Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΓ΄ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ), Σύνοδος: Α΄ , Συνεδρίαση: ΙΔ' 19/11/2009

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις.


ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΙΔ΄
Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Αθήνα, σήμερα στις 19 Νοεμβρίου 2009, ημέρα Πέμπτη και ώρα 09.34΄ συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Ε’ Αντιπροέδρου αυτής κυρίας ΒΕΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται η κυρία Αθανασία Μερεντίτη να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από την κυρία Αθανασία Μερεντίτη Βουλευτή Τρικάλων τα ακόλουθα:
Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. Κωνσταντίνος Τασούλας κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Ιωαννίνων ζητεί έκτακτη οικονομική ενίσχυση για την αποκατάσταση ζημιών που προκάλεσε η πρόσφατη κακοκαιρία στο Νομό Ιωαννίνων.
Ο Βουλευτής Αθηνών κ. Απόστολος Κακλαμάνης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Συνταξιούχων Γενικής Τράπεζας Ελλάδος ζητεί τη λήψη μέτρων για την επαναχορήγηση της επικουρικής σύνταξης στα δικαιούχα μέλη του, η καταβολή της οποίας έχει σταματήσει επί 8μηνο, λόγω έλλειψης κεφαλαίων.
Οι Βουλευτές κύριοι Αντώνιος Σκυλλάκος, Απόστολος Νάνος και Ιωάννης Γκιόκας κατέθεσαν αναφορά με την οποία οι Σύλλογοι Δικαστικών Υπαλλήλων Λάρισας, Τρικάλων και Καρδίτσας ζητούν τη στελέχωση και τον εκσυγχρονισμό των δικαστικών υπηρεσιών της Περιφέρειας Θεσσαλίας.
Ο Βουλευτής Αθηνών κ. Φώτιος Κουβέλης κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Συμβασιούχοι Έργου των Διευθύνσεων και Τμημάτων Αστικής Κατάστασης Αλλοδαπών και Μετανάστευσης των Περιφερειών ζητούν τη μετατροπή των συμβάσεων τους σε αορίστου χρόνου.
Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. Αστέριος Ροντούλης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Ανακτορίου Αιτωλοακαρνανίας ζητεί την επίσπευση των διαδικασιών εγκατάστασης αναδόχου του έργου της οδικής σύνδεσης της περιοχής Ακτίου με τον οδικό άξονα Βορρά Νότου.
Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. Σταύρος Καλογιάννης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Αντιαναιμικός Σύλλογος Ιωαννίνων ζητεί τη δημιουργία των υποδομών για τη λειτουργία Μονάδας Νοσηλείας Μεσογειακής Αναιμίας στην Πανεπιστημιακή Αιματολογική Κλινική Ιωαννίνων.
Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. Βασίλειος Κεγκέρογλου κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Επενδυτών Φωτοβολταϊκών ζητεί την άμεση λήψη μέτρων για τον περιορισμό της γραφειοκρατίας που εμποδίζει την εγκατάσταση των φωτοβολταϊκών σταθμών στη χώρα μας.



(1LM)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των
ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Πρώτη θα συζητηθεί η με αριθμό 79/16-11-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κυρίου Παναγιώτη Κουρουμπλή προς τον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων σχετικά με τη λήψη μέτρων για την υλοποίηση κατασκευής της Ιονίας Οδού κ.λπ..
Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου Κουρουμπλή έχει ως εξής:
«Κύριε Υπουργέ, οι κοινωνίες της Αιτωλοακαρνανίας, της Ηπείρου, της Κέρκυρας και της Λευκάδας βρίσκονται σε αναστάτωση λόγω των πληροφοριών που διακινούνται σε ό,τι αφορά τη νέα καθυστέρηση υλοποίησης της Ιόνιας Οδού. Γνωρίζουμε ότι για διάφορους λόγους καθυστερεί α) ο οριστικός σχεδιασμός, β) εκκρεμεί η πληρωμή απαλλοτριώσεων, γ) υφίσταται ζήτημα καθορισμού χώρων δανειοθαλάμων (λατομεία για αδρανή κ.λπ.) και δ) εκκρεμεί η απόφαση επιλογής σήραγγας ή επέκτασης του υφιστάμενου δρόμου στην τοποθεσία της Παλαιοβούνας.
Στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, παραλείψατε ενδεχομένως από έλλειψη χρόνου να αναφερθείτε στο πως θα επανακινήσετε τις διαδικασίες υλοποίησης αυτού του σημαντικού για την περιοχή έργου.
Κύριε Υπουργέ, η κοινωνία της περιοχής αυτής που αποτελεί την πραγματική πύλη εισόδου της Ευρώπης στην Ελλάδα, δεν μπορεί να αναμένει και δεν μπορεί να θυσιάζεται η ίδια και η ανάπτυξή της στο θανατηφόρο και αντιαναπτυξιακό υπάρχον οδικό δίκτυο.
Κατόπιν των ως άνω ερωτάται ο κος Υπουργός
Ποια θα είναι τα συγκεκριμένα μέτρα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που θα λάβει η Κυβέρνηση για να συνεχιστεί η υλοποίηση κατασκευής της Ιόνιας Οδού;».
Στην ερώτηση του κυρίου Κουρουμπλή θα απαντήσει ο Υφυπουργός κ. Μαγκριώτης.
Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Έχει δίκιο ο αγαπητός συνάδελφος για τις παρατηρήσεις που κάνει στην ερώτησή του. το έργο της Ιόνιας Οδού κατασκευάζεται με το καθεστώς της σύμβασης παραχώρησης. Υπάρχει συμμετοχή του δημοσίου με εθνικούς και κοινοτικούς πόρους και τμηματική καταβολή των πόρων αυτών. Υπάρχει επίσης συμμετοχή ουσιαστικά του ελληνικού δημοσίου μέσα από την είσπραξη των διοδίων από την εκμετάλλευση του οδικού άξονα για τριάντα χρόνια από τον παραχωρησιούχο.
Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι έχει παραχωρηθεί στον παραχωρησιούχο της Ιονίας Οδού και ένα τμήμα από τον οδικό άξονα ΠΑΘΕ, δηλαδή το τμήμα από Αθήνα μέχρι τον Μαλιακό.
(MT)


(1XA)
Επίσης, στις βασικές του υποχρεώσεις είναι και η ανακατασκευή και η βελτίωση των τμημάτων αυτού του οδικού άξονα. Οι καθυστερήσεις οφείλονται στην έλλειψη ετοιμότητας από τη μια πλευρά της πολιτείας, αλλά και σε προβλήματα που δημιουργήθηκαν στην πορεία και δεν δόθηκαν γρήγορες λύσεις. Οφείλονται όμως και σε ευθύνες του παραχωρησιούχου και των κατασκευαστών, που όπως συνήθως αξιοποιούν κενά είτε των μελετών είτε των συμβάσεων για να βελτιώσουν τη θέση τους.
Η κατάσταση όπως αποτυπώνεται σήμερα, έχει ως εξής. Ο παραχωρησιούχος έχει καταθέσει εννέα προτάσεις βελτίωσης μετά την ολοκλήρωση των μελετών εφαρμογής που είχε ευθύνη να κάνει. Σε τεχνικό επίπεδο οι υπηρεσίες του πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ έχουν αποδεχθεί τις περισσότερες από αυτές, δεν έχουν υπογραφεί όμως οι ανάλογες υπουργικές αποφάσεις μέχρι σήμερα.
Μία εξ αυτών είναι η πιο σημαντική, στην οποία αναφέρεσθε και στο ερώτημά σας. Είναι αυτό της Κλόκοβας ή Παλαιοβούνα, όπως είναι το τοπωνύμιο, ένα σημείο ιδιαίτερα καθοριστικό, σημαντικό και επικίνδυνο, που από την αρχή είχε επισημανθεί η κακή χάραξή του και είχε ζητηθεί από τους τοπικούς φορείς, απ’ όλη την κοινωνία, αλλά και από πολλούς συγκοινωνιολόγους να αλλάξει η χάραξη.
Αυτό βρίσκεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας μετά από προσφυγές φορέων της περιοχής. Υπάρχει καθυστέρηση και λόγω των απαλλοτριώσεων, εδώ όμως οφείλεται κυρίως στο ότι τις απαλλοτριώσεις τις έκανε κυρίως το δικαστήριο του Μεσολογγίου, που είναι υποστελεχωμένο και δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στους ρυθμούς και τις ανάγκες. Γι’ αυτό με πρόσφατη απόφαση δόθηκε αυτή η δυνατότητα και στο δικαστήριο του Αγρινίου και πιστεύω ότι θα κινηθεί με ταχύτερο ρυθμό.
Για το θέμα των δανειοθαλάμων –και ολοκληρώνω, θα απαντήσω και στη συνέχεια, κυρία Πρόεδρε- που είναι επίσης σημαντικό, υπάρχουν εκκρεμότητες. Οι άδειες για δανειοθαλάμους θα πρέπει να είναι συμβατές με τους σύγχρονους περιβαλλοντικούς όρους, γιατί στο παρελθόν για ανάλογα έργα είχαμε κακοποίηση του περιβάλλοντος, είτε γιατί η πολιτεία δεν ήταν αυστηρή στις αποφάσεις και τις εγκρίσεις που έδινε, είτε γιατί οι κατασκευαστές προσπαθούσαν να μειώσουν το κόστος μεταφοράς, όπως αντιλαμβάνεσθε, και γι’ αυτό παραβίαζαν και αυτοί ουσιαστικά τη νομοθεσία.
Αυτό δεν πρέπει να επαναληφθεί. Οδηγεί, βεβαίως, πολλές φορές σε καθυστερήσεις. Είναι καλό όμως να προστατεύουμε το περιβάλλον και ταυτόχρονα να βοηθούμε τα έργα.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Κουρουπλής.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΠΛΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, οι κοινωνίες της περιοχής πραγματικά αγωνιούν, γιατί βιώνουμε καθημερινά σ’ αυτή την περιοχή δρόμους θανατηφόρους. Χύνεται αίμα και κυρίως αίμα νέων ανθρώπων.
Οι δρόμοι αυτοί εκτός του ότι είναι θανατηφόροι, είναι και αντιαναπτυξιακοί διότι έχουμε ένα μεγάλο λιμάνι στην περιοχή –ίσως από τα μεγαλύτερα της Μεσογείου- στο οποίο δεν υπάρχει προσπέλαση, με συνέπεια ένα έργο το οποίο πραγματικά θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της περιοχής -είναι η ατμομηχανή της ανάπτυξης της Αιτωλοακαρνανίας και της ευρύτερης περιοχής- δεν μπορεί να αξιοποιηθεί σ’ ένα χώρο που ο ελληνικός λαός έχει επενδύσει δισεκατομμύρια.
Αντιλαμβανόμαστε, βεβαίως, τι παρέλαβε η Κυβέρνηση και τις δυσκολίες που υπάρχουν, αλλά θέλουμε να γνωρίζουμε ότι το έργο αυτό, το οποίο πραγματικά είναι κυρίαρχο για την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής, θα είναι στις προτεραιότητες της Κυβέρνησης.
(MB)
(1MT)
Δεν μπορούμε πλέον να περιμένουμε, με τις διάφορες καθυστερήσεις που υπάρχουν, να βιώνουμε για άλλη μία φορά ότι η περιοχή είναι κάτι το διαφορετικό από την υπόλοιπη Ελλάδα. Διότι είναι γνωστό ότι η Ελλάδα έχει «μπατάρει» προς Ανατολάς. Όμως Ελλάδα είναι και η Αιτωλοακαρνανία, είναι και η Ήπειρος, είναι και η Κέρκυρα, είναι και η Λευκάδα. Είναι η πραγματική πύλη της Ευρώπης στην Ελλάδα και της Ελλάδας στην Ευρώπη και ως εκ τούτου δεν μπορεί πλέον αυτό το πολύ ζωτικό έργο να μην πάρει τα πάνω του.
Έχει γίνει η Γέφυρα του Ρίου-Αντιρρίου και επί της ουσίας είναι ένα έργο στο πουθενά, αφού η συνέχεια είναι ένας δρόμος που πραγματικά θυμίζει δεκαετία του ’40 και όχι 2010. Γι’ αυτό λοιπόν θέλουμε να γνωρίζουμε όλοι στην περιοχή ότι η Κυβέρνηση το έχει ως έργο πρώτης προτεραιότητας, ότι θα συμβάλει στο ξεπέρασμα των όποιων εμποδίων και θα πρέπει αυτό το έργο πραγματικά να αποκτήσει σάρκα και οστά για να δώσει πνοή σ’ αυτή την περιοχή που πραγματικά χειμάζεται από τη νέα φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Μαγκριώτης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Έχει δίκιο ο κ. Κουρουμπλής. Η Δυτική Ελλάδα είναι η πιο φτωχή περιφέρεια της χώρας πια. Ιδιαίτερα αυτό συνέβη λόγω και της αλλαγής του παραγωγικού ιστού της χώρας, αφού σε μεγάλο βαθμό στηριζόταν κυρίως στον πρωτογενή τομέα και σ’ ένα βαθμό στο δευτερογενή. Η έλλειψη βασικών αναπτυξιακών υποδομών, όπως οι οδικοί άξονες, της στερούσαν τη δυνατότητα να έχει ανταγωνιστικότητα, αλλά και να αναπτύξει τον τριτογενή τομέα και ιδιαίτερα τον τουρισμό και τη ναυτιλία, όπως ανέφερε ο αγαπητός συνάδελφος, από το λιμάνι του Αστακού, για να αντικαταστήσει ένα μέρος της χαμένης παραγωγικής της δύναμης και να δημιουργήσει νέες θέσεις απασχόλησης.
Θέλω να πω πως για όλους αυτούς τους λόγους είναι απόλυτη προτεραιότητα της Κυβέρνησής μας οι υποδομές στη Δυτική Ελλάδα και η κατασκευή της Ιόνιας Οδού είναι δεσμευτική για μας γιατί δίνει απαντήσεις και λύσεις και στη Δυτική Ελλάδα και στην Ήπειρο, που είναι επίσης μια περιοχή με πολλά ελλείμματα αναπτυξιακών υποδομών και εξωστρέφειας, η οποία με την ολοκλήρωση της Εγνατίας και των καθέτων αξόνων που τη συνδέουν με τα παραγωγικά κέντρα της περιοχής αλλά και τις βαλκανικές χώρες θα έχει όλη πλέον τη δυνατότητα να συμμετέχει δυναμικά στη νέα αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας.
Θέλω ακόμη να πω στον αγαπητό συνάδελφο ότι η αξιοποίηση του λιμανιού του Αστακού, που πράγματι είναι ένα σύγχρονο λιμάνι σ’ ένα πολύ καλό φυσικό περιβάλλον, είναι προτεραιότητα, γι’ αυτό και από τις τοπικές Αρχές, από το Νομάρχη και την Τοπική Αυτοδιοίκηση έχω ζητήσει ήδη να συνεργαστούμε για να επιταχυνθεί η ολοκλήρωση της μελέτης και η δημοπράτηση του οδικού άξονα που συνδέει το λιμάνι του Αστακού με το δυτικό άξονα, το Πλατυγιάλι δηλαδή, περιμετρική Αγρινίου.
Θέλω ακόμη να προσθέσω, ολοκληρώνοντας την απάντησή μου, ότι η παράκαμψη του Αγρινίου, που ήταν η συνέχεια της μεγάλης Γέφυρας στο Ρίο-Αντίρριο, με δύο δημοπρατήσεις, δύο εργολαβίες είχε ξεκινήσει να κατασκευάζεται πριν από το 2004. Δυστυχώς καθυστέρησε και μόλις πρόσφατα, πριν από τις ευρωεκλογές δόθηκε, όπως θυμόμαστε όλοι, σε χρήση. Είναι τμήμα της Ιόνιας Οδού, όπως και η Γέφυρα του Ρίου-Αντίρριου. Η ολοκλήρωση της Ιόνιας μαζί με την Εγνατία και φυσικά του άξονα Κόρινθος-Πάτρα βγάζει από την απομόνωση τη Δυτική Ελλάδα και την Ήπειρο και τους δίνει πλέον τη δυνατότητα να συμμετέχουν ισότιμα στη νέα οικονομική και αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Επόμενη είναι η με αριθμό 87/16-11-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ιωάννη Ιωαννίδη προς τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού, σχετικά με τις μεγάλες καθυστερήσεις στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Ιωαννίδη έχει ως εξής:
«Η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού εξακολουθεί σήμερα, σαράντα μέρες μετά την ορκωμοσία της νέας Κυβέρνησης, να είναι ακέφαλη, γεγονός που δυσχεραίνει σημαντικά τόσο τη λειτουργία και την παραγωγή έργου σε καθημερινή βάση, όσο και τη διεκπεραίωση αποφάσεων που υπεγράφησαν από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία, αφορούσαν δε τακτικές επιχορηγήσεις υπέρ ομοσπονδιών, σταδίων, ενώσεων ποδοσφαίρου κ.λ.π. (μέρος αυτών αφορούσαν και ανελαστικές δαπάνες) και οι οποίες θα έπρεπε να έχουν υλοποιηθεί στο πλαίσιο της συνέχειας του κράτους.
(GK)


(1MB)
Επίσης, δεν έχει προχωρήσει ακόμα η διαδικασία πρόσληψης εννιακοσίων πτυχιούχων φυσικής αγωγής στα προγράμματα μαζικού αθλητισμού, παρόλο που υπάρχει έγκριση από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.
Δεδομένης της κατάργησης της θέσης του Υφυπουργού Πολιτισμού αρμόδιου για τον Αθλητισμό από τη σημερινή Κυβέρνηση, ο ορισμός του νέου Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού θα έπρεπε να έχει αντιμετωπιστεί κατά προτεραιότητα από την Κυβέρνηση.
Αντίθετα, ενδεικτικό της θέσης του αθλητισμού στις προτεραιότητες του Υπουργείου είναι το γεγονός ότι στο οργανόγραμμα του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, έτσι όπως αποτυπώνεται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου, η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού δεν υπάρχει καν.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
1. Ποια είναι τελικά η θέση του αθλητισμού στις προτεραιότητες της Κυβέρνησης;
2. Σε ποιες ενέργειες προτίθεσθε να προβείτε για την υλοποίηση των αποφάσεων που εξακολουθούν να εκκρεμούν;»
Στην ερώτηση του κ. Ιωαννίδη θα απαντήσει ο Υπουργός κ. Γερουλάνος.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού): Αγαπητή κυρία Πρόεδρε, να ξεκινήσω λέγοντας συγχαρητήρια και ότι είμαι περήφανος –είμαστε όλοι οι Έλληνες περήφανοι- για την επιτυχία της Εθνικής Ελλάδος, όχι μόνο γιατί προκρίθηκε στο Μουντιάλ, αλλά γιατί αυτοί οι παίχτες απέδειξαν αυτό που πιστεύουμε ότι και βέβαια μπορούμε. Όταν παίζουμε με ψυχή, με αίσθημα ομάδας, αλλά και με ξεκάθαρους στόχους πετυχαίνουμε τα πάντα.
Θέλω, λοιπόν, σήμερα αντί να προσπαθήσω να οικειοποιηθώ αυτή την επιτυχία, να πω μόνο «μπράβο, ρε παιδιά, ελπίζω να σας μοιάσουμε».
Κύριοι συνάδελφοι, είναι σπάνια η ευκαιρία που μου δίνεται να αναπτύξω και να αναδείξω την ευρύτερη πολιτική του Υπουργείου για τον αθλητισμό. Η διατύπωση της ερώτησης «ποια είναι η θέση του αθλητισμού στις προτεραιότητες της Κυβέρνησης» δίνει τη δυνατότητα για μια μεγάλη ομιλία, μια συζήτηση σε βάθος που θα μπορούσε να κρατήσει πολλές ώρες.
Δυστυχώς, σήμερα ο Κανονισμός της Βουλής είναι τέτοιος που μας στερεί και στους δυο τη δυνατότητα της χρονικής άνεσης που θα θέλαμε να κάνουμε μια τέτοια συζήτηση σε βάθος και να αρκεστώ, για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, να το αναπτύξω στα επόμενα δυόμισι λεπτά.
Εάν, λοιπόν, πρέπει συνθηματικά και γρήγορα να μιλήσω για τον αθλητισμό, ο διαθέσιμος χρόνος μου μου δίνει μόνο την ευκαιρία να πω ότι επιτέλους ο αθλητισμός αναβαθμίστηκε.
Ο αθλητισμός θα μπορούσε άνετα να είναι ένα ανεξάρτητο Υπουργείο, να είναι μέρος του Υπουργείου Υγείας, αν θέλαμε να αναδείξουμε τη συμβολή του στην υγεία, ή να ήταν μέρος του Υπουργείου Παιδείας, αν θέλαμε να υπογραμμίσουμε τη σημασία του για τους νέους.
Όμως, αυτή η Κυβέρνηση αποφάσισε να αναδείξει ότι ο αθλητισμός σε μια χώρα σαν την Ελλάδα δεν χρειάζεται να είναι απλά ένα διοικητικό παράρτημα της Κυβέρνησης που μοιράζει χρήματα σε ομοσπονδίες και διαχειρίζεται στάδια, αλλά αναπόσπαστο μέρος της αναπτυξιακής δυνατότητας της πατρίδας μας.
Ο αθλητισμός είναι μέρος της παράδοσης και του πολιτισμού μας και μπορεί να γίνει μοχλός ανάπτυξης, αν σταματήσουμε να τον βλέπουμε σαν πεδίο άγονης αντιπαράθεσης, φθηνού ρουσφετιού και στυγνής ψηφοθηρίας, διότι πολύ συχνά εκεί τον καταντήσαμε και σαν πολιτεία και σαν πολιτική.
Όπως είπα και στις προγραμματικές μου δηλώσεις, βασικός στόχος σε οτιδήποτε κάνουμε στο χώρο του αθλητισμού είναι η αναβάθμιση της ποιότητάς του είτε πρόκειται για τη στήριξη της φυσικής αγωγής και την ένταξή της στο πρόγραμμα των νηπιαγωγείων, είτε για τη σύνδεση του σωματειακού αθλητισμού με τα σχολεία και τους δημοτικούς οργανισμούς άθλησης, είτε για την ανάπτυξη του μαζικού αθλητισμού με την προώθηση της διά βίου άθλησης, είτε πρόκειται για το άνοιγμα των ολυμπιακών εγκαταστάσεων στους πολίτες σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος, είτε πρόκειται για τον ερασιτεχνικό, σχολικό, πανεπιστημιακό και στρατιωτικό αθλητισμό, είτε πρόκειται για τα μεγάλα προβλήματα της αντιμετώπισης της βίας και του ντόπινγκ.
Βασικός στόχος της πολιτικής μας είναι και θα είναι η αναβάθμιση της ποιότητας του αθλητισμού. Θέλουμε ο αθλητισμός να γίνει σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητας των πολιτών και ειδικά της νεολαίας. Για την επίτευξη αυτών των στόχων θα συνεργαστούμε με όλους: Βουλή, αθλητικά σωματεία, συναρμόδια Υπουργεία.
Την ίδια στιγμή, όμως, σε μια ιδιαίτερα δύσκολη οικονομική περίοδο για όλους, η πολιτική διαχείριση στο χώρο του αθλητισμού οφείλει να είναι απολύτως διαφανής βασισμένη σε ένα πλαίσιο καθολικών αρχών και αντικειμενικών κριτηρίων, που θα διασφαλίσουν την αποτελεσματική διαχείριση των χρημάτων του ελληνικού λαού και προς αυτές τις ενέργειες έχουμε ήδη ξεκινήσει την προσπάθειά μας.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Ιωαννίδης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Χαίρομαι που ξεκινήσατε με την Εθνική Ομάδα Ποδοσφαίρου και αξίζουν συγχαρητήρια σ’ αυτά τα παιδιά. Από το 1994 που πήγαμε για πρώτη φορά, θα ξαναπάμε τώρα το 2010. Τα παιδιά αυτά τίμησαν τα ελληνικά χρώματα και ύψωσαν ψηλά τη σημαία της Ελλάδας.

(DP)
(1GK)
Σας θυμίζω ότι υπήρχε μία αντιπαλότητα της Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου της ΕΠΟ με την πολιτεία. Με την καινούργια ηγεσία της ΕΠΟ έγιναν συζητήσεις και βρήκαμε την «κόκκινη γραμμή» όπου υπάρχουν οι νόμοι της πολιτείας, αλλά και το τι πρέπει να είναι στην αρμοδιότητα της πολιτείας και τι στο αυτοδιοίκητο μιας παγκόσμιας Ομοσπονδίας. Επομένως, έγινε άρση της διαπιστωτικής πράξης που υπήρχε, ώστε να μην μπορεί ποτέ να πάρει χρήματα η ΕΠΟ.
Σας θυμίζω επίσης, ότι δεν προλάβαμε να δώσουμε το 1 εκατομμύριο που είναι το μπόνους των παικτών και τα οποία τα χρωστάμε από τη συμμετοχή τους στο EURO. Τα ίδια ακριβώς είχε δώσει ο κ. Λιάνης την προηγούμενη φορά για το EURO.
Ο λόγος που κατέθεσα την ερώτηση αυτή είναι ότι πράγματι υπάρχει καθυστέρηση. Έχουν περάσει ήδη σαράντα πέντε μέρες. Έχετε ένα πρόγραμμα εκατό ημερών και σχεδόν έχουμε πάει στο μισό και στην Γραμματεία χίλια άτομα περίπου κάθονται και δεν κάνουν το παραμικρό. Δεν υπάρχει πολιτική ηγεσία.
Συμφωνώ μαζί σας ότι η Γραμματεία θα μπορούσε να είναι στο Υπουργείο Υγείας, στο Παιδείας κ.λπ. Έχω τοποθετηθεί επανειλημμένως γιατί πρέπει να είναι στο Παιδείας: Για τον απλούστατο λόγο ότι οποιοδήποτε πρόγραμμα θέλεις να εφαρμόσεις, ειδικά μαζικού αθλητισμού, τα παιδιά τα βρίσκεις στο σχολείο. Για αυτό το λόγο, για να μην υπάρχει δηλαδή πρόβλημα με το αν συμφωνεί το Υπουργείο Παιδείας, πρέπει να ανήκει σε αυτό. Αν ήταν στο ίδιο Υπουργείο, θα μπορούσε ο Υφυπουργός να μιλάει με τον Υπουργό, να προχωράει το θέμα και να έχουμε λυμένα όλα αυτά τα προγράμματα. Το ένα θέμα είναι αυτό.
Υπάρχει και ένα άλλο θέμα που είναι το εξής: Υπάρχουν εννιακόσιοι συμβασιούχοι και δεν έχετε ακόμα κάνει τη διαδικασία για να τους προσλάβετε, ενώ υπάρχει έγκριση από το Λογιστήριο του Κράτους. Οι εννιακόσιοι αυτοί πτυχιούχοι Φυσικής Αγωγής είναι για να κάνουν τα προγράμματα μαζικού αθλητισμού για τα οποία από το δικό σας το χώρο –και από την Αριστερά- είχα δεχθεί συνεχώς ερωτήσεις για το ότι πάνω απ’ όλα είναι ο μαζικός αθλητισμός και έτσι είναι, γιατί ο μαζικός αθλητισμός έχει σχέση με την υγεία, που είπατε πριν για το Υπουργείο Υγείας. Και οι Γερμανοί που ανέπτυξαν πάρα πολύ το μαζικό αθλητισμό έχουν μειώσει τα έξοδα τα οποία είχαν στο Υπουργείο Υγείας.
Λοιπόν, αυτοί θα πρέπει να προσληφθούν γιατί υπάρχουν τρία προγράμματα: Είναι το πρόγραμμα «Άθληση για Όλους», το πρόγραμμα «Αθλοχώροι της Γειτονιάς». Ανοίγουμε τα σχολεία σε όλες τις πρωτεύουσες των νομών και ορισμένα σχολεία το απόγευμα όπου βάζουμε γυμναστή. Η μητέρα πηγαίνει το παιδί της χωρίς να πληρώνει. Κάποτε οι φτωχοί πρέπει να μην πληρώνουν γιατί και στις ακαδημίες που πηγαίνουν πληρώνουν. Κατ’ αυτό τον τρόπο υπάρχει και εκμάθηση, αλλά και δυνατότητα σε μια μάνα να πάει το παιδί κοντά στη γειτονιά της για να γυμναστεί.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Επίσης, είναι η αξιολόγηση των ταλέντων, το αναπτυξιακό πρόγραμμα με το οποίο βλέπουμε ποια είναι τα παιδιά, τα οποία είναι καλά και πηγαίνουν προς μια κατεύθυνση την οποία θα έχουν βάσει μετρήσεων. Κάναμε μετρήσεις –ενδιαφέρθηκε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ο κ. Παπανδρέου- σε τρεις τάξεις του Δημοτικού, την Δ’, την Ε’ και τη ΣΤ' και βγάλαμε με βάση το βάρος, με τη συναίνεση του Υπουργείου Παιδείας –πάλι μπαίνουμε στο Υπουργείο Παιδείας- …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Ιωαννίδη, έχει τελειώσει ο χρόνος σας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε. Είναι πάρα πολύ σοβαρό για τα παιδιά μας αυτό και όλοι έχουμε παιδιά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Δεν αμφιβάλλω, αλλά ο χρόνος σας είναι περιορισμένος.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Βγάλαμε, λοιπόν, τις μετρήσεις με βάση το βάρος, το ύψος, το λίπος και τις διατροφικές συνήθειες σε συνεργασία με το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο. Το έχω πει στην κυρία Διαμαντοπούλου γιατί χρειάζεται η έγκριση του Υπουργείου Παιδείας ή να το κάνει αυτό το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας.
Λοιπόν, από τα νήπια μέχρι τη Γ’ Γυμνασίου, είναι δέκα τάξεις. Ενώ εμείς ξεκινήσαμε πρώτα με τη Δ’ τάξη του Δημοτικού και πληρώσαμε 370.000 ευρώ, αυτή τη στιγμή με 500.000-550.000 ευρώ…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε, κύριε Ιωαννίδη. Σας παρακαλώ.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Τελειώνω.
Με 500.000-550.000 ευρώ θα μπορούμε να κάνουμε και τις δέκα τάξεις. Εφτά μένουν για να τις κάνουμε τώρα. Κάθε χρόνο θα πρέπει να γίνεται αυτό, ώστε ο γονιός…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: …να βλέπει τις καμπύλες και όταν εκτρέπεται της καμπύλης να ρωτάει τον παιδίατρο, γιατί στέλνονται από το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο γράμματα στους γονείς με τα προσωπικά δεδομένα, τα οποία μιλάνε συγκεκριμένα…


LM
(01DP)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Ιωαννίδη, βοηθήστε λίγο το Προεδρείο. Δεν μπορείτε να διπλασιάσετε το χρόνο σας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Εντάξει. Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού): Κύριε συνάδελφε, η προσωπική σας συμβολή και ως αθλητής και ως προπονητής στο χώρο του αθλητισμού είναι πάρα πολύ σημαντική και μας έχετε κάνει περήφανους και ως πιτσιρικάδες και ως φιλάθλους και ως Έλληνες. Γι’ αυτό σας άκουσα και με πολλή προσοχή και ειδικά το τελευταίο πρόγραμμα στο οποίο αναφερθήκατε, νομίζω ότι είναι ένα θαυμάσιο πρόγραμμα που θα θέλαμε να του δώσουμε μια συνέχεια.
Έχοντας, όμως, πει τα παραπάνω, είμαι υποχρεωμένος, με αφορμή την επίκαιρη ερώτηση στην οποία αναφερθήκατε, να πω ότι αναλάβαμε μία κατάσταση με πάρα πολλές καθυστερήσεις στο χώρο του αθλητισμού.
Μιλάτε για τη συνέχιση του κράτους. Προσπαθούμε να το κάνουμε αυτό, κρατώντας το κεφάλι μας ψηλά, αλλά πολύ φοβούμαι ότι η προηγούμενη Κυβέρνηση, είτε οικονομικά, είτε σε χρόνους διεξαγωγής των διαφόρων προγραμμάτων, το κάνει αυτό εξαιρετικά δύσκολο.
Όταν αναλάβαμε σαν χώρα τους Μεσογειακούς Αγώνες, κεφαλαιοποιώντας ουσιαστικά το κεφάλαιο που είχαμε δημιουργήσει με τους Ολυμπιακούς του 2004, ο ίδιος είχατε πει ότι αυτό είναι μια μεγάλη ευκαιρία ανάπτυξης για την Κεντρική Ελλάδα. Όμως, ανάμεσα στο λόγο σας και σε αυτά που έκανε τελικά η Κυβέρνηση γι’ αυτό το θέμα υπάρχει μια μεγάλη απόσταση. Ο «Βόλος 2013» θα έπρεπε να έχει πάρει 3.500.000 ευρώ ένα μήνα αφότου υπογράφηκε το νομοσχέδιο. Αυτό που βρήκαμε εμείς είναι 180.000 ευρώ. Ούτε μελέτες βρήκαμε, ούτε προκηρύξεις.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Είναι του Υπουργείου Πολιτισμού, δεν είναι του Αθλητισμού. Είναι δικό σας θέμα. Είναι του Σαμαρά και δικό σας.
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού): Μεσογειακοί Αγώνες είναι, κύριε συνάδελφε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Είναι Ανώνυμη Εταιρεία…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Ιωαννίδη, παρακαλώ, μη διακόπτετε.
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού): Απόλυτα κατανοητό, αλλά είναι μέσα στο χώρο του αθλητισμού και διασύρει τη χώρα μας διεθνώς σε ένα κομμάτι που αφορά τον αθλητισμό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Δεν είναι δικό μου θέμα για να απαντήσω.
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού): Είμαι απολύτως σίγουρος ότι αυτό το πράγμα δεν οφείλεται σε εσάς που νοιάζεστε για τον αθλητισμό, αλλά σε μια Κυβέρνηση που δεν νοιάζεται για τον αθλητισμό και σε αυτό καταλήγω.
Θέλετε να μιλήσουμε για τα Special Olympics, για τα Deaf Olympics; Για το ΟΑΚΑ το οποίο έμεινε χωρίς ηλεκτρικό, επειδή χρωστούσε 3.500.000 ευρώ το βράδυ πριν από διεθνείς αγώνες ποδοσφαίρου; Θέλετε να μιλήσουμε για το τι έγινε με τις ομάδες του μπάσκετ και την τηλεοπτική τους κάλυψη, για το διασυρμό μας στα αγγλικά δικαστήρια και στα ξένα κανάλια ή για το πόσο καθυστέρησαν οι υποτροφίες και οι βραβεύσεις σε πρωταθλητές; Σε σαράντα πέντε μέρες εμείς έχουμε δρομολογήσει περισσότερα θέματα σε ό,τι αφορά τον αθλητισμό, προβλήματα από αυτά τα οποία ξέρατε.
Για όσα ανέφερα παραπάνω έχουν ήδη υπογραφεί αποφάσεις και έχουν δοθεί εντολές σε υπηρεσιακούς παράγοντες για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι η μόνη συνέχεια του κράτους που πραγματικά ενδιαφέρει την προηγούμενη Κυβέρνηση είναι οι προσλήψεις εννιακοσίων γυμναστών με συνέντευξη που θα εξασφάλιζε τις θέσεις σε «γαλάζια» παιδιά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Όχι, είναι συνέντευξη από τους υπαλλήλους, τους διευθυντές του Υπουργείου.
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού): Είναι συνέντευξη όμως. Και εκεί δώσαμε λύση και η απόφαση που υπέγραψα είναι αυτή την οποία είχατε καταθέσει και αφαίρεσα από μέσα τη λέξη «συνέντευξη».
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Σωστό.
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού): Διότι αν θέλουμε να δώσουμε πραγματική αξία στον αθλητισμό, δεν πρέπει να τον κάνουμε πεδίο αντιπαράθεσης πράσινων και γαλάζιων ρουσφετιών…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Και σε αυτό συμφωνούμε.
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού): …αλλά πρέπει να τον κάνουμε πραγματικό πεδίο δοκιμασίας και ανάδειξης των καλύτερων παιδιών που έχουμε, όπως αυτά που θα πάνε στη Νότιο Αφρική.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, πενήντα πέντε μαθήτριες και μαθητές και πέντε εκπαιδευτικοί συνοδοί του 4ου Γυμνασίου Χαριλάου Θεσσαλονίκης.
Η Βουλή σας καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ακολουθεί η με αριθμό 82/16-11-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αθανασίου Παφίλη προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, σχετικά με τη λήψη μέτρων για την ανάκληση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων από το Αφγανιστάν και τις άλλες χώρες.
Η ερώτηση του κ. Παφίλη έχει ως εξής:
«Η προσπάθεια της Κυβέρνησης να καθησυχάσει την κοινή γνώμη για τους κινδύνους που συνεπάγεται η συνέχιση της εμπλοκής της χώρας μας στο Αφγανιστάν διαψεύδεται από τα ίδια τα γεγονότα.
Στη συνεδρίαση της 13-11-2009 το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ), με τις αποφάσεις που έλαβε, επιβεβαίωσε τη συνέχιση της ελληνικής εμπλοκής στο Αφγανιστάν, καθώς και σε μια σειρά άλλες νατοϊκές επιχειρήσεις. Με τις αποφάσεις αυτές ενισχύουν την οργανική σύνδεση της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
(AD)




(1LM)
Ειδικότερα σε σχέση με το Αφγανιστάν οι αποφάσεις αυτές επιβραβεύουν την ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ και των άλλων δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και τη διεφθαρμένη αφγανική κυβέρνηση που μετά και τις εκλογές βίας και νοθείας αντιμετωπίζουν την παγκόσμια κατακραυγή.
Οι σχεδιασμοί αυτοί έρχονται σε μία περίοδο έντασης των συγκρούσεων και της δράσης του διεθνούς αντιιμπεριαλιστικού κινήματος ενάντια στην κατοχή για την αποχώρηση των κατοχικών δυνάμεων.
Σε κάθε περίπτωση η συνέχιση της παρουσίας των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων εγκυμονεί πολύ σοβαρούς κινδύνους για την απώλεια ανθρώπινων ζωών.
Τέλος η εμπλοκή, η συμμετοχή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό, άδικο πόλεμο σημαίνει σημαντική οικονομική επιβάρυνση που προστίθεται στα 300.000.000 ευρώ που ήδη δαπανώνται σε στρατιωτικές επιχειρήσεις εκτός συνόρων.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός τι μέτρα θα πάρει ώστε όχι μόνο να μη συνεχιστεί και να μην αναβαθμιστεί η παρουσία ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Αφγανιστάν, αλλά να ανακληθεί η δύναμη αυτή, καθώς και οι άλλες δυνάμεις από το εξωτερικό, όπως απαιτεί το αντιιμπεριαλιστικό, αντιπολεμικό κίνημα, ώστε οι ένοπλες δυνάμεις να υπηρετούν αποκλειστικά και μόνο την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας και των συνόρων και όχι τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, την κατοχή και υποταγή ξένων χωρών και την καταπίεση των λαών».
Στην ερώτηση του κ. Παφίλη θα απαντήσει ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Βενιζέλος.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Εθνικής Άμυνας): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρία Πρόεδρε, η χώρα μας είναι παρούσα στο Αφγανιστάν από το 2002 μαζί με άλλες σαράντα πέντε χώρες σε μία αποστολή που οργανώνεται στρατιωτικά από το ΝΑΤΟ, αλλά υπό την αιγίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και στο πλαίσιο των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας. Και η επιχείρηση αυτή στο Αφγανιστάν λειτουργεί παράλληλα με δραστηριότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ανασυγκρότηση του αφγανικού κράτους, ιδίως στους τομείς της δικαιοσύνης και της δημόσιας τάξης.
Είναι, βεβαίως, αλήθεια ότι μία αμιγώς στρατιωτική προσέγγιση ή μία κυρίως στρατιωτική προσέγγιση δεν μπορεί να οδηγήσει σε λύσεις στο Αφγανιστάν. Πρέπει να προτάξουμε την πολιτική διάσταση του θέματος και η μεταφορά της ευθύνης για τον έλεγχο της επικράτειας του Αφγανιστάν στις αρχές του Αφγανιστάν, δηλαδή η συγκρότηση της κυριαρχίας του Αφγανιστάν, είναι βασικός στόχος όλων μας, μόνο που απαιτούνται εγγυήσεις δημοκρατίας και κράτους δικαίου και κυρίως εγγυήσεις διαφάνειας, καταπολέμησης της διαφθοράς. Και πρέπει να υπάρχει μία αφγανική κυβέρνηση, η οποία να μην είναι απλά νόμιμη τυπικά –γιατί είδαμε πώς εξελίχθηκε η πρόσφατη διαδικασία εκλογής του Προέδρου Καρζάι- αλλά να είναι και ουσιαστικά νομιμοποιημένη στην αφγανική κοινωνία, αλλά και στα μάτια της διεθνούς κοινότητας.
Είναι, επίσης, γνωστό ότι διεθνώς και στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ και στο εσωτερικό των σαράντα πέντε χωρών που είναι παρούσες στο Αφγανιστάν, αλλά και στο εσωτερικό της σημερινής αμερικανικής διοίκησης, αναπτύσσεται εντονότατος προβληματισμός για τις στρατηγικές επιλογές που πρέπει να γίνουν σε σχέση με το Αφγανιστάν, διότι αυτός ο πόλεμος, όπως διεξάγεται, είναι ασύμμετρος και διότι το πρόβλημα του Αφγανιστάν συνδέεται απολύτως και με την κατάσταση σε γειτονικές χώρες, όπως είναι το Πακιστάν που είναι και πυρηνική δύναμη. Και είναι πάρα πολύ σημαντικό να μην έχουμε έκρηξη του προβλήματος στο Πακιστάν.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Άλλωστε, το πρόβλημα του Αφγανιστάν είναι παλιό. Τις προηγούμενες δεκαετίες έχει εμφανιστεί ενώπιόν μας με διαφορετικούς όρους, όμως κατά βάθος οι στρατιωτικοί όροι λόγω και της μορφολογίας του εδάφους και της πολυφυλετικότητας του Αφγανιστάν είναι λίγο πολύ οι ίδιοι πάντα.
Εμείς, λοιπόν, συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα, καταλήξαμε σε μία ομόφωνη απόφαση του ΚΥ.Σ.Ε.Α. την προηγούμενη εβδομάδα. Το βασικό ζητούμενο ήταν να μετακινηθεί το τάγμα μας, το Τάγμα Ειδικής Σύνθεσης Αφγανιστάν, από την πρωτεύουσα Καμπούλ, δυτικά προς τη Χεράτ ή ακόμα περισσότερο προς μία πιο επικίνδυνη περιοχή, τη Φαράχ. Υπήρχε απόφαση του ΚΥ.Σ.Ε.Α. του Ιανουαρίου του 2009 επί Κυβερνήσεως Καραμανλή για τη μετακίνηση στη Χεράτ. Αυτό θα σήμαινε πως πρέπει να οργανωθεί μία πολυδάπανη επιχείρηση υποστήριξης με χαμηλό δείκτη ασφάλειας.
Η βασική μας απόφαση, λοιπόν, είναι να παραμείνει το Τάγμα Ειδικής Σύνθεσης Αφγανιστάν στην Καμπούλ, στο στρατόπεδό του, με τη σημερινή του αποστολή ή με άλλη εκπαιδευτική κατά προτίμηση αποστολή, χωρίς να αναλάβει η χώρα δαπάνες και κινδύνους μετακίνησης.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Και επειδή η ροπή διεθνώς είναι προς εκπαιδευτικές δραστηριότητες, είμαστε διατεθειμένοι να αυξήσουμε τους εκπαιδευτές μας του αφγανικού στρατού προσθέτοντας δέκα εννέα εκπαιδευτές, να ενισχύσουμε τα στρατιωτικά νοσοκομεία με έως δύο ιατρικές ομάδες των οκτώ ατόμων και φυσικά να εκπληρώσουμε την αποστολή μας να λειτουργεί κατά το εξάμηνο της δικής μας ευθύνης το αεροδρόμιο του Αφγανιστάν, όπως γίνεται με περιοδικότητα, με rotation, για όλες τις χώρες, για τις σαράντα πέντε που μετέχουν. Το έχουμε ξανακάνει.
(DE)
(01AD)
Βεβαίως, αυτή η θέση της Ελλάδας είναι σχετικά εύκολη, γιατί η παρουσία μας είναι μικρή και περιορισμένη. Τελεί υπό εθνικό περιορισμό, όπως λέγεται και υπό εθνικό περιορισμό τελεί και η παρουσία άλλων χωρών, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη Γερμανία που έχει συνταγματικούς περιορισμούς για τη φύση της αποστολής της στο εξωτερικό.
Αυτό δε σημαίνει ότι δε μετέχουμε ενεργά και στο επίπεδο του ΝΑΤΟ και στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κάθε φορά που έχουμε κρίσιμες διμερείς επαφές, ώστε να ολοκληρωθεί ο προβληματισμός, προκειμένου να επικρατήσει αυτή η σύνθετη και ολοκληρωμένη πολιτική προσέγγιση του ζητήματος του Αφγανιστάν.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Παφίλης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Όλη η επιχειρηματολογία που αναπτύξατε, κύριε Υπουργέ, δεν αλλάζει την ουσία. Αυτά τα γνωρίζουμε. Και η ουσία είναι ότι πρόκειται για έναν πόλεμο επιθετικό, ιμπεριαλιστικό που εξαπέλυσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και το ΝΑΤΟ κατά του Αφγανιστάν, κατά των πρώην συμμάχων τους, αυτών που κατασκεύασαν, δηλαδή, τους Ταλιμπάν, οι υπηρεσίες της CIA και του ιμπεριαλισμού. Πρόκειται, λοιπόν, για στρατιωτικές δυνάμεις κατοχής.
Το ερώτημα που εμείς θέτουμε είναι: Τι συμφέρον έχει η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός να έχει στρατιωτικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν και σε άλλες περιοχές; Ποιο είναι το συμφέρον που εξυπηρετεί; Εμείς λέμε ότι εξυπηρετεί τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς για το γεωστρατηγικό έλεγχο της περιοχής, γιατί γνωρίζετε κι εσείς πάρα πολύ καλά ότι οι Αμερικάνοι θέλουν να ελέγξουν την Ευρασία και ένας κόμβος για τον έλεγχο της Ευρασίας είναι το Αφγανιστάν.
Το δεύτερο που θέλουμε να πούμε είναι ότι, ανεξάρτητα από το τι υπηρεσίες προσφέρει, είναι στρατός κατοχής, κύριε Υπουργέ. Και μάλιστα, σε αυτό που θεωρούμε ότι έχετε τεράστια ευθύνη και εσείς που πήρατε την απόφαση το 2002 -η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- και η Νέα Δημοκρατία που τη συνέχισε, είναι ότι έχετε ηθική και πολιτική ευθύνη για απίστευτα εγκλήματα που έχουν γίνει στην περιοχή. Εδώ σε γάμο πυροβολούσαν οι άνθρωποι και πέρασε το αεροπλάνο και σκότωσε εβδομήντα. Ποιος θα πληρώσει γι’ αυτά τα πράγματα; Είναι συνυπεύθυνοι ηθικά και πολιτικά η οποιαδήποτε ελληνική Κυβέρνηση η οποία συμμετέχει και βοηθάει αυτό το στρατό κατοχής. Γιατί, στο νοσοκομείο ποιος περιθάλπεται; Οι τραυματισμένοι ράμπο από τις διάφορες επιχειρήσεις.
Επίσης, είναι πολύ σωστό αυτό που επισημάνατε και ακριβώς εμείς επισημαίνουμε το ίδιο ότι η κατάσταση στην περιοχή γίνεται όλο και χειρότερη. Ήδη υπάρχουν σχεδιασμοί από το ΝΑΤΟ για την αναμόρφωση του χάρτη, για την αλλαγή των συνόρων -μέσα σε αυτό είναι και το Πακιστάν- κι επομένως, θα έχουμε περισσότερες επιπλοκές από ό,τι λέγεται σήμερα. Και είναι σαφής η θέση και του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ότι θα συνεχίσουν τον πόλεμο, ο οποίος κρατάει επτά χρόνια, είναι αδιέξοδος. Και μάλιστα, ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ είπε στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων ότι «δεν τελειώνουμε ούτε τα επόμενα δέκα χρόνια».
Εκτός αυτού, λοιπόν -και τελειώνω εδώ- υπάρχει και το οικονομικό θέμα που είναι σημαντικό. Είναι μεν δευτερεύον, αλλά είναι σημαντικό. Εδώ βρισκόμαστε σε οικονομική κρίση, εδώ κάνατε επιδρομή στα λαϊκά εισοδήματα, καλείτε τον καθένα να πληρώσει από αυτό που δεν έχει και ταυτόχρονα ξοδεύετε χρήματα σε στρατιωτικές αποστολές. Έχουν περάσει τριάντα πέντε χιλιάδες στελέχη σε τέτοιες κατοχικές δυνάμεις. Ξοδεύετε χρήματα γι’ αυτόν τον τομέα.
Και τέλος, θέλω να πω και κάτι ακόμα και να σας ρωτήσω. Για πέστε μας, λοιπόν, τώρα: Η αποστολή χιλίων και πλέον Ελλήνων στρατιωτών στο Κοσσυφοπέδιο και των Δυνάμεων, τι αποτελέσματα είχε; Ότι από όλη αυτή την επιχείρηση που κάνατε βγαίνει ανεξάρτητο προτεκτοράτο, η μεγαλύτερη γιγάντια στρατιωτική επιθετική βάση των Αμερικάνων, το «BONDSTEEL», στο Κόσσοβο και βγαίνει μια πολιτική απόφαση την οποία δεν την αναγνωρίζει ούτε η ελληνική Κυβέρνηση, τουλάχιστον μέχρι τώρα και καλά κάνει.
Να, λοιπόν, γιατί εμείς ζητάμε να επιστρέψουν όλα τα στρατεύματα. Ο ελληνικός στρατός έχει δουλειά να φυλάει τα σύνορα της Ελλάδας και όχι να υπηρετεί τις εγκληματικές ενέργειες του ιμπεριαλισμού. Και σ’ αυτό έχουμε -πιστεύουμε, είμαστε βέβαιοι- τη συντριπτική πλειοψηφία όχι μόνο του ελληνικού λαού, αλλά και των λαών της ανθρωπότητας για αποχώρηση των δυνάμεων κατοχής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.
Έχετε το λόγο, κύριε Υπουργέ.
(PM)
(1DE)
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Εθνικής Άμυνας): Ο κύριος Παφίλης με έφερε σήμερα πολλά χρόνια πίσω διότι έχουμε μετάσχει σε παρόμοιους διαξιφισμούς κάπως διαφορετικού περιεχομένου πριν από τριάντα πέντε χρόνια στη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης και στα πανσπουδαστικά συνέδρια της περιοχής, όταν οι σοβιετικές δυνάμεις ήταν παρούσες στο Αφγανιστάν. Συζητάμε επί δεκαετίες το θέμα αυτό το οποίο φαίνεται ότι έχει ένα χαρακτήρα μοιραίο και επίμονο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Φαντάζομαι να μην υποστηρίζετε τους Ταλιμπάν γιατί αυτοί τελικά νίκησαν!
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Εθνικής Άμυνας): Οι Ταλιμπάν είναι είκοσι πέντε χιλιάδες ένοπλοι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του διοικητή της δύναμης του Αφγανιστάν, της ISAF του στρατηγού Μακ Κρίσταλ, και πραγματικά είναι δύσκολο να σκεφθεί κανείς πώς είναι δυνατόν τόσες πολλές δυτικές δυνάμεις αλλά και δυνάμεις του αφγανικού στρατού να έχουν να αντιμετωπίσουν μικρές δυνάμεις αλλά υπό συνθήκες ανταρτοπολέμου, όχι υπό συνθήκες διάταξης τακτικών στρατών.
Ας πάμε στην ουσία του θέματος. Ποια είναι τα κριτήρια με τα οποία η Ελλάδα αποφασίζει τη συμμετοχή της σε διεθνείς αποστολές; Τα κριτήρια είναι κριτήρια εθνικού συμφέροντος και διαφύλαξης του πολιτικού και διπλωματικού κεφαλαίου της χώρας μέσα σε πολύ δύσκολους διεθνείς συσχετισμούς προκειμένου να μπορούμε να προωθήσουμε τις πολιτικές μας στα θέματα που μας ενδιαφέρουν και τα θέματα που μας ενδιαφέρουν είναι η ειρήνη και η σταθερότητα στην περιοχή, ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου, η κατάσταση στο Αιγαίο, η συμμετοχή μας στη διεθνή συζήτηση για το κυπριακό ώστε να παίζουμε το ρόλο που ανήκει στη χώρα μας. Τα δικά μας θέματα, η δική μας ασφάλεια, η δική μας εθνική στρατηγική είναι αυτή που υπαγορεύει την παρουσία μας στο Αφγανιστάν, στη Σομαλία, στη Βοσνία, στο Κοσσυφοπέδιο γιατί έτσι αποκτάμε τη δυνατότητα λόγου και παρέμβασης και γιατί έτσι ενισχύουμε την αξιοπιστία μας όταν πρόκειται να προβάλουμε θέσεις ή να διεκδικήσουμε ζητήματα τα οποία βρίσκονται στον πυρήνα της εθνικής μας στρατηγικής. Αυτή είναι η κατάσταση και όποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό απλώς στερείται του αναγκαίου ρεαλισμού και δεν λέει την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Το κόστος που καταβάλλουμε είναι πάρα πολύ μικρό σε σχέση με το επιδιωκόμενο όφελος, ενώ θεμελιώδης και απαράβατη μέριμνά μας είναι να μην εκθέτουμε το στρατιωτικό μας προσωπικό σε περιττούς κινδύνους και να μειώνουμε όσο γίνεται περισσότερο την έκθεση του προσωπικού μας σε κινδύνους.
Περιττεύει δε να πω ότι σ’ αυτές τις αποστολές μετέχουν μόνο επαγγελματίες εθελοντικά, δεν μετέχουν κληρωτοί και φυσικά κανείς δεν πηγαίνει χωρίς τη θέλησή του.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Θα συζητηθεί η με αριθμό 80/16-11-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κυρίου Ηλία Πολατίδη προς τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού σχετικά με την κατάσταση των οικημάτων που αφορούν τον ήρωα Παύλο Μελά κ.λπ..
Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
«Δημοσιεύματα του τύπου αναφέρουν ότι το σπίτι του ήρωος του μακεδονικού αγώνος Παύλου Μελά στην Κηφισιά στο οποίο έζησε και από το οποίο ξεκίνησε για να πάει στην Μακεδονία βρίσκεται σε πλήρη εγκατάλειψη και έχει καταντήσει στέκι τοξικομανών. Όπως αναφέρουν στα δημοσιεύματα περίοικοι, το οίκημα αφήνεται επίτηδες να καταρρεύσει λόγω της τεράστιας αξίας που έχει η γη στη συγκεκριμένη περιοχή. Είναι λοιπόν πολύ πιθανό στο άμεσο μέλλον τη θέση αυτού του μνημείου της νεωτέρας ιστορίας μας να καταλάβουν μερικές ακόμα μεζονέτες νεοπλούτων!
Επίσης το σπίτι στο οποίο σκοτώθηκε ο ήρωας στο χωριό «Παύλος Μελάς» (Στάτιστα) της Καστοριάς λειτουργεί ως ιδιωτικό μουσείο από τους γέροντες ιδιοκτήτες του, ευρισκόμενο όμως και αυτό σε πολύ άσχημη κατάσταση.
Δεδομένου ότι σε συζήτηση επικαίρου ερωτήσεώς μου στις 5/11/2007 στη Βουλή είχα λάβει από τον τότε Υπουργό Πολιτισμού κύριο Μ. Λιάπη διαβεβαιώσεις ότι για το θέμα υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον από την ελληνική πολιτεία και ότι έχουν κινηθεί διαδικασίες από το Υπουργείο για την αποκατάσταση του οικήματος ως μνημείο,
Δεδομένου επίσης ότι είχα λάβει προφορικές διαβεβαιώσεις και από τον μετέπειτα Υπουργό κύριο Α. Σαμαρά ο οποίος εξέδωσε μάλιστα και δελτίο τύπου στις 30/3/2009 στο οποίο αναφέρει ότι το ζήτημα θα εισαχθεί άμεσα προς συζήτηση στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων,
Ερωτάται ο Υπουργός:
1. Σε ποιο σημείο ευρίσκεται η διαδικασία δημιουργίας μουσείου στην οικία του Παύλου Μελά στην Κηφισιά;
2. Τι προτίθεται να πράξει το Υπουργείο για την αποτροπή της καταρρεύσεως του κτηρίου όπου σκοτώθηκε ο ήρωας στο χωριό «Παύλος Μελάς»;»
Στην επίκαιρη ερώτηση του κυρίου Πολατίδη θα απαντήσει ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού κύριος Παύλος Γερουλάνος.
(PE)



