Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: Β΄, Συνεδρίαση: ΝΖ΄ 19/12/2008

(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΙΒ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΝΖ’
Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το Γυμνάσιο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης ΣΑΠΩΝ Ροδόπης, το Γυμνάσιο Μαγούλας Καρδίτσας, το 1ο Γενικό Λύκειο Φιλιππιάδος Πρέβεζας, το Γυμνάσιο Νέας Σελευκείας Θεσπρωτίας και υποψήφιοι Ακόλουθοι Πρεσβείας της Διπλωματικής Ακαδημίας Υπουργείου Εξωτερικών, σελ.
3. Επί προσωπικού θέματος, σελ.
4. Η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας καταθέτει τις Εκθέσεις της στις αιτήσεις της Εισαγγελικής Αρχής για τη χορήγηση άδειας άσκησης ποινικής δίωξης κατά Βουλευτών, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού και των Προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2009», σελ.
2. Κατάθεση Σχεδίου Νόμου:
Οι Υπουργοί Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων ‘Εργων και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση των κατόχων απολυτηρίου Επαγγελματικού Λυκείου και άλλες διατάξεις», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί προσωπικού θέματος:
ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ Ι., σελ.
ΜΠΟΥΓΑΣ Ι., σελ.
ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ Α., σελ.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ Π., σελ.

Β. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:

ΑΔΡΑΚΤΑΣ Π., σελ.
ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Γ., σελ.
ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ Κ., σελ.
ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ Ε., σελ.
ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ Ι., σελ.
ΑΝΤΩΝΙΟΥ Α., σελ.
ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ Δ., σελ.
ΒΑΓΙΩΝΑΣ Γ., σελ.
ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ Μ., σελ.
ΓΕΡΑΝΙΔΗΣ Β., σελ.
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Α., σελ.
ΓΙΑΝΝΑΚΑ Σ., σελ.
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Μ., σελ.
ΓΚΑΤΖΗΣ Ν., σελ.
ΔΑ’Ι’ΛΑΚΗΣ Σ., σελ.
ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ Ι., σελ.
ΕΥΘΥΜΙΟΥ Π., σελ.
ΖΗΣΗ Ρ., σελ.
ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ Θ., σελ.
ΚΑ’Ι’ΛΗ Ε., σελ.
ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ Σ., σελ.
ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ Η., σελ.
ΚΑΝΕΛΛΗ Λ., σελ.
ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ Κ., σελ.
ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ Γ., σελ.
ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ Α., σελ.
ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ Α., σελ.
ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ Μ., σελ.
ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ Γ., σελ.
ΚΑΤΡΙΝΗΣ Μ., σελ.
ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ Α., σελ.
ΚΟΣΜΙΔΗΣ Ι., σελ.
ΛΕΒΕΝΤΗΣ Α., σελ.
ΛΙΒΑΝΟΣ Σ., σελ.
ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ Δ., σελ.
ΜΑΝΤΑΤΖΗ Τ., σελ.
ΜΑΡΙΝΟΣ Γ., σελ.
ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ Κ., σελ.
ΜΕΛΑΣ Π., σελ.
ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ Α., σελ.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ Κ., σελ.
ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ Β., σελ.
ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ Κ., σελ.
ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ Π., σελ.
ΜΠΕΖΑΣ Α., σελ.
ΜΠΟΥΓΑΣ Ι., σελ.
ΜΠΟΥΖΑΛΗ Π., σελ.
ΜΠΟΥΡΑΣ Α., σελ.
ΝΙΩΤΗΣ Γ., σελ.
ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Μ., σελ.
ΠΑΓΚΑΛΟΣ Θ., σελ.
ΠΑΠΑΔΗΜΑΤΟΣ Ν., σελ.
ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ Α., σελ.
ΠΑΡΙΣΗΣ Α., σελ.
ΠΑΥΛΙΔΗΣ Α., σελ.
ΠΕΡΛΕΠΕ-ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ Α., σελ.
ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ Φ., σελ.
ΡΑΓΙΟΥ-ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ Ν., σελ.
ΡΑΠΤΗ Σ., σελ.
ΡΗΓΑΣ Π., σελ.
ΣΑΚΟΡΑΦΑ Σ., σελ.
ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ Γ., σελ.
ΣΑΛΜΑΣ Μ., σελ.
ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ.
ΣΚΑΝΔΑΛΑΚΗΣ Π., σελ.
ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ Κ., σελ.
ΣΚΟΥΛΑΣ Ι., σελ.
ΣΚΡΑΦΝΑΚΗ Μ., σελ.
ΣΟΛΔΑΤΟΣ Θ., σελ.
ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Α., σελ.
ΤΖΑΚΡΗ Θ., σελ.
ΤΖΑΜΤΖΗΣ Ι., σελ.
ΤΖΙΜΑΣ Μ., σελ.
ΤΖΙΤΖΙΚΩΣΤΑΣ Α., σελ.
ΤΟΓΙΑΣ Β., σελ.
ΤΡΑΓΑΚΗΣ Ι., σελ.
ΤΣΑΒΔΑΡΙΔΗΣ Λ., σελ.
ΤΣΙΑΡΑΣ Κ., σελ.
ΧΑ’Ι’ΔΟΣ Χ., σελ.
ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ Σ., σελ.
ΧΑΛΚΙΔΗΣ Μ., σελ.
ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Μ., σελ.
ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ Σ., σελ.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Δ., σελ.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ Π., σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΝΖ΄
Παρασκευή, 19 Δεκεμβρίου 2008

Αθήνα, σήμερα στις 19 Δεκεμβρίου 2008, ημέρα Παρασκευή και ώρα 10.00΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Β΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΕΛΣΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Θαλασσινό Θαλασσινό, Βουλευτή Σάμου, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Ρεθύμνου κ. ΗΛΙΑΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στην υπολειτουργία του Κέντρου Εκπαίδευσης  Κοινωνικής Υποστήριξης και Κατάρτισης Ατόμων με Αναπηρία, στο Ρέθυμνο.
2) Ο Βουλευτής Ρεθύμνου κ. ΗΛΙΑΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας με το οποίο ζητείται η αλλαγή στο σύστημα υγείας που θα διασφαλίζει την εργασιακή και μισθολογική αξιοπρέπεια των γιατρών.
3) Η Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΜΑΡΙΑ - ΕΛΙΖΑ (ΜΑΡΙΛΙΖΑ) ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Δυτικής Αττικής και οι Δήμοι Αγίων Αναργύρων,Ιλίου και Καματερού ζητούν τη χρηματοδότηση και ολοκλήρωση των έργων υποδομής για την αξιοποίηση του Πάρκου Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης `Α.Τρίτσης`.
4) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΦΩΤΙΟΣ - ΦΑΝΟΥΡΙΟΣ  ΚΟΥΒΕΛΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο κ. Παπαγρηγοράκης Μανώλης, επίκουρος καθηγητής ορθοδοντικής του Πανεπιστημίου Αθηνών ζητεί την ανακοίνωση του αποτελέσματος του τελικού ελέγχου νομιμότητας, που αφορά στη διαδικασία για την εκλογή του στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή.
5) Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  το Επιμελητήριο Αιτωλ/νίας ζητεί την καταβολή αποζημίωσης στις πληγείσες επιχειρήσεις από τις πρόσφατες πλημμύρες στην περιοχή Ποταμούλας του Δήμου Παρακαμπυλίων Αιτωλ/νίας. 
6) Η Βουλευτής Πέλλης κ. ΠΑΡΘΕΝΑ  ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ - ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Σύλλογος Εργαζομένων Κέντρου Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων ζητεί τη μετατροπή των συμβάσεων των μελών του από ορισμένου σε αορίστου χρόνου  κ.λπ..
7) Ο Βουλευτής Ηλείας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ  κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στη διακοπή των εργασιών για την κατασκευή της γέφυρας Βαρθολομιού.
8) Ο Βουλευτής Β΄ Πειραιώς κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ  ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Πανελλήνια Ομοσπονδία Επαγγελματιών Μικρών Φορτηγών Αυτοκινήτων ζητεί την αυστηρή εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας από τις κατά τόπους αστυνομικές και λιμενικές αρχές για την πάταξη των λαθρομεταφορών.
9) Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. ΧΡΙΣΤΟΣ  ΒΕΡΕΛΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμος Παραβόλας Νομού Αιτωλοακαρνανίας ζητεί την έγκριση πίστωσης για την κατασκευή γέφυρας στη θέση `Διχάλια`.
10) Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. ΧΡΙΣΤΟΣ  ΒΕΡΕΛΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμος Παραβόλας Νομού Αιτωλοακαρνανίας ζητεί την έγκριση πίστωσης για την κατασκευή τριών γεφυρών κατά μήκος του δρόμου σύνδεσης των κτηματικών περιφερειών Παραβόλας - Παντάνασσας.
11) Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. ΧΡΙΣΤΟΣ  ΒΕΡΕΛΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  εργαζόμενοι και κάτοικοι που διέρχονται καθημερινά από τη σήραγγα στο Άκτιο διαμαρτύρονται για την κατάργηση των ειδικών εκπτωτικών καρτών που ίσχυαν μέχρι 30/11/08 και ζητούν την επανέκδοσή τους.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 11844/19-5-2008 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Ιωάννη Ζιώγα και Σοφίας Καλαντίδου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 5396/16-5-2008 έγγραφο από τον Υπουργό Μακεδονίας-Θράκης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην υπ' αρ. 11844/19-05-2008 ερώτηση που κατέθεσαν στην Βουλή οι Βουλευτές κ. Γιάννης Ζιώγας και κ. Σοφία Καλαντίδου και η οποία αφορά στην παροχή δημοσίων υπηρεσιών υγείας στους κατοίκους του Δημοτικού Διαμερίσματος Ουρανούπολης του Δήμου Σταγίρων - Ακάνθου Χαλκιδικής, σας γνωρίζουμε ότι το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης δεν είναι αρμόδιο επί του αντικειμένου της ερώτησης.
Αρμόδια να επιληφθούν του θέματος και να απαντήσουν είναι τα συνερωτώμενα Υπουργεία.
Ο Υπουργός
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ»
2. Στην με αριθμό 9856/8-4-2008 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Κυριάκου Βελόπουλου και Βαΐτση Αποστολάτου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 4399/16-5-2008 έγγραφο από τον Υπουργό Μακεδονίας-Θράκης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην με αριθμό 9856/8-4-08 ερώτηση με θέμα: «Τοξικά λύματα στο Θερμαϊκό», που κατέθεσαν στη βουλή οι Βουλευτές κ. Βελόπουλος και Β. Αποστολάτος και που μας διαβιβάστηκε από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. (19528/18-4-2008) σας γνωρίζουμε τα εξής:
- Σχετικά με το ερώτημα περί μέτρων που προτίθεται να λάβει το Υπουργείο μας έτσι ώστε να βελτιωθεί η σημερινή κατάσταση των υδάτων του Θερμαϊκού, όσο και για την προστασία από περαιτέρω μόλυνση σας αναφέρουμε ότι:
Το Υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης έχει υπογράψει και υλοποιεί σύμβαση με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα με το Εργαστήριο Ελέγχου Ρύπανσης Περιβάλλοντος του Τμήματος Χημείας, για τη χρονική περίοδο από τον Μάιο 2007 έως τον Μάιο 2008 με θέμα «Μελέτη της ποιότητας των υδάτων του Θερμαϊκού Κόλπου και προτάσεις για την άμεση αντιμετώπιση της ρύπανσης».
Η Μελέτη αποσκοπεί στη συλλογή, καταγραφή και επεξεργασία σύγχρονων δεδομένων, φυσικοχημικών και βιολογικών παραμέτρων στο νερό, τα ιζήματα και τους μικροοργανισμούς του κόλπου, με τριμηνιαίες δειγματοληψίες για έναν πλήρη ετήσιο κύκλο, στην παρακολούθηση και καταγραφή των πηγών ρύπανσης για την πληρέστερη κατανόηση, της χρονικά και τοπικά μεταβαλλόμενης ρύπανσης του Θερμαϊκού κόλπου.
Από τον lούνιο του 2007 υλοποιείται σύμβαση για το έργο «Περισυλλογή επιπλεόντων αντικειμένων και κηλίδων καθώς και αντιμετώπιση περιστατικών ρύπανσης από πετρέλαιο και άλλες ουσίες του Θερμαϊκού Κόλπου» με χρήση πλωτού μέσου και ειδικό αντιρρυπαντικό σκάφος, σε ετήσια βάση, καθαρίζει το Θερμαϊκό, από επιπλέοντα φερτά αντικείμενα.
Με βάση τα αποτελέσματα των Μελετών θα εξαχθούν συμπεράσματα και θα προταθούν οι λύσεις, για την σημαντική βελτίωση στην κατάσταση των υδάτων του Θερμαϊκού.
Με απόφαση του Υπουργού Μακεδονίας - Θράκης κ. Μαργαρίτη Τζίμα, ξεκινά η τρισδιάστατη χαρτογράφηση του βυθού και στην επόμενη φάση δρομολογείται η απομάκρυνση των απορριμμάτων του πυθμένα του Θερμαϊκού Κόλπου από το Λιμάνι μέχρι το Μικρό Έμβολο. Η δράση εντάσσεται στο πλαίσιο της συνεργασίας του Υπουργείου Μακεδονίας - Θράκης με θεσμοθετημένους φορείς, που δραστηριοποιούνται στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος και περιλαμβάνει μελέτη και αξιολόγηση της υφιστάμενης κατάστασης στο βυθό του Θερμαϊκού Κόλπου.
- Σχετικά με το ερώτημα για τους ελέγχους που διενεργήθηκαν στα νερά του Θερμαϊκού και τα αντίστοιχα πρόστιμα που επιβλήθηκαν, η αρμοδιότητα ανήκει στη Διεύθυνση Προστασίας Περιβάλλοντος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με την απόφαση Νομάρχη Θεσσαλονίκης με αρ. ΔΥ/22374/91/94(ΦΕΚ82Β/10-2-94) και όπως τροποποιήθηκε 30/1585(ΦΕΚ524Β/29/4/02).
Ο Υπουργός
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ»
3. Στην με αριθμό 10334/14-4-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡΥΠ/ΚΕ/775/9-5-2008 έγγραφο από τον Υπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της με αριθμ. πρωτοκόλλου 10334/14.4.08 ερώτησης του Βουλευτή κ. Βασίλη Κεγκέρογλου και σύμφωνα με τα στοιχεία που έθεσαν υπόψη μας οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού σας γνωρίζουμε τα εξής:
Σε όλο το συγκρότημα των «Βασιλικών Διαμερισμάτων» εντοπίζονται προβλήματα στατικότητας και έντονες φθορές τόσο στις αναστηλωμένες τοιχοδομίες, όσο και στις οροφές, κατασκευασμένες είτε από θολίσκους με σιδηροδοκούς, είτε από οπλισμένο σκυρόδεμα. Γενικότερα οι αναστηλώσεις του Α. Evans εδράζονται πάνω στις αρχαίες τοιχοδομίες, οι οποίες υφίστανται μεγάλη μηχανική καταπόνηση και παρουσιάζουν, έντονες φθορές όπως επίσης και τα αρχαία δάπεδα από γυψόλιθο. Για τους λόγους αυτούς ο χώρος από τη δεκαετία του ’90 δεν είναι επισκέψιμος.
Οι πρώτες εργασίες στα παραπάνω συγκρότημα έγιναν το 1992-93. Πρόκειται για ένα πιλοτικό πρόγραμμα αποκατάστασης του σκυροδέματος της αναστήλωσης Evans στην οροφή του «Μεγάρου του Βασιλέως», υπό την επίβλεψη της Διεύθυνσης Αναστήλωσης και της ΚΓ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.
Το 2004-05 με την ευθύνη πλέον της Επιστημονικής Επιτροπής Κνωσού, ως έργου του Ταμείου Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων, ολοκληρώθηκαν οι σημαντικότατες εργασίες αντικατάστασης των σιδηροδοκών των θολίσκων αναστήλωσης. Είχαν επίσης προηγηθεί (2002-2005) εργασίες συντήρησης αποκατάστασης τοιχοδομών σε συγκεκριμένα τμήματα της Ανατολικής πτέρυγας που έχριζαν άμεσης επέμβασης, αισθητική αποκατάσταση των χρωμάτων και των απομιμήσεων των ξύλων, αναστήλωσης Evans, αλλά και εργασίες στεγάνωσης του δώματος των «Βασιλικών Διαμερισμάτων».
Τέλος από το 2002 έως και το 2005, πάντα με την ευθύνη της Επιστημονικής Επιτροπής Κνωσού, έγινε συντήρηση - αποκατάσταση του αντιγράφου της μινωικής τοιχογραφίας των «Οκτώσχημων ασπίδων», που κοσμεί την ομώνυμη Loggia του «Μεγάλου Κλιμακοστασίου», αλλά και σωστικές επεμβάσεις σε μινωικά επιχρίσματα που σώζονται σε χώρους της Ανατολικής Πτέρυγας και έχριζαν άμεσης επέμβασης.
Σήμερα, προκειμένου να αποκατασταθεί κυρίως η στατική επάρκεια της Ανατολικής πτέρυγας, αλλά και για να είναι επισκέψιμος ο χώρος, έχει ήδη προταθεί προς ένταξη στην Δ΄ Προγραμματική περίοδο για το έργο «Ανάκτορο και αρχαιολογικός χώρος Κνωσού» του ΤΔΠΕΑΕ με το ποσό των 708.000,00 ευρώ η συντήρηση και στερέωση της Ανατολικής Πτέρυγας και του «Μεγάλου Κλιμακοστασίου».
Ο Υπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΙΑΠΗΣ»
4. Στην με αριθμό 10362/15-4-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Φώτη Κουβέλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡ.ΥΠ./Κ.Ε./780/9-5-2008 έγγραφο από τον Υπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση, της με αριθμ. πρωτοκόλλου 10362/15.4.08 ερώτησης του Βουλευτή κ. Φώτη Κουβέλη και σύμφωνα με τα στοιχεία που έθεσε υπόψη μας το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων διαθέτει εργαστήρια που παράγουν υψηλής ποιότητας και πιστότητας μουσειακά αντίγραφα. Τα κεντρικά εργαστήρια στου Ρέντη και αντίστοιχα στην Πέλλα είναι επαρκώς στελεχωμένα και παράγουν ικανοποιητικές ποσότητες. Αντίθετα τα εργαστήρια στο Δίον και στις Κρηνίδες είναι υποστελεχωμένα, παράγουν χαμηλής ποιότητας αντίγραφα χωρίς ουσιαστική εποπτεία από αρχαιολόγο ή άλλο εξειδικευμένο προσωπικό όπως γλύπτες, ζωγράφους κ.λπ.. Η παραγωγή αντιγράφων προς πώληση αποτελεί στην παρούσα φάση ζημιογόνο δραστηριότητα για το Ταμείο, όμως πέραν από τους καθαρά εμπορικούς σκοπούς τα υψηλής ποιότητας αντίγραφα που παράγει το ΤΑΠ χρησιμοποιούνται για ερευνητικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς, για διακόσμηση δημοσίων κτηρίων και πρεσβειών κ.λπ..
Στόχος του ΤΑΠ είναι να παράγει αντικείμενα που απευθύνονται στο πιο απαιτητικό τμήμα της αγοράς. Τα αντικείμενα χαμηλού κόστους που πωλούνται μαζικά από τα καταστήματα των μουσείων και αρχαιολογικών χώρων, θα πρέπει να τα προμηθευόμαστε από τρίτους ανεξάρτητους παραγωγούς εάν επιθυμούμε να αποτελεί η συγκεκριμένη δραστηριότητα πηγή εσόδων όπως συμβαίνει διεθνώς.
Αυτή τη στιγμή διεξάγεται εσωτερική συζήτηση με τους εργαζόμενους και τα στελέχη του ΤΑΠ, προκειμένου να αναδιαρθρωθούν τα εργαστήρια που μπορούν να έχουν μέλλον και να επιτελέσουν πιο αποτελεσματικά την αποστολή τους. Στο πλαίσιο αυτού του διαλόγου συζητήθηκε πράγματι η διακοπή της παραγωγικής λειτουργίας στα εργαστήρια στο Δίον και στις Κρηνίδες και οι εργαζόμενοι σε αυτά να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ως συντηρητές στις Εφορείες Αρχαιοτήτων που τους έχουν άμεση ανάγκη.
Δεν έχουν ληφθεί ακόμα οριστικές αποφάσεις και καμία ενέργεια δεν πρόκειται να γίνει χωρίς την ευρύτερη δυνατή συναίνεση της διοίκησης και των αρμοδίων οργάνων των εργαζομένων.
Σε ό,τι αφορά τη διάθεση μουσειακών αντιγράφων στη περιφέρεια θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι σε όλα τα εργαστήρια παράγονται συγκεκριμένα κομμάτια τα οποία αποστέλλονται στο κεντρικό χώρο παραγωγής και διακίνησης των εμπορευμάτων στο Ρέντη από όπου επαναπροωθούνται σε όλη την Ελλάδα ανάλογα με τη ζήτηση που εκδηλώνεται σε κάθε χώρο.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι η παραγωγή των αντικειμένων που πραγματοποιήθηκε στο εργαστήριο της Κρήτης συνεχίστηκε κανονικά από το εργαστήριο του Ρέντη.
Ο Υπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΙΑΠΗΣ»
5. Στην με αριθμό 8577/21-10-08 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κυριάκου Βελόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 137023/ΙΗ/10/11/08 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 8577/21-10-08, την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Kυριάκος Βελόπουλος, σχετικά με την ξενόγλωσση εκπαίδευση, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Ι. Το ΥΠ.Ε.Π.Θ. έχει θέσει ως βασικό του στόχο τη συνεχή βελτίωση της Δημόσιας Παιδείας με την παροχή όσο το δυνατό περισσότερων και ουσιαστικών εφοδίων στους μαθητές, την αυτοτέλεια και την καλύτερη λειτουργία του Δημόσιου Σχολείου καθώς και την απαλλαγή της ελληνικής οικογένειας από το βάρος των εξόδων για φροντιστηριακά μαθήματα στις Ξένες Γλώσσες.
Για το σκοπό αυτό, η διδασκαλία της Αγγλικής Γλώσσας ξεκινάει στη Γ΄ τάξη του Δημοτικού Σχολείου και στο Γυμνάσιο οι μαθητές διδάσκονται την Αγγλική Γλώσσα σε επίπεδα και σε ολιγομελή τμήματα (ακόμη και 3 μαθητών), ανάλογα με την επίδοσή τους σε διαγνωστικά τεστ. Η εισαγωγή της δεύτερης ξένης γλώσσας (Γαλλικά-Γερμανικά) γίνεται στην Ε' τάξη του Δημοτικού και από το σχολικό έτος 2008-09 δίνεται η δυνατότητα επιλογής, από τους μαθητές, και της Ιταλικής ως Β' ξένης Γλώσσας, παράλληλα με τη Γαλλική και Γερμανική, σε όλες τις τάξεις του Γυμνασίου, με σκοπό οι μαθητές ολοκληρώνοντας την υποχρεωτική εκπαίδευση, να μπορούν να αποκτήσουν πιστοποιημένη γνώση όλων των επιπέδων των Ξένων Γλωσσών που διδάσκονται, με κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας στις εξετάσεις του οποίου οι μαθητές μπορούν να συμμετέχουν, εφόσον το επιθυμούν.
Παράλληλα, με πιλοτικά προγράμματα διδάσκονται και άλλες Ξένες γλώσσες, επίσης σε ολιγομελή τμήματα, ανάλογα με το ενδιαφέρον που επιδεικνύουν οι μαθητές γι αυτές, όπως Ισπανικά, Ρωσικά και Τουρκικά.
ΙΙ. Από το σχολικό έτος 2005-2006, στο πλαίσιο της Πράξης με τίτλο «Πιλοτικό πρόγραμμα εισαγωγής δεύτερης ξένης γλώσσας στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση», εφαρμόστηκε η πιλοτική μορφή της διδασκαλίας της δεύτερης ξένης γλώσσας στις Ε΄ και Στ΄ τάξεις σε διακόσια δεκαεννιά Δημοτικά Σχολεία.
Από το σχολικό έτος 2006-2007, με τη Φ.12/773/77094/Γ1/28-7-2006 Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ1139/τ.Β΄/2006), έγινε αναμόρφωση των Ωρολογίων Προγραμμάτων στα 6/θέσια και άνω Δημοτικά Σχολεία και εισήχθη η δεύτερη ξένη γλώσσα, Γαλλική και Γερμανική, το σχολικό έτος 2006-07 στην Ε' του Δημοτικού Σχολείου και, το σχολικό έτος 2007 -08 στις Ε΄ και Στ΄ τάξεις του Δημοτικού Σχολείου σε όλα τα 6/θέσια και άνω Σχολεία και για δύο ώρες την εβδομάδα.
Το διδακτικό αντικείμενο της Αγγλικής γλώσσας διδάσκεται στις Γ΄, Δ΄, Ε΄, Στ' τάξεις στα 4/θέσια και άνω Δημοτικά Σχολεία για 3 ώρες την εβδομάδα στο κανονικό πρόγραμμα.
Στο ολοήμερο πρόγραμμα, αποτελεί υποχρεωτικό διδακτικό αντικείμενο για τις Γ΄, Δ΄, Ε΄, Στ' τάξεις του Δημοτικού Σχολείου.
ΙΙΙ. Τα διδακτικά εγχειρίδια ξένων Γλωσσών στο Γυμνάσιο προέρχονται από το ελεύθερο εμπόριο, χρηματοδοτούνται από τις σχολικές επιτροπές και διανέμονται δωρεάν στους μαθητές των Γυμνασίων, με εξαίρεση το διδακτικό εγχειρίδιο της Γερμανικής Γλώσσας, το οποίο εκδίδεται από τον Ο.Ε.Δ.Β. για τις Α΄ και Β΄ τάξεις του Γυμνασίου και από το σχολικό έτος 2009-2010 και για τη Γ΄ Γυμνασίου.
Επίσης, όσον αφορά στην Α/θμια και Β/θμια Εκπαίδευση, το ΥΠ.Ε.Π.Θ., σε συνεργασία με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, μελετά πρόταση σχετική με τη διαδικασία εκχώρησης στο ΥΠ.Ε.Π.Θ. των δικαιωμάτων αποκλειστικότητας των βιβλίων που χρησιμοποιούνται στο Δημοτικό (Αγγλικά: Γ΄ Δημοτικού, Γαλλικά, Γερμανικά: Ε΄ και Στ΄ Δημοτικού) και στο Λύκειο για τη διδασκαλία των Ξένων Γλωσσών. Για το Γυμνάσιο και, όσον αφορά στην Αγγλική γλώσσα και για το Δημοτικό (Δ΄, Ε' και Στ'), η συγγραφή των ξενόγλωσσων βιβλίων βρίσκεται στο στάδιο της ολοκλήρωσής της, συγκεκριμένα δε στις προεκτυπωτικές εργασίες, προκειμένου να παρέχονται δωρεάν στους μαθητές από το σχολικό έτος 2009-2010, εκτός από το βιβλίο Γερμανικών Α΄ Γυμνασίου το οποίο ήδη χρησιμοποιείται από το 2006-07.
Τέλος, για τα Αγγλικά της Γ΄ Δημοτικού, γίνεται προσπάθεια να προχωρήσει η συγγραφή του εκπαιδευτικού πακέτου, το οποίο ήδη έχει ανάδοχο, μέσω της διαδικασίας πρόσκλησης ενδιαφέροντος.
Ο Υπουργός
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ»
6. Στην με αριθμό 6804/30-9-08 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Άννας Διαμαντοπούλου, Μιχάλη Παντούλα και Θάλειας Δραγώνα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 125946/ΙΗ/10-11-08 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 6804/30-9-08, την οποία κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Άννα Διαμαντοπούλου, Μιχάλης Παντούλας και Θάλεια Δραγώνα σχετικά με το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο (Π.Σ.Δ.), και κατά το μέρος των αρμοδιοτήτων μας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο (ΠΣΔ) είναι το εκπαιδευτικό ενδοδίκτυο του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (ΥΠΕΠΘ), που διασυνδέει όλα τα σχολεία και τους παρέχει βασικές και προηγμένες τηλεματικές υπηρεσίες.
Στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο, το οποίο αποτελεί το μεγαλύτερο δίκτυο της χώρας, συνδέονται όλα τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας και οι διοικητικές υπηρεσίες του ΥΠ.Ε.Π.Θ. (κεντρικές και αποκεντρωμένες). Επίσης, συνδέονται τα Περιφερειακά Κέντρα Επιμόρφωσης, τα Κέντρα Διάγνωσης Αξιολόγησης και Υποστήριξης, τα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων, τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, οι Δημόσιες Βιβλιοθήκες και οι Σταθμοί Συμβουλευτικής Νέων, καθώς και εποπτευόμενοι φορείς του ΥΠ.Ε.Π.Θ. (το Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας, ο Οργανισμός Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, ο Οργανισμός Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών, τα Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης).
Στο Δίκτυο συνδέονται επίσης στελέχη της εκπαίδευσης και μεγάλο πλήθος εκπαιδευτικών.
Το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο αρχικά συγχρηματοδοτήθηκε κατά 75% από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα για την Κοινωνία της Πληροφορίας και κατά 25% από εθνικούς πόρους του ΥΠ.Ε.Π.Θ. Η υλοποίηση του πραγματοποιήθηκε με τη στενή συνεργασία μεταξύ του ΥΠ.Ε.Π.Θ. και ενός σχήματος 12 Ερευνητικών Κέντρων και Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, με εξειδίκευση στις τεχνολογίες δικτύων και διαδικτύου.
Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 11 του Ν. 3577/2007 (ΦΕΚ 130 τ. Α΄/8-6-2007) «με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων επιχορηγούνται, από πιστώσεις του Τακτικού Προϋπολογισμού και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων του ΥΠ.Ε.Π.Θ., οι ακαδημαϊκοί και ερευνητικοί φορείς που εποπτεύονται από αυτό, για τη συνέχιση της λειτουργίας του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου».
Στη συνέχεια η αρμόδια υπηρεσία του ΥΠ.Ε.Π.Θ. προώθησε στο Γ.Λ.Κ. σχετικά αιτήματα για την έγκριση των πιστώσεων που υπολείπονται για τη συνέχιση της λειτουργίας του ΠΣΔ των επιχορηγούμενων ακαδημαϊκών και ερευνητικών φορέων (ΤΕΙ . Ερευνητικό Ακαδημαϊκό Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών-ΕΑΙΤΥ και Πανεπιστήμια).
Δεδομένου ότι η συνέχιση της λειτουργίας του ανωτέρω Δικτύου είναι επιβεβλημένη στα πλαίσια υλοποίησης των απώτερων στόχων η αρμόδια υπηρεσία του ΥΠ.Ε.Π.Θ:
α. έχει προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την κάλυψη του συνόλου της δαπάνης που απαιτείται για τα ΤΕΙ
β. έχει εξασφαλίσει μέρος των αναγκαίων πιστώσεων για το ΕΑΙΤΥ.
Επίσης, στην πρόταση προϋπολογισμού οικ. έτους 2009 έχει προταθεί το σύνολο των απαιτούμενων πιστώσεων για τη λειτουργία του Π.Σ.Δ., σύμφωνα με τις προτάσεις των αρμοδίων φορέων.
Τέλος, όσον αφορά το σχεδιασμό των νέων έργων, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ (Νέα Προγραμματική Περίοδος), διερευνάται η δυνατότητα να συμπεριληφθούν και καινοτόμες δράσεις που αφορούν την περαιτέρω ανάπτυξη του ΠΣΔ σε υποδομές και υπηρεσίες προς την εκπαιδευτική κοινότητα, λαμβάνοντας υπόψη και τις προτάσεις των φορέων λειτουργίας του ΠΣΔ.
Ο Υπουργός
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ»
7. Στην με αριθμό 8654/22.10.08 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ.90022/οικ 29119/2235 έγγραφο από την Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της υπ’ αρ. πρωτ. 8654/22.10.2008 ερώτησης, η οποία κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων από το βουλευτή κ. Κεγκέρογλου Βασίλειο, και όσον αφορά στα θιγόμενα θέματα της αύξησης των συντάξεων και της απλοποίησης των διαδικασιών είσπραξης των συντάξεων από τους συνταξιούχους, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Οι κατ΄ έτος αυξήσεις των συντάξεων καθορίζονται από την εισοδηματική πολιτική της Κυβέρνησης, όπως αυτή εκφράζεται από το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, με σκοπό την εξασφάλιση του πραγματικού εισοδήματος των συνταξ1Ούχων, σε εκείνους, δε, που έχουν τις μεγαλύτερες ανάγκες καταβάλλεται και το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΚΑΣ).
Οι αυξήσεις του ΕΚΑΣ, αλλά και το ποσοστό αύξησης των συντάξεων, που τα τελευταία χρόνια κινείται πάνω από τον πληθωρισμό, αποδεικνύουν έμπρακτα το ενδιαφέρον της Πολιτείας για την εξασφάλιση ενός ανεκτού ορίου διαβίωσης στους συνταξιούχους της χώρας.
Επιπλέον, η Πολιτεία, μέσω του θεσμού των κατωτάτων ορίων, έχει καθορίσει ότι η καταβαλλόμενη σύνταξη δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τα εκάστοτε ποσά των κατωτάτων ορίων (σήμερα το ποσό αυτό για το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ανέρχεται σε 486,84 ευρώ για συντάξεις λόγω γήρατος), παρά το γεγονός ότι τα εξαγόμενα, βάσει των καταβληθεισών ασφαλιστικών εισφoρών, ποσά σύνταξης σε πάρα πολλές περιπτώσεις είναι πολύ χαμηλότερα από τα όρια αυτά, και τούτο διότι οι ασφαλιστικοί οργανισμοί επιδιώκουν - μέσα στα πλαίσια των οικονομικών τους δυνατοτήτων - να διασφαλίσoυν στους συνταξιούχους με την παροχή αυτή ένα ανεκτό δρω διαβίωσης.
Όσον αφορά στην είσπραξη των συντάξεων, όπως είναι γνωστό, μετά την καθιέρωση του συστήματος καταβολής των συντάξεων μέσω τραπεζικών λογαριασμών, οι συνταξιoύχoι έχουν πλέον τη δυνατότητα να εξυπηρετούνται, άμεσα, κάνοντας χρήση των καρτών ανάληψης μετρητών, από οποιοδήποτε υποκατάστημα είτε της τράπεζας στην οποία έχουν ανοίξει τον αντίστoιχo τραπεζικό λογαριασμό είτε οποιουδήποτε πιστωτικού ιδρύματος, μέσω του διατραπεζικό συστήματος πληρωμών (ΔΙΑΣ). Επίσης, για τους συνταξιούχους ειδικών κατηγοριών (κατοίκους απομακρυσμένων περιοχών, δικαιούχους επιδόματος απολύτου αναπηρίας, δικαιούχους παραπληγικού επιδόματος και συνταξιούχους τυφλούς του ν.612/77), . υφίσταται η δυνατότητα κατ' οίκον καταβολής των συντάξεων, μέσω ΕΛΤΑ. Πάντως, σε κάθε περίπτωση, το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας βρίσκεται σε εγρήγορση για την έγκαιρη διαπίστωση των προβλημάτων που τυχόν ανακύπτουν και την άμεση αντιμετώπισή τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Η Υπουργός
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ - ΠΑΛΛΗ»
8. Στην με αριθμό 11435/7-5-2008 ερώτηση της Βουλευτού κ. Βαρβάρας Νικολαΐδου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 63771/16-5-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην υπ' αριθμ. 11435/07-05-08 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από τη Βουλευτή κ. Β. Νικολαΐδου σχετικά με την διαχείριση των παραγόμενων τοξικών απoβλήτων του Ακτινολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου Νίκαιας «Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ», σας γνωρίζουμε τα εξής:
Σύμφωνα με την Κ.Υ.Α. Η.Π. 13588/725/2006 «Μέτρα όροι και περιορισμοί για την διαχείριση επικινδύνων απoβλήτων σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της οδηγίας 91/689/ΕΟΚ για «τα επικίνδυνα απόβλητα», τα παραγόμενα υγρά στερέωσης από τα Ακτινολογικά Μηχανήματα κατατάσσονται στα τοξικά απόβλητα (κατηγορία 09 01 06 του Ευρωπαϊκού Καταλόγου) και κάθε κάτοχος επικινδύνων απoβλήτων υποχρεούται είτε να παραδίδει τα απόβλητα σε φυσικό ή νομικό πρόσωπο για τη συλλογή, μεταφορά, αποθήκευση, επεξεργασία, αξιοποίηση ή διάθεσή τους, στο οποίο έχει χορηγηθεί η σχετική άδεια σύμφωνα με το άρθρο 7 της παρούσας απόφασης, είτε να εξασφαλίζει ο ίδιος τη συλλογή, μεταφορά, αποθήκευση, αξιοποίηση, επεξεργασία ή διάθεσή τους.
Αναφορικά με τα παραγόμενα τοξικά απόβλητα (υγρά στερέωσης) του Ακτινολογικού Τμήματος του Γ.Ν. Νίκαιας «Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ», στις 8 Απριλίου 2008, το Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας του Υπουργείου Υγείας διενήργησε επιτόπιο έλεγχο.
Στις 18 Απριλίου 2008, η Υγειονομική Μονάδα πρoέβη στην απομάκρυνση των εν λόγω επικίνδυνων απόβλητων τα οποία βρίσκoνταν προσωρινά αποθηκευμένα μέσα σε δεξαμενές στο προαύλιο χώρο του Νοσοκομείου. Η απομάκρυνση πραγματοποιήθηκε από εταιρεία η οποία είναι αδειοδοτημένη από το ΥΠΕχΩΔΕ για την περαιτέρω επεξεργασία, διάθεση και αξιοποίηση επικίνδυνων απoβλήτων εκτός Ελλάδας.
Επιπρόσθετα, διενεργήθηκε δειγματοληψία εδάφους στο χώρο όπου ήταν τοποθετημένα προσωρινά τα βαρέλια με τα υγρά στερέωσης των εμφανιστηρίων, από την Εταιρεία Γενική Ε.Ξ.Υ.Π.Π. Προστασία Α.Ε.
Τέλος, σας γνωρίζουμε ότι δεν υφίσταται πλέον προσωρινή αποθήκευση επικίνδυνων υγρών απoβλήτων από τα Ακτινολογικά Μηχανήματα μέσα σε χώρους εντός της Υγειονομικής Μονάδας, λόγω του γεγονότος ότι όλα τα εμφανιστήρια του Νοσοκομείου είναι συνδεδεμένα με σύγχρονους απαργυρωτές, ενώ προωθείται η πλήρης αντικατάσταση των συμβατικών εμφανιστηρίων από ψηφιακά τα οποία λειτουργούν χωρίς τη χρήση υγρών χημικών ουσιών.
Ο Υφυπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ»
9. Στην με αριθμό 8595/21-10-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γρηγορίου Ψαριανού δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 48280/ΕΥΣΣΑΑΠ/2808 10/11/08 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση του ανωτέρω σχετικού και ειδικότερα του σημείου 3 της ερώτησής σας και στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της Γενικής Γραμματείας Επενδύσεων και Ανάπτυξης του ΥΠ.ΟΙ.Ο., η οποία έχει μεταξύ των άλλων την ευθύνη της οργάνωσης και του συντονισμού της διαδικασίας σχεδιασμού και κατάρτισης του αναπτυξιακού προγραμματισμού για την περίοδο 2007-2013, σας γνωστοποιούμε συνοπτικά τα ακόλουθα:
Σύμφωνα με το άρθρο 7 του Καν ΕΚ. 1080/2006 για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης «οι δαπάνες στέγασης είναι επιλέξιμες μόνο για όσα κράτη μέλη προσχώρησαν στην ΕΕ την 1η Μαίου 2004 ή αργότερα...» και αυτό υπό ορισμένες προϋποθέσεις που προβλέπονται από τον ανωτέρω Κανονισμό. Ως εκ τούτου, οι δαπάνες χρηματοδότησης κοινωνικής στέγασης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης δεν είναι επιλέξιμες για τη χώρα μας και ο σχεδιασμός των νέων προγραμμάτων με συγχρηματοδότηση από το ΕΤΠΑ δεν προβλέπει σχετικές παρεμβάσεις.
Επιπλέον, ο Καν. ΕΚ 1081/2006 για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο περιλαμβάνει την κοινωνική ενσωμάτωση ως βασική προτεραιότητα, ωστόσο δεν εντοπίζει τους αστέγους ως ιδιαίτερη ομάδα-στόχο, αλλά τους εντάσσει στο γενικότερο πλαίσιο της στρατηγικής εργασιακής και κοινωνικής ενσωμάτωσης για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Η εθνική επιλογή για τη συνέχιση των προσπαθειών στήριξης της κοινωνικής και εργασιακής ενσωμάτωσης ευπαθών ομάδων του πληθυσμού και των αστέγων ειδικότερα έχει ήδη αποτυπωθεί ρητά στο Γενικό Στόχο 9 του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς 2007-2013. Η στρατηγική αυτή εστιάζει μεταξύ άλλων στην πρόληψη και αντιμετώπιση του κοινωνικού αποκλεισμού Ευπαθών Κοινωνικών ομάδων (ΕΚΟ), π.χ. Ατόμων με Αναπηρίες, παλιννοστούντων, προσφύγων/αιτούντων άσυλο, θυμάτων trafficking, ομάδων με πολιτισμικές ή/και θρησκευτικές ιδιαιτερότητες, χρηστών και πρώην χρηστών ουσιών, αστέγων, φυλακισμένων/αποφυλακισμένων, μονογονεϊκών/πολύτεκνων οικογενειών κ.λ.π., με στοχευμένες και ολοκληρωμένου χαρακτήρα παρεμβάσεις για την ένταξή τους στην αγορά εργασίας.
Στο πλαίσιο αυτό, το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανάπτυξη του Ανθρώπινου Δυναμικού 2007-2013, την ευθύνη διαχείρισης του οποίου έχει το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, περιλαμβάνει άξονες προτεραιότητας για την προώθηση της κοινωνικής ενσωμάτωσης και για τον τομέα της υγείας. Ο θεματικός άξονας προτεραιότητας 4 του ΕΠ προβλέπει ότι «…Για όλες τις λοιπές ομάδες, όπως παλιννοστούντες, πρόσφυγες, αιτούντες άσυλο, θύματα trafficking, θύματα ενδοοικογενειακής βίας, χρήστες και πρώην χρήστες ουσιών, οροθετικούς, ανήλικους παραβάτες, φυλακισμένους, αποφυλακισμένους, άστεγους, άτομα ευρισκόμενα σε κατάσταση φτώχειας και απειλούμενα από φτώχεια κ.λπ, θα υπάρξει οριζόντια δέσμη ενεργειών, όπως ενδεικτικά ψυχολογική και νομική υποστήριξη, κοινωνική ενδυνάμωση και προπαρασκευαστικές ενέργειες για την απόκτηση ή βελτίωση δεξιοτήτων με σκοπό την κοινωνική και επαγγελματική τους ένταξη. Οι σχετικές δράσεις κατάρτισης, και προώθησης στην απασχόληση θα είναι στοχευμένες, εξυπηρετώντας ανάγκες και προβλήματα των ομάδων.
Στην παρούσα φάση εκπονείται η εξειδίκευση των συγχρηματοδοτούμενων Επιχειρησιακών Προγραμμάτων (Ε.Π.) από τις αρμόδιες Υπηρεσίες η οποία και θα προσδιορίσει τις συγκεκριμένες κατηγορίες δράσεων που θα υλοποιηθούν καθώς και το ύψος των πόρων που θα διατεθούν.
Πρόσθετες πληροφορίες θα σας δοθούν από τα συνερωτώμενα Υπουργεία Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Υγείας και Κοινωνικής Αληλεγγύης.
Ο Υφυπουργός
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ»
10. Στην με αριθμό 8452/20-10-2008 ερώτηση της Βουλευτού κ. Εύης Χριστοφιλοπούλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ90022/27404/2096/6-11-2008 έγγραφο από την Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ανωτέρω ερώτηση που κατατέθηκε στην Βουλή των Ελλήνων από τη Βουλευτή κ. Εύη Xριστοφιλοπούλου και αναφέρεται στο θέμα του μη συνυπολογισμού των ποσών που αντιστοιχούν στο επίδομα απόλυτης αναπηρίας στο συνολικό καθαρό ετήσιο εισόδημα από συντάξεις, μισθούς, ημερομίσθια και λοιπά επιδόματα, προκειμένου για τη χορήγηση του Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΚΑΣ), σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, το ΕΚΑΣ χορηγείται στους συνταξιούχους λόγω γήρατος, αναπηρίας και θανάτου, των οργανισμών κύριας ασφάλισης αρμοδιότητας Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας (πλήν ΟΓΑ) και του ΝΑΤ, όσων έχουν συμπληρώσει το 600 έτος της ηλικίας τους (με εξαίρεση τους συνταξιούχους λόγω αναπηρίας, για τους οποίους δεν απαιτείται ηλικιακό όριο) και πληρούν αθρoιστικά τα προβλεπόμενα από τη νομοθεσία εισοδηματικά κριτήρια, τα ποσά των οποίων, αναπροσαρμόζονται ετησίως, με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και Εμπορικής Ναυτιλίας και τα οποία για το έτος 2008 σύμφωνα με τη νέα κοινή υπουργική απόφαση [ΦΕΚΙ083/Β' (11-6-2008)] τα εισοδηματικά κριτήρια για λήψη του ΕΚΑΣ διαμορφώνονται ως εξής:
(α) Το συνολικό καθαρό ετήσιο εισόδημα από συντάξεις (κύριες, επικουρικές και βοηθήματα), μισθούς, ημερομίσθια και λοιπά επιδόματα, να μην υπερβαίνει το ποσό των 7.750,42 ευρώ.
(β) Το συνολικό ετήσιο ατομικό φορολογητέο εισόδημα του συνταξιούχου να μην υπερβαίνει το ποσό των 9.042,16 ευρώ.
(γ) Το συνολικό ετήσιο οικογενειακό φορολογητέο εισόδημα να μην υπερβαίνει το ποσό των 14.070,73 ευρώ.
Το επίδομα απόλυτης αναπηρίας αποτελεί μία περωδική μηνιαία παροχή και έχει διευκριvίζει, με σχετικές εγκύκλιες oδηγίες του Υπουργείου μας προς τους ασφαλιστικούς οργανισμούς, ότι συμπεριλαμβάνεται στο συνολικό καθαρό ετήσιο εισόδημα από συντάξεις, μισθούς, ημερομίσθια και λοιπά επιδόματα.
Το ενδεχόμενο τροποποίησης του ανωτέρω νομοθετικού πλαισίου, έτσι ώστε να εξαιρείται το επίδομα απόλυτης αναπηρίας από το καθαρό ετήσιο εισόδημα από μισθούς και συντάξεις απαιτεί πολύ προσεκτική μελέτη , καθότι τόσο το επίδομα απόλυτης αναπηρίας όσο και το ΕΚΑΣ αποτελούν μη ανταποδοτικές παροχές, παροχές, για τις οποίες δηλαδή δεν έχουν καταβληθεί εισφορές και των οποίων το κόστος χορήγησης βαρύνει αντίστοιχα τους Προϋπολογισμούς των ασφαλιστικών φορέων και τον Κρατικό Προϋπολογισμό .
Πάντως στα πλαίσια της προσπάθειας για ενίσχυση και προστασία του εισοδήματος των χαμηλοσυνταξιούχων και γενικά των ευπαθών ομάδων εξετάζεται κάθε δυνατότητα μελλοντικής αναπροσαρμογής των εισοδηματικών κριτηρίων χορήγησης του Επιδόματος Κοινωνικής Aλληλεγγύης Συνταξιούχων.
Η Υπουργός
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ - ΠΑΛΛΗ»
11. Στην με αριθμό 10337/14-4-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 26763/5-5-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω (α) σχετικής ερώτηση ς αναφορικά με το αντικείμενο του θέματος και κατόπιν του ανωτέρω (β) σχετικού εγγράφου, σας πληροφορούμε τα εξής:
Η κατασκευή του τμήματος του οδικού άξονα Ηράκλειο-Βιάννος στην περιοχή Αλάγνι και των δύο Γεφυρών περιλαμβάνεται στο αντικείμενο της εργολαβίας «Αγ. Σώζων-Αλάγνι, Β' Φάση» που δημοπρατήθηκε στις 5-3-2007 και του οποίου η σύμβαση υπεγράφη στις 4-5-2007 με ανάδοχο τη «ΔΟΜΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΑΕ» και αρχική προθεσμία περαίωσης την 4-11-2007, η οποία παρατάθηκε έως την 4-5-2008 με απόφαση της Προϊσταμένης Αρχής.
Ήδη έχουν κατασκευασθεί οι δύο Γέφυρες και έχει εκτελεσθεί πλήθος άλλων εργασιών, αλλά ο ρυθμός εκτέλεσης του έργου έχει σχετικά επιβραδυνθεί για τους εξής λόγους:
1. Κατά την εκσκαφή της συνδετήριας οδού προς Αλάγνι ανευρέθησαν πυρομαχικά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και εκλήθη το Τάγμα Εκκαθάρισης Ναρκοπεδίων Ξηράς που μετά από έλεγχο που διενήργησε παρέσχε εγγράφως διαβεβαίωση για τη συνέχιση των εργασιών.
2. Η νέα οδός διέρχεται πολύ κοντά σε Πρότυπο Οινοποιείο, ο ιδιοκτήτης του οποίου έχει κάνει εξώδικο για απαγόρευση της χρήσης εκρηκτικών υλών, με αποτέλεσμα να. εκτελούνται οι εκσκαφές βράχου μόνο με μηχανικά μέσα.
Ο Υφυπουργός
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ»)


ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού και των προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2009».
Παρακαλείται ο κ. Αλυσανδράκης Κωνσταντίνος, Βουλευτής του Κ.Κ.Ε., να έρθει στο Βήμα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για τον προϋπολογισμό γίνεται κάτω από τη σκιά της νέας οικονομικής κρίσης, μιας κρίσης που δεν έχει προέλθει από τον έκλυτο βίο των «χρυσών αγοριών», ή και κοριτσιών, αλλά από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν διαπληκτίζεται με την Κυβέρνηση για το αν το δημόσιο χρήμα θα πρέπει να δοθεί στις τράπεζες ή στις επιχειρήσεις όπως το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ούτε προτείνει σοσιαλιστικές νησίδες μέσα στον «καπιταλιστικό ωκεανό», όπως ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α..
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν είναι ούτε απολογητής ούτε επιδιορθωτής του καπιταλισμού. Ακόμα, δεν επιτρέπει στον εαυτό του να καλλιεργεί αυταπάτες στις λαϊκές μάζες για δήθεν λύσεις μέσα στα όρια του συστήματος. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας αξιοποιεί και την κρίση για να δείξει το πόσο απάνθρωπος είναι ο καπιταλισμός, ώστε όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι να μπαίνουν στην πάλη που δεν θα περιορίζεται στο να ανακουφιστεί μόνο ο λαός, αλλά θα έχει ως προοπτική τη ριζική αλλαγή της κοινωνίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για την παιδεία, η πτωτική τάση του ποσοστού του προϋπολογισμού συνεχίζεται. Οι δαπάνες μειώνονται από το 8,48% του 2006, στο 7,46% το 2009, πολύ κάτω, στο μισό περίπου, από το ιστορικό αίτημα του 15%. Είναι φανερό ότι η Κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική της συνειδητής υποχρηματοδότησης, πολιτική που ακολουθούσαν και οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Κοινή τους κατεύθυνση είναι η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης και η εμπορευματοποίηση της γνώσης, η υποταγή τους στην επιχειρηματική κερδοφορία.
Με την υποχρηματοδότηση, η Κυβέρνηση επιδιώκει πρώτον, να μεταφέρει μεγαλύτερο μέρος του κόστους στις λαϊκές οικογένειες, οι οποίες ξοδεύουν ήδη κάπου 5.000.000.000 ευρώ για την εκπαίδευση των παιδιών τους. Δεύτερον, επιδιώκει να εξαναγκάσει όλη την εκπαιδευτική κοινότητα να στραφεί στην αγορά για να εξασφαλίσει τους απαραίτητους πόρους από χορηγούς και χρηματοδότες, δίνοντας βέβαια τα απαιτούμενα ανταλλάγματα. Τρίτον, να προχωρήσει τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, προκειμένου να ενισχύσει την κερδοσκοπική δραστηριότητα του κεφαλαίου.
Η υποχρηματοδότηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει σοβαρές συνέπειες και στην ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης. Τα χρήματα δεν επαρκούν για να διαμορφώσουν νέους ανθρώπους με ολοκληρωμένη γνώση της φύσης και της κοινωνίας, συνειδητούς δηλαδή συντελεστές κοινωνικής προόδου. Επαρκούν, όμως, για να λειτουργήσει ένα εκπαιδευτικό σύστημα που προσφέρει στα παιδιά σκόρπιες και ασύνδετες πληροφορίες που δεν συγκροτούν γνώση, ένα εκπαιδευτικό σύστημα που αντικαθιστά τη γνώση με τη δεξιότητα, που περιορίζει τη γνώση σε όρια ακίνδυνα για την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Οι νέοι άνθρωποι πρέπει να μάθουν ό,τι είναι χρήσιμο για την εργοδοσία, ούτε λιγότερα, αλλά ούτε και περισσότερα, γιατί η γνώση βλάπτει. Διευρύνει τη σκέψη του ανθρώπου, τον εμποδίζει να είναι πειθήνιος υπηρέτης και πηγή κέρδους για το κεφάλαιο. Τον κάνει να διεκδικεί. Τον κάνει ακόμα και να αμφισβητεί την καθιερωμένη τάξη πραγμάτων και την εξουσία που τη στηρίζει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από τις μικρές ονομαστικές μισθολογικές αυξήσεις φαίνεται ότι η πολιτική της λιτότητας για τους εκπαιδευτικούς θα συνεχιστεί. Έτσι, πολλοί εκπαιδευτικοί εξωθούνται άλλοι μεν στην παραπαιδεία και άλλοι στην επιχειρηματική δράση. Καμμία πρόβλεψη δεν υπάρχει για πρόσληψη του αναγκαίου μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού, ενώ διατηρούνται και ενισχύονται οι ελαστικές μορφές απασχόλησης.
Μακριά από τις ανάγκες και τις άμεσες διεκδικήσεις του κινήματος, βρίσκονται οι επιχορηγήσεις για πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι., με μικρές ονομαστικές αυξήσεις, περίπου 5%. Πρόκειται για συνειδητή πολιτική επιλογή τόσο της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας όσο και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ώστε να εξαναγκαστούν τα ιδρύματα να στραφούν στην αγορά για να καλύψουν τα έξοδά τους, να πωλούν δηλαδή πάσης φύσεως υπηρεσίες εκπαίδευσης και έρευνας, να προσαρμόσουν τη δομή και τη λειτουργία τους, αλλά και το περιεχόμενο της γνώσης, στις απαιτήσεις της καπιταλιστικής οικονομίας. Στην κατεύθυνση αυτή λειτουργεί και το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο που έχουν συνδιαμορφώσει η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα τελευταία χρόνια σύμφωνα με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στη γραμμή της διαβόητης διαδικασίας της Μπολόνια.
Η χρηματοδότηση για τη φοιτητική μέριμνα κινείται στα επίπεδα των τελευταίων χρόνων. Ούτε βήμα για βελτίωση της κατάστασης στη σίτιση και στέγαση των φοιτητών και των σπουδαστών που φοιτούν μακριά από τις οικογένειές τους. Γι’ αυτό όλο και μεγαλύτερο μέρος, ιδιαίτερα σπουδαστών επαρχιακών Τ.Ε.Ι. που προέρχονται από φτωχά λαϊκά στρώματα, είτε εγκαταλείπουν τις σπουδές τους, είτε αναγκάζονται να εργαστούν παράλληλα. Στα ίδια επίπεδα κυμαίνονται και τα κονδύλια για τα πανεπιστημιακά συγγράμματα, ενώ για τα Τ.Ε.Ι. η κάλυψη των αναγκών γίνεται από την εντελώς ανεπαρκή επιχορήγησή τους.
Στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων προϋπολογίζονται 806.000.000 ευρώ, τα οποία ποτέ δεν απορροφώνται στο σύνολό τους, όπως φαίνεται, από τα αντίστοιχα κλεισίματα των τελευταίων χρόνων. Λίγο περισσότερο από τα μισά προορίζονται για δραστηριότητες χρηματοδοτούμενες από κοινοτικού πόρους που είναι, κυρίως, έργα προσαρμοσμένα στις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου. Η Κυβέρνηση έχει απαξιώσει τον Οργανισμό Σχολικών Κτηρίων ακολουθώντας τον κερδοφόρο για το κατασκευαστικό κεφάλαιο, αλλά δαπανηρότατο για το δημόσιο δρόμο της κατασκευής σχολικών κτηρίων μέσω συμπράξεων με τον ιδιωτικό τομέα.
Ουσιαστικά παγωμένες είναι οι επιχορηγήσεις στα ερευνητικά κέντρα της χώρας μας τα οποία ήδη λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Στις δημόσιες επενδύσεις, το 92% των πιστώσεων διατίθεται για τη συγχρηματοδότηση κοινών κοινοτικών προγραμμάτων, πράγμα που δείχνει καθαρά ότι οι Έλληνες ερευνητές εκτελούν έργα σχεδόν αποκλειστικά στο πλαίσιο των επιλογών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε κάθε περίπτωση, ο προϋπολογισμός είναι πολύ πίσω από το αίτημα του κινήματος για τριπλασιασμό των δαπανών, για την έρευνα ενώ η χώρα μας δεν κινδυνεύει να χάσει τη θέση του ουραγού ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά τα άλλα, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μιλούν για ανάπτυξη της έρευνας αριστεία κ.λπ..
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας διεκδικεί την κάλυψη του συνόλου των εκπαιδευτικών αναγκών από τον κρατικό προϋπολογισμό με αύξηση του ποσοστού του για την εκπαίδευση τουλάχιστον στο 15%. Διεκδικεί τριπλασιασμό των δαπανών για την έρευνα αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό, για μία έρευνα που θα εξυπηρετεί το λαό και τις ανάγκες του και όχι την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Έχει βεβαίως και συγκεκριμένες επί μέρους προτάσεις, που δεν έχω το χρόνο να αναφέρω εδώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο Νομό Ιωαννίνων, όπου εκλέγομαι, και στην Ήπειρο γενικότερα, το ζήτημα της ανάπτυξης βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Τα επίσημα στοιχεία λένε ότι υπάρχει. Πώς γίνεται, όμως, οι Ηπειρώτες να μην το έχουν αντιληφθεί, ενώ έχουν περάσει από πάνω τους περισσότερα από ένα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης; Πώς γίνεται, ενώ υπάρχει ανάπτυξη, να μεγαλώνει η ανεργία, η υποαπασχόληση, η εκμετάλλευση, η ανασφάλιστη εργασία; Πώς γίνεται να έχουμε ανάπτυξη όταν χτυπιέται η κτηνοτροφία, ο βασικός παραγωγικός τομέας της Ηπείρου; Η απάντηση είναι απλή. Επίσημα η ανάπτυξη μετριέται με κριτήριο τα κέρδη των επιχειρήσεων και όχι με κριτήριο τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό δεν βαρύνει μόνο η σκιά της οικονομικής κρίσης. Τη βαρύνει και η δολοφονία ενός νέου παιδιού και ο τραυματισμός με πυροβόλο όπλο ενός άλλου.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας καλεί τους νέους και τις νέες να παλέψουν όχι μόνο ενάντια στους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς των εγκλημάτων, αλλά ενάντια και σ’ όλους εκείνους που τους δολοφονούν το μέλλον. Μαζί με τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς το λαϊκό κίνημα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε συνάδελφε, σας παρακαλώ ολοκληρώστε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ: Τέλος, τους καλεί να παλέψουν για τη ριζική αλλαγή της κοινωνίας, ώστε να λειτουργεί με κινητήρια δύναμη την ανθρώπινη ευημερία και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Υπενθυμίζω ότι το Προεδρείο θα είναι πάρα πολύ αυστηρό στην τήρηση του επταλέπτου.
Ο κ. Θαλασσινός έχει το λόγο.
ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπό συνθήκες μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης συζητάμε σήμερα τον προϋπολογισμό του 2009, τον πιο δύσκολο, τον πιο κρίσιμο, θα έλεγα, προϋπολογισμό της τελευταίας πενταετίας.
Είναι προφανές ότι η κρίση αυτή, που ως γνωστόν έχει επηρεάσει αρνητικά ακόμα και τις πιο ισχυρές οικονομίες του κόσμου, δημιουργεί δυσκολίες που για την αντιμετώπισή τους απαιτούνται υπεύθυνοι και ψύχραιμοι χειρισμοί και προπάντων ρεαλισμός, στοχευμένες πολιτικές και συγκεκριμένα μέτρα.
Η ελληνική Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, επέδειξε και σ’ αυτήν την περίπτωση υπεύθυνη στάση με πρωτοβουλίες όπως η ενίσχυση της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας με 28.000.000.000 ευρώ για την εξασφάλιση απρόσκοπτης ροής πιστώσεως στις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Κι εδώ θέλω να επισημάνω ότι τα χρήματα αυτά δεν χαρίζονται στις τράπεζες, αλλά έχουν συγκεκριμένη στόχευση. Η αύξηση του ελαχίστου, νομικά, εγγυημένου ποσού των καταθέσεων από τις 20.000 ευρώ στις 100.000 ευρώ με την ταυτόχρονη πολιτική δέσμευση της Κυβέρνησης για την ενίσχυση όλων των καταθέσεων, οι αναπτυξιακές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, η ενεργοποίηση του Ε.Σ.Π.Α. 2007-2013, η υλοποίηση ώριμων έργων με τις Σ.Δ.Ι.Τ., η υλοποίηση του επενδυτικού νόμου, οι οποίες αφορούν την αντιμετώπιση των επιπτώσεων στην πραγματική οικονομία, δέσμη μέτρων για να αντιμετωπιστούν οι δυσμενείς επιπτώσεις στους οικονομικά ασθενέστερους. Όλα αυτά συγκροτούν έναν υπεύθυνο και ρεαλιστικό σχεδιασμό αντιμετώπισης αυτού του πρωτοφανούς οικονομικά παγκόσμιου φαινομένου.
Πέραν αυτών ο προϋπολογισμός του 2009 με συγκεκριμένες στοχεύσεις απαντά στα προβλήματα που η κρίση αυτή συνεπάγεται. Στήριξη της ανάπτυξης της οικονομίας, ενίσχυση του εισοδήματος των οικονομικά ασθενέστερων, συνέχιση της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Όπως αντιλαμβάνεστε στο λίγο χρόνο, που έχω στη διάθεσή μου, δεν υπάρχει η δυνατότητα να αναφερθώ αναλυτικά στους τρόπους επίτευξης των παραπάνω στοχεύσεων. Θα αναφερθώ, όμως, συνοπτικά στις κοινωνικές δαπάνες που αποδεικνύουν το έμπρακτο ενδιαφέρον του Κώστα Καραμανλή και της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για τους οικονομικά ασθενέστερους, άνεργους, μισθωτούς, συνταξιούχους.
Οι κοινωνικές δαπάνες στο ασφαλιστικό σύστημα είναι αυξημένες σε σχέση με το 2008 κατά 12,9%. Ενεργοποιείται το Ταμείο κατά της φτώχειας, το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής. Ήδη ο Πρωθυπουργός έχει εξαγγείλει δέσμη μέτρων όπως το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης ύψους 100 έως 200 ευρώ εφάπαξ, έκτακτο επίδομα 500 ευρώ στους δικαιούχους του Ε.Κ.Α.Σ. και στους επιδοτούμενους από τον Ο.Α.Ε.Δ. ανέργους που έχουν συνάψει δάνειο για πρώτη κατοικία πριν από το 2009, επεκτείνεται στους τρίτεκνους το επίδομα των πολυτέκνων, αυξάνονται κατά 10,2% οι δαπάνες που αφορούν τις συντάξεις και τους μισθούς του δημοσίου, χρηματοδοτείται με 790.000.000 ευρώ το ασφαλιστικό κεφάλαιο αλληλεγγύης των γενεών, το οποίο δημιούργησε η Κυβέρνηση για να στηρίξει το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας.
Είναι πολύ σημαντικό και πρέπει να επισημανθεί το γεγονός ότι για την αύξηση των εσόδων του προϋπολογισμού δεν θα υπάρξει καμμία φορολογική επιβάρυνση για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στα χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία είναι κοινή η διαπίστωση ότι η οικονομία μας νοικοκυρεύτηκε κι έτσι βρισκόμαστε πολύ καλύτερα από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης προετοιμασμένοι ώστε να αντιμετωπίσουμε τη δύσκολη αυτή οικονομική συγκυρία.
Το λίγο χρόνο, που μου απομένει, θέλω να τον αφιερώσω στις σοβαρές προσπάθειες της Κυβέρνησης να δώσει νέα αναπτυξιακή ώθηση στην περιφέρεια. Το ενδιαφέρον της αποδεικνύεται από το γεγονός ότι το 80% των πόρων του Ε.Σ.Π.Α. διοχετεύεται προς την ελληνική περιφέρεια. Έτσι, θα πάψει πια η περιφέρεια να είναι ο φτωχός συγγενής.
Επειδή πολλά ακούστηκαν αυτές τις μέρες σε σχέση με την απορροφητικότητα κ.λπ., πρέπει να υπενθυμίσω ότι παραλάβαμε το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης με βαθμό απορρόφησης 9%. Και σήμερα γίνεται εξάντληση των πόρων του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε αναπτυξιακές πρωτοβουλίες για το νομό μου, για το νομό τον οποίο έχω την τιμή να εκπροσωπώ, το Νομό της Σάμου, που περιλαμβάνει τα νησιά της Σάμου, της Ικαριάς και των Φούρνων πάρα πολύ συνοπτικά για σημαντικά έργα τα οποία έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και πολλά χρόνια και τα οποία πραγματοποιούνται σήμερα με την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Με αποφάσεις του Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., κ. Σουφλιά, κατασκευάζονται μεγάλα τμήματα της εθνικής οδού Σάμου-Καρλοβάσου κόστους άνω των 20.000.000 ευρώ. Ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση κι έχει δημοπρατηθεί ήδη η δεύτερη στο ιστορικό και εξαιρετικού αρχαιολογικού ενδιαφέροντος λιμάνι Πυθαγορείου με προϋπολογισμούς συνολικά άνω των 6.000.000 ευρώ. Διατίθεται ποσό ύψους 350.000 ευρώ για τη μελέτη ανάδειξης του ευρύτερου αρχαιολογικού χώρου στο Πυθαγόρειο της Σάμου. Χρηματοδοτούνται έργα μικρότερης σημασίας, αλλά έργα που είναι αναγκαία για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της καθημερινότητας.
Προετοιμαζόμαστε για το Ε.Σ.Π.Α.. Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, του κ. Γιώργου Αλογοσκούφη, διατέθηκαν πιστώσεις πάνω από 2.000.000 ευρώ για μελέτες σοβαρών υποδομών στα νησιά του νομού μας που θα ενταχθούν στο Ε.Σ.Π.Α.. Ξέρετε τι είχε διατεθεί για την προετοιμασία του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης επί των ημερών σας, κύριοι συνάδελφοι; Μόνο 280.000 ευρώ.
Βεβαίως, πρέπει να πω ότι και άλλα Υπουργεία, Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, Υπουργείο Εσωτερικών, Υπουργείο Παιδείας, έχουν διαθέσει σημαντικές πιστώσεις για εκτέλεση έργων υποδομής, τα οποία διαχρονικά δημιουργούσαν προβλήματα κι έπρεπε να επιλυθούν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Αξιωματική Αντιπολίτευση σ’ όλα αυτά απαντά με διαστρέβλωση της αλήθειας που εκπορεύεται από κομματική μικροψυχία, θα έλεγα. Καμμία πρόταση, κανένας σχεδιασμός για τα προβλήματα της οικονομίας και της κοινωνίας. Ανευθυνότητα. Βαρύγδουπες πολιτικές κορώνες. Λαϊκισμός. Ακοστολόγητη παροχολογία.
Εμείς, τηρώντας υπεύθυνη στάση απέναντι στον ελληνικό λαό, συνεχίζουμε την προσπάθεια για μία καλύτερη Ελλάδα, γιατί το αξίζει ο ελληνικός λαός, το αξίζουν οι νέοι μας, το αξίζουν οι γενιές που έρχονται.
Μ’ αυτές τις σκέψεις ψηφίζω τον προϋπολογισμό του 2009, που δίκαια χαρακτηρίζεται –και πράγματι είναι- προϋπολογισμός ευθύνης και προοπτικής.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε τον κ. Θαλασσινό.
Ο κ. Παναγιώτης Σγουρίδης έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι, θα ήθελα να ξεκινήσω αναγνωρίζοντας στον καθηγητή Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών ένα καλό κι ένα κακό. Θα ξεκινήσω από το καλό.
Το καλό είναι ότι γνωρίζει πολλά περισσότερα απ’ όσα αποκαλύπτει ο κ. Αλογοσκούφης. Γι’ αυτό έχασε το χαμόγελό του, γι’ αυτό είναι μελαγχολικός. Γι’ αυτό η θλίψη είναι αποτυπωμένη στο πρόσωπό του. Ξέρει πολύ καλύτερα από οποιονδήποτε από εμάς ότι το Μάρτιο του 2009 λήγουν δάνεια που πήραν οι ελληνικές τράπεζες από τη διεθνή αγορά ύψους πάνω από 12.000.000.000 ευρώ μέσω τιτλοποιήσεων εσωτερικών δανείων.
Και δεν μπορούν να τα ανακυκλώσουν γιατί έχουν μειωθεί τα πρωτογενή δάνεια των ιδίων των τραπεζών. Δεύτερον, όσα δάνεια συνάπτονται τώρα είναι περισσότερο επισφαλή μέσα στη γενική οικονομική ανασφάλεια που επικρατεί. Και τρίτον, δεν υπάρχει εύκολο ρευστό στη διεθνή αγορά.
Είναι μελαγχολικός ο κ. Αλογοσκούφης, γιατί γνωρίζει καλύτερα από εμάς ότι υπάρχουν 15.000.000.000 ευρώ ναυτιλιακά δάνεια, άγνωστο με ποιο τρόπο θα εξυπηρετηθούν. Βρίσκονται στον αέρα.
Ξέρει ότι η οικοδομική δραστηριότητα έχει μειωθεί από το 2007 στο 2008 κατά 16% και θα μειωθεί έτι περαιτέρω. Καταθέτω πίνακα για τη μείωση της ιδιωτικής οικοδομικής δραστηριότητας.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Σγουρίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Ξέρει καλύτερα από όλους μας ότι μειώθηκε η κατανάλωση και, κυρίως, ο τουριστικός τζίρος, γι’ αυτό χθες εσπευσμένως πήραν μέτρα για τον τουρισμό.
Ξέρει πολύ καλά, γι’ αυτό είναι μελαγχολικός ότι έκλεισαν οι στρόφιγγες του χρήματος. Το καλό του, λοιπόν, είναι ότι αναγνωρίζει ότι η κρίση είναι πολύ βαθύτερη απ’ όσο θέλουν να την παρουσιάσουν και ότι ο προϋπολογισμός δύσκολα θα εξυπηρετηθεί, για να μην πω ότι είναι στο αέρα και ζητάει συναίνεση, εμμέσως πλην σαφώς. Ποιο είναι το κακό όμως; Το κακό είναι ότι ενώ ζητά συναίνεση συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι για το χάλι της ελληνικής οικονομίας ευθύνονται οι προηγούμενοι. Δεν αναγνωρίζει τα δικά του λάθη. Δεν αναγνωρίζει τα δικά του διαχειριστικά λάθη. Ακόμα και στην ταξική οικονομική πολιτική την οποία άσκησε υπέρ των ολίγων, υπάρχουν διαχειριστικά λάθη. Παραδείγματος χάριν, χαρίζει ετησίως 1.000.000.000 ευρώ στους επιχειρηματίες, που όμως αυτά τα χρήματα δεν τα επανεπενδύουν. Δεν επενδύονται, γι’ αυτό η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε ύφεση, γι’ αυτό ακριβώς είμαστε πάτος στην ανταγωνιστικότητα. Θα μπορούσε κάλλιστα να τα δώσει τα χρήματα αυτά με το αντάλλαγμα ότι θα επανεπενδυθούν. Δεν το έκανε. Άφησε, λοιπόν, τη χώρα ανοχύρωτη, πατώντας από ναρκοπέδιο σε ναρκοπέδιο.
Θα πω δύο παραδείγματα. Το ένα είναι παλαιότερο, το άλλο είναι πρόσφατο.
Όταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις αρχές του 2004 συγκέντρωσε 800.000.000 ευρώ και πάνω μετοχοποιώντας την τουριστική περιουσία, ο κ. Αλογοσκούφης με το σύνθημα ότι δεν ξεπουλάμε, ανέστειλε το έσοδο αυτό για το ελληνικό δημόσιο. Και ήλθε μετά από λίγο και πριν αλέκτωρα φωνήσαι τρις, με υπογραφές των Υφυπουργών του, χάρισε στο Βατοπέδιο μέσω των ανταλλαγών 1.000.000.000 ευρώ. Παράδειγμα πρόσφατο. Αγοράσατε ως Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών για τη μονάδα ολοκληρωμένης διαχείρισης κτήριο για να τη στεγάσετε με 19.000.000 ευρώ από γνωστή μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία με μεγαλοεκδότη, ενώ θα μπορούσατε να στεγάσετε τη Μ.Ο.Δ. στο ολυμπιακό ακίνητο το οποίο δώσατε στον κ. Εφραίμ. Θα μπορούσα να αναφερθώ σε πάνω από πεντακόσια τέτοια παραδείγματα, αλλά δεν έχω το χρόνο.
Κύριοι συνάδελφοι, το απεύχομαι, αλλά ακούστε με. Πού θα οδηγήσει η ανερμάτιστη οικονομική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, εν μέσω διεθνούς οικονομικής κρίσης, που δεν έφτασε ακόμα ολόκληρη στην Ελλάδα; Γιατί αυτό που βιώνουμε είναι η εσωτερική οικονομική κρίση και τα προεόρτια της διεθνούς οικονομικής κρίσης.
Θα αναγκαστούμε, θα οδηγηθούμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Εκεί μας οδηγήσατε, εκεί οδηγήσατε την περήφανη μεταολυμπιακή Ελλάδα με την οικονομική σας πολιτική. Και θα οδηγηθούμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όχι γιατί τα επιτόκια με τα οποία δανειζόμαστε είναι υψηλά, λόγω της μειωμένης πιστοληπτικής και πολιτικής αξιοπιστίας της χώρας, αν πούμε ότι σήμερα είναι 2,32 η μονάδα βάσης με 1 της Γερμανίας. Αλλά θα οδηγηθούμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, διότι βγαίνοντας στη διεθνή αγορά να βρούμε κεφάλαια, δεν θα τα βρούμε. Και δεν θα τα βρούμε, γιατί έχουμε χαμηλή οικονομική αξιοπιστία. Και δεν υπάρχουν κεφάλαια έξω. Όταν ισχυρές χώρες δεν μπορούν να βρουν κεφάλαια θα βρει η ψωροκώσταινα, όπως καταντήσατε την Ελλάδα εσείς;
Η Γερμανία πήγε να ζητήσει δάνειο από τα διεθνή κεφάλαια 7.000.000.000 ευρώ και μετά βίας μπόρεσε να μαζέψει 6.500.000.000 ευρώ. Θα βρει η Ελλάδα; Όμως, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο όταν δανείζει, δανείζει βάζοντας σκληρούς πολιτικούς όρους. Μείωση των μισθών, αύξηση των ορίων συντάξεως, περισσότερο χρόνο εργασίας, φορολογικές επιδρομές και επιτήρηση.
Εκείνη την προίκα που σας αφήσαμε να τη διαχειριστείτε, να την αναδιανείμετε υπέρ του λαού μέσα από κοινωνική δικαιοσύνη με σωστές μεταρρυθμίσεις, εσείς την εξανεμίσατε τελείως και αναγκαζόμαστε υποστούμε τις συνταγές των τεχνοκρατών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Δηλαδή, μέσα στην κρίση, ενώ θα μπορούσαμε απλώς να την περάσουμε πηγαίνοντας σε παθολόγο, μας οδηγείτε στο χειρουργείο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Προτάσεις σας κάναμε. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε προτάσεις και μάλιστα στη βάση ενισχύστε τη ζήτηση και όχι την προσφορά. Όμως, εσείς αντ’ αυτού κάνετε το αντίθετο.
Ο κ. Αλογοσκούφης κύριοι συνάδελφοι, είναι σαν τον ειδικό φρουρό που πυροβόλησε τον άτυχο Αλέξη. Ο κ. Αλογοσκούφης πυροβόλησε την ελληνική οικονομία. Ποια είναι η διαφορά τους; Η διαφορά τους είναι ότι ο ένας είναι στη φυλακή και ο άλλος είναι πολιτικά ελεύθερος και ζητάει τη συναίνεσή μας για να διαπράξει το ίδιο έγκλημα.
Εγώ προσωπικά και απευθυνόμενος στον κ. Δασκαλόπουλο τον Πρόεδρο του Σ.Ε.Β., δεν δέχομαι να δώσω αυτήν τη συναίνεση, γι’ αυτό και καταψηφίζω τον προϋπολογισμό της Βουλής.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε τον κ. Σγουρίδη.
Ο κ. Σπήλιος Λιβανός έχει το λόγο.
ΣΠΗΛΙΟΣ ΛΙΒΑΝΟΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η φετινή συζήτηση του προϋπολογισμού διεξάγεται ομολογουμένως σε ιδιαίτερες συνθήκες. Από τη μια έχουμε την παγκόσμια οικονομική κρίση, η οποία αναπόφευκτα επηρεάζει και την ελληνική οικονομία και βεβαίως αποτυπώνεται στον προϋπολογισμό του 2009. Από την άλλη έχουμε τις παρενέργειες της σκανδαλώδους υπόθεσης του Βατοπεδίου στην πολιτική ζωή του τόπου και μία κοινωνική ένταση όλες αυτές τις μέρες, η οποία γεννά έναν ευρύτερο προβληματισμό για τη θέση και το ρόλο της πολιτικής απέναντι στις σύγχρονες προκλήσεις.
Στις παρούσες συνθήκες είμαστε υποχρεωμένοι ως μέλη του Κοινοβουλίου να παραδεχτούμε πως το πολιτικό σύστημα διέρχεται εξαιρετικά δύσκολες στιγμές. Αυτές οφείλονται σε χρόνιες παθογένειες της κοινωνικής, της οικονομικής και της πολιτικής ζωής του τόπου μας. Απ’ ό,τι αντιλαμβάνομαι τις παθογένειες αυτές τις αναγνωρίζουμε όλοι μας. Γιγαντιαίο και αναποτελεσματικό κράτος, διεφθαρμένοι λειτουργοί, ολιγοπωλιακή διάρθρωση της αγοράς, αναξιοκρατία, πελατειακές σχέσεις, έλλειμμα αλληλεγγύης, αδυναμία κοινωνικής συνεργασίας, χαμηλή ανταγωνιστικότητα. Παθογένειες που δυστυχώς έχουν διαμορφώσει την πολιτισμική ταυτότητα της σύγχρονης νεοελληνικής κοινωνίας.
Για να αλλάξει αυτή η κατάσταση χρειάζονται ριζοσπαστικές λύσεις, ρηξικέλευθες τομές, εφόσον επιθυμούμε να απαλλαγούμε από τις παλιές και να διαμορφώσουμε νέες δομές στην κοινωνία μας.
Τι απαιτείται λοιπόν; Κατ’ αρχάς, παραδοχή από όλους μας, έστω στα μεγάλα, στα βασικά ζητήματα που οδηγούν στην κρίση και βεβαίως, μία ειλικρινή ανάλυση και αποτύπωση των αιτίων της κρίσης αυτής. Ύστερα, διάλογος, διάλογος ουσιαστικός, χωρίς κραυγές, με στόχο τη συναίνεση.
Η κρίση που βιώνουμε, κύριοι συνάδελφοι, προσφέρει μία ευκαιρία στο πολιτικό μας σύστημα, μία ευκαιρία για μία πολιτική νέα συναίνεση. Στόχος όλων αυτών των βημάτων που προανέφερα είναι μία ευρεία κοινωνική συμφωνία με τον ελληνικό λαό, μία κοινωνική συμφωνία συμβατή με τις πραγματικές του ανάγκες, συμβατή με τις αγωνίες των νέων μας.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν διστάζει και ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες, να κάνει την αυτοκριτική της, να αναλάβει την πολιτική ευθύνη των πράξεών της. Συνεχίζει τις διαρθρωτικές τομές, χωρίς να υπολογίζει τις συντεχνιακές αντιδράσεις, τις βίαιες κινητοποιήσεις που στηρίζονται από τη μία ή την άλλη συνιστώσα της Αντιπολίτευσης.
Αγαπητοί συνάδελφοι, η Κυβέρνηση αυτή ποτέ δεν διεκδίκησε το αλάθητο. Ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι επέλυσε τις χρόνιες παθογένειες που δυσχεραίνουν την καθημερινότητα του Έλληνα πολίτη. Τουλάχιστον όμως, ακόμα και σ’ αυτήν τη δύσκολη συγκυρία, επιλέγει να αναμετρηθεί στα ίσα με τις προκλήσεις. Τα κόμματα της Αντιπολίτευσης δυστυχώς αναλώνονται σε μια στείρα άρνηση, σε έναν άκρατο λαϊκισμό, λες κι αυτά καθορίζουν πλέον –ο λαϊκισμός αυτός και η άρνηση- την πολιτική τους στάση, λες και τα κόμματα της Αντιπολίτευσης δεν αποτελούν μέρος αυτού του πολιτικού συστήματος, που είναι σε κρίση, λες και δεν έχουν κανένα μερίδιο ευθύνης για την κρίση αυτή που βιώνει η ελληνική κοινωνία σήμερα. Εάν θέλουμε, πραγματικά, να ανακτήσουμε την αξιοπιστία της πολιτικής, εάν θέλουμε όντως να εξέλθουμε από τη γενικότερη κρίση που βιώνει η δημοκρατία μας, πρέπει και τα κόμματα της Αντιπολίτευσης -και κυρίως το ΠΑ.ΣΟ.Κ, ως κόμμα εξουσίας- να μετάσχουν υπεύθυνα στη διαδικασία διαμόρφωσης νέων συνθηκών της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής του τόπου μας. Πρέπει να καταλάβουμε όλες οι πολιτικές δυνάμεις ότι η κοινωνία αναμένει από εμάς συγκλίσεις και εφαρμόσιμες λύσεις, όχι κομματικές σκιαμαχίες που λάφυρο έχουν μόνο την εξουσία. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι η βασική διεκδίκηση των νέων σήμερα, αυτών που διαμαρτύρονται διαδηλώνοντας, αλλά και εκείνων που μένουν στο σπίτι και απλά κριτικάρουν, είναι να βρουν μέσα από τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας ορίζοντες αρχών και αξιών, να προστρέξουν σε πολιτικούς, ασχέτως κομματικής προέλευσης, που προτείνουν ιδανικά και οράματα, όχι πολιτικούς που αναλώνονται σε συνεχείς και ατελέσφορες κοκορομαχίες.
Ως προς την οικονομία: Δεχόμαστε ή όχι τα περιορισμένα δημοσιονομικά περιθώρια της χώρας; Δεχόμαστε ή όχι ότι η οικονομική πολιτική οφείλει να ασκείται σε συνάρτηση με τα κριτήρια της Λισαβόνας μέχρι χθες, χωρίς να εγκαταλείπεται η δημοσιονομική προσαρμογή που έχει συντελεστεί; Δεχόμαστε ή όχι ότι την τελευταία τετραετία έχουν διευρυνθεί οι δημόσιες επενδύσεις, ότι έχει μειωθεί σημαντικά η φορολογία φυσικών προσώπων και εταιρειών, ότι έχει περιοριστεί δραστικά το δημοσιονομικό έλλειμμα; Τι αντιπροτείνει σ’ όλα αυτά το ΠΑ.ΣΟ.Κ, πέρα από μιαν ανέξοδη και μονότονα επαναλαμβανόμενη κριτική; Μέχρι χθες πρότεινε μη κοστολογημένες παροχές, πολιτικές κρατισμού της δεκαετίας του 1980 και δεσμεύσεις ουσιαστικά και πρακτικά ανεφάρμοστες. Στη διάρκεια αυτών των ημερών της συζήτησης του προϋπολογισμού άκουσα κορυφαία στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ, όπως τον κ. Παπουτσή, τον κ. Σημίτη, τον κ. Βενιζέλο, τους οποίους προσωπικά τιμώ ειλικρινά, να προτείνουν διαρθρωτικές αλλαγές, μεταρρυθμίσεις, επενδύσεις με ένα στόχο διττό: την απορρόφηση της κρίσης και τη σύγκλιση με τις άλλες χώρες της Ο.Ν.Ε..
Μα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ, αυτή ακριβώς είναι η πολιτική που εφαρμόζει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αυτό είναι ακριβώς που προσπαθεί να εφαρμόσει ο κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής. Αφού συμφωνείτε κατ’ ουσίαν, γιατί δεν υποστηρίζετε αυτή την προσπάθεια; Γιατί την υποσκάπτετε; Γιατί ζητάτε τόσο ανεύθυνα -όχι προσωπικά, αλλά σαν σύνολο- εκλογές εκθέτοντας εαυτούς και μειώνοντας την αξιοπιστία της πολιτικής; Γιατί τυφλώνεστε από μικροκομματικό όφελος και χαραμίζετε το όποιο πολιτικό μέλλον σας επιφυλάσσει;
Ως προς την κοινωνική ένταση της περασμένης εβδομάδας: Αδιαμφισβήτητα αυτή χρήζει μιας ευρύτερης ανάλυσης, ως προς τα αίτια που εκφράζουν οι νέοι με τέτοια ένταση την αγωνία για το μέλλον τους, την αποστροφή τους σε θεσμούς, σε κατεστημένα, στην ίδια μας τη δημοκρατία. Είναι αυτονόητο ότι απαιτείται σύνεση και συναίνεση για την αποκατάσταση του πολιτικού συστήματος στη συνείδηση των νέων. Η λύση δεν είναι η ένταση, αλλά η πολιτική συμφωνία για την υλοποίηση των αναγκαίων δομικών αλλαγών στους βασικούς πυλώνες της πολιτικής μας ζωής: στην παιδεία, στην οικονομία, στο ασφαλιστικό, στην υγεία, στη Δημόσια Διοίκηση, στην προστασία του περιβάλλοντος, στις πολιτικές μας για τη μετανάστευση. Ας συμφωνήσουμε επιτέλους στα μίνιμουμ όλοι μας για την αλλαγή του καθεστώτος ντροπής στο πανεπιστημιακό άσυλο, για το ότι πρέπει να προβούμε σε μια αναδιάρθρωση μεν της Ελληνικής Αστυνομίας, αλλά μετά το πέρας αυτής της κρίσης. Σήμερα, στην κορύφωσή της, πρέπει να στηρίξουμε τον αγώνα της αστυνομίας, για να στηρίξει και αυτή με θάρρος -που της το παίρνουμε- τον Έλληνα βιοπαλαιστή, τον ήρεμο αυτό ήρωα της καθημερινότητας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ χρέος μου να απέχω από τη διαδικασία επίρριψης ευθυνών για τις πολιτικές του χθες. Τα προβλήματα είναι κοινά για όλους μας. Οι περιστάσεις είναι πραγματικά δυσχερείς και απαιτούν συστράτευση. Προπάντων απαιτούν σοβαρότητα και υπευθυνότητα από όλους μας, μακριά από δημαγωγικούς αφορισμούς, οι οποίοι βλάπτουν την πρόοδο, καταργούν το διάλογο και τραυματίζουν την κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου ανεπανόρθωτα. Ας αναλάβει ο καθένας μας τις ευθύνες που του αναλογούν και ας στηρίξει με θετικό τρόπο τις αλλαγές, που θα επαναπροσδιορίσουν τη σχέση της πολιτικής με τον ελληνικό λαό, που θα εγκαθιδρύσουν ένα νέο πολιτικό πολιτισμό. Αυτό είναι σήμερα κατά τη γνώμη μου το αίτημα της ελληνικής κοινωνίας και αυτό ακριβώς πραγματώνεται μέσα από τις επιλογές της Κυβέρνησης, τις δύσκολες επιλογές, σε μια δύσκολη χρονική στιγμή και βεβαίως από την υπερψήφιση του Προϋπολογισμού.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Η κ. Μαρία Σκραφνάκη έχει το λόγο.
ΜΑΡΙΑ ΣΚΡΑΦΝΑΚΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλούμαστε σήμερα να συζητήσουμε τον προϋπολογισμό σε μια ιδιαίτερα δυσάρεστη για τον τόπο συγκυρία. Η χώρα βιώνει μια πολυεπίπεδη κρίση: κρίση οικονομική, κρίση θεσμών, αξιών, κρίση διακυβέρνησης. Οι πολίτες βιώνουν τις ανισότητες, την ανέχεια, την ανεργία, την ανασφάλεια. Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή όραμα και ελπίδα.
Καλούμαστε να συζητήσουμε έναν προϋπολογισμό που είναι αδύνατον να εφαρμοστεί. Οι εξελίξεις στην οικονομία είναι τόσο ραγδαίες που καθιστούν τον προϋπολογισμό ξεπερασμένο. Σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις, τα έσοδα είναι υπερεκτιμημένα, οι δαπάνες είναι πολύ μεγαλύτερες και -το χειρότερο- το μεγάλο δημόσιο χρέος και το υψηλό κόστος δανεισμού επιβαρύνουν συνεχώς την οικονομία με δισεκατομμύρια ευρώ. Μείωση των εσόδων, αύξηση των δαπανών και ραγδαία αύξηση του κόστους δανεισμού αποτελούν το τρίπτυχο των αιτιών που έχουν φέρει τη χώρα στα πρόθυρα της οικονομικής χρεοκοπίας. Ήδη υπάρχουν πιέσεις, ώστε η Ελλάδα να βγει από το Σύμφωνο Σταθερότητας και αν δεν υπήρχε μια ελαστικοποίηση, μια ανοχή, που δείχνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, το δυσάρεστο αυτό γεγονός θα είχε ήδη συμβεί. Αν η εμπιστοσύνη των διεθνών επενδυτών και της διεθνούς Κοινότητας έναντι της ελληνικής οικονομίας δεν αποκατασταθεί άμεσα, η χρεοκοπία της χώρας θα είναι αναπόφευκτη. Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις γι’ αυτό. Και δεν είναι κινδυνολογία ούτε, βεβαίως, κάποια διεθνής συνομωσία, όπως υπαινίσσεται η Κυβέρνηση με τη συνηθισμένη πρακτική της να αναζητά άλλοθι για τις παραλείψεις και τα λάθη της.
Δυστυχώς, φτάσαμε στο σημείο η Ελλάδα να αντιμετωπίζεται ως χώρα σε δημοσιονομικό αδιέξοδο. Γι’ αυτό και το περιθώριο, το spread δανεισμού, αυξάνει. Το 2003 η Ελληνική Δημοκρατία δανειζόταν με spread έναντι των γερμανικών ομολόγων δεκαετίας περίπου δεκαπέντε μονάδες βάσης. Σήμερα το spread έχει ξεπεράσει τις διακόσιες μονάδες βάσης. Όσο πιο υψηλό είναι το spread τόσο αυξάνονται και τα τοκοχρεολύσια, τόσο πιο ακριβή γίνεται η χρηματοδότηση του χρέους. Ένα χρέος που επί των ημερών σας εκτοξεύθηκε στα 261.000.000.000 ευρώ.
Κατά συνέπεια, μόνο από αυτό το στοιχείο ο προϋπολογισμός είναι κυριολεκτικά στον αέρα. Την ευθύνη για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας φέρει στο ακέραιο η Κυβέρνηση, η οποία αντί να ακούει τις εκκλήσεις των κοινωνικών φορέων, της κοινωνίας, των κομμάτων της Αντιπολίτευσης, για υπεύθυνη και συλλογική αντιμετώπιση της κρίσης, αναζητεί συμψηφισμούς με το παρελθόν. Μας λέτε: «Παραλάβαμε χάος».
Και που ήσαστε, κύριοι συνάδελφοι, για πέντε χρόνια; Τι κάνατε; Κανένα δείκτη δεν βελτιώσατε. Και μάλιστα μας λέτε ότι με τις μεταρρυθμίσεις σας βελτιώσατε την κατάσταση και θωρακίσατε τη χώρα. Δεν είναι έτσι όμως, κύριοι συνάδελφοι. Η πραγματικότητα σας διαψεύδει. Η ανάπτυξη έχει μειωθεί. Παραλάβατε τη διακυβέρνηση μιας χώρας με ρυθμό ανάπτυξης 5,6%. Πλησιάζετε να την παραδώσετε με ρυθμό ανάπτυξης κάτω από το 2%. Η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων έχει μειωθεί από το 3,3% κατά μέσον όρο που αυξανόταν η ετήσια πραγματική αμοιβή των μισθωτών την περίοδο 2001-2004, στο 2% την περίοδο 2005-2008. Το αγροτικό εισόδημα μειώθηκε. Οι αγρότες δεν τα βγάζουν πέρα, διότι το κόστος παραγωγής έχει αυξηθεί σημαντικά και τα προϊόντα τους ή μένουν απούλητα ή πωλούνται σε πολύ χαμηλές τιμές. Στον τουρισμό υπάρχει πρόβλημα.
Η ακρίβεια καλπάζει και πλήττει όλους. Οι καταναλωτές αγοράζουν προϊόντα σε τιμές διπλάσιες και τριπλάσιες από τους Ευρωπαίους. Οι τιμές των καυσίμων δεν μειώθηκαν ενώ είναι σαφές ότι η Κυβέρνηση δεν έχει την πολιτική βούληση να ελέγξει τα καρτέλ διότι τρεις-τέσσερις επιχειρήσεις σε κάθε τομέα είναι αυτές οι οποίες ελέγχουν το 80%-90% της αγοράς. Δεν υπάρχει, λοιπόν, πρόθεση από εσάς να χτυπήσετε τα καρτέλ.
Τα νοικοκυριά είναι υπερχρεωμένα. Η Ελλάδα εμφανίζει το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση των είκοσι επτά μετά την Λετονία. Ένας στους πέντε Έλληνες βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας.
Κυρίες και κύριοι της Συμπολίτευσης, αυτές είναι ορισμένες από τις επιπτώσεις της αδιέξοδης οικονομικής πολιτικής που επιβάλλετε και θέλετε να συνεχίσετε και στον προϋπολογισμό που έχει κατατεθεί. Έναν προϋπολογισμό με έντονα ταξικά, αντικοινωνικά και αντιαναπτυξιακά χαρακτηριστικά.
Πρωτοφανής αύξηση των φόρων σε βάρος των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Συνέχιση της σκληρής λιτότητας για μισθούς και συντάξεις. Καθήλωση των δαπανών για την υγεία, την παιδεία, το κράτος πρόνοιας. Και το πιο αποθαρρυντικό: μείωση κατά 9% του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, με αποτέλεσμα να χάνονται πόροι του Γ΄ Κ.Π.Σ. και να υπάρχει υστέρηση στην έναρξη του Ε.Σ.Π.Α..
Και εδώ, κυρίες και κύριοι, εντοπίζουμε τη μεγάλη μας διαφορά αντίληψης και φιλοσοφίας περί της οικονομίας. Σήμερα που όλοι αναζητούν λύσεις για να τονώσουν την ανάπτυξη, εσείς επιμένετε σε μια ξεπερασμένη δημοσιονομική λογική.
Κυρίες και κύριοι, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως υπεύθυνο κόμμα δεν περιορίζεται στην καταγραφή της πραγματικότητας. Προτείνει λύσεις, δίνει προοπτική και ελπίδα στον Έλληνα πολίτη.
Εμείς ως αυριανή κυβέρνηση δεσμευόμαστε σε τέσσερις ξεκάθαρες προτεραιότητες. Τη στήριξη του οικογενειακού εισοδήματος. Την αύξηση της αγοραστικής δύναμης του πολίτη με τη διαμόρφωση δίκαιου φορολογικού συστήματος και την καταπολέμηση της ακρίβειας. Την αποκατάσταση του κοινωνικού κράτους στην παιδεία, την υγεία, την ασφάλιση, την πρόνοια. Δεσμευόμαστε για ένα δίκαιο και αποτελεσματικό κράτος. Δεσμευόμαστε για την ανάπτυξη, για την «πράσινη ανάπτυξη» με επίκεντρο τον άνθρωπο, για τον άνθρωπο. Είναι μια ρεαλιστική κοστολογημένη και εφαρμόσιμη πρόταση οικονομικής πολιτικής. Μόνο η ανάπτυξη θα δημιουργήσει νέες ευκαιρίες, θα δημιουργήσει μέρισμα για την κάλυψη των μεγάλων κοινωνικών αναγκών σε ζωτικούς τομείς όπως η παιδεία, η υγεία, το κράτος πρόνοιας, τομείς που εσείς αφήνετε μόνο στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι σαφές ότι ο τόπος χρειάζεται άλλη κυβέρνηση, άλλη πολιτική ώστε να αποκατασταθεί η χαμένη εμπιστοσύνη της χώρας και να προχωρήσει σε βαθιές αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος.
Θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους τους συναδέλφους και στον ελληνικό λαό καλά Χριστούγεννα, καλές γιορτές με υγεία και περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Σας ευχαριστώ.
Ο κ. Σολδάτος Θεόδωρος έχει το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΟΛΔΑΤΟΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, διάβασα με ιδιαίτερη προσοχή την εισήγηση του γενικού εισηγητή του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως. Τον άκουσα στην Ολομέλεια όπως άκουσα άλλωστε και πολλούς Βουλευτές από την Αντιπολίτευση και από την Συμπολίτευση. Οφείλω να επισημάνω ότι από την πλευρά, κυρίως, της Μείζονος Αντιπολιτεύσεως υπάρχει η επιμονή στην παραχάραξη και στην διαστρέβλωση της αλήθειας. Ισχυρισμοί που έχουν ως στόχο τον αποπροσανατολισμό της κοινωνίας και την κοινωνική αντιπαράθεση. Άρνηση στα πάντα. Μύθοι που προσφέρουν τις χειρότερες υπηρεσίες στην οικονομία, στην πατρίδα και στην κοινωνία.
Χαρακτηρίζει ο γενικός εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έντονα ταξική την φορολογική πολιτική της Κυβέρνησης. Όταν το 2002 τα εισοδήματα πάνω από 23.000 ευρώ φορολογούνταν με συντελεστή 40% τότε η φορολογική πολιτική δεν ήταν ταξική. Τώρα που τα εισοδήματα τείνουν να φορολογηθούν με 25% και με 35% τα μεγαλύτερα, τώρα η φορολογική πολιτική γίνεται ταξική. Και όταν από το 2010 και μετά αρχίσει σταδιακά η παραπέρα ελάττωση των φορολογικών συντελεστών στο 20% κατ’ αυτήν τη λογική, η φορολογική πολιτική θα είναι ακόμα ταξικότερη, όπως ενδεχομένως ονομάζει ταξική και τη μείωση του φορολογικού συντελεστή στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις από 25% σε 20%. Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτή η λογική πραγματικά με ξενίζει.
Υποστήριξε επίσης ο γενικός εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι η υπερχρέωση των νοικοκυριών δήθεν έφτασε σε ασύλληπτα ύψη. Δηλαδή, το ιδιωτικό χρέος επί του Α.Ε.Π. για την Ελλάδα με όρους 2007 είναι ασύλληπτο. Απλά επισημαίνω ότι στην Ευρωζώνη είναι 103,3% όταν στην Ελλάδα είναι 79% -και όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει αυτό- με έντεκα χώρες πάνω από την Ελλάδα και τρεις κάτω από την Ελλάδα, αλλά πάντως πάνω από 70%.
Συνεχίζουμε. Οι δημόσιες επενδύσεις δήθεν συρρικνώνονται. Αποκρύπτεται ότι οι αυξημένες δημόσιες επενδύσεις του 2008 οφειλόταν στην ανάγκη να ολοκληρωθεί το Γ΄ Κοινοτικό, η απορρόφηση του οποίου όταν παρέλαβε την διακυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία ήταν στο 24% και τώρα πλησιάζει το 90%. Αγνοείται εντελώς το γεγονός ότι έχουν εγκριθεί 5,7 δισεκατομμύρια ευρώ για κοινωνικές υποδομές μέσω της Συμπράξεως του Δημόσιου και του Ιδιωτικού Τομέα και πάνω από 11 δις στα πλαίσια του αναπτυξιακού νόμου.
Συνεχίζω. Ο πληθωρισμός τάχα αυξάνεται. Είναι αύξηση κατά τον εισηγητή της Μείζονος Αντιπολιτεύσεως, η πτώση κατά μια μονάδα στο 2,9% τον Νοέμβριο, σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας και η πρόβλεψη για παραπέρα αποκλιμάκωση εξαιτίας βεβαίως και της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Τα εισοδήματα των συνταξιούχων και των αγροτών δήθεν μειώνονται. Είναι ελάττωση τα 330 ευρώ στην σύνταξη του αγρότη από 175 ευρώ πριν πέντε χρόνια, είναι ελάττωση τα 230 ευρώ του Ε.Κ.Α.Σ. από 111 ευρώ το 2003. Είναι ελάττωση τα έκτακτα επιδόματα. Έξοχα.
Ο δημόσιος πλούτος και αυτός κατά τον εισηγητή και πολλούς συναδέλφους από το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, εκποιείται. Είναι εκποίηση δημοσίου πλούτου η λύση στο πρόβλημα της Ολυμπιακής και η εξυγίανση στον Ο.Σ.Ε., που πιστώνουν τα δημόσια οικονομικά της χώρας με 2,7 εκατομμύρια ευρώ ημερησίως.
Ακούσαμε για κομματισμό, αναξιοκρατία, ανευθυνότητα, ξεχνώντας το ξεχαρβάλωμα της Ολυμπιακής και των άλλων οργανισμών επί ημερών ΠΑ.ΣΟ.Κ., που είχαν καταντήσει παραμάγαζα προσλήψεων εκλεκτών, που είχαν καταντήσει παραμάγαζα και είχαν φτάσει την κατάσταση στους συγκεκριμένους οργανισμούς στην σημερινή κατάσταση υπερχρεώσεως. Κατά τα άλλα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εν αντιθέσει με την Νέα Δημοκρατία δανειζόταν τότε, για να κάνει δήθεν κοινωνική πολιτική.
Υποχρηματοδότηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Έλεος. Όλοι ξέρουμε ότι το 2006 ο Υπουργός Εσωτερικών, ο κ. Παυλόπουλος, τριπλασίασε σχεδόν τους πόρους των νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων και βεβαίως δόθηκε εξαιρετικά μεγάλη δυνατότητα στον τομέα των δημόσιων έργων, να υπάρξει σημαντικό έργο.
Φοροεπιδρομή δήθεν σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις με την περαίωση. Εγώ αυτό που γνωρίζω είναι ότι ήταν ζητούμενο από τις μικρομεσαίες. Επιτρέψτε μου να πω ότι ζω σ’ αυτήν τη χώρα. Δεν ζω αλλού.
Πάμε τώρα στο δημόσιο χρέος. Κάτω από 30% επί του Α.Ε.Π. το 1981, 99% το 2004. Υπερτριπλάσια αύξηση. Τέσσερα χρόνια μετά, σήμερα, είναι 93,1%. Θα πληρώσουμε για τόκους την επόμενη χρονιά 12.000.000.000 ευρώ. Αυτό σημαίνει 33.000.000 ευρώ την ημέρα, για τους τόκους που κληροδότησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Νέα Δημοκρατία το 2004. Τριάντα τρία εκατομμύρια ευρώ την ημέρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σημαίνει ένα νομαρχιακό νοσοκομείο. Η κατασκευή ενός νομαρχιακού νοσοκομείου σημαίνει 33.000.000 ευρώ την ημέρα. Τριακόσια εξήντα πέντε νομαρχιακά νοσοκομεία τον χρόνο. Αυτά πληρώνει σήμερα η διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, από τους τόκους που κληροδότησε το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης το 2004.
Να μην πάμε στα χρεολύσια. Εκεί χρειάζεται διπλάσιο ποσό για να εξοφληθούν και αυτά. Τότε θα μιλούσαμε για τρία νομαρχιακά νοσοκομεία και νομίζω πως είναι αρκετά παραστατική η χρήση των όρων, για να αντιλαμβανόμαστε και εμείς και ελληνικός λαός το τι σημαίνει αυτό.
Και παρ’ όλα αυτά, το δημόσιο χρέος μειώθηκε, κατά έξι μονάδες, επί του Α.Ε.Π., παρά τις αυξημένες ανάγκες για την κοινωνική πολιτική που εφαρμόστηκαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια και στην οποία αναφέρθηκαν εκλεκτοί συνάδελφοι, παρά την ανάγκη να απορροφηθούν με εθνική συγχρηματοδότηση οι κοινοτικοί πόροι από το Γ΄ Κ.Π.Σ. και παρά τη μείωση των φορολογικών συντελεστών που, βεβαίως, ενίσχυσαν την αναπτυξιακή πολιτική της χώρας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουν ορισμένοι εύκολο το ανάθεμα για τα κακώς κείμενα της εθνικής μας οικονομίας. Κριτική, σχόλια, κατηγορίες από κάποιους, οι οποίοι, βεβαίως, δεν προέκυψαν από παρθενογένεση. Η μνήμη τους είναι κοντή, γιατί έτσι τους συμφέρει. Τους συμφέρει να μη θυμούνται πώς οδηγηθήκαμε σ’ αυτό το τεράστιο χρέος, τους συμφέρει να μη θυμούνται οι Έλληνες πολίτες ότι το 2004 παρέδωσαν μία πλήρως αποβιομηχανισμένη χώρα. Γράφτηκαν -και προσφάτως μάλιστα πολλά- για την πολιτική, η οποία εφαρμόστηκε και μας έφθασε εκεί.
Να θυμίσω, ότι μεταξύ 1997 και 2004 το ποσοστό των ελληνικών επιχειρήσεων που πραγματοποιούσαν εξαγωγές σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μειώθηκε, από 74% σε 43%. Πουθενά αλλού στην Ευρώπη δεν σημειώθηκε τόσο μεγάλη απώλεια εξαγωγικών θέσεων. Από την περιοχή της Θεσσαλονίκης, δεκάδες οι επιχειρήσεις που μεταφέρθηκαν στη Βουλγαρία, στην Πολωνία, στη Ρουμανία, στα Σκόπια από το 1983 έως το 2003. Τότε έκλεισαν οι «Μεταλλουργική», ο «Χάλυβας», «Ελληνικά Σιδηροκράματα», «ΑΔΕΛΚΑΝ», «ΙΝΚΟ», η «Πάλκο», η «NISSAN» και η «Βαμβακουργία» στο Βόλο. Δεκάδες χιλιάδες οι χαμένες θέσεις εργασίας. Στην Κλωστοϋφαντουργία μόνο, τα τελευταία δέκα χρόνια της διακυβερνήσεως της χώρας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., χάθηκαν σαράντα τέσσερις χιλιάδες θέσεις εργασίας. Στη μεταποίηση, μόνο το 2003, 13.700 θέσεις εργασίας. Πώς να μην ξεπεραστεί το 11%, ως ποσοστό ανεργίας, στο πρώτο εξάμηνο του 2004; Και όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό, το γεγονός δηλαδή ότι σήμερα έχουμε τέσσερις μονάδες κάτω την ανεργία στην Ελλάδα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι –τελειώνω σε λίγα δευτερόλεπτα, κυρία Πρόεδρε- η πρόβλεψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το ρυθμό ανάπτυξης στη χώρα το 2009 είναι 2,5%, όταν στην Ευρώπη αποτυπώνεται εκτίμηση μηδενικού ρυθμού. Και όπως τόνισε και ο Πρωθυπουργός της χώρας, ο Κώστας ο Καραμανλής προσφάτως, η δύναμη της ελληνικής οικονομίας βρίσκεται στην αναπτυξιακή μας δυναμική. Οφείλουμε να στηρίξουμε αυτήν τη δυναμική. Είναι εθνικό χρέος. Τα πρόσφατα γεγονότα που πλήγωσαν την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό επιδεινώνουν την πιστοληπτική μας δυνατότητα. Απαιτείται υπευθυνότητα, συστράτευση και συμπόρευση από όλες τις πολιτικές δυνάμεις για να ξεπεραστούν τα προβλήματα της κρίσης.
Υπερψηφίζω τον προϋπολογισμό, γιατί έχει αναπτυξιακή δυναμική. Έχει κοινωνική διάσταση και γιατί πιστεύω ότι είναι, κυρίως, ένας προϋπολογισμός ευθύνης.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Να παρακαλέσω την κ. Σακοράφα και όλους τους παρισταμένους να προηγηθεί η κ. Αράπογλου που δεν αισθάνεται καλά και πρέπει να φύγει.
Ευχαριστώ πολύ, κύριοι συνάδελφοι.
Η κ. Αράπογλου έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας ευχαριστώ κατ’ αρχάς που μου παραχωρήσατε τη θέση σας για να μιλήσω.
Για τον προϋπολογισμό του 2009, θα ήθελα να αναφέρω κάποια προβλήματα ξεκάθαρα και με σαφήνεια που προκύπτουν μέσα απ’ αυτόν τον προϋπολογισμό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για μία ακόμη φορά ο Υπουργός Οικονομίας με την κατάθεση του προϋπολογισμού για το έτος 2009 δικαιολογεί τη νέα σκληρή επίθεση σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, επικαλούμενος τις υποχρεώσεις της χώρας μας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την παγκόσμια οικονομική κρίση, τη στιγμή που οι δείκτες της κοινωνικής ζωής είναι αρνητικοί και κατατάσσουν τη χώρα μας πρώτη στις αρνητικές πρωτιές της Ευρωπαϊκής Ένωσης σ’ όλα σχεδόν τα επίπεδα. Στην υγεία, την παιδεία, τη Δημόσια Διοίκηση, τη δημόσια τάξη, την κοινωνική φροντίδα, την ακρίβεια, την ανεργία και τα σκάνδαλα.
Ενώ για το 2009 αναμένεται μείωση της φορολόγησης για το μεγάλο κεφάλαιο, η Κυβέρνηση υπολογίζει αύξηση των κρατικών εσόδων, κατά 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι ευνόητο ότι ο προϋπολογισμός του 2009 σηματοδοτεί μία σφοδρή επίθεση σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, η οποία θα έχει ως βασικά χαρακτηριστικά, πρώτον, στα έσοδα του κράτους μιας μεγάλης έκτασης φοροεπιδρομή, καθώς εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και μικρομεσαίοι καλούνται να πληρώσουν περισσότερα από 7.000.000.000 ευρώ νέους φόρους.
Δεύτερον, στις δαπάνες. Αφ’ ενός ελλιπής και απαξιωτικός προσδιορισμός των παροχών του κοινωνικού κράτους για τις ευπαθείς ομάδες και αφ’ ετέρου, νέα καθήλωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων και των συνταξιούχων σε περίοδο ανεξέλεγκτης ακρίβειας, καθώς το σχετικό κονδύλι του προϋπολογισμού παραπέμπει σε εισοδηματικές αυξήσεις, σαφώς χαμηλότερες, του προβλεπόμενου πληθωρισμού, του έτους 2008, γύρω στο 4,5%.
Δεν είναι δυνατόν να γίνονται αυξήσεις στα επιδόματα πρόνοιας, κατά 8%, δηλαδή τα 500 ευρώ το δίμηνο να γίνονται 540 ευρώ. Τα 20 ευρώ αύξηση το μήνα δεν είναι αρκετά. Η ζωή έχει ακριβύνει πάρα πολύ, τα έξοδα συνεχώς αυξάνουν και αυτή η αύξηση είναι πραγματικά πολύ μικρή και ο κόσμος ψάχνει τρόπους για να μπορέσει να καλύψει τα έξοδά του. Επομένως αυτή η αύξηση νομίζω ότι είναι πάρα πολύ μικρή.
Είχατε εξαγγείλει την ίδρυση του Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής και ακόμη το περιμένουμε. Το επίδομα για την αντιμετώπιση της φτώχειας έγινε επίδομα θέρμανσης. Από το Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής χρησιμοποιούμε χρήματα για το επίδομα θέρμανσης, αλλά για τους υπόλοιπους ανθρώπους που έχουν πραγματικά οικονομικές ανάγκες, τι γίνεται εκεί; Θεωρούμε ότι τα κριτήρια για τους δικαιούχους θα έπρεπε να είναι διαφορετικά και αυτό ζητάμε. Θα πρέπει να καταβάλλεται κάθε μήνα και οι δικαιούχοι να είναι περισσότεροι σ’ όλες τις περιοχές της Ελλάδας.
Οι επιπτώσεις της διεθνούς οικονομικής κρίσης στην ελληνική οικονομία έχουν γίνει ήδη αισθητές. Υπό αυτές τις συνθήκες, το μαρασμό το βιώνουν εντονότερα οι ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες. Σύμφωνα με έρευνες παγκοσμίως περισσότερο ευάλωτα είναι τα άτομα με αναπηρία. Παρ’ όλα αυτά, με αγανάκτηση για μια ακόμη φορά, τα Άτομα Με Αναπηρία διαπιστώνουν ότι καμμία αναφορά δεν γίνεται από την Κυβέρνηση στους κινδύνους που διατρέχουν από την οικονομική κρίση.
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία απέστειλε επιστολή προς τον Πρωθυπουργό κ. Καραμανλή, την οποία και θα καταθέσω στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κυρία Δήμητρα Αράπογλου καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Μ’ αυτήν την επιστολή υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις για τη λήψη μιας σειράς μέτρων που θα επιτρέψουν στα Άτομα Με Αναπηρία να αναπνεύσουν. Πρέπει, λοιπόν, αυτές τις προτάσεις να τις λάβετε υπ’ όψιν και να υποστηριχθούν περισσότερο οι ευπαθείς ομάδες. Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει καμμία αναφορά.
Δυστυχώς, ο προϋπολογισμός εμφανίζεται να ακροβατεί στο κενό και να μην παίρνει υπ’ όψιν την απλή πραγματικότητα. Ότι η διεθνής οικονομική κρίση έφθασε ήδη προ των πυλών της ελληνικής οικονομίας. Δυστυχώς, ακόμη και το επιχείρημα των δεικτών που ευημερούν, το οποίο μέχρι πρότινος χρησιμοποιούσατε, καταρρέει. Η Νέα Δημοκρατία τα τελευταία πέντε χρόνια που κυβερνά, ανέλαβε το δημόσιο χρέος στα 170.000.000.000 ευρώ και το ανέβασε στα 252.000.000.000 ευρώ, ενώ το 2009 θα φθάσει σύμφωνα με την πρόβλεψη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, τα 273.000.000.000 ευρώ. Το ισοζύγιο των εξωτερικών συναλλαγών που είναι παθητικό, ανέρχεται για φέτος στο 15% του Α.Ε.Π., με ανοδική τάση για το 2009.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι τα κονδύλια για την εκπαίδευση συνεχώς μειώνονται. Φέτος φθάσαμε το 2,75% επί του Α.Ε.Π.. Είπαμε ότι πρέπει να υποστηρίξουμε την παιδεία. Δεν πρέπει να αυξήσουμε και τα κονδύλια για την εκπαίδευση; Βλέπουμε, όμως, συνεχώς, να μειώνονται και αυτή είναι μια πολύ μεγάλη δυσκολία, που έχει να αντιμετωπίσει η παιδεία.
Για την Κυβέρνηση και τον Υπουργό Οικονομίας η σκληρή λιτότητα και οι συνθήκες ανάπτυξης της κερδοφορίας του κεφαλαίου αποτελούν τη μοναδική συνταγή για την αντιμετώπιση των συνεπειών της οικονομικής κρίσης. Η μόνιμη δικαιολογία είναι η επίκληση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, καθώς η δημοσιονομική πειθαρχία και ο υψηλός ρυθμός ανάπτυξης αποτελούν τα ισχυρά αναχώματα για την προστασία των πολιτών και της χώρας από την κρίση.
Με λίγα λόγια, κύριοι συνάδελφοι, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι άνθρωποι και οι ευπαθείς κοινωνικές ομάδες έχουν να αντιμετωπίσουν από τη μία την καλπάζουσα ακρίβεια σε είδη πρώτης ανάγκης, τις αυξημένες οικογενειακές δαπάνες, τα δίδακτρα της ιδιωτικής εκπαίδευσης και από την άλλη την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, που, μέσω της νέας φοροεπιδρομής στους μισθωτούς και στους ελεύθερους επαγγελματίες, την προστασία των συμφερόντων των Τραπεζών και της εσωτερικής κερδοσκοπίας, πυρπολεί το μέλλον της χώρας.
Πρόκειται για έναν προϋπολογισμό που μεταφέρει τα βάρη και τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης στα λαϊκά στρώματα, με απώτερο σκοπό να διατηρήσει άθικτα τα συμφέροντα των ολίγων προνομιούχων.
Κυρίες και κύριοι, θα έπρεπε να το κοιτάξουμε αυτό το θέμα με περισσότερη ευαισθησία για τις ευπαθείς ομάδες και τα κατώτερα οικονομικά λαϊκά στρώματα και πρέπει να προστατέψουμε περισσότερο τα άτομα που το έχουν ανάγκη.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ την κ. Αράπογλου.
Καλώ τώρα στο Βήμα την κ. Σακοράφα.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε τον προϋπολογισμό του 2009 και η χώρα σπαράσσεται. Η ελληνική νεολαία, οργισμένη και προδομένη, μετράει ως πρώτο θύμα τα όνειρά της. Τα ελληνικά νοικοκυριά, ρημαγμένα από την ακρίβεια, καταρρέουν απροστάτευτα. Η ελληνική περιφέρεια μαραζώνει και αγροτικός κόσμος συνθλίβεται. Η δημόσια γη, αντικείμενο μπίζνες Υπουργών, Βατοπεδίου και μεσαζόντων. Η αστυνομία σε καθεστώς ατιμωρησίας, αφού άλλοτε φταίει η ζαρντινιέρα, άλλοτε τα πράσινα παπούτσια, και οι αστυνόμοι νομιμοποιημένοι πια σε ρόλο εξολοθρευτή.
Η Κυβέρνηση παραπαίει και αξιώνει από τα δεκαπεντάχρονα να θυμώνουν στο σωστό βαθμό, για το σωστό λόγο και με το σωστό τρόπο, όταν η ίδια η Κυβέρνηση υπερασπίζεται τους λάθος ανθρώπους, τους ολίγους και ισχυρούς. Βεβαίως, τους υπερασπίζεται στο σωστό βαθμό, ώστε να διευρύνει την ανισότητα. Βεβαίως, τους υπερασπίζεται και για το σωστό λόγο, γιατί μόνον αυτούς εκπροσωπεί πολιτικά. Και, βεβαίως, τους υπερασπίζεται και με το σωστό τρόπο.
Δείγμα αυτού του τρόπου ο σημερινός προϋπολογισμός, αλλά ο προϋπολογισμός σας καταψηφίστηκε πριν καν κατατεθεί. Η ελληνική κοινωνία σας γύρισε την πλάτη οριστικά και τελεσίδικα.
Κύριε Αλογοσκούφη, δεν έχετε εντολή εκτέλεσης ενός προϋπολογισμού που αυξάνει τους φόρους στα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα, που διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, που μειώνει τις Δημόσιες Επενδύσεις, που υποβαθμίζει παραπέρα τις κοινωνικές υπηρεσίες, που υποχρηματοδοτεί τα ταμεία.
Κύριε Πρωθυπουργέ, δεν έχετε εντολή εκτέλεσης ενός προϋπολογισμού, που αφήνει απροστάτευτους τους πολίτες στην παγκόσμια κρίση, που τα ψίχουλα των αυξήσεων είναι σημαντικά μικρότερα από τον πληθωρισμό, που επιβραδύνει το ρυθμό ανάπτυξης, που δίνει τη χαριστική βολή στην υγεία και στην παιδεία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μέσα σ’ αυτήν τη ζοφερή πραγματικότητα θέλω να επισημάνω το εξής: Εκτός από τον κίνδυνο, τον άμεσο, τον προφανή, τον κίνδυνο που επιφέρει η διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, υπάρχει και ένας ακόμη κίνδυνος, εξίσου μεγάλος: Να αρχίσουμε να πιστεύουμε πως γνήσιες εκφράσεις της κοινωνίας, όπως ο αθλητισμός και ο πολιτισμός, δεν είναι πρώτης γραμμής. Δεν αποτελούν κοινωνικές ανάγκες πρώτης προτεραιότητας, παρά αποτελούν πολυτελείς πολιτικές.
Αυτή ακριβώς η πραγματικότητα είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό των κοινωνιών που ζουν σε παρατεταμένη παρακμή. Τι κάνουν αυτές οι κοινωνίες; Κάνουν εκπτώσεις στο τι τους αφορά και τι όχι, στο τι τους απασχολεί και τι όχι, στο τι τελικά απαιτούν και τι όχι. Αρχίζουν με λίγα λόγια οι πολίτες και κάνουν εκπτώσεις όχι μόνο στα οράματά τους, αλλά, κυρίως, στην καθημερινότητά τους, στο εικοσιτετράωρό τους, ακόμη και στα κεκτημένα τους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προσοχή! Όποια έκπτωση γύρω από το δίπτυχο «αθλητισμός και κοινωνία» σημαίνει ότι απεμπολούμε δικαιώματα και κατακτήσεις χρόνων, σημαίνει ότι αποδεχόμαστε τη στρεβλή ανάπτυξης της κοινωνίας.
Ο αθλητισμός, είτε μαζικός είτε υψηλός, δεν αποτελεί απλώς μια δραστηριότητα μεταξύ άλλων, αλλά το δικαίωμα μιας ολόκληρης κοινωνίας στη συμμετοχή και στη δράση και πάγια υποχρέωση της πολιτείας.
Ο αθλητισμός, είτε μαζικός είτε υψηλός, εάν δεν αντιμετωπιστεί ως βασική προτεραιότητα, όπως συμβαίνει σήμερα, τότε έχουμε ένα μοντέλο στρεβλής ανάπτυξης της κοινωνίας μας, όχι μόνο γιατί ο αθλητισμός συνδέεται άμεσα και απευθείας με ζητήματα υγείας, αλλά και γιατί συνδέεται επίσης άμεσα και απ’ ευθείας με ζητήματα κοινωνικοποίησης, συμμετοχής, ισοτιμίας και ισότητας.
Εσείς, κύριοι της Κυβέρνησης, μέσα στη συνολική παρακμή που έχετε επιφέρει στην ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζετε αυτήν τη μαζική δραστηριότητα, είτε ως πολυτέλεια είτε ως τζάμια. Αυτό είναι παρακμή. Και να σας μιλήσω για την τακτική αυτής της παρακμής.
Ο προϋπολογισμός του 2008 μέχρι πριν από τέσσερις ημέρες ήταν ανεκτέλεστος κατά 50%. Μόλις πριν από τέσσερις ημέρες και εν όψει του νέου προϋπολογισμού δώσατε αυτά που χρωστούσατε ένα χρόνο τώρα στα εθνικά γυμναστήρια, στο Ο.Α.Κ.Α. και στο Σ.Ε., στην Ε.Ο.Ε., στις ομοσπονδίες και στα σωματεία. Αδιαφορώντας με ποιο τρόπο όλο αυτό το χρονικό διάστημα κατάφερναν να πληρώνουν μισθούς, να στηρίζουν και να προάγουν αθλήματα. Και η αδιαφορία αυτή για την επιβίωση, είτε των εργαζομένων είτε του ίδιου του αθλητισμού, είναι συστατικό της παρακμής σας. Το γεννάει, το τίκτει και το ανδρώνει η παρακμιακή λογική σας που λέει «Πληρώνω, για να μην έχω φασαρίες εν όψει προϋπολογισμού.».
Η παρακμιακή λογική σας, που, φυσικά, δεν χωρά κανένα πολιτικό σχεδιασμό για τη στήριξη του αθλητισμού, που δεν χωρά κανένα πολιτικό όραμα και καμιά στρατηγική για την ανάπτυξή του. Και η συνέχεια αυτής της παρακμής είναι ο σχολικός αθλητισμός, για τον οποίο το 2008 ξοδεύτηκε το τρομερό ποσό των 200 ευρώ ανά σχολειό.
Να πάμε και στους δήμους, που καταργούν ο ένας μετά τον άλλο τα προγράμματα μαζικού αθλητισμού, καθώς δεν τους αποδίδονται οι οφειλόμενοι πόροι.
Να πάμε και στις αθλητικές υποδομές και στα ολυμπιακά ακίνητα, που τα ξεπουλήσατε σε ιδιώτες με αλλαγή της χρήσης τους. Έγιναν δηλαδή εμπορικά κέντρα ή τα εγκαταλείψατε ερημωμένα και κλειστά.
Αυτή είναι η κατάσταση, κύριοι, και ο νέος προϋπολογισμός είναι η οριστική ταφόπλακα του αθλητισμού. Και εξηγώ: Με λογιστικά τρυκ θέλετε να διασωθείτε, κύριοι της Κυβέρνησης, και να διασώσετε και το φετινό προϋπολογισμό από τον πλήρη εκτροχιασμό.
Ενώ, λοιπόν, ο τακτικός προϋπολογισμός της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού για το 2009 φαίνεται αυξημένος σε σχέση με το 2008, η αλήθεια, η σκληρή αλήθεια είναι ότι πρόκειται για πλασματική αύξηση, δεδομένου ότι έχουν ενσωματωθεί οι ειδικοί λογαριασμοί του Υπουργείου που καταργήθηκαν στον τακτικό προϋπολογισμό.
Με λογιστικά τρικ, όμως, μπορεί να φτιάχνετε πλασματικούς λογαριασμούς, αλλά δεν μπορείτε να κυβερνήσετε. Με λογιστικά τρικ, κύριε Ιωαννίδη, αθλητισμός δεν γίνεται. Γιατί έρχεται αδυσώπητα η πραγματικότητα που λέει ότι οι συνολικές αυξήσεις που γίνονται σε επιχορηγήσεις, σε εθνικά γυμναστήρια και σε δαπάνες λειτουργίας, σε επιστημονικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, σε αθλητικές ομοσπονδίες, σε αθλητικά σωματεία και σε λοιπούς φορείς είναι μηδενικές. Δεν καλύπτουν ούτε καν τον πληθωρισμό και παρατείνουν την κατάσταση της λιμοκτονίας.
Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι ακόμη και με τα λογιστικά τρυκ, το μόνο που καταφέρνετε είναι να διατηρήσετε μια στασιμότητα, η οποία, όμως, αν μεταφραστεί σε πραγματικά νούμερα είναι μια αληθινή καταστροφή.
Και προχωρώ. Έρχομαι στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, το οποίο μειώνεται κατά 9,5%. Και ενώ έχουμε μπροστά μας Μεσογειακούς Αγώνες, δεν γίνεται καμμία αναφορά πουθενά. Δεν προβλέπεται κανένας κωδικός.
Ερωτώ: Έχουν ενταχθεί έργα των μεσογειακών αγώνων στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου; Κατά τον κ. Ιωαννίδη, όχι. Ο κ. Λιάπης τι έχει να απαντήσει;
Και το ρωτώ, διότι ούτε καν για τους Μεσογειακούς Αγώνες, το κορυφαίο αθλητικό εγχείρημα, δεν υπάρχει ενιαίος πολιτικός σχεδιασμός. Δεν υπάρχει μια ρητή, ενιαία, σαφής και κατηγορηματική απάντηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ο αθλητισμός αποτελεί μια ζωτική λειτουργία μιας κοινωνίας που αναπνέει, που αναπτύσσεται, που εξελίσσεται. Για εμάς ο αθλητισμός δεν αποτελεί ένα επί μέρους κομμάτι μιας αποσπασματικής πολιτικής, αλλά είναι κεντρικό ζήτημα μιας ενιαίας πολιτικής, που θέλει πολίτες ενεργούς, πολίτες ζωντανούς και συμμετοχικούς, πολίτες υγιείς και κινητοποιημένους.
Το όραμά μας στο χώρο του αθλητισμού το έχουμε αναδείξει ως σοσιαλιστές. Σήμερα το ξαναθέτουμε. Χαράζουμε μια αθλητική πολιτική, ώστε να μετατρέψουμε τον αθλητισμό από προνομιακή δραστηριότητα που τον καταντήσατε σε κοινωνική κατάκτηση. Χαράζουμε μια αθλητική πολιτική, ξεπερνώντας ακόμη και το παλιό μας δόγμα «αθλητισμός για όλους», που οριοθετούσε τον αθλητισμό ως προσφερόμενο δικαίωμα και θέτουμε το νέο δόγμα της αθλητικής πολιτικής μας «αθλητισμός από όλους», ένα δόγμα που πάει ένα βήμα παραπέρα τον αθλητισμό και από προσφερόμενο δικαίωμα τον μετατρέπει σε κατακτημένη ενεργητική συμμετοχή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι η καταψήφιση του προϋπολογισμού είναι αυτονόητη σ’ ό,τι αφορά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τελεσίδικη σ’ ό,τι αφορά την κοινωνία. Εμείς έχουμε καταθέσει την πρότασή μας στην ελληνική κοινωνία. Αυτή η πρόταση είναι και η ειδοποιός πολιτική διαφορά μεταξύ του δικού μας σοσιαλιστικού οράματος και της δικής σας νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κυρία Σακοράφα.
Καλώ στο Βήμα τον κ. Ιωάννη Τραγάκη.
Ορίστε, κύριε Τραγάκη, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Στα τριάντα πέντε χρόνια που είμαι στην πολιτική και στις τέσσερις Αναθεωρήσεις του Συντάγματος που έχω παρακολουθήσει, ένα από τα αιτήματα που έμπαινε πάντοτε πολύ δυνατά ήταν να δοθεί στην επιτροπή και στο προσχέδιο του προϋπολογισμού η δυνατότητα αναμόρφωσης όλων των ποσών, τα οποία προβλέπει ο προϋπολογισμός.
Δυστυχώς, αυτό δεν το κάνατε και μου κάνει εντύπωση. Απευθύνομαι προς την Αντιπολίτευση και σας λέω ότι το άρθρο 79 παράγραφος 1 του Συντάγματος, που δίνει τη δυνατότητα και για προτάσεις και για τροποποιήσεις στο προσχέδιο του προϋπολογισμού, δεν το αξιοποιήσατε -μου έκανε εντύπωση- παρά το γεγονός ότι ισχύει για πρώτη φορά. Αυτό σημαίνει, ίσως, ότι συμφωνείτε μ’ όλα τα στοιχεία τα οποία έχει ο προϋπολογισμός.
Ο κρατικός προϋπολογισμός του έτους 2009 είναι ένας προϋπολογισμός που δίνει την καλύτερη δυνατή απάντηση στα προβλήματα που δημιουργεί η πρωτοφανής οικονομική κρίση. Είναι ένας προϋπολογισμός ευθύνης και προοπτικής, ένας προϋπολογισμός που στοχεύει στην περαιτέρω ανάπτυξη της οικονομίας και την ενίσχυση της απασχόλησης, ένας προϋπολογισμός που ανταποκρίνεται στις ανάγκες των οικονομικά ασθενέστερων συμπολιτών μας.
Βέβαια, η φετινή συζήτηση διεξάγεται μέσα σε συνθήκες διεθνούς οικονομικής κρίσης. Τους τελευταίους μήνες η παγκόσμια κοινότητα βιώνει μία χρηματοπιστωτική κρίση η οποία είναι πρωτόγνωρη στη μεταπολεμική περίοδο, μια κρίση που πλήττει όλες τις αγορές του κόσμου, που βυθίζει σε ύφεση τις ευρωπαϊκές οικονομίες και συνταράσσει όλες τις οικονομίες των γειτονικών μας χωρών. Παντού, ανά τον κόσμο, υποχωρεί η κατανάλωση, η παραγωγή, το εμπόριο, η οικοδομική δραστηριότητα, η ναυτιλία, ο τουρισμός.
Παρ’ όλα αυτά, ο προϋπολογισμός μας έχει και θετικά στοιχεία. Προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης 2,7% έναντι 0,5% όλων των χωρών της Ευρωζώνης κατά μέσο όρο.
Ταυτόχρονα, προβλέπεται ότι το έλλειμμα θα κινηθεί γύρω στο 2% από 2,5% που ήταν φέτος. Το χρέος της γενικής κυβέρνησης προβλέπεται ότι το 2009 θα είναι στο 91,4% του Α.Ε.Π. από το 93,1% του Α.Ε.Π. που ήταν φέτος.
Παράλληλα, προσβλέπει ότι η απασχόληση θα αυξηθεί κατά 0,8% και το ποσοστό της ανεργίας θα διατηρηθεί στο 7,5% που θα φθάσει φέτος.
Ο πληθωρισμός το 2009 αναμένεται να επιβραδυνθεί στο 3% από 4,3% φέτος, ενώ ο πραγματικός μέσος μισθός προβλέπεται να αυξηθεί κατά 3,5%.
Αυτές οι προβλέψεις δεν είναι τυχαίες. Προσπαθούν να μας πείσουν ορισμένοι ότι είναι τυχαίες. Δεν είναι καθόλου τυχαίες, αλλά οφείλονται στη μεταρρυθμιστική πολιτική που ακολουθήσαμε και ακολουθούμε με συνέπεια και σταθερότητα τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι διεθνείς εξελίξεις συνιστούν διαρκή επαγρύπνηση και εγρήγορση. Απαιτούν σύνεση, ψυχραιμία και πάνω απ’ όλα, απαιτούν υπευθυνότητα.
Αυτήν τη στιγμή υπάρχει μια Κυβέρνηση που διαχειρίζεται με πολύ σοβαρό τρόπο το θέμα. Από την πρώτη ώρα έγιναν σημαντικές κινήσεις. Η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός προσωπικά αντέδρασαν άμεσα και αποφασιστικά τόσο στο εσωτερικό όσο και στα διεθνή φόρα. Και τι κάναμε; Εγγυηθήκαμε, πρώτοι απ’ όλους, εμείς τις καταθέσεις. Αυξήσαμε το ελάχιστο νομικά εγγυημένο ποσό όλων των ειδών των καταθέσεων, σ’ όλες τις τράπεζες που έχουν δραστηριότητα στην Ελλάδα, από τις 20.000 ευρώ στις 100.000 ευρώ.
Παράλληλα, προχωρήσαμε σε μία μείζονος σημασίας πολιτική δέσμευση για την ασφάλεια του συνόλου όλων των καταθέσεων. Φέραμε στη Βουλή ταχύτατα το νομοσχέδιο για την προστασία των δανειοληπτών, που ήδη αποτελεί νόμο του κράτους. Καταρτίσαμε και ψηφίσαμε στη Βουλή το σχέδιο για την αύξηση της ρευστότητας. Απαντούμε στη διεθνή πρόκληση με συγκεκριμένο και ξεκάθαρο σχέδιο, μακριά από λογικές δημαγωγίας, ανεύθυνων υποσχέσεων και ανέξοδου λαϊκισμού.
Το σχέδιο της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς οικονομικής κρίσης εφαρμόζεται ήδη και περιλαμβάνει πέντε άξονες.
Πρώτος άξονας. Οι δράσεις που αφορούν τη ρευστότητα, την πιστωτική επέκταση και τη μείωση των επιτοκίων.
Δεύτερος άξονας. Η στήριξη στους τομείς που πλήττονται περισσότερο. Εφαρμογή από το Ταμείο Εγγυοδοσίας πρώτον, του νέου προγράμματος για τη διευκόλυνση δανειοδότησης των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.
Δεύτερον, χορήγηση άτοκου δανείου 150.000.000 ευρώ σε ενώσεις αγροτικών συνεταιρισμών.
Τρίτον, καταβολή της εξισωτικής αποζημίωσης 170.000.000 ευρώ για την ταχύτερη ενίσχυση των δικαιούχων των μειονεκτικών περιοχών.
Τέταρτον, επιδότηση νέων αγροτών με ποσό μέχρι και 40.000 ευρώ.
Πέμπτον, μείωση των επιτοκίων κατά μισή μονάδα από την Αγροτική Τράπεζα.
Ο τρίτος άξονας είναι οι πολιτικές θωράκισης της απασχόλησης.
Πρώτον, προκήρυξη από τον Ο.Α.Ε.Δ. περίπου 200.000 νέων θέσεων εργασίας.
Δεύτερον, δημιουργία υπηρεσίας εποπτείας της αγοράς.
Τρίτον, ένταση των ελέγχων για την καταπολέμηση της κερδοσκοπίας και της αισχροκέρδειας.
Ο τέταρτος άξονας είναι η ενίσχυση στο δείκτη κοινωνικής προστασίας.
Πρώτον, πολιτική δέσμευση για μηδενική αύξηση των φόρων.
Δεύτερον, αναμόρφωση των προγραμμάτων του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, ώστε να ωφεληθούν οι περισσότεροι δικαιούχοι.
Τρίτον, χορήγηση επιδόματος θέρμανσης μέσα από το Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Τέταρτον, αύξηση των κοινωνικών μεταβιβάσεων –κρατήστε αυτό το νούμερο- σε 48.700.000.000 ευρώ.
Επιπλέον, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και του αυξημένου κόστους δανεισμού έχει εξαιρετική σημασία να επισημάνουμε τη διάσταση των Δημοσίων Επενδύσεων στον προϋπολογισμό του 2009. Θα μου επιτρέψετε να ασχοληθώ λίγο με αυτό. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων διαμορφώνεται στα 8.800.000.000 ευρώ. Παράλληλα, θα υπάρξει σαφής αναπτυξιακή ώθηση το 2009 από την υλοποίηση ιδιωτικών επενδύσεων με βάση τον επενδυτικό νόμο και την υλοποίηση έργων με Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, καθώς ολοκληρώνονται οι σχετικοί διαγωνισμοί.
Με βάση το πλαίσιο που εισήγαγε η Κυβέρνηση για τις συμπράξεις, έχουν εγκριθεί μέχρι σήμερα από την αρμόδια διϋπουργική επιτροπή έργα αξίας 5.700.000.000 ευρώ για κοινωνικές υποδομές σ’ όλη τη χώρα, ενώ στο πλαίσιο του επενδυτικού νόμου έχουν εγκριθεί επενδύσεις συνολικού ύψους πάνω από 10.000.000.000 ευρώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μ’ αυτές τις λέξεις θα ήθελα να σας τονίσω ότι υπερψηφίζω τον κρατικό προϋπολογισμό το 2009, γιατί είναι ένας προϋπολογισμός κοινωνικής ευθύνης. Δίνει έμφαση στην αναπτυξιακή δυναμική της οικονομίας, την προστασία της εργασίας, την τόνωση της απασχόλησης, ένας προϋπολογισμός που καταρτίστηκε με γνώμονα τους συμπολίτες μας που έχουν περισσότερη ανάγκη, μέσα σ’ ένα αβέβαιο και ασταθές και διεθνές περιβάλλον. Η Κυβέρνηση αυτή και προσωπικά ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής αποτελούν τη μόνη πυξίδα σιγουριάς, σταθερότητας και ασφάλειας. Όλα αυτά για την αντιμετώπιση της κρίσης, για το συμφέρον των Ελλήνων πολιτών, για το μέλλον του τόπου.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο κ. Μπεγλίτης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Δεκέμβριο του 2007 συζητούσαμε σ’ αυτήν την Αίθουσα το σχέδιο προϋπολογισμού του 2008 και τα κυβερνητικά στελέχη υποστήριζαν το σχέδιο προϋπολογισμού ως προϋπολογισμό αναπτυξιακής πνοής, έναν προϋπολογισμό που ήταν σίγουροι ότι θα εκτελεστεί. Μόλις το Μάιο του 2008 στην αρμόδια επιτροπή ο Υπουργός Οικονομίας κ. Αλογοσκούφης παραδεχόταν και ομολογούσε ότι δεν μπορεί να εγγυηθεί την ομαλή εκτέλεση του προϋπολογισμού. Ένας προϋπολογισμός που, θυμίζω, αποτέλεσε την αφορμή για την πρόωρη προκήρυξη εκλογών το Σεπτέμβριο του 2007.
Όταν ο κ. Αλογοσκούφης έφερε τον περασμένο Οκτώβριο στη Βουλή το προσχέδιο προϋπολογισμού, είχε ξεχάσει προφανώς να φέρει μαζί του και τα στοιχεία εκείνα που θα έδειχναν την υλοποίηση του προϋπολογισμού κατά το πρώτο εξάμηνο.
Κύριε Τραγάκη, θα ήθελα να σας πω ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο γενικός μας τότε εισηγητής ήμασταν έτοιμοι να συζητήσουμε ένα προσχέδιο προϋπολογισμού στη βάση του απολογισμού, που ήταν υποχρεωμένος εκ του Συντάγματος να φέρει ο κ. Αλογοσκούφης. Δεν το έκανε ο κ. Αλογοσκούφης και μόλις τέσσερις μέρες πριν τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής γνωρίζουμε πώς εξελίχθηκαν τα στοιχεία του προϋπολογισμού το πρώτο εξάμηνο.
Και είχαμε ζητήσει τότε να αποσυρθεί το προσχέδιο, να μας φέρετε τα απολογιστικά στοιχεία και να συζητήσουμε στη βάση ενός νέου σχεδίου προϋπολογισμού. Ούτε αυτό είχε γίνει.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Προτάσεις δεν κάνατε. Σας δίνει το δικαίωμα το άρθρο 79 να κάνετε προτάσεις.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Θα κάναμε προτάσεις, κύριε Τραγάκη, όταν η Κυβέρνηση διά του αρμόδιου Υπουργού ήταν σε θέση να μας πει πώς πορευόταν η υλοποίηση του προϋπολογισμού, γιατί μέχρι και σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν γνωρίζουμε πώς θα κλείσει ο προϋπολογισμός του 2008, για να μην πω ότι όλοι γνωρίζουμε ότι ο προϋπολογισμός του 2008 δεν θα εκτελεστεί τόσο στο σκέλος των εσόδων, όσο και στο σκέλος των δαπανών.
Θα περίμενε κάποιος σ’ αυτήν τη βαθιά διεθνή πιστωτική κρίση που βαθαίνει και διευρύνει την οικονομική και κοινωνική κρίση της Ελλάδας, η Κυβέρνηση να έφερνε ένα εθνικό στρατηγικό σχέδιο για τη δημοσιονομική εξυγίανση και για την υπέρβαση όλων των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων, για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής δομής της χώρας. Και σ’ αυτήν τη βάση να έφερνε έναν προϋπολογισμό για να τον συζητήσουμε εδώ.
Επειδή επικαλεστήκατε το Σύνταγμα, κύριε Τραγάκη, εγώ θα μπορούσα να εξετάσω ακόμη και τη δυνατότητα που παρέχει το Σύνταγμα στο άρθρο 79, παράγραφος 6, να συζητήσουμε στη βάση ενός προϋπολογισμού διετούς χρήσης, αφού, όμως, αυτός ο προϋπολογισμός στηριζόταν σ’ ένα ευρύτερης εθνικής συναίνεσης στρατηγικό σχέδιο για την υπέρβαση της κρίσης και για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής δομής της οικονομίας.
Δεν το κάνατε αυτό. Φέρατε ένα σχέδιο προϋπολογισμού που δεν είναι μόνο αναξιόπιστο, δεν είναι μόνο ότι δεν μπορεί να εκτελεστεί. Εγώ θα πρόσθετα και κάτι άλλο που δεν το άκουσα σ’ αυτήν την Αίθουσα. Θα είναι και βραχύβιο, με την έννοια ότι μόλις το Γενάρη του 2009 θα αναγκαστεί η Κυβέρνηση και ο αρμόδιος Υπουργός να προχωρήσουν στη διόρθωση των στοιχείων που περιέχει αυτό το σχέδιο του προϋπολογισμού.
Ήδη, στο επικαιροποιημένο πρόγραμμα σταθεροποίησης θα αναγκαστείτε στο τέλος του χρόνου να διορθώσετε προς τα κάτω το ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης, προς τα πάνω τα ποσοστά ανεργίας, προς τα πάνω το ποσοστό δημοσιονομικού ελλείμματος. Και θα έρθει η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το Γενάρη του 2009 να σας διορθώσει αυτό το βραχύβιο προϋπολογισμό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρέθηκα πρόσφατα στην Ουάσιγκτον με άλλους συναδέλφους, μέλη κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας και αισθάνθηκα δυσάρεστα ως Έλληνας, ως Έλληνας πολίτης, ως Βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου, όταν η Ελλάδα σ’ όλες τις συζητήσεις αποτελεί αρνητικό μοντέλο αναφοράς.
Η Ελλάδα, σύμφωνα μ’ όλες τις εκτιμήσεις των διεθνών οργανισμών, βρίσκεται μπροστά στον υπαρκτό κίνδυνο ουσιαστικά της πτώχευσης, γιατί ο δανεισμός της χώρας αυτήν τη στιγμή και οι όροι του επιδεινώνονται. Το δημόσιο χρέος δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί και αυτό είναι δυσβάσταχτο για την ελληνική οικονομία και θα εξαναγκάσει την Κυβέρνηση να προχωρήσει σε νέο δανεισμό για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, με ακόμα πιο επώδυνους όρους δανεισμού.
Αυτά δεν τα λέμε εμείς, αλλά τα λένε διεθνείς οργανισμοί, τα λέει η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα περίμενε κάποιος μέσα σ’ αυτήν την οικονομική, κοινωνική, πολιτική, θεσμική κρίση, μια ευρύτερη ειλικρινή συζήτηση, στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Δυστυχώς, για μια ακόμα φορά, επαναλαμβάνονται μονόλογοι από την πλευρά της Κυβέρνησης. Ήταν μια ιστορική ευκαιρία για το ελληνικό Κοινοβούλιο και για το ελληνικό πολιτικό σύστημα να συζητήσουμε πάνω στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο ελληνικός λαός, η ελληνική κοινωνία και να χαράξουμε μια ευρύτερα αποδεκτή εθνική στρατηγική.
Αυτή η ιστορική ευκαιρία χάθηκε μαζί μ’ αυτήν την Κυβέρνηση που ουσιαστικά θα είναι μια κυβέρνηση βραχύβια, καθώς εντός του 2009 θα αναγκαστεί κάτω από το βάρος των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων να δώσει τη θέση της σε μια νέα κυβέρνηση που μπορεί να εμπιστευτεί αξιόπιστα ο ελληνικός λαός.
Σε μια περίοδο διεθνούς και ευρωπαϊκής κρίσης, όλες οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαμορφώνουν στρατηγικά σχέδια με βάση τις Δημόσιες Επενδύσεις. Εδώ βλέπουμε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων να μειώνεται και να μειώνεται σε κρίσιμες κοινωνικές πολιτικές: Υποχρηματοδότηση της δημόσιας παιδείας, υποχρηματοδότηση της δημόσιας υγείας, μείωση της δημόσιας κρατικής συμμετοχής στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας.
Θα περιμέναμε ένα σχέδιο για την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Και βλέπουμε το Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων να βάζει προϋποθέσεις που ουσιαστικά βγάζουν εκτός εγγυοδοσίας χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αγροτικές μεταποιητικές επιχειρήσεις, επιχειρήσεις στον ιχθυοκαλλιεργητικό τομέα. Και το αναφέρω αυτό, γιατί έχουν και σοβαρά προβλήματα στο Νομό Κορινθίας οι ιχθυοκαλλιεργητικές επιχειρήσεις.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα περιμέναμε ένα σχέδιο για δυναμικές πολιτικές απασχόλησης. Τίποτε απ’ όλα αυτά. Επίσης και σ’ όλους εκείνους τους συντελεστές που ουσιαστικά συμβάλλουν στην αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, στην κατανάλωση, στις επενδύσεις, στις εξαγωγές. Και εκεί, όλα τα στοιχεία είναι αρνητικά και θα επιβαρυνθούν περισσότερο κατά το 2009.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βλέπουμε το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών να καταγράφει έλλειμμα πάνω από 14% γιατί η ανταγωνιστικότητα βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Και όταν η ανταγωνιστικότητα βρίσκεται σ’ αυτό το χάλι, ουσιαστικά σήμερα το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανταγωνιστικότητας και Επιχειρηματικότητας του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης δεν υλοποιείται για τρίτη χρονιά, όπως δεν υλοποιούνται και άλλα επί μέρους επιχειρησιακά προγράμματα που αναφέρονται στη βιοτεχνία, στο εμπόριο, στη βιομηχανία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Και θέλω να τελειώσω με κάτι που αφορά τον αγροτικό κόσμο της Ελλάδας, αλλά και τον αγροτικό κόσμο της Κορινθίας. Μειώνεται το αγροτικό εισόδημα. Δεν το λέμε εμείς, το λέει η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ολοκληρώστε, σας παρακαλώ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Ουσιαστικά, ο ΕΛ.Γ.Α. βρίσκεται υπερχρεωμένος και δεν πληρώνει τις αποζημιώσεις. Είναι μεγάλο ψέμα αυτό που ακούστηκε στην Αίθουσα ότι ο ΕΛ.Γ.Α. έχει προχωρήσει σε αποζημιώσεις από τις καταστροφές του καλοκαιριού.
Έχουμε μια αγροτική οικονομία με τεράστια δομικά και διαρθρωτικά προβλήματα και δεν έχουμε μια εθνική στρατηγική σε μια περίοδο κρίσιμη για τη χώρα, κρίσιμη από την πλευρά της κοινωνικής συνοχής, σε μια περίοδο που χρειάζεται περισσότερη κοινωνική συνοχή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τελειώνοντας, θέλω να πω ότι χρειάζεται μια ισχυρή κυβέρνηση μέσα από τη λαϊκή ετυμηγορία που δεν θα στηρίζεται μόνο σε μια αριθμητική πλειοψηφία, αλλά στην ευρύτερη δυνατή πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία που θα δημιουργήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., μέσα στο 2009, για να βγει η χώρα από την πολύπλευρη και βαθιά κρίση που βιώνει σήμερα.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Τσαβδαρίδης Λάζαρος έχει το λόγο.
ΛΑΖΑΡΟΣ ΤΣΑΒΔΑΡΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο φετινός προϋπολογισμός αναδεικνύει με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο ότι η μεγάλη προσπάθεια των προηγούμενων ετών της Κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή δεν πήγε χαμένη. Ο προϋπολογισμός του 2009 αποτυπώνει το σχέδιο της Κυβέρνησης για τον περιορισμό των επιπτώσεων από την πρωτοφανή οικονομική κρίση που ταλανίζει την παγκόσμια κοινότητα.
Σήμερα, η οικονομική κρίση που απειλεί με κατάρρευση παγκόσμιους επιχειρηματικούς κολοσσούς, οδηγεί ισχυρές εθνικές οικονομίες στην ύφεση και στην ανεργία, διαμορφώνει ένα γενικευμένο ρεύμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η υφιστάμενη κρίση ανέτρεψε όλα τα δεδομένα και όλες τις προβλέψεις για την πορεία της ευρωπαϊκής, αλλά και της παγκόσμιας οικονομίας. Μέσα σ’ ένα μόλις χρόνο περάσαμε από την εποχή της ευμάρειας και της αισιοδοξίας στην εποχή του φόβου και της ανασφάλειας, από την εποχή της παγκόσμιας ανάπτυξης στην εποχή της παγκόσμιας ύφεσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο υπό ψήφιση προϋπολογισμός είναι ο πέμπτος προϋπολογισμός που καταρτίζει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και είναι ίσως ο πιο κρίσιμος διότι κατατίθεται σε μια χρονική συγκυρία όπου η κρίση κτυπά τις ευρωπαϊκές οικονομίες με ένταση, πολύ μεγαλύτερη από όσο αναμενόταν.
Σ’ ολόκληρη την Ευρώπη επικρατεί αβεβαιότητα. Τίποτε δεν είναι όπως ήταν πριν λίγους μήνες. Επικρατεί έντονη ανησυχία για την έκρηξη της ανεργίας, επικρατεί ο φόβος της ύφεσης που είναι μια ζωντανή πραγματικότητα. Επηρεάζονται όλες οι χώρες. Πλήττονται όλοι οι τομείς της οικονομίας. Επιβαρύνονται όλες οι επιχειρήσεις και όλοι οι πολίτες. Είναι φυσικό ότι οι εξελίξεις αυτές επηρεάζουν και τη χώρα μας.
Η Ελλάδα δεν είναι έξω και πέρα από τον κόσμο. Έχουμε χρέος να το καταλάβουμε όλοι αυτό. Μαγικό ραβδί δεν έχει κανένας. Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Η αντιμετώπιση των συνεπειών μιας τέτοιας κρίσης εξαρτάται από τη στάση και τη συνεργασία όλων των πολιτικών δυνάμεων, όλων των κοινωνικών φορέων, ολόκληρης της κοινωνίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή κόντρα στις Κασσάνδρες που μιλούσαν για οικονομική κατάρρευση, απέδειξε ότι επιτέλεσε έργο σε όλους τους τομείς. Όμως, δεν σταματάμε εδώ. Δεν θα κάνουμε το χατίρι σ’ αυτούς που είναι μαθημένοι να παράγουν μόνο παραπολιτική, να το κάνουν για άλλη μια φορά. Δεν θα σας επιτρέψουμε, κύριοι της Αντιπολίτευσης, να γυρίσετε τη χώρα στην εποχή της αβεβαιότητας και του φθηνού λαϊκισμού στον οποίο είναι αλήθεια ότι επιδίδεστε με μοναδική μαεστρία. Σας αφήνουμε στη μοναξιά σας και προχωράμε μπροστά.
Αυτός είναι ο μονόδρομος που ζήτησε ο λαός να ακολουθήσουμε το 2007 με τη δυναμική στήριξη του Κώστα Καραμανλή. Σ’ αυτόν τον μονόδρομο προχωράμε μέσα από τον προϋπολογισμό του 2009 ο οποίος επιφέρει την κοινωνική συνοχή όχι μόνο κατ’ έννοιαν αλλά και κατ’ ουσίαν. Επιδίωξή μας είναι να διασφαλίσουμε την ανάπτυξη, την απασχόληση ιδιαίτερα των οικονομικά ασθενέστερων πολιτών. Παρά τις δυσκολίες από τα κληροδοτούμενα χρέη συνεχίζουμε ενισχύοντας μέσω του Ταμείου κατά της Φτώχειας τις ασθενέστερες οικονομικά ομάδες πολιτών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τον προϋπολογισμό του 2009 προχωράμε σε συγκεκριμένα επιπλέον μέτρα για τη στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων, των χαμηλόμισθων αλλά και των ανέργων ακριβώς γιατί η ευημερία του πολίτη είναι το επίκεντρο της πολιτικής μας. Στηρίζουμε την ανάπτυξη για να παράγουμε απασχόληση με τον προϋπολογισμό του 2009, συνεχίζουμε τις μεταρρυθμίσεις, αξιοποιούμε όλα τα αναπτυξιακά εργαλεία, προχωράμε τα μεγάλα έργα που δρομολογήσαμε.
Ενδεικτικά αναφέρω: Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο που μεταφέρει το 80% των πόρων του στην περιφέρεια. Δημόσια έργα που δίνουν πνοή σ’ ολόκληρη τη χώρα συνολικού προϋπολογισμού 20.000.000.000 ευρώ. Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο. Κτηματολόγιο. Ειδικά χωροταξικά πλαίσια που διευκολύνουν τις επενδύσεις και προστατεύουν το περιβάλλον. Επενδυτικές πρωτοβουλίες στο πλαίσιο του αναπτυξιακού νόμου που ξεπερνούν τα 11.000.000.000 ευρώ. Υποδομές με σύμπραξη του ιδιωτικού τομέα που φτάνουν τα 5,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Στρατηγικές συμμαχίες για τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης που το συνολικό πραγματικό αντάλλαγμά τους σε τρέχουσες τιμές φτάνει τα 6.000.000.000 ευρώ. Λύση στο πρόβλημα της Ολυμπιακής Αεροπορίας και εξυγίανση του Ο.Σ.Ε. που επιβαρύνουν τον φορολογούμενο με ζημίες 2,7 εκατομμύρια ευρώ την ημέρα. Διεθνείς ενεργειακές συμφωνίες που αναβαθμίζουν την γεωπολιτική θέση της χώρας, φέρνουν έσοδα στο κράτος και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υποστηρίζουμε ότι λύσαμε τα προβλήματα των πολιτών. Όμως, διαμηνύουμε σ’ όλους ότι εργαζόμαστε και θα εργαστούμε σκληρά κάθε μέρα αντιμετωπίζοντας τα προβλήματα των πολιτών με στόχο να συμβάλουμε σε κάθε δυνατή ελαχιστοποίησή τους γιατί τα προβλήματα της καθημερινότητας των πολιτών είναι και δικά μας προβλήματα. Άμεση προτεραιότητά μας είναι η στήριξη στους τομείς και τους κλάδους που πλήττονται περισσότερο, είναι η στήριξη στον αγροτικό κόσμο, στον τουρισμό, στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, είναι η στήριξη στους συμπολίτες μας που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη, είναι πολιτικές που εξασφαλίζουν μια καλύτερη προοπτική.
Θέλω να θυμίσω: Πρώτον, το 2009 δεν πρόκειται να υπάρξει κανένας νέος φόρος. Αντίθετα μειώνονται όπως ακριβώς προγραμματίσαμε οι φορολογικοί συντελεστές για τα νοικοκυριά κατά δυο ποσοστιαίες μονάδες. Δεύτερον, μέσα από το πλαίσιο για την ενίσχυση της ρευστότητας στην οικονομία 8.000.000.000 ευρώ, δηλαδή όσα και τα ομόλογα του δημοσίου, κατευθύνονται αποκλειστικά και μόνο σε δάνεια για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και στεγαστικές ανάγκες. Τρίτον, σχεδιάζουμε σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση τη μεταφορά όσο το δυνατόν περισσότερων πόρων από το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο. Τέταρτον, ξεκίνησε η εφαρμογή νέου προγράμματος από το Ταμείο Εγγυοδοσίας που διευκολύνει την δανειοδότηση μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων όχι μόνο για επενδύσεις αλλά και για κεφάλαιο κίνησης. Πέμπτον, δρομολογήθηκαν στοχευμένες δράσεις πάνω από 1.000.000.000 ευρώ με τις οποίες παρέχεται ως το τέλος του 2009 υποστήριξη σε διακόσιες χιλιάδες ανέργους να ενταχθούν στην αγορά εργασίας. Έκτον, σ’ ό,τι αφορά τον αγροτικό τομέα, διασφαλίσαμε για τους νέους αγρότες την αύξηση της χρηματοδότησης σ’ 70.000 ευρώ, καταβάλαμε στους δικαιούχους μειονεκτικών περιοχών την εξισωτική αποζημίωση ύψους 170.000.000 ευρώ, χρηματοδοτούμε με άτοκο δάνειο 150.000.000 ευρώ τις ενώσεις αγροτικών συνεταιρισμών για άμεσες προκαταβολές στους παραγωγούς δημητριακών, πιστώθηκαν νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά οι λογαριασμοί εννιακοσίων χιλιάδων αγροτών της ενιαίας ενίσχυσης με ποσό 2. 100.000.000 ευρώ.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάναμε και θα κάνουμε ότι μπορούμε για να αποτρέψουμε στο μέγιστο βαθμό τις επιπτώσεις τις διεθνούς οικονομικής θύελλας. Πήραμε και θα συνεχίσουμε να παίρνουμε κάθε εφικτό μέτρο για τη στήριξη των οικονομικά αδυνάμων. Σε ανευθυνότητες, όμως, που απειλούν να παρασύρουν τα πάντα δεν πρόκειται να παρασυρθούμε και αυτό το τονίζω. Η ανευθυνότητα του σήμερα είναι η μεγαλύτερη απειλή για το αύριο, είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη νέα γενιά και το μέλλον της νέας γενιάς δεν πρόκειται να το θυσιάσουμε.
Ευχαριστώ πολύ.
(Παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστώ πολύ τον κ. Τσαβδαρίδη.
Το λόγο έχει ο κ. Κωνσταντίνος Τσιάρας της Νέας Δημοκρατίας για επτά λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην τρίτη ημέρα συζήτησης του προϋπολογισμού είναι δεδομένο πως έχουν ακουστεί πολλές και διαφορετικές απόψεις απ’ όλους τους συναδέλφους, και τους συναδέλφους που υποστηρίζουν την κυβερνητική Πλειοψηφία και, βεβαίως, τους συναδέλφους όλων των κομμάτων της Αντιπολίτευσης. Αν αυτήν τη στιγμή οι Έλληνες πολίτες προσπαθούν να εκτιμήσουν μέσα από αυτά που λέμε ποιο είναι το συμπέρασμα, το μόνο το οποίο εύκολα θα μπορέσουν να δουν, είναι ότι στην πραγματικότητα αυτό το οποίο κάνουμε εδώ διαδεχόμενος ο ένας τον άλλον είναι μια συνεχόμενη αντίκρουση επιχειρημάτων σε μια λογική παρουσίασης αριθμών, που μπορεί να παρουσιάζουν όπως είναι γνωστό κάθε φορά το ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο, μισογεμάτο από τη μια πλευρά, μισοάδειο από την άλλη. Είναι μια γνωστή πρακτική, μια γνωστή διαδικασία.
Θα σας έλεγα, λοιπόν, και εγώ πολύ εύκολα ότι μέσα από συγκεκριμένες πολιτικές και μέσα από συγκεκριμένες επιλογές η Κυβέρνηση έχει πει ότι για την νέα χρονιά μέσα από το κείμενο του προϋπολογισμού δεν θα επιβληθεί κανένας νέος φόρος. Θα υπάρξει σαφέστατα αύξηση των κοινωνικών δαπανών. Παραδείγματος χάρη οι δαπάνες για την κοινωνική προστασία αυξάνονται 15,3%. Οι πιστώσεις για το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας αυξάνονται κατά 12,9%. Οι πιστώσεις για το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης αυξάνονται κατά 8,9%. Ταυτόχρονα σε σχέση με το παρελθόν έχει ελαττωθεί η ανεργία, έχει περιοριστεί το έλλειμμα, έχουμε πάρει συγκεκριμένα ενεργητικά μέτρα για να αντιμετωπίσουμε την χρηματοοικονομική κρίση η οποία όπως βλέπουμε, ουσιαστικά, έχει καταλάβει όχι μόνο χώρες οι οποίες βρίσκονται μακριά από εμάς αλλά χώρες οι οποίες βρίσκονται μέσα στον σφικτό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και, βεβαίως, μέσα από μια συγκεκριμένη πρακτική οικονομικής πολιτικής τα προηγούμενα χρόνια καταφέραμε επιτέλους να βρισκόμαστε μέσα στο Σύμφωνο Σταθερότητας.
Αυτό πιστεύετε ότι σημαίνει κάτι για τον Έλληνα πολίτη που μας παρακολουθεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Νομίζετε ότι, αν εγώ από τη δική μου πλευρά παρουσιάζω μια σειρά επιχειρημάτων που ενδεχομένως δείχνουν ότι η Κυβέρνηση τα έκανε πολύ καλά τα πράγματα, εσείς ακριβώς το αντίθετο από την άλλη –και απευθύνομαι σ’ εσάς, κύριοι συνάδελφοι, κυρίως, της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- νομίζετε ότι αυτό ουσιαστικά λειτουργεί με κάποιον τρόπο στους πολίτες που θεωρούν ότι οι μεν είναι καλοί και οι δε είναι κακοί; Το λέω αυτό, γιατί πρέπει να δώσουμε ένα μήνυμα μέσα από το ρόλο μας και μέσα από τη συγκεκριμένη θέση στη συγκεκριμένη συζήτηση.
Τι είναι ο προϋπολογισμός; Όταν συζητάμε τον προϋπολογισμό, τι είναι; Δηλαδή, υπάρχει αποτύπωση από τον καθένα από εμάς στη σκέψη του για το τι ενδεχομένως συνιστά ο προϋπολογισμός;
Θα σας έλεγα πολύ απλά ότι ο προϋπολογισμός είναι ένα πλάνο εργασίας, ένα business plan. Σημασία, λοιπόν, για την κάθε κυβέρνηση που καλείται να τον υλοποιήσει έχει το να πετύχει τους στόχους, όχι το ποια ακριβώς είναι η πορεία. Θα έλεγα, λοιπόν, ότι κάνουμε ένα σχεδιασμό μιας πορείας. Και σ’ αυτήν την πορεία υπάρχουν ανυπέρβλητα εμπόδια. Αυτό τι σημαίνει; Ότι θα μείνουμε σ’ αυτό το εμπόδιο το οποίο παρουσιάζεται μπροστά μας ή θα πρέπει να το παρακάμψουμε, προκειμένου να φτάσουμε στο στόχο; Το λέω αυτό, γιατί ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι επί ματαίω γίνεται ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτής της συζήτησης.
Όλοι γνωρίζουμε ότι το 80% με 85% περίπου των δαπανών που περιγράφονται στον προϋπολογισμό είναι ανελαστικές δαπάνες, είναι δαπάνες που προϋποτίθενται κατ’ ελάχιστον για την ομαλή λειτουργία του κράτους.
Και από την άλλη πλευρά, το 1% ή το 2% που μπορεί να δίνονται επιπλέον για την υγεία ή για την παιδεία, που κοπτόμεθα όλοι και κουβεντιάζουμε και λέμε πόσο αυξάνονται οι δαπάνες για την υγεία ή πόσο ενδεχομένως αυξάνονται οι δαπάνες για την παιδεία, δεν σημαίνουν απολύτως τίποτε, γιατί απλά αυτό που έχει μεγάλη σημασία -και έρχομαι να συνδέσω τη σκέψη μου μ’ αυτό που σας έλεγα περί στόχου νωρίτερα- είναι η δυνατότητα της κατά το δυνατόν καλύτερης υλοποίησης αυτής της προοπτικής. Δηλαδή, αυτό πρέπει να βλέπει κανείς. Αν, λοιπόν, μέσα σ’ όλα αυτά συμπεριλάβουμε και το γεγονός ότι η διαφθορά είναι ένα μέγεθος το οποίο δεν είναι μετρήσιμο και ενδεχομένως επηρεάζει σοβαρά την υλοποίηση των προϋπολογισμών ή από την άλλη πλευρά η τυχόν αύξηση του Α.Ε.Π., για την οποία όλοι κοπτόμεθα, πιθανόν δεν σημαίνει τίποτε για τους πολίτες, δηλαδή, δεν σημαίνει ότι τυχόν αύξηση του Α.Ε.Π. σε μια χώρα, στη δική μας, σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα ή χώρα του κόσμου, απευθείας αποδίδεται και σαν καλυτέρευση των όρων ή των οικονομικών δεδομένων των πολιτών, αντιλαμβάνεστε ότι αυτό το οποίο πρέπει να βλέπουμε πρώτα και πάνω απ’ όλα είναι το ποιος εγγυάται την καλύτερη δυνατή υλοποίηση των προτεινόμενων προϋπολογισμών.
Πρόσφατα, λοιπόν, πριν μερικές ημέρες, συζητήσαμε τον οικονομικό απολογισμό και ισολογισμό προηγουμένων ετών. Εκεί είχα την ευκαιρία και εγώ να εκφράσω την άποψή μου και είπα ότι τουλάχιστον μέσα από τα δεδομένα της πραγματικότητας και σε αντίθεση με πολλά απ’ αυτά τα οποία ισχυριζόταν παλαιότερα η Αξιωματική Αντιπολίτευση -να σας θυμίσω ότι κάποιοι θα έσκιζαν πτυχία, κάποιοι έλεγαν ότι θα υπάρξει τρομερή ύφεση, έκρηξη ανεργίας, ελάττωση ρυθμών ανάπτυξης- είδαμε ότι τίποτε απ’ όλα αυτά δεν έγινε. Και το λέω γιατί μόλις χθες άκουσα τον κ. Σημίτη –προσωπικά σέβομαι τον κ. Σημίτη και το ξεκαθαρίζω- να μας εκθέτει τις σκέψεις του σχετικά με μία τραγική κατάσταση της οικονομίας της χώρας. Μα, καλά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ξεχνούν οι Έλληνες πολίτες ποιος φταίει γι’ αυτήν την οικονομική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε; Νομίζω ότι αδικείτε τον εαυτό σας, όταν μπαίνετε σε περίεργες λογικές απέναντι στην κρίση των Ελλήνων πολιτών να χειροκροτείτε -και αδικεί και ο κ. Σημίτης τον ίδιο του τον εαυτό, όταν ισχυρίζεται αυτά τα πράγματα- τις σκέψεις του απερχόμενου Πρωθυπουργού, τον οποίον εσείς βεβαίως πρόσφατα διαγράψατε από την παράταξή σας και ο οποίος όλοι γνωρίζουμε ότι είναι ο κύριος υπεύθυνος γι’ αυτήν την κακή οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα. Επιπλέον, άκουσα κάποιες σκέψεις ή χαρακτηρισμούς που δεν θα μπορούσα να αποφύγω το σχολιασμό τους. Είστε εσείς οι οποίοι μιλάτε για εικονική πραγματικότητα, για δημοκοπία, για το ότι εδώ βρίσκονται μαστροχαλαστές της οικονομίας; Ξεχνάει κανείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα διπλά βιβλία, την εκτίναξη του δημοσίου χρέους, την απίστευτη, θα έλεγα, αύξηση του ελλείμματος; Όλα αυτά είναι μια πραγματικότητα την οποία εσείς κληροδοτήσατε στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ξέρετε πολύ καλά ποιες είναι οι παροιμίες οι οποίες ενδεχομένως θα αναλογούσαν στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Κλείνω με κάτι τελευταίο. Ψιθυρίζεται λίγο ή πολύ από όλους σας η πρόθεσή σας να πάει η Κυβέρνηση σε εκλογές. Πριν από έναν χρόνο ή πριν από δύο χρόνια, ενδεχομένως και πολύ λιγότερο, πριν από έξι μήνες, όταν ακούγατε τη λέξη «εκλογές», γυρίζατε την πλάτη και όχι μόνο δεν τολμούσατε να πείτε κάτι τέτοιο, αλλά αντίθετα αποφεύγατε οποιαδήποτε σχετική συζήτηση. Όλα αυτά βέβαια είναι γνωστό ότι συμβαίνουν γιατί βλέπετε κάποιες καλές δημοσκοπήσεις. Αυτό όμως στη λογική με την οποία το ζητάτε και στη λογική με την οποία το προβάλλετε ως πολιτική αναζήτηση ή πολιτικό επιχείρημα να ξέρετε ότι εσάς θα βρει εκτεθειμένους πρώτα απ’ όλα. Και αυτό γιατί η ευθύνη την οποία αναζητούν οι πολίτες…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Τσιάρα, ολοκληρώστε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, σε ελάχιστο χρόνο.
Η ευθύνη την οποία αναζητούν οι πολίτες απ’ όλους μας και από την άλλη πλευρά η αναξιοπιστία στην οποία έχει πέσει όλο το πολιτικό σύστημα εξ’ αιτίας ανάλογων πρακτικών νομίζω ότι δεν σας έχει γίνει μάθημα και θα είναι κάτι το οποίο πολύ σύντομα θα το δούμε στην κρίση συνολικά των πολιτών. Η ευθύνη για την εικόνα του πολιτικού συστήματος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ευθύνη όλων μας, δεν είναι ευθύνη ούτε μιας παράταξης ούτε ενός πολιτικού. Εν πάση περιπτώσει, για να ολοκληρώσω, θα σας έλεγα ότι, επειδή πιστεύω πως αυτή η Κυβέρνηση έχει δείξει μέχρι τώρα ότι είναι ικανή, ότι μπορεί να υλοποιεί τους προϋπολογισμούς, υπερψηφίζω τον προτεινόμενο προϋπολογισμό, γιατί πιστεύω ότι είναι ένα ακόμη βήμα προς την καλυτέρευση των συνθηκών της ελληνικής κοινωνίας, των Ελλήνων πολιτών.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε και εμείς.
Ακολουθεί η κ. Ξενογιαννακοπούλου Μαριλίζα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και μετά η κ. Ράγιου και η κ. Καϊλή.
Κυρία Ξενογιαννακοπούλου, έχετε το λόγο για επτά λεπτά.
ΜΑΡΙΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τέτοια εποχή πέρυσι, όταν συζητούσαμε τον προϋπολογισμό του 2008, σας είχαμε επισημάνει ότι με τις πολιτικές σας επιλογές και την οικονομική σας πολιτική σπέρνατε ανέμους και επρόκειτο πολύ γρήγορα να θερίσετε θύελλες. Αυτό που συμβαίνει σήμερα έξω από τους τέσσερις τοίχους της Βουλής, αυτή η οργή, αυτό το αδιέξοδο, αυτή η απογοήτευση και η αγανάκτηση που κατακλύζει τους δρόμους, είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων επιλογών αυτών των πέντε χρόνων. Συγκεκριμένες επιλογές που αμετανόητα αποτυπώνετε και φέτος στον προϋπολογισμό του 2009. Είναι επιλογές, οι οποίες συστηματικά έχουν διχάσει την κοινωνία, έχουν δημιουργήσει εσωτερικές αντιθέσεις ανάμεσα στις κοινωνικές και στις επαγγελματικές ομάδες, έχουν οδηγήσει τη νέα γενιά της πατρίδας μας κυριολεκτικά στο αδιέξοδο, στην αγωνία και στην οργή. Αισθάνομαι πραγματικά αμηχανία και θλίψη, όταν βλέπω εδώ να συνεχίζουμε να συζητάμε σαν να μην τρέχει τίποτε, σαν να αγνοούμε αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας, αυτό που συμβαίνει στην οικονομία, στην κοινωνία, αυτό που ζει η κάθε ελληνική οικογένεια. Αισθάνομαι αμηχανία και θλίψη, όταν χθες καιγόταν ξανά το κέντρο της Αθήνας, όταν έχουμε μια Κυβέρνηση η οποία επιτίθεται στα νέα παιδιά, αλλά αδυνατεί να προασπίσει τους πολίτες. Μια Κυβέρνηση που έχει χάσει τον έλεγχο. Και, ενώ δημιουργείται αυτή η εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό, βλέπουμε χθες τον Πρωθυπουργό την ώρα που καίγεται η Αθήνα να μιλάει για μέτρα στήριξης του τουρισμού.
Είναι μια Κυβέρνηση, δυστυχώς, εκτός τόπου και χρόνου, όπως και ο προϋπολογισμός που συζητάμε είναι εκτός τόπου και χρόνου. Και, θα αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Πριν από λίγες μέρες πήραν οι Έλληνες εργαζόμενοι και συνταξιούχοι το δώρο των Χριστουγέννων. Ταυτόχρονα με το δώρο των Χριστουγέννων, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πήραν και το Ε.Τ.Α.Κ. που πρέπει να πληρώσουν. Αυτό είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του αδιέξοδου και της εμμονής σας σε συγκεκριμένες άδικες πολιτικές. Και, φυσικά, αυτές οι πολιτικές, όπως αποτυπώνονται στον προϋπολογισμό, όχι μόνο δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την κρίση, αλλά έρχονται να τη βαθύνουν ακόμη περισσότερο. Η πραγματικότητα είναι ότι πήγατε πέρυσι σε πρόωρες εκλογές υποτίθεται για να μπορέσετε να καταρτίσετε προϋπολογισμό. Στην ουσία, με τον προϋπολογισμό του 2008 αποκαλύφθηκε πλήρως η αποτυχία της πολιτικής σας. Αποτυχία που ο ίδιος ο Υπουργός Οικονομίας -κάτι πρωτάκουστο- ομολόγησε, όταν πριν λίγους μήνες είπε ότι όσον αφορά στα έσοδα έχει πιάσει πάτο. Είστε σε όλη την Ευρώπη, η τελευταία νεοφιλελεύθερη Κυβέρνηση που κάνει ακριβώς τα αντίθετα απ’ αυτά που απαιτεί η κρίση. Δηλαδή, όταν οι άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις λένε ότι είναι η ώρα για δημόσιες επενδύσεις, να στηρίξουμε την ανάπτυξη και την πραγματική οικονομία, εσείς μ’ αυτόν τον προϋπολογισμό που συζητάμε μειώνετε τις δημόσιες επενδύσεις, πλήττετε τους μικρομεσαίους, δεν στηρίζετε την πραγματική οικονομία. Όταν όλες οι άλλες κυβερνήσεις λένε ότι πρέπει να μειώσουμε τους έμμεσους φόρους, να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα ευνοϊκό φορολογικό περιβάλλον, ώστε να μπορέσουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις να σταθούν, η οικονομία να λειτουργήσει, εσείς έρχεστε μ’ έναν προϋπολογισμό ο οποίος πραγματοποιεί μία απίστευτη φοροεπιδρομή για να εισπράξετε 7.500.000.000 ευρώ, για να καλύψετε το έλλειμμα που έχετε προκαλέσει με τις πολιτικές σας. Όταν όλες οι άλλες κυβερνήσεις στην Ευρώπη έρχονται και λένε ότι είναι η ώρα να στηριχθεί η κοινωνική συνοχή, να στηριχθούν τα εισοδήματα, να δημιουργηθούν συνθήκες ανακούφισης από την υπερχρέωση, εσείς έρχεστε και μ’ αυτόν τον προϋπολογισμό και με όλες σας τις πολιτικές επιλογές να βαθύνετε ακόμη περισσότερο το χάσμα της κοινωνικής ανισότητας, να χτυπήσετε ξανά τον εργαζόμενο, τον επαγγελματία, τον αγρότη, τους νέους ανθρώπους, να απαξιώσετε το κοινωνικό κράτος. Αυτή είναι δυστυχώς η πραγματικότητα. Και το ερώτημα που τίθεται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι: Πού πιστεύετε ότι μπορεί να οδηγήσει αυτή η κατάσταση; Ο κόσμος που μας παρακολουθεί τι συμπέρασμα βγάζει απ’ αυτήν τη συζήτηση που κάνουμε εδώ;
Είναι δυνατόν να πιστεύετε ότι μπορεί πραγματικά η χώρα, απ’ αυτήν την πολύπλευρή κρίση να βγει με τέτοιες προσχηματικές συζητήσεις και με αυτές τις πολιτικές;
Είναι σαφές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η κρίση δεν θέλει μερεμέτια, δεν θέλει ωραία λόγια, δεν θέλει άλλες επικοινωνιακές εξαγγελίες. Η κρίση θέλει αλλαγή και ανατροπή πολιτικής. Σήμερα, χρειάζεται μια άλλη στρατηγική για την οικονομία και την κοινωνία, και πάνω από όλα χρειάζεται να οικοδομηθεί ξανά η εμπιστοσύνη. Η εμπιστοσύνη στους θεσμούς που εσείς έχετε απαξιώσει, η εμπιστοσύνη του λαού στη δυνατότητα να εφαρμοστεί μια άλλη πολιτική.
Άκουσα προηγουμένως τον κ. Τραγάκη, να μας κάνει κριτική, λέγοντας ότι εφόσον διαφωνούμε, γιατί δεν καταθέσαμε διαφορετικές προτάσεις για τον προϋπολογισμό. Και άκουσα χθες και τον Υφυπουργό Οικονομίας να αναρωτιέται «πού θα βρείτε τα λεφτά».
Θα ήθελα να τονίσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι -και να είμαστε σαφείς σ’ αυτό- ότι σήμερα χρειάζεται άλλη προοδευτική πολιτική, άλλες επιλογές, άλλες προτεραιότητες, μια γενναία κοινωνική αναδιανομή, ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα και μια διαφορετική αναπτυξιακή κατεύθυνση για τη χώρα.
Και επειδή πληθαίνουν οι φωνές τον τελευταίο καιρό από διάφορα κέντρα και από διάφορους φορείς, οι οποίοι μιλούν είτε για μεγάλους σχηματισμούς συγκυβέρνησης ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είτε ακούμε για διάφορους Υπουργούς Οικονομίας κοινής αποδοχής, εδώ πρέπει να είμαστε σαφείς. Δεν υπάρχει περιθώριο σήμερα να προσπαθούμε να αναστηλώσουμε το μονόδρομο του νεοφιλελευθερισμού που καταρρέει.
Αυτό μόνο περισσότερη αγανάκτηση θα δημιουργήσει στον κόσμο και απελπισία και θα διαψεύσει πραγματικά τη νέα γενιά της πατρίδας μας.
Η λύση είναι μια. Καταψηφίζουμε τον προϋπολογισμό, γιατί καταψηφίζουμε την πολιτική σας, τις νεοφιλελεύθερες επιλογές σας και το αδιέξοδο στο οποίο έχετε φέρει στη χώρα. Καταψηφίζουμε, γιατί είμαστε εδώ για να εγγυηθούμε μια άλλη πολιτική και κατεύθυνση για την πατρίδα μας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πάρα πολύ την κ. Ξενογιαννακοπούλου Μαριλίζα και ιδιαίτερα για τον κόσμιο λόγο της πάντα.
Ακολουθεί η κ. Ράγιου-Μεντζελοπούλου Νατάσα από τη Νέα Δημοκρατία.
ΝΑΤΑΣΑ ΡΑΓΙΟΥ-ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάποτε ο Μολιέρος είχε πει «οι άνθρωποι μοιάζουν στις υποσχέσεις τους, μόνο στις πράξεις τους διαφέρουν».
Αυτή η Κυβέρνηση, εν μέσω πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, επικεντρώνεται σ’ έναν προϋπολογισμό με έντονο αναπτυξιακό και κοινωνικό χαρακτήρα, ειδικά σ’ αυτό το δυσμενές και αβέβαιο οικονομικό περιβάλλον που απειλείται από τη ύφεση. Αλίμονο σ’ όποιον δεν κατανοεί ότι η δύναμη της ελληνικής οικονομίας βρίσκεται στην αναπτυξιακή της δυναμική.
Η αντιμετώπιση, όμως, μιας τέτοιας κρίσης εξαρτάται από τη στάση όλων των πολιτικών δυνάμεων και των κοινωνικών φορέων. Και εδώ θα φανεί τι σημαίνει ευθύνη όλων μας απέναντι στην κοινωνία, σε μια κοινωνία που βράζει, οργίζεται, βγαίνει στους δρόμους και απορεί, πώς είναι δυνατόν τριακόσιοι άνθρωποι, εκπρόσωποί της, να μην μπορούν να συνεννοηθούν σε θεμελιώδη ζητήματα που την αφορούν.
Εγώ πάλι, κυρία Ξενογιαννακοπούλου, δεν αισθάνομαι αμηχανία και δεν αισθάνομαι θλίψη, αλλά αισθάνομαι οργή, την ίδια οργή πολλές φορές με την οργή των ανθρώπων που βγαίνουν στους δρόμους, γιατί είμαι μια από εκείνους. Όλοι είμαστε από εκείνους.
Και επειδή ως νέα Βουλευτής οφείλω να αφουγκράζομαι τον παλμό, τις ανησυχίες και την οργή των νέων ανθρώπων, σας μεταφέρω εδώ την εμπειρία μου που προέρχεται μέσα από το διαδίκτυο, το πολύ δημοφιλές και πολλές φορές παρεξηγημένο face book, στο οποίο συνομιλώ καθημερινά με εκατοντάδες, χιλιάδες ηλεκτρονικούς χρήστες.
Με αφορμή τα τελευταία γεγονότα, θέλω να σας πω ότι έχουν ιδρυθεί εκατοντάδες γκρουπ που αποτυπώνουν την τάση και τη στάση της νέας γενιάς για την οποία τόσος πολύς λόγος γίνεται. Υπάρχουν γκρουπ κατά των καταλήψεων, της ασύδοτης βίας, των αστυνομικών, των κουκουλοφόρων, της Κυβέρνησης, της Αντιπολίτευσης, των κομμάτων, των πολιτικών εν γένει και υπάρχουν άλλα τόσα γκρουπ υπέρ των αστυνομικών, των καταλήψεων, της Κυβέρνησης, των αντιδράσεων.
Τι αποτυπώνει όλο αυτό το σκηνικό; Αποτυπώνει ότι οι νέοι είναι συγχυσμένοι, μπερδεμένοι από τις χιλιάδες προσλαμβάνουσες εικόνες, ιδέες, αρχές ή μη αρχές, από τον τορπιλισμό αντιφατικών μηνυμάτων από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και μη έχοντας ξεκάθαρο προσανατολισμό και στόχο, επιχειρούν να κάνουν αυτό που έγραψαν στο πανό. «Αντίσταση κατά πάντων».
Άλλο, όμως, η αντίσταση και άλλο η ισοπέδωση και η ανθρωποφαγία. Άλλο η προβοκάτσια και άλλο καίμε τη σημαία και το χριστουγεννιάτικο δένδρο. Πουθενά και κανένα γκρουπ υπέρ της άναρχης τυφλής βίας και της καταστροφής.
Σας μεταφέρω εδώ –γιατί εδώ πρέπει να ακούγονται αυτά- ένα μικρό κομμάτι από ένα πολύ δημοφιλές blog, το suspect blog. Γράφει, λοιπόν –για να μαθαίνουμε τι γράφουν εκεί τα παιδιά- το εξής: «Με εντυπωσιάζει πάντως το πώς βρέθηκαν τόσο πολύ αγανακτισμένοι πολίτες να ξεχυθούν σωρηδόν, να καίνε, να καταστρέφουν, να διαλύουν και να μετατρέπουν το κέντρο της Αθήνας σε Βαγδάτη. Μου αρέσει που προς χάριν κοινωνικών αγώνων, αν δεχθούμε ότι έχουμε να κάνουμε με κοινωνικό κίνημα, βρίσκουμε την ευκαιρία να κάψουμε και να καταστρέψουμε το αυτοκίνητο, το μαγαζί και το σπίτι του κάθε ταλαίπωρου. Τόσο πολύ νοιάζονται για το λαό, τόσο που τον καίνε. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι γέμισε η Ελλάδα καταστροφείς και Νέρωνες. Λίγο οι χουλιγκάνοι των δρόμων, λίγο οι μαθητές που βγήκαν να διαμαρτυρηθούν, οι γνωστοί άγνωστοι είναι πάντα εδώ, στιβαροί, αγέρωχοι και από τη δολοφονία, μετέτρεψαν με την ανοχή την άμυνα και ουσιαστικά το φόβο της Αστυνομίας για ένα νέο κύκλο αίματος, μετατρέποντας την Αθήνα σε Ισλαμαμπάντ. Δικαιολογημένη η αντίδραση και οι διαμαρτυρίες. Όμως, οι φωτιές και το πεδίο μάχης, σε τι ακριβώς εξυπηρετεί; Μιλάμε για καθαρή καταστροφή που μπορεί να έχει διαφορετικές συνιστώσες. Εγώ και όλοι εμείς δεν βλέπουμε τίποτα θετικό στην τυφλή βία και τις φωτιές».
«Στην Ελλάδα» -καταλήγει ο blogger- «εγκαινιάσαμε ένα νέο είδος που λέγεται «καταστροφή του χαβαλέ». Μάθαμε ότι η Αστυνομία φταίει για όλα και επειδή αμύνεται, κάνουμε τους μαχητές του δρόμου, καταστρέφοντας τα πάντα». Και υπάρχουν χιλιάδες άλλα τέτοια σχόλια που ακολουθούν κατά δεκάδες και εκατοντάδες. Αυτά γράφουν, λοιπόν, οι νέοι στα blogs.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει καταντήσει οξύμωρο να ακούγεται από χείλη πολιτικών, αλλά οφείλουμε να λέμε την αλήθεια. Για πρώτη φορά Έλληνας Πρωθυπουργός παίρνει πάνω του τη συνολική ευθύνη μιας εσωτερικής αναταραχής τέτοιας σοβαρότητας και λέει ξεκάθαρα «το λάθος είναι δικό μου και δεν το χρεώνω σε κανέναν». Εγώ δεν θυμάμαι στο παρελθόν να έχει κάνει Πρωθυπουργός κάτι ανάλογο, ειδικά σε εποχές που η χώρα βοούσε από τα σκάνδαλα.
Στα πρωτοσέλιδα της επόμενης μέρας αυτής της δήλωσης διάβασα επτά φορές τη λέξη «γενναία» να συνοδεύει τη δήλωση του Πρωθυπουργού, σε άλλα πάλι πέρασε αδιάφορα, κυνικά, ίσως και ειρωνικά. Είναι θέμα ανάγνωσης και αντίληψης του καθενός.
Σε ό,τι αφορά τον προϋπολογισμό του 2009, τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα πέτυχε να έχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, να μειώσει την ανεργία και να ανεβάσει το εισόδημα του Έλληνα. Φτάσαμε σχεδόν τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η πρόβλεψη του Χοακίν Αλμούνια είναι ότι η ανάκαμψη θα αρχίσει στο τέλος του 2009, υπό την προϋπόθεση ότι τα κράτη-μέλη θα λάβουν τώρα μέτρα και θα τα υλοποιήσουν άμεσα.
Είναι δεδομένη η βούληση της Κυβέρνησης να προχωρήσει σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Ως μέλος της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, θα ήθελα να προσθέσω ότι είναι και επιτακτική ανάγκη να αυξηθούν οι δαπάνες για την παιδεία. Είναι η σοβαρότερη επένδυση που μπορεί να κάνει ένα κράτος, γιατί πάνω σ’ αυτήν ακουμπά το οποιοδήποτε άλλο οικοδόμημα, είτε της οικονομίας είτε της Δημόσιας Διοίκησης. Είναι πάγιο αίτημα η αύξηση των δαπανών για την παιδεία και φυσικά, όπως τόνισε και ο Υπουργός, δεν παραιτείται κανείς από τη διεκδίκηση του 5%, παρά την αρνητική διεθνή συγκυρία.
Αποφασιστικότητα και σταθερότητα είναι οι λέξεις κλειδιά. Οι Έλληνες πολίτες γνωρίζουν ότι το δημόσιο χρέος τα τελευταία χρόνια μειώθηκε κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες, ένα δημόσιο χρέος, κυρίες και κύριοι, που δεν θα ξεπεραστεί από τη μια στιγμή στην άλλη, γι’ αυτό απαιτεί υπεύθυνους χειρισμούς. Οι αντοχές που παρουσιάζει σήμερα η ελληνική οικονομία δεν θα υπήρχαν, αν δεν είχε εφαρμοστεί από το 2004 μια πολιτική ήπιας, αλλά αποτελεσματικής δημοσιονομικής προσαρμογής. Μέσω αυτής της πολιτικής, οι επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας είναι από τις καλύτερες σε όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο. Δεν θα αναφέρω αριθμούς. Είμαι σίγουρη ότι τους έχουν αναφέρει και θα τους αναφέρουν και άλλοι συνάδελφοι.
Εκείνο, όμως, που θέλω να πω είναι ότι ο αρμόδιος Επίτροπος είπε –κάποιοι βέβαια παλιά κόπτονταν γι’ αυτές τις δηλώσεις, αλλά τώρα προφανώς δεν συμφέρουν- ότι όταν η Ευρωζώνη θα έχει μηδενική ανάπτυξη, η Ελλάδα θα έχει ανάπτυξη 2,5%. Είπε επίσης ότι όταν η Ευρωζώνη θα έχει αυξημένα ελλείμματα, η Ελλάδα θα μειώνει το έλλειμμά της κατά 2,2%.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Τελειώνω. Λίγα δευτερόλεπτα, κύριε Πρόεδρε.
Δεν θα σας μιλήσω για το Ε.Κ.Α.Σ., τις συντάξεις των αγροτών, την αύξηση επιδομάτων ανεργίας και όλα αυτά που έκανε πράξη η Κυβέρνηση. Θα σας πω μόνο ότι ο Πρωθυπουργός διαβεβαίωσε ότι το 2009 δεν θα μπει κανένας νέος φόρος. Αντίθετα, θα μειωθούν κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες οι φορολογικοί συντελεστές για τα νοικοκυριά.
Τελειώνοντας, θέλω να πω εδώ από το Βήμα της Βουλής ότι νομίζω πως κουράστηκα και κουραστήκαν όλοι να κάνουμε αντιπολίτευση. Κουραστήκαμε όλοι να κάνουμε αντιπολίτευση ειδικά σε θέματα που αφορούν τους νέους, τα «θέλω» τους και τα «πιστεύω» τους. Ο κόσμος που βλέπει τους πολιτικούς να ουρλιάζουν στα τηλεοπτικά παράθυρα, δεν θέλει άλλο.
Όμως, θέλω μόνο να σας πω ότι οφείλουμε να ακούσουμε, να καταλάβουμε και να βοηθήσουμε τους νέους. Είναι στο χέρι όλων να αντιστρέψουμε την ηθική ή όποια άλλη παρακμή, είναι στο χέρι όλων μας να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη και να αποκαταστήσουμε την εντιμότητα σε ανθρώπους όλων των πολιτικών και κοινωνικών τάξεων με οδηγό μας την κοινή λογική.
Αυτό το έθνος φαίνεται ότι είναι δεμένο με μία φράση του Αισχύλου που είναι καταδικασμένη να πλανάται στους αιώνες ξεκρέμαστη και σήμερα τουλάχιστον ανεφάρμοστη: «Ενωμένοι θα επιζήσουμε, χώρια θα χαθούμε».
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ.
Η Νατάσα είναι φίλη μου. Κυρία Ράγιου, μπορώ να σας αποκαλέσω «καταιγίδα της Αχαΐας» σήμερα!
Ακολουθεί ο ένδοξος παράδεισος της επίσης φίλης μου κ. Καϊλή Ευδοξίας-Εύας του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΕΥΔΟΞΙΑ-ΕΥΑ ΚΑΪΛΗ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, για άλλη μια φορά έχουμε μπροστά μας έναν προϋπολογισμό που δεν ακούει την κοινωνία. Η ενίσχυση της παιδείας, της υγείας, η στήριξη των εισοδημάτων, οι νέες θέσεις απασχόλησης είναι ψιλά γράμματα και όχι κεντρικές πολιτικές.
Αντί να δούμε το κράτος διαφορετικά σε μία νέα σχέση με την κοινωνία, αυτός ο προϋπολογισμός δείχνει να έρχεται από ένα άλλο παραμύθι.
Μια φορά και έναν καιρό λοιπόν, η διεθνής αυτή κρίση που αντιμετώπισαν άλλες χώρες με συγκεκριμένα μέτρα και δέσμες, στην Ελλάδα ήδη η οικονομία βρισκόταν σε κακή κατάσταση, εξαιτίας και ως αποτέλεσμα των πολιτικών και οικονομικών επιλογών της Νέας Δημοκρατίας. Αναφέρω χαρακτηριστικά ότι οι δαπάνες του 2008 αυξήθηκαν κατά 7.000.000.000, κάτι που δεν μπορεί να αποδοθεί στη χρηματοπιστωτική κρίση.
Τώρα ο προτεινόμενος προϋπολογισμός κρύβει μείωση των δημοσίων επενδύσεων. Ειδικά στη βόρεια Ελλάδα, ενώ έχουμε την ανάγκη περισσότερων κονδυλίων, θα σας αναφέρω χαρακτηριστικά ότι για τη διεθνή συνεργασία σε θέματα περιβάλλοντος, οι μικρές περιφέρειες της ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης πήραν το ποσό των 9.000 ευρώ. Είναι προκλητικά μικρό και προφανώς το περιεχόμενο αυτών των συνεργασιών εντοπίζεται σε μερικά γεύματα εργασίας.
Επιπλέον, η παράλογη φοροεπιδρομή στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα όξυνε τις ανισότητες. Το «χτύπημα» αυτό το εισέπραξαν κυρίως οι νέοι, όπως βλέπετε. Και αντί να προσδιορίσουμε αυτήν τη γενιά με βάση τις ιδέες της, τη χαρακτηρίζουμε με αριθμούς, με τα 700 ευρώ, τη χαρακτηρίζουμε ως τη «γενιά των 700 ευρώ». Αν προσθέσετε και την ανεργία, θα καταλάβετε γιατί τόσοι νέοι άνθρωποι έρχονται και μου λένε ότι θέλουν να μεταναστεύσουν, να βρουν δουλειά αλλού, αν κάποιοι δεν έχουν παραμείνει μετά τις σπουδές τους στο εξωτερικό.
Ξέρετε, η επένδυση στην παιδεία δεν είναι ένα συνηθισμένο κονδύλιο ή ένας αριθμός στον προϋπολογισμό. Μπορεί να φέρει αποτελέσματα που θα διατρέξουν όλες τις πτυχές του κράτους, από την οικονομία, τη διπλωματία, τις νέες τεχνολογίες μέχρι τον πολιτισμό και τον τουρισμό. Δεν προλάβατε όμως, πριν σας πάρουν με τις πέτρες. Οι εξελίξεις πρόλαβαν την Κυβέρνηση που αντί να χτίζει, γκρεμίζει ό,τι βρήκε και εκεί βρήκαν τα παιδιά αυτές τις πέτρες.
Στη γενική απογοήτευση, η όξυνση των ανισοτήτων, η δυσκολία πρόσβασης σε ευκαιρίες και μέσα στην αγορά μετατρέπει τους νέους και τους εργαζόμενους σε όμηρους των διαθέσεων των δυνατών. Στους δρόμους φαίνονται και ακούγονται τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής.
Νομίζω ότι χάνουμε το δάσος πίσω από τους κουκουλοφόρους, γιατί ακριβώς από πίσω συγχέεται η οργή των νέων και της κοινωνίας. Είναι ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, ξέρετε. Όμως, ποιος από την Κυβέρνηση κατέβηκε να μιλήσει με τους μαθητές, να ακούσει τι λένε και να μπορέσει να ερμηνεύσει και να δώσει λύσεις; Κανείς.
Τα γεγονότα των ημερών που τόσο σας τρόμαξαν είναι αποτέλεσμα της πολιτικής σας. Είναι κάτι που όλοι περιμέναμε. Οι νέοι αντιδρούν, κόντρα στην πολιτική αυτών των μύθων της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Όλα είναι μετρήσιμα και μετρημένα. Αλλεπάλληλα δημοσιεύματα του «Economist» χαρακτηρίζουν αυτή την Κυβέρνηση ως «ιέρεια της διαφθοράς» και εσείς το μόνο που κάνετε, είναι να αναπαράγετε αντιδραστικά σχόλια στη γενιά των 700 ευρώ, λέγοντας ότι είναι η γενιά των επαναστατημένων-βολεμένων. Αυτή είναι η απάντηση που δίνει η Νέα Δημοκρατία στη νεανική βάση των ψηφοφόρων της; Αυτή είναι η απάντηση που δίνουμε στους γονείς αυτών των παιδιών;
Η πολιτική ήταν άδικη για τη νέα γενιά και μόλις η νέα γενιά ζήτησε το αυτονόητο, την ευκαιρία για ένα αξιοπρεπές μέλλον, εσείς φοβηθήκατε τόσο που την εξομοιώσατε -μία γενιά και μαθητές δεκαπέντε χρονών που διεκδικούν- με μία μειοψηφία βίαιων περιφερειακών ομάδων, προχωρώντας σ’ αυτό που κάνετε πάρα πολύ καλά χρόνια τώρα –το ξέρουν και οι γονείς μας και οι παππούδες μας- την καταστολή. Αυτή είναι η διαφορά, αν θέλετε, με το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Η δημοκρατία βασίζεται κυρίως στο να προστατεύει –αν δεν την προστατεύει η Κυβέρνηση- την αξιοπρέπεια, το δικαίωμα στη ζωή και την περιουσία. Ο λαός έχει το δικαίωμα να την αντικαταστήσει.
Η θλιβερή αυτή Κυβέρνηση έχει κάνει ένα τεράστιο πισωγύρισμα στη χώρα μας. Στερεί την ίση πρόσβαση στο όνειρο κατ’ αρχήν και στην ελπίδα. Η οικονομική πολιτική είναι μια οικονομική πολιτική δειλών που μεταθέτουν το πρόβλημα στην επόμενη γενιά.
Και εσείς, κύριοι της Κυβέρνησης, όπως και ο Πρωθυπουργός, είσθε προφυλαγμένοι στη Ραφήνα, για παράδειγμα ή σε διάφορα μοναστήρια, ενώ όλοι οι μαθητές μαζί με τους δασκάλους τους, μαζί με τους εργαζόμενους βρίσκονται στους δρόμους και δεν επαιτούν, αλλά απαιτούν. Απαιτούν αυτά που δικαιούνται.
Σ’ αυτό, λοιπόν, διαφέρουμε, δηλαδή στο ότι για μας οι κοινωνικές συγκρούσεις είναι υγιείς εκφάνσεις που αποδεικνύουν ότι ήρθε η ώρα για κάτι καινούργιο.
Και ξέρετε, μπορεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να αποδεικνύει ότι έχει καταλάβει πως το κράτος δεν είναι φορέας καταστολής, αλλά υπερασπιστής της αξιοπρέπειας των πολιτών. Πάντως, δεν έχει χρώμα αυτή η εξέγερση. Για μας τα γεγονότα του Δεκέμβρη, αλλά και του Νοέμβρη και του Οκτώβρη και κάθε μήνα της αποτυχημένης αυτής διακυβέρνησης μ’ όλα αυτά τα σκάνδαλα που είδαμε, δεν είναι μια κρίση πολιτικής νομιμοποίησης, αλλά μία ευκαιρία για μια δημοκρατική νομιμοποίηση, για μία αλλαγή.
Νομίζω πως το μόνο που καταφέρατε τελικά μ’ αυτήν την πολιτική ήταν εξαγριωμένα παιδιά, παιδιά που βγήκαν στους δρόμους, χωρίς να έχετε δείξει ενδιαφέρον. Δείξτε ενδιαφέρον! Ψάχνετε να βρείτε τη λύση σε αριθμούς ή σε πολιτικές ή με τακτικές και τακτικισμούς και επικοινωνιακά τεχνάσματα, ενώ πρέπει να δείξετε ενδιαφέρον, να φτιάξετε μια άλλη κοινωνική ατζέντα που να στρέφεται και να δείχνει το ενδιαφέρον της για τους νέους ανθρώπους. Διότι λέω ξανά ότι αυτή η ιστορία δεν έχει χρώμα.
Οι νέοι δεν θέλουν πολιτικούς που ανεύθυνα αντιπολιτεύονται όλους και τα πάντα, ούτε και εμάς να καθόμαστε και να εκμεταλλευόμαστε πολιτικά. Θέλουν συγκεκριμένες πράξεις, για να δούμε αυτήν την κρίση ως μία ευκαιρία για αλλαγή προς κάτι καλύτερο.
Και είναι, αν θέλετε, τα δύο άκρα, το αποκορύφωμα μιας υποθήκευσης του μέλλοντός μας, που βλέπουμε με το ξεπούλημα δημοσίων αγαθών που δεν σας ανήκουν, αλλά είναι δανεικά από τα παιδιά μας.
Και η δράση αυτή έφερε αντίδραση. Πώς να σεβαστούν οι άνεργοι, τα εικοσάχρονα παιδιά, το κράτος που δεν σέβεται τον εαυτό του, το κράτος που ξεπουλάει και χαρίζει την περιουσία στον Εφραίμ; Ανέλαβαν λοιπόν δράση. Λες και όλοι οι άλλοι είναι συμβιβασμένοι και βολεμένοι.
Όσοι έχουν ακόμα ψυχή στην πολιτική, πραγματικά πιστεύω ότι πρέπει να μιλήσουν ειλικρινά και να σταματήσουν να τιμωρούνται από οποιοδήποτε κόμμα, οι πολιτικοί που έχουν το θάρρος της γνώμης τους, όταν κάποιοι άλλοι υποσκάπτουν την εμπιστοσύνη του κόσμου σ’ όλο το πολιτικό σύστημα εξαιτίας του προκλητικού προσωπικού πλουτισμού τους. Μόνο έτσι μπορούμε να αποκτήσουμε και πάλι την αξιοπρέπειά μας.
Καταψηφίζουμε το σχέδιο του προϋπολογισμού, όχι μόνο γιατί ανήκουμε σε διαφορετικούς κόσμους, αλλά γιατί δεν υπάρχει ούτε σχέδιο ούτε όραμα.
Και κλείνοντας, κύριοι της Κυβέρνησης, να ξέρετε πως όλα αυτά τα ακούσαμε ξανά, τα είδαμε ξανά, πάθαμε, μάθαμε και σας κρίναμε. Είναι καιρός να φύγετε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πάρα πολύ την κ. Καϊλή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων εβδομήντα δύο μαθήτριες και μαθητές και τέσσερις συνοδοί -καθηγητές από το Γυμνάσιο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης ΣΑΠΩΝ Ροδόπης, το οποίο συμμετέχει στο Πρόγραμμα Φιλοξενίας του Ιδρύματος της Βουλής.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο συνάδελφος από τη Νέα Δημοκρατία κ. Χαλκίδης Μιχαήλ για επτά λεπτά.
ΜΙΧΑΗΛ ΧΑΛΚΙΔΗΣ: Πριν μπω στην κεντρική μου εισήγηση, φαντάζομαι ότι δεν υπάρχει κανείς εδώ μέσα, σε τούτη τη Βουλή, που να πιστεύει ότι τούτο το κράτος, αυτοί οι Έλληνες πολίτες πρέπει να πληρώνουν καθημερινά –το τονίζω- 2.700.000 ευρώ για να μην ξεπουλιέται, όπως ειπώθηκε από την προλαλήσασα συνάδελφο, η δημόσια περιουσία. Και αναφέρομαι στην Ολυμπιακή και στον Ο.Σ.Ε., γιατί αυτός ήταν ο υπαινιγμός. Φαντάζομαι ότι αυτά είναι εις βάρος του ελληνικού κράτους. Και εν πάση περιπτώσει, επί μια εικοσαετία που κυβερνούσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όφειλε τουλάχιστον αν μη τι άλλο να βρει διέξοδο σ’ αυτά τα προβλήματα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε το σχέδιο του προϋπολογισμού για το 2009 μέσα σε μία δύσκολη οικονομική συγκυρία. Σοβαρές αδυναμίες στη λειτουργία του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού και οικονομικού συστήματος έχουν φέρει πολλές και ισχυρές οικονομίες του κόσμου σε ύφεση και άλλες στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Η Κυβέρνησή μας, η Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, από πολύ νωρίς έλαβε μέτρα για την προστασία του φορολογούμενου πολίτη. Μέτρα που αρχικά κατακρίθηκαν και απαξιώθηκαν, σήμερα όμως δεν υπάρχει κανείς καλοπροαίρετος κριτής που να μπορεί να αρνηθεί τη σπουδαιότητά τους.
Είναι δεδομένο ότι μια τέτοια κρίση επιζητά άμεσες λύσεις. Είναι όμως επίσης αλήθεια ότι καμιά χώρα ή περιοχή του κόσμου δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα αυτό από μόνη της. Χρειάζεται συντονισμός, χρειάζεται συνεργασία, χρειάζεται επαγρύπνηση. Οι προβλέψεις των οικονομικών μεγεθών του προϋπολογισμού για το 2009 διαμορφώνονται αναπόφευκτα, συνεκτιμώντας και τη διεθνή κρίση και τις επιπτώσεις της στη χώρα μας. Πρέπει να γίνει απόλυτα σαφές ότι η επιφαινόμενη αποτυχία συγκεκριμένων οικονομικών μοντέλων δεν θα πρέπει να εκλαμβάνεται σε καμμία περίπτωση ως αναγκαστική καταφυγή σε παρωχημένα και δοκιμαστικά μοντέλα απόλυτου κρατισμού και προστατευτισμού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χρειαζόμαστε τη μέση οδό μακριά από ακραίες πολιτικές και θεωρητικές αγκυλώσεις. Και σ’ αυτήν τη μέση οδό -τη χρυσή τομή, αν θέλετε- σκοπεύουμε να εργαστούμε. Στο κάτω-κάτω ο κόσμος δεν θέλει θεωρίες. Ο κόσμος θέλει χειροπιαστά αποτελέσματα. Και μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι επί των ημερών μας έχουν γίνει σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση της βελτίωσης της ζωής του πολίτη και αναμένονται ακόμη περισσότερα. Βέβαια, ορισμένοι έχουν επιδοθεί σ’ έναν ιερό πόλεμο διαστρέβλωσης της πραγματικότητας. Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν ισχυριζόμαστε ότι ζούμε ευτυχείς και ικανοποιημένοι μ’ όσα συμβαίνουν, αλλά ούτε και θα πειστούμε ποτέ ότι η διαμορφούμενη από κάποιους εικονική πραγματικότητα έχει κάποια σχέση με την απτή, αντικειμενική πραγματικότητα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πέρα από τη διεθνή οικονομική κρίση, στον προϋπολογισμό αυτόν καλούμαστε να συγκρουστούμε για άλλη μία φορά με τις γνωστές και χρόνιες παθογένειες και πρακτικές αυθαιρεσίας που κληρονομήσαμε. Γιατί είναι ανασταλτικός παράγοντας της ανάπτυξης το τεράστιο και αδηφάγο δημόσιο χρέος των κυβερνήσεων του χθες. Γιατί είναι ανασταλτικός παράγοντας μια Δημόσια Διοίκηση, στην οποία βρίσκονται εγκατεστημένες και παγιωμένες άλλες αντιλήψεις και άλλες αρχές, σχετικά με το τι θα πει χρηστή και αποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση. Εμείς επωμιζόμαστε το κόστος της μεταρρύθμισης και αποστρεφόμαστε τους πρόσκαιρους εντυπωσιασμούς.
Είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αλήθεια ότι μειώσαμε το έλλειμμα από το 7%, που ήταν το 2004, στα επίπεδα κάτω του 3% σήμερα. Είναι αλήθεια ότι το δημόσιο χρέος από το 100% σχεδόν του Α.Ε.Π. το 2004, είναι περίπου στο 91% σήμερα. Είναι αλήθεια ότι συνεχίζεται η μείωση των φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις από το 33%, που ήταν το 2004, στο 25% το 2009. Είναι αλήθεια ότι μειώσαμε την ανεργία από το 11,3% το 2004, στα επίπεδα του 7% τους τελευταίους μήνες του 2008. Είναι επίσης αλήθεια ότι προβλέπεται θετικός ρυθμός ανάπτυξης περίπου στο 2,7% του Α.Ε.Π., όταν άλλες χώρες στην Ευρωζώνη θα κινηθούν περίπου σε μηδενική βάση.
Ο προϋπολογισμός του 2009 έχει αυξημένες δαπάνες. Εμείς δαπανούμε χρήματα για το κοινό καλό και δεν σπαταλούμε χρήματα για να πετύχουμε πρόσκαιρους κοινωνικούς εντυπωσιασμούς. Ο προϋπολογισμός μας είναι ένας ακόμη κοινωνικός προϋπολογισμός, γιατί προβλέπει τη χορήγηση του επιδόματος θέρμανσης, γιατί προβλέπει την αύξηση των συντάξεων του Ο.Γ.Α., χωρίς να είμαστε ικανοποιημένοι στα επίπεδα των 330 ευρώ. Γιατί προβλέπει την αύξηση του Ε.Κ.Α.Σ., την αύξηση των μισθών και των συντάξεων. Γιατί προβλέπει την καταβολή του επιδόματος στις τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες, γιατί προβλέπει την αύξηση της χρηματοδότησης στους Ο.Τ.Α., γιατί προβλέπει τη χρηματοδότηση του Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής. Γιατί προβλέπει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αύξηση των πιστώσεων του Υπουργείου Απασχόλησης κατά 12,9% σε σχέση με το 2008. Προβλέπει αύξηση των πιστώσεων του Υπουργείου Υγείας κατά 8,7%, προβλέπει αυξήσεις στις πιστώσεις του Υπουργείου Παιδείας κατά 6,1%, για την εξυπηρέτηση του προγράμματος σχολικής στέγης, την επέκταση της διδασκαλίας της ξένης γλώσσας, τη λειτουργία των ολοήμερων σχολείων. Γιατί προβλέπει αύξηση στις πιστώσεις του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης κατά 7,7% για επιδοτήσεις, αποζημιώσεις και ενισχύσεις στη γεωργία. Και θα μας ρωτήσετε αν είμαστε ευχαριστημένοι. Σας απαντούμε ευθέως: Στα μέτρα του εφικτού, ναι, είμαστε ευχαριστημένοι. Στα μέτρα του ευκταίου, φυσικά και όχι. Οι φωνές της πραγματικής συντήρησης του τόπου δεν σταματούν να μας εκπλήσσουν με τις πολιτικές τους θέσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δύο είναι οι επιλογές του τόπου: υπευθυνότητα ή λαϊκισμός. Η υπευθυνότητα έχει συνήθως άμεσο πολιτικό κόστος, γιατί επιβάλει συχνά να παρθούν αποφάσεις που αντίκεινται στις βραχυπρόθεσμες προσδοκίες των πολιτών. Ο λαϊκισμός από την άλλη πετυχαίνει άμεσα να παραπλανήσει και να αποπροσανατολίσει το κοινό αίσθημα, υποδαυλίζοντάς το με λεκτικές και νοηματικές ακρότητες. Καταφέρνει όμως εξίσου άμεσα να διασαλεύσει τη συνοχή του κοινωνικού ιστού και εν τέλει να δημιουργήσει στον πολίτη αισθήματα αδικίας και υποτίμησης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός του 2009 είναι ίσως ο πιο δύσκολος μεταπολιτευτικός προϋπολογισμός. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, με όραμα, με υπεύθυνο σχεδιασμό, με χαμηλούς τόνους και ψυχραιμία, με οδηγό τη λογική και όχι το συναίσθημα μεριμνά και σχεδιάζει το μέλλον του τόπου και των πολιτών του. Αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας, διορθώνουμε τα λάθη μας, αξιοποιούμε την αποκτηθείσα εμπειρία. Σε κάθε όμως περίπτωση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μένουμε προσηλωμένοι στην εξασφάλιση και παγίωση της ευημερίας του κάθε Έλληνα και της κάθε Ελληνίδας. Και αυτό διασφαλίζει ο προϋπολογισμός του 2009, τον οποίον και υπερψηφίζω.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κ. Χαλκίδη.
Ακολουθεί ο κ. Βασίλειος Γερανίδης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και μετά ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, ο κ. Αντώνιος Μπέζας.
Κύριε Γερανίδη, έχετε το λόγο για επτά λεπτά.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΕΡΑΝΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για το φετινό προϋπολογισμό διαδραματίζεται μέσω μιας πρωτοφανούς παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Μιας κρίσης, η οποία στα μάτια της παγκόσμιας κοινής γνώμης έχει απομυθοποιήσει ένα πολιτικό σύστημα που κυριάρχησε επί δεκαετίες σε παγκόσμιο επίπεδο, αυτό του νεοφιλελευθερισμού, αυτό της αποθέωσης των αγορών, όπου η ελευθερία των αγορών ρύθμιζε δήθεν τα πάντα. Τώρα καταλαβαίνουν οι πολίτες ότι αυτή η ελευθερία αφορούσε την ελευθερία του μεγάλου κεφαλαίου να πλουτίζει εις βάρος των λαϊκών στρωμάτων γενικότερα.
Η συζήτηση για τον προϋπολογισμό συντελείται μέσω τέτοιων συνθηκών, μιας κρίσης που έρχεται -ήρθε το ψυχολογικό της κομμάτι σήμερα στην Ελλάδα κι έπεται συνέχεια- μιας κρίσης ενδογενούς που προϋπήρχε ως αποτέλεσμα των πολιτικών, οικονομικών επιλογών, των ταξικών επιλογών αυτής της Κυβέρνησης.
Ο προϋπολογισμός της χώρας δεν είναι μια απλή παράθεση αριθμών που με τεχνοκρατικό τρόπο τακτοποιεί και αποτυπώνει λογιστικές πρακτικές. Πίσω από τους ψυχρούς αριθμούς κρύβονται πολιτικές, ενισχύονται ή αποδυναμώνονται τομείς της οικονομίας και σίγουρα καταδεικνύονται προθέσεις και προοπτικές. Άρα, η συζήτηση για τον προϋπολογισμό είναι κατ’ εξοχήν πολιτικό ζήτημα. Τι αξία έχουν τα δημοσιονομικά τεχνάσματα για την τακτοποίηση των ελλειμμάτων, όταν στη χώρα μας όλοι οι πολίτες γνωρίζουν τα τεράστια ελλείμματα αξιοπιστίας, κοινωνικής ευαισθησίας, ασφάλειας, αξιοκρατίας; Είναι μακρύς ο κατάλογος. Το βαθύτατο πολιτικό πρόβλημα που αναδεικνύεται και με το φετινό προϋπολογισμό είναι ο σκληρός ταξικός προσανατολισμός που διογκώνει όλες τις ανισότητες: εισοδηματικές, κοινωνικές, περιφερειακές, μορφωτικές, πολιτιστικές και αναπτυξιακές. Δηλαδή, φορτώνει την κρίση -ενδογενή και διεθνή- στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων. Άρα, δυναμιτίζει βίαια το οικοδόμημα της κοινωνικής συνοχής, που με τα πρόσφατα γεγονότα των κινητοποιήσεων καταδείχτηκε κατά τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο.
Παρ’ όλα αυτά η Κυβέρνηση δεν δείχνει να έχει πάρει το μήνυμα της κοινωνίας. Δυστυχώς για τη χώρα η παγκόσμια οικονομική κρίση μας βρίσκει στην κορύφωση της ενδογενούς κρίσης. Τι μεγαλύτερη απόδειξη; Πριν από μία πολιτική περίοδο ζήτησε ο Πρωθυπουργός προκήρυξη εκλογών για τη σύνταξη και υλοποίηση του προϋπολογισμού του 2008, προϋπολογισμός που απέτυχε παταγωδώς με ομολογία της ίδιας της Κυβέρνησης διά του στόματος του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών. Και όμως, αυτή η Κυβέρνηση είναι στη θέση της.
Η χώρα βρίσκεται σε διάλυση. Όλες οι κοινωνικές ομάδες βρίσκονται στον δρόμο, εργάτες, μαθητές, φοιτητές, αγρότες, υπάλληλοι, γιατί δεν αντέχουν άλλο την κοροϊδία και τα ψέματα, γιατί δεν αντέχουν άλλο τις πολιτικές που καταρρακώνουν το αίσθημα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Δεν αντέχουν τις πολιτικές που υποβαθμίζουν το δημόσιο σύστημα υγείας και καταστρέφουν τα τελευταία υπολείμματα του κράτους πρόνοιας, τις πολιτικές που υποχρηματοδοτούν την παιδεία, ώστε να αυξηθεί ο ζωτικός χώρος της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Δεν αντέχουν τις πολιτικές που αδιαφορούν για τον αφανισμό του αγροτικού κόσμου, που είναι απελπισμένος από τις χαμηλές τιμές των προϊόντων και τις ανεξέλεγκτα υψηλές τιμές των εφοδίων και των καυσίμων. Δεν αντέχουν τις πολιτικές που αδιαφορούν για τη διόγκωση της ανεργίας και το κλείσιμο των επιχειρήσεων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, της Νέας Δημοκρατίας δυστυχώς για εσάς και ευτυχώς για τη χώρα, εάν μπορεί κανένας να πει ευτυχώς υπό τέτοιες συνθήκες, ο λαός σας κατάλαβε, ο κάθε πολίτης οπουδήποτε στην επικράτεια έχει υποστεί τις μικρές ή τις μεγάλες συνέπειες της πολιτικής σας.
Στη Θεσσαλονίκη όπως και σε πολλά μέρη της χώρας, οι αγρότες βρίσκονται σε κινητοποίηση απελπισμένοι από την αντιαγροτική πολιτική της Κυβέρνησης, που παρατηρεί με απάθεια, αν δεν στηρίζει τα καρτέλ και τους μεσάζοντες να στήνουν τον τρελό χορό τους, αδιαφορώντας για τους ανθρώπους του μόχθου που καταστρέφονται.
Η ανεργία, ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη, έχει εκτιναχθεί στα ύψη, αφού στο μακρύ κατάλογο κλεισίματος επιχειρήσεων έχουν προστεθεί και παραγωγικές μονάδες όπως η «Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων», η «BΙΑΜΥΛ», η «Siemens», ενώ πολλές άλλες είναι στα πρόθυρα κλεισίματος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο φετινός προϋπολογισμός μειώνει τις δαπάνες για την παιδεία, καθηλώνει τις δαπάνες για την υγεία, δεν αντιμετωπίζει το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας. Επιβαρύνει φορολογικά τους μη έχοντες πολίτες. Και το χειρότερο και άξιο να τονισθεί ιδιαίτερα, είναι το γεγονός ότι για να διασφαλιστεί η εκτέλεσή του πρέπει να επιτευχθεί αύξηση των εσόδων κατά 13,2%, δηλαδή επιπλέον 7,1 δισεκατομμύρια φόροι. Δηλαδή, φανταστικό σενάριο οικονομικής πραγματικότητας.
Όλοι λένε ότι θα καταγραφείτε στην ιστορία ως Κυβέρνηση του Βατοπεδίου. Όμως ο προϋπολογισμός σας όπως και τα έργα και οι ημέρες σας, επιβεβαιώνουν ότι είστε Κυβέρνηση του «Βαλτοπεδίου», αφού οδηγήσατε στο βάλτο την οικονομία, την υγεία, την παιδεία, τις δημόσιες επενδύσεις και την πολιτική ζωή της χώρας.
Η Κυβέρνηση που πλήγωσε τη δημοκρατία, που άνοιξε χάσμα ανισότητας, που υπονόμευσε τους θεσμούς, που έπνιξε τη χώρα στην οσμή των σκανδάλων, πρέπει να φύγει. Έχετε κατά πολύ ξεπεράσει και αυτόν τον κακό σας εαυτό της περιόδου 1990-1993.
Σήμερα, ο τόπος έχει την ανάγκη ενός γενναίου ριζοσπαστικού, εθνικού σχεδίου υπέρβασης της κρίσης. Έχει την ανάγκη νέων πολιτικών που θα ξανακάνουν το κράτος στρατηγείο ανάπτυξης. Έχει την ανάγκη από πολιτικές που θα αναδιανείμουν τον πλούτο υπέρ των ασθενέστερων, που θα κατανείμουν δικαιότερα τα φορολογικά βάρη.
Σήμερα, ο πολίτης χρειάζεται εμπιστοσύνη που δεν μπορείτε να του δώσετε. Χρειάζεται σταθερότητα, τόσο στο οικονομικό όσο και στο κοινωνικό επίπεδο, που δεν μπορείτε να εγγυηθείτε. Χρειάζεται μια άλλη πολιτική, χρειάζεται μια άλλη διακυβέρνηση, χρειάζεται τη διακυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Γερανίδη.
Ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, κ. Αντώνης Μπέζας έχει το λόγο για δεκαοχτώ λεπτά.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός του 2009 έχει πράγματι καταρτιστεί σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο για την οικονομία, σε μια περίοδο εξαιρετικής αβεβαιότητας.
Με βάση αυτά τα δεδομένα, ο προϋπολογισμός του 2009 έχει ένα ξεκάθαρο στόχο: Να θωρακίσει ακόμη περισσότερο τη χώρα απέναντι στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια που χαρακτηρίζει αυτήν την εποχή την παγκόσμια οικονομία.
Άκουσα από τους συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης το επιχείρημα ότι η δημοσιονομική κρίση προϋπήρχε της οικονομικής και ότι χρησιμοποιούμε δήθεν την οικονομική κρίση ως άλλοθι.
Μα, ποια δημοσιονομική κρίση εννοείτε, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, τα προηγούμενα χρόνια; Μήπως εννοείτε το γεγονός ότι παραλάβαμε μία οικονομία με υπέρογκο δημόσιο χρέος και τεράστια ελλείμματα και ότι καταφέραμε μέσα από τη διαδικασία της ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής να ελέγξουμε την κατάσταση;
Ακούω επίσης πολλούς συναδέλφους, όπως το συνάδελφο που κατέβηκε πριν από λίγο από το Βήμα, να κινδυνολογούν. Κινδυνολόγησε χθες, δυστυχώς, και ο πρώην Πρωθυπουργός κ. Σημίτης με όλα αυτά περί διεθνούς νομισματικού ταμείου.
Ακούω, λοιπόν, να κινδυνολογούν, παρουσιάζοντας μια εικόνα που δεν ταιριάζει ούτε στην οικονομία μας ούτε στα επιτεύγματα της χώρας μας. Αδικεί αυτή η εικόνα την ελληνική οικονομία. Η ελληνική οικονομία έχει σημειώσει επιτυχίες, τις οποίες αρνείται να δει η Αντιπολίτευση. Και η Αντιπολίτευση αρνείται να δει τις επιτυχίες της ελληνικής οικονομίας γιατί είναι προσκολλημένη στο παρελθόν και γιατί μοναδική της επιδίωξη είναι να έρθει στην εξουσία, όχι προβάλλοντας μια εναλλακτική πολιτική πρόταση, αλλά μέσα από μία πλειοδοσία λαϊκισμού και ακοστολόγητης παροχολογίας.
Η Ελλάδα, προφανώς δεν είναι έξω και πέρα από τον κόσμο. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει όπως όλες οι χώρες την οικονομική κρίση. Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν, έτοιμες συνταγές δεν υπάρχουν.
Για την αντιμετώπιση της κρίσης χρειάζεται συγκεκριμένο σχέδιο και τεκμηριωμένες προτάσεις, που δυστυχώς δεν ακούγονται από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε τη διακυβέρνηση, βασική μας επιλογή ήταν η εφαρμογή μιας φορολογικής πολιτικής που θα οδηγήσει σε μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης για όλους τους πολίτες και για όλες τις επιχειρήσεις.
Το νέο φορολογικό σύστημα είναι ένα σύστημα που μειώνει τα φορολογικά βάρη για τους πολλούς, ενώ, ταυτόχρονα, κάνει πιο δίκαιη την κατανομή τους, εξασφαλίζοντας το δημόσιο συμφέρον και περιορίζοντας τα φαινόμενα της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου.
Στην πρώτη φάση της φορολογικής μεταρρύθμισης μειώσαμε τους φορολογικούς συντελεστές για όλες τις επιχειρήσεις, όχι μόνο για τις μεγάλες αλλά και για τις μικρές επιχειρήσεις. Επωφελήθηκαν απ’ αυτήν τη μείωση των φορολογικών συντελεστών, περισσότερες από ογδόντα χιλιάδες ανώνυμες επιχειρήσεις και Ε.Π.Ε. και περισσότερες από διακόσιες χιλιάδες προσωπικές εταιρείες.
Οι αφοριστικές, θα έλεγα, επικρίσεις που ακούγονται σ’ αυτήν την Αίθουσα, κύριοι συνάδελφοι, για τη φορολόγηση των επιχειρήσεων, πρέπει να σας πω ότι δεν συμβάλλουν στην τόνωση της απασχόλησης. Οι πολιτικές που εμείς εφαρμόζουμε, συμβάλλουν στην τόνωση της απασχόλησης και στη μείωση της ανεργίας.
Στη δεύτερη φάση προχωρήσαμε στη μείωση της άμεσης φορολογίας για τα φυσικά πρόσωπα για να ελαφρύνουμε τη φορολογική τους επιβάρυνση. Οι συντελεστές 29% και 39% των μισθωτών, των συνταξιούχων και των ελεύθερων επαγγελματιών που αντιστοιχούν στα κλιμάκια εισοδήματος 12.000 έως 30.000 ευρώ και από 30.000 ευρώ έως 75.000 ευρώ αντίστοιχα, μειώνονται σε 27% και 37% για τα εισοδήματα του 2008 και σε 25% και 35% για τα εισοδήματα του 2009.
Η μείωση των φορολογικών συντελεστών που θεσμοθετήθηκε με τη δεύτερη φάση της φορολογικής μεταρρύθμισης, συνεχίζεται τώρα και με την τρίτη φάση της. Ο κεντρικός φορολογικός συντελεστής 25% για τα φυσικά πρόσωπα, μειώνεται σταδιακά από το 2010 έως το 2014 κατά μία ποσοστιαία μονάδα ώστε να φτάσει το 2014 στο 20% . Και η ίδια μείωση βέβαια θα υπάρχει και για το συντελεστή φορολογίας των κερδών των επιχειρήσεων για τις χρήσεις από το 2010 έως το 2014.
Ζητάτε, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, μείωση της φορολογίας για να αντιμετωπίσουμε την κρίση. Αυτό λέτε ότι κάνουν και άλλες χώρες της Ευρώπης. Μα, όλα αυτά τα οποία ανέφερα προηγουμένως δεν είναι μείωση της φορολογίας; Δεν είναι μείωση της φορολογίας το ό,τι καταργήσαμε το προηγούμενο διάστημα το χαρτόσημο στα ενοίκια των κατοικιών; Καταργήσαμε το φόρο κληρονομιάς, καταργήσαμε τον φόρο γονικών παροχών, τον φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Καταργήσαμε το φόρο μεταβίβασης στην αγορά της πρώτης κατοικίας.
Δεν είναι μείωση της φορολογίας το γεγονός ότι 01/01/2008 δεν υπάρχουν τέλη ταξινόμησης στα αυτοκίνητα που παίρνουν οι απόδημοι και οι τρίτεκνες οικογένειες; Δεν υπάρχει φόρος, δηλαδή, στα αυτοκίνητα. Ότι αυξήσαμε το αφορολόγητο για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, ότι έχουμε μειώσει στο μισό τον προηγούμενο χρόνο την φορολογία των ναυτικών, ότι κάναμε αφορολόγητα τα επιδόματα των τρίτεκνων μητέρων και των πολύτεκνων μητέρων; Δεν είναι φορολογική ελάφρυνση η μεγάλη μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα φυσικά πρόσωπα; Ιδίως για τα μεσαία εισοδήματα. Η μείωση αυτή την περίοδο της διακυβέρνησής μας φτάνει τις οκτώ ποσοστιαίες μονάδες από το 33% στο 25% το 2009.
Καταθέτω στα Πρακτικά πίνακα με τη φορολογική επιβάρυνση, σε σχέση μ’ αυτήν που ίσχυε πριν το 2004, μισθωτού με δυο παιδιά για τα έτη 2006-2009 για τέσσερα επίπεδα εισοδήματος:14.000, 15.000, 16.000 και 17.000 ευρώ ετησίως και ετήσια αύξηση στα εισοδήματά τους 3,5%.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αντώνιος Μπέζας καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και από τα τέσσερα επίπεδα εισοδήματος φαίνεται ότι προκύπτει μείωση της φορολογίας το 2009 που φτάνει το 55%. Μισθωτός για παράδειγμα με εισόδημα 15.000 ευρώ το 2007 πλήρωσε φόρο 442 ευρώ αντί για 847 ευρώ που θα πλήρωνε με το παλιό καθεστώς που ίσχυε πριν το 2004. Έχουμε μείωση του φόρου κατά 48% περίπου. Το 2008 πλήρωσε 558 ευρώ αντί για 1011 ευρώ, μείωση κατά 45%. Το 2009 θα πληρώσει 658 ευρώ αντί για 1179 ευρώ, μείωση 44%.
Έρχομαι και στο παράδειγμα που ανέφερε την πρώτη μέρα της συζήτησης, ο γενικός εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο κ. Παπουτσής, για μισθωτό με εισόδημα 15.000 το χρόνο. Πράγματι το 2006 σ’ αυτόν το μισθωτό με 15.000 ευρώ ετησίως αναλογούσε φόρος 591 ευρώ. Το 2009 με αύξηση των εισοδημάτων του κατά 5% θα αναλογεί φόρος 841 ευρώ. Δεν μας είπε όμως ο κ. Παπουτσής ότι αν εφορολογείτο ο ίδιος μισθωτός με τα ίδια εισοδήματα με την φορολογική κλίμακα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το 2009 θα πλήρωνε 1399 ευρώ φόρο. Δηλαδή, 558 ευρώ περισσότερα. Με τη φορολογική μεταρρύθμιση της Νέας Δημοκρατίας πληρώνει 40% λιγότερο φόρο. Αυτή είναι η πραγματικότητα: 40% λιγότερο φόρο απ’ ό,τι με τη φορολογική κλίμακα που ίσχυε πριν το 2004 επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτή είναι η πραγματικότητα σε σχέση με το φόρο εισοδήματος. Και έτσι πρέπει να γίνονται οι συγκρίσεις. Όχι οι αλχημίες που έκανε ο κ. Παπουτσής.
Κυρίες και κύριοι, η αύξηση των εσόδων στον προϋπολογισμό του 2009 δεν βασίζεται στην επιβολή νέων φόρων. Βασίζεται στην εκτιμώμενη ονομαστική αύξηση του Α.Ε.Π., στην ελαστικότητα που υπάρχει πάντα στα φορολογικά έσοδα, στις πρόσφατες ρυθμίσεις για τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, στην ενίσχυση των ελέγχων, στην βελτίωση της διαδικασίας βεβαίωσης και είσπραξης του ενιαίου τέλους ακινήτων, στην αναπροσαρμογή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα πετρελαιοειδή που γίνεται με βάση κοινοτική οδηγία καθώς και σε επί μέρους παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν τις διάφορες κατηγορίες εσόδων, χωρίς βέβαια να θίγονται οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι αγρότες.
Τα φορολογικά έσοδα το 2009 θα διαμορφωθούν στα 60.915.000.000 ευρώ σημειώνοντας αύξηση 13.2%. Ο ρυθμός αύξησης των εσόδων από το φόρο εισοδήματος προβλέπεται σε 12,9%. Υπάρχει η επίδραση των τελευταίων φορολογικών ρυθμίσεων για τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την αύξηση της προκαταβολής του φόρου εισοδήματος των εταιρειών. Τα έσοδα από την έμμεση φορολογία θα αυξηθούν κατά 9,7%. Μειώνεται η συμμετοχή της έμμεσης φορολογίας στη συνολική φορολογική επιβάρυνση και το 2008 και το 2009. Τα έσοδα από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης θα αυξηθούν κατά 19,7% λόγω της αναπροσαρμογής των συντελεστών του ειδικού φόρου κατανάλωσης που ανέφερα προηγουμένως αλλά και του περιορισμού του λαθρεμπορίου και της φοροδιαφυγής στα καύσιμα.
Είναι γνωστό ότι από τις 15 Φεβρουαρίου 2008 εξομοιώθηκαν οι συντελεστές ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο κίνησης και θέρμανσης. Παράλληλα εφαρμόστηκε το νέο ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα «ΗΦΑΙΣΤΟΣ» με το οποίο πραγματοποιείται μηχανογραφική επεξεργασία και διασταύρωση όλων των ποσοτήτων πετρελαίου, σε όλα τα στάδια διακίνησης από τον εκτελωνισμό και μετά. Από τις 15 Φεβρουαρίου ξεκίνησε επίσης και το καινούργιο σύστημα διακίνησης του πετρελαίου για αγροτική χρήση. Τέλος, τίθεται σταδιακά σε εφαρμογή και το σύστημα «ΠΟΣΕΙΔΩΝ» το οποίο θα παρακολουθεί με τη χρήση νέων τεχνολογιών τη διακίνηση του ναυτιλιακού πετρελαίου.
Τα αποτελέσματα είναι ορατά. Στους μήνες εφαρμογής της εξομοίωσης των συντελεστών του ειδικού φόρου κατανάλωσης έχουμε αύξηση κατανάλωσης του πετρελαίου κίνησης σε μέσο όρο κατά 24%. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι υπήρχε πετρέλαιο θέρμανσης το οποίο χρησιμοποιείτο ως πετρέλαιο κίνησης, με απώλειες βέβαια εσόδων για το δημόσιο.
Όσο λοιπόν και αν θέλετε, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, να απαξιώσετε την προσπάθεια που έγινε, η πραγματικότητα είναι ότι για πρώτη φορά η άναρχη αγορά καυσίμων που διευκόλυνε το λαθρεμπόριο μπήκε σε τάξη. Για πρώτη φορά δημιουργήσαμε τις προϋποθέσεις ηλεκτρονικής διασταύρωσης και διαχείρισης των δεδομένων για όλους τους χρήστες. Και για πρώτη φορά –αυτό είναι νομίζω το σημαντικότερο- το κράτος παρουσίασε ένα οργανωμένο, ένα συγκεκριμένο σχέδιο για την αντιμετώπιση της κατάστασης για να δώσει λύση σε ένα πρόβλημα που όλοι το γνώριζαν αλλά κανείς δεν τολμούσε να το αγγίξει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η διεύρυνση του κλιμακίου του κεντρικού φορολογικού συντελεστή κατά 30% από τα 23.000 στα 30.000 ευρώ, η αύξηση των αφορολογήτων ορίων για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους κατά 20%, από τα 10.000 στα 12.000 ευρώ και η μειώση των φορολογικών συντελεστών στο 25% από το 30% και 40% που ίσχυε μέχρι πρόσφατα είχε σαν αποτέλεσμα δύο εκατομμύρια συμπολίτες μας στα εισοδήματα από 12.000 ως 30.000 να έχουν το 2008 σημαντική φορολογική ελάφρυνση, και θα έχουν ακόμα μεγαλύτερη φορολογική ελάφρυνση το 2009.
Η τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας την οποία ζητάει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τελευταία, θα είχε νόημα σε περιόδους υψηλού πληθωρισμού. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θυμάται την τιμαριθμοποίηση τώρα που το ποσοστό του πληθωρισμού είναι χαμηλό. Τότε όμως που κυβερνούσε και υπήρχαν διψήφια ποσοστά πληθωρισμού, ποτέ δεν προχώρησε σε πλήρη τιμαριθμοποίηση της φορολογίας.
Το γεγονός είναι ότι με τις φορολογικές ελαφρύνσεις που έχουμε θεσμοθετήσει όλα αυτά τα χρόνια, κάνουμε πολύ μεγαλύτερη παρέμβαση υπέρ της προστασίας των εισοδημάτων, των χαμηλών και των μεσαίων εισοδημάτων, απ’ ότι αν προχωρούσαμε σ’ αυτήν την περίοδο μ’ αυτά τα δεδομένα του πληθωρισμού, σε τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας.
Αναφέρθηκαν επίσης πολλοί συνάδελφοι, στη διάλυση και την απαξίωση των ελεγκτικών μηχανισμών ως αιτίες για την υστέρηση των εσόδων. Κοιτάξτε, κύριοι συνάδελφοι. Η παρατεταμένη διεθνής κρίση επηρεάζει σίγουρα τα έσοδα. Υπάρχει υστέρηση των εσόδων λόγω της επιβράδυνσης της ανάπτυξης. Δεν υπάρχει όμως διάλυση των φορολογικών μηχανισμών. Δεν πρέπει να υπάρχει τέτοιος μηδενισμός. Τα στοιχεία αποδεικνύουν το αντίθετο.
Το πρώτο ενδεκάμηνο του 2008 από τα μεγάλα ελεγκτικά κέντρα ΔΕΚ, ΠΕΚ, ΦΑΕ, ΦΑΒΕ και ΦΑΕΕ βεβαιώθηκαν πάνω από 2.000.000.000 ευρώ. Είχαμε, δηλαδή, αύξηση κατά 27,2% σε σχέση με το διάστημα του 2007. Μόνο για τα ΔΕΚ η αύξηση ήταν 91,4%.
Όσον αφορά στην δραστηριότητα της ΥΠΕΕ, χθες είχε μια πολύ σημαντική επιτυχία ανακαλύπτοντας ένα εργαστήριο αποχρωματισμού πετρελαίου ναυτιλίας, τα πρόστιμα και ο μη αποδοθείς Φ.Π.Α. ανήλθε στο πρώτο ενδεκάμηνο του 2008 σε 1,3 δισεκατομμύριο ευρώ σημειώνοντας αύξηση 93,4% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2007.
Παράλληλα με την εντατικοποίηση των φορολογικών ελέγχων προς όλες τις κατευθύνσεις, εργαστήκαμε σημαντικά και για την αντικειμενικοποίηση του τρόπου διενέργειάς τους. Δώσαμε γενναίες εκπτώσεις από το φορολογητέο εισόδημα των πολιτών με δαπάνες για τις οποίες έχουν αποδείξεις. Εκδώσαμε φυλλάδιο με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που έχουν και οι φορολογούμενοι αλλά και οι ελεγκτές. Συγκροτήσαμε τα ειδικά συνεργεία προληπτικού ελέγχου σε διάφορους νομούς της χώρας. Αναβαθμίστηκαν τα πληροφοριακά συστήματα της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων. Το νέο σύστημα μπορεί σήμερα ημερησίως να εξυπηρετεί διακόσιες σαράντα χιλιάδες συναλλαγές με όφελος και για τις υπηρεσίες μας αλλά και για τους πολίτες, σε αντίθεση με το παλιό που εξυπηρετούσε πενήντα χιλιάδες συναλλαγές ημερησίως. Εγκαταστάθηκαν περίπου οκτώ χιλιάδες οκτακόσιοι νέοι ηλεκτρονικοί υπολογιστές στις Δ.Ο.Υ., στην κεντρική υπηρεσία και στις υπηρεσίες τις ΥΠΕΕ. Γίνεται προμήθεια τρεισήμισι χιλιάδων επιπλέον ηλεκτρονικών υπολογιστών για την κάλυψη των αναγκών στις Δ.Ο.Υ. και τα τελωνεία που δεν τοποθετήθηκε νέος εξοπλισμός. Είναι ήδη έτοιμα τα δυο νέα αντιλαθρεμπορικά σκάφη της τελωνειακής υπηρεσίας. Δεν είχε σκάφη η τελωνειακή υπηρεσία. Ολοκληρώσαμε την πρώτη φάση του «ELENXIS», του ολοκληρωμένου πληροφοριακού συστήματος των ελεγκτικών υπηρεσιών με την εκπόνηση μελέτης για τον τρόπο λειτουργίας τους και την καταγραφή των διαδικασιών που απαιτούνται. Ταυτόχρονα έχει ολοκληρωθεί η απαραίτητη περιφερειακή υποδομή για την διανομή δύο χιλιάδων οκτακοσίων ηλεκτρονικών υπολογιστών και χιλίων επτακοσίων φορητών υπολογιστών στους ελεγκτές. Για πρώτη φορά οι ελεγκτικές υπηρεσίες θα αποκτήσουν υπολογιστικό εξοπλισμό.
Όσον αφορά στην αποτελεσματικότητα των διασταυρώσεων, να σημειώσω ότι διασταυρώσεις δεν διεξάγονταν στο παρελθόν, αναφέρω ενδεικτικά ότι οι διασταυρώσεις για τον Φ.Π.Α. είχαν σαν αποτέλεσμα να βεβαιωθεί φόρος ύψους 350.000.000 ευρώ για το διάστημα από τον Ιούλιο 2006 ως τον Νοέμβριο 2008. Πού την είδατε επομένως τη διάλυση και την απαξίωση των ελεγκτικών μηχανισμών;
Μιλήσατε, επίσης, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για αίσθημα ατιμωρησίας και εξάπλωση της διαφθοράς στις φορολογικές υπηρεσίες. Ξεχνάτε, ίσως, τα επίπεδα διαφθοράς των δικών σας κυβερνήσεων.
Ψηφίσαμε νόμο που προβλέπει κίνητρα στους φορολογούμενους για τη συνεργασία τους στην αποκάλυψη φαινομένων παραβατικής συμπεριφοράς σε τελωνειακές και φορολογικές υποθέσεις. Κι έχουμε αποτελέσματα απ΄ αυτά τα κίνητρα που δίνουμε στους φορολογούμενους. Τα στοιχεία από την περίοδο 2005-2008 δείχνουν ότι έγινε λύση της υπαλληλικής σχέσης από πειθαρχικές και ποινικές καταδίκες σε σαράντα εφοριακούς και τελωνειακούς υπαλλήλους και οριστική παύση σε εξήντα εννέα.
Προχωρήσαμε, επίσης, σε αξιολόγηση όλων των ελεγκτών που υπηρετούν στα ελεγκτικά κέντρα της χώρας και σε αντικατάσταση όλων των υπαλλήλων της ΥΠΕΕ που είχαν συμπληρώσει πάνω από τέσσερα χρόνια στην υπηρεσία τους.
Πότε επί των ημερών σας, κύριοι συνάδελφοι, έγινε τόσο συστηματική και αποτελεσματική δουλειά; Πού βλέπετε το αίσθημα της ατιμωρησίας; Μήπως βλέπετε το αίσθημα της ατιμωρησίας στο γεγονός ότι μεγάλη Ένωση Τελωνειακών της Περιφέρειας απείλησε να κατέβει σε απεργία, επειδή, όπως λέει, η πολιτική ηγεσία στέλνει με το παραμικρό τους τελωνειακούς στο πειθαρχικό; Μήπως βλέπετε το αίσθημα ατιμωρησίας στο γεγονός ότι μέσα σε μία νύχτα, σε σημαντικά περιφερειακά συνοριακά τελωνεία της χώρας αντικαταστάθηκε όλο το προσωπικό;
Κύριοι συνάδελφοι, αναφέρθηκε επίσης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι ενώ το ακαθάριστο προϊόν αυξήθηκε κατά 33% την περίοδο 2003 - 2007, οι εισπράξεις από Φ.Π.Α. αυξήθηκαν μόνο κατά 18%, άρα η φοροδιαφυγή ενισχύθηκε. Αυτό φυσικά αποτελεί ανακρίβεια. Τα έσοδα από το Φ.Π.Α. προ επιστροφών δεν αυξήθηκαν κατά 18% αυτή την περίοδο, αλλά κατά 41%. Η ελαστικότητα, επομένως, των εσόδων από το Φ.Π.Α. είναι πολύ διαφορετική απ’ αυτήν την οποία ισχυρίζεσθε.
Ένα άλλο θέμα το οποίο εθίγη, είναι το Ενιαίο Τέλος Ακινήτων. Θέλω για μία φορά ακόμα να διαβεβαιώσω ότι αύξηση των συντελεστών του Ενιαίου Τέλους Ακινήτων δεν θα πραγματοποιηθεί μέσα στο 2009, ούτε αύξηση των αντικειμενικών αξιών. Η αύξηση των εσόδων από το Ε.Τ.Α.Κ., που προβλέπονται στον προϋπολογισμό, θα προέλθει από την έγκαιρη βεβαίωσή του, από τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα των ελέγχων και των διασταυρώσεων που θα γίνουν ιδιαίτερα στα νομικά πρόσωπα, αλλά και από την είσπραξη, το επόμενο έτος, το 2009, μέρους του Ε.Τ.Α.Κ. φυσικών προσώπων που δεν είχε εισπραχθεί το 2008.
Είναι αλήθεια ότι υπήρξαν δυσκολίες κατά το πρώτο έτος εφαρμογής, διότι πρόκειται για ένα τεράστιο έργο, το οποίο έγινε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.
Πρέπει να σας πω, κύριοι συνάδελφοι, ότι το Υπουργείο Οικονομικών το 2008 προχώρησε σε δύο πολύ σημαντικές μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν το φορολογικό τοπίο στη χώρα μας για τα επόμενα πολλά χρόνια. Στη δημιουργία του ολοκληρωμένου πληροφοριακού συστήματος «ΗΦΑΙΣΤΟΣ» για το λαθρεμπόριο των καυσίμων, και στη δημιουργία του πληροφοριακού συστήματος για τη βεβαίωση του Ενιαίου Τέλους Ακινήτων.
Προετοιμάζουμε εμείς ως Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών τη δήλωση Ε.Τ.Α.Κ., για να μην υποβάλουμε τους πολίτες σε ταλαιπωρία και σε δαπάνες. Η δήλωση Ε.Τ.Α.Κ. φυσικών προσώπων για το έτος 2008 δημιουργήθηκε από το Ε9, το οποίο οπωσδήποτε δεν είχε σχεδιαστεί για τον υπολογισμό φορολογητέας ύλης.
Μας κατηγορείτε, επίσης, κύριοι συνάδελφοι, ότι με την κατάργηση του Φ.Μ.Α.Π. χαρίσαμε φόρους στους έχοντες και επιβάλλαμε φόρους στους μικρούς ιδιοκτήτες. Μα, το ενιαίο τέλος ακινήτων επιβάλλεται σε όλους χωρίς εξαιρέσεις.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Κύριε Πρόεδρε, θα χρειαστώ δύο λεπτά και την ανοχή των συναδέλφων.
Οι επιχειρήσεις που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε απαλλάξει από το Φ.Μ.Α.Π., τώρα φορολογούνται με το Ε.Τ.Α.Κ.. Η ακίνητη περιουσία, την οποία εκμεταλλεύεται η Εκκλησία και την οποία είχε απαλλάξει από το Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τώρα φορολογείται με βάση το Ε.Τ.Α.Κ.. Αυτή η Κυβέρνηση φορολόγησε για πρώτη φορά την ακίνητη περιουσία της Εκκλησίας. Ενώ τα ποσά που βεβαιώνονταν ετησίως από το Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας νομικών προσώπων ήταν κάθε χρόνο της τάξης των 100.000.000 ευρώ, τον πρώτο χρόνο εφαρμογής του Ε.Τ.Α.Κ. από τα νομικά πρόσωπα βεβαιώθηκαν 290.000.000 ευρώ. Και υπάρχουν, βέβαια, και νομικά πρόσωπα τα οποία ελέγχονται και τα οποία δεν έχουν αποδώσει ακόμα το ΕΤΑΚ.
Πού είναι, λοιπόν, η εύνοια στις επιχειρήσεις, στους μεγαλοϊδιοκτήτες, στους έχοντες και κατέχοντες;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την πορεία της εξυγίανσης και της ανάπτυξης της οικονομίας, την οποία με σοβαρότητα και υπευθυνότητα χαράξαμε και υλοποιήσαμε τα τελευταία χρόνια, τη συνεχίζουμε και με τον προϋπολογισμό του 2009. Τη συνεχίζουμε παρά τις δυσκολίες, παρά τις αμφισβητήσεις και παρά την παραποίηση της πραγματικότητα, που επιχειρεί η Αντιπολίτευση.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δημιούργησε ένα τεράστιο χρέος, το οποίο αποτελεί σήμερα μεγάλο βάρος στην ελληνική οικονομία, ιδιαίτερα κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. οδήγησε με τις κρατικίστικες αντιλήψεις σε χαμηλή ανταγωνιστικότητα την οικονομία μας. Και αυτό το βλέπουμε ιδιαίτερα σήμερα. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. οδήγησε την ελληνική κοινωνία στο μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας από τη Μεταπολίτευση.
Δεν μπορεί, λοιπόν, να επιχειρεί η Αξιωματική Αντιπολίτευση να μεταθέσει και να μετακυλήσει τις δικές της ευθύνες στη σημερινή Κυβέρνηση.
Αυτό, όμως, που θέλω να πω είναι ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έχει ευθύνες μόνο για το παρελθόν. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει ευθύνες και για το παρόν, διότι μία Αντιπολίτευση οφείλει να κάνει προτάσεις κι όχι να κινδυνολογεί σαν την κινδυνολογία περί προσφυγής της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Και προτάσεις δεν βλέπουμε.
Εμείς έχουμε ξεκάθαρη εικόνα των δυσκολιών. Έχουμε ξεκάθαρη εικόνα των πλεονεκτημάτων, αλλά και των αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας. Έχουμε, όμως, ταυτόχρονα και ξεκάθαρη θέση και σχέδιο για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες. Και επειδή έχουμε ξεκάθαρη θέση και σχέδιο, με αίσθημα ευθύνης συνεχίζουμε την πορεία μας με τη σιγουριά ότι μπορούμε να διασφαλίσουμε μια καλύτερη επόμενη μέρα για την οικονομία μας και για όλους τους Έλληνες.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο Υφυπουργό, τον κ. Μπέζα.
Ο συνάδελφος κ. Καλλιώρας Ηλίας από τη Νέα Δημοκρατία έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι, όντως η Βουλή συζητά τον προϋπολογισμό της χώρας για το επόμενο έτος σε μία πρωτόγνωρη συγκυρία. Η διεθνής κρίση δεν έχει συναπάντημα στην ιστορία όσα χρόνια κι αν ανατρέξουμε στο παρελθόν. Χώρες γκρεμίζονται, οι πέντε πρώτες επενδυτικές τράπεζες της Αμερικής δεν υπάρχουν πια. Ή έκλεισαν ή άλλαξαν αντικείμενο. Του χρόνου, προβλέπει ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας, θα έχουμε είκοσι εκατομμύρια ανέργους.
Έχουμε, λοιπόν, δύο μεγάλα κόμματα και θέλω να κάνω μερικές γρήγορες συγκρίσεις για να καταλήξετε κι εσείς στα συμπεράσματά σας.
