Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΓ΄ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ), Σύνοδος: Α΄ , Συνεδρίαση: ΟΕ' 01/03/2010

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις.


ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΟΕ΄
Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

Αθήνα, σήμερα στις 1 Μαρτίου 2010, ημέρα Δευτέρα και ώρα 18.16΄ συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΥ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από το Γραμματέα της Βουλής κ. Άγγελο Μανωλάκη, Βουλευτή Νομού Κορινθίας, τα εξής:
Ο Βουλευτής Αθηνών κ. Απόστολος Κακλαμάνης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Αμοργίνων ζητεί να καθιερωθεί νομοθετικά η 21η Νοεμβρίου, εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, τοπική αργία για ολόκληρη τη νήσο Αμοργό.
Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. Ελευθέριος Αυγενάκης κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ανωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος ζητεί τη θέσπιση ποσού φορολογικής απαλλαγής για τους πολύτεκνους, στο φόρο εισοδήματος και στο φόρο ακίνητης περιουσίας.
Οι Βουλευτές κ. Νικόλαος Καραθανασόπουλος και κα Διαμάντω Μανωλάκου κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμος Ξυλοκάστρου Κορινθίας ζητεί την επανεξέταση των ζημιών που υπέστησαν οι παραγωγοί της περιοχής Ξυλοκάστρου από τις βροχοπτώσεις του Σεπτεμβρίου 2009.
Ο Βουλευτής Σερρών κ. Ηλίας Πολατίδης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Αγροκτηνοτροφικός Σύλλογος Νομού Κιλκίς «ΤΟ ΚΙΛΚΙΣ» ζητεί την άμεση κατάρτιση μητρώου αγρότη και τη στήριξη του εισοδήματος των καλλιεργητών καλαμποκιού της περιοχής του.
Ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Πειραιώς κ. Γρηγόρης Νιώτης κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Κρητικών Σωματείων ζητεί την καθιέρωση ετήσιας επιχορήγησης προς τις Ομοσπονδίες και Συνομοσπονδίες των Πολιτιστικών Σωματείων.
Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. Κωνσταντίνος Τασούλας κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Τοπικός Οργανισμός Εγγείων Βελτιώσεων Λεκάνης Ιωαννίνων ζητεί έκτακτη οικονομική ενίσχυση για τη συντήρηση και αποκατάσταση της λειτουργικότητας του αποστραγγιστικού και αντιπλημμυρικού δικτύου.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν εισέλθουμε στη συζήτηση των Επικαίρων Ερωτήσεων, θα μου επιτρέψετε να ανακοινώσω στο Σώμα, ότι η διεξαγωγή της Προ Ημερησίας Διατάξεως, σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, συζήτηση που είχε προγραμματιστεί για την Τρίτη 2-3-2010 και ώρα 18.00΄, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξη Τσίπρα, σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα το: «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης» που κατέθεσε η ελληνική κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αναβάλλεται, κατόπιν της σχετικής χθεσινής πρότασης του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξη Τσίπρα και της αντίστοιχης δηλώσεως του εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας κ. Πάνου Παναγιωτόπουλου.
Επομένως, αύριο, θα έχουμε ημέρα περισυλλογής. Κατά τον Κανονισμό πρακτικά ήταν αδύνατο να αλλάξουμε την Ημερήσια Διάταξη γιατί δεν είχαμε το διήμερο που είναι απαραίτητο για να οριστεί νέα Ημερήσια Διάταξη. Αυτή η εξέλιξη είναι χθεσινή.
Εισερχόμαστε στη συζήτηση των
ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Η με αριθμό 465/22.2.2010 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Νικολάου Τσώνη προς την Υπουργό Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, σχετικά με την κατάσταση στο ΤΕΙ Λαμίας κ.λπ., αναβάλλεται λόγω κωλύματος της Υπουργού.
Θα συζητηθεί η με την υπ΄αριθμό 458/22.2.2010 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου, προς τον Υπουργό Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, σχετικά με τη νομιμοποίηση εργαζομένων σε προγράμματα stage κτλ..
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Παυλόπουλου έχει ως εξής:
«Μιλώντας στη Βουλή, κατά την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση της 1.2.2010, με αντικείμενο τη διαφάνεια στο δημόσιο βίο που έγινε με πρόταση του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Α. Σαμαρά, ο Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Γ. Ραγκούσης, ανέφερε ανακριβέστατα, μεταξύ άλλων, ότι η Νέα Δημοκρατία, ως Κυβέρνηση, προέβη «σε απαράδεκτες νομιμοποιήσεις νέων ανθρώπων» που εργάζονταν σε προγράμματα stage. Και τούτο μολονότι του είναι γνωστό –ή οφείλει στοιχειωδώς να γνωρίζει- ότι με βάση τις αναθεωρημένες, κατά τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001, διατάξεις του άρθρου 103 παράγραφος 8 του Συντάγματος μια τέτοια νομιμοποίηση είναι παντελώς αδύνατη. Ενόψει των ανωτέρω ερωτάται ο κύριος Υπουργός Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης,
1. Μπορεί να αναφέρει έστω και ένα παράδειγμα μονιμοποίησης εργαζόμενου σε προγράμματα stage από την Κυβέρνηση Καραμανλή;
2. Τι έχει να απαντήσει στο ότι την ίδια στιγμή που σήμερα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πετάει, κυριολεκτικά, στον δρόμο, με συνταγματικώς αδιάβλητες, κοινωνικώς ανάλγητες και πολιτικώς απαράδεκτες τακτικές τους εργαζόμενους σε προγράμματα stage, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πριν από τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001, όταν δηλαδή τούτο ήταν συνταγματικώς εφικτό, μονιμοποίησε χιλιάδες εργαζόμενους σε προγράμματα stage με τους ν. 2738/1999 (αρ. 30 παρ.1) και 2839/2000 (αρ.11 παρ.15), εκ των οποίων μάλιστα ο πρώτος φέρει, «φαρδιά πλατιά», και την υπογραφή του κ. Γ. Παπανδρέου ως Υπουργού Εξωτερικών;
(1SS)
Το λόγο έχει ο Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Γιάννης Ραγκούσης.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, είναι σε όλους γνωστό, γιατί συνέβη να ήταν ένα από τα πρώτα νομοσχέδια της Κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου που μάλιστα πρόλαβαν να ψηφιστούν την προηγούμενη χρονιά του 2009, ότι όπως ακριβώς είχαμε δεσμευθεί προεκλογικά έτσι, λοιπόν, προχωρήσαμε στη θέσπιση ενός πλήρως αδιάβλητου, απόλυτα αντικειμενικού και αναμφισβήτητα –για τα σημερινά δεδομένα- αξιοκρατικού συστήματος προσλήψεων σε όλο το δημόσιο τομέα, καθώς επίσης και στους Ο.Τ.Α..
Μάλιστα για πρώτη φορά Κυβέρνηση πήρε την απόφαση με βάση την εντολή της Κοινοβουλευτικής της Ομάδας, να μην κάνει χρήση ενός κακώς εννοούμενου μέχρι τότε δικαιώματος που ασκούσαν πολλές κυβερνήσεις, να χρησιμοποιήσει δηλαδή -μέχρι να αλλάξει τη νομοθεσία- τα ίδια μέσα που είχε μετέλθει η προηγούμενη κυβέρνηση στον τομέα των προσλήψεων. Χαρακτηριστική απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι παρατείναμε συμβάσεις έργου μέχρι τον προσεχή Απρίλιο, αντί να αντικαταστήσουμε όσες από αυτές είχαν λήξει, με συμβάσεις έργου που θα μπορούσαμε να συνάψουμε με το προηγούμενο καθεστώς, όπως έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Και όλα αυτά για ένα και μοναδικό λόγο. Γιατί δεν θέλαμε να επαναλάβουμε τις ίδιες διαδικασίες, οι οποίες θα οδηγούσαν στην απόλυτη μονιμοποίηση ανθρώπων, οι οποίοι χωρίς να φταίνε σε τίποτα σε τελευταία ανάλυση –τα θύματα της όλης συζήτησης ήταν αυτοί- προσέρχονταν στο δημόσιο μέσα από αδιαφανείς, αναξιοκρατικές και πελατειακές συμβάσεις είτε stage είτε συμβάσεις έργου. Έκαναν κάποιο χρονικό διάστημα είτε τις συμβάσεις μαθητείας είτε τις συμβάσεις έργου. Στη συνέχεια με την προσαύξηση της μοριοδότησης και με προκηρύξεις που γίνονταν αποκλειστικά για τον οποιονδήποτε χώρο -και για το συγκεκριμένο φορέα για τον οποίο κάθε φορά προκηρύσσονταν κάποιες θέσεις- κατάφερναν να πετύχουν τη μονιμοποίησή τους σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων, για να μην πούμε και εκατομμυρίων παιδιών, νέων ανθρώπων, άνεργων ή όσων εργάζονταν στον ιδιωτικό τομέα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ)
Ήταν μια διαδικασία μονιμοποίησης δια μέσου της προσαύξησης της μοριοδότησης την οποία και καταργήσαμε.
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι είναι απορίας άξιο πώς χρειάζεται -και αυτό είναι μία έκπληξη που δεν μπορώ να την κρατήσω- μετά από μια τόσο μεγάλη συζήτηση που έχουμε κάνει για το νέο νόμο για τις προσλήψεις, όπου αποδείχθηκε κατ’ επανάληψη με ντοκουμέντα ότι αυτή η διαδικασία των μονιμοποιήσεων δια μέσου της προσαύξησης της μοριοδότησης αφορούσε και τους συμβασιούχους για τα stage, εκ των υστέρων και για μια ακόμη φορά να τοποθετηθούμε γι’ αυτό το θέμα.
Το ζητήσατε, το κάναμε, κύριε Παυλόπουλε, αυτά είναι τα δεδομένα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο Βουλευτής Α’ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος έχει το λόγο.
Ορίστε, κύριε Παυλόπουλε, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Η ερώτηση, κύριε Υπουργέ, έγινε γιατί κατά τη συζήτηση της 1ης Φεβρουαρίου περίπου υπονοήσατε, ότι μονιμοποιήθηκαν από την κυβέρνηση Καραμανλή οιονεί αυτομάτως υπηρετούντες σε προγράμματα stage. Και αν δεν εννοούσατε αυτούς, λέτε ότι είναι με διαβλητές διαδικασίες και το επαναλάβατε και τώρα, λέγοντας ότι η προσαύξηση μοριοδότησης είναι μία διαδικασία δήθεν πελατειακή.
Στο λίγο χρόνο που έχω να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα, τα οποία πρέπει για μια ακόμη φορά -γιατί η παραπληροφόρηση πάει σύννεφο- να τεθούν και να συγκεκριμενοποιηθούν.
Πρώτον, τα προγράμματα stage δεν τα επινόησε καμιά κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, καμιά κυβέρνηση Καραμανλή. Τα προγράμματα stage είναι επινόηση ΠΑ.ΣΟ.Κ. 1997.
Δεύτερον, ενώ ξεκίνησαν ως προγράμματα κοινοτικά, έγιναν και με εθνικούς πόρους. Το κυριότερο μάλιστα πρόγραμμα stage -με χιλιάδες ανθρώπους- που έγινε με κοινοτικούς πόρους και πάνω από 15 εκατομμύρια ευρώ εθνικούς πόρους, ήταν με υπογραφή του Δημήτρη Ρέππα το Φλεβάρη του 2003, όταν είχαμε κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ήταν για δώδεκα μήνες. Και επειδή οι άνθρωποι αυτοί είχαν αποκτήσει ειδίκευση, εμείς στη συνέχεια το παρατείναμε μέχρι δέκα οκτώ μήνες. Άρα, επινόηση δική σας ήταν και με κοινοτικούς και με εθνικούς πόρους.
Ακόμη, καμία απολύτως αυτόματη μονιμοποίηση δεν μπορούσε να γίνει, διότι είναι γνωστό ότι μετά την αναθεώρηση του 2001 δεν μπορούσε να γίνει αυτόματη μονιμοποίηση συμβασιούχων, πολύ περισσότερο σε προγράμματα stage.
Αντιθέτως το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με δύο νόμους προ του 2001 και όταν επιτρεπόταν αυτό συνταγματικά -για τα προγράμματα stage παρακαλώ που τώρα τα κατηγορείτε και λέτε, πώς τους παίρνατε- μονιμοποίησε αρκετές χιλιάδες. Είναι οι δύο νόμοι ο 2738/99 και ο 2839/2000 με υπογραφή του κ. Παπανδρέου πρώην Υπουργού Εξωτερικών. Και επινοήσατε τα stage και όταν επιτρεπόταν μονιμοποιούσατε. Και τώρα λέτε ότι πρέπει να πάνε στο πυρ το εξώτερον. Και τα πήγατε στο πυρ το εξώτερον.
Τώρα ανακαλύψατε, λοιπόν, ότι είναι πελατειακές σχέσεις τα stage; Όταν ήταν επί των ημερών σας και μονιμοποιούσατε γιατί μπορούσατε, ήταν καλά;
Εγώ τι έκανα ως Υπουργός; Το μόνο που έκανα ήταν την πρόσθετη μοριοδότηση της εμπειρίας. Λέτε ότι αυτό έγινε για λόγους πελατειακούς. Το επανέλαβα, κύριε Υπουργέ, ότι αυτό το πράγμα δεν έγινε καθόλου για λόγους πελατειακούς.
Έγινε γιατί όσοι δεν μονιμοποιήθηκαν με το διάταγμα 164/2004 κατ’ εφαρμογή της Κοινοτικής Οδηγίας -που δεν είχατε εφαρμόσει και είχαμε παραπεμφθεί στο δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων- και όσοι δεν μπορούσαν να μονιμοποιηθούν και αφού δεν το επέτρεπε το Σύνταγμα, η Κοινότητα όταν κάναμε τη διαπραγμάτευση επέβαλε να έχουμε μία στοιχειώδη μοριοδότηση, την οποία καταργήσατε και θα τη βρείτε μπροστά σας αυτήν την κατάργηση. Αυτό έκανα απολύτως νομίμως και για να προσαρμοστούμε στην Κοινοτική Οδηγία. Δεν έγινε απολύτως τίποτε παραπάνω.
Και θέλω να σας ερωτήσω: τώρα ανακαλύψατε ότι είναι η μέθοδος της πρόσθετης μοριοδότησης της εμπειρίας; Τώρα ανακαλύψατε ότι και αυτή δεν έχει, αν θέλετε, νομικά σωστή βάση; Σας ξαναθυμίζω, λοιπόν, γιατί είπατε ότι δεν έγινε διεξοδική συζήτηση, τη συζήτηση που κάναμε εδώ στη Βουλή. Ξέρετε τι λέγατε προεκλογικά –όχι εσείς ο κ. Καστανίδης με τον κ. Ρόβλια- στην περίφημη συνέντευξη πριν από τις Ευρωεκλογές; Έλεγαν ότι η μοριοδότηση που είχαμε δώσει ήταν λίγη και όταν γινόσαστε Κυβέρνηση θα αυξάνατε τη μοριοδότηση. Τι κάνατε από όλα αυτά;
Είστε σε μια πλήρη προεκλογική-μετεκλογική αντίφαση. Και επειδή είπατε και αυτά, τα οποία τώρα τα διευκρινίσατε, γι’ αυτό το λόγο έκανα την επίκαιρη ερώτηση, αλλά και η διευκρίνισή σας αφήνει το μεγάλο ζήτημα ότι τα stage αλλιώς τα βλέπατε τότε ως Κυβέρνηση, αλλιώς ως Αντιπολίτευση και αλλιώς τώρα ως Κυβέρνηση.
Και βεβαίως το κυριότερο από όλα είναι ότι δεν θα ήθελα άλλη μια φορά να θυμίσω –αν χρειαστεί όμως θα το κάνω- ότι δεν μπορείτε πριν από τις εκλογές να λέτε για τη μοριοδότηση ότι είναι νόμιμη και πρέπει να προσαυξηθεί και τώρα να μας λέτε ότι αυτό είναι μια μορφή πελατειακής σχέσης, την οποία καταργείτε.
Ευχαριστώ πολύ, Κύριε Πρόεδρε και συγγνώμη για την κατάχρηση του χρόνου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο Υπουργός κ. Γιάννης Ραγκούσης έχει το λόγο.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο να δευτερολογήσετε για τρία λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): Νομίζω ότι είναι αρκετά δύο πράγματα απ’ όσα είπε ο κ. Παυλόπουλος. Το πρώτο είναι ότι η εισαγωγή της τοποθέτησής του είναι σημαντικά διαφοροποιημένη από την ερώτησή του, διότι νομίζω ότι και εκείνος συμπρωταγωνίστησε στο διάλογο που είχαμε ως Κυβέρνηση και Αξιωματική Αντιπολίτευση στη διάρκεια ψήφισης του νέου νόμου για τις προσλήψεις. Γι’ αυτό είπε τώρα ότι «υπονοήσαμε και ότι μπορεί να αναφερθήκαμε…», γιατί γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι διεξοδικά τα έχουμε συζητήσει.
Ο δεύτερος λόγος νομίζω ότι είναι για μας αρκετός για να υπογραμμίσουμε ένα σημείο, είναι ότι -ακούσατε τον κ. Παυλόπουλο- ανέτρεξε πολύ έντονα στο απώτερο παρελθόν. Η μεταφορά κάποιων δεδομένων από το παρελθόν στο παρόν είναι –και το ξέρει πολύ καλά ο κ. Παυλόπουλος- πάντα επικίνδυνη, γιατί δημιουργεί λανθασμένες εντυπώσεις.
Σε κάθε περίπτωση ένα είναι το κρατούμενο, ότι κανένα από τα παραδείγματά του δεν μπορεί να αντληθεί από την παρούσα λειτουργία και δράση της Κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, μιλώντας για μονιμοποίηση ή για διαδικασίες πελατειακών προσλήψεων στο δημόσιο.
(AM)



(SM)




(1SM)
Λοιπόν, εγώ νόμιζα ότι θα ήταν αρκετά αυτά που είχα αναφέρει στην αρχή. Νομίζω ότι ο κ. Παυλόπουλος, επιμένοντας, το μόνο που με υποχρεώνει είναι, απλώς για μια ακόμη φορά, να θυμίσω ότι υπήρχε και λειτουργούσε στην πραγματικότητα ένα σύστημα αναξιοκρατικών επιλογών για σύναψη συμβάσεων έργου, για σύναψη συμβάσεων stage-συμβάσεων μαθητείας. Στη συνέχεια, όσοι είχαν την προνομιακή, την αυθαίρετη δυνατότητα, σε βάρος εκατομμυρίων παιδιών που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα ή είναι άνεργα, να πάρουν αυτές τις συμβάσεις, έπαιρναν μια μεγάλη προσαύξηση στη μοριοδότηση.
Και αυτό που πλέον λέω και θα το καταθέσω και στα Πρακτικά, είναι για παράδειγμα μια σειρά από προκηρύξεις για προσλήψεις που γίνονταν και που είχαν και σαν απόλυτο προαπαιτούμενο για όσους συμμετείχαν σε αυτές, να έχουν μια τέτοιου τύπου σύμβαση, για να έχουν το δικαίωμα να προσληφθούν.
Δηλαδή, κύριε Παυλόπουλε, έχω ως παράδειγμα διαγωνισμό που έγινε στο Υπουργείο Εσωτερικών, στις 13 Αυγούστου του 2008, όπου υπήρχε ως απαραίτητο πρόσθετο και απόλυτο προσόν που έπρεπε να έχει κάποιος για να συμμετάσχει σε αυτόν, εμπειρία τουλάχιστον δυο ετών, εκ των οποίων το ένα τουλάχιστον, στην προετοιμασία του σχεδιασμού και την υλοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων σχετικών με τη διαχείριση μετανάστευσης και ένα τουλάχιστον έτος σε θέματα ιθαγένειας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): Αυτό το προσόν το είχαν μόνο όσοι είχαν συμβάσεις έργου και συμβάσεις έργου είχαν όσοι είχαν τη δυνατότητα να τις συνάπτουν, όπως ξέρετε, εκτός διαδικασιών Α.Σ.Ε.Π….
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι μόνο. Και από τα Ηνωμένη Έθνη έχουν.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): …με κριτήρια, τα οποία βεβαίως, κάθε φορά επέλεγε ο κάθε Υπουργός για να συνάψει τέτοιες συμβάσεις έργου.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός κ. Ιωάννης Ραγκούσης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην με αριθμό 494/23.02.2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Σταύρου Σκοπελίτη προς τους Υπουργούς Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, σχετικά με την ακτοπλοϊκή σύνδεση της Ικαρίας με την Ηπειρωτική χώρα.
Αναλυτικά η επίκαιρη ερώτηση του κ. Σκοπελίτη έχει ως εξής:
«Η πολιτική της απελευθέρωσης των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, που ακολουθούν οι κυβερνήσεις ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέα Δημοκρατία, σε συνδυασμό με την επιβολή από τους εφοπλιστές, παρά την τεράστια κερδοφορία τους, μεγάλων και συνεχών αυξήσεων στα εισιτήρια που συνοδεύεται με τη μείωση της συχνότητας ή την κατάργηση δρομολογίων, έχουν οδηγήσει σε απαράδεκτη κατάσταση την ακτοπλοϊκή σύνδεση πολλών νησιών της χώρας.
Έκφραση αυτής της κατάστασης είναι και η ακτοπλοϊκή σύνδεση του λιμανιού του Αγ. Κήρυκου με αυτό του Πειραιά, που βρίσκεται στο χειρότερο σημείο των τελευταίων χρόνων.
Στο λιμάνι του Αγ. Κήρυκου δεν προσεγγίζει πλοίο με τακτικά δρομολόγια, κατάσταση που επηρεάζει και δυσχεραίνει τις μετακινήσεις των κατοίκων από τη Νότια πλευρά του νησιού, αλλά και την εμπορευματική κίνηση των προϊόντων που εφοδιάζουν την αγορά. Επιπλέον, οι κάτοικοι και οι επισκέπτες του νησιού με προορισμό τη Νότια Ικαρία επιβαρύνονται για την μετακίνησή τους, εκτός από τα ήδη αυξημένα ναύλα των πλοίων, με 35-40 ευρώ που κοστίζει η διαδρομή με ταξί σε άτομα που δεν έχουν ιδιωτικό μέσο μεταφοράς. Αποτέλεσμα, να επιβαρύνεται το κόστος μετακίνησης επιβατών και εμπορευμάτων και να προκαλείται αβεβαιότητα για την κίνηση της ερχόμενης τουριστικής περιόδου.
Δυστυχώς και στις αερομεταφορές η κατάσταση δεν είναι καλύτερη όπου και τα ναύλα έχουν αυξηθεί, αν και η γραμμή Ικαρία-Αθήνα συγκαταλέγεται στις επιδοτούμενες γραμμές και οι πτήσεις γίνονται με πάρα πολλά προβλήματα (καθυστερήσεις, βλάβες κ.λπ.)
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί τι μέτρα θα πάρει η Κυβέρνηση ώστε:
-Να αποκατασταθεί άμεσα η σύνδεση του Αγ. Κήρυκου με τον Πειραιά, αλλά και να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη, τακτική, σταθερή και μόνιμη σύνδεση του λιμανιού του Αγ. Κήρυκου με τον Πειραιά, ανεξάρτητα από τους σχεδιασμούς των ακτοπλοϊκών εταιρειών;
-Να λυθούν τα προβλήματα στις αερομεταφορές;»
Το λόγο έχει για να απαντήσει στην παρούσα επίκαιρη ερώτηση ο Υφυπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Σταύρος Αρναουτάκης.
Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΑΡΝΑΟΥΤΑΚΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Ανταγωνιστικότητας): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, η νησιωτικότητα της χώρας μας επιβάλει τη συνεχή λήψη μέτρων για την εξυπηρέτηση και την κάλυψη των αναγκών του συνόλου του κοινωνικού, τουριστικού και εμπορικού ιστού των νησιών μας και ιδίως αυτών των απομακρυσμένων νησιών. Η σύνδεση της Ικαρίας με τον Πειραιά, αλλά και με τη λοιπή ηπειρωτική Ελλάδα, διασφαλίζεται από την πολιτεία, τόσο ακτοπλοϊκώς όσο και αεροπορικώς.
Πιο συγκεκριμένα, κατά την τρέχουσα δρομολογιακή περίοδο, η Ικαρία εξυπηρετείται ακτοπλοϊκώς από τον Λιμένα Πειραιά, μέσω του Λιμένα Ευδήλου με το επιβατικό «ΝΗΣΟΣ ΜΥΚΟΝΟΣ», με πέντε δρομολόγια την εβδομάδα, πλην Τρίτης και Κυριακής, κατά τη χειμερινή περίοδο και έξι δρομολόγια την εβδομάδα, πλην Κυριακής, κατά την θερινή περίοδο και την περίοδο του Πάσχα. Αεροπορικώς, η γραμμή Αθήνα-Ικαρία εξυπηρετείται με έξι εβδομαδιαία δρομολόγια κατά την χειμερινή περίοδο και επτά κατά την θερινή, έχοντας αυξήσει σημαντικά τον αριθμό των ελάχιστων προσφερόμενων θέσεων εβδομαδιαίως από εκατόν σαράντα κατά τη χειμερινή περίοδο και διακόσια δέκα κατά τη θερινή, σε εκατόν εβδομήντα πέντε και διακόσια σαράντα πέντε αντίστοιχα.
Όπως είναι γνωστό, στο πλαίσιο των ενδομεταφορών, οι ενδιαφερόμενες πλοιοκτήτριες εταιρείες επιλέγουν ελεύθερα με επιχειρηματικά κριτήρια, τις γραμμές που θα δρομολογηθούν τα πλοία τους. Πρωταρχικός ρόλος της πολιτείας είναι ό έλεγχος της τήρησης των προβλεπόμενων προϋποθέσεων δρομολόγησης και διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος στις περιπτώσεις που η ελεύθερη αγορά δεν εξασφαλίζει το απαιτούμενο επίπεδο εξυπηρέτησης. Στις περιπτώσεις αυτές δραστηριοποιεί όλα τα διαθέσιμα πλοία με το μέγιστο αριθμό δρομολογίων και κυρίως με τη σύναψη συμβάσεων ανάθεσης δημόσιας υπηρεσίας.
Για την τρέχουσα δρομολογιακή περίοδο 1.11.2009 έως 31.10.2010 και δεδομένου ότι δεν υποβλήθηκε καμία δήλωση ελεύθερης δρομολόγησης, το τέως Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, κατόπιν σχετικής γνωμοδότησης του Σ.Α.Σ., προκήρυξε διαγωνισμό για την δρομολογιακή γραμμή Πειραιάς ή Ραφήνα ή Λαύριο-Άγιος Κήρυκος-Φούρνοι-Καρλόβασι-Βαθύ και επιστροφή με μισθούμενο τμήμα Άγιος Κήρυκος-Φούρνοι-Καρλόβασι και επιστροφή με την εκτέλεση τριών δρομολογίων την εβδομάδα, καθ’ όλη τη διάρκεια της δρομολογιακής περιόδου με υποχρέωση προσέγγισης στη Σύρο τουλάχιστον δυο φορές και τη δυνατότητα προσέγγισης σε ένα επιπλέον λιμένα στις Κυκλάδες, καθώς και υποχρέωση για δωρεάν μετακίνηση των κατοίκων της Νήσου Φούρνοι από και προς Ικαρία και Καρλόβασι.
Ωστόσο, στον διαγωνισμό αυτόν δεν υπεβλήθη καμία σχετική προσφορά με αποτέλεσμα το Υπουργείο να επαναπροκηρύξει την γραμμή Πειραιάς ή Ραφήνα ή Λαύριο-Άγιος Κύρηκος-Φούρνοι-Καρλόβασι-Βαθύ και επιστροφή με την εκτέλεση δυο δρομολογίων την εβδομάδα καθ’ όλη την διάρκεια της δρομολογιακής περιόδου, με υποχρέωση προσέγγισης στη Σύρο τουλάχιστον μια φορά και με δυνατότητα προσέγγισης σε ένα επιπλέον λιμένα στις Κυκλάδες, καθώς και υποχρέωση για δωρεάν μετακίνηση των κατοίκων. Και σε αυτόν τον διαγωνισμό δεν υπεβλήθη καμία προσφορά και περιμένουμε πολύ σύντομα, έως τις 4 του μήνα, να συνεδριάσει το Σ.Α.Σ. για να αποφασίσει για τις νέες ακτοπλοϊκές γραμμές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο Βουλευτής Λέσβου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Σταύρος Σκοπελίτης έχει το λόγο για τρία λεπτά.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Όπως είδατε και εσείς, κύριε Πρόεδρε, με την επίκαιρη αυτή ερώτησή μας ζητάμε από τον Υπουργό και από την Κυβέρνηση την ικανοποίηση του αιτήματος των κατοίκων της Ικαρίας και των Φούρνων –γιατί υπάρχει ένα πρόβλημα και με το άλλο το νησί- να έχουν αυτό που δικαιούνται, μόνιμη και σταθερή συγκοινωνία με την Στερεά Ελλάδα, με την Αθήνα, με τον Πειραιά. Και αυτή την σύνδεση δεν την έχουν. Ό,τι και να λέτε, δεν την έχουν. Και αυτό το ξέρουν πάρα πολύ καλά, καλύτερα απ’ όλους μας, οι κάτοικοι των δυο νησιών.
Και γιατί δεν την έχουν; Οι εφοπλιστές που ελέγχουν τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, τις έχουν μετατρέψει ουσιαστικά σε «τσιφλίκι» τους. Έχουν μετατρέψει το Αιγαίο σε «ξέφραγο αμπέλι» με ένα στόχο και έναν σκοπό, να «αυγατίσουν» τα κέρδη τους.
Αυτή η κατάσταση που είναι γενικότερη, κύριε Υπουργέ, επικρατεί και στα νησιά μας και συγκεκριμένα στα δυο νησιά που αναφέραμε στην ερώτησή μας, την Ικαρία και τους Φούρνους.
(XS)

(1AM)
Αυτοί οι εφοπλιστές καθορίζουν τα δρομολόγια που θα κάνουν και τα κάνουν όπως τους συμφέρει. Αποκλείουν λιμάνια γιατί δεν τους συμφέρει, λένε. Όπως αποκλείουν το λιμάνι του Αγίου Κήρυκα, υποβάλλοντας σε ταλαιπωρία τους κατοίκους του νότιου τμήματος του νησιού αλλά γενικότερα όχι μόνο σε ταλαιπωρία αφού υποβάλλονται -όπως τονίζεται και στην ερώτησή μας- και σε οικονομική δαπάνη για να πάνε στα χωριά τους.
Επίσης, ακριβαίνουν τα ναύλα όποτε τους καπνίσει. Κοντεύουν να τα κάνουν απλησίαστα και είναι απλησίαστα για τις λαϊκές μάζες. Και βέβαια, το δικαίωμα αυτό, να έχουν αυτήν τη συμπεριφορά το δώσατε εσείς και βέβαια η προηγούμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Εσείς με την πολιτική σας της απελευθέρωσης των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, τους δώσατε αυτό το δικαίωμα να αλωνίζουν στο Αιγαίο και να δημιουργήσουν αυτήν την κατάσταση.
Η κατάσταση βέβαια και στις αεροπορικές συγκοινωνίες δεν είναι καλύτερη σε σχέση με τη σύνδεση με την Ικαρία. Αναφέρομαι και στην ερώτηση, ότι υπάρχουν καθυστερήσεις στα δρομολόγια, βλάβες κ.λπ. επικαλούμενες βλάβες των αεροπλάνων κ.λπ. Το μόνο βέβαια που πάει καλά -γιατί υπάρχει ένας τομέας που πάει καλά- είναι η αύξηση των ναύλων που πληρώνουμε. Πρόσφατα έγινε τέτοια αύξηση από τα 49 ευρώ πήγε στα 57 ευρώ και είναι και επιδοτούμενη η γραμμή αυτή, κύριε Υφυπουργέ.
Αποτέλεσμα λοιπόν πολιτικών είναι τα προβλήματα που βιώνουν σήμερα οι κάτοικοι των νησιών μας σε σχέση με τη σύνδεσή τους με την ηπειρωτική χώρα. Θα μπορούσαν να αλλάξουν με μια άλλη πολιτική, αλλά τέτοια βούληση δεν υπάρχει. Η μόνη βούληση που υπάρχει είναι να στηρίξετε και οι προηγούμενοι και εσείς τα εφοπλιστικά κέρδη και υπερκέρδη και αυτό πρέπει να το καταλάβει ο λαός μας και ιδιαίτερα οι νησιώτες και να απαιτήσουν. Και βέβαια αυτό το καταλαβαίνει πάρα πολύ καλά ο λαός της Ικαρίας ο οποίος ετοιμάζει κινητοποιήσεις -έκανε και στο παρελθόν ετοιμάζει και νέες κινητοποιήσεις- αρχής γενομένης από την ερχόμενη Τετάρτη.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά, για να δευτερολογήσετε.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΑΡΝΑΟΥΤΑΚΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας): Αγαπητέ συνάδελφε, το Υπουργείο μας καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την καλύτερη εξυπηρέτηση των κατοίκων των νησιών και εξετάζει θετικά κάθε επιχειρηματική πρωτοβουλία και πρόταση που στοχεύει στην αύξηση της προσφοράς και την αναβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών.
Αυτό που πρέπει να πούμε είναι ότι την Πέμπτη που θα συνεδριάσει η αρμόδια Επιτροπή, το ΣΑΣ θα προτείνουμε και προτείνουμε την ίδια επαναπροκήρυξη για τα τρία δρομολόγια και θεωρούμε ότι θα έχουμε το θετικό αποτέλεσμα.
Επίσης αποδεικνύουμε ότι και με το νέο σχέδιο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ», με την νέα αρχιτεκτονική του κράτους, για ένα ισχυρό δήμο ανά νησί, θα μπορεί να παίξει ο κάθε δήμος τη δική του αναπτυξιακή πορεία σε συνεργασία με τους φορείς, ούτως ώστε να μπορεί να υπάρχει η καλύτερη εξυπηρέτηση, γιατί ο ρόλος και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ιδιαίτερα δυναμικός και πρέπει να δούμε και αυτήν την προοπτική.
Όπως επίσης, πρέπει να σας πω ότι έχει συσταθεί επιτροπή για το μεταφορικό ισοδύναμο που είναι μία δέσμευσή μας και θεωρούμε ότι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα το έχουμε πετύχει.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Εισερχόμεθα τώρα στη με αριθμό 489/23-2-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη προς τον Υπουργό Εξωτερικών σχετικά με τις διαπραγματεύσεις με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (Π.Γ.Δ.Μ.) κ.λπ.
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Αϊβαλιώτη έχει ως εξής:
«Τον τελευταίο καιρό υπάρχει μία έντονη κινητικότητα στο ζήτημα της ονομασίας της Βαρντάρσκα (Π.Γ.Δ.Μ.) με επαφές Ελλήνων και Σκοπιανών επισήμων. Το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών του 1992 είχε αποφασίσει ότι ο όρος «Μακεδονία» δεν μπορεί να υπάρχει ως σύνθετο ή παράγωγο στην ονομασία της χώρας αυτής. Έκτοτε δεν υπήρξε άλλη απόφαση του Συμβουλίου πολιτικών αρχηγών που να ανατρέπει τη διαυγή και εθνικά αξιοπρεπή αυτή θέση. Η Βαρντάρσκα επιθυμεί διακαώς την άμεση έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ είναι γνωστό ότι δεν πληροί τους σχετικούς όρους.
Ερωτάσθε:
Δεδομένων των ακραίων και προκλητικών θέσεων των Σκοπίων (αλλά και της ακατανόητης ελληνικής υποχωρητικότητας η οποία αποθρασύνει τους ακραίους στη χώρα αυτή) εξετάζετε την εκκίνηση της διαπραγμάτευσης από μηδενική βάση, δηλώνοντας παράλληλα προς την άλλη πλευρά ότι η απόφαση των πολιτικών αρχηγών του 1992 παραμένει πάντα ισχυρή;».
Ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών κ. Δημήτριος Δρούτσας έχει το λόγο.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΡΟΥΤΣΑΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι Βουλευτές, όπως μου είχε δοθεί η δυνατότητα να πω σε πολλές παρεμβάσεις μου και από αυτό εδώ το Βήμα, το πλαίσιο εντός του οποίου διεξάγεται η συζήτηση για την ονομασία της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας είναι δεδομένο, οριοθετείται από τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφάλειας 817 και 845 του 1993 καθώς και από την ενδιάμεση συμφωνία που υπάρχει μεταξύ των δύο χωρών.
Εξίσου δεδομένη και ξεκάθαρη είναι η θέση της Ελλάδας στο πλαίσιο αυτό, η εθνική κόκκινη γραμμή με την οποία συμφωνεί μεγάλη πλειοψηφία των κομμάτων εδώ στη Βουλή των Ελλήνων, μία ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό και ισχύ έναντι όλων, erga omnes.
Αυτή είναι και η μόνη λύση η οποία μπορεί να δώσει ένα οριστικό τέλος στην εκκρεμότητα που υπάρχει, η μόνη που θα επιτρέψει στις δύο χώρες να αναπτύξουν σχέσεις καλής γειτονίας σε στέρεη και μόνιμη βάση εντός του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το τονίζω αυτό.
Τη θέση αυτή, την επαναλαμβάνουμε με κάθε αφορμή προς όλους τους συνομιλητές μας και ούτε στιγμή δεν έχουμε απομακρυνθεί από αυτή και ούτε στιγμή δεν θα απομακρυνθούμε από αυτήν, άρα καμία απολύτως ελληνική υποχωρητικότητα στο θέμα αυτό.
Σας πληροφορώ ότι η σαφήνεια ακριβώς αυτή των θέσεών μας είναι κάτι που ενισχύει και τη διαπραγματευτική μας θέση αλλά και την αξιοπιστία της χώρας μας.
Η Κυβέρνηση στη διαδικασία αυτή προσέρχεται όχι μόνο με την ισχύ των επιχειρημάτων αλλά και με γνήσια εποικοδομητική διάθεση και περιμένουμε ακριβώς αυτή τη διάθεση, να δούμε ανταπόκριση και από την πλευρά των Σκοπίων με απτά δείγματα. Βεβαίως, δεν εξυπηρετεί το στόχο της εξεύρεσης λύσης η προσφυγή σε τεχνητά ιδεολογήματα, που θυμίζουν άλλες εποχές σε συμπεριφορές που είναι και εκλαμβάνονται ως προκλητικές.
Τέλος, να σας πω ότι την προηγούμενη εβδομάδα ήταν ως γνωστόν στη χώρα μας ο κ. Νίμιτς ο διαπραγματευτής του Ο.Η.Ε. Η επίσκεψη αυτή ήταν η πρώτη επαφή του με τη νέα ελληνική κυβέρνηση και πραγματοποιήθηκε κατόπιν δικής μας πρωτοβουλίας και πρόσκλησης. Είχαμε μία καλή συζήτηση και είχαμε και τη δυνατότητα να του εξηγήσουμε και να ξεκαθαρίσουμε για άλλη μια φορά τις θέσεις μας, στο πνεύμα που σας περιέγραψα και το κυριότερο να φέρουμε τη συζήτηση πάλι στη σωστή της βάση.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο ερωτών Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης έχει το λόγο για τρία λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Το ψευτομακεδονικό, κύριε Πρόεδρε, δεν θα υπήρχε εάν είχε εμπεδωθεί η πεποίθηση διεθνώς ότι η Ελλάδα δεν υποχωρεί. Δυστυχώς πενήντα χρόνια λαθών έναντι της Τουρκίας οδήγησαν και στην αποθράσυνση άλλων επιθετικών γειτόνων. Να πάρουμε μερικά δεδομένα.
Πρώτον, στα Σκόπια κυβερνούν οι εθνικιστές. Κυβερνούν οι επιθετικοί επεκτατιστές, κυβερνούν οι ακραίοι. Με αυτούς λοιπόν συνδιαλεγόμαστε, με αυτούς τους ακραίους διαπραγματευόμαστε και ως γνωστόν με έξαλλους ακραίους δεν μπορεί να διαπραγματευτεί κανείς τίποτα.
Δεύτερο δεδομένο. Η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Τα Σκόπια είναι έξω. Δεν ζητούμε εμείς λοιπόν κάτι, εκείνοι ζητούν και μάλιστα διακαώς να μετάσχουν σε αυτούς τους δύο θεσμούς.
(ΚΟ)