(1PM)
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού): Κυρία Πρόεδρε, κύριε συνάδελφε, τριγυρνώντας κάθε γωνιά της πατρίδας μας, είναι αδύνατο να μην πέσεις πάνω σε μνημεία, τα οποία έχουν ανεκτίμητη πολιτιστική, ιστορική ή ακόμη και συναισθηματική αξία.
Όλοι γνωρίζουμε ότι έχουμε έναν ανεξάντλητο πλούτο σ’ αυτά τα μνημεία του αρχαίου, του βυζαντινού και του νεώτερου πολιτισμού μας, μνημεία που μας κάνουν περήφανους, μνημεία που μας διδάσκουν, που μας γεμίζουν αναμνήσεις και χαρές, αλλά και αρκετά μνημεία τα οποία μας προκαλούν θλίψη. Τις προάλλες, αναφέρθηκα σ’ αυτά, όταν μιλούσαμε για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα μνημεία μας στη Γυάρο.
Και εδώ θα ήθελα να σταθώ μία στιγμή μόνο, για να πω ότι η φετινή εκδήλωση για τη μνήμη του Πολυτεχνείου, το μέγεθος και ο παλμός της, αλλά και η ειρηνική εκδήλωση μνήμης μας έκαναν όλους υπερήφανους. Και γι’ αυτό εκτιμώ τόσο τη σημασία όσο και την ειλικρίνεια της επίκαιρης ερώτησής σας, όπως και όλα όσα σας οδηγούν να ζητήσετε συγκεκριμένες πληροφορίες γι’ αυτά τα μνημεία.
Η προστασία, η φύλαξη και η ανάδειξη των μνημείων του ελληνικού πολιτισμού, που αναδεικνύουν την πορεία και την ιστορία μας μέσα στο χρόνο και παρουσιάζουν τη διαφορετικότητά μας σαν λαού και τόπου, είναι ένα μεγάλο εθνικό ζήτημα που αφορά την ταυτότητά μας. Είναι εθνικό ζήτημα που αφορά την πολιτεία, την κοινωνία, αφορά τους εργαζόμενους, αλλά και τους δημιουργούς στο χώρο του πολιτισμού, αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα ιδρύματα, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, αλλά και ιδιώτες στη χώρα μας.
Ο πολιτισμός και η ιστορία μας έχουν ανεκτίμητη αξία και καθορίζουν την ατομική, αλλά και τη συλλογική μας πορεία. Είναι ένα από τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα που μπορούν με σωστή στόχευση, με σωστό σχεδιασμό, με την ύπαρξη συλλογικής πολιτικής βούλησης να αποτελέσουν θεμέλια συλλογικής ευημερίας.
Σήμερα βρισκόμαστε στην αρχή μιας μεγάλης μάχης διατήρησης και ανάδειξης του χαρακτήρα της ταυτότητάς μας μέσα σε μία παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Και αυτή η μάχη θα χρειαστεί να δοθεί σε πολλά μέτωπα και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Σ’ αυτό το θέμα συλλογική πρέπει να είναι η προσπάθειά μας και ο τρόπος που τα αντιμετωπίζουμε.
Αυτή η μάχη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πρέπει απλώς να δοθεί, αλλά πρέπει να κερδηθεί, γιατί έχουμε πολλά να πούμε και στην ευρύτερη ελληνική κοινωνία, αλλά και στη διεθνή κοινωνία. Σ’ αυτήν την μάχη χρειαζόμαστε και ελεγκτές, αλλά και συνοδοιπόρους.
Δεν θα σας κουράσω με αυτά που ανέφερα στις προγραμματικές μου δηλώσεις, αλλά σας παραπέμπω σ’ αυτές για τα σπίτια του Παύλου Μελά, τα σπίτια που γεννήθηκε και πέθανε. Γνωρίζω την κατάσταση και ξέρω πόσο άσχημη είναι αυτή. Είναι κακή η κατάσταση και οι πρωτοβουλίες δεν ανήκουν και δεν πρέπει να ανήκουν μόνο στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το Υπουργείο έχει βοηθήσει και θα ξαναβοηθήσει. Έχει βοηθήσει και στην περίπτωση της οικίας της Κηφισιάς, που ανήκει σε ιδιώτες, και στην περίπτωση του σπιτιού στη Σιάτιστα, όπου με πρωτοβουλία του τοπικού Δήμου κονδύλια από προγράμματα της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και εποπτεία του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού γίνονται ήδη εργασίες αποκατάστασης. Θα συνεχιστούν αυτές οι προσπάθειες, πάντα κάτω από το πρίσμα της ιεράρχησης των εθνικών μας στόχων, για την οποία έχω ζητήσει τη συμβολή όλων των κομμάτων.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βαρβάρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Πολατίδης.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κατ’ αρχήν, πριν από το θέμα της ερωτήσεως, θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια στην εθνική ομάδα ποδοσφαίρου που μας έκανε όλους υπερήφανους χθες. Και το έκανε αυτό, παρά τα δημοσιεύματα κάποιων, οι οποίοι φαίνεται να έχουν αλλεργία με οτιδήποτε συμπεριλαμβάνει τον όρο «εθνική», όπως και η Κυβέρνησή σας, δημοσιεύματα τα οποία έλεγαν ότι δεν πρέπει να πάει η εθνική, ότι πρέπει να ζητήσει να αυτοεξαιρεθεί από το Παγκόσμιο Κύπελλο, διότι κακοποιεί το ποδόσφαιρο. Υπάρχουν αυτά τα δημοσιεύματα. Σε πείσμα όλων αυτών, λοιπόν, η εθνική ομάδα κατάφερε να μας κάνει για μία ακόμη φορά υπερήφανους.
Κύριε Υπουργέ, έκανα μία συγκεκριμένη ερώτηση. Αφού κάνατε μία έκθεση ιδεών περί του τι θα έπρεπε να είναι ο πολιτισμός, αναφερθήκατε στην κατάσταση που βρίσκεται το μνημείο της Γυάρου. Δεν ξέρω εάν υπάρχει μνημείο συγκεκριμένο.
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού): Βεβαίως και υπάρχει.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Υπάρχει ένα μνημείο, το οποίο έγινε πολύ πρόσφατα και πρόλαβε κιόλας να είναι σε άσχημη κατάσταση; Άρα, θα έπρεπε να ελέγξετε τον εργολάβο.
Ρωτάμε συγκεκριμένα πράγματα και δεν απαντάτε. Ένα βασικό ερώτημα είναι το εξής: Σας αναφέρω δύο θέσεις τις οποίες πήραν οι προηγούμενοι σας Υπουργοί, ο κ. Λιάπης και ο κ. Σαμαράς, ότι είναι υπέρ αυτού που ζητώ, να γίνει δηλαδή ένα μουσείο για το μακεδονικό αγώνα στην Αθήνα, το οποίο λείπει. Επ’ αυτού του θέματος έχει ή δεν έχει συνέχεια το κράτος; Γιατί δεν απαντάτε για το συγκεκριμένο θέμα και κάνετε μία γενικότερη έκθεση ιδεών;

(BA)





(PE)
Είναι σαφές ότι η Κυβέρνησή σας ενδεχομένως, εκτός από το ότι έχει αλλεργία στη λέξη «εθνική» -γι’ αυτό αφαίρεσε τον όρο από τα διάφορα Υπουργεία- έχει αλλεργία και στον όρο «Μακεδονία», διότι έχει ήδη συμφωνήσει να τον παραδώσει. Καταργήσατε το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, χωρίς να αναφέρετε τίποτε προεκλογικά. Στην Αρχαία Αθήνα θα είχατε τιμωρηθεί γι’ αυτό το πράγμα, αν αθετούσατε μία προεκλογική σας υπόσχεση. Δεν είπατε το παραμικρό κι έρχεστε τώρα να μην κάνετε το απλούστατο. Η ιστορία αυτή, όπως πολύ σωστά είπατε, πρέπει να μας διδάσκει. Πώς θα μας διδάσκει; Πώς θα έρχονται σε επαφή με το Μακεδονικό Αγώνα τα παιδιά; Ή μήπως σε μία πολυ-πολιτισμική ή πολυκουλτουριάρικη -όπως θα έπρεπε να είναι κανονικά ο όρος- κοινωνία, την οποία οραματίζεστε και ονειρεύεστε, δεν πρέπει να υπάρχουν στα σχολεία αναφορές στο Μακεδονικό Αγώνα; Στο τέλος θα εξαλείψετε και τις αναφορές στην 25η Μαρτίου, όπως κάνατε στη Χίο με την αφαίρεση του πίνακα του Ντελακρουά. Θα αφαιρέσετε τις αναφορές στην 28η Οκτωβρίου; Όλα αυτά θα κάνουν τα παιδιά εθνικιστές.
Τοποθετηθείτε σε μία ξεκάθαρη ερώτηση που σας κάνω, ούτως ώστε να έχει και κάποιο νόημα η συζήτηση και ο κοινοβουλευτικός έλεγχος εν γένει.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Γερουλάνος.
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού): Κύριε συνάδελφε, αν κάνατε αυτή την ερώτηση απλώς για να σας δοθεί η ευκαιρία να μιλήσετε για το τι είναι εθνικό και τι δεν είναι, θεωρώ ότι είναι ντροπή η κατηγορία που μόλις απευθύνατε στη σημερινή Κυβέρνηση. Είναι επίσης ντροπή να θεωρεί κανείς ότι εθνικά είναι κάποια μνημεία και όχι κάποια άλλα, να θυμάται κάποια και να ξεχνάει κάποια άλλα.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Αυτό καταλάβατε από την ερώτηση;
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού): Αυτό που έχει σημασία αυτή τη στιγμή είναι να καθίσουμε κάτω και να παραδεχθούμε όλοι ότι αυτά είναι μνημεία της ιστορίας μας και απέναντι σε όλα αυτά τα μνημεία έχουμε συλλογική ευθύνη και όχι σε αυτά που προτιμάει η μία ή η άλλη παράταξη να αναφέρονται ως μνημεία.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Είναι μνημείο παράταξης; Αυτό λέτε; Κάνω ερώτηση για το συγκεκριμένο θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Παρακαλώ, κύριε Πολατίδη, αν δεν ικανοποιηθείτε από την απάντηση του κυρίου Υπουργού, επανέρχεστε με άλλη επίκαιρη ερώτηση.
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού): Σας λέω ότι εσείς επιλέγετε ποια είναι μνημεία. Εγώ σας είπα ότι ο Μακεδονικός Αγώνας είναι ένδοξο κομμάτι της νεότερης ιστορίας μας και οφείλει το σπίτι του Παύλου Μελά να είναι μνημείο αυτής της ιστορίας, όπως και τα άλλα μνημεία στα οποία προαναφέρθηκα.
Οι Μακεδονομάχοι έδωσαν τη ζωή τους και αν μη τι άλλο είναι ένα παράδειγμα εθελοντισμού και πατριωτισμού από την πλευρά πολλών ανώνυμων και αγνών αγωνιστών. Δεν είναι σωστό να προσπαθεί να τους οικειοποιείται κανείς.
Γνωρίζω το ενδιαφέρον σας για την τύχη των σπιτιών καίτοι, όπως σας είπα, γνωρίζω την κακή κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Από την ημέρα που θέσατε το ζήτημα των σπιτιών με επίκαιρη ερώτηση στον κ. Λιάπη, αν θυμάστε πολύ καλά, πέρασαν δύο χρόνια, για να συζητηθεί και να κηρυχθεί ως μνημείο από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων. Έγινε με σχετική απόφαση φέτος τον Αύγουστο και σύμφωνα με αυτά που προβλέπονται σε σχετικές διατάξεις του νόμου 3028/2002, μετά από δύο χρόνια -το επαναλαμβάνω.
Η Οικεία του Παύλου Μελά στην Κηφισιά έχει χαρακτηριστεί, όπως θα γνωρίζετε, διατηρητέο από το ΥΠΕΧΩΔΕ και η νέα οικοδομή στον περιβάλλοντα χώρο ανεγέρθη πριν χαρακτηριστεί το κτίριο ως μνημείο. Το κτίριο ανήκει σε ιδιώτη και παρουσιάζει προβλήματα ετοιμορροπίας. Λόγω της κατάστασής του εξετάστηκε κατά προτεραιότητα και επείγουσες εργασίες βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη. Πάντως, το κτίριο έχει ιδιοκτήτη και στις υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού δεν έχει κατατεθεί μελέτη αποκατάστασης ή αξιοποίησης. Το κόστος απαλλοτρίωσης ακινήτου, όπως καταλαβαίνετε, μπορεί να γίνει απαγορευτικό.
Όσον αφορά στην ίδρυση Μουσείου, σας γνωρίζω το εξής: απαραίτητη προϋπόθεση για τη δημιουργία Μουσείου είναι η ύπαρξη ενός φορέα, στο καταστατικό του οποίου μπορεί να αναφέρεται ρητά η ίδρυση και η λειτουργία Μουσείου, ιδρυτική πράξη ΦΕΚ, αν το Μουσείο ανήκει σε Οργανισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Απαραίτητη θεωρείται η ύπαρξη συλλογής, η οποία πρέπει να είναι συγκεντρωμένη και καταγεγραμμένη. Για τη δημιουργία Μουσείου πρέπει να προηγηθεί μουσειολογική μελέτη τεκμηριωμένη και στήριξη των αντικειμένων που αποτελούν τη μουσειακή συλλογή. Τίποτα από όλα αυτά δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα από την κυβέρνηση που παραλάβαμε.
Όσον αφορά στο σπίτι στη Στάτιστα, το σπίτι που φιλοξενήθηκε και σκοτώθηκε ο Παύλος Μελάς, σας γνωρίζω τα εξής: το σπίτι χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού το 1987. Το 2007 εγκρίθηκε η μελέτη στερέωσης και αποκατάστασης της διατηρητέας οικείας του Παύλου Μελά. Ο τοπικός Δήμος Κορεστίων του Νομού Καστοριάς έχει αναθέσει εκτέλεση έργου για επισκευαστικές εργασίες στον περιβάλλοντα χώρο και στο σπίτι του Παύλου Μελά, του δημοτικού διαμερίσματος Μελά μέσω προγραμμάτων της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας. Αρχιτέκτονας της Εφορίας Νεωτέρων Μνημείων Κεντρικής Μακεδονίας έχει πραγματοποιήσει επιτόπια αυτοψία, έχει αποστείλει γραπτώς τις προτάσεις μας. Οι στερεωτικές εργασίες και η επισκευή της στέγης έχουν ήδη ολοκληρωθεί. Επίσης, αναμένεται να ολοκληρωθούν άμεσα και οι εργασίες στο εσωτερικό του Κτιρίου.
Ευχαριστώ.
(SX)


(1BA)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Επόμενη είναι η με αριθμό 85/16.11.2009 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κυρίας Ευαγγελίας Αμμανατίδου – Πασχαλίδου προς τους Υπουργούς Προστασίας του Πολίτη και Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, σχετικά με την εργασιακή αποκατάσταση των 5.500 συμβασιούχων πυροσβεστών κλπ..
Η ερώτηση της κυρίας Αμμανατίδου – Πασχαλίδου έχει ως εξής:
«Η προηγούμενη κυβέρνηση, με ανυπόστατα επιχειρήματα και δικαιολογίες, αρνήθηκε την αποκατάσταση 5.500 συμβασιούχων πυροσβεστών, τη μονιμοποίησή τους, δηλαδή, ως εργαζομένων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Ο ίδιος ο κύριος Πρωθυπουργός, στην τηλεμαχία στις 22/9/2009, είχε δηλώσει ότι: «Χρειάζεται να φτιάξουμε υπηρεσίες πυροσβεστών, να τους στηρίξουμε, να στηρίξουμε με αρκετό και ικανό δυναμικό. Να μπορέσουμε να προσλάβουμε τους εποχικούς που πολλά χρόνια έμειναν εποχικοί, να βοηθήσουμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση στην προστασία των δασών. Αυτό είναι που χρειάζεται για να προστατέψουμε αυτή την περιουσία, την ανεκτίμητη για τη χώρα μας».
Επίσης, είναι γνωστό ότι σε περίπου 350 συμβασιούχους πυροσβέστες δεν χορηγήθηκε ούτε το εφάπαξ βοήθημα των 500 ευρώ, ούτε η αύξηση που προβλεπόταν στην υπ’ αρ. 32/2009 Διυπουργική Απόφαση. Κάποιοι από τους 350 αυτούς συμβασιούχους απουσίαζαν από το Πυροσβεστικό Σώμα εξαιτίας του γεγονότος ότι είχαν στρατευθεί, είτε βεβαιώθηκαν κατά το έτος 2009.
Κατόπιν όλων αυτών ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί:
Πρώτον, προτίθενται να εξετάσουν άμεσα και να προωθήσουν τη μονιμοποίηση των 5.500 συμβασιούχων πυροσβεστών, βάσει των προεκλογικών δεσμεύσεων;
Δεύτερον, θα εφαρμοστεί η 32/2009 Διυπουργική Απόφαση, ώστε να καταβληθεί ολόκληρο το προβλεπόμενο ποσό του εφάπαξ βοηθήματος στους δικαιούχους χωρίς πρόσθετους όρους και προϋποθέσεις;
Τρίτον, θα συνεχίσουν να εργάζονται, όπως ορίζει το Προεδρικό Διάταγμα 124/2003, με 8μηνες συμβάσεις μέχρι και το 2012;»
Στην ερώτηση της κυρίας Αμμανατίδου θα απαντήσει ο Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Βούγιας.
Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.


ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΒΟΥΓΙΑΣ (Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Ευχαριστώ και τη συνάδελφο, την κυρία Αμμανατίδου, γιατί θέτει ένα ζήτημα πάρα πολύ κρίσιμο για το Υπουργείο μας, πάρα πολύ κρίσιμο για την Κυβέρνησή μας, πάρα πολύ κρίσιμο για τη χώρα, που αφορά στην ουσία την πυροπροστασία από το μεγάλο, το τεράστιο πρόβλημα των πυρκαγιών, οι οποίες που κάθε καλοκαίρι ταλαιπωρούν, βασανίζουν τον τόπο κι έχουν καταστρέψει ένα μεγάλο μέρος της χλωρίδας με απεριόριστες και ανεκτίμητες καταστροφές σε οικονομικό, κοινωνικό, πολιτισμικό και περιβαλλοντικό επίπεδο.
Δεν θέλω να θυμίσω τις δραματικές στιγμές που περάσαμε τα τελευταία χρόνια, ξεκινώντας από τη μεγάλη πυρκαγιά της Χαλκιδικής, πηγαίνοντας το 2007 στην τεράστια πυρκαγιά στην Πελοπόννησο, συνεχίζοντας με την καταστροφή της Πάρνηθας πέρυσι και φέτος με τη μεγάλη καταστροφή της Βορειοανατολικής Αττικής.
Επομένως, για εμάς το θέμα της οργάνωσης και προσφοράς σε επίπεδο πυροπροστασίας, όχι μόνο σε επίπεδο καταστολής την ώρα της πυρκαγιάς, αλλά και σε επίπεδο πρόληψης, είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Με την έννοια αυτή, οι εποχικοί πυροσβέστες, των οποίων το έργο αναγνωρίζουμε, συμβάλλουν καθοριστικά στην προσπάθεια αυτή.
Με τον καινούργιο σχεδιασμό θα συμβάλλουν ακόμα πιο καθοριστικά, συμμετέχοντας ουσιαστικά και στην περίοδο της πρόληψης σε συνδυασμό με την πολιτική προστασία. Διότι η πυρκαγιά δεν είναι μόνο η στιγμή που τρέχουν οι πυροσβέστες ηρωικά και θυσιάζονται για να τη σβήσουν. Αποτέλεσμα στην καταπολέμηση των πυρκαγιών θα έχουμε όταν θα μπορούμε να την προλάβουμε, να την προφτάσουμε, να την αποτρέψουμε ή να την αντιμετωπίσουμε τα πρώτα δέκα ή είκοσι λεπτά από την παρουσίασή της.
Με την έννοια αυτή ο καινούργιος σχεδιασμός της Πολιτικής Προστασίας με την Πυροσβεστική, θα μπορέσει να δώσει αντικείμενο στους ανθρώπους αυτούς -πέντε χιλιάδες περίπου- που αναρωτιούνται τώρα για το μέλλον τους.
Από την άλλη πλευρά, η Κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή ξεκίνησε μια τεράστια προσπάθεια για το τέλος της ομηρίας των συμβασιούχων. Έχει να κάνει με το αίσθημα ισονομίας, διαφάνειας και κατάργησης των πελατειακών σχέσεων που απαιτεί η χώρα μας: Όλες οι προσλήψεις να γίνονται μέσω του ΑΣΕΠ, να υπάρχει διαφάνεια και αξιοκρατία παντού.
Η κατάθεση του σχεδίου νόμου βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε διαβούλευση. Και το Υπουργείο μας, μαζί με τους ενδιαφερόμενους της Ομοσπονδίας Εποχικών Πυροσβεστών, βρίσκονται σε συνεχή διαβούλευση και παρακολούθηση. Ήδη στο γραφείο μου έχω συζητήσει με τους εκπροσώπους της Ομοσπονδίας τους -ο Υπουργός τους συνάντησε την προηγούμενη Παρασκευή- για να μπορέσουμε να μεθοδεύσουμε τις συνθήκες παραμονής τους στη δουλειά, αλλά και την ένταξή τους στο καινούργιο σύστημα διαφανούς και αξιοκρατικής πρόσληψης σε μόνιμες, πάγιες δημόσιες θέσεις, όπως προβλέπει το καινούργιο σχέδιο που καταθέτει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την εμπέδωση της αξιοκρατίας, της ισονομίας και της διαφάνειας στο δημόσιο τομέα.

(KO)



(1SX)
Με την έννοια αυτή, η ομηρία που είναι η ομηρία είτε «γαλάζιων» είτε «πράσινων» ανθρώπων κάθε φορά από την εκάστοτε Κυβέρνηση, θα τελειώσει στον τόπο μας και πιστεύω πως οι άνθρωποι αυτοί θα ενταχθούν σύντομα σε οργανικές θέσεις στο δημόσιο, τις οποίες θα προκηρύσσει το Α.Σ.Ε.Π. και τις οποίες θα διεκδικούν με τα δικά τους χαρακτηριστικά και θα αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία τους, γιατί η εμπειρία τους είναι πολύτιμη.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Και πρέπει να ομολογήσουμε και να παραδεχθούμε εδώ όλοι ότι η θυσία και η αυτοθυσία τους, η εμπειρία που απέκτησαν όλα αυτά τα χρόνια –πολλοί από αυτούς δέκα-δεκαπέντε χρόνια- είναι πολύτιμη και πρέπει να αναγνωρίζεται στη διαδικασία της πρόσληψής τους.
Τελειώνω την πρωτομιλία μου λέγοντας πως αναγνωρίζουμε και το γεγονός του ηρωισμού αυτών των ανθρώπων που μαζί με τους μόνιμους πυροσβέστες έδωσαν τους αγώνες τους. Από αυτά τα παιδιά, τα πέντε χιλιάδες στα οποία αναφέρεστε, κυρία Αμμανατίδου, εννιά θυσιάστηκαν μόνο το 2007 και είκοσι περίπου την τελευταία δεκαετία προσπαθώντας να σβήσουν τις πυρκαγιές στη χώρα μας.
Θα απαντήσω στα συγκεκριμένα ερωτήματα σχετικά με το εφάπαξ επίδομα και την τριετία της σύμβασης στη δευτερολογία μου.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Στη δευτερολογία σας, κύριε Υφυπουργέ. Σας ευχαριστούμε και εμείς.
Το λόγο έχει η ερωτώσα Βουλευτής κα Αμμανατίδου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υφυπουργέ, ευχαριστώ για όλα όσα είπατε για τους συμβασιούχους δασοπυροσβέστες που εδώ και χρόνια καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Αντιπροσωπεία τους είναι σήμερα εδώ στα θεωρεία.
Όμως, τελικά δεν άκουσα να λέτε κάτι διαφορετικό απ’ ό,τι έλεγε και ο προηγούμενος Υπουργός Εσωτερικών κ. Παυλόπουλος. Εδώ υπάρχουν προεκλογικές σας δεσμεύσεις και, αν θέλετε, θα σας θυμίσω τι έλεγαν σημερινοί Υπουργοί και Υφυπουργοί.
Στις 5 Σεπτεμβρίου 2007 ο κ. Ραγκούσης έλεγε τα εξής: « Ο κ. Παπανδρέου ανακοίνωσε στο Προεδρείο της ΓΣΕΕ ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα διασφαλίσει τη δωδεκάμηνη εργασία των περίπου πέντε χιλιάδων δασοπυροσβεστών. Θα επιτραπεί η σχέση που έχουν αυτοί οι άνθρωποι και που αυτή τη στιγμή είναι σχέση οκτάμηνης διάρκειας -απ’ όσο γνωρίζω- σε παγίως σταθερή σχέση δωδεκάμηνης διάρκειας με το ελληνικό δημόσιο. Θα διασφαλιστεί η σταθερή τους εργασία σε δωδεκάμηνη βάση -είναι νομίζω καθαρό- όχι για μια χρονιά, αλλά διαρκώς, παγίως».
Ο κ. Ντίνος Ρόβλιας έλεγε στις 21 Μαρτίου του 2008 έλεγε τα εξής: «Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αναγνωρίζει τα λάθη του παρελθόντος. Έχουμε συνεργαστεί με το Σωματείο. Ξέρουμε ότι μπορείτε να προσφέρετε υπηρεσίες σε δωδεκάμηνη βάση –αυτά είναι προς το Σωματείο Δασοπυροσβεστών-συμβασιούχων- όχι όμως ως προς την καταστολή και ως προς την πρόληψη. Γι’ αυτό θεωρούμε ότι καλύπτετε πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Σύμφωνα με το ελληνικό και το κοινοτικό δίκαιο, οφείλει η Κυβέρνηση, οφείλει το κράτος, οφείλει η οποιαδήποτε Κυβέρνηση να σας προσλάβει ως αορίστου χρόνου και αυτό δεσμευόμαστε ότι θα κάνουμε –επαναλαμβάνω- στο πλαίσιο της εθνικής νομοθεσίας, του Συντάγματος και του κοινοτικού δικαίου.
Έχετε το δικαίωμα, έχετε τις προϋποθέσεις, έχει το κράτος την ανάγκη σας, την προσφορά σας, τη μεγάλη προσφορά σας χειμώνα και καλοκαίρι».
Ο κ. Καστανίδης το Σεπτέμβριο του 2008 λέει ακριβώς τα ίδια, ότι δηλαδή είστε δέσμιοι του καθεστώτος των συμβάσεων και ότι ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αναφέρθηκε στους συμβασιούχους δασοπυροσβέστες και είπε ότι θέλει να λύσει ως Κυβέρνηση αύριο το πρόβλημά τους με την οδό της αποκατάστασης της ένταξης στις κενές οργανικές θέσεις και της μονιμοποίησής τους στο Πυροσβεστικό Σώμα.
Το ίδιο έλεγε και ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος στις 19 Σεπτεμβρίου του 2009, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, ότι δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι είναι σε μία εργασιακή αβεβαιότητα, εξάρτηση επί πάρα πολλά χρόνια και μιλάμε για εργαζόμενους δεκαπέντε και είκοσι χρόνια με συμβάσεις εργασίας.
Σίγουρα θέτετε το θέμα του Α.Σ.Ε.Π. Όμως, εδώ θα πρέπει να υπάρχει μία ειδική εξαίρεση. Και ξέρετε γιατί το λέω; Το λέω μάλιστα εγώ που το Κόμμα μου λέει ότι θα πρέπει να γίνονται με διαφανείς διαδικασίες. Αυτοί οι άνθρωποι είναι όμηροι.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Όπως και εσείς πολύ καλώς είπατε, έχουν δώσει τη ζωή τους για την πυροπροστασία και την πυρόσβεση και την καταστολή των καταστροφικών πυρκαγιών και αν μη τι άλλο, καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες, θα έπρεπε εδώ και χρόνια να έχουν γίνει τουλάχιστον αορίστου χρόνου.
Ο κ. Χρυσοχοΐδης το 2003 με το Προεδρικό Διάταγμα 124 είπε ότι για μια πενταετία θα ισχύουν οι συμβάσεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε, κυρία συνάδελφε.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε. Όμως, το θέμα είναι μεγάλο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και ο Κανονισμός που ψηφίσατε είναι συγκεκριμένος.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Και ήρθε ο κ. Πολύδωρας και τους τεσσερσήμισι μήνες, τους έκανε οκτώ.
(GM)






KO
Και βέβαια θα πρέπει τουλάχιστον να κρατηθεί ότι μέχρι το 2012 θα ισχύει αυτό το Προεδρικό Διάταγμα και για μας σαφέστατα θα πρέπει οι άνθρωποι αυτοί να γίνουν αορίστου χρόνου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Ολοκληρώσατε, κυρία Αμμανατίδου. Σας παρακαλώ! Ο χρόνος σας είναι 3’ και ήδη μιλάτε 4,10’’.
Σας ευχαριστώ.
Ο Υφυπουργός κ. Βούγιας έχει το λόγο.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΒΟΥΓΙΑΣ (Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη): Εγώ σας είπα ότι θα προσπαθήσω να απαντήσω σε όλα τα ερωτήματά σας και στη δευτερολογία μου.
Πρέπει όμως να παραδεχτούμε όλοι από την αρχή, κύριοι συνάδελφο, με αναφορά και στους συμβασιούχους με τα stage, ότι δεν μπορούμε σήμερα να αποδεχθούμε ότι η κοινωνία μας -όχι μόνο για το επίπεδο το οικονομικό που υπάρχει και με τη μεγάλη δημοσιονομική εκτροπή- μπορεί να παρέχει σε όλους όσους ζητούν εργασία θέσεις μόνιμες στο δημόσιο με καλές αποδοχές. Ας παραδεχτούμε ότι αυτό είναι ένα θέμα συσχετισμών, ένας στόχος ίσως τοπικός, αλλά δεν μπορούμε σήμερα να προσφέρουμε, να προτείνουμε και να υποσχόμαστε πράγματα που δεν μπορεί η πολιτεία μας να προσφέρει, δουλειές μόνιμες και καλές στο δημόσιο σε όλους με καλούς μισθούς. Αυτό πρέπει να το παραδεχτούμε.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ – ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν 700 ευρώ.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΒΟΥΓΙΑΣ (Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη): Δεν αναφέρομαι στους εποχικούς πυροσβέστες, αναφέρομαι σε υποσχέσεις -αν θέλετε- που έχουν έντονο το στοιχείο του λαϊκισμού προς νέα παιδιά που αναζητούν μία δουλειά σοβαρή και αξιοπρεπή στον δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα υποσχόμενη τα πάντα σε όλους.
Σας θυμίζω ως δεύτερο στοιχείο την απάντηση του Υπουργείου Εσωτερικών, που λέει ότι σύμφωνα με την παράγραφο 8 του άρθρου 103 του Συντάγματος απαγορεύεται η με νόμο μονιμοποίηση, ή μετατροπή συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου -σαν αυτές που έχουν οι εποχικοί πυροσβέστες- ή έργου σε συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Δεν είναι αυτός ο δρόμος που μπορούμε και πρέπει να ακολουθήσουμε. Ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε είναι να αναγνωρίσουμε τη δουλειά τους, να σεβαστούμε το έργο τους και να τους βοηθήσουμε να ενταχθούν στις θέσεις που θα προκηρύσσονται σταδιακά μέχρι το 2012, για το οποίο οι άνθρωποι αυτοί έχουν και διατηρούν το δικαίωμα των συμβάσεων αυτών από την πενταετία που άρχισε το 2007 και μέχρι τότε να ενταχθούν με τα κριτήρια και τα μόρια που δίνονται και ενισχύουν την πιθανότητα πρόσληψης τους σε μόνιμες και πάγιες θέσεις του δημοσίου.
Θέλω να σας θυμίσω -το ξέρετε ίσως και το ξέρουν και αυτοί ακόμα καλύτερα- πως ήδη στους δύο τελευταίους διαγωνισμούς προσλήψεων από την Πυροσβεστική Υπηρεσία για μόνιμες και πάγιες θέσεις το 30% των θέσεων απευθύνεται αποκλειστικά σε εποχικούς πυροσβέστες και υπάρχουν και άλλες ευεργετικές διατάξεις που προσαυξάνουν τα μόρια και τις πιθανότητες ένταξής τους και πρόσληψής τους σε μία μόνιμη δουλειά. Υπάρχει δηλαδή το στοιχείο της προσαύξησης των μορίων για την πρόσληψή τους, το οποίο πολλαπλασιάζεται χωρίς να τους αποκλείεται να διεκδικούν και το υπόλοιπο 70% των θέσεων και πολλαπλασιάζονται όταν είναι εθελοντές συνδυάζοντας και τις δύο ιδιότητες.
Τέλος για το εφάπαξ επίδομα πρέπει να σας πω πως χορηγήθηκε σχεδόν σε όλους, στη συντριπτική πλειοψηφία, σε 4.858 δικαιούχους σε όλη την επικράτεια, μέλη πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων σύμφωνα με τους χάρτες και τους καταλόγους που μας πρόσφερε και έδωσε στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους η Πανελλήνια Ομοσπονδία των Εποχικών Πυροσβεστών.
Η απόφαση προέβλεπε ορισμένες κατηγορίες μισθοδοσίας. Ξέρω πως εξαιρέθηκαν λίγοι, ελάχιστοι συνάδελφοι.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ – ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Εξαιρέθηκαν 250.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΒΟΥΓΙΑΣ (Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη): Εξαιρέθηκαν 250 στους 5.000. Είναι ένα ποσοστό για το οποίο μας ενημέρωσε το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Εμείς θα έλθουμε σε επαφή με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Δεν είναι με ευθύνη κυβερνητική το τυπικό κώλυμα, αλλά θα έλθουμε σε συνεργασία μαζί του για να δούμε εάν μπορούμε να ξεπεράσουμε τους τυπικούς λόγους για να πάρουν και οι άνθρωποι αυτοί τα χρήματά τους.
Σας ευχαριστώ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ – ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Έχω εδώ μία ρητή ανακοίνωση που θα καταθέσω στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Ευαγγελία Αμμανατίδου - Πασχαλίδου καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Εισερχόμαστε στις Επίκαιρες Ερωτήσεις δεύτερου κύκλου:
Πρώτη επίκαιρη ερώτηση δεύτερου κύκλου είναι η με αριθμό 75/16-11-2009 της Βουλευτού του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κυρίας Αθανασίας Μερεντίτη προς τον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, σχετικά με την επαναφορά των απ’ ευθείας δρομολογίων του ΟΣΕ από τη Δυτική Θεσσαλία προς την Αθήνα κλπ.
Η επίκαιρη ερώτηση της κυρίας Μερεντίτη σε περίληψη έχει ως εξής:
«Η προηγούμενη κυβέρνηση στο πλαίσιο της γενικότερης απαξίωσης του ΟΣΕ είχε περικόψει δρομολόγια και στη Δυτική Θεσσαλία μεταξύ των οποίων και την αμαξοστοιχία Ιντερσίτι 47/48, η οποία συνέδεε απ’ ευθείας την περιοχή μας με την Αθήνα από το 2001. Σας επισημαίνω ότι το δρομολόγιο αυτό είχε πληρότητα που άγγιζε το 100%. Η αποψίλωση του σιδηροδρομικού δικτύου της Δυτικής Θεσσαλίας και η περικοπή των δρομολογίων είχαν ως μόνο αποτέλεσμα την ταλαιπωρία και την οικονομική επιβάρυνση του επιβατικού κοινού της περιοχής μας. Η άμεση επανένταξη των απευθείας πρωινών δρομολογίων προς την Αθήνα στη γραμμή Καλαμπάκα – Αθήνα – Καλαμπάκα είναι ζήτημα ύψιστης σημασίας για το νομό μας.
NP












































































































































































































































































































































































































(1GM)
Εν όψει των παραπάνω ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
1. Θα δώσει εντολή να ξεκινήσει άμεσα το δρομολόγιο, δεδομένου ότι όπως έχουμε πληροφορηθεί, έχουν ήδη ολοκληρωθεί οι τεχνικές διαδικασίες επαναδρομολόγησής του και απομένει μόνο να ληφθεί η σχετική απόφαση;
2. Επειδή η βιωσιμότητα ενός δρομολογίου εξαρτάται κατά κύριο λόγο από την πληρότητά του, θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε η τιμή του εισιτηρίου να είναι ανταγωνιστική σε σχέση με το ΚΤΕΛ και προσιτή στο ευρύ επιβατικό κοινό;»
Στην ερώτηση της κυρίας Μερεντίτη θα απαντήσει ο Υφυπουργός κ. Σηφουνάκης.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Κυρία Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά εν γένει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του Ο.Σ.Ε. από την παρούσα Κυβέρνηση σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Η ανερμάτιστη πολιτική των τελευταίων χρόνων έχει φέρει στο χείλος του γκρεμού τον Οργανισμό, αν αναλογιστείτε ότι το 2004 το έλλειμμα στον Οργανισμό ήταν της τάξης του 3,2 δις ευρώ και σήμερα ξεπερνάει τα 9,5 δις ευρώ. Το 2004 για 9.200 εργαζομένους στο σύνολό τους η δαπάνη μισθοδοσίας τους έφθανε τα 240 εκατομμύρια ευρώ. Στις 31.12.2008 με περίπου 7 χιλιάδες εργαζόμενους ήτοι 2 χιλιάδες εργαζόμενους λιγότερους η δαπάνη της ετήσιας μισθοδοσίας έφθασε τα 440 εκατομμύρια ευρώ ή περίπου διπλασιάστηκε.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κυρία ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ)
Η προηγούμενη Κυβέρνηση είχε ως βασική πολιτική της την εκποίηση του Ο.Σ.Ε., κάτι που δεν έχει η παρούσα, που έχει ως στόχο τη σωτηρία του Ο.Σ.Ε και την ανάδειξή του σε ένα υγιές μέσο μεταφοράς που μπορεί ιδανικά να εξυπηρετεί τους στόχους της πράσινης ανάπτυξης.
Αυτή είναι η αμετάκλητη πολιτική μας για όλους τους εποπτευόμενους οργανισμούς από το Υπουργείο μας, να λειτουργούν δηλαδή με διαφάνεια, με ανοικτές διαδικασίες, να προτάσσουν το συμφέρον του δημοσίου και όχι των ιδιωτών. Αυτή είναι μια θέση αμετάκλητη, την οποία θα τηρήσουμε και γι’ αυτό δεσμευτήκαμε στον ελληνικό λαό και γι’ αυτό ο ελληνικός λαός μας έδωσε αυτήν την πολύ μεγάλη πλειοψηφία.
Η λογική περικοπής δρομολογίων στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν ενταγμένη στη λογική της πώλησης του Ο.Σ.Ε., αφού, βεβαίως, τον απαξίωνε. Εμείς θα επανεξετάσουμε μέσα στα πλαίσια ενός ορθολογικού σχεδίου τα δρομολόγια, όπως το συγκεκριμένο, με στόχο την αναβάθμιση της ποιότητας της παροχής υπηρεσιών, ώστε να καταστεί ο σιδηρόδρομος ελκυστικό και ανταγωνιστικό μέσο μεταφοράς.
Όμως, μπορεί ο καθένας να καταλάβει ότι δεν είναι δυνατόν να λαμβάνονται αποσπασματικά μέτρα και ότι θα πρέπει τα προβλήματα να επιλύονται συνολικά, βάσει ενός σχεδιασμού, κάτι το οποίο και κάνουμε.
Στα πλαίσια αυτά θα δρομολογήσουμε γρήγορες διαδικασίες, ώστε να αναδιαρθρωθεί και να εξυγιανθεί ο Όμιλος του Ο.Σ.Ε. με νέες διοικήσεις και με ένα νέο πνεύμα διοίκησης.
Σύντομα θα αρχίσουν να λαμβάνονται όλα αυτά τα μέτρα, εκείνα που κρίνονται σκόπιμα και χρήσιμα, όχι μόνο για τις ελάχιστες, δυστυχώς, γραμμές που είναι κερδοφόρες αλλά στο σύνολό τους.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Το λόγο έχει η ερωτώσα Βουλευτής κυρία Μερεντίτη.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρία Υφυπουργέ, είναι γνωστές σε όλους μας οι καταστροφικές επιλογές της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας ως προς το σιδηρόδρομο, με απώτερο σκοπό την πλήρη απαξίωση και το ξεπούλημα. Δεν έχει νόημα να αναφερθούμε σε αυτή τη στάση, αλλά θέλω να τονίσω την αναγκαιότητα επαναλειτουργίας του συγκεκριμένου δρομολογίου.
Ξέρετε –απλώς επαναλαμβάνω- ότι το δρομολόγιο του INTERCITY 4748 είχε πληρότητα περίπου 100%. Δύο εκατομμύρια ευρώ εισπράξεις. Υπολογίζεται ότι μόνο τον Αύγουστο έχασε περίπου διπλάσια απ’ ό,τι πιθανόν ξόδευε, διότι το συγκεκριμένο δρομολόγιο κυκλοφορούσε μόνο με έναν επιπλέον υπάλληλο. Την τελευταία ημέρα λειτουργίας του συγκεκριμένου δρομολογίου –ενδεικτικά σας το λέω- την Παρασκευή 31/7/2009 είχε 78% πληρότητα.
(TR)



(NP)
Μιλάμε για ένα δρομολόγιο –βεβαίως αναγνωρίζω τα έξοδα και τα χρέη του ΟΣΕ- που πέρα από την ανάγκη που το έχει η περιοχή μας, η δυτική Θεσσαλία, φέρνει και χρήματα στον ΟΣΕ.
Κύριε Υπουργέ, εδώ πέρα έχουμε ένα έγγραφο του διευθύνοντος συμβούλου, με ημερομηνία 7/10, δεν ξέρω βέβαια με ποια πολιτική ηγεσία το συζήτησε και το συναποφάσισε, που προτείνει την επαναδρομολόγηση του συγκεκριμένου δρομολογίου.
Επίσης ξέρουμε –ενδεικτικά το αναφέρω- ότι λειτουργεί στην περιοχή Κομοτηνή-Ξάνθη-Αλεξανδρούπολη, μία πρωινή γραμμή που επιβάτες μετρώνται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε γιατί και πώς, αλλά μπορούμε άμεσα να δούμε τα δρομολόγια που για «έκτακτες» ανάγκες ενόψει της προεκλογικής και εκλογικής περιόδου δρομολογήθηκαν και κόπηκαν κάποια δρομολόγια, όπως αυτό που σας αναφέρω που είναι μεγάλης σημασίας. Είναι μεγάλης σημασίας για τη δυτική Θεσσαλία, κύριε Υπουργέ.
Παίρνω την ευκαιρία από αυτό να σας πω ότι θα πρέπει να δούμε και τη λειτουργία της Εγνατίας, να δρομολογήσουμε άμεσα την κατασκευή της Εγνατίας σιδηροδρομικής γραμμής, που έχει μεγάλη σημασία για την Ελλάδα, για τη δυτική Θεσσαλία αλλά και για τη Μακεδονία, διότι ενδεικτικά η διαδρομή Κοζάνη-Τρίκαλα θα γίνεται μέσα σε μία ώρα και αν σε αυτό προσθέσουμε και τις τρεις ώρες που κάνει για Τρίκαλα-Αθήνα, ο κάτοικος της Κοζάνης θα έρχεται σε τέσσερις ώρες στην Αθήνα. Και δεν μπορούμε το 2010 να μην προσφέρουμε το τρένο σε όποιον πολίτη το θέλει.
Αν μπορώ έτσι επιγραμματικά να εκφράσω την κραυγή των Τρικαλινών, είναι «θέλουμε το τρένο, το τρένο το οποίο δικαιούμαστε», που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ξόδεψε πολλά χρήματα για τον εκσυγχρονισμό του. Το 2003 όταν λειτούργησε, το χαιρετίσαμε όλοι με αγάπη. Και από τα δεδομένα και τα ποσοστά που σας δίνω, από την περίπου 100% πληρότητα των δρομολογίων, φαίνεται πόσο το αγαπάμε. Και βεβαίως, ο καθένας πρέπει και μπορεί να έχει το δικαίωμα να επιλέγει το μέσον μεταφοράς του είτε στην Αθήνα είτε σε άλλες πόλεις. Αν είναι αυτό το ΚΤΕΛ, βεβαίως, αλλά πρέπει να έχουμε και τη δυνατότητα και το τρένο το οποίο παρέχει άλλου είδους υπηρεσίες και σε κάποιες από μας να είναι κυρίαρχη επιλογή για χίλιους λόγους.
Ως εκ τούτου, πέραν των άλλων, κύριε Υπουργέ, κατανοώ όλα τα προβλήματα που βρήκατε ή αντιμετωπίζετε στον ΟΣΕ και όχι μόνο, αλλά το συγκεκριμένο δρομολόγιο μόνο κέρδη μπορεί να επιφέρει στον ΟΣΕ, πέρα από τα κέρδη και την άλλου είδους ποιότητα ζωής που θα φέρει σε μας τους κατοίκους της δυτικής Θεσσαλίας και δη των Τρικάλων. Η κυρία Πρόεδρος το ξέρει, γιατί μιλάμε για τη Θεσσαλία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Θέλω να ενώσω και εγώ τη φωνή με τη φωνή της κ. Μερεντίτη για το θεσσαλικό σιδηρόδρομο, ως ανάγκη για την βιοποικιλότητα και την περιφερειακή ανάπτυξη, κύριε Υπουργέ, και τη φωνή της Μαγνησίας, βεβαίως, που εκεί υπάρχουν διάφορα προβλήματα.
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο για τρία λεπτά.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Κυρία Πρόεδρε, γνωρίζετε και εσείς το θέμα. Το συγκεκριμένο δρομολόγιο που έβαλε η συνάδελφος κ. Μερεντίτη, πιστεύω ότι θα το δούμε άμεσα.
Όμως, επαναλαμβάνω, το θέμα του ΟΣΕ στην Ελλάδα δυστυχώς έχει μία άλλη διάσταση σε σχέση με αυτή που έχει στη δυτική Ευρώπη ή στην άλλη Ευρώπη, δυτική και ανατολική.
Είναι αλήθεια ότι από την εποχή του Χαρίλαου Τρικούπη μέχρι περίπου και τα μέσα της δεκαετίας του ’80, το ελληνικό κράτος δεν έκανε καμία επένδυση, δεν υπήρξε κανένας σχεδιασμός, γι’ αυτό και υπάρχει αυτή η μεγάλη καθυστέρηση, η μεγάλη διαφορά σε σχέση με τη λογική του τρένου και πώς αυτό λειτουργεί και με τη συνείδηση που έχουν οι πολίτες στην άλλη Ευρώπη στη χρησιμοποίηση του τρένου. Είναι το πιο οικολογικό μέσο. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο τρένο όπου μεταφέρει επιβάτες, δηλαδή στην επιβατική εργασία του τρένου, αλλά αναφέρομαι και στις μεταφορές. Σήμερα ξέρετε ότι στην Ελλάδα τα τρένα καλύπτουν μόνο το 2,4% του μεταφορικού έργου. Όλο το άλλο έργο πηγαίνει κυρίως μέσω των φορτηγών, δηλαδή χρησιμοποιώντας τις οδικές αρτηρίες. Αυτό είναι πολύ επιβαρυντικό για το περιβάλλον.
Υπ’ αυτήν την έννοια, είναι λυπηρό ένα μεγάλο έργο που ξεκίνησε από το 1996-1997 και μετά, όχι αναδιοργάνωσης μόνο των γραμμών του ΟΣΕ, αλλά κυρίως του εκσυγχρονισμού του δικτύου τους, στην ουσία σχεδιάστηκε ένα καινούργιο δίκτυο, δυστυχώς την τελευταία περίοδο πήγε πάρα πολύ πίσω. Και δεν πήγε μόνο πίσω, αλλά χάθηκαν από το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης περίπου 800.000.000 ευρώ.
(TS)


(1TR)
Αυτή η δαπάνη, οι πιστώσεις που χάθηκαν, μεταφέρονται εν είδει γέφυρας στο ΕΣΠΑ, στο Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, το οποίο επιβαρύνει ουσιαστικά τον προϋπολογισμό της διαχειριστικής αρχής, διότι το σύνολο της δαπάνης που θα χρησιμοποιήσουμε από το ΕΣΠΑ δεν ξεπερνά για το συνολικό πρόγραμμα 2007-2013 του Υπουργείου Μεταφορών τα 2.000.000.000 ευρώ. Εξ αυτών το 1.500.000.000 δισεκατομμύριο ευρώ, τα ? στην ουσία, εμείς το τοποθετούμε στα τρένα. Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό.
Άρα, εάν είχε ολοκληρωθεί το έργο την περίοδο των τελευταίων χρόνων από το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, σύμφωνα και με τον προγραμματισμό, το 95%, για να μη σας πω το 100%, του έργου της ΠΑΘΕ, δηλαδή Πάτρα-Αθήνα- Θεσσαλονίκη και η ηλεκτροδότησή τους θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί. Τώρα ξέρετε ότι με τους σχεδιασμούς που υπάρχουν, όπως και η σημερινή διοίκηση του ΟΣΕ μάς ενημέρωσε -και είναι η ίδια διοίκηση που υπήρχε όλα τα χρόνια- ετεροχρονίζεται η ολοκλήρωση της ΠΑΘΕ και μιλάμε για μετά το 2014. Σ’ αυτόν τον τόπο πρέπει να πάρουμε κάποτε μια απόφαση να δώσουμε προτεραιότητα για να την τελειώνουμε.
Στην Εγνατία Οδό στην οποία αναφερθήκατε πριν, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά, διότι και δεν μπορεί να ενταχθεί έργο στο ΕΣΠΑ και από την άλλη δεν υπάρχουν οι ολοκληρωμένες μελέτες. Δεν έχει γίνει καν διαδικασία απαλλοτριώσεων, που είναι βεβαίως απότοκος ότι δεν υπάρχουν οι μελέτες.
Ξεκινάμε, λοιπόν, αγαπητή κυρία συνάδελφε, γι’ αυτό το μεγάλο έργο με το να κατανοήσουμε την αξία και το γεγονός ότι το μέλλον για τις μεταφορές, είτε αυτές είναι επιβατικές είτε είναι εμπορικές, είναι στις μεταφορές σταθερής τροχιάς. Και αυτό είναι ο σιδηρόδρομος. Πιστεύω ότι ως Κυβέρνηση μέχρι το 2013 θα επιταχύνουμε αυτή τη διαδικασία. Πιστεύω να δοθεί η δυνατότητα όχι μόνο να λειτουργήσουμε την ΠΑΘΕ αλλά και να αναδιατάξουμε το σύνολο της λογικής που διέπει τους πολίτες και όλους μας.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Επόμενη είναι η με αριθμό 73/16-11-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Ιωάννη Λαμπρόπουλου προς τον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, σχετικά με την αναθεώρηση της μελέτης για την Ολυμπία Οδό κ.λπ.
Η επίκαιρη ερώτηση έχει ως εξής:
«Σύμφωνα με δημοσιεύματα τα οποία και επιβεβαιώθηκαν, τα Υπουργεία Υποδομών και Περιβάλλοντος αναθεωρούν την μέχρι τώρα μελέτη και προβλεπόμενη διέλευση της ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΟΔΟΥ (Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος-Τσακώνα) με το ακραίο ενδεχόμενο να σταματήσει ο δρόμος στον Πύργο και από εκεί να αλλάξει κατεύθυνση προς την Αρκαδία από την περιοχή της Βυτίνας.
Επειδή όπως είναι γνωστό, είχαν με τις μελέτες σε ό,τι αφορά τον Καϊάφα, όλα προβλεφθεί από πλευράς προστασίας του περιβάλλοντος και είχε υπογραφεί και κυρωθεί η Σύμβαση παραχώρησης από την Βουλή των Ελλήνων, επειδή η όποια αλλαγή της διέλευσης του δρόμου από το Νομό Μεσσηνίας δεν μπορεί να γίνει δεκτή από σύσσωμο το μεσσηνιακό λαό, που πάλι θα μείνει στο περιθώριο όπως την περασμένη εικοσαετία σας, ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
Θα συνεχίσει να ισχύει η Σύμβαση όπως υπογράφτηκε και κυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων, ώστε να διέρχεται η ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ από τη Μεσσηνία και αν όχι ποιες τροποποιήσεις προβλέπονται;
Οι όποιες συζητήσεις και τροποποιήσεις πόσο επιπλέον θα επιβαρύνουν χρονικά και οικονομικά την εκτέλεση του έργου;».
Στην επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου θα απαντήσει ο Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Μαγκριώτης.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Αγαπητέ συνάδελφε, η διαφύλαξη του περιβάλλοντος και η επανάκτηση εκεί όπου έχει χαθεί, αλλά και η δημιουργία εκεί όπου οι ανάγκες είναι μεγάλες, είναι μία υποχρέωση απέναντι στην πατρίδα, απέναντι στο παρόν και στο μέλλον, απέναντι στην παγκόσμια προσπάθεια για να περιορίσουμε τις επιπτώσεις από τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες για τις επερχόμενες κλιματικές αλλαγές για τη χώρα μας ακόμη περισσότερο και ειδικά για περιοχές ξεχωριστού φυσικού κάλλους, όπως είναι η Πελοπόννησος και ειδικά η δυτική της πλευρά, που περιλαμβάνει τους νομούς της Αχαΐας, της Ηλείας και της Μεσσηνίας, στους οποίους αναπτύσσεται και τους οποίους διατρέχει η Ολύμπια Οδός, που είναι και ένα συγκριτικό πλεονέκτημα για την ανάπτυξή τους.
Ελπίζω να έχετε συνειδητοποιήσει ως Νέα Δημοκρατία ότι υποβαθμίσατε το περιβάλλον με την πολιτική που ασκήσατε στα πεντέμισι χρόνια. Ελπίζω και στην πορεία την προσυνεδριακή σας να είναι θέματα που τα συζητάτε αυτά για να ενσωματώσετε στη νέα σας προσπάθεια την περιβαλλοντική πολιτική και όχι μόνο στις διακηρύξεις, γιατί προεκλογικώς εμφανιστήκατε και με διακηρύξεις για την πράσινη ανάπτυξη. Είναι σημαντικό, έστω και σε διακηρυκτικό επίπεδο, ότι έχετε ενσωματώσει την πράσινη ανάπτυξη.
(ML)

(1TS)
Θέλω, λοιπόν, να σας πω ότι δεν ισχύει αυτό που τονίζετε στη δεύτερη παράγραφο της ερώτησής σας, ότι με τη σύμβαση παραχώρησης που συζητήθηκε και κυρώθηκε στη Βουλή, τα θέματα της περιβαλλοντικής προστασίας και ειδικά στο ευαίσθητο οικοσύστημα του Καϊάφα, είχαν διασφαλισθεί. Σας το είχαμε τονίσει, το είχαν τονίσει όλες οι πτέρυγες της Βουλής, το είχαν τονίσει οι τοπικοί φορείς, η τοπική κοινωνία, αλλά εσείς δεν τους ακούσατε και προχωρήσατε στη χάραξη όπως αρχικώς προεβλέπετο από τη μελέτη. Σας το τόνισε με έμφαση και η Ευρωπαϊκή Ένωση, με επιστολή που έστειλε το καλοκαίρι του 2008. Ο τότε Υπουργός κ .Σουφλιάς, απήντησε πως όλα έχουν καλώς.
Πριν από μερικές ημέρες, λοιπόν, ήρθε μία προειδοποιητική επιστολή από την Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία λέει πως εάν δεν επανασχεδιαστεί και δεν ληφθούν υπόψη οι περιβαλλοντικές ευαισθησίες και οι ιδιαιτερότητες της περιοχής, τότε θα παραπέμψει τη χώρα μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, θα διακόψει τη χρηματοδότηση συνολικά του οδικού άξονα Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος-Τσακώνα και θα ζητήσει και επιστροφή των χρημάτων που έχουν επενδυθεί από κοινοτικούς πόρους.
Εμείς, λοιπόν, ήμασταν υποχρεωμένοι, όχι απλώς για να είμαστε συμβατοί με τις διακηρύξεις μας από το 2007 και τις θέσεις, είτε με τις ενστάσεις της τοπικής κοινωνίας, είτε με τις ευαισθησίες μας για το περιβάλλον, αλλά για να διασώσουμε το έργο -γιατί το έργο πρέπει να κατασκευαστεί και να ολοκληρωθεί μάλιστα στις συγκεκριμένες ημερομηνίες και με το συμβατικό του κόστος και όχι με υπερβάσεις αυτού- να δώσουμε λύση. Θα δώσουμε λύση και για τον οδικό άξονα και για την Αχαΐα και για την Ηλεία και για τη Μεσσηνία, για την οποία είμαι βέβαιος πως έχετε και την ιδιαίτερη ευαισθησία, γι’ αυτό και καταθέσατε αυτή την ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Λαμπρόπουλος.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, η κατασκευή του οδικού άξονα, του δυτικού άξονα, όπως ονομάζεται, της Ιόνιας Οδού, είναι υψίστης σημασίας για την ανάπτυξη ολόκληρης της Δυτικής Ελλάδας. Όπως γνωρίζετε, είχαν προχωρήσει οι μελέτες, είχαν γίνει οι δημοπρασίες, είχε γίνει η κύρωση της συμφωνίας από τη Βουλή. Δεν υπήρχαν προβλήματα. Ευαισθησία για το περιβάλλον έχουμε όλοι. Η πράσινη ανάπτυξη που ακούμε πολλές φορές και πολλά «πράσινα άλογα» τελευταία, δεν θα πρέπει να γίνουν αίτια όπως σε προηγούμενες δεσμεύσεις σας. Γιατί όποιο έργο πήγαινε να γίνει σε αυτόν τον τόπο –θυμόμαστε τον Υμηττό παλαιότερα, πόσες καθυστερήσεις υπήρξαν- το κολλάγαμε εκεί.
Προέχει βεβαίως ο σεβασμός του περιβάλλοντος, αλλά προέχει να γίνει και το έργο και η προηγούμενη Κυβέρνηση δεν βάδισε στον αέρα. Είχε κάνει αυτά που έπρεπε να κάνει και γι’ αυτό είχαμε καταλήξει και περιμέναμε όλοι να ξεκινήσει το έργο. Ακούσαμε ξαφνικά, λοιπόν, τα δικά σας επιχειρήματα.
Εμείς θέλουμε μία διαβεβαίωση. Θα περάσει ο δρόμος από τη Μεσσηνία, θα συνεχιστεί όπως είχαν προβλέψει οι μελέτες; Πείτε μας ακριβώς για να ξέρει και ο Μεσσηνιακός λαός, αλλά και ένα τμήμα της Ηλείας που ενδιαφέρεται και καίγεται, τι θα γίνει με αυτόν τον δρόμο. Θα υπάρξουν χρονικές επιβαρύνσεις; Θα υπάρξουν αλλαγές; Θα πάει από τη Βυτίνα, όπως ειπώθηκε και γράφτηκε; Και οι όποιες διαδικασίες είτε για αλλαγή μελέτης είτε η οικονομική καθυστέρηση, γιατί θα υπάρξει οικονομική επιβάρυνση, τί καθυστέρηση θα σημαίνει αυτό; Θα σημαίνει ότι θα πάμε πολύ πίσω, το 2013; Ξεκαθαρίστε μας ακριβώς γιατί αύριο, όπως θα γνωρίζετε, έχουν συνάντηση και οι νομάρχες, έχουν συνάντηση οι δήμαρχοι, έχουν ζητήσει συναντήσεις από το Υπουργείο σας και δεν έχουν μέχρι τώρα υλοποιηθεί. Να ξεκαθαρίσετε τη θέση σας για να πάρουμε και εμείς τις αποφάσεις μας.
Σας τονίζω και πάλι ότι ο δρόμος είναι υψίστης σημασίας και πρέπει να γίνει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ο Υπουργός κ. Μαγκριώτης έχει το λόγο για τρία λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Ο δρόμος είναι απόλυτης προτεραιότητας, το τόνισα και από την αρχή. Είχε σχεδιαστεί και είχε δημοπρατηθεί πριν από το 2004, όπως θυμάστε, όπως και οι άλλοι οδικοί άξονες. Αφήνω την ιστορία του πίσω και έρχομαι, αγαπητέ συνάδελφε, στην ουσία.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τί λέτε τώρα; Από το 2004; Πού τα βρήκατε αυτά;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Με πρόσκληση ενδιαφέροντος, αγαπητέ συνάδελφε, είχε γίνει πριν το 2004 και το ξέρετε καλά, όπως και για την Ιόνια, όπως και για τους άλλους οδικούς άξονες.
(XA)

