Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΓ΄ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ), Σύνοδος: Α΄ , Συνεδρίαση: ϞΖ' 14/04/2010

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις.


ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ A΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ?Ζ΄
Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Αθήνα, σήμερα στις 14 Απριλίου 2010, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18.10΄ συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΥ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Εισερχόμαστε στην
ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Συζήτηση και ψήφιση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 76 του Συντάγματος και του άρθρου 118 του Κανονισμού της Βουλής, των προτάσεων του Προέδρου της Βουλής, πρώτον, για την τροποποίηση των διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής (μέρος Κοινοβουλευτικό) και δεύτερον, για τη μερική τροποποίηση διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β΄, ΦΕΚ 51Α 10/4/1997) όπως ισχύει.
Πριν μπω, όμως, στα θέματα αυτά έχω να ανακοινώσω στο Σώμα ότι κατά τη συζήτηση και ψήφιση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 76 του Συντάγματος και του άρθρου 118 του Κανονισμού της Βουλής των προτάσεων του Προέδρου, στις οποίες αναφέρθηκα, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξης Τσίπρας μας γνωστοποιεί ότι ορίζει Ειδικό Αγορητή τον Βουλευτή κ. Θεόδωρο Δρίτσα.
Με την πρότασή μου για την τροποποίηση του Κοινοβουλευτικού μέρους του Κανονισμού της Βουλής, ενεργοποιούνται οι νομοθετικές προβλέψεις των ν. 3832/2010 και ν. 3841/2010 για τη συμμετοχή της Βουλής. Είναι οι νόμοι που ήδη έχουν ψηφιστεί ως γνωστόν για τη συμμετοχή της Βουλής πρώτον, στην συγκρότηση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και την άσκηση ελέγχου επί της λειτουργίας της εν λόγω αρχής, καθώς και του Συμβουλίου του Ελληνικού Στατιστικού Συστήματος από τα αρμόδια όργανα της Βουλής. Η Βουλή έχει πλέον πολύ ενεργότερο ρόλο στα θέματα αυτά για να διασφαλίζεται και η διαφάνεια και σε ό,τι αφορά τη διαδικασία των επιλογών στη συγκρότηση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, αλλά και της λειτουργίας της.
Και δεύτερον, με το δεύτερο νόμο, στον οποίο αναφέρθηκα, ως γνωστόν η Βουλή πλέον έχει, επίσης, αναβαθμισμένο ρόλο σε ό,τι αφορά στην ανάδειξη της ηγεσίας των Ανώτατων Δικαστηρίων της χώρας. Και εδώ ενισχύεται σημαντικά η διαφάνεια και για τις διαδικασίες επιλογής των ηγεσιών των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας με τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου.
Υπενθυμίζω ότι κατά τους ανωτέρω νόμους, πιο συγκεκριμένα, προβλέπεται η επιλογή τεσσάρων μελών της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής από τη Διάσκεψη των Προέδρων και αντίστοιχα, η έκφραση γνώμης από τη Διάσκεψη των Προέδρων για την επιλογή στις κορυφαίες θέσεις της Δικαιοσύνης. Και στις δύο περιπτώσεις η Διάσκεψη ενεργεί με ομοφωνία ή τουλάχιστον με πλειοψηφία των 4/5 των μελών της. Δηλαδή, εναρμονίζουμε τον Κανονισμό σε σχέση με τις νομοθετικές ρυθμίσεις, στις οποίες αναφέρθηκα νωρίτερα και οι οποίες ψηφίστηκαν πριν από μερικές εβδομάδες.
Επίσης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατ’ εφαρμογή των επιταγών της φορολογικής δικαιοσύνης και ιδίως της αρχής της φορολογικής ισότητας, προτείνεται η τροποποίηση της σχετικής διάταξης του Κανονισμού της Βουλής, μέρος Β΄, για την φορολόγηση της αποζημίωσης που καταβάλλεται στους εργαζομένους στη Βουλή. Τα θέματα αυτά δεν μπορούν να ρυθμιστούν με το υπό συζήτηση φορολογικό νομοσχέδιο, λόγω των ειδικών προβλέψεων του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής και γι’ αυτό θα πρέπει να προχωρήσουμε εδώ στην απόφαση για τη φορολόγηση και αυτού του ειδικού επιδόματος.
Όπως γνωρίζετε πρόκειται για ένα ειδικό επίδομα -ο επίσημος τίτλος του, επαναλαμβάνω, είναι έκτακτη αποζημίωση- που καταβάλλεται εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες στους εργαζόμενους στη Βουλή, λόγω των ειδικών συνθηκών, κυρίως του ωραρίου εργασίας της Βουλής. Αυτό το επίδομα -το τονίζω, το επαναλαμβάνω για μια ακόμα φορά και το υπογραμμίζω- δεν αποτελεί επιπλέον μισθό, γιατί πολλές φορές γράφονται ανακρίβειες. Δεν αποτελεί μισθό, δε συνυπολογίζεται στη σύνταξη, δεν επηρεάζει, όπως ο μισθός, άλλα επιδόματα κ.λπ.. Είναι ένα έκτακτο, ειδικό επίδομα, που καταβάλλεται ήδη από τον προηγούμενο αιώνα.
Υπενθυμίζω ότι το εν λόγω ειδικό επίδομα που κατανεμόμενο στους δώδεκα μήνες αντιστοιχεί από 580 ευρώ για τους υπαλλήλους ΥΕ του 18ου -δηλαδή, του χαμηλότερου- μισθολογικού εισαγωγικού κλιμακίου, και φτάνει το πολύ μέχρι στα 1320 ευρώ μηνιαίως για το πρώτο μισθολογικό κλιμάκιο, δηλαδή για τους διευθυντές, στις λίγες αυτές περιπτώσεις της εξάντλησης, θα έλεγα, της πυραμίδας στην ιεραρχία της Βουλής. Αυτό το επίδομα με απόφαση μας, με απόφασή του Προέδρου της Βουλής, που ελήφθη ως γνωστόν στις 11 Μαρτίου, μειώθηκε κατά 12% όταν σε μηνιαία αναλογία ανέρχεται έως 1.000 ευρώ, και κατά 17% όταν τυχόν υπερβαίνει τα 1.000 ευρώ, στα πλαίσια μιας γενικότερης πολιτικής περί μειώσεως εισοδημάτων.
Τα λέω αυτά για μια ακόμα φορά γιατί θα πρέπει να γνωρίζουμε όλοι ότι εδώ η Βουλή έχει προχωρήσει ένα βήμα περισσότερο στην προσπάθεια περιστολής των δαπανών με την κατανόηση και των εργαζομένων της Βουλής. Δηλαδή, οι μειώσεις του επιδόματος αυτού για τους υπαλλήλους της Βουλής είναι ποσοστιαία σημαντικά μεγαλύτερες από τις μειώσεις που απεφασίσθησαν για ολόκληρο τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα. Γι’ αυτό φτάνουν οι μειώσεις και το 17% όταν, όπως είπα, υπερβαίνει τα 1.000 ευρώ μηνιαίως.
Σήμερα προτείνεται η υπαγωγή του στις γενικές διατάξεις του κώδικα φορολογίας εισοδήματος, γιατί, όπως είπα, η ρύθμιση αυτή είναι αναγκαία και δεν μπορεί να γίνει με το φορολογικό νομοσχέδιο, αλλά μόνο με τροποποίηση του Κανονισμού της Βουλής. Ήταν αφορολόγητο μέχρι τώρα. Για την ισότητα της αντιμετώπισης σε ό,τι αφορά τους φορολογουμένους προτείνουμε να υπαχθεί και αυτό στις γενικές διατάξεις του κώδικα φορολογίας εισοδήματος.
Οι διατάξεις αυτές, στις οποίες αναφέρθηκα, αποτέλεσαν αντικείμενο συζήτησης και απόφασης βέβαια στην Επιτροπή Κανονισμού, που είχε λειτουργήσει, όπως γνωρίζουν οι συνάδελφοι που συμμετέχουν στην Επιτροπή Κανονισμού της Βουλής από όλα τα κόμματα, πριν από το Πάσχα.
Προτείνω η συζήτηση να γίνει με τη διαδικασία του άρθρου 108 του Κανονισμού της Βουλής, όπως προβλέπεται σε ανάλογες περιπτώσεις αλλαγών του Κανονισμού της Βουλής, δηλαδή, να λάβουν το λόγο όσοι έχουν αντίρρηση επί των προτάσεων του Προέδρου της Βουλής για πέντε λεπτά της ώρας ο καθένας. Εάν υπάρχει κάποιος ο οποίος έχει αντιρρήσεις παρακαλώ να λάβει τώρα το λόγο για πέντε λεπτά το πολύ.
Το λόγο έχουν ζητήσει οι κ.κ. Σκυλλάκος, Δρίτσας και Ροντούλης.
Το λόγο έχει ο κ. Σκυλλάκος.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Εμείς δεν θα συμφωνήσουμε με τα δύο από τα τρία άρθρα και με την λογική των προτάσεων. Γίνεται επιλογή προσώπων και κινούμαστε στη λογική των ανεξάρτητων αρχών, όσον αφορά τη Στατιστική Υπηρεσία ή της επιλογής προσώπων δικαστικών, μέσα από τη Διάσκεψη των Προέδρων. Το ίδιο και στη Στατιστική Υπηρεσία το ίδιο και στο συμβούλιο του στατιστικού συστήματος.
Εμείς γιατί είμαστε αντίθετοι; Πρώτον, διότι όχι μόνο εμείς αλλά γενικότερα η συνταγματική θεωρία είναι αντίθετη στις ανεξάρτητες αρχές.
(ΜΤ)
(1EP)
Αυτή είναι η βασική άποψη που υπήρχε μέχρι πρόσφατα και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Ξεκινήσαμε τη μια μετά την άλλη τις Ανεξάρτητες Αρχές, πέρα από αυτές που καθορίζονται από το Σύνταγμα…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Δεν θέλω να σας παίρνω χρόνο, κύριε Σκυλλάκο, αλλά φαντάζομαι ότι αυτά θα είχαν ειπωθεί κατά τη διάρκεια της συζήτησης των σχετικών νομοσχεδίων. Φαντάζομαι θα κάνετε επανάληψη αυτών των θέσεων.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Απλώς εξηγώ…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Γιατί η θέση των κομμάτων σε ό,τι αφορά τους νόμους που ψηφίστηκαν και αυτόν στον οποίο αναφέρεστε και τον άλλον για την ηγεσία, συζητήθηκαν εκτενώς εδώ πριν από εβδομάδες. Εδώ σήμερα εμείς ερχόμαστε να προσαρμόσουμε τον Κανονισμό μετά από την ψήφιση αυτών των νόμων.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Συμφωνώ, αλλά δικαιούμαι…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Βεβαίως, δικαιούστε να πάρετε το λόγο και να πείτε ότι ακριβώς θέλετε…
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Να εξηγήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): …αλλά θυμίζω ότι αυτά είχαν αναπτυχθεί τότε.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Έχει παρατραβήξει η υπόθεση με τις Ανεξάρτητες Αρχές, οι οποίες στην πραγματικότητα δεν είναι ανεξάρτητες. Μπορούν κάποια στελέχη που ορίζονται να μην ανήκουν σε ένα συγκεκριμένο κόμμα, αλλά υπηρετούν την κυρίαρχη άποψη -πολλά παραδείγματα μπορώ να πω- δηλαδή την άποψη που υποστηρίζουν συγκεκριμένα κόμματα. Ο πρώτος λόγος λοιπόν είναι αυτός.
Δεύτερον, έρχονται νομοσχέδια –ερήμην μάλιστα του Προεδρείου της Βουλής- και επεκτείνουν αυτό το καθεστώς και αναγκαζόμαστε μετά να κάνουμε τροποποιήσεις του Κανονισμού. Αυτό είναι κατάχρηση από την πλευρά…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Με συγχωρείτε, δεν έγινε εν αγνοία του Προεδρείου της Βουλής. Εδώ αναγκάζομαι να σας διακόψω.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Ερήμην λέω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Σας λέω ότι δεν έγινε ερήμην του Προεδρείου της Βουλής. Αναγκάζομαι να σας διακόψω, διότι πρώτα απ’ όλα γνώση των νομοσχεδίων που κατατίθενται λαμβάνει το Προεδρείο, ο Πρόεδρος της Βουλής. Ο Πρόεδρος της Βουλής ήταν σύμφωνος…
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Είχατε τη σύμφωνη γνώμη;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): …γιατί, όπως είπα νωρίτερα, οδηγούν στην αναβάθμιση του ρόλου του Κοινοβουλίου κατά την άποψή μου, και όχι μόνο τη δική μου άποψη και σε ό,τι αφορά τη λειτουργία της Στατιστικής Υπηρεσίας που μέχρι τώρα επελέγετο από την εκάστοτε ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών…
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Μα, το να ορίζονται από τη Βουλή είναι το πρόβλημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): …και σε ό,τι αφορά την έκφραση γνώμης της Βουλής στη διαδικασία επιλογής της ηγεσίας των ανωτάτων δικαστηρίων. Και εν γνώσει του Προεδρείου ήταν και έχουν και τη σύμφωνη γνώμη μου, γιατί οδηγούν στην αναβάθμιση του Προεδρείου και στην ενίσχυση κατά την άποψή μου της διαφάνειας της διαδικασίας αυτής, του ελέγχου δηλαδή -για να το πω διαφορετικά- στην ουσία της εκτελεστικής εξουσίας από το Κοινοβούλιο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή ανοίξατε το ζήτημα και είπατε ότι έχετε σύμφωνη γνώμη και τα γνωρίζατε, θέλω να πω ότι στη συζήτηση που κάναμε στη Διαρκή Επιτροπή εκφράσατε και εσείς και άλλοι ότι πρέπει να σταματήσει αυτή η υπόθεση να ορίζονται Ανεξάρτητες Αρχές με νομοσχέδια και να φέρνουμε πότε τον έναν και πότε τον άλλον...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Εξέφρασα εγώ τέτοια άποψη;
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Έγινε ολόκληρη συζήτηση, κύριε Πρόεδρε…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Στη συζήτηση στην Επιτροπή;
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Βεβαίως, στην Επιτροπή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Με συγχωρείτε, σε ποια Επιτροπή;
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Στην Επιτροπή για τον Κανονισμό της Βουλής που κουβεντιάσαμε προ ημερών.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Πού ακούσατε εσείς τέτοιο πράγμα, να έχω πει ότι…
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Ακούστηκε στην Επιτροπή. Αυτό λέω. Ακούστηκε από πολλούς. Δεν συμμετέχω πρώτη φορά στην Επιτροπή του Κανονισμού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Δεν έχει ακουστεί από πολλούς καταρχήν και θα σας παρακαλέσω, όταν αναφέρεστε σε διαδικασίες επιτροπών και μάλιστα στις οποίες…
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Και εγώ θα σας παρακαλέσω να μη με διακόπτετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): …στις οποίες συμμετέχει ο Πρόεδρος της Βουλής…
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Σας παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε, να μη με διακόπτετε…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Σας παρακαλώ, κύριε Σκυλλάκο. Πρώτον, για την ακρίβεια των λεγομένων, γιατί εδώ είναι μια πολύ σοβαρή διαδικασία…
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Εσείς αφήσατε να εννοηθεί ότι ήταν ερήμην σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Θα σας παρακαλέσω λοιπόν, κύριε Σκυλλάκο, όταν αναφέρεστε σε τέτοια θέματα, πρώτον, να κάνετε τον κόπο να αναγιγνώσκετε και τα Πρακτικά των Επιτροπών. Λέτε ότι εξέφρασα και εγώ στη διαδικασία της Επιτροπής αντιρρήσεις;
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Δηλαδή, συμφωνείτε, κύριε Πρόεδρε…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Σκυλλάκο, σας παρακαλώ, όταν αναφέρεστε σε τέτοια θέματα πρώτα να διαβάζετε τα Πρακτικά των συζητήσεων των σχετικών Επιτροπών και της Επιτροπής για τον Κανονισμό της Βουλής.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Τα σχόλια σας ήταν προς την αντίθετη κατεύθυνση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Είμαι πολύ σαφής.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Και εγώ είμαι σαφής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Είμαι σαφής, διαφορετικά λέτε ανακρίβειες, για να μη χρησιμοποιήσω ακόμα βαρύτερη έκφραση.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Εσείς λέτε ανακρίβειες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Λέτε ανακρίβειες που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Εν πάση περιπτώσει…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Σοβαρευτείτε!
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Αυτό τι είναι τώρα, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Αυτό ακριβώς που σας λέω.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Να σοβαρευτείτε εσείς που μας κάνετε και τον Πρόεδρο!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Να σοβαρευτείτε γιατί, πριν έρθετε εδώ, θα πρέπει να διαβάζετε τα Πρακτικά.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Μα, δεν μας επιτρέπετε να πούμε τη γνώμη μας;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Και συμμετέχετε σε ορισμένες διαδικασίες εσείς ο ίδιος και διαστρεβλώνετε ότι έχει ειπωθεί. Επιτέλους! Άλλο το δικαίωμα να διαφωνείτε και άλλο να διαστρεβλώνετε.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Τι διαστρεβλώσαμε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Δεν έχετε δικαίωμα να διαστρεβλώνετε.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Ότι έγινε τέτοια συζήτηση;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ότι ειπώθηκαν αυτά και μάλιστα από τη δική μου πλευρά.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Ότι έγινε τέτοια συζήτηση στην Επιτροπή, ότι υπάρχει μόνιμο πρόβλημα να μας φέρνετε νομοσχέδια…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Από εσάς ειπώθηκαν και από κανένα άλλο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Από κανέναν άλλον;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ξαναδείτε τα Πρακτικά.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Εν πάση περιπτώσει, εγώ επανέρχομαι. Επιτρέψτε μου να το κάνω γιατί δεν θα προλάβω να τοποθετηθώ.
Το πρώτο θέμα, όχι παραπέρα ανεξάρτητες αρχές είτε εν γνώσει είτε ερήμην του οποιουδήποτε Προέδρου.
Δεύτερο θέμα, αυτές οι Ανεξάρτητες Αρχές, είτε αφορούν την ηγεσία της δικαιοσύνης είτε αφορούν τη Στατιστική Υπηρεσία, δεν θα είναι ανεξάρτητες όπως δεν ήταν και οι προηγούμενες ανεξάρτητες. Μην κοροϊδευόμαστε. Πάει με βάση την κυρίαρχη άποψη, αν όχι με το κόμμα που είναι πλειοψηφία κάθε φορά. Αυτή είναι η πρακτική που εφαρμόζεται, γι’ αυτό είμαστε αντίθετοι.
Το τρίτο θέμα είναι ότι είμαστε αντίθετοι με τα συγκεκριμένα νομοσχέδια και γι’ αυτό το λόγο. Έρχεται το νομοσχέδιο για τη δικαιοσύνη. Τα δύο μεγάλα κόμματα δεν αλλάζουν με το Σύνταγμα τα της ηγεσίας της δικαιοσύνης; Και έρχονται τώρα να μας πουν, επειδή θα οριστούν από τη Διάσκεψη των Προέδρων κάποια πρόσωπα, θα είναι ανεξάρτητα και οι επιλογές τους θα είναι ανεξάρτητες; Έτσι έχουμε ανεξαρτησία της δικαιοσύνης; Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους εμείς δεν ψηφίζουμε τη συγκεκριμένη διάταξη.
Με τη διάταξη που αναφέρει το άρθρο 2, το οποίο μιλάει για έλεγχο από τη Βουλή της λειτουργίας της Στατιστικής Υπηρεσίας, συμφωνούμε.
Έρχομαι στην τρίτη παράγραφο. Είμαστε αντίθετοι με την επιδοματική πολιτική. Επιδόματα και αποζημιώσεις δεν τα καθιερώσαμε εμείς. Δεν ήμασταν εμείς ποτέ Κυβέρνηση για να τα καθιερώσουμε. Θα έπρεπε να είναι μέσα στο μισθό. Αυτή είναι η πρώτη παρατήρηση.
Δεύτερο θέμα. Δεν συμφωνούμε -και είναι κεντρική μας πολιτική- τα βάρη της κρίσης να τα πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Πρέπει να τα πληρώσουν οι έχοντες και κατέχοντες και μιλάμε για τις μεγάλες επιχειρήσεις, μιλάμε για τα πολύ μεγάλα εισοδήματα. Και γίνεται ακριβώς το αντίθετο.
Και εγώ ρωτώ: Οι υπάλληλοι της Βουλής είναι η πλουτοκρατία και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα; Είναι μήπως golden boys, για τους οποίους έκανε η Κυβέρνηση εκπτώσεις και στο τελευταίο νομοσχέδιο, για να είναι πιο χαλαρή η φορολόγησή τους;
Τρίτο θέμα. Για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους υπάρχει πάγωμα μισθών, μείωση επιδομάτων 12%, για να μην πάω στη μείωση του εισοδήματος με την έμμεση φορολογία κ.λπ.. Γι’ αυτούς τους λόγους, ανεξάρτητα αν ένα κομμάτι των εργαζομένων έχει μεγαλύτερο εισόδημα από πολλούς άλλους εργαζόμενους δημοσίους υπαλλήλους, δεν συμφωνούμε να μειωθούν τα εισοδήματά τους.
Σε τι συμφωνούμε και είναι πρόταση του κόμματός μας; Θέλουμε να μπουν στην κλίμακα και να φορολογούνται όλα; Βεβαίως, συμφωνούμε να φορολογούνται όλα, να μην υπάρχει κανένα επίδομα, να είναι όλα στο βασικό μισθό και να φορολογούνται όλα, αλλά να αυξήσουμε το αφορολόγητο. Να πάμε σε αφορολόγητο 20.000 για τον κάθε γονιό, δηλαδή 40.000 για το ζευγάρι και 5.000 για το κάθε παιδί. Μ’ αυτή τη λογική να μπουν όλα και να φορολογούνται με βάση τις κλίμακες. Αυτή είναι η δική μας άποψη γι’ αυτό και δεν συμφωνούμε με το άρθρο 3 του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κατανοητή η άποψή σας και πολύ συγκεκριμένη.
Συνήθως δεν σχολιάζω και δεν πρέπει να σχολιάζω τοποθετήσεις συναδέλφων Βουλευτών. Αναγκάζομαι όμως να το ξανακάνω, γιατί αναφερθήκατε στη σύσταση Ανεξάρτητων Αρχών.
Κύριε Σκυλλάκο, αν συμμετείχατε στην Επιτροπή του Κανονισμού -και αν δεν κάνω λάθος συμμετείχατε εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος- θα είχατε διαπιστώσει και εκεί αυτό που ειπώθηκε, που επανέλαβα σήμερα ότι δεν συνιστώνται Ανεξάρτητες Αρχές. Οι νόμοι που πέρασαν, που ψηφίστηκαν για τα δύο θέματα, δεν συνιστούν καινούριες Ανεξάρτητες Αρχές, γιατί εδώ πρέπει να ακριβολογούμε. Σ’ αυτή την Αίθουσα τουλάχιστον πρέπει να ακριβολογούμε όλοι μας.
Είναι σημαντικά αυτά τα θέματα. Και ο ένας νόμος, σε ό,τι αφορά τη Στατιστική Αρχή και ο άλλος νόμος σε ό,τι αφορά την εμπλοκή, θα έλεγα, της Βουλής στη διαδικασία επιλογής της ηγεσίας των ανωτάτων δικαστηρίων λέει ότι στη Διάσκεψη των Προέδρων χρειάζεται ομοφωνία ή κατ’ ελάχιστο τα τέσσερα πέμπτα, δηλαδή σχεδόν ομοφωνία. Χρειάζεται να συμφωνήσουν περισσότεροι των δύο κομμάτων. Η Βουλή εμπλέκεται στην επιλογή τεσσάρων μελών της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής που προτείνονται από περισσοτέρους.
Στη δεύτερη περίπτωση, για την ηγεσία των ανωτάτων δικαστηρίων, εκφράζει γνώμη πάλι η Βουλή, με την ίδια πλειοψηφία ή ομοφωνία της Διάσκεψης των Προέδρων. Ποιες Ανεξάρτητες Αρχές; Καινούριες Ανεξάρτητες Αρχές δημιουργούνται;
Το λόγο έχει ο κ. Δρίτσας εκ μέρους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α..
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Σας παρακαλώ, κύριε Σκυλλάκο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Αξιοποιείτε το δικαίωμά σας…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Δεν θα δευτερολογήσετε τώρα.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Γιατί δεν μου δίνετε το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο κ. Δρίτσας.
Θα σας δώσω το λόγο μετά, αν θέλετε, για να δευτερολογήσετε, παρότι δεν προβλέπεται από τον Κανονισμό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Όχι να δευτερολογήσω, να διευκρινίσω για να κλείσει η υπόθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Αν θέλετε να δευτερολογήσετε, παρότι δεν προβλέπεται από τον Κανονισμό, θα σας δώσω μετά το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Μα, ανεξάρτητη υπηρεσία είναι η Στατιστική, κύριε Πρόεδρε. Αυτό ψηφίσαμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Και εσείς δεν έχετε το λόγο από τον Κανονισμό, γιατί ο κ. Δρίτσας από το Κόμμα σας δικαιούται να μιλήσει τώρα.
Κύριε Δρίτσα, έχετε το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Στην πρώτη σας μεν πρόταση, που αφορά την προσθήκη στο άρθρο 14, που αναφέρεται ακριβώς στη νεοσύστατη Ανεξάρτητη Αρχή, την Ελληνική Στατιστική Αρχή, πρέπει να επισημάνουμε ότι όντως λειτουργεί από εδώ και πέρα με βάση την ψηφισθείσα νομοθεσία ως Ανεξάρτητη Αρχή. Απλώς δεν αναφέρεται στις συνταγματικώς κατοχυρωμένες, αλλά μ’ αυτόν τον τρόπο προορίζεται να λειτουργήσει.
(MB)
(1MT)
Σε σχέση με την πρότασή σας αυτή έχουμε ταχθεί υπέρ και στην Επιτροπή του Κανονισμού της Βουλής, θα μου επιτρέψετε όμως να κάνω δύο επισημάνσεις, γιατί έχουν ειδική σημασία.
Κύριε Πρόεδρε, ορθώς προσδιορίζεται η ομοφωνία για τη Διάσκεψη των Προέδρων, για να οριστούν ο Πρόεδρος, ο Αντιπρόεδρος και μέλη των Αρχών αυτών και επί του προκειμένου και της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και κατ’ εξαίρεση ή, εν πάση περιπτώσει κατά παραχώρηση, τα 4/5. Φαντάζει αυξημένη πλειοψηφία. Δεν είναι πάντοτε όμως. Η σημερινή Βουλή μπορεί να απαιτήσει 4/5 με τρία κόμματα. Για το ρόλο των ανεξαρτήτων Αρχών, που πρέπει να λειτουργούν σύμφωνα με τους όρους που έχουν θεσμοθετηθεί, πέρα από κάθε κομματική επιρροή, στη σημερινή σύνθεση της Βουλής, δηλαδή τρία κόμματα, δεν εξυπηρετείται αυτή η στόχευση και η νομοθετημένη και κατοχυρωμένη διαδικασία της ομοφωνίας. Επομένως, θα πρέπει στο μέλλον να το δούμε, κύριε Πρόεδρε, και να διευρυνθεί αυτή η προσέγγιση των 4/5, που όταν νομοθετήθηκε, όταν εν πάση περιπτώσει συμπεριελήφθη στον Κανονισμό όντως είχε σχεδόν παμψηφία, γιατί ήταν τρικομματική ή τετρακομματική η Βουλή τότε. Τώρα όμως δεν είναι το ίδιο. Αυτό το επισημαίνουμε.
Το δεύτερο που πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι επειδή, σύμφωνα με την ίδια πρότασή σας, επέρχεται και μία τροποποίηση στο άρθρο 31 και προστίθεται η παράγραφος 2, ώστε η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία να ελέγχεται και από την Επιτροπή Παρακολούθησης της Εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, θέλουμε επίσης να επισημάνουμε ότι αυτή η Επιτροπή μέχρι στιγμής κατ’ ουσίαν δεν έχει συσταθεί και λειτουργήσει και ότι δεν έχει από τη γέννησή της τις προϋποθέσεις για να λειτουργήσει, όπως έχει θεσμοθετηθεί. Διότι απαιτείται να έχει υποδομές, στελέχωση, επάρκεια τεχνοκρατικής παρακολούθησης, ώστε οι Βουλευτές που θα συμμετέχουν σ’ αυτή την Επιτροπή Παρακολούθησης της Εκτέλεσης του Προϋπολογισμού πράγματι να μπορούν να πάνε σε βάθος ελέγχου της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού και όχι σε μια επιδερμική και επιφανειακή εξέταση. Δεν θα μπορέσει δηλαδή η Βουλή σ’ αυτή την περίπτωση να εκτελέσει τον έλεγχο που όλοι συνομολογήσαμε ότι θέλουμε να αναβαθμιστεί και να τον επιτελέσει.
Με αυτές τις δύο επισημάνσεις κλείνω ως προς την πρώτη πρότασή σας που, όπως είπα και στην αρχή, έχουμε –και ψηφίζουμε και τώρα- ταχθεί υπέρ αυτής, παρά τις επισημάνσεις αυτές που ήδη έκανα.
Για τη δεύτερη πρότασή σας, με βάση την οποία προτείνεται για την εξοικονόμηση πόρων, αλλά και για την εφαρμογή της αρχής της φορολογικής ισότητας κατ’ ουσίαν να λογίζεται η καταβαλλόμενη έκτακτη αποζημίωση στους υπαλλήλους της Βουλής πλέον ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες και να φορολογείται, έχουμε να επισημάνουμε το εξής, ότι ναι μεν με αυτή την τροπολογία λογίζεται ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, αλλά όχι ως μισθός. Όλοι καταλαβαίνουμε την τεράστια διαφορά που έχει το ένα από το άλλο. Στην πραγματικότητα δηλαδή μία αποζημίωση ή κάποια επιδόματα, τα οποία έχουν θεσμοθετηθεί για να διορθώσουν αδικίες, για να απονείμουν εν πάση περιπτώσει, αποδοχές, με βάση αξιολογήσεις που έγιναν κάποτε ότι έτσι πρέπει, ή θα πρέπει να ανακληθούν, εάν δεν είναι δίκαιες, -κάτι που νομίζω ότι κανείς δεν το υπερασπίζεται- ή δεν μπορούν να μειωθούν. Με αυτόν τον τρόπο μειώνονται.
Εμείς λέμε «ναι» στην ενιαία φορολόγηση όλων των εισοδημάτων, «ναι» στη φορολογική δικαιοσύνη, «όχι» στις εξαιρέσεις, «όχι» σε εύνοιες οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας. Γι’ αυτό λοιπόν και ειδικά όταν πρόκειται για εργαζομένους, για μισθωτούς του Δημοσίου -καλά, του ιδιωτικού τομέα ανάγονται σε άλλου είδους διαδικασίες- υπερασπιζόμαστε πάντα και τώρα, επί του προκειμένου, από θέση αρχής την ενσωμάτωση όλων αυτών των εκτάκτων επιδομάτων ή αποζημιώσεων ή κάθε είδους πρόσθετων παροχών στο βασικό μισθό. Και τότε πράγματι νοείται η ενιαία φορολόγηση, τότε πράγματι είναι πράξη φορολογικής δικαιοσύνης, πράξη ισονομίας και, εν πάση περιπτώσει, κατοχυρώνει τους εργαζομένους όχι μόνο της Βουλής, αλλά όλους τους μισθωτούς και κανείς δεν θα μπορούσε σ’ αυτή την περίπτωση να πει τίποτα αντίθετο.
Με αυτές τις σκέψεις, αυτή τη δεύτερη πρότασή σας δεν μπορούμε να την αποδεχθούμε και την καταψηφίζουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο κ. Ροντούλης. Έχετε κι εσείς αντίρρηση, κύριε Ροντούλη;
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Όχι, κύριε Πρόεδρε. Νομίζω όμως ότι…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Διότι αν δεν έχετε αντιρρήσεις, κατά τον Κανονισμό, δεν χρειαζόταν να πάρετε το λόγο, αλλά εν πάση περιπτώσει.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Με την ανοχή σας, κύριε Πρόεδρε, γιατί ήδη επιδείξατε μια ευγενική ανοχή έναντι των άλλων συναδέλφων, οι οποίοι θα μου επιτρέψουν, με όλη την εκτίμηση που τρέφω στο πρόσωπό τους, να τους πω ότι διέπραξαν ένα λάθος. Η σημερινή συζήτηση εδώ δεν είναι ούτε για την Ελληνική Στατιστική Αρχή, ούτε για την περικοπή του επιδόματος, ούτε για τον τρόπο επιλογής των ανωτάτων δικαστικών λειτουργών. Αυτά συζητήθηκαν στο παρελθόν, όταν συζητήσαμε το ν. 3832 ή τον ν. 3841/2010. Εδώ είναι μια άλλη διαδικασία.
Εγώ πήρα το λόγο μόνο και μόνο, κύριε Πρόεδρε, για να κάνω μία διευκρίνιση από την πλευρά του Λαϊκού Ορθοδόξου Συναγερμού, η οποία είναι η εξής. Εμείς σαν Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός καταψηφίσαμε και το ν. 3832 και το ν. 3841. Κατανοούμε όμως την αναγκαιότητα, ότι αφ’ ης στιγμής υπάρχει ένα νομοθετικό δεδομένο, υπάρχει ένα συγκροτημένο νομοθέτημα που αναφέρεται είτε στη μία είτε στην άλλη περίπτωση, η Βουλή θα πρέπει κατ’ ανάγκην να προσαρμόσει τον Κανονισμό της. Άρα λοιπόν στο πνεύμα της κατανόησης που δείχνουμε για τέτοιου είδους διαδικασίες, οι οποίες επιτυγχάνουν ακριβώς αυτή την ταύτιση, την ενσωμάτωση των νομοθετικών προβλέψεων στον Κανονισμό της Βουλής, ο κ. Βαϊτσης Αποστολάτος, ο εκπρόσωπός μας στην Επιτροπή Κανονισμού της Βουλής, υπερψήφισε. Απλώς να καταγραφεί η διαφωνία μας επί των νόμων που προανέφερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Η οποία είχε καταγραφεί τότε, στη διαδικασία της συζήτησης και της ψήφισης εκείνων των νόμων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν δώσω το λόγο στον κ. Σκυλλάκο, να σας ανακοινώσω –γιατί μου ήρθε μετά από το κόμμα σας, κύριε Σκυλλάκο, αφού είχατε πάρει το λόγο- τη γνωστοποίηση από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Σπυρίδωνα Χαλβατζή ότι για τη συζήτηση αυτού του θέματος, δηλαδή των τροποποιήσεων του Κανονισμού της Βουλής, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον Βουλευτή κ. Αντώνη Σκυλλάκο.
Κύριε Σκυλλάκο, θέλετε να δευτερολογήσετε;
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Μάλιστα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ένα δίλεπτο αρκεί;
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Ναι.
Επί της διαδικασίας έχω να πω το εξής. Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο δημιουργήθηκε αυτή η οξύτητα, όχι από δική μου ευθύνη. Προσπαθώ να είμαι νηφάλιος, όπως είμαι σε όλες τις Επιτροπές. Ίσως ακούσια καμιά φορά, αλλά συνειδητά να διαστρεβλώσω απόψεις δεν το κάνω, και το κόμμα μου, αλλά και προσωπικά εγώ. Δεν καταλαβαίνω γιατί οξύνθηκε τόσο πολύ η συζήτηση.
Δεύτερον, επί της ουσίας: Είναι ή δεν είναι ανεξάρτητη Αρχή η Ελληνική Στατιστική Αρχή; Το άρθρο 14 στην παράγραφο δ΄ λέει πώς η Διάσκεψη των Προέδρων με πλειοψηφία των 4/5 ορίζει τα μέλη των ανεξάρτητων Αρχών που προβλέπει το Σύνταγμα.
Μετά είναι η παράγραφος 5. Μιλάει για τα μέλη της Στατιστικής Αρχής, χωρίς να την ονομάζει «ανεξάρτητη», αν και δημοσιογραφικά έγινε συζήτηση και εδώ μέσα στην Αίθουσα όταν συζητιόταν το νομοσχέδιο για ανεξάρτητη Αρχή μιλούσαμε. Και παρακάτω, στην έκτη παράγραφο, που τροποποιείται για την ανάγκη να περάσει στον Κανονισμό της Βουλής η νέα ρύθμιση, λέει: «Η Διάσκεψη των Προέδρων καλεί, όταν το κρίνει αναγκαίο, οποιαδήποτε ανεξάρτητη Αρχή για θέματα σχετικά με την κατά το Σύνταγμα εκπλήρωση της αποστολής της και σχετικά με την Ελληνική Στατιστική Αρχή».
(SS)




(MB)
Την εξομοιώνει με τις Ανεξάρτητες Αρχές. Άρα, βεβαίως, οι δικαστές που επιλέγονται από την Διάσκεψη των Προέδρων δεν αποτελούν σαν σύνολο ή σαν ομάδα Ανεξάρτητη Αρχή. Αλλά, για να συντομεύσω το σκεπτικό μου είναι δύο τα προβλήματα. Το ένα είναι οι Ανεξάρτητες Αρχές και το άλλο ότι εγκρίνουμε πρόσωπα για το αν είναι ικανά, για το αν είναι έντιμα, για το αν είναι και παρέχουν εγγυήσεις αμεροληψίας. Γι’ αυτά ζητείται να πει γνώμη η Βουλή. Και η γνώμη μας είναι ότι έχει παρατραβήξει αυτή η υπόθεση. Είναι φύλλο συκής. Αυτό είναι η άποψή μας, να επιβεβαιώνονται αυτά από τη Βουλή, να εγκρίνονται αυτά από τη Βουλή και μετά αρχίζουν οι καταγγελίες, ενώ τους έχει εγκρίνει η Βουλή, και έχουμε και παραιτήσεις κ.λπ. κ.λπ. Γι’ αυτό χρειάζονται προσοχή αυτά τα πράγματα. Και η δική μας η άποψη ότι πρέπει να σταματήσει αυτή η υπόθεση των δήθεν Ανεξάρτητων ή αμερόληπτων προσώπων ή Αρχών.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Σκυλλάκο, επί της ουσίας έχει ο καθένας, πραγματικά, αναφαίρετο δικαίωμα και δεν μου πέφτει εμένα λόγος να ασκήσω κριτική ή να τοποθετηθώ επί της ουσίας έκφρασης της απόψεώς σας. Σεβαστή η άποψη. Εκείνο που προκάλεσε την προς στιγμή ένταση είναι το ακούσιο λάθος σας. Το ακούσιο λάθος ήταν η αναφορά στη Συνεδρίαση της Επιτροπής του Κανονισμού και είπατε ότι ειπώθηκαν και από εμένα διάφορα πράγματα. Εγώ δέχομαι το ακούσιο λάθος. Ήταν λάθος, δέχομαι το ακούσιο και τελειώνει εδώ αυτό το θέμα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση των προτάσεων του Προέδρου της Βουλής...
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, να βάζουμε μαγνητόφωνα σ’ αυτές τις επιτροπές για να γνωρίζουμε τι λέγεραι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Τώρα μη με προκαλείτε πάλι. Θα σας πω. Θα αναγκαστώ να διαβάζω τα Πρακτικά της Επιτροπής εδώ.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Να διαβάσουμε τα Πρακτικά να δούμε τι λένε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Για πάρετε ξανά τα Πρακτικά.
Κύριε Σκυλλάκο, το κόμμα σας είναι πάρα πολύ σοβαρό κόμμα. Είναι πάρα πολύ σοβαρό κόμμα το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος και η παρουσία του εδώ. Μη μειώνετε αυτή τη σοβαρότητα τώρα με τις επιμονές σας. Είπατε ακούσιο λάθος. Πράγματι. Δέχομαι το ακούσιο, αλλά ήταν λάθος σας.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί των προτάσεων του Προέδρου της Βουλής για την τροποποίηση διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Κοινοβουλευτικό) και για την μερική τροποποίηση διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β΄-ΦΕΚ 51Α΄/10-4-1997), όπως ισχύει.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνονται δεκτές οι ανωτέρω προτάσεις κατ’ αρχήν, κατ’ άρθρο και στο σύνολο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτές, δεκτές.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς, οι προτάσεις για την τροποποίηση των διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Κοινοβουλευτικό) και για την μερική τροποποίηση διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β΄-ΦΕΚ 51Α΄/10-4-1997) όπως ισχύει, έγιναν δεκτές κατ’ αρχήν, κατ’ άρθρο και στο σύνολο, κατά πλειοψηφία και έχουν ως εξής:
(Να καταχωριστεί το κείμενο των προτάσεων)











ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών της σημερινής συνεδρίασης ως προς το την ψήφιση στο σύνολο των παραπάνω προτάσεων.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος):Το Σώμα παρέσχε την ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Και τώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να σας ενημερώσω ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προτείνει σύμφωνα με το άρθρο 44, παρ. 1 του Κανονισμού της Βουλής την επανασύσταση της Διακομματικής Επιτροπής για την εξέταση του Σωφρονιστικού Συστήματος της χώρας και των συνθηκών διαβίωσης των κρατουμένων, η οποία είχε λειτουργήσει κατά τη διάρκεια της ΙΒ΄ περιόδου, αλλά διελύθη αυτοδικαίως πριν καταλήξει στη σύνταξη εκθέσεως λόγω της λήξεως της βουλευτικής περιόδου.
Επίσης, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γιώργος Καρατζαφέρης προτείνει τη σύσταση Διακομματικής Επιτροπής για τη μελέτη του μεταναστευτικού προβλήματα σύμφωνα με το άρθρο 44, παρ. 1 του Κανονισμού της Βουλής.
Η Διάσκεψη των Προέδρων στη συνεδρίαση της 19ης Μαρτίου του 2010 ομόφωνα αποδέχτηκε τις προτάσεις αυτές, τις οποίες εισήγαγα εγώ στη Διάσκεψη και για λόγους αποτελεσματικής λειτουργίας των Επιτροπών προτείνει η Διάσκεψη 15μελή σύνθεση κατ’ αναλογία της δύναμης των κομμάτων.
Προτείνω επίσης προθεσμία υποβολής των εκθέσεων των ως άνω Επιτροπών μέχρι το τέλος της Β΄ Συνόδου της παρούσης περιόδου. Να υπάρξει η δυνατότητα δηλαδή μέχρι το τέλος της Β΄ Συνόδου, που σημαίνει μέχρι του χρόνου τον Ιούνιο, περίπου, σε ένα έτος και κάτι, να μπορέσουν να ολοκληρώσουν τις εργασίες τους και να υποβάλουν τις εκθέσεις γι’ αυτά τα τόσο σημαντικά θέματα.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνονται δεκτές οι ανωτέρω προτάσεις;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτές, δεκτές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς, το Σώμα απεδέχθη ομοφώνως τις προτάσεις και αποφασίζει τη σύσταση Διακομματικών Επιτροπών σύμφωνα με το άρθρο 44, παρ. 1 του Κανονισμού της Βουλής και με προθεσμία υποβολής των εκθέσεων μέχρι το τέλος της Β΄ Συνόδου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα εισερχόμεθα στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Αποκατάσταση φορολογικής δικαιοσύνης, αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και άλλες διατάξεις».
Θα συνεχίσουμε από τον κατάλογο των συναδέλφων που δεν είχαν προλάβει να πάρουν το λόγο επί της αρχής πριν την ονομαστική ψηφοφορία. Αρχίζουμε τη διαδικασία αυτή με τον κ. Μουσουρούλη, το συνάδελφο της Νέας Δημοκρατίας.
Υπενθυμίζω ότι ο συνολικός αριθμός των συναδέλφων που είναι από τον προηγούμενο κατάλογο μαζί με τους συναδέλφους που ενεγράφησαν για τη συζήτηση επί των άρθρων, ανέρχεται σε εβδομήντα. Άρα, σημαίνει ότι και σήμερα είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί να συνεχίσουμε μετά τα μεσάνυχτα, δηλαδή να μην τελειώσουμε πριν τις 12.00΄, εκτός εάν αποδεχθείτε να υπάρξει μία μείωση του χρόνου των ομιλητών. Αλλά και χθές όταν το προτείναμε δεν έγινε αποδεκτό.
Ας αρχίσουμε τη συζήτηση και βλέπουμε με την εξέλιξη. Βέβαια έχουμε και την αυριανή διαδικασία για την ολοκλήρωση της συζήτησης επί των άρθρων, αλλά είναι μεγάλος ο αριθμός των ομιλητών. Κατανοητό λόγω του ενδιαφέροντος και της σημασίας του νομοσχεδίου.
Τέλος, υπενθυμίζω για μία ακόμη φορά, ο κ. Λεβέντης είναι εδώ, μου το υπενθυμίζει και αυτός, άρα θα το τηρήσει μόλις αναλάβει να διευθύνει τη συζήτηση σε λίγο, την αναγκαιότητα αυστηρής τήρησης του διατιθεμένου χρόνου.
Ο κ. Μουσουρούλης, λοιπόν, έχει το λόγο.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Για όλους, όμως, κύριε Πρόεδρε!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Για όλους, κύριε Ροντούλη.
Ορίστε, κύριε Μουσουρούλη έχετε το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Αν δεν ήμουν λίγος άτυχος το πρωί πριν τις ομιλίες των Αρχηγών και την ονομαστική ψηφοφορία, θα είχα διαδεχθεί στο Βήμα τον εξαιρετικό συνάδελφο, τον κ. Μίμη Ανδρουλάκη. Και λέω συνάδελφο με κάποια συστολή, διότι πρόκειται για έναν πολιτικό ο οποίος παράγει ποιότητα στον πολιτικό του λόγο.
Σήμερα βαθμολόγησε την κυβέρνηση σε ό,τι αφορά το νομοσχέδιο. Δεν μας είπε όμως αν τη βαθμολόγησε με άριστα το 10 ή το 20. Η βαθμολογία ήταν κοντά στο 10. Αυτό σημαίνει ότι είτε επιεικής ήταν είτε αυστηρός, σίγουρα θα έβαζε πολύ κακό βαθμό στην Κυβέρνηση σε ό,τι αφορά τον πανηγυρικό χαρακτήρα που έδωσε σ' αυτό το νομοσχέδιο κατά τη σημερινή συζήτηση αλλά και τις προηγούμενες ημέρες. Ακούσαμε, κύριε Υπουργέ, για τομή, για μία τεράστια μεταρρύθμιση, για μία επαναστατική αλλαγή, για μία τυπική περίπτωση της Κυβέρνησης ότι δεν κάνει μερεμέτια και βέβαια για μία ξεκάθαρη σφραγίδα προοδευτικής αντίληψης και κοινωνικής δικαιοσύνης. Αυτά περίπου είχε πει και ο Πρωθυπουργός όταν συζητήθηκε το νομοσχέδιο αυτό στο Υπουργικό Συμβούλιο.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ)
Εγώ δικαιολογώ τους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. διότι δεν είχαν άλλο τρόπο για να αποδώσει η επικοινωνιακή επένδυση που έχει γίνει στη λογική του παραλάβαμε κατεστραμμένο κράτος, πήραμε δύσκολα μέτρα που το αλλάζουν και η ανάπτυξη έρχεται. Αυτά, όμως, δεν αρκούν για να κάνουν ενδιαφέρουσα τη συζήτηση για ένα σημαντικό αναπτυξιακό εργαλείο της οικονομίας, όπως είναι το φορολογικό. Η ουσία, λοιπόν, είναι να γνωρίζεις ποιο εργαλείο χρειάζεσαι, πότε πρέπει να το εφαρμόσεις και βέβαια να το έχεις σχεδιάσει κατάλληλα. Νομίζω ότι αυτά τα τρία πράγματα δεν συμβαίνουν.
Η Κυβέρνηση θυμίζει λίγο την αμερικάνικη παροιμία για κάποιον λέει που κρατάει σφυρί, όλα μοιάζουν με καρφιά, όπως και οι λέξεις ανάπτυξη, σταθερότητα, απασχόληση, αλλά και δικαιοσύνη, ρεαλισμός, ανταποδοτικότητα. Λέξεις, καρφιά δηλαδή, που χρησιμοποιήθηκαν αφειδώς από συναδέλφους μέσα και έξω από την Αίθουσα. Το αποτέλεσμα όμως δεν θα είναι η τομή που φιλοδοξείτε να κάνετε μ' αυτό το νομοσχέδιο, αλλά μερικά σπασμένα δάχτυλα και μάλιστα χωρίς λόγο.
Και θέλω να το εξηγήσω αυτό. Βρισκόμαστε σε μία περίοδο ύφεσης. Τι σημαίνει αυτό; Ότι δύο και μοναδικές πραγματικές αξίες που υπάρχουν στην οικονομία, δηλαδή η απασχόληση και το ρευστό μειώνονται. Όταν όμως δεν κάνεις κάτι ουσιαστικό για να αυξηθούν αυτές οι οικονομικές αξίες, τότε το μεγάλο οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα θα μετεξελιχθεί σε ένα τεράστιο, σε ένα μεγάλο κοινωνικό θέμα. Τότε, όμως, θα είναι αργά.

(GK)











(1SS)
Ο χρόνος και ο τρόπος χρήσης του εργαλείου δεν θα είναι οι ίδιοι και τότε δυστυχώς δεν θα έχει καμία σημασία το πόσο είναι κατάλληλο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση κατά τη γνώμη μου κάνει τα δύσκολα δυσκολότερα. Ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω μερικά πράγματα. Ως Αντιπολίτευση στηρίζατε, κύριοι συνάδελφοι, ανεδαφικά προνόμια και απαιτήσεις. Σήμερα που είστε αντιμέτωποι με τη σχέση που έχουν όλα αυτά με το πρόβλημα, τι ακριβώς κάνετε;
Θέλω να ρωτήσω πώς είναι δυνατόν επί έξι μήνες να μην έχετε ασχοληθεί καθόλου με τη βελτίωση της παραγωγικότητας, το μοναδικό δηλαδή κριτήριο που καθορίζει μισθούς και απόδοση κεφαλαίων, που είναι και οι δυο βασικές πηγές εισοδήματος.
Πιστεύετε δηλαδή, κύριε Υπουργέ, ότι μόνο με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών στα κέρδη των επιχειρήσεων που επενδύονται, θα λυθεί το πρόβλημα; Πείτε μας ποια εργαλεία έχετε δημιουργήσει, για να ενδυναμωθεί το επενδυτικό περιβάλλον της χώρας. Αντίθετα, παγώσατε τον αναπτυξιακό, ακινητοποιήσατε το Ε.Σ.Π.Α. και ασχοληθήκατε με το πιο ανταγωνιστικό κομμάτι που είναι η ναυτιλία.
Αμέσως μετά τη διάλυση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας συνεχίζετε με τις αλλαγές στους συντελεστές φορολόγησης για τους ναυτικούς που θα απομακρύνουν –και αυτό το σημειώνω και το τονίζω- ακόμα περισσότερο τους νέους από το ναυτικό επάγγελμα, αλλά βέβαια και με το νομοσχέδιο συνεχίζετε, με τις ρυθμίσεις που έχετε κάνει για τις ναυτιλιακές εταιρείες στα κίνητρα επαναπατρισμού κεφαλαίων.
Πώς είναι δυνατόν –ρωτώ και πάλι- με τόσο χαμηλή ανταγωνιστικότητα να αυξάνετε τόσο πολύ τους άμεσους φόρους και με τέτοια πτώση της κατανάλωσης να αυξάνετε τόσο πολύ τους έμμεσους φόρους; Αυτά τα δυο πράγματα είναι ασυμβίβαστα και θα κάνουν το δανεισμό ακόμα πιο ακριβό. Σίγουρα πάντως θα εξανεμίσουν την οποιαδήποτε ελάφρυνση υπάρχει στα χαμηλά εισοδήματα.
Τέλος, πώς είναι δυνατόν να χρειάζεται περισσότερη τόνωση του ανταγωνισμού και εσείς να κάθεστε και να κοιτάτε τις αγορές, χωρίς να μας λέτε τι ακριβώς θα κάνετε;
Μέχρι τώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι η Κυβέρνηση δεν ήταν έτοιμη. Και όντως δεν ήταν. Γι’ αυτό ασχολείται με το χθες και το προχθές. Τώρα που αποδεικνύεται ότι δεν είναι σε θέση να ασχοληθεί, να προγραμματίσει το αύριο, δηλαδή να το ξελασπώσει –όπως είπε το πρωί και ο κ. Τσίπρας- τα πράγματα είναι διαφορετικά και καταλήγει σε μια εισπρακτική λογική.
Θα θυμίσω εδώ τι είχε πει ο Υπουργός κ. Παπακωνσταντίνου στις 10 Σεπτεμβρίου 2008. Είχε πει: «Σε μια στιγμή που η οικονομία βρίσκεται σε κρίση πρέπει να προσθέτεις στην οικονομία και όχι να αφαιρείς. Πρέπει να στηρίζεις το εισόδημα και την οικονομική δραστηριότητα και όχι να τη στραγγαλίζεις, να στραγγαλίζεις την κατανάλωση με φορολογικά μέσα.»
Αλήθεια, με τον τρόπο που αντιμετωπίζετε τα μεσαία νοικοκυριά, την κτηματαγορά, τις επιχειρήσεις, προσθέτουμε ή αφαιρούμε στην οικονομία; Και είναι αυτό προοδευτική αντίληψη, που είχε πει και ο Πρωθυπουργός, όταν συζητούσαν το νομοσχέδιο αυτό στο Υπουργικό Συμβούλιο;
Ας μην αναφερθώ εδώ στην περιφερειακή ανάπτυξη ή στη νησιωτική πολιτική που είχατε εξαγγείλει και ακούμε και ξανακούμε για το μεταφορικό ισοδύναμο και όλα αυτά που θα κάνετε για την περιφερειακή ανάπτυξη ή ακόμη και για την πράσινη ανάπτυξη που μέσα στις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου έχει παραπεμφθεί και αυτή στις καλένδες.
Όλα αυτά μου δίνουν την εντύπωση ότι λιώνουν όπως το χιόνι στον πάγο. Και επειδή αναφέρθηκα στον πάγο, θα σταθώ λίγο σε μια πολύ ωραία αποστροφή του δημοσιογράφου κ. Παπαχελά, ο οποίος έγραψε ότι η Κυβέρνηση μοιάζει με τον καπετάνιο του Τιτανικού που αντί να πει στον ύπαρχο να στρίψει πριν είναι πολύ αργά, παρακολουθεί μια διάλεξη για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας ή την τέχνη της ηγεσίας. Κάτι για την Αριστερά. Τώρα πρέπει πρωτίστως να μας ενδιαφέρει η σωτηρία του Τιτανικού και όχι οι ανέσεις που προσφέρει η πρώτη θέση ή ο τρόπος που αποκτήθηκε το εισιτήριο για την πρώτη θέση.
Πάντως, η κατάσταση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα ήταν έτσι αν δεν την είχατε δραματοποιήσει τόσο επιπόλαια. Δεν θα ξαναπώ –τα έχουμε πει πάρα πολλές φορές- για τον τρόπο που αυξήθηκε το έλλειμμα και για όλα αυτά που έχουν γίνει μέχρι τώρα.
Όμως, αφού έθιξα το θέμα –και θα παρακαλούσα να με ακούσει ο Υπουργός- θα ήθελα να μου πείτε γιατί δεν εξαντλήσατε τις πιθανότητες αξιοποίησης, τις συνθήκες για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη γνωστή Συνθήκη της Λισσαβώνας και συγκεκριμένα το άρθρο 122.
Το λέω αυτό για τους κυρίους συναδέλφους που δεν είναι εξοικειωμένοι με αυτά. Δεν έχει ενεργοποιηθεί αυτό για καμία άλλη χώρα. Ωστόσο, τι λέει αυτό το άρθρο; Λέει ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θεσπίζει κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση της δυσχερούς οικονομικής κατάστασης ενός κράτους-μέλους, ιδίως για την ανεργία. Βάζει ένα κόμμα, όμως όλα τα υπόλοιπα ισχύουν.
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, λοιπόν, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, θα μπορούσε να καλέσει την Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο να θεσπίσουν έναν κανονισμό που να επέτρεπε στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων να δώσουν εγγυήσεις προς εκείνες τις τράπεζες που θα δάνειζαν την Ελλάδα με καλύτερους όρους.
Οι εγγυήσεις αυτές, αν είχαμε πετύχει να βγάλουμε έναν τέτοιο κανονισμό, θα εκταμιεύονταν μόνο στην περίπτωση χρεοκοπίας του δανειζόμενου, κάτι το οποίο προφανώς δεν ισχύει.
(Στο σημείο αυτό χτυπά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Τελείωσε ο χρόνος σας, κύριε συνάδελφε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗΣ: Εσείς αγνοήσατε το θεσμό και καταφύγατε στην επινόηση και αντί να το δείτε αυτό, επιλέξατε δυστυχώς τις αγριάδες με τα πιστόλια πάνω στο τραπέζι.
Μια κυβέρνηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κρίνεται από την αντιστοιχία του προγραμματικού της λόγου με την κυβερνητική εφαρμογή του και από την ικανότητά της να διαχειριστεί μια κρίση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Λήξη του χρόνου σας. Κύριε Μουσουρούλη, σας παρακαλώ. Ακούσατε τις κατηγορίες από συναδέλφους προηγουμένως ότι δίνεται σε κάποιους ανοχή χρόνου. Σας παρακαλώ να μην έχουμε αυτή την αντιδικία.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Βοιωτίας κ. Βασίλειος Τόγιας για οκτώ λεπτά.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΟΓΙΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι συζητάμε ένα εξαιρετικά κρίσιμο, σημαντικό και σοβαρό νομοσχέδιο, ένα νομοσχέδιο το οποίο αποκρυσταλλώνει και εκφράζει βουλήσεις, καταγράφει πολιτικές επιλογές και εν τέλει εκφράζει τι θέλει να κάνει η κάθε κυβέρνηση, όταν αναλαμβάνει την τύχη αυτού του τόπου.
Χωρίς αμφιβολία, δεν υφίσταται κοινωνική δικαιοσύνη δίχως φορολογική δικαιοσύνη. Και το ζητούμενο είναι η σκοπιμότητα της κάθε φορά φορολογικής επέμβασης που αυτή η εκτελεστική εξουσία σκοπεύοντας στη δίκαιη κατανομή των βαρών, σκοπεύοντας να συλλάβει εκείνους που δεν πληρώνουν και ζουν σε βάρος των πολλών και σε βάρος του κοινωνικού κράτους, σε βάρος γενικώς του συνόλου.
Το ότι οι στόχοι όλων των κυβερνήσεων ήταν να έχουμε ένα φορολογικό νομοσχέδιο δίκαιο και αποτελεσματικό, αυτό είναι κοινός τόπος όλων. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι το εξής: Έχουμε μπροστά μας ένα δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό νομοσχέδιο; Θα έχει η χώρα, μετά την ψήφιση, αποτελεσματική και δίκαιη φορολογική νομοθεσία;
Παρακολουθώ τις εναγώνιες ομιλίες και τις τοποθετήσεις των συναδέλφων της Νέας Δημοκρατίας και του ίδιου του Προέδρου της. Αδυνατούν να κρύψουν την αυτονόητη πραγματικότητα, η οποία άλλωστε αυτονόητη πραγματικότητα δεν μπόρεσε να τύχει υπεράσπισης ή να υπηρετηθεί από τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας με αλλεπάλληλα φορολογικά νομοσχέδια σε μια ολόκληρη πενταετία και έτσι η χώρα έμεινε από έσοδα και η χώρα δεν έχει φορολογική νομοθεσία που να υπηρετεί και την πολιτεία και το κοινωνικό κράτος και τους πολίτες.
Αυτονόητες πραγματικότητες φέρνει αυτό το νομοσχέδιο, προεκλογικές δεσμεύσεις της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Είναι αυτονόητη πραγματικότητα, αλλά τι να κάνουμε; Ήταν αυτονόητο κεκτημένο, αλλά το ζητούσαμε πολύ καιρό. Μα, ήταν πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί επιτέλους μια ενιαία τιμαριθμοποιημένη φορολογική κλίμακα; Αυτή είναι η ουσία του νομοσχεδίου.
Μιλάτε για ποιότητα. Το πιο απλό πράγμα που ήταν να γίνει, έγινε. Όλοι πλέον φορολογούνται με τον ίδιο τρόπο και το κράτος μεταχειρίζεται όλους τους πολίτες δίκαια και ισότιμα. Αυτό, παρόλο που είναι αυτονόητο, αποτελεί μεγάλο κεκτημένο και μεγάλη κατάκτηση μιας πολιτικής εξουσίας που έχει τη βούληση να το κάνει. Γιατί εσείς δεν είχατε τη βούληση να το κάνετε.
Όπως επίσης είναι αυτονόητο, αλλά πρέπει να γίνει, το εξής: Τη δικαιοσύνη στα φορολογικά βάρη πρέπει κάπως να την εκφράσεις. Τώρα στο νομοσχέδιο προβλέπεται ο φόρος μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Μπροστά στο ισοπεδωτικό φόρο που είχατε επί των κυβερνήσεών σας, αυτό είναι απόδειξη φορολογικής δικαιοσύνης.
Πολύς λόγος έγινε για τα κέρδη, τα αδιανέμητα και τα διανεμόμενα. Δεν είναι φορολογική δικαιοσύνη, δεν είναι αναπτυξιακή πρόκληση, δεν είναι μέτρο που βοηθά την ανάπτυξη τα κέρδη που δεν επενδύονται να φορολογούνται όπως όλα τα άλλα, να μπαίνουν σε μια ενιαία κλίμακα και μάλιστα να υπεισέρχονται και τα φυσικά πρόσωπα; Γιατί γινόντουσαν φορολογικές λαθροχειρίες όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα.