(1XS)
Τρίτον, είναι γνωστό πως χωρίς την ελληνική οικονομική δραστηριότητα τα Σκόπια θα ήταν μία απέραντη έρημος. Σε αλλεπάλληλες αποστολές που έκανα με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα Σκόπια, είχα την ευκαιρία να δω και να ακούσω τους Σκοπιανούς να λένε ότι χωρίς την πολυποίκιλη ελληνική οικονομική συνδρομή η Βαρντάρσκα θα είχε γίνει ήδη δύο ή και περισσότερα κομμάτια.
Από όλα, λοιπόν, αυτά τα ξερά δεδομένα –τα γεγονότα δηλαδή- συνάγεται ότι οι «ψευτο-Μακεδόνες» μας χρειάζονται και δεν τους χρειαζόμαστε. Αυτή είναι η αλήθεια.
Όλοι ξέρουμε πως αν υποχωρήσουμε στο βόρειο, στο άνω, στο κάτω, στο πέρα, στο δώθε Μακεδονία, σύντομα αυτό το πρόθεμα θα φύγει και θα μείνει, κύριε Υπουργέ –και το ξέρετε- το όνομα και ο όρος «Μακεδονία». Έτσι, λοιπόν, κάτι που είναι σύμφυτο και άντεξε τρεις χιλιάδες χρόνια με τον ελληνικό πολιτισμό, με την ελληνική ιστορία, θα το έχουμε δώσει -και είναι δική μας ευθύνη- στους Σκοπιανούς.
Θέλουν, λοιπόν, οι Σκοπιανοί –και αυτό θέλουν να περάσουν και στη συλλογική διεθνή συνείδηση- ότι η Μακεδονία είναι κάτι διαφορετικό από την Ελλάδα με δική μας υπογραφή. Αυτό ζητούν!
Θα είναι, λοιπόν, άλλο ο Έλληνας και άλλο ο Μακεδόνας και με τη βούλα της ελληνικής Κυβέρνησης. Εμάς περιμένουν, λοιπόν, να υποχωρήσουμε, το δικό μας ΟΚ επιζητούν οι «ψευτο-Μακεδόνες».
Νοιώθετε ότι ως Κυβέρνηση έχετε τέτοια εξουσιοδότηση; Δηλαδή, σας είπε κανείς ότι ακυρώθηκε η απόφαση των Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών του 1992; Κάνατε μήπως νέο Συμβούλιο υπό την Προεδρία του κ. Παπούλια; Γιατί δεν το συγκαλείτε αυτό το Συμβούλιο, ώστε να ληφθεί μία απόφαση; Εδώ οι μετρήσεις δείχνουν ότι το 90% των Ελλήνων απορρίπτουν τη χρήση του όρου φυσικά «Μακεδονία», αλλά και παραγώγων αυτού του όρου.
Γιατί δεν λέτε στους Σκοπιανούς και σε όσους αναμειγνύονται σε όλη αυτήν τη διαφορά ότι η Ελλάδα θα κυρώσει την οποιαδήποτε συμφωνία –και νομίζω ότι είναι απολύτως δημοκρατικό- με ένα ελεύθερο δημοψήφισμα; Γιατί δεν λέτε ότι η Ελλάδα θα κάνει δημοψήφισμα για να κυρωθεί η οποιαδήποτε συμφωνία, ώστε να είναι συμμαζεμένοι και οι ακραίοι των Σκοπίων; Ποια είναι η βάση της συζήτησης για την οποία μίλησε στην Αθήνα ο κ. Νίμιτς; Μήπως οι Σκοπιανοί λένε «Βόρεια Δημοκρατία της Μακεδονίας» και η ελληνική Κυβέρνηση προτείνει «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας»;
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Αφού εμείς –και ειλικρινά διερωτώμαι- έχουμε σήμερα ως Ελλάδα το ατού να λέμε «ναι» ή «όχι» στην ένταξη της Βαρντάρσκα, γιατί δεν ξεκινάμε από μηδενική βάση λέγοντας ότι δεχόμαστε ως βάση συζήτησης μόνο αυτό το όνομα, το όνομα «Βαντάρσκα», που στο κάτω-κάτω ήταν το επίσημο όνομα αυτής της χώρας μέχρι το 1945; Ειλικρινά διερωτώμαι ποιον φοβόμαστε και γιατί.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει για τρία λεπτά ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών κ. Δρούτσας.
Κύριε Δρούτσα, έχετε το λόγο για να δευτερολογήσετε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΡΟΥΤΣΑΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Αϊβαλιώτη, σας ευχαριστώ για τα επιχειρήματά σας.
Πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα να πω ότι η Ελλάδα βεβαίως δεν φοβάται κανέναν και δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται τον οποιονδήποτε. Όμως, θα επαναλάβω για άλλη μια φορά ότι ως Ελλάδα έχουμε την εθνική κόκκινη γραμμή στην οποία έχει συνταχθεί η μεγάλη πλειοψηφία των κομμάτων και στη Βουλή των Ελλήνων, αλλά πιστεύω και η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων και των Ελληνίδων.
Και θα ήθελα να μιλήσω για ένα σημείο το οποίο είναι πολύ σημαντικό και για το οποίο είχα την ευκαιρία και την τιμή να μιλήσω επανειλημμένως και εδώ από το Βήμα της Βουλής.
Η ενότητα για μας στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, στα εθνικά μας θέματα, είναι κάτι το πολύ σημαντικό. Είναι η ισχύ μας ως χώρα και η διαπραγματευτική μας ισχύ. Δεν χρησιμεύει στη χώρα μας να θέτουμε σε αμφισβήτηση ακριβώς αυτήν την ενότητα. Παλέψαμε γι’ αυτήν την ενότητα και θα πρέπει να τη διατηρήσουμε και να την αξιοποιήσουμε.
Το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων είναι βεβαίως θέμα εθνικό –και όπως είπα, σ’ αυτά τα θέματα πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι- και γι’ αυτό δεν απευθύνομαι μόνο σε σας, αλλά σε κάθε Βουλευτή. Απευθύνομαι σε όλα τα κόμματα της Βουλής των Ελλήνων, προκειμένου να κρατήσουμε την εξωτερική πολιτική μακριά από μικροκομματικές σκοπιμότητες, διότι μόνο ενωμένοι μπορούμε να πετύχουμε περισσότερα για τη χώρα μας.
Ξέρω ότι αυτά που λέω τα γνωρίζετε και εσείς και είμαι σίγουρος ότι τα σέβεστε. Επίσης, γνωρίζω και την αγωνία σας για τα εθνικά μας θέματα και ότι αυτή η αγωνία είναι βεβαίως μεγάλη. Πιστέψτε με, εξίσου μεγάλη είναι και η δική μου η αγωνία, όπως εξίσου μεγάλη είναι και η αγωνία όλων των Ελληνίδων και Ελλήνων. Γι’ αυτό και επιμένω πως πρέπει να μιλάμε γι’ αυτά τα θέματα με μία ενωμένη φωνή.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα επτά μαθητές και μαθήτριες και τέσσερις συνοδοί καθηγητές από το Γυμνάσιο Λευκίμης Κέρκυρας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Τώρα εισερχόμαστε στη με αριθμό 499/23.2.2010 επίκαιρη ερώτηση του Ζ΄ Αντιπροέδρου της Βουλής και Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αρισιτεράς κ. Αθανασίου Λεβέντη, προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σχετικά με την περιβαλλοντική επιβάρυνση από τη λειτουργία του διυλιστηρίου των Ελληνικών Πετρελαίων στην Ελευσίνα κ.λπ.
Αναλυτικά η ερώτηση του Αντιπροέδρου της Βουλής κ. Αθανασίου Λεβέντη έχει ως εξής:
«Από τον Ιούνιο του 2009 έχει λήξει η προθεσμία που έθετε η τελευταία απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων του διυλιστηρίου των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα (πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ) για την απορρύπανση του υπεδάφους και των υπόγειων υδάτων της περιοχής του διυλιστηρίου, καθώς και της γειτονικής περιοχής (όρος 6.2.6).
Η εκροή πετρελαιοειδών συνεχίζεται αμείωτη παρά τις κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις τόσο της εταιρείας όσο και των υπηρεσιών του ΥΠΕΚΑ, με αποτέλεσμα οι βλάβες στο υπέδαφος και τον υδροφόρο ορίζοντα να είναι διαρκείς με τάση μονιμοποίησης.
Τόνοι πετρελαιοειδών προερχομένων από τις εγκαταστάσεις του διυλιστηρίου έχουν εισχωρήσει στον υπόγειο υδροφορέα, ενώ από τον Απρίλιο του 2004 το πετρέλαιο εκρέει στη θαλάσσια περιοχή έμπροσθεν της ΠΥΡΚΑΛ. Τα ΕΛΠΕ έχουν εγκαταστήσει κατά μήκος της ακτής δεκάδες γεωτρήσεις για την άντληση του πετρελαίου από τον υπόγειο υδροφορέα και την επαναδιΰλισή του.
Όλες οι προθεσμίες για τη λήξη του φαινομένου που υποσχέθηκε η εταιρεία και υιοθέτησαν οι υπηρεσίες της ΥΠΕΚΑ έχουν εκπνεύσει. Τώρα και οι πλέον δύσπιστοι γνωρίζουν ότι η αιτία δεν είναι η τυχαία διαρροή από διερχόμενο αγωγό, όπως απατηλά και αποπροσανατολιστικά ισχυρίζεται τα τελευταία έξι χρόνια η εταιρεία και άκριτα υιοθετούν οι κρατικές υπηρεσίες, αλλά αυτή η ίδια η ρυπογόνος λειτουργία του διυλιστηρίου.
Μετά και τη λήξη της τελευταίας προθεσμίας που έχει τεθεί, ερωτάται η κυρία Υπουργός τα εξής:
1) Ποιες κυρώσεις έχουν επιβληθεί στα ΕΛΠΕ για τη συνέχιση της ρυπογόνου λειτουργίας τους κατά παράβαση του εγκεκριμένου περιβαλλοντικού όρου 6.2.6.;
2) Ποια νέα μέτρα έχουν επιβληθεί στα ΕΛΠΕ για την αντιμετώπιση των διαρροών και την αποκατάσταση των περιβαλλοντικών βλαβών στο υπέδαφος και τον υπόγειο υδροφορέα;».
Θα απαντήσει ο αρμόδιος Υφυπουργός κ. Αθανάσιος Μωραϊτης.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πράγματι το Μάιο του 2004 συνέβη ένα ατυχές περιστατικό ρύπανσης μεγάλης κλίμακας, θα έλεγα, στον κόλπο της Ελευσίνας. Εμφανίστηκε μία πετρελαιοκηλίδα στην επιφάνεια της θάλασσας έμπροσθεν της ακτογραμμής της εταιρείας Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα της ΕΑΣ, είναι η τέως ΠΥΡΚΑΛ.
Αξίζει να σημειωθεί πως η εταιρεία «Ελληνικά Πετρέλαια» ενημέρωσε τις αρμόδιες αρχές για το εν λόγω περιστατικό, καθώς έλαβε και μέτρα για τον εντοπισμό της πηγής προέλευσής του.
Στη συνέχεια, καταστρώθηκε ένα σχέδιο αντιμετώπισης της ζημιάς με βασικό στόχο την απορρύπανση του περιβάλλοντος. Το σχέδιο αυτό εκπονήθηκε σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες, τη Διεύθυνση ΕΑΡΘ του τέως ΥΠΕΧΩΔΕ, το Τμήμα Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος του Κεντρικού Λιμεναρχείου Ελευσίνας και το Δήμο Ελευσίνας.
Όσον αφορά τα αίτια της ζημιάς, η ρύπανση από πετρελαιοειδή οφείλεται σε ατύχημα και διαρροή του παλαιού αγωγού των ΕΛΠΕ που ενώνει τις εγκαταστάσεις των δεξαμενών της Πάχης με το διυλιστήριο του Ασπροπύργου. Αυτός ο αγωγός έχει έκτοτε αντικατασταθεί με σκοπό τη διακοπή περαιτέρω διαρροών και υποβάθμισης του περιβάλλοντος.

(NP)

(1ΚΟ)

Όσον αφορά στα πετρελαιοειδή που είχαν ήδη διαρρεύσει στο περιβάλλον υλοποιήθηκαν οι ακόλουθες ενέργειες:
Εγκαταστάθηκαν αντιεκρηκτικού τύπου αντλίες στις θέσεις εκροής των πετρελαιοειδών στη θάλασσα, με σκοπό την παρεμπόδιση τυχόν νέων διαρροών.
Εγκαταστάθηκαν τσιμεντοφράγματα και πλωτά φράγματα για απομόνωση της ρυπασμένης περιοχής από την ανοικτή θάλασσα, με σκοπό τον περιορισμό της διασποράς της ζημιάς.
Αντλήθηκαν τα πετρελαιοειδή από την επιφάνεια του θαλασσινού νερού, συλλέχθηκαν τα πετρελαιοειδή σε δεξαμενές και μεταφέρθηκαν για επεξεργασία στο σύστημα επεξεργασίας υγρών αποβλήτων της μονάδας των ΕΛ.ΠΕ.
Επιπλέον, για να απορρυπανθεί και ο υπόγειος υδροφορέας έγινε διάνοιξη γεωτρήσεων, απ’ όπου αντλήθηκαν τα πετρελαιοειδή.
Επίσης, εγκαταστάθηκε ειδικό σύστημα με σκοπό την εξυγίανση και αποκατάσταση του περιβάλλοντος της περιοχής.
Τον Ιούνιο του 2007 η Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ διενήργησε έλεγχο των ΕΛ.ΠΕ., διαπίστωσε παραβάσεις και εισηγήθηκε πρόστιμο ύψους 104 χιλιάδων ευρώ, το οποίο και επιβλήθηκε τον Ιούλιο του 2008, κατόπιν απόφασης του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Αττικής.
Κατά την αυτοψία ελέγχου των επιθεωρητών περιβάλλοντος διαπιστώθηκε ότι ορισμένη ποσότητα πετρελαιοειδών παρέμενε στο χώρου του οικοπέδου της εταιρείας ΕΑΣ, τέως ΠΥΡΚΑΛ. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν είχαν εξασφαλιστεί οι κατάλληλες άδειες για την απορρύπανση της περιοχής.
Τον Ιούνιο του 2008 εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι των ΕΛ.ΠΕ., όπου και περιλαμβάνεται ο όρος 6.2.6 για την απορρύπανση της περιοχής, ενώ το Μάρτη του 2009 εγκρίθηκαν οι εργασίες και τα έργα επιτόπιας εξυγίανσης και απορρύπανσης της περιοχής από το Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής.
Όπως μας αναφέρει η αρμόδια Διεύθυνση ΠΕ.ΧΩ. της Περιφέρειας, η οποία είναι αρμόδια για την παρακολούθηση της εφαρμογής του προγράμματος απορρύπανσης, έχει παρατηρηθεί μείωση της περιβαλλοντικής ρύπανσης, σύμφωνα με τις μετρήσεις που διενεργούνται στην περιοχή.
Σε αυτό το σημείο θέλω να επισημάνω ένα αξιοσημείωτο γεγονός: Τα όρια ρύπων που έχει θέσει η περιφέρεια Αττικής είναι εξαιρετικά αυστηρά, κύριοι συνάδελφοι. Ενδεικτικά αναφέρω το εξής παράδειγμα με το βενζόλιο: Το αποδεκτό όριο στο πόσιμο νερό είναι χίλια μιλιγκράμ ανά λίτρο. Η Ολλανδία, που διαθέτει τα αυστηρότερα από τα πιο αυστηρά όρια στην Ευρώπη σήμερα, θέτει ως αποδεκτό όριο τα 30 μιλιγκράμ ανά λίτρο. Η περιφέρεια Αττικής έχει θέσει 0,2 μιλιγκράμ ανά λίτρο. Έχουν δηλαδή τεθεί στην περιοχή όρια, τα οποία είναι 5 χιλιάδες φορές αυστηρότερα απ’ αυτά του πόσιμου νερού και 150 φορές αυστηρότερα απ’ αυτά της Ολλανδίας.
Επιπλέον, πρόσφατα το Δεκέμβριο του 2009 τα ΕΛ.ΠΕ. εξασφάλισαν τη σχετική άδεια εισόδου από την Ε.Α.Σ. και ξεκίνησαν τις εργασίες απορρύπανσης με τη μέθοδο της άντλησης του πετρελαίου.
Έτσι ακριβώς είναι η κατάσταση σήμερα. Έτσι βαίνει το πρόβλημα. Πιστεύουμε και βεβαίως με την παρακολούθηση των υπηρεσιών και του ΥΠΕΚΑ προς την επιτυχή αποκατάστασή του με την ολοκλήρωση των σχετικών εργασιών.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Ο Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανάσιος Λεβέντης έχει το λόγο.
Ορίστε, κύριε Λεβέντη.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ (Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κατ’ αρχάς, εκτιμώ ιδιαίτερα την αποψινή σας παρουσία, παρά το ότι υπάρχει ένα πρόβλημα υγείας που σας ταλανίζει. Από την άλλη, όμως, απογοητεύτηκα από την απάντησή σας. Περιττό να πούμε τι γίνεται στην περιοχή του Θριασίου, όπου είπατε πως έχουν μπει πολύ αυστηρά όρια όσον αφορά το πόσιμο νερό. Όμως, το πόσιμο νερό έρχεται από την ΕΥΔΑΠ. Ο υδροφόρος ορίζοντας είναι κάτι άλλο. Υπάρχουν τουλάχιστον 21 βιομηχανίες και άλλες εγκαταστάσεις στην περιοχή του Θριασίου που υπάγονται στην Οδηγία SEVEZO, κύριε Υπουργέ. Ποιο είναι εδώ το μεγάλο πρόβλημα;
Γίνεται μια τεράστια επέκταση, ένα καινούργιο διυλιστήριο, που έρχεται σε μεσοτοιχία με την ΠΥΡΚΑΛ, στην οποία ΠΥΡΚΑΛ, κύριε Υπουργέ, κάτω από τις αποθήκες των πυρομαχικών ο υδροφόρος ορίζοντας είναι ποτισμένος από πετρελαιοειδή, τα οποία δεν αντλήθηκαν, όπως είπατε εσείς. Αντλούνται καθημερινώς, κύριε Υπουργέ. Κάθε μέρα αντλούνται τόνοι πετρελαίου και βενζίνης. Παρακαλώ στείλτε τους επιθεωρητές περιβάλλοντος να το διαπιστώσουν αντικειμενικά και αμερόληπτα και να μας πουν τι ακριβώς συμβαίνει.
Αυτό δεν είναι σημερινό. Είναι από το 2004, κύριε Υπουργέ. Ευτυχώς δεν θρηνήσαμε κάποιο μείζον ατύχημα. Όμως, η βενζίνη με το μπαρούτι είναι ένα πολύ επικίνδυνο μείγμα, κύριε Υπουργέ. Και εκεί έχουν συμβεί πυρκαγιές. Έχουν χαθεί δεκάδες άνθρωποι και στην ΠΥΡΚΑΛ και στην ΠΕΤΡΟΛΑ, τώρα ΕΛ.ΠΕ.
Επομένως, το ερώτημα που μπαίνει είναι: Εφόσον έγινε αυτό που έγινε έως σήμερα πώς μπορεί να σταματήσει αυτή η απορρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα; Ξέρετε, το 2004 είπαν ότι έγινε ένα ατύχημα. Μετά –λέει- είχε βροχές. Ανέβηκαν τα πετρελαιοειδή στην επιφάνεια το 2004 και το 2005. Το 2006 και το 2007 είχαμε ξηρασία. Όμως, ανάβλυζε και εξακολουθεί να αναβλύζει, είτε βρέχει είτε χιονίσει. Εκεί αναβλύζει πετρέλαιο. Αντί να τρέχουμε στο Αμπουντάμπι ή δεν ξέρω πού αλλού, μπορούμε να προμηθευτούμε από εκεί το πετρέλαιο. Άλλωστε τα διυλιστήρια το παίρνουν και το επεξεργάζονται αυτό το πετρέλαιο.
Δεν είναι αστεία τα πράγματα, κύριε Υπουργέ. Κινδυνεύει, κυριολεκτικά, όχι μόνο η περιοχή, αλλά – αν θέλετε- και όλη η Αττική, αν συμβεί κάτι εκεί πέρα. Αυτό το έχουν πάρει εντελώς επιπόλαια, θα μου επιτρέψετε να πω, όλες ως τώρα οι Κυβερνήσεις. Αυτό το θέμα το έχουν φέρει επανειλημμένα στη Βουλή εγώ προσωπικά αλλά και άλλοι συνάδελφοι Βουλευτές.
Βέβαια, γίνεται και το άλλο μείζον έγκλημα: Ένα τεράστιο διυλιστήριο, το οποίο έρχεται σε μεσοτοιχία με την ΠΥΡΚΑΛ. Αυτό πια δεν αφήνει κανένα περιθώριο ασφαλείας. Πρέπει να πάρετε μέτρα και να δράσετε άμεσα. Τουλάχιστον να απορρυπανθεί, αλλά και να ελεγχθεί από πού έρχονται αυτά τα πετρελαιοειδή, κύριε Υπουργέ. Γιατί οι δεξαμενές είναι του 1968 και 1970 και υπάρχουν διαρροές και στα ΕΛ.ΠΕ. του Ασπροπύργου. Υπάρχουν τεράστιες εγκυστώσεις κάτω στον υδροφόρο ορίζοντα των 600 χιλιάδων τόνων, των 400 χιλιάδων τόνων πετρελαιοειδών. Βγαίνουν στην επιφάνεια της Λίμνης Κουμουνδούρου, όπου τρεις φορές έχει πιάσει φωτιά η Λίμνη!
Επομένως, δεν μπορούμε να παίζουμε με τη ζωή, με την υγεία και με το περιβάλλον, που ούτε βέβαια και το υπολογίζουμε. Αυτό που λέτε ότι είναι 5 χιλιάδες φορές πιο αυστηρά τα όρια δεν θέλω να το χαρακτηρίσω, κύριε Υπουργέ. Άλλο το πόσιμο νερό που έρχεται από την ΕΥΔΑΠ και άλλο ο υδροφόρος ορίζοντας αυτής της δύσμοιρης περιοχής, που έχει και τα πετρελαιοειδή, έχει και τα στραγγίσματα της χωματερής, έχει και χιλιάδες άλλες επιχειρήσεις, έχει –αν θέλετε- και το ρέμα του Αγίου Γεωργίου, που υπάγεται στο ίδιο καθεστώς του Ασωπού, από τότε που έγιναν και αυτά με τον Ασωπό και που εκεί είναι τα πράγματα πολύ χειρότερα, αλλά που αποσιωπάται, δυστυχώς, συστηματικά απ’ όλους.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Αθανάσιος Μωραΐτης για τρία λεπτά να δευτερολογήσει.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής): Αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι σε καμία περίπτωση η απάντηση που έδωσε το Υπουργείο και το ΥΠΕΚΑ σε αυτήν την ερώτηση του κυρίου Λεβέντη δεν είναι μια υπηρεσιακή απάντηση. Δεν πήραμε τα έγγραφα από τους εκλεκτούς συνεργάτες μας ή τους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου, για να έρθουμε να τα παραθέσουμε εδώ σε αυτήν την Αίθουσα.
Κύριε Λεβέντη, πράγματι καθίσαμε και μελετήσαμε το θέμα, γιατί το θέμα που θέσατε σήμερα στη Βουλή και άλλα θέματα που έχετε θέσει κατά καιρούς στην περιοχή είναι σημαντικά θέματα και σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να παίξουμε ούτε με τις ζωές των συνανθρώπων μας ούτε –και πάνω απ’ όλα- με το περιβάλλον σε μια ευαίσθητη περιοχή που έχει υποστεί πάρα πολλά τις τελευταίες δεκαετίες.
Πριν σας ενημέρωσα για τα βήματα που έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Αν με ρωτήσετε αν μας ευχαριστεί το αποτέλεσμα που υπάρχει, θα σας πω «βεβαίως όχι» σε καμία περίπτωση. Θα προσπαθήσουμε από εδώ και πέρα να είμαστε από πάνω. Θα ξαναπάνε πάλι επιθεωρητές περιβάλλοντος. Θα δουν πού βρίσκεται σήμερα η κατάσταση και, βεβαίως, είναι κάτι το οποίο παρακολουθούμε. Είναι κάτι που δεν το αφήνουμε.
Είπατε ότι η περιοχή έχει επιβαρυνθεί πάρα πολύ από τα εργοστάσια. Σας ακούω για δεύτερη-τρίτη φορά να βάζετε θέμα για το δεύτερο εργοστάσιο των ΕΛ.ΠΕ. και είναι η άποψή σας.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ (Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Δεν είναι προσωπική μου άποψη!
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής): Όχι, βέβαια! Το καταλαβαίνω. Δεν το λέω γι’ αυτό.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ (Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Είναι όλη η περιοχή.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής): Το ξέρω, το ξέρω!
Πρέπει, όμως, κύριε Λεβέντη, να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Θέλουμε να φύγουν τα εργοστάσια από τη συγκεκριμένη περιοχή; Εμείς, λοιπόν, απέναντι στη λογική που λέει «πονάει κεφάλι, κόβεις κεφάλι» λέμε κάτι άλλο: Προσπαθούμε να βάλουμε κανόνες. Προσπαθούμε να βάλουμε κανόνες σε μια πολύ δύσκολη περιοχή του Λεκανοπεδίου, μια περιοχή που έχει υποστεί τα πάνδεινα τις τελευταίες δεκαετίες. Προσπαθούμε και με τις πολιτικές μας και με τους επιθεωρητές περιβάλλοντος να μπορέσουμε να χαράξουμε μια νέα πορεία.
Σας λέω, λοιπόν, ότι αυτό το θέμα που θέτετε σήμερα εμείς το παρακολουθούμε. Οι επιθεωρητές περιβάλλοντος θα πάνε πάλι να ελέγξουν την περιοχή και σας λέω ότι σε καμία περίπτωση εμείς δεν πρόκειται να κρυφτούμε πίσω από το δάκτυλό μας για κανένα.
Σας ευχαριστώ.
(FT)
(1NP)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστούμε, κύριε Υφυπουργέ. Περαστικά και από την έδρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στις επίκαιρες ερωτήσεις 2ου κύκλου, με πρώτη την με αριθμό 471/22-2-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Άγγελου Μανωλάκη προς τον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, σχετικά με τα έργα στη Νέα Εθνική Οδό Κορίνθου-Πατρών κ.λπ.
Αναλυτικά, η ερώτηση του κ. Μανωλάκη έχει ως εξής:
«Κύριε Υπουργέ, η ΝΕΟ Κορίνθου-Πατρών ως ένα έργο υψίστης σημασίας όχι μόνο για την Πελοπόννησος, αλλά γενικότερα για όλη την Ελλάδα, θα πρέπει να γίνει με τις πιο σύγχρονες προδιαγραφές. Αν και η απόφαση για την διαπλάτυνση μόνο του ήδη υπάρχοντος δρόμου και όχι για την εξολοκλήρου νέα νότια χάραξη –όπως είχα εισηγηθεί τότε με επίκαιρή μου ερώτηση στον κ. Σουφλιά- ήταν της προηγούμενης ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ, υπάρχουν έντονοι προβληματισμοί για τη σωστή εφαρμογή και τήρηση των υποσχέσεων που είχαν τότε δοθεί σε κατοίκους και τους ΟΤΑ, από τους οποίους διέρχεται η ΝΕΟ.
Δεδομένου ότι τα έργα έχουν ήδη αρχίσει κατά μήκος όλης της διαδρομής, θα πρέπει να σας επισημάνω ότι έχουν ταυτόχρονα εκδηλωθεί οι πρώτες δυσλειτουργίες και αντιδράσεις των κατοίκων. Χαρακτηριστικά σας αναφέρω:
Το τμήμα που διέρχεται από το ΔΔ Μελισσίου του Δήμου Ξυλοκάστρου, όπου η υπόσχεση ήταν για κάλυψη με την μέθοδο του cut and cover ενός τμήματος επτακοσίων μέτρων, φαίνεται ότι η κάλυψη θα περιοριστεί μόνο στα εβδομήντα πέντε μέτρα.
Στο τμήμα όπου διέρχεται από το Δήμο Σικυωνίων, δεν έχουν προβλεφθεί παράδρομοι που να διευκολύνουν την τοπική κυκλοφορία, υπάρχει το αίτημα για πλευρικά διόδια και για δημιουργία εισόδου-εξόδου για τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Σικυώνας.
Κύριε Υπουργέ, επειδή η εκτέλεση ενός τόσο σημαντικού έργου θα επηρεάσει καταλυτικά την χωροταξική ανάπτυξη και τον αστικό ιστό των πόλεων του Νομού Κορινθίας και επειδή η ΝΕΟ θα πρέπει έστω και τώρα να συμπεριλάβει τις προτεινόμενες διευθετήσεις και να κατασκευαστεί με απόλυτο σεβασμό προς το περιβάλλον, με τα πλέον σύγχρονα κριτήρια αισθητικής αναβάθμισης και προστασία από την ηχορύπανση.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
Πως προτίθεστε να παρέμβετε προκειμένου να υπάρξει η καλύτερη ικανοποίηση των αιτημάτων που υπάρχουν από τους άμεσα ενδιαφερόμενους πολίτες και τους ΟΤΑ για την εκτέλεση μιας πιο λειτουργικής και περιβαλλοντικά αναβαθμισμένης κατασκευής της Νέας Εθνικής Οδού Κορίνθου-Πατρών;»
Ο αρμόδιο Υφυπουργός Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων κ. Ιωάννης Μαγκριώτης έχει το λόγο για τρία λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Έχει δίκιο ο συνάδελφος για το ότι ο αυτοκινητόδρομος Κόρινθος-Πάτρα, το τμήμα μάλλον του αυτοκινητοδρόμου της Ολύμπιας Οδού Κόρινθος-Πάτρα, κατασκευάζεται σχεδόν εξολοκλήρου πάνω στην παλιά χάραξη. Είναι όμως, μια πραγματικότητα που τώρα δεν μπορεί να αλλάξει είναι σύμβαση παραχώρησης και έχει κυρωθεί με νόμο στη Βουλή από το καλοκαίρι του 2007.
Βεβαίως, και η ιδιομορφία της περιοχής δεν άφηνε πολλά περιθώρια για νέα χάραξη –αυτό είναι γεγονός και είναι αλήθεια- γιατί δεν θα εξυπηρετούσε με τους κόμβους και τους παράπλευρους αυτοκινητόδρομους τους ζωτικούς εκεί οικισμούς, αλλά και τα παραθεριστικά και αναπτυξιακά κέντρα και φυσικά θα προκαλούσε, πιθανότατα, πολύ πιο μεγάλες περιβαλλοντικές επεμβάσεις και αλλοιώσεις στην περιοχή.
Έχετε δίκιο, λοιπόν, σε αυτό που τονίζετε, ότι ο δρόμος αυτή τη στιγμή στο χρόνο της κατασκευής έχει μόνο μια λωρίδα ανά κατεύθυνση, είναι ακόμη πιο δύσκολος, δηλαδή, πριν αρχίσει η κατασκευή του. Είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα, που με υπομονή και αυτοσυγκράτηση οι οδηγοί θα πρέπει να αντιμετωπίζουν. Υπάρχει, βέβαια, πυκνή σήμανση και αστυνόμευση για να αποφεύγονται τα ατυχήματα και οι δυσάρεστες καταστάσεις.
Ο αυτοκινητόδρομος έχει ως στόχο την γρήγορη και ασφαλή μετακίνηση, σε έναν άξονα ζωτικής σημασίας, που από χρόνια θα έπρεπε να έχει κατασκευαστή, το τμήμα δηλαδή από την Πάτρα μέχρι την Κόρινθο. Μάλιστα, θέλω να σας πω ότι με τα διόδια αυτού του τμήματος μέχρι την Ελευσίνα κατασκευάζεται και το τμήμα από Πάτρα μέχρι Τσακώνα ουσιαστικά, το οποίο δεν είναι ανταποδοτικό.
Αυτή είναι η φιλοσοφία όμως των αυτοκινητοδρόμων και γι’ αυτό ακριβώς και τα διόδια είναι πυκνά και ακριβά. Και έχουμε δεσμευθεί και έχουμε αρχίσει ήδη τη διαπραγμάτευση, έχουν ενημερωθεί οι παραχωρησιριούχοι και για τους πέντε αυτοκινητόδρομους, για την πρόθεσή μας να μειώσουμε τα διόδια, να διαπραγματευθούμε και πάλι τις συμβάσεις, παρ’ ό,τι είμαστε σε μια δύσκολη δημοσιονομική περίοδο. Διότι, δεν μπορεί ορισμένες περιοχές της χώρας και ειδικά η περιφέρεια Πελοποννήσου, η βόρεια Πελοπόννησος, η Στερεά, η βόρεια Αττική, η Θεσσαλία και η Κεντρική Μακεδονία να πληρώσουν όλους τους αυτοκινητόδρομους της χώρας.
Ειδικότερα, για τα θέματα που αναφέρεστε στο Νομό Κορινθίας, ελήφθησαν υπ’ όψιν, πράγματι, όλες οι προβλέψεις, τόσο από την αρχική μελέτη, όσο και από τις μελέτες εφαρμογής. Για το πρώτο, ειδικότερα, ερώτημά σας θα ήθελα να πω ότι η υφιστάμενη σήμερα Νέα Εθνική Οδός επιβαρύνει πολύ περισσότερο και περιβαλλοντικά και ρυπαίνει ηχητικά τον οικισμό στον οποίο αναφέρεστε, στο δημοτικό διαμέρισμα Μελισσίου, αλλά και την ευρύτερη περιοχή. Η κατασκευή του αυτοκινητόδρομου με τα εβδομήντα πέντε μέτρα του στεγάστρου αλλά και την ταπείνωση σε ένα σημαντικό τμήμα, στα όρια του δημοτικού διαμερίσματος Μελισσίου, βελτιώνει πάρα πολύ τις συνθήκες λειτουργίας του αυτοκινητοδρόμου σε σχέση με την Εθνική Οδό, όπως τη γνωρίζουμε και όπως λειτουργεί μέχρι σήμερα.
Η υιοθέτηση μιας πρότασης, όπου συνολικά θα είχαμε ταπείνωση ή στέγαστρο για όλη τη διαδρομή θα εκτόξευε το κόστος του αυτοκινητοδρόμου και θα δημιουργούσε όμως, σε αυτήν ειδικά την περιοχή, πρόσθετα περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως και προβλήματα με την Αρχαιολογία, γιατί η περιοχή αυτή έχει πάρα πολλά αρχαιολογικά ευρήματα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ζ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ)
Εκτίμηση είναι –και αυτό περιλαμβάνεται και στην κοινή Υπουργική Απόφαση- πως η βελτίωση θα είναι σημαντική. Σε κάθε περίπτωση θα παρακολουθούμε την κατασκευή και τη λειτουργία και έχουμε τη διάθεση για πρόσθετες παρεμβάσεις, στο βαθμό που οι προβλέψεις της κοινής Υπουργικής Απόφασης για την περιβαλλοντική αναβάθμιση και την ασφάλεια στην περιοχή δεν θα καλύπτουν τα βασικά στάνταρ, όπως σήμερα προσδιορίζονται -υψηλά θα έλεγα- και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για το δεύτερο σκέλος θα απαντήσω στην δευτερολογία μου, γιατί ήδη έχει παρέλθει ο χρόνος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει τώρα ο ερωτών Βουλευτής κ. Μανωλάκης για τρία λεπτά.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΝΩΛΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κατ’ αρχήν είναι θετικό, θετικότατο, κύριε Υπουργέ, ότι επιτέλους κατασκευάζεται αυτό το έργο, ένα σημαντικό έργο όχι μόνο για την Πελοπόννησο, όπως είπαμε, αλλά για όλη τη χώρα.
Δυστυχώς τότε που γινόταν η μελέτη, παρά τις πιέσεις προς τον κ. Σουφλιά επιλέχθηκε η φτηνότερη λύση και όχι η καλύτερη λύση. Η καλύτερη λύση ήταν η λεγόμενη Νότια χάραξη και αντί αυτού επιλέχθηκε η διαπλάτυνση. Δεν ήταν η καλύτερη λύση, αλλά εν πάση περιπτώσει αυτό είναι μια πραγματικότητα. Τι κάνουμε από εδώ και περά;
Κατ’ αρχήν, όπως διαπλατύνεται ο δρόμος δημιουργούνται πάρα πολλά προβλήματα ασφάλειας σε ένα δρόμο που ήδη έχει τεράστια προβλήματα. Είναι ο χειρότερος εθνικός δρόμος της χώρας –εάν λέγεται εθνικό δρόμος! Γι’ αυτό το λόγο οι Αχαιοί και πολύ Κορίνθιοι, βέβαια –και μάλιστα πρωτοστατεί εκεί ο Νομάρχης Αχαΐας- δεν πληρώνουν διόδια, σε ένα δρόμο «καρμανιόλα», όπου έχει πάρα πολλά προβλήματα και πρέπει να τα δούμε, γιατί ο νέος δρόμος θα τελειώσει σε τρία τέσσερα χρόνια μπροστά μας.
(BA)

(FT)
Από εκεί και πέρα, όμως, υπάρχουν πάρα πολλά που μπορούν να γίνουν για να βοηθήσουν ώστε να γίνει ο δρόμος σωστά. Πέρα απ’ αυτά που είπατε, περιμένω να τα ξαναδείτε καλύτερα, γιατί δεν πρέπει να συγκρίνουμε αυτό που κατασκευάζουμε με τα standards εκείνου του δρόμου. Φυσικά ο υπάρχων δρόμος είναι πού άσχημος. Όμως, αν κατασκευάζουμε ένα νέο δρόμο, πρέπει να γίνεται σωστά.
Στο Μελίσι πράγματι περνάει μέσα από το χωριό και νομίζω ότι τα σκέπαστρα και όλα αυτά θα βοηθούσαν πάρα πολύ. Δεν υπάρχει, κύριε Υπουργέ –γιατί είστε ειδικός- παράπλευρος δρόμος. Αυτό είναι ένα μεγάλο μείον. Γι’ αυτό έκανα σήμερα αυτή την επίκαιρη ερώτηση. Και ξέρετε ότι η Κορινθία -και η Αχαΐα σε ένα βαθμό- έχει μπουκώσει. Υπάρχει η παλαιά Εθνική Οδός, η οποία έχει ένα μεγάλο κυκλοφοριακό φόρτο με πάρα πολλά ατυχήματα, υπάρχει η παλαιά σιδηροδρομική γραμμή, η οποία σήμερα –και αυτό θέλω να το προσέξετε- δεν χρησιμοποιείται τουλάχιστον μέχρι το Κιάτο καθόλου, λόγω του προαστικού, και αύριο ίσως μέχρι το Ξυλόκαστρο. Επομένως, πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να βελτιώσουμε την κατάσταση. Γι’ αυτό νομίζω ότι πρέπει να γίνει ένας -όχι παράλληλος- παράπλευρος δρόμος. Υπάρχει στη Νομαρχία μία μελέτη που συνδέονται κάποιοι αγροτικοί δρόμοι παράλληλοι δίπλα κλπ, ώστε να γίνει αυτός ο παράπλευρος δρόμος. Σε σχέση με την παλαιά εθνική οδό, πρέπει κατά την άποψή μου να αποχαρακτηριστεί, αλλά και να γίνει η αξιοποίηση της παλαιάς πια σιδηροδρομικής γραμμής, ώστε να αποφορτιστεί η περιοχή.
Δεν σας λέω ότι υπάρχουν και άλλα προβλήματα, όπως κατασκευάζεται σήμερα με τις απορροές των υδάτων, με τους χείμαρρους που κατεβαίνουν κάτω με τους αγροτικούς δρόμους και όλα αυτά. Πιστεύω ότι το Υπουργείο σας θα τα λύνει. Όμως, το μεγάλο ζήτημα που βάζω σήμερα, εφόσον επιλέχθηκε όχι η καλύτερη, αλλά η φθηνότερη λύση, τουλάχιστον να δούμε τον παράπλευρο δρόμο που θα βοηθήσει πάρα πολύ και την περιοχή, αλλά και όλη τη Βόρεια Πελοπόννησο σε σχέση, επαναλαμβάνω, με την παλαιά εθνική οδό και με την παλαιά σιδηροδρομική γραμμή.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Κι εμείς σας ευχαριστούμε, κύριε Μανωλάκη. Άλλωστε σχεδόν όλοι οι Έλληνες έχουν ταλαιπωρηθεί σε αυτό το δρόμο που καρκινοβατεί επί δεκαετίες και κάνουν έκκληση να προχωρήσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα τα έργα και να ολοκληρωθεί.
Ο Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Μαγκριώτης έχει το λόγο για τρία λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Οι διαπιστώσεις του αγαπητού συναδέλφου είναι ορθές και τα προβλήματα μεγάλα. Τα έχουμε τονίσει πολλές φορές. Συμφωνώ μαζί του ότι επιλέχθηκε αυτή η χάραξη, ή αν θέλετε η διαπλάτυνση και ανακατασκευή στο υφιστάμενο τμήμα της Κορίνθου-Πατρών, γιατί στη σύμβαση παραχώρησης, όπως είπα, το τμήμα αυτό πληρώνει και την κατασκευή και τη συντήρηση του άλλου τμήματος μετά την Πάτρα που δεν έχει την ανταποδοτικότητα αυτού του τμήματος. Αυτή η φιλοσοφία κυριάρχησε το 2007 κι έχει να κάνει και με άλλους αυτοκινητόδρομους. Στη Στερεά Ελλάδα, για παράδειγμα, τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα και πιο βαριά, γιατί ένα τμήμα εκεί πληρώνει τρεις αυτοκινητόδρομους. Γι’ αυτό εκεί οι κοινωνικές αντιδράσεις είναι ακόμη πιο μεγάλες και δικαιολογημένες. Γι’ αυτό, όπως είπα, έχουμε επιλέξει το δρόμο της επαναδιαπραγμάτευσης για να μειωθούν τα διόδια αφαιρώντας ένα μεγάλο ποσοστό των εισπράξεων υπέρ του δημοσίου, των έμμεσων δηλαδή τοπικών φόρων που έχει ενσωματώσει η προηγούμενη κυβέρνηση μέσα σε αυτές τις συμβάσεις παραχώρησης που θα αρχίσουν να εισπράττονται από το 2013 για τη Στερεά Ελλάδα, για τον αυτοκινητόδρομο Κόρινθος-Πάτρα από το 2021, οι φόροι υπέρ του κράτους.
Όσον αφορά τώρα το δεύτερο και πιο σημαντικό σκέλος της ερώτησής σας, θέλω να σας πω ότι στην υφιστάμενη σημερινή πραγματικότητα ένθεν και ένθεν της σημερινής εθνικής οδού επιτυγχάνεται με ένα παράπλευρο υποτυπώδες οδικό δίκτυο, μεγάλο τμήμα του οποίου δεν είναι και ασφαλτοστρωμένο, η κίνηση. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Έπρεπε τα τμήματα αυτά να έχουν κατασκευαστεί πριν αρχίσει η ανακατασκευή του κεντρικού άξονα. Έτσι αναφέρεται και στην κοινή υπουργική απόφαση των προηγούμενων χρόνων και αυτή ήταν και η δέσμευση της προηγούμενης κυβέρνησης στους κατοίκους της περιοχής. Δυστυχώς, συμβαίνει το αντίστροφο και γι’ αυτό ακριβώς η κίνηση στην περιοχή είναι ακόμη πιο δύσκολη και προβληματική, τόσο στον κύριο άξονα, όσο και στους παράπλευρους.
Η πρόσβαση στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Σικυώνας γίνεται από τον υφιστάμενο κόμβο του Κιάτου, ο οποίος απέχει περί τα τρία χιλιόμετρα από τον εν λόγω αρχαιολογικό χώρο. Κόμβος και στον αρχαιολογικό χώρο είναι δύσκολο να γίνει, γιατί με βάση τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές σε αυτοκινητόδρομους με αυτά τα χαρακτηριστικά ταχείας κυκλοφορίας είναι δύσκολο σε απόσταση μικρότερη των δύο χιλιομέτρων να υπάρχουν περισσότεροι από δύο κόμβοι. Και πράγματι, αν κατασκευαστεί και το παράπλευρο δίκτυο ολοκληρωθεί, όπως έχουμε σχεδιάσει και προβλέπουμε, η εξυπηρέτηση του αρχαιολογικού χώρου θα είναι άμεση και ασφαλής. Έχουμε λοιπόν προβλέψει αυτό που μέχρι τώρα δεν έγινε -και θα το υποστηρίξουμε κυρίως με εθνικούς πόρους γιατί από το ΕΣΠΑ δεν υπάρχουν πόροι- την κατασκευή ενός εκτεταμένου παράπλευρου δικτύου που έχει ανάγκη η περιοχή, οι οικισμοί, τα αναπτυξιακά της κέντρα και κυρίως οι τουριστικές ζώνες.
Γρήγορα θα είμαστε στο Νομό Κορινθίας να δούμε από κοντά αυτά τα τόσο σημαντικά και ζωτικά θέματα για την οικονομία και την ανάπτυξη της περιοχής.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Αθανάσιος Λεβέντης): Κι εμείς ευχαριστούμε κύριε Υπουργέ.
Η δεύτερη με αριθμό 466/22.2.2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ελευθερίου Αυγενάκη προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σχετικά με τις προθέσεις της Κυβέρνησης για τροποποίηση του νομικού πλαισίου για την άρση της υποχρεωτικής πληρωμής τέλους υπέρ της ΕΡΤ στα τιμολόγια της ΔΕΗ κλπ, δεν συζητείται λόγω αναρμοδιότητας.
Θα συζητηθεί η με αριθμό 493/23.2.2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Γεωργίου Μαυρίκου προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, σχετικά με την επίλυση των προβλημάτων των εργαζομένων της εταιρείας «ΕΡΓΑΝΗΣ» στο Βύρωνα κλπ.
Η ερώτηση του κ. Μαυρίκου έχει ως εξής:
«Σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις βρίσκονται οι εργάτες της επιχείρησης «ΕΡΓΑΝΗΣ ΑΒΕΤΕ» στο Βύρωνα, καθώς αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα. Από την περασμένη Δευτέρα μάλιστα έχουν προχωρήσει και σε κατάληψη των γραφείων της εταιρείας.
Η εργοδοσία χρωστά στους εργαζόμενους τα δεδουλευμένα 4 μηνών και αιτιολογεί αυτή την κατάσταση με το γεγονός ότι η εταιρεία βρίσκεται στη διαδικασία πώλησής της στην πολυεθνική LAFARGE BETON, δηλώνοντας ότι οι εργάτες θα πληρωθούν από τη νέα ιδιοκτήτρια εταιρεία. Ωστόσο, η τελευταία αρνείται ακόμα και να συναντηθεί μαζί τους.
Η κατάσταση αυτή είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση, αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, που στόχος της είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολυεθνικών και η καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Αυτή η πολιτική είναι που επιτρέπει στην εκάστοτε εργοδοσία να καταπατά τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός τι μέτρα είναι διατεθειμένη να λάβει η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης και συγκεκριμένα να καταβληθούν άμεσα τα δεδουλευμένα των εργατών».
Ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Λοβέρδος έχει το λόγο για τρία λεπτά.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ ( Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
Πράγματι το σωματείο στην επιχείρηση «ΕΡΓΑΝΗΣ ΑΒΕΤΕ» στο Βύρωνα έκανε καταγγελία, κύριε Πρόεδρε, και μετά από αυτή την καταγγελία, το Δεκέμβριο, το Τμήμα Κοινωνικής Επιθεώρησης Δάφνης, δηλαδή Τμήμα του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, έκανε έλεγχο που επιβεβαιώνει τα όσα ο συνάδελφος κ. Μαυρίκος μεταφέρει στην Εθνική Αντιπροσωπεία με την επίκαιρη ερώτησή του. Ότι δηλαδή, όχι μόνο οι εργαζόμενο είχαν να πληρωθούν από τον Οκτώβριο, αλλά και η συγκεκριμένη εταιρεία δεν είχε καταβάλλει και τις αυξήσεις που προέκυπταν ως υποχρέωσή της προφανώς από τη σχετική συλλογική σύμβαση εργασίας. Η εισήγηση της Υπηρεσίας ήταν για την επιβολή συνολικώς προστίμου 36.000 ευρώ. Έγινε τον Ιανουάριο τριμερής. Από την τριμερή αυτή προέκυψε το γεγονός που μετέφερε στην τριμερή ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εταιρείας, ότι η συγκεκριμένη εταιρεία είναι υπό πώληση, αγοραστής η ανώνυμη εταιρεία «ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ» και έγινε η διαβεβαίωση ότι η εταιρεία έχει αναδεχθεί να καταβάλει τις οφειλές που έχει η πωλούσα εταιρεία στους εργαζόμενούς της. Το Φεβρουάριο του 2010 έγινε εκ νέου έλεγχος από το Τμήμα Κοινωνικής Επιθεώρησης Δάφνης, δηλαδή από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, όπου διαπίστωσε ότι το εργοστάσιο βρίσκεται υπό κατάληψη και από τα όσα του μετέφεραν οι εργαζόμενοι που ήταν εκεί την ώρα της επιθεώρησης, 14 από τα 27 μέλη περίπου, απ’ ό,τι μου λέει το έγγραφο του σωματείου, του κατήγγειλαν επίσης τα ίδια και η επιθεώρηση θα πράξει επίσης τα δέοντα.
(GM)