Η Νέα Δημοκρατία, λοιπόν, νωρίς -ενώ το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έβλεπε καμμία κρίση μέχρι και τα μέσα Σεπτεμβρίου- έχει τον Πρωθυπουργό να επισκέπτεται την Ιρλανδία, το Παρίσι, τη Φρανκφούρτη, το Λονδίνο, να γίνονται δύο συζητήσεις προ ημερησίας διατάξεως στη Βουλή για το θέμα της διεθνούς κρίσης, έχει καλέσει δύο φορές, επίσημα, τους κοινωνικούς φορείς. Ταυτόχρονα, από την άλλη μεριά, έχουμε τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. -ενώ ο Πρωθυπουργός βρίσκεται σε όλη την Ευρώπη για τη συγκυρία που, επαναλαμβάνω, είναι πρωτόγνωρη- ο οποίος όλο το διάστημα, από την αρχή του έτους –το θυμούνται όλοι φαντάζομαι- έλεγε ότι είναι άλλοθι η διεθνής κρίση για τα κακά που έχει επιφέρει η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.
Μάλιστα, όχι μόνο μιλούσε για πολιτικό άλλοθι. Ταυτόχρονα, μέχρι και να δούμε τη διεθνή συγκυρία να φέρνει τη «LEAMAN BROTHERS» στην κατάρρευσή της, ενώ έκανε δηλώσεις μία συγκεκριμένη μέρα ότι υπάρχει δήθεν άλλοθι στη χώρα με τη διεθνή κρίση για την κακή πολιτική –επαναλαμβάνω- της Νέας Δημοκρατίας, αμέσως μετά, την άλλη μέρα, κάνει στροφή και λέει ότι η Κυβέρνηση δεν είδε τάχα την κρίση που έρχεται. Δηλαδή, ο κ. Παπανδρέου στα μέσα Σεπτέμβρη καταλαβαίνει ότι υπάρχει διεθνής κρίση. Επαναλαμβάνω από τα λόγια τα δικά του.
Το κακό είναι ότι αυτό έχει μεταδοθεί. Μάλιστα, απ’ αυτό το Βήμα ο γενικός εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είπε ορισμένα πράγματα, τα οποία θέλω να αναδείξω.
Εμένα με ενόχλησε πάρα πολύ το γεγονός ότι μιλώντας ο ίδιος, είπε ότι η Νέα Δημοκρατία είναι αυτή κατά τα έτη της οποίας αυξάνεται το δημόσιο χρέος. Αυτό πώς τολμά και το λέει; Πώς μπορεί άνθρωπος, που σήμερα είναι Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και μάλιστα πρώην Υπουργός, να λέει τέτοια πράγματα;
Και πάω στην καρδιά του θέματος.
Πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας όλα τα χρόνια αν κοιτάξετε την πολιτική μας ιστορία, υπήρχε ένα κόμμα, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. συγκεκριμένα, το οποίο ενώ αύξανε το χρέος, από την άλλη μεριά παρουσίαζε το φανερό χρέος που όλοι γνωρίζουμε, αλλά έκρυβε πάρα πολλά κάτω από το χαλί. Έτσι, λοιπόν, τα χρυσά παιδιά, τα golden boys ή golden ministers του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατάφεραν να δημιουργήσουν μία κατάσταση στη χώρα, η οποία θα έλεγα ότι είναι κάτι σαν «LEAMAN BROTHERS» με τα τοξικά χρέη τα οποία είχε η χώρα.
Επιτρέψτε μου να σας πω γιατί, να σας δώσω ένα παράδειγμα. Όταν αναλάβαμε το χρέος, ο αριθμός σε ποσό χρημάτων σε σχετικούς αριθμούς μας είπαν ότι είναι 2.000.000.000. Να το ξεμπλέξουμε μια για πάντα. Μετά τα 2.000.000.000, έγινε έλεγχος. Τον έλεγχο δεν τον κάνει η Ελλάδα, αλλά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Άραγε, είναι είκοσι επτά επίτροποι οι οποίοι λένε ψέματα, εάν έτσι έχουν τα πράγματα; Δεκαπέντε Υπουργοί του ΕCOFIN, o κ. Αλμούνια, η EUROSTAT, όλοι αυτοί λένε ψέματα ότι το οριστικό χρέος της χώρας, όπως έκλεισε για το 2004, δεν ήταν 1,2%, δηλαδή περίπου 2.000.000.000, αλλά 16.000.000.000 ευρώ; Δηλαδή, τη χρονιά του 2004 οι Ευρωπαίοι, με επίσημα, αμετάκλητα, οριστικά στοιχεία, μας λένε ότι η χώρα μας έχει κρυφά χρέη 14.000.000.000. Και ερωτώ τον κ. Παπουτσή: Αυτά τα 14.000.000.000 χρέη, τα οποία ήταν κρυφά χρέη, δεν έπρεπε τελικώς να εγγραφούν το 2004; Δεν έπρεπε να γίνουν το 2005 και το 2006 οι αλλαγές που έκανε η Κυβέρνηση;
Άραγε, λοιπόν, τι κάναμε; Βάλαμε πάνω στο τραπέζι τα χρέη και αναδείξαμε αυτό το ψέμα, το οποίο δεν είχε σχέση με τη Νέα Δημοκρατία, που ήθελε να σας πλήξει, όπως έλεγαν κάποιοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά ξεκάθαρα ήταν μία ιστορική πραγματικότητα την οποία δεν καταλαβαίνω γιατί ακόμα και σήμερα συζητάτε και μάλιστα σε επίπεδο γενικού εισηγητή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και όχι μόνο.
Αγαπητοί συνάδελφοι, η Νέα Δημοκρατία το Μάιο του 2004 μέχρι και τον Ιούνιο του 2006, με μία σκληρή όντως απόφαση –να δούμε, όμως, και τη σκληρή πραγματικότητα- μπήκαμε στην επιτήρηση, όχι για να πλήξουμε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όχι για να κάνουμε κακό στη χώρα. Γιατί πολλοί στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. έλεγαν -και σήμερα ακούω πολλούς να λένε- ότι τότε μαγειρέψαμε τα στοιχεία, τα κατασκευάσαμε, ήταν χαλκευμένα, ψεύτικα και πάει λέγοντας. Επειδή η κατάσταση και τα στοιχεία που υπάρχουν σήμερα είναι οριστικά και αμετάκλητα, θα ήθελα όσοι Βουλευτές συνάδελφοι συζητούν για το θέμα του χρέους, σας παρακαλώ να προσέχουν, διότι εκτίθενται και ο ελληνικός λαός γνωρίζει πολύ καλά την πραγματικότητα.
Πρέπει να πούμε και το άλλο. Εάν, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ήμασταν ακόμα στην επιτήρηση, με τη διαγωγή την οποία δείξατε και την πολιτική απρέπεια, εάν θέλετε, έναντι του ελληνικού λαού, δεν είναι αλήθεια ότι το 70% της επιτήρησης το πληρώνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι; Δηλαδή, όχι μόνο λέγατε ψέματα, αλλά μεταφέρατε στους μισθωτούς και συνταξιούχους αυτά τα χρέη. Έτσι είναι. Απλά μαθηματικά.
Αγαπητοί συνάδελφοι, λέτε δυο ακόμη ψέματα. Λέτε ότι 7.100.000.000 είναι το νέο χρέος ή οι φόροι του 2009. Δεν αυξάνεται το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της χώρας από 245.000.000.000 ευρώ φέτος που εκτιμούμε σε 262.000.000.000 ευρώ; Αυτά τα 17.000.000.000 ευρώ δεν θα φορολογηθούν; Αυτό είναι νέο εισόδημα. Το νέο εισόδημα θα φέρει νέους φόρους! Εάν αφαιρέσετε αυτό το ποσό, μένουν περίπου 2.500.000.000, όντως, νέοι φόροι. Γιατί λέτε 7.100.000.000 και κοροϊδεύετε τον ελληνικό λαό; Δεν το καταλαβαίνει ο ελληνικός λαός;
Επίσης, γιατί λέτε ψέματα για τα 28.000.000.000; Δεν μπορεί, δεν το δέχεται αυτό η ελληνική κοινωνία, κυρίως από ανθρώπους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, να λένε ότι χαρίζουμε στις τράπεζες 28.000.000.000. Ούτε 1 ευρώ δεν χαρίζουμε. Σας έχουμε πει τόσες φορές ότι και αυτό, πρέπει να το σταματήσετε.
Κύριε Πρόεδρε, η αλήθεια είναι ότι η Νέα Δημοκρατία αυτό που κάνει με τον προϋπολογισμό είναι να αμυνθεί κατά της διεθνούς κρίσης και να μπορέσει ταυτόχρονα να βοηθήσει τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις. Αυτά είναι τα δυο κυρίαρχα στοιχεία.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Διαμαντίδης για επτά λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα ήθελα να απαντήσω στις πολλές ανακρίβειες του μόλις κατελθόντα από το Βήμα συναδέλφου, ούτε βεβαίως και στον κύριο Υπουργό. Αντιλαμβάνομαι τη θέση τους εν όψει και του επικείμενου ανασχηματισμού και δεν θα ήθελα να επιδεινώσω τις όποιες φιλοδοξίες τους.
Γνωρίζει, όμως, πολύ καλά ο ελληνικός λαός και το βιώνει καθημερινά ο Έλληνας πολίτης τι είχε τάξει η Νέα Δημοκρατία και το 2004 και το 2007 και τι έκανε. Δεν είναι η επανίδρυση του κράτους που ξέχασε στην πορεία, δεν πρόκειται για τις μεταρρυθμίσεις που σκόνταψαν, δεν είναι το νοικοκύρεμα που δεν έγινε, δεν είναι το «σεμνά και ταπεινά» που επαγγέλθηκε ο κύριος Πρωθυπουργός και δεν επαληθεύτηκε, δεν είναι τα δομημένα ομόλογα που έδωσαν τη χαριστικά βολή στα ασφαλιστικά ταμεία. Πρόκειται στην ουσία για την έλλειψη σχεδίου, προγράμματος και οράματος που έχει οδηγήσει σε απόγνωση τους πολίτες και τη χώρα μας σε αδιέξοδο. Πρόκειται για το γεγονός ότι η σημερινή Κυβέρνηση είναι «κλινικά νεκρή» και ο Πρωθυπουργός σε «καταστολή» ή, αν θέλετε, τελεί «εν συγχύσει» όπως είπε ένα κορυφαίο κομματικό στέλεχος της Ρηγίλλης στην εφημερίδα «HERALD TRIBUNE». Πρόκειται για έναν Πρωθυπουργό και την ανάλγητη και αντιλαϊκή Κυβέρνησή του, ο οποίος πέντε χρόνια δηλώνει «δεν θέλω να είμαι ευχάριστος, αλλά χρήσιμος», τη στιγμή που έχει οδηγήσει τη χώρα στα όρια της κατάρρευσης.
Δείτε τα στοιχεία των διεθνών οίκων, όπως είναι η «MOODY’S», που μιλά για αδύνατη και ευάλωτη κυβέρνηση και για υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας. Η «CITIGROUP» μιλά για έλλειμμα 4,5%, το οποίο θα οδηγήσει τη χώρα σε νέα επιτήρηση και σε ρυθμό ανάπτυξης 0,5%. Πρόκειται για τελείως διαφορετικά στοιχεία απ’ αυτά που λέει ο προϋπολογισμός.
Πρόκειται για έναν Πρωθυπουργό που μας δήλωσε μόλις πριν από λίγες ημέρες ότι αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη, αλλά το λογαριασμό τον στέλνει πάντα να τον πληρώσει ο ελληνικός λαός.
Κύριε Πρόεδρε, είμαστε σήμερα εδώ -και μας παρακολουθεί ο ελληνικός λαός- για να συζητήσουμε τον τελευταίο «κάλπικο» προϋπολογισμό της Κυβέρνησης. Δεν θέλω να πω χιλιοειπωμένα πράγματα στο λίγο χρόνο που έχω, θέλω όμως να μου επιτρέψετε να μεταφέρω το άσχημο κλίμα που επικρατεί στη χώρα από τους ανεύθυνους χειρισμούς της Κυβέρνησης.
Με δυο λόγια ο λαός τι λέει; Φτάνει πια! Φτάνει πια η επικοινωνιακή πολιτική του κυρίου Πρωθυπουργού που μια ξέρει και μια δεν ξέρει τι γίνεται στον κρατικό μηχανισμό, του κυρίου Πρωθυπουργού που μόνο περιοδεία στην επαρχία κάνει τάχα για να κατευνάσει τους αγρότες και τη δυσαρεστημένη περιφέρεια, που κάποτε, όμως, πρέπει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα την οποία επί πέντε χρόνια αποφεύγει και μας παίζει τον «παπά». Εδώ παπάς, εκεί ο ηγούμενος, για όλα φταίει ο προηγούμενος! Φτάνει πια, είναι το μήνυμα του ελληνικού λαού.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Τι έγιναν στον τόπο αυτό οι αξίες μας; Μήπως είναι ώρα να μιλήσουμε ξανά για την πατρίδα μας, για την κοινωνική δικαιοσύνη, τη δημοκρατία και να πούμε στο λαό την αλήθεια; Μήπως πρέπει να πούμε την αλήθεια στη νεολαία που εξεγείρεται; Είναι χρέος μας να το κάνουμε, γιατί σήμερα όλα κατρακυλούν σ’ αυτόν τον τόπο.
Τι να πει κανείς, κύριοι συνάδελφοι, για τα νοσοκομεία και τις τραγικές ελλείψεις τους; Τι να πει για την ακρίβεια, την ανεργία; Τι να πει κανείς για τις εξοντωτικές συνθήκες εργασίας και το ανάλγητο φορολογικό σύστημα; Τι να πει κανείς για το ξεπούλημα του Ο.Τ.Ε., της Ολυμπιακής, των Δ.Ε.Κ.Ο., των λιμανιών, για την υποχρηματοδότηση της παιδείας, για το πολύωρο αλλά αναποτελεσματικό σχολείο; Τι να πει κανείς για τη διαφθορά, το παραδικαστικό και τα μοναστηριακά κυκλώματα, την αδιαφάνεια, τη συγκάλυψη των σκανδάλων; Τι να πει κανείς για τους Υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας που γνωρίζουν άριστα πώς να φοροδιαφεύγουν και να φοροαποφεύγουν και να το διαφημίζουν μάλιστα στα κανάλια; Τι να πει κανείς για έναν Πρωθυπουργό, που τάχα δεν ήξετε το σκάνδαλο του Βατοπεδίου και δεν ενημερώθηκε, όπως μας είπε, για έναν Πρωθυπουργό κατώτερο των περιστάσεων, για τα καμένα δάση και το πάγωμα των αναδασώσεων; Τι να πει κανείς για την προχειρότητα των μαθητευόμενων μάγων της Κυβέρνησης σ’ όλα τα επίπεδα και τη συχνά αλλοπρόσαλλη εξωτερική πολιτική για εσωτερική κατανάλωση;
Δεν είμαστε, βεβαίως, εμείς αυτοί που τα λέμε αυτά, επειδή είμαστε Αντιπολίτευση για να αποκομίσουμε μικροκομματικά οφέλη. Ας αφήσετε, κύριοι της Κυβέρνησης, τις δικαιολογίες ότι τάχα βάλλεστε από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, όπως προχθές είπε κορυφαίος Υπουργός της Κυβέρνησης.
Εγώ απλώς θα αναφερθώ εν τάχει σε αυτά που λέει ο ξένος Τύπος, τα οποία δείχνουν ότι η Κυβέρνηση αυτή είναι μια ανίκανη Κυβέρνηση, μια βαθιά νυχτωμένη Κυβέρνηση. Τι λένε. Και μη μας πείτε πάλι ότι είναι δάκτυλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι μπορεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να ελέγχει το διεθνή Τύπο.
Πρώτο θέμα στην ιστοσελίδα του ANSA, του Ιταλικού Πρακτορείου Ειδήσεων είναι η εξέγερση της νεολαίας. Στο CNN, στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων που μιλά για εν ψυχρώ δολοφονία του νεαρού Αλέξανδρου, στο Reuters, που αναφέρει ότι καίγεται η Ελλάδα μετά το θάνατο του εφήβου, στη Γαλλική FIGARO, στους TIMES, που κάνουν λόγο για νέο κύμα ταραχών στην Ελλάδα, καθώς εκατό χιλιάδες εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της απόλυσης. Και μας μιλάτε για μείωση της ανεργίας;
Είναι οι χειρότερες ταραχές που έχω δει τα τελευταία είκοσι χρόνια που καλύπτω ρεπορτάζ στη χώρα, δηλώνει η ανταποκρίτρια του CNN των NEW YORK TIMES. Και έγινε και το άλλο το πρωτόγνωρο. Αμερικανικό δίκτυο πρωτοτυπεί και εξετάζει τους αναγνώστες στο Internet για το αν ξέρουν τι πυροδότησε τις εξεγέρσεις στην Ελλάδα. Και ξέρετε τι απάντησαν; Η ανεργία, η διαφθορά, η ακρίβεια και η διακοπή των επιδοτήσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η παιδεία, η δολοφονία του νεαρού δεκαπεντάχρονου.
Η Κυβέρνηση θέλει να πληρώσουν μόνο οι φτωχοί τα προβλήματα της χώρας, ποτέ οι πλούσιοι και αντιμετωπίζει τους διαδηλωτές με αστυνομική πίεση. Η FINANCIAL TIMES: «Οι ταραχές στην Ελλάδα θα συνεχιστούν» και δείχνουν την επισφαλή θέση της Κυβέρνησης Καραμανλή. Η απογοήτευση των νέων και η έλλειψη ευκαιριών είναι αυτό που κρύβεται πίσω από την εξέγερση και τις φασαρίες. Η DER SPIEGEL στη Γερμανία: «Το έναυσμα για τη συνεχιζόμενη βία στην Ελλάδα είναι η βαθιά δυσπιστία προς την Κυβέρνηση, σε συνδυασμό με το πελατειακό καπιταλιστικό σύστημα, την υψηλή ανεργία και τη διαφθορά». Ξέρετε, αυτήν τη διαφθορά που είχατε δεσμευθεί να την εξαλείψετε.
Τέλος στο κυριακάτικο φύλλο του Παρισιού.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ.
Λέει: «Θέλουμε να ζήσουμε και όχι να επιζήσουμε». Αυτή είναι αρνητική εικόνα της Ελλάδος, κύριοι της Κυβέρνησης, που έκανε το γύρο του κόσμου σε οκτώ μέρες. Αυτή η εικόνα μας θλίβει όλους. Αυτή η εικόνα αδικεί την Ελλάδα και είστε υπεύθυνοι γι’ αυτό. Οδηγείτε τη χώρα σε κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρίση. Και δεν είμαστε όλοι το ίδιο, όπως λέτε.
Κλείνοντας, θέλω να πω ότι αντιμετωπίζετε τη χώρα και το κράτος σαν τσιφλίκι σας. Αυτή είναι η ιδεολογία σας, αυτή είναι η φιλοσοφία σας. Και θέλω να αναφερθώ τέλος σε μια φράση –στο πρωτοσέλιδο μιας εφημερίδας δικής σας διαχρονικά της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ»- που λέει: «Με εικονικό προϋπολογισμό η χώρα απέναντι στη διεθνή κρίση». Εμείς, λοιπόν, είναι σαφές ότι συμφωνούμε με τον τίτλο αυτό. Δεν μπορούμε να ψηφίσουμε αυτόν τον προϋπολογισμό, τον καταψηφίζουμε και σας παραδίδουμε στην κρίση του ελληνικού λαού.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (ΒαΪτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Διαμαντίδη.
Ο κ. Καρπούζας έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση στον προϋπολογισμό αποτελεί την κορυφαία κοινοβουλευτική εκδήλωση. Μέσα από τη συζήτηση που διεξάγεται για πέντε συνεχείς ημέρες, δίνεται η ευκαιρία σε όλους τους Βουλευτές να εκφραστούν, να υπερασπίσουν την πολιτική του κόμματός τους, να κάνουν την κριτική τους. Κύριο συστατικό της έκφρασης, κύριοι συνάδελφοι, θα πρέπει να είναι ο προβληματισμός, αλλά και η προσπάθεια προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Η υπερβολή και ο δογματισμός θα πρέπει να αποφεύγονται, όπως και οι χαρακτηρισμοί που επαναλαμβάνονται δυστυχώς κάθε χρόνο και δεν γίνονται πιστευτοί.
Ο προϋπολογισμός, όπως και όλοι οι προϋπολογισμοί των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας χαρακτηρίζονται από ειλικρίνεια, συντάσσονται βάσει κάποιων δεδομένων και προϋποθέσεων, στοχεύοντας πάντα στην υλοποίηση αυτών στο τέλος του έτους. Η οικονομική και δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας κινείται στους στόχους του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς 2007-2013, που θα διασφαλίσουν τη σωστή πορεία της χώρας μας στην πρόοδο και την ανάπτυξη. Η υλοποίηση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων μας, η αύξηση της παραγωγικότητας, η τόνωση της απασχόλησης, θα οδηγήσουν τη χώρα μας στην επίτευξη πραγματικής σύγκλησης και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών.
Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην εκπαίδευση και τους νέους, στην τεχνολογία και την καινοτομία. Η μεγάλη πρόοδος της τεχνολογίας και της επιστήμης απαιτεί εξειδικευμένη και συνεχή εκπαίδευση. Με την ολοκλήρωση της υλοποίησης του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης έχουν ήδη κατασκευαστεί κτηριακά έργα και έχουν γίνει κτηριακές παρεμβάσεις σ’ όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Στον τομέα της απασχόλησης και της επαγγελματικής κατάρτισης έχουν ωφεληθεί από τα υλοποιημένα προγράμματα πεντακόσιες ενενήντα έξι χιλιάδες περίπου άτομα. Ολοκληρώθηκαν σημαντικά έργα που είχαν μείνει στη μέση της κατασκευής για πολλά χρόνια. Η ολοκλήρωση και λειτουργία του προαστιακού αποτελεί ένα ακόμη μεγάλο έργο της Νέας Δημοκρατίας. Ιδιαίτερα θέλω να αναφερθώ στην αποπεράτωση των έργων και τη λειτουργία του προαστιακού Θεσσαλονίκης-Κατερίνης-Λάρισας, ο οποίος μετά από πολλά χρόνια ετέθη σε λειτουργία και εξυπηρετεί χιλιάδες πολίτες.
Για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας είκοσι πέντε χιλιάδες επιχειρήσεις στον τομέα της μεταποίησης του εμπορίου, του τουρισμού και της παροχής υπηρεσιών έτυχαν της ενίσχυσης της πολιτείας. Ιδρύθηκαν έξι χιλιάδες νέες επιχειρήσεις από ειδικές ομάδες πληθυσμού, νέους, γυναίκες, άτομα με αναπηρία και πολύτεκνους. Δημιουργήσαμε το Ταμείο Εγγυοδοσίας για τη στήριξη και λειτουργία των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. Έγινε εκσυγχρονισμός των τουριστικών υποδομών της χώρας και ενισχύσαμε το πρόγραμμα τουριστικής προβολής στις μεγάλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Στα πλαίσια της εξοικονόμησης ενέργειας για ένα καθαρότερο περιβάλλον συμβάλλαμε, ώστε να υλοποιηθούν περισσότερες από πεντακόσιες επενδύσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Με την ολοκλήρωση του ελληνοτουρκικού αγωγού μεταφοράς αερίου και την επέκταση του δικτύου φυσικού αερίου υψηλής, μέσης και χαμηλής τάσης, κατά χίλια διακόσια εξήντα χιλιόμετρα, ενισχύσαμε την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας μας. Για την αγροτική ανάπτυξη και την ανασυγκρότηση της υπαίθρου έχουν ενισχυθεί και ήδη χρηματοδοτούνται, μέσω προγραμμάτων, δεκαεπτά χιλιάδες ενενήντα δύο επενδύσεις στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις. Πριμοδοτήθηκαν είκοσι δύο χιλιάδες επτακόσιοι ενενήντα έξι νέοι αγρότες, ενισχύθηκαν χίλια τετρακόσια πενήντα εννέα επενδυτικά σχέδια, κατασκευάστηκαν πενήντα πέντε σημαντικά εγγειοβελτιωτικά έργα. Χρηματοδοτήθηκαν χίλια πεντακόσια ενενήντα τρία μικρά επενδυτικά σχέδια και εννιακόσια τριάντα εννέα μικρά δημόσια έργα, μέσω του προγράμματος Ο.Π.Α.Χ.. Εντάχθηκαν επτακόσιοι εξήντα τέσσερις επαγγελματίες αλιείς στα κοινωνικοοικονομικά μέτρα για την αλιεία.
Συνεχίζουμε και ολοκληρώνουμε έργα υποδομής που ξεκίνησαν εδώ και πολλά χρόνια. Πολλά έχουν ήδη ολοκληρωθεί. Η κατασκευή έργων υποδομής απαραίτητων για την ανάπτυξη της χώρας μας βρίσκονται σε εξέλιξη. Η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για την παραγωγή δημοσίων έργων έδωσε τη δυνατότητα υλοποίησής τους. Έτσι σήμερα εκτελείται το μεγαλύτερο πρόγραμμα έργων που γνώρισε ποτέ η χώρα, ύψους 18,5 εκατομμυρίων ευρώ. Επιπλέον, έργα που είχαν βαλτώσει εξαιτίας της πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων και του σκανδαλώδους μαθηματικού τύπου, σήμερα ολοκληρώνονται. Θα αναφερθώ στα Νοσοκομεία Κατερίνης και Κέρκυρας, όπου τα έργα επαναδημοπρατήθηκαν και ολοκληρώνονται.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ζωτικής σημασίας την έγκριση του εθνικού χωροταξικού σχεδίου, κάτι που θα διαμορφώσει το χωρικό πρότυπο ανάπτυξης με την εφαρμογή του ειδικού πλαισίου για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, του ειδικού πλαισίου για τη βιομηχανία, του ειδικού πλαισίου για τον τουρισμό, του ειδικού πλαισίου για τον παράκτιο και νησιωτικό χώρο, το ορεινό τουρισμό, την ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών. Η συνέχιση του Εθνικού Κτηματολογίου με την ολοκλήρωση της κτηματογράφησης σ’ όλη τη χώρα αποτελεί το βασικό εργαλείο για την ανάπτυξή μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από το Μάρτιο του 2004 η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δίνει έναν πολύπλευρο αγώνα, για να αντιμετωπίσει τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Στην προσπάθεια μας αυτή δεν είχαμε καμμία στήριξη. Αντιθέτως, αντιμετωπίσαμε τη μιζέρια μιας διαρκώς άγονης και στείρας αντιπολίτευσης.
Πρέπει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας. Η Αναθεώρηση του Συντάγματος που δεν έγινε σε άρθρα που θα έπρεπε να αναθεωρηθούν, οφείλεται κατά κύριο λόγο στην Αξιωματική Αντιπολίτευση. Η υπαναχώρηση της, όσον αφορά την Αναθεώρηση, σε άρθρα του Συντάγματος ζωτικής σημασίας, εξαιτίας της πολιτικής ομηρίας, είναι απόδειξη της μεγάλης ευθύνης που φέρει για αυτή τη ματαίωση.
Η Αναθεώρηση του άρθρου 24, όσον αφορά τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, η μεταρρύθμιση στην παιδεία και την εφαρμογή του νόμου πλαισίου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, η αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος, τα προγράμματα αποκρατικοποιήσεων στις τράπεζες, στον Ο.Τ.Ε., στις Δ.Ε.Κ.Ο., αντιμετώπισαν την άρνηση και την καθολική αντίδραση του συνόλου της Αντιπολίτευσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η διεθνής οικονομική κατάσταση και η κατάρρευση του υπάρχοντος οικονομικού μοντέλου πρέπει να μας συνηθίσουν. Θεωρώ ότι η οικονομική και εισοδηματική πολιτική της Κυβέρνησής μας κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Οι όποιες αδυναμίες, που μεγαλοποιούνται, ευτυχώς δεν απειλούν άμεσα την ελληνική οικονομία.
Η λήψη μέτρων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος της παγκόσμιας οικονομίας, ώστε να μην υπάρξουν οι παραμικρές επιπτώσεις στη χώρα και ιδίως στις οικονομικά αδύνατες ομάδες, επιβεβαιώνουν την ορθότητα της πολιτικής μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση αυτή του προϋπολογισμού εξελίσσεται σε συνθήκες διαφορετικές. Η λαβωμένη Αθήνα και όλη η Ελλάδα ντύθηκε στα γιορτινά. Οι πολίτες ατενίζουν με αισιοδοξία την έλευση του νέου χρόνου. Οι πληγές που προκλήθηκαν, η οργή και η πίκρα που ένιωσε το σύνολο των πολιτών της χώρας μας από συμπεριφορές, αλλά και ενέργειες καλύπτονται από αισιοδοξία για το μέλλον που εγγυάται η παράταξή μας, την ειλικρίνεια, την ευθύτητα, το θάρρος και το πολιτικό ανάστημα του Πρωθυπουργού μας Κώστα Καραμανλή.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστούμε, κύριε Καρπούζα.
Η κ. Λιάνα Κανέλλη έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν η νεολαία είναι αυτές τις μέρες στο δρόμο, τότε ο προϋπολογισμός καθορίζει και το πλαίσιο με το οποίο θα πρέπει να σκεφθεί και να αντιδράσει η νεολαία τα αμέσως επόμενα χρόνια και κυρίως τη χρονιά που προδιαγράφει και προϋπολογίζεται οικονομικά, με βάση το μοντέλο που κυριάρχησε σ’ αυτήν τη χώρα, από τη Μεταπολίτευση και μετά, από τις δύο κυβερνήσεις.
Έχουμε στο γενικό προϋπολογισμό μείωση 0,19% των κονδυλίων για την παιδεία και έχουμε ταυτόχρονα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ αύξηση για τα Σώματα Ασφαλείας.
Καπάκι στα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ αύξηση για τα Σώματα Ασφαλείας, αγαπητοί συνάδελφοι, έχουμε και 870.000.000 ευρώ που θα πάνε για τη στήριξη των καταστημάτων, πυροσβεστικών τε και αστυνομικών.
Και έρχεται κάποιος να ρωτήσει: Μετά από τόσες πέτρες που έπεσαν, μετά από τόση αντίδραση στους δρόμους για το φόνο του παιδιού, μετά από τόση επανάληψη του εξεγερτικού αισθήματος -όχι, όμως, του εξεγερτικού που παρουσιάζεται ως νέο πολιτικό υποκείμενο, αλλά του πραγματικού, αυτού που υποφώσκει δεκαετίες ολόκληρες, προδομένο από τη γενιά της Μεταπολίτευσης και χαρίζει στα παιδιά stage, χαρίζει στα παιδιά διαρκή εκπαιδευσιμότητα, απασχολησιμότητα και διαρκή ανασφάλεια- απέναντι σ’ αυτά τα παιδιά απαντά ο προϋπολογισμός;
Το δίλημμα σε ό,τι αφορά τα Σώματα Ασφαλείας και τις Ένοπλες Δυνάμεις τίθεται από τον προϋπολογισμό. Είναι ευρωπαϊκό. Είναι προσυπογεγραμμένο και από τα δύο κόμματα και από όποιο κόμμα στηρίζει τις ευρωπαϊκές επιλογές, ενδεχομένως και με το μύθευμα ότι μπορεί να βελτιωθεί: Ή θα είστε στο δρόμο με τους απελπισμένους ή θα επανδρώσετε τις δυνάμεις για τον πόλεμο που προετοιμάζει το μεγάλο κεφάλαιο, το ευρωενωσιακό.
Είναι δε σε τέτοιο βαθμό αποκαλυπτικά όλα όσα αποφασίστηκαν στις Βρυξέλλες, όλα όσα αποφασίζονται κάθε μέρα εδώ μέσα στις διάφορες επιτροπές και στον προϋπολογισμό, ώστε το δίλημμα έχει καταστεί σαφές. Έχει αρχίσει και το καταλαβαίνει και το τελευταίο παιδί των δώδεκα και δεκατριών ετών!
Και μακριά πια οι υποκρισίες για το ενδιαφέρον για τη νεολαία! Η μοναδική διέξοδος ήταν οι πανελλήνιες και η επάνδρωση της Αστυνομίας. Από τι; Από παιδιά που όλα αποφάσισαν να γίνουν ειδικοί φρουροί σαν τους χίλιους τετρακόσιους που προσθέσατε, ομογενοποιώντας τα Σώματα Ασφαλείας και υπονομεύοντας έτσι τις πανελλήνιες εξετάσεις;
Πώς θα ομογενοποιήσετε την Αστυνομία, προσλαμβάνοντας χίλιους τετρακόσιους ειδικούς φρουρούς και ενσωματώνοντας τους ειδικούς φρουρούς μέσα στα Σώματα Ασφαλείας; Με τι παιδεία καλείτε παιδιά; Χιλιάδες παιδιά έρχονται –είναι από τις πρώτες σχολές σε προτίμηση- για την ίδια ανασφάλεια, για την ίδια ασφαλιστική κάλυψη, για την ίδια μόνιμη και σταθερή εργασία, που υπολόγιζαν, μέχρι τα γεγονότα, ότι θα εξασφαλίσουν γινόμενοι αστυνομικοί.
Όμως, το σχέδιο είναι σαφές. Είναι εξαιρετικά σαφές. Ισχύει και για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Ακριβώς αντίστοιχα. Γιατί εδώ μιλάμε για καταστολή πάνω στους τρεις άξονες που έχει χαράξει η Ευρωπαϊκή Ένωση και επιβεβαίωσε και με κονδύλια και με γραμμές στις 11 και 12 Δεκεμβρίου: Τρομοκρατία – μετανάστες – πόλεμος.
Το τελευταίο το λέτε ψιθυριστά. Το λένε στα κλειστά κονκλάβια. Το λένε εκεί όπου πρέπει να μεταφράσεις τι πάει να πει «στρατηγείο του ΝΑΤΟ για την προώθηση της δύναμης του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα, στη Θεσσαλονίκη». Και «δέχεται» είναι η απάντηση του Υπουργού. Δεν αποκλείεται να φιλοξενήσει πυρηνικά, βιολογικά και χημικά όπλα.
Μόλις προχθές ο Υφυπουργός Άμυνας έλεγε και απαντούσε σε εμάς ότι υπογράφουμε με την υδρογραφική υπηρεσία της Γεωργίας συμφωνία, γιατί μπορεί να χρειαστεί να μεταφέρουμε πολίτες σε καιρό πολέμου. Γι’ αυτό την υπογράφουμε τη συμφωνία και όχι από επιστημονικότητα. Όμως, γιατί συμβαίνουν όλα αυτά;
Και ύστερα πάτε να εξηγήσετε έξω στα παιδιά τη μεθόδευση της κουκούλας. Η μεθόδευση της κουκούλας είναι πανευρωπαϊκός στόχος. Η νεολαία πρέπει να φοβηθεί και να μείνει μέσα στο σπίτι της, δηλαδή, να μην παλεύει, να μη διεκδικεί περισσότερο κονδύλια, να μη διεκδικεί βάθος γνώσης, για να αντιμετωπίσει τη ζωή, αλλά να έχει μία και μόνη επαγγελματική διέξοδο: Να σώσει ό,τι έχει τεχνητά φανεί ότι αποκτά, τάχα μου, δήθεν πρόσβαση στο διαδίκτυο, ένα διαδίκτυο ελεγχόμενο. Τις μέρες που τα παιδιά αντάλλασσαν μηνύματα δεν λιγόστεψε ούτε ένας παιδεραστής ούτε ένας έμπορος στο διαδίκτυο! Αντιθέτως, βγήκε και «ψάρευε» παιδιά. Και κέρδιζαν από τα δωρεάν sms οι μεγάλες εταιρείες, οι ίδιες που έκαναν τη χώρα πειραματόζωο και της παρακολουθούσαν την ηγεσία της Αστυνομίας, την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, την ηγεσία την πολιτική της χώρας, χωρίς ποτέ να καταλήξουμε στο παραμικρό συμπέρασμα εδώ. «Γιατί ήταν» λέει «αναμεμειγμένες ξένες δυνάμεις.»
Και όποιος τολμήσει να μιλήσει για κοινή ευρωπαϊκή πολιτική απέναντι στα παιδιά, απέναντι στη νεολαία και απέναντι στο μέλλον, που είναι υποδούλωση, με την ανασφάλεια, χαμηλότατο επίπεδο -είτε είναι φοιτητές πανεπιστημίου είτε είναι φοιτητές ενός κολλεγίου είτε είναι φοιτητές των αστυνομικών σχολών- έλεγχος και χειραγώγηση. Γιατί; Γιατί κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει το «κρέας» στην κατάλληλη μηχανή.
Ποια είναι αυτή η «κατάλληλη μηχανή»; Δεν χρειάζεται να τα πω εγώ. Τα λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Προετοιμάζεται και σας διαβάζω –είναι ακριβώς ό,τι ελέχθη στις Βρυξέλλες και στο παράρτημα Α΄- τα εξής:
«Η Ευρώπη πρέπει να είναι πράγματι ικανή, κατά τα επόμενα έτη και στο πλαίσιο του καθοριζόμενου επίπεδου φιλοδοξίας, ήτοι της ανάπτυξης εξήντα χιλιάδων ανδρών, εντός εξήντα ημερών για μια μείζονα επιχείρηση, εντός του φάσματος επιχειρήσεων, που προβλέπονται στον πρωταρχικό στόχο 2010 και στον μη στρατιωτικό πρωταρχικό στόχο 2010, να προγραμματίζει και να διεξάγει ταυτόχρονα: Δύο σημαντικές επιχειρήσεις σταθεροποίησης και ανασυγκρότησης, με την αρμόζουσα μη στρατιωτική παρουσία, υποστηριζόμενη από δέκα χιλιάδες άνδρες το πολύ επί μια διετία τουλάχιστον. Δύο επιχειρήσεις ταχείας αντίδρασης περιορισμένης διάρκειας, χρησιμοποιώντας ιδίως τις μάχιμες ομάδες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μία επιχείρηση επείγουσας εκκένωσης ευρωπαίων πολιτών σε λιγότερο από δέκα ημέρες, λαμβάνοντας υπόψη τον πρωταρχικό ρόλο κάθε κράτους-μέλους, όσον αφορά τους πολίτες του και βάσει της έννοιας του προξενικού πιλοτικού κράτους.»
Ο Μπράουν στην ετήσια ομιλία που κάνει κάθε χρόνο, μόλις το Νοέμβριο, έλεγε ότι μέσα στα μέτρα για την Ευρώπη, με τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί η δήθεν χρηματοπιστωτική κρίση, πρέπει να προβλεφθούν από την Ευρώπη και κονδύλια συνολικά για την ανοικοδόμηση ισοπεδωμένων πόλεων.
Πού θα τις βρείτε τις ισοπεδωμένες πόλεις, κύριοι συνάδελφοι; Τα παιδιά με τις πέτρες; Οι «έντεχνοι» κουκουλοφόροι, μετακινούμενοι την κατάλληλη στιγμή όπου πρέπει και όπως πρέπει; Αυτοί θα ισοπεδώσουν τις πόλεις και θα χρειαστούμε κονδύλια για την ανοικοδόμηση; Ή το κεφάλαιο θα μπορέσει να βρει αλλού;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτή)
Τελειώνω αμέσως, κύριε Πρόεδρε.
Παρακάτω διαβάζω τα εξής:
«Μία αποστολή θαλάσσιας ή εναέριας επιτήρησης, απαγόρευσης.
Μια πολιτικοστρατιωτική επιχείρηση ανθρωπιστικής βοήθειας διάρκειας μέχρι 90 ημερών.
Περί τις δώδεκα μη στρατιωτικές αποστολές Ε.Π.Α.Α. -ιδίως αστυνομικές αποστολές, αποστολές για την επιβολή του κράτους δικαίου, αποστολές πολιτικής διοίκησης, αποστολές μεταρρύθμισης του τομέα της ασφάλειας ή αποστολές παρακολούθησης- διαφόρων συνθέσεων, μεταξύ άλλων σε κατάσταση ταχείας αντίδρασης, συμπεριλαμβανομένης μιας μείζονος αποστολής –ενδεχομένως έως τριών χιλιάδων εμπειρογνωμόνων- που θα μπορούσε να είναι πολυετής.
Για τις επιχειρήσεις και τις αποστολές της η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εκμεταλλεύεται, δεόντως και σύμφωνα με τις διαδικασίες της, τα μέσα και τις δυνατότητες των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, ενδεχομένως, για τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις, του ΝΑΤΟ.»
Ξέρετε τι θα συμβεί; Θα αφήσετε τη χώρα, με την ανοχή σας και με το πολιτικοοικονομικό σύστημά σας, όχι απλώς να ξεχειλώσει, αλλά να εξαχρειωθεί. Και στα πλαίσια ενός τρομοκρατημένου πληθυσμού και μιας συσσωρευμένης μικροαστικής φοβίας, για να μην απολεσθούν τα χαμένα των πιστωτικών καρτών να δημιουργηθεί εκείνη η ανοχή που θα επιτρέψει να έρθουν εδώ ευρωαστυνομικοί, στα πλαίσια της επιβολής του κράτους δικαίου, για να κάνουμε εκλογές. Αυτό θα πετύχετε!
Θα πετύχετε παιδιά τα οποία θα βρίσκουν τη διέξοδό τους εκεί! Είσαστε βαθιά νυχτωμένοι! Και να μειώσετε τα κονδύλια και να αυξήσετε τα στρατιωτικά κονδύλια, υπάρχει έξω μία νεολαία και μία εργατική τάξη, αποφασισμένη να αντισταθεί, όχι κρεμώντας πανό, αλλά βάζοντας την καρδιά της μπροστά και συντεταγμένα, για να διατηρήσει τα πραγματικά κεκτημένα.
Και βεβαίως, δεν χρειάζεται κάποιος να πει ότι ένας τέτοιος προϋπολογισμός καταψηφίζεται, όχι μόνο από τις παρούσες γενεές, αλλά και από τις επόμενες και ότι θα μείνει μνημείο κατασταλτικής, αντιτρομοκρατικής και στρατιωτικοποιημένης προοπτικής για την Ευρώπη που μερικοί, πλην Κ.Κ.Ε., υπερασπίζονται, γιατί φαντάζονται μια άλλη Ευρώπη, ένα άλλο σώμα πολιτών μέσα σε αυτό το χώρο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ την κ. Κανέλλη.
Ο κ. Γεώργιος Καρασμάνης έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για μία ακόμα φορά σ’ αυτήν την Αίθουσα γινόμαστε εμείς και μαζί μας ο ελληνικός λαός, θεατές ενός κακόγουστου έργου. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση επιχειρεί να απαξιώσει έναν προϋπολογισμό, ο οποίος είναι πραγματικά δύσκολος. Καταρτίστηκε υπό την πίεση της διεθνούς οικονομικής κρίσης, πρωτοφανούς για τη μεταπολεμική περίοδο. Τις επιπτώσεις της τις βλέπουμε καθημερινά στις οικονομίες των ισχυρότερων χωρών του κόσμου. Βλέπουμε να καταρρέουν, μέχρι πρότινος, πανίσχυροι βιομηχανικοί γίγαντες, να εκλιπαρούν για βοήθεια τραπεζικοί κολοσσοί. Βλέπουμε ανέργους και απολυμένους να αποτελούν ποτάμια απόγνωσης. Και φυσικά, θα ήταν πολιτικά αφελές να πιστεύουμε ότι αυτές οι εξελίξεις δεν θα μας επηρεάσουν. Απαιτείται, λοιπόν, υπευθυνότητα, σοβαρότητα, συνεργασία για να θωρακίσουμε και την οικονομία και τη χώρα απέναντι σ’ αυτήν την πρωτόγνωρη κρίση, που απειλεί ολόκληρο τον κόσμο.
Από την πρώτη στιγμή, η Κυβέρνηση πήρε μέτρα για να την αντιμετωπίσει. Πρώτη απ’ όλες τις ευρωπαϊκές χώρες διασφάλισε νομοθετικά τις καταθέσεις των Ελλήνων αποταμιευτών και δημιούργησε άμεσα κλίμα σταθερότητας και εμπιστοσύνης. Ταυτόχρονα, έλαβε νομοθετικά μέτρα προστασίας των δανειοληπτών. Η Κυβέρνηση συγχρόνως έθεσε σε εφαρμογή σχέδιο ενίσχυσης της ρευστότητας της οικονομίας μας με 28.000.000.000 ευρώ.
Κι όμως, αυτό το πρόγραμμα στήριξης της αγοράς επικρίθηκε σκληρά από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Τη μία μέρα μίλησαν για «λευκή επιταγή», την άλλη για «σκανδαλώδη δωρεά στις τράπεζες». Κι όταν αντελήφθησαν ότι αυτό το πρόγραμμα δεν επιβαρύνει ούτε κατά ένα ευρώ τον προϋπολογισμό, καθώς φυσικά και τον Έλληνα φορολογούμενο και ότι οι τράπεζες είναι το κυκλοφορικό σύστημα της οικονομίας και αν αυτό σταματήσει να λειτουργεί, θα νεκρώσουν τα πάντα, τότε άρχισαν τις κατ’ ιδίαν συναντήσεις με τους τραπεζίτες.
Παρακολουθούμε μία Αντιπολίτευση συνεπικουρούμενη από τα φιλικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να περνάει την εικόνα μίας ανάλγητης Κυβέρνησης, καταλογίζοντας απραξία, ανικανότητα και ανεπάρκεια. Και το κάνετε αυτό, κύριοι της Αντιπολίτευσης, από την πρώτη μέρα που βρεθήκατε στα έδρανα της Αντιπολίτευσης. Ακούω συνεχώς τα τελευταία χρόνια να μας κάνετε μία γενική παρατήρηση, δηλαδή μας λέτε «ξεχάστε, αφήστε το παρελθόν και δείτε τι θα κάνετε από εδώ και πέρα».
Ορθότατο! Συμφωνούμε! Αλίμονο, όμως, στους πολιτικούς και στις κυβερνήσεις που δεν διδάσκονται από το παρελθόν, ώστε να αποφεύγουν τα λάθη, τα οποία πραγματικά γίνονται! Στην πολιτική δεν υπάρχει γομολάστιχα να σβήνει το παρελθόν, όπως βολεύει τον καθένα. Έχουμε μάθει καλά αυτό το μάθημα, δηλαδή το «ό,τι έγινε, έγινε και πάμε παρακάτω». Οι δημοκρατίες διασφαλίζουν τη συνέχεια των διακυβερνήσεων, αλλά ποτέ δεν διαγράφουν, ποτέ δεν παραγράφουν και φυσικά, ποτέ δεν συμψηφίζουν τις πολιτικές ευθύνες.
Πολιτικές ευθύνες υπάρχουν, κύριοι. Αλίμονο στους πολιτικούς που δεν αναγνωρίζουν τα λάθη τους και δεν διδάσκονται από το παρελθόν. Εγώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μολονότι μπήκα στη Βουλή το 1996, είμαι υπεύθυνος για όλα τα λάθη και για όλες τις παραλείψεις της παράταξής μου από τότε που ιδρύθηκε. Αυτό σημαίνει κοινοβουλευτική συνέχεια. Αυτό σημαίνει πολιτική ευθύνη. Και δεν νοείται πολιτική ευθύνη ανθρώπων που μετά από τις εκλογές ξεχνάνε τις πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων τις οποίες στήριζαν προηγουμένως.
Παρθενογένεση στην πολιτική δεν υπάρχει. Και φυσικά δεν νομίζω ότι υπάρχει έστω ένας καλόπιστος Έλληνας που μπορεί να αμφισβητήσει τα τεράστια προβλήματα, με τα οποία βρέθηκε αντιμέτωπη, από την πρώτη μέρα, η Κυβέρνησή μας. Δεν έχω χρόνο να απαριθμήσω «τα έργα και τις ημέρες σας», για να δείτε πού οδήγησαν οι ψευδεπίγραφοι εκσυγχρονισμοί της τελευταίας σας δεκαετίας.
Και βέβαια, δεν θα μιλήσω για τα έργα τα οποία πραγματοποίησε η δική μου Κυβέρνηση. Το έχουν κάνει ήδη αναλυτικά οι συνάδελφοί μου της Νέας Δημοκρατίας. Εκείνο, όμως, που θα πω και θα επισημάνω είναι ότι η αύξηση κατά 7,7% των πιστώσεων που προβλέπει το 2009 ο προϋπολογισμός για το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και την ελληνική γεωργία, σίγουρα αποτελεί μία ιδιαίτερα ικανοποιητική αύξηση για τον πρωτογενή τομέα της οικονομίας μας.
Και εκείνο που θα ήθελα, επίσης να επισημάνω, είναι ότι τους τελευταίους μήνες ορισμένοι κλάδοι της ελληνικής γεωργίας έχουν δεχθεί κλυδωνισμούς εξαιτίας της αισθητής μείωσης των διεθνών τιμών πολλών βασικών αγροτικών προϊόντων στα χρηματιστήρια των εμπορευμάτων. Οι λόγοι είναι γνωστοί, όπως επίσης είναι γνωστό σε όλους μας ότι η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων δεν καθορίζουν τιμές ούτε ασκούν εμπόριο.
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι το αγροτικό εισόδημα δεν είναι μόνο τιμές. Θα αναφέρω μόνο δύο αριθμούς που δείχνουν την κοινωνική ευαισθησία, την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό των υποδομών της ελληνικής γεωργίας. Η Κυβέρνηση υπερτριπλασίασε τα κονδύλια των σχεδίων βελτίωσης φυτικής και ζωικής παραγωγής, ώστε να εγκριθεί πάνω από το 90% των σχεδίων. Είναι ένα ποσοστό πρωτοφανές και δεν έχει ξαναγίνει ποτέ.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Στα τέσσερα χρόνια δόθηκαν από τον ΕΛ.Γ.Α. πάνω από 2.000.000.000 ευρώ, γεγονός που δείχνει τον κοινωνικό χαρακτήρα της Κυβέρνησης και μάλιστα γι’ αυτό, η Αξιωματική Αντιπολίτευση μας κατηγόρησε. Θα μου πείτε «είστε ευχαριστημένοι με όλα αυτά;». Απάντηση: Φυσικά, όχι. Θα θέλαμε πολύ περισσότερα. Όμως, ας μην ξεχνάμε πως είμαστε μία Κυβέρνηση τεσσάρων χρόνων, γιατί σχεδόν ο ένας χρόνος αφιερώθηκε στην Ολυμπιάδα. Δεν πειράξαμε, δεν αλλάξαμε τίποτα. Θέλαμε να πάμε όλοι μαζί, διότι η παγκόσμια ματιά ήταν στραμμένη στην Ελλάδα. Η Ολυμπιάδα ήταν εθνική υπόθεση. Έπρεπε να πετύχουμε. Και πετύχαμε.
Στρατηγικός στόχος, λοιπόν, της Κυβέρνησής μας που εκφράστηκε μέσα από τον προϋπολογισμό, είναι η επιδίωξη –όπου είναι δυνατόν- σύγχρονων ανταγωνιστικών και οικονομικά ελκυστικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων, που θα μπορούν να παράγουν προϊόντα υψηλής ποιότητας, ασφαλή, με μεθόδους φιλικές προς το περιβάλλον. Μιλάμε για προϊόντα τα οποία όμως θα είναι ανταγωνιστικά και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και φυσικά θα εξασφαλίζουν ένα ικανοποιητικό εισόδημα στους παραγωγούς.
Το δίπτυχο «βιωσιμότητα-ανάπτυξη» για την ελληνική γεωργία και την ύπαιθρο δεν επιτυγχάνεται φυσικά μόνο με κάποιες κινήσεις, αλλά προϋποθέτει πολλές πολιτικές σε πάρα πολλά επίπεδα και δεν είναι ζήτημα δύο, τριών, τεσσάρων χρόνων μόνο. Ο ελληνικός λαός αντιλαμβάνεται ότι στην πολιτική θαύματα δεν γίνονται. Δεν υπάρχουν μαγικά ραβδιά για να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις προβλήματα και αδιέξοδα πολλών δεκαετιών.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μην αυταπατάστε. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει τι μας αφήσατε. Γνωρίζει τι μας έχετε κληροδοτήσει. Γνωρίζει ότι περνάμε μία δύσκολη δημοσιονομική περίοδο, που το τέλος της, μετά το ξεπέρασμα αυτών των εκρηκτικών προβλημάτων, θα σηματοδοτήσει το ξεκίνημα μίας νέας εποχής για την Ελλάδα, περισσότερο για την ελληνική επαρχία και ειδικότερα για τη νέα μας γενιά.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Καρασμάνη.
Η κ. Ροδούλα Ζήση από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει το λόγο για επτά λεπτά ακριβώς.
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Λίγος ο χρόνος, πολύ το άγχος, ίδιες και πολλές οι επαναλήψεις, υψηλοί οι τόνοι, άγρια η χροιά, ένα παιδί δολοφονείται, η διεθνής κρίση τρώει τα σωθικά της οικονομίας, οι πλατείες είναι γεμάτες από το νόημα που έχει κάτι από τις φωτιές, από συντρόφους, οικοδόμους, φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενους, συνταξιούχους!
Και εσείς, κύριοι της Κυβέρνησης, στέκεστε μονάχοι στο θρόνο της δικής σας εσωστρέφειας, της δικής σας αλαζονείας και παρουσιάζετε έναν ακόμα προϋπολογισμό, εικονικό και ανούσιο.
Για πέμπτη φορά η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν αφουγκράζεται την κοινωνία, το λαό. Αδιαφορεί για την πραγματική οικονομία. Δεν νοιάζεται για το μέλλον της χώρας. Πλασματικός προϋπολογισμός, αναξιόπιστος, προϋπολογισμός απάτη, χωρίς οδό διαφυγής. Ένας προϋπολογισμός κοινωνικής αδικίας, χωρίς σχέδιο για το μέλλον, χωρίς σχέδιο για την κρίση, χωρίς προγραμματισμό.
Η συζήτηση του προϋπολογισμού, κύριε Πρόεδρε, είναι η αφήγηση της πενταετούς ιστορίας μίας περήφανης και δοξασμένης χώρας που βυθίστηκε στην απελπισία και στην πίκρα, αφού η Κυβέρνησή της βλέπει την ίδια τη διακυβέρνησή της ως μία κόπωση χωρίς νόημα, ως μία αγγαρεία, χωρίς αρχή και τέλος.
Είναι μία «γαλάζια» διακυβέρνηση, χωρίς σχέδιο και κοινωνική ευαισθησία, που χτίζει ένα απειλητικό κομματικό και πελατειακό κέντρο που καταπίνει γύρω του το περιβάλλον, τις πόλεις, τους αγρούς, τα προϊόντα, τη μικρομεσαία επιχείρηση, την επιχειρηματική δημιουργία, την παράδοση και τον πολιτισμό, την καθημερινότητα του πολίτη.
Είναι ένα κέντρο φρούριο, που μηνυματοδοτεί την αυθαιρεσία και τη διαπλοκή στο βωμό της εξουσιολαγνείας και της κομματικολατρίας του. Είναι ένα κέντρο φέουδο που καταβροχθίζει όνειρα και ελπίδες των πολλών, σφραγίζει την ελεύθερη έκφραση και αφαιρεί από τα παιδιά το δικαίωμα στο μέλλον, στο όνειρο, αφαιρεί από τα παιδιά το δικαίωμα στην πορεία στους δρόμους της αναζήτησης και της προοδευτικής τους πολιτικής. Είναι ένας ακόμα προϋπολογισμός της μιζέριας και της ανικανότητας, για να μην πέσει ένας πρωθυπουργός από την καρέκλα του, για να συγκαλυφθούν οι οικονομικές, ηθικές και πολιτικές σας ευθύνες, ευθύνες που έχει αυτή η Κυβέρνηση.
Και δυστυχώς, βλέπω ότι «με νύχια και με δόντια» προσπαθεί αυτή η Κυβέρνηση να αποκλείσει το θάνατο στα όρια της κομματικής της επικράτειας, ενώ μεταδίδει τη νεύρωσή της σε όλη την κοινωνία, σε όλο το κοινωνικό σύστημα. Την ίδια ώρα, οικογενειακές επιχειρήσεις κλείνουν, η αγορά στενάζει, η οικονομική ύφεση δημιουργεί ανασφάλεια, νέα φτώχεια, αδιέξοδα. Το αγροτικό εισόδημα ψυχορραγεί, η μεταποίηση φυλλορροεί και ο τουρισμός βαριαναστενάζει.
Οι δείκτες και οι αριθμοί του προϋπολογισμού, οι προβλέψεις, το εφικτό και η εγγύηση της εφαρμογής τους, κάνουν τους πάντες να επαναστατούν στην ανατριχιαστικά γραφειοκρατική ανικανότητα και αναλγησία των κυβερνώντων. Πού είναι το σχέδιο της Κυβέρνησης; Ποιος είναι ο προγραμματισμός της; Την ώρα που ο προσεισμός της διεθνούς κρίσης βρίσκεται και στη δική μας οικονομία και ταράζει τα θεμέλια της δικής μας χώρας, ποιο είναι το σχέδιό σας;
Στους δρόμους η Ελλάδα αναστενάζει. Και ενώ θα έπρεπε η Ελλάδα να ονειρεύεται το μέλλον της, νοσταλγεί το παρελθόν της, εκείνο των Ολυμπιακών Αγώνων, των δημοκρατικών αγώνων και των κατακτήσεων του ελληνικού λαού, της δημοκρατίας που ανησυχήσατε γιατί τότε πληρώθηκε η δημοκρατία, η αποκέντρωση, αυτοδιοίκηση, οι θεσμοί ανάπτυξης και διαβούλευσης από τις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου και του κ. Κώστα Σημίτη.
Αυτά όμως είναι «ψιλά γράμματα» γιατί εσείς της Κυβέρνησης, δεν μπορείτε και δεν θέλετε να αποδεχτείτε εκείνο το κομμάτι της πραγματικότητας που ζητά δίκαιη αναδιανομή του πλούτου, τη διεύρυνση της παραγωγικής βάσης, το δίκαιο φορολογικό σύστημα και τη θεσμική και οικονομική ενίσχυση της παιδείας, της υγείας, της καινοτομίας, της «πράσινης» ανάπτυξης. «Σιγά τώρα», λέτε εσείς, «πράσινη» ανάπτυξη; Τι είναι τούτο; Επιλέγετε την εσωστρέφεια των στενά δικών σας συμφερόντων και έχετε υπολογίσει και σ’ αυτόν τον προϋπολογισμό όλα όσα μπορούν να συμβούν σε έναν κόσμο που χάνει την όρασή του, το πάθος και το όραμά του.
Σας διαψεύδει όμως η αλήθεια. Σας διαψεύδει ο ελληνικός λαός, που αντιδρά στην οικονομική και κοινωνική σας πολιτική και ξεχύνεται στους δρόμους. Σας διαψεύδει, κύριε Υπουργέ, το εφηβικό άχτι που εκδικείται για τον ασφυκτικό κλοιό της καταπίεσης και το στραγγαλισμό του ονείρου και της ελπίδας. Σας διαψεύδει «η γενιά των 700 ευρώ», η γενιά της κοινωνικής καθόδου.
Ο προϋπολογισμός του 2009, κύριε Πρόεδρε, περιπλανιέται στα σύννεφα των αναποτελεσματικών δημοσιονομικών, στην αύξηση του δημοσίου χρέους και στη διεύρυνση του ελλείμματος της κεντρικής Κυβέρνησης, στην επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης του Α.Ε.Π., στην ταξική φορολογική πολιτική και στην κατάρρευση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Δεν μπορεί αυτός ο προϋπολογισμός να αναμετρηθεί με τα προβλήματα της πραγματικής οικονομίας και αρνείται εξωφρενικά να αντιμετωπίσει τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της σύγχρονης Ελλάδας. Παρακολουθεί ως προϋπολογισμός παρατηρητής από απόσταση τις δεκατρείς πληγές που δημιούργησε η «κυβέρνηση Φαραώ» στην ελληνική οικονομία και στην ελληνική κοινωνία, σε διάστημα πέντε ετών. Κάθε μια απ’ αυτές επιβεβαιώνει την επικίνδυνη θητεία αυτής της νεοφιλελεύθερης και αντιλαϊκής Κυβέρνησης.
Η υπερχρέωση των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων έφθασε σε ασύλληπτα ύψη. Πριν ακόμα από τη διεθνή κρίση, το χρέος των νοικοκυριών, το 2003 εκτοξεύτηκε από τα 40.000.000.000 στα 110.000.000.000 το 2008. Οι δημόσιες επενδύσεις συρρικνώνονται. Πώς θα προχωρήσουν οι υποδομές και η ανάπτυξη όταν οι ήδη ισχνές δημόσιες επενδύσεις μειώνονται κατά 850.000.000 ευρώ; Το έλλειμμα στο ισοζύγιο άμεσων ξένων επενδύσεων διευρύνθηκε. Ο εξωτερικός δανεισμός της χώρας αυξήθηκε δραματικά και η Ελλάδα δανείζεται πιο ακριβά απ’ όλες τις χώρες. Ο πληθωρισμός αυξάνεται και η ακρίβεια καλπάζει. Πριν ακόμα τη διεθνή κρίση, αποκτήσαμε, ως χώρα, το τρίτο πιο ακριβό καλάθι τροφίμων και την τέταρτη ακριβότερη βενζίνη της Ευρώπης. Τα πραγματικά εισοδήματα των μισθωτών, των συνταξιούχων και των αγροτών μειώνονται. Ο.Γ.Α.: Αυξήσεις που δεν ξεπερνούν τα 20 ευρώ το μήνα. Ε.Κ.Α.Σ.: Αυξήσεις που δεν ξεπερνούν τα 15 ευρώ το μήνα. Είναι υποκρισία, είναι εμπαιγμός όλο αυτό που γίνεται.
Η αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος υπέρ του κεφαλαίου και εις βάρος της εργασίας πήρε εκρηκτικές διαστάσεις.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Ένα λεπτό κύριε Πρόεδρε το κερδίζω από το ότι μιλώ από το έδρανό μου.
Η φοροεπιδρομή των 7,1 δισεκατομμυρίων ευρώ για το 2009 προϊδεάζει για τη χαριστική βολή στα μικρά και μεσαία εισοδήματα, στους μικροϊδιοκτήτες και στους ελεύθερους επαγγελματίες. Η αγορά εργασίας έχει μετατραπεί σε ζούγκλα. Ο αριθμός των πολιτών και των νοικοκυριών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας αυξήθηκε δραματικά. Είμαστε δηλαδή στο υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην «Ευρωπαϊκή Ένωση των 27», μετά τη Λετονία. Ο δημόσιος πλούτος εκποιείται και απαξιώνεται. Οι επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας απαξιώνονται επίσης και το δημόσιο συμφέρον πάει στον κάλαθο των αχρήστων. Το κράτος έπαψε να είναι στρατηγείο ανάπτυξης και φορέας υλοποίησης αναπτυξιακών έργων. Ο δημόσιος τομέας έγινε ακόμα πιο αναποτελεσματικός και η γραφειοκρατία γιγαντώθηκε. Ο κομματισμός, η αναξιοκρατία, η ανευθυνότητα και η διαφθορά κυριαρχούν παντού.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Αυτές οι πληγές, κύριε Πρόεδρε, αρρωσταίνουν την οικονομία και την πρόοδο, βαθαίνουν την κρίση και μελαγχολούν τη ζωή, πονούν όλη τη χώρα. Γι’ αυτό ζητούμε αλλαγή, γιατί δεν είμαστε στην ίδια τη συχνότητα. Τα δικά μας όνειρα «έχουν ταυτότητα». Τα δικά σας «έχουν αριθμούς», υπερκέρδη και συμφέροντα.
Το ίδιο μου είπαν να σας μεταφέρω και οι συμπατριώτες μου της Μαγνησίας. Από το Βόλο και τη Νέα Ιωνία των Ολυμπιακών Αγώνων και των Μεσογειακών Αγώνων, από το Πήλιο και την Όθρη, από τις Βόρειες Σποράδες, από τα βουνά και τους κάμπους της περιφέρειάς μου ζήτησαν να δώσω «χαιρετίσματα στην εξουσία» σας και αποχαιρετιστήρια στη διακυβέρνησή σας. Μαζί τους και εγώ πάντα ζητώ αλλαγές. Ζητώ μια άλλη διακυβέρνηση της χώρας με υψηλό αίσθημα ευθύνης και κοινωνική ευαισθησία, με γνώση επάρκεια και τόλμη για πραγματικές τομές προόδου.
Γι’ αυτό καταψηφίζω τον προϋπολογισμό της αποτυχίας σας. Καταψηφίζω τη νεοφιλελεύθερη και ανάλγητη πολιτική σας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Κυβέρνησης, «alea jacta est», ο κύβος ερρίφθη. Ο ελληνικός λαός θα αποφασίσει σύντομα για την εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας, για μια διακυβέρνηση, που αξιώνει και αξίζει αυτός ο περήφανος ελληνικός λαός.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κυρία Ζήση.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Ήταν και ποιητική κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η κ. Μπουζάλη έχει το λόγο.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΜΠΟΥΖΑΛΗ: Είμαι σίγουρη ότι ο κύριος Πρόεδρος θα κάνει το ίδιο και για την Καστοριά. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός του 2009 έρχεται σε μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδο για την ελληνική οικονομία, όπως επίσης και για τις οικονομίες των αναπτυγμένων χωρών του κόσμου, καθώς οι πληγές της πρόσφατης οικονομικής κρίσης είναι ακόμα νωπές και προκαλούν αβεβαιότητα και ανασφάλεια στους πολίτες για το μέλλον. Αν μέσα σ’ αυτό το δυσοίωνο κλίμα προσθέσουμε και τις τελευταίες δυσάρεστες εξελίξεις που πλήττουν τη χώρα μας τις τελευταίες μέρες, αντιλαμβάνεστε πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι σε ένα τόσο απαισιόδοξο περιβάλλον, αντιλαμβάνεστε ότι δεν χωρούν λάθη παρά μόνο μια υπεύθυνη στάση και μια υπεύθυνη πολιτική.
Αγαπητοί συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός του 2009 είναι ένας ακόμη προϋπολογισμός ευθύνης και προοπτικής, ένας προϋπολογισμός που ανταποκρίνεται στις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας και το κυριότερο, που κινείται μέσα στο πλαίσιο του νοικοκυρέματος που εφαρμόζουμε με συνέπεια και με ευθύνη τα τελευταία πέντε χρόνια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα τον εισηγητή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να κομπάζει για το περίφημο έργο που πέτυχαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αγαπητοί συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, πρέπει να σας θυμίσω ότι το Μάρτιο του 2004 αναλάβαμε τη διακυβέρνηση αυτής της χώρας και βρεθήκαμε απέναντι σε μια μεγάλη πρόκληση, δηλαδή να μπορέσουμε αποτελεσματικά να αντιμετωπίσουμε όλα τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που δημιούργησαν οι δικές σας κυβερνήσεις.
Να θυμίσω. Τεράστια δημοσιονομικά ελλείμματα, υψηλή ανεργία, αναποτελεσματικός δημόσιος τομέας, πενιχρές οικονομικές επιδόσεις, συνεχής επιδείνωση της ανταγωνιστικότητας, έλλειψη αναπτυξιακών πρωτοβουλιών, έλλειψη μεταρρυθμίσεων, καθώς και μεγάλες κοινωνικές ανισότητες ήταν μερικές από τις βασικές παθογένειες που συνέθεταν την εικόνα της ελληνικής πραγματικότητας, για την οποία, βέβαια, υπερηφανεύεστε σήμερα, μιας πραγματικότητας που για χρόνια τροφοδοτούσε την υποανάπτυξη, τη στασιμότητα, τη γραφειοκρατία, την αναξιοκρατία και τα αντικίνητρα για τις επενδύσεις.
Δηλαδή, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εσείς είστε περήφανοι που την περίοδο που κυβερνούσατε κάνατε τα εξής: Απονευρώσατε την ελληνική οικονομία. Διευρύνατε τα δημόσια ελλείμματα. Κρατήσατε ψηλά τους φορολογικούς συντελεστές και τα επιτόκια. Καταχρεώσατε στην ουσία τα νοικοκυριά με την ευχέρεια του καταναλωτικού δανεισμού. Πετύχατε μια κραυγαλέα ανισοκατανομή εισοδήματος, σε βάρος πάντα των ασθενέστερων εισοδηματικών τάξεων, οδηγώντας πολλές φορές στην απελπισία το συνταξιούχο, το μισθωτό, τον πολύτεκνο, το μικρομεσαίο, αλλά και τον αγρότη. Στερήσατε την αγορά από ρευστότητα, αντλώντας πόρους από τις οικονομίες των εργαζομένων, χρησιμοποιώντας ως όχημα τη «φούσκα» του Χρηματιστηρίου. Και αφού καλά-καλά ολοκληρώσατε το έργο σας, τώρα στέλνετε σ’ εμάς και κατ’ επέκταση στους πολίτες το λογαριασμό και μάλιστα αισθάνεστε και υπερήφανοι για το έργο σας. Πού είναι η κοινωνική σας ευαισθησία, κύριοι συνάδελφοι;
Κατηγορηθήκαμε επίσης από τους αγαπητούς συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι περικόπτουμε τα εισοδήματα των ασθενέστερων τάξεων. Δεν μας είπαν όμως πώς οδηγήθηκαν σ’ αυτό το συμπέρασμα. Γιατί εμείς, παρά τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, ξεπεράσαμε τις δυσοίωνες προσδοκίες τους και πετύχαμε θετικά αποτελέσματα. Να θυμίσω: Διπλασιάσαμε το ΕΚΑΣ. Διπλασιάσαμε την αγροτική σύνταξη. Αυξήσαμε το επίδομα ανεργίας. Επιστρέψαμε στους συνταξιούχους τις εισφορές υπέρ του ΛΑΦΚΑ. Ρυθμίσαμε οφειλές αγροτών. Επεκτείναμε το παραπληγικό επίδομα. Αυξήσαμε το οικογενειακό επίδομα. Καταργήσαμε το φόρο στο επίδομα που λαμβάνουν από το κράτος οι πολύτεκνες μητέρες. Χορηγήσαμε έκτακτο επίδομα στεγαστικού δανείου. Διπλασιάσαμε το δώρο των Χριστουγέννων για τους επιδοτούμενους ανέργους. Χορηγήσαμε εφάπαξ έκτακτο επίδομα κοινωνικής συνοχής. Αυξήσαμε τις δαπάνες για την απασχόληση, την υγεία, την παιδεία στο νέο προϋπολογισμό. Ακολουθώντας αυτήν την πολιτική και αυτά τα μέτρα, κατ’ εσάς περικόπτουμε τα εισοδήματα των ασθενεστέρων τάξεων και μας καταλογίζετε και έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας; Αυτοακυρώνεστε, κύριοι συνάδελφοι.
Δεν μπορώ επίσης να μην αναφερθώ και στο θέμα της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας για την οποία μας κατηγορείτε, δηλαδή ότι κατ’ επιλογήν ξεπουλάμε, ιδιωτικοποιούμε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας. Αγαπητοί συνάδελφοι, ο σκοπός των αποκρατικοποιήσεων -και το ξέρετε- δεν είναι το εθνικό ξεπούλημα, αλλά η εξυγίανση μεγάλων επιχειρήσεων, που επιβαρύνουν το κράτος και τους πολίτες με χρέη. Εκτός αν για εσάς η τσέπη του Έλληνα φορολογούμενου θυμίζει πηγάδι χωρίς πάτο. Επομένως, σύμφωνα με τη δική σας λογική, θα πρέπει να μας εξηγήσετε και τους λόγους κατά τους οποίους τη διετία 2002-2003 προχωρήσατε σε αποκρατικοποιήσεις μέρους των Δ.Ε.Η., ΕΤΒΑ, Εμπορική, Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, Ο.Τ.Ε., Ο.Π.Α.Π., «ΑΓΝΟ», Καζίνο της Πάρνηθας, Ελληνικά Πετρέλαια, ΟΛΠ, Γενική Τράπεζα. Δεν φαντάζομαι να θέλετε να συνεχίσω. Τότε τι κάνατε; Ή τότε εκποιούσατε εθνική περιουσία ή τώρα λέτε ψέματα στον ελληνικό λαό. Εγώ απλώς σας θυμίζω, για δική σας ενημέρωση, ότι το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων έχει συμβάλει σημαντικά και στην ενίσχυση του ανταγωνισμού, έχει φέρει, λοιπόν, κέρδη στο κράτος 6,3 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία και μείωσαν σημαντικά το δημόσιο χρέος. Και βεβαίως το 75% αυτών έχουν έρθει και από ξένες εισροές κεφαλαίων.
Οι αγαπητοί κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., επίσης μας κατηγόρησαν ότι μεθοδεύουμε φοροεπιδρομή –λέει- μέσα από τον προϋπολογισμό του 2009. Τονίζω, αν και έχει χιλιοειπωθεί από όλους, ότι δεν προβλέπεται για κανέναν καμία φορολογική επιβάρυνση για το 2009. Η αύξηση αυτή προκύπτει απλώς από τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, για την οποία εμείς τουλάχιστον φέραμε και νόμο στη Βουλή. Πού ήσασταν όλα αυτά τα χρόνια; Γιατί δεν αντιμετωπίσατε ποτέ τη φοροδιαφυγή, για την οποία συνεχώς μας κατηγορείτε; Μήπως θέλετε τελικά να μην πληρώνουν φόρους εκείνοι που φοροδιαφεύγουν; Αυτό το κράτος δικαίου επιχειρείτε να οικοδομήσετε; Για ποια φοροεπιδρομή τελικά μιλάτε, όταν η φορολογική επιβάρυνση στην Ελλάδα είναι η χαμηλότερη της τελευταίας δεκαετίας; Ξεχνάτε ότι μειώσαμε τους φορολογικούς συντελεστές για τα φυσικά πρόσωπα από το 40% στο 25%.
Αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εμείς ουδέποτε ωραιοποιήσαμε την εικόνα της ελληνικής οικονομίας, πολύ περισσότερο δεν θέλαμε να κρύψουμε την πραγματική κατάσταση στα δημοσιονομικά μεγέθη. Αντίθετα, πέρα από μια σταθερά προσανατολισμένη οικονομική πολιτική, κάθε χρόνο καταθέτουμε συνεπείς, δίκαιους, διαφανείς και με κοινωνική ευαισθησία προϋπολογισμούς, προϋπολογισμούς που έχουν ως στόχο να προωθούν περαιτέρω το νοικοκύρεμα - ίσως άγνωστη λέξη για εσάς- των δημοσίων οικονομικών, την προστασία των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων και κυριότερα απ’ όλα τη συνέχεια των μεταρρυθμίσεων. Τέτοιος είναι και ο προϋπολογισμός του 2009, ο οποίος είναι και ο πρώτος στη δημοσιονομική ιστορία της χώρας, που καταρτίζεται ενσωματώνοντας τη συντριπτική πλειοψηφία των ειδικών λογαριασμών. Αυτό και μόνο εκπέμπει ένα σαφές μήνυμα ενίσχυσης της διαφάνειας και των δημοσίων οικονομικών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός του 2009 είναι πράγματι ένας ακόμα συνεπής προϋπολογισμός, μέσα από τον οποίο υλοποιούνται οι δεσμεύσεις μας, ένας προϋπολογισμός που προωθεί και την ενίσχυση της διαφάνειας, διασφαλίζει τα συμφέροντα των πολιτών, είναι ένας προϋπολογισμός ευθύνης, προοπτικής, διασφαλίζει τη δημοσιονομική πειθαρχία, αλλά και τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Με αυτόν τον προϋπολογισμό προστατεύουμε τα συμφέροντα της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στην προχειρότητα, ανευθυνότητα, λαϊκισμό, αλλά και την έλλειψη σοβαρότητας που επιδεικνύει η Αξιωματική Αντιπολίτευση την κρίσιμη αυτή ώρα για την Ελλάδα.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Μπουζάλη.
Ο κ. Κατσιφάρας έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα μας χρειάζεται εθνικό σχέδιο σωτηρίας και όχι κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, όπως πολλοί θέλουν και επιδιώκουν, προκειμένου να ακυρώσουν μια νέα προοδευτική λύση που βλέπουν ότι έρχεται και είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε για τη χώρα μας και την ελληνική κοινωνία. Η χώρα μας χρειάζεται ένα μεσοπρόθεσμο σχέδιο διεξόδου από την κρίση και όχι ένα σχέδιο απλής διαχείρισης της κρίσης. Χρειαζόμαστε ένα σχέδιο στοχευμένο, με ιεραρχήσεις, με προτεραιότητες και πάνω απ’ όλα που να θέτει τον κυρίαρχο εθνικό στόχο που θέτει σήμερα η χώρα μας. Χρειάζεται συναίνεση και εθνική συνεννόηση και όχι αποσπασματικά μέτρα απλής καταγραφής ευχών και υποσχέσεων, με ωραιοποιημένους αριθμούς και εικονικές παραδοχές, όπως αρέσκεται συνεχώς η Νέα Δημοκρατία να παρουσιάζει ως Κυβέρνηση. Χρειάζεται, αγαπητοί φίλοι, συστράτευση σε ένα εθνικό στόχο, τον οποίο όμως πρέπει να τον θέσουμε, πρέπει να τον περιγράψουμε και πρέπει να τον αποφασίσουμε ως πολιτική στη χώρα μας, κάτι που δεν φαίνεται να είναι στις προθέσεις της Κυβέρνησης και δεν μπορεί να είναι στις δυνατότητες της Κυβέρνησης. Ο κοινός στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος από αυτόν που θα κάνει δημοσιονομική εξυγίανση στη χώρα, θα ανασυγκροτεί παραγωγικά τη δομή της χώρας μας, με ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης, που θα σέβεται τον άνθρωπο και θα υπηρετεί τις ανάγκες του.
Ο προϋπολογισμός του 2009, κύριε Υπουργέ, θα μπορούσε να ήταν μια ιστορική ευκαιρία για τη χώρα και μια ευκαιρία για εσάς, για να θέσουμε αυτήν την εθνική στρατηγική. Όμως, δυστυχώς, εσείς ξαναφέρνετε έναν προϋπολογισμό που είναι συνέχεια της πολιτικής, που μας οδήγησε στην κρίση, έναν προϋπολογισμό που μας οδηγεί σε περαιτέρω κρίση και θεωρείτε, αυτό τον προϋπολογισμό, που μας βάζει πιο βαθιά στην κρίση, ότι είναι αυτός που έχει σήμερα ανάγκη η χώρα μας; Αυτό τι σημαίνει; Ή ότι είστε αμετανόητοι και δογματικά προσηλωμένοι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές σας, που έχουν φέρει αυτά τα αποτελέσματα και στις ιδεοληψίες σας ή δεν έχετε πραγματική αίσθηση του τι συμβαίνει σήμερα στην ελληνική κοινωνία, στην ευρωπαϊκή και στην παγκόσμια κοινωνία.
Υπάρχει, βέβαια, μία εξήγηση. Ο Πρωθυπουργός της χώρας, ο κ. Καραμανλής, αντί να βγει έξω στους δρόμους, να πάει στην ύπαιθρο, να πάει στον εμπορικό κόσμο της Αθήνας, αυτοπροστατεύεται στο «γυάλινο πύργο» με εξαγγελίες. Εξαγγελίες εκεί που αισθάνεται ασφαλής και αυτοπροστατευόμενος. Αυτή είναι και η αδυναμία διαχείρισης της πολιτικής κρίσης. Αυτή είναι η αδυναμία του κενού εξουσίας, που έχει σήμερα η χώρα μας.
Φέρατε έναν προϋπολογισμό -αυτά τα εφαρμόσατε τόσα χρόνια με ολέθρια αποτελέσματα για τους πολίτες της χώρας- όπου η αγοραστική δύναμη του Έλληνα έχει περιοριστεί, τα νοικοκυριά και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις ασφυκτιούν, η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας έχει φτάσει στα κατώτερα επίπεδα των τελευταίων χρόνων και δυστυχώς, μέσα από την πολιτική σας να βελτιώσετε την ανταγωνιστικότητα, υπονομεύσατε όλα τα εργασιακά δικαιώματα, φέρατε έναν εργασιακό μεσαίωνα. Και οδηγήσατε τη χώρα είκοσι θέσεις πιο κάτω στην ανταγωνιστικότητα και αφαιρέσατε εισοδήματα, αξιοπρέπεια και δικαιώματα από τον Έλληνα εργαζόμενο. Άρα, ήταν υποκριτική η πολιτική σας ότι τα κάνετε όλα για την ανταγωνιστικότητα της χώρας. Άλλο ήταν το σχέδιό σας.
Η φοροδιαφυγή συνεχίζεται, η παραοικονομία συνεχίζεται, η αγορά είναι ανεξέλεγκτη, ακόμα και σήμερα που μιλάμε. Το τραπεζικό σύστημα «έκανε πάρτυ» την τελευταία επταετία και σήμερα είναι πάλι περιχαρές, γιατί «θα κάνει ένα νέο πάρτυ» με τα 28.000.000.000 ευρώ, χρήματα του φορολογούμενου Έλληνα πολίτη, γιατί δεν υπάρχει μια ισχυρή και ικανή κυβέρνηση να δει σήμερα, τι έχουν γίνει αλήθεια αυτά τα χρήματα. Πήγαν στην πραγματική οικονομία; Δυο μήνες έχουν ανακοινωθεί. Πήγαν στη μικρή και μεσαία επιχείρηση; Ποια είναι τα αποτελέσματα;
Δυστυχώς, έχετε φέρει έναν προϋπολογισμό ανεδαφικό, πλασματικό, εικονικό, έναν προϋπολογισμό που διαιρεί και δεν ενώνει την κοινωνία, έναν προϋπολογισμό που αγνοεί και προσπερνά τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, έναν προϋπολογισμό που δεν δημιουργεί προοπτικές και ευκαιρίες ανάπτυξης, έναν προϋπολογισμό που δεν μοιράζει δίκαια το όποιο κοινωνικό πλεόνασμα υπάρχει.
Κύριε Υπουργέ, πώς θα ενισχύσετε σήμερα τη ρευστότητα στην αγορά με ένα πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων μειωμένο πάνω από 10%; Πώς θα ενισχύσετε σήμερα τις ανάγκες για ανάπτυξη, όταν δυο ολόκληρα χρόνια δεν έχει προκηρυχθεί ένα πρόγραμμα από το Ε.Σ.Π.Α. και όταν δεν έχετε έτοιμες ακόμη ούτε τις δομές; Δυστυχώς, η Κυβέρνησή σας είναι μια Κυβέρνηση κατώτερη των αναγκών.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Υπάρχει, όμως, αγαπητοί συνάδελφοι, ένας άλλος δρόμος. Υπάρχει ο δρόμος της ευθύνης, ο δρόμος της οικονομικής ανάπτυξης με κοινωνική συνοχή και οικολογική συνείδηση, ο δρόμος που προτείνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και δεν θα είναι μακριά η μέρα, όπου οι ενεργοί και οι προοδευτικοί πολίτες της χώρας θα μας καλέσουν να διαβούμε μαζί αυτό το δρόμο, για ένα καλύτερο μέλλον για τη χώρα μας, για την ελληνική κοινωνία, που θα ζει και θα εργάζεται αξιοπρεπώς και δεν θα επιβιώνει απλά με το να απασχολείται.
Εμείς καταψηφίζουμε τον προϋπολογισμό σας, γιατί είναι απαίτηση της κοινωνίας, γιατί είναι επιτακτική ανάγκη των καιρών και ζητάμε από σας να αναλογιστείτε τις ευθύνες σας και να καταλάβετε ότι βρισκόμαστε ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία, μία χρεοκοπία σε οικονομικό επίπεδο που θα φέρει μεγάλα αδιέξοδα και θα φέρει τη χώρα σε βαθιά ύφεση.
Είναι ώρα να ξαναδείτε την πολιτική σας. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι δεν έχει μέλλον με αυτή την πολιτική και τα μηνύματα τα έχετε πάρει. Αξίζει, όμως, για το συμφέρον της χώρας να αφυπνιστείτε, όσο είναι καιρός.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Κατσιφάρα.
Η κ. Παπακώστα έχει το λόγο.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήθελα να επιφυλάξετε την ίδια μεταχείριση και στη μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια της χώρας, τη Β΄ Περιφέρεια της Αθήνας.
Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, μας κατηγορεί η Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι έχουμε φτιάξει και παρουσιάζουμε έναν προϋπολογισμό, ο οποίος είναι κοινωνικά ανάλγητος και ότι δεν είχαμε τη διορατικότητα να δούμε τι ακριβώς θα συμβεί.
Για να δούμε, λίγο, αγαπητοί συνάδελφοι, τι ακριβώς έχει συμβεί. Εκλογές Σεπτεμβρίου του 2007. Ποια ήταν η αιτία για την οποία προκηρύχθηκαν οι εθνικές εκλογές το 2007, αγαπητοί συνάδελφοι; Η οικονομία.
Κατά συνέπεια, λοιπόν, αντιλαμβάνεστε ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ήδη από το 2007 και όταν ουδείς στον τόπο μας είχε αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει στον κόσμο, είχε διαπιστώσει την επερχόμενη οικονομική κρίση και γι’ αυτό προκήρυξε εθνικές εκλογές, για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τις μεταρρυθμίσεις, αλλά και την προσπάθεια να θωρακίσουμε την οικονομία, πράγμα το οποίο επιβεβαιώνεται από τις προβλέψεις της Επιτροπής, οι οποίες είναι πολύ καλύτερες, αγαπητοί συνάδελφοι, για τον τόπο μας, για την Ελλάδα, έναντι του μέσου όρου της Ευρωζώνης. Επιβεβαιώνουν ότι η ελληνική οικονομία παρουσιάζει μεγαλύτερες αντοχές απέναντι στην κρίση, σε σύγκριση με άλλες οικονομίες της Ευρωζώνης.
Πού οφείλεται αυτό, αγαπητοί συνάδελφοι, που ασκείτε ανέξοδη πολιτική η οποία προσιδιάζει στο λαϊκισμό; Οφείλεται στην πολιτική, αφ’ ενός μεν της ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής, αφετέρου των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, που ξεκίνησαν και εφαρμόζουμε από το 2004 μέχρι σήμερα, με συνέπεια.
Απ’ την άλλη πλευρά, για να δούμε την πολιτική συμπεριφορά του ΠΑ.ΣΟ.Κ., της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Σημαία ευκαιρίας. Ούτε το 2007, ούτε το 2008 που τελειώνει, αλλά ούτε και στην επόμενη χρονιά, ο κ. Παπανδρέου και όλο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχουν αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει στην οικονομία. Γιατί δεν εξηγείται αλλιώς, αγαπητοί συνάδελφοι, το γεγονός ότι παίρνουν θέσεις, οι οποίες παραπέμπουν σε άλλες εποχές, οι οποίες καμμία σχέση δεν είχαν και δεν έχουν με την παγκόσμια ύφεση και με τη διεθνή οικονομική κρίση που μαστίζει τον πλανήτη.
Πρέπει, όμως, να σας πω ότι ο εισηγητής σας, αγαπητοί συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο κ. Παπουτσής, επικαλέστηκε ως μοντέλο πολιτικής, οικονομικής ευημερίας, το μοντέλο της οικονομικής πολιτικής Σημίτη. Για να δούμε, αγαπητοί συνάδελφοι, πού βρίσκεται σήμερα ο κ. Σημίτης; Ο κ. Σημίτης έχει διαγραφεί από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο κ. Σημίτης εφάρμοσε μια οικονομική πολιτική την οποία επιλεκτικά ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο κ. Παπουτσής, αλλά και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης επικαλούνται ως επιτυχημένη, όποτε τους βολεύει, ως αποτυχημένη και απαξιωμένη, όποτε δεν τους ευνοεί. Άρα, το όλο ΠΑ.ΣΟ.Κ. τελικά είναι υπεύθυνο για τις οικονομικές πολιτικές, οι οποίες ασκήθηκαν κατά την περίοδο της διακυβέρνησής τους.
Η δε «καραμέλα», να μου επιτρέψετε την έκφραση, κύριε Πρόεδρε και αγαπητοί συνάδελφοι, ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κρίθηκε, βόλευε μέχρι πρότινος. Και το ότι επειδή κρίθηκε «πήγε στο σπίτι του», δεν υπάρχει πλέον ως δικαιολογία. Γιατί; Διότι βγαίνετε μπροστά, αγαπητοί συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης και ζητάτε την επαναβεβαίωση της λαϊκής εντολής για να διακυβερνήσετε τον τόπο. Για να διακυβερνήσετε, όμως, τον τόπο, θα πρέπει να αποδείξετε ότι δεν έχετε τις ίδιες πολιτικές οι οποίες αποδοκιμάστηκαν, δεν έχετε το ίδιο στελεχιακό δυναμικό το οποίο «πήγε στο σπίτι του», δεν έχετε τις ίδιες πολιτικές συμπεριφορές, δεν έχετε την ίδια αλαζονεία και δεν έχετε την ίδια νοοτροπία.
Έχετε καταφέρει μέχρι σήμερα με τις πράξεις σας, με τις συμπεριφορές σας, αλλά κυρίως με τις προτάσεις σας, αγαπητοί συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, να το αποδείξετε αυτό; Άρα, λοιπόν, τέρμα η «καραμέλα» ότι ο ΠΑ.ΣΟ.Κ. κρίθηκε και «πήγε σπίτι του». Διότι αν ήσασταν σεμνοί σ’ αυτή τη συμπεριφορά, θα μπορούσατε να το επικαλείστε. Σήμερα δεν δικαιούστε να το λέτε, να μου επιτρέψετε την έκφραση αυτή που την πατρότητά της την έχει αείμνηστο στέλεχος της παράταξής σας, διότι βγαίνετε μπροστά με τις ίδιες πολιτικές που αποδοκιμάστηκαν, χωρίς να αλλάζετε ρότα και χωρίς να συμβάλετε στην ανάπτυξη και στην προοπτική του τόπου.
Θέλω, λοιπόν, εδώ να δούμε, αυτός ο προϋπολογισμός ο οποίος πράγματι είναι ένας από τους δυσκολότερους μέσα στη διεθνή οικονομική κρίση, τι προβλέπει, τι αντιμετωπίζει; Πρέπει να σας πω, λοιπόν, ότι ο στόχος του είναι η κοινωνική συνοχή, ο στόχος του είναι η προσέλκυση ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα, με βάση το νέο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και τη δημιουργία σταθερού μακροοικονομικού περιβάλλοντος. Θέλει να πετύχει την κοινωνική συνοχή, με το χαμηλότερο δυνατό κόστος για τους εργαζόμενους, για τους κοινωνικά αδύναμους και τους οικονομικά ασθενέστερους.
Οι κατώτατες αποδοχές των εργαζομένων με βάση τη νέα διετή συλλογική σύμβαση εργασίας, αυξήθηκαν κατά 6,2% το 2008 και 5,7% το 2009, εξασφαλίζοντας, αγαπητοί συνάδελφοι, κατ’ αυτόν τον τρόπο και παρά την επιτάχυνση του πληθωρισμού αύξηση και σε πραγματικούς όρους.
Όμως, τι πέτυχε να κάνει η Κυβέρνηση, αγαπητοί συνάδελφοι, την οποία κατηγορείτε ακρίτως, χωρίς κανένα κόστος και λαϊκίζοντας, απέναντι στους πολίτες που μας παρακολουθούν και κυρίως σ’ αυτούς που μας έχουν ανάγκη; Για να θυμίσω λίγο.
Πρώτον, αυτή η Κυβέρνηση, την οποία κατηγορείτε και πετροβολείτε διαρκώς και κυριολεκτικά, αλλά και μεταφορικά και έξω στους δρόμους, αλλά και πολιτικά μέσα στη Βουλή, λέει, λοιπόν, ότι το 2009, κύριε Πρόεδρε και αγαπητοί συνάδελφοι, δεν πρόκειται να υπάρξει κανένας -κανένας, κύριοι συνάδελφοι- νέος φόρος. Αντίθετα, μειώνονται, όπως ακριβώς προγραμματίσαμε, οι φορολογικοί συντελεστές για τα νοικοκυριά κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες.
Δεύτερον, μέσα από το πλαίσιο για την ενίσχυση της ρευστότητας στην οικονομία, 8.000.000.000 ευρώ –όσο, δηλαδή, και τα ομόλογα του δημοσίου- κατευθύνονται αποκλειστικά –αποκλειστικά, αγαπητοί συνάδελφοι, όμως- και μόνο σε δάνεια για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και για στεγαστικές ανάγκες του πληθυσμού.
Τρίτον, σχεδιάζουμε, σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη μεταφορά όσο το δυνατόν περισσότερων πόρων από το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο σε προγράμματα που αφορούν την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τη νέα επιχειρηματικότητα και την επιχειρηματικότητα των νέων ανθρώπων, που δεν χρειάζεται «να τους χαϊδεύουμε τα αυτιά» λαϊκίζοντας ή υπονομεύοντας την κοινωνική ειρήνη και τη γαλήνη, αλλά με τις πολιτικές μας να κάνουμε πράξη την ευδοκίμηση των ανησυχιών και των ονείρων τους. Σχεδιάζουμε, λοιπόν, την επιχειρηματικότητα των νέων, αλλά και των γυναικών.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Τέταρτον, ξεκίνησε, κύριε Πρόεδρε, η εφαρμογή νέου προγράμματος από το Ταμείο Εγγυοδοσίας που διευκολύνει τη δανειοδότηση μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων όχι μόνο για επενδύσεις, αλλά και για κεφάλαια κίνησης. Παρέχεται τριετής εγγύηση και επιδοτούνται οι συνολικοί τόκοι.
Πέμπτον, στοχευμένες δράσεις πάνω από 1.000.000.000 ευρώ, με τις οποίες παρέχεται ως το τέλος του 2009 υποστήριξη σε διακόσιες χιλιάδες ανέργους να ενταχθούν στην αγορά εργασίας.
Έκτον, καταβάλλεται, την ώρα που κουβεντιάζουμε, αυξημένο στο διπλάσιο το δώρο για τις γιορτές που παίρνουν τριακόσιες χιλιάδες επιδοτούμενοι άνεργοι.
Αγαπητοί συνάδελφοι, τελειώνοντας, θέλω να πω ότι υπερψηφίζω αυτόν τον δυσκολότερο προϋπολογισμό από τη Μεταπολίτευση και μετά, γιατί θεωρώ ότι κινείται στη σωστή κατεύθυνση.
Όμως, θέλω, κύριε Πρόεδρε, να μου επιτρέψετε να κάνω μία αναφορά. Θέλω να υπογραμμίσω κάτι. Η Αντιπολίτευση συνολικά και ιδίως η Αξιωματική Αντιπολίτευση πρέπει –αυτός είναι ο ρόλος της στη δημοκρατία, αυτό θέλει ο ελληνικός λαός- να συμβάλει με τη στάση της στην προοπτική του τόπου μέσα από κοινωνική γαλήνη, διασφαλίζοντας και αυτή με τη συμπεριφορά της επίσης την κοινωνική ειρήνη. Δεν διασφαλίζει την κοινωνική ειρήνη, αγαπητοί συνάδελφοι και την κοινωνική γαλήνη μόνο η Κυβέρνηση. Τη διασφαλίζει συνολικά και η Αντιπολίτευση, αλλά ιδίως η Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Και εδώ, να μου επιτρέψετε να πω κάτι, το οποίο βεβαίως είναι βαρύ, αλλά θα το πω. Αν δεν το πράξει αυτό σήμερα, κυρίως η Αξιωματική Αντιπολίτευση θα είναι υπεύθυνη για οτιδήποτε συμβεί εκεί έξω από εκείνους οι οποίοι καίνε σημαίες, από εκείνους που επιδιώκουν να πλήξουν τη λαοπρόβλητη, την εκλεγμένη Κυβέρνηση του τόπου, επιδιώκοντας να απορρυθμίσουν την οικονομία της χώρας, επιδιώκοντας να υπονομεύσουν την κοινωνική ειρήνη και την κοινωνική γαλήνη.
Και τελειώνοντας, θέλω να πω ότι αυτά που λέω τα αποδεικνύω. Και κλείνω μ’ αυτό. Σημερινές τοποθετήσεις και μάλιστα του τύπου «ορίστε ημερομηνία εκλογών», λες και με ρεσάλτο θα καταλάβουν ορισμένοι την εξουσία στη δημοκρατία, δεν συνάδουν με την ποιότητα της δημοκρατίας μας και με το δημοκρατικό ήθος, το οποίο πρέπει να δείχνουν τα κόμματα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κυρία Παπακώστα.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Άρα, λοιπόν, θεωρώ ότι αυτού του είδους οι τοποθετήσεις μάλλον το σύνθημα ή και το παρασύνθημα δίνουν -κύριε Πρόεδρε– και κλείνω μ’ αυτό- σ’ αυτούς οι οποίοι υποβλέπουν την Κυβέρνηση, σ’ αυτούς οι οποίοι υποβλέπουν την κοινωνική ειρήνη να εφορμήσουν περαιτέρω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Παπακώστα, σας παρακαλώ πάρα πολύ!
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ώρα ευθύνης και αυτή πρέπει να την αναλάβουμε όλοι μας συλλογικά, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Μαντατζής Τσετίν.
ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, «ο βίος και η πολιτεία» των κυβερνήσεων του κ. Καραμανλή δεν έχει πραγματικά προηγούμενο στη μεταπολιτευτική πολιτική στη ζωή του τόπου. Κάθε πολιτική της είναι αδιέξοδη και αντιλαϊκή. Κάθε πολιτική της πράξη αυταρχική και αυθαίρετη. Κάθε πολιτικός της λόγος ψεύτικος και παραπλανητικός.
Μίλησε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για τη νέα διακυβέρνηση και εννοούσε χάος και παραλυσία. Μίλησε για μεταρρυθμίσεις και έκανε μπίζνες. Μίλησε για το συλλογικό καλό και επιχείρησε τη συλλογική παρακμή. Μίλησε για μια ισχυρή και περήφανη πατρίδα και την υπονομεύει με κάθε της πράξη. Μίλησε για ευθύνη και φοβάται να την αναλάβει.
Μιλήσατε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για ένα καλύτερο μέλλον και βάλατε κυριολεκτικά φωτιά στο παρόν. Τα αποτελέσματα της πολιτικής σας τα ζούμε όλοι σήμερα. Ζούμε μία πολλαπλή κρίση που πλήττει τον καθένα από εμάς.
Ο προϋπολογισμός που καταθέτετε, είναι η γλαφυρότερη απόδειξη ότι αυτή η Κυβέρνηση δεν έχει αντιληφθεί τα αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει η πολιτική της. Δεν έχετε αντιληφθεί το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται οι αγρότες, οι εργάτες, οι συνταξιούχοι, οι νοικοκυρές, οι μικρομεσαίοι, οι έμποροι και οι επαγγελματίες τα αδιέξοδα που βιώνουν οι νέοι και οι νέες μας.
Εγκλωβισμένα σε ένα μίζερο και αδιέξοδο παρόν, τα νέα παιδιά ανέλαβαν την προσωπική και συλλογική πρωτοβουλία, την κοινωνική και πολιτική ευθύνη που τους αναλογεί, να αγωνιστούν για ένα καλύτερο μέλλον. Αυτό που εσείς πεισματικά αρνείστε να κάνετε.
Η Κυβέρνηση, όμως, και ο Πρωθυπουργός ούτε είδαν ούτε άκουσαν ούτε κατάλαβαν. Ο προϋπολογισμός που καταθέτει είναι η απόδειξη γι’ αυτό.
Ένα μόλις χρόνο πριν, προκηρύξατε εκλογές επικαλούμενοι την εκτέλεση του Προϋπολογισμού. Ένα χρόνο μετά, η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης πριν καν ψηφιστεί ο νέος. Και αυτός ο προϋπολογισμός είναι μετέωρος, είναι στον αέρα.
Η οικονομική πολιτική αυτής της Κυβέρνηση συνοψίζεται σε τέσσερις λέξεις: αδιέξοδα, υποχώρηση, υποβάθμιση, αναξιοπιστία. Το αποτέλεσμα; Το «τσουνάμι» της ανεργίας, η υπερχρέωση των νοικοκυριών, η καλπάζουσα ακρίβεια, η άνευ προηγουμένου φοροεπιδρομή στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, η δραματική μείωση του εισοδήματος, η διάλυση του κράτους-πρόνοιας. Γι’ αυτό βρίσκεστε σήμερα αντιμέτωποι, όχι μόνο με τη δυσφορία, αλλά με την οργή ολόκληρης της κοινωνίας.
Και ρωτώ: Γιατί να μην είναι εξοργισμένος ο αγρότης του Νομού μου, όταν βλέπει τις τιμές των προϊόντων του –του καλαμποκιού, του βαμβακιού, του καπνού- να είναι εξευτελιστικές; Όταν βλέπει την παραγωγή του να σαπίζει στις αποθήκες, ενώ εσείς καυχιέστε και παρουσιάζετε ως μεγάλο κυβερνητικό έργο τα 150.000.000 ευρώ που θα δώσετε σαν δάνειο στις αγροτικές ενώσεις; Όταν βλέπει να κόβεται η επιδότηση του καπνού, ένα παραδοσιακό προϊόν, με την καλλιέργεια του οποίου μεγάλωσαν γενιές και γενιές; Όταν αναγκάζεται να βάλει βαθιά το χέρι στην ίδια άδεια τσέπη του για να πληρώσει τα λιπάσματα, τα φυτοφάρμακα; Όταν βλέπει να είναι στο έλεος των καρτέλ και των μεσαζόντων που κερδοσκοπούν και λειτουργούν ανεξέλεγκτα; Όταν βλέπει να καταργείται το αγροτικό πετρέλαιο και μετά να τους «ρίχνετε στάχτη στα μάτια» με την επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης, δίνοντάς τους, κυριολεκτικά, ψίχουλα;
Κύριοι συνάδελφοι της Συμπολίτευσης, φοβάστε να βγείτε στα χωριά και να μιλήσετε με τους αγρότες. Ξέρετε τι λένε; Λένε ότι είναι στα όρια της οικονομικής κατάρρευσης. Λένε ότι δεν μπορούν να θρέψουν τα παιδιά και τις οικογένειές τους. Αυτή είναι και η μοναδική αλήθεια.
Γιατί να μην είναι εξοργισμένοι οι άνεργοι συμπολίτες μου, όταν η Ξάνθη είναι ένας από τους νομούς με το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας; Άνθρωποι στα σαράντα και πενήντα τους χρόνια μένουν άνεργοι, γιατί οι βιομηχανικές μονάδες κλείνουν και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο.
Πιο ευάλωτη είναι η γυναικεία εργασία. Πολλές γυναίκες που δούλευαν σε καπνομάγαζα έχουν βρεθεί και αυτές μετέωρες. Οι νέοι άνθρωποι με πτυχία και ξένες γλώσσες μένουν επί μακρόν άνεργοι. Από αυτά τα παιδιά ζητάτε πιστοποιητικό πολιτικών φρονημάτων. Απαιτείτε πολιτική υποταγή των ιδεών και των οικογενειών τους, για να δώσετε μια εξάμηνη ή δεκαοκτάμηνη δουλειά και την αμοιβή των 600 και 700 ευρώ.
Πολλοί νέοι άνθρωποι ακολουθούν το δρόμο της μετανάστευσης, γιατί δεν μπορούν να βρουν δουλειά στον τόπο που γεννήθηκαν. Πολλοί ναυτεργάτες, για παράδειγμα, αναγκάζονται να αναζητήσουν ένα μεροκάματο αλλού, στη Γερμανία ή στην Ολλανδία. Αν δεν υπήρχαν και αυτές οι εποχικές δουλειές, η ανεργία στο Νομό μου θα είχε ξεπεράσει το 30%-40%.
Πώς είναι δυνατόν να μιλάτε για ανεργία στο 7,5% και να περιμένετε να σας πιστέψουν, όταν κάθε οικογένεια έχει και ένα άνεργο μέλος;
Ο αγροτικός νομός μου με μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης έχει αφεθεί τα τελευταία πέντε χρόνια στο έλεος της τύχης. Οι δημόσιες επενδύσεις και η στήριξη της περιφέρειας πήγαν κυριολεκτικά περίπατο.
Ένα χρόνο πριν, από αυτό εδώ το Βήμα, κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού, σάς μιλούσα για χωριά μόλις πέντε και δέκα χιλιόμετρα από την πόλη της Ξάνθης που δεν έχουν πόσιμο νερό, που δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα. Όταν δεν μπορείτε να επιλύσετε αυτά τα απλά, πώς να αντιμετωπίσετε τα δύσκολα και τα σύνθετα;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η γαλάζια λαίλαπα στο Νομό μου όπως και σε κάθε νομό πέρασε από παντού. Πέρασε από τα χωράφια με τα καπνά, τα βαμβάκια και το καλαμπόκι. Πέρασε από τα κοπάδια και τις στάνες των κτηνοτρόφων, πέρασε από το παζάρι και την αγορά μας. Πέρασε από τα συνεταιριστικά εργοστάσια, πέρασε από τις βιομηχανίες και τις μικρομεσαίες, τις οικογενειακές επιχειρήσεις. Πέρασε ακόμα και από τη δημόσια περιουσία, από την περιουσία του λαού. Στο πέρασμά της, σάς διαβεβαιώ, δεν άφησε τίποτα όρθιο. Μόνο δύο πράγματα δεν μπόρεσε να αγγίξει. Το ένα ήταν τα golden boys, που φαίνεται ότι και στο Νομό μου είναι ένα είδος με δοκιμή. Το σημαντικότερο είναι ότι δεν άγγιξε την πεποίθηση των πολιτών, ότι η αυθαιρεσία της εξουσίας, ο ευτελισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η οικονομική μιζέρια, η κοινωνική διολίσθηση δεν μπορεί να είναι ο κανόνας, δεν είναι ο μονόδρομος. Μονόδρομος είναι, η παραίτηση της Κυβέρνησης, εδώ και τώρα.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Μαντατζή Τσετίν.
Το λόγο έχει ο κ. Σκανδαλάκης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΚΑΝΔΑΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με αίσθημα ευθύνης θέλω να προσθέσω σε αυτήν την κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία τη δική μου θέση για τον καταστατικό χάρτη της οικονομίας, που μέσα από την είσπραξη των εσόδων και την κατανομή των δαπανών, επηρεάζει τη ζωή όλων μας.
Ο προϋπολογισμός του 2009 συζητείται εν μέσω μιας πρωτοφανούς παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Η Κυβέρνηση, λαμβάνοντας υπόψη τις επιπτώσεις της διεθνούς χρηματιστηριακής κρίσης, του πληθωρισμού και της επιβράδυνσης της παγκόσμιας οικονομίας, καταθέτει έναν προϋπολογισμό ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής, αποτελεσματικότητας και προοπτικής. Έναν προϋπολογισμό που τον διακρίνει η σύνεση και η εμπιστοσύνη στις επιτυχίες της ελληνικής οικονομίας, παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα.
Με τον προϋπολογισμό του 2009 εμείς επιδιώκουμε τη συνέχιση της πολιτικής μείωσης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, την πραγματική ενίσχυση του εισοδήματος των οικονομικά ασθενέστερων συμπολιτών μας, τη στήριξη της αναπτυξιακής δύναμης της οικονομίας και την ενίσχυση της απασχόλησης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να επισημάνω ιδιαίτερα τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξαν οι μεταρρυθμίσεις που προωθήσαμε, χωρίς αιφνιδιασμούς, με ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα, δίνοντας δυναμική και προοπτική στην οικονομία. Στρατηγικός μας στόχος είναι η πρόοδος και η ευημερία του τόπου. Δεν είναι οι επόμενες εκλογές, αλλά οι επόμενες γενεές. Και αυτή είναι η διαφορά μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Επιγραμματικά αναφέρω τις σημαντικότερες. Φορολογική μεταρρύθμιση για τα φυσικά πρόσωπα και τις επιχειρήσεις. Με τον επενδυτικό νόμο δώσαμε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη της οικονομίας και ιδίως της ελληνικής περιφέρειας. Με το συνδυασμό της φορολογικής μεταρρύθμισης και του επενδυτικού νόμου, οι επενδύσεις στη χώρα μας αυξήθηκαν από 24,4% του Α.Ε.Π. το 2004 στο 25,7% το 2007, που είναι η τρίτη καλύτερη επίδοση στην ευρωζώνη.
Με τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα πραγματοποιούμε μία ουσιαστική μεταρρύθμιση στην παραγωγή υποδομών, με στόχο την αξιοποίηση της τεχνολογίας και των κεφαλαίων του ιδιωτικού τομέα.
Με την εξυγίανση των δομών του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης υπερτριπλασιάσαμε την απορρόφηση των κοινοτικών πόρων, από το 23% το Μάρτιο του 2004 στο 82,5% έως το Σεπτέμβριο. Παράλληλα με το εθνικό στρατηγικό πλαίσιο αναφοράς που ξεκίνησε φέτος, αξιοποιούμε αποτελεσματικά τα 24.000.000.000 ευρώ των κοινοτικών πόρων για την περίοδο έως το 2013.
Με το ΕΣΠΑ δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη της περιφέρειας. Το 80% των πόρων επενδύεται στην περιφέρεια.
Με την ψηφιακή στρατηγική που υλοποιούμε, προχωρούμε στην τεχνολογική αναβάθμιση της χώρας. Προωθούμε την ευρωζωνικότητα με ταχείς ρυθμούς, καλύπτοντας μεγάλο μέρος του χάσματος, που μας χώριζε από την υπόλοιπη Ευρώπη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε μπροστά σε μία νέα παγκόσμια πραγματικότητα. Θέλω να εξομολογηθώ ότι σήμερα αισθάνομαι αυξημένο το βάρος της ευθύνης που έχουμε απέναντι στην κοινωνία και στους πολίτες και ειδικότερα στη νέα γενιά.
Σας καλώ όλους και όλες, ας αφήσουμε τον ξύλινο κομματικό λόγο, να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους και να προτείνουμε συγκεκριμένες λύσεις. Φθάνουν οι κραυγές και οι ψίθυροι.
Άκουσα προηγουμένως συναδέλφους που είπαν ότι υπάρχουν χωριά, τα οποία δεν έχουν φως και νερό. Είκοσι χρόνια, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τι κάνατε; Αλλά ευτυχώς ήλθε η Νέα Δημοκρατία, γιατί αυτό το ζω και στον τόπο μου στη Λακωνία και έδωσε τη λύση.
Προσκαλώ, λοιπόν, και προκαλώ όλη την Αξιωματική Αντιπολίτευση και ειδικότερα τους συναδέλφους, οι οποίοι μίλησαν γι’ αυτό, ας πάμε να κάνουμε μία επίσκεψη στη Λακωνία, να δούμε τι έχουμε κάνει τα τελευταία τεσσερισήμισι χρόνια.
Αμφισβητείτε ότι ήταν ένας ξεχασμένος νομός λόγω του ότι υπήρχε η συγκυρία, λόγω του ότι δεν επρόσκειτο προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Και αυτήν τη στιγμή είναι ένα απέραντο εργοτάξιο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Και πανεπιστήμιο φτιάξαμε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΚΑΝΔΑΛΑΚΗΣ: Μία σχολή. Θα σας απαντήσω και γι’ αυτό.
Αμφισβητείτε ότι μετά από σαράντα χρόνια η Λακωνία αποκτά οδικό δίκτυο και γίνεται σύγχρονο το οδικό δίκτυο, το οποίο υπάρχει; Αμφισβητείτε ότι η οδική απόσταση από την Αθήνα μειώνεται συνεχώς; Αμφισβητείτε ότι αναβαθμίστηκαν και αναβαθμίζονται συνεχώς οι λιμενικές υποδομές; Αμφισβητείτε ότι επανδρώνεται το πανεπιστήμιο και δημιουργούνται νέες σχολές;
Δημιουργήσατε μία σχολή και τις έχουμε κάνει τέσσερις. Και εκείνη τη δημιουργήσατε δίχως υποδομή, δίχως κτήριο. Το κτήριο γίνεται τώρα. Αμφισβητείτε τις κτηριακές υποδομές σε σχολική στέγη, σε ολόκληρο το νομό Λακωνίας; Αμφισβητείτε ότι οι ορεινοί δήμοι δεν είχαν νερό και τώρα έχουν αυτήν τη στιγμή και γίνεται μεγάλο έργο; Αμφισβητείτε ότι ιδρύθηκε Ινστιτούτο Έρευνας του Βυζαντινού Πολιτισμού; Αμφισβητείτε ότι οι αγρότες πήραν δεκαπλάσιες αποζημιώσεις; Αμφισβητείτε τώρα ότι έχουμε δύο σύγχρονες μονάδες τεχνητού νεφρού και έναν αξονικό τομογράφο; Αμφισβητείτε την ίδρυση τριών πολυδύναμων περιφερειακών ιατρείων;
Δηλώνω ότι πολιτικά είμαι υπερήφανος γιατί ό,τι είπαμε και υποσχεθήκαμε στους Λάκωνες, όπως και σε όλη την Ελλάδα, το πράξαμε. Για να μείνουν οι νέοι στον τόπο, να μην υπάρχει εσωτερική μετανάστευση. Εργαζόμαστε με σύνεση και ρεαλισμό ιδιαίτερα στο δύσκολο αυτό και ασταθές περιβάλλον.
Η Κυβέρνηση καταθέτει έναν προϋπολογισμό τον οποίο ψηφίζω και είμαι υπερήφανος, έναν προϋπολογισμό συνέπειας και συνέχειας. Μιας αποτελεσματικής πολιτικής, μιας πολιτικής σταθερά προσανατολισμένης στους στόχους για την ενίσχυση της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής. Έναν προϋπολογισμό που εκφράζει το πολιτικό θάρρος του Πρωθυπουργού μας, του Κώστα Καραμανλή, να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του μέλλοντος με τόλμη ρεαλισμό και αποφασιστικότητα. Και πάνω απ’ όλα, να τιμήσει την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού, την εμπιστοσύνη της ελληνικής κοινωνίας σε μια περίοδο κρίσης και δύσκολων αποφάσεων που καλούμεθα να πάρουμε για τη σταθερότητα και την πρόοδο του τόπου μας.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε.
Ο κ. Κατρίνης έχει το λόγο.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΡΙΝΗΣ: Να ξεκινήσω λίγο από τον κ. Σκανδαλάκη, επειδή πρόσφατα είχα τη δυνατότητα να επισκεφθώ τον νομό Λακωνίας. Σίγουρα η πραγματικότητα απέχει πάρα πολύ απ’ αυτά που μας περιέγραψε. Σίγουρα, κύριε Σκανδαλάκη δεν λησμονούμε ότι το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, με τα τμήματα που είπατε, δημιουργήθηκε επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και το λέω αυτό με αφορμή την παρουσία του αγαπητού κύριου Υφυπουργού εδώ. Ο Νομός Ηλείας είναι ο μοναδικός νομός στην Πελοπόννησο που δεν διαθέτει σήμερα τμήμα ΑΕΙ και δυστυχώς, από τις προθέσεις της Κυβέρνησης, δεν διαφαίνεται ότι θα δημιουργηθεί.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για τον προϋπολογισμό συμπίπτει σε μια γενικευμένη κοινωνική αναταραχή, με μια αίσθηση ανασφάλειας και αγωνίας να κυριαρχεί.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν βρίσκεται απλά σε δυσαρμονία και αναντιστοιχία με την βούληση των πολιτών, βρίσκεται σε πλήρη αποσύνθεση. Η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός παραμένουν γαντζωμένοι στην εξουσία και μετατρέπουν την ιδεολογική, πολιτική και ηθική τους κρίση, σε μια πολυεπίπεδη κρίση που αγγίζει τη χώρα και τους πολίτες.
Ο κ. Καραμανλής θεωρεί ότι με την τοποθέτησή του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου πέτυχε την κάθαρση και απεδύθη των ευθυνών του. Λάθος. Ο κύριος Πρωθυπουργός δεν μπορεί να υποστηρίζει ότι δεν γνώριζε και δεν αξιολόγησε κάτι που γνώριζε και αξιολόγησε και ο τελευταίος Έλληνας πολίτης. Ο κ. Καραμανλής από την μια αναγνωρίζει πολιτικές ευθύνες, αλλά από την άλλη διατήρησε και εξακολουθεί να διατηρεί μέχρι και σήμερα τους εμπλεκόμενους σε θέσεις ευθύνης. Ο θεσμικός ρόλος του Πρωθυπουργού δεν επιτρέπει σε όποιον κατέχει αυτή τη θέση να μην αντιλαμβάνεται εγκαίρως τι συμβαίνει, να υποτιμά τα γεγονότα, αλλά κυρίως να υποτιμά τη νοημοσύνη των πολιτών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δείχνει να μην συνειδητοποιεί ότι οι λανθασμένες της επιλογές υπονομεύουν το παρόν και το μέλλον της χώρας. Η διαπίστωση αυτή αποτυπώνεται στον προϋπολογισμό που συζητάμε, προϋπολογισμό που ομολογεί την πλήρη και απόλυτη αποτυχία της πολιτικής που εφαρμόζεται τα τελευταία πέντε χρόνια. Η τραγική υστέρηση εσόδων αποτελεί τρανή ομολογία αποτυχίας. Ο Υπουργός Οικονομίας, ο Πρωθυπουργός, αλλά και συνάδελφοι της Συμπολίτευσης επικαλούνται τη διεθνή οικονομική κρίση. Τα καθημερινά προβλήματα, προβλήματα που διογκώνονται συνεχώς, τα δημιούργησε η δική σας πολιτική, οι δικές σας επιλογές.
Καταθέσατε τον πέμπτο προϋπολογισμό της διακυβέρνησής σας. Είναι ένα προϋπολογισμός που από το πρώτο εξάμηνο, για να μην πω από το πρώτο τρίμηνο του 2009 θα θεωρείται εκτός πραγματικότητας και θα αναθεωρηθεί. Η πολιτική σας για το 2009 σημαίνει 7,1 δις επιπλέον φόρους, που θα κληθούν να τα καταβάλλουν τα μικρά και μεσαία νοικοκυριά. Σημαίνει μείωση των δαπανών για την παιδεία και την Υγεία, σε ποσοστό επί του Α.Ε.Π. πολύ μικρότερο σε σχέση με το 2005 στον πρώτο σας προϋπολογισμό.
Σε όλα αυτά αξίζει να σημειώσουμε την υποχρηματοδότηση των ταμείων κατά 3,6 δις ευρώ, ενώ για τους συνταξιούχους προβλέπονται αυξήσεις κάτω από τα όρια του πληθωρισμού. Θα σας θυμίσω, κύριοι συνάδελφοι, ότι κάποιοι κορόιδευαν το 1 ευρώ αύξηση την ημέρα και οι ίδιοι μας έδωσαν μισό ευρώ αύξηση την ημέρα.
Το δημόσιο χρέος αυξάνεται, παρά τις λογιστικές αλχημείες, στις οποίες προβαίνετε, ενώ ο ρυθμός αύξησης του Α.Ε.Π. μειώνεται. Ο προϋπολογισμός που φέρατε προς ψήφιση κατά γενική ομολογία δεν προετοιμάζει την ελληνική οικονομία για την περίοδο ύφεσης, δεν θωρακίζει τον κοινωνικό ιστό απέναντι στις επιπτώσεις της κρίσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα κράτος δικαίου, ένα κράτος ευθύνης κρίνεται από την ποιότητα και το εύρος της κοινωνικής του πολιτικής. Η πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή απαξιώνει την δημόσια υγεία και το Ε.Σ.Υ., ενισχύοντας ταυτόχρονα την ιδιωτική αγορά με ετήσιο ρυθμό αύξησης 12,7%.
Χιλιάδες κενές θέσεις υπάρχουν στα Κέντρα Υγείας και η πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας που θα μπορούσε να αποσυμφορήσει τα νοσοκομεία, ουσιαστικά υπολειτουργεί, ενώ την ίδια στιγμή εγκαταλείπονται και οι δημόσιες επενδύσεις στο χώρο της υγείας. Στο ίδιο κλίμα έντονης ανασφάλειας και αβεβαιότητας λειτουργούν οι προνοιακές δομές, λόγω της υποχρηματοδότησης, ενώ προγράμματα όπως το «Βοήθεια στο Σπίτι» δεν προβλέπονται καν στον προϋπολογισμό. Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση έχει εγκαταλειφθεί, όπως και οι δομές που αφορούν δράσεις και προγράμματα ενάντια στα ναρκωτικά.
Η χώρα και οι πολίτες απαιτούν ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας με κεντρικό συντονισμό και ισχυρή περιφερειακή διάσταση. Μοναδική ελπίδα για την αναβάθμιση της δημόσιας υγείας και την ενίσχυσή της σε προσωπικό και υποδομές, αποτελεί η προσωπική δέσμευση του Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για αύξηση των δαπανών για την υγεία σε ποσοστό 1% επί του Α.Ε.Π. και τρεις χιλιάδες προσλήψεις ετησίως.
Κυρίες και κύριοι, είμαι νέος Βουλευτής, είμαι κοντά στη γενιά μου και είμαι ιδιαίτερα ανήσυχος και ευαισθητοποιημένος απέναντι στα προβλήματα των νέων ανθρώπων. Αμφιβάλλω ειλικρινά αν η Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή έχει συνειδητοποιήσει τους λόγους και τα βαθύτερα αίτια που έβγαλαν τη νέα γενιά στους δρόμους, με αφορμή την δολοφονία του δεκαπεντάχρονου μαθητή. Η οργή και η αγανάκτηση των νέων ανθρώπων, η διαμαρτυρία τους έχει αυθεντικό χαρακτήρα. Δεν έχει να κάνει σε τίποτα με την βία και την επαναστατική υποκουλτούρα των κουκουλοφόρων. Οι έφηβοι, η ελληνική νεολαία, αντιδρούν μαζί με όλους τους ενεργούς πολίτες στο δυσοίωνο μέλλον που τους επιφυλάσσουν οι επιλογές σας. Επιλογές που συνθλίβουν στην κυριολεξία τους νέους, τούς στερούν το δικαίωμα στην εργασία και στην αξιοπρέπεια. Δημιουργούν μια νέα γενιά που θα δουλεύει περισσότερο και θα αμείβεται λιγότερο, για να καλύπτει τις ανάγκες της προηγούμενης γενιάς, που ζει και θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη γενιά. Μια γενιά με ακρωτηριασμένα όνειρα.
Αυτή η γενιά πλέον δεν θέλει ευχολόγια και υποσχέσεις, που διαχρονικά μετατρέπονται σε ακάλυπτες επιταγές. Θέλει συγκεκριμένες πολιτικές, μέτρα και δράσεις που να απαντούν στα προβλήματα και να δίνουν λύσεις. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει -και θα το πράξει- να αναδείξει τη νέα γενιά σε κυρίαρχη θεματική ενότητα των προγραμματικών του δεσμεύσεων. Πολιτικές που αφορούν μια παιδεία με αξίες, που θα παράγει υπεύθυνους και ενεργούς πολίτες, θα προσφέρει σύγχρονη γνώση, θα είναι συνδεδεμένη με την έρευνα και την οικονομία. Μια παιδεία που θα διατηρεί το δημόσιο χαρακτήρα της. Πολιτικές που θα αφορούν στην πλήρη απασχόληση για όλους τους νέους, παρέχοντας κίνητρα στις επιχειρήσεις στο ξεκίνημα της επαγγελματικής σταδιοδρομίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεκαέξι μήνες μετά την καταστροφή που έπληξε τον νομό Ηλείας, οι πολίτες προσπαθούν να ανακτήσουν το κεκτημένο ζωής και διαβίωσής τους. Ο αγροτικός κόσμος, οι κτηνοτρόφοι, οι επαγγελματίες αγωνίζονται αβοήθητοι. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όταν εξάντλησε τα τριχίλιαρα και τα πεντοχίλιαρα τα οποία σήμερα ζητά πίσω, αλλά δεν ξεκαθαρίζει την στάση της –και περιμένω από τον κύριο Υφυπουργό μια ξεκάθαρη θέση- περιορίστηκε στην εξαγγελία ενός Ειδικού Πλαισίου Ανασυγκρότησης, το οποίο περιλαμβάνει χρήματα, τα οποία ήδη υπάρχουν, όπως είναι τα χρήματα του ταμείου του κ. Μολυβιάτη από εισφορές συμπολιτών μας, τα χρήματα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις αποζημιώσεις του ΕΛ.Γ.Α..
Είναι σαφές ότι το ολοκληρωμένο σχέδιο για την ανασυγκρότηση της Ηλείας και των άλλων πυρόπληκτων περιοχών που κατέθεσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. παραμένει η μόνη αξιόπιστη πρόταση για την υπέρβαση των αδιεξόδων όπου έχετε οδηγήσει τη γενέθλια γη των Ολυμπιακών Αγώνων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει καταστεί σαφές ότι έχει διαμορφωθεί μια νέα προοδευτική και δημοκρατική πλειοψηφία, που απαιτεί ένα άλλο κράτος, ένα κράτος δικαίου που θα βασίζεται στη διαφάνεια, στην αξιοκρατία, στην συνεχή αξιολόγηση και στην λογοδοσία προς τον πολίτη. Αυτά αποτελούν τις δεσμεύσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Με ωριμότητα, ευθύνη, ειλικρίνεια και σχέδιο θα προχωρήσουμε στις μεγάλες αναγκαίες πολιτικές αλλαγές, που έχει ανάγκη η χώρα και η νέα γενιά της πατρίδας μας.
Αυτή η γενιά, που βγήκε στους δρόμους θέλουμε να είναι μια γενιά που θα διεκδικεί και θα αγωνίζεται, μια γενιά ενεργών πολιτών, που θα νοιάζονται για τον συνάνθρωπό της. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο Γιώργος Παπανδρέου περπατάει πλάι-πλάι με αυτή τη γενιά. Ακούμε, αισθανόμαστε την αγωνία της. Είναι και δική μας αγωνία. Αυτή την αγωνία οφείλουμε να την μετατρέψουμε σε ξεκάθαρες δεσμεύσεις, βαθιές πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές, με σημείο αναφορά το μέλλον αυτής της χώρας. Και είναι σαφές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι σ’ αυτό το πλαίσιο, μ’ αυτή τη λογική δεν μπορούμε να ψηφίσουμε τον προϋπολογισμό.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Κατρίνη.
