Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: Β΄, Συνεδρίαση: ΡΕ 12/03/2009

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΕ΄
Πέμπτη, 12 Μαρτίου 2009

Αθήνα, σήμερα στις 12 Μαρτίου 2009, ημέρα Πέμπτη και ώρα 11.10΄ συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κυρίου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΙΟΥΦΑ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Ελευθέριο Αυγενάκη, Βουλευτή Ηρακλείου τα ακόλουθα:
Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. Ελευθέριος Αυγενάκης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Διευθυντής του Γυμνασίου Μοιρών Ηρακλείου Κρήτης ζητεί την άμεση κάλυψη των υπαρχουσών αναγκών του πιο πάνω σχολείου.
Ο Βουλευτής Αθηνών κ. Απόστολος Κακλαμάνης κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Πτυχιούχων Περιβαλλοντολόγων Ελλάδας ζητεί την αποκατάσταση της νομιμότητας που αφορά στα μελετητικά πτυχία των Περιβαλλοντολόγων.
Ο Βουλευτής Β’ Αθηνών κ. Φώτιος Κουβέλης κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Συνταξιούχων των Η.Σ.Α.Π. ζητεί την εκπροσώπηση των μελών του στα Διοικητικά Συμβούλια του Ταμείου Συντάξεων και του Ταμείου Αλληλοβοηθείας, την αναπροσαρμογή των συντάξεών τους κ.λπ..
Η Βουλευτής Πέλλης κ. Παρθένα Φουντικίδου-Θεοδωρίδου κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Γεωργικός Πιστωτικός Συνεταιρισμός Θεοδωρακίου Πέλλας ζητεί την οικονομική στήριξη των κτηνοτρόφων της περιοχής του που τα αμνοερίφιά τους προσβλήθηκαν από την ασθένεια της κολιβακίλλωσης.
Ο Βουλευτής Χανίων κ. Εμμανουήλ Σκουλάκης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Πλατανιά Νομού Χανίων ζητεί να αναβαθμιστεί το στρατόπεδο της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών ως τακτικό, αξιόμαχο και επιχειρησιακό.
Ο Βουλευτής Αργολίδος κ. Ιωάννης Μανιάτης κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Πτυχιούχων Εργοδηγών ΤΕ Δημοσίου –Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α. ζητεί την επέκταση του ειδικού επιδόματος και στα μέλη της και να ορισθεί στο ποσό των 250 ευρώ κ.λπ..
(GH)
(ΜΤ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι συνάδελφοι Βουλευτές κυρία Λούκα Κατσέλη και κ. Θεόδωρος Δρίτσας ζητούν ολιγοήμερη άδεια απουσίας για μετάβασή τους στο εξωτερικό.
Εγκρίνει η Βουλή;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Η Βουλή ενέκρινε.
Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Παρασκευής 13 Μαρτίου 2009:
«Α. Επίκαιρες Ερωτήσεις Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ. 2 και 3 Καν. Βουλής)
1. Η με αριθμό 620/10-3-2009 Επίκαιρη Ερώτηση της Βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας κυρίας Έλενας Ράπτη προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικά με την απουσία τηλεοπτικού σήματος σε περιοχές του Δήμου Αγίου Παύλου Θεσσαλονίκης κ.λπ.
2. Η με αριθμό 624/10-3-2009 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Απόστολου Κατσιφάρα προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την αντιμετώπιση των προβλημάτων στα Νοσοκομεία της Αχαΐας κ.λπ.
3. Η με αριθμό 635/10-3-2009 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αχιλλέα Κανταρτζή προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικά με την παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για την υπόθεση των καταστημάτων «JUMBO» κ.λπ.
4. Η με αριθμό 632/10-3-2009 Επίκαιρη Ερώτηση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικά με την καθυστέρηση στην έναρξη λειτουργίας του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου κ.λπ.
5. Η με αριθμό 638/10-3-2009 Επίκαιρη Ερώτηση του Ζ’ Αντιπροέδρου της Βουλής και Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βαίτση Αποστολάτου προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικά με τον αποκλεισμό του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης από συμβασιούχους του Υπουργείου κ.λπ.
Β. Επίκαιρες Ερωτήσεις Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ. 2 και 3 Καν. Βουλής)
1. Η με αριθμό 619/10-3-2009 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Βασιλείου Έξαρχου προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την καταβολή αποζημιώσεων ύψους 425 εκατ. Ευρώ από τον ΕΛΓΑ στους αγρότες κ.λπ.
2. Η με αριθμό 634/10-3-2009 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Σπυρίδωνος Χαλβατζή προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με τον ξυλοδαρμό 24χρονου Αφγανού μετανάστη από αστυνομικούς στο αστυνομικό Τμήμα Αγίου Παντελεήμονα κ.λπ.
3. Η με αριθμό 615/10-3-2009 Επίκαιρη Ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κυρίας Άννας Φιλίνη προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με την προστασία του ορεινού όγκου του Υμηττού κ.λπ.
4. Η με αριθμό 639/10-3-2009 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αθανάσιου Πλεύρη προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικά με την άρση του απορρήτου στο διαδίκτυο κ.λπ.».









ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην
ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Συζήτηση προ Ημερησίας Διατάξεως, σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεωργίου Καρατζαφέρη, σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα την εξωτερική πολιτική της Κυβέρνησης.
Σύμφωνα με το άρθρο 143 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής, η διάρκεια της αγόρευσης του Πρωθυπουργού είναι είκοσι πέντε λεπτά της ώρας, του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, με πρωτοβουλία του οποίου πραγματοποιείται η σημερινή συζήτηση, επίσης είκοσι πέντε λεπτά της ώρας, του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και των Προέδρων των άλλων Κοινοβουλευτικών Ομάδων είκοσι λεπτά της ώρας και των Υπουργών δέκα λεπτά της ώρας.
Δικαίωμα δευτερολογίας έχουν για δεκαπέντε λεπτά της ώρας ο Πρωθυπουργός και για δέκα λεπτά της ώρας οι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων και οι Υπουργοί.
Στη συζήτηση συμμετέχουν έως δυο Υπουργοί.
Ο Πρωθυπουργός μπορεί να τριτολογήσει για πέντε λεπτά της ώρας.
Ο χρόνος της ομιλίας του Υπουργού που παρεμβαίνει στο στάδιο των κυρίων αγορεύσεων ή των δευτερολογιών πριν ολοκληρωθούν οι αγορεύσεις ή οι δευτερολογίες των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, περιορίζεται στο ήμισυ του χρόνου που δικαιούται.
Ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Κώστας Καραμανλής, έχει το λόγο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διανύουμε μια εξαιρετικά ταραγμένη εποχή με σοβαρούς παγκόσμιους κινδύνους, κινδύνους που αφορούν στην ενεργειακή επάρκεια και ασφάλεια, το περιβάλλον, την κλιματική αλλαγή, την φτώχια, την οικονομική μετανάστευση, κυρίως, όμως, σ’ αυτή την συγκυρία στην διεθνή οικονομική κρίση.
Η παγκόσμια κοινότητα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρίσκεται στην πιο δύσκολη καμπή της μεταπολεμικής ιστορίας της. Πλήττεται από την σφοδρότερη οικονομική θύελλα που γνώρισε από την εποχή του ’30. Αντιμετωπίζει μια πρωτόγνωρη κρίση που δεν δείχνει ακόμα κανένα σημάδι υποχώρησης.
Παρά τα αλλεπάλληλα μέτρα κυβερνήσεων και διεθνών οργανισμών, η επιδείνωση των παγκόσμιων οικονομικών δεδομένων συνεχίζεται και μάλιστα με τρόπο που ξεπερνά κάθε προηγούμενη πρόβλεψη.
Η κρίση μεταλλάσσεται, απλώνεται σε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες, το κλίμα της αβεβαιότητας εντείνεται. Όλοι οι διεθνείς οργανισμοί αναγνωρίζουν σε ένα διεθνές περιβάλλον έντονης αλληλεξάρτησης ότι δεν μπορεί να βρεθεί καμία διέξοδος παρά μόνο με συλλογικές αναζητήσεις. Σε μια παγκόσμια κρίση δεν μπορεί να υπάρξει λύση παρά μόνο με παγκόσμιες παρεμβάσεις.

(MB)




(GH)
Οι επιπτώσεις, όπως το ξέρουμε όλοι, είναι ήδη εξαιρετικά σοβαρές σε όλες τις χώρες, σε όλες τις οικονομίες, σε όλες τις κοινωνίες.
Σ’ αυτό το διεθνές περιβάλλον απαιτείται σταθερή πορεία ευθύνης και αποτελεσματικότητας. Απαιτείται και μια νέα διάσταση στην εξωτερική πολιτική πέρα από την κλασική διπλωματία. Το κάναμε από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε την ευθύνη για τη διακυβέρνηση του τόπου. Ξεκαθαρίσαμε πριν απ’ όλα ότι στα εθνικά μας ζητήματα υπάρχουν απαράβατες «κόκκινες γραμμές» που δεν αλλοιώνονται, δεν παζαρεύονται, δεν εγκαταλείπονται. Είναι οι γραμμές που καθορίζονται από το διεθνές δίκαιο, τις διεθνείς συνθήκες, τη διεθνή νομιμότητα. Είναι οι γραμμές από τις οποίες δεν κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω και αυτό το γνωρίζουν όλοι!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιζόμαστε με σύνεση, με τόλμη τα δίκαια και τα δικαιώματά μας. Είμαστε αφοσιωμένοι σε στόχους που είναι κοινοί για όλους τους Έλληνες. Η διεθνής συνεννόηση, η διεθνής συνεργασία, η εμπέδωση της ειρήνης ήταν και είναι βέβαια βασικές αρχές της εξωτερικής μας πολιτικής, αρχές που αποδείχθηκαν αποτελεσματικές, αρχές που υπηρέτησαν και υπηρετούν τα εθνικά μας συμφέροντα στην ευρύτερή τους διάσταση.
Επιδιώξαμε και επιδιώκουμε διαρκή αναβάθμιση των σχέσεών μας με όλες τις χώρες της ευρωπαϊκής οικογένειας, που αποτελεί τη βάση της γενικότερης πολιτικής μας, με τις Ηνωμένες Πολιτείες που αποτελούν ιστορικό σύμμαχο και βέβαια φιλοξενούν ένα δυναμικό τμήμα του οικουμενικού ελληνισμού, με τη Ρωσία αλλά και με την Κίνα που βγαίνει δυναμικά στην παγκόσμια σκηνή, με τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, του Καυκάσου, του αραβικού κόσμου, της Μέσης Ανατολής, της Μεσογείου, που αποτελούν και την ευρύτερη γειτονιά μας.
Από την πρώτη στιγμή δώσαμε ιδιαίτερη προσοχή στην ενεργειακή ασφάλεια της χώρας. Εφαρμόζουμε πολιτική αμφίπλευρης διαφοροποίησης των πηγών και των δρόμων ενέργειας προς όφελος ολόκληρης της Ευρώπης.
Απτό αποτέλεσμα ήταν και το γεγονός ότι μπορέσαμε να αντιμετωπίσουμε, χωρίς τα προβλήματα που είχαν άλλες χώρες, την πρόσφατη εμπλοκή στη διοχέτευση φυσικού αερίου.
Πετύχαμε διεθνείς ενεργειακές συμφωνίες που αναβαθμίζουν το γεωπολιτικό ρόλο της χώρας, συμβάλλουν στην εδραίωση της ειρήνης και φέρνουν στον τόπο μας έσοδα και θέσεις δουλειάς.
Επενδύσαμε και επενδύουμε σταθερά στην ανάδειξη του διεθνούς ρόλου της χώρας. Είμαστε παρόντες στις διεθνείς ειρηνευτικές αποστολές που πραγματοποιούνται με εντολή του ΟΗΕ στο Κόσσοβο, στον Λίβανο, στο Αφγανιστάν, αλλά και στις διεθνείς προσπάθειες για την καταπολέμηση της πειρατείας. Είμαστε παρόντες ζυγίζοντας πάντα κάθε παράμετρο της συμμετοχής μας και πάνω απ’ όλα τις προτεραιότητες της εθνικής μας ασφάλειας. Δημιουργούμε έτσι ένα πολύτιμο κεφάλαιο για την καλύτερη προώθηση των εθνικών συμφερόντων.
Επενδύσαμε στον πυλώνα της οικονομικής διπλωματίας. Αναπτύξαμε νέες οικονομικές συνεργασίες που συμβάλλουν στην προσέλκυση επενδύσεων για αύξηση των εξαγωγών. Σχεδιάσαμε και εφαρμόσαμε, ανάμεσα στα άλλα, ένα καλά μελετημένο άνοιγμα προς την Ασία, με έμφαση στις σχέσεις μας με την Κίνα, που έφερε ήδη χειροπιαστά αποτελέσματα με μεγάλες επενδύσεις που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της χώρας.
Επενδύσαμε στον πυλώνα της διεθνούς αναπτυξιακής συνεργασίας και βοήθειας. Η σύγχρονη Ελλάδα δίνει το «παρών» της τόσο για ανθρωπιστικούς όσο και για αναπτυξιακούς σκοπούς σε δεκάδες χώρες του κόσμου.
Δώσαμε ξεχωριστή έμφαση στον πυλώνα του οικουμενικού ελληνισμού. Ενισχύουμε τους δεσμούς του Εθνικού Κέντρου με τις κοινότητες των απανταχού Ελλήνων. Επιχορηγούμε δράσεις που οργανώνονται από την Ομογένειά μας στις πέντε ηπείρους. Αναβαθμίζουμε τα προγράμματα εκμάθησης της ελληνικής στις παροικίες.
Προωθούμε την ψήφιση νόμου που δίνει στους ομογενείς μας τη δυνατότητα και να ψηφίζουν στις εθνικές εκλογές στον τόπο της διαμονής τους και να εκπροσωπούνται στην Εθνική Αντιπροσωπεία. Και θέλω και με την ευκαιρία αυτή να καλέσω όλα τα κόμματα να υπερψηφίσουν το σχετικό νομοσχέδιο, έτσι ώστε να υπάρξει η απαιτούμενη από το Σύνταγμα αυξημένη πλειοψηφία.
Υπογραμμίζω ακόμη ότι τα τελευταία χρόνια αξιοποιούμε όλο και πιο έντονα την κοινοβουλευτική διπλωματία. Οι Ομάδες Φιλίας της Βουλής, με συναδέλφους από όλα τα κόμματα, συμμετέχουν ενεργά στη βελτίωση των σχέσεών μας με εβδομήντα δύο χώρες του κόσμου.
(GK)
(1MB)
Σημειώνω ακόμα τη διοργάνωση από τη Βουλή της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης και της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης των Παρευξεινίων Χωρών, όπως επίσης και την πρωτοβουλία για την ίδρυση Ευρωμεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας.
Ενεργό και ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο σε ό,τι αφορά την προώθηση των συμφερόντων και των εθνικών μας θεμάτων διαδραματίζουν και οι Ευρωβουλευτές μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ελλάδα ασκεί εξωτερική πολιτική με εξωστρέφεια και εθνική αυτοπεποίθηση. Κινούμαστε στη διεθνή κοινότητα με σοβαρότητα, αξιοπιστία και αποφασιστικότητα.
Το αποδείξαμε στις κρίσεις του Λιβάνου και της Γάζας με ξεκάθαρες θέσεις για την εκεχειρία, την έναρξη διαλόγου, την ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους και την ανάγκη να ζήσουν ειρηνικά όλοι οι λαοί της περιοχής, καθένας στο δικό του κράτος.
Το αποδεικνύουμε στις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αφορούν στα ελληνικά δίκαια, εξασφαλίζοντας για πρώτη φορά σημαντικές αναφορές για το casus belli, για τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας στην Τουρκία, για την Ίμβρο, για την Τένεδο.
Το αποδείξαμε στον Ο.Η.Ε. ασκώντας την Προεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας και το αποδεικνύουμε ξανά με την ανάληψη της Προεδρίας του ΟΑΣΕ. Επιδιώκουμε στενή συνεργασία με όλες τις συμμετέχουσες χώρες.
Αποδίδουμε ιδιαίτερη σημασία στην πορεία του διαλόγου για μια νέα αρχιτεκτονική στην ασφάλεια της Ευρώπης. Είναι και αυτή άλλη μια ευκαιρία να αναδείξουμε το ρόλο της Ελλάδας ως αξιόπιστου διαμεσολαβητή εκεί που χρειάζονται συμφωνημένες λύσεις. Φιλοδοξία είναι να συμβάλουμε, έτσι ώστε ο χώρος ευθύνης του Οργανισμού, δηλαδή του ΟΑΣΕ, να είναι αύριο ασφαλέστερος από ό,τι ήταν χθες.
Θεμελιώδες στήριγμα της διεθνούς θέσης της χώρας, της εξωτερικής μας πολιτικής, της οικονομικής και αναπτυξιακής δυναμικής είναι η ενεργός και δημιουργική παρουσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Ελλάδα επιδιώκει σταθερά την ευρωπαϊκή εμβάθυνση. Θέλουμε να ενισχυθούν ακόμα περισσότερο όλοι οι πυλώνες του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Θέλουμε μια Ευρώπη με ενιαία, ισχυρή φωνή στα διεθνή ζητήματα, με αρμονικές και ισότιμες ευρωατλαντικές σχέσεις, με ξεκάθαρες, αδιαπραγμάτευτες αρχές.
Θέλουμε μια Ευρώπη πιο δημοκρατική και πιο αποτελεσματική. Προσδοκούμε για το σκοπό αυτό να επικυρώσει και η Ιρλανδία τη νέα μεταρρυθμιστική Συνθήκη, ώστε να γίνει επιτέλους ένα σημαντικό βήμα που χρόνια τώρα παραμένει μετέωρο.
Είναι αλήθεια, είναι γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει σήμερα, όπως ολόκληρος ο κόσμος, σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα εξαιτίας της πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης.
Η ζώνη του ευρώ βρίσκεται ήδη σε ύφεση, σε βαθιά ύφεση. Το δημόσιο έλλειμμα σε εννέα από τις χώρες της θα ξεπεράσει το όριο του Συμφώνου Σταθερότητας. Η ανεργία σε πολλές περιπτώσεις καταγράφει ρεκόρ δεκαετιών και οι τελευταίες εκτιμήσεις προβλέπουν πως οι νέοι, οι επιπλέον άνεργοι στην Ευρώπη μπορεί να φθάσουν μέσα σε δύο χρόνια ακόμα και τα έξι εκατομμύρια.
Μπροστά σ’ αυτή την έκτακτη κατάσταση η Ευρωπαϊκή Ένωση αναζητά κοινές ευρωπαϊκές, αλλά και ευρύτερες δράσεις τόσο για τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας όσο και για τη σύγκρουση με τα αίτια που την προκάλεσαν, την απληστία, την ασυδοσία, την κερδοσκοπία χρηματοπιστωτικών συστημάτων και διεθνών μεσαζόντων.
Πραγματοποιούνται, όπως είναι γνωστό, ήδη αλλεπάλληλες τακτικές και έκτακτες Σύνοδοι Κορυφής, ενώ την ίδια στιγμή είκοσι χώρες του κόσμου αναζητούν κοινούς τόπους σε μια προσπάθεια παγκόσμιου συντονισμού.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Οι κρίσιμες αυτές περιστάσεις επισημαίνουν σε όλους τους Ευρωπαίους πολίτες πόσο βαρύτερες θα ήταν οι συνέπειες για τις οικονομίες, για τις κοινωνίες μας, εάν βρίσκονταν έξω από την κοινή ευρωπαϊκή οικογένεια. Επιβεβαιώνουν την ορθότητα του δρόμου που άνοιξαν μεγάλοι Ευρωπαίοι οραματιστές και υποδεικνύουν σε όλους μας την ανάγκη να προχωρήσουμε ακόμα πιο γρήγορα.
Η κρίση αυτή κάνει επίκαιρο όσο ποτέ στο παρελθόν το όραμα για μια ένωση λαών και κρατών που να γίνεται ολοένα και πιο δυνατή μέσα από την ενότητα και τη σύνδεση των δυνάμεών της, μια ένωση που να αφουγκράζεται και να απαντά έμπρακτα στις ανησυχίες, τις προσδοκίες, τις αβεβαιότητες, τις αγωνίες όλων των πολιτών της, μια Ευρώπη περισσότερο κοινωνική, πιο ανθρώπινη και σ’ αυτή την προσπάθεια η Ελλάδα μετέχει και δημιουργικά και ενεργά.

(DE)
(GK)
Στην τελευταία έκτακτη Σύνοδο Κορυφής επιμείναμε κυρίως σε τρεις επισημάνσεις. Πρώτον, να εργαστούμε από κοινού για να αποκλειστεί ο κίνδυνος επανάληψης παρομοίων κρίσεων και μειωτικών συμπεριφορών, να επιδιώξουμε αυστηρότερα ρυθμιστικά πρότυπα και νέους εποπτικούς μηχανισμούς σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Δεύτερον, να αποφύγουμε τον πειρασμό του κρατικού προστατευτισμού, να εμμείνουμε στις αρχές της ενιαίας αγοράς. Σε ένα διεθνές περιβάλλον άμεσης αλληλεξάρτησης η συνέργεια αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την προάσπιση κοινών συμφερόντων. Καμιά χώρα δεν μπορεί να αγνοεί ότι επηρεάζεται από τις άλλες. Στο πλαίσιο αυτό, είναι υποχρέωση όλων να διασφαλίσουμε αποτελεσματικότερη υποστήριξη στους τομείς που πιέζονται πιο έντονα, ανάμεσα στους οποίους και ο τουρισμός και η ναυτιλία, που αναμφισβήτητα αφορούν έντονα τη χώρα μας.
Τρίτο και βασικότερο, να δώσουμε ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στο κοινωνικό πρόσωπο της Ευρώπης. Δε δικαιούμαστε, δε μπορούμε να αγνοήσουμε τις κοινωνικές και αναδιανεμητικές επιπτώσεις της κρίσης. Οφείλουμε να παρέχουμε περισσότερη υποστήριξη σε εκείνους που πλήττονται περισσότερο. Οφείλουμε πάνω από όλα να θωρακίσουμε την απασχόληση. Είναι το μεγαλύτερο κοινωνικό πρόβλημα στο διάστημα που ακολουθεί. Δε δικαιούμαστε και δε μπορούμε να αφήσουμε να γονατίσει την ήπειρό μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι προφανές ότι η σημερινή κρίση επηρεάζει τόσο τη βούληση των εταίρων μας στην Νοτιανατολική Ευρώπη να ενταχθούν στην Ευρωζώνη όσο και τις διαδικασίες που αφορούν στην ευρωπαϊκή διεύρυνση. Θέλω να επισημάνω ότι η Ελλάδα θεωρεί αναγκαία τη στήριξη των εταίρων μας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, ώστε να διατηρηθεί αρραγές το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Θέλω, ταυτόχρονα, να επαναλάβω ότι στο περιβάλλον του θεμιτού προβληματισμού για τη διεύρυνση, η Ελλάδα ενθαρρύνει, στηρίζει έμπρακτα την ευρωπαϊκή και ευρωατλαντική πορεία όλων των χωρών της ευρύτερης περιοχής μας. Καλωσορίσαμε τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία στην ευρωπαϊκή οικογένεια, χαιρετίζουμε την επικείμενη ένταξη της Αλβανίας και της Κροατίας στο ΝΑΤΟ, δώσαμε και εξακολουθούμε να δίνουμε έμφαση στην ανάπτυξη διμερούς, αλλά και πολυμερούς σχέσης και συνεργασίας με όλα τα κράτη της γειτονιάς μας.
Να προσθέσω ότι η ξεκάθαρη αυτή θέση ισχύει και για την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Ο επιχειρηματικός κόσμος της πατρίδας μας έχει αναπτύξει εκεί σημαντική οικονομική δραστηριότητα. Είναι μια αδιάψευστη πραγματικότητα που, ανάμεσα στα άλλα, αποδεικνύει τη βούληση, την ισχυρή βούληση συνεργασίας και φιλίας.
Δυστυχώς, ωστόσο, υπάρχουν εκεί σοβαρά ζητήματα. Είναι η εκκρεμότητα στην ονομασία του γειτονικού κράτους, είναι η ανιστόρητη και πολλές φορές ιδιαίτερα προκλητική στάση της σημερινής ηγεσίας του απέναντι σε ένα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, είναι ο εθνικισμός που καλλιεργείται στο εσωτερικό του, είναι τα σοβαρά προβλήματα και οι δυσλειτουργίες σε βασικούς τομείς της κρατικής δραστηριότητας, όπως η δικαιοσύνη, το κράτος δικαίου, οι θεσμοί.
Όλα αυτά εξακολουθούν να φράζουν το δρόμο του γειτονικού κράτους προς τους ευρωατλαντικούς θεσμούς. Δεν μπορούν οι γείτονές μας με τις πρακτικές αυτές, με την πολιτική του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας, με τη δημιουργία προβλημάτων στις σχέσεις καλής γειτονίας να περάσουν τις πόρτες της ευρωατλαντικής οικογένειας. Το μήνυμα αυτό, μήνυμα ολόκληρης της Συμμαχίας μετά την απόφαση του Βουκουρεστίου, είναι από τον περασμένο Απρίλιο απόλυτα σαφές. Πρόσκληση για την ένταξη του γειτονικού κράτους στην ευρωατλαντική οικογένεια προϋποθέσει λύση στην εκκρεμότητα του ονόματός του.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Οι σχέσεις καλής γειτονίας είναι θεμελιώδους σημασίας για κάθε συμμαχία, για κάθε κοινότητα κρατών. Οφείλουν, λοιπόν, τα Σκόπια να κάνουν τα αναγκαία βήματα για να βρεθεί κοινά αποδεκτή λύση στη βάση μιας σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό και ισχύ έναντι όλων. Η Ελλάδα παραμένει σταθερά στη διαπραγμάτευση υπό την αιγίδα του Ο.Η.Ε. Έχει, όμως, εξαντλήσει εδώ και καιρό το δικό της κομμάτι στο δρόμο για μια κοινά αποδεκτή λύση.
Και αυτό θέλω να το υπογραμμίσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι: Ό,τι λέμε το εννοούμε στο ακέραιο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Μείζονος σημασίας, εθνικής σημασίας εδώ και τριάντα πέντε χρόνια είναι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό. Οι εξελίξεις από το 1973, όταν για πρώτη φορά η Τουρκία έθεσε θέμα υφαλοκρηπίδας και από το 1996, όταν για πρώτη φορά έθεσε θέμα δήθεν γκρίζων ζωνών, είναι σε όλους γνωστές.
(LM)
(1DE)
Από τότε έως σήμερα, εξαιτίας των προκλήσεων και των αυθαίρετων διεκδικήσεων της γείτονος, είχαμε σοβαρές κρίσεις που κάποιες φορές έφεραν τις χώρες ακόμα και στα πρόθυρα πολέμου. Είχαμε και έχουμε σκαμπανεβάσματα που δυσκολεύουν τη βελτίωση των διμερών σχέσεων, είναι μάλιστα γεγονός ότι τον τελευταίο καιρό υπήρξε σοβαρή έξαρση των παραβάσεων και των παραβιάσεων στο Αιγαίο. Υπήρξε αυξημένη τουρκική προκλητικότητα.
Σε κάθε περίπτωση απαντούσαμε και απαντούμε με ψυχραιμία, αλλά και με αποφασιστικότητα. Καμιά αυθαίρετη πολιτική, καμιά διεκδικητική κίνηση, καμιά πράξη αμφισβήτησης σε βάρος των δικαίων και των δικαιωμάτων μας, δεν έμεινε και δεν μένει, χωρίς την απαιτούμενη απάντηση.
Η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να διαφυλάσσει στο ακέραιο τα δίκαια, τα δικαιώματά της, την κυριαρχία, την εδαφική της ακεραιότητα. Η Ελλάδα αποδεικνύει ταυτόχρονα ισχυρή βούληση για σταδιακή βελτίωση και πλήρη αποκατάσταση των διμερών σχέσεων. Και η βούληση αυτή έχει αποδειχθεί διαχρονικά.
Εδώ και μια δεκαετία, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις υποστηρίζουμε την ευρωπαϊκή προσαρμογή της γείτονος, με την πεποίθηση ότι ο δρόμος αυτός οδηγεί σε μια νέα προοπτική ειρήνης και συνεργασίας. Μια Τουρκία που σταδιακά προσαρμόζεται στο κεκτημένο, τις αρχές, τις αξίες της Ευρώπης, μπορεί να λειτουργεί καλύτερα, τόσο για το λαό της, όσο και για τους γείτονές της.
Είναι βέβαια προφανές ότι οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της γείτονος είναι μια μακρά, μια δύσκολη διαδικασία που, όπως σε κάθε άλλη περίπτωση, στηρίζεται σε συγκεκριμένα δεσμευτικά κείμενα. Είναι γεγονός ότι έγιναν από την πλευρά της ορισμένες μεταρρυθμίσεις, δεν έγιναν όμως έως σήμερα βασικά, απαραίτητα βήματα που υπαγορεύονται από τις υποχρεώσεις της προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σημειώνω ακόμα την απροθυμία της γείτονος να συνεργαστεί εποικοδομητικά στον τομέα της μη νόμιμης μετανάστευσης. Η ανταπόκρισή της στο διμερές πρωτόκολλο επανεισδοχής δεν είναι καθόλου ικανοποιητική και αυτό δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αφορά ολόκληρη την Ευρώπη, αφορά και τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της.
Επαναλαμβάνω για μια ακόμη φορά ότι οι Έλληνες υποστηρίζουμε σταθερά ότι η πλήρης προσαρμογή της γείτονος σημαίνει και την πλήρη ένταξή της. Ο ρυθμός, αλλά και η κατάληξη της ενταξιακής διαδικασίας εξαρτάται πρωτίστως από την ίδια.
Η περίοδος που ακολουθεί θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για την ευρωπαϊκή της πορεία. Μόνο η θετικότερη ανταπόκριση στις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις μπορεί να συγκρατήσει τις απόψεις που ήδη ακούγονται στην Ευρώπη για ειδική σχέση με την Ένωση. Το αντίθετο, η συνέχιση δηλαδή της δυστοκίας της, θα λειτουργούσε ως συνήγορος μιας ειδικής σχέσης.
Δυο πράγματα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι δεδομένα. Αφ’ ενός ότι ο χρόνος λειτουργεί σε βάρος της ευρωπαϊκής προοπτικής της και αφ’ ετέρου, ότι η σημασία της ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υποκαθίσταται από μεσανατολικές αναζητήσεις.
Πέρα από όλα αυτά, είναι αυτονόητο –και θα το υπογραμμίσω για μια ακόμη φορά- ότι τόσο ο δρόμος της Τουρκίας προς την Ευρώπη, όσο και η πλήρης εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, προϋποθέτουν τη λύση του Κυπριακού.
Οι σχέσεις της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και ακόμα περισσότερο με τη χώρα μας επηρεάζονται άμεσα και καταλυτικά από τις εξελίξεις στην Κύπρο. Εμποδίζονται από τα τείχη της στρατιωτικής κατοχής, τα μόνα διαχωριστικά τείχη που παρέμειναν σε ευρωπαϊκό έδαφος. Εμποδίζονται από τα τείχη που, ανάμεσα στα άλλα, απομονώνουν τους ίδιους τους Τουρκοκύπριους.
Η χρονιά αυτή θα είναι σημαντική για την προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού. Όποιοι ειλικρινά ενδιαφέρονται για λύση του προβλήματος οφείλουν να δουν την πραγματική διάστασή του και να στρέψουν τις παροτρύνσεις τους προς τη δύναμη της κατοχής, στους θύτες με άλλα λόγια και όχι στα θύματα.
Στρατεύματα κατοχής και έποικοι δεν μπορούν να παραμένουν σε ευρωπαϊκό έδαφος. Η παρωχημένη λογική των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων δεν χωρά σε βάρος ισότιμου μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενδεχόμενη προσπάθεια επαναφοράς του σχεδίου Ανάν, ενός σχεδίου που ανήκει στο παρελθόν, πολύ απλά θα έδειχνε ότι κάποιοι δεν διδάχθηκαν από την ιστορία.
Η Ελλάδα ενθαρρύνει χωρίς δεύτερες σκέψεις τη συνέχιση του διακοινοτικού διαλόγου, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, έτσι ώστε να βρεθεί, χωρίς ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, χωρίς επιδιαιτησίες, οριστική λύση του προβλήματος από τους ίδιους τους Κυπρίους, λύση που να είναι λειτουργική και βιώσιμη, λύση που να βασίζεται στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)

(TS)
(LM)
Για το σκοπό αυτό είμαστε σε συνεχή συνεννόηση και συνεργασία με τον Πρόεδρο, την Κυβέρνηση, την πολιτική ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στηρίζουμε τους αδελφούς Κυπρίους. Είμαστε πάντοτε κοντά τους. Και αυτό το μήνυμα, μήνυμα αρωγής, μήνυμα αγώνα, θα φροντίσω να ακουστεί δυνατά κατά την επικείμενη επίσκεψή μου στη Μεγαλόνησο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα εθνικά συμφέροντα, όπως προκύπτουν από τις διεθνείς συνθήκες, τις διεθνείς συμβάσεις, το διεθνές δίκαιο, αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο της εξωτερικής μας πολιτικής. Όμως, το εθνικό συμφέρον απαιτεί σήμερα πολύ περισσότερα. Απαιτεί συστράτευση απέναντι σε κάθε σοβαρό κίνδυνο που αντιμετωπίζει ολόκληρη η χώρα, ιδίως μάλιστα απέναντι στην επέλαση της διεθνούς οικονομικής θύελλας.
Το διάστημα που ακολουθεί είναι δύσκολο, είναι όμως και εξαιρετικά κρίσιμο. Οι αποφάσεις, οι επιλογές, οι πρακτικές όλων μας επηρεάζουν καταλυτικά όχι μόνο το παρόν αλλά και το μέλλον του τόπου. Οι στόχοι είναι κοινοί για όλους τους Έλληνες. Η θωράκιση της χώρας απέναντι στις επιπτώσεις της κρίσης είναι πρόκληση κοινή για όλες τις πολιτικές και τις κοινωνικές δυνάμεις. Η εμπειρία του παρελθόντος, τα προβλήματα του παρόντος, οι προκλήσεις του μέλλοντος υποδεικνύουν σε όλους την ανάγκη συστράτευσης σε κοινούς στόχους. Απαιτούν συνεννόηση, ενότητα, ομοψυχία. Απαιτούν γενναιότητα και υπευθυνότητα από όλους. Απαιτούν να αποδεικνύουμε στην πράξη ότι πάνω από όλα βάζουμε το συλλογικό, το εθνικό συμφέρον.
Στην εξωτερική πολιτική από το ’74 έως σήμερα πετύχαμε σημαντικά βήματα. Παραμερίσαμε σε μεγάλο βαθμό στείρες και διχαστικές αντιπαραθέσεις. Ορθώσαμε ένα ισχυρό πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο. Αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι σήμερα το βασικό ζητούμενο και στα θέματα που εγείρονται από την πρωτόγνωρη οικονομική κρίση. Αυτό υποδεικνύει η πρόσφατη, αλλά και η παλαιότερη ιστορική μας εμπειρία. Αυτό υπενθυμίζει σε όλους μας και η διεθνής πρακτική. Χώρες που πέτυχαν συστράτευση σε κοινούς στόχους, κατάφεραν σημαντικά αποτελέσματα για όλους τους πολίτες τους.
Και αυτό οφείλουμε να κάνουμε και εμείς. Όλοι έχουμε ευθύνες, όλοι έχουμε υποχρεώσεις, όλοι έχουμε χρέος να επικεντρωθούμε στην προσπάθεια περιορισμού των συνεπειών της κρίσης. Ξέρουμε καλά ότι οι δυσκολίες είναι μεγάλες, μπορούμε όμως να τα καταφέρουμε. Μπορούμε να μεταβάλλουμε την παγκόσμια κρίση σε εθνική ευκαιρία. Μπορούμε στο τέλος της διαδρομής να βγάλουμε την Ελλάδα, να βγάλουμε την ελληνική κοινωνία πιο ισχυρή, πιο δυνατή.
Με αυτό το γνώμονα παλεύουμε, με αυτό το γνώμονα θα συνεχίσουμε να παλεύουμε με υπευθυνότητα, με αποφασιστικότητα, με βαθιά συναίσθηση πολιτικής και κοινωνικής ευθύνης, με τη σιγουριά πάνω απ’ όλα ότι η επιτυχία θα είναι για όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες.
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιθυμώ να σας γνωρίσω –έχετε άλλωστε όλοι προσκληθεί- ότι στις 19.30΄ θα γίνουν τα εγκαίνια της ειδικής έκθεσης, αφιερωμένης στο συνθέτη, πολιτικό και στοχαστή Μίκη Θεοδωράκη, ύστερα από ομόφωνη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, στο οποίο συμμετέχουν οι πέντε Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, οι δύο πρώην Πρωθυπουργοί, οι δύο πρώην Πρόεδροι της Βουλής.
Τα εγκαίνια θα γίνουν στις 19.30΄ στο εκθετήριο του Ιδρύματος, Μητροπόλεως και Φιλελλήνων, από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια,. Απλά σας υπενθυμίζω ότι είναι η πρώτη φορά που αποδίδεται μία τόσο μεγάλη τιμή από τη Βουλή των Ελλήνων και το Ίδρυμά της σε έναν εν ζωή μεγάλο πολιτικό και συνθέτη, έναν παγκόσμιο Έλληνα.
Το λόγο έχει τώρα ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης.