BA
Κύριε Πρόεδρε, θέλω να σας ενημερώσω, για την άσκηση των αρμοδιοτήτων που κάνει το ΣΕΠΕ, το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, κάτω από πάρα πολύ δυσμενείς συνθήκες, όπως αυτές διαγράφονται από τη μαζική ανεργία με τα πιο σκληρά μεταπολιτευτικά χαρακτηριστικά σε επίπεδο ποιότητάς της, δηλαδή μαζική ανεργία ανθρώπων 45, 50, 55 ετών με οικογένειες, με αυξημένες οικογενειακές υποχρεώσεις. Αυτό το φαινόμενο δημιουργεί για το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας πραγματικά πρωτοφανείς συνθήκες.
Το Σώμα Επιθεώρησης έχει αδυναμίες, για τις οποίες έχω επανειλημμένα στην Εθνική Αντιπροσωπεία αναφερθεί και θα επιμείνω στη δευτερολογία μου. Ωστόσο μαζί με κλιμάκια του ΙΚΑ, κάνοντας ταυτοχρόνως έλεγχο, ήλεγξε το Φεβρουάριο που ξεκινήσαμε να αναδιαρθρώνουμε τα όποια ελεγκτικά μέσα που ως κράτος διαθέτουμε 15.000 επιχειρήσεις και διαπίστωσε πλήθος προβλημάτων, το μεγαλύτερο των οποίων είναι 25% ανασφάλιστοι. Αυτό είναι το προϊόν ελέγχων που δεν προήλθαν μετά από καταγγελία, όπως έχουμε στην περίπτωση για την οποία ρωτά ο κ. Μαυρίκος, αλλά από ελέγχους που προέκυψαν με δική μας πρωτοβουλία, με πρωτοβουλία του Υπουργείου και του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας.
Τι μέλει γενέσθαι ως προς το συγκεκριμένο θέμα θα πω περισσότερα στη συνέχεια της απάντησής μου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε τον Υπουργό Εργασίας κ. Λοβέρδο.
Ο ερωτών Βουλευτής κ. Μαυρίκος έχει το λόγο για τρία λεπτά για να απαντήσει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, οι Βουλευτές του ΚΚΕ επιλέξαμε να φέρουμε για συζήτηση το συγκεκριμένο θέμα, επειδή θεωρούμε ότι είναι μία χαρακτηριστική περίπτωση που αναδεικνύει ένα γενικευμένο πρόβλημα που σήμερα υπάρχει και που πραγματικά γεννά και πολλαπλασιάζει τα βάσανα για τους εργαζόμενους και τη λαϊκή οικογένεια.
Μιλάμε για μία επιχείρηση στην οποία οι 39 εργαζόμενοι που δουλεύουν εκεί έχουν πέντε μήνες που είναι απλήρωτοι κι έχουν να πάρουν και το δώρο των Χριστουγέννων. Μιλάμε για εργαζόμενους που από τους 39 οι περισσότεροι έχουν πολλά χρόνια στη δουλειά, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν 25 χρόνια, άλλος που έχει 22 χρόνια, άλλοι που έχουν 20 χρόνια, 17 χρόνια κλπ, δεν είναι χθεσινοί εργαζόμενοι, έχουν οικογένειες και όμως παραμένουν απλήρωτοι.
Επιλέξαμε ακόμα αυτό το θέμα να το φέρουμε για συζήτηση, επειδή αναδείχνει τις ευθύνες διαχρονικά των κυβερνήσεων και των ελεγκτικών μηχανισμών που έχουν διαμορφώσει, γιατί η Επιθεώρηση Εργασίας στη Δάφνη και ο ΣΕΠΕ, όταν πρώτη φορά πήγαν, τους έλεγαν ότι με τέτοια δεδομένα θα τους κλείσουν μέσα. Και μέχρι σήμερα βεβαίως κανείς δεν έχει μπει μέσα και όχι μονάχα αυτό, αλλά και αποφάσεις των ασφαλιστικών που έχουν ληφθεί για τα δεδουλευμένα, παραμένουν ακόμα ανεκτέλεστες. Αυτή είναι η κατάσταση, αυτή είναι η πραγματικότητα. Είναι ωμή και θυμίζει far west για τους εργαζόμενους, όπου πραγματικά η ασυδοσία της εργοδοσίας ξεκινά από τις πολιτικές όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων που ενισχύουν αυτήν την ασυδοσία και την ανομία.
Έχουν γίνει πολλά υπομνήματα μέχρι σήμερα του Συνδικάτου Οικοδόμων, των εργαζομένων, διαμαρτυρίες τοπικών οργανώσεων και φορέων κλπ κι έτσι υποχρεώθηκαν οι εργαζόμενοι, μη έχοντας άλλο μέσο, να προχωρήσουν στην κατάληψη των γραφείων της επιχείρησης.
Να σημειώσουμε ότι ο εργοδότης δεν έχει πρότερο έντιμο βίο, δεν είναι ένας εργοδότης τυχαίος. Το ίδιο έργο που παίζει εδώ, το έχει προηγουμένως παίξει σε άλλες δύο επιχειρήσεις με τον ίδιο τίτλο: Η μία επιχείρηση είναι στο Μαρκόπουλο με έντεκα εργαζόμενους τους οποίους εξαπάτησε με το ίδιο σύστημα, η Επιχείρηση Ασφαλτομείγματος, η δεύτερη επιχείρηση στη Βάρη σκυροδέματος με είκοσι ένα εργαζόμενους και τώρα στο Βύρωνα, το ίδιο σενάριο και στις τρεις περιπτώσεις. Τους λέει, «πηγαίνετε να βρείτε τη ΛΑΦΑΖ, την ΑΓΕΤ», να βρουν τους Γάλλους. Πάνε οι άνθρωποι και τους λένε «εμείς δεν σας ξέρουμε, ποιοι είστε εσείς;». Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Άρα, λοιπόν, πιστεύουμε ότι πραγματικά το μπαλάκι του πιγκ - πογκ πρέπει να σταματήσει. Θεωρούμε πραγματικά ότι ζητούν το αυτονόητο, ζητούν δηλαδή τα δεδουλευμένα, ζητούν να έχουν δουλειά, ζητούν τις αποζημιώσεις τους από τη στιγμή που απειλεί ή εκβιάζει ότι θα απολύσει. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Άρα, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, αυτό που θέλουμε είναι συγκεκριμένη δέσμευση για το αν και πότε θα πληρωθούν οι άνθρωποι για τα δεδουλευμένα τους, για το αν θα πάρουν το δώρο των Χριστουγέννων, για το αν τα δικαιώματά τους θα εφαρμοστούν, όπως στοιχειωδώς ορίζει ο νόμος.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε τον κ. Μαυρίκο.
Ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Ανδρέας Λοβέρδος έχει το λόγο για να δευτερολογήσει για τρία λεπτά.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Μαυρίκος ολοκλήρωσε την παρέμβασή του με τον τρόπο ακριβώς που ολοκλήρωσε και τη γραπτή του Επίκαιρη Ερώτηση: «Τι θα κάνετε;» ρωτάει απευθυνόμενος στην Κυβέρνηση. Θα του απαντήσω με πολύ συγκεκριμένο τρόπο, όπως είπα και στην πρώτη μου παρέμβαση, αλλά πρώτα υπογραμμίζοντας τι μπορώ να κάνω.
Αυτό που μπορεί να κάνει το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και εν τέλει ο Υπουργός είναι κατ’ αρχάς το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας να επιβάλει πρόστιμο και αυτή η διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει. Το πρόστιμο μπορεί να φθάνει μέχρι τις 50 χιλιάδες. Η Επιθεώρηση Δάφνης είπε το πρόστιμο να είναι 36.000 για την πρώτη παράβαση, για όσα εντόπισε το Δεκέμβριο.
Με τον έλεγχό της του Φεβρουαρίου εντόπισε και επόμενες παραβάσεις, εντόπισε και παραβάσεις που έχουν να κάνουν με το δώρο που λέει ο συνάδελφος αλλά και με το επόμενο χρονικό διάστημα. Σε τελευταία ανάλυση, μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας, ο Υπουργός μπορεί να κλείσει την επιχείρηση. Και αυτό το δίλλημα, κύριε συνάδελφε, το έχουμε όχι μόνο για την εταιρεία αυτή, αλλά για μία σειρά από εταιρείες στην Ελλάδα.
Εγώ αναρωτιέμαι ανοιχτά εδώ: Είναι αυτή η λύση; Το κλείσιμο των επιχειρήσεων είναι η λύση; Πιστεύουμε πως όχι. Πιστεύουμε ότι το κλείσιμο των επιχειρήσεων δημιουργεί επιπρόσθετα προβλήματα. Και όταν απειλούνται με κλείσιμο, έρχονται τα ίδια τα Σωματεία και μας λένε «πείτε στις τράπεζες να τους κρατήσουν στη ζωή, χάνουμε τη δουλειά μας».
Στο μέτρο που εδώ έχουμε μία διαβεβαίωση της μίας πλευράς ότι επίκειτο –είπαν το Δεκέμβριο, αλλά βέβαια αυτό δεν επαληθεύτηκε- αγοραπωλησία, εξαγορά της εταιρείας αυτής, ήταν και δική μας ελπίδα να πληρωθούν οι εργαζόμενοι από τον οφειλέτη.
Από κει και πέρα, κύριε συνάδελφε, επειδή το ερώτημα είναι δίκαιο, εμείς ό,τι επιβάλλει ο νόμος θα το κάνουμε, τα πρόστιμα θα επιβληθούν και αυτό είναι η στοιχειώδης υποχρέωσή μας.
Όμως, θέλω να ενημερώσω την Εθνική Αντιπροσωπεία για κάτι περισσότερο. Σήμερα το πρωί είχαμε Υπουργικό Συμβούλιο, όπου εγκρίθηκε μία δική μας νομοθετική παρέμβαση που θα έλθει στη Βουλή την επόμενη εβδομάδα για τη διαδικασία του άρθρου 36 και θα έλθει και κανονικά στη Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων τη μεθεπόμενη εβδομάδα ελπίζω, όπου υπάρχουν μέσα τροποποιήσεις στις κυρωτικές αρμοδιότητες που έχει το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας.
Κύριε Πρόεδρε, οι επιχειρήσεις είχαν τη δυνατότητα να καταβάλουν το 20% των προστίμων, να κάνουν αγωγή για το υπόλοιπο και αυτή η αγωγή να εκδικάζεται μετά από τέσσερα ή πέντε χρόνια. Μέσα στο σχέδιο νόμου προβλέπουμε ρύθμιση, όπου θα εξοφλεί το 100% του προστίμου η εταιρεία και ας τα βρει στα δικαστήρια μετά. Και αυτό θα ακολουθήσουμε ως μέθοδο με τροπολογία που θα καταθέσουμε σε αυτό το σχέδιο νόμου και για ό,τι πραγματικά έξω από τα όρια συμβαίνει στο χώρο της κοινωνικής ασφάλισης αυτήν τη φορά στα φάρμακα και στα λοιπά υλικά. Θα επιβάλλονται τα πρόστιμα στους επίορκους φαρμακοποιούς, στους γιατρούς του δημοσίου, θα επιβάλλονται οι κυρώσεις διοικητικού περιεχομένου και μετά ας πουν ό,τι είναι τα αρμόδια υπηρεσιακά συμβούλια ή και τα διοικητικά δικαστήρια και για τα πρόστιμα και για τα υπόλοιπα, για να δούμε τότε, θα παραμένουν στη στάση να αναβάλουν τις δίκες ή τις συνεδρίες των υπηρεσιακών συμβουλίων, ή θα σπεύδουν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους;
Αυτό, κύριοι συνάδελφοι, που υπήρχε ως αδυναμία μέσα στο κυρωτικό μας σύστημα, είτε επρόκειτο για τα πρόστιμα είτε επρόκειτο για τις υπόλοιπες διοικητικές κυρώσεις, θα το λύσουμε με τη νομοθετική παρέμβαση αυτή την οποία θα φέρουμε τη Βουλή τις επόμενες ημέρες και ελπίζουμε μετά το Πάσχα να έχουμε πλήρη εφαρμογή.
Ευχαριστώ πολύ.
PM








(1GM)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε τον κύριο Υπουργό.
Θα συζητηθεί η με αριθμό 488/23-2-2010 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κυρίου Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου προς τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού σχετικά με την ελληνική τουριστική πολιτική για το 2010 κ.λπ.
Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
«Ως γνωστόν, η δυσμενής οικονομική συγκυρία της χώρας απαιτεί ολοκληρωμένες και συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και δράσεις για την προσέλκυση ικανού ποσοστού από την κατανομή του διεθνούς τουριστικού ρεύματος.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
1) Ποιες οι ενέργειες προβολής στο εξωτερικό για την προσέλκυση τουριστών στη χώρα; Υπάρχει σε εξέλιξη σχετική καμπάνια και με ποιους διεθνείς τουριστικούς οργανισμούς και τουριστικές εταιρείες του εξωτερικού συνεργάζεστε για την αύξηση του τουριστικού ρεύματος προς την Ελλάδα;
2) Ποια η συνεννόησή σας και ο συντονισμός με τους τουριστικούς φορείς της χώρας για την αναβάθμιση της ποιότητας παροχής υπηρεσιών και τη μείωση του τιμολογιακού κόστους διαμονής;»
Στην επίκαιρη ερώτηση του κυρίου Χρυσανθακόπουλου θα απαντήσει η Υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού κυρία Γκερέκου για τρία λεπτά.
Ορίστε, κυρία Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΓΚΕΡΕΚΟΥ (Υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο σχεδιασμός μιας διαφημιστικής καμπάνιας μέσα σε περιβάλλον οικονομικής κρίσης είναι μία πάρα πολύ δύσκολη δουλειά, όπως αντιλαμβάνεστε. Για την Ελλάδα όμως γίνεται διπλά και τριπλά πιο δύσκολη για τους εξής λόγους: Πρώτον, η προηγούμενη κυβέρνηση φρόντισε εκτός των άλλων να δεσμεύσει μεγάλο κομμάτι της διαφημιστικής καμπάνιας για το 2010 με αναθέσεις ενεργειών προβολής και διαφήμισης που συνεχίζονται μέχρι το Σεπτέμβριο του 2010. Πρόκειται για 19 διαφημιστικές ενέργειες προβολής σε διεθνή μέσα που θα «τρέχουν» μέχρι και το Σεπτέμβριο του 2010, συνολικής αξίας περίπου 15 εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς σχεδιασμό, χωρίς στόχευση, χωρίς στην ουσία διερεύνηση της ανταποδοτικότητας και της αξιολόγησης του στόχου.
Δεύτερον, η αρνητική εικόνα που διαμορφώνεται για τη χώρα από τα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης δημιουργεί ένα δύσκολα αναστρέψιμο κλίμα. Πρέπει από τη μία να κάνουμε τη χώρα μας ελκυστική, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να ανατρέψουμε με το σύνολο των πολιτικών μας ένα εξαιρετικά αρνητικό στερεότυπο που επιχειρείται να εδραιωθεί από κάποιους, το στερεότυπο του ανεύθυνου, υπερκαταναλωτικού, καλοπερασάκια και δυστυχώς του διεφθαρμένου. Γνωρίζοντας μάλιστα τα υπέρογκα χρέη που έχει αφήσει η προηγούμενη κυβέρνηση σε διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης, όπως το CNN, το BBC, οι FINANCIAL TIMES και πολλά και σημαντικά γερμανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης που πολύ σύντομα θα αντιμετωπίσουμε στην τουριστική έκθεση του Βερολίνου, δεν αποτελεί έκπληξη η σφοδρότητα με την οποία προσπαθούν κάποιοι να μας καθηλώσουν στο αρνητικό αυτό στερεότυπο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η οικονομική κρίση κάποτε θα περάσει, έστω και δύσκολα, όμως η φήμη μίας χώρας που τόσο πολύ πληγώνεται, όπως η δική μας αυτή τη στιγμή, είναι ακόμα πιο δύσκολη υπόθεση. Η απελθούσα κυβέρνηση, λειτουργώντας κι εδώ σα να μην υπάρχει αύριο, άφησε πολύ μικρά περιθώρια ευελιξίας για να προσαρμόσουμε τις ενέργειες προβολής στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον της κρίσης. Ο στόχος μας ήταν αφενός η μείωση του κόστους προβολής και αφετέρου η μέγιστη δυνατή ανταποδοτικότητα. Έτσι, παρ’ όλες τις δυσκολίες, με δεδομένα τα περιορισμένα χρονικά περιθώρια, μετά από διαπραγματεύσεις με τις ανάδοχες εταιρείες και χωρίς να επιβαρύνουμε επιπλέον τον Έλληνα φορολογούμενο, καταφέραμε να επανασχεδιάσουμε με διορθωτικές κινήσεις και να επέμβουμε ουσιαστικά –πιστεύω- σε κρίσιμα σημεία για την επόμενη διαφημιστική καμπάνια. Τις επόμενες μέρες θα έχετε τη δυνατότητα να το διαπιστώσετε αυτό.
Οι διεθνείς εκθέσεις τουρισμού από την άλλη είναι μία ευκαιρία που εμείς πραγματικά δεν αφήνουμε ανεκμετάλλευτη. Το πρόγραμμα συμμετοχής του ΕΟΤ σε εκατό περίπου διεθνείς εκθέσεις τουρισμού ήδη βρίσκεται αναρτημένο στην ιστοσελίδα μας. Η ίδια προσωπικά παρευρίσκομαι στις περισσότερες και σπουδαιότερες εκθέσεις τουρισμού και πραγματικά –πιστέψτε μας- αξιοποιούμε κάθε ευκαιρία, τόσο για την εδραίωση της χώρας σε αγορές όπου η παρουσία της ήδη έχει παράδοση αλλά είναι σε κάμψη, όσο και για τη δυναμική είσοδό μας σε καινούργιες αγορές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως δείχνουν οι έρευνες από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού, θέλουμε να πιστεύουμε, μέσα και απ’ αυτή την έρευνα που έχει γίνει, ότι η ανάγκη του ανθρώπου να ταξιδεύει, να εξερευνά, να έρχεται σε επαφή με άλλους ανθρώπους πραγματικά είναι μεγαλύτερη ακόμα και απ’ αυτή την οικονομική κρίση. Έτσι λοιπόν εμείς έχουμε και την πολιτική βούληση και την ευελιξία να αντιμετωπίζουμε κάθε πρόκληση και βεβαίως προσπαθούμε να δημιουργούμε ένα κατάλληλο κλίμα και στους οργανισμούς τους οποίους διοικούμε, αλλά και στους φορείς του τουρισμού, σε όλες τις επιχειρήσεις, στους εργαζόμενους, ούτως ώστε να μπορέσουμε πραγματικά όλοι μαζί να αντιστρέψουμε αυτό το αρνητικό κλίμα.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε την κυρία Υφυπουργό.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κύριος Χρυσανθακόπουλος για τρία λεπτά.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, κυρία Υπουργέ, πέρα από το δυσμενές οικονομικό κλίμα και με το αρνητικό κλίμα που υπάρχει για τη χώρα μας από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, ο τουρισμός αποτελεί ένα «εργαλείο» το οποίο εμείς οφείλουμε να χρησιμοποιήσουμε. Είναι πράγματι η «βαριά μας βιομηχανία» και δεν πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε στα πλαίσια της συμπληρωματικότητας, γιατί είναι ο μόνος τομέας ο οποίος μπορεί να φέρει επιπλέον κεφάλαια για να κινηθεί η αγορά και να έχουμε ρευστότητα στην οικονομία. Σαφώς υπάρχει μία μείωση των εισπράξεων από το 2009 κατά ένα δις περίπου, σαφώς έχουν μειωθεί τα τιμολόγια των διανυκτερεύσεων στα ξενοδοχεία κατά 9% περίπου, υπάρχουν όμως περίπου επτακόσια ξενοδοχεία τα οποία υποφέρουν -και με τη μείωση των δελτίων κοινωνικού τουρισμού τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα- και δύο χιλιάδες περίπου συγκροτήματα με ενοικιαζόμενα δωμάτια δοκιμάζονται.
Έχουμε όμως εναλλακτικές λύσεις που απαιτούν μία τόλμη, μία γενναιότητα και μία μαχητικότητα εκ μέρους του Υπουργείου που πρέπει να οργανωθεί για να μπορέσει να πετύχει τους σκοπούς του. Δεν μπορείτε να κινηθείτε μόνο στα πλαίσια που έθεσε η προηγούμενη κυβέρνηση τα οποία εμείς αναγνωρίζουμε ότι είναι αρνητικά και μάλιστα υπήρξε κακοδιαχείριση και έχουμε εκτεθεί και διεθνώς.
Εμείς όμως δεν κατανοούμε για ποιο λόγο θα πρέπει να συνεχίζεται η βίζα και η ταλαιπωρία των Ρώσων πολιτών που θέλουν να έλθουν στην Ελλάδα. Αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο οφείλουμε να λύσουμε άμεσα και μονομερώς, γιατί η Τουρκία έχει ήδη εξασφαλίσει από πέρσι δυόμισι εκατομμύρια Ρώσους τουρίστες, ενώ εμείς περιοριστήκαμε στις τριακόσιες είκοσι χιλιάδες.
Ένα άλλο ζήτημα είναι το ότι δεν έχουμε χρησιμοποιήσει τις σωστές καμπάνιες γιατί η ελληνική διατροφή είναι ένα από τα βασικότερα ζητήματα τα οποία θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε στο διεθνές στερέωμα και θα μπορούσαμε να ανεβάσουμε το διεθνές μας γόητρο, γιατί ο τουρισμός είναι πάντοτε ένα γόητρο.
Πρέπει ακριβώς σ’ αυτή την κατεύθυνση να σας πω τα εξής: Υπάρχει μία μάχη την οποία δεν έχετε δώσει και θα σας προτείνω να την αναλάβετε αμέσως. Ποια είναι αυτή; Πρέπει να οργανώσετε αμέσως ένα κέντρο επικοινωνίας με ηλεκτρονικούς υπολογιστές το οποίο θα «βομβαρδίσει» σε παγκόσμιο επίπεδο τους αποδέκτες. Αν οι tour operators και όλοι αυτοί οι ενδιάμεσοι δεν μας προτιμούν, πολλές φορές αυτό αποτελεί μέσο οικονομικής πίεσης γιατί έχει γίνει κατ’ επανάληψη. Κάποτε η Κρήτη εξαιρέθηκε από τις περιοχές που έδιναν μεγάλες εταιρείες της Ευρώπης για να πουληθούν φθηνά τα δικά μας ξενοδοχεία που εκεί δεν άντεχαν τον ανταγωνισμό.
Άρα λοιπόν μέσα σ’ αυτό το διεθνές πλαίσιο τι κάνουμε; «Βομβαρδίζουμε» με εικόνα, με φιλμάκια στο youtube, με e-mails τα εκατομμύρια αποδέκτες. Υπάρχουν «παρθένες» αγορές. Υπάρχουν εκατό εκατομμύρια καινούργιοι Κινέζοι εκατομμυριούχοι. Το τονίζω αυτό. Υπάρχει ο βορράς της Ευρώπης ο οποίος αυτή τη στιγμή μπορεί να απευθυνθεί σε μας, «διψάει» να έλθει στις ελληνικές θάλασσες και στην περιοχή μας και πρέπει τα πολλαπλά κίνητρα του τουρισμού να ενεργοποιηθούν μ’ έναν «βομβαρδισμό» ενημέρωσης. Εάν αφεθούμε μόνο στο κλασικό μέσο της διαφήμισης σε τηλεοπτικές εκπομπές, τα γνωστά πολύ σύντομα φιλμάκια, χάνουμε. Έχουμε δυνατότητες και είναι πλέον γνωστό αυτό το μέσο της τεχνολογίας το οποίο μας φέρνει πολύ κοντά σ’ όλους εκείνους που επιθυμούν να μετακινηθούν το καλοκαίρι στις διακοπές τους.
Εάν λοιπόν θέλουμε να πετύχουμε τους στόχους μας, θα πρέπει να υπάρξει μία γενναία απόφαση. Πρώτα απ’ όλα 7,4 δις χρωστούν τα επτακόσια ξενοδοχεία τα οποία ανέφερα προηγουμένως προς τις τράπεζες και πολλά απ’ αυτά τα ξενοδοχεία κινδυνεύουν να κλείσουν. Εδώ υπάρχει ένα θέμα συμβιβασμού, ώστε και οι τράπεζες να συμμετέχουν και επίσης θα πρέπει να ξανασκεφθείτε το θέμα με τα κουπόνια του κοινωνικού τουρισμού που μειώθηκαν. Δεν είναι απλά για να απαλύνει τον πόνο του ο Έλληνας, αλλά αυτό είναι σημαντικό για τη λειτουργία της ίδιας της δημοκρατικής μας κοινωνίας. Δεν μπορούμε σ’ αυτές τις συνθήκες να μην κάνουμε το ελάχιστο.
Τελειώνω με μία προτροπή: Eάν θέλετε να αντιμετωπίσετε τα κακώς κείμενα, να στηριχθείτε στις δημιουργικές μας δυνάμεις, στην έμπνευση, στην πρωτοβουλία, στη δημιουργία και σ’ αυτό που σας είπα προηγουμένως, σ’ ένα πολύ καλά οργανωμένο κέντρο ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αυτή είναι μία μεγάλη λύση και απάντηση και μάλιστα φθηνή.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
(SX)


(1PM)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε κι εμείς.
Το λόγο έχει η Υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, κα Γκερέκου, για να απαντήσει στον ερωτώντα Βουλευτή για τρία λεπτά.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΓΚΕΡΕΚΟΥ (Υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού): Κύριε συνάδελφε, πραγματικά δεν μας αρέσει και δεν ασκούμε πολιτική μέσα από επικοινωνιακά τρυκ και μόνο. Θέλουμε πάντοτε να έχουμε μία οργανωμένη και ολοκληρωμένη πρόταση για να μπορέσουμε πάνω σε αυτό και να διαβουλευτούμε και να μιλήσουμε και να σας παρουσιάσουμε. Σας είπα προηγουμένως, στην πρωτολογία μου, ότι πραγματικά στοχεύουμε και δουλεύουμε πάνω σε αυτή τη διαδικασία για το άνοιγμα νέων αγορών. Και χαίρομαι πραγματικά που συμφωνείτε κι εσείς, ότι πέρα από τις παραδοσιακές μας αγορές -υπάρχει βεβαίως η Κίνα, εγώ σας λέω ότι υπάρχει και η Ινδία με την οποία αυτή τη στιγμή συνεργαζόμαστε για μία πτήση προς Βερολίνο με στοπ στην Αθήνα, που θα είναι πολύ σημαντικό πιστεύω- υπάρχουν και άλλες αγορές, ακόμα κι εδώ γύρω, στα Βαλκάνια.
Η Ρωσία, βεβαίως, είναι μία τεράστια αγορά, που όπως σωστά είπατε, υπάρχει ένα θέμα σε σχέση με τη βίζα. Όπως ξέρετε, βεβαίως, είμαστε μέσα στη Συνθήκη Σένγκεν και μέσα σε αυτήν μπορούμε να ενεργούμε. Θα εξαντλήσουμε, όμως, τα θετικά εκείνα περιθώρια που πράγματι μπορούμε να βρούμε -μάλιστα, είμαστε σε διαδικασία συζητήσεων με τον αρμόδιο Υπουργό- για να μπορέσουμε να διευκολύνουμε αυτή τη διαδικασία. Γιατί πράγματι η Ρωσία είναι μία τεράστια αγορά. Εμείς δεν έχουμε ούτε καν τριακόσιες χιλιάδες από εκεί. Μπορούμε πραγματικά να αναπτύξουμε και το θρησκευτικό τουρισμό, που, ξέρετε, είναι πολύ εύκολο για τη χώρα μας, αλλά και τον πολιτιστικό και τον αθλητικό τουρισμό θα έλεγα.
Μάλιστα, στις εκθέσεις που θα γίνουν στη Ρωσία, είμαστε πανέτοιμοι πραγματικά και με το καινούργιο μας σποτ και με την καινούργια καμπάνια να μπορέσουμε να διεισδύσουμε ακόμα περισσότερο σε αυτή την αγορά.
Αναφερθήκατε σε κάτι που πραγματικά σε λίγες μέρες θα το δείτε και θα είναι μέσα στις προτάσεις μας, αλλά και στην παρουσίαση, στο διαφημιστικό σποτ, που είμαστε υποχρεωμένοι με διορθωτικές κινήσεις να κάνουμε. Πιστέψτε με –και πιστεύω να έχει θετική αποδοχή- υπάρχουν πραγματικά κινήσεις που δημιουργούν ένα φρέσκο προϊόν που μπορούν πραγματικά να δώσουν μία άλλη εικόνα κι ένα άλλο μήνυμα και αισιοδοξία στη χώρα μας. Διότι ξέρετε πολύ καλά ότι η οικονομική συμπεριφορά έχει να κάνει και με το θέμα –και μάλιστα είναι πολύ ουσιαστικό- της ψυχολογίας των πολιτών.
Μέσα σε αυτή, λοιπόν, την καταστροφολογία που ακούμε γύρω μας, καταλαβαίνετε αυτή τη στιγμή τι κλίμα μπορεί να διαμορφώνεται και πόσο μπορεί να πληγεί ο τουρισμός μας.
Άρα, λοιπόν, η δική μας πολιτική είναι μακρόπνοη, αλλά βέβαια και μία πολιτική διαχείρισης κινδύνου.
Κάνουμε, λοιπόν, αυτή τη διαφημιστική καμπάνια. Στοχεύουμε πολύ συγκεκριμένα -σε αυτό το μικρό οικονομικό πλαίσιο που έχουμε- στον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να διαφημίσουμε τη χώρα μας. Και κυρίως, δημιουργούμε ένα διαδικτυακό τόπο –και χαίρομαι που συμφωνείτε μαζί μας- όπου πραγματικά μπορεί στοχευμένα να επικοινωνήσει με πάρα πολλές αγορές. Αλλά προσέξτε: Δεν θα είναι ένας τόπος, ένα portal, όπως αυτό που παραλάβαμε, το οποίο κόστιζε στον ελληνικό λαό 1.200.000 περίπου και που είναι πραγματικά -δεν μπορώ να πω τη λέξη, άθλιο να το έλεγα;- ντροπή αυτό που παρουσιάζεται. Μπορείτε να μπείτε κι εσείς και να το δείτε.
Εμείς, λοιπόν, δημιουργούμε έναν πραγματικό διαδικτυακό τόπο που θα είναι όπλο διαφήμισης και επικοινωνίας της χώρας μας, μαζί βεβαίως και με άλλους τρόπους να διαφημίσουμε τη χώρα μας.
Είναι πολύ σημαντικό και θετικό που μαζί μας και κοντά μας θα είναι και όλοι οι φορείς του Τουρισμού.
Μέσα από διάλογο, λοιπόν και κοινές συνέργιες δημοσίου και ιδιωτικού τομέα –διότι και περί αυτού πρόκειται, μιλάμε για επιχειρήσεις όπου εκεί, βεβαίως, έχουμε εργαζόμενους στον Τουρισμό που θα πρέπει να προστατεύσουμε- πιστεύω ότι θα ξεπεράσουμε την κρίση. Και θα την ξεπεράσουμε με επιτυχία, αν πραγματικά μπορέσουμε να δουλέψουμε. Και αυτό θα το κάνουμε μαζί.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Εμείς ευχαριστούμε, κυρία Υπουργέ.
Εισερχόμαστε στη συζήτηση της τελευταίας από τις σημερινές επίκαιρες ερωτήσεις, της με αριθμό 498/23.2.2010 του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Βασίλειου Μουλόπουλου προς την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τις υπηρεσίες φύλαξης και καθαριότητας των δημόσιων νοσοκομείων κλπ.
Συγκεκριμένα, η επίκαιρη ερώτηση του κ. Μουλόπουλου έχει ως εξής:
«Πάνω από 330 εκατομμύρια ευρώ ετησίως εκτιμάται ότι στοιχίζουν στο Ελληνικό Δημόσιο οι υπηρεσίες φύλαξης και καθαριότητας των νοσοκομείων του ΕΣΥ που έχουν εκχωρηθεί εργολαβικά σε ιδιώτες, σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα.
Συχνό είναι το φαινόμενο οι συμβάσεις που υπογράφονται να παρατείνονται χωρίς να διεξάγονται νέοι διαγωνισμοί, προσαυξάνοντας αυθαίρετα και τα προβλεπόμενα ποσά.
Παράλληλα, πληθαίνουν οι καταγγελίες για καταστρατήγηση από τις εταιρίες αυτές των όσων προβλέπονται στις συμβάσεις για τους εργαζόμενους που προσλαμβάνουν –αμοιβές, ωράρια, ασφαλιστικές εισφορές κ.α.- ενώ την ίδια ώρα εκατοντάδες κενές οργανικές θέσεις των νοσοκομείων στις αντίστοιχες ειδικότητες, θα μπορούσαν να παρέχουν πλήρη και σταθερή εργασία σε μία περίοδο που η ανεργία είναι ανεξέλεγκτη.
Με βάση τα παραπάνω ερωτάται η κυρία Υπουργός:
1. Προτίθεται να ελέγξει την ανεξέλεγκτη δράση αυτών των εταιρειών στα νοσοκομεία του ΕΣΥ μέσα από τις συμβάσεις που υπογράφουν;
2. Είναι στις προθέσεις της να σταματήσει αυτό το απαράδεκτο καθεστώς της εκχώρησης σημαντικών τομέων του ΕΣΥ στις ιδιωτικές εταιρείες και να καλύψει τις αντίστοιχες ανάγκες με προσλήψεις μέσω των οργανισμών των νοσοκομείων μόνιμου προσωπικού, οι οποίες θα ήταν όχι μόνο κοινωνικά αλλά και οικονομικά συμφέρουσες;»
Το λόγο έχει για να απαντήσει η Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
ΜΑΡΙΑ – ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήθελα να πω στον αγαπητό συνάδελφο το εξής: Όπως γνωρίζετε από το 2005, με το νόμο που θεσμοθετήθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση, υπάρχει αυτή η δυνατότητα στα νοσοκομεία του Εθνικού Συστήματος Υγείας, στα Κέντρα Υγείας, καθώς και στις προνοιακές δομές να μπορούν να αναθέτουν τέτοιου είδους συμβάσεις για τη σίτιση, την καθαριότητα και τη φύλαξη των ιδρυμάτων και των νοσοκομείων.
Στη συνέχεια επίσης, με νόμο του 2007 ανατέθηκε, όταν ιδρύθηκε η Επιτροπή Προμηθειών Υγείας, σε αυτή την Επιτροπή να μπορεί να διενεργεί αυτούς τους διαγωνισμούς.
Πώς έχουν τα πράγματα:
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να σας πω ότι σε όλη την Ευρώπη υπάρχει –είναι αλήθεια- μία τέτοια διαδικασία σε μία αντίληψη κόστους – οφέλους, όσον αφορά τέτοιου είδους παροχές υπηρεσιών που δεν αφορούν τη λειτουργία των νοσοκομείων και φυσικά δεν αφορούν την ιατρική και νοσηλευτική παροχή ιατρικής περίθαλψης.
Ταυτόχρονα, όμως, οφείλουμε να διαπιστώσουμε ότι υπάρχουν μία σειρά από σοβαρά προβλήματα, τα οποία κι εσείς έχετε θέσει με την ερώτησή σας.
Πρώτο ζήτημα είναι ότι δεν υπήρχε εποπτεία και έλεγχος. Υπήρχαν συνεχείς παρατάσεις με ευθύνη των διοικήσεων των νοσοκομείων. Πολλές φορές υπήρξαν πάρα πολλές καταγγελίες -αυτούς τους τέσσερις μήνες στο Υπουργείο έχουμε υποχρεωθεί πολλές τέτοιες περιπτώσεις να τις στείλουμε και στο Σώμα Επιθεωρητών Υγείας- από νοσοκομεία κι από την Αθήνα, αλλά και από την Περιφέρεια. Επίσης, υπήρξαν και πάρα πολλές περιπτώσεις καταστρατήγησης των στοιχειωδών όρων των εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά και όσον αφορά τις υποχρεώσεις που έχουν να πληρώνουν με βάση τη συλλογική σύμβαση εργασίας.
Γι’ αυτό το λόγο, εμείς σε μία πρώτη φάση, αυτό που έχουμε κάνει είναι το εξής: Έχουμε ζητήσει να υπάρχει, μέσα από το Ενιαίο Πρόγραμμα Προμηθειών για το 2010 –γιατί πρέπει να σας πω, αγαπητέ συνάδελφε, ότι δεν υπήρχε Ενιαίο Πρόγραμμα Προμηθειών από την Επιτροπή Προμηθειών Υγείας τα προηγούμενα χρόνια- και συγκεκριμένο πλαφόν, αλλά και αυστηρότατος, συγκεκριμένος έλεγχος για το πώς εφαρμόζονται αυτοί οι διαγωνισμοί, πώς υλοποιούνται. Και φυσικά, όσον αφορά το κομμάτι το εργασιακό, έχουν δοθεί οι αντίστοιχες οδηγίες -απ’ ό,τι γνωρίζω- και από το συνάδελφο Υπουργό Εργασίας στο Σώμα Επιθεωρητών Υγείας. Έγινε, μάλιστα, και μία γενικότερη αναφορά, όσον αφορά το Σώμα Επιθεωρητών Υγείας προηγουμένως από το συνάδελφο τον Ανδρέα το Λοβέρδο.
Ταυτόχρονα -όπως έχουμε ήδη δηλώσει- είμαστε και σε μία φάση που επαναξιολογούμε συνολικά –για να απαντήσω και στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας- το πώς έχει λειτουργήσει αυτό το σύστημα και πώς θα μπορούσαμε πολύ πιο αποτελεσματικά να εξασφαλίσουμε αυτές τις υπηρεσίες, χωρίς ενδεχομένως να αποκλείσουμε αυτή τη δυνατότητα, αλλά ταυτόχρονα με πολύ πιο σαφείς κανόνες για τον έλεγχο, την εποπτεία και φυσικά για τα εργασιακά δικαιώματα.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε την κυρία Υπουργό.
Ο ερωτών Βουλευτής κ. Μουλόπουλος έχει το λόγο για τρία λεπτά.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Υπουργέ, διαπιστώνω ότι σε όλες τις απαντήσεις –όχι τις δικές σας, όλων των Υπουργών- προσπαθείτε. Θα δούμε πότε θα τα καταφέρετε.
Ο κλάδος παροχής υπηρεσιών από εταιρείες οι οποίες αναλαμβάνουν εργολαβικά την καθαριότητα και τη φύλαξη των νοσοκομείων αναπτύχθηκε ραγδαία την τελευταία 10ετία -όχι την τελευταία 5ετία- για δύο λόγους. Ο ένας είναι η ιδιωτικοποίηση των δραστηριοτήτων του δημοσίου τομέα. Ο άλλος σχετίζεται με την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και τη διάδοση ευέλικτων μορφών απασχόλησης.
(TS)
(1 SX )
Η ανάπτυξη των εργολαβιών στους τομείς που προανέφερα, εκτός από τη μείωση των θέσεων εξαρτημένης εργασίας, έχει πολλαπλές δυσμενείς επιπτώσεις για τους εργαζόμενους, καθώς μέσω των εργολαβιών οι επιχειρήσεις καταστρατηγούν, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, βασικά εργασιακά δικαιώματα.
Οι καταγγελίες είναι πολλές και χαρακτηριστικό του προβλήματος είναι η εγκύκλιος του τότε Υφυπουργού κ. Γιακουμάτου στις 8.5.2006, που αφορούσε τις συμβάσεις του δημοσίου με εταιρείες security και συνεργεία καθαριότητας, η οποία εκδόθηκε μετά από σωρεία καταγγελιών και αποτύπωνε με πιο επίσημο τρόπο την ασυδοσία που επικρατεί στο χώρο αυτό και ζητούσε την εφαρμογή του αυτονόητου, των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Λίγο αργότερα, ο κ. Γιακουμάτος εξαναγκάστηκε σε συμπληρωματική της πρώτης εγκυκλίου, με αφορμή μειοδοτικό διαγωνισμό για την καθαριότητα του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών, το οποίο είχε προϋπολογίσει στην προκήρυξη συνολικές μηνιαίες αμοιβές μειωμένες κατά 52.000 ευρώ σε σχέση με τις νόμιμες αμοιβές και την ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων.
Παρόλα αυτά, οι εργολαβίες συνεχίζονται. Σας αναφέρω, κυρία Υπουργέ, την έρευνα που δημοσίευσε τον Ιανουάριο του 2009 το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ για τις εργασιακές σχέσεις στις εταιρείες καθαρισμού, όπου αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα των νοσοκομείων περιγράφουν τις συνθήκες εργασίας ως μεσαιωνικές. Αναφέρουν ότι αναγκάζονται να καθαρίζουν χωρίς προφυλάξεις τα χειρουργεία και μετά να στέργουν να καθαρίσουν τα μαγειρεία και στη συνέχεια τους θαλάμους με τα πρόωρα νεογνά, ότι μεταφέρουν ασκούς με αίμα και απορρίμματα των χειρουργείων που περιέχουν ανθρώπινα μέλη σε γνώση των διοικήσεων των νοσοκομείων και χωρίς καμία εκπαίδευση, όπως το ειδικό νομοθετικό πλαίσιο ορίζει».
Κυρία Υπουργέ, για το εάν συμφέρει ή όχι, σας λέω ότι σε ερώτηση που είχε κάνει πέρυσι ο δικός σας Βουλευτής κ. Γιάννης Σκουλάς, ανέφερε ότι στο Γενικό Κρατικό Αθηνών το κόστος σε ετήσια βάση ανέρχεται σε 1,7 εκατομμύρια ευρώ και με τα ίδια χρήματα θα μπορούσαν να προσληφθούν εκατόν είκοσι άτομα ως μόνιμο προσωπικό, που τόσο πολύ έχει ανάγκη το συγκεκριμένο Νοσοκομείο.
Ερώτημα και γεγονός είναι ότι τα μέλη του συνεργείου αυτού λόγω έλλειψης προσωπικού αντικαθιστούν σε πολλές περιπτώσεις τους τραυματιοφορείς, εργάζονται ως βοηθοί κουζίνας, ως τραπεζοκόμοι, ακόμη και στη μεταφορά και αρχειοθέτηση απορρήτων ιατρικών εγγράφων. Αυτά έλεγε η ερώτηση του κ. Σκουλά.
Κυρία Υπουργέ, ο ΣΥΡΙΖΑ μετά από όλα αυτά σας ζητά να κάνετε έξωση των εργολάβων καθαριότητας και φύλαξης από τα νοσοκομεία και να διαθέσετε τα χρήματα για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, για να καλυφθούν κενές οργανικές θέσεις.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε τον κ. Μουλόπουλο.
Το λόγο έχει για να δευτερολογήσει η Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για τρία λεπτά.
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήθελα να πω στον αγαπητό συνάδελφο κ. Μουλόπουλο ότι όπως είπα και στην πρωτομιλία μου, σαφώς υπάρχουν πάρα πολλές γκρίζες ζώνες, σοβαρές καταγγελίες, τις οποίες έχουμε ήδη στείλει αυτούς τους τελευταίους τέσσερις μήνες στο Σώμα Επιθεωρητών Υγείας και έχουν να κάνουν αφενός με το πώς δίδονταν αυτοί οι διαγωνισμοί, αυτές οι συμβάσεις, πώς υλοποιούνταν, τις παρατάσεις που με πολύ μεγάλη ευκολία έχουν δοθεί σε πολλές περιπτώσεις και αφετέρου με τον κακό γενικά προγραμματισμό, που επέτρεπε να υπάρχουν αυτού του τύπου οι παρατάσεις. Ταυτόχρονα έχετε απόλυτα δίκιο ότι υπάρχουν πάρα πολλά ζητήματα παραβίασης των εργασιακών κανόνων και της συλλογικής σύμβασης εργασίας. Είναι αλήθεια όλα αυτά.
Γι’ αυτό το λόγο εμείς σας είπαμε δύο πράγματα. Πρώτα από όλα ότι σε πρώτη φάση έχουμε εντείνει τους ελέγχους. Έχουμε, επίσης, βάλει ένα συγκεκριμένο πλαίσιο προγραμματισμού για το 2010, προκειμένου να υπάρχει αποτελεσματική εποπτεία και για το οικονομικό κομμάτι και για τον προγραμματισμό, ώστε να μην είναι δικαιολογία αυτό, προκειμένου να υπάρχουν αυθαίρετες παρατάσεις.
Ταυτόχρονα όσον αφορά το κομμάτι του ελέγχου των επιθεωρητών εργασίας, υπάρχει ήδη εκφρασμένη αυτή η βούληση και δέσμευση από το συνάδελφο Υπουργό Εργασίας για τα εργασιακά ζητήματα.
Θέλω να σας επαναλάβω για άλλη μία φορά ότι επαναξιολογούμε συνολικά το πώς λειτουργεί αυτό το σύστημα. Λαμβάνουμε υπόψη φυσικά και τα θέματα του ευρύτερου κόστους, γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε σε μία περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη οικονομικά, όπου δίνουμε μάχη για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τις προσλήψεις για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, να συνεχίσουμε να στηρίζουμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Σε κάθε περίπτωση επαναξιολογούμε συνολικά το πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το ζήτημα και πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να βάλουμε πολύ πιο σαφείς κανόνες, που να διασφαλίζουν και το δημόσιο συμφέρον και την εργασία και τα εργασιακά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε και εμείς, κυρία Υπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω νότια θεωρεία, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, είκοσι εννέα μαθητές και μαθήτριες και τρεις εκπαιδευτικοί-συνοδοί τους από το Γυμνάσιο Κατσικά Ιωαννίνων.
Η Βουλή τούς καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα)
Ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων.













ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη των
ΕΠΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Θα συζητηθεί η υπ’ αριθμόν 20/17/5.2.2010 επερώτηση Βουλευτών του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξη Τσίπρα, κας Ευαγγελίας Αμμανατίδου-Πασχαλίδου, Ηρώς Διώτη, των κ.κ Θεόδωρου Δρίτας, Φωτίου Κουβέλη, Αναστασίου Κουράκη, Μιχαήλ Κριτσωτάκη, Παναγιώτη Λαφαζάνη, Αθανασίου Λεβέντη, Βασιλείου Μουλοπούλου, Δημητρίου Παπαδημούλη, Νικολάου Τσούκαλη και Γρηγορίου Ψαριανού προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την εξασφάλιση της βιωσιμότητας και του δημόσιου και αναδιανεμητικού χαρακτήρα του ελληνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
Το λόγο έχει ο πρώτος εκ των επερωτώντων κ. Βασίλειος Μουλόπουλος για δέκα λεπτά.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, κύριε Υπουργέ, τα πράγματα με το ασφαλιστικό είναι απλά. Η Κυβέρνηση έχει δεσμευτεί απέναντι στις Βρυξέλλες και στο μεγάλο κεφάλαιο να τσακίσει τα κόκαλα των εργαζομένων, να ελαστικοποιήσει πλήρως την εργασία, να απελευθερώσει τις απολύσεις, να καταργήσει το κοινωνικό κράτος και να παραδώσει τις λειτουργίες του στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Αυτές είναι οι μεταρρυθμίσεις που προωθείτε. Για να το πετύχει αυτό η Κυβέρνηση είναι έτοιμη για όλα, να πει τα πάντα και τα αντίθετά τους.
Σας λέω ευθέως, κύριε Υπουργέ, ότι πολιτικά είστε αναξιόπιστος συνομιλητής. Έχουμε χάσει το μέτρημα των εγγυήσεων και των δεσμεύσεων που έχετε αναιρέσει μέσα στο μικρό διάστημα της θητείας σας. Αρχίσατε από τα «δεν», για τα οποία δεσμευόσασταν προ δύο μηνών και από αυτή την κόκκινη γραμμή που ο ίδιος θέσατε, δεν έχει απομείνει τίποτε. Και τις συντάξεις τελικά μειώνετε και τα όρια ηλικίας αυξάνετε. Μένει να δούμε τι θα κάνετε με τις εισφορές.
Την ίδια στιγμή παραχωρείτε το ασφαλιστικό σύστημα στον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν είναι στους τομείς αρμοδιότητάς της.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, καμία συζήτηση δεν περιέχει τόσα ψέματα όσα αυτή που αφορά τις συντάξεις. Ας δούμε μερικές από τις αλήθειες, τα αντικειμενικά στοιχεία του προβλήματος, όπως τα παρουσιάζει η Κυβέρνηση, οι αναλυτές της και τα μιντιακά «παπαγαλάκιά» της.
Το σύστημα, λένε, οδεύει προς τη χρεοκοπία επειδή η σχέση εισροών-εκροών του κλάδου συντάξεων είναι αρνητική. Ασύστολο ψέμα. Η σχέση είναι θετική, εάν υπολογιστούν η εισφοροδιαφυγή και η εισφοροκλοπή, η οποία σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ίδιας της Κυβέρνησης υπερβαίνει το 35%. Το σύστημα αιμορραγεί κατά 9 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο και εάν συνυπολογίσουμε την ανασφάλιστη και αδήλωτη εργασία, κατά 16 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο.
(AS)


(1TS)
Πρόκειται για έμμεση επιδότηση των επιχειρήσεων, για κλοπή χρημάτων των εργαζομένων με τη συνεργία του κράτους. Πρόκειται για ένα διαρκές πολιτικό σκάνδαλο και ένα διαρκές ποινικό αδίκημα, μία προκλητική μεταφορά του έμμεσου μισθού των εργαζομένων προς την εργοδοσία.
Εξίσου ψευδής είναι και ο ισχυρισμός ότι για την εισφοροδιαφυγή φταίει το υψηλό κόστος εργασίας. Στη Γερμανία, το κόστος εργασίας είναι πολύ υψηλότερο από εδώ, αλλά η πιθανή άνοδος της εισφοροδιαφυγής από το 2% στο 3% θα είχε σημάνει συναγερμό στην Κυβέρνηση.
Εσείς, κύριε Υπουργέ, διαβουλεύεστε, οδύρεστε και απειλείτε με χρεοκοπία τα ταμεία, αφήνοντας την ίδια στιγμή επιχειρήσεις –και μιλάω για πολύ μεγάλες επιχειρήσεις- να χρωστούν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στο Ι.Κ.Α. και να συνεχίζουν ανενόχλητες το θεάρεστο έργο της εισφοροκλοπής.
Ψέμα δεύτερο: Τα ταμεία έχουν σπαταλήσει τα αποθεματικά τους. Η ιστορία είναι γνωστή. Είναι και αυτή μια ιστορία μεταφοράς πόρων από τους μισθούς στο κεφάλαιο. Είναι μία ακόμα ιστορία κλοπής των εργαζομένων.
Στην πρώτη περίοδο τη συσσώρευση του κεφαλαίου είχε αναλάβει η Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία κατακρατούσε με εξευτελιστικά επιτόκια τα αποθεματικά για να τα μεταβιβάσει υπό μορφή χρηματοδότησης, με χαριστικά επιτόκια, στους επιχειρηματίες.
Στη δεύτερη περίοδο του εκσυγχρονισμού και της χρηματοπιστωτικής οικονομίας του τζόγου, τα εναπομείναντα αποθεματικά χρησιμοποιήθηκαν για να κλείσουν δημοσιονομικές τρύπες και να κατασκευαστεί η φούσκα του Ελληνικού Χρηματιστηρίου. Το δίλημμα της διαχείρισης των αποθεματικών δεν είναι μεταξύ υψηλού ρίσκου και χαμηλής απόδοσης, αλλά αξιοποίησής τους υπέρ των ταμείων ή υπέρ των τραπεζών και των χρηματιστηριακών επιχειρήσεων.
Το Σύστημα, κύριε Υπουργέ, χρειάζεται ένα αποθεματικό που θα συγκεντρώνει 5 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο μέχρι το 2020 και εσείς θέλετε να δώσετε μόνο 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ συνολικά, τα οποία -όπως έχετε πει- θα αναθέσετε να διαχειριστούν ειδικοί. Για ποιους ειδικούς μιλάτε;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Για την Τράπεζα της Ελλάδος, αυτή είναι η επιλογή.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι αυτοί που δημιούργησαν τα δομημένα ομόλογα και τη φούσκα που έφερε την οικονομική κρίση; Χαίρομαι που το λέτε.
Κύριε Υπουργέ, μην αναζητείτε πού πήγαν τα λεφτά που υπήρχαν προεκλογικά και ποιοι τα έφαγαν. Τα λεφτά δεν υπήρχαν και το γνωρίζατε πολύ καλά γιατί οι κυβερνήσεις σας και οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας τα φάγατε για να χτίσετε τη μεγάλη Ελλάδα του εκσυγχρονισμού, την Ελλάδα της γκλαμουριάς και της λαμογιάς και να δημιουργήσετε τις μεγάλες περιουσίες των κολλητών και των ημετέρων.
Η αλήθεια είναι ότι αν τα αποθεματικά των ταμείων είχαν αξιοποιηθεί απλά και μόνο σε τοποθετήσεις ασφαλών επιτοκίων, το Ασφαλιστικό μας Σύστημα θα είχε εξασφαλισμένη βιωσιμότητα μέχρι το 2048, και αν αντί να χύνετε κροκοδείλια δάκρυα για την καταστροφή του Συστήματος, διαβουλευόμενος επ’ αόριστον, είχατε τη βούληση να μειώσετε την εισφοροδιαφυγή από το σημερινό 35% στο 20%, το Σύστημα θα έπαιρνε άμεσα παράταση βιωσιμότητας για επτά πρόσθετα χρόνια. Αυτά τα στοιχεία δεν είναι δικά μου, είναι στοιχεία αναλογιστικών μελετών.
Περισσότερο, όμως, από τα ψέματα είναι οι ύπουλοι ηθικοί εκβιασμοί που εξοργίζουν, και τέτοιος είναι αυτός που ζητεί αύξηση του εργασιακού βίου και μείωση των συντάξεων για το καλό των επόμενων γενεών. Αυτός που χρησιμοποιεί το μέλλον των παιδιών μας, αυτός που ισχυρίζεται ότι όσοι δεν αποδεχόμαστε τα μέτρα είμαστε «παλιόγεροι», εγωιστές και άκαρδοι, αυτός ο αλτρουϊσμός των μεταρρυθμιστών είναι μια προσβολή προς τη νοημοσύνη μας.
Όσοι το υποστηρίζουν αυτό, κάνουν ηθελημένα λάθη στις πράξεις της απλής αριθμητικής. Λένε ότι εξαιτίας της μείωσης των γεννήσεων, αν δεν αυξηθούν άμεσα τα όρια ηλικίας, οι νέοι εργαζόμενοι δεν θα πάρουν σύνταξη γιατί το Σύστημα θα έχει χρεοκοπήσει, λόγω της σχέσης εργαζομένων-συνταξιούχων. Αυτό είναι ψέμα. Όλες οι αναλογιστικές μελέτες, ελληνικές και διεθνείς, δίνουν για κάθε χρόνο αύξησης του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, παράταση βιωσιμότητας μόλις τριών μηνών. Και αυτοί οι τρεις μήνες είναι θεωρητικοί γιατί ξεχνάτε, κύριε Υπουργέ, ότι για να πάρει κάποιος σύνταξη, δεν φτάνει μόνο να έχει γεννηθεί, να υπάρχει, χρειάζεται, όταν φτάσει στην παραγωγική ηλικία, να μπορεί να εργαστεί κανονικά, δηλαδή, να έχει μόνιμη εργασία με πλήρεις ασφαλιστικές εισφορές. Αυτό, με τις σημερινές εργασιακές σχέσεις, με το ένα εκατομμύριο ανέργους, το ένα εκατομμύριο ελαστικά απασχολούμενους και τον άγνωστο αριθμό όσων εκτελούν μαύρη εργασία, είναι ένα όνειρο απατηλό.
Η συντριπτική πλειονότητα των νέων θέσεων εργασίας είναι εποχικές, ελαστικές ή μαύρες. Η πραγματικότητα είναι ότι όσο περισσότερο ένας «γέρος» παραμένει στην εργασία, τόσο ένας «νέος» μένει εκτός. Με αυτόν τον τρόπο, για κάθε χρόνο σύνταξης που εξοικονομείται για ένα «γέρο, αφαιρείται ένας χρόνος χωρίς εισφορές από ένα «νέο» απομακρύνοντας την ημερομηνία συνταξιοδότησης του τελευταίου. Όσο περισσότερο δηλαδή, δουλέψουν σήμερα οι ηλικιωμένοι, τόσο λιγότερες συντάξεις θα έχουν αύριο οι νεότεροι.
Η αύξηση, όμως, των ορίων ηλικίας έως τα εβδομήντα, όπως ουσιαστικά εκβιάζεται με τα αντικίνητρα συνταξιοδότησης που βάζετε, εκτός από αναποτελεσματική είναι και επιζήμια για την περίφημη αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας, στην οποία υποτίθεται ότι στοχεύουν όλες οι πολιτικές της Κυβέρνησης. Και σας ερωτώ: Ποια παραγωγικότητα μπορεί να έχει ένας ηλικιωμένος δάσκαλος άνω των 65 ετών, ένας οικοδόμος, ένας χειρούργος και τί συνέπειες θα έχει στην ανταγωνιστικότητα της Οικονομίας, η αντίστοιχη στέρηση θέσεων εργασίας από έναν νέο;
Κύριε Υπουργέ, έχω τη βάσιμη υποψία ότι σχεδιάζετε με αυτές τις ρυθμίσεις τη σφαγή των πενηντάρηδων και των εξηντάρηδων, τους καθιστάτε πολύ γέρους και πολύ ακριβούς για της επιχειρήσεις και άρα υποψήφιους για απόλυση και πολύ νέους για το Ασφαλιστικό Σύστημα, ώστε να πάρουν τελικά μισή σύνταξη.
Για τους νέους ασφαλισμένους, η μείωση της σύνταξης, με τα μέτρα που προτείνετε, θα φθάσει το μείον 35% δηλαδή, από το 70% αναπλήρωσης του μισθού που ισχύει τώρα, ο μισθός θα αναπληρώνεται στο 45%, λιγότερο δηλαδή, από το μισό του μισθού του. Μπορείτε να μου πείτε, τί ύψος σύνταξης θα πάρει μετά από 37 χρόνια δουλειάς, ένας νέος από τους πολλούς που εργάζονται μερικά και με ελαστικές σχέσεις εργασίας; Πόσο μεγαλύτερη θα είναι από 450 ευρώ, της λεγόμενης εθνικής σύνταξης; Ας τελειώνουμε λοιπόν, με τις αστειότητες περί πολέμου των γενεών. Αυτή είναι καθαρή πάλη των τάξεων και εσείς είστε από τη μεριά του κεφαλαίου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μία ακόμη ασφαλιστική μεταρρύθμιση για να σωθούν οι συντάξεις: Ελεύθερες απολύσεις, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και του κατώτατου μισθού. Ανατροπές στο Ασφαλιστικό, απαιτούν οι Βρυξέλες, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι αγορές. Η Κυβέρνηση σπεύδει να εφαρμόσει τις οδηγίες, όχι γιατί την εξαναγκάζουν οι «κακοί ξένοι», αλλά γιατί πιστεύει στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Γιατί ήταν η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτή που εφάρμοσε αυτές τις πολιτικές τη δεκαετία του ’90, καταγγέλλοντας τα δικαιώματα των εργαζομένων, ως «βαρίδια» της προόδου.
Η μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού που προωθείτε, κύριε Υπουργέ, καταργεί τον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης, αντικαθιστά τη συλλογική ανταποδοτικότητα με την ατομική ανταποδοτικότητα, με το κράτος να εγγυάται μόνο μια ευτελή εθνική σύνταξη, κάτω από τα όρια της φτώχειας, για τους μη έχοντες και από εκεί και πάνω η λογική της μεταρρύθμισης είναι «Ό,τι δίνεις, παίρνεις» δηλαδή, η πλήρης επικράτηση του κοινωνικού δαρβινισμού που υπαγορεύει «Ο καθένας για τον εαυτόν του και όλοι εναντίον όλων».
Κύριε Υπουργέ, θα γράψετε ιστορία ως εκείνος που επιχείρησε να μεταλλάξει το ελληνικό Ασφαλιστικό Σύστημα, από ατομικό σε κεφαλαιοποιητικό και ως αυτός που επιχείρησε να παραδώσει την περηφάνια των γηρατειών στις αγορές. Η πολιτική σας έχει σαφή στόχευση, να ανοίξει πόρτες και παράθυρα, του τεράστιου και επικερδούς τομέα Σύνταξης και Υγείας, στους ιδιώτες. Ελπίζω, για το καλό των εργαζομένων, ότι η ιστορία δεν θα γράψει ότι το πετύχατε. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α θα κάνει ό,τι μπορεί για να σας εμποδίσει.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Και εμείς ευχαριστούμε τον κ. Μουλόπουλο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατά τη συζήτηση της σημερινής επερώτησης των Βουλευτών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αρμοδιότητας των Υπουργείων Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Σπυρίδων Χαλβατζής, ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του Κόμματος το Βουλευτή κ. Νικόλαο Παπακωνσταντίνου.
(EP)




(1AS)
Το λόγο έχει τώρα ο δεύτερος επερωτών κ. Μιχαήλ Κριτσωτάκης για πέντε λεπτά.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ: Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα απόψε, στις ειδήσεις, τον κύριο Πρωθυπουργό να λέει ότι συνάντησε κάποιον εργαζόμενο και του είπε: «Για την πατρίδα, και τον μισθό μου να θυσιάσω». Υπάρχει πραγματικά μια τέτοια διάθεση. Να ξεκινήσουμε και να πούμε πόσες θυσίες έχουν γίνει και πόσες πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά για ποιο αποτέλεσμα;
Και το ασφαλιστικό είναι μια θυσία. Οι εργασιακές θέσεις -έτσι όπως έχουν καταντήσει- είναι μια θυσία. Το αίμα πέφτει από τη μια πλευρά πάντα, από την πλευρά αυτών που είναι χαμηλά, των εργαζομένων. Αυτοί πληρώνουν την κρίση, ενώ υπάρχουν κάποιοι που δεν αγγίζονται από αυτήν, να μη πω ότι βελτιώνονται οι θέσεις τους και το πορτοφόλι τους.
Να πω ακόμα ότι είναι πληρωμένα τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Να πω ότι οι εργασιακές σχέσεις έχουν κατακτηθεί με αίμα. Και, όμως, όλα αυτά έχουν θυσιαστεί και τώρα συζητάμε την κατάργηση του 14ου μισθού, την κατάργηση των επιδομάτων, που προκύπτουν από την άρνηση των αυξήσεων -όταν έπρεπε- από τις κυβερνήσεις, που ήθελαν να έχουν επιδοματική πολιτική. Και μάλιστα, σε συνθήκες, οι οποίες είχαν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και γίνονταν αυτά που πληρώνουμε σήμερα, δηλαδή, η επιδοματική πολιτική και τα επιδόματα που καταργούνται σήμερα με την κρίση.
Το ασφαλιστικό και τα εργασιακά είναι διασυνδεμένα. Εγώ θα έλεγα ότι είναι αρθρωτά ζητήματα, το ένα με το άλλο έχει άμεση διασύνδεση. Θα ήθελα να θέσω από την αρχή ένα ειδικό θέμα, το οποίο είναι τοπικό. Αφορά στις τουριστικές περιοχές και είναι κλαδικό, γιατί αφορά τους εργαζόμενους στον τουρισμό και τον επισιτισμό. Δεν είναι καθόλου λίγοι αυτοί, σε μια χώρα που κακώς λέει –και είναι κακή έκφραση αυτή- ότι έχει βαριά βιομηχανία τον Τουρισμό. Τι γίνεται με τους εργαζόμενους αυτούς, που είναι εποχικά απασχολούμενοι; Πώς επηρεάζονται αφού αλλάζουν οι εργασιακές σχέσεις -έχουν ήδη αλλάξει και αλλάζουν και άλλο- και τα ασφαλιστικά τους, σε συνάρτηση με την εποχικότητα αλλά και την αύξηση της ανεργίας; Αυτό νομίζω ότι είναι στο περιθώριο. Είναι ένα ζήτημα, που είναι αόρατο.
Τα αίτια της κρίσης του ασφαλιστικού συστήματος και η κοινωνική ασφάλιση, γενικά, είναι συνδεμένη με την ελληνική αγορά εργασίας και το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, που ακολούθησαν όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις. Εκτός, όμως, από τις μεταρρυθμίσεις του ασφαλιστικού συστήματος, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές το έχουν θίξει καίρια, επειδή η βιωσιμότητά του είναι άμεσα συνυφασμένη με τις οικονομικές πολιτικές του Κράτους και την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας. Οι αλλεπάλληλες απόπειρες να δοθεί μια μακροπρόθεσμη διέξοδος στα προβλήματα της ελληνικής κοινωνικής ασφάλισης είναι καταδικασμένες να αποτύχουν, αφού δεν καταπιάνονται με τα πραγματικά προβλήματα υποχρηματοδότησης.
Η κοινωνική ασφάλιση έχει ειδικότερα θιγεί: Πρώτον, από την εγκατάλειψη του στόχου της πλήρους απασχόλησης και της μείωση της ανεργίας. Δεύτερον, από την ενίσχυση ελαστικών και ανασφάλιστων μορφών εργασίας, που στερούν το σύστημα από βασικούς πόρους του. Τρίτον, από την ανοχή και τη διεύρυνση της μαύρης, αδήλωτης εργασίας στην παραοικονομία. Και τέταρτον, από την μονεταριστικής έμπνευσης δημοσιονομική πειθαρχία, για την οποία οι κοινωνικές δαπάνες -εν γένει- αντιμετωπίζονται ως νάρκη για την οικονομία.
Αν χρειάζεται να παρουσιάσουμε σχηματικά το γενικότερο πλαίσιο της κακοδαιμονίας του ασφαλιστικού μας συστήματος, θα μπορούσαμε σχηματικά να το κατηγοριοποιήσουμε ως εξής: Οικονομική πτυχή, με την εγκατάλειψη του στόχου της πλήρους απασχόλησης και την αποδοχή της φιλελεύθερης πολιτικής, που θεωρεί φυσιολογική και αναγκαία την ανεργία ως δομικό φαινόμενο. Δημοσιονομική πτυχή, με την οποία η μονεταριστική πολιτική αντιμετωπίζει την δημόσια κοινωνική ασφάλιση ως βάρος για την δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας, την ίδια στιγμή που τα αποθεματικά των ταμείων έχουν χρησιμοποιηθεί συστηματικά για να μπαλώσουν τις δημοσιονομικές τρύπες του Κράτους.
Το ασφαλιστικό δεν είναι δημοσιονομικό βάρος, αλλά απαραίτητο μέσον κοινωνικής δικαιοσύνης και μοχλός οικονομικής ανάπτυξης. Η δημόσια, κοινωνική ασφάλιση εγκαταλείπεται, κυρίως, για να αφεθεί ένας τεράστιος εμπορευματοποιημένος τομέας στην κερδοσκοπία της ιδιωτικής ασφάλισης και της ιδιωτικής υγείας.
Σε σχέση με την αγορά εργασίας, η καθιέρωση του εργασιακού μεσαίωνα με μαύρη, ελαστική και απορυθμισμένη εργασία οδηγεί, εκτός των άλλων, σε ανασφάλιστη –πλήρως ή μερικώς- εργασία. Ενδεικτικά, στην Ελλάδα υπάρχουν ένα εκατομμύριο εκατό χιλιάδες ανασφάλιστοι, εκ των οποίων οι εξακόσιες χιλιάδες είναι Έλληνες και οι πεντακόσιες χιλιάδες αλλοδαποί.
Οικονομικά αυτό αποτιμάται σε απόλυση 2.500.000.000 ευρώ το χρόνο για το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης. Από τα στοιχεία των επίσημων ελέγχων του ΙΚΑ προκύπτει ότι το 14% του εργατικού δυναμικού, ενώ εργάζεται είναι ανασφάλιστο, ενώ 2.500.000.000 ευρώ –με επιεικείς υπολογισμούς- ετησίως χάνει το ΙΚΑ μόνο από την αδήλωτη εργασία.
Και δημογραφικά: η δυσμενής δημογραφική σχέση εργαζομένων που χρηματοδοτούν το σύστημα και συνταξιούχων που λαμβάνουν συντάξεις, χειροτερεύει δραματικά, λόγω της γήρανσης του πληθυσμού.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα ήθελα ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε, αν είναι δυνατόν.
Βέβαια, ακόμα και αν δεν υπήρχε το δημογραφικό πρόβλημα, θα βρισκόμασταν αντιμέτωποι με οξύτερη κρίση των ποσοστών ανεργίας, αφού και με τα παρόντα δημογραφικά δεδομένα, η ανεργία των νέων είναι ιδιαίτερα υψηλή.
Όσον αφορά στη λύση του δημογραφικού προβλήματος, τα στοιχεία του ΟΟΣΑ καταδεικνύουν την αναγκαιότητα της ένταξης των μεταναστευτικών κυμάτων σε όλη την Ευρώπη. Σε όλες τις επιμέρους πλευρές της οικονομίας οι πολιτικές σας επιλογές επιβαρύνουν το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.
Υπάρχουν δυο βασικές αδυναμίες. Η πρώτη αφορά στην έλλειψη αξιόπιστης επιστημονικά και μεθοδολογικά αναλογιστικής μελέτης, κύριε Υπουργέ, με ευθύνη του αρμόδιου Υπουργείου, η οποία θα έπρεπε να προηγείται οποιασδήποτε συζήτησης για την μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος. Οι εξαγγελίες συγκεκριμένων μέτρων και πολύ περισσότερο ολοκληρωμένων πολιτικών, η απουσία μιας εμπεριστατωμένης αναλογιστικής μελέτης ενισχύουν το αίσθημα της προχειρότητας στην αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος.
Η δεύτερη ουσιαστική αδυναμία των προτάσεων για την μεταρρύθμιση του συστήματος είναι η ύποπτη ανεξαρτητοποίηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, από την επιμέτρηση των επιπτώσεών της στη βιωσιμότητα του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης.
Τέλος, θέλω να πω ότι ως ΣΥΡΙΖΑ, εναντιωνόμαστε σε όλες τις μορφές του νεοφιλελεύθερου μονόδρομου, που ακολουθείτε πιστά εδώ και πολλά χρόνια. Είμαστε αποφασισμένοι να πρωτοστατήσουμε στους κοινωνικούς αγώνες για την υπεράσπιση του δημόσιου και αναδιανεμητικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης σε όλα τα επίπεδα.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Εμείς ευχαριστούμε τον κ. Κριτσωτάκη.
Το λόγο έχει τώρα η κυρία Ηρώ Διώτη για πέντε λεπτά.
ΗΡΩ ΔΙΩΤΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, τόσο κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας όσο και μετά τις εκλογές, ανοίγοντας το ζήτημα του ασφαλιστικού, ο Πρωθυπουργός
-αλλά και εσείς προσωπικά- διακηρύσσατε κατηγορηματικά αλλά και σε όλους τους τόνους, τη δέσμευση της Κυβέρνησης στα τρία «Δεν». «Δεν αυξάνονται τα όρια ηλικίας της συνταξιοδότησης. Δεν μειώνονται οι συντάξεις. Δεν αυξάνονται οι ασφαλιστικές εισφορές».
Με πρόσχημα τα ελλείμματα και τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με τη βοήθεια της τρομοκρατίας των μίντια για συναίνεση, έρχεστε σήμερα -λίγους μήνες μετά- και τα τρία δεν έχουν μετατραπεί σε τρία απερίφραστα «Ναι». «Ναι στην άμεση ή έμμεση αύξηση των γενικών και ειδικών ορίων της συνταξιοδότησης. Ναι στην μείωση των συντάξεων. Ναι στην έμμεση αύξηση των εισφορών των εργαζομένων και στην περιστολή των εργασιακών τους δικαιωμάτων» στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης αποδόμησης του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας. Δηλαδή, ζητάτε κυνικά να πληρώσουν την κρίση αυτοί που δεν την δημιούργησαν.
Σήμερα δηλώνετε, κύριε Υπουργέ, ότι έχετε θέσει ως στόχο την αύξηση του μέσου όρου της πραγματικής ηλικίας συνταξιοδότησης στο δημόσιο, στον ιδιωτικό τομέα, στις Δ.Ε.Κ.Ο., κατά δυο χρόνια μέχρι το 2015. Η επιλογή αυτή παραγνωρίζει το γεγονός ότι -σύμφωνα με την Eurostat- ο μέσος όρος συνταξιοδότησης στη χώρα μας είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη. Κυρίως, όμως, πρόκειται για επιλογή, αφενός, βαθύτατα αντικοινωνική και αφετέρου, εντελώς απρόσφορη για την επίλυση του προβλήματος βιωσιμότητας του ασφαλιστικού μας συστήματος. Με βάση αποτελέσματα ειδικής, σχετικής μελέτης του Ινστιτούτου της ΓΣΕΕ, αν η μέση πραγματική ηλικία συνταξιοδότησης αυξηθεί κατά δυο χρόνια, το σύστημα κερδίζει μόλις εξίμισι με επτά μήνες επιπλέον βιωσιμότητας.
Εξίσου προσχηματική είναι και η επίκληση της αύξησης του προσδόκιμου ζωής, ως δικαιολογία για την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Ζούμε μεν περισσότερο, αλλά η εγκληματική εξουθένωση με την πάροδο του χρόνου, έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της απόδοσης και της παραγωγικότητας. Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης δεν προσδιορίζονται αυθαιρέτως. Αν αναλογιστούμε πώς λειτουργεί στην πράξη η αγορά εργασίας, οι συνέπειες της αύξησης των ορίων ηλικίας είναι ευρύτερες και πιο βαριές. Σε συνθήκες αυξανόμενης ανεργίας, κύριε Υπουργέ, και ευέλικτης εργασίας επιφυλάσσει μεγάλους κινδύνους για τους παλαιότερους εργαζόμενους. Ιδίως μετά τα πενήντα πέντε, οι εργαζόμενοι αμείβονται καλύτερα, ενώ συγχρόνως αναμένεται πτώση της παραγωγικότητάς τους για βιολογικούς λόγους. Έτσι ο εργοδότης δεν θα διστάσει να τους αντικαταστήσει με νέους, ευέλικτα απασχολούμενους από την τεράστια δεξαμενή των ανέργων. Σε μεγάλη ηλικία εξωθείται έτσι ο εργαζόμενος σε απόσυρση, όπου μέχρι τα εξήντα θα συντηρείται από τα ανεπαρκή επιδόματα του ταμείου ανεργίας και μετά τα εξήντα πέντε θα πρέπει να αρκεστεί στην βασική προνοιακή σύνταξη, αφού οι εισφορές του θα είναι αναγκαστικά λιγοστές.
Παράλληλη, παράταση του εργάσιμου βίου των ήδη απασχολούμενων μπλοκάρει την είσοδο των νεότερων στην αγορά εργασίας. Είναι επομένως, προφανές ότι το κοινωνικό και οικονομικό κόστος της αύξησης των ορίων συνταξιοδότησης είναι απείρως μεγαλύτερο από την όποια ωφέλεια για την βιωσιμότητα του συστήματος.
(SS)