Ο κ. Παρίσης έχει το λόγο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΡΙΣΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν πολλοί τρόποι να διαβαστεί ένας κρατικός προϋπολογισμός. Τακτική της Αντιπολίτευσης είναι να απομονώνει εκείνα τα σημεία που θεωρεί ότι διευκολύνουν και να ασκήσει έντονη κριτική για να παρουσιάσει μία εικόνα καταστροφολογίας. Και δεν θα περίμενα κάτι διαφορετικό, ιδιαίτερα από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, μιας και μας έχει συνηθίσει με ισοπεδωτικές πρακτικές για κάθε τι που δημιουργεί η Κυβέρνηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα προηγουμένως για την Ολυμπιακή. Είναι δυνατόν σήμερα να μιλάμε για την Ολυμπιακή, για την οποία πληρώνει την ημέρα ο Έλληνας φορολογούμενος 2.800.000 ευρώ;
Μιλήσατε για το δομικό ομόλογο. Γιατί δεν μιλάτε για το Χρηματιστήριο; Πολύ φοβάμαι ότι θέλετε πάρα πολύ καιρό φροντιστήριο, για να μπορέσετε να αναλάβετε ξανά τη διακυβέρνηση της χώρας.
Θα σας υπενθυμίσω απλά ότι όταν όλος ο κόσμος μιλούσε για τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση, που χτυπούσε και την πόρτα της Γηραιάς Ηπείρου, η Αξιωματική Αντιπολίτευση σκόπιμα εθελοτυφλούσε, προσπαθώντας να πείσει τον ελληνικό λαό ότι το πρόβλημα είναι καθαρά στην ελληνική κυβέρνηση και ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Το πλέον λυπηρό είναι, ότι όσο πιο επιτακτική είναι η ανάγκη για ομοψυχία και σύμπνοια, ιδιαίτερα μπροστά σε εξωγενείς απειλές, τόσο πιο έντονη είναι η πόλωση που επιδιώκεται. Προκλητικότατη τακτική των βόρειων γειτόνων μας, τα Σκόπια. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση επέλεξε να καταθέσει πρόταση μομφής. Και πήρε, βέβαια, την απάντηση, που μάλλον δεν θέλει να θυμάται.
Έτσι και σήμερα έχει ήδη προεξοφλήσει την οικονομική κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας. Θα λάβει, όμως, και πάλι την απάντηση, που δεν θα θέλει να θυμάται. Διότι «όποιος είναι έξω από το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει».
Η σημερινή Κυβέρνηση δεν κάνει ασκήσεις επί χάρτου ούτε καπηλεύεται το αίσθημα αγωνίας και ανασφάλειας του Έλληνα πολίτη. Έχει το θάρρος να παρουσιάζει τις πραγματικές διαστάσεις των προβλημάτων που υπάρχουν και αυτών που έρχονται.
Ο κρατικός προϋπολογισμός του 2009, που καταρτίσαμε, δεν είναι μακιγιαρισμένος, για να παραπλανά τους πολίτες σε σχέση με την πραγματική εικόνα της κρατικής οικονομίας. Δεν έχουμε καμία διάθεση να παραποιήσουμε την πραγματικότητα ή να ωραιοποιήσουμε τα του οίκου μας. Έχουμε, όμως, το πλεονέκτημα να μιλάμε με σιγουριά για την καλύτερη δυνατή οχύρωση της οικονομίας μας από τις εξαιρετικές πιέσεις που δέχεται και θα δεχθεί στο μέλλον μέχρι να καταλαγιάσει αυτή η πρωτοφανής παγκόσμια κρίση.
Η οχύρωση αυτή είναι αποτέλεσμα υπευθυνότητας και συνέπειας απέναντι στον ελληνικό λαό. Είναι αποτέλεσμα τεσσάρων προηγουμένων προϋπολογισμών, που έχουμε εφαρμόσει. Είναι αποτέλεσμα της ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής και των διαρθρωτικών αλλαγών που υλοποιήσαμε.
Ο κατατεθειμένος προϋπολογισμός είναι ο καλύτερος δυνατός που μπορεί να υπάρξει σε συνθήκες αβεβαιότητας και περιορισμένων δημοσιονομικών δυνατοτήτων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήταν αφελές να ισχυριστούμε ότι η ελληνική οικονομία, που είναι μία μικρή οικονομία σε σχέση με τις οικονομικές υπερδυνάμεις του πλανήτη, δεν θα έχει επιπτώσεις από την κρίση. Παρόλα αυτά, προβλέπεται ότι θα έχει καλύτερη απόδοση από πολλές χώρες της Ευρωζώνης.
Την ώρα που ολόκληρες οικονομίες, άλλοτε δακτυλοδεικτούμενες για την ευημερία τους και την ανάπτυξή τους, συρρικνώνονται, η ελληνική οικονομία εμφανίζει αποθέματα αντιστάσεων. Και αυτό είναι μια μεγάλη επιτυχία, αν αναλογιστούμε την έκταση της τρικυμίας που έχει ξεσπάσει, ποιος ξέρει και για πόσο καιρό ακόμη.
Και από τη στιγμή που κανείς ούτε τα καλύτερα μυαλά της οικονομικής επιστήμης δεν μπορούν να προβλέψουν το πέρας της καταιγίδας, το πιο υπεύθυνο και λογικό, που μπορούμε να κάνουμε, είναι να περιορίσουμε τις επιδράσεις της διεθνούς κρίσης στην πραγματική οικονομία και να στηρίζουμε, με όλα τα δυνατά εργαλεία, τη βασική επιδίωξη της κοινωνίας για ευημερία.
Και υπάρχουν εργαλεία που ήδη η Κυβέρνηση αξιοποιεί, όπως το σχέδιο ενίσχυσης της ρευστότητας μέσω των πιστωτικών οργανισμών της χώρας, όπως η παροχή κεφαλαίων κίνησης στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με την εγγύηση του Ταμείου Εγγυοδοσίας, που θα τις ανακουφίσει σημαντικά από τις υποχρεώσεις τους.
Στόχος είναι να πάρει νέα πνοή η αγορά και να βρει τον παλμό του το οικονομικό κύκλωμα. Και σε συνδυασμό με κοινωνικά μέτρα, να εμπεδώσουμε το αίσθημα ασφάλειας σε κάθε πολίτη αυτής της χώρας, που βομβαρδίζεται καθημερινά από μηνύματα επερχομένου καταποντισμού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα αναφερθώ σε νούμερα και κατανομές του προϋπολογισμού, μιας και με έχουν καλύψει οι συνάδελφοί μου και ιδιαίτερα ο Γρηγόρης Αποστολάκος χθες το βράδυ, γιατί και ο χρόνος είναι περιορισμένος. Θα ήθελα, όμως, να σταθώ στους πόρους που διοχετεύονται στην ελληνική περιφέρεια, μιας και εκπροσωπώ ένα νησιωτικό Νομό, το Νομό Κεφαλληνίας και Ιθάκης.
Σχεδόν το 30% των δαπανών του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατευθύνεται σε έργα δήμων και νομαρχιακά έργα, σε περιφερειακά προγράμματα. Μέσω της σημαντικής αύξησης των πιστώσεων του Υπουργείου Εσωτερικών, αυξάνονται κατά 8,8% οι αποδόσεις στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις. Και το πλέον σημαντικό είναι ότι αναπροσαρμόστηκαν οι χρηματοδοτήσεις στους Ο.Τ.Α.. Η Σ.Α.Τ.Α. του 2009 είναι ενισχυμένη κατά 23%, σε σχέση με τον προϋπολογισμό του 2008. Πρόκειται για αύξηση που αποδεικνύει περίτρανα τη δέσμευση της Κυβέρνησης και του Κώστα Καραμανλή για ενίσχυση της ελληνικής περιφέρειας. Και όλα αυτά την ώρα που η οικονομία του κράτους αιμορραγεί από ένα βαρύ δημόσιο χρέος, για την εξυπηρέτηση του οποίου θυσιάζουμε το 1/5 του τακτικού προϋπολογισμού, κύριοι συνάδελφοι, και το 4,5% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
Κλείνοντας, επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε εκείνες τις φωνές που κάνουν λόγο για επάνοδο του προστατευτισμού και επέκταση του κρατικού παρεμβατισμού. Το γεγονός ότι αυτή η τακτική βοήθησε κάποτε τις οικονομίες και τις κοινωνίες, δεν σημαίνει ότι μπορεί να εφαρμοστεί πάλι σήμερα. Οι καιροί έχουν αλλάξει, τα πάντα έχουν αλλάξει. Ιδιαίτερα για τις οικονομίες, δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές που να βρίσκονται στα χρονοντούλαπα. Όποιος πιστεύει κάτι τέτοιο, δεν κατανοεί ότι τα ανθρώπινα συστήματα είναι ζωντανά συστήματα, που εξελίσσονται και αλλάζουν.
Θα κλείσω με μία φράση που θα χαροποιήσει τους συνάδελφούς μου από την αριστερή πτέρυγα: Όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται, επαναλαμβάνεται ως φάρσα κι εμείς θέλουμε να είμαστε οι σοβαροί της ιστορίας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Παρίση.
Το λόγο έχει ο κ. Λεβέντης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός είναι ένα πολιτικό εργαλείο που το χρησιμοποιεί κάθε φορά η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση, για να εφαρμόσει τη συγκεκριμένη δική της οικονομική και κοινωνική πολιτική.
Τα βασικά χαρακτηριστικά του συζητούμενου προϋπολογισμού για το 2009 είναι η πρωτοφανής αύξηση των φόρων εις βάρος των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, η συνέχιση της σκληρής πολιτικής της λιτότητας για μισθούς και συντάξεις, η καθήλωση των κοινωνικών δαπανών ως ποσοστό του Α.Ε.Π., την ώρα που οι ανάγκες στους χώρους της παιδείας, της υγείας και της κοινωνικής στήριξης έχουν προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις, η διατήρηση σε πανύψηλα επίπεδα των δαπανών για την άμυνα και τους εξοπλισμούς και τέλος, η πρωτόγνωρη μείωση σε απόλυτα επίπεδα, κατά 9% περίπου, του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.
Ο γενικός εισηγητής του Κόμματός μας, ο κ. Λαφαζάνης και ο ειδικός αγορητής μας, ο κ. Δραγασάκης, ανέλυσαν αναλυτικά τις θέσεις μας και γιατί εμείς καταψηφίζουμε το συγκεκριμένο προϋπολογισμό.
Βέβαια, δεν είναι από τις μεγάλες συμπάθειες της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας το κράτος πρόνοιας. Στα πέντε χρόνια που κυβερνάει, έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να το μειώσει, σύμφωνα με τη νεοφιλελεύθερη συνταγή, που τόσο βαθιά πιστεύει και με τόσο πάθος υπηρετεί. Ελάττωση εργασιακών και άλλων δικαιωμάτων, οκτάωρο, πενθήμερο, ελαστικές σχέσεις εργασίας, ανασφάλιστη εργασία, νέοι των 700 ευρώ, για να μην πούμε των 400 και των 300 ευρώ και πάει λέγοντας.
Από την άλλη, μείωση ή και ξεπούλημα από κάθε τι που ανήκει στο δημόσιο και υπηρετεί το λαό. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο Ο.Τ.Ε., η Ολυμπιακή, τα λιμάνια. Συστηματικός περιορισμός αντί για ουσιαστικές, γενναίες αυξήσεις των δαπανών για υγεία, παιδεία, πρόνοια.
Συνεχής υποβάθμιση έως ουσιαστική εγκατάλειψη των νοσοκομείων, των κέντρων υγείας και των προνοιακών ιδρυμάτων, των μονάδων αποασυλοποιήσης και καταπολέμησης των ναρκωτικών. Περισσεύουν, όμως, οι δαπάνες για όπλα, για δακρυγόνα και μάλιστα κάνουμε, κύριοι Υπουργοί, εσπευσμένες εισαγωγές από το Ισραήλ. Μας τελείωσαν τα δακρυγόνα μας, γιατί αδειάσαμε τις αποθήκες με την τελευταία υπερκατανάλωση στους δρόμους της Αθήνας και όλης της χώρας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευτυχώς, όμως, έχουμε τις πέτρες.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Θα συνεχίσω, κύριε Πρόεδρε, και θα μου πείτε εάν συμφωνείτε ή διαφωνείτε.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Σε λίγο θα πάρουν και τα καδρόνια! Να ήταν μόνο οι πέτρες!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν διαφωνώ, κύριε συνάδελφε, με αυτό που λέτε, αν διαφωνείτε με αυτό που λέω εγώ.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Σας φωνάζουν τα δεκαπεντάχρονα και τα δεκαεξάχρονια παιδιά από τους δρόμους, κύριε Πρόεδρε: Δεν χρειάζεται να μας ρίχνετε δακρυγόνα, έτσι και αλλιώς κλαίμε μόνοι μας. Αυτό λένε τα παιδιά. Ας το ακούσουμε αυτό από στόματος νηπίων, όλοι εμείς.
Βέβαια, εμείς είμαστε κατηγορηματικά εναντίον των κουκουλοφόρων. Δεν πιστεύουμε ότι οι πράξεις βίας λύνουν τα προβλήματα. Όμως, όχι μόνο να φύγουν οι κουκούλες, αλλά να φύγουν και οι μάσκες που φορούμε όλοι εμείς οι επίσημοι, το κατεστημένο τέλος πάντων, που εξαπατούμε τα παιδιά, την νεολαία…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Να σας διακόψω άλλη μια φορά, κύριε Λεβέντη;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Αυτό που λέτε είναι προς τιμήν σας, ότι καταδικάζετε τους κουκουλοφόρους.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, το έχουμε πει επανειλημμένα εδώ, σε αυτήν την Αίθουσα: Δεν είμαστε εμείς με τους κουκουλοφόρους. Αυτό που συστηματικά καλλιεργείται από ορισμένες πλευρές δεν έχει καμία σχέση με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Στην ελληνική κοινωνία είναι μαζεμένη τεράστια εκρηκτική δύναμη, γιατί δεν λύνονται τα προβλήματα και ιδιαίτερα της νεολαίας.
Θα ήθελα να πω κάτι άλλο. Τα δακρυγόνα που χρησιμοποιούνται, κύριοι συνάδελφοι, αυτές τις ημέρες είναι εξαιρετικά επικίνδυνα. Ουσιαστικά, είναι ασφυξιογόνα. Είναι δύο συστατικά, η σκόνη και ένας διαλύτης που όταν συνδυάζονται και εκτοξεύονται, είναι ασφυξιογόνα, είναι αέρια μουστάρδας που χρησιμοποιούσαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Επειδή εκατοντάδες, όπως παραδέχθηκε ο κύριος Υπουργός Υγείας, ήταν τραυματίες, επειδή άνθρωποι που είχαν πάθει από αυτά τα ασφυξιογόνα -θα έλεγα εγώ- και όχι δακρυγόνα, πήγαν στα νοσοκομεία, ήθελα να ξέρω πόσο μπορεί να εκτιμήσει κανείς το να σπάσει ένας νεαρός δεκαπέντε χρονών με μια πέτρα ένα τζάμι -που και αυτό εγώ το θεωρώ ως μια εκδήλωση που γίνεται συχνά-πυκνά- ή να εκτοξεύει η επίσημη πολιτεία αέρια ασφυξιογόνα κατά όλων ανεξαιρέτως των πολιτών και να βλάπτεται και η υγεία και η ζωή τους; Την επομένη των επεισοδίων της πρώτης ημέρας, ο κ. Κακλαμάνης έκανε έκκληση «να μην κατεβαίνετε στο κέντρο, γιατί ακόμη τα δακρυγόνα μπορεί να σας βλάψουν, ιδιαίτερα αυτούς που έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας». Επομένως, πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις.
Από εκεί και πέρα, επειδή είναι λίγος ο χρόνος και δεν μπορώ να επεκταθώ περισσότερο στα θέματα της υγείας -που θα ήθελα να αναφερθώ- υπάρχει μια σειρά από δεσμεύσεις, τις οποίες είχε αναλάβει η Κυβέρνηση και έχει διακηρύξει επανειλημμένα με αυτόν τον πομπώδη τρόπο, που συνηθίζει ο κύριος Υπουργός Υγείας.
Αδιαπραγμάτευτος, λέει, ο δημόσιος χαρακτήρας της υγείας. Αδιαπραγμάτευτος με ποιον τρόπο; Οι δημόσιες δαπάνες είναι στο 43%, αν όχι και παρακάτω. Το 57% το πληρώνει από την τσέπη του ο ελληνικός λαός στην ιδιωτική υγεία ή και στην παραοικονομία, που ανθεί πάντα στο χώρο της ασκούμενης δημόσιας υγείας.
Τα χρέη των νοσοκομείων έχουν φτάσει τα 4.500.000.000 ευρώ. Ο Ο.Π.Α.Δ. έχει 1.200.000.000 στο φετινό προϋπολογισμό, ενώ χρειάζεται πάνω από 2.000.000.000. Ο Ο.ΚΑ.ΝΑ. 3.000.000, ενώ υπάρχουν χρέη τουλάχιστον 12.000.000. Για το πρόγραμμα αποασυλοποιήσης «ΨΥΧΑΡΓΩ» δίνουμε 40.000.000, ενώ μόνο μέχρι το Σεπτέμβριο του 2008 ξοδεύτηκαν 45.000.000.
Άλλη κατηγορηματική δέσμευση: Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Θα εφαρμοστεί αμέσως. Από το τέλος του 2004 το είχε διακηρύξει ο κ. Κακλαμάνης, το 2006 και ο κ. Αβραμόπουλος επανειλημμένα. Πού βρισκόμαστε; Πού είναι τα κέντρα υγείας αστικού τύπου; Δύο φτιάχτηκαν όλα και όλα και αυτά με πολλές τυμπανοκρουσίες. Από εκεί και πέρα, τι γίνεται; Τα άλλα νοσοκομεία στενάζουν. Το σύστημα υγείας καταρρέει και δυστυχώς, δεν βλέπουμε να υπάρχει ευαισθησία.
Υπάρχει το πρόβλημα των εφημεριών. Επίσης, πομπωδώς διακηρύχθηκε ότι λύθηκε το πρόβλημα των εφημεριών και υπογράφηκε συλλογική σύμβαση εργασίας. Κατηγορηματική δέσμευση του Υπουργού ότι θα είχε ψηφιστεί μέχρι 15 Δεκεμβρίου. Και ερωτούν οι γιατροί: Τι γίνεται; Ψηφίστηκε; Λέω: Μα, πού να τη δούμε; Δεν εφάνη καν στη Βουλή. Επομένως, και εδώ συστηματικά υπάρχει ένας εμπαιγμός γιατρών, νοσηλευτικού προσωπικού κ.λπ..
Υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό. Προσλαμβάνονται, θα προσληφθούν δρομολογούνται –άλλη ευφυής έκφραση- προσλήψεις πέντε χιλιάδων, εννιά χιλιάδων, δεκαεννιά χιλιάδων. Όμως, εκατό χιλιάδες νοσηλευτικό προσωπικό θα έπρεπε να έχει προσλάβει ο κ. Αβραμόπουλος, ύστερα από τόσες διακηρύξεις που έχει κάνει.
Καταλαβαίνουμε ότι όλα αυτά δεν είναι παρά μόνο εξαπάτηση και δεν μπορούν να συνεχιστούν άλλο. Οι γιατροί, το νοσηλευτικό προσωπικό στενάζουν στα νοσοκομεία. Πολύ περισσότερο, όμως, υποφέρουν και στενάζουν οι άρρωστοι και δυστυχώς υπάρχουν κίνδυνοι για την υγεία τους, για την ίδια τη ζωή τους και δεν συγκινείται η Κυβέρνηση, η οποία διαθέτει μόνο 2,4% του Α.Ε.Π. ή 6.500.000.000 ευρώ για την υγεία στον φετινό προϋπολογισμό, τη στιγμή που μόνο τα χρέη των νοσοκομείων είναι 4.500.000.000. Με αυτές τις συνθήκες, βέβαια, δεν μπορεί να περιμένει και κανείς πολλά πράγματα.
Όσον αφορά τις προμήθειες που υποτίθεται ότι θα έλυναν τα οικονομικά προβλήματα του κυρίου Υπουργού Υγείας, ήταν και αυτά άλλο ένα στοιχείο, για να αποδιαλυθεί εντελώς το σύστημα.
Γίνεται κοσμογονία στο χώρο της υγείας, λέει ο κύριος Υπουργός Υγείας. Γίνεται κοσμοχαλασιά και δεν είναι μόνο ο χώρος της υγείας. Γίνεται και στους δρόμους και παντού. Αυτό το βλέπουμε, το ζει και το αναπνέει ο κόσμος και δυστυχώς δεν μπορεί να αναπνεύσει η ελληνική κοινωνία από τα δακρυγόνα και τα αντιασφυξιογόνα, με τα οποία κάθε μέρα την βομβαρδίζουμε.
Ευχαριστώ
(Χειροκροτήματα από τη πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Λεβέντη.
Το λόγο έχει η κ. Κανελλοπούλου.
ΚΡΙΝΙΩ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ξεκινήσω με το να θυμίσω στον κ. Κατρίνη ότι μπορεί να μην έχουμε ιδρύσει πανεπιστημιακή σχολή στο Νομό μας, το Νομό Ηλείας, κάτι που δεν έχει γίνει εδώ και πάρα πολύ καιρό, θέλω όμως να θυμίσω ότι επί των ημερών μας ιδρύθηκαν δύο τμήματα Τ.Ε.Ι., ένα στον Πύργο και ένα στην Αμαλιάδα, κάτι που μας επιτρέπει σήμερα να μιλάμε για αυτόνομο Τ.Ε.Ι. στο Νομό μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα τον προϋπολογισμό του 2009, σε μια ιδιαίτερη συγκυρία για τη χώρα μας, σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο για την ευρωπαϊκή και τη διεθνή οικονομία, υπό το βάρος, δυστυχώς, σκανδαλολογιών που πλήττουν την πολιτική, τον πολιτικό κόσμο και την κοινωνία γενικότερα και εν μέσω των τραγικών γεγονότων των τελευταίων ημερών, των καταστροφών και της έκρηξης των νέων παιδιών.
Συζητάμε το φετινό προϋπολογισμό εν μέσω κρίσεων, κρίσης οικονομικής βεβαίως για το διεθνές περιβάλλον, της οποίας τις διαστάσεις θεωρώ ότι δεν έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει στον τόπο μας, αλλά και κρίσης αρχών, αξιών και προτύπων.
Για τη μεν οικονομική κρίση, είναι βέβαιο ότι χρειάζονται οι σωστές κινήσεις, για να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος μιας παρατεταμένης ύφεσης, αν και πρέπει να ομολογήσουμε ότι μέσα σε αυτό το διεθνές περιβάλλον οι επιπτώσεις στην Ελλάδα είναι πολύ μικρότερες απ’ ό,τι σε άλλες μεγάλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι ρυθμοί ανάπτυξης στη χώρα μας εξακολουθούν να παραμένουν υψηλοί, η απασχόληση να αυξάνεται, η ανεργία να μειώνεται και οι αυξήσεις των εισοδημάτων να υπερβαίνουν τον πληθωρισμό. Και αυτό, γιατί από το 2004 και μετά το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας ξεκίνησε μια τεράστια προσπάθεια δημοσιονομικής πολιτικής, έτσι ώστε, παρά την κακή διαχείριση του παρελθόντος, το έλλειμμα σήμερα να μειώνεται.
Νομίζω ότι οφείλουμε όλοι να αναγνωρίσουμε το έργο αυτό του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, που μας θέτει σήμερα σε πολύ καλύτερη μοίρα μέσα στο ταραγμένο διεθνές περιβάλλον, όπως επίσης θεωρώ ότι οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τις προσπάθειες που κάνει τώρα η Κυβέρνηση, για να μετριάσει τις επιπτώσεις της κρίσης. Δεν χρειάζεται να αναφερθώ και εγώ στη δέσμευση για την ασφάλεια των καταθέσεων, στην ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας που είναι οπωσδήποτε η βασική προϋπόθεση για τη μείωση των επιτοκίων, για να συνεχιστεί η πιστωτική επέκταση, για να τονωθούν μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να τονωθεί η απασχόληση. Και όλα αυτά εν μέσω των ισχυρισμών της Αντιπολίτευσης ότι χαρίζονται δισεκατομμύρια στις τράπεζες.
Χρειάζεται να αναφέρω και εγώ τους στόχους για το 2009; Έχουν ειπωθεί πάρα πολλές φορές από χθες.
Ενδεικτικά θέλω να αναφέρω τους στόχους που αφορούν τους οικονομικά ασθενέστερους: Ενίσχυση του εισοδήματος των οικονομικά ασθενέστερων. Ενεργοποίηση του Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής. Συνέχιση της φορολογικής μεταρρύθμισης, με έμφαση στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και την περαιτέρω διεύρυνση της φορολογικής βάσης, τη μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα μεσαία εισοδήματα από 27% σε 25%, την ανάπτυξη της περιφέρειας -το 80% των πόρων θα πηγαίνουν πλέον στην περιφέρεια- και βέβαια, τη συνέχιση, με ηπιότερους ρυθμούς, της πολιτικής της δημοσιονομικής πειθαρχίας, με περαιτέρω μείωση των ελλειμμάτων.
Χρειάζεται ακόμη να θυμίσω ότι παράλληλα με όλα αυτά έχουν γίνει δημόσια έργα για πάνω από 20.000.000 ευρώ. Ο αναπτυξιακός νόμος επέτρεψε πρωτοβουλίες που ξεπερνούν τα 11.000.000.000 ευρώ. Με τη σύμπραξη του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα έγιναν υποδομές που φθάνουν τα 5,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Να θυμίσω τις ενεργειακές συμφωνίες, τις συμμαχίες για τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, την εξυγίανση του Ο.Σ.Ε., τη λύση για την Ολυμπιακή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι μόνο με την εξυγίανση της οικονομίας μπορεί να υπάρξουν και κοινωνικές δαπάνες -κάτι που είναι ο στόχος όλων μας- μπορεί να υπάρξει και περιθώριο για κοινωνική πολιτική, μπορεί να υπάρξει προοπτική για τους νέους. Οποιοσδήποτε άλλος ισχυρισμός, μόνο ρεαλιστικός δεν είναι. Αυτός είναι ο στόχος μας και αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας, για να αυξηθούν σημαντικά οι δαπάνες για την παιδεία, για την υγεία, για τα χαμηλότερα στρώματα.
Θα μου επιτρέψετε σε μια παρένθεση να αναφερθώ λίγο γρήγορα στο Νομό μου, το Νομό Ηλείας, γιατί είναι ένας Νομός που έχει πληγεί από τις πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2007, με δεκάδες ανθρώπινα θύματα, με καταστροφές σε κατοικίες, σε κτηριακές εγκαταστάσεις, σε κτηνοτροφικές και γεωργικές γενικότερα εκμεταλλεύσεις.
Θέλω να θυμίσω ότι το πρόγραμμα αποκατάστασης, που ξεκίνησε η Κυβέρνηση, συνεχίζεται. Μπορεί –το ομολογώ και εγώ- να μη συνεχίζεται με τόσο γρήγορους ρυθμούς, όσο εγώ θα ήθελα. Αυτό, βεβαίως, οφείλεται σε γραφειοκρατικές δυσκολίες.
Θέλω, όμως, να πω ξανά στον κ. Κατρίνη ότι τα πρώτα βοηθήματα των 3.000 ή και των 10.000 ευρώ, τα οποία δόθηκαν για πρώτη φορά, χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες, όχι, δεν παίρνονται πίσω σήμερα. Γίνονται απλώς σήμερα οι έλεγχοι που θα μπορούσαν να είχαν γίνει τότε, αν η Κυβέρνηση δεν έπαιρνε αυτό το πρωτοφανές για τα χρονικά μέτρο, να δώσει αυτά τα βοηθήματα, για να βοηθηθεί ο ηλειακός λαός, χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Ήδη σήμερα γίνονται και τελειώνουν κτίσματα, σπίτια, αποθήκες. Κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις αποζημιώνονται. Και θέλω να τονίσω ότι αποζημιώνονται, για να διατηρηθεί η αγροτική δραστηριότητα. Γίνονται και έγιναν αναδασώσεις και, βεβαίως, τονώθηκε η αγορά και γενικότερα η οικονομία της περιοχής.
Το πρόγραμμα «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ» θα επιτρέψει αναμφισβήτητα να αναπτυχθεί η ύπαιθρος και, βεβαίως, το κυριότερο απ’ όλα είναι ότι σήμερα έχει εξαντληθεί ένα ειδικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης, το οποίο θα συμβάλει στην αναγέννηση όλων των πυρόπληκτων περιοχών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ενώ πρέπει να δεχθούμε ότι σαφώς βρισκόμαστε σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από τους συνεταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε περίοδο κρίσης, αλλά και σε καλύτερη από το πρόσφατο παρελθόν – το δηλώνουν όλοι οι διεθνείς οργανισμοί- ζούμε αναμφισβήτητα μια περίοδο μεγάλης αμφισβήτησης. Και μπορεί η έκρηξη των τελευταίων ημερών να έχει σίγουρα πολλές πλευρές, στις οποίες τώρα δεν θέλω να υπεισέλθω, δείχνει, όμως, αναμφισβήτητα μία κοινωνία σε αναζήτηση.
Η ηθική σε άμβλυνση. Η επιδίωξη του εύκολου πλουτισμού. Η έλλειψη προτύπων. Το γεγονός ότι χάθηκαν ορισμένα σημεία αναφοράς που είχαμε μέχρι σήμερα, αλλά και το γεγονός ότι χάθηκε η ιδέα του συνόλου και η αυτοπειθαρχία, είχαν ως αποτέλεσμα την κατάχρηση των δικαιωμάτων. Έχουμε ξεχάσει ότι η δημοκρατία δεν είναι μόνο δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις. Υπάρχει απουσία οράματος για το μέλλον. Όλα αυτά θεωρώ ότι δείχνουν πως η κρίση είναι πολύ βαθύτερη και έτσι πρέπει και να την αντιμετωπίσουμε. Δείχνουν μια βαθύτερη κρίση του κοινωνικού και του πολιτικού μας συστήματος.
Αυτό που χρειάζεται, λοιπόν, είναι να ξαναδώσουμε κύρος στην έννοια και στη λειτουργία της πολιτείας. Κύρος στο δημοκρατικό θεσμό. Μόνο με πράξη και με έργα μπορούμε να εμπνεύσουμε ξανά την εμπιστοσύνη των πολιτών, την εμπιστοσύνη της νεολαίας. Έχουμε υποχρέωση να εμπνεύσουμε ιδανικά και αρχές, να ξαναδώσουμε σύμβολα, να ξαναδώσουμε ελπίδες στους νέους, αλλά και αίσθημα ευθύνης.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι φέρουμε όλοι μεγάλες ευθύνες. Κάθε λαϊκισμός, όπως αυτός που χρησιμοποιεί, δυστυχώς, ένα κομμάτι της Αντιπολίτευσης, δεν είναι μόνο επικίνδυνος, αλλά αναπαράγει αυτή την παρακμή.
Στην ψήφιση του φετινού προϋπολογισμού, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θεωρώ ότι διακυβεύεται μόνο το οικονομικό μέλλον της Κυβέρνησης. Διακυβεύεται η απόφαση για την Ελλάδα του αύριο. Η απόφαση για το αν η χώρα μας θα συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις, για να κερδίσει το στοίχημα του μέλλοντος. Η απόφαση για την αποδοχή των καινοτομιών έναντι των προκαταλήψεων, της υπεύθυνης στάσης έναντι του λαϊκισμού.
Ψηφίζοντας το φετινό προϋπολογισμό, θεωρώ ότι ψηφίζουμε μία Κυβέρνηση με σοβαρότητα, με υπεύθυνη στάση απέναντι στα προβλήματα, με ρεαλισμό, με έργο, που εγκαταλείπει παλαιοκομματικές νοοτροπίες του παρελθόντος, οι οποίες επιδιώκουν να είναι αρεστές, αλλά όχι χρήσιμες, μια Κυβέρνηση που είναι ικανή να ξαναδώσει όραμα στο μέλλον.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κυρία Κανελλοπούλου.
Το λόγο έχει ο κ. Σκανδαλίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ: Πραγματικά άκουσα με πολλή συμπάθεια την αγαπητή συνάδελφο της Νέας Δημοκρατίας να περιγράφει με τα δικά της στοιχεία και τα δικά της επιχειρήματα την κατάσταση και την αισιόδοξη πρόβλεψή της ότι η Ελλάδα έχει μικρότερο πρόβλημα στο διεθνές πεδίο.
Εγώ αντίθετα πιστεύω ότι σήμερα έπρεπε να συζητάμε την εικόνα της χώρας στα διεθνή Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, αυτόν τον εξευτελισμό που ζούμε όλες αυτές τις μέρες, αυτό που αποκλείει οποιαδήποτε προοπτική για τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια, αυτό που θα μας καταδικάσει ξανά σε μια εσωστρέφεια χωρίς λόγο, αυτό που θα οδηγήσει την Ελλάδα στο περιθώριο των διεθνών εξελίξεων. Αυτό έπρεπε να συζητάμε σήμερα.
Είναι η πρώτη φορά που μια συζήτηση για το κορυφαίο ζήτημα της Δημοκρατίας, όπως είναι ο προϋπολογισμός, γίνεται χωρίς ουσιώδες αντικείμενο. Φοβάμαι ότι δεν έχει κανένα αντικείμενο απέναντι στα συναισθήματα που νιώθει κάθε πολίτης που μας παρακολουθεί να ερίζουμε περί των αριθμών.
Ενώ πάντα είχα μια τεκμηριωμένη τοποθέτηση στα προβλήματα, σήμερα νιώθω την ανάγκη να μην πω ούτε έναν αριθμό, διότι δεν έχει καμμία σημασία κανένας αριθμός από τους ψυχρούς που αραδιάζουμε αυτές τις μέρες. Γιατί δεν έχει καμμιά σχέση με τη ζωή των πολιτών που βγαίνουν στους δρόμους.
Αν πέρυσι κάνατε εκλογές για να φτιάξετε ένα προϋπολογισμό που δεν εφαρμόσατε, φέτος τι είναι αυτό που φέρατε, για να συζητήσουμε; Τι είναι; Τι σχέση έχει με τα προβλήματα αυτής της χώρας και την πορεία της;
Γι’ αυτό θα πω μόνο τρεις λέξεις για τον προϋπολογισμό: Είναι ανελέητος, είναι ψευδεπίγραφος, είναι εικονικός.
Είναι ανελέητος κοινωνικά, γιατί μεταφέρει συνειδητά ξανά σε αυτούς που δεν έχουν την επίλυση όλων των προβλημάτων και ουσιαστικά την πληρωμή του κόστους της κάθε κρίσης, και της διεθνούς και της εσωτερικής και όλων των μεγεθών της οικονομίας.
Είναι ψευδεπίγραφος, γιατί δεν έχουν καμμιά σχέση με την πραγματικότητα της οικονομίας οι αριθμοί που φέρνετε. Είναι ψευδεπίγραφος σε ό,τι αφορά τη διακυβέρνηση της χώρας, γιατί μια διακυβέρνηση της χώρας που στηρίζεται σε ψευδεπίγραφες επιλογές είναι φανερό ότι είναι αδιέξοδη.
Είναι εικονικός, γιατί βλάπτει τη χώρα. Από τη στιγμή που δεν έχει καμμία σχέση με την πραγματικότητα ο προϋπολογισμός είναι καθαρά εικονικός και γι’ αυτό καθιστά τη συζήτησή μας άνευ αντικειμένου.
Δεν πρέπει να το κρύβουμε, κύριοι συνάδελφοι: Είναι ένας προϋπολογισμός σε κενό εξουσίας, σε κυβέρνηση αναγκαστικής διαχείρισης των πραγμάτων. Είναι ένας προϋπολογισμός διεκπεραίωσης μιας προδιαγεγραμμένης ήττας για τη χώρα. Όσο περνάει ο καιρός η ήττα θα μεγαλώνει και η χώρα θα φτωχαίνει.
Αυτή είναι η αλήθεια της συζήτησης που κάνουμε σήμερα. Και είναι φανερό, όσο και αν δεν θέλετε να το παραδεχθείτε, ότι ζούμε το τέλος της συντηρητικής διακυβέρνησης που κατέρρευσε πολιτικά, πριν από λίγο καιρό –από το Σεπτέμβριο- που καταρρέει ιδεολογικά αυτόν τον καιρό με το νεοφιλελευθερισμό, την εποχή και τις επιλογές της και που τώρα, με όλα όσα συμβαίνουν στην πολιτική ζωή της χώρας, καταρρέει και ηθικά και νομιμοποιητικά. Αφαιρείται ουσιαστικά η βασική αρχή της Δημοκρατίας, η νομιμοποίηση των οποιωνδήποτε επιλογών και πολιτικών.
Το επιβεβαιώνει η εικόνα της χώρας που είναι ανοχύρωτη μπροστά στην κρίση, ανασφαλής μπροστά στη σωρεία των προβλημάτων, ακυβέρνητη μπροστά στην επείγουσα ανάγκη να ξαναβρεί το βηματισμό του.
Εγώ θέλω να κάνω τρεις ερωτήσεις πάρα πολύ απλές. Τι απέδωσε η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και της εκποίησης του δημόσιου πλούτου; Αριθμητικά, τι απέδωσε; Μία τρύπα στο νερό! Οι περιβόητες μεταρρυθμίσεις οικονομικά τι απέδωσαν; Ξεκινάτε απ’ αυτό στον προϋπολογισμό, να μας πείτε τι κάνατε τα περασμένα χρόνια και τι απέδωσαν;
Τι απέδωσε η πολιτική συρρίκνωση του χρέους του ισοζυγίου εμπορικών συναλλαγών; Φέρατε τη χώρα μπροστά στις πύλες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, άνευ λόγου, ουσιαστικού, ουσιώδους λόγου! Διότι δεν είναι τώρα. Η επιτήρηση ξαναερχόταν πολύ πριν την οικονομική κρίση.
Τι απέδωσε η πολιτική επανίδρυσης του κράτους; Το είδαμε, το ζήσαμε, το βιώνουμε κάθε μέρα στην Αστυνομία, στις εξαγγελίες που αν είναι μεταρρυθμιστικές, τις πάτε πίσω, τις ακυρώνετε. Κάνατε ασκήσεις επί χάρτου στη σύνταξη της πολιτείας και τους θεσμούς και ουσιαστικά σε ό,τι σχέση με την καταστολή και τον αυταρχισμό βρίσκεται σε διάλυση και παράλληλα με την επιμονή σας να υπάρχει και η καταστολή και ο αυταρχισμός, όπως συμβαίνει με την Αστυνομία.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΛΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ)
Αυτή είναι η ιστορία και από εδώ έπρεπε να ξεκινήσετε για να φτιάξετε έναν προϋπολογισμό. Τι απαντάτε σ’ αυτά τα ερωτήματα που εσείς θέσατε ως βασική προϋπόθεση για οτιδήποτε θετικό θα θέλατε να κάνετε στη χώρα;
Έχει, λοιπόν, κανένα ενδιαφέρον η βουτιά που επιχειρείτε ξανά στο παρελθόν, να συγκρίνετε με τις εικοσαετίες, τις δεκαετίες, πεντηκονταετίες; Έχει κανένα ενδιαφέρον όλο αυτό το σύστημα μίας πολιτικής συζήτησης, χωρίς νόημα, χωρίς κανένα αντικείμενο; Τι συζητάμε για το παρελθόν; Η χώρα έχει παρόν και έχει Κυβέρνηση. Μάλλον δεν έχει Κυβέρνηση. Και αυτό έπρεπε να είναι το θέμα με βάση το οποίο έπρεπε να συζητηθεί σήμερα ο προϋπολογισμός.
Η χώρα, λοιπόν, έχει ανάγκη νέου σχεδίου. Θέλω να πω καθαρά τη γνώμη μου, γιατί θεωρώ ότι είναι ώρα που ο καθένας πρέπει να λέει την αλήθεια. Το ερώτημα για την πορεία της χώρας είναι απλό. Θα κάνουμε μία διευθέτηση συμφερόντων οροφής στη βάση των επιδιώξεων των ανθρώπων που σήμερα από οικονομική σκοπιά ελέγχουν τις πολιτικές εξελίξεις; Θα πούμε, για παράδειγμα, ότι η χώρα έχει ανάγκη, όπως είπε ο Σ.Ε.Β., μίας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας για να πάρει δραματικές αποφάσεις, αυτές δηλαδή που εξυπηρετούν τα συμφέροντά του;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα έχει ανάγκη η χώρα να κρατήσει τον κ. Καραμανλή στην Κυβέρνηση για να μοιράσει και το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και τα μεγάλα έργα σ’ αυτούς που θέλουν να οικειοποιηθούν από το αντίστοιχο κομμάτι του κεφαλαίου; Ή θα δώσουμε πολιτικό βήμα σ’ ένα άλλο κομμάτι του κεφαλαίου –οικονομικούς παράγοντες- που φιλοδοξούν να μπουν στην πολιτική ζωή της χώρας και βλέπουν νέα κόμματα και άλλες διαδικασίες;
Αυτό δεν είναι το αντικείμενο της διευθέτησης των συμφερόντων οροφής για την άρχουσα τάξη; Είναι θεμιτοί οι στόχοι. Δίνει καμμία απ’ αυτές τις προβλέψεις, απ’ αυτές τις επιλογές, λύση στο πρόβλημα της χώρας;
Ανατροπή χρειάζεται, αγαπητοί μου συνάδελφοι! Ανατροπή από τα κάτω χρειάζεται! Να ξαναμπεί ο λαός στο παιχνίδι της πολιτικής! Αν ο λαός δεν μπει στο παιχνίδι της πολιτικής, δεν μπορεί να γίνει απολύτως τίποτα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Λυπάμαι που σας διακόπτω την ώρα της ανατροπής, αλλά τελείωσε ο χρόνος σας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Και το ερώτημα για τις προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις του τόπου είναι σαφές: Τριάντα χρόνια τώρα μετά τη Μεταπολίτευση, είτε εμείς με τον ηγεμονισμό μας και πολλές φορές την επιμονή στις αυτοδυναμίες μας, είτε εσείς με το ότι κάποιοι μικροαστοί ήρθαν στην εξουσία και όπου να’ ναι πέφτουν γιατί δεν είναι και πολύ αριστεροί για λόγους ταξικής καθαρότητας θεωρούσατε ότι τα πράγματα οδεύουν με τον ίδιο τρόπο, αυτό είναι βλέμμα στο παρελθόν. Πρέπει να ανατραπούν τα πράγματα με ενότητα όλων των δυνάμεων της λαϊκής βάσης που δίνουν απάντηση για το σχέδιο που έχει ανάγκη η χώρα. Δεν μιλάμε για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, αλλά για μία προοδευτική Κυβέρνηση με αριστερό πρόσημο στην πολιτική της.
Αυτή είναι η λύση και αυτή θα εγγυηθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όταν έρθει στην Κυβέρνηση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Τζαμτζής Ιορδάνης έχει το λόγο.
ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς διδασκόμαστε από το παρελθόν μας, από τα λάθη μας, για να είναι καλύτερο και το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου. Εσείς, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν έχετε διδαχθεί, δυστυχώς, τίποτα. Παραμένετε το ίδιο κακό ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Ο Κώστας Καραμανλής, ο Πρωθυπουργός της χώρας, μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας και αναλαμβάνοντας το μερίδιο των αντικειμενικών πολιτικών ευθυνών που αναλογεί στη Νέα Δημοκρατία για την υπόθεση του Βατοπεδίου, σε αντίθεση με το Γιώργο Παπανδρέου ο οποίος συγκάλυψε τις πολιτικές ευθύνες των Υπουργών του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Μετά από το «όχι» στο Βουκουρέστι, μετά από την υπογραφή των συμφωνιών για την ενέργεια, μετά την ορθή στάση απέναντι στο σχέδιο Ανάν για την Κύπρο, απέδειξε για άλλη μία φορά ότι είναι ο ηγέτης αυτής της χώρας, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας που έχει το πολιτικό θάρρος, που έχει τη δύναμη, το σθένος και το πρόγραμμα να συνεχίσει να οδηγεί την Ελλάδα μπροστά.
Ο Κώστας Καραμανλής, τεσσεράμισι χρόνια τώρα, οδηγεί αυτόν τον τόπο σε μία νέα πορεία, με μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα μας, μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που ισχυροποίησαν την ελληνική οικονομία και σήμερα η χώρα μας αντιμετωπίζει την παγκόσμια οικονομική κρίση με πολύ μεγαλύτερες αντοχές και πολύ καλύτερα αποτελέσματα από πολλές μεγαλύτερες χώρες της Ευρωζώνης.
Η Κυβέρνηση αντιμετώπισε άμεσα τη διεθνή κρίση με σχέδιο και προοπτική, με το σχέδιο για την ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας, με την αύξηση του ελάχιστου νομικά εγγυημένου ποσού καταθέσεων από τις 20.000 στις 100.000, με τη νομοθετημένη πλέον προστασία των δανειοληπτών.
Η Κυβέρνηση αντιμετώπισε την κρίση στην πραγματική οικονομία με αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, με προγράμματα όπως το Ε.Σ.Π.Α., με τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, με έργα μέσα από τον επενδυτικό νόμο. Αντιμετωπίζουμε τις επιπτώσεις από την κρίση στις οικονομικά ευάλωτες ομάδες των συμπολιτών μας με συγκεκριμένα μέτρα και δράσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός του 2009 έχει πραγματικά μία αυξημένη κοινωνική διάσταση. Οι κοινωνικές δαπάνες είναι αυξημένες σχεδόν κατά 13%. Ενεργοποιείται το Ταμείο κατά της Φτώχειας με 450.000.000 ευρώ προϋπολογισμό. Στηρίζονται οι συνταξιούχοι του Ο.Γ.Α., οι δικαιούχοι του Ε.Κ.Α.Σ., οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στον Ο.Α.Ε.Δ.. Επεκτείνεται και στους τρίτεκνους το επίδομα πολυτέκνων. Αυξάνονται κατά 10% οι δαπάνες για μισθούς και συντάξεις. Χρηματοδοτείται με 790.000.000 ευρώ το ασφαλιστικό κεφάλαιο αλληλεγγύης των γενεών για τη στήριξη του ασφαλιστικού μας συστήματος.
Ο Κώστας Καραμανλής τόλμησε και έκανε πράξη αυτό που είκοσι χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν ακούμπησαν, είτε γιατί φοβούνταν το πολιτικό κόστος, είτε γιατί είχαν ξεχάσει τους πολίτες και τα προβλήματά τους. Ο Κώστας Καραμανλής προχώρησε με τόλμη, συνεννόηση και σύνεση σε μεταρρυθμίσεις, εξασφαλίζοντας ένα νέο βιώσιμο ασφαλιστικό για να σωθούν τα ταμεία.
Προχώρησε σε αλλαγές στην παιδεία για ένα σύστημα δημόσιας παιδείας, σε περισσότερους πόρους και υψηλότερες προδιαγραφές, σε αλλαγές στην υγεία, σε αλλαγές στη Δημόσια Διοίκηση και την αυτοδιοίκηση για την καλύτερη και ταχύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών και σε έργα υποδομής για ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη και καλύτερη ποιότητα ζωής των πολιτών κάθε τοπικής κοινωνίας.
Συνεχίζουμε με αλλαγές στην «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ» και στον Ο.Σ.Ε.. Ο Κώστας Καραμανλής στήριξε και στηρίζει το εισόδημα των αγροτών με αποζημιώσεις όλων των ζημιών στην παραγωγή μέσω του ΕΛ.Γ.Α., με χρηματοδότηση προγραμμάτων για καινοτόμες δράσεις στη γεωργία και την κτηνοτροφία, με εκσυγχρονισμό της διαδικασίας παραγωγής και τυποποίησης, με στόχο ποιοτικά επώνυμα αγροτικά προϊόντα, με εξασφάλιση των επιδοτήσεων των αγροτών μας.
Ο Κώστας Καραμανλής τόλμησε και τολμά να εφαρμόζει μία ανεξάρτητη και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η καταστροφολογία που εκπέμπεται το τελευταίο διάστημα έχει απήχηση στους πολίτες, αν αυτός που τη μεταδίδει έχει κύρος. Οι οίκοι «MUNDIS», «CITY», «MORGAN STANLEY» και διάφοροι άλλοι είναι αυτοί που με τις προβλέψεις τους γκρέμισαν τις ΗΠΑ. Αυτοί δεν μπόρεσαν να προβλέψουν τη δική τους καταστροφή. Δεν έβλεπαν ούτε καν την καμπούρα τους. Σήμερα γίνονται ανακρίσεις γιατί οι εποπτικές αρχές έκαναν τα στραβά μάτια. Η αξιοπιστία τους είναι κουρελιασμένη.
Ποια σκοπιμότητα, λοιπόν, υπηρετούν αυτές οι αναφορές όσων αποδέχονται τα λεγόμενά τους και τα αναμεταδίδουν; Ο κ. Σημίτης έλεγε ότι είναι φανατικός ευρωπαϊστής. Όταν, όμως, ήταν κυβέρνηση αλλοίωνε τα στοιχεία της EUROSTAT και έστελνε λανθασμένα στοιχεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τώρα δεν αποδέχεται τα στοιχεία της EUROSTAT και τα θεωρεί χαλκευμένα. Πρωταγωνιστεί στην καταστροφολογία και αποδέχεται πλήρως τα στοιχεία των αμερικάνικων οίκων. Ίσως θέλει να σας προσφέρει υπηρεσίες για να επιστρέψει ξανά στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αλλιώς μπορεί κάποιος να σκεφθεί ότι έχει άλλη σκοπιμότητα η τοποθέτησή του.
Δυστυχώς σ’ αυτήν την καταστροφολογία έχει επιδοθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Πόσο υπεύθυνη, λοιπόν, είναι η στάση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όταν τον Σεπτέμβριο ο κ. Παπανδρέου υποσχόταν στη Θεσσαλονίκη τα πάντα, όταν δεν είχε αντιληφθεί ότι υπήρχε παγκόσμια οικονομική κρίση; Μιλάτε χωρίς προτάσεις, χωρίς πρόγραμμα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς συνεχίζουμε όλοι μαζί με μπροστάρη τον Πρωθυπουργό, συνεχίζουμε με περισσότερη δουλειά σπάζοντας στεγανά, νοοτροπίες, συντεχνίες και κακώς κείμενα και εφαρμόζοντας το μεταρρυθμιστικό μας πρόγραμμα. Αυτό περιμένουν οι πολίτες από εμάς.
Ο προϋπολογισμός του 2009 είναι ένας προϋπολογισμός ευθύνης και προοπτικής για το μέλλον της χώρας μας, για το μέλλον των παιδιών μας. Γι’ αυτό σας καλώ να τον υπερψηφίσετε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Τζαμτζή.
Το λόγο έχει η κ. Τόνια Αντωνίου.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα τον τελευταίο προϋπολογισμό της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, μιας Κυβέρνησης που καταρρέει υπό το βάρος της κοινωνικής κατακραυγής, επειδή απέτυχε, εξαπάτησε, αδίκησε και προκάλεσε τους πολίτες με τις αποφάσεις της, με τις συμπεριφορές των στελεχών της, με τα πρωτοφανή σκάνδαλα διαφθοράς και καταλήστευσης της δημόσιας περιουσίας, με την αδυναμία της να διαχειριστεί τα σοβαρά θέματα που απασχολούν τον ελληνικό λαό και να δώσει λύσεις, με την ανικανότητά της να εγγυηθεί τη σταθερότητα, την ασφάλεια και την κοινωνική συνοχή στη χώρα.
Κύριοι συνάδελφοι, βιώνουμε σήμερα μια πρωτοφανή κρίση, κρίση κοινωνική, οικονομική, ηθική, κρίση θεσμών. Η δολοφονία του δεκαπεντάχρονου μαθητή ήταν μόνο η σπίθα που άναψε το φυτίλι μιας κοινωνικής έκρηξης με πρωταγωνιστές τους μαθητές. Ο αντίκτυπος των γεγονότων ήταν διεθνής και όλες οι σοβαρές αναλύσεις θεωρούν ότι τα βαθύτατα αίτια αυτής της έκρηξης βρίσκονται στην αδικία, στις τεράστιες ανισότητες και την εξαθλίωση, στον αυταρχισμό και στα κοινωνικά αδιέξοδα που παράγει σήμερα το αποτυχημένο μοντέλο της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Αυτό, όμως, το μοντέλο επιμένει ακόμα και τώρα να το εφαρμόζει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και το ονομάζει μεταρρυθμίσεις.
Η σημερινή νέα γενιά στη χώρα μας ωρίμασε πρόωρα και βίαια από το σοκ που της προκάλεσε το σοκ της δολοφονίας. Δεν ξεσπάει μόνο, όμως, για συναισθηματικούς λόγους. Η νέα γενιά σήμερα ξεσπάει επειδή νοιώθει ότι απειλείται από αυτούς που θα έπρεπε να την προστατεύουν, επειδή νοιώθει ότι της αφαιρούν το μέλλον και τα όνειρά της, επειδή νοιώθει ότι την αγνοούν και καταστρώνουν τα σχέδια εις βάρος της.
Όλες οι δήθεν μεταρρυθμίσεις σας, κύριοι Υπουργοί, μέχρι σήμερα στα εργασιακά και στα ασφαλιστικά γίνονται μονόπλευρα εις βάρος της νέας γενιάς, της γενιάς όπως λέμε όλοι των 700, των 600 και των 400 ευρώ αλλά και τη γενιά της μαύρης εργασίας. Μαζί βέβαια με αυτήν τη νέα γενιά ξεσπούν και εξαθλιωμένοι οικονομικοί μετανάστες που η μοίρα τους έφερε στη χώρα μας, αλλά η απουσία μεταναστευτικής πολιτικής αδυνατεί να τους εντάξει όπως πρέπει. Τους κρατά στο περιθώριο. Σήμερα εκκολάπτει γκέτο και αύριο ίσως βίαιες εκρήξεις σαν αυτές που βιώνουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία.
Η πολιτική σας, κύριοι της Κυβέρνησης, σας έχει φέρει σήμερα αντιμέτωπους με όλες τις κοινωνικές ομάδες. Οι μαθητές και οι φοιτητές είναι στους δρόμους. Οι αγρότες είναι στα μπλόκα, οι εργαζόμενοι σε κινητοποιήσεις, οι μικρομεσαίοι σε απόγνωση. Δεν τα προκάλεσε όλα αυτά η διεθνής κρίση στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Στην Ελλάδα η κρίση είχε ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια και συνεχίζεται και θα βαθαίνει όλο και περισσότερο με την επερχόμενη οικονομική ύφεση αν δεν αλλάξει πολιτική κατεύθυνση η χώρα.
Η συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2009 δεν διαφέρει καθόλου από τις συζητήσεις που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια για τους προϋπολογισμούς. Όλοι σας οι προϋπολογισμοί είναι εικονικοί και ανεφάρμοστοι, όλοι αντιαναπτυξιακοί, κοινωνικά άδικοι και αναποτελεσματικοί. Αποτυπώνουν τελικά τις κεντρικές επιλογές σας που έχουν οδηγήσει στην κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους, στη διάλυση της κοινωνικής συνοχής, στη διόγκωση της ακρίβειας, της φτώχειας και της πραγματικής ανεργίας και βέβαια πάνω απ’ όλα στην εγκατάλειψη της περιφέρειας.
Κύριοι της Κυβέρνησης, οι πολίτες σήμερα βιώνουν νοσοκομεία χωρίς γιατρούς, χωρίς νοσηλευτές, χωρίς προσωπικό και υλικό, υπηρεσίες υγείας υποβαθμισμένες και χωρίς πόρους και στο κέντρο και στην περιφέρεια. Ελάτε στο Νομό μου στη Φθιώτιδα στο Νοσοκομείο Λαμίας να δείτε τα έργα σας. Ρωτήστε το προσωπικό, ρωτήστε τους πολίτες, ρωτήστε τους νεφροπαθείς.
Οι υπηρεσίες κοινωνικής μέριμνας και φροντίδας είναι χωρίς χρηματοδότηση με απλήρωτους εργαζόμενους. Το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών, τα Κέντρα Πρόληψης κατά των Ναρκωτικών, όλα είναι σε εγκατάλειψη συνειδητά για να τα παραδώσετε βέβαια όπως και την υγεία σε ιδιώτες.
Επιπλέον η παιδεία σε κρίση. Και εσείς ασχολείστε μόνο με κομματικές επιλογές στελεχών στην εκπαίδευση έχοντας μια βαθιά πελατειακή αντίληψη σε όλες τις πολιτικές σας με σκανδαλώδη τρόπο. Έρχονται στο φως τα ντοκουμέντα και εσείς διαλέγετε Ε.Δ.Ε. για να τα συγκαλύπτετε.
Το δημόσιο πανεπιστήμιο σε κρίση. Πανεπιστήμια όπως αυτό της Στερεάς Ελλάδας έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους χωρίς πόρους, χωρίς σχέδιο ανάπτυξης, χωρίς κατασκευή κτηριακών εγκαταστάσεων.
Η περιφέρεια βιώνει τα αποτελέσματα της ανικανότητας, της κακοδιαχείρισης και των απίστευτων καθυστερήσεων στην υλοποίηση των κοινοτικών προγραμμάτων. Διεκδικείτε, κύριε Υπουργέ, επάξια το νόμπελ λογιστικής αλχημείας στη διαχείριση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, που από εργαλείο ανάπτυξης, το μετατρέψατε σε εργαλείο διαχείρισης της μιζέριας. Υποθηκεύσατε το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης μεταφέροντας όλες τις εκκρεμότητες του Γ΄ και καθυστερείτε την έναρξη του προγράμματος που έπρεπε να είχε ξεκινήσει όπως λέγατε εσείς οι ίδιοι από το 2007.
Αντιμετωπίζετε δήθεν την ανεργία με τα «STAGE» στον δημόσιο τομέα που μοιράζονται βέβαια από τα πολιτικά γραφεία των Βουλευτών σας. Τους βλέπετε σαν πελάτες τους νέους ανθρώπους που πρέπει να σας έχουν υποχρέωση μια και δεν δημιουργείτε πραγματικές σχέσεις εργασίας διότι μειώσατε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, διότι αδιαφορείτε για τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας. Σας ενδιαφέρουν δυστυχώς μόνο οι τράπεζες και οι τραπεζίτες, σας ενδιαφέρουν οι επιβάτες της πρώτης θέσης στο πλοίο που δυστυχώς βουλιάζει. Για όλους τους υπόλοιπους έχετε δείξει από καιρό τις προθέσεις σας με ένα άδικο φορολογικό σύστημα που εξοντώνει κυριολεκτικά τους μισθωτούς και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και υπονομεύει την επιχειρηματικότητα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Αυτές τις μέρες οδηγείτε σε πτώχευση μια πολύ μεγάλη επιχείρηση, τη «ΛΑΡΚΟ», μια επιχείρηση εθνικής σημασίας στην οποία θα χάσουν τις δουλειές τους πάνω από χίλιοι πεντακόσιοι εργαζόμενοι.
Το είπαν και άλλοι συνάδελφοι, κύριοι της Κυβέρνησης. Σήμερα η περιφέρεια στενάζει, οι αγρότες είναι στους δρόμους διότι βλέπουν να μειώνεται το εισόδημά τους, διότι δεν έχετε πολιτική και τους έχετε εγκαταλείψει.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω στους κυρίους Υπουργούς ότι οι πολίτες άκουσαν άφωνοι τον κύριο Πρωθυπουργό να λέει ότι άργησε να πληροφορηθεί και να καταλάβει τι συνέβη στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Και αναρωτιούνται: Για την οικονομική κατάσταση και τη διεθνή κατρακύλα της χώρας είναι άραγε πληροφορημένος; Για την αγανάκτηση των πολιτών και των νέων είναι πληροφορημένος; Πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι γιατί, κύριοι της Κυβέρνησης, σας φταίνε πάντοτε οι άλλοι, οι ξένες δυνάμεις, οι υπονομευτές και όχι εσείς.
Οι πολίτες μόνο ένα περιμένουν από εσάς, να τους απαντήσετε υπεύθυνα πότε θα φύγετε, γιατί πιστεύουν ότι μια άλλη πολιτική…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρία Αντωνίου, σεβαστείτε το Προεδρείο.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Μια προοδευτική διακυβέρνηση πρέπει να αναλάβει τις τύχες αυτής της χώρας και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι έτοιμο.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριοι συνάδελφοι, θα λυπηθώ, εάν πρέπει να κλείνουμε τα μικρόφωνα. Είναι ακόμα εκατόν πενήντα Βουλευτές για να μιλήσουν. Σεβαστείτε ο ένας τον άλλον.
Το λόγο έχει ο κ. Αδρακτάς.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι η κορυφαία συζήτηση που γίνεται στην Εθνική Αντιπροσωπεία η συζήτηση του προϋπολογισμού. Νομίζω ότι δυστυχώς και αυτήν τη φορά έχασε την ευκαιρία το Κοινοβούλιο να σταθεί στο ύψος που αρμόζει και πρέπει. Η κοινωνία παρακολουθεί -και ευτυχώς- από δύο δίκτυα, της Βουλής και την ΝΕΤ και δεν είναι καθόλου ευχαριστημένη με το να ακούει εδώ συναδέλφους να μηδενίζουν μια ολόκληρη περίοδο της μιας Κυβέρνησης. Να μην αναγνωρίζουν τίποτα καλό και δυστυχώς να επιτείνουν το αίσθημα της κοινωνίας ότι δεν γίνεται σοβαρή δουλειά σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα. Είναι πολύ λυπηρό να ακούς το γενικό εισηγητή να κάνει αναφορά μέχρι και στη δικτατορία, να λέει ότι από το 1981 μέχρι το 1989 ήταν όλα καλά, χάλασε η οικονομία την περίοδο ΄90 - ΄93, την περίοδο ΄93 - 2003 ήταν πάλι όλα καλά και χάλασε πάλι με τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Και όταν εμείς επικαλούμεθα τη διακυβέρνηση της οκταετίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. την τελευταία, η απάντηση από τους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι: «Μα, πληρώσαμε». Δεν πληρώσατε, κύριοι συνάδελφοι. Αυτά καταγράφονται. Αυτά πιστώνονται. Και επειδή έχει συνέχεια το κράτος, αν καλώς έγιναν, αυτό είναι θετικό. Αν δεν έγιναν καλώς, πιστώνεται και το πληρώνει η επόμενη Κυβέρνηση.
Ο προϋπολογισμός δίνει την ευκαιρία να κάνουμε κριτική του έργου που έγινε καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, να δούμε αν έγιναν λάθη, να ακούσουμε προτάσεις για να προγραμματίσουμε, ως οφείλει η Κυβέρνηση, η οποία το κάνει φέρνοντάς τον προς έγκριση και συζήτηση. Μα, εδώ δεν γίνεται συζήτηση. Εδώ ακούμε συναδέλφους, πριν ακούσουν καν τον προϋπολογισμό, πριν ακούσουν συναδέλφους, έχουν προδιαγράψει το τι θα πουν, έχουν έρθει εδώ για να πουν συγκεκριμένες παρατηρήσεις, καταγγέλλοντας μόνο, χωρίς καμμία πρόταση. Αν αυτό λέγεται κοινοβουλευτισμός, αν αυτή είναι διαλογική συζήτηση, αν μπορεί να προκύψει σύνθεση από τέτοια συζήτηση, πείτε το μου. Είναι απαράδεκτο. Δεν μπορεί να πάει άλλο ο κοινοβουλευτισμός προς τα κάτω. Πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε όλοι μας.
Και θα μου πείτε: Η παράταξη η κυβερνώσα τι έκανε; Μα, χαίρομαι, γιατί ακούω αυτοκριτική από τον Υπουργό τον αρμόδιο, από τους αρμόδιους Υφυπουργούς, από το Γενικό Εισηγητή μας και όλα τα στελέχη έχουν κάτι να κάνουν, έχουν κάποια αυτοκριτική να κάνουν. Δεν άκουσα μία από την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Τόσο καλά έγιναν επί των ημερών της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Για κάντε μας έναν απολογισμό για τα δυόμισι Πλαίσια Στήριξης και ένα Μεσογειακό Πρόγραμμα που διαχειριστήκατε επί των ημερών σας. Να ακούσουμε τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα που προωθήσατε τη συγκεκριμένη περίοδο. Γιατί λέτε ότι δεν είναι αναπτυξιακός τούτος ο Ππροϋπολογισμός και οι προηγούμενοί μας. Για πείτε μου τι έγιναν. Πείτε μου τι πήρε η περιφέρεια. Να σας πω εγώ τι πήρε; Γιατί ό,τι πήρε η δική μου περιφέρεια πήραν και όλες οι άλλες περιφέρειες της Ελλάδος. Έχασε ένα αεροδρόμιο. Είχε πληρωθεί, για να δείτε τι σημαίνει ότι το κράτος έχει συνέχεια. Είχαν απαλλοτριωθεί εκατόν εβδομήντα στρέμματα. Επειδή δεν χρησιμοποιήθηκαν, το Συμβούλιο Επικρατείας τα επέστρεψε στους ιδιοκτήτες. Χάθηκε και η έκταση και τα χρήματα που είχαμε πληρώσει. Και εμείς τι κάναμε; Ξεκινήσαμε τον αγώνα και είμαστε στο τελευταίο στάδιο, είμαστε στην ωρίμανση της μελέτης, να δημοπρατήσουμε το αεροδρόμιο της Ανδραβίδας. Θα το καταθέσω για τα Πρακτικά. Είναι όλη η πορεία.
Τι άλλο κάναμε; Ιονία οδός. Σε νηπιακή ηλικία τη βρήκαμε. Την προχωρήσαμε και αυτή και μπαίνουν ήδη τα εργοτάξια. Άκουγα τους συναδέλφους μου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Ηλεία χρόνια να λένε: «Όλα σταματούν στην Πάτρα» και πράγματι σταματούσαν. Τι έκανε τούτη η Κυβέρνηση; Φέρνει στην Ηλεία το τρένο, με εκατόν εξήντα χιλιόμετρα, με ηλεκτροκίνηση και ακούστε να σας πω: Όταν ήρθε η πρόταση στην ΕΡΓ.ΟΣΕ., ποιος μειοψήφησε; Η συνδικαλίστρια της Π.Α.Σ.Κ.Ε.. Σας λέει τίποτα; Αυτή είναι η νοοτροπία στα στελέχη σας, αυτή μεταφέρετε. Γιατί; Για να μη γίνει το έργο, το μεγαλύτερο έργο υποδομής της ΕΡΓ.ΟΣΕ.. Θα σας το καταθέσω και αυτό.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Θέλετε και το όνομα; Δεν μου επιτρέπετε, κύριοι συνάδελφε.
Και σας καταθέτω και την απόφαση και τη μελέτη, η οποία ανετέθη για την ΕΡΓ.ΟΣΕ.. Δυόμισι ώρες Αθήνα-Ολυμπία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ: Κρατήστε μου μία θέση!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Θα σας κρατήσω, κύριε Κουτσούκο. Καλά είστε στην Αντιπολίτευση!
Ταφόπλακα στην Ηλεία για χρόνια ήταν οι ζώνες οικιστικού ελέγχου. Βγάλαμε την ταφόπλακα επιτέλους και σήμερα εκτελούνται δεκατρία ΣΧΟΟΑΠ. Βιολογικοί καθαρισμοί στη Βάρδα που είχατε Υπουργό οκτώ χρόνια. Εμείς. Ι.Κ.Α. Πύργου: Πέντε διαγωνισμοί, κανένας δεν τελεσιδίκησε. Έναν κάναμε, προκηρύξαμε τη μελέτη και κάνουμε 5.200 τετραγωνικά μέτρα. Πανωτόκια. Στην Ηλεία πόσα ήταν; 79.000.000 ευρώ. Βγάλαμε το βραχνά από τους αγρότες. Εκατόν εβδομήντα βρήκαμε τη σύνταξη. Τριακόσια σαράντα, εμείς. Λ.Α.Φ.Κ.Α., εμείς. Όχι μόνο πληρώσαμε το Λ.Α.Φ.Κ.Α., και τα καθυστερούμενα πληρώσαμε. Εσείς αντίθετα νομοθετήσατε και την παράτασή του. Ποια κοινωνική πολιτική; Για ποια κοινωνική πολιτική μιλάτε; Ίδρυση περιφερειακής αγοράς, 22.000.000 ευρώ έργο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Το λεπτό που πήραν όλοι, κυρία Πρόεδρε, τουλάχιστον να μου το δώσετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Έτσι αντιμετωπίζει το μεσάζοντα η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος καταδυναστεύει για χρόνια ολόκληρα -και είχε μείνει μόνο σύνθημα- τους αγρότες μας. Χύνεται το νερό και κλαίνε στην Ηλεία, δεν έχουμε νερό. Τι έγινε σαράντα χρόνια μετά την ίδρυση του φράγματος; Εμείς σήμερα δημοπρατήσαμε -και τα καταθέτω όλα αυτά- 20.000.000 έργο υπογειοποίησης σε όλο το Δήμο Μυρτουντίων, το 1/3 ουσιαστικά του συνολικού δικτύου. Και αυτό είναι μόνο η αρχή, διότι δημοπρατούμε και το άλλο 1/3. Για να μην χάνεται σταγόνα νερό. Και όλα αυτά με στοιχεία, κύριοι συνάδελφοι.
Δεν έχω χρόνο περισσότερο. Έτσι κρίνεται ο προϋπολογισμός, επιτέλους, όχι με συνθήματα και όχι με κουβέντες. Γι’ αυτό τούτος ο προϋπολογισμός είναι και αναπτυξιακός και κοινωνικός, παρ’ όλη την κακή συγκυρία πράγματι στην οποία έρχεται να εκτελεστεί.
Σας ευχαριστώ.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Αδρακτάς καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο κ. Ευθυμίου.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός είναι ο κορυφαίος νόμος του κράτους και μάλιστα δεν είναι τυχαίο ότι συνδέεται με τη δημιουργία του ίδιου του κοινοβουλευτικού συστήματος, καθώς, όπως διδασκόμαστε στα πανεπιστήμια στην πολιτική επιστήμη, η πρώτη πράξη του κοινοβουλευτισμού ήταν όταν ζήτησαν οι αστοί από τον Άγγλο Βασιλιά να δίνει κάθε χρόνο τον προϋπολογισμό του κράτους, δηλαδή να εξηγεί στους πολίτες πού χρησιμοποιείται η φορολογία που καταβάλλουν.
Θα έπρεπε, λοιπόν, αυτός ο κορυφαίος νόμος, ούτως ή άλλως, να είναι η σοβαρότερη πράξη κάθε Κυβέρνησης.
Αλλά όλοι νοιώθουμε ότι φέτος η συζήτηση για τον προϋπολογισμό έχει δύο πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Το ένα χαρακτηριστικό είναι ότι ζούμε σαν κοινωνία σε μια συνθήκη πένθους που ξεκίνησε από τη σκιά της δολοφονίας ενός δεκαπεντάχρονου παιδιού, αλλά και από κάτι βαθύτερο, ότι έχουν ξεπεραστεί κάποια όρια στην κοινωνία, έχουν ξεπεραστεί κάποια όρια σαν αποτέλεσμα της απουσίας της διακυβέρνησης, ότι αυτή η Κυβέρνηση δεν υπάρχει για να εγγυηθεί τα στοιχειώδη, τη ζωή, την ασφάλεια, την περιουσία των πολιτών.
Το δεύτερο είναι ότι όλοι οι Έλληνες νοιώθουμε –υποθέτω και φαντάζομαι ότι ακόμα και οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας ξέρουν μέσα τους ποιο είναι το μεγάλο πρόβλημα- ότι έχουμε τον πέμπτο ψευδή Προϋπολογισμό που κατατίθεται στο ελληνικό Κοινοβούλιο, την ίδια στιγμή που το ψεύδος δεν αφορά μόνο την εσωτερική οικονομική ζωή της Ελλάδας, αλλά αφορά τη στιγμή που το 2009 η παγκόσμια κρίση θα μετακυλιστεί και στην ελληνική οικονομία, έτσι ώστε κάθε Έλληνας πολίτης να νοιώθει το διπλό κενό στα κυβερνητικά έδρανα: να νοιώθει ότι όχι μόνο δεν απαντιούνται τα προβλήματα της οικονομικής συγκυρίας της Ελλάδας, αλλά ότι αυτή η Κυβέρνηση είναι σε πλήρη αδυναμία να εντάξει τον προϋπολογισμό στην αντιμετώπιση της κρίσης που θα ξεσπάσει μέσα στο 2009 στην πραγματική οικονομία και στην Ελλάδα.
Ακόμα χειρότερα, πιστεύω προσωπικά, ότι ο καθένας στην πολιτική ένα πράγμα πρέπει να σκέπτεται: Πώς προσφέρει σ’ αυτόν τον τόπο και πώς θα καταγραφεί ιστορικά. Για μένα είναι απολύτως πρωτοφανές ότι μια Κυβέρνηση επέλεξε ως αποχαιρετιστήρια οικονομική πράξη που είναι αυτός ο προϋπολογισμός, να συγγράψει ούτε καν ένα μυθιστόρημα, αλλά ένα παραμύθι.
Ο κ. Καραμανλής και ο κ. Αλογοσκούφης κατέθεσαν στη Βουλή των Ελλήνων ένα παραμύθι. Διότι, κύριε Μπέζα -που σας άκουσα προσεκτικά- καταθέτω εδώ, ενώπιόν σας, ότι τον Απρίλιο του 2009 αυτό το οικοδόμημα που καταθέτετε σήμερα ως προϋπολογισμό δεν θα έχει καμμία αξία.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών): Τα ίδια λέγατε και τις προηγούμενες χρονιές.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Θα έχει ανατιναχθεί, όπως και όλοι οι άλλοι προηγούμενοι προϋπολογισμοί κατέρρευσαν. Απλώς δεν έτυχε τότε να υπάρχει η διεθνής συγκυρία.
Και μια και ακριβώς αναφέρετε αυτό, θα ήθελα να τονιστεί -και είναι αναγκαίο να κατανοηθεί- ότι το «ξύσαμε πάτο» του κ. Αλογοσκούφη, δηλαδή η χρεοκοπία της οικονομικής πολιτικής που ακολουθήθηκε αυτά τα πέντε χρόνια, είναι εντελώς ανεξάρτητη από τη διεθνή οικονομική κρίση. Διαπιστώθηκε από αυτήν την Κυβέρνηση ότι «ξύστηκε ο πάτος» τον Ιούλιο, ελήφθη το νέο φοροεισπρακτικό πακέτο και ανακοινώθηκε τον Αύγουστο και η διεθνής κρίση ξέσπασε το Σεπτέμβριο. Οι πέντε προηγούμενες χρήσεις της Νέας Δημοκρατίας κατέληξαν σ’ αυτό το φιάσκο, ανεξάρτητα επαναλαμβάνω από τη διεθνή κρίση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι φανερό ότι πρόκειται για έναν αποχαιρετισμό. Όταν μια Κυβέρνηση και μια πολιτική δύναμη καταφεύγει στο παραμύθι, στην παραμυθία, είναι γιατί κατ’ ουσίαν έχει αποχωρήσει η ίδια από τις ευθύνες διακυβέρνησης. Δεν έχει το βάρος της διακυβέρνησης ήδη. Έχει απαλλαγεί από αυτό το βάρος, εσωτερικά έχει παραιτηθεί. Αποχαιρετά, όχι απλώς τη διακυβέρνηση, αλλά και τη στοιχειώδη ικμάδα αξιοπιστίας και αξιοπρέπειας μπρος σ’ αυτήν την αποχώρηση. Και αυτό που χρειάζεται είναι να γίνει κατανοητό ότι η αποτυχία της Κυβέρνησης είναι αποτυχία μιας αντίληψης πολιτικής που ταυτίστηκε με το νεοφιλελεύθερο δόγμα που εγκαινίασε η Θάτσερ και ο Ρήγκαν πριν τριάντα χρόνια, το οποίο είχε το τελευταίο του προπύργιο στην Ελλάδα, με τις πολιτικές του κ. Καραμανλή και του κ. Αλογοσκούφη.
Αυτό το οικοδόμημα κατέρρευσε σε όλο τον κόσμο, κατέρρευσε και στην Ελλάδα με βαρύ τίμημα. Η ελληνική οικονομία είναι διπλά αθωράκιστη. Αθωράκιστη γιατί όλα τα μεγέθη έχουν επιβαρυνθεί. Δεν υπάρχει ανάπτυξη. Υπάρχει μεγέθυνση. Και κάθε Έλληνας καταλαβαίνει τη διαφορά από την ανάπτυξη στη μεγέθυνση.
Τα μεγέθη ανάπτυξης που εμφανίζονται έχουν τα εξής τρία γνωρίσματα.
Πρώτον, στηρίζονται στο δανεισμό. Ο δανεισμός του κράτους είναι 91.000.000.000 ευρώ, ο ιδιωτικός δανεισμός των νοικοκυριών έχει εκτιναχθεί πάνω από τα 100.000.000.000 ευρώ, ενώ μειώνονται οι επενδύσεις και μειώνονται οι εισαγωγές. Αυτό που χρειάζεται, λοιπόν, είναι μια συνολική αναστροφή πολιτικής, ένα εθνικό κοινωνικό σχέδιο που θα διαμορφώσει και πάλι ανάπτυξη, θα διαμορφώσει αναδιανομή του εισοδήματος για τους ασθενέστερους, πολιτικές κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης, πολιτικές εφικτές και δυνατές, πολιτικές που απαντούν και στην κρίση αξιοπιστίας της εσωτερικής οικονομικής ζωής και απαντούν στο δίλλημα που θέτει η παγκόσμια κρίση.
Αυτό που σήμερα δρομολογείται είναι η ανατροπή των πολιτικών από τη ρίζα τους. Και αυτό που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εγγυάται είναι ότι αυτές οι πολιτικές είναι και εφαρμόσιμες και ρεαλιστικές και δυνατές.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Γι’ αυτό θα ήταν προτιμότερο –και κλείνω, κυρία Πρόεδρε- αντί οι αγορητές της Νέας Δημοκρατίας να δαιμονοποιούν και πάλι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως υπεύθυνο της δικιάς τους αποτυχίας, να υπάρξει την τελευταία στιγμή μια αξιοπρέπεια και ο κ. Καραμανλής να πει τις δυο τελευταίες του λέξεις στον ελληνικό λαό που δεν μπορεί να είναι άλλες από το «συγγνώμη» και «αντίο».
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Ευθυμίου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να ανακοινώσω προς το Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα πέντε μαθητές και μαθήτριες και τέσσερις συνοδοί-καθηγητές από το Γυμνάσιο Μαγούλας, Νομού Καρδίτσας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει. Παιδιά, να είστε καλά και καλή πρόοδο.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Λυπάμαι που ο Πρόεδρός μας λείπει.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Είναι εδώ ο Υφυπουργός.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Α, έχουμε τον Καρδιτσιώτη Υφυπουργό εδώ.
Το λόγο έχει ο κ. Ιωάννης Κοσμίδης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΣΜΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα τον κρατικό προϋπολογισμό του 2009, το κορυφαίο και σπουδαιότερο νομοθέτημα της χρονιάς, εν μέσω μιας πρωτοφανούς οικονομικής καταιγίδας.
Υπό τη σκιά της διεθνούς κρίσεως, ο υπό συζήτηση προϋπολογισμός προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης 2,7%, μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 2% του Α.Ε.Π., περιορισμό του δημοσίου χρέους στο 91,4% του Α.Ε.Π., αύξηση της απασχόλησης κατά 0,8% και διατήρηση της ανεργίας στα χαμηλά επίπεδα του 7,5%, στόχους, δηλαδή, εξαιρετικά φιλόδοξους και υψηλούς.
Όπως δήλωσε και ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, αυτός ο προϋπολογισμός είναι ένας δύσκολος προϋπολογισμός, γιατί και η συγκυρία είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Οι προβλέψεις δε του προϋπολογισμού δεν απέχουν πολύ από εκείνες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Η συζήτηση που διεξάγεται σήμερα στο Κοινοβούλιο για τον κορυφαίο αυτό θεσμό της δημοκρατίας μας εξελίσσεται παραδοσιακά σε μια ανταλλαγή πυρών εκατέρωθεν μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων. Κραυγές, καταστροφολογία, μηδενιστική κριτική.
Αυτές, όμως, τις μέρες που η οικονομική κρίση απειλεί τη χώρα μας και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών της, θα έπρεπε η συζήτηση για τον προϋπολογισμό να περιέχει όχι μόνο καταστροφολογική κριτική, αλλά και προτάσεις από την πλευρά της Αντιπολίτευσης.
Αλλά και οι προτάσεις που ακούστηκαν από την πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. συνιστούν ασύστολη δημαγωγία. Το μόνο που κάνουν είναι ότι αυξάνουν τις δαπάνες κατά 11.000.000.000 ευρώ επιπλέον.
Πέραν από τις προβλέψεις του προϋπολογισμού, που σ’ αυτήν τη δύσκολη διεθνή συγκυρία η επαλήθευσή τους είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί απ’ όλους μας, ο προϋπολογισμός του 2009 παρουσιάζει και κάποια στοιχεία που αξίζει να επισημανθούν.
Επισήμανση πρώτη. Είναι η εισαγωγή του προϋπολογισμού προγραμμάτων, ενός νέου εργαλείου δημοσιονομικής διαχείρισης. Αποτυπώνεται έτσι το σύνολο των δράσεων των φορέων της κεντρικής διοίκησης που χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό και εισάγεται η έννοια της αξιολόγησης της αποδοτικότητας των κρατικών δαπανών.
Η δεύτερη επισήμανση είναι ότι ενεργοποιούνται ουσιαστικά δύο καινοτόμοι θεσμοί που θεσμοθετήθηκαν από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, που στα επόμενα δύσκολα χρόνια θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο. Πρόκειται για το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής και το Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης των Γενεών.
Για το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, το Ταμείο κατά της Φτώχειας, όπως λέγεται, προβλέπεται να χρηματοδοτηθεί με 450.000.000 ευρώ.
Το Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών χρηματοδοτείται με 790.000.000 ευρώ και συστήθηκε με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης για τη στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος.
Συγχρόνως, επεκτείνεται και στους τρίτεκνους το επίδομα πολυτέκνων. Αυξάνεται κατά 8,7% τα επιδόματα πρόνοιας. Αυξάνονται κατά 10,2% οι δαπάνες για τους μισθούς και τις συντάξεις του δημοσίου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση με υπευθυνότητα αντέδρασε στις προκλήσεις της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας.
Ασφάλεια καταθέσεων, μέτρα για την προστασία των δανειοληπτών, νομοθετικό πλαίσιο για την ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας. Αυτά ήταν τα άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης στη χώρα μας.
Η Κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να συνεχίσει σταθερά το δρόμο της ευθύνης. Σε όλο αυτό το διάστημα προετοιμάζεται με το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο, ώστε να είμαστε σήμερα έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την κρίση από καλύτερη θέση.
Εθνική Στρατηγική-Πλαίσιο Αναφοράς -μεταφέρει το 80% των πόρων στην περιφέρεια- δημόσια έργα προϋπολογισμού 20.000.000.000 ευρώ, Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο, Κτηματολόγιο, ειδικά χωροταξικά πλαίσια, επενδυτικές πρωτοβουλίες μέσω του αναπτυξιακού νόμου, υποδομές με Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα. Μ’ αυτά τα εργαλεία αξιοποιούμε τις παραγωγικές δυνατότητες της οικονομίας, θωρακίζουμε τη χώρα και ανοίγουμε νέους δρόμους ανάπτυξης.
Στις δύσκολες στιγμές που ζούμε, ο προϋπολογισμός καταρτίστηκε με βάση την αρχή της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης που αποσκοπεί στην αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα και την αρχή της διαφάνειας.
Προκειμένου να ενισχυθεί η διαφάνεια της διαχείρισης του προϋπολογισμού σε συνάρτηση με τους στόχους της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης και ιδίως της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας, ο προϋπολογισμός συνοδεύεται και από τον προϋπολογισμό προγραμμάτων-απόδοσης.
Επιπλέον, σ’ αυτήν τη δυσχερή περίοδο της οικονομίας παγκοσμίως πρέπει να δώσουμε βάρος στη διαφανή και αποτελεσματική διαχείριση των δαπανών του προϋπολογισμού.
Μαζί με την εισαγωγή του θεσμού του προϋπολογισμού, πρέπει να καθιερωθεί και η αρχή της σχέσης κόστους-οφέλους. Αυτή η διαδικασία πρέπει να ακολουθείται στην εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, στις δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού που αφορούν τις προμήθειες στο δημόσιο τομέα –νοσοκομεία κ.λπ.- τις δαπάνες των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, καθώς και άλλους φορείς που επιχορηγούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Όταν αναφερόμαστε στην αρχή της σχέσης κόστους-οφέλους, εννοούμε ότι πρέπει να είναι απαραίτητη η απαίτηση της ελεγκτικής αρχής για την έγκριση κάθε δαπάνης. Ο φορέας που προκαλεί τη δαπάνη να συνοδεύει τις αποφάσεις του με ανάλογη μελέτη κόστους-οφέλους.
Δεν αρκεί μόνο ο έλεγχος νομιμότητας, αλλά θεωρούμε ότι είναι απαραίτητος και ο ουσιαστικός έλεγχος της κάθε δαπάνης. Θα έπρεπε ίσως για τη σωστή εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, στο σκέλος που αφορά δαπάνες του εθνικού προγράμματος, να δημιουργηθεί η κατάλληλη δομή, αντίστοιχη μ’ αυτή που υπάρχει για το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα, με τα ανάλογα όργανα, δηλαδή Διαχειριστική Αρχή, Αρχή Πληρωμών, Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης στις Περιφέρειες κ.λπ..
Πρέπει να γίνει συνείδηση όλων μας και ιδίως σε όσους έχουν αρμοδιότητα να προκαλέσουν δαπάνες, ότι τα χρήματα που σε περίοδο κρίσεως καταβάλλουν οι φορολογούμενοι πολίτες πρέπει να πιάσουν τόπο και να επενδύονται υπέρ του δημοσίου συμφέροντος.
Βέβαια, προς την κατεύθυνση της διαφάνειας η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών έχει καταβάλει μεγάλες προσπάθειες με την εισαγωγή καινοτόμων θεσμών, ώστε να εμπεδωθεί η διαφάνεια στη διαχείριση του κρατικού προϋπολογισμού. Για παράδειγμα, η εισαγωγή του προϋπολογισμού προγραμμάτων, η κατάργηση των ειδικών λογαριασμών και η προσπάθεια που γίνεται για την ενίσχυση της διαφάνειας των οικονομικών των φορέων της γενικής κυβέρνησης με τη σύσταση Διυπουργικής Επιτροπής Φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, η κατάρτιση επιχειρησιακών σχεδίων και η τήρηση διπλογραφικού συστήματος, είναι θεσμοί που συμβάλλουν στη διαφάνεια της διαχείρισης.
Εκείνο, όμως, που κατά τη γνώμη μου είναι πιο σημαντικό είναι να εμπεδώσουμε όλοι μας -που με οποιοδήποτε τρόπο προκαλούμε δαπάνες σε βάρος των χρημάτων που εισφέρουν οι πολίτες- ότι έχουμε ιερή υποχρέωση σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς να εργαζόμαστε με διαφάνεια και αποτελεσματικότητα.
Σ’ αυτήν την κρίσιμη συγκυρία -που η πατρίδα μας είναι υποχρεωμένη για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους να δαπανά μόνο για τόκους 12.000.000.000 ευρώ ετησίως- πρέπει να επιμείνουμε στην πολιτική της δημοσιονομικής εξυγίανσης και τους πόρους που μας περισσεύουν να τους επενδύσουμε με όρους διαφάνειας προς όφελος των οικονομικά ασθενέστερων, αλλά και σε επενδύσεις που θα απογειώσουν την οικονομία, θα προκαλέσουν οικονομική μεγέθυνση, θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, θα βοηθήσουν στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
Με άλλα λόγια, θα πρέπει να διαχειριστούμε τους πόρους με όρους δημοσίου συμφέροντος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης πιέζουν σοβαρά την ανάπτυξη, την απασχόληση και απειλούν το βιοτικό επίπεδο στη χώρα μας.
Σ’ αυτήν την κρίσιμη ώρα είναι ανάγκη όλοι μας –Κυβέρνηση, πολιτικές δυνάμεις, κοινωνικοί εταίροι- να δουλέψουμε με υπευθυνότητα και να συνειδητοποιήσουμε τις ευθύνες μας. Δεν έχουμε περιθώρια για νέους διχασμούς. Πρέπει όλοι μαζί να αντιμετωπίσουμε τις ιστορικές προκλήσεις.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Στόχος εθνικός είναι να εξέλθουμε από την κρίση με τις λιγότερες δυσμενείς επιπτώσεις. Στόχος είναι η διαχείριση της κρίσης προς όφελος της πραγματικής οικονομίας και προς όφελος των πολιτών, ιδιαίτερα δε αυτών που εξαιτίας διαφόρων λόγων αντιμετωπίζουν προβλήματα και δυσκολίες.
Ο προϋπολογισμός του 2009 καταρτίστηκε με πλήρη γνώση των δυσκολιών και των αβεβαιοτήτων του δυσμενούς διεθνούς περιβάλλοντος. Είναι προϋπολογισμός που στηρίζει την ανάπτυξη και ενισχύει την απασχόληση. Προβλέπει ενισχύσεις στο εισόδημα των οικονομικά ασθενέστερων συμπολιτών μας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε συνάδελφε, σας παρακαλώ, ολοκληρώστε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΣΜΙΔΗΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Συγχρόνως, συνεχίζεται η πολιτική της δημοσιονομικής εξυγίανσης και πειθαρχίας. Είναι προϋπολογισμός ευθύνης.
Γι’ αυτούς, λοιπόν, τους λόγους υπερψηφίζω τον προϋπολογισμό του 2009.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο κ. Λιντζέρης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για τον προϋπολογισμό γίνεται σε μία κρίσιμη περίοδο, κατά την οποία εκδηλώνεται έντονη κοινωνική αναταραχή με πρωτοπόρο τη νεολαία. Οι νέοι βρίσκονται στους δρόμους με αφορμή την άνανδρη δολοφονία του άτυχου μαθητή, του άτυχου Αλέξη.
Λαμβάνει χώρα, όμως, σε έδαφος μεγάλης συσσωρευμένης λαϊκής οργής εξαιτίας της αδιέξοδης και καταστροφικής πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Κυρίως όμως υπάρχει οργή εξαιτίας του τρόπου διαχείρισης των κοινών από μία Κυβέρνηση που δυστυχώς έχει απωλέσει το αναγκαίο και απαραίτητο ηθικό υπόβαθρο για να μπορεί να κυβερνά.
Αυτός ο προϋπολογισμός –τελευταίος του κ. Αλογοσκούφη και ευελπιστώ, όπως και όλος ο ελληνικός λαός ελπίζει, να είναι ο τελευταίος της Νέας Δημοκρατίας- δεν στηρίζεται σε πραγματικά στοιχεία. Δεν δεσμεύει και δεν εκφράζει καμμία παραγωγική τάξη, κανέναν από τους κοινωνικούς εταίρους. Δεν είναι καν ειλικρινής λογιστικά. Δεν ανταποκρίνεται βεβαίως στις ανάγκες του λαού και της χώρας.
Και είναι πράγματι πρωτοφανές να κατατίθεται ένας προϋπολογισμός από έναν Υπουργό εν αποσύρσει, εν γνώσει του μάλιστα ότι δεν θα εφαρμοστεί.
Οι βασικές αδυναμίες, άλλωστε, του προϋπολογισμού αποκαλύπτονται από τον ίδιο τον κύριο Υπουργό στην εισαγωγική του έκθεση. Μόνο που τη χρεώνει στην παγκόσμια οικονομική κρίση, αρνούμενος συγχρόνως την αύξηση των δημοσίων δαπανών.
Παρ’ ότι μη οικονομολόγος, θα πω πως υπάρχει απάντηση σ’ αυτήν τη φοβική και συντηρητική αντίληψη. Την έχει δώσει ο νομπελίστας Στρίγκλιτς, λέγοντας πως εδώ και εξήντα χρόνια κανένας αξιοσέβαστος οικονομολόγος δεν πίστεψε ότι μία οικονομία που διέρχεται ύφεση θα πρέπει να έχει έναν εξισορροπημένο προϋπολογισμό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αναξιοπιστία του προϋπολογισμού δεν είναι ούτε λογιστική ούτε εισαγόμενη. Αποτυπώνει τη βαθιά οικονομική διοικητική και θεσμική κρίση, κρίση στο φορολογικό σύστημα της χώρας μας, κρίση της σχέσης εφορίας και φορολογουμένων, στους μηχανισμούς ελέγχου και διακανονισμού.
Όλα αυτά δεν είναι φαινόμενα εισαγωγής. Είναι ντόπια φαινόμενα. Όμως, όταν οι Υπουργοί, κύριοι, διδάσκουν φοροδιαφυγή και αναδεικνύονται σε ειδικούς στο σύστημα των off shore εταιρειών, τότε η κατάσταση δεν βελτιώνεται με βουτιές στην υποκρισία. Ούτε βέβαια οι διαφημίσεις για τη φορολογική συνείδηση των πολιτών είναι δυνατόν να βελτιώσουν την κατάσταση.
Όμως, μήπως είναι εισαγόμενη η θλιβερή κατάσταση στο εμπορικό μας ισοζύγιο; Διότι γνωρίζετε πως όσον αφορά τις εξαγωγές από τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, η χώρα μας βρίσκεται στην τέταρτη θέση από το τέλος. Ξέρετε ποιοι την ακολουθούν; Η Μάλτα, η Κύπρος και το Λουξεμβούργο που ο συνολικός τους πληθυσμός δεν ξεπερνάει ούτε το ένα εκατομμύριο.
Είναι, λοιπόν, ζήτημα αδυναμίας της Κυβέρνησης να διαμορφώσει και να υλοποιήσει μία εθνική αναπτυξιακή στρατηγική και παραγωγική εξειδίκευση.
Είναι πρόβλημα η ανυπαρξία στον τομέα της έρευνας και εν τέλει, πρόβλημα της κρίσης της παιδείας και κυρίως στις σχέσεις πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.
Αλλά και θλιβερή κατάσταση στο ενεργειακό ισοζύγιο, όπως αποτυπώνεται από τα δικά σας γραπτά, μήπως είναι αποτέλεσμα της διεθνούς κρίσης; Όχι βέβαια. Γνωρίζετε ότι η γείτονά μας, η Αλβανία, είναι αυτάρκης ενεργειακά. Εμείς, όμως, αδυνατούμε να αξιοποιήσουμε ακόμα και τα κοιτάσματα πετρελαίου της δυτικής Ελλάδας.
Βέβαια, κύριε Πρόεδρε, και απευθύνομαι στον κ. Σιούφα που έχει θητεύσει με επιτυχία ως Υπουργός Ενέργειας, επειδή τα ενεργειακά προβλήματα είναι όντως σύνθετα, μπορεί να πάρει πρωτοβουλία η Βουλή, ο Πρόεδρος της Βουλής και να ζητήσει μια έκθεση από μια επιτροπή επιστημόνων καθολικής αποδοχής, η οποία θα μας εισηγείται αξιόπιστα το αξιοποιήσιμο των κοιτασμάτων, τουλάχιστον της δυτικής Ελλάδας. Όσο αυτό δεν γίνεται, οι διάφορες θεωρίες που ακούγονται κατά καιρούς για συνομωσίες και εξωτερικές πιέσεις, θα δηλητηριάζουν την πολιτική ζωή και την αξιοπιστία μας.
Κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ χαμένο χρόνο να ασχοληθώ με επιμέρους στοιχεία αυτού του προϋπολογισμού, όπως για τους προϋπολογισμούς του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, που ανέρχονται μόλις στο 0,4%, παρά τις αλχημείες που επιχειρήθηκαν με την κατάργηση των τριών ειδικών λογαριασμών ή για τη μείωση κατά 9,5% του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων των εν λόγω Υπουργείων ή για τη σχεδόν μηδενική χρηματοδότηση στους τομείς μαζικού και σχολικού αθλητισμού ή για την υποχρηματοδότηση των αθλητικών ενώσεων και τη ρουσφετολογική αντιμετώπιση των αθλητικών πραγμάτων της χώρας μας. Ή ακόμα για τη σωρεία των παρανομιών στην οποία επιδίδονται τα golden boys του Ο.Π.Α.Π..
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ταυτότητα της φορολογικής πολιτικής που αποπνέει ο προϋπολογισμός είναι ξεκάθαρα αντιλαϊκή. Η χώρα μας βαδίζει χωρίς πυξίδα, χωρίς όραμα, χωρίς πίστη, χωρίς συνοχή. Οδηγείται ένα βήμα κοντύτερα στην επιτήρηση ή στη χρεοκοπία.
Κύριοι της Συμπολίτευσης, η ελληνική Δεξιά με την εμμονή της στο νεοφιλελευθερισμό χάνει και το τελευταίο φύλλο συκής που της είχε απομείνει. Ελπίζω, ό,τι σας έχει απομείνει από λαϊκή Δεξιά, να μην περιοριστεί στις ρητορείες και στα άσφαιρα πυρά, γιατί οι καιροί ου μενετοί. Οι καιροί απαιτούν εθνική εγρήγορση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα μας έχει ανάγκη από έναν προϋπολογισμό που τον επόμενο θα τον καταρτίσει το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Θα είναι θεμελιωμένος σε ένα πρόγραμμα εθνικής και κοινωνικής αναγέννησης και ανασυγκρότησης. Δεν θα στηρίζει τα έσοδά του στην εκποίηση του λαϊκού και εθνικού πλούτου, αλλά θα προβαίνει σε μια γενναία ανακατανομή, αντίστοιχη με αυτή που πραγματοποίησε το 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου. Θα ξανακτίσει το κοινωνικό κράτος, θα αυξήσει τις δαπάνες για την υγεία και την παιδεία, τις συντάξεις.
Ο σημερινός προϋπολογισμός που καταθέτει μια αποχωρούσα Κυβέρνηση, στηρίζεται στην ανύπαρκτη ηθική της αγοράς, που άλλωστε χρεοκόπησε και αυτοκτόνησε στις μέρες μας. Η Κυβέρνηση δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο, κάτι που αποδείχθηκε και με τη σχέση σας με το Άγιο Όρος. Της αρμόζει η καταψήφιση.
Κλείνοντας, να συμπληρώσω τη σωστή κατακλείδα του κ. Ευθυμίου για το «γεια σας» και το «αντίο» του κυρίου Πρωθυπουργού. Θα γίνει, κύριε Ευθυμίου, μόνο που θα είναι βραδυφλεγές, όπως βραδυφλεγής κατά τέσσερις μήνες ήταν και η αντίδρασή του στην υπόθεση του Βατοπεδίου.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Έλσα Παπαδημητρίου): Τελευταίος αγορητής εκ των Βουλευτών είναι ο κ. Σταύρος Δαϊλάκης, τον καλώ στο Βήμα και τελευταίος ομιλητής μας στην πρωινή συνεδρίαση, θα είναι ο Υφυπουργός κ. Καλαφάτης.
Ορίστε, κύριε Δαϊλάκη, έχετε το λόγο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Τελευταίος και καλός!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Έλσα Παπαδημητρίου): Υπογράφω!
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Θα έλεγα ότι ο τελευταίος συνάδελφος κ. Λιντζέρης έκανε έναν επίλογο, ο οποίος θα είναι απαρχή για να πάρω το λόγο και να πω ότι ούτε ο τελευταίος προϋπολογισμός θα είναι αυτός, κύριε Λιντζέρη, θα αντέξει για πολλούς ακόμη. Και αν θέλετε κάτι, εάν γινόντουσαν μετεγγραφές αυτήν την περίοδο, νομίζω ότι ο κ. Αλογοσκούφης θα πήγαινε πάρα πολύ καλά. Είναι περιζήτητος γιατί αξίζουν συγχαρητήρια σε σας, σε όλο το οικονομικό επιτελείο, που έχετε κατορθώσει μέσα στα δύσκολα να αναδείξετε τα προσόντα σας. Και αξίζουν συγχαρητήρια σε όλη την οικονομική ομάδα.
Όντως είναι ένας προϋπολογισμός που δεν μπορεί να παντρέψει τα «θέλω» με τα «μπορώ». Τα «θέλω» είναι πάντα περισσότερα και τα «μπορώ» του κράτους ιδίως για φέτος είναι αδύναμο, να το πω έτσι, δεν μπορεί να ικανοποιήσει όλα αυτά. Αλλά εν πάση περιπτώσει, στα δύσκολα φαίνονται και οι καλοί καπεταναίοι. Και νομίζω ότι έστω και δύσκολα ο προϋπολογισμός θα βγει. Γιατί αν ακούσατε τους Βουλευτές της Αντιπολίτευσης, αυτό που έχουν να πουν και εύχονται από μέσα τους, είναι μην τυχόν και πάρουν την κυβέρνηση, αυτό φοβούνται. Στα δύσκολα δεν είναι καλοί. Αν και χθες έγινε μια εμφάνιση εδώ που για μένα ήταν κάπως περίεργη.
Ενεμφανίσθη ο κ. Σημίτης και μας μίλησε για την ικανότητα της Ελλάδος, για το αν μπορεί να πάρει δάνεια ή όχι. Μιλάει ως ειδικός, όμως, και πρέπει να δώσουμε σημασία στα λόγια του. Μιλάει ως ειδικός γιατί υπέρ των ημερών του υπερδανείστηκε αυτή η χώρα. Και αυτά που τραβάτε ως οικονομικό επιτελείο είναι προϊόν δικό του.
Χθες, όμως, παρεμπιπτόντως είχαμε στο Οχάιο των Ηνωμένων Πολιτειών και μια άλλη επιτυχία ιατρικής φύσης. Έγινε η πρώτη μεταμόσχευση προσώπου κατά 80%. Και συναρμολογώντας αυτά τα δυο σκέφτηκα, λες το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να πάει τελικά να κάνει αυτήν την αλλαγή προσώπου και να μας εμφανίσουν μια ομάδα νέων ανθρώπων και να παραπλανηθεί ο ελληνικός λαός και να τους ψηφίσει; Μόνο απ’ αυτό κινδυνεύετε.
Είμαστε σε θέση να αλλάξουμε, όχι μόνο δημοσκοπήσεις. Ο ελληνικός λαός δεν πιστεύει σ’ αυτούς. Τους έχει ζήσει, τους έχει μάθει και νομίζω ότι ο Κώστας Καραμανλής με τη συμπαγή ομάδα που διαθέτει των εκατόν πενήντα δυο Βουλευτών, δεν έχει να φοβηθεί τίποτε. Και επειδή ο χρόνος, κυρία Πρόεδρε, μας έχει κάνει εδώ να νοιώθουμε σαν να είμαστε σε μια πασαρέλα, δηλαδή ανεβαίνουμε, κατεβαίνουμε, δεν μπορούμε να πούμε τίποτε. Όλοι οι Βουλευτές έχουν μέσα τους ένα πόνο αλλά δεν μπορούν να τον εκφράσουν. Απλώς μας δείχνει η τηλεόραση πόσο ωραίοι είμαστε ή μη ωραίοι, γι’ αυτό είπα για μια πολιτική «πασαρέλα». Του χρόνου δώστε λίγο παραπάνω χρόνο ή περισσότερες μέρες κατά τη διάρκεια αυτού του κορυφαίου γεγονότος, για να μπορεί ο κάθε Βουλευτής να πει το κάτι τις παραπάνω.
Έτσι με την ευκαιρία αυτή έχω να πω ότι ο δικός μου ο Νομός, της Δράμας, ο οποίος είναι υπέροχος σε φύση, καταδικάστηκε από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί όταν εκεί υπήρχε απασχόληση δεν έδωσαν μεγάλη σημασία, παρά τα παράξενα μέτρα που έπαιρνε ο τέως Πρωθυπουργός ο κ. Σημίτης, ο οποίος ενίσχυε τις διπλανές οικονομίες των Βαλκανίων εις βάρος της Δράμας και χειροκροτούσαν. Χειροκροτούσαν δηλαδή που αποχωρούσε από την Ελλάδα η εργασία και γενικά τα σύγχρονα προβλήματα που ήρθαν στα εργασιακά μας θέματα, μας κάνουν να μη θέλουμε να ξαναδούμε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., γι’ αυτό και το τονίζω έτσι με έμφαση για πολλοστή φορά.
Η καταδίκη της χώρας, κυρίες και κύριοι, πρέπει να καταλάβετε ότι ήταν οι κυβερνήσεις ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και ΠΑ.ΣΟ.Κ. με οποιοδήποτε πρόσωπο δεν θέλουμε να ξαναδούμε. Γι’ αυτό να έχετε κουράγιο και δύναμη οι υπουργοί μας. Σηκώστε τα μανίκια, δουλέψτε γιατί ο κόσμος θέλει δουλειά και απόδοση. Παραγωγή πολιτικού προϊόντος. Αυτό έχει σημασία. Αυτό πρέπει να κάνουμε για να ξαναγίνουμε αυτοί που ήμασταν, για να φέρουμε τον Κώστα Καραμανλή πάλι εκεί που του αξίζει.
Κυρία Πρόεδρε, εύχομαι για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να ξαναπούν του χρόνου πάλι τα ίδια λόγια: είναι ο τελευταίος προϋπολογισμός κ.λπ.. Αλλά ευχή προς την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι να πάει καλύτερα αυτό το έτος και του χρόνου να έχουμε έναν ποιοτικότερο προϋπολογισμό που να δίνει στον κόσμο και να ικανοποιεί τα περισσότερα θέλω του λαού και να είναι αρεστός ως προϋπολογισμός. Αυτό είναι το ζητούμενο.
Και να μάθει ο κόσμος ότι ο προϋπολογισμός είναι ένας γάμος. «Θέλω» του λαού και «μπορώ» του κράτους. Και εκεί να μπαίνουν και τα όρια. Όχι επεισόδια έξω. Γιατί άκουσα πριν τον κ. Λιντζέρη. Όλοι κλαίνε για ένα νέο παιδί αλλά να δω του χρόνου τέτοια εποχή ποιος θα θυμηθεί να πάει στο χρόνο. Εκεί είναι για το πότε θα θυμηθούμε κάποιον άνθρωπο που έφυγε άδικα απ’ αυτήν τη ζωή.
Και ανήσυχη νεολαία σημαίνει μέλλον. Ότι αυτή η χώρα έχει προοπτική γιατί έχει ανήσυχα νιάτα.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Ο Υφυπουργός κ. Καλαφάτης έχει το λόγο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα για τον προϋπολογισμό του ελληνικού κράτους για το 2009 σε μια χρονική περίοδο που οι αλλαγές είναι έντονες. Οι εξελίξεις δρομολογούνται με ταχύτητα.
Η διεθνής κρίση που όλοι βιώνουμε είναι πρωτοφανής. Όταν το επισημαίναμε αυτό βέβαια το ΠΑ.ΣΟ.Κ. απαντούσε προκλητικά για προφάσεις εν αμαρτίαις. Η ελληνική Αξιωματική Αντιπολίτευση που φιλοδοξεί να ξανακυβερνήσει τη χώρα δεν αντελήφθη ούτε κατ’ ελάχιστο αρχικά το μέγεθος της κρίσης. Δεν κατάλαβε, δεν συνέλαβε τίποτα. Ακόμα όμως και όταν ξέσπασε η κρίση σε όλον τον κόσμο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. απέδειξε και αποδεικνύει ακόμα ότι παραμένει αποκλεισμένος ο κόσμος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στο δικό του μοναδικό περίγυρο, στο δικό του περιβάλλον.
Στη σημερινή δύσκολη συγκυρία η Κυβέρνηση καλείται να λύσει μια εξίσωση. Μια δύσκολη εξίσωση με πολλούς αγνώστους. Και όσο και αν πολλοί εκ των συναδέλφων, αλλά και πολλών άλλων, θα επιθυμούσαν το αντίθετο εμείς βρίσκουμε λύσεις. Βρίσκουμε συγκεκριμένες λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα. Αντιδρούμε άμεσα και αποτελεσματικά σε έκτακτες περιπτώσεις. Δείχνουμε τα πολιτικά αντανακλαστικά που απαιτούν οι περιστάσεις, προωθούμε αντίστοιχες πρωτοβουλίες ακόμα και στον ευρωπαϊκό χώρο, εκπονούμε και θέτουμε σε εφαρμογή στοχευμένα μέτρα.
Στοιχεία που συνιστούν την πραγματικότητα που σας περιγράφω είναι η θωράκιση της οικονομίας που επιτεύχθηκε τα αμέσως προηγούμενα χρόνια με όπλα τις μεταρρυθμίσεις, τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Δικαίου, τη δημοσιονομική προσαρμογή, την αύξηση της απορροφητικότητας του Γ΄ Κ.Π.Σ.. Απόδειξη είναι η πολιτική δέσμευση που έλαβε ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση για την εγγύηση των καταθέσεων αμέσως μόλις ξέσπασε η κρίση. Απόδειξη είναι η αύξηση της νομικής εγγύησης από 20.000 ευρώ στα 100.000 για κάθε καταθέτη και για κάθε τράπεζα. Απόδειξη είναι τα άμεσα κοινωνικά και αγροτικά μέτρα τα οποία εκπονήθηκαν εξαγγέλθηκαν και υλοποιούνται όπως είναι βεβαίως και τα μέτρα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις καθώς και τα πρόσφατα μέτρα για τον τουρισμό. Και βεβαίως απόδειξη είναι το νομοθετικό πλαίσιο για την ενίσχυση της ρευστότητας.
Έτσι σε μια περίοδο κρίσης όπως αυτή που διανύουμε οι επιδράσεις από τις εξελίξεις είναι εμφανείς σε όλα τα επίπεδα. Και έχουν ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα στην οποία η επιχειρηματικότητα στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στις μικρές και στις μεσαίες επιχειρήσεις. Γι’ αυτό και οι επιχειρήσεις αυτού του τύπου, αυτού του βεληνεκούς βρίσκονται στο επίκεντρο της πολιτικής μας. Το αποδείξαμε και το αποδεικνύουμε. Οι πρωτοβουλίες του Υπουργείου Ανάπτυξης στον τομέα της επιχειρηματικότητας αυτού του βεληνεκούς είναι διαρκείς, έχουν συνέχεια.
Η έκφραση της πολιτικής βούλησης συνοδεύεται πάντα από πράξεις. Και τα λόγια μας γίνονται απτή πραγματικότητα. Αναφέρω ενδεικτικά την μείωση των φορολογικών συντελεστών την απλοποίηση των διαδικασιών, την στήριξη από τον αναπτυξιακό νόμο, την αξιοποίηση νέων προγραμμάτων για την χρηματοδότηση των επενδυτικών σχεδίων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και όχι μόνο γιατί την επιδότησή τους, την απασχόληση ανέργων καθώς επίσης και για την υιοθέτηση νέων τεχνολογιών, την ενίσχυση από τα επιχειρησιακά προγράμματα «ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ» και «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ», τη δράση του Ταμείου Εγγυοδοσίας Μικρών και πολύ Μικρών Επιχειρήσεων, σημαντικό αναπτυξιακό εργαλείο που αναβαθμίσαμε και ενισχύσαμε και το κάναμε ισχυρό αναπτυξιακό όπλο, στην αντιμετώπιση μιας έκτακτης κατάστασης στα χέρια των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αναπτυξιακή πολιτική στον τομέα της επιχειρηματικότητας στοχευμένη ιδιαίτερα στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις είναι μια στρατηγική επιλογή που υπηρετείται με συνέπεια τα χρόνια της διακυβέρνησης από την Νέα Δημοκρατία και που θα συνεχίσει με μεγαλύτερη ένταση και με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην δύσκολη αυτή συγκυρία και υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που έχουμε δρομολογήσει. Υπάρχουν συλλογικά όργανα που έχουμε αντίστοιχα ενισχύσει, προωθήσει και έχουμε αναβαθμίσει το ρόλο τους. Υπάρχουν πρωτοβουλίες που έχουμε προωθήσει όχι μονάχα σε εθνικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο και βεβαίως έχει γίνει και εξαιρετική δουλειά στον τομέα του θεσμικού έργου, της νομικής θωράκισης της επιχειρηματικότητας, της θεσμικής θωράκισης ενός ευνοϊκού επενδυτικού περιβάλλοντος που είναι σημαντικό για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε την επιχειρηματικότητα.
Να αναφέρω ενδεικτικά: Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και πολύ Μικρών Επιχειρήσεων, σημαντικό εργαλείο που του δώσαμε ζωή ουσιαστικά το 2005 με τον Υπουργό Ανάπτυξης τότε και σημερινό Πρόεδρο της Βουλής κ. Σιούφα, και με άμεσα αντανακλαστικά αναβαθμίζουμε το ρόλο του, το κάνουμε ένα βέλος στην φαρέτρα του κάθε μικρομεσαίου επιχειρηματία αφού το 80% των δανείων πλέον καλύπτεται απ’ αυτό το ταμείο. Επιδοτούμε για τρία χρόνια άτοκα δάνεια –δηλαδή, ουσιαστικά 100%- στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και βεβαίως καλύπτονται πλέον και κεφάλαια κίνησης κάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό. Το ζητούσε όλη η αγορά, το ζητούσαν οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, έγινε πράξη με πρωτοβουλία της Νέας Δημοκρατίας. Είναι ένα πρόγραμμα που ξεκινάει μόλις τώρα και το οποίο θα διαρκέσει πολλούς μήνες. Θεωρούμε ότι είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Τα Κ.Ε.Τ.Α., τα Κέντρα Επιχειρηματικής και Τεχνολογικής Ανάπτυξης που για πολύ μεγάλο διάστημα τα τελευταία χρόνια αποτέλεσαν τον πυρήνα, τον πυλώνα της συμβουλευτικής υπηρεσίας στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ισχυροποιούμε αυτά τα όργανα και τα ενισχύουμε ακόμα περισσότερο.
Το επιχειρησιακό πρόγραμμα «ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΙΙ». Στην αγορά θα πέσουν 1.300.000.000 το πρώτο διάστημα του 2009 ακριβώς στον τομέα της επιχειρηματικότητας είτε αφορά γυναικεία και νεανική επιχειρηματικότητα είτε αφορά δράσεις μικρών και πολύ μικρών μεταποιητικών επιχειρήσεων είτε αφορούν προγράμματα που έχουν σχέση με τη κλωστοϋφαντουργία.
Το Εθνικό Συμβούλιο Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων. Επίσης ένα σημαντικό όργανο. Του δώσαμε περιφερειακή διάσταση. Αναβαθμίσαμε το ρόλο του. Πλέον θα συνέρχεται σε όλες τις πόλεις της Ελλάδος. Η καρδιά της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας θα χτυπά σε τακτά χρονικά διαστήματα σε όλη την περιφέρεια. Και αυτό είναι επίσης μία κατάκτηση της Νέας Δημοκρατίας.
Πρωτοβουλίες: Αναλάβαμε πρωτοβουλίες όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο, αλλά και σε διεθνές. Η πρωτοβουλία «SMALL BUSINESS ACT» για την Ευρώπη, σχέδιο δράσης για μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που είναι μία κοινοτική πρωτοβουλία. Για πρώτη φορά οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν μπει πολύ ψηλά στην ατζέντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για πρώτη φορά διαμορφώνεται ένα ενιαίο πλαίσιο αρχών, πρωτοβουλιών, νομοθετικών παρεμβάσεων από τα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντιμετωπίζοντας από κοινού ζητήματα που απασχολούν μικρομεσαίες επιχειρήσεις, είτε αυτό έχει να κάνει με τη διαδοχή είτε με την καλύτερη πρόσβαση στις δημόσιες προμήθειες είτε έχει να κάνει με την απλοποίηση διαδικασιών.
Η Ελλάδα ήταν εκεί, ήταν παρούσα σε όλα τα συμβούλια, τα φόρα. Έδωσε το στίγμα της και βεβαίως ανέλαβε και την πρωτοβουλία να υιοθετήσει, να διαμορφώσει, ουσιαστικά να συνδιαμορφώσει μαζί με τους παραγωγικούς φορείς της χώρας, με τα επιμελητήρια και τους εκπροσώπους του παραγωγικού κόσμου της χώρας, τη δική της στρατηγική, το δικό της σχέδιο δράσης για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που θα είναι, αν θέλετε, και το μεγαλύτερο κομμάτι συμβολής στην κοινοτική αυτή πρωτοβουλία.
Βεβαίως, υπάρχουν και άλλες πρωτοβουλίες. Κοινοτικές πρωτοβουλίες σχετικά με τα νέα χρηματοδοτικά εργαλεία «JEREMY», «JESSICA», αλλά και το «JASMINE». Είναι νέα χρηματοδοτικά εργαλεία. Όσον αφορά το «JEREMY», ουσιαστικά ήμασταν από τους πρώτους που υπογράψαμε στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ισχυροποιούμε πάλι τη φαρέτρα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ώστε αυτά τα χρηματοδοτικά εργαλεία να πέσουν στην αγορά και να ενισχύσουν τη ρευστότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Θεσμικό πλαίσιο: Έχουμε ήδη δρομολογήσει μια σειρά νομοθετικών παρεμβάσεων. Υλοποιούμε. Εκπονούμε.
Αναφέρω μονάχα περιγραφικά και σε επίπεδο ενδεικτικό: Ενιαίο σημείο δημιουργίας εταιρειών, το «one stop shop», τα επιχειρηματικά πάρκα -η επεξεργασία του νομοσχεδίου βρίσκεται στην τελικά φάση- η αναβάθμιση, η αναμόρφωση, ο εκσυγχρονισμός και η προσαρμογή του νομοθετικού πλαισίου 3325 που αφορά την απλοποίηση των διαδικασιών για τις μεταποιητικές επιχειρήσεις, που επίσης βρίσκεται στην τελική του φάση, νομοθετικές προσαρμογές που αφορούν τη διαδοχή και τη μεταβίβαση των επιχειρήσεων.
Κυρίες και κύριοι, στο Υπουργείο Ανάπτυξης υπάρχει σχέδιο για τη στήριξη της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Είναι ένα σχέδιο το οποίο ταυτόχρονα απαντά στα δυσάρεστα μηνύματα της συγκυρίας. Παρεμβαίνει στην ουσία των ζητημάτων, που προκαλούν ανασφάλεια στους πολίτες, που επιχειρούν σε μικρή ή μεγαλύτερη κλίμακα. Είναι ένας ολικός, ένας ολιστικός σχεδιασμός για το παρόν και το μέλλον.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός του 2009 απαντά με παρρησία και δυναμισμό στα αιτήματα των καιρών. Αποτελεσματικότητα, αποδοτικότητα, οικονομικότητα. Ο προϋπολογισμός του 2009 απαντά με υπευθυνότητα στην κρίση, κινούμενος με μεγαλύτερη ευελιξία στο πλαίσιο της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζουμε με συνέπεια τα τελευταία τεσσεράμισι χρόνια, μιας πολιτικής που είναι σταθερά προσανατολισμένη στους στόχους για ενίσχυση της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής, μιας πολιτικής, χάρη στην οποία οι επιπτώσεις της παγκόσμιας κρίσης μας έχουν πλήξει αισθητά λιγότερο από άλλα κράτη της Ευρώπης.
Ο προϋπολογισμός του 2009 συναντά τα αιτήματα των καιρών για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη και κοινωνική ευαισθησία. Διότι κοινωνική ευαισθησία είναι να πορεύεσαι στο σήμερα με γνώμονα τις ανάγκες του αύριο. Και κοινωνική δικαιοσύνη είναι να επικεντρώνεις τις προσπάθειές σου προς όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.
Με τον προϋπολογισμό του 2009, ειδικά σε ό,τι αφορά την επιχειρηματικότητα μικρού και μεσαίου βεληνεκούς, υιοθετούμε τη δημιουργική προσέγγιση στην κρίση, συνεχίζουμε το δρόμο των μεταρρυθμίσεων και γινόμαστε πιο αποδοτικοί, με καλύτερα αποτελέσματα για το μέλλον, για το αύριο αυτής της χώρας, για το αύριο των παιδιών μας, για το αύριο που μας αξίζει.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε τον κύριο Υπουργό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι οι Υπουργοί Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση των κατόχων απολυτήριου Επαγγελματικού Λυκείου και άλλες διατάξεις».
Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο σημείο αυτό θα διακόψουμε τη συνεδρίασή μας για σήμερα το απόγευμα στις 18.00΄ ακριβώς.
( Δ Ι Α Κ Ο Π Η )
(ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ)
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επαναλαμβάνεται η διακοπείσα συνεδρίαση.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Γεώργιος Μαρίνος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ο κρατικός προϋπολογισμός που έφερε η Κυβέρνηση στη Βουλή επιβάλλει νέα φορολογικά μέτρα στις λαϊκές οικογένειες, περιορίζει τις δαπάνες για κοινωνικές υπηρεσίες, διαιωνίζει την πολιτική της λιτότητας, είναι εργαλείο της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής.
Η Κυβέρνηση χρησιμοποιεί την οικονομική καπιταλιστική κρίση και μαζί με την εργοδοσία, επιδίδεται σε προσπάθεια εκφοβισμού των εργαζομένων, πιέζοντας για υποχώρηση από τις διεκδικήσεις. Αυτήν τη λογική, τη λογική της κοινωνικής ειρήνης, πρέπει να την ξετινάξουν οι εργαζόμενοι. Η επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου είναι διαχρονική και εντείνεται. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Η ανάπτυξη της οικονομίας κινείται με αρκετά υψηλούς ρυθμούς. Ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι έχει πολλαπλασιαστεί. Όμως, τον πλούτο τον καρπώνεται το μεγάλο κεφάλαιο που μετράει τεράστια κέρδη.
Στον αντίποδα αυτού του αναμφισβήτητου γεγονότος έχουμε χειροτέρευση της κατάστασης της εργατικής τάξης, της μικρής αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων της πόλης, υπονόμευση του μέλλοντος της νεολαίας που προέρχεται από λαϊκές οικογένειες.
Το συμπέρασμα αυτό τεκμηριώνεται με πολλά στοιχεία που αφορούν την ανεργία, την ακρίβεια, την ανατροπή των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, τους χαμηλούς μισθούς και συντάξεις, την εμπορευματοποίηση της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας. Κάτω από το όριο της φτώχειας ζουν δύο εκατομμύρια τριακόσιες χιλιάδες των λαϊκών δυνάμεων και η Κυβέρνηση καμαρώνει για την πολιτική της ελεημοσύνης. Οι άνεργοι είναι χιλιάδες. Ένας στους τέσσερις νέους είναι άνεργος. Είναι υψηλή η ανεργία στις γυναίκες. Χιλιάδες είναι οι υποαπασχολούμενοι. Το επίδομα ανεργίας παραμένει στο εξευτελιστικό επίπεδο των 400 ευρώ και αφορά μόνο το ένα τρίτο των ανέργων.
Οι λεγόμενες ενεργητικές μορφές απασχόλησης που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όλα τα χρόνια είναι αναλώσιμα προγράμματα περιστασιακής εκτόνωσης της κατάστασης και υπηρετούν ένα βασικό στόχο: Να χρηματοδοτήσουν τους μεγαλοεπιχειρηματίες με εκατομμύρια ευρώ και να προωθηθούν οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, οι οποίες, από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, αποτελούν στρατηγική επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των υποστηρικτών της, με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, το χτύπημα του οχταώρου, το εξηνταπεντάωρο την εβδομάδα που ετοιμάζουν οι δυνάμεις του ευρωμονόδρομου και το διαχωρισμό σε ενεργό και ανενεργό χρόνο, για να αυξηθεί ακόμα περισσότερο η απλήρωτη εργασία, να ενταθεί η εκμετάλλευση.
Νέα Δημοκρατία και ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι εκτεθειμένοι ανεπανόρθωτα, όπως εκτεθειμένος είναι ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός, γιατί το 2008, το κατώτερο μεροκάματο είναι 31 ευρώ μικτά και ο κατώτερος μισθός 701 ευρώ μικτά σε συνθήκες άγριας ακρίβειας. Σε αυτά τα επίπεδα περίπου κινούνται και οι βασικοί μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ το 70% των συνταξιούχων παίρνει σύνταξη κάτω από 600 ευρώ το μήνα.
Οι πολιτικές δυνάμεις που υπερασπίζονται το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την πλουτοκρατία δεν έχουν να δώσουν τίποτα προς όφελος του λαού. Η σύγκρουση είναι σκληρή. Τα περί νέων κινημάτων που διατυμπανίζει ο Συνασπισμός και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., καθώς επίσης και οι ομάδες-σύμμαχοί τους τα παίρνει ο αέρας, τα ενσωματώνουν οι καπιταλιστές και το αστικό κράτος, όπως έγινε και με τα κοινωνικά φόρουμ.
Τα τυφλά χτυπήματα, οι προβοκατόρικοι εμπρησμοί του πυρήνα των κουκουλοφόρων αποσκοπούν στην απομάκρυνση εργατικών λαϊκών δυνάμεων από τη δράση, στο πλαίσιο ενός επικίνδυνου αντιλαϊκού παιχνιδιού με τις επίσημες δυνάμεις κρατικής καταστολής. Στο στόχαστρο είναι η ταξική πάλη που μπορεί να αναμετρηθεί αποφασιστικά με τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Το κάψιμο των γραφείων του Κ.Κ.Ε., η χθεσινή δολοφονική επίθεση κατά του συνδικαλιστή μαθητή πρέπει να προσεχθούν ιδιαίτερα από το λαό μας και να απαντηθούν δυναμικά με μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας και το Π.Α.ΜΕ. κινητοποιήθηκαν αμέσως μετά τη δολοφονία του δεκαεξάχρονου μαθητή, συνέβαλαν στην κινητοποίηση χιλιάδων εργαζομένων, φοιτητών, μαθητών, λαϊκών δυνάμεων σε όλη τη χώρα. Περιφρούρησαν καλά τις διαδηλώσεις για να αποφευχθούν προβοκάτσιες. Στην απεργία, την Τετάρτη 10 Δεκέμβρη, οι δυνάμεις του Π.Α.ΜΕ. έδωσαν σκληρή μάχη στους χώρους δουλειάς, αναμετρήθηκαν με τους εργοδοτικούς εκβιασμούς και στις απεργιακές συγκεντρώσεις συσπειρώθηκαν δεκάδες χιλιάδες εργαζομένων, μαθητών, φοιτητών.