(2ML)
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ: Για τον Πύργο έλεγε ο Σημίτης…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Απλώς αφήσατε να περάσουν τρία χρόνια για να υπάρχει ικανή χρονική απόσταση για να πείσετε τον ελληνικό λαό ότι εσείς τα εμπνευστήκατε, εσείς τα σχεδιάσατε, εσείς τα δημοπρατήσατε όπως και μια σειρά έργα.
Δεν είναι τυχαίο –αφού θέλετε θα τα ακούσετε- ότι όλα αυτά τα έργα τα δημοπρατήσατε παραμονές εκλογών, των πρόωρων του 2007, όπως και τα άλλα έργα με συμβάσεις παραχώρησης. Οι επεκτάσεις των αυτοκινητοδρόμων Αττικής και το Αεροδρόμιο στη Κρήτη τα δημοπρατήσατε Δευτέρα και Τρίτη 24 ώρες πριν από την προκήρυξη των εκλογών του 2009. Αυτή είναι η αλήθεια και για αυτό είχαν προχειρότητα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ξεχάσατε την Τσακώνα που τη δώσατε δυο μήνες πριν τις εκλογές.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Παρακαλώ, αγαπητέ συνάδελφε. Είχαν προχειρότητα και γι’ αυτό υπάρχουν μια σειρά από προβλήματα.
Έρχομαι στην ουσία. Ζητάτε να υλοποιηθεί η υπάρχουσα χάραξη. Σας διευκρίνισα προηγουμένως. Έχετε κάνει κυβερνητικό στέλεχος και καταλαβαίνετε. Πριν από μερικές μέρες ήρθε από την Ευρωπαϊκή Ένωση –και δεν είναι πράσινα άλογα η Ευρωπαϊκή Ένωση εκτός αν γίνατε αντιστασιακοί και εσείς- επιστολή προειδοποιητική, η τελευταία πριν την παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ότι η σύμβασή σας δεν έπρεπε να υλοποιηθεί στο σημείο του Καϊάφα. Είτε το αντιλαμβάνεστε είτε όχι.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τι θα κάνετε εκεί;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Σας είπαμε λοιπόν. Πριν από μια εβδομάδα υπήρχε μια συνάντηση με τους Ευρωπαίους εκπροσώπους, με εκπροσώπους του Υπουργείου Υποδομών και Περιβάλλοντος και εκεί δεσμευτήκαμε ότι θα δώσουμε τάχιστα λύση η οποία όμως θα σέβεται και το περιβάλλον και το κόστος του έργου γιατί δεν πρέπει να υπάρχουν μεγάλες υπερβάσεις. Γιατί αν υπάρχουν μεγάλες υπερβάσεις, υπάρχει κίνδυνος για τη νομιμότητα της σύμβασης. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Περιμένουμε λοιπόν. Είμαστε σε επικοινωνία με τις τοπικές κοινωνίες και τους φορείς γιατί πιστεύουμε στη διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες και τις δικές τους προτάσεις και πολύ γρήγορα σε συνεργασία με τους φορείς της περιοχής, με τον παραχωρησιούχο και την Ευρωπαϊκή Ένωση θα δώσουμε λύση. Σε κάθε περίπτωση ο οδικός άξονας θα έρθει στη Μεσσηνία -είναι βασική και απόλυτη δέσμευσή μας- στα χρονοδιαγράμματα που πρέπει, στην ποιότητα και το σεβασμό του περιβάλλοντος και βεβαίως όχι με μεγάλες υπερβάσεις. Δεν θα πληρώνει ο ελληνικός λαός τα λάθη τα δικά σας.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Θα συζητηθεί η με αριθμό 83/16-11-2009 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Νικολάου Καραθανασόπουλου προς τους Υπουργούς Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Πολιτισμού και Τουρισμού σχετικά με το κλείσιμο της εφημερίδας «ΗΜΕΡΑ» στην Πάτρα και την απόλυση όλων των εργαζομένων κ.λπ.
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Καραθανασόπουλου έχει ως εξής:
«Σε νέα πρόκληση προς την εργατική τάξη και τους εργαζομένους στα Μ.Μ.Ε. προχώρησε ο όμιλος Καμπέρου στην Πάτρα που έχει στην ιδιοκτησία του μεταξύ άλλων και την εφημερίδα «ΗΜΕΡΑ». Ο όμιλος Καμπέρου αμέσως μετά την κήρυξη απεργίας από την ΕΣΗΕΠΗΝ για να διαμαρτυρηθεί για τις απολύσεις στον τοπικό Τύπο και τις άθλιες συνθήκες εργασίας που επικρατούν, εκβιαστικά κήρυξε lock-out, έκλεισε την εφημερίδα και απέλυσε τους 53 εργαζόμενους εκμεταλλευόμενος την οικονομική κρίση και χρησιμοποιώντας το επιχείρημα ότι «είναι προτιμότερο 50 εργαζόμενοι να βρεθούν στο δρόμο παρά να παραμένουν στα κάτεργα».
Ο όμιλος Καμπέρου πήρε θάρρος από τη μια κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τις προγραμματικές εξαγγελίες της και χρησιμοποιεί όλα τα μέσα που του δίνουν οι νόμοι που ψήφισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Είναι ακόμα πιο προκλητικός αφού ο όμιλος σύμφωνα με στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί στον Τύπο έχει στην ιδιοκτησία του εφημερίδες, ραδιοσταθμούς, την εταιρία Logistics, την εταιρία Σύγχρονη Κατασκευαστική κ.α. Ο κύκλος εργασιών του ομίλου το 2008 έκανε τζίρο 45 εκατομμύρια ευρώ και κέρδη 3 εκατομμύρια ευρώ.
Ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί τι μέτρα προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση ώστε:
-Να αποζημιωθούν άμεσα οι απολυμένοι. Να τους καταβληθούν όλα τα δεδουλευμένα μηνών με βάση τη συλλογική σύμβαση που έχουν υπογράψει τα συνδικάτα τους καθώς και τα ασφάλιστρα στα ταμεία τους που τους χρωστάει ο συγκεκριμένος εργοδότης. Παράλληλα να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας με ευθύνη της κυβέρνησης.
-Άμεση καταβολή του επιδόματος ανεργίας. Επίδομα 1120 ευρώ και καταβολή του για όσο διάστημα μένουν άνεργοι οι εργαζόμενοι. Ο χρόνος ανεργίας να προσμετρηθεί συντάξιμος. Οι εργαζόμενοι να έχουν δωρεάν πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Πάγωμα όλων των δανείων των απολυμένων.»
Στην ερώτηση του συναδέλφου Βουλευτή θα απαντήσει ο Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Γεώργιος Κουτρουμάνης.
Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε συνάδελφε, δεν ξέρω πραγματικά από πού οδηγηθήκατε στο συμπέρασμα ή στην εκτίμηση ότι η Κυβέρνηση ενεθάρρυνε τη συγκεκριμένη επιχείρηση ή οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση να προχωρήσει στη διακοπή της λειτουργίας της. Η κυβέρνηση και στη συγκεκριμένη περίπτωση η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης αντέδρασε άμεσα.
(GH)
(02XA)
Μετά την επιστολή που λάβαμε από το Εργατικό Κέντρο της Πάτρας στις 4 Νοεμβρίου, καλέσαμε τις δύο πλευρές και στις 16 Νοεμβρίου πραγματοποιήσαμε την προβλεπόμενη από το νόμο τριμερή συμφιλιωτική διαδικασία.
Όπως γνωρίζετε σ’ αυτή τη διαδικασία στην οποία συμμετείχατε και με τη δική σας συμβολή και με τη συμβολή άλλων παρευρισκομένων του κυρίου Νομάρχη Αχαΐας του κ. Κατσικόπουλου, και Βουλευτών του Νομού, κατέληξαν οι εργαζόμενοι και οι εκπρόσωποι της επιχείρησης σε μια κατ’ αρχήν συμφωνία που περιλαμβάνει δύο σκέλη.
Το ένα σκέλος είναι να συνεχιστούν οι διαβουλεύσεις έτσι ώστε να εξαντληθεί κάθε περιθώριο για επαναλειτουργία της επιχείρησης για επανέκδοση δηλαδή της εφημερίδας ώστε να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας και το δεύτερο είναι να καταβληθούν μέσα σε είκοσι ημέρες –εμείς είπαμε μέχρι την Παρασκευή, μέχρι αύριο, ωστόσο οι δύο πλευρές συμφώνησαν σ’ αυτό μέσα στις είκοσι ημέρες- να καταβληθούν τα δεδουλευμένα που οφείλονται από την επιχείρηση στους εργαζόμενους.
Υποχρέωση, λοιπόν, της επιχείρησης και αυτό δεν μπαίνει σε διαπραγματεύσεις, είναι να υπάρξει πλήρης ανταπόκρισή της στις υποχρεώσεις της σε σχέση με τα δεδουλευμένα και βέβαια σημαντικό ζήτημα για εμάς είναι να εξαντληθεί όπως είπα κάθε περιθώριο για να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας. Για το λόγο αυτό δώσαμε και το περιθώριο και δεν στραφήκαμε από την πρώτη στιγμή στις αποζημιώσεις ή στα επιδόματα ανεργίας, που είναι επόμενο βήμα. Για να δοθούν αυτά θα πρέπει να υπάρξει οριστικό κλείσιμο της επιχείρησης και να υπάρξουν και απολύσεις.
Θέλουμε λοιπόν κατά προτεραιότητα να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας και οπωσδήποτε σε κάθε περίπτωση θέλουμε η επιχείρηση να ανταποκριθεί πλήρως στις υποχρεώσεις της σε σχέση με τα δεδουλευμένα.
Αυτά τα δύο σημεία είναι τα σημεία της συμφωνίας που επήλθε μεταξύ των δύο πλευρών στην τριμερή συνάντηση που κάναμε και θα συνεχίσουμε την προσπάθεια σε αυτές τις δυο κατευθύνσεις.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Το λόγο τώρα έχει ο κ. Καραθανασόπουλος.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Υπουργέ, αναρωτηθήκατε γιατί λέμε ότι η Κυβέρνηση ενθαρρύνει. Δεν αναφερόμαστε μόνο στη σημερινή. Αλλά και η σημερινή Κυβέρνηση και η χθεσινή και η προχθεσινή ενθαρρύνουν με το νομοθετικό πλαίσιο με την πολιτική τους τους κεφαλαιοκράτες να κάνουν ό,τι θέλουν, γιατί ο σκοπός τον οποίον υπηρετείτε είναι νυν υπέρ πάντων τα κέρδη και τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών.
Πρώτο ζήτημα. Γνωρίζετε πολύ καλά και το είδατε με τα ίδια σας τα μάτια ότι ο όμιλος εκβιάζει. Εκβιάζει πρώτον την κρίση της πλουτοκρατίας, του καπιταλισμού να την πληρώσουν οι εργαζόμενοι, ενώ η προσωπική περιουσία τους αυξάνεται.
Δεύτερο ζήτημα, επειδή μιλάμε πολύ για τον ανταγωνισμό και την ανταγωνιστικότητα. Τι λέει; Ότι είναι θύμα, λέει, του ανταγωνισμού. Θύμα δεν είναι ο όμιλος του ανταγωνισμού, ούτε η περιουσία του συγκεκριμένου. Θύμα είναι οι εργαζόμενοι, που τους πετάει στο δρόμο.
Τρίτον, με πρόσχημα την απεργία, κλείνει την εφημερίδα. Δηλαδή, τρομοκρατεί τους εργαζόμενους και της εφημερίδος και τους υπόλοιπους, και τι κάνει; Προσπαθεί να απαγορεύσει το δικαίωμα κατάκτησης της εργατικής τάξης στην απεργία, ως το μόνο όπλο περιφρούρησης των δικαιωμάτων της. Κι εδώ πέρα δεν λέτε κουβέντα.
Τέταρτον, εκβιάζει για νέα χρηματοδοτικά πακέτα. Νέα θαλασσοδάνεια είχε πάρει και στο παρελθόν και δεν τα έχει πληρώσει. Εκβιάζει για νέες χαριστικές παροχές. Γιατί αγόρασε την εφημερίδα, αφού ήξερε ότι μπαίνει μέσα; Γιατί κάνει αυτό που κάνει ο κάθε κεφαλαιοκράτης. Όχι γιατί ήταν φιλεύσπλαχνος, είχε ενδιαφέρον για την πληροφόρηση και την ενημέρωση, αλλά γιατί ο συγκεκριμένος κεφαλαιοκράτης θέλει ένα ακόμα παραπάνω όπλο ως εκβιασμού και πίεσης κάλυψης των όποιων δραστηριοτήτων και ενεργειών. Οι αστοί δεν έχουν κανένα απολύτως ενδιαφέρον για την ενημέρωση, για τη δημοκρατία στην πληροφόρηση. Απλώς αγοράζουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για να χειραγωγούν και να εξαγοράζουν συνειδήσεις.
Πέμπτον ζήτημα. Εμείς το λέμε καθαρά. Η Κυβέρνηση πρέπει να πάρει μέτρα.
(MT)
(02GH)
Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη. Θα δείτε ότι το εικοσαήμερο που είπε ο κ. Καμπέρου ότι θα εξοφλήσει τα δεδουλευμένα, είναι πρόσχημα. Τι έλεγε; Μπορούμε να δίνουμε μέχρι 25.000 ευρώ το μήνα για σαράντα πέντε εργαζόμενους. Όταν τους χρωστάει πάνω από τέσσερις μήνες δεδουλευμένα, κάντε τον πολλαπλασιασμό, να δείτε πότε θα εξοφληθούν τα δεδουλευμένα τους.
Γι’ αυτό εμείς λέμε πρώτον, η Κυβέρνηση πρέπει με μέτρα, με δική της ευθύνη να φροντίσει ώστε να αποδοθούν άμεσα τα δεδουλευμένα στους εργαζόμενους. Δεύτερον, άμεσα και με δική της ευθύνη να φροντίσει ώστε να καλυφθούν οι ασφαλιστικές εισφορές, τα παρακρατημένα χρήματα των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία. Από εκεί και πέρα, ας πάρει άλλα μέτρα, ας του δημεύσει την περιουσία για να καλύψει τα χρέη που έχει, τα οποία είναι παρακρατημένα χρήματα των ίδιων των εργαζομένων. Αυτό είναι προκλητικό. Παρανομεί και επιτρέπετε την παρανομία.
Τρίτον, η Κυβέρνηση να πάρει μέτρα ώστε να μην πέσουν οι εργαζόμενοι στο δόκανο που τους στήνουν, της διαπραγμάτευσης, για να τους παραχωρηθεί ο τίτλος με αντάλλαγμα τη ρύθμιση των χρεών του και προς τους εργαζόμενους και προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Και δαρμένοι και ζημιωμένοι θα βγουν οι εργαζόμενοι από αυτή τη διαδικασία.
Επίσης, το βασικό ζήτημα είναι τι θα κάνει η Κυβέρνηση για να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας. Υπάρχουν πάρα πολλοί δημόσιοι οργανισμοί που έχουν γραφεία τύπου. Ας βάλετε εκεί αυτούς τους ανθρώπους για να δουλέψουν και όχι να υπάρχουν οι μεγαλοδημοσιογράφοι και διάφοροι άλλοι –που ξέρετε πολύ καλά- που κάνουν τέτοιου είδους εργασίες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Θα απαντήσει ο Υφυπουργός κ. Κουτρουμάνης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Θα συμφωνήσουμε ότι το θέμα της ανταπόκρισης της επιχείρησης στο να καταβληθούν τα δεδουλευμένα δεν είναι ένα θέμα που μπαίνει σε διαπραγμάτευση. Γι’ αυτό θα επαναλάβω ότι εμείς είπαμε να γίνει αυτό μέχρι την Παρασκευή, όμως, οι δύο πλευρές συμφώνησαν να γίνει η εξόφληση μέσα στο εικοσαήμερο και φυσικά εμείς θα παρακολουθήσουμε την εξέλιξη των πραγμάτων.
Η Κυβέρνηση δεν μπορεί να δώσει κατευθύνσεις για το ποιο θα είναι το περιεχόμενο του διαλόγου ανάμεσα στους εργαζόμενους και την επιχείρηση για το πώς θα διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας και πώς θα επαναλειτουργήσει η εφημερίδα.
Εμείς από την άλλη πλευρά είμαστε υποχρεωμένοι να ζητήσουμε μέσα από τα ταμεία –και αυτό θα το κάνουν τα ταμεία- την καταβολή όλων των ασφαλιστικών εισφορών και όποιων υποχρεώσεων έχουν οι επιχειρήσεις, όχι μόνο αυτή, αλλά όλες οι επιχειρήσεις. Είναι αυτονόητο ότι τα ταμεία θα προβούν σε όλες τις ενέργειες για να μην χάσουν εισφορές από οποιαδήποτε επιχείρηση.
Σε ό,τι αφορά γενικότερα την πολιτική της Κυβέρνησης πρέπει να πω ότι από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε τα καθήκοντά μας κινούμαστε στο συγκεκριμένο Υπουργείο σε δύο κατευθύνσεις.
Πρώτον, είναι επιβεβλημένο να υπάρξει ανασύσταση και ενεργοποίηση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας. Είναι κοινή διαπίστωση ότι η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων σε μεγάλο βαθμό οφείλεται όχι στην απουσία νομοθετικού πλαισίου, αλλά κυρίως στην αδυναμία των ελεγκτικών μηχανισμών να ελέγξουν την εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου.
Επομένως, χωρίς την ανασύσταση του συγκεκριμένου Σώματος δεν θα μπορέσουμε να εφαρμόσουμε είτε το σημερινό νομοθετικό πλαίσιο είτε αυτό που θέλουμε να ενισχύσουμε και να διευρύνουμε. Αυτό είναι το δεύτερο σημείο.
Η Κυβέρνηση έκανε αμέσως την Επιτροπή που συνεδριάζει σήμερα για τέταρτη φορά και η οποία ασχολείται με τα θέματα βελτίωσης και ενίσχυσης του νομοθετικού πλαισίου, έτσι ώστε να ενισχυθεί η προστασία των εργαζομένων. Παράλληλα, η Κυβέρνηση κινείται στην κατεύθυνση της ενίσχυσης των μέτρων προστασίας των εργαζομένων. Ένα από αυτά είναι η αύξηση του επιδόματος ανεργίας.
Δεν περιοριζόμαστε, όμως, μόνο στα μέτρα προστασίας, γιατί η ανασύσταση και του ΟΑΕΔ είναι μία σημαντική προτεραιότητα, έτσι ώστε να μπορούν να εφαρμοστούν ενεργητικές πολιτικές. Η διεύρυνση της κοινωνικής εργασίας είναι επίσης ένα σημαντικό μέτρο για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, όπως και το μέτρο της επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών για τους νέους εργαζόμενους.
(MB)
(2MT)
Και βέβαια με την ανάπτυξη και εφαρμογή του νέου παραγωγικού και αναπτυξιακού μοντέλου προσδοκούμε να υπάρξουν νέες θέσεις εργασίας. Σε καμία περίπτωση όμως η Κυβέρνηση αυτή δεν θα μπει σε λογικές ή πρακτικές που εφαρμόστηκαν μέχρι σήμερα, δηλαδή να εκμεταλλευθεί την ανεργία και να δημιουργήσει νέες στρατιές ομήρων, όπως έγινε μέχρι τώρα από την προηγούμενη Κυβέρνηση. Γι’ αυτό με την κατάθεση του νομοσχεδίου για τις προσλήψεις στο Δημόσιο αντιμετωπίζουμε με ίσους όρους και με σεβασμό το πρόβλημα του κάθε ανέργου.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Επόμενη είναι η με αριθμό 81/16-11-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου προς την Υπουργό Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, σχετικά με την έναρξη διδασκαλίας του βιβλίου της Ιστορίας μετά τη διόρθωσή του.
Η επίκαιρη ερώτηση του συναδέλφου κ. Χρυσανθακόπουλου έχει ως εξής:
«Η εκκρεμότητα, επί δύο χρόνια τώρα, να μοιραστεί στους μαθητές της ΣΤ΄ Δημοτικού το διορθωμένο βιβλίο της Ιστορίας επιτείνει την σύγχυση και προξενεί εύλογα ερωτηματικά για την εκπαιδευτική πολιτική. Ως γνωστόν, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει ταχθεί υπέρ του αποσυρθέντος βιβλίου παραχάραξης της Ιστορίας.
Κατόπιν τούτου,
Ερωτάται η κυρία Υπουργός:
1) Θα διανεμηθεί το διορθωμένο βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού ή θα επαναφερθεί το εθνομηδενιστικό πόνημα της κυρίας Ρεπούση και των συνεργατών της;
2) Θα συνεχίσουν τα βιβλία της Ιστορίας όλων των βαθμίδων να διατυπώνουν τη θέση ότι «η Ελλάδα «προσάρτησε» την Μακεδονία το 1912» αντί του «απελευθέρωσε»;»
Στο συνάδελφο Βουλευτή θα απαντήσει η Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κυρία Χριστοφιλοπούλου.
Κυρία Υπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε συνάδελφε, θα αναφέρω ένα σύντομο ιστορικό, την κατάσταση στην οποία είμαστε σήμερα, για ενημέρωσή σας, και θα συνεχίσω με το τι προτίθεται η Κυβέρνηση να κάνει.
Όπως γνωρίζετε, το 2007 η προηγούμενη Κυβέρνηση αποφάσισε να αποσύρει εντελώς το προηγούμενο βιβλίο. Οι τότε διορθώσεις, τις οποίες είχε διατάξει η κυρία Γιαννάκου, δεν έγιναν δεκτές διαδοχικά από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και το βιβλίο αποσύρθηκε.
Ο επόμενος Υπουργός, ο κ. Στυλιανίδης, προχώρησε σε μια διαδικασία, την οποία η τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση έκρινε αδιαφανή, σκοτεινή και απαράδεκτη. Ανέθεσε, χωρίς διαδικασίες, την εκπόνηση νέου διδακτικού έργου για την Ιστορία της ΣΤ΄ Δημοτικού.
Σήμερα βρισκόμαστε στην πρώτη φάση. Έχει παραδοθεί το πρώτο τμήμα αυτού του έργου και ήδη η ενημέρωση που είχαμε ως πολιτική ηγεσία από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο είναι ότι αυτό το πόνημα –για το οποίο βεβαίως κατακρίναμε τις διαδικασίες, αλλά περιμένουμε τώρα να ακούσουμε και την κρίση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου- κρίνεται ότι έχει αρκετά προβλήματα, οι δε διορθώσεις που έγιναν από τη συγγραφική ομάδα δεν μας επιτρέπουν να αισιοδοξούμε, όχι εμάς –διότι ακόμη εμείς δεν έχουμε επιληφθεί του θέματος, δεν το έχουμε παραλάβει- αλλά το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Όπως επίσης γνωρίζετε, -κι αν δεν γνωρίζετε, να σας ενημερώσω- αυτή τη στιγμή οι μαθητές της ΣΤ΄ τάξης του Δημοτικού έχουν στα χέρια τους το παλιό βιβλίο. Πρόκειται, αγαπητοί συνάδελφοι, για ένα βιβλίο Ιστορίας, το οποίο απ’ όλες τις πλευρές της παιδαγωγικής και εκπαιδευτικής κοινότητας έχουμε την αξιολόγηση ότι έχει επιστημονική επάρκεια και αρτιότητα, δεν είναι ένα κακό βιβλίο ως προς το περιεχόμενό του, ωστόσο βεβαίως υπηρετεί παλαιότερες παιδαγωγικές προσεγγίσεις. Και γι’ αυτό το λόγο κρίνουμε σκόπιμο ότι αυτό το βιβλίο, όπως και πολλά άλλα –θα επανέλθω- πρέπει να αντικατασταθούν. Παρ’ όλα αυτά, επειδή πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο είναι καθ’ όλα αποδεκτό επιστημονικά, όπως ξέρετε και ο δάσκαλος μέσα στην τάξη έχει πολύ μεγάλη δυνατότητα –κι εκεί είναι και η ποιότητα και η λειτουργία του εκπαιδευτικού έργου- να διανθίσει, να εξιστορήσει και να εμψυχώσει τους μαθητές προς τη διαρκή αναζήτηση και της ιστορικής γνώσης αλλά και άντλησης παραδειγμάτων για το μέλλον.
Επίσης να σας ενημερώσω ότι ζητήσαμε από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο να γίνει μια έρευνα όχι μόνο στο βιβλίο το σημερινό της Ιστορίας που δίνεται στα παιδιά στην ΣΤ΄ Δημοτικού αλλά και σ’ όλα τα βιβλία της Ιστορίας της συγκεκριμένης περιόδου και δεν ευρέθη, με την έρευνα αυτή που κάναμε, καθόλου η φράση «προσάρτηση εδαφών» ούτε Μακεδονίας ούτε κανενός άλλου εδάφους. Αντίθετα βρέθηκε λεπτομερής πίνακας στο βιβλίο της Ιστορίας της Γ’ Λυκείου, όπου έχουμε τον πίνακα της απελευθέρωσης των πόλεων, τόσο για τη Μακεδονία όσο και για τη Θράκη.
Θα επανέλθω, κυρία Πρόεδρε, στη δευτερολογία μου.
(GK)

(2MB)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστώ, κυρία Υπουργέ.
Ο Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Χρυσανθακόπουλος έχει το λόγο για τρία λεπτά.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Υπουργέ, αγαπητοί συνάδελφοι, επειδή το καθήκον της εκπαίδευσής μας, σύμφωνα με το Σύνταγμα, είναι να καλλιεργήσει και να αναπτύξει την εθνική συνείδηση και επειδή σαφώς δεν θεωρούμε ότι είναι τυχαία η αφαίρεση του όρου «Εθνικής Παιδείας» από το Υπουργείο, μετά μάλιστα και την επιλογή της κ. Δραγώνα, είμαστε σίγουροι ότι αυτό γίνεται στα πλαίσια μιας νέας αντίληψης, επιστημονικά τεκμηριωμένης, πώς κατασκευάζονται εθνότητες, πώς καταργούνται εθνότητες, πώς διαμορφώνονται καινούργιες μειονότητες στα πλαίσια κρατών, μέσα από την πνευματική εθνοκάθαρση και μέσα από τον εποικισμό των χωρών αυτών με εισαγόμενους πληθυσμούς, οι οποίοι –σύμφωνα και με την Υπουργό- θα πρέπει να διδάσκονται τη γλώσσα τους και –γιατί όχι;- τη δική τους ιστορία. Αν μάλιστα είναι γειτονικοί, γιατί αυτό να συντελεστεί μονομερώς από τη μεριά μας και να μην έχουμε και τη δική τους εκδοχή;
Πριν από εμάς σκέφθηκε για εμάς ο κ. Σόρος. Έφτιαξε ένα ίδρυμα, το οποίο έχει έδρα τη Θεσσαλονίκη, το Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Έβγαλε τέσσερις τόμους. Τους ετοίμασε η κ. Κουλούρη. Αυτό το εναλλακτικό εκπαιδευτικό υλικό για τη διδασκαλία της νεώτερης ιστορίας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης έχει δοθεί στις βιβλιοθήκες. Το προλογίζει ευχαρίστως η κ. Κοππά εκ μέρους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το συνιστούν.
Η κ. Δραγώνα είναι υπέρμαχος αυτής της λογικής. Έχει γράψει κι αυτή ένα πόνημα, «Τι είναι η πατρίδα μας», το οποίο είναι κι αυτό ένα βοηθητικό υλικό και όπου υπάρχουν τραγικές διατυπώσεις, όπως ότι δεν υπήρχε εθνική ταυτότητα πριν το 19ο αιώνα! Είναι η νέα επιστημονική αντίληψη της ιστορίας ότι τα έθνη υπάρχουν μετά το 19ο αιώνα.
Είναι η αντίληψη αυτή, η οποία θέλει να μας προετοιμάσει για τα νέα τετελεσμένα και για τη Μακεδονία και για τη Θράκη και για το μειονοτικό κατακερματισμό της χώρας μας σιγά-σιγά, όταν σε λίγο χρονικό διάστημα η κατ’ εσάς τουρκική μειονότητα της Θράκης μαζί με το «Ουράνιο Τόξο» που εγκαινιάζει γραφεία μέρα παρά μέρα και μαζί με διακόσιες χιλιάδες ψήφους Μουσουλμάνων που θέλετε να δώσετε υπηκοότητα θα μπορούν να συναποτελέσουν τα νέα μειονοτικά κόμματα.
Είμαστε μπροστά σε ένα φαινόμενο: το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να υπερασπίζεται το βιβλίο παραχάραξης της εθνικής ιστορικής διαδρομής. Και το υπερασπίζεται με δηλώσεις της κ. Διαμαντοπούλου που καταγγέλλει την απόσυρση του προηγούμενου βιβλίου.
Το υπερασπίζεται επίσης με δηλώσεις του κ. Ραγκούση στις 24/6/2008 σε ομιλία, ακριβώς με τους ίδιους όρους τους δικούς σας περί σκοταδιστικής αντίληψης και βίαιης πράξης. Ο κ. Ραγκούσης στις 11/9/2007, πριν τις εκλογές, υπεραμύνεται του βιβλίου παραχάραξης της ιστορίας και ο ίδιος στις 25/9/2007, όταν αποσύρθηκε το βιβλίο, πάλι βγήκε εκ μέρους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να καταγγείλει.
Κι εσείς υπογράψατε και η ίδια προσωπικά με τριάντα έξι Βουλευτές ακριβώς την καταγγελία αυτής της απόσυρσης και της ανάθεσης να προχωρήσουν οι διορθώσεις, διότι ήταν αδιαφανές.
Την προηγούμενη διαφανή διαδικασία την είχε επιλέξει ο κ. Βερέμης και έλεγε ότι δεν έγινε ποτέ γενοκτονία σε βάρος των Ελλήνων, αλλά οι Έλληνες έπραξαν γενοκτονία! Αυτά λέει ο αγαπητός αυτός επιστήμονας που τον έχετε ακόμα και θέλουμε να ξεκαθαρίσετε αν θα συνεχίσει να είναι και εκ μέρους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –ήταν από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τον διαδέχθηκε η Νέα Δημοκρατία και τον στήριξε- και αν εσείς θα τον ξανακάνετε επικεφαλής της παιδείας στη χώρα μας –έχει ιδιαίτερη σημασία για εμάς- τον άνθρωπο που λέει ότι αν έγιναν γενοκτονίες, έγιναν από τους Έλληνες!
(Στο σημείο αυτό χτυπά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Παρακαλώ ολοκληρώστε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ολοκληρώνω.
Αν, λοιπόν, έχετε αυτή τη λογική ότι η διαφάνεια του κ. Βερέμη οδήγησε σε ένα βιβλίο παραχάραξης της ιστορίας, πνευματικής εθνοκάθαρσης της νέας γενιάς, τότε οι διορθώσεις οι οποίες έγιναν με παρατηρήσεις του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, με παρατηρήσεις της Ακαδημίας και οι οποίες χαιρετίστηκαν για την αποκατάσταση επιτέλους της αλήθειας αποτελούν σκοταδισμό.
Κλείνω με ένα βιωματικό στοιχείο, αγαπητή Πρόεδρε και έχει σημασία. Δεν γνώρισα τον παππούλη μου γιατί πέθανε στο «συνωστισμό» της Σμύρνης ως στρατιώτης. Όμως, το δεύτερο παππούλη μου τον γνώρισα γιατί κατάφερε να ζήσει 110 χρόνια. Είχε γεννηθεί το 1864, ήταν Σουλιώτης που πήγε στη Λευκάδα και πολέμησε για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης.
Θα σας προσκομίσω και θα καταθέσω στη Βουλή όλα εκείνα τα έντυπα που δυστυχώς ονομάζονται παιδαγωγικά, τα οποία αναφέρουν σαφώς ότι η Μακεδονία προσαρτήθηκε στην Ελλάδα το 1912 και λυπάμαι που είπατε ότι δεν τα έχετε εντοπίσει.

(DP)
(2GK)
Τις εθνικές προδοσίες πρέπει να τις εντοπίζουμε απ’ αυτούς που τις περνάνε με το δικό τους τρόπο στα δικά μας τα νέα παιδιά που δεν έχουν ιστορικά βιώματα.
Ο παππούλης μου, λοιπόν, πολέμησε για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Και τονίζω αυτό το γεγονός, διότι μου το αφηγήθηκε ο ίδιος…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Παρακαλώ, ολοκληρώστε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Τελειώνω.
…για το αν γνωρίζω την ιστορική αλήθεια.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Κύριε συνάδελφε, το χρόνο τον πήρατε τελικά στη μνήμη των παππούδων και στο Σούλι.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Κυρία Πρόεδρε, υπάρχει θέμα Κανονισμού και θέμα χρόνου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ορίστε, κυρία Υπουργέ, έχετε το λόγο, για τρία λεπτά.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Κύριε συνάδελφε, δεν πρόκειται να σας ακολουθήσω. Θα μπορούσα να σας ακολουθήσω στο βιωματικό βεβαίως λέγοντας ότι και η δική μου γιαγιά και ο παππούς ήταν πρόσφυγες της Σμύρνης και είχα κι εγώ απώλειες στη δική μου οικογένεια και μεγάλωσα μέσα σ’ ένα σπίτι προσφυγικό με ρίζες και από το δικό σας τον τόπο, την Αχαΐα, αλλά δεν έχει νόημα, ξέρετε. Γιατί αν ο καθένας από εμάς, είτε από θέση κυβερνητική είτε από θέση βουλευτική, ανασύρει τα βιώματά του για να δημιουργήσει εντυπώσεις, τότε πολιτική δεν μπορούμε να κάνουμε.
Επίσης, είναι σαφές ότι βλάπτει τη δημοκρατία μας, κατά τη γνώμη μου, το να επικαλείται ένα συγκεκριμένο κόμμα ή μια παράταξη μοναδικότητα ως προς τον εθνικό πατριωτισμό. Πατριώτες είμαστε όλοι και όπως πρόσφατα είπε ο Πρωθυπουργός…
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Με τις πράξεις και όχι με τη θεωρεία.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Με τις πράξεις, κύριε συνάδελφε, ακριβώς.
Να θυμίσω στο Σώμα ότι ο Πρωθυπουργός –παρότι, κυρία Πρόεδρε, εδώ έχουμε φύγει από τον Κανονισμό και απαντώ για το Υπουργείο Εξωτερικών- έμεινε σαφέστατα στην εθνική κόκκινη γραμμή σε ό,τι αφορά το Σκοπιανό: Ότι κάθε ενέργεια αυτής της Κυβέρνησης και αυτού του Πρωθυπουργού είναι ενέργεια, η οποία προασπίζει τα εθνικά συμφέροντα της χώρας.
Θα μου επιτρέψετε, κυρία Πρόεδρε, να κάνω ένα σχόλιο ακόμα, πριν μπω στα θέματα των σχολικών βιβλίων.
Το ότι δεν υπάρχει ο τίτλος «Εθνικής» Παιδείας και «Εθνικής» Οικονομίας –είναι και ο συνάδελφος από το Υπουργείο Οικονομικών εδώ- και «Εθνικής» Προστασίας του Πολίτη –είναι ο συνάδελφος από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη- σημαίνει ότι τα Υπουργεία μας δεν είναι Υπουργεία του ελληνικού κράτους και δεν έχουν εθνική υπόσταση;
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Τότε γιατί τα καταργήσατε;
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Δεν σας ενδιαφέρει το εθνικό μείζον ζήτημα της δια βίου μάθησης, που σημαίνει ότι ο πληθυσμός της χώρας πρέπει να είναι εγγράμματος και σε ό,τι αφορά τις καινούριες τεχνολογίες και σε ό,τι αφορά τις νέες απειλές της ανθρωπότητας και τη λαθρομετανάστευση; Δεν σας ενδιαφέρει το τι θα κάνουμε με τι δια βίου μάθηση, αλλά σας ενδιαφέρει μόνο αν βάλαμε ή δεν βάλαμε ή βγάλαμε από τον τίτλο τη λέξη «εθνικό»;
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Γιατί το βγάλατε το «εθνικής»;
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Παρακαλώ, δεν σας διέκοψα. Δεν επιτρέπω διακοπές.
Κυρία Πρόεδρε, παρακαλώ να διασφαλιστεί η διαδικασία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Κύριε συνάδελφε, σας παρακαλώ, αφήστε την κυρία Υπουργό να ολοκληρώσει.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Έρχομαι στο θέμα των βιβλίων.
Σταθεροί στη θέση μας που είχαμε και ως Αξιωματική Αντιπολίτευση και σήμερα ως Κυβέρνηση. Πιστεύουμε στο ανοικτό σχολείο, στην ανοικτή διαδικασία μάθησης και αυτό δεν σημαίνει ότι προδίδουμε κανέναν πατριωτισμό.
Χρειάζεται –κι αυτό το λέει η κοινωνία και μας το είπε και προεκλογικά- μια άλλη αντίληψη και μια άλλη φιλοσοφία, όχι μόνο στο πώς συγγράφονται τα βιβλία τα οποία ειρήσθω εν παρόδω, κύριε συνάδελφε, πρέπει να σας πω ότι σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, αλλά και στις περισσότερες χώρες του κόσμου τα βιβλία δεν πηγαίνουν κατευθείαν στο μαθητή, όπως τόσα χρόνια και επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. γινόταν. Είναι λάθος, λοιπόν, και πρέπει να το αλλάξουμε αυτό.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Υπουργού)
Κυρία Πρόεδρε, τουλάχιστον διεκδικώ και εγώ κάποια ανοχή γιατί μπήκα και σε άλλα ζητήματα.
Όπως ξέρετε, στην Ευρώπη υπάρχει μια διαδικασία πολλαπλής αξιολόγησης του κάθε βιβλίου. Μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης του βιβλίου, το βιβλίο δοκιμάζεται μέσα από τους εκπαιδευτικούς σε πιλοτική μορφή για να δούμε πώς ρέει η διδασκαλία του συγκεκριμένου μαθήματος και πώς την εκλαμβάνουν οι μαθητές. Ουσιαστική, λοιπόν, αξιολόγηση και πιλοτική εφαρμογή για το κάθε βιβλίο. Αυτό θα κάνουμε.
Θα πάμε όμως, και ένα βήμα πέρα από αυτό. Σύντομα, πριν το τέλος του χρόνου η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας θα θέσει σε διαβούλευση τις βασικές αρχές του σχεδίου για την πλήρη αναμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων. Τα αναλυτικά σήμερα προγράμματα σπουδών και της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι στοιβαγμένα με πάρα πολλές γνώσεις και χάνουμε πολλές φορές την ουσία της εκπαίδευσης.
Άρα, θα έχετε και εσείς και το κόμμα σας και η παράταξή σας και κάθε Έλληνας πολίτης πάρα πολλές ευκαιρίες να κρίνετε και να αξιολογήσετε, αλλά να μας στείλετε και προτάσεις πάνω στα σχέδια αναλυτικών προγραμμάτων, πάνω στα καινούρια βιβλία που κι αυτά θα γίνουν.


DE
(2DP)
Μέχρι τότε, οι μαθητές της ΣΤ’ Δημοτικού θα έχουν το σχολικό βιβλίο το οποίο έχουν τώρα, το οποίο, όπως σας προανέφερα, είναι επιστημονικά άρτιο και δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα.
Ευχαριστώ πάρα πολύ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Και εμείς, κυρία Υπουργέ, ευχαριστούμε πολύ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, δέκα πέντε μαθητές και μαθήτριες και ένας εκπαιδευτικός συνοδός από το 13ο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Δημητρίου.
Η Βουλή σας καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Εισερχόμεθα στη συζήτηση της τελευταίας, με αριθμό 86/16-11-2009 επίκαιρης ερώτησης του δευτέρου κύκλου, του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Νικολάου Τσούκαλη προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, σχετικά με τις προθέσεις της Κυβέρνησης για τη δημιουργία δομών υποστήριξης των μεταναστών στην Αχαΐα κ.λπ.
Η ερώτηση του συναδέλφου Βουλευτή έχει ως εξής:
«Η αυθαίρετη κατεδάφιση του καταυλισμού προσφύγων της Πάτρας, χωρίς την πρόβλεψη εναλλακτικών υποδομών παροχής υπηρεσιών, έχει επιδεινώσει -όπως προβλεπόταν- τις συνθήκες διαβίωσης εκατοντάδων μεταναστών στην πόλη. Λόγω της μη ύπαρξης συγκροτημένου χώρου φιλοξενίας είναι αδύνατη, εκτός των άλλων, η παροχή υπηρεσιών προς αυτούς (σίτιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.λπ.).
Συγκεκριμένα, λαθροβιούν στην Πάτρα γύρω στους 500 μετανάστες/πρόσφυγες. Οι Αφρικανοί (Σομαλία, Σουδάν, Ερυθραία και Νιγηρία) μαζί με λίγους Ρουμάνους Αθίγγανους και Παστούν βρίσκονται στην Ακτή Δυμαίων, σε πρόχειρα καταλύματα κάτω από τα τρένα στο παλιό αμαξοστάσιο του Αγ. Ανδρέα, ενώ οι Αφγανοί προσπαθούν να επιβιώσουν στο έλος της Αγυιάς.
Το πρόβλημα επιτείνεται λόγω της ασαφούς και αντιφατικής πολιτικής της Κυβέρνησης στα θέματα αντιμετώπισης των μη νομιμοποιημένων μεταναστών και της διαδικασίας παροχής πολιτικού ασύλου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη -σωστή- απελευθέρωση 1200 κρατουμένων μεταναστών, δίχως πρόβλεψη παραμικρής φροντίδας τους, ενώ συγχρόνως η αστυνομία της Πάτρας επαναπροωθεί στη Διεύθυνση Αλλοδαπών Αθηνών όσους αλλοδαπούς συλλαμβάνει στην πόλη, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται ένας φαύλος κύκλος.
Την τραγική κατάσταση διαβίωσης των μεταναστών στην πόλη διαπίστωσε σε πρόσφατη επίσκεψή της στην Πάτρα και αντιπροσωπεία της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε.
Δεδομένων των ανωτέρω, ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
- Προτίθεστε να αναθεωρήσετε την προεκλογική θέση σας περί μη δημιουργίας χώρου φιλοξενίας μεταναστών στην Αχαΐα, με ταυτόχρονη προώθηση όλων στα στρατόπεδα της Ανατολικής Ελλάδας;
- Προτίθεστε να δημιουργήσετε δομές υποστήριξης των μεταναστών στην Αχαΐα;».
Το λόγο έχει και απαντά στο συνάδελφο Βουλευτή ο Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Σπυρίδων Βούγιας.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΒΟΥΓΙΑΣ (Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη): Ειλικρινά, ευχαριστώ το συνάδελφο κ. Τσούκαλη, γιατί μου δίνει τη δυνατότητα να συνοψίσω πολύ σύντομα τις προσπάθειες που μέσα σε σαράντα πέντε μέρες ξεκίνησε η νέα Κυβέρνηση για τη μεταναστευτική πολιτική και για την αντιμετώπιση του μεγάλου αυτού προβλήματος σε όλα τα επίπεδα, το ανθρωπιστικό, το άσυλο, τα ζητήματα της ιθαγένειας.
Και είναι, νομίζω, άδικο να αναφέρονται στη σοβαρή ερώτησή του που αφορά την Πάτρα χαρακτηρισμοί, όπως «ασαφής» ή «αντιφατική πολιτική» για μια Κυβέρνηση που άνοιξε το θέμα. Θα μου επιτρέψει να σχολιάσω λιγάκι τους χαρακτηρισμούς αυτούς σαν ένα μικρό δείγμα ενόχλησης, γιατί και κάποιος άλλος δείχνει την ίδια ευαισθησία με το δικό του χώρο και μάλιστα, ο άλλος αυτός συμβαίνει να μπορεί να είναι Κυβέρνηση και να κάνει και πράγματα, πέρα από το να τα παρουσιάζει, να τα διατυπώνει και να τα διεκδικεί.
Θα έλεγα, λοιπόν, πως κανείς δεν μπορεί να μονοπωλήσει την ευαισθησία σε αυτά τα θέματα και αυτό που μετράει είναι το γεγονός πως αυτή η Κυβέρνηση από την πρώτη μέρα το άνοιξε με πολύ μεγάλη τόλμη και πολύ σύντομα θα φανούν τα πρώτα αποτελέσματα, όχι βέβαια, στην αντιμετώπιση του πολύ μεγάλου αυτού προβλήματος που ονομάζεται μετανάστευση και είναι ένα πλανητικό πρόβλημα, που είναι, κατά τη γνώμη μας, μέσα στα τρία μεγάλα προβλήματα του πλανήτη. Αν το ένα είναι η μεγάλη φτώχεια και οι νέες ανισότητες του παγκόσμιου καπιταλισμού και το δεύτερο είναι οι μεγάλες κλιματικές αλλαγές που ο ίδιος τρόπος ανάπτυξης επιφέρει, το τρίτο -και όχι αναγκαστικά τρίτο με τη σειρά, ισότιμο στην πρώτη τριάδα- είναι το μεγάλο πρόβλημα της μετανάστευσης. Εξαιτίας της φτώχειας και των πολέμων στο λεγόμενο μη ανεπτυγμένο κόσμο, εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων αναζητούν ένα καλύτερο αύριο. Διανύουν χιλιόμετρα επί μήνες για να περπατήσουν και να φτάσουν σε μια γη της Επαγγελίας, όπως αυτοί νομίζουν ότι θα συναντήσουν και συναντούν εδώ μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα, γιατί και η Ιταλία και η Ισπανία κατάφεραν με διμερείς σχέσεις με τους γείτονές τους να κλείσουν και να προστατεύσουν τα σύνορά τους.
Ακόμη και από τα βάθη της Αφρικής, από τη Σομαλία, το Σουδάν ή άλλες χώρες με τεράστια προβλήματα, άνθρωποι κάνουν ένα μεγάλο τεράστιο κύκλο, περνούν την Ασία και ενώνονται με Αφγανούς, Ιρακινούς, Παλαιστίνιους, Πακιστανούς και άλλους και περνούν μέσα από την Τουρκία στην Ελλάδα.
(LM)
(2DE)
Τα προβλήματα με τη γείτονά μας δυσκολεύουν την κατάσταση, γιατί όχι μόνο δεν αποτρέπουν εκεί τα φράγματα τα μεγάλα κύματα της μετανάστευσης, αλλά στην ουσία τα ενθαρρύνουν, γιατί πάρα πολλά χρήματα διακινούνται από το μέρος αυτό.
Διεκδικούμε μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναγνωριστεί πως τα σύνορα της Ελλάδας είναι σύνορα της Ευρώπης και ο Πρωθυπουργός, σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις συναντήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το θέτει στο Συμβούλιο Κορυφής, ο Υπουργός το θέτει στα Συμβούλια Υπουργών. Σε όλα τα επίπεδα πιέζουμε για να διεκδικήσουμε, ώστε η Τουρκία να σεβαστεί τις υπογραφές της και να μην προωθεί, με τον τρόπο που προωθεί, μεγάλα κύματα μεταναστών στην Ελλάδα. Θα προστατεύσουμε τα σύνορά μας, αλλά όταν θα βρούμε ανθρώπους στη χώρα μας, αν έχουν χαρτιά, προσπαθούμε να τους ενσωματώσουμε στην καθημερινότητά μας, αλλά και χωρίς χαρτιά, τους αντιμετωπίζουμε σαν ανθρώπους.
Δεν είναι βέβαια πολίτες, με την έννοια πως δεν έχουν τα συνταγματικά δικαιώματα ενός πολίτη, όπως έχουν αυτοί που έχουν χαρτιά και νομιμότητα στη χώρα μας. Είναι, όμως, άνθρωποι. Έχουμε υπογράψει και σεβόμαστε τη Συνθήκη της Γενεύης. Είμαστε μια πολιτισμένη χώρα, η οποία αντιμετωπίζει τους ανθρώπους αυτούς σαν ανθρώπους και όχι σαν να είναι κάτι διαφορετικό, σαν αυτό που συνάντησα στην Παγανή, την πρώτη εβδομάδα της ανάληψης των καθηκόντων μας. Πήγα εκεί για να σβήσω μια μελανή κηλίδα στο πολιτισμένο πρόσωπο της Ελλάδας, όχι μόνο για λόγους επικοινωνιακούς. Γιατί όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, η Παγανή δεν θα ξανανοίξει. Και ίσως δεν έκλεισε προσωρινά. Ίσως να μην ξανανοίξει καθόλου, γιατί με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, βρήκαμε γρήγορα ένα χώρο 80 στρεμμάτων στον οποίο πολύ σύντομα, μέχρι τη δύσκολη εποχή της άνοιξης, θα οργανώσουμε ένα πρότυπο ανοικτό κέντρο φιλοξενίας μεταναστών.
Κλείνω την πρωτομιλία μου για το γενικό θέμα της αντιμετώπισης που ξεκινάει από το επίπεδο του Πρωθυπουργού, τις ανακοινώσεις που έκανε στις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης και στο Παγκόσμιο Συνέδριο για τη μετανάστευση και του Υπουργού, που πιάνει από την ιθαγένεια και το άσυλο και στη δευτερολογία μου, κυρία Πρόεδρε και κύριε συνάδελφε, θα αναφερθώ συγκεκριμένα στο πρόβλημα της Πάτρας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κύριο Υπουργό.
Το λόγο έχει για τρία λεπτά ο ερωτών Βουλευτής, κ. Νικόλαος Τσούκαλης.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υφυπουργέ, δεν τίθεται θέμα προσωπικής ευαισθησίας για τόσο σοβαρά θέματα. Εδώ συζητάμε για πολιτικές. Κανένας δεν αμφισβήτησε την προσωπική σας ευαισθησία γι’ αυτό το θέμα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΒΟΥΓΙΑΣ (Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη): Και εγώ για πολιτικές μίλησα.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Είναι, λοιπόν, κατόπιν αυτού άδικο και δεν δικαιολογείται το να εκδηλώνετε πικρία για το περί «ασαφούς και αντιφατικής πολιτικής», όσον αφορά το μεταναστευτικό. Αυτό αφορά την κυβερνητική πολιτική.
Και θέλετε να σας το αποδείξω; Θα σας πω την περιπέτεια αυτής της ερώτησης. Απευθύνθηκε κατ’ αρχήν στον αρμόδιο, κατά την προηγούμενη κυβέρνηση, Υπουργό Εσωτερικών, κ. Ραγκούση. Αρμόδιος Υπουργός σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, ο Υπουργός των Εσωτερικών. Ο κ. Ραγκούσης έστειλε μήνυμα και είπε: «Δεν είμαι τόσο αρμόδιος. Περισσότερο αρμόδιος είναι ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Είμαι και εγώ αρμόδιος, αλλά είναι και ο κύριος Υπουργός Προστασίας του Πολίτη». Την αποσύρουμε και την επαναφέρουμε σε εσάς.
Δείγμα μεγάλης αντίφασης. Ποιος είναι αρμόδιος γι’ αυτό το τόσο μεγάλο θέμα; Αν εσείς πιστεύετε ότι δεν πρέπει να είναι ένας Υπουργός -και μάλιστα ο Υπουργός Εσωτερικών, όπως ισχύει σε όλη την Ευρώπη- αρμόδιος για όλα αυτά τα τεράστια θέματα, τότε αυτό δείχνει τουλάχιστον ασάφεια.
Δεύτερον, πολύ σωστά απελευθερώσατε τους 1.200 μετανάστες από τα κάτεργα, όπως εσείς ο ίδιος τα χαρακτηρίσατε, προκειμένου να αποσυμφορηθούν τα κρατητήρια. Πού τους στείλατε, κύριε Υπουργέ; Τους αφήσατε ελεύθερους. Πού θα μείνουν αυτοί; Πού θα επιβιώσουν προσωρινά, όταν η προεκλογική σας θέση, η θέση του κυρίου Πρωθυπουργού στην Πάτρα, που είναι καταγεγραμμένη, είναι ότι δεν θα δημιουργηθεί κανένας χώρος φιλοξενίας, εκτός από τις εισόδους της χώρας. Βλέπε δηλαδή, νησιά ανατολικού Αιγαίου. Δηλαδή, όσοι συλλαμβάνονται.
Αποτέλεσμα. Από αυτούς τους 1.200 ένας μεγάλος αριθμός έφθασε στην Πάτρα, συνελήφθη από την Αστυνομική Διεύθυνση Πάτρας, επαναπροωθήθηκε στο Τμήμα Αλλοδαπών, που εσείς ο ίδιος λέτε -και πολύ σωστά- ότι στόχος είναι η αποσυμφόρηση των κρατητηρίων. Αν αυτό δεν είναι ασάφεια, τότε τι είναι;
Τελειώνω με το εξής. Προβήκατε σαν Κυβέρνηση, όχι σαν Υπουργείο, σε μια θετική ενέργεια. Προσλάβατε πρόσφατα, μετά την υποβολή της ερώτησης, ως Γενικό Γραμματέα Μεταναστευτικής Πολιτικής τον πρώην βοηθό Συνηγόρου του Πολίτη, τον κ. Ανδρέα Τάκη, ο οποίος ήταν αρμόδιος του Τμήματος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

(AD)