(1EP)
Παίρνοντας πίσω τη δέσμευσή σας ότι δεν θα αυξάνονται τα όρια ηλικίας αθετείτε, συγχρόνως, κύριε Υπουργέ, και την υπόσχεση ότι δεν θα αυξηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων. Η παράταση του εργάσιμου βίου ισοδυναμεί με έμμεση αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, αφού εφόσον θα δουλεύουν περισσότερο, οι εργαζόμενοι θα καταβάλλουν εισφορές για περισσότερα και θα προσδοκούν μικρότερη σύνταξη.
Τα όρια συνταξιοδότησης αυξάνονται με πολλούς τρόπους και θα τους αναφέρω. Πρώτον, με την αύξηση του μέσου όρου ηλικίας συνταξιοδότησης σε ιδιωτικό τομέα, Δ.Ε.Κ.Ο. και δημόσιο κατά δύο έτη, προκειμένου να ανέβει ο γενικός μέσος όρος στα εξήντα τρία έτη.
Δεύτερον, με την κατάργηση της υποχρεωτικής απόλυσης σύνταξης σε Δ.Ε.Κ.Ο., τράπεζες και δημόσιο. Έτσι απαγορεύεται η έξοδος αν δεν υπάρχει συνδυασμός τριάντα δύο ετών υπηρεσίας με ηλικιακό όριο πιθανότατα τα εξήντα τρία.
Τρίτον, με τη σταδιακή εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών-γυναικών στο δημόσιο από το 2013 η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση, τουλάχιστον κατά πέντε χρόνια, των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης εκατόν σαράντα χιλιάδων περίπου γυναικών που εργάζονται στο δημόσιο τομέα και στα Σώματα Ασφαλείας.
Τέταρτον, με την αύξηση από τα πενήντα στα πενήντα πέντε έτη των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των μητέρων με ανήλικα παιδιά.
Πέμπτον, με την κατάργηση στην πράξη των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων. Αυτή θα καταστεί παντελώς ασύμφορη οικονομικά αφού οι ασφαλισμένοι που θα την επιλέγουν θα χάνουν συνολικά το 30% του ποσού της πλήρους σύνταξης για κάθε πενταετία πρόωρης συνταξιοδότησης.
Έκτον, με τη θεσμοθέτηση κινήτρων παραμονής στην εργασία, ακόμα και μετά τη συμπλήρωση του νομίμου ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, που σε συνδυασμό με τις πενιχρές συντάξεις εξαναγκάζουν σε δουλειά από τα εξήντα επτά μέχρι τα εβδομήντα ένα χρόνια.
Έβδομον, με την κατάργηση στην πράξη των τριάντα επτά χρόνων εργασίας, χωρίς όριο ηλικίας, είτε μέσω της θέσπισης ορίου ηλικίας τα εξήντα ή εξήντα δύο έτη είτε μέσω της μείωσης του ύψους της σύνταξης έτσι ώστε οι ασφαλισμένοι να υποχρεώνονται να παραμένουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στην εργασία τους προκειμένου να δικαιούνται το ποσό της σύνταξης που θα λάμβαναν σήμερα με τα τριάντα επτά έτη εργασίας.
Όγδοο και τελευταίο, με την περικοπή της λίστας των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.
Κύριε Υπουργέ, αναλογιστείτε, λοιπόν, το άτοπο αυτής της επιλογής σας που θα σας φέρει για μία ακόμα φορά αντιμέτωπο με τις παραγωγικές τάξεις. Μετά από όλα αυτά τα σκάνδαλα στα ασφαλιστικά ταμεία, την κατάφορη ληστεία των κόπων τους, μπροστά στα ίδια τους τα μάτια, ζητάτε, εσείς, σήμερα, να απομυζήσετε ό,τι τους απέμεινε. Αντί μιας δίκαιης αναδιανομής, κάνετε τους φτωχούς φτωχότερους. Δεν θα σας το επιτρέψουμε. Η ίδια η κοινωνία δεν θα το αφήσει να περάσει το πιο νεοφιλελεύθερο και άδικο έως σήμερα ασφαλιστικό σύστημα που έχει σκαρφιστεί ποτέ κυβέρνηση.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Και εμείς ευχαριστούμε την κυρία Διώτη.
Το λόγο τώρα έχει ο κ. Νικόλαος Τσούκαλης για πέντε λεπτά.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, στις 9 Φεβρουαρίου στην εισήγησή σας στα πλαίσια του κοινωνικού διαλόγου για το ασφαλιστικό σύστημα διαβεβαιώσατε ότι προσπαθείτε να θεμελιώσετε τις αρχές του συστήματος -εκτός των άλλων- και ως δημόσιο, καθολικό και κοινωνικά δίκαιο. Στις αρχές αυτές έχει εξαλειφθεί το αναδιανεμητικό, το οποίο το χρησιμοποιούσατε κατά κόρον.
Συγχρόνως διευκρινίσατε ότι η όλη σας προσπάθεια σηματοδοτεί τις δεσμεύσεις που έχετε αναλάβει τόσο εντός όσο και εκτός της Ελλάδας. Ειλικρινής η διαπίστωση! Και βεβαίως επαναδιατυπώσατε το σημείο του διαγγέλματος του κυρίου Πρωθυπουργού όπου χαρακτήρισε το ασφαλιστικό ως εθνικό θέμα. Διαβεβαιώσατε, επίσης, ότι οι οικονομικώς αδύναμοι δεν θα συμμετέχουν στα βάρη του συστήματος και ότι θα παραμείνει ισχυρή η αλληλεγγύη των γενεών.
Μετά τη σημερινή δήλωση του κυρίου Πρωθυπουργού για την θυσία, -για την προσφορά του ενός μισθού από τον Έλληνα εργαζόμενο για τη σωτηρία της πατρίδας- φανταστείτε τι θα συμβεί εάν οι εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι του ΟΓΑ, του Ι.Κ.Α., του Ο.Α.Ε.Ε. και των άλλων ευγενών ταμείων έλθουν να σας προσφέρουν μία σύνταξη.
Και όμως, σήμερα, κύριε Υπουργέ, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων αναφέρουν ότι έχετε ήδη αποφασίσει να παγώσετε κάθε αύξηση επί όλων των συντάξεων. Σήμερα το είδα στα πρωτοσέλιδα των έγκριτων εφημερίδων, αυτών που έχουν αναλάβει το ρόλο της διαμόρφωσης και της χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Ήδη αυξήσατε με έμμεσο, πλην εκβιαστικό τρόπο, τα όρια συνταξιοδότησης σύμφωνα με την ίδια εισήγησή σας. Δεν γνωρίζω εάν έχει παραμείνει κατόπιν αυτού, κάτι από τις αρχικές σας δεσμεύσεις. Και βεβαίως όλα αυτά που σας ανέφερα αποτυπώνονται με τον πλέον γλαφυρό τρόπο -δεν συνηθίζω να το κάνω αλλά κατόπιν της αναφοράς από τον κύριο Πρωθυπουργό, αναφέρομαι και εγώ- σε κάποια δημοσκόπηση όπου σήμερα αναφέρει ως μελανό σημείο, κακό σημείο της μέχρι τώρα διακυβέρνησής σας, τις ρυθμίσεις του ασφαλιστικού.
Εφόσον, λοιπόν, ο ασφαλισμένος σύμφωνα με τις διακηρύξεις σας λαμβάνει μικρότερο ποσό σύνταξης θα υποχρεούται να παραμένει στην εργασία ακόμα και μετά τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, σύμφωνα με τα κριτήρια, σύμφωνα με τους συντελεστές που έχετε θέσει για όσους απασχολούνται μετά το 62ο έτος και φτάνουν μέχρι το 70ό ή 71ο έτος. Σύμφωνα με τις εξαγγελίες σας προβλέπεται μειωμένη σύνταξη για τους νέους ασφαλισμένους και για 15% για τους υπόλοιπους, καθώς επίσης και αύξηση των ορίων ηλικίας.
Από το 2018 και μετά για να εξασφαλίσει κάποιος ασφαλισμένος ικανοποιητική σύνταξη, δηλαδή σύνταξη στα σημερινά χαμηλά, κατά κοινή ομολογία όρια, θα πρέπει να εργάζεται για περισσότερα από τριάντα πέντε χρόνια. Είναι γνωστό ότι το 70% του συνόλου των καταβαλλομένων συντάξεων κινείται κοντά στο κατώτατο όριο. Η αλλαγή της βάσης του υπολογισμού της σύνταξης βάσει του συνολικού εργάσιμου βίου θα μειώσει τις συντάξεις από 7% έως 20%.
Όμως, δεν καταλαβαίνετε κάτι βασικό, κύριε Υπουργέ -όχι εσείς, αλλά ως Κυβέρνηση, γιατί αυτή η φιλοσοφία διαπερνά όλη την πολιτική σας ότι με αυτές τις ρυθμίσεις διαιωνίζετε το φαύλο κύκλο της απασχόλησης και της ανεργίας σε μία χώρα η οποία μαστίζεται - σύμφωνα και με το δικό σας, αν θυμάμαι, ισχυρισμό- από τη νεανική ανεργία με ποσοστά άνω του 25%. Και μην ξεχνάτε, κύριε Υπουργέ, ότι αυτή τη στιγμή στην Ισπανία η ίδια ανεργία, η νεανική ανεργία, ανέρχεται και ξεπερνά το 44%. Και όλοι έγκριτοι παρατηρητές προειδοποιούν ότι τέτοια ποσοστά συνεπάγονται κοινωνικές εκρήξεις. Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος των ρυθμίσεων τις οποίες προωθείτε.
Και όμως, την ίδια στιγμή, κύριε Υπουργέ, απουσιάζουν πλήρως, είναι υποβαθμισμένοι ή και εξαφανισμένοι όλοι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Το Σ.ΕΠ.Ε., τα περιφερειακά κέντρα ελέγχου του Ι.Κ.Α., από τα έντεκα αυτή τη στιγμή δύο είναι υποστελεχωμένα -απ’ ό,τι γνωρίζω και σε απάντηση που είχα και από την προηγούμενη Κυβέρνηση- τα υπόλοιπα δεν λειτουργούν και γνωρίζετε ότι σε τομείς όπως οι επισιτιστικοί, η ανασφάλιστη εργασία ξεπερνά το 60%-65% και 70%.
Εδώ και αρκετά χρόνια, ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς έχει κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Μη νομίζετε ότι και εμείς δεν αγωνιούμε για την πορεία του ασφαλιστικού κινήματος. Έχουμε προσδιορίσει επακριβώς τις αιτίες της κακοδαιμονίας του συστήματος, διατυμπανίζουμε ότι το ασφαλιστικό σύστημα δεν είναι δημοσιονομικό αλλά βαθύτατα πολιτικό και αναπτυξιακό. Είναι αντικείμενο της πολιτικής οικονομίας, δεν είναι αποκλειστικά και μόνο το δημοσιονομικό όπως εσείς θέλετε να το παρουσιάσετε.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ)
Τις λεπτομερείς θέσεις μας για τη διαχρονική αντιμετώπιση του προβλήματος τις καταθέσαμε κατά τη διάρκεια της συζήτησης νόμου Πετραλιά και βρίσκονται στα Πρακτικά της Βουλής. Και απ’ ό,τι θυμάμαι, κύριε Υπουργέ, με το μεγαλύτερο μέρος αυτών των διαπιστώσεων και προτάσεων συμφωνούσατε και εσείς ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. τότε. Μαζί τις στηρίζαμε, αντικρούοντας το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Τις προτάσεις μας εκείνες, παρά τις δικές σας υπαναχωρήσεις, εξακολουθούμε να τις υπερασπιζόμαστε μέχρι σήμερα και είναι ιδιαίτερα τιμητικό για μας που αποτελούν και τεκμηριωμένες θέσεις και του Ινστιτούτου εργασίας της Γ.Σ.Ε.Ε.
Για άλλη μια φορά σας προτρέπουμε να ανατρέξετε σε αυτές. Μέχρι τώρα δεν έχουμε κατανοήσει γιατί έχετε υπαναχωρήσει από αυτές τις θέσεις που μέχρι προσφάτως τις στηρίζατε, νομίζω, ένθερμα.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Τσούκαλη.
Το λόγο έχει ο επερωτών Βουλευτής και Αντιπρόεδρος της Βουλής, κ. Αθανάσιος Λεβέντης.
(SM)
(2SS)
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ (Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν συζητούμε για το ασφαλιστικό, συνήθως το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο συνταξιοδοτικό. Το υγειονομικό πρόβλημα που είναι καίριο και βασικό επίσης, δεν τυγχάνει τόσο μεγάλης προσοχής. Και όμως η δεινή οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα, επιδείνωσε ακόμη περισσότερο τη χρόνια κακοδαιμονία του υγειονομικού μας συστήματος. Το ποσοστό άλλωστε του Α.Ε.Π. που διατίθεται για τη δημόσια υγεία είναι μόλις 2,4%-2,5%. Και αυτό είναι σχεδόν το μισό απ’ ό,τι διαθέτει ο μέσος ευρωπαϊκός όρος όσον αφορά τη δημόσια υγεία, τη στιγμή βέβαια που οι ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες.
Από την άλλη τα χρέη των νοσοκομείων έχουν ξεπεράσει τα 6.500.000.000 ευρώ με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις πληρωμές. Και κάτι άλλο κύριε Υπουργέ, όταν δεν πληρώνονται στην ώρα τους οι προμηθευτές αυξάνουν στο διπλάσιο και στο τριπλάσιο τις τιμές. Αυτά θα πρέπει τελικά να πληρώσει το κράτος. Και έτσι πληρώνουμε πολλαπλάσια, χωρίς να μπορούν να εξυπηρετηθούν και οι πολίτες.
Και βέβαια υπάρχουν εκεί τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό που με τις γενικόλογες εξαγγελίες που τις έχουμε ακούσει τόσες πολλές φορές και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις –ο κ. Αβραμόπουλος είχε διαπρέψει σε αυτόν τον τομέα- και τις ακούμε και σήμερα, δεν μπορούν να λυθούν τα προβλήματα. Είναι τεράστιες οι ανάγκες και δεν μπορούν και με χίλιες και με δύο χιλιάδες προσλήψεις, να λυθούν τα προβλήματα.
Από την άλλη ο ιδιωτικός τομέας εκμεταλλεύεται τις ανεπάρκειες του δημόσιου υγειονομικού συστήματος. Επωφελείται βέβαια και από την υπεροχή του, καθώς ξοδεύονται πολλά χρήματα σε αυτόν τον τομέα, όσον αφορά τα διαγνωστικά μέσα και τις τεχνολογίες αιχμής και απομυζά πάνω από το 60% του συνόλου των δαπανών για την υγεία. Και βέβαια, αυτό το 60% πηγαίνει εξ ιδίων, από τις τσέπες του κάθε πολίτη όλου του ελληνικού λαού.
Υπάρχει στις διακηρύξεις η πρόθεση της Κυβέρνησης να διαχωριστεί ο υγειονομικός κλάδος, ο κλάδος υγείας από τον κλάδο το συνταξιοδοτικό. Και βέβαια, ο κύριος Υπουργός, ο κ. Λοβέρδος έχει υποστηρίξει -και από μια άποψη σε αυτό δεν διαφωνούμε- ότι πρέπει να γίνει αυτό. Αυτό, όμως, που δεν αναφέρει είναι ότι δεν περιγράφει εδώ τα αποτελέσματα των προηγούμενων πολιτικών. Γιατί αυτή η κατάσταση την οποία ζούμε σήμερα, είναι αποτέλεσμα των προηγούμενων πολιτικών που ακολούθησαν τόσο οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και οι τελευταίες κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Ο διαχωρισμός, λοιπόν, αυτών των κλάδων του Ε.Σ.Υ., ο διαχωρισμός του συνταξιοδοτικού συστήματος από τον κλάδο υγείας και η ένταξη όλων των υπηρεσιών υγείας στο Ε.Σ.Υ. ,σημαίνει ότι πρέπει να φτιάξουμε έναν ενιαίο φορέα υγείας. Και συμφωνώ και εγώ σαν γιατρός. Και από αυτό το Βήμα έχω επανειλημμένα τονίσει, ότι δεν μπορεί ο γιατρός και οι υπηρεσίες υγείας να προσφέρονται διαφορετικά στον κάθε πολίτη. Όποιος προσφεύγει στο γιατρό, στο νοσοκομείο θα πρέπει να τυγχάνει ακριβώς της ίδιας μεταχείρισης και όσον αφορά τη φαρμακευτική αγωγή και όσον αφορά τη διαγνωστική και όσον αφορά ενδεχομένως και τις χειρουργικές επεμβάσεις.
Αυτός, όμως, ο διαχωρισμός θεωρείται δεδομένος. Από την άλλη μεριά με τη διαμορφωμένη σήμερα κατάσταση, δημιουργεί ορισμένα προβλήματα. Είναι τρία κεφαλαιώδη ζητήματα, κύριε Υπουργέ. Το πρώτο έχει να κάνει με τις υποδομές υγείας των ταμείων, με μεγαλύτερες αυτές του ΙΚΑ, οι οποίες υπάρχουν και οι οποίες είναι περιουσία των ασφαλισμένων. Με την τυχόν ένταξη όλων αυτών των υποδομών στο Ε.Σ.Υ., το κράτος οφείλει να αποζημιώσει τα ασφαλιστικά ταμεία για όλη αυτήν την περιουσία που του μεταβιβάζεται.
Το δεύτερο έχει να κάνει με τις παροχές αυτών των ταμείων προς τους ασφαλισμένους. Θα πρέπει και εδώ οι παροχές να συγκλίνουν προς τα πάνω και όχι προς τα κάτω, γιατί αυτός είναι ο κίνδυνος σε τελευταία ανάλυση.
Και το τρίτο έχει να κάνει με τα διαφορετικά εργασιακά καθεστώτα που υπάρχουν στο πάσης φύσεως προσωπικό των ταμείων. Και στο θέμα αυτό θα πρέπει, επίσης, να υπάρξει πρόβλεψη για σύγκληση του εργασιακού καθεστώτος προς τα πάνω και όχι προς τα κάτω.
Και ένα τελευταίο κύριε Υπουργέ, γιατί πολλά θα μπορούσε να πει κανένας εδώ, εγώ περιορίζομαι στον τομέα της υγείας. Ο ιδιωτικός τομέας καλπάζει ακάθεκτος. Αυτήν τη στιγμή βλέπουμε ότι δημιουργείται μια μεγάλη ιδιωτική κλινική στη Βάρη με 250 κλίνες που ξεκίνησε σαν ογκολογική, αλλά πάει να επεκταθεί και να γίνει γενικό νοσοκομείο. Πλην όμως, γίνεται αυτό γιατί σε όλη την Ανατολική Αττική με σχεδόν 700.000 μόνιμους κατοίκους, δεν υπάρχει ένα νοσοκομείο. Θα έπρεπε να υπάρχουν τουλάχιστο δύο, ένα στα Μεσόγεια και ένα στην ευρύτερη περιοχή του Μενιδίου.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Αντιπροέδρου)
Τελειώνω αμέσως, κύρια Πρόεδρε.
Δεύτερον, βλέπουμε ότι δημιουργούνται συνεχώς νέα ιδιωτικά ψυχιατρεία. Τρίτον, δεν υπάρχουν κέντρα φυσικής αποκατάστασης. Έχουμε 200 κρεβάτια συνολικά, ενώ χρειαζόμαστε χιλιάδες, είναι τόσο πολλά τα περιστατικά. Και βέβαια, όλα αυτά γίνονται, γιατί υπάρχει ανεπάρκεια, δεν καλύπτονται οι ανάγκες από το δημόσιο σύστημα υγείας και δεν υπάρχει εξυπηρέτηση των πολιτών, οι οποίοι υποχρεώνονται να καταφεύγουν στον ιδιωτικό τομέα με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την τσέπη τους.
Και βέβαια υπάρχει και ένα άλλο θέμα, που θα πρέπει επίσης να μην ξεχνάμε. Θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ριζικά η διαφθορά που υπάρχει στο χώρο της υγείας με την παραοικονομία, με την πολυφαρμακία, με την υπερκατανάλωση υπηρεσιών όσον αφορά ιδιαίτερα εξετάσεις υψηλής τεχνολογίας. Και ενώ αυτό σε ορισμένες περιπτώσεις όπου παρεμβάλλεται η διαφθορά γίνεται πλουσιοπάροχα, εκεί που το έχουν ανάγκη οι πολίτες, το στερούνται. Και μπορεί με αυτόν τον τρόπο ένας άρρωστος του ΙΚΑ να ταλαιπωρείται επί εβδομάδες και μήνες για να κάνει μία αξονική και πολύ περισσότερο μια μαγνητική τομογραφία.
Είναι θέματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Και αυτό σημαίνει ότι σε σωστές και διαφορετικές βάσεις πρέπει να τεθούν τα θέματα. Και έτσι όπως τα παρουσιάζετε κύριε Υπουργέ -με τις διάφορες διακηρύξεις έτσι όπως έχουν εμφανιστεί- δεν είμαστε πεπεισμένοι ότι θα λυθεί ουσιαστικά το πρόβλημα.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κύριο Λεβέντη.
Το λόγο έχει ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Ανδρέας Λοβέρδος.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για είκοσι λεπτά.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Είπε ο πρώτος εκ των εισηγητών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ο κ. Μουλόπουλος ότι ο σκοπός της Κυβέρνησης είναι να τσακίσει τα κόκαλα των εργαζομένων, γι’ αυτό προσπαθεί να κάνει αυτά που προσπαθεί να κάνει στο ασφαλιστικό. Είπε ότι εγώ προσωπικά είμαι ένας αναξιόπιστος Υπουργός, διότι άλλα λέω και άλλα κάνω.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Πολιτικά αναξιόπιστος.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Όχι. Μιλήσατε προσωπικά για εμένα με έναν τρόπο πάρα πολύ προσβλητικό. Δικαίωμά σας. Σε αυτήν την Αίθουσα ο καθένας έχει τη δική του δυνατότητα να λέει αυτά που νομίζει ότι είναι σκόπιμα και να παίρνει και την ευθύνη.
Κύριε Μουλόπουλε, μία ερώτηση λογικής, δεν ζητώ πολιτική εκτίμηση ή εκτίμηση στο πρόσωπό μου σε καμία περίπτωση. Έχετε τη δυνατότητα να έχετε τις απόψεις σας. Μία ερώτηση λογικής θα ήθελα να κάνω. Πιστεύετε ότι στη δυσχερή θέση που βρισκόμαστε και τα μέτρα τα οποία είμαστε αναγκασμένοι να πάρουμε, τα παίρνουμε γιατί είμαστε παράφρονες; Πιστεύετε δηλαδή ότι έχουμε τη δυνατότητα να βγούμε να πούμε ότι αυξάνουμε τις συντάξεις, ότι διατηρούμε το σύστημα αυτό όπως είναι και δεν μας καίγεται καρφί, ότι κοιτάμε να συμμαζέψουμε την εισφοροκλοπή και την εισφοροδιαφυγή και τη σπατάλη στα φάρμακα και τίποτα άλλο δεν μας αφορά και περνάει ο καιρός και εμείς αυτό που είναι τόσο εύκολο και απλό να το δει ένας πολιτικός -που το είπαν τόσοι πολιτικοί σε τόσα χρόνια- είμαστε παράφρονες και δεν το κάνουμε;
Πώς εξηγείτε με λογικούς όρους -επικαλούμαι την τυπική λογική- ότι έχουμε βρεθεί στην πολύ δυσάρεστη θέση και συλλογικά και προσωπικά ο καθένας μας να αναφερόμαστε σε δυσάρεστα μέτρα κύριε Μουλόπουλε, τα οποία μας φέρνουν σε αντίθεση με τους ανθρώπους που θα προτιμούσαν φυσικά –όπως όλοι οι λογικοί άνθρωποι- να έχουν μία πολύ πιο ευχάριστη πολιτική και οικονομική καθημερινότητα.
Θεωρείτε ότι κάτι έχουμε πάθει και μιλάμε το λόγο που αρθρώνουμε ή σχεδιάζουμε τα μέτρα που σχεδιάζουμε ή λαμβάνουμε τα μέτρα που λαμβάνουμε; Δεν νομίζω ότι αυτή θα ήταν μια πειστική εξήγηση για εσάς και για το χώρο τον οποίο τον εκφράζετε και εκπροσωπείτε.
Ο κ. Τσούκαλης έκανε αναφορά στο πάγωμα των συντάξεων επικαλούμενος κάποιο δημοσίευμα. Δίκιο έχει που επικαλείται αυτό το πολιτικό μέτρο. Μόνο που δεν είναι ένα πολιτικό μέτρο του Μαρτίου ή του Φεβρουαρίου. Είναι ένα πολιτικό μέτρο που ως Υπουργείο το έχουμε αποφασίσει από το Δεκέμβριο λέγοντας όχι στα ταμεία -κυρίως τα ταμεία τα οποία έχουν μία οικονομική ευρωστία- όταν αυτά θέλουν να αυξήσουν τις συντάξεις στα μέλη τους.

(AM)
(2SM)
Όχι! Αυτό δεν είναι καινούργιο, είναι από το Δεκέμβριο. Όμως, νομίζετε ότι αυτό το μέτρο, αυτήν την απόφαση την παίρνουμε επειδή μας αρέσει; Νομίζω ότι και μόνο η υπογράμμιση του επιχειρήματος ότι αυτού του είδους οι σκέψεις δεν αντέχουν στην τυπική λογική, όχι στην πολιτική λογική, εμένα με κάνει να λέω στον εαυτό μου ότι πρέπει να σταματήσω και να μπω στην ουσία των θεμάτων.
Ισχυρίζεστε -και η κυρία Διώτη το ανέφερε και ο κ. Κριτσωτάκης- ότι όταν ξεκίνησε ο διάλογος, εμείς δώσαμε διαβεβαιώσεις που δεν τηρήσαμε. Δεν είναι έτσι.
Καταρχάς, θέλω να πω, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ότι όταν το Υπουργείο Εργασίας ανέφερε ότι η επίλυση του ασφαλιστικού αποτελεί εμπροσθοβαρή υποχρέωση της Κυβέρνησης -και αυτό έγινε τον Οκτώβριο- πολλοί έσπευσαν να πουν ότι βιαζόμαστε. Τώρα, όλοι όσοι συμμερίζονται τη δύσκολη θέση στην οποία είναι η χώρα, σπεύδουν να πουν ότι η χώρα έχει αποφασίσει να λύσει τα μεγάλα της προβλήματα. Και ως απόδειξη αναφέρουν εμάς, που από το Νοέμβριο έχουμε ξεκινήσει το σχετικό κοινωνικό διάλογο, ο οποίος τελειώνει.
Πότε τελειώνει; Σε δύο εβδομάδες. Πότε θα είμαστε έτοιμοι και με ολοκληρωμένο το διάλογο των εταίρων; Σε δύο εβδομάδες. Είχαμε δώσει ημερομηνία λήξης του κοινωνικού διαλόγου την 30η Απριλίου -και το φέραμε μέσα Μαρτίου- για να έχουμε πει τις απόψεις, να έχουμε ακούσει τις απόψεις των άλλων, τις μεγάλες τους διαφωνίες ή τις συμφωνίες τους και να έχουμε δημιουργήσει μια κοινή γνώμη στις Ελληνίδες και στους Έλληνες για το ποια είναι η κατάσταση του συστήματος, ποιοι είναι οι αριθμοί που χαρακτηρίζουν το ασφαλιστικό πρόβλημα, ποιες είναι οι κρίσιμες ημερομηνίες που το αφορούν. Συνεπώς, είμαι σε θέση να πω ότι μέσα από αυτόν τον κοπιαστικό διάλογο, το διάλογο που πολλές στιγμές είχε συγκρούσεις από το πεζοδρόμιο μέχρι την αίθουσα που αυτός διεξαγόταν, καταφέραμε να φτάνουμε σε ένα τέλος, ενημερώνοντας κάθε μήνα και τη Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων για το πώς προχωράμε.
Όταν ξεκινούσε ο διάλογος, λοιπόν, μου είπαν ότι βιάζομαι. Εγώ είχα τη δυνατότητα και ήμουν και στη δυσάρεστη θέση, από τη θέση την οποία βρίσκομαι, να ξέρω ποιοι ακριβώς είναι οι αριθμοί που καθορίζουν τη τύχη του συστήματος. Και πήρα την ευθύνη να ξεκινήσω, γνωρίζοντας ότι περισσότερες πιθανότητες είχα να αποτύχω και όχι να επιτύχω, με ότι αυτό συνεπάγεται για το συλλογικό κοινό καλό ή και για την δική μου προσωπική πολιτική υπόσταση.
Λέτε αναλήθειες όταν με κατηγορείτε πώς έδωσα διαβεβαιώσεις που δεν τήρησα. Τήρησα και τις τρεις διαβεβαιώσεις μου. Μίλησα για την αύξηση των ορίων ηλικίας που δεν ανήκει στις επιλογές της Κυβέρνησης. Μήπως εσείς ακούσατε να έχω κάνει αναφορά για τα γενικά όρια ηλικίας; Μήπως με ακούσατε να συμφωνώ με τις παραινέσεις που είχα, εντός και εκτός συνόρων, να πάμε από τα εξήντα πέντε στα εξήντα επτά χρόνια; Μήπως δεν κατάλαβα κάτι που είπα, μου ξέφυγε και με φέρνετε στον σωστό δρόμο; Εγώ αυτό που είπα το τήρησα και το τηρώ και μέχρι σήμερα. Επιμένω σε κάτι που θεωρώ σωστό, όχι γιατί υπάρχουν κάποιες μελέτες της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργαζομένων που αποδεικνύουν ότι το μέτρο δεν είναι ωφέλιμο.
Και θέλω επί τη ευκαιρία να πω -επειδή νομίζω ότι η κυρία Διώτη ή ο κ. Κριτσωτάκης ή κάποιος άλλος συνάδελφος, δεν θυμάμαι καλά- επικαλέστηκε τη μελέτη της ΓΕ.Σ.Ε.Ε.
ΗΡΩ ΔΙΩΤΗ: Εγώ.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Εσείς, κυρία Διώτη.
Στον κοινωνικό διάλογο, πριν αποχωρήσει η ΓΕ.Σ.Ε.Ε. στην προτελευταία συνεδρία, ο κ. Ρομπόλης αναφέρθηκε στη μελέτη της ΓΕ.Σ.Ε.Ε. που είναι αναλογιστική μελέτη και είναι η πιο πρόσφατη που διαθέτει η χώρα. Και του είπα: Κύριε καθηγητά, γιατί δεν προσκομίζετε τη μελέτη αυτή αφού ολοκληρώθηκε; Και με τη μια ή με την άλλη ευκαιρία, σπεύδετε να πείτε ότι, σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, το τάδε στοιχείο έχει έτσι ή έχει αλλιώς. Λέτε, ας πούμε, ότι δεν είναι χρήσιμο το να αυξήσουμε το όρια ηλικίας από τα εξήντα πέντε στα εξήντα έξι. Να το δεχθώ. Λέτε ότι δεν είναι το 2015, που όρισα εγώ ως έτος της καθολικής κατάρρευσης του συστήματος, αλλά είναι νωρίτερα. Λέτε το άλφα, λέτε το βήτα. Γιατί δεν φέρνετε τη μελέτη εδώ να την καταστήσετε γνωστή σ’ όλους τους παράγοντες του κοινωνικού διαλόγου και των πολιτικών κομμάτων;
Η απάντηση ήταν, κυρία συνάδελφε, ότι η ΓΕ.Σ.Ε.Ε. αποφάσισε να μην καταθέσει τη μελέτη, διότι τα στοιχεία της θα δημιουργούσαν την κοινωνική πεποίθηση πια -αφού οι εργαζόμενοι θα τα κατέθεταν- ότι η Κυβέρνηση πρέπει να πάρει ακόμη σκληρότερα μέτρα. Και θα ήταν ένα κείμενο, το οποίο θα επιβεβαίωνε τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ακούτε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές; Και είπα ότι αυτό δεν είναι εξήγηση. Αν έχεις ένα κείμενο, φέρε το εδώ, ειδάλλως μην το επικαλείσαι αποσπασματικά.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ: Γιατί δεν έχει η Κυβέρνηση Αναλογιστική Αρχή;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Οι ελληνικές Κυβερνήσεις έχουν μέχρι το 2008 και επειδή ζητήσαμε και εμείς από την Αναλογιστική Αρχή, η οποία είναι μια ανεξάρτητη αρχή, όχι συνταγματικά κατοχυρωμένη, η οποία υποτίθεται ότι δουλεύει για λογαριασμό του ελληνικού κράτους και την οποία παραλάβαμε με τέσσερα άτομα διοικητικό συμβούλιο και έναν εργαζόμενο. Αυτή ήταν η Αναλογιστική Αρχή, όπως μας παρεδόθη. Προσπαθήσαμε, χωρίς να έχουμε δυνατότητα να κάνουμε προσλήψεις, να την ενισχύσουμε σχετικώς και η Αναλογιστική αυτή Αρχή, ότι στοιχεία προλάβει να δώσει και ήδη έχει αρκετά έτοιμα, θα είναι στοιχεία που θα τεθούν στη διάθεση των πολιτικών κομμάτων, των κοινωνικών εταίρων και πάνω απ’ όλα της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και της Ολομέλειας, όταν θα έρθει εδώ το σχέδιο νόμου.
Επαναλαμβάνω, λοιπόν, ότι επιμένω σε κάτι που θεωρώ σωστό, όχι γιατί μας το είπε η ΓΕ.Σ.Ε.Ε. ή κάποιος εκπρόσωπος του Ινστιτούτου της στα Μέσα Ενημέρωσης για τον κοινωνικό διάλογο, αλλά επειδή εμείς πιστεύουμε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ότι το να αυξήσεις τα όρια ηλικίας πάνω από τα εξήντα πέντε, πρώτον, αφορά μόνο το 15% των ενδιαφερομένων εργαζομένων, δεύτερον, έχουμε αντίθετη πραγματικότητα από αυτό το πολιτικό εφεύρημα –ας το πούμε έτσι- που μας λέει ότι ο μέσος όρος υγιούς προσδόκιμου είναι τα εξήντα εξίμιση χρόνια, άνδρες-γυναίκες μέσος όρος. Το στοιχείο προκύπτει από τη EUROSTAT το 2007. Άρα, αυξάνεται το προσδόκιμο, αλλά για τη χώρα μας δεν αυξάνεται το υγιές προσδόκιμο. Συνεπώς, δεν μπορούμε να αυξήσουμε όρια ηλικίας για ανθρώπους, οι οποίοι θα είναι εν ζωή -ευτυχώς, αυξάνεται το προσδόκιμο- αλλά δεν θα είναι και σε θέση να εργαστούν. Επιμείναμε σε αυτό, επιμένουμε σε αυτό. δεν μπορείτε λοιπόν, να μας κατηγορείτε.
Όσον αφορά τις εισφορές, συμβαίνει το ίδιο και ούτε ετέθη ποτέ σε συζήτηση να αυξηθούν οι πιο αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές σε όλη την Ευρώπη.
Τέλος, για τη μείωση των συντάξεων έχω ερωτηθεί πάρα πολλές φορές. Θα έχετε τα στοιχεία και σε λίγες μέρες στην Εθνική Αντιπροσωπεία, ποσοτικοποιημένα στοιχεία. Θα μειώσετε τις συντάξεις; Όχι. Δεν θα μειώσουμε τις συντάξεις. Όμως, αυτοί οι οποίοι πίνουν στην υγεία των κορόιδων δεν είναι η πολιτική μας επιλογή. Αυτοί, οι οποίοι πίνουν στην υγεία των άλλων, που παίρνουν χαμηλές συντάξεις, που ευδοκιμούν ενώ οι άλλοι υποφέρουν, δεν είναι οι δικοί μας άνθρωποι, δεν είναι αυτοί, τους οποίους εμείς θα υπερασπιστούμε. Θα πάμε αλλιώς και το πώς θα είναι αυτό το αλλιώς θα το πω στη συνέχεια της παρέμβασής μου ή στη δευτερολογία μου.
Δικαιούμαι, όμως, ειδικά μετά τις μομφές που έχω δεχθεί από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. σήμερα, να σας ρωτήσω. Τι θέλετε; Να μείνει το σύστημα ως έχει; Ενημερώνω τον αγαπητό συνάδελφο, τον κ. Τσούκαλη, ότι το σύστημα δεν είναι αναδιανεμητικό, το σύστημα είναι διανεμητικό. Και κάνει διανομή υπέρ αυτών που έχουν και όχι υπέρ αυτών που δεν έχουν. Θέλετε να μείνει το σύστημα όπως είναι σήμερα; Μα, έχει καταρρεύσει. Υπάρχουν ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία δεν έχουν δυνατότητα να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους τώρα που μιλάμε. Θέλετε να παραμείνει το σύστημα αυτό; Είστε υπέρ ενός συστήματος –που σωστά λέτε- κατέρρευσε από θέματα που έχουν να κάνουν με την κακή διαχείριση των αποθεματικών του, από τις πελατειακές ψευδοπολιτικές παρεμβάσεις, από την εισφοροκλοπή, από την εισφοροδιαφυγή; Σωστά, από αυτά κατέρρευσε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, κατέρρευσε, όμως και από ένα άλλο αίτιο που είναι αδυσώπητο, θέλεις δεν θέλεις, είτε είσαι ΣΥ.ΡΙΖ.Α., είτε είσαι ΠΑ.ΣΟ.Κ, Νέα Δημοκρατία, ΛΑ.Ο.Σ. ή Κ.Κ.Ε. Είναι μια πραγματικότητα. Εάν θεμελιώθηκε πάνω στη σχέση τέσσερις εργαζόμενοι για έναν συνταξιούχο, τη δεκαετία του ’50, του ’60, του ’70 ακόμη, η σχέση αυτή σήμερα έχει διαμορφωθεί στο 1,7 εργαζόμενοι για έναν συνταξιούχο. Αυτό το πρόβλημα πώς το λύνεις; Με τη διατήρηση, κυρίες και κύριοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., του συστήματος όπως είναι σήμερα; Δεν νομίζω. Το δίλλημα για μας είναι αν θα αφήσουμε το σύστημα να καταρρεύσει, κοιτώντας το ανεύθυνοι, κοιτώντας τον εαυτό μας μόνο και τίποτα άλλο ή αν θα προσπαθήσουμε να το διασώσουμε. Και σεις, υπέρ ποιας εκδοχής είστε;
(XS)