(SM)
(GK)
Ή μήπως δεν είναι αναπτυξιακό μέτρο τα κέρδη που δεν διανέμονται, να επανεπενδύονται; Και εδώ θα έλεγα ότι το νομοσχέδιο θα μπορούσε να είναι πιο τολμηρό, να έχει ακόμα μικρότερο φορολογικό συντελεστή, αλλά αυτός ο φορολογικός συντελεστής να συνοδεύεται από όρους και προϋποθέσεις επένδυσης και διατήρησης θέσεων εργασίας. Αυτά είναι αναμφισβήτητα. Και αυτή είναι η βασική φιλοσοφία του φορολογικού νομοσχεδίου.
Η φοροδιαφυγή, όμως, που γίνεται προσπάθεια να συλληφθεί και να αντιμετωπιστεί με αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο, θέλει κατά τη γνώμη μου να συνοδευτεί και από άλλα μέτρα πολιτικής, γιατί ο κόσμος, η κοινωνία όλη δεν αγωνιά μόνο για τη φοροδιαφυγή και τους φοροδιαφεύγοντες. Αγωνιά και ζητά από την πολιτική εξουσία να αντιμετωπίσει τον κλεμμένο πλούτο. Ο λόγος «που πήγαν τα κλεμμένα» ζητάει απάντηση. Και αυτό δεν γίνεται μόνο με φορολογικές παρεμβάσεις.
Το «που πήγαν τα κλεμμένα», πρέπει να αντιμετωπιστεί με ένα δραστικό «πόθεν έσχες». Ένα «πόθεν έσχες» το οποίο και να κάνει χρήση αναδρομική και για όλους τους φορολογούμενους από εδώ και πέρα, να καθορίζονται τα περιουσιακά στοιχεία που πρέπει να απογράφουν στην αρχή και στο τέλος της χρονιάς οι φορολογούμενοι και να τα δηλώνουν στην εφορία με την αρχική δήλωση φορολογίας εισοδήματος.
Η μεταβολή των περιουσιακών στοιχείων πρέπει να δικαιολογείται από το δηλωθέν εισόδημα χρήσης και αν όχι, να αναζητείται ο δρόμος του χρήματος. Έτσι θα βρεθούν τα κλεμμένα. Τι έγιναν; Περιουσιακά στοιχεία; Καταθέσεις; Τίτλοι; Ομόλογα; Μετοχές; Πίνακες; Χρυσός; Οτιδήποτε. Και έτσι θα δώσουμε απάντηση ουσιαστική, όσα δεν δικαιολογούνται, δεσμεύονται αμέσως.
Και πρέπει να αποφασίσουμε και στην δέσμευση, αλλά και στη δήμευση ή στην κατάσχεση εις χείρας τρίτων. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι μόνο αυτοί που φοροδιέφυγαν, δεν είναι μόνο ο πλούτος που δεν καταγράφεται και δεν συλλαμβάνεται φορολογικά, είναι ο άδηλος πλούτος που έγινε πλούτος κλοπιμαίος. Για εκείνους που δεν μπορούμε να πούμε για μια ακόμα φορά «ότι έγινε, έγινε και το ξεχνάμε».
Κύριε Υπουργέ, η Κυβέρνησή μας και ο Πρωθυπουργός είμαστε ικανοί να εφαρμόσουμε ένα τέτοιο δραστικό σύστημα. Και τη φοροδιαφυγή να αντιμετωπίσουμε, αλλά και να δώσουμε στο εναγώνιο ερώτημα όλου του κόσμου την απάντηση όχι πια στην ατιμωρησία και όχι στην χειρότερη μορφή της που είναι η οικονομική εγκληματικότητα, γιατί το κλέψιμο του δημόσιου πλούτου και η φοροδιαφυγή ταυτίζονται, είναι στοιχεία εγκληματικότητας.
Αυτό το σύστημα και αυτό το νομοσχέδιο αποτελεί τομή συνοδευόμενο από ένα δραστικό πόθεν έσχες, θα δώσει απάντηση σε αυτό που όλοι περιμένουμε. Θα δώσει ανάταξη πρώτα από όλα και στα δημόσια έσοδα, θα δώσει αίσθημα δικαιοσύνης σε όλους του πολίτες, θα τονώσει το κοινωνικό κράτος και θα αποκαταστήσει την αξιοπιστία της πολιτικής εξουσίας.
Κανένας δεν θέλει να κοροϊδεύεται πλέον και κανένας δεν εμπαίζεται.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Έληξε ο χρόνος, παρακαλώ ολοκληρώστε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΟΓΙΑΣ: Τελειώνω κύριε Πρόεδρε.
Εν τέλει το νομοσχέδιο θα κριθεί στην πράξη. Δεν είναι μόνο ένας νόμος που ψηφίζεται. Χρειάζονται ελεγκτικοί μηχανισμοί να παρακολουθούν και να ελέγχουν την εφαρμογή όλων αυτών των διατάξεων. Είναι από τις τελευταίες ευκαιρίες, η ευκαιρία που μας δίνεται αυτή τη στιγμή. Το νομοσχέδιο είναι τομή και η υλοποίησή του θα πάει μπροστά και την οικονομία και τη χώρα αλλά και την ίδια την πολιτική.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Σας ευχαριστούμε και εμείς.
Το λόγο έχει, ο κ. Κωνσταντίνος Τζαβάρας.
Ορίστε, κύριε Τζαβάρα έχετε, το λόγο αυστηρώς για οκτώ λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Είναι όντως ιστορική η σημερινή ημέρα, γιατί συζητείται ενώπιον της εθνικής αντιπροσωπείας ένα νομοσχέδιο του οποίου οι σαρωτικές συνέπειες στην οικονομική ζωή είναι δεδομένες, αλλά φοβούμαι ότι μαζί με αυτές ιδρύει και πολύ μεγάλου βεληνεκούς κακά. Κακά που αφορούν πρώτα απ’ όλα έναν πολιτισμό δυόμισι χιλιάδων ετών.
Αυτόν τον πολιτισμό που τον επινόησε η ελληνική πρωτοτυπία στην οποία ανήκει και το ιστορικό προνόμιο να επινοήσει το θεσμό του συνηγόρου, ο οποίος από τότε που ενεπλάκη στην υπόθεση της δίκης έδωσε αγωνιστικό περιεχόμενο. Έκανε τη διαδικασία -που μέχρι τότε είχε ο ηγεμόνας- απόδοσης δικαίου, μία υπόθεση αγώνα για τη δικαιοσύνη.
Και είναι πλέον γνωστό -και δεν χρειάζεται να το υπομνήσω- ότι εκεί γύρω στα μέσα του 5ου π.χ. αιώνα όταν τα τυραννικά καθεστώτα άφηναν τη θέση τους στη μεγάλη Ελλάδα στις δημοκρατίες, αυτοί που ανέλαβαν να αγωνιστούν για την ανάκτηση των περιουσιών που είχαν οι τύραννοι οικειοποιηθεί από τους πολίτες, ήταν οι δικηγόροι.
Αυτούς τους δικηγόρους, αυτό το λειτούργημα που το σεβάστηκαν όλες οι γενιές και όλοι οι πολιτισμοί, έρχεται σήμερα η Κυβέρνηση με το νομοσχέδιο, να το οδηγήσει στην περιωπή ενός εμπορικού διαδικαστικού ζητήματος για το οποίο βεβαίως, επιβάλλει το ΦΠΑ κατά τρόπο που -για μένα και για δεκάδες χιλιάδες λειτουργούς της δικαιοσύνης με την αγωνιστική έννοια που προείπα- δημιουργεί ζόφου ψυχής. Γιατί εν τοις πράγμασι πλέον με το άρθρο 62 του συζητούμενου νομοσχεδίου καταργείται ο δημόσιος χαρακτήρας του δικηγορικού λειτουργήματος.
Απορώ, γιατί το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής δεν αφιέρωσε έστω μια σκέψη για το ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση αναγνωρίζεται κατά τρόπο που αντιφάσκει με την ισχύουσα νομοθεσία της ελληνικής πολιτείας, ότι οι διαδικασίες που έχουν σχέση με την παροχή δικηγορικών υπηρεσιών, είναι διαδικασίες εμπορικού ιδιωτικού χαρακτήρα.
Και όμως, από το 1954 ήδη, τότε που ο Έλληνας νομοθέτης ίδρυε με τον Κώδικα Περί Δικηγόρων, το λειτούργημα του δικηγόρου στο άρθρο 63, προέβλεψε ότι ο δικηγόρος είναι άμισθος δημόσιος λειτουργός. Και στη συνέχεια στη διάταξη του άρθρου 68 του νομοθετικού διατάγματος 3026/1954, δηλαδή, του Κώδικα Περί Δικηγόρων προβλέπει ακόμα και σήμερα, ότι το λειτούργημα του δικηγόρου είναι ασυμβίβαστο με οποιαδήποτε υπηρεσία και οποιαδήποτε επαγγελματική δραστηριότητα έχει σχέση με το εμπόριο ή τουλάχιστον προσβάλλει την αξιοπρέπεια και την ανεξαρτησία του λειτουργού της Θέμιδας, που λέγεται δικηγόρος.
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, όντας δεδομένη η πολύ μεγάλης σημασίας αυτή ανατροπή, πόσοι εξ υμών που γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει δημοσίου χαρακτήρα παροχή δικηγορικών υπηρεσιών, επαναλαμβάνω, πόσοι εξ υμών αντιλαμβάνονται αυτό το μεγάλο θεσμικό σεισμό που προκαλεί στη νομοθεσία και κυρίως στο θεσμικό πεδίο της απονομής της δικαιοσύνης, η διάταξη του άρθρου 62.
(DE)

(1SM)
Είναι δεδομένο ότι δεν μπορούν να υπαχθούν στο Φόρο της Προστιθέμενης Αξίας που επιβάλλεται σε εμπόρους και αφορά εμπορικές δραστηριότητες, υπηρεσίες δημοσίου χαρακτήρα. Τέτοιες υπηρεσίες είναι οι δικηγορικές υπηρεσίες. Και απορώ, επαναλαμβάνω, γιατί ο Υπουργός επιμένει με αυτό τον τρόπο να καταργεί την ουσία του δικηγορικού λειτουργήματος. Και παράλληλα, αυτό που απαξιώνει αυτό το δημόσιο λειτούργημα είναι ότι επιλέγει το ιατρικό επάγγελμα για να κάνει μια εξαίρεση, επειδή δήθεν υπάρχει μια ευρωπαϊκή Οδηγία η οποία εντέλλεται τα ανάλογα.
Όμως, αυτό για το οποίο κανένας δεν εφρόντισε να ενημερωθεί, είναι ότι και από τον ιατρικό κώδικα δεν προβλέπεται παρόμοια διάταξη σαν του άρθρου 63 του Κώδικα περί Δικηγόρων, δηλαδή, το ιατρικό επάγγελμα και ως λειτούργημα ακόμα εάν εννοηθεί, δεν είναι δημοσίου χαρακτήρα υπηρεσία. Είναι υπηρεσία που αποτελεί επαγγελματική δραστηριότητα επιστημονικού χαρακτήρα, αλλά κατά πάσα περίπτωση δεν έχει το χαρακτήρα της δημόσιας υπηρεσίας.
Αξίζει, λοιπόν -με θλίψη μου το λέω- να ασχοληθεί κάποιος σοβαρά με αυτό το ζήτημα και τουλάχιστον να κρατήσει το δικαστικό πεδίο και ειδικά το πεδίο που έχει σχέση με την απονομή της δικαιοσύνης και την πρόβλεψη που υπάρχει στον Κώδικα περί Δικηγόρων για το δημόσιο χαρακτήρα του δικηγορικού λειτουργήματος στην περιωπή που του επιφύλαξε όλος ο ανθρώπινος πολιτισμός σε μια συνέχεια δυόμισι χιλιάδων ετών.
Κύριοι, οφείλετε να απολογηθείτε, γιατί, πράγματι, στην πρεμούρα την οποία έχετε για να οδηγήσετε τον ελληνικό λαό σε μια αφαίμαξη οικονομική, αφήσατε μαζί με τα απόνερα να σας φύγει και το μωρό. Και σε αυτή την περίπτωση αυτό που πραγματικά θεωρώ ότι είναι αδιανόητο, είναι να νομοθετεί η ελληνική Βουλή κατά τρόπο που δεν αντιφάσκει απλώς με την ισχύουσα νομοθεσία, αλλά παραβιάζει στοιχειώδεις αρχές και αξίες του πολιτισμού αυτού που έχει σχέση με το λειτούργημα του συνηγόρου, ο οποίος πολιτισμός την ιστορική του κοιτίδα την επέλεξε να είναι η ελληνική ψυχή και η ελληνική σκέψη.
Θα πρέπει, λοιπόν, να αποσυρθεί η συγκεκριμένη διάταξη και επιτέλους θα πρέπει να αντιληφθείτε ότι δεν φορολογείτε τους δικηγόρους με αυτό τον επιρριπτόμενο στην κατανάλωση φόρο. Αυτό που κάνετε είναι να αυξάνετε το κόστος των παρεχομένων δικηγορικών υπηρεσιών, αλλά και των υπηρεσιών των άλλων νομικών επαγγελμάτων σε ποσοστό 21%. Δεν πρέπει να είστε υπερήφανοι για αυτού του είδους τις πρωτοβουλίες και παρακαλώ να αποσύρετε τη συγκεκριμένη διάταξη.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Εμείς ευχαριστούμε, κύριε Τζαβάρα.
Το λόγο έχει ο κ. Καλαφάτης για οχτώ λεπτά.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία την οποία βιώνουμε ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες αυτό που απαιτείται από την πολιτική ηγεσία είναι σταθερή τροχιά, σταθερό χέρι του τιμονιέρη, αποφασιστικότητα, λήψη αποφάσεων άμεσα, εφαρμογή πολιτικών που έχουν άμεσο αντίκτυπο στην καθημερινή οικονομία, στην καθημερινή διαβίωση των συμπολιτών μας.
Αντί αυτού, τους τελευταίους μήνες, όσον αφορά τα οικονομικά ζητήματα της χώρας μας, βλέπουμε μια σειρά παλινωδιών, δηλώσεων, αντιφατικών μηνυμάτων που εκπέμπονται από την Κυβέρνηση, πράγμα το οποίο, βεβαίως, δυσχέρανε την όλη οικονομική κατάσταση και δυσχέρανε, βεβαίως και σε μέγιστο βαθμό και τους χειρισμούς της ίδιας της Κυβέρνησης, όπου, είτε με τη διγλωσσία, είτε με το μπρος-πίσω, είτε με την αναβλητικότητα, είτε με την παύση συγκεκριμένων πολιτικών οι οποίοι προσέβλεπαν κυρίως στην επίτευξη αναπτυξιακών στόχων, αυτό που κατάφεραν είναι να επιδεινώσουν το οικονομικό κύρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παγκοσμίως, να επιδεινώσουν τη θέση μας και την αντιμετώπιση που έχουν οι αγορές απέναντι στη χώρα μας. Και βεβαίως, δηλώσεις, όπως είναι αυτές που αφορούσαν πιστόλια, που αφορούσαν, αν θέλετε, ζητήματα που είχαν να κάνουν με τη διόγκωση των προβλημάτων που αντιμετώπιζε η χώρα μας, με σκοπό να εξυπηρετηθούν εσωκομματικές σκοπιμότητες, τελικά επέφεραν μεγάλο πλήγμα στην αξιοπιστία της χώρας.
Και έρχεται αυτό το νομοθέτημα, το οποίο θα έπρεπε να είναι μέρος μια γενικότερης προσπάθειας ανάκαμψης της εθνικής οικονομίας, θα έπρεπε να είναι ένα συμπληρωματικό εργαλείο ανάμεσα στα άλλα εργαλεία τα οποία διαθέτει η Κυβέρνηση. Όμως, πολλά απ’ αυτά τα έχει θέσει σε αχρησία και πολλών αυτών τη χρήση έχει σταματήσει, γιατί προφανώς δεν ενέπνεε, αν θέλετε, την Κυβέρνηση να συνεχίσει πολιτικές τις οποίες είχε ξεκινήσει η προηγούμενη κυβέρνηση.
Αναφέρομαι, φυσικά, σε μια σειρά μέτρων αναπτυξιακής στόχευσης, όπως είναι οι συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, όπως είναι ο Αναπτυξιακός Νόμος ο οποίος διεκόπη, σταμάτησε, ακυρώθηκε για να επανέλθει -σε πόσους μήνες δεν γνωρίζει κανείς- όπως είναι το Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων, που, βεβαίως, ενεργοποιήθηκε για να καταδειχθεί η αξία αυτού του εργαλείου που είχε ενεργοποιηθεί πριν από δεκαοχτώ-είκοσι μέρες από την προηγούμενη κυβέρνηση και το οποίο είχε λοιδορηθεί από κυβερνητικούς αξιωματούχους, Υπουργούς αυτής της Κυβέρνησης σχετικά με την αποδοτικότητά του. Και χαιρόμαστε που ουσιαστικά αντιλαμβάνεται η Κυβέρνηση τη σημασία και αυτού του αναπτυξιακού εργαλείου.
Παράλληλα, λοιπόν, με όλα αυτά τα εργαλεία τα οποία έχουν ακριβώς την αναπτυξιακή στόχευση θα έπρεπε να έρθει και το φορολογικό νομοσχέδιο και να συμπληρώσει ένα πάζλ λειτουργίας αναπτυξιακών εργαλείων στην πιο κρίσιμη καμπή για την εθνική οικονομία. Όμως, αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο έχει τα εξής αρνητικά χαρακτηριστικά. Είναι και αντιαναπτυξιακό και γραφειοκρατικό, αλλά και κοινωνικά άδικο.
Αντιαναπτυξιακό: Δεν προβλέπεται κανένα σοβαρό αναπτυξιακό μέτρο ή κίνητρο που να τονώνει τη ρευστότητα και την επενδυτική πρωτοβουλία, επιτείνοντας, αντίθετα, την ύφεση. Δικαίως χαρακτηρίζεται από πολλούς ως «φορομπηχτικό». Η Νέα Δημοκρατία έχει επανειλημμένως προτείνει σειρά μέτρων τα οποία θα τονώσουν την αγορά, θα ενισχύσουν τους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους, προκειμένου ο καθαρά φοροεισπρακτικός χαρακτήρας, σε συνδυασμό με την ύφεση να μη δημιουργήσουν περαιτέρω προβλήματα στην ελληνική οικονομία.
Είναι γραφειοκρατικό: Η συγκέντρωση και η καταγραφή των αποδείξεων από τους πολίτες, τους μετατρέπει αυτόματα σε λογιστές που οφείλουν να υπηρετούν το σύστημα, αντί να γίνεται το αντίθετο. Το άνοιγμα και η παρακολούθηση επαγγελματικών λογαριασμών, η μη κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, όπως στις 9-2-2010 ο αρμόδιος Υπουργός είχε ανακοινώσει, αντ’ αυτού δε έχουμε αύξηση των προστίμων για παραβάσεις του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και υποχρεωτικά στις τραπεζικές συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών και επιχειρήσεων για ποσά μεγαλύτερα των 1.500 ευρώ σίγουρα διογκώνουν ακόμη περισσότερο τη γραφειοκρατία, αυξάνουν το κόστος λειτουργίας των μικρομεσαίων και κάνουν το φορολογικό σύστημα δυσνόητο, δυσκίνητο, πολύπλοκο, προβληματικό.
Όμως, είναι και κοινωνικά άδικο, ιδιαίτερα γιατί στρέφεται σε συγκεκριμένες κατηγορίες συμπολιτών μας που θα ήθελαν τη μεγαλύτερη στήριξη. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν παραδοσιακά τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας της χώρας τα τελευταία πολλά χρόνια. Πλήττεται ο αναπτυξιακός πνεύμονας της οικονομίας και της επιχειρηματικότητας που λέγεται μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Υιοθετούνται μέτρα, όπως το αυστηρό σύστημα αυτοπεραίωσης και η υποχρεωτική έκδοση φορολογικών στοιχείων από επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών ελεύθερων επαγγελματιών, όχι με την είσπραξη, αλλά με την ολοκλήρωση της παρεχόμενης υπηρεσίας. Οι φορολογικοί συντελεστές, επίσης, αποτελούν τροχοπέδη στην επιχειρηματική δράση, αλλά και στην προσέλκυση επενδύσεων που έχει μεγάλη ανάγκη αυτή η χώρα.
Σε αυτά, εάν προσθέσουμε την καθυστέρηση στην προκήρυξη προγραμμάτων του ΕΣΠΑ για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και την αύξηση του Φ.Π.Α. και των καυσίμων, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι, δυστυχώς, ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά για το υγιές επιχειρείν ιδιαίτερα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Αλήθεια, κύριε Υπουργέ, οι επιδοτήσεις των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μέσω του ΕΣΠΑ θα φορολογούνται στο σύνολό τους ή θα υπάρχει δυνατότητα αφορολόγητου αποθεματικού, όπως ίσχυε στον Αναπτυξιακό Νόμο που καταργήθηκε; Επιπρόσθετα, η επανεπένδυση κερδών θα πρέπει να συνδέεται με κίνητρα χρηματοδότησης επενδύσεων που δεν βλέπουμε μέχρι τώρα, καθώς και με κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο. Θα πρέπει η Κυβέρνηση να εξετάσει σοβαρά την κατάργηση της φορολογίας για τις μεταβιβάσεις ατομικών επιχειρήσεων σε συγγενείς πρώτου βαθμού οι οποίες αποτελούν και την πλειοψηφία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Και βεβαίως, πλήττεται και η μεσαία οικογένεια με μέτρα, όπως η επιβολή φόρου ιδιοκατοίκησης, η κατάργηση του αφορολόγητου της πρώτης κατοικίας ιδιαίτερα για τα νέα ζευγάρια, το πάγωμα των μισθών και των συντάξεων και η επιβολή τεκμηρίων για συνταξιούχους. Επίσης, οι φορολογικές ρυθμίσεις για τα ΑΜΕΑ είναι κοινωνικά άδικες ιδιαίτερα σε κατηγορίες κοινωνικά ευαίσθητες, όπως είναι αυτές των συμπολιτών μας των ΑΜΕΑ σε μία τέτοια περίοδο και θα πρέπει να αποσυρθούν και να υιοθετηθούν προτάσεις από εμάς.
(AM)
(DE)
Τέτοιες είναι η εξαίρεση του φόρου πολυτελείας για όλα τα αυτοκίνητα που παραλαμβάνουν οι κινητικά ανάπηροι που κρίνονται δικαιούχοι, καθώς το αυτοκίνητο είναι το μοναδικό μέσο κινητοποίησης και ανεξαρτητοποίησης του, ανεξάρτητα του ποσοστού αναπηρίας, η κατάργηση του πόθεν έσχες για την απόκτηση πρώτης κατοικίας των ατόμων με βαριά κινητική αναπηρία, καθώς η κατοικία συνιστά ουσιαστικό παράγοντα αποϊδρυματοποίησης και ασφάλειας για τη ζωή τους, η εξαίρεση κάθε φορολογίας σημείωσης των επιδομάτων αναπηρίας, καθώς αυτά καλύπτουν ανάγκες αποκλειστικά αναφερόμενες στην αναπηρία των Α.Μ.Ε.Α.
Όμως, υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα που δείχνουν την κοινωνική –αν θέλετε- ανισότητα και αδικία των φορολογικών μέτρων.
Αναφέρω ενδεικτικά ότι οι ξένες αρχαιολογικές σχολές συνεχίζουν να έχουν μία ειδική φορολογική αντιμετώπιση. Παράλληλα, την ίδια είχαν και οι ξένες γεωργικές σχολές, ακριβώς γιατί ο ρόλος τους είναι εκπαιδευτικός και υπήρχε η θετική και ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση, όσον αφορά την ιδιοκτησία τους.
Το κρατάτε για τις ξένες αρχαιολογικές σχολές, δεν το κρατάτε για τις ξένες γεωργικές σχολές και θα θέλαμε να το δείτε αυτό, κύριε Υπουργέ, θετικά.
Όσον αφορά, το ζήτημα της θέσπισης τεκμηρίων σε δίδακτρα ιδιωτικών σχολείων. Εκεί πέρα δεν λαμβάνετε υπόψη την προσπάθεια κάποιου, ο οποίος είναι φτωχός, δεν έχει υψηλά εισοδήματα, όμως καταβάλλει ανάγκες για να μπορέσει να εξασφαλίσει την καλύτερη παιδεία για το παιδί του.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Λυπούμαι, το ρολόι είναι ανελέητο, κύριε Καλαφάτη. Κλείστε εδώ, έληξε ο χρόνος.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Καθώς βεβαίως και το δικηγορικό λειτούργημα, όπου ενδελεχώς και με κάθε λεπτομέρεια σας ανέλυσε ο κ. Τζαβάρας προηγουμένως, σχετικά με την αντιμετώπιση απέναντι στους δικηγόρους, είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να σκεφθείτε.
Σε κάθε περίπτωση, λοιπόν, για τους λόγους που ενδεικτικά σας ανέφερα αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο δεν μπορούμε να το ψηφίσουμε και το καταψηφίζουμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε, κύριε Καλαφάτη.
Ακολουθεί τώρα ο κ. Παντούλας.
Έχετε το λόγο για οκτώ λεπτά, κύριε συνάδελφε.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, οφείλω να ομολογήσω ότι μου πήρε χρόνο να καταλήξω στο περιεχόμενο της σημερινής μου ομιλίας. Δεν ευθύνονται, βέβαια, γ’ αυτό ούτε οι δεκάδες σελίδες του νομοσχεδίου, ούτε το εύρος και το μέγεθος των ρυθμίσεών του.
Αντιθέτως, όλα αυτά λειτούργησαν μέσα μου ως πρόκληση να καταθέσω μερικές σκέψεις για τις αγκυλώσεις και τις στρεβλώσεις στην κοινωνία, στους θεσμούς, στο πολιτικό σύστημα και προφανώς στην οικονομία. Με παρότρυναν προς τούτο λέξεις-κλειδιά του κειμένου της αιτιολογικής έκθεσης, όπως ανισότητα, διαφθορά, φοροκλοπή, ειλικρίνεια, ανάπτυξη, διαφάνεια, ισότιμη μεταχείριση, κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι η πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση που στην ελληνική κοινωνία έχει διαμορφωθεί συνείδηση αποδοχής της πραγματικότητας, αλλά και των μέτρων που επιβάλλεται να ληφθούν. Οι πολίτες αυτής της χώρας, χωρίς να ξεχνούν τη δύσκολη θέση τους και παρά τις ανεύθυνες εκκλήσεις των κάθε λογής αγωνιώντων, απορρίπτουν μέτρα εντυπωσιασμού, αλλά βραχυπρόθεσμης απόδοσης και επιζητούν λύσεις μακροπρόθεσμης προοπτικής, συνδυασμένες με τομές, ρήξεις και ανατροπές.
Η αποδοχή που απολαμβάνει ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. φανερώνει, πέρα από οτιδήποτε άλλο, την ευρύτατη συναίνεση για την υπέρβαση των ποικιλώνυμων αδιεξόδων. Οι προειδοποιήσεις γι’ αυτά τα αδιέξοδα, καιρό ώρα, ήταν πολλές και από πολλές κατευθύνσεις, αλλά τα αυτιά ήταν κλεισμένα.
Μιλούσαν για το μοντέλο, πρώτα-πρώτα, οικονομικής μεγέθυνσης με δανεικά που είχε εξαντλήσει τα όριά του, για την τραγική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ύστερα που αφόπλισε την Ελλάδα μπροστά στην κρίση -της φόρτωσε για το 2009 έλλειμμα 30 δισεκατομμύρια ευρώ και εκτίναξε το χρέος στα 300 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ αποδιοργάνωσε τους μηχανισμούς του κράτους και αποχαλίνωσε τη διαπλοκή- και τέλος, για τα κερδοσκοπικά συμφέροντα που θέλουν να πτωχεύσουμε, προσδοκώντας να αγοράσουν την Ελλάδα για ένα κομμάτι ψωμί.
Το κομματικό και συντεχνιακό κομμάτι υπερίσχυσε του συμφέροντος της πατρίδας. Η πελατειακή αντίληψη εξέτρεψε συμπεριφορές, ώστε η διαφάνεια να αξιολογείται ως πολυτέλεια και η εφαρμογή των νόμων να θεωρείται υποχρέωση μόνο των αφελών. Η επιφανειακή ισοπολιτεία συναντήθηκε πολύ γρήγορα με την ουσιαστική ανομία. Διπλό πρόσωπο παντού! Προσπαθούσαν, χρησιμοποιώντας μύριους τρόπους, να το αποκρύψουν κι είναι αυτό που οδήγησε στη σημερινή παρακμιακή κατάσταση.
Σον πολιτικό διάλογο, η συζήτηση για το χάσμα ανάμεσα στην επιφάνεια και στην ουσία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, αλλά και για τους κανόνες που θεσπίζονται και τις πρακτικές που τις υπονομεύουν, έρχονται πλέον δυναμικά.
Η οικονομική κρίση φαίνεται να οδηγεί σε αυτογνωσία και σε κοινωνική και οικονομική ωριμότητα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακόμη και ως βίαιη συνειδητοποίηση της αμείλικτης λογικής των αριθμών. Η εικονική ευημερία, τα δανεικά που τα θεωρούσαμε μέρος τους εισοδήματός μας, και το μοναδικό όνειρο των νέων ανθρώπων πώς να κοιμηθούν φτωχοί και να ξυπνήσουν πλούσιοι την άλλη μέρα, είναι παρενέργειες μιας βαθιάς κρίσης αξιών στην ελληνική κοινωνία που διαμόρφωσε και τις αντίστοιχες νοοτροπίες.
Σε μια κοινωνία συνενοχής, οι πραγματικοί ένοχοι γίνονται εξαιρετικά δυσδιάκριτοι. Εάν δεν αντιδράσουμε αποφασιστικά, οι μεγαλοσχήμονες φοροκλέφτες θα εξακολουθούν να μεταμφιέζονται σε αξιολύπητους πένητες, οι έχοντες απίστευτη περιουσία θα τολμούν να δηλώνουν ετησίως φορολογητέα εισοδήματα κάτω από το αφορολόγητο όριο, χωρίς καμία επίπτωση. Και ενώ τα δανεικά θα τριπλασιάζονται, η παραγωγή πρωτογενούς εθνικού πλούτου θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.
Μέχρι τώρα, το πολιτικό κόστος θεωρούνταν κατά κανόνα ισχυρότερο από το κόστος ευκαιρίας, δηλαδή από το κέρδος που χάνει η χώρα αν αφήσει να πάει χαμένη μια ευκαιρία. Σήμερα, η οικονομική κρίση στενεύει αυτά τα περιθώρια και το κόστος ευκαιρίας μοιάζει να είναι πολύ μεγαλύτερο από το πολιτικό κόστος των αλλαγών.
Την αδράνεια, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, την πληρώνουν ακριβότερα τα πιο αδύνατα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα. Το κλεμμένο ευρώ του φοροφυγά σημαίνει μεγαλύτερο δάνειο για την Ελλάδα, μεγαλύτερο δάνειο για όλους μας. Η αισχροκέρδεια των καρτέλ είναι καθημερινή κλοπή του εισοδήματος εκατοντάδων χιλιάδων νοικοκυριών. Το «λάδωμα» του προμηθευτή για μια δουλειά στο δημόσιο μετατρέπεται σε υφαρπαγή σημαντικού τζίρου υγιών επιχειρήσεων που πιθανώς θα απολύσουν εργαζόμενους.
Οι αλλαγές, όπως οι προβλεπόμενες στο φορολογικό νομοσχέδιο, δεν έχουν ως αποτέλεσμα μόνο την αύξηση της κοινωνικής και οικονομικής αποτελεσματικότητας. Κάθε βήμα προόδου που επιχειρεί η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ένα σήμα προς το υγιές κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και των δυνάμεων της παραγωγής, σημαντικά αποθέματα των οποίων πρέπει επιτέλους να απελευθερωθούν.
Ακούστε τι έγραφε προχθές ένας νέος άνθρωπος, όπως δημοσιεύθηκε σε αθηναϊκή εφημερίδα: «Στο πρώτο έτος του πανεπιστημίου είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου. Είχαν ορμή, δύναμη, φιλοδοξίες. Δέκα χρόνια αργότερα τους βλέπω σκυμμένους, κρυμμένους από τη ζωή. Δεν ερωτοτροπούν, δεν φλερτάρουν, δεν επιτίθενται, δεν διεκδικούν. Γκρινιάζουν για το μισθό των 1.200 €. Όλο γκρινιάζουν. Η κουβέντα τους περιστρέφεται γύρω από το ματς του Champions League και κανένα καφεδάκι. Μετά τα είκοσι, κοιτάνε πώς να κρυφτούν μέσω Α.Σ.Ε.Π., κρυμμένοι από τη ζωή.»
Κύριες και κύριοι Βουλευτές, από την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, της οποίας ο νέος αρχηγός μόλις προχθές κατήγγειλε την εξάμηνη «λαίλαπα» της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν μπορεί να περιμένει κανείς σχεδόν τίποτε. Έφυγαν από την Κυβέρνηση, αφήνοντας το «σπίτι γκρεμισμένο και λεηλατημένο» και δεν αισθάνθηκαν ακόμη την ανάγκη να ζητήσουν συγγνώμη από τον ελληνικό λαό. Γι’ αυτό και τον πείσμωσαν τόσο πολύ. Η έλλειψη αυτογνωσίας είναι είδος εν ανεπαρκεία στη Νέα Δημοκρατία. Το αποδεικνύει, δυστυχώς, ο πολιτικός αυτισμός που επέδειξε αυτή η παράταξη, ακόμη και στην προκλητική δήλωση του κυρίου Αλογοσκούφη τον Ιούλιο του 2008 ότι «πιάσαμε πάτο στα έσοδα της χώρας».
Από το χώρο της Αριστεράς, παραδοσιακής και ανανεωτικής, θα περίμενα να αντιληφθεί έναν παράγοντα που αρνείται αδικαιολόγητα να μελετήσει -και κάνει ένα πολύ μεγάλο λάθος- τη συνεχή, δηλαδή, αύξηση του λεγόμενου συνειδητοποιημένου χώρου που δείχνει διατεθειμένος να κάνει θυσίες για να περισώσει αυτά που θεωρεί μείζονες κατακτήσεις. Είναι όλος αυτός ο κόσμος που με τη δύναμη της σιωπής έχει απαξιώσει τις προσκλήσεις των αυτόκλητων σωτήρων του για κοινωνικούς πολέμους, γιατί γνωρίζει ότι η προτεραιότητα της χώρας δεν είναι να μετρήσει αυτή τη στιγμή νικητές και ηττημένους. Σήμερα, το μείζον διακύβευμα είναι η συνένωση των δυνάμεων όλων μας στην ενίσχυση του αισθήματος του συνανήκειν στην Ελλάδα.
Η Κυβέρνηση και πρωτίστως ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου υπηρετούν αυτό το στόχο με θαυμαστή συνέπεια και αυτό το αξιολογεί θετικά ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ξέρει να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των πολιτών και την αξιοπρέπεια της πατρίδας. Το έπραξε με επιτυχία στο παρελθόν, θα το πράξει το ίδιο και τώρα. (AD)
(1AM)
Οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν πρόκειται να πάνε χαμένες. Το υπό ψήφιση φορολογικό νομοσχέδιο είναι μια άσκηση κοινωνικής και πολιτικής ευθύνης του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων της χώρας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Υπερψηφίζω το νομοσχέδιο και καλώ τα μέλη της Εθνικής Αντιπροσωπείας να πράξουν το ίδιο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Και εμείς σας ευχαριστούμε, κύριε Παντούλα. Ήσασταν και ακριβής στο χρόνο σας.
Το λόγο έχει ο κ. Βαγιωνάς για οκτώ λεπτά επίσης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΓΙΩΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας φέρνω περίπου επτά μήνες πίσω, όταν στις 2 του μηνός Σεπτεμβρίου ο τότε Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής κάλεσε το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας να μάθει πού βρίσκεται η κατάσταση της οικονομίας. Επτά μέρες αργότερα, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, ο σημερινός Πρωθυπουργός, έμαθε όλη την οικονομική κατάσταση. Προκηρύχθηκαν εκλογές.
Το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας ήταν σαφέστατο: Υπήρξαν τρεις πυλώνες. Ο ένας πυλώνας ήταν η μείωση δραστικώς των κρατικών δαπανών, ο δεύτερος πυλώνας ήταν η πάταξη της φοροδιαφυγής και ο τρίτος πυλώνας ήταν το «πάγωμα» των μισθών.
Αυτοί οι τρεις πυλώνες σήμερα, μετά τα μέτρα τα οποία πήρε η σημερινή Κυβέρνηση, φαντάζουν ως οι καλύτερες ευχές που θα μπορούσε να δώσει κάποιος στο συντοπίτη του. Και εκείνο το οποίο είναι απορίας άξιον είναι που λέγατε ότι θα οδηγήσετε τη χώρα –κάτι που δεν ζήτησε ποτέ- στη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Βγείτε και κάντε δημοψήφισμα στον ελληνικό λαό, για να μάθετε την αλήθεια. Ποια είναι η αλήθεια; Η αλήθεια είναι αυτό που ακούτε από το στόμα του Πρωθυπουργού, ότι δηλαδή δεν ταιριάζει με την ιδεολογία μας. Και σήμερα επανάλαβε ότι είναι «Θατσερική» η πολιτική, δηλαδή είναι κάπως παραπάνω από νεοφιλελεύθερη.
Εύχομαι, κύριε Υπουργέ, να πετύχετε! Δυστυχώς, δεν το πιστεύω ούτε στο ελάχιστο. Και δεν το πιστεύω, γιατί δεν είμαι από τους ανθρώπους που πολεμούν το επιχειρείν, αλλά σέβονται απόλυτα τον ιδιώτη. Πολύ φοβάμαι ότι με τον τρόπο που βαδίζετε, η ύφεση που υπάρχει σήμερα, θα γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη. Και θα σας εξηγήσω γιατί.
Άρα, λοιπόν, πώς να ψηφίσω ένα φορολογικό νομοσχέδιο, αφού με όσα είδα ίσαμε σήμερα, αν δεν έχουν αναπτυξιακό χαρακτήρα, δηλαδή δεν φέρνουν λεφτά στον τόπο, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ανάπτυξη;
Λέτε ότι θα είναι ένα σταθερό φορολογικό νομοσχέδιο. Την τελευταία δεκαετία περάσαμε και εσείς και εμείς περίπου πενήντα και πλέον νομοσχέδια μόνο για τις ανώνυμες εταιρείες, εκ των οποίων τα πέντε ήταν δικά σας, κύριε Υφυπουργέ. Εκτός αν θέλετε να τα πάρουμε ένα-ένα, δεν έχω καμία αντίρρηση. Τα πέρασαν και οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και η Κυβέρνηση του κ. Κώστα Σημίτη. Και σήμερα έρχεστε και λέτε για όσους έχουν περιουσία πάνω από 400.000 ευρώ. Χτυπάτε τα μεγάλα εισοδήματα; Τους μικρούς και τους μεσαίους χτυπάτε.
Και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό. Τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, τον ηλεκτρολόγο, το μαραγκό ή τον υδραυλικό του Μεταγγιτσίου ή του Ταξιάρχη Χαλκιδικής που είναι στον ΟΓΑ, τους εντάσσετε μέσα στον ΟΑΕΕ για να πληρώσουν τόσα όσα δεν βγάζουν το μήνα. Και έτσι θα απογυμνώσετε την επαρχία, όπως θα απογυμνώσατε και τα νησιά με το ναυτιλιακό σας πρόγραμμα.
Άρα, λοιπόν, φτάσαμε στην 25η Μαρτίου που την περιμέναμε σαν λύτρωση –μάλλον, την περιμένατε σαν λύτρωση- και λίγο έλειψε να χτυπήσετε καμπάνες γιατί καταφέρατε να δανειστείτε. Η Ελλάδα ουδέποτε είχε πρόβλημα δανεισμού. Και σας παραδώσαμε τα spreads στις εκατόν τριάντα πέντε (135) μονάδες.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κα ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ)
Και σας είπαμε την προηγούμενη φορά συζητώντας τον Απολογισμό, το Δεκέμβριο του 2009, να βγάλετε έντοκα γραμμάτια δημοσίου. Ακούσατε και τα βγάλατε με 2%. Ποιος ο λόγος που διπλασιάσατε και τριπλασιάσατε το επιτόκιο από τα χθεσινά ομόλογα; Γιατί 485; Τι δίνουν σήμερα οι τράπεζες στους καταθέτες; Όχι παραπάνω από 2%, 2,5%, 3% στην καλύτερη περίπτωση.
Αυτά τα έντοκα, τα πήραν οι τράπεζες. Μήπως βοηθάτε υπέρ το δέον το τραπεζικό σύστημα;
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Το ίδιο μπορείτε να αγοράσετε και εσείς, κύριε συνάδελφε και οποιοσδήποτε πολίτης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Υπουργέ, μην απαντάτε, σας παρακαλώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΓΙΩΝΑΣ: Αυτό να το πούμε και θα φθάσω και εκεί. Ας μην επαναλάβετε τα λάθη της Νέας Δημοκρατίας. Τα επαναλαμβάνετε στον επαναπατρισμό κεφαλαίων. Μη βάλετε το 5%! Το έβαλε και ο κ. Αλογοσκούφης στο 3% και δεν πήρε ούτε ένα ευρώ! Μάθετε από τα λάθη του παρελθόντος!
Άρα, λοιπόν, την 25η Μαρτίου που ήταν ημέρα εθνικής εορτής, κοντά στον Πρωθυπουργό αλλά με άλλο αεροπλάνο, πήγε και ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο Αντώνης Σαμαράς, για να στηρίξει στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα όχι το ΠΑ.ΣΟ.Κ, αλλά την Ελλάδα. Δεν το κατάφερε να αποτρέψει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Και ξέρετε πολύ καλά, κύριε Υπουργέ, ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι κατά 75% Αμερική. Μήπως υπάρχει κάτι άλλο; Μήπως αυτό που είπε αυτή τη στιγμή ο κ. Κώστας Μουσουρούνης, ο συνάδελφος εκ Χίου, δεν το ακούσατε επαρκώς, ότι δηλαδή υπήρχε άλλος τρόπος να αποφευχθεί από την Ευρώπη το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο; Δεν πηγαίνει ο Καλιφορνέζος στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, πηγαίνει στην Ουάσιγκτον. Η Ευρωζώνη πρέπει να πάει στην Ευρώπη. Πήγε, αλλά στήθηκε ίσως και εκ προμελέτης Γερμανίας, γιατί οι Γερμανοί κατά 45% δεν θέλουν το ευρώ, αλλά θέλουν επαναφορά στο μάρκο.
Ανεξάρτητα, όμως, απ’ αυτά, τη λύση την έδωσε ο κεντρικός τραπεζίτης. Και ο κεντρικός τραπεζίτης σας έδωσε πίστωση είκοσι μηνών. Ο χρόνος των είκοσι μηνών είναι πάρα πολύ λίγος. Επιβάλλεται σύντομα να έρθει στη Βουλή αναπτυξιακός νόμος. Δεν θέλω να ακούω ευφάνταστα αναπτυξιακά μοντέλα που θα μπορούν να εφαρμοστούν μετά από μια δεκαετία, διότι η χώρα ως επιχείρηση δεν έχει ούτε τις δομές ούτε και τα πρόσωπα να δρομολογήσουν τέτοιες αλλαγές. Όταν τα 2/3 της αναπτυξιακής υποδομής στηρίζονται στην κατανάλωση, η περιστολή αυτής θα οδηγήσει σε περισσότερη και μονιμότερη ύφεση και εκτίναξη της ανεργίας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Εσείς την ανεργία τη βάζετε στο 0,3%. Η Τράπεζα της Ελλάδας τη βάζει στο 2%, η Ευρώπη στο 4%. Είναι γνωστό –και είναι αλήθεια- ότι από το 1994 μέχρι το 2007, η ανάπτυξη ήταν 3,5%-5,5% ποσοστιαίες μονάδες. Όμως, ο πλούτος δεν διοχετεύτηκε στη βάση. Και μην ξεχνάτε ότι το 90% των παραγομένων προϊόντων σήμερα στην Ελλάδα δεν είναι ανταγωνιστικά. Όταν φτάνουμε στις λαϊκές αγορές και βλέπουμε ντοματάκια Βελγίου, ακτινίδια Αυστραλίας, λεμόνια Τουρκίας, μην περιμένετε να δείτε τίποτα καλύτερο.
Από την άλλη πλευρά, μέχρι το 2007 όλοι δανειζόμασταν έξι έως οκτώ δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Το Φεβρουάριο του 2008 άρχισαν καταρρέουν οι εισπράξεις, να μην έρχεται τουριστικό συνάλλαγμα, όσο χρειάζεται και να μην έρχεται ναυτιλιακό συνάλλαγμα.
Δείτε τα είκοσι τρία μέτρα που πρότεινε ο Αντώνης Σαμαράς και πώς μπορείτε να προωθήσετε τον τουρισμό. Μία θέση τουρισμού, πέντε άλλες σε παρακείμενα επαγγέλματα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Ολοκληρώστε, κύριε Βαγιωνά, σας παρακαλώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΓΙΩΝΑΣ: Δείτε λίγο και τη ναυτιλία. Εκατοντάδες πλοία κάνει η ναυτική μας βιομηχανία και, δυστυχώς, έχουμε μόνο τρία ναυπηγεία.
Δείτε, λοιπόν, λίγο και τη ναυτιλία, λίγο τον τουρισμό και λίγο τη γεωργία, προκειμένου να μην εισάγουμε κρέατα και να πληρώνουμε συνάλλαγμα όσα θέλουμε για πετρέλαιο.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Σας ευχαριστώ, κύριε Βαγιωνά.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Δημήτρης Καρύδης.
Ορίστε, κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο για οκτώ λεπτά.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΡΥΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το φορολογικό νομοσχέδιο που συζητούμε πραγματοποιείται αναμφισβήτητα μια ριζική τομή στο φορολογικό σύστημα σε μια κρίσιμη περίοδο για τη χώρα μας. Υποχρέωση όλων μας είναι να σταθούμε αλληλέγγυοι σ’ αυτήν την προσπάθεια, αναλογιζόμενοι τις ευθύνες μας απέναντι στον ελληνικό λαό.
Η φορολογική πολιτική μιας ευνομούμενης πολιτείας πρέπει να στηρίζεται στην κοινωνική δικαιοσύνη και τη δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών και να εφαρμόζεται στην πράξη χωρίς παρεκκλίσεις και αδράνειες του κρατικού μηχανισμού.
(XS)
(AD)
Στη χώρα μας, δυστυχώς, η φοροδιαφυγή έχει γίνει εθνικό σπορ. Η παραοικονομία ανταγωνίζεται ισάξια την οικονομία και το κράτος. Χάνονται τεράστιοι πόροι από τη φοροδιαφυγή, με αποτέλεσμα μισθωτοί και συνταξιούχοι να είναι τα μόνιμα κορόιδα ενώ οι επιτήδειοι να φοροδιαφεύγουν.
Σήμερα, στην πατρίδα μας η φοροδιαφυγή ανέρχεται περίπου στα 25 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή σχεδόν στα μισά των φορολογικών εσόδων. Η παραοικονομία, η οποία εκτρέφει στην ουσία τη φοροδιαφυγή ξεπερνάει κατά πολύ το 25% του ΑΕΠ με βάση τις εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ. Αναπόφευκτα τα φορολογικά έσοδα της χώρας είναι σε ποσοστό του ΑΕΠ, από τα πιο χαμηλά στην Ευρώπη.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατόρθωσε μέσα σε πεντέμισι χρόνια να απαξιώσει τη φορολογική πολιτική και να διαλύσει τον εισπρακτικό μηχανισμό της χώρας. Μας παρέδωσε ένα φορολογικό σύστημα που υπερφορολογούνται οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, υποφορολογούνται και φοροδιαφεύγουν τα μεγάλα εισοδήματα. Αυτή δυστυχώς, είναι η πραγματικότητα και κανείς συνάδελφος από τη Νέα Δημοκρατία ό,τι και αν λέει δεν μπορεί να την αλλάξει.
Τα αποτελέσματα είναι γνωστά σε όλους. Κατάρρευση των εσόδων του κράτους, διάλυση και κομματικοποίηση του εισπρακτικού μηχανισμού, φορολογικές απαλλαγές στους έχοντες και ευνοϊκές ρυθμίσεις στους κατέχοντες.
Το κωμικοτραγικό βέβαια είναι ότι αντί η Αξιωματική Αντιπολίτευση να αναγνωρίσει με ειλικρίνεια τη παταγώδη αποτυχία της και τις μεγάλες συνέπειες από τον εκτροχιασμό των δημοσίων οικονομικών, επιδίδεται σε μία επιχείρηση αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης προσπαθώντας να βάλει φρένο στην αλλαγή της πορείας της χώρας. Αντί μίας έντιμης αυτοκριτικής, τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας πυροβολούν στα τυφλά ένα νομοσχέδιο που γνωρίζουν πολύ καλά ότι αποτελεί σημαντική μεταρρύθμιση για το φορολογικό σύστημα της χώρας μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κυβέρνησή μας έχει ηθική υποχρέωση απέναντι στον Έλληνα πολίτη, απέναντι στον Έλληνα φορολογούμενο να διευρύνει με κάθε τρόπο τη φορολογική βάση. Να πειστεί επιτέλους, με λίγα λόγια ο ελληνικός λαός ότι τα ψέματα τελείωσαν, κυρίως για τους φοροφυγάδες και για τους φοροκλέφτες.
Η σαφής υπεροχή των έμμεσων φόρων σε σχέση με τους άμεσους αναδεικνύει πόσο άδικο είναι το φορολογικό μας σύστημα. Τα χαμηλά εισοδήματα καλούνται με την καθημερινή κατανάλωση να πληρώνουν τα σπασμένα της φοροδιαφυγής.
Θέλουμε, και αυτό το θέλει όλος ο ελληνικός λαός ανεξάρτητα του τι πιστεύει και τι ψηφίζει, ένα δίκαιο και αποτελεσματικό σύστημα. Μπροστά στην κρίσιμη οικονομική κατάσταση που ζούμε, οι πολίτες δεν δέχονται υποχωρήσεις σε άδικες διεκδικήσεις ή στην διατήρηση παράλογων κεκτημένων.
Αποκαθιστούμε τη φορολογική δικαιοσύνη στα δημόσια οικονομικά και κυρίως στην εισοδηματική ανακατανομή. Είμαστε αποφασισμένοι και βάζουμε τέλος στη συστηματική απραξία, ενός μηχανισμού ανίκανου να ανταποκριθεί στη στοιχειώδη υποχρέωση είσπραξης των εσόδων του κράτους.
Στα πλαίσια αυτά, θέλω να επισημάνω και να υποστηρίξω ορισμένες βασικές επιλογές του νομοσχεδίου. Τέτοιες είναι οι νέες φορολογικές κλίμακες υπέρ των χαμηλών εισοδημάτων και συντάξεων, η κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης, η κατάργηση των φορολογικών απαλλαγών και αδικαιολόγητων εξαιρέσεων. Εισάγεται ο λογιστικός προσδιορισμός των εισοδημάτων, εφαρμόζεται αναλογικά η φορολόγηση μερισμάτων και η υπεραξία μετοχών, αντικαθίσταται το ΕΤΑΚ από το Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας, φορολογούνται γενναία τα ακίνητα που ανήκουν σε εξωχώριες εταιρείες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πολύς λόγος γίνεται για την εφαρμογή των τεκμηρίων διαβίωσης στον προσδιορισμό του ελάχιστου εισοδήματος. Κανείς δεν ισχυρίζεται, ότι τα τεκμήρια αποτελούν το πλέον αντικειμενικό και επιστημονικό τρόπο υπολογισμού της φορολογητέας ύλης και του φόρο που πρέπει να καταβάλει ένας πολίτης. Γνωρίζουμε ότι αυτοί που έχουν και τις περισσότερες δυνατότητες φοροδιαφυγής είναι αυτοί που με τερτίπια και off shore εταιρείες κατορθώνουν να αποκρύψουν έσοδα και να παραπλανήσουν τις φορολογικές αρχές. Όχι πάντως, σε αυτούς, δεν συγκαταλέγονται οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Γι’ αυτό είναι επιτακτική ανάγκη χωρίς εξαιρέσεις και παλινωδίες όλες οι επαγγελματικές και οικονομικές ομάδες αυτή τη φορά να συμβάλουν στα έσοδα του κράτους έστω και με τη χρήση των τεκμηρίων.
Κύριε Υφυπουργέ και κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να θέσω υπ' όψιν σας ορισμένα θέματα που έχουν σχέση όπως θα καταλάβετε με την αναγνώριση των ιδιαιτεροτήτων των μικρών νησιών για τα οποία πρέπει να δείξουμε μεγαλύτερη ευαισθησία. Οι κάτοικοι των μικρών νησιών γενικά στην νησιωτική μας χώρα αλλά και στην περιφέρεια μου, τον Πειραιά, του Αργοσαρωνικού, των Κυθήρων και των Αντικυθήρων είναι αναγκασμένοι να ταξιδεύουν πολύ συχνά με πλοία για τον Πειραιά, που είναι το διοικητικό τους κέντρο. Υφίστανται, χωρίς αμφιβολία, επιβάρυνση μεγαλύτερη από τους πολίτες του Πειραιά ή του υπόλοιπου Λεκανοπεδίου, οι οποίοι μπορούν και μετακινούνται με τις αστικές συγκοινωνίες.
Είναι δίκαιο, λοιπόν, το κόστος αυτό και οι αντίστοιχες αποδείξεις να συμπεριληφθούν σ' αυτό που λέμε χτίσιμο του αφορολόγητου.
Κύριε Υπουργέ, το νομοσχέδιο προβλέπει πολύ σωστά αναπτυξιακά κίνητρα για τις επενδύσεις και την ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας. Πιστεύω ότι, θα βοηθούσε καθοριστικά στη τόνωση του νησιωτικού χώρου και κυρίως των μικρών νησιών η αύξηση του αφορολόγητου για τους κατοίκους και η μεγαλύτερη χρονική περίοδος για το αφορολόγητο της νεανικής επιχειρηματικότητας.
Αν αυτό δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί στο σημερινό νομοσχέδιο θα πρέπει, κύριε Υπουργέ, στην πρώτη ευκαιρία να ξαναδούμε μία τέτοια ειδική πολιτική για τα μικρά νησιά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση προχωράει με γρήγορους ρυθμούς στην εφαρμογή ενός φιλόδοξου προγράμματος ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων που έχει μεγάλη ανάγκη η χώρα μας. Μέρος του προγράμματος αυτού, είναι και η αλλαγή στο φορολογικό σύστημα που συζητούμε αυτές τις μέρες στη Βουλή. Η υπερψήφισή του υποδηλώνει την αποφασιστικότητα όλων μας, ότι αυτή τη φορά οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν θα πάνε χαμένες.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εμείς σας ευχαριστούμε, κύριε Καρύδη. Ήσασταν και πολύ σύντομος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ» και ενημερώθηκαν για την ιστορία του κτηρίου και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της Βουλής, τριάντα τέσσερις μαθητές και μαθήτριες και δύο εκπαιδευτικοί από το Γυμνάσιο Πολυκάστρου Κιλκίς.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, κυρία Ευαγγελία Αμανατίδου-Πασχαλίδου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Κύριε Υπουργέ, κύριε Υφυπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θυμάμαι από την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο, επί Νέας Δημοκρατίας την τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., να κάνει σφοδρότατη κριτική στη συντηρητική κυβέρνηση για τις προκλητικές φοροαπαλλαγές του μεγάλου κεφαλαίου, της εκκλησιαστικής περιουσίας και επιχειρηματικότητας και βεβαίως να κάνει σφοδρή κριτική για τις ανισότητες που δημιουργούνται μεταξύ των μικρομεσαίων στρωμάτων και των ολίγων, αλλά ισχυρών.
Ο λαός πίστεψε τελικά σε όσα έλεγε προεκλογικά η σημερινή κυβέρνηση για δίκαιη φορολόγηση, για βιώσιμη ανάπτυξη, για αξιοπρεπείς μισθούς, για αξιοπρεπείς συντάξεις, για νέες θέσεις εργασίας και τι έκανε; Ψήφισε και σήμερα έχουμε κυβέρνηση το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Κυρίες και κύριοι, όμως, της κυβέρνησης δεν νομιμοποιείσθε για όλα όσα πράττετε στο πρώτο μόλις εξάμηνο της διακυβέρνησης της χώρας αφού έχει αποδειχθεί περίτρανα, ότι εξαπατήσατε τελικά το λαό και υφαρπάξετε την ψήφο του, όταν του λέγατε άλλα και βλέπουμε ότι κάνετε τελείως αντίθετα πράγματα από αυτά που είχατε υποσχεθεί. Και βεβαίως προτάσσετε το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας, λες και δεν γνωρίζετε την οικονομική της κατάσταση.
Για το ΣΥΡΙΖΑ -το ανέφερε βεβαίως και ο Πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας, που μίλησε το πρωί, ο κ. Αλέξης Τσίπρας και ο εισηγητής μας και ο κοινοβουλευτικός μας εκπρόσωπος του τοποθετήθηκαν- η κρίση δεν είναι στενά δημοσιονομική, αλλά είναι κρίση αναπτυξιακή, είναι κρίση παραγωγική, είναι κρίση περιβαλλοντική και ήταν δεδομένη, αφού και εσείς παλαιότερα με τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία ακολουθούσατε πολιτικές που βούλιαξαν τα ταμεία του κράτους, ξεπουλήσατε το δημόσιο πλούτο, αποδομήσατε τα κεκτημένα δικαιώματα των πολιτών και βεβαίως θα πρέπει να πούμε ότι είστε συνυπεύθυνοι.
Τώρα, φέρνετε ένα νομοθέτημα που τιτλοφορείται ως «Αποκατάσταση φορολογικής δικαιοσύνης και αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής».
(KO)


(1XS)
Ποια είναι η φορολογική δικαιοσύνη, όταν όσοι αισχροκερδούν στις πλάτες των υπολοίπων δεν φορολογούνται; Αυτοί είναι που έχουν τελικά την ασυλία. Διότι ο ειδικός φορολογικός συντελεστής για τα υπερκέρδη των τραπεζών το 2010 δεν ανέρχεται στο 50% και δεν καθιερώνετε αυξημένους συντελεστές σε μόνιμη βάση οι οποίοι θα συνδέονται με τη διαφορά χορηγήσεων και καταθέσεων.
Για τους απλούς, όμως, πολίτες η φορολογία είναι σκληρή και ορίζετε το αφορολόγητο χωρίς καμία τιμαριθμοποίηση στις 12.000 ευρώ, δηλαδή στα 857 ευρώ μηνιαίο μισθό. Συνδέετε τη φορολογία με τις αποδείξεις, εξαιρώντας όμως τις αποδείξεις που καλύπτουν πάγιες ανάγκες των φορολογουμένων και καταστρατηγείτε έτσι το υποτιθέμενο αφορολόγητο.
Η έμμεση φορολογία που προέρχεται από τις αυξήσεις στο ΦΠΑ, στα καύσιμα, στη Δ.Ε.Η. και αλλού έχει ακόμα πιο δυσμενή αποτελέσματα στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Και τα νοικοκυριά αυτή τη στιγμή, κύριοι Υπουργοί, αγκομαχούν, όταν σχεδόν σε κάθε σπίτι υπάρχει και ένας τουλάχιστον άνεργος.
Και ενώ περιορίσατε τις διάφορες φοροελαφρύνσεις για τα μικρομεσαία στρώματα, όπως και για τους πολίτες που πήραν στεγαστικά δάνεια, δεν φορολογείτε όπως θα έπρεπε τα μεγάλα εισοδήματα από τόκους καταθέσεων και ομολόγων με υπαγωγή τους σε φορολογική κλίμακα θεσπίζοντας αφορολόγητα για μικροκαταθέτες. Για παράδειγμα, 100.000 ευρώ ανά άτομο.
Προσπαθώντας να δώσετε την εικόνα της πάταξης της φοροδιαφυγής -που συμφωνούμε ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί- αν κάποιος έχει ένα μαγαζάκι και δεν κόψει τρεις αποδείξεις, αναστέλλεται η άδεια λειτουργίας του για ένα μήνα.
Όμως, για τη μέθοδο των τριγωνικών συναλλαγών μέσω off-shore εταιρειών δεν ορίζετε κανένα πρόστιμο και ειδικά στην περίπτωση της συστηματικής συναλλαγής με off-shore εταιρείες. Και αν αυτές οι εταιρείες είναι υπότροπες, δεν γίνεται τίποτα. Αυτό δεν είναι μία κατάφωρη αδικία για τους μικρομεσαίες επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις που κάθε μέρα που περνά βλέπουν ότι δυσκολεύει το μεροκάματό τους; Αφήστε που συνεχώς κλείνουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και χάνονται πολλές θέσεις εργασίας.
Θα μπορούσατε, επίσης, να βάλετε 2 δις ευρώ στα ταμεία του κράτους αν αυξάνατε το φορολογικό συντελεστή για τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις στο 45%. Τριακόσιες επιχειρήσεις έφταναν για να εκταμιεύσετε, αν υπήρχε αυτή η βούληση, τα χρήματα που προανέφερα.
Επίσης, θα έπρεπε να αυξήσετε τη φορολογία των ναυτιλιακών επιχειρήσεων και να μην κάνετε πίσω από εκείνες τις αρχικές σας δηλώσεις για τη φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας -της πολύ μεγάλης ακίνητης περιουσίας που κατέχει- και βεβαίως και των μοναστηριών, ενώ προεκλογικά μας μιλούσατε μέχρι και για διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους. Δεν κάνατε τίποτα από όλα αυτά.
Είναι προκλητικές οι φοροαπαλλαγές όσων κατέχουν μεγάλες ακίνητες περιουσίες ή έχουν υψηλά εισοδήματα και μεγάλη κερδοφορία.
Από την άλλη, όμως, οι εργαζόμενοι καλούνται να δώσουν με αναδρομική ισχύ το 12% των επιδομάτων και το 30% του 13ου και 14ου μισθού. Τι θέλετε να πούμε; Θέλετε να πούμε και για άλλες κατηγορίες υπαλλήλων, όπως για τους υπαλλήλους που εργάζονται στις δεκατρείς περιφέρειες της χώρας; Κόβετε από αυτούς το 12% του επιδόματός τους, ενώ βάσει νόμου υπήρχε ένα επίδομα το οποίο δεν το έπαιρνε το 1/3 των υπαλλήλων. Αυτοί δικαιώθηκαν και τους έχει δοθεί το 50%. Και ξαφνικά, μέσα από μία νομοτεχνική βελτίωση που κάνατε προχθές, την Πέμπτη το βράδυ, αναστέλλετε την πληρωμή του υπολοίπου 50%. Γιατί το κάνετε αυτό;
Γιατί θέλετε να μιλήσουμε; Θέλετε να μιλήσουμε για τους εργαζόμενους στο Υπουργείο Εξωτερικών που είναι όντως στο εξωτερικό; Γι’ αυτούς υπάρχει μία κατάφωρη αδικία. Υπάρχει μία φορολόγηση η οποία αναφέρεται ως αντισυνταγματική και θεωρούμε ότι είναι αντισυνταγματική. Όλα αυτά δεν τα λαμβάνετε υπόψη;
Και δεν είναι οι μόνοι. Από τη Βουλή, είτε μέσα είτε έξω, έχουν περάσει πολίτες, εργαζόμενοι στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Έχουν περάσει οι ταξιτζήδες, οι λιανέμποροι, οι αργυροχρυσοχόοι. Έχουν περάσει οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Γιατί; Διότι όλους τους πλήττει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο το φορολογικό νομοσχέδιο που έχετε καταθέσει.
Εγώ θα αναφέρω εν τάχει δύο κατηγορίες.
Η μία είναι η κατηγορία των αναπήρων στους οποίους βάζετε πόθεν έσχες και τεκμήρια για την πρώτη κατοικία, αλλά και τεκμήριο για το αυτοκίνητο των ατόμων με αναπηρία από 67%-80% και δεν τους εξαιρείτε. Και έχετε στο απυρόβλητο με φορολογικές ασυλίες τους έχοντες και κατέχοντες.
Επίσης, θα περάσω στους παραγωγούς που πηγαίνουν το πρωί στις λαϊκές αγορές. Δεν αρνούνται να βάλουν ταμειακές μηχανές, αλλά έχουν ένα σοβαρό θέμα, κύριε Υπουργέ, με το ΦΠΑ. Είναι αγρότες και ο αγρότης υπάγεται σε ένα συγκεκριμένο καθεστώς που παίρνει επιστροφή 11% του ΦΠΑ. Και αυτό το 11% το θεσπίσατε εσείς, δεδομένου ότι ήταν 7% και εσείς το κάνατε 11%.
Και βεβαίως, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι μέχρι στιγμής κανένας αγρότης δεν έχει πληρωθεί αυτή την επιστροφή ΦΠΑ. Τους εξαιρείτε από αυτό. Γιατί; Δεν μπορούν να πουλήσουν την παραγωγή τους; Πρέπει να γίνουν έμποροι και να αφήσουν τη γη; Αυτή είναι η ανάπτυξη;
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Θα πρέπει να ολοκληρώστε, κυρία συνάδελφε.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Αυτό που θα πρέπει να κάνετε είναι να σταθείτε σε όλα αυτά που συνάδελφοι και από τη Συμπολίτευση έχουν αναφέρει. Όμως, θα πρέπει να σταθείτε στην κοινωνία.
Πείτε μου τι ανάπτυξη είναι αυτή που θέλετε, όταν συρρικνώνονται τα εισοδήματα, μεγαλώνει η φορολογία και βεβαίως γίνονται ακόμα πιο τεράστιες οι ανισότητες;
Βεβαίως, καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εμείς σας ευχαριστούμε.
Στο σημείο αυτό έχει ζητήσει το λόγο ο Υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου για ορισμένες διευκρινίσεις.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Οικονομικών): Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Η Κυβέρνηση κατά τη διαδικασία ενώπιον της Επιτροπής Οικονομικών απέδειξε ότι σέβεται τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και είναι έτοιμη να δεχθεί προτάσεις που βελτιώνουν τις προτεινόμενες διατάξεις και να τις κάνει αποδεκτές. Αυτή είναι η λογική μας, έτσι αντιλαμβανόμαστε τον κοινοβουλευτικό διάλογο.
Σε συνέχεια των αλλαγών και βελτιώσεων που έγιναν στην Επιτροπή Οικονομικών καταθέτω –και παρακαλώ να καταχωρηθούν στα Πρακτικά- νομοτεχνικές βελτιώσεις και αναδιατυπώσεις διατάξεων που δεν επηρεάζουν την ουσία του νομοσχεδίου, αλλά απαλλάσσουν τις διατάξεις από ερμηνευτικά προβλήματα και αποδίδουν σαφέστερα το νόημα ή διορθώνουν νομοτεχνικές ατέλειες των διατάξεων.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες νομοτεχνικές βελτιώσεις και αναδιατυπώσεις, οι οποίες έχουν ως εξής:


Και πιο συγκεκριμένα, θέλω να αναφερθώ σε μερικές από αυτές τις αλλαγές οι οποίες πιστεύω πως είναι σημαντικές.
Στο ζήτημα της φορολόγησης των κερδών από πωλήσεις μετοχών στο Χρηματιστήριο μπαίνει ένας αυξημένος συντελεστής στις βραχυχρόνιες -μέχρι τρεις μήνες- συναλλαγές 20%, ενώ στις συναλλαγές μέχρι δώδεκα μήνες ο συντελεστής ορίζεται στο 10%.
Δεν φορολογούμε όσους διακρατούν μετοχές για πάνω από δώδεκα μήνες, γιατί η λογική του νομοσχεδίου είναι ακριβώς η φορολόγηση των βραχυπρόθεσμων συναλλαγών και απλώς διαφοροποιούμε τους τρεις και τους δώδεκα μήνες.
Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι σε σχέση με την αναφορά στο νομοσχέδιο για τις συναλλαγές για πάνω από 1.500 ευρώ χωρίς μετρητά, καθιστούμε σαφές ότι οι τράπεζες δεν επιτρέπεται να χρεώνουν αμοιβές για την κατάθεση αυτών των ποσών σε τραπεζικούς λογαριασμούς.
Όσον αφορά τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, βελτιώνουμε τις υφιστάμενες διατάξεις και προβλέπουμε ότι αν κατά τη διάρκεια του ελέγχου διαπιστωθεί ότι με σκοπό τη φοροδιαφυγή έχει επιλεγεί ο νομικός μανδύας εταιρείας ή άλλης νομικής οντότητας –οτιδήποτε είναι αυτό, είτε «trust» ή οτιδήποτε άλλο θα μπορούσαν να φανταστούν όσοι πάντα επιδιώκουν να φοροδιαφεύγουν- τότε η φορολογική αρχή όχι μόνο μπορεί, αλλά έχει την υποχρέωση να αγνοεί το νομικό μανδύα υπό το προκάλυμμα του οποίου κρύβεται το φυσικό πρόσωπο και να αναζητά τον πραγματικό κύριο των ακινήτων και σ’ αυτόν να επιβάλει τη φορολογική υποχρέωση. Και αυτό, γιατί όλοι ξέρουμε παραδείγματα όπου ένα φυσικό πρόσωπο κρύβεται πίσω από μία σειρά off-shore ή άλλων εταιρειών.
Ένα άλλο ζήτημα που έχει να κάνει με τη βελτίωση του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο λειτουργεί η φορολογική διοίκηση έχει να κάνει με τις διαδικαστικές ρυθμίσεις για τα ένδικα μέσα που ασκούνται κατά καταλογιστικών πράξεων ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Η ισχύουσα διαδικασία δίνει τη δυνατότητα έξι μηνών. Αυτό σημαίνει ότι στην πράξη πολλοί περιμένουν πέντε μήνες και είκοσι εννέα μέρες για να κάνουν έφεση και έτσι καθυστερούν ακόμα περισσότερο τη διαδικασία.
Εμείς αλλάζουμε αυτή τη διαδικασία και τους έξι μήνες τους κάνουμε ένα μήνα, προκειμένου να εκκαθαρίζονται σύντομα οι σχετικές υποθέσεις και οι καταχραστές του δημοσίου ή του κοινοτικού χρήματος να λογοδοτούν έγκαιρα στη δικαιοσύνη.
Επίσης, βελτιώνουμε τη ρύθμιση για τα κίνητρα σε όσες επιχειρήσεις χρησιμοποιούν ευρεσιτεχνίες, έτσι ώστε να προκύπτει με σαφήνεια ότι η ευρεσιτεχνία έχει αναπτυχθεί από την ίδια την επιχείρηση και είναι κατοχυρωμένη στο όνομά της και αποφεύγεται έτσι μια καταστρατήγηση της διάταξης, κάτι που αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια του διαλόγου στη Βουλή.
(FT)


(KO)
Εντάσσονται ορισμένες παράγραφοι που αφορούν φορολογικά κίνητρα για την ενίσχυση της κινηματογραφικής παραγωγής στην Ελλάδα, για δαπάνες που πραγματοποιούνται στα πλαίσια των παραγωγών αυτών εντός της Ελλάδας. Αυτό είναι κάτι το οποίο είχαμε αναφερθεί επανειλημμένα και τώρα προστέθηκε και στο νομοσχέδιο.
Λαϊκές αγορές. Βελτιώνουμε τη ρύθμιση για τους πωλητές παραγωγούς στις λαϊκές αγορές, ύστερα από τις παρατηρήσεις Βουλευτών και της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης, χωρίς όμως οι τροποποιήσεις αυτές να μεταβάλλουν τις βασικές πολιτικές επιλογές του νομοσχεδίου. Στις λαϊκές αγορές όλοι όσοι πωλούν είτε είναι έμποροι αγροτικών προϊόντων είτε είναι παραγωγοί αγροτικών προϊόντων θα έχουν ταμειακές μηχανές και θα εκδίδουν αποδείξεις.
Η διαφοροποίηση την οποία κάνουμε, όμως, είναι να αναγνωρίσουμε στους παραγωγούς δικαίωμα επιστροφής ΦΠΑ, για την παραγωγή που διαθέτουν στη λαϊκή αγορά, ίσο με 5%. Για την παραγωγή τους που δεν τη διαθέτουν στις λαϊκές αγορές οι αγρότες παραμένουν στο ισχύον καθεστώς και δικαιούνται για την παραγωγή αυτή επιστροφή 11%. Με τον τρόπο αυτό δίνουμε τη δυνατότητα στον παραγωγό να μη συμπαρασύρεται συνολικά η φορολογική του αντιμετώπιση, από το γεγονός ότι επιλέγει ένα μέρος της παραγωγής του να το δώσει απ’ ευθείας στις λαϊκές αγορές.
Τέλος, προβλέπουμε ότι για τη χρήση του 2010, δηλαδή, για τις δηλώσεις που θα υποβληθούν το 2011, η βεβαίωση και η εκκαθάριση του φόρου φυσικών προσώπων θα γίνεται ξεχωριστά για το σύζυγο και τη σύζυγο σε ένα έντυπο. Δεχόμαστε έτσι ένα πάγιο αίτημα των γυναικείων οργανώσεων, που έβλεπαν στο ισχύον, μέχρι σήμερα, σύστημα μια μεταχείριση αντίθετη προς την ισότητα των δύο φύλων.
Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βαρβάρα Νικολαΐδου): Κι εμείς σας ευχαριστούμε.
Παρακαλώ να καταγραφούν όσα κατέθεσε ο Υπουργός στα Πρακτικά και να διανεμηθούν στους Βουλευτές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην Έκθεση της Αίθουσας «Ελευθερίος Βενιζέλος» και ενημερώθηκαν για την ιστορία του κτιρίου και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα τέσσερις μαθητές και μαθήτριες και τρείς εκπαιδευτικοί συνοδοί τους από το Γυμνάσιο Πολυκάστρου Κιλκίς.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει τώρα ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Συμεών Κεδίκογλου, για οκτώ λεπτά.
ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, το νέο φορολογικό νομοσχέδιο εντάσσεται κι αυτό στις πρωτοβουλίες και τα βήματα της Κυβέρνησης, που χαράζουν αποφασιστικά τη νέα πορεία για να ξεφύγουμε από την παρακμή. Το παλιό μοντέλο ανάπτυξης, οικονομίας και Κράτους, όπως το γνωρίσαμε, έχει κλείσει τον κύκλο του.
Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο και το πνεύμα του, το πνεύμα κοινωνικής δικαιοσύνης που το διέπει, είναι αυτό που αποζητούν σήμερα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι Έλληνες πολίτες.
Και είναι ένα νομοσχέδιο που προήλθε από διάλογο και καλό θα είναι να αποφασίσετε οι της Αντιπολίτευσης τι τελικά ισχύει και μας κατηγορείτε, είτε ότι δεν προέρχεται μέσα από διάλογο είτε ότι κάναμε εξαντλητικό διάλογο και γι’ αυτό καθυστερήσαμε ή ότι είναι ένα νομοσχέδιο γράψε-σβήσε, ακριβώς επειδή, όπως ανέφερε προηγουμένως ο Υπουργός, λάβαμε υπ’ όψιν τις σωστές παρατηρήσεις, ακόμα και από τα άλλα Κόμματα. Είναι, λοιπόν, ένα νομοσχέδιο που προήλθε μέσα από διάλογο, γιατί αυτό ήταν βασικό για την Κυβέρνηση, όπου σας θυμίζω συμμετείχαν πάνω από τριάντα φορείς με εκατό και πάνω εκπροσώπους.
Δυστυχώς, έρχεται μετά από μια διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όπου ποτέ άλλοτε δεν μεταβιβάστηκαν τόσα πολλά λεφτά από τους πολλούς στους λίγους, με τα άδικα φορολογικά νομοθετήματα που προηγήθηκαν. Σήμερα, η Κυβέρνησή μας προσπαθεί να αποκαταστήσει τις ισορροπίες που ανετράπησαν από την καταστροφική πολιτική αυτή και να καλυφθούν τα ελλείμματα και να σωθεί η χώρα.
Έχετε, ήδη, ακούσει από τους άλλους ομιλητές, από τους Υπουργούς και από τον Εισηγητή μας τις λεπτομέρειες και τους στόχους τους οποίους θέτει αυτό το νομοσχέδιο και μέσα από ποιους μηχανισμούς και συγκεκριμένα μέτρα και ρυθμίσεις, αυτά θα γίνουν πράξη. Πώς, δηλαδή, ωφελείτε ή τουλάχιστον μένει στα ίδια το 90% των φορολογουμένων και επιβαρύνονται ουσιαστικά διακόσιες είκοσι έξι χιλιάδες από το σύνολο των οκτώ εκατομμυρίων φορολογουμένων, ότι για πρώτη φορά στοχοποιούνται οι διεθνείς φορολογικοί παράδεισοι των off shore και ουσιαστικά εισάγεται για πρώτη φορά ο όρος της χρήσης και όχι απλά της ιδιοκτησίας πολυτελών μέσων και αντικειμένων.
Συνεπώς, θα ήθελα να επικεντρωθώ σε δύο σημεία για να συνεχίσω την ομιλία μου. Το ένα σημείο, λοιπόν, είναι αυτό που έχει να κάνει με μια συντονισμένη προσπάθεια που αξιοποιείται για πρώτη φορά η τεχνολογία και η διαθέσιμη στο δημόσιο πληροφορία για την πάταξη της φοροδιαφυγής, σε ένα περιβάλλον που αν έχετε παρατηρήσει και τις πρακτικές των άλλων μεγάλων χωρών, οι οποίες είναι ιδιαίτερα δραστήριες στον τομέα της αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής, βλέπουμε για παράδειγμα, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ότι υποχρέωσαν τις ελβετικές αρχές να άρουν το τραπεζικό απόρρητο για χιλιάδες Αμερικανούς φορολογουμένους. Είδαμε τη Γερμανία, η οποία πλήρωσε 2,5 εκατομμύρια δολάρια για να αποκτήσει τα ονόματα χιλιάδων Γερμανών που φοροδιαφεύγουν σε τράπεζες της Ελβετίας. Ή ακόμη περισσότερο, χρησιμοποίησε την υπηρεσία πληροφοριών που έχει, για να πάρει από τράπεζα του Λιχτενστάιν ηλεκτρονική βάση δεδομένων με τα ονόματα μεγάλων Γερμανών φοροφυγάδων και τα οποία δημοσιοποίησε.
Σε ένα τέτοιο πνεύμα, το Υπουργείο Οικονομικών αποφασίζει να χρησιμοποιήσει νέες πρακτικές και μεθόδους στη μάχη για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Ελεγκτές της εφορίας μπορούν να συλλάβουν φοροφυγάδες, αλλά και επίορκους εφοριακούς. Προβλέπεται δημοσίευση ονομάτων και αφού ξεπεραστεί και ο σκόπελος των προσωπικών δεδομένων, άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών, αυστηροποίηση ποινών, επιτάχυνση των διαδικασιών επιβολής προστίμων, αλλά και επιβολή προστίμων σε διεφθαρμένους δημοσίους υπαλλήλους.
Το δεύτερο σημείο στο οποίο θα ήθελα να σταθώ, είναι η αναπτυξιακή διάσταση, για την οποία πολλά ήδη ειπώθηκαν. Ήδη, ο Υφυπουργός είπε ότι ένα νομοσχέδιο από μόνο του όταν προάγει τη φορολογική σταθερότητα, είναι η βάση για την ανάπτυξη. Και βεβαίως, το νέο φορολογικό νομοσχέδιο δεν υποκαθιστά τον αναπτυξιακό νόμο που θα ακολουθήσει. Είναι, όμως, βασικό ότι υπάρχει μια σειρά από κίνητρα για την οικονομία, την παραγωγή και τη διατήρηση νέων θέσεων εργασίας, όπως η μείωση του φορολογικού συντελεστή για τα κέρδη που δεν διανέμονται και που παραμένουν στην επιχείρηση με σκοπό να γίνουν επένδυση, διατηρώντας και αυξάνοντας τις θέσεις εργασίας. Αντιθέτως, τα κέρδη που διανέμονται, φορολογούνται, πλέον, στην κλίμακα των φυσικών προσώπων και έτσι αυξάνεται η φορολογική επιβάρυνση στους μεγαλομετόχους, αλλά φορολογούνται με χαμηλότερους συντελεστές οι μικρομεσαίοι μερισματούχοι.
Επίσης, έχουμε μείωση του συντελεστή φορολόγησης κατά τρείς μονάδες για τις επιχειρήσεις που, παρά τη μείωση του κύκλου εργασιών τους, διατηρούν αμείωτες τις θέσεις εργασίας και όλοι καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό είναι αυτό σε μια σημερινή περίοδο με την αυξημένη ανεργία.
Δεύτερον, τα κίνητρα που συνδυάζουν την ανάπτυξη με την ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας, όπως είναι το τριετές αφορολόγητο όριο του ύψους 30.000 ευρώ για τα κέρδη από την άσκηση νέας επιχειρηματικής δραστηριότητας και τη δημιουργία και λειτουργία νέων επιχειρήσεων από άτομα έως 35 ετών, πολύ σημαντικό για νέους ανθρώπους που ξεκινούν τώρα τη δραστηριότητά τους.
Και βεβαίως, τα κίνητρα που συνδυάζουν την ανάπτυξη με την περιβαλλοντική συνείδηση, όπως είναι τα φορολογικά κίνητρα για την ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων και για τη μείωση του οικολογικού αποτυπώματος των επιχειρήσεων. Και στο σημείο αυτό και σαν νέος Βουλευτής με ανησυχίες οικολογικές και για τις νέες γενιές που έρχονται, βρίσκω αυτή τη ρύθμιση σωστή και στη σωστή κατεύθυνση. Γιατί το οικολογικό αποτύπωμα της Ελλάδας αγγίζει τέτοια μεγέθη, που αν όλοι οι άνθρωποι στον πλανήτη κατανάλωναν με τον τρόπο που εμείς το κάνουμε, τότε δεν θα έφταναν ούτε τρείς πλανήτες για να επιβιώσουμε.
Επιστρέφω στο νομοσχέδιο. Προβλέπονται μέτρα που ενθαρρύνουν τη δημιουργικότητα και την καινοτομία, δίνοντας κίνητρα για έρευνα, όπως η αύξηση των εκπτώσεων σε επιχειρήσεις που πραγματοποιούν δαπάνες σε τεχνολογική καινοτομία, όπως και προηγουμένως ακούσατε. Και βεβαίως, είναι τόσο μελετημένο στη λεπτομέρειά του αυτό το νομοσχέδιο, ώστε, όπως ακούσατε, υπάρχουν ακόμα και κίνητρα για την κινηματογραφική παραγωγή όταν γίνεται στην Ελλάδα, ένα μέτρο που θα τονώσει την προβολή της χώρας μας και την προσπάθεια του Υπουργείου Πολιτισμού.
Αγαπητοί συνάδελφοι, για το ερώτημα που τίθεται πάντα σε τέτοιου είδους νομοσχέδια αν είναι δίκαια και αποτελεσματικά, όσον αφορά το αν είναι δίκαιο ή τουλάχιστον δικαιότερο, νομίζω ότι είναι αποδεκτό πέραν πάσας αμφιβολίας. Εμείς λέμε ότι θα είναι και αποτελεσματικό.
Πάντα στόχος είναι να βρούμε πόσο και ποιοι θα πληρώσουν, ποιοι είναι οι πλούσιοι, πώς θα τους βρούμε και πόσο θα πρέπει να φορολογηθούν, βέβαια, ώστε να μη μεταναστεύσουν εξαιτίας του φορολογικού βάρους. Αρκεί, βεβαίως, να πληρώνουν τους φόρους. Με αυτό το νομοσχέδιο, επιτέλους, επιβαρύνονται οι έχοντες και κατέχοντες και πληρώνουν οι φοροφυγάδες.
Πιστεύω, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι αυτό είναι ένα από τα νομοσχέδια για το οποίο είμαστε υπερήφανοι όταν το ψηφίζουμε. Και είναι χαρακτηριστικό ότι και όταν είχε γίνει η συζήτηση στο ΚΤΕ του ΠΑΣΟΚ όλοι οι συνάδελφοι ήταν στην κατεύθυνση της αυστηρότητας και της καθολικότητας, ακριβώς για να μην ξεφύγει κανένας φοροφυγάς. Και αυτό δείχνει και την ωριμότητα, πλέον, του πολιτικού μας συστήματος.
Θεωρώ ότι έρχονται και άλλα νομοσχέδια, για σας της Αντιπολίτευσης, για να κάνετε την κριτική σας. Αλλά αυτό είναι επιτέλους, ένα νομοσχέδιο που αποκαθιστά την κοινωνική δικαιοσύνη και κατανέμει δίκαια τα φορολογικά βάρη και γι’ αυτό φυσικά το υπερψηφίζουμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βαρβάρα Νικολαΐδου): Ευχαριστούμε, κύριε Κεδίκογλου.
Το λόγο έχει τώρα ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τον Οκτώβρη του 2009, κύριοι της Κυβέρνησης, κερδίσατε τις εκλογές, έχοντας υποσχεθεί στους Έλληνες πράγματα εκ των πραγμάτων μη πραγματοποιήσιμα, εκ προοιμίου μη πραγματοποιήσιμα. Και το ξέρατε. (PS)
(1FT)
Όταν αναλάβατε τη διακυβέρνηση για να δικαιολογήσετε την αδυναμία σας να υλοποιήσετε τα υπεσχημένα, διογκώσατε το έλλειμμα της χώρας με λογιστικούς και πραγματικούς τρόπους, ρίξατε το φταίξιμο για όλα τα στραβά της δημοσιονομικής μας κατάστασης τα τελευταία τριάντα χρόνια στη Νέα Δημοκρατία και στον Κώστα Καραμανλή. Αναβάλατε την λήψη οποιουδήποτε μέτρου -τα πήρατε πιο αργά και τα πήρατε πιο επώδυνα- δεν προτείνατε κανένα αναπτυξιακό σχέδιο -το περιμένουμε ακόμα- και αρχίσατε από τη μια ατέρμονες διαβουλεύσεις στο εσωτερικό της χώρας και ένα περίεργο μείγμα από περιοδείες και διαρροές αξιωματούχων στο εξωτερικό, με κοινή συνισταμένη τον καταγγελτικό λόγο για τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.
Θελήσατε με αυτό τον τρόπο να απαξιώσετε τη Νέα Δημοκρατία και τις κυβερνήσεις της και τελικά απαξιώσατε τη δανειοληπτική ικανότητα της χώρας. Οι αγορές αντέδρασαν, τα επιτόκια δανεισμού εκτινάχθηκαν, η κρίση ελλείμματος και χρεών που βίωνε η χώρα, όπως και οι περισσότερες άλλες χώρες από τότε που ξέσπασε η κρίση, μετατράπηκε σε κρίση δανεισμού.
Τώρα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι επί θύρες και σήμερα μας λέτε από τη μια ότι τα χειρότερα έχουν περάσει και από την άλλη θριαμβολογείτε, επειδή η χώρα έχει εξασφαλίσει και άλλα πανάκριβα δανεικά και φέρνετε με καθυστέρηση στη Βουλή το παρόν φορολογικό νομοσχέδιο. Γιατί έχετε αργήσει;
Γιατί αν το φορολογικό νομοσχέδιο αποτελεί βασικό εργαλείο υλοποίησης εσόδων για την κρατική μηχανή στο τρέχον οικονομικό έτος, είναι προφανές ότι θα έπρεπε να είχε έρθει στο Κοινοβούλιο πριν από τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό για το 2010, δηλαδή πριν από το Δεκέμβριο του 2009. Όχι αργότερα, σίγουρα όχι μετά από πέντε μήνες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν προσεγγίζαμε θεωρητικά τα βασικά ζητούμενα κάθε φορολογικού νομοσχεδίου, νομίζω ότι θα συμφωνούσαμε όλοι ότι αυτά πρέπει να είναι τα εξής, οι βασικές του αρχές: να είναι απλό, σταθερό, δίκαιο, λειτουργικό. Να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το βασικό πρόβλημα της φοροδιαφυγής, να φέρει, δηλαδή, περισσότερα έσοδα στο κράτος. Να αντιμετωπίσει την γραφειοκρατία και διαφθορά των φοροεισπρακτικών μηχανισμών, κίνητρα που τελικά από μόνα τους ωθούν τους πολίτες στη φοροδιαφυγή. Να λειτουργεί και ως αναπτυξιακό εργαλείο της οικονομίας, έτσι ώστε να αφήνει διαθέσιμα κεφάλαια για επενδύσεις και ανάπτυξη και να αποφεύγει την αφαίμαξη του εισοδήματος των φοροδοτικών υποκειμένων, πέρα από τα όρια αντοχής της φοροδοτικής τους ικανότητας στο όνομα περισσοτέρων εσόδων.
Και τελικά -και αυτό είναι σημαντικότατο- να εξασφαλίζει μια ελάχιστη κοινωνική συναίνεση και αποδοχή από τον φορολογούμενο, ιδίως από τον έντιμο φορολογούμενο. Γιατί η συναίνεση στην επιβολή φορολογίας, όσο και αν ακούγεται παράξενο, θεωρώ ότι μπορεί να επιτευχθεί όταν ο πολίτης πληρώνει τους φόρους του τελών εν γνώσει ότι πρώτον, πληρώνουν όλοι, υπάρχει δικαιοσύνη και δεύτερον, οι φόροι που καταβάλλει πιάνουν τόπο, υπάρχει ανταποδοτικότητα και δεν τροφοδοτούν ένα βαρέλι δίχως πάτο, όπως είναι σήμερα το σπάταλο ελληνικό κράτος.
Είναι, λοιπόν, ρωτώ το παλιό νομοσχέδιο συνεπές προς τις παραπάνω βασικές κατευθυντήριες αρχές; Προφανώς όχι. Γι’ αυτό και το καταψηφίζουμε παρά τις όποιες θετικές ρυθμίσεις, τις οποίες βέβαια υπερψηφίζουμε. Για παράδειγμα, την κατάργηση αυτοτελούς φορολόγησης και τις ρυθμίσεις για τις off shore εταιρίες. Με τη γενική φιλοσοφία του είμαστε αντίθετοι και γι’ αυτό δεν το ψηφίζουμε επί της αρχής.
Επιγραμματικά, δεν είναι απλό. Οι εκατόν εξήντα οκτώ σελίδες από μόνες τους καταδεικνύουν απίστευτη πολυπλοκότητα και έπονται και οι σχετικές ερμηνευτικές εγκύκλιοι.
Δεν είναι σταθερό, καθώς είκοσι τρεις αλλαγές από μόνες τους μαρτυρούν επικίνδυνη προχειρότητα στο σχεδιασμό και απουσία κεντρικής σταθερής φιλοσοφίας, αν εξαιρέσει κανείς τα γνωστά φοροεισπρακτικά μέτρα. Παράδειγμα ιδιαίτερο η απόσυρση παρακράτησης φόρου 8% στα τιμολόγια επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών, την οποία αποφασίσατε, μετά αποφασίσατε να την αναβάλλετε και τελικά την αποσύρατε, ίσως γιατί, κύριε Υπουργέ, η σωτηρία της ψυχής είναι όντως πολύ μεγάλο πράγμα.
Δεν είναι δίκαιο, γιατί άλλο πράγμα η διεύρυνση της φορολογικής βάσης και άλλο η διεύρυνση της φορολόγησης της φορολογικής βάσης. Γιατί στη βάση του θεωρεί εκ των προτέρων όλους τους φορολογούμενους ανέντιμους, γιατί οι υψηλότεροι συντελεστές φορολόγησης οδηγούν σε χαμηλότερο διαθέσιμο εισόδημα για τη μεσαία τάξη, λιγότερη κατανάλωση, μικρότερη οικονομική δραστηριότητα. Αυτά σε συνδυασμό με τους ούτως ή άλλως κοινωνικά άδικους έμμεσους φόρους πλήττουν κυρίως τους φτωχότερους και έτσι ακυρώνουν τον αναδιανεμητικό χαρακτήρα του νομοσχεδίου.
Είναι επίσης άδικο γιατί τα τεκμήρια διαβίωσης, ιδίως τα αυτοκίνητα και τα σκάφη, διέπονται από ισοπεδωτικό πνεύμα στα όρια του παραλογισμού. Για παράδειγμα, καινούργιο πολυτελέστατο Ι.Χ. αντιμετωπίζεται ως τεκμήριο εξίσου με ένα άλλο παλιό και μεταχειρισμένο, καθώς στην αξιολόγησή τους λαμβάνεται υπόψη μόνο ο κυβισμός.
Επιπλέον, είναι άδικο γιατί όταν πλήττεται η μεσαία ακίνητη περιουσία, τότε επί της ουσίας τιμωρείται η ιδιοκτησία, όπως αντίστοιχα τιμωρείται η οικονομική επιτυχία, όταν οι φορολογούμενοι -και όχι οι φοροδιαφεύγοντες πολίτες με υψηλό συντελεστή φορολογίας- στην ουσία καλούνται να μοιραστούν το μισό περίπου εισόδημά τους με το σπάταλο κράτος. Και τούτο δεν είναι τίποτα άλλο παρά το μεγαλύτερο κίνητρο φοροδιαφυγής, δηλαδή χειρότερη μορφή φορολογικής αδικίας.
Δεν αντιμετωπίζει επομένως και αποτελεσματικά τη φοροδιαφυγή γιατί οι υψηλοί συντελεστές ενθαρρύνουν τη φοροδιαφυγή, όπως την ενθαρρύνουν η πολυπλοκότητα των διατάξεων, οι αδικίες, η γραφειοκρατία και η διαφθορά των φορολογικών υπηρεσιών για την πάταξη των οποίων ρυθμίζετε πολύ λίγα.
Και τελικά -και ίσως αυτό είναι η σημαντικότερη δυσμενέστερη παράμετρος- το νομοσχέδιο αυτό είναι τροχοπέδη για την ανάπτυξη. Στο βωμό, λοιπόν, της φοροεισπρακτικής σας πολιτικής εξοντώνετε την ούτως ή άλλως ασφυκτιούσα ελεύθερη οικονομική δραστηριότητα, καταφέρνετε μεγάλο πλήγμα στην οικοδομική δραστηριότητα, καταδικάζετε σε ουσιαστική στασιμότητα την αγορά ακινήτων, περιορίζετε την κατανάλωση με λιγότερο διαθέσιμο εισόδημα των φορολογουμένων για κατανάλωση, υπονομεύετε την επενδυτική προοπτική που κατ’ επειγόντως χρειάζεται η χώρα.
Με τον τρόπο που αντιμετωπίζετε την φορολογία των επιχειρήσεων αποθαρρύνετε αντί να ενθαρρύνετε την έλευση επενδυτικών κεφαλαίων, όταν διάφορα γειτονικά μας κράτη έχουν αποδοθεί σε έναν αγώνα προσέλκυσης επενδυτών στη χώρα τους, με συντελεστές φορολόγησης επιχειρήσεων που είναι γύρω στο 10%. Εμείς πώς θα το κάνουμε αυτό;
Και όλα αυτά βέβαια θα επιστρέψουν περισσότερη ύφεση και όχι ανάπτυξη και γνωρίζετε ή θα έπρεπε να γνωρίζετε ότι περισσότερη ύφεση τελικά σημαίνει λιγότερα φορολογικά έσοδα.
Δυο τελικές παρατηρήσεις, κυρία Πρόεδρε, θέλω να κάνω και παρακαλώ για την ανοχή σας, για την επιβολή φόρου προστιθέμενης αξίας στους δικηγόρους. Δεν ξέρω ποιος ήταν ο εμπνευστής αυτής της ρύθμισης, όμως, σίγουρα είναι άσχετος με την δικηγορική πραγματικότητα. Και τούτο γιατί δεν ξέρει ότι αυτό που ρυθμίζετε είναι παράνομο. Οι δικηγόροι εκ του νόμου δεν ασκούν εμπορική δραστηριότητα ώστε να υπόκεινται σε υποχρέωση καταβολής φόρου προστιθέμενης αξίας.
Κατά δεύτερο λόγο, επιπλέον, οι συνέπειες θα είναι ότι ο Φ.Π.Α. θα απορροφηθεί από τον πελάτη και η κατάσταση, ιδίως για τους νέους δικηγόρους που υποαπασχολούνται γιατί είναι υπεράριθμοι, θα γίνει ακόμα δυσκολότερη λόγω αύξησης του κόστους.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Και το τελευταίο, ο Φ.Π.Α. θα ενθαρρύνει και τη συναλλαγή πελάτη-δικηγόρου, το γνωστό έργο, «τόσα με απόδειξη, τόσα χωρίς», που θα παιχθεί και στο δικηγορικό σινάφι.
Θα σας κάνω μια πρόταση και θα τελειώσω.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Παρακαλώ, ολοκληρώστε, έχει τελειώσει ο χρόνος σας. Μην μπαίνετε σε άλλο θέμα.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυξήστε την παρακράτηση του φόρου ή την αξία των γραμματίων προείσπραξης. Έτσι και έσοδα θα φέρετε στο κράτος και ίσως θα αποθαρρύνετε και τους δικομανείς συμπολίτες μας.
Για όλους αυτούς τους λόγους, όπως είναι προφανές, καταψηφίζω το νομοσχέδιο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστούμε, κύριε Παναγιωτόπουλε.
Το λόγο έχει η κ. Αριάδνη Αγάτσα Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΑΡΙΑΔΝΗ ΑΓΑΤΣΑ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου με την κατάθεση και συζήτηση του παρόντος νομοσχεδίου θέτει τις βάσεις, για πρώτη φορά στην πατρίδα μας, ενός φορολογικού συστήματος με κέντρο και βάση τον άνθρωπο.
Σήμερα συζητάμε στο Κοινοβούλιο ένα νομοσχέδιο που ανατρέπει νοοτροπίες και κατεστημένα πολλών δεκαετιών. Σήμερα αναλαμβάνουμε όλοι σε αυτή την Αίθουσα να αποδείξουμε ότι εργαζόμαστε για μια νέα Ελλάδα, ότι μετατρέπουμε σε πολιτική τη λαϊκή βούληση που εξέφρασε με την ψήφο του ο λαός τον Οκτώβριο του 2009.
Θα πρέπει να επισημάνω ότι το υπό συζήτηση νομοσχέδιο κατατέθηκε από την Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου μετά από την ανάληψη της διακυβέρνησης από την προηγούμενη κυβέρνηση που άφησε συντρίμμια στον τόπο. Είναι ένα νομοσχέδιο που συντάχθηκε μετά από πραγματική και ουσιαστική διαβούλευση με τους πολίτες και όλους τους κοινωνικούς εταίρους.
‘Εγινε ένας πρωτοφανής διάλογος, σε δύσκολες συνθήκες για την Ελλάδα από τον Δεκέμβριο του 2009 και συμμετείχαν περίπου 15.000 πολίτες με ενεργή συμμετοχή, σχόλια, παρατηρήσεις, επισημάνσεις και προτάσεις στο open gov. Επίσης, τριάντα μαζικοί φορείς με περισσότερους από εκατό εκπροσώπους τους συμμετείχαν σε έντεκα ομάδες εργασίας για να συνεισφέρουν στο παρόν νομοσχέδιο.
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αυτές οι επιλογές ήταν αδιαπραγμάτευτη επιλογή της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού μας. Μια πολιτική και όχι απλά μια προεκλογική δέσμευσή μας.
(AS)
(PS)
Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κατάθεση αυτού του νομοσχεδίου έρχεται να αντικαταστήσει την αποτυχημένη φορολογική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, την πολιτική που ευνοούσε τους έχοντες και τους κατέχοντες, μία φορολογική πολιτική που πρόσφερε χαριστικό δωράκι, ένα δισεκατομμύριο ευρώ κάθε χρόνο στους μεγαλομετόχους. Με την κατάργηση του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας και την επιβολή του ΕΤΑΚ, χιλιάδες μικροϊδιοκτήτες κλήθηκαν να πληρώσουν τη φοροελάφρυνση των εχόντων και των κατεχόντων. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, επωμίζονταν αποκλειστικά τα φορολογικά βάρη και αυτό ήταν μία συνειδητή πολιτική επιλογή.
Τα χρόνια της διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία οι εισπρακτικοί μηχανισμοί διαλύθηκαν με αποτέλεσμα τη νομιμοποίηση της φοροδιαφυγής. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οι ανείσπρακτες οφειλές από 11,5 δισεκατομμύρια ευρώ το 2003, εκτινάχτηκαν το 2007 στα 31 δισεκατομμύρια ευρώ, τριπλασιάστηκαν δηλαδή, μέσα σε 4 χρόνια.
Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σημερινό νομοσχέδιο που αποκαθιστά τη φορολογική δικαιοσύνη στηρίζεται σε πέντε βασικούς πυλώνες, κινείται σε πέντε σημαντικούς άξονες που πρέπει όλοι μας να παρατηρήσουμε, ώστε να ασκήσουμε τον εποικοδομητικό διάλογο. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που εισάγει για πρώτη φορά στη χώρα μας τη φορολογική δικαιοσύνη. Είναι ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα. Είναι ένα νομοσχέδιο που εισάγει την αναπτυξιακή προοπτική, αφού παρέχει ουσιαστικά κίνητρα για την ανάπτυξη της χώρας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας για να κτυπηθεί η ανεργία, που έχει μετατραπεί σε μάστιγα του τόπου μας.
Τρίτον: Θέτει νέες στέρεες και δίκαιες βάσεις στην αναδιανομή των εισοδημάτων. Έχει δίκαιο, αναδιανεμητικό χαρακτήρα με ένα πλαίσιο που συνεισφέρει ουσιαστικά και αποτελεσματικά στα έσοδα του προϋπολογισμού.
Σήμερα, για πρώτη φορά στη Βουλή των Ελλήνων, καλούμαστε να στηρίξουμε ένα φορολογικό σύστημα που επιβαρύνει τα υψηλά εισοδήματα, τους έχοντες και κατέχοντες και που ταυτόχρονα ελαφρύνει αυτούς που πάντα πλήρωναν το μάρμαρο, ελαφρύνει, δηλαδή, τα χαμηλά και τα μεσαία εισοδήματα.
Τέταρτον: Ενθαρρύνει με ουσιαστικά κίνητρα την αποκάλυψη της πραγματικής φορολογητέας ύλης, είναι δηλαδή, ένα αποτελεσματικό, φορολογικό νομοσχέδιο.
Και πέμπτον, είναι ένα αποδοτικό σύστημα φορολόγησης, απλό και κατανοητό από τον πολίτη χωρίς στρεβλώσεις και διαχειριστικό κόστος που πάντα επιβαρύνει τους πολίτες.
Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τέλος αυτοί οι πέντε άξονες στηρίζονται σε δύο βασικές αρχές, που εξέλειπαν σε όλα τα φορολογικά συστήματα της χώρας: Την αρχή της πλήρους και ουσιαστικής διαφάνειας και την ανάκτηση, αποκατάσταση και ταυτόχρονα οικοδόμηση της σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ των πολιτών και του κράτους.
Με το νέο νομοσχέδιο έχουμε σημαντικές και ουσιαστικές αλλαγές του φορολογικού μας συστήματος. Εφαρμόζεται μία ενιαία, προοδευτική, τιμαριθμοποιημένη φορολογική κλίμακα για όλα τα εισοδήματα. Εφαρμόζεται η προοδευτική φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Καταργείται η αυτοτελής φορολόγηση. Καταργούνται οι χαριστικές φοροαπαλλαγές. Καθιερώνεται ένα απλό και δίκαιο σύστημα καθορισμού των ελάχιστων δαπανών διαβίωσης. Γίνεται λογιστικός προσδιορισμός όλων των εισοδημάτων. Φορολογούνται οι εξωχώριες ή όπως τις ξέρουμε καλύτερα off shore εταιρείες. Υλοποιείται ηλεκτρονική διασύνδεση του Υπουργείου Οικονομικών με όλα τα Υπουργεία και φορείς και εφαρμόζονται και ηλεκτρονικές διασταυρώσεις. Συγκροτείται Περιουσιολόγιο όλων των φυσικών προσώπων κατόχων ΑΦΜ.
Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νέο δίκαιο φορολογικό νομοσχέδιο εισάγει αναπτυξιακά κίνητρα για την ανάπτυξη της χώρας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, κίνητρα για την ανάπτυξη της νεανικής επιχειρηματικότητας, άρθρο 69, κίνητρα για την ανάπτυξη της ευρυζωνικότητας, άρθρο 90, φορολογικά κίνητρα ευρεσιτεχνίας, άρθρο 71, κίνητρα για τη διατήρηση θέσεων εργασίας άρθρο 73, κίνητρα για τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος, άρθρο73, επίσης.
Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑΣΟΚ και ο Γεώργιος Παπανδρέου ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας σε μία περίοδο με τεράστια κρίση και παρέλαβαν συντρίμμια από την προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Βρισκόμαστε ως χώρα, σε μία περίοδο βαθειάς κρίσης και έχουμε καλέσει όλα τα κόμματα σε ένα διάλογο και μία συστράτευση μπροστά στις δυσκολίες.
Αυτό το δίκαιο φορολογικό νομοσχέδιο είναι μία πολιτική ευκαιρία όλων μας σ’ αυτή την Αίθουσα για τη στήριξη της χώρας απέναντι στις διεθνείς επιθέσεις κερδοσκοπίας και την εμπέδωση σχέσης εμπιστοσύνης του πολίτη με την πολιτική.
Υπερψηφίζω το νομοσχέδιο με ευθύνη απέναντι στους Έλληνες πολίτες, με ευθύνη για τη σταθερότητα, την ανάπτυξη, την κοινωνική δικαιοσύνη και τη διαφάνεια.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαίδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κύριος Ιωάννης Βούρος.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ομολογώ ότι ανεβαίνοντας στο Βήμα και έχοντας στη διάθεσή μου οκτώ μόνο λεπτά, αναρωτιέμαι, πώς πρέπει να κατανείμω το χρόνο μου. Να υπερασπιστώ ένα νομοσχέδιο το οποίο θεωρώ δίκαιο, ριζοσπαστικό, καινοτόμο, ρηξικέλευθο, που κατευθύνει τη χώρα σε ένα κράτος δικαίου και πρόνοιας, ή να σχολιάσω και να απαντήσω σε κάποια που ακούγονται εκ δεξιών και εξ ευωνύμων, κάποιες τοποθετήσεις που προκαλούν τουλάχιστον θυμηδία αλλά και αγανάκτηση; Δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό να σχολιάσω τουλάχιστον αυτά που τελευταία ακούστηκαν από τη μεριά της Νέας Δημοκρατίας, από κάποιους συναδέλφους, όπου μας εγκαλούν για τα απόνερα της οικονομικής μας πολιτικής.
Ειλικρινά σκέφτομαι ότι είναι τουλάχιστον αστείο, άνθρωποι που διοργάνωσαν ένα καταπληκτικό πάρτι και πέρασαν προφανώς καλά, να μας εγκαλούν γιατί δεν κάνουμε καλά τη δουλειά μας, δεν καθαρίζουμε σωστά τις σερπαντίνες και τα κομφετί. Να ξεκαθαρίσουμε μία και καλή όλο αυτό το παιχνιδάκι που παίζεται τελευταία! Υπηρέτες της χώρας μας είμαστε, υπηρέτες του λαού είμαστε, «Φιλιππινέζες» της δικής σας πολιτικής δεν πρόκειται γίνουμε.
Επί της ουσίας τώρα: Η Ελλάδα μετά από 6 μήνες ατέρμονης προσπάθειας και μετά από μήνες πολέμου με συκοφαντίες και λασπολογίες, με παγίδες και με στημένα παιχνίδια, οικονομικά και ειδησεογραφικά, -και αναφέρομαι στον ξένο τύπο- επανέρχεται σε ένα δρόμο θετικής πορείας, σε ένα δρόμο ενεργητικής πολιτικής. Έχουν γίνει υπεράνθρωπες προσπάθειες, είναι κατανοητό απ’ όλους, είναι φανερό και μέσα στη χώρα και έξω και μέσα στη Βουλή, ότι η χώρα βγαίνει από την ακινησία πολλών ετών.
Απορώ ειλικρινά πώς συνεχίζετε και μιλάτε και κάνετε κριτική ακόμη και σήμερα, όταν με τα έργα και τις ημέρες σας ζήσαμε ένα φρικτό διάστημα 6 χρόνων. Το κακό είναι ότι οι περισσότεροι ακόμη και σήμερα παραμένετε αμετανόητοι, επιμένετε και συνεχίζετε να παίζετε το ίδιο βιολί, αντί να σιωπάτε και να εκλιπαρείτε τη συγνώμη της κοινωνίας.
Το έχω πει και παλαιότερα απ’ αυτό το Βήμα ότι αυτό που εγώ προτείνω –και όχι μόνο εγώ, η κοινωνία τί λέει απ’ έξω- είναι να μείνετε λίγο σε κάποια γωνία χωρίς να μιλάτε, χωρίς να τοποθετείστε και ίσως κάποιοι ξεχάσουν και έτσι να σας επαναφέρουν στο προσκήνιο. Οφείλετε βέβαια, να γνωρίζετε ότι η κρίση αυτή έχει ονοματεπώνυμο και ο πάτος έχει τις δικές σας υπογραφές.
Προχωράμε λοιπόν, σήμερα με ριζοσπαστικές, καινοτόμες και ιστορικές αλλαγές που έχουν ανάγκη και οι πολίτες και ο τόπος. Επιγραμματικά: Η ελληνική Κυβέρνηση συνεχίζει την υλοποίηση του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης και Ανασυγκρότησης της χώρας. Ο Προϋπολογισμός εκτελείται κανονικά και εντός του στόχου που έχει τεθεί μέχρις στιγμής, έχουν δρομολογηθεί όλες οι ριζικές αλλαγές.
Με το φορολογικό νομοσχέδιο σήμερα και με το ασφαλιστικό αύριο και τη μεγάλη μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη» η χώρα παίρνει τις επόμενες ημέρες τις δυσκολότερες, ριζοσπαστικότερες και δυνατότερες αποφάσεις των τελευταίων δεκαετιών. Αποκαθιστούμε τη φορολογική δικαιοσύνη, αντιμετωπίζουμε τη φοροδιαφυγή, απαντάμε στη δικαιολογημένη απαίτηση του ελληνικού λαού, ότι η φορολογική τομή πρέπει να υποστηρίξει με τρόπο χειροπιαστό, κατ’ αρχήν, την αρχή της δικαιοσύνης.
Το φορολογικό νομοσχέδιο επιχειρεί να βάλει τάξη σε ένα άναρχο φορολογικό σύστημα στη χώρα, το οποίο είναι πασιφανές ότι είναι εξαιρετικά άδικο. Και είναι εξαιρετικά άδικο γιατί έδινε έως σήμερα προνόμια σε διάφορες είτε μεγαλύτερες, είτε μικρότερες κοινωνικές ομάδες, σε ίδιες περιπτώσεις να συμπεριφέρεται διαφορετικά, ενισχύοντας τη διαφθορά, την αδιαφάνεια, και μειώνοντας τη φορολογική βάση.
(ΕΡ)




(1AS)
Σε θέματα δικαιοσύνης, λοιπόν. Στην πράξη είναι η ικανότητα εφαρμογής του νόμου, δηλαδή των μηχανισμών της χώρας που θα μπορούν να εντοπίσουν αυτούς που πράγματι φοροδιαφεύγουν, να τους εντάξουν όλους στο φορολογικό σύστημα, να αποκαταστήσουν, επομένως, τη δικαιοσύνη και να χτυπήσουν καίρια τη διαφθορά και κυρίως να χτυπήσουν την επαφή ελεγκτή και ελεγχόμενου.
Με το φορολογικό νομοσχέδιο μπαίνει ένα τέλος στο καθεστώς αυθαιρεσίας που ευνοούσε τη διακριτή φορολογική μεταρρύθμιση και μεταχείριση ατόμων και εισοδημάτων. Εισάγονται αρχές, όπως, επιγραμματικά: Ισότιμη μεταχείριση των φορολογουμένων, ισότιμη μεταχείριση των εισοδημάτων. Φορολογικές εκπτώσεις που στη συντριπτική τους πλειοψηφία γίνονται στο φόρο, ώστε να είναι σύμφωνες με την αρχή της συνεισφοράς με βάση τη φοροδοτική ικανότητα. ‘Ελεγχος της φορολογητέας ύλης. Παραβάσεις, όπως η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή αντιμετωπίζονται αυστηρά μέσα σε ένα πλέγμα μέτρων, συστημάτων ελέγχου και ποινών με ελαχιστοποίηση της εξάρτησης από τις υποκειμενικές κρίσεις των φορολογικών αρχών και με επιτάχυνση των διαδικασιών.
Όπου είναι δυνατόν αξιοποιείται η τεχνολογία για την υποβοήθηση του έργου των ελεγκτικών και φορολογικών αρχών, αλλά και για τη μείωση του διοικητικού βάρους και κόστους για τους φορολογουμένους. Κάτι που μπορεί να σας ενοχλεί βέβαια και το καταλαβαίνω, γιατί όσα λέγαμε προεκλογικά γίνονται πράξη, αλλά είμαστε αποφασισμένοι σε τομές, είμαστε αποφασισμένοι να εφαρμόσουμε το σχέδιο διάσωσης της χώρας.
Επιτρέψτε μου τώρα, κύριε Υπουργέ, τρεις παρατηρήσεις που νομίζω θα κατευθύνουν ακόμη περισσότερο προς την κατεύθυνση του κράτους-δικαίου και πρόνοιας, που θέλουμε να χτίσουμε. Έχουν να κάνουν, κυρίως, με την έκπτωση των δαπανών που καταβάλει ο διαζευγμένος σύζυγος για τα τέκνα, που δεν κατοικούν μαζί του.
Έχω στη διάθεσή μου ένα πόρισμα από τον Συνήγορο του Πολίτη. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά και εμείς και ο Πρωθυπουργός πόσο μεγάλη σημασία δίνει σε αυτόν τον συγκεκριμένο φορέα, τον Συνήγορο του Πολίτη. Το καταθέτω στα Πρακτικά, για να αποφύγουμε τη βασική ανισότητα στο οικογενειακό δίκαιο, σχετικά με τους διαζευγμένους γονείς και σύμφωνα με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που κρίνει απαράδεκτες τις διακρίσεις μεταξύ γονέων ως προς τη συνταξιοδότηση της μητέρας, καθώς και κατ’ επέκταση στις διακρίσεις στα φορολογικά, επιδοματικά και άλλα δικαιώματα των γονέων. Το καταθέτω αυτό και νομίζω πως θα μας βοηθήσει ακόμη περισσότερο.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Βούρος καταθέτει για τα Πρακτικά της Βουλής το προαναφερθέν έγγραφο το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Μία δεύτερη παρατήρηση επίσης, κύριε Υπουργέ, σε σχέση με τον πολιτισμό, που ξέρουμε ότι δεν διανύει και τις καλύτερές του ημέρες. Ήδη, διατηρήσαμε τη φοροαπαλλαγή για τις ιδιωτικές χορηγίες. Αναφέρω ένα παράδειγμα ότι το 100% της Πινακοθήκης, εκτός από τον Προϋπολογισμό που προϋποθέτει κάποια κονδύλια για τη συντήρηση και τη λειτουργία, οι υπόλοιπες λειτουργίες του και οι οποιεσδήποτε άλλες εκθέσεις συντηρούνται από ιδιωτικές χορηγίες. Θα ήθελα να δούμε, λοιπόν, τη διατήρηση στο έμψυχο δυναμικό, αυτού που καταγράφεται ως προς το ΦΠΑ κύριε Υπουργέ, σχετικά με το ότι θα θέλαμε να διατηρήσουμε το καθεστώς ως προς το μπλοκάκι. Καμία σχέση με το ΦΠΑ που προτείνεται τώρα. Να διατηρήσουμε τον φόρο που κατατίθεται με το 20% από το περιβόητο μπλοκάκι.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε, σε ένα λεπτό.
…ως προς τους συγγραφείς, καλλιτέχνες και ερμηνευτές έργων τέχνης προς άλλους υποκείμενους στο φόρο. Το καταθέτω και αυτό για τον κύριο Υπουργό.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Βούρος καταθέτει για τα Πρακτικά της Βουλής το προαναφερθέν έγγραφο το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Βούρο, παρακαλώ ολοκληρώστε. Δεν υπάρχει ούτε ένα λεπτό. Ολοκληρώστε!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ: Και στο άρθρο 10, παράγραφος 4 «το πιστωτικό υπόλοιπο που προκύπτει από τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2010 των τραπεζών, ανεξάρτητα με την νομική μορφή που λειτουργούν στην Ελλάδα, δεν επιστρέφεται κατά το μέρος που οφείλεται σε φόρο που έχει παρακρατηθεί επί τόκων ομολόγων πάσης φύσεως».
Κύριε Υπουργέ, ο παρακρατηθείς ή αποδοθείς φόρος του 10%, δεν συνιστά παρά μόνο προκαταβλητέο, όπως υπολογίζεται για λόγους διευκόλυνσης όχι στα καθαρά, αλλά στα ακαθάριστα έσοδα συγκεκριμένων κατηγοριών εισοδημάτων. Ο φόρος αυτός δεν αναλογεί σε καμία περίπτωση στο κέρδος που προκύπτει από το ομόλογο, δεδομένου ότι θα πρέπει να αφαιρεθεί το κόστος χρηματοδότησης για την αγορά του ομολόγου.
Το καταθέτω και αυτό.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Βούρος καταθέτει για τα Πρακτικά της Βουλής το προαναφερθέν έγγραφο το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Έχει τελειώσει ο χρόνος σας, κύριε συνάδελφε. Σεβαστείτε τους επόμενους ομιλητές.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ: Η επόμενη περίοδος είναι μία δύσκολη περίοδος για όλους μας. Απαιτεί ακόμη μεγαλύτερη επαφή με τον κόσμο. Οι αλλαγές πρέπει να δώσουν την αίσθηση της ελπίδας ότι η χώρα αύριο θα είναι διαφορετική και θα το πετύχουμε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Συνεχίζουμε με τον Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Μιχαήλ Γιαννάκη.
Κύριε Γιαννάκη, έχετε το λόγο για οκτώ λεπτά.
ΜΙΧΑΗΛ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι ξεκινώντας οφείλω μία απάντηση στον συνάδελφο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που μόλις τελείωσε, γιατί μίλησε για «πάρτι» αφενός και αφετέρου κατέληξε στο πιο αντιδημοκρατικό συμπέρασμα και διαπίστωσε ότι δεν πρέπει η Αξιωματική Αντιπολίτευση και δεν δικαιούται να ομιλεί σε αυτή την Αίθουσα.
Αγαπητέ συνάδελφε, παρ’ ότι σας εκτιμώ βαθύτατα, νομίζω ότι οι διαπιστώσεις σας είναι πέρα από κάθε δημοκρατική δεοντολογία. Η Νέα Δημοκρατία κρίθηκε στις προηγούμενες εκλογές και έχουμε την εντολή από τον ελληνικό λαό και να αντιπολιτευθούμε τη σημερινή Κυβέρνηση και να ασκήσουμε αυστηρή κριτική, όπου χρειάζεται και αυτό θα κάνουμε.
Άλλωστε αν μιλάτε για «πάρτι» ρωτήστε τους συναδέλφους σας που συμμετέχουν στην Επιτροπή για τη Siemens, για παράδειγμα, πώς πραγματικά γινόντουσαν τα «πάρτι» και ποιο διάστημα ή ελάτε στην εποχή του Χρηματιστηρίου, όπου πραγματικά τα πάρτι είχαν πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις για τους επιτήδειους, για τους ολίγους, γι’ αυτούς που η παράταξή σας δεκαετίες τώρα χρησιμοποιούσε τις κατάλληλες στιγμές για τις κατάλληλες δουλειές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριοι Υπουργοί, το ότι τα τελευταία δέκα χρόνια έχουμε συζητήσει πάνω από πενήντα νομοσχέδια που λίγο ή πολύ αφορούν άμεσα το φορολογικό μας σύστημα, αυτό δείχνει ότι σαν πολιτεία έχουμε ένα τεράστιο κενό. Δεν μπορούμε να δώσουμε σταθερό, απλουστευμένο φορολογικό σύστημα και στην οικονομία, στην αγορά και στους πολίτες. Φανταστείτε έναν υπάλληλο εφορίας, όταν κάθε χρόνο έχει να μελετήσει τρία ή τέσσερα ή πέντε -κατ’ αναλογία- καινούργια φορολογικά νομοσχέδια. Πώς μπορεί να ανταποκριθεί; Πώς μπορεί να ενσωματώσει στη λειτουργία του αυτές καθ’ αυτές τις αλλαγές;
Πριν λίγες ώρες ανέφεραν στα δελτία ειδήσεων μία τραγική διαπίστωση, την οποία οφείλω να καταθέσω: Τρεις μόνο εφορίες, από τις δεκάδες που υπάρχουν στον Νομό Αττικής, έπιασαν τους στόχους τους για τα έσοδα και πάνω από είκοσι δεν έχουν δώσει ακόμη στοιχεία στο Υπουργείο Οικονομικών. Αυτό δείχνει την τεράστια αδυναμία που υπάρχει την πιο κρίσιμη στιγμή που περνάει η οικονομία της χώρας μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήμασταν εξ’ αρχής εναντίον αυτής της λογικής και αυτού του νομοσχεδίου, γιατί πιστεύουμε ότι ένα φορολογικό νομοσχέδιο πρέπει να εξυπηρετεί άμεσα δύο στόχους: Πρώτον, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και δεύτερον την ανάπτυξη.
Σε ό,τι έχει να κάνει με την κοινωνική δικαιοσύνη, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο πατάσσει τη φοροδιαφυγή; Ανακουφίζει τα μικρά και τα μεσαία εισοδήματα; Πληρώνουν πράγματι περισσότερους φόρους οι έχοντες και κατέχοντες, οι πλούσιοι;
Ήδη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με την έμμεση φορολογία, την αυξημένη, την κατάργηση του αφορολόγητου, την φορολογία στα καύσιμα, τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στην ηλεκτρική ενέργεια, ήδη την πιο άδικη φορολογία την έμμεση, αυτή τη στιγμή την πληρώνει ο χαμηλοσυνταξιούχος, ο μισθωτός, αυτός που πραγματικά χρειάζεται ανάσες, χρειάζεται την πολιτεία δίπλα του, για να μπορεί να ανταποκριθεί αυτή τη δύσκολη στιγμή.
Επίσης, στον τομέα της ανάπτυξης. Είναι βέβαιο ότι ένα φορολογικό νομοσχέδιο είναι ισχυρό εργαλείο σε μία Κυβέρνηση, για να μπορεί να αναπτύξει την οικονομία, ιδιαίτερα σήμερα που βρισκόμαστε σε βαθιά ύφεση. Εμείς δεν βλέπουμε μέσα από το νομοσχέδιο καμία αναπτυξιακή διάσταση, παρά μόνο αλληλοσυγκρουόμενες πολιτικές, με αποτέλεσμα να έχουμε μία τεράστια φυγή κεφαλαίων και επιχειρήσεων.
Επίσης, επτά μήνες μετά, δεν έχουμε αναπτυξιακό νόμο. Πώς μπορούμε να αναπτύξουμε την οικονομία μας, πώς μπορούμε να δώσουμε μηνύματα στις διεθνείς αγορές, που μας περνάνε καθημερινά από το μικροσκόπιο χωρίς αυτά τα εργαλεία, όπως ο αναπτυξιακός νόμος;
Δεύτερον, στον τομέα της ενέργειας. Ένας τομέας από τους λίγους αυτή τη στιγμή παρ’ όλη την κρίση που προσφέρεται για επενδύσεις. Χιλιάδες επενδυτές περιμένουν να επενδύσουν. Υπάρχει μία απαράδεκτη καθυστέρηση. Να σας αναφέρω τον νόμο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπου είμαστε στον έβδομο μήνα και κάθε εβδομάδα περιμένουμε να κατατεθεί στη Βουλή και δυστυχώς, σε αυτόν τον τομέα που περιμένει η αγορά να επενδύσει, να υπάρξει ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας, έχουμε μία Κυβέρνηση η οποία δεν παίρνει καμία απολύτως πρωτοβουλία.
(MT)