(2LM)
Και, βεβαίως, έχει συντάξει πληθώρα εκθέσεων τεκμηριωμένων επιστημονικά και μάλιστα δύο ή τρεις για το ζήτημα της Πάτρας, όπου χαρακτηρίζει την κατάσταση εκεί ως ανθρωπιστική κρίση περιορισμένης κλίμακας και κάνει προτάσεις. Προτάσεις έχει κάνει και η Αρμοστεία του ΟΗΕ και οι Γιατροί χωρίς Σύνορα και άλλες ανθρωπιστικές οργανώσεις και πολλοί φορείς. Απλώς και μόνο ρωτήστε τον.
Και τελειώνω με τις προτάσεις. Εάν όλη η αρμοδιότητα για τη διαχείριση του θέματος δεν μεταφερθεί στο Γενικό Γραμματέα Μεταναστατευτικής Πολιτικής για συντονισμό όλων των Υπουργείων –Υγείας, Παιδείας, Προστασίας του Πολίτη, Εσωτερικών- ώστε να δημιουργηθούν περιφερειακά οι αντίστοιχες δομές, στις περιφέρειες, εάν δεν λυθεί το θέμα του ασύλου και αν δεν αλλάξετε την πολιτική σας για χωροθέτηση χώρου φιλοξενίας, έστω και με νομοθετική παρέμβαση σε σημειακές περιοχές της χώρας, τότε κανένα πρόβλημα δεν πρόκειται να λύσετε, μέχρις ότου λυθεί το θέμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο με την ενίσχυση, ισχυροποίηση και εφαρμογή της αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη για τρία λεπτά.
Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΒΟΥΓΙΑΣ (Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε συνάδελφε, νομίζω ότι παραβιάζετε ανοιχτές θύρες. Συμφωνώ με όσα λέτε. Με παραπέμπετε στο δικό μας Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Εσωτερικών, τον κ. Τάκη, με τον οποίο είχα την ευκαιρία να συναντηθώ τρεις φορές στα πλαίσια της ενημέρωσής μας από το Συνήγορο του Πολίτη. Άλλωστε, θα θυμάστε πως στο πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο κιόλας, ο Πρωθυπουργός κάλεσε το Συνήγορο του Πολίτη για να τον ενημερώσει γενικά, αναβαθμίζοντας τη λειτουργία του. Είμαστε, λοιπόν, απόλυτα ενημερωμένοι. Είμαστε μία κυβέρνηση σαράντα πέντε ημερών που ήδη έχει δείξει έργο σ’ αυτόν τον τομέα.
Και βεβαίως υπάρχει και το θέμα του ασύλου, για το οποίο συμφωνούμε και ανακοινώσαμε πως θα διαμορφωθεί ειδική ανεξάρτητη αρχή υπό την εποπτεία του Υπουργείου Εσωτερικών ή του Υπουργείου Δικαιοσύνης, πάντως όχι του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, γιατί η Αστυνομία είναι αυτή που υποδέχεται ή απελαύνει κάποιον, αλλά δεν είναι αυτή η οποία μπορεί να αποδίδει άσυλο. Αυτό είναι γνωστό και το έχουμε καταθέσει και δημόσια.
Όμως, ώσπου να γίνει αυτό, εμείς αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και ήδη έχουμε συγκροτήσει ανεξάρτητη επιτροπή, μία ομάδα εργασίας συνεργαζόμενη με την Ύπατη Αρμοστεία, με το Συνήγορο του Πολίτη, με διακεκριμένους δικηγόρους και με μη κυβερνητικές οργανώσεις, προκειμένου να καταθέσουμε μία συγκεκριμένη πρόταση για το άσυλο, το οποίο θα αποδίδεται σ’ αυτούς που πραγματικά το δικαιούνται. Να μη δίδεται ούτε σε όλους που ζητούν βεβαίως σήμερα για να μπορέσουν να κερδίσουν λίγο χρόνο παραμονής στη χώρα μας ούτε το 0,2% το οποίο δίνουμε σήμερα κάτω από άθλιες συνθήκες, κυρίως στην Πέτρου Ράλλη και για το οποίο μας κατηγορεί ολόκληρο το ευρωπαϊκό κοινωνικό πλαίσιο. Θα πρέπει να είμαστε σοβαροί και αντικειμενικοί. Θα πρέπει συγκεκριμένες επιτροπές να δίνουν το άσυλο σ’ αυτούς που πραγματικά το δικαιούνται.
Όσον αφορά την Πάτρα, υπάρχει ένα πρόβλημα μιας αρχής, η οποία λέει πως Κέντρα Υποδοχής γίνονται εκεί που υποδεχόμαστε τους μετανάστες …
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Φιλοξενίας!
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΒΟΥΓΙΑΣ (Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη): …από εκεί που έρχονται. Και, καλώς ή κακώς, δεν έρχονται από την πλευρά της Ιταλίας ή από την πλευρά της Ευρώπης, αλλά έρχονται από την ανατολική πλευρά.
Γι’ αυτό, εγώ πήγα προσωπικά στη Λέσβο, αλλά συνεργάτες μου έχουν πάει ήδη στον Έβρο, στη Χίο, στη Σάμο και έχουν έλθει και στην Πάτρα, όπου μου περιέγραψαν την κατάσταση πολύ πιο αναλυτικά και είναι έτσι ακριβώς όπως την περιγράφετε.
Στην Πάτρα, λοιπόν, το πρόβλημα είναι το εξής: Η διάλυση του προηγούμενου καταυλισμού από την προηγούμενη Κυβέρνηση οδήγησε σε δύο ομαδοποιήσεις ανθρώπων σε δύο σημεία της Πάτρας που δημιουργούν ένα μικρό ανθρωπιστικό πρόβλημα και ένα πρόβλημα, αν θέλετε, υγειονομικού επιπέδου, γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν στοιχειώδη περίθαλψη. Τρέφονται με σκουπίδια, μένουν κάτω από τα βαγόνια στον έναν οικισμό που είναι Σομαλοί, Σουδανοί και Αφγανοί της φυλής Παστούν και υπάρχουν εκεί και πάρα πολλά ασυνόδευτα. Όμως και στο τέλος της Αγιάς υπάρχουν κάποιοι που τρέφονται κάτω από άθλιες συνθήκες, όπως σας είπα πριν.
Σε συζήτηση που είχαμε και με τους ανήλικους Αφγανούς αλλοδαπούς εκεί, μας διαβεβαίωσαν ότι θα ήθελαν προφανώς να έχουν τη δυνατότητα να μένουν κάπου καλύτερα, αλλά δεν φεύγουν από την Πάτρα, κύριε συνάδελφε και κανείς δεν τους πειράζει υποχρεωτικά. Απλώς προσπαθούμε να δημιουργήσουμε τις δομές μιας καλύτερης παρουσίας τους εκεί. Το όνειρο αυτών των παιδιών, όπως και πολλών άλλων αλλοδαπών οι οποίοι δεν έρχονται στη χώρα μας, είναι να φύγουν από την Ελλάδα. Απλώς, αυτή η άδικη «Συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ» μας υποχρεώνει σαν πρώτη χώρα εισόδου να κρατάμε εδώ όσους ανθρώπους έρχονται, γιατί βρίσκουν από τη θάλασσα ανοιχτά σύνορα και πρέπει να τα προστατεύσουμε καλύτερα.
(KO)
(2AD)
Και μετά, ακόμα κι αν καταφέρουν με έναν τρόπο να φύγουν και να εντοπιστούν στη Γερμανία, στη Γαλλία, στη Σουηδία επιστρέφονται εδώ σύμφωνα μ’ αυτή τη Συνθήκη, τη Δουβλίνο ΙΙ.
Πρέπει να διεκδικήσουμε και θα διεκδικήσουμε σε επίπεδο κορυφής άμεσα, το Δεκέμβριο, τις επόμενες μέρες, να αναμορφωθεί αυτή η Συνθήκη και να μοιραστεί πιο δίκαια το βάρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το βάρος που αυτή η μικρή, αυτή η ανοιχτή, αυτή η φιλόξενη χώρα, η Ελλάδα, η χώρα των μεταναστών έχει επωμιστεί.
Επομένως, επιστρέφω στο ζήτημα της μη ύπαρξης οργανωμένου κέντρου υποδοχής, αλλά αναζήτησης, μαζί με την τοπική κοινωνία, χώρων υποδοχής και δομών που να ανταποκριθούν στις ανθρωπιστικές συνθήκες που απαιτούν αυτά τα παιδιά και άνθρωποι που είναι νόμιμοι προσωρινά, έχουν δηλαδή «ροζ κάρτα» που τους επιτρέπει για ένα διάστημα να παραμένουν εκεί και να ζητούν τρόπο διαφυγής προς την Ιταλία ή άλλες χώρες. Δεν φεύγουν από εκεί, αλλά μένουν εκεί. Τρέφονται άθλια, προσπαθούν να βρουν δουλειές και λειτουργούν ως μεταναστευτικό υποπρολεταριάτο. Γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης και trafficking από άθλιους εμπόρους για οικονομικούς ή σεξουαλικούς λόγους.
Συμφωνούμε ότι πρόκειται για ένα τεράστιο ανθρωπιστικό ζήτημα, αλλά θα πρέπει να βοηθήσει και η τοπική κοινωνία. Ήρθαμε σε επαφή με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά θα πρέπει και εσείς, μαζί με τα αρμόδια Υπουργεία Υγείας και Εσωτερικών, μαζί με τους κυβερνητικούς φορείς και μαζί με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ως Βουλευτής στην Πάτρα να βοηθήσετε ώστε να δημιουργήσουμε δομές υποδοχής αυτών των ανθρώπων μέχρι να μπορέσουν να πάνε και να βρουν τους συγγενείς τους εκεί που πραγματικά είναι. Διαφορετικά, δεν μπορεί αμέσως να λυθεί το πρόβλημά τους. Δεν μπορούμε να διαμορφώσουμε υποδομές φιλοξενώντας τους κάπου, χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε αυτό άμεσα.
Πάντως, σε ανθρωπιστικό επίπεδο θα συνεργαστούμε με την τοπική κοινωνία, με το Υπουργείο Υγείας που οφείλει να τους περιθάλπει και βεβαίως με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, ώστε να δώσουμε μία απάντηση στο ερώτημά σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Στο σημείο αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα πρέπει να σας ενημερώσω ότι αυτό το θέμα που συζητήθηκε με αφορμή την ερώτηση του κυρίου συναδέλφου, απασχολεί και απασχόλησε τις δύο τελευταίες μέρες τη Διακοινοβουλευτική Συνδιάσκεψη στις Βρυξέλλες για τα θέματα ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, σύμφωνα με το Πρόγραμμα της Στοκχόλμης. Πρόκειται πράγματι για ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι οκτώ μαθητές και μαθήτριες, δεκαέξι γονείς αυτών και τέσσερις εκπαιδευτικοί συνοδοί από το Δημοτικό Σχολείο Νεοχωρίου Ευβοίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων.
Έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Παρασκευής 6 Νοεμβρίου 2009 και της Δευτέρας 9 Νοεμβρίου 2009 και παρακαλώ το Σώμα για την επικύρωσή τους.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Συνεπώς, τα Πρακτικά της Παρασκευής 6 Νοεμβρίου 2009 και της Δευτέρας 9 Νοεμβρίου 2009 επικυρώθηκαν.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί των σχεδίων νόμων του Υπουργείου Οικονομικών α. «Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2007» και β. «Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2007».
Το λόγο έχει η Βουλευτής του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κα Μαρία Μίχου για δεκατρία λεπτά.
ΜΑΡΙΑ ΜΙΧΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ιδιαίτερη τιμή για μένα σήμερα να μιλώ για πρώτη φορά ενώπιών σας από το Βήμα της Βουλής.
Επιτρέψτε μου με τη σειρά μου να ευχαριστήσω τους πολίτες της Πιερίας που με τίμησαν με την ψήφο τους και μου έδωσαν τη δυνατότητα να τους εκπροσωπώ εδώ σήμερα.
Θέλω να ευχηθώ στο Προεδρείο, αλλά και σε όλους τους συναδέλφους «καλή θητεία» και «δημιουργικό έργο»!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το αντικείμενο της σημερινής μας συζήτησης είναι η κύρωση του Απολογισμού και Ισολογισμού του Κράτους του οικονομικού έτους 2007.
Ουσιαστικά σήμερα καλούμαστε να ελέγξουμε και να αξιολογήσουμε την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού του 2007 που όλοι θυμόμαστε ότι ήταν ο σημαντικότερος λόγος που επικαλέστηκε η προηγούμενη Κυβέρνηση για να προσφύγει στις εθνικές εκλογές του αντίστοιχου έτους.
(NP)

(2KO)
Η συζήτηση αυτή γίνεται σε μια εποχή, που είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για την οικονομική πορεία της χώρας μας και είναι απαραίτητη για όλους που είμαστε εδώ μέσα, αλλά πολύ περισσότερο, ίσως, γι’ αυτούς που είναι έξω από το Κοινοβούλιο, οι οποίοι θέλουν πραγματικά να γνωρίζουν πώς υλοποιείται η δημοσιονομική πολιτική της χώρας, από ποιους εισπράττονται τα χρήματα και πού αυτά καταλήγουν.
Αξίζει –νομίζω- να αναφέρω ότι η χώρα μας απασχολούσε το 2007 το διεθνή τύπο με πρωτοσέλιδα και συγκεκριμένα με αναλυτικές περιγραφές και στοιχεία για την κακή δημοσιονομική κατάσταση, με στοιχεία που δεν μας τιμούσαν. Παρουσίαζαν αποκαλυπτικά στοιχεία για το υψηλό επίπεδο διαφθοράς και αναξιοκρατίας στην Ελλάδα και σχημάτιζαν έτσι μια πιο αρνητική εικόνα για τη χώρα μας και έξω και μέσα στη χώρα.
Διαβάζαμε παντού αναφορές για τα αίτια που οδηγούσαν τους νέους στους δρόμους, για τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα, για την αφερεγγυότητα της χώρας και το υπέρογκο ποσό δανεισμού.
Για πολλούς λόγους, λοιπόν, επιβάλλεται οι φορολογούμενοι να αποκτήσουν μια εικόνα για τη δημοσιονομική κατάσταση και αυτός, κατά τη γνώμη μου, είναι από τους ουσιαστικούς λόγους που μπορεί να αποκατασταθεί η αξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος. Είναι, όμως, ανάγκη να υπάρχει άμεσος έλεγχος της διαχείρισης επί των δημοσίων οικονομικών. Αυτό σημαίνει ότι ο απολογισμός και ο ισολογισμός θα πρέπει να συζητούνται στη Βουλή μετά το πέρας του έτους και όχι μετά από δύο χρόνια.
Θεωρώ αναγκαίο να ελέγξουμε προηγουμένως αν στην υλοποίηση του Προϋπολογισμού του 2007 τηρήθηκαν οι αρχές που πρέπει να διέπουν τον προϋπολογισμό του κράτους: Η μείωση του ελλείμματος ως ποσοστό του Α.Ε.Π., η επίτευξη των ρυθμών της οικονομικής ανάπτυξης και η αποτελεσματικότερη διαχείριση και αξιοποίηση των περιορισμένων πόρων του δημοσίου.
Ακόμη, θεωρώ αναγκαίο να ελέγξουμε αν υλοποιήθηκαν οι βασικοί στόχοι και οι κατευθύνσεις της δημοσιονομικής μας πολιτικής, ο περιορισμός των δαπανών, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, με στόχο τη βελτίωση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, η ενίσχυση της απασχόλησης και η ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής.
Με βάση την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου επί του Απολογισμού του 2007, οι παραπάνω αρχές δεν τηρήθηκαν και οι στόχοι και οι κατευθύνσεις της δημοσιονομικής πολιτικής δεν υλοποιήθηκαν. Διαπιστώθηκε υποεκτίμηση των δαπανών κατά 27,5 δις λόγω μη πρόβλεψης, αλλά και λόγω σημαντικών υπερβάσεων των δαπανών.
Δύο, λοιπόν, είναι τα βασικά ερωτήματα που τίθενται: Αυτά τα ποσά δεν μπορούσαν με κανένα τρόπο να προβλεφθούν; Σε ποιο σύγχρονο κράτος δεν μπορεί να προβλεφθεί περίπου το 1/3 των δαπανών; Στην πλευρά δε των εσόδων είχαμε έκρηξη στα ανείσπρακτα φορολογικά έσοδα.
Οι ανείσπρακτοι φόροι το 2003 ήταν 11,5 δις. Το 2007 ήταν 34,4 δις. Πώς εξηγείται αυτή η απόκλιση; Σίγουρα, όμως, μπορεί κανείς να καταλάβει και να αναλογιστεί τις επιπτώσεις που είχαν στο κοινωνικό κράτος, δηλαδή στην υγεία και στην παιδεία.
Η διεθνής οικονομική κρίση δεν θα μπορούσε να είναι σε καμιά περίπτωση επικοινωνιακό άλλοθι της οικονομικής πολιτικής της προηγούμενης Κυβέρνησης. Στη χώρα μας εισήλθε στα μέσα του 2008. Άρα, στη χώρα μας είχαμε οικονομική κρίση και όχι μόνο -και κοινωνική και αρχών και αξιών- πολύ πριν από τη διεθνή οικονομική κρίση.
Τα οικονομικά δε στοιχεία που παραλάβαμε ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 2009 κατέδειξαν περίτρανα την αναξιοπιστία της οικονομικής πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας: 15 δις λιγότερα έσοδα και 5 δις περισσότερα έξοδα και το έλλειμμα πάνω από 12%.
Αξίζει να αναφερθούμε και στη μείωση των δημοσίων επενδύσεων, όπως προκύπτει από τον Απολογισμό του 2007. Από 5%, ως ποσοστό του Α.Ε.Π., το 2003 σε 3,82% το 2007.
(TR)
(2NP)
Όταν μειώνονται όμως οι δημόσιες επενδύσεις, επηρεάζονται και σημαντικοί τομείς όπως η υγεία, η παιδεία, η έρευνα και η ανάπτυξη της χώρας.
Το δημόσιο χρέος σύμφωνα με το Ελεγκτικό Συνέδριο ανήλθε σε 239 δισεκατομμύρια ή σε 105,9% του Α.Ε.Π.. Από τις παρατηρήσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου προκύπτει ότι αν είχαν εισπραχθεί οι ληξιπρόθεσμες οφειλές θα είχαμε αποφύγει περαιτέρω δανεισμό και θα είχαμε καταφέρει να αποφύγουμε την επιτήρηση.
Ουσιαστικά λοιπόν η δημοσιονομική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας απέτυχε και ο προϋπολογισμός του 2007 ήταν αναξιόπιστος.
Οι συνέπειες αυτών των οικονομικών πολιτικών ήταν η επιδείνωση της θέσης της Ελλάδας σε πολλούς τομείς.
Η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας υποβαθμίστηκε μεταξύ 2006 και 2007 κατά 18 θέσεις. Η Ελλάδα από την πέμπτη θέση ως προς το ρυθμό ανάπτυξης βρέθηκε στην δέκατη τέταρτη το 2007. Η ανεργία αντιμετωπίστηκε με ημίμετρα, με θέσεις προσωρινής και μερικής απασχόλησης. Οι πραγματικές αμοιβές των εργαζομένων αυξάνονται με πολύ χαμηλότερους ρυθμούς από το 2004 και μετά. Τα χρέη των νοικοκυριών από το 2004 έως το 2008 σχεδόν έχουν τριπλασιαστεί. Είχαμε δε αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης στα φτωχά νοικοκυριά, στα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, λόγω της αύξησης των έμμεσων φόρων, περίπου 10 δισεκατομμύρια ευρώ.
Σημαντική επιβάρυνση στα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα είχαμε και από τη σημαντική αύξηση των τιμολογίων των Δ.Ε.Κ.Ο. με ταυτόχρονη υποβάθμιση των υπηρεσιών τους. Περικοπή του αναπτυξιακού σκέλους των δαπανών. Σημαντική μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας και μείωση των δημοσίων επενδύσεων κατά 10 δισεκατομμύρια ευρώ.
Προτού κλείσω θα ήθελα να κάνω μια ειδική αναφορά στο νομό Πιερίας και μια συσχέτιση το πώς επηρέασε η κακή δημοσιονομική πολιτική του έτους 2007 σε τοπικό επίπεδο. Ένας νομός που μαστίζεται τα τελευταία χρόνια από πολλές πλευρές.
Ο νομός μας βασίζεται κατά κύριο λόγο στον τουρισμό, στην γεωργία και κατά μικρότερο ποσοστό στο εμπόριο. Παρά τις συνεχόμενες υποσχέσεις για κρατικές επιδοτήσεις και ενισχύσεις αυτών των κλάδων, στο νομό μας δεν είχαμε ουσιαστικά καμία θετική εξέλιξη. Η πορεία συνέχισε να είναι καθοδική για την περιοχή μας. Και για μας, αξίζει να σας αναφέρω ένα μόνο χαρακτηριστικό παράδειγμα, αν και η Πιερία είναι κατ’ εξοχήν τουριστικός νομός, φτάσαμε να έχουμε σήμερα τρεις σταθμούς διοδίων και με βάση το νόμο που ψηφίστηκε εδώ στη Βουλή το 2007, να ετοιμάζεται και τέταρτος σταθμός διοδίων, παρά την καθολική αντίδραση των πολιτών του νομού μας.
Η ανεργία στην περιοχή μας τα τελευταία χρόνια συνέχισε να έχει ανοδική πορεία και μεγάλες βιοτεχνίες και επιχειρήσεις έχουν κλείσει. Ο τουρισμός μας από την άλλη πλευρά έχει περιοριστεί σημαντικά, χωρίς να διαφαίνεται κάποια βελτίωση στο άμεσο μέλλον.
Όλα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι απόρροια κακής δημοσιονομικής πολιτικής και προτεραιοτήτων από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και αυτό σκοπεύουμε να αλλάξουμε σταδιακά προς όφελος όλων μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο απολογισμός του Κράτους είναι υπόθεση όλων των πολιτών και όχι μόνο κάποιων ειδικών. Επιβάλλεται να γίνεται αντιληπτός απ’ όλους τους φορολογούμενους που επιθυμούν να γνωρίζουν με ποιο τρόπο γίνεται η διαχείριση των χρημάτων τους. Πρέπει να υπάρχει διαφάνεια, για να υπάρχει και εμπιστοσύνη από την πλευρά των πολιτών, από την πλευρά των φορολογουμένων και στο κράτος. Και σε επίπεδο διαφάνειας είδαμε τις τελευταίες στατιστικές πού εντάσσουν τη χώρα μας.

(BA)

(TR)
Η χρηστή διαχείριση του δημόσιου χρήματος και η ουσιαστική ενημέρωση όλων είναι επιβεβλημένη περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Και αυτό πρόκειται να κάνει το ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να κερδίσουμε όλοι σε αξιοπιστία και διαφάνεια στο μέλλον.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε την κ. Μίχου. Ευχόμαστε κι εμείς καλή επιτυχία. Ευχαριστούμε για τις ευχές στο Προεδρείο.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας κ. Γεώργιος Καρασμάνης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε ένα θέμα καθαρά τεχνοκρατικό με πάρα πολλούς αριθμούς, αριθμούς που ασφαλώς κουράζουν, γι’ αυτό κι εγώ στην ομιλία μου θα χρησιμοποιήσω τρεις, τέσσερις αριθμούς, για να μπορέσω να καταδείξω την πορεία των οικονομικών του κράτους.
Ωστόσο, όμως, είναι ένα θέμα και ανεπίκαιρο -γιατί αυτό το θέμα έκλεισε πριν από δύο χρόνια- αλλά και θέμα εξόχως πολιτικό. Η κύρωση του Απολογισμού και του Ισολογισμού του Κράτους αποτελεί μία συνταγματικά κατοχυρωμένη διαδικασία και αναγκαία προϋπόθεση για την εκτέλεση του Κρατικού Προϋπολογισμού.
Η σχετική συζήτηση, που διεξάγεται σήμερα για το έτος 2007, απαρτίζεται από επιμέρους στοιχεία σχετικά με τα κρατικά έξοδα-έσοδα του 2007, που δίνουν μία σαφή εικόνα των δημοσιονομικών δεδομένων του κράτους υπό συνθήκες πλήρους διαφάνειας και αξιοπιστίας. Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ανταποκρίθηκε στο μέγιστο δυνατό βαθμό στο ύψος των περιστάσεων και των δεσμεύσεων που έλαβε, εφόσον όμως τονιστούν με έμφαση οι έκτακτες ανάγκες και τα κονδύλια που προέκυψαν και διατέθηκαν σε περιπτώσεις μείζονος σημασίας, όπως στους πληγέντες από τις πυρκαγιές, στη διενέργεια των εθνικών εκλογών, στην τακτοποίηση των οφειλών προς την Ολυμπιακή Αεροπορία από το ελληνικό δημόσιο, στην έκτακτη απόδοση κονδυλίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση εξ’ αιτίας της αναθεώρησης του ΑΕΠ, και στην αύξηση των πληρωμών για προγράμματα εξοπλισμού των Ενόπλων Δυνάμεων. Πρόκειται, δηλαδή, για δαπάνες που δικαιολογούν κάποιες μικρές αποκλίσεις από τα αρχικά μεγέθη και φυσικά από τις αρχικές προβλέψεις.
Το κύριο μέλημά μας ήταν η δημοσιονομική εξυγίανση και η τακτοποίηση και η εξυπηρέτηση του υπέρογκου χρέους που παραλάβαμε. Κατά τη διάρκεια του 2007 η ελληνική οικονομία κατέγραψε ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ 4%, το υψηλότερο κατά 1,3% από το μέσο ρυθμός ανάπτυξης της ευρωζώνης, το δημόσιο χρέος μειώθηκε στο 95,6% του ΑΕΠ από 98,9% το 2004, οι επενδύσεις ενισχύθηκαν, το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε, οι κοινωνικές δαπάνες αυξήθηκαν, υπερδιπλασιάστηκαν τα κονδύλια για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό των υποδομών στην ελληνική περιφέρεια -πάνω από πέντε χιλιάδες έργα αυτή τη στιγμή εκτελούνται στην ελληνική περιφέρεια από τα Ολοκληρωμένα Προγράμματα Ανάπτυξης- διπλασιάστηκαν οι αποζημιώσεις για ουσιαστική στήριξη του αγροτικού εισοδήματος, ένα γεγονός που θα καταδεικνύει την κοινωνική ευαισθησία της κυβέρνησης Καραμανλή. Όμως, μια σχετική αδυναμία παρουσιάστηκε στα εισπραχθέντα έσοδα, κάτι που αποτελεί, όπως ξέρετε, χρόνια παθογένεια και αδυναμία της ελληνικής οικονομίας. Παρόλα αυτά, αυξήθηκαν κατά 7,5% έναντι των εσόδων του 2006. Τα έξοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού παρουσίασαν αύξηση εξαιτίας των τόκων που έπρεπε να καταβάλλονται για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, τόκων που ξεπέρασαν ακόμη και τις δαπάνες του προγράμματος των δημοσίων επενδύσεων.
Το δημόσιο χρέος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως ξέρετε, δυστυχώς στερεί πόρους για την άσκηση της αναγκαίας αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής. Παράλληλα, η παγκόσμια οικονομική κρίση κατέστησε αδήριτη την ανάγκη αναστροφής της δυναμικής του δημόσιου χρέους.
(GM)

2BA
Γι’ αυτό και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε ως πρωταρχικό στόχο τη δημοσιονομική εξυγίανση. Πίστευε ότι η χρηματοδότηση των ελλειμμάτων του δημόσιου τομέα από τους επενδυτές θα μπορούσε να συνεχιστεί μόνο εφόσον οι αγορές πειστούν για τη βιωσιμότητα και την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους.
Η αναστροφή αυτής της δυναμικής ήταν γνώμονας της πολιτικής που ακολουθήθηκε, ώστε να μην υποβαθμιστεί η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας και οι όροι δανεισμού να είναι πιο ευνοϊκοί.
Δόθηκαν αγώνες, ώστε να κρατηθούν υψηλοί οι ρυθμοί ανάπτυξης και να μην επέλθει συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας και διεύρυνση των εισοδηματικών ανισοτήτων.
Ειδικότερα στον Ισολογισμό του 2007 από τα 116 δισεκατομμύρια που εισπράχθηκαν, καλύφθηκε πλήθος ανελαστικών δαπανών, όπως μισθοί, συντάξεις, ασφάλιση, περίθαλψη και έμεινε ένα 20% για να γίνει το πρόγραμμα των δημοσίων επενδύσεων αλλά και για να αντιμετωπιστούν έκτακτες δαπάνες.
Κάτω, λοιπόν, από αυτές τις δύσκολες συνθήκες διαμορφώσαμε την οικονομική μας πολιτική το 2007. Και μόνο αντίστοιχη στοχευμένη οικονομική πολιτική χωρίς μεγάλα λόγια και βαρύγδουπες εξαγγελίες μπορεί να ενεργοποιήσει τις ανενεργές δυνάμεις της ελληνικής οικονομίας και να βγάλει τη χώρα από την οικονομική ύφεση.
Είναι γεγονός και αλήθεια ότι η έξοδος από τη στενωπό είναι εξαιρετικά δύσκολη λόγω της εκτεταμένης παραοικονομίας και της αδιαφάνειας σε αρκετές συναλλαγές του κράτους με τον πολίτη. Η ελάττωση του δημόσιου χρέους προϋποθέτει τη δραστική μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Παράλληλα, η συρρίκνωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων απαιτεί την άνοδο των φορολογικών εσόδων και τον έλεγχο των δημοσίων δαπανών.
Στα πλαίσια, λοιπόν, του απολογισμού της οικονομικής μας πολιτικής το 2007 οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι υπήρξαν κάποιες αδυναμίες. Χρειάζονταν ίσως πιο βαθιές και τολμηρές, διαφορετικές τομές. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα μέτρα που ελήφθησαν είχαν τη μορφή σπασμωδικών οικονομικών ενισχύσεων. Στοχεύαμε στη ρίζα του κακού και όχι στα συμπτώματα.
Σε αυτό το σημείο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να επισημάνω ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα αυξήθηκε σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάλιστα, σε ορισμένες από αυτές, όπως η Φιλανδία, η Σουηδία, η Δανία, η Κύπρος, το Λουξεμβούργο, η Ιρλανδία, από το περίσσευμα του 2007 που είχαν, το 2009 παρουσιάζουν σοβαρό έλλειμμα.
Στην Ελλάδα η σημερινή Κυβέρνηση αύξησε με τις γνωστές αλχημείες το έλλειμμα προκειμένου να δείξει ότι το 2010 η οικονομική της πολιτική θα στεφθεί με επιτυχία. Όμως, είναι ένα θέμα που θα συζητήσουμε κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού του 2010 μέσα στον Δεκέμβριο σε αυτήν εδώ την Αίθουσα και θα παρουσιάσουμε στοιχεία και πίνακες για να καταδείξουμε που ήταν το δημόσιο χρέος το 1981, πόσο έφθασε στην περίοδο 1981-1989, τι έγινε στην περίοδο 1990-1993, πόσο ανέβηκε την περίοδο 1994-2003, τι συνέβη το 2004-2009. Θα καταθέσουμε πίνακες συγκεκριμένους για να δει ο ελληνικός λαός την πραγματικότητα στη συζήτηση του Προϋπολογισμού του 2010. Γιατί, όπως ξέρετε, στην πολιτική δεν υπάρχει παρθενογένεση, δεν υπάρχει γομολάστιχα που μπορεί να διαγράφει το παρελθόν. Αλίμονο στους πολιτικούς που δεν διδάσκονται από τα λάθη του παρελθόντος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου η Αξιωματική Αντιπολίτευση, η σημερινή Κυβέρνηση, υποστήριξε ότι τα αίτια της χειροτέρευσης των δημοσιονομικών οικονομικών μας την τελευταία διετία οφείλονταν σε λανθασμένους χειρισμούς της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας κατά την άσκηση της οικονομικής πολιτικής και όχι στην παγκόσμια οικονομική κρίση.
Σήμερα η Κυβέρνηση καλείται να επιλύσει το ακανθώδες δημοσιονομικό μας πρόβλημα με συνταγές οικονομικής πολιτικής οι οποίες παραμένουν άγνωστες και δεν έχουν τεθεί σε δημόσιο διάλογο. Το πελώριο δημόσιο χρέος καταστρέφει, όπως ξέρετε, τον κοινωνικό ιστό.
PM









































































































































































































































































































































































































(2GM)
Ο Πρωθυπουργός και το οικονομικό του επιτελείο θα πρέπει άμεσα να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με τους κοινωνικούς εταίρους και με συναινετικό πνεύμα να λάβουν ομόφωνα τα καταλληλότερα μέτρα οικονομικής πολιτικής για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπου υπάρξει θετική απόφαση να είστε βέβαιοι και σίγουροι ότι εμείς θα δείξουμε συναινετικό πνεύμα. Θα συμμαχήσουμε για το καλό του τόπου, για το καλό της ελληνικής οικονομίας γιατί για μας στόχος και σκοπός είναι το καλό του ελληνικού λαού. Το κόμμα είναι το μέσο, είναι το «εργαλείο» μέσα από το οποίο μπορείς να επιτύχεις τους στόχους και τους σκοπούς σου. Όπου όμως υπάρξουν επικοινωνιακά τρικ για να καλύψουν την ουσία, ασφαλώς αυτά θα μας βρουν αντίθετους.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κύριο Καρασμάνη.
Καλείται στο Βήμα ο Βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κύριος Άγγελος Τζέκης.
Κύριε Τζέκη, έχετε το λόγο για δεκατρία λεπτά.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, στην πρώτη χθεσινή συζήτηση για τον Ισολογισμό και τον Απολογισμό του 2007 θέσαμε πολλά ερωτήματα και καταθέσαμε και τις πολιτικές μας απόψεις. Είναι διαχρονικές και σταθερές θέσεις που αποδεικνύουν πραγματικά ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας προσεγγίζει τον κάθε κρατικό Προϋπολογισμό αλλά και τον Απολογισμό από το περιεχόμενό του, δηλαδή σε ποια κατεύθυνση κινείται, ποιανού τα συμφέροντα υπηρετεί και εξυπηρετεί.
Ζητήσαμε να μας απαντήσουν όλες οι πτέρυγες -αυτοί οι οποίοι θα ψηφίσουν και τον Απολογισμό-Ισολογισμό, δηλαδή η Κυβέρνηση και η Αξιωματική Αντιπολίτευση- πώς κρίνουν το εξής γεγονός, ότι βλέπουμε κάθε χρόνο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων να αυξάνονται αλματωδώς και παράλληλα να αυξάνονται οι φόροι που παρακρατούνται από τα φυσικά πρόσωπα. Είχαμε πει ότι από το 2000 μέχρι το 2007 τα φυσικά πρόσωπα από 51,81% πλήρωσαν 69%, τα δε νομικά πρόσωπα με τον πακτωλό των κερδών από 48,19% έπεσαν στο 30,96%. Η σημερινή Κυβέρνηση που «κόπτεται» για τους φτωχούς λέει ότι θα υπερψηφίσει τον Απολογισμό-Ισολογισμό, όμως δεν δίνει απαντήσεις στο γιατί οι έμμεσοι φόροι συνεχώς αυξάνονται και γιατί τα έσοδα, δηλαδή ο έμμεσος φόρος, ο αντιλαϊκός φόρος -που επαναλαμβάνω για μία ακόμα φορά ότι εφήρμοσε για πρώτη φορά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1987 με κατευθύνσεις βέβαια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο ταξικός φόρος, δηλαδή το ψωμί που πληρώνει μία λαϊκή οικογένεια- είναι ο ίδιος και για το νομικό πρόσωπο, δηλαδή γι’ αυτόν ο οποίος τα «κονομάει».
Θα πρέπει να μας πουν γιατί μιλάνε για ανταγωνιστικότητα και για ενίσχυση τις επιχειρηματικότητας και της ανάπτυξης.
Όπως ακούσαμε και χθες, θα δοθούν άλλα 10,5 δις ευρώ. Ξέρετε πόσο αυξήθηκαν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων στην Ευρωζώνη; Αυξήθηκαν κατά 56,1%, που σημαίνει ότι όλος ο πακτωλός των δισεκατομμυρίων ευρώ που δίνεται σ’ αυτή την κατεύθυνση ενισχύει τους επιχειρηματικούς ομίλους και παράλληλα αφαιρεί δικαιώματα από τον εργαζόμενο λαό, είτε αυτό έχει σχέση με το μισθό του, με το μεροκάματό του, με την πρόσβαση στην παιδεία, στην υγεία, στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, είτε με την ανάγκη να υπάρχουν έργα προστασίας για ολόκληρες περιοχές, για περιουσίες, αλλά και για ανθρώπινες ζωές. Στον Προϋπολογισμό του 2007 παρουσιάζονται τα κονδύλια συνεχώς μειωμένα σε όλα αυτά που σας ανέφερα πριν από λίγο και αυτό βέβαια συνεχίστηκε και στους επόμενους Προϋπολογισμούς.
Έτσι λοιπόν τίθεται το ερώτημα πώς γίνεται το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να ψηφίζει σήμερα αυτό τον Κρατικό Προϋπολογισμό ενώ στη συζήτησή του, όπως ανέφερα και χθες με αποσπάσματα από τα Πρακτικά της Βουλής, τον χαρακτήριζε έντονα ταξικό και αντιλαϊκό. Δηλαδή;
(SX)

(2PM)
Γι’ αυτό αναρωτιόμαστε –το είπαμε και χθες και περιμέναμε, βέβαια, να δοθούν απαντήσεις και από την προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά και από τη σημερινή- πώς σε αυτό το διάστημα το εργατικό λαϊκό εισόδημα μειώθηκε παρότι είχαμε μεγάλη αύξηση της παραγωγικότητας, κατά 36%. Και υπάρχουν πρόσφατα στοιχεία που επιβεβαιώνουν ότι οι εργαζόμενοι στη χώρα μας δουλεύουν περισσότερες ώρες μέσα στην Ευρωζώνη, αλλά και γενικότερα μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καταρρίπτεται, λοιπόν, έτσι και το επιχείρημα ότι έμαθαν οι εργαζόμενοι στη χώρα μας να κάθονται και να πληρώνονται, να αμείβονται και να έχουν και τη σύνταξή τους, τη στιγμή που όλοι γνωρίζουμε καλά ότι οι ελαστικές σχέσεις εργασίας έχουν πλέον απλωθεί σε όλους τους τομείς και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.
Ήταν απαίτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας. Και αυτό, όπως βγαίνει μέσα από το ECOFIN, θα συνεχιστεί.
Βέβαια, η σημερινή Κυβέρνηση λέει, όχι στο δημόσιο, αλλά στον ιδιωτικό τομέα. Δηλαδή, εκεί δεν είναι εργαζόμενοι; Είναι εργαζόμενοι ενός κατώτερου θεού;
Όσον αφορά, λοιπόν, τη θέση που έχει η σημερινή Κυβέρνηση για την υπερψήφιση του Ισολογισμού – Απολογισμού, ότι πρέπει, δηλαδή, να δώσουμε συνέχεια και να υπάρξει τάξη των πραγμάτων, εμείς λέμε το εξής: Οι δυνάμεις του κεφαλαίου, δηλαδή οι εφοπλιστές, οι εμποροβιομήχανοι, απαιτούν να υπάρξει τάξη και συνέχεια της ίδιας αντιλαϊκής, αντεργατικής πολιτικής. Αυτό κάνει σήμερα η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ό,τι καταψήφιζε χθες, το ψηφίζει σήμερα, γιατί είναι απαίτηση αυτών ακριβώς των δυνάμεων του κεφαλαίου.
Μάλιστα, γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά όλοι και όλες, ότι οι κατευθύνσεις που έχει δώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο πρόσφατο ECOFIN -όπου εκεί εξέτασε και το προσχέδιο που κι εμείς είχαμε πει στην αρμόδια Επιτροπή ότι είναι κάτι το οποίο θα αλλάξει μετά από μία εβδομάδα, προς το χειρότερο βέβαια- είναι ένα γεγονός.
Έτσι, λοιπόν, λέτε ότι είναι αναξιόπιστα τα δημοσιονομικά στοιχεία που κληρονομήσατε από τη Νέα Δημοκρατία. Και, βέβαια, μέσα από τα Πρακτικά της Βουλής που διάβασα χθες, το ίδιο έλεγε και η Νέα Δημοκρατία όταν παραλάμβανε από εσάς.
Αναξιόπιστα, λοιπόν, τα στοιχεία που δίνετε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι λένε οι διάφορες Επιτροπές.
Για εμάς, όμως, και πιστεύουμε κι εκτιμούμε και για το σύνολο του εργαζόμενου λαού, είναι αναξιόπιστη η πολιτική και των δύο ως προς το ποια συμφέροντα υπηρετεί και εξυπηρετεί.
Κι εδώ, όπως ανέφερα πριν, αποδεικνύεται ότι η εκμετάλλευση των δυνάμεων του κεφαλαίου πραγματικά εντείνεται απέναντι στις δυνάμεις της εργασίας. Και το διαχωρίζουμε αυτό, την ταξική αντίθεση, δηλαδή, αυτών των συγκρουόμενων συμφερόντων. Διότι, ξέρετε, ο κ. Δασκαλόπουλος βγήκε χθες και κάλεσε τη ΓΣΕΕ να καθίσουν να συζητήσουν, ούτως ώστε οι δυνάμεις της εργασίας –και το διευκρίνισε, εργαζόμενοι και εργοδότες- να βρουν την καλύτερη λύση.
Και, βέβαια, η μακρόχρονη, διαχρονική πολιτική σας αυτή την ταξική αντίθεση προσπαθεί να την εξομαλύνει και μάλιστα με μία τέτοια συμπεριφορά κοινωνική που για εμάς είναι απαράδεκτη. Δηλαδή, από τη μια να αφαιρείς συνεχώς από τις δυνάμεις της εργασίας και από την άλλη να έρχεσαι και να τους πετάς κατάμουτρα διάφορα επιδόματα. Επιδόματα φτώχειας οι προηγούμενες κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας –θα το θυμάστε με το πετρέλαιο θέρμανσης, αλλά και με το ταμείο της φτώχειας που πήγε να δημιουργήσει κι έδωσε 350.000.000 ευρώ- επίδομα φτώχειας και η σημερινή Κυβέρνηση. Το ονομάζει «επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης». Βγάλτε τις λέξεις «κοινωνικής αλληλεγγύης». Είναι επίδομα φτώχειας, γιατί αυτό απαιτούν και μετά από συμφωνία οι δυνάμεις του κεφαλαίου, δηλαδή οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Επομένως, είστε αξιόπιστοι απέναντι σε αυτούς, στην πολιτική που θα ακολουθήσετε, προκειμένου να μεγαλώσουν ακόμη περισσότερο τα κέρδη τους. Διότι την τελευταία 5ετία, όπως ανεγράφησαν, είναι πάνω από 37.000.000.000 ευρώ. Προσθέστε, λοιπόν, και την προηγούμενη 5ετία και τότε θα δείτε πάνω από 80.000.000.000 καθαρά κέρδη οι τριακόσιες περίπου μεγάλες επιχειρήσεις στη χώρα μας.

(TS)


(2SX)
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι οι θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για καλύτερο μισθό, για παράδειγμα 1.400 ευρώ, και κατώτερη σύνταξη 1.150 ευρώ, μπορούν να ικανοποιηθούν. Υπάρχουν, δηλαδή, τα οικονομικά μεγέθη και τα περιθώρια.
Και αυτό σε αντίθεση με την προσπάθεια που κάνει και η σημερινή Κυβέρνηση για να πείσει τον εργαζόμενο λαό να μην διεκδικήσει αυτό που μπορεί να διεκδικήσει, τον καλύτερο μισθό, το καλύτερο μεροκάματο, την καλύτερη σύνταξη, την καλύτερη παιδεία, υγεία, πρόνοια, πολιτισμό, περιβάλλον. Γιατί; Διότι θέλουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι στα πλαίσια της κρίσης να ξεκαθαρίσουν το τοπίο για μετά τις κρίσεις –το τονίζουμε για μια ακόμη φορά αυτό.
Και όταν λέμε να ξεκαθαρίσει το τοπίο, είναι να αφαιρεθούν και άλλα εργασιακά δικαιώματα, όπως είναι οι εργασιακές σχέσεις, το μισθολογικό, γιατί θέλουν την εργατική δύναμη ακόμα περισσότερο συμπιεσμένη προς τα κάτω, για να μπορέσουν, λέει, να αντέξουν τον ανταγωνισμό της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Πολωνίας όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και τρίτων χωρών της Ανατολής, αλλά και της Λατινικής Αμερικής. Επιδιώκουν, δηλαδή, εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα στην πλήρη εκμετάλλευση του κεφαλαίου έναντι της εργασίας.
Γι’ αυτό, άλλωστε, χθες στο Υπουργικό Συμβούλιο, ενώ έλεγε ότι δεν θα ακολουθήσει τα παραδείγματα της Νέας Δημοκρατίας, το ίδιο κάνει και η σημερινή Κυβέρνηση με αυξήσεις 1,5%, με όριο βέβαια αυτοί που θα τις πάρουν τα 2.000 ευρώ ονομαστικά, δηλαδή καθαρά για το δημόσιο είναι γύρω στα 1.700 ευρώ.
Μα, 1.700 ευρώ καθαρά, κύριε Υπουργέ, έλεγε και η προηγούμενη Κυβέρνηση. Από εκεί και πάνω δεν δικαιούται κανείς. Και βέβαια αυτά δεν καλύπτουν ούτε και τον πληθωρισμό. Μπορεί εσείς να λέτε στο προσχέδιο για 1,20%, αλλά και όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλοι διεθνείς οργανισμοί πηγαίνουν στο 1,7%, στο 1,8%.
Άρα, δηλαδή, είναι μια τακτική διαχρονική. Γι’ αυτό και εμείς λέμε ότι η Κυβέρνηση που επικαλείται τη συνέχεια και τη τάξη, γι’ αυτό υπερψηφίζει τον κρατικό Προϋπολογισμό του 2007 μέσω του Ισολογισμού και Απολογισμού, είναι αυτό που λέει ο λαός: una faccia, una raca.
Κάνετε ένα βήμα, όμως, παραπάνω, γιατί έλεγε ο κ. Παπανδρέου –και σας τα διάβασα- στις προγραμματικές δηλώσεις του 2004 ότι το ασφαλιστικό που ψηφίσατε εσείς με το νόμο Ρέππα, εξασφάλισε το συνταξιοδοτικό για τριάντα χρόνια. Πώς έρχεστε τώρα μετά από πεντέμισι χρόνια να μας πείτε ότι καταρρέουν τα ασφαλιστικά ταμεία;
Και βέβαια αποφεύγετε να δώσετε συγκεκριμένες απαντήσεις στις σωστές εκτιμήσεις και θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Φέραμε και πρόταση νόμου μέσα στη Βουλή, λέγοντας ότι επιτέλους πρέπει να αποδοθούν σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία αυτά που παράνομα και καταχρηστικά παρακρατήθηκαν για δεκαετίες από όλες τις κυβερνήσεις, γιατί γνωρίζετε, γνωρίζουμε όλοι και γνωρίζει και ο ελληνικός λαός ότι από το 1951 τα χρήματα των αποθεματικών ταμείων ήταν στην Τράπεζα της Ελλάδος με ελάχιστο επιτόκιο. Από εκεί τα έπαιρναν οι μεγαλοεπιχειρηματίες, έκαναν επενδύσεις, αύξησαν τα κέρδη τους. Καμία απόδοση στα ασφαλιστικά ταμεία.
Εάν προσθέσουμε τη μεγάλη ληστεία του Χρηματιστηρίου με περίπου 4.000.000.000 ευρώ και άλλα 4.000.000.000 ευρώ από τα δομημένα ομόλογα της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, τότε πραγματικά πάνω από 70.000.000.000 ευρώ μπορούν να δοθούν στα ταμεία για να δοθούν και καλές συντάξεις, για να μπορεί να ζει ο συνταξιούχος με αξιοπρέπεια ύστερα από τόσες δεκαετίες εργάσιμου βίου και να μην έχει ανάγκη τα επιδόματα φτώχειας που του πετάτε στα μούτρα.
Ρωτήσαμε, κυρία Πρόεδρε, και δεν παίρνουμε απάντηση –και είναι ένα ζήτημα- ποιες είναι αυτές οι απόρρητες δαπάνες που αυξήθηκαν κατά 325%. Ζητάμε συγκεκριμένο νούμερο ως προς το ποσό, πού πήγαν αυτές οι δαπάνες και ποιος τις καρπώθηκε. Δεν μπορεί, δηλαδή, να γνωρίζει η προηγούμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, να γνωρίζει η σημερινή Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά να μη γνωρίζει το Ελληνικό Κοινοβούλιο και προπαντός να μη γνωρίζει ο εργαζόμενος λαός.
(PE)

(2TS)
Τι κρύβεται μέσα σε αυτό το κονδύλι που λέγεται «απόρρητες δαπάνες» και έχει αύξηση 325%; Δώστε μας –και απαιτούμε να μας δώσετε- συγκεκριμένη απάντηση.
Επιτέλους, τα ανείσπρακτα έσοδα φθάνουν τα 31.500.000.000 ευρώ! Ποιος ευθύνεται γιατί δεν εισπράχθηκαν αυτά; Είναι μόνο η ανικανότητα των φορολογικών μηχανισμών; Μήπως είναι, όμως, και η πολιτική βούληση διαχρονικά των κυβερνήσεων να μην εισπράττονται αυτά, ιδίως, από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους;
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε. Έχει περάσει το ενάμισι λεπτό.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε, με το εξής. Στις δύο ημέρες της συζήτησης αποδείξαμε ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ότι χρήμα υπάρχει σ’ αυτήν τη χώρα. Δεν είναι αυτό το οποίο λένε κυβερνώντες, σημερινοί και προηγούμενοι, αλλά και επιχειρηματικές δυνάμεις, ότι «δεν υπάρχει χρήμα, άρα τι να δώσουμε;». Πλούτος υπάρχει, αλλά μέσα από την αναδιανομή που κάνετε τον καρπώνονται οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Είναι ντροπή μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα να λέτε ότι από το επίδομα κοινωνικής «αλληλεγγύης» θα κάνετε αναδιανομή του πλούτου. Λάθος! Ζητάτε μέσα απ’ αυτό το επίδομα να έχετε πραγματικά τον εργαζόμενο λαό σε μία κατάσταση αναμονής. Του ζητάτε, δηλαδή, να δεχθεί τη λαίλαπα των μέτρων που έρχεται, είτε αυτό αφορά το συνταξιοδοτικό είτε τις εργασιακές σχέσεις, αλλά και περικοπή ακόμη των κοινωνικών δαπανών.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε. Έχετε ολοκληρώσει, έχετε ξεπεράσει τον χρόνο κατά δυόμισι λεπτά.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Ευχαριστώ πολύ.
Εμείς, λοιπόν, με συνέπεια, λέμε ότι δεν θα ψηφίσουμε τον Ισολογισμό και τον Απολογισμό του 2007 ενός ταξικού, αντιλαϊκού Προϋπολογισμού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Καλείται στο Βήμα ο Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, ο κ. Ηλίας Πολατίδης.
Κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο για δέκα λεπτά.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, έχουμε μπροστά μας μία διαδικασία που προηγήθηκαν πάρα πολλοί ομιλητές και νομίζω ότι κοινός τόπος των περισσοτέρων, και των κυβερνητικών και των αντιπολιτευομένων ομιλητών, ήταν ότι η διαδικασία για την οποία συζητάμε σήμερα είναι μία ατελέσφορη διαδικασία. Δεν έχει νόημα να μιλάμε τώρα για τον Απολογισμό του 2007, διότι ξεκάθαρο είναι ότι ελάχιστα μπορούμε να επηρεάσουμε αυτά τα οποία συνέβησαν.
Έχουμε, λοιπόν, μπροστά μας μία ατελέσφορη διαδικασία. Θα ρωτήσω το εξής: Γιατί δεν ισχύει για το δημόσιο τομέα επιτέλους και μία φορά αυτό που ισχύει για τον ιδιωτικό τομέα; Γνωρίζετε ότι οι λογιστές των επιχειρήσεων ή τα φυσικά πρόσωπα τα οποία είχαν οικονομική δραστηριότητα το 2007 από το Μάρτιο έως τον Μάιο του 2008, κύριε Υφυπουργέ, έπρεπε να υποβάλλουν δηλώσεις. Και, μάλιστα, εάν υπήρχαν λάθη μέσα σε αυτές τις δηλώσεις, δηλαδή κάτι παρόμοιο με αυτό που συζητάμε σήμερα, θα είχαν και πρόστιμα. Δεν αναγνωρίζει φυσικά κανένα λάθος στους ιδιώτες το κράτος. Θα είχαμε πρόστιμα, ενδεχομένως και περισσότερες επιπτώσεις. Θα είχαμε και ένα μέρος από τα περιβόητα βεβαιωθέντα φορολογικά έσοδα μέσω των προστίμων, τα οποία είναι και σημαντικό τμήμα αυτού του Απολογισμού. Άλλα μέτρα ισχύουν για το δημόσιο, άλλα μέτρα ισχύουν για τους ιδιώτες.
Ερχόμαστε εδώ, λοιπόν, ως Βουλή, αυτή τη διαδικασία, στην οποία εκ των προτέρων έχουμε θεωρήσει, όπως και σε μία σειρά από άλλα θέματα, μετά από τόσο χρονικό διάστημα, ότι τα κριτήρια είναι χαμηλότερα για το δημόσιο, δια της ψήφου μας να επικυρώσουμε μία διαδικασία στην οποία η Βουλή δεν είχε την παραμικρή συμμετοχή.
Η Βουλή και η λειτουργία της μέσα στο κοινοβουλευτικό πολίτευμα -που τα δύο κόμματα εξουσίας έχουν καθορίσει στο μέγιστο βαθμό- είναι μία κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Δεν μπορούμε να πούμε ότι κάποιος έκανε κάτι λάθος στο παρελθόν, διότι το 2009 έχουμε απόφαση της Βουλής η οποία επικυρώνει. Και τι σημαίνει αυτή η απόφαση της Βουλής; Σημαίνει μία απόφαση την οποία δεν πήραν οι Βουλευτές, την πήραν τα Κόμματα. Διότι έχουμε και μία Βουλή στην οποία δεν ψηφίζουν οι Βουλευτές, ψηφίζουν τα Κόμματα. Άρα, δεν έχει και ιδιαίτερο ενδιαφέρον και η όλη διαδικασία η οποία γίνεται εδώ μέσα, διότι εκ των προτέρων, εφόσον έχουν τοποθετηθεί τα Κόμματα και στο συγκεκριμένο θέμα έχει τοποθετηθεί η Κυβέρνηση ότι είναι υπέρ της ψηφίσεως του Απολογισμού, για όλα τα υπόλοιπα μάλλον θόρυβος γίνεται. Η κομματική πειθαρχία -και ιδιαιτέρως του εκάστοτε κυβερνητικού κόμματος- είναι αυτό το οποίο δεν μπορεί να επιτρέψει στη Βουλή να λειτουργήσει.
(ML)



(2PE)
Όταν δεν τολμά ο Βουλευτής για ένα ελάσσονος σημασίας ζήτημα –δεν αναφέρομαι στον Προϋπολογισμό- να εκφράσει τη γνώμη του, διότι από πάνω του κρέμεται ο πέλεκυς της συμμετοχής στη λίστα των επομένων εκλογών και θα χειροτερεύσει τα πράγματα πολύ προς αυτήν την κατεύθυνση όλα αυτά τα οποία λέγονται για το νέο εκλογικό νόμο, του λεγομένου γερμανικού μοντέλου, ο Βουλευτής παύει να έχει αυθύπαρκτη έννοια. Είναι ένας ακόμη αριθμός. Μάλιστα εφόσον τώρα η Κυβέρνησή σας έχει υιοθετήσει την πολιτική των διαβουλεύσεων μέσω του διαδικτύου, είναι πολύ οικονομικότερο, εφόσον και όλοι εμείς έχουμε έναν καθαρά συμβουλευτικό χαρακτήρα. Γίνεται δηλαδή μία διαβούλευση στην οποία την απόφαση την παίρνει ένας συγκεκριμένα, γιατί τελικά έχει καταλήξει το πολίτευμά μας όλες ουσιαστικά τις αποφάσεις να τις παίρνει ο Πρωθυπουργός. Η διαβούλευση στο διαδίκτυο είναι κάτι πολύ οικονομικότερο, διότι έχουμε δυνατότητα -για να έχουμε τρείς χιλιάδες Βουλευτές δεν υπάρχει δυνατότητα- τρείς χιλιάδες να εκφράσουν τη γνώμη τους μέσω του διαδικτύου. Είναι κάτι εύκολο. Άρα, έχουμε μία φαλκίδευση του κοινοβουλευτισμού με αυτήν εδώ τη διαδικασία.
Ως προς το θέμα του Προϋπολογισμού να θυμηθούμε ότι αυτός ο Προϋπολογισμός ήταν ο Προϋπολογισμός τον οποίο επικαλέστηκε η Νέα Δημοκρατία ως το μείζον εθνικό ζήτημα για το οποίο έπρεπε να γίνουν οι πρόωρες εκλογές του 2007. Προσπαθώντας να δούμε και την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αλλά και τα ίδια τα στοιχεία, βλέπουμε ότι τελικά -εάν ισχύουν όλα αυτά, πάντα υπό την προϋπόθεση ότι τα στοιχεία που παίρνουμε είναι πραγματικά- δεν ήταν και πάρα πολύ δύσκολη χρονιά το 2007. Και μεγάλη ανάπτυξη είχαμε και τα έσοδα του Προϋπολογισμού, αν δεν υπήρχαν αυτές οι ακυρώσεις, στην ουσία, προστίμων και οι διαγραφές, θα ήταν αρκετά καλά. Ούτως ή άλλως πήγαν αρκετά καλά. Άρα βγαίνει το απλό συμπέρασμα, το οποίο βέβαια δεν χρειάζεται και μεγάλη σοφία, ότι το 2007 μια κυβέρνηση τότε της Νέας Δημοκρατίας και ένας πρωθυπουργός και ένα κόμμα είπε ψέματα συγκεκριμένα στον ελληνικό λαό. Επίπτωση γι' αυτό; Καμία. Διότι, εφόσον έχασε τις εκλογές πάλι η κολυμβήθρα του Σιλωάμ, αυτή τώρα της λαϊκής ψήφου, έρχεται και καλύπτει τα πάντα.
Υπήρξε λοιπόν –σύμφωνα πάντα με αυτά που βλέπουμε- μια περίοδος παχιών αγελάδων στον Προϋπολογισμό του 2007. Τι θα έπρεπε, λοιπόν, να κάνει μια κυβέρνηση η οποία σέβεται τον εαυτό της και βλέπει μπροστά της τα πραγματικά προβλήματα; Θα έπρεπε με τα επιπλέον έσοδα τα οποία υπήρχαν, αντί να κάνει χαριστικές κινήσεις είτε προς τους μισθωτούς του δημοσίου, είτε προς τις επιχειρήσεις, είτε να δείξει μια εσκεμμένη ανοχή προς τη φοροδιαφυγή και να μειωθούν έτσι τα φορολογικά έσοδα, να τα μετακινήσει προς την κατεύθυνση της μειώσεως του κεφαλαίου του δημοσίου χρέους, διότι αυτό είναι το σημαντικότερο πρόβλημα -και νομίζω ότι το αναγνωρίζετε και εσείς αυτό- του Προϋπολογισμού, αλλά και γενικότερα της ελληνικής οικονομίας. Αντί λοιπόν να γίνει την περίοδο των παχιών αγελάδων του 2007, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε, η μείωση του δημοσίου χρέους, εμείς είχαμε αύξηση.
Εδώ υπάρχει και το εφεύρημα βέβαια ότι μειώθηκε ως ποσοστό του Α.Ε.Π.. Κοιτάξτε, το Α.Ε.Π. είναι μια εκτίμηση. Άρα η εκτίμηση μπορεί να αλλάζει, να μεγαλώνει και να μικραίνει. Το δημόσιο χρέος είναι ποσά τα οποία πληρώνονται και είναι μέχρι ευρώ γνωστά ή θα έπρεπε να είναι γνωστά. Αν δεν είναι γνωστά φταίνε οι υπηρεσίες.
Η Νέα Δημοκρατία, λοιπόν, το 2007 συμπεριεφέρθη όπως συμπεριεφέρετο και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πριν το 2004, που είχαμε πάλι περιόδους υψηλών ρυθμών αναπτύξεως, ως πολιτικάντης, διότι ενδιαφερόταν πώς θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές και ήταν προεκλογική περίοδος το 2007. Δεν συμπεριεφέρθη ως πολιτικός να νοιαστεί για τις επόμενες γενιές. Πάντα στις προτεραιότητες οι επόμενες γενιές είναι τελευταίες, είναι κάτω-κάτω. Χρεώνουμε σήμερα και χρεώνει και ο δικός σας Προϋπολογισμός τον οποίο έχετε καταθέσει με το προσχέδιο, με τεράστια ποσά τα αγέννητα ή τα μικρά παιδιά που δεν συμμετέχουν σήμερα στο οικονομικό γίγνεσθαι.