(2AM)
Να μείνουν τα βαρέα και ανθυγιεινά με τους εφτακόσιους χιλιάδες εργαζόμενους ως έχουν σήμερα; Να μείνουν οι τριακόσιες χιλιάδες ανάπηροι, σε πέντε νομούς της χώρας, να ξεπερνούν στον αριθμό το 25% του οικονομικώς ενεργού πληθυσμού; Είναι καλά πράγματα αυτά, να τα διατηρήσουμε; Πώς θα αλλάξετε το 1,7 εργαζόμενοι προς 1 συνταξιούχο, με μαγικό τρόπο;
Να μείνει η κοινωνική πολιτική στα χέρια του κράτους που δίκη Μαυρογιαλούρου κάνει τις επιλογές και λέει μετά στα ταμεία πληρώστε τις αυξήσεις, χωρίς να διακρίνει το δικό του κομμάτι, τη δική του συμβολή από αυτό που τα ταμεία, βάσει των εσόδων τους, έχουν τη δυνατότητα να δώσουν; Πώς να μη μετράει η ανταποδοτικότητα χρόνου εργασίας εισφορών, με αυτό που παίρνεις ως σύνταξη από ένα σημείο και μετά; Σας αρέσουν οι συνταξιούχοι των 45, 48 ετών; Αυτούς υπερασπίζεστε; Εμείς δεν τους υπερασπιζόμαστε, γιατί η ελληνική κοινωνία τώρα ζει στο πετσί της τι είναι για να κάνεις μια μετοχή πιο ελκυστική ή για να ιδιωτικοποιήσεις μια εταιρία του δημοσίου να βγάζεις συνταξιούχους 42, 45, 48, 50, 55 ετών.
Εμείς διαφωνούμε με αυτό. Διαφωνώντας και με προηγούμενο πελατειακό μας εαυτό και προσπαθούμε να δώσουμε λύση στο πρόβλημα. Σε τελευταία ανάλυση έτσι όπως είναι τα ταμεία ή έστω ορισμένα ταμεία σήμερα τι προτιμάτε, κυρίες και κύριοι του Σύριζα, να μην δώσουμε συντάξεις; Το καλοκαίρι που τίθενται ορισμένα διλήμματα για ορισμένα ταμεία, εμείς τι επιλογή να κάνουμε; Να πούμε δεν μας νοιάζει, δεν υπάρχουν λεφτά, εμείς δεν φταίμε, φταίει η προηγούμενη διακυβέρνηση, έτσι θέλετε να λειτουργήσουμε;
Εμείς δεν συμφωνούμε. Και μια παρέμβαση, μια νύξη για το συνάδελφό μας, τον Νικόλαο Τσούκαλη. Λέει: Όχι, το ασφαλιστικό δεν είναι δημοσιονομικό πρόβλημα. Συμφωνούμε, το ασφαλιστικό είναι ένα πρόβλημα που αφορά τη μεγαλύτερη κατάκτηση του ανθρώπου το 19ο αιώνα, όπως ο κ. Λεβέντης σωστά το ονομάτισε, το συνταξιοδοτικό, δηλαδή. Να εργάζεσαι και να προστατεύεις τον εαυτό σου για τον καιρό που δεν θα μπορείς να εργαστείς.
Αυτό είναι το ασφαλιστικό. Όμως, όταν κάνεις προβλέψεις από την Εθνική Αναλογιστική Αρχή και βλέπεις -με τα πράγματα ως σήμερα έχουν- ότι εάν δεν κάνεις παρέμβαση στο ασφαλιστικό, το 2040 θα σου χρειάζεται το 24% του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος για να δώσεις συντάξεις, τότε αντιλαμβάνεσαι ότι έχει και τεράστιες δημοσιονομικές πλευρές το ασφαλιστικό. Το να τις βλέπεις τι είναι, νεοφιλελευθερισμός, μονεταρισμός; Και τι είναι σοσιαλιστική, σοσιαλδημοκρατική στάση απέναντι στα πράγματα; Να μην βλέπεις την πραγματικότητα.
Οι αριθμοί είναι αυτοί. Είναι η υψηλότερη χώρα σε ό,τι αφορά την πρόβλεψη, είναι πρώτη στη λίστα, πρώτη στον κατάλογο αφού κοιμάται σε ό,τι αφορά την ανάγκη για ασφαλιστικές αλλαγές. Κοιμόταν τουλάχιστον.
Είναι η χώρα με το υψηλότερο -σε επίπεδο προβλέψεων- Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν ποσοστό του Α.Ε.Π. της που θα χρειαστεί το 2040 να δίνει για να πληρώνει συντάξεις. Και πάντως για να μη λέμε το 2040 και αισθάνεται και κάποιος συνάδελφος, κακώς ότι το ασφαλιστικό είναι πρόβλημα αλληλεγγύης των γενεών, το ασφαλιστικό σε λίγα χρόνια θα φτάσει να απορροφά όποια δυνατότητα έχει μια Κυβέρνηση να βγάλει τη χώρα από την ύφεση και να της δώσει ανάπτυξη.
Αν εμείς καταφέρουμε 1% ανάπτυξης, να σπάσουμε την ύφεση, να μπούμε στην ανάπτυξη, τα χρήματα αυτά με το ασφαλιστικό όπως θέλετε να μείνει είναι για να πληρωθούν οι συντάξεις. Δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για την παιδεία, ούτε για την υγεία, ούτε για τις δημόσιες κατασκευές, για τίποτα. Θα υπάρχουν χρήματα μόνο για συντάξεις αν η χώρα έχει από ένα σημείο και μετά κάποιο επιπλέον πλεόνασμα. Να μείνει αυτό έτσι; Και πότε αυτό προβλέπουμε ότι θα γίνει, πότε ό,τι η χώρα θα βγάζει θα πρέπει να το δίνει εκεί; Έγινε το 2009. Δυόμισι δισεκατομμύρια ευρώ ζήτησε παραπάνω το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας.
Ρωτάω τον κ. Τσούκαλη. Αυτή τη δημοσιονομική όψη δεν πρέπει να τη δει η νέα Κυβέρνηση, πρέπει να την αγνοήσει; Και όλους μαζί σας ρωτώ, είναι τυχαίο που οι πολίτες στη μεγάλη τους πλειοψηφία μας στηρίζουν; Και ακόμη είναι τυχαίο, κυρίες και κύριοι του Σύριζα, τώρα που όλη η ανθρωπότητα, όλη η Ευρώπη πάντως, μας κοιτά, όχι γιατί διοργανώνουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όχι γιατί ασκούμε μια πολύ χρήσιμη για τον πλανήτη Προεδρεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση επί εποχής πολέμου στο Ιράκ, όχι γιατί έχουμε επιτύχει πολύ υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, τώρα που μας κοιτούν και μας προσέχουν και για τα θέματα τα οποία ξέρετε, τώρα που η χώρα βρίσκεται στις διαδικασίες του άρθρου 124 παράγραφος 9 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επιτηρείται, τώρα που το ECOFIN της κάνει συστάσεις πολιτικής επί θεμάτων που συμφωνώ, δεν ήταν και δεν είναι στο αντικείμενο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά που η επίλυσή τους επηρεάζει τα δημοσιονομικά της χώρας μας, τώρα που είμαστε σε αυτή τη φάση βρήκατε χρόνο για επαναστατική γυμναστική;
Σήμερα είχαμε επίσκεψη στο Υπουργείο με τον επίτροπο τον κ. Όλι Ρεν. Σήμερα βρήκατε να τα σπάσετε, ήταν αυτή η πιο κατάλληλη μέρα; Δεν λέω, να διαμαρτυρηθείτε, να διαδηλώσετε και δεν αναφέρομαι στο Σύριζα, αναφέρομαι σε συνδικαλιστικές του εκδοχές ή σε πολιτικές του συμμαχίες. Δικαίωμά σας είναι και να διαδηλώνετε και να διαμαρτύρεστε και να λέτε ό,τι θέλετε, αλλά τα επεισόδια την ώρα που γίνεται μια επίσκεψη σε μια βάση, χρήσιμη για την πορεία της χώρας, δεν θεωρώ ότι ήταν τυχαίο γεγονός και τώρα καταλαβαίνω για τον προβληματισμό που επέρχεται -το καταλαβαίνω πολύ καλά- σε πολλά στελέχη σας για ορισμένες επιλογές που γίνονται από την ηγεσία σας. Δικαίωμα σας, αλλά έχουμε και εμείς το δικαίωμα να ασκούμε κριτική.
Κυρία Πρόεδρε, μπορώ να πάρω δυο, τρία λεπτά από τη δευτερολογία μου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ορίστε, συνεχίστε, κύριε Υπουργέ.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Κλείνω, λέγοντας το πιο ουσιώδες. Πέρα από την αντιπαράθεση με τον Σύριζα -που εγώ δεν θέλω να τη βγάλω από τα όρια της πολιτικής ευπρέπειας, να την προσωποποιήσω, θεωρώ ότι αυτά είναι πολιτικά επιχειρήματα που μεταχειρίζομαι και δεν είναι μομφές προσωπικές κατά συναδέλφων- θέλω να πω τι είναι αυτό που οργανώνουμε ως αλλαγή του ασφαλιστικού.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι τέσσερα τα σημεία και πρέπει να τα αναφέρω, γιατί αυτά συγκροτούν απόπειρα απάντησης, πρέπει να τα αναφέρω. Στη Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων τα εξήγησα, με όσο μπορούσα περισσότερα λόγια στην περασμένη συνεδρίαση, την περασμένη εβδομάδα. Τέσσερις είναι οι βασικές μεγάλες αλλαγές.
Η διάκριση, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, της σύνταξης σε δυο βασικά κομμάτια, σε δυο μέρη για να είμαι ακριβέστερος. Το πρώτο μέρος είναι προνοιακό, καθολικό για όλα τα ταμεία, για τους ασφαλισμένους όλων των ταμείων.
Είναι προνοιακό, είναι επίδειξη αλληλεγγύης μη σχετιζόμενη με τον ασφαλιστικό βίο του ανθρώπου, ακόμη μη σχετιζόμενη με το εάν έχει έστω και ένα ένσημο ο συγκεκριμένος άνθρωπος. Θα παίρνει αυτή του τη σύνταξη και η μόνη προϋπόθεση που θέτουμε είναι να έχει 35 χρόνια στην Ελλάδα, γιατί οι χιλιάδες, οι εκατοντάδες τύποι οι οποίοι μας περιγελούν, δήθεν εργασθέντες κάπου εκεί στα Βαλκάνια, κάπου τριάντα χρόνια έρχονται και εδώ και παίρνουν δυο, τρία χρόνια ΙΚΑ και τους πληρώνουμε, δεν είναι λύση που θέλουμε να προστατεύσουμε εμείς.
Όπως οι περίεργοι γάμοι, τους οποίους ξέρετε, όπου ο ένας άνθρωπος που παντρεύεται φεύγει από τη ζωή και ο άλλος μένει πενήντα χρόνια παίρνοντας μια σύνταξη για την οποία και παντρεύτηκε.
Αυτά είναι έξω από τη λογική μας. Βασική σύνταξη σε αυτόν που έχει ανάγκη, σε όλους ανεξαρτήτως εισφορών, που την αποφασίζει το κράτος και καθορίζει και το ύψος της. Δεν την πληρώνουν τα ταμεία. Το πάγιο τον Μαυρογιαλούρων, που φόρτωναν τα ταμεία επειδή οι πολιτικές τους φαίνονταν καλές και τα ταμεία τώρα δεν μπορούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, αυτό κομμένο.
Όποια Κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να αυξάνει την προνοιακή σύνταξη ας την αυξάνει, θα την πληρώνει όμως. Θα την πληρώνει ο κρατικός Προϋπολογισμός, δεν θα την πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Και δεύτερον, η κατά κυριολεξία σύνταξη που είναι ανταποδοτική και σχετίζεται με το χρόνο εργασίας και με το τι εισφορές έχει πληρώσει ο άνθρωπος στα ταμεία του, έχει καταβάλει ο ασφαλισμένος στα ταμεία του.
Καταργούμε την τριαντακονταεπταετία; Όχι, αλλά τα κίνητρα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι υπέρ αυτού που μένει στην εργασία του όχι υπέρ αυτού που φεύγει πρόωρα από την εργασία του. Δεν καταργούμε τα τριάντα επτά χρόνια αλλά δεν είναι πια αυτά το όριο πάνω από το οποίο δεν υπάρχει περισσότερος εργασιακός βίος ή υψηλότερη σύνταξη και αυτή η υψηλότερη σύνταξη και ο υπολογισμός της, θα είναι το κίνητρο που θα δώσουμε στους εργαζομένους εάν επιθυμούν να παραμείνουν. Δεν υποχρεώνουμε κανέναν, να παραμείνει.
(ΚΟ)
(2XS)
Δεύτερη αλλαγή -την οποία ανέφερε ο κ. Λεβέντης, ο οποίος ως γιατρός ξέρει- είναι η διάσπαση του συστήματος συντάξεων από την παροχή υπηρεσιών υγείας. Αυτή την αλλαγή θα την κάνουμε, γιατί όπως μας λένε παλαιότεροι συνάδελφοι –εγώ δεν έχω την εμπειρία να το επιβεβαιώσω- η βασική προϋπόθεση που δεν έγινε αυτό στο παρελθόν ήταν ότι διαφωνούσε ο Υπουργός Υγείας με τον Υπουργό Εργασίας, προκειμένου να περιχαρακώνει ο καθένας το δικό του χώρο και να κοιτά να τον αυξάνει.
Εμείς δεν έχουμε τέτοιες ανόητες απόψεις. Στο πλαίσιο της Κυβέρνησης αυτής, έχουμε συμφωνήσει με την κα Ξενογιαννακοπούλου να εφαρμόσουμε μία προγραμματική μας δέσμευση και να «σπάσουμε», να διαχωρίσουμε τον κλάδο της σύνταξης από τον αντίστοιχο των υπηρεσιών υγείας. Μάλιστα, την επόμενη Τρίτη στην τελευταία συνεδρία του ασφαλιστικού με την κα Ξενογιαννακοπούλου θα πούμε περισσότερα επ’ αυτού.
Τρίτον, θα υπάρξει μία διαχειριστική αρχή, κύριε Μουλόπουλε, η οποία θα είναι αρμοδία να διαχειρίζεται όλα τα αποθεματικά, δηλαδή την κινητή περιουσία των Ταμείων, που σήμερα αγγίζει τα 29,5 δισεκατομμύρια ευρώ και στην οποία περιουσία πρέπει να προσθέσετε και τα 580 εκατομμύρια ευρώ που κατατέθηκαν το Δεκέμβριο στο Ταμείο Αλληλεγγύης των Γενεών. Αυτό το Ταμείο ήταν μία πρόταση του Μίμη Ανδρουλάκη και την οποία είχε υιοθετήσει ο τότε Υπουργός Οικονομίας κ. Αλογοσκούφης. Είχε προβλέψει, λοιπόν, το Ταμείο Αλληλεγγύης στο οποίο δεν είχε εμπιστευθεί ούτε 1 ευρώ. Αυτό το Ταμείο πήρε τα πρώτα του χρήματα το Δεκέμβρη του 2009 και σε λίγα χρόνια θα έχει δισεκατομμύρια ευρώ.
Αυτά τα χρήματα συν τα υπόλοιπα 29,5 δισεκατομμύρια ευρώ των ταμείων θα τα διαχειρίζεται μία αρχή, η οποία καταλήγουμε να είναι η Τράπεζα της Ελλάδος. Αυτό σας το είπα και καθόσον μιλούσατε.
Τι θα εξασφαλίσει αυτό; Σε εποχή ανασφάλειας, η ασφάλεια είναι η καλύτερη επένδυση και η Τράπεζα της Ελλάδος εξασφαλίζει τα χρήματα και μια στοιχειώδη, καλή, σοβαρή και πολύ μεγαλύτερη από άλλους σήμερα που μιλάμε αποδοτικότητα αυτών των χρημάτων. Στη συνέχεια, θα μπορεί και η Βουλή να εποπτεύει.
Σήμερα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θα ήμουν πάρα πολύ πρόθυμος σε όποια συζήτηση γίνει για τα ομόλογα να καταθέσω και εγώ την εμπειρία μου, δηλαδή τι είδα αυτούς τους πέντε μήνες και πώς αισθάνθηκα με το γεγονός ότι μπορεί ο Υπουργός Εργασίας να εποπτεύσει τη νομιμότητα της διαχείρισης των αποθεματικών των Ταμείων από τα ίδια, μέσω των διαδικασιών που ο νόμος προβλέπει.
Πάντως, θέλω να σας πω μία φράση για να δείτε την ποιότητα της εμπειρίας. Προΐσταμαι μιας αρχής, μιας υπηρεσίας στην οποία εργάζεται ένας άνθρωπος. Κανένας εργαζόμενος δεν θέλει να πάει να εργαστεί εκεί. Οι υπόλοιποι μετετάγησαν στην προεκλογική περίοδο, προς το Υπουργείο Οικονομικών φυσικά. Και αυτός ο ένας άνθρωπος ελέγχει τι γίνεται με την αξιοποίηση της περιουσίας των αποθεματικών των ταμείων. Ε, όχι πια! Αυτά είναι κοροϊδίες, ελλαδίτικες κοροϊδίες!
Μία αρχή, η Τράπεζα της Ελλάδος, θα ελέγχει το σύνολο των αποθεματικών. Και αυτή η ρύθμιση θα έχει πολιτικές εγγυήσεις ντροπής για την πλειοψηφία της Βουλής που θα επιχειρήσει να την αλλάξει, επειδή κάτι άλλο θα σκεφθεί ως σκοπιμότερο ή καλύτερο μετά από κάποια χρόνια. Θα έχει εγγυήσεις πολιτικού επιπέδου, γιατί η πλειοψηφία της Βουλής κάνει ό,τι θέλει στα όρια του Συντάγματος. Δεν μπορείς να τη δεσμεύσεις. Όμως, η φάση και τα στάδια που θα πρέπει να διανύσει μέχρι να κάνει την αλλαγή, θα δημιουργούν συνθήκες ακατάλληλες για κάτι τέτοιο στον αρμόδιο Υπουργό.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Τέλος, θα καταργήσουμε όλες τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, τις αναγνωρίσεις πλασματικών χρόνων εργασίας, θα αυξήσουμε το μέσο όρο συνταξιοδότησης. Αυτό είπαμε. Θα το πάμε στα 63,5 έτη.
Πόσο ήταν, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το 2003, το 2004; Ήταν 62,7 έτη. Πόσο κατέστη ο μέσος όρος; Κατέστη 61,4. Γιατί έγινε αυτό; Ρωτήστε αυτούς που οργάνωσαν τις εθελούσιες των συνταξιούχων των πενήντα ετών. Αυτούς να ρωτήσετε πώς κατέβηκε ο μέσος όρος! Και αυτή την κάθοδο του μέσου όρου δεν την εγκρίνουμε. Είναι πελατειακή, είναι ρουσφετολογική και είχε στο πρόσφατο παρελθόν επίσης –και πίσω από τη Νέα Δημοκρατία και επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ.- όμοιες στιγμές τις οποίες κατακρίνουμε συλλήβδην, όλες μαζί.
Ανατρέπουμε αυτήν την κατάσταση αυξάνοντας τα όρια ηλικίας στο μέσο όρο τους –και όχι τα γενικά όρια ηλικίας, όπως σπεύσατε να με κατηγορήσετε- κατά δυόμισι έτη έως το 2015. Και τα επιχείρημα αυτά τα έχουμε πει στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, τα λέω σήμερα στην Ολομέλεια, τα έχουμε πει στους επιτηρητές της χώρας κατά το άρθρο 124 παράγραφος 9 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα είπαμε και σήμερα στον Ευρωπαίο Επίτροπο. Και είναι επιχειρήματα τα οποία πιστεύουμε και γι’ αυτό και τα αρθρώνουμε. Δεν είναι προσχήματα για να βγούμε από το πρόβλημα.
Και τελειώνω, κυρία Πρόεδρε, λέγοντας το εξής.
Έχουμε επιδοθεί σε έναν αγώνα να περιορίσουμε τη σπατάλη στα φάρμακα, στα ιατρικά υλικά, στις ιατρικές υπηρεσίες, μια προσπάθεια που συνοδεύεται από μια αντίστοιχη προσπάθεια που έγκειται στο να διευρύνουμε τη βάση εσόδων του συστήματος μειώνοντας την εισφοροδιαφυγή και την εισφοροκλοπή.
Σας λέω κάτι ενδεικτικό και μ’ αυτό τελειώνω.
Από αυτές τις τελευταίες δράσεις σκοπεύουμε να μαζέψουμε το 2010 με τον περιορισμό της σπατάλης και της παρανομίας 2 δισεκατομμύρια ευρώ.
Σας λέω όμως, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, κάτι πραγματικά θλιβερό. Είχαμε προειδοποιήσει τον Ιανουάριο ότι από το Φεβρουάριο θα ξεκινήσουν οι έλεγχοι. Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί που διαθέτουμε δεν είναι πολύ σοβαροί, πολύ σημαντικοί και πολύ διεισδυτικοί. Ελέγξαμε πάνω από δεκαπέντε χιλιάδες επιχειρήσεις το Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους και εντοπίσαμε ότι το 25% των εργαζομένων ήταν ανασφάλιστοι. Οι εργοδότες δεν εκάμφθησαν παρά τις προειδοποιήσεις και παρά το γενικότερο δημόσιο λόγο για την κατάσταση του ασφαλιστικού ή για την κατάσταση της χώρας. Είχαμε 25% ανασφάλιστους εργαζόμενους το Φεβρουάριο!
Δεύτερο στοιχείο και ίσως τραγικότερο από το πρώτο. Τον Ιανουάριο είχαμε ταμειακό απολογισμό από όλους τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, κάτι που κάναμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, γιατί έπρεπε να το παραδώσουμε και στην ελληνική κοινή γνώμη, αλλά και στην επιτήρηση. Είδαμε, λοιπόν, τι έγιναν οι δαπάνες και τα έσοδα των οργανισμών τον Ιανουάριο. Είμαστε λίγο στα συν από την αύξηση των εσόδων που σχετίζονται με τη μείωση της φοροδιαφυγής και της φοροκλοπής. Τι είναι αυτό που δεν αφήνει αυτή την αύξηση των εσόδων να δώσει αποτελέσματα που θα μπορούσαν να μας κάνουν να αισθανόμαστε υπερήφανοι και απέναντι στην επιτήρηση; Το γεγονός, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ότι τον Ιανουάριο και το Φεβρουάριο η σπατάλη στα φάρμακα αυξήθηκε κατά 11%! Δεν καταλαβαίνει κανένας τίποτα! Γιατροί, φαρμακοποιοί, το σύστημα της προώθησης φαρμακευτικών προϊόντων, τα ίδια και χειρότερα.
Γι’ αυτό το Δεκέμβριο όταν μιλούσα για τον Προϋπολογισμό, είχα πει από αυτό το Βήμα ότι αν τον Ιανουάριο και το Φεβρουάριο με τα μέτρα που θα εξαγγείλουμε -κάποια από αυτά, όπως η λίστα, τα ψηφίσαμε- δεν καμφθούν οι «επιτήδειοι» του χώρου, το Μάρτιο θα πάρουμε δραστικά μέτρα. Και ήρθε η ώρα!
Στο σχέδιο νόμου για τις εργασιακές σχέσεις θα προστεθεί τροπολογία η οποία -μετά και από την παραίνεση που μου έδωσε η Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων την περασμένη εβδομάδα- θα συμπεριλάβει βαρύτατες όχι ποινικές, αλλά διοικητικές κυρώσεις που θα επιβάλλονται σ’ αυτούς οι οποίοι παραβιάζουν τον όρκο τους.
Και αυτές οι διοικητικές κυρώσεις δεν θα επιβάλλονται μετά τη σύνοδο υπηρεσιακών συμβουλίων ή την εκδίκαση υποθέσεων στα διοικητικά δικαστήρια στα οποία τις «σπρώχνουν» οι ενδιαφερόμενοι και πάνε στα δύο, στα τρία, στα τέσσερα ή στα πέντε χρόνια, αλλά θα επιβάλλονται αμέσως και όλες οι υπόλοιπες διαδικασίες θα είναι ενδεχομένως ανακλητικές. Δεν θα είναι το αντίστροφο, όπως γίνεται σήμερα.
Εμείς κάνουμε αγώνα, αλλά αυτός ο αγώνας δεν έχει ακόμα τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ενημερώνουμε σήμερα και την Εθνική Αντιπροσωπεία ότι και το πρώτο τετράμηνο θα είναι δύσκολο. Όμως, το Μάιο και τον Ιούνιο ο αγώνας αυτός για τον περιορισμό της σπατάλης και την αύξηση των εσόδων του συστήματος θα δικαιωθεί και θα φανεί ότι οι προσπάθειές μας να πετύχουμε όσα λέμε στο Πρόγραμμα Σταθερότητας θα στεφθούν με επιτυχία.
Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε πολύ τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Λοβέρδο.
Το λόγο έχει τώρα ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Φώτη Κουβέλη.
(NP)
(2KO)

ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Υπουργέ, στη συζήτηση -όχι μόνο την παρούσα, αλλά τη γενικότερη συζήτηση- για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν προσέρχεται χωρίς πρόταση. Έχει συγκεκριμένη πρόταση, η οποία είναι γνωστή. Και βεβαίως κανένας δεν αμφισβητεί το γεγονός ότι επιδιώκεται μια ασφαλιστική μεταρρύθμιση.
Το ζητούμενο, όμως, είναι ποιο είναι το περιεχόμενο αυτής της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης. Περί αυτού ο λόγος. Η δική μας προσπάθεια δεν είναι να αρνηθούμε υπαρκτά προβλήματα του ασφαλιστικού συστήματος. Η δική μας προσπάθεια όσο και η πολιτική διεκδίκηση είναι να υπερασπιστούμε, για να προωθηθεί μια ασφαλιστική μεταρρύθμιση που θα έχει βασικά χαρακτηριστικά.
Φαίνεται ότι υπάρχει διαφωνία με την Κυβέρνηση. Εμείς για παράδειγμα θέλουμε να είναι το ασφαλιστικά μας σύστημα αλληλέγγυο και αναδιανεμητικό. Δεν δεχόμαστε εκείνο το οποίο είπατε: «εν μέρει προνοιακό και εν συνεχεία ανταποδοτικό». Εδώ πρόκειται για μία διαφορά την οποία δεν μπορείτε να ξεπερνάτε, αφορίζοντας υπαρκτές καταστάσεις και διαφορετικές απόψεις για το σύστημα.
Ούτε σας είπε ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς ότι δεν έχει ανάγκη εξορθολογισμού σε βασικούς τομείς το ασφαλιστικό μας σύστημα. Ποιος σας είπε ότι εμείς είμαστε συλλήβδην υπέρ των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, χωρίς να συντρέχει το κριτήριο ότι ένα επάγγελμα είναι και βαρύ και ανθυγιεινό. Είναι τελείως διαφορετική η προσέγγιση που γίνεται στο θέμα αυτό και δεν είναι δυνατόν να επιλέγετε τον ισοπεδωτισμό, προκειμένου να αναδείξετε ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θέλει να διαιωνιστεί μια κατάσταση, η οποία πράγματι σε ορισμένους τομείς συνιστά παθολογία του συστήματος.
Ποιος σας είπε για παράδειγμα –και θα σας έλεγα ότι θα ήταν πάρα πολύ χρήσιμο να ανατρέξετε στη Διεύθυνση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου του Υπουργείου σας, για να δείτε τι έχουν πει οι Βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.- ότι εμείς δεχόμαστε τις ψευδώνυμες αναπηρικές συντάξεις; Ο ομιλών και μόνο έχει κάνει στο πρόσφατο και στο απώτερο παρελθόν πάρα πολλές παρεμβάσεις στο επίπεδο του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου για σωρεία ψευδώνυμων αναπηρικών συντάξεων. Σας είπε κανείς ότι οι Βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. υιοθετούν μια τέτοια κατάσταση; Προφανώς όχι.
Οι διαφορές μας, κατά συνέπεια, κύριε Υπουργέ, είναι ως προς το περιεχόμενο, ως προς το χρώμα της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης που προωθείται. Ήδη ανέδειξα λίγο πριν, όπως το ανέδειξαν και οι συνάδελφοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., οι Βουλευτές της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας, τη μεγάλη διαφωνία μας αναφορικά με το χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος.
Επαναλαμβάνω ότι εμείς θέλουμε να είναι αλληλέγγυος και αναδιανεμητικός ο χαρακτήρας. Κρατείστε την άποψή σας «προνοιακός και ανταποδοτικός», αλλά ας κρατήσει και η ελληνική κοινωνία την πολιτική μας διαφωνία, η οποία νομίζω ότι ως διαφωνία και διαφορετική άποψη πρέπει να γίνεται απόλυτα σεβαστή, έστω και αν την αποκρούετε.
Περαιτέρω, κύριε Υπουργέ, χωρίς αναλογιστική μελέτη και με μόνον αναλογιστικά στοιχεία πώς θα πάτε μέσα στο Μάρτη στην κατάθεση ενός ασφαλιστικού νομοσχεδίου, όταν δεν έχετε πληρότητα ενημέρωσης, που μπορεί να σας δίνει μια αναλογιστική μελέτη; Και βεβαίως, δεν υπεισέρχομαι στη διαδικασία, η οποία ανεδείχθη από την ομιλία σας, σε σχέση με τη ΓΣΕΕ και για τους λόγους για τους οποίους δεν κατέθεσε τη δική της αναλογιστική μελέτη.
Ερωτώ, όμως, το εξής: Η Κυβέρνηση, όταν προωθεί μια ασφαλιστική μεταρρύθμιση, δικαιούται να το πράττει χωρίς μια ολοκληρωμένη αναλογιστική μελέτη, έστω και αν είναι υπαρκτά τα προβλήματα και γνωστά σε εμάς που ανέδειξε η ομιλία σας αναφορικά με τις ελλείψεις που υπάρχουν σε σχέση με την αρμόδια υπηρεσία για την κατάρτιση τέτοιας αναλογιστικής μελέτης. Έπρεπε –έχω την άποψη- ταχύτατα να κινηθείτε, για να έχετε όλα εκείνα τα αναλογιστικά στοιχεία, τα οποία τουλάχιστον θα υποστηρίζουν τη δική σας άποψη.
Περαιτέρω, κύριε Υπουργέ, τι θα κάνετε με την τριμερή χρηματοδότηση, που αποτελεί βασικό στοιχείο της δικής μας πρότασης; Εμείς πολύ συγκεκριμένα έχουμε υποστηρίξει την άποψη ότι χρειάζεται η υποχρεωτική τριμερής χρηματοδότηση του κλάδου κύριας σύνταξης και του κλάδου υγείας για το σύνολο των ασφαλισμένων.
Προτείνουμε, λοιπόν, για τη μισθωτή εργασία τα δύο ένατα (2/9) των πόρων της κοινωνικής ασφάλισης να προέρχονται από τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων, τα τρία ένατα (3/9) από τον κρατικό Προϋπολογισμό και τα τέσσερα ένατα (4/9) από τις εργοδοτικές εισφορές. Να η πρόταση, τουλάχιστον σε ένα βασικό στοιχείο, το οποίο δεν μπορείτε να αμφισβητήσετε ότι πρόκειται για αποφασιστικό μέγεθος στη λειτουργία του ασφαλιστικού συστήματος. Περιμένω στη δευτερολογία σας να μας πείτε συγκεκριμένα για το χαρακτήρα, αλλά και την κατανομή της τριμερούς χρηματοδότησης.
Περαιτέρω, κύριε Υπουργέ, το ασφαλιστικό σύστημα έχει την άποψη ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, η όποια ασφαλιστική μεταρρύθμιση δεν θα μπορέσει αποτελεσματικά να προωθηθεί και να στηριχθεί, εάν δεν προστατευτούν οι εργασιακές σχέσεις. Η προστασία των εργασιακών σχέσεων, ο σεβασμός της λειτουργίας τους είναι κύριο –είμαι βέβαιος ότι το συνομολογείτε- στοιχείο στήριξης της όποιας ασφαλιστικής μεταρρύθμισης. Όταν έχετε κρυπτόμενη σχέση μισθωτής εργασίας, όταν έχετε σχέση εργασίας η οποία επιτρέπει την εισφοροδιαφυγή, ε, τότε δεν είναι δυνατόν όποια ασφαλιστική μεταρρύθμιση και αν προωθήσετε να πιστεύετε ότι θα ευδοκιμήσει και θα έχει αποτελέσματα, έστω και αν προωθηθεί στη βάση των χαρακτηριστικών με τα οποία διαφωνούμε και τα οποία εσείς επιλέγετε.
Τα ερωτήματά μας, όμως, όπως αναδεικνύονται από το περιεχόμενο της επερώτησής μας, κύριε Υπουργέ, και αναμένουν την απάντησή σας είναι τα εξής:
Θα καταργήσετε τις αντιασφαλιστικές, κατά τη γνώμη μας, διατάξεις προηγουμένων νόμων, δηλαδή του ν. 190/1990, του ν. 2084/1992, του ν. 3029/1992, του ν. 3655/2008 και του ν. 3518/2006;
Θα υλοποιήσετε την προεκλογική σας –και είναι προεκλογική- δέσμευση για ενίσχυση της συμμετοχής του κράτους –και επανέρχομαι στο προηγούμενο θέμα, κύριε Υπουργέ- της τριμερούς χρηματοδότησης του συστήματος;
Περαιτέρω, θα εγγυηθείτε και πώς θα εγγυηθείτε –είναι στοιχεία της επερώτησής μας- την τήρηση των θεσμοθετημένων υποχρεώσεων του κράτους προς τα Ταμεία; Διότι δεν φθάνει να το εξαγγείλετε. Πρέπει να μας πείτε και τον τρόπο με τον οποίο θα εγγυηθείτε αυτήν τη χρηματοδότηση. Και αυτό δεν είναι ένα γενικό και αόριστο ζήτημα. Είναι ένα ζήτημα το οποίο θα ελέγχει, θα κρίνει και θα αξιολογεί επί της ουσίας την όποια ασφαλιστική μεταρρύθμιση προωθήσετε.
Θα καταργήσετε –και είναι συγκεκριμένα τα ερωτήματα- τις χαριστικές ρυθμίσεις υπέρ των εργοδοτών, που οφείλουν εισφορές, κύριε Υπουργέ, στα Ταμεία; Αναφέρομαι χαρακτηριστικά στο ν. 2676/1999, όπως αυτός τροποποιήθηκε με το ν. 3232/2004. Όμως, επίσης, αναφέρομαι και στο ν. 3518/2006. Θα εμμείνετε -είναι κρίσιμο στοιχείο, γιατί ο καθένας παίρνει τις αποφάσεις του, σταθμίζει κάθε φορά τι επιλέγει και προς τα πού γέρνει η πλάστιγγα- στην απαλλαγή των εργοδοτών από την υποχρέωση καταβολής των ασφαλιστικών τους εισφορών στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων;
Πρόκειται για συγκεκριμένα ερωτήματα, τα οποία πρέπει να απαντηθούν.
Κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ποια είναι η ανασφάλεια του ελληνικού λαού ενόψει της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης που θα προωθήσετε. Δεν επιλέγω να «λογοπαίζω», αλλά την ώρα που εσείς προωθείτε την ασφαλιστική μεταρρύθμιση την ίδια ώρα είναι τεράστια η ανασφάλεια του ελληνικού λαού. Δεν ακούτε, δεν το πληροφορείστε ότι είναι αθρόες οι επιλογές πολιτών που σπεύδουν να εξέλθουν από την εργασία, προκειμένου να μην βλαβεί το ασφαλιστικό τους δικαίωμα, όπως αυτοί πιστεύουν ότι είναι θεμελιωμένο και θέλουν να το διατηρήσουν.
(FT)

(2NP)
Αυτά είναι υπαρκτά ζητήματα, είναι ζητήματα τα οποία συστηματικά και επίμονα αναδεικνύει, όχι μόνο ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά το ίδιο το κίνημα των εργαζομένων πολιτών και διεκδικεί μια ασφαλιστική μεταρρύθμιση, η οποία θα διατηρεί το χαρακτήρα της αναδιανομής και της αλληλεγγύης, δεν θα προσχωρεί στην αντίληψη μιας μονομερούς θέσης για τα πράγματα και όπως αυτή κατά καιρούς έχει εκδηλωθεί με δημόσιο ή με περίπου δημόσιο λόγο. Αυτά είναι τα υπαρκτά ζητήματα.
Και δεν είναι δυνατόν να μας λέτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται με διάθεση αποδόμησης της όποιας ασφαλιστικής μεταρρύθμισης. Δεν είναι η πρόθεσή μας αυτή. Πρόθεσή μας είναι να εξασφαλίσουμε ένα ασφαλιστικό σύστημα που θα αντέχει στο χρόνο, που θα ικανοποιεί τις πραγματικές ανάγκες και κυρίως, κύριε Υπουργέ –εγώ κρατώ τη διαφορά μας και τη διαφωνία μας- θα είναι αλληλέγγυο, θα είναι αναδιανεμητικό με ό,τι αυτό συνεπάγεται, μέσα σε ένα κράτος το οποίο πρέπει να στηρίζει την αλληλεγγύη προς όλους και κυρίως να μη διαμορφώνει συνθήκες πολέμου, μεταξύ των παλαιών και των νέων γενεών.
Με ρωτούσε ο συνάδελφος κ. Μουλόπουλος και σας αφορά, αφορά το ασφαλιστικό σας ταμείο: Με σαράντα εργάσιμα χρόνια ένας νομικός, κύριοι συνάδελφοι, σήμερα θα πάρει, μαζί με την επικούρηση, περίπου 1.400 με 1.500 ευρώ. Μετά από σαράντα χρόνια.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε. Ο ασφαλισμένος μετά το 1993 με σαράντα χρόνια και με τα σημερινά δεδομένα, ξέρετε τι σύνταξη θα πάρει; 400 ευρώ. Ε, αυτό δεν το θέλει ούτε Θεός, ούτε διάβολος. Και δεν το θέλει κανένας πολίτης και δεν το θέλει καμμία κοινωνία, όπου κι αν τα μέλη αυτής της κοινωνίας ανήκουν πολιτικά.
Θέλω με άλλα λόγια να πω, κύριε Υπουργέ, ότι προωθώντας την ασφαλιστική μεταρρύθμιση δεν πρέπει να υποταγείτε στην αντίληψη ενός μονεταρισμού, μιας ανταπόδοσης η οποία θα αδικήσει τον πυρήνα ενός ασφαλιστικού συστήματος που πρέπει να έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την αλληλεγγύη και την αναδιανεμητικότητα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Κουβέλη.
Το λόγο έχει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Πέτρος Ευθυμίου, για έξι λεπτά.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Κυρία Πρόεδρε, υπολογίζω στην ανοχή σας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν νομίζω ότι υπάρχει πιο σημαντικό, πιο καίριο, πιο αποφασιστικό θέμα για τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, απ’ ό,τι είναι το ασφαλιστικό. Και θα ήθελα να ελπίζω ότι ο λόγος όλων των κομμάτων θα έχει τα περιεχόμενα που είχε η τοποθέτηση του κ. Υπουργού, όπως επίσης και η τοποθέτηση του κ. Κουβέλη.
Να σεβαστούμε, πρώτα απ’ όλα αυτό που ο Λένιν τόνιζε, ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο ξεροκέφαλο από τα γεγονότα. Και όταν σχεδιάζεις πολιτική για την τύχη των ανθρώπων και την υπόσταση των ζωών, πρέπει να ξεκινάς από τα γεγονότα. Και προφανώς, ο πολιτικός λόγος δεν απευθύνεται σε κάποιο ίσιωμα, ώστε η οργάνωσή του να είναι σαν τη μηχανή του γκαζόν: όλα τα ισοπεδώνει, όλα τα καθαρίζει και όλα τα ξυρίζει το ίδιο. Πριν απ’ όλα η ζωή δεν είναι ίσιωμα για κανέναν και ειδικά η ζωή της Ελλάδας είναι εντελώς έντονη και καθόλου ευθύγραμμη και δεύτερον, αυτές οι πολιτικές λογικές, που ισοπεδώνουν με τη μορφή της μηχανής του γκαζόν, δεν βοηθάνε και δεν προάγουν το διάλογο.
Στεναχωρήθηκα ακούγοντας τον κύριο αγορητή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Βασίλη Μουλόπουλο να έχει υιοθετήσει μια λογική που κυρίως ανήκει έως τώρα στο ΚΚΕ. Αυτή η λογική ότι εδώ και 36 χρόνια υπάρχουν δύο κόμματα εξουσίας που ακολουθούν τις ίδιες πολιτικές, είναι η Νέα Δημοκρατία, είναι το ΠΑΣΟΚ, δεν υπάρχει καμμία διαφορά, μπορούμε να βάλουμε μια κοινή ταμπέλα «Πασοκονεαδημοκρατία», «Νεοδημοκρατικοπασοκ» δεν ξέρω τι εξυπηρετεί. Δεν ξέρω τι εξυπηρετεί στην αλήθεια των πραγμάτων και στην οργάνωση των καλύτερων αποφάσεων για τη ζωή του τόπου.
Και θα έλεγα ότι δεν εξυπηρετεί, γιατί σκεφτόμουν την ώρα που σας άκουγα -όλους τους αγορητές του ΣΥΡΙΖΑ- ότι καμιά φορά ο απλός λαός είναι που βάζει τα όρια σε όλους μας. Ξέρουμε όλοι ότι οι μεγάλοι λογοτέχνες, ας πούμε, ο Λέων Τολστόι είχε κατασκευάσει στον «Πόλεμο και Ειρήνη» τον Πλατών Καρατάγιεφ, τον άνθρωπο που έδινε το βάθος του λαού της Ρωσίας, αυτός που κράτησε και τσάκισε τις στρατιές του Ναπολέοντα. Ο Γιαροσλάβ Χάσεκ δημιούργησε τον «καλό στρατιώτη Σβέικ» για να δείξει τον Τσέχο. Δίπλα μας στη Βουλγαρία έχουν Μπάι Γκάνι. Θα ήθελα να ελπίζω ότι εμείς έχουμε τον Αλέξη Ζορμπά ως ένδειξη, φοβάμαι, κατ’ εξαίρεση.
Αλλά αν με ρωτάγατε εμένα ποιόν έχω ξεχωρίσει ως τώρα, ως άνθρωπο που μου έδωσε την αίσθηση πώς νιώθει ο λαός για θέματα που συζητάμε, θα σας πω ότι γνώρισα πριν οκτώ χρόνια τυχαία –εύχομαι να είναι καλά ο άνθρωπος, μέσα απ’ όλη μου την καρδιά, εάν μας ακούει, αυτός και η οικογένειά του- έναν εργάτη από το Μεσολόγγι, τον Σπυράγγελος Μαρούλη, με τον οποίο κάθε φορά επιδιώκω να μιλάω. Είναι ο λαός μας με αυτό το αυθόρμητο, το ρωμαλέο, το ευθύ, το όμορφο. Ο πατέρας του Σπυράγγελου, εργάτης και ο ίδιος, τσακίστηκε όλη του τη ζωή. Είναι αυτός που πλήρωσε μικρασιατικές καταστροφές, δικτατορίες Μεταξά, εμφύλιους. Πέθανε και ο Σπυράγγελος είχε μαζί του τη φωτογραφία του τάφου του με το τι έγραφε, κατά απαίτησή του: «Έζησα πολλά και δύσκολα χρόνια, έζησα σαν άνθρωπος μετά το 1981, με το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου». Αυτό ζήτησε να γράψει ο εργάτης, πατέρας του Σπυράγγελου Μαρούλη και ας σημειωθεί ότι του έσπασαν τον τάφο. Πήγαν και βεβήλωσαν την επιγραφή πάνω στον τάφο.
Επειδή, λοιπόν, οι πολιτικές αποτυπώνονται στη ζωή των ανθρώπων, θα πω ότι δεν υπήρξαν ίδιες πολιτικές. Ποτέ σε αυτή τη διάρκεια! Υπήρξαν διαφορετικές πολιτικές, υπήρξαν λάθη και παθολογίες του ΠΑΣΟΚ, τα οποία επιχειρούμε να ανατρέψουμε και ιδίως στο ασφαλιστικό και θέλω να έρθω σε παραδείγματα.
Αυτή η επιβάρυνση που κληρονομήσαμε είναι αποτέλεσμα μιας συγκεκριμένης πολιτικής που δεν είχε καμμία σχέση με αυτήν που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ. Είχε σχέση ο ρυθμός της δημόσιας χρηματοδότησης των ασφαλιστικών ταμείων το 2004-2009 με το ρυθμό της προηγούμενης χρηματοδότησης; Συνειδητά υποχρηματοδοτήθηκε. Η τριμερής, που ζήταγε ο κ. Κουβέλης, συμβολή είχε ένα ανάπηρο σκέλος, που ήταν η κρατική χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος. Αυτό είναι το πρώτο.
Δεύτερον, ποιος εκτίναξε την εισφοροδιαφυγή; Είπαμε εμείς στο ΠΑΣΟΚ ότι τα είχαμε αφήσει μια χαρά; Όχι. Αλλά, λέω τα επίσημα στοιχεία, 16% ήταν η εισφοροδιαφυγή το 2003 επί ΠΑΣΟΚ, κάκιστα, με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ. Πώς έγινε όμως αυτό από 16%, που σήμαινε 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ να εκτιναχθεί σε πεντέμισι χρόνια στα 7 δισεκατομμύρια ευρώ και στο 24%. Έγινε έτσι ή με συνειδητή, επίσης, πολιτική που τσάκισε πρόσθετα τα ταμεία;
Είναι τυχαίο το παιχνίδι των ομολόγων; Εσείς κι εγώ, κ. Μουλόπουλε, είμαστε στο ταμείο των δημοσιογράφων. Ποιος έβαλε χέρι με τα ομόλογα και τίναξε τα ταμεία στον αέρα και στο δικό μας ταμείο, των δημοσιογράφων; Ήταν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με συγκεκριμένη πολιτική της έκδοσης των δομημένων ομολόγων και της διοχέτευσης στα ταμεία. Επίσης ήταν συγκεκριμένη πολιτική η δήθεν ενοποίηση των ταμείων επί Νέας Δημοκρατίας που ήταν κατ’ ουσίαν η άντληση πόρων από τα υγιή για να καλυφθούν τα κενά των προβληματικών, δηλαδή, η φτώχεια προς τα κάτω των ταμείων. Και αυτό ήταν πάλι συγκεκριμένη πολιτική που ακολουθήθηκε και τσάκισε τα ταμεία.
Είναι το ΠΑΣΟΚ που κατάργησε τη λίστα φαρμάκων ή η Νέα Δημοκρατία; Ποιος αποτίναξε και αποθηρίωσε τις δαπάνες στην υγεία, με την κατάργηση της λίστας, με την κατάργηση των θεωρήσεων, με την κατάργηση των ελέγχων και με την πριμοδότηση των φαρμακοβιομηχανιών; Ήταν η Νέα Δημοκρατία με σφραγίδα και υπογραφή και όχι το ΠΑΣΟΚ.
(ZE)