Αυτό το ισχυρό και ελπιδοφόρο κίνημα επιχειρείται από τα αστικά μέσα ενημέρωσης να αποσιωπηθεί, ενώ προβάλλονται σαν κίνημα οι κουκουλοφόροι. Η ηγεσία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. προσπαθεί να συκοφαντήσει αυτήν τη μαζική πάλη. Μιλάει για αποστειρωμένες διαδηλώσεις και δείχνει εχθρότητα για την εργατική τάξη και την οργανωμένη πάλη. Προσπαθεί να κάνει το παλικάρι, αλλά δεν έχει τα κότσια. Οι δυνάμεις που κινητοποιεί είναι πολύ αδύναμες, ενώ στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, το κόμμα αυτό και οι δορυφόροι του δεν έχουν ούτε βάση ούτε προσανατολισμό να τα βάλουν με την αντεργατική πολιτική, με την πλουτοκρατία και τους μηχανισμούς της. Προσπαθεί να εμφανιστεί σαν αντιδεξιά δύναμη, αλλά έχει το στίγμα της στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Συνθήκης του Μάαστριχτ, της ελεύθερης κίνησης του κεφαλαίου, που είναι βασική πηγή της αντιλαϊκής πολιτικής και ένα από τα σημεία συνάντησης με τη Νέα Δημοκρατία και του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ο λαός μπορεί να βγάλει ουσιαστικά συμπεράσματα.
Το Κ.Κ.Ε. συνεχίζει πιο αποφασιστικά. Η αναγκαιότητα ισχυρού, μαζικού και ταξικά προσανατολισμένου εργατικού κινήματος, είναι πολύ μεγαλύτερη από πριν. Αυτό το κίνημα θα στηρίζεται σε γερά συνδικάτα, σε γερές βάσεις στους τόπους δουλειάς, σε συλλογικές διαδικασίες. Αυτό το κίνημα θα δώσει ώθηση στην υπόθεση της κοινής δράσης, της κοινωνικής συμμαχίας με τη μικρή αγροτιά και τους μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους, θα συναντηθεί ακόμα πιο οργανωμένα, από ό,τι σήμερα, με χιλιάδες μαθητές και φοιτητές. Αυτό το κίνημα θα κάνει την πάλη, τη σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, με τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις πιο αποτελεσματική.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο κ. Σαλαγκούδης Γεώργιος, Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα μας περνάει δύσκολες στιγμές μέσα στην παγκόσμια κρίση την οικονομική, τη χρηματοπιστωτική, αλλά ταυτόχρονα με την αφορμή του φόνου του μικρού Αλέξη, αυτήν τη στιγμή βρήκαν την ευκαιρία πολιτικά κόμματα να εκμεταλλευτούν τις δίκαιες, συναισθηματικές κινητοποιήσεις των νέων, όχι μόνο πολιτικά κόμματα, αλλά από εκεί και πέρα και κουκουλοφόροι, αντεξουσιαστές, δυνάμεις του περιθωρίου και δυστυχώς η μη ύπαρξη ενιαίας φωνής καταδίκης των εκτρόπων απ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις με απερίφραστο τρόπο, δεν δίνει την ευκαιρία και στα όργανα της τάξης για να επιβάλλουν την τάξη που χρειάζεται πραγματικά η πατρίδα μας σε αυτές τις δύσκολες στιγμές.
Συζητάμε αυτές τις μέρες τον προϋπολογισμό, έναν προϋπολογισμό που πράγματι, όπως πολλές φορές αναφέρθηκε και από τον αρμόδιο Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, είναι ο δυσκολότερος ίσως προϋπολογισμός, δεδομένου ότι το 2009 είναι ένας χρόνος με σοβούσα την παγκόσμια οικονομική κρίση που έχει τεράστιες αβεβαιότητες.
Μέσα σε αυτόν τον προϋπολογισμό, όμως, και από τα στοιχεία του, βγαίνει καθαρά το μίγμα της πολιτικής που πραγματικά πρέπει να χρησιμοποιήσουμε, ένα μίγμα κοινωνικής πολιτικής που θα ανακουφίσει τις χαμηλών εισοδημάτων κοινωνικές τάξεις, αλλά ταυτόχρονα θα δώσει και τη δυνατότητα, που υπάρχει, η οικονομία μας να εκμεταλλευτεί σε αυτήν τη συγκυρία τις ευκαιρίες που πάντα στις κρίσεις παρουσιάζονται.
Λύση στην παγκόσμια οικονομική κρίση είναι μια μόνο: με όλες μας τις δυνάμεις να προσπαθήσουμε στην ανάπτυξη. Η ανάπτυξη είναι αυτή που δίνει αύξηση του Α.Ε.Π., πολύ περισσότερους πόρους και για τους πολίτες, αλλά και για το κράτος, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, οι οποίες μειώνουν την ανεργία και ταυτόχρονα αυξάνουν οπωσδήποτε τα εισοδήματα των πολιτών.
Μπορεί λοιπόν να επιτευχθεί ανάπτυξη μέσα σε αυτές τις δύσκολες στιγμές; Ναι. Έχουμε, όμως, ένα μεγάλο βάρος, που είναι το δημόσιο χρέος μας. Αν όμως αθροίσουμε το δημόσιο χρέος με το ιδιωτικό χρέος στη χώρα μας, τότε από τον ιδιωτικό τομέα παίρνουμε μια πολύ μεγάλη ελπίδα, γιατί αυτό το άθροισμα του συνολικού χρέους της χώρας μας μάς κατατάσσει πολύ χαμηλά στις χρεωμένες χώρες κι αν ακόμα συνυπολογίσουμε ότι το δημόσιο χρέος είναι ένα χρέος, θα έλεγε κάποιος, εσωτερικό, όταν αυτό το χρέος είναι σε ευρώ και ανήκουμε στην Ευρωζώνη και ένα μόνο 3% περίπου του συνολικού δημοσίου χρέους είναι σε άλλα νομίσματα εκτός του ευρώ. Αυτή, λοιπόν, η δυνατότητα που μας δίνεται από τον ιδιωτικό τομέα, είναι ότι μπορούμε να προχωρήσουμε σε μέτρα τόνωσης της αγοράς, έτσι ώστε να κινηθεί η αγορά, να δημιουργηθούν εισοδήματα και για τους επιχειρηματίες, τους εργαζόμενους και τελικώς να ξεφύγουμε από τη δυσπραγία, αλλά κυρίως ταυτόχρονα να φροντίσουμε έτσι, ούτως ώστε να δημιουργηθούν νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Υπάρχουν πολλές ευκαιρίες στη χώρα μας. Η Κυβέρνησή μας την πρώτη τετραετία πήρε δυο πολύ σημαντικά μέτρα προς την κατεύθυνση των επενδύσεων:
Πρώτον, μείωση της φορολογίας.
Ήταν ένα καθοριστικό μέτρο -συνεχίζεται στη ροή ακόμη η μείωση και θα μείνει και αυτές τις κρίσιμες στιγμές πάλι η πολιτική της Κυβέρνησης- για να δημιουργηθεί ελκυστικό κλίμα στη χώρα μας για επενδύσεις.
Δεύτερον, έκανε έναν αναπτυξιακό νόμο, ο οποίος και στην πράξη απεδείχθη ότι έκανε ακόμη πιο έντονο το ελκυστικό αυτό επενδυτικό περιβάλλον στη χώρα μας.
Έμεινε όμως ένα τρίτο βήμα, που πρέπει με όλες τις δυνάμεις και με γρήγορα βήματα να το πραγματοποιήσει. Το τρίτο βήμα, που είναι απαραίτητο για να προχωρήσει η επενδυτική δραστηριότητα στη χώρα μας, είναι η πάταξη της γραφειοκρατίας. Η γραφειοκρατία είναι αυτή που ταλανίζει αυτήν τη στιγμή στη χώρα μας, που στέκεται τροχοπέδη σε μια ανάπτυξη που μπορούμε εύκολα να πραγματοποιήσουμε. Πιστεύω ότι το σύνολο της Κυβέρνησης, σε όλους τους τομείς, θα πρέπει με κεντρική καθοδήγηση να ολοκληρώσει μελέτες που θα χτυπήσουν αυτήν τη γραφειοκρατία, έτσι ώστε να προσελκύσουμε άμεσες ξένες επενδύσεις.
Σε ένα μόνο τομέα, τον οποίο γνωρίζω πολύ καλά, στην πράσινη ενέργεια, στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και στην οικονομία αυτήν τη στιγμή υπάρχουν ντόπια κεφάλαια 2.000.000.000 ευρώ διατεθειμένα με αντίστοιχες αιτήσεις και διαδικασίες για την ολοκλήρωση των επενδύσεων, 2.000.000.000 ευρώ για επενδύσεις στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και στην εξοικονόμηση της ενέργειας. Δυστυχώς, η γραφειοκρατία κολλάει αυτές τις επενδύσεις. Ακόμη όμως υπάρχουν άλλα 4.000.000.000 ευρώ με αντίστοιχες αιτήσεις που έχουν ήδη κατατεθεί και βρίσκονται μέσα στα γρανάζια της γραφειοκρατίας από ξένες επιχειρήσεις, οι οποίες θέλουν να επενδύσουν στην πράσινη ενέργεια, στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, στην εξοικονόμηση ενέργειας. Φανταστείτε, λοιπόν, τα 6.000.000.000 για επενδύσεις και τις αντίστοιχες θέσεις εργασίας που μπορούν να δημιουργήσουν στην πατρίδα μας, πόσο μεγάλη αναπτυξιακή πνοή μπορούν να δώσουν στη χώρα μας. Και σας μίλησα μόνο για ένα τομέα, τον τομέα της ενέργειας. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν και οι υπόλοιποι τομείς που και αυτοί ταλανίζονται μέσα σε αυτή τη γάγγραινα της γραφειοκρατίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι στη συζήτηση του προϋπολογισμού, πέρα από το να καταφερόμαστε με διάφορα επίθετα, «αναπτυξιακός» ή «αντιαναπτυξιακός» ή οτιδήποτε άλλο, νομίζω ότι μας δίδεται η ευκαιρία να κάνουμε κάποιες προτάσεις που θα βοηθήσουν, ούτως ώστε η χώρα μας να περάσει από αυτήν τη παγκόσμια οικονομική κρίση με τις απαλότερες επιπτώσεις, αλλά και ενδεχόμενα να επωφεληθεί από τις ευκαιρίες που πάντα οι κρίσεις δημιουργούν.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Ευχαριστούμε τον κύριο συνάδελφο.
Το λόγο έχει η Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Αικατερίνη Περλεπέ-Σηφουνάκη.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΛΕΠΕ-ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πέρσι συζητούσαμε για τον προϋπολογισμό στον απόηχο των τραγικών καταστροφών από τις πυρκαγιές. Φέτος συζητάμε τον προϋπολογισμό του 2009 με φόντο τα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Και στις δύο μεγάλες αυτές κρίσεις η Κυβέρνηση δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και των ευθυνών της. Σε όλη τη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας οι καταστροφές στο οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι είναι συνεχείς. Οι πέντε όμως προϋπολογισμοί του κ. Αλογοσκούφη συνέβαλαν μόνο στο ξεθεμελίωμα του οικονομικού οικοδομήματος της χώρας. Από την απογραφή στην επιτήρηση, από την επιτήρηση στη στασιμότητα, από τη στασιμότητα στην κρίση, πάντα με κοινό παρονομαστή τη μονομερή λιτότητα.
Αποτέλεσμα της δημοσιονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης είναι η κατάρρευση. Καταρρέουν τα οικονομικά των νοικοκυριών και των εργαζομένων, καταρρέει η ανάπτυξη, καταρρέει το κοινωνικό κράτος και η προστασία για τον πολίτη αυτής της χώρας.
Το κύριο όμως και το πιο σημαντικό, κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι κλονίζονται τα όνειρα και οι ελπίδες μιας ολόκληρης κοινωνίας και κυρίως των νέων ανθρώπων, μιας κοινωνίας, της δικής μας κοινωνίας, που αδικείται και εμπαίζεται από την πολιτική που ασκείται, που «χαρατσώνεται» άγρια από τα φορολογικά μέτρα, που συνθλίβεται από την ανεξέλεγκτη ακρίβεια, που δεν απολαμβάνει αυτά που δικαιούται από τις υπηρεσίες του κράτους.
Και φέτος ακόμα ένας προϋπολογισμός της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι κοινωνικοκεντρικός, δεν υπηρετεί τον πολίτη και τις ανάγκες του, είναι ένας ταξικός προϋπολογισμός, λίγος και για τους λίγους. Κινείται και αυτός, όπως και οι προηγούμενοι προϋπολογισμοί, πάνω στις ίδιες αδιέξοδες ράγες του νεοφιλελευθερισμού.
Δυστυχώς τα δημόσια έσοδα συνεχίζουν να στηρίζονται στη δυσβάσταχτη και άνιση φορολογία. Οι δημόσιες δαπάνες δεν δίνουν λύση στα καίρια προβλήματα στον τομέα της υγείας, στον τομέα της παιδείας, στον τομέα της πρόνοιας. Για πέμπτο χρόνο η υγεία θα στερηθεί το προσωπικό και τις υποδομές που χρειάζονται. Η στασιμότητα στο 2,5% του Α.Ε.Π. στον τομέα αυτό θα οδηγήσει σε νέα αύξηση των ιδιωτικών δαπανών για τις υγειονομικές υπηρεσίες. Για πέμπτο χρόνο οι δαπάνες για την παιδεία θα παραμείνουν καθηλωμένες στο απαράδεκτο επίπεδο του 3% κι έτσι για μία ακόμα χρονιά θα ευνοηθεί η ιδιωτική εκπαίδευση. Με τους λογαριασμούς του προϋπολογισμού οι κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες θα βιώσουν ακόμα πιο πολύ την εγκατάλειψη και την αδιαφορία του κράτους.
Κύριοι συνάδελφοι, όσο οι κοινωνικές δαπάνες δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες που υπάρχουν, τόσο θα αποδιαρθρώνεται ο κοινωνικός ιστός και τόσο θα κερδίζουν έδαφος η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα και εν τέλει η περιθωριοποίηση.
Επιμερίζοντας και εξειδικεύοντας τα στοιχεία του προϋπολογισμού σε μικρότερη γεωγραφική και πληθυσμιακή κλίμακα όπως είναι οι νομοί της χώρας, η απεικόνιση της πραγματικότητας γίνεται ακόμα πιο καταθλιπτική. Η Εύβοια θα μείνει και το 2009 χωρίς τις υποδομές που χρειάζεται, αφού μειώνεται το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και η περιφερειακή ανάπτυξη δυστυχώς παραπέμπεται στο άγνωστο μέλλον. Η Χαλκίδα μετά από πέντε χρόνια υποσχέσεων δεν έχει ακόμα αποκτήσει το νέο νοσοκομείο που της είχε υποσχεθεί ο κ. Αβραμόπουλος.
Θα κάνω εδώ ένα σχόλιο για την ομιλία του κυρίου Υπουργού χθες. Άκουσα με προσοχή όσα είπε ο κ. Αβραμόπουλος και έψαχνα με αγωνία να βρω έστω και μία αλήθεια σε όλα αυτά που είπε. Δυστυχώς δεν βρήκα ούτε μία. Τελικά θα μεγαλώσει η μύτη του κυρίου Υπουργού, θα γίνει «Πινόκιο» και αυτός. Επιβεβαιώνεται αυτό που είχα πει στην προηγούμενη θητεία μας, ότι ο κύριος Υπουργός δεν έχει καταλάβει σε τι κρίσιμο Υπουργείο βρίσκεται και νομίζει, όντας στο Υπουργείο Υγείας, ότι βρίσκεται ακόμα στο Υπουργείο Τουρισμού.
Όσον αφορά τις δομές πρόνοιας και κοινωνικής φροντίδας, η υποχρηματοδότηση συνεχίζεται. Μεγάλα έργα για τη στήριξη της τοπικής οικονομίας με δημόσιες δαπάνες παραμένουν «στον αέρα» και είναι μόνο λόγια. Ενδεικτικά θα αναφέρω ότι το φράγμα Σέτας-Μανικίων που είχε κατασκευαστεί κατά 70%, επί τέσσερα χρόνια δεν είχε καμμία πίστωση από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε..
Επιπλέον, στην Εύβοια της ανεργίας και της αποβιομηχάνισης έχει αρχίσει ένας νέος κύκλος απολύσεων. Το Σεπτέμβριο έκλεισε το εργοστάσιο της «IDEAL», πριν από λίγες μέρες άρχισαν μαζικές απολύσεις στη «ΝΕΟΣΕΤ» και βέβαια όλα αυτά τίποτα καλό δεν προοιωνίζουν για ένα ευτυχές νέο έτος για τους εργαζόμενους αλλά και για τους ανέργους, από τη στιγμή που δεν υπάρχουν επενδύσεις στο νομό κι έτσι δεν θα μειωθεί η ανεργία του νομού. Το μόνο που υπόσχεται η Κυβέρνηση για την ανάπτυξη του νομού είναι οι επενδύσεις στον ρυπογόνο λιθάνθρακα.
Βέβαια θα επισημάνω εδώ ότι είμαστε και ένας πυρόπληκτος νομός και όσον αφορά την ανασυγκρότηση των καμένων περιοχών και τις εκταμιεύσεις που είχε υποσχεθεί η Κυβέρνηση όχι μόνο δεν έγιναν όλο αυτό το διάστημα, αλλά στέλνουν και ειδοποιητήρια στους πληγέντες για να εξαιρέσουν όσο γίνεται περισσότερους απ’ αυτούς που έλαβαν τις αποζημιώσεις.
Ο νομός μου δυστυχώς συνεχίζει να αγνοείται και από τον φετινό προϋπολογισμό και δεν αναφέρομαι μόνο στους αριθμούς, αλλά αναφέρομαι στη λογική και στον προσανατολισμό που δεν αφορά μόνο την Εύβοια, αλλά αφορά όλους τους νομούς της χώρας. Δυστυχώς είναι ένας προϋπολογισμός που ποδηγετεί και ποδοπατά, όπως και οι προηγούμενοι τέσσερις, την ελληνική κοινωνία. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αντιμάχεται αυτήν την πολιτική και σύντομα θα κληθεί να την αλλάξει. Το απαιτούν οι πολίτες, το απαιτούν οι ανάγκες αυτής της χώρας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός του 2009 είναι απλά ο απολογισμός της κρίσης από τη διακυβέρνηση της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία, είναι η επωδός της αποτυχίας της σημερινής Κυβέρνησης που προσπαθεί να χασομερήσει για λίγο ακόμα το προδιαγεγραμμένο τέλος της.
Κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση δειλή, μοιραία και άβουλη αντάμα προσμένει ίσως κάποιο θάμα, για να παραφράσω το Βάρναλη, αλλά κανένα θαύμα δεν πρόκειται να την σώσει από τη λαϊκή ετυμηγορία, ακόμα και αν έχει την ευλογία των πνευματικών της επιχειρηματιών του Βατοπεδίου. Φυσικά καταψηφίζω τον προϋπολογισμό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Ευχαριστούμε την κυρία συνάδελφο.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στις 13 Σεπτεμβρίου 2008 ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Παπανδρέου μιλώντας στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης είχε πει επί λέξει -αναφερόμενος στην ομιλία του Πρωθυπουργού μία εβδομάδα πριν- τα εξής: «Την προηγούμενη εβδομάδα απ’ αυτό εδώ το βήμα μας είπαν ότι για όλα αυτά φταίει η διεθνής κρίση. Μα, ποιον κοροϊδεύουν;». Δύο μέρες μετά, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στις 15 Σεπτεμβρίου, χρεοκόπησε η «LEHMAN BROTHERS» και ξεκίνησε για τα καλά η μεγαλύτερη καταστροφή πλούτου που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα.
Κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν θέλω να σας καταλογίσω πλήρη άγνοια των τεκταινόμενων στην παγκόσμια οικονομία. Νομίζω ότι κάτι τέτοιο θα ήταν ομολογουμένως πολύ βαρύ. Δικαιούμαι όμως να σας καταλογίσω ότι και σήμερα ακόμα δεν λέτε στον ελληνικό λαό την πλήρη αλήθεια και ότι ενώ τα γεγονότα είναι αμείλικτα και δεν επιδέχονται αμφισβήτησης, εσείς με τη ρητορική σας τα συσκοτίζετε, ότι το δέλεαρ της εξουσίας φαίνεται πως είναι τέτοιο που επιλέγετε για ακόμα μία φορά την χωρίς όριο δημοκοπία και τις επιλογές ευκολίας, ότι με τον πολιτικό σας λόγο όπως ακούγεται κατά κύριο λόγο –όχι απ’ όλους τους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- αυτές τις μέρες διαιωνίζετε –και επιτρέψτε μου εδώ να δανειστώ μία έκφραση από το πρόσφατο βιβλίο του Αλέκου Παπαδόπουλου- τα ζωτικά ψεύδη που χρόνια τώρα κρατούν την ελληνική οικονομία δέσμια των αγκυλώσεών της.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η παγκόσμια κρίση την οποία βιώνουμε είναι πρωτοφανής και ως προς την έντασή της αλλά και ως προς τη γεωγραφική της έκταση. Τα αίτιά της είναι πολύ βαθιά και θα ερευνώνται για δεκαετίες από αναλυτές και από ιστορικούς. Ένα όμως είναι βέβαιο, ότι βασική αιτία της κρίσης υπήρξε ο αχαλίνωτος δανεισμός. Εκατομμύρια άνθρωποι σ’ όλον τον κόσμο χρηματοδότησαν τα όνειρά τους με δανεικά.
Και σήμερα, δυστυχώς, πληρώνουμε το λογαριασμό αυτής της μεγάλης ψευδαίσθησης.
Θύμα, όμως, του υπερβολικού δανεισμού, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πέφτουν μόνο τα νοικοκυριά, δεν πέφτουν μόνο οι επιχειρήσεις. Πέφτουν και τα κράτη. Και η ελληνική οικονομία βρίσκεται εδώ και δεκαετίες δέσμια ενός αστρονομικού χρέους το οποίο δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές παραγωγικές της δυνάμεις.
Το χρέος αυτό δημιουργήθηκε ως επί το πλείστον τη δεκαετία του ’80 και ήταν αποτέλεσμα μιας πολιτικής αχαλίνωτου δανεισμού, ο οποίος δανεισμός χρηματοδότησε κατά κύριο λόγο όχι επενδύσεις –εκεί ίσως θα μπορούσε να είναι δικαιολογημένος- αλλά καταναλωτικές δαπάνες. Και από τότε, δυστυχώς –και αυτή είναι η αλήθεια- καμμία κυβέρνηση δεν κατάφερε να τιθασεύσει το δημόσιο χρέος.
Μπήκαμε στην Ο.Ν.Ε. κουβαλώντας αυτό το άγος στις πλάτες μας και σήμερα το δημόσιο χρέος και οι μεγάλες ανάγκες εξυπηρέτησής του, περιορίζουν σημαντικά τις δυνατότητες ευελιξίας της δημοσιονομικής μας πολιτικής. Και όταν τα νοικοκυριά, όταν οι επιχειρήσεις δεν μπορούν πια να υποστηρίξουν την ανάπτυξη, το ρόλο αυτών πρέπει να το αναλάβει το κράτος, αλλά δυστυχώς η βαριά κληρονομιά του παρελθόντος δεν μας επιτρέπει να ακολουθήσουμε αυτήν τη συνταγή στο βαθμό που θα το επιθυμούσαμε, διότι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα είναι βέβαιο. Εάν σήμερα η Κυβέρνηση προχωρούσε σε διεύρυνση των ελλειμμάτων και περαιτέρω διόγκωση του χρέους, το κόστος που θα καλούμασταν να πληρώσουμε θα λύγιζε τα πόδια της οικονομίας μας και η μείωση του δημόσιου χρέους πρέπει να αποτελέσει εθνικό στόχο πρώτης προτεραιότητας για όλες τις πτέρυγες της Βουλής. Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν. Οι λύσεις είναι γνωστές σε όλους μας. Πρέπει από τη μία να μειωθεί η κρατική σπατάλη και από την άλλη, να περιοριστεί η φοροδιαφυγή, η οποία στερεί από τον προϋπολογισμό μας πόρους που χρειάζεται το κράτος για να επιτελέσει το έργο του, για να πληρώσει καλές συντάξεις, να παρέχει ποιοτικές υπηρεσίες υγείας και κυρίως, να προσφέρει στους νέους μια καλή εκπαίδευση που θα τους εμπνέει και δεν θα τους οδηγεί στους δρόμους.
Η Κυβέρνησή μας έχει καταβάλλει μεγάλες και πολύ φιλότιμες προσπάθειες προς αυτήν την κατεύθυνση. Η οικονομική κρίση, όμως, που έρχεται, η οποία είναι προ των πυλών μας υποχρεώνει να αναμετρηθούμε με τις αδυναμίες μας με ακόμα πιο συστηματικό τρόπο. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να σπρώχνουμε άλλο τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Χρειάζονται άμεσες αντιδράσεις, οι οποίες θα απαλύνουν τις επιπτώσεις της κρίσης και τα μέτρα τα οποία ανακοινώθηκαν για τη στήριξη του κλάδου του τουρισμού –και δράττομαι της ευκαιρίας να συγχαρώ τον Υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης ο οποίος παρευρίσκεται- κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση. Τα μέτρα αυτά ήταν απαραίτητα, διότι ο τουρισμός δεν είναι ένας τυχαίος κλάδος. Είναι μία «ατμομηχανή» της ελληνικής οικονομίας. Αλλά εκτός απ’ αυτά τα μέτρα στήριξης, χρειάζονται και μακροχρόνιες παρεμβάσεις, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ότι η χώρα μας θα βγει πιο ισχυρή από την τρικυμία, η οποία έρχεται.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αλήθεια είναι μία. Η εποχή της εύκολης ανάπτυξης, όπως τη βιώσαμε τα τελευταία χρόνια, έχει παρέλθει και έχει παρέλθει, κατά πάσα πιθανότητα, ανεπιστρεπτί. Τώρα, ίσως έχουμε την τελευταία ευκαιρία να προχωρήσουμε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα σε εκείνες τις μεταρρυθμίσεις που θα βάλουν την οικονομία μας σε μία νέα αναπτυξιακή τροχιά, από τον περιορισμό της κρατικής σπατάλης μέχρι το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και από τις ριζικές τομές στη λειτουργία του κράτους, μέχρι την υλοποίηση μιας σύγχρονης περιβαλλοντικής πολιτικής.
Είναι βέβαιο ότι μέσα από την κρίση θα προκύψουν και ευκαιρίες γι’ αυτούς, οι οποίοι θα τολμήσουν να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα και οφείλουμε αυτές τις ευκαιρίες ως χώρα, ως κοινωνία, να τις αρπάξουμε.
Το δίλημμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι σήμερα εάν θα χρειαστούμε περισσότερο ή λιγότερο κράτος. Αυτό το δίλημμα έχει απαντηθεί. Χρειαζόμαστε καλύτερο κράτος. Επίσης, δεν είναι δίλημμα εάν οι δεξιές πολιτικές είναι καλύτερες από τις αριστερές πολιτικές ή τούμπαλιν. Οι ιδεολογικές αυτές αναφορές λίγα πράγματα πια λένε στους πολίτες, οι οποίοι βλέπουν, δυστυχώς, το μέλλον τους με ανασφάλεια. Το πραγματικό πεδίο της πολιτικής σύγκρουσης, σήμερα εντοπίζεται ανάμεσα στις δυνάμεις της προόδου και της αλλαγής από τη μία, και στις δυνάμεις της στασιμότητας και της καθήλωσης από την άλλη, ανάμεσα σ΄ αυτούς οι οποίοι αναγνωρίζουν την ανάγκη να προσαρμοστεί η χώρα μας στην πραγματικότητα της παγκοσμιοποίησης, είτε αυτή μας αρέσει, είτε όχι και σε αυτούς που προσπαθούν να ξορκίσουν την παγκοσμιοποίηση με ιδεολογικούς αφορισμούς, ανάμεσα σε αυτούς οι οποίοι θέλουν να αλλάξουν το μοντέλο του κρατικοδίαιτου, του παρασιτικού ελληνικού καπιταλισμού και σε αυτούς οι οποίοι θέλουν να το διατηρήσουν για τους δικούς τους βιοποριστικούς λόγους.
Κλείνω, κυρία Πρόεδρε, με μία αναφορά στον Αμερικανό Πρόεδρο Φραγκλίνο Ρούσβελτ, ο οποίος στην ομιλία ανάληψης των προεδρικών του καθηκόντων σε μία αντίστοιχα πάρα πολύ δύσκολη συγκυρία, είχε πει επί λέξει: «Το μόνο πράγμα που έχουμε να φοβηθούμε είναι ο ίδιος ο φόβος, ένας φόβος που παραλύει, που δεν έχει λογική και που μας εμποδίζει να πάμε από την οπισθοχώρηση στην πρόοδο».
Αυτόν το φόβο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο οποίος είναι διάχυτος σήμερα στην ελληνική κοινωνία, πρέπει να αντιμετωπίσουμε με γενναιότητα, με ειλικρίνεια, με υπευθυνότητα, την οποία εγγυάται μόνο η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης κ. Αριστόβουλος Σπηλιωτόπουλος.
ΑΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης): Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν χρειάζεται να αμφιβάλλουμε παρά να συνομολογήσουμε σ΄ αυτήν την Αίθουσα, ότι έχουμε εισέλθει σε μία κρίσιμη καμπή, τόσο στην κοινωνία, όσο και στην οικονομία. Σε αυτήν την καμπή πρέπει να σταθούμε πάνω και πέρα από ιδεολογικές και πολιτικές αφετηρίες, πάνω και πέρα απ’ αυτά που μας χώριζαν μέχρι χθες, πάνω και πέρα από τεχνικές διαχωριστικές γραμμές, γιατί αυτήν την καμπή μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε μόνο με κοινωνική συναίνεση, μόνο με σύνθεση ιδεών και απόψεων και πάνω απ’ όλα, μόνο με ψυχραιμία και ρεαλισμό. Χρειάζεται ταχύτητα και απαιτείται αποφασιστικότητα. Δυστυχώς, πολλές φορές η πολιτική συζήτηση ακόμα και σ΄ αυτήν εδώ την Αίθουσα έχει έντονα τα σημάδια του αναχρονισμού.
Και ενώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο σύγχρονος κόσμος μιλά, συζητά, προβληματίζεται για τα μεγάλα προβλήματα της εποχής με πρώτο και βασικότερο την οικονομική κρίση, και κυρίως την μεταφορά της στις πραγματικές οικονομίες, η εγχώρια δημόσια συζήτηση αυτά τα ζητήματα με περισσή ευκολία τα περνά.
Παρακολουθώντας τις παγκόσμιες εξελίξεις, εύκολα μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι στο επίκεντρο της πολιτικής ατζέντας έχουν τεθεί πολλά και σοβαρά ζητήματα. Αντιθέτως, η δική μας ατζέντα, αυτή τη στιγμή, σ΄ αυτήν τη συγκυρία, σ΄ αυτήν εδώ την Αίθουσα πολλές φορές περιορίζεται στον μικρόκοσμό μας.
Δεν είμαι απ’ αυτούς που υποτιμούν καθόλου ζητήματα τα οποία έχουν να κάνουν με τη διαφάνεια στο δημόσιο βίο. Δεν υποτιμώ την υπόθεση του Βατοπεδίου, πολλώ δε μάλλον τα προβλήματα τα οποία σημειώθηκαν στην Αθήνα με αφορμή την εν ψυχρώ δολοφονία του νεαρού μαθητού. Όμως, η έκρηξη των νέων μας καλεί να δούμε λίγο πιο βαθιά, πέρα από την αφορμή. Η έκρηξη των νέων μας καλεί να δούμε την αποξένωση της πολιτικής από τις ανάγκες, τους προβληματισμούς και κυρίως, τις αναζητήσεις της νέας γενιάς. Και ενώ τα θλιβερά επεισόδια με τους κουκουλοφόρους μας εγκαλούν να διαχωρίσουμε τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι με ρεαλισμό, με ψυχραιμία, με σύνεση, να τραβήξουμε μια διαχωριστική γραμμή μεταξύ του πλιάτσικου, της καταστροφής, της λεηλασίας, του εμπρησμού, της βιαιοπραγίας με την κινητοποίηση για δίκαια κοινωνικά αιτήματα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι μας οφείλουμε να προβληματιστούμε για τα όσα με τόση ευκολία συνέβησαν αυτήν την περίοδο στη χώρα μας και κυρίως, οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να αποφύγουμε τον εύκολο πειρασμό να μετακυλήσουμε την ευθύνες και κυρίως να αποφύγουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τον εύκολο πειρασμό να αναζητήσουμε πάνω στα αποκαΐδια, στην καταστροφή και στη λεηλασία και κυρίως, πάνω στο θυμό των συμπολιτών μας, πολιτικές ευθύνες, εκεί που δεν υπάρχουν. Πρέπει, πρωτίστως, να σκεφτούμε πολιτικά, να δράσουμε υπεύθυνα, να δράσουμε συλλογικά, να πράξουμε με γνώμονα την προστασία της πολιτικής και όχι την περαιτέρω απαξίωσή της.
Δεν μπορούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να δεχόμαστε εύκολα τον ισοπεδωτισμό. Κυρίως, δεν μπορούμε εύκολα να δεχόμεθα την Ελλάδα της ήσσονος προσπάθειας, την Ελλάδα της μετριοκρατίας, την Ελλάδα της ανομίας, την Ελλάδα της κουκούλας, την Ελλάδα της ανωνυμίας, την Ελλάδα του εμπρησμού, την Ελλάδα που κυρίως μας πληγώνει, μας θυμώνει, δεν μας ταιριάζει και δεν μας αξίζει.
Δεν είναι, κυρίες και κύριοι, η Ελλάδα αυτή που μας κάνει υπερήφανους, η Ελλάδα που φορά το κράνος, που φορά την κουκούλα, που φορά κοστούμια παρωχημένα. Δεν είναι η Ελλάδα εκείνη που μπορεί να την βλέπει κάποιος καλά ή κακά ανάλογα με το κοστούμι που φορά. Δεν υπάρχει Ελλάδα που «φορά» κοστούμι γαλάζιο, πράσινο, κόκκινο ή πορτοκαλί! Η Ελλάδα αυτή που τη χωρίζεις με χρώματα είναι αυτή που μας καθηλώνει στο χθες, είναι αυτή που μας κρατά καθηλωμένους στο παρελθόν. Είναι η Ελλάδα εκείνη που μας εμποδίζει να δούμε και να δουλέψουμε για τις ανάγκες του σήμερα και κυρίως για τις ανάγκες του αύριο.
Εάν θέλουμε κυρίες και κύριοι, να είμαστε χρήσιμοι ο καθένας από το δικό του μετερίζι είτε βρισκόμαστε στην Κυβέρνηση είτε στην Αντιπολίτευση, πρέπει να δουλέψουμε υπεύθυνα, συλλογικά, σκληρά και κυρίως όλες και όλοι μαζί. Καλούμαστε να «σηκώσουμε» την άγκυρα του παρελθόντος και να ασχοληθούμε με τα μεγάλα και τα σημαντικά, να δούμε αυτά που έρχονται, να καταπιαστούμε με τις μεγάλες ευκαιρίες, αλλά και τις τεράστιες προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας. Βέβαια δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας πως όποτε υπάρχει κρίση οικονομική, κοινωνική, πολιτική, πάντα στις κρίσεις αυτές υπάρχουν ευκαιρίες. Αυτές τις ευκαιρίες πρέπει να τις βλέπουμε κατάματα. Για να τις δούμε, όμως κατάματα, πρέπει να έχουμε το θάρρος να καταπιανόμαστε με τα σημαντικά και κυρίως να έχουμε το βλέμμα στραμμένο στο αύριο.
Κυρίες και κύριοι, μπορούμε να είμαστε χρήσιμοι στον τόπο μας εάν θέσουμε και πάλι την πολιτική στο επίκεντρο της συζήτησης. Μπορούμε να είμαστε χρήσιμοι στον τόπο εάν εγκαταλείψουμε τα παράθυρα της παραπολιτικής και μπούμε στην ουσία και στο περιεχόμενο της πολιτικής. Η διεθνής οικονομική κρίση αυτό στην πραγματικότητα μας πιέζει να κάνουμε. Μας καλεί να επανεξετάσουμε τις πολιτικές μας και κυρίως να επανεξετάσουμε τις προτεραιότητές μας, να κάνουμε πράξη ένα μεγάλο σχέδιο προστασίας της ελλαδικής οικονομίας, των εργαζομένων, των επιχειρήσεων, του τραπεζικού συστήματος.
Κυρίες και κύριοι, όσον αφορά τα καθ’ ημάς, τουλάχιστον δηλαδή το βασικό οξυγόνο της ελληνικής οικονομίας, που είναι ο ελληνικός τουρισμός, που είναι το ελληνικό τουριστικό προϊόν, αυτό τουλάχιστον με απόλυτη υπευθυνότητα κάναμε και μετά από την Κυβερνητική Επιτροπή πήραμε τα σημαντικότατα μέτρα, τα οποία ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός της χώρας. Γιατί; Διότι πιστεύουμε ότι ο τουρισμός είναι εκείνος που θα αντιμετωπίσει τις όποιες επιπτώσεις από την παγκόσμια οικονομική ύφεση. Γι’ αυτό και πιστεύουμε ότι ήταν επείγουσα ανάγκη, χωρίς υστεροβουλίες, χωρίς σκοπιμότητες, χωρίς κομματικές παρωπίδες, να στηρίξουμε και πρέπει να στηρίξουμε συλλογικά, υπεύθυνα, πάνω και πέρα από κομματικές αντιπαλότητες τον ελληνικό τουρισμό, ο οποίος επειδή είναι το οξυγόνο της Ελλάδας, δεν έχει χρώμα, ούτε γαλάζιο, ούτε πράσινο, ούτε ερυθρό. Έχει μόνο το χρώμα της ελληνικής σημαίας, το γαλανόλευκο. Γιατί από τον τουρισμό κυρίες και κύριοι, κερδίζουν όλοι. Κερδίζουν χιλιάδες Ελληνίδες και χιλιάδες Έλληνες. Γι’ αυτό ακριβώς στο πλαίσιο αυτό μπορούμε να πούμε ότι δώσαμε μία σημαντικότατη ώθηση για να θωρακίσουμε τη βιωσιμότητα και την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού τουριστικού προϊόντος.
Το πλαίσιο μέτρων που ανακοίνωσε η Κυβέρνηση, οι εξαγγελίες τις οποίες έκανε ο Πρωθυπουργός δίνουν ένα οικονομικό περιεχόμενο που αγγίζει τα 257.000.000 ευρώ, προκειμένου να στηριχθεί η ανταγωνιστικότητα του ελληνικού τουριστικού προϊόντος και κατ’ επέκταση της ελληνικής οικονομίας, μιας και ο τουρισμός συνεισφέρει κατά 18,5% στην παραγωγή του εθνικού εισοδήματος.
Όσον αφορά τους πολλούς συναδέλφους που προέρχονται από την αριστερή πλευρά, θα έλεγα ότι ο τουρισμός είναι αυτός που κατ’ εξοχήν αντιμετωπίζει το κοινωνικό φαινόμενο της ανεργίας, μια και πάνω από οκτακόσιες πενήντα χιλιάδες οικογένειες ζουν άμεσα ή έμμεσα από τον τουρισμό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η παγκόσμια οικονομία δοκιμάζεται από μία σύνθετη κρίση, μία κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη. Κρίση την οποία κανείς θα ήταν, θα έλεγα, παράλογο να μπορεί με ευκολία να προβλέψει την έκταση και κυρίως την έντασή της. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει ούτε τη χρονική διάρκεια ούτε το μήκος ούτε το βάθος της έντασης αυτής. Κυρίως δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αυτή τη στιγμή ποια θα είναι η άμεση συνέπεια αυτής της κρίσης στο ελληνικό τουριστικό προϊόν, αφού ακόμη και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει ποιες θα είναι οι συνέπειες της κρίσης παγκοσμίως για τον τουρισμό. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς δεν πρέπει να θωρακιστούμε έτσι ώστε να είμαστε έτοιμοι για να μπορέσουμε όσο το δυνατόν να αμβλύνουμε τις όποιες αρνητικές συνέπειες της κρίσης όσον αφορά την ελληνική τουριστική οικονομία.
Έτσι, λοιπόν, προχωρήσαμε υπεύθυνα στην ενίσχυση του τουρισμού γιατί εμείς πιστεύουμε ότι μέσω της ενίσχυσης του τουρισμού στην ουσία ενισχύουμε την οικονομία, άρα ενισχύουμε την ελληνική κοινωνία. Διότι όταν ενισχύεις την οικονομία και παράγεις εισόδημα, τότε έρχεται η πολιτεία καλύτερα και μπορεί να κάνει το ρόλο της, δηλαδή να αναδιανείμει το εισόδημα προς δικαιότερη κατεύθυνση.
Γιατί, κυρίες και κύριοι, αν κάτι, κατά τη δική μας εκτίμηση, απέτυχε, απέτυχε η εύκολη λύση που την αναζητούσαν στα άκρα. Απέτυχε η θεωρία που ήθελε το κράτος να είναι επιχειρηματίας και απέτυχε η θεωρία εκείνη που ήθελε το κράτος να είναι πάνω και πέρα από την ιδιωτική πρωτοβουλία, να περιορίζεται απλώς να παρακολουθεί τις οικονομικές εξελίξεις χωρίς να προσφέρει το απαιτούμενο δίχτυ κοινωνικής αλληλεγγύης. Αν κάτι σήμερα αυτή η κρίση μας έδειξε, είναι ότι το κράτος εκείνο το οποίο στέκεται γερά στα πόδια του, είναι το κράτος εκείνο το οποίο συνθέτει πάνω και πέρα από αυτά τα άκρα, είναι το κράτος εκείνο που βλέπει το φιλελευθερισμό με κοινωνικό πρόσωπο, είναι το κράτος που αγκαλιάζει την ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά παράλληλα φροντίζει να παράγει εισόδημα για να μπορεί να προσφέρει ένα πλατύ δίχτυ κοινωνικής αλληλεγγύης σε αυτούς που το έχουν ανάγκη.
Έτσι, λοιπόν, με αυτήν τη σκέψη στην πίσω πλευρά του μυαλού, η στρατηγική που κρύβεται πίσω από τα μέτρα που ανακοινώσαμε για τον τουρισμό, κινείται σε τέσσερις συγκεκριμένες κατευθύνσεις:
Πρώτον, στην κατεύθυνση της στήριξης της απασχόλησης στον κλάδο του τουρισμού. Αυτή για μας ήταν άμεση προτεραιότητα. Διάβασα σήμερα σε κάποιες εφημερίδες με περισσή ευκολία να ασκείται μία κριτική ότι δήθεν το κράτος έδωσε τα πάντα στην ξενοδοχεία. Το κράτος φρόντισε να διατηρηθούν οι μικρές, οι μεσαίες επιχειρήσεις του τουριστικού κλάδου που κατά πλειονότητα απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους και φρόντισε το κράτος να δώσει κίνητρα έτσι ώστε να μην υπάρχουν εποχικά άνεργοι, αλλά εποχικά εργαζόμενοι και κυρίως να τονωθεί η απασχόληση, να στηρίξει την απασχόληση και να καταπολεμήσει την ανεργία. Αυτός ήταν ο πρώτος πυλώνας της στρατηγικής μας για τον τουρισμό.
Δεύτερον, προσπαθήσαμε με τα μέτρα αυτά να ενισχύσουμε την ανταγωνιστικότητα του τουριστικού προϊόντος.
Τρίτον, διασφαλίσαμε τη βιωσιμότητα μέσω της εγγύησης της ρευστότητας προς τις μικρές, μεσαίες και μεγαλύτερες επιχειρήσεις του συνόλου του τουριστικού κλάδου.
Τέλος, προφανώς θωρακίζουμε αυτό που το τελευταίο διάστημα επιχειρούμε να κατοχυρώσουμε για τον εαυτό μας που είναι η ποιότητα ως συγκριτικό πλεονέκτημα των παρεχόμενων υπηρεσιών από τον τουρισμό, αλλά κυρίως και η ποιότητα όσον αφορά τη στόχευση των επισκεπτών μας για τη διασφάλιση όσο μεγαλύτερου εισοδήματος μπορούμε να διασφαλίσουμε για τον τόπο.
Γιατί, βεβαίως, κυρίες και κύριοι, για εμάς δεν είναι κύριο το μέλημά μας να αυξάνεται διαρκώς ο αριθμός των επισκεπτών και προφανώς η κατανάλωση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των φυσικών πόρων που δεν είναι ανεξέλεγκτοι σ΄ αυτόν εδώ τον τόπο. Στόχος δικός μας είναι όσο το δυνατόν με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον να αντλούμε περισσότερα εισοδήματα κάθε χρόνο γιατί θα στοχεύουμε σε ποιοτικότερους επισκέπτες.
Με αυτές, λοιπόν, τις τέσσερις κατευθυντήριες γραμμές ανακοινώσαμε ένα πλήρες πακέτο μέτρων στήριξης της ανταγωνιστικότητας και της βιωσιμότητας του ελληνικού τουριστικού προϊόντος. Με βάση αυτά αποφασίσαμε τα δεκατέσσερα συγκεκριμένα μέτρα στήριξης. Και η λειτουργία αυτών απεδείχθη από το πόσο οι φορείς, τόσο δηλαδή το Σ.Ε.Τ.Ε. όσο και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων, αλλά και οι υπόλοιποι φορείς, έσπευσαν να ανακοινώσουν και κυρίως να προεξοφλήσουν την αποτελεσματικότητά τους για την ενίσχυση και την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού τουριστικού προϊόντος.
Το λέω αυτό, διότι κάποιοι άκριτα έσπευσαν να κάνουν κριτική, υποτιμώντας βέβαια ότι όταν η κριτική προέρχεται από την πολιτική, τη στιγμή, όμως, που συγκρούεται με τους φορείς του τουριστικού κλάδου, τότε αυτή η κριτική δεν μπορεί να περπατήσει. Δεν μπορούμε να βλέπουμε το θάμνο και να ξεχνούμε ότι γύρω μας υπάρχει δάσος!
Έτσι, λοιπόν, επιτρέψτε μου για μία ακόμα φορά να κωδικοποιήσω τα σημαντικότερα. Αύξηση των δαπανών προβολής κατά 50%, έτσι ώστε η Ελλάδα να έχει έντονη και διαρκή παρουσία παντού, για να κάνουμε επιθετική πολιτική.
Μείωση των τελών ακινήτου, του Ενιαίου Τέλους Ακινήτου, κατά τα έτη 2009 και 2010.
Αναστολή της καταβολής της εισφοράς του ν. 128/75 για το σύνολο των δανείων των τουριστικών επιχειρήσεων προς τις τράπεζες.
Άμεση υλοποίηση του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς, του Ε.Σ.Π.Α., 2007-2013.
Μείωση του τέλους παρεπιδημούντων, που ήταν πάγιο αίτημα, από το 2% στο 0,5%, που είναι μία σημαντικότατη οικονομική ανάσα.
Άμεση επιστροφή από τις Δ.Ο.Υ. του οφειλόμενου Φ.Π.Α..
Παροχή κεφαλαίου κίνησης με πλήρη επίδοση των τόκων μέχρι και 350.000 ευρώ μέσω του Ταμείου Εγγυοδοσίας, των μικρών και των πολύ μικρών επιχειρήσεων.
Καταβολή των οφειλόμενων ποσών των επιχορηγήσεων για τις επιχειρήσεις που έχουν υπαχθεί στον επενδυτικό νόμο από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Κλείνουμε οριστικά, κύριοι συνάδελφοι της Χαλκιδικής, το ζήτημα της λειτουργικής τακτοποίησης των ξενοδοχειακών μονάδων.
Μετατρέπουμε –και αυτό το λέω στους συναδέλφους από την Αριστερά- το εποχικό επίδομα ανεργίας σε επίδομα εργασίας, για να βρουν εργασία περισσότεροι Έλληνες.
Και βέβαια λαμβάνουμε ξεχωριστά μέτρα τόνωσης των ξενοδοχείων και των άλλων επιχειρήσεων στο κέντρο της Αθήνας, που έχουν υποστεί ζημιές από τα τελευταία θλιβερά γεγονότα.
Κυρίες και κύριοι, ένα είναι βέβαιο, ότι η πορεία της ελληνικής οικονομίας επηρεάζεται ουσιαστικά και σημαντικά και σε μεγάλο βαθμό από την πορεία του τουρισμού. Γι’ αυτό διασφαλίζουμε αυτό που συστηματικά οικοδομήσαμε τα προηγούμενα χρόνια, την εικόνα της Ελλάδος ως μια χώρα παγκοσμίου αξιώσεων, παγκοσμίου κύρους, προβολής, ως μία χώρα, η οποία διεκδικεί το μεγαλύτερο κομμάτι στην παγκόσμια τουριστική πίτα.
Η Νέα Δημοκρατία κέρδισε δύο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις και τις κέρδισε γιατί είχε την εμπιστοσύνη μιας πλατιάς κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας. Και αυτό το πέτυχε, γιατί κατάφερε πειστικά να ενσαρκώσει το αίτημα της κοινωνικής αλλαγής.
Οι πολίτες σήμερα μας παρακολουθούν, μας κρίνουν, μας αξιολογούν, μας κάνουν κριτική για λάθη και παραλείψεις, που προφανώς κάνουμε στην παραγωγή έργου και αλίμονο αν δεν κάναμε. Θα σήμαινε ότι δεν παράγουμε απολύτως τίποτα. Και κανείς, μα κανείς δεν υποστηρίζει ότι είμαστε αλάνθαστοι. Προφανώς έχουμε κάνει λάθη, προφανώς έχουν σημειωθεί παραλείψεις και στο κάτω-κάτω της γραφής αυτά τα αναγνώρισε και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Όλοι μα όλοι αποδεχόμαστε, ο καθένας για τον εαυτό του, το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι πρέπει η Αντιπολίτευση να ασκεί ισοπεδωτική και μεμψίμοιρη πολιτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα όποια προβλήματα υπάρχουν και οι όποιες δυσαρέσκειες εκφράζονται, δεν συνιστούν ανατροπή της πολιτικής κυριαρχίας και κυρίως του πολιτικού σκηνικού. Γιατί, κυρίες και κύριοι, βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα.
Οι πολιτικές εξελίξεις στις μέρες μας δεν ακολουθούν γραμμική συνέχεια. Δεν υπάρχει γραμμική πορεία, δεν υπάρχουν τετελεσμένα που αποτυπώθηκαν στις έρευνες της κοινής γνώμης.
Και αν θέλετε τη δική μου άποψη, προσωπικά είμαι βέβαιος ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει σημαντικότατα πολιτικά αποθέματα με τα οποία θα γυρίσει το πολιτικό παιγνίδι. Κανείς δεν μπορεί να προδικάζει την εξέλιξη των πραγμάτων. Γι’ αυτό θα σας έλεγα, μη βιάζεστε να βγάζετε από τώρα συμπεράσματα, και κυρίως μην επιχαίρετε. Γιατί το τελικό αποτέλεσμα δεν καθορίζεται από πρόσκαιρες δυσκολίες ή επιτυχίες. Διαμορφώνεται από όλες τις παραμέτρους, προσωρινές και μόνιμες. Και γι’ αυτό αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες και εμείς θα συνεχίσουμε να επιμένουμε στην ισχυρή μεταρρυθμιστική μας ατζέντα και γιατί πιστεύουμε ότι με το μεταρρυθμιστικό μας έργο ως πυξίδα μπορούμε να αναστρέψουμε έστω και τις προσωρινές αυτές δημοσκοπήσεις.
Με τη σταθερή, αδιαπραγμάτευτη μεταρρυθμιστική πορεία αποδεικνύουμε ότι εμείς τουλάχιστον στη Νέα Δημοκρατία δεν βλέπουμε στερεότυπα, δεν βλέπουμε πάνω στην παρωχημένη διάκριση του χθες, δεν στεκόμαστε στα παρωχημένα κλισέ περί Δεξιάς και Αριστεράς. Εμείς στη Νέα Δημοκρατία βλέπουμε ότι το σημερινό δίλημμα είναι λαϊκισμός ή ανάπτυξη. Στην ανάπτυξη απαιτούνται πολιτικές δυνάμεις που να μπορούν να συνθέτουν και κυρίως να μπορούν να ξεπερνούν ό,τι μας χώριζε από το παρελθόν.
Είμαστε εδώ, κυρίες και κύριοι, για να πούμε ότι είμαστε πρόθυμοι να ακούσουμε ό,τι γόνιμο η Αντιπολίτευση έχει να μας προτείνει. Και είμαστε εδώ για να συνθέσουμε, για να προσθέσουμε, για να πολλαπλασιάσουμε. Γι’ αυτό μεταξύ του διλήμματος του αν είμαστε ευχάριστοι ή αρεστοί ή χρήσιμοι, εμείς έχουμε απαλλαγεί από το βάρος αυτής της απάντησης. Προφανώς δεν θέλουμε να είμαστε αρεστοί. Θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι. Θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι στον τόπο γι’ αυτό και λέμε αλήθειες. Και γι’ αυτό πιστεύουμε ότι στο τέλος η πολιτική μας, που είναι αποτέλεσμα πράξης ευθύνης, κάτω απ΄ αυτήν την κρίσιμη στιγμή, κάτω απ΄ αυτήν την κρίσιμη καμπή, θα δικαιωθεί. Ο ελληνικός λαός θα μας στηρίξει, όπως στηρίζει και αυτήν την στιγμή την ελληνική κοινωνία σε αυτήν τη δυσκολία που περνά.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παναγιώτης Ρήγας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα ντοκιμαντέρ σε ένα ιδιωτικό κανάλι για τη σεξουαλική ζωή των ερπετών συγκέντρωσε τηλεθέαση μεγαλύτερη του 3%. Τηλεθέαση που έπιασε στο μάξιμουμ η συζήτηση που γίνεται εδώ, σε αυτήν την Αίθουσα, για τον κρατικό προϋπολογισμό. Και είναι απόλυτα φυσιολογικό, γιατί ο πολίτης βλέποντας αυτό το ντοκιμαντέρ προφανώς θα μάθει κάτι καινούργιο. Αν καθίσει να παρακολουθήσει τα στοιχεία τα οποία παραθέτετε αυτές τις ημέρες και κυρίως οι Υπουργοί της Κυβέρνησής σας, είναι σίγουρο ότι οικεία βουλήσει θα υποτιμήσει τη νοημοσύνη του. Διότι αυτήν τη στιγμή ουσιαστικά συζητάμε για έναν προϋπολογισμό με κουκούλα, που αποκρύβει την πραγματικότητα.
Αυτήν τη στιγμή συζητάμε για έναν προϋπολογισμό που προϋπολογίζει είσπραξη εσόδων, τα οποία από πουθενά δεν προκύπτει ότι θα εισπραχθούν. Προβλέπει δαπάνες, οι οποίες είναι παραπάνω από βέβαιο ότι θα εκτροχιαστούν, όπως έχει γίνει μέχρι σήμερα. Έναν προϋπολογισμό που προβλέπει δημοσιονομική πειθαρχία για τα νοικοκυριά, για τους μισθοσυντήρητους, για τους συνταξιούχους.
Δεν προβλέπει όμως, καμμία δημοσιονομική πειθαρχία για το σπάταλο κράτος, όπως το αποκαλούσατε, το οποίο επί των ημερών σας έχει γίνει αδηφάγο, έχει καταβροχθίσει τα πάντα. Έχετε γεμίσει τον κρατικό οργανισμό στο σύνολό του με επιτροπές και συμβούλους παχυλά αμειβόμενους. Έχετε εκτροχιάσει τις δημόσιες δαπάνες. Είναι ένα κράτος διογκωμένο, κομματικό, αναποτελεσματικό στο κέντρο και στην περιφέρεια.
Πριν από λίγο κατέβηκε από το Βήμα ο κοσμοπολίτης Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης. Προΐσταται ενός Υπουργείου το οποίο ουσιαστικά δεν έχει καμμία αρμοδιότητα. Δεν συμμετείχε ούτε στην απλή έκφραση γνώμης στο χωροταξικό του τουρισμού που προβλέπεται να θεσμοθετηθεί τις προσεχείς ημέρες. Ένας Υπουργός, ο οποίος προσπάθησε να σταθεί υπεράνω και να μεταφέρει σ’ αυτήν την Αίθουσα τη γκλαμουριά και το φως των διεθνών εκθέσεων για να μας πει, τι; Ότι ο ελληνικός τουρισμός δεν έχει χρώματα. Έχει το γαλάζιο χρώμα της πατρίδας μας. Ευχαριστούμε πάρα πολύ, κύριε Υπουργέ! Όμως, ας προσγειωθούμε στην ελληνική πραγματικότητα για να σας πούμε ότι κατασπαταλήσατε την «προίκα» των Ολυμπιακών Αγώνων και σήμερα η πατρίδα μας δεν έχει τίποτα να προβάλλει, παρά μόνο τις εικόνες του χάους και της καταστροφής από όλα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Όποια διεθνή καμπάνια και να χρηματοδοτήσετε δεν μπορείτε να σβήσετε από τα μάτια των ευρωπαίων και των υπόλοιπων εν δυνάμει επισκεπτών της χώρας μας την εικόνα του απροστάτευτου ξενοδοχείου, της κατεστραμμένης Αθήνας και τα σχόλια των διεθνών πρακτορείων ειδήσεων που μιλάνε για μια Κυβέρνηση που έχει χάσει τον έλεγχο, για μια Κυβέρνηση, η οποία γαντζωμένη –αυτή ήταν η λέξη που χρησιμοποίησαν- στην εξουσία προσπαθεί να παρατείνει τον πολιτικό της χρόνο.
Κι έρχεστε να μας μιλήσετε για τον διπλασιασμό της δαπάνης για την τουριστική προβολή. Ποια τουριστική προβολή; Με ποια στόχευση; Με αυτή την τουριστική προβολή που κατασπαταλώνται πόροι όπως γίνεται στη δική μου Περιφέρεια, στις Κυκλάδες; Δαπανήθηκαν 80.000 ευρώ από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας για να προβάλει δήθεν τον τουρισμό στην Πλατεία της Ερμούπολης με συναυλία και με μπανταρόλες διαφημίζοντας τη συγκεκριμένη συναυλία από το κτήριο της Περιφέρειας. Δόθηκαν 11.000.000 ευρώ σε εταιρείες για να καταγραφούν τα ξενοδοχεία και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια. Και την ίδια στιγμή οι υπάλληλοι του Ε.Ο.Τ. διαμαρτύρονταν και καταδίκαζαν αυτή τη δαπάνη, η οποία θα επαναληφθεί γιατί οι υπάλληλοι του Ε.Ο.Τ. θα κάνουν την ίδια ακριβώς δουλειά.
Είναι μια τουριστική προβολή, η οποία ούτε στόχευση έχει ούτε συγκεκριμένα αποτελέσματα θα φέρει. Και μιλάμε για ένα νομό που τείνει να μην είναι ανταγωνιστικός, να μην είναι ελκυστικό το τουριστικό του προϊόν εξαιτίας της δυσκολίας και του κόστους πρόσβασης. Καλά όλα αυτά που πήρατε για τα ξενοδοχεία. Ποιος όμως, μπορεί να εγγυηθεί ότι με το κόστος των εισιτηρίων που υπήρξε αυτό το καλοκαίρι και προφανώς θα είναι ακριβότερο την επόμενη χρονιά θα έχουμε τουρίστες για τα νησιά μας; Ποιος μπορεί να μας πει ότι με αυτές τις υποδομές τις οποίες κρατάτε σ΄ αυτά τα σημεία είτε πρόκειται για αεροδρόμια είτε πρόκειται για λιμάνια, θα μπορούμε να προσελκύσουμε και στο μέλλον τουρίστες; Ποιος μπορεί να μας εγγυηθεί ότι με αυτή την κατάσταση που παρουσιάζουν οι μονάδες υγείας στις Κυκλάδες δεν αποτελούν ένα γεγονός που αποτρέπει τον τουρίστα να έρθει εκεί;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλά είναι τα μεγάλα λόγια τα οποία ακούσαμε τις τελευταίες ημέρες από τους Υπουργούς και από τον Πρωθυπουργό. Ακούστε λίγο τη βοή του κόσμου. Τι βλέπετε σήμερα γύρω σας; Τι είναι αυτό που διαπιστώνουμε; Βλέπουμε μελαγχολικούς πολίτες, τους Έλληνες απογοητευμένους κατοίκους της Ευρώπης. Την Ελλάδα πρώτη σε διαφθορά και τελευταία σε ανταγωνιστικότητα. Τι να τους κάνω εγώ τους αριθμούς που παραθέτετε εδώ πέρα; Είναι συγκεκριμένη η εικόνα που βγάζει η χώρα μας. Πού θα προσφύγετε τώρα για δανεισμό για να βρείτε τα 40.000.000 ή 50.000.000.000 ευρώ; Στους διεθνείς τοκογλύφους! Ποιος εμπιστεύεται σήμερα την Ελλάδα για να δώσει χρήματα; Κανένας. Και αυτά δεν είναι αποτελέσματα της πολιτικής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πριν το 2004. Είναι αποτελέσματα της δικής σας ανερμάτιστης πολιτικής. Εδώ φτάσατε τη χώρα. Και αφού τη φτάσατε εδώ με καθυστέρηση ο κύριος Πρωθυπουργός, ο οποίος παρακολουθεί τις εξελίξεις όπως μας είπε από την τηλεόραση, ανακάλυψε ότι έκανε λάθος. Δεν πληροφορήθηκε. Καταλαβαίνετε ότι έχετε τρομερή ευθύνη; Καταλαβαίνετε τι σημαίνει να ακούγεται από έναν Πρωθυπουργό και να τον ακούει όλος ο λαός της χώρας ότι άργησε να καταλάβει το μέγεθος του σκανδάλου; Γιατί να τον εμπιστευτούμε ότι δεν έχει αργήσει να καταλάβει την κατρακύλα της χώρας; Ότι δεν έχει αργήσει να καταλάβει πού έχει οδηγηθεί η οικονομία; Ότι δεν έχει αργήσει να καταλάβει σε τι σημείο έχει φέρει τη χώρα;
Μέχρι τώρα πιστεύω ότι έχετε την επιλογή της ημέρας που θα φύγετε. Σε λίγο ούτε αυτή την επιλογή θα έχετε. Θα σας διώξει το κύμα αγανάκτησης του κόσμου γιατί ο κόσμος ζητάει λύση. Ζητά πάλι μία νέα ελπίδα και αυτή την ελπίδα μόνο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί να την φέρει. Γι’ αυτό καταψηφίζουμε τον προϋπολογισμό που είναι και ο τελευταίος προϋπολογισμός με τον οποίο μας ταλαιπωρείτε σε αυτήν την Αίθουσα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χατζηγάκης έχει το λόγο.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανεβαίνω στο Βήμα σήμερα και θέλω να ξεκινήσω την ομιλία μου τονίζοντας κάτι το οποίο επανειλημμένα σ΄ αυτήν την Αίθουσα έχω υπογραμμίσει και τονίσει, που έχει σχέση και αφορά τον παιδευτικό χαρακτήρα που έχει το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Το Υπουργείο έχει οπωσδήποτε έναν δικαιοδοτικό ρόλο, ένα κοινωνικό χαρακτήρα, αλλά έχει και έναν παιδευτικό χαρακτήρα που συνίσταται στη δημιουργία μοντέλων συμπεριφοράς, ενός σωστού μοντέλου συμπεριφοράς και ηθικής που έχει ως στόχο την επιβολή του νόμου, το σεβασμό του νόμου απέναντι σε όλους τους πολίτες και των πολιτών απέναντι στο νόμο κι έχει ως στόχο τη δημιουργία όλων εκείνων των δομών, ώστε η παίδευση της κοινωνίας να οδηγεί σε μία ατμόσφαιρα, σ΄ ένα κλίμα, το οποίο θα είναι πράγματι νόμιμο, δίκαιο και ηθικό.
Ο παιδευτικός ρόλος του Υπουργείου Δικαιοσύνης, πρέπει πρώτα – πρώτα να θέτει για συζήτηση ηθικά ζητήματα και ηθικά διλήμματα μείζονος σημασίας. Δεύτερον, πρέπει να οδηγεί στην αλληλεγγύη των πολιτών και στην ενδυνάμωση των κοινωνικών δεσμών, αλλά και των ηθικών αξιών. Όμως, η επιβολή τέτοιων παιδευτικών μοντέλων επιβάλλει την συνομολόγηση μεταξύ πολιτών και πολιτείας και πολιτών μεταξύ τους ενός κοινωνικού συμβολαίου, ενός συμβολαίου πανομοιότυπου εκείνου το οποίο πρώτος ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ είχε διατυπώσει στην περίοδο του Διαφωτισμού.
Αυτή η κοινή συμφωνία που πρέπει να γίνει μεταξύ των πολιτών και μεταξύ πολιτών και πολιτείας, αποτελεί το κοινωνικό συμβόλαιο στο οποίο αναφέρθηκα. Όμως, αυτό το κοινωνικό συμβόλαιο επιβάλλει και αξιώνει την καταδίκη από όλη την πολιτική, από όλους τους πολιτικούς, όλων των πτερύγων, κάθε πράξης η οποία εμπεριέχει βία και ανομία. Αυτή η βία και η ανομία πρέπει να είναι καταδικαστέες είτε προέρχονται από το κράτος είτε προέρχονται από μεμονωμένες ομάδες αναρχικών κουκουλοφόρων και άλλων τινών οι οποίοι νομίζουν ότι πρέπει να πάρουν το νόμο στα χέρια τους και να επιβάλουν ένα δικό τους νόμο, ένα νόμο λεηλασίας, ανομίας, καταστροφής.
Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ορισμένα πράγματα. Ο θάνατος του νεαρού παιδιού, του Αλέξανδρου, είναι γεγονός ότι μας συνεκλόνισε όλους μας. Κανείς από εμάς δεν δικαιολόγησε ούτε μία στιγμή τον πυροβολισμό κατά του δεκαπεντάχρονου που τον οδήγησε στο θάνατο. Ο δράστης οδηγήθηκε από την πολιτεία, από την πρώτη στιγμή, στη δικαιοσύνη και θα τιμωρηθεί σύμφωνα με το νόμο και σύμφωνα με τους θεσμούς, οι οποίοι προστατεύουν τον ελληνικό νόμο και την ελληνική επικράτεια.
Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα όσα επακολούθησαν, η βία, οι καταστροφές περιουσιών, τα έκτροπα, ρωτώ, δεν είναι εξίσου αδικαιολόγητα και κατακριτέα με το φόνο ενός ανθρώπου; Δεν αποτελούν και αυτά εγκλήματα κατά της κοινωνίας και δεν αποτελούν εγκλήματα, που πριν από όλα η δικαιοσύνη πρέπει να είναι εκείνη πρώτη η οποία θα κατανείμει ευθύνες, θα αποδώσει ευθύνες και θα επιβάλλει το δίκιο;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις αντιμετωπίσαμε μ’ έναν τρόπο παθητικό τη βία, τη βία ιδιαίτερα στους δρόμους, τη βία από ομάδες αναρχικών, τη βία από τους καλούμενους κουκουλοφόρους. Iδιαίτερα τη βία όσων ομαδικά και κατά σύστημα επιδίδονται σε βανδαλισμούς, που επιδίδονται σε λεηλασίες περιουσιών και προκαλούν το δημόσιο αίσθημα ασφάλειας, της τάξης και της κοινωνικής ειρήνης.
Nομίζω ότι όλοι, όλες οι πολιτικές δυνάμεις, είμαστε συνυπεύθυνοι και καλούμαστε τώρα να άρουμε μία ευθύνη και ορισμένες αδικίες, στις οποίες κλείναμε τα μάτια επί μια σειρά ετών, επί μια μεγάλη χρονική περίοδο. Έτσι, λοιπόν, φτάσαμε στο σημείο ορισμένοι να έχουν μετατρέψει το άσυλο ιδεών πολλών πανεπιστημίων σε εργαστήρια και ορμητήρια παρανομίας, να έχουν οδηγήσει και μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε άσυλο ανομίας.
Προσωπικά θεωρώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι ήρθε η ώρα να αλλάξουμε μια τέτοια κακή διαχρονική πολιτική στην οποία ευθύνονται όλες οι πολιτικές δυνάμεις, ευθύνονται όλα τα πολιτικά κόμματα. Το κράτος επιτέλους πρέπει να επιβάλει το νόμο και πρέπει επίσης και οι πρυτανικές αρχές και οι καθηγητές των πανεπιστημίων, που αποτελούν τους ταγούς της κοινωνίας μας, να αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους και να δουν ότι οσάκις τελείται έγκλημα και κακούργημα μέσα στα πανεπιστήμια, θα πρέπει αυθωρεί να καλούν τις δυνάμεις είτε του νόμου είτε της Αστυνομίας να παρεμβαίνουν και να επεμβαίνουν και να μη δημιουργούνται αυτά τα αίσχη, τα οποία δημιουργήθηκαν όλες αυτές τις ημέρες και όχι φυσικά μόνο αυτές τις ημέρες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το έγκλημα, η βία και οι καταστροφές δεν έχουν σχέση με την πολιτική. Ο καθένας -και κυρίως τα κόμματα και οι οργανώσεις- θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στην οργανωμένη βία.
Καλές και πολύτιμες είναι οι καταδίκες, καλές και πολύτιμες είναι οι δηλώσεις αποδοκιμασίας, καλοί και πολύτιμοι είναι οι διαχωρισμοί ευθυνών. Ήρθε όμως η ώρα που χρειάζονται συγκεκριμένες πράξεις και συμπεριφορές για να απομονωθούν και να αποτραπούν στο μέλλον συμπεριφορές παρόμοιες μ’ αυτές των βάνδαλων κουκουλοφόρων. Χρειάζεται η εφαρμογή των νόμων και η προστασία των δικαιωμάτων της κοινωνίας. Χρειάζεται ο περιορισμός της ασύδοτης ελευθερίας των ολίγων που προβαίνουν σε κακουργηματικές πράξεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κουκούλα δεν είναι ιδεολογία, δεν είναι πολιτική, είναι η αναίρεση της πολιτικής, η αναίρεση της ιδεολογίας. Είναι η νομιμοποίηση της πρόθεσης για βία, είναι η νομιμοποίηση της πρόθεσης για καταστροφή!
Πρέπει συνεπώς να ξεσκεπάσουμε τους κουκουλοφόρους, να τους αφαιρέσουμε το δικαίωμα να παραπλανούν και να ζημιώνουν τους πολλούς. Και οι απόψεις τις οποίες εγώ σήμερα διατυπώνω, βλέπω μετ’ ευχαριστήσεως και ικανοποιήσεως ότι δεν είναι μόνο απόψεις τις οποίες διακηρύσσω εγώ.
Βλέπω εις την έγκυρη εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» σημαντικό, σοβαρό άρθρο του γνωστού και έγκριτου δημοσιογράφου κ. Καρκαγιάννη, ο οποίος να λέει ευθέως «Καταργήστε το άσυλο». Χθες στο έγκυρο «ΒΗΜΑ», σ΄ ένα ρεπορτάζ παραδίδεται ένα κείμενο καθηγητών εναντίον των εξωπανεπιστημιακών στοιχείων και ζητούν αποχώρηση από τις σχολές, εφαρμογή του νόμου για το άσυλο και εκ βάθρων αναδιάρθρωση της ΕΛ.ΑΣ..
Το κείμενο αυτό το υπογράφουν έγκριτοι καθηγητές, όπως ο κ. Βερέμης, ο κ. Παπαλεξόπουλος του Σ.Ε.Β., οι καθηγητές κ. Μπουζέλης, κ. Τσούκαλης, ο πρώην Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Ματθίας και άλλοι πολλοί. Αναφέρω τα ονόματα διότι μέσα στα ονόματα αυτά και σε άλλα πολλά, δεν είναι μόνο διακεκριμένα στελέχη του καλούμενου συντηρητικού χώρου, αλλά είναι και στελέχη τα οποία ανήκουν στο άλλο φάσμα του πολιτικού κύκλου, σ’ ένα φάσμα το οποίο καλύπτει όλες τις ιδεολογίες και όλες τις πολιτικές της χώρας μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παραδείγματα λυπηρών τέτοιων καταστάσεων, τα οποία ζήσαμε και ζούμε επί δύο εβδομάδες, τα συναντάει κανείς σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και του κόσμου. Τελευταία είδαμε τους βανδαλισμούς και τις λεηλασίες που έγιναν στο Παρίσι και είδαμε τον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν αυτές οι βιαιότητες.
Σας θυμίζω όμως την περίπτωση ενός Βραζιλιάνου, του Ντε Μενέζε, ο οποίος πυροβολήθηκε από Άγγλους αστυνομικούς μέσα στον υπόγειο σταθμό, στο Underground, όταν εκλήθη από τους αστυνομικούς και δεν εγύρισε το πρόσωπό του για να δώσει τα στοιχεία του.
Κατεκρίθη η δολοφονία εκείνη και πέρασε από το δικαστήριο. Και το δικαστήριο, αφού επέκρινε τη στάση των αστυνομικών –τους επέκρινε μάλιστα βίαια- επέτρεψε εις το κράτος την επάνοδο των αστυνομικών στα καθήκοντά τους και μάλιστα με όπλα. Αυτό το μαρτυρεί μία επίσης έγκριτη…
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Προαναγγέλλετε δικαστικές αποφάσεις, κύριε Υπουργέ;
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε συνάδελφε, όσο καταλαβαίνει ο καθένας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε, μην διακόπτετε.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Αν εσείς καταλαβαίνετε ότι προαναγγέλλω δικαστικές αποφάσεις, ερμηνεύστε το έτσι.
Εγώ σας αναφέρω έγκυρα δημοσιεύματα, αυτό του «GUARDIAN», που είναι μια εφημερίδα της Αριστεράς στην Αγγλία, μια σοβαρή παγκόσμια…
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Ποια Αριστερά, κύριε Υπουργέ; Χαλάμε τις έννοιες των λέξεων!
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε συνάδελφε, είστε σοβαρό κόμμα και είστε σοβαροί άνθρωποι και πραγματικά σέβομαι την ιδεολογία σας…
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Αριστερός ο GUARDIAN;
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ωστόσο αυτό δεν πάει να πει ότι το δικό σας κόμμα, η δική σας ιδεολογία, η δική σας πολιτική αποτελεί το μονοπώλιο της ορθότητας, το πολιτικώς ορθό σ’ όλες τις ιδεολογίες, σ’ όλες τις πολιτικές και σ’ όλες τις καταγραφές ιδεολογιών που γίνονται στον κόσμο. Ο GUARDIAN είναι μια εφημερίδα, η οποία καταγράφεται αριστερή. Τώρα αν δεν είναι όμοια με τη δική σας αριστερά, διαμαρτυρηθείτε σ’ αυτούς που το λένε. Εγώ απλώς αποτυπώνω και επαναλαμβάνω αυτό.
Ο GUARDIAN λοιπόν αναφέρει ότι -αυτό που είναι ρεπορτάζ στο τέλος-τέλος, δεν είναι γνώμη- αυτοί οι Εγγλέζοι αστυνομικοί, οι οποίοι τιμωρήθηκαν ή ελέγχθηκαν από το δικαστήριο, επέστρεψαν στις θέσεις τους. Εγώ δεν λέω αυτό και ούτε θέλω, αν υπάρξει δικαστική απόφαση, να επανέλθει ο αστυνομικός στη θέση του.
Θέλω όμως να πω ότι θα πρέπει, όταν αναφερόμαστε σε ανθρώπινα δικαιώματα, όταν αναφερόμαστε σε νόμιμες ή μη νόμιμες συμπεριφορές, να έχουμε ίσες αποστάσεις και θα πρέπει αυτές τις αξίες να τις αναγάγουμε σαν επικεφαλίδα και πάνω σ’ αυτές να στοιχίζονται και οι επιμέρους πράξεις, κάτι το οποίο εμείς εδώ δεν κάνουμε.
Στο σημείο αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήθελα να υπεισέλθω σ’ ένα θεωρητικό αλλά ηθικό δίλημμα, το οποίο είναι μεγάλης σημασίας. Το δίλημμα, το οποίο θέλω να θέσω, είναι μεταξύ ατομικού δικαιώματος και δικαιώματος της κοινωνίας, δικαιώματος του συνόλου.
Βεβαίως και βάσει των αρχών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βάσει της αρχής της ατομικότητος και βάσει της αρχής του ηθικού υποκειμένου του ατόμου, το άτομο έχει μια «ιδιαίτερη αξία», όπως έλεγε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, το άτομο είναι μια προσωπικότητα, η οποία πρέπει να διαφυλάσσεται από οποιαδήποτε επιβουλή μέσα σε μια κοινωνία. Εξίσου όμως σοβαρό, εξίσου σπουδαίο και εξίσου σημαντικό είναι και το δικαίωμα του συνόλου.
Διερωτώμαι, γιατί σε μία δεδομένη στιγμή θα πρέπει το σύνολο, θα πρέπει η ολότητα, θα πρέπει η κοινότητα, θα πρέπει η κοινωνία να υποχωρεί στη μία βούληση, και μάλιστα παράνομη, ενός ή δύο ή δέκα ή πεντακοσίων ανεξέλεγκτων μηχανισμών και ανθρώπων, οι οποίοι ντε και καλά θέλουν να καταλύσουν την έννομη τάξη; Η κοινωνία, το σύνολο, η συλλογικότητα, η κοινότητα δεν έχει δικαιώματα; Γιατί δηλαδή το ατομικό δικαίωμα, το δικαίωμα του ενός που θέλει να πετάει βόμβες μολότοφ να είναι υπέρτερο αυτού του συνόλου; Θεωρώ ότι και οι επιμέρους αρχές των ατομικών δικαιωμάτων θα πρέπει να εναρμονιστούν και θα πρέπει να στοιχηθούν στις αρχές ενός υπέρτερου δικαίου, στα δικαιώματα δηλαδή τα οποία υπαγορεύονται από την ολότητα, τα δικαιώματα της κοινωνίας, τα δικαιώματα τα οποία έχουν πρωταρχική αξία ως αγαθά μιας κοινωνίας. Αυτή, λοιπόν, η σχέση της ατομικότητας και της κοινωνίας δεν πρέπει να μας οδηγεί σε συγκρούσεις και κυρίως δεν πρέπει να μας οδηγεί σε οπισθοδρομήσεις. Διότι θα πρέπει να βρίσκονται σε μια μόνιμη ισορροπία, σε μια αρμονία μεταξύ αυτών των δύο καταστάσεων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή πολλοί και από μας αλλά κι έξω από την Αίθουσα αυτή κάνουν συχνά χρήση της λέξεως «ελευθερία» θα ήθελα να πω ότι βέβαια σε όλους μας είναι θελκτική και αποδεκτή και ωραία η έννοιά της. Ο Πλάτων φερ’ ειπείν έλεγε ότι: «Η ελευθερία είναι το ωραιότερο αγαθό» και στην «Πολιτεία» του έλεγε ότι δεν πρέπει με τίποτα να παραμελείται αυτό το αγαθό. Όμως όταν η ελευθερία φθάσει σ’ ένα ακρότατο σημείο τότε η ελευθερία, αυτό το ωραιότατο αγαθό, μπορεί να μεταβληθεί σε αναρχία, μπορεί να ισοπεδώσει τις ελευθερίες των άλλων και την ελευθερία του συνόλου και της κοινωνίας.
Πριν από λίγες εβδομάδες ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Σανιδάς σε μια πολύ σημαντική ομιλία του στη Γενική Συνέλευση στην Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος αναφέρθηκε στον «Αρεοπαγιτικό» του Ισοκράτη, στον οποίο έλεγε ο Ισοκράτης τα εξής: «Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητος. Έγινε παράνοια κι ερμηνεύθηκε η παράνοια ως ελευθερία, η αναίδεια του λόγου ως ισότητα, η αναρχία ως ευδαιμονία». Και σας ρωτώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι: Αυτές οι φράσεις του Ισοκράτη σας θυμίζουν τίποτα σήμερα; Δεν σας θυμίζουν άραγε τις κουκούλες, την κατάχρηση του πανεπιστημιακού -πολιτικού ασύλου, τις λεηλασίες, τα πλιάτσικα, τα οποία συνέβησαν όλες αυτές τις μέρες; Αυτές οι πράξεις είναι Δημοκρατία; Ο μηδενισμός των πάντων, οι επιπόλαιες ιδεολογικές γενικεύσεις, η ιδιοτελής συγκάλυψη της βίας των ολίγων αυτά υπηρετούν τη δημοκρατία, υπηρετούν την κοινωνία, υπηρετούν, σε τελική ανάλυση, τη δικαιοσύνη;
Ορισμένοι θεωρούν την παρουσία της Αστυνομίας ως πρόκληση. Η κοινωνία όμως ζητά μεγαλύτερη παρουσία και προστασία. Συγχρόνως όμως ορισμένοι από τους καταστροφείς των περιουσιών επιζητούν για τους εαυτούς τους πλήρη αθώωση από τη δικαιοσύνη, ενώ παράλληλα ζητούν αυστηρότερες ποινές για τους ενόχους. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ θα ήθελα να κάνω μια ιδεολογική αναφορά σε σχέση με το ρόλο της Πολιτείας και της Αστυνομίας, για να ξεκαθαρίσουμε όλα τα κόμματα ποιος είναι ο ρόλος της Αστυνομίας και ποιος είναι ο ρόλος της Πολιτείας σήμερα. Είναι αλήθεια ότι πριν από μερικά χρόνια, όταν ακόμη υπήρχε ο διπολισμός, όταν υπήρχαν τα δύο συστήματα της Ανατολής και της Δύσης οι αστυνομίες ήταν ευθείες, γραμμικές προεκτάσεις της ιδεολογίας και της κρατικής εξουσίας. Έτσι, λοιπόν, τα κράτη που ανήκαν είτε στο ένα είτε στο έτερο μπλοκ είχαν τις αστυνομίες ως προασπίδες, ως ασπίδες, ως σημεία αποκρούσεως των ιδεολογικών διαφορών αλλά και διαφύλαξης του κοινωνικού καθεστώτος. Έτσι, λοιπόν, εκείνοι που αντιτάσσονταν, κατέστρεφαν, συγκρούονταν με τις αστυνομίες στην πραγματικότητα συγκρούονταν με το κοινωνικό καθεστώς, με το ίδιο το κράτος και γι’ αυτό υπήρχε και αυτή η ένταση και η μεγάλη σύγκρουση μεταξύ των δύο αυτών ολοτήτων.
Σήμερα όμως είμαστε στην περίοδο όπου δεν υπάρχει διπολισμός. Σήμερα είμαστε στην περίοδο της παγκοσμιοποίησης. Σήμερα δεν υπάρχουν κυρίαρχες ιδεολογίες, διότι βλέπετε ότι απανταχού του κόσμου υπάρχει στην πραγματικότητα μία ιδεολογία με αποχρώσεις. Επομένως κανείς δεν επιζητά από την Αστυνομία να είναι και να υπάρξει ως «ασπίδα» του κοινωνικού και του ιδεολογικού του καθεστώτος. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όσοι εξ υμών ή όσοι έξω από την Αίθουσα αυτή επιτίθενται σήμερα με βιαιότητα και βαναυσότητα απέναντι στην Αστυνομία και τη θεωρούν εχθρό του κράτους διαπράττουν ένα επικίνδυνο ρετρό. Έρχονται πίσω και προσπαθούν να ερμηνεύσουν τις σημερινές, καινούργιες καταστάσεις με παλιά ζυμάρια. Έρχονται να κρίνουν τη σημερινή σύγχρονη παγκόσμια κατάσταση χρησιμοποιώντας μέσα και μέτρα και σταθμά των προηγούμενων δεκαετιών. Το ίδιο λάθος, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και κύριοι του Συνασπισμού, διαπράττετε και όσον αφορά τα πανεπιστήμια. Συνέχεια, συχνά αναφέρεστε στο ιδιωτικό και στο δημόσιο. Κάποτε το δημόσιο ήταν το κυρίαρχο πανεπιστήμιο σε όλα τα κράτη της Δύσης και της Ανατολής, όταν ήταν ο διπολισμός. Και ξέρετε γιατί ήταν; Διότι μέσα από τα πανεπιστήμια περνιόταν η κυρίαρχη ιδεολογία και τα ίδια τα κράτη τότε, επειδή ήθελαν να έχουν το μονοπώλιο της ιδεολογίας και της εκπαίδευσης και της μόρφωσης και της κατεύθυνσης δεν επέτρεπαν τα ιδιωτικά σχολεία, δεν επέτρεπαν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Σήμερα όμως το αίτημα και το πρόταγμα δεν είναι αυτό. Σήμερα ο κόσμος, ο νέος εκείνο το οποίο ζητάει είναι να μπορέσει να αποκτήσει μάθηση όπου και να βρίσκεται, σε όποιο χώρο και να βρίσκεται. Και να σας θυμίσω εδώ το περίφημο ρητό του Ντενγκ Σιάο Πινγκ, του μεγάλου μεταρρυθμιστού της Κίνας. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν έχει σημασία αν μια γάτα είναι άσπρη ή μαύρη. Σημασία έχει να τρώει τα ποντίκια. Νομίζω ότι η διάκριση σήμερα σε ιδιωτικό και δημόσιο με τη σφοδρότητα, την οποία τη βάζετε, δεν έχει τη σημασία την οποία της δίνετε.
Τελειώνοντας θέλω να πω και να υπογραμμίσω ότι εσάς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σας βλέπω τον τελευταίο καιρό να επιχαίρετε επειδή υπάρχουν αυτά τα επεισόδια, επειδή υπάρχουν αυτές οι βίαιες συγκρούσεις και νομίζετε ότι θα επωφεληθείτε απ’ αυτές τις συγκρούσεις και απ’ αυτή την εικόνα, την ατμόσφαιρα, και θα κερδίσετε κομματικά. Πλανάσθε πλάνην οικτρά! Και να σας πω την αλήθεια, μου θυμίζετε τους αμετανόητους Βουρβόνους, μετά την εποχή του Ναπολέοντα και την επάνοδό τους στην εξουσία, για τους οποίους έλεγαν: «Δεν μετανοήσατε για τίποτα, δεν διορθωθήκατε σε τίποτα, δεν διδαχθήκατε τίποτα». Νομίζετε ότι μπορείτε να επανέλθετε με την αρνητική εικόνα του τίποτα, την οποία ακολουθείτε.
Σας θυμίζω τέλος ακόμη ένα ρητό του Κάρολου Μάρξ, το οποίο το λέω σε παράφραση. Κυρίες και κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κυβερνήσατε σαν τραγωδία, θέλετε να επανέλθετε σαν φάρσα. Ο λαός δεν θα σας το επιτρέψει!
Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Σπύρος Χαλβατζής.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών είπε ότι είναι δύσκολος ο προϋπολογισμός και πως πρέπει να προετοιμαστούμε όταν έρθουν καλύτερες μέρες να τις αξιοποιήσουμε. Είναι ένας σκληρός, ταξικός προϋπολογισμός.
Πολλές φορές στο παρελθόν υπήρξαν καλύτερες μέρες. Ποιοι ωφελήθηκαν από αυτές; Ωφελήθηκαν οι κεφαλαιοκράτες και όχι οι εργάτες. Για ποιον είναι δύσκολος ο προϋπολογισμός; Επί δεκαετίες είναι δύσκολος για την εργατική τάξη, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, τη νεολαία. Θα είναι μια ακόμη δύσκολη χρονιά στο βαθμό που το εργατικό κίνημα δεν ανασυνταχθεί σύντομα. Γιατί όσο εκλέγονται συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες θα συναινούν με την κυβερνητική πολιτική στην αύξηση 1 ευρώ στα κατώτερα μεροκάματα. Ανεξάρτητα πάντως από τη στάση τους, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας θα συνεχίσει να στηρίζει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα στις διεκδικήσεις του για την ικανοποίηση των αναγκών της εργατικής τάξης, της εργατικής λαϊκής οικογένειας, της νεολαίας, κι όχι απλά για να γλιτώσει κατακτήσεις, για να περιορίσει τις εις βάρος τους αλλαγές, αλλά για νέες κατακτήσεις και για να αποκτήσει ασπίδα προστασίας και νέες βάσεις γι’ αυτό που εμείς λέμε «αντεπίθεση».
Αλήθεια, ποια είναι η δυσκολία στους μεγαλοκαπιταλιστές, για τους μεγαλέμπορους της υγείας, για τους μεγαλοκατασκευαστές, για τους τραπεζίτες;
Ας δούμε μερικούς άλλους προϋπολογισμούς. Δύσκολος ήταν για να μπούμε στην Ο.Ν.Ε.. Δύσκολος ήταν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δύσκολος για να βγούμε από την επιτήρηση. Πάντα είναι δύσκολα τα πράγματα για την εργατική τάξη, τα πλατιά λαϊκά στρώματα για τους νέους και φυσικά πάντα εύκολος για την ικανοποίηση του μεγάλου κεφαλαίου.
Ασφαλώς, κύριε Υπουργέ του Τουρισμού, είστε χρήσιμοι. Χρήσιμοι στους μεγαλοξενοδόχους και όχι στους ξενοδοχοϋπαλλήλους που μερικές φορές αναγκάζονται να υπογράφουν σύμβαση μιας ημέρας.
Ο κεντρικός εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας άσκησε κριτική στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί λέει ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εμποδίζει τις μεταρρυθμίσεις. Ποιες είναι οι μεταρρυθμίσεις της Νέας Δημοκρατίας που εμποδίζει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Είναι η προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε όλους τους τομείς, αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το σύστημα για την αναπαραγωγή του.
Είναι η προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε όλους τους τομείς, αναδιαρθρώσεις και παραπέρα ιδιωτικοποίηση, εμπορευματοποίηση της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας, της κοινωνικής ασφάλισης. Είναι η ολοκλήρωση της εκποίησης του δημόσιου πλούτου, όπως των λιμανιών, του Ο.Τ.Ε., της Δ.Ε.Η., των ΕΛ.ΤΑ. και πάει παραπέρα.
Πόσο έχουν χειροτερέψει οι δείκτες στη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση στον τομέα της υγείας; Ποιο είναι το ποσοστό των δαπανών για τη δημόσια υγεία, η οποία οδηγείται συνειδητά και συστηματικά στον επιχειρηματικό τομέα;
Ο προσανατολισμός, κύριοι της Κυβέρνησης, δεν άλλαξε. Παραμένει σταθερός και από εσάς –από τη Νέα Δημοκρατία- και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Μπορεί να άλλαξαν οι ρυθμοί και τώρα με τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πάνε πιο γρήγορα από αυτούς που ακολουθούσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Για παράδειγμα, πού διαφωνεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Κορυφής στις 11 και 12 του Δεκέμβρη, αποφάσεις οι οποίες εκτός των άλλων ακρωτηριάζουν κοινωνικά, ασφαλιστικά, εργασιακά δικαιώματα;
Η ειδική αγορήτρια της Νέας Δημοκρατίας μίλησε για έργα, για ανάπτυξη. Τι υποστήριξε; Ότι τα αναπτυξιακά έργα είναι οι δρόμοι και οι Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα. Ας μιλήσουμε γι’ αυτούς τους δρόμους, ας αναλύσουμε λίγο τις συμπράξεις.
Πρώτον, τι είναι αυτοί οι δρόμοι που γίνονται; Πώς γίνονται; Ποιος τους εκμεταλλεύεται; Για πόσα χρόνια θα τους εκμεταλλεύονται; Κυρίως ποιον θα εξυπηρετούν; Άλλωστε, έχουν πανάκριβα διόδια, πριν καν ξεκινήσουν να γίνονται και αυτές οι συμβάσεις –υπενθυμίζουμε- ψηφίστηκαν και από τη Νέα Δημοκρατία και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Πώς λειτουργούν οι Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα; Ποιος και τι παρέχει; Το κράτος παρέχει το έδαφος, βάζει τη δική του συμμετοχή, εγγυάται τα δάνεια της κάθε κοινοπραξίας και της διασφαλίζει την εκμετάλλευση για είκοσι πέντε έως τριάντα χρόνια. Πώς ιεραρχούνται τα έργα; Γιατί η αντισεισμική θωράκιση, η αντιπλημμυρική προστασία, η προστασία του δασικού πλούτου δεν είναι έργα προτεραιότητας; Γιατί είναι προτεραιότητα η εκποίηση του δημόσιου πλούτου, όπως των δασών, των λιμνών, των ορεινών όγκων, των ακτών και των ελεύθερων χώρων;
Μιλήσατε για το Χωροταξικό και για το Κτηματολόγιο. Ακούγονται θριαμβολογίες για πράγματα, δηλαδή, που οι ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες τα έχουν λύσει εδώ και εξήντα-εβδομήντα χρόνια.
Μεγάλα έργα έγιναν και επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Η Αττική Οδός, μια ιδιωτική οδός! Αεροδρόμιο Σπάτων, ιδιόμορφο γερμανικό κράτος της Hochtieff. Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, ιδιωτικό έργο. Ποια ήταν τα ίδια κεφάλαια που έβαλαν αυτές οι κοινοπραξίες; Από 8% έως 12%. Τι έλεγε το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος για τη σύμβαση εκείνη; Δεν τη χαρακτήριζε αποικιακή;
Μεγάλα έργα έγιναν και επί Νέας Δημοκρατίας. Οδικοί άξονες, πανάκριβοι δρόμοι. Και τα έργα αυτά χαρισματικά λειτουργούν υπέρ του κεφαλαίου. Είναι έργα που ο λαός τα πληρώνει διπλά και τριπλά. Πρώτον, ως φορολογούμενος για την κατασκευή τους. Δεύτερον, ως χρήστης αυτών των έργων και υπηρεσιών και συνεχίζει να τα πληρώνει στο διηνεκές.
Με τα μέτρα που παίρνετε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας όχι μόνο πληρώνει διπλά και τριπλά ο λαός για να ωφεληθεί το κεφάλαιο, αλλά οξύνουν και παροξύνουν όλα τα προβλήματα, γιατί η μείωση του πραγματικού εισοδήματος της εργατικής λαϊκής οικογένειας θα επιδράσει στη λαϊκή κατανάλωση και στην υπερχρέωση των νοικοκυριών.
Οι νέοι, κυρίες και κύριοι, ανησυχούν, αγανακτούν, βγαίνουν στους δρόμους πριν τους πετάξουν στο δρόμο. Οι νέοι οργίζονται και οργανώνονται, μάχονται, διεκδικούν καλύτερη παιδεία, δημόσια, δωρεάν, αναβαθμισμένη. Παλεύουν για δουλειά με δικαιώματα.
Πολλές φορές ακούμε διάφορα για τους νέους. Πριν, λίγο καιρό, ήταν διάχυτη η αντίληψη ότι οι νέοι αδιαφορούν για τα πάντα. Ως Κ.Κ.Ε. ποτέ δεν συμφωνήσαμε με τέτοιες ισοπεδωτικές αναφορές. Πάντα υποστηρίζαμε ότι αν «ξύσει» κανείς αυτή τη φαινομενική αδιαφορία των νέων, θα δει νέα παιδιά με ενδιαφέροντα, ανησυχίες, προβληματισμούς, αγωνιστική διάθεση, αλλά και αγωνία για το αύριο, νέα παιδιά με γνώσεις, με ικανότητες, με μόρφωση που αναζητούν δουλειά. Θέλουν να εφαρμόσουν αυτά που έμαθαν, αυτά που σπούδασαν, αλλά βρίσκουν κλειστές πόρτες.
Οι νέοι αυτοί δεν χτυπάνε τυφλά. Οι νέοι γνωρίζουν και στην πορεία θα μάθουν καλύτερα ότι κανένα γνήσιο επαναστατικό κίνημα δεν φόραγε κουκούλα. Οι αγωνιστές, οι επαναστάτες έχουν πάντα καθαρή ματιά και πρόσωπο.
Η πρόσφατη ιστορία του εργατικού κινήματος έχει επιβεβαιώσει ότι οι πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών πάντα «συνεισφέρουν» -εντός εισαγωγικών- φορώντας κουκούλα. Ασφαλώς, υπάρχουν και κάποιοι νέοι που φοράνε κουκούλα. Η ίδια η ζωή και η ταξική πάλη θα τους πείσει και θα τη βγάλουν από μόνοι τους.
Αλήθεια, πώς αντιμετωπίζει η αστική πολιτική αυτούς τους νέους; Με αποκλεισμούς, με Μ.Α.Τ., με τις δυνάμεις καταστολής. Αυτή είναι η επίσημη κρατική βία, κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης. Αν στην Αγγλία των Εργατικών ένας δολοφόνος επανήλθε στην υπηρεσία του, δεν θα πρέπει να θεωρηθεί δεδικασμένο για το δολοφόνο του δεκαπεντάχρονου, κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης.
Όμως, αλήθεια, και η Νέα Δημοκρατία πώς αντιμετωπίζει τους νέους σήμερα; Τους θέλει αναλώσιμο υλικό, μισοκαταρτισμένους, για μερική απασχόληση, μερική ή και καθόλου ασφάλιση, με μερική ζωή.
Είναι καινούργιο το φαινόμενο; Πότε άρχισε να εφαρμόζεται η ανασφάλιστη εργασία; Δεν ήταν κυβέρνηση το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όταν άρχισαν τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης; Δεν ήταν δήμαρχοι και νομάρχες, δημοτικοί και νομαρχιακοί σύμβουλοι, οι οποίοι εξελέγησαν με τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του Συνασπισμού, που ψήφιζαν τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης; Δεν ψήφιζαν τη μερική απασχόληση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση;
Μόνο οι δήμαρχοι, δημοτικοί και νομαρχιακοί σύμβουλοι που στηρίχθηκαν από το Κ.Κ.Ε. και τους συμμάχους του ήσαν αυτοί που καταψήφιζαν αυτές τις αποφάσεις!
Τα «STAGE» δεν καθιερώθηκαν επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Δεν εφαρμόζονται σήμερα και από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και εκεί που είναι δήμαρχοι και νομάρχες που έχουν διοίκηση είτε μόνο του το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είτε σε συνεργασία; Προς τι, λοιπόν, η δημαγωγία για την ανασφάλιστη εργασία, για τα προγράμματα «STAGE»;
Όμως, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θέτει τώρα έναν στόχο, το νέο δημόσιο τομέα. Μιλά για χαλάρωση και για κατάργηση του συμφώνου σταθερότητας. Λέει ότι πρέπει να αμφισβητηθεί έως και να καταργηθεί. Ζητά την αμφισβήτηση της λεγόμενης απελευθέρωσης των αγορών, κυρίως στους τομείς του χρηματοπιστωτικού συστήματος, της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, των μεταφορών.
Μα, οι τέσσερεις ελευθερίες του Μάαστριχτ δεν επιτρέπουν όχι καμμιά αλλαγή, αλλά ούτε καν αμφισβήτηση αυτής της κατεύθυνσης, ελευθερία κίνησης, ανθρώπων, κεφαλαίων, υπηρεσιών και αγαθών. Μήτρα όλων των σημερινών δεινών είναι η Συνθήκη του Μάαστριχτ.
Θα ήταν συνεπής ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αν υποστήριζε και την αποχώρηση από την Ο.Ν.Ε. και από το ευρώ. Όμως, δεν έχει αυτή την πολιτική και προσπαθεί φραστικά να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα. Είναι η λογική του οπορτουνισμού.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Ο Υπουργός της Εθνικής Άμυνας, ανάμεσα στα άλλα, μίλησε για άμυνα και διπλωματία, μίλησε για ειρηνευτικές αποστολές. Η συμμετοχή σε χώρες υπό κατοχή δεν είναι ειρηνευτική, αλλά είναι συμμετοχή σε στρατούς κατοχής. Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι. Ζητάμε να γυρίσουν πίσω Έλληνες στρατιώτες και στρατιωτικοί που βρίσκονται έξω από τα σύνορα της χώρας. Δεν έχουν καμμιά δουλειά να υπηρετούν τις επιδιώξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Είναι στόχοι ιμπεριαλιστικοί.
Είπε ότι μόνο το 1% του Α.Ε.Π. διατίθεται για τις στρατιωτικές δαπάνες και είπε πως έγιναν και οικονομίες. Ποια είναι η πραγματικότητα; Ξοδεύονται δισεκατομμύρια για εξοπλιστικά προγράμματα που επιβάλλονται από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση και ο Έλληνας φαντάρος παίρνει το μήνα 8,65 ευρώ!
Μεγάλη συζήτηση και κριτική γίνεται από τη Νέα Δημοκρατία και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για το δημόσιο χρέος. Κρύβουν, όμως, ότι το 50% περίπου του δημόσιου χρέους οφείλεται στις πολεμικές δαπάνες, στα εξοπλιστικά προγράμματα διαχρονικά. Αυτή είναι η πραγματικότητα και έχετε τεράστιες ευθύνες.
Κυρίες και κύριοι, πολλά λέγονται. Η Έκθεση του Αμερικάνικου Συμβουλίου Πληροφοριών μιλάει για το τόξο αστάθειας, για τις τάσεις μέχρι το 2025. Προαναγγέλλουν τις επόμενες επεμβάσεις τους, φωτογραφίζοντας το ΙΡΑΚ, το ΙΡΑΝ, τη Συρία, τη Βόρεια Κορέα. Σ΄ αυτό το πλαίσιο, δίνουν μεγάλη έμφαση στην ανάπτυξη του Ευρωστρατού. Όλα αυτά είναι καμπανάκια για τους λαούς.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε, σε δώδεκα δευτερόλεπτα.
Προετοιμάζονται για νέα όξυνση και η εργατική τάξη, ο λαός και η νεολαία πρέπει να προετοιμάζονται, να οργανώνονται για να αντιμετωπίσουν όλα όσα δύσκολα έρχονται και φυσικά, για να διαμορφώνονται όροι, συνθήκες και προϋποθέσεις για βαθύτερες αλλαγές.
Στο δρόμο αυτόν καλεί το Κ.Κ.Ε. για μια άλλη πολιτική, για μια άλλη εξουσία, για μια εξουσία λαϊκή που θα δρομολογήσει την πραγματική λύση των προβλημάτων προς όφελος της πλειοψηφίας του λαού.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα κάτω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι υποψήφιοι Ακόλουθοι Πρεσβείας της Διπλωματικής Ακαδημίας του Υπουργείου Εξωτερικών, συνοδευόμενοι από το Διευθυντή της Διπλωματικής Ακαδημίας, Πρέσβη κ. Ιωάννη Καμπόλη και τη Διευθύντρια Σπουδών κ. Κάτια Γεωργίου.
Η Βουλή σας καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ΄ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος.
ΜΑΞΙΜΟΣ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάθε χρόνο, κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού, για την Αντιπολίτευση είναι όλα μαύρα. Τίποτα καλό, τίποτα θετικό δε γίνεται στον τόπο. Αν δεν έχει ήδη συντελεστεί ο κατακλυσμός του Νώε, επίκειται η συντέλεια του κόσμου. Και από αυτό τον κανόνα δεν ξέφυγαν οι περισσότεροι ομιλητές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Μέχρι και για «προϋπολογισμό-κουκούλα» ακούσαμε αυτές τις μέρες!
Βεβαίως, χρέος της Αντιπολίτευσης είναι η άσκηση εποικοδομητικής κριτικής, ο υπεύθυνος έλεγχος της Κυβέρνησης, αλλά και η κατάθεση εναλλακτικής πρότασης. Αντί αυτών, τα τελευταία πέντε χρόνια που έχω την τιμή να εκπροσωπώ τους πολίτες της Λάρισας στην Εθνική Αντιπροσωπεία, βλέπω πολλές φορές να περισσεύει η στείρα άρνηση, η ανεύθυνη παροχολογία και ο λαϊκισμός. Το «ΟΧΙ» σε όλα που ακούμε κάθε χρόνο στο τέλος της συζήτησης του προϋπολογισμού από την Αντιπολίτευση, φοβούμαι ότι δείχνει σε όλο του το μεγαλείο το πρόβλημα της πολιτικής ζωής της χώρας, την αδυναμία συνεννόησης και συνεργασίας για τη χάραξη της αναγκαίας μακροχρόνιας πολιτικής, τουλάχιστον σε ευαίσθητους τομείς, όπως η παιδεία, όπου πρέπει να μπει ένα τέλος σε μεταρρυθμίσεις, εντός και εκτός εισαγωγικών, που αλλάζουν από κυβέρνηση σε κυβέρνηση και από Υπουργό σε Υπουργό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η φετινή συζήτηση του προϋπολογισμού πραγματοποιείται σ΄ ένα κλίμα αβεβαιότητας, λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αλλά και εσωτερικής έντασης, λόγω των δύο γεγονότων που ακολούθησαν τη δολοφονία του αδικοχαμένου Αλέξανδρου.
Φυσικά, σε συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ο προϋπολογισμός δεν μπορεί να είναι «ευαγγέλιο» που τηρείται με θρησκευτική ευλάβεια. Αναθεώρηση στόχων ή υπέρμετρα φιλόδοξων προσδοκιών, με τόσους αστάθμητους παράγοντες, είναι εκ των ων ουκ άνευ.
Ωστόσο, είναι άδικο να παραβλέπει η Αντιπολίτευση τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας σε σχέση με άλλες χώρες που βιώνουν εντονότερα τις συνέπειες της κρίσης, όπως αδικείται η χώρα από τις τηλεοπτικές εικόνες που κάνουν το γύρο του κόσμου από τους βανδαλισμούς στην Αθήνα και άλλες μεγαλουπόλεις, βανδαλισμούς που πλήττουν την οικονομία, τη βαριά βιομηχανία της χώρας μας, τον τουρισμό. Και είναι προς τη σωστή κατεύθυνση τα μέτρα που έλαβε το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης.
Η Αντιπολίτευση αρνείται τις συνέπειες της χρηματοπιστωτικής κρίσης στην ελληνική οικονομία, την οποία βαφτίζει «άλλοθι» για τη λήψη μέτρων, ενώ σπεύδει να καπηλευθεί τις αγωνίες των νέων και να εκμεταλλευθεί πολιτικά την ένταση και τη βία. Η πολιτικά ανεύθυνη αυτή στάση θα πρέπει να προβληματίσει κάθε σκεπτόμενο πολίτη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ελληνική γεωργία διέρχεται φέτος μία από τις δυσκολότερες χρονιές. Ενώ το κόστος παραγωγής παραμένει υψηλό, οι διεθνείς τιμές στα περισσότερα αγροτικά προϊόντα είναι χαμηλές. Η Κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα ενίσχυσης των αγροτών και κτηνοτρόφων, στο πλαίσιο των περιθωρίων που της επιτρέπει η Κοινή Αγροτική Πολιτική και οι αντοχές της οικονομίας.
Η Αριστερά, που ευαγγελίζεται ένα άλλο κόσμο, που, ωστόσο, έχει καταρρεύσει, μπορεί να μιλά για καθορισμό των τιμών στα αγροτικά προϊόντα από το κράτος. Είναι, όμως, λυπηρό η Αξιωματική Αντιπολίτευση, που φιλοδοξεί να κυβερνήσει τον τόπο, να αφήνει στα χωριά υπονοούμενα, επιχειρώντας να εκμεταλλευθεί τη δύσκολη συγκυρία που περνούν οι αγρότες.
Σε συνθήκες παγκοσμιοποιημένης φιλελεύθερης οικονομίας, η αγορά, η προσφορά και η ζήτηση είναι εκείνες που διαμορφώνουν τις τιμές των αγροτικών προϊόντων.
Μην παίζετε, λοιπόν, με τον πόνο του αγρότη! Χρέος μας είναι να εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα στήριξης του αγρότη και του κτηνοτρόφου. Ο ΕΛ.Γ.Α. αποδεικνύεται πραγματικό στήριγμα και αποκούμπι του αγρότη. Οι αποζημιώσεις που δόθηκαν από τον ΕΛ.Γ.Α., τα πέντε τελευταία χρόνια, είναι πολλαπλάσιες εκείνων που δίνονταν από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Σ΄ αυτήν την προσπάθεια καθήκον έχει και η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος να σταθεί ακόμα περισσότερο δίπλα στον αγρότη, αρωγός και συμπαραστάτης. Άλλωστε, γι’ αυτό ιδρύθηκε. Τα μέτρα που εξήγγειλε κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Μπορούν, όμως, να είναι και γενναιότερα. Πρέπει να είναι γενναιότερα, όπως επίσης γενναιότεροι θα πρέπει να είναι και η χρηματοδότηση έργων γα την αντιμετώπιση της λειψυδρίας που απειλεί με ερημοποίηση το Θεσσαλικό Κάμπο.
Απόφασή μας είναι να στηριχθεί η ελληνική περιφέρεια. Γι’ αυτό και το 82% των πόρων από το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης κατευθύνεται στην ύπαιθρο. Οι υποδομές, που από χρόνια έπρεπε να είναι κτήμα του ελληνικού λαού, γίνονται πράξη σήμερα. Οι δρόμοι της ανάπτυξης που υλοποιεί το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. σε όλη την επικράτεια δημιουργούν αναπτυξιακές προοπτικές σε όλη τη χώρα. Μαλιακός, Τέμπη, Ε-65, Ιόνια Οδός , Εγνατία, οδικοί άξονες που ανοίγουν κυριολεκτικά νέους δρόμους για την πατρίδα μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε δύσκολους καιρούς κρινόμαστε όλοι αυστηρότερα, Κυβέρνηση, αλλά και Αντιπολίτευση. Οι πολίτες αξιώνουν απ’ όλους υπευθυνότητα και όχι λόγια εύκολου εντυπωσιασμού. Η Αντιπολίτευση, σε μια περίοδο ισχνών αγελάδων, επέλεξε τον εύκολο δρόμο του λαϊκισμού, υποσχόμενη τα πάντα στους πάντες. Ελπίζει ότι η ενόχληση των πολιτών από την οικονομική συγκυρία θα εκφραστεί σε ψήφο ανοχής προς αυτή. Ελπίζει ότι η ενόχληση των πολιτών θα της δώσει πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη.
Σφάλει. Μπορεί οι πολίτες να είναι ενοχλημένοι από την οικονομική κατάσταση, αντιλαμβάνονται, όμως, ότι δεν μπορεί να τάζεις «λαγούς με πετραχήλια» και «πράσινα άλογα», την ώρα που κράτη πτωχεύουν και παγκόσμιοι οικονομικοί κολοσσοί καταρρέουν ως χάρτινοι πύργοι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση επέλεξε το δρόμο της ευθύνης. Χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος, ακολουθεί υπεύθυνη πολιτική που δεν θέτει σε κίνδυνο όσα με κόπους πετύχαμε τα προηγούμενα χρόνια. Με σταθερά βήματα, χωρίς υπερβολές, με σχέδιο, θα ξεπεράσουμε την κρίση όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα.
Χρήσιμοι είμαστε όταν λέμε την αλήθεια. Η νέα χρονιά θα είναι μια δύσκολη χρονιά, όχι τόσο όσο σε άλλες χώρες. Θα δοκιμάσουμε όμως τις αντοχές μας. Κάθε νοικοκυριό οφείλει να απλώνει το πάπλωμά του μέχρι εκεί που μπορεί, να μην παρασύρεται σε υπερβολές. Αν δείξουμε όλοι την αναγκαία αυτοσυγκράτηση, τα σημάδια που θα αφήσει η κρίση θα επουλωθούν ταχύτερα. Χρειαζόμαστε, λοιπόν, σταθερότητα και όχι πειραματισμούς. Γι’ αυτό και υπερψηφίζω τον προϋπολογισμό.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Βασίλειος Τόγιας.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΟΓΙΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αλήθεια και αποτελεί κοινή ομολογία ότι ο φετινός προϋπολογισμός συζητιέται στην Ελληνική Βουλή σε ένα ιδιαίτερα βαρύ κλίμα, σε ένα βαρύ κλίμα που άνοιξε ένα κύκλο βίας με αφετηρία τη δολοφονία ενός νεαρού μαθητή.
Λυπούμαι όμως να πω και ταυτόχρονα φοβούμαι ότι οι Υπουργοί ότι στελέχη της Νέας Δημοκρατίας με τις ανεύθυνες και προκλητικές τοποθετήσεις τους, συνεχίζουν στην ουσία να τροφοδοτούν έναν κύκλο βίας και να ρίχνουν «λάδι στη φωτιά». Δεν έφταναν οι εικονικές παραιτήσεις, δεν έφταναν οι ανευθυνότητες, δεν έφτανε η αδυναμία που κατέστησε την Αθήνα και άλλες πόλεις, πόλεις ανοχύρωτες, έρμαια στις διαθέσεις καταστροφέων. Δεν έφταναν όλα, αυτά αλλά ακούσαμε πριν από λίγο –έκπληκτοι ακούσαμε- τον Υπουργό Δικαιοσύνης να μας μεταφέρει την προσδοκία του για την τύχη εκείνου που σήκωσε το όπλο και πυροβόλησε το νεαρό μαθητή. Μετέφερε ένα δημοσίευμα -ένα δημοσίευμα από μια ξένη εφημερίδα- θέλοντας μας να μας πει ότι αυτό σκέπτεται για εκείνον που πυροβόλησε εν ψυχρώ ένα νεαρό παιδί και άνοιξε αυτόν τον κύκλο βίας. Αυτό το είπε ο Υπουργός Δικαιοσύνης. Το σκέπτεται να επανέρχεται στα Σώματα Ασφαλείας και αυτό το θεώρησε ως πράξη δικαίου ως απονομή δικαιοσύνης.
Σταματήστε να φέρεστε τόσο ανεύθυνα και να ρίχνετε «λάδι στη φωτιά». Αυτές οι πράξεις, αυτές οι θέσεις και αυτές οι παρεμβάσεις δείχνουν το βαθμό της ανευθυνότητάς σας. Δεν καταλαβαίνετε, δεν έχετε σχέση με την πραγματικότητα. Δεν μπορείτε να καταλάβετε τι έχετε δημιουργήσει, πόσο προκαλείτε και τι συνεχίζετε να δημιουργείτε.
Είναι αλήθεια ότι το μίγμα είναι εκρηκτικό. Μια Κυβέρνηση ανίσχυρη, καταρρέουσα και απούσα, εισηγείται έναν προϋπολογισμό ανέφικτο, ψευδή και άδικο. Εμφανίζεται μια Κυβέρνηση που υπονομεύει την κοινωνική συνοχή που δεν μπορεί να εγγυηθεί ούτε καν τη σωματική ακεραιότητα των πολιτών, εμφανίζεται να προσπαθεί να εγγυηθεί για πέμπτη συνεχή χρονιά και να θέλει να μας πείσει για την ασφάλεια των προβλέψεων και την ακεραιότητα των αριθμών.
Και το ερώτημα είναι, εμείς καταστροφολογούμε; Άκουσα πολλούς από τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας να λένε ότι ισοπεδώνουμε και καταστροφολογούμε. Εμείς καταστροφολογούμε και ισοπεδώνουμε ή εσείς ζείτε μια φαντασίωση; Ή είστε μια Κυβέρνηση που βρίσκεται σε ευθεία αντίθεση με την κοινή γνώμη και την κοινή αίσθηση του λαού;
Σας υπενθυμίζω τα ευρήματα του Ευρωβαρόμετρου που δόθηκαν χθες στην δημοσιότητα. Το 48% των Ελλήνων απαντά ότι η οικονομική κατάσταση είναι πολύ κακή και το 42% ότι είναι κακή. Μόνο το 10% από εκείνους ότι είναι καλή. Το 90% δηλαδή των Ελλήνων θεωρεί ότι η οικονομία είναι σε πολύ κακή κατάσταση. Το 93% των Ελλήνων αναμένει επιδείνωση και μόνο το 7% πιστεύει ότι θα βελτιωθούν τα οικονομικά τους. Αυτή είναι και η αποτύπωση της πολιτικής σας. Η πολιτική σας εξυπηρετεί το 7%, στην καλύτερη περίπτωση το 10% αυτών που πιστεύουν ότι η οικονομία είναι καλή γιατί εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους ή το 7% που πιστεύουν ότι αν συνεχίσετε να κυβερνάτε θα βελτιώνετε τη θέση σας.
Καταφέρατε με την πολιτική σας να φτάσετε το δημόσιο να δανείζεται με τεράστιο κόστος, ουσιαστικά ένα βήμα πριν την αδυναμία δανεισμού, δηλαδή ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία. Το 2008 σας ξέφυγαν τα έσοδα, όπως είναι βέβαιο ότι θα σας ξεφύγουν και το 2009 με συνέπεια και αυτός ο προϋπολογισμός να είναι ανεκτέλεστος, όπως ουσιαστικά ανεκτέλεστοι είναι και όλοι οι προηγούμενοι. Αυτό που φέρατε εδώ ως προϋπολογισμό, αναπαράγει την κρίση, είναι μέρος της κρίσης και του προβλήματος. Εάν πάρει κάποιος στα σοβαρά τον προϋπολογισμό σας, θα ανακαλύψει «θησαυρό». Είναι ο «θησαυρός» των 7.000.000.000 που καλείτε τους Έλληνες να πληρώσουν και αυτό σε συνθήκες κρίσης όπου το ζητούμενο είναι το αντίθετο, η μείωση δηλαδή της φορολογίας και όχι η αύξηση των φόρων. Από πού θα βρουν δηλαδή οι Έλληνες να πληρώσουν αυτά τα λεφτά που τους ζητάτε;
Εδώ ζήσαμε σκηνές απείρου κάλλους. Εδώ τα νοσοκομεία δεν είχαν υλικά οι ασφαλισμένοι του δημοσίου πλήρωναν από μόνοι τους τα φάρμακα γιατί δεν υπάρχουν χρήματα να πληρωθούν. Οι προμηθευτές και η Κυβέρνηση είναι αισιόδοξοι ότι οι Έλληνες φορολογούμενοι θα καταφέρουν να βγάλουν περισσότερα χρήματα το 2009 σε μάλιστα συνθήκες κρίσης.
Η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους συνεχίζεται. Οι δαπάνες για την υγεία συρρικνώνονται και για την παιδεία μειώνονται περισσότερο για μια ακόμη χρονιά. Νέα μείωση και στις Δημόσιες Επενδύσεις. Ο προϋπολογισμός του 2009 οξύνει, εντείνει, βαθαίνει τις εισοδηματικές φορολογικές και κοινωνικές ανισότητες, σε συνδυασμό με τον υπερδανεισμό των νοικοκυριών και την επιβάρυνση των οικογενειακών προϋπολογισμών για την υγεία και την παιδεία και δημιουργούν έτσι κατάσταση ασφυξίας.
Οι αγρότες είδαν για ακόμη μια φορά το εισόδημά τους να συμπιέζεται, να έχουν φτάσει στα όρια της εξαθλίωσης και να έχουν μείνει με την απορία γιατί στην υπόλοιπη Ευρώπη αυξήθηκε το αγροτικό εισόδημα, ενώ εδώ μειώθηκε και εξανεμίστηκε. Και βέβαια ούτε και φέτος ήρθε η ώρα της περιφέρειας που υποσχόσαστε από το 2004. Στο νομό μου, στο Νομό Βοιωτίας η κατάσταση έχει γίνει χειρότερη σε όλα στην υγεία, στην παιδεία και κυρίως στα έργα υποδομής που υποσχεθήκατε για μια «ώρα της περιφέρειας» που δεν ήρθε ποτέ.
Αυτά είναι τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας και αυτά είναι τα αδιέξοδα της πολιτικής σας. Η χώρα βρίσκεται σ΄ έναν φαύλο κύκλο βίας και κρίσης. Εσείς δεν μπορείτε να δώσετε λύση γιατί είστε μέρος της κρίσης, μέρος του προβλήματος. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, όλοι συμφωνούν ότι απαιτείται πολιτική διέξοδος. Επείγει μια ολοκληρωμένη πολιτική που να αποκαταστήσει την ασφάλεια, να δρομολογήσει ξανά την ανάπτυξη, να υπηρετεί τη διαφάνεια, να αναδιανέμει και να κατανέμει δίκαια τον πλούτο σ΄ αυτήν τη χώρα. Απαιτείται επειγόντως πολιτική και οικονομική αναγέννηση. Ελπίζω, εύχομαι και θα αγωνιστούμε αυτός ο προϋπολογισμός να είναι ο τελευταίος της Κυβέρνησής σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ, κύριε Τόγια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, σαράντα εννέα μαθητές και μαθήτριες και πέντε συνοδοί καθηγητές από το Α΄ Γενικό Λύκειο Φιλιππιάδος Πρέβεζας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ΄ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Αθανάσιος Μπούρας.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε μια πολύ κρίσιμη παγκόσμια συγκυρία εσείς αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κινδυνολογείτε και καταστροφολογείτε. Απαξιώνετε τη χώρα. Και δεν κάνετε κακό στη Νέα Δημοκρατία. Κάνετε κακό στη χώρα που αν ελπίζετε κάποτε να κυβερνήσετε θα τα βρείτε μπροστά σας. Δυσφημείτε καθημερινά τη χώρα και κάνετε ό,τι είναι δυνατόν να παρουσιάσετε το άσπρο μαύρο.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ)
(Στο σημείο αυτό εισέρχεται στην Αίθουσα του Κοινοβουλίου ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής χειροκροτούμενος υπό των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας)
Διάβασα τις θέσεις σας για τους προϋπολογισμούς των προηγούμενων τεσσάρων ετών. Τα ίδια λόγια, το ίδιο σκηνικό, η ίδια απαξίωση. Ακόμα πολλοί συνάδελφοι, εν ονόματι του κομματικού πάθους κατηγορούν και απαξιώνουν τους νομούς τους. Το παρακολουθήσαμε και αυτό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τονίστηκε απ’ όλους τους συναδέλφους η κρισιμότητα της διεθνούς οικονομικής κατάστασης, η οποία και ασφαλώς δεν μπορεί να αφήσει ανεπηρέαστη την ελληνική οικονομία. Δεν είναι, όμως, τυχαίο το γεγονός ότι οι επιπτώσεις της κρίσης αυτής στην οικονομία μας δεν ήταν τόσο μεγάλες όσο σε άλλες χώρες πολύ πιο ανεπτυγμένες της Ευρώπης, της Αμερικής και αλλού. Η προσπάθεια που έγινε τα τελευταία χρόνια από την Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή κατέστησε ανθεκτική την οικονομία μας απέναντι στην πρωτοφανή μεταπολεμική οικονομική κρίση που βιώνει η ανθρωπότητα.
Έτσι, λοιπόν, με τον προϋπολογισμό του 2009, θα συνεχιστεί η αναπτυξιακή πορεία της χώρας και η βελτίωση της ποιότητας ζωής του λαού μας, παρά το ότι από την άλλη πλευρά παρουσιάζονται όλα μαύρα. Στην κατεύθυνση αυτή θα συμβάλουν και τα μεγαλύτερα αναπτυξιακά έργα που έχουν προγραμματιστεί και θα ξεκινήσουν μέσα στο 2009 με τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα.
Δεν ακούμε, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., προτάσεις ρεαλιστικές από εσάς που θα βοηθούσαν για έξοδο από την κρίση, παρά μόνο κρίσης και σχόλια που δημιουργούν, αν μη τι άλλο, αρνητική ψυχολογία στους πολίτες. Μαγικό ραβδί κανείς δεν διαθέτει, προκειμένου να αλλάξει τα οικονομικά δεδομένα. Η προσπάθεια, όμως, με βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα μπορεί να αποδώσει με τις απαιτούμενες πολιτικές. Ενισχύονται οι ασθενέστερες κοινωνικά ομάδες, παρά το ότι το 82% των δαπανών του προϋπολογισμού είναι ανελαστικές. Δηλαδή, 40% των εσόδων πηγαίνουν σε μισθούς και συντάξεις, 22% στην κοινωνική ασφάλιση, ενώ το 20% στην εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους που μας κληρονόμησε το χθες. Απομένει το 18% για τις ανάγκες του Προγράμματος των Δημοσίων Επενδύσεων, των λειτουργικών αναγκών των Υπουργείων και της γενικότερης κρατικής μηχανής και βέβαια, για την κάλυψη των εκτάκτων αναγκών. Μέσα, όμως, σ΄ αυτό το στενό πλαίσιο η προσπάθεια για τη στήριξη των εισοδημάτων των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των ανέργων είναι φανερό ότι γίνεται με τον προϋπολογισμό του 2009. Ασφαλώς, θα επιθυμούσαμε όλοι μεγαλύτερες αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις. Είναι, όμως, πολύ μεγαλύτερες από τις προβλεπόμενες στην Ευρωζώνη, οι αυξήσεις στη χώρα μας, αφού φτάνουν και υπερβαίνουν το 3,5%, ενώ στην Ευρωζώνη είναι μόλις 0,2%.
Κάνοντας μία σύγκριση με τα στοιχεία του προϋπολογισμού του 2000, διαπιστώνουμε ότι το 2009 οι δαπάνες για τους μισθούς –ακούστε το- είναι διπλάσιες, ενώ για τις συντάξεις υπερδιπλάσιες. Μην ξεχνάμε, όμως, και τη μεγάλη μείωση της ανεργίας που φέτος θα διαμορφωθεί περίπου στο 7,5%. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις σημαντικές αυξήσεις σε διάφορα επιδόματα, όπως το Ε.Κ.Α.Σ., στο επίδομα ανεργίας και στις συντάξεις του Ο.Γ.Α..
Καταργήθηκε το χαρτόσημο στο ενοίκιο κατοικίας, ο φόρος κληρονομιάς, ο φόρος γονικών παροχών, ο φόρος μεταβίβασης στην αγορά πρώτης κατοικίας, ενώ αυξήθηκε το αφορολόγητο στους μισθωτούς και συνταξιούχους. Πολλές ακόμα ελαφρύνσεις και ειδικές παροχές ενισχύουν τις ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες, όσο και αν με εντελώς λαϊκιστικό και ψηφοθηρικό τρόπο, επιμένετε για το αντίθετο.
Η Κυβέρνησή μας εγγυήθηκε τις καταθέσεις, εκπόνησε σχέδιο για τη χρηματοπιστωτική ρευστότητα και το έκανε πράξη. Και πρέπει να τονίσω εδώ ότι δεν χαρίζουμε τίποτα και σε κανένα με τα 28.000.000.000. Ο ισχυρισμός αυτός σημαίνει συνειδητή διαστρέβλωση και όχι άγνοια της πραγματικότητας.
