Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: Α΄, Συνεδρίαση: ΠΖ΄ 15/02/2008

(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Η’ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΒ’
ΣΥΝΟΔΟΣ Α’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΠΖ’

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2008

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές, από το ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής Ηρακλείου Κρήτης, το Ιδιωτικό Γενικό Λύκειο Εκπαιδευτηρίων «Πλάτων», το Γυμνάσιο Ακράτας Αχαΐας, το 2ο Δημοτικό Σχολείο Οβρυάς Αχαΐας και το 10 ΤΕΕ Λευκάδας, σελ.
2. Ανακοινώνεται ότι υπό την αιγίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πραγματοποιείται εκστρατεία εξοικονόμησης ενέργειας στην Ευρώπη με συμμετοχή της Βουλής των Ελλήνων, σελ.
3. Συζήτηση Προ Ημερησίας Διατάξεως με πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων με θέμα: «Μεταρρύθμιση για ένα σύγχρονο, κοινωνικά δίκαιο και βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα», σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Δευτέρας 18 Φεβρουαρίου 2008, σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Κατάθεση Εκθέσεων Διαρκών Επιτροπών:
α) Η Διαρκής Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου και η Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων καταθέτουν την ‘Εκθεσή τους στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Θεσμικό Πλαίσιο ‘Ερευνας και Τεχνολογίας και άλλες διατάξεις»., σελ.
β) Η Διαρκής Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων καταθέτει την ‘Εκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών: «Κύρωση Σύμβασης για την τροποποίηση και συμπλήρωση της από 30/4/2001 Οικονομικής Συμφωνίας μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και ΟΑΣΘ», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί της Ειδικής Ημερήσιας Διάταξης:
ΑΛΑΒΑΝΟΣ Α., σελ.
ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Γ., σελ.
ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ Κ., σελ.
ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ Γ., σελ.
ΜΑΡΙΝΟΣ Γ., σελ.
ΠΑΛΛΗ-ΠΕΤΡΑΛΙΑ Φ., σελ.
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Γ., σελ.
ΠΑΠΑΡΗΓΑ Α., σελ.



ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Η΄ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΠΖ΄
Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2008
Αθήνα, σήμερα στις 15 Φεβρουαρίου ημέρα Παρασκευή και ώρα 10.40΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΙΟΥΦΑ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κ. Γραμματέας, να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από το Γραμματέα της Βουλής κ. Χρήστο Σταϊκούρα, Βουλευτή Φθιώτιδας, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Φερών Νομού Μαγνησίας ζητεί την ανέγερση διδακτηρίου για τη στέγαση του Επαγγελματικού Λυκείου Βελεστίνου.
2) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Μουρεσίου ζητεί την ίδρυση ΤΕΕ στην Τσαγκαράδα.
3) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ.Γκλαβίνης Φίλιππος ζητεί να του καταβληθεί αποζημίωση για την παράδοση νομισμάτων.
4) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Φερών Νομού Μαγνησίας ζητεί τη μετατόπιση αγωγού υγρών καυσίμων.
5) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Βορειοηπειρωτών Νομού Μαγνησίας διαμαρτύρεται για τη συμπεριφορά των αστυνομικών στο Τελωνείο της Κακαβιάς.
6) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ.Πουλτσίδης Αντώνιος ζητεί την ικανοποίηση ασφαλιστικού του προβλήματος.
7) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Τοπικός Οργανισμός Εγγείων Βελτιώσεων Λίμνης Κάρλας ζητεί χρηματοδότηση για την αποκατάσταση ζημιών που προκλήθηκαν στο αγροτικό δίκτυο της περιοχής του.
8) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας ζητεί να εξασφαλιστεί η είκοσι τετράωρη λειτουργία του.
9) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο ευρύτερης περιφέρειας «ΣΩΤΗΡΙΑ Ε.Σ.Υ.» ζητεί την ικανοποίηση εργασιακού αιτήματος των μελών του.
10) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Ορφανοτροφείο Βόλου ζητεί έκτακτη επιχορήγηση.
11) Ο Βουλευτής Χανίων κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας ζητεί τη συμπληρωματική χρηματοδότηση του τακτικού του προϋπολογισμού.
12) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σκακιστικός Όμιλος Ηρακλείου Κρήτης ζητεί οικονομική ενίσχυση.
13) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Ατόμων με Αναπηρίες Γονέων και Φίλων Ιεράπετρας ζητεί επιχορήγηση.
14) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η ΄Επαρχος Μήλου ζητεί την απομάκρυνση της καθηγήτριας κ. Κατσέλη - Παπαϊωάννου Φωτεινής, από το Γυμνάσιο Σερίφου.
15) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 2ου Γυμνασίου Αγίου Νικολάου Κρήτης ζητεί την ίδρυση αθλητικού λυκείου.
16) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Κοινότητα Κουφονησίων Κυκλάδων ζητεί την άμεση αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσε η κακοκαιρία του Ιανουαρίου 2004 στις λιμενικές εγκαταστάσεις της ευρύτερης περιοχής της.
17) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας τα οποία αναφέρονται στο αίτημα πρόσληψης προσωπικού στην Αστυνομική Διεύθυνση Λασιθίου.
18) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Ιητών Κυκλάδων ζητεί την άμεση αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσε η κακοκαιρία της 8ης/2/2008 στην περιοχή του.
19) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Ιητών Κυκλάδων ζητεί την πλήρη αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσαν οι πλημμύρες του Φεβρουαρίου 2008, στην ευρύτερη περιοχή του.
20) Ο Βουλευτής Αργολίδος κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Εργαζομένων Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. καταγγέλλει απαράδεκτη συμπεριφορά του διευθυντή της Υ.Α.Σ.Β.Ε..
21) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΙΟΡΔΑΝΗΣ (ΔΑΝΗΣ) ΤΖΑΜΤΖΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Συλλόγων Παραγωγών Λαϊκών Αγορών Κεντρικής Μακεδονίας ζητεί την τροποποίηση της παραγράφου 4 του άρθρου 17 του ν. 1023/1980.
22) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Γαλατσίου ζητεί την ανάκληση της οικοδομικής άδειας για το κλειστό Ολυμπιακό Γυμναστήριο Γαλατσίου.
23) Οι Βουλευτές Πέλλης κ. ΙΟΡΔΑΝΗΣ (ΔΑΝΗΣ) ΤΖΑΜΤΖΗΣ και Β΄ Πειραιώς κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Σωματείο Εργαζομένων στα κέντρα πρόληψης Ο.ΚΑ.ΝΑ. και Αυτοδιοίκησης ζητεί την επίλυση του θεσμικού προβλήματος των κέντρων πρόληψης Ο.ΚΑ.ΝΑ. και Αυτοδιοίκησης.
24) Ο Βουλευτής Κοζάνης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Μουσικού Σχολείου Πτολεμαϊδας ζητεί να καλυφθούν οι θέσεις των καθηγητών στα μουσικά σχολεία με μόνιμους και όχι ωρομίσθιους καθηγητές.
25) Η Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΜΑΡΙΑ ΣΚΡΑΦΝΑΚΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ε.Λ.Μ.Ε. Νομού Ηρακλείου ζητεί να ανακληθεί η απόλυση της καθηγήτριας Πηνελόπης Σπουρδαλάκη.
26) Η Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΜΑΡΙΑ ΣΚΡΑΦΝΑΚΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Επιμελητήριο Ηρακλείου ζητεί να μη διασπασθεί το Κ.Τ.Ε.Λ. Κρήτης.
27) Ο Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης κ. ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΤΣΙΟΚΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Συλλόγων Αμβυκούχων Αμπελοκαλλιεργητών Ελλάδας ζητεί την άμεση σύνδεση και παροχή φυσικού αερίου, ως ύλη καύσεως, στα παραδοσιακά αποστακτήρια των μελών της.
28) Ο Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης κ. ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΤΣΙΟΚΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια ΄Ενωση Ιδιοκτητών Ραδιοφωνικών Σταθμών ζητεί την ίση μεταχείρηση των ραδιοφωνικών σταθμών της ελληνικής περιφέρειας.
29) Ο Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης κ. ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΤΣΙΟΚΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η ΄Ενωση Ιδιοκτητών Ιδιωτικών Ραδιοσταθμών Θεσσαλονίκης ζητεί στο δημιουργούμενο δευτέρου κέντρου εκπομπής να συμπεριληφθεί και η περιφέρεια Θεσσαλονίκης - Κεντρικής Μακεδονίας.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 1266/30-10-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ιωάννου Μαγκριώτη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 141/20-11-07 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω σχετικής ερώτησης και σύμφωνα με τα στοιχεία των αρμόδιων Υπηρεσιών, σας γνωρίζουμε τα εξής:
1. Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, με ενέργειές της προς το ΥΠΕΣ, εξασφάλισε τη χρηματοδότηση του Δήμου Πεύκων με 20.000 ευρώ μέσω του προγράμματος «ΘΗΣΕΑΣ», για τη σύνταξη εδαφοτεχνικής μελέτης. Η Περιφέρεια, λόγω αναρμοδιότητας, δεν έχει συντάξει μελέτη αντιστήριξης για το συγκεκριμένο ρέμα.
2. Ο Δήμος Πεύκων συνέταξε τη σχετική μελέτη για έργο κόστους κατασκευής 900.000 ευρώ, το οποίο περιλαμβάνει και διευθέτηση της κοίτης του ρέματος σε μικρό τμήμα του, μήκους περίπου 100 μέτρων και αντιστήριξη του υπερκείμενου πρανούς.
3. Το θέμα της υλοποίησης της συγκεκριμένης μελέτης αντιστήριξης, αφορά το Δήμο Πεύκων Θεσσαλονίκης.
4. Το ΥΠΕΧΩΔΕ, στα πλαίσια εφαρμογής των αντιπλημμυρικών έργων άμεσης προτεραιότητας και επιδιώκοντας την εξειδίκευση των μελετών για τα έργα αυτά, σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Master Plan, έχει συμπεριλάβει και την εκπόνηση μελέτης με θέμα: «Διερεύνηση λύσεων-Διαμόρφωση ρεμάτων Κοινότητας Πεύκων».
5. Επισυνάπτουμε το με αρ.πρ. 4018/31.1.06 σχετικό έγγραφο της Δ/νσης Πολεοδομίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Θεσσαλονίκης, για ενημέρωσή σας.
Ο Υφυπουργός
Θ. ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ»
2. Στην με αριθμό 1466/2-11-07 ερώτηση της Βουλευτού κ. Εύης Χριστοφιλοπούλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 158/22-11-07 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω σχετικής ερώτησης και σύμφωνα με τα στοιχεία της αρμόδιας Υπηρεσίας, σας ενημερώνουμε για τα εξής:
1. Η Λεωφ. Ασπροπύργου πρώην ΝΑΤΟ έχει μήκος περίπου 12,5 χλμ., χωρίζεται σε δύο κομμάτια στο 1ο και στο 2ο , ξεκίνησε το 1993 και οι πρώτες δύο εργολαβίες ορίσθηκαν το 1994, χωρίς να έχουν προσδιοριστεί τα προς απαλλοτρίωση τμήματα και χωρίς να έχουν εξασφαλιστεί οι πιστώσεις για τις απαλλοτριώσεις, με αποτέλεσμα να μην γίνει το έργο. Αυτή η ίδια σχεδόν κατάσταση διατηρήθηκε επί δεκαετία.