(2FT)
Και είναι η Νέα Δημοκρατία που έκανε αυτό το απίστευτο επιβαρυντικό όργιο της μεταφοράς των δήθεν ιδιωτικοποιήσεων ως δώρο στους επιχειρηματίες που αγόραζαν τα κομμάτια της δημόσιας περιουσίας έναντι ευτελούς τιμήματος και επιβαρυνόταν όλη η Ελλάδα, τα ταμεία, με τα έξοδα της δήθεν ιδιωτικοποίησης.
Ο κύριος Βγενόπουλος πήρε μπόνους 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ, διότι πήρε το δημόσιο, με απόφαση της Νέας Δημοκρατίας, τα «έξοδα» της Ολυμπιακής, ώστε σήμερα, βεβαίως, τα φτερά της Ολυμπιακής να ενωθούν με την Aegean και να λήξει και αυτό το ανέκδοτο ότι εδόθη λύση και στο πρόβλημα του εθνικού αερομεταφορέα. Είναι «Νέα Δημοκρατία» με υπογραφή στην ούγια! Όπως είναι «Νέα Δημοκρατία» οτιδήποτε ανέφερε ο Υπουργός ως επιβάρυνση που πρέπει να λυθεί σήμερα και ως προοπτική που πρέπει να αλλάξει από την αρχή την όλη μας προσέγγιση σε κλίμα που πιστεύω ότι τουλάχιστον, μπορούμε να κτίσουμε σε κοινή βάση προσεγγίσεων. Διότι, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία –και κύριε Κουβέλη συμφωνώ απόλυτα μαζί σας- ότι υπάρχει περιθώριο να βελτιώσουμε το ασφαλιστικό σύστημα, αν όμως αλλάξουμε τις παραδοχές μας, ότι αυτό το ασφαλιστικό σύστημα θα αλλάξει, αίροντας όλες τις παθολογίες που από κοινού πρέπει να αντιμετωπίσουμε με αποφασιστικό τρόπο, ώστε να ενισχύσουμε και το δημόσιο και το αναδιανεμητικό στοιχείο μέσα από μία πολιτική που θα τελειώνει με ένα παρελθόν που κανέναν δεν εκφράζει και με πρακτικές που το οδήγησαν εκεί που το οδήγησαν. Και πιστεύω ότι θα το καταφέρουμε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ευθυμίου.
Το λόγο έχει τώρα ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι εύκολο –αναφέρομαι κατά συνέχεια της συζήτησης στον αξιότιμο Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- να δημιουργούμε και εμείς και εσείς στην προκειμένη περίπτωση έναν στρατιώτη Σβέικ και να προσπαθείτε να επιχειρείτε, δεν μπορώ να πω με αρκετά έξυπνο τρόπο, να ρίξετε όλα τα βάρη της αποτυχίας του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας σε μία Κυβέρνηση, σε ένα Κόμμα, στο Κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, ξεχνώντας βέβαια ότι ο τόπος δεν διακυβερνήθηκε από τη μεταπολίτευση και μετά αποκλειστικά από τη Νέα Δημοκρατία και αγνοώντας, κυρίως το γεγονός ότι μέχρι στιγμής από την ομιλία του αξιότιμου Υπουργού, το μόνο το οποίο εγώ αντιλήφθηκα είναι διοικητικά μέτρα και όχι οικονομικά. Διότι, κύριε Υπουργέ, είτε δώσετε μία σύνταξη στο σχέδιο το οποίο θα κάνετε, είτε δώσετε δύο συντάξεις, μία προνοίας και μία ανταποδοτική, για τους πολίτες αυτό που μετράει είναι το σύνολο. Εάν εσείς αυτό θέλετε να το κάνετε ως παιδευτική πολιτική δράση για τους πολίτες, ως επιχείρηση τη θεωρώ λανθασμένη. Αν επιχειρείτε με αυτόν τον τρόπο να διαχωρίσετε αυτά που πραγματικά αποδίδει το ασφαλιστικό σύστημα από αυτά τα οποία βάζει το κράτος, δεν υπάρχει λόγος να το κάνετε, διότι είναι γνωστό ότι το Σύνταγμα έχει διασφαλίσει και εγγυηθεί για τις συντάξεις των Ελλήνων πολιτών.
Ποιο είναι το ζητούμενο της αναμόρφωσης του ασφαλιστικού συστήματος; Προφανώς η απόδοση των κεφαλαίων του ασφαλιστικού συστήματος και δεύτερον, αυτό το οποίο θα βάλει το κράτος. Τί επιθυμεί η σημερινή Κυβέρνηση για να καταλάβουμε; Να μειώσει την κρατική συμμετοχή; Να την κρατήσει ίδια ή να την αυξήσει; Εγώ δεν κατάλαβα τι επιδιώκει. Τι επιδιώκει η Κυβέρνηση σήμερα; Να κρατήσει τις χαμηλές, εκ των πραγμάτων, περισσότερες συντάξεις, να τις αυξήσει ή να τις μειώσει;
Εάν, κύριε Υπουργέ, δεν θέλετε να τις μειώσετε –εγώ το πιστεύω ότι δεν θέλετε να μειώσετε τις συντάξεις, δεν έχετε και κανένα λόγο δηλαδή να το κάνετε αυτό- δεν έχετε παρά να εφαρμόσετε αυτό το οποίο ετοιμάζετε –βεβαίως θα το δούμε σε όλο του το μεγαλείο και τη λεπτομέρεια- επί της δικής σας υπουργίας ή εν πάση περιπτώσει, επί της δικής σας διακυβέρνησης. Μην το μεταθέτετε το 2018, όταν θα βρίσκεται μία άλλη Κυβέρνηση για να ψάξει να «τσοντάρει» τα χρήματα στη σύνταξη της πρόνοιας!
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ζ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ)
Με διοικητικά μέτρα σήμερα δεν μεταθέτουμε το πρόβλημα το οικονομικό σε άλλες κυβερνήσεις, κύριε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε του ΠΑ.ΣΟ.Κ.! Αυτό επιχειρείτε. Εγώ αυτό κατάλαβα. Εάν υπάρχει κάτι διαφορετικό, παρακαλώ να το ακούσουμε.
Δεύτερον, νομίζω ότι είναι εξαιρετικά απλό και απλοϊκό, τολμώ να πω, ότι για να σώσουμε ένα σύστημα πρέπει να κάνουμε δύο πράγματα: Ή να αυξήσουμε τα έσοδά του ή να μειώσουμε τα έξοδά του. Το ασφαλιστικό σύστημα δεν έχει έξοδα, δεν έχει σπατάλες. Αν είχε κάποιες διοικητικές σπατάλες, σας υπενθυμίζω ότι όταν έγιναν τα 165 ταμεία 13 σε αυτή την Αίθουσα αντιδρούσατε, όταν κάναμε, αγαπητέ Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αυτό που μέχρι πριν από λίγο έλεγε ο Υπουργός ότι έπρεπε να γίνει. Δηλαδή, τί; Να πάρουμε τα φτωχά ταμεία και να τα ενώσουμε με τα πλούσια. Αυτό δεν καταγγείλατε πριν από λίγο; Μα, δεν κάναμε ούτε αυτό! Μειώσαμε τις διοικητικές δαπάνες διαχρονικά και δώσαμε την ευκαιρία στην οποιαδήποτε κυβέρνηση να έχει 13 ταμεία, κρατώντας χωριστά τους λογαριασμούς των ασθενών, των μετρίων και των πλουσίων ταμείων. Εσείς θέλετε να τα κάνετε 4 απ’ ό,τι ξέρω ή 3. Με τα κεφάλαια τι θα κάνετε, αλήθεια; Δεν μας έχετε πει. Θα τα αναμείξετε; Δηλαδή, πάλι κάποια πλούσια ταμεία θα πληρώσουν κάποια ταμεία που δεν έχουν; Καμία απάντηση δεν έχουμε πάρει σε αυτό.
Τα έσοδα, κύριε Υπουργέ, του ασφαλιστικού συστήματος διασφαλίζονται από τις εισφορές. Πράγματι, η εισφοροδιαφυγή είναι ένα ζήτημα, δεν το αρνηθήκαμε ούτε εμείς. Δεν θα καθίσω με το υποδεκάμετρο να δω αν εμείς ήμασταν χειρότεροι ή εσείς στο παρελθόν καλύτεροι. Θα δεχτώ τα πράγματα όπως τα λέτε. Να χτυπήσουμε μαζί την εισφοροδιαφυγή. Αλλά να σας πω κάτι; Το κυριότερο έσοδο του ασφαλιστικού συστήματος είναι η αύξηση της απασχόλησης της εργασίας σε αυτόν τον τόπο για να υπάρχουν αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές. Αυτό σημαίνει ανάπτυξη, αυτό σημαίνει διάχυση πλούτου. Αυτό σημαίνει διαχείριση της οικονομίας με τέτοιον τρόπο, ούτως ώστε να μην αυξάνεται η ανεργία, να μειώνονται οι εισφορές και να χρειαζόμαστε και πρόσθετα χρήματα για το ταμείο ανεργίας. Απ’ όλα αυτά δεν ακούσαμε τίποτε.
Δικαίως, λοιπόν, λέμε ότι με διοικητικά μέτρα και με πέταμα της μπάλας στην κερκίδα, έτσι λέγεται το 2018, στην άλλη κυβέρνηση σε αυτή που θα έρθει όταν εσείς θα έχετε φύγει, δεν λύνουμε το πρόβλημα. Τολμώ να πω δε ότι και το διαιωνίζουμε και του βάζουμε φυτίλι. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Αν είχα ένα λεπτό και εγώ, κύριε Πρόεδρε, θα το εκτιμούσα ιδιαίτερα.
Τέλος, θέλω να σας υπενθυμίσω, είμαι υποχρεωμένος να το κάνω, ήθελα να το αποφύγω ειλικρινώς, όμως επειδή αναφερθήκατε στον αγαπητό Σπυράγγελο για τα ωραία χρόνια που πέρασε από το 1981 και μετά…
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Όχι ο ίδιος, ο πατέρας του, στον τάφο του. Είναι εκεί φαντάζομαι ακόμη, αν δεν το έσπασαν δεύτερη φορά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ο πατέρας του Σπυράγγελου! Δεν αμφιβάλω γι’ αυτά που μου λέτε, εγώ όμως θα κάνω την προσωπική μου κρίση και θέλω να την ακούσετε καλά.
Ο Οίκος Ναύτου, ένα από τα πιο ισχυρά ταμεία σε ό,τι αφορά τις εισφορές και τις περιουσίες, διαλύθηκε την δεκαετία του ’80, όταν ανέλαβε το βάρος –και αυτό ήταν άδικο για τους ασφαλισμένους ναυτικούς- να βγάλουν τις συντάξεις επαναπατρισθέντων Ελλήνων που, βεβαίως, θα έπρεπε εδώ να αποκτήσουν ένα κομμάτι από ποιότητα ζωής, αλλά όχι να το πάρουν από κάποιους άλλους. Πολύ φοβάμαι, κύριε Υπουργέ, ότι τώρα το ίδιο ετοιμάζετε. Διότι, δεν έχετε δεσμευτεί μέχρι στιγμής –παρακολουθώ όλες σας τις συνεντεύξεις, αν έχω κάνει λάθος, παρακαλώ να με διορθώσετε- ότι η ενοποίηση των ταμείων δεν θα φέρει ανακάτεμα κεφαλαίων το οποίο ενέχει βέβαια και σοβαρά προβλήματα νομιμότητας, ακόμη και συνταγματικότητας, διότι του καθενός η περιουσία πρέπει να ξέρετε ότι είναι ιερή.
Κλείνω, λέγοντας το εξής: Δεν λέμε εμείς σαν Νέα Δημοκρατία ότι δεν χρειάζονται αποφάσεις. Τολμούμε να πούμε ότι χρειάζονται αποφάσεις. Εκτιμήστε το γεγονός ότι έχετε μία Αξιωματική Αντιπολίτευση η οποία συμφωνεί σε αυτό. Διότι όταν εμείς επιχειρήσαμε την τρίτη, εάν θέλετε, ουσιαστική αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος, εσείς ήσασταν απέναντι και ο σημερινός αξιότιμος Πρωθυπουργός ήταν κάτω, στην Πλατεία Συντάγματος. Το θυμόμαστε χαρακτηριστικά αυτό. Εκτιμήστε το γεγονός και χρησιμοποιήστε το γεγονός ότι έχετε μία αυξημένη συναίνεση. Αλλά, μην επιχειρήσετε με διοικητικά μέτρα και με μετάθεση σε κάποιους άλλους που θα έρθουν στο μέλλον, να λύσετε τα σημερινά προβλήματα. Πάρτε ουσιαστικές αποφάσεις.
(ΒΑ)
(FT)
Δεσμευτείτε για το ύψος των χαμηλοτέρων συντάξεων, σε σχέση με την ποσόστωση του τελευταίου μισθού και να συμφωνήσουμε όλα τα κόμματα εδώ για τον παρόντα και το μέλλοντα χρόνο. Διαφορετικά, αν δεν γίνουν αυτά, τότε να ξέρετε ότι οι πολίτες δεν θα σας πιστέψουν. Και δεν θα σας πιστέψουν, διότι μέχρι τώρα η ιστορία σας στο ασφαλιστικό σύστημα δεν είναι καλή. Ακόμη και το νόμο Ρέππα όταν τον ψηφίσατε, τον μεταθέσατε για τις επόμενες κυβερνήσεις. Το ίδιο θα κάνετε και τώρα. Κάντε το τουλάχιστον σωστά, αν έχετε επιλέξει να το κάνετε έτσι.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Αθανάσιος Λεβέντης): Κι εμείς ευχαριστούμε τον κ. Μαρκόπουλο.
Το λόγο έχει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κ.Κ.Ε κ. Νίκος Παπακωνσταντίνου για έξι λεπτά.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Η μεθοδολογία είναι γνωστή. Το ασφαλιστικό σύστημα καταρρέει. Τέλος το ασφαλιστικό σύστημα. Οι τόνοι φορτισμένοι. Σκοπός αυτής της μεθοδολογίας είναι να ενσταλαχτεί επιδέξια ο τρόμος μέσα στην ψυχή, μέσα στο νου των εργαζομένων και του λαού, να ακρωτηριάσει τη δυνατότητά του να συλλογιέται και προπαντός να καταλήξει σε συμπεράσματα, να κρίνει με βάση και την κοινωνική, οικονομική και πολιτική του πείρα τη μεθοδολογία των κυβερνώντων.
Εμείς προειδοποιούμε και από αυτό το Βήμα τον ελληνικό λαό ότι βρίσκεται μπροστά σε μία πολιτική επιχείρηση εκτέλεσης του κοινωνικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης. Και αυτή την πολιτική δουλειά την έχει αναλάβει η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., να υλοποιήσει στις αξιώσεις του Συνδέσμου Βιομηχάνων, του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας, όλων των επιμελητηρίων, της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μιλάμε λοιπόν για συγκεκριμένες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις με συγκεκριμένες ταξικές οικονομικές επιδιώξεις, που αυτή τη δουλειά την έχει αναλάβει να τη φέρει σε πέρας η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Και εννοείται ότι στη μεθόδευση αυτή θα πρέπει να κάνει και λαθροχειρίες, θα πρέπει να κάνει και παραχαράξεις, θα πρέπει να κάνει και αλλοιώσεις, θα πρέπει να επιστρατεύσει σε αυτή την προσπάθεια της τους αναλογιστές, τους επιστήμονες, τους ειδικούς. Γι’ αυτούς που εκστασιάζονται, ή -να το πούμε έτσι- νιώθουν αμήχανα σε αυτούς τους επιστήμονες και τους ειδικούς, αξίζει να έχουν υπόψη τους, για τη στοιχειώδη επιφύλαξη που πρέπει να κρατούν απέναντι σε τέτοιους προπαγανδιστές, επιστήμονες, ειδικούς και αναλογιστές, τη ρήση του εθνικού μας ποιητή «Τσούλα επιστήμη των δούλων αφέντρα και των δημίων υπηρέτρα».
Είναι χαρακτηριστικό. Βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα, εφτακόσιες χιλιάδες εργαζόμενοι. Λέει ο Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής: «Για να εκτιμηθεί η νοσηρότητα στους χώρους εργασίας και να γίνει επιμέτρηση, χρειάζεται να υπάρχει ολόκληρος τεχνικός διοικητικός μηχανισμός που να κάνει αυτές τις επιμετρήσεις. Δυστυχώς, ένας τέτοιος μηχανισμός δεν υπάρχει ούτε φρόντισε η πολιτεία να τον δημιουργήσει». Είναι λέξεις-διακηρύξεις του Προέδρου της Επιτροπής που έκανε την εκτίμηση για τα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα και τον αποχαρακτηρισμό τους. «Όμως», λέει, «κατόπιν τούτου», αφού δεν το έκανε η πολιτεία, «προτείνουμε σαν Επιτροπή τους κάτωθι αποχαρακτηρισμούς». Αυτά όσον αφορά το μέγεθος της αξιοπιστίας και της επιστημοσύνης των διαφόρων ειδικών και επιστημόνων και αναλογιστών που παραπαίουν ανάμεσα στο ημίφως της παραχάραξης, της πλαστογράφησης και -για να συνεχίσω το συλλογισμό του κυρίου εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ- επειδή τα γεγονότα είναι πεισματάρικα και ξεροκέφαλα, δεν μπορεί να τα προσπεράσεις. Τι πρέπει να κάνεις; Να σημαδεύεις, να ακρωτηριάζεις, να τεμαχίζεις την πραγματική αλληλουχία των οικονομικών και κοινωνικών γεγονότων, για να μη μπορεί να γίνει συνεκτικός συλλογισμός. Και αυτή είναι η μεθοδολογία και του κυρίου Υπουργού και των εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ. Βεβαίως σε μία τέτοια δύσκολη δουλειά η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ –είναι αλήθεια- έχει λευκή επιταγή –το υπογραμμίζουμε, όχι απλώς τη στήριξη- εν λευκώ να χειριστεί το θέμα και από τη Νέα Δημοκρατία και από το πολιτικό κόμμα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Άντε πάλι με το ΛΑ.Ο.Σ! Θα σας τα πω εγώ.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Εμείς υπογραμμίζουμε ότι οι ανάγκες της σύγχρονης κοινωνικής ζωής, η παραγωγικότητα της κοινωνικής εργασίας, αλλά και οι φθορές που προκαλεί η αυξημένη εντατικοποίηση της εργασίας, ο ίδιος ο παραγμένος κοινωνικός πλούτος, αποκρυσταλλώνουν αυτά τα κριτήρια, μορφοποιούν τα αιτήματα, τους στόχους, το ύψος των κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων. Για μας, αυτό είναι το αυτοτελές, ταξικά χειραφετημένο, αντικειμενικό μέτρο, το μέτρο του ρεαλισμού της εργατικής τάξης, των επαγγελματοβιοτεχνών, των μικροϊδιοκτητών αγροτών, των βιοπαλαιστών αυτού του τόπου και όχι η συνισταμένη, ούτε η χρυσή τομή με τις αξιώσεις των εφοπλιστών, των μεγαλοβιομηχάνων, των μεγαλοκατασκευαστών, τραπεζιτών και μεγαλοχονδρεμπόρων.
Το Κ.Κ.Ε υποστηρίζει και αγωνίζεται και προτείνει στον ελληνικό λαό να διεκδικήσει, να απαιτήσει και να γιγαντώσει το κίνημά του, διεκδικώντας δημόσιο υποχρεωτικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για όλους τους πολίτες, για όλο τον πληθυσμό της χώρας. Το κατώφλι της κατώτερης σύνταξης πρέπει να είναι 1120 ευρώ, σήμερα το 2010, στα 30 χρόνια να είναι ο χρόνος εργασίας, στα εννέα χιλιάδες ένσημα, γενικά όρια συνταξιοδότησης στα 60 για τους άνδρες, στα 55 για τις γυναίκες. Στα 55 και 50 χρόνια στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Γιατί εμείς πιστεύουμε ότι ο συνταξιούχος δεν είναι ο απόμαχος της ζωής, είναι ο απόμαχος της εργασίας και αντιλαμβανόμαστε τον εκνευρισμό σας που οι συνταξιούχοι δεν σας έκαναν το χατίρι να ζήσουν 7-9 χρόνια και ζουν 11 και 14 χρόνια και γι’ αυτό πρέπει να τους τιμωρήσετε.
Η ουσία των μέτρων που προτείνουν είναι η εξής: Από την εργασία κατευθείαν στα κυπαρίσσια. Και μάλιστα το «ντύνεται» στο πολιτικό σας πρόγραμμα, λέγοντας ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα του εργαζόμενου να δουλεύει και μετά τα 65.
Δεν είναι αλήθεια λοιπόν, μια σειρά επιφανειακές κριτικές σας κάνει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και με την επερώτησή του. Διαβάζω στο ίδιο το κείμενο της επερώτησης. Πρώτον, δεν ζητάει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, αλλά μόνο των αντιασφαλιστικών διατάξεων. Μιλάει για πιέσεις του ΟΟΣΑ, για προώθηση δομικών αλλαγών και ταυτόχρονα ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και όλοι οι ομιλητές του είχαν μία χαρακτηριστικά εκκωφαντική σιωπή για το ρόλο των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όλα αυτά τα τελευταία 15 χρόνια στο μεγάλο ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης. Δεν έχουν υπόψη τους τις αποφάσεις Συνόδων της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Δεν έχουν υπόψη τους για το θέμα της κοινωνικής ασφάλισης, τις αποφάσεις του ECOFIN; Δεν έχουν υπόψη τους τη Λευκή Βίβλο; Γιατί, αγαπητοί συνάδελφοι, καλλωπίζετε τον αντιασφαλιστικό και αντεργατικό ρόλο της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Γιατί λέτε στη συνέχεια ότι σήμερα η Κυβέρνηση ανατρέπει τις εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ; Δεν έχετε διαβάσει το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ που δημοσιεύτηκε το Μάρτη του 2009; Δεν το έχετε διαβάσει καθόλου; Τις ομιλίες του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 4 και 5 χρόνια δεν τις έχετε διαβάσει; Γιατί τελικά επικεντρώνεται στο ζήτημα ότι κάνει κάποιους άστοχους χειρισμούς ή ότι το ΠΑΣΟΚ κάνει παλινωδίες παρασυρόμενο από κάποιες μυστηριακές δυνάμεις της αγοράς;
Αυτή η κριτική κατά την άποψή μας είναι επιδερμική, προπαντός είναι αμφίσημη και διφορούμενη και προφανώς η κύρια κριτική που κάνουν στην επερώτηση σας είναι ότι λιμάρετε τα αιτήματα και τις ασφαλιστικές ανάγκες των εργαζομένων στα όρια του ΠΑΣΟΚικού εφικτού. Σήμερα το ταξικό κίνημα των εργαζομένων ζητάει σύνταξη στα 60 για τους άνδρες, στα 55 για τις γυναίκες και εσείς μας λέτε στα 65 και στα 60. Δηλαδή όλα αυτά που λέμε, οικονομική ανάπτυξη, οι όροι της σημερινής εργασίας, οι φθορές από την εντατικοποίηση της εργασίας δεν τροποποιούν τα δεδομένα; Η έγνοια σας δεν είναι η έλλειψη τεχνικών και επιστημονικών μελετών. Η έγνοια σας είναι η ιδεολογική σας φροντίδα να διατηρείτε κανάλια επαφής δυνατοτήτων σύγκλισης, αρκεί να λιμαριστούν οι πιο εξόφθαλμες και εκτρωματικές αιχμές της κυβερνητικής πολιτικής.
Εμείς πιστεύουμε ότι αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι να αντιμετωπιστεί η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, που στο ρυθμό των αξιώσεων του Συνδέσμου Βιομηχάνων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με τα κουπιά του ΛΑ.Ο.Σ. και της Νέας Δημοκρατίας βομβαρδίσει τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και επικεντρώνει την πολιτική του στο αμέσως επόμενο διάστημα σε ολοκληρωτικό γκρέμισμα της κοινωνικής ασφάλισης και των συντάξεων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Αθανάσιος Ροντούλης): Παρακαλώ ολοκληρώστε, κύριε Παπακωνσταντίνου.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Και όλα αυτά για ένα σκοπό: για να προστατεύσει την κερδοφορία των καπιταλιστικών επιχειρήσεων και των επιχειρηματικών ομίλων. Ο στόχος τους είναι διακηρυγμένος: να μειωθεί δραστικά το μισθολογικό και το μη μισθολογικό κόστος εργασίας. Θα βάλουμε κι εμείς το χεράκι μας να σπάσετε τα μούτρα σας!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε τον κ. Παπακωνσταντίνου.
Το λόγο έχει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Αστέριος Ροντούλης για έξι λεπτά, ο οποίος μπορεί, όπως πάντα, να τα πει όλα και σε λιγότερο χρόνο.
(GM)




BA
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ο αξιότιμος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΚΚΕ μας είπε «κουπί της Νέας Δημοκρατίας, κουπί του ΠΑΣΟΚ», μας είπε διάφορα, μας στόλισε με κοσμητικά επίθετα. Εμείς δεν θα του ανταπαντήσουμε, διότι θεωρούμε ότι τα μαυσωλεία πρέπει να τα σέβεσαι και όχι να τα πετροβολάς!
Ο κ. Ευθυμίου μας ανέφερε με γλαφυρότητα την περίπτωση ενός φίλου του και μας είπε διάφορα πράγματα.
Εγώ, κύριε Υφυπουργέ, θα σας πω την ιστορία τριών φίλων μου:
Φίλος πρώτος, ονόματι Μαλικόπουλος από τη Λάρισα, ακραιφνής ΠΑΣΟΚος, επάγγελμα ταξιτζής, διαμορφωτής της κοινής γνώμης υπέρ του ΠΑΣΟΚ στη Λάρισα, κύριε Κουβέλη, ο οποίος με λαϊκή θυμοσοφία μου είπε: «Ο Ανδρέας Παπανδρέου μας είχε δώσει ελπίδα και προσδοκία, ο υιός Παπανδρέου μας ποτίζει φαρμάκι!». Άρα, λοιπόν, υπάρχει και η άλλη οπτική του λαού που βλέπει αλλιώς τα πράγματα.
Αυτός ο κ. Μαλικόπουλος είναι ένας εκ των 20.000 ανθρώπων, κύριε Υφυπουργέ, που περιμένει να πάρει το ΕΚΑΣ. Είναι ένας από τους νέους 20.000 δικαιούχους του ΕΚΑΣ, το οποίο σύμφωνα με δηλώσεις του κυρίου Υπουργού θα εδίδετο στα τέλη Φεβρουαρίου ως 1η Μαρτίου. Είναι 1η Μαρτίου σήμερα, κύριε Υπουργέ. Τι θα γίνει με το ΕΚΑΣ; Είκοσι χιλιάδες το περιμένουν.
Αυτά σας τα λέω, διότι από εμάς θα ακούσετε μία ρεαλιστική κριτική, όχι φωνασκίες κομματικής αντιπαράθεσης και μικροκομματικής σκοπιμότητας. Διότι οι συζητήσεις που γίνονται στη Βουλή, θα πρέπει να έχουν και ένα αποτέλεσμα για τον κόσμο. Άρα, υπάρχει πρόβλημα. Το ΕΚΑΣ είχατε δεσμευθεί ότι θα καταβληθεί σε 20.000 νέους δικαιούχους. Πού είναι; Θα μας πείτε στη δευτερολογία σας τι θα γίνει.
Έχω ένα δεύτερο φίλο, κύριε Υπουργέ. Δεν θα σας το πω το όνομα του. Είναι ΠΑΣΟΚος και αυτός -τυγχάνει να έχω φίλους από το ΠΑΣΟΚ, κύριε Κουβέλη, τι να κάνουμε- ο οποίος είναι πωλητής σε λαϊκές αγορές. Έχει έδρα σε ένα μικρό χωριό της επαρχίας Λαρίσης πληθυσμού 1.800 κατοίκων. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι υπάρχει μία εγκύκλιος που λέει: Οι επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται, που έχουν την έδρα τους σε χωριά κάτω των δύο χιλιάδων κατοίκων φεύγουν από τον ΟΓΑ και πηγαίνουν στον ΟΑΕΕ με τριπλάσιες εισφορές. Αυτή είναι η πολιτική του ΠΑΣΟΚ έναντι του αγροτικού χώρου; Εσείς λέτε ότι θέλετε να επανακτήσετε τους δεσμούς σας με τις αγροτικές περιοχές και καλά κάνετε. Έτσι θα επανακτήσετε την εμπιστοσύνη του αγροτικού κόσμου; Αυτή είναι η ανάπτυξη που επαγγέλλεσθε για τον αγροτικό χώρο; Αυτό πρέπει να σταματήσει. Χτυπάει τα μικρά χωριά.
Καταλαβαίνω τις αγωνίες σας για την καταβύθιση του ΟΑΕΕ. Δεν θα έχει μέχρι το Πάσχα να πληρώσει τις συντάξεις. Το καταλαβαίνω. Αλλά όχι να κλείσω τη μία τρύπα και να ανοίξω μία άλλη στον ευαίσθητο αγροτικό χώρο, στο χώρο της ελληνικής υπαίθρου. Λάθος. Να το δείτε και να αποσύρετε πάραυτα την εγκύκλιο αυτή.
Έχω και έναν άλλο τρίτο φίλο, ΠΑΣΟΚος πάλι, ο οποίος είναι δημόσιος υπάλληλος.
ΦΩΤΙΟΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Βλέπω παράξενες παρέες!
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Τι να κάνουμε, κύριε Κουβέλη.
Είναι δημόσιος υπάλληλος, λοιπόν, ο οποίος έχει υποβάλλει την αίτηση συνταξιοδοτήσεως, πήρε τη σύνταξή του εδώ και δύο ημέρες και περιμένει ακόμα το εφάπαξ από το Ταμείο Προνοίας. Ξέρετε πόσοι περιμένουν; Δέκα έξι χιλιάδες τώρα. Ξέρετε πόσοι θα περιμένουν μέχρι το τέλος του 2010; Είκοσι χιλιάδες. Διότι ακούστηκε και στην Αίθουσα ότι υπάρχει μία πίεση λόγω της προεξαγγελίας που έγινε για την εξομοίωση των ορίων ηλικίας να φύγουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, προκειμένου να μην τους πιάσουν τα επαχθή μέτρα.
Άρα, λοιπόν, εδώ τώρα τι θα γίνει με το εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων; Θα φτάσει στους είκοσι τέσσερις μήνες;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Κακώς να φύγουν. Κάποιοι τους παρασύρουν.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Εγώ σας λέω τι γίνεται, εγώ σας λέω την πραγματικότητα, κύριε Υπουργέ. Αυτή είναι δουλειά σας να καθησυχάσετε τον κόσμο, αλλά εγώ σας λέω τι γίνεται.
Ακούστε τώρα τις παρενέργειες: Μεγαλοδικηγόροι των Αθηνών που ασχολούνται με τα ασφαλιστικά ζητήματα τρίβουν τα χέρια τους, γιατί τώρα αυτοί οι συνταξιούχοι οι οποίοι περιμένουν το εφάπαξ, οι δημόσιοι υπάλληλοι, ξέρετε τι θα κάνουν; Θα προσφύγουν στη δικαιοσύνη, θα ζητήσουν εντόκως τις οφειλές που τους οφείλονται από το ταμείο και όχι μόνο αυτό, θα ζητήσουν και αποζημιώσεις. Και είσαστε γνώστης αυτού που σας λέω, διότι έχετε στα χέρια σας το πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη, ο οποίος λέει ότι το εφάπαξ είναι μία πάρα πολύ σημαντική υπόθεση –είναι λεφτά του εργαζόμενου κατ’ αρχήν, του δημόσιου υπαλλήλου- διότι δίδεται όταν ο άνθρωπος συνταξιοδοτείται για να αφομοιώσει τις αρνητικές συνέπειες της μετάβασης από τον εργασιακό βίο στο μη εργασιακό βίο. Και βεβαίως, καταλαβαίνετε πολύ καλά ότι αυτά τα χρήματα άλλος θα τα δώσει για ένα στεγαστικό δάνειο, άλλος θα τα δώσει για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τέλος πάντων για να καλύψει επείγουσες ανάγκες.
Ξέρετε τι άλλο λέει το πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη; Το ξέρετε, είμαι βέβαιος. Λέει ότι δεν έχει την ευθιξία το ταμείο να προχωρήσει στις προβλεπόμενες ημερομηνίες -διότι υπάρχει και ο Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας που τα προβλέπει όλα αυτά- στη διοικητική πράξη που να λέει ότι «ναι, θα πάρεις αυτό το ποσό, κύριε τάδε, αυτό είναι το ποσό που σου αναλογεί, όσον αφορά το ταμείο θα το πάρεις τότε», για να καθησυχάσει και ο κόσμος, να κάνει έναν οικονομικό προγραμματισμό της ζωής του. Ούτε αυτή η ευθιξία δεν υπάρχει.
Και βεβαίως έρχονται κάποιοι έξυπνοι και λένε, ότι δεν μπορεί να δώσει μία τέτοια βεβαίωση το Ταμείο, γιατί θα την πάρει ο συνταξιούχος, θα την πάει σε μία τράπεζα, θα την βάλει ενέχυρο και θα πάρει δάνειο και μετά θα έχει τρεχάματα το δημόσιο με τις τράπεζες. Μα, είναι δικά του λεφτά, του τα χρωστάει το ελληνικό δημόσιο και θα πρέπει να έχει τουλάχιστον ένα χαρτί στα χέρια του –έλεος!- για να κάνει τον οικογενειακό και οικονομικό του προγραμματισμό. Ούτε αυτό.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα χρειαστώ δύο λεπτά, κύριε Πρόεδρε, με την ανοχή σας, όπως επιδείξατε και στους άλλους συναδέλφους, διότι θέλω να αναφερθώ …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ήδη ξεπεράσατε το 1,5 λεπτό.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Δύο λεπτά, κύριε Πρόεδρε. Δεν πειράζει, τελευταίος είμαι. Θέλω να ακούσει ο κύριος Υπουργός όμως δύο σημαντικές παρατηρήσεις. Γνωρίζω και την ευαισθησία του Προεδρείου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Μην εκμεταλλεύεστε την κατάσταση, γιατί είναι ήδη προχωρημένη η ώρα.
Ένα λεπτό, κύριε Ροντούλη. Ολοκληρώνετε, σας παρακαλώ.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κύριε Υπουργέ, είπατε για σύνταξη βασική και ανταποδοτική. Ωραία, συμφωνούμε. Πείτε μου όμως, η βασική σύνταξη θα αρχίζει από τα 360, θα είναι η προνοιακή του ΟΓΑ; Μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος με 360 ευρώ;
Εγώ ξέρω ότι το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ –θα συμφωνήσουμε- έλεγε για 550 ευρώ στο μεμονωμένο συνταξιούχο και 950 στο ζευγάρι. Αυτό έλεγε το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ. Άρα η προνοιακή από πού θα αρχίζει τώρα; Από τα 360; Η ακρίβεια δεν λαμβάνεται υπόψη; Το κόστος ζωής δεν λαμβάνεται υπόψη; Η πτώση της καταναλωτικής δυνάμεως του Έλληνα πολίτη κατά 20% δεν λαμβάνεται υπόψη; Άρα, ο ΛΑ.Ο.Σ. αποδέχεται τη σκέψη αυτή, αλλά μιλάει για βιώσιμη βασική σύνταξη.
Έρχομαι τώρα σε αυτό που είπατε, στην ανταποδοτική. Συμφωνούμε. Πάλι εμείς θα πούμε «ναι», καλοπροαίρετα. Για τον υπολογισμό της θα λαμβάνεται υπόψη όλος ο εργασιακός βίος ή παράδειγμα τα πέντε ή δέκα τελευταία χρόνια που έχουμε και αυξημένους βασικούς μισθούς; Προφανώς, η σκέψη σας είναι να υπολογίζεται με βάση όλον τον εργασιακό βίο. Άρα, ξέρει ο κ. Κουτρουμάνης από την τεράστια εμπειρία του ότι θα έχουμε μείωση της σύνταξης. Τέλος.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Αφήστε με να πω κάτι για τριάντα δευτερόλεπτα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ολοκληρώνετε, κύριε Ροντούλη.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Είπατε, τέλος στις πρόωρες και στα πλασματικά χρόνια. Πάλι εμείς να πούμε «ναι, συμφωνούμε», σβάρνα όμως να τα πάρουμε όλα; Δηλαδή, δεν θα πρέπει να εξαιρεθούν οι μητέρες με τρία και πάνω παιδιά;
Παρακολούθησα με μεγάλο σεβασμό την αγωνία σας για το δημογραφικό. Είπατε αναλογία 4 προς 1. Είναι κατανοητό. Το 1,7 προς 1 δεν είναι κατανοητό. Ωραία, εκφράζετε μία αγωνία. Γιατί αντιφάσκει λοιπόν η συλλογιστική σας με την αγωνία σας;
Να εξαιρεθούν οι μητέρες –το τονίζω αυτό- πολυμελών οικογενειών με τρία και πάνω παιδιά από το μέτρο που λέει «τέλος στα πλασματικά χρόνια, τέλος στις πρόωρες». Να το δεχθούμε, αλλά να το μπολιάσουμε με μία σημαντική δημογραφική παράμετρο.
Σας ευχαριστώ.
PM






(1GM)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Υπερβήκατε τα δέκα λεπτά, κύριε Ροντούλη. Σας ευχαριστώ πολύ.
Ολοκληρώθηκαν οι πρωτολογίες. Εισερχόμαστε στο στάδιο των δευτερολογιών.
Ο πρώτος εκ των επερωτώντων κύριος Μουλόπουλος έχει το λόγο για πέντε λεπτά.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Ο Πέτρος Ευθυμίου έφυγε, αλλά θα ήθελα να του πω ότι με συγκίνησε πάρα πολύ. Ήταν λυρικός και μου θύμισε τα νιάτα μας, τότε που ήμασταν και οι δύο νέοι, αλλά μου θύμισε και ένα στίχο που λέει «πού είσαι νιότη που’ λεγες ότι θα γινόμουν άλλος».
Κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι αυτό δεν είναι θέμα παραφροσύνης, είναι θέμα πολιτικής. Οι πολιτικές δεν είναι ποτέ ουδέτερες. Το ότι οι πολιτικές είναι αντικειμενικές, με συγχωρείτε, αλλά δεν το δέχομαι όχι ως ΣΥΡΙΖΑ, ως αριστερός, αλλά δεν το δέχομαι φιλοσοφικά. Κάποιους ευνοούν και κάποιους βλάπτουν και πιστεύω ότι κι εσείς το πιστεύετε αυτό, άρα είναι θέμα πολιτικής επιλογής.
Με συγχωρείτε, αλλά το θέμα των συντάξεων δεν είναι μία ανεξάρτητη μεταβλητή. Αποτελεί μέρος των ταξικών σχέσεων, αποτελεί μέρος πολιτικών επιλογών. Γιατί αυτό σας εκνευρίζει;
Θα ήθελα να πω ότι αυτή η προσπάθεια δεν είναι καινούργια, γιατί άκουσα κριτική και από σας και από τον κύριο Ευθυμίου ότι γίνεται επειδή βρισκόμαστε «με το μαχαίρι στο λαιμό». Σας θυμίζω ότι οι προσπάθειες Γιαννίτση και Σπράου παρόμοιες ήταν και τότε δεν ήταν κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία και τότε, αν θυμάμαι καλά, ήταν η εποχή της ευδαιμονίας, τότε που υποτίθεται ότι θα τρώγαμε «με χρυσά κουτάλια». Άρα νομίζω ότι δεν λέμε τα πράγματα όπως ακριβώς είναι.
Να σας πω κάτι άλλο, γιατί με εξέπληξε λίγο ο εκνευρισμός σας; Δεν είναι υποχρεωτικό να αγαπάμε όλοι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Μπορεί ορισμένοι να μην το αγαπάμε. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτό. Δεν είναι υποχρεωτικές ούτε η κοινωνική συναίνεση, ούτε η συμπόρευση, ούτε η σύμπλευση.
Δεν απαντήσατε -νομίζω ότι και ο κύριος Ροντούλης το έθεσε- πώς θα γίνεται ο υπολογισμός της σύνταξης, γιατί είπατε ότι δεν έχετε αναιρέσει τίποτα. Δεν μου απαντήσατε: Ένας νέος ο οποίος τουλάχιστον τη μισή του εργασιακή ζωή θα την περνάει μεταξύ «μαύρης» εργασίας και ανασφάλιστης εργασίας, μετά από 37 χρόνια πόση σύνταξη θα παίρνει; Πόση σύνταξη θα παίρνει στα 37 χρόνια ένας τυχερός ο οποίος θα έχει πλήρη απασχόληση όπου μπορεί να είναι και 60 χρονών και 61 χρονών; Σ’ αυτές τις ερωτήσεις δεν δώσατε απάντηση.
Είπατε ότι θα τα πάρει η Τράπεζα της Ελλάδος. Είναι μία εγγύηση, αλλά ποια διαχείριση θα κάνει; Κανένας δεν εμποδίζει να πάρει τη διαχείριση των αποθεματικών η Τράπεζα της Ελλάδος, αλλά να τη «τζογάρει» στο Χρηματιστήριο θεωρώντας, σύμφωνα με την επικρατούσα λογική, ότι παραδείγματος χάρη η μετοχή της Εθνικής είναι μία πολύ σωστή επένδυση και η Εθνική αυτή τη στιγμή έχει χάσει το 80% ή το 90%; Δεν ξέρω.
Κύριε Υπουργέ, εγώ πιστεύω ότι και μόνο η σύλληψη της φοροδιαφυγής και της εισφοροκλοπής και ο τερματισμός στο «μεγάλο φαγοπότι» θα έκλεινε οποιαδήποτε «τρύπα», γιατί δεν είμαστε εναντίον στο να τελειώσει το «μεγάλο φαγοπότι» και με τις τιμές των φαρμάκων και με τις συνταγογραφήσεις και με τις ιατρικές εξετάσεις και με τις προμήθειες των νοσοκομείων. Διαψεύδετε το μέγεθος της εισφοροδιαφυγής; Αν το διαψεύδετε, μπορεί να κάνω λάθος, αλλά πείτε ότι δεν είναι αυτή η εισφοροδιαφυγή. Πιστεύω ότι είναι πολιτική σας επιλογή η οποία είναι από πολύ παλιά και αυτή είναι η συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων και των μισθών και η σύνταξη αποτελεί έμμεσο μισθό.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Σας αναφέρω τις πολιτικές για τη δημόσια υγεία, για τη δημόσια παιδεία, για τις δημόσιες συγκοινωνίες. Είναι μία πολιτική απαξίωσης ό,τι είναι του Δημοσίου. Το Δημόσιο είναι κακό, είναι δαπανηρό και άρα, αφού είναι όλα αυτά, ας το δώσουμε στην ιδιωτική πρωτοβουλία, ας το πάρουν οι αγορές και όταν το πάρουν οι αγορές, όπως είπατε πολύ σωστά, φτάσαμε στον Βγενόπουλο και αυτό περιλαμβάνει και τη φοροδιαφυγή. Η φοροδιαφυγή είναι αυτή η οποία μας οδηγεί να καταργήσουμε το κοινωνικό κράτος ως αναγκαίο κακό και να αυξήσουμε τις τιμές των δημοσίων υπηρεσιών. Με συγχωρείτε, κύριε Υπουργέ, αλλά νομίζω ότι από τη δεκαετία του 1990 αυτή την πολιτική ακολουθείτε τόσο εσείς όσο και η Νέα Δημοκρατία.
Είπατε πόσοι εργαζόμενοι τρέφουν έναν συνταξιούχο. Προηγουμένως σας είπα τι πιστεύω γι’ αυτό, αλλά θέλω να σας θυμίσω ότι τα τελευταία τουλάχιστον δέκα χρόνια οι πραγματικοί μισθοί έχουν μειωθεί κατά 7% ενώ η παραγωγικότητα έχει αυξηθεί πάνω από 10%. Την παραγωγικότητα δεν τη μετράμε; Η παραγωγικότητα δεν πρέπει να συμβάλλει στον έμμεσο μισθό των εργαζομένων; Δεν συμβάλλει ο εργαζόμενος σ’ αυτή την αύξηση της παραγωγικότητας; Εμείς πιστεύουμε πως ναι. Θέλω να σας πω ότι το κόστος εργασίας στην Ελλάδα –γιατί μπορεί να επικαλεσθείτε και αυτό- είναι το μικρότερο που υπάρχει στην Ευρώπη.
Λέτε ότι αυτές οι πολιτικές επιλογές της Κυβέρνησης είναι μονόδρομος. Εμείς δεν το πιστεύουμε. Λέτε ότι είναι οι μόνες που μπορούν να βγάλουν την Ελλάδα από την κρίση. Ούτε αυτό το πιστεύουμε. Λέτε ότι είναι και θαρραλέες γιατί αγνοούν το πολιτικό κόστος -σας λέω τι έχει πει ο Πρωθυπουργός- θέτοντας το γενικό συμφέρον υπεράνω των συντεχνιακών συμφερόντων ομάδων της ελληνικής κοινωνίας. Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω. Νομίζω ότι ούτε θαρραλέα, ούτε πρωτότυπη είναι η στρατηγική σας και δεν κάνει καμία ρήξη με τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, αλλά τα ευνοεί.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ολοκληρώστε, κύριε Μουλόπουλε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Τελειώνω σ’ ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Αντίθετα, πιστεύω ότι επισείοντας την απειλή της περιθωριοποίησης εκβιάζετε όσους έχουν ακόμα εργασία για να τους στρέψετε εναντίον αυτών που δεν έχουν αυτό το προνόμιο -διότι περί προνομίου πρόκειται αυτή τη στιγμή- δηλαδή τους δήθεν έχοντες εναντίον των μη εχόντων. Γι’ αυτό, κύριε Υπουργέ, σ’ αυτή την πολιτική εμείς, η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορούμε να δώσουμε.
Εμείς λέμε ότι αν θέλουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας να έχουν τις ίδιες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες με μας, ο μόνος δρόμος είναι να βελτιώσουμε τις συνθήκες της νέας γενιάς, όχι να τις επιδεινώσουμε, όχι να επιδεινώσουμε αυτές των ηλικιωμένων και αυτό σημαίνει να αυξήσουμε τους μισθούς για εκείνους τους νέους που εισέρχονται στον κόσμο της εργασίας και να κάνουμε τον εργασιακό τους βίο λιγότερο αβέβαιο και λιγότερο επισφαλή. Δεν το κάνετε αυτό. Αυτό που λέμε είναι ακριβώς το αντίθετο από την πολιτική την οποία εφαρμόζετε.
Αυτή είναι η πρότασή μας –σας την ανέλυσε και ο κύριος Κουβέλης- και σ’ αυτή την πρόταση ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει τη συναίνεση της κοινωνίας και θα την έχει.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο Μουλόπουλο.
Το λόγο έχει ο κύριος Κριτσωτάκης για τρία λεπτά. Κύριε συνάδελφε, σας παρακαλώ να περιοριστείτε σ’ αυτά τα όρια.
(SX)