(2EP)
Δυστυχώς, η διάταξη του νομοσχεδίου που προβλέπει φοροαπαλλαγή μόλις 10% και μάλιστα με πλαφόν τα 600 ευρώ για δαπάνες εξοικονόμησης ενέργειας, είναι ανεπαρκής και δεν προάγει αυτό που πραγματικά στοχεύει, την εξοικονόμηση ενέργειας. Επιπλέον, η προϋπόθεση ενεργειακής επιθεώρησης, προκειμένου να ισχύσουν οι επιστροφές φόρου, θα ακυρώσει στην πράξη την όποια αποτελεσματικότητα του μέτρου.
Με τη συγκεκριμένη διάταξη αποθαρρύνονται εκατομμύρια ιδιοκτήτες από το να επιλέξουν παρεμβάσεις εξοικονόμησης ενέργειας στα σπίτια τους σταδιακά και ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνατότητες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τελευταία το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μας μιλάει για το όραμα της πράσινης ανάπτυξης, ένα όραμα που δυστυχώς βλέπουμε να εξελίσσεται σε εφιάλτη, γιατί η πράσινη ανάπτυξη μεταλλάσσεται καθημερινά σε μία πράσινη φοροεπιδρομή, σε βαθιά ύφεση, σε ανεργία, σε φτώχεια.
Το μεγάλο πρόβλημα που έχει σήμερα η Κυβέρνηση είναι να πείσει τους ίδιους τους Βουλευτές, τα ίδια τα στελέχη του κόμματος για τη συγκεκριμένη πολιτική που ακολουθεί. Κατά την άποψή μας είναι μία πολιτική άκρως νεοφιλελεύθερη. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πρωθυπουργός αλληθωρίζει προς τέτοια μοντέλα. Να θυμηθούμε ότι ο κ. Μάνος και ο κ. Ανδριανόπουλος ήταν στα ψηφοδέλτια επικρατείας του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Επίσης, οι αντιφάσεις είναι τεράστιες. Μία μόνο αξίζει να πούμε για να δείξουμε το μέγεθος της αλληλοσυγκρουόμενης πολιτικής που ακολουθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Είναι το παράδειγμα των 28 δισεκατομμύρια, της ενίσχυσης της ρευστότητας της αγοράς μέσω των τραπεζών.
Θυμηθείτε τι έλεγε τότε ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τα στελέχη του και τι εφαρμόζουν σήμερα. Ούτε λίγο ούτε πολύ είχαν περάσει ένα μήνυμα στην κοινωνία ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας χαρίζει τα 28 δισεκατομμύρια στις τράπεζες. Ακόμη και κάποια Μέσα Ενημέρωσης προσπαθούσαν να πείσουν τον πολίτη, την ελληνική κοινωνία ότι η πολιτεία χαρίζει 28 δισεκατομμύρια στις τράπεζες.
Και ερχόμαστε στο σήμερα. Τόσο ο κύριος Πρωθυπουργός, όσο και η κυρία Κατσέλη προσπαθούν να πείσουν, να πιέσουν τις τράπεζες να συνεχίσουν και να εκταμιεύσουν τα υπόλοιπα δισεκατομμύρια, γιατί μόνο 11 δισεκατομμύρια εκταμίευσαν. Δεν ξέρω κανέναν που να του χαρίζουν 28 δισεκατομμύρια και να μην πηγαίνει να τα πάρει. Σήμερα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πιέζει τις τράπεζες και τους τραπεζίτες –δηλαδή κάνει αυτό που κατήγγειλε ως Αντιπολίτευση- να εκταμιεύσουν τα υπόλοιπα χρήματα.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να πω το εξής: Πιστεύω ότι με το παρόν νομοσχέδιο κάθε άλλο παρά απλοποιούμε και διευκολύνουμε την ανάπτυξη και την αγορά, το φορολογούμενο Έλληνα πολίτη. Δυστυχώς θα είναι άλλο ένα νομοσχέδιο που αντί να προσθέσει στην οικονομία, θα βαθύνει περισσότερο την ύφεση.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Και εμείς σας ευχαριστούμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι οι Υπουργοί Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Οικονομικών, Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Πολιτισμού και Τουρισμού κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Ταυτότητα κτιρίων, υπερβάσεις δόμησης και αλλαγές χρήσης, Μητροπολιτικές Αναπλάσεις και άλλες διατάξεις».
Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Αθανάσιος Χαντάβας για οκτώ λεπτά.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΧΑΝΤΑΒΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από την πρώτη στιγμή που η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ανέλαβε τα καθήκοντά της, διεξάγει μια καθημερινή μάχη και μία τιτάνια προσπάθεια για να αντιμετωπίσει τα κακώς κείμενα της ελληνικής οικονομίας και για να θέσει τις βάσεις για την επόμενη μέρα στην οικονομία της πατρίδας μας.
Ο χρόνος είναι αμείλικτος και μέσα σ’ ένα καθεστώς έντονων πιέσεων των αγορών και των κερδοσκόπων, αλλά και συνεχών διαβουλεύσεων η Κυβέρνηση προχωρά στη λήψη μία σειράς ριζοσπαστικών και τολμηρών μέτρων για το νοικοκύρεμα της χώρας μας.
Μετά τη λήψη των σκληρών μεν, αναγκαίων δε δημοσιονομικών μέτρων η Κυβέρνηση έρχεται να υλοποιήσει όσα υποσχέθηκε και να αποκαταστήσει το αίσθημα δικαίου που τόσο έχει ανάγκη η κοινωνία και η οικονομία της πατρίδας μας.
Αυτό επιτυγχάνεται από την κατάθεση και εφαρμογή ενός δίκαιου φορολογικού νομοσχεδίου, ενός νομοσχεδίου που κατανέμει όπως θα έπρεπε τα φορολογικά βάρη στους πολίτες, προστατεύοντας εκείνες τις ομάδες του πληθυσμού που το έχουν ανάγκη και στρέφοντας τα βάρη προς τους έχοντες και κατέχοντες και κυρίως σ’ εκείνους που επί χρόνια φοροδιέφευγαν.
Με άξονα τη διαφάνεια, την κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη, την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα του φορολογικού συστήματος, πραγματοποιήθηκε ευρύτατος κοινωνικός διάλογος για την αναμόρφωση του φορολογικού νομοσχεδίου. Είναι η πρώτη φορά που Κυβέρνηση στην Ελλάδα καταθέτει πρόταση για την αναδόμηση και τη ριζική αλλαγή του φορολογικού συστήματος μέσα σε λίγους μήνες.
Το υπό συζήτηση νομοσχέδιο στοχεύει στην αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης και στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, ένας στόχος που αποτέλεσε για την Κυβέρνηση μία προεκλογική δέσμευση, μία δέσμευση συνολική και ενδεικτική για το πώς αντιμετωπίζει τα προβλήματα που υπάρχουν, δηλαδή με δικαιοσύνη και διαφάνεια. Είναι μία δέσμευση που παίρνει πλέον σάρκα και οστά.
Πάνω απ’ όλα η Κυβέρνηση δείχνει ότι τολμά. Τολμά να υλοποιήσει ένα νομοσχέδιο που επιτέλους βάζει να πληρώνουν και οι έχοντες και κατέχοντες. Τολμά να βάλει στο στόχαστρο τα μεγάλα εισοδήματα, τις μεγάλες περιουσίες, τα προνόμια των ολίγων. Τολμά να καταργήσει την αυτοτελή φορολόγηση σε όλους.
Τολμά και υποχρεώνει να πληρώσουν και οι δήθεν άποροι που κατέχουν και συντηρούν βίλες, κότερα, πισίνες και πολυτελή αυτοκίνητα. Τολμά να ελαφρύνει τα χαμηλά εισοδήματα, τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, τα συνήθη υποζύγια του φορολογικού συστήματος. Με τη νέα ενιαία φορολογική κλίμακα ευνοείται το 90% περίπου των φορολογουμένων και επιβαρύνονται μόνο περίπου διακόσιες τριάντα χιλιάδες σε σύνολο οκτώ εκατομμυρίων φορολογουμένων.
Τολμά να φορολογήσει όλους, ακόμα και την Εκκλησία για την ακίνητη περιουσία και τις εμπορικές της δραστηριότητες. Τολμά να λάβει σοβαρά μέτρα κατά της φοροδιαφυγής, η οποία μαστίζει για πολλά χρόνια τη χώρα και αποτελεί ένα από τα δομικά προβλήματα της οικονομίας μας. Αυτή είναι και η απάντηση σε όσους άφησαν να εννοηθεί ότι η κατεύθυνση του φορολογικού νομοσχεδίου έχει φοροεισπρακτικό χαρακτήρα.
Ναι, πρέπει να πληρώσουν και εκείνοι που εδώ και πολλά χρόνια ήξεραν να απολαμβάνουν και να κρύβονται, εκείνοι που θεωρούσαν εξυπνάδα να καταχωρούν την περιουσία τους σε εξωχώριες off shore εταιρείες και να απαλλάσσονται από τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο κράτος, εκείνοι που καταχωρούσαν τα σκάφη, τα αυτοκίνητα και τα έξοδά τους στις εταιρείες τους, εμφανίζοντας εισοδήματα και έναν τρόπο ζωής εντελώς διαφορετικό απ’ αυτόν που έκαναν. Τι πιο φυσιολογικό να δυσαρεστούνται αυτές οι ομάδες. Πλέον ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό.
Όσο για την κριτική που ακούγεται ότι τα περισσότερα μέτρα είναι ανεφάρμοστα, ένα μόνο πράγμα θέλω να επισημάνω πάνω σ’ αυτό. Κάθε φορά που επιχειρείται μία τομή, αναφορικά με την καθιέρωση ελέγχου και την πάταξη της ασυδοσίας σ’ αυτή τη χώρα, η μόνη κριτική που ασκείται είναι ότι τα μέτρα εντείνουν τη γραφειοκρατία και είναι ανεφάρμοστα. Κάθε φορά που επιχειρείται να πληρώσουν και οι λίγοι και οι ισχυροί, ασκείται η κριτική ότι πλήττεται η επιχειρηματικότητα και η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.
Αυτή η Κυβέρνηση, λοιπόν, έχει τη βούληση να εφαρμόσει αυτά που έχει εξαγγείλει. Είπε ότι θα πατάξει τη φοροδιαφυγή και αυτό γίνεται. Θέλουν κάποιοι να αλλάξουν σε μια μέρα πάγιες και χρονίζουσες αντιλήψεις και πρακτικές. Αγαπητοί συνάδελφοι, αυτά δεν αλλάζουν σε μία ημέρα. Το ξέρουμε όλοι και όποιος υποστηρίζει το αντίθετο, κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του.
Αυτή τη στιγμή επιχειρείται μία μεγάλη αλλαγή. Με το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα εισάγονται οι ηλεκτρονικές διασταυρώσεις. Εισάγονται περισσότερα κλιμάκια για πιο δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών. Μειώνεται η φορολογική επιβάρυνση στα ατομικά εισοδήματα μέχρι 40.000 ευρώ.
(MB)
(2MT)
Δίνονται κίνητρα για την αποκάλυψη της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής. Θεσπίζονται πρόστιμα και αυστηρές διατάξεις για όσους φοροδιαφεύγουν. Αναδιαρθρώνονται οι φορολογικές και οικονομικές Υπηρεσίες του τόπου.
Χρησιμοποιείται η τεχνολογία προς όφελος του πολίτη, ενώ παράλληλα δίνονται αναπτυξιακά κίνητρα για την ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας, περιβαλλοντικά κίνητρα, κίνητρα για την έρευνα και την καινοτομία και φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις.
Θεσπίζεται τριετές αφορολόγητο για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων από άτομα έως 35 ετών.
Μειώνεται σταδιακά ο φόρος στα αδιανέμητα κέρδη των επιχειρήσεων από το 25% στο 20%, ούτως ώστε να δημιουργηθούν κίνητρα για επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας, ενώ αντίθετα αυξάνεται η φορολόγηση στα διανεμόμενα κέρδη από το 10% στο 40%.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει αμφιβολία πως το συγκεκριμένο φορολογικό νομοσχέδιο κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Με τις νέες φορολογικές ρυθμίσεις προστατεύεται το μικρό εισόδημα, επιβραβεύεται ο πολίτης που είναι συνεπής προς τις υποχρεώσεις του και τιμωρείται εκείνος που φοροδιαφεύγει. Διορθώνονται χρόνιες αδικίες. Απλοποιούνται οι διαδικασίες και εισάγεται ένα σύστημα ελέγχου και διαφάνειας στην είσπραξη των φορολογικών εσόδων από το κράτος.
Το 2010 είναι ένα κρίσιμο έτος για την πορεία της οικονομίας μας. Είναι η χρονιά κατά την οποία η Κυβέρνηση πρέπει να πραγματοποιήσει μια τεράστια προσπάθεια για το νοικοκύρεμα των δημοσίων οικονομικών και η χώρα να αποδείξει ότι μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να προστατεύσει την αυτονομία των οικονομικών της αποφάσεων και να ανατάξει την οικονομία της πατρίδας μας μέσα από κανόνες διαφάνειας και δίκαιης αναδιανομής του βάρους και των ωφελειών στους πολίτες. Σ’ αυτή την κατεύθυνση έχουμε όλοι μας χρέος να συμβάλλουμε!
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εμείς σας ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει τώρα ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παντελής Οικονόμου.
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούγοντας μερικούς από μας, από το χώρο της Αντιπολίτευσης, αισθάνομαι ότι είμαι υποχρεωμένος να επαναφέρω τη συζήτηση σ’ ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, σ’ ένα πλαίσιο πραγματικότητας. Είμαστε σε μία χώρα που είναι ακόμη σε κακή κατάσταση και σ’ ένα διεθνές περιβάλλον που είναι ρευστό. Δηλαδή έχουμε μια Ευρώπη η οποία είναι σε ύφεση και αδυνατεί να την αντιμετωπίσει, έχουμε τα απομεινάρια των αργυραμοιβών της Lehman Brothers να επιτίθενται στον ασθενή ευρωπαϊκό γίγαντα μέσω του επίσης ασθενούς κοινού νομίσματος κι έχουμε και τον Έλληνα Πρωθυπουργό, το Γιώργο Παπανδρέου, με ενεργητικότητα να εξηγεί, με κατανοητό τρόπο, σε όλους τους άλλους ποια είναι τα ελληνικά συμφέροντα και να προσπαθεί να τα προασπίσει μ’ αυτόν τον τρόπο. Αυτή είναι μία πραγματικότητα την οποία αν δεν την συνειδητοποιήσουμε και δεν συμφωνήσουμε ότι έτσι έχουν τα πράγματα, θα ασκούμε κριτικές εκτός πραγματικότητας.
Και υπάρχει και μια άλλη πραγματικότητα βέβαια, ότι υπάρχουν ευρύτατα λαϊκά στρώματα κάτω από αυξανόμενη πίεση. Υπάρχει φτώχεια που μεγαλώνει, ανεργία η οποία επεκτείνεται και διαρκής υποβάθμιση δημόσιων υπηρεσιών εκπαίδευσης, υγείας και κοινής ωφέλειας. Και την ίδια στιγμή πάρα πολλά δημόσια πρόσωπα, τα περισσότερα θα έλεγα, αδυνατούν να ανατρέψουν τη λαϊκή ανασφάλεια με τα θέματα που θίγουν και με τον τρόπο που τα θίγουν. Και καλά, η συζήτηση για τα spreads ήταν αναπόφευκτη. Δεν μπορούσε να μην γίνει. Ή η καθυστέρηση σε ορισμένες κυβερνητικές δράσεις επίσης ήταν αναπόφευκτη, διότι υπήρχε μια κακή κατάσταση, δεν υπήρχαν σχέδια κ.λπ. από τους προηγούμενους. Όμως για να παραμένει ο Βουρλούμης στον Ο.Τ.Ε. δεν βλέπω κανένα λόγο, να σας πω την αλήθεια. Και αυτό δημιουργεί λαϊκή δυσφορία.
Η απραξία του δημόσιου τομέα σε πολλούς χώρους επίσης δεν έχει καμία εξήγηση. Και αυτή επιτείνει τη λαϊκή δυσφορία.
Επίσης, η καθημερινή αμφισβήτηση των δυνατοτήτων των Δ.Ε.Κ.Ο.. Και καλά, άμα προέρχονται από νεοφιλελεύθερες παρατάξεις να το καταλάβω. Αλλά αυτή η αμφισβήτηση γενικώς της παραγωγικής δυνατότητας των Δ.Ε.Κ.Ο. κι αυτή αυξάνει τη λαϊκή ανασφάλεια, όπως επίσης κι η εγκατάλειψη του κοινωνικού τομέα.
Τα λέω όλα αυτά διότι αυτή την ημερήσια διάταξη, που έχει επιβληθεί και προσπαθεί να επιβιώσει, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει το χρέος να την ανατρέψει και ένα δείγμα θεωρώ το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου. Το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου με το όνομα «αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης, αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής» είναι ένα πρώτο βήμα σε μια προσπάθεια ανόρθωσης και οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Δειλό, μικρό, αλλά βήμα. Διότι πράγματι γίνεται αναδιανομή. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Ο οποιοσδήποτε καλόπιστος μπορεί να το διαπιστώσει. Ασφαλώς μπορεί να βρούμε και ατέλειες, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν κινείται προς αυτή την κατεύθυνση κι αυτό πρέπει να αναγνωριστεί. Και όσον αφορά αυτό το πρώτο βήμα νομίζω ότι το καθήκον όλων μας είναι, αντί να προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι δεν είναι βήμα, να το αξιοποιήσουμε σαν πρώτο βήμα και να βρούμε τη συνέχεια. Και η συνέχεια δεν πρέπει να είναι επικοινωνία. Πρέπει να είναι επιλογές, δηλαδή πολιτική. Και επιτρέψτε μου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να προτείνω μερικές.
Το πρώτο που θεωρώ ότι θα πρέπει να επακολουθήσει του νομοσχεδίου είναι ο επαναπατρισμός κεφαλαίων, βεβαίως μέσω του ελληνικού πιστωτικού συστήματος, αλλά πρέπει να αποτρέψουμε οριστικά το ενδεχόμενο του ακριβού δανεισμού της χώρας. Και σ’ αυτή την προσπάθεια δεν πρέπει να δανειστούμε με επιτόκια αγοράς και σ’ αυτή την προσπάθεια πρέπει επίσης η Ελλάδα να μετρήσει τους φίλους της.
Το δεύτερο αφορά αυτά τα πρόσθετα έσοδα που θα έρθουν απ’ αυτές τις ρυθμίσεις που γίνονται. Επίσης ακούω κάτι απίθανο να λέγεται: «Κάνετε φορολογικό νομοσχέδιο για να εισπράξετε». Ξέρετε κάποιον να επιβάλλει φόρους για να μην εισπράξει; Τι είδους κριτική είναι αυτή; Βεβαίως, να εισπράξουμε. Το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι τα πρόσθετα έσοδα, τα οποία επιδιώκει η Κυβέρνηση να εισπράξει, να αντιστοιχηθούν –κι αυτό είναι κι ένα βήμα διαφάνειας- με συγκεκριμένες επενδυτικές δράσεις, δημόσιες επενδυτικές δράσεις που θα δημιουργήσουν δουλειές. Αυτό θα νομιμοποιήσει -όχι η ψήφος η δική μας, η ψήφος η δική μας είναι δεδομένη- το περιεχόμενο αυτού του νομοσχεδίου και προς το κοινωνικό σώμα, δηλαδή προς τον ελληνικό λαό.
Η τρίτη επιλογή είναι η εξής. Είναι επείγουσα η αναθεώρηση των διεθνών οικονομικών σχέσεων της χώρας. Θα σας το πω επιγραμματικά για να συνεννοηθούμε. Ούτε ένα ευρώ δεν πρέπει να φύγει από τη χώρα εάν δεν πρέπει και ούτε ένα ευρώ δεν πρέπει να έρθει στη χώρα μένοντας ανείσπρακτο. Αυτό σημαίνει ότι μία ρητορεία η οποία υπήρχε, ότι δεν έχει κανένα νόημα το ισοζύγιο πληρωμών, διότι τι εισαγωγές και εξαγωγές, αφού είμαστε σε κοινό οικονομικό χώρο δεν έχει καμία σημασία, αυτό πρέπει να αναθεωρηθεί πάραυτα και πρέπει να γίνει μία ενεργητική πολιτική με κάθε διαθέσιμο μέσο, για να ενισχυθεί η εξαγωγική δραστηριότητα και να περιοριστούν οι εισαγωγές. Είμαστε σε τέτοια κατάσταση. Δεν είμαστε σε μια άλλη κατάσταση που περιγραφόταν ότι θα ερχόταν και δεν ήρθε ποτέ.
Και το τέταρτο βήμα είναι ότι θα πρέπει να αρχίσει επιτέλους ένας σοβαρός διάλογος, πολύμηνος διάλογος -νομίζω ότι θα μπορούσε το φθινόπωρο να ολοκληρωθεί- που να αφορά τους έμμεσους φόρους. Διότι εδώ, το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου αφορά τους άμεσους φόρους. Το μεγάλο θέμα είναι οι έμμεσοι φόροι, κατά τη γνώμη μου, και εδώ, υπό το κράτος της οικονομικής πίεσης που δέχεται η χώρα, έχουμε μια αύξηση του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας. Όμως και ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας που αυξήθηκε και άλλοι έμμεσοι φόροι που επιβιώνουν νομίζω ότι πρέπει να μπουν σ’ έναν σοβαρό κοινωνικό διάλογο από τώρα μέχρι το φθινόπωρο, για να δούμε ποιοι απ’ αυτούς πρέπει να μείνουν ως έχουν και ποιοι πρέπει να αλλάξουν, να γίνουν αλλιώς. Και αν, εν πάση περιπτώσει, συμβεί αυτό που όλοι θέλουμε, δηλαδή δεν χρησιμοποιηθεί κανένα από τα διαθέσιμα μέσα για να σταθεί η χώρα στα πόδια της, αλλά τα καταφέρουμε μόνοι μας –αυτό που είναι ο σκοπός της Κυβέρνησης- τότε θα το θεωρούσα απολύτως εύλογο και λογικό ένας από τους στόχους αυτού του διαλόγου για τους έμμεσους φόρους να είναι η μείωση του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και η σταδιακή επαναφορά του εις τα προ Αλογοσκούφη επίπεδα. Διότι από εκεί ξεκίνησε ο φαύλος κύκλος της ανόδου.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ)
Τα λέω όλα αυτά διότι εάν δεν προχωρούσαμε σε τέτοιου είδους επιλογές, θα αντιμετωπίζαμε ένα πολύ δυσάρεστο ενδεχόμενο, να εμπλακούμε σ’ έναν φαύλο κύκλο μέτρων, ύφεσης, μέτρων, ύφεσης, κι όλα αυτά να παρακολουθούνται από την άνοδο των spreads, των επιτοκίων δανεισμού της χώρας, μέχρι μια τελική μοιραία κατάληξη, που θέλω να πιστεύω και είμαι σίγουρος ότι μπορούμε να την αποφύγουμε. Και σ’ αυτό παρακαλώ όλους να βάλουν το λιθαράκι τους.
Εμείς, ως Βουλευτές της Συμπολίτευσης, θα βάλουμε την ψήφο μας. Πρέπει να υπερψηφίσουμε, και θα το κάνουμε, αλλά πρέπει κι όλοι μαζί στη συνέχεια να προχωρήσουμε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ.
Ακολουθεί ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας από το Νομό Κιλκίς κ. Κωνσταντίνος Κιλτίδης, ο γνωστός γιατρός και Υπουργός, ο οποίος έχει το λόγο για οκτώ λεπτά.
(SS)


(MB)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, έχοντας αυτογνωσία και κατά την πατρίδα και τη χώρα που υπηρετούμε και κατά την ταυτότητά μας, νομίζω ότι και η παγκόσμια οικονομική κρίση προήλθε διότι δεν διδάχθηκε κανένας ούτε κατά τη γνώση ούτε και κατά τη μάθηση από παράδειγμα.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι μια βαθύτατη πολιτική πραγματικότητα. Όχι καν οικονομική. Και θα σας καταθέσω μια σκέψη γιατί θέλω να σας κάνω κοινωνούς. Από τον Αριστοτέλη ακόμη στα «Πολιτικά» του, ομιλεί για την αλληλουχία της οικονομίας, πώς αυτή εμφανίστηκε στις κοινωνίες. Και θέτει πρώτα οικιακή οικονομία, ανταλλακτική, εμπορευματική, μετά δε λέει χρηματιστική και ακούστε που καταλήγει ο ογκόλιθος της παγκόσμιας κοινωνιολογίας: «Μετά δε ταύτην το καπηλικόν, το χρήμα πάνω στο χρήμα, το κέρδος πάνω στο χρήμα». Οι ίδιοι κύκλοι, αυτοί επαναλαμβάνονται στην παγκόσμια κοινότητα στις χώρες. Και κανένας δεν διδάσκεται, από όποια θεώρηση, αναφορά και αφετηρία ιδεολογική και αν βρίσκεται να υπηρετήσει, χώρα ή παγκόσμια κοινωνία.
Έτσι και στην πατρίδα μας, αγαπητοί συνάδελφοι, το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό. Το πρόβλημα είναι βαθύτατο θεσμικά πολιτικό. Αντί της καθοδήγησης, για να μην παρελθοντολογούμε, φίλτατε κύριε Οικονόμου, που πολύ ορθώς το επισημάνατε, να δούμε την πραγματικότητα -αυτά θα τα κρίνει η ιστορία για όλες τις κυβερνήσεις που έχουν εναλλακτικά έρθει στην εξουσία- αντί στην πατρίδα μας να υπηρετείται η πολιτική, δηλαδή, η καθοδήγηση κυριάρχησε ο λαϊκισμός. Και επί σειρά δεκαετιών υπό την πίεση των πολιτών και του λαού οι κυβερνήσεις ενέδιδαν και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Ο λαός χρειάζεται καθοδήγηση και νομίζω ότι εκεί πρέπει να σταθεί το ελληνικό Κοινοβούλιο είτε από τους κυβερνώντες είτε από τους αντιπολιτευόμενους. Να το κάνουμε με συναίσθηση της ευθύνης, διότι σήμερα, κύριε Υπουργέ, λαμβάνετε μέτρα φορολογικού χαρακτήρα και είναι δεδομένο αυτό υπό την πίεση αυτής της πραγματικότητας. Πιστεύω, ακράδαντα, ότι άλλα θα ήταν τα μέτρα εάν καλούσασταν εσείς κατά τη δική σας ιδεολογική αναφορά να πορευθείτε. Σήμερα είστε αναγκασμένοι να δεχθείτε αυτή την διαστροφή και για εσάς -ας μου επιτραπεί η έκφραση- και να λάβετε μέτρα κάτω από την πίεση αυτής της οικονομικής κρίσεως.
Και αγαπητοί συνάδελφοι, κατά τη σοσιαλδημοκρατία, κατά τον υπαρκτό πλέον τρίτο δρόμο που τον ακολουθούν είτε οι φιλελεύθεροι είτε οι σοσιαλιστές, έχουμε θυμηθεί όλοι και τον Κέινς. Να θυμίσω, έτσι, από τα σχολικά μας βιβλία χωρίς σπουδές οικονομικές ότι ένα είναι το δόγμα του Κέινς: «Στην οικονομική κρίση εμφανίζονται οι δημόσιες επενδύσεις. Και να μην τις έχεις πρέπει να τις βρεις και να τις εμφανίσεις. Διότι εννοείται ότι στην οικονομική κρίση δεν υπάρχει και να υπάρχει δεν έρχεται -μόνο εάν σε δει κατεστραμμένο θα έρθει να εκμεταλλευθεί την καταστροφή σου- το ιδιωτικό κεφάλαιο. Και αν δεν υπήρχαν έπρεπε να τις εφεύρετε». Και μάλιστα όταν ο Κέινς μίλησε δεν ήξερε ότι θα υπάρχει Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι θα υπάρχει το ΕΣΠΑ, ότι θα υπάρχουν προγραμματικές ευρωπαϊκές συμφωνίες, Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, ότι θα υπάρξει σύμπραξη ιδιωτών και κράτους.
Τουλάχιστον γι’ αυτούς τους δύο τομείς σας εγκαλούμε γιατί αυτό το εξάμηνο έχετε αδρανήσει και μηδενίσει την απορρόφηση των κονδυλίων από τα Ευρωπαϊκά Πλαίσια Στήριξης, από το ευρωπαϊκό το συγκεκριμένο και από το χρήμα που υπάρχει στους ιδιώτες. Είναι αδιανόητο να συμβαίνει αυτό.
Και κάτι άλλο. Το είπε ένας πιστεύω θυμόσοφος καλλιτέχνης και δεν διστάζω να πω και το όνομά του, που δεν λέει πάντοτε τα σωστά και δεν συμφωνώ μαζί του πάντα, ο κ. Λαζόπουλος, είπε κάτι το οποίο πιστεύω λες και ήξερε έναν φιλέλληνα ποιητή το Ρενέ Σαρ από το ’46 που έλεγε στον «Ύμνο του σε χαμηλή φωνή προς την Ελλάδα» ότι «η σωτηρία σου είναι μέσα στο λαό σου, Ελλάδα». Και λέει ότι το σωσίβιο είναι μέσα στη βάρκα. Στη δική σου τη βάρκα. Αυτό που είπε ο κ. Οικονόμου, πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει να σωθούμε μόνοι μας ή πρέπει να το επιχειρήσουμε να σωθούμε μόνοι μας, με γενναιότητα και αν δεν το πετύχουμε, τότε να παραδεχθούμε την ήττα μας.
Έτσι λοιπόν πιστεύω, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι ήρθε η ώρα να δοκιμάσει η Κυβέρνηση -και εμείς πρέπει να τη στηρίξουμε- να φάμε το λίπος μας και αν χρειαστεί και κάτι από τις σάρκες μας. Εκδώστε ένα ομόλογο, για τον ελληνικό λαό, για τους Έλληνες πολίτες με 4% επιτόκιο. Με 4% επιτόκιο! Όταν μάλιστα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα -για να αντιτείνω σε όλους όσοι θα μου πουν οικονομικές θεωρίες περί ρευστότητας- εγγυάται την ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών και ήδη οι πληροφορίες ομιλούν για 60 δισεκατομμύρια προς τις ελληνικές τράπεζες. Εφόσον εγγυάται τη ρευστότητα δεν υφίσταται πλέον αναστολή ούτως ώστε να πάρετε ό,τι μπορεί να δώσει ο Έλληνας πολίτης από το ιδιωτικό του κεφάλαιο για τη σωτηρία της πατρίδος, για την ικανοποίηση του δημοσίου χρέους. Με 4%, όταν οι τράπεζες δίνουν 2% και 2,5%, θα προστρέξουν.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Τα ομόλογα που βγάλαμε, κύριε συνάδελφε, μπορεί να τα αγοράσει ο Έλληνας πολίτης. Αυτά τα ομόλογα απευθύνονται σε φυσικά πρόσωπα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Κοιτάξτε, δεν έχει γίνει τίποτα τέτοιο αντιληπτό και όσοι προσέτρεξαν, αγαπητέ κύριε Υπουργέ, να ξέρετε είδαν αυτό που λέει ο λαός στην καθομιλουμένη, την πόρτα. Εντάξει; Είδαν την πόρτα! Ξέρουμε πώς γίνεται τέτοιου είδους διάθεση ομολόγων και κατά το παρελθόν νομίζω το ζήσαμε και το βιώσαμε όλοι μας.
Έτσι, αγαπητοί συνάδελφοι, θα σας καταθέσω στα Πρακτικά μια σημερινή επισήμανση ενός σοφού αναλυτή του γνωστού Ζακ Ατταλί…
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Κιλτίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Σε βλέπω πολύ προχωρημένο, κύριε συνάδελφε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: …ο οποίος λέει: Δεν δέχομαι να δίνει μαθήματα αυτός στην πατρίδα μου. Διότι πήγαμε, αγαπητοί συνάδελφοι, και ξέραμε ότι υπήρχαν δύο δρόμοι, για να θυμηθώ την ιστορία του παρελθόντος, η ατίμωση ή ο πόλεμος. Δεχθήκαμε την ατίμωση και μας ήρθε και ο πόλεμος. Ήταν μια ανακούφιση δειλών, όπως λέει και ο Ζακ Ατταλί αυτή που βίωσαν οι Ευρωπαίοι και η απόφαση η ευρωπαϊκή. Και στο τέλος θα καταλήξουμε στο γνωστό του Τσώρτσιλ, στο αίμα, στον ιδρώτα και στο δάκρυ του ελληνικού λαού.
Φορολογείτε τις επιχειρήσεις. Αγνοείτε την πραγματικότητα; Το αγνοήσαμε το 1991 και μετέπειτα τη δεκαετία ότι δίπλα μας έχουμε χώρες που η όσμωση η οικονομική είναι δεδομένη ότι θα υπάρχει, η Βουλγαρία, η Κύπρος, χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, παράδεισοι φορολογικοί. Είναι δυνατόν να αγνοείται αυτή η παράμετρος από την ελληνική κοινωνία; Είναι δυνατόν να αγνοείται και μια άλλη παράμετρος ότι η φορολογία, η οικονομική εν γένει δραστηριότητα, έχει να κάνει με την ανάπτυξη και με την εργασία; Θα ξεχάσουμε την παράμετρο της εργασίας εν ονόματι του όποιου εσόδου;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα τελειώσω σε ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Παράκληση να τελειώσετε αμέσως.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Ακίνητη περιουσία. Δεν μπορεί να εισπράττεται φόρος από την ακίνητη περιουσία. Από την ακίνητη περιουσία στις ευνομούμενες πολιτείες δίδεται αυτό το ειδικό τέλος της ακίνητης περιουσίας. Ο φόρος πρέπει να υπάρχει στο εισόδημα της ακίνητης περιουσίας.
Και θα σας κάνω μια πρόταση, την έκανα και στην κυβέρνησή μου τότε. Σύστημα φορολογικό κατά την ευθύνη του φορολογουμένου και τη συνευθύνη του φοροτέχνη με δειγματοληπτικό τυφλό έλεγχο και ποινές τελεσίδικες.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ: Το κάναμε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Έξω ο ανθρώπινος παράγοντας, γιατί πολλά ακούστηκαν περί αυτού. Φοβούμαι όμως, αγαπητέ κύριε Υπουργέ, ότι η Κυβέρνησή σας δεν έχει καταλάβει μια ουσιώδη διάσταση της ελληνικής γλώσσας. Η συναίνεση είναι υπόβαθρο για να συνεννοηθούμε και εσείς δεν τη χρησιμοποιήσατε για συνεννόηση. Και να είστε βέβαιος ότι το πολίτευμα θα λειτουργήσει, θα σας καταλογίσει τις ευθύνες και υποχρεωτικά θα λογοδοτήσετε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ωραία μας τα είπατε από τον Αριστοτέλη μέχρι τον Κέινς και τον Ζακ Ατταλί και τους επαίνους στον Οικονόμου μαζί, αλλά δεν φτάνουν επτά λεπτά, αγαπητέ μου Κώστα.
Ο κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας από το νομό Καστοριάς, Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, έχει το λόγο.
ΖΗΣΗΣ ΤΖΗΚΑΛΑΓΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, μετά από τέσσερις πολύωρες συνεδριάσεις μιλούμε ακόμη επί της αρχής του νομοσχεδίου και θέλω να σας δηλώσω ότι παρά το ότι έχω δηλωθεί ως ομιλητής για να μιλήσω και επί των άρθρων δεν θα κάνω χρήση αυτής της δυνατότητος.

(GK)

(2SS)
Απλώς, στο τέλος της τοποθέτησής μου –που πιστεύω ότι θα είναι εντός του χρόνου- θα κάνω δυο αναφορές για κάποια θέματα που αφορούν στα άρθρα και σχετίζονται με την εκλογική μου περιφέρεια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τον Ιούνιο του 2009 ο ΟΟΣΑ έκανε μια σημαντική αλλά δυσάρεστη διαπίστωση για την πατρίδα μας. Πρώτον, ότι η οικονομία αγγίζει τα 65 δισεκατομμύρια, δηλαδή το 25% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος και, δεύτερον, ότι η φοροδιαφυγή αγγίζει τα 24 δισεκατομμύρια, δηλαδή το 50% των φορολογικών εσόδων.
Κύριε Υφυπουργέ της Οικονομίας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, φέρνετε το φορολογικό νομοσχέδιο καθυστερημένα. Κάνατε συνεχώς αλλαγές, στις 9.2, στις 15.3 και σήμερα που το φέρνετε. Είναι πρόχειρο, είναι κοινωνικά άδικο. Τα τεκμήρια δεν είναι διαβίωσης, αλλά ασφυξίας. Ευνοούν σκανδαλωδώς τα μεγάλα εισοδήματα. Αυτό γιατί;
Προχωρείτε στην κατάργηση ουσιαστικά του αφορολόγητου των 12.000 ευρώ που είχε θεσπίσει τόσα χρόνια η προηγούμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και πραγματικά αυτό αποτελεί μια σύγχρονη ντροπή για μισθωτούς που παίρνουν κάτω από 1.000 ευρώ το μήνα, να δέχεστε ουσιαστικά ότι μπορούν να ζήσουν με 500 ευρώ το μήνα και να πληρώσουν και τους Οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας –ρεύμα, νερό και τηλέφωνο- και για τα υπόλοιπα να παίρνουν αποδείξεις. Είναι δυνατόν να περνά κανείς με 500 ευρώ το μήνα, για να μπορέσει να καλύψει –όπως λέτε- τα 6.000-12.000 ευρώ;
Προχωρείτε σε μείωση της έκπτωσης της φορολόγησης των στεγαστικών δανείων και των ασφαλίστρων. Καταργείτε την εύνοια στη μεταχείριση πολύ επικίνδυνων επαγγελμάτων, όπως είναι οι πυροτεχνουργοί, οι ναρκαλιευτές, οι πιλότοι, οι βατραχάνθρωποι, οι αλεξιπτωτιστές.
Το φορολογικό νομοσχέδιο είναι αντιαναπτυξιακό γιατί προχωρεί σε αύξηση της φορολόγησης της αυτοπεραίωσης στο διπλάσιο. Πραγματικά, ενώ είναι γνωστό πως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της εθνικής οικονομίας, ουσιαστικά θα οδηγήσετε –δυστυχώς- με την πολιτική σας σε λουκέτο πάρα πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Το φορολογικό νομοσχέδιο είναι αντιεπιχειρηματικό και αυτό γιατί προχωρείτε στη φορολόγηση κατά 40% των μερισμάτων, των κερδών των επιχειρήσεων, κάτι που είναι πρωτοφανές σε όλη την ευρωπαϊκή ζώνη, όταν το φάσμα της φορολόγησης είναι από 0% στη Βρετανία έως 30% -το μέγιστο- στη Σουηδία και όταν οι γειτονικές μας Κύπρος και Βουλγαρία έχουν φόρο 10%.
Το παρόν νομοσχέδιο πλήττει ανεπανόρθωτα την κτηματαγορά και τον κατασκευαστικό κλάδο. Αυτό γίνεται με την αύξηση των τεκμηρίων ιδιοκατοίκησης, με το να καταργείτε την απαλλαγή του πόθεν έσχες για την πρώτη κατοικία –αν είναι δυνατόν!- με το να βάζετε ξανά φόρους στις γονικές παροχές, στις δωρεές και στις κληρονομιές.
Το νομοσχέδιο είναι γραφειοκρατικό. Αυξάνει τις υποχρεώσεις των επιχειρήσεων με την υποχρεωτική μέσω τραπέζης για πάνω από 1.500 ευρώ συναλλαγή, με το να διατηρείτε τον αναχρονιστικό κώδικα βιβλίων και στοιχείων, ενώ ο Υπουργός στις 9 Φεβρουαρίου φέτος δεσμεύτηκε πως θα τον καταργήσετε. Περιθώριο επιλογής για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις είναι ή ο λογιστικός προσδιορισμός ή το ορθολογικό τεκμαρτό καθεστώς.
Στόχος μας σαν Νέα Δημοκρατία είναι να έχουμε πλατιά φορολογική βάση. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με χαμηλούς συντελεστές φορολογίας, γεγονός που θα οδηγήσει σε αύξηση των δημοσίων εσόδων. Θεμελιώδης αρχή για εμάς στη Νέα Δημοκρατία είναι ότι ο ιδιωτικός τομέας είναι πηγή πλούτου κάθε χώρας γιατί βελτιώνει το βιοτικό επίπεδο. Το βιοτικό επίπεδο βελτιώνεται μέσα από την εξασφάλιση χιλιάδων θέσεων εργασίας και εξ αυτού πόρων για να χρηματοδοτηθεί η ασφάλεια, η περίθαλψη, η παιδεία.
Η κοινή γνώμη, κύριε Υφυπουργέ, δεν εγκρίνει τους χειρισμούς της Κυβέρνησης. Υπάρχουν ποιοτικά στοιχεία από πρόσφατες δημοσκοπήσεις ότι η κοινή γνώμη σιγά-σιγά δεν σας εμπιστεύεται και αρχίζει και δυσανασχετεί. Δεν θέλει άλλο να βάλει πλάτη στα μέτρα και κυρίως δεν αντιμετωπίζει με αισιοδοξία το μέλλον.
Η πρόθεση φορολόγησης των καταθέσεων έδιωξε περίπου 8 με 10 δισεκατομμύρια ευρώ στο εξωτερικό. Από τα είκοσι τρία μέτρα-ανάσες που σας πρότεινε η Νέα Δημοκρατία και ο Πρόεδρός μας, δυστυχώς, υιοθετήσατε μόνο τα δυο για το ΤΕΜΠΜΕ και για τη βιοκλιματική βελτίωση των σπιτιών. Σας προτείνουμε να υιοθετήσετε τα περισσότερα.
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου σας πρότεινε –και το υιοθετούμε- την ευνοϊκή φορολόγηση της μεταβίβασης των επιχειρήσεων. Αντί της παρακράτησης του φόρου των διανεμημένων, οι επιχειρήσεις να δημιουργούν αφορολόγητο αποθεματικό που εφόσον χρησιμοποιηθεί να είναι για παραγωγικές επενδύσεις.
Δώστε κίνητρα στη συγχώνευση μικρών και πολύ μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων με διάφορους τρόπους. Ένας τρόπος είναι η μείωση των φορολογικών συντελεστών για πέντε χρόνια.
Θέλω να πω δυο λόγια για την εκλογική μου περιφέρεια. Για τους γουναράδες ζητάμε την απλοποίηση των διαδικασιών επιστροφής του ΦΠΑ σε όλες τις εξαγωγικές επιχειρήσεις –όπως κατ’ εξοχήν εξαγωγικές είναι οι γουνοποιητικές- και να καθιερώσετε το λογιστικό αποτέλεσμα σε όλες τις επιχειρήσεις. Ζητάμε επίσης την κατάργηση της προκαταβολής του φόρου εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων.
Έρχομαι σε ένα άλλο θέμα που ίσως δεν έχει ακουστεί καθόλου παρά το ότι –γνωρίζω αυτό που θα σας πω- σας υποβλήθηκε από τους ενδιαφερομένους, το θέμα για τα παραδοσιακά και διατηρητέα κτίσματα.
Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας –και στην ιδιαίτερη πατρίδα μου την Καστοριά- υπάρχουν εκατοντάδες αρχοντικά και κτίσματα, τα οποία είναι χαρακτηρισμένα παραδοσιακά και διατηρητέα. Αυτά σιγά-σιγά πέφτουν. Δεν μπορούν να συντηρηθούν. Έχουν πολύ μεγάλο κόστος. Οι ιδιοκτήτες δεν μπορούν να τα εκμεταλλευτούν, δεν μπορούν να βάλουν ούτε ένα λιθαράκι επάνω. Το κόστος είναι πολύ μεγάλο.
Προτείνουμε, λοιπόν, γι’ αυτούς, επειδή από τα κτίσματα αυτά δημιουργείται υπεραξία προσθετική στον πολιτισμό και στον τουρισμό, να απαλλάσσονται από το φόρο κληρονομιάς, να μη θεωρείται πρώτη κατοικία ένα τέτοιο διατηρητέο κτήριο και να μην πληρώνει τέλος ακίνητης περιουσίας, εφόσον το έχουν αποκτήσει από κληρονομιά και όχι φυσικά από αγορά.
Τέλος, θέλω να ξαναθυμίσω πως σήμερα καταψηφίσαμε το νομοσχέδιο επί της αρχής γιατί πιστεύουμε ότι αποτελεί ένα φορομπηχτικό νομοσχέδιο, επειδή –όπως επανειλημμένα λέει ο Πρόεδρός μας, Αντώνης Σαμαράς- δημιουργεί μεγαλύτερη ασφυξία στις αγορές και δεν δίνει μέτρα-ανάσες στην οικονομία.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Τζηκαλάγια.
Ο συνάδελφος Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στο Νομό Πέλλης κ. Ηλίας Θεοδωρίδης έχει το λόγο για οκτώ λεπτά.
ΗΛΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, η χώρα περνά μια δύσκολη κατάσταση. Δεν θα ασχοληθώ με τα άρθρα και τις διατάξεις του νομοσχεδίου που έχουν κατά κόρον αναλυθεί. Μερικές επισημάνσεις θέλω να κάνω –κατά τη γνώμη μου- κεντρικής σημασίας που αφορούν σε αυτό το νομοσχέδιο.
Αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο είναι ένα μεταβατικό φορολογικό νομοσχέδιο. Από την κατάσταση ενός συστήματος φορολογικής ασυδοσίας θέλει να μας οδηγήσει σε ένα σύστημα λογιστικού προσδιορισμού των φόρων και των εισοδημάτων.
Σ’ αυτήν την προσπάθεια είναι απαραίτητα τα δομικά στοιχεία του νομοσχεδίου, δηλαδή ο τεκμαρτός προσδιορισμός των εισοδημάτων από τη μια και οι φορολογικές αποδείξεις από την άλλη. Αυτά τα δυο είναι αποτελεσματικά όπλα, για να περάσουμε σε μια νέα φορολογική συνείδηση στην Ελλάδα: το να πληρώνουμε όλοι για να πληρώνουμε λιγότερα, το να πληρώνουν αυτοί που έχουν, για να ελαφρύνονται αυτοί που δεν έχουν. Αυτή είναι η πορεία.
(SM)
(2GK)
Είναι γνωστό σε όλους, ότι σήμερα το φορολογικό σύστημα στηρίζεται σε μεγάλο ποσοστό στην άντληση των φόρων από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Αυτή η αδικία πρέπει να αρθεί σε μια κοινωνία όπου το 80% των φόρων, πληρώνονται από τις τάξεις των εργαζομένων. Αυτό είναι παρανοϊκό, είναι εμφανώς παράλογο, είναι άδικο βαριά και πρέπει να ανατραπεί.
Ο ένας στόχος λοιπόν είναι αυτός. Ο δεύτερος στόχος είναι η ανατροπή της επίσης βαριά άδικης σχέσης μεταξύ έμμεσων και άμεσων φόρων, που είναι έντονα υπέρ των πρώτων.
Όσο αφορά τις αναπτυξιακές πλευρές του νομοσχεδίου, που γίνεται η κριτική από την αντιπολίτευση, ότι δεν υπάρχουν. Αυτό που θέλει να κάνει αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο είναι η φορολογική σταθερότητα, το σταθερό περιβάλλον, οι σχέσεις διαφάνειας, η διαφορετική φορολόγηση των επενδεδυμένων πόρων και των μη επενδυομένων πόρων. Αυτός είναι ένας καινούργιος τρόπος αντιμετώπισης της επενδυτικότητας.
Ο παλιός τρόπος της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή οι φοροελαφρύνσεις, δηλαδή οι χαριστικές, δηλαδή οι υποφορολογήσεις έχει αποδειχθεί, για δεκαετίες, παντελώς αναποτελεσματικός. Αυτά όλα αποδείχθηκαν ανεπαρκή ούτε επενδύσεις έφεραν στη χώρα –η πράξη είναι αυτή- ούτε έβγαλαν τη χώρα από το οικονομικό αδιέξοδο.
Θα ήθελα να δώσω, επίσης, απάντηση σε μια κυρίαρχη, κεντρική ερώτηση του ελληνικού λαού για το «που πήγαν τα λεφτά;». Τα λεφτά πήγαν σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Ο πρώτος τομέας -ο οποίος ανθεί και ακμάζει- είναι ο τεράστιος χώρος της παραοικονομίας στην Ελλάδα. Εκεί πήγαν τα λεφτά,. Ο δεύτερος χώρος που πήγαν τα λεφτά, είναι ο τομέας των υπερτιμημένων δημοσίων έργων, από τα κεντρικά δημόσια έργα έως τα δημοτικά. Εκεί πήγαν τα λεφτά.
Ο τρίτος τομέας που πήγαν τα λεφτά, είναι σε όλες τις πολιτικές χρηματοδότησης του κράτους, οι οποίες οι περισσότερες έγιναν με ρουσφετολογικές και διαμεσολαβητικές παρεμβάσεις. Εκεί πήγαν τα λεφτά. Ο τέταρτος τομέας που πήγαν τα λεφτά, είναι ο τομέας των τραπεζών και φυσικά ο τομέας της άμυνας. Εκεί πήγαν τα λεφτά. Αυτοί είναι τομείς, που απορρόφησαν τον ελληνικό δανεισμό και το ελληνικό πλεόνασμα.
Υπάρχει ένα βασικό πρόβλημα εδώ. Ποιοι επέτρεψαν να γίνει αυτό; Ποιοι επέτρεψαν τέτοια διαχείριση στη χώρα; Αυτό είναι το πολιτικό πρόβλημα. Υπάρχει και ποινικό πρόβλημα. Ποιοι διευκόλυναν με ίδιον όφελος αυτές τις συναλλαγές με τις υπογραφές τους; Και αυτό είναι το ποινικό κομμάτι. Αυτό το ζήτημα, όμως, πιστεύω ότι θα απασχολήσει την ελληνική Βουλή στη συνέχεια, αφού περάσει ο φόρτος των μεταρρυθμιστικών νομοσχεδίων που έχουμε μπροστά μας.
Αγαπητοί συνάδελφοι, θα ήθελα συνεχίζοντας να κάνω μια εκτίμηση για την κεντρική τοποθέτηση του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος για το ζήτημα της οικονομικής κατάστασης της χώρας. Είπε ο κ. Σαμαράς ότι σας παραδώσαμε ελλείμματα, αλλά η χώρα δεν γονάτισε. Εσείς σήμερα δημιουργείτε κρίση δανεισμού.
Αν αυτή είναι η τοποθέτηση της Νέας Δημοκρατίας για την εξαετία, τότε αλίμονο δεν έχει καμία τύχη η πορεία αυτοκάθαρσής της, δεν έχει καμία τύχη η προσπάθεια ανανέωσης της, γιατί αυτά είναι άρρηκτα δεμένα με μια ουσιαστική πορεία αυτοκριτικής. Αυτό το φιάσκο της τοποθέτησης συμπληρώθηκε από τις αλχημείες του κ. Κεφαλογιάννη, ότι η Νέα Δημοκρατία ευθύνεται μόνο για τα 12 δισεκατομμύρια ευρώ του χρέους της μεταπολίτευσης.
Θα σας πω, ποια είναι η αλήθεια. Αυτή η αλήθεια είναι εκτίμηση του ελληνικού λαού, την γνωρίζει αυτή την αλήθεια ο ελληνικός λαός. Αγαπητοί φίλοι, είναι γνωστό ότι η κρίση δανεισμού, είναι η υποθήκευση του μέλλοντος της χώρας και των επερχόμενων γενεών. Αυτό είναι θεμελιώδες. Η ευθύνη για αυτή την κατάσταση είναι τεράστια.
Στα πρώτα δυόμιση χρόνια της διακυβέρνησης της, η Νέα Δημοκρατία παρέλαβε -έστω και με φθίνουσα πορεία- μια αναπτυσσόμενη χώρα. Αυτή την εξάντλησε στην πρώτη διακυβέρνηση. Στη συνέχεια έχουμε πρόσθεση πάνω από 60 δισεκατομμύρια ευρώ ελλειμμάτων με την κατακόρυφη αύξησή αυτών το 2008 και 30 δισεκατομμύρια ευρώ έλλειμμα μόνο τη χρονιά του 2009.
Η κατάρρευση έρχονταν, την αλήθεια την έκρυβαν από τον ελληνικό λαό, την έκρυβαν φυσικά και από τις πολιτικές δυνάμεις. Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσω, ότι ούτε εμείς δεν είχαμε συναίσθηση και συνείδηση της τραγικότητας της οικονομικής κατάστασης της χώρας. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να το αναγνωρίσω αυτό.
Αγαπητοί συνάδελφοι, το χρέος, τα ελλείμματα, οι κατρακύλες στην ανταγωνιστικότητα, τα τρομερά ελλείμματα, το βαθιά αρνητικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, είναι παράγοντες που οδήγησαν τη χώρα στη καταστροφή, στην κατάρρευση, όχι απλά στη δημοσιονομική χρεοκοπία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Πόσο απέχει αυτή η κατάσταση από την κρίση δανεισμού; Χρειάζεται να μεσολαβήσει κάποιος για να τη δημιουργήσει; Χρειάζεται δηλαδή, η εξάμηνη διακυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ ως αιτιολογικός παράγοντας, για να φτάσουμε στα τοκογλυφικά επιτόκια και στην κρίση δανεισμού; Δεν χρειάζεται, αγαπητοί φίλοι, δεν χρειάζεται καθόλου.
Απλά αυτό που χρειάστηκε για να μετατραπεί, έγινε, δηλαδή, οι απανωτές αξιολογήσεις, υποτιμήσεις της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας από τους δύο αμερικανικούς οργανισμούς και στη συνέχεια η αύξηση των επιτοκίων, αμέσως μετά την κατάδειξη του τραγικού ελλείμματος της Ελλάδας και της αδυναμίας εξυπηρέτησης του χρέους από τη χώρα. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Εάν σε αυτή την πραγματικότητα, σε ό,τι αφορά τη διακυβέρνηση της χώρας τα πεντέμισι χρόνια από τη Νέα Δημοκρατία, προσθέσουμε και το πολιτικο-διοικητικό σύστημα, τον τρόπο λειτουργίας της εξουσίας, τότε έχουμε ένα μοντέλο το οποίο εξηγείται με την εξάντληση του γράμματος «κ», που είναι η κακοδιαχείριση, που είναι η κατασπατάληση πόρων, που είναι η κατάχρηση εξουσίας και δημοσίου χρήματος, είναι αυτό με που μια φράση λέει ο ελληνικός λαός, καθεστώς φαυλότητας για τη χώρα. Αυτή είναι η πραγματικότητα που παραδώσατε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Κύριε συνάδελφε, έχει περάσει ο χρόνος ομιλίας σας κατά δύο λεπτά.
ΗΛΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ: Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστούμε που μιλάτε από στήθους πάντα ως υπόδειγμα.
Το λόγο έχει, ο Βουλευτής Φλωρίνης της Νέας Δημοκρατίας κ. Ευστάθιος Κωνσταντινίδης.
Ορίστε, έχετε το λόγο για οκτώ λεπτά και παρακαλώ τηρήστε τα, γιατί είναι τεράστιος ο αριθμός των συναδέλφων που περιμένουν να μιλήσουν και με ιώβεια υπομονή ο Υπουργός υπομένει.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση επιτέλους κατέθεσε το φορολογικό νομοσχέδιο μετά από μήνες καθυστέρησης και παραφιλολογίας. Η κατάθεσή του είναι ένα ακόμα δείγμα ότι δεν ήταν –παρά τα λεγόμενά της- έτοιμη να κυβερνήσει. Δεν υπήρχε σαφές σχέδιο, γιατί και σε αυτόν τον τομέα ήταν μόνο μεγάλα λόγια.
Είναι αλήθεια -και θα απαντήσω στον κατελθόντα συνάδελφο- ότι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας επιδεινώθηκε τα τελευταία δύο χρόνια. Στο γεγονός αυτό συνέβαλε η παγκόσμια οικονομική κρίση, κύριε συνάδελφε, που κάποιοι επί μήνες δεν την έβλεπαν. Τα ελλείμματα εκτινάχθηκαν και σε χώρες όπως η Ελλάδα που είχαν αυξημένο δημόσιο χρέος, το πρόβλημα έγινε εντονότερο.
Στις χώρες της ευρωζώνης το έλλειμμα ανέβηκε κατά 6 ποσοστιαίες μονάδες, όπως και στη χώρα μας όπου πλησίασε το 9%. Είτε σας αρέσει, είτε όχι.
(DE)