2. Για την ανακατασκευή και διαπλάτυνση της Λεωφ.Ασπροπύργου πρώην ΝΑ ΤΟ σήμερα υπάρχουν σε εξέλιξη τρεις εργολαβίες:
α. Η ΚΟ6/99 «Ολοκλήρωση ανακατασκευής οδού Ασπροπύργου (ΝΑΤΟ) από χ.θ 0+000 (κόμβος Χωματερής) μέχρι χ.θ. 6+000 (Ασπρόπυργος σύνδεση με Εμπορευματικό σταθμό ΟΣΕ και Αττική οδό»>. Η εν λόγω εργολαβία, δαπάνης 8.000.000 € έχει ενταχθεί και συγχρηματοδοτείται από το Γ΄Κ.Π.Σ. του Π.Ε.Π. Αττικής. Το έργο έχει ολοκληρωθεί σε ποσοστό 95% και λειτουργεί ολοκληρωμένο κατά το ίδιο ποσοστό το σύστημα απορροής ομβρίων με αποδέκτες τους χειμάρρους Μαύρης Ώρας (χ.θ 1 +800) και Γιαννούλας (χ.θ. 4+000). Η μέχρι σήμερα εξέλιξη της εργολαβίας ήταν άμεσα εξαρτημένη από την διαδικασία των απαλλοτριώσεων αφού οι παρόδιοι με αιτήσεις ακύρωσης οδήγησαν στην ανάγκη ανάκλησης της αρχικής Κοινής Υπουργικής Απόφασης Απαλλοτρίωσης βάσει της οποίας οριστικοποιήθηκαν οι τιμές αποζημίωσης σύμφωνα με την 4639/2000 απόφαση του Εφετείου Αθηνών και παρά το γεγονός ότι έγινε παρακατάθεση των αποζημιώσεων στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Σύμφωνα με την αρ. 479/2003 απόφαση της Ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) παρά το ότι κατεβλήθησαν οι αποζημιώσεις, λόγω όμως παρέλευσης του 18μήνου όπως προβλέπει ο νόμος, οι καταβολές ήσαν άκυρες. Στη συνέχεια το Δημόσιο προέβη σε επανακήρυξη της Απαλλοτρίωσης βάσει της ίδιας μελέτης και Κτηματογράφησης και σύμφωνα με την αρ.πρ. 1021198/1573/0010/17 Μαρτίου 2005 ΦΕΚ 327Δ/24 Μαρτίου 2005 Κ.Υ.Α. των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. καθορίστηκαν με την 1861/2005 Απόφαση Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών οι προσωρινές τιμές μονάδας αποζημιώσεων για τα υπό απαλλοτρίωση κτήματα, συντάχθηκαν οι σχετικοί πίνακες παρακατάθεσης και ζητήθηκαν τα αναγκαία κονδύλια από τους αρμόδιους φορείς. Ακολούθως ο νομικός Σύμβουλος του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε προέβη σε έφεση κατά της ως άνω απόφασης, για την οποία εκδόθηκε η με αρ. 1446/07 απόφαση Εφετείου Αθηνών, και ακολούθως δημοσιεύτηκε η παρακατάθεση των αποζημιώσεων στο ΦΕΚ 132/16-4-07. Έως σήμερα έχει ολοκληρωθεί η παράδοση-παραλαβή υπέρ του Δημοσίου των απαλλοτριούμενων εκτάσεων, υπάρχουν ωστόσο τέσσερις ιδιοκτησίες των οποίων οι ιδιοκτήτες δεν συμμορφώνονται. Ήδη έχει δρομολογηθεί η διαδικασία της διοικητικής αποβολής τους σύμφωνα με το αρ.πρ. οικ5310/29-10-2007 έγγραφο της Δ/νσης Κατασκευής Έργων Οδοποιίας (ΔΚΕΟ), η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί στο 1ο Τρίμηνο του 2008.
Επίσης παρατηρείται σημαντική καθυστέρηση στη μετατόπιση επί της Λ. Ασπροπύργου πρώην ΝΑΤΟ υποσταθμών της ΔΕΗ μέσης και χαμηλής τάσης, με απόρροια την αδυναμία του εργολάβου να επέμβει στα εν λόγω σημεία.
Η ως άνω εργολαβία αναμένεται να ολοκληρωθεί το Α΄ τρίμηνο του 2008.
β. Η ΚΟ3/3 «Ολοκλήρωση ανακατασκευής οδού Ασπροπύργου (ΝΑΤΟ) από χ.θ 6+000 (Ασπρόπυργος) μέχρι χ.θ 12+162 (Θριάσιο Νοσοκομείο, σύνδεση με κόμβο Μαγούλας Αττικής οδού». Η εν λόγω εργολαβία, δαπάνης 10.000.000 ευρώ έχει ενταχθεί στο Γ΄ Κ.Π.Σ στο πρόγραμμα Ε.Π.Ο.Α.Λ.Α.Α και έχουν ήδη ξεκινήσει εργασίες κατασκευής του συλλεκτήρα ομβρίων καθώς και επισκευές του ασφαλτικού οδοστρώματος από φθορές λόγω χρήσης. Για την ως άνω εργολαβία αναμένεται νέο χρονοδιάγραμμα έναρξης και ολοκλήρωσης των εργασιών από την Ανάδοχο Εταιρία, λόγω της παρακατάθεσης του συνολικού ποσού των απαλλοτριώσεων, η δε ολοκλήρωσή της εκτιμάται στις 31/12/2008 (τερματική ημερομηνία του 3ου Κ.Π.Σ).
γ. Η εργολαβία ΚΟ1/07 «Συμπληρωματικές Εργασίες Λεωφόρου Ασπροπύργου-ΝΑΤΟ» προϋπολογισμού 2.880.000,00 ευρώ, με την οποία θα ολοκληρωθεί η αντιολισθηρή στρώση από Χ.Θ 0+000 έως 6+000 της Λ. ΝΑΤΟ, καθώς και οι ισόπεδοι κόμβοι. Η Ανάδοχος εταιρία ήδη εγκατέστησε εργοτάξιο, οι εργασίες ξεκινούν άμεσα και το έργο αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2° εξάμηνο του 2008.