(GH)
(03ML)
Γιατί το κάνετε αυτό; Γιατί θεωρείτε ότι στο μέλλον θα υπάρξει κάποιος άλλος και αυτός ο άλλος θα έχει την ευθύνη να καθαρίσει την κόπρο του Αυγεία που εσείς δημιουργείτε, που έχετε δημιουργήσει δηλαδή όλα αυτά τα χρόνια τα κόμματα της εξουσίας.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ)
Το δημόσιο χρέος ξέρετε έχει ένα πολύ βασικό χαρακτηριστικό. Όταν αυξάνεται το δημόσιο χρέος μπορούν όλοι να είναι ικανοποιημένοι. Μπορούν δηλαδή και οι επιχειρήσεις να μην πληρώνουν φόρους, να μειώνονται οι φόροι, αυτοί που έχουν κάποιες φορολογικές υποθέσεις να πηγαίνουν στο διηνεκές στα δικαστήρια ή σε οτιδήποτε άλλο, να δίδονται κάποιες αυξήσεις, τέλος πάντων οι κοινωνικές εντάσεις να μπορούν κατά κάποιο τρόπο να κρατηθούν, αλλά το πρόβλημα ότι όλα αυτά μεταφέρονται στο μέλλον.
Φανταστείτε έναν γονέα, ο οποίος θα έκανε αυτό που κάνει το ελληνικό κράτος, αυτό που κάνετε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία. Ένας γονέας, ο οποίος όταν τα παιδιά του είναι μικρά παίρνει δάνεια, διάγει αυτός ένα βίο έκθυμο και όταν τα παιδιά του τελικά ενηλικιωθούν και πάνε να δουλέψουν ξαφνικά έχουν να πληρώσουν τα χρέη του πατέρα τους. Αυτός ο άνθρωπος, που θα έκανε κάτι τέτοιο δεν θα εθεωρείτο ως ο πλέον ανήθικος άνθρωπος. Γιατί το κάνετε αυτό οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στα μικρά και τα αγέννητα παιδιά; Γιατί συνεχώς χρεώνετε, όπως φαίνεται από τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του 2007, τα παιδιά μας με τις δικές σας ανομίες, με τους τόκους και τα χρέη των δικών σας ανομιών;
Μέσα στην έκθεσή του το Ελεγκτικό Συνέδριο δηλώνει ότι τα φορολογικά έσοδα με καλύτερη οργάνωση των υπηρεσιών θα μπορούσαν να βελτιωθούν. Και έχω μια απορία. Λέμε συνέχεια ότι υπάρχει πλεονασμός προσωπικού στο δημόσιο. Εάν χρειάζεται προσωπικό, εάν χρειάζεται εξοπλισμός, εάν χρειάζεται οτιδήποτε άλλο στο Υπουργείο Οικονομικών, γιατί δεν μετατάσσετε προσωπικό, γιατί δεν αγοράζεται τέλος πάντων αυτός ο εξοπλισμός, ο οποίος θα επιτρέψει να αυξηθούν, να εισπραχθούν τα βεβαιωθέντα φορολογικά έσοδα, να μην παραγράφονται κι έτσι όλα αυτά να μπορέσουν να μειώσουν το κεφάλαιο του δημοσίου χρέους; Γιατί εδώ πέρα βλέπουμε ότι ενώ δείχνετε τεράστια ευκολία στο να διορίζετε και εσείς και οι προκάτοχοί σας κόσμο στο δημόσιο με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ξαφνικά όταν ερχόμαστε στις φορολογικές υπηρεσίες, εκεί έχουμε μία δυσκαμψία.
Ένα επίσης μεγάλο πρόβλημα του Προϋπολογισμού και θα μπορούσατε αυτό να το αντιμετωπίσετε εν όψει του Προϋπολογισμού του 2010 είναι τα ποσά που δεν υπάρχουν για τις απρόβλεπτες δαπάνες.
Επικαλείται ο απολογισμός ότι υπήρξαν δυο έκτακτα φαινόμενα, πολλά μάλλον, αλλά δύο κυρίως, οι εκλογές και το θέμα των πυρκαγιών στην Πελοπόννησο και στην Εύβοια. Γιατί δεν υπήρχαν απρόβλεπτες δαπάνες, να υπάρχουν δηλαδή ποσά για απρόβλεπτα περιστατικά και όταν δεν συμβεί κάτι το απρόβλεπτο αυτά τα ποσά είτε να πάνε για τη μείωση του δημοσίου χρέους είτε να δοθούν για άλλες ανάγκες; Νομίζω ότι αυτά τα πράγματα τα κάνει ο οιοσδήποτε θέλει να έχει τον τίτλο του νοικοκύρη, όπως λέει ο λαός μας.
Κλείνοντας θέλω να πω ότι με τις φορολογικές υπηρεσίες που έχουμε όλα αυτά που λέει το Ελεγκτικό Συνέδριο είναι γράμμα κενό. Η διαφθορά στο δημόσιο και ιδιαιτέρως όπως λένε και οι εκθέσεις της Διεθνούς Διαφάνειας στις εφορίες είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο. Και το δεύτερο θέμα σύμφωνα με το οποίο μειώνονται τα φορολογικά έσοδα είναι αυτό το τρελό πάρτι που γίνεται με τις εξωχώριες εταιρείες, οι οποίες είναι ένας θεσμός μέσω του οποίου γίνεται όχι φοροδιαφυγή, αλλά κυρίως φοροαποφυγή.
Έχουμε λοιπόν έναν απολογισμό τον οποίον εμείς δεν θα ψηφίσουμε, προσωπικά εγώ δεν θα τον ψηφίσω διότι δεν θέλω να συνεργήσω στις κακές πρακτικές, οι οποίες επεκράτησαν το 2007 και που δυστυχώς τις βλέπουμε να συνεχίζονται και σήμερα.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού) (XA)
(3GH)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα μαθητές και μαθήτριες με τέσσερις εκπαιδευτικούς συνοδούς από το Δημοτικό Σχολείο Μονεμβασίας -Μολάων Λακωνίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα)
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Παπαδημούλης.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, συζητάμε τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του έτους 2007 μία μέρα πριν καταθέσει η Κυβέρνηση τον Προϋπολογισμό του 2010, μία μέρα μετά το Υπουργικό Συμβούλιο που αποφάσισε να αλλάξει το προσχέδιο Προϋπολογισμού 2010, όχι προς την κατεύθυνση που ζήτησε η Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής ακόμα και συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, αλλά προς την κατεύθυνση που πιέζει η Κομισιόν, προς την κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής που ακολούθησε η Νέα Δημοκρατία και μαυρίστηκε γι’ αυτό στις εκλογές.
Η πρώτη παρατήρηση. Θα πρέπει να δεσμευθείτε, κύριε Υπουργέ και να δεσμευθούν και όλες οι πτέρυγες της Βουλής ότι είναι η τελευταία φορά που κάνουμε με μια διαδικασία «ψεκάστε-ψηφίστε-τελειώσαμε» σε ανεπίκαιρο χρόνο μια συζήτηση για την εκτέλεση του Κρατικού Προϋπολογισμού. Αν θέλουμε να αναβαθμίσουμε το ρόλο της Βουλής, την ελεγκτική της δύναμη στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος, αν θέλουμε να αυξήσουμε την αξιοπιστία του Κοινοβουλίου και των Βουλευτών, πρέπει να εφαρμόζουμε τουλάχιστον όσα προβλέπουν οι κανονισμοί που εμείς ψηφίζουμε.
Το άρθρο 31Α΄ του Κανονισμού, κύριε Υπουργέ, λέει ότι κάθε μήνα οι αρμόδιες υπηρεσίες δίνουν στοιχεία στη Βουλή και τρεις φορές το χρόνο η Επιτροπή Ισολογισμού και Απολογισμού της Βουλής ενημερώνεται για το πώς πάνε τα έσοδα και τα έξοδα. Αυτό κατ’ εξακολούθηση, επί δεκαετίες το γράφουν οι κυβερνήσεις και οι γαλάζιες και οι πράσινες στα παλαιότερα των υποδημάτων τους και είναι ντροπή και πρέπει να αλλάξει.
Και δεν είναι θέμα μόνο δημοκρατίας, είναι και θέμα ελέγχου του δημόσιου χρήματος. Ισχυρίζομαι ότι αν εμείς κάνουμε σωστότερα τον ελεγκτικό μας ρόλο, αν τον ασκούμε σωστότερα, τότε δυσκολότερα θα μπορούν να πειράζουν τα νούμερα για να υπηρετήσουν κομματικές και πολιτικές σκοπιμότητες οι κυβερνώντες με τη βοήθεια των προθύμων κύριε Υπουργέ, είτε του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους είτε του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.
Πρέπει να είναι η τελευταία φορά που συζητάμε δύο χρόνια μετά την εκτέλεση του προϋπολογισμού. Ο προϋπολογισμός και η εκτέλεσή του πρέπει να συζητιέται στις αρχές της επόμενης χρονιάς όπως προβλέπει ο Κανονισμός. Και σήμερα θα έπρεπε να συζητάμε αυτά που συζητάει όλος ο κόσμος, αυτά που γράφει ο Τύπος. Και τι γράφει ο Τύπος κύριε Υπουργέ; Ότι το Υπουργικό Συμβούλιο χθες αποφάσισε αντί να περιορίσει τις πελατειακές σπατάλες, αντί να περιορίσει τη φοροδιαφυγή, να παγώσει για δεύτερη συνεχή χρονιά με ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτήν τη φορά και όχι με Νέα Δημοκρατία τους μισθούς 500.000 εργαζομένων οι οποίοι παίρνουν 2.000 ευρώ και πάνω.

(MT)
(03XA)
Αναρωτιέμαι αυτοί είναι οι έχοντες και κατέχοντες που μας έλεγε ο Πρωθυπουργός ότι θα πληρώσουν με δίκαιο τρόπο; Αναρωτιέμαι αυτές είναι οι πραγματικές αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό που τάζατε προεκλογικά; Αναρωτιέμαι, αν για δεύτερη συνεχή χρονιά παγώσουν οι αμοιβές αυτών των ανθρώπων, θα δουλέψουν καλύτερα τα δημόσια νοσοκομεία, τα δημόσια σχολεία, οι εφορίες και οι πολεοδομίες; Το Εθνικό Πλαίσιο Στρατηγικής Αναφοράς, το Ε.Σ.Π.Α., το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης θα τρέξει καλύτερα, το οποίο μάλιστα βρίσκεται σε απαράδεκτα επίπεδα, έχει απορρόφηση μόλις 3%;
Λυπάμαι, αλλά αυτό που διαπιστώνω είναι μία διπλή ανακολουθία, κύριε Υπουργέ. Έρχεστε με τη θετική σας ψήφο στον Απολογισμό του 2007 να πείτε ένα «ναι» σε μία κακή οικονομική πολιτική και μία κακή δημοσιονομική διαχείριση της Νέας Δημοκρατίας, με το επιχείρημα της συνέχειας του κράτους και την ίδια ώρα, εγκαταλείποντας με ταχύ βηματισμό τις προεκλογικές σας δεσμεύσεις, ακολουθείτε τις καταδικασμένες συνταγές της οικονομικής πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας και για τον Προϋπολογισμό του 2010.
Έρχομαι σε παραδείγματα, ξεκινώντας από το 2007 και την ευκολία αυτού του «ναι» που λέει η Κυβέρνηση και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην κακή διαχείριση της Νέας Δημοκρατίας.
Ήταν μια χρονιά με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, περίπου 4%. Και τα προηγούμενα χρόνια είχαν επίσης υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Υπήρχε ευκαιρία για να χρησιμοποιηθούν αναπτυξιακά οι κοινωνικοί πόροι ή για να βελτιωθεί το κοινωνικό κράτος ή για να μειωθεί το έλλειμμα και το χρέος, να νοικοκυρευτούν τα δημόσια οικονομικά ή να γίνει λίγο από όλα αυτά.
Τι λέει ο Απολογισμός που θα υπερψηφίσετε, κύριε Υπουργέ; Ότι το έλλειμμα αντί για 2,4%, που ήταν στον Προϋπολογισμό, ανέβηκε στο 3,7%. Και τις υπερβάσεις δεν τις είχαμε στον τομέα της ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους. Εκεί είχαμε υστέρηση, είχαμε περικοπές. Υστέρηση 3% στις δαπάνες για τη δημόσια παιδεία, υστέρηση 8% έναντι των προϋπολογισμένων στις δαπάνες για τη υγεία, αλλά υπέρβαση 2,2 δισεκατομμύρια για τα εξοπλιστικά προγράμματα. Τεράστιο ποσό για να μην το έχει προβλέψει και προϋπολογίσει κανείς. Τετραπλασιασμός περίπου των απόρρητων δαπανών.
Ξέρω ότι το μόνιμο επιχείρημα των κυβερνήσεων είναι ότι το 90% είναι ανελαστικές δαπάνες του Προϋπολογισμού, «τι να κάνουμε» και λοιπά. Είναι ένα επιχείρημα της εκάστοτε κυβερνητικής νομενκλατούρας. Δεν είναι αληθές. Πάρα πολλές από αυτές τις δαπάνες δεν υπηρετούν ούτε την ανάπτυξη ούτε το κοινωνικό κράτος ούτε την αναδιανομή υπέρ των ασθενέστερων. Υπηρετούν το κόμμα που είναι στα πράγματα και μπορούν να περικοπούν.
Σε λίγες μέρες θα συζητηθεί –ελπίζω- και θα απαντηθεί με ουσιαστικό τρόπο μία επίκαιρη ερώτηση που έχω καταθέσει, που λέει ότι το 2005 το κόστος της γραφειοκρατίας στην Ελλάδα, το κόστος της πάσης φύσεως διοίκησης, με επίσημα στοιχεία της EUROSTAT, είναι 6,8% του Α.Ε.Π..
Ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη είναι 3%. Αυτή η διαφορά είναι περίπου 10 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, τα οποία δεν πάνε για την παιδεία –γιατί είμαστε στον πάτο στην παιδεία- δεν πάνε για την υγεία -γιατί είμαστε στον πάτο- δεν πάνε για κοινωνικές πολιτικές, γιατί ο δείκτης των κοινωνικών ανισοτήτων στην Ελλάδα είναι στην κορυφή. Έχουμε το ρεκόρ μαζί με την Εσθονία και την Πορτογαλία. Πού πάνε; Πάνε σε γραφειοκρατία, σε σπατάλες, σε κομματικούς διορισμούς, σε κομματικές σκοπιμότητες.
Μία άλλη παρατήρηση θέλω να κάνω για τον Απολογισμό του 2007. Υπάρχουν του κόσμου οι παρατηρήσεις για παρανομίες ή για πράξεις αμφισβητούμενης νομιμότητας του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Ερώτηση: Τι κάνει η Κυβέρνηση και η Βουλή με τις παρατηρήσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου; Παίρνει κάποια μέτρα, ώστε να μην ξαναγίνουν οι ίδιες παρατηρήσεις στην επόμενη έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου την επόμενη χρονιά; Πώς εφορεύει για την αποτελεσματική διαχείριση του δημόσιου χρήματος; Τι θα αλλάξει σ’ αυτό, κύριε Υφυπουργέ;
(MB)
(3MT)
Υπάρχουν πράγματα που ακουμπάνε όχι μόνο την έννοια της πολιτικής ευθύνης αλλά και την έννοια της ποινικής ευθύνης. Και εδώ χρειαζόμαστε αλλαγές, χρειαζόμαστε δεσμεύσεις.
Έρχομαι και πάλι στην επικαιρότητα. Με το που αποφασίσατε και ανακοινώσατε χθες ότι τροποποιείται το προσχέδιο του Προϋπολογισμού προς την κατεύθυνση της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας και προς την κατεύθυνση των νεοφιλελεύθερων πιέσεων της Κομισιόν για «πάγωμα» μισθών σε μεσαίους μισθωτούς, για περικοπές δαπανών με κοινωνικό χρώμα και όχι για περικοπές πελατειακής σπατάλης ή για σύλληψη της φοροδιαφυγής και για περιορισμό της παραοικονομίας, με το που κάνατε ένα ακόμη βήμα προς τα δεξιά στην οικονομική σας πολιτική, όπως θα το παρουσιάσετε αύριο και επισήμως, βρήκε ευκαιρία ο ΣΕΒ για πρώτη φορά στα χρονικά να καταγγείλει αυτός τη σύμβαση με τους εργαζόμενους και να ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση. Γιατί σου λέει: Τώρα που η Κυβέρνηση που εξελέγη με το επιχείρημα «πραγματικές αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό» «παγώνει» τους μισθούς για τα μεσαία εισοδήματα είναι ευκαιρία να μπω κι εγώ στο χορό και να ζητήσω μια αντίστοιχη ρύθμιση που να συμπιέζει τα πράγματα, να συμπιέζει ακόμη περισσότερο το εισόδημα.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, δεν υποτιμάμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η όποια κυβέρνηση, γιατί τα δημόσια οικονομικά είναι κακά, η αξιοπιστία των ελληνικών στοιχείων είναι στο ναδίρ και οι επιλογές είναι δύσκολες. Όμως δεν έχετε το επιχείρημα ότι «δεν γνωρίζαμε», ότι «βρήκαμε κάτι πολύ χειρότερο απ’ αυτό που περιμέναμε». Το επιχείρημα της «καμένης γης» δεν πείθει πια. Και δεν πείθει διότι διαψεύδεται και από βασικούς θεσμικούς συνεργάτες σας.
Ο κύριος Προβόπουλος είπε πριν από λίγες ημέρες: «Ενημέρωσα για την κατάσταση των δημοσίων ελλειμμάτων τον κ. Καραμανλή στις 2 Σεπτεμβρίου και τον κ. Παπανδρέου στις 8 Σεπτεμβρίου», ένα μήνα προ των εκλογών. Εμάς δεν μας ενημέρωσε ο κ. Προβόπουλος, τη Βουλή δεν την ενημέρωσε. Το επιχείρημα λοιπόν ότι «δεν ξέραμε και γι’ αυτό τώρα ξεχάστε όσα είπαμε προεκλογικά για να πάρουμε τις ψήφους» δεν μπορεί να σταθεί.
Δεν ζητάμε να εφαρμόσετε το πρόγραμμα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ζητάμε όμως να μείνετε συνεπείς τουλάχιστον σε κάποιες δεσμεύσεις που λένε ότι θα πρέπει οι κοινωνικά ασθενέστεροι να ενισχύσουν τη θέση τους και να μην την επιβαρύνουν. Και λυπάμαι, αλλά η οικονομική πολιτική που ακολουθείτε κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Βήμα βήμα έχουμε αρχίσει να μετράμε τις χάντρες σ’ ένα ατελείωτο κομπολόγι αθέτησης προεκλογικών δεσμεύσεων της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., βήμα βήμα έχουμε αρχίσει να μετράμε τα βήματα που κάνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προσεγγίζοντας τη χρεοκοπημένη και αποτυχημένη πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κι εμείς ευχαριστούμε τον κύριο Παπαδημούλη.
Το λόγο έχει τώρα ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κύριος Ιωάννης Βούρος.
Φαντάζομαι ότι είναι η παρθενική σας ομιλία. Έτσι είναι, κύριε συνάδελφε;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ: Σχεδόν, κύριε Πρόεδρε, αν εξαιρέσουμε κάποιες ερωτήσεις και κάποιες τοποθετήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Καλορίζικος και κάθε επιτυχία!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ: Σας ευχαριστώ και θέλω με την ευκαιρία να ευχηθώ καλή δύναμη και στο δικό σας έργο, κύριε Πρόεδρε, και στο έργο των υπόλοιπων συναδέλφων της κυβερνητικής Παράταξης, της Αξιωματικής και της Ήσσονος Αντιπολίτευσης. Είναι δεδομένο ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο το έργο που έχουμε μπροστά μας, ιδιαίτερα μετά από τους κραδασμούς και τα απόνερα που δημιούργησε η διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τα τελευταία έξι χρόνια.
Για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο χρειάζονται προοδευτικές τομές, χρειάζονται μεταρρυθμίσεις, χρειάζονται καινοτόμες λύσεις, ρηξικέλευθες προτάσεις.
Όλα αυτά συνιστούν ένα μήνυμα καθαρό και ισχυρό, κύριοι συνάδελφοι, ότι η Ελλάδα μέσα απ’ αυτές τις κινήσεις μπορεί να ορθοποδήσει, μέσα απ’ αυτές τις κινήσεις μπορεί να μεταμορφωθεί. Και θα μεταμορφωθεί.
(GK)




(3MB)
Να θυμίσω με την ευκαιρία, κύριε Παπαδημούλη –έφυγε ο κύριος συνάδελφος- ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι αυτό που μέσω της Αναθεώρησης του Συντάγματος εισηγήθηκε τη διαδικασία Κύρωσης του Γενικού Ισολογισμού του Κράτους και του Απολογισμού και δεν είναι αυτό που κατέληξε, τέλος πάντων, με τις δικές του ενέργειες αυτή η διαδικασία να είναι μια τυπική διαδικασία και όχι ουσιαστική.
Για εμάς εξακολουθεί να είναι μια διαδικασία που αφορά σημαντικά πολιτικά ζητήματα λειτουργίας, αξιοπιστίας και διαφάνειας, καθώς κρίνεται απαραίτητο να γνωρίζει ο φορολογούμενος πολίτης πώς αξιοποιούνται οι πόροι του κράτους.
Επομένως, θεωρώ άκαιρη και άδικη την επίθεση που υφίσταται αυτή τη στιγμή ο Υπουργός Οικονομικών και ο Υφυπουργός που παρίσταται, δεδομένου ότι δεν είναι δική τους ευθύνη που δυο χρόνια μετά συζητείται ο Ισολογισμός και ο Απολογισμός του 2007.
Να θυμίσω επίσης στον κ. Παπαδημούλη ότι εκτός αυτής της διαδικασίας εισάγεται, με πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η αναβάθμιση και η Επιτροπή Ισολογισμού και Απολογισμού του Κράτους με τη συγκρότηση Ειδικής Επιστημονικής Γραμματείας από τη Βουλή, ώστε να μπορούν να παρακολουθούν σε συνεχή βάση οι Βουλευτές, αλλά και οι πολίτες την πορεία των δαπανών και των εσόδων ανά Υπουργείο. Είναι μια δέσμευση που αφορά στη διαφάνεια και στον τρόπο που θέλει να κυβερνήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τη χώρα.
Βεβαίως, η κατάθεση των αριθμών στον Ισολογισμό και τον Απολογισμό είναι και κατάθεση πολιτικών ενεργειών, είναι κατάθεση πολιτικών δράσεων που κρύβονται πίσω από αυτούς τους αριθμούς και ο Απολογισμός και ο Ισολογισμός του 2007 δείχνει ότι ο προϋπολογισμός, συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, έγινε το όχημα για τις πιο αντιλαϊκές και φιλελεύθερες πολιτικές σας.
Διατείνεστε ότι η οικονομία ήταν ένα καζάνι που έβραζε. Το καζάνι το βάλατε εσείς. Εσείς ανάψατε και τη φωτιά. Εσείς διαλέξατε και τα υλικά που μαγειρέψατε την πιο αντιλαϊκή πολιτική, τουλάχιστον ως προς τα οικονομικά, που είδε η χώρα από τη Μεταπολίτευση τουλάχιστον και μετά. Το αποτέλεσμα; Μοναδικό θύμα να είναι η χώρα και η οικονομία που μπήκε το 2007 σε στενό κύκλο επιτήρησης από τις Βρυξέλλες.
Είναι φανερό, λοιπόν, σε όλους μας ότι μια τέτοια επιλογή είχε κόστος για τον ελληνικό λαό, μια οικονομική πολιτική που οδήγησε σε πρωτοφανή αναδιανομή του εισοδήματος εις βάρος των χαμηλών και βεβαίως των μεσαίων εισοδημάτων.
Με λογιστικές αλχημείες και με αυθαίρετο τρόπο η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θέλησε να δικαιολογήσει τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις της απέναντι στο λαό, υποτιμώντας βεβαίως και παραγκωνίζοντας τελικά τον ίδιο το λαό και ιδιαίτερα τους φτωχούς και αδύναμους.
Φέρατε, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, τη χώρα σε μεγάλη εσωτερική κρίση, αφού είμαστε η μόνη χώρα που μπήκε σε επιτήρηση για τα αποτελέσματα του 2007, πολύ πριν από τη διεθνή κρίση και την ύφεση. Η έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου καταδεικνύει την πλήρη αποτυχία της οικονομικής σας πολιτικής.
Από τον Ισολογισμό και Απολογισμό του 2007 φαίνεται ξεκάθαρα –βεβαίως και στους Έλληνες πολίτες- ότι επιδεινώθηκε η ελληνική οικονομία και επιγραμματικά –γιατί έχουμε όλοι ασχοληθεί με τα νούμερα τις τελευταίες δυο μέρες και όχι μόνο- θα αναφέρω δυο τρεις παραγράφους.
Τον Απρίλιο του 2007 αναθεωρήσατε το έλλειμμα προηγούμενων ετών. Προϋπολογίσατε το 3,7% με αποτέλεσμα το τελευταίο να φτάσει στο ύψος του 7,9%. Με αντίστροφες βέβαια μεθοδεύσεις μειώσατε το έλλειμμα του 2006 στο 2,6%.
Η υστέρηση των εισπραχθέντων εσόδων –γνωστό επίσης σε όλους μας- φτάνει στο 37,7% και οι ανείσπρακτες οφειλές –επίσης γνωστές- στα 31,4 δισεκατομμύρια.
Στην ανάπτυξη υπήρξαν σημαντικές επιπτώσεις, αφού τα έξοδα του τακτικού Προϋπολογισμού ανέρχονται στα 38,8 δισεκατομμύρια, ενώ το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων συρρικνώθηκε στο 3,82% του Α.Ε.Π. Και όλα αυτά είχαν δραματικές συνέπειες για την ελληνική οικονομία, την ελληνική οικογένεια και για το κύρος της χώρας.
Κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, καταντήσατε τη χώρα μια επαίτη, καταντήσατε τη χώρα μια ζητιάνα που είναι ντυμένη με τον ρακένδυτο μανδύα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής σας, τον χιλιομπαλωμένο, με τα ξέφτια να κρέμονται, να τείνει το χέρι ως ζητιάνα στις γωνίες της Ευρώπης.

(DP)
(GK)
Ο ρυθμός ανάπτυξης επιδεινώθηκε. Κατέταξε τη χώρα μας στη 15η θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά από πάρα πολλά χρόνια. Η ελληνική οικογένεια δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα, αφού το εισόδημα συρρικνώθηκε και το κατά κεφαλήν εισόδημα του ΑΕΠ έχει μέση ετήσια αύξηση μόνο 1,4 μονάδες. Η ανεργία αντιμετωπίστηκε με ρουσφετολογικές προσλήψεις ημιαπασχολούμενων και με επιδότηση μη βιώσιμων θέσεων. Προσθέσατε νέους έμμεσους και επαχθείς για τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα φόρους. Το χρέος νοικοκυριών τριπλασιάστηκε και οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες και οι μικρομεσαίοι βιώνουν την οικονομική και κοινωνική ανασφάλεια. Ο προϋπολογισμός που καταρτίσατε –και δεν είναι μόνο αυτός- έχει πέσει έξω όσο ποτέ.
Και σκέφτεται κάποιος: Αυτός ο προϋπολογισμός έχει συνταχθεί από κάποιους ανίκανους που δεν είναι ικανοί να προϋπολογίσουν ή να διαχειριστούν ούτε τα κοινόχρηστα μιας πολυκατοικίας; Είναι προϋπολογισμός που έχει συνταχθεί από κάποιους φτωχούς τω πνεύματι ή από κάποιους ανίκανους; Διαλέγετε και παίρνετε.
Να μην αναφέρω το αναπτυξιακό σκέλος, γιατί νομίζω ότι θα μακρηγορήσω και θα σας κουράσω από τη στιγμή που είναι σε όλους γνωστό το πώς το συγκεκριμένο σκέλος δεν αξιοποιήθηκε, δεν αναδιαρθρώθηκε ως προς το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και το Ε.Σ.Π.Α. Παράλληλα αυξήσατε τη σπατάλη του κράτους, υποβαθμίσατε υπηρεσίες κοινής ωφελείας και επιμείνατε σε πολιτική αποκρατικοποιήσεων. Αναθεωρούσατε διαρκώς με την επιβολή νέων μέτρων με προχειρότητα, με έλλειψη προγράμματος και ανικανότητα. Αυτός ο προϋπολογισμός που καταρτίσατε, δεν έδωσε λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία και βεβαίως δεν απάντησε στα αιτήματα της κοινωνίας.
Ο προϋπολογισμός, αγαπητοί συνάδελφοι, για μας τουλάχιστον είναι μία πράξη που έχει να κάνει με την κοινωνία, προκύπτει από διάλογο με την κοινωνία και σχεδιάζεται για την κοινωνία και όχι για να έχει αντίπαλο την κοινωνία.
Πρώτος στόχος για μας τουλάχιστον, είναι η αναθέρμανση της αγοράς και η επανεκκίνηση της οικονομίας. Πιστεύουμε πως μόνο η ανάταξη της οικονομίας θα αποφέρει και νέα έσοδα σε μόνιμη βάση. Όπως, επίσης, στόχος για μας είναι η αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης και αυτό μπορεί να το διασφαλίσει το νέο αναπτυξιακό μοντέλο, η πράσινη ανάπτυξη που θα αποτελέσει και τη βάση για την αναδιάρθρωση του παραγωγικού μοντέλου στη βιομηχανία και τις υπηρεσίες. Θα προσελκύσει επενδύσεις και θα ενισχύσει την εξωστρέφεια και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας. Η πράσινη ανάπτυξη δεν αποτελεί μία πολιτική απλά για το περιβάλλον. Είναι ριζική αλλαγή του τρόπου με τον οποίο εμείς θα παράξουμε πλούτο. Ωφελούνται επιπρόσθετα όλοι οι παραγωγικοί συντελεστές της χώρας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, μπορώ να σας αναγνωρίσω ένα προσόν, αυτό που εισπράττω χρόνια έξω από τη Βουλή: Τη δυνατότητα να παρουσιάζετε το άσπρο μαύρο. Τη δυνατότητα να κλαίτε πάνω από τις καταστροφές που προκαλείτε με κροκοδείλια δάκρυα και βεβαίως σαν τον δήμιο που στέκεται πάνω από τα κομμένα κεφάλια να λέτε: «Τι να κάνω; Αυτή είναι η δουλειά μου».
Και ως προς τους αγαπητούς συναδέλφους της ήσσονος αντιπολίτευσης που δεν είναι εδώ, κρατήστε κάποια βέλη σας, κύριοι συνάδελφοι, γιατί η τετραετία είναι πολύ μεγάλη. Δεν θα έχετε πολεμοφόδια σε λίγο. Αυτό το μανικό πάθος για ένα προϋπολογισμό που ακόμα δεν έχετε δει, καταδεικνύει τη μικρογραφειοκρατικής αντίληψης θέση σας απέναντι στα ζητήματα της χώρας, καταδεικνύει μία θεολογική προσκόλληση σε μία αντιπολίτευση απλά για να γίνεται αντιπολίτευση.
Όπως είπε και ο Πρωθυπουργός χθες στο Υπουργικό Συμβούλιο, ο προϋπολογισμός του 2010 είναι προϋπολογισμός ισορροπίας. Οι στόχοι παραμένουν οι ίδιοι και η Κυβέρνηση θα τηρήσει όσα υποσχέθηκε προεκλογικά. Ο προϋπολογισμός του 2010 έχει σαν κεντρικό δημοσιονομικό στόχο να μειωθεί το έλλειμμα από το 12,7% που είναι σήμερα στο 9,1% μέσα στο 2010 με τρόπο δίκαιο και ισορροπημένο, με τη δίκαιη φορολόγηση και με τη μείωση των δαπανών με εξορθολογισμό και ανακατανομή.
(DE)
(3DP)
Διότι είμαστε υπεύθυνοι σε όσα δεσμευθήκαμε για να στηριχθούν οι προτεραιότητές μας και να μπορούμε να μιλήσουμε για παιδεία, για πολιτισμό, για υγεία, για απασχόληση, για κοινωνική αλληλεγγύη και προστασία.
Λένε οι κύριοι συνάδελφοι πως βιώνουμε μια τραγωδία. Να σας θυμίσω πως στην αρχαία τραγωδία το μέλλον των ηρώων ήταν προδιαγεγραμμένο από κάποια μοίρα, από κάποιους θεούς. Το μέλλον της χώρας αυτής δεν προδιαγράφεται από κανέναν εξωτερικό παράγοντα, από κανέναν «θεό» -σε εισαγωγικά, βεβαίως, η λέξη- της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προδιαγράφεται και σχεδιάζεται από μας και εμείς είμαστε εδώ για να αλλάξουμε το πεπρωμένο, να μετατοπίσουμε τα όρια του πεπρωμένου και να αλλάξουμε τον ρουν της ιστορίας, όπως εσείς νομίζετε ότι έχει.
Λόγοι που, όπως εξήγησε και η Εισηγήτρια του Κόμματός μου, της Κυβέρνησης, η κυρία Παπαθανάση, λόγοι τάξης και συνέχειας, μας οδηγούν -με οδηγούν προσωπικά- στην Κύρωση της Έκθεσης για τον Απολογισμό και τον Γενικό Ισολογισμό για το οικονομικό έτος 2007.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ευχαριστούμε το Γιάννη Βούρο που και το χρόνο κράτησε.
Το λόγο τώρα έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Ελευθέριος Αυγενάκης.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στη διάρκεια της συζήτησης για τον Ισολογισμό και τον Απολογισμό του έτους 2007 πολλά ακούστηκαν για τους χειρισμούς της προηγούμενης κυβέρνησης και την οικονομική της πολιτική. Επίσης, τις τελευταίες μέρες, αρκετά κυβερνητικά στελέχη, ακόμα και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, δίνουν μια λανθασμένη, μια παραποιημένη εικόνα της οικονομικής πραγματικότητας.
Συγκρίνοντας τους προεκλογικούς λόγους όλων εσάς, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., με τις σημερινές σας τοποθετήσεις, υπάρχει ένα μεγάλο κενό, μαύρο και άσπρο. Μεγάλη ασυνέπεια, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Τότε λέγατε «χρήματα υπάρχουν». Σήμερα λέτε κάτι άλλο. Προσπαθείτε να μας πείσετε ότι παραλάβατε ένα χάος, μια οικονομική καταστροφή.
Ε, λοιπόν, δεν είναι αυτή η αλήθεια και το ξέρετε πολύ καλά και το ξέρουμε όλοι μας πολύ καλά. Η αλήθεια είναι ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προσπαθεί να μας πείσει για μια καταστροφική εικόνα της οικονομίας, καθώς συνειδητοποιεί ότι πρέπει να κάνει τα αντίθετα από αυτά που προεκλογικά είχε υποσχεθεί. Και είχε υποσχεθεί -είχατε υποσχεθεί- πολλά, μα πάρα πολλά.
Αναγνωρίζει σήμερα και ενστερνίζεται τις δικές μας θέσεις, συμφωνεί με αυτά που εμείς με θάρρος, με ειλικρίνεια, λέγαμε, ότι, δηλαδή, πρέπει να ληφθούν άμεσα, αυστηρά και πιθανώς επίπονα μέτρα.
Στο σημείο αυτό και επειδή δεν πρέπει ούτε να αγνοούμε, αλλά ούτε και να ξεχνάμε την πραγματικότητα, επιτρέψτε μου να κάνω γνωστά στο Σώμα και στους Έλληνες πολίτες ορισμένα αδιάψευστα οικονομικά στοιχεία που αφορούν στη συγκεκριμένη οικονομική περίοδο για την οποία σήμερα συζητούμε.
Σημειώνω, λοιπόν, ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης της οικονομίας μας την περίοδο 2004-2007 διαμορφώθηκε στο 4,1% και ήταν από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης της μεταπολιτευτικής περιόδου. Σημειώνω ότι για πρώτη φορά και μετά από πολλά χρόνια, μάλιστα, η ανάπτυξη συνοδεύτηκε από σημαντική μείωση των ποσοστών της ανεργίας, η οποία μειώθηκε στο χαμηλότερο επίπεδο από το 1990. Το ποσοστό απασχόλησης αυξήθηκε από το 58,7% του 2003 στο 61,4% το 2007, ενώ οι επενδύσεις αυξήθηκαν, σημειώνοντας το 2007 την τέταρτη καλύτερη επίδοση στην Ευρωζώνη. Τα αμφισβητείτε αυτά;
Ταυτόχρονα, η κοινωνική συνοχή και η κοινωνική δικαιοσύνη ενισχύθηκαν με στοχευμένα μέτρα. Με ταχείς ρυθμούς επετεύχθη η σύγκλιση με την πιο ανεπτυγμένη Ευρώπη. Παρά τη μεγάλη δημοσιονομική προσαρμογή την περίοδο 2004-2008, στο πλαίσιο της αύξησης των δαπανών κοινωνικής προστασίας, οι κοινωνικές μεταβιβάσεις αυξήθηκαν. Ταυτόχρονα, ο πληθωρισμός στη χώρα μας την περίοδο 2004-2007 διαμορφώθηκε στο 3,1%, επίπεδο που είναι χαμηλότερο από οποιαδήποτε κυβέρνηση μετά το 1981.
(LM)
(3DE)
Το δημοσιονομικό έλλειμμα μειώθηκε, από το 7,5% που το παραλάβαμε το 2004, κατά περίπου πέντε ποσοστιαίες μονάδες, ενώ το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του Α.Ε.Π. μειώθηκε στα χαμηλότερα επίπεδα της δεκαετίας. Η φορολογική επιβάρυνση υπήρξε επίσης η χαμηλότερη την τελευταία δεκαετία.
Σημειώστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι το 2006 ήταν η πρώτη χρονιά από την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και το έλλειμμα έπεσε κάτω από το όριο του 3% που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Τέτοιου μεγέθους μείωση ελλείμματος, με ταυτόχρονη διατήρηση των υψηλών ρυθμών ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας, δεν έχει επιτευχθεί ποτέ ξανά στην πρόσφατη εμπειρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αυτό ήταν ένα επίτευγμα της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας που δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας εδώ μέσα.
Επιπροσθέτως, το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του Α.Ε.Π. μειώθηκε στα χαμηλότερα επίπεδα της δεκαετίας. Υπενθυμίζω ότι το δημόσιο χρέος το 1981 ήταν μόλις 27,1% του Α.Ε.Π., ενώ το 2004 είχε φθάσει στο 98,6% του Α.Ε.Π. Και όλοι γνωρίζουμε και κατανοούμε, ποιος φταίει γι’ αυτά τα νούμερα, γι’ αυτή την πορεία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τον Προϋπολογισμό του 2007 επετεύχθη η περαιτέρω μείωση του ελλείμματος και η δραστική αποκλιμάκωση του δημοσίου χρέους. Αποκλίσεις υπήρξαν. Δεν το αμφισβητεί κανένας. Ήταν, όμως, οριακές, όσον αφορά τα βασικά μεγέθη του Προϋπολογισμού.
Στο πλαίσιο αυτό σημειώνω ότι τα συνολικά εισπραχθέντα έσοδα προς μείωση των φόρων ανήλθαν στα 116 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ και τα φορολογικά έσοδα, οι έμμεσοι και άμεσοι φόροι δηλαδή, αυξήθηκαν κατά 7,5% έναντι των αντιστοίχων του 2006. Τα πραγματικά εισπραχθέντα έσοδα δεν παρουσιάζουν απόκλιση σε σχέση με τις προβλέψεις του Προϋπολογισμού, παρά μόνο ως προς τα πιστωτικά έσοδα.
Τώρα, όσον αφορά τα έσοδα των προγραμμάτων δημοσίων επενδύσεων, αυξήθηκαν κατά 25,3% έναντι των προβλέψεων και κατά 29% έναντι του 2006, αύξηση που έχει να κάνει με την επιτάχυνση της απορρόφησης πόρων από διαρθρωτικά ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όσον αφορά τα έξοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού, αυτά εμφανίζονται αυξημένα λόγω της αύξησης των χρεολυσίων περίπου κατά 24 δισεκατομμύρια. Αν αφαιρέσει, όμως, κανείς τα χρεολύσια, τα έξοδα παρουσιάζουν μικρή μόνο αύξηση κατά 4,7%. Αυτά οφείλονται κυρίως στα πρόσθετα κονδύλια που διατέθηκαν για την αντιμετώπιση των καταστροφικών πυρκαγιών, για την ανακούφιση των πληγέντων, τη διενέργεια εθνικών εκλογών, την τακτοποίηση των οφειλών του ελληνικού δημοσίου προς την Ολυμπιακή Αεροπορία και την έκτακτη απόδοση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εξαιτίας της τελευταίας αναθεώρησης του Α.Ε.Π.
Οι δαπάνες για αποδοχές προσώπων και συντάξεις παρουσιάζουν μηδενική σχεδόν αύξηση έναντι των προβλέψεων και 7,2% έναντι της προηγούμενης χρονιάς. Οφείλονταν στην αύξηση του αριθμού των συνταξιούχων και των αναπροσαρμογών των στρατιωτικών συντάξεων.
Οι δαπάνες για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, τόκοι και χρεολύσια, παρουσιάζονται αυξημένες, λόγω της πληρωμής χρεολυσίων βραχυχρόνιων τίτλων για τους οποίους δεν προβλέπεται δαπάνη στον Προϋπολογισμό, εφόσον χρηματοδοτούνται προσωρινά ανοίγματα και δεν επιβαρύνουν τα βασικά μεγέθη του Προϋπολογισμού.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι τόκοι που κληθήκαμε να πληρώσουμε για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους ξεπέρασαν τις δαπάνες του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Ξεπέρασαν ακόμα τις επιχορηγήσεις όλων των ασφαλιστικών ταμείων και ήταν τρεις φορές περισσότεροι από όσα δώσαμε για όλους τους μισθούς, τις εφημερίες και όλες τις παροχές των νοσηλευτικών ιδρυμάτων.
Αν προσθέσεις κανείς στην εξίσωση και τις ανελαστικές δαπάνες των μισθών και των συντάξεων, της ασφάλισης και των τόκων, τότε μένει ένα 20% για να καλυφθούν οι λειτουργικές δαπάνες που είναι σχεδόν ανελαστικές, να γίνει πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, αλλά και να αντιμετωπιστούν οι τυχόν άλλες έκτακτες δαπάνες.
Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, όλοι μας γιατί συνεχίζουμε να επισημαίνουμε τις πολύ αρνητικές συνέπειες της διόγκωσης του ελλείμματος που αποδεδειγμένα προκάλεσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., χωρίς φυσικά να διαγράφω και μερική ευθύνη της προηγούμενης κυβέρνησης, της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και της διεθνούς οικονομικής κρίσης που έχει φυσικά επηρεάσει και τη χώρα μας.
Πόσο καταστροφικό ήταν το γεγονός ότι το δημόσιο χρέος από το 27,1% του Α.Ε.Π. που ήταν το 1981, το 2004 είχε φθάσει στο 98,6% του Α.Ε.Π., όπως ανέφερα και λίγο πριν;
(AD)



(3LM)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι όλοι σ’ αυτήν την Αίθουσα αναγνωρίζουμε ότι η κατάσταση είναι κρίσιμη, ειδικά καθώς βρισκόμαστε σήμερα σε μία κρίσιμη οικονομική συγκυρία. Το βέβαιο είναι ότι πρέπει να προχωρήσουμε σε ουσιαστικές περικοπές των δημοσίων δαπανών και να επιδιώξουμε μείωση του δημοσίου ελλείμματος.
Ελπίζω το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να μην περιπέσει ξανά στα λάθη του παρελθόντος, αν και ομολογώ ότι τα πρώτα βήματα άλλα δείχνουν, ακριβώς τα αντίθετα. Με κανόνες επικοινωνίας, διαχείριση της πολύ δύσκολης οικονομικής κατάστασης δεν γίνεται. Και το λέω αυτό γιατί το να αλλάζει κανείς την πραγματικότητα, να μεταλλάσσει τα στατιστικά στοιχεία, να «φουσκώνει» τεχνητά το έλλειμμα του 2009, είναι ενδεικτικό των προθέσεων και της πολιτικής που πρόκειται να ακολουθήσετε.
Το «πείραγμα» των οικονομικών στοιχείων όσον αφορά το δημόσιο έλλειμμα και το «φούσκωμα» του Προϋπολογισμού για το επόμενο οικονομικό έτος έχει ένα και μοναδικό σκοπό, να διογκωθεί τεχνητά το δημόσιο έλλειμμα και μετά να εμφανιστεί η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι το μειώνει το 2010.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα ακόμα μισό λεπτό.
Ήδη, με χθεσινές δηλώσεις ο Πρωθυπουργός της χώρας κ. Παπανδρέου «τα μάζεψε» και μας είπε ότι το έλλειμμα θα διαμορφωθεί τελικά στο 9,1%. Τελικά, εσείς, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ακόμα να αποφασίσετε, μετά από πενήντα ημέρες περίπου διακυβέρνησης, πόσο είναι αυτό το περιβόητο έλλειμμα; Να μου πεις, ακόμα δεν καταφέρατε να βρείτε περιφερειάρχες ή και γενικούς γραμματείς των Υπουργείων, αυτό σας μάρανε;
Η συγκεκριμένη κυβερνητική επιλογή και σύνταξη ενός τεχνητά φουσκωμένου προϋπολογισμού για το 2010 προφανώς δημιουργεί αναξιοπιστία και ανησυχία για την πορεία της ελληνικής οικονομίας απέναντι στους Ευρωπαίους εταίρους μας. Δυστυχώς, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν κατανοεί ότι μ’ αυτήν την επιπόλαιη επιλογή του υπονομεύει τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας, αλλά και δυσκολεύει το ίδιο του το έργο, καθώς τα μέτρα που θα απαιτηθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι πολύ πιο αυστηρά, πολύ πιο επίπονα. Και δυστυχώς, πολύ φοβάμαι ότι οι Έλληνες πολίτες θα κληθούν να πληρώσουν τον αρνητικό λογαριασμό που η Κυβέρνηση θα δημιουργήσει.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κι εμείς ευχαριστούμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να ανακοινώσω προς το Σώμα ότι οι Υπουργοί Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση της από 16 Σεπτεμβρίου 2009 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Συμπλήρωση, τροποποίηση διατάξεων του ν. 3717/2008 (ΦΕΚ Α΄ 239) «Κοινωνικές Ρυθμίσεις για τους εργαζόμενους στις εταιρείες «Ολυμπιακές Αερογραμμές Α.Ε.», «Ολυμπιακή Αεροπορία-Υπηρεσίες Α.Ε.» και «Ολυμπιακή Αεροπλοΐα Α.Ε.» και άλλες διατάξεις».
Παραπέμπεται στην αρμόδια διαρκή επιτροπή.
Το λόγο έχει τώρα η Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κα Κωνσταντίνα Γιαννακοπούλου.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να αναφερθώ στο ζήτημα της καθυστέρησης της συζήτησης για τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του δημοσιονομικού έτους 2007. Όπως ανέφεραν και οι άλλοι συνάδελφοι στις χθεσινές, αλλά και στις σημερινές εισηγήσεις τους, καλούμαστε να συζητήσουμε και να εγκρίνουμε ή να διαφωνήσουμε με τον Ισολογισμό και τον Απολογισμό του έτους 2007, τη στιγμή που σχεδόν σ’ ένα μήνα από σήμερα ξεκινά η υλοποίηση του Προϋπολογισμού του 2010.
Έτσι, δυστυχώς, φθάνουμε στο σημείο να συμμετέχουμε σε μία διαδικασία η οποία ως επί το πλείστον είναι καθαρά τυπική. Αφ’ ενός, τα συμπεράσματα που θα βγουν απ’ αυτή τη διαδικασία δεν είναι αρκετά επίκαιρα ώστε να συνεισφέρουν στη διαμόρφωση ενός πολιτικού προσανατολισμού για τους επόμενους προϋπολογισμούς και, αφ’ ετέρου, τα οικονομικά δεδομένα και άρα οι ανάγκες του προϋπολογισμού είναι διαφορετικά, ιδίως όταν έχει μεσολαβήσει μία μεγάλης έκτασης οικονομική κρίση που απαιτεί τους ανάλογους χειρισμούς στη δημοσιονομική πολιτική.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2007 ήταν ο τρίτος προϋπολογισμός που συνέταξε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μετά την ανάληψη της εξουσίας. Από τα στοιχεία του Απολογισμού, όπως παρουσιάζονται στην έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αποκαλύφθηκε ότι όποια δημοσιονομικά μεγέθη και να εξετάσουμε, το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό, αλλά ταυτόχρονα είναι και αποκαλυπτικό των επιλογών και των αποτελεσμάτων των οικονομικών επιλογών της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

(ΝΡ)
(3AD)
Σε όποια σελίδα της έκθεσης και να ανατρέξουμε, βλέπουμε παντού μεγάλες αποκλίσεις και υστέρηση, που έχουν επιπτώσεις στην οικονομία, στην ανάπτυξη και στο σύνολο της λειτουργίας του κράτους.
Βρισκόμαστε, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτήν τη στιγμή στη δυσάρεστη θέση να συζητήσουμε και να κρίνουμε αυτόν τον Απολογισμό, ως μέρος της πολιτικής της προηγούμενης Κυβέρνησης, ένα μέρος από το παζλ της ανέχειας, της ανεργίας και της μείωσης των επενδύσεων, που απερίσκεπτα συνέθεσε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τα τελευταία χρόνια.
Μάλιστα, το ίδιο παζλ συμπληρώνεται αυτή τη φορά από τη συρρίκνωση των δημοσιονομικών της χώρας και τη διόγκωση του δημοσίου ελλείμματος στο 3,7% στο τέλος του 2007, το δεύτερο μεγαλύτερο μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης, τη στιγμή που η Κυβέρνηση προέβλεπε στον Προϋπολογισμό το έλλειμμα στο 2,4%.
Και ακόμη χειρότερα. Το δημόσιο έλλειμμα το 2008 ανήλθε σε 7,7% και το 2009 θα κλείσει στο 12,7% τη στιγμή που προσπαθείτε να μας πείστε ότι όλα αυτά δεν οφείλονται στη διακυβέρνησή σας, την οποία, βεβαίως, θα πληρώσει για μια ακόμη φορά ο Έλληνας πολίτης.
Βέβαια, η παραπάνω αναφερόμενη συρρίκνωση των δημοσιονομικών φυσιολογικά είχε συνέπειες και στις δημόσιες επενδύσεις. Έτσι, οι δαπάνες του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων μειωμένες κατά 0,02% συγκριτικά με το 2006 δεν ξεπέρασαν το 2007 το 3,82 % του Α.Ε.Π.
Μια ματιά στον αντίστοιχο, βέβαια, απολογισμό του 2003 θα δείξει ότι το συγκεκριμένο μέγεθος μειωνόταν σταδιακά από τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Βέβαια, αξίζει αναφοράς ότι το 2003 το πρόγραμμα δημοσίων απορροφούσε το 5% του Α.Ε.Π. και, βέβαια, όταν μιλάμε για δημόσιες επενδύσεις επί της ουσίας κάνουμε αναφορά σε ένα βασικότατο παράγοντα και πυλώνα άσκησης κοινωνικής πολιτικής. Κάνουμε αναφορά στις επενδύσεις για τη βελτίωση των συνθηκών στη δημόσια υγεία και τη δημόσια παιδεία, σε όλους αυτούς τους τομείς που συνεισφέρουν στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του χαμηλόμισθου, του οικονομικά αδύναμου και αυτού που περιμένει από τις δημόσιες επενδύσεις να του εξασφαλίσουν ένα καλύτερο αύριο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλούμαστε επιπλέον να συζητήσουμε τα αποτελέσματα ενός Απολογισμού με τεράστιες αποκλίσεις στις δαπάνες και σε σύγκριση με τον Προϋπολογισμό της ίδιας χρονιάς, αλλά και σε σύγκριση με τον Απολογισμό της προηγούμενης χρονιάς.
Πιο συγκεκριμένα, η απόκλιση δαπανών μεταξύ απολογισμού και προϋπολογισμού ανέρχεται σε περίπου 26,6 δισεκατομμύρια ευρώ και 29,82%, ενώ μεταξύ του απολογισμού του 2006 και του 2007 ανέρχεται σε 28 δισεκατομμύρια ευρώ.
Από τη μία οι αποκλίσεις από τον Προϋπολογισμό οφείλονται καθαρά στην αδυναμία προσήλωσης σε μια σταθερή οικονομική πολιτική με ξεκάθαρο στόχο, καθώς και στην ανεπάρκεια εκτίμησης ενός βιώσιμου προϋπολογισμού. Αλλιώς δεν εξηγείται η τεράστια απόκλιση μεταξύ Προϋπολογισμού και Απολογισμού, που οφείλεται στην πληρωμή χρεολυσίων βραχυπρόθεσμων τίτλων.
Από την άλλη αυτού του μεγέθους οι αποκλίσεις από τον Απολογισμό του προηγούμενου έτους θα μπορούσαν να αιτιολογηθούν επαρκώς μόνο με την παράλληλη υλοποίηση σημαντικών μεταρρυθμίσεων, μία υπόθεση, η οποία θεωρώ ότι δεν ευσταθεί και άρα δεν χρήζει περαιτέρω διερεύνησης. Και θα μπορούσαν οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας να διατυπώσουν κάποιο επιχείρημα, εάν οι αποκλίσεις αυτές ήταν μεμονωμένες. Ωστόσο, εξετάζοντας τα στοιχεία, η αναξιοπιστία της προηγούμενης Κυβέρνησης είναι εμφανής.
Δυστυχώς, το ζήτημα δεν αγγίζει μόνο τις δαπάνες. Οι αριθμοί των ανείσπρακτων οφειλών δεν αγγίζει μόνο τις δαπάνες. Οι αριθμοί των ανείσπρακτων οφειλών είναι εξίσου αποκαλυπτικοί όσον αφορά την ανεπάρκεια της εν λόγω Κυβέρνησης να διαχειριστεί αποτελεσματικά τον κρατικό μηχανισμό προς όφελος των δημοσιονομικών της χώρας και των πολιτών, κατ’ επέκταση.
Έτσι, το 2007 οι ανείσπρακτες οφειλές και η φοροδιαφυγή ως το μεγαλύτερο μέρος αυτών των οφειλών έφθασαν στα 31,4 δισεκατομμύρια ευρώ, με συνεχή ανοδική πορεία, τη στιγμή που η Κυβέρνηση όλο αυτό το διάστημα αρνιόταν πεισματικά να λάβει σοβαρά μέτρα για την πάταξη του φαινομένου.
(TR)


(3NP)
Πρόκειται για ένα φαινόμενο του οποίου η ύπαρξη ευθύνεται κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος για το συνεχή δανεισμό της χώρας, καθώς η είσπραξη αυτών των οφειλών θα συνεισέφερε σημαντικά στην αποφυγή περαιτέρω δανεισμών. Και όχι μόνο για το 2007, αλλά θα έρθει η ώρα να κάνουμε και τον απολογισμό και τον ισολογισμό του έτους 2008. Και τότε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα γίνει ακόμα πιο ξεκάθαρο το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα και θα καταδείξει με τον πιο εμφανή τρόπο τη δυσκολία του εγχειρήματος το οποίο αυτή τη στιγμή αναλαμβάνουμε, καθώς συνάδελφοι, η πραγματικότητα είναι ότι η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Το έλλειμμα έχει φθάσει στα ύψη, το δημόσιο χρέος έχει αγγίξει τιμές ρεκόρ, με υψηλό δείκτη ανέργων και με τη μεγαλύτερη μείωση επενδύσεων που υπήρξε στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών και των οικονομικών επιλογών της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Και βέβαια να σημειώσουμε ότι αυτός ο απολογισμός δεν έχει καμία σχέση με την περίοδο της διεθνούς κρίσης. Είχε συσταθεί μάλιστα σε ένα σημείο όπου οι διεθνείς συνθήκες ήταν κάτι παραπάνω από ευνοϊκές. Παρόλα αυτά η κρίση παραμένει ακόμη επιχείρημα των συναδέλφων της Νέας Δημοκρατίας, στην προσπάθειά τους να κρύψουν την πολιτική αποτυχία της κυβέρνησής τους. Και ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα μπήκε στην επιτήρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης δύο φορές πριν ξεκινήσει η διεθνής κρίση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της αντιπολίτευσης, τι έχετε να απαντήσετε στον πολίτη ο οποίος θα σας πει ότι ο ρυθμός ανάπτυξης έπεσε στα επίπεδα του 1998; Τι έχετε να πείτε στο ελληνικό νοικοκυριό, το οποίο μέσα στην πενταετία της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας τριπλασίασε το χρέος του στις τράπεζες;
Στόχο μας στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποτελεί η ριζική αναδιάταξη της συγκεκριμένης διαδικασίας, αλλά και του συνόλου των διαδικασιών που αφορούν τον έλεγχο των δημόσιων οικονομικών της χώρας. Αποτελεί στόχο μας η ποιοτική αναβάθμιση της αυτοματοποιημένης διαδικασίας που αποκρύπτει την ουσία. Την ουσία η οποία βρίσκεται στο λεπτομερή τρόπο με τον οποίο γίνεται η κατανομή των δαπανών και την κοινωνική ανταποδοτικότητά τους.
Μόνο μ' αυτό τον τρόπο μπορεί πραγματικά να ελέγχει ο Έλληνας πολίτης τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η διαχείριση του δημόσιου χρήματος. Και βεβαίως είμαστε εδώ για να πραγματοποιήσουμε άλλο ένα μεγάλο άλμα προς την κατεύθυνση των υγειών οικονομικών. Έτσι ανεξαρτητοποιούμε την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία στο πλαίσιο ενίσχυσης της καταρρακωμένης από τη διακυβέρνησή σας αξιοπιστία και κύρος της χώρας, έναντι και των κοινοτικών εταίρων, αλλά και έναντι των Ελλήνων πολιτών.
Παρέχουμε λειτουργική ανεξαρτησία και διοικητική αυτοτέλεια στην υπηρεσία που είχατε μετατρέψει σε εντολοδόχο σας, προκειμένου να συγκαλύπτετε τη διαχειριστική σας ανεπάρκεια.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, αυτό που χρειάζεται η χώρα μετά από τη συγκεκριμένη οικονομική διαχείριση την οποία κρίνουμε σήμερα είναι υπεύθυνη και συνεπής δημοσιονομική πολιτική. Χρειάζεται αποκατάσταση του κύρους της χώρας στις διεθνείς αγορές και της δημοσιονομικής της αξιοπιστίας. Χρειάζεται αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, αναδιανομή του πλούτου και δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών. Όπως επίσης, χρειάζεται και απαιτείται εδώ και τώρα η ενίσχυση των χαμηλοσυνταξιούχων, των χαμηλόμισθων και όλων των κοινωνικών ομάδων που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Προβλήματα τα οποία η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας όχι μόνο δεν έλυσε αλλά επιδείνωσε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει τώρα ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Κόλλιας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΛΛΙΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλούμαστε σήμερα να κυρώσουμε τα αποτελέσματα του προϋπολογισμού του 2007. Μία διαδικασία η οποία επανειλημμένα έχει στηλιτευθεί στις αίθουσες του Κοινοβουλίου ως προσχηματική και δικαίως. Ο ετεροχρονισμός της πράξης ματαιώνει το στόχο της. Μετατρέπει την κύρωση από μηχανισμό λογοδοσίας σε μία τυπική διαδικασία. Δεν παύει όμως να είναι μία διαδικασία χρήσιμη έστω και έτσι. Συνεισφέρει στη μέτρηση της αξιοπιστίας ενός προϋπολογισμού και κατ’ επέκταση της εκάστοτε κυβέρνησης.
(GM)