(02SM)
Και αυτό το γνώριζε ο κ. Παπανδρέου και επέμενε να δηλώνει ότι λεφτά υπάρχουν. Να θυμίσω τα 34 δισεκατομμύρια της φοροδιαφυγής και ότι το πρόβλημα της Ελλάδος είναι πολιτικό και όχι οικονομικό. Και μ' αυτό τον τρόπο υφάρπαξε την ψήφο του ελληνικού λαού και ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας.
Και την επόμενη μέρα, ενώ θα έπρεπε να ξεκινήσει προσπάθεια συγκράτησης του ελλείμματος, ξεκίνησε προσπάθεια διόγκωσης του ελλείμματος, προκειμένου να το φορτώσει στις πλάτες της Νέας Δημοκρατίας. Πάγωσε τη ρύθμιση για τους ημιυπαίθριους, που τη φέρνετε τώρα, ακυρώνοντας έσοδα της τάξης των 2 δισεκατομμυρίων για το τρέχον έτος του 2009. Μετέφερε έσοδα του 2009 στο 2010. Μετέφερε έξοδα του 2009, έτσι ώστε να φαίνεται διογκωμένο το έλλειμμα. Και κατάφερε -γιατί περί άθλου πρόκειται- να πραγματοποιήσει το τρίμηνο Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου το 64% της συνολικής υστέρησης των δημόσιων εσόδων για ολόκληρο το δωδεκάμηνο. Αυτά δεν κρύβονται, είναι δεδομένα.
Και έτσι, κύριοι συνάδελφοι, οι μέντορες της δημιουργικής λογιστικής παρουσίασαν έλλειμμα 12,7%, χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες για τη χώρα. Και δεν έφθανε μόνο αυτό, ακολούθησε και σειρά ατυχών δηλώσεων και άστοχων διαρροών. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός δήλωσε ότι η χώρα βρίσκεται στην εντατική, ο Υπουργός Οικονομικών ότι είμαστε ο «Τιτανικός». Διέρρευσε ότι θα προσφύγουμε για δανεισμό στην Κίνα.
Και αποτέλεσμα ήταν όλα αυτά που είδαμε με τα spreads που υπερδιπλασιάστηκαν και το επιτόκιο δανεισμού από το 4,2% μεσοσταθμικά του 2009, έφθασε στο 6,3%.
Εάν οι παραπάνω ατυχείς δηλώσεις και διαρροές είχαν εκλείψει και είχε αποφασίσει η Κυβέρνηση να ληφθούν μέτρα πριν το 2010 και λιγότερο επώδυνα θα ήταν και καλύτερο κλίμα θα υπήρχε στις αγορές. Τώρα φθάσαμε μέσα στη σύγχυση και στο πανικό από τις δικές σας παλινωδίες να ακούσουμε από συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να υπεραμύνονται και να λένε για το Γιώργο Αλογοσκούφη και να ζητούν τα ρέστα γιατί ο Υπουργός δεν προχώρησε στη λήψη μέτρων που είχαν αποφασισθεί.
Εσείς οι ίδιοι ήσασταν που σηκώνατε γη και ουρανό με το άκουσμα και μόνο της λέξης «μέτρων». Το είπε το πρωί και ο Εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, ο συνάδελφος, ο κ. Καράογλου για τη διγλωσσία σχετικά με τον επαναπατρισμό κεφαλαίων.
Φθάνει πια η υποκρισία, κύριοι συνάδελφοι! Φθάνει πια το θέατρο του παραλόγου! Το φορολογικό νομοσχέδιο έπρεπε να κατατεθεί το 2009 για να έχει ισχύ από την 1-1-2010, για να προλάβουμε τις αγορές, για να βάλουμε φρένο στους κερδοσκόπους.
Αντ’ αυτού, ξεκίνησε μία ατέρμονη διαδικασία διαβούλευσης του φορολογικού, που εκ των πραγμάτων αποδείχθηκε ότι η πρόθεση της Κυβέρνησης ήταν μόνο επικοινωνιακά οφέλη. Και πέστε μου: Αφού έγινε αυτή η διαβούλευση, ποια μέτρα από αυτά που πρότεινε η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου υιοθέτησε το Υπουργείο Οικονομικών; Κανένα.
Άρα, τα μέτρα είχαν προαποφασισθεί. Και πάλι, όμως, αυτό το κλίμα των καθυστερήσεων και παλινωδιών, των «ήξεων και αφήξεων» της Κυβέρνησης, το φορολογικό θα μπορούσε να είναι μια ευκαιρία για γενναία φορολογική μεταρρύθμιση που θα έδινε ώθηση στην ανάπτυξη, θα αποκαθιστούσε τη δικαιοσύνη και θα πάτασσε τη γραφειοκρατία.
Δυστυχώς, ο τίτλος του νομοσχεδίου που αναφέρεται στην αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης και στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής δεν δικαιολογείται. Στραγγαλίζει τη μεσαία εισοδηματική τάξη, τους χαμηλόμισθους, τους συνταξιούχους, τους εμπόρους, τους επαγγελματίες και ενώ οι έχοντες και κατέχοντες απλώς δίνουν τον οβολό τους.
Αναφέρω ενδεικτικά. Με το άρθρο 1 συνδέεται το αφορολόγητο όριο των 12.000 ευρώ με τη συλλογή αποδείξεων. Ουσιαστικά καταργείται το αφορολόγητο, αφού εξαιρούνται οι δαπάνες ύδρευσης, ενοικίων, ρεύματος, εισιτηρίων, τηλεφωνικών τελών και όλες όσες επιβαρύνουν κατά κύριο λόγο τα χαμηλά εισοδήματα, τα οποία δεν έχουν περαιτέρω καταναλωτικές δυνατότητες.
Με το άρθρο 3 προσδιορίζεται το εισόδημα με βάση αντικειμενικές δαπάνες και υπηρεσίες, δηλαδή, τα τεκμήρια. Δεν εξειδικεύονται, όμως, κατά περίπτωση και λειτουργούν ισοπεδωτικά, θίγοντας χαμηλά εισοδήματα. Για παράδειγμα, στην ίδια περιοχή βαρύνεται με το ίδιο τεκμήριο αυτός που αγόρασε μια καινούργια κατοικία με 200.000 ευρώ και αυτός που κληρονόμησε μια παλιά κατοικία 30 ετών χωρίς εισοδήματα.
Με το άρθρο 9 ορίζεται χρόνος κτήσης του εισοδήματος των ελευθέρων επαγγελματιών ο χρόνος που παρέχονται οι υπηρεσίες και όχι ο χρόνος είσπραξης των αμοιβών. Καλούνται, δηλαδή, οι ελεύθεροι επαγγελματίες να πληρώσουν για ποσά που θα εισπράξουν και αν λάβουμε υπ' όψιν την οικονομική στενότητα που τους αναγκάζει να δουλεύουν με τεφτέρια και βερεσέδες, όπως οι ίδιοι λέγατε πριν κάποιους μήνες, καταλαβαίνετε ότι το μέτρο αυτό τους στραγγαλίζει.
Με το άρθρο 13 φορολογούνται -δικαίως, θα έλεγα- τα μερίσματα, αλλά με το υψηλό 40%, το μεγαλύτερο στην Ευρώπη, αποθαρρύνοντας τους επενδυτές, οι οποίοι αναζητούν σε άλλες χώρες ευνοϊκότερα φορολογικά καθεστώτα.
Με το άρθρο 19 διευρύνεται ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων, τον οποίο είχατε υποσχεθεί, κύριε Υπουργέ, ότι θα καταργήσετε.
Στο άρθρο 25 αναφέρονται φόροι δωρεών, κληρονομιών και γονικών παροχών, επιβαρύνοντας τη μέση ελληνική οικογένεια. Με τη φορολογία ακίνητης περιουσίας, στην οποία συμπεριλαμβάνεται ακόμα και η επιβολή τεκμαρτού φόρου ιδιοκατοίκησης, σε συνδυασμό με την αύξηση των αντικειμενικών αξιών, παγώνει η κτηματαγορά η οποία είναι τουλάχιστον η ατμομηχανή για εκατόν πενήντα επαγγέλματα.
Επιβάλλεται ένα αυστηρό σύστημα αυτοπεραίωσης σε οκτακόσιες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, όπου υπερδιπλασιάζεται ο φόρος και τους οδηγεί σε μαρασμό και κλείσιμο. Έστω και την τελευταία στιγμή κατατέθηκε τροπολογία που εν μέρει αποκαθιστά τα πράγματα σχετικά με τη φορολόγηση με τους αγρότες που πουλούν προϊόντα στις λαϊκές αγορές στο καθεστώς της επιβολής Φ.Π.Α. 10% και στις πωλήσεις και στην τήρηση βιβλίων εσόδων-εξόδων Β’ κατηγορίας, πράγμα που η Νέα Δημοκρατία σας είχε ζητήσει να εξαιρεθεί.
Καταργούνται οι απαλλαγές από φόρους δωρεών. Η διάταξη αυτή, κύριε Υπουργέ, βάζει φρένο στις δράσεις ιδρυμάτων με κοινωφελές έργο και χαρακτηρίζεται πρόχειρη, βιαστική και άδικη, γιατί βάζει στο ίδιο καζάνι περιπτώσεις υπόπτων δωρεών που πρέπει να ελεγχθούν με τους πραγματικούς δωρητές με φιλάνθρωπα και πατριωτικά κίνητρα προσφοράς.
Εξαιρέθηκαν από την παρακράτηση του 12% των επιδομάτων οι ένστολοι των Υπουργείων Εθνικής Άμυνας και Προστασίας του Πολίτη.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Τέλος χρόνου.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Δεν συμβαίνει, όμως και με τους ένστολους του Υπουργείου σας, τους τελωνειακούς, κύριε Υπουργέ, οι οποίοι δουλεύουν και αυτοί τριακόσιες εξήντα πέντε μέρες, αργίες, Σαββατοκύριακα.
Η Νέα Δημοκρατία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι παράταξη ευθύνης και χρέους. Δεν μένουμε στον στείρο αντιπολιτευτικό λόγο, στη διαρκή άρνηση, στην αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση, πράγμα που έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όλα αυτά τα χρόνια. Για πρώτη φορά, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης πρότεινε μέτρα ανάσας για την οικονομία…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Τέλος χρόνου, κύριε συνάδελφε.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: …ανέξοδες ή με ελάχιστο δημοσιονομικό κόστος. Δέστε τες, προσπαθήστε να πάρετε μερικές από αυτές, να τις μελετήσετε και να βάλετε στην άκρη τους πολιτικούς σας...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστούμε πολύ.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Έχετε τελειώσει.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστώ πολύ.
Ο συνάδελφος Βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο Νομό Αχαΐας κ. Τσούκαλης έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υφυπουργέ, όταν σας κατηγορούν όλοι ότι το κρίσιμο αυτό νομοσχέδιο το έχετε συντάξει με τη λογική του «ράβε-ξήλωνε», απαντάτε ότι, λόγω της ευαισθησίας σας, τείνετε ευήκοον ους σε όσους κάνουν εποικοδομητικές προτάσεις.
Θα μου επιτρέψετε, όμως, να σας πω, κύριε Υφυπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι το εννιασέλιδο κείμενο -προσθήκες, αναδιατυπώσεις σχεδίου νόμου- που πήραμε μόλις πριν λίγο καταδεικνύει εντελώς το αντίθετο. Και αν αυτή τη στιγμή, σήμερα, τελείωνε η κατ’ άρθρο ψηφοφορία, σχεδόν κανένας Βουλευτής δεν θα γνώριζε τι ψήφισε. Αυτό είναι δεδομένο.
Όμως, υπάρχει και ένα άλλο πρόβλημα, κύριε Υφυπουργέ. Εισάγετε αυτό το νομοσχέδιο για ψηφοφορία, χωρίς να έχετε τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής. Το ερώτημα είναι: Για ποιο λόγο; Θα επιστρέψουμε στην επιχειρηματολογία που είχαμε από κοινού στην προηγούμενη περίοδο, που κατηγορούσαμε τη Νέα Δημοκρατία ότι νομοθετούσε πρόχειρα και μάλιστα, σε κρίσιμα νομοσχέδια δεν ζητούσε τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής;
Και μη μου απαντήσετε, βεβαίως, ότι η διαβούλευση ήταν εκτενής και ότι όλοι οι φορείς κατέθεσαν την πρότασή τους, γιατί θα σας πω ότι πιθανές ενστάσεις της Ο.Κ.Ε. επί του νομοσχεδίου θα έδιναν μεγαλύτερο βάρος στα επιχειρήματα τα δικά μας όσον αφορά την αντίκρουση των συγκεκριμένων διατάξεων.
(AM)
(SM)
Δεν το κάνατε, όμως και όχι μόνο δεν κάνατε αυτό, αλλά ούτε καν ανατρέξατε και στις βασικές διαπιστώσεις, τις πάγιες, διαχρονικές διαπιστώσεις της Ο.Κ.Ε. σε αντίστοιχα νομοθετήματα της Νέας Δημοκρατίας, σ’ αυτό το οποίο, λοιπόν, προκύπτει πάγια από τις γενικές αρχές της Ο.Κ.Ε.
Θα αναφέρω μόνο ορισμένες απ’ αυτές τις αρχές, προκειμένου να τεκμηριώσουμε, όχι από αριστερή μόνο άποψη, αλλά από την τρέχουσα διαχειριστική –αν θέλετε- τα προβλήματα που έχει το νομοσχέδιο σας και τα οποία θα τα βρείτε στην πορεία.
Λοιπόν, πρώτη αρχή: Δίκαιη κατανομή του φορολογικού βάρους, ανάλογα με τη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών προς την κατεύθυνση της ανακατανομής του εισοδήματος υπέρ των ασθενεστέρων στρωμάτων. Διακηρύσσετε και εσείς ότι είναι δίκαιη η κατανομή του φορολογικού συστήματος. Αλήθεια, δίκαιη κατανομή του φορολογικού συστήματος, χωρίς να αλλάξει η βάση στο υπόστρωμα πάνω στο οποίο θα εφαρμοστούν οι συγκεκριμένες διατάξεις, μπορεί να υπάρξει; Δηλαδή, το ότι οι επαγγελματίες βιομήχανοι και βιοτέχνες δηλώνουν μέσο ετήσιο εισόδημα 13.000 ευρώ και οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι 16.000 ευρώ, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο το αλλάζει; Μπορείτε να το αποδείξετε ότι το αλλάζει; Η εκτίμησή μας είναι ότι δεν το αλλάζει και θα σας πω και τη συνέχεια για ποιο λόγο δεν έχετε προχωρήσει σε κάποια άλλα πράγματα.
Δεύτερη αρχή: Επίγνωση της δυνατότητας μετακύλησης του φόρου και του σημείου τελικής επίπτωσης του φόρου. Αλήθεια, ποιος θα πληρώσει αυτά τα επιπλέον φορολογικά βάρη;
Και εδώ, πρέπει να σταθώ στο φόρο προστιθέμενης αξίας που επιβάλλεται στους δικηγόρους. Παρ’ όλο που είμαι δικηγόρος, σας λέω ότι δεν μιλώ καθόλου συντεχνιακά. Αλήθεια, που θα μετακυλιστεί αυτό το Φ.Π.Α., το οποίο εσείς επιβάλλετε στους δικηγόρους αυτή τη στιγμή; Και για ποιο λόγο δεν ακολουθείτε την πολύ φυσιολογική, λογική θέση που έχουν οι δικηγορικοί σύλλογοι και είναι «αυξήστε, διπλασιάστε τις προεισπράξεις των αμοιβών και θα εισρεύσουν αμέσως μέσω των ίδιων δικηγόρων, χωρίς μηχανισμούς, χωρίς τίποτα, χωρίς γραφειοκρατικά βάρη, πολύ μεγάλα έσοδα στα δημόσια ταμεία»; Δεν το κάνετε. Γιατί; Για εμμονή. Λόγω εμμονής! Και αυτό θα το διαπιστώσετε στη συνέχεια.
Τρίτη αρχή: Εξάντληση του παραεμπορίου και της παραοικονομίας που έχουν μεγάλη έκταση στη χώρα μας. Δεν χρειάζεται να επεκταθώ περισσότερο. Εσείς το υποστηρίζετε, εμείς λέμε ότι σε καμία περίπτωση δεν αγγίζετε την παραοικονομία.
Τέταρτη αρχή: Αποτελεσματική άσκηση της δημοσιονομικής πολιτικής με στόχο τη σταθεροποίηση και την ανάπτυξη, την λέξη «ανάπτυξη» την έχω υπογεγραμμένη. Νομίζω ότι είναι κοινή διαπίστωση.
Πέμπτη αρχή: Απλότητα και ευκολία κατανόησης με χαμηλό κόστος διαχείρισης. Και εδώ, βεβαίως, πρέπει να αναφερθώ σε μία αναφορά που έκανε ο κ. Παπακωνσταντίνου όταν είπε εδώ σ’ αυτήν την Αίθουσα ότι «ξέρετε, είναι πρόθεσή μας να καταργήσουμε τον Κώδικα Στοιχείων».
Όμως, εδώ, κύριε Υφυπουργέ, είστε υποχρεωμένος να απαντήσετε πειστικά για ποιο λόγο φέρνετε ένα τόσο πολύπλοκο νομοσχέδιο και δεν κάνετε το πάρα πολύ απλό και να φέρετε ένα νέο κώδικα στοιχείων που να έχει ενσωματωμένες όλες αυτές τις διατάξεις, ούτως ώστε με μία απλή ανάγνωση όλοι μας να είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε αυτές τις διατάξεις. Πρέπει να περιμένετε στο μέλλον; Τεχνολογικά, είναι δύσκολο να το κάνετε; Και αυτή είναι βεβαίως, η διαπίστωση της Ο.Κ.Ε., την οποία εσείς ο ίδιος δεν έχετε λάβει υπόψη σας, απλοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι τα μεγαλύτερα φαινόμενα διαφθοράς στη χώρα μας παρατηρούνται στους τομείς όπου υπάρχει η πιο εκτεταμένη πολυνομία. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και το ώριμο πια μέτρο της κατάργησης του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και ενσωμάτωσης των απολύτως απαραιτήτων διατάξεων τους σε ενιαίο νομοθετικό πλαίσιο. Πόσο δύσκολο ήταν αυτό να το κάνετε μετά από τετράμηνη, πεντάμηνη κυοφορία τους συγκεκριμένου νομοσχεδίου; Και, όμως, δεν το κάνετε.
Υπάρχει και κάτι άλλο, κύριε Υφυπουργέ, το οποίο θα πρέπει να απαντήσετε, καθώς σημειώνεται μια άλλη ανάγκη, την οποία τη θεωρεί επιτακτική η Ο.Κ.Ε. και δεν τη θεωρεί μόνο η Ο.Κ.Ε. Λέει, λοιπόν, η Ο.Κ.Ε. ότι είναι ανάγκη να συνοδεύεται κάθε φορολογικό σχέδιο νόμου, όπως έχει ήδη ανακοινωθεί δημόσια, από μία μελέτη πρακτικών επιπτώσεων -δεν χρειάζεται να αναφέρω τον αγγλικό όρο- η οποία θα συνοδεύει το νομοσχέδιο και θα μπορεί στα πλαίσια της διαβούλευσης να καθιστά σαφές σ’ αυτόν που τα αξιολογεί τις πρακτικές επιπτώσεις. Μπορείτε αυτή τη στιγμή εσείς να μας πείτε ποιες θα είναι οι πρακτικές επιπτώσεις όλων αυτών των ρυθμίσεων στο μέλλον, στα επόμενα ένα-δύο χρόνια, όσον αφορά την εφαρμογή τους; Περιλαμβάνει κάποια από αυτά το παρόν νομοσχέδιο; Προφανώς όχι. Είναι βέβαιο ότι δεν περιλαμβάνει.
Η κρίση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, της ελληνικής οικονομίας εκδηλώνεται στη δημοσιονομική σφαίρα της οικονομίας που είναι ένα φαινόμενο ευρωπαϊκό και διεθνές. Στην ελληνική περίπτωση, όμως, αυτό το φαινόμενο εκδηλώνεται βίαια λόγω της οξυμένης κρίσης του φορολογικού συστήματος και του κοινωνικού κράτους στην Ελλάδα. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στο δεύτερο, αφορά άλλη συζήτηση εκτεταμένη, όσον αφορά το κοινωνικό κράτος. Όμως, όσον αφορά το πρώτο, δεν μπορεί να φέρει καινούργια έσοδα χωρίς τις σημαντικές παρενέργειες. Αυτές τις σημαντικές παρενέργειες δεν μπορούμε να τις γνωρίζουμε.
Το ελληνικό φορολογικό σύστημα είναι το μόνο στην Ευρώπη όπου η σχέση άμεσων και έμμεσων φόρων παραμένει αντεστραμμένη. Η Ισπανία και η Πορτογαλία έχουν κάνει κάποιες αλλαγές, βεβαίως, προς τη σωστή κατεύθυνση. Μόνο αυτές οι δύο χώρες είχαν τέτοιο πρόβλημα. Ενώ, δηλαδή, στην Ευρώπη οι άμεσοι φόροι είναι τα 2/3 και οι έμμεσοι το 1/3, εδώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, καταληκτικά.
Εμείς, σαν Αριστερά, οι θέσεις μάχης μας δεν μπορούν να είναι τίποτα άλλο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από το να αφορούν ένα νομοσχέδιο που να είναι δίκαιο, συλλογικό, καθολικό, και αναδιανεμητικό. Θα ξεκινούν από τους πολλούς, τους ανίσχυρους, αυτούς που τελικά είναι σήμερα, όπως ήταν και στο παρελθόν, οι αδικημένοι της κατακερματισμένης κοινωνίας. Και, δυστυχώς αυτό το νομοσχέδιο εξακολουθεί να διατηρεί την κατακερματισμένη οικονομία, χωρίς να εντάσσεται σε μία ενιαία λογική πολιτική. Δυστυχώς, υποτάσσεται αποκλειστικά και μόνο στη συγκυρία της διεθνούς κρίσης, και στο υλικό πρόγραμμα του Υπουργείου Οικονομικών.
Να είστε καλά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο Νίκο Τσούκαλη από το Νομό Αχαΐας του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.
Η Βουλευτής Πιερίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κυρία Μαρία Μίχου, έχει το λόγο από του Βήματος για 8 λεπτά.
Παρακαλώ, κυρία συνάδελφε.
ΜΑΡΙΑ ΜΙΧΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση μετά από 6 μήνες συνεχούς προσπάθειας για ανόρθωση της οικονομίας και «νοικοκύρεμα» των δημοσιονομικών μεγεθών, καταθέτει το φορολογικό νομοσχέδιο, ένα φορολογικό νομοσχέδιο για την αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης και την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, ένα νομοσχέδιο, το οποίο θα αποτελέσει το βασικό εργαλείο, το βασικό όπλο σε μία δύσκολη μάχη που δίνεται για να αλλάξουν τα οικονομικά δεδομένα, να υπάρξει μία δίκαιη αναδιανομή εισοδήματος.
Ακούστηκε πολύ συχνά η φράση: «Γιατί αργεί η κατάθεση του φορολογικού νομοσχεδίου; Γιατί δεν κατατέθηκε νωρίτερα;»
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα σημαντικό νομοσχέδιο, όπως το φορολογικό, με ουσιαστικές τομές, με δίκαιο πλαίσιο, σταθερό και απλό, με ενιαίους κανόνες, όπως είχε υποσχεθεί προεκλογικά το ΠΑ.ΣΟ.Κ., έπρεπε να προετοιμαστεί υπεύθυνα και τεκμηριωμένα με στόχο τη δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών.
Η σύνταξη του παρόντος νομοσχεδίου έγινε μετά από διαβούλευση με τους πολίτες και τους κοινωνικούς εταίρους, με σημαντική συμμετοχή πολιτών, φορέων και εκπροσώπων σε ομάδες εργασίας.
Πρώτη προτεραιότητα είναι η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και η δημιουργία φορολογικής συνείδησης που στηρίζεται στην εμπέδωση από τον πολίτη ότι οι φόροι που θα καταβάλει θα «πιάσουν τόπο». Είναι μία σχέση εμπιστοσύνης που θα πρέπει να αποκατασταθεί μεταξύ κράτους και πολίτη σε όλα τα επίπεδα.
Η προηγούμενη Κυβέρνηση με την πελατειακή οικονομική πολιτική και την κατάλυση των ελεγκτικών μηχανισμών που ακολούθησε, κάθε άλλο παρά βοήθησε στη γεφύρωση αυτού του χάσματος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι γνωρίζουμε ότι ένα φορολογικό νομοσχέδιο είναι καταδικασμένο σε αποτυχία, αν δεν καταφέρει να πείσει τον πολίτη ότι είναι προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών και όχι των λίγων και ισχυρών.
(AD)



(2AM)
Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να μετατρέψουμε τον πολίτη από αντίπαλο σε σύμμαχο σ’ αυτή τη δύσκολη προσπάθεια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η μέχρι στιγμής επιτυχημένη εφαρμογή του μέτρου των αποδείξεων. Η συλλογή των αποδείξεων δεν συνιστά ουσιαστικά επιβάρυνση του πολίτη. Αυτός επιλέγει να τις συλλέξει, αφού μ’ αυτόν τον τρόπο αποκομίζει πολλαπλά οφέλη και το μεγαλύτερο κατά την άποψή μου είναι η συμμετοχή του για την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Για τους παραπάνω λόγους, η θεμελιώδης αξία που διέπει τις διατάξεις του σχεδίου αυτού είναι αυτή της δικαιοσύνης. Όλοι οι πολίτες εισφέρουν ανάλογα με τις πραγματικές τους δυνατότητες. Στις βασικές αρχές του νέου φορολογικού νομοσχεδίου είναι και ο αναδιανεμητικός του χαρακτήρας, γιατί επιβαρύνει τα υψηλά εισοδήματα και τους έχοντες και κατέχοντες, ενώ ταυτόχρονα ελαφρύνει τα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα. Είναι και η αποτελεσματικότητά του, γιατί ενθαρρύνει με κίνητρα την αποκάλυψη της φορολογητέας ύλης. Είναι και η αναπτυξιακή προοπτική του, γιατί παρέχονται ουσιαστικά κίνητρα για την ανάπτυξη της χώρας και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να αναφερθώ επιγραμματικά σε τρεις κατά την άποψή μου επιμέρους σημαντικές κατευθύνσεις του σχεδίου νόμου. Η πρώτη κατεύθυνση είναι η διεύρυνση της φορολογικής βάσης με κατάργηση αδικαιολόγητων στρεβλώσεων. Η φορολόγηση όλων των εισοδημάτων από κάθε πηγή με μία ενιαία προοδευτική τιμαριθμοποιημένη φορολογική κλίμακα, θα έπρεπε να είναι καθολική απαίτηση. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο καθένας συμβάλλει ανάλογα με τη φοροδοτική του ικανότητα. Ο προσδιορισμός του εισοδήματος θα είναι πλέον λογιστικός για όλους και, ταυτόχρονα, καταργούνται χαριστικές φοροαπαλλαγές.
Καθορίζονται τα τεκμήρια, οι ελάχιστες δαπάνες διαβίωσης, ώστε να εντοπίζεται η φοροδιαφυγή με αντικειμενικό τρόπο. Με την κατάργηση του ΕΤΑΚ, η Κυβέρνηση προχωρά στην ελάφρυνση εκατομμυρίων συμπολιτών. Η φορολογική επιβάρυνση μεταφέρεται στους μεγάλους ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας.
Η δεύτερη κατεύθυνση αφορά τις νέες τεχνολογίες που θα αποτελέσουν σύμμαχο στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Γνωρίζουμε όλοι πάρα πολύ καλά ότι χωρίς τη συμβολή των νέων τεχνολογιών είναι πολύ δύσκολη η πάταξη της φοροδιαφυγής. Γίνεται πράξη η ηλεκτρονική διασύνδεση του Υπουργείου Οικονομικών με όλα τα Υπουργεία και τους φορείς. Αυτό το μέτρο θα αποδώσει σε συνδυασμό με το περιουσιολόγιο που θα συνταχθεί σύντομα. Από το 2011, σχεδόν όλες οι συναλλαγές θα γίνονται ηλεκτρονικά. Η πιστοποίηση της ηλεκτρονικής υπογραφής για επαγγελματίες που καταθέτουν στοιχεία για λογαριασμό τρίτων, θα συμβάλει σημαντικά στην πάταξη της φοροδιαφυγής.
Εδώ, επιτρέψτε μου, κύριε Υπουργέ, να προσθέσω ότι η τροποποίηση του άρθρου 38 του ν. 2873/2000 θα πρέπει να γίνει πολύ σύντομα, γιατί όσον αφορά τους λογιστές φοροτέχνες, η συγκεκριμένη διάταξη θα έχει περιορισμένη αποτελεσματικότητα. Από το ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες επιχειρήσεις, μόνο οι διακόσιες τριάντα χρειάζονται την υπογραφή του λογιστή φοροτέχνη για τις οικονομικές τους καταστάσεις.
Η τρίτη κατεύθυνση αφορά την παροχή φοροαπαλλαγών με στόχο την ανάπτυξη. Θεσπίζεται τριετές αφορολόγητο για δημιουργία και λειτουργία νέων επιχειρήσεων για άτομα μέχρι τριάντα πέντε (35) ετών. Ενθαρρύνεται η μεταφορά χρημάτων των Ελλήνων φορολογουμένων από το εξωτερικό μ’ έναν διττό στόχο, δηλαδή και για τη δημιουργία νέων επενδύσεων, αλλά και για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, ενώ παράλληλα ενισχύεται η ρευστότητα των τραπεζών. Αυξάνεται σημαντικά η φορολογία των μερισμάτων που διανέμουν οι επιχειρήσεις και μ’ αυτόν τον τρόπο επιχειρείται η ενθάρρυνση για επανεπένδυση των αντίστοιχων κεφαλαίων.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα έλεγα ότι θεωρώ πως οι παραπάνω ρυθμίσεις δημιουργούν μία νέα πραγματικότητα, η οποία καταδεικνύει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τη διαφορετική φιλοσοφία που διέπει τον τρόπο διακυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Στις έντονες διεθνείς πιέσεις που βιώνει η χώρα, η Κυβέρνηση δεν επιλέγει την εύκολη λύση φορτώνοντας τα βάρη σε μισθωτούς και συνταξιούχους. Αντιθέτως, απαντά με ένα δίκαιο, σταθερό και βιώσιμο φορολογικό σύστημα.
Με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο μπαίνουν γερές βάσεις για να πάψει να είναι το φορολογικό σύστημα εχθρός του πολίτη. Ο κάθε πολίτης αποκτά κίνητρο συμμόρφωσης με το νόμο, αφού καλείται να εισφέρει ανάλογα με τις πραγματικές του δυνάμεις.
Το μεγάλο στοίχημα το οποίο θα πρέπει να κερδίσουμε είναι η εμπιστοσύνη των πολιτών. Και θα την κερδίσουμε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Μίχου.
Ο συνάδελφος κ. Αστέριος Ροντούλης, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, έχει ζητήσει το λόγο.
Ορίστε, κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο για οκτώ λεπτά και εσείς.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, δεν είμαι δικηγόρος, άρα θεωρώ ότι θα μιλήσω αντικειμενικά αναφερόμενος στο ζήτημα του ΦΠΑ των δικηγόρων.
Έκανα τον κόπο και βρήκα το νομοθετικό διάταγμα 3026/1954. Τι λέει, λοιπόν, αυτό το νομοθετικό διάταγμα, για να βάζουμε τα πράγματα σε μία σειρά και τάξη. Λέει, λοιπόν, αγαπητέ κύριε Υφυπουργέ, ότι ο δικηγόρος είναι άμισθος –έτσι διαβάζω- δημόσιος λειτουργός, δικαιούμενος σεβασμού και τιμής παρά των Δικαστηρίων και πάσης Αρχής. Και συνεχίζει στο άρθρο 63 λέγοντας ότι είναι ασυμβίβαστο προς το λειτούργημα του δικηγόρου η άσκηση ετέρας επιστήμης, τέχνης ή εμπορίας.
Το ΦΠΑ, αγαπητοί συνάδελφοι, συνοδεύει την εμπορική δραστηριότητα. Εκεί, η άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος δεν συνιστά εμπορία. Άρα, λοιπόν, ξέρετε τι θα γίνει; Οι δικηγορικοί σύλλογοι της χώρας θα προσφύγουν στα δικαστήρια, θα κερδίσουν την υπόθεση και θα καταπέσει η συγκεκριμένη διάταξη νόμου.
Και ακούω και ένα επιχείρημα, όταν θέτω το ερώτημα γιατί δεν βάζουμε ΦΠΑ και στους γιατρούς, για παράδειγμα. Εμείς είμαστε αντίθετοι, αλλά για την οικονομία της συζητήσεως, ας θέσουμε αυτό το ερώτημα, δηλαδή γιατί να μη βάζουμε και στο γιατρό. Και απαντούν οι εκπρόσωποι του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος «μα, υπάρχει κοινοτική οδηγία που κάθετα το απαγορεύει».
Ωραία! Το ελληνικό Προεδρικό Διάταγμα του 1954 δεν είναι νομικό κείμενο που μας δεσμεύει, κύριε Υφυπουργέ; Δηλαδή, γιατί να μας δεσμεύει η κοινοτική οδηγία και να μη μας δεσμεύει το νομοθετικό διάταγμα του 1954; Μπορείτε να μου απαντήσετε σ’ αυτό το τόσο απλό ερώτημα;
Ο κ. Τζαβάρας, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, σας τα είπε επιστημονικά, γιατί είναι και δικηγόρος ο άνθρωπος. Εγώ σας τα λέω απλά και θεσσαλικά, για να με καταλαβαίνετε ως Θεσσαλός και καλύτερα. Όμως, περιμένω απαντήσεις επί των ερωτημάτων που θέτω. Δυστυχώς, όμως, κάθεστε, μας ακούτε και δεν απαντάτε. Σας λέμε συγκεκριμένα πράγματα. Υπάρχει αντίστοιχη νομική δέσμευση για την ελληνική πολιτεία. Γιατί, λοιπόν, βάζουμε μπροστά την κοινοτική οδηγία για τους γιατρούς και δεν βάζουμε και το παρόν νομοθετικό διάταγμα; Περιμένω με μεγάλο ενδιαφέρον να απαντήσετε.
Θα αναφερθώ τώρα σ’ ένα άλλο ζήτημα που αφορά ανθρώπους της επαρχίας. Αναφέρομαι στο ζήτημα των ταμειακών μηχανών, στο λογιστικό προσδιορισμό, στα βιβλία εσόδων και εξόδων που πρέπει να τηρούν οι αγρότες, οι παραγωγοί, οι πωλητές στις λαϊκές αγορές.
Κοιτάξτε. Ποιος είναι ο ρόλος αυτών των ανθρώπων; Ο ρόλος αυτών των ανθρώπων είναι να προσφέρουν ασφαλή διατροφικά προϊόντα στον Έλληνα πολίτη σε προσιτή τιμή. Και, μάλιστα, μιλάμε για προϊόντα καλής ποιότητας, από το χωράφι, στην παραγωγή. Τους αφήνετε ήσυχους αυτούς τους ανθρώπους να επιτελέσουν αυτό το έργο τους; Όχι! Έρχεστε και λέτε για ταμειακή μηχανή, για βιβλίο εσόδων-εξόδων, για λογιστικό προσδιορισμό.
(XS)

(2AD)
Ωραία, για να δούμε λοιπόν τώρα το εφικτό αυτής της πρόβλεψης. Ακούστε, αγαπητοί συνάδελφοι, έχουμε ανθρώπους χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, έχουμε μία γιαγιά από την Ελασσόνα, ξέρει ο κύριος Υφυπουργός, η οποία έχει αμπέλια και πουλάει σταφύλια. Αυτή η γιαγιά λοιπόν, που έχει άδεια και κατεβαίνει στη λαϊκή αγορά να πουλήσει του Τυρνάβου, θα πρέπει σε άσχημες καιρικές συνθήκες και χωρίς να έχει τις αντίστοιχες, κατάλληλες και απαιτούμενες γνώσεις να χτυπάει ταμειακή μηχανή και να έρχεται σε επαφή με λογιστή για το σύστημα αυτό, του λογιστικού προσδιορισμού.
Θέλω να σας πω, ότι υπάρχουν πρώτον τεχνικές δυσκολίες στο εγχείρημα. Δεύτερον, αυτές οι εκμεταλλεύσεις, το επάγγελμα αυτό του «λαϊκατζή», να σας το πω έτσι κύριε Υφυπουργέ, είναι δομημένο επάνω σε ένα είδος οικογενειακής επιχείρησης. Υπάρχουν άνθρωποι που κάθονται στο χωράφι και βγάζουν τα προϊόντα ο ένας ο γιος παράδειγμα, ενώ ο άλλος ο γιος είναι στη λαϊκή με τον πατέρα του, να σας τα πω έτσι κατανοητά για να μη σας διαφύγει κάτι. Αυτοί οι άνθρωποι, λοιπόν, εργάζονται, πώς θα δικαιολογούνται οι ώρες εργασίας των ανθρώπων αυτών; Θα κόβει αποδείξεις ο πατέρας στους γιους για να τα βάζει ως έξοδα λογιστικού προσδιορισμού; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.
Προχωράω σε ένα άλλο επιχείρημα. Τι θα γίνει με τους εποχικούς παραγωγούς; Δηλαδή, αναφέρομαι σε παραγωγούς που βγαίνουν στη λαϊκή αγορά να πουλήσουν τη μικρή ποσότητα των αγροτικών τους προϊόντων για ένα μήνα, παράδειγμα, να πουλήσουν τα σταφύλια, να πουλήσουν τα αχλάδια, να πουλήσουν τα καρύδια κ.λπ.. Τι θα γίνει με αυτούς τους ανθρώπους κύριε Υφυπουργέ; Θα πρέπει να αγοράσουν ταμειακή μηχανή και να χτυπάνε ταμειακή μηχανή και όλα αυτά που λέγαμε.
Αυτά τα πράγματα προκαλούν τη θυμηδία. Ξέρετε όμως ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Οι εποχικοί, αγαπητοί συνάδελφοι, «λαϊκατζίδες» θα φύγουν από τις λαϊκές αγορές, θα εγκαταλείψουν τη λαϊκή αγορά με αποτέλεσμα, το εμπόριο αγροτικών προϊόντων να συγκεντρωθεί στα χέρια αμιγώς εμπόρων. Αυτό θέλετε, θέλετε να χτυπήσετε τον παραγωγό, την οικονομία του αγροτικού χώρου; Γιατί αυτή θα είναι η πραγματική κατάληξη των πραγμάτων.
Βεβαίως, να σας πω και κάτι άλλο, έναν άλλο κίνδυνο που ελλοχεύει και φοβίζει τους ανθρώπους αυτούς των λαϊκών αγορών. Λένε ότι, αν μπούμε σε ένα τέτοιο σύστημα λογιστικού προσδιορισμού με βιβλία εσόδων-εξόδων κ.λπ. ποιος μας εγγυάται ότι στο μέλλον αυτή η Κυβέρνηση, η παρούσα Κυβέρνηση ή μία άλλη κυβέρνηση δεν θα έρθει και θα πει: Τώρα ασκείτε μία εμπορική δραστηριότητα εσείς, άρα, λοιπόν, να φύγετε από τον ΟΓΑ που είστε ασφαλισμένοι και να πάτε στον ΟΑΕΕ με τριπλασιασμό των ασφαλιστικών εισφορών.
Και μην πείτε ότι δεν υπάρχει αυτή η προοπτική, γιατί η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που τόσο πολύ κόπτεται για το καλό του αγροτικού χώρου, έχει κάνει κάτι άλλο τώρα. Έχει φύγει μία εγκύκλιος από τον ΟΑΕΕ και λέει ότι οι άνθρωποι, οι οποίοι ασκούν μικροεπαγγέλματα σε χωριά κάτω των 2000 κατοίκων, θα πρέπει να εγκαταλείψουν τον ΟΓΑ και να περάσουν στην ασφάλιση του ΟΑΕΕ. Τόσο μεγάλη είναι η προσοχή που δίδει στους ανθρώπους της υπαίθρου και του αγροτικού χώρου το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα και με τους ανθρώπους αυτούς, θέλει να επανεύρει την ταύτισή του, θέλει να φανεί υπέρμαχο των συμφερόντων των ανθρώπων αυτών. Ουσιαστικά όμως, στην πραγματικότητα κατακρεουργεί τα συμφέροντα των ανθρώπων αυτών.
Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, θέλω να αναφερθώ σε ένα άλλο ζήτημα πάρα πολύ σημαντικό, αναφέρομαι στους αργυροχρυσοχόους. Κάνατε ένα βήμα οπισθοχώρησης. Είπατε δηλαδή ότι τα τεμάχια αξίας μέχρι 1000 ευρώ, εξαιρούνται του φόρου πολυτελείας. Πολύ μικρό το ποσοστό.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω κύριε Πρόεδρε, δώστε μου ένα λεπτό, γιατί αναφέρομαι σε ένα επάγγελμα με χιλιάδες επαγγελματίες που απασχολεί και χιλιάδες κόσμο. Θα χρειαστώ, λοιπόν, ένα λεπτό με την ανοχή σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Παρακαλώ, κύριε Ροντούλη, συνεχίστε.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Πολύ μικρό το ποσοστό. Αν το κάνατε 2000 ευρώ το τεμάχιο, κάτι θα γινόταν. Αλλά, επειδή εμείς δεν είμαστε μπακάληδες να κάνουμε εδώ μπακαλική, κάντε το 1500 ευρώ, κάντε το 2000 ευρώ, κάντε το 5000 ευρώ, θα σας κάνουμε μία θεσμικού περιεχομένου πρόταση. Να υιοθετήσουμε -ως πολιτικό σύστημα εννοώ και εσείς ως Κυβέρνηση- μία ρήτρα αξίας πρώτων υλών. Ανεβαίνει ο χρυσός; Ανεβαίνει η πλατίνα; Ανεβαίνει ένα άλλο πολύτιμο μέταλλο; Να ανεβάζουμε και τα χίλια ευρώ, να τα κάνουμε χίλια πεντακόσια, να τα κάνουμε δύο χιλιάδες, να τα κάνουμε δυόμισι χιλιάδες. Κατεβαίνει η αξία των πρώτων υλών; Να κατεβαίνει αντιστοίχως και το όριο αυτό, να φτάνει στα 1000 παράδειγμα μίνιμουμ, που λέει η Κυβέρνηση στο παρόν νομοσχέδιο. Γιατί δεν το υιοθετείτε;
Βεβαίως –με τη μεγάλη ανοχή του Προεδρείου και ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε- θέλω να πω δύο λόγια για την Εκκλησία.
Η Εκκλησία είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Ωραία, ό,τι ισχύει για τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, για τους ΟΤΑ δηλαδή, να ισχύει και για την Εκκλησία. Δεν εκτελεί η Εκκλησία ένα φιλανθρωπικό και φιλοκοινωνικό έργο; Άρα, λοιπόν, με τι συντελεστή φορολογούνται οι ΟΤΑ, αναφέρομαι στην αξία των ακινήτων, με ένα τοις χιλίοις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ολοκληρώστε παρακαλώ, κύριε Ροντούλη.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Τελειώνω κύριε Πρόεδρε.
Γιατί με τρία τοις χιλίοις η Εκκλησία;
Δεύτερο ζήτημα. Οι ΟΤΑ όταν έχουν ακίνητα εκτός σχεδίου πόλεως κ.λπ. και τα φυσικά πρόσωπα, δεν φορολογούνται, η Εκκλησία γιατί να φορολογείται;
Τρίτον και πάρα πολύ σημαντικό και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, όταν υπάρχουν ρυμοτομικά βάρη και υπάρχει τελεσίδικη απόφαση για κάποιο ακίνητο που έχει η Εκκλησία, τελεσίδικη δικαστική απόφαση για την άρση αυτών των ρυμοτομικών βαρών, γιατί θα πρέπει να συνεχίσει η Εκκλησία να υποβάλλεται σε αυτή την οικονομική αφαίμαξη τη στιγμή που εκτελεί ένα φιλανθρωπικό έργο;
Για όλους αυτούς τους λόγους, εμείς θα καταψηφίσουμε τη συντριπτική πλειονότητα των άρθρων ενός νομοσχεδίου που λειτουργεί αντιαναπτυξιακά, χτυπάει την πραγματική οικονομία και τους ανθρώπους της πραγματικής οικονομίας, τους οικονομικούς αιμοδότες του ελληνικού έθνους.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, για την ανοχή σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κύριο Ροντούλη, Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΛΑΟΣ.
Καλά τα είπατε για τα μπιζού της Κασταφιόρε, αλλά εκείνη η γιαγιά την κοκκινοσκουφίτσα κάνει πιο πολύ. Κάτι υπαινίσσεστε, για το λύκο με το λυκοτόμαρο.
Ο συνάδελφος, Βουλευτής Νομού Χανίων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κ. Ευτύχιος Δαμιανάκης, έχει το λόγο για οκτώ λεπτά.
ΕΥΤΥΧΙΟΣ ΔΑΜΙΑΝΑΚΗΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι για να τοποθετηθεί κάποιος επί της αρχής για το υπό ψήφιση φορολογικό νομοσχέδιο πρέπει κατά τρόπο υπεύθυνο να ξεκινήσει από ορισμένες βασικές παραδοχές.
Πρώτη παραδοχή. Υπάρχει έστω ένας πολίτης σε αυτή τη χώρα που να πιστεύει ότι τα φορολογικά βάρη κατανέμονται δίκαια; Υπάρχει έστω ένας πολίτης σε αυτή τη χώρα, που να μην πιστεύει ότι οργιάζει η φορολογική συναλλαγή κατά τη διεκπεραίωση φορολογικών εκκρεμοτήτων; Είναι αυτό μία πλειοψηφία ή μία ισχυρή μειοψηφία; Είναι βέβαιο ότι είναι μία ισχυρή μειοψηφία και αυτό το ζείτε, το ζούμε όλοι, το ξέρει το Υπουργείο, το ξέρει και βοά όλος ο κόσμος.
Υπάρχει έστω ένας πολίτης –τρίτη βασική παραδοχή- που να μην πιστεύει ότι τα μεγάλα ψάρια τη γλιτώνουν συνεχώς και ότι το συντριπτικό βάρος των φορολογικών εσόδων το επωμίζονται στη χώρα μας οι σίγουροι, δηλαδή αυτοί που φορολογούνται στην πηγή, δηλαδή οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι; Αυτή είναι μία τρίτη παραδοχή.
Ουδείς καλόπιστος πιστεύω, ούτε στην Αίθουσα αυτή, ούτε κανένας πολίτης, αυτές τις παραδοχές δεν τις αμφισβητεί, με πρώτους όμως απ’ όλους τους πολίτες, που και τα ξέρουν και τα βλέπουν και δυστυχώς μας κρίνουν, γιατί όλοι μας στις εκλογικές μας περιφέρειες βλέπουμε ότι οι πολίτες τελικά είναι κριτές των πάντων.
Και εγώ προσωπικά, δεν σας κρύβω ότι πάρα πολλές φορές γίνομαι δέκτης παραπόνων πολιτών για συναλλαγές, κατά τη διεκπεραίωση των υποθέσεών τους με συναλλαγή και νομίζω ότι πρέπει να το πούμε σε αυτή την Αίθουσα ότι μόνο ο Δημήτρης Τσοβόλας τότε, που έκανε την αντικειμενική αξία στα ακίνητα περιόρισε κατά ένα μεγάλο ποσοστό, τον όγκο αυτών των παράνομων συναλλαγών.
(KO)





(2XS)
Αγαπητοί συνάδελφοι, πιστεύω ότι αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο είναι μία πραγματικά επανάσταση. Και το πιστεύω, γιατί θεωρώ ότι είναι συγκροτημένο και ολοκληρωμένο, με μία άριστη κατά την προσωπική μου άποψη νομοτεχνική επεξεργασία. Καθιερώνει σε μεγάλο βαθμό ένα ασφαλές φορολογικό καθεστώς.
Κενά υπάρχουν; Ασφαλώς και υπάρχουν. Εκ της φύσεως των ρυθμίσεών του ποτέ κανένα φορολογικό νομοσχέδιο δεν φορολογείται με άριστα. Όμως, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο κατά την προσωπική μου εκτίμηση είναι πολύ καλό.
Και βεβαίως, όπως αποδείχθηκε σ’ αυτή την Αίθουσα –και εδώ θα διαφωνήσω με τον απουσιάζοντα συνάδελφό μου από το Συνασπισμό- ο Υπουργός Οικονομικών, η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών δεν έκανε σημαντικές τροποποιήσεις και αλλαγές σ’ αυτή την Αίθουσα και μετά από τη διαβούλευση που προηγήθηκε, με τη δέσμευση ότι αν στην πορεία υπάρξουν και διαπιστωθούν κενά, θα καλυφθούν και αυτά. Νομίζω ότι αυτό είναι αυτονόητο.
Υπάρχει, όμως, πάντα ένα κρίσιμο ερώτημα που είναι το εξής: Αρκεί άραγε ένα πλήρες φορολογικό νομοσχέδιο, προκειμένου να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η γάγγραινα της άδικης φορολόγησης, της φορολογικής αμνηστίας και της διακριτικής μεταχείρισης των φορολογουμένων;
Η δική μου άποψη είναι ότι πέρα των σωστών διατάξεών του, θα κληθεί να τις υλοποιήσει ένα σύστημα διοίκησης που θα το χαρακτήριζα, κύριε Υπουργέ, επιεικώς όχι επαρκές. Διότι, δυστυχώς, η σωστή εφαρμογή των σωστών νόμων επαφίεται πάλι στους ανθρώπους. Αυτοί υλοποιούν τους νόμους.
Άρα, κεντρικό βάρος για την αποτελεσματική υλοποίηση των συγκεκριμένων διατάξεων θα πρέπει να καταβληθεί –και να το δώσετε αυτό το βάρος- στο να μπορέσετε να οργανώσετε τη διαδικασία υλοποίησης με ουσιαστικές αξιοκρατικές επιλογές προσώπων -πράγμα το οποίο προκύπτει και από τη ρύθμιση του Υπουργού Εσωτερικών για τις επιλογές προϊσταμένων τμημάτων, διευθυντών, γενικών διευθυντών κ.ο.κ κατά τρόπο αντικειμενικό- και να χρησιμοποιήσετε τα ελεγκτικά όργανα της διοίκησης με πολύ σφιχτές διαδικασίες. Επίσης –και διαβλέπω ότι υπάρχει σ’ αυτό το νομοσχέδιο- θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε ευρέως τις νέες τεχνολογίες.
Τα επιμέρους ζητήματα αντιμετωπίζονται και με τις διατάξεις του νομοσχεδίου που ψηφίζουμε, όπως για παράδειγμα με την καθιέρωση κινήτρων για την αποκάλυψη της διαφθοράς. Αυτή είναι μία πάρα πολύ σημαντική διάταξη.
Αντιμετωπίζονται επίσης και με την επιτάχυνση των διαδικασιών επιβολής προστίμου, γιατί, κύριε Υπουργέ –κύριε Πρόεδρε, δι’ υμών απευθύνομαι στον κύριο Υπουργό- ξέρουμε ότι, δυστυχώς, τα πρόστιμα στην Ελλάδα επιβάλλονται, γίνεται μία προσφυγή και ουδέποτε εισπράττονται, κάτι που αποτελεί επίσης ένα εξόχως σημαντικό ζήτημα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου με τη στήριξη της ελληνικής κοινωνίας εφαρμόζει ένα άνευ προηγουμένου πράγματι δημοσιονομικό συμμάζεμα τόσο στις δαπάνες όσο και στα έσοδα.
Ταυτόχρονα, ψηφίσαμε και ψηφίζουμε μεγάλες μεταρρυθμιστικές αλλαγές, πρωτόγνωρες για τη χώρα, όπως θεσμούς δικαιοσύνης, αξιοκρατίας, εμπέδωσης αισθήματος δικαίου και κυρίως ανατροπής του αρνητικού κλίματος εις βάρος των Ελλήνων και της χώρας.
Κατά τη διάρκεια των αμέτρητων και πρωτόγνωρων πολιτικών πρωτοβουλιών του Γιώργου Παπανδρέου πρώτος στόχος ήταν και παραμένει η επανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας μας.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, θα σας παρακαλέσω να μου δώσετε ακόμα δύο λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεχίστε, κύριε συνάδελφε.
ΕΥΤΥΧΙΟΣ ΔΑΜΙΑΝΑΚΗΣ: Και το έκανε απέναντι σε μία Ευρώπη –και σ’ αυτό πρέπει να σταθούμε, κύριοι συνάδελφοι- που έχει χάσει ένα μεγάλο μέρος της δυναμικής της. Η παγκόσμια οικονομική κρίση έχει θέσει σε δοκιμασία την Ευρώπη, το βιοτικό επίπεδο και τα κεκτημένα των ευρωπαϊκών κοινωνιών.
Ο Γιώργος Παπανδρέου κατάφερε το ακατόρθωτο. Κατάφερε σε μια τέτοια Ευρώπη και ειδικότερα στις δεκαέξι χώρες της ευρωζώνης με δεκαέξι διαφορετικές προσεγγίσεις να είναι ο πρωταγωνιστής της απόφασης της 25ης Μαρτίου για τη δημιουργία ενός μηχανισμού στήριξης που αναμφίβολα αποτελεί ένα ιστορικό ορόσημο όχι μόνο για την Ελλάδα, όπως νομίζουν κάποιοι, αλλά ένα ουσιαστικό ορόσημο και μεγάλο βήμα στην κατεύθυνση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, αλλά και της απαιτούμενης και αναγκαίας εμβάθυνσης της συνεργασίας.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ να μου δώσετε ένα λεπτό ακόμα.
Θα κλείσω, κύριοι συνάδελφοι, με ένα μικρό απόσπασμα από την τελευταία πρόσφατη συνέντευξη του Γιώργου Παπανδρέου, Πρωθυπουργού της χώρας, στο ΒΗΜΑ: «Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλο να σπαταλά τις δυνάμεις της και τις δυνατότητές της, να απαξιώνει τον εαυτό της. Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλο να είναι η χώρα των πολλαπλών ελλειμμάτων, του ελλείμματος του κρατικού Προϋπολογισμού, του ελλείμματος ανταγωνιστικότητας, παραγωγής, διαφάνειας, αξιοκρατίας, ευνομίας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Τη διακυβέρνηση της χώρας την αναλάβαμε πριν από έξι μήνες. Η χώρα βρισκόταν σε πλήρη παρακμή».
Δεν βλέπω κανέναν από τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας σ’ αυτήν την Αίθουσα. Σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν δικαιούμαι και δεν δικαιούται κανείς να πει «δεν δικαιούστε δια να ομιλείτε». Θα έλεγα, όμως, αντίστροφα ότι καλά θα κάνετε, με βάση τα όσα σωρεύσατε στη χώρα διαχρονικά και ειδικά τα τελευταία πέντε χρόνια να σιωπάτε, γιατί ο κόσμος θυμάται και δεν συγχωρεί.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Και τέλος, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να σας παρακαλέσω για ένα θέμα που αφορά τους υπαλλήλους των ΔΕΥΑ που ετέθη στο Νομό μου. Δεν επιχορηγούνται από τον κρατικό Προϋπολογισμό, δεν είναι νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου εποπτευόμενα από το δημόσιο. Δυστυχώς, τα χρήματα που θα προέκυπταν αν κρατάγαμε το 7% με βάση τη ρύθμιση, δεν θα καλύψουν δημοσιονομικά οφέλη, γιατί θα παραμείνουν στη ΔΕΥΑ.
Σας παρακαλώ, λοιπόν, να δείτε περισσότερο αυτό το μέτρο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
ΕΥΤΥΧΙΟΣ ΔΑΜΙΑΝΑΚΗΣ: Και εγώ, κύριε Πρόεδρε, για την ανοχή σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Οφείλω να ομολογήσω ότι αυτοδικαίως πήρατε και το χρόνο που ζητήσατε για την κοινοβουλευτική σας ευπρέπεια, τα σωστά ελληνικά σας και την αναφορά σας σε αρετές και λέξεις που εκφράζουν τον Έλληνα.
Εμείς σας ευχαριστούμε πολύ.
ΕΥΤΥΧΙΟΣ ΔΑΜΙΑΝΑΚΗΣ: Και εγώ, κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Το λόγο έχει ο επόμενος συνάδελφος, ο Βουλευτής Ιωαννίνων και Αντιπρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ευάγγελος Αργύρης.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΝΙΩΤΗΣ (Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Αντιπρόεδρος της Βουλής, κύριε Πρόεδρε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Αντιπρόεδρε, έχετε το λόγο για οκτώ λεπτά.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ (Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν έχω σκοπό να μιλήσω για τις λεπτομέρειες του νομοσχεδίου, αλλά όλες αυτές τις μέρες έχουν ακουστεί πολλά, κάποια εκ των οποίων είναι ενδιαφέροντα και κάποια αποκαλυπτικά.
Εκτιμώ ότι μέσα σε ένα δύσκολο και ασταθές οικονομικό περιβάλλον, μέσα στην κρίση που βιώνουμε και μέσα σε μια συγκυρία όπου ζητούνται θυσίες από τους πολίτες, είναι απαραίτητο να υπάρξουν διαρθρωτικές αλλαγές και τομές που θα στείλουν το μήνυμα της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ισομερούς αντιμετώπισης όλων των πολιτών.
Είναι απαραίτητο να στείλουμε το μήνυμα στους πολίτες ότι παίρνουμε αποφάσεις, αρνούμενοι πρακτικές μικροβολέματος, εξαιρέσεων και δημιουργίας ευνοούμενων.
Η φορολογική δικαιοσύνη και οι καθαρές οικονομικές σχέσεις ανάμεσα στους πολίτες και την πολιτεία είναι προϋπόθεση για να ξεπεράσουμε τη δύσκολη οικονομική κατάσταση και να υπερβούμε το κλίμα μιζέριας, αμφισβήτησης, αναξιοπιστίας και παρακμής.
Η σημερινή Κυβέρνηση έθεσε το θέμα της αναμόρφωσης του φορολογικού μας συστήματος από τα θεμέλιά του εξ αρχής και υπήρξε ένας ουσιαστικός κοινωνικός διάλογος.
Σίγουρα ένα φορολογικό νομοσχέδιο που ανατρέπει δεδομένα δεκαετιών δεν μπορεί ποτέ να αντιμετωπιστεί με την απόλυτη συμφωνία όλων των φορέων, καθώς κάποιοι ξεβολεύονται και κάποιοι εντάσσονται στον έλεγχο τον οποίο απέφευγαν με νόμιμο τρόπο ή με τρόπους που πλαγίως τους έδινε το δικαίωμα ο νόμος να χρησιμοποιούν.
Ακούω κάποιους να υποστηρίζουν ότι καθυστερήσαμε ή ότι παρουσιάσαμε εικόνα έλλειψης προετοιμασίας. Αλήθεια, από πότε ο διάλογος είναι αδυναμία;
Στην Ελλάδα, επειδή τα αυτονόητα έχουν χάσει το νόημά τους, η διαδικασία του κοινοβουλευτικού διαλόγου που ακολουθήθηκε στο φορολογικό νομοσχέδιο θεωρήθηκε ως προβληματική και οι τροποποιήσεις που έγιναν ως αποτέλεσμα αυτού, ως υποχωρήσεις και αρρυθμίες.
Τελικά, θέλουμε διάλογο και ρόλο στο Κοινοβούλιο ή μας αρέσει η επιβολή νόμων προς ψήφιση, προκειμένου να επιβεβαιώνουμε την παρουσία μας μέσα σε κορώνες αντίδρασης και χωρίς καμιά ουσιαστική επεξεργασία των νομοθετημάτων που κατατίθενται;
(FT)
(KO)
Προσωπικά, θεωρώ πως η επιλογή του Υπουργείου να κάνει ουσιαστικό διάλογο και να ενσωματώσει αλλαγές που προέκυψαν απ’ αυτόν, είναι απόλυτα σωστή και αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει αίσθηση του πάνσοφου και ταυτόχρονα, υπάρχει σεβασμός στη Δημοκρατία.
Επιπλέον, θα ήταν εύκολο να τηρήσουμε τη δέσμευσή μας για νέο φορολογικό νόμο με μία από τα ίδια, ανακύκλωση διευθετήσεων, χτυπήματα στην πλάτη και εξαιρέσεις. Εδώ και δεκαετίες το πολιτικό σύστημα αντιμετώπισε το φορολογικό είτε ως τιμωρία για κάποιους είτε ως εύκολα έσοδα είτε ως μηχανισμό αυτοσυντήρησής του. Αυτό αρνηθήκαμε και προχωράμε σε ριζική αλλαγή, η οποία θα κριθεί σε βάθος χρόνου και στην πρακτική εφαρμογή της.
Η απόφαση της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού είναι ότι η χώρα πρέπει να αλλάξει πορεία. Το νομοσχέδιο εντάσσεται σε αυτήν την προσπάθεια και σίγουρα δεν μπορεί από μόνο του να λύσει όλα τα προβλήματα. Σε συνδυασμό με τις αλλαγές του μοντέλου λειτουργίας του Κράτους, την απαραίτητη ενεργοποίηση του ΕΣΠΑ, τον αναμενόμενο και αναγκαίο νέο αναπτυξιακό νόμο και την προσπάθεια για ανάδειξη του ρόλου της Παιδείας και της Υγείας ως προτεραιότητες της χώρας μας, συνθέτουν ένα συνολικό πλαίσιο αναμόρφωσής της.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το υπό συζήτηση νομοσχέδιο επιχειρεί να αναμορφώσει το φορολογικό χάρτη της χώρας και να διαμορφώσει ένα νέο πεδίο λειτουργίας του φορολογικού μας συστήματος. Η υλοποίησή του θα δημιουργήσει μια νέα φορολογητέα βάση στη χώρα, καθιερώνοντας νέους κανόνες και κριτήρια που επιμερίζουν αναλογικά το κόστος, με βάση τα πραγματικά εισοδήματα. Η δέσμευση για δίκαιη κατανομή των φόρων, απλοποίηση των διαδικασιών, αντιμετώπιση των νόμιμων παραθύρων φοροδιαφυγής, αξιοποίηση των τεχνολογιών για τη λειτουργία του φορολογικού και ελεγκτικού μηχανισμού και την αντιμετώπιση της εισροής του κακώς ευνοούμενου παράγοντα «άνθρωπος» στις συναλλαγές και η πρώτη πράξη της αναπτυξιακής προοπτικής μέσων φορολογικών κινήτρων, δρομολογούνται με την ψήφιση του παρόντος νομοσχεδίου.
Ακούω με προσοχή ή αν θέλετε ακούγαμε όλοι αυτές της μέρες τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης, απ’ όλες τις πλευρές, να βάλουν εναντίον του νομοσχεδίου. Τελικά, ποια είναι η εναλλακτική πρόταση; Η διαιώνιση του χτυπήματος στην πλάτη των πολιτών, προκειμένου να νομίζετε ότι γίνεστε αρεστοί, η άρνηση στη φιλοσοφία της συνολικής αλλαγής του φορολογικού συστήματος; Και εδώ που τα λέμε, αν κάνουμε μια αυτοκριτική όλοι εμείς που είμαστε στην Αίθουσα, είναι σίγουρο ότι κανείς δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος από τα ισχύοντα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν γίνεται διεύρυνση εκλογικής βάσης με πολιτικές μείωσης φορολογικής βάσης, εξυπηρέτηση ημετέρων και φορολόγηση των εύκολων στόχων και σίγουρα η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια να συνεχίσει πολιτικές που την οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση, τόσο στην οικονομία, όσο και στην κρίση αξιοπιστίας του πολιτικού μας συστήματος. Η χώρα έχει μόνον ένα δρόμο, προκειμένου να βγει σταδιακά από την σημερινή πολύπλευρη κρίση. Να πορευτεί με σχέδιο και βαθιές τομές, για να μπορέσει να είναι ανταγωνιστική και να δώσει στους πολίτες της το μέλλον που της αξίζει, κερδίζοντας ταυτόχρονα τη χαμένη αξιοπιστία.
Γι’ αυτό, λοιπόν, κάνοντας αυτήν την μεγάλη τομή με αυτό το νομοσχέδιο η Κυβέρνηση πρέπει να αγκαλιαστεί απ’ όλους μας, για να δρομολογήσουμε τη νέα πορεία, που ούτως ή άλλως περιμένει ο κόσμος για να μας εμπιστευτεί ξανά.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον κ. Ευάγγελο Αργύρη, Αντιπρόεδρο της Βουλής.
Το λόγο έχει ο κ. Κωνσταντίνος Σκανδαλίδης, Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Α’ Αθηνών, για οκτώ λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικοί και κρίσιμοι οι καιροί που ζούμε και πρέπει να μετράμε τα λόγια μας.
Δεν θα μιλήσω για τα spreads, η συζήτηση κατάντησε μονομανής. Δεν θα μιλήσω για το ποιος φταίει που φτάσαμε ως εδώ, η συζήτηση φαντάζει παρωχημένη και εξάλλου είναι πολύ πρόσφατη η λαϊκή ετυμηγορία.
Ο Έλληνας πολίτης έχει μία ανάγκη να νιώσει στον ωκεανό της κρίσης αίσθημα ασφάλεια και δικαίου, αίσθημα προοπτικής. Είναι η πρώτη καταλυτική προϋπόθεση για να δημιουργηθούν συνθήκες εξόδου από την κρίση, μια κρίση με την οποία έχει συμβιβαστεί ότι θα ζήσει τα επόμενα χρόνια. Πρέπει με τις πράξεις μας και τις αποφάσεις μας να του δείξουμε με καθαρότητα το δρόμο. Θέλει να δει ένα φως στην άκρη του τούνελ.
Όλοι πια σε αυτόν τον τόπο αποδεχόμαστε την ανάγκη διαρθρωτικών αλλαγών και ριζικών ανατροπών σε όλο το σύστημα δομής, οργάνωσης και λειτουργίας της κοινωνίας μας. Πρέπει με παρρησία να αναγνωρίσουμε, ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφορές, ότι οι θεσμικές αλλαγές που επιχειρούνται από την Κυβέρνηση αυτήν την εποχή, είναι προοδευτικές και στο πνεύμα των προγραμματικών επαγγελιών της. Και στο παρόν σχέδιο νόμου αυτή η διαπίστωση γίνεται αντιληπτή δια γυμνού οφθαλμού.
Μια προοδευτική πολιτική αποτυπώνεται ανάγλυφα στην είσπραξη των φόρων και στην κατανομή των διαθέσιμων πόρων. Η ενιαία και φοροπροοδευτική φορολογική κλίμακα, τα ουσιαστικά τεκμήρια διαβίωσης, η κατάργηση των φοροαπαλλαγών και της αυτοτελούς φορολόγησης, η δίκαιη φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, τα φορολογικά κίνητρα σε νέους επιχειρηματίες και επιχειρήσεις,δεν αποτελούν μόνο μεγάλες τομές και ριζικές ανατροπές. Συμβάλλουν αποφασιστικά, κατά τη γνώμη μου, στις τρείς κορυφές του προοδευτικού τριγώνου, δηλαδή, στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, στη δίκαιη κατανομή των βαρών, στην κοινωνική προστασία των ασθενέστερων τάξεων και στρωμάτων του πληθυσμού.
Θα μου επιτρέψετε δύο-τρείς μεγάλες παρατηρήσεις πάνω σε αυτά τα τρία μεγάλα ζητήματα. Η διεύρυνση της φορολογικής βάσης είναι ένα σημείο τομής και αντιπαράθεσης ανάμεσα σε προοδευτικές και σε συντηρητικές πολιτικές. Έπρεπε να περάσουμε μέσα από τη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού, για να φτάσουμε να αντιμετωπίζουμε τον κύριο Ομπάμα με ένα δέος, όταν τον βλέπουμε να διαθέτει ένα τρισεκατομμύριο οκτακόσια δισεκατομμύρια για να κάνει ΙΚΑ στην Αμερική.
Αυτό σημαίνει ότι το θέμα δεν είναι αν πρέπει να πληρώνει φόρους ο κόσμος ή να μην πληρώνει. Το θέμα είναι αυτοί που πληρώνουν, να πληρώνουν δίκαια και ο τρόπος που κατανέμονται οι πόροι μετά στην αναπτυξιακή, στην κοινωνική πολιτική κ.ο.κ., να είναι ένας τρόπος κοινωνικής δικαιοσύνης και προοδευτικός. Ποτέ οι αγορές δεν έφτασαν να αποκαταστήσουν αυτό που πίστευαν όλοι οι θιασώτες το ’89, μια κοινωνία δικαιοσύνης, αξιοκρατίας και –αν θέλετε- ισότητας.
Η δίκαιη κατανομή των βαρών, λιγότεροι φόροι για τα μικρά και μεσαία εισοδήματα, περισσότεροι για τους έχοντες και κατέχοντες, άρση των εσωτερικών αντινομιών και στρεβλώσεων, είναι πράγματι σωστή αυτή και προοδευτική πολιτική. Θα μου πείτε: Το συνολικό βιοτικό επίπεδο ανεβαίνει με αυτήν την κατανομή; Μέσα στις συνθήκες της κρίσης, μέσα στις συνθήκες μιας αναγκαστικής πολιτικής, όπου μειώνεται το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων, όταν η χώρα περνά μέσα απ’ αυτήν την στενωπό, είναι φανερό ότι επιχειρείται μια ανακατανομή, αναδιανομή, στο μέτρο του δυνατού και μέσα απ’ όλες τις διατάξεις του νομοσχεδίου αυτό γίνεται φανερό.
Υπάρχει ακόμα μια μεγάλη –κατά τη γνώμη μου- τομή που επιχειρεί το νομοσχέδιο, που ουσιαστικά παρεμβαίνει σε μια μόνιμη παθογένεια της ελληνικής οικονομίας, που ήταν πάντοτε πηγή αισχροκέρδειας και παραοικονομίας, αυτό που λέγαμε στη δεκαετία του ’80, το δίπολο πλούσιοι επιχειρηματίες-φτωχές επιχειρήσεις, που σήμερα κατάντησε πάμπλουτοι επιχειρηματίες-χρεωκοπημένες επιχειρήσεις.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ)
Όταν, λοιπόν, γίνεται η διάκριση στη φορολογία ανάμεσα στα εισοδήματα και μερίσματα από τη μια μεριά και στη φορολογία των επενδυόμενων πόρων που είναι πολύ πιο χαμηλή, δεν είναι μόνο ένα στοιχείο κοινωνικής δικαιοσύνης, γιατί ο εργαζόμενος, ο μισθωτός και τα εισοδήματα του επιχειρηματία μετρούνται σε ενιαία φορολογική κλίμακα, αλλά και γιατί με κίνητρο αυτό δημιουργείται η βάση, το θεμέλιο μιας νέας αναπτυξιακής τροχιάς σε άλλες κατευθύνσεις, γίνεται δυνατή μάλλον –γιατί δεν λύνει τα αναπτυξιακά προβλήματα αυτό το νομοσχέδιο- μια άλλη αναπτυξιακή τροχιά.
Με τις τελευταίες αποφάσεις η χώρα μπαίνει σε κλίμα σχετικής ασφάλειας. Εμένα δεν μου αρέσουν τα μεγάλα λόγια, ούτε οι πανηγυρισμοί, ούτε τίποτα απ’ όλα αυτά που καταγγέλλονται, δεν καταγγέλλονται.
(PS)
(2FT)
Όμως, ανεξάρτητα από τον τρόπο που θα διαμορφωθεί στην πορεία για το αν δανειζόμαστε από τις αγορές ή αν ενεργοποιήσουμε το μηχανισμό στήριξης ένα είναι γεγονός. Διασφαλίσαμε για την ερχόμενη τριετία και όσο διαρκεί το πρόγραμμα σταθερότητας την απρόσκοπτη ροή χρηματοδότησης. Τον κίνδυνο της κατάρρευσης τον ξεπερνάμε και αυτό είναι σημαντικό.
Όλοι μιλούν για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και ίσως δεν έχουν άδικο μακροσκοπικά. Όμως, η απόφαση αυτού του τύπου της στήριξης δεν έχει επαναληφτεί στο παρελθόν. Παραδείγματος χάριν, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν μπορεί σε αυτά τα πλαίσια της στήριξης να ζητήσει υποτίμηση του νομίσματος με την έννοια του ευρώ, λέω ένα παράδειγμα. Είναι φανερό για όλους ότι γύρω από τους όρους θα δοθεί μάχη. Δεν είναι τόσο απλό, ούτε την καταστροφή να φέρνουμε, ούτε από την άλλη πλευρά να πανηγυρίζουμε ότι ξαφνικά άλλαξε δομές και λειτουργίες το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Θέλω να σημειώσω εδώ ότι δεν πρέπει να υποτιμήσουμε και την άλλη μάχη που οι εξελίξεις ξαναφέρνουν στην επιφάνεια. Αυτό που είναι πια επείγον ευρωπαϊκό πρόβλημα. Επανέρχεται κάτω από διαφορετικές συνθήκες η αντιπαράθεση Βορρά και Νότου, σε μια Ευρώπη όπου συνολική της στάση απέναντι στην Αμερική, στην Κίνα, στη Ρωσία, στην Ινδία είναι να βρει το ρόλο και το ανάστημά της. Δεν είναι η δεκαετία του ’80 που απαντήθηκε με μια πολιτική σύγκλισης. Είναι μια άλλη εποχή με άλλες αντιθέσεις πολύ πιο σύνθετες πολύ πιο πολύπλοκες και θα πρέπει η ευρωπαϊκή μας στρατηγική, χωρίς σε καμία περίπτωση να φύγει από την θεμελιακή της κατεύθυνση, δηλαδή την ένταξη στην ευρωπαϊκή οικογένεια, να γίνει πιο σύνθετη και πολύπλευρη. Οι εξελίξεις είναι μπροστά μας.
Μην βιάζεστε, αγαπητοί σύντροφοι της άλλης Αριστεράς, να καταλήξετε γρήγορα και έτσι μέσα από τσιτάτα στο τι είναι σήμερα προοδευτικό και τι είναι συντηρητικό. Αυτό θα δοκιμαστεί σε ένα εντελώς καινούργιο φόντο, με εντελώς καινούργιες αντιθέσεις, σε μια καινούργια γεωστρατηγική πραγματικότητα που δεν είναι της ώρας να την αναλύσουμε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Το μήνυμα του Πρωθυπουργού στους Υπουργούς μας, αν μπορώ να το ερμηνεύσω σωστά, είναι να στραφούμε στα άλλα θέματα της οικονομίας. Επαναφέρει στο τραπέζι το εσωτερικό σχέδιο εθνικής σωτηρίας. Εγώ θα περιγράψω με τίτλους τις κρίσιμες προϋποθέσεις του.
Πρώτον, αναζήτηση πρόσθετων πόρων με εσωτερικό δανεισμό, με επαναπατρισμό και προσέλκυση νέων κεφαλαίων, με αξιοποίηση, με καθαρότητα και διαφάνεια της δημόσιας περιουσίας, με αποφασιστικό χτύπο της φοροδιαφυγής και της αισχροκέρδειας.
Δεύτερον, η χώρα έχει ανάγκη από ένα αναπτυξιακό κλυδωνισμό, να αναδείξει τώρα το αναπτυξιακό της πρόσωπο με προβολή δέσμης νέων μεγάλων έργων, με διαδικασίες νέου επιχειρείν, με κάθετες και άμεσες επενδύσεις, με οριακή αναδιάρθρωση του ΕΣΠΑ προς την παραγωγή και την πραγματική οικονομία.
Τρίτον, να ηχήσει σειρήνα συναγερμού στο κράτος. Πλάι στις θεσμικές ανατροπές -που είναι σοβαρές και τις επιβεβαιώνει και το σημερινό νομοσχέδιο- και ως προϋπόθεση γρήγορης αφομοίωσης τους, χρειάζεται καθημερινή σκληρή δουλειά. Να πιάσουμε από τα κέρατα τη γραφειοκρατία. Η πολιτική κρίνεται στην καθαρότητά της σε ό,τι αφορά την σύνθεση της με τις προεκλογικές μας επαγγελίες και αυτό τα νομοθετήματα της Κυβέρνησης το δείχνουν. Η πραγματικότητα η καθημερινή, η πράξη, δηλαδή, που φέρνει το αποτέλεσμα -και επειδή τελικά η πολιτική κρίνεται εκ του αποτελέσματος- πρέπει να σημάνει σειρήνα συναγερμού στο κράτος από την Κυβέρνηση.
Και τέλος, η αδιάπτωτη ανάδειξη της κοινωνικής ευαισθησίας και της αλληλεγγύης. Ας φύγουμε επιτέλους μέσα στις συνθήκες αυτής της κρίσης από τις ισοπεδωτικές λογικές των καθολικών και ισοπεδωτικών παροχών και ας πάμε στις στοχευμένες πολιτικές. Δεν μας περισσεύουν πόροι, όμως, η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι μια πλούσια και ανεπτυγμένη χώρα που μπορεί από το 40% της παραοικονομίας της, να υψώσει ένα δίκτυ κοινωνικής προστασίας για τους πολίτες της και να διαμορφώσει το περιβάλλον μιας νέας αναπτυξιακής τροχιάς που σέβεται τον άνθρωπο, την πράσινη ανάπτυξη και τη ζωή του.
Μετά από όλα αυτά θα με ρωτήσετε αν είμαι αισιόδοξος. Εγώ θέλω μέσα στην καταχνιά των ημερών να δώσω ένα τόνο αισιοδοξίας. Μπορούμε σε αυτό το σχέδιο εθνικής σωτηρίας να συνάψουμε ένα νέο συμβόλαιο εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας, φτάνει να κάνουμε τρία πράγματα, κύριε Υπουργέ.
Να κρατήσουμε ψηλά τη σημαία της πανστρατιάς, της νέας συσπείρωσης, της νέας εθνικής λαϊκής ενότητας, να κρατάμε σταθερά την πυξίδα των ανατροπών και προς Θεού «μην ξηλώσει πουθενά το πουλόβερ», γιατί τότε θα μας πάρει όλους μαζί ο διάβολος.
Πρέπει κάθε πράξη μας να γεννά το αίσθημα της ασφάλειας και της δικαιοσύνης. Το χρωστάμε στους πολίτες που μας ψήφισαν και ελπίζουν ότι θα βρουν λύση στα μεγάλα προβλήματα που σήμερα αντιμετωπίζουν στη ζωή τους.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Το λόγο έχει ο Βαΐτσης Αποστολάτος Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού και Αντιπρόεδρος της Βουλής στην πρώτη εκλογική περιφέρεια Πειραιά.
ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ: Α’ Πειραιά, λοιπόν. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Άμα πούμε Α’ μετά θα λέμε Β’ και θα παραπονιούνται οι άλλοι που θα λέμε Β’.
ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ: Στην Β’ δεν έχουν πλούσιους, είπε ο πρώτος Αντιπρόεδρος εχθές και έχει και δίκιο, μάλλον.
Εγώ θα ομολογήσω ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει ταλέντο να βρίσκει συγκλονιστικούς τίτλους για τα νομοσχέδια που έχει φέρει. Όταν διάβασα τον τίτλο «Αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης και αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής κ.λπ.» φαντάστηκα ότι θα έβλεπα μια υπερπαραγωγή για τον καινούργιο Ρομπέν των Δασών που θα έσωζε τα πράγματα.
Είμαι από αυτούς που από καρδιάς, με συνείδηση και με ενσυνείδητη, κυριολεκτικά, κριτική έχω δει ότι έχουν γίνει πολλά και σημαντικά πράγματα, σαν και αυτά που ο Αντιπρόεδρος που κάθεται στην Έδρα αυτή την ώρα είπε ότι με σχέδιο και με βαθιές τομές χρειάζεται η Κυβέρνηση να χαράξει καινούργιους δρόμους για να ξαναβρεί τη χαμένη αξιοπιστία της η Ελλάδα. Η πατρίς.
Θα έλεγα ότι αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο αναμένεται πάντα και παντού με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και θα έλεγα μεγάλο. Πόσο, μάλλον, όταν αναφέρεται σε αυτή την περίοδο της βαθειάς και όχι μόνο οικονομικής κρίσης που περιμέναμε να έρθει ως κάποιος τρόπος επίλυσης της κατάστασης, λειτουργώντας σαν αναπτυξιακό εργαλείο με την εξασφάλιση εσόδων για το κράτος, με τη μείωση του διοικητικού κόστους στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με τη μείωση της φοροδιαφυγής, με τη συμβολή στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας και στα σημερινά πράγματα που σημαίνει την έξοδο από το βαθύ λαγούμι της οικονομικής ύφεσης στο οποίο έχουμε πέσει. Αυτό, όμως, το σχέδιο νόμου θα έλεγα ότι δεν βλέπω να πηγαίνει προς τα εκεί.
Θα σας πω ότι εγώ προσωπικά ξεκινώντας από την οικονομική κρίση είχα ακούσει από έναν Αμερικανό φίλο από τη Νέα Υόρκη ότι θα έπρεπε οπωσδήποτε να βρούμε έναν τραπεζίτη γεννημένο στο κράτος του Ισραήλ και βεβαίως μεθοδιστές στην πίστη και προτεστάντες στην εφαρμογή διευθυντές Υπουργείων κ.λπ. για να μπορέσουν από την πείρα τους και την ικανότητα να μας αποδείξουν κάτι τέτοιο και να σωθεί η πατρίς.
Ένας κονδυλοφόρος σε σημερινό φύλλο εφημερίδας γράφει για εμάς ότι είμαστε το πολιτικό προσωπικό του. Και ένας άλλος λέει ότι χρειαζόμαστε Υπουργούς σε κρίσιμα πόστα, που να δουλεύουν σκληρά κ.λπ. -κανείς δεν αμφιβάλει ότι οι Υπουργοί μας δουλεύουν σκληρά- και κλείνει λέγοντας ότι χρειαζόμαστε Υπουργούς εκτάκτου ανάγκης και όχι πολιτικούς της σειράς σε θέσεις κλειδιά.
Εγώ δεν θα το δεχθώ αυτό ως σημερινός πολιτικός. Θα πω, όμως, ότι πραγματικά η έκτακτη ανάγκη απαιτεί ειδικές ικανότητες, οι οποίες δεν έχουν φανεί μέχρι τώρα. Γιατί στην ίδια φυλλάδα, θα πω, λέει ότι υπάρχει σήμα κινδύνου που εκπέμπουν σήμερα οι επιχειρηματίες για τις επιπτώσεις της κρίσης στην πραγματική οικονομία.
Αυτήν την πραγματική οικονομία θα ήθελα και εγώ διαβάζοντας το σχέδιο νόμου αυτό να δω ότι πράγματι με πολλούς τρόπους και όχι με έναν ή λίγους εξασφαλίζει ή διασφαλίζει.
Έχω δυο βασικές παρατηρήσεις. Η πρώτη γι’ αυτό το νέο φορολογικό νομοσχέδιο είναι η καθυστέρηση της δημοσιοποίησής του που συμφωνούν σχεδόν όλοι, η οποία έχει βεβαίως μετρήσιμο κόστος. Και θέλω να πω συγκεκριμένα ότι όταν η Κυβέρνηση γνωρίζει ότι αναλαμβάνει τα ινία σε τέτοια οικονομική συγκυρία, οφείλει να έχει έτοιμο φορολογικό πρόγραμμα και όχι να φέρνει για τη διαβούλευση που προφανώς προφασίζεται αυτό έξι μήνες μετά. Γιατί σε αυτούς τους έξι μήνες ο επιχειρηματικός κόσμος κυρίως, αλλά και οι πολίτες έχουν γίνει κυρίως δέκτες σεναρίων φορολόγησης που άλλοτε επιβεβαιώνονταν και άλλοτε αναιρούνταν.
(AS)