(BM)
(TS)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρωθυπουργέ, είπατε αρκετά πράγματα, αλλά ξεχάσατε μια μικρολεπτομέρεια. Ξεχάσατε να αναφέρετε ότι ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών το πρώτο ταξίδι που κάνει εκτός Αμερικής το κάνει στην Τουρκία σε δύο εβδομάδες. Περίμενα τουλάχιστον κάτι να πείτε γι’ αυτό.
Πριν ξεκινήσω την εισήγησή μου, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω μιαν αθλιότητα. Αυτή τη φορά η αθλιότητα προέρχεται από κάποιους του ΠΑ.ΣΟ.Κ, όχι όλους ευτυχώς. Και θα ήθελα τη θέση σας, κύριε Πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Ίσως δεν έχετε σημειώσει ότι από την αρχή που μπήκα σε αυτή την Αίθουσα είμαι ο μόνος πολιτικός αρχηγός που όταν απευθύνομαι σε ομολόγους μου λέω πάντα: «ο αξιότιμος Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ», «ο αξιότιμος Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.», «η αξιότιμος Γραμματέας». Αυτό το κάνω για λόγους βαθιάς εκτίμησης, σεβασμού και θεσμικότητας. Θέλω να σταματήσει επιτέλους και να ξεκαθαρίσω αυτή την αθλιότητα ότι εγώ είμαι των άκρων και ακροδεξιός, αναλόγως πώς εξυπηρετούνται φτηνοί, ιδιοτελείς, κομματικοί σκοποί. Πρέπει να το καταλάβουμε.
Ένθεν κακείθεν, αγαπητοί συνάδελφοι. Άλλοτε είμαι από εδώ και άλλοτε είμαι από εκεί. Να καταλάβετε επιτέλους ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει μέσα του σπορά φασισμού ούτε ρατσισμού. Επομένως λοιπόν, αυτοί οι οποιοιδήποτε χαρακτηρισμοί καταδεικνύουν ότι κάποιοι από εδώ χρειάζεται, κύριε Πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ, να τους πάρετε από το χέρι και να τους βγάλετε στράτα, στρατούλα, στρατάκι. Είναι απαράδεκτο αυτό που ακούστηκε χθες.
Κι επειδή λοιπόν εγώ δεν θέλω να αφήνω τίποτα να πέσει κάτω, θα σας αποδείξω σήμερα, κύριε Πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ, ποιοι είναι ακραίοι μέσα σε αυτή την Αίθουσα. Και θα το αποδείξω με επιχειρήματα. Και δεν είχα σκοπό να το κάνω, παρ’ ό,τι εσείς εδώ κι ένα μήνα ισχυρίζεστε ότι αυτή την εκτός ημερησίας τη ζήτησα μόνο και μόνο για να συμμορφωθείτε εσείς.
Όχι, κύριε Πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δεν με ενδιαφέρετε εσείς. Με ενδιαφέρει η Κυβέρνηση. Και επιτέλους να αντιληφθείτε ότι η ανταπόκριση, την οποίαν έδειξα στο κάλεσμα του κυρίου Πρωθυπουργού για βοήθεια για την κρίση, είναι σαφώς βοήθεια για την κρίση. Ουδέν περισσότερον και τίποτε άλλο. Να το ξεκαθαρίσουμε αυτό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Εάν εσείς αρνηθήκατε αυτή τη στιγμή τη βοήθεια που ζητάει ο Πρωθυπουργός, διαισθανόμενος προφανώς ότι μόνος τους το πράγμα είναι πολύ βαρύ και λέτε «όχι», αυτό είναι δικό σας πρόβλημα. Και εσείς να ήσασταν, κύριε Παπανδρέου, πάλι το ίδιο πράγμα θα έκανα. Και ο κ. Αλαβάνος να ήταν, το ίδιο πράγμα θα έκανα. Γιατί δεν με ενδιαφέρει πόσο θα φτιάξει η εικόνα του κ. Καραμανλή. Με ενδιαφέρει να φτιάξει η εικόνα της Ελλάδας στην Ευρώπη, να μπορώ να πηγαίνω να παίρνω επιτόκιο φθηνότερο. Και αν είχατε έρθει κι εσείς σε αυτό το προσκλητήριο βοήθειας για την κρίση και μόνο για την κρίση, σήμερα θα μπορούσαμε να πηγαίνουμε στην Ευρώπη και να παίρνουμε χρήματα με φθηνότερο επιτόκιο από το 6 και τόσο τοις εκατό που έχει φτάσει. Αυτός είναι ο λόγος. Επειδή λοιπόν εγώ επέλεξα αυτή την πολιτική, δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να με λέει «ακραίο». Και αυτό θέλω να το ξεκαθαρίσω μέσα στην Αίθουσα.
Έχω δώσει σαφή οδηγία στους Βουλευτές μου: «Δεν θα προκαλείτε ποτέ και κανέναν. Αλλά δεν θα αφήνετε και τίποτα αναπάντητο. Δεν θα αφήνετε να πέσει τίποτα κάτω». Αυτό πρέπει να ομολογήσω ότι δεν είναι αυτοφυές. Το έχουμε διδαχθεί από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Θα πράξουμε λοιπόν αυτό που πιστεύουμε ότι έχουμε υποχρέωση να κάνουμε έναντι των ψηφοφόρων μας.
Ακρότητα πρώτη, κύριε Πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ.: Αντιπρόεδρός σας στη Διεθνή Σοσιαλιστική είναι ο μέχρι χθες Υπουργός Εθνικής Άμυνας του Ισραήλ, ο άνθρωπος ο οποίος επετέθη στη Γάζα, ο οποίος χρησιμοποίησε όπλα που δεν επιτρέπονται, όπως βόμβες φωσφόρου, ένας άνθρωπος ο οποίος διέταξε μια γενοκτονία. Και τον έχετε ακόμα Αντιπρόεδρο. Δεν τον αποβάλατε. Και πάνω από όλα προστατεύσατε έναν εγκληματία πολέμου και δεν τον στείλατε στο Διεθνές Δικαστήριο. Αυτό λοιπόν είναι ακρότητα, που εμείς δεν θα την κάναμε ποτέ.

(BM)
Δεύτερη ακρότητα. Ο Βουλευτής του Κόμματός σας κ. Τσετίν Μαντατζή κάνει μία δήλωση σχετικά με την τούρκικη μειονότητα, η οποία είναι φοβερή. Την ακούσατε; Με το προσκλητήριο της Τουρκίας να έρθει στην Ελλάδα να σώσει την τούρκικη μειονότητα; Και ψελλίσατε κάτι τις πρώτες ώρες περί διαγραφής το οποίο το μαζέψατε.
Και διερωτώμαι, λοιπόν, εγώ ως πολίτης, ως δημοσιογράφος και ως πολιτικός της χώρας για το εξής: Ήταν βαρύτερο το ατόπημα του πρώην Πρωθυπουργού, του κ. Σημίτη, που είχε τις επιφυλάξεις του για τη Λισσαβώνα και τον διαγράψατε από την Κοινοβουλευτική σας Ομάδα, για να τον καλείτε σήμερα και ύστερα από οκτώ μήνες και αφού προηγήθηκε η συνάντηση του κ. Καραμανλή μαζί μου και βγήκαν κάποια σενάρια;
(Θόρυβος –Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Είναι ψέματα ή όχι; Ήταν σοβαρότερο, λοιπόν, το ατόπημα του Τσετίν ή του κ. Σημίτη;
Όμως, γιατί, κύριε Παπανδρέου, γελάτε; Γελάτε, προφανώς, για τα σχόλια που εγράφησαν ότι επιφυλάσσετε εις τον κ. Σημίτη ρόλο Ματσούκα, αλλά δεν είναι αυτό.
(Θόρυβος –Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Δεν επιφυλάσσετε ρόλο Ματσούκα! Όχι! Και εκείνοι οι οποίοι γνωρίζουν, ξέρουν πάρα πολύ καλά από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι είναι η σειρά σοσιαλιστή Προέδρου του Κοινοβουλίου.
Και γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι αν είναι ο κ. Σημίτης, οι πιθανότητες αυτή τη φορά να έρθει από την Ισπανία στην Ελλάδα η προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, είναι πολύ σοβαρή. Γι’ αυτό το κάνετε.
Εν πάση περιπτώσει, εμένα δεν με ενδιαφέρει το θέμα με τον κ. Σημίτη. Θα τα ξέρουμε το απόγευμα αυτά. Με ενδιαφέρει αυτό με τον κ. Τσετίν.
Ξέρετε τι λένε στην Κομοτηνή, κύριε Πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Λένε ότι το «μαζέψατε» γιατί εσείς προηγουμένως έχετε αναγνωρίσει την τούρκικη μειονότητα. Εσείς, ο εν δυνάμει Πρωθυπουργός της χώρας, έρχεστε και αναγνωρίζετε την τουρκική μειονότητα!
Λέει, λοιπόν, ο κ. Μαντατζή την εξής εκπληκτική φράση: «Εμείς δεν είμαστε μία εσωτερική υπόθεση της Ελλάδος». Αυτά τα λέει ο Έλληνας Βουλευτής της Θράκης. Και συνεχίζει: «Μείναμε εδώ με μία συνθήκη. Εγώ στην ουσία δεν θέλω να ασχοληθώ με τη συνθήκη. Αυτοί που με άφησαν εδώ, να ασχοληθούν. Το μήνυμά μου προς την Τουρκία είναι να έρθει εδώ να μας διεκδικήσει.». Και συμπληρώνει: «Η δική μου πρόταση είναι πως πρέπει να ξεσηκωθούμε. Ό,τι κάνουμε, θα το κάνουμε μέσα στους επόμενους μήνες.».
Το υιοθετείτε αυτό, κύριε Πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Υιοθετείτε να έρθει η Τουρκία εδώ; Το υιοθετείτε; Εάν το υιοθετείτε, να το πείτε! Το υιοθετούσατε πριν από μερικά χρόνια εμμέσως πλην σαφώς για την τούρκικη μειονότητα! Εάν το υιοθετείτε, να μιλήσετε. Εάν δεν το υιοθετείτε, νομίζω ότι εσείς πρέπει να αναλάβετε ευθύνες. Και δεν ξέρω αν περιορίζονται οι ευθύνες μόνο σ’ εσάς, αλλά και στο Προεδρείο της Βουλής, να ακούγεται από Έλληνα Βουλευτή να έρθει μία ξένη χώρα μέσα στη χώρα μου να μας διεκδικήσει και αν πρέπει να ξεσηκωθούμε, να ξεσηκωθούμε τώρα! Να ξεσηκωθούμε πού; Και εναντίον τίνος; Εναντίον της πατρίδος;
Και αυτά τα αφήσατε να περάσουν απαρατήρητα! Και τα αφήσατε να περάσουν απαρατήρητα, γιατί ακριβώς υπάρχουν οι δικές σας συνεντεύξεις που σας δεσμεύουν μ’ αυτό. Πρόκειται για συνεντεύξεις που έψαξα και βρήκα στο αρχείο, όπου εσείς ο ίδιος ξεκάθαρα λέτε πράγματα τα οποία δεν αντέχουν. Λέτε, λοιπόν, για το ερώτημα αν η μειονότητα είναι μουσουλμανική ή τουρκική: «Ποσώς με ενδιαφέρει αν ο Έλληνας λέγεται μουσουλμάνος ή Τούρκος, Βούλγαρος ή Πομάκος.». Αυτά έχετε πει σε συνέντευξή σας. Και έχετε πει ότι έχουν το δικαίωμα της αυτοτοποθέτησης, του αυτοπροσδιορισμού. Αυτά έχετε πει!
Και σε άλλη συνέντευξή σας, η οποία «κατέβηκε κάτω» από το internet από το φόβο και μετά τις δηλώσεις του Τσετίν, λέτε πράγματα συγκλονιστικά: «Αυτές, το ότι είναι Τούρκοι δηλαδή, είναι απλές αλήθειες οι οποίες δεν έχουν ειπωθεί πρώτα από εμένα, αλλά βεβαίως δεν είχα κανένα πρόβλημα να τις υπερασπιστώ.».
Δεν υπερασπίζεστε, δηλαδή, τη Συνθήκη της Λωζάννης! Και είδατε προχθές που ήρθε ο άλλος –και θα σας το δώσω παρακάτω το έγγραφο- που λέει ότι δεν έχει ισχύ πλέον η Συνθήκη της Λωζάννης! Καταργείτε, δηλαδή, τη Συνθήκη της Λωζάννης και δίνετε το δικαίωμα στους μουσουλμάνους να αυτοχαρακτηρίζονται «Τούρκοι»! Είναι ένα πράγμα για το οποίο θα πρέπει να απολογηθείτε στον ελληνικό λαό, εάν και εφόσον αισθάνεστε την ανάγκη! Είναι μία σειρά πραγμάτων τα οποία είναι ιδιαίτερα προκλητικά!

(ΚΟ)

(1AD)
Και σας ρωτούν σε εκείνη τη συνέντευξη: «Μόνο οι μουσουλμάνοι μπορούν να χαρακτηρίζονται Τούρκοι; Μήπως μπορεί και αυτή η μειονότητα των Μακεδόνων;». Αυτή ήταν η ερώτηση. Η δική σας απάντηση ήταν η εξής: «Όποιος αισθάνεται ότι είναι αυτής της καταγωγής, η Ελλάδα δεν έχει να τον φοβηθεί».
Άρα, λοιπόν, ενθαρρύνουμε και τους μεν και τους δε. Και όταν από χθες ήρθε αυτή η ανεξάρτητη ερευνήτρια, είπε αυτά που είπατε στη συνέντευξή σας εσείς. Δηλαδή, ότι στην Ελλάδα υπάρχουν καταπιεζόμενες μειονότητες. Αντιλαμβάνεστε τι φορτίο μας φορτώνετε. Και όλα αυτά είναι δικές σας συνεντεύξεις! Είναι συνεντεύξεις δικές σας στον «FLASH 9,61» στις 29 Ιουλίου ακριβώς πριν από δέκα χρόνια.
Δυστυχώς για σας, κύριε Παπανδρέου, αυτές τις ακρότητες εμείς τις έχουμε στο αρχείο.
Αυτές, λοιπόν, είναι ακρότητες. Και δεν είναι ακρότητες αυτά τα οποία προσπαθείτε να μας προσάψετε. Και δεν είχα καμία όρεξη και δεν θα έμπαινα σ’ αυτήν τη διαδικασία, γιατί στο στόχαστρο της εξωτερικής πολιτικής -όσο κι να είστε από εκείνους οι οποίοι ευθύνεστε για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη χώρα- έπρεπε να είναι η Κυβέρνηση και μ’ αυτήν θα ασχοληθώ στη συνέχεια. Όμως, ορισμένα πράγματα…
(Γέλωτες-διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Καταλαβαίνω. Ο γέλωτας είναι η απορία των αποκαλύψεων. Μπορείτε να γελάτε με την κατάντια των θέσεων που ανέπτυξε ο Πρόεδρός σας!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Έχω, λοιπόν, μια σειρά πραγμάτων για να δείξω πώς ακριβώς ασκείται η εξωτερική πολιτική από κάποιους.
Έρχεστε με δηλώσεις σας, κύριε Παπανδρέου…
(Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Σας ενοχλεί, ε; Εάν σας ενοχλεί, εδώ είναι το κυλικείο. Θα τα ακούσετε! Θα ακούσετε την πραγματικότητα! Θα ακούσετε την αλήθεια, θα ακούσετε αυτά τα οποία προσπαθείτε να αποκρύψετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 7 Ιουνίου 2002: Ο κ. Παπανδρέου αποδέχεται το αίτημα της Τουρκίας να αλλάξει η Συνθήκη του Μοντρέ την ονομασία των «Στενών» σε «Τουρκικά Στενά».
Αρχίζει, λοιπόν, η αλλοίωση των Συνθηκών. Και μετά από αυτό, έρχεται ο κ. Τόμας Χάμαμπεργκ –έχω την προχθεσινή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ- και λέει «Η Συνθήκη της Λωζάννης είναι πλέον ξεπερασμένη».
Όταν εμείς μόνοι μας με δηλώσεις μας, με συνεντεύξεις μας καταργούμε τις πρόνοιες της Συνθήκης της Λωζάννης, έρχονται οι ξένοι και μας λένε να καταργηθεί η Συνθήκη της Λωζάννης. Κάποιοι εδώ μέσα, λοιπόν, ανοίγουν το δρόμο. Και θα σας εξηγήσω γιατί ανοίγουν το δρόμο, αποκαλύπτοντάς σας ορισμένα πράγματα.
Όταν στις 3 Μαΐου του 2000 ο αξιότιμος εν δυνάμει Πρωθυπουργός ήταν προσκεκλημένος στην αμερικάνικη εβραϊκή επιτροπή, ο κ. Χάρης, ο ανώτατος άρχων αυτής της Επιτροπής, λέει στην προσφώνησή του: «Δεν υπάρχει στην Ελλάδα καλύτερος φίλος της εβραϊκής κοινότητας –καλά κάνει- του Ισραήλ –καλά κάνει- και των Ηνωμένων Πολιτειών από τον κ. Παπανδρέου».
Να, λοιπόν, γιατί γίνονται όλα αυτά τα πράγματα. Διότι ο αγαπημένος φίλος των Ηνωμένων Πολιτειών δεν θέλει πουθενά να χαλάσει το χατίρι του φίλου του, του Αμερικάνου. Αυτή είναι η ιστορία. Έχετε έναν ανταγωνισμό ως προς το ποιος είναι πιο φίλος των Αμερικάνων, εσείς ή η κα Μπακογιάννη. Στήθος με στήθος τρέχετε! Στήθος με στήθος τρέχετε να δείξετε στους Αμερικάνους ότι ένας από τους δυο σας είναι ο εκλεκτός που αύριο το πρωί θα γίνει «χαλίφης» στη θέση του «χαλίφη». Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Και έρχομαι τώρα στην ουσία της εξωτερικής πολιτικής.
Κύριε Πρωθυπουργέ, σε δύο εβδομάδες ο Αμερικανός Πρόεδρος κ. Ομπάμα έρχεται στην Τουρκία. Είναι η πρώτη φορά που Αμερικανός Πρόεδρος επιχειρεί ένα τέτοιο ταξίδι στην περιοχή μας και πηγαίνει μόνο στη μία πλευρά.
(NP)
(1KO)
Να θυμίσω ότι το 1959, επί Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο Αϊζενχάουερ ήρθε εδώ και πήγε και στην Τουρκία. Να θυμίσω ότι το 1991 ο πατέρας Μπους ήρθε εδώ και πήγε και στην Τουρκία. Να σας θυμίσω ότι ο Κλίντον ήρθε εδώ και πήγε στην Τουρκία. Μόνο ο Ομπάμα πηγαίνει μόνο στην Τουρκία! Αυτό, λοιπόν, δεν μπορεί να είναι επίτευγμα. Είναι απόρροια της εξωτερικής πολιτικής, των λιμναζόντων θεμάτων.
Και γιατί έχουμε μια εξωτερική πολιτική λιμναζόντων υδάτων; Γιατί ακριβώς η κυρία Μπακογιάννη θέλει να χρησιμοποιήσει ως βατήρα το Υπουργείο Εξωτερικών και δεν θέλει τριβές και δυσκολίες που θα την έφερναν σε δύσκολη θέση.
Έτσι, σήμερα η Κυβέρνησή σας, κύριε Καραμανλή, είναι όμηρος των σχεδιασμών της κυρίας Μπακογιάννη, που θυσιάζει την ενεργή εξωτερική πολίτική για την ιδιοτέλειά της.
Θα ήθελα να σας παρακαλέσω, ανάμεσα σε μια σειρά πραγμάτων, κύριε Πρωθυπουργέ, να μου πείτε αν εσείς γνωρίζετε πού πηγαίνουν τα μυστικά κονδύλια. Τα μυστικά κονδύλια υπερδιπλασιάστηκαν και εμείς οι πολιτικοί Αρχηγοί δεν γνωρίζουμε, ενώ κανονικά, θεσμικά, κύριε Πρωθυπουργέ, θα έπρεπε –τουλάχιστον οι τέσσερις πολιτικοί Αρχηγοί- να έχουμε μια ενημέρωση κάθε χρόνο για το πού πάνε τα μυστικά κονδύλια της χώρας. Διαρροή από τους πολιτικούς Αρχηγούς φοβάστε;
Εσείς ο ίδιος, ο Πρωθυπουργός της χώρας, γνωρίζετε πού πηγαίνουν τα μυστικά κονδύλια; Σε τι ποσό αυτά τα κονδύλια, τα οποία είναι εργαλεία δουλειάς για την εξωτερική πολιτική, χρησιμοποιούνται για την εξωτερική πολιτική και δεν χρησιμοποιούνται για τη φιλοτέχνηση του πορτραίτου της κυρίας Υπουργού; Θέλω μια ευθεία απάντηση -«Ναι, κύριε, ξέρω.»- αλλά να ξέρετε.
Γιατί πολύ φοβούμαι, κύριε Πρωθυπουργέ, ότι η ενημέρωσή σας -τουλάχιστον αυτό που βγαίνει δημόσια- είναι μόνο ο μονόδρομος της ενημέρωσης που έχετε από την κυρία Μπακογιάννη. Δεν είδαμε μια συνάντηση με υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου Εξωτερικών εδώ και ενάμιση χρόνο.
Είναι μια ιδιόμορφη εξωτερική πολιτική. Πήγε η κυρία Υπουργός εις την Νέα Υόρκη προχθές. Η επιτυχία του ταξιδιού ελέγχεται. Πρώτα-πρώτα, ήταν θρίαμβος που για δέκα λεπτά την είδε η κυρία Χίλαρι, που εγώ την είδα τουλάχιστον τέσσερις φορές να κοιτάζει το ρολόι της, όπως όταν θες να φύγεις από κάποιο ραντεβού. Η κυρία Χίλαρι εξαργύρωσε ένα «ξεπέταγμα» της κυρίας Μπακογιάννη σε ένα διάδρομο για μία δήλωση, με το ρολόι στο χέρι, με μια επίσκεψη εις την Άγκυρα, όπου είδε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Γκιουλ, τον Πρωθυπουργό κ. Ερντογάν, τον κ. Μπαμπατζάν και τρεις Υφυπουργούς. Από τη μία πλευρά, λοιπόν, πάει και βλέπει όλη την ηγεσία της Τουρκίας και σε εμάς περιορίζεται σε αυτό το «ξεπέταγμα» των δέκα λεπτών. Αυτό είναι επιτυχία της εξωτερικής μας πολιτικής;
Βλέπει η κυρία Μπακογιάννη τον κύριο Νίμιτς. Ήταν θεσμική υποχρέωσή της να το κάνει. Πείτε μου, κύριε Πρωθυπουργέ, ποιος από τους 299 μέσα στην Αίθουσα, αν ήταν Υπουργός Εξωτερικών, θα έβλεπε το Νίμιτς χωρίς την παρουσία του κυρίου Βασιλάκη; Πήρε η κυρία Μπακογιάννη το στενό συνεργάτη και τον υιό της και συνάντησε τον κύριο Νίμιτς. Και δεν πήρε τον κύριο Βασιλάκη! Έπρεπε να είναι μαζί ο διαπραγματευτής, ο άνθρωπος που ξέρει τις λεπτομέρειες για μια κουβέντα, για να προσθέσει κάτι. Είναι αυτό εξωτερική πολιτική; Την εγκρίνετε αυτήν την εξωτερική πολιτική, κύριε Πρωθυπουργέ; Και γιατί πρέπει η Ελλάδα να πληρώσει τη φιλοτέχνηση αυτού του πορτραίτου που σας είπα προηγουμένως; Για ποιο λόγο; Τι κινείτε;
Έχουμε στο Αιγαίο την άσκηση ΗΓΕΜΩΝ. Ακόμη και η ονομασία έχει τη σημειολογία της. Εκτός από την Τουρκία και τους δύο συνήθεις υπόπτους –Αμερική και Αγγλία- έχουν προστεθεί η Ολλανδία και το Βέλγιο, το Βέλγιο που δεν έχει κυβέρνηση. Δεν έχει κυβέρνηση το Βέλγιο και αυτό καταδεικνύει ποιος έστειλε το Βέλγιο εδώ: Ο φίλος σας ο Αμερικανός.
(PM)
(1NP)
Και σας λέει λοιπόν ότι κάποια στιγμή ένα πολεμικό πλοίο του Βελγίου ή της Ολλανδίας μπαίνει σε αμφισβητήσιμη περιοχή. Τι θα κάνετε; Θα στείλετε το περιπολικό του Λιμενικού να το βγάλει έξω; Πώς επιτρέπετε να δημιουργούνται αυτά τα τετελεσμένα γεγονότα; Την άλλη φορά –και αυτό είναι σημειολογικό, κύριε Πρωθυπουργέ- η ίδια φρεγάτα που επιχείρησε στα Ίμια το 1996, ή ίδια φρεγάτα έκανε βόλτες έξω από τη Ραφήνα. Ποια ήταν η αντίδραση της Ελλάδος; Στείλτε λοιπόν εσείς στα στενά μία φρεγάτα να δείτε πώς απαντούν τα σοβαρά κράτη.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Ενώ λοιπόν έχουμε αυτές τις προκλήσεις κι ενώ έχουμε από το 1996, όπως είπατε εσείς, νέα προβλήματα όπως οι «γκρίζες ζώνες», έρχεστε και λέτε να μπει η Τουρκία στην Ευρώπη. Μην ακούτε εμένα. Εμένα με έχετε χαρακτηρίσει ως άκρα και χθες το είπε και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ακούστε τον Σαρκοζί ο οποίος σας το έχει πει κατ’ επανάληψη: «Με δυσκολεύετε σ’ αυτήν την άνεση με την Τουρκία, με το να τρέχετε στην Τουρκία». Ακούστε τον Σαρκοζί, τον καλύτεροι σύμμαχο –και δεν ξέρω μέχρι πότε- της Ελλάδος ο οποίος λέει «όχι». Εσείς επιμένετε στο «ναι». Ναι γιατί; Για τις «γκρίζες ζώνες»; Ναι γιατί; Για τη δολοφονία του Σολωμού και του Ισαάκ; Ναι γιατί; Για να έρχεται Τούρκος ηθοποιός και να λέει «σκότωσα δέκα αιχμαλώτους εν ψυχρώ» χωρίς καμία συνέπεια, χωρίς καμία πράξη πολιτική ή διπλωματική από την Κυβέρνησή σας; Γι’ αυτό λέμε «ναι» και ψηφίζετε και τα δύο κόμματα ό,τι έρχεται από την Τουρκία;
Χθες ήμουν σ’ ένα τραπέζι. Δεν τα συνηθίζω, αλλά τις τελευταίες ημέρες άρχισα να γίνομαι κι εδώ αποδέκτης προσκλήσεων για τραπέζια στα βόρεια προάστια που σημαίνει ότι κάτι βλέπουν αυτοί για να με καλούν.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Και κάτι κάνετε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Ήμουν λοιπόν εκεί και ήταν και δύο πρωτοκλασάτοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας και ήλθε η κουβέντα στο ότι αν η Νέα Δημοκρατία είχε πει «ναι» στο σχέδιο Ανάν όπως είπε το ΠΑΣΟΚ και όπως είχε πει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είπαν κάποιοι: «Όχι, ο κύριος Καραμανλής είπε όχι». Τους είπα λοιπόν ότι η φράση-κλειδί ήταν ότι τα «ναι» είναι περισσότερα από τα «όχι» κι επομένως κι εσείς είπατε «ναι» στο σχέδιο Ανάν. Υπήρξε μία αμφισβήτηση και ήθελα να τη λύσω μέσα στην Αίθουσα για να ξέρουμε τα πραγματικά περιστατικά της εξωτερικής πολιτικής.
Στις 21/4/2004, τέσσερις ημέρες πριν από το δημοψήφισμα, έρχεται στο Ευρωκοινοβούλιο «στημένο» ψήφισμα για το σχέδιο Ανάν για να επηρεαστούν οι Έλληνες της Κύπρου. Ψήφισαν υπέρ του σχεδίου Ανάν μαζικά όλοι οι Ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και όλοι οι Ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Ψηφοφορία: 21/4/2004, ώρα 14.16΄. Αυτά λοιπόν είναι τα στοιχεία που υπάρχουν.
Μιας και πιάσαμε κάποιες απ’ αυτές τις ψηφοφορίες, θα ήθελα να πω ορισμένα άλλα πράγματα. Να αποσυρθούν οι δυνάμεις κατοχής από την Κύπρο; Υπάρχει κανείς σ’ αυτήν την Αίθουσα που να λέει ότι πρέπει να μείνουν οι δυνάμεις κατοχής στην Κύπρο; Μπορεί να υπάρχει Έλληνας ή Ελληνίδα πολιτικός που να λέει να μείνουν οι Τούρκοι στην Κύπρο; Μπορεί; Ψηφοφορία: Να αποσυρθούν οι δυνάμεις κατοχής από την Κύπρο. Κατά, Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ και ο κύριος Παπαδημούλης. Πρέπει να αποσυρθεί το casus belli; Πρέπει να βάλουμε την Τουρκία μέσα με το casus belli πάνω από το κεφάλι μας για το οποίο δεν είπατε κουβέντα, κύριε Πρωθυπουργέ, όταν πήγατε σ’ εκείνη την ατυχή επίσκεψη; Απόσυρση της απειλής του casus belli: Κατά όλοι οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., να συνεχίσει η απειλή του casus belli. Να αναγνωρίσει αμέσως η Τουρκία την Κύπρο που σήμερα δεν την αναγνωρίζει; Πρέπει ή όχι πριν μπει η Τουρκία, πριν κάνει ένα βήμα η Τουρκία, να αναγνωρίσει την Κύπρο ως ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Κατά όλοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Ψήφισμα για το Ιράκ, γι’ αυτό το σενάριο των τελευταίων ημερών.
(XF)
(PM)
Δεν πρέπει η Τουρκία να έχει ανάμειξη στο Ιράκ. Η Νέα Δημοκρατία ψήφισε μαζικά του να έχει δικαίωμα η Τουρκία σε ανάμειξη στο Ιράκ. Αυτά σας τα λέω για να δείτε πώς ψηφίζουν τα νεοταξικά κόμματα. Άλλο τι λέμε εδώ και άλλο τι κάνουμε εκεί που δίνουμε εξετάσεις. Άλλο τι κάνουμε εδώ και άλλο τι γίνεται εκεί. Πάντα ψηφίζουν υπέρ εκείνων που θέλουν οι Αμερικάνοι. Και αυτό που θέλουν οι Αμερικάνοι είναι μια γερή Τουρκία. Το διαπιστώνετε αυτές τις ημέρες. Μια Τουρκία χωροφύλακα, μια Τουρκία η οποία θα παίξει το ρόλο ανάμεσα σε Συρία και Ισραήλ, θα παίξει το ρόλο στο Ιράκ. Και εγώ έφερα τροπολογία να μην έχει ανάμειξη και η Νέα Δημοκρατία ψήφιζε να έχει ανάμειξη. Οπότε τώρα η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πώς θα πει «δεν με εξυπηρετεί να έχει ανάμειξη η Τουρκία στο Ιράκ»; Δηλαδή την καθιστά υπερδύναμη όπως θέλει ο Αμερικάνος την περιοχή.
Αυτό είναι το δράμα της εξωτερικής μας πολιτικής, ότι δεν σηκώνει το ανάστημα στον Αμερικάνο.
Ο Αμερικάνος μας βοήθησε το ’48, το ’49, δεν χωράει καμία αμφιβολία. Τώρα, όμως, δεν είναι υπέρ της Ελλάδας. Η Αμερική έχει συμφέροντα και το συμφέρον της είναι να κρατήσει μακριά τη Ρωσία. Και αφού μας φόρτωσε μέσα τις ανατολικές χώρες, τώρα δεν μπορούμε εμείς με τα έσοδά μας να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες των ανατολικών χωρών. Γι’ αυτό υπάρχει κίνδυνος πτώχευσης, γιατί τα κεφάλαια της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να πάνε για να σωθεί η ανατολική πλευρά γιατί αν πέσει μια χώρα απ’ αυτές, αντιλαμβάνεστε το ντόμινο που θα δημιουργηθεί.
Η Αμερική, λοιπόν, για να μπορέσει να αντέξει το βάρος της αρκούδας, χρειάζεται τους δυο πυλώνες που χρειαζόταν πάντα. Ο ένας πυλώνας είναι στο Αφγανιστάν και πρέπει «ή εγώ ή η Ελλάδα» να τον φυλάνε και ο άλλος πυλώνας είναι εδώ στο Κόσσοβο και στα Σκόπια. Γι’ αυτό η πολιτική των Αμερικανών ήταν για ένα Κόσσοβο ανεξάρτητο και δυνατά Σκόπια για να μπορέσει να έχει αυτή τη μεγάλη βάση που φαίνεται ακόμη και από τη Σελήνη.
Εμείς, λοιπόν, τι θα παίξουμε εδώ; Το ρόλο του βαστάζει των αμερικανικών συμφερόντων; Πρέπει να καταλάβουμε ότι η εξωτερική πολιτική είναι πολύ σύνθετη.
Και χάσαμε και την ευκαιρία με τον Πούτιν, γιατί παρά τη δική σας φιλότιμη προσπάθεια, κύριε Καραμανλή, μετά από δέκα χρόνια που σας τα έλεγα όταν ήμουν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, κάνατε ένα άνοιγμα προς τα εκεί. Ένα άνοιγμα, όμως, το οποίο κονιορτοποίησε η κυρία Μπακογιάννη ως η μόνη Υπουργός της Ευρώπης που δέχθηκε την αντιπυραυλική ομπρέλα που στήνουν οι Αμερικάνοι γύρω από τη Ρωσία και μας έφερε σε δεινή θέση και το ξέρετε καλύτερη από εμένα, σε σημείο που να κάνουν οι Τούρκοι μαζί με τους Ρώσους άσκηση κάτω από το Καστελόριζο. Και σήμερα είναι αργά να προλάβουμε να πάμε προς τα εκεί. Και φοβούμαι πως πολύ σύντομα θα χάσετε και το τελευταίο έρισμα που είναι η Γαλλία. Και θα το χάσετε γιατί βλέπω πώς χειρίζεστε το θέμα των εξοπλισμών.
Εγώ δεν θα σας πω, κύριε Καραμανλή, ποια οπλικά συστήματα να πάρετε και ποια αεροπλάνα. Θα σας πω, όμως, ποια δεν πρέπει να πάρετε και θα το καταλάβετε καλά. Αναγνωρίζω τη δύσκολη θέση σας. Αναγνωρίζω ότι αν ξινίσει ο Αμερικάνος, θα βάλει τρικλοποδιές. Γνωρίζω ότι αν γυρίσετε την πλάτη στο Eurofighter θα σας στριμώξει η κυρία Μέρκελ, την οποία έχετε ανάγκη. Δεν μπορείτε να κάνετε εξωτερική πολιτική και ταυτοχρόνως να πηγαίνετε ως επαίτες και να ζητάτε το κάτι τι. Αν πάλει δεν πάρετε τα Rafael, θα τσινήσει ο Σημ… ο Σαρκοζί ο μόνος που σας έχει μείνει.
(Γέλωτες από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Αφήστε το απόγευμα τα περί του κυρίου Σημίτη εσείς.
Το θέμα είναι ποιους εξοπλισμούς θα κάνουμε.
Κύριε Πρωθυπουργέ, η Ελλάδα πρέπει να πάρει αεροπλάνα τα οποία να μην ελέγχει ο Αμερικανός. Τα αεροπλάνα δεν τα παίρνουμε για πόλεμο με τη Μάλτα. Τα αεροπλάνα δεν τα παίρνουμε για πόλεμο με την Αίγυπτο. Τα παίρνουμε για ενδεχόμενο πόλεμο με την Τουρκία. Και γι’ αυτό στερούμε το υστέρημα του ελληνικού λαού και τα λεφτά του γιατί αντί να τα κάνουμε βούτυρο, τα κάνουμε αεροπλάνα. Επομένως, αν πάρουμε αεροπλάνα που με ένα τηλεκοντρόλ κάτω από ένα αεροπλανοφόρο γίνονται ανεμόπτερα, δεν εξυπηρετούν τίποτε.
Θα πάρετε αεροπλάνα που να μην έχει η Τουρκία. Θα πάρετε αεροπλάνα που να μην ελέγχονται από τους Αμερικανούς. Ποια είναι αυτά; Θα τα βρείτε. Δεν θα πάρετε αεροπλάνα κάτω από τους πρόσκαιρους πολιτικούς συμβιβασμούς τους οποίους καλείστε να κάνετε. Θα πάρετε αεροπλάνα, τα οποία θα υπερασπιστούν την Ελλάδα και τα παιδιά της Ελλάδος, που είναι έτοιμα ανά πάσα στιγμή να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο επιβουλής κατά της χώρας. Και αυτά, ότι τα παιδιά μας δεν είναι έτοιμα, τα παιδιά μας είναι για τις καφετέριες, είναι ένα μεγάλο λάθος. Τα παιδιά της Ελλάδος εάν χρειαστεί θα κάνουν το καθήκον τους όπως το έκαναν το 1940.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γιώργος Παπανδρέου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)