3TR
Χρειάζεται βεβαίως βελτιώσεις για να καταστεί αποτελεσματική. Χρειάζεται έλεγχος όχι μόνο στις ποσοτικές παραμέτρους αλλά και στις ποιοτικές. Θεωρώ μάλιστα ότι ο έλεγχος δεν θα πρέπει να περιοριστεί στα αποτελέσματα αλλά θα πρέπει να επεκταθεί στην παρακολούθηση της πορείας της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού βήμα προς βήμα. Μόνο έτσι μπορεί να αποκτήσει το Κοινοβούλιο αποκλειστικό ρόλο και λόγο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δυστυχώς, όμως, το ρόλο του Ελληνικού Κοινοβουλίου θα υποκαταστήσει κατά κάποιον τρόπο τα επόμενα χρόνια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Η υπαγωγή της χώρας μας στη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος μας επιβάλλει καθεστώς επιτήρησης. Είτε το θέλουμε είτε όχι η Επιτροπή θα καθορίζει όχι μόνο τους στόχους της εθνικής οικονομίας αλλά και τα μέτρα για την επίτευξη αυτών των στόχων. Και βεβαίως θα ελέγχει τις επιδόσεις μας και θα κάνει αυστηρές συστάσεις. Αυτό είναι το πρώτο επίτευγμα της νέας Κυβέρνησης.
Για να το πετύχει αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, έδωσε μάχη. Έδωσε μάχη για να παραφουσκώσει το έλλειμμα, μάχη για να πείσει τις Βρυξέλες ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα ψεύτρα, είναι μία χώρα αφερέγγυα. Δεν ενδιαφέρθηκε το ΠΑΣΟΚ για την αξιοπιστία μας έναντι των Ευρωπαίων εταίρων. Δεν ενδιαφέρθηκε για την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας με αποτέλεσμα σήμερα να δανειζόμαστε με επιτόκια διπλάσια σε σχέση με τις άλλες χώρες. Με εργαλείο πια τη γνωστή δημιουργική λογιστική έσπευσε να παρουσιάσει την πραγματικότητα πιο ζοφερή από ό,τι είναι.
Με τεχνάσματα που αφορούν τα κρατικά έξοδα και τα εισπρακτέα έσοδα μετέθεσε όλα τα έσοδα στον επόμενο προϋπολογισμό του 2010, ενώ αντίστοιχα έσπευσε να πληρώσει για δαπάνες οι οποίες δεν είχαν υπολογιστεί, με τεχνάσματα που έχουν επιπτώσεις όχι μόνο στο παρόν αλλά και στο μέλλον της εθνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας.
Είναι αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι σταμάτησε το μέτρο για τους ημιυπαίθριους ιδιαίτερα σε μία στιγμή που οι ιδιοκτήτες έσπευδαν να τακτοποιήσουν το θέμα τους και να πληρώσουν την αντίστοιχη εισφορά.
Είναι αλήθεια ότι πήρε πίσω τα έκτακτα και τακτικά μέτρα φορολόγησης των ιδιοκτητών σκαφών αναψυχής, των επονομαζόμενων «σκαφάτων».
Είναι αλήθεια ότι κατήργησε το μέτρο της απόσυρσης στερώντας έτσι τα κρατικά έσοδα από τον ΦΠΑ, τα τέλη ταξινόμησης και τα τέλη κυκλοφορίας.
Αντίθετα, καταδίκασε πάνω από ένα εκατομμύριο φτωχούς συμπολίτες μας να κρατήσουν τα οχήματα παλαιάς τεχνολογίας αλλά και από την άλλη να πληρώσουν αυξημένα τέλη κυκλοφορίας, ώστε το 2010 να υπάρξουν έσοδα και ως εκ θαύματος να μειωθεί το έλλειμμα.
Δεν είναι αλήθεια, κύριε Υπουργέ, ότι η πρώτη δόση του έκτακτου επιδόματος κοινωνικής αλληλεγγύης επιβάρυνε τις δαπάνες του 2009, ενώ αντίθετα η είσπραξη της έκτακτης εισφοράς των επιχειρήσεων θα γίνει του χρόνου;
Δεν είναι αλήθεια, κύριε Υπουργέ, ότι η εξόφληση 2 δισεκατομμυρίων ευρώ από τις οφειλές των νοσοκομείων για το 2008 και το 2009 εντάχθηκαν στις δαπάνες του 2009, χωρίς να έχουν προϋπολογιστεί;
Δεν είναι αλήθεια ότι το 2009 αυξήσατε τις δαπάνες για την παραλαβή εξοπλιστικών προγραμμάτων;
Δεν είναι αλήθεια ότι πάλι σπεύσατε να φουσκώσετε τα έξοδα για το 2009 δίνοντας την αύξηση στους αγρότες στο τέλος του 2009 και όχι από 1.1.2010, όπως είχε δεσμευθεί η προηγούμενη κυβέρνηση;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτές οι επιλογές της Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ είναι το πρώτο δείγμα γραφής, είναι το πρώτο δείγμα αναξιοπιστίας, γιατί προεκλογικά δεν θέλησε να πει τις αλήθειες στον ελληνικό λαό.
Στην προεκλογική ρητορική για το ΠΑΣΟΚ η κρίση δεν βρήκε ποτέ θέση. Αντιθέτως έλεγε «ό,τι λεφτά υπάρχουν», δεσμευόταν ότι δεν επρόκειτο να προχωρήσει απογραφή. Έδινε υποσχέσεις δισεκατομμυρίων εξαπατώντας τους πολίτες προκειμένου να κερδίσει την εκλογική αναμέτρηση. Και μόλις δύο μέρες μετά τις εκλογές, χωρίς να έχει κανένα στοιχείο αφού όλοι γνωρίζουν ότι όλες οι υπηρεσίες προεκλογικά υπολειτουργούν, έσπευσε με ακρίβεια να προσδιορίσει το έλλειμμα στο 12,5%. Δεκαπέντε μέρες μετά, όμως, είπε ότι θα αναθέσει σε «ανεξάρτητη αρχή» από κομματικά στελέχη και φίλους προκειμένου να προσδιορίσουν με ακρίβεια το έλλειμμα.
Τελικά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, γνωρίζετε πόσο είναι το έλλειμμα; Η απάντηση είναι ότι δεν σας ενδιαφέρει! Για το ΠΑΣΟΚ το έλλειμμα είναι τόσο όσο ακριβώς σας βολεύει για να βρείτε άλλοθι! Άλλοθι για να υπαναχωρήσετε από τις προεκλογικές σας δεσμεύσεις, άλλοθι γιατί όσα λέγατε προεκλογικά σήμερα δεν ισχύει τίποτα, άλλοθι για τα σκληρά μέτρα που έπονται. Είναι η δικαιολογία που εφευρίσκετε ότι δηλαδή αυτά τα μέτρα που θα έλθουν, αυτή η φοροεπιδρομή, αυτή η φοροκαταιγίδα δεν ήταν στη δική σας πολιτική βούληση αλλά επιβάλλονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως, δεν πρόκειται να πείσετε κανέναν. Και σε πολύ λίγο διάστημα θα αντιληφθείτε ότι με τις υποσχέσεις και οι παροχές που σπείρατε, θα θερίσετε οργή και αγανάκτηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι αποκλίσεις του Προϋπολογισμού του 2007 έχουν τα αίτια αφενός μεν στην κακοδιαχείριση στα 20 χρόνια της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ και αφετέρου στα έκτακτα πρόσθετα κονδύλια που υποχρεώθηκε να δαπανήσει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Είχαμε καταστροφικές πυρκαγιές και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στάθηκε με ευαισθησία και με γενναιοδωρία απέναντι στους πληγέντες. Είχαμε τις εθνικές εκλογές. Είχαμε την τακτοποίηση των οφειλών προς την Ολυμπιακή Αεροπορία, μία τακτοποίηση, ένα αποτέλεσμα που θα βρείτε μπροστά σας και δεν είστε υποχρεωμένοι στον επόμενο προϋπολογισμό, κύριε Υπουργέ, να εγγράψετε κονδύλι 500 εκατομμυρίων ευρώ για να πληρώσετε τη μαύρη τρύπα της Ολυμπιακής που εσείς στα χρόνια της διακυβέρνησης είχατε ανοίξει.
Είχαμε αύξηση των δαπανών για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, ενός χρέους που το παραλάβατε στο 25% το 1980 και το παραδώσατε στο 100% το 2004. Το 20% των εσόδων πηγαίνει να εξυπηρετήσει το χρέος. Οι τόκοι που χρειάστηκε να πληρώνουμε ήταν 3 φορές περισσότεροι από τις δαπάνες για τους μισθούς.
Σε ό,τι αφορά τα έσοδα, επαναλαμβάνω, κατ’ αρχήν την χρόνια παθογένεια των ανείσπρακτων οφειλών, οι οποίες βεβαίως επαναβεβαιώνονται κατ’ έτος και έχουν φθάσει τα 31 δισεκατομμύρια. Βεβαίως είχατε υποσχεθεί ότι αυτά τα 31 δισεκατομμύρια θα τα βρείτε.
Κυρίες και κύριοι, κυρώνουμε τον Προϋπολογισμό του 2007, γιατί όσο επιλεκτική ανάγνωση και αν επιχειρούν οι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι παραμένει η πορεία επίτευξης των στόχων του Προϋπολογισμού του 2007 ικανοποιητική. Και αυτό επιβεβαιώθηκε από την προ κρίση βελτίωση των μεγεθών της ελληνικής οικονομίας. Το ΑΕΠ είναι στο 4,1% πολύ πάνω από το μέσο όρο όλων των ισχυρών χωρών της Ευρωζώνης, η ανεργία από το 11% είναι κάτω από το 8%, το έλλειμμα από το 7,5% στο 3,7% και πολλά άλλα μεγέθη τα οποία ήταν πάρα πολύ ικανοποιητικά και έδιναν δυναμική και προοπτική στην ελληνική οικονομία.
Υπάρχουν τεκμήρια συνέπειας, αξιοπιστίας και αποτελεσματικότητας, τεκμήρια που όσο και αν προσπαθεί το ΠΑΣΟΚ με αλχημείες να αποδομήσει, παραμένουν αληθινά και αδιαμφισβήτητα. Τεκμήρια που το κυβερνών κόμμα δεν μπορεί ούτε να αντλήσει από το παρελθόν του ούτε να εγγυηθεί για το μέλλον του.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)


PM





































































































































































































































































































































































































(GM)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ευχαριστούμε τον κ. Κόλλια.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Εμμανουήλ Μπεντενιώτης.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΠΕΝΤΕΝΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, σύμφωνα με τη συνταγματική επιταγή του άρθρου 79 η Βουλή εξετάζει την πορεία και εκτέλεση του Απολογισμού και του Ισολογισμού του Κράτους. Αυτή δε η ευθύνη είναι ιδιαίτερα σημαντική ακριβώς γιατί η Κυβέρνηση ουσιαστικά λογοδοτεί σε σχέση με την εκτέλεση του Προϋπολογισμού, ενώ ακόμη διασφαλίζεται και η διαφάνεια και ο έλεγχος των δημοσιονομικών δεδομένων, ενώ επιπρόσθετα η έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σύμφωνα με το άρθρο 98 και σε συνδυασμό με το άρθρο 79 του Συντάγματος που συνοδεύει τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του Κράτους, αποφαίνεται με παρατηρήσεις που θεωρούνται αδιαμφισβήτητα αντικειμενικές κρίσεις, τόσο για τη νομιμότητα, όσο και για τη λειτουργία της διαχείρισης.
Όμως, η μετά τόσο χρόνο καθυστέρηση της συζήτησης και ψήφισης του Απολογισμού και του Ισολογισμού καθιστά μία κορυφαία λειτουργία σε τυπική διαδικασία και απλά μία υπόθεση διεκπεραίωσης, μίας συνταγματικής ευθύνης, που πλέον δεν έχει ουσιαστικό περιεχόμενο, αλλά τυπική σκοπιμότητα.
Και όσον αφορά την ουσία, από τα στοιχεία του Απολογισμού του 2007, όπως αυτά παρουσιάζονται στην έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, προκύπτει ένας πρωτοφανής εκτροχιασμός των δημοσιονομικών μεγεθών, αφού έχουμε μία ιδιαίτερα μεγάλη υστέρηση των εισπραχθέντων έναντι των βεβαιωθέντων εσόδων. Η υστέρηση στα φορολογικά έσοδα φθάνει το 24,6%, ενώ στο σύνολο των τακτικών εσόδων η υστέρηση φθάνει στο 37,7%. Αυτά ακριβώς τα μεγέθη βεβαιώνουν την πλήρη αποτυχία της φορολογικής πολιτικής της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και την ολοσχερή κατάρρευση των φοροεισπρακτικών μηχανισμών.
Χαρακτηριστικά στην έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου αναφέρεται ότι το εισπρακτέο υπόλοιπο του Απολογισμού του οικονομικού έτους του 2007 ανήλθε σε 31,4 δισεκατομμύρια ευρώ και είναι αυξημένο έναντι του προηγούμενου έτους κατά 5,6% δισεκατομμύρια ευρώ, ποσοστό 21,98% έναντι 20,52% του 2005, έναντι 26,5% του 2004 και έναντι 46,06% του 2003. Και αυτά, ενώ ο δανεισμός εκτινάχθηκε στα 57,7 δισεκατομμύρια έναντι των προβλέψεων που ήταν μόλις 30,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Έτσι, η αύξηση έναντι των προϋπολογισθέντων ανέρχεται κατά 26,9 δισεκατομμύρια ευρώ, που σημαίνει αύξηση σε δυσθεώρητο ποσοστό 88,27%. Αριθμοί που θωρούνται ασύλληπτοι από τον ενεργό πολίτη και πέρα από κάθε λογική από τον καλόπιστο διοικούμενο. Ενώ το σύνολο των πληρωμών έφτασε τα 116 δισεκατομμύρια ευρώ, όταν η πρόβλεψη ήταν μόλις 89,4 δισεκατομμύρια ευρώ κι έτσι η υπέρβαση των εξόδων του Τακτικού Προϋπολογισμού να φθάνει το 33,08%.
Είναι, όμως, κύριοι συνάδελφοι, ακόμη πιο ενδιαφέρον και ακόμη πιο τραγικό, αν σταθούμε στις αποκλίσεις των πρωτογενών δαπανών, στις αποζημιώσεις για υπερωριακή εργασία που παρουσιάζουν απόκλιση 26,81%, στις δαπάνες μετακίνησης προσωπικού που η απόκλιση προσδιορίζεται στο 9,04%, ενώ οι απόρρητες δαπάνες έχουν απόκλιση που φθάνει το 324,87%, αριθμοί πραγματικά που τρομάζουν για μία ασύνετη, για μία ανεπαρκή, για μία αναποτελεσματική διαχείριση των δημοσιονομικών μεγεθών.
(ΡΜ)

(3BA)
Σε σχέση με το δημόσιο χρέος το 2007 καταβλήθηκε ποσό 56,6 δις ευρώ. Έτσι έχουμε μία αύξηση σε σχέση με το 2006 κατά 22,4 δις ευρώ, οπότε η απόκλιση από την πρόβλεψη του Προϋπολογισμού υπολογίζεται κατά 24 δις ευρώ που σημαίνει ποσοστό 73,91%. Αν κανείς συνεχίσει την αναρίθμηση και την αποτύπωση αυτών των μεγεθών θα σταθεί έκπληκτος μπροστά σ’ έναν «εκτροχιασμό» ο οποίος είναι πέρα και έξω από κάθε λογική. Περαιτέρω έχουμε και συρρίκνωση των δημοσίων επενδύσεων αφού οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων έφθασαν στο 3,82% του Α.Ε.Π. από 3,84% που ήταν το 2006 και από 5% που ήταν το 2003. Έτσι αυτή η αναποτελεσματική αξιοποίηση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης αλλά και του ΕΣΠΑ που υποβάθμισε τις δημόσιες επενδύσεις έχει και αρνητικές επιπτώσεις για την υγεία, για την παιδεία και για την έρευνα, ουσιαστικά δηλαδή για την κοινωνική πολιτική και την ευνομούμενη πολιτεία που πρέπει να είναι μία πολιτεία κοινωνικού κράτους.
Πρέπει να επισημανθούν ακόμα και οι παρατηρήσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου αναφορικά με την μη τήρηση των κανόνων του δημόσιου λογιστικού. Συμπερασματικά έχουμε υπέρβαση δαπανών και αύξηση δημοσίου δανεισμού με αποτέλεσμα η δημοσιονομική διαχείριση να θεωρείται οικτρά αποτυχημένη κι έτσι ο ρυθμός ανάπτυξης να μειωθεί απαράδεκτα, το εισόδημα να έχει ουσιωδώς μειωμένη αγοραστική αξία και η ανεργία να μεγιστοποιείται απειλητικά, ενώ η ανταγωνιστικότητα σμικρύνεται έως και μηδενίζεται. Τα νοικοκυριά χρωστούν στις τράπεζες περισσότερο από τις επιχειρήσεις και η αποτελεσματικότητα των δημοσίων υπηρεσιών μειώνεται τραγικά σε σημείο που να είναι αναποτελεσματική η λειτουργία ενός κράτους υψηλής ποιότητας.
Αυτά γίνονται ενώ διαπιστώνεται απόκλιση από τις προβλέψεις του Προϋπολογισμού τόσο ως προς τα έσοδα όσο και ως προς τις δαπάνες, ενώ έχουμε δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν καθ’ υπέρβαση των εγγεγραμμένων πιστώσεων του Προϋπολογισμού, δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν χωρίς να υπάρχει σχετική πρόβλεψη στον Προϋπολογισμό αλλά και απόκλιση από τις προβλέψεις του Προϋπολογισμού ως προς το σκέλος των εσόδων που οφείλεται στην αύξηση του δημόσιου δανεισμού, ενώ ακόμα διαπιστώνεται η σύσταση λογαριασμού του Δημοσίου εκτός Προϋπολογισμού και εκτός δημόσιας ληψοδοσίας.
Πρέπει να πούμε ότι αυτά είναι πρωτοφανέρωτα για μια συνετή, για μια υψηλής ποιότητας διαχείριση των δημοσιονομικών μεγεθών. Γι’ αυτό ορθότατα στη διαδήλωση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όπως διαβάζω, επισημαίνεται: «Η μη τακτοποίηση των αντιτίμων εντός του οικείου οικονομικού έτους κατά παράβαση του άρθρου 79 παράγραφος 2 του Συντάγματος σε συνδυασμό με το άρθρο 37 παράγραφος 4 του ν. 2362/1995, η μη βεβαίωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την κατάπτωση των εγγυήσεων που παρέσχε το Δημόσιο κατά παράβαση των άρθρων 65 του ν. 2362/1995 και του άρθρου 11 του ν. 2322/1995 και οι αποκλίσεις των μεγεθών πρώτον των βεβαιωθέντων και των εισπραχθέντων εσόδων και δεύτερον των πληρωθέντων και προϋπολογισθέντων εξόδων οι οποίες αποκλίσεις παραβιάζουν τις περί του Προϋπολογισμού του Κράτους διατάξεις του Συντάγματος σύμφωνα με το άρθρο 79 παράγραφος 2 και του ν. 2362/1995 άρθρα 5 παράγραφος 2 και 8 παράγραφος 2, αλλά ακόμα και τις βασικές αρχές της ακρίβειας και της ειλικρίνειας του Προϋπολογισμού», όπως υπογραμμίζει το Ελεγκτικό Συνέδριο.
(SX)

(3PM)
Μετά από αυτές τις παρατηρήσεις, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, η παρατήρηση του περί δικαίου αισθήματος του λαού αναμφίβολα είναι ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κρίνεται από το 2007 ως ανεπαρκής και αναποτελεσματική. Και από τότε, όμως, εθεωρείτο βέβαιη η καταψήφισή της, όπως αυτό προέκυψε στις πρόσφατες εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Εμείς ευχαριστούμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, είκοσι επτά μαθητές και μαθήτριες, καθώς και τρεις συνοδοί δάσκαλοι, από το 13ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμάτας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα)
Κυρίες και κύριοι, συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Παρασκευής 20 Νοεμβρίου 2009.


«Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρα 129 παρ. 2 και 3, 130 παρ. 2 και 3 Καν. Βουλής)
1. Η με αριθμό 92/17.11.2009 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κυρίας Κωνσταντίνας Γιαννακοπούλου προς την Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την επίλυση των προβλημάτων του αγροτικού τομέα κλπ.
2. Η με αριθμό 71/7/16.11.2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Παναγιώτη Καμμένου προς τον Πρωθυπουργό, σχετικά με την κατάργηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής κλπ.
(Θα απαντήσει η Υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας)
3. Η με αριθμό 106/17.11.2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Ιωάννη Ζιώγα προς τους Υπουργούς Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σχετικά με την κατασκευή εργοστασίου καύσης απορριμμάτων και τη λειτουργία του ΧΥΤΑ Μαυροράχης στο Νομό Θεσσαλονίκης κλπ.
4. Η με αριθμό 94/17.11.2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, σχετικά με τις συνέπειες από την παύση της συγχρηματοδότησης των stage κλπ.
5. Η με αριθμό 103/17.11.2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Θεόδωρου Δρίτσα προς την Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, σχετικά με τη σύμβαση του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς (Ο.Λ.Π.) με την εταιρεία Cosco.
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ. 2 και 3 Καν. Βουλής)
1. Η με αριθμό 100/17.11.2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Στρατάκη προς την Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την αποζημίωση των πληγέντων αμπελοκαλλιεργητών στο Νομό Ηρακλείου κλπ.
2. Η με αριθμό 91/17.11.2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ελευθέριου Αυγενάκη προς τους Υπουργούς Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Εξωτερικών, σχετικά με την κατοχύρωση δικαιώματος ψήφου των Απόδημων Ελλήνων κλπ.
3. Η με αριθμό 107/17.11.2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αθανάσιου Παφίλη προς τον Υπουργό Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, σχετικά με τους εργαζόμενους στις Διευθύνσεις και τα Τμήματα Αστικής Κατάστασης Αλλοδαπών και Μετανάστευσης των Περιφερειών της Ελλάδας κλπ.
4. Η με αριθμό 95/17.11.2009 επίκαιρη ερώτηση του ΣΤ’ Αντιπροέδρου της Βουλής και Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βαΐτση Αποστολάτου προς την Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Οικονομίας, σχετικά με τις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού κλπ.
5. Η με αριθμό 101/17.11.2009 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κυρίας Ηρούς Διώτη προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σχετικά με τις ελληνικές θέσεις για την Κοπεγχάγη κλπ.»
Επίσης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας κα Αλέκα Παπαρήγα και οι Βουλευτές του Κόμματός της, κατέθεσαν πρόταση νόμου: «Ρυθμίσεις για τις εργασιακές σχέσεις στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στη βάση της αρχής της πλήρους και σταθερής δουλειάς για όλους με δικαιώματα» (Μονιμοποίηση των συμβασιούχων ορισμένου και αορίστου χρόνου και των συνδεομένων με συμβάσεις έργου που υποκρύπτουν σχέση εξαρτημένης εργασίας, καθώς και των απασχολούμενων μέσω προγραμμάτων stage στο δημόσιο τομέα – Κατάργηση των προγραμμάτων stage στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα – Ρυθμίσεις για τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου στον ιδιωτικό τομέα – Κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα».
(Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή)
Επανερχόμαστε στον κατάλογο των ομιλητών.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Αργύρης Ντινόπουλος.

(TS)


(3SX)
ΑΡΓΥΡΗΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Έτσι όπως τα ακούσαμε, κύριοι συνάδελφοι, εμείς νομίζαμε ότι το 2007 ζούσαμε σε μία άλλη χώρα. Να θυμίσω μόνο, κύριε Μπεντενιώτη, ότι ο Βενιαμίν Ντισραέλι, ο Βρετανός Πρωθυπουργός του 19ου αιώνα, συνήθιζε να λέει ότι στην πολιτική υπάρχουν τα ψέματα, τα μεγάλα ψέματα και οι αριθμοί.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ)
Αλλά για να μην σας μπλέξω και πολύ με αριθμούς, κύριε Υπουργέ, θα κάνω μια διαφορετική αναφορά, ξεκινώντας από το γεγονός ότι πράγματι το 2007 ζήσαμε τις αρχές και τα πρώτα ανησυχητικά μηνύματα μιας διεθνούς οικονομικής κρίσης, αλλά ταυτόχρονα ζούμε και μία άλλη κρίση, αυτή την κρίση του πολιτικού συστήματος, η οποία δυστυχώς έχει και διαχρονικό χαρακτήρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα αναφερθώ σε μία μόνο παράμετρο της πολιτικής κρίσης, στην παράμετρο που σχετίζεται με τη λειτουργία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, γιατί για να ξεπεραστεί η κρίση του πολιτικού συστήματος, απαιτείται και μία βαθιά αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Χρειάζεται, δηλαδή, μία πολιτική απόφαση και αντίστοιχη δράση για τον Τύπο.
Πρόκειται για ένα πολιτικό ζήτημα, γιατί το πολιτικό έλλειμμα δημιούργησε το μιντιακό υπέρβαρο. Η τηλεόραση, όμως, επηρεάζει συνειδήσεις, διαμορφώνει γνώμες, κατασκευάζει κοινωνικά και πολιτικά πρότυπα. Γι’ αυτό και το πολιτικό σύστημα ενίοτε υποκύπτει στην εξουσία των media, όχι αδικαιολόγητα. Μια καλά προετοιμασμένη πολιτική συγκέντρωση –και το ξέρουμε οι περισσότεροι σε αυτή την Αίθουσα- σε κλειστό χώρο σπάνια να συγκεντρώσει με αισιόδοξες προβλέψεις πέντε χιλιάδες άτομα. Μιας χαμηλής τηλεθέασης εκπομπή συγκεντρώνει διακόσιες χιλιάδες τηλεθεατές.
Αλλά όταν ο πολιτικός αναγκάζεται να συνδιαλαγεί με τα media, η σχέση εξάρτησης που μοιραία αναπτύσσεται εγκυμονεί κινδύνους. Οδηγεί συχνά σε φαύλους πολιτικούς και επικοινωνιακούς κύκλους, γιατί η μιντιακή εύνοια απέχει από τη μιντιακή δυσμένεια μόλις λίγα δευτερόλεπτα. Τα τελευταία χρόνια αυτή η μιντιακή ισχύς αυξήθηκε. Στα δελτία ειδήσεων επικράτησε η δημοσιογραφία του σχολιασμού σε βάρος της δημοσιογραφίας των ειδήσεων. Γι’ αυτό και οι απολύσεις των δημοσιογράφων θα συνεχιστούν. Το παραδοσιακό μιντιακό σύστημα θα γίνεται πιο συγκεντρωτικό, ακόμη και ολιγαρχικό, συχνά περίπου αδιάφορο, ακόμη και για παραδοσιακούς κανόνες ενημέρωσης.
Αυτό το σύστημα εμείς ως πολιτική εξουσία το ενισχύουμε –και προσέξτε, κύριε Υπουργέ, γιατί εσείς έχετε το πουγκί- με τη λεγόμενη «κρατική διαφήμιση», η οποία, ας μη κρυβόμαστε, έχει εξελιχθεί σε μία μέθοδο οικονομικής ενίσχυσης των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Αλλά με ποιους κανόνες; Θα σας δώσω κάποια νούμερα, που βεβαίως δεν αφορούν τη δική σας περίοδο, αφορούν τη δική μας.
Το 2008 πρώτη σε κρατική διαφήμιση με το ποσό των 5.960.065 ευρώ ήταν μια συγκεκριμένη εφημερίδα, free press μάλιστα, η οποία τον Αύγουστο διακόπτει και την έκδοσή της. Μοναδική πολιτική παρέμβαση είναι ένα καθημερινό σχόλιο το πολύ τριακοσίων πενήντα λέξεων. Με βάση το ετήσιο ποσό της κρατικής διαφήμισης, μιας και μιλάμε για αριθμούς συνέχεια, κύριε Υπουργέ, αντιστοιχούν –προσέξτε!- 20.694 ευρώ για κάθε φύλο της εφημερίδας με αυτό το ημερήσιο πολιτικό σχόλιο, δηλαδή 60 ευρώ η κάθε λέξη πολιτικού σχολίου.
Αυτό είναι το σύστημα της κρατικής διαφήμισης. Χρησιμοποιείται διαχρονικά και περίπου συστηματικά για άσκηση προσωπικών πολιτικών. Αυτή η υποκρισία του δήθεν διαφημιζόμενου κράτους πρέπει κάποια στιγμή να τερματιστεί. Έχουν οι Έλληνες –και αναφέρω ένα παράδειγμα που ίσως αφορά και εμάς, κύριοι συνάδελφοι- ανάγκη διαφήμισης για να παίξουν Λόττο;
(PE)
(3TS)
Η οικονομική ενίσχυση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης πρέπει να γίνεται όχι αποσπασματικά και αυθαίρετα, με τη διαβλητή και ιδιοτελή μέθοδο της κρατικής διαφήμισης, αλλά χωρίς προσωπικές σκοπιμότητες από έναν καινούργιο, ανεξάρτητο ενιαίο φορέα, στον οποίο τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης θα συμμετέχουν, εφόσον το επιθυμούν. Θα δικαιούνται, όμως, οικονομικής ενίσχυσης, με κριτήριο την πολυφωνική, αντικειμενική και ποιοτική ενημέρωση που προσφέρουν, αλλά και με τις θέσεις εργασίας που δημιουργούν.
Αυτός ο ίδιος φορέας θα μπορεί να μας πει, τερματίζοντας επιτέλους ένα άλλο προκλητικό μονοπώλιο, το μονοπώλιο της μέτρησης τηλεθέασης, ποια τηλεοπτικά προγράμματα αρέσκονται πράγματι να βλέπουν οι Έλληνες, όχι για να απαγορευτούν κάποια προγράμματα, αλλά για να ενισχυθούν εκείνα τα τηλεοπτικά δίκτυα που προσφέρουν, εκτός από αντικειμενική ενημέρωση, και ποιοτική ψυχαγωγία. Γιατί η τηλεόραση είναι για τους οικονομικά ασθενέστερους η μοναδική ψυχαγωγία. Γι’ αυτό και η όποια πολιτική δράση στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αποτελεί και άσκηση κοινωνικής πολιτικής.
Άλλωστε, η ελληνική κοινωνία συνεισφέρει εδώ και πολλά χρόνια, μέσω των λογαριασμών της Δ.Ε.Η., στην ανάπτυξη της Ε.Ρ.Τ. Και επειδή πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό για την Ε.Ρ.Τ., όπου πράγματι έχουμε περιπτώσεις προκλητικών αμοιβών, αυτή η κοινωνική εισφορά όλων των Ελλήνων πολιτών πρέπει πλέον να διανέμεται από τον ίδιο ανεξάρτητο φορέα στο σύνολο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, τηλεόραση, διαδίκτυο, ραδιόφωνο και εφημερίδες, τόσο αθηναϊκές όσο και επαρχιακές. Μαζί με τα πεταμένα εκατομμύρια της κρατικής διαφήμισης, θα δημιουργήσει τις οικονομικές προϋποθέσεις για μία βαθιά τομή στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Ο κοινωνικός πόρος, δηλαδή, μέσω της Δ.Ε.Η., δεν μπορεί να πηγαίνει μόνο σε ένα κανάλι, ακόμη και αν αυτό είναι δημόσιο. Η ψυχαγωγία, και πολύ περισσότερο η ενημέρωση, είναι κοινωνικά αγαθά. Όσοι τα παρέχουν δικαιούνται με πολύ αυστηρούς κανόνες της κρατικής οικονομικής ενίσχυσης.
Στη Μεγάλη Βρετανία έχει ήδη ωριμάσει η ιδέα της διανομής των αντίστοιχων πόρων από το κρατικό BBC στο σύνολο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Η πολιτική δράση στα Μ.Μ.Ε. πρέπει να είναι ρηξικέλευθη, ουσιαστική και με κριτήριο όχι το κομματικό, αλλά το κοινωνικό συμφέρον. Μία τέτοια θετική, δημιουργική, καλοπροαίρετη και όχι απαγορευτική δράση θα λειτουργήσει και προς όφελος των ίδιων των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά κυρίως προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ το συνάδελφο κ. Αργύρη Ντινόπουλο από τη Νέα Δημοκρατία.
Ακολουθεί στο Βήμα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ο κ. Πέτρος Ευθυμίου.
Κύριε Ευθυμίου, έχετε το λόγο για δέκα λεπτά.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καθώς η μακρά συζήτηση για τον Απολογισμό του Προϋπολογισμού του2007 φθάνει στο τέλος της, θα ήθελα να γενικεύσω λίγο τα συμπεράσματα που μπορούν να αντληθούν για όποιον παρατήρησε τις εργασίες τόσο προσεκτικά όσο εγώ. Τις παρατήρησα δε τις εργασίες της Βουλής τόσο προσεκτικά, γιατί είχα την τιμή να είμαι ο γενικός Εισηγητής του κόμματός μου, ως κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τότε, ακριβώς γι’ αυτόν τον Προϋπολογισμό του 2007, να έχω πολύ έντονες αντιπαραθέσεις με τον τότε Υπουργό, τον κ. Αλογοσκούφη. Δυστυχώς, για τους αγορητές της Νέας Δημοκρατίας κανείς εξ αυτών δεν ανέτρεξε στα Πρακτικά της συζήτησης εδώ στη Βουλή είτε το Νοέμβριο στην Επιτροπή είτε τον Δεκέμβριο του 2006 για το τι ακριβώς παρουσίασε η Νέα Δημοκρατία για τον Προϋπολογισμό του 2007, τον Προϋπολογισμό δηλαδή που συζητούσαμε εδώ και ψηφίζαμε το Δεκέμβριο του 2006.
Είχε ισχυρισθεί τότε ο Πρωθυπουργός, ο κ. Καραμανλής, όπως και ο κ. Αλογοσκούφης, ότι ήταν ο Προϋπολογισμός που έλυνε τις ιστορικές αμαρτίες που συνόδευαν τους προϋπολογισμούς του ελληνικού κράτους, ότι είχαν καταθέσει μεν τον πρώτο αξιόπιστο Προϋπολογισμό, που ήταν το 2005, αλλά η κληρονομιά του κακού ΠΑ.ΣΟ.Κ. τους εμπόδισε και το 2004 και το 2005 και το 2006 να είναι όσο αξιόπιστοι ήθελαν απέναντι στον ελληνικό λαό, αλλά εκείνη τη στιγμή ο κ. Καραμανλής απ’ αυτό το Βήμα, ο κ. Αλογοσκούφης, το σύνολο της Νέας Δημοκρατίας, διαβεβαίωσαν τον ελληνικό λαό ότι το 2007 χαράζει μία νέα ιστορική περίοδος, όπου οι παθολογίες του κακού ΠΑ.ΣΟ.Κ., τα δικά τους λάθη και παραλείψεις κατά την περίοδο 2004-2007 θα λυθούν στον Προϋπολογισμό του 2007.
(XA)
(PE)
Και θέλω να θυμίσω για λόγους ιστορικούς επίσης, ότι στην πραγματικότητα το 2007 πραγματοποιήθηκε η νέα εκτροπή όχι μόνο του Προϋπολογισμού του 2007, αλλά και της ελληνικής οικονομίας στο σύνολό της που οδήγησε εδώ που είμαστε σήμερα με μαθηματική συνέπεια.
Έτσι, λοιπόν, επειδή ο ελληνικός λαός δεν κρίνει μόνο πρόσωπα, αλλά κρίνει στάσεις, επιλογές, συμπεριφορές και συνέπεια, θα έλεγα ότι ήταν κακός σύμβουλος για την εμφάνιση του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας στο σύνολό της όλο αυτό το διάστημα στη Βουλή των Ελλήνων να συμπεριφέρονται ως λωτοφάγοι, ως εάν δεν μιλάμε γι’ αυτό που οι ίδιοι διέπραξαν και ως εάν δεν υπήρξε γύρω από αυτόν τον Προϋπολογισμό μια διπλή επιχείρηση. Πρώτον, εδώ κατά την ψήφισή του έγινε μια επιχείρηση διαβουκόλησης του ελληνικού λαού που εκλήθη να δει επιτέλους πώς συντάσσονται και πώς εκτελούνται οι πρώτοι στην ιστορία του ελληνικού κράτους διαφανείς και αξιόπιστοι προϋπολογισμοί. Και δεύτερον, έχει ανάγκη να θυμάται ο καθένας σ’ αυτήν την Αίθουσα ότι η υποτιθέμενη άριστη εκτέλεση του Προϋπολογισμού του 2007 ήταν αυτή που οδήγησε τον κ. Καραμανλή στην επιλογή των εκλογών του 2007, ότι επειδή καταφέραμε να φέρουμε την οικονομία σε τόσο γερή θέση, ζητάω την ψήφο του ελληνικού λαού για να πάμε σε μια αναπτυξιακή πορεία. Ποτέ δηλαδή δεν θα αξιολογηθεί κανείς; Ποτέ δεν θα υπάρξει μία τομή στη σχέση μας, στην πολιτική συμπεριφορά; Να έχεις αυτό το νεκρό σώμα των πράξεων και των παραλείψεων και να υπάρχει η συμπεριφορά του λωτοφάγου λες και αυτά συνέβησαν από άλλους και όχι σε αυτήν την Αίθουσα αλλά κάπου αλλού; Αυτό κρίνεται σήμερα. Κατ’ ουσίαν κρίνεται μια παράταξη σε σχέση με το βαθμό αξιοπιστίας για τις επιλογές, τα συνθήματά της τις συμπεριφορές της, τη διαχείριση της πορείας της χώρας. Και αυτό λυπάμαι, αλλά δεν έγινε από κανέναν αγορητή της Νέας Δημοκρατίας σε αυτήν την Αίθουσα.
Αντίθετα κατ’ εκπλήσσοντα τρόπο υπήρξε περίσσια κριτικής στις πράξεις διακυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Υπήρξε μία ταυτόχρονη βομβαρδιστική αίσθηση ότι όλα άρχισαν στις 4 του Οκτώβρη του 2009. Μαζί με τη διαγραφή του δικού τους παρελθόντος επιχειρείται η προδιαγραφή ενός μέλλοντος που προς το παρόν δεν θα είχαν το λόγο να κρίνουν παρά μόνο αν ταυτόχρονα έκριναν τους εαυτό τους.
Γι’ αυτό κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να τονίσουμε κάτι. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όπως είπε ο αρμόδιος Υφυπουργός, ο κ. Σαχινίδης που παρίσταται ψηφίζει αυτόν τον Απολογισμό του 2007 μόνο για λόγους τάξεως και συνέχειας που όλοι κατανοούμε. Ταυτόχρονα με το δικό του Προϋπολογισμό που κατέθεσε και με τις επιλογές που ως σήμερα ανακοινώσαμε και προτιθέμεθα να ικανοποιήσουμε κατά κεραία πράγματι θέλουμε να άρουμε ό,τι οδήγησε στην οικονομική καταστροφή της περιόδου 2004-2009. Διότι αυτό που συζητάμε σήμερα, που φυσικά δεν είναι δουλειά του Ελεγκτικού Συνεδρίου του Κράτους να αξιολογήσει και να κρίνει, είναι ότι στην πραγματικότητα εδώ μπορεί να δει κανείς το μηχανισμό που οδήγησε σε αυτά τα αποτελέσματα.

(MT)
(04XA)
Εδώ υπάρχει ο μηχανισμός της απογραφής, αυτή η δημοσιονομική χωματερή που διαμόρφωσε κατ’ επιλογή η Κυβέρνηση Καραμανλή και που η σήψη της οδήγησε σε σήψη εθνικής οικονομίας. Εδώ υπάρχουν τα απίστευτα ευρήματα, μοναδικά παγκοσμίως, του «Κοντοπυράκειου Θεωρήματος». Έτσι ακριβώς το είχε πρωτοσέλιδο η Wall Street Journal, Kontopyrakioum Theorem, πώς αυξήθηκε το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν κατά 25,7% με πρωτοφανείς μεθόδους, συμπεριλαμβανομένης και της φορολόγησης αρχαιοτάτων δραστηριοτήτων, που δεν θέλω να αναφέρω από το Βήμα της Βουλής των Ελλήνων.
Κατά εκπληκτικό τρόπο στα Πρακτικά του 2007 –καλώ τους νεοδημοκράτες συναδέλφους να τα αναζητήσουν- την ίδια ώρα που εκτινάχθηκε υποτίθεται το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν κατά 25,7%, ο κ. Αλογοσκούφης και ο κ. Δούκας σ’ αυτήν την Αίθουσα ομολογούσαν ότι δεν αυξάνει ούτε κατά ένα ευρώ η φορολογική βάση της χώρας.
Δεν έχουν ξαναγίνει ποτέ. Όχι σε περίπτερο, κάνουν πολύ λάθος οι συνάδελφοι. Οι περιπτεράδες είναι άνθρωποι που είναι αναγκασμένοι να μετρούν και το δέκατο του ευρώ. Δεν υπάρχει πρότυπο διαχείρισης σε οποιαδήποτε χώρα, σε οποιαδήποτε κλίμακα κράτους ή ιδιωτικής επιχείρησης, ακόμα και περιπτέρου, που να παρουσιάζονται γιγάντια μεγέθη με τέτοια ελαφρότητα, να εμφανίζονται ως φούσκες και να εξαφανίζονται. Ταυτόχρονα, αφήνουν επιπτώσεις για τη ζωή των ανθρώπων.
Γι’ αυτό θα έπρεπε να κρατήσουμε δύο πράγματα. Πρώτον, τη δέσμευσή μας ότι τελειώνει πράγματι αυτή η περίοδος, τελειώνει πριν από όλα με τον ίδιο τον τρόπο κατάρτισης του Προϋπολογισμού, που θα γίνει όχι μόνο προϋπολογισμός προγραμμάτων, αλλά θα γίνει πολυετής προϋπολογισμός. Διότι μια χώρα δεν ζει χρόνο με τον χρόνο, ζει στη μακρά διάρκεια με μεγάλο προγραμματισμό δράσεων.
Άρα, οι προϋπολογισμοί θα είναι πολυετείς και θα υπάρχει πλήρης έλεγχος στην εκτέλεσή τους από την ίδια τη Βουλή των Ελλήνων με τη δημιουργία της Ειδικής Γραμματείας, με την ενεργοποίηση του άρθρου 31 ότι κάθε μήνα θα στέλνονται τα στοιχεία και είμαστε εδώ να ελέγξουμε όλοι. Κάθε τέσσερις μήνες θα συνεδριάζει η αρμόδια Επιτροπή.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα την ανοχή σας για ένα λεπτό.
Η συζήτηση έδειξε και κάτι άλλο, ότι είναι ανάγκη να μιλάμε στον ελληνικό λαό με το βάρος των θέσεων και των πραγματικοτήτων που έχουμε αναλάβει όλοι ως πολιτικές δυνάμεις. Άκουσα με έκπληξη ακόμα και Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να λένε ότι υπάρχει ο μονόδρομος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτός από τώρα και πέρα θα είναι που θα εξηγεί τι μεγέθη προϋπολογισμού θα εμφανίζει ο εκάστοτε υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ανάγκη να τονίσουμε κάτι που για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι η αλήθεια των σχέσεών του με τον ελληνικό λαό. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ούτε καταναγκασμός ούτε μονόδρομος. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μία επιλογή που κάνει ελεύθερα κάθε λαός κάθε κράτους – μέλους.
Αυτή τη στιγμή στην Ευρωζώνη, στο ευρώ είναι μόνο δεκαέξι μέλη και τρία μέλη, συγκεκριμένα η Δανία, η Σουηδία και η Αγγλία όχι απλώς δεν θέλουν να μπουν στο ευρώ, αλλά στη Δανία έγινε και δημοψήφισμα όπου ο λαός αποφάσισε να μην μπει στο ευρώ κόντρα σε όλα τα κόμματα που πρότειναν να μπουν στο ευρώ. Επίσης, να μην αναφερθώ στην Ιρλανδία. Είναι ξεκάθαρη η επιλογή κάθε λαού αν θέλει να μετέχει πρώτον, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δεύτερον, στην Ευρωζώνη.
Η επιλογή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να μετέχουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη είναι καθαρά επιλογή εθνικού και δημοσίου συμφέροντος. Θεωρούμε ότι ενισχύεται η χώρα, η κοινωνία, οικονομία μ’ αυτήν την επιλογή. Αν κρίναμε διαφορετικά, θα προτείναμε στον ελληνικό λαό να αποχωρήσουμε. Δεν κρίνουμε, όμως, ότι πρέπει να αποχωρήσουμε ούτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε από τη ζώνη του ευρώ. Γι’ αυτό είναι πράξη συνέπειας σε εμάς τους ίδιους το να στερεώνουμε την οικονομία μας και αναγκαστικά σε δεύτερο βήμα είναι πράξη συνέπειας στους άλλους δεκαπέντε εταίρους που έχουμε στο ευρώ.
(GH)
(04MT)
Πρέπει να είμαστε συνεπείς απέναντι στον ελληνικό λαό, όχι απέναντι σε κάποιο ζυγό που κανείς δεν αναγνωρίζει ζυγό, σε κάτι που έχει κανόνες πριν από όλα διαφάνειας απέναντι στο λαό του και μετά απέναντι στους εταίρους.
Άρα, να ξεκαθαρίσουμε ότι αν κάποιος, όπως άκουσα ακόμη και εισηγητές της Νέας Δημοκρατίας, πιστεύει ότι δεν είναι θέμα σχέσεών μας με τον ελληνικό λαό, αλλά είναι θέμα κάποιων κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν θέλουμε να συμβαδίσουμε, να προτείνει την αποχώρηση και να μας εξηγήσει, όμως, αν η Ελλάδα αποχωρήσει από τη ζώνη του ευρώ, τι άραγε θα την εμποδίσει να έχει την τύχη της Αργεντινής; Δηλαδή προτείνουν οι αγορητές που άκουσα να αποχωρήσουμε από τον συνεταιρισμό του ευρώ, για να είμαστε στη μοίρα της Αργεντινής;
Άρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι θέμα αξιοπρέπειας της χώρας η διαφύλαξη της εθνικής ευθύνης για τα δημόσια οικονομικά, είναι θέμα ευθύνης απέναντι στον ελληνικό λαό να σεβαστούμε το τελευταίο του ευρώ και είναι θέμα αξιοπρέπειας των πολιτικών δυνάμεων να αναφέρονται στο λαό τους και όχι σε οποιονδήποτε κ. Αλμούνια ή κ. Μπαρόζο που είναι πολύ δεύτεροι σε σχέση με αυτό που εμείς τουλάχιστον στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. θέτουμε ως προτεραιότητα, που είναι να υπηρετούμε την Ελλάδα, τον ελληνικό λαό και σε δεύτερο πλάνο να τηρούμε τους κανόνες, τις αρχές, που συναποδεχθήκαμε, γιατί θεωρούμε ότι είναι εξίσου ωφέλιμες για τον ελληνικό λαό και την πορεία του.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Τώρα με την άδεια του Σώματος θα ομιλήσει ο κ. Αθανάσιος Πλεύρης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ερχόμαστε εδώ πέρα να κάνουμε μια συζήτηση για τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του Κράτους του 2007. Και μέσα από αυτές τις συζητήσεις πολλές φορές βλέπουμε και ορισμένες παθογένειες που υπάρχουν, κατά πόσο δηλαδή έχουμε κάποια αποφασιστική αρμοδιότητα στον Απολογισμό και Ισολογισμό του 2007.
Πρώτο ερώτημα: Γιατί αυτός ο Ισολογισμός και Απολογισμός έρχεται το 2009; Γιατί δεν ήρθε πέρυσι; Είναι ένα εύλογο ερώτημα. Δηλαδή μετά από δύο και τρία χρόνια θα έρχονται απολογισμοί και ισολογισμοί, για να τους εγκρίνουμε και να έχουμε περισσότερο μια λειτουργία ιστορικού νομοθέτη και όχι μια λειτουργία ισχυρού Νομοθετικού Σώματος που καλείται να αποφασίσει;
Δεύτερον. Άκουσα όλη την επιχειρηματολογία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η κατάληξη είναι η εξής. Διαφωνούμε, λέμε ό,τι έχουμε να πούμε και υπερψηφίζουμε. Και ξέρουμε γιατί υπερψηφίζετε, κύριε Υπουργέ. Αλλά τότε τι νόημα έχει αυτή η διαδικασία; Δηλαδή για τη συνέχεια των προϋπολογισμών ερχόμαστε να κάνουμε μία συζήτηση που έχει οριστεί, προκειμένου να δούμε αν τηρήθηκαν αυτά, εάν τα αποδεχόμαστε, ενώ λοιπόν δεν τα αποδεχόμαστε, τα υπερψηφίζουμε, για να μην υπάρχουν συνέπειες. Άρα, εμμέσως πλην σαφώς γίνεται εδώ πέρα μια κουβέντα που μεταξύ μας κοροϊδευόμαστε, διότι, αν διαφωνείτε και αν είστε στην επιχειρηματολογία ότι όλα αυτά δεν έπρεπε να γίνουν, δεν έγιναν ορθώς, έχουμε υπερβεί τις δαπάνες, έχουμε υπερβεί τα έσοδα, εδώ είναι, καταψηφίστε το. Όταν όμως έρχεστε να πείτε διαφωνούμε, αλλά τελικά υπερψηφίζουμε για λόγους που δεν μπορούμε να σας πούμε, που οι λόγοι είναι ότι ουσιαστικά αν καταψηφιστεί αυτό, δεν ισχύει τίποτα από ό,τι έχει γίνει, τότε, κύριε Υπουργέ, να βγείτε και να πείτε ότι είναι κακή αυτή η διαδικασία, να την αλλάξουμε, αλλά από τη στιγμή που θα το υπερψηφίσουμε, πρέπει και να το υποστηρίξουμε, διότι είναι παράλογο να υπερψηφίζουμε κάτι με το οποίο διαφωνούμε. Ας αλλάξει η διαδικασία. Ας πούμε ότι θα γίνεται εδώ πέρα μια συζήτηση για τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό που δεν θα έχει τελικά ψηφοφορία, γιατί κατ’ αυτόν τον τρόπο φθάνουμε στο σημείο κωμικοτραγικών υποθέσεων.
(MB)
(4GH)
Άκουσα με μεγάλη προσοχή τον κ. Ευθυμίου στο τέλος που αναφέρθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μπορώ να πω ότι κατά βάση εγώ συμφωνώ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση οπωσδήποτε δεν είναι καταναγκασμός και συμμετέχουμε ελεύθερα σ’ αυτήν, αλλά το ερώτημα που γεννάται είναι το εξής. Αναφέρατε μια σειρά από χώρες που έκαναν δημοψήφισμα, κόντρα στην επιθυμία των κομμάτων. Στον ελληνικό λαό δυστυχώς δεν δόθηκε αυτή η δυνατότητα ούτε επί κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας αρχικά, αλλά ούτε και επί κυβερνήσεως ΠΑ.ΣΟ.Κ. όταν ήταν να μπούμε στη Νομισματική Ένωση. Και μάλιστα λίγο πριν κλείσει τη θητεία της η Νέα Δημοκρατία είχε τεθεί και θέμα δημοψηφίσματος για τη Συνθήκη της Λισσαβόνας.
Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, έχουμε ένα ψηφισμένο νόμο. Βάσει του άρθρου του Συντάγματος που αναφέρεται σε δημοψήφισμα για ψηφισμένα νομοσχέδια, για νόμους πλέον του κράτους, θα το εξετάσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που τότε είχε ταχθεί στη λογική ότι «εμείς συμφωνούμε, αλλά θέλουμε να γίνει και δημοψήφισμα»; Αυτό είχατε πει στη Συνθήκη της Λισσαβόνας. Θα δώσετε τη δυνατότητα στον ελληνικό λαό και να πείτε ότι «συμφωνούσαμε τότε και πάμε στη διαδικασία δημοψηφίσματος»; Διότι εγώ συμφωνώ απόλυτα ότι η συμμετοχή πρέπει να είναι ελεύθερη, θα μπορούσα να πω ότι η συμμετοχή οπωσδήποτε είναι προς όφελος της πατρίδας, προς όφελος της Ελλάδας, αλλά εντέλει να αποφασίσει ο ελληνικός λαός γι’ αυτό με δημοψήφισμα. Και έχουμε το παράδειγμα πολλών χωρών όπου ήταν τελείως διαφορετική η κοινοβουλευτική βούληση και τελείως διαφορετική τελικά η κατάληξη.
Έρχομαι τώρα στον καθεαυτό Απολογισμό και Ισολογισμό του 2007. Δεν θα χρειαζόταν να πούμε πολλά πράγματα, αρκεί να διαβάζαμε την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Αυτή τη στιγμή, εάν εδώ ήμασταν σοβαρή Πολιτεία -δηλαδή η ελληνική επικράτεια όπως έχει φθάσει σήμερα- θα έπρεπε να αναζητήσουμε τις ευθύνες που υπάρχουν ενδεχομένως και σε ποινικό επίπεδο. Εδώ πέρα έχουμε παραβίαση άρθρων του Συντάγματος. Το λέει και χαρακτηριστικά το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κάνει την αναφορά -πριν καταλήξει και πει ότι για όλα αυτά που σας είπα, τα οποία δεν ισχύουν, τελικά είναι ορθά τα υπόλοιπα- ότι έχουμε και παραβίαση στις βασικές αρχές της ακρίβειας και της ειλικρίνειας του Προϋπολογισμού. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Όλοι οι προϋπολογισμοί, τουλάχιστον όσους γνωρίζουμε, τελικά δεν ήταν ποτέ συνεπείς στην ακρίβεια. Και εδώ πέρα, κύριε Υπουργέ, είναι ένα μεγάλο στοίχημα, ότι πρέπει επιτέλους να καταρτίζουμε προϋπολογισμούς που να είναι ρεαλιστικοί. Δεν είναι δυνατόν να γίνονται προϋπολογισμοί και πάντα να πέφτουμε έξω στις δαπάνες και στα έσοδα και να έρχεται εδώ η απερχόμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να δικαιολογήσει για ποιο λόγο έχουμε βγει έξω και στις δαπάνες και στα έσοδα.
Το μεγάλο στοίχημα είναι να γίνονται προϋπολογισμοί που να μην φαίνεται μόνο για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ότι μπορούν να υλοποιηθούν, αλλά προϋπολογισμοί που να είναι ρεαλιστικοί, να λένε την πραγματικότητα, να λένε ότι αυτά είναι τα έσοδα, εκ των οποίων γνωρίζουμε εξαρχής ότι δεν μπορούμε να εισπράξουμε αυτά, δηλαδή να έρχεται κάθε φορά ένας Απολογισμός και ένας Ισολογισμός και να λέει ότι ναι, όσον αφορά το 30% των εσόδων που δεν καταφέραμε να εισπράξουμε, τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ, ούτως ή άλλως κάθε φορά δεν καταφέρνουμε να εισπράξουμε αυτές τις οφειλές. Το ίδιο επίσης και για τις δαπάνες.
Δεν θέλω να μπω επιμέρους σε Υπουργεία και να αναφέρω ότι το Υπουργείο Οικονομικών έπεσε έξω στον προϋπολογισμό του, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έπεσε έξω στον προϋπολογισμό του, το Υπουργείο Ανάπτυξης έπεσε έξω στον προϋπολογισμό του.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Όλα έξω έπεσαν.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ: Ναι. Κάποια έμειναν οριακά.
Θέλω να πάω στην ουσία του πράγματος, που η ουσία του πράγματος κύριε Υπουργέ, είναι ότι ο Προϋπολογισμός πρέπει να γίνεται με υπαρκτά δεδομένα. Και επιτέλους αυτή τη στιγμή, αν αυτό που είχαμε δεν ήταν Απολογισμός ενός κράτους αλλά απολογισμός μιας εταιρίας, οι μεν υπεύθυνοι της εταιρίας θα είχαν δεχθεί ποινικές διώξεις, η δε εταιρία θα είχε πτωχεύσει.
Κάποια στιγμή πρέπει ευθέως -και θα έχουμε τη δυνατότητα να τα πούμε αυτά στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό- να δούμε την ουσία της παθογένειας. Και η ουσία της παθογένειας, κύριε Υπουργέ, δεν είναι τόσο τα έσοδα. Τα έσοδα λίγο πολύ είναι αυτά. Συμφωνώ μαζί σας και προτρέχω σ’ αυτό που θα λέγατε, ότι «είναι μεγάλο πρόβλημα η εισφοροδιαφυγή». Εκεί πέρα μπορεί να γίνει κάτι καλύτερο.
(GK)
(04MB)
Η παθογένεια, όμως, της ελληνικής οικονομίας είναι οι δαπάνες. Έχουμε πάρα πολλές δαπάνες. Τα έσοδα αυξήθηκαν, αλλά αυξήθηκαν παράλληλα οι δαπάνες. Και οι δαπάνες αυξήθηκαν πολύ περισσότερο από τα έσοδα, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε στη μη τήρηση του προϋπολογισμού.
Φαντάζομαι τι κουβέντα θα κάνουμε, όταν θα δούμε τον Απολογισμό του Προϋπολογισμού του 2008, του περίφημου προϋπολογισμού που πήγε η χώρα σε εκλογές και εκεί πέρα θα είναι σίγουρα πολύ μεγαλύτερες οι αποκλίσεις.
Όμως, κύριε Υπουργέ, επειδή θα βρεθούμε και στην κατάσταση κάποια στιγμή να κρίνουμε έναν προϋπολογισμό που θα έχετε κάνει εσείς, να ξέρετε ότι πρέπει επιτέλους οι προϋπολογισμοί να έχουν πραγματικά στοιχεία. Ακόμα και αν υπάρχει η όποια απόκλιση, να είναι απόκλιση λογική και να μην κατασκευάζουμε νούμερα, μόνο και μόνο για να τα σερβίρουμε μετά στην κοινή γνώμη και να λέμε ότι κάναμε έναν προϋπολογισμό.
Αυτό είναι το πρόβλημα όλων των προϋπολογισμών που υπήρξαν από το 1974 και μετά, αυτό είναι και το πρόβλημα του προϋπολογισμού που συζητάμε και αν δεν το αντιμετωπίσετε, αυτό θα είναι και το πρόβλημα του προϋπολογισμού που θα ψηφίσουμε σε ένα μήνα από τώρα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Πλεύρη.
Ο συνάδελφος κ. Μιχαήλ Γιαννάκης από τη Νέα Δημοκρατία έχει το λόγο για εννέα λεπτά.
Θερμή παράκληση να τηρηθούν τα χρονικά όρια.
ΜΙΧΑΗΛ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ερχόμαστε σήμερα να συζητήσουμε τα πεπραγμένα του οικονομικού έτους του 2007, πεπραγμένα που όλοι είχαμε τη δυνατότητα και το 2007 και το 2008, αλλά και το 2009 και να αναλύσουμε και να συζητήσουμε.
Νομίζω ότι αποτελεί αποτυχία της λειτουργίας του Κοινοβουλίου, της διαδικασίας που έχουμε επιλέξει, να ερχόμαστε δύο χρόνια μετά, χωρίς αυτό να έχει κανένα αντίκτυπο ή καμιά ουσία και σημασία για την ελληνική κοινωνία –γιατί πιστεύω ότι εδώ μέσα πάνω από όλα πρέπει να απευθυνόμαστε στην ελληνική κοινωνία- να συζητούμε δηλαδή δυο χρόνια μετά τα πεπραγμένα του οικονομικού έτους του 2007.
Άλλωστε και η τελευταία ανώνυμη εταιρεία έχει την υποχρέωση από το νόμο το πρώτο εξάμηνο του επόμενου έτους να συζητά τον απολογισμό και τον ισολογισμό του προηγούμενου χρόνου.
Εμείς ερχόμαστε εδώ δύο χρόνια μετά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι γεγονός, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, ότι είναι μια κουβέντα περισσότερο φιλολογική μεταξύ μας παρά ουσίας με την έννοια ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε στο κείμενο που έχουμε μπροστά μας ούτε μία λέξη ούτε έναν αριθμό.
Άρα, θα συμφωνήσω απόλυτα με τον κ. Πλεύρη. Τι σημασία έχει να φθάνουμε στην ψηφοφορία; Θα μπορούσε κάλλιστα να προβλεφθεί μια συζήτηση χωρίς ψηφοφορία, γιατί εδώ έχουμε το φαινόμενο η σημερινή πλειοψηφία να ψηφίζει έναν απολογισμό και έναν ισολογισμό που η ίδια είχε καταψηφίσει, όταν είχαμε έρθει εδώ να συζητήσουμε τον Προϋπολογισμό του 2007.
Δεν ξέρω σε άλλα Κοινοβούλια αν γίνεται ανάλογη συζήτηση, αλλά τουλάχιστον αυτή η διαδικασία υποβαθμίζει και το ρόλο του Βουλευτή και του Κοινοβουλίου.
Θα πρέπει, κύριε Πρόεδρε, το Προεδρείο να κουβεντιάσει αν πράγματι μπορεί να αλλάξει αυτή η διαδικασία, γιατί νομίζω ότι κάθε χρόνο τις ίδιες περίπου μέρες ερχόμαστε σε μια ανούσια συζήτηση, περισσότερο ο καθένας να αναπτύξει κάποια πολιτικά παρά ουσιαστικά επιχειρήματα που έχουν να κάνουν με τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του 2007.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Καταγράφηκε, κύριε συνάδελφε.
ΜΙΧΑΗΛ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Καμία αλλαγή, λοιπόν, δεν μπορεί η συζήτηση να επιφέρει στο κείμενο που έχουμε και νομίζω ότι ο κάθε συνάδελφος δικαιολογημένα, για να μπορέσει να καλύψει και το χρόνο που έχει στη διάθεσή του, πολλές φορές επιλέγει κάποιους αριθμούς που βολεύουν να φθάσει κάποιος σε κάποιο πολιτικό συμπέρασμα, κάτι που εξυπηρετεί την πολιτική και κομματική τοποθέτηση σε αυτήν την Αίθουσα όλων των συναδέλφων.
Άρα, δεν υπάρχει ουσία. Περισσότερο τυπική είναι η διαδικασία. Καλό είναι να αποκτήσει ουσία, ώστε να απαλλαγούμε από την όποια στο τέλος ψήφιση, όπου συνάδελφοι που κατέκριναν στο παρελθόν έναν προϋπολογισμό, σήμερα να τον ψηφίζουν. Τουλάχιστον έτσι, αν μη τι άλλο, νομίζω ότι θα ξεφύγουμε από τη διαδικασία της ψηφοφορίας που πραγματικά δεν προσφέρει τίποτα.
Βέβαια, υπάρχουν χρήσιμα συμπεράσματα. Ένας προϋπολογισμός κατά την εκτέλεσή του δεν είναι ένα στιγμιαίο γεγονός ούτε ουδέτερο στο χρόνο και καλό είναι κάποια στιγμή, κύριε Υπουργέ, να έχουμε τη δυνατότητα είτε στην αρμόδια Επιτροπή είτε στην Ολομέλεια ανά τρίμηνο-τετράμηνο να εξετάζουμε την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού.
Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε και ενημερωμένοι να είμαστε, αλλά ενδεχομένως χρήσιμες προτάσεις κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του προϋπολογισμού να τις θέτουμε στην Κυβέρνηση, ώστε –αν θέλετε- να καλυτερεύσει μέσα στην πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού κάποιες νομοθετικές πρωτοβουλίες που πρέπει να πάρει, για να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
(DP)
(4GK)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το τι παραλάβαμε το 2004 είναι γνωστό. Κάναμε ένα λάθος περισσότερο το 2005, γιατί το 2004 ήταν μια χρονιά προ-Ολυμπιακή, που θα θυμάστε όλοι πολύ καλά ότι όλος ο κυβερνητικός μηχανισμός είχε στραμμένη την προσοχή του στο πως θα λειτουργήσουμε και θα έχουμε μια καλή οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Ευτυχώς αυτό έγινε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και αυτό οφείλεται και στην ελληνική κοινωνία και στις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, αλλά και στην Κυβέρνηση που είχε την τύχη να διαχειριστεί ένα μεγάλο στοίχημα, όπως ήταν η Ολυμπιάδα του 2004. Αλλά, νομίζω ότι το 2005 κάναμε το λάθος που από τις πρώτες μέρες φαίνεται να κάνει και η σημερινή Κυβέρνηση: να προσπαθήσουμε να διαχειριστούμε και την οικονομία, αλλά και τα γενικότερα προβλήματα της λειτουργίας του κράτους και όχι σε μια μετωπική σύγκρουση να προσπαθήσουμε να τα ανατρέψουμε, γιατί πραγματικά αυτά τα τελευταία χρόνια η κοινωνία, αλλά και οι ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί περισσότερο ανατροπές χρειάζονται παρά καλή διαχείριση. Όσο καλή και να είναι η διαχείριση, όταν έχουμε ένα μηχανισμό με τις γνωστές αγκυλώσεις του παρελθόντος, με μια νοοτροπία που αντί να βοηθάει τις πρωτοβουλίες της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, περισσότερο φρενάρει αυτές τις πρωτοβουλίες, φτάνουμε στα ανάλογα αποτελέσματα.
Ήταν, λοιπόν, μεγάλο λάθος, κατά την άποψή μου, της κυβέρνησής μας να προσπαθήσουμε διαχειριστικά να λύσουμε προβλήματα που από την πρώτη στιγμή χρειάζονταν ανατροπές. Να θυμίσω ότι όπου τολμήσαμε συγκρούσεις και ανατροπές, όπως στις αποκρατικοποιήσεις, στην Ολυμπιακή, στα λιμάνια, στον Ο.Τ.Ε., εκεί πραγματικά είχαμε αποτέλεσμα. Επίσης, και στην παιδεία με το νόμο πλαίσιο που περάσαμε και ήδη εφαρμόζεται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με καθολική συμμετοχή όλης της πανεπιστημιακής δραστηριότητας στην εκλογή των πρυτανικών αρχών και εκεί πάλι το αποτέλεσμα ήταν θετικό.
Ελπίζω και εύχομαι η σημερινή Κυβέρνηση γιατί πραγματικά υπάρχουν τεράστιες ανάγκες, συσσωρευμένες αρνητικές νοοτροπίες και λογικές που πρέπει πάνω απ’ όλα να αντιμετωπίσει γιατί δεν φτάνει το όποιο καλό πρόγραμμα, η όποια καλή πρόθεση ή πολιτική βούληση που κάθε Κυβέρνηση οφείλει να έχει –και πιστεύω ότι όλες έχουν- αν δεν συγκρουστεί με λογικές και κατεστημένα δεκαετιών. Νομίζω ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα πορεύεται σε λάθος δρόμο. Είναι πολύ νωρίς να κρίνουμε αυτή την πορεία, αλλά νομίζω ότι η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Επίσης, αυτό το μήνυμα που εκπέμπει σήμερα στην ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα στην αγορά σε μια παγκόσμια οικονομική κρίση που δεν έχουμε προηγούμενο χωρίς να αποσαφηνίζει πλήρως τις θέσεις περισσότερο λειτουργώντας επικοινωνιακά και προσπαθώντας να ξεπεράσει λαϊκίστικες αντιλήψεις της χθεσινής αντιπολίτευσης, αν θέλετε, με το χάιδεμα αυτιών της ελληνικής κοινωνίας για προφανείς μικροκομματικούς και εκλογικούς λόγους, αυτό κάνει ζημιά στην ίδια την αγορά.
Εύχομαι πολύ σύντομα η Κυβέρνηση να ξεπεράσει αυτές τις λογικές γιατί πραγματικά και η οικονομική κρίση, αλλά και τα χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα και της οικονομίας και της κοινωνίας δεν μπορεί να περιμένουν.
Ψηφίζω φυσικά τον απολογισμό και τον ισολογισμό και εύχομαι τα επόμενα χρόνια να έχουμε μια διαδικασία πιο ουσιαστική γιατί πραγματικά το Κοινοβούλιο νομίζω ότι δεν είναι μόνο για να κουβεντιάζει χωρίς να μπορεί να κάνει συγκεκριμένες παρεμβάσεις ακόμα και στη διαδικασία και να φτάνουμε στο φαινόμενο συνάδελφοι που καταψήφιζαν το 2007 τον προϋπολογισμό σήμερα να τον ψηφίζουν.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστώ πολύ τον κ. Μιχαήλ Γιαννάκη από τη Νέα Δημοκρατία.
Μέχρι να φτάσει στο Βήμα η συνάδελφος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από την Καρδίτσα κυρία Μαρία Θεοχάρη, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, σαράντα πέντε μαθητές και μαθήτριες με πέντε εκπαιδευτικούς συνοδούς από το Γυμνάσιο Πέτα της Άρτας.
Καλώς ήρθατε, παιδιά.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Η συνάδελφος Μαρία Θεοχάρη έχει το λόγο.
Δεν είναι η παρθενική σας ομιλία, αγαπητή Μαρία;
ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΧΑΡΗ: Όχι, κύριε πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Είναι η δεύτερη. Σας εύχομαι να είστε καλή, όπως και στην πρώτη.
ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΧΑΡΗ: Ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΜΙΧΑΗΛ ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ: Δυναμικά.