(2PS)
Και εδώ δεν φταίνε οι κονδυλοφόροι. Άλλοτε αποτελούσαν μήλον της έριδος σε εσωκομματικό επίπεδο, με αποτέλεσμα να εντείνεται το αίσθημα ανασφάλειας στην ανάληψη οποιασδήποτε επιχειρηματικής πρωτοβουλίας εκ μέρους τους. Με δυο λόγια, η καθυστέρηση αυτή έχει οδηγήσει στη μείωση των επενδύσεων δραματικά και της κατανάλωσης εκ μέρους των επιχειρήσεων, αλλά και των νοικοκυριών.
Η δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει ότι προτείνεται -και δεν φαίνεται- να κινείται στην κατεύθυνση της μείωσης των γραφειοκρατικών διαδικασιών που μπλοκάρουν τις επενδυτικές κινήσεις. Διατηρείται ακέραιη η καθιερωμένη φορολογική πολυπλοκότητα και κυρίως γραφειοκρατία. Διαιωνίζεται η λογική μιας πολυδαίδαλης φορολογικής νομοθεσίας, γεγονός που ευνοεί τη διαφορετική ερμηνεία και εφαρμογή της και άρα τη διαφθορά, εν τέλει.
Σήμερα βεβαίως, πάλι πληροφορήθηκα ότι στο Μέγαρο Μαξίμου θα υπάρχει γραφείο για τις μεγάλες επιχειρήσεις.
Ως προς την ουσία του όμως, το παρόν νομοσχέδιο στερείται αναπτυξιακών χαρακτηριστικών που επείγουν για τη χώρα. Αποτελεί μια κατά μέτωπον επίθεση στο επιχειρείν, μη ευνοώντας τις μεγάλες επενδύσεις και βεβαίως, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης των έμμεσων φόρων, εκτινάσσει τη συνολική φορολογική επιβάρυνση του ετήσιου εισοδήματος του μέσου πολίτη στο 61%, πλήττοντας έτσι και την κατανάλωση των νοικοκυριών.
Δεν μπορούμε λοιπόν, σε καμία περίπτωση, να μιλάμε για νέα έσοδα στο κράτος με την επιβολή της παρούσας φορολόγησης και άρα δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για αναζωογόνηση της ελληνικής οικονομίας τώρα που χρειάζεται, κατ’ εξοχήν.
Αντιθέτως, μπορούμε να κάνουμε λόγο για φορολογική και οικονομική εξάντληση των ήδη εξαντλημένων Ελλήνων συμπολιτών μας και ιδιαίτερα της μεσαίας κοινωνικής τάξης. Με τις φορολογικές ρυθμίσεις που έχουν έρθει με το νομοσχέδιο τούτο, στοχοποιείται κάτι πάρα πολύ σημαντικό για τον Έλληνα: Η ιδιοκτησία. Και αναρωτιέμαι γιατί, όπως αναρωτιούνται πολλοί. Δηλαδή, γιατί δεν φορολογείτε το εισόδημα που μπορεί να φέρει κυριολεκτικά και να προσφέρει χρήματα -δηλαδή η μεγάλη ακίνητη περιουσία- αλλά απλώς την κατοχή και ιδιοκτησία της και δεν λαμβάνετε υπ’ όψιν την περίπτωση όπου τα ακίνητα είναι απρόσοδα, όπως συμβαίνει συχνά στα μεσαία στρώματα.
Στην ουσία δηλαδή, τί γίνεται; Σπρώχνονται τα μεσαία στρώματα να πουλήσουν την ιδιοκτησία αυτή προς όφελος και πάλι των υψηλοτέρων κοινωνικά στρωμάτων. Επιβαρύνεται επιπλέον, η μεσαία κοινωνική τάξη και βεβαίως με αυτόν τον τρόπο πλήττεται σαφώς η αγορά ακινήτων, η οικοδομή και ό,τι αυτό συνεπάγεται, δεδομένου του πλήθους των επαγγελμάτων και εργατικών χεριών που τρέφονται απ’ αυτή και στηρίζονται σε αυτή.
Ως προς την επαναφορά της απαρχαιωμένης μεθόδου επιβολής τεκμηρίων, που μάλιστα αποδείχθηκε άκαρπη στο παρελθόν, αποτελεί βασικά την ομολογία αποτυχίας του κρατικού ελεγκτικού μηχανισμού και βεβαίως πρόκειται για μία πρακτική που δεν συναντάται σε χώρες με σοβαρά φορολογικά προγράμματα.
Σε ό,τι αφορά την πάταξη της φοροδιαφυγής και την αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης που μονοπωλούν και τον τίτλο του νομοσχεδίου που ξεκίνησα, δεν κινείται στη σωστή κατεύθυνση ο νόμος. Είμαστε όλοι γνώστες της ελληνικής πραγματικότητας και αντιλαμβανόμαστε ότι η φορολογική πολιτική που αδικεί είναι εκείνη που ευνοεί τη φοροδιαφυγή και νομιμοποιεί με έναν τρόπο την παραοικονομία. Έτσι φθάνουμε στο σημείο, που η δηλωμένη οικονομία δεν παράγει και η παραοικονομία που φοροδιαφεύγει και φοροκλέπτει παράγει τελικά.
Δεν πιστεύει κανείς κυριολεκτικά ότι η δικαιοσύνη είναι αυστηρή ή -αν θέλετε- ότι η αυστηρότητα φέρνει δικαιοσύνη. Αντίθετα, η δικαιοσύνη είναι για να μπορούν οι άνθρωποι να ζούνε καλύτερα. Η επιτυχία λοιπόν, του εκάστοτε φορολογικού μηχανισμού έγκειται στο κατά πόσο ανταποκρίνεται στο περί δικαίου αίσθημα των πολιτών, ώστε να τους πείσει ότι φροντίζει για τη δίκαιη κατανομή των φορολογικών επιβαρύνσεων. Και αυτό χρειάζεται αυτό που λένε οι Αγγλοσάξωνες και εμείς λέμε σαν πρόταση «Flexibility» δηλαδή, μια μεγάλη ευελιξία στο πώς θα κάνουμε τους νόμους αυτούς, για να φέρουμε χρήματα σαν και αυτά που ακούσατε από τον Πρόεδρο του ΛΑ.Ο.Σ. σήμερα το μεσημέρι.
Συνοψίζοντας και με βάση τα παραπάνω, το νέο φορολογικό νομοσχέδιο πιστεύω πως δεν μπορεί, ως έχει, να συμβάλει στη στήριξη της επιχειρηματικότητας, ως οφείλει, σε μέγεθος της ζήτησης, της ανταγωνιστικότητας και της διαφάνειας, δεν μπορεί να συμβάλει στην αποκατάσταση της ελληνικής αξιοπιστίας και να βάλει τη χώρα σε αυτήν την αναπτυξιακή τροχιά, δημιουργώντας νέες πηγές φορολογικών εσόδων για τη διασφάλιση αυτής της πολυθρύλητης δημοσιονομικής ισορροπίας.
Και για να είμαστε ρεαλιστές, σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς, κολάσιμους από όλες τις απόψεις, δεν μπορούμε να στηριζόμαστε σε Deus ex Machina. Οι από μηχανής Θεοί δεν είναι μόνιμες λύσεις, όπως επίσης δεν βοηθάνε και οι μόνιμες κινδυνολογίες. Απαιτούνται κυριολεκτικά τομές ουσιαστικές –όπως και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. λέει- στρατηγικές υπεύθυνες –και αυτές θέλουμε να δούμε- και σ' αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο κρίνω ότι δεν υπάρχουν, επαρκώς τουλάχιστον, γιατί την καλή πρόθεση δεν την αμφισβήτησα ποτέ από τους ανθρώπους που δούλεψαν πάνω σ’ αυτό το πόνημα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε τον Αντιπρόεδρο της Βουλής κ. Αποστολάτο για τα καλά του τελευταία λόγια προς τους εργαζόμενους Υπουργούς.
ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ: Είναι δεδομένα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Χανίων –εδώ και πολλά χρόνια- κ. Εμμανουήλ Σκουλάκης έχει το λόγο. Είναι ένας πολύ νέος Βουλευτής στην ψυχή και την ενεργητικότητά του.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μια χαρά είναι και στα άλλα!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ορίστε, κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, παρακολούθησα τη συζήτηση στην Ολομέλεια για το σημαντικό νομοσχέδιο που συζητάμε και διαπιστώνω ότι η πλευρά της Νέας Δημοκρατίας απέχει από τη συζήτηση, είναι στα ορεινά και ελάχιστοι συμμετέχουν και δεν ξέρω αν αυτό που κάνουν είναι συνειδητή επιλογή…
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Πενήντα άτομα μίλησαν από τη Νέα Δημοκρατία.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Αφήστε, κύριε συνάδελφε. Παρακολουθώ τη συζήτηση. Είμαι ώρες εδώ. Εσείς λείπατε. Προηγουμένως, επί δύο ώρες δεν υπήρχε κανένας συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας στην Αίθουσα.
(Θόρυβος-διαμαρτυρίες από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Κύριοι συνάδελφοι, αυτό είναι ενδεικτικό ότι δεν έχετε το κουράγιο να ακούσετε τις αλήθειες και να κάνετε εποικοδομητικές προτάσεις για..
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Μα, κάναμε!
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Ναι, ξέρουμε, τί προτάσεις κάνατε. Είπατε ότι συμφωνείτε με πολλά άρθρα στην Επιτροπή και έρχεστε εδώ και καταψηφίζετε το νομοσχέδιο. Δεν αναγνωρίζετε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Επί της αρχής.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, η διεθνής οικονομική κρίση χτύπησε για καλά τη χώρα μας. Και ενώ οι άλλες χώρες της Ευρώπης αρχίζουν σιγά-σιγά να βγαίνουν από την κρίση, εμείς τώρα μπαίνουμε βαθειά στην κρίση, απροετοίμαστοι με ελλείμματα 12,7%, με δημόσιο χρέος 300 δισεκατομμύρια ευρώ και εδώ έξι μήνες, η υπεύθυνη Κυβέρνηση της χώρας με Πρωθυπουργό το Γιώργο τον Παπανδρέου δίνει τη μάχη για να σωθεί η χώρα. Αυτό είναι το σημαντικό. Το πρώτο μέλημα του Πρωθυπουργού μας, της Κυβέρνησή μας, της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας -κάτι που συμμερίζεται και ο λαός- είναι πώς θα σώσουμε τη χώρα.
Ο Πρωθυπουργός έχει δώσει πραγματικά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου τον αγώνα του. Καταφέραμε να μετατρέψουμε το ελληνικό πρόβλημα σε ευρωπαϊκό πρόβλημα. Βγήκε αυτό το σχέδιο στήριξης του EUROGROUP μαζί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ελπίζουμε να μη χρειαστεί να το χρησιμοποιήσουμε. Υπάρχει πάντως ένα δίχτυ προστασίας και όλοι περιμένουμε να μη χρειαστεί να χρησιμοποιηθεί.
Δώσαμε τη μάχη, φτιάξαμε ένα προϋπολογισμό, μπήκαν τα έκτακτα μέτρα, περάσαμε το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης και όπως είπα, η Νέα Δημοκρατία είπε στην Επιτροπή ότι επί της αρχής συμφωνεί, αλλά μέσα στην Αίθουσα δεν είπε ότι συμφωνεί.
Ήθελα να ρωτήσω, αγαπητοί συνάδελφοι: Εμένα με συγκλόνισε ένα νούμερο που διάβασα στα κείμενα ότι 225.000 Έλληνες φορολογούμενοι θα θιγούν από την αύξηση του φόρου εισοδήματος. Εννιά στους δέκα ωφελούνται, γιατί τόσες είναι οι φορολογικές δηλώσεις.
(EP)

(2AS)
Μέχρι 40.000 ευρώ είναι το 90% των Ελλήνων. Έτσι είναι αγαπητέ συνάδελφε. Αυτή είναι η αλήθεια. Γιατί ακούω φορομπηχτικό νομοσχέδιο, φορομπηχτικό νομοσχέδιο. Εννιά στους δέκα Έλληνες, που κάνουν φορολογική δήλωση, ωφελούνται. Για να μην φάω το χρόνο μου, θα σας πω ότι μέχρι 30.000 ευρώ με το ισχύον σύστημα είναι 25% φορολόγηση. Με το νέο σύστημα είναι 18% φορολόγηση. Και λέμε φορομπηχτικό. Τι φορομπηχτικό; Έχουμε φοροελαφρύνσεις στα χαμηλά εισοδήματα και βεβαίως αύξηση του φόρου στα μεγάλα εισοδήματα. Τι νομίζετε ότι είναι και αυτή η επιβάρυνση;
Θα σας πω ένα παράδειγμα που βλέπω. Ένα άτομο με εισοδήματα 25.000 ευρώ το χρόνο, που είναι ένα σημαντικό εισόδημα, με την κλίμακα που ισχύει για τα εισοδήματα τώρα θα πληρώσει 3.250 ευρώ. Με τη νέα κλίμακα του 2010 θα πληρώσει 2.940 ευρώ. Έχουμε μείωση, λοιπόν, φόρου 310 ευρώ. Τώρα πάω στο άτομο με τις 100.000 ευρώ εισόδημα, που είπα στην αρχή, θα πληρώσει με το ισχύον σύστημα 30.750 ευρώ. Με την κλίμακα του 2010, του νέου νόμου θα πληρώσει 32.120 ευρώ. Έχουμε αύξηση 4,5% και επιβάρυνση 1.370 ευρώ. Να μην πληρώσει αυτός δηλαδή; Η πλευρά της Νέας Δημοκρατίας λέει να μην πληρώσει. Η Αριστερά λέει να μην πληρώσουν οι άλλοι, το 90% που έχει φοροελάφρυνση.
Εν πάση περιπτώσει εμείς θέλουμε από εσάς στα επόμενα βήματα, που θα είναι δύσκολα, να ξεκινάμε από την ίδια αφετηρία. Είναι εν κινδύνω η χώρα; Είναι σε κίνδυνο. Εμείς σας προτείνουμε ως Κυβέρνηση αυτό το σχέδιο. Προτείνετέ μας κάτι διαφορετικό. Δεν ακούσαμε κάτι...
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Αφού δεν ακούτε τι σας λέμε.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Εδώ χρειάζεται πανεθνική στρατιά, πανεθνική προσπάθεια, αλλιώς δεν νομίζω ότι μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση και να νομίζει η Νέα Δημοκρατία ή η Αριστερά, ότι η Κυβέρνηση θα πάρει το πολιτικό κόστος και εσείς θα έχετε πολιτικά οφέλη. Λάθος κάνετε. Το πολιτικό σύστημα δοκιμάζεται. Και ο ελληνικός λαός γνωρίζει πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Το 2004 δεν κάνατε απογραφή, κύριοι; Δεν είπατε ότι βρήκατε ό,τι βρήκατε και το έλλειμμα είναι τόσο; Έκτοτε τι έγινε και φτάσαμε στο σημείο το έλλειμμα τα αποκαλυφθεί μετά τις εκλογές ότι είναι 12,7%, το χρέος στα 300 δισεκατομμύρια και φτάσαμε στην αδυναμία να δανειστεί η χώρα με όλα τα επακόλουθα, με τα spread κ.λπ. Έχουμε πάθει κατάθλιψη όλοι με τα spread, με τα επιτόκια. Έχει τρελαθεί ο ελληνικός λαός και ελπίζουμε αυτή την περίοδο να βγούμε απ’ αυτή την περιπέτεια, το φαύλο κύκλο και να κυβερνήσουμε τη χώρα. Αυτό το νομοσχέδιο θα συμβάλλει.
Είναι δίκαιο, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι αποτελεσματικό, δεν είναι πολύπλοκο. Θα πληρώσουν όλοι οι Έλληνες, ανάλογα με το εισόδημα που έχουν. Αυτό δεν γινόταν και το ξέρουμε όλοι ότι μέχρι τώρα πλήρωναν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι αυτοί που δεν μπορούσαν να διαφύγουν. Όλοι δεν λέμε εδώ μέσα χρόνια, ότι η φοροδιαφυγή είναι η μεγάλη πληγή του κράτους, η μεγάλη πληγή της χώρας μας; Ότι είναι εξήντα και εβδομήντα δισεκατομμύρια η φοροδιαφυγή; Ελάτε να μας κάνετε μια πρόταση. Πώς θα διευρύνουμε τη φορολογική βάση; Πώς θα συλλάβουμε τους φοροδιαφεύγοντες; Πώς θα τους τιμωρήσουμε; Είναι δυνατόν να είναι φοροφυγάς και φοροκλέφτης κάποιος και να τον καλύπτουμε;
Ευθύνεστε και έχετε τεράστια ευθύνη, γιατί τις παραμονές των εκλογών του 2004 είχατε πει ότι θα καταργήσετε το ΣΔΟΕ. Το είπατε και το ξείπατε.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Το καταργήσαμε.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Δεν το καταργήσατε, του αλλάξατε όνομα, το απορυθμίσατε και κάνατε και κάτι άλλο. Αντικαταστήσατε τους εφόρους εν μια νυκτί με κομματικά και μόνο κριτήρια. Αλώσατε το φορολογικό σύστημα της χώρας από εφόρους, οι οποίοι το μοναδικό προσόν που παρουσίαζαν ήταν το πιστοποιητικό της Ρηγίλλης. Αυτή είναι η αλήθεια.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Κατέρρευσε το φοροεισπρακτικό σύστημα με αποτέλεσμα να μειωθούν τα έσοδα. Δώσατε κι ένα δισεκατομμύριο στους έχοντες, μειώνοντας το φορολογικό συντελεστή από 35% στο 25%, φέρατε και το ΕΤΑΚ, καταργήσατε και το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Αυτές είναι μεγάλες αλήθειες αγαπητοί συνάδελφοι.
Νομίζω ότι με την τακτική που ακολούθησε η Κυβέρνηση και το Υπουργείο μέχρι τώρα, που έκανε διάλογο δυόμιση, τρεις μήνες, έκανε καλά έκανε και έγιναν πάρα πολλές προτάσεις δεκτές. Ο Υπουργός στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων δέχθηκε περίπου είκοσι πέντε προτάσεις. Σήμερα έδωσε βελτιώσεις. Καλά έκανε. Εγώ πιστεύω ότι το νομοσχέδιο αυτό είναι μεγάλη τομή και πρέπει να το στηρίξουμε όλοι. Το ψηφίζουμε βέβαια, αλλά το μεγάλο θέμα, κύριε Υπουργέ, είναι να εφαρμοστεί. Έχει μεγάλη σημασία να δώσετε τη μάχη στη συνέχεια και εσείς και εμείς για να εφαρμοστεί το νομοσχέδιο, γιατί τότε θα μπορούμε πραγματικά να πούμε: «να τα αποτελέσματα».
Μια που έχετε αυτιά και ακούτε, μου στείλανε οι Χανιώτες το Σωματείο Εργαζομένων στις ΔΕΥΑΧ των ΟΤΑ του νομού Χανίων, παρατηρήσεις οι οποίες μάλλον αφορούν όλη την Ελλάδα. Τι λένε οι άνθρωποι; Επειδή εργάζονται σε επιχειρήσεις, που δεν επιχορηγούνται από το κράτος -αν είναι δυνατόν γιατί ο νόμος δεν το προβλέπει γι’ αυτούς- εσείς το βάλατε στην υπουργική απόφαση και το φέρατε ως τροπολογία, σας παρακαλώ πολύ δείτε το, μήπως έχουν δίκιο οι άνθρωποι. Εγώ διαβάζοντάς το, γιατρός ων, έβγαλα τη διάγνωση ότι έχουν δίκιο. Νομίζω ότι μέχρι αύριο -θα σας δώσω το υπόμνημα να το δείτε- θα είναι καλό για τέσσερις χιλιάδες ανθρώπους περίπου αν εξαιρεθούν απ’ αυτό το 7%.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Εμμανουήλ Σκουλάκης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν αρχείο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Αγαπητοί συνάδελφοι τελειώνοντας, κρίμα που δεν έχω άλλο χρόνο, είχα κι άλλα να πω, να πω για το Εθνικό Σύστημα Υγείας…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Όχι τώρα. Τώρα θα το πείτε;
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Σας παρακαλώ, βοηθήστε και ρυθμίστε τα χρέη. Καταρρέουν τα νοσοκομεία. Είναι τεράστια η ευθύνη αυτής της παράταξης η οποία ενώ τα χρέη των νοσοκομείων ήταν 6,5 έστελνε στη EUROSTAT στοιχεία ότι είναι 2,2. Καταθέτω απλώς, το δημοσίευμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ.
Όταν εμένα μου απαντούσε εδώ, ο Υπουργός ότι το χρέος του νοσοκομείου είναι 5,2 , την άλλη μέρα –με διαφορά μίας μέρας- το Υπουργείο Υγείας, οι ίδιοι άνθρωποι που έδωσαν τα στοιχεία εδώ, έστελναν χαρτί στην Στατιστική Υπηρεσία και η Στατιστική Υπηρεσία στη EUROSTAT ότι το χρέος είναι 2,2.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Εμμανουήλ Σκουλάκης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν δημοσίευμα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Αυτές είναι οι αλήθειες. Να, γιατί φτάσαμε εκεί που φτάσαμε, γιατί χάσαμε την αξιοπιστία μας σαν χώρα.
Με αυτές τις σκέψεις υπερψηφίζω το νομοσχέδιο και θα το στηρίξω στην εφαρμογή του, γιατί πιστεύω ότι μπορεί να συμβάλλει και αυτό στο να βγούμε από το αδιέξοδο.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Έχει τα μπόνους της πολυετίας, γι’ αυτό και τον άφησα λίγο παραπάνω.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Νικόλαος Καραθανασόπουλος.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Λένε το εξής: «όπου ευημερούν οι αριθμοί δυστυχούν οι άνθρωποι.» Δυστυχώς, το μεγαλύτερο ψέμα που ακούγεται απ’ αυτό το Βήμα, από τη μεριά της Κυβέρνησης σήμερα, είναι ότι οι εννιά στους δέκα απ’ αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο ωφελούνται. Δηλαδή, θα ξεχάσουμε ότι μόλις πριν από είκοσι μέρες αυξήθηκε ο Φ.Π.Α. 2%;

(MT)


(3EP)
Αυτό δεν σημαίνει επιβάρυνση σε όλους; Ακόμα και αυτός που είναι άνεργος, απολυμένος δεν θα πληρώσει παραπάνω φορολογία; Δεν βάζουμε μέσα τη φορολογία στα ποτά, τα τσιγάρα, τα καύσιμα. Ανέβηκε 50% επάνω η φορολογία στα καύσιμα. Ποιος θα τα πληρώσει αυτά;
Δεν είναι λοιπόν φορολογική επιβάρυνση και δεν πρέπει να συνυπολογίσουμε όλο μαζί το πακέτο, το τι φόρους καταβάλει, άμεσους ή έμμεσους, η λαϊκή οικογένεια; Δηλαδή αποσπασματικά αυτό που μας βολεύει κάθε φορά θα το αναδεικνύουμε για να παραπλανούμε τον κόσμο; Γιατί βεβαίως πρόκειται για άνθρακες η δίκαιη αναδιανομή του πλούτου.
Αυτό που κάνει με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι αφενός μεν να επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τα λαϊκά εισοδήματα και αφετέρου να δίνει νέα κίνητρα και προνόμια στους κεφαλαιοκράτες, οι οποίοι για τη κρίση -που φταίνε λόγω της τεράστιας κερδοφορίας τους- δεν έχουν βάλει δεκάρα τσακιστή. Μη μου πείτε για την έκτακτη εισφορά που πλήρωσαν, γιατί αυτό είναι το αστείο της ημέρας. Δεν έχουν βάλει δεκάρα τσακιστή και τους παρέχετε μάλιστα νέα κίνητρα και φορολογικά προνόμια, στο όνομα ποιου; Της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας.
Και λέμε αυτό γιατί ακριβώς ο κάθε άνθρωπος, η κάθε λαϊκή οικογένεια συνυπολογίζει τι έχει να χάσει, όπως επίσης συνυπολογίζει πέρα από τη φορολογική επιβάρυνση και τη συμπίεση που υπέστη, την αφαίμαξη που υπέστη μέσα από την εισοδηματική σας πολιτική, μέσα από τη μείωση των διαφόρων επιδομάτων. Άρα, λοιπόν, αυτά είναι πολύ συγκεκριμένα.
Μάλιστα, δεν φτάνει μόνο που επιβαρύνεται από την αύξηση του Φ.Π.Α.. Εδώ εισάγετε το Φ.Π.Α. και σε νέες υπηρεσίες. Δηλαδή τις νομικές υπηρεσίες, τους δικηγόρους ποιος θα τους πληρώσει; Οι επιχειρήσεις; Σ’ αυτούς θα εκπέσει ο Φ.Π.Α. που θα δώσουν για νομικές υπηρεσίες. Θα πληρώσει κάθε οικογένεια που έχει ανάγκη το δικηγόρο. Άρα, αυτό είναι μια νέα φορολογική επιβάρυνση για τη λαϊκή οικογένεια, με το Φ.Π.Α. που εισαγάγετε σε μια σειρά κατηγορίες.
Από την άλλη πλευρά είναι άδικο και παράλογο το γεγονός ότι εισάγετε Φ.Π.Α., για παράδειγμα, στις καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Εδώ μιλάμε για τους μουσικούς. Δεν μιλάμε για κάποιους –πέντε, δέκα- που έχουν τα ψηλά μεροκάματα. Η συντριπτική πλειοψηφία παίρνει ελάχιστα, ανασφάλιστα, χωρίς ωράρια. Αυτούς υποχρεώνετε να καταβάλουν Φ.Π.Α. για το δελτίο παροχής υπηρεσιών που έκοψαν. Ποιος θα το πληρώσει αυτό; Θα τους δώσει ο εργοδότης τους; Οι ίδιοι από τη τσέπη θα το βάλουν.
Μιλάμε για τους μουσικούς του Δήμου Πάτρας, για παράδειγμα, που για δέκα χρόνια δεν έχουν καμία σύμβαση εργασίας. Είναι ανασφάλιστοι. Παίρνουν 300 με 400 ευρώ. Θα τους πληρώσει το Φ.Π.Α. ο Δήμαρχος της Πάτρας που δεν τους ασφαλίζει, που τόσα χρόνια δεν κάνει συλλογικές συμβάσεις εργασίας; Ποιον χτυπάτε εδώ; Ποιον πλήττετε μ’ αυτές τις διαδικασίες, μ’ αυτές τις απαράδεκτες επιλογές;
Δεύτερο ζήτημα είναι η σύνδεση του αφορολόγητου με τις αποδείξεις, όταν μάλιστα από τις αποδείξεις αφαιρείτε τα πάγια έξοδα που έχει μια οικογένεια. Δεν μπορεί παρά να χρησιμοποιήσει το ρεύμα, το νερό, το τηλέφωνο ή τις μετακινήσεις. Αυτά όμως είναι απ’ έξω.
Επί της ουσίας, πέρα του ότι με αυτόν τον τρόπο μειώνετε κατά 50% έμμεσα το αφορολόγητο, που ήταν ένα δίχτυ ασφαλείας για τα λαϊκά νοικοκυριά, τι άλλο κάνετε ταυτόχρονα; Με έμμεσο τρόπο επιδοτείτε τα πολυκαταστήματα. Στρέφετε τον κόσμο στο να πηγαίνει μια φορά την εβδομάδα να ψωνίζει, να τα παίρνει όλα μαζί για να μην κρατάει ένα πάκο αποδείξεων των τριών ή τεσσάρων ευρώ και τον σπρώχνετε στα πολυκαταστήματα. Εκεί έχει οδηγηθεί ο κόσμος το τελευταίο διάστημα μετά από αυτή τη διαδικασία. Τα μικρά εμπορικά μαγαζιά οδηγούνται σε ραγδαία συρρίκνωση ακόμα περαιτέρω του κύκλου εργασιών τους, του τζίρου τους.
Από αυτήν την άποψη η ίδια κατάσταση θα επικρατήσει και την υπόθεση των λαϊκών αγορών. Βάζετε ταμειακές μηχανές στους παραγωγούς, στους αγρότες. Αυτοί κάνουν τη φοροδιαφυγή, αυτοί που θα πουλήσουν τη ρίγανη, το σταφύλι, το φασκόμηλο στη λαϊκή αγορά; Αυτοί κάνουν τη φοροδιαφυγή και εκεί θα βάλετε ταμειακή μηχανή; Φαίνεται ότι οι σύμβουλοί σας δεν έχουν πάει ποτέ στη λαϊκή αγορά για να δουν πώς ψωνίζει ο κόσμος και ποιοι ψωνίζουν εκεί, όπως και τι τζίρο κάνουν εκεί.
Θα σταματήσει μ’ αυτόν τον τρόπο να λειτουργεί η αγορά. Θα τους αναγκάσετε να πουλάνε κάτω από εξευτελιστικούς όρους στους εμπόρους τα προϊόντα τους, από εκεί που έβγαζαν ένα μισθό για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Μιλάμε για εξαθλιωμένα μικρά αγροτικά νοικοκυριά στη συντριπτική τους πλειοψηφία.
Τρίτο μεγάλο ζήτημα είναι η κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης. Πάγια αντίληψη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας είναι να καταργηθεί η αυτοτελής φορολόγηση. Δεν μπορεί να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Πρέπει όμως να πούμε και κάτι άλλο ταυτόχρονα.
Για παράδειγμα, δεν μπορεί να υπάρχουν τα διάφορα επιδόματα. Πρέπει όλα αυτά να ενσωματωθούν στο βασικό μισθό και να λαμβάνονται και ως συντάξιμες αποδοχές, να συνυπολογίζονται και στα διάφορα δώρα και να μην υπάρχει η λογική του διαίρει και βασίλευε.
Ταυτόχρονα να αυξηθεί και το αφορολόγητο. Για μια τετραμελή οικογένεια το αφορολόγητο που μπορεί να καλύψει τις ανάγκες είναι 40.000 με 50.000 ευρώ. Δεν μπορεί να είναι διαφορετικό. Μ’ αυτή τη λογική βεβαίως και να καταργηθεί η αυτοτελής φορολόγηση. Σήμερα τι χτυπάτε; Μαζί με τα «ξερά» χτυπάτε και καταστρατεγείτε επιδόματα ιδιαίτερα βαριών και επικίνδυνων εργασιών, που παίρνουν διάφοροι κλάδοι.
Υπάρχει και το ζήτημα του επαγγελματικού αθλητισμού. Εμείς εδώ διαφωνούμε με τον επαγγελματικό αθλητισμό. Μην παίρνετε όμως μόνο την αφρόκρεμα που φαίνεται μπροστά και το χορό των εκατομμύριων. Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες παιδιά που αθλούνται σε μικρότερες επαγγελματικές κατηγορίες με περιορισμένο όριο ζωής.
Υπάρχει για αυτούς πρόνοια να ασφαλίζονται; Χτυπούν και είναι ανασφάλιστοι. Βάζουν από τη τσέπη τους. Υπάρχει για αυτούς πρόνοια ότι μετά τα 30 ή 35 χρόνια –όσο παίξουν ποδόσφαιρο π.χ.- να έχουν μια επαγγελματική εξασφάλιση, να μπορούν να συμμετέχουν στον ίδιο χώρο δραστηριότητας;
Αυτό θέλει κεντρικό σχεδιασμό. Τι πάτε και κάνετε; Καταργείτε την αυτοτελή φορολόγηση και τους επιβαρύνετε ακόμη περισσότερο. Αυτό γίνεται και στο μπάσκετ και στο βόλεϊ και στο ποδόσφαιρο.
Τέταρτο ζήτημα είναι τα τεκμήρια. Αυτό το θέμα αποτελεί πρόκληση. Νομιμοποιείτε τον παράνομο αθλητισμό με τα τεκμήρια και τα όρια που βάζετε. Ταυτόχρονα ποινικοποιείτε μια σειρά κατηγορίες. Για παράδειγμα, βάζετε τεκμήριο πλουτισμού στα άτομα με ειδικές ανάγκες, με αναπηρίες, είτε είναι κατοικία είτε είναι το αυτοκίνητο; Είναι προνομιούχοι; Αυτοί φοροδιαφεύγουν και τους περιλαμβάνετε όλους;
Το πέμπτο ζήτημα, που επιβεβαιώνεται όχι από τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ αλλά της επιτροπής της Νομικής, είναι ότι σε συνθήκες ελευθερίας κίνησης του κεφαλαίου δεν μπορείτε να αντιμετωπίσετε τη λειτουργία και τη δράση του μεγάλου κεφαλαίου και να περιστείλετε την φοροαποφυγή και τη φοροδιαφυγή που κάνει.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δεν είναι μόνο οι εξωχώριες εταιρείες. Είναι οι εταιρείες της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται με έδρα την Κύπρο τι να τις κάνετε; Απολύτως τίποτα, ούτε με τα μερίσματα, ούτε με τα ζητήματα των ακινήτων που κατέχουν ούτε με τις τριγωνικές συναλλαγές.
Δεν μπορείτε να κάνετε απολύτως τίποτα σε αυτούς γιατί είναι χώρα- μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ήδη υπάρχει μεγάλη κίνηση, δηλαδή όσοι έχουν φτιάξει εξωχώριες εταιρείες να πηγαίνουν στην Κύπρο και να δημιουργούν αντίστοιχες εταιρείες, γιατί εκεί απολαμβάνουν τη βασική συνθήκη-στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την ελευθερία κίνησης του κεφαλαίου και της εγκατάστασης. Άρα, λοιπόν, ποια φορολογική επιβάρυνση να έχουν αυτοί; Καμία απολύτως.
Ταυτόχρονα, επειδή ακριβώς η πολιτική σας είναι βαθιά αντιλαϊκή, βαθιά ταξική και εξυπηρέτησης του κεφαλαίου, υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Το βασικό παράδειγμα είναι στη φορολογία των ακινήτων. Γιατί να έχει διαφορετική κλίμακα η φορολογία ακινήτων φυσικών προσώπων και η φορολογία επιχειρήσεων που διαχειρίζεται τα ακίνητα; Γιατί αυτή η διαφορετικότητα; Είναι διαφορετικά τα ακίνητα που θα δώσει ο γονιός στο παιδί του από αυτόν που θα τα δώσει σε μορφή μετοχών; Είναι διαφορετικό ζήτημα για να έχει υποπολλαπλάσια φορολογική επιβάρυνση;
Αφού βάζετε σωστά τη λογική της κλίμακας στις γονικές μεταβιβάσεις γιατί δεν το βάζετε και στα μετρητά και έχετε 10% φορολόγηση των μετρητών που θέλει να δώσει ένας γονιός για να βοηθήσει το παιδί του; Δεν έχετε την ευθιξία να βάζετε αντίστοιχο ποσοστό στη μεταβίβαση μετοχών. Στο κάτω-κάτω βάλτε 10% και στη μεταβίβαση των μετοχών. Αν θέλετε να είστε δίκαιοι, να είστε τίμιοι με όλους. Κακώς εφαρμόζετε πολλαπλά μέτρα και σταθμά.
Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε, με την ανοχή σας και σας ευχαριστώ πολύ. Η κριτική που σας κάνουμε, κύριε Υπουργέ, είναι στην αντίπερα όχθη της κριτικής που σας κάνουν άλλα κόμματα, γιατί εμείς δεν συμφωνούμε με τη λογική της ανταγωνιστικότητας. Όσο υπηρετείς τη λογική της ανταγωνιστικότητας και της ανάγκης του κεφαλαίου, τα μέτρα που θα προτείνεις και η κριτική που θα κάνεις είναι φοροαπαλλαγή στο όνομα της ανάπτυξης στο μεγάλο κεφάλαιο.
(MB)
(3MT)
Και αυτό είναι προκλητικό, δηλαδή το εφοπλιστικό κεφάλαιο να μην πληρώνει δεκάρα τσακιστή και να αυξάνετε διαρκώς τη φορολογία του κατώτερου πληρώματος, των ναυτικών, των ναυτεργατών, με την τεράστια ανεργία η οποία υπάρχει.
Γι’ αυτό ακριβώς εμείς το λέμε καθαρά, σ’ αυτή τη βάση κάνουμε κριτική. Οι προτάσεις τις οποίες κάνουμε βγαίνουν έξω από το πλαίσιο, έξω από την οπτική σας γωνία, δεν μπορούν να ενταχθούν στη δική σας λογική και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο με τις όποιες διαδικασίες και παρεμβάσεις, τις οποίες κάνουμε, θέλουμε να αποδείξουμε ότι υπάρχει άλλος δρόμος, άλλη διέξοδος, ότι δεν είναι μονόδρομος αυτό. Και αν είναι μονόδρομος, είναι μονόδρομος αδιέξοδος, γιατί ποτέ δεν πρόκειται να δουν άσπρη μέρα, ποτέ δεν πρόκειται να βγουν από το τούνελ.
Χθες ήταν το ζήτημα της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης, των «εθνικών στόχων» των Ολυμπιακών Αγώνων, της ένταξης στην ΟΝΕ. Σήμερα είναι ο εθνικός στόχος, ταξικός πάλι στόχος, να βγούμε από την κρίση. Και μια ζωή θα χτυπιούνται οι εργαζόμενοι, θα αφαιρούνται εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για να μπορεί το κεφάλαιο να δραστηριοποιείται ανενόχλητο σ’ αυτή τη λογική!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Αχαΐας κ. Νικόλαος Νικολόπουλος. Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι, να τηρείτε το χρόνο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, άκουσα ότι υπάρχουν και κριτήρια στο χρόνο των ομιλητών.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Πολυετίας!
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Έτσι μπορώ να κάνω χρήση αυτών.
Πραγματικά ήθελα να πω στον προηγούμενο κυβερνητικό ομιλητή, στο Μανώλη Σκουλάκη, το εξής. Μα, δεν βλέπει το ενδιαφέρον για το παρόν νομοσχέδιο από τα κυβερνητικά έδρανα; Δεν βλέπει με το ίδιο μάτι που βλέπει όλες τις πτέρυγες της Αίθουσας, εδώ τώρα την πτέρυγα της Συμπολίτευσης; Δύο συνάδελφοι έχουν μείνει! Και το λέω γιατί είναι άδικο να υποτιμούμε μια πολύ σοβαρή νομοθετική διαδικασία, πολύ δε περισσότερο όταν και από τους δέκτες, αλλά και από τα θεωρεία μας βλέπει το πανελλήνιο. Όταν υπάρχουν συνδικαλιστές των επαγγελματοβιοτεχνών, όταν υπάρχουν πρόεδροι ομοσπονδιών και ακούνε ότι πράγματι με αυτό εδώ το φορολογικό νομοσχέδιο δεν θίγονται οι μικρομεσαίοι, αναρωτιέμαι: Αυτοί που μας ακούνε τι θα είχαν να πουν και να σχολιάσουν;
Τώρα, όσον αφορά το ότι σκέφτεται τους κόπους του Πρωθυπουργού, άκουσα -και θα το επαναλάβω επισήμως- ότι «αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα». Ακούστηκε εκεί, από τα ορεινά, και πιστεύω ότι πράγματι άξιζε να επαναληφθεί κι από εμένα εδώ, γιατί αυτή η λαϊκή ρήση αποδίδει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στα είκοσι χρόνια που συμμετέχω στο Κοινοβούλιο πρώτη φορά αληθινά βλέπω νομοσχέδιο με δόσεις και συνεχείς αλλαγές. Άλλα ανακοινώθηκαν στις 9 Φεβρουαρίου, άλλα στις 15 Μαρτίου και άλλα ακόμα και σήμερα από τον Υπουργό πριν από μερικές ώρες. Και αυτό από κάποιους θεωρείται θετικό και ότι δεν είναι από μόνο του αποδεικτικό πως τούτο το νομοσχέδιο γράφτηκε στο γόνατο. Οι αλλαγές που καταγράφονται όμως είναι άτολμες, ανεπαρκείς, γραφειοκρατικές. Είναι απλές αλλαγές, με παντελή έλλειψη της αναπτυξιακής διάστασης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές, τόσο στα φυσικά όσο και στα νομικά πρόσωπα, θα δημιουργήσουν σίγουρα προβλήματα ασφυξίας στην αγορά. Θα επιφέρουν την ουσιαστική κατάργηση του αφορολόγητου των 12.000 ευρώ. Ασφαλώς και πρέπει οι αποδείξεις να μετρούν για την έκπτωση. Δεν πρέπει όμως να είναι σε συνάρτηση με το αφορολόγητο, γιατί έτσι στην πράξη θα ισχύει μόνο για εισοδήματα έως 6.000 ευρώ.
Τα τεκμήρια διαβίωσης είναι πέρα για πέρα τεκμήρια ασφυξίας, που οδηγούν σε φορολογική αφαίμαξη της μεσαίας τάξης. Στην ουσία όμως θέτουν και όριο, πλαφόν για τα υψηλότερα εισοδήματα κι έτσι οι «έχοντες και κατέχοντες» θα μπορούν να δηλώνουν μικρότερο εισόδημα και φυσικά να πληρώνουν και λιγότερο φόρο.
Η φορολογική επιδρομή που κηρύσσει από τη μια σε βάρος της ιδιοκτησίας και η κατάργηση της απαλλαγής της πρώτης κατοικίας θα καταφέρουν ισχυρό κτύπημα σ’ έναν από τους βασικούς πυλώνες της ελληνικής οικονομίας, τον κατασκευαστικό κλάδο.
Έχουμε υπό ψήφιση ένα νομοσχέδιο που οι ρυθμίσεις του είναι γραφειοκρατικές, ανεφάρμοστες, ημιτελείς, ασαφείς, άρα και αναποτελεσματικές, γιατί είναι της εισπρακτικής λογικής και της συρρίκνωσης των εισοδημάτων, ρυθμίσεις με κρυφές φορολογικές ελαφρύνσεις σε βάρος των μικρών και των μεσαίων εισοδημάτων, που εισάγουν αδικίες για τα μεσαία εισοδήματα, ενώ ευνοούν σκανδαλωδώς τα πολύ μεγάλα εισοδήματα, παράλογες και κοινωνικά άδικες ρυθμίσεις, όπως ο φόρος σε αποζημιώσεις λόγω απόλυσης, καθώς επίσης και η δραστική μείωση έκπτωσης των τόκων στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας, που ανατρέπουν οικογενειακούς σχεδιασμούς. Τέλος, ρυθμίσεις που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό και πλήττουν την πραγματική οικονομία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι σαφές ότι ο χαρακτήρας του νομοσχεδίου είναι καθαρά εισπρακτικός και όχι αναδιανεμητικός, παρότι στην εισηγητική έκθεση αναγράφεται ότι οι αλλαγές δεν πρόκειται να δημιουργήσουν πρόσθετο βάρος στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, αλλά αντίθετα αποσκοπούν στη δίκαιη ανακατανομή των φορολογικών υποχρεώσεων. Είναι μια γεύση αλά ΠΑ.ΣΟ.Κ. δίκαιης κατανομής υποχρεώσεων, σαν κι αυτή που διαπιστώσαμε όλοι από την αύξηση των συντελεστών του Φ.Π.Α. ή ακόμα και την αύξηση των εμμέσων φόρων, που είναι η πλέον άδικη και αντιλαϊκή.
Με το νομοσχέδιο αυτό εκείνο που θα καταφέρετε είναι να σπάσετε, κυρίες και κύριοι της Συμπολίτευσης, τη «ραχοκοκαλιά» της ελληνικής μεσαίας τάξης, αφού δεν της αφήνετε περιθώρια να δημιουργήσει και να διατηρήσει περιουσία κι έτσι δεν της επιτρέπετε και να επενδύσει. Όπως τότε, πριν από έντεκα χρόνια, το 1999, που οι δικές σας κυβερνήσεις μεθόδευσαν μέσω του Χρηματιστηρίου τη μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία και που εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες είδαν τις αποταμιεύσεις τους να εξαφανίζονται κι ούτε ένας υπεύθυνος από τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς να τιμωρείται, έτσι και σήμερα θέλετε να τους αποκάμετε ή να τους εξαναγκάσετε να δεχθούν το κράτος-συνέταιρο.
Η Κυβέρνηση όμως επαίρεται ότι επέλεξε το δρόμο της διαβούλευσης. Όμως αναρωτιέμαι: Με ποιους διαβουλεύθηκε, αφού κανείς δεν συμφώνησε και τούτο καταδείχθηκε στην ακρόαση φορέων στην αρμόδια Επιτροπή; Εκτός και αν απλώς μας κορόιδευε ενσυνείδητα, όπως κι όταν υποσχόταν αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις από τα λεφτά που υπάρχουν, όπως μας έλεγε ο κ. Παπανδρέου.
Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, πανηγυρίζετε και κομπάζετε ότι διαχειρίζεστε με επιτυχία την κρίση στο εξωτερικό και στις αγορές. Μα, η αξιοπιστία είναι μετρήσιμο μέγεθος και στην περίπτωσή μας η αριθμητική τιμή της εκφράζεται από τα spreads. Πού βρίσκονται αυτά τώρα, μετά από τις τόσες διαφημιζόμενες επιτυχίες σας; Ποιος έλεγε δημόσια ότι κυβερνά τον Τιτανικό; Ποιος πρόθυμα σε συνεντεύξεις αποκάλυπτε, ανώνυμα, το λεπτομερή σχεδιασμό και τα πλάνα της χρηματοδότησης της χώρας, με αποτέλεσμα να κερδοσκοπούν ασύστολα σε βάρος όχι δικό σας, αλλά του ελληνικού λαού; Ποιος πέτυχε μετά από κάθε ομιλία του να ανεβάζει το κόστος δανεισμού της χώρας; Ποιοι ήθελαν σε Κινέζους επενδυτές -και στη συνέχεια δεν ήθελαν- να πουλήσουν το εθνικό χρέος; Ποιοι δημόσια δεν μπορούσαν να αποφασίσουν αν ήθελαν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή όχι;
Κυρίες και κύριοι της Συμπολίτευσης, ό,τι θετικό για τη χώρα μας υπήρξε τον τελευταίο καιρό έγινε όχι γιατί εσείς το πετύχατε. Αντίθετα, χρεώνεστε με την καθυστέρηση των απαραίτητων ενεργειών. Έγινε όμως γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση έπρεπε να προστατεύσει την ύπαρξή της. Αυτό όλοι το ήξεραν από την αρχή. Η δική σας ανικανότητα και η απόλυτη έλλειψη συντονισμού της Κυβέρνησής σας ήταν αυτή που τρόμαξε τους υπεύθυνους και καθυστέρησε τόσο δραματικά τις εξελίξεις, με τις γνωστές συνέπειες.
(SS)