(BA)
(XF)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χρόνια τώρα προσπαθεί να καλλιεργήσει ένα μύθο η δεξιά ότι στα μεγάλα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής υπάρχει σύγκλιση μεταξύ όλων των κομμάτων και βεβαίως και με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Σήμερα οι συγκρίσεις αποκαλύπτουν τις συντριπτικές μας διαφορές. Διότι ακριβώς αυτός ο μύθος απλώς είναι μια προσπάθεια να συγκαλύψετε, κύριε Καραμανλή, τις αποτυχίες σας στην εξωτερική πολιτική. Αποτύχατε παταγωδώς.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Παραλάβατε την Ελλάδα της αισιοδοξίας και του κύρους, την Ελλάδα της ασφάλειας και του μεγαλείου των Ολυμπιακών Αγώνων, μια Ελλάδα που πρωταγωνιστούσε στα Βαλκάνια, σημαντικό παίχτη στη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο, την Ελλάδα που αναδιαμόρφωνε τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ελλάδα που έβαζε και πετύχαινε στόχους, όπως την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Αυτά παραλάβατε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας. Τι παραδίδετε; Παραδίδετε σήμερα μια Ελλάδα με το λαό της απαισιόδοξο, τη διεθνή κοινότητα να μας αγνοεί, ή να μας μνημονεύει μόνο για τα αρνητικά που συσσωρεύει η διακυβέρνησή σας. Πράγματι σήμερα υπάρχουν επιλογές για τον ελληνικό λαό. Από τη μια έχουμε τη νεοσυντηρητική παράταξη, κύριε Καραμανλή, που διακηρύσσει τη συναίνεση, αλλά βεβαίως καταλάβαμε σήμερα ότι εξελίσσεται σε μια εργολαβία μεταξύ των δυο δεξιών παρατάξεων και ότι προφανώς πια ξαναθυμόσαστε το σύνθημα «η δεξιά δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά». Πάει ο μεσαίος χώρος, κύριε Καραμανλή, και οι θεωρίες σας. Μπράβο σας!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Είναι αυτή λοιπόν η επιλογή από τη μια μιας νεοσυντηρητικής νεοδεξιάς παράταξης που μας πάει σε αδιέξοδα, αδράνεια, πατριδοκαπηλία και ήττες, όπως ξέρουμε και ιστορικά. Και από την άλλη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που μας οδηγεί σε λύσεις, σε επιτυχίες και σε πατριωτική περηφάνια για την Ελλάδα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Έχουμε διαφορές. Θα αναφερθώ σε πέντε:
Εξωτερική πολιτική σημαίνει επένδυση στην ισχύ της χώρας μας και στον Έλληνα, στο εσωτερικό μας μέτωπο. Εσείς όμως εξουθενώσατε την ελληνική οικογένεια και την ελληνική οικονομία. Πιστεύει κανείς σε αυτή την Αίθουσα ότι η επιδείνωση των όρων διεθνούς δανεισμού, η ανεξέλεγκτη αύξηση του δημοσίου χρέους, η αύξηση του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, η επιδείνωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας, η σταδιακή απόκλιση από την ευρωπαϊκή ανάπτυξη και ευημερία -όλα που έχουν σχέση με τη δική σας πολιτική και όχι με τη διεθνή κρίση- δεν επηρεάζουν την αξιοπιστία, την αποτελεσματικότητα της άσκησης της εξωτερικής πολιτικής για την άμυνα και την ασφάλεια; Πιστεύει κανείς σε αυτή την Αίθουσα ότι η ανισότητα, η κοινωνική ένταση, η ανασφάλεια για τον πολίτη, η διαφθορά, η συστηματική συγκάλυψη των σκανδάλων, δεν επηρέασαν και δεν επηρεάζουν αρνητικά τις δυνατότητες της χώρας μας σε επενδύσεις, μέχρι και τη διεθνή εικόνα της Ελλάδας, δεν περιορίζουν τις δυνατότητες της σημερινής Κυβέρνησης της χώρας;
Πιστεύει κανείς ότι χωρίς ανταγωνιστικά πανεπιστήμια και ΤΕΙ, χωρίς παιδεία ποιότητας για όλους, χωρίς σοβαρή έρευνα και παρουσία μας στο διεθνές διαδίκτυο, μπορεί να έχουμε ισχυρή παρουσία ως ελληνισμός; Πιστεύει κανείς σε αυτή την Αίθουσα ότι η αδιαφάνεια στις αμυντικές προμήθειες, η κατασπατάληση πόρων, η αναξιοκρατία και ο κομματισμός στο χώρο και του Υπουργείου Εξωτερικών και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και των Ενόπλων Δυνάμεων δεν επηρεάζει την εξωτερική πολιτική, το αίσθημα ασφάλειας και περηφάνιας των Ελλήνων πολιτών;
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ)
(GM)









BA
Σκεφθείτε, κύριοι συνάδελφοι, έναν αξιωματικό αφιερωμένο στην υπηρεσία της πατρίδας. Είναι από τη φύση της αποστολής του έτοιμος να δώσει τη ζωή του στην προσπάθεια να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Και όμως αξιολογείται από σας όχι από το εθνικό του φρόνιμα και την ικανότητα του -γι’ αυτά τιμωρείται- αλλά επιβραβεύεται μόνο αν διαθέτει νεοδημοκρατικό φρόνιμα. Και είναι ντροπή, κύριοι συνάδελφοι και κύριοι της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας! Αυτά πρέπει να τελειώνουν!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Και σήμερα δεσμεύομαι ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής όχι μόνο για πλήρη διαφάνεια στις προμήθειες, αλλά θα βάλω τέλος σε κάθε λογική αναξιοκρατίας στις Ένοπλές Δυνάμεις του τόπου!
Δεσμεύομαι να αποκαταστήσω το προσωπικό κύρος και την περηφάνια του ανθρώπου που λέγεται Έλληνας αξιωματικός και στον οποίο έχουμε όλοι μας υποχρέωση, υποχρέωση τιμής για το εθνικό έργο που επιτελεί!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Δεύτερη διαφορά μας: Σήμερα η χώρα χρειάζεται μία κυβέρνηση που δεν καθυποτάσσει το εθνικό συμφέρον σε μικροκομματικές σκοπιμότητες, που εγγυάται ότι κάθε Ελληνίδα και Έλληνας έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει ισότιμα σε όσα συμβαίνουν ως πολίτης του κόσμου. Γι’ αυτό κι εμείς στηρίξαμε και αξιοποιήσαμε την παρουσία των επιχειρήσεών μας στα Βαλκάνια.
Τι κάνατε εσείς της Νέας Δημοκρατίας; Καταφέρατε ακόμα και να κλείσετε τον ΟΤΕ στη γείτονα FYROM σε μία κρίσιμη στιγμή των διαπραγματεύσεων και των εξελίξεων για το ζήτημα του ονόματος με την αλόγιστη και αδιαφανή πώληση στους Γερμανούς της Deutsche Telecom.
Εμείς προωθήσαμε την πετυχημένη παρουσία μας με ειρηνευτικές αποστολές υπό την αιγίδα πάντα του ΟΗΕ στα Βαλκάνια, την παρουσία μη κυβερνητικών οργανώσεων με τη διπλωματία των πολιτών σε Μέση Ανατολή, στην Τουρκία, στις γειτονικές μας χώρες δημιουργώντας σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ των λαών. Και κατανοείτε σήμερα τη σημασία αυτής της πολιτικής, όταν έχουμε το καταδικαστέο κατά τα άλλα γεγονός στην Οχρίδα πρόσφατα με τους Έλληνες τουρίστες!
Κάναμε τον πολιτισμό πρεσβευτή μας με πολιτικές όπως της πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης και της διεκδίκησης των μαρμάρων.
Εσείς κομματικοποιήσατε και τον εθελοντισμό και τον πολιτισμό μέσα από το Υπουργείο Πολιτισμού που βρίθει σκανδάλων.
Εμείς αξιοποιήσαμε το κύρος μας στην Ευρώπη και στην ευρωζώνη, για να χτίσουμε συνεργασίες, για να βοηθήσουμε τα Βαλκάνια, τον Καύκασο, τις Μεσογειακές χώρες στην προσέγγισή τους με την Ένωση. Η σταθερή πολιτική ισοτιμία μέσα στην Ένωση και διεθνώς, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατία, δεν χαρίζεται, αλλά κατακτάται με σκληρή, καθημερινή προσπάθεια, με σχέδιο, με κινητοποίηση όλων των δυνάμεων της χώρας. Αυτό έκανε το ΠΑΣΟΚ, αυτό έκαναν οι κυβερνήσεις του. Και γι’ αυτό φθάσαμε σε σημαντικές στρατηγικής σημασίας επιτυχίες όπως σήμερα αποδεικνύεται. Εσείς τα κατεδαφίσατε όλα αυτά εν μία νυκτί !
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑΣΟΚ υπηρέτησε πάντα ένα απλό σύνθημα «Η Ελλάδα στους Έλληνες», που σήμερα αυτό σημαίνει τη διεύρυνση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων του Έλληνα πολίτη, ώστε να μπορεί να διαχειρίζεται ο ίδιος την τύχη του.
Προχθές μας είπατε, ότι δεν μπορούμε να κινηθούμε εκτός πλαισίου Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σας αντέτεινα ότι το πλαίσιο διευρύνεται ή συρρικνώνεται ανάλογα με την διαπραγματευτική προσπάθεια και ικανότητα. Δηλαδή σας είπα «μην είστε μοιρολάτρης αποδεχόμενος το κατεστημένο στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Δεν με καταλάβατε!
Καταλάβατε μήπως ότι προχθές το EKOFIN στις Βρυξέλες έλαβε μία απόφαση για το ΦΠΑ, δίνοντας τη δυνατότητα στις χώρες να μειώσουν το συντελεστή ΦΠΑ σε συγκεκριμένες κατηγορίες προϊόντων; Και πήρε αυτές τις αποφάσεις γιατί το διεκδίκησαν ορισμένες μικρές χώρες, όπως η Πορτογαλία και η Κύπρος. Εσείς τι κάνατε;
Καταθέτω αυτά για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεώργιος Παπανδρέου καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία έχουν ως εξής:








GM
Εσείς τι κάνατε; Η Ελλάδα τι έκανε; Πού είναι η μείωση του Φ.Π.Α. στα αγροτικά μηχανήματα που υπόσχεστε από το 2004;
Και σήμερα πια για δεύτερη φορά στην πενταετία της διακυβέρνησή σας η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά στην δαμόκλεια σπάθη της επιτήρησης. Αποτελεί αυτό δυστυχώς επιβεβαίωση της καταστροφικής σας οικονομικής πολιτικής της τελευταίας πενταετίας. Το μόνο που κατέφερε η νεοδεξιά τριάντα χρόνια μετά το 1974 είναι να ξαναβάλει βραχνά επιτήρησης στον λαιμό της χώρας. Και μην ξαναρχίσετε τα παραμύθια περί του τι παραλάβατε. Παραλάβατε καθαρά βιβλία υπογεγραμμένα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και εσείς παίζοντας με τις αμυντικές δαπάνες τα αλλάξατε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Για τον διασυρμό της χώρας δεν φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., κύριοι της Κυβέρνησης. Φταίει η δικιά σας πολιτική κενότητα, ο ιδιοτελής σας μικροκομματισμός και η ανικανότητά σας.
Τρίτη μας διαφορά. Δικό μας δόγμα είναι η παρουσία της Ελλάδας παντού και η ένταξη της στρατηγικής επίλυσης των εθνικών μας ζητημάτων στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του διεθνούς δικαίου. Με αυτή την στρατηγική εξασφαλίσαμε την συμμετοχή μας σε όλα τα διεθνή fora. Εξασφαλίσαμε την εκλογή μας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Είχαμε ισχυρότατη παρουσία στην Ένωση συνδιαμορφώνοντας πρωτοποριακά θέματα, όπως αυτό της πράσινης διπλωματίας από το 2003, που σήμερα αποτελεί σημείο αιχμής για την Ευρώπη.
Επί προεδρίας μας βγήκε το πρώτο κείμενο για το δόγμα ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Καστελόριζο. Στο Συμβούλιο Κορυφής της Θεσσαλονίκης πετύχαμε την καθολική υποστήριξη της ευρωπαϊκής προοπτικής των βαλκανικών χωρών. Υιοθετήθηκε σε πρώτη φάση το Σύνταγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Θεσσαλονίκη με την επιτυχή μας διαπραγμάτευση, δικιά μας διαπραγμάτευση, για ρήτρα αλληλεγγύης που επεκτείνει την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών- μελών και στις περιπτώσεις ένοπλης επίθεσης κατά κράτους-μέλους, μια ρήτρα που διεκδικούσαμε στο ΝΑΤΟ από το 1974.
Πετύχαμε πολύ καλύτερη διατύπωση για τα νησιά μας και τις ορεινές περιοχές, ενώ η Νέα Δημοκρατία υπαναχώρησε σε μια εξαιρετικά αδύνατη διατύπωση που τελικά και υιοθετήθηκε. Και βέβαια χάσατε στην διαπραγμάτευση την συμβολική αναφορά στον Περικλή ως δημοκρατική ρίζα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εμείς πιστεύουμε στις δυνατότητες μας, στις δυνατότητες του λαού μας. Εσείς αντιθέτως υιοθετήσατε ένα καταστροφικό συντηρητικό και φοβικό δόγμα ότι η μη θέση είναι θέση. Και μέσα απ’ αυτό το άθλιο δόγμα εγκαταλείψατε την μεγαλύτερη κατάκτηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τα δικά μας θέματα: τις αποφάσεις του Ελσίνκι.
Σας θυμίζω: μετά από σκληρή διαπραγμάτευση καταφέραμε να αλλάξουμε την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των τεσσάρων ισχυρών χωρών -Γερμανίας, Γαλλίας, Αγγλίας και Ολλανδίας- όταν υπέγραφαν κείμενο ότι δεν θα μπει η Κύπρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς λύση. Θυμίζω ότι το κείμενο αυτό είχε και άλλη αναφορά. Έλεγε ότι στο τέλος του 2004 -που ήσασταν εσείς τότε κυβέρνηση- θα αξιολογούσε η Ευρωπαϊκή Ένωση την συμπεριφορά κάθε υποψηφίου μέλους σε σχέση με το αν έχει δείξει σύνεση σε συνοριακές διαφορές και δεχόταν την προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης.
Μια πάγια θέση της χώρας μας για την Τουρκία από την δεκαετία του ’70. Εμείς σας παραδώσαμε ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο αλλάζαμε συσχετισμούς, διευρύναμε τις συμμαχίες μας, εμπεδώναμε το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο. Εσείς πιστοί στο δόγμα της μικρής και ανήμπορης Ελλάδας κάνατε κουμπαριά, πήγατε στις Ηνωμένες Πολιτείες και δημόσια από το CNN δηλώσατε ότι δεν πρόκειται να βάλλετε βέτο στο τέλος του 2004 για την Τουρκία, χωρίς καμιά διαβεβαίωση της Τουρκίας για την υφαλοκρηπίδα, χωρίς καμιά διασφάλιση ότι η Τουρκία δεν θα μιλούσε για τις γκρίζες ζώνες, χωρίς να εξασφαλίσετε ότι δεν θα διεκδικήσει η Τουρκία ελληνικό έδαφος ως δικό της.
(SX)

(1BS)
Διότι θα μπορούσατε κάλιστα αυτά να τα θέσετε το 2004 ως προϋπόθεση για τη δική σας συναίνεση στις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ποιος σας έδωσε το δικαίωμα να πετάξετε στον κάλαθο των αχρήστων τον βασικότερο μοχλό προστασίας μας και επίλυσης της διαφοράς μας για την υφαλοκρηπίδα με τρόπο που περιόριζε τις ορέξεις της Τουρκίας μέσα στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου;
Το κάνατε ξανά και το 2005. Κι εμείς είχαμε θέσει και τη λογική –και την επιβάλαμε- ότι το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη είναι θέμα που αφορά αποκλειστικά την Ελληνική Πολιτεία, που αυτή και μόνο εξασφαλίζει την ισονομία και την ισοπολιτεία.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Εσείς ξεκινήσατε το διμερή διάλογο και κάνατε πάλι διμερές θέμα το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας με την Τουρκία.
Πάνε περίπατο επί ημερών σας οι λεγόμενες «κόκκινες γραμμές». Και σήμερα αναρωτιέστε γιατί υπάρχει αυτή η επιθετικότητα της Τουρκίας.
Εγκαταλείψατε το Ελσίνκι. Διμεροποιήσατε και πάλι τα προβλήματα. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση γύρισε στην πολιτική του χαϊδέματος της Τουρκίας με δωράκια εις βάρος μας και εις βάρος της Κύπρου, για να μην έχει να ασχοληθεί σοβαρά με την ένταξή της.
Αν καταφέραμε την ένταξη της Κύπρου ήταν διότι είχαμε σχέδιο για το μέλλον και στρατηγική με όλες τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., από τον Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι και τον Κώστα Σημίτη. Και διαχειρίστηκα εγώ ως Υπουργός Εξωτερικών την κρίσιμη φάση αυτού του κεφαλαίου και ξέρω. Η εξωτερική πολιτική δεν είναι οι τυπικές παρουσίες αγκαρίας στα Συμβούλια Κορυφής ούτε αδράνεια ούτε ανέξοδες δηλώσεις για εσωτερική κατανάλωση.
Η απραξία νομίσατε ότι ισοδυναμεί με μηδενικό ρίσκο και κίνδυνο. Αντίθετα, στην απραξία, στην έλλειψη πρωτοβουλιών είναι εκεί που ελλοχεύει και το ρίσκο και ο κίνδυνος, ιδιαίτερα για μικρές χώρες. Και η απουσία της Βαλκανικής μας πολιτικής αποτελεί σήμερα ένα άλλο ρίσκο για την Ελλάδα, την οικονομία μας και το τραπεζικό σύστημα.
Σήμερα τα Βαλκάνια δεν αισθάνονται την Ελλάδα δίπλα τους. Δεκάδες χιλιάδες δουλειές εξαρτώνται από ελληνικές επενδύσεις σε αυτές τις αγορές. Τι έχουμε κάνει για να τις προστατεύσουμε; Πού είναι η δική μας πρόταση, όπως σας την έκανα και δημοσίως; Να πάτε στο Συμβούλιο Κορυφής και να θέσετε ευθέως την ανάγκη στήριξής τους. Ακόμα και να προσδιοριστούν ημερομηνίες ένταξής τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για να προστατευθούν από την οικονομική κρίση.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Αλήθεια, ποια είναι σήμερα η Βαλκανική πολιτική της Ελλάδας; Η δική μας, η ισχυρή παρουσία για το μέλλον των Βαλκανίων θα μας βοηθούσε και στην αξιοπιστία μας στην επίλυση του ζητήματος της FYROM. Παράγοντας ασφάλειας η Ελλάδα, σταθερότητας, διασυνδέοντας τα Βαλκάνια εμείς με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις ΗΠΑ ή και με τη Ρωσία.
Η επίκληση των εθνικών μας δικαίων δεν αποτελεί πειστική εθνική ή και ευρωπαϊκή πολιτική. Αποτελεί το πολύ – πολύ μία αφελή ευχή ή μία μάχη χαρακωμάτων. Και αυτή είναι η λογική της Δεξιάς. Με την απραξία της αναγνώρισε η Αμερική τη FYROM επί δικής σας θητείας, με τη λεγόμενη συνταγματική της ονομασία. Και εγκλωβίσατε έτσι την πατρίδα μας σε μία νέα μάχη χαρακωμάτων. Στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Απρίλιο του 2008 αυτό κάνατε για το όνομα των Σκοπίων.
Εμείς με αίσθημα ευθύνης και προσωπικά, για να βοηθήσω τη χώρα και την κυβέρνησή της, ανέλαβα την πρωτοβουλία να σας συναντήσω, να διατυπώσω το διαπραγματευτικό πλαίσιο επίλυσης αυτής της εκκρεμότητας, ορίζοντας την εθνική διαπραγματευτική γραμμή με ρεαλισμό και την ευθύνη αναζήτησης μιας ισόρροπης λογικής, αμοιβαία αποδεκτής και συμφέρουσας, έντιμης συμβιβαστικής λύσης.
Παρά τις διαφωνίες μου με την πολιτική και τους χειρισμούς σας, έτσι αντιλαμβάνομαι εγώ την πολιτική της εθνικής συνεννόησης και την εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων. Είναι κι εκεί μία ακόμα μεγάλη πολιτική διαφορά ανάμεσά μας.

(PE)




(1SX)
Τρίτη διαφορά μας. Εμείς θέσαμε στόχους που εμπνέουν, κινητοποιούν, ενώνουν τον ελληνικό λαό και παράλληλα προβάλλουν την Ελλάδα και την εικόνα της με θετικό τρόπο, ενώ συνδέσαμε την αξιοποίηση αυτών των στόχων με την εξωτερική πολιτική. Καταθέτω εδώ, ακριβώς προς απόδειξη αυτής της προσπάθειάς μας, όλο τον επιχειρησιακό μας προγραμματισμό για πώς αξιοποιούσαμε -και θα αξιοποιούσαμε- τους Ολυμπιακούς Αγώνες για την εξωτερική μας πολιτική.
(Στο σημείο αυτό ο Αρχηγός του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεώργιος Παπανδρέου καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Για εσάς, αντιθέτως, οι Ολυμπιακοί Αγώνες και η αξιοποίηση τους τελείωσαν με την τελετή λήξης και το σβήσιμο της φλόγας στην Αθήνα.
Τέταρτη διαφορά μας. Εμείς χαράζουμε δικούς μας εθνικούς στόχους. Και οι στόχοι αυτοί υπηρετούνται από μία Κυβέρνηση, όταν υπάρχει στρατηγική και σχέδιο. Έτσι κινηθήκαμε πάντοτε. Γι’ αυτό και πετύχαμε, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Και επειδή σας άρεσαν μέχρι πρότινος οι δημοσκοπήσεις, θα σας τις καταθέτω, για να δείτε πώς αξιολογήθηκε η δική μας πολιτική και στρατηγική από τον ελληνικό λαό και πώς εμείς χτίζαμε και θα χτίσουμε και αύριο συναινέσεις για τις πολιτικές μας, από την εξωτερική πολιτική μέχρι την κοινωνική πολιτική και την πολιτική της παιδείας και της οικονομίας. Καταθέτω τις δημοσκοπήσεις εκείνης της εποχής, που λένε ότι το 74% εγκρίνει τους πολιτικούς χειρισμούς της Κυβέρνησής μας για την Τουρκία.
(Στο σημείο αυτό ο Αρχηγός του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεώργιος Παπανδρέου καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Έτσι διαμορφώσαμε ευρύτατες συναινέσεις. Στον αντίποδα είσαστε εσείς, χωρίς σχέδιο. Νομίζετε ότι ο δρόμος για τη χώρα είναι να διαλέγει ανάλογα τα αφεντικά, όπως πολιτεύεστε ρουσφετολογικά και στο εσωτερικό της χώρας. Είναι η ίδια αντίληψη, να βρούμε τον προστάτη. Την μια μέρα η Αμερική, την άλλη μέρα η Ρωσία, την άλλη μέρα η Γαλλία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για πρώτη φορά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η υφήλιος αφορούν κάθε περιφέρεια του πλανήτη μας, αλλά και άμεσα κάθε χώρα, όπως και τη δική μας χώρα, αλλά και κάθε πολίτη. Είναι τα δικά του καθημερινά προβλήματα.
Πρόσφατα, σε συναντήσεις μου στη Νέα Υόρκη, ανέδειξα την ανάγκη διεθνούς συνεργασίας και έκανα μια διπλή συμπληρωματική πρόταση: Η Ευρώπη να παίξει το ρόλο της πιέζοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες για νέα θεσμικά όργανα ελέγχου του χρηματοπιστωτικού συστήματος διεθνώς, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες, με μια προοδευτική σήμερα αντίληψη, να πιέσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά για ένα ισχυρό πακέτο που θα τροφοδοτήσει την ανάπτυξη.
Οι απόψεις μας αυτές σήμερα δικαιώνονται. Είναι απόδειξη ότι μπορούμε να κινηθούμε σε διεθνές επίπεδο, για να ωφελήσουμε και συνολικά τον κόσμο, αλλά και να βοηθήσουμε ταυτόχρονα την Ευρώπη, την Ελλάδα, τα Βαλκάνια, με τον πολίτη πάντα στο επίκεντρο της πολιτικής μας. Γι’ αυτό, για εμάς, η νέα στρατηγική έχει τρεις παραμέτρους.
Πρώτη παράμετρος. Οι εθνικές μας υποθέσεις εντάσσονται στο πλαίσιο των εξελίξεων που συγκλονίζουν την ανθρωπότητα. Οικολογική καταστροφή, οικονομική και ενεργειακή κρίση, ανισότητα, μετανάστευση, διασπορά όπλων, ανάγκη επίλυσης περιφερειακών συγκρούσεων. Απαιτείται ξανά να εντάξουμε τις δικές μας περιφερειακές υποθέσεις στη γενικότερη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την περιοχή και για τα μεγάλα αυτά θέματα.
Δεύτερη παράμετρος. Χρειάζεται ένας πλανήτης ευνομούμενος, διεθνούς δικαίου, που θα διαχειριστούμε από κοινού, δημοκρατικά και προς όφελος όλων. Και πάλι ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι καθοριστικός.
Τρίτη παράμετρος. Πρέπει να διασφαλίσουμε τη δυναμική συμμετοχή του ελληνισμού στη νέα αυτή παγκόσμια σκηνή. Όσο η Ελλάδα δεν διαθέτει ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική, είτε στα ελληνοτουρκικά είτε αλλού, όσο δεν αξιοποιεί τα νέα δεδομένα στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, όσο δεν συμμετέχει ενεργά στα ευρωπαϊκά, όσο δεν έχει λόγο για τα Βαλκάνια, όσο δεν παίρνει θέση σε ζητήματα, όπως της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όσο δεν ανοίγει νέους αναπτυξιακούς δρόμους με την «πράσινη» ανάπτυξη, όσο δεν βρίσκεται στην πρωτοπορία για τον αφοπλισμό, στηρίζοντας -σε αντίθεση με αυτό που κάνετε εσείς- το να μην έχουμε μια νέα κούρσα εξοπλισμών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στηρίζοντας σήμερα την επαναπροσέγγιση Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών, όπως ξεκίνησε ο κ. Ομπάμα, τόσο και θα μας προσπερνούν, όπως μας προσπερνά και σήμερα η Κυβέρνηση των Η.Π.Α.