Στο διεθνές κλίμα της αβεβαιότητος και της ανασφάλειας που επικρατεί, λόγω της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης που απειλεί οικονομικούς κολοσσούς, η Κυβέρνησή μας με τον προϋπολογισμό του 2009, προσβλέπει στον περιορισμό των επιπτώσεων στην δική μας οικονομία. Την αβεβαιότητα, όμως, αυτή και την ανασφάλεια που δημιουργεί η παγκόσμια κρίση εντείνει η καταστροφολογία που καλλιεργείται τον τελευταίο καιρό. Δεν θα περίμενε κανείς ότι θα γινόταν τέτοια εκμετάλλευση μιας δυσμενούς παγκόσμιας συγκυρίας για ιδιοτελείς σκοπούς και μικροκομματικά οφέλη. Η τακτική αυτή της Αντιπολίτευσης θα πέσει στο κενό, γιατί η προσπάθεια των τελευταίων πέντε ετών θα συνεχιστεί και με τον προϋπολογισμό του 2009. Οι στόχοι μας για ανάπτυξη κυρίως της περιφέρειας, απασχόληση, κοινωνική συνοχή, μείωση των ελλειμμάτων θα συνεχιστούν. Και στην Περιφέρεια Αττικής συντελείται ένα σημαντικό έργο το οποίο και αυτό θα ενισχυθεί το 2009.
Με τον προϋπολογισμό του 2009 τον πιο δύσκολο προϋπολογισμό των τελευταίων ετών, απαντάμε στους επικριτές μας. Δεν μεταθέτουμε τα προβλήματα στο μέλλον, δεν υποθηκεύουμε το μέλλον. Προχωράμε με αποφασιστικότητα, παρακάμπτοντας το εφήμερο πολιτικό κόστος. Προτιμάμε να είμαστε χρήσιμοι στον τόπο με πολιτικό κόστος και όχι πρόσκαιρα ευχάριστοι με λαϊκιστικό τρόπο. Με ειλικρίνεια, αποφασιστικότητα και υπευθυνότητα και όχι με κινήσεις εντυπωσιασμού, θα συνεχίσουμε την προσπάθειά μας, θα ξεπεράσουμε την κρίση και ο ελληνικός λαός θα είναι ο τελικός αποδέκτης των αποτελεσμάτων αυτής της πολιτικής μας και την κατάλληλη στιγμή θα επιβραβεύσει και πάλι την Κυβέρνησή μας και τον Πρωθυπουργό μας τον Κώστα Καραμανλή.
Σας ευχαριστώ.
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Το λόγο έχει ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γεώργιος Αλογοσκούφης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση του προϋπολογισμού του 2009 διεξάγεται σε μία περίοδο πρωτοφανούς οικονομικής αβεβαιότητας σε ολόκληρο τον κόσμο. Τον τελευταίο χρόνο έχουν αλλάξει τα πάντα προς το χειρότερο. Τον Αύγουστο του 2007 είχαμε τα πρώτα συμπτώματα της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Το φθινόπωρο του 2007 βιώσαμε την έκρηξη του πληθωρισμού λόγω της αύξησης των τιμών του πετρελαίου, των πρώτων υλών και των τροφίμων. Και από το δεύτερο τρίμηνο του 2008, βιώνουμε την ύφεση και στην Ευρωζώνη και στην ευρωπαϊκή οικονομία και σε πολλές άλλες οικονομίες του κόσμου. Ο πληθωρισμός άρχισε μεν να επιβραδύνεται, αλλά η δε ανεργία αυξάνεται.
Μετά τις 15 Σεπτεμβρίου, όταν κατέρρευσε η «Lehmann Brothers», βιώνουμε μια πρωτοφανή χρηματοπιστωτική κρίση που έχει οδηγήσει σε ασφυξία το διεθνές πιστωτικό σύστημα και βέβαια, επιδεινώνει την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας.
Οι διεθνείς οργανισμοί, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και όλες οι εθνικές κυβερνήσεις αναθεωρούν όλο και συχνότερα τις εκτιμήσεις και τις προβλέψεις τους για την πορεία των οικονομιών και για την παγκόσμια και τις εθνικές οικονομίες. Και δυστυχώς, κάθε αναθεώρηση είναι προς το χειρότερο. Όλες οι εκτιμήσεις και οι προβλέψεις τονίζουν τις εξαιρετικές αβεβαιότητες, τονίζουν τους κινδύνους που απειλούν τις οικονομίες μας.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες συντάχθηκε και συζητείται ο προϋπολογισμός του 2009. Η σύνταξη ενός προϋπολογισμού δεν είναι ποτέ απλή υπόθεση. Σε αυτές τις συνθήκες βέβαια, γίνεται ακόμα δυσκολότερη.
Ιδιαίτερα για μία χώρα, όπως η Ελλάδα, η οποία αντιμετωπίζει διαρθρωτικά δημοσιονομικά προβλήματα, που σχετίζονται και με το μεγάλο δημόσιο χρέος και με την εκτεταμένη φοροδιαφυγή και με την έλλειψη πειθαρχίας στις δημόσιες δαπάνες, στις δημόσιες επιχειρήσεις και στους οργανισμούς, αυτά τα διαρθρωτικά και διαχρονικά προβλήματα που γιγαντώθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες, με τη διεθνή οικονομική κρίση έρχονται στο προσκήνιο με μεγαλύτερη ένταση.
Στη σημερινή οικονομική συγκυρία προτεραιότητα έχει για όλους η αντιμετώπιση των επιπτώσεων της χρηματοπιστωτικής κρίσης, η αντιμετώπιση των επιπτώσεων στην πραγματική οικονομία και στους πολίτες. Η ευέλικτη εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που αναθεωρήθηκε το 2005, βάζει για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση σε δεύτερη μοίρα τη δημοσιονομική προσαρμογή και ιδιαίτερα τη φάση που απαιτεί το μηδενισμό των δημοσιονομιών ελλειμμάτων. Και για μας συμβαίνει ακριβώς το ίδιο.
Ο πρώτος μας στόχος από το 2004 ήταν να μειώσουμε το έλλειμμα σε επίπεδο κάτω από το 3%. Ο δεύτερος στόχος ήταν να φθάσουμε, βάσει χρονοδιαγράμματος, σε μηδενικά ελλείμματα. Η επίτευξη αυτού του στόχου δεν μπορεί, παρά να αναβληθεί στις σημερινές συγκυρίες. Στην παρούσα φάση γίνεται η ελάχιστη δυνατή δημοσιονομική προσαρμογή. Νέες εντατικές προσπάθειες για μείωση των ελλειμμάτων και του χρέους θα γίνουν ξανά, μόλις περάσουμε σε περίοδο ανάκαμψης στη διεθνή οικονομία. Τώρα η έμφαση δίνεται στα προβλήματα της πραγματικής οικονομίας, στη στήριξη της ανάπτυξης που πλήττεται από τις επιπτώσεις της κρίσης και στην ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια κάναμε σοβαρές προσπάθειες για την αντιμετώπιση των διαρθρωτικών προβλημάτων της οικονομίας. Επιλέξαμε μία στρατηγική ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής, επιλέξαμε μία στρατηγική διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, η οποία είχε θετικά αποτελέσματα. Ωστόσο, πρέπει να παραδεχθούμε ότι η διεθνής οικονομική κρίση μας βρίσκει στη μέση της προσπάθειας. Μπορεί κάποιες από τις προτεραιότητές μας να πρέπει να προσαρμοστούν και θα προσαρμοστούν, αλλά δεν θα διακυβεύσουμε σε καμmία περίπτωση τους κεντρικούς μας στόχους. Oι κεντρικοί στόχοι για τη χώρα είναι η αποκατάσταση, σε εύθετο χρόνο πια, της δημοσιονομικής ισορροπίας και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.
Η πολιτική που ακολουθούμε είχε ως τώρα σημαντικά αποτελέσματα. Τα δημοσιονομικά ελλείμματα και το χρέος μειώθηκαν σημαντικά, σε σχέση με το Α.Ε.Π.. Η οικονομική ανάπτυξη τα τελευταία τέσσερα χρόνια υπήρξε ισχυρή, βασίστηκε για πρώτη φορά σ’ αυτήν την έκταση στις ιδιωτικές επενδύσεις και δραστηριότητα εξωστρεφών τομέων της οικονομίας και γι’ αυτό το λόγο αυξήθηκε σημαντικά η απασχόληση και μειώθηκε η ανεργία, η οποία έχει σημειώσει μάλιστα τα χαμηλότερα ποσοστά της τελευταίας εικοσαετίας. Οι φορολογικοί συντελεστές για τα μεσαία εισοδήματα και τις επιχειρήσεις βρίσκονται στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων τριάντα χρόνων. Υπήρξε σημαντική βελτίωση των μισθών, των συντάξεων, των κοινωνικών παροχών, όπως το Ε.Κ.Α.Σ., οι συντάξεις του Ο.Γ.Α., το επίδομα ανεργίας. Προφανώς δεν λύθηκαν όλα τα προβλήματα. Προφανώς χρειάζεται να υπάρξει περαιτέρω πρόοδος στη δημοσιονομική προσαρμογή. Προφανώς, χρειάζεται να ενισχυθούν οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και της σπατάλης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Προφανώς, χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε τη γραφειοκρατία και τις άλλες στρεβλώσεις που κρατούν τη διεθνή μας ανταγωνιστικότητα σε χαμηλά επίπεδα. Προφανώς, χρειάζεται να βελτιώσουμε τη δημόσια παιδεία, την υγεία, το κοινωνικό κράτος.
Δεν κρύψαμε ποτέ την αλήθεια από τους πολίτες για την κατάσταση της οικονομίας, δεν κάναμε το μαύρο άσπρο, όπως συστηματικά έκαναν οι κυβερνήσεις του χθες. Η Κυβέρνησή μας δεν κρύβει τα προβλήματα κάτω από το χαλί ούτε στην οικονομία ούτε στο κράτος ούτε στην κοινωνία. Επιδιώκουμε με συνέπεια την αλήθεια και τη διαφάνεια στο δημόσιο βίο. Γιατί αν δεν γνωρίζεις και δεν παραδέχεσαι τα προβλήματα, δεν μπορείς να τα διορθώσεις. Και ο δικός μας στόχος είναι να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα, να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα, να βελτιώσουμε τους θεσμούς, να ενισχύσουμε την ανάπτυξη, την απασχόληση, την κοινωνική συνοχή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Αξιωματική Αντιπολίτευση, δυστυχώς, συνεχίζει να κρύβεται πίσω από το δάκτυλό της. Αντί να αναγνωρίζει τις ευθύνες και την κατάσταση, στην οποία οδήγησε την ελληνική κοινωνία και την οικονομία στις σχεδόν δύο δεκαετίες που είχε την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας, εξακολουθεί να μέμφεται απλώς τη σημερινή Κυβέρνηση. Μας μέμφονται γιατί δεν εξαφανίσαμε τα προβλήματα που εκείνοι δημιούργησαν. Συνεχίζει την προσφιλή της τακτική η Αξιωματική Αντιπολίτευση της κινδυνολογίας και του μηδενισμού σε μία δύσκολη διεθνώς περίοδο, που απαιτεί σύνεση, υπευθυνότητα. Έχουμε μία Αξιωματική Αντιπολίτευση που πλειοδοτεί σε υπερβολές. Εξακολουθεί να πορεύεται χωρίς πυξίδα, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς προτάσεις, με μόνο οδηγό το λαϊκισμό και την άρνηση. Δεν αλλάζετε, παραμένετε αμετανόητοι. Γι’ αυτό σας καταδίκασε στην Αντιπολίτευση ο ελληνικός λαός και γι’ αυτό θα συνεχίσει να αρνείται να σας εμπιστευθεί.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Όλοι παραδέχονται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η Ελλάδα χρειάζεται υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Εμείς το κάνουμε πράξη. Ακόμα και στις συνθήκες της κρίσης η Ελλάδα έχει από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όλοι παραδέχονται ότι χρειάζονται επενδύσεις. Εμείς το κάνουμε πράξη με τις επενδύσεις που γίνονται στο πλαίσιο του επενδυτικού νόμου που έχουν ξεπεράσει τα 10.000.000.000 ευρώ, με επενδύσεις στις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα -ήδη έχουμε εγκρίνει επενδυτικά σχέδια που ξεπερνούν τα 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ- με επενδύσεις στα μεγάλα έργα με σύμβαση παραχώρησης, με επενδύσεις της νέας τεχνολογίας, με επενδύσεις σε βασικές υποδομές και με επενδύσεις στην Ψηφιακή Τεχνολογία και στην Ευρυζωνικότητα, όπου ο ρυθμός αύξησης ειδικά της Ευρυζωνικότητας στην Ελλάδα είναι ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη.
Όλοι παραδέχονται ότι χρειάζεται ένα απλό και δίκαιο φορολογικό σύστημα. Εμείς το κάνουμε πράξη με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών, με την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, με τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης.
Όλοι παραδέχονται ότι η ανεργία είναι η πιο ακραία μορφή κοινωνικής αδικίας. Εμείς τη μείωση της ανεργίας την κάναμε πράξη στα χρόνια που πέρασαν και θα συνεχίσουμε στην κατεύθυνση αυτή, όπως κάναμε πράξη την ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων, την αντιμετώπιση της φτώχειας.
Κάνουμε πράξη τον προϋπολογισμό προγραμμάτων, την εξυγίανση και αποκρατικοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων, τη διαφάνεια στους δημόσιους οργανισμούς, την εξωστρέφεια, τη διάδοση της Ευρυζωνικότητας και των Ψηφιακών Τεχνολογιών.
Εκεί αποβλέπουν οι μεταρρυθμίσεις που προωθήσαμε και που προωθούμε, μεταρρυθμίσεις που θα συνεχίσουμε, μεταρρυθμίσεις που θα συνεχίσουν να φέρνουν αποτελέσματα.
Κάνουμε, όμως, πράξη και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης. Αυτή είναι το τελευταίο διάστημα η πιο άμεση και η πιο πιεστική προτεραιότητά μας. Εγγυηθήκαμε άμεσα τις καταθέσεις στην Ελλάδα, αναλάβαμε πρωτοβουλίες για την προστασία των δανειοληπτών, ολοκληρώσαμε, από τους πρώτους, στην Ευρωπαϊκή Ένωση το πρόγραμμα ενίσχυσης της ρευστότητας της οικονομίας μας, αναλάβαμε πρωτοβουλίες για την στήριξη των κλάδων που πλήττονται από την κρίση, όπως ο τουρισμός. Στηρίζουμε έμπρακτα τους άνεργους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, αυτούς που είδαν τις περιουσίες τους να καταστρέφονται από τις πρόσφατες ταραχές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν αρνούμαστε ότι οι αβεβαιότητες είναι μεγάλες, δεν αρνούμαστε ότι οι διεθνείς εξελίξεις αναπόφευκτα επηρεάζουν και τη χώρα μας. Τα περιθώρια των επιτοκίων έχουν αυξηθεί και δημιουργούνται επιπλέον κίνδυνοι από την επιβράδυνση της διεθνούς οικονομίας. Επηρεάζονται αρνητικά σημαντικοί εξωστρεφείς τομείς μας που σχετίζονται με τις εξαγωγές, με τον τουρισμό, με τη ναυτιλία, επηρεάζονται η κατανάλωση, οι επενδύσεις, ο ρυθμός ανάπτυξης.
Με τις πρωτοβουλίες που πήραμε και με τον προϋπολογισμό του 2009 που συζητούμε, εξαντλούμε όλα τα περιθώρια για τη στήριξη της ανάπτυξης, της απασχόλησης και των οικονομικά ασθενέστερων συμπολιτών μας. Τα περιθώρια αυτά βεβαίως θα ήταν μεγαλύτερα, αν δεν είχαμε το τεράστιο δημόσιο χρέος που μας κληροδότησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Όλοι γνωρίζουν ότι επί των ημερών των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το χρέος, ως ποσοστό του Α.Ε.Π., τριπλασιάστηκε. Αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Επί των ημερών της Κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή το χρέος μειώθηκε σε σχέση με το Α.Ε.Π.. Ούτε αυτό μπορεί να αλλάξει. Είναι παραπλανητικό αυτό που επιχείρησαν πολλοί συνάδελφοι από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, να συγκρίνουν το απόλυτο ύψος του χρέους, διότι αυτή η σύγκριση δεν συνυπολογίζει την ανάπτυξη της οικονομίας. Όλοι αντιλαμβάνονται ότι όταν υπάρχουν πρωτογενή πλεονάσματα, όπως έχουμε από το 2006, το χρέος σε απόλυτους αριθμούς αυξάνεται κυρίως λόγω των τόκων που πληρώνουμε.
Αυτό μπορούν να το αντιληφθούν και οι προπτυχιακοί φοιτητές στους οποίους έχει τόσο μεγάλη συμπάθεια η Αξιωματική Αντιπολίτευση! Ωστόσο η Αξιωματική Αντιπολίτευση προσποιείται ότι δεν το καταλαβαίνει. Το χρέος της γενικής κυβέρνησης προβλέπεται να διαμορφωθεί το 2009 στο 91,4% του Α.Ε.Π. από 93,1% φέτος. Σας θυμίζω ότι το 2004 ήταν κοντά στο 100% του Α.Ε.Π., για την ακρίβεια 98,6%. Το 1981, όταν ξεκίνησε την καταστροφική του πολιτική το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, το χρέος ήταν μόλις το 27,1% του Α.Ε.Π..
Το χρέος λοιπόν το μειώνουμε. Αυτό δεν αμφισβητείται, αλλά δεν αρκεί αυτό, γιατί εξακολουθεί να είναι υψηλό, εξακολουθεί να δημιουργεί προβλήματα στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής. Οι επιπτώσεις του δυστυχώς θα μας κοστίσουν για πολύ καιρό ακόμη. Θα αναγκαστούμε να πληρώσουμε το 2009 περί τα 12.000.000.000 ευρώ σε τόκους, περίπου το 5% του Α.Ε.Π.. Το ποσό είναι τεράστιο και καλά θα κάνει η Αξιωματική Αντιπολίτευση να αναλογιστεί τις ευθύνες της γι’ αυτή την κατάσταση, αντί να επιχειρεί με διάφορα τεχνάσματα να επιρρίπτει αλλού τις ευθύνες της.
Ο νέος προϋπολογισμός προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης 2,7%. Σύμφωνα με τις ενδείξεις που έχουμε και με τις τελευταίες εξελίξεις, αυτός είναι ένας δύσκολος στόχος. Προφανώς, οι διεθνείς αβεβαιότητες είναι μεγάλες. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτίθεται τον Ιανουάριο να αναθεωρήσει ξανά κάποιες από τις προβλέψεις της. Ίσως χρειαστεί να κάνουμε και εμείς το ίδιο. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ούτε ότι ο προϋπολογισμός είναι προσωρινός, ούτε ότι βρίσκεται στον αέρα, όπως θέλει να μας πείσει η Αντιπολίτευση.
Δεν πρέπει να δημιουργούμε κλίμα απαισιοδοξίας για την ελληνική οικονομία, γιατί υπάρχουν συγκεκριμένες δράσεις, οι οποίες θα στηρίξουν την ανάπτυξη και την απασχόληση μέσα στο 2009.
Πρώτον, για το επόμενο έτος ισχύει η διετής Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που συμφωνήθηκε φέτος και προβλέπει σημαντικές αυξήσεις μισθών, που ξεπερνούν κατά πολύ τον προβλεπόμενο πληθωρισμό για το 2009. Ήδη ο πληθωρισμός έχει μπει σε περίοδο ταχείας αποκλιμάκωσης και με τα τελευταία στοιχεία που έχει ανακοινώσει η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία το Νοέμβριο διαμορφώθηκε στο 2,9%. Προβλέπεται η αποκλιμάκωση αυτή να συνεχιστεί και τους επόμενους μήνες. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τις αυξήσεις μισθών που προβλέπει η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας διασφαλίζει μία σημαντική αύξηση του διαθεσίμου εισοδήματος, άρα και της κατανάλωσης, άρα και της ανάπτυξης.
Επίσης, συνεχίζεται η πολιτική μας για τις μειώσεις των φορολογικών συντελεστών. Αυτές οι μειώσεις είναι σημαντικές. Ο κεντρικός συντελεστής μειώνεται από 27% φέτος στο 25% το 2009 και δίνει μία επιπλέον αύξηση στο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών.
Από την πλευρά των επενδύσεων έχουν δρομολογηθεί μεγάλα έργα με συμβάσεις παραχώρησης, τα οποία μπαίνουν σε φάση επιτάχυνσης το 2009. Προχωρούν τα έργα με συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Προχωρούν τα έργα, τα οποία έχουν εγκριθεί και οι ιδιωτικές επενδύσεις που έχουν εγκριθεί με βάση τον επενδυτικό νόμο. Ενεργοποιούνται και μάλιστα επιταχύνονται τα προγράμματα του εθνικού στρατηγικού πλαισίου αναφοράς σε συνάρτηση με την ανάλογη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όλα αυτά είναι πολύ σημαντικά για την αναπτυξιακή προοπτική της οικονομίας μας το 2009.
Σε συνθήκες αβεβαιότητας, όπως είναι οι σημερινές, σημασία δεν έχει τόσο πολύ η σταθερότητα των προβλέψεων, γιατί αυτή εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να διασφαλιστεί. Σημασία έχει η σταθερότητα των πολιτικών, των στόχων και των επιδιώξεων.
Παρά το συνεχώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον, οι στόχοι μας και οι πολιτικές μας παραμένουν σταθερές. Η φορολογική πολιτική, η πολιτική των δημοσίων δαπανών, η επιδίωξη για ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας, η επιδίωξη για ενίσχυση της απασχόλησης και του κοινωνικού κράτους είναι για μας αμετάθετες πολιτικές. Μπορεί οι σημερινές συγκυρίες να μην είναι ευνοϊκές, οι πολιτικές μας όμως είναι σταθερές και αμετάθετες και ευνοούν την ανάπτυξη, την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα αποφύγω να μπω σε ιδιαίτερες λεπτομέρειες αναφορικά με τα στοιχεία του προϋπολογισμού, καθώς έχουν αναλυθεί επαρκώς από τους εισηγητές μας, έχουν αναλυθεί επαρκώς από τους συναδέλφους μου στο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή απαντά με έργα στην κινδυνολογία και την καταστροφολογία των εκφραστών του χθες.
Η Κυβέρνηση υλοποιεί τις εξαγγελίες της. Είχαμε δεσμευτεί για την αποκατάσταση της δημοσιονομικής διαφάνειας. Το κάναμε. Είχαμε δεσμευτεί για την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος. Το κάναμε σε μεγάλο βαθμό. Οι δεσμεύσεις μας γίνονται πράξη. Μειώσαμε το δημοσιονομικό έλλειμμα, μειώνουμε το δημόσιο χρέος, τώρα δίνουμε προτεραιότητα στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κρίσης.
Είχαμε δεσμευτεί για ένα διαφορετικό δίκαιο φορολογικό καθεστώς. Υλοποιούμε και αυτή μας τη δέσμευση. Οι φορολογικοί συντελεστές έχουν μειωθεί σε πρωτοφανώς χαμηλά επίπεδα για τη μεταπολεμική περίοδο. Δεν θα μπω στις λεπτομέρειες, τις γνωρίζετε όλοι.
Είχαμε βάλει ως στόχο τη μείωση της ανεργίας. Η ανεργία μειώθηκε από το 11,3% το Μάρτιο του 2004, στο 7,4% φέτος το Σεπτέμβριο. Αυτό σημαίνει ότι εργάζονται πάνω από τριακόσιες τριάντα χιλιάδες άνθρωποι περισσότεροι σε σχέση με το 2004. Είναι τεράστια η διαφορά.
Αλλά και για τους νέους, για τους οποίους δήθεν κόπτεται η Αντιπολίτευση, η μείωση της ανεργίας είναι μεγάλη. Το πρώτο τρίμηνο του 2004 η ανεργία των νέων από δεκαπέντε έως είκοσι τεσσάρων ετών ήταν στο 28,9%, σχεδόν 30%. Στο δεύτερο τρίμηνο του 2008 είχε μειωθεί στο 20,6%, δέκα ποσοστιαίες μονάδες. Ακόμη είναι υψηλή, ασφαλώς. Δεν μας ικανοποιεί. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να αμφισβητήσει την τεράστια πρόοδο που έχει γίνει. Μειώθηκε κατά το 1/3.
Η μείωση της ανεργίας εξακολουθεί και είναι ένας από τους κυριότερους στόχους της πολιτικής μας, γιατί η ανεργία είναι η πιο άδικη μορφή κοινωνικού αποκλεισμού. Η απασχόληση προβλέπεται να αυξηθεί και το 2009 και το ποσοστό της ανεργίας, παρά το γεγονός ότι η ανεργία αυξάνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη, προβλέπεται να παραμείνει σταθερό. Είναι και αυτός ένας δύσκολος αλλά κεντρικός στόχος της Κυβέρνησης και του προϋπολογισμού.
Κεντρικός μας στόχος είναι και η συνέχιση της πολιτικής της πραγματικής σύγκλισης. Είχαμε δεσμευτεί για σταδιακή σύγκλιση των μισθών και των συντάξεων προς το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της χώρας μας το 2003 ήταν μόλις στο 80,9% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης των δεκαπέντε. Το 2008 φθάνει στο 89%, στο 88,9% για την ακρίβεια. Και το 2009 προβλέπεται να φθάσει το 91,3%. Και σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρώπης των είκοσι επτά πάλι έχουμε σημαντική αύξηση. Προβλέπεται το 2008 να φθάσει στο 98,7% του μέσου όρου των είκοσι επτά και το 2009 να ξεπεράσουμε για πρώτη φορά το μέσο όρο της Ευρώπης των είκοσι επτά. Αυτό σημαίνει πραγματική σύγκλιση. Και αυτή η πραγματική σύγκλιση γίνεται και στους μισθούς και στις συντάξεις και σε όλα τα εισοδήματα.
Είχαμε δεσμευτεί για ισόρροπη ανάπτυξη, για τη μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων και αυτό κάνουμε με τον επενδυτικό νόμο, με τις δημόσιες επενδύσεις, με την αποτελεσματική αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων, με τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Προχωρούμε στην αποτελεσματική αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων. Έκλεισαν σημαντικότατες εκκρεμότητες με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και έχουμε φθάσει σήμερα σε ποσοστό απορροφητικότητας 91% και είναι βέβαιο πια ότι δεν υπάρχει κίνδυνος απώλειας πόρων, δεδομένου ότι έχουμε πάρει παράταση και για το 2009.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι προφανές ότι η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να απαλλαγεί με μαγικό τρόπο από τις βαθιά ριζωμένες αδυναμίες της. Δεν μπορεί να αποτινάξει από τη μία μέρα στην άλλη τα ελλείμματα και τα χρέη που συσσωρεύονταν επί χρόνια. Η χαμηλή ανταγωνιστικότητα δεν ανέκυψε ούτε σε μία μέρα, ούτε μπορεί να εξαφανιστεί σε μία μέρα. Οι δομές του κράτους θέλουν χρόνο για να εκσυγχρονιστούν. Η γραφειοκρατία απαιτεί μεγάλη προσπάθεια για να περιοριστεί. Ο υπερτροφικός κρατικός μηχανισμός που διογκώθηκε επί των χρόνων των κυβερνήσεων του χθες με χιλιάδες κομματικές και αδιαφανείς προσλήψεις χρειάζεται συνεχείς διορθωτικές παρεμβάσεις.
Αναμφίβολα χρειάζεται, για πολλά από τα προβλήματα, εθνική συναίνεση προκειμένου να αντιμετωπιστούν. Χρειάζεται να εγκαταλειφθεί η συντεχνιακή λογική που χαρακτηρίζει μία μεγάλη μερίδα της κοινωνίας μας. Πρέπει το εθνικό συμφέρον να αρθεί πάνω από το ατομικό, πάνω από το συντεχνιακό ή πάνω από το κομματικό συμφέρον, ιδιαίτερα τώρα που η χώρα αντιμετωπίζει τις επιπτώσεις μιας σοβαρής διεθνούς κρίσης. Δυστυχώς, όμως, ακόμη και σήμερα η Αντιπολίτευση καταστροφολογεί ανεξέλεγκτα. Δεν δείχνει τη διάθεση να συμβάλει, από τη θέση της, στην εφαρμογή λύσεων που θα βοηθήσουν τη χώρα να προχωρήσει μπροστά.
Την ώρα που ολόκληρος ο πλανήτης κινδυνεύει να βυθιστεί στην πιο βαθιά ύφεση από την δεκαετία του 1930, η Αξιωματική Αντιπολίτευση ζει στον «πλανήτη ΠΑ.ΣΟ.Κ.», όπως αναφέρει άλλωστε και η επίσημη ιστοσελίδα του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Αργήσατε να αντιληφθείτε, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, ότι υπάρχει διεθνής κρίση. Η κρίση που αντιμετωπίζει ολόκληρος ο κόσμος για ένα μεγάλο διάστημα στον «πλανήτη ΠΑ.ΣΟ.Κ.» δεν υπήρχε. Όταν τελικά την ανακαλύψατε και αφού είχε πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, θελήσατε να πείσετε ότι η κρίση είναι ελληνική, ότι φταίει η Κυβέρνηση και βεβαίως δεν έχετε και καμμία ρεαλιστική πρόταση. Περιορίζεστε σ’ ένα ρεσιτάλ λαϊκισμού που θα εξουθένωνε την ελληνική οικονομία αν επρόκειτο να εφαρμοστεί. Στον «πλανήτη ΠΑ.ΣΟ.Κ.» μπορείτε να υπόσχεστε τα πάντα στους πάντες. Στο δικό σας πλανήτη μπορείτε να μη δίνετε λογαριασμό ή να περιμένετε να πληρώσει το λογαριασμό ο επόμενος. Στον «πλανήτη ΠΑ.ΣΟ.Κ.» μπορείτε να μοιράζετε ανέξοδες υποσχέσεις. Στον πλανήτη γη, όμως, οι υποσχέσεις σας κοστίζουν περισσότερο από 11.000.000.000 ευρώ το χρόνο, σχεδόν όσο οι τόκοι του δημοσίου χρέους που δημιουργήσατε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Προσγειωθείτε. Στον πλανήτη γη τα πραγματικά προβλήματα θέλουν ρεαλιστικές λύσεις. Φτάσατε να αντιπολιτεύεστε τον εαυτό σας. Παραδώσατε την οικονομία με τεράστια προβλήματα και σήμερα απαιτείτε την αυτόματη εξαφάνισή τους. Δεν έχετε παρουσιάσει ούτε μία σοβαρή πρόταση, δεν έχετε στηρίξει από το 2004 ούτε μία μεταρρυθμιστική πρωτοβουλία. Λειτουργείτε σαν να μην είχατε καμμία σχέση με τη διακυβέρνηση της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες. Λειτουργείτε ως ανεύθυνη πολιτική δύναμη, γιατί εκεί έχετε καταλήξει.
Δυστυχώς –και το λέω αυτό με λύπη μου- ακόμα και ο πρώην Πρωθυπουργός κ. Σημίτης έφτασε χθες να κινδυνολογεί για δήθεν προσφυγή της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, επικαλούμενος κάποιους ανώνυμους κύκλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ελλάδα είναι μέρος της Ευρωζώνης. Μάλιστα η πρώτη κυβέρνηση του κ. Σημίτη με τη στήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού έκανε σημαντικές προσπάθειες για να ενταχθεί η Ελλάδα στη Ζώνη του ευρώ και η Ελλάδα εντάχθηκε, παρά το γεγονός ότι δεν είχε αντιμετωπίσει ούτε το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας ούτε το δημοσιονομικό της πρόβλημα. Η δεύτερη κυβέρνηση του κ. Σημίτη, αντί να συνεχίσει την προσπάθεια που είχε ξεκινήσει, οδήγησε τη χώρα σε περαιτέρω απώλεια ανταγωνιστικότητας και στο δημοσιονομικό «εκτροχιασμό». Αντί λοιπόν να παριστάνει τον τιμητή ο πρώην Πρωθυπουργός, θα έπρεπε να αναγνωρίσει τις ευθύνες του. Το 2004 παρέδωσε την πιο προβληματική οικονομία της Ευρωζώνης.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Έκτοτε έγιναν σημαντικές προσπάθειες και μειώθηκαν δραστικά τα δημοσιονομικά ελλείμματα και το δημόσιο χρέος σε σχέση με το Α.Ε.Π..
Η διεθνής κρίση ασφαλώς συνεπάγεται αυξημένους κινδύνους για χώρες με υψηλό δημόσιο χρέος όπως αυτό που κληροδότησαν στη χώρα οι κυβερνήσεις του χθες. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει και θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει τα όποια προβλήματα στο πλαίσιο του αναθεωρημένου Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης σε απόλυτη συνεργασία με τους εταίρους στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αυτό κάναμε για να μειώσουμε τα ελλείμματα που μας κληροδοτήσατε, αυτό κάναμε για να εξυγιάνουμε το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, αυτό κάνουμε με το πρόγραμμα ενίσχυσης της ρευστότητας της οικονομίας, αυτό κάνουμε προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις όποιες επιπλέον συνέπειες της κρίσης. Αυτό θα κάνουμε μετά την κρίση προκειμένου να οδηγηθούμε σε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και να απαλλάξουμε τη χώρα από το δημοσιονομικό «βραχνά» που δημιουργήσατε.
Ήμουν χθες στο έκτακτο συμβούλιο ECOFIN στο Παρίσι. Όλοι οι Υπουργοί Οικονομικών, ο αρμόδιος κοινοτικός επίτροπος και ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας συμφωνήσαμε ότι η κρίση μάς αφορά όλους και ότι η αντιμετώπισή της είναι ζήτημα συντονισμένων προσπαθειών στο πλαίσιο των θεσμών που έχουμε, όπως το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Μέσα σ’ αυτο τα πλαίσιο αναπτύσσονται και οι υπόλοιπες πρωτοβουλίες που έχουμε αναλάβει.
Πολλές χώρες και μέσα στην Ευρωζώνη και εκτός Ευρωζώνης αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα. Η Ευρώπη θα προχωρήσει συντονισμένα στην αντιμετώπισή τους. Κάποιες ευρωπαϊκές χώρες εκτός Ευρωζώνης έχουν ήδη προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ο επικεφαλής του μας ενημέρωσε χθες για την πρόοδο αναφορικά με τα προγράμματα που έχουν εκπονηθεί και για τις προοπτικές τους. Ούτε συζητήθηκε ούτε τίθεται θέμα προσφυγής της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κώστα Καραμανλή τηρεί τις δεσμεύσεις της με πειθαρχημένη πολιτική και με μεταρρυθμίσεις χωρίς τις οποίες η οικονομία μας θα ήταν σήμερα ιδιαίτερα ευάλωτη. Φανταστείτε το δημοσιονομικό έλλειμμα να ήταν ακόμα στο 7,5% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος που κληρονομήσαμε. Φανταστείτε την ανεργία πάνω από το 11%. Η δυνατότητα της χώρας να αντεπεξέλθει στην κρίση θα ήταν μηδαμινή. Όσο για τους πολίτες, ιδίως εκείνους που είναι οικονομικά ασθενέστεροι, δεν θα είχαν καμμία ελπίδα βοήθειας από το κράτος.
Παρά τις προσπάθειές μας, παρά τις αποδεδειγμένες βελτιώσεις που πετύχαμε, τα προβλήματα υπάρχουν. Δεν επιτρέπεται την ώρα που εξελίσσεται μία κρίση να διολισθήσουμε στην ανευθυνότητα και στο λαϊκισμό. Είναι αξιοθρήνητη η δημαγωγία και η κινδυνολογία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Το ίδιο κάνει από το 2004 και διαψεύδεται διαρκώς. Ασφαλώς θα ήταν καλύτερο για τη χώρα να είχε μία πιο σοβαρή, πιο συντεταγμένη, πιο παραγωγική Αντιπολίτευση.
Η Κυβέρνηση δεν ακολουθεί την Αντιπολίτευση στον ολισθηρό δρόμο που έχει επιλέξει. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να συντηρούμε μια κοινωνία συντεχνιών, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να συντηρούμε μια κοινωνία οργανωμένων συμφερόντων που διαιωνίζει τις παθογένειες που βιώνουμε τις τελευταίες δεκαετίες, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να συντηρούμε μια κοινωνία στην οποία όλοι επιζητούν τη στήριξη από το κράτος και από τον προϋπολογισμό, χωρίς να εκπληρώνουν παράλληλα και τις αυτονόητες υποχρεώσεις τους προς το δημόσιο.
Η Κυβέρνηση θα συνεχίσει να κινείται στην τροχιά των μεταρρυθμίσεων με νηφαλιότητα, με σοβαρότητα, με υπευθυνότητα. Επιμένουμε στο δύσκολο δρόμο του ρεαλισμού και της λογικής, του έργου και της δημιουργίας. Παρ΄ότι πιστεύουμε ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις, ειδικά σ’ αυτήν την κρίσιμη περίοδο, θα έπρεπε να συνταχθούν στην προσπάθεια θωράκισης των συμφερόντων της χώρας, θα προασπίσουμε τα συμφέροντα της χώρας έστω και αν η Αντιπολίτευση δεν μπορεί να μας παρακολουθήσει. Άλλο όμως το να μην μπορεί να μας παρακολουθήσει και άλλο το να προσπαθεί να υπονομεύει την πορεία της χώρας. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που η παράταξή μας πορεύτηκε μόνη της. Η παράταξη αυτή κατάφερε με την επιμονή του Κωνσταντίνου Καραμανλή να πετύχει την ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ο.Κ. κόντρα σε όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις και απέδειξε ότι πάντοτε έβαζε το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Αυτό κάνουμε και σήμερα. Αντιμετωπίζουμε με εθνικά υπεύθυνο τρόπο την πρωτοφανή διεθνή οικονομική κρίση -έστω και αν δεν μπορούν να μας παρακολουθήσουν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης- και παράλληλα προετοιμάζουμε τη χώρα για την επόμενη μέρα, ώστε να μπορέσει η Ελλάδα να αξιοποιήσει την ανάκαμψη από καλύτερη θέση. Καλούμε τους συναδέλφους απ’ όλες τις παρατάξεις να συναισθανθούν την κρισιμότητα αυτής της περιόδου και να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων προς όφελος της κοινωνίας και των πολιτών.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και πρώην Υπουργός κ. Θεόδωρος Πάγκαλος.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ο κύριος Υπουργός μας είπε εν ολίγοις ότι όλες οι κινήσεις της Κυβέρνησης ήταν καλές, ότι όλα τα μέτρα που πήρε και τα μέτρα που θα πάρει –γιατί χρησιμοποίησε κατά κόρον τον ενεστώτα διαρκείας- θα είναι ωφέλιμα για τον τόπο και μετά μας είπε ότι βρισκόμαστε σε κρίση.
Εγώ είμαι από τον «πλανήτη ΠΑ.ΣΟ.Κ.» αλλά μου ήλθε στο μυαλό κάτι που έχω ακούσει στο χωριό μου: «Με τον ήλιο τα βάζω, με τον ήλιο τα βγάζω, τι έχουν τα έρημα και ψοφάνε;». Θα έπρεπε ο κ. Αλογοσκούφης να μας το εξηγήσει αυτό. Έχει όμως την απάντηση: «Φταίει η διεθνής κρίση». Μήπως μπορεί να μας πει γιατί πέρσι τον Ιούνιο, μήνες πριν ξεσπάσει και εμφανιστεί η διεθνής κρίση, είπε το περίφημο τότε «πιάσαμε πάτο»; Υποθέτω ότι εννοούσε την ελληνική οικονομία και εννοούσε συνθήκες που είχαν σχέση αποκλειστικά με την εθνική μας κατάσταση και βεβαίως με τη δράση της Κυβέρνησής του, του ιδίου δηλαδή και των συναδέλφων του.
Το έλλειμμα ήταν το μεγάλο «όπλο» του κ. Αλογοσκούφη για να εμφανίσει μία –υποτίθεται- ρηξικέλευθη πολιτική και κυρίως για να αθετήσει όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις του 2004 της Νέας Δημοκρατίας. Το διόγκωσε στο 7% συμπεριλαμβάνοντας ως έλλειμμα το πρόγραμμα δαπανών για την εθνική άμυνα.
Του τσάκισε τα δάκτυλα η Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία έκανε ειδική οδηγία για να μην κάνουν πλέον αυτό που έκανε ο κ. Αλογοσκούφης. Και δεν το κάνει πια κανείς, ούτε ο ίδιος μπορεί να το κάνει. Αλλά δεν μας εξηγεί επιτέλους τι συμβαίνει μεταξύ 2007 και 2008. Είχε μιλήσει για έλλειμμα μεγέθους 1,6%. Μας λέει τώρα ότι το έλλειμμα θα είναι 2,5%. Ανεξάρτητοι και αντικειμενικοί παρατηρητής λένε ότι το έλλειμμα θα είναι 3,5%. Και εμείς νομίζουμε ότι το έλλειμμα θα ξεπεράσει το 4% και το λέμε υπευθύνως.
Ο φουκαράς ο Χριστοδουλάκης, τον οποίο καταναυμάχησε ο κ. Αλογοσκούφης, προέβλεπε 2,7%. Από το 2,7% ως το 4% υπάρχει μια τεράστια πρόοδος του δημοσίου ελλείμματος. Μετά από έξι χρόνια πρέπει να δικαιολογηθεί ο κ. Αλογοσκούφης και να μας εξηγήσει πώς το κατάφερε αυτό το θαυμάσιο επίτευγμα.
Τέλος, μίλησε κατά κόρον για ανταγωνιστικότητα. Υπήρχε πράγματι μια καθυστέρηση της χώρας σε ό,τι αφορά την ανταγωνιστικότητα. Υπάρχει ένα μέτρο γι’ αυτό. Είναι το έλλειμμα των τρεχουσών αλλαγών. Ήταν 6% όταν ανέλαβε την Κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία και έγινε Υπουργός ο κ. Αλογοσκούφης. Σήμερα είναι 18%.
Και σας πρέπει, κύριε Αλογοσκούφη, πράγματι βραβείο και τιμή, διότι με αυτό που πετύχατε, σε ό,τι αφορά το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, η Ελλάς είναι παγκόσμιος πρωταθλητής. Ακούστε, είναι παγκόσμιος πρωταθλητής μεταξύ όλων των χωρών του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, περιλαμβανομένης της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Εκεί μας έφερε ο κ. Αλογοσκούφης.
Γι’ αυτόν το λόγο βεβαίως, όχι το ΠΑ.ΣΟ.Κ., στον «πλανήτη ΠΑ.ΣΟ.Κ.», αλλά πολύ σοβαρά συντηρητικά περιοδικά όπως το «ECONOMIST», αναρωτιούνται μήπως θα πρέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση να εκβάλει από το ενιαίο νομισματικό σύστημα, δηλαδή από το ευρώ, την Ελλάδα. Και το γράφουν σοβαρά και ενυπόγραφα σοβαροί και έγκριτοι οικονομολόγοι. Και ο κ. Αλογοσκούφης μάς λέει, δεν υπάρχει καμμία ανάγκη να ανησυχούμε, διότι μας καθησυχάζει αυτός και ο κ. Πρωθυπουργός, ο οποίος βεβαίως δεν κάθισε στην Αίθουσα να ακούσει τι θέλει να πει η Αξιωματική Αντιπολίτευση, ώστε έτσι να μάθαινε κάτι και να μην έρθει μετά από τέσσερις μήνες να μας πει ότι δεν κατάλαβε πόσο μεγάλη ήταν η κρίση στην οικονομία και πόσο δύσκολα τα πράγματα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Θα τελειώσω λέγοντας κάτι ακόμα, κύριε Πρόεδρε. Μεταξύ Οκτωβρίου και Νοεμβρίου, πριν ξεσπάσουν οι σημερινές ταραχές που κατέλυσαν το κράτος στο κέντρο της Αθήνας και κατέστρεψαν εκατοντάδες επιχειρηματίες, οι ακάλυπτες επιταγές αυξήθηκαν κατά 160%. Η κρίση στην αγορά είναι τέτοια, ώστε υπεύθυνοι εκπρόσωποι των επιχειρηματιών και άλλων κλάδων παραγωγικών, ζητούν την κατάργηση του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ». Δηλαδή, ακούστε, ζητούν την εισαγωγή ως νομότυπης συμπεριφοράς της ακάλυπτης επιταγής.
Μπορεί να μας εξηγήσει ο κ. Αλογοσκούφης διότι μέσα σε ένα μήνα, πριν συμβεί οτιδήποτε στους δρόμους της Αθήνας, αυξήθηκαν οι ακάλυπτες επιταγές κατά 160%;
Αυτά και άλλα μυστήρια θα έπρεπε να μας εξηγήσει ο κ. Αλογοσκούφης και μετά θα τον παίρναμε ευχαρίστως να τον ξεναγήσουμε στον πλανήτη ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπου υπάρχουν σοβαρές προτάσεις, από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης τα δέκα σημεία του Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και άλλες πολλές, τις οποίες έχουμε καταθέσει.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Ας τις διαβάσει επιτέλους. Ας διαβάσει και κάτι. Και ας αφήσει αυτή την έσχατη στιγμή που έχει εξεγερθεί όλος ο ελληνικός λαός εναντίον του ιδίου, εναντίον του Πρωθυπουργού του και εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής, την αλαζονεία, αυτήν την ακατάσχετη που χρόνια τώρα μαστίζει τον τόπο και όλη την παράταξή του, την ιδία.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Φίλιππος Πετσάλνικος.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Οι πολιτικές που αποτυπώνονται και σε προϋπολογισμούς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αφορούν πάνω απ’ όλα τους ανθρώπους αυτού του πλανήτη. Και εμείς αφουγκραζόμαστε την αγωνία των ανθρώπων όχι απλά στον πλανήτη, αλλά ειδικότερα στη δικιά μας χώρα.
Όση ώρα άκουγα τον κ. Αλογοσκούφη, αναρωτιόμουν σε ποιον πλανήτη κινείται ο ίδιος, η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός. Στο Πλούτωνα; Στον Κρόνο; Στον Ουρανό; Σίγουρα πάντως όχι στον πλανήτη Γη, κύριε Αλογοσκούφη.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο ΣΤ' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ)
Ο προϋπολογισμός που κάθε φορά συζητείται εδώ, κάθε χρόνο, υποτίθεται ότι είναι το πιο σημαντικό και σοβαρό νομοσχέδιο αφού αποτυπώνει τις επιλογές της Κυβέρνησης που θα επηρεάσουν την πορεία και της εθνικής οικονομίας και την οικονομική κατάσταση και την ποιότητα ζωής κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδας.
Αυτός ο προϋπολογισμός όμως έχει ένα πρωτοφανές αρνητικό, θα έλεγα, προνόμιο, ότι κανείς δεν το παίρνει στα σοβαρά. Δεν τον παίρνει στα σοβαρά ούτε η ίδια η Κυβέρνηση αλλά ούτε και ο συντάξας τον προϋπολογισμό Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, που μόλις κατήλθε του Βήματος. Και αυτός μιλάει για αλλαγές που μπορεί να γίνουν, για τροποποιήσεις που μπορεί να γίνουν.
Είναι για πρώτη φορά, και αυτό το πέτυχε η Κυβέρνηση, να συζητιέται ένας προϋπολογισμός που, επαναλαμβάνω, κανείς δεν το παίρνει στα σοβαρά, ούτε η οικονομία ούτε ο κόσμος της παραγωγής, ούτε βέβαια οι πολίτες αλλά ούτε και η ίδια η Κυβέρνηση.
Συζητάμε έναν μη προϋπολογισμό. Και είναι η κατάληξη μιας πολιτικής που εφαρμόστηκε τα τελευταία πέντε χρόνια. Μιας πολιτικής που ως γνωστόν, έχει οδηγήσει σε μείωση των εισοδημάτων της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων και ταυτόχρονα δυστυχώς σε ελάττωση των ρυθμών ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας και σε μεγάλη διόγκωση του δημόσιου χρέους.
Γιατί τι έκανε η Κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια; Από τη μια μεριά μείωνε συστηματικά τους φόρους στα μεγάλα εισοδήματα, στους φόρους διανεμόμενα κέρδη των μεγαλομετόχων ανώνυμων εταιρειών και τραπεζών, καταργούσε το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, μείωνε τους φορολογικούς συντελεστές σε ό,τι αφορά τις μεγάλες κληρονομιές και απορρύθμιζε τους μηχανισμούς είσπραξης δημοσίων εσόδων. Ταυτόχρονα μειώνει επί πέντε χρόνια και το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Είναι αυτονόητο ότι όλα αυτά σε συνδυασμό με τη διόγκωση των μη παραγωγικών δαπανών του δημοσίου, δηλαδή σε συνδυασμό με την αύξηση της σπατάλης του δημοσίου, οδήγησαν στα γνωστά αποτελέσματα υστέρησης των εσόδων, αύξηση του ελλείμματος και εκτίναξη του δημοσίου χρέους.
Ο ίδιος ο κ. Αλογοσκούφης είχε πει το καλοκαίρι, πολύ πριν εμφανιστεί η διεθνής κρίση, το περίφημο «πιάσαμε πάτο» και αμέσως μετά στο Θερινό Τμήμα της Βουλής έφεραν το πρώτο επαχθές φορολογικό νομοσχέδιο, με το οποίο επιβαρύνουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα με επιπρόσθετους φόρους 7,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, καταργώντας ακόμη και το ελάχιστο αφορολόγητο που πάντα ίσχυε σε αυτή τη χώρα, όπως και σε κάθε χώρα για μικρομεσαίου και επαγγελματίες.
Πριν ακόμη έλθει η παγκόσμια κρίση του τελευταίου διμήνου, εσείς, κύριοι της Κυβέρνησης, είχατε εξαντλήσει τον ελληνικό λαό, είχατε εξαντλήσει τη μέση ελληνική οικογένεια, είχατε οδηγήσει σε ανασφάλεια και αβεβαιότητα τον ελληνικό λαό ιδιαίτερα τη νέα γενιά και είχατε οδηγήσει σε αδιέξοδα την εθνική οικονομία. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που το πράττετε.
Ο κ. Αλογοσκούφης, για να μην ξεχνάμε σ’ αυτή και σ’ αυτή τη χώρα, ήταν ένας από τους αρχιτέκτονες της οικονομικής πολιτικής και της περιόδου 1990-1993, που είχε και εκείνη καταλήξει σε μια τραγωδία για την εθνική οικονομία και για τον ελληνικό λαό. Επαναλαμβάνεται η τραγωδία σε βάρος του ελληνικού λαού.
Αλλά και τώρα, μετά τα έντονα σημάδια της διεθνούς κρίσης, ακόμη και τώρα που διαγράφεται στον ορίζοντα ο κίνδυνος ύφεσης στην ελληνική οικονομία, τι κάνετε, κύριοι της Κυβέρνησης; Επιμένετε να μειώνετε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, να υποχρηματοδοτείτε κρίσιμους και για την ανάπτυξη τομείς, όπως είναι η παιδεία, η έρευνα, η τεχνολογία και κρίσιμους για την κοινωνική δικαιοσύνη τομείς, όπως είναι η υγεία και η κοινωνική πρόνοια.
Με τα καμώματά σας στην οικονομία, με τη συνεχή παραγωγή σκανδάλων και τέλος με την ανικανότητα να διαχειριστείτε με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και ψυχραιμία ακόμη και κρίσεις όπως αυτή των τελευταίων δύο εβδομάδων, με τις πρωτοφανείς κινητοποιήσεις της νέας γενιάς, με αυτήν την πολιτική σας απομειώνετε και την αξιοπιστία της χώρας μας στο εξωτερικό.
Και εδώ θα μου επιτρέψετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να κάνω μια παρένθεση. Πριν από λίγη ώρα κατήλθε απ’ αυτό το Βήμα ο Υπουργός Δικαιοσύνης και άκουσα μια ομιλία, που εμένα όχι απλά με έχει προβληματίσει ως πολίτη, ως Βουλευτή, αλλά και ως πρώην Υπουργό Δικαιοσύνης, αλλά πράγματι μου προκαλεί και μια αγωνία, θα έλεγα, για όσα λέει ο κ. Υπουργός της Δικαιοσύνης εάν αυτά εκφράζουν και τον πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση.
Τι είπε ο κ. Χατζηγάκης; Άκουσα να λέει διάφορα περί διλήμματος ανάμεσα στην ατομικότητα των δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων της κοινωνίας. Ένα δίλημμα, λέει, που πρέπει να απαντηθεί. Ότι θα πρέπει να επανεξετασθούν τα όρια μεταξύ ατομικών δικαιωμάτων και δικαιωμάτων της κοινωνίας. Τι είναι αυτά που ακούμε εδώ;
Είναι επικίνδυνος ο δρόμος που ανοίγετε, κύριοι της Κυβέρνησης, εάν σας εκφράζουν αυτά που λέει ο Υπουργός Δικαιοσύνης, γιατί όλα αυτά τουλάχιστον, σε αυτή τη χώρα, στην Ελλάδα, έχουν απαντηθεί εδώ και καιρό στο συνταγματικό μας χάρτη, στην έννομη τάξη της χώρας, στη νομολογία των δικαστηρίων σε ό,τι αφορά στα ατομικά δικαιώματα, στα κοινωνικά δικαιώματα και στα όρια που υπάρχουν. Αλλά άκουσα και κάτι χειρότερο να λέγεται από τον Υπουργό Δικαιοσύνης. Είναι η αναφορά που έκανε λέγοντας τα εξής: Ότι ο θάνατος του Αλέξη, αυτού του παιδιού των δεκαπέντε χρόνων είναι, βέβαια, καταδικαστέα πράξη, κατακριτέα, αλλά και ότι όσα ακολούθησαν –είπε ο Υπουργός- δηλαδή οι πράξεις βίας, οι καταστροφές, δεν είναι εξίσου κατακριτέες;
Σοβαρά, κύριε Υπουργέ; Εξισώνετε μ' αυτό τον τρόπο τις καταστροφές που όλοι τις καταδικάζουμε με την απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής; Γιατί οποιαδήποτε καταστροφή μπορεί να αποκατασταθεί έστω με οικονομικό κόστος, αλλά η ανθρώπινη ζωή που χάθηκε δεν γυρίζει πίσω. Ακόμη και ο πρόεδρος των εμπόρων, θυμάμαι, εκείνες τις ημέρες των καταστροφών προς τιμήν του βγήκε και είπε ότι δεν είναι δυνατόν να συζητάμε ότι στην ίδια ζυγαριά μπαίνουν οι καταστροφές όσο μεγάλες και εάν είναι, «γιατί εδώ χάθηκε μία ανθρώπινη ζωή». Ενός δεκαπεντάχρονου την ώρα που θα άνοιγε τα φτερά του για να χαρεί τη ζωή του. Εκφράζει αυτή η άποψη και αντίληψη, αυτή η διατύπωση του κυρίου Υπουργού τον κύριο Πρωθυπουργό; Εκφράζουν αυτές οι απόψεις την Κυβέρνηση; Εάν δεν την εκφράζουν θα πρέπει να υποχρεώσουν τον Υπουργό να ανακαλέσει εδώ και τώρα, σήμερα, ενώπιον της Βουλής των Ελλήνων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χρειάζεται αλλαγή πορείας η χώρα και αυτή η αλλαγή πορείας δεν μπορεί να γίνει από την Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή όσοι ανασχηματισμοί και εάν γίνουν, όσα πρόσωπα και εάν μετακινηθούν, όσα πρόσωπα και εάν εισέλθουν, όσα και εάν εξέλθουν. Οι πολίτες, η οικονομία, η χώρα, χρειάζονται μία άλλη πολιτική, μια πολιτική που θα οδηγεί στην αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας θα αναζωογονεί την πραγματική οικονομία, θα θέτει ως προτεραιότητες τη φορολογική δικαιοσύνη, τη γενναία χρηματοδότηση της παιδείας, της υγείας, του κοινωνικού κράτους. Μια πολιτική που θα στηρίζεται σε αρχές, σε αξίες, διαφάνεια, λογοδοσία και πραγματική ευαισθησία για τον άνθρωπο και τον πολίτη. Είναι μια πολιτική που προτείνουμε ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. στον ελληνικό λαό. Είναι η πολιτική για την οποία δεσμευόμαστε όλοι και πρώτος ο Πρόεδρός μας Γιώργος Παπανδρέου.
Το δρόμο γι’ αυτήν την πορεία για την αλλαγή πολιτικής θα τον ανοίξει ο ίδιος ο ελληνικός λαός με τη δική του απόφαση. Και δεν είναι μακριά η ώρα, πιστεύω, που ο ελληνικός λαός θα σας πει τη γνωστή φράση -παραφράζω τη φράση- ενός γνωστού δημοσιογράφου της δεκαετίας του ’50 που αντιπάλευε τον μακαρθισμό στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα σας πει ο ελληνικός λαός τη φράση με τον έντονο συμβολισμό, «κύριοι της Κυβέρνησης, κύριε Πρωθυπουργέ, καληνύχτα σας και καλή τύχη!»
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ο κ. Παπαδημάτος έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑΤΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε για άλλη μια φορά το θεσμοθετημένο εδώ και δεκαετίες προϋπολογισμό του επομένου έτους. Παρά τη μικρή θητεία μου στο ελληνικό Κοινοβούλιο αισθάνομαι ότι ο παρών προϋπολογισμός συζητάται και καταρτίζεται κάτω από συνθήκες κρίσιμες οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά και, εύχομαι, όχι εθνικά. Συζητάμε, καταρτίζουμε και ψηφίζουμε ή καταψηφίζουμε έναν προϋπολογισμό που πρέπει να υλοποιηθεί στο ακέραιο σε τοπίο οικονομικά και κοινωνικά θολό με απρόβλεπτα αντανακλαστικά του Έλληνα πολίτη και ασταθείς παραμέτρους στις οικονομικές αναλύσεις, μελέτες και προγραμματισμούς διεθνείς ή εσωτερικούς.
Διαφωνεί κανείς Βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου ή υπεύθυνος κοινωνικός εταίρος στη διαπίστωση ότι υπάρχει και εξελίσσεται πρωτοφανής οικονομική κρίση απρόβλεπτη σε επιπτώσεις; Ασφαλώς, όχι. Πιστεύει κάποιος από εμάς ότι με το ειδικό βάρος που διαθέτει διαχρονικά η ελληνική οικονομία μπορούμε να παρέμβουμε ρυθμιστικά στη διεθνή οικονομική κρίση; Προσωπικά θεωρώ πως όχι. Οι μεγάλες οικονομικές και πολιτικές επιλογές ανήκουν σε χώρες και οργανισμούς που δανείζουν και όχι που δανείζονται. Εμείς για δεκαετίες ανήκουμε στη δεύτερη κατηγορία. Εκτιμά κάποιος ότι είναι δυνατόν μία οικογένεια, μία εταιρεία, ένας οργανισμός, μία χώρα να δαπανά και να καταναλώνει πολλαπλάσια απ’ ό,τι παράγει και συγχρόνως να διαθέτει αξιοπρόσεκτο συσσωρευμένο πλούτο ως παρακαταθήκη για τα δύσκολα; Θεωρεί κάποιος ειδικός ή μη, περί τα οικονομικά ότι μία χώρα που δαπανά ετησίως το 40% των εσόδων σε μισθούς και συντάξεις, το 22% σε κοινωνική ασφάλιση, το 20% σε τόκους για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, δύναται με το υπόλοιπο 18%, να καλύπτει, να ικανοποιεί και να υλοποιεί βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες ανάγκες του Έλληνα πολίτη και τις αναγκαίες υποδομές της ελληνικής πολιτείας;
Πιστεύω ότι ο καθένας από εμάς, πέρα και πάνω από το κόμμα στο οποίο ανήκει, μπορεί να παραθέσει δεκάδες διαπιστώσεις για κακώς κείμενα, στο μεγάλο κεφάλαιο Ελλάδα-οικονομία. Ο μέσος σε εισοδήματα Έλληνας πολίτης διαχρονικά δοκιμάζεται. Ο χαμηλόμισθος και ο συνταξιούχος αγγίζει τα κατώτερα ανεκτά όρια επιβίωσης σε ανεπτυγμένη χώρα, όχι κατ’ ανάγκη με δική του ευθύνη. Η επιχειρηματική δραστηριότητα λειτουργεί διαχρονικά χωρίς κανόνες σε κλίμα ανασφάλειας, άναρχου ανταγωνισμού και πολλές φορές, κερδοσκοπικά. Ο δημόσιος τομέας λειτουργεί σε χρόνιο παθολογικό τοπίο. Είναι πάντα επίκαιρη η ρήση, τι προβλέπει ο νόμος για το συγκεκριμένο θέμα και ακολουθεί η απάντηση του δημοσίου λειτουργού, για να γίνει ή για να μη γίνει;
Το συμπέρασμα ανεξαρτήτως ιδεολογικής προσέγγισης είναι ένα και μοναδικό. Στην οικονομία από το 1981 μέχρι το 2004 δεν λειτουργήσαμε πολιτικά και επιστημονικά σωστά. Ορισμένοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης θα προχωρήσουν το συνειρμό τους έστω έως και σήμερα. Σεβαστή η άποψή τους, αλλά άδικη και υπερβολική.
Η νέα διακυβέρνηση με αφετηρία τα δεδομένα του 2004, διαχειρίζεται τα οικονομικά της χώρας με σύνεση, υπευθυνότητα, διαφάνεια, κοινωνική δικαιοσύνη, επιστημονική και τεχνοκρατική γνώση. Η συνέπεια είναι τόσο μεγάλη, που πολλές φορές επιπόλαια και ανεύθυνα κατηγορούμαστε για κοινωνική αναλγησία. Η ανεργία το 2004 παρελήφθη στο 11% και σήμερα είναι στο 7,4% με καθοδική πορεία. Το έλλειμμα 7% του Α.Ε.Π. το 2004, οδηγήθηκε σταδιακά κάτω από το 3%. Το δημόσιο χρέος από το 98,6% το 2004, μειώνεται συνεχώς και σήμερα οδεύει στο 91%. Αξίζει να υπενθυμίσω ότι το 1981 ήταν 29,7%.
Η ουσιαστική σύγκλιση γίνεται πραγματικότητα. Το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης των δεκαπέντε αυξήθηκε στο 87,2%. Οι επενδύσεις στη χώρα μας αυξήθηκαν στο 26% περίπου του Α.Ε.Π.. Στους ογδόντα νέους φόρους που είχε επιβάλει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., απαντήσαμε με εξυγίανση του φορολογικού συστήματος χωρίς επιβολή νέων φόρων. Οι εποχές της συναλλαγής και της αδιαφάνειας ανήκουν στο παρελθόν. Τα πλαστά τιμολόγια, οι εταιρείες μαϊμού, οι υπερτιμολογήσεις, οι off shore των μεγαλόσχημων και των μεγαλοϊδιοκτητών ακινήτων εξαφανίζονται σιγά-σιγά. Τη διετία 2007-2008 οι αγροτικές συντάξεις αυξήθηκαν κατά 102 ευρώ μηνιαίως. Ανάλογη ήταν και η αύξηση του Ε.Κ.Α.Σ. κατά 70 ευρώ το μήνα. Επιθυμούμε και στοχεύουμε σε μεγαλύτερες αυξήσεις στο μέλλον. Οι πιστώσεις στο χώρο της υγείας, της παιδείας, αυξάνονται χρόνο με το χρόνο. Φέτος είναι αυξημένες κατά 6,1%. Ο στόχος του 5% του Α.Ε.Π. για την παιδεία είναι πλέον ορατός και υλοποιήσιμος εφόσον οι συνθήκες της διεθνούς κρίσης το επιτρέψουν.
Η υλοποίηση έργων με συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, εξελίσσεται εντυπωσιακά. Μέχρι σήμερα έχουν εγκριθεί και υλοποιούνται, έργα αξίας 5,7 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Ο αντίλογος και η σκληρή ή κακόπιστη κριτική από συναδέλφους της Αντιπολίτευσης είναι δεδομένος και κατανοητός. Όμως, επιβάλλεται να συνυπάρχει και αίσθημα ευθύνης. Είναι ανάγκη των καιρών. Είναι εθνική επιταγή. Για τη γενιά της Μεταπολίτευσης ή κατ’ άλλους του Πολυτεχνείου, το μέλλον της νιότης της είναι το παρόν για τον Έλληνα νέο του σήμερα.
Είμαστε υποχρεωμένοι να διαμορφώσουμε συνθήκες ηρεμίας, ασφάλειας και προοπτικής, με ευκαιρίες για τα παιδιά μας, σε πεδίο ισονομίας και ισοπολιτείας. Όσοι δεν ανταποκριθούν σ’ αυτό το κάλεσμα είναι ανάξιοι των περιστάσεων.
Τελειώνω με μία απάντηση στους αδιόρθωτους και κακόπιστους επικριτές της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής. Το 1993 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρέλαβε Έλληνα πολίτη που αγνοούσε το Χρηματιστήριο και λίγο γνώριζε τις πιστωτικές κάρτες. Το 2004 παρέδωσε τον Έλληνα πολίτη χρεωμένο με 17 τρισεκατομμύρια δραχμές σε κάρτες και με τη ρήση για την καταστροφή του Χρηματιστηρίου «ας πρόσεχε».
Την Κυριακή θα υπερψηφιστεί ο πέμπτος προϋπολογισμός με Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, σε πείσμα εκείνων που μας θεωρούσαν το 2004 κυβέρνηση διετούς παρένθεσης λόγω των οικονομικών προβλημάτων που κληρονομήσαμε από το χθες. Είναι βέβαιο ότι θα υπερψηφίσουμε έκτο, έβδομο και όγδοο προϋπολογισμό με Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και Πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα τέσσερις μαθητές και μαθήτριες και τέσσερις συνοδοί καθηγητές από το Γυμνάσιο Νέας Σελευκείας Θεσπρωτίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο κ. Γεωργιάδης για επτά λεπτά.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι ιδιαίτερα της Συμπολιτεύσεως, άκουσα με μεγάλη προσοχή προηγουμένως τον Υπουργό Οικονομίας, τον κ. Αλογοσκούφη, ο οποίος μίλησε για τον «πλανήτη ΠΑ.ΣΟ.Κ.», όπως άκουσα και με πολύ μεγάλη προσοχή τον αγαπητό συνάδελφο κ. Παπαδημάτο που μίλησε προηγουμένως από το Βήμα.
Κύριε συνάδελφε, ειλικρινά πιστεύετε ότι ωφελείτε την Κυβέρνησή σας με τον τρόπο που υπερασπίζεστε αυτόν τον προϋπολογισμό; Νομίζετε ότι όσοι παρακολουθούν –οι λίγοι, λόγω της αναξιοπιστίας που έχουμε εμείς οι πολιτικοί- το κανάλι της Βουλής ακούνε αυτά που λέτε και το πόσο καλά πηγαίνει η ελληνική οικονομία και πόσο επιτυχημένη είναι η Κυβέρνησή σας και δεν αισθάνονται την ανάγκη να σπάσουν την τηλεόραση; Αυτοί που σας ψήφισαν, όχι οι αντίπαλοι.
Νομίζω ότι ένα Κοινοβούλιο πρωτίστως έχει χρέος να μιλάει για την αλήθεια και την πραγματικότητα. Ακούστε, λοιπόν, ποια είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα. Ο κ. Γιώργος Αλογοσκούφης εκτός από Υπουργός Οικονομίας είναι Βουλευτής Α’ Αθηνών. Έπρεπε να έλθει εδώ και να μας μιλήσει ως Υπουργός Οικονομίας για το ποια είναι η εκτίμησή του για το πώς θα μπορέσουν να μη χρεοκοπήσουν όλες οι εμπορικές επιχειρήσεις του κέντρου της πρωτευούσης, γιατί η πραγματικότητα, κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι κάθε μικρομεσαία επιχείρηση που δουλεύει στο κέντρο των Αθηνών έχει υποστεί αυτές τις ημέρες ολοσχερή οικονομική καταστροφή.
Και μαζί μ’ αυτήν τη μικρομεσαία επιχείρηση, που εσείς γι’ αυτήν μπορεί να αδιαφορείτε και να μη σας λέει τίποτα αυτή η επιχείρηση και ο επιχειρηματίας, υφίσταται κατάρρευση και η εθνική οικονομία, γιατί από εμένα που είχα το βιβλιοπωλείο στη Σόλωνος και πέρυσι τέτοια εποχή εισέπραττα την ημέρα 12.000 ευρώ τζίρο και φέτος εισπράττω 800, για υπολογίστε, κύριε συνάδελφε, πόσο ΦΠΑ χάνει το κράτος, πόσο φόρο εισοδήματος χάνει το κράτος, πώς θα πληρώσει το κράτος τους υπαλλήλους που θα απολύσω μεθαύριο.
Αντί, λοιπόν, να έρθετε να μας μιλήσετε για την πραγματικότητα, γι’ αυτό που ζούμε, ότι χρεοκοπούμε, έρχεστε και μας λέτε πόσο καλά τα καταφέρνετε. Ειλικρινά σας το λέω. Πιστεύετε ότι μ’ αυτόν τον τρόπο ωφελείτε την Κυβέρνησή σας; Αυτήν τη στιγμή σας βλέπει κόσμος που περιμένει να του πείτε πώς θα γλιτώσει την καταστροφή και εσείς έρχεστε και του λέτε «τι καλά που κυβερνάμε».
Κύριε συνάδελφε, σας διαβεβαιώ ότι με τέτοια μυαλά όχι έκτο, έβδομο, όγδοο και ένατο προϋπολογισμό δεν θα έχετε, αλλά ούτε μέχρι την άνοιξη δεν θα είστε εδώ. Γιατί κάποια στιγμή ο μικρομεσαίος του οποίου εσείς υποτίθεται είστε η κοινωνική και πολιτική εκπροσώπηση θα εξεγερθεί στα αλήθεια, γιατί δεν έχετε καταλάβει ακόμα τι γίνεται έξω από αυτή την Αίθουσα.
Ήρθε ο κ. Αλογοσκούφης και μας μίλησε για τον «πλανήτη ΠΑ.ΣΟ.Κ.». Αναρωτιέμαι μήπως εκτός από τον «πλανήτη ΠΑ.ΣΟ.Κ.», κύριε Πρόεδρε, υπάρχει και ο «πλανήτης Αλογοσκούφη». Και καλά όλα τα άλλα δεν τα λυπήθηκε, τους ψηφοφόρους του δεν τους λυπήθηκε που τους έχει οδηγήσει η Κυβέρνησή του σε χρεοκοπία;
Ειλικρινά δεν έχω εξοργιστεί ως μικρομεσαίος περισσότερο, παρά από τη σημερινή ομιλία του κ. Αλογοσκούφη. Είμαι από αυτούς που δεν δικαιολογούν ποτέ τη βία και σιχαίνομαι τους κουκουλοφόρους, αλλά ακούγοντας τον κ. Αλογοσκούφη σήμερα, κατάλαβα πώς μπορεί να γίνει κάποιος κουκουλοφόρος.
Είναι δυνατόν; Το ξαναλέω, καταστρέφονται εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις και έρχεται εδώ ο Υπουργός Οικονομίας και μας λέει «τι καλά που κυβερνάμε»; Μα, είστε σοβαροί επιτέλους;
Κύριε Υπουργέ, εσείς σαν σοβαρός δεξιός πολιτικός μείνατε ευχαριστημένος με αυτά που ακούσατε; Καταστρέφονται οι επιχειρήσεις, χρεοκοπούν, το καταλάβατε; Δεν θα έχουμε να φάμε σε λίγους μήνες. Ποια είναι η απάντησή σας; Ότι κυβερνάτε καλά; Αυτή είναι η απάντησή σας; Χρεοκοπούμε, το καταλαβαίνετε; Από την ανικανότητά σας χρεοκοπούμε!
Συγγνώμη που ανεβαίνουν οι τόνοι, αλλά όταν έρχεται η ώρα, όπου συνειδητοποιείς ότι αυτοί που σε κυβερνούν και στους οποίους έχεις εμπιστευθείς την τύχη της ζωής σου και των παιδιών σου είναι εκτός τόπου και χρόνου, εκεί πραγματικά αρχίζεις να τρέμεις για το τι ξημερώνει αύριο.
Γιατί αν ερχόταν εδώ ο κύριος Υπουργός και μας έλεγε «Ξέρετε αυτή η καταστροφή των τελευταίων ημερών θα κοστίσει στην εθνική οικονομία τόσα, τόσα από απώλεια φόρων, τόσα από απώλεια τζίρου, τόσο από την αύξηση της ανεργίας, τόσο από την κάμψη του τουρισμού και γι’ αυτήν τη ζημιά που έχουμε πάθει σκοπεύουμε να κάνουμε αυτά», θα λέγαμε τουλάχιστον ότι υπάρχει κάποιο σχέδιο, ότι κάτι θέλετε να κάνετε.
Εσείς έρχεστε εδώ και υποκρίνεστε ότι όλα αυτά που γίνονται έξω δεν συμβαίνουν, λες και οι συνάδελφοι της Συμπολιτεύσεως δεν έχουν δει τη φωτογραφία που έχει κυκλοφορήσει σήμερα σε όλον τον κόσμο με το χριστουγεννιάτικο δένδρο των Αθηνών και γύρω-γύρω τις δυνάμεις των ΜΑΤ. Την έχει πρωτοσέλιδο το «ΒΗΜΑ». Έχει κυκλοφορήσει σε όλα τα site στο διαδίκτυο και γελάει όλη η υφήλιος με την εικόνα των Αθηνών που έχει το χριστουγεννιάτικο δένδρο και γύρω-γύρω τα ΜΑΤ.
Αντί να μας πείτε, λοιπόν, πώς θα λύσετε αυτό το θέμα και πώς θα κυβερνήσετε, έρχεστε και μας λέτε ότι λύσατε, λέει, το θέμα της ανταγωνιστικότητας. Ούτε αυτό δεν λύσατε, γιατί βεβαίως έχετε δίκιο ότι ήταν πολύ χαμηλή η ανταγωνιστικότητα της εθνικής οικονομίας που παραλάβατε, αλλά αυτό που θα είχε ενδιαφέρον να μας πείτε, θα ήταν το εξής: Το 2004 παραλάβαμε την εθνική οικονομία σε δείκτη ανταγωνιστικότητας «χ» και μετά από πέντε χρόνια έχουμε ανέβει κάποιες θέσεις. Άρα αυτά τα πέντε χρόνια έχουμε αντιμετωπίσει αυτήν την ανταγωνιστικότητα κατά τι.
Ε, λοιπόν, μάθετε, κύριοι συνάδελφοι της Συμπολιτεύσεως, ότι μετά από πέντε χρόνια η ελληνική οικονομία έχει υποχωρήσει στον παγκόσμιο δείκτη ανταγωνιστικότητας εξήντα θέσεις. Αυτό καταφέρατε. Παραλάβατε πράγματι μία πολύ κακή οικονομία από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., μία άθλια ελληνική οικονομία. Το ερώτημα είναι, μετά από πέντε χρόνια την έχετε κάνει καλύτερη;
Είπε ο κύριος Υπουργός «παραλάβαμε τη χειρότερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Μάλιστα, αλήθεια είναι. Σήμερα δεν είναι η χειρότερη μετά από πέντε χρόνια; Πάλι η χειρότερη είναι μετά από πέντε χρόνια και δις χειρότερη μάλιστα.
Άρα, λοιπόν, για να αποκτήσουμε κάποτε την αξιοπιστία στο εκλογικό Σώμα πρέπει να μιλάμε γι’ αυτά που συμβαίνουν και όχι γι’ αυτά που έχουμε αποφασίσει να πούμε ως κασέτα ερχόμενοι εδώ.
Κλείνω με ένα παράδειγμα αφροσύνης, πέραν των επεισοδίων και όλων αυτών που γίνονται, που καταστρέφουν την ελληνική οικονομία –επαναλαμβάνω- σε μια εποχή κρίσης.
Ετοιμάζεται ένα σπουδαίο έργο ανάπλασης στον Ελαιώνα με τη σύμφωνη γνώμη του Δήμου Αθηναίων, με νόμους του ελληνικού κράτους. Έρχεται ένα πολιτικό κοινοβουλευτικό κόμμα, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και κάνει ό,τι μπορεί για να σταματήσει την επένδυση. Πώς θα βγάλουμε χρήματα για να έχουμε πόρους και να χρηματοδοτούμε αυτά που θέλουμε, αν σε κάθε βήμα προόδου πρέπει να έχουμε κάποιον αντιδραστικό για να σταματάει κάθε βήμα προόδου της χώρας;
Αυτά πρέπει να συζητήσουμε, πώς θα φτιάξουμε την πατρίδα μας καλύτερη. Για να το πετύχουμε, όμως, αυτό πρέπει να μιλάμε με την πραγματικότητα και όχι με ό,τι έχουμε στο μυαλό μας για την πραγματικότητα.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Το λόγο έχει ο κ. Βαγιωνάς για επτά λεπτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΓΙΩΝΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να πω κατ’ αρχάς στο συνάδελφο που μόλις κατέβηκε από το Βήμα ότι η Κυβέρνηση αυτή ανακοίνωσε γενναιόδωρα μέτρα για τις καταστροφές που έγιναν και αυτά δεν τα λέω εγώ, τα λέει ο εμπορικός κόσμος των Αθηνών.
Θα μου πείτε, με το κλίμα έτσι που το διαμορφώνετε, την ψυχολογία του κόσμου την απομακρύνετε από το κέντρο της Αθήνας, διότι δεν είναι μόνο το κατάστημα που κάηκε, αλλά και το κατάστημα που ήταν δίπλα κι αυτό δεν θα έχει πελάτη να δουλέψει. Άρα η ευθύνη είναι όλων.
Μπαίνω στο θέμα του προϋπολογισμού. Στον προϋπολογισμό του 2005 με τα παιχνίδια δολαρίου-πετρελαίου-ευρώ κάποιοι υποστήριξαν ότι σε μια πενταετία η Ευρώπη θα βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο. Και έγινε κάτι χειρότερο τη σήμερον ημέρα: το τσουνάμι της οικονομικής κρίσης στην Αμερική είναι βαριά και μακροχρόνια καταιγίδα για την Ευρώπη. Η «Μέκκα του καπιταλισμού» κοντεύει να μοιράσει συσσίτιο στο Ντιτρόιτ. Με επιτόκιο κάτω της ποσοστιαίας μονάδας ο στασιμοπληθωρισμός είναι βέβαιος, ακολουθώντας τα πατήματα μιας εικοσαετίας της Ιαπωνίας.
Η παραγωγή στις αναπτυσσόμενες χώρες –και όταν μιλάω για αναπτυσσόμενες χώρες εννοώ Κίνα και Ινδία, τριάμισι δισεκατομμύρια άνθρωποι, με μεροκάματο ένα δολάριο ή στην καλύτερη περίπτωση ένα ευρώ, αν θέλετε- έχει ρυθμούς ανάπτυξης περισσότερο από 20%. Έχει ανάγκη σε ενέργεια, δηλαδή πετρέλαιο και τα πράγματα είναι δυσοίωνα για τις καταναλωτικές κοινωνίες, όπως είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και η Ευρώπη.
Η παραγωγή αυτή καταναλίσκεται όχι όπου παράγεται βασικά, αλλά σε Ευρώπη και Αμερική. Δεν υπάρχει όμως στην Ευρώπη μεροκάματο λιγότερο κατά μέσο όρο από πενήντα ευρώ. Δεν μπορεί να γίνει η Ευρώπη Ινδία ή Κίνα.
Όμως, οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται στις χώρες της Ευρωζώνης από τα κοινοβούλια των κρατών-μελών, λαμβάνονται από τις Βρυξέλλες σε ποσοστό 70%. Μήπως πρέπει ο Υπουργός Οικονομίας να φέρει το θέμα στην Ευρώπη, να έρθει το παλιό σύστημα των δασμών; Διότι δεν είναι δυνατόν να ζήσουμε κατ’ αυτό τον τρόπο.
Ακούω πολλές πλευρές αυτές τις μέρες. Από τη μια πλευρά άκρατος κρατισμός. Από την άλλη, άκρατος φιλελευθερισμός. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, στη μέση γραμμή, αν θέλετε, με μια αριστερά απόκλιση από τα αριστερά κόμματα, μια δεξιά απόκλιση από τη συντηρητική παράταξη. Κάπου πρέπει να τα βρούμε, για να αντιμετωπίσουμε τις δύσκολες καταστάσεις που περνά σήμερα ο κόσμος. Άρα, λοιπόν, ούτε άκρατος κρατισμός ούτε άκρατος φιλελευθερισμός.
Επειδή όμως όλα είναι θέμα παιδείας και επειδή συγκλόνισε το πανελλήνιο ο θάνατος, ο απρόβλεπτος θάνατος ενός νέου ανθρώπου, του δεκαπεντάχρονου αγοριού, αυτή ήταν η θρυαλλίδα, ήταν η σπίθα που ξεσήκωσε όλη την νεολαία. Ρωτήσαμε όμως ποια είναι τα αίτια;
Εγώ θα περιοριστώ μόνο σε ένα από τα πολλά που υπάρχουν. Ποιο είναι αυτό το ένα; Συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., -απευθύνομαι σε εσάς- ο Πρόεδρός σας και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ως Υπουργός των κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν υπέρ της αναθεωρήσεως του άρθρου 16 για την παιδεία. Ως Αρχηγός είπε «όχι» σε αυτό. Πολέμησε –και όλη η Αντιπολίτευση- το νόμο-πλαίσιο.
Ο νόμος-πλαίσιο εφαρμόζεται. Άφησε όμως τα μηνύματά του στη γενιά των δικών σας οπαδών. Ερωτώ σήμερα εσάς: Δεν πέτυχε; Δεν θέλατε την αυτοδιοίκηση των πανεπιστημίων; Δεν θέλετε έξυπνο και ανοικτό πανεπιστήμιο; Δεν θέλετε ελευθερία επιλογής συγγραμμάτων; Δεν θέλετε ευρυθμία στα Α.Ε.Ι.; Δεν θέλετε αξιολόγηση;
Το 2007 αξιολογήθηκαν σαράντα επτά πανεπιστημιακές κλινικές, το 2008 εκατόν πενήντα πέντε και τρέχουμε ραγδαία. Για πρώτη φορά έξι πανεπιστημιακές σχολές μπαίνουν στις πεντακόσιες καλύτερες του κόσμου, από δώδεκα χιλιάδες που υπάρχουν διεθνώς. Αυτά δεν λένε τίποτα για εσάς;
Θα σας πω ακόμη για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Πριν από το τραγικό αυτό γεγονός, στις 3 Δεκεμβρίου γιορτάσαμε την ημέρα της αναπηρίας. Για πρώτη φορά σε όλη την Ευρώπη! Τέσσερις χιλιάδες κομπιούτερ, ειδικά κατασκευασμένα, δόθηκαν σε τέσσερις χιλιάδες ανάπηρα παιδιά με βαριά αναπηρία που ζουν απομονωμένα στα σπίτιά τους.
Για πρώτη φορά λειτούργησε το «έξυπνο» σχολείο, πεντακόσια ογδόντα καινούργια, τριακόσια εβδομήντα πέντε αναπαλαιώθηκαν και χίλια διακόσια περίπου προγραμματίζονται μέχρι το 2012.
Επειδή όμως ο χρόνος τρέχει και η αξιολόγηση πρέπει να γίνεται –και θα συνεχίζεται-, θα ήθελα να αναφερθώ στην υπόθεση Βατοπεδίου που τόσα πολλά ελέχθησαν γύρω από το θέμα αυτό. Εγώ κουράστηκα, εγώ στεναχωρήθηκα, εγώ πληγώθηκα από το θέμα αυτό, γιατί αφορά την ιδιαίτερη πατρίδα μου και δήλωσα επίσημα και υπεύθυνα στον τόπο μου ότι πρώτα είμαι Βουλευτής της Χαλκιδικής και μετά της Νέας Δημοκρατίας!
Και χαίρομαι, ανακουφίστηκα ειλικρινά, που ο Πρωθυπουργός ανέλαβε τις ευθύνες. Δεν έκανε όμως το ίδιο ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αυτός που άλλοτε φέρεται κατά της δικαιοσύνης, όταν δεν τον συμφέρει κάτι και κρύφτηκε όλο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πίσω από μια θολή απόφαση Πρωτοδικείου Ξάνθης δύο προς ένα –που δεν είναι κι αυτό αλήθεια, γιατί άλλη είναι η αλήθεια- και είπε ότι δεν έχει πολιτικές ευθύνες.
Ποινικοποιείτε, κύριοι συνάδελφοι, την πολιτική ζωή του τόπου. Πυροβολείτε πρώτα και μετά στοχεύετε. Αυτό θέλετε να πετύχετε, αλλά δεν θα το καταφέρετε γιατί ο ελληνικός λαός έχει και μνήμη, έχει και μέλλον!
Να είστε καλά!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Το λόγο έχει η κ. Σοφία Γιαννακά για οκτώ λεπτά.
ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι οξύμωρο πολιτικά και ηθικά, αν μη τι άλλο, να συζητάμε τώρα για τα μεγέθη, για τους στόχους και για τις δαπάνες του προϋπολογισμού, όταν εκκρεμεί ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο που ζημίωσε με πολλά εκατομμύρια ευρώ το ελληνικό δημόσιο. Ελληνικός παραλογισμός!
Και είναι εξίσου παράλογο να συζητάμε για έναν προϋπολογισμό όπως παλιά, με παλιές συνταγές, όταν τα πάντα έχουν αλλάξει γύρω μας και όταν είμαστε αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη κρίση που γνώρισε η γενιά μας.
Ο προϋπολογισμός είναι το βασικό κείμενο της Κυβέρνησης για την οικονομική πολιτική της χώρας. Πρέπει να σηματοδοτεί αξιοπιστία, διαφάνεια και να εμπνέει την πεποίθηση υλοποίησής του. Είναι σημαντικό οι οικονομικοί φορείς και οι πολίτες να γνωρίζουν το πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα δράσουν για τον επόμενο κρίσιμο χρόνο που θα είναι ένας χρόνος κρίσης και ύφεσης.
Ισχύει αυτό για τον παρόντα προϋπολογισμό; Όχι βέβαια. Οι προβλέψεις και τα μεγέθη του δεν είναι ούτε αξιόπιστα ούτε πραγματοποιήσιμα, δεν λαμβάνουν καν υπ’ όψιν την επερχόμενη κρίση. Δεν έχουμε σαφή εικόνα για το ποια ακριβώς είναι η κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής και ποιες είναι οι πολιτικές αντιμετώπισης της εγχώριας, αλλά και της παγκόσμιας κρίσης.
Είναι, δυστυχώς, κοινή διαπίστωση ότι η ελληνική οικονομία θα αντιμετωπίσει μέσα στους επόμενους δώδεκα μήνες το μεγαλύτερο πρόβλημα των τελευταίων σαράντα ετών. Πώς μπαίνει η Ελλάδα στην κρίση; Με υποχώρηση του ρυθμού ανάπτυξης, με τον υψηλότερο πληθωρισμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με εκρηκτικό δημόσιο χρέος, με μεγάλη αύξηση του κόστους δανεισμού του ελληνικού κράτους, με έλλειμμα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών και με δημόσια ελλείμματα.
Αυτά είναι τα συστατικά της «συνταγής» Αλογοσκούφη προ της κρίσης.
Μοναδική μέριμνα του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης είναι να αυξάνει το δανεισμό για να καλύψει το έλλειμμα. Μεγάλο μέρος αυτών των δανείων χάθηκαν στη χοάνη της διαφθοράς και των κομματικών παραγόντων που λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα με πρωτοφανή τρόπο. Η Νέα Δημοκρατία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κινδυνεύει να μείνει στην Ιστορία ως η Κυβέρνηση που έφθασε την οικονομία στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, αν δεν αποδειχθεί κάτι χειρότερο.
Η Κυβέρνηση πέντε χρόνια τώρα, με την άφρονα πολιτική της, έχει δημιουργήσει μια «μαύρη» τρύπα τόσο στην οικονομία όσο και στο κοινωνικό κράτος. Μετά το 2004 η διπλή απελευθέρωση της μεγάλης φοροδιαφυγής αλλά και της κρατικής σπατάλης δημιούργησε νέα ελλείμματα που καλύφθηκαν όπως όπως, με «μαγείρεμα» των στοιχείων και με εξωτερικό δανεισμό. Η πελατειακή πολιτική της Νέας Δημοκρατίας απαίτησε μία ιστορική εκτόξευση του δημόσιου χρέους, από τα 180.000.000.000 στα 250.000.000.000 ευρώ. Η παγκόσμια κρίση δεν ήταν παρά η χαριστική βολή σε μια οικονομία καταπονημένη από την κομματική σπατάλη.
Οι κλυδωνιζόμενες ξένες τράπεζες από την κρίση είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να καλύψουν τους πρώτους μήνες του 2009 τις εξωπραγματικές ανάγκες δανεισμού. Μας λείπουν 80.000.000.000 ευρώ δανεισμού, μιας χώρας ήδη υπερχρεωμένης και παγκόσμιας πρωταθλήτριας στην εισαγωγή περισσότερων αγαθών απ’ αυτά που εξάγει. Το έλλειμμα ισοζυγίου πληρωμών είναι στο 14% του Α.Ε.Π.. Κάπως έτσι η Ελλάδα κινδυνεύει να επιστρέψει στην προ Ο.Ν.Ε. κατάσταση.
Η πολιτική ευθύνη αυτής της κατάστασης ανήκει φυσικά στον Πρωθυπουργό, αλλά δεν φαίνεται πρόθυμος να την αναλάβει και αυτή την ευθύνη προτού εξαντλήσει όλα τα περιθώρια αναβλητικότητας. Η μόνη δέσμευση της Κυβέρνησης που θα υλοποιηθεί είναι τα 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ φόρων το 2009, περισσότεροι κατά 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ από το 2008. Όλους αυτούς τους φόρους θα κληθούν να πληρώσουν μισθωτοί, συνταξιούχοι, μικροέμποροι και οι περιβόητοι κληρονόμοι της πατρικής περιουσίας με το ένα δυάρι στα Πατήσια και το πατρικό στην ξεχασμένη περιφέρεια.
Ένα άλλο παράλογο, ελληνικό, αποτελούν επίσης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι προβλέψεις για το Φ.Π.Α.. Ακούστε. Τα έσοδα από το Φ.Π.Α. προβλέπεται ότι θα αυξηθούν το 2009 κατά 3,3 δισεκατομμύρια ευρώ, θα παρουσιάσουν δηλαδή μια αύξηση 12,2% σε σχέση με πέρυσι. Η πρόβλεψη αυτή είναι παράλογη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αφού το 2008 που ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας κυμάνθηκε στο 3,4%, τα έσοδα από το Φ.Π.Α. αυξήθηκαν 9,3%. Το πώς θα αυξηθούν το 2009 κατά 12,2% ενώ ο ρυθμός ανάπτυξης θα πέσει στο 3% είναι κάτι που μόνο η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομίας μπορεί να γνωρίζει.
Κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός του 2009 δεν προστατεύει την ελληνική οικονομία. Αντίθετα, πολλαπλασιάζει τις αρνητικές επιπτώσεις από τη χρηματοπιστωτική κρίση. Δεν θέτει καμμία προτεραιότητα, κανέναν σχεδιασμό στους ευαίσθητους τομείς της απασχόλησης, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της υγείας, της παιδείας, της αγροτικής οικονομίας.
Κύριε Υπουργέ της Οικονομίας, κάθε παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα χρωστάει πλέον 24.000 ευρώ. Το 56% των νέων έως τριάντα ετών αμείβεται μέχρι 700 ευρώ το μήνα καθαρά. Το 64,4% των νέων αμείβεται το πολύ μέχρι 750 ευρώ. Η κατάσταση έχει εκτροχιαστεί το τελευταίο έτος με την κατάρρευση βέβαια της φερεγγυότητας του κράτους στο εξωτερικό.
Εμείς αμφισβητούμε τις προθέσεις της Κυβέρνησης. Εμείς αρνούμαστε την εικονική πραγματικότητα. Εμείς διαφωνούμε με τις πολιτικές επιλογές της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και καταψηφίζουμε τον προϋπολογισμό. Εμείς ακούμε το αίτημα της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών για μια νέα πολιτική αλλαγή, για ένα πρόγραμμα προοδευτικής διακυβέρνησης της χώρας.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κι εμείς ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιαννάκης για επτά λεπτά.
ΜΙΧΑΗΛ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση του φετινού προϋπολογισμού έρχεται σ’ ένα πλαίσιο, σε μια παγκόσμια οικονομική κρίση που δεν υπάρχει προηγούμενό της, τουλάχιστον τα τελευταία πενήντα χρόνια, μια κρίση για την οποία δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία που να μας καθοδηγεί στο ποια οικονομική πολιτική πρέπει να ακολουθήσουμε, ποια συνταγή, ποιο μείγμα οικονομικής πολιτικής θα φέρει τα καλύτερα αποτελέσματα. Άλλωστε η ύφεση που ήδη υπάρχει στην Ευρωζώνη, και όχι μόνο, είναι ενδεικτική του πόσο γρήγορα τρέχουν τα γεγονότα, του πώς αυτή η οικονομική κρίση εξελίσσεται και πλήττει την πραγματική οικονομία, την παγκόσμια οικονομία.
Στην πατρίδα μας βέβαια, εκτός από την οικονομική κρίση τις τελευταίες μέρες αντιμετωπίζουμε μια κοινωνική αναταραχή, γεγονότα, πρωτοβουλίες συμπολιτών μας που πρέπει όλοι να καταδικάσουμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και στο παρελθόν κάθε χρονιά τέτοιες μέρες για κάθε προϋπολογισμό τουλάχιστον η Αξιωματική Αντιπολίτευση τοποθετείται με τον ίδιο «ξύλινο» πολιτικό λόγο και φυσικά τα γεγονότα, η πραγματικότητα, η εκτέλεση των προηγούμενων προϋπολογισμών έχουν διαψεύσει κατ’ επανάληψη τις «Κασσάνδρες» της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Δεν θα διαφωνήσει κανένας με συναδέλφους της ευρύτερης Αντιπολίτευσης ότι η εκτέλεση του φετινού προϋπολογισμού θα είναι εξαιρετικά δύσκολη. Άλλωστε ποιος οικονομικός Οργανισμός, ποιος Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει την αγωνία, το άγχος για το πώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα; Ποιος μπορεί πραγματικά να προβλέψει το βάθος, την έκταση, το χρόνο της οικονομικής κρίσης; Νομίζω ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο. Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω ότι η κατάρτιση του προϋπολογισμού του 2009 απαντά στις αγωνίες της κοινωνίας, απαντά στα προβλήματα της πραγματικής οικονομίας, έχει κατευθύνσεις, έχει σωστή πολιτική συνταγή, ώστε να μπορέσουμε πραγματικά να αντιμετωπίσουμε αυτά τα προβλήματα.
Κατηγορηθήκαμε από την Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι η νεοφιλελεύθερη πολιτική μας είναι αυτή που έχει δημιουργήσει τα σημερινά προβλήματα. Μα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει πιο νεοφιλελεύθερη πολιτική από την τελευταία τετραετία της Κυβέρνησης Σημίτη; Άλλωστε εσείς αλληθωρίζετε προς το νεοφιλελευθερισμό. Τους δυο πιο ακραίους εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα, τον κ. Μάνο και τον κ. Ανδριανόπουλο, εσείς τιμητικά συμπεριλαμβάνατε στα ψηφοδέλτια Επικρατείας σας. Αυτό δείχνει πραγματικά ότι άλλοι αλληθωρίζουν, άλλοι έχουν έλλειψη πολιτικής και στρατηγικής κι άλλοι είναι αυτοί που πρέπει να αναρωτηθούν. Βέβαια πρόσφατα ανακαλύψατε το σοσιαλισμό, φορέσατε το σοσιαλιστικό σας προσωπείο, αλλά κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορείτε να ξεγελάσετε κανέναν. Ο ελληνικός λαός έχει και μνήμη και κρίση και σε καμμία περίπτωση οι Έλληνες πολίτες δεν θα γίνουν «Λωτοφάγοι».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα τελευταία χρόνια έγινε μια σημαντική προσπάθεια. Δεν είναι τυχαίο ότι τα ελλείμματα μειώθηκαν σημαντικά κατά τέσσερις μονάδες, κάτω από το 3%, η ανεργία επίσης από το 11,5% πήγε στο 7,5% και οι ρυθμοί ανάπτυξης είναι από τους υψηλότερους στην Ευρωζώνη. Άλλωστε οι μεταρρυθμίσεις μας, οι προεκλογικές δεσμεύσεις μας γίνονται πράξεις. Οι αποκρατικοποιήσεις προχωρούν. Ο Ο.Τ.Ε., τα λιμάνια, η Ολυμπιακή δείχνουν ότι είμαστε σταθεροί στις δεσμεύσεις μας και τις δεσμεύσεις μας τις κάνουμε καθημερινά πράξη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατηγορηθήκαμε ότι μπροστά στην οικονομική κρίση δεν λειτουργήσαμε αποτελεσματικά και έγκαιρα. Νομίζω ότι και αυτό εντάσσεται στη μικροκομματική αντιμετώπιση, αν θέλετε, την επιχειρηματολογία των συναδέλφων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, η οποία απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Ήμασταν οι πρώτοι που εγγυηθήκαμε τις καταθέσεις. Θα θυμάστε την αντίδραση πολλών Ευρωπαίων ηγετών, όπως της κ. Μέρκελ, όταν ο Κώστας Καραμανλής πήρε την πρωτοβουλία να εγγυηθεί το σύνολο των καταθέσεων.
Πήραμε μέτρα για τους δανειολήπτες, μέτρα για την ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας με τα 28.000.000.000 ευρώ. Αλήθεια, τι ψέμα, τι κατασυκοφάντηση αυτού του τολμηρού μέτρου που έχει να κάνει με την τόνωση της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας!
Ενισχύσαμε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις μέσω του Τ.Ε.Μ.Π.Ε., τον τουρισμό. Μειώσαμε σημαντικά τους φορολογικούς συντελεστές. Ενισχύουμε την απασχόληση μέσω του Ο.Α.Ε.Δ.. Ενισχύουμε τα επιδόματα ανεργίας που στοχευμένα στις περισσότερες περιπτώσεις, μετατρέπονται σε επιδόματα εργασίας. Η ενίσχυση των αγροτών, των συνταξιούχων, το επίδομα θέρμανσης, το Ε.Κ.Α.Σ. και το Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής δείχνουν ότι αυτή η Κυβέρνηση έχει την κοινωνική ευαισθησία που χρειάζονται οι περιστάσεις.
Κύριοι συνάδελφοι, κύριοι Υπουργοί, ένας σημαντικός τομέας της οικονομίας μας που έχει να κάνει με την ύπαιθρο, οι αγρότες, την τελευταία χρονιά αντιμετωπίζουν εξαιρετικά προβλήματα. Θα πρέπει γενναία να σταθούμε δίπλα τους, να ενισχύσουμε το εισόδημά τους, ένα εισόδημα που το 2008 επλήγη σημαντικά. Οι τιμές στο κόστος παραγωγής: Γνωρίζετε πολύ καλά ότι σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να δείξουμε ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Επίσης, υπάρχει το περιβάλλον που θα πρέπει όλοι να προστατέψουμε. Οι επενδύσεις για το περιβάλλον έχουν πολλαπλάσιο οικονομικό και κοινωνικό όφελος. Θα πρέπει, λοιπόν, να στρέψουμε την κατεύθυνσή μας προς την προστασία και τις επενδύσεις για το περιβάλλον.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ποιότητα, το επίπεδο της συζήτησης αντανακλά και την ποιότητα της δημοκρατίας, του πολιτικού μας πολιτισμού. Η στείρα άρνηση και ο μηδενισμός ή ο κομματικός πατριωτισμός, από την μεριά μας, δεν αφήνει τελικά την κοινωνία ασυγκίνητη. Η στάση του Πρωθυπουργού μας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα πρέπει όλους να μας παραδειγματίζει. Είναι εύκολο να ευλογούμε τα γένια μας, δύσκολο, αλλά γενναίο να κάνουμε αυτοκριτική, να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, τις παραλείψεις μας, τις καθυστερήσεις. Αυτά που κουβεντιάζουμε κατ’ ιδίαν πρέπει και δημόσια να τα παραδεχόμαστε.
Άλλωστε, ο στόχος είναι κοινός. Ο αντίπαλός μας είναι η νοοτροπία που έχει αναπτυχθεί τις τελευταίες δεκαετίες στην ελληνική κοινωνία, μια νοοτροπία που είναι ο μεγάλος μας αντίπαλος. Και νομίζω ότι οι στοχευμένες πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, ο προϋπολογισμός του 2009 απαντά στις αγωνίες, στα ερωτήματα, δίνει λύσεις, κατευθύνσεις, ώστε να μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι ότι το πολιτικό μας σύστημα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας και δίνει λύσεις αποτελεσματικές και απαντά στις αγωνίες της ελληνικής κοινωνίας.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε και εμείς.
Ο Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης κ. Τζίμας έχει το λόγο.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ (Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, ακούμε σχεδόν την ίδια επιχειρηματολογία -προϋπολογισμός ανειλικρινής, προϋπολογισμός ανεφάρμοστος, προϋπολογισμός φορομπηχτικός- μια επιχειρηματολογία που πλησιάζει την επιχειρηματολογία μικρών δημοτικών συμβουλίων, από την πλευρά των κάθε φορά δημοτικών αντιπολιτεύσεων.
Δεν είναι, όμως, επίπεδο επιχειρηματολογίας για έναν κρατικό προϋπολογισμό, από τον οποίο κρίνεται η τύχη εκατομμυρίων πολιτών. Και το λέω αυτό, διότι το τελευταίο διάστημα προβληματίζομαι, σκεπτόμενος το εξής: Τι θα συνέβαινε στη χώρα, εάν εμείς, η κυβερνητική πλειοψηφία, τα τελευταία πέντε χρόνια ακούγαμε τις αιτιάσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και δεν ψηφίζαμε και εμείς τον κρατικό προϋπολογισμό; Θα είχαμε συγκεκριμένη πολιτική για την τρίτεκνη οικογένεια;
Και εδώ πρέπει κάποτε να δώσετε μία απάντηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ποια ήταν η συγκεκριμένη πολιτική σας μέχρι το 2004 για την τρίτεκνη οικογένεια; Δεν υπήρχε ούτε ένα ευεργετικό μέτρο. Μετά το 2004 άρχισε να ξεδιπλώνεται η κοινωνική ευαισθησία αυτής της Κυβέρνησης, με συγκεκριμένη πολιτική για την τρίτεκνη μάνα και την οικογένεια, είτε ως ποσοστό των διορισμών…
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Τους κοροϊδέψατε τους τρίτεκνους.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ (Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης): Εγώ δεν διέκοψα κανέναν. Αν αυτά που λέω ενοχλούν, κρατείστε να τα απαντήσετε αργότερα.
Εμείς, λοιπόν, με την πολιτική μας πήραμε συγκεκριμένα μέτρα για την τρίτεκνη οικογένεια, όχι μόνο ως ποσοστό των διορισμών, όχι μόνο για το διχίλιαρο στη μάνα η οποία γεννάει το τρίτο ή τέταρτο παιδί, όχι μόνο γιατί επαναφέραμε τα επιδόματα της τρίτεκνης και πολύτεκνης οικογένειας. Όμως, μπροστά στο ανύπαρκτο πολιτικής για την τρίτεκνη οικογένεια πριν το 2004 σημειώσαμε σημαντική πρόοδο. Και αυτό γιατί; Γιατί επιμείναμε στην πολιτική μας και δεν ακούσαμε τις σειρήνες της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Τι θα γινόταν…
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: (Δεν ακούστηκε).
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ (Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης): Κοιτάξτε, οι διακοπές δηλώνουν αδυναμία, κύριε συνάδελφε. Εγώ με θρησκευτική ευλάβεια, όσες ώρες είμαι εδώ, σας ακούω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Από τη στιγμή που ο κύριος Υπουργός είπε ότι δεν δέχεται διακοπές, δεν χρειάζεται να γίνονται διακοπές.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ (Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης): Τι θα συνέβαινε, λοιπόν, αν δεν ψηφίζαμε αυτούς τους πέντε προϋπολογισμούς όλα τα προηγούμενα πέντε χρόνια; Θα είχαν ωφεληθεί στο βαθμό που ωφελήθηκαν το ένα εκατομμύριο περίπου αγρότες;
Να θυμίσουμε ορισμένα πολιτικά γεγονότα και αποφάσεις που συνέβησαν στην Αίθουσα αυτή; Διότι φαίνεται ότι οι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως έχουν ασθενή μνήμη.
Θυμάστε, όταν ψηφίζαμε εμείς, με τον πρώτο Προϋπολογισμό μας, το διπλασιασμό των αγροτικών συντάξεων; Μας παραδώσατε αγροτική σύνταξη 170 ευρώ. Κυβερνήσατε είκοσι χρόνια, όχι ένα, όχι δύο. Εγώ δεν μπορώ να ζητήσω ευθύνες από την Αριστερά, από το Κομμουνιστικό Κόμμα, από το Συνασπισμό ή το ΛΑ.Ο.Σ.. Δεν κυβέρνησαν. Κυβερνήσατε είκοσι ολόκληρα χρόνια και μας παραδώσατε αγροτική σύνταξη 170 ευρώ. Και εμείς μέσα σε μία τετραετία τη διπλασιάσαμε την αγροτική σύνταξη.
Δεν λέμε ότι είναι πολλά. Όμως, χωρίς να επιβάλουμε καινούργιους φόρους, διπλασιάσαμε την αγροτική σύνταξη.
Κυβερνήσατε είκοσι χρόνια και μας παραδώσατε Ε.Κ.Α.Σ. 111 ευρώ και εμείς το πήγαμε στα 230 ευρώ σε τριάμισι χρόνια. Γιατί δεν το κάνατε εσείς; Αυτό σημαίνει πως δεν δίνατε αύξηση στον αγρότη ούτε 10 ευρώ το χρόνο. Διότι αν δίνατε 10 ευρώ το χρόνο, δεν θα ήταν 111 ευρώ το Ε.Κ.Α.Σ. και 170 ευρώ η αγροτική σύνταξη.
Εμείς δεν ήμασταν η πρώτη χώρα που εφαρμόσαμε την Κοινή Αγροτική Πολιτική και κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, πιστώνονται οι λογαριασμοί οκτακοσίων χιλιάδων αγροτών, κατ’ εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής; Την περασμένη εβδομάδα, οι λογαριασμοί οκτακοσίων πενήντα χιλιάδων αγροτών πιστώθηκαν, γιατί αυτή η Κυβέρνηση είχε την πρόνοια έγκαιρα να ετοιμαστεί.
Πόσα χρόνια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έπρεπε να περιμένει ο Έλληνας αγρότης να αποζημιώνεται γρηγορότερα, όταν παθαίνει κάποια καταστροφή; Δεν λέμε ότι καλύπτουμε το 100% της ζημιάς, ούτε του ιδρώτα ούτε του αγώνα του αγρότη. Όμως, δεν μπορεί επί των ημερών σας να γίνεται η ζημιά σήμερα και να παίρνει ο αγρότης σε ενάμιση χρόνο την αποζημίωση από τον ΕΛ.Γ.Α. -διότι αυτό το καθεστώς μας παραδώσατε- και τώρα τρεις μήνες μετά την καταστροφή να αποζημιώνονται.
Κοιτάξτε, αυτά δεν μπορείτε να τα αγνοείτε. Φυσικά τα αγνοείτε, διότι την ώρα που εμείς τα ψηφίζαμε αυτά μέσα στη Βουλή, εσείς αποχωρούσατε. Δεν ψηφίσατε καν την αύξηση των αγροτικών συντάξεων, του Ε.Κ.Α.Σ.
Αν δεν ψηφίζαμε τους προϋπολογισμούς των προηγουμένων ετών, δεν θα είχαμε τον καινούργιο αναπτυξιακό νόμο.
Ξέρετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι επί των ημερών σας στην ελληνική περιφέρεια -Μακεδονία, Θράκη, Ήπειρο, Θεσσαλία, Πελοπόννησο- όταν ένας επιχειρηματίας ήθελε να κάνει μία επένδυση, του δίνατε 35% επιδότηση; Ξέρετε ότι τώρα το ποσοστό επιδότησης φθάνει μέχρι 60%; Και αυτό δεν μπορείτε να το γνωρίζετε, διότι την ώρα που ψηφίζαμε τον αναπτυξιακό νόμο, ήσασταν στα πεζοδρόμια και όχι μέσα στη Βουλή.
Αυτά είναι πραγματικά στοιχεία, τα οποία τα αγνοείτε, λέτε ψέματα στον ελληνικό λαό, τον παραπληροφορείτε κινούμενοι με το όχημα του λαϊκισμού και όχι με το όχημα της υπευθυνότητας, στο οποίο κινείται αυτή η Κυβέρνηση.
Θέλετε να σας θυμίσω μια ιδιαίτερη παράγραφο του αναπτυξιακού νόμου που αφορά τη ραχοκοκαλιά, το πνευμόνι της ελληνικής οικονομίας που είναι ο αγρότης και που δεν ίσχυε επί των ημερών σας και το αποκρύπτετε από τον κόσμο, από τους πολίτες; Στο νέο, λοιπόν, αναπτυξιακό νόμο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορούν πλέον να ενταχθούν και οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι, κάτι που δεν συνέβαινε επί των ημερών σας. Δείξτε μου ένα πρόγραμμα αγρότη που επιχορηγήθηκε από δικό σας αναπτυξιακό νόμο. Ούτε ένα. Και τα σχέδια βελτίωσης που έμπαιναν έκαναν πέντε χρόνια για να εγκριθούν. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι ενετάχθησαν στον αναπτυξιακό...
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Κοιτάξτε, θα πάρετε το λόγο και θα απαντήσετε, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Εγώ, βλέπετε, μιλάω με παραδείγματα. Δεν κάνω υψηλή πολιτική. Μπορώ να κάνω και υψηλή στο τέλος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Θα παρακαλέσω και εγώ, κύριοι συνάδελφοι, να μην υπάρχουν διακοπές.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Σε λίγο δεν θα υπάρχουν αγρότες και κτηνοτρόφοι για να μπουν σε πρόγραμμα.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ (Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης): Εγώ, κύριε Πετσάλνικε, δεν σας διέκοψα, σας άκουσα με θρησκευτική ευλάβεια. Θα με ακούσετε και σεις.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Μα, δεν σας διακόπτω, τη γνώμη μου λέω.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ (Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης): Την άποψή σας όμως από εδώ, όχι από κάτω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κύριε συνάδελφε, σας παρακαλώ. Ξέρετε ότι αυτό δεν επιτρέπεται. Παρακαλώ να ολοκληρώσει ο κύριος Υπουργός.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ (Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης): Στο δικό μας αναπτυξιακό νόμο πλέον μπορούν να μπουν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι.
Να σας θυμίσω λίγο τι θα συνέβαινε εάν δεν ψηφίζαμε εμείς τους πέντε προϋπολογισμούς. Εγώ παρέλαβα ένα Υπουργείο, στο οποίο πολλοί θήτευσαν από τα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που από το 2007 μέχρι σήμερα, ο προϋπολογισμός που ψηφίζουμε είναι αυξημένος κατά 129%, ο τακτικός του προϋπολογισμός. Ήταν 12,5 εκατομμύρια το 2007 και είναι 43.000.000 τώρα. Πάνω από 130% αύξηση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων και του τακτικού προϋπολογισμού του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης. Αυτό ήταν το ενδιαφέρον σας για την ελληνική περιφέρεια.
Να σας πω και το άλλο; Είναι δυνατόν αυτό το Υπουργείο, που είναι τοποθετημένο στην εσχατιά της Ελλάδος και χύνετε εδώ πέρα κροκοδείλια δάκρυα για την ελληνική περιφέρεια, να μην μπορεί να δημοπρατήσει έργο ούτε ενός ευρώ από το Α΄, Β΄ και Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης; Γιατί; Γιατί οι προκάτοχοί μου στα είκοσι χρόνια που κυβερνήσατε δεν είχαν ούτε τεχνική υπηρεσία σ’ αυτό το Υπουργείο που ακουμπάει σχεδόν η μισή ελληνική Τοπική Αυτοδιοίκηση και πάνω από επτά χιλιάδες πολιτιστικά και αθλητικά σωματεία. Όταν ανέλαβα δεν υπήρχε ούτε διεύθυνση τεχνικών υπηρεσιών.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Δεν παραλάβατε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Παραλάβατε από τον προκάτοχό σας.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ (Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης): Εγώ κρίνω τα είκοσι χρόνια που κυβερνήσατε και διαχειριστήκατε δυόμισι Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης. Είχατε ένα Υπουργείο στην ελληνική περιφέρεια χωρίς τεχνική υπηρεσία, χωρίς διαχειριστική επάρκεια, για να το πω πιο επιστημονικά. Αυτό ήταν το ενδιαφέρον σας για την ελληνική περιφέρεια.
Εάν λοιπόν δεν ψηφίζαμε εμείς αυτούς τους προϋπολογισμούς τα προηγούμενα πέντε χρόνια, δεν θα γινόταν πράξη η καινοτομία που είναι βασική αρμοδιότητα και οραματική επιδίωξη αυτής της Κυβέρνησης για ολόκληρη τη βόρειο Ελλάδα με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη. Ποια ήταν η πολιτική σας για τη ζώνη καινοτομία Θεσσαλονίκης πριν το 2004; Καμμία. Ούτε νόμος δεν υπήρχε για τη ζώνη καινοτομίας της Θεσσαλονίκης. Ούτε διοικητικό συμβούλιο υπήρχε για τη ζώνη καινοτομίας της Θεσσαλονίκης. Και έρχεστε εδώ και κατηγορείτε την κυβέρνηση ότι έχει χαμηλά ποσοστά απορρόφησης στην έρευνα, στις νέες τεχνολογίες και στην καινοτομία. Μα πώς; Τώρα έγινε, το 2007 διορίστηκε και το πρώτο διοικητικό συμβούλιο της ζώνης καινοτομίας Θεσσαλονίκης, τώρα καταρτίστηκαν τα κίνητρα, τώρα συντάχθηκε το επιχειρησιακό και αναπτυξιακό πλάνο της ζώνης καινοτομίας Θεσσαλονίκης, τώρα δημοπρατήθηκε και έληξαν οι προσφορές στις 2 Δεκεμβρίου του 2008 του χωροταξικού σχεδίου της ζώνης καινοτομίας. Μιλούσατε θεωρητικά για ζώνη καινοτομίας, παραπλανούσατε τους πολίτες και τους φορείς. Και δεν ξέρατε πού θα γίνει. Έτσι πολιτεύεστε.
Και διερωτώμαι: Με τέτοια πολιτική, με τέτοια ψεύδη, παραπλανούσατε όλον το λαό της Θεσσαλονίκης και της βόρειας Ελλάδος, ότι το μετρό θα αρχίσει. Θα άρχιζε το 1996 και άρχισε από αυτήν την Κυβέρνηση. Το 2004 δημοπρατήθηκε. Είκοσι χρόνια κυβερνούσατε. Εγώ από φοιτητής θυμάμαι 1972 με 1976, τότε ο λαός ήθελε το μετρό στη Θεσσαλονίκη. Κυβερνήσατε έκτοτε είκοσι χρόνια ολόκληρα και δεν κατορθώσατε ούτε δημοπρασία να κάνετε. Και το φτιάξαμε εμείς και το μετρό και συμβάλλουμε όχι μόνο στη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας και του περιβάλλοντος, αλλά εξυπηρετούμε τους πολίτες, διότι αυτό είναι έργο και κοινωνικής πολιτικής.
Διερωτώμαι πολλές φορές πόσο μας καταλαβαίνει ο κόσμος όταν μιλάμε τη γλώσσα των αριθμών, η οποία είναι απαραίτητη για να μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους πάρα πολλές φορές. Όμως, εγώ τώρα θα σας μιλήσω λίγο περισσότερο με τη γλώσσα των έργων για τη Μακεδονία και τη Θράκη, διότι αυτή η γλώσσα των έργων, που αναφέρεται σε κάθε νομό της Μακεδονίας και Θράκης, είναι αποτέλεσμα της ψήφισης των προϋπολογισμών των περασμένων ετών από την κυβερνητική πλειοψηφία.
Να σας θυμίσω, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι στο Νομό Γρεβενών εκτελούνται ή εκτελέστηκαν έργα πάνω από 44.000.000 ευρώ. Όχι μόνο το Γενικό Κατάστημα Κράτησης, όχι μόνο τα δύο κτήρια για το Τ.Ε.Ι. Γρεβενών, αλλά και η κατασκευή της οδού Επταχώρι – Καλύβια Ντέτσου – Δοτσικό. Στο Νομό Δράμας τα έργα ξεπερνούν τα 55.000.000 ευρώ. Και εδώ δεν εντάσσω έργα της Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Σας πειράζουν. Τι να κάνουμε; Όταν ακούτε αλήθειες, σας πειράζουν. Βγέστε στο πεζοδρόμιο να μιλήσετε τη γλώσσα που ξέρετε. Εδώ θα ακούτε την πραγματική αλήθεια.
Εγώ, λοιπόν, μιλάω με ντοκουμέντα και θα καταθέσω τον πίνακα αυτόν στα Πρακτικά για να τον δείτε.
Στο Νομό Έβρου εκτελούνται έργα πάνω από 40.000.000 ευρώ, χωρίς να βάζω τα έργα της Νομαρχιακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, «ΘΗΣΕΑΣ» κ.λπ..
Στο Νομό Ημαθίας ξεπερνούν τα έργα τα 25.000.000 ευρώ. Στο Νομό Καβάλας μαζί με την Εγνατία ξεπερνούν τα 200.000.000 ευρώ.
Για να μη συνεχίσω, καταθέτω τον πίνακα των έργων με το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσής τους, στα Πρακτικά της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Μακεδονία-Θράκης κ. Μαργαρίτης Τζίμας καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι σαφές ότι το τελευταίο διάστημα συγκρούονται δύο κόσμοι εδώ στην Ελλάδα, στην πατρίδα μας, ο κόσμος του λαϊκισμού, που εκφράζεται από την Αξιωματική Αντιπολίτευση και ο κόσμος της ευθύνης, που εμείς με θρησκευτική ευλάβεια πιστεύουμε πως ακολουθούμε, γιατί αλλιώς πώς να θεωρήσεις ότι η υπευθυνότητα για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, που ακολουθήσαμε εμείς, η Νέα Δημοκρατία και ο Πρωθυπουργός, ήταν μία υπεύθυνη στάση απέναντι σε ένα μεγάλο πρόβλημα, το οποίο μας κληροδοτήσατε και απέναντι σε αυτή την υπεύθυνη στάση για το ασφαλιστικό είχαμε την ανευθυνότητα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που επιχειρήσατε μέχρι την τελευταία στιγμή, κινητοποιώντας τους συνδικαλιστές σας, τους βολεμένους να διαιωνίσετε το πρόβλημα του ασφαλιστικού.
Εμείς ακολουθήσαμε με υπευθυνότητα την αναθεώρηση κορυφαίων διατάξεων του Συντάγματος και αντί γι’ αυτό εσείς τραπήκατε σε φυγή και δεν εξασφαλίστηκε η απαιτούμενη πλειοψηφία σε αριθμό ψήφων προκειμένου να αναθεωρήσουμε βασικές διατάξεις που είχαν να κάνουν και με το πολιτικό χρήμα αλλά και γενικότερα με την αποκατάσταση της τιμής και της αξίας, της πολιτικής και των πολιτικών στα μάτια του ελληνικού λαού. Φύγατε, φυγομαχήσατε στην κορυφαία αυτή κοινοβουλευτική διαδικασία, την Αναθεώρηση του Συντάγματος.
Με υπευθυνότητα προσπαθούμε να βελτιώσουμε το σχολείο, είτε με την πολιτική μας για το «έξυπνο σχολείο» είτε βάζοντας δεύτερη και τρίτη γλώσσα για να φθάσουμε κάποια στιγμή στην Ελλάδα να δίνονται κρατικά πιστοποιητικά γλωσσομάθειας μέσα από το ελληνικό σχολείο, κάτι που δεν καταφέρατε εσείς στα είκοσι ολόκληρα χρόνια.
Και για να ελαττώσουμε το άγχος των μαθητών, καταργήσαμε τις πανελλήνιες εξετάσεις της Β’ λυκείου. Και δίνονται εφόδια πάντοτε, όμως ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Διότι από την ώρα που θα λείψουν τα προβλήματα, δεν έχει χρεία, δεν υπάρχει ανάγκη να υπάρχει πολιτική και να υπάρχουν πολιτικοί. Η ύπαρξη της πολιτικής και των πολιτικών είναι στενά συνδεδεμένη με τον αγώνα για την εξαφάνιση ή την επίλυση των προβλημάτων. Όμως, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει αυτήν την Κυβέρνηση ότι δεν έπιασε το ζήτημα της Ολυμπιακής και δεν το τελείωσε. Δεν είναι δυνατόν ο κάτοικος της ελληνικής περιφέρειας που δεν ταξίδεψε ποτέ με την Ολυμπιακή, να τον υποχρεώνετε δεκαετίες τώρα να πληρώνει τα ελλείμματα της Ολυμπιακής. Λύσαμε το ζήτημα και της Ολυμπιακής και του ασφαλιστικού ζητήματος, γιατί ακριβώς βάζουμε το συμφέρον των πολλών πάνω από το συμφέρον των λίγων και βολεμένων που εσείς εξυπηρετούσατε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Και πολύ θα ήθελα να ακούσω μέχρι τη λήξη και την ψήφιση αυτού του προϋπολογισμού τι θα κάνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εάν κάποτε γίνει κυβέρνηση. Τι θα κάνει με το λιμάνι του Πειραιά; Τι θα κάνει με την Ολυμπιακή Αεροπορία; Τι θα κάνει με το ασφαλιστικό ζήτημα; Θα επιστρέψουμε πάλι στα εκατόν πενήντα πέντε ταμεία; Έχετε υποχρέωση να πληροφορήσετε τον ελληνικό λαό, διότι δεν μπορεί να ακούει συνεχώς «μηδενισμός της πολιτικής». Ο ρόλος της πολιτικής και των πολιτικών και ιδιαίτερα των αντιπολιτεύσεων είναι η εποικοδομητική κριτική και η διατύπωση συγκεκριμένων προτάσεων. Γι’ αυτό και απαξιώνεται το πολιτικό σύστημα απέναντι στα μάτια της νεολαίας και της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Γιατί δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε οι πολιτικές δυνάμεις να αντιμετωπίσουμε από κοινού τέσσερα-πέντε μεγάλα ζητήματα, όπως είναι η υγεία, όπως είναι η παιδεία, όπως είναι το ασφαλιστικό και προχωράμε μόνοι μας στην πορεία για τη μεταρρύθμιση. Μόνοι μας, συγκρουόμενοι με νοοτροπίες του παρελθόντος που κρατούσαν δέσμια την Ελλάδα, δέσμιους τους πολίτες!
Αλλά να ξέρετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πως αυτή η Κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει το έργο της μεταρρύθμισης για το οποίο την ξαναψήφισε ο ελληνικός λαός το Σεπτέμβριο του 2007. Και εμείς έχουμε το θάρρος να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες και τις πολιτικές ευθύνες, μιλώντας ελληνικά και όχι λέγοντας την «πολιτική ευθύνη» σε ξένες γλώσσες που δεν τις καταλαβαίνει ο ελληνικός λαός. Έχουμε το θάρρος να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες όταν εσείς που πνίγονταν τα ογδόντα άτομα στο «ΣΑΜΙΝΑ» δεν αρθρώσατε λόγο συγγνώμης στον ελληνικό λαό, αναλαμβάνοντας τις πολιτικές ευθύνες. Ούτε καν στο δυστύχημα των Τεμπών που σκοτώθηκαν οι είκοσι μαθητές του γυμνασίου, γιατί δεν κατασκευάσατε επί είκοσι ολόκληρα χρόνια σήραγγα εκεί στα Τέμπη και την κατασκευάζει τώρα αυτή η Κυβέρνηση Καραμανλή!
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε και εμείς.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επί προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Δεν υπάρχει προσωπικό κατά τη γνώμη του Προεδρείου.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Υπάρχει, κύριε Πρόεδρε. Βάσει του Κανονισμού, θα πρέπει να εξηγήσω σε τι συνίσταται το προσωπικό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κύριε συνάδελφε, το Προεδρείο εκτιμά ότι δεν υπάρχει προσωπικό.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μα, υπάρχει, κύριε Πρόεδρε! Ακούσατε τι θα πω;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Το Προεδρείο εκτιμά ότι δεν υπάρχει προσωπικό.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Αυτό είναι φίμωση, κύριε Πρόεδρε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Η κ. Μερεντίτη έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτά που ακούστηκαν από τον κύριο Υπουργό πριν από λίγο δεν χρειάζεται να τα σχολιάζουμε γιατί πρέπει να είμαστε σοβαροί, μας παρακολουθεί και ο ελληνικός λαός.
Απλά μια απορία: Κύριε Υπουργέ, σας άκουσα, είπατε για το «χθες». Το «χθες» απλώς ξεχνάτε ότι το χτίσατε εσείς. Παραλάβατε χάος στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης αλλά παραλάβατε από συνάδελφό σας. Να φωνάξετε τους προκατόχους σας της Κυβέρνησής σας, να τους το πείτε. Δεν παραλάβατε από εμάς.
Δεν σας άκουσα όμως να μας πείτε τίποτα για τους χιλιάδες απλήρωτους εργαζόμενους σε κοινωνικές υπηρεσίες στη βόρειο Ελλάδα «Βοήθεια στο Σπίτι», «Σχολικοί φύλακες» κ.λπ.. Άλλοι που παρακολούθησαν προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης είναι απλήρωτοι. Είναι ευθύνη σας, πείτε μας τι γίνεται. Τι γίνεται με το επίδομα θέρμανσης στη βόρειο Ελλάδα που εκεί έπιασε ο χειμώνας; Και πείτε μας και ένα μεγάλο έργο τέλος πάντων. Όταν θα φύγετε σαν Κυβέρνηση και εσείς σαν Υπουργός, με τι θα έχετε συνδυάσει το όνομά σας, την παρουσία σας στη βόρειο Ελλάδα, εσείς και ο Πρωθυπουργός σας; Αυτά έπρεπε να μας πείτε. Τα άλλα περί του «χθες» τα έχουμε ακούσει. Νομίζω ότι όλοι έχουμε κοινό νου, σας κρίνουμε και δεν προχωρώ περισσότερο.