(3MB)
Εμείς σαν Κυβέρνηση κριθήκαμε για τα λάθη και τις παραλείψεις της δικής μας περιόδου. Όπως είχατε κριθεί και εσείς άλλωστε στο παρελθόν αλλά και πάλι θα κριθείτε στο σύντομο μέλλον και πρόσωπα κρίθηκαν από την πλευρά μας, όπως και από τη δική σας πλευρά. Όποιος έφταιξε πλήρωσε και αν δεν πλήρωσε, πρέπει να πληρώσει. Το κοινό περί δικαίου αίσθημα επιβάλλει να τιμωρηθούν παραδειγματικά άτομα που άμεσα ή έμμεσα έβλαψαν το δημόσιο συμφέρον, που κακοδιαχειρίστηκαν τους δημόσιους πόρους, που ήσαν υποκείμενα και φορείς διαφθοράς. Οφείλετε αυτό να το κάνετε άμεσα και αποτελεσματικά, τώρα είσαστε εσείς Κυβέρνηση, είναι δική σας ευθύνη. Ο ελληνικός λαός εάν δεν δει ενόχους να τιμωρούνται δεν θα ανεχθεί τίποτα πια ούτε από εσάς ούτε από εμάς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εν κατακλείδι έχουμε ένα νομοσχέδιο το οποίο προφανώς συνετάχθη εν σπουδή και προχείρως στο γόνατο, όπως σας είπα και στην αρχή. Για το υφιστάμενο μη αποτελεσματικό φορολογικό μας σύστημα, η Κυβέρνηση προεκλογικά σας θυμίζω ότι κατηγορούσε τη Νέα Δημοκρατία, όχι για τον κακό νόμο, αλλά γιατί όπως έλεγε διέλυσε το φορολογικό μηχανισμό. Τώρα ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός αγνοείται και δεν γίνεται καμμία τομή και ρήξη, καμμία αναδιαρθρωτική παρέμβαση, καμμία αναδιοργάνωση των φορολογικών υπηρεσιών, τουλάχιστον, από το παρόν νομοσχέδιο, ενώ απουσιάζει τελείως ο αναπτυξιακός χαρακτήρας.
Θα κλείσω με ό,τι πιο επίμονα τονίζει ο Πρόεδρός μας ο Αντώνης Σαμαράς εντός και εκτός της Βουλής, ότι η οικονομική και φορολογική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει την ψυχολογία της αγοράς, η οποία είναι άκρως απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία της.
Τέλος, ότι είναι οικονομικής, κοινωνικής και εθνικής η αντιμετώπιση της πολύτεκνης οικογένειας, ανάγκη. Προφανώς, σας διαφεύγει το σημαντικό του δημογραφικού θέματος. Η Κυβέρνηση θα μπορούσε με ελάχιστο κόστος, σε σχέση με τα κοινωνικά και εθνικά οφέλη που θα προκύψουν, να αντιμετώπιζε δικαιότερα και ορθολογικότερα την κατηγορία αυτή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο είναι κατώτερο των περιστάσεων. Είναι ένα νομοσχέδιο με πολλά αρνητικά σημεία που δεν δικαιούται τον τίτλο του μεταρρυθμιστικού.
Καλούμαστε, σήμερα, λοιπόν, να ψηφίσουμε επί της αρχής ένα νομοσχέδιο το οποίο έχει άλλους στόχους απ’ αυτούς που αναφέρονται, που δίνει τη δυνατότητα στην Κυβέρνηση να αφαιρέσει πόρους από την οικονομία, επιδεινώνοντας την ύφεση, που δεν θεραπεύει ανισότητες και αδικίες, που επιβαρύνει αυτούς που πάντα πλήρωναν φόρους.
Γι’ αυτό το λόγο η Νέα Δημοκρατία το καταψηφίζει. Το θέμα μιας φορολογικής μεταρρύθμισης κοινωνικά δίκαιης και αποδοτικής για την οικονομία παραμένει ανοικτό. Την ανικανότητα, την προχειρότητα και την αναποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης ας την επικροτήσει η Αντιπολίτευση.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ο κ. Μανώλης Στρατάκης, Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, στο Νομό Ηρακλείου, έχει το λόγο.
Κύριοι συνάδελφοι, η ανοχή σε κάποιο συνάδελφο δεν σημαίνει ότι γεννά δικαίωμα ότι όλοι πρέπει να παραβιάζουμε έτσι, το χρόνο. Είναι πάρα πολλοί οι ομιλητές, είναι πάνω από σαράντα και έχουμε άλλη μια ενότητα.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θα προσπαθήσω να είμαι μέσα στο χρόνο για να μη σας χαλάσω το χατίρι.
Θέλω να πω, όμως, στον μόλις κατελθόντα συνάδελφο της Νέας Δημοκρατίας ότι καλά θα είναι η Νέα Δημοκρατία να μην μιλάει για αξιοπιστία. Γιατί θα πρέπει να αναλογίζεται ότι τα μεγάλα προβλήματα της αξιοπιστίας δημιουργήθηκαν από τις πολιτικές της παράταξής του και βεβαίως, δεν τρόμαξαν τους υπεύθυνους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άλλων Διεθνών Οργανισμών οι δηλώσεις. Τους τρόμαξαν τα πραγματικά στοιχεία τα οποία μέχρι τώρα υποκρύπτοντο και βεβαίως, έφεραν τα πράγματα εδώ που τα έφεραν.
Καλό θα ήταν, λοιπόν, να μη γίνονται τέτοιες αναφορές γιατί στην πράξη ο ελληνικός λαός αντιλαμβάνεται τι έχει συμβεί και βεβαίως, καταδικάζει ή επαινεί. Γιατί σίγουρα καταδικάζει τις πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας που ακολουθήθηκαν μέχρι σήμερα τα τελευταία χρόνια, μέχρι τότε που ήταν στην κυβέρνηση και βεβαίως επαινεί τις προσπάθειες της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του Προέδρου και του Πρωθυπουργού της χώρας, του Γιώργου Παπανδρέου για ό,τι έχει καταφέρει μέσα σε ένα εξάμηνο. Γιατί ενώ λέγεται ότι είναι πάρα πολύ εύκολο να γκρεμίσεις κάτι και είναι δύσκολο να το κτίσεις, εσείς γκρεμίζατε πεντέμισι χρόνια και εμείς καταφέραμε στους πεντέμισι μήνες να αλλάξουμε αυτή την αντίληψη.
Και βεβαίως, τα ευφυολογήματα δεν πρέπει να χωρούν σ’ αυτήν την Αίθουσα, γιατί αν γονέας στο επίπεδο των κυβερνήσεων, κάθε νέα κυβέρνηση είναι η προηγούμενη κυβέρνηση, βεβαίως, έχετε δίκιο όταν επικαλείστε την παροιμία που λέει «αμαρτίες γονέων, παιδεύουσι τέκνα». Διότι μας παιδεύουν οι δικές σας αμαρτίες και δεν παιδεύουν μόνο τη νέα Κυβέρνηση της χώρας, αλλά παιδεύουν σύσσωμο τον ελληνικό λαό.
Και θα έλεγα ότι καλό είναι που αντιλαμβάνεστε ότι υπάρχουν ευθύνες και χαίρομαι που με τις τοποθετήσεις κάποιων τουλάχιστον συναδέλφων της Νέας Δημοκρατίας υπάρχει η αντίληψη ότι και η δικιά τους παράταξη θα πρέπει να συναινέσει στην Εξεταστική Επιτροπή για την οικονομία και για ό,τι άλλο θα πρέπει να κάνουμε σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα, προκειμένου να εμπνεύσουμε τον ελληνικό λαό, ότι ναι, υπηρετούμε τη δικαιοσύνη, ότι ναι, θέλουμε να μην υπάρχουν ξανά προηγούμενα, όπως αυτά που δημιουργήσατε εσείς σ’ αυτή τη χώρα. Και αυτή είναι η κατάσταση και το πρόβλημα που πρέπει να λύσουμε σήμερα και που αφορά το πολιτικό σύστημα.
Βέβαια, έρχομαι και στην άλλη πλευρά και στον προηγούμενο ομιλητή, τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, γιατί θέλω να τονίσω ότι κάπου μπερδεύονται τα πράγματα, συγχέονται καταστάσεις. Δεν είναι δυνατόν μέτρα που υποχρεωθήκαμε να πάρουμε -που βεβαίως εμείς θεωρούμε ότι δεν είναι τα σωστά, το είπε και σήμερα ο Πρόεδρός μας, το είπε και από την πρώτη στιγμή- που μας επιβλήθηκαν εξαιτίας ακριβώς αυτής της κατάστασης, όπως προηγούμενα την ανέφερα, δεν είναι δυνατόν να συγχέονται αυτά τα μέτρα με αυτά που πραγματικά αποδεικνύουμε ότι θέλουμε να πετύχουμε μέσα από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Γιατί εδώ κρινόμαστε ως παράταξη και ως Κυβέρνηση, από αυτά που προβλέπουμε εδώ και από αυτά που θέλουμε να επιτύχουμε. Και αυτό που γίνεται, ότι δήθεν επειδή αυξήσαμε το ΦΠΑ που μας επιβλήθηκε να το κάνουμε, δεν είμαστε στη σωστή κατεύθυνση, από αυτό το νομοσχέδιο φαίνεται καθαρά πού θέλουμε να πάμε τα πράγματα.
Βεβαίως, δεν αμφισβητεί κανείς ότι η χώρα διέρχεται μια κρίση και αυτή η κρίση που διέρχεται είναι ανάγκη να την αντιμετωπίσουμε με ό,τι καλύτερο μπορούμε να διαθέσουμε. Και θα ήταν χρήσιμο και ωφέλιμο ταυτόχρονα να μπορεί το σύνολο της ελληνικής Βουλής να συμβάλει προς αυτήν την κατεύθυνση, όταν μάλιστα -και θα πρέπει να το τονίσουμε αυτό και να ευχαριστήσουμε την Κυβέρνηση γι’ αυτό το πράγμα, για τη νέα αντίληψη που προσπαθεί να περάσει στην πολιτική ζωή του τόπου- είναι ανοικτή σε όποιες προτάσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Επιτροπή δέχθηκε είκοσι τρεις αλλαγές και σήμερα έφερε σαράντα νέες αλλαγές, επιμέρους βέβαια, αλλά έχει σημασία, γιατί δείχνει, ότι μας άκουσε στην Επιτροπή. Δείχνει ότι θέλει να συνδιαλεχθεί, ότι αυτό που λέμε «δημόσια διαβούλευση» γίνεται πραγματικότητα.
Όλα αυτά είναι ζητήματα τα οποία για κάποιους μπορεί να φαίνονται πρωτόγνωρα και μάλιστα να τα επικρίνουν επειδή δήθεν αλλάζει η Κυβέρνηση αλλά, όμως, σε καμία περίπτωση δεν άλλαξε και η φιλοσοφία της. Δεν άλλαξε αυτό που θέλει να περάσει με το νομοσχέδιο. Απόδειξη, αυτό που έκανε με τις λαϊκές αγορές. Αποδέχθηκε αυτά που ζητούν οι πρόεδροι και οι σύλλογοι των παραγωγών των λαϊκών αγορών, χωρίς να σταματήσει και να δεχθεί ότι δεν πρέπει να κόβουν αποδείξεις, κάτι που ζητούσαν εξάλλου και οι ίδιοι. Και διερωτώμαι, γιατί εμείς εδώ να προβληματιζόμαστε προς αυτήν την κατεύθυνση, αφού οι ίδιοι, αυτοί οι οποίοι εμπλέκονται στη διαδικασία, είναι ευχαριστημένοι απ’ αυτή την αλλαγή;
Νομίζω ότι είναι κάποια πράγματα που θα έπρεπε να τα βλέπουμε με διαφορετικό βλέμμα, διότι εάν τα βλέπουμε μόνο από μικροκομματικές σκοπιμότητες, ασφαλώς, δεν υπηρετούμε το καλώς εννοούμενο συμφέρον του ελληνικού λαού.
Είναι όμως και κάτι άλλο μια αντίθετη πραγματικότητα. Περνάμε μια κρίση. Αλλά ανεξάρτητα και από την κρίση, είναι γεγονός ότι το νέο παγκόσμιο περιβάλλον, όπως διαμορφώνεται, διαμορφώνει νέα δεδομένα. Και δεν χωράει καμία αμφισβήτηση ότι οι πολιτικές δυνάμεις σε παγκόσμιο επίπεδο θέλουν να συμμετέχουν και μάλιστα, έχουμε διαπιστώσει ότι αυτές οι πολιτικές δυνάμεις που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν κομμουνιστικές χώρες ή άλλες περιοχές της γης, θέλουν να μπουν με μεγαλύτερη έμφαση μέσα σ’ αυτό το σύστημα που είναι παγκόσμιο πλέον.
Διαμορφώνει λοιπόν, νέα δεδομένα και αυτά τα νέα δεδομένα πρέπει να τα λάβουμε υπ’ όψιν μας και στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Πρέπει να τα λάβουμε υπ’ όψιν μας και ως χώρα, πρέπει να τα λάβει υπ’ όψιν του ο ελληνικός λαός, συνολικά. Αυτά τα δεδομένα απαιτούν να διαμορφωθεί ένα καινούργιο νομικό και θεσμικό πλαίσιο, αν θέλουμε πραγματικά να λειτουργήσει η χώρα και η οικονομία.
Εμείς ως ΠΑΣΟΚ είμαστε υπερήφανοι γιατί ουσιαστικά με πρώτο αυτό το νομοσχέδιο υλοποιούμε το πρόγραμμά μας και κάνουμε το πρώτο βήμα των επαναστατικών αλλαγών που θέλουμε να κάνουμε ως παράταξη, για τις οποίες δεσμευτήκαμε προεκλογικά, τις έχουμε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό και πιστεύουμε ότι θα αλλάξουμε τα δεδομένα στη χώρα: φορολογικό νομοσχέδιο, «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» μεθαύριο, πράσινη ανάπτυξη από την άλλη, για να διαμορφώσουμε εκείνο το περιβάλλον που έχει στην εποχή μας ανάγκη η χώρα. Αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό πέρα για πέρα, γιατί πρέπει αφού κατανοηθεί από τον ελληνικό λαό όλοι μαζί να συνδράμουμε μια τέτοια προσπάθεια και να ανατάξουμε τη χώρα.
Το νομοσχέδιο αυτό που αφορά το φορολογικό σύστημα της χώρας, θέλει να διαμορφώσει ένα κράτος δικαίου και όχι ένα κράτος των ισχυρών, όπως δυστυχώς είχαμε καταφέρει μέχρι σήμερα.
(GK)
(SS)
Και βεβαίως όταν η λογική της φορολόγησης της όποιας απόδοσης όλων των συντελεστών της παραγωγής –γιατί ο ένας συντελεστής της παραγωγής είναι η εργασία, ο άλλος είναι το κεφάλαιο και ο άλλος είναι τα περιουσιακά στοιχεία- μπαίνει στην ίδια βάση, γιατί δηλαδή να παραπονούμαστε και να παραπονείται η Νέα Δημοκρατία ότι φορολογούμε την ακίνητη περιουσία ή να παραπονούνται κάποιοι άλλοι ενδεχομένως ότι υπάρχουν άλλες πτυχές που δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν;
Εμείς θεωρούμε ότι σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει το εισόδημα από όποια πηγή και αν προέρχεται, όποιος συντελεστής και να συμμετέχει περισσότερο ή λιγότερο στην παραγωγή του, να φορολογείται κατά το ίδιο σύστημα και θεωρούμε ότι αυτό το πετυχαίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό το σχέδιο νόμου που εμείς βεβαίως στηρίζουμε και θα κληθούμε να το ψηφίσουμε.
Θέλω να πω και κάτι ακόμη που θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό. Αγαπητοί συνάδελφοι, πρέπει να κατανοήσουμε ότι τα αναπτυξιακά κίνητρα που δίνονται από το νομοσχέδιο είναι τα περισσότερα δυνατά που θα μπορούσαν να δοθούν ως κίνητρα μέσω της φορολόγησης. Γιατί έχουμε πει και έχουμε ξεκαθαρίσει ότι τα κίνητρα τα σχετικά με την ανάπτυξη θα δοθούν με άλλα σχέδια νόμου που αφορούν την πράσινη ανάπτυξη, που αφορούν το Υπουργείο Οικονομίας και εν πάση περιπτώσει θα έχουν τη λογική των κινήτρων.
Εδώ τα κίνητρα αφορούν ό,τι έχει σχέση με τη φορολογία και βεβαίως η νεανική επιχειρηματικότητα και η μείωση της φορολογίας στα μη διανεμόμενα κέρδη, όταν μάλιστα προορίζονται για επενδύσεις, είναι κίνητρα σοβαρά από πλευράς φορολόγησης.
Βεβαίως, οι ευνοϊκές ρυθμίσεις για την ευρυζωνικότητα και την ευρεσιτεχνία, η οικονομική ενίσχυση και όλα αυτά που προβλέπονται για τη μείωση του ελλείμματος της χώρας και όλα αυτά που γίνονται για τους αγρότες –όπου εκεί είπαμε ακριβώς τι γίνεται, προκειμένου να μπορούν να κατοχυρώσουν τα δικαιώματα που έχουν, όσον αφορά την ενιαία ενίσχυση κ.λπ.- είναι ζητήματα, τα οποία λειτουργούν προς θετική κατεύθυνση.
Αυτά, ασφαλώς, δεν είναι τα πάντα. Δεν υποστηρίζει κανείς ότι μέσα από αυτές τις διευκολύνσεις δημιουργείται ολόκληρο το περιβάλλον που πρέπει να δημιουργηθεί, προκειμένου να πάρει η χώρα την αναπτυξιακή τροχιά που πρέπει να πάρει. Όμως, βάζουμε βάσεις, σε ό,τι αφορά το φορολογικό νομοσχέδιο και οι κατηγορίες που απευθύνονται στην Κυβέρνηση από τις άλλες πλευρές θεωρώ ότι δεν ευσταθούν.
Καλό θα ήταν, λοιπόν, όλες οι υγιείς δυνάμεις που ενστερνίζονται τις καταστάσεις, όπως ακριβώς έχουν διαμορφωθεί σήμερα, να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια, γιατί το νομοσχέδιο αυτό πρέπει να αποδώσει και θα αποδώσει, αν πραγματικά έχει τη στήριξη όσο γίνεται ευρύτερων δυνάμεων.
Μπορεί τα κόμματα να μην την στηρίζουν. Είναι γεγονός όμως ότι αυτές τις απόψεις και θέσεις τις στηρίζει η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού και γι’ αυτό ακριβώς είμαστε σίγουροι ότι θα πετύχουν και θα πετύχουν προς την κατεύθυνση ώστε και η χώρα να ξεφύγει από τα αδιέξοδα, στα οποία έχει περιέλθει, αλλά και ο ελληνικός λαός να δει ένα καλύτερο αύριο.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Το λόγο έχει ο κ. Αργύρης Ντινόπουλος, Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στη Β’ Περιφέρεια Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΗΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό για την πράσινη ανάπτυξη, αγαπητέ κύριε συνάδελφε, το θυμηθήκατε και το ακούγαμε προεκλογικά.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Εμείς το κάνουμε και μετεκλογικά.
ΑΡΓΥΡΗΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Ξέρετε όμως τι λέει ο κόσμος έξω; Ότι μέχρι τώρα το μόνο πράγμα που έχει γίνει, όσον αφορά την πράσινη ανάπτυξη, είναι ότι πήρε το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός.
Θέλω να σας πω, αγαπητέ Υπουργέ, ότι δεν έχετε αντιληφθεί πόσο οργισμένη είναι η κοινωνία απέναντί σας. Και θα σας πω γιατί δεν το έχετε αντιληφθεί: Επειδή έχετε εξασφαλίσει μια πραγματικά πρωτόγνωρη για τα τελευταία είκοσι χρόνια μιντιακή ανοχή.
Εγώ είμαι δημοσιογράφος από το 1984. Δεν θυμάμαι ποτέ κυβέρνηση νεοεκλεγείσα να είχε τόσο ευνοϊκή μεταχείριση από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Είναι πρωτοφανές εκπομπές να καλούν μόνο τον Υπουργό και να μην υπάρχει αντίλογος από τη μεριά της Αντιπολίτευσης.
Επειδή, λοιπόν, έχετε αυτή τη μιντιακή ανοχή, επειδή μπορεί να βγαίνετε με όλη αυτή την άνεση –και δεν εννοώ προσωπικά μόνο εσείς, γιατί εσείς είναι αλήθεια ότι όταν βγαίνετε λέτε και μερικές αλήθειες- όπως πολλοί συνάδελφοί σας βγαίνουν και έχουν αυτή την εξαιρετική μεταχείριση, νομίζουν ότι επειδή πείθετε τους συνδαιτυμόνες σας στα τηλεοπτικά τραπέζια, έχετε πείσει και την ελληνική κοινωνία.
Θα δείτε τις αντιδράσεις, οι οποίες θα υπάρξουν το 2011, όταν θα αρχίσουν να πηγαίνουν τα εκκαθαριστικά από ένα τέτοιο φορομπηχτικό νομοσχέδιο. Και αναρωτιέμαι σε μια περίοδο ύφεσης της ελληνικής οικονομίας, όταν θέλετε να μειώσετε το έλλειμμα –που πράγματι είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα- πώς θα το μειώσετε, κύριε Υπουργέ; Πώς θα πάρετε φόρους, όταν δεν υπάρχει εισόδημα;
Βγείτε έξω και δείτε ότι η αγορά έχει στεγνώσει. Τον Ιανουάριο, πριν αυξήσετε τους συντελεστές του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας είχατε μείωση στις εισπράξεις του Φ.Π.Α. σε σχέση με τον Ιανουάριο της προηγούμενης χρονιάς κατά 10%. Πιστεύετε, λοιπόν, ότι θα πείσετε τους Έλληνες να σας δώσουν και να μοιραστούν το εισόδημά τους με το κράτος;
Αφού καταρχήν σ’ αυτόν εδώ τον τόπο –και βεβαίως εδώ δεν ευθύνεστε μόνο εσείς, είναι μια διαχρονική αδυναμία του πολιτικού συστήματος- δεν υπάρχει ανταποδοτικότητα των φόρων, γιατί ο άλλος να έλθει να πληρώσει και να είναι συνεπής φορολογούμενος, όταν ξέρει ότι η φοροδιαφυγή είναι περίπου στο 1/3 του συνολικού εισοδήματος και όταν ο ίδιος αισθάνεται κορόιδο; Πώς θα πείσετε τον Έλληνα να πληρώσει φόρους, όταν ξέρει ότι θα πάει στο νοσοκομείο –και εδώ δεν λέω ότι φταίτε μόνο εσείς- και θα χρειαστεί να πληρώσει φακελάκι, για να κάνει μια εξέταση;
Πώς θα πείσετε τους Έλληνες να πληρώσουν φόρους, όταν ξέρουν ότι για να πάνε από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη πρέπει να κάνουν κι εγώ δεν ξέρω πόσες παρακάμψεις από τα Τέμπη;
Εδώ θα ήθελα να σας πω, κύριοι συνάδελφοι –για να δείτε αυτή τη χρονική αδυναμία του πολιτικού μας συστήματος- ότι η πρώτη φορά που έπεσε η ιδέα για να γίνει ένας εθνικός δρόμος Αθήνας-Θεσσαλονίκης ήταν το 1927 από την Οικουμενική Κυβέρνηση του Ζαΐμη, μετά την ανατροπή του Πάγκαλου. Και πέρασαν πάνω από ογδόντα χρόνια και έναν δρόμο Αθήνα-Θεσσαλονίκη ακόμα δεν μπορούμε να έχουμε!
Άρα, λοιπόν, πώς να πείσουμε τους φορολογούμενους; Χρειάζεται μια ειλικρίνεια απέναντί τους. Χρειάζεται να τους πούμε την αλήθεια και να μην τους παρουσιάζετε ένα φορομπηχτικό νομοσχέδιο και να προσπαθείτε να τους πείσετε ότι θα πληρώσουν και λιγότερους φόρους.
Να σας πω και κάτι άλλο, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Βγείτε αύριο το πρωί έξω στο δρόμο και ρωτήστε όποιον Έλληνα θέλετε, ασχέτως τι ψηφίζει –ΠΑ.ΣΟ.Κ., Νέα Δημοκρατία, Αριστερά- το εξής: «Ξέρεις πόσο φόρο θα πληρώσεις για το τρέχον έτος;» Κάποιος να σας πει που να έχει μια ιδέα περίπου τι φόρο θα πληρώσει. Κανείς δεν ξέρει!
Και δεν είναι ότι το φορολογικό νομοσχέδιο συζητείται σήμερα και δεν το έχει μάθει ακόμα η κοινωνία. Εδώ και τέσσερις-πέντε μήνες όλο και υπάρχουν πληροφορίες, όλο και υπάρχουν διαρροές. Όλος ο κόσμος ακούει για φορολογικό νομοσχέδιο. Πείτε μου εσείς έναν Έλληνα που να ξέρει το 2011 τι φόρο θα πληρώσει για το εισόδημα του 2010.
Εγώ θυμάμαι ότι όταν ήμουν φοιτητής της Νομικής πριν από πολλά χρόνια και κάναμε Φορολογικό Δίκαιο αυτό που μας έλεγαν οι καθηγητές είναι ότι βασικό στοιχείο ενός φορολογικού συστήματος, για να μπορεί να καταπολεμά τη φοροδιαφυγή είναι να είναι ένα απλό σύστημα. Και εσείς παρουσιάσατε ένα φορολογικό νομοσχέδιο με 168 σελίδες. Πιστεύετε ότι αυτός ο οποίος θέλει να γλιτώσει από την καταβολή του φόρου δεν θα το καταφέρει μέσα από μία τόσο δαιδαλώδη νομοθεσία;
Για να σας αποδείξω και πόσο μακριά από την κοινωνία είστε –και αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο- να σας πω τι κάνατε με τους ταξιτζήδες. Έχετε προσπαθήσει να πείσετε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία ότι δήθεν είναι ο κλάδος, ο οποίος φοροδιαφεύγει.
Αυξάνετε το τεκμαρτό τους εισόδημα για το 2010 κατά 50%. Πηγαίνετε στις πιάτσες των ταξί, για να δείτε ότι τα αυτοκίνητα εκεί πέρα είναι ατελείωτα. Έχει μειωθεί κατά 50% η δουλειά τους. Και μετά βάζετε τους ταξιτζήδες που είναι όλη μέρα στο τιμόνι –εν πάση περιπτώσει είναι ένα επάγγελμα, αυτό που είναι- να γυρνούν το βράδυ σπίτι τους και να κάθονται να συμπληρώνουν τα βιβλία, διότι θα τους φορολογήσετε διά της λογιστικής μεθόδου.
Πηγαίνετε ρωτήστε κανέναν ταξιτζή. Πηγαίνετε σε καμιά πιάτσα. Ξέρετε τι λένε; «Μα, εμείς έχουμε ένα ταξί που το έχουμε μισό-μισό. Αλλιώς το δουλεύει ο ένας, αλλιώς το δουλεύει ο άλλος. Βγάζω εγώ ένα μεροκάματο 50, 60, 70 ευρώ, ο άλλος μπορεί να μη θέλει να δουλέψει. Γιατί με βάζεις τώρα να κάνω εταιρεία και να τσακώνομαι με το συνέταιρο; Διότι θα πρέπει να τα μοιράζομαι. Και ο ένας μπορεί να θέλει να δουλεύει και ο άλλος μπορεί να μη θέλει.»

(SM)
(GK)
Αναρωτηθήκατε ποτέ τι συνέπειες θα έχει όλη αυτή η φορολογική σας - πώς να το πει κανείς- εμμονή να τους εντάξετε σ' αυτό το φορολογικό καθεστώς, ότι θα αφανίσετε τους ανθρώπους αυτούς οι οποίοι έχουν μισό ή ένα τέταρτο του ταξί και θα τους υποχρεώσετε να ξεπουλήσουν τα μερίδιά τους και ό,τι περιουσιακό στοιχείο έχουν και να έρθουν οι μεγάλες εταιρείες των ταξί, να έρθουν τα καρτέλ και να αφανιστεί και αυτή η μικρή, τέλος πάντων, επιχειρηματική δραστηριότητα, που σε τελική ανάλυση εκφράζει και μία φιλοσοφία του Έλληνα που θέλει να έχει μία δική του δουλειά και να μην έχει αφεντικό πάνω από το κεφάλι του. Τα λέω αυτά για να προσπαθήσω να σας δώσω να καταλάβετε πόσο εκτός κοινωνικής πραγματικότητας είναι το συγκεκριμένο φορολογικό νομοσχέδιο και εδώ και για αλλού.
Και θα σας πω εδώ και κάτι τελευταίο και να το έχετε υπ' όψιν σας. Μην περιμένετε οι Έλληνες να γίνουν συνεπείς φορολογούμενοι, όταν έχουν καθημερινά απτά δείγματα της κρατικής σπατάλης. Δεν είναι δυνατόν, αγαπητέ Υπουργέ, να πείσετε τον απλό Έλληνα να κάνει και να στερηθεί και να συνεισφέρει σε αυτή την εθνική προσπάθεια, όταν βλέπει κάθε Σαββατόβραδο στην κρατική τηλεόραση πανάκριβες εκπομπές και να πίνουν κάποιοι εις υγείαν των κορόιδων και να αμείβονται με 20.000 ευρώ. Δεν ξέρετε τι κακό προκαλεί αυτό και πόσο, εν πάση περιπτώσει, αποθαρρύνει και αυτόν ο οποίος θέλει να είναι συνεπής φορολογούμενος.
Κοιτάξτε δύο οργανισμούς, τους οποίους και επί των δικών μας ημερών –είναι αλήθεια- δεν τους διαχειριστήκαμε όπως έπρεπε, δηλαδή την κρατική τηλεόραση και τον ΟΠΑΠ. Έχουμε τη γενική συνέλευση του ΟΠΑΠ στις 10 Μαΐου νομίζω, να δούμε τι μισθούς θα εγκρίνουν οι ίδιοι για τους εαυτούς τους.
Εν πάση περιπτώσει, είναι νομοσχέδιο το οποίο η Νέα Δημοκρατία για όλους αυτούς τους λόγους το καταψηφίζει.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Το λόγο έχει, ο κ. Νικόλαος Καντερές, Βουλευτής Αττικής της Νέας Δημοκρατίας.
Ορίστε, κύριε Καντερέ, έχετε το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΝΤΕΡΕΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υφυπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έξι μήνες διακυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Κυβέρνηση κατάφερε να φέρει τη χώρα ως εδώ και μη παρέκει, καθώς δεν προχώρησε σε καμία ουσιαστική κίνηση, ώστε να αρχίσουμε να εξερχόμαστε από την οικονομική κρίση που μας πλήττει και την οποία, βέβαια, δεν είχε παραδεχθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Οι πολίτες ακούγοντας τον κ. Γιώργο Παπανδρέου να τάζει προεκλογικά τα πάντα, τιμώρησε τη Νέα Δημοκρατία παρότι βγήκε ο πρώην Πρωθυπουργός, ο Κώστας ο Καραμανλής και είπε τα πράγματα με το όνομά τους, σκληρές αλήθειες, οι οποίες σε κανέναν δεν άρεσαν και είχαν πολιτικό κόστος που το πληρώσαμε.
Είχαμε τονίσει να παρθούν δραστικά μέτρα σε τρεις τομείς. Αυστηρός έλεγχος στις δημόσιες δαπάνες, πόλεμος κατά της φοροδιαφυγής και διαρθρωτικές αλλαγές για μια νέα τροχιά ανάπτυξης. Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου τότε, όμως, έλεγε ότι λεφτά υπάρχουν. Τώρα φθάσαμε στο σημείο να πανηγυρίζετε, γιατί θα έχουμε την εποπτεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ή ακόμη γιατί πήραμε χρήματα με υψηλότατο επιτόκιο που έφθασε στο 5,9%.
Η Νέα Δημοκρατία, κύριε Υπουργέ, στα 5,5 χρόνια δεν είχε ποτέ πρόβλημα δανεισμού και μάλιστα και με χαμηλά επιτόκια και για πολλά χρόνια. Θυμηθείτε ότι τον Οκτώβριο του περασμένου χρόνου σας παραδώσαμε το κόστος δανεισμού στις 130 μονάδες βάσης. Εσείς τεχνητά διογκώσατε το έλλειμμα στο 12,7% και σαν αποτέλεσμα καταφέρατε μέσα σε λίγες εβδομάδες να εκτοξεύσετε το κόστος δανεισμού στο τριπλάσιο, φθάνοντας ακόμη και στις 460 μονάδες.
Το τι ακολούθησε το βλέπουν οι πολίτες στην καθημερινότητά τους και στις τσέπες τους είτε λέγεται οικονομία με τα άδικα φοροεισπρακτικά μέτρα είτε λέγεται ασφάλεια του πολίτη, είτε τέλος λέγεται ασφαλιστικό αδιέξοδο με τον κύριο Υπουργό τον κ. Λοβέρδο να ψάχνει απεγνωσμένα να πληρώσει τις συντάξεις.
Ερώτημα. Ήταν η χώρα σε αυτή την κατάσταση, όταν σας παραδώσαμε την εξουσία; Όχι, δεν ήταν. Ασχέτως τι διαστρεβλωμένα μηνύματα προσπαθείτε να περάσετε απεγνωσμένα στο κόσμο, η πικρή αλήθεια είναι ότι η κατάσταση -η οποία όντως είναι δύσκολη- βρέθηκε εκτός ελέγχου κυρίως λόγω της αβουλίας, της μη έγκαιρης λήψης σωστών μέτρων και των παλινωδιών στις ατέρμονες διαβουλεύσεις σας.
Δεν είχατε σχέδιο. Όσον αφορά την οικονομία, η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει επικίνδυνα, όταν για επικοινωνιακούς και μόνο λόγους, αρχίσατε να φουσκώνετε τους αριθμούς του ελλείμματος και να δημιουργείτε κλίμα ανασφάλειας, ώστε να μπορέσετε να βγείτε αργότερα ως μεγάλοι σωτήρες. Δυστυχώς, όμως, αυτή η ιστορία σας ήρθε μπούμερανγκ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο για τη φορολογική μεταρρύθμιση είναι πρόχειρο, κοινωνικά άδικο και αντιαναπτυξιακό. Όλοι συμφωνούμε, ότι είναι απαραίτητη μία γενναία φορολογική μεταρρύθμιση. Βασικοί άξονες θα πρέπει να είναι η διαφάνεια, η κοινωνική δικαιοσύνη και η αποτελεσματικότητα, που θα διασφαλίσει τη πάταξη της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας.
Όλοι συμφωνούμε, ότι η φοροδιαφυγή που εκτιμάται στα 25 δισεκατομμύρια ευρώ ή η περίπου στο 50% των φορολογικών εσόδων της χώρας, αποτελεί αγκάθι. Συμφωνούμε, ότι η χώρα μας υστερεί δραματικά σε ποσοστά φορολογικών εσόδων ως προς το ΑΕΠ, τόσο σε άμεσους όσο και έμμεσους φόρους.
Το ερώτημα είναι, εάν το νομοσχέδιο που παρουσιάζετε είναι η φορολογική μεταρρύθμιση που έχει ανάγκη ο τόπος. Η απάντηση είναι δυστυχώς όχι. Σας λέμε ότι είναι και άδικο και αντιαναπτυξιακό. Ιδού μερικοί λόγοι.
Πρώτον, φορολόγηση των διανεμομένων κερδών και αύξηση της φορολογίας των μερισμάτων στις επιχειρήσεις στο 40%, που είναι ο μεγαλύτερος φορολογικός συντελεστής στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδιαίτερα στις γειτονικές χώρες.
Δεύτερον, αυστηρό σύστημα αυτοπεραίωσης για περίπου 800.000 μικρομεσαίους, γεγονός που οδηγεί σε υπερδιπλασιασμό της φορολογικής τους επιβάρυνσης. Η αγορά έχει στεγνώσει, ο τζίρος πέφτει και αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις. Προσέξτε το μέτρο αυτό, θα φέρει λουκέτο για πολλούς.
Τρίτον, κατάργηση των φοροαπαλλαγών για τους αγρότες. Τέταρτον, φορολόγηση των επιδομάτων των υπηρετούντων στα Σώματα Ασφαλείας και Άμυνας, που δεν προσφέρουν ιδιαίτερα έσοδα. Πέμπτον, δραστική μείωση του ποσοστού έκπτωσης των τόκων των στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας.
Έκτον, κατάργηση των εκπτώσεων φόρων από ασφάλιστρα και επιβολή τεκμηρίων διαβίωσης. Έβδομον, ουσιαστική κατάργηση του αφορολογήτου, από τις 12.000 πέφτει στις 6.000 ευρώ, καθώς από το σύστημα των αποδείξεων εξαιρούνται τα βασικά έξοδα για τα περισσότερα νοικοκυριά. ΄Ογδοον, κατάργηση των φορολογικών ελαφρύνσεων για την αγορά πρώτης κατοικίας.
Ένατον, φορολογική επιδρομή για τους ημιυπαίθριους χώρους. Όταν η Νέα Δημοκρατία είχε πριν από οκτώ μήνες προτείνει ελαφρύτερα μέτρα που θα απέδιδαν πριν ακόμα δανειστούμε, τότε δεν το θέλατε. Δέκατον, Φόρος Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας σε βάρος κυρίως της μεσαίας τάξης, που θα έχει σαν αποτέλεσμα να παραλύσει η κτηματαγορά, όταν ταυτόχρονα υπάρχει μεγάλη συρρίκνωση της κατασκευαστικής δραστηριότητας.
Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, θέτετε συνεχώς ότι σχέδιο υπάρχει. Κρίνοντας, όμως, από το φιάσκο του μέτρου παρακράτησης 8% επί του τζίρου επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών -που εμείς επιμέναμε και τελικά το αποσύρατε- συμπεραίνουμε ότι μάλλον δεν υπήρξε ποτέ σχέδιο. Το φορολογικό νομοσχέδιο δεν είναι μεταρρύθμιση, είναι απορύθμιση. Σε περίοδο ύφεσης δεν εμπεριέχει κανένα στοιχείο οικονομικής ανάπτυξης.
Ο Πρόεδρός μας είχε παρουσιάσει, εδώ και πολύ καιρό είκοσι, τρία μέτρα ανάσας για την οικονομία με μηδενικό ή ελάχιστο δημοσιονομικό κόστος. Εσείς προτιμήσατε, να αυξήσετε τους φόρους στα καύσιμα σφίγγοντας ακόμα περισσότερο τη θηλιά στο λαιμό του πολίτη. Επιτείνετε την οικονομική κρίση, πλήττετε βάναυσα όλους τους φορολογικούς τομείς της οικονομίας και διώχνετε κεφάλαια από την Ελλάδα, όπως είπαν και πολλοί προλαλήσαντες.
Δημιουργείτε αρνητική ψυχολογία στην αγορά, στραγγαλίζετε τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας, τους μικρομεσαίους, αποθαρρύνετε τους πολίτες και δεν αποκαθιστάτε κοινωνική δικαιοσύνη. Για το λόγο αυτό καταψηφίζουμε το παρόν νομοσχέδιο.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο κ. Κωνσταντίνος Καρτάλης, Βουλευτής Μαγνησίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Ορίστε, κύριε Καρτάλη, έχετε το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορώ παρά να σχολιάσω μία φράση του προηγούμενου ομιλητή, του αγαπητού συναδέλφου, ότι πρόκειται για ένα φορολογικό νομοσχέδιο απορύθμισης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απορύθμιση είναι όταν υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες συμπολίτες μας, που φοροδιαφεύγουν και εισφοροδιαφεύγουν. Απορύθμιση είναι όταν καταλογίζονται πρόστιμα για παραβατικές συμπεριφορές και τα πρόστιμα αυτά συμψηφίζονται ή απαλλάσσονται οι έχοντες την ευθύνη.
(DE)





(03SM)
Απορύθμιση είναι να υπάρχουν προνομιακές ρυθμίσεις υπέρ συγκεκριμένων συντεχνιών. Απορύθμιση είναι να υπάρχουν πολλά περισσότερα παράθυρα στη νομοθεσία παρά κανόνες. Και απορύθμιση είναι όταν οι κανόνες παραβιάζονται με ένα συστηματικό τρόπο από μία καλλιεργημένη συναντίληψη μεταξύ πολιτείας, ελεγκτικών μηχανισμών, αλλά και της κοινωνίας της ίδιας, ότι μπορεί να υπάρχουν ειδικότερες ρυθμίσεις για ειδικότερες περιπτώσεις για ειδικότερους συμπολίτες μας.
Και σήμερα, σε μία άλλη αίθουσα της Βουλής, όταν συζητούσαμε την πολεοδομική νομοθεσία, είδαμε ότι απορύθμιση είναι να υπάρχουν χιλιάδες, εκατομμύρια -ενάμισι εκατομμύριο- παράνομες κατασκευές που έχουν γίνει στη χώρα και σήμερα διεκδικούν τη διατήρησή τους.
Το νομοσχέδιο έρχεται να αποκαταστήσει αυτή την απορύθμιση. Είναι ένα νομοσχέδιο που δρομολογεί την κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά φυσικά δεν φτάνει στο στόχο της κοινωνικής δικαιοσύνης, γιατί χρειάζεται μία σειρά από άλλα μέτρα. Χρειάζεται η προστασία των δημοσίων αγαθών, της υγείας, του περιβάλλοντος, του πολιτισμού, της παιδείας, που σε περιόδους κρίσης δέχονται τις μεγαλύτερες πιέσεις, γιατί συνήθως δεν έχουν άμεση οικονομική ανταλλακτική αξία. Χρειάζεται η ασφάλεια στην εργασία και ένας στόχος για μία καλή δουλειά για όλους, που είναι κρίσιμο για την κοινωνική συνοχή. Χρειάζεται να ενισχύσουμε τη διοικητική αναδιάρθρωση μέσα από το σχέδιο «Καλλικράτης» που επιχειρεί την ενίσχυση της τοπικής δημοκρατίας. Χρειάζεται να δρομολογήσουμε περισσότερη ανάπτυξη με παραγωγικές επενδύσεις, αλλά και δημόσια έργα που δημιουργούν πλούτο, κατανέμουν θέσεις εργασίας, ενισχύουν την κοινωνική συνοχή, κρατούν τον πολίτη στην ύπαιθρο, δημιουργούν συνθήκες τοπικής ανάπτυξης. Και φυσικά, χρειάζεται να παλέψουμε με το μεγάλο εχθρό που είναι το χρέος που δημιουργεί και τις συνθήκες ασφυξίας στην ελληνική οικονομία και δημιουργεί και τις αντίξοες προϋποθέσεις για τη μελλοντική ανάπτυξη της χώρας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το φορολογικό νομοσχέδιο είναι ένα από τα βήματα, μία από τις συνιστώσες που συγκροτούν ένα πλαίσιο ισχυρής και σε βάθος κοινωνικής δικαιοσύνης. Και είναι παράλογο τα Κόμματα της Βουλής να μην αναγνωρίζουν ότι η πρόθεση της πολιτείας, η πρόθεση του νομοθέτη είναι να αποκαταστήσει αδικίες που συσσωρεύτηκαν επί πολλά έτη, επί πολλές δεκαετίες, θα μπορούσαμε να πούμε, που πρόταξαν συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες και επαγγελματικές τάξεις σε βάρος άλλων ομάδων και κοινωνικών τάξεων.
Νομίζω ότι είναι υποχρέωση όλων μας σε μία νέα πορεία αυτής της χώρας, μέσα από την κρίση που περνάει η χώρα, να δημιουργήσουμε ευκαιρίες. Και μία από τις ευκαιρίες είναι να αποκαταστήσουμε τους κανόνες. Κανόνες είναι ότι ό,τι είναι δίκαιο είναι και λογικό και ό,τι είναι ηθικό είναι νόμιμο. Και αυτούς τους κανόνες πρέπει να τους βάλουμε σε όλες τις νομοθετικές πράξεις που ψηφίζει η Βουλή των Ελλήνων, με στόχο να προστατεύσει τον πολίτη και να προστατεύσει κυρίως τον αδύναμο πολίτη.
Το νομοσχέδιο έχει πολλές θετικές πρόνοιες και πολλές περισσότερες από τις πρόνοιες αυτές δρομολογήθηκαν μέσα από τη δουλειά των Επιτροπών, από τις παρατηρήσεις πολλών συναδέλφων απ’ όλα τα Κόμματα, αλλά και από την αντίληψη την οποία απέκτησε το οικονομικό επιτελείο να ακούσει τους Βουλευτές, όχι γιατί αυτό είναι μία παλινωδία, αλλά γιατί είναι μία διαφορετική αντίληψη για τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνεται τελικά ένα νομοσχέδιο που αποτελεί νόμο του κράτους.
Θα έλεγα, όμως, ότι το νομοσχέδιο θα έπρεπε να είναι λίγο πιο τολμηρό για τη στήριξη ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων. Και θα έλεγα ότι οι κοινωνικές αυτές ομάδες είναι οι συνταξιούχοι, είναι τα άτομα με αναπηρίες, οι οικογένειες των ατόμων με αναπηρίες επίσης, οι πολύτεκνοι, οι τρίτεκνοι, οι μονογονεϊκές οικογένειες.
Κύριοι Υπουργοί που είσαστε παρόντες, νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να δείτε όλες τις απαλλαγές τις οποίες δίνετε για συγκεκριμένα πράγματα, όπως για παράδειγμα για τα στεγαστικά, για τα ασφαλιστικά -ασφαλιστήριο ζωής, θανάτου- και τα υπόλοιπα, να είναι πιο γαλαντόμα γι’ αυτές τις κοινωνικές ομάδες που δέχονται την πίεση της κρίσης πολύ περισσότερο απ’ ό,τι τη δέχονται άλλοι συμπολίτες μας.
Οι κοινωνικές αυτές ομάδες αποτελούν έναν ιστό μέσα στην κοινωνία που έχει σήμερα διαταραχθεί, γιατί οι αρμοί της κοινωνίας, έχουν, επίσης διαταραχθεί. Και οφείλουμε μέσα από το φορολογικό νομοσχέδιο να δώσουμε τη δυνατότητα να καλυφθούν αυτά τα κενά που έχουν δημιουργηθεί και να δώσουμε την ευκαιρία αυτές οι κοινωνικές ομάδες να αποκτήσουν περισσότερες δυνατότητες να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα.
Και μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, βεβαίως, οφείλουμε να δώσουμε και περισσότερα κίνητρα για να δρομολογήσουμε δράσεις που βοηθούν τη γενικότερη ανάταξη του κράτους. Υπάρχει μία σειρά από διατάξεις που πριμοδοτούν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την εξοικονόμηση ενέργειας, την αντικατάσταση μηχανολογικού εξοπλισμού. Όμως, έχω την εντύπωση ότι η απαλλαγή του 10% είναι ιδιαίτερα χαμηλή. Είναι μία απαλλαγή που δεν δημιουργεί ισχυρό κίνητρο για έναν πολίτη να δρομολογήσει μία επένδυση σε μία δύσκολη οικονομική περίοδο και να αποκτήσει όφελος από την επένδυση στην επιστροφή σε μερικά χρόνια. Χρειάζεται εκεί να σταθείτε με μεγαλύτερο, αν θέλετε, ποσοστό για να μπορέσουμε να έχουμε ένα αποτέλεσμα το οποίο να είναι αποτελεσματικότερο και να ανταποκρίνεται στο πνεύμα του νομοθέτη.
Και βεβαίως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει πολύ μεγάλη σημασία μέσα σ’ αυτή τη μεγάλη περιπέτεια που περνάει η χώρα, αλλά και μέσα σ’ αυτή την πολύ σπουδαία πορεία την οποία έχει δρομολογήσει η Κυβέρνηση να εκπαιδεύσουμε τους πολίτες σε μία νέα συμπεριφορά. Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι εύκολο ούτε με διαφημιστικά σποτ, ούτε με προσπάθειες κάθε είδους επικοινωνιακής φύσης να εκπαιδεύσουμε τον πολίτη να αποκτήσει ξαφνικά φορολογική συνείδηση.
Όμως, νομίζω ότι είναι εσφαλμένο, είναι λάθος να δημιουργήσουμε στον πολίτη το κίνητρο να καταγγέλλει επ’ αμοιβή φορολογικές παραβάσεις. Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν πρέπει να καταγγέλλει παθητικές δωροδοκίες. Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν πρέπει να καταγγέλλει παράνομους χρηματισμούς, αλλά νομίζω ότι είναι παράλογο να ζητούμε από τον Έλληνα πολίτη, από τους συμπολίτες μας, να καταγγέλλουν φορολογικές παραβάσεις άλλων συμπολιτών επ’ αμοιβή. Διότι το νομοσχέδιο στο άρθρο 72 μιλάει για το 1/10 του προστίμου που καταλογίζεται στον παραβάτη να το εισπράττει ο καταγγέλλων πολίτης.
Δεν είναι αυτή η παιδεία που πρέπει να δώσουμε στους Έλληνες πολίτες σε μία κρίσιμη εποχή, σε μία εποχή που χρειάζεται συνοχή και σε μία εποχή που πρέπει να εκπαιδεύσουμε τον πολίτη ότι η φορολογική συνείδηση είναι υποχρέωση και δεν είναι ένα κίνητρο μέσα από το οποίο μπορεί να αποκτήσει προσπορισμό για περισσότερα έσοδα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εποχή είναι πολύ κρίσιμη και κτίζονται οι βάσεις για επόμενες δεκαετίες. Οι βάσεις αυτές δεν είναι μόνο οι φορολογικοί μηχανισμοί, δεν είναι μόνο οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, είναι και ο πολίτης που στέκεται μέσα στην κοινωνία. Αυτή είναι η μεγαλύτερή μας υποχρέωση και νομίζω ότι αυτή την υποχρέωση σε όλες τις γραμμές του, με τις λίγες εξαιρέσεις που ανέφερα τις υπηρετεί το νομοσχέδιο το οποίο συζητούμε.
Είναι προφανές ότι υπερψηφίζω το νομοσχέδιο και πιστεύω ότι το οικονομικό επιτελείο, ακολουθώντας την τακτική που ακολούθησε και στις Επιτροπές, θα φέρει και άλλες διορθωτικές παρεμβάσεις, όπως και τη σημερινή για το θέμα των παραγωγών λαϊκών αγορών.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: (Δεν ακούστηκε)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Κύριε συνάδελφε, η αλλαγή δεν είναι υποχρεωτικά υποχώρηση. Είναι βελτίωση. Ακούς τη Βουλή, ακούς κάτι που είναι λογικό και συνήθως ό,τι είναι λογικό είναι και δίκαιο.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε τον κύριο Καρτάλη.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Αιτωλοακαρνανίας κ. Κωνσταντίνος Καραγκούνης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε στιγμές βαθιάς οικονομικής κρίσης, όπως αυτές που διανύουμε, η ειλικρινής ευχή μου θα ήταν να μπορούσα να στηρίξω την Κυβέρνηση στις επιλογές εξόδου από την κρίση που κάνει, πόσο μάλλον όταν πρόκειται γι’ αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο που εδώ και μήνες προπαγανδίζεται ως εργαλείο δημιουργικής ανατροπής στην οικονομία.
Πολύ φοβούμαι, όμως, ότι αδυνατώ να το πράξω. Πολύ φοβούμαι ότι αδυνατώ με ήσυχη τη συνείδησή μου να στηρίξω ένα νομοσχέδιο, όπως αυτό, που κινείται σε λάθος κατεύθυνση και στη φιλοσοφία του και στη μεθοδολογία του και πολύ περισσότερο στους υπολογισμούς του, ένα νομοσχέδιο που στραγγαλίζει τον παραγωγικό ιστό της χώρας. Δεν έχετε παρά να ακούσετε την αγορά, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους εμπόρους, όλες τις παραγωγικές τάξεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο αυτό, πρώτον, αποτελεί νομοσχέδιο υπερφορολόγησης και αφαίμαξης του παραγωγικού μόχθου του ελληνικού λαού. Και ως τέτοιο, στερείται κάθε οικονομικής, πολιτικής, αλλά και ηθικής νομιμοποίησης. Βέβαια, ξέρω ότι αυτό ίσως να ξενίζει εσάς του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που πιστεύετε ιδεολογικά στο μεγάλο κράτος, στο κράτος-αφέντη, στο γκουβέρνο, όπως το έλεγαν παλιά, που μια μονοκοντυλιά φέρνει τα πάνω κάτω.
Όμως, για μένα που προέρχομαι από μια διαφορετική πολιτική παράδοση, που βάζει στο κέντρο της κοινωνίας και της οικονομίας τον πολίτη και τον άνθρωπο, η οικονομική πολιτική τού «να βάζουμε φόρους και άλλους φόρους και όπου βγάλει» αποτελεί οικονομική πολιτική χωρίς νομιμοποίηση. Και αυτό, γιατί καλό να θυμάστε, όταν με μία μονοκοντυλιά αυξάνετε τους φόρους, ότι μόνος παραγωγός πλούτου στη χώρα είναι ο φορολογούμενος πολίτης.
Δεν είναι δικός σας αυτός ο πλούτος για να τον κάνετε ό,τι θέλετε. Ο πλούτος που αφαιρείτε δεν σας ανήκει, πρέπει να πιάνει τόπο. Ξέρετε, στα κράτη με τη λεγόμενη φορολογική συνείδηση και τους υψηλούς φόρους, στις Σκανδιναβικές χώρες ή στην Ολλανδία, ακόμη και στη Γερμανία, ο πολίτης πληρώνει φόρους και δεν έχει πρόβλημα να πληρώνει, ακριβώς γιατί τα χρήματά του πιάνουν τόπο.
Και βέβαια, ας μη ξεχνάμε ότι φόροι Σκανδιναβίας προϋποθέτουν σκανδιναβικές κρατικές παροχές. Φόροι Σκανδιναβίας, όπως αυτοί που αποφασίσατε να επιβάλετε με αυτό το απίθανο νομοσχέδιο, δεν συνάδουν με ελληνικές κρατικές παροχές. Όσο το ελληνικό κράτος και οι παροχές του παραμένουν αυτές που είναι, η αύξηση της φορολογίας αποτελεί πρόκληση και αυτό θα το κατανοήσετε, όταν κάποια στιγμή η οικονομία και η κοινωνία θα οδηγηθεί σε έκρηξη, πράγμα, φοβούμαι, αναπόφευκτο με τις επιλογές σας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί, επίσης, νομοσχέδιο διχασμού σε μία στιγμή που απειλείται η παραγωγική εθνική ενότητα, νομοσχέδιο, δηλαδή, που κυοφορήθηκε επικοινωνιακά πάνω στην κατασκευή αντιπαλοτήτων, ανάμεσα σε έχοντες και κατέχοντες, από τη μία και φοροφυγάδες και φορονομίμους, από την άλλη. Και ως τέτοιο, είναι κατώτερο των περιστάσεων και καταδικασμένο να καταρρακώσει την ψυχολογία της αγοράς και να οδηγήσει σε ακόμα σοβαρότερες μορφές παραβατικότητας στην οικονομία.
Ξέρετε, κύριοι του οικονομικού επιτελείου, το να στρέφουμε τους μεν εναντίον των δε είναι εύκολο. Αποτελεί, δυστυχώς, παραδοσιακό ελληνικό ελάττωμα, όπως δείχνει η ιστορία μας. Όμως, παρά τα πρόσκαιρα επικοινωνιακά και άλλα οφέλη, τελικά σπέρνοντας ανέμους, θερίζεις θύελλες.
(AM)
(3DE)
Και αυτό γιατί οι αξιολογικές κρίσεις δεν ταιριάζουν στο ψυχρό περιβάλλον της οικονομίας, αφού εν τέλει είναι αυθαίρετες και εύκολα αντιστρέφονται.
Θα δώσω ένα παράδειγμα. Σίγουρα, οι έχοντες οφείλουν να πληρώσουν περισσότερο από τους μη έχοντες. Αλλά, πού βάζετε τον πήχη; Ποιός είναι έχων και κατέχων; Είναι έχων και κατέχων ο φορολογούμενος των 30.000 ευρώ; Είναι έχων και κατέχων ο φορολογούμενος με ένα σπίτι από κληρονομιά και ένα εξοχικό στο χωριό;
Μαζί σας και με τις διχαστικές κατηγοριοποιήσεις μεταξύ εχόντων και μη, το μόνο αποτέλεσμα είναι να μετατρέπονται σε έχοντες και υπερφορολογουμένους όλο και μεγαλύτερα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας. Και το πρόσκαιρο και φθηνό αυτό επικοινωνιακό τέχνασμα αργά ή γρήγορα θα γίνει αντιληπτό ως τέτοιο από τον ελληνικό λαό, ότι δηλαδή δεν πρόκειται για κάτι που οδηγεί στην κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά αντίθετα στη διεύρυνση της βάσης της υπερφορολόγησης, αφού σιγά-σιγά καθίστανται έχοντες και κατέχοντες τα πλέον μεσαία και τα πλέον παραγωγικά κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. Σήμερα, έγιναν έχοντες και κατέχοντες οι φορολογούμενοι των 30.000 ευρώ, άύριο θα γίνουν αυτοί των 20.000 ευρώ. Σύντομα το να έχει κανείς ένα αγροτεμάχιο στο χωριό θα αποτελεί λογιστικό και φορολογικό εφιάλτη.
Έτσι, όμως, με διχαστικά επικοινωνιακά κόλπα δεν γίνεται σοβαρή οικονομική πολιτική. Αργά ή γρήγορα, η ελληνική οικονομία θα εκδικηθεί.
Εσείς, όμως, εν τω μεταξύ, θα έχετε οδηγήσει τη μεσαία τάξη που αποτελεί την παραγωγική ατμομηχανή της οικονομίας, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τους εμπόρους, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους επιστήμονες και τους αυτοαπασχολούμενους σε μαρασμό και φυσικά, την ελληνική οικονομία στο «κατέβασμα των ρολών».
Την ίδια στιγμή, καλά τα λέτε και με τους φοροφυγάδες. Δεν λέω, αποτελούν μεγάλο πρόβλημα. Προσέξτε μόνο μήπως και πάλι θυσιάζετε την ουσία για χάρη της επικοινωνίας.
Και απλώς θα πω: Αλήθεια, όταν άπαντες συνειδητοποιήσουν ότι με το πρόσχημα του ελέγχου της φοροδιαφυγής δεν υπάρχει πλέον στην Ελλάδα τραπεζικό απόρρητο ή ότι με διαδοχικές παρατάσεις του χρόνου παραγραφής του ελέγχου, όπως αυτές που ακόμη μία φορά εισάγετε με το νομοσχέδιό σας, πιστεύετε ότι υπάρχει περίπτωση να έρθει στην Ελλάδα καμία ξένη επένδυση; Τί να σας πω; Αν δείτε επιχείρηση που να θέλει να επενδύσει χωρίς να γνωρίζει πότε παραγράφεται το δικαίωμα του Δημοσίου για επιβολή φόρου ή γνωρίζοντας ότι οποιοσδήποτε ελεγκτής θα μπορεί έστω και για μία απλή υπόνοια να άρει το τραπεζικό απόρρητο, αν βρείτε τέτοια επιχείρηση να με ειδοποιήσετε. Τα λόγια, λοιπόν, και τα διχαστικά σλόγκαν είναι εύκολα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο αυτό είναι νομοσχέδιο αυτοαναιρούμενο σε επιλογές υπερφορολόγησης και αφαίμαξης που κάνει, αφού αυτές αντί να οδηγήσουν σε αύξηση, θα οδηγήσουν σε μείωση των εσόδων, σε ύφεση και αρνητική ανάπτυξη και σε γιγάντωση της ανεργίας, εξελίξεις που θα οδηγήσουν σε οριστική και πλήρη αποτυχία την όλη οικονομική σας πολιτική.
Και θέλω να δω τι θα πράξετε τότε, κύριοι του οικονομικού επιτελείου. Ποιος άραγε θα μας σώσει χωρίς βαρβάρους; Ποιον μπαμπούλα θα επιστρατεύσετε; Πάλι τους φοροφυγάδες ή πάλι τους έχοντες και κατέχοντες, τους οποίους φαντάζομαι τότε θα αναγκαστείτε να ορίσετε εκ νέου, ως φορολογουμένους των 15.000 ευρώ.
Όπως το ρώτησε επιτυχημένα, σε άλλη περίπτωση, μία εύγλωττη συνάδελφος της Αριστεράς: «Τότε τι θα κάνετε; Θα κόψετε τον 13ο μισθό και μετά τον 12ο και μετά τον 10ο, ίσως τον 5ο και μετά θα εισάγετε φορολογικούς συντελεστές άνω του 50% ή του 60%;».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το φορολογικό αυτό νομοσχέδιο θα αποτελέσει τον επίλογο της όποιας σχέσης εμπιστοσύνης απέμεινε μεταξύ ελληνικού κράτους και πολίτη. Αλλά, θα αποτελέσει και έναν ακόμη επίλογο, τον επίλογο μιας οικονομικής πολιτικής που αποτυγχάνει ήδη πολλά χρόνια στον τόπο μας και που επιμένει να φτωχαίνει τον πολίτη και να γεμίζουν προσωρινά τα ταμεία ενός σπάταλου και διεφθαρμένου κράτους, ως την επόμενη κρίση, που επαναλαμβάνεται με μαθηματική περιοδικότητα στο ημερολόγιο, αφού η ρίζα και η αιτία του προβλήματος ουδέποτε αγγίζεται. Αντίθετα, κάθε φορά η ίδια πολιτική που βρίσκει διαρκώς εξιλαστήριο θύμα στο πρόσωπο του ελληνικού λαού και ιδίως της μεσαίας τάξης που αποτελεί το πλέον παραγωγικό του κομμάτι, επαναλαμβάνεται, επιφέροντας όλο και μεγαλύτερη ζημία στην πραγματική οικονομία.
Με αυτή την έννοια, εκτιμώ ότι το φορολογικό αυτό νομοσχέδιο θα αποτελέσει το «κύκνειο άσμα» αυτής της πολιτικής και των εκφραστών της και ιδίως του τμήματος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που την ασπάζεται και που οφείλω να πω ότι δεν είναι όλοι στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. το ίδιο, γιατί η αποτυχία των στόχων του θα είναι γοργή και πλήρης και το καθαρό πολιτικό του αποτέλεσμα είναι να συνειδητοποιήσει ο ελληνικός λαός ότι δεν πάει άλλο και να διεκδικήσει επιτέλους το δικαίωμά του να μην πληρώνει μονίμως αυτός τα «σπασμένα» μιας στρεβλής πολιτικής νοοτροπίας και ιδεολογίας, την οποία μπορεί και πρέπει να αλλάξει.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Α’ Πειραιώς του ΣΥΡΙΖΑ κ. Θοδωρής Δρίτσας, για οκτώ λεπτά.
Ορίστε, κύριε συνάδελφε.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Είναι αλήθεια ότι έχουν ακουστεί πάρα πολλά ήδη σε αυτή την Αίθουσα και παρ’ όλα αυτά νομίζω ότι παραμένει αδιευκρίνιστο το ποιο είναι τελικά το πλαίσιο και οι στόχοι αυτού του νομοσχεδίου γιατί βέβαια, οι επιχειρηματολογίες ότι είναι και δίκαιο και αναδιανεμητικό και απλό και διαφανές και αποτελεσματικό δεν μπορούν να κριθούν επί τη βάσει των ισχυρισμών.
Θα κριθούν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εκ του αποτελέσματος, ένα χρόνο μετά και τότε θα πρέπει να υπάρξει μία συνάφεια ανάμεσα, όχι μόνο στους τωρινούς ισχυρισμούς, αλλά και στα δεδομένα του τώρα και των προηγουμένων ετών και στην εξέλιξη της ελληνικής ζωής και της ελληνικής οικονομίας και του τρόπου που ασκείται η εξουσία.
Κύριε Υπουργέ, εγώ έχω μία εκτίμηση. Θα την τολμήσω. Του χρόνου δεν θα είσαστε ως Κυβέρνηση για να κάνετε τον απολογισμό. Οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και η αλλαγή του πολιτικού τοπίου, εκτιμώ ότι θα είναι ραγδαίες. Μπορεί να πέσω μέσα, μπορεί να πέσω έξω. Δεν προσπαθώ να γίνω μάντης. Εκτιμώ, όμως, ότι τα δεδομένα είναι πιο σοβαρά απ’ ό,τι τα παρουσιάζετε. Και είναι σοβαρά ως προς την αναγκαιότητα, όχι να ληφθούν μέτρα, αλλά να αλλάξουμε πολιτικές, διότι αυτή τη στιγμή οι ισχυρισμοί ότι μας επιβάλλονται τα μέτρα δεν έχουν καμία βασιμότητα.
Το σύνολο της πολιτικής με ένα νομοσχέδιο που έχουμε τώρα εδώ απολύτως συμβατό με στόχους αναπτύσσονται και από προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Νέας Δημοκρατίας επί σειρά ετών, επί δύο δεκαετίες Και ποιος είναι ο στόχος; Η μείωση του εργατικού κόστους, η υποτίμηση του κοινωνικού κράτους, η ιδιωτικοποίηση του κράτους με πλήρη απελευθέρωση και εν τέλει η κυριαρχία του διεθνούς και εσωτερικού ανταγωνισμού ως μέτρου για την ασκούμενη πολιτική.
Από την εποχή του κ. Σημίτη, το «ευαγγέλιο» προσαρμογής στο παγκόσμιο ανταγωνιστικό περιβάλλον ήταν η καθημερινή «καραμέλα». Αυτό το «παγκόσμιο ανταγωνιστικό περιβάλλον» αποτελεί επιλογή του ΠΑ.ΣΟ.Κ., επιλογή πολιτικής, επιλογή ιδεολογίας, επιλογή ιεράρχησης και εν πάση περιπτώσει, σε αυτό δεν χωράει καμία σοσιαλιστική παράμετρος.
Από αυτή την άποψη –για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους- αυτό το νομοσχέδιο έρχεται όντως να εξορθολογήσει κάποιες ανορθολογικές ρυθμίσεις που ίσχυαν μέχρι πρότινος, αλλά στην πραγματικότητα ούτε αναδιανομή κάνει, ούτε δίκαιο μπορεί να είναι, για τον απλούστατο λόγο –για να μην μπούμε σε πολλές λεπτομέρειες- διότι όπου αναφέρεται σε μισθωτούς, σε χαμηλά εισοδήματα, σε εργαζόμενους γενικότερα, η είσπραξη που προβλέπεται σε όλα τα άρθρα αυτού του νομοσχεδίου είναι βέβαιη, είναι υπέρ βέβαιη. Για όλες τις άλλες περιπτώσεις των μεγάλων εισοδημάτων, της ακίνητης περιουσίας, των εμπορικών δραστηριοτήτων, των τραπεζών, των μετοχών, όλων των άλλων δραστηριοτήτων, η είσπραξη είναι ενδεχόμενη.
Αυτό διαχέεται και διαπερνά όλο το σχέδιο νόμου με μία ελαφρώς προσεκτικότερη ανάγνωση, διότι αντιτίθεται είτε με τις διάφορες επιλογές που επί της αρχής δεν θα μπορούσαμε να διαφωνήσουμε με το λογιστικό προσδιορισμό ή με διάφορες άλλες ρυθμίσεις, αλλά είναι φανερό ότι αυτά εξαρτώνται από τη λειτουργία ενός σύγχρονου μηχανισμού διαπίστωσης των φόρων και είσπραξης των φόρων από μία φορολογική δικαιοσύνη, από μία φορολογική συνείδηση, από διάφορα πράγματα, τα οποία προφανώς τα ξέρουμε, δεν υπάρχουν διότι έχουν καλλιεργηθεί πρακτικές και επιλογές στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση και είναι αδιανόητο και αδύνατον να αλλάξουν μέσα στους επόμενους μήνες.
(AD)