(RG)
(PE)
Η αποτυχία μας να έχουμε στρατηγικό ρόλο στη Μέση Ανατολή, άφησε το περιθώριο στην Τουρκία να θεωρήσει τον εαυτό της απαραίτητη και όταν οι άλλοι αποφασίζουν ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία και επιλέγουν την Τουρκία, είναι έγκλημα της δικής μας στρατηγικής.
Η ακυβερνησία έχει οδηγήσει στην ευρωπαϊκή μας περιθωριοποίηση. Η Ελλάδα από ισχυρός κρίκος της ευρωπαϊκής οικοδόμησης έχει γίνει ο αδύναμος κρίκος της ευρωζώνης. Για μας είναι θέμα επιβίωσης μια Ευρώπη δημοκρατική, κοινωνική, περιβαλλοντική και προοδευτική. Είναι αυτό το νέο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε και να λύσουμε το Κυπριακό, τα Ελληνοτουρκικά, τα Βαλκανικά μας ζητήματα. Γι’ αυτό και δεν μπορούμε να είμαστε απόντες. Και αυτή είναι η δική μας στρατηγική.
Ο ελληνικός λαός έχει επιλογές. Η νεοσυντηρητική σας προσέγγιση αδυνατεί να αμφισβητήσει τα αρνητικά της συντηρητικής Ευρωπαϊκής Ένωσης και να διεκδικήσει μια διαφορετική Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως εμείς τη διεκδικούμε. Ο ίδιος μιλήσατε για τυφλή αποδοχή των ευρωπαϊκών δεδομένων. Εμείς διαφωνούμε. Υπάρχουν άλλες επιλογές. Εμείς διεκδικούμε. Διεκδικούμε βαθιές αλλαγές. Αδυνατείτε εσείς να κατανοήσετε τις αλλαγές σε παγκόσμιο επίπεδο. Αδυνατείτε να διαμορφώσετε συναινέσεις και να επεξεργαστείτε σχέδια στη νέα αυτή κρίσιμη φάση της Ευρώπης.
Εγώ ακόμα και ως Αντιπολίτευση σας κατέθεσα το 2006 νέο σχέδιο για την εθνική μας στρατηγική, μετά από τα δικά σας τραγικά λάθη απουσίας.
Καταθέτω περίληψη αυτού του κειμένου.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεώργιος Παπανδρέου καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ επιβεβαιώνει καθημερινά με τον προγραμματικό του λόγο, με τις θέσεις και το σχέδιό του, ότι εκφράζει την αλλαγή που έχει ανάγκη η χώρα και ο λαός. Ότι μπορεί να προετοιμάσει και να εγγυηθεί, ως αυριανή κυβέρνηση του τόπου, το μέλλον της Ελλάδας. Έχει προτείνει να δώσει διέξοδο ο λαός με προσφυγή στις κάλπες. Έχουμε προτείνει να πάμε σε εκλογές. Σε κάθε περίπτωση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Οι ευρωεκλογές του Ιουνίου προσλαμβάνουν από αυτή την πλευρά έναν διπλό πολιτικό χαρακτήρα. Θα δώσουν ένα σαφές καθαρό μήνυμα για την αλλαγή σελίδας στη χώρα μας διακυβέρνησης της Ελλάδας και θα στείλουν ταυτόχρονα πολιτικό μήνυμα για την ανατροπή της συντηρητικής διακυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για την ανατροπή των πολιτικών που οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο. Για την ανεξάρτητη και κυρίαρχη Ελλάδα, αυτή της ανάπτυξης, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής που θέτει στο επίκεντρο της πολιτικής τον άνθρωπο.
Σας ευχαριστώ.
(Όρθιοι οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Γενική Γραμματέας του Κουμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κυρία Αλέκα Παπαρήγα.
(ML)




(RG)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ακούγοντας την ομιλία του κ. Καρατζαφέρη, που είχε και την πρωτοβουλία να φέρει το θέμα στη Βουλή, ένα πράγμα σκέφθηκα. Πολλά σκέφθηκα βέβαια, αλλά ένα μου έμεινε περισσότερο. Άλλο αντιαμερικανισμός και άλλο αντιιμπεριαλισμός, αντιιμπεριαλιστική στάση. Δεν λέω ότι είναι καμία πρωτότυπη εκτίμηση αυτή, αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία για να εκτιμήσει κανείς πού διαφωνεί ο κ. Καρατζαφέρης με την πολιτική της Κυβέρνησης ή με την –κατά τη γνώμη του- πολιτική που ασκεί η Υπουργός Εξωτερικών.
Ακούγοντας βεβαίως, τον Πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όχι συνειδητοποίησα, γιατί είναι γνωστό επίσης, αλλά θυμήθηκα ένα κοινό σημείο που υπάρχει και το οποίο το ανέδειξαν και οι δύο στις ομιλίες. Έκριναν την εξωτερική πολιτική της Κυβέρνησης, ο ένας του άλλου, ή τους εθνικούς στόχους, όπως είπαν, με κριτήριο ποια είναι η οικονομική θέση της Ελλάδας μέσα στην ευρωπαϊκή αγορά και ευρύτερα ενδεχομένως, Μέση Ανατολή κ.λπ.
Βεβαίως η εξωτερική πολιτική έχει και οικονομική βάση και κοινωνική και πολιτική και στρατιωτική. Κανείς δεν έχει αντίρρηση. Επειδή όμως εδώ δεν μιλάμε στο κενό και δεν μιλάμε έξω από τις συγκεκριμένες συνθήκες, αυτό που και ο Πρωθυπουργός είπε ότι το έκανε καλά η Κυβέρνηση και επίσης το ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπερασπίστηκε ότι εκείνο το έκανε καλύτερα, είναι ο αγώνας για επενδύσεις των επιχειρηματιών, των τραπεζιτών, των βιομηχάνων –όλοι επιχειρηματίες είναι- στο εξωτερικό. Είναι η πάλη για τη συμμετοχή στην αξιοποίηση των αγορών και στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδιαίτερα Βαλκάνια και Νοτιοανατολική Ευρώπη, αλλά και ευρύτερα Μέση Ανατολή.
Αυτή η πολιτική των επενδύσεων συνεπάγεται αύξηση της φτώχειας και της ανεργίας στην Ελλάδα και ένταση της εκμετάλλευσης των γειτονικών λαών. Αυτό, κατά τη γνώμη και της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –άλλωστε διαχρονικά έχουν τοποθετηθεί- είναι κριτήριο καλής εξωτερικής πολιτικής.
Εμείς θα λέγαμε ότι είναι μια κακή εξωτερική πολιτική ακριβώς γιατί είναι ταξική πολιτική. Και βεβαίως η εξωτερική πολιτική είναι συνέχεια της εσωτερικής. Είναι αδύνατον να έχεις φιλική πολιτική για τους λαούς ή, αν θέλετε, φιλειρηνική και προοδευτική όταν στο εσωτερικό υπάρχει αυτή η κατάσταση που ζούμε, δηλαδή ένταση της ταξικής εκμετάλλευσης ή το ίδιο το καθεστώς της ταξικής εκμετάλλευσης και η συνεχής ένταση και επιδείνωσή του. Αλλά ας φύγουμε απ’ αυτό το ζήτημα διότι δεν σκοπεύουμε, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή να αναφέρουμε τα ζητήματα της «εσωτερικής» πολιτικής και το βάζω σε εισαγωγικά διότι είναι ενιαία τα προβλήματα, εν πάση περιπτώσει, των δικαιωμάτων του ελληνικού λαού.
Πού υπάρχουν, λοιπόν, διαφορές ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Στο ποιος είναι καλύτερος πάνω στην ίδια γραμμή. Εδώ μπαίνει το εξής θέμα: Λίγο πολύ έχει καθιερωθεί η εκάστοτε Κυβέρνηση, είτε Νέα Δημοκρατία, είτε ΠΑ.ΣΟ.Κ., να αναδεικνύει ότι δίπλα στη συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση σημείο κλειδί είναι οι καλές σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες και η εκάστοτε αντιπολίτευση να εμφανίζεται ότι είναι λίγο πιο προοδευτική, λίγο πιο ευρωπαϊκή και να βάζει το ζήτημα ότι εν πάση περιπτώσει δεν έχουμε ανάγκη από προστάτες, δηλαδή τους Αμερικανούς κ.λπ. όπως είπε ο κ. Παπανδρέου.
Αυτός ο προβληματισμός πόσο με την Ευρωπαϊκή Ένωση ή πόσο με τις Ηνωμένες Πολιτείες -ένας προβληματισμός που στην Ελλάδα υπάρχει πάρα πολλά χρόνια, διασχίζει τα αστικά κόμματα, αν θέλετε, επιδρά και σε άλλα κόμματα που κινούνται μέσα στα πλαίσια του συστήματος και συμβιβάζονται με αυτό- είναι ένας προβληματισμός που αναπτύσσεται και μέσα στο πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανάμεσα στα κράτη-μέλη, στις κυβερνήσεις κ.λπ.
Σε καμία περίπτωση και αν ακόμα υπάρχει αντίθεση και διαμάχη, αν πρέπει πιο πολύ να πάμε με την Ευρώπη ή αν πρέπει να πάμε πιο πολύ με το Σαρκοζί και λιγότερο με τη Μέργκελ ή περισσότερο με τις Ηνωμένες Πολιτείες ή περισσότερο με την Τσεχία και με τις άλλες κυβερνήσεις που είναι πιο φιλοαμερικάνικες, αυτή η διαμάχη δεν έχει καμία σχέση με τη διαμάχη προοδευτικών και συντηρητικών αντιλήψεων. Είναι μια διαμάχη που σχετίζεται με τη γεωστρατηγική θέση που έχει κάθε χώρα, με τη θέση της μέσα στην ιεραρχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της παγκόσμιας καπιταλιστικής αγοράς, έχει να κάνει, αν θέλετε, με την εξής πολιτική:

(XA)
(1ML)
Από τη στιγμή που υπάρχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και στο διεθνές καπιταλιστικό και ιμπεριαλιστικό σύστημα, ο σκληρός πυρήνας των ισχυρών χωρών, βεβαίως υπάρχει η ανάγκη συμμαχιών ή αξιοποίησης των αντιθέσεων, όμως αυτές οι αντιθέσεις που ακούσαμε εδώ και από τη σκοπιά της Νέας Δημοκρατίας προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και αντίστροφα –και εδώ εντάσσεται και η ημιφιλονεοδημοκρατική πολιτική του ΛΑ.Ο.Σ.- είναι αντιθέσεις που κινούνται στην ίδια γραμμή πλεύσης.
Ακριβώς εδώ υπάρχει ένα ζήτημα. Να μιλάμε συγκεκριμένα. Συμπληρώνονται δέκα χρόνια από τότε που κηρύχθηκε και πραγματοποιήθηκε αυτός ο βρώμικος, απάνθρωπος, ταξικός, ιμπεριαλιστικός πόλεμος κατά της Γιουγκοσλαβίας. Το εγκαίνιο του πολέμου είναι το 1992 με τη συμβολή –δεν λέμε με την αποκλειστική ευθύνη- της Νέας Δημοκρατίας να υπογράψει τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Από εκεί και πέρα, το 1999 έχουμε με τη συμμετοχή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. -πόδια, χέρια, μυαλό, καρδιά, τα πάντα τα έβαλε, όλη την Ελλάδα την έκανε προγεφύρωμα- τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία. Δέκα χρόνια.
Βγήκε κανένα συμπέρασμα απ’ αυτό; Εδώ τι εκφράζουν τα Κόμματα; Το φιλοευρωπαϊσμό τους; Το φιλοαμερικανισμό τους; Τι;
Και με την ευκαιρία, εμείς θεωρούμε ότι οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις –Δεν μιλάμε τώρα πώς είναι ο απλός φαντάρος. Ο απλός φαντάρος είναι απλός φαντάρος, αν υπάρχουν απλοί φαντάροι. Δεν είναι μόνο απλοί φαντάροι- η αποστολή ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Βοσνία, στο Αφγανιστάν κ.λπ., είναι συμβολή σε κατοχή. Και μάγειρες να στείλεις, και νοσοκόμες να στείλεις, είναι συμβολή σε κατοχή.
Περηφανεύεται η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ότι μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης -και του ΝΑΤΟ, προσθέτουμε εμείς- κράτησε μία στάση αλληλεγγύης στους λαούς που δέχονται τα πλήγματα του πολέμου. Να σε κάψω Γιάννη, να σε αλείψω λάδι. Εμείς δεν τη θεωρούμε αλληλεγγύη αυτή. Είναι για τα μάτια του κόσμου, είναι ένας ανθρωπισμός που κρύβει την ευθύνη της συμβολής στον έναν ή τον άλλο βαθμό, πότε λιγότερο, πότε περισσότερο σε έναν τέτοιο πόλεμο.
Πρέπει να σας πω ότι ανησυχούμε πάρα πολύ ως Κόμμα, όταν σε περίοδο που δεν υπήρχε κρίση, άρχισε νέος κύκλος πολέμου τοπικού βέβαια –αλλά πίσω από τους τοπικούς και περιφερειακούς πολέμους ήταν οι ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, οι ισχυρές καπιταλιστικές χώρες και οι μεταξύ τους αντιθέσεις- με μοχλό βεβαίως παλιά μειονοτικά και με υποκίνηση καινούργιων. Όλα αυτά χρησιμοποιούνται. Πότε αυτονόμηση, πότε προσάρτηση, όλα αυτά συναντιόνται. Όταν, λοιπόν, σε περίοδο αυξητικών ρυθμών ανάπτυξης της καπιταλιστικής οικονομίας είχαμε πολέμους, πού μπορεί να οδηγήσει σήμερα η κρίση, όπου οι εσωτερικές αντιθέσεις είναι πολύ μεγαλύτερες;
Και εδώ θέλω να ξεκαθαρίσουμε το εξής. Δεν συμφωνούμε καθόλου μ' αυτό το ζήτημα που έβαλε ο κ. Παπανδρέου –μπορεί να μην το κατάλαβα και καλά, συγγνώμη- ότι γενικά ένας λαός φτωχός, απομονωμένος, ο οποίος δεν μπορεί να είναι και περήφανος, αξιωματικοί οι οποίοι δεν αισθάνονται περήφανοι γιατί τους παραμερίζει μία κυβέρνηση στην ιεραρχία, πώς θα αντιμετωπίσουν προκλήσεις; Ε, δεν είναι εκεί το ζήτημα, χωρίς να σημαίνει ότι δεν δεχόμαστε ότι ο λαός φτωχαίνει. Ο φτωχός λαός, όταν ακριβώς βρεθεί μία μαζική συνειδητή πρωτοπορία ή όταν ένα μεγάλο μέρος του λαού διαμορφώσει πολιτική και ταξική αντίληψη πάνω στον πόλεμο, είναι σε θέση να υπερασπίσει τα δικαιώματα και τα δίκαια της χώρας και δεν πρόκειται να του λύσουν αυτά τα ζητήματα μόνο οι εξοπλισμοί. Άλλο φτωχός λαός και αδικημένος και άλλο να βλέπουμε το φτωχό λαό αδύναμο. Δεν είναι αδύναμος. Όταν πολιτικοποιηθεί, όταν αντιπαρατεθεί στον ιμπεριαλισμό, όταν αντιπαρατεθεί και στη δική του κυρίαρχη τάξη και κυβέρνηση και όχι μόνο στην εξωτερική επιβολή, τότε μπορεί να καταφέρει πολλά. Άλλωστε, αυτό το ζήσαμε και στην Ελλάδα του ’40, του ’41 που ακόμα είχαμε όλες τις συνέπειες της Μεταξικής δικτατορίας.
Και με την ευκαιρία, θέλουμε να θέσουμε και ένα άλλο ζήτημα. Ακούγεται, λέγεται -αν θέλετε- από τον απλό κόσμο και είναι πολύ φυσιολογικό: «Καλά, δεν μπορείτε να τα βρείτε τα Κόμματα στη Βουλή για τα λεγόμενα εθνικά θέματα;».
(ST)
(1XA)
Ποια είναι τα εθνικά; Τέλος πάντων, εμείς δεν χρησιμοποιούμε αυτόν τον όρο, αλλά δεν έχει σημασία. Είναι η υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας, είναι τα κυριαρχικά δικαιώματα, είναι οι αμφισβητήσεις που μπορεί να έχουν γειτονικές χώρες. Ας δώσουμε αυτόν τον τίτλο «εθνικά». Εμείς δεν τον πολυχρησιμοποιούμε, διότι δεν θεωρούμε ότι υπάρχει πανεθνική ενιαία αντίληψη κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων πάνω σ’ αυτά τα θέματα και ίδιοι στόχοι, αλλά εν πάση περιπτώσει. «Δεν μπορείτε να τα βρείτε;». Όχι, δεν μπορούμε να τα βρούμε, ακόμα και όταν υπάρχει ο ίδιος στόχος, γιατί εμείς δεν θεωρούμε ότι είναι δυνατόν να υπάρχει κάποιο κόμμα που να θέλει να παραχωρήσει κομμάτι της Ελλάδας κάπου ή που εν πάση περιπτώσει αδιαφορεί για την υπεράσπιση των συνόρων.
Όμως, το ακούσαμε εδώ και από την Κυβέρνηση και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.: «Όλα αυτά είναι ενταγμένα μέσα στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ και των ομαλών σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες». Εμείς θεωρούμε ότι αυτό που λέμε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και δεν μιλάμε εθνικιστικά και το ξέρετε, η υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας, ανεξάρτητα τι θα κάνει ο λαός, αλλά μιλάμε ως επίσημη πολιτική, δεν μπορεί να εξασφαλιστεί στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Δεν γίνεται. Να πάρουμε ένα παράδειγμα: Οι παραβιάσεις που κάνει η ηγεσία της Τουρκίας στο Αιγαίο. Αυτά είναι θέματα που έπρεπε να αντιμετωπιστούν στα πλαίσια του ΝΑΤΟ. Αυτό δεν σημαίνει ότι η εκάστοτε Κυβέρνηση δεν πρέπει να παλεύει εναντίον των γκρίζων ζωνών κ.λπ., αλλά για το ΝΑΤΟ δεν υπάρχει πρόβλημα, έχει καταργήσει τα σύνορα, οι χάρτες δεν έχουν σύνορα. Επομένως, αντί να τα βάζετε με τον Παπατζάμ ξέρω ’γω και τον Ερντογάν μόνο, τον Γκιούλ και ποιον άλλο, στο ΝΑΤΟ κουβέντα ούτε επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., ούτε επί Νέας Δημοκρατίας για όλα αυτά τα οποία γίνονται. Το ΝΑΤΟ καθαγιάζει αυτά που κάνει η Τουρκία.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση. Μας λέγατε εν πάση περιπτώσει ότι η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση συνεπάγεται αυτόματη λύση του Κυπριακού. Συνεπάγεται; Όχι. Επομένως, πείτε μας κάτι που λύθηκε έτσι. Με αυτήν την έννοια ο αγώνας και το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα έχει ταξικό υπόβαθρο και ταξική διάσταση. Γιατί, δεν μου λέτε, στην Ελλάδα ίδιοι ήταν οι στόχοι του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ; Ίδιοι ήταν οι στόχοι των πολιτικών δυνάμεων; Ε, δεν ήταν ίδιοι. Τι να κάνουμε δηλαδή; Από αυτήν την άποψη αυτό που έχει σημασία είναι η μέγιστη λαϊκή πλειοψηφία που είναι προσανατολισμένη πώς είναι οργανωμένη και ανάλογα με την περίπτωση δεν μπορεί να κάνει τον αγώνα στηρίζοντας στην εκάστοτε κυβέρνηση ή ακολουθώντας τις εντολές της εκάστοτε κυβέρνησης.
Θέλω να σταθώ πιο αναλυτικά στο λεγόμενο εν πάση περιπτώσει Μακεδονικό ζήτημα κ.λπ., δηλαδή στην ονομασία της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Σας θυμίζω το ΄92 τι έλεγε το ΚΚΕ και αυτά που ακούγαμε πλην Λακεδαιμονίων και τα συλλαλητήρια που ήταν όλοι μέσα, ήσασταν όλοι μέσα εν πάση περιπτώσει. Μιλάω ως κόμματα, γιατί ο λαός βεβαίως κλήθηκε από τα κόμματα και ανταποκρίθηκε. Λέει: «Θα κάνουμε έναν έντιμο συμβιβασμό». Εμείς δεν νοιώθουμε ότι κάνουμε κανένα έντιμο συμβιβασμό, όταν λέμε ότι μπορεί να είναι οποιαδήποτε ονομασία αλλά βάζουμε ορισμένους όρους, γιατί δεν αισθανόμαστε ότι αυτός είναι ο συμβιβασμός. Τι θα πει έντιμος συμβιβασμός; «Δέχομαι τον όρο Μακεδονία, Μακεδονικός. Αυτός είναι ένας έντιμος συμβιβασμός». Αυτό κάτι λέει από κάτω. Και αν θέλετε και κάτι ξύνει, γιατί δεν είναι συμβιβασμός το όνομα, άλλα είναι ο συμβιβασμός. Με αυτήν την έννοια εμείς ξεκαθαρίζουμε ότι το κυριότερο για εμάς είναι οι εγγυήσεις και βεβαίως ζητάμε αυτές τις εγγυήσεις και από αυτές τις διεθνείς λυκοσυμμαχίες που έχουμε, γιατί δεν αρκεί μόνο να σταθείς στο τι λέει η ηγεσία της γειτονικής χώρας, σήμερα μπορεί να είναι στο ένα κόμμα, αύριο μπορεί να είναι στο άλλο, δεν μπορεί να μείνουμε μόνο τι λέει η Κυβέρνηση της FYROM. Αμερικάνικο προτεκτοράτο είναι μέχρι στιγμής, αύριο μπορεί να γίνει ευρωπαϊκό, ας πούμε. Δυτικοευρωπαϊκό. Πού να ξέρουμε; Εμείς, λοιπόν, επιμένουμε: Απαραβίαστο συνόρων, ασφάλεια των συνόρων, μη ύπαρξη μειονοτικών εδαφικών αλυτρωτικών και άλλων διεκδικήσεων. Και βεβαίως επιδιώκουμε οι δύο λαοί οι γειτονικοί να δουν το κοινό τους συμφέρον, το ταξικό συμφέρον. Στην Ελλάδα υπάρχουν Σλαβόφωνοι. Είναι Έλληνες πολίτες, αρκετοί από αυτούς είναι σλαβικής καταγωγής. Όλοι πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα. Υποστηρίζουμε τον ελεύθερο επαναπατρισμό των πολιτικών προσφύγων που βρίσκονται στη FYROM, τους οποίους το ΠΑ.ΣΟ.Κ. άφησε απ’ έξω και στερούνται το δικαίωμα λόγω γένους.
(ΧΡ)


















































(ST)
Εδώ δηλαδή δεν υπάρχει θέμα έντιμου συμβιβασμού. Εδώ άστους απέξω. Και άστους στην αγκαλιά των διάφορων. Με βάση αυτό η Μακεδονία πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μία μεγάλη γεωγραφική περιφέρεια, όπου ζουν πολλά έθνη. Δεν δεχόμαστε ότι αποτελούν μακεδονική εθνική μειονότητα οι σλαβόφωνοι. Θέλει ένα μέρος απ’ αυτούς να λέει είμαι Σλάβος; Να το λέει. Μακεδονική εθνική μειονότητα δεν υπάρχει. Πού το στηρίζουμε; Έθνος είναι ιστορικά διαμορφωμένη σταθερή κοινότητα ανθρώπων που εμφανίστηκε πάνω στη βάση της κοινότητας, της γλώσσας, του εδάφους, της οικονομικής ζωής και της ψυχοσύνθεσης η οποία εκδηλώνεται στην κοινότητα του πολιτισμού. Έχουμε όλα αυτά τα στοιχεία;
Μπορεί μερικοί που είναι στην Ελλάδα να μιλάνε την ίδια γλώσσα με κατοίκους της γειτονικής χώρας. Αν θέλετε μπορεί να έχουν και τα ίδια έθιμα. Οι δύο αυτοί παράγοντες δεν συνιστούν εθνότητα και πολύ περισσότερο δεν συνιστούν μακεδονική εθνότητα. Το μόνο κοινό που έχουν οι Σλαβόφωνοι πολίτες με το κυρίαρχο έθνος το γειτονικό είναι η γλώσσα και τα κοινά πολιτιστικά χαρακτηριστικά. Αυτά τα στοιχεία μας κάνουν να λέμε, εμάς δεν μας νοιάζει αν θα υπάρχει το όρος Μακεδονία στη γειτονική χώρα. Εγγύηση ότι δεν υπάρχει μακεδονική εθνότητα και μακεδονική γλώσσα βεβαίως. Αυτό δεν το συζητάμε.
Ας πάρουμε και μία άλλη πλευρά. Αυτό που λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση και βεβαίως όλοι οι διεθνείς τόσο πολύ φιλικοί για τους λαούς οργανισμοί –εμείς τους λέμε ιμπεριαλιστικούς- για το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού. Φαίνεται πάρα πολύ προοδευτικό. Σου λένε ο καθένας είναι ό,τι νομίζει. Βεβαίως σε ατομικό επίπεδο δεν έχει σημασία. Και εγώ μπορεί να πω είμαι από τη Κεφαλονιά και μπορεί να είμαι Φραγκολεβαντίνα. Άλλο πράγμα αυτό και άλλο μέσα στις διεθνείς διακρατικές σχέσεις ως συλλογικός αυτοπροσδιορισμός. Εν πάση περιπτώσει, ποιο ζήτημα βάζουμε; Γενικά η προβολή της ιδέας του αυτοπροσδιορισμού πρέπει να πατάει και σε αντικειμενικά κριτήρια που προσδιορίζουν σε ποιο έθνος, σε ποια πληθυσμιακή ομάδα ανήκει κάποιος.
Εδώ να δούμε το εξής: Εμείς δεχόμαστε να ανήκεις όπου θέλεις. Άλλο πράγμα είναι αυτό και άλλο να εξωραΐζεται και το κάνει αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση όταν τη συμφέρει, η ιδέα της αυτονομίας και της αυτοδιάθεσης. Βεβαίως η έννοια της αυτοδιάθεσης των λαών είχε φορτιστεί και μπορεί να φορτιστεί στην πορεία με πολύ θετικό περιεχόμενο. Αλλά έτσι, όπως υπάρχει μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στους άλλους οργανισμούς είναι η ιδέα αυτοπροσδιορισμός, αυτονομία, αυτοδιάθεση που είναι μία ιδέα κομμένη και ραμμένη στο παιχνίδι των αγορών, στη δημιουργία νέων κρατών, στη διάλυση κρατών, στις προσαρτήσεις, δηλαδή στη σύγχρονη ιμπεριαλιστική στρατηγική. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει με σκοπιμότητα τις διάφορες μειονοτικές ομάδες. Σε άλλες στέλνει άφθονο χρήμα για να εκδηλώνουν οργανώσεις κ.λπ. Γίνονται και στην Ελλάδα με έναν ιδιαίτερο σκοπό, να τους χρησιμοποιήσει και εντός και ενδεχομένως και εκτός Ελλάδας.
Εμείς βέβαια θέλουμε σχέσεις με τη γειτονική χώρα και μάλιστα πολύμορφες σχέσεις. Αλλά αυτή η πολιτική δεν μπορεί να υπηρετηθεί ούτε με λογοπαίγνια, ούτε με τάχα έντιμους συμβιβασμούς. Εδώ είναι θέμα να το πω, διεκδίκησης, σύγκρουσης, από τους ίδιους τους συμμάχους σας.
Ας πάμε στις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο. Κατ’ αρχήν, ακούμε διάφορα λες και είναι μέσα στο DNA της Τουρκίας να διεκδικεί και στο DNA της Ελλάδας να συμβιβάζεται. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ανεξάρτητα αν υπάρχει μια ιστορία σ’ αυτό το θέμα, σήμερα πρέπει να το δούμε στις συγκεκριμένες συνθήκες που ζούμε, διότι αυτή τη στιγμή υπάρχει η στρατηγική των Ηνωμένων Πολιτειών για τη «Μεγάλη Μέση Ανατολή» που φθάνει μέχρι το Πακιστάν. Και εδώ θα παίξει ρόλο η Τουρκία. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες η Τουρκία σήμερα έχει σηκώσει κεφάλι, διότι αντικειμενικά έχει μεγαλύτερο ρόλο στα γεωστρατηγικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών και παίζει έτσι ή αλλιώς μεγαλύτερο ρόλο στις αντιθέσεις μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΗΠΑ που ξαναλέμε ότι από την πλευρά των κρατών δεν είναι προοδευτική σύγκρουση σε καμία περίπτωση.
(MT)


(1XP)
Τα νομικά επιχειρήματα που είχε η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και που έχει η Ελληνική Κυβέρνηση για τα ζητήματα των γκρίζων ζωνών και της αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα δεν φτάνουν. Καλά είναι και τα νομικά αλλά το ζήτημα είναι πριν από όλα πολιτικό, είναι θέμα συσχετισμού δύναμης.
Η ηγεσία της Τουρκίας ό,τι κάνει το κάνει γιατί κανείς δεν πρόκειται να της τραβήξει το αυτί. Τώρα έχει προσθέσει και κάτι άλλο. Είναι οι αντιθέσεις που έχει η τουρκική πλουτοκρατία με την ελληνική πλουτοκρατία στους αγωγούς κ.λπ.. Είναι και ο παράγοντας της Ρωσίας. Ανέβηκαν επίσης περιφερειακές δυνάμεις, όπως η Κίνα και η Ινδία και όλο αυτό το κουβάρι γίνεται πολύ σύνθετο.
Να το πούμε καθαρά. Η ηγεσία της Τουρκίας –γιατί τι φταίει ο τουρκικός λαός;- επιδιώκει την ανατροπή διεθνών συνθηκών με τις οποίες ρυθμίζονται τα σύνορα στο Αιγαίο, επιδιώκει την ανατροπή της Συνθήκης της Λωζάνης, το πρωτόκολλο του 1932, της Συνθήκης στο Παρίσι κ.λπ.. Πάει φιρί-φιρί και για θερμό επεισόδιο.
Βεβαίως χρειάζεται ψυχραιμία. Βεβαίως η απάντηση δεν είναι «βαράτε τα άρματα». Η απάντηση όμως δεν είναι ούτε τα εξοπλιστικά προγράμματα που παίρνει η Ελλάδα, που δεν έχουν σχέση με την υπεράσπιση της άμυνας, ούτε γενικά όλο αυτό το παιχνίδι ποιος είναι πιο καλό παιδί απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τις Ηνωμένες Πολιτείες και γενικά απέναντι στον ιμπεριαλισμό.
Στεναχωρήθηκε ο κ. Καρατζαφέρης γιατί ο Ομπάμα πάει πρώτα στην Κωνσταντινούπολη. Αυτό είναι το πρόβλημα. Να έρθει και σε μας και έτσι λύσαμε τα προβλήματά μας. Καταρχήν έτσι γινόταν πάντα, πότε προς την Ελλάδα, πότε προς την Τουρκία.
Δεν είναι βέβαιο για ποιο λόγο ο Ομπάμα πάει στην Κωνσταντινούπολη. Μπορεί να πηγαίνει για να την πιέσει για κάτι, να πηγαίνει για να της τραβήξει το αυτί. Γιατί το λέω αυτό; Όχι γιατί θέλω να κάνω κάποια βαθυστόχαστη πολιτική ανάλυση του ταξιδιού του Ομπάμα, αλλά γιατί εμείς τουλάχιστον δεν μπορούμε να δεχθούμε να αντιμετωπίζονται τα ζητήματα αυτά μέσα στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.
Επειδή η Ελλάδα είναι σε μια υποδεέστερη ενδιάμεση θέση, επειδή υπάρχουν σχέσεις εξάρτησης και αλληλεξάρτησης, ανισότιμες σχέσεις, να λέμε «εμείς είμαστε το καλό παιδί και όχι και η Τουρκία». Τι συνεπάγεται αυτό; Ακόμα πιο ενεργή συμμετοχή της Ελλάδας σε πολεμικές επιχειρήσεις, ακόμα πιο ενεργή συμμετοχή της Ελλάδας σε απειλές σε βάρος γειτονικών λαών κ.λπ..
Φέρνουμε αυτά τα παραδείγματα για να καταλήξουμε στο εξής: Είναι θέμα χειρισμών; Είναι θέμα τι λες στα διάφορα φόρα, αν έχεις υψηλούς ή χαμηλούς τόνους; Να το πω καθαρά; Ακόμα και στα πλαίσια των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων είναι θέμα συσχετισμού δύναμης ανάμεσα στις καπιταλιστικές χώρες.
Για μας, λοιπόν, το ζήτημα κρίνεται για άλλη μια φορά στο επίπεδο του ελληνικού λαού, του τουρκικού λαού, του αλβανικού λαού, του παλαιστινιακού λαού, για το παλαιστινιακό κ.λπ.. Για μας θέλει ακριβώς όξυνση της σύγκρουσης και της ρήξης στο εσωτερικό. Αυτό δεν αδυνατίζει καθόλου την πάλη για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, τη διεθνή συνεργασία των λαών και την πάλη κατά του ιμπεριαλισμού και της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων. Δεν θέλω να πολυλογώ, γιατί είναι θέματα που πολλές φορές τα έχουμε συζητήσει.
Μια κουβέντα για το Κυπριακό. Εμείς –και όχι από λόγους ιδεολογικούς- είπαμε ότι το Κυπριακό βρίσκεται σε καλά χέρια, μιλώντας για τον Πρόεδρο Χριστόφια της Κυπριακής Δημοκρατίας και γενικότερα αναφερόμενοι στο ίδιο το ΑΚΕΛ. Δεν έχουμε λόγους να αλλάξουμε αυτήν τη θέση, διότι έβαλε μια κόκκινη γραμμή, στο μέτρο που είχε μια ευθύνη μέσα από τις διμερείς συναντήσεις.
Το θέμα όμως δεν κρίνεται από τη διαπραγματευτική ικανότητα ούτε από τη σταθερότητα και τη σωστή θέση που έχει ο Πρόεδρος Χριστόφιας. Εδώ κρίνεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από το ΝΑΤΟ, από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Βεβαίως θα γίνουν και διμερείς συζητήσεις. Σωστά γίνονται.
Εμείς λέμε το εξής πράγμα: Είναι ορατός ο κίνδυνος το σχέδιο Ανάν να περάσει από το παράθυρο, από το διεθνή παράγοντα, για να το πω έτσι; Το να λέμε ότι στηρίζουμε την Κυπριακή Κυβέρνηση και την Κυπριακή Προεδρία δεν φτάνει, όχι για εμάς, γιατί εμείς το λέμε με όλη μας την καρδιά. Εμείς όμως δεν είμαστε Κυβέρνηση για να δώσουμε αυτή την ουσιαστική στήριξη.
(MB)
(2MT)
Κι εδώ τα μέτωπα πρέπει να είναι και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και με τα βέτο και διάφορα άλλα πράγματα. Διότι βεβαίως εμείς θα ζητήσουμε κι από την Κυβέρνηση σε συγκεκριμένη στιγμή να κάνει κάποιους συγκεκριμένους χειρισμούς, χωρίς να φεύγουμε από την κύρια στρατηγική που έχουμε, δηλαδή πάλη κατά του ιμπεριαλισμού, των μονοπωλίων και μια Ελλάδα μακριά κι έξω από τις δεσμεύσεις του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις ελληνοαμερικάνικες συμφωνίες. Αυτή η Ελλάδα θα είναι πιο ισχυρή για το λαό της και θα είναι και πιο ισχυρή στις διεθνείς σχέσεις, με ποια έννοια; Αυτό που έχει σημασία στις διεθνείς σχέσεις δεν είναι πώς οι ιμπεριαλιστές σου χαϊδεύουν τα αυτιά, αλλά και με τη δική σου πάλη σε πόσους λαούς δίνεις το κουράγιο να συνεχίσουν, πολύ περισσότερο που ζούμε σε μια περιοχή που δοκιμάζονται γειτονικοί λαοί, όπως ο παλαιστινιακός λαός και όχι μόνο.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, τριάντα οκτώ μαθήτριες και μαθητές και τρεις συνοδοί καθηγητές από το Γυμνάσιο Σορώνης Ρόδου.
Η Βουλή σας καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Νομίζω ότι η κοινωνία παρακολουθεί σε συνθήκες κρίσης την πολιτική σκηνή με καχυποψία και αγωνία. Και γι’ αυτό θα έλεγα: ας προσέχουμε να μην πέσουμε και να μην πέφτουμε στην παγίδα να είμαστε κάτω από τις περιστάσεις, πράγμα το οποίο σε μεγάλο βαθμό τουλάχιστον εγώ παρατήρησα στη σημερινή συζήτηση και μέσα από ομιλίες αλλά και μέσα από σιωπηλή αποδοχή ομιλιών που πάνε να κάνουν τη συζήτηση κομματικό νυφοπάζαρο, κήπο με διάφορες κοτσάνες κι έναν χώρο εκδήλωσης προσωπικής βεντέτας ομιλητών, συμπαρασύροντας έτσι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σ’ ένα βαρετό, μονότονο και εντελώς άγονο κουτσομπολιό για το ποιοι είναι στην Κυβέρνηση και το ποιοι είναι στην Αντιπολίτευση και παρεμποδίζοντας να γίνει, σε μια κρίσιμη στιγμή παγκόσμια, ευρωπαϊκά, εθνικά, μια συζήτηση σε βάθος για τη διεθνή θέση της χώρας μας.
Εμείς δεν θα ακολουθήσουμε αυτό το δρόμο και θα προσπαθήσουμε να θέσουμε τα ζητήματα των σοβαρών επαναπροσδιορισμών που θέτει μια άλλη διεθνής κατάσταση.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ)
Το πρώτο σημείο επομένως που θέλω να αναφέρω είναι ότι μιλάμε πια για μια εξωτερική πολιτική σε συνθήκες όπου γίνονται σοβαρότατες ανακατατάξεις, νέες ισορροπίες και διαμορφώνεται άλλη τάξη πραγμάτων. Τώρα μπαίνουμε στον 21ο αιώνα, όχι το 2000, αλλά τώρα, το 2009 ή αν θέλετε το 2008, στα μέσα και στα τέλη του 2008, με όλα αυτά τα στοιχεία της μεγάλης διαφοροποίησης σε παγκόσμιο επίπεδο και της κατάρρευσης, αν θέλετε, ενός συστήματος που είχε φανεί ότι μπορούσε να κυριαρχήσει εσαεί. Πρέπει να το προσέξουμε αυτό. Ζούμε σε μια μεγάλη ρευστότητα, σε μεγάλες ανακατατάξεις. Είναι δύσκολο να προσδιορίσουμε το μέγεθός τους. Φοβόμαστε, αν θέλετε, πολλές φορές τις παρατηρήσεις που γίνονται για το πόσο βαθιά είναι αυτή η κρίση και τι κοινωνικές, πολιτικές συνέπειες θα έχει, αλλά πρέπει να αρθούμε στο ύψος αυτών των περιστάσεων, ότι κάτι πολύ σοβαρό αλλάζει.
Και έχουμε ένα κακό παρελθόν ως χώρα και θα έλεγα ότι έχει ένα κακό παρελθόν η αστική τάξη της χώρας μας και το πολιτικό σύστημα της χώρας μας. Στην πρώτη μεγάλη, αν θέλετε, φάση ανακατατάξεων στις αρχές του 20ου αιώνα, με τις διαδικασίες εθνικής απελευθέρωσης στη Βαλκανική, με τους Βαλκανικούς Πολέμους, με τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που έγινε, καταλήξαμε να υποστούμε τη μεγαλύτερη καταστροφή, να αφανιστεί ο ελληνισμός από το χώρο που ήταν ο Θαλής, ο Αναξιμένης, ο Αναξαγόρας.
(GK)