3. Με την ολοκλήρωση των παραπάνω εργασιών διαπλάτυνσης θα βελτιωθεί και ο φωτισμός και η σήμανση της οδού αφού η υποδομή τους συμπεριλαμβάνεται στις υπό εξέλιξη εργολαβίες.
Ο Υφυπουργός
Θ. ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ»
3. Στην με αριθμό 4103/9-1-08 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΤΚΕ/Φ2/2311/24-1-08 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό πρωτ. 4103/9-1-08, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Κ. Αϊβαλιώτης, με θέμα «Καταγραφή εισερχομένων κλήσεων στο Γραφείο Εξυπηρέτησης Πολιτών του ΑΣΕΠ», σας πληροφορούμε τα εξής:
Το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού (Α.Σ.Ε.Π.), ως Ανεξάρτητη Αρχή, συνταγματικά κατοχυρωμένη (άρθρα 103 παρ. 7 και 118 παρ. 6 του Συντάγματος), έχει ως αποστολή την εφαρμογή των διατάξεων νόμων που αφορούν τον έλεγχο των προσλήψεων προσωπικού για την πλήρωση θέσεων στο Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, που γίνονται είτε με διαγωνισμό είτε με επιλογή σύμφωνα με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια.
Η Υπηρεσία μας απέστειλε την ερώτηση στο ΑΣΕΠ και σας επισυνάπτουμε το, υπ’ αριθμ. 1310/21-1-08, απαντητικό έγγραφό του καθώς και το αντίγραφο της Απόφασης 60/2007 από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.
Ο Υφυπουργός
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
4. Στην με αριθμό 3921/8-1-08 ερώτηση της Βουλευτού κ. Θεοδώρας Τζάκρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΤΚΕ/Φ2/2298/24-1-08 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης, με αριθμό πρωτ. 3921/8-1-08, που κατέθεσε στη Βουλή η Βουλευτής κ. Θεοδώρα Τζάκρη, με θέμα «Τακτοποίηση συμβασιούχων», σας πληροφορούμε τα εξής:
Όλες οι δημόσιες υπηρεσίες και οι λοιποί φορείς του δημόσιου τομέα προγραμματίζουν σε ετήσια βάση τις ανάγκες τους σε προσωπικό, μετά από γνώμη της οικείας συνδικαλιστικής οργάνωσης. Τα αιτήματα υποβάλλονται στο Υπουργείο Εσωτερικών από τους οικείους φορείς, το οποίο συντονίζει στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής, τον προγραμματισμό του ανθρώπινου δυναμικού ανάλογα με τις πραγματικές ανάγκες των υπηρεσιών. Απαραίτητη προϋπόθεση για την πρόσληψη προσωπικού από οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία ή άλλο φορέα του δημόσιου τομέα, εκτός των ρητά προβλεπομένων εξαιρέσεων, είναι η προηγούμενη έγκριση της Τριμελούς Επιτροπής της ΠΥΣ 33/06. Επίσης προϋπόθεση για την προώθηση από την υπηρεσία μας σχεδίου απόφασης στην Τριμελή Επιτροπή, του άρθρου 2 παρ. 1 της ΠΥΣ 33/06, αποτελεί η υποβολή του σχετικού αιτήματος από τον αρμόδιο Υπουργό και η ύπαρξη των απαιτούμενων πιστώσεων, η οποία βεβαιώνεται από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.
Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 6 του Π.Δ 164/04, ο συνολικός χρόνος διάρκειας απασχόλησης άνω των 24 μηνών επιτρέπεται μόνο σε περιπτώσεις ειδικών, από τη φύση και το είδος της εργασίας τους, κατηγοριών εργαζομένων που προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία όπως π.χ. διευθυντικά στελέχη, εργαζόμενοι που προσλαμβάνονται στο πλαίσιο συγκεκριμένου ερευνητικού ή επιστημονικού προγράμματος ή για την πραγματοποίηση έργου σχετικού με την εκπλήρωση υποχρεώσεων που απορρέουν από συμβάσεις με διεθνείς οργανισμούς .
Η συνολική διάρκεια συμβάσεων 24 μηνών υπολογίζεται από την πρώτη αρχική σύμβαση που καταρτίζεται μετά την ισχύ του Π. Δ/τος αυτού, δηλαδή χωρίς να υπολογίζεται ο χρόνος των συμβάσεων που καταρτίσθηκαν πριν από την έναρξη ισχύος του Π. Δ/τος έστω κι αν είναι ενεργές κατά την ημερομηνία δημοσίευσής του.
Άλλωστε, οι ρυθμίσεις αυτές, ως γνωστόν προέρχονται από την ενσωμάτωση στο εσωτερικό δίκαιο των διατάξεων της Οδηγίας 1999/70/Ε.Κ. του Συμβουλίου της Ευρώπης και αποσκοπούν στην αποτροπή της κατάχρησης στην κατάρτιση διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, αντί αορίστου χρόνου.
Ενόψει των ανωτέρω είναι αυτονόητο ότι οι φορείς του δημόσιου τομέα θα πρέπει στο μέλλον και προκειμένου να καλύψουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της υπηρεσίας ή του φορέα, να φροντίσουν για τη σύσταση και την πλήρωση κενών οργανικών θέσεων μόνιμου προσωπικού ή την πρόσληψη προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.
Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 18 του ν. 2190/1994 όπως αντικαταστάθηκαν με την παρ. 1 του άρθρο 2 του ν. 3320/2005 (ΦΕΚ 48/τ.Α/23-2-2005) και όπως ισχύουν, «Αν ο χρόνος της αποκτηθείσας εμπειρίας σε καθήκοντα της ίδιας ή παρεμφερούς ειδικότητας με αυτή της προκηρυσσόμενης θέσης διανύθηκε σε Υπηρεσίες του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., Ο.Τ.Α. πρώτου ή δεύτερου βαθμού, σε Ν.Π.Ι.Δ. του δημόσιου τομέα της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 2190/1994, όπως ισχύει, ή σε φορείς της παρ. 3 του άρθρο 1 του ν. 2527/1997 και είναι, αθροιστικά, ίσος ή μεγαλύτερος των είκοσι τεσσάρων μηνών, ο αριθμός των μονάδων για το κριτήριο της κατά τα ανωτέρω αποκτηθείσας εμπειρίας προσαυξάνεται κατά 50%. Για την εφαρμογή του προηγουμένου εδαφίου, προσαύξηση στη βαθμολογία για το κριτήριο της εμπειρίας συνεπάγεται και ο χρόνος συμμετοχής σε προγράμματα που χρηματοδοτούνται από εθνικούς ή κοινοτικούς πόρους ή συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα οποία, δυνάμει προγραμματικών συμβάσεων ή κοινών υπουργικών αποφάσεων, υλοποιούνται στους Ο.Τ.Α., μέσω δημοτικών ή κοινοτικών επιχειρήσεων ή ανωνύμων εταιρειών της τοπικής αυτοδιοίκησης».
Επίσης, σημειώνεται ότι σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 2 του ν.3320/2005, όπως αντικαταστάθηκε από την παρ.3 του άρθρου 11 του ν.3613/2007 (ΦΕΚ 263/Α΄/23-11-2007) «Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζονται για την αξιολόγηση υποψηφίων, οι οποίοι θα συμμετάσχουν σε διαδικασίες διορισμού ή πρόσληψης του παρόντος άρθρου, βάσει προκηρύξεων που θα εκδοθούν μέχρι την 31-12-2010 και για χρόνο εμπειρίας που αποκτήθηκε από το 1990 μέχρι και την ημερομηνία έκδοσης κάθε προκήρυξης, με εξαίρεση την πλήρωση θέσεων των ΚΕΠ για τις οποίες δεν ισχύουν οι χρονικοί περιορισμοί της παρούσας παραγράφου».
Η εφαρμογή του π.δ. 164/2004 λειτουργεί αποτρεπτικά ως προς τη δημιουργία «στρατιάς» συμβασιούχων, όπως στο παρελθόν, και ως εκ τούτου δεν αντιμετωπίζεται ενδεχόμενο τροποποίησης του.
Ο Υφυπουργός
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ»
5. Στην με αριθμό 1504/5.11.07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ντίνου Ρόβλια δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 44/27.11.07 έγγραφο από τον Υφυπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της από 5-11-2007 ερώτησης του Βουλευτή κ. Ντ. Ρόβλια σας γνωρίζουμε ότι:
Η διοργάνωση των Μεσογειακών Αγώνων ανετέθη από τη Διεθνή Επιτροπή Μεσογειακών Αγώνων (ΔΕΜΑ) στο δίδυμο των πόλεων Βόλου και Λάρισας, με βάση τον κοινό φάκελο υποψηφιότητας που είχαν ετοιμάσει και υποβάλλει οι δύο παραπάνω πόλεις.
Όπως είναι γνωστό, σύμφωνα με τον κανονισμό της ΔΕΜΑ (CANDIDATURES MANUAL FOR ΤΗΕ ORGANISATION OF ΤΗΕ 2013 MEDITERRANEAN GAMES), η υποψηφιότητα των πόλεων Βόλου και Λάρισας επελέγη από την Ελληνική Oλυμπιακή Επιτροπή (Ε.Ο.Ε.), μέσα από συγκεκριμένη διαγωνιστική διαδικασία στην οποία διαγωνίστηκε και η πόλη της Πάτρας που είχε υποβάλει και για την προηγούμενη διοργάνωση υποψηφιότητα.
Την υποψηφιότητα που επέλεξε η Ε.Ο.Ε. την στήριξε φυσικά στη συνέχεια, μετά την απόφαση της Ε.Ο.Ε., το Υπουργείο με τα γνωστά επιτυχή αποτελέσματα.
Πρέπει να καταστεί σαφές ότι η υποβολή υποψηφιότητας για τη συγκεκριμένη διοργάνωση είναι πρωτοβουλία της κάθε ενδιαφερόμενης πόλης και δεν προκύπτει από κανένα στοιχείο ότι η αντίστοιχη υποψηφιότητα είχε εκδηλωθεί από την πόλη που αναφέρει στην ερώτησή του ο κ. Βουλευτής.
Ο ερωτών Βουλευτής για πληρέστερη ενημέρωσή του, πέρα από την ανάγνωση του κανονισμού της ΔΕΜΑ (παράγραφος 1.1), θα μπορούσε να ζητήσει περισσότερες πληροφορίες για τις λεπτομέρειες της διαδικασίας που ακολουθήθηκε, από την ίδια την Ε.Ο.Ε.
Τέλος, στη φάση που βρίσκεται αυτή τη χρονική στιγμή το θέμα των Μεσογειακών Αγώνων του 2013 και εν όψη της συγκρότησης της Οργανωτικής Επιτροπής που θα αναλάβει τη διοργάνωση των Αγώνων δεν υπάρχει δυνατότητα εξέτασης της πιθανότητας συμμετοχής και άλλων πόλεων στη διοργάνωση. Αυτό είναι αντικείμενο του κανονισμού της ΔΕΜΑ με το οποίο θα ασχοληθεί η Οργανωτική Επιτροπή μετά τη σύστασή της.