(2PM)
ΜΙΧΑΗΛ ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι ήσασταν αρκετά σκληρός, αλλά πολύ περισσότερο άδικος. Δεν ήσασταν καθόλου αυτοκριτικός, παρά μόνο σε ένα, δύο σημεία που παραδεχθήκατε παρωνυχίδες από τα παλαιά. Έχετε τεράστιες ευθύνες, αν λάβουμε υπόψη μας ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν εμφανίστηκε σε αυτή την Κυβέρνηση, αλλά είναι από παλαιότερα και υπάρχει μία συνέχεια.
Υπάρχει ένας τρόμος στον ελληνικό λαό. Και αυτός ο τρόμος οδηγεί στο να λέει ο άλλος στον κ. Παπανδρέου ότι, για την πατρίδα, και το μισθό μου να θυσιάσω. Και να μπορεί να ξεχάσει τις θυσίες που έχει κάνει και να ξεχάσει ότι και όλες εκείνες, οι προηγούμενες, θυσίες ήταν αναποτελεσματικές. Και να δώσει ξανά, κι ας είναι ξανά αναποτελεσματικά όλα αυτά.
Θέλω να σας πω ότι ακούει αύξηση ορίων. Διάψευση επίσημη δεν ακούει. Και θα έλεγα ότι υπάρχουν δημοσιεύματα που είναι από διαρροές. Και δεν μου το βγάζει κανείς από το μυαλό. Ακούει για αύξηση εισφορών, για μειώσεις συντάξεων, για μειώσεις μισθών, για εξαφάνιση του 14ου μισθού, για εξαφάνιση των επιδομάτων. Βλέπει την ανεργία. Και θα έλεγα ότι, όταν θέλετε να κάνετε κάτι, όταν θέλετε να γίνει κάτι και είναι συνήθως αντιλαϊκό, είστε άμεσοι, γρήγοροι, αποτελεσματικοί και σκληροί. Όταν δεν θέλετε, τότε γίνεται ό,τι γίνεται με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς που δεν υπάρχουν. Διαχρονικά, όχι τώρα. Δεν αδικώ. Δεν μπορείτε να εισπράξετε. Δεν κάνετε αναλογιστική μελέτη. Την έχει η ΓΣΕΕ. Εμείς δεν έχουμε. Εμείς δεν παραγγείλαμε. Γιατί; Δεν θέλαμε.
Να πω το εξής: Με ποια αξιοπιστία προχωρούμε όταν δεν έχουμε αναλογιστική μελέτη στα χέρια μας, που εμείς δεν την παραγγείλαμε; Κι εννοώ εσείς, η προηγούμενη κυβέρνηση, εν πάση περιπτώσει, διαχρονικά αυτοί που κυβερνούν. Είναι παράλειψη; Ποιανού και γιατί; Και ποια αξιοπιστία υπάρχει χωρίς αναλογιστική μελέτη; Με ποια στοιχεία, δηλαδή, προχωράτε; Δεν ήταν απαραίτητο; Είναι αναδιανεμητικό το σύστημα, αλλά ας πάει και η αλληλεγγύη των γενεών.
Εγώ θα έλεγα ότι πέρα από την πολιτική θέση, υπάρχει και μία ταξική πλευρά του πράγματος. Και νομίζω ότι κανείς πρέπει –όχι μόνο εσείς, κι εμείς και όλοι- να το δει και από αυτή την πλευρά. Διότι υπάρχει αυτή η πλευρά και είναι σοβαρή.
Θέλω να κάνω μία παρατήρηση: Για τα εργασιακά και το ασφαλιστικό -όχι μόνο το ασφαλιστικό, σκέτο- δεν είπατε ούτε μία κουβέντα σε κοντά τριάντα πέντε λεπτά ομιλίας. Και αυτό νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό. Διότι τα εργασιακά, η απορρύθμιση και όλα αυτά δεν είναι άσχετα. Εγώ είπα στην ομιλία μου ότι είναι αρθρωτά και ότι το ένα είναι συνάρτηση και εξάρτηση του άλλου.
Και θα έλεγα: Θα έπρεπε κανείς να κάνει αυτοκριτική και για τις εθελούσιες εξόδους. Και θα πω κάτι: Μπορεί κανείς να ρωτήσει τον όποιο Σπυράγγελο: Αυτοί που έπαιρναν σαράντα πέντε και πενήντα χρονών σύνταξη και αυτοί που έπαιρναν τις πολλές αναπηρικές κλπ., μόνοι τους έμπαιναν και τις έπαιρναν; Αν έγινε έτσι, τότε η κριτική σας είναι σωστή. Αν, όμως, υπήρχαν νόμοι που κάποιοι τους ψήφισαν, για να μπορούν αυτοί να τα κάνουν αυτά, τότε θα έπρεπε να είναι διαφορετική η αντιμετώπιση η σημερινή η δική σας και διαφορετική η αυτοκριτική σας.
Ποιος έκανε όχι ρουσφέτι και εξαγορά ψήφων, αλλά υπονόμευση του ασφαλιστικού, των εργασιακών σχέσεων και της χώρας και του μέλλοντός της; Ποιος; Και γιατί;
Και να σας πω και κάτι άλλο; Είπατε ότι σπάσαμε κλπ., αλλά όχι εμείς. Τέλος πάντων, κάποια έκφρασή μας. Εγώ θα έλεγα: Γιατί αύριο θα λέμε ότι δεν αντισταθήκαμε σε αυτά που κάνει το ασφαλιστικό του Υπουργού Λοβέρδου; Και θα έλεγα ακόμα ότι η αναποτελεσματικότητα είναι δεδομένη. Εσείς μπορεί να μην το παραδέχεστε, αλλά τα πράγματα και η ιστορία νομίζω ότι δείχνουν το μέλλον.
Και θα σας έλεγα ακόμα κάτι: Είπε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι, ο απλός λαός βάζει τα όρια σε όλους. Αλήθεια; Και στο ασφαλιστικό αυτός τα έβαλε; Κάποιοι άλλοι έβαλαν για τον ελληνικό λαό τα ασφαλιστικά όρια.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Να πω ακόμα και μία ιστορία πολύ σύντομα. Στον Καιάδα πήγε κάποιος να πετάξει τον πατέρα του. Του είπε, όμως, ο πατέρας του: Όχι από εδώ, γιατί από εδώ πέταξα κι εγώ τον πατέρα μου. Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν τον έριξε, γιατί κατάλαβε πως εννοούσε ότι, αύριο θα σε πετάξει κι εσένα από εδώ ο γιος σου.
Αυτά, όμως, έγιναν παλιά. Σήμερα εσείς τι θα κάνετε με τον Σπυράγγελο, με τον κουμπαρά του εργαζόμενου που στην ουσία τον κλέβουμε και με τον Καιάδα; Φταίει μόνο η Νέα Δημοκρατία ή μόνο το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Φταίμε και οι δύο ή μήπως έχουμε και άλλοι ευθύνες; Φταίει η κακή μας η μοίρα; Φταίει ο Χατζηπετρής ή αυτά που είπε ο Υπουργός; Εν πάση περιπτώσει, φταίνε αυτοί που είπε ο Υπουργός, μα, μας ψηφίζουν; Το είπε και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
(Στο σημείο αυτό κτυπάει ξανά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, με το εξής: Υπερασπίζεστε στην ουσία το σύστημα, υπερασπίζεστε την Κυβέρνηση, υπερασπίζεστε το δικομματικό σύστημα και τη συναίνεση που παρέχει αυτό και στα εργασιακά και στο ασφαλιστικό. Εμείς λέμε ότι είναι προδιαγεγραμμένη η αποτυχία. Τι θα κάνετε όμως; Θα φταίμε εμείς όταν θα υπάρξει η αποτυχία; Πώς θα αναλάβετε τις ευθύνες σας και ως Κυβέρνηση και ως Υπουργός Εργασίας και ως Ανδρέας Λοβέρδος;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε πολύ.
Το λόγο έχει η κα Ηρώ Διώτη για τρία λεπτά.
ΗΡΩ ΔΙΩΤΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θα είμαι πολύ πιο σύντομη.
Κύριε Υπουργέ, πέραν του σώματος της επερώτησης, στο οποίο δεν απαντήσατε επί της ουσίας, από την πρωτολογία σας προέκυψαν και κάποια άλλα ερωτήματα μέσα στο δικό μου το μυαλό, έτσι όπως τοποθετηθήκατε. Και είναι τα εξής:
Κατ’ αρχήν, πέρα από το ότι δεν απαντήσατε σε κανένα ερώτημα, εγώ θέλω να σας ρωτήσω το εξής: Εμείς κυβερνάμε, κύριε Λοβέρδο; Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κυβερνάει ή εσείς; Κάνατε μία τοποθέτηση λες και δεν είστε Υπουργός αυτής της Κυβέρνησης. Ποιος κυβερνάει; Κυβερνάει ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς;
Δεύτερον, είπατε ότι κανέναν δεν υποχρεώνετε να παραμείνει στην εργασία του μέχρι τα εξήντα επτά. Πολύ ωραία. Τον υποχρεώνει, όμως, η πολιτική σας, κύριε Υπουργέ. Διότι στην προκειμένη περίπτωση, πώς θα ζήσει ένας άνθρωπος, που δουλεύει ατελείωτα χρόνια, μπορεί και κοντά σαράντα χρόνια, αν φύγει νωρίτερα από την εργασία του με μία σύνταξη πείνας;
Τρίτον, πώς περιμένετε να μεγαλώσει μία γυναίκα ένα ανήλικο παιδί, όταν λέτε ότι θα σταματήσουν οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις; Από το γραφείο της;
Τέταρτον, είπατε ότι απέναντι σε αυτούς που μας επιτηρούν, πρέπει να είμαστε υπερήφανοι, να πηγαίνουμε με το κεφάλι ψηλά. Απέναντι στην ελληνική κοινωνία και μάλιστα σε ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που σας ψήφισε, που αυτή τη στιγμή ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, δεν πρέπει να είστε υπερήφανοι; Δεν πρέπει να είστε με το κεφάλι ψηλά; Είστε αυτή τη στιγμή;
Τελευταίο και κλείνω: Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, ο κ. Ευθυμίου, μας μίλησε για το φίλο του, τον κ. Σπυράγγελο, από το Μεσολόγγι. Κι εγώ έχω πάρα πολλούς φίλους οι οποίοι είναι κοντά στα τριάντα χρόνια τους. Θα μπορούσα να σας ρωτήσω αν θα πάρουν ποτέ σύνταξη. Δεν θα μπω, όμως, ποτέ σε αυτή την ιστορία, ούτε θα σας κάνω αυτή την ερώτηση, πολύ απλά γιατί οι φίλοι μου δεν έχουν δουλειά, κύριε Λοβέρδο.


Σε αυτά τα ερωτήματα μας χρωστάτε μία απάντηση. Και δυστυχώς, από την πρωτολογία σας δεν απαντήθηκε κανένα.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε πολύ την κα Διώτη.
Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός, ο κ. Λοβέρδος, για να δευτερολογήσει.
Πόσο χρόνο θέλετε, κύριε Υπουργέ;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Πάρα πολύ λίγο. Νομίζω ότι έχω εξαντλήσει στην πρωτολογία μου το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου της δευτερολογίας μου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Έχετε υπερκαλύψει και τη δευτερολογία, αν το πάρουμε έτσι.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Τότε δώστε μου τρία λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Εντάξει, κύριε Υπουργέ.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Δεν θέλω να μακρηγορήσω, γιατί μπορεί η κα Διώτη να λέει ότι δεν απήντησα, εγώ όμως, κυρία συνάδελφε, πιστεύω ότι στις γενικές γραμμές της αλλαγής του ασφαλιστικού συστήματος ήμουν πάρα πολύ σαφής. Και σε ό,τι αφορά μία ανταλλαγή επιχειρημάτων με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που κατέθεσε την επίκαιρη επερώτηση, ήμουν πάρα πολύ συγκεκριμένος και κράτησα το λόγο μου στα όρια της πολιτικής ευπρέπειας.
Υπάρχει, όμως, ένα δεδομένο: Ότι διαφωνούμε. Και νομίζω ότι ο άξονας της διαφωνίας, με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο, υπογραμμίστηκε από τον Κοινοβουλευτικό σας Εκπρόσωπο, τον κ. Κουβέλη.
Εμείς δεν εισάγουμε κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Αυτό το έχουμε πει και το έχουμε εξηγήσει σε πάρα πολλές πτυχές του κοινωνικού διαλόγου. Δυστυχώς, δεν είστε εκεί για να ακούσετε το λόγο μας. Δεν έχουμε σε καμία περίπτωση μιλήσει για σύστημα τέτοιου είδους.
Η διαχείριση των αποθεματικών από την Τράπεζα της Ελλάδος είναι μία διαχείριση, κύριε Μουλόπουλε, πολύ περιορισμένου ρίσκου και φυσικά μικρότερης αποδοτικότητας. Είναι μία διαχείριση που δεν σχετίζεται με αγοραπωλησία μετοχών, αλλά που έχει να κάνει με πάρα πολύ σταθερές επενδύσεις που δεν επηρεάζονται από τις όποιες διακυμάνσεις των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Επιμείνατε πάρα πολύ στο ζήτημα της έλλειψης αναλογιστικής μελέτης ωσάν εμείς να μην θέλαμε να έχουμε κάτι τέτοιο, να μη θέλουμε να βοηθηθούμε από ένα τέτοιου είδους εργαλείο και αδικαιολογήτως να αιτιώμεθα τη ΓΣΕΕ γιατί δεν μας δίνει αυτό το οποίο έχει ήδη ετοιμάσει.
Αν κάναμε έτσι, θα είχατε δίκιο. Δεν κάνουμε, όμως, έτσι.






(2 SX )
Την Αναλογιστική Αρχή, που σας την περιέγραψα ως προς τις δυνατότητές της, την επιφορτίσαμε με το καθήκον παράλληλα με ό,τι ποσοτικοποιεί για μας, για τις προσπάθειες που κάνουμε και για την επικοινωνία μας στον κοινωνικό διάλογο αλλά και στη Βουλή των Ελλήνων, να μας προετοιμάσει αναλογιστική μελέτη και θα την έχουμε στη διάθεση της Βουλής των Ελλήνων, όταν αυτή θα νομοθετεί.
Τι θέλατε; Να περιμέναμε να ετοιμαστεί αυτό το εργαλείο και στη συνέχεια να κάναμε τις συζητήσεις που κάναμε στον κοινωνικό διάλογο ή να ετοιμάζαμε το σχέδιο νόμου; Θα χάναμε χρόνο. Στον κοινωνικό διάλογο στην πρώτη συνεδρία είπαμε ότι πρέπει να στηριχθούμε όλοι σε κάποιες, όπως τις χαρακτηρίσαμε, προσυμφωνημένες παραδοχές, πάνω στις οποίες αντιρρήσεις δεν υπάρχουν. Και δεν υπήρξε καμία αντίρρηση ως προς τις προσυμφωνημένες αυτές παραδοχές.
Επίσης, στηριχθήκαμε σε παλαιότερες μελέτες, μία εκ των οποίων του 2008 -αλλά και παλαιότερες- που η Ελλάδα παρείχε προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και πάνω στις οποίες στηρίχθηκε και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αλλά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να κάνει τις εκτιμήσεις που έχει κάνει.
Συνεπώς, δεν στερούμεθα εργαλείων ούτε έχουμε τη μικρή αντίληψη ότι δεν χρειαζόμαστε τις μελέτες αυτές. Αντιθέτως, τις χρειαζόμαστε, τις έχουμε παραγγείλει. Δεν είχαμε τη δυνατότητα να τις περιμένουμε, ούτε είχαμε και την ευκολία να πούμε ότι προκηρύσσουμε διαγωνισμό για να μας κάνει κάποιος εξωτερικός μελετητής αναλογιστική μελέτη. Και χρόνο θα χάναμε, γιατί οι διαδικασίες αυτές έχουν τις δικές τους σχέσεις με το χρόνο, αλλά και δεν είχαμε τις δυνατότητες από οικονομικής πλευράς να μπούμε και σε αυτή τη λογική στο μέτρο που πλάι μας λειτουργεί με όποιες δυνατότητες έχει η συγκεκριμένη Αναλογιστική Αρχή.
Ναι σε ό,τι αφορά την τριμερή χρηματοδότηση -το διακηρύξαμε. Παραμένει καταστατική μας αρχή. Όχι στο γενικό απεραντολογικό λόγο ότι το κράτος χρωστάει. Το κράτος, η αλήθεια είναι πως έχει χρέη απέναντι στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης. Όταν, όμως, κανείς μπει στο κόπο να τα προσδιορίσει σε ύψος, δεν πρέπει να προσδιορίσει και τι αποσβένεται, ποια από τα χρέη αυτά αποσβένονται ετησίως; Δηλαδή τα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ που έδωσε φέτος επιπρόσθετη χρηματοδότηση στο σύστημα, δεν είναι χρήματα τα οποία έδωσε το κράτος στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης που πρέπει να διαγράψουμε από τις λογιζόμενες ως οφειλές; Το γεγονός ότι χρηματοδοτεί τον Οργανισμό Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών με 600 εκατομμύρια ευρώ περισσότερα φέτος, δεν είναι μια κρατική χρηματοδότηση προς ασφαλιστικό ταμείο πέρα από την τριμερή, που στο συγκεκριμένο φορέα κοινωνικής ασφάλισης το κράτος καταβάλλει; Αυτή η χρηματοδότηση δεν πρέπει να αφαιρεθεί από τα οφειλόμενα από πλευράς του κράτους προς τα ταμεία;
Συνεπώς, εύκολος λόγος «το κράτος χρωστάει, ας τα δώσει», δύσκολο πράγμα όταν διαχειρίζεσαι, να βρεις τα χρήματα αυτά και πάντως αυτά που το κράτος δίνει, πρέπει ένας αντικειμενικός εκτιμητής των συγκεκριμένων δεδομένων των φορέων κοινωνικής ασφάλισης να τα συνεκτιμά και να τα καταγράφει.
Με ρωτήσατε για ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα που η Κυβέρνηση είχε εξαγγείλει και αφορά εξήντα πέντε χιλιάδες θέσεις εργασίας, για τις οποίες το κράτος μέσα από προγράμματα που έχουν να κάνουν και με την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και που συγχρηματοδοτούνται, θα σχετίζεται με την επιδότηση των εισφορών εργαζομένων και εργοδοτών για το έτος 2010.
Ξεκινάμε από αυτό το Μάρτιο τα προγράμματα αυτά. Γύρω στις 15 του μηνός θα κηρύξουμε την έναρξή τους και πιστεύουμε ότι θα παράσχουμε ένα σημαντικό εργαλείο, που θα λύσει προβλήματα στις επιχειρήσεις που έχουν πάρα πολλά προβλήματα αυτή την εποχή, πάνω από όλα όμως –γιατί εκεί στοχεύουμε- στους εργαζομένους, κυρίως σε νέους ανθρώπους, οι οποίοι αγωνιούν να μπουν στην αγορά εργασίας.
Κύριε Ροντούλη, το ΕΚΑΣ και για το δημόσιο και για τον ιδιωτικό τομέα έχει υπογραφεί και είναι θέμα λίγων ημερών η καταβολή του.
Έχω τώρα, για να κλείσω, από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας μια σειρά από ερωτήματα –δεν προλαβαίνω όμως, ο χρόνος που ζήτησα, ήδη παρήλθε- για την ανταποδοτικότητα και τι αυτή θα δώσει στο ασφαλιστικό μας σύστημα σε ό,τι αφορά τα οικονομικά του και γενικότερα μια παρέμβαση του κ. Μαρκόπουλου, η οποία στάθηκε στο πού θα βρει χρήματα το νέο ασφαλιστικό. Δεν έχω χρόνο να κάνω ανάπτυξη, όμως, θέλω να κάνω την ανάπτυξη των συγκεκριμένων σκέψεων. Θα αρκεστώ σε τίτλους.
Κατά πρώτον, η διάκριση βασικής σύνταξης και ανταποδοτικής σύνταξης δεν είναι μια διάκριση διοικητική ή «διοικητικίστικη», θεωρητική, που δεν έχει να κάνει με τον τελικό παραλήπτη της σύνταξης, γιατί με τη διάκριση αυτή απαλλάσσονται από τις κοινωνικές πολιτικές αλληλεγγύης οι φορείς κοινωνικής ασφάλισης.
Και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό για τη βιωσιμότητά τους, γιατί το μείζον πρόβλημα του ασφαλιστικού, έτσι τουλάχιστον όπως το έχουμε εισπράξει, κύριε Πρόεδρε, αυτή τη στιγμή εμείς σήμερα, είναι να κατακτηθεί η βιωσιμότητά του. Συνεπώς, δεν πρόκειται για μία διοικητική παρέμβαση. Πρόκειται για μία παρέμβαση που έχει πάρα πολύ μεγάλη οικονομική σημασία.
Επίσης, δεν έγινε καμία συζήτηση ούτε από τον κ. Μαρκόπουλο ούτε από κανέναν ούτε ερώτηση σε εμάς για τον τρόπο υπολογισμού, προκειμένου να μας δοθεί η ευκαιρία να πούμε ότι το κάνουμε αυτή τη στιγμή, ότι ο τρόπος υπολογισμού υπακούει σε εκδοχές οι οποίες τώρα ποσοτικοποιούνται. Έχουμε περίπου καταλήξει και στην μεθεπόμενη και τελευταία συνεδρίαση του ασφαλιστικού κοινωνικού διαλόγου θα τις εκθέσουμε και στον κοινωνικό διάλογο και αμέσως μετά στη Βουλή των Ελλήνων και όπως έχουμε υπογραμμίσει και στην επιτήρηση, στους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που παρακολουθούν την πορεία του ασφαλιστικού συστήματος.
Επίσης, η αύξηση των μέσων όρων που μέχρι το 2015 είμαστε βέβαιοι πως θα μας φθάσει στο μέσο όρο ηλικίας των 63,5 ετών, σημαίνει περισσότερες συνεχόμενες εισφορές στο σύστημα.
Ο εξορθολογισμός επιμέρους θεμάτων από τα βαρέα και ανθυγιεινά μέχρι αυτούς οι οποίοι παίρνουν συντάξεις από την Ελλάδα ενώ δεν είναι Έλληνες και δεν δικαιούνται να τις πάρουν, είναι πολιτικές οι οποίες αμέσως θα δώσουν χρήματα.
Η δυνατότητα ενός συνταξιούχου να εργάζεται και το πώς θα το κάνει αυτό και πώς αυτή η εργασία ενός συνταξιούχου αρθρώνεται ως έσοδο μέσα στο ασφαλιστικό μας σύστημα, είναι και αυτό ένα μέτρο άμεσης εφαρμογής και άμεσης αποδοτικότητας.
Η αξιοποίηση των διαθεσίμων των ταμείων παρομοίως θα δώσει άμεσα αποτελέσματα.
Τα αντικίνητρα για τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις θα δώσουν και αυτά αμέσως αποτελέσματα, στο βαθμό που θα εφαρμοστούν αμέσως μετά την ψήφιση του συγκεκριμένου ασφαλιστικού σχεδίου νόμου.
Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει κανείς ένα σοβαρό ασφαλιστικό σύστημα χωρίς να έχει δώσει στην Εθνική Αντιπροσωπεία, στον κοινωνικό διάλογο, υπό τις παρούσες συνθήκες στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τις οικονομικές του συνιστώσες.
Όμως, κύριε Πρόεδρε –και με αυτό κλείνω- ξεκινήσαμε με μια μέθοδο και έτσι θα τελειώσουμε. Πρώτα απ όλα τις σχετικές προτάσεις μας και τους αριθμούς, τις ποσοτικοποιήσεις που θα κάνουμε, τις καταθέτουμε στον κοινωνικό διάλογο προστατεύοντας την αξιοπιστία του και στη συνέχεια ενημερώνουμε τους πολίτες δια των μέσων ενημέρωσης και παράλληλα βεβαίως τη Βουλή των Ελλήνων.
Η ιστορία αυτή έχει τελειώσει. Ο διάλογος, όπως είπα και στην πρωτομιλία μου, ολοκληρώθηκε. Είναι ζήτημα λίγων ημερών του Μαρτίου, ούτως ώστε το προσχέδιο νόμου για το ασφαλιστικό να έλθει και στη Βουλή των Ελλήνων για τη διαδικασία του άρθρου 36 του Κανονισμού της Βουλής .
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Και εμείς, ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Για τους επαγγελματίες στα χωριά κάτω των δύο χιλιάδων κατοίκων δεν μας είπατε, κύριε Υπουργέ, και περιμένει ο κόσμος να ακούσει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Παρακαλώ, κύριε Ροντούλη. Έχει ζητήσει το λόγο ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Αφήστε τον Υπουργό να μιλήσει, κύριε Πρόεδρε. Περιμένει ο κόσμος να ακούσει.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Κύριε Πρόεδρε, ζητώ την κατανόησή σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Κύριε Ροντούλη, για το θέμα των περιοχών κάτω από δύο χιλιάδες κατοίκους υπάρχει σε εξέλιξη η νομοθεσία και υπάρχει και η παρέμβαση που κάνει το Υπουργείο Εργασίας. Ο κ. Κουτρουμάνης έχει προετοιμάσει τη σχετική παρέμβαση και σε λίγες ημέρες θα γίνει και η σχετική συζήτηση στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. Στο σχετικό κοινοβουλευτικό τομέα εργασίας έχουμε κάνει ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα τις συζητήσεις επ’ αυτού.
Για τα θέματα των εργασιακών δικαιωμάτων και των εργασιακών σχέσεων που αναφέρθηκαν τώρα στο τέλος, απαντώντας στον συνάδελφο κ. Μαυρίκο πριν από λίγο, εξήγησα ότι φέρνουμε στη Βουλή σχέδιο νόμου. Σήμερα εγκρίθηκε και από το Υπουργικό Συμβούλιο. Έχει υπογραφεί από τους αρμόδιους Υπουργούς.
Την επόμενη εβδομάδα αυτό έρχεται στην Εθνική Αντιπροσωπεία για τη διαδικασία του άρθρου 36 για την κοινοβουλευτική διαβούλευση, δεν έχω όμως τη δυνατότητα μέσα στα πλαίσια του χρόνου που μου δίνει ο Κανονισμός να είμαι λεπτομερής για όλα τα θέματα. Κατ’ οικονομία απαντώ, κύριε Ροντούλη, και συμπαθάτε με.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Θα έπρεπε όλη τη νύχτα να συζητάμε και πάλι δεν θα έφθανε.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Φώτης Κουβέλης, έχει το λόγο.
(AS)
(2TS)
ΦΩΤΙΟΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, άκουσα τον κ. Όλι Ρεν, εξερχόμενος από μία σύσκεψη απόψε, κύριε Πρόεδρε, να εύχεται στην ελληνική στον ελληνικό λαό «Καλό κουράγιο». Αντιλαμβάνεται κανείς τι μας περιμένει.
Επί της επερωτήσεως, κύριε Υπουργέ, δεν αρκεί η γενικόλογη αναφορά στην προστασία των εργασιακών σχέσεων, αλλά η Κυβέρνηση οφείλει με πάρα πολύ συγκεκριμένο τρόπο να οριοθετήσει αυτήν την προστασία των εργασιακών σχέσεων με το δεδομένο ότι είναι αποσαθρωμένες, είναι διαλυμένες με άμεση αντανάκλαση αυτού του γεγονότος στο ασφαλιστικό σύστημα.
Το δεύτερο που ήθελα να επισημάνω: Δεν μου απαντήσατε, κύριε Υπουργέ, αναφορικά με το ζήτημα που σας έθεσα και το οποίο θεωρούμε πάρα πολύ κρίσιμο. Θα καταργήσετε τις χαριστικές ρυθμίσεις υπέρ των εργοδοτών που οφείλουν εισφορές στα ταμεία; Σας ανέφερα λίγο πριν και την αρίθμηση των σχετικών νόμων. Θα εμμείνετε στην απαλλαγή των εργοδοτών από την υποχρέωση καταβολής των ασφαλιστικών τους εισφορών στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων; Σας είπα λίγο πριν και το επαναλαμβάνω, το τι θα πράξετε προσδιορίζει και το πολιτικό χρώμα των όποιων επιλογών θα προωθήσετε.
Κύριε Υπουργέ, δεν αρκεί -και σας βεβαιώνω καλόπιστα- να λέτε και να υπόσχεστε ότι όταν θα συζητήσουμε το σχετικό σχέδιο νόμου θα φέρετε την αναλογιστική μελέτη. Σας ερωτώ, πώς σχεδιάζετε τόσο καιρό, πώς προωθείτε την όποια ρύθμιση –σας είπα ότι και εγώ αξιολογώ ως σημαντικό το γεγονός ότι καταγράψατε τη διαφωνία μας- του ασφαλιστικού συστήματος χωρίς αναλογιστική μελέτη, που είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, προκειμένου αποφασιστικά να κατευθύνει τις όποιες επιλογές έστω και αν με αυτές διαφωνούμε.
Το τελευταίο, όχι γιατί έχω εξαντλήσει την κλίμακα των ζητημάτων, αλλά γιατί με παρακολουθεί η κλεψύδρα, υπάρχει ένα κρίσιμο ζήτημα, κύριε Υπουργέ. Το κρίσιμο ζήτημα είναι οι ιδιαίτερες κατηγορίες των ασφαλισμένων. Ακούστηκε λίγο πριν: στη μητέρα ανηλίκων τέκνων, ποια τύχη της επιφυλάσσετε; Τι θα γίνει με τα αποδεδειγμένα βαρέα επαγγέλματα; Μέχρι πού μπορεί να φτάσει εργαζόμενος, ένας οικοδόμος;
Επίσης, πρέπει να συνομολογήσετε ότι αυτή η πριμοδότηση που δίνετε πέραν των ορίων ηλικίας για την επιμήκυνση του χρόνου, θα οδηγήσει σε τελευταία ανάλυση να γίνει κανόνας αυτό. Διότι ο άλλος θα προσδοκά να λάβει την πριμοδοτημένη, την ενισχυμένη, με τους αυξημένους συντελεστές σύνταξη και θα παραμένει, κύριε Υπουργέ, εκών άκων στην εργασία.
Κατά συνέπεια με έναν έμμεσο, αλλά δυναμικό τρόπο θα παρατείνεται ο χρόνος της εργασίας και πάντοτε με την προσδοκία του ασφαλισμένου, ότι αν επιμηκύνει το χρόνο της εργασίας του θα εξασφαλίσει μία σύνταξη που θα του επιτρέπει να επιβιώσει. Και λέω μία σύνταξη που θα του επιτρέπει να επιβιώσει με το δεδομένο ότι αυτές οι συντάξεις είναι καθηλωμένες μέσα στη χρονική διαδρομή.
Τέλος, θα ήμουν ο τελευταίος που δεν θα έλεγα ότι δεν υπάρχουν ευθύνες του παρελθόντος. Θα ήμουν ο τελευταίος που δεν θα συνομολογούσε ότι πράγματι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, συνεχίζοντας όμως δικές σας διαδρομές με μεγαλύτερη ένταση χτύπησε το ασφαλιστικό σύστημα. Επιτέλους όμως, η σύγκριση πρέπει να γίνεται με τις σύγχρονες ανάγκες, η σύγκριση πρέπει να γίνεται με τη δημοκρατική αξίωση να αντιμετωπιστεί το ασφαλιστικό δικαίωμα του Έλληνα και της Ελληνίδας. Διότι αυτή η διελκυστίνδα Νέα Δημοκρατία ΠΑΣΟΚ, ΠΑΣΟΚ Νέα Δημοκρατία, αν μη τι άλλο, δεν οδηγεί πουθενά και επιτέλους έχει φτάσει στο σημείο να κουράζει και τον ελληνικό λαό.
Η σύγκριση –όχι μόνο της Κυβέρνησης, θα έλεγα της λειτουργίας του πολιτικού συστήματος- πρέπει να γίνεται με αυτό που απαιτούν οι καιροί, με αυτό που διεκδικεί ο Έλληνας πολίτης.
Κύριε Υπουργέ, θα προωθήσετε την ασφαλιστική ρύθμιση και έχετε την αναγκαία κοινοβουλευτική πλειοψηφία να εξασφαλίσετε την υπερψήφιση του οποιουδήποτε νομοσχεδίου. Κρατήστε όμως ότι ο μείζων κριτής είναι αυτός που διαμορφώνει την άποψη όταν βιώνει τα αποτελέσματα και η βίωση των αποτελεσμάτων της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης που προωθείτε, διατηρώ το δικαίωμα όχι να προδικάζω, να πιθανολογώ έστω έντονα -για να μη σας πω έχω τη βεβαιότητα- ότι θα αδικήσει κατάφορα το δημοκρατικό δικαίωμα του Έλληνα πολίτη σε ένα ασφαλιστικό σύστημα που πρέπει όπως σας είπα να είναι με κύρια χαρακτηριστικά αλληλέγγυο και αναδιανεμητικό. Κρατώ τη διαφωνία σας, αλλά αυτή η διαφωνία αναδεικνύει και τη μείζονα πολιτική μας αντίθεση ως προς το περιεχόμενο και το χρώμα της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης που προωθείτε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Κουβέλη.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Κύριε Πρόεδρε, δώστε μου ένα λεπτό, παρακαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Κουβέλη, η παρέμβαση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και των άλλων κομμάτων στη διάρκεια μιας επίκαιρης επερώτησης εξ ορισμού θα μείνει σε θέματα γενικών, πολιτικών τοποθετήσεων της γενικής πλοήγησης ενός κόμματος σε σχέση με το μεγάλο αυτό θέμα. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Η ίδια αδυναμία που προκύπτει από το χρόνο και τις διαδικασίες αφορά και την Κυβέρνηση, αλλά και τους Βουλευτές που παίρνουν το λόγο.
Ο χώρος, κύριε Πρόεδρε, όπου υπάρχει η δυνατότητα ενδελεχούς ανάλυσης αντιπαράθεσης επί του συγκεκριμένου που επιτρέπεται στις άγνοιες που είναι λογικές να γίνεται μια διακοπή για συμπλήρωση των κενών, για την προσκόμιση των στοιχείων, ο διάλογος ο οποίος γίνεται και σήμερα, και αύριο και την επόμενη εβδομάδα και τον επόμενο μήνα και μπαίνει βαθιά μέσα στο θέμα δεν είναι ο διάλογος μιας οργανωμένης κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Είναι οργανωμένος κοινωνικός διάλογος των κοινωνικών εταίρων. Στο σημείο αυτό υπάρχει η δυνατότητα να δώσει η Κυβέρνηση, η Αντιπολίτευση, τα κόμματα, οι εταίροι λεπτομερείς απόψεις πάνω σε θέματα ελάσσονα και μείζονα.
Από αυτόν το διάλογο με λύπη μου επαναλαμβάνω πως ο ΣΥΡΙΖΑ απουσιάζει και οι πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις του επί ειδικών και γενικών θεμάτων ακούγονται μόνο στην Εθνική Αντιπροσωπεία και στη Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων. Αυτό είναι μια αδυναμία, κύριε Πρόεδρε. Οι συγκεκριμένες πολύωρες συνεδριάσεις του κοινωνικού διαλόγου έδιναν πολλές ευκαιρίες. Εδώ όμως, θα μείνουμε στα γενικά.
Και επί των γενικών, λέγω κλείνοντας, ότι οι ρυθμίσεις που αναφέρατε σε ό,τι αφορά τα προνόμια που δόθηκαν σε μεγαλοεπιχειρηματίες και σχετίζονταν με το ασφαλιστικό, μα και άλλες ρυθμίσεις στα πλαίσια του πελατειακού κράτους που έγιναν παλαιότερα, μου θυμίζουν τον πολιτικό διάλογο του 2005, του 2006, του 2007, μου θυμίζουν τον πολιτικό διάλογο επί Νέας Δημοκρατίας.
Εμείς διαβεβαιώσαμε ότι τέτοιες ρυθμίσεις δεν θα φέρουμε. Τέτοιες ρυθμίσεις είναι έξω από τη λογική μας και σε ό,τι αφορά τα οφειλόμενα από εισφορές όλων των ταμείων που -παρεμβαίνω στις διαπιστώσεις του κ. Μουλόπουλου- ξεπερνούν τα 10 δισεκατομμύρια, εμείς έχουμε επιλέξει να παγιοποιήσουμε μία ρύθμιση και να την ενισχύσουμε με τα χαρακτηριστικά που από Βήματος σας είπα, με τις εγγυήσεις δηλαδή σε πολιτικό επίπεδο που θα καθιστούν διαδικασία ντροπής για έναν Υπουργό να επιχειρήσει να τα ανατρέψει.
Σε ό,τι αφορά τα βαρέα και τα ανθυγιεινά, εμείς είπαμε ότι μέσα σε βραχύ χρονικό διάστημα -γιατί δουλειά έχει γίνει και στο παρελθόν- θα εξορθολογήσουμε το σύστημα. Δεν θα αφαιρέσουμε την κατηγορία των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων από γρηγορότερη συνταξιοδότηση. Δεν είπαμε κάτι τέτοιο. Ούτε εγώ το είπα ούτε ο κ. Κουτρουμάνης το έχει πει ούτε ο Πρωθυπουργός το έχει ούτε κανένας στην Αίθουσα αυτή ή εκτός Αιθούσης. Ο εξορθολογισμός όμως είναι απολύτως απαραίτητος και ο αριθμός των 700.000 ή των 300.000 αναπήρων με ποσοστά αναπηρίας 30% ειδικά σε ορισμένους νομούς της χώρας αποτελούν εκδηλώσεις φαυλότητας που δεν θέλουμε να παρακολουθήσουμε.
(EP)

(2AS)
Και τέλος, επαναλάβατε το θέμα των μελετών και δεν καταλαβαίνω πού φταίω και δεν σας έπεισα. Οι μελέτες σε αναλογιστικό επίπεδο, έχουν γίνει και στο παρελθόν, δίνουν εικόνα. Οι μελέτες αυτές, παρελθόντων ετών, έχουν αποτελέσει τη βάση για τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του ECOFIN. Ό,τι λέει το ECOFIN για το προσδόκιμο σε ό,τι αφορά το ασφαλιστικό μας σύστημα, την επιβίωσή του, έχει να κάνει με μελέτες που του έστειλε προσφάτως το ελληνικό κράτος. Αυτές τις έχουμε. Η τελευταία αφορά στο 2008.
Ακόμη, προσέθεσα και στην πρωτολογία μου και μετά, ότι σχετική εντολή έχουμε δώσει από τη στιγμή που αναλάβαμε. Δεν είχαμε τον χρόνο, γιατί θα μας έφευγε το πρώτο εξάμηνο, να κάνουμε διαγωνισμό για να έρθει ένας αναλογιστής εκτός δημοσίου, να κερδίσει τον διαγωνισμό, να κάνει την μελέτη, να μας την παραδώσει κ.λπ.. Θα πηγαίναμε στο 2011. Εμείς είχαμε ανάγκη να προχωρήσουμε. Και είπαμε ότι για το ασφαλιστικό σύστημα και την αλλαγή του, στους κοινωνικούς εταίρους και στην πολιτική ηγεσία, αρκούν κάποιες συμφωνημένες παραδοχές.
Οι συμφωνημένες παραδοχές από αριθμούς πηγάζουν και αριθμός είναι το γεγονός ότι το 2009 χρειαστήκαμε 2.500.000.000 ευρώ, όχι πέραν της τριμερούς, αλλά πέρα και αυτών των νομοθετημένων και καταταγμένων στον προϋπολογισμό, περαιτέρω κρατικών χρηματοδοτήσεων προς τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης. Επιπλέον 2.500.000.000 ευρώ, να το πω λαϊκότερα, πανωπροίκι, κύριοι συνάδελφοι.
Αυτά τα αριθμητικά νούμερα που εξελίσσονται με ραγδαίο ρυθμό, ήταν 800.000.000 το 2008 κατέστησαν 2.500.000.000 το 2009. Και ποιος ξέρει πού θα πήγαιναν, αν δεν γινόταν η κυβερνητική αλλαγή; Αυτές τις αριθμητικές συνιστώσες, προφανώς και τις συνεκτιμούμε. Και όταν σας μιλώ για ποσοτικοποίηση δεδομένων, πέραν της αναλογιστικής μελέτης, σας μιλώ για στοιχεία, τα οποία θα προσκομιστούν, πριν καν ολοκληρωθεί ο κοινωνικός διάλογος, που ούτως ή άλλως στις 15 Μαρτίου θα έχει τελειώσει με την κατάθεση του σχετικού πορίσματος.
Δεν πάμε στα τυφλά, δεν πάμε στο άγνωστο. Προχωράμε με πάρα πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Είναι θέμα ημερών τα στοιχεία αυτά να τεθούν υπόψη και της Εθνικής Αντιπροσωπείας.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της υπ’ αριθμόν 20/17/5.02.2010 επίκαιρης επερώτησης του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Ερωτάται το Σώμα αν δέχεται να λύσουμε τη συνεδρίαση.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 22.52΄ λύεται η συνεδρίαση για την Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010 και ώρα 10.00΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος νομοθετική εργασία σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που σας έχει διανεμηθεί.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ




Τελευταία Αποθήκευση: 2/3/2010 12:19:00 πμ Από: Καπέρδα Ελένη
Εκτυπώθηκε: 1/3/2010 7:15:00 μμ

PDF:

es20100301_1.pdf

TXT:

es100301_1.doc

Επιστροφή