(2MB)
Στη δεύτερη φάση που αρχίζει με την παγκόσμια κρίση του 1929 και ολοκληρώνεται με το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα βγαίνει πάλι μέσα από μια καταστροφή, μέσα από την πρόσκληση ξένων δυνάμεων να έλθουν και να επέμβουν εδώ και μέσα από έναν Εμφύλιο Πόλεμο. Και δεν θέλω να πω ότι και η άλλη πλευρά, η πλευρά του εργατικού κινήματος, δεν έχει και αυτή τις δικές της ευθύνες γι’ αυτό.
Στην περίοδο του ’60, όταν γίνεται η μεγάλη έκρηξη επιστημονικής και τεχνικής επανάστασης σε όλο τον κόσμο, αντί να έχουμε Silicon Valley, όπως μπορούσαν –προσπαθούσαν μέσα στα πλαίσια που ήταν διάφορες χώρες να έχουν ή είχαν- εμείς είχαμε τα Γιούρα και τη Λέρο και είχαμε τη χούντα, για να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος της Αριστεράς!
Τέλος, ακόμη και πριν από μία εικοσαετία, όταν είχαμε το κλείσιμο –με αυτόν τον τρόπο που έγινε- του Ψυχρού Πολέμου και την κατάρρευση των καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης και μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία, μέσα από ένα νέο τοπίο, χειρότερο ίσως από πριν, καλύτερο σε άλλα πράγματα, η χώρα μας είχε τη δυνατότητα να παίξει ένα μεγάλο ρόλο, ειδικά μέσω της Βορείου Ελλάδας και της Θεσσαλονίκης, στην ανοικτή πια επικοινωνία των κοινωνιών, η οποία βέβαια έγινε κάτω από τον οικονομικό έλεγχο των ισχυρών καπιταλιστικών δυνάμεων.
Στη Θεσσαλονίκη εγκαθίσταται μια εξουσία τοπική –που όμως εκφράζεται και γενικότερα- ακραία, εθνικιστική, ενάντια στη συνεργασία, ενάντια στην επικοινωνία, καταστροφική. Και αυτό είναι ένα δείγμα για το πού είμαστε.
Επομένως, ας καταλάβουμε ότι ζούμε την ιστορία και ότι δεν πρέπει και σ’ αυτή τη φάση της μεγάλης ρευστότητας να χάσουμε τις δυνατότητες και να μην κάνουμε εκείνες τις μεγάλες αλλαγές, οι οποίες επιβάλλονται εκ των πραγμάτων.
Με αυτή την έννοια, κάνουμε πρόταση και στον κύριο Πρωθυπουργό και στην Υπουργό Εξωτερικών. Γιατί το Υπουργείο Εξωτερικών να μην κάνει, αξιοποιώντας ένα σημαντικό δυναμικό διεθνολόγων –Ελλήνων αλλά και ξένων- μια μεγάλη συζήτηση για την εξωτερική μας πολιτική, τη διεθνή θέση της χώρας, τα νέα εμπόδια, τις αδυναμίες, τις δυνατότητες, τις προοπτικές σε συνθήκες παγκόσμιας κρίσης; Μια πρώτη πρόταση είναι αυτή από εμάς.
Δεύτερον, είναι αλήθεια ότι σήμερα κεντρικό ίσως στοιχείο στην πορεία της χώρας μας είναι η οικονομική της ρώμη και η κοινωνική της συνοχή, το να έχει αντοχή και δυνατότητες μέσα σε ένα πιεστικό περιβάλλον διεθνώς και να έχει μια κοινωνία συμπαγή, να μην έχει φτώχεια, να μην έχει απολυμένους, να μην έχει νέους χωρίς προοπτικές.
Ας δούμε –που είναι πιο εύκολο- τι γίνεται στις μεγάλες χώρες. Σκεφτείτε την κρίση και τις μεγάλες αλλαγές της δεκαετίας του 1990 και το ρόλο που έπαιζε τότε η Κίνα –δεν υπήρχε η Κίνα, ήταν κλεισμένη- και το ρόλο που παίζει σήμερα, όπου όλοι τη βλέπουν σαν το ναό της σωτηρίας, δεδομένων των συναλλαγματικών αποθεμάτων και του κρίσιμου ρόλου που παίζει η ζήτηση της Κίνας στη διεθνή οικονομική κατάσταση.
Δείτε τη Ρωσία πώς από τον παράδεισο των υψηλών τιμών πετρελαίου, χωρίς μια σταθερή πολιτική συγκρότησης και κοινωνικής συνοχής, σήμερα πέφτει στην κόλαση των τεράστιων προβλημάτων από την πτώση των τιμών του πετρελαίου.
Δείτε τη Μεγάλη Βρετανία, το Ηνωμένο Βασίλειο πώς επαναπαυμένο στο Σίτι και στο να γίνει το Λας Βέγκας του παγκοσμίου χρηματοπιστωτικού συστήματος, σήμερα ουσιαστικά είναι αυτό που καταρρέει και βλέπουμε εικόνες όπως Βρετανούς εργάτες να στρέφονται ενάντια σε ξένους εργάτες, εικόνες ακραίες που δεν περίμενε κανείς.
Δείτε την Ιρλανδία πώς η κρίση στο χώρο της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας γίνεται ένα «θερμοκήπιο», για να εμφανιστούν πάλι οι γνήσιοι IRA και να έχουμε ξανά βία.

(DE)
(2GK)
Επομένως, έχει μεγάλη σημασία το να υπάρξει μια οικονομική πολιτική και μια ισχύς της χώρας μας σε αυτά τα πλαίσια, όμως, σε ένα συνολικό πεδίο που αλλάζει. Δεν είναι η παγκοσμιοποίηση που ξέραμε, δεν υπάρχει πια αυτή η παγκοσμιοποίηση. Καταρρέει. Δεν είναι η παγκοσμιοποίηση με ένα κέντρο, δεν είναι η παγκοσμιοποίηση όπου είναι ο αυτόματος πιλότος για να ακολουθούμε τις επιλογές των hedge funds από τη μια χώρα και στην άλλη, που περνάνε και μέσα στη νομοθεσία των διεθνών οργανισμών, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε μια αγοράς που μπορεί μόνη της να προχωράει.
Επομένως, θέλει ηγεσία, θέλει στόχους, θέλει επιλογές, θέλει επαναπροσδιορισμό των κριτηρίων, θέλει ισχυρό δημόσιο τομέα, καινούργιο, αυτοτελή, δημοκρατικό, αποτελεσματικό και όχι λιγότερο κράτος, όπως είχε κινηθεί η οικονομία σας και η άποψή σας, κύριε Πρωθυπουργέ.
Τρίτο: Μέσα στα πλαίσια αυτά της ενίσχυσης της οικονομίας, δεν μπορώ να μη θέσω πάλι ένα θέμα και αυτό είναι το ότι η Ελλάδα βαρύνεται και ίσως το αντηχεί. Δεν το αντηχεί, γιατί έχει πολύ υψηλό κόστος. Δεν μπορεί να το αντέξει σήμερα με αυτό το βάρος των εξοπλισμών τους οποίους έχει. Και δεν μιλάμε εμείς για κατάργηση γενικώς, δεν μιλάμε εμείς για αδιαφορία για την εδαφική μας ακεραιότητα, δεν αγνοούμε απειλές, αλλά πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρξει ορθολογισμός, απαλλαγή από τους εξοπλισμούς νατοϊκής έμπνευσης, απαλλαγή από την διπλωματία των εξοπλισμών, όπου για να έχουμε μια στήριξη, προσφεύγουμε στην αγορά όπλων.
Ας πάρετε μάθημα, μια που γίνεται της μόδας, από τον Ομπάμα, ο οποίος, ενώ ακολουθεί μια πολιτική πολύ πιο ενεργή από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ελλειμμάτων και στήριξης της ζήτησης, προχθές ανακοίνωσε ότι στις δαπάνες του για την άμυνα θα κάνει περικοπές. Ίσως είναι ο μόνος τομέας που γίνονται τέτοιες περικοπές αξίας 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Το τέταρτο σημείο που θα ήθελα να αναφέρω είναι ότι πρέπει να έχουμε αίσθηση ότι χρειάζεται επαναπροσδιορισμός των συμμαχιών και όχι απλώς κάποια βήματα ή κάποια παράσημα. Ως παράσημο ή ένα βήμα ήταν, αν θέλετε, οι ενεργειακές συμφωνίες με τη Ρωσία.
Όμως, δεν είναι ένα παράσημο, κύριε Πρωθυπουργέ. Εδώ θέλει ενεργές πολιτικές σε όλα τα επίπεδα, έξω από το δόγμα «Ανήκουμε στην Ουάσιγκτον ή ανήκουμε στις Βρυξέλλες», που ήταν το πρώτο σας σημείο, που λέτε ότι θα ακολουθήσετε τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και με αυτή την έννοια, θέλει άνοιγμα σε άλλες δυνάμεις, Ρωσία, Κίνα, τις αναπτυσσόμενες χώρες. Θέλει αξιοποίηση του Ο.Α.Σ.Ε., του Οργανισμού Ασφάλισης Συνεργασίας και Ειρήνης στην Ευρώπη, ουσιαστική αξιοποίηση, να γίνει γνωστό ότι μπορούμε και εμείς ως Ελλάδα, έχοντας σε αυτή την κρίσιμη κατάσταση την Προεδρία του Ο.Α.Σ.Ε., να πούμε ότι αντί για τον επιθετικό οργανισμό του ΝΑΤΟ, έχουμε μια δυνατότητα να δημιουργηθεί ένα σύστημα ασφάλειας που είναι το μόνο που συμμετέχει και η Ευρώπη και η Ρωσία.
Μπορούσε η χώρα μας να τα κάνει. Και δεν μιλάω για ανοίγματα τύπου να πουλάμε τον Πειραιά στην COSCO, γιατί αυτό είναι πολλαπλασιασμός, αν θέλετε, μιας υποτελούς αντίληψης που υπήρχε. Και με αυτή την έννοια, νομίζω ότι θέλει και μια ρήξη με τον ατλαντισμό.
Ασφαλώς στις Ηνωμένες Πολιτείες με τη νέα προεδρεία έχουμε αλλαγές, δεν μπορεί να τις μηδενίσει κανείς, δεν είναι η θρησκευτική δεξιά και τα πιο αντιδραστικά κυκλώματα που είναι στην εξουσία σήμερα. Όμως, οι βασικοί κεντρικοί στόχοι του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού παραμένουν και το βλέπουμε. Μειώνεται ο στρατός στο Ιράκ, αυξάνεται στο Αφγανιστάν, πάει στο Πακιστάν. Και αναρωτιόμαστε: Για ποιο λόγο τέτοιες ενέργειες και συμβολικές και ουσιαστικές αυτού του μονόπλευρου προσανατολισμού; Γιατί να δεχθούμε εμείς να γίνει και να πληρώνουμε από τον Προϋπολογισμό μας το Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής στη Βάση της Σούδας και να το έχει ψηφίσει και Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Γιατί να περνάμε αυτή τη συμφωνία δικαστικής συνδρομής με τις Ηνωμένες Πολιτείες και να βλέπουμε, δυστυχώς, να την ψηφίζουν μέσα στην Επιτροπή της Βουλής και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.;
Το πέμπτο, το οποίο θεωρούμε πολύ σημαντικό, κύριε Πρωθυπουργέ, είναι το εξής: Νομίζω ότι μέσα σε ένα τέτοιο κινούμενο τοπίο, είναι πολύ σημαντικό για μια χώρα να έχει τη δυνατότητα να εκφράσει τις προσδοκίες, τους στόχους, τις επιθυμίες ευρύτερης ομάδας χωρών, να μπορεί να παρεμβαίνει στα μεγάλα διεθνή ζητήματα, να αναδείχνεται έτσι, αξιοποιώντας και υπερβαίνοντας, αν θέλετε, το μέγεθός της και αξιοποιώντας όσες δυνατότητες έχει ένας ουσιαστικός παράγων της διεθνούς ζωής.
(LM)
(DE)
Και εδώ νομίζω ότι λείπουμε, κύριε Πρόεδρε. Λείπουμε και χάνουμε ένα τεράστιο δυναμικό. Λένε, γιατί ο Ομπάμα πάει στην Άγκυρα και δεν έρχεται στην Αθήνα. Γιατί η Τουρκία έχει εξωτερική πολιτική. Εμείς δεν έχουμε. Και πρέπει να καταλάβουμε ότι οι ελληνοτουρκικές διαφορές που είναι πολύ σημαντικές και υπάρχουν απειλές και βλέψεις εναντίον μας, δεν θα λυθούν μόνο και ίσως δεν λυθούν κυρίως στο γήπεδο των ελληνοτουρκικών διαφορών. Θα λυθούν σε μεγάλο βαθμό στο γενικότερο στίβο του ρόλου που παίζει μια χώρα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Είχαμε κι έχουμε βαθιά ριζωμένο, από την εποχή, αν θέλετε, του ελληνικού αποικισμού, στις ακτές της Μικρασίας και τις υπόλοιπες δυτικές ακτές της Ασίας, τη σημερινή Μέση Ανατολή κ.λπ., ένα καλό όνομα. Το έχουμε βιώσει όλοι όσοι έχουμε ταξιδέψει σ’ αυτές τις χώρες.
Γιατί στην υπόθεση της Γάζας, αυτής της απαράδεκτης εισβολής, αυτής της βαρβαρότητας, η Ελλάδα απουσίαζε; Γιατί, παρά τις διαψεύσεις σας, δεχτήκαμε να χρησιμοποιηθεί το ελληνικό έδαφος, ελληνικά λιμάνια για μεταφορά όπλων; Γιατί κλείναμε τα μάτια και τα αυτιά, όταν ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας έβγαινε και ερχόταν σε σύγκρουση με βασικές επιλογές των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης να στηρίξουν ή να ανεχθούν το Ισραήλ; Ακόμα είχαμε αυτά τα μεταδοθέντα από όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα του κόσμου συμβάντα ανάμεσα στον ίδιο, στον Ερντογάν και στον Μπέρενς. Για ποιο λόγο η δική μας απουσία;
Η πολιτική της Ελλάδας είναι σαν να έχει μία αγοραφοβία, σαν να φοβάται, ενώ υπάρχει μία παράδοση, αν θέλετε. Για να είμαστε τίμιοι, επί Ανδρέα Παπανδρέου υπήρχε μια τέτοια παράδοση. Θυμάμαι την Κίνηση των Έξι τότε για τα ζητήματα του αφοπλισμού. Θυμάμαι το ρόλο που παίξαμε για να αποσυρθεί ο Αραφάτ και οι άλλοι πολιορκημένοι από τη Βηρυτό. Για ποιο λόγο, λοιπόν, η δική μας απουσία; Και έχουμε τέτοιες δυνατότητες. Επομένως, πρέπει να εκτιμηθεί αυτό.
Σας λέω για παράδειγμα ότι σήμερα ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Βάτσλαβ Κλάους, πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε μια διεθνή σύναξη ενάντια στη μάχη για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και για μέτρα ενάντια στην κλιματική αλλαγή. Γιατί η Ελλάδα να είναι από τις δυνάμεις που καταγράφονται στο παθητικό για την κλιματική αλλαγή, αντί να παίρνει πρωτοβουλίες;
Έκτο σημείο, που κατά τη γνώμη μου και αυτό είναι σημαντικό. Αυτή ακριβώς η δυνατότητα εκφράζεται ιδιαίτερα μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Νομίζω ότι είναι μεγάλο λάθος αυτό που λέμε σήμερα και είναι απομόνωση. Όποια χώρα της Ευρώπης λέει «θα σέβομαι τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης», αυτοαπομονώνεται.
Ανοίχτε όποια εφημερίδα θέλετε από τη «Financial Times» μέχρι τη «Herald Tribute», μέχρι το site του Τσόμσκι στο διαδίκτυο και θα δείτε ότι όλοι κριτικάρουν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως πολιτική αυτοκαταστροφική, η οποία το μόνο που ξέρει είναι τα ελλείμματα και το να μην περάσουμε το 3% και δεν βλέπει την ανάγκη να ενισχυθεί η ενεργός ζήτηση, να κινηθεί η οικονομία, να βοηθηθούν οι χώρες-μέλη.
Δεν μπορούμε επομένως, να έχουμε τον Πρωθυπουργό της χώρας και στα έξι σημεία που ζητάει συναίνεση να λέει «πρώτον, σεβασμός στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Όχι. Η Ελλάδα μπορεί να πάρει και θα έπρεπε να πάρει μία σειρά από πρωτοβουλίες που θα έχουν μεγάλη στήριξη, θα της δώσουν ρόλο, θα τη ξαναφέρουν στις διεθνείς διασκέψεις, από τις οποίες λείπει, σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Γιατί; Για εγγύηση στο δανεισμό των χωρών που δεν πλήττει μόνο εμάς, με τις τεράστιες διαφορές στα επιτόκια, με τα spread. Γιατί; Για αγορά απευθείας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δημοσίων ομολόγων των χωρών–μελών, όπως ήδη έκανε η Κεντρική Τράπεζα της Μεγάλης Βρετανίας στη Βρετανία. Γιατί; Για αντικατάσταση του Συμφώνου Σταθερότητας.
(AD)
(LM)
Γιατί; Για ελέγχους στην αγορά! Γιατί; Για αύξηση του Προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Γιατί; Για να μην αντιμετωπίζουν διαφορετικά το διεθνές χρέος των χωρών μελών από το χρέος το οποίο έχουν σωρεύσει άλλες χώρες μέλη και που είναι το χρέος του πιστωτικού τους τομέα που στη Μεγάλη Βρετανία φθάνει το 250%.
Έβδομον, αυτός ο ρόλος που μπορούμε να παίξουμε, νομίζω ότι εκφράζεται με ένα πολύ σαφή τρόπο στο χώρο των Βαλκανίων και στο χώρο της Ανατολικής Ευρώπης και είναι κατά τη γνώμη μου πολύ αρνητικό αυτό το δίλημμα που έχει μπει σχετικά με το τι θα γίνει με τις ελληνικές τράπεζες. Οι ελληνικές τράπεζες οφείλουν να στηρίξουν την ελληνική οικονομία. Οι ελληνικές τράπεζες οφείλουν, επίσης, τους εργαζόμενους και τους ανέργους και τους δυστυχισμένους της Ρουμανίας και τους πεινασμένους των άλλων χωρών, όπου έχουν εγκαταστήσει τα υποκαταστήματά τους και όπου περνούσαν περιόδους παχιών αγελάδων χωρίς ελέγχους, να τους στηρίξουν και αυτούς. Και αυτός είναι ακόμα ένας λόγος που πρέπει να προχωρήσουμε σ’ ένα δημόσιο τομέα, έναν τομέα ευθύνης απέναντι και στη δική μας κοινωνία και έξω από τη χώρα μας, τον τραπεζικό.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
Το όγδοο σημείο αφορά τα ελληνοτουρκικά και επαναλαμβάνω ότι σε μεγάλο βαθμό θα κριθεί από το διεθνή ρόλο που έχει κάθε χώρα. Και αυτό φαίνεται, αν θέλετε, σε όλα τα συμβάντα. Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες εξετάζουν αν θα προχωρήσουν στην επιλογή που είχαν κάνει του Ρασμούσεν, του Πρωθυπουργού της Δανίας, ως Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ ή όχι, γιατί η Τουρκία ζητά να μην είναι διότι υπάρχει κουρδικός σταθμός στη Δανία.
Και την ίδια στιγμή, κυρία Υπουργέ, δεν μπορείτε να πετύχετε να μη συμμετάσχουν Βρετανοί, Ολλανδοί, Βέλγοι, αν θυμάμαι καλά, σ’ αυτήν την άσκηση αμφισβήτησης των συνόρων στο χώρο του Αιγαίου που ετοιμάζεται η Τουρκία.
Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να αξιοποιήσουμε όλα τα μέσα πίεσης που έχουμε. Και μ’ αυτήν την έννοια, αν αξιοποιούνταν μέχρι σήμερα οι δυνατότητες στο θέμα της υποψηφιότητας της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα μπορούσε αυτός να ήταν ένας μηχανισμός. Δεν έχει γίνει αυτό μέχρι τώρα! Με τίποτα δεν έχει γίνει! Και είναι σημαντικό για μας, διότι το 2009 –και πρέπει να καταγραφούν οι ευθύνες της Τουρκίας στο χώρο του Αιγαίου- στην έκθεση αξιολόγησης για την υποψηφιότητα της Τουρκίας, άσχετα αν δεν είναι σήμερα, αυτό το θέμα έχει πάει στις καλένδες σε μεγάλο βαθμό.
Και θα ήθελα, επίσης, μ’ αυτήν την ευκαιρία να τονίσω, κυρία Υπουργέ, βλέποντας σήμερα ένα πολύ σημαντικό δημοσίευμα της ΑΥΓΗΣ σχετικά με τη δράση της συνωμοτικής οργάνωσης Εργκενεκόν της Τουρκίας στο χώρο της Θράκης, την ανάγκη να ζητήσουμε στοιχεία γι’ αυτά τα θέματα. Και να τονίσω ότι πρέπει να αποκτήσει επιτέλους η Ελλάδα εξωτερική πολιτική στα ελληνοτουρκικά! Δεν έχει! Και το ξέρετε ότι δεν έχει! Ξέρετε ότι λέμε «ξύλινες εκφράσεις»! Το μόνο ζήτημα είναι η υφαλοκρηπίδα! Ξέρετε ότι υπάρχουν αμφισβητήσεις σε άλλες ζητήματα! Ξέρετε ότι έχουν περάσει μέσα στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για το Ελσίνκι!
Δεν έχουμε, λοιπόν, πολιτική και πρέπει να αποκτήσουμε! Και πρέπει να στηρίζεται στην υποστήριξη του διεθνούς δικαίου και στην αξιοποίηση των διεθνών οργανισμών και κυρίως του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για τη λύση των προβλημάτων που έχουμε.
Προτελευταίο σημείο είναι το θέμα του Κυπριακού. Είναι μία δυνατότητα να βγει από τη ναφθαλίνη. Ίσως αυτή είναι μία τελευταία ευκαιρία, έχοντας όλες αυτές τις εμπειρίες. Υπάρχουν ανησυχίες, φυσικά, μεγάλες ανησυχίες, όταν βλέπει κανείς τουρκοκυπριακές θέσεις, όπως να θέσουν μία νέα Ζυρίχη, να θέσουν υπό την εγγύηση, να προσπαθήσουν να διαιωνίσουν την παρουσία των ξένων δυνάμεων, να έχουν τα δύο ομόσπονδα κράτη δικές τους εξωτερικές σχέσεις, κλπ.
Όμως, παρ’ όλα αυτά, πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό ότι ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας έδωσε μία ώθηση. Και πιστεύουμε, βέβαια, ότι η τελική εγγύηση είναι το δημοψήφισμα του κυπριακού λαού, διότι καμία λύση δεν περνάει χωρίς δημοψήφισμα. Και από αυτήν την άποψη, θέλει και στήριξη και υπογράμμιση των ευθυνών της Τουρκίας.

(ΚΟ)


(2AD)
Το τελευταίο θέμα που θα ήθελα να αναφέρω είναι το θέμα των διαφορών με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Ας προσέξουμε εδώ. Έχουμε μία Κυβέρνηση ακραία επιθετική, εθνικιστική, η οποία πρέπει να πάρει πολιτικές απαντήσεις. Ας προσέξουμε, όμως, πώς θα αξιοποιήσουμε τις διαφοροποιήσεις μέσα στην κοινωνία και μέσα στο πολιτικό σύστημα αυτής της χώρας.
Θα αναφέρω –γιατί εδώ μέσα «πουλάμε» πατριωτισμό πολύ εύκολα- πάλι την κίνηση από την πλευρά του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών να βρει μετριοπαθείς Ταλιμπάν να συνομιλήσει. Ας μην φοβηθούμε τις σχέσεις με τους πολίτες της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Ας λύσουμε το θέμα της βίζας. Ας προχωρήσουμε τα περιβαλλοντικά έργα και τα έργα διαχείρισης των υδάτων στον Αξιό. Ας δημιουργήσουμε δυνατότητες τέτοιες, ώστε το τίμημα θα το πληρώσει η κυβέρνηση της FYROM, όπως οφείλει.
Έτυχε χθες να έχω μία συνάντηση με την πρέσβειρα της Κροατίας και ήταν πολύ ενδιαφέρον αυτό που είπε, δηλαδή ότι παρ’ ό,τι είχαν πάρα πολύ μεγάλες διαφορές με χώρες της Βαλκανικής –σκεφθείτε ότι αίμα χώριζε Κροατία με Σερβία- την ίδια στιγμή προωθούσαν τις οικονομικές σχέσεις και αυτό ήταν μία βάση για την επιτυχία της εξωτερικής τους πολιτικής.
Τέλος, θα ήθελα να κλείσω υπογραμμίζοντας τα εξής: Είμαστε στο 2009. Κανονικά θα είχαμε πυροτεχνήματα και γενέθλια, γιατί είναι είκοσι χρόνια από την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Αντί γι’ αυτό, έχουμε κηδείες και κλάματα και αναταράξεις και τον καπιταλισμό χωρίς ελέγχους, έχουμε καπιταλισμού καζίνου. Όλο αυτό το σύστημα που είχε ονομαστεί «νέο-φιλελευθερισμός», βλέπω ότι δεν αντέχει.
Είναι μία μεγάλη ευκαιρία, ζούμε την ιστορία και δεν μπορέσαμε να αξιοποιήσουμε τις προηγούμενες μεγάλες φάσεις ανακατατάξεων. Πιστεύουμε ότι η Αριστερά με τις αντιλήψεις της, με το μήνυμά της, με την ευθύνη της, με τις προτάσεις της μπορεί να παίξει έναν σημαντικό ρόλο σ’ αυτήν τη νέα εποχή που βιώνουμε.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει η Υπουργός Εξωτερικών κα Ντόρα Μπακογιάννη.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η προ Ημερησίας Διατάξεως συζήτηση για θέματα εξωτερικής πολιτικής είναι πάντοτε ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και πιστεύω ότι ενδιαφέρει και το σύνολο του ελληνικού λαού.
Ομολογώ ότι είχα ετοιμάσει μία άλλη ομιλία για να προσέλθω στη Βουλή των Ελλήνων, γιατί είχα την ελπίδα ότι εδώ θα ακουστούν ιδέες και απόψεις και ότι θα γίνει ένας γόνιμος διάλογος με εποικοδομητικές θέσεις για όλα τα σοβαρά θέματα που δεν απασχολούν μόνο την Ελλάδα, αλλά πραγματικά ολόκληρο τον κόσμο.
Και δεν σας κρύβω ότι νιώθω απογοήτευση για ορισμένα από αυτά που ακούστηκαν σήμερα στη Βουλή των Ελλήνων.
Ακούσαμε τον κ. Καρατζαφέρη να αγωνίζεται για τρία ολόκληρα λεπτά να πείσει ότι δεν είναι των άκρων και τα υπόλοιπα είκοσι πέντε να αποδεικνύει ότι σωστά ονομάζεται «των άκρων». Αντιπαρέρχομαι όσα εργολαβικά έχει αναλάβει να κάνει με τη λάσπη και τις επιθέσεις εναντίον μου. Δεν με αγγίζουν και κρίνεται και εκείνος, όπως κρινόμαστε όλοι από τον ελληνικό λαό.
Όμως, θέλω να σταθώ σ’ αυτά τα οποία ακούστηκαν από τον κ. Παπανδρέου. Και ξεκινάω μ’ αυτό το οποίο είπε, δηλαδή ότι είναι μύθος της νέο-Δεξιάς η σύμπλευση στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής. Μύθος, λέει, της Δεξιάς.
Δεν είναι μύθος, κύριε Παπανδρέου. Είναι τίτλος τιμής. Είναι τίτλος τιμής για την παράταξή μας, η οποία έχει την άποψη ότι μετά από πάρα πολλά χρόνια δομικών διαφορών μέσα σ’ αυτό το Ελληνικό Κοινοβούλιο τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν πράγματι συμπλεύσει στους βασικούς τους στόχους και έχουν ξεκαθαρίσει ότι βρίσκονται μέσα στην Ευρώπη, ότι βρίσκονται μέσα στο ΝΑΤΟ, ότι συνδιαμορφώνουν μία πολιτική και ότι έχουν συγκεκριμένους εθνικούς στόχους, τους οποίους υπηρετούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Οι παλαιότεροι εμού εδώ μέσα –και βλέπω μόνο δύο, οι οποίοι έχουν απομείνει- θυμούνται ενδεχομένως και άλλες εποχές. Όμως, δεν είναι μύθος, αλλά είναι αλήθεια.
(NP)