Ο Υφυπουργός
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ»
6. Στην με αριθμό 1828/13.11.07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ιωάννου Σκουλά δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 102/5.12.07 έγγραφο από τον Υπουργό Δικαιοσύνης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της παραπάνω ερώτησης παρακαλώ να ενημερώσετε τον αξιότιμο κύριο συνάδελφο για τα εξής:
1. Αν και ο μέσος όρος θανάτων κρατουμένων στα Καταστήματα Κράτησης βαίνει μειούμενος κατά την τελευταία τριετία, κατ' αναλογία της αύξησης του πληθυσμού στις φυλακές το αντίστοιχο χρονικό διάστημα, είναι αυτονόητο ότι κάθε απώλεια ανθρώπινης ζωής στις φυλακές προβληματίζει έντονα το Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Επισημαίνεται ότι επί συνολικού αριθμού κρατουμένων 11.120 (στοιχεία Νοεμβρίου 2007) ο αριθμός των θανάτων το 2007 ανήλθε στους 46, εκ των οποίων οι 15 αφορούν θανάτους στη διάρκεια νοσηλείας σε Δημόσια Νοσοκομεία. Οι ασθενείς κρατούμενοι μεταφέρονται στα Δημόσια Νοσοκομεία βάσει των άρθρων 29 και 30 του Σωφρονιστικού Κώδικα (ν. 2776/1999), όταν η κατάσταση της υγείας τους δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί στα Καταστήματα Κράτησης και όχι επειδή δεν θέλουν οι Φυλακές να χρεωθούν με πιθανό θάνατο κρατουμένου.
Όσον αφορά στον έλεγχο των Καταστημάτων Κράτησης, που αποβλέπει εκτός των άλλων και στη διασφάλιση του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και των νομίμων δικαιωμάτων τους, αυτός ασκείται από τον αρμόδιο Εισαγγελέα Επόπτη των Φυλακών και το Δικαστήριο Εκτέλεσης Ποινών (άρθρο 2 παρ.2 Ν. 2776/1999). Εξάλλου, έχει συσταθεί «Σώμα Επιθεώρησης και Ελέγχου Καταστημάτων Κράτησης», ειδική υπηρεσία, υπαγόμενη απευθείας στον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, η οποία έχει ως αποστολή, πλην των άλλων, τη διενέργεια τακτικών και έκτακτων ελέγχων στα καταστήματα αυτά για τη διαπίστωση των συνθηκών κράτησης, της ευταξίας και της τήρησης των μέτρων ασφαλείας, καθώς και της εφαρμογής των διατάξεων του Σωφρονιστικού Κώδικα (άρθρα 1 και 2 του νόμου αυτού).
2. Αναφορικά με την πρόσβαση του Συνηγόρου του Πολίτη στα Σωφρονιστικά Καταστήματα της χώρας, επισημαίνεται ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης ουδέποτε την έχει παρακωλήσει. Σύμφωνα με το Ν. 3094/2003 «Συνήγορος του Πολίτη και άλλες διατάξεις», η γενική αποστολή του Συνηγόρου του Πολίτη είναι η διαμεσολάβηση μεταξύ των πολιτών και των δημοσίων υπηρεσιών για την προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη, την καταπολέμηση της κακοδιοίκησης και την τήρηση της νομιμότητας. Στο άρθρο 3 παρ. 3 και 4 του ίδιου νόμου ορίζεται ρητά ότι στην αρμοδιότητα του Συνηγόρου του Πολίτη δεν υπάγονται οι δικαστικές Αρχές και, κατά συνέπεια, εκείνες που ασκούν την εποπτεία και τον έλεγχο στα Καταστήματα Κράτησης. Σχετικές με το συγκεκριμένο ζήτημα είναι οι υπ' αριθμ. 3551/25-10-04, 3830/21-12-04 εγκύκλιοι του πρώην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Δ. Λινού και η υπ' αριθμ. 1954/9-5-2007 γνωμοδότηση του νυν Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Γ. Σανιδά.
Σε κάθε περίπτωση, ο Συνήγορος του Πολίτη μπορεί να ελέγχει τα Καταστήματα Κράτησης ως προς τη νομιμότητα της άσκησης των διοικητικών καθηκόντων εκ μέρους των αρμοδίων υπαλλήλων. Επίσης, έχει τη δυνατότητα να ενημερώνεται ανά πάσα στιγμή πλήρως και υπευθύνως όσον αφορά τα θέματα της διοικητικής λειτουργίας των καταστημάτων κράτησης: α) από το Σώμα Επιθεώρησης και Ελέγχου Καταστημάτων Κράτησης, β) από το Διευθυντή και την Κοινωνική Υπηρεσία κάθε καταστήματος κράτησης, και γ) από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Αντίστοιχη ενημέρωση μπορούν να λάβουν και οι εκπρόσωποι των Δικηγορικών Συλλόγων. Απαραίτητη προϋπόθεση για τον καλύτερο συντονισμό των παράλληλων ελεγκτικών αρμοδιοτήτων του Εισαγγελέα-Επόπτη των φυλακών και του Συνηγόρου του Πολίτη είναι η εκ των προτέρων ενημέρωση του αρμοδίου Εισαγγελικού Λειτουργού από τον Συνήγορο του Πολίτη κάθε φορά που ο τελευταίος προτίθεται να ασκήσει τις ελεγκτικές του αρμοδιότητες. Αντίστοιχα, οι εκπρόσωποι των Δικηγορικών Συλλόγων οφείλουν να ενημερώνουν πριν από κάθε επίσκεψή τους τον Διευθυντή του εκάστοτε Καταστήματος Κράτησης.