(3AM)
Και έρχομαι να ρωτήσω κάτι, προκειμένου να κάνουμε μία συζήτηση στηριγμένη στον ορθολογισμό. Ήδη, κύριε Υπουργέ, διαφημίζετε τη μεγάλη επιτυχία της μείωσης στο πρώτο τρίμηνο του 2010, σε σύγκριση με το πρώτο τρίμηνο του 2009, κατά 40% των ελλειμμάτων. Εάν πρόκειται για ένα αποτέλεσμα συγκυριακό και άνευ καμιάς πραγματικής ουσίας για τα περαιτέρω, δεν χρειάζεται να αναφέρεται. Εάν πρόκειται για μία μείωση που έχει συντελεστεί εξαιτίας κάποιων σοβαρών παρεμβάσεων που έγιναν, πρέπει να τις μάθουμε, διότι αυτή η μείωση του 40% δεν έχει καμία σχέση ούτε με τη μείωση των εισοδημάτων –αυτά έπονται, δεν είχαν συμβεί τότε- ούτε με τα φορολογικά μέτρα ούτε με τίποτε απ’ όλα αυτά.
Όμως, εάν έχουμε μία μείωση 40% του ελλείμματος χωρίς τα μέτρα, τότε τα μέτρα καθίστανται μη αναγκαία και επιβάλλονται για άλλους λόγους. Απ’ αυτήν την άποψη είναι πάρα πολύ προβληματικό το ότι η Νέα Δημοκρατία παρουσιάζει όλη αυτή τη χρεοκοπημένη θεωρία ότι η μείωση των φόρων φέρνει επενδύσεις. Ποτέ δεν έγινε στην πραγματικότητα σε καμία χώρα του κόσμου. Οι επενδύσεις παγκοσμίως, από το 1970 τουλάχιστον ή και πιο πριν, μειώνονται διαρκώς και υπάρχουν σοβαρότατοι λόγοι γι’ αυτό, είτε η πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους, είτε μια σειρά από άλλους παράγοντες όπως το ρίσκο ή άλλοι λόγοι. Και γι’ αυτό, η κερδοσκοπία κατευθύνεται στο εμπόριο του χρήματος, στο εμπόριο των όπλων, στο εμπόριο των ναρκωτικών και όχι σε παραγωγικές διαδικασίες κατά βάση.
Οι επενδύσεις μειώνονται παγκοσμίως. Δεν επενδύουν εύκολα οι κεφαλαιούχοι. Πολύ περισσότερο δεν επενδύουν, επειδή τους μειώνονται οι φόροι και ειδικά στην Ελλάδα. Και όμως, αυτό το νομοσχέδιο διατηρεί μια σειρά ρυθμίσεις μείωσης των φόρων για το κεφάλαιο εν ονόματι της επένδυσης που θα κάνουν, γιατί ο δημόσιος τομέας, ο δημόσιος χώρος, απεκδύεται της ευθύνης να αναλάβει μια σειρά ρόλους που τους έχει αρνηθεί την τελευταία εικοσαετία.
Στο χρηματοπιστωτικό τομέα είχαμε κάνει τις προτάσεις –αλλά αυτά θέλουν και το σωστό συγχρονισμό- για την Εθνική Τράπεζα και την εθνικοποίησή της, την επανεθνικοποίησή της, την Αγροτική Τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, για ένα ισχυρό χρηματοπιστωτικό πόλο ή προτείναμε διάφορες άλλες επιλογές που απαιτούν συγκρούσεις και που συνιστούν πράγματι δίκαιη, αλλά και σκληρά διαφορετική πολιτική που δημιουργεί μεγάλες ανάγκες να συστρατευθεί η ελληνική κοινωνία, προκειμένου να μπορέσει να τα βγάλει πέρα αντιμετωπίζοντας αυτούς που λέγονται «κερδοσκόποι», οι οποίοι δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ελεύθερη οικονομία.
Από αυτήν την άποψη δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε ότι και αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο έρχεται να προστεθεί στις επιλογές που έχετε κάνει και θα κάνετε και στη συνέχεια μία ακόμα πινελιά και μία ακόμα επιβάρυνση στη μείωση των εργατικών εισοδημάτων.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, θα χρειαστώ ακόμα ένα λεπτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Να ολοκληρώσετε, όμως, σε ένα λεπτό, κύριε συνάδελφε, γιατί σας έδωσα και ένα-δύο λεπτά στην αρχή.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Είναι μύθος ότι πρόκειται για χτύπημα των μεσαίων στρωμάτων ή της ιδιοκτησίας ή όλα αυτά. Οι εργαζόμενοι πλήττονται! Πλήττεται ο μισθός, το εισόδημα, η αξία της εργασίας, γιατί σύμφωνα με αυτές τις επιλογές δεν αξιολογούμε την εργασία, δεν στηρίζουμε μία ανάπτυξη και μία οικονομία στην εργασία, άρα και στους εργαζόμενους.
Και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, με δύο-τρεις συγκεκριμένες επισημάνσεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κύριε συνάδελφε, φοβάμαι ότι εάν κάνετε δύο-τρεις επισημάνσεις, θα πάμε στα δεκατρία λεπτά.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, τελειώνω. Δώστε μου τη δυνατότητα να κάνω τρεις συγκεκριμένες παρατηρήσεις.
Επιτέλους, αυτήν την ασυλία του ναυτιλιακού κεφαλαίου, το ελληνικό κράτος, κάποια κυβέρνηση θα την αξιολογήσει με σχέσεις κόστους-οφέλους για να αποδείξει ότι μ’ αυτήν την πολιτική δεκαετιών ολόκληρων κάτι έχει κερδίσει το ελληνικό δημόσιο από αυτήν την ιστορία;
Δεν προχωρώ στα σκανδαλώδη νούμερα, στα οποία έχουμε αναφερθεί κατ’ επανάληψη. Μόνο αυτό το ερώτημα θέτω. Και πού είναι η διεύρυνση της φορολογικής βάσης, όταν λείπει το ναυτιλιακό κεφάλαιο από αυτό εδώ το νομοσχέδιο;
Το δεύτερο που θα ήθελα να θέσω είναι οι δαπάνες. Αναφέρθηκε το προσωπικό του Διπλωματικού Σώματος. Έχουμε υποχρεωτικές δαπάνες που το ελληνικό κράτος τις έχει επιβάλει και τους δίνει αποζημιώσεις. Δεν είναι μόνο αυτοί. Είναι πάρα πολλά τέτοια περιστατικά. Μπορεί αυτό να θεωρείται διεύρυνση φορολογικής βάσης; Είναι δυνατόν να μην αξιολογούνται όλες οι πολλαπλές συνέπειες που επέρχονται;
Και κλείνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας κάτι τελευταίο που είπα και στην Επιτροπή. Οι δικαστικές αποζημιώσεις για τροχαία ατυχήματα, για νεκρούς, για τραυματίες, για κατεστραμμένους ανθρώπους, δεν μπορούν να θεωρούνται εισόδημα.
Επιτέλους, κύριε Υπουργέ, αυτό τουλάχιστον απαλείψτε το! Δεν μπορούμε για ανθρώπους που καταδικάζονται σε θλιβερές συνθήκες ζωής και βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση, να θεωρούμε ότι το ποσό που μία δικαστική απόφαση τους επιδίκασε –ελαχιστότατο σε σχέση με τις ανάγκες τους- είναι εισόδημα και να φορολογείται.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Οικονομικών): Κύριε συνάδελφε, αυτό έχει αλλάξει εδώ και μέρες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κύριε Δρίτσα, έχει αλλάξει αυτό λέει ο κύριος Υπουργός.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Δεν το είδα πουθενά στο σχετικό άρθρο ούτε στις τροπολογίες που κάνετε ούτε πουθενά. Τις έχω εδώ και δεν αναφέρεται πουθενά η παράγραφος 6 του άρθρου 5, κύριε Υπουργέ. Αν έχει αλλάξει, τότε χαίρομαι γι’ αυτό.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Σημειώνει τις παρατηρήσεις ο κύριος Υπουργός.
Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Κοζάνης κ. Πάρις Κουκουλόπουλος.
Ορίστε, κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο για οκτώ λεπτά.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, μάλλον πρέπει να πείτε ότι ξεκινάμε την κατ’ άρθρον συζήτηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Πράγματι, είστε ο πρώτος της κατ’ άρθρον συζήτησης. Ευχαριστώ πολύ που μου το υπενθυμίσατε.
Πραγματικά είναι πολύ σημαντικό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι επιτέλους εισερχόμεθα στην κατ’ άρθρον συζήτηση.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ανέβηκα στο Βήμα έτοιμος για πέντε λεπτά και εσείς μου δώσατε οκτώ λεπτά και δεν ξέρω τι να τα κάνω τα υπόλοιπα τρία λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Άρα, κύριε Κουκουλόπουλε, συμφωνείτε να μειώσουμε το χρόνο και να σας δώσω πέντε λεπτά;
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως, κύριε Πρόεδρε, γιατί έχω μιλήσει επί της αρχής και στην κατ’ άρθρον συζήτηση θέλω να αναφερθώ κυριολεκτικά σε τρία ζητήματα, για τα οποία δεν νομίζω ότι χρειάζεται ιδιαίτερος χρόνος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Ορίστε, κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο για πέντε λεπτά.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Τα θέματα Είναι γνωστά και στην πολιτική ηγεσία και έχουν τεθεί και κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Οικονομικών και Παραγωγής και Εμπορίου.
Το πρώτο ζήτημα αφορά τους εργαζομένους στις δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης γενικώς και ιδιαίτερα στις δημοτικές επιχειρήσεις συντήρησης αποχέτευσης, όπου οι τελικές διατυπώσεις του νόμου συμπεριλαμβάνουν και αυτήν την κατηγορία των εργαζομένων που τους αφορούν οι διάφορες περικοπές και όλα τα υπόλοιπα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι πρέπει να το δούμε ξανά γιατί μετά λόγου γνώσης πρέπει να πω ότι οι δημοτικές επιχειρήσεις γενικά και ειδικότερα βέβαια αυτές της ύδρευσης και αποχέτευσης δεν χρηματοδοτούνται από κανένα δημοτικό προϋπολογισμό. Αυτός είναι ο τυπικός λόγος. Ο ουσιαστικότερος λόγος είναι ότι οι εργαζόμενοι έχουν σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.
Δεν θέλω να μείνω στο τυπικό, μία πρόταση θα πω μόνο και θα αναφερθώ στο επόμενο θέμα. Πιστεύω ότι τα επόμενα πέντε χρόνια –όχι παραπάνω- θα πρέπει στην Ελλάδα να έχουμε ολοκληρώσει έναν κύκλο, στο τέλος του οποίου η ίδια εργασία στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα θα πρέπει στον ιδιωτικό τομέα να αμείβεται με ένα ευρώ παραπάνω.

(XS)




(3AD)
Δεν μπορεί να υπάρχει εργασιακή ασφάλεια και καλύτερη αμοιβή σ’ αυτό που λέμε δημόσιο. Επειδή λοιπόν, υπάρχει αυτό το χαρακτηριστικό νομίζω πως πρέπει να το ξαναδούμε, δεν είναι τυπική η διαφορά. Αν θέλουμε να δώσουμε ουσιαστικό χαρακτήρα, αν θέλουμε να βάλουμε ένα τέλος από κάθε άποψη στα σενάρια που αφορούν περικοπή του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, που το θεωρώ ολέθριο κυριολεκτικά, θα πρέπει να κάνουμε αφετηρία απ’ αυτή τη διάταξη. Με αυτή την έννοια το βάζω και όχι για να μιλήσω εκ μέρους κάποιων εργαζομένων, με πολλούς εκ των οποίων είχα και μια ιδιαίτερη σχέση, με την προηγούμενη θεσμική μου θέση.
Το δεύτερο θέμα το είχα θέσει, κύριε Υπουργέ, και στην Επιτροπή θέλω να το ξαναβάλω σήμερα με έμφαση. Θεωρώ ότι, το Modus Vivendi που έχει βρεθεί με την Eκκλησία, θα έπρεπε να έχει θέσει και ένα τέρμα στο διάλογο που γίνεται εδώ από το Βήμα της Βουλής. Δεν χρειάζεται να βγάζουμε πύρινους λόγους υπέρ ή κατά της εκκλησίας από το Βήμα της Βουλής. Έχει υπάρξει μια ισορροπία, φορολογείται όντως σε αρκετούς τομείς όπως πρέπει να φορολογηθεί η Εκκλησία. Δεν γινόταν αυτό στο παρελθόν, εδώ πρέπει να μείνουμε και όχι εν πάση περιπτώσει να διαρρηγνύουμε τα ιμάτια ο ένας του άλλου.
Αλλά, σε όλα αυτά υπάρχει μια εξαίρεση. Είναι το καθεστώς των δωρεών. Πιστεύω πως σε ό,τι αφορά τις δωρεές θα πρέπει να εναρμονιστεί η Εκκλησία πλήρως με τα λοιπά νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και ιδρύματα γιατί το ρώτησα και στον Μητροπολίτη Ελασσόνας στην Επιτροπή και απάντηση βέβαια δεν πήρα. Πρέπει όμως να σας πω μετά λόγου γνώσεων -και δεν το λέω για εντυπωσιασμό- ότι όλη αυτή η διαδικασία του, δίνω 300 ευρώ παίρνω απόδειξη για 3000 και έχω επιστροφή φόρου 1500, που στο τέλος έλεγε, δίνω 1000 και παίρνω 5000 επιστροφή φόρου, ξεκίνησε δυστυχώς από τον παπά της ενορίας ανά την Ελλάδα.
Και όσο κρατάμε, στο χαμηλό 0,5% τις δωρεές στην Εκκλησία θα σταματήσουν όλες αυτές οι διαδικασίες με τους πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους, θα συνεχιστούν όμως και θα επαυξηθούν με τον παπά της ενορίας. Δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν. Στις δωρεές ειδικά, νομίζω πρέπει με τη φορολόγηση και όλα τα υπόλοιπα ποσά να έχουμε πλήρη εναρμόνιση του καθεστώτος που εγκαθιδρύουμε και που βάζει τέρμα σε όλη αυτή τη συναλλαγή, με την οποία βέβαια, όπως είχα πει και στην ομιλία μου επί της αρχής διακινούνται τεράστια ποσά. Επιστρέφει το κράτος -κατά τους δικούς μου υπολογισμούς- παραπάνω από μισό δισεκατομμύριο ευρώ κατ’ έτος. Αν είναι δυνατόν.
Το τελευταίο ζήτημα είναι αυτό που σας είπα, κύριε Υπουργέ και στην Επιτροπή και βγάζω από την πρότασή μου το Ι.Κ.Α. γιατί αφορά και συναρμόδιο Υπουργείο και βέβαια δεν είναι εκεί το ζήτημα γιατί αφορά μια ημέρα κυριολεκτικά μοναχά, πιστεύω ότι πρέπει να δείτε -υπάρχει χρόνος μέχρι αύριο το μεσημέρι- τη διάταξη εκείνη με την οποία στα δημόσια έργα, ο Φ.Π.Α. θα πληρώνεται μέσα από το έργο.
Πρέπει να βρούμε τρόπους να ενισχύσουμε τη πραγματική οικονομία. Σήμερα ο ανάδοχος που παίρνει ένα δημόσιο έργο, την επομένη μέρα αν είναι τέλη του μήνα -γιατί είναι ανώνυμες εταιρείες οι παραπάνω- πρέπει να υποβάλλει και το Φ.Π.Α.. Είτε είναι τα καλύτερα προγράμματα, που είναι αυτά των κοινοτικών πλαισίων στήριξης, κάνει ένα και δύο μήνες να πληρωθεί και σε πολλά έργα της αυτοδιοίκησης κάνει τέρμινο να πληρωθεί. Ο Φ.Π.Α. εν τω μεταξύ έχει κατατεθεί, έχει κατατεθεί βέβαια και το Ι.Κ.Α. του έργου κατά κανόνα την ημέρα είσπραξης που ειδοποιείται ο ανάδοχος να πληρωθεί. Δεν το θεωρώ τόσο σημαντικό να διευκολύνουμε τώρα για τη μια μέρα, δεν είναι εκεί το πρόβλημα κανενός, καμιάς εργοληπτικής επιχείρησης, νομίζω όμως ότι είναι μια πρόταση αυτή που σας κάνουμε με μηδενικό δημοσιονομικό κόστος που έχει όμως ουσιαστικότατη επίδραση σ’ αυτό που λέμε πραγματική οικονομία.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε και γιατί μιλήσατε λιγότερο.
Το λόγο έχει τώρα η κυρία Νάντια Γιαννακοπούλου Βουλευτής Μεσσηνίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΝΑΝΤΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το νομοσχέδιο αυτό η Κυβέρνηση κάνει ξεκάθαρες τις αρχές και τις αξίες που τη διαπνέουν για το φορολογικό σύστημα. Άρθρο προς άρθρο, μια προς μια, εμπεδώνονται στην ελληνική φορολογία οι αρχές της δικαιοσύνης, της ισότητας και της διαφάνειας.
Με το νομοσχέδιο αυτό, απαντάμε σε οτιδήποτε άδικο και παράλογο συνέβαινε μέχρι σήμερα. Συνεκτιμούμε με σοβαρότητα και συνέπεια τις οικονομικές ανάγκες του κράτους. Αλλάζουμε κάθε άδικη και παράλογη πτυχή του συστήματος φορολογίας, σύμφωνα πάντα με τις αρχές και τις αξίες μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σημαντικότερο ωστόσο που επιτυγχάνει αυτό το νομοσχέδιο είναι ότι εγκαθιδρύει ένα δίκαιο σύστημα φορολόγησης, όπου οι Έλληνες συνεισφέρουν ισότιμα αλλά και συγχρόνως ανάλογα με τις δυνατότητές του.
Το νομοσχέδιο αυτό, έχει αναδιανεμητικό χαρακτήρα που συμβάλλει αποτελεσματικά στα έσοδα του προϋπολογισμού χωρίς να επιβαρύνει ιδιαίτερα τα χαμηλά και τα μεσαία εισοδήματα, αντίθετα μάλιστα τα ελαφρύνει.
Με αυτή τη βασική αρχή η Κυβέρνηση προχώρησε σε ένα νομοσχέδιο το οποίο εισάγει πραγματικά τομές. Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο άρθρο του είναι όσο το δυνατόν περισσότερο προσεγμένο για να είναι δίκαιο και ορθολογικό.
Με τα εννέα φορολογικά κλιμάκια αναδιαμορφώνει το φορολογικό σύστημα της χώρας επί το δικαιότερο, ελαφρύνοντας τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα και επιβαρύνοντας τα μεγάλα.
Πιο συγκεκριμένα, είναι ένα νομοσχέδιο που μειώνει τη φορολογική επιβάρυνση στα ατομικά εισοδήματα μέχρι 40.000 ευρώ, που αυξάνει προοδευτικά την επιβάρυνση για τα υψηλότερα εισοδήματα, που θεσμοθετεί τον ιστορικά ανώτερο συντελεστή του 45% για εισοδήματα μεγαλύτερα από 100.000 ευρώ, που επιτυγχάνει παράλληλα με την αύξηση των φορολογικών εσόδων τη φορολογική ελάφρυνση της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι σημαντικό και ωφέλιμο να αντιληφθούμε όλοι σ’ αυτή τη χώρα, ότι αυτό το νομοσχέδιο υπερβαίνει πραγματικά τα τετριμμένα. Κύρια φιλοσοφία του είναι να απαλλάξει τα μικρά και τα μεσαία εισοδήματα, να μειώσει τους έμμεσους φόρους και να διευρύνει τη φορολογική βάση με κύριο στόχο, αν όχι την πάταξη, τη δραστική όμως και σημαντική μείωση της φοροδιαφυγής. Γιατί επιτέλους, σ’ αυτή τη χώρα πρέπει ο καθένας μας να αντιληφθεί και να εμπεδώσει ότι σε μια οργανωμένη και ευνομούμενη κοινωνία, οι πολίτες εκτός από δικαιώματα έχουν και υποχρεώσεις.
Ο καθένας μας, πρέπει να συμβάλλει στον κοινό κορβανά ανάλογα πάντα με τις δυνατότητές του. Δεν μπορεί όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κανείς μα κανείς να εμπαίζει την οργανωμένη πολιτεία και την κοινωνία μας δηλώνοντας εξευτελιστικά ποσά ως ετήσια εισοδήματα, ενώ ζει με χλιδή και πολυτέλεια. Δεν επιτρέπεται να υπάρχουν απαράδεκτες εξαιρέσεις από τη φορολογία και αφορολόγητα εισοδήματα και επιδόματα κάποιων κατηγοριών τα οποία είναι απαράδεκτα και εξοργιστικά για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Για να πάμε μπροστά, αυτά πρέπει επιτέλους να τελειώσουν.
Βρισκόμαστε στην πιο δύσκολη οικονομική συγκυρία μετά το κραχ του 1929 και ειδικά τώρα οι ευθύνες όλων μας είναι αυξημένες. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να φορολογούνται στην πηγή μόνο τα εισοδήματα των δημοσίων υπαλλήλων, συνταξιούχων κ.λπ., αλλά πρέπει να ενεργοποιηθούν οι εισπρακτικοί μηχανισμοί του κράτους έτσι ώστε να εντοπιστούν και να μην ξεφεύγουν φοροφυγάδες, είτε είναι μικροί και βεβαίως πολύ περισσότερο οι μεγάλοι.
Και στην ενότητα που συζητάμε ενδεικτικά επισημαίνω κάποια άρθρα σημεία του νομοσχεδίου, άρθρα τα οποία αποτελούν σύμβολα της πολιτικής μας σε όλα τα επίπεδα, σε όλες τις εκφάνσεις της.
Με το πρώτο άρθρο του νομοσχεδίου και τη θέσπιση ενιαίας φορολογικής κλίμακας ωφελούνται οι εννέα στους δέκα φορολογούμενους και οι εννέα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προέρχονται από τα κατώτερα εισοδηματικά κλιμάκια.
Ρυθμίζουμε, με το άρθρο 11 το ζήτημα των τριγωνικών συναλλαγών μεταξύ εταιρειών με έδρα, κράτη με προνομιακό φορολογικό καθεστώς, τις γνωστές μας off-shore. Συναλλαγές στις οποίες όταν αναφέρονταν κάποιοι συνάδελφοι από την αντιπολίτευση νόμιζαν ότι ανακάλυπταν την Αμερική.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν η Αξιωματική Αντιπολίτευση και πριν έξι μήνες Κυβέρνηση αυτής της χώρας ακόμη ανακαλύπτει φαινόμενα, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτή τη στιγμή τα αντιμετωπίζει.
Με το άρθρο 18 επιδιώκουμε την εισαγωγή κεφαλαίων από το εξωτερικό και τα πολλαπλά οφέλη για την ελληνική οικονομία. Δημιουργούμε νέες θέσεις εργασίας, ενισχύουμε τις επενδύσεις, αυξάνουμε τη ρευστότητα.


(FT)

(3XS)
Με το άρθρο 36 απαλλάσσουμε τη μικρή ακίνητη περιουσία από το φόρο και εισάγουμε ένα προοδευτικό σύστημα φορολόγησης για ακίνητα αντικειμενικής αξίας άνω των 400 χιλιάδων ευρώ ατομικής περιουσίας. Παράλληλα, αυξάνουμε τη φορολογία για ακίνητες περιουσίες με αντικειμενική αξία μεγαλύτερη από 600 χιλιάδες ευρώ.
Με το άρθρο 56 καταργούμε το ενιαίο τέλος ακινήτων και επαναφέρουμε το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, εισάγοντας και μια διαφορετική κατεύθυνση στο σύνολο της φορολογίας των ακινήτων και είμαστε με αυτόν τον τρόπο και απολύτως συνεπείς στην προεκλογική μας δέσμευση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με αυτά τα μέτρα επιδιώκουμε τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, εγκαθιδρύοντας ένα νέο φορολογικό σύστημα, ένα σύστημα το οποίο μοιράζει πιο δίκαια, που φορολογεί πιο δίκαια τον πλούτο της χώρας και ανακατανέμει δικαιότερα τα φορολογία βάρη. Ένα σχέδιο νόμου το οποίο αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη πληγή, τη μεγαλύτερη αδικία στο φορολογικό μας σύστημα, τη φοροδιαφυγή.
Με το νέο νομοσχέδιο εισάγονται μια σειρά από πραγματικές καινοτομίες. Σε μια ανοιχτή συμμαχία με τον πολίτη, εισάγουμε ένα νέο σύστημα αξιοποίησης των αποδείξεων, δαπανών για το χτίσιμο του αφορολόγητου ορίου και την περαιτέρω έκπτωση φόρου, πέρα από το αφορολόγητο, ένα σύστημα απαλλαγμένο από μικροκομματικές και μικροπολιτικές λογικές, όπου χωρίς εξαιρέσεις οι πάντες υποχρεούνται στην έκδοση αποδείξεων.
Μέσα από το νέο φορολογικό νομοσχέδιο επιχειρούμε να ενισχύσουμε το κράτος δικαίου, ένα κράτος το οποίο ενθαρρύνει και επιβραβεύει την τήρηση του νόμου από τους πολίτες, ένα κράτος το οποίο δεν αφήνει στο απυρόβλητο και στην ατιμωρησία την απάτη και τη διαφθορά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό το νομοσχέδιο είναι αίτημα των πολλών, των νομοταγών, των υπεύθυνων πολιτών, των υπερασπιστών της δίκαιης και ευνομούμενης κοινωνίας, όλων δηλαδή των Ελλήνων πολιτών που νοιάζονται πραγματικά για τον τόπο τους και επιθυμούν η πατρίδα μας να είναι δυνατή και περήφανη.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστούμε πολύ την κυρία συνάδελφο.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Πιερίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ κ. Ιωάννης Αμοιρίδης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητέ Υπουργέ, μιας και μιλάμε για δημοτικές επιχειρήσεις υπάρχει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Εκτελούν πολύ μεγάλα έργα και του ΕΣΠΑ και υπόλοιπα του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου, η συμμετοχή είναι 15%, δανείζονται χρήματα οι δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης, αποχέτευσης για να ολοκληρώσουν τα έργα και αυτή τη στιγμή έχουν να παίρνουν χρήματα πίσω από την επιστροφή του Φ.Π.Α., αρκετά εκατομμύρια. Νομίζω μια διευκόλυνση προς αυτές τις επιχειρήσεις θα ήταν μια ανακούφιση να μπορούν να συνεχίσουν τα έργα του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Αγαπητοί συνάδελφοι, ακούω συνεχώς ότι έγιναν πολλές αλλαγές, έγινε πολύς διάλογος, πολλά αλλάξανε είναι δη εκπληκτικό, όμως, διακόσιοι περίπου ομιλητές μέχρι τώρα, αύριο θα φτάσουν τους διακόσιους πενήντα. Είναι κεφαλαιώδους σημασία το νομοσχέδιο. Και ο διάλογος και η διαβούλευση είναι κακό; Μα είναι η βάση της δημοκρατίας, για να έχεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, για να είναι όσο το δυνατόν πιο οριζόντιο το νομοσχέδιο για όλες τις τάξεις. Και βλέπω ότι αυτό το κατηγορείτε, γιατί γίνεται διάλογος, γιατί γίνεται διαβούλευση, γιατί αλλάζουμε σε ένα νομοσχέδιο με ενενήντα άρθρα. Είναι τρομερό δηλαδή, να σκεφτείς ότι ενενήντα άρθρα αυτός μόνο που θα τα συγγράψει τεχνικά, αυτός που θα δει την επιστημονική πλευρά και ορθογραφικό λάθος θα έχει κάνει. Είναι δυνατόν; Άρα, λοιπόν, μην χάνουμε την ουσία και συζητάμε για τις αλλαγές και οι αλλαγές είναι πάντα προς το καλύτερο.
Αγαπητέ Υπουργέ, είναι πολύ σημαντικό ότι μπαίνει πλέον η ευθύνη των λογιστών και των φοροτεχνικών μέσα στο νομοσχέδιο. Το είχε βάλει η κυρία Παπανδρέου για τους μηχανικούς το 2002, τότε που έπαιρνες την άδεια σε μια εβδομάδα. Ήταν ευθύνη των μηχανικών το τελικό αποτέλεσμα της οικοδομής. Το κατήργησε ο κ. Σουφλιάς.
Άκουσα για την εκκλησία και θα ρωτήσω κάτι. Ενδιαφέρεστε για την περιουσία της εκκλησίας, ενδιαφέρεστε και για την περιουσία της καθολικής εκκλησίας, και της εβραϊκής εκκλησίας ή μόνο της ορθοδόξου; Γιατί πράγμα ενδιαφέρεστε κύριε Βορίδη; Ή θα μιλήσετε για όλες τις εκκλησίες ή μόνο για την ορθόδοξη.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Για όλα τα δόγματα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Άρα, ενδιαφέρεστε για όλες και για την εβραϊκή ενδιαφέρεστε και για την καθολική. Έτσι για να ξέρουμε.
Γιατί μιλήσατε μόνο για την εκκλησία. Μήπως δεν έχει η εβραϊκή εκκλησία περιουσία στη χώρα ή η καθολική; Έχει. Όχι, να το ξεκαθαρίσετε, γιατί αφού η κυρία Παπανδρέου, η δική σας συνάδελφος που μίλησε από το ΛΑ.Ο.Σ., αναφέρθηκε στην ορθόδοξη εκκλησία μόνο. Κυνηγάει, λέει, η Κυβέρνηση την ορθόδοξη εκκλησία. Μα, και άλλες εκκλησίες έχουν ακίνητα, ίσως έχουν και περισσότερα ακίνητα.
Εν πάση περιπτώσει, άρα συμφωνήσατε ότι για όλες τις εκκλησίες ενδιαφέρεστε το ίδιο. Εντάξει, απλά να το ξεκαθαρίσετε, δεν είναι τίποτα.
Είναι πολύ σημαντικό ότι στις συναλλαγές στις τράπεζες, κύριε Υπουργέ, οι τράπεζες δεν θα παρακρατούν ούτε 10 λεπτά, 1500 ευρώ, 3000 ευρώ, 10.000 ευρώ, δεν θα παρακρατείται τίποτα από την τράπεζα.
Και να σας πω για το ΕΤΑΚ, ένα εκατομμύριο ευρώ με την προηγούμενη Κυβέρνηση φόρος κληρονομιάς 1%, θα πλήρωνε 10.000 ευρώ και μαζί με το φόρο θα έπιανε περίπου 10.800 ευρώ. Τώρα που καταργήθηκε πάει αλλιώς, θα πληρώσει για φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας 4.000 ευρώ και φόρο κληρονομιάς 110.000 ευρώ, σύνολο 114.000 ευρώ, δηλαδή γλύτωνε κάποιος με ένα εκατομμύριο περιουσία 110.000 ευρώ.
Και έρχεται η Νέα Δημοκρατία σήμερα και είναι αντίθετη σε αυτή την αλλαγή και το ΛΑ.Ο.Σ. λέει φορολογούμε την οικοδομή. Φορολογούμε εκείνον που έχει δέκα και είκοσι και πενήντα διαμερίσματα. Οι άλλοι όλοι ελαφρύνονται.
Η αμοιβή των συμβολαιογράφων, κύριε Υπουργέ, είναι ένα ποσοστό 1,5%, 2%, δεν ξέρω. Ε, δεν μπορεί να ανέβουν οι αντικειμενικές αξίες σε κάποιες περιοχές, που θα ανέβουν 30%, 40%, θα ανεβεί και η δική τους αμοιβή 30%, 40%; Υπάρχει τάξη στην Ελλάδα που να παίρνει αύξηση 30%, 40%; Και όμως θα την πάρουν. Πρέπει να αλλάξει. Είναι κάποια πράγματα που μας πληγώνουν, δεν μπορεί κάποιοι να είναι ευνομούμενοι μιας πολιτείας.
Το ίδιο και οι συμμετέχοντες νομικοί που παίρνουν 2% επί των συμβολαίων. Είναι απαραίτητο; Να απελευθερωθούν τα επαγγέλματα, να τελειώσουμε. Δεν μπορεί να πληρώνεις περισσότερο τον συμβολαιογράφο από ότι το οικόπεδο και λιγότερα, δηλαδή τα μισά είναι υπέρ του κράτους. Δεν έχω τίποτα με τους συμβολαιογράφους, αλλά δεν μπορεί να υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση των τάξεων στη χώρα.
Η ρύθμιση των ημιυπαιθρίων. Πρέπει να συνδεθεί η εφορία με την πολεοδομία. Γιατί με λίγα μέτρα παραπάνω τριάντα, σαράντα, υπάρχουν ημιυπαίθριοι που είναι το 40% της οικοδομής. Αλλάζει το επίπεδο τεκμηρίου, αμέσως. Πρέπει να ενημερωθεί αμέσως το φορολογικό σύστημα.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Μια χαρά τα έχουμε φτιαγμένα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Στα ιδιωτικά σχολεία πολύ σωστά δεχθήκατε την αλλαγή, γιατί ιδιωτικό σχολείο στην Κηφισιά και στην Εκάλη έχει και τένις κλαμπ, έχει και από όλα. Ένα ιδιωτικό σχολείο στην περιφέρεια έχει τα στοιχειώδη, αλλά είναι ιδιωτικό σχολείο. Δεν έχει τα ίδια δίδακτρα.
Για τους μαθητές. Θα σας το ξαναπώ, υπάρχουν μαθητές, περίπου δύο, τρία εκατομμύρια που πάνε δύο εκδρομές το χρόνο, από 10 ευρώ, 20 ευρώ περίπου, είναι 40 εκατομμύρια, μόνο Φ.Π.Α., είναι 8 εκατομμύρια. Εκεί που υπάρχει το έντυπο ασφαλούς μεταφοράς και υπάρχει το ονοματεπώνυμο του ιδιοκτήτη του λεωφορείου και ο αριθμός του, να μπει και ο ΑΦΜ και ποιος πληρώνεται, ποιος πληρώνει και πόσα πληρώνεται. Αυτό το έντυπο να υπάρχει. Υπάρχει όχι μόνο ο φόρος που φεύγει από το κράτος, αλλά και ο Φ.Π.Α. χάνεται από το κράτος.
Ακόμα και με τις ΠΑΕ. Τα διαρκείας σε κάποιες ΠΑΕ Β’ Εθνικής δεν έχουν ούτε ονοματεπώνυμο, ούτε έχουν χαρακτηριστεί, 5.000, 2.000, 3.000; Ποιος τις παίρνει; Παίρνει κανένας Φ.Π.Α.; Παίρνει κανένα κράτος φόρο;
Οι δόσεις νομίζω ότι θα πρέπει εκεί που έχουν προβλήματα, όταν είναι με δόσεις δεν έχετε κάποιο κενό, αν θα δημιουργηθεί σε κάποιον μια αδυναμία πληρωμής. Όπως στην Πιερία, εμείς έχουμε τα Τέμπη το πρώτο. Δεν δούλεψαν οι επιχειρήσεις. Πες ότι είχαν μπει σε μια ρύθμιση, δεν πρέπει να έχουν ένα δικαίωμα όσο καιρό δημιουργείτο το πρόβλημα, τέσσερις μήνες να σταματούν να δίνουν τις δόσεις και να συνεχίσουν χωρίς να έχουν κάποια επίπτωση, να μη βγουν από τη ρύθμιση;
Για να έρθουμε στον πλειστηριασμό. Μες τον Ιούνιο τελειώνει, κύριε Υπουργέ, και πρέπει να δοθεί και άλλη παράταση μέχρι να έρθει το νομοσχέδιο για τα χρεωμένα νοικοκυριά.
Το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης. Βρήκαμε πολλούς που το πήραν παράτυπα και πρέπει να το επιστρέψουν. Είναι και κάποιοι, όμως, που δεν το πήραν και πρέπει να τους βρούμε να τους το δώσουμε, για να είμαστε δίκαιοι.
Νομίζω, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι θα πρέπει να αποκτήσουμε και μια νοοτροπία διαφορετική και να κάνουμε και ένα κράτος διαφορετικό. Δεν μπορούν αυτά όλα να υλοποιηθούν, όσο καλό και αν είναι το νομοσχέδιο, όση μεγάλη προσπάθεια και αν κατέβαλε ο Υπουργός και οι συνεργάτες του, όσο εμείς αν αγωνιζόμαστε εδώ να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα μέσα από ένα νομοσχέδιο να αντικατοπτρίζει ίσως τους περισσότερους πολίτες αυτής της χώρας. Θέλουμε ένα καλύτερο κράτος και νομίζω ότι με το σχέδιο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» που έρχεται σε λίγο, είναι ακόμα ένα τέτοιο νομοσχέδιο που πάλι εδώ θα γίνει πολύ μεγάλος διάλογος. Πρέπει να αποκτήσουμε ένα διαφορετικό κράτος και μια διαφορετική νοοτροπία.
Όμως, σίγουρα η δικαιοσύνη, η διαφάνεια είναι τα πρώτα στοιχεία που πρέπει να διέπουν όλες αυτές τις αποφάσεις και νομίζω ότι αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο και όλες οι προσπάθειες της Κυβέρνησης –και το ξέρετε και εσείς- με τα στατιστικά στοιχεία, με το νόμο για το ΑΣΕΠ, όλα τα νομοσχέδια έχουν μια επεξεργασία που στη βάση τους έχουν τη διαφάνεια και τη δικαιοσύνη.
Γι’ αυτό το υπερψηφίζω και προτείνω ότι πέρα που εσείς πρέπει να κρατήσετε τις δικές σας απόψεις, νομίζω ότι αυτό το νομοσχέδιο διαχρονικά θα μας δικαιώσει όλους.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
(PS)
(3FT)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Ο κ. Μάκης Βορίδης, Βουλευτής Αττικής, του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού έχει το λόγο για οκτώ λεπτά.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Και τελειώνουμε με τον κ. Βορίδη;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Όχι, θα μιλήσει και ο κ. Καρασμάνης και ολοκληρώσουμε την απογευματινή συνεδρίασή μας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Και ο κ. Στρατάκης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Δεν έχετε μιλήσει κύριε Στρατάκη επι της αρχής; Έχουμε καιρό ακόμα.
Παρακαλώ, κύριε Βορίδη, έχετε το λόγο.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Περνώντας στην κατ’ άρθρο τοποθέτησή μου θα ήθελα να ξεκινήσω θέτοντας ένα ζήτημα που πηγάζει από τον τρόπο αλλαγής των κλιμακίων στη φορολογία εισοδήματος. Ακούω το επιχείρημα ότι ξέρετε υπάρχει μέχρι τα 35.000 ευρώ μία ωφέλεια και μία επιβάρυνση περαιτέρω. Το σημαντικό, όμως, που πρέπει να θέσουμε εδώ κατά τη γνώμη μου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι κατά πόσο πια υπάρχει μία υπερβολή στη φορολόγηση των εισοδημάτων.
Και αυτό ας μην το ξεπερνάμε εύκολα, υπό την έννοια ότι ξέρετε τα μεγάλα εισοδήματα, πρέπει να πληρώνουν μεγαλύτερο ποσοστό. Διότι εδώ το μεγάλο ερώτημα είναι πόσο πολύ πια; Όταν φθάνουμε στη φορολογία του 45%, αυτό σημαίνει ότι από ένα σημείο και μετά αρχίζει και αποτελεί αντικίνητρο η φορολογία. Δεν έχει νόημα να εργάζεσαι για να βγάζεις περισσότερα χρήματα, αν είναι τα μισά να τα δίνεις στο δημόσιο.
Άρα, λοιπόν, αυτό πρέπει να συνεκτιμηθεί μέσα στις γενικότερες, αν θέλετε, λειτουργίες ως προς το τι θέλουμε να επιτύχουμε. Το γεγονός δε ότι υπάρχουν κάποιες μικρές απαλλαγές, μειώσεις μέχρι τα 35.000 ευρώ, αν διαβάζω καλά τον πίνακα που κατέθεσε ο κύριος Υπουργός, είναι νομίζω της τάξεως των 350 ευρώ το χρόνο στη μέγιστη δυνατή περίπτωση. Αυτό σημαίνει 28 ευρώ το μήνα περίπου. Προφανώς δεν είναι και καμία σοβαρή μείωση της φορολογίας, αλλά ανεξαρτήτως, όμως, τούτου η αύξηση από εκεί και πέρα, ξαναλέω, λειτουργεί ως ένα αντικίνητρο. Δεν είναι δε αυτό αποσυνδεδεμένο, επιτρέψτε μου να πω, από το τι παρέχει το κράτος στον πολίτη.
Διότι μία μεγάλη φορολογία μπορεί κανείς να έχει στο μυαλό του π.χ. τα βορειοευρωπαϊκά μοντέλα φορολογίας, όπου, όμως, ο πολίτης έχει πολύ υψηλή παροχή υπηρεσιών στο επίπεδο της παιδείας, στο επίπεδο της υγείας, στο επίπεδο της ασφάλειας, στο επίπεδο της λειτουργίας του κράτους. Μ' αυτό το κράτος, φορολογίες αυτού του επιπέδου, είναι ξεκάθαρο ότι και αδικαίωτες είναι, αλλά και πλήττουν κυρίως τη διάθεση για παραγωγή, τη διάθεση για τη δημιουργία μεγαλύτερου εισοδήματος.
Μία δεύτερη παρατήρηση αφορά στα τεκμήρια. Έχετε επενδύσει στη κυβέρνηση πάρα πολλά στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής στην εφαρμογή των τεκμηρίων. Μπορώ να ρωτήσω ένα απλό; Πώς θα τα ελέγξετε τα τεκμήρια; Όπως ακριβώς ελέγχετε και τις δηλώσεις πόθεν έσχες; Γιατί όπως αντιλαμβάνεσθε τα τεκμήρια είναι τα εξής. Ότι πρέπει να δηλωθούν για να προκύψει το εισόδημα. Εάν κάποιος επιλέξει να μην τα δηλώσει, είναι ένα ζήτημα το κατά πόσον θα προκύψει το γεγονός της υπάρξεώς του στον έλεγχο.
Πώς ακριβώς θα προκύψουν π.χ. οι τρεις οικιακές βοηθοί, λέω εγώ, εάν δεν δηλωθούν; Θα πρέπει να κάνετε μία διασταύρωση με το Ι.Κ.Α. εάν αυτές είναι δηλωμένες. Εξαιρετικά φιλόδοξο και ενδιαφέρον εάν είχατε τέτοιου είδους, ας το πω, διαντιδράσεις και διασυνδεδεμένα ηλεκτρονικά στοιχεία όλων των υπηρεσιών, όλων των ασφαλισμένων, όλων των εργοδοτών προκειμένου να πραγματοποιήσετε τέτοιους ελέγχους.
Το δεδομένο του φορολογικού ελέγχου για να μη λέμε πράγματα. τα οποία είναι υπερβολικά εδώ μέσα. είναι πρώτον ότι έχετε τη δυνατότητα ελέγχου ελαχίστων φορολογικών δηλώσεων, αυτές οι φορολογικές δηλώσεις δειγματοληπτικά δεν ξεπερνούν το 2% ή το 3%. Δεύτερον, ότι επίσης δεν έχετε επαρκείς ηλεκτρονικές διασταυρώσεις καν για τα εκδιδόμενα φορολογικά στοιχεία, όχι για πρόσθετα τώρα για το κομμάτι των τεκμηρίων. Αν π.χ. μία πισίνα δεν δηλωθεί, πώς ακριβώς θα το κάνετε;
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Με το google.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Θα πηγαίνετε π.χ. να εποπτεύετε στα πλαίσια του ελέγχου το πού κατοικεί ο κάθε ένας και επομένως εάν εκεί που κατοικεί έχει την πισίνα ή δεν την έχει; Και εν πάση περιπτώσει, η πισίνα είναι και εμφανής. Το ίδιο υποθέτω ότι θα κάνετε και με τα μητρώα στο Υπουργείο Συγκοινωνιών για τα αυτοκίνητα και για τα οχήματα.
Αντιλαμβάνεσθε, λοιπόν, ότι ο έλεγχος μιας δηλώσεως σ' αυτό το επίπεδο των τεκμηρίων, υποθέτω ότι θα απασχολεί την υπηρεσία πολύ περισσότερο από το ποσό του φόρου που τελικώς πρόκειται να προκύψει εάν τυχόν υπάρχει ανακριβής δήλωση.
Ξεκαθαρίζω δε ότι είναι και ξεκάθαρο αναπτυξιακά και απορώ γιατί δεν υπάρχει μία συλλογική μνήμη στο ελληνικό δημόσιο. Γιατί καταργήσατε τα τεκμήρια; Έχουν ξαναεφαρμοστεί, έχουν ξανατεθεί τα τεκμήρια. Γιατί κανείς δεν αναρωτιέται γιατί κατηργήθησαν τα τεκμήρια;
Γιατί τα τεκμήρια κατηργήθησαν όχι γιατί προφανώς ο Υπουργός Οικονομικών που κατήργησε αποφάσισε ότι θέλει να χαρίσει φόρους στους φορολογουμένους. Τα τεκμήρια κατηργήθησαν γιατί δεν έφερναν φόρους και γιατί δεν λειτουργούσαν και όταν λειτουργούσαν, απλώς λειτουργούσαν αντιαναπτυξιακά. Δηλαδή, αντί κάποιος να πάει να αγοράσει ένα σπίτι το οποίο του δημιουργούσε ένα τεκμήριο, προτιμούσε να πάρει λίγο λιγότερα τετραγωνικά που δεν του δημιουργούσε τεκμήριο που θα του δημιουργούσε πρόβλημα. Αντίστοιχα έκανε με το αυτοκίνητο, αντίστοιχα έκανε με τα σκάφη.
Στο θέμα των εταιρειών και των μερισμάτων εγώ επιμένω. Ήθελα να ρωτήσω, πιστεύετε ότι το βασικό πρόβλημα αυτή τη στιγμή στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης είναι μόνο το ζήτημα του πώς θα βρείτε κάποια λεφτά παραπάνω; Δεν σας απασχολεί π.χ. το θέμα της υφέσεως;
Δεν σας απασχολεί το θέμα της ανεργίας; Δεν σας απασχολεί το ότι αν βρείτε αυτά τα περισσότερα χρήματα και διαμορφωθεί μία κατάσταση υφεσιακή μέσα στην αγορά, τότε εσείς θα αυξάνετε φορολογικούς συντελεστές, οι ανώνυμες εταιρείες θα γράφουν ζημιές και δεν θα φορολογείτε τίποτα; Δεν σας απασχολεί ας πούμε αυτό;
Δεν σας απασχολεί το ζήτημα ότι αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση της ανεργίας και επομένως θα έχετε ανάγκη μεγαλύτερων κοινωνικών μεταβιβάσεων για να στηρίξετε τους ανέργους και επομένως ό,τι επαρθεί από τις ανώνυμες εταιρείες θα πηγαίνει ουσιαστικά στις κοινωνικές μεταβιβάσεις;
Δεν καταλαβαίνετε ότι το βασικό ζητούμενο αυτή τη στιγμή μέσα στην παρούσα οικονομική συγκυρία είναι να δημιουργήσουμε ελκυστικό περιβάλλον για επενδύσεις και για ανάπτυξη και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ελκυστικό περιβάλλον για το κεφάλαιο και για την επενδυτική δραστηριότητα;
Το ίδιο θέλω να σας πω και για τα stock options. Φορολογείτε τα stock options ως αμοιβή των στελεχών. Ξέρετε αυτά τα στελέχη για τα οποία μιλάμε, ναι, κοιτάξτε πάλι φαίνεται πολύ εύκολο, πολύ λαϊκιστικό και πολύ προφανές. Πω-πω, υπάρχουν κάποιοι τύποι, οι οποίοι παίρνουν πάρα πολλά λεφτά, είναι τα golden boys, δεν είναι ο ένας, είναι ο άλλος, και επομένως προσέξτε να τους φορολογήσουμε. Πάρα πολύ ωραία.
Έχουμε αντιληφθεί ότι χρειαζόμαστε στελέχη στις επιχειρήσεις μας, τα οποία να έχουν τη δυνατότητα να φέρουν ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα; Έχετε αντιληφθεί ότι υπάρχει μία διεθνής αγορά; Κύριε Υπουργέ, εσείς το έχετε αντιληφθεί, το ξέρετε, γιατί το έχετε ζήσει. Υπάρχει μία διεθνής αγορά γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Δεν είναι τοπική αγορά. Αυτοί οι άνθρωποι δεν εργάζονται στο τοπικό παντοπωλείο ή στο τοπικό, ξέρω εγώ, κατάστημα, το οποίο πουλάει, τι να σας πω, γυναικεία εσώρουχα. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μία αναφορά στις διεθνείς αγορές εργασίας για συγκεκριμένες...
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Σε τριάντα δευτερόλεπτα, τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Και επομένως είναι πολύ εύκολη η μετακίνησή τους και το έχουν συνηθίσει. Εάν δεν βρίσκουν ελκυστική την αγορά εργασίας στην Ελλάδα κάνουν κάτι πολύ απλό. Δεν δακρύζουν, απλώς φεύγουν. Δεν πρόκειται να τους φορολογήσετε. Απλώς η ελληνική αγορά εργασίας θα χάσει αυτό το επίπεδο στελεχών. Θα πάνε στις Βρυξέλες, θα πάνε στο Παρίσι, θα πάνε στο Λονδίνο, θα πάνε στο Τόκιο, θα πάνε στη Νέα Υόρκη, θα πάνε εκεί όπου μπορούν να βγάλουν χρήματα. Το μόνο πρόβλημα που θα υπάρξει είναι ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν θα έχουν αυτά τα στελέχη.
Έχω μιλήσει για τα ακίνητα. Μία τελευταία τοποθέτηση μόνο για τα ταξί. Εσείς θεωρείτε ότι η υπαγωγή τους στο λογιστικό προσδιορισμό, αυτών των πολύ μικρών τελικώς εκμεταλλεύσεων, όπως είναι τα ταξί, θα λειτουργήσει καλύτερα -εγώ λέω- και για το αποτέλεσμα της φοροδοτικής τους στην πράξη ικανότητας;
Στην πράξη αυτό που πρόκειται να γίνει είναι απλώς ότι ανοίγετε μία εστία, ξαναλέω, συναλλαγών με διεφθαρμένους εφοριακούς. Δεν πρόκειται να αυξήσετε τη φορολογική ύλη και τα φορολογικά έσοδα. Εκείνο το οποίο στην πραγματικότητα κάνετε μ' αυτό το νομοσχέδιο είναι ότι αντιστρατεύεστε τις βασικές δυνάμεις, τις βασικές αρχές της λειτουργίας της ελεύθερης αγοράς και αυτό θα είναι καταστροφικό και για την προσπάθεια που κάνει το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης για τη συγκέντρωση φορολογικών εσόδων.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Τελευταίος ομιλητής για τη σημερινή απογευματινή μας συνεδρίαση ο κ. Καρασμάνης Γεώργιος.
(AS)




(PS)
Παρακαλώ, κύριε Καρασμάνη, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτές τις δύο μέρες από αυτό το Βήμα παρέλασαν περίπου 140 συνάδελφοι. Το συμπέρασμα που βγαίνει από τη μέχρι τώρα συζήτηση, είναι ότι το νομοσχέδιο αυτό, πέραν του ότι είναι πολύπλοκο και γραφειοκρατικό, αποδεικνύεται και αναποτελεσματικό, διότι με την υψηλή φορολόγηση που εισάγει θα οδηγήσει την οικονομία σε βαθιά, παρατεταμένη ύφεση.
Σε μία εποχή ύφεσης, η αύξηση των φόρων δυσχεραίνει την ανάπτυξη και φυσικά θα ανοίξει διάπλατα τους δρόμους για τα ταμεία της ανεργίας. Σ’ αυτή λοιπόν, την κρίσιμη φάση που βρίσκεται η οικονομία χρειάζονται κίνητρα για επενδύσεις, κίνητρα για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Τα κίνητρα είναι αυτά, τα οποία θα φέρουν την ανάπτυξη, είναι αυτά τα οποία θα φέρουν θα φέρουν δημόσια έσοδα στα δημόσια ταμεία.
Θα έρθω τώρα στα άρθρα για να είμαι μέσα στο πνεύμα του Κανονισμού της Βουλής.
Με το άρθρο 1 θεσπίζεται η φορολογική κλίμακα. Βέβαια, μπορεί να είναι αναλογική όμως, πλήττει τα μεσαία εισοδήματα, διότι οι φορολογικοί συντελεστές είναι πολύ υψηλοί. Επίσης, η σύνδεση του αφορολογήτου ορίου των 12.000 ευρώ με τις αποδείξεις θα πλήξει τις ασθενέστερες εισοδηματικές τάξεις, οι οποίες δεν θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν τον απαιτούμενο αριθμό αποδείξεων και θα πληρώσουν φόρο περισσότερο, ενώ μέχρι τώρα ήταν αφορολόγητες.
Υπάρχει πρόβλημα. Σας το έχουν πει, κύριε Υπουργέ και οι εκπρόσωποι των κοινωνικών φορέων στην επιτροπή. Και μάλιστα, ο ίδιος ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ σας είπε ότι αυτό το ισχυρό κίνητρο των αποδείξεων μπορεί να μετατραπεί σε ποινή και να χαθεί το κεκτημένο των 12.000 ευρώ. Σας έκανε μάλιστα, την πρόταση να πιάσετε τις αποδείξεις εκείνες που αποδεδειγμένα υπάρχει μεγάλη και προκλητική φοροδιαφυγή. Καλό θα είναι να δείτε με θετικό μάτι και την πρότασή του, να επιστρέφεται, δηλαδή, ως κίνητρο το ΦΠΑ αυτών των αποδείξεων στους φορολογούμενους πολίτες. Τουλάχιστον, απαλλάξτε, κύριε Υπουργέ, τους συνταξιούχους μεγάλης ηλικίας γιατί δεν θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν αυτές τις αποδείξεις.
Δείτε επίσης με ευαισθησία το θέμα των πολυτέκνων και τριτέκνων οικογενειών, θεσπίστε κίνητρα, φτιάξτε ένα ειδικό αφορολόγητο όριο, διότι το δημογραφικό πρόβλημα είναι μεγάλο, είναι εθνικό, είναι βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας. Γηράσκουμε σαν λαός, φθίνουμε πληθυσμιακά. Και αυτό δεν το λέω εγώ, το λέει η έκθεση του ΟΗΕ που μας κατατάσσει στις πιο γερασμένες χώρες, στην έβδομη θέση παγκοσμίως. Αλλά και πρόσφατες μελέτες ερευνητών του ΚΕΠΕ δείχνουν ότι σε μερικά χρόνια, οι σχέσεις εργαζομένων και συνταξιούχων θα είναι ένα προς ένα. Και αντιλαμβάνεσθε ότι θα υπάρξει μεγάλο πρόβλημα και στο ασφαλιστικό.
Με το άρθρο 3 θεσπίζονται τα τεκμήρια διαβίωσης, τα οποία είναι αυθαίρετα, άδικα και θα αποδειχθούν και αυτά αναποτελεσματικά. Έχω αναφερθεί με παραδείγματα και με λεπτομέρεια στην Επιτροπή.
Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι περισσότεροι θα είναι αυτοί που θα αδικηθούν, καθώς με τα τεκμήρια θα εμφανιστούν με φορολογητέο εισόδημα υψηλότερου του πραγματικού. Και επίσης, πολλοί για την ακρίβεια, εκείνοι που φοροδιαφεύγουν θα ευνοηθούν σε βάρος των υπολοίπων, γιατί τα τεκμήρια θα υπολείπονται κατά πολύ των εισοδημάτων που καταφέρουν να αποκρύψουν.
Έρχομαι στο άρθρο 5 παρ.7, με το οποίο καταργείτε την αυτοτελή φορολόγηση στα ειδικά επιδόματα της επικίνδυνης εργασίας που καταβάλλονται στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας, της Πυροσβεστικής και του Λιμενικού. Τα στελέχη αυτά, όπως ξέρετε, αναλαμβάνουν επικίνδυνες αποστολές, βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή τους, για την ασφάλεια και τη ζωή του Ελληνικού Λαού. Δημιουργείται μεγάλη απογοήτευση στα στελέχη αυτά. Ένας σημαντικός αριθμός που ήδη έχει θεμελιώσει πρόωρη συνταξιοδότηση σκέπτεται να αποστρατευθεί, άλλα στελέχη σκέπτονται να μεταταγούν από τις υπηρεσίες. Δείτε το θέμα αυτό, είναι ευαίσθητο εθνικά.
Επίσης, δείτε το θέμα των αγροτών που πουλάνε το αγροτικά τους προϊόντα στις λαϊκές αγορές. Το θέμα αυτό το έχουν αναφέρει σχεδόν όλοι οι συνάδελφοι, όλων των πτερύγων. Βέβαια εσείς, απ’ ό,τι έχω πληροφορηθεί, έχετε προβεί σε κάποια βελτίωση. Δίνετε τη δυνατότητα της επιστροφής του 5% στις αποδείξεις. Νομίζω ότι αυτό είναι ημίμετρο. Θα σας πω ένα παράδειγμα: Έναν παραγωγό, ο οποίος πουλάει εποχικά την παραγωγή του ένα, δύο μήνες, τον υποχρεώνετε δηλαδή να πάρει βιβλία εσόδων και εξόδων και ταμειακή μηχανή; Είναι λίγο άδικο αυτό και τραγελαφικό.
Θέλω να πιστεύω, κύριε Υπουργέ, ότι θα το αντιληφθείτε, έστω και την τελευταία στιγμή και θα αναθεωρήσετε τις απόψεις σας, θα αλλάξετε τη φιλοσοφία του φορολογικού σας νομοσχεδίου. Ακούστε, όχι μόνο τις δικές μας φωνές, ακούστε τις φωνές, δείτε τις αντιδράσεις των δικών σας στελεχών. Η φορολογική δικαιοσύνη δεν αποκαθίσταται με διεύρυνση των ανισοτήτων σε βάρος των ήδη αδικημένων. Τη φοροδιαφυγή μπορείτε να την κτυπήσετε χωρίς να θέτετε υπό διωγμό τον ιδιωτικό τομέα και τη μικρομεσαία επιχείρηση, χωρίς να διώχνετε τους υποψηφίους επενδυτές, χωρίς να αυξάνετε με γεωμετρικούς ρυθμούς την ανεργία, χωρίς να δίνετε τη χαριστική βολή στην ήδη ημιθανή οικονομία. Ακόμη μπορείτε. Σε λίγο κύριε Υπουργέ θα είναι αργά.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
(ΕΡ)
(3AS)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μετά από 14 ώρες ολοκληρώνεται, περί ώραν μία μετά τα μεσάνυχτα, η σημερινή απογευματινή συνεδρίασή μας, αφού προηγήθηκε, βεβαίως, η πρωινή. Έχουν μιλήσει μέχρι τώρα 126 συνάδελφοι Βουλευτές, ενώ θα πρέπει να προσθέσουμε τον κύριο Πρωθυπουργό, τους Αρχηγούς των Κομμάτων, τους πέντε Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους, τους πέντε Εισηγητές και Αγορητές και τον πρώην Πρόεδρο της Βουλής κ. Κακλαμάνη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο σημείο αυτό δέχεσθε να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 00.58’ λύεται η συνεδρίαση για σήμερα ημέρα Πέμπτη 15 Απριλίου 2010 και ώρα 09.30’ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και α) νομοθετική εργασία, συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης, αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και άλλες διατάξεις».
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



Τελευταία Αποθήκευση: 15/4/2010 2:16:00 πμ Από:
Εκτυπώθηκε: 14/4/2010 7:58:00 μμ

PDF:

es20100414ap.pdf

TXT:

es100414ap_1.doc

Επιστροφή