(2KO)
Και δεν είναι και κακό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στα θέματα εξωτερικής πολιτικής ο ελληνικός λαός, ο οποίος μας βλέπει και μας ακούει, αυτό το οποίο περιμένει από εμάς όλους είναι ακριβώς η σύμπλευση. Είναι να ενώνουμε δυνάμεις. Είναι να μπορούμε μαζί να πετυχαίνουμε τους αρχικούς στόχους.
Άρα, λυπάμαι πάρα πολύ. Λυπάμαι πάρα πολύ για την αντίληψη με την οποία προσήλθε στη Βουλή των Ελλήνων για τα εθνικά θέματα.
Αγωνίστηκε ο κύριος Παπανδρέου επί μισή ώρα να μας πείσει ότι έχουμε διαφορές. Και τι μας είπε; Μας είπε ότι κατά τη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας εκείνος έκανε μια καλή προεδρία. Και η Κυβέρνηση τότε του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε μια καλή προεδρία. Εμείς θα το δεχθούμε. Είναι τιμή για την Ελλάδα η καλή προεδρία και καλό είναι. Μόνο που είναι μερικά χρόνια πίσω. Μία είναι η διαφορά μας τότε.
Η διαφορά μας τότε, που πράγματι είναι διαφορά, είναι ότι εκείνη την εποχή η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε αποδεχθεί ότι τα Σκόπια θα προχωρήσουν προς την Ευρωπαϊκή Ένωση με το όνομα FYROM και με βάση αυτά στα οποία είχε συμφωνήσει εκείνη η Κυβέρνηση. Εκεί πράγματι αλλάξαμε πολιτική. Είπαμε ότι χρειάζεται να επιλυθεί το θέμα του ονόματος. Και έφθασε ο κύριος Παπανδρέου να έρθει εδώ πέρα στη Βουλή και να τα πει σε εμάς, κύριοι συνάδελφοι, ότι όλο το πλέγμα του Βουκουρεστίου το είχε σκεφθεί, το είχε αποφασίσει και το είχε προτείνει εκείνος.
Ε, όχι, κύριοι συνάδελφοι! Εμείς πήγαμε και του είπαμε πως αυτή είναι η στρατηγική για το Βουκουρέστι και χαιρόμαστε ιδιαίτερα και αναγνωρίζουμε ότι αυτή την στρατηγική την υπηρετήσατε και εσείς με τη σειρά σας μαζί μας.
Δεν είναι κακό, κύριοι συνάδελφοι, να αναγνωρίζει κανείς την πρωτοβουλία του αλλουνού. Καλό είναι για τη Βουλή των Ελλήνων και καλό για τα εθνικά θέματα.
Πάμε παραπέρα. Περίμενα να ακούσω από την Αντιπολίτευση –την Αξιωματική, γιατί ο κ. Αλαβάνος είπε κάτι- ποια είναι η άποψή της για τις προτάσεις Μεντβέντεφ και Σαρκοζί. Ποια είναι η άποψη του κυρίου Παπανδρέου;
Η προεδρία του ΟΑΣΕ, της οποίας ενδεχομένως τη δράση δεν έχετε παρακολουθήσει από κοντά, έχει πάρει συγκεκριμένη πρωτοβουλία. Έχει προχωρήσει αυτές τις προτάσεις. Κατέθεσε στο Συμβούλιο Ασφαλείας την ανάγκη ενός διαλόγου πάνω σε αυτές τις προτάσεις για τη στρατηγική και την ασφάλεια στην Ευρώπη.
Είχε κοινή αποδοχή, κύριοι συνάδελφοι -σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε- ομόφωνα, όλου του Συμβουλίου Ασφαλείας, η πρότασή μας αυτή. Δεχθήκαμε συγχαρητήρια από όλα τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας. Δεν περιμένω να δεχθούμε συγχαρητήρια από όλη τη Βουλή των Ελλήνων. Περιμένω, όμως, να συμφωνήσουμε ότι η στρατηγική μας είναι πως αυτές οι προτάσεις για το μέλλον της στρατηγικής ασφάλειας στην Ευρώπη πρέπει να συζητηθούν σε βάθος και ότι η ελληνική προεδρία θα είναι αυτή που έχει την ευθύνη και την πρωτοβουλία να το προχωρήσει όσο είναι δυνατόν κατά τη διάρκεια αυτού του έτους.
Περίμενα να ακούσω τον ευρύτερο προβληματισμό για τι πραγματικά συμβαίνει στη Μέση Ανατολή. Άκουσα αφορισμούς. Η Ελλάδα –λέει- είναι απούσα από τη Μέση Ανατολή. Ήταν απούσα, κύριε συνάδελφε, η Ελλάδα από τη Μέση Ανατολή και είναι αλήθεια. Ήταν παρούσα μια εποχή επί Καρόλου Παπούλια και μετά ήταν παντελώς απούσα. Ξαναείναι παρούσα στη Μέση Ανατολή επί της Κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας. Και είναι παρούσα, όταν ξεκινήσαμε και κάναμε στο Συμβούλιο Ασφαλείας την πρώτη συνάντηση σε επίπεδο Υπουργών για τη Μέση Ανατολή. Δεν υπάρχει Άραβας ηγέτης σήμερα, ο οποίος να μην το δηλώνει αυτό ευθαρσώς. Η Ελλάδα είναι παρούσα σε όλα τα θέματα που απασχολούν τη Μέση Ανατολή. Ήμασταν οι πρώτοι που βρεθήκαμε στο Λίβανο. Ήμασταν οι πρώτοι που πήγαμε στη Γάζα με ανθρωπιστική βοήθεια. Είμαστε εκείνοι οι οποίοι έχουμε ένα ρόλο δημιουργικό, ένα ρόλο έντιμου διαμεσολαβητή στη Μέση Ανατολή.
Δεν ισχυρίζομαι εγώ στη Βουλή των Ελλήνων ότι εμείς θα λύσουμε το πρόβλημα της Μέσης Ανατολής. Ισχυρίζομαι, όμως, ότι συμβάλλουμε αποφασιστικά και με όλες μας τις δυνάμεις και ότι δεν έχουμε προβλήματα που, ενδεχομένως, έχουν άλλες χώρες που το διαμεσολαβητικό τους ρόλο θέλουν να τον χρησιμοποιήσουν για ιδιοτελείς σκοπούς. Είμαι –νομίζω- σαφής εδώ μέσα.
Όταν η Ελλάδα τάσσεται υπέρ του ενδοπαλαιστινιακού διαλόγου και ξέρει τι λέει και δεν έχει το μέρος του ενός ή του άλλου, αλλά πιστεύει ότι πρέπει να υπάρχει μια κυβέρνηση στην Παλαιστίνη που να μπορεί να διαπραγματευτεί αύριο με το Ισραήλ, γιατί αυτή είναι προϋπόθεση.
(XF)









(2NP)
Όταν η Ελλάδα παίρνει θέση στα θέματα της Μέσης Ανατολής, τα παίρνει μετά λόγου γνώσεως. Και αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών είναι και ο μόνος ο οποίος έχει κληθεί μαζί με τον Νορβηγό στην Ντόχα στην κορυφή του Αραβικού Συνδέσμου.
Παρακολουθείστε λίγο πιο κοντά, κύριοι συνάδελφοι, αξίζει τον κόπο. Και αξίζει τον κόπο διότι κάθε τι το οποίο γίνεται, γίνεται ακριβώς με μία βασική αρχή, στην οποία επίσης δεν συμφωνούμε, ότι η Ελλάδα δεν είναι ένα φοβικό κράτος, ότι η Ελλάδα δεν βρίσκεται κλεισμένη στο καβούκι της, ότι η Ελλάδα είναι μια ώριμη ευρωπαϊκή δημοκρατία η οποία ασκεί πολιτική μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και διά της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, αλλά η οποία είναι παρούσα παντού. Είναι παρούσα στα Βαλκάνια με αυτή τη μία αλλαγή στην πολιτική, είναι παρούσα βέβαια στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής, είναι παρούσα στη Μέση Ανατολή. Και σήμερα λόγω ΟΑΣΕ –και δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό- το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών είναι πλέον εξαιρετικά δραστήριο σε όλες τις περιοχές του Καυκάσου και στις χώρες της Κεντρικής Ασίας. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Η εξωτερική πολιτική την οποία ασκούμε, είναι μια εξωτερική πολιτική η οποία ασκείται με αυτοπεποίθηση.
Θέλω εδώ να προσθέσω κάτι το οποίο εγώ τουλάχιστον νιώθω ανάγκη να το πω. Φτάνει πια η μιζέρια, κύριοι συνάδελφοι. Δεν μπορεί από αυτή τη Βουλή να βγαίνει μόνο ό,τι είναι αρνητικό για τη χώρα μας. Επιτέλους, κοινή πατρίδα έχουμε. Μία πατρίδα έχουμε. Αυτήν υπερασπιζόμαστε. Δεν γίνεται στο εξωτερικό να μπορούμε να συνεργαζόμαστε όπως συνεργαζόμαστε, που αυτό είναι αλήθεια και είναι προς τιμήν μας και στο εσωτερικό, μέσα στη Βουλή, να μη μπορούμε να κάνουμε έναν πολιτισμένο διάλογο για θέματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά να φέρνουμε μέσα ο καθένας τον πόνο του για οτιδήποτε μπορεί να κατασκευαστεί για να διαφωνήσετε με την Κυβέρνηση.
Εμείς δεν ακολουθήσαμε αυτήν την πολιτική, κύριοι συνάδελφοι, στο παρελθόν και είμαι περήφανη που δεν την ακολουθήσαμε. Και δεν την ακολουθήσαμε. Όπου διαφωνούσαμε το λέγαμε. Αλλά όπου συμφωνούσαμε επίσης το λέγαμε. Και δεν φοβόμαστε να το πούμε. Και δεν μπορείτε να κρύψετε από τον ελληνικό λαό ότι οι δομικές διαφορές στην εξωτερική πολιτική δεν υπάρχουν. Να μας ψέξετε αν πιστεύετε ότι υπάρχουν συγκεκριμένες κινήσεις οι οποίες δεν ακολουθήθηκαν. Δεν τις είπατε όμως. Αφορισμούς γενικούς, αοριστολογίες, ένα περίγραμμα το οποίο περίπου έλεγε ότι γενικώς εμείς δεν μπορούμε να συμπλεύσουμε και εκεί αρχίσατε και εκεί τελειώσατε. Δεν βοηθάει αυτό την ελληνική εξωτερική πολιτική.
Εγώ εν πάση περιπτώσει μπορώ να σας πω ένα πράγμα: Η ελληνική εξωτερική πολιτική ασκείται σήμερα πάνω απ’ όλα με υπευθυνότητα. Είναι πολύ εύκολο για μένα πολλές φορές να δώσω απαντήσεις σε διάφορα ακραία, ενίοτε δε και γραφικά τα οποία ακούγονται. Κάθε κίνηση, όμως, που γίνεται σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής δεν συνυπολογίζεται με την εντύπωση του εικοσιτετραώρου. Συνυπολογίζεται με το αποτέλεσμα στο μέλλον. Αυτό δημιουργεί λοιπόν και υποχρεώσεις και αυτοσυγκράτηση του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών κάθε φορά όταν τοποθετείται.
Πρέπει λοιπόν να ξεκαθαρίσουμε ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα δυνατή, είναι μία χώρα η οποία μπορεί να ασκεί πολιτική με τους δικούς της όρους. Η Ελλάδα δεν έχει πάτρωνες και προστάτες και όλες αυτές τις αηδίες, τις οποίες άκουσα εδώ μέσα. Η Ελλάδα είναι μία χώρα η οποία υπηρετεί τα δικά της εθνικά συμφέροντα, είναι πιστή στις συμμαχίες της ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και νιώθει δυνατότερη από την ώρα που θα έχει αύριο το πρωί, όπως ελπίζω, μία ακόμη δυνατότερη Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτός είναι ο βασικός στρατηγικός στόχος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Και ελπίζω ότι κάποια στιγμή οι οποιεσδήποτε κομματικές εμπάθειες θα μπουν στην άκρη και θα αναγνωρίσουμε όλοι ότι μόνο ενωμένοι είμαστε δυνατοί.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, σαράντα τρεις μαθήτριες και μαθητές και τέσσερις συνοδοί-καθηγητές από το Γυμνάσιο Ματαράγκας Αιτωλοακαρνανίας.
Τους καλωσορίζουμε στη Βουλή και τους ευχόμαστε καλή πρόοδο και να είναι καλότυχα.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός, κ. Κώστας Καραμανλής.
(ZE)
(XF)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θλίβομαι και θλίβομαι πραγματικά όταν κάποιος οποιοσδήποτε Έλληνας ή ξένος παραποιεί την εικόνα της πατρίδος μας και μάλιστα την παραποιεί εσκεμμένως πολύ περισσότερο εάν και όταν είναι αρχηγός πολιτικού κόμματος ελληνικού πολιτικού κόμματος. Άκουσα και σήμερα να το επιχειρεί συστηματικά ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τη μια να παρουσιάζει τα πάντα ειδυλλιακά στην περίοδο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και από την άλλη να αμφισβητεί το κύρος της πατρίδος μας τα τελευταία χρόνια. Αυτή είναι μια ανεύθυνη τακτική επιζήμια για την Ελλάδα, επιζήμια για τα συμφέροντα της χώρας.
Δυστυχώς, κύριε Αρχηγέ του ΠΑ.ΣΟ.Κ. η αντιδραστικότητα, η επιθετικότητά σας δεν εξαιρεί ούτε την εξωτερική πολιτική της χώρας, δεν εξαιρεί ούτε την ίδια τη χώρα. Στοχεύετε ανεύθυνα την εθνική συναίνεση εκεί που είχαμε πετύχει σημαντικά βήματα στην εξωτερική πολιτική στα εθνικά μας θέματα. Σας θυμίζω πως όταν η χώρα αντιμετώπιζε ενδεχόμενο πιέσεων όταν ο πρώην Πρωθυπουργός αναχωρούσε για δύσκολα ταξίδια ο ίδιος σ’ αυτό εδώ το βήμα ερχόμουν να στηρίξω την προσπάθειά του, ερχόμουν να στηρίξω την Ελλάδα. Δεν θελήσατε, δεν μπορέσατε να ακολουθήσετε το δρόμο της υπευθυνότητας. Φτάσατε τελικά στο σημείο να αμφισβητείτε ανεύθυνα και το κύρος της πατρίδος μας. Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεστε τη ζημιά που κάνετε για τη χώρα. Δεν έχετε όμως τέτοιο δικαίωμα! Δικαίωμα τέτοιας ανευθυνότητας δεν έχει κανένας!
Και ερωτώ: Δεν υπάρχει φραγμός; Δεν υπάρχει όριο; Επιτέλους κύριε Αρχηγέ του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με ποιο παρελθόν το κάνετε αυτό; Με το παρελθόν της εγκατάλειψης εθνικών θεμάτων στο ράφι του Νταβός; Με το παρελθόν των Ιμίων και των δήθεν γκρίζων ζωνών;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Με το παρελθόν από το ρεζιλίκι της υπόθεσης Οτσαλάν; Με το παρελθόν των 70 αναγνωρίσεων των Σκοπίων με το όνομα της Μακεδονίας; Είστε εσείς που φτάσατε στο σημείο να φοβερίζετε τους Έλληνες της Κύπρου πως αν δεν δέχονταν το σχέδιο Ανάν θα επακολουθούσαν δήθεν μαζικές αναγνωρίσεις του ψευδοκράτους! Περηφανεύεστε ακόμα για την προσπάθειά σας να επιβληθεί το σχέδιο Ανάν πριν μπει η Κύπρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Περηφανεύεστε για τις πιέσεις σας στον κυπριακό λαό την ώρα του δημοψηφίσματος; Ξεχάσατε τι έλεγαν τότε οι δικοί σας σύντροφοι για την πολιτική που ασκούσατε; Μιλούσαν για πλήρη σύγχυση που οδηγεί σε χώρα υποτελή για ανιστόρητες επιλογές για απραξία και ανυπαρξία, για δικά σας πισώπλατα μαχαιρώματα. Τα ξεχάσατε όλα αυτά; Δικοί σας σύντροφοι ήταν, δικοί σας συνεργάτες!
Επαναφέρατε και πάλι για πολλοστή φορά το Ελσίνκι. Ξεχνάτε βέβαια για μια ακόμη φορά τις επικίνδυνες αναφορές σε συνοριακές διαφορές και συναφή θέματα. Ξεχνάτε όμως, κυρίως, ότι το Ελσίνκι εσείς το εγκαταλείψατε στην Κοπεγχάγη τρία χρόνια μετά, τότε που το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με δική σας σύμφωνη γνώμη υπογράμμισε ότι η έναρξη των διαπραγματεύσεων της Τουρκίας θα γίνει αμέσως μόλις εκπληρωθούν μόνο τα πολιτικά κριτήρια τα γνωστά ως πολιτικά κριτήρια της Κοπεγχάγης.
Αλλά πέρα από αυτά ξεχνάτε αν και γνωρίζετε πολύ καλά ότι καμιά αλλαγή της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο δεν σημειώθηκε από το 1999 μέχρι το 2004 όταν χάσατε τις εκλογές. Μας μέμφεστε δηλαδή, γιατί δεν πετύχαμε σε λίγους μόλις μήνες ό,τι δεν πετύχατε εσείς σε πέντε χρόνια!
Και για να τελειώνω με αυτό εμείς δεν εγκαταλείψαμε ό,τι θετικό υπήρχε στο Ελσίνκι. Το βελτιώσαμε όμως, το βελτιώσαμε υπέρ των συμφερόντων της χώρας μετατρέποντας τα ελληνοτουρκικά θέματα σε ευρωτουρκικά. Εσείς ήσασταν που υπερηφανευόσασταν αμέσως μετά το Ελσίνκι ότι δεν βάλατε κανέναν όρο και καμία προϋπόθεση στην Τουρκία. Εσείς μιλώντας στη Milliet κατά λέξη δηλώνατε: «Έχουμε προβεί σε ενέργειες υπέρ της τουρκικής πλευράς στο πλαίσιο της Ένωσης ως μία μονομερή χειρονομία και δεν περιμένουμε καμιά χειρονομία ή ανταπόδοση».
Απευθυνόμενος αργότερα σε δημοσιογράφο της Hurriyet λέγατε κατά λέξη το Νοέμβριο του 2002: «Μαχόμαστε για σας, προσπαθούμε να πείσουμε τη Γερμανία και τη Γαλλία». Ε, μην τα ξεχνάτε όλα αυτά, μην τα διαστρέφετε τα πράγματα!
Αναπτύχθηκε και μια απόπειρα που στόχο έχει να αμφισβητήσει την ενότητα της κυβερνητικής πολιτικής στα εθνικά και τα διεθνή ζητήματα. Έχω υπογραμμίσει κατ’ επανάληψη τις αρχές και τους στόχους που ακολουθούμε σε όλα τα θέματα, σε όλους τους τομείς, σε όλα και κυρίως πάνω από όλα στα εθνικά θέματα. Έχουμε ξεκάθαρη θέση, ο λόγος μας είναι ενιαίος, οι θέσεις μας είναι γνωστές και στέρεες, η στρατηγική μας είναι διαχρονική, είναι απαρέγκλιτη και ενιαία, πάνω απ’ όλα είναι εθνική, την υπηρετούμε όλοι και πριν από όλα το Υπουργείο Εξωτερικών.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Όσοι προσπαθούν για μικροκομματικούς λόγους να παρουσιάσουν διαφορές εκεί που δεν υπήρχαν και δεν υπάρχουν, προσπαθούν να ψαρέψουν σε θολά νερά! Και πρέπει να τονίσω ότι αυτό είναι απαράδεκτο και κυρίως όταν επιχειρείται στον ευαίσθητο χώρο της εξωτερικής πολιτικής.
(BA)

(ZE)
Έρχομαι στις αναφορές για διάφορες εκθέσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας. Πριν απ’ όλα, έχει δοθεί αναλυτική απάντηση από την Υπουργό. Εν πάση περιπτώσει, όμως, η Ελλάδα είναι μια σύγχρονη δημοκρατία, σέβεται απόλυτα την ισονομία και την ισοπολιτεία, τις ελευθερίες και τα δικαιώματα του ανθρώπου. Διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στα θέματα αυτά. Μόνο τα τελευταία χρόνια έχουμε υιοθετήσει σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα νομοθετικά κείμενα, με τα οποία γίνονται σημαντικά βήματα ουσιαστικής βελτίωσης της καθημερινής ζωής των Μουσουλμάνων συμπολιτών μας στη Θράκη. Λύσαμε χρονίζοντα ζητήματα, όπως τα περιουσιακά και τα διοικητικά των ευαγών ιδρυμάτων και το διορισμό των ιεροδιδασκάλων στις Μουφτίες. Πήραμε θετικά μέτρα, όπως η ποσόστωση για τις προσλήψεις μέσω Α.Σ.Ε.Π. Αμφιβολίες και αμφισβητήσεις δεν μπορεί να υπάρχουν. Όποιοι, για αλλότριους σκοπούς, προσπαθούν να σπείρουν διχόνοια, εκμεταλλευόμενοι τις ελευθερίες και τα δικαιώματα που κατοχυρώνει η Δημοκρατία μας, για ένα να είναι βέβαιοι: θα αποτύχουν. Έχουμε πλήρη γνώση της δράσης τους, αντιμετωπίζουμε με αποφασιστικότητα τις προσπάθειές τους και αυτό, χωρίς να κάνουμε μία έκπτωση από τις δημοκρατικές αρχές και αξίες μας. Η Ελλάδα δεν έχει να κρύψει τίποτε, κάθε πολίτης είναι ίσος απέναντι στο νόμο και απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα του Ευρωπαίου πολίτη και είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό.
Η έκθεση του State Department είναι ένα υπηρεσιακό κείμενο. Δεν υποτιμούμε, αλλά και δεν υπερεκτιμούμε ούτε το περιεχόμενο, ούτε τη σημασία τέτοιων εκθέσεων. Θα ήταν, όμως, λάθος, αν δίνονται στις εκθέσεις αυτές διαστάσεις που δεν υπάρχουν. Για όσα ανακριβή περιέχουν, υπάρχουν αντιδράσεις, αποφασιστικές αντιδράσεις και ενημέρωση με ξεκάθαρη, σαφή επιχειρηματολογία. Και ανάλογη απάντηση ισχύει και στην περίπτωση του κειμένου ΜακΝτούγκαλ. Προσθέτω μόνο αυτό που ήδη έχουμε τονίσει. Οι μηχανισμοί που αποβλέπουν στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οφείλουν να έχουν ως τελικό σκοπό την ενίσχυση της αρμονικής συνύπαρξης των πολιτών. Δεν μπορεί να μετατρέπονται σε όχημα για εκείνους που συνειδητά επιχειρούν την προώθηση δικών τους σκοπιμοτήτων στο επίπεδο των διακρατικών σχέσεων. Δεν μπορεί να γίνονται εργαλείο στα χέρια εκείνων που για ιδιοτελείς σκοπούς επιδιώκουν την καλλιέργεια εντάσεων στο εσωτερικό μιας κοινωνίας. Καθαρές κουβέντες. Ματαιοπονούν όσοι επιχειρούν να κατασκευάσουν ιστορικό παρελθόν σε βάρος της ιστορικής αλήθειας, ματαιοπονούν όσοι νομίζουν ότι μπορεί να υποκλέπτουν την ιστορία άλλων. Αυταπάτες, ας μην έχει κανένας. Τη δική μας ιστορία δεν τη χαρίζουμε σε κανέναν. Η ιστορία χιλιάδων ετών δεν παραχαράσσεται και δεν εκχωρείται.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Θα μου επιτρέψετε να πω και μια κουβέντα ευθέως, όπως τη νοιώθω. Μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Ως Μακεδόνας δεν αισθάνομαι μέρος καμίας μειονότητας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Ακούστηκαν ακόμα διάφορες ερμηνείες για την προγραμματιζόμενη επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου στη γειτονική Τουρκία. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πολλές απ’ αυτές βασίζονται στη στρεβλή αντίληψη πως ό,τι γίνεται γύρω μας, οφείλεται σε φιλική ή εχθρική στάση απέναντι στη χώρα μας. Γεγονότα που μπορεί να μην αφορούν την πατρίδα μας ερμηνεύονται –στην πραγματικότητα παρερμηνεύονται- με τρόπο αυθαίρετο σε άλλες κατευθύνσεις, θεωρούνται, χωρίς δεύτερη σκέψη, σαν αποτέλεσμα μιας υποτιθέμενης αντίληψης για τη χώρα. Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό είναι τεράστιο λάθος, είναι εξωπραγματική ερμηνεία, είναι μία ακατανόητη ομφαλοσκόπηση. Σε μια περίοδο που η νέα ηγεσία Η.Π.Α. επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει το ρόλο της χώρας στο σύγχρονο κόσμο, δεν είναι δυνατόν να θεωρούμε πως ό,τι κάνουν, αφορά την Ελλάδα. Όπως δεν είναι δυνατόν να προεξοφλούνται αρνητικές για εμάς συνέπειες, όπως δεν είναι δυνατόν να θεωρούμε πως ό,τι κάνει η Τουρκία, κατ’ ανάγκη στρέφεται εναντίον της χώρας μας. Μια προσθήκη μόνο. Εκεί που απαιτείται, είμαστε πάντα σε εγρήγορση με αυτοπεποίθηση, με αποφασιστικότητα. Και τελικά μια διευκρίνιση. Είμαστε από τους πρώτους που ταχθήκαμε ανοικτά υπέρ της γεφύρωσης του όποιου χάσματος είχε δημιουργηθεί με το μουσουλμανικό κόσμο. Κινήσεις στην κατεύθυνση αυτή μπορεί να είναι θετικές για όλους και βέβαια θα είναι ιδιαίτερα θετικό το γεγονός, εφόσον ο Αμερικανός Πρόεδρος, φτάνοντας στην Κωνσταντινούπολη, επισκεφθεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έρχομαι με λίγα λόγια στα θέματα της οικονομίας, γιατί η κουβέντα επεκτάθηκε και εκεί από κάποιους ομιλητές και της αναγκαίας, κατά την άποψή μου, εθνικής συνεννόησης. Είναι φανερό ότι η Αντιπολίτευση, και κυρίως η Αξιωματική Αντιπολίτευση, αναγκάστηκε να αναγνωρίσει, έστω και αργά, την ύπαρξη διεθνούς οικονομικής κρίσης. Εξακολουθεί, ωστόσο, να μιλά σαν να πρόκειται για αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο. Το έκανε για μια ακόμη φορά σήμερα ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

(GM)

BA
Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ επιμένει σε μία στάση ανευθυνότητας και βουλιμίας για εξουσία. Επιμένει να θυσιάζει το συλλογικό συμφέρον σε κομματικές σκοπιμότητες. Μιλάει για σχέδιο, αλλά διαθέτει μόνο ευχολόγια, δήθεν θέσεις που και ανεφάρμοστες είναι και τις περισσότερες φορές αντίθετες με τις κοινοτικές μας υποχρεώσεις. Και μάλιστα ζητά να κάνουμε όλοι πέρα για να περάσει η Ελλάδα. Αυτό, λοιπόν, είναι η πιο αλαζονική αντίληψη που ακούστηκε ποτέ από πολιτικό αρχηγό, είναι η ακατανόητη εμμονή στην αντίληψη για δύο Ελλάδες. Εκφράζει τη βαθιά, διαχρονική σας πεποίθηση να χωρίζετε τους Έλληνες.
Ελλάδα, κύριε Αρχηγέ του ΠΑΣΟΚ, είμαστε όλοι και το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία και το ΚΚΕ και ο Συνασπισμός και ο ΛΑΟΣ. Όλοι έχουμε υποχρέωση να συμβάλουμε στην αντιμετώπιση των προβλημάτων.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Η πρωτόγνωρη οικονομική κρίση υπαγορεύει συνεννόηση όλων τουλάχιστον στα βασικά, τουλάχιστον τα αυτονόητα. Αυτό ζήτησα και αυτό θα εξακολουθήσω να ζητώ.
Είναι προκλητικό το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ αφενός αναγνωρίζει δήθεν την ανάγκη συνεννόησης και αφετέρου δηλώνει πως δεν θα ανταποκριθεί παρά μόνον και εφόσον πάρει αυτό την εξουσία! Άλλη μία απόδειξη αλαζονείας, σύγχυσης και αντιφατικότητας!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εκεί που υπάρχουν οι εξαιρέσεις, αναγνωρίζονται. Αναγνωρίζονται τα θετικά βήματα που σημειώνονται σε ό,τι αφορά το διάλογο για την παιδεία. Και βεβαιώνω ότι όλες οι προτάσεις που κατατέθηκαν στις πρόσφατες συναντήσεις μου με τους πολιτικούς αρχηγούς εξετάζονται και προσεκτικά και αναλυτικά.
Τέλος, μία διευκρίνιση για όλους όσους έχουν την πολιτική συνήθεια να διαστρεβλώνουν πράγματα.
Από κανέναν δεν ζήτησα λευκή επιταγή. Τέτοιο θέμα δεν υπάρχει! Όπως βεβαίως δεν υπάρχει και θέμα κυβερνητικής συνεργασίας. Αποκλείονται συνεργασίες με χώρους με τους οποίους μας χωρίζουν πολύ μεγάλες πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές! Καθαρά πράγματα!
Και μία τελευταία κουβέντα για κάτι που είπε ο Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ.
Οι συνεχείς αναφορές σε εκλογές σε τελική ανάλυση βλάπτουν το συμφέρον της χώρας. Καταλάβετέ το, η χώρα διαθέτει Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση διαθέτει αυτοδύναμη, συμπαγή πλειοψηφία, που στηρίζει το κυβερνητικό έργο, η Κυβέρνηση έχει ολοκληρωμένο σχέδιο και το εφαρμόζει με βαθύ συναίσθημα ευθύνης!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτή η διεθνής κρίση φέρνει και τη χώρα μας, όπως και πολλές άλλες χώρες, στην πιο δύσκολη περίοδο από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Επηρεάζονται όλες οι παραγωγικές δραστηριότητες, επηρεάζονται όλες οι επιχειρήσεις και κυρίως οι μικρομεσαίες, σημειώνονται –εύλογο και αυτό- δυσμενείς επιπτώσεις στην απασχόληση και βεβαίως υπάρχουν και αρνητικές επιδράσεις στα έσοδα του κράτους και αυτήν την ώρα πράγματι, που οι ανάγκες για αναπτυξιακές και κοινωνικές δαπάνες αυξάνονται και μάλιστα κατακόρυφα.
Όμως, μετρώντας υπεύθυνα όλα όσα συμβαίνουν στην παγκόσμια οικονομία διαπιστώνουμε ότι η Ελλάδα επέδειξε ως τώρα ισχυρότερες αντοχές σε σχέση με πολλές άλλες χώρες. Όλοι το καταλαβαίνουν αυτό.
Οφείλω, όμως, να υπογραμμίσω για μία ακόμα φορά τις αδυναμίες της οικονομίας μας. Η χώρα μας αντιμετωπίζει σοβαρά ζητήματα εξαιτίας του υπέρογκου δημόσιου χρέους. Όλοι οι φόροι εισοδήματος που πληρώνουν τα νοικοκυριά, πηγαίνουν στους τόκους και για τα δάνεια που σύνηψαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτή η βαριά κληρονομιά αποδεικνύεται η αχίλλειος πτέρνα της οικονομίας μας.
Η ευθύνη –και αυτό πρέπει να λεχθεί- είναι των κυβερνήσεών σας, της οποίας υπήρξατε κορυφαίο στέλεχος. Πήρατε το χρέος του 30% και το φθάσατε στο 100%, το τριπλασιάσατε. Αυτή είναι η αλήθεια! Δεσμεύσατε τις μελλοντικές γενιές να πληρώνουν τεράστιους τόκους. Τα χρέη της χώρας, όμως, είναι χρέη όλων μας, καθενός από μας. Λέγατε ότι το 2004 το έλλειμμα ήταν στο 1,2% του ΑΕΠ, ενώ στην πραγματικότητα ήταν έξι φορές μεγαλύτερο. Αυτά ήταν τα καθαρά βιβλία που δήθεν μας παραδώσατε;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Ξεχάσατε τις επιστολές, τις παρατηρήσεις, τις ενστάσεις της EUROSTAT που αφήνατε αναπάντητες; Τις αγνοούσατε και απλώς τις κρύβατε;
Ξέρουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι το διάστημα που ακολουθεί είναι πολύ δύσκολο και κρίσιμο. Οι άξονες, στους οποίους κινούμαστε, είναι δεδομένοι: Ανάπτυξη, έστω και με χαμηλότερους ρυθμούς, δημοσιονομική εξυγίανση, στήριξη στους συμπολίτες μας που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Κρίσιμο στοιχείο η ισορροπία ανάμεσα σε αυτούς τους τρεις άξονες, που είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Η τόνωση της ζήτησης, η στήριξη της ανάπτυξης, η αυξημένη κοινωνική προστασία απαιτούν πρόσθετους πόρους. Δεν επιτρέπεται, όμως, να αγνοήσουμε τη δημοσιονομική εξυγίανση.
PM