(DE)




(4DP)
ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΧΑΡΗ: Ευχαριστώ πάρα πολύ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εξέταση του Απολογισμού και του Ισολογισμού του Κράτους είναι μια πάρα πολύ σημαντική διαδικασία, διότι πρώτον, λογοδοτεί η εκάστοτε Κυβέρνηση για την εκτέλεση του Προϋπολογισμού και κρίνεται για το κατά πόσο έχουν επαληθευτεί αυτές οι προβλέψεις, δεύτερον, συμπληρώνει το θεσμικό πλαίσιο διαφάνειας και ελέγχου των δημοσιονομικών δεδομένων.
Βεβαίως, σήμερα καλούμαστε να σχολιάσουμε, να συμφωνήσουμε ή να διαφωνήσουμε επί των στοιχείων του Απολογισμού και του Ισολογισμού δύο χρόνια μετά, άρα, μιλάμε για μια χρονική απόσταση και εκ του ασφαλούς για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Συνεπώς, η συζήτηση του Απολογισμού, προκειμένου να έχει έγκαιρη ενημέρωση και κριτική αντιμετώπιση των θεμάτων, πρέπει να γίνεται σε πραγματικό χρόνο, δηλαδή, ένα χρόνο μετά τη λήξη του οικονομικού έτους στο οποίο αναφέρεται. Διότι είναι γεγονός ότι πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι και εμείς καλούμαστε να κρίνουμε τις επιλογές της κυβέρνησης και τις επιπτώσεις που έχουν αυτές οι επιλογές στην καθημερινότητα του Έλληνα πολίτη, καθώς και την ανάπτυξη και την πορεία της χώρας.
Τα οικονομικά στοιχεία, λοιπόν, που περιλαμβάνει αυτός ο Απολογισμός και ο Ισολογισμός του 2007 εμπεριέχει τα εξής. Σε ό,τι αφορά τα έσοδα, η υστέρηση των εισπραχθέντων εσόδων έναντι των βεβαιωθέντων είναι σημαντική. Στα φορολογικά έσοδα η υστέρηση φτάνει στο 24%. Στο σύνολο των εσόδων η υστέρηση ανέρχεται στο 37,7%. Στις ανείσπρακτες οφειλές απεικονίζεται η παταγώδης αποτυχία της φορολογικής πολιτικής της κυβέρνησης και η κατάρρευση των φοροεισπρακτικών μηχανισμών. Ο πίνακας του Ελεγκτικού Συνεδρίου είναι αποκαλυπτικός, διότι επιβεβαιώνει ότι οι ανείσπρακτες οφειλές από 11,5 δισεκατομμύρια ευρώ το 2003, εκτινάχθηκαν το 2007 στα 31 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή, είχαμε τριπλασιασμό μέσα σε τέσσερα χρόνια.
Μάλιστα, επισημαίνει η Έκθεση ότι η μείωση των ανείσπρακτων οφειλών θα επιτευχθεί μόνο αν εντατικοποιηθούν οι έλεγχοι των φοροεισπρακτικών μηχανισμών. Τα πιστωτικά έσοδα, δηλαδή, ο δανεισμός εκτινάχθηκαν και αυτά στα 57,5 δισεκατομμύρια ευρώ, έναντι προβλέψεων 30,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Άρα και εδώ είχαμε αύξηση κατά 26,9 δισεκατομμύρια ευρώ.
Συμπερασματικά, η Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου καταλήγει ότι ο περαιτέρω δανεισμός θα είχε αποφευχθεί, εάν είχε εισπραχθεί μέρος των ανείσπρακτων οφειλών, των διαγραφέντων εσόδων που φτάνουν στα 31 δισεκατομμύρια ευρώ.
Δαπάνες. Το σύνολο των πληρωμών του Τακτικού Προϋπολογισμού και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων ανήλθε στα 116 δισεκατομμύρια ευρώ, έναντι 89,4 δισεκατομμύρια ευρώ που είχαν προβλεφθεί. Άρα, η υπέρβαση των εξόδων του Τακτικού Προϋπολογισμού ανέρχεται σε 33,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Η αύξηση των δαπανών του Τακτικού Προϋπολογισμού σε σχέση με τις προβλέψεις οφειλόταν κυρίως στις πληρωμές χρεολυσίων, στην έκτακτη απόδοση στην Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω αναθεώρησης του Α.Ε.Π., στις δαπάνες εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων και αυτό αφορά κυρίως την τακτοποίηση οφειλών του ελληνικού δημοσίου προς την Ολυμπιακή Αεροπορία.
Από τις πρωτογενείς δαπάνες επισημαίνονται οι αποζημιώσεις για υπερωριακή εργασία, που παρουσιάζουν και αυτές απόκλιση, οι δαπάνες μετακίνησης προσωπικού και βεβαίως, οι απόρρητες δαπάνες που παρουσιάζουν απόκλιση 324,87%. Η υπέρβαση αυτή οφείλεται κυρίως στις δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν χωρίς να υπάρχει σχετική πρόβλεψη στον Προϋπολογισμό των εξοπλιστικών δαπανών, ύψους 2.176.000.000 ευρώ, στην έκτακτη ενίσχυση των πυρόπληκτων και βεβαίως, στις εκλογικές δαπάνες, καθώς επίσης και στις επιχορηγήσεις σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου.
Δημόσιο χρέος. Για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, χρέος Ενόπλων Δυνάμεων και δημόσιο χρέος, το 2007 πληρώθηκε ποσό 56 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αυτό σημαίνει αύξηση σε σχέση με το 2006 κατά 22,4 δισεκατομμύρια ευρώ.
Δαπάνες για τις δημόσιες επενδύσεις, που είναι το πλέον ικανό εργαλείο προκειμένου να έχουμε ανάπτυξη στη χώρα. Κατά την περίοδο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας δεν στηρίχθηκαν οι δημόσιες επενδύσεις.
(LM)
(DE)
Όπως φαίνεται και από τον Απολογισμό του 2007, οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων έφθασαν στο 3,82% του Α.Ε.Π., από 3,84% που ήταν το 2006. Αυτή η συρρίκνωση επιβεβαιώνει και την αναποτελεσματικότητα του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου και του Ε.Σ.Π.Α. Βεβαίως, αυτή η μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων είχε επιπτώσεις σε βασικούς τομείς, όπως είναι η παιδεία, η υγεία, η έρευνα και η τεχνολογία, τομείς πάρα πολύ σημαντικούς για την αναπτυξιακή πορεία της χώρας, σύμφωνα πάντα με την Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Οι επιπτώσεις, λοιπόν, από τις πολιτικές και οικονομικές επιλογές της Νέας Δημοκρατίας την περίοδο του 2007, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι δυσχερείς. Ο ρυθμός ανάπτυξης της χώρας επιβραδύνεται και επιστρέφει στα επίπεδα του 1998. Από την πέμπτη θέση στις είκοσι επτά χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς το ρυθμό ανάπτυξης, η Ελλάδα βρέθηκε στη 14η θέση.
Το εισόδημα των εργαζομένων έχει συρρικνωθεί, διότι οι πραγματικές αμοιβές τους αυξάνονται με πολύ χαμηλότερους ρυθμούς σε σχέση με το 2004. Η ανεργία αντιμετωπίζεται με ημίμετρα, με εποχικούς διορισμούς, με ρουσφετολογικές προσλήψεις ημιαπασχολούμενων ή με την επιδότηση μη βιώσιμων θέσεων εργασίας. Η υποτιθέμενη μείωση της ανεργίας ήταν αποτέλεσμα μιας πολιτικής που αύξησε την απασχόληση με δουλειές μιας ώρας, προγράμματα stage και ημιαπασχόληση στο δημόσιο.
Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας επιδεινώνεται. Μεταξύ του 2006 και του 2007 κατρακύλησε δεκαοκτώ θέσεις. Τα χρέη στα νοικοκυριά από το 2004 μέχρι το 2008 έχουν τριπλασιαστεί σε απόλυτους όρους και έχουν διπλασιαστεί σε ποσοστό του ΑΕΠ. Τα νοικοκυριά έφθασαν στο σημείο να χρωστούν περισσότερα στις τράπεζες από ό,τι οι επιχειρήσεις.
Με τη φορολογική της πολιτική η Κυβέρνηση επιβάρυνε με την άμεση φορολογία τα χαμηλότερα εισοδήματα, ενώ μεγάλες επιχειρήσεις ετύγχαναν φοροαπαλλαγών. Η μέση ελληνική οικογένεια ήδη πλήρωνε αναλογικά περισσότερο φόρο από τις αντίστοιχες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο. Οι κυβερνητικές επιλογές είχαν επιπτώσεις και στην υποβάθμιση υπηρεσιών κοινής ωφέλειας.
Το αναπτυξιακό σκέλος του προϋπολογισμού παρουσιάζει σημαντική περικοπή. Η υποβάθμιση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων έχει αρνητική επίπτωση και στους σημαντικούς τομείς της παιδείας, της υγείας, της έρευνας και της καινοτομίας. Ήδη σωρευτικά οι δημόσιες επενδύσεις μειώθηκαν κατά 10 δισεκατομμύρια ευρώ, με αποτέλεσμα να διαταράσσεται το αναπτυξιακό και κοινωνικό υπόβαθρο της χώρας.
Βρισκόμαστε, αγαπητοί συνάδελφοι, στην πλέον δύσκολη στιγμή. Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε παρατεταμένη ύφεση πρώτη φορά μετά από δεκαέξι χρόνια, μια οικονομία μη ανταγωνιστική, με ένα τεράστιο έλλειμμα που καταλήξαμε ότι φθάνει στο 12,5%. Η πραγματική ανεργία είναι στα ύψη. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων έχει τη μεγαλύτερη μείωση τα τελευταία χρόνια. Εργαζόμενοι και μικρές επιχειρήσεις δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Και είναι αυτοί που πλήρωσαν το μάρμαρο της οικονομικής κρίσης, η οποία βεβαίως δεν οφείλεται στη διεθνή κρίση, αλλά είναι καθαρά αποτέλεσμα των κυβερνητικών επιλογών, διότι ως χώρα δεν έχουμε εξωστρεφή οικονομία, ούτε το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα είχε επενδύσει σε τοξικά ομόλογα.
Ως Κυβέρνηση, λοιπόν, καλούμαστε να διαχειριστούμε αυτό το αποτέλεσμα των κυβερνητικών επιλογών, να βάλουμε πάλι την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης, να πετύχουμε την ανάταξή της μέσα από πολιτικές αναδιανομής του πλούτου, να αυξήσουμε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, να ενισχύσουμε τα χαμηλότερα στρώματα, να στηρίξουμε τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, έτσι ώστε να διοχετευθεί η ρευστότητα στην αγορά, επιτυγχάνοντας την αναθέρμανσή της.
Αυτό βεβαίως θα επιτευχθεί με το νοικοκύρεμα του δημοσιονομικού καθεστώτος, με πρακτικές ελέγχου και παρακολούθησης του προϋπολογισμού, καταρτίζοντας πολυετείς προϋπολογισμούς, διότι μόνο έτσι θα πετύχουμε τον έλεγχο της σπατάλης και θα δίνουμε τη δυνατότητα στον Έλληνα φορολογούμενο να ξέρει πού πηγαίνει το κάθε ευρώ που του παρακρατείται από το φόρο. Άλλωστε, αυτή ήταν και μία από τις προγραμματικές μας δεσμεύσεις.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε και εμείς.
Ως παλιοσειρά το πήγατε. Μπράβο σας, κυρία Θεοχάρη, από την Καρδίτσα.
Ακολουθεί από τη Νέα Δημοκρατία ο κ. Κωνσταντίνος Μοσορούλης από το Νομό Χίου.
Εσείς νομίζω ότι έχετε το λόγο για πρώτη φορά. Καλορίζικος και καλή επιτυχία. Καλή δύναμη.
Ορίστε, κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο για εννέα λεπτά.
(AD)

(4LM)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Με τιμή, ευθύνη, αλλά και συγκίνηση βρίσκομαι για πρώτη φορά στο Βήμα αυτό με εντολή των πολιτών της Χίου, των Ψαρών και των Οινουσσών, τόπων που πρόσφεραν πολλά στην ανεξαρτησία, την οικονομία, την επιστήμη και την πολιτική της χώρας μας. Θα προσπαθήσω να καταβάλω κάθε δυνατή προσπάθεια να φανώ άξιος εμπιστοσύνης τους.
Κυρία και κύριοι Βουλευτές, η νέα Κυβέρνηση έχει ήδη αρχίσει να αντιλαμβάνεται τις μεγάλες αδυναμίες του προγραμματικού της λόγου, οι δε πολίτες αντιλαμβάνονται την αναντιστοιχία αυτού του λόγου με τις πρώτες επιλογές της, τις οποίες θα τις έλεγα «αναδιπλώσεις».
Θα τα δούμε αυτά αναλυτικά, όταν και όποτε ολοκληρωθεί η στελέχωση του κυβερνητικού σχήματος που θα υλοποιήσει αυτές τις επιλογές.
Προς το παρόν, θυμίζω, κύριε Υπουργέ, ότι ανάμεσα στη διοίκηση και τους Υπουργούς μεσολαβούν εξήντα και πλέον ακέφαλες Γενικές Γραμματείες που επιπλέον στοιχήθηκαν βιαστικά κάτω από ανασυγκολλημένους τομείς και αρμοδιότητες. Έχοντας διατελέσει Γενικός Γραμματέας σε δύο παραγωγικά Υπουργεία, γνωρίζω ότι η μη στελέχωση αυτών των καίριων θέσεων σημαίνει ότι σήμερα οι Υπουργοί και οι Υφυπουργοί ή δεν υπογράφουν καθόλου ή δεν ξέρουν τι υπογράφουν, με ό,τι κάθε περίπτωση συνεπάγεται. Αδυνατώ δε να φανταστώ πώς ανατίθενται εργασίες στις υπηρεσίες των Υπουργείων και πώς αυτές παρακολουθούνται. Και, βέβαια, δεν αναφέρω τους χρόνους που απαιτούνται για τη μεταβίβαση αναρμοδιοτήτων και τη στελέχωση της κρατικής μηχανής και βέβαια την ενημέρωση αυτών των νέων στελεχών.
Μ’ αυτές τις διαπιστώσεις πιστεύω ότι ήδη η Κυβέρνηση κάνει δεύτερες σκέψεις για μερικές ατυχείς ιδέες, όπως αυτή της διάλυσης του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής. Ανάλογες σκέψεις φαντάζομαι ότι έχουν γίνει ή γίνονται και με αφορμή τη διαδικασία κατάρτισης του Προϋπολογισμού, στο πλαίσιο της οποίας ο αρμόδιος Υπουργός είχε αναφέρει ότι πρέπει να γίνει αναδιάταξη των δαπανών και δραστική περιστολή της σπατάλης σε ολόκληρο το δημόσιο τομέα.
Πολύ ωραία! Με τη φράση αυτή ουδείς μπορεί να διαφωνήσει. Όμως, αυτό προϋποθέτει και ένα αποτελεσματικό και θεσμικά κατοχυρωμένο σύστημα ελέγχου των δημοσίων δαπανών. Ένα τέτοιο σύστημα, κυρίες και κύριοι, για να είναι αποτελεσματικό, πρέπει, πρώτον, να λαμβάνει υπ’ όψιν τη σχέση κόστους-ωφέλειας για κάθε δημόσια δαπάνη που επιδρά στη διαμόρφωση των μεγεθών του Προϋπολογισμού, δεύτερον, να περιορίζει τα τακτικά λειτουργικά έξοδα σε συγκεκριμένο ποσοστό του Α.Ε.Π. και, τρίτον, να τηρεί τη βασική δημοσιονομική αρχή ότι αυτά τα έξοδα πρέπει να καλύπτονται από τακτικά έσοδα.
Όμως, το πρόβλημα δεν είναι τι πρέπει να γίνει, αλλά το πώς θα γίνει. Όμως, το πρόβλημα είναι κυρίως με ποια σταθερή βάση θα γίνει, γιατί όταν δεν τηρείται ο κανόνας της ειδικότητας των πιστώσεων, όταν δεν καθορίζονται τα στοιχεία και οι δραστηριότητες που υπόκεινται σε φορολόγηση και όταν απουσιάζουν οι αρχές της συνέχειας και της συνέπειας του κράτους, κανένα απολύτως σύστημα δεν μπορεί να δώσει λύση.
Αν, λοιπόν, δεν καταπολεμήσουμε τη γενεσιουργό αιτία του προβλήματος, δηλαδή αν δεν λειτουργήσουμε συστημικά, το πρόβλημα θα μεγαλώνει διαρκώς. Θυμίζω ότι σύστημα είναι κάθε σύνολο δραστηριοτήτων που καταναλώνει πόρους και παράγει κάποιο αποτέλεσμα. Ανάλογα με τον τρόπο που ασκούνται οι δραστηριότητες, έχουμε τα επιθυμητά ή όχι αποτελέσματα.
Όμως, δεν φθάνει μόνο αυτή η συστημική προσέγγιση. Για να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα των δημόσιων δαπανών χρειάζονται τεκμηριωμένες πολιτικές. Στη Μεγάλη Βρετανία, κύριε Υπουργέ, για κάθε πολιτική πρέπει να υπάρχει μία λογική βάση, ένας αντικειμενικός στόχος, μια διαδικασία αξιολόγησης και μια διαδικασία παρακολούθησης και αποτίμησης, δηλαδή ένα εργαλείο αποφάσεων με εφαρμογή σε όλες τις διοικητικές δραστηριότητες.
Η δημιουργία του ελλείμματος και τα προβλήματα διαχείρισης και ελέγχου του είναι και αποτελέσματα αυτών των συστηματικών συστημικών αδυναμιών. Μόνο η αντιμετώπισή τους θα προσδώσει αξιοπιστία στη δημοσιονομική διαχείριση της χώρας. Αν όλες αυτές οι αδυναμίες είχαν αντιμετωπιστεί, πιστέψτε με ότι οι συζητήσεις για το μέγεθος και το περιεχόμενο του ελλείμματος θα ήταν εντελώς διαφορετικές.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, σήμερα ψηφίζουμε τον Απολογισμό και Ισολογισμό για το Οικονομικό Έτος 2007. Δηλαδή, λίγο πριν από το 2010 αξιολογούμε την πορεία εκτέλεσης ενός προϋπολογισμού που καταρτίστηκε το 2006. Και για να το κάνουμε αυτό, έχουμε ως μόνο εργαλείο μία διαπιστωτική έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που μάλιστα στηρίζεται σε παλαιά λογιστικά στοιχεία χωρίς ποιοτική αξιολόγηση και από την οποία εγώ προσωπικά δεν μπορώ να εξάγω συμπεράσματα. Και χαρακτηρίζω «διαπιστωτική» την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, γιατί περιορίζεται απλώς σε λογιστικές επισημάνσεις. Αυτοί είναι και οι λόγοι που κατ’ εμέ η διαδικασία είναι τυπική.
(NP)




(4AD)
Για να γίνει και ουσιαστική, θα πρέπει η Επιτροπή της Βουλής να υποστηρίζεται από μια μόνιμη τεχνοκρατική δομή, με κατάλληλη τεχνογνωσία. Μόνο έτσι και εμείς, αλλά και οι φορολογούμενοι κυρίως θα μπορούν να αξιολογήσουν τη χρήση των πόρων που στερούνται ή που θα στερηθούν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι αποκλίσεις που παρατηρήθηκαν μεταξύ βεβαιωθέντων και εισπραχθέντων εσόδων από φόρους –μιλώ για βεβαιωθέντα και όχι για προϋπολογισθέντα έσοδα- δεν σημαίνουν αποτυχία της φορολογικής πολιτικής, αλλά των μέσων που έχουμε στη διάθεσή μας, για να την ασκήσουμε. Ακριβώς τα ίδια μέσα έχετε και εσείς στη διάθεσή σας, κύριε Υπουργέ. Αναφέρομαι στη δημόσια διοίκηση. Το ίδιο θα έλεγα και για τις προβλέψεις εξόδων, οι οποίες επηρεάστηκαν τόσο από τις δαπάνες εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων όσο και από το κόστος εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους.
Όμως, και για το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, όσοι γνωρίζουν από δημόσια έργα μπορούν να αντιληφθούν γιατί είχαμε αποκλίσεις μεταξύ πληρωμών και προβλέψεων τόσο στα Υπουργεία όσο και στις περιφέρειες. Περιμένετε και θα δείτε τι θα γίνει σε δύο χρόνια με τον Προϋπολογισμό που ψηφίζετε εσείς.
Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον τη συνέντευξη που έδωσε το Υπουργείο Οικονομίας σχετικά με το ΕΣΠΑ και με ακόμη μεγαλύτερο, επίσης, ενδιαφέρον διάβασα τον υπέρτιτλο «Ξεκινούν άμεσα συναντήσεις – διαβουλεύσεις με τους Υπουργούς, καθώς και με τις περιφέρειες, ώστε να διαμορφωθούν οι νέες πολιτικές προτεραιότητες». Όταν σήμερα διαμορφώνονται οι νέες πολιτικές προτεραιότητες για το ΕΣΠΑ με μια κρατική μηχανή που δεν έχει στελεχωθεί και, βέβαια, με έναν προϋπολογισμό σε αυτήν την κατάσταση –εννοώ αυτόν που παρουσιάσατε ως προσχέδιο στη Βουλή- είναι αντιληπτό, λοιπόν, τι είδους συζήτηση θα κάνουμε σε δυο χρόνια από τώρα.
Η αλήθεια πάντως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι παρά τις αποκλίσεις επιδιώξαμε και πετύχαμε δύσκολους οικονομικούς και κοινωνικούς στόχους. Οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν από τους μεγαλύτερους στην Ευρωζώνη. Το δημοσιονομικό έλλειμμα μειώθηκε, οι άμεσες ξένες επενδύσεις, αλλά και ο τζίρος στο λιανεμπόριο αυξήθηκαν, η ανεργία υποχώρησε, τα μεγάλα δημόσια έργα ολοκληρώθηκαν, η απορρόφηση των κοινοτικών πόρων διασφαλίστηκε. Οι δε κοινωνικές μεταβιβάσεις ανακούφισαν πραγματικά τους οικονομικά ασθενέστερους.
Θυμίζω τις αυξήσεις στο αφορολόγητο όριο για τα φυσικά πρόσωπα, στις δαπάνες για ασφάλιση και περίθαλψη, στις συντάξεις του ΟΓΑ, στο ΕΚΑΣ και στο κατώτατο επίδομα ανεργίας. Γι’ αυτούς τους λόγους υπερψηφίζουμε τον απολογισμό και τον ισολογισμό του κράτους για το 2007 και καλούμε, βεβαίως, όλες τις πτέρυγες της Βουλής να πράξουν το ίδιο.
Θα μου επιτρέψετε τώρα ένα σύντομο σχέδιο για τον Προϋπολογισμό του 2010, πρώτον, γιατί η συζήτησή του συμπίπτει με τη συζήτηση που κάνουμε σήμερα και, δεύτερον, γιατί κατά τη γνώμη μου βρίσκεται σε αναντιστοιχία με τις προγραμματικές δεσμεύσεις της Κυβέρνησης.
Δεν θα αναφερθώ στις πολύ μεγάλες αυξήσεις στους φόρους, στους άμεσους, στους έμμεσους, στους φόρους κατανάλωσης, στα τέλη ταξινόμησης των Ι.Χ., στον ειδικό φόρο κατανάλωσης, στα τέλη κυκλοφορίας κ.ο.κ. Έσοδα τα οποία δεν πρόκειται να υπερκαλύψουν τα διογκούμενα αιτήματα όλων των κοινωνικών ομάδων.
Παράλληλα, προγραμματισμένα έσοδα του 2009 μεταφέρονται στο 2010 ή έσοδα από την είσπραξη του ΕΤΑΚ, για παράδειγμα, για το 2009 θα εμφανιστούν στο 2010 και άλλες παρουσιάσεις του Προϋπολογισμού, που πιστεύω ότι αν τις προσέξετε, κύριε Υπουργέ –θα σας αναφέρω για παράδειγμα την ανισοκατανομή των χρεών των νοσοκομείων μεταξύ του 2009 και του 2010 ή οι μειώσεις στις δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων- σίγουρα δεν θα ξαναμιλήσετε για δημιουργική λογιστική επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας.
Τελικά, μόνο οι μισές δαπάνες που περιστέλλονται μπορούν να επιφέρουν κάποια μείωση στο έλλειμμα. Όλα τα υπόλοιπα είναι ένας απλός συμψηφισμός κονδυλίων.
Κυρίες και κύριοι, υπερβάσεις πάντα υπήρχαν σε όλους τους προϋπολογισμούς από τη δεκαετία του ’80. Διαφοροποιήσεις μπορούν να γίνουν με μετακίνηση εσόδων και δαπανών από το ένα έτος στο άλλο, ανάλογα με τη σκοπιμότητα. Αυτά βραχυπρόθεσμα υπηρετούν την εκάστοτε πολιτική βούληση ή υστεροβουλία. Μακροπρόθεσμα, όμως, όλα αυτά βαρύνουν το δημόσιο χρέος.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πάρα πολύ εξαιρετικέ κύριε Μουσουρούλη. Κυρίως σας ευχαριστούμε για τη συνέπεια στο χρόνο.
Το λόγο τώρα έχει για δέκα λεπτά ο κ. Ιωάννης Κουτσούκος από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Ορίστε, κύριε Κουτσούκο, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ξεκινήσω με δύο πολιτικές παρατηρήσεις.
Η πρώτη έχει να κάνει με τον τρόπο που συζητούμε. Έχει θιχθεί από πάρα πολλούς συναδέλφους. Πρόκειται για μια αποστεωμένη διαδικασία και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το χρόνο –συζητούμε δηλαδή δύο χρόνια μετά- αλλά και με το περιεχόμενο.
(TR)
(4NP)
Και όλα αυτά δίνουν ουσιαστικά ένα μηδενικό αποτέλεσμα. Διότι εάν μία συζήτηση γύρω από τον απολογισμό και τον ισολογισμό του κράτους θα είχε σαν στόχο να βελτιώσει τις πρακτικές διαχείρισης από την διοίκηση και την πολιτική εξουσία, εάν μία συζήτηση θα είχε σαν στόχο να ελέγχει η Βουλή και η αντίστοιχη επιτροπή την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού για να μπορεί να παρεμβαίνει και αποτρεπτικά διαφόρων πράξεων που είναι κατά του δημοσίου συμφέροντος, αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν με τον τρόπο που συζητάμε.
Το δεύτερο, η πολιτική μου παρατήρηση έχει να κάνει με το ότι άκουσα από πάρα πολλούς συναδέλφους και από τον προλαλήσαντα συνάδελφο της Νέας Δημοκρατίας να μιλάνε σαν να μην συμβαίνει τίποτα, σαν να μην έχουν καμία ευθύνη για το τι γίνεται σήμερα στον τόπο, σαν να πέρασαν και να οδήγησαν τη χώρα μπροστά και σήμερα να έχουν τη δυνατότητα να εγκαλούν μία κυβέρνηση που προχθές ανέλαβε, γιατί είναι και αναντίστοιχη με τις προεκλογικές της δεσμεύσεις.
Εμένα, κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, μου έχει προκαλέσει τεράστια εντύπωση αυτό που μας είπε στην επιτροπή που συζητούσαμε το προσχέδιο του προϋπολογισμού, ο κ. Παπαθανασίου, ότι «δε λέει τίποτα πώς διαμορφώνεται το έλλειμμα, το έλλειμμα θα μπορούσαμε να το παρουσιάσουμε και 15% και 16% και 17%, ανάλογα τι σκοπιμότητες θέλουμε να εξυπηρετήσουμε».
Υπάρχει άραγε πιο κυνική ομολογία από αυτή, κύριοι συνάδελφοι, για το τι σημαίνει δημιουργική λογιστική και σε ποια πολιτικά παιχνίδια μπορεί να ενταχθεί; Νομίζω ότι οι Έλληνες πολίτες, ο ελληνικός λαός έχουν βιώσει την τραγικότητα των καταστάσεων στην οποία τους οδήγησε η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας και μία ζοφερή πραγματικότητα στην οποία είναι υποχρεωμένοι να ζουν και μας έχουν αναθέσει την ευθύνη να την ανατρέψουμε και θα προσπαθήσουμε να την ανατρέψουμε. Γιατί είναι φανερό ότι η επιχειρηματολογία της Νέας Δημοκρατίας, ότι δηλαδή όσα συνέβησαν στον τόπο, συνέβησαν λόγω της κρίσης που έπληξε την Ελλάδα, δεν έχει καμία πρακτική ισχύ εάν συζητήσουμε μόνο το αντικείμενο για το οποίο έχει συγκληθεί σήμερα η ολομέλεια της Βουλής, δηλαδή τον Απολογισμό του 2007 και τον Ισολογισμό του 2007. Και το λέω αυτό γιατί το 2007 είναι ένας χρόνος πριν την κρίση.
Το 2007 είναι ένας κρίκος στην πολυετή αλυσίδα του εκτροχιασμού των δημοσιονομικών μεγεθών της χώρας, της αποτυχίας της όποιας οικονομικής πολιτικής και της πλαστότητας των πέντε προϋπολογισμών της Νέας Δημοκρατίας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι για το 2007, προ κρίσης δηλαδή, η Νέα Δημοκρατία προϋπολόγιζε έλλειμμα 2,4% του ΑΕΠ και πήγε στο 3,7% του ΑΕΠ. Είναι χαρακτηριστικό επίσης ότι για την ίδια χρονιά τα έσοδα παρουσίασαν μείωση κατά 24%. Είναι χαρακτηριστικό επίσης ότι την ίδια χρονιά αυξήθηκαν τα ανείσπρακτα κατά 5,6 δισεκατομμύρια σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά και έφθασαν τα 31,4 εκατομμύρια, όταν το 2003 ήταν μόνο 11 δισεκατομμύρια.
Αυτό δείχνει και την αναποτελεσματικότητα των φοροεισπρακτικών μηχανισμών και την ανικανότητα της κυβέρνησης να συντονίσει το έργο της διοίκησης, αλλά ταυτόχρονα δείχνει και μία προϊούσα κρίση στην αγορά και βεβαίως και τη φορολογική πολιτική που ασκήθηκε η οποία έκλεινε το μάτι πονηρά στους φοροφυγάδες.
Να θυμίσουμε ακόμα τα πρώτα νομοσχέδια που έφερε εδώ ο κ. Αλογοσκούφης τα οποία οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση. Αυτή η κατάσταση επιτάθηκε και από το γεγονός ότι η κυβέρνηση ήταν σε μία ιδεολογική γραμμή που ήθελε να ενισχύσει τον ιδιωτικό τομέα και είναι χαρακτηριστικό ότι μείωσε σημαντικά το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Το 2007 είχαμε μικρότερο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων από το 2006 και πάρα πολύ μικρότερο βεβαίως σε σχέση με το 2003 που ήταν 5% του ΑΕΠ.
(KO)

(4AD)
Είχαμε, επίσης, την ίδια χρονιά έναν εκτροχιασμό των δαπανών κατά 26,6 δισεκατομμύρια ή 33%. Δηλαδή, από 89 δισεκατομμύρια περίπου που είχαν προϋπολογιστεί, έφθασαν στα 116 δισεκατομμύρια. Και τώρα ψάχνει η Κυβέρνηση απολογιστικά να βρει διάφορες δικαιολογίες, είτε ήταν η δικαστική απόφαση για την Ολυμπιακή είτε ήταν οι δαπάνες για τις πυρκαγιές του 2007.
Νομίζω ότι αυτά δεν ευσταθούν ως επιχειρήματα, διότι εκείνη ήταν η περίοδος που είχε ξεκινήσει ένα μεγάλο «πάρτι» με σπατάλες και διαφθορά στο δημόσιο, κάτι που αποτυπώνεται στα έξοδα και στις πληρωμές του Προϋπολογισμού.
Και βεβαίως, το επιχείρημα που αφορά τις πυρκαγιές, νομίζω καλύτερα να μην το αναφέρετε, αγαπητοί συνάδελφοι -γιατί άκουσα αρκετούς- διότι οι πυρόπληκτοι της Ηλείας, εκείνοι που σας καταδίκασαν στο 28% και έδωσαν σε μας το 54%, έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους.
Αρκεί να σας πω, κύριε Μουσουρούλη -ήσασταν νωρίτερα εδώ στο Βήμα, δεν ξέρω και κατά πόσο έχετε προσωπική ευθύνη- ότι η χώρα μας είχε ένα σημαντικό ποσό από το Ταμείο Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης -γιατί νομίζω ότι ήταν στην ευθύνη του Υπουργείου σας η διαχείριση- 89,9 εκατομμύρια ευρώ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗΣ: Ήταν 90 εκατομμύρια ευρώ.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ: Είχε, λοιπόν, η χώρα μας 90 εκατομμύρια ευρώ. Στον κοινοβουλευτικό έλεγχο που είχα ασκήσει, όμως, διαπιστώθηκε ότι ενώ πλησίαζε ο χρόνος εκταμίευσής τους, το Σεπτέμβριο του 2009, αυτά τα χρήματα δεν είχαν εκταμιευθεί. Μάλιστα, είχα κάνει τότε την πρόβλεψη ότι θα πάνε συμψηφιστικά με δαπάνες και δεν θα πάνε στους πυρόπληκτους.
Πληροφορούμαι, λοιπόν -έχω ασκήσει κοινοβουλευτικό έλεγχο και έχω ζητήσει και στοιχεία- ότι πράγματι αυτά τα συμψηφίσατε με δαπάνες της περιόδου των πυρκαγιών, δηλαδή με τα τρόφιμα που μοιράσατε, με τα ενοίκια των ελικοπτέρων και των αεροσκαφών. Προφανώς κάτι τέτοιο αποτελεί σκάνδαλο, αλλά δεν θέλω να μιλήσω για κάτι τέτοιο ακόμα, πριν έχω τα χαρτιά στα χέρια μου.
Το λέω αυτό όχι για να αποδυναμώσω, αλλά για να αποδείξω ότι τα επιχειρήματα της Νέας Δημοκρατίας σε σχέση με το έλλειμμα του 2007 δεν έχουν καμία πραγματική βάση και ότι το 2007 είναι έτος αναφοράς για τον εκτροχιασμό που ακολούθησε το 2008 και το 2009.
Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς από μία Κυβέρνηση η οποία μόλις προχθές παρέδωσε κάτω από την κατακραυγή του ελληνικού λαού να έρθει και να πει ένα στοιχειώδες «συγγνώμη» και να μας πει, εν πάση περιπτώσει, αν αυτά που έλεγε ο κ. Παπαθανασίου στην αρχή του 2009, δηλαδή ότι το έλλειμμα θα είναι 3,7% -μετά, παραμονές των εκλογών το πήγε στο 6%- ισχύουν και πόσο είναι τελικά, σύμφωνα με τη δική του εκτίμηση. Διότι πριν κάνετε κριτική σε μας για τη δημιουργική λογιστική, πρέπει να μας πείτε εσείς που κυβερνούσατε μέχρι προχθές ποια είναι τα πραγματικά δεδομένα. Σας ρώτησε ο Πρόεδρός μας Γιώργος Παπανδρέου παραμονές των εκλογών στο Debate και δεν απαντήσατε. Και δεν απαντήσατε, γιατί ξέρατε ποια ήταν η δραματική κατάσταση. Και βεβαίως, ο κ. Καραμανλής έχοντας πολιτική αδυναμία να χειριστεί όλα αυτά τα μεγάλα ζητήματα ετράπη εις φυγήν. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.
Απολογιστικά, λοιπόν, τοποθετούμενοι σε ό,τι συνέβη το 2007, αναδεικνύουμε το χαρακτήρα αυτού του σημαδιακού έτους και βεβαίως, είμαστε υποχρεωμένοι να πούμε δύο πράγματα που αφορούν τους ανθρώπους πέρα από τους αριθμούς.
Θα πρέπει, λοιπόν, να πούμε ότι οι συμπολίτες μας έγιναν φτωχότεροι, μισθωτοί και συνταξιούχοι είχαν μία απώλεια εισοδήματος, ενώ την ίδια χρονιά υπήρχε μία κατάρρευση του αγροτικού τομέα. Η ανεργία εκτινάχθηκε στα ύψη παρά τις τεχνικές μείωσής της. Θυμίζω ότι έγινε εκκαθάριση των καταλόγων του Ο.Α.Ε.Δ. και αφαίρεση των παιδιών των αγροτών.
Επίσης, ήταν μια χρονιά κατά την οποία εκτινάχθηκαν τα χρέη των νοικοκυριών, ήταν μια χρονιά που σύμφωνα με εκτιμήσεις σοβαρών οργανισμών επιβαρύνθηκαν φορολογικά τα νοικοκυριά.
Βεβαίως, αυτή ήταν και μια χρονιά που ενώ η Κυβέρνηση την είχε ως αφετηρία για την αξιοποίηση ενός σημαντικού χρηματοδοτικού εργαλείου –αυτό είναι το ΕΣΠΑ με 26,6 δισεκατομμύρια- αυτό το χρησιμοποίησε για έναν κεντρικό έλεγχο και μία μικροπολιτική, σε σχέση μ’ αυτό το χρηματοδοτικό εργαλείο. Δηλαδή, κατήργησε το δημοκρατικό προγραμματισμό και κανένα έργο δεν εντάχθηκε μετά από αποφάσεις περιφερειακών συμβουλίων.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Και βέβαια, είχαμε ως αποτέλεσμα τη χαμηλότατη μέχρι σήμερα απορρόφηση. Άρα, σε μία περίοδο κρίσης και ύφεσης ένα εργαλείο που θα μπορούσε να ενισχύσει την τοπική οικονομία με μικρά και μεγάλα έργα δεν αξιοποιήθηκε.
Δυστυχώς, ο απολογισμός αυτής της χρονιάς, όπως και των υπολοίπων που ακολούθησαν είναι, αγαπητοί συνάδελφοι, πολύ δυσμενής για την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας και βεβαίως, αυτά θα τα συζητήσουμε την άλλη εβδομάδα.
Το βάρος που πέφτει σε μας είναι με ποια εργαλεία –όσα έχουμε στα χέρια μας, τον Προϋπολογισμό, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και την ενίσχυση της αγοράς- θα ανατάξουμε αυτή τη δραματική κατάσταση.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(NP)

(KO)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κ. Κουτσούκο.
Το λόγο έχει η Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Τσαμπίκα Ιατρίδη, της οποίας είναι η παρθενική ομιλία, για εννέα λεπτά.
Καλή επιτυχία, καλωσορίσατε.
ΤΣΑΜΠΙΚΑ ΙΑΤΡΙΔΗ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή είναι η πρώτη μου ομιλία στη Βουλή ως Βουλευτής Δωδεκανήσου, θα ήθελα πρώτα από το Βήμα αυτό να ευχαριστήσω τις συμπατριώτισσες και τους συμπατριώτες μου για την τιμή που μου έκαναν και με έστειλαν ως νέο άνθρωπο να εκπροσωπήσω το Νομό μου μέσα από το ναό της Δημοκρατίας, το Κοινοβούλιο. Θα ήθελα ακόμη να τους διαβεβαιώσω ότι θα κάνω ό,τι είναι δυνατόν για να τιμήσω την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν και ακόμη περισσότερο να ανταποκριθώ στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε όλοι εμείς οι νησιώτες που ζούμε στα ακριτικά Δωδεκάνησα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα την κύρωση του Απολογισμού και του Ισολογισμού του Κράτους για το οικονομικό έτος 2007. Ουσιαστικά μιλάμε για τον τρίτο χρόνο εφαρμογής της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Η πολιτική αυτή ήταν απαραίτητη, γιατί οι στρεβλώσεις στην οικονομία μας ήταν και παραμένουν ακόμη και μέχρι σήμερα ισχυρές. Για την αντιμετώπιση αυτών των στρεβλώσεων εφαρμόσαμε συγκεκριμένη στρατηγική και ένα μείγμα μέτρων, τα οποία εξυγίαναν σε μεγάλο βαθμό τα οικονομικά μας. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι λύθηκαν όλα τα προβλήματα. Έγιναν όμως σημαντικά βήματα, ενώ θα μπορούσαμε σε κάποιες περιπτώσεις να είχαμε προχωρήσει πιο γρήγορα και πιο αποφασιστικά. Σε κάθε περίπτωση, όμως, εκτιμώ ότι ήμασταν συνεπείς στις δεσμεύσεις μας απέναντι στον ελληνικό λαό.
Ο Προϋπολογισμός του 2007, μαζί με τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του οικονομικού έτους 2007 που συζητάμε σήμερα καταδεικνύουν, μεταξύ άλλων, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα εξής: οι επενδύσεις ενισχύθηκαν στο 25,7% του ΑΕΠ το 2007 από 24,4% το 2004, η ανεργία μειώθηκε στο 8,3% το 2007 από το 10,5% το 2004, όπου ήταν χρονιά διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων, οι κοινωνικές μεταβιβάσεις ενισχύθηκαν στο 17,2% του ΑΕΠ το 2007 από 15,5% του ΑΕΠ το 2004. Ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας μας παρέμεινε μεταξύ των υψηλοτέρων της ευρωπαϊκής ζώνης. Και όλα αυτά, με μία πολιτική που είχε σαφές κοινωνικό πρόσωπο και έδωσε λύσεις σε συνανθρώπους μας, οι οποίοι είχαν πραγματικά ανάγκη.
Συνοπτικά θα αναφέρω τα ακόλουθα: το ΕΚΑΣ διπλασιάστηκε σταδιακά σε τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες συνταξιούχους και από 111 ευρώ το 2003 έφθασε σε 230 ευρώ από 1.1.2008. Διπλασιάστηκε η σύνταξη του ΟΓΑ σε οκτακόσιες χιλιάδες συνταξιούχους και από 170 ευρώ το 2003 έφθασε στα 330 ευρώ. Αυξήθηκε το επίδομα ανεργίας από 311 ευρώ το 2003 σε 367 ευρώ το 2007, ενισχύθηκαν οι συνταξιούχοι με την κατάργηση των εισφορών υπέρ του ΛΑΦΚΑ, ρυθμίστηκαν οι οφειλές σε διακόσιες χιλιάδες αγρότες του ΟΓΑ, αυξήθηκε το οικογενειακό επίδομα του ΟΑΕΔ, προωθήσαμε σημαντικές φοροαπαλλαγές οι οποίες ανακούφισαν σημαντικά τη μέση ελληνική οικογένεια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω γεννηθεί και ζω σε έναν πολυνησιακό νομό. Θα ήθελα να τονίσω ακόμη ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και για το 2007 είχε τιμήσει τις δεσμεύσεις της για μια ουσιαστική αστική περιφερειακή ανάπτυξη. Ενδεικτικά θα αναφέρω ότι κατά το 2007 είχε προβλεφθεί και είχαμε πετύχει αύξηση της συνολικής απορροφητικότητας του Γ’ ΚΠΣ στο 50% από 21%, το οποίο ολοκληρώθηκε το 2009 με αξιοποίηση όλων των πόρων στο 100%, αύξηση των κονδυλίων του Υπουργείου Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κατά 8,3% για την αντιμετώπιση δαπανών για τις άγονες γραμμές και αύξηση των δαπανών που προγράμματος δημοσίων επενδύσεων 14,3% για το Υπουργείο Αιγαίου, 29,7% για το Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και 15,5% για τις περιφέρειες.
(GM)


4BA
Ειδικότερα σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων προβλεπόταν στον προϋπολογισμό η χρηματοδότηση έργων για την περιφερειακή ανάπτυξη με προτεραιότητα στις νησιωτικές και ορεινές περιοχές.
Παράλληλα, πήραμε σημαντικά μέτρα, όπως η καθιέρωση της δωρεάν μετακίνησης των κατοίκων των μικρών και απομακρυσμένων νησιών, η αναθεώρηση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης για παρεμβάσεις στα μικρά νησιά και το νέο καθεστώς ανάθεσης δημόσιας υπηρεσίας για τις άγονες γραμμές. Μόνο στην περιφέρεια νοτίου Αιγαίου υλοποιήθηκαν 709 έργα και δράσεις μέσω του περιφερειακού επιχειρησιακού προγράμματος νοτίου Αιγαίου το οποίο ολοκληρώθηκε με επιτυχία τον Ιούνιο του 2009.
Όλα αυτά τα μέτρα οδήγησαν σε ουσιαστική ανάπτυξη τα νησιά του Αιγαίου δίνοντας διέξοδο σε πολλά και χρονίζοντα προβλήματα. Βέβαια, μένουν να γίνουν πολλά ακόμα!
Με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έγιναν ουσιώδεις παρεμβάσεις και δόθηκαν λύσεις. Όμως, παραλήψεις και λάθη 20 και πλέον χρόνων δεν μπορούσαν να λυθούν στο βαθμό που θα θέλαμε αυτά τα 5,5 χρόνια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι δεδομένο ότι ψηφίζουμε την Κύρωση του Απολογισμού και του Ισολογισμού του Κράτους για το Οικονομικό Έτος του 2007, γιατί παρά τις όποιες αποκλίσεις το 2007 ήταν ένα έτος κατά το οποίο προωθήθηκε περαιτέρω η δημοσιονομική εξυγίανση και η διαφάνεια, η κοινωνική συνοχή και η οικονομική σταθερότητα.
Σήμερα, υπό συνθήκες οξύτατης οικονομικής κρίσης η νέα Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δείχνει να καταφεύγει για ακόμα μία φορά στη δημιουργική λογιστική και να εμφανίσει το έλλειμμα υπέρογκο. Καταφεύγει σε δημιουργική λογιστική για να βρει το απαραίτητο άλλοθι και να μην είναι συνεπής απέναντι στους πολίτες. Προχώρησε ήδη η Κυβέρνηση σε επιλογές που μόνο ανησυχία μπορούν να προκαλέσουν και ειδικά σε μας τους νησιώτες που βλέπουμε τα αρμόδια Υπουργεία να μην έχουν τον ελάχιστο προγραμματισμό και συντονισμό για την αντιμετώπιση των στοιχειωδών αναγκών μας.
Ήδη η κατάργηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής δημιουργεί έντονους κραδασμούς στην ακτοπλοΐα ειδικότερα και στις μεταφορές γενικότερα. Οι σημαντικές για την επιβίωση των νησιωτών άγονες γραμμές είναι αυτή τη στιγμή μετέωρες. Ήδη βλέπουμε τα πρώτα απογοητευτικά αποτελέσματα της ασυνεννοησίας των αρμόδιων Υπουργείων. Μηδέν προγραμματισμός, μόνο άφθονα «θα» και δηλώσεις σχεδίων για χρηματοδότηση νεότευκτων πλοίων μέσω του ΕΣΠΑ τα οποία θα παραδοθούν στα επόμενα πέντε χρόνια.
Η δήθεν προετοιμασία και ετοιμότητα να κυβερνήσετε καταρρέει λίγες μόνο ημέρες μετά τις εκλογές. Είστε μία κυβέρνηση που ενάμιση μήνα μετά τις εκλογές δεν έχετε ορίσει ακόμα γενικούς γραμματείς στις περιφέρειες, με αποτέλεσμα μεγάλα αναπτυξιακά προγράμματα από εθνικούς και συγχρηματοδοτούμενους πόρους να μην προχωρούν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Νέα Δημοκρατία ως κυβέρνηση προσπάθησε και έκανε τομές για την προώθηση μίας ουσιαστικής περιφερειακής ανάπτυξης. Δουλέψαμε εντατικά για να εξουδετερωθούν οι ενδοπεριφερειακές ανισότητες, να ενισχυθούν οι προβληματικές περιοχές, να ενισχυθούν τα απομακρυσμένα νησιά. Είναι ζήτημα ζωής για όλους τους νησιώτες, για όλες τις νέες και τους νέους που αγαπάμε τα νησιά μας να συνεχιστεί και να βελτιωθεί η πολιτική που ακολουθήσαμε. Γιατί εμείς οι νησιώτες θέλουμε και απαιτούμε να έχουμε τις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις για να παραμείνουμε και να δημιουργήσουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για εμάς και για τα νησιά μας.
Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αρκείται προς το παρόν σε δηλώσεις για επικοινωνιακή κατανάλωση. Δείχνει έτσι η Κυβέρνηση ότι αγνοεί η δεν κατανοεί το άρθρο 101 παρ. 4 του Συντάγματος για τη νησιωτικότητα. Δεν πειράζει. Θα είμαστε εμείς εδώ και στην επικείμενη συζήτηση για τον προϋπολογισμό αλλά και σε κάθε νομοσχέδιο της Κυβέρνησης όχι μόνο για να τη θυμίζουμε αλλά και για να τη διεκδικούμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Συγχαρητήρια κυρία Ιατρίδη από τη Ρόδο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής 38 μαθητές και μαθήτριες και 11 συνοδοί από το Δημοτικό Σχολείο Αρτεσιανού Καρδίτσας.
Τους καλωσορίζουμε στο Κοινοβούλιο.
(Χειροκροτήματα)
Προτελευταίος ομιλητής, ο κ. Παναγιώτης Αντωνακόπουλος από το ΠΑΣΟΚ από το Νομό Ηλείας, έχει το λόγο για δέκα λεπτά.