3. Αναφορικά με τη βελτίωση των συνθηκών κράτησης στις φυλακές της χώρας, το Υπουργείο Δικαιοσύνης εφαρμόζει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα σωφρονιστικής πολιτικής, με κύριο άξονα την αποσυμφόρηση των υπερκορεσμένων φυλακών της χώρας. Το πρόγραμμα αυτό έχει ως προτεραιότητα την κατασκευή 7 νέων Καταστημάτων Κράτησης και, αμέσως μετά την ολοκλήρωσή τους, άλλων 5 νέων συγκροτημάτων Καταστημάτων Κράτησης. Ειδικότερα:
Ολοκληρώνεται σε λίγους μήνες ένα ταχύρρυθμο πρόγραμμα κατασκευής 7 νέων φυλακών, δυναμικότητας 2.700 κρατουμένων. Το πρώτο από τα 7 νέα Καταστήματα Κράτησης στα Τρίκαλα ήδη λειτουργεί από τον Ιούνιο του 2006. Το δεύτερο νέο Κατάστημα Κράτησης στο Δομοκό λειτουργεί ήδη από τον περασμένο Μάρτιο. Το τρίτο Κατάστημα Κράτησης στα Γρεβενά ήδη παραδόθηκε προς χρήση προ τριμήνου και θα ξεκινήσει να λειτουργεί στις αρχές του 2008. Πριν από μερικές εβδομάδες παραδόθηκε σε χρήση και το νέο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών «Αττική Ι» στον Ελαιώνα Θηβών, όπου θα μεταφερθούν 350 περίπου γυναίκες-κατάδικοι, οι οποίες κρατούνται μέχρι σήμερα στον Κορυδαλλό. Η μεταφορά θα ολοκληρωθεί στις πρώτες εβδομάδες του 2008, οπότε και θα τεθεί σε λειτουργία η εν λόγω φυλακή. Στις αρχές του 2008 θα ολοκληρωθούν οι εργασίες στα νέα Καταστήματα Κράτησης στις Σέρρες και στη Δράμα, ενώ εντός του πρώτου εξαμήνου του 2008 θα παραδοθεί και η έβδομη φυλακή στα Χανιά. Αμέσως μετά θα ξεκινήσει η ήδη δρομολογημένη κατασκευή 5 ακόμη νέων συγκροτημάτων Καταστημάτων Κράτησης, δυναμικότητας 4.000 κρατουμένων.
Με την ολοκλήρωση της ανέγερσης των νέων, σύγχρονων, Καταστημάτων Κράτησης δίδεται οριστική λύση στο κτιριακό πρόβλημα των φυλακών της χώρας και αναβαθμίζεται σημαντικά η ποιότητα ζωής των κρατουμένων. Μέχρι τότε, το Υπουργείο Δικαιοσύνης καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για τη βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων των υφισταμένων Καταστημάτων Κράτησης της χώρας, μεταξύ των οποίων και των Φυλακών Κορυδαλλού. Ειδικότερα, όσον αφορά στις βελτιώσεις στο νοσοκομείο κρατουμένων, για το οποίο γίνεται μνεία στην εν λόγω Ερώτηση, πραγματοποιούνται εργασίες συνολικού ύψους 48.163,92 €, οι οποίες περιλαμβάνουν την επισκευή των χώρων κράτησης του Β' ορόφου του νοσοκομείου, την ανακατασκευή των χώρων υγιεινής, τη δημιουργία αίθουσας ψυχαγωγίας, ελαιοχρωματισμούς και λειότριψη των υπαρχόντων δαπέδων, κ.λπ.
Σημειώνεται, τέλος, ότι στο πλαίσιο των δράσεων του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τη βελτίωση των συνθηκών κράτησης εντάσσεται και η πρόσφατη επίσκεψή μου, με την ιδιότητα του Υπουργού Δικαιοσύνης, στη Μεγάλη Βρετανία. Στην εν λόγω επίσκεψη, είχα την ευκαιρία να συζητήσω, μεταξύ άλλων, για ζητήματα που σχετίζονται με τις συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων και τους τρόπους κοινωνικής τους επανένταξης με τον Βρετανό ομόλογό μου κ. Jack Straw, αλλά και να επισκεφθώ σωφρονιστικά καταστήματα, ώστε να διαπιστώσω επιτόπου τις συνθήκες κράτησης.
Ο Υπουργός
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ»
7. Στην με αριθμό 1969/15.11.07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Χρήστου Βερελή δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 112/5.12.07 έγγραφο από τον Υπουργό Δικαιοσύνης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης και κατά το μέρος που εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, παρακαλώ να ενημερώσετε τον αξιότιμο κύριο συνάδελφο ότι το σχέδιο νόμου «Κύρωση, εφαρμογή του προαιρετικού πρωτοκόλλου της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού σχετικά με την εμπορία παιδιών, την παιδική πορνεία και παιδική πορνογραφία και άλλες διατάξεις» έχει ήδη κατατεθεί στη Βουλή προς ψήφιση.
Στο ανωτέρω σχέδιο νόμου τροποποιείται το άρθρο 348 Α του Ποινικού Κώδικα και προβλέπεται ως αξιόποινη η παραγωγή, διανομή, δημοσίευση, επίδειξη, εισαγωγή στην ελληνική επικράτεια ή εξαγωγή από αυτή ή η μεταφορά, η προσφορά, η πώληση ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο διάθεση, η αγορά, προμήθεια, απόκτηση και κατοχή υλικού παιδικής πορνογραφίας καθώς και η διανομή και μετάδοση πληροφοριών για τις ως άνω πράξεις. Επίσης, προβλέπονται ως επιβαρυντικές περιπτώσεις η τέλεση των πράξεων αυτών μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή ή του Διαδικτύου.
Τέλος, έχει συσταθεί στο Υπουργείο Δικαιοσύνης Ειδική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή με αντικείμενο την κατάρτιση σχεδίου νόμου για την ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου που αφορά στην ασφάλεια των επικοινωνιών, η οποία παρέδωσε σχέδιο νόμου, στο οποίο με το άρθρο 14 συμπληρώνεται το άρθρο 4 παρ. 1 του ν. 2225/2004, ώστε να είναι δυνατή η άρση του απορρήτου για την πάταξη της εγκληματικής συμπεριφοράς σε βάρος των παιδιών.