(2GM)
Κάτι τέτοιο θα ήταν αυτοκαταστροφικό, θα έβλαπτε την ίδια την αναπτυξιακή δυναμική, θα ενίσχυε την αβεβαιότητα, θα έβαζε σε κίνδυνο τη δυνατότητα δανεισμού, θα έφερνε δηλαδή αποτελέσματα ακριβώς αντίθετα του επιδιωκόμενου.
Έχουμε εξαγγείλει συγκεκριμένα μέτρα για τη στήριξη των τομέων που πλήττονται περισσότερο. Βάλαμε σε εφαρμογή το επικαιροποιημένο πρόγραμμα ανάπτυξης και σταθερότητας. Κινούμαστε σε σταθερούς άξονες, σε στέρεους άξονες, αλλά με δυνατότητες ευελιξίας, με δυνατότητα ανταπόκρισης στο διαρκώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον, με δυνατότητα για βελτιώσεις, για συμπληρώσεις, για προσαρμογές όπου χρειαστεί και αν χρειαστεί. Σε κάθε περίπτωση τα μέτρα που εξαγγείλαμε για τη μείωση του ελλείμματος, μέτρα διαρκή και όχι προσωρινά, θα τα τηρήσουμε στο ακέραιο. Πρέπει να μειώσουμε τα ελλείμματα και το χρέος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακόμα και αν δεν το ζητούσε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι απαραίτητο για τη χώρα, είναι απαραίτητο για το σήμερα και για το αύριο. Οι αποφάσεις, οι επιλογές, οι πρακτικές όλων μας επηρεάζουν καταλυτικά όχι μόνο το παρόν αλλά και τα επόμενα πολλά χρόνια.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα πω ότι συζητάμε για την εξωτερική πολιτική και αναγνωρίζουμε –φαντάζομαι όλοι- ως βασικό πυλώνα της τον οικουμενικό ελληνισμό. Οφείλουμε λοιπόν να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις που έχουμε, υποχρεώσεις που αφορούν ακόμα και την εφαρμογή του Συντάγματος. Μιλώ τώρα για το ζήτημα της ψήφου των εκτός επικρατείας Ελλήνων.
Χθες κατά τη συνεδρίαση των συναρμόδιων Κοινοβουλευτικών Επιτροπών της Βουλής το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού, παρά τις επιμέρους επιφυλάξεις του, διατύπωσε τη συναίνεσή του ως προς το σχέδιο νόμου που πρότεινε η Κυβέρνηση μετά από διαβούλευση με τα κόμματα. Χθες οι απόδημοι μας μετέφεραν ξεκάθαρα το μήνυμα ότι γι’ αυτούς προέχει η άμεση καθιέρωση της ψήφου των εκτός επικρατείας Ελλήνων με την ψήφιση του σχετικού εκτελεστικού νόμου που συζητείται στη Βουλή. Βέβαια μετά την πρώτη εφαρμογή του νόμου θα ήθελαν να δουν και παραπάνω βήματα όπως είναι η εφαρμογή της επιστολικής ψήφου, όμως κατανοούν ότι τα βήματα αυτά δεν μπορεί να γίνουν στην παρούσα φάση για λόγους αντικειμενικούς, αλλά δεν θέλουν να μεταθέσουμε το θέμα στο απώτερο μέλλον. Είναι λοιπόν για όλα τα κόμματα μια ώρα ευθύνης απέναντι στους απόδημους Έλληνες, στο πολύτιμο αυτό κομμάτι του έθνους.
Την επόμενη εβδομάδα στην ψηφοφορία στην Ολομέλεια θα κριθεί η υπευθυνότητα όλων των κομμάτων και κυρίως, αν θέλετε, της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης απέναντι σ’ αυτήν τη θεσμικά επιβεβλημένη πρωτοβουλία. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα στηρίξει το αυτονόητο δικαίωμα των απόδημων Ελλήνων να συμμετέχουν στην πολιτική ζωή της χώρας ή θα τους το στερήσει κρυπτόμενο πίσω από μικροπολιτικά προσχήματα όπως έκανε μέχρι τώρα; Θα φερθεί επιτέλους με πολιτική ωριμότητα και θα ψηφίσει το σχέδιο νόμου ή θα προτιμήσει να μην το στηρίξει μόνο και μόνο επειδή το προτείνει η Νέα Δημοκρατία;
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κύριος Γεώργιος Καρατζαφέρης έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Η κυρία Μπακογιάννη είναι επαρκώς προβλέψιμη. Έλεγα «θα πέσει στην παγίδα να με πει άκρο;» και έπεσε.
Κυρία Μπακογιάννη, μ’ αυτό που είπατε προσβάλλετε εμμέσως πλην σαφέστατα τον πατέρα σας του οποίου υπήρξα για δέκα χρόνια στενότατος συνεργάτης. Θυμάμαι μία περίοδο όπου έμπαινα πιο πολύ μέσα στο σπίτι σας παρά στο δικό μου. Ήμουν ο άνθρωπος που διαλεγόταν καθημερινά με τον Μητσοτάκη στην TV PRESS για να χτυπάω τη φασιστική τηλεόραση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ήμουν ο πρώτος Βουλευτής το 1993. Επομένως όλοι αυτοί που με ψήφισαν στη β΄ περιφέρεια ήταν φασίστες, ήταν ακραίοι; Προσβάλλετε λοιπόν το εκλογικό σώμα της Νέας Δημοκρατίας που τρεις φορές με είχε τιμήσει στη μεγαλύτερη περιφέρεια στη χώρα και με ανέλπιστο ποσοστό. Επομένως λοιπόν αυτά περί ακροτήτων επιστρέφονται, κυρία Μπακογιάννη. Και αν εγώ είμαι ακραίος και εν πάση περιπτώσει σας κάνω κριτική και γι’ αυτό είμαι ακραίος –γιατί αν έλεγα «ζήτω η κυρία Μπακογιάννη» ενδεχομένως να ήμουν και Υπουργός- εάν λοιπόν είμαι εγώ ακραίος, ο Μάκης Κουρής που έχει την εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ», κύριε Πρωθυπουργέ, θα σας είχε πείσει και γι’ αυτό, όπως σας έχει πείσει για τόσα άλλα η κυρία Μπακογιάννη. Αυτό εννοώ.
(BS)
PM
Εγώ δεν είμαι απ’ αυτούς που θα σας καταργήσουν. Ο τελευταίος είμαι. Άλλοι θέλουν να σας καταργήσουν και να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ)
Παίρνω λοιπόν, κυρία Μπακογιάννη, ΤΟ ΠΑΡΟΝ προχθές. Και εγώ συνιστώ στον κ. Πρωθυπουργό να διαβάζει πρώτα ΤΟ ΠΑΡΟΝ το Σάββατο το βράδυ τουλάχιστον για να συνειδητοποιεί πού τον οδηγεί, σε ποιες φαλκονέρες τον οδηγεί η κ. Μπακογιάννη. «Όχι Μπάιντεν στην Ντόρα που ζήτησε συνάντηση!». «Φωτογραφία με Χίλαρυ η Ντόρα, χαστούκι από ΗΠΑ η χώρα». Δεν το λέει ο ακραίος Καρατζαφέρης. Το λέει ο κ. Μάκης Κουρής ο οποίος σε πάρα πολλά σημεία στηρίζει την κυβερνητική πολιτική. Δεν μπορεί να στηρίζει κυβερνητική πολιτική και να χτυπάει μόνο Μπακογιάννη. Δεν είναι μόνο αιμοδιψής ο άνθρωπος. «Με το προσκύνημα στην Ομπαμαμέρικα. Η άναρχη και διεφθαρμένη Ελλάδα επιστρέφει στον ατλαντικό κηδεμόνα». «Η Ντόρα υπονομεύει μεθοδικά τις σχέσεις Ελλάδας-Ρωσίας». ΤΟ ΠΑΡΟΝ, Κυριακή 8 Μαρτίου. Δεν τα λέει μόνο ο κ. Καρατζαφέρης. Εκτός αν έγινε ακραίος και ο κ. Μάκης Κουρής. Και βεβαίως και μια σειρά άλλων δημοσιευμάτων τα οποία θα καταθέσω στα Πρακτικά για να τα έχετε.
Ατυχήσατε. Ατυχία πάρα πολύ μεγάλη. Και να δείτε για ποιο λόγο, κυρία Μπακογιάννη, εναντιωνόμαστε. Δεν εναντιωνόμαστε επειδή είστε ψηλή, επειδή είστε καστανή, επειδή είστε ωραία. Εναντιωνόμαστε γιατί έχετε γίνει χρήσιμο εργαλείο στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτή είναι η διαφορά μας. Αν αύριο το πρωί αλλάξετε πολιτική και δεν λειτουργείτε ως όργανο των αμερικάνων στην χώρα μας δεν έχουμε κανένα λόγο να σας ενοχλούμε. Αυτή είναι η δραματική πραγματικότητα. Να το ξεκαθαρίσουμε.
Αυτός είναι ο λόγος που εγώ σας επιτίθεμαι. Και δεν έχω κανέναν άλλο λόγο. Δεν διεκδικώ τίποτα μέσα από την Νέα Δημοκρατία. Και όλες αυτές οι διαρροές που γίνονται μακράν από εμένα. Και σαφώς ο κ. Πρωθυπουργός το διαχώρισε. Εγώ είπα «μόνο βοήθεια να βγούμε απ’ την κρίση». Δεν έχω καμία σχέση με το δικό σας κόμμα όπως εσείς δεν έχετε καμία σχέση με το δικό μου κόμμα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ)
Άλλο θέμα ότι έρχονται Βουλευτές δικοί σας και βρίσκουν καταφύγιο στο δικό μας κόμμα τουλάχιστον για να πουν τον πόνο τους και το παράπονό τους για κάποιες ενέργειες που γίνονται στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας. Εμείς δεν θα πάρουμε κανέναν και να κοιμάστε ήσυχοι.
Άκουσα με προσοχή τον κ. Πρωθυπουργό που είπε ότι με πολιτικές δυνάμεις που έχουμε μεγάλες πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές δεν πρόκειται να είμαστε μαζί. Βεβαίως, κύριε Πρωθυπουργέ, δεύτερη φορά με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος δεν μπορείτε να πάτε. Πήγατε μια φορά το 1989.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ)
Να δούμε λοιπόν τα πράγματα πως είναι μέσα στην Ευρώπη. Άκουσα πριν τον αξιότιμο κύριο Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να μιλάει για τους σχεδιασμούς της σοσιαλιστικής αντίληψης που έχει. Βεβαίως. Συμπτωματικά όμως σήμερα στην Ευρώπη όσες χώρες έχουν σοσιαλιστή Πρωθυπουργό πηγαίνουν χειρότερα από τις άλλες. Πάει χειρότερα η Αγγλία που έχει σοσιαλιστή. Πηγαίνει χειρότερα η Ισπανία, που έχει σοσιαλιστή, με ανεργία 20%. Πηγαίνει χειρότερα η Πορτογαλία. Πάει καλύτερα η Γερμανία που έχει δεξιό καγκελάριο, η Ιταλία με τον Μπερλουσκόνι και ο Σαρκοζί με την Γαλλία. Συμπτωματικά λοιπόν εκεί που είναι οι σοσιαλιστές τα πράγματα είναι λίγο χειρότερα. Αυτό ας το κατανοήσουν.
Δεύτερον, δεν μπορώ να αντιληφθώ, αξιότιμε κύριε Πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πώς εσείς θα μπορέσετε να φτιάξετε τα οικονομικά της χώρας όταν δεν μπορείτε να φτιάξετε τα οικονομικά του κόμματός σας. Χρωστάτε 55 εκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες. Πώς θα μπορέσετε να φτιάξετε την οικονομία της χώρας όταν δεν μπορείτε να φτιάξετε τα οικονομικά του κόμματός σας; Ήδη οι τράπεζες με δυσκολία σας δίνουν λεφτά.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική έδρα καταλαμβάνει ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής, κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δεν θέλουμε κοριούς, Πρόεδρε. Δεν θέλουμε κοριούς εμείς.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Και εγώ επειδή θέλω να υπάρχει αλληλεγγύη κομμάτων, επειδή εγώ πιστεύω ότι όλα τα κόμματα πρέπει να έχουν φωνή και ιδιαίτερα στις Ευρωεκλογές και επειδή βλέπω να μην έχετε χρήματα να κάνετε καμπάνια εγώ δανείζω άτοκα 5 εκατομμύρια από το ταμείο του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού για να μπορέσετε να τα βγάλετε πέρα. Εμείς παίρνοντας το 10% των δικών σας χρημάτων έχουμε υπόλοιπο. Εσείς είστε μέσα 55 εκατομμύρια ευρώ.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Δεν την αφήνουμε αυτή τη συζήτηση περί χρηματισμού; Μην γίνει χαμός εδώ μέσα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Βεβαίως πρέπει να πω ότι τα δυο κόμματα έχουν και κοινές θέσεις. Κοινές θέσεις για την Αλβανία: να μπει η Αλβανία μέσα χωρίς να εξασφαλίσουμε τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας, χωρίς να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα αρχίσουν τα πογκρόμ εναντίον των ομογενών μας εκεί. Να μπει μέσα η Αλβανία. Την ίδια θέση για την Τουρκία. Την ίδια θέση έχετε επίσης για το Αιγαίο.
(SX)


(2BS)
Δεν έχετε καμία διαφορετική θέση. Για το σχέδιο Ανάν. Για το Μάαστριχτ. Πού είναι η διαφορά που έχει η Νέα Δημοκρατία από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Πείτε μου στα κυρίαρχα θέματα πού είναι.
Και να ξεκαθαρίσουμε άλλη μία φορά: Δεν υπάρχουν πλέον Αριστερά και Δεξιά κόμματα. Υπάρχουν κόμματα που είναι με τη νέα τάξη πραγμάτων, όπως είναι τα δύο μεγάλα κόμματα, υπάρχει ένα κόμμα – μπαλαντέρ σε σχέση με τη νέα τάξη πραγμάτων σε διάφορες ψηφοφορίες –βλέπε το σχέδιο Ανάν- και υπάρχουν και δύο κόμματα που αντιστέκονται στη νέα τάξη πραγμάτων. Με μία διαφορά: Το ένα κόμμα είναι φύσει, το άλλο κόμμα, το δικό μας, είναι θέσει.
Εμείς δεν είμαστε φύσει αντιαμερικανιστές, κυρία Παπαρήγα. Είμαστε θέσει. Τώρα η Αμερική είναι κόντρα στη χώρα μας, είμαστε κόντρα. Αυτό δεν σημαίνει ότι αν βρεθεί το φάρμακο του καρκίνου, δεν θα το πάρω, γιατί είναι από Αμερικανό. Διότι εσείς, με την αντίληψη που έχετε, αν βρεθεί το φάρμακο του καρκίνου και είναι από Αμερικάνο, δεν θα πάτε να το πάρετε.
Ας καταλάβουμε, λοιπόν, μερικά πράγματα, για να ξεχωρίζουμε πλέον πολιτικές σε αυτή τη χώρα.
Κύριε Πρωθυπουργέ, σας άκουσα να λέτε για τη Μακεδονία. Το όνομα «Μακεδονία» το έχετε εκχωρήσει και τα δύο κόμματα. Και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία. Το πρόθεμα είναι η διαφορά, αν θα είναι «Άνω», «Βόρεια», ή «Νέα». Και ευτυχώς που ο Γκρουέφσκι είναι εθνικιστής και ακραίος και δεν δέχεται ένα από αυτά. Αν σας πει «Βόρεια», θα πείτε «ναι». Δεν είναι έτσι; Και το ένα και το άλλο κόμμα.
Εγώ, λοιπόν, λέω: 7 Ιουνίου Ευρωεκλογές. Κάντε κι ένα δημοψήφισμα – δεν κοστίζει ούτε ένα ευρώ- που να λέει: Πρώτον, εάν θέλει ο ελληνικός λαός, σύνθετη ονομασία που να περιέχει το όνομα «Μακεδονία». Και να πει ο λαός. Αν ο λαός πει «ναι», όλοι μαζί με την πλειοψηφία. Αν, όμως, πει «όχι», πώς θα πείτε εσείς «όχι» στον ελληνικό λαό; Κάντε το αν σας βαστάει!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Δεύτερον, κάντε ένα δεύτερο ερώτημα: Θέλει ο ελληνικός λαός την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ευρώπη; Αν απαντήσει «ναι», όλοι μαζί. Αν πει «όχι» ο ελληνικός λαός, πώς θα πάτε κόντρα στον ελληνικό λαό; Και πώς αυτό είναι δημοκρατία και δεν είναι ακρότητα;
Και, βεβαίως, επειδή θα μου πείτε ότι αυτό που λέω είναι πολύ τραβηγμένο, το έκανε η Γαλλία. Η Γαλλία έκανε τροποποίηση στο Σύνταγμά της και λέει μέσα, δημοψήφισμα. Και εγκρίθηκε. Διεξάγει, λοιπόν, δημοψήφισμα για την έγκριση της εισδοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση υποψηφίου κράτους – μέλους με πληθυσμό που ξεπερνά το 5% του συνολικού πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό από τον Ιούνιο του 2008. Έτσι είπε η Γαλλία.
Να πούμε κι εμείς το ίδιο, ότι για να μπει μία χώρα που είναι πάνω από το 5% του πληθυσμού, δημοψήφισμα. Έρχεται η Γαλλία και κρατάει αποστάσεις από την Τουρκία κι ερχόμαστε εμείς και γινόμαστε «ρόμπα» σε όλη την Ευρώπη. Και μας λένε, τι κάνετε;
Βεβαίως, συμφωνώ, κύριε Πρωθυπουργέ, ότι δεν γίνεται με χαριεντισμούς εξωτερική πολιτική και ιδιαίτερα με τους Τούρκους. Έχω, όμως, την αίσθηση ότι μοιράζεστε κάποια πράγματα με τον κ. Παπανδρέου. Εσείς από τη μία πλευρά κάνατε την κουμπαριά και ο κ. Παπανδρέου χόρεψε το ωραιότερο ζεϊμπέκικο στη ζωή του με παλαμάκια από τον Τζεμ.
Αυτά -και το ένα και τα άλλο- δεν προάγουν την εξωτερική πολιτική. Οι χαριεντισμοί και τα χαμόγελα δεν είναι εξωτερική πολιτική. Εξωτερική πολιτική είναι να κερδίζεις. Και σήμερα ο μόνος κερδισμένος στην περιοχή, δυστυχώς για την Ελλάδα, είναι η Τουρκία.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης, καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα δημοσιεύματα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο κ. Παπανδρέου, έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Αγαπητοί συνάδελφοι, κύριε Καραμανλή, δεν περιγράψαμε μία ειδυλλιακή Ελλάδα. Περιγράψαμε μία Ελλάδα πρώτα απ’ όλα μαχόμενη και αγώνων. Περιγράψαμε, δεύτερον, μία Ελλάδα που είχε σχέδιο και στόχους. Περιγράψαμε μία Ελλάδα που όχι μόνο έθετε στόχους, αλλά και τους πετύχαινε, κύριε Καραμανλή.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Και σας ρωτώ: Ποιο στόχο θέσατε στην εξωτερική πολιτική, ποιο στόχο θέσατε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ποιο στόχο πετύχατε; Ούτε στόχους θέσατε ούτε στόχους πετύχατε!
Εμείς θέσαμε και πετύχαμε τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Θέσαμε και πετύχαμε την ένταξή μας στην ΟΝΕ.

(TS)





(2 SX)
Θέσαμε και πετύχαμε την ένταξη της Κύπρου. Θέσαμε και πετύχαμε τη θέση μας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Θέσαμε και πετύχαμε το κείμενο Ελσίνκι για να μπορέσουμε να λύσουμε μέσα στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας. Θέσαμε και πετύχαμε κάτι που από το ‘74 πασχίζαμε σαν χώρα, μία ρήτρα αλληλεγγύης στη νέα Συνθήκη, τότε Σύνταγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και εσείς καταφέρατε την επιτήρηση. Καταφέρατε την αναγνώριση της FYROM από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Καταφέρατε να εγκαταλείψετε το Ελσίνκι. Καταφέρατε μία Ελλάδα δημόσιου χρέους.
Κύριε Καραμανλή, 80.000.000.000 ευρώ παραπάνω χρεώσατε τον ελληνικό λαό, την ελληνική πολιτεία. Δεκαέξι δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο στα πέντε χρόνια της θητείας σας. Πού πήγαν αυτά τα λεφτά, κύριε Καραμανλή; Μήπως πήγαν στην παιδεία, στην υγεία, στην ανάπτυξη της περιφέρειας; Απλώς πήγαν σε σπατάλες και χαριστικές ρυθμίσεις υπέρ πλουσίων. Καταφέρατε ξανά τα ελλείμματα. Καταφέρατε την εξουθένωση της ελληνικής οικογένειας. Καταφέρατε ξανά να είμαστε μπροστά στη δαμόκλεια σπάθη της επιτήρησης.
Και ζητάτε εσείς να σας χειροκροτήσουμε για τις πολιτικές σας, για τις πολιτικές αυτές που μας έφεραν στην επιτήρηση, με τις οποίες χάσατε κάθε ουσιαστικό μοχλό διαπραγμάτευσης και κύρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και διεθνώς; Εμείς δεν χειροκροτούμε αποτυχημένες πολιτικές. Δεν δίνουμε σανίδα σωτηρίας στις πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας. Ζητούμε αλλαγή πορείας για τη χώρα. Και αυτό απαιτεί ο ελληνικός λαός.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Βεβαίως ψάχνετε να βρείτε πάλι άλλοθι. Κάποιοι άλλοι πάντα φταίνε. Και βεβαίως και κύρια πάντα φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Μα, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δυσφημίζει την Ελλάδα; Αυτό βλέπετε; Αυτό σας λένε οι σύμβουλοί σας; Τόσο κατανοείτε την πραγματικότητα γύρω σας;
Να σας διαβάσω από το διεθνή Τύπο; Λούξεμπουργ Βόρτ. «Η Ελλάδα βρίσκεται σε ανάγκη. Το λίκνο της Ευρώπης είναι για άλλη μία φορά το μαύρο πρόβατο της ευρωζώνης.» Ντε Στάνταρντ, γερμανική εφημερίδα. «Τίποτε δεν λειτουργεί στην Ελλάδα. Ανέκδοτα για την AIR Κορυδαλλός». «Η οικονομία βυθίζει την Ελλάδα στην κρίση, αλλά και οι πολιτικοί. Οι πολίτες δεν εμπιστεύονται την Κυβέρνηση». Γερμανικό Πρακτορείο, DPA. «Διαφθορά στην Ελλάδα. Μαύρο χρήμα». Λα Ρεπούμπλικα. «Ελληνική τραγωδία μετά την περίοδο της αναπτυξιακής έκρηξης της Ολυμπιάδας» κ.ο.κ., για να μην σας κουράζω και σας στεναχωρώ, γιατί με στεναχωρούν και εμένα, κύριοι, ως Έλληνα πατριώτη αυτής της χώρας. Και εάν λέω αυτά τα οποία λέω και κάνω κριτική, τα λέω διότι ακριβώς πονάω και πονάμε αυτή τη χώρα, κύριε Καραμανλή. Πονάει ο ελληνικός λαός από την πολιτική την οποία εσείς κάνετε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Απογραφή: Σας ρωτώ, δεν υπήρχε έγκριση της πορείας μας από το 1999 μέχρι το 2004 από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Εσείς ήρθατε, κύριε Καραμανλή, και τα αλλάξατε. Αλλάξατε, ναι ή όχι, τον τρόπο μέτρησης των αμυντικών δαπανών και ιδιαίτερα των προμηθειών; Τα αλλάξατε. Γιατί τα αλλάξατε; Για να αλλάξατε ουσιαστικά τον τρόπο με τον οποίο καταγράφεται το έλλειμμα στη χώρα μας, βάζοντας μας σε επιτήρηση.
Αυτά τα κάνατε εσείς. Γι’ αυτό σας είπα ότι εμείς παραδώσαμε καθαρά βιβλία και εσείς για μικροκομματικούς σκοπούς βάλατε την Ελλάδα στην απογραφή, διασύροντας τη χώρα μας. Νομίζατε ότι θα διασύρετε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Διασύρεται σήμερα η Ελλάδα δυστυχώς και στην Ευρώπη δεν έχουμε αξιοπιστία πια με την Κυβέρνησή σας.
Όσο για την Τουρκία και αυτά τα οποία είπα είτε στη Μιλιέτ είτε αλλού, δεν καταλάβατε, κύριε Πρωθυπουργέ, την πολιτική μας και με αυτά που είπατε, φαίνεται ότι πέντε χρόνια μετά πάλι δεν καταλάβατε. Εμείς κάναμε ένα πολύ συγκεκριμένο αγώνα σε ό,τι αφορούσε την Τουρκία να μη δοθεί μία εικονική υποψηφιότητα στην Τουρκία, να πουν όλοι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας «Τώρα είστε καλά», αλλά να πούμε «Θέλετε τα υπόλοιπα μέλη της Ευρώπης πραγματικά την Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
(PE)




(2TS)
Ωραία, να της δώσουμε πραγματική υποψηφιότητα, να της δώσουμε την πραγματική δυνατότητα να γίνει κάποια στιγμή μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όμως με προϋποθέσεις. Δεν θα δώσουμε υποψηφιότητα στην Τουρκία έτσι για τα μάτια, ως καραμέλα, που ήταν η πολιτική που τελικώς και εσείς πια έχετε αποδεχθεί, αυτή της καραμέλας προς την Τουρκία, με την εγκατάλειψη του Ελσίνκι, αλλά θα δώσουμε την υποψηφιότητα, μόνο εάν τεθούν οι όροι για την ένταξή της. Και οι όροι για την ένταξή της, πέρα από τα μεγάλα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων των Κούρδων, των δικαιωμάτων των θρησκευτικών μειονοτήτων και βεβαίως και του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ήταν το θέμα της επίλυσης του κυπριακού προβλήματος και της υφαλοκρηπίδας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Εμείς αυτά καταφέραμε, κύριε Καραμανλή. Γι’ αυτό και στηρίξαμε αυτήν την επιλογή μας. Χρειάζεται, όμως, σχέδιο, το οποίο δεν έχετε. Σχέδιο για ένα νέο διεθνές περιβάλλον, στο οποίο πράγματι έχουμε νέες προκλήσεις, νέες αναδυόμενες δυνάμεις, την Κίνα, την Ινδία, τη Βραζιλία.
Σε αυτήν τη συγκυρία χρειάζεται, βεβαίως, να δούμε και νέες προτάσεις, όπως είναι αυτή της Ρωσίας, για τη νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας. Πρέπει να εξετάσουμε με προσοχή αυτήν τη νέα δομή την οποία προτείνει η Ρωσία και να δούμε μέσα σε αυτά τα πλαίσια την ανάδειξη της χώρας μας και πάλι στο νέο της ρόλο μέσα στα Βαλκάνια, στη Μαύρη Θάλασσα, στην ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή.
Θέλω να κάνω μία παρένθεση και να στείλω ένα μήνυμα στη Σερβία, διότι σήμερα είναι η έκτη επέτειος από τη δολοφονία του Ζόραν Τζίντζιτς, ενός πολιτικού της Σερβίας, το έργο και το όραμα του οποίου τιμούμε. Ήταν όραμα για μια δημοκρατική και ευρωπαϊκή Βαλκανική, όραμα ευρωπαϊκό το οποίο μοιραζόμασταν και για το οποίο αγωνιζόμασταν. Συνεχίζει το έργο του ο σημερινός Πρόεδρος της Σερβίας, ο Μπόρις Τάντιτς, στον οποίο ευχόμαστε για μια άλλη φορά καλή επιτυχία στις προσπάθειές του, όπως και εμείς δεσμευόμαστε να παλέψουμε, όπως παλέψαμε στη Σύνοδο Κορυφής της Θεσσαλονίκης, να υπάρχει πραγματική δυνατότητα ένταξης των βαλκανικών χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε ό,τι αφορά την Ευρώπη, και πάλι σας ακούω να συντάσσεστε με μια λογική συντηρητική. Δεν κατανοείτε ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Δεν καταλαβαίνετε ότι η κρίση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με περιοριστικές πολιτικές. Η Ευρώπη δεν είναι σήμερα σοσιαλιστική, είναι άκρως συντηρητική. Γι’ αυτό, βεβαίως, και έχει δυσκολίες η Ευρωπαϊκή Ένωση ως έχει σήμερα, για να μιλήσει για ένα σοβαρό πακέτο μέτρων αυτήν τη στιγμή, εν μέσω κρίσης, για την αναθέρμανση της ευρωπαϊκής οικονομίας. Και αυτό δεν αφορά κάποια σοσιαλιστικά ή κάποια συντηρητικά κόμματα. Η πλειοψηφία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι δυστυχώς συντηρητική. Εάν ακολουθήσουμε αυτόν το δρόμο, είναι σίγουρο το βάθεμα της ύφεσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, βεβαίως, τα προβλήματα τα οποία θα αντιμετωπίσει η χώρα μας, αλλά και η γειτονική περιοχή των Βαλκανίων.
Γι’ αυτό ακριβώς εμείς προτείνουμε –και έχουμε στηρίξει την έκκληση των Ηνωμένων Πολιτειών- να υπάρξουν πακέτα μέτρων οικονομικής αναθέρμανσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως μιλάμε για μια άλλη πρόταση για την Ευρώπη, που δεν μπορεί να είναι μία τεχνοκρατική υπόθεση γραφειοκρατίας των Βρυξελλών ή απλώς μια ενιαία αγορά και ένα ενιαίο νόμισμα. Πρέπει ο πολίτης να είναι στο κέντρο των αποφάσεων μέσα από δημοκρατικές και συμμετοχικές διαδικασίες, να υπάρχει επανεξέταση του Συμφώνου Σταθερότητας, ώστε να ενισχυθεί η δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για στήριξη της απασχόλησης και της ανάπτυξης και όχι μόνο αντιμετώπιση του πληθωρισμού. Χρειαζόμαστε επένδυση στη γνώση και στην «πράσινη» οικονομία, ολοκληρωμένη πανευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική, εμβάθυνση των κοινοτικών πολιτικών υπέρ της στήριξης και προσαρμογής της ευρωπαϊκής γεωργίας με ανταγωνιστικά δεδομένα, διαρθρωτική πολιτική συνοχής, πιο ουσιαστική, με μεγαλύτερο προϋπολογισμό και ουσιαστική επένδυση στην έρευνα, στην ανάπτυξη, στην ενέργεια και στο περιβάλλον.
Έτσι μόνο μπορούμε να πάμε σε μια άλλη Ευρώπη, στην οποία η Ελλάδα θα πρέπει να πρωτοστατήσει. Σήμερα δεν πρωτοστατεί και δεν είναι τυχαίο –δεν μιλάμε για συνωμοσίες- ότι προσπερνάται η Ελλάδα του σήμερα από τις Ηνωμένες Πολιτείες πηγαίνοντας στην Τουρκία.
(ML)

(PE)
Φίλες και φίλοι και κύριε Πρωθυπουργέ, εμείς δεν κάνουμε εκλολογολία, συγνώμη, εκλογολογία. Κάνουμε και εμείς τα σαρδάμ μας!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Εσείς την κάνετε. Εμείς κάνουμε κάτι πολύ απλό. Ζητούμε ευθέως εκλογές. Εσείς συντηρείτε αυτήν την εκλογολογία με τα μισόλογά σας και με τα προεκλογικά ημίμετρα τα οποία παίρνετε, που δεν αποτελούν πραγματικό σχέδιο απέναντι στην κρίση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Για αυτό δεν θεωρούμε ότι μπορείτε να μιλάτε για μια υπεύθυνη πορεία της σημερινής Κυβέρνησης, ούτε για δική μας βουλιμία για εξουσία. Η βουλιμία για την εξουσία είναι ακριβώς το χαρακτηριστικό των πέντε ετών της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Μια Κυβέρνηση που διχάζει τον ελληνικό λαό, μια Κυβέρνηση που κομματικοποιεί το στρατό, τα Σώματα Ασφαλείας, μέχρι και όλη τη δημόσια διοίκηση, μια Κυβέρνηση που σπαταλά το δημόσιο χρήμα, που παίζει με την ανασφάλεια των νέων, με την ομηρία των stage, με τη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας από το Βατοπέδι μέχρι τα ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων, τα οποία όλα αυτά εσείς συγκαλύπτετε.
Όχι μόνο δεν έχουμε βουλιμία για την εξουσία, όχι μονό δεν θέλουμε την εξουσία για την εξουσία, αλλά θέλουμε να έρθουμε για να φτιάξουμε ένα κράτος επιτέλους ευνομούμενο σε αυτή τη χώρα, που να σέβεται και το δημόσιο πλούτο, το χρήμα του ελληνικού λαού και να σέβεται και τον Έλληνα πολίτη. Να βάζει στο επίκεντρο της πολιτικής τον άνθρωπο.
Σας ευχαριστώ.
( Όρθιοι οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, δέκα εννέα μαθήτριες και μαθητές και τέσσερις συνοδοί καθηγητές από το Γυμνάσιο Δάφνης Καλαβρύτων.
Καλωσορίζουμε τα παιδιά στη Βουλή, τους ευχόμαστε καλή πρόοδο και να είναι καλότυχα.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας, κυρία Αλέκα Παπαρήγα.




ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Όπως γνωρίζετε, ή πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μας, εμείς δεν κάνουμε εκλογική και προεκλογική δουλειά μέσα στο Κοινοβούλιο. Έξω από το Κοινοβούλιο βεβαίως κάνουμε.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ)
Το λέω αυτό γιατί αν αρχίσουμε και εμείς να μιλάμε με τα μάτια στις κάλπες τότε δεν συγκεντρώνεται, δεν στοχοπροσηλώνεται η προσοχή στα θέματα που συζητάμε και χάνεται, αν θέλετε, και μια ευκαιρία να δούμε τι λέει και το κάθε κόμμα. Εδώ πάμε από τον Άγιο Θόδωρο ως τη Φανερωμένη. Τα πάντα μπήκαν σε αυτό το τραπέζι. Είναι δικαίωμα του καθενός να πει ό,τι θέλει, αλλά και εμείς διεκδικούμε το δικαίωμα να ζητάμε να μένουμε στο θέμα της συζήτησης. Βεβαίως είναι βαθύτερο, ευρύτερο, αλλά τουλάχιστον να ξέρουμε τι λέει ο καθένας.
Η Κυβέρνηση, ο κ. Καραμανλής στην ουσία –και δεν το λέω μόνο για σήμερα αλλά και για άλλες φορές- λέει: «Αυτή είναι η Ευρώπη, έτσι είναι. Μέσα εκεί υπάρχουν αντιθέσεις, υπάρχουν ισχυρές χώρες, μεσαίες, μικρότερες. Πρέπει η κάθε χώρα να κάνει ό,τι μπορεί». Έτσι το λέει, συγκεκριμένα και ωμά.