PM








































































































































































































































































































































































































(4GM)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούμε αυτές τις μέρες με καταγγελτικό ύφος ότι είμαστε μία Κυβέρνηση η οποία δεν έχει κάνει διάφορα πράγματα. Εγώ μπορώ να πω ότι είμαστε μία Κυβέρνηση η οποία παρέδωσε τη χώρα σε επίπεδο μακροοικονομικών δεικτών το 2004 σε ένα ευρωπαϊκό επίπεδο και σήμερα είμαστε μία χώρα που οι δείκτες μας κατατάσσουν σ’ ένα βαλκανικό επίπεδο. Αυτή είναι η διαφορά των κυβερνήσεων. Παραδώσαμε μία ευρωπαϊκή χώρα στα Βαλκάνια και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρέλαβε τώρα μία βαλκανική χώρα στην Ευρώπη. Αυτή είναι η διαφορά, αυτό λένε οι διεθνείς οργανισμοί που αξιολογούν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας, τους μακροοικονομικούς δείκτες, που αξιολογούν τη διαφάνεια και τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος τα τελευταία χρόνια. Είμαστε περίπου στο επίπεδο της Σομαλίας όσον αφορά την αδιαφάνεια και τη διαφθορά στη χώρα. Είναι συντριπτική η σύγκριση του πώς ήμασταν το 2004 στον τομέα αυτό σε σχέση με το σημερινό επίπεδο. Άρα λοιπόν ας αφήσουμε αυτές τις προκλήσεις στην ιστορική και συλλογική μνήμη του λαού μας και ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε από δω και πέρα.
Βεβαίως ουσιαστικά χρεοκόπησε η χώρα διότι χρεοκόπησε το μοντέλο που ακολούθησε η Νέα Δημοκρατία στη διακυβέρνησή της, ενώ ιδεολογικά διακήρυσσε έναν οικονομικό νεοφιλελευθερισμό δανεισμένο από τον Φρίντμαν και τη σχολή του Σικάγο όπως τον εισέφεραν οι αμερικανοσπουδαγμένοι Υπουργοί της και τα στελέχη της. Στην πορεία βεβαίως έκανε ένα μείγμα κρατισμού και ένα μείγμα πελατειακών σχέσεων και ρύθμιση συμφερόντων στην αγορά. Νομίζω ότι αυτό το μοντέλο που ακολούθησε οδήγησε στην κάμψη του ρυθμού ανάπτυξης, άρα οδήγησε και στην κάμψη της φορολογητέας ύλης.
Παράλληλα, για να μιλήσουμε και με μια υπηρεσιακή τεχνοκρατική γλώσσα, γιατί κατέρρευσαν τα έσοδα; Κατέρρευσαν διότι η Νέα Δημοκρατία κατά τη διακυβέρνησή της σαφέστατα φορολόγησε την εργασία και φοροαπάλλαξε τον πλούτο. Μείωσε από το 35% στο 25% τη φορολογία των κερδών των επιχειρήσεων αποσυνδέοντάς τη από την επανεπένδυση και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Παράλληλα, οι ελεγκτικοί και εισπρακτικοί μηχανισμοί κατέρρευσαν διότι με τον περίφημο νόμο Παυλόπουλου που θέσπισε τα κριτήρια μέσω των οποίων μπορεί ένας υπάλληλος να πάρει θέση ευθύνης στη δημόσια διοίκηση, κατέβασε τον πήχη και εξίσωσε τους απόφοιτους του λυκείου με αυτούς που έχουν πτυχίο πανεπιστημίου, διδακτορικό και πτυχίο ξένης γλώσσας. Αυτή ήταν λοιπόν η επανίδρυση του κράτους.
Όσον αφορά τις υπόλοιπες πολιτικές που ακολούθησε η Νέα Δημοκρατία, αυτές δείχνουν ότι πράγματι η πολιτική της ήταν μία ταξική πολιτική που είχε αντιλαϊκά ιδεολογικά χαρακτηριστικά και στο φορολογικό ζήτημα και στην πολιτική μισθών. Οι μισθοί καθηλώθηκαν όλο αυτό το χρονικό διάστημα με αποτέλεσμα να πέσει η αγοραστική δυνατότητα των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων και άρα να έχουμε χαμηλότερα έσοδα. Όσο για το ασφαλιστικό, τελικά το κράτος ήταν ασυνεπές στις εισφορές του απέναντι στα ταμεία και σε μια σειρά από πολιτικές μέσω των οποίων δημιουργήθηκε μια βίαιη αναδιανομή της διανομής του παραγόμενου πλούτου στη χώρα.
Βλέπουμε λοιπόν σήμερα ότι έχουμε μια οικονομία η οποία πράγματι είναι σε κωματώδη κατάσταση και χρειάζεται ανάταξη με ιατρικούς όρους. Αυτή λοιπόν η προσπάθεια πρέπει να στηριχθεί απ’ όλους και πιστεύω ότι είναι εθνικό θέμα και ότι δεν είναι μόνο θέμα της Κυβέρνησης μέσα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης της οποίας είμαστε αναπόσπαστο μέρος τηρώντας και τις λίγο αντιδραστικές αρχές του Μάαστριχτ, όπως αυτές θεσπίστηκαν το 1992 από τις συντηρητικές νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις εκείνης της εποχής.
Εδώ βεβαίως πρέπει να αναφέρουμε και τις ευθύνες των σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα όπου θέλησαν να κάνουν σοσιαλιστικές ρυθμίσεις επί του καπιταλισμού. Αυτά είναι ανιστόρητα πράγματα, δεν μπορούσαν να γίνουν και το αποτέλεσμα βεβαίως ήταν να υπάρξει αποτυχία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αντί να υπάρχει σύγκλιση υπήρξε απόκλιση και βεβαίως την πλήρωσαν εκλογικά όλα τα σοσιαλιστικά κόμματα στην Ευρώπη.
Το μόνο κόμμα που σήμερα έχει σαφή προοδευτική θέση και θέτει ζητήματα του «πυρήνα» των στοιχείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τον Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου ο οποίος έγκαιρα έχει θέσει το θέμα της μετεξέλιξης του Συμφώνου Σταθερότητας σε Σύμφωνο Εξέλιξης και έγκαιρα έχει θέσει το θέμα της «πράσινης» ανάπτυξης ως «αντίδοτο» απέναντι σε ένα καταρρέον σύστημα το οποίο έχει θεοποιήσει το κέρδος. Αυτό το μοντέλο προσπαθούμε να εφαρμόσουμε στη χώρα.
Η απάντηση στην κατάρρευση του άκρατου καπιταλισμού είναι μία πολιτική που έχει μείγματα της πολιτικής Κέιν στηρίζοντας την αγορά με αύξηση της ρευστότητας και βεβαίως από τη μια μεριά μέσω του κράτους αυξάνοντας τους μισθούς και τις δημόσιες επενδύσεις και από την άλλη μέσω του τραπεζικού συστήματος, με το να δώσουμε «ανάσα» στην αγορά.
(TS)

(4PM)
Αυτές οι πολιτικές είναι πολιτικές σε εξέλιξη ήδη. Γνωρίζουμε ποιες είναι οι πρώτες αποφάσεις της Κυβέρνησης. Γνωρίζουμε ότι η πρώτη απόφαση ήταν να στηριχθούν τα λαϊκά στρώματα, τα οποία ζουν είτε κάτω από το όριο της φτώχειας είτε αγγίζοντας το όριο της φτώχειας, με την καταβολή ενός βοηθήματος. Γνωρίζουμε ότι χθες αποφασίστηκε να δοθούν στην αγορά 10 δισεκατομμύρια ευρώ, για να δοθεί μια ανάσα στην αγορά. Και γνωρίζουμε βεβαίως ότι δόθηκε μια κίνηση αυξητική στους μισθούς, η οποία δεν είναι η επιθυμητή, αλλά δείχνει την ποιοτική διαφορά.
Αγαπητοί συνάδελφοι, πιστεύω ότι η προηγούμενη Κυβέρνηση ομολόγησε μόνη της την αποτυχία εγκαταλείποντας ο Πρωθυπουργός ο ίδιος τη θέση που ο ελληνικός λαός του είχε δώσει για τέσσερα χρόνια, φεύγοντας στη μέση. Ουσιαστικά έκανε ό,τι μπορούσε για να φύγει εντελώς από το πολιτικό προσκήνιο.
Νομίζω ότι υπήρξε μια ρύθμιση συμφερόντων, η οποία οδήγησε τη χώρα πολύ πίσω. Βέβαια, ομιλούμε για τον Ισολογισμό και τον Απολογισμό του οικονομικού έτους 2007, ενός έτους όπου η δική μου εκλογική περιφέρεια, ο Νομός Ηλείας, στην κυριολεξία το γνώρισε μέσα από οδυνηρές εμπειρίες, μέσα από τις φονικές πυρκαγιές.
Και εκεί ακόμη η Κυβέρνηση που έφυγε, δεν είχε την ειλικρίνεια να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Γνωρίζετε πολύ καλά με ποιον σπάταλο τρόπο διαχειρίστηκε τα βοηθήματα προεκλογικά του 2007, το αμαρτωλό τριχίλιαρο, για να εξαγοράσει, για να προσελκύσει ψηφοφόρους στον Νομό Ηλείας και στην υπόλοιπη Ελλάδα βεβαίως, παίζοντας το επικοινωνιακό παιχνίδι των εντεταλμένων Μέσων Ενημέρωσης, που εκείνη την εποχή θεοποιούσαν τη στάση της Κυβέρνησης απέναντι στις πυρκαγιές, ενώ αργότερα ανέκρουσαν πρύμνα, βλέποντας κάτι άλλο.
Ο Νομός Ηλείας, λοιπόν, σήμερα εγκαλείται από την προηγούμενη Κυβέρνηση να επιστρέψει το τριχίλιαρο. Νομίζω ότι ήταν και αυτή μια προσπάθεια δημοσιονομικής κάλυψης των μεγάλων κενών που είχε αφήσει πίσω η απερχόμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Από αυτή τη θέση μεταφέρω την αγανάκτηση των πολιτών του Νομού Ηλείας, οι οποίοι εγκαλούνται να επιστρέψουν το βοήθημα των 3.000 ευρώ σε μία εποχή όπου τελικά όλοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, σε μια περιοχή όπου έχει καταστραφεί η παραγωγική βάση, σε μια περιοχή όπου το αγροτικό εισόδημα συνεχώς μειώνεται. Και, βεβαίως, δεν ομιλούμε για τους όποιους λίγους καταχραστές αυτής της υπόθεσης, ομιλούμε για τη μεγάλη πλειοψηφία των συμπολιτών μας, οι οποίοι είναι αγρότες, οι οποίοι έχουν πάθει ζημιά.
Γι’ αυτό το θέμα νομίζω ότι αρκετά σύντομα πρέπει να απαντήσουμε, διότι πράγματι είναι και αυτή μια μορφή οικονομικού «κώματος» στον Νομό Ηλείας, στον οποίο πρέπει να προσφέρουμε το απαραίτητο οξυγόνο για να συνεχιστεί η κοινωνική και οικονομική ζωή της περιοχής.
Όσον αφορά πολλά που ακούστηκαν περί ετεροχρονισμένης έγκρισης του Απολογισμού και του Ισολογισμού, γνωρίζουμε ότι αυτή η συζήτηση έχει δύο διαστάσεις. Έχει τη διάσταση της συνταγματικής τυπικότητας και κανονικότητας και έχει βεβαίως και μία διάσταση όσον αφορά το ουσιαστικό περιεχόμενό της για τα πεπραγμένα της απερχόμενης Κυβέρνησης στον οικονομικό τομέα. Σαφώς κανείς δεν υιοθετεί αυτά που επράχθησαν τότε, όμως πρέπει με βάση την κανονικότητα του Κανονισμού της Βουλής και του Συντάγματος να έχουμε μια συγκεκριμένη θέση.
Ο ελληνικός λαός νομίζω ότι έδειξε εάν εγκρίνει ή όχι αυτές τις πολιτικές. Το έδειξε περίτρανα. Βεβαίως, από την άλλη τρέφει μεγάλες ελπίδες από τη νέα Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Μαζί με τους πολίτες μπορούμε να δημιουργήσουμε μια Ελλάδα που χωρούν όλοι, μια Ελλάδα όπου τελικά θα είμαστε περήφανοι όχι μόνο για το παρελθόν αλλά και για το μέλλον που μπορούμε να δημιουργήσουμε.
Νομίζω, κύριε Πρόεδρε, ότι είμαι εντός των ορίων του χρόνου. Να σας ευχαριστήσω και να σας δώσω το υπόλοιπο λεπτό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πάρα πολύ και για τον χρόνο και γι’ αυτά που μας είπατε.
Στο σημείο αυτό ο κύκλος των πρωτολογιών θα ολοκληρωθεί με τον κ. Θωμά Ρομπόπουλο, Βουλευτή ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Α’ Θεσσαλονίκης.
Ορίστε, κύριε Ρομπόπουλε, έχετε το λόγο για δέκα λεπτά.
(SX)


(4TS)
ΘΩΜΑΣ ΡΟΜΠΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατ’ αρχάς θα μου επιτρέψετε να ευχαριστήσω όσους με ψήφισαν από τη Θεσσαλονίκη. Δεσμεύομαι ότι θα τιμήσω την εμπιστοσύνη τους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλούμαστε σήμερα να μιλήσουμε για την Έκθεση επί του Ισολογισμού και του Απολογισμού του Κράτους για το οικονομικό έτος 2007.
Ως επιχειρηματίας, το Δεκέμβριο κλείνουμε τα βιβλία της επιχείρησης και μέχρι το Μάρτιο πρέπει να τα έχουμε παραδώσει. Νομίζω ότι το αντίστοιχο πρέπει να γίνεται και στη Βουλή.
Εν πάση περιπτώσει, η συζήτηση αυτή πιστεύω ότι γίνεται με χρονική υστέρηση από τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, τη χρήση του 2007 και με το ακόλουθο δεδομένο: Ο ελληνικός λαός πρόσφατα αποδοκίμασε αυτές τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές επιλογές της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, για τις οποίες εμείς σήμερα καλούμαστε να μιλήσουμε. Άρα, τι να πω;
Βρισκόμαστε σε μία από τις πιο δύσκολες ιστορικά στιγμές για τη χώρα μας, συνέπεια των πολιτικών και οικονομικών επιλογών της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Η ελληνική οικονομία είναι σε ύφεση για πρώτη φορά μετά από δεκαέξι χρόνια, με μεγάλη πραγματική ανεργία, με ιστορικά μεγαλύτερη μείωση των επενδύσεων, με τεράστιο έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, με τους πολίτες, εργαζόμενους, ανέργους, μικρούς, μεσαίους και μεγάλους επιχειρηματίες, να μην μπορούν να τα βγάλουν πέρα.
Ο Προϋπολογισμός του 2007 είναι ο τρίτος προϋπολογισμός που συνέταξε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Από τα στοιχεία του Απολογισμού, όπως παρουσιάζονται στην Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, προκύπτει ο εκτροχιασμός των δημοσιονομικών μεγεθών και για το έτος 2007.
Η υστέρηση των εισπραχθέντων εσόδων, έναντι των βεβαιωθέντων, είναι σημαντική. Στα φορολογικά έσοδα η υστέρηση αυτή φτάνει το 24,6%. Στο σύνολο των τακτικών εσόδων η υστέρηση είναι 37,7%. Οι ανείσπρακτες οφειλές αποδεικνύουν την πλήρη αποτυχία της φορολογικής πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης, της Νέας Δημοκρατίας, και την κατάρρευση των φοροεισπρακτικών μηχανισμών.
Οι ανείσπρακτες οφειλές από 11,5 δισεκατομμύρια ευρώ το 2003 εκτινάχθηκαν το 2007 στα 31 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή τριπλασιάστηκαν σε τέσσερα χρόνια.
Μάλιστα, το Ελεγκτικό Συνέδριο κάνει και την εξής παρατήρηση: Στην αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού, στη μείωση, δηλαδή, του ποσού των ανείσπρακτων υπολοίπων εσόδων και των διαγραφών, θα συμβάλουν αποφασιστικά η εντατικοποίηση και η βελτίωση της αποτελεσματικότητας των φορολογικών κυρίως ελέγχων.
Τα πιστωτικά έσοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού, δηλαδή ο δανεισμός, εκτινάχθηκε στα 57,5 δισεκατομμύρια ευρώ, έναντι των προβλέψεων των 30,5 δισεκατομμυρίων. Αυξήθηκαν, δηλαδή, έναντι των προϋπολογισθέντων κατά 26,9 δισεκατομμύρια ευρώ ή κατά 88% περίπου.
Το σύνολο των πληρωμών άγγιξε τα 116 δισεκατομμύρια ευρώ, έναντι των 89,4 δισεκατομμυρίων ευρώ, που είχε προβλεφθεί, υπέρβαση, δηλαδή, κατά 26,6 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η υπέρβαση του Τακτικού Προϋπολογισμού ανέρχεται σε 33%.
Για την εξυπηρέτηση του συνολικού δημοσίου χρέους το 2007 πληρώθηκε ποσό 56,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει αύξηση σε σχέση με το 2006 κατά 22,4 δισεκατομμύρια ευρώ. Απόκλιση από τις προβλέψεις του Προϋπολογισμού κατά 24 δισεκατομμύρια ευρώ ή κατά 74% περίπου.
Η Νέα Δημοκρατία όλα τα προηγούμενα χρόνια δεν στήριξε τις δημόσιες επενδύσεις και το ΠΔΕ. Όπως φαίνεται και στον Απολογισμό του 2007 οι δαπάνες του ΠΔΕ έπεσαν στο 3,82% του Α.Ε.Π., από 3,84% του Α.Ε.Π. το 2006. Περαιτέρω συρρίκνωση, δηλαδή, και αναποτελεσματική αξιοποίηση του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, αλλά και του ΕΣΠΑ.
Η υποβάθμιση των δημοσίων επενδύσεων έχει αρνητική επίπτωση και για την Υγεία και για την Παιδεία και για την Έρευνα, αλλά και την καινοτομία, σημαντικούς τομείς για το αναπτυξιακό και κοινωνικό υπόβαθρο της χώρας.
Η αύξηση των πιστωτικών εσόδων, δηλαδή ο δημόσιος δανεισμός, ήταν αναγκαία για την ικανοποίηση των πάσης φύσεως έκτακτων και τακτικών δαπανών του Δημοσίου, οι οποίες θα μπορούσαν να είχαν καλυφθεί από άλλες πηγές εσόδων και ειδικότερα από τα βεβαιωθέντα και μη εισπραχθέντα έσοδα συνολικού ύψους 31.500.000 ευρώ, καθώς και από τη μείωση των διαγραφέντων εσόδων συνολικού ύψους 3.500.000 ευρώ.
Αφήνει, λοιπόν, αιχμές το Ελεγκτικό Συνέδριο ότι θα είχαμε αποφύγει τον περαιτέρω δανεισμό εάν είχε εισπραχθεί μέρος των ανείσπρακτων οφειλών και των διαγραφέντων εσόδων.

(PE)

(4SX)
Η δημοσιονομική διαχείριση της Νέας Δημοκρατίας είχε αποτύχει παταγωδώς. Το έδειξαν και οι εκλογές φυσικά. Δυο φορές η Ελλάδα μπήκε σε επιτήρηση, πριν από την κρίση. Πέντε προϋπολογισμοί έπεσαν έξω, πριν από την κρίση επίσης.
Στον Προϋπολογισμό του 2007 προβλέπατε έλλειμμα 2,4% και τελικά ανήλθε στο 3,7% του Α.Ε.Π.. Το 2008 εκτινάχθηκε στο 7,7%. Το 2009 μας λέγατε στον Προϋπολογισμό για έλλειμμα 2%. Στο Πρόγραμμα Σταθερότητας λέγατε 3,7% και τελικά θα κλείσει στο 12,7%, όπως φαίνεται από το προσχέδιο του Προϋπολογισμού του 2010. Δηλαδή, 100.000.000.000 ευρώ νέο χρέος επί Νέας Δημοκρατίας, που κανείς δεν ξέρει πού πήγε. Αυτή είναι η σπατάλη του δημοσίου χρήματος, συνέπειες πολιτικών και οικονομικών επιλογών της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για την περίοδο του 2007.
Ο ρυθμός ανάπτυξης της χώρας επιστρέφει στο επίπεδο του 1998. Η σύγκλιση επιβραδύνεται, καθώς η διαφορά από το ρυθμό ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης μειώθηκε από τις 3,7 μονάδες το 2003 στη 1,1 το 2007. Η κατάταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως προς το ρυθμό ανάπτυξης επιδεινώθηκε. Η Ελλάδα από την πέμπτη θέση το 2003 βρέθηκε στη δέκατη τέταρτη το 2007.
Η αδυναμία της ελληνικής οικονομίας φαίνεται και στην ανακοπή της πορείας της στη σύγκλιση των εισοδημάτων. Το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. σε μονάδες αγοραστικής δύναμης κατά την περίοδο 2000-2003 αυξήθηκε συνολικά κατά 9,3 μονάδες. Από το 2004 ξεκινά η επιβράδυνση και το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. αυξήθηκε έως το 2007 μόνο κατά 5,6 μονάδες, δηλαδή μέση ετήσια αύξηση 1,4 μονάδες.
Η σύγκλιση των πραγματικών μισθών, επίσης, επιβραδύνεται, αφού οι πραγματικές αμοιβές των εργαζομένων αυξάνονται με πολύ χαμηλότερους ρυθμούς από το 2004 και μετά.
Η ανεργία αντιμετωπίστηκε με ημίμετρα, με εποχικούς πρόσκαιρους διορισμούς στο δημόσιο, με ρουσφετολογικές προσλήψεις ημιαπασχολουμένων. Έτσι, η ανεργία για το πρώτο τρίμηνο του 2004 από το 9% εμφανίζεται στο 11,3%, για να μειωθεί περίπου στο 8% το 2007 ως αποτέλεσμα μιας πολιτικής που αύξησε τον αριθμό των μη οικονομικά ενεργών ατόμων και αύξησε την απασχόληση με δουλειές μιας ώρας, με προγράμματα stage και ημιαπασχόλησης στο δημόσιο.
Η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας χρόνο με το χρόνο επιδεινώνεται. Μόνο μεταξύ του 2006 και του 2007 η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας με βάση το World Economic Forum υποβιβάστηκε κατά 18 θέσεις. Σε απόλυτους όρους η βαθμολογία της χώρας μειώθηκε από 433 σε 408 μεταξύ του 2006 και του 2007.
Από το 2004 έως το 2008 το χρέος των νοικοκυριών έχει σχεδόν τριπλασιαστεί. Φορολογική δικαιοσύνη για τη Νέα Δημοκρατία σημαίνει αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης στα φτωχά νοικοκυριά, ίσης ή μεγαλύτερης απ’ αυτήν στα πλουσιότερα.
Απόρροια, λοιπόν, των δημοσιονομικών επιλογών της Νέας Δημοκρατίας αποτελεί η σημαντική περικοπή του αναπτυξιακού σκέλους του Προϋπολογισμού. Όσον αφορά σε συνολικές επενδύσεις στην οικονομία, αυτές ακόμη στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στον οικοδομικό κλάδο, ένας κλάδος ο οποίος εκτιμάται ότι θα παρουσιάσει σημαντική επιβράδυνση. Ήδη έχουμε κατά 14% σχεδόν μείωση του αριθμού των οικοδομικών αδειών τον Ιανουάριο του 2008.
Η υποβάθμιση των δημοσίων επενδύσεων έχει αρνητική επίπτωση για την υγεία, την παιδεία, την έρευνα και την καινοτομία, σημαντικούς τομείς για το αναπτυξιακό και κοινωνικό υπόβαθρο της χώρας. Οι δαπάνες για την παιδεία έχουν μείνει στάσιμες στο 3,2% του Α.Ε.Π.. Οι δαπάνες για την υγεία ως επί τοις εκατό του Α.Ε.Π. από το 2004 μειώνονται.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα για λόγους που έχουν να κάνουν με την τάξη και τη συνέχεια οφείλουμε να κυρώσουμε την έκθεση για τον Απολογισμό και Γενικό Ισολογισμό του Κράτους για το οικονομικό έτος 2007.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Μπράβο σας, κύριε Θωμά Ρομπόπουλε, για την παρθενική αυτή ομιλία σας!
Στο σημείο αυτό το λόγο δευτερολογίας έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο κ. Χρήστος Παπουτσής.

(XA)



(05PE)
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φοβάμαι ότι μέσα στην προσπάθεια να υπερασπιστούμε τις θέσεις, την παράταξη, τις απόψεις το κάθε Κόμμα ξεχωριστά ξεχνάμε την αλήθεια, την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα όσον αφορά την οικονομία μας είναι καθαρή, συγκεκριμένη και δεδομένη. Και όσο κάνουμε ότι δεν την αντιλαμβανόμαστε, τόσο οδηγούμαστε σε λαθεμένα συμπεράσματα.
Πέντε χρόνια η αναπτυξιακή πολιτική της Νέας Δημοκρατίας βασίστηκε στη διόγκωση του τομέα των υπηρεσιών. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Το αποτέλεσμα ήταν να είναι ρηχή η παραγωγική μας υποδομή, με ελάχιστη καθετοποίηση, με τεχνολογική βάση κυριολεκτικά ανύπαρκτη, χωρίς κανέναν απολύτως δυναμισμό. Αυτό είναι το πραγματικό γεγονός. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός.
Με βάση αυτό, όμως, το συμπέρασμα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και ποιες μπορεί να είναι οι λύσεις και ο δρόμος του μέλλοντος, με ποιον τρόπο θα οδηγήσουμε τη χώρα στην ανάκαμψη και να ξέρουμε ότι η κρίση στην Ελλάδα όπως άργησε να έρθει –ήρθε μόνο επικοινωνιακά επειδή το ήθελε ο κ. Καραμανλής, πραγματικά τώρα έρχεται, ακόμα έρχεται- θα καθυστερήσει να φύγει. Και θα καθυστερήσει η χώρα να μπει στη διαδικασία της ανάκαμψης γιατί στην πραγματικότητα θα πρέπει να αναμένουμε τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μας τραβήξουν μαζί στη διαδικασία της δικής τους ανάπτυξης.
Γιατί αυτή είναι η κατάσταση της οικονομίας μας, γιατί είναι ρηχή η παραγωγική βάση της χώρας μας, γιατί δεν έχουμε δυναμισμό. Αυτή είναι η αλήθεια. Και γι’ αυτό το λόγο φωνάζαμε –αλλά ποιος μας άκουγε;- τα προηγούμενα χρόνια όταν συζητούσαμε την οικονομική πολιτική του 2009, τον απολογισμό του οποίου συζητούμε σήμερα. Στον ίδιο τόνο διατυπώναμε τις αντιρρήσεις μας και την κριτική μας και σε όλους τους άλλους αποτυχημένους προϋπολογισμούς της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί από τότε ήταν φανερή η υστέρηση στα έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού, η υπέρβαση των δαπανών, το πάγωμα του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων και ως εκ τούτου ήταν φανερός ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός της χώρας στον οποίο οδηγήσατε. Οδηγήσατε την Ελλάδα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και αυτή είναι η πραγματικότητα, η καθαρή πραγματικότητα.
Ο σημερινός Προϋπολογισμός του 2010 τον οποίο προετοιμάζει και καταθέτει –ελπίζω αύριο- η Κυβέρνηση είναι εξαιρετικά κρίσιμος γιατί βρίσκεται σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία και γιατί πρέπει να θέσει τις βάσεις πάνω σε μια νέα ισορροπία, μια ισορροπία που απαιτεί η κοινωνία, ο τόπος, η εποχή, η συγκυρία, μια ισορροπία ανάμεσα στα τεράστια δημοσιονομικά προβλήματα που μας κληρονομήσατε και από την άλλη πλευρά από τη μεγάλη ανάγκη που έχει η ελληνική κοινωνία να δει μέτρα, πρακτικές, πολιτικές της Κυβέρνησης που να είναι δίκαιες όσον αφορά την κοινωνία και κυρίως να συμβάλλει στη συνοχή και στην αλληλεγγύη της κοινωνίας μας.
Όμως, κύριε Υπουργέ, η Κυβέρνηση οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και σε σχέση με τα διεθνή δρώμενα και κυρίως με τις διεθνείς εξελίξεις. Έχω την αίσθηση ότι έχετε αργήσει να απαντήσετε στον κ. Τρισέ, ο οποίος επαναλαμβάνει συνεχώς τις διατυπώσεις του, τα υπονοούμενα, την κριτική του εις βάρος της ελληνικής οικονομίας. Κάποιος νομίζω ότι πρέπει επιτέλους να του μιλήσει και να του πει ότι για εκείνους που γνωρίζουν, αυτού του είδους οι πολιτικές δηλώσεις στην πραγματικότητα λειτουργούν υπέρ των κερδοσκόπων, στις διεθνείς χρηματιστηριακές αγορές και κυρίως τις αγορές οι οποίες προετοιμάζονται να δανείσουν την Ελλάδα. Κάποιος πρέπει να μιλήσει επιτέλους όπως πρέπει να μιλήσει κάποιος και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Γιατί ο ελληνικός λαός ψήφισε επιτέλους πριν από σαράντα ημέρες τον Γιώργο Παπανδρέου κυβερνήτη της χώρας. Δεν ψήφισε ούτε τον κ. Αλμούνια, ούτε τον κ. Τρισέ.
Και νομίζω ότι η αποφασιστική στάση της ελληνικής Κυβέρνησης, όπως ακριβώς τη διατύπωσε ο Γιώργος Παπανδρέου στην τελευταία του παρουσία εδώ στη Βουλή στην Ολομέλεια, απαντώντας μάλιστα στις ερωτήσεις των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, είναι αυτή η οποία πρέπει να σηματοδοτεί τη δράση του κάθε Υπουργείου ξεχωριστά. Γιατί μην ξεχνάμε ότι μπορεί να υπάρχει το βάρος του παρελθόντος όσον αφορά τα δημοσιονομικά της χώρας, αλλά στην καμπούρα μας, στην καμπούρα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν φέρουμε το βάρος και το άγος της Νέας Δημοκρατίας.
(MT)
(05XA)
Φέρνουμε την ελπίδα του ελληνικού λαού για ένα καλύτερο αύριο και γι’ αυτό το λόγο τις όποιες ακριτομύθιες υπάρχουν, οι όποιες συζητήσεις, οι όποιοι προβληματισμοί για την εισοδηματική πολιτική, όπως αυτές που διαβάζουμε σήμερα στην εφημερίδα, καλά θα κάνουμε να τις επαναξιολογήσουμε και να τις επανατοποθετήσουμε με βάση τα πραγματικά γεγονότα, διατυπώνοντας τα οικονομικά κριτήρια, αυτά τα οποία παρέχει και μάλιστα πλούσια η οικονομική θεωρία για τη χάραξη δημοσιονομικής πολιτικής, χωρίς να είναι πάντοτε τα εισοδηματικά κριτήρια εκείνα που είναι τα καλύτερα για την επίτευξη των αποτελεσμάτων.
Το λέω αυτό και κλείνω, γιατί 2.000 ευρώ εισόδημα είναι για τους φτωχούς και τη μεσαία τάξη. Δεν θα πληρώσουν αυτοί ξανά το βάρος της κρίσης. Αυτή την πραγματικότητα θα πρέπει να την αναλογιστεί η Αντιπολίτευση όταν διατυπώνει τέτοιες απόψεις κυβερνητικής πολιτικής και δημιουργεί σύγχυση, σε μια εποχή όπου χρειάζεται η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση και η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή των πολιτών, η μεγαλύτερη δυνατή συνευθύνη των πολιτών, η μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους, για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της οικονομικής συγκυρίας και κυρίως να ενισχύσουμε τη χάραξη μίας νέας δημοσιονομικής πολιτικής, όπως ακριβώς έχει εξαγγελθεί από την Κυβέρνηση.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κ. Παπουτσή.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Παναγιωτόπουλος έχει το λόγο να δευτερολογήσει.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Επαναλαμβάνω αυτό που είπα και στην πρωτολογία μου, ότι κυρώνουμε τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του οικονομικού έτους 2007. Είναι πολιτική η συλλογιστική μας. Το κυρώνουμε για τον απλούστατο λόγο ότι ο Προϋπολογισμός του 2007 εκτελέστηκε σωστά. Υπήρξαν παρεκκλίσεις, αποκλίσεις, αλλά επί της ουσίας εκτελέστηκε σωστά από την αρχή μέχρι το τέλος.
Απ’ ό,τι ακούω και οι συνάδελφοι της Συμπολίτευσης, του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα τον κυρώσουν, παρ’ όλο που ακούσαμε επαναλαμβανόμενη την πολιτική γραμμή της κυβερνώσας παράταξης ότι παρέλαβαν περίπου μία Ελλάδα που βρίσκεται σε ερείπια την 4η Οκτωβρίου, εξαιτίας, έλεγαν, της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Πλήρης αντίφαση! Από τη μία κυρώνουν, από την άλλη λένε ότι παρέλαβαν ερείπια.
Ωστόσο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η πραγματικότητα εκδικείται και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα αρχίσει να υφίσταται την εκδίκηση της πραγματικότητας ήδη από τις τελευταίες μέρες που διανύουμε. Από χθες με ταχύτατο πλέον ρυθμό πέφτουν τα προεκλογικά προσωπεία του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος.
Η αναξιοπιστία της Κυβέρνησης Παπανδρέου, η αναξιοπιστία της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που είχε αρχίσει να φυλλορροεί από τις πρώτες μέρες της εξουσίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οδηγείται σε ολοσχερή κατάρρευση. Ανακοινώθηκε ήδη το πάγωμα των μισθών.
Προεκλογικά επιτίθεντο σφοδρότατα στον Κώστα Καραμανλή που προσπάθησε να πει αλήθειες περισσότερες απ’ ό,τι άντεχε, φαίνεται, το πολιτικό σύστημα. Μας έλεγε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προεκλογικά «Θα βρούμε τα λεφτά, δεν θα φορολογήσουμε το ελληνικό νοικοκυριό». Είχαν δεσμευτεί τα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προεκλογικά ότι δεν θα φορολογήσουν την ελληνική οικογένεια.
Τώρα αποφασίζουν υπερφορολόγηση, αποφασίζουν -απ’ ό,τι εξαγγέλλουν- την πλέον βαρύτατη φορολόγηση που έχει υποστεί ο ελληνικός λαός τις τελευταίες δεκαετίες και μάλιστα την αποφασίζουν και θα την εφαρμόσουν χωρίς όραμα, χωρίς ελπίδα, χωρίς προοπτική οικονομικής ανάκαμψης. Δεν δίνουν κάτι τέτοιο.
Μας έλεγαν προεκλογικά και έβαζαν στον τοίχο τον Κώστα Καραμανλή, «δεν θα παγώσουμε μισθούς και συντάξεις». Κατασυκοφαντούσαν τη Νέα Δημοκρατία ότι θα το κάνει, ότι θα βάλει τους μισθούς και τις συντάξεις στο ψυγείο. Ήδη έχουν εξαγγείλει ότι στα πλαίσια του νέου Προϋπολογισμού που θα φέρουν προς ψήφιση, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. παγώνει μισθούς. Αυτή είναι η αλήθεια.
Μας έλεγαν ότι δεν θα διώξουν κανένα από τα παιδιά που έχει το δικαίωμα στην εργασία, δεν θα διαταράξουν τις εργασιακές σχέσεις και τα εργασιακά δικαιώματα, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων.
(ΜΒ)
(5MT)
Ήδη έχουν εξαπολύσει τις γνωστές μισαλλόδοξες διώξεις σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών που απασχολούνται με το καθεστώς stage, το οποίο δρομολόγησε πρώτο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Ελλάδα ως κυβέρνηση πριν από το Μάρτιο του 2004.
Λυπούμαι που το λέω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά σαράντα πέντε μέρες μετράει η Κυβέρνησή σας μετά τη λαϊκή εντολή που πήρε στις 4 Οκτωβρίου του 2009 και ήδη η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Επαναλαμβάνω ότι εκεί που πράττετε κάτι θετικό για την ελληνική κοινωνία η Νέα Δημοκρατία θα είναι δίπλα σας με οποιοδήποτε κόστος, γιατί προτάσσει την ανάγκη να υπηρετήσουμε το συμφέρον του ελληνικού λαού σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία, το συμφέρον της πατρίδας. Εκεί όμως που επιχειρείτε να ανατρέψετε τις προεκλογικές σας υποσχέσεις, υποσχέσεις με τις οποίες υφαρπάξατε την ψήφο του ελληνικού λαού, εκεί θα μας βρείτε απέναντι. Και το βιβλίο των αντιφάσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., των πελωρίων αντιφάσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ήδη έχει ξεκινήσει και γράφεται!
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Παναγιωτόπουλο. Έχει ζητήσει το λόγο ο Υφυπουργός κ. Φίλιππος Σαχινίδης.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Ειλικρινά είναι να απορεί κανείς με την άποψη που διατύπωσε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας ότι υπάρχει το παραμικρό ίχνος αξιοπιστίας σε όποια επιλογή έκανε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί ο κ. Παναγιωτόπουλος δεν μας εξήγησε πώς η χώρα έφθασε μέχρι αυτό εδώ το σημείο, πώς φθάσαμε, κύριε Παναγιωτόπουλε, η χώρα να συσσωρεύσει μέσα σε πεντέμισι μόλις χρόνια 300 δισεκατομμύρια χρέος, δηλαδή 120 δισεκατομμύρια χρέος παραπάνω απ’ αυτό το οποίο παρέδωσε η τελευταία Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το Μάρτιο του 2004.
Άκουσα τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο κ. Παναγιωτόπουλο να μιλάει για υπερφορολόγηση. Δεν ξέρω αν έρχεται εδώ πέρα ως απολογητής των βιομηχάνων αλλά, εξ όσων δύναμαι να γνωρίζω, αυτό το οποίο έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν να φανεί συνεπές απέναντι στις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Διότι μας είπε προηγουμένως ότι εμείς είμαστε ασυνεπείς, ότι δεν υλοποιήσαμε τις πολιτικές μας. Το αντίθετο συμβαίνει. Είπαμε ότι θα στηρίξουμε αυτούς που έχουν ανάγκη. Και πώς το κάναμε αυτό; Φορολογήσαμε τις επιχειρήσεις με εταιρικά κέρδη πάνω από 5 εκατομμύρια ευρώ, φορολογήσαμε τους έχοντες μεγάλη ακίνητη περιουσία και στηρίζουμε αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά με τις πολιτικές πρωτοβουλίες τις οποίες έχουμε πάρει και με τον Προϋπολογισμό, τον οποίο θα καταθέσουμε αύριο, δείχνουμε πραγματικά ότι πρώτιστο μέλημά μας είναι να βγάλουμε τη χώρα μέσα από την κρίση, να οδηγήσουμε τη χώρα ξανά σε αναπτυξιακό δρόμο. Γιατί πρέπει να υπενθυμίσουμε σε κάποιους –φοβούμαι πολύ ότι το έχουν ξεχάσει- ότι από το 1990 και μετά δύο φορές η χώρα έχει αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Η πρώτη φορά ήταν το 1993 κι η δεύτερη φορά ήταν το 2009. Όλως συμπτωματικώς και τις δύο φορές στην Κυβέρνηση βρίσκεται η Νέα Δημοκρατία και όχι το ΠΑ.ΣΟ.Κ.!
Η εντολή που πήρε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κι ο Πρωθυπουργός της χώρας Γιώργος Παπανδρέου είναι να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση. Και αυτό κάνουμε και αυτό θα φανεί με τον Προϋπολογισμό. Εσείς οδηγήσατε τη χώρα σε αδιέξοδα. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., με Πρωθυπουργό το Γιώργο Παπανδρέου, είναι που θα ξαναφέρει την ελπίδα και την προοπτική σ’ αυτό τον τόπο!
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστούμε πολύ.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο για ένα μόνο λεπτό.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Υπάρχουν και άλλοι Κοινοβουλευτικοί που θέλουν να μιλήσουν, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Είναι η τρίτη φορά και κλείνετε με αυτό, κύριε Παναγιωτόπουλε.
Ορίστε, έχετε το λόγο για ένα λεπτό.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Λυπούμαι γιατί ο Υφυπουργός κ. Σαχινίδης, που είναι ένας νέος άνθρωπος, στην προσπάθειά του να απαντήσει στα όσα πραγματικά και αληθή του έθεσα και αποδεικνύουν με τεκμήρια αδιαμφισβήτητα τις πελώριες αντιφάσεις μεταξύ των προεκλογικών υποσχέσεων και των σημερινών αποφάσεων της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προσπάθησε να διαστρεβλώσει τις θέσεις της Νέας Δημοκρατίας. Εγώ ήδη μιλώντας και χθες, κύριε Υπουργέ, ξεκαθάρισα ότι είμαστε σύμφωνοι για την έκτακτη εισφορά που επιβάλατε στις τριακόσιες μεγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας, εφόσον έγινε μέσα σε συνθήκες συναίνεσης και του εργοδοτικού κόσμου…
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Τότε για ποια υπερφορολόγηση μιλήσατε;
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ:…και εφόσον μεταφέρει εισόδημα σε οικονομικά ασθενέστερους.
Σας είπα: Στα θετικά θα είμαστε μαζί. Αυτό το οποίο καταγγέλλω και θα συνεχίσω να καταγγέλλω ως Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας εντός και εκτός Κοινοβουλίου είναι η ανακολουθία σας -όχι δική σας προσωπικά, αλλά της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ- και οι ψεύτικες υποσχέσεις που δώσατε προεκλογικά ότι θα βρείτε τα χρήματα. «Τα έχουμε εξασφαλίσει» λέγατε.
(GK)




(5MB)
Όλα τα κανάλια, όλοι οι δημοσιογράφοι ρωτούσαν: «Πού θα βρείτε τα χρήματα, κύριε Παπανδρέου, για να πραγματοποιήσετε αυτά που υπόσχεστε;» Δινόταν η απάντηση: «Έχουμε εξασφαλίσει τα λεφτά, έχουμε προϋπολογίσει, έχουμε μελετήσει εκ των προτέρων».
Και τι κάνουν τώρα; Καταφεύγουν στην υπερφορολόγηση. Βάζουν το μακρύ χέρι του φορομπηχτικού μηχανισμού στην τσέπη της μικρομεσαίας οικογένειας. Απειλούν να φορολογήσουν όποιον αναπνέει και όποιον κινείται σ’ αυτή τη χώρα.
Σ’ αυτή τη διαδικασία μιας έξαλλης υπερφορολόγησης θα μας βρείτε απέναντι! Γιατί πουθενά σε ολόκληρο τον κόσμο με υπερφορολόγηση και με στέγνωμα της αγοράς δεν προχώρησε η οικονομική ανάπτυξη.
Και αντιδιαστέλλω αυτή την κριτική μας –για να μην έχουμε παρεξηγήσεις ηθελημένες ή μη- με ένα λογικό καθεστώς τεκμηρίων, το οποίο κάποια στιγμή σε λογική βάση πρέπει να γίνει, ώστε να μην υπάρχει στην Ελλάδα κάποιος, ο οποίος έχει τρία αυτοκίνητα και τρεις βίλες στα βόρεια ή στα νότια προάστια και δηλώνει το χρόνο εισόδημα χαμηλότερο από έναν μέσο ή έναν μικρό δημόσιο ή ιδιωτικό υπάλληλο.
Στις εξαλλοσύνες σας, κύριε Υπουργέ, θα μας βρείτε απέναντι! Εκεί που αποδεικνύεστε ασυνεπείς έναντι των προεκλογικών σας υποσχέσεων, θα μας βρείτε απέναντι! Στα θετικά θα είμαστε μαζί σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο, για να απαντήσει.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υπουργός Οικονομικών): Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Ειλικρινά είναι να απορεί κανείς όταν ακούγεται μέσα στη Βουλή να συζητάμε για υπερφορολόγηση, διότι τα μόνο φορολογικά μέτρα τα οποία πήρε η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν αυτά τα οποία αφορούσαν την έκτακτη εισφορά.
Αν δε κάποιος μπει στον κόπο να παρακολουθήσει τι προβλέπει το προσχέδιο, θα διαπιστώσει πως σε ό,τι αφορά το 2009 η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στέρησε με τις πολιτικές της επιλογές το ελληνικό δημόσιο από έσοδα της τάξης των 12 δισεκατομμυρίων ευρώ, διότι κατέρρευσε ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός. Είναι έσοδα, με τα οποία θα έπρεπε το κράτος να χρηματοδοτήσει πολιτικές στο χώρο της υγείας, στο χώρο της παιδείας.
Και αν συγκρίνει τα δικά μας σχέδια για το 2010, οι μόνοι πρόσθετοι φόροι που μπαίνουν σε σχέση με το 2008 είναι της τάξης των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αν αυτό αποκαλείται υπερφορολόγηση, ειλικρινά είναι να απορεί κανείς!
Εκείνο όμως το οποίο δεν ακούσαμε είναι γιατί κατέρρευσαν τα φορολογικά έσοδα κατά 12 δισεκατομμύρια ευρώ! Τι ακριβώς έκανε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και τα φορολογικά έσοδα ήταν πολύ λιγότερα από αυτά που είχαν προβλεφθεί και έχουμε φθάσει σ’ αυτό ακριβώς το σημείο που βρισκόμαστε τώρα;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας έχει το λόγο για τρία λεπτά.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο για ένα λεπτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Παναγιωτόπουλε, σας παρακαλώ, μη γίνει διάλογος.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ήθελα μετά το λόγο για ένα λεπτό, χωρίς να θέλω να σας φέρω σε δύσκολη θέση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστώ πολύ.
Ορίστε, κύριε Παφίλη.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Αυτή την αντιπαράθεση –μεταξύ Κυβέρνησης και Νέας Δημοκρατίας- σ’ αυτή την Αίθουσα τη ζούμε πολλές φορές.
Εμείς για λόγους τάξης και συνέχειας, όπως συνηθίζει να λέει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., καταψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό του 2007 και όταν έναν προϋπολογισμό τον λες ταξικό και βαθιά αντιλαϊκό –όπως τον έλεγε και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τότε- δεν μπορεί να έρχεσαι σήμερα και να τον υπερψηφίζεις. Εμείς μένουμε σ’ αυτή τη στάση.
Εγώ ήθελα να πω ότι η σημερινή συζήτηση με όλα τα αρνητικά και όσα σχολιάστηκαν έχει ένα νόημα: Γίνεται σε μια συγκυρία, όπου κατατίθεται και ο νέος αναθεωρημένος προϋπολογισμός της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ένας προϋπολογισμός ο οποίος στηρίζεται ακριβώς στις ίδιες αρχές, στις οποίες στηρίχθηκαν και οι προϋπολογισμοί της Νέας Δημοκρατίας όλα τα προηγούμενα χρόνια. Είναι δηλαδή βαθιά ταξικός και αντιλαϊκός και σ’ αυτά θα ήθελα να σταθώ.
Οι χθεσινές αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου αποσαφήνισαν την πολιτική της Κυβέρνησης. Εμείς προεκλογικά είπαμε θύελλα αντιλαϊκή και αυτό επιβεβαιώνεται αμέσως. Πρόκειται για μια γενικευμένη επιδρομή στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα που προωθείται μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό, την εισοδηματική πολιτική που ανακοινώθηκε και από τα γενικευμένα μέτρα σε όλους τους τομείς, γιατί χθες στο Υπουργικό Συμβούλιο πάρθηκαν και άλλες αποφάσεις.
Είναι, λοιπόν, προϋπολογισμός λιτότητας, παγώματος των μισθών. Δίνει εξευτελιστική αύξηση 1,5% στα εισοδήματα μέχρι 2.000 ευρώ και παγώνει τους μισθούς πάνω από 2.000 ευρώ μικτά.

(DP)
(5GK)
Αυτοί είναι οι προνομιούχοι. Τα μεγάλα συμφέροντα, δηλαδή, είναι όσοι παίρνουν 2.000 μικτά και άρα, πρέπει να μην πάρουν καμία αύξηση. Έχει στόχο να διαιρέσει –είναι κλασική λογική που χρησιμοποίησε και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.- τους εργαζόμενους σε προνομιούχους και μη προνομιούχους στα 1.400 ευρώ, που δεν μπορεί να ζήσει καν μία οικογένεια. Περικόπτονται δαπάνες…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Έχω έξι λεπτά, κύριε Πρόεδρε, δεν τα έχω χρησιμοποιήσει.
Περικόπτονται οι δαπάνες Υπουργείων, ΟΤΑ και παγώνουν οι προσλήψεις στο δημόσιο. Εδώ πρόκειται –και με συγχωρείτε, δεν μου αρέσουν αυτές οι λέξεις- για μία μεγάλη απάτη και κοροϊδία απέναντι σε όλους αυτούς που πετάγονται στο δρόμο είτε με τα stage, είτε είναι συμβασιούχοι τους οποίους κοροϊδεύετε –λέω έτσι την έκφραση γιατί δεν μπορεί να την πει κανένας άλλος- όταν τους λέτε ότι μοριοδοτείστε για να προσληφθείτε στο δημόσιο. Πόσοι θα προσληφθούν αλήθεια; Πέντε φεύγουν, ένας μπαίνει. Άρα, στην πραγματικότητα τους στέλνετε μαζικά σε ανεργία. Και αυτή η πολιτική συνοδεύεται από μία γενικευμένη επίθεση.
Κοινωνική ασφάλιση: Είχατε πει ότι δεν θα το ανοίξετε. Το ανοίγετε. Ξέρουμε πού πάει. Μείωση συντάξεων, αύξηση ορίων συνταξιοδότησης.
Ενίσχυση ανταγωνιστικότητας: Αυτό είναι η μεγάλη παγίδα που σημαίνει σε θεμελίωμα των εργασιακών σχέσεων για να φθηνύνει το εργατικό κόστος. Είναι απαίτηση, θα έλεγα, άμεση, απόλυτη του κεφαλαίου και του ελληνικού και του ευρωπαϊκού. Στην παιδεία, στην υγεία, στην πρόνοια τα ίδια.
Παράλληλα –και εδώ δεν άκουσα τον κ. Παναγιωτόπουλο να διαμαρτύρεται- πάνω από 10.000.000.000 ευρώ ζεστό κρατικό χρήμα δίνετε στις επιχειρήσεις στη πλουτοκρατία. Σε αυτά συμφωνείτε με τη Νέα Δημοκρατία, γιατί και αυτή αυτά έκανε εν ονόματι της αναθέρμανσης της αγοράς.
Όμως, αυτό που είναι πραγματικά εκπληκτικό είναι ότι σε αυτή τη συγκυρία βγαίνει για πρώτη φορά ο ΣΕΒ και καταγγέλλει στην πραγματικότητα τη συλλογική σύμβαση εργασίας και απαιτεί νέα συλλογική σύμβαση εργασίας προσαρμοσμένη στα πλαίσια της ανταγωνιστικότητας. Ακριβώς, δηλαδή, αυτής της πολιτικής που είχε η Νέα Δημοκρατία και που προωθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Οι εφοπλιστές δε αποθρασύνονται τελείως, δίνουν συνέντευξη Τύπου, ζητούν να πεταχτούν από τα καράβια οι Έλληνες πλέον ναυτεργάτες, γιατί κοστίζουν ακριβότερα και να απαλλαχθούν από τις ασφαλιστικές εισφορές όταν έχουν παραγγείλει 2.500 πλοία. Όλα αυτά τα χρόνια θησαύρισαν.
Έτσι, λοιπόν, έχουμε αντικειμενικά μπροστά στην ελληνική κοινωνία ένα μαύρο μέτωπο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Κυβέρνηση –με τη συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας γιατί στη στρατηγική συμφωνεί- με τους βιομήχανους και το μεγάλο κεφάλαιο, τους πρόθυμους της ηγεσίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ που παίρνουν μέρος στο διάλογο. Από την άλλη εμείς θεωρούμε ότι αντικειμενικά πρέπει να διαμορφωθεί ένα μέτωπο όλων αυτών που συνθλίβονται από αυτή την πολιτική, δηλαδή των εργαζόμενων, των λαϊκών στρωμάτων.
Συναγερμός –λέει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας- αγώνες και αναμέτρηση. Δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση. Σύγκρουση θα υπάρξει, κύριε Υπουργέ και να είστε σίγουροι γι’ αυτό. Μεγάλη κοινωνική σύγκρουση μάλιστα, γιατί μόνο έτσι έχουν κάποια ελπίδα οι εργαζόμενοι να αποσπάσουν κάτι.
Ήθελα να κάνω ορισμένα σχόλια πολύ σύντομα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Παρακαλώ ολοκληρώστε, αν θέλετε.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Έχω έξι λεπτά, κύριε Πρόεδρε και έχω μιλήσει δύο λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Είχατε τρία, είσαστε στα τέσσερα λεπτά και σας παρακαλώ να ολοκληρώσετε.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Θα ολοκληρώσω σε δύο λεπτά. Θα είχα τελειώσει τώρα.
Δεν συμφωνούμε ότι είναι μέτρα για την κρίση. Είναι μέτρα μόνιμου χαρακτήρα. Η Γερμανία δεν έχει δημοσιονομικό εκτροχιασμό και παίρνει ακριβώς τα ίδια μέτρα, όπως και όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι απαίτηση του κεφαλαίου και ιδιαίτερα του ευρωπαϊκού, πίεση μεγάλη, για να μπορέσει να εξασφαλίσει μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα στη διεθνή αγορά που τώρα είναι και άλλοι παίκτες όπως η Ινδία, η Κίνα και άλλες χώρες.
Τέλος, θέλω να ξεκαθαρίσω ορισμένα πράγματα. Εμείς δεν κατηγορήσαμε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ούτε το κατηγορούμε ότι παραβαίνει τις προεκλογικές του εξαγγελίες. Όχι. Κάνει ό,τι είχε εξαγγείλει και ό,τι είχε στο πρόγραμμά του. Και το είπαμε στον ελληνικό λαό άσχετα από το αποτέλεσμα. Σήμερα αντιπαλεύουμε συνολικά τη στρατηγική που ακολουθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και που είναι η ίδια με τη στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας. Ο Συνασπισμός και άλλοι λένε ότι παραβιάζει τις προεκλογικές δεσμεύσεις και είχαν καλλιεργήσει και αυταπάτες.
Αντικειμενικά λοιπόν, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, αυτό που θα ωριμάζει καθημερινά μέσα στη συνείδηση του λαού –και θα κάνουμε το παν να γίνει- είναι ότι υπάρχουν δύο δρόμοι ανάπτυξης: Ο ένας είναι ο καπιταλιστικός δρόμος, αυτός που οδηγεί στη βαρβαρότητα και ο άλλος είναι ο δρόμος της λαϊκής εξουσίας της οικονομίας, ο δρόμος του σοσιαλισμού που παλεύει το Κομμουνιστικό Κόμμα με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστώ και εγώ πολύ, αλλά σας θυμίζω ότι ο Κανονισμός μιλάει για τρία λεπτά σήμερα. Αν θέλατε και τα άλλα τρία, έπρεπε να είχατε μιλήσει χθες.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Έχετε δίκιο δεν θα επαναληφθεί.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Εντάξει. Αλλά να θυμόμαστε και τον Κανονισμό.
Ο κ. Αστέριος Ροντούλης έχει το λόγο από του Βήματος της Βουλής ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ.

(DE)
(5DP)
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, στην Αίθουσα είδαμε την κυνική διαστρέβλωση της πραγματικότητας και της αλήθειας από τους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους των δυο παλαιών Κομμάτων της εξουσίας.
Αγαπητοί κύριοι, ακούστε ποια είναι η πραγματικότητα και ποια είναι η αλήθεια. Έχουμε ένα έλλειμμα, 12,7% λέει η Κυβέρνηση.
Δεκτό, κύριε Παπουτσή. Ερώτημα: Η διεθνής κρίση πόσο έχει συμβάλει στη διαμόρφωση -ποσοστιαία μιλάω- του ελλείμματος αυτού που παρουσιάστηκε το 2009;
Αγαπητοί συνάδελφοι, έχει συμβάλει κατά 0,1%, τουτέστιν, από τα 32 δισεκατομμύρια ευρώ που είναι το έλλειμμα το 2009, 250 εκατομμύρια μόνο οφείλονται στη διεθνή κρίση.
Άρα, λοιπόν, κύριε Παπουτσή, που λάβρος επιτεθήκατε κατά του κ. Τρισέ και του κ. Αλμούνια κ.λπ., όταν ήσασταν Αντιπολίτευση, όμως και τα έλεγε αυτά πάλι ο Τρισέ και ο Αλμούνια, δεν μιλούσατε καθόλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Τα ίδια λέγαμε.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Τα ίδια λέγατε; Δεν λέγατε τα ίδια.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Εγώ πάντως τα ίδια έλεγα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Ροντούλη, θα σας παρακαλέσω πάρα πολύ να αποφύγετε το διάλογο, να απευθύνεστε στο Σώμα και στο Προεδρείο.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Εντάξει, κύριε Πρόεδρε.
Συνεπώς, τι θέλω να πω; Ότι μας χλευάζουν οι Ευρωπαίοι, διότι καταλαβαίνουν και καταλαβαίνουμε πλέον όλοι ότι οι χρόνιες παθογένειες του οικονομικού μας και πολιτικού μας συστήματος προέκυψαν σωρευτικά καθ’ όλη τη διάρκεια διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη Νέα Δημοκρατία. Διότι ο παραγωγικός ιστός της χώρας δε διαλύθηκε ως δια μαγείας την προηγούμενη πενταετία, δηλαδή, ενέσκηψε η λαίλαπα της Δεξιάς, της νεοφιλελεύθερης παράταξης και διέλυσε τα πάντα. Ε, όχι! Συσσωρευμένα λάθη του παρελθόντος πληρώνουμε.
Και βεβαίως, πολύ σωστά θα συμφωνήσω με αυτό που ακούστηκε, ότι όταν μια χώρα δε μπορεί να παράξει και κινείται με φόρους και με δανεικά, ε τότε κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας.
Άρα, λοιπόν, θα πρέπει, αγαπητοί κύριοι, το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του να σοβαρευτεί. Να σοβαρευτεί, διότι, αν δε σοβαρευτεί, θα έρθει φτώχεια, θα έρθει δυστυχία, θα έρθουν κοινωνικές εκρήξεις και εντάσεις μεγάλες, η ανεργία καλπάζει, η νεολαία θα βγαίνει μαζικά στους δρόμους και θα πετροβολάει τη Βουλή, διότι δε θα έχει μέλλον, δε θα έχει προσδοκία, δε θα έχει ελπίδα. Και θα έλθουν και εθνικές συμφορές. Διότι αυτός που είναι οικονομικά αδύναμος, είναι και στα εθνικά του ζητήματα ευάλωτος.
Καταλήγω, κύριε Πρόεδρε, με μια παροιμία. Ο κ. Σαχινίδης την ξέρει.
Κύριε Υφυπουργέ, εμείς στη Θεσσαλία λέμε το εξής: Όταν η κότα πιει νερό, κοιτάει και τον ουρανό. Τι σημαίνει αυτό; Τα δυο παλαιά Κόμματα εξουσίας νερό ήπιαν από τον ελληνικό λαό, τους ψήφισε, πότε τον έναν, πότε τον άλλο, αλλά ποτέ δεν κοίταξαν τον ουρανό, δηλαδή, τον ελληνικό λαό.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Πολύ σας ευχαριστώ για το χρόνο που τηρήσατε.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί των σχεδίων νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «α. Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2007 και β. Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους του 2007».
Ερωτάται το Σώμα: Δέχεται το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους του 2007»;
Παρακαλώ όσοι το αποδέχονται να εγερθούν.
(Εγείρονται οι αποδεχόμενοι το σχέδιο νόμου)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Προφανώς ηγέρθησαν οι περισσότεροι.
Συνεπώς, το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους του 2007» έγινε δεκτό σε μόνη συζήτηση και έχει ως εξής:
(Να καταχωριστεί το σχέδιο νόμου)
(LM)
(5DE)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ερωτάται το Σώμα: Δέχεται το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2007»;
Παρακαλώ όσοι το αποδέχονται να εγερθούν.
(Εγείρονται οι αποδεχόμενοι το σχέδιο νόμου)
Προφανώς ηγέρθησαν οι περισσότεροι.
Συνεπώς το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2007» έγινε δεκτό, σε μόνη συζήτηση και έχει ως εξής:
(Να καταχωριστεί το σχέδιο νόμου)








ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη επικύρωση των Πρακτικών των συνεδριάσεων της Τετάρτης 18 Νοεμβρίου 2009 και της Πέμπτης 19 Νοεμβρίου 2009, στις οποίες περιλαμβάνεται η συζήτηση και η ψήφιση του Απολογισμού και του Ισολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2007.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 16.04’ λύεται η συνεδρίαση για αύριο, Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009 και ώρα 10.00΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος, κοινοβουλευτικό έλεγχο, α) συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) συζήτηση επίκαιρης επερώτησης αρμοδιότητας των Υπουργείων Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, είκοσι ένα Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, σχετικά με τα προγράμματα STAGE και τους συμβασιούχους ορισμένου χρόνου.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ

PDF:

es20091119.pdf

TXT:

es191109_1.doc

Επιστροφή