Τις τελευταίες μέρες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είδαμε όλοι στην τηλεόραση μια σειρά διαφημίσεων πολύ καλές και ακριβοπληρωμένες με τις οποίες το Υπουργείο ζητούσε από τους Έλληνες πολίτες να αποκτήσουν φορολογική συνείδηση για να έχουν καλύτερα σχολεία, καλύτερη υγεία, περισσότερη ασφάλεια, καλύτερη ποιότητα ζωής. Δεν θα σχολιάσω ότι αυτό και μόνο του αποδεικνύει ότι δεν μπορείτε να μαζέψετε τα έσοδα. θα σταθώ όμως και θα δεχθώ ότι πρέπει να καλλιεργούμε το αίσθημα της φορολογικής συνείδησης στους πολίτες. Όμως, τίθεται ένα ζήτημα, ποιος ζητάει τι και από ποιους. Εσείς απευθύνετε το κάλεσμα στους πολίτες, εσείς που είστε η πιο ασυνεπής Κυβέρνηση μετά τη Μεταπολίτευση, εσείς που υποσχεθήκατε μια σειρά πραγμάτων και δεν κάνατε τίποτα! Εσείς που μόλις ήρθατε στην Κυβέρνηση «απαλλάξατε» και τα εικονικά τιμολόγια, εσείς που κάνατε ένα σωρό χαριστικές ρυθμίσεις στους «ημετέρους», εσείς που δηλώσατε, που δήλωσε ο Υπουργός σας ότι έπιασαν πάτο τα έσοδα, εσείς που αφήσατε να καταρρέει το Ε.Σ.Υ. και κάθε έννοια κοινωνικού κράτους σε αυτήν τη χώρα! Και ζητάτε από τους πολίτες να πληρώσουν. Γιατί; Τι βλέπουν να γίνεται; Όταν βλέπουν τα νοσοκομεία που περιφερόσασταν επί των ημερών μας, για να κυνηγάτε την κατσαρίδα, να μην έχουν ούτε καν γάζες για να μπορέσουν οι γιατροί και οι νοσοκόμες να επιτελέσουν το έργο τους; Όταν βλέπουν το «Βοήθεια στο Σπίτι» και όλες τις μορφές του κοινωνικού κράτους να καταρρέουν, γιατί δεν μπορείτε να τα χρηματοδοτήσετε; Όταν βλέπουν ότι η Δ.Ε.Η. παραδείγματος χάριν, 25% παραπάνω την πληρώνουν οι πολίτες οι φορολογούμενοι, σαν καταναλωτές και φορολογούμενοι και καταρρέει; Έναν κολοσσό που τον πήρατε στην πιο ανθηρή του μορφή από την Κυβέρνησή μας και τον αφήνετε να καταρρέει! Πείτε μου για ποια συνέπειά σας πρέπει να πληρώσουν; Πού φανήκατε στοιχειωδώς συνεπείς για να αισθανθούν οι πολίτες ότι πρέπει και αυτοί να είναι συνεπείς; Για την ασφάλεια που τους υποσχεθήκατε, που είδαμε να χάνονται ζωές, να καίγονται οι περιουσίες των πολιτών και εσείς το μόνο που κάνατε ευθύς εξαρχής ήταν να δηλώσετε ότι πρέπει να είστε απόντες για να μην είστε και πιο επιβλαβείς;
Και ο Πρωθυπουργός μάς δήλωσε ότι παρακολούθησε από την τηλεόραση τα γεγονότα. Πρωτοφανή πράγματα είναι αυτά! Διότι εγώ, εμείς, όλοι οι Έλληνες ξέρουμε ότι ο Πρωθυπουργός συγκαλεί το υπουργικό συμβούλιο, συζητά, ανταλλάσσει απόψεις σε ώρες κρίσης, είναι παρών. Δεν είναι στην τηλεόρασή του με τα dvd του και με όλες τις άλλες ασχολίες του!
Το 2004 στη συζήτηση του προϋπολογισμού δυστυχώς είχα πει με υποψία ότι φοβούμαι πως δεν θα ήσασταν κυβέρνηση της εργασίας, της δουλειάς, των οραμάτων, της παραγωγής έργου. Υποψιαζόμουν ότι θα είστε η Κυβέρνηση που θα αναπαύεστε στους μεγάλους αναπαυτικούς καναπέδες της εξουσίας με όλα τα θετικά της εξουσίας. Λυπάμαι, που επιβεβαιώθηκα με τον πιο δυσάρεστο τρόπο για τη χώρα!
Και ξέρετε, αγαπητοί συνάδελφοι; Η ζωή σάς εκδικείται. Είχατε εξαντλήσει όλη την πολιτική σας παρουσία σαν Αντιπολίτευση να μας κατηγορείτε για τα έργα - μακέτες. Και κουραστήκατε όλοι σας, κουράζεστε να εγκαινιάζετε τα έργα – μακέτες, να τα παρατάτε και να τα απολαμβάνετε!
Ο κύριος Υπουργός πριν από λίγο μάς μίλησε για το κτήριο κράτησης στα Γρεβενά. Αυτό είναι έργο δικό μας, εμείς το είχαμε ξεκινήσει στο πρόγραμμα και ούτε αυτό δεν μπορείτε να υπηρετήσετε με συνέπεια. Και σ’ αυτό έχετε καθυστέρηση αδικαιολόγητη. Μπορώ να σας πω και για τις φυλακές των Τρικάλων. Να πούμε για τις Σέρρες; Θέλετε να δούμε τι συμβαίνει με τις φυλακές των Σερρών;
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Για τη Δράμα στο νομό του Υπουργού.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Ναι, στο νομό του Υπουργού.
Μας κατηγορούσατε για την Ο.Ν.Ε. και η μόνη ομπρέλα που έχετε αυτή την ώρα σαν Κυβέρνηση και σαν κράτος, είναι η ένταξή μας στην Ο.Ν.Ε.. Μας κατηγορούσατε και είχατε υποσχεθεί στους Έλληνες πολίτες ότι θα πατάξετε το σπάταλο κράτος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το κάνατε ασύδοτο. Σε όποιο νομοσχέδιο φέρνετε, το μόνο που σίγουρα και με συνέπεια υπηρετείτε είναι να δημιουργείτε παχυλές καινούργιες θέσεις στους υμετέρους.
Θα μπορούσα να σας αναφέρω και δυσάρεστα παραδείγματα στο νομό μου, που δεν περιποιούν τιμή για κανέναν από αυτούς που λαμβάνουν τις αποφάσεις, αλλά αυτά δεν είναι του προϋπολογισμού. Δυστυχώς, συνθλίβετε τα όνειρα όλων και κυρίως των νέων. Δεν δώσατε ελπίδα και προοπτική στους νέους και το αποτέλεσμα είναι αυτό που ζούμε τώρα: τους νέους στους δρόμους, γιατί δεν έχουν ελπίδα, απαιτούν και θέλουν και εσείς ακόμα και αυτή την ώρα κάνετε σαν να μη συμβαίνει τίποτα, ποιείτε τη νήσσα, είστε σε άλλους τόπους, σε άλλους χρόνους, σε άλλους κόσμους -δεν επικοινωνούμε- σαν να μην καίγεται η Αθήνα, σαν να μην καίγονται οι περιουσίες των πολιτών, σαν να μην νεκρώνει η αγορά. Κύριε Υπουργέ, επειδή είμαστε και από την ίδια περιοχή, αναλογίζεστε κάθε μέρα που είναι κλειστή η αγορά, νεκρή με όσα γεγονότα γίνονται, πόσα έσοδα χάνει η πολιτεία, γιατί δεν υπάρχει κίνηση, γιατί δεν υπάρχει Φ.Π.Α.; Σε όλα αυτά πρέπει να απαντήσετε και όχι με αυτόν τον προκλητικό τρόπο και με τις διαφημίσεις σας. Δηλαδή με αυτόν τον τρόπο απαντάτε στους αγρότες, στους οποίους συρρικνώσατε το εισόδημά τους, αφήνετε τα σιτάρια τους να σαπίζουν στις αποθήκες και το κόστος παραγωγής εκτινάσσεται;
Μίλησε ο κύριος Υπουργός και για προγράμματα. Ποια προγράμματα; Αυτά που έχουν τις εγκρίσεις στα χέρια οι αγρότες μας και επειδή δεν μπορείτε να δώσετε το 30% της συμμετοχής από τους εθνικούς πόρους δεν τρέχει κανένα, μα κανένα πρόγραμμα; Για ποιο πράγμα μιλάτε και σε ποιους απευθύνεστε; Οι Έλληνες γνωρίζουν, κρίνουν και στέκονται πραγματικά με απόγνωση. Σας παραδώσαμε έναν ελληνικό λαό αισιόδοξο, με όραμα και δυναμική και τον έχετε φτάσει στο τέρμα της απελπισίας και της απόγνωσης. Δεν θα σας ακολουθήσουμε σ’ αυτό το δρόμο. Εμείς θα δώσουμε όραμα και προοπτική, αξίες στους Έλληνες πολίτες, θα ξανακάνουμε την Ελλάδα και τους Έλληνες περήφανους και δυνατούς, όπως σας τους παραδώσαμε το 2004.
Καταψηφίζουμε βεβαίως τον προϋπολογισμό σας, που εύχομαι και ελπίζω να είναι ο τελευταίος σας για το καλό κυρίως της χώρας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε και εμείς.
Ο κ. Ροντούλης επιμένει για την ύπαρξη προσωπικού θέματος. Υπέβαλε γραπτό αίτημα στο Προεδρείο. Επειδή οι εργασίες προχωρούν τόσο ομαλά, θα του δώσω ένα λεπτό αυστηρά να εξηγήσει σε τι συνίσταται το προσωπικό.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παίρνω το λόγο διότι ως επίτιμος Πρόεδρος των Τριτέκνων ένιωσα ένα μεγάλο εμπαιγμό από όσα είπε ο αξιότιμος Υπουργός κ. Τζίμας. Το λέω αυτό, διότι χιλιάδες οικογένειες έχουν υποστεί….
ΦΕΒΡΩΝΙΑ ΠΑΤΡΙΑΝΑΚΟΥ: Δεν είναι προσωπικό, κύριε Πρόεδρε, αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Έχει το δικαίωμα για ένα λεπτό να εξηγήσει τη θέση του.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: … έχουν υποστεί χρόνια τώρα την ίδια τακτική εμπαιγμού και υποκρισία εκ μέρους της Κυβέρνησης.
Αιτούμαι, λοιπόν, από το αξιότιμο Προεδρείο να μου δώσει, όχι πέντε λεπτά, ένα λεπτό, για να εκθέσω την άποψή μου, διότι εθίγην, από όσα ειπώθηκαν, ως άνθρωπος, ως πατέρας και όχι ως Βουλευτής.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΛΑΣ: Δεν είναι προσωπικό.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Εσείς δεν θέλετε να ακούσετε; Θέλετε να φιμώσετε τους αντιπροσώπους του λαού; Έχετε φτάσει σε αυτό το σημείο φίμωσης;
Κύριε Πρόεδρε, έχω την άδειά σας για ένα λεπτό;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Όχι, όχι δεν υπάρχει προσωπικό. Διότι αν αποδεχθώ ότι υπάρχει για σας προσωπικό, πρέπει τουλάχιστον δέκα Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να ζητήσουν το λόγο επί προσωπικού.
Παρακαλώ τον κ. Παυλίδη….
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Αν θεωρείτε ότι για το θέμα αυτό υπάρχει προσωπικό για δέκα Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τότε θεωρώ ότι θα εκφράσω και τους δέκα. Μου δίνουν το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ο κύριος Υπουργός εξέθεσε τις απόψεις του επί σειρά θεμάτων…
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Σας παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε, έχω το λόγο για ένα λεπτό;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): ….και σεις εκθέσατε τις απόψεις σας επί των δικών σας πολιτικών θέσεων.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Και οι τρίτεκνοι της Νέας Δημοκρατίας την ίδια άποψη έχουν.
Κύριε Πρόεδρε, θέλω για ένα λεπτό το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Όχι, όχι, έληξε το θέμα.
Κύριε Παυλίδη, έχετε το λόγο για επτά λεπτά.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Συνάδελφε κύριε Ροντούλη, συγχαρητήρια. Ακόμα δεν χρονίσατε και μάθατε όλα τα κοινοβουλευτικά τρικ. Φανταστείτε και να χρονίσετε. Ό,τι θέλατε να πείτε, το είπατε πάντως.
Εγώ δεν ομιλώ επί προσωπικού θέματος -το ξεκαθαρίζω- αλλά επί γενικών θεμάτων και μην παραξενευτείτε για αυτά που θα ακούσετε. Διαφωνώ απόλυτα με τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αλογοσκούφη, ο οποίος είπε….
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Είναι είδηση αυτό;
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Μη σπεύδετε, ωραία μου κυρία!
…ο οποίος είπε ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν αντελήφθη ότι διερχόμεθα διεθνή παγκόσμια κρίση. Στις 21 Φεβρουαρίου 2008 στο Παρίσι διοργανώνεται σεμινάριο –χρησιμοποιώ έκφραση των οργανωτών- «υψηλού επιπέδου». Μετέχουν σ’ αυτό –το οργάνωσε ο Ο.Α.Σ.Ε.- Έλληνες Βουλευτές, μεταξύ των οποίων και η αξιότιμος συνάδελφος κ. Κατσέλη. Συζητήθηκαν τότε, προ του περασμένου Αυγούστου, δηλαδή, τα μέλλοντα να συμβούν. Κύρια Κατσέλη, εκάματε εξαιρετικές παρατηρήσεις -διάβασα τα Πρακτικά, σας συγχαίρω έστω καθυστερημένα- και προτάσεις. Επιφυλάχθηκε ο Ο.Α.Σ.Ε. στην πρότασή σας συλλογικά να αντιμετωπίσει το φαινόμενο που ήρχετο. Τελικά οι διεθνείς οργανισμοί αναγκάστηκαν να ακούσουν τέτοια υπόδειξη και η ελληνική Κυβέρνηση μετέχουσα ισοτίμως προς άλλα κράτη, το κράτος μας, στο πλαίσιο της κοινότητος, αυτό το πρόγραμμα εφαρμόζει και το οποίο έχει πρωτοφανή έκταση.
Επιτρέψτε μου να σας πω ότι σαν παλιός Βουλευτής πρώτη φορά βλέπω τόσο χρήμα να διατίθεται -έχω επιφυλάξεις ορισμένες φορές αν οι μηχανισμοί λειτουργούν όπως πρέπει να λειτουργήσουν και μάλιστα σε νησιωτικές περιοχές- για εξέλιξη, για πρόοδο. Αποκαλώ «νέο σχέδιο Μάρσαλ» το σύνολο των αποφάσεων του τελευταίου κυρίως καιρού, που μεταφράζονται σε δισεκατομμύρια ευρώ. Και έχω συγκεκριμένα παραδείγματα, τα οποία απορρέουν από χρήσεις των τελευταίων ετών και προοιωνίζονται χρήσεις των επομένων ετών. Ο προϋπολογισμός είναι μια υπόθεση από Πρωτοχρονιά του 2009 και πέρα.
Το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, κυρίες και κύριοι, στην περιφέρεια από την οποία προέρχομαι, του νοτίου Αιγαίου, διέθεσε 570.000.000 ευρώ στους νομούς Κυκλάδες και Δωδεκάνησα. Απορροφήθηκε ήδη το 96,6%. Τα τομεακά στην ίδια περίοδο, η οποία εκπνέει μεθαύριο 31-12-2008, αν δεν δοθεί παράταση, άλλα 500.000.000, σύνολο 1070 εκατομμύρια ευρώ. Τότε ήταν σε περιοχή του στόχου 1. Για λόγους που δεν θέλω να επαναλάβω, πήγαμε στο στόχο 2. Άρα παίρνουμε λιγότερα απ’ αυτές τις δραστηριότητες από το Ε.Σ.Π.Α., το οποίο μας δίνει συνολικά σ’ αυτή την περιφέρεια Κυκλάδες- Δωδεκάνησα 920.000.000 ευρώ. Ακούτε τα νούμερα; Διαμαρτυρίες για καιρό. Θα πάρουμε λιγότερα τώρα στην περίοδο 2007-2013 απ’ ό,τι στην προηγούμενη; Ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός προ ετών και μάλιστα από τη Μυτιλήνη, όταν ήμουν Υπουργός της Νησιωτικής Πολιτικής: «θα συμπληρώσουμε το κενό». Προχθές απόφαση: Άλλα 250.000.000 ευρώ. Σούμα 1.170 εκατομμύρια ευρώ για την επόμενη προγραμματική περίοδο, η οποία άρχισε ήδη να λειτουργεί. Πολλά λεφτά, κύριοι συνάδελφοι. Από μας εξαρτάται, μόνο από μας, να καταφέρουμε να τα απορροφήσουμε και να μη διατρέχουμε κίνδυνο απωλειών.
Ο «ΘΗΣΕΑΣ» -πρωτοφανής επέμβαση, μόνο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση στο νότιο Αιγαίο έχει μέχρι στιγμής εγκρίνει τριακόσια εβδομήντα έργα κόστους 70.000.000 ευρώ. Μέχρι να εκπνεύσει το 2010, 142.000.000. Κάναμε τα εκατομμύρια μαρουλόφυλλα!
Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι τα πάντα είναι ρόδινα -προς θεού- έχουμε αδυναμίες. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, δεν μπορώ να παραγνωρίσω τη χθεσινή ανακοίνωση του Πρωθυπουργού για τον τουρισμό, πρωτοφανής επέμβαση. Όποιοι δεν την αξιοποιήσουν, θα είναι οι ανίκανοι και ο τουρισμός απέδειξε ότι έχει βαρβάτους επιχειρηματίες. Εντυπωσιακά μέτρα. Στη διαμόρφωση των αποφάσεων συμβάλαμε και εμείς οι Βουλευτές οι προερχόμενοι από τουριστικές περιοχές. Επί χρόνια συζητούσαμε παλιές δυσχέρειες και πρόσφατα τις νέες.
Δεκαέξι μέτρα που τα ανέμενε η τουριστική δραστηριότητα και όχι μόνο η ξενοδοχειακή. Και τουριστική δραστηριότητα σημαίνει και χιλιάδες εργαζόμενοι. Το Τ.Α.ΞΥ. μόνο στη Ρόδο έχει δώδεκα χιλιάδες ασφαλισμένους. Λαός! Πολλά μέτρα. Ενίσχυση μεγάλη.
Ναυτιλία. Για την ποντοπόρο δεν ομιλώ. Ούτε ζητεί, ούτε μπορούμε να δώσουμε. Αναφέρομαι, όμως, στο μεγάλο μεράκι μας, την ακτοπλοΐα. Οι λεγόμενες «άγονες γραμμές» θα κοστίσουν φέτος γύρω στα 100.000.000 ευρώ για παροχή καλυτέρων από τις σημερινές ακτοπλοϊκές υπηρεσίες. Δεν τις θαυμάζω, να εξηγούμεθα. Μάλιστα, δράττομαι της σημερινής ευκαιρίας, έχων γνώση λόγω προελεύσεως και λόγω χειρισμού του θέματος. Θέλω να σας ειπώ, λοιπόν, πως ό,τι κάνουμε στον τουρισμό, που χρηματοδοτήσαμε την ξενοδοχεία, θέλουμε δεν θέλουμε μεθαύριο, ομοίως θα χρηματοδοτήσουμε την ακτοπλοΐα, άλλα τους υγιείς ακτοπλόους, τους καθαρούς, με εντιμότητα. Και θα το κάνουμε με έγκριση κοινοτική. Το περίφημο «μεταφορικό ισοδύναμο» για το οποίο γίνεται λόγος και πολλοί δεν έχουν καταλάβει τι είναι, δεν είναι ανάγκη να το θεωρήσουμε ως πανάκεια.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Οι καλές υπηρεσίες, τα καλά καράβια, διότι καράβια μας λείπουν, θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν ίσως, αν δεν καταφέρουμε να αντλήσουμε κοινοτικούς πόρους και από κρατικούς πόρους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κ. Μερεντίτη μας είπε «Με τι θα συνδεθεί το όνομά σας;». Αυτή είναι η φιλοδοξία όλων μας, κυρία Μερεντίτη, όσοι πέρασαν από κυβέρνηση, αλλά και οι κοινοβουλευτικοί, μη έχοντας θητεύσει σε κυβέρνηση. Το όνομά μας να συνδέεται με μεγάλα έργα στα νησάκια. Έχουμε ατέλειες, έχουμε κενά, έχουμε δυσκολίες αλλά...
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: ...(δεν ακούστηκε)
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κυρία Μερεντίτη, ελάτε ένα ταξιδάκι μαζί μου. Ελάτε στην Κάσσο να δείτε έναν καινούργιο αεροσταθμό...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Πώς να εκλάβουμε την πρότασή σας αυτή, κύριε Παυλίδη;
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ελάτε στην Κάρπαθο να δείτε, ότι παραδίδεται μεθαύριο 8.000 τετραγωνικά μέτρα αεροδρόμιο. Ελάτε στη Ρόδο, 32.000 τετραγωνικά μέτρα, ήδη ολοκληρωμένο. Ελάτε στην Κάλυμνο που επί ημερών σας, επί είκοσι χρόνια, ηκούετο το αεροδρόμιο φάντασμα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το επαναληπτικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας παρακαλώ, αφήστε την Κάλυμνο και τελειώστε.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κυρία Μερεντίτη, νερό. Φράγμα Γαδουρά, τελειώνει. Φράγμα Κρητηνίας, τελειώνει. Δουλειές για την καθημερινή μας ζωή. Ούτε μικροπολιτική, ούτε μεγάλη περηφάνια, αλλά ούτε και να βάλουμε...
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το επαναληπτικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Παυλίδη, τελειώνετε σας παρακαλώ.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κυρία Μερεντίτη, έχουμε ατέλειες. Είπε χθες ο Υπουργός Υγείας ότι καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια. Πρέπει να γίνει ακόμα μεγαλύτερη. Αλλά υπεγράφη...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Παυλίδη, παρακαλώ να τελειώνετε.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: ...Νοσοκομείο στη γενέτειρα του Ιπποκράτους, καινούργιο. Είκοσι χρόνια εσείς. Τι κάνατε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Παυλίδη, παρακαλώ τελειώνετε! Θα υποχρεωθώ να κλείσω το μικρόφωνο.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Δεν το είχατε πάρει είδηση τι γίνεται στην Κω, στη γενέτειρα του πατρός της ιατρικής;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Τελειώσατε, κύριε Παυλίδη. Ευχαριστούμε πολύ.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ας γίνει όπου θέλει, κύριοι συνάδελφοι, αλλά η απόφαση υπογεγραμμένη με εισήγηση δική μου ως Υπουργού Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής.
Γι’ αυτούς τους λόγους και εγνωρίζων τις δυσχέρειες, ψηφίζω τον προϋπολογισμό και εύχομαι κατά την εκτέλεσή του να ξεπεραστούν δυσκολίες οι οποίες είναι οφθαλμοφανείς, αλλά πάντως θα ξεπεραστούν με τη στήριξη όσων στηρίζουν αυτήν την Κυβέρνηση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ήταν ένας ιδιότυπος δημόσιος διάλογος, μετά προτάσεων.
Η κ. Τζάκρη έχει το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΤΖΑΚΡΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός του 2009 έρχεται στη Βουλή για συζήτηση και ψήφιση σε μία συγκυρία γενικότερης κοινωνικής κρίσης. Με τις αναταραχές που η δεξιά πολιτική Καραμανλή και Αλογοσκούφη προκαλεί, να έχουν τον πρώτο λόγο στη ζωή της χώρας μας και με την οικονομία μας να περνά βαθειά δημοσιονομική παραγωγική και εισοδηματική κρίση, σ' αυτό το δυσμενές διεθνές οικονομικό περιβάλλον, όπου επιβάλλεται ο σχεδιασμός ενός προϋπολογισμού με αναπτυξιακό και κοινωνικό χαρακτήρα εμείς συζητάμε έναν προϋπολογισμό εικονικό, κοινωνικά άδικο και αντιαναπτυξιακό, που υπονομεύει την οικονομική προοπτική της χώρας μας. Έναν προϋπολογισμό που αναλώνεται σε ανακοινώσεις μέτρων για τις ασθενέστερες τάξεις που μόνο ψίχουλα μπορούν να θεωρηθούν στη σημερινή οικονομική συγκυρία. Αναλώνεται σε πενιχρές αυξήσεις για τις συντάξεις του Ο.Γ.Α., της τάξεως των 20 ευρώ το μήνα και για το Ε.Κ.Α.Σ. 15 ευρώ μόλις και σε αυξήσεις μισθών και συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων κατώτερες από τον πληθωρισμό.
Κύριοι της Κυβέρνηση, ο τριπλός εφιάλτης που αντιμετωπίζουν σήμερα όλο και μεγαλύτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, είναι οι συνεχείς ανατιμήσεις σε προϊόντα πρώτης ανάγκης, οι νέες φορολογικές επιβαρύνσεις που επιβάλλονται χωρίς ουσιαστικά κριτήρια και η διεύρυνση των χρεών προς τις τράπεζες. Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα εσείς συμπεριφέρεστε σαν να ζείτε σε άλλη χώρα ή σε άλλη εποχή.
Προτάσσετε φορολογικές μεταρρυθμίσεις που λειτουργούν υπέρ των ολίγων. Αφήνετε τα φαινόμενα κερδοσκοπίας να θεριεύουν. Συρρικνώνετε το κοινωνικό κράτος και υπηρετείτε τα συμφέροντα των τραπεζών, οδηγώντας την πλειοψηφία των πολιτών σε αδιέξοδο και ολόκληρη την οικονομία σε μαρασμό.
Κύριοι της Κυβέρνησης, με τον προϋπολογισμό του 2009, για μία ακόμη φορά, μισθωτοί, συνταξιούχοι και μικρομεσαίες επιχειρήσεις επωμίζονται τα φορολογικά βάρη. Τα 7,4 δισεκατομμύρια ευρώ επιπλέον φόρους που προβλέπετε στον προϋπολογισμό του 2009 δείχνουν την παταγώδη αποτυχία της Κυβέρνησής σας, που εν μέσω κοινωνικής και οικονομικής κρίσης εξαπολύει φοροεπιδρομή, αντί να στηρίξει το εισόδημα των πολιτών, όπως κάνουν οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Επιβάλλετε φορολογία σε εισοδήματα που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχεια, καταργώντας το αφορολόγητο όριο των 10.500 ευρώ για χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες και μικροεπιτηδευματίες. Και έρχεστε στη συνέχεια, να καταρρακώσετε τελείως τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες είναι ήδη στο χείλος του γκρεμού.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το πρόσφατο μέτρο ενίσχυσης των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων με εγγυημένα δάνεια του Τ.Ε.Μ.Π.Μ.Ε., το οποίο ενώ θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πρώτο θετικό βήμα ενίσχυσης, δεν πρόκειται να βοηθήσει τη μεγάλη μερίδα των ελληνικών επιχειρήσεων και να προσφέρει μία πραγματική ανάσα ανακούφισης. Έχει δε τόσο μεθοδευμένα αυστηρές προϋποθέσεις συμμετοχής, που ακυρώνουν ουσιαστικά το ίδιο το πρόγραμμα. Εξαιρούνται απ’ αυτό όλες οι νέες επιχειρήσεις μέχρι τρία έτη, οι επιχειρήσεις με αρνητικό ισολογισμό τα τελευταία τρία χρόνια, οι επιχειρήσεις παραγωγής αγροτικών προϊόντων, οι εμπορικές και μεταποιητικές βιομηχανίες που συνδέονται με την πρωτογενή παραγωγή, οι εξαγωγικές επιχειρήσεις. Αντίθετα, το μοναδικό αυτό πρόγραμμα στήριξης των επιχειρήσεων που επιχειρεί να εφαρμόσει η Κυβέρνηση, απευθύνεται στις εισαγωγικές επιχειρήσεις και μάλιστα σε αυτές που εισάγουν προϊόντα ανταγωνιστικά με τα εγχώρια, όπως είναι τα αγροτικά, πάλι για τους λίγους, πάλι σε βάρος των πολλών.
Το κλείσιμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και η αύξηση της ανεργίας, αρχίζει και γίνεται εφιάλτης των πολιτών και κυρίως των νέων ανθρώπων, απειλώντας ακόμα και την κοινωνική συνοχή.
Οι ακάλυπτες επιταγές μέσα σε ένα χρόνο αυξήθηκαν κατά 160% και έφτασαν στο 1,121 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ οι απλήρωτες συναλλαγματικές αυξήθηκαν κατά 27%.
Με το ενιαίο τέλος ακινήτων επιβαρύνονται προκλητικά εκατομμύρια ιδιοκτήτες μικρής και μεσαίας ακίνητης περιουσίας, ενώ ωφελούνται οι μεγαλοϊδιοκτήτες, τους οποίους εσείς απαλλάξατε από το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
Οι κοινωνικές δαπάνες συρρικνώνονται για μία ακόμη χρονιά, όπου όχι μόνο δεν αποτυπώνεται κανένας σχεδιασμός ανάπτυξης στους ευαίσθητους τομείς της απασχόλησης, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της παιδείας και της υγείας, αλλά με λογιστικές αλχημείες, προσπαθείτε να ωραιοποιήσετε και αυτά τα μεγέθη, γιατί έτσι νομίζετε ότι θα εξαπατήσετε τους πολίτες.
Σημαντική υποχρηματοδότηση έχουμε ακόμη και στα ασφαλιστικά ταμεία, αφού δεν καλύπτονται οι θεσμοθετημένες υποχρεώσεις του κράτους. Για το ταμείο κατά της φτώχειας, προβλέπονται μόλις 400.000.000 ευρώ, παρά τις πρωθυπουργικές υποσχέσεις για σταδιακή επέκταση στα 2.000.000.000 ευρώ, μέχρι το 2010.
Για μία ακόμα χρονιά καθηλώνετε τα δημόσια έργα στην περιφέρεια και η περιφερειακή ανάπτυξη παραπέμπεται στις καλένδες. Το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων του 2009 μειώνεται κατά 1.000.000.000 ευρώ σε σχέση με το 2008, προκαλώντας ακόμα πιο μεγάλη ασφυξία στην αγορά.
Κύριοι της Κυβέρνησης, τα αντανακλαστικά σας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι πολίτες αυτής της χώρας, είναι ανύπαρκτα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και η πολιτική σας απέναντι στον αγροτικό και κτηνοτροφικό κόσμο της χώρας μας. Η εκτέλεση των κοινοτικών προγραμμάτων της γεωργίας παρουσιάζει τρομερές καθυστερήσεις. Στις ερωτήσεις που με αγωνία απευθύνουμε στο αρμόδιο Υπουργείο για το αν θα συνεχιστεί ή όχι, το πρόγραμμα πρόωρης συνταξιοδότησης των αγροτών και στο Ε.Σ.Π.Α., κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να δώσει μία ειλικρινή απάντηση. Περιμένουμε την απάντησή σας, κύριε Υπουργέ Αγροτικής Ανάπτυξης. Θα συνεχιστεί ή όχι το πρόγραμμα της πρόωρης συνταξιοδότησης των αγροτών; Όσο για τα σχέδια βελτίωσης στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, ένα μεγάλο μέρος εγκεκριμένων προγραμμάτων για τα οποία οι επενδυτές αγρότες, κτηνοτρόφοι έχουν καταβάλλει όλα τα έξοδα, παραμένουν απλήρωτα και σύμφωνα με πληροφορίες από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, παρατείνεται η πληρωμή τους στον επόμενο χρόνο.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τις αποζημιώσεις. Οι αποφάσεις σας για την καταβολή αποζημιώσεων για ζημίες στις καλλιέργειες λαμβάνονται με γνώμονα τις δημοσκοπήσεις και όχι τις πραγματικές ανάγκες των αγροτών. Τώρα που η Κυβέρνηση καθημερινά καταποντίζεται και οι Βουλευτές σας δεν τολμούν να πλησιάσουν στα καφενεία στα χωριά μας, πήρατε με καθυστέρηση οκτώ μηνών την απόφαση για την αποζημίωση της ακαρπίας και της μειωμένης παραγωγής στο σπαράγγι, ζημίες για τις οποίες ακόμα οι παραγωγοί μας δεν έχουν υποβάλει δηλώσεις. Μ’ αυτά τα δεδομένα αντιλαμβανόμαστε όλοι, πότε θα καταβληθούν οι σχετικές αποζημιώσεις.
Ελπίζουμε, κύριε Υπουργέ, όταν οι αποζημιώσεις επιτέλους δοθούν να είναι τουλάχιστον πραγματικές και συμφέρουσες για τους αγρότες, αφού οι αποζημιώσεις που τελικά παίρνουν οι αγρότες εξανεμίζονται λόγω των καθημερινών αυξήσεων στην αγορά φαρμάκων, λιπασμάτων και λοιπών εφοδίων, αλλά και λόγω των επιτοκίων δανεισμού, στον οποίο εν τω μεταξύ έχουν προστρέξει οι αγρότες, για να ανταποκριθούν στα έξοδά τους.
Οι αγρότες βέβαια αναρωτιούνται με ποια λογική προχωράτε τώρα σε μεγάλες περικοπές της τάξης του 16% στις πληρωμές μέσω ΕΛ.Γ.Α. και του 66% για τα προγράμματα των Π.Σ.Ε.Α. έναντι των προϋπολογισθέντων μεγεθών του 2008, τη στιγμή που το πρόσφατο κτηνοτροφικό νομοσχέδιο έχει επεκτείνει τους ασφαλιστικούς κινδύνους.
Πώς ο ΕΛΓΑ θα ανταποκριθεί σ’ αυτές τις υποχρεώσεις μ’ αυτές τις περικοπές; Έχετε κάποια απάντηση, κύριε Υπουργέ; Μήπως, επειδή ακριβώς ξέρετε ότι δεν θα είστε κυβέρνηση μετά από λίγο καιρό αδιαφορείτε παντελώς και αφήνετε τους αγρότες μας να φτάσουν στον πάτο; Η αντίληψη όμως, σύμφωνα με την οποία, «αφού τότε δεν θα είμαστε στην εξουσία, ας αφήσουμε τους αγρότες στο έλεος του Θεού» δεν είναι απλά κακή, είναι καταστροφική για τη χώρα.
Όλες οι καλλιέργειες σήμερα έχουν προβλήματα. Ο αγροτικός κόσμος βρίσκεται στους δρόμους κι εσείς παρακολουθείτε εκ του μακρόθεν. Το καλοκαίρι, όταν το «συμπύρινο» ροδάκινο στο Νομό Πέλλας παραλαμβανόταν από τις μεταποιητικές βιομηχανίες σε εξευτελιστικές τιμές που δεν κάλυπταν ούτε το κόστος παραγωγής, εσείς παρακολουθούσατε το όλο σκηνικό με απάθεια. Ενώ ακόμα και μέχρι σήμερα παραμένουν απλήρωτοι οι αγρότες που παρέδωσαν έστω και σ’ αυτές τις εξευτελιστικές τιμές τα προϊόντα τους, εσείς αρνείστε να στηρίξετε τις μεταποιητικές βιομηχανίες, για να καταστεί δυνατή η αποπληρωμή τους. Ενισχύετε τις τράπεζες χωρίς μάλιστα όρους με τους οποίους η όποια ενίσχυση να καταλήξει στη στήριξη των μεταποιητικών βιομηχανιών.

Σήμερα δεν υπάρχει ούτε ένα αγροτικό προϊόν που να μην έχει πρόβλημα, μη εξαιρουμένων και των κτηνοτροφικών προϊόντων. Το βαμβάκι, τα σιτηρά, το καλαμπόκι, τα οπωροκηπευτικά, το γάλα είναι θύματα της ανυπαρξίας της αγροτικής σας πολιτικής.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ολοκληρώστε παρακαλώ, κυρία Τζάκρη.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΤΖΑΚΡΗ: Βάλατε τους αγρότες να πληρώσουν το πετρέλαιο σε διπλάσιες τιμές και τους επιστρέψατε «ψίχουλα». Ο αγροτικός κόσμος της χώρας, κύριοι συνάδελφοι, λέει ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο. Δεν αντέχουν ούτε οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά ούτε οι απλοί καταστηματάρχες. Δεν αντέχει ο μέσος Έλληνας πολίτης.
Εμείς λέμε: «Φτάνει πια». Η χώρα χρειάζεται μία νέα οικονομική πολιτική. Μία πολιτική που να την θωρακίζει απέναντι στην επερχόμενη κρίση και που θα την βγάλει αλώβητη απ’ αυτήν, για να της ξαναδώσει κύρος και προοπτική.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ολοκληρώστε επιτέλους, κυρία Τζάκρη. Δεν ακούτε το κουδούνι; Για όνομα του Θεού!
ΘΕΟΔΩΡΑ ΤΖΑΚΡΗ: Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ζητά την υπερψήφιση ενός προϋπολογισμού που ούτε μπορεί, ούτε πρέπει να εκτελεστεί. Σ’ αυτόν τον προϋπολογισμό εμείς δεν θα συμπράξουμε με την ψήφο μας, γι’ αυτό και τον καταψηφίζουμε.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Για να μην υπάρχει παρεξήγηση, στον επόμενο ομιλητή που θα υπερβεί τόσο πολύ το χρόνο θα διατάξω να διακοπούν τα μικρόφωνα, γιατί βλέπω ότι υπάρχει κατάχρηση της παρεχομένης ευχέρειας.
Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας καταθέτει τις εκθέσεις της στις αιτήσεις της Εισαγγελικής Αρχής για τη χορήγηση άδειας άσκησης ποινικής δίωξης κατά Βουλευτών.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Αιτωλοακαρνανίας κ. Μάριος Σαλμάς.
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορώ παρά να πάρω το λόγο από κει που η προλαλήσασα συνάδελφος τον άφησε, προβλέποντας ότι δεν θα εκτελεστεί ο προϋπολογισμός του 2009. Θυμίζω ότι τα ίδια έλεγε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και για τον προϋπολογισμό του 2008, αλλά θα μου δοθεί στη συνέχεια η ευκαιρία να πω με στοιχεία ότι ο προϋπολογισμός του 2008 εκτελείται και μάλιστα πολύ καλά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το βασικό ερώτημα που πρέπει σήμερα να απαντήσουμε στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του κράτους είναι κατά πόσο η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατάφερε να βελτιώσει την ελληνική οικονομία.
Κυβερνάμε εδώ και πέντε χρόνια. Για τα τριάμισι χρόνια κριθήκαμε πέρσι, το 2007, όταν ο ελληνικός λαός αποφάσισε. Μάλιστα, στην απόφασή του αυτή να μας ανανεώσει την εντολή η επιτυχής οικονομική πολιτική που ακολουθήσαμε συμμετείχε τα μάλα στην κρίση του ελληνικού λαού.
Τους τελευταίους δεκαπέντε μήνες είναι αλήθεια ότι η ελληνική οικονομία περνάει μία δύσκολη φάση. Όλες οι οικονομίες του κόσμου περνούν δύσκολη φάση. Αυτό οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην παγκόσμια διεθνή οικονομική συγκυρία. Αν νομίζετε ότι δεν είναι αυτή η αιτία, οφείλετε να καταθέσετε επιχειρήματα. Δηλαδή, να ακούσουμε από την επόμενη ομιλήτρια από την Αξιωματική Αντιπολίτευση για ποιους λόγους δεν οφείλεται αυτή η παρέκκλιση των οικονομικών μεγεθών στη διεθνή οικονομική συγκυρία. Δεν μπορείτε να λέτε στους προλόγους των ομιλιών σας ότι υπάρχει μία διεθνής οικονομική συγκυρία και την ίδια στιγμή να μην αναφέρεστε στην επίπτωση που έχει στα οικονομικά μεγέθη στη χώρα μας.
Η δημοσιονομική προσαρμογή που ακολουθήσαμε τα τελευταία χρόνια καθιστά πιο ανθεκτική την οικονομία μας σε σχέση με το παρελθόν και οι δείκτες το επιβεβαιώνουν.
Η Αντιπολίτευση έχει κάθε δικαίωμα να εκτιμά ότι ήταν μικρή η μείωση του ελλείμματος κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Ότι ήταν μικρή η μείωση του κατά κεφαλήν χρέους των Ελλήνων σε σχέση με την αύξηση του κατά κεφαλήν πλούτου. Ότι ήταν μικρή η μείωση της ανεργίας, ότι ήταν μικρός ο ρυθμός ανάπτυξης τα πέντε χρόνια που κυβερνήσαμε. Δεν μπορώ να σας πω αν ήταν πολύ ή λίγο, όμως όλοι γνωρίζουμε ότι η Κυβέρνηση Καραμανλή κέρδισε την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων εταίρων μας.
Ένα στοιχείο που απεικονίζει την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι το πώς συμπεριφέρθηκε η οικονομία μας σ’ αυτήν τη διεθνή συγκυρία. Πόσο επηρεάστηκαν τα δημοσιονομικά μεγέθη της οικονομίας μας;
Ας δούμε πόσο αξιόπιστος ήταν ο προϋπολογισμός του 2008 με στοιχεία. Αποφεύγετε να το κάνετε αυτό και έχω κάθε λόγο να το υπερασπιστώ. Θα το δούμε με τρεις δείκτες, το έλλειμμα, την αύξηση του Α.Ε.Π. και το δημόσιο χρέος. Αυτή η εκτίμηση δεν είναι υποκειμενική. Αντικειμενικοποιείται από τις εκθέσεις και τα στοιχεία των προβλέψεων και των εκτιμήσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αντικειμενικοποιείται ακόμα περισσότερο από την σύγκριση της επίδρασης που είχε αυτή η διεθνής κρίση στις οικονομίες των άλλων χωρών.
Συγκρίνοντας λοιπόν τις φθινοπωρινές προβλέψεις της Κομισιόν με τις εαρινές, βλέπουμε την παρέκκλιση που είχαν οι προϋπολογισμοί όλων των κρατών πάνω στο ρυθμό ανάπτυξης. Καταθέτω τους πίνακες για να τους μελετήσετε.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Μάριος Σαλμάς καταθέτει για τα Πρακτικά τους προαναφερθέντες πίνακες, οι οποίοι βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Η Ελλάδα απέκλινε κατά 0,3% μόνο στο ρυθμό ανάπτυξης που είχε προϋπολογίσει και που εκτελείται. Την ίδια ώρα η Ευρωζώνη απέκλινε κατά 0,6% ως μέσο όρο, η Ισπανία 0,9%, το Λουξεμβούργο 1,1%, η Πορτογαλία 1,2%, η Ιρλανδία 3,9%, η Αγγλία 0,6%, η Ιαπωνία 0,8%, η Γαλλία 0,7%. Τι σημαίνει αυτό; Αξιοπιστία προϋπολογισμού για το έτος 2008 με στοιχεία και με τη σφραγίδα της Κομισιόν.
Για το ρυθμό ανάπτυξης μπορούμε, αν θέλετε, να συγκρίνουμε τους μέσους όρους της πενταετίας Σημίτη 1997-2001 και της τετραετίας Καραμανλή 2004-2007. Χρησιμοποιώ αυτήν την πενταετία 1997-2001 για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, διότι αυτήν επικαλείται η Κομισιόν στην έκθεση και η επόμενη πενταετία περιλαμβάνει και δύο χρόνια της Νέας Δημοκρατίας.
Πενταετία 1997-2001, αύξηση του Α.Ε.Π. 3,8%. Ποια περίοδο; Όταν υπήρχε τρομακτική μείωση των επιτοκίων πάνω από πεντέμισι ποσοστιαίες μονάδες, όταν υπήρχε σημαντική ανάπτυξη και επιτάχυνση των αναπτυγμένων χωρών, όταν η τιμή πετρελαίου ήταν 23 με 30 δολάρια το βαρέλι και όταν ο ρυθμός αύξησης των τιμών των τροφίμων ήταν ήπιος.
Τετραετία Καραμανλή 2004-2007: Αύξηση του Α.Ε.Π. με μέσο όρο 4,1%, 0,3% περισσότερο από την πενταετία Σημίτη. Θέλετε να συγκρίνουμε την επίδοση αυτή και με τις επιδόσεις των άλλων ευρωπαϊκών χωρών; Σας λέω λοιπόν ότι συγκρίνοντας τους μέσους όρους της τετραετίας 2004-2007 με της πενταετίας 1997-2001, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες είχαν μείωση του ρυθμού ανάπτυξης, ενώ η Ελλάδα είχε αύξηση 0,3%, όπως σας είπα.
Θέλετε να δούμε την επίδραση στο έλλειμμα; Κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες το μειώσαμε από το 2004, η Γερμανία την ίδια περίοδο 3,8%, η Ισπανία 1,3%, η Πορτογαλία 1,2%, η Γαλλία 0,6%. Δηλαδή, μειώσαμε, προσαρμόσαμε το έλλειμμά μας πολύ περισσότερο απ’ αυτές τις χώρες που σας ανέφερα. Αν αυτό δεν σημαίνει εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας, τότε τι σημαίνει;
Το ίδιο συνέβη και στο δημόσιο χρέος. Την ώρα που εμείς μειώσαμε από το 4 στο 8 το 2008 κατά 5,2% του Α.Ε.Π., η Ιταλία το αύξησε 0,3% και η Πορτογαλία αύξησε 6% του Α.Ε.Π. το χρέος και αυτό την ίδια ώρα που μας παραδώσατε το δεύτερο μεγαλύτερο χρέος στην Ευρώπη το 2004.
Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, θέλω να πω ότι αυτή η διεθνής κρίση δεν ήταν μόνο κρίση που επηρέασε τις οικονομίες των κρατών. Ήταν κυρίως χρηματοπιστωτική κρίση.
Επηρέασε τους χρηματοπιστωτικούς φορείς σε όλο τον κόσμο, το τραπεζικό σύστημα. Αυτό είχε επίπτωση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στις μεγάλες επιχειρήσεις, στα νοικοκυριά, στους αγρότες. Δεν ήταν μία κρίση που δημιούργησε η ελληνική Κυβέρνηση, όπως θέλει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να εμφανίσει.
Ήταν μία κρίση στην οποία στεκόμαστε δίπλα. Ανησυχούμε για τους επιχειρηματίες, για τους αγρότες και τα νοικοκυριά που πάνε στις τράπεζες κάθε μέρα και δεν μπορούν να πάρουν δάνεια.
Δεν μένουμε απαθείς. Πήραμε μέτρα. Και πήραμε γενναία μέτρα, που σε δύο μήνες θα δείτε τα αποτελέσματα, την ίδια ώρα που εσείς δεν στηρίξατε αυτά τα μέτρα και θα απολογηθείτε.
Αισθανόμαστε στενοχώρια για τον έμπορο σήμερα που δεν μπαίνει ο πελάτης στο μαγαζί του, όπως έμπαινε πέρυσι. Αλλά το γεγονός ότι και ο Άγγλος έμπορος και ο Γερμανός έμπορος έχει μεγαλύτερο πρόβλημα, σαφώς δεν μας εφησυχάζει, ούτε μας παρηγορεί.
Τελειώνοντας θέλω να πω ότι την ώρα που στη μητρόπολη του καπιταλισμού, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, οι πολίτες πληρώνουν φόρους για να κρατικοποιηθούν οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και οι επενδυτικές τράπεζες έχουν πέσει έξω, η Κυβέρνηση Καραμανλή και το οικονομικό επιτελείο αύξησε τις συντάξεις του Ο.Γ.Α., αύξησε το Ε.Κ.Α.Σ., αύξησε τα επιδόματα ανεργίας, θωράκισε τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις. Φαντασθείτε να μην τα είχαμε κάνει αυτά.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ, κύριε Σαλμά.
Το λόγο έχει η Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Χίου κ. Ελπίδα Τσουρή.
ΕΛΠΙΔΑ ΤΣΟΥΡΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χωρίς καμμία έκπληξη διαπιστώσαμε ότι αρκετοί συνάδελφοι προερχόμενοι από την κυβερνητική πλειοψηφία, αλλά και μέλη της Κυβέρνησης αρκέστηκαν σε μία γενική περιγραφή της κατάστασης της οικονομικής κρίσης και των επιπτώσεών της, λες και πρόκειται για απρόσωπους σχολιαστές των δημοσίων πραγμάτων και όχι για στελέχη μιας πολιτικής δύναμης, η οποία διαχειρίζεται την πορεία της οικονομίας και όχι μόνο.
Είναι γνωστή βέβαια αυτή η τακτική της γενικόλογης περιγραφής, όπως και αυτής της διάχυσης ευθυνών σε τρίτους, όχι στους πραγματικά υπεύθυνους, προκειμένου να μην υπάρχει τελικά οποιοσδήποτε υπεύθυνος, ποτέ και για τίποτα. Το ίδιο συμβαίνει και με τον προϋπολογισμό, προκειμένου να μη συζητηθούν οι εθνικές πολιτικές και οι κυβερνητικές αποφάσεις επί της ουσίας.
Εμείς επιμένουμε ότι σε αυτήν τη συζήτηση πρέπει να υπερβούμε το επίπεδο της απλής διαπίστωσης και να προχωρήσουμε σε θετικές προτάσεις, συζητώντας για το νέο αναπτυξιακό μοντέλο που έχει ανάγκη η χώρα. Για να υπάρξουν απαντήσεις στην κρίση απαιτούνται πολιτικές που θα εμπνέουν τους πολίτες, θα απαντούν στον κατακερματισμό, θα ενισχύουν δραστικά την κοινωνική συνοχή και θα οδηγούν μέσα από στοχευμένες δράσης σε μία κοινωνία αλληλεγγύης και ίσων ευκαιριών σε ένα κράτος δικαίου.
Απαιτούνται ενεργές κοινωνικές πολιτικές που θα παρεμβαίνουν στην ουσία των κοινωνικών προβλημάτων και θα αποκαθιστούν το κοινωνικό κράτος. Πολιτικές ενίσχυσης και προστασίας του χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος και στήριξη του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων. Πολιτικές απασχόλησης που θα διευρύνουν και θα πολλαπλασιάζουν τις ευκαιρίες για τους νέους ανθρώπους, χωρίς περιστολή των εργασιακών τους δικαιωμάτων. Πολιτικές ενίσχυσης της μικρής και μεσαίας επιχείρησης και αντιμετώπισης των διαρθρωτικών της προβλημάτων. Φορολογικές πολιτικές που θα υπακούουν και θα ανταποκρίνονται όχι σε μία ατελέσφορη και αποτυχημένη εισπρακτική λογική, αλλά επιτέλους στο αίτημα κοινωνικής δικαιοσύνης. Πολιτικές που θα επενδύουν με τόλμη, αλλά και με σχεδιασμό στην καινοτομία, στην ανταγωνιστικότητα μέσω της ποιότητας, στο σεβασμό στο περιβάλλον, στην πράσινη ανάπτυξη.
Το ερώτημα βέβαια είναι ποιος μπορεί να προωθήσει, να εφαρμόσει στην πράξη αυτές τις πολιτικές, ποιος μπορεί σε συνεργασία με την κοινωνία να αντιμετωπίσει τη σημερινή συγκυρία ως αφετηρία για ένα νέο ξεκίνημα, που θα δώσει στον Έλληνα τη χαμένη αυτοπεποίθηση, την εμπιστοσύνη και την ελπίδα για το αύριο, που σήμερα είναι θολό και αβέβαιο.
Η διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν στερείται μόνο της πολιτικής βούλησης για ένα τέτοιο εγχείρημα. Αυτό είναι κάτι που γνωρίζαμε πολύ καλά τα προηγούμενα χρόνια. Η διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στερείται πολύ περισσότερο της πολιτικής νομιμοποίησης και του ηθικού ερείσματος για να το πράξει.
Μία νηφάλια και αντικειμενική, ερμηνευτική προσέγγιση σε αυτήν τη διάχυτη δυσπιστία, σε αυτήν την απαισιοδοξία, στη γενικευμένη κρίση εμπιστοσύνης που διαπερνά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, αυτό ακριβώς αποδεικνύει. Είναι το αποτέλεσμα μιας λειτουργίας χωρίς κανόνες και αξίες, χωρίς φερεγγυότητα και αξιοπιστία αυτού που πολύ εύστοχα έχει αποκληθεί «διάχυτη ανομία». Είναι το αποτέλεσμα του κοινωνικού κατακερματισμού και των κάθε λογής αυτοματισμών, που συνειδητά η δεξιά κυβέρνηση επιδιώκει προκειμένου να φέρει τους πολίτες αντιμέτωπους μεταξύ τους. Είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που απαξιώνουν το δημόσιο χώρο, σπρώχνουν διευρυνόμενα κοινωνικά στρώματα στο περιθώριο και στη φτώχεια, δημιουργούν και διευρύνουν τις ανισότητες.
Μία από τις ανισότητες αυτές είναι αυτή ανάμεσα στο κέντρο και την περιφέρεια. Η περιφέρεια είναι όμηρος των πολιτικών επιλογών, για την ακρίβεια της απουσίας των πολιτικών και της ανεπάρκειάς σας. Αυτή η απουσία πολιτικών έχει οδηγήσει τα νησιά μας στην απομόνωση και έχει μετατρέψει τους κατοίκους της σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Δεν έχετε σχέδιο, δεν έχετε πρόγραμμα και αυτό οι νησιώτες δεν πρόκειται να το συγχωρήσουν. Γιατί κρατάνε ακόμα στα χέρια σας τις ακάλυπτες επιταγές του Πρωθυπουργού «περί ολοκληρωμένης νησιωτικής πολιτικής». Έχετε περάσει με τόσες ακάλυπτες επιταγές στον «Τειρεσία» της πολιτικής ζωής, έχοντας σπαταλήσει όσο πολιτικό κεφάλαιο έχετε διαθέσιμο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πορεία σας.
Είναι, λοιπόν, αυτή η πολιτική σας που δικαιολογεί εύλογα μία όλο και πιο έντονη κοινωνική κατακραυγή. Βεβαίως στην Κυβέρνηση έχουν την αυταπάτη ότι όλα αυτά είναι αποτελέσματα επικοινωνιακών χειρισμών και ότι μπορούν με κινήσεις επικοινωνιακού χαρακτήρα να αντιστρέψουν την πραγματικότητα. Παγιδευμένοι σε ένα παιγνίδι εντυπώσεων θεωρούν ότι μπορούν να αναζητήσουν και να βρουν τρόπους αλλαγής της ατζέντας, γιατί πολύ απλά αδυνατούν να δώσουν ουσιαστικές απαντήσεις στα πραγματικά προβλήματα. Γιατί δεν έχουν κατανοήσει ότι η πολιτική τους είναι η γενεσιουργός αιτία της δυσπιστίας και της απαισιοδοξίας των πολιτών. Γιατί είναι εγκλωβισμένοι σε ένα σύστημα εξουσίας το οποίο άλλο τίποτα δεν αναπαράγει, παρά μόνο τον εαυτό του.
Για όποιον, όμως, αντικρίζει την κατάσταση χωρίς παραμορφωτικούς φακούς, για όποιον μπορεί να ερμηνεύει τα κοινωνικά φαινόμενα χωρίς παρωπίδες, είναι προφανές ότι απαιτείται αλλαγή πολιτικής. Και η αλλαγή πολιτικής δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς πολιτική αλλαγή. Όσο το γρηγορότερο τόσο το καλύτερο για την κοινωνία, για τη χώρα και την προοπτική της.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ την κ. Τσουρή και για το ότι τήρησε το χρόνο της.
Ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Α’ Πειραιώς κ. Παναγιώτης Μελάς έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΛΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Συζητούμε το δεύτερο προϋπολογισμό από τότε που ο Ελληνικός λαός με την ετυμηγορία του έδωσε και πάλι την εντολή στη Νέα Δημοκρατία να συνεχίσει τη διακυβέρνηση της χώρας.
Ο προϋπολογισμός του 2009, το γνωρίζετε όλοι, καταρτίστηκε και συζητείται σε μία πολύ κρίσιμη οικονομική περίοδο όχι μόνο ελληνική, αλλά και παγκόσμια. Καταρτίστηκε σε μία περίοδο οικονομικής αβεβαιότητας, αφού το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα εισήλθε σε μία φάση οξείας αποσταθεροποίησης.
Η Κυβέρνηση παρακολουθούσε με σοβαρότητα και υπευθυνότητα την κρίση αυτή και προσπαθεί να θωρακίσει την οικονομία μας ώστε να έχει τις λιγότερες επιπτώσεις για το λαό μας, για να έχει τις λιγότερες συνέπειες για τους οικονομικά αδυνάτους, τους φτωχούς, τους άνεργους κ.λπ..
Και ενώ η Κυβέρνηση προσπαθεί να επιτύχει όλα αυτά, οι συνάδελφοι των κομμάτων της Αντιπολίτευσης και κυρίως της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όχι μόνο δεν το αναγνωρίζουν, αλλά προβαίνουν σε αλλοιώσεις, διαστρεβλώσεις, παραποιήσεις και υπερβολές.
Το πράττετε αυτό, κύριοι συνάδελφοι, μόνο και μόνο για λόγους εντυπωσιασμού, για ψηφοθηρική σκοπιμότητα, για κομματικό όφελος, ενώ θα έπρεπε να επικροτείτε την προσπάθεια που κάνει η Κυβέρνηση βάσει των οικονομικών δεδομένων.
Είναι γνωστό σε ποια κατάσταση ήταν η οικονομία μας όταν αναλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας το 2004. Είχε χρόνιες αδυναμίες, χρόνιες παθογένειες και το γνωρίζουν όλοι αυτό.
Ήταν έτοιμη να καταρρεύσει με έλλειμμα που ξεπερνούσε το 7% του Α.Ε.Π.. Πετύχαμε με προσεγμένη δημοσιονομική πολιτική να το κατεβάσουμε κάτω του 3%, διατηρώντας συγχρόνως υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και μειώνοντας την ανεργία. Το δημόσιο χρέος ήταν τόσο πολύ μεγάλο που ακόμη και το 2009 θα δώσουμε για τόκους περίπου 12.000.000.000 ευρώ, δηλαδή το 5% του Α.Ε.Π.. Αυτό το οικονομικό βάρος έρχεται από παλιά από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., λόγω του υπέρμετρου δανεισμού, γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτή την τακτική ακολουθούσε. Όμως, ο δανεισμός φέρνει πρόσκαιρα χαμόγελα και μετά δάκρυα και περιορίζει και φρενάρει διαχρονικά τις αναπτυξιακές και κοινωνικές δυνατότητες της χώρας.
Παρ’ όλα αυτά εμείς στηρίξαμε τους οικονομικά αδύναμους, τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους αγρότες, αλλά και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες. Δείξαμε την κοινωνική μας ευαισθησία αυξάνοντας το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, το επίδομα των ανέργων, των ανθρώπων που δεν μπορούν να βρουν επαγγελματική απασχόληση. Στηρίξαμε τα άτομα με ειδικές ανάγκες, δηλαδή τα άτομα που χρειάζονται τη βοήθεια της πολιτείας, αλλά΄και γενικά της κοινωνίας για να ξεπεράσουν τα όποια προβλήματά τους, για να έχουν μία καλύτερη ποιότητα ζωής. Προβήκαμε και σε πολλές άλλες ρυθμίσεις που ο χρόνος δεν μου δίνει τη δυνατότητα να τις αναφέρω.
Μ’ αυτό τον προϋπολογισμού εξαντλούνται όλα τα περιθώρια για τη στήριξη της ανάπτυξης της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής. Η ανάπτυξη θα κινηθεί κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες στο 2,7%. Όμως θα έχουμε καλύτερη αναπτυξιακή πορεία από όλες τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης, προσπαθώντας έτσι να προστατεύσουμε την ευημερία του λαού μας. Ο πληθωρισμός αναμένεται να υποχωρήσει από το 4,2% στο 3%. Η ανεργία θα κυμανθεί στο 7,5%.
Παρά την οικονομική κρίση, η Κυβέρνηση συνεχίζει να δείχνει την ευαισθησία της προς τις αδύναμες κοινωνικά ομάδες και προβαίνει σε ενέργειες για τη στήριξή τους. Προβαίνει στην αύξηση μισθών και συντάξεων. Δίνει το επίδομα θέρμανσης στο τέλος του χρόνου. Καταβάλλεται το επίδομα στις τρίτεκνες οικογένειες. Εδώ θέλω να τονίσω ότι την τρίτεκνη οικογένεια, εμείς τη σκεφθήκαμε, εμείς τη στηρίξαμε και εμείς θα τη στηρίξουμε και στο μέλλον. Ακόμη θα υπάρξουν μέτρα για τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Δεν θα επιβληθούν νέοι φόροι. Δεν θα υπάρξει αύξηση Φ.Π.Α., αλλά εντατικοποίηση φορολογικών ελέγχων για την αύξηση των εσόδων.
Με το σχέδιο ενίσχυσης των τραπεζών θα οδηγηθεί ο δανεισμός σε ευνοϊκότερους όρους και τα επιτόκια θα κυμανθούν σε χαμηλότερα από τα υφιστάμενα επίπεδα. Και είναι απαράδεκτο και το τονίζω ιδιαίτερα να λέγεται ότι χαρίζουμε στις τράπεζες 28.000.000.000 ευρώ. Ουδέν ψευδέστερον τούτου. Τίποτα δεν χαρίζουμε στις τράπεζες. Αρχίζει η λειτουργία του Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής. Είναι το ταμείο κατά της φτώχειας, το ταμείο που στηρίζει τους έντονα οικονομικά αδύναμους.
Έρχομαι τώρα στους ευαίσθητους τομείς της υγείας και της παιδείας. Στον τομέα της υγείας τα κονδύλια του προϋπολογισμού αυξάνονται κατά 8,7%, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες των νοσοκομείων για να προσφέρουμε καλύτερη περίθαλψη στον ελληνικό λαό. Αύξηση των κονδυλίων γίνεται και στον τομέα της παιδείας κατά 6,1%, προκειμένου να προσφέρουμε καλύτερη εκπαίδευση στα παιδιά μας, για να έχουν μία επιτυχημένη πορεία στη ζωή τους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τον προϋπολογισμό αυτό προσπαθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο να ξεπεράσουμε ανώδυνα την οικονομική κρίση που πιστεύω ότι αρχίζουν σιγά-σιγά να την αισθάνονται όλοι, σε όλο τον κόσμο. Όμως, δυστυχώς δεν άκουσα κανένα συνάδελφο της Αντιπολίτευσης να πει ένα καλό λόγο γι’ αυτήν την προσπάθεια. Δεν το λέτε αυτό γιατί βάζετε το κομματικό συμφέρον πάνω από το συμφέρον της κοινωνίας. Και δυστυχώς, ακολουθείτε την ίδια τακτική και στα τελευταία δυσάρεστα γεγονότα στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων πόλεων της χώρας. Θα σας πρότεινα να αλλάξετε τακτική και να μας ακολουθήσετε για να συμπορευθούμε σε μια κοινή πολιτική, βάζοντας το συμφέρον του τόπου πάνω από όλα, πάνω από το κομματικό συμφέρον. Εμείς αυτό πράττουμε και θα συνεχίσουμε να το πράττουμε. Ακολουθούμε το δρόμο της ευθύνης και της προοπτικής, για να οδηγηθεί η χώρα σε μία ανοδική πορεία, για να έχουμε και εμείς και τα παιδιά μας ένα καλύτερο μέλλον. Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο κ. Γκατζής έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι σύντροφοί μου που προηγήθηκαν ανέδειξαν τον αντιλαϊκό και σκληρό ταξικό χαρακτήρα και αυτού του προϋπολογισμού. Σ' αυτό το πλαίσιο το περιβάλλον δεν θα μπορούσε να είναι έξω από το στόχαστρο των πολυεθνικών ως δεξαμενή άντλησης πρώτων υλών, απόρριψης αποβλήτων ως έναν ακόμα κερδοφόρο τομέα επενδύσεων γι’ αυτές, με αποτέλεσμα τα μεγάλα προβλήματα του πλανήτη να επιδεινώνονται συνεχώς.
Στη χώρα μας η περιβαλλοντική πολιτική εξυπηρετεί τους νόμους της αγοράς, την «εθελοντική» δράση του καταστροφέα του περιβάλλοντος που είναι το κεφάλαιο και προωθούν την αντίληψη για συνευθύνη των εργαζομένων. Το φυσικό, το οικιστικό, το πολιτιστικό και το εργασιακό περιβάλλον, η υγεία των εργαζομένων είναι τα θύματα αυτής της πολιτικής που διαμορφώνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εξειδικεύεται στη χώρα μας από τους υποστηρικτές του Μάαστριχτ, της ΟΝΕ και των αιρετών της αυτοδιοίκησης.
Πλευρές αυτού του προβλήματος που εμφανίζονται με ιδιαίτερη οξύτητα είναι η καταστροφή των δασών, η ρύπανση των επιφανειακών και υπόγειων νερών, η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων, η καταπάτηση δημόσιων χώρων και παραλιών, η προβληματική διαχείριση των στερεών και υγρών αποβλήτων και λυμάτων, η επιχωμάτωση των φυσικών ρεμάτων, η συνεχής εξάπλωση των μεταλλαγμένων, η ασφυκτική έλλειψη ελεύθερων χώρων, η ατμοσφαιρική ρύπανση, ο θόρυβος, οι μη ιονίζουσες ακτινοβολίες, η υποβάθμιση του αστικού πρασίνου στα αστικά κέντρα, η καταστροφή των περιαστικών δασών, το κυκλοφοριακό χάος και φυσικά το επιβαρυντικό εργασιακό περιβάλλον.
Σοβαρές είναι οι ευθύνες των ως τώρα κυβερνήσεων, αλλά και των αιρετών σε όλα τα επίπεδα της αυτοδιοίκησης που συμπλέουν με τις εκάστοτε κυβερνητικές επιλογές και πολλές φορές πρωτοστατούν στην εμπορευματοποίηση στοιχείων και πόρων του φυσικού περιβάλλοντος, στη διακίνηση και παραπέρα επιδείνωσή του. Η προστασία του περιβάλλοντος δεν είναι ζήτημα τεχνικό, όπως πολλοί ισχυρίζονται, αλλά βαθιά πολιτικό και ταξικό και δεν αντιμετωπίζεται ξεχωριστά από τα άλλα μεγάλα προβλήματα του λαού μας.
Από την πάλη ενάντια στην εφαρμοζόμενη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης κα του δικομματισμού, απαιτεί μία πολιτική διαμετρικά αντίθετη από τη βάρβαρη καπιταλιστική λογική της μεγιστοποίησης του ατομικού κέρδους και της ελεύθερης αγοράς που ευθύνεται για τη σημερινή υποβάθμιση της ζωής των κατοίκων της χώρας μας, αλλά και του πλανήτη.
Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και αυτός ο προϋπολογισμός προσπαθεί πρώτον να την ενσωματώσει στα μέτρα και τις ανάγκες των αναδιαρθρώσεων του καπιταλιστικού εκσυγχρονισμού με τη στρατηγική των ιδιωτικοποιήσεων και των απελευθερωμένων αγορών σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Μπορούν σήμερα οι Ο.Τ.Α. να ιδρύουν επιχειρήσεις, να συμπράττουν με επιχειρήσεις μέσω Σ.Δ.Ι.Τ., να λειτουργούν με κίνητρο το κέρδος. Αρμοδιότητες, πόροι λειτουργίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τομείς κοινωνικής πολιτικής προσαρμόζονται στην εμπορευματοποίηση και στη δυνατότητα να βάζει φόρους και τέλη. Η αντιπροσωπευτικότητα περιορίζεται, ενώ ισχυροποιείται ο επιχειρηματικός χαρακτήρας λειτουργίας της με μάνατζερ και δείκτες αποτελεσματικότητας. Δηλαδή έχουμε μια Τοπική Αυτοδιοίκηση, «ανώνυμη εταιρεία».
Στα οικονομικά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με την αναθεώρηση του Συντάγματος η πολιτεία αποδεσμεύτηκε από την υποχρέωση να εξασφαλίζει πόρους της Τοπικής αυτοδιοίκησης μέσω του κρατικού προϋπολογισμού και δεσμεύτηκε απλά να παίρνει μέτρα εξασφάλισης των οικονομικών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, θεσμοθετώντας τη δυνατότητα είσπραξης τοπικών εσόδων-φόρων.
Τα οικονομικά της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν καλύπτουν καν τις στοιχειώδεις ανάγκες της. Οι Κ.Α.Π. της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης προϋπολογίζονται στο εξευτελιστικό ποσοστό του 0,46% του κρατικού προϋπολογισμού, ενώ στην πρωτοβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση στο 3,7%. Αφαιρώντας τα ποσά που διατίθενται για το Πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ» μειώνεται στο 3,29%.
Η παράνομη παρακράτηση συνεχίζεται. Από το 2004 ως το 2009 παρακρατήθηκαν 518,61 εκατομμύρια ευρώ. Δεν δίνεται το ποσοστό από το φόρο εισοδήματος προηγούμενων ετών. Η όποια αύξηση των Κ.Α.Π. προέρχεται από την έμμεση φορολόγηση των εργαζομένων με αύξηση των τελών φορολογίας.
Στο Πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ» η Τοπική Αυτοδιοίκηση συμμετέχει από το 2009 με 517,33 εκατομμύρια ευρώ. Από το 2005 ως το 2009 με 2.085.000.000 ευρώ, ενώ η συμμετοχή των Υπουργείων μέχρι σήμερα δεν είναι ούτε ένα ευρώ. Και αυτό γιατί έχετε πλεόνασμα, κύριε Υπουργέ. Αυτά λένε τα στοιχεία, δεν ξέρω.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Ποια στοιχεία; Πού τα βρήκατε;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Να σας τα δώσω.
Απορρίπτουμε τα μέτρα και τις κατευθύνσεις που προσαρμόζουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση στο «γρανάζι» του κρατικού μηχανισμού και τη μετατροπή της σε ένα ακόμα φορομπηχτικό αντιλαϊκό εργαλείο σε βάρος των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Απορρίπτουμε τις διάφορες παραλλαγές διοικητικής μεταρρύθμισης που μεθοδεύονται με τον «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΙΙ».
Η αναστολή του που ανακοινώθηκε, δεν μας εφησυχάζει. Οι αντιλαϊκοί στόχοι και οι κατευθύνσεις του παραμένουν. Η δημιουργία διοικητικών μηχανισμών με μεγαλύτερη έκταση και πληθυσμό προωθείται. Προωθεί την αυξημένη επιχειρηματική ικανότητα. Ενισχύει τη δράση των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων με τις ληστρικές μεθόδους των συμβάσεων παραχώρησης και τις Σ.Δ.Ι.Τ. των ιδιωτικοποιήσεων.
Περιορίζει τις δαπάνες από τον προϋπολογισμό. Προωθεί την οικονομική αυτοδυναμία με τοπικούς φόρους, έμμεσα και άμεσα φορολογικά τέλη, την ανασυγκρότηση υπηρεσιών και προσωπικού με αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς σε βάρος της σταθερότητας και της μονιμότητας με επέκταση τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις. Εξάλλου και σήμερα επιταχύνεται ο έλεγχος και ο καθορισμός του περιεχομένου των κατευθύνσεων των επιχειρηματικών προγραμμάτων από ειδική κυβερνητική επιτροπή που θεσμοθετήθηκε πρόσφατα.
Η μεταφορά των αρμοδιοτήτων γίνεται και σήμερα με νέα φοροεπιδρομή στους εργαζόμενους. Διευρύνεται η εξάπλωση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων στην αυτοδιοίκηση, η εξάπλωση των Σ.Δ.Ι.Τ., η συνύφανση με το κεφάλαιο, αλλά και οι προτάσεις για τη συμβολή της αυτοδιοίκησης για την έξοδο από την κρίση.
Πολεμάμε τους αντεργατικούς και αντιλαϊκούς στόχους της όποιας παλιάς και νέας διοικητικής δομής και μεταρρύθμισης. Η αντίληψή μας για τις δομές διοίκησης και διεύθυνσης σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο έχει θεμέλια τον κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής, με κίνητρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Δεν πρέπει οι εργαζόμενοι και οι αιρετοί να εγκλωβιστούν στη λογική για νέα πιο λειτουργικά και αποτελεσματικά δήθεν σχήματα για τις έδρες των δήμων, τις τοπικές ιδιαιτερότητες, τις πληθυσμιακές δυσαναλογίες και άλλα παρόμοια και άμεσα να απαιτήσει ενιαίο δημόσιο χαρακτήρα στους τομείς της υγείας, παιδείας, την οικονομική επάρκεια δήμων από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ο απόδημος ελληνισμός αποτελεί σχεδόν μία άλλη Ελλάδα. Και όμως, η συνταγματική υποχρέωση της πολιτείας για τη μέριμνα και φροντίδα του εκτός Ελλάδος ελληνισμού εξαντλείται τουλάχιστον οικονομικά πολύ κάτω από τις στοιχειώδεις λειτουργικές ανάγκες τόσο του Σ.Α.Ε., όσο και των κοινοτήτων και ομοσπονδιών.
Χρειάζεται τελικά να δει η Κυβέρνηση, όπως δεν έκανε καμμία μέχρι σήμερα, τις πραγματικές ανάγκες του απόδημου ελληνισμού και τουλάχιστον να διπλασιαστεί ο προϋπολογισμός. Καταψηφίζουμε τον προϋπολογισμό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κύριε Γκατζή.
Η σύμπτωση έφερε κοντά δύο Βουλευτές των οποίων το επίθετο αρχίζει από το «χριστόφιλο». Προηγείται λοιπόν ο κ. Χριστοφιλογιάννης της Νέας Δημοκρατίας και ακολουθεί η κ. Χριστοφιλοπούλου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. «Εν Χριστώ» πηγαίνουμε λοιπόν.
Κύριε Χριστοφιλογιάννη, έχετε το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Το «χρι» είναι με γιώτα, που σημαίνει ότι είμαστε φίλοι του Χριστού, όχι του Χρήστου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συμφωνώ. Δεν είπα τίποτα διαφορετικό.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε από την προηγούμενη Τετάρτη τον πέμπτο προϋπολογισμό της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Ο προϋπολογισμός είναι ίσως το σημαντικότερο νομοθέτημα κάθε Συνόδου και σαν τέτοιο θα έπρεπε να συζητείται με την αρμόζουσα σοβαρότητα. Θα έπρεπε ο διάλογος να είναι ουσιαστικός, να διεξάγεται σ’ ένα πολιτικό κλίμα ανταλλαγής θέσεων, απόψεων και προτάσεων, με κύριο μέλημα την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση και κατανομή του κρατικού χρήματος, ώστε όλοι οι τομείς και ιδιαίτερα οι ευαίσθητοι να προαχθούν το επόμενο έτος επ’ ωφελεία των πολιτών που εκπροσωπούμε.
Αντ’ αυτού παρακολουθούμε μία συζήτηση στο συνηθισμένο μοτίβο των έντονων αντεγκλήσεων, των εκατέρωθεν σκληρών και εν πολλοίς άδικων καταγγελιών, της γενικής ασυνεννοησίας και της απαγγελίας μονολόγων που στερεότυπα συνοδεύονται από χειροκροτήματα μιας μόνο πλευράς.
Κατακεραυνώνουμε τους πολιτικούς μας αντιπάλους χωρίς να αναγνωρίζουμε σ’ αυτούς κανένα δίκαιο, καμμία σωστή σκέψη ή ενέργεια. Με σπάνιες εξαιρέσεις, σαν την πρόσφατη του Αρχηγού μας, δεν αναλαμβάνουμε ποτέ την ευθύνη των λαθών μας, ακόμη και των ολέθριων και δεν ζητάμε ποτέ συγγνώμη γι’ αυτά από το λαό.
Επειδή δε η εκτόνωση πολλών εξ ημών δεν ολοκληρώνεται σ’ αυτήν ή τις άλλες αίθουσες του Κοινοβουλίου, συνεχίζουμε τη σκληρή αντιπαράθεση και στις τηλεοπτικές οθόνες, όπου χάριν μιας «πεντάρας» δημοσιότητας και προβολής, διακυβεύεται η αξιοπρέπεια και το κύρος που απαιτούν από εμάς οι πολίτες που μας εμπιστεύθηκαν την εκπροσώπησή τους.
Απολογούμαστε, ως κατηγορούμενοι πολλές φορές, ενώπιον τηλεοπτικών αστέρων - αυτόκλητων εισαγγελέων και αγωνιζόμαστε να διεκδικήσουμε το δικαίωμα του λόγου, διακόπτοντες και διακοπτόμενοι. Είμαστε όλοι, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, εγκλωβισμένοι σ’ αυτήν την κατάσταση, στην οποία δυστυχώς εντάσσονται αναπόφευκτα και οι νεοεισερχόμενοι στη Βουλή συνάδελφοι.
Τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αφορούν στους νέους συναδέλφους του ΛΑ.Ο.Σ., μερικοί των οποίων πλειοδοτούν σε μένος και πάθος, αγνοώντας και περιφρονώντας ακόμα και τη δεδηλωμένη από τον Αρχηγό τους δήθεν ένταξή τους σε κάποια ευρύτερη παράταξη.
Αλήθεια, με την ευκαιρία, αναλογίστηκαν ποτέ οι συνάδελφοι του ΛΑ.Ο.Σ. πόσες φορές ψήφισαν διαφορετικά από ό,τι οι συνάδελφοι της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς; Σχεδόν καμμία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι…
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Όχι δα. Μη μας ταυτίζετε κιόλας!
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν αφορά εσάς, αφορά άλλους. Δεν αφορά εσάς, κύριε Γκατζή.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Α, εντάξει.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός αυτός καταρτίστηκε σε συνθήκες ιδιαίτερα δυσμενείς για την παγκόσμια οικονομία και για τους πολίτες όλου του κόσμου, της Ευρώπης και φυσικά της Ελλάδας.
Προηγήθηκε ο εξωφρενικός καλπασμός των διεθνών τιμών των υδρογονανθράκων, των πρώτων υλών και των τροφίμων και ακολούθησε αμέσως μετά η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση που καθηλώνει την ανάπτυξη των οικονομιών στο επίπεδο της ύφεσης και προοιωνίζεται έκρηξη της ανεργίας σ’ όλο τον κόσμο και στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των οποίων πλέον δοκιμάζεται η πραγματική οικονομία.
Διεθνείς οικονομικοί και επιχειρηματικοί κολοσσοί καταρρέουν, οικονομίες που μέχρι πρότινος θεωρούνταν πρότυπες συγκλονίζονται και μέσα σ’ αυτό το γενικό ζόφο, η χώρα μας καταφέρνει και αντέχει.
Οι προβλέψεις έγκαιρων διεθνών οργανισμών, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ο.Ο.Σ.Α., του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου συμπίπτουν με τις δικές μας εκτιμήσεις ότι στην Ελλάδα το 2009 θα συνεχιστεί ο υψηλός ρυθμός ανάπτυξης, θα περιοριστεί το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης, θα μειωθεί το δημόσιο χρέος, η ήδη περιορισμένη ανεργία θα διατηρηθεί στα ίδια χαμηλά επίπεδα, ενώ η συγκυρία ευνοεί και την πτώση του πληθωρισμού.
Αυτά όλα βέβαια δεν μας χαρίστηκαν ούτε είναι τυχαία. Επιτυγχάνονται λόγω των θυσιών και των αγώνων του ελληνικού λαού, καθώς και των εύστοχων και αποτελεσματικών πολιτικών του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Παρ’ όλα αυτά, μία γενική επαγρύπνηση και αυτοσυγκράτηση είναι επιβεβλημένη, γιατί κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ούτε τη διάρκεια ούτε το βάθος της πρωτοφανούς αυτής κρίσης.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση εκτιμώντας τις δυσκολίες που προέκυψαν αποφάσισε την ευελιξία στην εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Η απόφαση αυτή επέτρεψε στην Κυβέρνηση να χαλαρώσει, αφ’ ενός, τους όρους της σφικτής δημοσιονομικής προσαρμογής και αφ’ ετέρου να λάβει δραστικά και τελεσφόρα μέτρα αντιμετώπισης των συνεπειών της κρίσης, πρώτη απ’ όλες τις κυβερνήσεις της Ευρώπης. Οι άλλες ακολούθησαν το παράδειγμά μας.
Μέτρα όπως η κρατική εγγύηση των καταθέσεων, η εξασφάλιση της ρευστότητας της οικονομίας και της χρηματοδότησης των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, η στήριξη των αγροτών, των ανέργων, των χαμηλοσυνταξιούχων, των οικονομικά ασθενέστερων συμπατριωτών μας, καθώς και η στήριξη ευαίσθητων τομέων της οικονομίας μας, όπως ο τουρισμός, είναι μόνο η αρχή.
Η συνέχιση του προγράμματος των μεταρρυθμίσεων και των ιδιωτικοποιήσεων προβάλλει και για το νέο έτος ως επιτακτική αναγκαιότητα, ως μονόδρομος που είμαστε αποφασισμένοι να τον ακολουθήσουμε ως το τέρμα, παρά τη λυσσαλέα αντίδραση βολεμένων κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών και πολιτικών φορέων προσηλωμένων σε καταδικασμένες από την Ιστορία ιδεοληψίες του παρελθόντος.
Εν τω μεταξύ, με ρυθμούς πρωτόγνωρους ολοκληρώνεται στη Χώρα ένα πρόγραμμα μεγάλων, μεσαίων και μικρών έργων, χωρίς καθυστερήσεις, υπερβάσεις, κακοτεχνίες και χωρίς πρόστιμα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Η πατρίδα μου, η Καβάλα, συμμετέχει σ’ αυτό το πανηγύρι της δημιουργίας με μία σειρά έργων που ολοκληρώνονται ή έχουν ήδη ολοκληρωθεί: Εγνατία Οδός, συμπεριλαμβανομένης της μεσόγειας χάραξης στην έκταση του νομού, παραλιακή οδός Στρυμόνα-Νέας Περάμου, νέο δικαστικό μέγαρο, νέο σύγχρονο νοσοκομείο, δεκάδες σχολικά κτήρια, εκατοντάδες μικρά και μεσαία έργα από τους δήμους και τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση που απολαμβάνουν πλέον γενναίας χρηματοδότησης από το Υπουργείο Εσωτερικών. Οι ιδιωτικές επενδύσεις αυξάνονται χάρις στον ευνοϊκό αναπτυξιακό νόμο που η ισχύς του παρατείνεται.
Με αυτά τα δεδομένα, κύριοι συνάδελφοι, ψηφίζουμε τον κρατικό προϋπολογισμό, βέβαιοι ότι το τέλος του 2009 θα βρει την οικονομία μας όρθια, τους Έλληνες πιο αισιόδοξους και την Κυβέρνησή μας έτοιμη για νέες προσπάθειες και νέους αγώνες.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ κι εγώ.
Η Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Περιφέρεια Αττικής κ. Εύη Χριστοφιλοπούλου έχει το λόγο.
Ορίστε, κυρία Χριστοφιλοπούλου.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Μόλις πριν πέντε χρόνια κοιτούσαμε στα μάτια τους Ευρωπαίους εταίρους μας με την αυτοπεποίθηση που έχει ένας πολίτης μιας χώρας που έχει μπει στην ευρωζώνη, που ετοιμάζει με επιτυχία Ολυμπιακούς Αγώνες, που πετυχαίνει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, που δημιουργεί τεράστιες υποδομές στη χώρα.
Άρκεσαν, δυστυχώς, μόνο πέντε χρόνια, για να αποδομηθεί τελείως αυτή η εικόνα της χώρας, για να επιστρέψουμε στο χειρότερό μας εαυτό, για να προδοθεί ο κόπος των πολιτών. Αντί να διευρύνουμε στο κοινωνικό κυρίως πεδίο τις κατακτήσεις μας, επικράτησε κρίση θεσμών, απαξίωση ιδεών, απαξίωση της οικονομίας.
Ζούμε σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε ένα αβέβαιο, ανασφαλές και άδικο περιβάλλον. Ζούμε μία κρίση εσωτερική, μία κρίση θεσμών, μία κρίση οικονομίας, μία κρίση κοινωνικού κράτους.
Και αρχίζω από την κρίση θεσμών, με μία σειρά σκανδάλων «γαλάζιας κοπής» και αντίστοιχες προσπάθειες συγκάλυψης από την Κυβέρνηση, έτσι ώστε οι πολίτες να ξεχάσουν τα μεγάλα προβλήματα της χώρας, τις προκλήσεις της οικονομίας, τις προκλήσεις για ανάπτυξη, για ανάπτυξη με κοινωνική συνοχή, για ανάχωμα στην επερχόμενη χρηματοπιστωτική κρίση που θα πλήξει και τη χώρα μας.
Όμως, δυστυχώς, η καθημερινότητα του καθενός πολίτη, αυτή η γκρίζα καθημερινότητα, που αφορά την οικονομία τη δική του, του νοικοκυριού του, που αφορά την επιβίωσή του, την ποιότητα της ζωής του, τον κάνει και την κάνει να μην μπορεί να ξεχάσει ότι κάθε μέρα που περνά η ζωή του χειροτερεύει αντί να καλυτερεύει. Και σ’ αυτό δεν μπορεί κανείς να τον πείσει διαφορετικά ούτε με παχιά λόγια, ούτε με εξαγγελίες, ούτε πια με μεγαλόστομες υποσχέσεις από την Κυβέρνηση Καραμανλή.
Τα γεγονότα δε που διαδραματίζονται αυτές τις μέρες μπροστά μας, όπου «οι σφαίρες πέφτουν σαν το χαλάζι», επιβεβαιώνουν το οριστικό τέλος της εμπιστοσύνης μεταξύ Κυβέρνησης και κοινωνίας. Η Κυβέρνηση είναι απούσα, εκεί ακριβώς που χρειάζεται ο πολίτης προστασία. Ο πολίτης που είναι στο δρόμο ή ο πολίτης που έχει το κατάστημά του, την επιχείρησή του, ενώ ανέχεται η πολιτεία φαινόμενα ακραίας βίας και μίσους, θα έλεγα, εκεί που πρέπει να δείξει κατανόηση και υπευθυνότητα, δηλαδή στη νέα γενιά και στους πολίτες που ειρηνικά διαμαρτύρονται και διαδηλώνουν.
Ζούμε μία κρίση οικονομική, με τα ελλείμματα να έχουν ξεφύγει, με την ακρίβεια να τρώει το μεροκάματο και τη σύνταξη του κάθε ενός πολίτη, αλλά και του μικρού επιχειρηματία, με πρώτο το κράτος να σέρνει το χορό της ακρίβειας, με τη Δ.Ε.Η. και τις υπόλοιπες Δ.Ε.Κ.Ο. να θερίζουν κυριολεκτικά το εισόδημα των νοικοκυριών, ενώ την ίδια στιγμή σωρεύουν χρέη. Άκουσα πολλά εδώ. Για πέντε χρόνια κυβερνήσατε και τα χρέη των Δ.Ε.Κ.Ο. αυξήθηκαν κατά 95%. Σε πέντε χρόνια.
Και ενώ έρχεται, όπως είπα –και όπως γνωρίζουμε όλοι- να χτυπήσει τη χώρα η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, δεν υπάρχει ένα σχέδιο εξόδου από αυτήν που να έχει καταθέσει η Κυβέρνηση ούτε και φαίνεται σ’ αυτόν τον προϋπολογισμό. Είναι εκτός τόπου και χρόνου ο προϋπολογισμός.
Αντίθετα, διεκδικούμε την παγκόσμια πρωτοτυπία χάρις στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Εμείς σε λάθος εποχή, σε λάθος χρόνο αντί να συμβάλουμε στο να τονώσουμε την αγοραστική δύναμη των πολιτών, θερίζουμε με περισσότερους φόρους τον εργαζόμενο, το συνταξιούχο, το μικρό επαγγελματία και τον μικρομεσαίο επιχειρηματία.
Και βεβαίως ζούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μια πρωτόγνωρη για τη χώρα κρίση του κοινωνικού κράτους και ο προϋπολογισμός του 2009 καταδεικνύει με αριθμούς αυτή την κρίση στην παιδεία, στην υγεία, στην κοινωνική ασφάλιση. Και υπάρχουν εκτιμήσεις σ’ αυτόν τον προϋπολογισμό που προσβάλλουν ακόμα και τη νοημοσύνη μας, όταν υποστηρίζουν –παραδείγματος χάρη- ότι ενώ επιβραδύνεται ο ρυθμός ανάπτυξης, ενώ μειώνεται η ιδιωτική κατανάλωση, ενώ όλοι οι δείκτες επιδεινώνονται «μαγικά», μειώνεται η ανεργία, αυξάνεται η απασχόληση! Πώς θα γίνει αυτό;
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει παντελής ανυπαρξία σχεδίου και στρατηγικής για την απασχόληση. Αυτό συνέβαινε όλα αυτά τα πέντε χρόνια. Δεν υπάρχει και σήμερα σ’ αυτό τον προϋπολογισμό που όχι μόνο θα έπρεπε να υπάρχει σχέδιο για την απασχόληση, αλλά θα έπρεπε να υπάρχει και ένα σχέδιο αναχωμάτων ή «μαξιλαριών» κοινωνικής συνοχής, για να προλάβουμε τις επιπτώσεις μιας κρίσης εξωτερικής που έρχεται, πέρα απ’ αυτήν που ζούμε σήμερα με αποκλειστική ευθύνη της Κυβέρνησης.
Υπάρχει αντίθετα, μία πελατειακή αντιμετώπιση της ανεργίας, μία απαξίωση των κατά τόπου υπηρεσιών υποστήριξης του ανέργου και ένας συγκεντρωτισμός στον Ο.Α.Ε.Δ., ο οποίος στην ουσία ευνοεί, με πλήρη σκοταδισμό και αδιαφάνεια ένα όργιο ρουσφετολογίας.
Τι γίνεται, λοιπόν, επί πέντε χρόνια; Ενώ επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. μία στις εννέα θέσεις εργασίας που δημιουργούνταν ήταν στο δημόσιο, επί Νέας Δημοκρατίας αυτό το νούμερο έγινε μία στις τέσσερις. Τι θέσεις είναι αυτές; Είναι θέσεις «STAGE», ανασφάλιστες, δεκαοκτάμηνες, επαναλαμβανόμενες αδιαφανώς και θέσεις με «μπλοκάκια», με συμβάσεις έργου.
Τι γίνεται την ίδια ώρα, ενώ αυξάνεται έτσι πελατειακά και άκριτα ο δημόσιος τομέας, χωρίς καμία διαδικασία διαφάνειας; Τα νοσοκομεία δεν έχουν γάζες και το προσωπικό τους δεν μπορεί να πάρει ανάσα από τη δουλειά. Τα σχολεία ασφυκτιούν. Τα ολοήμερα σχολεία σταματούν τη λειτουργία τους. Οι παιδικοί σταθμοί υπολειτουργούν και κλείνουν. Κλείνουν τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών, το Πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι».
Αντίθετα χρειάζεται κατάργηση των «STAGE» στο δημόσιο τομέα, ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, ενίσχυση της απασχόλησης των νέων με ειδική επιδότηση των εισφορών. Θα μπορούσαμε να αυξήσουμε το επίδομα ανεργίας, ούτως ώστε να δώσουμε «μαξιλάρι» στον άνεργο μέχρι να βρει δουλειά, θα μπορούσαμε να σχεδιάσουμε προγράμματα κοινωνικής εργασίας, έτσι ώστε όσοι άνθρωποι τυχόν απολυθούν, να μπορούν να βρουν δουλειά και προοπτική. Τίποτε όμως από αυτά δεν γίνεται.
Ζούμε σε συνθήκες εργασιακής ζούγκλας, γιατί καταπατάται περισσότερο από ποτέ –έχει γίνει καθεστώς η καταπάτηση- η εργασιακή νομοθεσία. Στα πέντε αυτά χρόνια έχουν αυξηθεί τα μπλοκάκια και στον ιδιωτικό τομέα κατά 77%. Μαύρη εργασία, απλήρωτες υπερωρίες και το Σ.ΕΠ.Ε., το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας που δημιούργησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι καταρρακωμένο κυριολεκτικά, χωρίς εξοπλισμό, χωρίς προσωπικό, αλλά η χώρα κάνει προσλήψεις μέσω του Προγράμματος «STAGE». Προσλαμβάνει και αγροφύλακες.
(Στο σημείο αυτό κτυπά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Μία κουβέντα μόνο, κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, για την ώρα «μηδέν» για το ασφαλιστικό, γιατί το 2009 είναι έτος «μηδέν» για το ασφαλιστικό. Είναι ένα έτος που από τη μία σωρεύονται -εδώ και πέντε χρόνια- τεράστια χρέη στα ταμεία, 2,7 δισεκατομμύρια ευρώ τα παραλάβατε, 11.000.000.000 ευρώ είναι σήμερα, και από την άλλη αυξάνονται κατά 470% τα χρέη των ταμείων προς τα νοσοκομεία.
Μόνο στον Ο.Α.Ε.Ε., το μεγάλο Ταμείο των ελευθέρων επαγγελματιών, έχουν αυξηθεί τα ελλείμματα στην πενταετία κατά 1.600%, ενώ το Ι.Κ.Α. έχει υποστεί απώλεια αυτά τα πέντε χρόνια σχεδόν κατά 3.000.000.000 ευρώ –για την ακρίβεια 2,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτή είναι η πολιτική σας και ας έλεγε ο κύριος Υπουργός σας της Βόρειας Ελλάδας για την «υπευθυνότητα στο χειρισμό του ασφαλιστικού».
Και τελειώνοντας, θέλω να πω ότι το 2009 είναι χρονιά-«τσεκούρι» για τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων κατά δύο έως δέκα χρόνια, είναι χρονιά-«τσεκούρι» για τις συντάξεις, τις επικουρικές συντάξεις, και είναι χρονιά- «τσεκούρι» για τα δικαιώματα των εργαζομένων γυναικών.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ολοκληρώστε, κυρία συνάδελφε.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεσμεύεται ότι όχι μόνον θα καταργήσει όλες τις αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις, τις συνταξιοδοτικές, αλλά και θα οικοδομήσει εκ νέου ένα ασφαλιστικό σύστημα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ολοκληρώστε παρακαλώ, κυρία Χριστοφιλοπούλου.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ:…το οποίο να είναι βιώσιμο, να είναι επαρκές και κυρίως να δίνει πραγματικές συντάξεις στους συνταξιούχους, αλλά και προοπτική στους νέους.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Μάλιστα. Ευχαριστούμε.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Καταψηφίζουμε όχι μόνο τον προϋπολογισμό του 2009, αλλά συνολικά την πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Φωκίδας κ. Ιωάννης Μπούγας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΓΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οκτώ λεπτά και είκοσι δευτερόλεπτα ανακριβειών και σε μόλις δέκα δευτερόλεπτα διατυπώθηκε μία αόριστη και νεφελώδης πρόταση! Και για να απαντήσει κάποιος, αν θέλει να διατηρήσει την αξιοπιστία των λόγων του, πρέπει να απαντά συγκεκριμένα και όχι σε ανακρίβειες.
Θα αρκεστώ όμως να επισημάνω δύο πράγματα. Μιλάτε, κυρία συνάδελφε, για κομματικό κράτος; Ξεχνάτε ποιος ταύτισε το κόμμα με το κράτος; Ξεχνάτε επί ποίων κυβερνήσεων, για να μπορέσει κάποιος να έχει δουλειά στο Δημόσιο έπρεπε να είναι ο «εκλεκτός» του κόμματος; Ξεχνάτε τις προσλήψεις που γίνονταν σε ολόκληρη τη δεκαετία του ’80 που κυβερνήσατε τη χώρα, με κομματικές, νομαρχιακές επιτροπές, με το «νόμο Κουτσόγιωργα» του 1985; Όλα αυτά τα λησμονάτε και θέλετε να γίνετε «τιμητές της διαφάνειας»;
Και μία και αναφερθήκατε σε νόμους αντεργατικούς, ποιος εισήγαγε τους αντισυνδικαλιστικούς νόμους; Επί ποίων κυβερνήσεων έγινε η ελαστικοποίηση; Ποιοι εισήγαγαν την ανασφάλιστη εργασία και ποιοι την επαγγέλλονται ως μέσο επίλυσης των προβλημάτων; Ο Αρχηγός σας, κυρία συνάδελφε!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πράγματι, η φετινή συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού διεξάγεται στο μεταίχμιο μιας δύσκολης για ολόκληρο τον κόσμο χρονιάς, μιας χρονιάς που με πολλά προβλήματα φεύγει, και μιας νέας που έρχεται, κομίζοντας την αβεβαιότητα της διεθνούς συγκυρίας. Η δύσκολη λοιπόν αυτή συγκυρία θέτει όλα τα μέλη της Εθνικής Αντιπροσωπείας ενώπιον μιας πρόκλησης: Δηλαδή να τοποθετηθούμε αυτές τις μέρες, από την πλευρά των ανθρώπων που βρίσκονται έξω από την Αίθουσα και αναμένουν να ακούσουν συγκεκριμένες προτάσεις. Από την σκοπιά των εργαζομένων που αισθάνονται τη θέση τους επισφαλή. Των εμπόρων και των επαγγελματιών που προσβλέπουν εναγωνίως στην κίνηση της αγοράς για να επιβιώσουν. Των νέων που είναι χωρίς δουλειά και των παιδιών που βγήκαν στους δρόμους. Η κοινωνία δεν περιμένει ανιαρούς μονολόγους. Η κοινωνία δεν περιμένει γενικόλογους αφορισμούς, αόριστες επαγγελίες ή ανέξοδες υποσχέσεις σαν αυτές που ακούσαμε από τους Βουλευτές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Γνωρίζει η κοινωνία τη δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, κατάσταση που, εν πολλοίς, μας κληροδότησε η αφροσύνη των προηγούμενων δεκαετιών. Οι πολίτες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προσδοκούν να ακούσουν από μας με ποια συγκεκριμένα μέτρα θα αντιμετωπίσουμε την κρίση, ποιες εφαρμόσιμες και ρεαλιστικές προτάσεις που συγκροτούν ένα αξιόπιστο σχέδιο για την ασφαλή όδευση της χώρας έχουμε να προτείνουμε.
Και σας ερωτώ: Ακούστηκαν τέτοιες προτάσεις από τους Βουλευτές της Αντιπολίτευσης και ιδίως της Αξιωματικής; Η Κυβέρνηση φέρνει τις προτάσεις της με τον προϋπολογισμό που συζητείται στην Εθνική Αντιπροσωπεία. Η Αντιπολίτευση τι κάνει; Τι συγκεκριμένο μας είπε, για να μπορούμε να το αξιολογήσουμε και εμείς και οι πολίτες;
Απέναντι λοιπόν σε μία Αντιπολίτευση που περιορίζεται στη ρητορική της άρνησης και της απόρριψης η Κυβέρνηση αντιτάσσει την πρακτική της ευθύνης και της σύνεσης. Αντιμέτωποι με το κύμα της διεθνούς ύφεσης κατορθώσαμε σήμερα, με έγκαιρες και αποφασιστικές παρεμβάσεις, να διαφυλάξουμε την ηρεμία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και την υγιή ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας: Άμεση πολιτική εγγύηση του συνόλου των καταθέσεων, μέτρα για την προστασία των δανειοληπτών, μέτρα για την ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας. Με τα μέτρα αυτά η Κυβέρνηση επέδειξε άμεσα αντανακλαστικά, έτσι ώστε η ελληνική οικονομία να αποκρούσει -και απέκρουσε επιτυχώς- το πρώτο κύμα της διεθνούς κρίσης.
Παράλληλα, ενισχύονται οι δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, με πρωτοβουλίες που ήδη είχαν αναληφθεί, πριν ενσκήψει η διεθνής οικονομική κρίση.
Υπενθυμίζω: Επενδυτικός νόμος, με σχέδια που έχουν εγκριθεί 11,1 δισεκατομμυρίων ευρώ και είκοσι έξι χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Πενήντα δύο συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα προϋπολογισμού 5,7 δισεκατομμυρίων ευρώ, και ήδη έχει ξεκινήσει το Ε.Σ.Π.Α. 2007-2013, μέσω του οποίου κοινοτικοί και εθνικοί πόροι 36.000.000.000 ευρώ θα κατευθυνθούν κατά το 80% στην ελληνική περιφέρεια.
Επιπλέον, υλοποιούνται καινοτόμες δράσεις απασχόλησης και κατάρτισης που απευθύνονται σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο πολίτες και διαθέτουν προϋπολογισμό άνω των 2.000.000.000 ευρώ.
Και ενώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να αντιμετωπίσει την κρίση, να θωρακίσει την ελληνική οικονομία, να αναπτύξει τις υποδομές και να αναβαθμίσει την Παιδεία μας, η Αντιπολίτευση, και ιδίως η Αξιωματική, δείχνει μία πείσμονα προσκόλληση σε ιδεοληψίες του χθες, σε νοοτροπία εθνικής εσωστρέφειας και απομόνωσης. Αρνείται να αντιληφθεί τις διεθνείς εξελίξεις, ζημιώνει τη χώρα και υπονομεύει το μέλλον των νέων. Η Αντιπολίτευση αντί να συμβάλλει με θετικές και υλοποιήσιμες προτάσεις προς την κατεύθυνση μιας αισιόδοξης προοπτικής για τους νέους, αρκείται σ’ ένα λόγο πολιτικού μηδενισμού και το μόνο που επιχειρεί είναι να μεταδίδει σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής μία εικόνα απαξίας των πάντων, ηθικής κατάπτωσης και καταστροφής, όμοια με αυτή που προσπαθούν καθημερινά εδώ και αρκετές μέρες να δημιουργήσουν κάποιες μικρές, αλλά καλά οργανωμένες ομάδες, ιδίως στο κέντρο της Αθήνας, που ανασυγκροτούνται για να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο λίγο πριν τα μεσημβρινά και βραδινά δελτία ειδήσεων.
Όμως, εκτός από αυτούς που καταστρέφουν και στους οποίους εσείς επιμένετε, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, υπάρχουν και αυτοί που ελπίζουν. Εκτός από αυτούς που περιμένουν τα πάντα από τους άλλους, υπάρχουν και εκείνοι που μοχθούν και προσφέρουν στις οικογένειές τους και στην πατρίδα μας. Εκτός αυτών που πυρπολούν τις βιβλιοθήκες των πανεπιστημίων υπάρχουν κι εκείνοι που μελετούν και κατακτούν μία λαμπρή επιστημονική σταδιοδρομία. Γι’ αυτούς δεν είπατε λέξη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης. Εκτός από την Αθήνα του κέντρου υπάρχει και η Ελλάδα της περιφέρειας, του καθημερινού μόχθου και της δημιουργίας, που ελπίζει, πιστεύει στις δυνάμεις της και ζητά περισσότερες ευκαιρίες.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δώστε μου ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο νομός μου, ο Νομός Φωκίδας, νομός τελευταίος σε ανάπτυξη στη χώρα το 2004, με όλους τους επιμέρους δείκτες ανάπτυξης αρνητικούς. Προσπαθήσαμε αυτά τα χρόνια -και προσπαθήσαμε σκληρά όλοι- να αναστρέψουμε την κακή κατάσταση. Χάρη στο ενδιαφέρον των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας, σήμερα, σε ολόκληρη την Φωκίδα, αναπτύσσονται δράσεις απασχόλησης και γίνονται έργα εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία χρηματοδοτούνται από πόρους του Προγράμματος «ΘΗΣΕΑΣ», περιφερειακών προγραμμάτων και ενός ειδικού για τη Φωκίδα προγράμματος 120.000.000 ευρώ που έγινε από το Υπουργείο Οικονομίας, ενώ υλοποιείται και ολοκληρωμένη παρέμβαση απασχόλησης για τριακόσιες θέσεις εργασίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η παρούσα Κυβέρνηση αποδεικνύει ότι έχει σχέδιο για την υπέρβαση της διεθνούς κρίσης και την ανάπτυξη της χώρας, σε αντίθεση με την Αξιωματική Αντιπολίτευση η οποία προσπαθεί απλώς να εκμεταλλευθεί οτιδήποτε δυσάρεστο συμβαίνει. Η συγκυρία όμως δεν επιτρέπει μικροκομματικές σκοπιμότητες, αλλά απαιτεί στάση ευθύνης από όλους. Και αυτήν την ώρα, σ’ αυτήν την Αίθουσα, η μόνη στάση ευθύνης απέναντι στην πατρίδα και στους Έλληνες είναι η υπερψήφιση του προϋπολογισμού.
Σας ευχαριστώ θερμά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ κι εγώ, κύριε Μπούγα.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο επί προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ορίστε, κυρία Χριστοφιλοπούλου.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Τι προσωπικό τέτοια ώρα;
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Σας παρακαλώ, κύριε συνάδελφε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας παρακαλώ αφήστε την. Για ένα λεπτό παρακαλώ να εξηγήσετε σε τι συνίσταται το προσωπικό.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Από τις έξι η ώρα είμαστε εδώ, κύριε Πρόεδρε, και περιμένουμε να μιλήσουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε! Ασκεί νόμιμο δικαίωμα η συνάδελφος. Δεν πρέπει να περάσει από τη δική σας έγκριση για να το ασκήσει.
Κυρία Χριστοφιλοπούλου, παρακαλώ σ’ ένα λεπτό να εξηγήσετε σε τι συνίσταται το προσωπικό σας θέμα.
Ορίστε έχετε το λόγο.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, ο συνάδελφος που μόλις κατέβηκε από το Βήμα ανέφερε στην αρχή της ομιλίας του ότι επί οκτώ λεπτά έλεγα ψεύδη. Από αυτά εδώ τα έδρανα δεν έδωσα ποτέ το δικαίωμα, κύριε Πρόεδρε, σε κανέναν να πει ότι λέω ψεύδη, όταν μάλιστα προσπαθώ κι εγώ και οι συνάδελφοί μου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να μιλάμε με τεκμήρια και με στοιχεία. Κύριε Πρόεδρε, μάρτυρας των όσων είπα είναι οι συμπολίτες μου στην Αττική, οι οποίοι υποφέρουν από την πολιτική της Κυβέρνησης.
Και όσο για την κατηγορία του συναδέλφου ότι δεν έχουμε προτάσεις μέσα στο επτάλεπτο θέλω να τον παραπέμψω…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Δεν είναι προσωπικό το τελευταίο. Το πρώτο θέμα είναι προσωπικό. Αφήστε τις…
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ:…στα Πρακτικά, κύριε Πρόεδρε, της πεντάωρης σύσκεψης που έκανε ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τους κοινωνικούς εταίρους για το σχέδιο της εξόδου της χώρας από την κρίση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Δεν είναι προσωπικό αυτό που θέτετε τώρα. Παρακαλώ μείνετε στην πρώτη αποστροφή.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, δεν μπορεί σε αυτή τη Βουλή να εκτοξεύει ο καθένας ότι θέλει, όπως θέλει…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ, είναι σαφές αυτό που λέτε.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν έχω πει ποτέ ψέματα στη Βουλή…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Μάλιστα.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: …και παρακαλώ, να ανακαλέσει ο κύριος συνάδελφος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το Προεδρείο, έτσι όπως αντελήφθη το νόημα των όσων είπε ο συνάδελφος, ερμηνεύει ότι δεν είχε αιχμή…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΓΑΣ: (Δεν ακούστηκε).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ, κύριε Μπούγα! Παρακαλώ!
Το Προεδρείο…
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: (Δεν ακούστηκε).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ, κύριε Παπουτσή!
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Ας το πει ο ίδιος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Μα, παρακαλώ, κύριε Παπουτσή! Ελάτε να προεδρεύσετε εσείς!
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Όχι, προς Θεού!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Μα, σας παρακαλώ!
Το Προεδρείο, έτσι όπως αντελήφθη το θέμα, θεωρεί ότι δεν είχε αιχμή κατά του προσώπου σας, αλλά εναντίον των όσων λέγατε και λέξη «ψέματα», η οποία όντως ελέχθη, αφορούσε…
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Είπε: «Οκτώ λεπτά ψέματα». Να ανακαλέσει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ, κυρία Χριστοφιλοπούλου!
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Φτάνει πια!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κυρία Χριστοφιλοπούλου!
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Σας παρακαλώ! «Οκτώ λεπτά ψεύδη».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κυρία Χριστοφιλοπούλου, με τις φωνές δεν κάνετε τίποτα. Μα, τι είναι αυτά τώρα; Είναι θέαμα αυτό τώρα που παρουσιάζετε;
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Φτάνει πια!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας παρακαλώ! Σας έδωσα το λόγο. Οφείλετε να ακούσετε.
Θεωρεί, λοιπόν, το Προεδρείο -και δικαιούται να το κάνει από τον Κανονισμό και ας το πληροφορηθεί και ο κ. Παπουτσής- ότι η φράσις αυτή η οποία ήταν όντως οξεία, τα «ψέματα», αφορά ανακρίβεια και παρακαλώ τον κ. Μπούγα να επιβεβαιώσει -μονολεκτικά, όμως- αν το Προεδρείο αντελήφθη σωστά το νόημα των όσων λέει, για να θεωρηθεί λήξαν το θέμα.
Παρακαλώ, ορίστε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΓΑΣ: Προφανώς, δεν ήταν προσωπική αιχμή κατά της κυρίας συναδέλφου. Ορθώς αντιληφθήκατε. Ήταν μία πολιτική παρατήρηση. Οξεία μεν, αλλά πολιτική παρατήρηση.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Φεύγει το, «ψεύδη» από τα Πρακτικά;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ πάρα πολύ.
Το λόγο έχει τώρα ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Τρικάλων, ο κ. Χρήστος Χάιδος.
Ελάτε, κύριε Χάιδο και συγχαρητήρια για την ευχετήρια επιστολή που στείλατε. Είναι πολύ πρωτότυπη και εμπνευσμένη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΪΔΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, τα κατηφή πρόσωπα των συνανθρώπων μας, η εικόνα που παρουσιάζει η Αθήνα και άλλες πόλεις της Ελλάδος, κάνουν τη φετινή χριστουγεννιάτικη εβδομάδα, κατά την οποία, όπως κάθε χρόνο, συζητούμε τον προϋπολογισμό, να φαίνεται σαν Μεγάλη Εβδομάδα.
Η νεοφιλελεύθερη πολιτική της Νέας Δημοκρατίας και η αδυναμία της να αντιμετωπίσει την έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί σε όλη τη χώρα, μετέτρεψε σε Εβδομάδα των Παθών για τους επαγγελματίες, τους καταστηματάρχες, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και γενικότερα τα πλατιά λαϊκά στρώματα αυτές τις ημέρες.
Η σημερινή Παρασκευή θυμίζει περισσότερο Μεγάλη Παρασκευή. Τα μεγέθη του προϋπολογισμού του 2009 συνθέτουν έναν «επιτάφιο θρήνο» για τη μεσαία τάξη που χάνεται και για το κοινωνικό κράτος που αργοπεθαίνει. Γι’ αυτό, οι αγορεύσεις και τα επιχειρήματα των Υπουργών και των Βουλευτών της Συμπολίτευσης μπορούν να χαρακτηριστούν σαν ένας «τυπικός επικήδειος» για την ανάπτυξη και για την πρόοδο της χώρας, που διακόπηκε από τις επιλογές της Νέας Δημοκρατίας.
Όμως, μεθαύριο την Κυριακή, που αυτός θα υπερψηφιστεί από την ισχνή κυβερνητική πλειοψηφία, η μέρα δε θα μοιάζει με την Κυριακή του Πάσχα, γιατί οι συνέπειες της υλοποίησης αυτού του κορυφαίου νομοθετήματος μόνο Ανάσταση δεν προμηνύουν για τον κόσμο.
Ο οικονομικός φιλελευθερισμός, η παλαιοδεξιά λειτουργία και διαχειριστική ανικανότητα που χαρακτηρίζουν τη θητεία της σημερινής Κυβέρνησης, αλλά και τον προϋπολογισμό που συζητούμε, απογοητεύουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα, οξύνουν τις κοινωνικές ανισότητες, συρρικνώνουν την παραγωγική βάση, αυξάνουν τη φτώχεια και την εξαθλίωση, ερημώνουν την ύπαιθρο, διογκώνουν την ανεργία, δημιουργούν νέους αποκλεισμούς και προκαλούν οπισθοδρόμηση σε έναν ιδιότυπο μεσαίωνα νέας βαρβαρότητας.
Όταν σας τα επισημαίνουμε όλα αυτά, όταν οι πολίτες αντιδρούν για την αθέτηση των υποσχέσεων και την αφαίρεση κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, καταφεύγετε στις συνήθεις δικαιολογίες περί ευθύνης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., περί υποχρεώσεων απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τελευταία, αναζητάτε άλλοθι στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση.
Όμως, τίποτα από όλα αυτά δεν είναι αληθές. Εσείς κάνετε τα αντίθετα από αυτά που κάνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την αντιμετώπιση της κρίσης. Από αυτή τη λογική διέπεται και ο προϋπολογισμός που συζητούμε. Εγγράφετε μειωμένες δαπάνες κάτω από το 3% για την παιδεία. Πού είναι το 5% που υποσχόσασταν; Προβλέπει το μικρότερο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων των τελευταίων δεκαετιών, 1.000.000.000 ευρώ λιγότερο από πέρυσι. Δίνει ψίχουλα για αυξήσεις στους μισθωτούς και στους συνταξιούχους. Περιλαμβάνει νέους φόρους 7.000.000.000 για το λαό.
Επισημαίνω ότι δεν τιμαριθμοποιήσατε την κλίμακα, οι έμμεσοι φόροι αυξήθηκαν και οι μισθωτοί καταβάλλουν για φόρο διπλάσιο ποσοστό επί του εισοδήματος σε σχέση με το 2004.
Καταθέτω πίνακα που αποδεικνύει την «τούμπα» της φορολογίας εις βάρος των μισθωτών και υπέρ των εργοδοτών τα τελευταία χρόνια.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χρήστος Χάιδος καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Υπενθυμίζω ότι καταργήσατε το Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας και επιβάλλατε σε όλους ανεξαιρέτως το άδικο ΕΤΑΚ. Η καλπάζουσα ακρίβεια, από τις μεγαλύτερες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατατρώει τα εισοδήματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων, ενώ τα καρτέλ και οι μεσάζοντες λυμαίνονται το μόχθο και των ιδρώτα των παραγωγών. Η ύπαιθρος μαραζώνει και οι αγρότες δοκιμάζονται.
Στα Τρίκαλα, όπως και σε όλη την Ελλάδα, οι κτηνοτρόφοι βρίσκονται σε απόγνωση, ενώ βασικά προϊόντα, όπως το βαμβάκι, το σιτάρι και το καλαμπόκι δίνονται κοψοχρονιά στους εμπόρους ή παραμένουν αδιάθετα στις αποθήκες, με συνέπεια οι γεωργοί να δυστυχούν. Έτσι, όλοι καταφεύγουν στα δάνεια με υψηλά επιτόκια, παραπάνω από διπλάσια από αυτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να επιβιώσουν.
Και οι κατασχέσεις σπιτιών πάνε σύννεφο. Θα ξεπεράσουν τις εκατόν πενήντα χιλιάδες το 2008. Η ανταγωνιστικότητα επιδεινώνεται και η διαφθορά επεκτείνεται σε όλες τις πτυχές της κυβερνητικής δράσης.
Και παράγετε περισσότερα σκάνδαλα από όσα μπορείτε να συγκαλύψετε. Και όταν βουλιάζετε στα «βατοπέδια», όταν αποκαλύπτεστε, παριστάνετε τους ανήξερους, τους παραπλανηθέντες. Δεν είστε, όμως, εσείς τα θύματα. Δεν μοιάζετε με αθώες κορασίδες που αποπλανήθηκαν. Είστε οι θύτες και το μεγαλύτερο θύμα αυτής της πολιτικής, της δικής σας νεοφιλελεύθερης πολιτικής, είναι το κοινωνικό κράτος.
Για τέταρτη φορά με ευθύνη σας δεν συζητήθηκε και φέτος, σε ξεχωριστή συνεδρίαση, ο κοινωνικός προϋπολογισμός, όπως κατά παράδοση γινόταν παλιότερα.
Στα νοσοκομεία η υποχρηματοδότηση, οι ελλείψεις προσωπικού και εξοπλισμού, η υπολειτουργία και το κλείσιμο τμημάτων και κλινικών δημιουργούν τραγική εικόνα. Όλα σχεδόν τα νοσηλευτικά ιδρύματα εξακολουθούν να λειτουργούν και να ανταποκρίνονται, χάρη στην αυταπάρνηση των εργαζομένων σε αυτά. Τα νοσοκομεία χρωστούν 6.000.000.000 ευρώ σε τρίτους και ο Υπουργός δίνει νέες υποσχέσεις.
Φτάνουν πια τα επικοινωνιακά τερτίπια. Πόρους χρειάζεται το Ε.Σ.Υ. Όμως, ο προϋπολογισμός δεν εγγράφει δαπάνες γι’ αυτές τις νέες εξαγγελίες.
Δραματικότερη είναι η κατάσταση στην κοινωνική ασφάλιση, όπου τα αμαρτωλά ομόλογα, η κακοδιαχείριση, οι πρόχειρες υλοποιήσεις, η υποχρηματοδότηση από το κράτος, η μεγάλη εισφοροδιαφυγή, η απαλλαγή μεγάλων φοιτητών από εισφορές και η κομματοκρατία εκτροχίασαν τους ισολογισμούς και εκτίναξαν τα ελλείμματα των Ταμείων στο κόκκινο.
Πολλά από αυτά, όπως το Τ.Ε.Α.Δ.Υ. και ο Ο.Α.Ε.Δ., αδυνατούν να ανταποκριθούν στις τρέχουσες υποχρεώσεις χορήγησης των εφ’ άπαξ βοηθημάτων και των μηνιαίων συντάξεων. Στα πρόθυρα της χρεοκοπίας βρίσκονται και οι κλάδοι υγείας των ασφαλιστικών οργανισμών. Τα οφειλόμενα των Ταμείων προς τα νοσοκομεία ξεπέρασαν τα 3.000.000.000 και αν σε αυτά προστεθούν και οι άλλες υποχρεώσεις για τις δαπάνες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης προς τρίτους, ξεπερνούν τα 5.000.000.000. Οι συμβεβλημένοι με τα Ταμεία φαρμακοποιοί και γιατροί διακόπτουν τις συμβάσεις και οι ασφαλισμένοι, για πρώτη φορά, υποχρεώνονται να πληρώσουν από την τσέπη τους την απαραίτητη δαπάνη.
Κύριοι Υπουργοί, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, τα έτη της διακυβέρνησής σας θυμίζουν για τον κόσμο «τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα». Οι αγρότες, οι μαθητές, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, αλλά και όλος ο λαός αντιδρούν και γυρίζουν την πλάτη στη Νέα Δημοκρατία. Στρέφουν το βλέμμα τους στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τον Γιώργο Παπανδρέου που δεσμεύονται με συγκεκριμένες θέσεις, τις οποίες καταθέτουν και ως προτάσεις νόμου για μία δικαιότερη κοινωνία και για πρόοδο, με την συμμετοχή και προς όφελος όλων, χωρίς αποκλεισμούς.
Η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να ανακόψει αυτό το ρεύμα νίκης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. «Πού θα βρείτε τα λεφτά;», ρωτάει υποκριτικά. «Θα καταρρεύσει η οικονομία, θα καταστραφεί η χώρα», κινδυνολογεί, «αν αυτά που λέει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εφαρμοστούν».
Απαντούμε: Θα τα βρούμε εκεί που τα βρήκε ο Γέρος της Δημοκρατίας, όταν καθιέρωσε την αγροτική σύνταξη,. Θα τα βρούμε εκεί που τα βρήκε ο Ανδρέας της Αλλαγής, όταν διπλασίασε τους τότε χαμηλούς μισθούς των εργαζομένων.
Και όχι μόνο δεν κατέρρευσε η οικονομία, όχι μόνο δεν καταστράφηκε η χώρα, κύριοι συνάδελφοι, όπως κινδυνολογούσε η τότε συντηρητική παράταξη, αλλά, αντιθέτως, προόδευσε οικονομικά και κοινωνικά και από «Ψωροκώσταινα» της Δεξιάς έγινε ισότιμος εταίρος των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών, με τη συμμετοχή στην Ο.Ν.Ε. και την Ευρωζώνη.
Θα τα βρούμε εκεί που βρήκατε εσείς τα 28.000.000.000 για να τα δώσετε, χωρίς διαφάνεια, χωρίς δεσμεύσεις και χωρίς δημόσιο έλεγχο, στους τραπεζίτες.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Θα αναλάβουμε τις ευθύνες για να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση και να την οδηγήσουμε πάλι στην πρόοδο. Αυτό έκανε πάντα η δημοκρατική παράταξη σε ανάλογες ιστορικές περιόδους.
Σ’ εσάς αφήνουμε τη μιζέρια, την κινδυνολογία και την οπισθοδρόμηση που φέρνει η πολιτική νοοτροπία σας, αλλά και ο προϋπολογισμός του 2009, τον οποίο καταψηφίζουμε.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ.
Σειρά έχει τώρα ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Ηρακλείου κ. Μπαντουβάς.
Κύριε Μπαντουβά, είστε ο εκατοστός ομιλητής. Συνήθως το «100» το φωνάζουν οι πολίτες, όταν υπάρχουν φιλονικίες και έριδες. Εσείς είμαι βέβαιος ότι θα δώσετε παντού ειρηνικά μηνύματα.
Ορίστε, κύριε Μπαντουβά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Μου δίνουν και μερικά λεπτά παραπάνω να μιλήσω, κύριε Πρόεδρε.
Πάντως, συγχαρητήρια στο Προεδρείο -μη μου γράφετε την ώρα ακόμα- που με τέτοια ταχύτητα προχωρεί τη συζήτηση στη Βουλή και μάλλον, θα μιλήσουν όλοι οι εγγεγραμμένοι συνάδελφοι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Αυτή είναι η φιλοδοξία του Προεδρείου και του Προέδρου προσωπικά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Θα ήθελα να παρακαλέσω το συνάδελφο τον κ. Χάϊδο, πριν μας πει που θα βρουν τα χρήματα, να μας πουν τι έγιναν τα 2,5 Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης που κατασπαταλήθηκαν, τα πακέτα Ντελόρ κ.λπ., χωρίς να γίνει καμμιά υποδομή στη χώρα μας, όπως έκανε η Ιρλανδία και άλλες χώρες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε κάθε συζήτηση για τον προϋπολογισμό πέντε χρόνια τώρα μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα, αυτά που ακούγονται από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και αυτά που διαβάζει κάποιος στον Τύπο, είναι λίγο πολύ αναμενόμενα και πάντα τα ίδια, ότι δηλαδή ο προϋπολογισμός δεν είναι εκτελέσιμος, είναι κάλπικος, ότι τα έσοδα είναι πολύ λίγα σε σχέση με τα έξοδα ή ότι δεν θα καλυφθούν οι προβλεπόμενες δαπάνες. Αυτό όμως που με θλίβει πάνω απ’ όλα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, είναι να ακούω τους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να κατηγορούν την πατρίδα μας από αυτό εδώ το Βήμα ως αφερέγγυα οικονομικά, που όπου νάναι θα αποτανθεί στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δεν ξέρω πώς μπορεί να το χαρακτηρίσει κάποιος αυτό, πάντως όχι σωστό έναντι της πατρίδας, όχι πατριωτικό. Αν όντως όμως όλα αυτά αληθεύουν και αν όντως οι προϋπολογισμοί στη χώρα μας είναι σφικτοί, ο βασικός λόγος κατ’ εμέ βρίσκεται αλλού.
Έχουμε ένα απηρχαιωμένο φορολογικό σύστημα που αδικεί κατάφωρα τον Έλληνα φορολογούμενο, που τον ωθεί να μην εμπιστεύεται το κράτος και που στηρίζει και προωθεί τη συναλλαγή με επίορκους κρατικούς λειτουργούς και προάγει τη φοροδιαφυγή.
Να μπει τέρμα επιτέλους στις περαιώσεις και τα παζάρια. Οι υπηρεσίες να δεχθούν τις δηλώσεις των Ελλήνων φορολογουμένων ως ειλικρινείς και να θεσπιστούν για τους φοροφυγάδες αυστηρότατες ποινές φυλακίσεως, που όμως θα εφαρμόζονται απαρέγκλιτα εν συνεχεία. Το κράτος θα πρέπει να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη του Έλληνα φορολογούμενου. Οι Η.Π.Α. δεν μπόρεσαν να συλλάβουν τον στυγερό εγκληματία τον Αλ Καπόνε για τα εγκλήματά του, τον συνέλαβαν όμως ως φοροφυγάδα. Όλες οι χώρες του δυτικού κόσμου εφαρμόζουν συστήματα φορολογικά δίκαια και διαφανή. Δεν υπάρχουν παζάρια πουθενά κατά το κλείσιμο των βιβλίων. Μόνο εδώ στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό. Το σύστημά μας ωθεί τον Έλληνα φορολογούμενο να κλέβει, αφού, ειλικρινή ή μη ειλικρινή είναι τα βιβλία του, ο ελεγκτής εφοριακός κατά το κλείσιμο των βιβλίων θα του πάρει όσο και πιο πολλά μπορεί. Κρύβει και αυτός λοιπόν όσο περισσότερα μπορεί, παίρνει ό,τι παίρνει ο ελεγκτής και στο τέλος ο πολίτης κοκορεύεται ότι βγήκε και κερδισμένος!
Προσέξτε το οξύμωρο που συντηρεί τη στάση αυτή του Έλληνα φορολογούμενου. Την ίδια στιγμή που πολίτες συλλαμβάνονται για χρέη 500 ή 1000 ευρώ στην εφορία και δεν ξέρω για ποιο λόγο πάντα Παρασκευή βράδυ και κρατούνται μέχρι τη Δευτέρα το πρωί υπό άθλιες συνθήκες στα κρατητήρια για να αφεθούν ελεύθεροι εν συνεχεία και αφού έχουν πληρώσει το χρέος τους, την ίδια ακριβώς στιγμή βλέπουν το κράτος να χαρίζει εκατομμύρια σε Π.Α.Ε. και να μην τολμάει να αγγίξει τα διάφορα Μ.Μ.Ε., ηλεκτρονικά και έντυπα, που όπως ακούγεται χρωστάνε αμύθητα ποσά στην εφορία από εισφορές του λεγόμενου «αγγελιόσημου».