(XA)
(ML)
Όμως το πώς είναι αυτή η Ευρώπη και γιατί είναι έτσι δεν το έχει πει ποτέ δημόσια. Τι έχουμε ακούσει μέχρι τώρα; Ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι στην ουσία μια οργάνωση, μια αδελφότητα συνεργαζόμενων που ο καθένας βρίσκει το δίκιο του και την αλληλεγγύη. Και αν δεν είμαστε μέσα εκεί, θα είμαστε μόνοι μας καταστροφή.
Εμείς θέλουμε να το ξεκαθαρίσουμε. Βεβαίως η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την τότε ΕΟΚ άρχισε αμέσως μετά την ίδρυση της ΕΟΚ. Και λέμε καθαρά. Η Ελλάδα δεν μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την τότε ΕΟΚ για να μη μείνει μόνη, αλλά γιατί ήθελε να πάει μαζί, γιατί συνέφερε την κυρίαρχη τάξη, συνέφερε τους επιχειρηματίες να πάνε μαζί -και έχουν δίκιο, γιατί στηρίχθηκαν, βοηθήθηκαν- και το ίδιο το πολιτικό σύστημα. Άλλο πράγμα να μη μείνουμε μόνοι μας και άλλο πράγμα θέλω να πάμε μαζί. Δεν είναι το ίδιο.
Εμείς λοιπόν λέμε το εξής πράγμα. Δεν θέλουμε να πάμε μαζί τους. Και αν αυτό σημαίνει ότι για κάποιο διάστημα –γιατί μιλάμε για τους λαούς, δεν μιλάμε για τις κυβερνήσεις- θα βρεθείς και μόνος, είναι προτιμότερο αυτό –παρότι δεν θα βρεθείς πραγματικά μόνος- παρά να είσαι με όλους μαζί.
Δεύτερον ο κ. Παπανδρέου λέει: Κοιτάξτε να δείτε, θα πάμε για μια άλλη Ευρώπη. Μα, τότε κάντε την αυτοκριτική σας, πάρτε τις ευθύνες σας γιατί σε αυτή την Ευρώπη που δεν σας αρέσει, που δεν είναι σοσιαλιστική –μα, δεν ήταν και ποτέ σοσιαλιστική- έναν ολόκληρο λαό, τον ελληνικό δεν λέω ότι τον παρασύρατε αλλά θέλω να πω ότι το πείσατε πως αυτός είναι μονόδρομος. Δηλαδή αυτή είναι η εύκολη λύση. Μπροστά στις εκλογές πάμε για άλλα, πάμε για άλλη Ευρώπη. Μέχρι προχθές που ήσουν Κυβέρνηση υποστήριζες αυτή τη συγκεκριμένη Ευρώπη. Όταν οι λαοί διαμαρτύρονται και αγανακτούν, αμέσως άλλη Ευρώπη. Και αν γίνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Κυβέρνηση, θα γίνει όπως είναι και η Νέα Δημοκρατία. Τώρα θα λέει: Ξέρετε, να το δούμε λίγο ρεαλιστικά το πράγμα. Αυτή είναι η Ευρώπη. Τι θέλετε; Να μείνουμε μόνοι μας;
Και κάτι πρόσθετο για τον κ. Παπανδρέου. Όταν μίλησε δεν θέλησα να το σχολιάσω αλλά ξανά τώρα λέει για την περίφημη Συνθήκη του Ελσίνκι που κατοχύρωσε τα ζητήματα με την Τουρκία, το Αιγαίο, την υφαλοκρηπίδα κ.λπ. Μα, αυτό και αν είναι! Έδωσε το δικαίωμα και ανέχθηκε η ελληνική Κυβέρνηση να πάνε τα πάντα στο δικαστήριο της Χάγης. Και απόδειξη για αυτό είναι ότι δεν ετοιμαζόταν για την υφαλοκρηπίδα, ετοιμαζόταν εφ’ όλης της ύλης. Και η λογική ήταν η εξής: Αφού το βάζει ο άλλος στο τραπέζι δεν το δέχομαι εγώ; Είναι άλλο πράγμα να ετοιμάζεσαι για κάπου που θα σε σύρουν, γιατί δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς και άλλο πράγμα να το αποδεχθείς.
Τρίτο ζήτημα. Δεν ξέρω αλλά εγώ λυπάμαι. Και δεν μπορώ να λυπηθώ καθόλου για κάποιον. Μπορεί να μου είναι αδιάφορο. Δεν χαίρομαι για τις δολοφονίες ούτε για τα θύματα γιατί δεν λύνονται τα πράγματα έτσι. Να κλαίω όμως για κάποιον που παρέδωσε το Μιλόσεβιτς, δεν κλαίω. Και να σας πω και κάτι άλλο; Ιδεολογικά είχαμε μεγάλες διαφορές με το Μιλόσεβιτς και μάλιστα διαχρονικά είχαμε βρεθεί σε διαφορετικές όχθες. Όμως, στη νέα τάξη πραγμάτων εκτιμάς όλους εκείνους που εν πάση περιπτώσει υψώνουν ένα ανάστημα και όταν τελικά αποφασίζουν να υψώσουν αυτό το ανάστημα έχοντας κάνει προηγουμένως έναν αρνητικό συμβιβασμό. Και εν πάση περιπτώσει, να πούμε ότι τα ύστερά του ήταν θετικά. Γιατί να μην το αναγνωρίσουμε;
Σχετικά με την παλαιά και νέα τάξη πραγμάτων. Καταρχήν θέλω να ξεκαθαρίσω. Εάν ο κ. Καρατζαφέρης αισθάνεται ότι έχουμε την ίδια γραμμή στη νέα τάξη πραγμάτων, εξαρτάται από το πώς βλέπει κανείς τη νέα τάξη πραγμάτων. Η νέα τάξη πραγμάτων είναι πολύ παλιά, είναι καπιταλιστική, είναι ιμπεριαλιστική, είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι το ΝΑΤΟ, είναι όλα αυτά, είναι εξελίξεις αλλά από την άλλη πλευρά δεν είναι από παρθενογένεση. Ποια είναι η νέα τάξη πραγμάτων; Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής; Τώρα αν ο κ. Καρατζαφέρης προτιμά την πολιτική «μαστίγιο και καρότο στους λαούς» από «μόνο μαστίγιο στους λαούς», αυτό είναι μια διαφορά δικιά του. Μπορεί να την εκτιμήσει. Πάντως δεν έχει καμία σχέση με αυτά που λέμε εμείς.
(ST)

(XA)
Αλλά ας κάνω και εγώ επίσης ένα σχόλιο. Δεν ξέρω, μου έκανε τρομερή εντύπωση, ειλικρινά δεν το περίμενα. Εμείς απέναντι στο Συνασπισμό ιδιαιτέρως αλλά και στο ΣΥΡΙΖΑ γενικά ασκούμε μία πολεμική και δεν το κρύβουμε. Και μάλιστα ασκούμε μία πολεμική από ορισμένη σκοπιά και φορτισμένη ιδεολογικά για συγκεκριμένους λόγους. Αλλά δεν περίμενα τέτοια ομιλία. Αυτή ήταν μεγαλοϊδεατική. Δηλαδή πώς τώρα ο κοσμοπολιτισμός μετατράπηκε σε έναν φοβερό μεγαλοϊδεατισμό; Δεν ξέρω. «Ο μεγάλος ρόλος της Ελλάδας». Ο ρόλος της Ελλάδας. Ποιος; Σαφώς εμείς θέλουμε μια Ελλάδα που παλεύει εναντίον της ιμπεριαλιστικής πολιτικής, μια Ελλάδα που συγκρούεται με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Δεν έχει σημασία εάν είναι μεγάλη ή μικρή χώρα. «Μια μεγάλη Ελλάδα η οποία εν πάση περιπτώσει παίζει παντού και παρεμποδίζει». Εγώ σας λέω ακόμα και στις πιο καλές συνθήκες ο ρόλος που παίζει μία καπιταλιστική χώρα στις παγκόσμιες εξελίξεις το πολύ-πολύ να είναι μια περιφερειακή δύναμη, δεν θα πω μικρή ή μεγάλη. Αυτός ο μεγαλοϊδεατισμός, να δούμε –λέει- έχουμε την Κίνα και τη Ρωσία, κάπου περίπου να παίξει και ένα τέτοιο ρόλο η Ελλάδα. Ή «Ο αιώνας αρχίζει τώρα ο 21ος» . Δεν είναι θέμα ημερολογιακό Οι Κινέζοι έχουν άλλη έναρξη, άλλο ημερολόγιο, άλλο υπολογισμό. Το θέμα είναι το εξής: Δηλαδή ο αιώνας πότε αρχίζει; Δηλαδή οι σημερινές εξελίξεις, η κρίση, παραδείγματος χάριν, είναι κάτι πρωτόγνωρο; Γιατί εκστασιάζεστε με κάποιες αλλαγές, όπως εκστασιαστήκατε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και βλέπατε μία καινούργια εποχή όπου θα προχωρήσει; Θα σας τα φέρω τα κείμενά σας, αν δεν κρατάτε καλά αρχεία. Γιατί το λέω αυτό; Μιλάω στο πρώτο πρόσωπο, γιατί μπορεί να κάνω λάθος και δεν θέλω να πάρω το κόμμα στην πλάτη μου. Ένα μεγαλοϊδεατισμό, καλά να βλέπει τον εαυτό του μεγάλο κανείς στο ρόλο του μέσα στις εξελίξεις. Αλλά μην κρίνουμε τώρα την Ελλάδα σαν μια παγκόσμια δύναμη, η οποία μπορεί να παίξει τον α’ το β’ ή το γ’ ρόλο. Δεν βοηθάνε αυτά. Είναι ένας μεγαλοϊδεατισμός, μπορεί να είναι made in ΣΥΡΙΖΑ, δεν ξέρω.
Ας έρθουμε λίγο στα ίσα και ας πούμε το εξής πράγμα: Μια Ελλάδα που δεν μετέχει στους πολέμους. Αυτό είναι παγκόσμια προσφορά. Και ας είναι η Ελλάδα μικρή χώρα σε πληθυσμό και σε αγορά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ την κ. Παπαρήγα.
Ακολουθεί ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Ναι, εγώ θα ‘θελα κατ’ αρχήν να κάνω τρεις παρατηρήσεις για τη συζήτηση μέχρι τώρα.
Η πρώτη είναι ότι έχει γίνει σε μεγάλο βαθμό μία μετάθεση από ορισμένες πλευρές και ένας ευτελισμός και δίνεται και αυτή η σκυτάλη δυστυχώς μέσα από τη συζήτηση της Βουλής σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Δηλαδή, το φάντασμα μιας ενοποιημένης Δεξιάς δεν αφήνει να συζητήσουμε για τα πραγματικά προβλήματα του τόπου. Το δεύτερο είναι ότι εγώ αισθάνθηκα ότι ήμασταν ένα φλας μπακ και όχι μόνο για τους διαξιφισμούς ανάμεσα στον Πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σχετικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ποιος έχει ευθύνες για το χρέος, για την απογραφή κ.λπ., αλλά κυρίως σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα στον κόσμο, σαν να ζούμε την ίδια εποχή. Αναγνωρίζουμε μεν την κρίση, αλλά δεν αναγνωρίζουμε τις μεγάλες αλλαγές που κάνουμε. Και το τρίτο είναι ο φόβος για την αλλαγή. Υπάρχει ένας φόβος για την αλλαγή. Η ιστορία κινείται και η Ελλάδα μένει ακίνητη και παγωμένη, ενώ βλέπουμε ότι όλοι οι παράγοντες αλλάζουν και αλλάζουν με τεράστια ταχύτητα.
Εμάς την όλη τοποθέτησή μας τη διατρέχει μία κεντρική ιδέα και σκέψη και δεν νομίζω ότι είναι εξαιρετικά πρωτότυπη, ούτε εξαιρετικά εμπνευσμένη, εάν κάποιος τους ξένισε αυτό το πράγμα, δηλαδή ότι ζούμε σε ένα κόσμο που αλλάζει βαθιά, ότι η νέα τάξη πραγμάτων που εγκαταστάθηκε -αν θέλετε- από τα χρόνια του Ρέιγκαν μέχρι το τέλος της Προεδρίας του Μπους δεν προλαβαίνει να παλιώσει.
(XP)
(ST)
Σήμερα κλονίζεται, αμφισβητείται και κυρίως δημιουργεί τεράστια προβλήματα σε όλες τις διαστάσεις του πλανήτη. Τα πάντα σήμερα, που θεωρούνταν βεβαιότητες, δεν είναι βεβαιότητες, ή είναι ψέματα, δηλαδή ο τρόπος που λειτουργούσαν οι αγορές, τα heads funds, τα παράγωγα, τα ανοιχτά σύνορα για ένα χωρίς έλεγχο κεφάλαιο, το χρηματοπιστωτικό σύστημα και οι πολιτικές δομές, οι οποίες εγκαταστάθηκαν. Αυτό σημαίνει ότι το κεντρικό για εμάς είναι να δούμε τη στροφή που πρέπει να γίνει, τον επαναπροσδιορισμό που πρέπει να κάνουμε παντού, τη μεγάλη αλλαγή που πρέπει να γίνει και στους τομείς της εξωτερικής πολιτικής, για δύο λόγους: Ο ένας λόγος αφορά στο μέλλον και στις προοπτικές της ίδιας της χώρας μας, πώς θα ανταποκριθεί σε καινούργιες προκλήσεις, σε δεδομένα τα οποία δεν υπήρχαν και πώς θα μπορέσει να βελτιώσει τη θέση της μέσα στη διεθνή σκηνή.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Και ο δεύτερος λόγος είναι πώς η χώρα μας με αυτές τις μικρές δυνάμεις, θα συμβάλλει στο να πάνε τα πράγματα καλύτερα. Εμείς, κυρία Παπαρήγα, δεν αισθανόμαστε ότι είμαστε χώρα μηδέν. Εμείς από την παράδοση της Αριστεράς έχουμε μάθει την κριτική στην ψωροκώσταινα, σε μία Ελλάδα η οποία ήταν κακομοίρα, η οποία ακολουθούσε τα στρατόπεδα του ΝΑΤΟ, η οποία ήταν his master voice της Ουάσινγκτον. Και πάντα η Αριστερά πίστευε βαθιά μέσα της ότι η χώρα μας έχει τις δυνατότητες μια κοινωνία που μπορεί να στηρίξει επιλογές και πρωτοβουλίες που φυσικά δεν θα την κάνουν Ηνωμένες Πολιτείες, ούτε Ρωσία, ούτε Κίνα. Κανείς δεν είπε τέτοιο πράγμα. Αλλά μιλάω για πρωτοβουλίες οι οποίες θα ακουμπήσουν τις ψυχές και άλλων λαών, πολιτικές δυνάμεις και άλλων λαών που θα μπορούσαν να συντελέσουν σε ένα σημαντικό διεθνές ρεύμα.
Στο Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς αισθανόμαστε υπερήφανοι για το ρόλο που είχαμε παίξει εμείς ως μικρή χώρα στο να γίνουν εκδηλώσεις στη χώρα μας, όπως του παγκόσμιου και του ευρωπαϊκού κοινωνικού φόρουμ, με τέτοιες διαστάσεις. Δεν μπορώ να δεχθώ τη λογική σας, της ψωροκώσταινας. Έτσι έχω μάθει, αλλά έτσι το πιστεύω. Δεν μπορώ να δεχθώ και τη λογική της ψωροκώσταινας από την Αριστερά, μια μικρή Αριστερά χωρίς ιδέες, χωρίς στόχους, χωρίς παιδεία παρέμβασης τώρα, εδώ και τώρα, για να βελτιωθεί η ζωή του λαού και για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις.
Επανέρχομαι, λοιπόν. Επαναπροσδιορισμός και αλλαγή. Και δυστυχώς δεν ακούσαμε τίποτα ούτε από τον Πρόεδρο της Κυβέρνησης, ούτε από τον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Θα περιοριστώ σε πέντε σημεία, που κατά τη γνώμη μου πρέπει να γίνουν. Σε σχέση με τις διεθνείς μας συμμαχίες, το ΝΑΤΟ δεν ανταποκρίνεται σε έναν καινούργιο κόσμο που θα βγει μέσα από βασανιστήρια. Κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς θα είναι. Έχουμε τη μοναδική δυνατότητα, διότι μας πέφτει η προεδρία του Οργανισμού Ασφάλειας και Συνεργασίας στην Ευρώπη. Έχει μεγάλη σημασία η ενσωμάτωση της Ρωσίας στις κοινές δομές συνεργασίας της Ευρώπης –η δική μας αντίληψη είναι- από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια. Η Ευρώπη είναι αποκλεισμένη από τα τείχη του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο ΟΑΣΕ είναι ένα πρώτο βήμα. Είδαμε τα προβλήματα σχετικά με τα θέματα της ενέργειας, με το φυσικό αέριο. Εδώ, θα μπορούσαν να αναληφθούν μεγάλες πρωτοβουλίες. Η Ελλάδα μίλησε για μία νέα αρχιτεκτονική –αφού χρησιμοποιείτε αυτό τον όρο- για μία νέα δομή της Ευρώπης στην ασφάλεια, όπου κεντρικό στοιχείο δεν θα είναι το ΝΑΤΟ, αλλά θα είναι ένας οργανισμός ο οποίος θα είναι φιλικός προς όλους και θα τους ωθεί όλους σε συνεργασία, που θα συμμετέχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ρωσία, η Ουκρανία και άλλες χώρες.
Δεύτερον, σε σχέση μ' αυτό το θέμα, δεν έχουμε λόγο να συμμετέχουμε πια στις επιθετικές δραστηριότητες αυτού του οργανισμού. Δεν έχουν λόγο οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας να συμμετέχουν με κονδύλια για το Αφγανιστάν, για το Κόσοβο, αλλά και αλλού.
(mt)

( XP)
Χθες ήταν να συναντήσω την Πρόεδρο της Βουλής της Ουγγαρίας. Παίρνω το σημείωμα να διαβάσω και βλέπω ότι η Ελλάδα χρηματοδοτεί με μισό εκατομμύριο ευρώ ετησίως τη δύναμη της Ουγγαρίας στο Αφγανιστάν. Γιατί; Για ποιο λόγο; Έτσι έγραφε το σημείωμα που προερχόταν και από το Υπουργείο Εξωτερικών, αν δεν κάνω λάθος, κυρία Υπουργέ.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Μπορώ να απαντήσω;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Αν επιτρέπετε, κύριε Αλαβάνο μπορεί να απαντήσει η κυρία Μπακογιάννη;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Βεβαίως κύριε Πρόεδρε. Εγώ επιτρέπω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Υπουργέ, μπορείτε να απαντήσετε.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, δεν είναι αλήθεια αυτό.
Χρηματοδοτεί PFP, το οποίο σημαίνει ότι υπάρχουν χώρες οι οποίες λειτουργούν μαζί στο Αφγανιστάν για ανθρωπιστικούς λόγους, δηλαδή δεν είναι στρατιωτική δύναμη, αλλά είναι μη κυβερνητικές οργανώσεις οι οποίες βρίσκονται στο Αφγανιστάν και δρουν για συγκεκριμένους ανθρωπιστικούς λόγους στη συγκεκριμένη περίπτωση για να προστατεύσουν γυναίκες, οι οποίες μπορούν να εξετάζονται από αρρώστιες, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κυρία Υπουργέ, θα φέρω και θα καταθέσω στα Πρακτικά στην επόμενη συζήτηση το σημείωμα αυτό, το οποίο αν δεν κάνω λάθος προέρχεται από το Υπουργείο Εξωτερικών.
Αναφέρει χρηματοδότηση της παρουσίας του στρατού της Ουγγαρίας στο Αφγανιστάν με ποσό –το θυμάμαι το ποσό, δεν το ξεχνάω- 500.000 από την Ελλάδα. Οι ανθρωπιστικές δράσεις, όταν βλέπουμε παιδάκια, γυναίκες, παππούδες στο Αφγανιστάν να μας κοιτάζουν από ψηλά, δεν ξέρω ποιες είναι.
Βάση της Σούδας. Δεν έχει νόημα αυτός ο μηχανισμός του παρελθόντος, ο οποίος είναι εστία μιας μόνιμης διαταραχής των σχέσεών μας με τις χώρες της Μέσης Ανατολής και πολύ περισσότερο δεν έχει νόημα η επέκτασή του και η πληρωμή της επέκτασής του και των νέων λειτουργιών από τους Έλληνες φορολογούμενους.
Εντάξει, μπορεί να μην μου απαντάει ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., υπάρχει ένα θέμα όμως. Γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ψηφίζει τη λειτουργία αυτής της μονάδας επιχειρησιακής εκπαιδευτικής ναυτικής αποτροπής στη Σούδα, την οποία πληρώνει ο ελληνικός προϋπολογισμός; Οφείλονται απαντήσεις σ’ αυτό.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Δεύτερο θέμα, οι εξοπλισμοί μας. Δεν μπορούμε να αντέξουμε και να προχωρήσουμε όλους αυτούς τους εξοπλισμούς, οι οποίοι δεν φέρνουν και αποτέλεσμα μέχρι τώρα. Ξαναλέμε, εδαφική ακεραιότητα, ναι. Να αντιμετωπίσουμε όμως το στρατιωτικομεσιτικό σύμπλεγμα που υπάρχει και το οποίο τραβάει τις πολιτικές της χώρας μας και μέσα από δημοσιεύματα και μέσα από τη δημιουργία φούσκας αναφορικά με τη σχέση μας με τις άλλες χώρες, που αμέσως δημιουργούν ανασφάλεια και την ανάγκη να έχουμε όπλα κάτω από το κρεβάτι για να τους αντιμετωπίσουμε. Θέλουμε μείωση εξοπλισμών. Δεν ακούσαμε τίποτα γι’ αυτό το θέμα.
Το τρίτο θέμα είναι αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν μπορούμε να συνεχίζουμε το ίδιο. Αν θέλετε, έχει προοπτική και διορατικότητα μία τοποθέτηση μιας κυβέρνησης σήμερα που θα πει ότι η Συνθήκη της Λισσαβόνας –την οποία δυστυχώς και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποδέχονται και συνεχίζουν να αποδέχονται- δεν έχει νόημα διότι εκφράζει άλλες οικονομικές καταστάσεις και άλλες λογικές που οδήγησαν την Ευρώπη στην κρίση.
Το Σύμφωνο Σταθερότητας το οποίο μαζί με τους κανόνες ανταγωνισμού, τις εθνικές ενισχύσεις, έχει καταπέσει για τις τράπεζες και ισχύει για τις χώρες-μέλη. Είναι φοβερή αυτή η αντίληψη και η αντιμετώπιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θεωρεί χώρες-μέλη ακόμη και της ευρωζώνης, όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιρλανδία ως παρίες και όταν είναι οι τράπεζες μπορεί να σβήνει κάθε νομοθεσία την οποία έχει.
Άλλες πρωτοβουλίες που είναι εύκολες για σας, κύριε Πρωθυπουργέ είναι η ευρωπαϊκή εγγύηση στο δανεισμό, δημόσια ομόλογα των κρατών που αγοράζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Τόσο παραστατικό είναι αυτό; Τόσο μεγαλομανές -κατά την κυρία Παπαρήγα- είναι αυτό, δηλαδή να μειώσουμε το επιτόκιο, να μην έχουμε το βάρος και για μας και για τα παιδιά μας σε σχέση με το δανεισμό; Γιατί δεν παίρνετε τέτοιες πρωτοβουλίες, κύριε Πρωθυπουργέ;
Τέταρτον, το θέμα των Βαλκανίων που νομίζω ότι χώρα μας θα μπορούσε να κάνει πολύ περισσότερα πράγματα. Έχουμε και την προεδρία του ΟΑΣΕ. Γιατί να μη γίνει μια Σύνοδος με πρωτοβουλία της χώρας μας, μιας χώρας η οποία είναι δικτυωμένη –λένε ποιες είναι οι τράπεζες στην Ανατολική Ευρώπη; Σουηδικές, ιταλικές, ελληνικές και αυστριακές- μιας χώρας η οποία μπορούσε να έχει πολύ ευρύτερες σχέσεις στα Βαλκάνια;

(mb)
(MT)
Γιατί να μην γίνει μια σύνοδος των ηγετών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης στην Αθήνα και να συζητηθούν μια σειρά από ζητήματα; Θα ήταν κακό, θα ήταν ακριβή για μας;
Μέση Ανατολή: Ας διορθώσουμε ό,τι διορθώνεται. Λείψαμε σε μια μεγάλη στιγμή και πήραμε λάθος πορεία. Ας πάρουμε πρωτοβουλίες, ας ξαναθέσουμε το θέμα της αναβάθμισης των σχέσεων Ισραήλ- Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ευρώπη. Ας δούμε όσον αφορά τη συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας-Ισραήλ που είχε συμφωνηθεί επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. αν έχει αντικείμενο όταν έχουμε αυτούς τους χιλιάδες νεκρούς, τα χιλιάδες κατεστραμμένα σπίτια, τα εκατοντάδες νοσοκομεία και σχολεία.
Κι εδώ θα ήθελα να αναφερθώ και να κλείσω, αν θέλετε, με αυτό το ζήτημα. Είναι ο πρωτοβουλιακός ρόλος που θα μπορούσε να πάρει η Ελλάδα. Δεν μιλάμε για κάτι παράλογο. Ξέρουμε τα μέτρα μας. Ξέρουμε όμως ότι υπάρχει ένας κόσμος που έχει ανάγκη και τη μικρή και την ελάχιστη συνδρομή και μιας χώρας όπως είναι η Μάλτα ή η Κύπρος που έχει έναν μικρό πληθυσμό. Νομίζω ότι εκεί θα κριθούν σε μεγάλο βαθμό και τα προβλήματα και ο τρόπος αντιμετώπισης, σε σχέση με τις διαφορές μας και με την Τουρκία και την αντιμετώπιση των επεκτατικών βλέψεων κ.λπ. Η Τουρκία, ο κ. Ερντογάν έχει εξωτερική πολιτική και έχει εξωτερική πολιτική, η οποία δεν ταυτίζεται πάντα με τα συμφέροντα των ατλαντικών κέντρων. Είδαμε στο Ιράκ τη διαφοροποίηση. Δεν σας λέω ότι είναι πρότυπο για μας. Σας λέω κάτι που θα μπορούσατε να κάνετε εσείς. Είδαμε στην επιδρομή του Ισραήλ στη Γάζα το ότι προσπάθησε να ηγηθεί όλου αυτού του παγκόσμιου κινήματος ενάντια σ’ αυτή τη βαρβαρότητα. Κατά την κυρία Παπαρήγα, ο κ. Ερντογάν μπορεί, ο Έλληνας Πρωθυπουργός δεν μπορεί;
Εμείς πιστεύουμε ότι μπορούμε να παίξουμε έναν τέτοιο ρόλο. Το είδαμε στο θέμα του Ιράν, άσχετα με τις απόψεις που έχει κανείς για το καθεστώς του Ιράν, αν είναι μια δύναμη ή μια χώρα. Υπάρχει μια εστία μεγάλης έντασης. Το ρόλο γέφυρας και συζήτησης θα μπορούσε να παίξει η Ελλάδα. Γιατί απουσιάζει απ’ όλα αυτά η Ελλάδα;
Εμείς πιστεύουμε ότι σε μια τέτοια κρίση που ανοίγει τόσα μέτωπα και που χρειάζεται να ακουστούν και να υπάρξουν πρωτοβουλίες θετικές μπορούμε να αντεπεξέλθουμε. Η Ελλάδα δεν είναι Ψωροκώσταινα. Έχει να παίξει ένα τέτοιο ρόλο. Και πάντα φιλοδοξούμε εμείς, ως Αριστερά, με τις ιδέες, τις προτάσεις μας, τους προγραμματικούς στόχους που και σήμερα καταθέσαμε, με βάση τις δικές μας δυνάμεις εδώ, να συμβάλουμε σε μια άλλη θέση της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η περίοδος που ακολουθεί είναι δύσκολη, είναι καθοριστική για ολόκληρο τον κόσμο και βεβαίως είναι δύσκολη και για την Ελλάδα. Ξέρουμε όλοι τόσο τις δυνατότητες όσο και τις αδυναμίες της οικονομίας μας. Ξέρουμε όλοι τις αντιξοότητες που δημιουργούνται από προκλητικές συμπεριφορές γειτόνων μας. Έχουμε μπροστά μας, με άλλα λόγια, με απλά λόγια, υποθέσεις μείζονος εθνικής σημασίας, υποθέσεις από τις οποίες εξαρτάται η πορεία της χώρας στο σήμερα και στο αύριο –αυτή είναι η πραγματικότητα- υποθέσεις που συνιστούν πρόκληση ευθύνης για όλες τις πολιτικές και για όλες τις κοινωνικές δυνάμεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στις δημοκρατίες η άσκηση κριτικής είναι δικαίωμα και κάτι ακόμη περισσότερο: είναι υποχρέωση. Είναι επιβεβλημένη και ωφέλιμη. Όχι όμως η συκοφαντία, ούτε οι ύβρεις, όχι η απόπειρα ισοπέδωσης των πάντων, όχι η προσπάθεια πόλωσης και κοινωνικού διχασμού. Παρά τις επιτακτικές ανάγκες των καιρών, παρά τη βούληση της κοινωνίας, κάποιοι επιμένουν στο δρόμο της αντιδραστικότητας και της ανευθυνότητας. Επιστρατεύουν ανακρίβειες, ακρότητες, αμφισβητήσεις σε βάρος της χώρας, αρνούνται κάθε διαδικασία συνεννόησης, ακόμα και τα αυτονόητα. Επιμένουν σε μια ακατάσχετη, ανεύθυνη εκλογολογία, προσποιούνται πως δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει στο γύρω κόσμο, για να έχουν το άλλοθι της διαστρέβλωσης των πραγμάτων στη χώρα.
(GK)


(3MB)
Ισχυρίζονται ότι το σχέδιό μας για την οικονομία είναι τάχα δήθεν προεκλογικό και θέλω να ξαναπώ –το έχω πει, αλλά πρέπει να το επαναλάβω- ότι δεν σκέφτομαι εκλογές. Αυτό είναι καθαρό.
Με αυτή την έννοια, λοιπόν, μην ανησυχείτε, κύριε Αρχηγέ του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Δεν ζητώ λευκή επιταγή από κανέναν και αυτό είναι σαφές. Δεν επιδιώκω κανενός είδους συγκυβέρνηση –πολύ απλό. Δεν έκρυψα και δεν πρόκειται να κρύψω την αλήθεια, όλη την αλήθεια.
Σε ό,τι αφορά τις συγκρίσεις που επιχειρεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ., θα πω ενδεικτικά δυο μόνο στοιχεία: την ανεργία και τα ελλείμματα. Όλα τα άλλα, λοιπόν, περιττεύουν.
Επαναλαμβάνω, λοιπόν, ότι χρέος όλων μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι να βάλουμε πάνω από τις προσωπικές, πάνω από τις κομματικές σκοπιμότητες, το συλλογικό, το κοινωνικό, το εθνικό συμφέρον. Χρέος όλων είναι να ανταγωνιστούμε στο πεδίο της προσφοράς. Χρέος όλων είναι να ακολουθήσουμε με συνέπεια το δρόμο της υπευθυνότητας.
Εμείς, η Κυβέρνηση ακολουθεί μια ξεκάθαρη στρατηγική σε ό,τι αφορά τα δίκαια και τα δικαιώματα του τόπου. Στα εθνικά μας ζητήματα έχουμε βάλει απαράβατες, αδιαπραγμάτευτες κόκκινες γραμμές. Πίσω από τις γραμμές αυτές δεν πρόκειται να πάμε ποτέ. Αμφιβολίες δεν πρέπει να έχει κανένας.
Επίσης, η Κυβέρνηση ακολουθεί πολιτική ωριμότητας και υπευθυνότητας απέναντι στις συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής θύελλας. Το σχέδιό μας αναπτύσσεται, εφαρμόζεται από την πρώτη στιγμή. Έχει άμεσους αλλά και μόνιμους στόχους. Αφορά την ανάπτυξη, τη δημοσιονομική εξυγίανση, τη στήριξη των οικονομικά ασθενέστερων.
Ξέρουμε πολύ καλά τις δυσκολίες. Κάναμε και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, για να στηρίξουμε εκείνους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Κάναμε και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, για να περιορίσουμε τις συνέπειες της κρίσης. Κάναμε και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, για να εξασφαλίσουμε μια καλύτερη ημέρα.
Θα τελειώσω με το εξής: Όποιες κι αν είναι οι αντιξοότητες, όποιο κι αν είναι και το προσωπικό ακόμα κόστος, πρέπει να πω ότι θα συνεχίσω να παλεύω με όλες μου τις δυνάμεις γι’ αυτή την καλύτερη ημέρα και για όλους τους Έλληνες!
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γίνεται γνωστό ότι οι Υπουργοί Ανάπτυξης, Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών και Δικαιοσύνης κατέθεσαν σχέδιο νόμου «Εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις».
Κηρύσσεται περαιωμένη η προ Ημερησίας Διατάξεως συζήτηση, η οποία διεξήχθη σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεωργίου Καρατζαφέρη, σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα την Εξωτερική Πολιτική της Κυβέρνησης.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 15.00’ λύεται η συνεδρίαση για αύριο Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009 και ώρα 10.00΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος κοινοβουλευτικό έλεγχο, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που σας έχει διανεμηθεί.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις.




Τελευταία Αποθήκευση: 12/3/2009 3:52:00 μμ Από: Μητροπούλου Ευγενία
Εκτυπώθηκε: 12/3/2009 12:18:00 μμ

PDF:

es20090312.pdf

TXT:

es090312.doc

Επιστροφή