Δεν ξέρω αν έχουμε αντιληφθεί επαρκώς την οργή του πολίτη που βιώνει αυτήν την πραγματικότητα, ούτε και πως θα την κατευνάσουμε, αν δεν προβούμε σε σημαντικές αλλαγές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μήπως θα πρέπει κατ’ αρχάς να σταματήσουν τα αντιπολιτευόμενα κόμματα να ψηφοθηρούν πάνω στο φορολογικό σύστημα και να κάτσουμε έπειτα να μάθουμε στον Έλληνα πολίτη ότι δεν είναι δυνατόν να έχει δύο σπίτια, ένα εξοχικό, δύο και τρία αυτοκίνητα και σκάφος φουσκωτό ή μικρό κότερο και παρ’ όλα αυτά να δηλώνει ετήσιο εισόδημα 10.000 και 12.000 ευρώ; Μήπως θα πρέπει να μάθουμε το λαό μας να είναι νομοταγής, εργατικός και παραγωγικός προς όφελος του κράτους, του έθνους και των μελλοντικών γενεών; Μήπως θα πρέπει όλοι μαζί να πατάξουμε το παραεμπόριο που ακούγεται ότι αγγίζει το 40% της πραγματικής οικονομίας της χώρας; Μήπως θα πρέπει όλοι μαζί να παλέψουμε για να σταματήσει η διακίνηση μαύρου χρήματος σε φακελάκια σε αγορές ακινήτων, σε γρηγορόσημα ή σε προσφορά υπηρεσιών δίχως νόμιμη απόδειξη; Μήπως εν τέλει το κράτος θα πρέπει πρώτο να είναι εντάξει προς τον πολίτη, για να είναι και ο πολίτης εντάξει απέναντι σ' αυτό;
Πρόσφατα διάβασα σε ένα βιβλίο με τίτλο «Και ο Τσε αυτοκτόνησε» την εξής πολύ εύστοχη φράση: «Όποιος στην Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να κλέψει το δημόσιο ή να κερδίσει από αυτό και δεν το κάνει, τότε ή βλάκας είναι ή αλλοδαπός». Στο «αλλοδαπός» υπήρχε μια άλλη λέξη μιας γείτονος χώρας και δεν θέλω να το αναφέρω.
Αυτήν την νοοτροπία, κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, την εμφυσήσατε εσείς στον Έλληνα πολίτη με την περίφημη φράση, «είπαμε να κάνουμε ένα δώρο στον εαυτόν μας, αλλά όχι και 500.000.000!».
Τα περιθώρια λοιπόν έχουν στενέψει και μάλιστα επικίνδυνα. Και οι επιλογές είναι οι εξής: Ή φτιάχνουμε όλοι μαζί μια Ελλάδα υπερήφανη και οικονομικά εύρωστη ή την αφήνουμε κατρακυλώντας να καταλήξει στα «γαμψά νύχια της παγκόσμιας τοκογλυφίας». Ή μαθαίνουμε και πάλι τον πολίτη ότι οι υποχρεώσεις κράτους-πολίτη είναι αμφίδρομες και ότι δεν μπορεί το κράτος να είναι συνεχώς υπόλογο και οι πολίτες άμοιροι ευθυνών. Ή θα συνεχίζεται εσαεί το «κρυφτό» μεταξύ κράτους και φορολογουμένων.
Και το κυριότερο, αγαπητοί συνάδελφοι, για να γίνουν όλα αυτά θα πρέπει να εμπνεύσουμε στον πολίτη όλοι μαζί, χωρίς υστεροβουλία ψηφοθηρίας, το σεβασμό προς το κράτος, ένα κράτος που θα είναι πρώτο εντάξει απέναντι στον πολίτη και που θα αντιμετωπίζει όλους τους πολίτες με τον ίδιο δίκαιο τρόπο. Ένα κράτος που όταν θα πρέπει να πληρώσει, να πληρώνει άμεσα, χωρίς να κωλυσιεργεί, διότι δεν είναι δυνατόν το κράτος να εξοφλεί τα χρέη του στους πολίτες όποτε θέλει και όταν ο πολίτης δυσκολεύεται να καλύψει έγκαιρα τις οικονομικές του υποχρεώσεις προς το κράτος, αυτό να τον επιβαρύνει με υπέρογκους τόκους και πρόστιμα. Σε κάθε άλλη περίπτωση το μπάχαλο θα συνεχίζεται. Τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, όποια και αν είναι αυτά, θα ψηφοθηρούν εκμεταλλευόμενα το φορολογικό μας σύστημα και όποιο κόμμα και αν βρίσκεται στην εξουσία θα καταφεύγει στο δανεισμό μέχρι να φθάσει στο
«δυστυχώς επτωχεύσαμεν».
Και τελειώνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να υπενθυμίσω στους φίλους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι για πολλές τετραετίες είχε έξι έως επτά Βουλευτές στο Νομό Ηρακλείου και δεν έκαναν τίποτα σε υποδομές. Τα έργα που εκτελούνται αυτήν τη στιγμή στο Ηράκλειο είναι πολλαπλάσια των έργων που έγιναν στην εικοσαετία του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτή είναι η πραγματικότητα, κυρίες και κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Και κάτι ακόμα. Παρά τις αντιρρήσεις ορισμένων συναδέλφων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για τα μέτρα στήριξης που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός για τον τουρισμό, εγώ χαίρομαι για τις εξαγγελίες αυτές, γιατί προέρχομαι από τον τουρισμό, ενώ εσείς ξεχνάτε το γεγονός ότι πάνω από επτακόσιες χιλιάδες άτομα απασχολούνται και ζούνε άνετα από την προσφορά της εργασίας τους στον τουρισμό.
Σας καλώ λοιπόν όλους να ψηφίσουμε τον προϋπολογισμό, γιατί ο Κώστας ο Καραμανλής είναι το τελευταίο ανάχωμα της πολιτικής ζωής της Ελλάδος. Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ.
Το λόγο τώρα έχει ο Βουλευτής της Β΄ Πειραιώς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γρηγόρης Νιώτης.
Πριν αρχίσει ο κ. Νιώτης να πω προς το Σώμα, για την άρση οποιασδήποτε έτσι αμφιβολίας, ότι θα σταματήσουμε, αφού μιλήσει και ο υπ’ αριθμ. «112» Βουλευτής του καταλόγου, όπου κατά μεν τον κατάλογο είναι η κ. Μανούσου, αλλά έχει κάνει αλλαγή με τον κ. Κασαπίδη. Θα πάμε λοιπόν μέχρι και το «112».
Ορίστε, κύριε Νιώτη, έχετε το λόγο.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΝΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ο μόλις κατελθών από το Βήμα συνάδελφος τη Νέας Δημοκρατίας κ. Μπαντουβάς, είχε πολλές απορίες σε σχέση με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και θα επιχειρήσω να του δώσω δυο απαντήσεις.
Η πρώτη απορία ήταν πού πήγαν τόσα χρήματα από τα ευρωπαϊκά ταμεία επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. και θα σας απαντήσω κ. Μπαντουβά, όπως και σε όλους τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας, ότι ο ελληνικός λαός ξέρει που πήγαν, τα βλέπει μπροστά του στην υπερήφανη Ελλάδα των μεγάλων έργων των Ολυμπιακών Αγώνων, τα βλέπει μπροστά του από την Αττική Οδό μέχρι την Εγνατία, μέχρι τη μεγάλη γέφυρα του Ρίο-Αντιρρίου, στα μεγάλα αναπτυξιακά έργα.
Αυτό όμως στο οποίο θα πρέπει να μου απαντήσετε, όχι εσείς, κύριε Μπαντουβά, γιατί δεν ευθύνεστε εσείς προσωπικά, ευθύνεται η παράταξή σας, είναι για το πού πήγαν τα 70.000.000.000 ευρώ παραπάνω χρέος που δημιουργήσατε μέσα σε πέντε χρόνια. Πού πήγαν αυτά τα τεράστια δισεκατομμύρια εις βάρος του ελληνικού λαού; Πού πήγαν όλα αυτά τα οποία εσείς υποσχεθήκατε ως καλύτερες μέρες για να κάνετε μέσα σε πέντε χρόνια μαύρη τη ζωή του Έλληνα, χωρίς προοπτική. Είναι ο προϋπολογισμός της απελπισίας, έτσι εύστοχα χαρακτηρίστηκε και άρα δεν πρέπει να αναρωτάσθε εσείς που πήγαν τα τότε λεφτά. Να μας πείτε που πήγε το 1,2 δισεκατομμύριο ευρώ, τα χαμένα λεφτά από το μεγάλο σκάνδαλο του Βατοπεδίου, τα οποία θέλετε να τα κρύψετε με τις αντικειμενικές πολιτικές ευθύνες και με μία ανάληψη ανευθυνότητος εκ μέρους του κυρίου Πρωθυπουργού σε ένα μείζον σκάνδαλο που θα έπρεπε και πρέπει εντός των επομένων ημερών να εισφέρετε με την ψήφο σας για την περαιτέρω διερεύνηση αυτού του σκανδάλου, που στόχο έχει, όχι μόνο να αποδώσει τυχόν ευθύνες Υπουργών, που απ’ ό,τι φαίνεται υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις, αλλά κυρίως να μάθει ο ελληνικός λαός πού πήγαν το 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ;
Αυτά είναι τα μεγάλα ερωτήματα που τίθενται και εν όψει αυτού του Προϋπολογισμού. Γιατί βέβαια 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πάρα πολλά λεφτά. Για παράδειγμα, αν το συγκρίνω με τον Προϋπολογισμό, με ένα στοιχείο του βασικό, η Κυβέρνηση εισφέρει στο Ταμείο Φτώχειας 300.000.000 ευρώ, δηλαδή πέντε φορές λιγότερα από όσα εξαφανίστηκαν από την περιουσία του ελληνικού λαού στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Να, λοιπόν, γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό να προσέχουμε όταν θέτουμε ερωτήματα ή όταν έχουμε απορίες όπως η προγενέστερη απορία του κυρίου συνάδελφου, γιατί τάχα ο κρητικός λαός και ιδιαίτερα ο λαός του Ηρακλείου είναι σήμερα πολύ ευχαριστημένος.
Πολύ σύντομα θα έχουμε εκλογές και θα δείτε ότι το 55% που έδωσε ο λαός του Ηρακλείου στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις προηγούμενες εκλογές οι οποίες ήταν για μας εκλογές ήττας, θα εξακοντιστεί στο 65% κατ’ ελάχιστο για να είναι για μια ακόμη φορά ο λαός του Ηρακλείου αυτός που θα σταθεί σημαιοφόρος στη μεγάλη αλλαγή πορείας που έχει ανάγκη ο τόπος. Ο λαός του Ηρακλείου υπήρξε πάντα πρωταγωνιστής για τη δημοκρατία και την πρόοδο του τόπου, αλλά και για τη δημοκρατία και την πρόοδο στο ίδιο το Ηράκλειο. Δεν είναι κουτός καθόλου, ο εξυπνότατος και εντιμότατος Ηρακλειώτης, ο οποίος ακόμη και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση στον Α’ και στο Β’ βαθμό ψήφισε δύο εκλεκτά στελέχη του ελληνικού Κοινοβουλίου από την παράταξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Εμπιστεύθηκε την παράταξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε περίοδο διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Λάθος, λοιπόν, ερωτήματα απηύθυνε η πλευρά της Νέας Δημοκρατίας προς τα εμάς. Αντιθέτως, εδώ έχουμε μια Κυβέρνηση επικίνδυνη, μια Κυβέρνηση η οποία επιχειρεί μέσα από τη διεθνή κρίση να εξηγήσει τάχα προς τον ελληνικό λαό ότι του βάζει τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι μέσω αυτής της διεθνούς κρίσης. Είναι υπαρκτή η διεθνής κρίση. Εκείνο που είναι ανύπαρκτο είναι η δυνατότητα της Νέας Δημοκρατίας να ανταποκριθεί. Όμως, πριν από τη διεθνή κρίση ήταν η αποτυχία της πολιτικής του κυρίου Καραμανλή και του κυρίου Αλογοσκούφη, της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, η οποία είχε οδηγήσει ήδη τη χώρα μας να είναι τρίτη ακριβότερη χώρα στην Ευρώπη στο καλάθι της νοικοκυράς και τέταρτη ακριβότερη χώρα στη βενζίνη πριν ακόμη έχουμε τα προεόρτια της διεθνούς κρίσης.
Είναι η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, που πρέπει να απολογηθείτε, γιατί μαζί με τη Λετονία στην Ευρώπη των είκοσι επτά είμαστε δυστυχώς, η Ελλάδα, που έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας. Αυτή είναι η απόκλιση και η κατάντια της αποτυχίας και του δράματος δυστυχώς που ζει η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας. Αυτά είναι τα ζητήματα που πρέπει να απολογηθείτε και έναντι των αγροτών, όπου μειώθηκε στην πενταετία σας κατά 17,1% το αγροτικό εισόδημα, ενώ αυξήθηκε κατά 11%, αν θυμάμαι καλά, στη μέση Ευρώπη. Τι έχετε να πείτε, κύριοι Υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας, γι’ αυτές τις άριστες επιδόσεις σας πριν την κρίση; Και είστε εσείς, αυτή η Κυβέρνηση του Καραμανλή, με αυτόν τον Υπουργό Οικονομίας τον κ. Αλογοσκούφη αλλά και με οποιονδήποτε Υπουργό Οικονομίας διότι τώρα έχουμε και τους υποβολείς. Έχουμε αυτούς που τώρα βλέπουν τη ραγδαία ταχύτατη πτώση της Νέας Δημοκρατίας και την ταχύτατη άνοδο της εμπιστοσύνης του λαού προς τον Γιώργο Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχουμε τους υποβολείς από τους κοινωνικούς συμμάχους σας από το Σ.Ε.Β.. Ήρθε ο κ. Δασκαλόπουλος να δασκαλέψει τον ελληνικό λαό και να μας πει να κάνουμε συγκυβέρνηση με την καταρρέουσα Νέα Δημοκρατία. Και ποιος θα εμπιστευθεί οποιονδήποτε, όχι στο πρόσωπό σας, αλλά στο πολιτικό σας αποτέλεσμα, την αποτυχία αυτή και τη χρεοκοπία πέραν του ότι εμάς μας συνδέει πολιτική άβυσσος με τη Νέα Δημοκρατία; Και ξέρουν οι υποβολείς ότι δεν πρόκειται παρά από τις επόμενες εκλογές -που όσο πιο γρήγορα γίνουν τόσο καλύτερα- ένα μόνο αποτέλεσμα θα προκύψει: σταθερή διακυβέρνηση, διακυβέρνηση με μεγάλη εμπιστοσύνη προς τον Γιώργο Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτό είναι το αίτημα για τη σταθερότητα για τις ανάγκες όχι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όχι του Γιώργου Παπανδρέου αλλά του ελληνικού λαού.
Εκλογές γρήγορα, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, αφού πρώτα, όμως, ψηφίσετε σύντομα μετά τις γιορτές για προανακριτική ώστε να μην υπάρξει συγκάλυψη και παραγραφή του μεγάλου σκανδάλου ώστε ενώπιον του ελληνικού λαού να πάμε να τον κοιτάξουμε κατάματα να του υποβάλλουμε τα προγράμματά μας και να δούμε την καταδίκη που θα υποστείτε από τον ελληνικό λαό αλλά και την εμπιστοσύνη που θα δώσει ο ελληνικός λαός προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το Γιώργο Παπανδρέου.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ, κύριε Νιώτη.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Εύβοιας ο κύριος Κώστας Μαρκόπουλος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Δεν μπορώ να μην σχολιάσω αυτό που είπε ο αξιότιμος συνάδελφος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο κ. Νιώτης, σχετικά με την πρόταση του ΣΕΒ για συγκυβέρνηση απευθύνοντας κατηγορία στην παράταξη και στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ πολύ να μου υποδείξει κάποιος εκ των παρόντων στην Αίθουσα αυτή αν ήταν Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας αυτοί που συμφώνησαν, πριν περάσει εικοσιτετράωρο, με την πρόταση του κ. Δασκαλόπουλου σχετικά με τη συγκυβέρνηση. Δυστυχώς, λοιπόν, ήταν δικοί σας. Ήταν ο κ. Βερελής και ο κ. Πάγκαλος. Αυτοί προσέτρεξαν να διασώσουν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και να κρυφτούν μέσα σε μια συγκυβέρνηση. Και δεν μίλησε κανένας από τη Χαριλάου Τρικούπη ούτε η ηγεσία σας άνοιξε το στόμα. Θα τους εγκαλέσετε; Θα τους παρακαλέσετε να το ανακαλέσουν; Θα βγει κάποια ανακοίνωση από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Γιατί εγκαλείτε τη Νέα Δημοκρατία; Αν εσείς αισθάνεστε τόσο σίγουροι και τόσο ισχυροί ότι θα είστε η επόμενη Κυβέρνηση γιατί πάτε να κρυφτείτε κάτω από μια συγκυβέρνηση; Ή μήπως προστρέχετε από τώρα να δώσετε χείρα βοηθείας σ’ αυτήν την κοινωνική ομάδα την οποία μονίμως κατηγορείτε και λοιδορείτε δηλαδή αυτούς οι οποίοι είναι οι εργοδότες θολώνοντας τα νερά και διερωτώνται οι πολίτες αυτής της χώρας αν είστε σοσιαλιστές ή αν είστε κάτι άλλο. Αν είστε ένα κόμμα το οποίο χαρακτηρίζεται από αλαζονεία της εξουσίας ή αν είστε ένα κόμμα το οποίο πράγματι θέλει να προσφέρει στον τόπο είτε από τη θέση της Αντιπολίτευσης είτε από τη θέση της Κυβέρνησης όταν και όποτε τύχει να πάτε εκεί.
Δυστυχώς, κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μίλησε όταν ο κ. Βερελής και ο κ. Πάγκαλος συμφώνησαν για τη συγκυβέρνηση και έκαναν και προτάσεις επ’ αυτής.
Δεύτερον, δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστο αυτό που είπε ο προηγούμενος ομιλητής εκ μέρους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σχετικά με την απόδοση του Α’, του Β’ και του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης που διαχειρίστηκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Μας παρουσίασε, λοιπόν, μια εικόνα μιας μεταλλαγμένης Ελλάδος. Δυστυχώς, κύριοι συνάδελφοι, το Α’ και το Β’ ειδικά Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης είχε κατ’ εξοχήν στόχευση την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, τη μηχανοργάνωση του κράτους, τη μηχανοργάνωση του Ι.Κ.Α., τη μηχανοργάνωση των Εφοριών, τη μηχανοργάνωση των νοσοκομείων και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Τι παραδώσατε; Τίποτα. Μισό τοις εκατό ευρυζωνικά δίκτυα, καμία μηχανοργάνωση στην Εφορία και στο TAXIS, καμμία μηχανοργάνωση στο σύστημα υγείας, καμμία μηχανοργάνωση στη δημόσια διοίκηση. Πού πήγαν τα λεφτά; Μίλησε για την Εγνατία. Να πούμε τι παραδώσατε; Το 40% του έργου με 150% υπέρβαση της χρηματοδότησης. Καταπληκτικά έργα, φοβερή διαχείριση, εξαιρετικά διαφανής! Σας συγχαίρουμε!
Και εν πάση περιπτώσει να μην ξεχνάτε ότι μόλις πριν από δεκαπέντε μήνες χάσατε τις τελευταίες εκλογές. Άρα για την πριν από την οικονομική κρίση περίοδο, παρακαλώ να μην ομιλείτε. Δεν έχετε το δικαίωμα διότι έχει ήδη κριθεί.
Πάμε για την οικονομική κρίση. Πέντε σταθμοί το καλοκαίρι ήδη μιλούσαμε εμείς για την επερχόμενη κρίση. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έλεγε ότι φταίει η εσωτερική κρίση και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Έκθεση της Θεσσαλονίκης, ο Πρωθυπουργός εξαγγέλλει τα πρώτα μέτρα και βάζει το δημόσιο διάλογο, τους όρους του κοινωνικού διαλόγου για την κρίση που έρχεται. Ο κ. Παπανδρέου λέει δεν υπάρχει κρίση, δεν συμβαίνει τίποτα, τα πάντα είναι η διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Σκάει η κρίση, καταρρέουν οι εταιρείες, γίνεται Συμβούλιο Αρχηγών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υιοθετούνται τα μέτρα τα οποία εξήγγειλε η δική μας Κυβέρνηση για την εγγύηση των καταθέσεων μέχρι 100.000 ευρώ την οποία λοιδορούσατε.
Ερχόμαστε στο σύστημα χρηματοδότησης μέσω ομολόγων, δηλαδή μέσω όχι ρευστού, αλλά εγγυοδοσίας του ελληνικού δημοσίου για τη συγκράτηση των αυξημένων επιτοκίων δανειοδότησης του κράτους μεν, των εταιρειών δε. Λοιδορείτε την Κυβέρνηση και έρχεται μετά ο κ. Παπανδρέου, βλέπει τους τραπεζίτες έναν προς έναν στη Χαριλάου Τρικούπη και βγαίνει και όχι μόνο πριμοδοτεί λεκτικά τον προγραμματισμό αυτό, αλλά ζητά και μόνιμο ταμείο αναχρηματοδότησης των τραπεζών εν μέσω της κρίσης. Ε, λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι, μία συγγνώμη δεν θα ακούσουμε σε αυτήν την Αίθουσα; Δεν θα καταλήξετε κάποτε κάπου σε κάποιο σημείο, για να ξέρουμε και εμείς και οι πολίτες τις πρεσβεύετε επιτέλους; Και μην επενδύετε στην οικονομική κρίση, διότι αν σε έξι μήνες οι προοπτικές οι οποίες εμφανίζονται, όχι μόνο στις Η.Π.Α., αλλά και στην Ευρώπη, αλλάξουν τα σημερινά δεδομένα -σας υπενθυμίζω ότι στις Η.Π.Α. τα επιτόκια είναι στο 0,25%- μπορεί να βρεθείτε σε εξαιρετικά δεινή θέση για τη μη υλοποίηση του προϋπολογισμού, ένα ποίημα πολιτικό που το ακούω από τότε που είμαι Βουλευτής, το 2004, σε αυτήν την Αίθουσα. Κάθε χρόνο μιλάτε για τη μη υλοποίηση του προϋπολογισμού και κάθε χρόνο τα ελλείμματα της χώρας πέφτουν κατά δύο με τρεις μονάδες και κάθε χρόνο μειώνεται η ανεργία κατά μισή έως μία, έως μιάμιση μονάδα και κάθε χρόνο εσείς λέτε ακριβώς τα ίδια.
Δυστυχώς, έχουμε διαφορετική πολιτική φιλοσοφία. Οι πολίτες της χώρας θέλουν ισχυρό κράτος, θέλουν δίκαιο κράτος, θέλουν ένα κράτος το οποίο να τους εγγυάται επιχειρηματικότητα και δουλειές. Εσείς πιστεύετε στον κρατισμό, πιστεύετε στην κρατική επιχειρηματικότητα. Πείτε μου μια κρατική επιχείρηση που έχει πετύχει στην Ελλάδα και δεν έχει καταχρεωθεί. Ας αφήσουμε τις δικές μας μέρες, πάρτε τις δικές σας μέρες και πείτε μας μία κρατική εταιρεία την οποία οδηγήσατε σε κερδοφόρα αποτελέσματα. Αρνείστε τις μεταρρυθμίσεις του τόπου όπως για την Ολυμπιακή που μας χρεώνουν μέχρι τώρα 2,5 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο και αγνοείτε το γεγονός ότι τα επιτόκια δανεισμού της χώρας έχουν διπλασιαστεί από την κρίση, δανεισμός ο οποίος οφείλεται στο υπέρογκο χρέος της χώρας, το οποίο παραλάβαμε στο 98%, ενώ ήταν 24% το 1981, το παραδώσαμε στο 91% από τον προηγούμενο έως αυτόν τον προϋπολογισμό και πάλι έχουμε βάλει στόχο για κατώτερο έλλειμμα.
Τι σημαίνει αυξημένο έλλειμμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Σημαίνει τεράστια δανειοδότηση του κράτους, σημαίνει επομένως χρήμα από το Α.Ε.Π., το οποίο παράγεται, το οποίο ανήκει σε όλους, το οποίο δεν πηγαίνει σε κοινωνική προσφορά προς τους πολίτες, δεν πηγαίνει σε έργα, δεν πηγαίνει στην ασφάλιση, δεν πηγαίνει στην υγεία, δεν πηγαίνει στην παιδεία, διότι πρέπει να εξοφλήσουμε αυτά που χρωστάμε. Αυτή είναι η περιπέτεια που περνάει η Ελλάδα, αυτή είναι η περιπέτεια στην οποία εσείς επενδύετε πολιτικά, για να σκαρφαλώσετε στην εξουσία και αυτή είναι η περιπέτεια για την οποία δεν λέτε τίποτα για την ταμπακέρα, παρά μονάχα ψελλίζετε ζητήματα τύπου Βατοπεδίου, αγνοώντας ακόμα ότι για την υπόθεση του Βατοπεδίου –για να απαντήσω και στον κ. Νιώτη- δεν θα υπήρχε το σκάνδαλο των ανταλλαγών –και δεν έχω καμμία αδυναμία στο να το πω- αν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν είχε παραδώσει τη λίμνη μέσω του κ. Φωτιάδη, για τον οποίο δεν είχατε ούτε μία λέξη να πείτε, ούτε μία λέξη αυτοκριτικής για έναν πολιτικό ο οποίος δημιούργησε ένα οικοδόμημα πάνω στο οποίο χτίστηκε μία ολόκληρη περιπέτεια.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ: Εσείς την παραδώσατε. Σταματήστε να υποκρίνεστε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτή είναι η διαφορά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τη Νέα Δημοκρατία.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Ηρακλείου κ. Γιάννης Σκουλάς.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Παρακαλώ τα κρητικά φληναφήματα να σταματήσουν.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ: Ο κ. Μαρκόπουλος με την πολύ δυναμική ομιλία του και την καθημερινή παρουσία στα κανάλια, μπορεί να ελπίζει σε μία υπουργοποίηση.
Απαντώ τι έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Ηράκλειο. Θα πω μόνο ένα. Έκανε περήφανο τον αγρότη, που κατάφερε να ανεβάσει το βιοτικό του επίπεδο, να σπουδάσει παιδιά και να ζήσει μία καλύτερη ζωή. Για πηγαίνετε τώρα μία βόλτα σε όλα τα χωριά της Ελλάδας να ζήσετε το φόβο, την ανέχεια, την ανασφάλεια των κατοίκων.
Τι έργα προβλέπονται απ’ αυτόν εδώ τον προϋπολογισμό για την Κρήτη; Πότε επιτέλους θα έχουμε τελειωμένο το βόρειο οδικό άξονα; Τι γίνεται με το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι; Τι θα κάνετε με την Κνωσό και τα μνημεία που καταρρέουν; Πότε επιτέλους θα ολοκληρωθεί το αρχαιολογικό μουσείο Ηρακλείου; Ποιες υποδομές προβλέπει για την ενδοχώρα του νομού αυτός ο προϋπολογισμός; Ποιο έργο η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σχεδίασε και υλοποιεί; Κανένα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα γεγονότα διαψεύδουν όλα τα επιχειρήματα της Νέας Δημοκρατίας γι’ αυτόν εδώ τον προϋπολογισμό. Και διαβάζουμε σήμερα στο έγκριτο ΒΗΜΑ «άφησαν τετραπληγικό χωρίς ρεύμα» στην Ελλάδα του κ. Καραμανλή. «Τον σκότωσε για ένα παγκάκι». Η δολοφονία καταδεικνύει το μέγεθος του κοινωνικού προβλήματος. Αυτή είναι η κοινωνία που δημιουργήσατε τα τελευταία τέσσερα χρόνια με τους «προϋπολογισμούς ανάπτυξης» και αυτά συμβαίνουν στον πλανήτη Νέα Δημοκρατία.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης τώρα, τρεις μέρες, περισσότεροι ομιλητές αναφέρθηκαν στην παγκόσμια οικονομική κρίση, στην ύφεση, στο ενδεχόμενο κραχ και στην ανασφάλεια των πολιτών. Όμως, ποια είναι η αιτία για όλα αυτά; Ποιος τα προκάλεσε και τα προκαλεί ακόμα; Δεν είναι μήπως η νεοσυντηρητική νεοδεξιά, νεοφιλελεύθερη δεξιά σε παγκόσμιο επίπεδο; Δεν είναι η ιδεοληψία της ελεύθερης αγοράς και της αποδόμησης της παρουσίας του δημοσίου, των συνδικάτων, του κράτους και του κοινωνικού κράτους πρόνοιας; Και ποιος είναι τελικά ο εκφραστής αυτής της συγκεκριμένης πολιτικής εδώ στην Ελλάδα;
Δεν είναι μήπως η Νέα Δημοκρατία και τα γαλάζια golden boys της αγοράς; Είναι δυνατόν να πιστεύετε ότι η λύση θα προέλθει από εσάς, αφού αυτή η πολιτική έχει προκαλέσει αυτήν την κοινωνική εξέγερση; Και, όμως, αναρωτιέστε ακόμα «γιατί υπάρχει αυτή η αναταραχή έξω στην κοινωνία». Δεν έχετε πληροφορηθεί ότι σε περίοδο τεράστιας οικονομικής ανισότητας, όπως η σημερινή, υπάρχει πολιτική, αλλά κυρίως κοινωνική πόλωση; Τα περιγράφει όλα αυτά ο Πολ Κρούγκμαν στο βιβλίο που έγραψε το 2007, το φετινό βραβείο Νόμπελ του 2008, πριν από την κρίση και αφού για πάνω από μία δεκαετία προειδοποιούσε για την επερχόμενη καταστροφή. Διαβάστε κάτι διαφορετικό, λοιπόν, εκτός από τα κείμενα του Άνταμ Σμίθ τα παλαιότερα, αλλά κυρίως των οικονομολόγων της Σχολής του Σικάγου του Μίλτον Φρίντμαν και των λοιπών φονταμενταλιστών της αγοράς.
Αυτά, για όσους από τη Νέα Δημοκρατία ισχυρίστηκαν ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ αριστεράς και δεξιάς και άλλα φληναφήματα. Είστε δεξιά και είμαστε αριστερά. Είμαστε προοδευτικοί, σοσιαλιστές και δημοκράτες και είστε η συντήρηση. Αυτή είναι η διαφορά και απαντώ στον κ. Μαρκόπουλο.
Το δεύτερο βιβλίο που σας προτείνω να διαβάσετε τώρα στις γιορτές είναι το βιβλίο του Μαξ Βέμπερ «Η πολιτική ως επάγγελμα». Μπορείτε, βέβαια, να το πάρετε από τη βιβλιοθήκη του κυρίου Υπουργού Δικαιοσύνης, που συχνά αναφέρει γι’ αυτόν το συγγραφέα. Και λέει ο συγγραφέας εκεί, εκατό χρόνια πριν: «Τρεις είναι οι ιδιότητες του πολιτικού. Το πάθος, δηλαδή η παράφορη αφοσίωση σε μία υπόθεση, η αίσθηση του μέτρου, δηλαδή ότι ο πολιτικός πρέπει να είναι αντικειμενικός πάνω από τα πράγματα και τα γεγονότα, και το αίσθημα ευθύνης, διότι χωρίς το αίσθημα ευθύνης, ο πολιτικός υποδηλώνει ότι χαίρεται τη δύναμη για τη δύναμη, χωρίς ουσιαστικό σκοπό». Αυτά, για όσους μιλούν περί ηθικής και νομιμότητας.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ)
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, λοιπόν, αποδεικνύει ειδικά τις τελευταίες ημέρες με την κατάθεση αυτού εδώ του προϋπολογισμού ότι ούτε πάθος διαθέτει, ούτε αίσθηση του μέτρου, αλλά κυρίως ούτε αίσθημα ευθύνης. Και η εικόνα που παρουσιάζεται εδώ στα πρόσωπά σας είναι χαρακτηριστική. Φέτος παρουσιάζεστε προβληματισμένοι, κατηφείς, φοβισμένοι, θα έλεγα, γιατί στην επόμενη Βουλή εξήντα από εσάς δεν θα είναι σ' αυτό το Κοινοβούλιο, γιατί κατά βάθος ξέρετε ότι η δική σας αδιέξοδη πολιτική φέρνει τη χώρα σε αυτήν την κατάσταση, ενώ πέρσι αντίθετα ήσασταν χαρούμενοι, ειρωνικοί, άτρωτοι, αφού καταφέρατε μέσα σε μία χώρα που καιγόταν από άκρη σε άκρη να κερδίσετε τις εκλογές, που ούτε εσείς οι ίδιοι το πιστεύατε, μοιράζοντας τριχίλιαρα και ανέξοδες υποσχέσεις. Όμως, το όνειρο τελειώνει εδώ για εσάς και τελειώνει και ο εφιάλτης για την ελληνική κοινωνία, μία κοινωνία που απαιτεί αλλαγή πλεύσης, γιατί τελικά η επικοινωνιακή διαχείριση της πολιτικής δεν πείθει κανέναν.
Και μέσα στα τραγικά γεγονότα που ζούμε με τη δολοφονία του 16χρονου μαθητή, που έχει σοκάρει κυριολεκτικά την ελληνική κοινωνία, συζητάμε τον προϋπολογισμό του 2009. Έναν προϋπολογισμό ταξικό, έναν προϋπολογισμό που δεν φέρνει τίποτα καινούργιο, έναν προϋπολογισμό που κόβει από παντού. Έναν προϋπολογισμό που χαρίζει 28.000.000.000 ευρώ στους τραπεζίτες και ψίχουλα στους μικρούς. Καμμία πρόβλεψη για την ουσιαστική προστασία των οικογενειών που πλήττονται, των επιχειρήσεων που βουλιάζουν. Τίποτα. Μηδέν για την υγεία. Πώς θα γίνουν οι τεσσεράμισι χιλιάδες προσλήψεις, κύριε Υπουργέ, αφού υπάρχουν 10.000.000 στον προϋπολογισμό; Πώς θα γίνουν; Πώς θα κάνουμε παιδεία; Με μείωση πάλι των χρημάτων εκεί, με μείωση των δαπανών για την έρευνα, με μείωση των δαπανών για την κατάρτιση, με μείωση των δαπανών για τα περιφερειακά προγράμματα, με μείωση των επιχορηγήσεων σε ερευνητικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα, με μείωση στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, με μείωση των δαπανών για τα νομαρχιακά έργα, με μείωση παντού; Και έρχεστε και έχετε το θράσος να μιλάτε για προυπολογισμό ανάπτυξης; Πού τα βρήκατε αυτά και τα λέτε; Με έναν Έλληνα αγρότη που πουλάει 2 ευρώ το κιλό το λάδι; Σε λίγο δεν θα συμφέρει ούτε καν να καλλιεργεί.
Γι’ αυτήν την ελληνική κοινωνία μιλάμε, γι’ αυτήν την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας μιλάμε, γι’ αυτό το χάλι του ελληνικού κράτους μιλάμε. Έναν τέτοιο, λοιπόν, προϋπολογισμό εμείς δεν μπορούμε να τον ψηφίσουμε.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα είναι σύντομα Κυβέρνηση με ηγέτη τον Γεώργιο Παπανδρέου. Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαίτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Σκουλά.
Ο κ. Βαρβιτσιώτης Μιλτιάδης έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση του φετινού προϋπολογισμού γίνεται σε μία περίοδο, που μία πρωτοφανής οικονομική κρίση έχει χτυπήσει την παγκόσμια κοινότητα. Σε μία περίοδο που κανένας δεν διαθέτει μαγικές λύσεις και κανένας δεν ξέρει το εύρος και το βάθος αυτής της κρίσης. Μόλις προχθές, για τρίτη φορά, απερρίφθη από το αμερικανικό κογκρέσο το σχέδιο διάσωσης των αμερικανικών αυτοκινητοβιομηχανιών και πάνω από πενήντα χιλιάδες εργαζόμενοι μπήκαν σε αναγκαστική αργία.
Πριν από λίγες ημέρες η μεγαλύτερη τράπεζα στον κόσμο κατέρρευσε, με αποτέλεσμα να κρατικοποιηθεί σε ένα μεγάλο βαθμό και παρά τις είκοσι πέντε χιλιάδες απολύσεις στις οποίες προέβη, να είναι αβέβαιο το μέλλον της. Πριν από ένα μήνα είδαμε τράπεζες που δεν φανταζόμαστε ποτέ ότι θα μπορούσαν να προσφύγουν στο κράτος για να συντηρηθούν, να έχουν προσφύγει στις ανάλογες κυβερνήσεις και οι κυβερνήσεις σήμερα να είναι κάτοχοι άνω του 50% των μετοχών τους, είτε στην Αμερική είτε στην Ευρώπη.
Στην Ελλάδα πλήττεται βαρύτατα η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας, που δεν είναι άλλη από τον τουρισμό, ενώ παράλληλα σημαντική κάμψη έχει το εισόδημά μας από τη ναυτιλία και το διεθνές εμπόριο. Σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο χρειάζεται και σχέδιο και σοβαρή και υπεύθυνη κυβέρνηση.
Άκουσα με μεγάλο ενδιαφέρον όλες τις αναζητήσεις των στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του Συνασπισμού για το ενδεχόμενο μίας συγκυβέρνησης ανάμεσα σε αυτά τα κόμματα. Διάβασα με ενδιαφέρον άρθρα ιστορικών στελεχών του Συνασπισμού που προέτρεπαν σε αυτήν την κατεύθυνση. Άκουσα δηλώσεις κορυφαίων στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και από αυτό το Βήμα σε αυτήν τη συζήτηση, που έλεγαν ότι η λύση είναι μία συγκυβέρνηση ανάμεσα στα δύο κόμματα. Και θα αναρωτηθεί ο ψηφοφόρος: Πού συμπίπτει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο Συνασπισμός;
Εγώ να σας πω πολύ απλά, ότι τα κοινά σας στοιχεία, οι κοινές σας πολιτικές είναι ανύπαρκτες. Για την Ολυμπιακή; Η Ολυμπιακή κοστίζει 1,2 εκατομμύρια ευρώ ημερησίως στον Έλληνα φορολογούμενο. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε προτείνει σχέδιο αποκρατικοποίησης. Μας εγκαλεί γιατί δεν υλοποιήσαμε εκείνο το σχέδιο αποκρατικοποίησης. Μπορεί να έχουμε διαφορά στον τρόπο με τον οποίο εμείς αντιλαμβανόμαστε την αποτελεσματικότητα της αποκρατικοποίησης και αυτό φαίνεται από τα αποτελέσματα. Κάναμε ένα διαγωνισμό στον οποίο συμμετείχαν περίπου τριάντα πέντε εταιρείες. Είχαν αφήσει ένα διαγωνισμό από το 2004 στον οποίο καμμία εταιρεία δεν πληρούσε τους όρους της προκήρυξης του διαγωνισμού.
Τι λέει, όμως, ο Συνασπισμός; Να διατηρηθεί η Ολυμπιακή έτσι όπως είναι και ο Έλληνας φορολογούμενος να πληρώνει αυτό το καθημερινό έλλειμμα.
Στον ΟΣΕ 2,2 εκατομμύρια ευρώ έλλειμμα την ημέρα. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προσπάθησε έστω στο τέλος, να συμμαζέψει λίγο την κατάσταση, να μαζέψει τα ελλείμματα της ΕΡΓΟΣΕ, δεν τα κατάφερε, προσπαθούμε εμείς να το κάνουμε σήμερα. Τι λέει ο Συνασπισμός; Να διατηρηθεί ο ΟΣΕ, όπως είναι.
Στα λιμάνια, έχουμε και τον κ. Παπουτσή εδώ, ο οποίος έχει διατελέσει Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας και επί της υπουργίας του οποίου ξεκίνησε η διαδικασία μετοχοποίησης του Ο.Λ.Π. και του Ο.Λ.Θ.. Δηλαδή, η προσφυγή στην ιδιωτική οικονομία. Τι λέει ο Συνασπισμός; Καμμία παραχώρηση, καμμία διεθνής συνεργασία, καμμία οποιαδήποτε ιδιωτικοποίηση στα λιμάνια.
Στον Ο.Τ.Ε., ο Συνασπισμός πιστεύει στην κρατική απόλυτη ιδιοκτησία του Ο.Τ.Ε., ενώ το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προχώρησε σε γενναίες αποκρατικοποιήσεις, με αποτέλεσμα στον Ο.Τ.Ε. το κράτος να έχει λιγότερο από το 50%.
Στις τράπεζες, άκουσα προχθές τον κ. Αλαβάνο, στη συζήτηση για την οικονομία, να λέει «κρατικές τράπεζες». Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προχώρησε στην αποκρατικοποίηση της «Εμπορικής», της «Ιονικής», της «Γενικής», στη μείωση του ποσοστού της συμμετοχής του κράτους, στην «Εθνική Τράπεζα», στην αποκρατικοποίηση της «Τράπεζας Πειραιώς» κ.ο.κ.
Ποια είναι, λοιπόν, η ιδεολογική σας σύγκλιση πάνω στην οποία θα μπορέσετε πραγματικά όχι μόνο να κάνετε μία συγκυβέρνηση, αλλά να αντιμετωπίσετε την κρίση; Είναι αδύνατον. Το μόνο το οποίο κάνετε είναι ότι βλέποντας πως δεν μπορείτε να φθάσετε μόνοι σας τις δημοσκοπήσεις, έστω σε ένα πλειοψηφικό ρεύμα που να σας δίνει ισχυρή Κυβέρνηση, χαϊδεύετε τα αυτιά της Αριστεράς προσπαθώντας και προσδοκώντας να υποκλέψετε ψήφους. Και από την άλλη πιστεύω ότι με τρόμο οι Έλληνες πολίτες βλέπουν μπροστά τους το αίτημα του Γεωργίου Παπανδρέου για εκλογές και το αποτέλεσμα αυτού του αιτήματος. Δηλαδή μία ενδεχόμενη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-Συνασπισμού.
Εγώ είμαι από αυτούς που πιστεύουν στις ευρύτερες συναινέσεις, αλλά για τις ευρύτερες συναινέσεις χρειάζεται θάρρος, αποφασιστικότητα και δεν τη δείξατε ούτε στο κορυφαίο θέμα της παιδείας. Ελπίζω σήμερα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να αναλάβει τις ευθύνες του και σαν κόμμα το οποίο έχει διαχειριστεί την εξουσία και προσδοκά να τη διαχειριστεί στο μέλλον –πιστεύω στο πολύ απώτερο- να έλθει και να προσέλθει στο διάλογο για την παιδεία, με σοβαρές προτάσεις, γιατί υπάρχουν ζητήματα που πρέπει να λύσουμε. Παράλληλα, όμως, οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε και άμεσα την οικονομική κρίση.
Και εν μέσω όλης αυτής της σκανδαλολογίας, εν μέσω όλης αυτής της κριτικής στην Κυβέρνηση, εν μέσω όλης αυτής της αμφισβήτησης, η Κυβέρνηση και προχώρησε στην εγγύηση των καταθέσεων και προχώρησε στο σχέδιο ενίσχυσης της ρευστότητας των τραπεζών, το οποίο πρώτα συκοφαντήθηκε και μετά υιοθετήθηκε και προχώρησε σε ένα κοινωνικό πακέτο, ακόμα και το επίδομα θέρμανσης και προχώρησε χθες σε ουσιαστικές προτάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης στον τουρισμό. Προχωρήσαμε παράλληλα και στην αποζημίωση των θυμάτων των κινητοποιήσεων των τελευταίων ημερών, όλης αυτής της άθλιας εικόνας, την οποία παρουσιάσαμε σαν χώρα, σαν πόλη και βέβαια τα θύματα αυτής δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι μικρομεσαίοι, οι επαγγελματίες, οι εργαζόμενοι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε αυτές τις δύσκολες εποχές χρειάζεται η χώρα μία ισχυρή κυβέρνηση. Χρειάζεται σταθερότητα. Χρειάζεται σχέδιο. Χρειάζεται όραμα. Και πάνω από όλα χρειάζεται υπευθυνότητα και αυτήν την υπευθυνότητα η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο σημερινός ψηφιζόμενος και υποστηριζόμενος από εμένα προϋπολογισμός, το επιδεικνύει.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ, τον κ. Βαρβιτσιώτη.
Η κ. Αμμανατίδου-Πασχαλίδου Λίτσα, του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Βαρβιτσιώτη, σας ευχαριστούμε πάρα πολύ που εκθέσατε πολύ ξεκάθαρα τις θέσεις μας και τις προτάσεις μας. Είμαστε, όμως, πάρα πολύ ξεκάθαροι στις συνεργασίες. Αν δεν κάνω λάθος, την προηγούμενη εβδομάδα εσείς δεν ήσασταν σε ένα πρωινό πάνελ που μιλήσατε για συνασπισμό Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ;
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Εσείς τι πιστεύετε;
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ο κόσμος κρίνει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κυρία Πασχαλίδου, δεν κάνουμε διάλογο. Στο θέμα, σας παρακαλώ.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Συγγνώμη, κύριε Πρόεδρε.
Όλοι καταλαβαίνουμε τις προσπάθειες που καταβάλλει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και αρκετοί συνάδελφοι ανέλαβαν να στηρίξουν την οικονομική πολιτική της και να ερμηνεύσουν τον υπό συζήτηση προϋπολογισμό ως αναγκαίο πλαίσιο για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Προφανής αλλά μάταιη η προσπάθεια.
Ο προϋπολογισμός του 2008 που καταθέσατε, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, βασίζεται στην ίδια δογματική πολιτική που έχει χρεοκοπήσει προ πολλού και που οδηγεί σε χρεοκοπία τα μικρομεσαία νοικοκυριά. Μέσα στην δυσμενέστατη αυτή κατάσταση της οικονομίας της χώρας όπου κοινωνικές ομάδες και εργαζόμενοι παρελαύνουν σχεδόν καθημερινά στους δρόμους διαδηλώνοντας ειρηνικά και επιδίδουν ψηφίσματα φορέων, σωματείων, ομοσπονδιών με τα αιτήματά τους σε νομαρχίες, περιφέρειες, Υπουργεία, κόμματα, στη Βουλή, οπλίζεται το χέρι του ειδικού φρουρού και σκοτώνει τον δεκαπεντάχρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Δολοφονία εν ψυχρώ, άνευ λόγου και αιτίας. Πριν από δύο μέρες επίσης ένας δεκαεξάχρονος μαθητής, κύριοι συνάδελφοι, χτυπήθηκε από μία σφαίρα πυροβόλου όπλου –ευτυχώς ελαφρά- από άγνωστο μέχρι στιγμής.
Η κοινωνία με τα αντανακλαστικά της αντέδρασε και βγήκε στους δρόμους από την πρώτη στιγμή. Ξεχύθηκε ο θυμός, η οργή, η αγανάκτηση για τη βία και την καταστολή και οι δρόμοι έγιναν πολύχρωμοι από τις ειρηνικές διαδηλώσεις παιδιών, μαθητών, γονιών, φοιτητών, εργαζομένων, ανέργων που φώναζαν «γιατί δολοφονείτε τους νέους».
Κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να προβοκάρουν το αυθόρμητο κίνημα και να λασπολογήσουν τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. γιατί είναι εκείνος ο χώρος που είχε προβλέψει την οικονομική κρίση από πάρα πολύ νωρίς, γιατί είναι εκείνος ο χώρος που ήταν δίπλα στους μαθητές και στους φοιτητές και πάλεψε μαζί τους για τη δημόσια και δωρεάν παιδεία και κατάφερε να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16, γιατί είναι εκείνος ο χώρος που είναι πάντα δίπλα στα προβλήματα των νέων, των γυναικών, των χαμηλοσυνταξιούχων, των αγροτών, των εργαζομένων, των συμβασιούχων, των ανέργων και των κοινωνικά αποκλεισμένων.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι αυτός που ανέδειξε από την πρώτη στιγμή το τεράστιο σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου με παρεμβάσεις από τότε του Γιάννη Δραγασάκη. Ευθύνες; Από δω και από κει, ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέα Δημοκρατία. Περιμένουμε να σεβαστείτε τους πολίτες και να επιστραφούν όλα τα ακίνητα στο ελληνικό δημόσιο, αλλά και να προχωρήσετε σε μία προκαταρκτική εξέταση ώστε να αποδοθούν οι ευθύνες όπου αναλογούν και να πάψει επιτέλους η ατιμωρησία που οπλίζει χέρια, που προσβάλλει τη δημοκρατία και που εξοργίζει τους πολίτες. Στους κάθε Εφραίμ και στις παρέες τους χαρίζετε πλούτο και σε όλους τους υπόλοιπους βάζετε μία σκληρή φορολογία χωρίς κανένα μα κανένα μέλλον.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα είναι πάντα μέσα στην κοινωνία και θα αναδεικνύει τα όποια προβλήματά της, όσο και αν αυτό ενοχλεί το σύστημα. Τα προβλήματα είναι αμέτρητα, γι’ αυτό η κοινωνική έκρηξη είναι πλέον καθημερινή. Τα εργοστάσια κλείνουν το ένα μετά το άλλο, η ανεργία «χτυπάει κόκκινο» και η Κυβέρνηση λέει ότι δεν μπορεί να παρέμβει στις ιδιωτικές επιχειρήσεις που κλείνουν. Μ’ αυτό το επιχείρημα κρατά εργαζόμενους σε ομηρία και τους έχει επαίτες έξω από τα Υπουργεία, όπως έγινε για πολλοστή φορά το τριήμερο αυτό με τους εργαζόμενους των «Ενωμένων Κλωστηρίων Λαναρά» οι οποίοι είναι σε δεινή οικονομική θέση και πάνε από Υπουργείο σε Υπουργείο. Κάτι ανάλογο γίνεται με τους εργαζόμενους της «SIEMENS», πιο παλιά με αυτούς της «ΒΙΑΜΥΛ», αύριο θα είναι της «ΕΛ.Β.Ο.» και δεν ξέρω ποιες άλλες επιχειρήσεις που κλείνουν θα ακολουθήσουν.
Κυβέρνηση που δεν μπορεί να διασφαλίσει βιώσιμη ανάπτυξη για τον τόπο της και θέσεις εργασίας δεν είναι κυβέρνηση. Τους δημόσιους οργανισμούς τους ξεπουλήσατε ενώ ήταν κερδοφόροι και «πετάξατε στο καλάθι» τους εργαζόμενους. Οι μονογονεϊκές οικογένειες, οι τρίτεκνοι και οι πολύτεκνοι με χαμηλά εισοδήματα θα πέσουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι σε άθλια κατάσταση. Η Κυβέρνηση με την κατάργηση του αφορολογήτου των 10.500 ευρώ και την μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας για τους εργαζόμενους και εξακόσιες χιλιάδες ατομικές επιχειρήσεις καταδικάζει τις τελευταίες σε χρεοκοπία. Για τον Ο.Α.Ε. ο προϋπολογισμός του 2009 περιλαμβάνει μόνο 320.000.000 ευρώ, όταν σύμφωνα με τον Ο.Α.Ε. για τα δύο εκατομμύρια τετρακόσιες χιλιάδες πολίτες απαιτούνται 750.000.000.
Η μείωση των δημοσίων επενδύσεων που δρομολογήθηκε συμβάλλει εκτός όλων των άλλων στην αύξηση της ανεργίας. Η δημόσια παιδεία και η υγεία αντί να αναβαθμιστούν συνεχώς υποβαθμίζονται λόγω της υποχρηματοδότησης και τα ελληνικά νοικοκυριά καλούνται να πληρώσουν πολύ μεγάλο κομμάτι του οικογενειακού προϋπολογισμού γι’ αυτές τις παροχές που θα έπρεπε να παρέχονται δωρεάν από το κοινωνικό κράτος.
Καταθέτω στα Πρακτικά της Βουλής το ψήφισμα διαμαρτυρίας της Ομοσπονδίας Επαγγελματικών Βιοτεχνικών και Εμπορικών Σωματείων Νομού Ροδόπης, όπως βέβαια και το υπόμνημα της ΓΕΣΕΒΕ που νομίζω ότι το έχετε.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κυρία Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Συζητάμε τον προϋπολογισμό του 2009 με τον αγροτικό κόσμο να βρίσκεται στους δρόμους και να υπογράφει ψηφίσματα διαμαρτυρίας γιατί δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα αδιέξοδα που δημιουργούν η νεοφιλελεύθερη πολιτική, τα καρτέλ και η εφαρμογή της αναθεωρημένης Κ.Α.Π..
Κύριοι συνάδελφοι, έχω εδώ από συντονιστικές επιτροπές: Β΄ Θεσσαλονίκης, αγροτικός συνεταιρισμός Κιμίνων, μπλόκο Προμαχώνα, μπλόκο Κερδιλίων. Είναι τα αιτήματα των αγροτών που είναι γνωστά. Αυτήν τη στιγμή «βράζει» η Ελλάδα, οι αγρότες είναι στους δρόμους, τα μπλόκα το ένα μετά το άλλο κλείνουν τους δρόμους. Επικρατεί μια έκρυθμη κατάσταση. Θα πρέπει να δούμε πάρα πολύ σοβαρά τον αγροτικό τομέα. Τα καταθέτω και αυτά στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κυρία Ευαγγελία Αμμανατίδου -Πασχαλίδου καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Η ελληνική γεωργία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς καμμία στήριξη. Είναι κρίμα να σπέρνετε την ανασφάλεια. Αυτός ο προϋπολογισμός που φέρατε προς ψήφιση δεν αντέχει ούτε το πρώτο τετράμηνο του 2009 και πρέπει να τον αποσύρετε, αλλιώς πρέπει να αποσυρθείτε εσείς.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ την κυρία συνάδελφο.
Ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κύριος Καριπίδης έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Κυρία Αμμανατίδου, υπάρχει μία παροιμία, ένα γνωμικό –δεν ξέρω πώς να το πω- που λέει ότι ο κόσμος το έχει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Αναφέρομαι στα επεισόδια και στους υποστηρικτές τους.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός του 2009 καταρτίστηκε σε μια από τις πιο κρίσιμες και δύσκολες περιόδους…
ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κύριε Πρόεδρε, να ανακαλέσει.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Είπα μία παροιμία, δεν είπα για σας. Γιατί…
ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Δεν μπορείτε να θίγετε ένα κόμμα επειδή είναι νύχτα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Δεν έχετε το λόγο. Σας παρακαλώ πάρα πολύ, κυρία Φιλίνη.
Κύριε Καριπίδη, συνεχίστε την ομιλία σας επί του θέματος.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Είπα ένα γνωμικό και δεν είπα ότι αναφέρεται σε σας. Είπα ότι υπάρχει ένα τέτοιο γνωμικό. Αν εσείς θίγεστε απ’ αυτό το γνωμικό…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Δεν κάνετε διάλογο, απευθύνεστε στη Βουλή.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Αν εσείς θίγεστε, είναι πρόβλημά σας, αλλά τέτοια παροιμία-γνωμικό υπάρχει.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Να μην απευθύνεστε σε μας.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Όχι, κοιτάζω εκεί; Κύριοι συνάδελφοι, δεν ξέρω…
ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Απευθυνθήκατε στη συνάδελφο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Της θύμισα ένα γνωμικό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κυρία Φιλίνη, παραβιάζετε…
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Μην με διακόπτετε.
Αυτός ο προϋπολογισμός καταρτίστηκε με γνώμονα τη σταθερότητα, την ασφάλεια, την προοπτική και με στόχο τις λιγότερες δυνατές επιπτώσεις.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, ζητώ το λόγο επί προσωπικού. Δεν το άκουσα εκείνη την ώρα.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Η Κυβέρνηση από την αρχή αυτής της οικονομικής κρίσης αντέδρασε άμεσα και με υπευθυνότητα. Σας θυμίζω, κυρίες και κύριοι, ότι η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες της Ευρωζώνης μαζί με την Ιρλανδία που παρείχαν άμεσες εγγυήσεις για τις καταθέσεις των πολιτών, μέτρο που και άλλοι ηγέτες ευρωπαϊκών χωρών έσπευσαν να υιοθετήσουν, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο.
Το Υπουργείο Οικονομίας με τροπολογία που κατέθεσε στη Βουλή αύξησε σε 100.000 ευρώ το ελάχιστο ποσό εγγύησης των καταθέσεων από 20.000 ευρώ που ήταν προηγουμένως για τα επόμενα τουλάχιστον τρία χρόνια. Με το σχέδιο νόμου που ψηφίσαμε στοχεύσαμε και πετύχαμε την προστασία των δανειοληπτών σε μία προσπάθεια να αντιμετωπίσουμε την άδικη και πολλές φορές σκληρή πραγματικότητα των πλειστηριασμών, ανακουφίζοντας χιλιάδες συμπολίτες μας οικονομικά ασθενείς. Με τα 28.000.000.000 ευρώ που εγγυήθηκε η Κυβέρνηση για τις τράπεζες εξασφάλισε την υψηλή λειτουργία του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος, στήριξε τη ρευστότητα και ενίσχυσε την πραγματική οικονομία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η οικονομική κρίση ασφαλώς δεν είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να συμβεί στην ελληνική οικονομία, ωστόσο μέσα σ’ αυτήν την κρίση έρχεται η Κυβέρνηση με τον προϋπολογισμό του 2009 να απαντήσει με ρεαλισμό στις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας και με ευαισθησία στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, δίνοντας προτεραιότητα στην κοινωνική πολιτική.
Κυρίες και κύριοι, η Κυβέρνηση διαθέτει συγκροτημένο πολιτικό σχέδιο, ακολουθεί σχέδιο σύμφωνο με τα κρίσιμα δεδομένα της εποχής και τις ανάγκες της κοινωνίας.
Βασικοί στόχοι με τον προϋπολογισμό του 2009 είναι:
Πρώτον, η ενίσχυση των εσόδων με τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης και η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.
Δεύτερον, η περικοπή των λειτουργικών δαπανών, η ενίσχυση της διαφάνειας και η βελτίωση του ελέγχου των δημοσίων δαπανών.
Τρίτον, η αξιοποίηση των πηγών χρηματοδότησης με την αύξηση της απορρόφησης και την ορθολογική διαχείριση των πόρων.
Τέταρτον, η στήριξη του εισοδήματος των πολιτών ειδικά των οικονομικά ασθενέστερων.
Πέμπτον, η ενίσχυση της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας με μείωση των επιτοκίων και η στήριξη των κλάδων που αποτελούν την ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας και πλήττονται περισσότερο όπως είναι ο αγροτικός τομέας και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Έκτον, η συνέχιση και επιτάχυνση της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας για την αντιμετώπιση των αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας.
Στα πλαίσια αυτά, της κοινωνικής μας πολιτικής, κυρίες και κύριοι, οι επιχορηγήσεις στους ασφαλιστικούς οργανισμούς και οι δαπάνες για την κοινωνική προστασία αυξάνονται το 2009 κατά 15,3% σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
Οι πιστώσεις για το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας αυξάνονται σημαντικά κατά 12,9% σε σχέση με τις αντίστοιχες του τρέχοντος έτους.
Οι πιστώσεις του προϋπολογισμού του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης αυξάνονται κατά 8,7% και του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κατά 6,1%.
Σημαντικά αυξημένες κατά 7,7% είναι και οι πιστώσεις του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και αυτές που αφορούν δραστηριότητες οι οποίες υλοποιούνται από τις περιφέρειες. Από τις πιστώσεις αυτές θα καλυφθούν κυρίως δαπάνες καταβολής επιδοτήσεων και ενισχύσεων στη γεωργία καθώς και σειρά μέτρων ανάπτυξης της περιφέρειας.
Τέλος, θα ήθελα να προσθέσω και το εξής. Η Κυβέρνηση με αφορμή τα τελευταία και ιδιαιτέρως στενάχωρα και τραγικά για όλους μας γεγονότα, εξήγγειλε μέτρα ενίσχυσης ιδιαιτέρως σημαντικά για τους πληγέντες αποδεικνύοντας την κοινωνική της ευαισθησία.
Επίσης, δράττομαι της ευκαιρίας να ευχαριστήσω δημόσια τη Κυβέρνηση για την άμεση ανταπόκρισή της σε μια σειρά αιτημάτων που υποβάλαμε σαν νομός, όπως είναι η υπαγωγή του Νομού Σερρών στις παραμεθόριες περιοχές και όλα τα ευεργετήματα που απορρέουν από αυτήν την υπαγωγή, για την ολοκλήρωση του οδικού άξονα Θεσσαλονίκης-Σερρών, 120.000.000.000, ένα έργο πάρα πολύ μεγάλο, για το δικαστικό μέγαρο, το οποίο εξηγγέλθη, για τις φυλακές, οι οποίες ολοκληρώθηκαν και με το νέο έτος θα λειτουργήσουν, για τη γέφυρα της Μεσολαγγιάς, για το Γραφείο Αγροτικής Ανάπτυξης και για άλλα πολλά έργα.
Υπάρχουν κάποια προβλήματα στον αγροτικό κόσμο. Όπως γνωρίζουμε είναι ένας σκληρά δοκιμαζόμενος κόσμος, ο οποίος δυστυχώς αυτή την περίοδο έχει κάποια προβλήματα και θα πρέπει να σκύψουμε σοβαρά και υπεύθυνα για να τα ανακουφίσουμε.
Κυρίες και κύριοι, τα πράγματα είναι δύσκολα, όχι θα έλεγα λόγω κυρίως των οικονομικών συγκυριών. Και αυτό το λέω διότι είμαι σίγουρος και το έχουμε δείξει ότι θα τα ξεπεράσουμε. Η Κυβέρνησή μας είναι σοβαρή και υπεύθυνη. Έχει τρόπους να τα ξεπεράσει. Δεν είναι, όμως, τόσο μαύρα όσο θέλουν να τα παρουσιάσουν η Αντιπολίτευση και κάποια καλοβολεμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Είναι δύσκολα γιατί περίσσεψε η ανευθυνότητα και η παραπληροφόρηση. Γιατί περίσσεψαν οι δακρύβρεκτοι τιμητές της ηθικής, αυτοί που όλα τα ξέρουν ακόμα αυτοί που στήνονται ολημερίς και ολονυχτίς στα τηλεπαράθυρα και ισοπεδώνουν και απαξιώνουν τους πάντες και τα πάντα, ενώ από μόνοι τους αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή. Περίσσεψε η υποκρισία. Σε αυτήν θα πρέπει να αντισταθούμε όλοι. Αν θέλουμε πραγματικά να επιβιώσουμε σαν έθνος και σαν λαός πρέπει να πάψουμε να παίζουμε ρόλους που αποσυνθέτουν την κοινωνία, που στέλνουν μηνύματα απαξίωσης σε θεσμούς και αξίες. Τέρμα οι ανεύθυνοι.
Η Κυβέρνησή μας και ο άξιος Αρχηγός μας στήνουν τοίχους σε αυτή την ανευθυνότητα και υποκρισία. Με σοβαρότητα και υπευθυνότητα στοχεύοντας στο μέλλον και την πρόοδο αυτού του τόπου, λέγοντας αλήθειες και μόνο αλήθειες, αδιαφορώντας για το πρόσκαιρο πολιτικό κόστος, κάνει τομές, κάνει μεταρρυθμίσεις, παίρνει αποφάσεις που πολλές φορές μπορεί να πονούν, αλλά βάζουν τα θεμέλια για ένα καλύτερο μέλλον που όλοι ονειρευόμαστε.
Αυτή η Κυβέρνηση έχει μέλλον. Προσπαθεί, δημιουργεί. Σε αυτήν τη μεγάλη προσπάθεια ο ελληνικός λαός είναι δίπλα της. Σ' αυτόν τον αγώνα είμαστε όλοι μαζί.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ.
Η συνάδελφος κυρία Ράπτη Αναστασία Συλβάνα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει το λόγο.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, το λόγο επί προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κυρία Αμμανατίδου, απευθυνθήκατε στον κ. Βαρβιτσιώτη που δεν είναι εδώ, προσωπικά, ζήτησε το λόγο και του είπα «τελειώσαμε». Τι προσωπικό έχετε παρακαλώ σε μισό λεπτό.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Έγινε μία προσβολή και παραποίηση. Αν είναι δυνατόν!
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Δεν εννοούσα εσάς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Απήντησε ότι δεν εννοούσε εσάς. Νομίζω ότι είστε καλυμμένη.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Πρέπει να ζητήσει συγγνώμη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κυρία Ράπτη, παρακαλώ στο Βήμα.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, καλύπτετε έναν Βουλευτή. Είπε κάτι πολύ σοβαρό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κυρία Αμμανατίδου, δεν έχετε το λόγο, σας παρακαλώ πολύ.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Και εγώ σας παρακαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Δεν έχετε το λόγο. Σας παρακαλώ πολύ!
Ορίστε, κυρία Ράπτη έχετε το λόγο.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Άλλα μέτρα και άλλα σταθμά.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ- ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ώρα είναι 00.25΄. Έχουμε μπει ήδη στο Σάββατο. Είναι τρία Σάββατα μετά του Αγίου Νικολάου, δεκαπέντε μέρες μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, τρεις μέρες μετά τον πυροβολισμό που δέχτηκε ο Γιώργος Παπλωματάς. Και τα δύο 15χρονα παιδιά. Γεγονότα και τα δύο, που δημιούργησαν εξελίξεις. Πυροδότησαν καταστάσεις τις οποίες η Κυβέρνηση αδυνατεί να χειριστεί.
Δύο εβδομάδες τώρα το κέντρο της Αθήνας θυμίζει κατεστραμμένη πόλη. Και είναι οι δύο αυτές εβδομάδες ακριβώς πριν τα Χριστούγεννα, εκεί που οι έμποροι, οι μικροεπιχειρηματίες πιστεύουν ότι θα μπορέσουν, ευελπιστούν και ελπίζουν ότι θα μπορέσουν λιγάκι να δουλέψουν.
Δεν εξισώνουμε -και είναι λάθος να γίνει- τα γεγονότα. Περιγράφουμε, όμως, καταστάσεις. Καταστάσεις τις οποίες η Κυβέρνηση αδυνατεί να χειριστεί. Όπως αδυνατεί να χειριστεί και τα οικονομικά της χώρας. Και απόδειξη τρανή είναι ο προϋπολογισμός του 2009. Ένας προϋπολογισμός που είναι ακριβώς στο ίδιο μοτίβο με τους προηγούμενους. Ζητάει πολλά από τους χαμηλόμισθους, παίρνει λίγα από τους λίγους και πλούσιους. Με άλλα λόγια τα λεφτά πάνε στα λεφτά.
Δύο επιταγές έχει αυτός ο προϋπολογισμός, για τον κόσμο, για τους Έλληνες πολίτες. Έχει τη λευκή επιταγή των 28.000.000.000 ευρώ για του τραπεζίτες και έχει και τη φοροεπιταγή των 7,1 δισεκατομμυρίων ευρώ που θέλει να εισπράξει από τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους της χώρας προκειμένου να κλείσει μαύρες τρύπες. Τη μαύρη τρύπα που προσπαθεί επίσης να δείξει ότι είναι μικρότερη κάνοντας δύο τρικ.
Το πρώτο το έχει χρησιμοποιήσει και τις προηγούμενες φορές και στους προηγούμενους προϋπολογισμούς. Είναι τα περίφημα χρέη των νοσοκομείων. Υπολογίζεται ότι πρέπει να φθάνουν γύρω στα 5.000.000.000 ευρώ. Δεν υπάρχουν πουθενά εγγεγραμμένα στον προϋπολογισμό. Το δεύτερο τρικ είναι η κατάργηση των ειδικών λογαριασμών, η οποία γίνεται για έναν μόνο και λόγο: να καλυφθεί, να βουλώσει η μαύρη τρύπα. Το τι θα γίνει από κει και πέρα, το τι θα γίνει για τους επόμενους προϋπολογισμούς, δεν ενδιαφέρει την παρούσα κυβέρνηση. Ίσως γιατί διαισθάνεται ότι δεν θα είναι αυτή σε θέση να το χειριστεί τότε. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η πράξη αυτή υποδηλώνει ότι δεν υπάρχει ανάληψη ευθύνης.
Όμως, στο θέμα της ανάληψης της ευθύνης, υπάρχουν πάντα υστερήσεις με τελευταία και πανηγυρική τη χρονική υστέρηση με την οποία ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για την υπόθεση του Βατοπεδίου ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Δεν ήξερε, δεν ρώταγε;
Ενδεχομένως να ρωτούσε. Δεν του είπανε; Αν δεν του είπαν τότε αυτοί που τους ρώταγε και δεν του είπαν, γιατί παραμένουν δίπλα του στην Κυβέρνηση; και ο ίδιος εν πάση περιπτώσει όταν ως Πρωθυπουργός της χώρας ομολογεί ότι δεν έχει ενημέρωση, ότι δεν μπορεί να εκτιμήσει σωστά και έγκαιρα τα γεγονότα, ότι κάνει λάθη υπάρχει λόγος να συνεχίσει να είναι Πρωθυπουργός σε αυτή τη χώρα; Είναι ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις. Τις απαντήσεις μπορεί να τις δώσει μόνον ο λαός και μέσα από συγκεκριμένη διαδικασία, η διαδικασία των εκλογών.
Ο προϋπολογισμός του 2009 μέσα σε όλο αυτό το φόντο καταδεικνύει ότι ένας είναι ο στόχος του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας με τις εντολές βεβαίως του κυρίου Πρωθυπουργού. Η γραμμή είναι ενιαία. Δεν υπάρχει διαχωρισμός. Ο στόχος αυτού του προϋπολογισμού είναι να πυροβολήσουμε ό,τι περπατάει, ό,τι κολυμπάει, ό,τι πετάει. Μην μας ξεφύγει τίποτα. Να δώσουν όλοι. Εμείς, όμως, μέσα από τον προϋπολογισμό δεν θα πούμε πού δίνουμε και πώς δίνουμε. Αντιθέτως εκεί που περιμένουν όλοι οι Έλληνες πολίτες να δουν το κοινωνικό κράτος να ενδυναμώνεται, δεν το βλέπουν.
Τι χρειάζεται μια χώρα για να πάει μπροστά; Χρειάζεται ανάπτυξη και για να έχει ανάπτυξη χρειάζεται πολίτες υγιείς και μορφωμένους. Και όταν λέμε ανάπτυξη πάει το μυαλό μας στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Το βλέπουμε να είναι περικομένο κατά 1.000.000.000 ευρώ. Γιατί; Το μυαλό μας πηγαίνει επίσης όσον αφορά την υγεία και τη μόρφωση στα χρήματα που δίνονται από τον προϋπολογισμό για την υγεία και την παιδεία. Στην υγεία οι δαπάνες είναι καθηλωμένες στο 2,5%. Με τίποτα δεν πάνε παραπάνω εδώ και πέντε χρόνια. Στη δε παιδεία βιώνουμε την μεγάλη κοροϊδία. Από το 2004 ακούμε για τον στόχο του 5% που δεν είναι τίποτα το φοβερό. Είναι ο μέσος όρος χρηματοδότησης των είκοσι επτά κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σας πληροφορώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν και το ξέρετε ήδη αν είχατε τη καλή διάθεση να διαβάσετε σωστά τα στοιχεία ότι απομακρυνόμαστε συνεχώς από το στόχο του 5%. Φέτος οι δαπάνες που εγγράφονται στον προϋπολογισμό για την παιδεία είναι στο 3,09% ή οι μικρότερες της τελευταίας πενταετίας.
Ο καθένας, λοιπόν, και να μην ξέρει οικονομικά μπορεί να καταλάβει ότι η Κυβέρνηση κάνει οτιδήποτε άλλο εκτός από το να προωθεί το κοινωνικό κράτος. Για όλους αυτούς τους λόγους όπως αντιλαμβάνεστε είναι αδύνατον να ψηφίσουμε τον προϋπολογισμό. Δεν πάει το χέρι μας, δεν πάει η καρδιά μας. Τέλος άκουσα τον Υφυπουργό τον κ. Μπέζα να εγκαλεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για ευθύνες που έχει σε σχέση με το παρελθόν. Αλλά το εγκάλεσε και σε σχέση με ευθύνες που έχει σε σχέση με το παρόν. Λησμόνησε ίσως να πει για τις ευθύνες που θα έχει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και για το μέλλον.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ο κύριος Τζιτζικώστας έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ-ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΖΙΤΖΙΚΩΣΤΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθώ τις τοποθετήσεις εκ των περισσοτέρων ομιλητών κατά τη συζήτηση του φετινού προϋπολογισμού. Ακούγοντας αυτές τις τοποθετήσεις διαπιστώνω για μια ακόμη φορά ότι δυστυχώς δεν μπορούν σε αυτήν τη χώρα οι πολιτικές δυνάμεις να συμφωνήσουν ούτε στα αυτονόητα. Εν μέσω μιας πρωτόγνωρης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης από τη μια έχουμε την Κυβέρνηση η οποία λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να αμβλύνει τις επιπτώσεις αυτής της κρίσης στην ελληνική οικονομία και από την άλλη έχουμε μια Αντιπολίτευση που ενώ στην αρχή έλεγε ότι δεν έχουμε κρίση στη συνέχεια όταν κατάλαβε ότι αυτή η κρίση είναι υπαρκτή άρχισε να πλειοδοτεί σε λαϊκισμό και ανευθυνότητα. Και μάλιστα τώρα ζητά και εκλογές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλες οι αναπτυγμένες χώρες του πλανήτη δοκιμάζονται από μια οικονομική κρίση για την οποία κανείς δεν μπορεί να εκφράσει σαφή εκτίμηση ούτε για το μέγεθός της ούτε για την διάρκειά της. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας διαχειρίστηκε αυτή τη δύσκολη κατάσταση από την πρώτη στιγμή με υπεύθυνο τρόπο, με στοχευόμενες πρωτοβουλίες. Θυμίζω την πολιτική δέσμευση για την ασφάλεια των καταθέσεων που πρώτοι αναλάβαμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, την αύξηση της νομικής εγγύησης του ποσού των 100.000 ευρώ για κάθε καταθέτη σε κάθε τράπεζα, τα μέτρα για την προστασία των δανειοληπτών που βρίσκονται σε δυσχερή θέση, το νομοθετικό πλαίσιο για την ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας που αποτελεί βασική προϋπόθεση τόσο για τη μείωση των επιτοκίων όσο και για τη συνέχιση της πιστωτικής επέκτασης. Και όλα αυτά για να στηρίξουμε την επιχειρηματικότητα, να δώσουμε οξυγόνο στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να στηρίξουμε την απασχόληση. Δηλαδή με λίγα λόγια για να αντιμετωπίσει η πραγματική οικονομία τις συνέπειες αυτής της κρίσης.
Δυστυχώς, όμως, όταν εμείς λαμβάναμε αυτά τα μέτρα κανένα αντιπολιτευόμενο κόμμα δεν τόλμησε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Προτίμησαν να υποστηρίξουν τις γνωστές και αποτυχημένες κρατικιστικές αντιλήψεις και επιδόθηκαν σε ασύστολη δημαγωγία. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε φτάσει στο σημείο τη μια να μας λέει ότι το πλαίσιο για τη ρευστότητα είναι απαράδεκτο και την άλλη να υποστηρίζει ότι πρέπει να γίνει υποχρεωτικό. Μας κατακρίνει εδώ και καιρό το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μονότονα γιατί μειώσαμε κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες τη φορολογία στις επιχειρήσεις και γιατί το 2009 μειώνουμε τη φορολογία και στα φυσικά πρόσωπα.
Και αναρωτιέμαι, αν γίνετε ποτέ Κυβέρνηση τι θα αλλάξετε στη φορολογία; Θα αυξήσετε τη φορολογία στις επιχειρήσεις; Θα αυξήσετε τους φορολογικούς συντελεστές στα φυσικά πρόσωπα; Θα μειώσετε το διαθέσιμο εισόδημα εκατομμυρίων ελληνικών νοικοκυριών; Επιτέλους πάρτε μια ξεκάθαρη θέση. Μας προτείνετε και το ακούσαμε από την προλαλήσασα συνάδελφο να αυξήσουμε ακόμη περισσότερο το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Αυτή είναι η μόνη πρότασή σας για την ανάπτυξη της χώρας; Γιατί δεν στηρίζετε τις πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης για να αντιμετωπίσει τα διαρθρωτικά προβλήματα των Δ.Ε.Κ.Ο. που αποτελούν χρόνια πληγή και αιτία δημιουργίας τεράστιων ελλειμμάτων; Γιατί στηρίζετε τα συμφέροντα των οργανωμένων συντεχνιών σε βάρος των συμφερόντων της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων;
Μας κατηγορήσατε χθες για τα μέτρα στήριξης που ανακοίνωσε η Κυβέρνηση για τη στήριξη του τουρισμού, ενός τομέα που δίνει ψωμί σε ένα εκατομμύριο Έλληνες. Τι προτείνετε; Να τους αφήσουμε στην τύχη τους. Μας κατηγορήσατε πάλι εδώ για την πολιτική μας να καταστήσουμε τα ελληνικά λιμάνια ανταγωνιστικά. Δεν στηρίξατε την πολιτική Καραμανλή μια εθνική πολιτική με την οποία προχωρήσαμε σε μια μεγάλη στρατηγικής σημασίας με τους Κινέζους συμφωνία για την ανάπτυξη των δυο μεγάλων λιμανιών της χώρας του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.
Λέτε όχι στην ανάγκη της αποκρατικοποίησης της Ολυμπιακής Αεροπορίας όταν εσεις ως Κυβέρνηση τρεις φορές προσπαθήσατε και αποτύχατε να την αποκρατικοποιήσετε. Ποιος λοιπόν υπηρετεί το συμφέρον των Ελλήνων φορολογουμένων που επιβαρύνονται με το σημερινό καθεστώς της Ολυμπιακής Αεροπορίας με έλλειμμα ενός εκατομμυρίου ευρώ την ημέρα; Η Κυβέρνηση Καραμανλή κατάφερε να προσελκύσει για πρώτη φορά ένα μεγάλο αριθμό ενδιαφερόμενων επενδυτών σε μια πολύ δύσκολη διεθνή συγκυρία. Εσείς όμως επιμένετε σε υποκριτικές και αναχρονιστικές αντιλήψεις της δεκαετίας του 1970-1980.
Ο προϋπολογισμός που καταθέτουμε για το 2009 δεν απέχει από τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη χώρα μας. Προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης 2,7% όταν στην Ευρωζώνη προβλέπεται να είναι 0,1%. Το έλλειμμα μειώνεται στο 2% του Α.Ε.Π. από 2,5% που είναι φέτος. Το χρέος προβλέπεται να διαμορφωθεί το 2009 στο 91,4% του Α.Ε.Π. από το 98,6% που ήταν το 2004. ΟΙ πραγματικές κατά κεφαλήν αμοιβές προβλέπεται να αυξηθούν κατά 3,5% όταν στην Ευρωζώνη οι προβλέψεις μιλούν για αύξηση 0,9%. Οι δαπάνες για μισθούς και συντάξεις αυξάνονται κατά 10,2% και για τα επιδόματα πρόνοιας κατά 8,7%. Οι πιστώσεις για το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας είναι αυξημένες κατά 12,9%, για το Υπουργείο Υγείας κατά 8,7% και για το Υπουργείο Παιδείας κατά 6,1%. Ασφαλώς με αυτές τις αυξήσεις δεν αντιμετωπίζονται όλα τα προβλήματα που υπάρχουν σε κάθε τομέα. Αποτελούν, όμως, γενναία βήματα και στοχευμένες παρεμβάσεις μέσα στο πλαίσιο των οικονομικών δυνατοτήτων που υπάρχουν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ρευστότητα που επικρατεί σε παγκόσμιο επίπεδο είναι πρωτόγνωρη. Πολλά μπορούν να αλλάξουν ή ακόμη και να αμφισβητηθούν. Αυτό, όμως, που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι το μοντέλο πολιτικής με το οποίο πρέπει να διαχειριστούμε την κατάσταση αυτή. Είναι η σύγκρουση της υπευθυνότητας της Κυβέρνησης με την ανευθυνότητα της Αντιπολίτευσης. Είναι η συνειδητοποίηση απ’ όλους μας της κρισιμότητας των περιστάσεων.
Από την πλευρά μας κάνουμε ότι είναι δυνατόν με τον πιο υπεύθυνο τρόπο. Πρώτη μας προτεραιότητα η συνέχιση της αναπτυξιακής δυναμικής, η προστασία της εργασίας, η τόνωση της απασχόλησης. Προτεραιότητά μας είναι οι συμπολίτες μας που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη.
Με αυτό το γνώμονα καταρτίσαμε τον προϋπολογισμό του 2009, με πλήρη επίγνωση των δυσκολιών και των αβεβαιοτήτων του διεθνούς περιβάλλοντος, με βαθύ αίσθημα πολιτικής και κοινωνικής υπευθυνότητας, χωρίς λαϊκισμούς, χωρίς ανέξοδες παρωχολογίες, με τη σκέψη στον κάθε πολίτης της χώρας αυτής, με τη σκέψη στο παρόν και το μέλλον του τόπου.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κ. Τζιτζικώστα.
Ο κύριος Αμοιρίδης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας να κατηγορούν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για συνεργασία με το Συνασπισμό και τους συναδέλφους από το Συνασπισμό να κατηγορούν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία. Τελικά το μόνο σίγουρο είναι ότι αποδέχονται και οι δύο ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα είναι πρώτο κόμμα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Αγαπητοί συνάδελφοι, δεκατρείς μέρες έχουμε συνεχόμενη κινητοποίηση πολιτών, φορέων και κυρίως μαθητών, φοιτητών και νέων ανθρώπων. Και αντί ακριβώς αυτό να προβληματίσει την Κυβέρνηση και έστω την τελευταία στιγμή να τροποποιήσει τον προϋπολογισμό -να αλλάξει το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για το κομμάτι που αφορά την παιδεία, την κοινωνική πολιτική, αφορά την Ευρυζωνικότητα, αφορά την υγεία, για να δείξει πραγματικά ότι πήρε το μήνυμα και αλλάζει κάτι. Όμως είναι ολοφάνερο ότι κανένα μήνυμα δεν πήρε μέχρι σήμερα.
Άκουσα πριν από λίγο στις ειδήσεις ότι η κυρία Μέρκελ δίνει δισεκατομμύρια ευρώ για την παιδεία, έκτακτο πρόγραμμα για την παιδεία από τις δημόσιες επενδύσεις. Εμείς περιμέναμε η Ελλάδα με όλα αυτά που γίνονται, που είναι δακτυλοδεικτούμενη για την «πρωτοπορία» της σ’ αυτό τον κοινωνικό κατήφορο, να είναι αυτή που θα πάρει πρώτη την πρωτοβουλία για τέτοιες δράσεις και ενέργειες και να ακολουθήσει η Ευρώπη. Αντί αυτού είδαμε και τη Γαλλία να αποσύρει το νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση στην παιδεία. Η Ελλάδα πού είναι;
Η ανεργία των νέων να είναι στο 25%, η χρηματοδότηση της παιδείας στον προϋπολογισμό να μην φτάνει το 3% και να έχουμε σήμερα και την καταγγελία του Προέδρου του Α.Σ.Ε.Π. κυρίου Βέη. Τι είπε; Ότι κάνετε προγράμματα «STAGE» δίνοντας ελπίδες σε κάποια παιδιά, αλλά παράλληλα αφαιρώντας και ελπίδες από άλλα παιδιά με τη μοριοδότηση του 50%.
Εμείς δεν αντιλέγουμε στην εμπειρία και τη μοριοδότηση, αλλά να είναι μέσα από προκηρύξεις του Α.Σ.Ε.Π.. Η στοχευμένη μοριοδότηση είναι πρόκληση για την ελληνική κοινωνία διότι τα γραφεία, αγαπητοί συνάδελφοι, των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, είναι αυτά που στέλνουν απευθείας τα ονόματα στα κεντρικά του Α.Σ.Ε.Π. στην Αθήνα και επιλέγονται εκατοντάδες παιδιά να πάνε να δουλέψουν σε υπηρεσίες που δεν γνωρίζει κανείς.
Έχουν γεμίσει οι δήμοι και οι νομαρχίες οι οποίες υποστηρίχθηκαν από τη Νέα Δημοκρατία. Έχουν στείλει, όμως, και σε άλλους δήμους, σε όλους τους δήμους, γιατί δεν έχουν πού να τους πάνε. Δεν έχουν καρέκλες να καθίσουν. Αυτά τα παιδιά περιφέρονται χωρίς αντικείμενο ή δεν έχει καμία σχέση η ιδιότητά τους με το αντικείμενο όπου βρέθηκε η θέση.
Αυτή είναι η πολιτική σας, η πολιτική της αιχμαλωσίας. Γι’ αυτό τα παιδιά είναι στους δρόμους, γιατί δεν τους δίνετε καμιά ελπίδα για την ισονομία, για δικαιοσύνη, καμία ελπίδα για το αύριο.
Βέβαια, δεν δίνετε και στους υπόλοιπους πολίτες, ελπίδα από ένα πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων περιορισμένο. Ενώ θα μπορούσε του χρόνου άμεσα να απορροφηθούν 9.000.000.000 ευρώ από το ΕΣΠΑ, αλλά με τα χρήματα που έχετε από τις δημόσιες επενδύσεις ίσα-ίσα θα φθάσουν τα 500.000.000 απορρόφησης. Αυτά είναι τα χρήματα που θα απορροφήσετε.
Όσο για την κοινωνική συνοχή, πού είναι; Άδειασαν οι παιδικοί σταθμοί, έκλεισαν οι ΟΚΑΝΑ. Δεν υπάρχει δράση. Οι περισσότερες δράσεις του Γ΄ Κοινοτικού δεν συνεχίζονται στο ΕΣΠΑ, παρά μόνο το «Βοήθεια στο Σπίτι». Όλες οι άλλες δράσεις καταργήθηκαν. Δεν χρηματοδοτούνται.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Κάνει να τα λέτε αυτά;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Γιατί δεν σας αρέσουν; Θέλετε να σας πω τέσσερα προγράμματα…
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Τόσα χρόνια δήμαρχος κάνει να τα λέτε αυτά;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Επειδή ήμουν δήμαρχος γνωρίζω είκοσι δύο προγράμματα που ήταν σε λειτουργία. Σήμερα στο δήμο έμειναν τρία προγράμματα κοινωνικής πολιτικής. Απολύθηκαν οι υπάλληλοι που δούλευαν πέντε χρόνια, γιατί τα ίδια προγράμματα δεν συνεχίζονται. Δώσατε το δικαίωμα μόνο στους εργαζόμενους που δουλεύουν στο «Βοήθεια στο Σπίτι» και στο «Μέριμνα τρίτης ηλικίας», μόνο αυτά τα δύο Προγράμματα να συνεχίσουν στο ΕΣΠΑ. Τα άλλα όλα τα καταργήσατε.
Τι να πούμε για την υγεία; Αν τα πήγατε καλά; Αν τα πήγαινε ο Υπουργός καλά, δεν θα ζητούσε να φύγει απ’ αυτό το Υπουργείο, να μην το θέλει άλλο. Δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για γάζες και φάρμακα, πώς να δουλέψει γι’ αυτό το Υπουργείο; Πώς να δείξει τη δυναμική που θέλει να αποκτήσει αύριο για να διεκδικήσει την αρχηγία στο κόμμα σας;
Να πούμε για το ασφαλιστικό; Ένας στους διακόσιους εβδομήντα οκτώ υπαλλήλους του δημοσίου παίρνει εφάπαξ. Θέλει περίπου δεκαέξι χρόνια ένας που θα υποβάλει σήμερα αίτηση για να πάρει, αν τα υπολογίσετε καλά.
Για το αγροτικό θα σας πω μια κουβέντα. Χθες πήγαμε σε μια συγκέντρωση. Λέει ένας παππούς: «καλά τα λες, παιδάκι μου. Τριακόσια κιλά καλαμπόκι παράγεις το στρέμμα. Εκατό στρέμματα έβαλε αυτό το παιδί. Πήρε 4.000 ευρώ. Μπορεί να ζήσει με αυτά»;
Τι να σας πω; Έντεκα λεπτά το στάρι, δεκατρία λεπτά το καλαμπόκι, δεκαοκτώ το βαμβάκι, 54% πιο κάτω η τιμή πώλησης, 100% η αύξηση στο κόστος παραγωγής; Και έχετε τα λιπάσματα στην Καβάλα, εκατό τόνους να έχουν στοκάρει. Έχουν απολυθεί και διακόσιοι υπάλληλοι, μάλλον πήραν άδεια οι διακόσιοι από τους επτακόσιους, σε λίγο θα πάρουν και οι υπόλοιποι.
Δώστε τα στους αγρότες. Βοηθείστε στην παραγωγή να μειωθεί το κόστος 10%, 20% και να δουλέψουν και οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της Καβάλας. Μην κάνετε σαν τα εργοστάσια βιοαιθανόλης που έκανε ο κ. Κοντός στη Λάρισα και την Ξάνθη, έδωσε ελπίδες και σήμερα μαστορεύουν οι εργαζόμενοι εκεί για να έχουν να κάνουν κάτι για να πληρωθούν. Πάει και αυτό το όραμα, πάει και αυτός ο σχεδιασμός. Πέταξε και αυτός.
Αγαπητοί συνάδελφοι, ακούσαμε και τα μέτρα. Μίλησε προηγουμένως ο συνάδελφος κ. Τζιτζικώστας για τα μέτρα στον τουρισμό. Από πού τα βρήκε τα λεφτά για τα μέτρα; Έκοψε από τους δήμους τα 200.000.000 ευρώ.
Τα 200 τα παίρνει πίσω ο κύριος Υπουργός ενώ πριν λίγες μέρες διατυμπάνιζε την ενίσχυση των δήμων με αυτά τα χρήματα..
Στο ΤΕΜΠΕ 247.000.000 είναι όλα-όλα, για επτακόσιες εβδομήντα χιλιάδες επιχειρήσεις. Οι δέκα χιλιάδες επιχειρήσεις αν πάρουν από 25.000 ευρώ έχει τελειώσει το ταμείο. Τι θα δώσει στους ξενοδόχους; Δεν υπάρχουν δηλαδή εκατό χιλιάδες επιχειρήσεις, οι οποίες να έχουν κέρδη τρία χρόνια, που και αυτό είναι μια αδικία; Μόνο δέκα χιλιάδες επιχειρήσεις υπάρχουν; Θα είχε διαλυθεί το κράτος αν από τις επτακόσιες εβδομήντα χιλιάδες επιχειρήσεις μόνο δέκα χιλιάδες έχουν κέρδη τα τρία τελευταία χρόνια.
Το ΕΤΑΚ το κατέβασε ο Πρωθυπουργός με πρόταση από 1 τοις χιλίοις και 6 τοις χιλίοις στο 0,33. Καλώς το έκανε. Στους αγρότες δεν θα το κάνει; Πηγαίνετε στα χωριά να δείτε. Πληρώνουν φόρο πλέον και για την στάνη.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε. Ένα λεπτό ζητάω την ανοχή σας.
Δεν μπορούμε να δανειστούμε. Μπορούμε να δανειστούμε; Σε λίγο δεν θα μπορούμε να πουλάμε ούτε ένα ομόλογο. Θα είναι κουρελόχαρτα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, το όχημα του κράτους δεν έχει κατεύθυνση.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΗΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Πείτε μας αν θα τον ψηφίσετε ή όχι.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Θα σας πω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Αμοιρίδη, σας παρακαλώ ολοκληρώστε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Μια κουβέντα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Είπαμε μέχρι τη 01.00’. Να προλάβουν και οι άλλοι. Μη χάνουμε χρόνο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Για να κλείσω, κύριε Πρόεδρε, το όχημα του κράτους δεν έχει πλέον κατεύθυνση. Και επειδή τελειώνουν τα καύσιμα, κατεβείτε να το πάρει κάποιος άλλος, μήπως με τα καύσιμα που απέμειναν μπορούμε να φτάσουμε κάπου. Με τέτοιο προϋπολογισμό δεν πάμε πουθενά.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Το λόγο έχει ο κ. Μηχαλολιάκος από τη Νέα Δημοκρατία, Περιφέρεια Α’ Πειραιώς.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, εμείς δεν θα ακολουθήσουμε την πρότασή σας να κατεβούμε. Σκοπεύουμε να συνεχίσουμε τον ανηφορικό δρόμο της μάχης για την επίλυση των προβλημάτων του ελληνικού λαού.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Στον γκρεμό πάτε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΗΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Είναι προχωρημένη η ώρα, αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν θα συμπράξω και εγώ στην τήρηση της παράδοσης.
Είναι παράδοση πια η συζήτηση για τον προϋπολογισμό να είναι –και ορθώς είναι- κορυφαία πολιτική λειτουργία του Κοινοβουλίου, μια και στον προϋπολογισμό η κυβέρνηση χαράζει τους βασικούς άξονες της πολιτικής της και ιδιαίτερα στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα.
Επίσης, παράδοση είναι να αναδεικνύουμε και την πολιτική επικαιρότητα με αφορμή τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, όπως επίσης παράδοση είναι η εκάστοτε Αξιωματική Αντιπολίτευση να κάνει εμφάνιση κυβέρνησης υπό αναμονή.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ξεπέρασε κατά πολύ τη συνήθη παράδοση και σχεδόν ήλθε εδώ να παρελάσει παίζοντας ένα έργο με τίτλο «το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ξανάρχεται» και ο καθένας από τους ομιλητές πήρε και το δικό του ρόλο. Η αίσθησή μου είναι ότι αυτό θα μείνει όνειρο –όλοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο- και η ξαφνική ευφορία που κατέλαβε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τις συγκυριακές «καλές» -εντός εισαγωγικών- δημοσκοπήσεις, κακές –αν θέλετε- για την Κυβέρνηση. Θα μείνουν στις δημοσκοπήσεις, όπως και στο παρελθόν έμειναν, γιατί ο ελληνικός λαός όταν χρειαστεί να ψηφίσει, ψηφίζει και έχει και μνήμη και κρίση.
Εμείς, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στις χειρότερές μας στιγμές στην επικοινωνία μας με το λαό, το πιο σκληρό που ακούγαμε είναι «προσέξτε, γιατί κινδυνεύετε κι εσείς να γίνετε σαν το ΠΑ.ΣΟ.Κ.». Έχει ισχυρή μνήμη και απόλυτη απόρριψη ο ελληνικός λαός στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως έχουμε κι εμείς ισχυρή συνείδηση και απόλυτη ευθύνη των υποχρεώσεών μας.
Δεν ήρθαμε για να είμαστε καλύτεροι από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ήρθαμε για να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Γι’ αυτό και προσπαθούμε μέσα από μια σκληρή αυτοκριτική να διορθώνουμε τα λάθη μας και να βλέπουμε πώς μπορούμε να επιταχύνουμε τους ρυθμούς μας, για να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα, για το οποίο μας ψήφισε ο ελληνικός λαός.
Προσωπικά δεν έχω καμμία δυσκολία να πω ότι η δεύτερη μεγάλη έως και μεγαλειώδης εκλογική μας νίκη το Σεπτέμβριο του 2007 ενδεχομένως σε μερικούς δημιούργησε παραζάλη, με στοιχεία αλαζονείας και με μια ψυχολογία ισοβιότητας με την εξουσία.
Είμαι υπερήφανος ως στέλεχος αυτής της παράταξης ότι ο Πρωθυπουργός της χώρας, ο Κώστας Καραμανλής, εγκαίρως –κατά την άποψή μου- κατά την άποψη άλλων καθυστερημένα, αλλά πάντως έκανε σκληρή αυτοκριτική και χαράζουμε νέα πορεία.
Αγαπητοί συνάδελφοι, θα κάνω μια πολύ σύντομη τοποθέτηση. Ασφαλώς οι δημοσκοπήσεις δεν δίνουν το πλεονέκτημα που έδιναν παλαιότερα –μέχρι πρόσφατα- στη Νέα Δημοκρατία. Δείχνουν, όμως, πλεονέκτημα στον Πρωθυπουργό της χώρας και δείχνουν ακόμη ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του ελληνικού λαού που έχει επιφυλακτικότητα για την πολιτική μας και άρνηση να ενταχθεί στο ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Η άποψή μου είναι ότι ή εμείς ως Νέα Δημοκρατία θα το κερδίσουμε ή η κοινωνία θα βρει άλλες εναλλακτικές λύσεις. Το βέβαιο είναι ότι ακόμη και σήμερα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το απορρίπτει. Αυτά σε ό,τι αφορά την παράδοση, η εκάστοτε Αξιωματική Αντιπολίτευση να εμφανίζεται ως υπό αναμονή κυβέρνηση.
Τώρα, ως προς την πολιτική επικαιρότητα, ασφαλώς και τις τελευταίες δεκαπέντε μέρες ζούμε μια πρωτόγνωρη έκρυθμη κατάσταση και ασφαλώς είχαμε τον άδικο θάνατο ενός νέου παιδιού. Και δεν υπάρχει σοβαρός πολίτης αυτής της χώρας, ο οποίος να μην έχει αισθήματα οδύνης και αυτοκριτικής, αν είναι μέσα στο πολιτικό σύστημα.
Όμως, όσο σκληρός και άδικος και αν είναι ο θάνατος, είναι ακόμη χειρότερη προσφορά υπηρεσιών στη δημοκρατία η καπηλεία του θανάτου. Και ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί να μην έχουμε άλλο νεκρό στο μέλλον και προπαντός του χρόνου τέτοιο καιρό να μην τον σκέφτονται μόνον οι γονείς του.
Αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητέ κύριε Υπουργέ, εδώ υπάρχει ένα μεγάλο θέμα. Οι κουκουλοφόροι, οι γνωστοί-άγνωστοι. Οι παλαιότεροι από εμάς το ζούμε ως σενάριο που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, ανεξαρτήτως κυβερνήσεως, Πρωθυπουργού ή Υπουργού Δημόσιας Τάξης ή Υφυπουργού Εσωτερικών τώρα.
Η πρότασή μου και η σκέψη μου είναι ότι αυτό δεν επιτρέπεται να συνεχιστεί. Ας είναι αυτός ο άδικος θάνατος αυτού του παιδιού το τελικό αίτιο που θα μας δώσει λύση στο πρόβλημα.
Εγώ σας κοιτάζω στα μάτια και σας προτείνω. Το πολιτικό σύστημα της χώρας, με τη συνεννόηση και τη συμφωνία όλων των πολιτικών κομμάτων, να ποινικοποιήσουμε τη μεταμφίεση και να αφήσουμε τα παιδιά της Ελλάδος ελεύθερα να ξεχυθούν στους δρόμους να διατυπώσουν και την οργή τους. Αυτό είναι πολιτική υγεία. Αυτό είναι το χρέος της κάθε νέας γενιάς, να απαλλάξουμε τα νέα παιδιά από τους κουκουλοφόρους, να ζητήσουμε ως πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου από την ηγεσία της Αστυνομίας να μας προτείνει μέτρα που πρέπει να πάρουμε και για να συλληφθούν και για να αποκαλυφθούν ποιοι κρύβονται πίσω από τις κουκούλες.
Αλλιώς, αν δεν το πράξουμε εγκαίρως και με τόλμη και με συναίνεση, θα έχουμε τον κίνδυνο, αυτή η κουκούλα, αυτό το κάλυμμα του προσώπου, αν εμείς δεν βγάλουμε τις μάσκες της υποκρισίας, να γίνει μόδα στα παιδιά, να έχουν πίσω από το μπουφάν τους και μια κουκούλα γιατί δεν θέλουν να μας βλέπουν, γιατί δεν μας εμπιστεύονται, γιατί δεν τα υπερασπιζόμαστε.
Και ασφαλώς έχουμε χρέος όλοι να ζητήσουμε συγγνώμη από όλους τους καταστηματάρχες που υπέστησαν αυτήν την τρομακτική ζημιά, ζημιές και από τα σπασίματα και από τη μείωση –έως και το μηδενισμό- του τζίρου τους.
Ταυτόχρονα, όμως, έχουμε και υποχρέωση να μη διολισθήσουμε όλοι σε έναν άκρατο λαϊκισμό που οδηγεί σε απαξίωση την Αστυνομία και πρέπει όλοι να συνεννοηθούμε τι Αστυνομία θέλουμε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Παρακαλώ ολοκληρώστε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Κλείνω σε μισό λεπτό, αγαπητέ Πρόεδρε.
Όπως τιμούμε το νεκρό, έτσι οφείλουμε και να τιμούμε τον κάθε έντιμο αστυνομικό που κάτω από αντίξοες συνθήκες που δεν ξέρει ούτε Κυριακή, ούτε αργία, ούτε νύχτα, ούτε μέρα, τον οικογενειάρχη, το νέο παιδί που επιλέγει να γίνει αστυνομικός μέσα από τις πανελλήνιες εξετάσεις και που δεν του δίνουμε επαρκή εκπαίδευση και ασφαλώς πολύ λιγότερα ως αμοιβή για να επιζήσει αξιοπρεπώς με την οικογένειά του. Ας ελπίσουμε ότι του χρόνου που θα συζητούμε θα έχουμε μια αποτελεσματικότερη –πάντα δημοκρατική- Αστυνομία.
Τελειώνοντας, δυο κουβέντες για τον προϋπολογισμό. Είναι άδικο όταν στη συγκυρία μιας οικονομικής κρίσης, που ανάλογη δεν έχει γνωρίσει ο τόπος ούτε η Ευρώπη, μια κυβέρνηση που προσπαθεί να ενισχύσει τις κοινωνικές δαπάνες –και το κάνει- που φέρνει το ασφαλιστικό κεφάλαιο για την αλληλεγγύη των γενεών, που φέρνει το Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, που ενισχύει την απασχόληση, που ενισχύει τους χαμηλοσυνταξιούχους, που αυξάνει το ΕΚΑΣ, που αυξάνει το επίδομα ανεργίας, να την κατηγορούμε για αναλγησία. Και ποιοι; Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που δημιούργησε τη χώρα των μεγάλων ανισοτήτων!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Μιχαλολιάκο, ολοκληρώστε παρακαλώ.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Αγαπητέ Πρόεδρε, τελείωσα και ασφαλώς η υπερψήφιση του προϋπολογισμού είναι και μία πολιτική μάχης για ένα καλύτερο μέλλον. Χρωστάμε πολύ περισσότερα στον ελληνικό λαό.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστούμε πολύ.
Ο κύριος Καρχιμάκης έχει το λόγο για επτά λεπτά.
Ενημερώνω το Σώμα ότι μετά τον κ. Καρχιμάκη ο τελευταίος ομιλητής είναι ο κ. Κασαπίδης και θα ολοκληρωθεί η σημερινή συνεδρίαση.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φαίνεται ότι αφού η Κυβέρνηση και οι Βουλευτές της δεν έχουν θετικά να χειροκροτήσουν, φθάνουν στο σημείο να χειροκροτούν για τα λάθη τους. Δυστυχώς, η κυβέρνηση έχει φθάσει στο σημείο να επιβάλει την παραδοξότητα στη συνείδηση του ελληνικού λαού σαν λογική. Εκεί φθάσαμε!
Όταν, λοιπόν, η ίδια η κυβέρνηση της χώρας εισφέρει προκλητικά στην κοινωνία την αδικία και την ατιμωρησία, όταν η ίδια η Κυβέρνηση συστηματικά απαξιώνει την πολιτική συνδέοντας την επιβίωσή της με πελατειακές συναλλαγές και τακτικές κοινωνικού διχασμού στο ασύδοτο κράτος που έχει δημιουργήσει, όταν η ίδια η Κυβέρνηση επανιδρύει ένα αντικοινωνικό κράτος, όπου οι πολίτες χρηματοδοτούν με δυσβάσταχτο δανεισμό και συνεχή μείωση του επιπέδου ζωής τους τα μεγάλα συμφέροντα, τους κερδοσκόπους και τους κολλητούς μιας μικρής μειοψηφίας από φιλοκυβερνητικές παρέες εντός και εκτός συνόρων, όταν η δημόσια παιδεία και η υγεία υπονομεύεται από την ίδια την Κυβέρνηση με συνεχή υποχρηματοδότηση, αλλά κάθε βράδυ στην τηλεόραση οι άνθρωποι ακούν για τα εκατομμύρια ευρώ των κουμπάρων, των ομολόγων, των υπουργικών offshore, των βατοπεδινών offshore, των υπέρογκων αποδοχών, των τεμπέληδων golden boys, χρήματα που πληρώνουν οι πολίτες από την τσέπη τους και μετά όταν βλέπουν τη διαφήμιση του κ. Αλογοσκούφη για την καλλιέργεια φορολογικής συνείδησης, οι Έλληνες πολίτες ζητούν απαντήσεις!
Για πείτε, λοιπόν, στους Έλληνες πολίτες πόσες προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών κάνατε τα τελευταία πέντε χρόνια από τους φόρους τους. Για πείτε στους Έλληνες πολίτες, ιδίως των πυρόπληκτων περιοχών, πόσο αποτελεσματική Πυροσβεστική και αποτελεσματική Αστυνομία έχετε φτιάξει από τους φόρους τους. Για πείτε στους Έλληνες πολίτες για τον Ο.Τ.Ε., που τον έκαναν κερδοφόρο οι ίδιοι οι πολίτες, αλλά εσείς τον ξεπουλήσατε σε τιμή ευκαιρίας και με κερδοσκοπία μεσαζόντων. Για πείτε για τα ομόλογα και τους συμμετέχοντες «φίλους» του κ. Αλογοσκούφη σ’ αυτά τα κόλπα. Για πείτε για τους υπέρογκους μισθούς εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ετησίως των «χρυσών παιδιών» του Μαξίμου που διορίσατε σε διάφορα πόστα. Ξέρετε πόσο αμείβεται την ημέρα ο Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΠΑΠ, «προστατευόμενος» του Μαξίμου; Την ημέρα 2.000 ευρώ, σχεδόν τρεις φορές τα λεφτά που παίρνει το μήνα η γενιά των 700 ευρώ, η γενιά που έχει κι αυτή μεταπτυχιακά και διδακτορικά.
Για πείτε στους Έλληνες πολίτες για την αύξηση 40% που δώσατε από την 1η Νοεμβρίου σε όλους τους διοικητές των Ταμείων, οι οποίοι πληρώνονται από το υστέρημα του Έλληνα εργαζόμενου, την ίδια στιγμή που οι αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις έχουν μηδενιστεί από την αύξηση του πληθωρισμού.
Μας είπε χθες ο κ. Αλογοσκούφης ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να συντηρούμε μια κοινωνία συντεχνιών και οργανωμένων συμφερόντων, ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να συντηρούμε μια κοινωνία στην οποία όλοι επιζητούν τη στήριξη του κράτους χωρίς να εκπληρώνουν αυτονόητες υποχρεώσεις τους προς το δημόσιο. Ποιος μιλάει; Μιλάει για αυτονόητες φορολογικές υποχρεώσεις η Κυβέρνηση των Υπουργών με τις off shore της φοροαποφυγής; Μιλάει για κοινωνία συντεχνιών και οργανωμένων συμφερόντων ο «αρχιτέκτονας» της πιο άδικης και βίαιης συγκέντρωσης πλούτου σε χέρια λίγων; Πόσο υποκριτικό είναι να μιλάτε για συντεχνίες όταν χαρίσατε ασφαλιστικές υποχρεώσεις περίπου 2.000.000.000 ευρώ σε δύο τράπεζες, με νόμο για τη δήθεν επίλυση του Ασφαλιστικού, το νόμο με τον οποίο περικόψατε τις προσδοκίες των εργαζομένων! Πόσο υποκριτικό είναι να μιλάτε όταν με νομοθετική ρύθμιση χαρίσατε 200.000.000 ευρώ στους φαρμακοβιομήχανους, όταν αποποινικοποιήσατε την έκδοση των πλαστών και εικονικών τιμολογίων, δίνοντας αμνηστία ακόμα και σε πρόσωπα που είχαν καταδικαστεί, όταν με παράνομη εγκύκλιο ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών, και παρά την αντίθετη γνώμη της αρμόδιας Υπηρεσίας, χάρισε φόρους 20.000.000 ευρώ σε συγχώνευση συγκεκριμένων ασφαλιστικών εταιριών, μετά κατηγορήθηκε για μίζες και στη συνέχεια η Κυβέρνησή σας με νομοθετική ρύθμιση επέκτεινε τη χαριστική φοροαπαλλαγή σε όλες τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις για να νομιμοποιήσει αναδρομικά την παράνομη εγκύκλιο του γενικού γραμματέα για να μην πάει φυλακή! Πόσο υποκριτικό είναι να μιλάτε για συντεχνίες τη στιγμή που χάρη στις ρυθμίσεις και στην ανοχή της Κυβέρνησης Καραμανλή ο Έλληνας φορολογούμενος κλήθηκε να εγγυηθεί με το υστέρημά του τα χρέη «γαλάζιων» επιχειρηματιών, οι οποίοι μετέφεραν εικονικά τις έδρες τους στην περιφέρεια προκειμένου να εγγυηθεί το ελληνικό δημόσιο τα δάνειά τους στις τράπεζες και τα έσοδα τα οποία είχαν τα εισέρεαν και τα αποθήκευαν σε ιδιωτικούς λογαριασμούς!
Εξακολουθείτε και θέλετε να μιλήσουμε για συντεχνίες; Πείτε μας λοιπόν για τις συντεχνίες του 1.000.000.000 ζημία στο ελληνικό δημόσιο. Πείτε μας για τη συντεχνία του Βατοπεδίου, των «παραπλανηθέντων» Υπουργών, των Υφυπουργών-μεσιτών, αλλά και για την συντεχνιακή προστασία που προσφέρατε στους εμπλεκόμενους σε αυτό το μεγάλο σκάνδαλο αρνούμενοι παρανόμως να κάνετε αυτονόητους οικονομικούς και φορολογικούς ελέγχους με τις Αρχές που εποπτεύει το Υπουργείο Οικονομικών.
Να μας πει, λοιπόν, ο κ. Αλογοσκούφης, που εποπτεύει το ΣΔΟΕ: Ελέγχθηκε φορολογικά το Βατοπέδιο; Ελέγχθηκαν όλοι οι αριθμοί φορολογικού μητρώου της μονής; Γιατί, κύριοι συνάδελφοι, το Βατοπέδιο δεν έχει τελικά ούτε ένα ούτε δύο ούτε τρία Α.Φ.Μ.. Ας πει, λοιπόν, αν τολμά, ο κ. Αλογοσκούφης στους συναδέλφους σας πόσα διαφορετικά βατοπεδινά Α.Φ.Μ. υπάρχουν, άλλα σε φυσικά πρόσωπα και άλλα σε νομικά πρόσωπα. Ακούστε, λοιπόν, κάτι το οποίο διερευνήσαμε μετά το κλείσιμο των εργασιών της Επιτροπής γιατί εσείς δεν αφήνατε να τα ελέγξουμε. Εβδομήντα εφτά διαφορετικά βατοπεδινά Α.Φ.Μ. εκ των οποίων κάποια είναι εξόχως ύποπτα, κάποια άλλα σχετίζονται με αγοραπωλησίες τεράστιου ύψους, μεγαλύτερου από τα ποσά που έχουν δει μέχρι σήμερα το φως της δημοσιότητας. Ακούστε: Μαραθευτής ο βατοπεδινός. Μποζιάνος ο βατοπαιδινός. Κουτσού ο βατοπαιδινός. Στεφάνου ο βατοπεδινός. Όλα αυτά τα Α.Φ.Μ. τα κρύψατε. Δεν θέλατε να τα διερευνήσετε, διότι κρύβονται πολλά πίσω απ’ αυτά.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω κύριε Πρόεδρε.
Γιατί αρνείται, λοιπόν, εδώ και καιρό να κάνει έλεγχο ο κ. Αλογοσκούφης; Ξέρει μόνον να στήνει το Υπουργείο του διαγωνισμούς, να συναλλάσσεται με τη μονή μέσω του Ομίλου Πάπιστα για τη μίσθωση ακινήτων με σκοπό τη μετεγκατάσταση σε αυτά Υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών,…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ολοκληρώστε παρακαλώ.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ:…του Ομίλου –και ολοκληρώνω- που κατά 30% ανήκει στη μονή και σε όσους κρύβονται πίσω από τις εξωχώριες εταιρίες της, για τις οποίες ζητήσαμε να ανοίξουν οι λογαριασμοί στην Κύπρο και ο κύριος πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής δεν τα έστειλε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Καρχιμάκη, τελειώσαμε!
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ: Τελειώνω. Αυτό δεν είναι «ομπρέλα» προστασίας, συγκάλυψης, ανοχής και συμμετοχής σε φαινόμενα διαφθοράς, δεν είναι διαπιστευτήρια στη διαφθορά; Δεν θυμίζει συμπεριφορές συμμοριών;
Η μεγαλύτερη συντεχνία, κύριοι, είναι η Κυβέρνησή σας μαζί με τα συμφέροντα τα οποία αδιαφανώς υπηρετεί…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ:…λεηλατώντας την περιουσία των Ελλήνων φορολογουμένων! Και ο προϋπολογισμός σας είναι μια αντανάκλαση της συντεχνιακής λογικής σας αλλά και της ανικανότητάς σας να υπηρετήσετε τον ελληνικό λαό!
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ο κύριος Γεώργιος Κασαπίδης, από την Κοζάνη της Μακεδονίας, είναι ο τελευταίος αγορητής για σήμερα.
Ορίστε, έχετε επτά λεπτά κύριε Κασαπίδη, και θα κλείσει η συνεδρίαση με εσάς.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Βέβαια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρέλειψε ο προλαλήσας αγαπητός συνάδελφος να μας πει ποιος ανέλαβε από την παράταξή του, από την τότε κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., την ευθύνη για το μεγαλύτερο σκάνδαλο των εποχών, που είναι το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου ή τα άλλα σκάνδαλα, με το Κτηματολόγιο, και μια σωρεία άλλων τέτοιων φαινομένων που οδήγησαν ουσιαστικά σε απαξίωση της πολιτικής, ενώ παρέλειψε να αναφερθεί στο γεγονός ότι επί Νέας Δημοκρατίας οι υπεύθυνοι οδηγούνται στον εισαγγελέα και έχει το θάρρος και τη δύναμη ο ίδιος ο Πρωθυπουργός να αναλάβει την ευθύνη ακόμα ακόμα και αν ο ίδιος δεν έχει κανένα ρόλο διαδραματίσει σε μια υπόθεση που όντως ταλαιπωρεί τον ελληνικό λαό. Αυτή είναι η διαφορά μας, αγαπητοί συνάδελφοι, και δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση.
Ωστόσο δεν χρήζει την περίοδο αυτή να αναλώνουμε χρόνο και ενέργεια σε τέτοιου είδους αντιπαραθέσεις και διαξιφισμούς καθώς ο ελληνικός λαός γνωρίζει σε βάθος τι ακριβώς συμβαίνει και αποδίδει ο ίδιος και την πολιτική ευθύνη εκεί που αναλογεί, καθώς η περίοδος είναι κρίσιμη, δεδομένου ότι η συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2009, τον πέμπτο κατά σειρά της νέας διακυβέρνησης, γίνεται κάτω από νέα δεδομένα και νέες συνθήκες που προσδιορίζονται από την παγκόσμια οικονομική κρίση, μια κρίση που γεμίζει με ανασφάλεια και αβεβαιότητα ακόμη και τις πιο ισχυρές οικονομίες του κόσμου. Σ’ αυτήν τη διεθνή κρίση η ελληνική οικονομία είναι βέβαιο ότι θα περάσει τη δική της δοκιμασία κουβαλώντας από το παρελθόν τις αδυναμίες της αλλά και τα πλεονεκτήματά της. Από την πρώτη στιγμή κύριο μέλημα της παρούσης Κυβερνήσεως ήταν από τη μια να μην αφήσει αυτές τις αδυναμίες να επιδεινωθούν αλλά και από την άλλη να στηρίξει τις δυνατότητές της και την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.
Η βασικότερη αδυναμία της ελληνικής οικονομίας, το δημόσιο χρέος, μια βαριά κληρονομιά από το παρελθόν, δεν αφήνει πολλά περιθώρια ελιγμών, καθώς φέτος 12.000.000.000 ευρώ από τα 65.000.000.000 του Προϋπολογισμού θα δαπανηθούν για την αποπληρωμή των τόκων του δυσθεώρητου αυτού δημόσιου χρέους. Καταλαβαίνει εύκολα κανείς, αν αναλογιστεί το γεγονός ότι από τα 65.000.000.000 ευρώ το 80%, δηλαδή περίπου 52.000.000.000, θα δαπανηθούν για ανελαστικές δαπάνες, δηλαδή για δαπάνες που θα πρέπει να καταβληθούν σε συγκεκριμένους σκοπούς δίχως άλλο.
Καταλαβαίνετε πόσο μικρά είναι τα περιθώρια, εξαιτίας και του γεγονότος του υψηλού ποσού για την αποπληρωμή των τόκων του χρέους του παρελθόντος.
Επομένως σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες και με αυτά τα δεδομένα και την κρίση σε εξέλιξη, η ελληνική Κυβέρνηση άμεσα αντέδρασε και πήρε μέτρα με αποφασιστικότητα και εμπιστοσύνη, για τη στήριξη της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας, με ένα σχέδιο δράσης ύψους 28.000.000.000 ευρώ, με την εγγύηση των καταθέσεων για τους Έλληνες καταθέτες μέχρι ύψους 100.000 ευρώ, την προστασία των δανειοληπτών που αποφασίσαμε με νόμο που ψηφίσαμε άμεσα σε αυτή τη Βουλή, καθώς επίσης και με μία σειρά μέτρων και διατάξεων ευεργετικών για τη στήριξη της ρευστότητας και την εγγύηση των δανείων, ακόμα και για κεφάλαια κίνησης στους μικρούς και πολύ μικρούς επιχειρηματίες, μέσω του Ταμείου Εγγυοδοσίας.
Επίσης, μέτρα που μόλις χθες ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός μας για τη στήριξη της μεγαλύτερης βιομηχανίας μας, του τουρισμού, αποδεικνύουν το ενδιαφέρον και την αγωνία για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης, πριν ακόμα κάνει τη δυναμική εμφάνισή της ή κανείς δεν ξέρει πώς θα επηρεάσει την οικονομία μας, όταν θα εισέλθει και εντός των συνόρων μας.
Τέλος, η χορήγηση εντός του Ιανουαρίου του έκτακτου επιδόματος θέρμανσης, αποτελεί περίτρανη απόδειξη ότι στέκεται η Κυβέρνηση και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός δίπλα στους πιο ευπαθείς Έλληνες πολίτες, όπως είναι οι συνταξιούχοι του Ο.Γ.Α., οι άνεργοι και οι δικαιούχοι του Ε.Κ.Α.Σ., ενώ πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκαν και μέτρα για τη στήριξη ακόμα και άλλων ευπαθών κοινωνικών ομάδων, μέσω του διπλασιασμού του ποσού για το δώρο των Χριστουγέννων στους ανέργους, όπως επίσης μέτρα για τους χαμηλοσυνταξιούχους γενικότερα και τους αγρότες.
Εν μέσω, λοιπόν, αυτής της κρίσης, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας καταθέτει τον προϋπολογισμό του 2009 με συνέπεια και αξιοπιστία, για να συνεχίσει την πολιτική που ξεκίνησε από το 2004 για τη δημοσιονομική εξυγίανση, για τη σταδιακή μείωση της φορολογίας, φτάνοντας φέτος, το 2009, στον ενιαίο φορολογικό συντελεστή του 25%, για τη μείωση της ανεργίας σε πρωτοφανή νούμερα για την τελευταία τριακονταετία για τη χώρα μας, για την περιφερειακή ανάπτυξη και για την περαιτέρω ενίσχυση των κοινωνικών δαπανών, αυξημένη φέτος η δαπάνη για τον κοινωνικό προϋπολογισμό κατά 12%.
Στους προαναφερόμενους στόχους τα τελευταία τέσσερα χρόνια η πορεία είναι σταθερή και με θετικό αποτέλεσμα και ανακουφίζει και τονώνει τους Έλληνες πολίτες. Όμως, άλλα χρόνια προβλήματα της οικονομίας μας ταλαιπωρούν την ελληνική κοινωνία και είναι, όμως, σταθερά στο στόχαστρο της Κυβέρνησης αυτής. Τέτοια προβλήματα είναι το υψηλό δημόσιο χρέος, το οποίο τα τελευταία τέσσερα χρόνια βαίνει συνεχώς μειούμενο, η χαμηλή ανταγωνιστικότητα σε αρκετούς τομείς της οικονομίας μας, με αποτέλεσμα το αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο της χώρας μας με άλλες χώρες, που δεν δικαιολογείται σε αρκετές περιπτώσεις, όπως είναι ο αγροτικός τομέας, καθώς μπορούμε να παράξουμε προϊόντα που σήμερα εισάγουμε, όπως είναι τα κεράσια, τα λεμόνια, διάφορα άλλα φρούτα, τα οποία ενδείκνυνται για τη χώρα μας και είναι αδικαιολόγητη αυτή η αιμορραγία στο εμπορικό ισοζύγιό μας. Επίσης φαινόμενα, όπως η σπατάλη, γενικότερα σαν έννοια, που πιθανόν να μας χαρακτηρίζει και σαν λαό, διότι είμαστε σπάταλοι και στην κατανάλωση των φυσικών πόρων, στην κατανάλωση της ενέργειας, στην υπερκατανάλωση των υλικών αγαθών, με την παραγωγή χιλιάδων τόνων σκουπιδιών, που είναι ένα αρνητικό χαρακτηριστικό της κοινωνίας μας.
Τέλος, είναι σπάταλος ο δημόσιος τομέας, ο υπερδιογκωμένος και αναποτελεσματικός. Σε αυτόν τον τομέα μπορούμε να πετύχουμε δραστική μείωση αυτής της σπατάλης και εξοικονόμηση όλων αυτών των πόρων, ακολουθώντας και τις πολιτικές που ήδη εφαρμόζονται από τα συναρμόδια Υπουργεία.
Τέλος, η διαφθορά, η παραοικονομία και η φοροδιαφυγή, που ως μαύρο τρίγωνο της οικονομίας μας που εκτός από τη μείωση των εσόδων στην οικονομί προκαλεί παράπλευρες αρνητικές επιπτώσεις, φαινόμενα αδικίας, αναξιοκρατίας, αλλά και εξάρτησης μεταξύ των Ελλήνων, λειτουργώντας και μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, ισοπεδωτικά σε αρχές και αξίες που είναι βασικά συστατικά του έθνους μας και της δημοκρατίας μας, όπως γεννήθηκε κατά το παρελθόν στη χώρα μας, αποτελούν βασική προτεραιότητα για την αντιμετώπισή τους από την παρούσα Κυβέρνηση.
Αυτά τα φαινόμενα έχουν, όμως, τις ρίζες τους βαθιά στο χρόνο και στην κοινωνία μας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, ένα λεπτάκι ακόμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Μισό, κύριε Κασαπίδη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ: Και απαιτείται θάρρος, συναίνεση και πίστη σε ένα κοινό όραμα για την αντιμετώπισή τους. Στείρα αντιπαράθεση και λαϊκισμός εδώ προσφέρουν αρνητικές υπηρεσίες στη χώρα, ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο. Πόσο δύσκολο είναι άραγε για εμάς τους Έλληνες, αναδεικνύοντας το ελληνικό φιλότιμο, να κάνουμε τη χώρα μας την πιο αδιάφθορη χώρα στον κόσμο; Πόσο δύσκολο είναι άραγε για όλους μας να καταστήσουμε την πατρίδα μας πρωταγωνίστρια στην οικονομία της γνώσης, της έρευνας και της καινοτομίας; Πόσο δύσκολο είναι άραγε για όλους εμάς να προστατεύσουμε αποτελεσματικά τους φυσικούς μας πόρους και το μοναδικό φυσικό περιβάλλον που μας χάρισε ο Θεός για να ζήσουμε;
Είναι βέβαιο ότι τέτοιου είδους προκλήσεις μπορούν να εμπνεύσουν και να ενώσουν τους Έλληνες σε μία κοινή προσπάθεια, σε έναν κοινό αγώνα, με αρχηγό τον Πρωθυπουργό μας τον Κώστα Καραμανλή, που αποδεικνύει στην πράξη εδώ και πέντε χρόνια ότι νοιάζεται για το δημόσιο συμφέρον και για τα συμφέροντα της πατρίδας μας, είτε μέσω των πρωτοβουλιών του στο διεθνές περιβάλλον για σύσφιξη σχέσεων με τη Ρωσία ή την Κίνα, είτε με τη στάση του και τα αποτελέσματα της πολιτικής του για το Κυπριακό και τη μη ένταξη στο ΝΑΤΟ των Σκοπίων.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
Ακόμα, με την αποφασιστικότητά του για συνέχιση των μεταρρυθμίσεων στην παιδεία, στην Ολυμπιακή, στον Ο.Σ.Ε. και τις άλλες Δ.Ε.Κ.Ο., στο ασφαλιστικό και στην οικονομία, μέρος της οποίας μεταρρύθμισης αποτυπώνεται και στον παρόντα Προϋπολογισμό, τον οποίο και σας καλώ να υπερψηφίσουμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πάρα πολύ, τον κ. Κασαπίδη.
Οφείλω να πω ότι με το δικό σας ευγενή και πολιτισμένο, ιδιαίτερα πολιτικό λόγο, έχουμε ελπίδα να λέμε «Καληνύχτα» με όνειρα καλύτερου αύριο και εδώ, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κύριο Υπουργό, τους συναδέλφους από τη Συμπολίτευση, από το Κ.Κ.Ε. και το ΛΑ.Ο.Σ.
Κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά των συνεδριάσεων της Παρασκευής 28 Νοεμβρίου 2008, της Τρίτης 2 Δεκεμβρίου 2008, της Τετάρτης 3 Δεκεμβρίου 2008, απογευματινή συνεδρίαση και της Πέμπτης 4 Δεκεμβρίου 2008 και ερωτάται το Σώμα αν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς τα Πρακτικά της Παρασκευής 28 Νοεμβρίου 2008, της Τρίτης 2 Δεκεμβρίου 2008, της Τετάρτης 3 Δεκεμβρίου 2008, απογευματινή συνεδρίαση και της Πέμπτης 4 Δεκεμβρίου 2008 επικυρώθηκαν.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 01.16΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008 και ώρα 10.00΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος νομοθετική εργασία: συνέχιση της συζήτησης επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού και των προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2009».

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
Τελευταία Αποθήκευση: 8/1/2009 12:55:00 μμ Από: Κούρτη Παρασκευή
Εκτυπώθηκε: 19/12/2008 11:22:00 πμ

PDF:

ES20081219.pdf

TXT:

end081219.txt

Επιστροφή