Ο Υπουργός
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ»
8. Στην με αριθμό 437/9-10-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μιχάλη Παντούλα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 128465/1-11-07 έγγραφο από τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην με αρ. 437/9-10-2007 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Μ. Παντούλα με θέμα «Υγειονομικές Π εριφέρειες», σας γνωρίζουμε τα εξής:
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του Κεφαλαίου Β΄ του Ν. 3527/2007 (ΦΕΚ 25/Α/9-2-2007), ο αριθμός των Υγειονομικών Περιφερειών μειώνεται και προβλέπεται πλέον η διαίρεση της επικράτειας σε 7 Υγειονομικές Περιφέρειες, οι οποίες προκύπτουν από τη συγχώνευση δι' απορροφήσεως των Υγειονομικών Περιφερειών που προβλέπονταν στο άρθρο 1 του Ν. 3329/2005. Τα θέματα που αφορούν στην υπηρεσιακή κατάσταση των υπαλλήλων των ΔΥΠΕ που συγχωνεύονται ρυθμίζονται με βάση τις διατάξεις του άρθρου 15 του Ν. 3527/2007.
Μετά τη δημοσίευση του εν λόγω Νόμου μετατάχθηκαν στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης συνολικά (20) υπάλληλοι των ΔΥΠΕ, οι οποίοι κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησής τους για μετάταξη υπηρετούσαν όλοι (εκτός από έναν) με απόσπαση στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου και όχι στις υπηρεσίες της οργανικής τους θέσης, καλύπτοντας συγκεκριμένες υπηρεσιακές ανάγκες του Υπουργείου.
Επιπλέον οι ανωτέρω υπάλληλοι μετατάχθηκαν στο Υπουργείο όχι με βάση τις διατάξεις του Ν. 3527/2007, αλλά με βάση άλλες διατάξεις και συγκεκριμένα:
- Μία (1) υπάλληλος μετατάχθηκε από ΔΥΠΕ σε κενή οργανική θέση της ΚΥ του Υπουργείου, σύμφωνα με το άρθρο 4, παρ. 12 του Ν. 3329/2005 (ΦΕΚ 81/Α/4-4-2005), που αφορά σε μετατάξεις υπαλλήλων των ΔΥΠΕ που υπηρετούσαν κατά τη δημοσίευση του νόμου αυτού στην ΚΥ του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Το συγκεκριμένο άρθρο δεν καταργείται με τη δημοσίευση του Ν. 3527/2007.
- Μία (1) υπάλληλος μετατάχθηκε από ΔΥΠΕ σε κενή οργανική θέση του κλάδου ΠΕ Ιατρών Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ της ΚΥ του Υπουργείου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 23, παρ. 3 του Ν. 3370/2005, που αφορά σε μετατάξεις ιατρών.
- Έξι (6) υπάλληλοι διαφόρων κλάδων μετατάχθηκαν σε κενές οργανικές θέσεις αντίστοιχων κλάδων, με βάση τη διαδικασία μετατάξεων, που ορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 71, παρ. 1 του Ν. 3528/2007 (νέος υπαλληλικός κώδικας) και μετά από την αρ. ΔΥ1α/ΓΠ59952/14-5-2007 Ανακοίνωση Μετατάξεων του Γενικού Γραμματέα Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
- Δώδεκα (12) υπάλληλοι διαφόρων κλάδων και ειδικοτήτων μετατάχθηκαν σε προσωποπαγείς θέσεις αντιστοίχων κλάδων της ΚΥ του Υπουργείου, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 20, παρ. 1 του Ν. 3580/2007, που αφορά σε μετατάξεις προσωπικού ΝΠΔΔ εποπτευόμουν από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης στην ΚΥ του Υπουργείου.
Για τα λοιπά ερωτήματα σας διαβιβάζουμε συνημμένα σχετικά στοιχεία από τις Υγειονομικές Περιφέρειες της χώρας.
Ο Υπουργός
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
9. Στην με αριθμό 1603/6-11-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Εμμανουήλ Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 380Β/29-11-07 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων ΄Εργων η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ως άνω σχετικής ερώτησης, σας ενημερώνουμε ότι:
Η περιοχή της Λίμνης Κουρνά εμπίπτει στη ζώνη Οικιστικού Ελέγχου (Ζ.Ο.Ε.) των κοινοτήτων Καλαμίτσι-Αμυγδάλι, Μάζης, Γεωργιούπολης, Κουρνά, Φυλακής, Καστέλου (Ν. Χανίων) και Επισκοπής (Ν. Ρεθύμνης), ΦΕΚ 211/Δ/10.4.1990.
Όσον αφορά τη λίμνη Αγιάς, η Περιφέρεια Κρήτης θα χρηματοδοτήσει την εκπόνηση Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης (ΕΠΜ) και σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος σύμφωνα με τον Ν. 1650/86 άρθρο 21, για την τεκμηρίωση της σημασίας του προστατευτέου αντικειμένου και την σκοπιμότητα των προτεινόμενων μέτρων προστασίας της ευρύτερης περιοχής.
Με την εκπόνηση των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών και των σχεδίων Π.Δ. που τις ακολουθούν, μπορούν να συνιστώνται και οι Φορείς Διαχείρισης (άρθρο 21 του ν. 1650/86) Επί του παρόντος έχουν συσταθεί 27 Φορείς Διαχείρισης, ένας εκ των οποίων βρίσκεται στην Κρήτη (Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Σαμαριάς).
Τέλος, στο πλαίσιο του νέου Επιχειρησιακού Προγράμματος για το Περιβάλλον, (2007-2013) περιλαμβάνονται άξονες και δράσεις/άξονα, που αφορούν σε υγροτόπους ως εξής:
- Προστασία και διατήρηση απειλούμενων ειδών χλωρίδας, πανίδας και οικοτόπων. Περιλαμβάνονται ως ενδεικτικές δράσεις, στο πλαίσιο του άξονα αυτού, η εξειδίκευση και έναρξη εφαρμογής πιλοτικά θεματικών Στρατηγικών για επιμέρους οικοσυστήματα (περιλαμβανόμενων των υγροτόπων), η προστασία, διατήρηση και αποκατάσταση περιοχών οικολογικού ενδιαφέροντος όπως μικρά νησιά, υγρότοποι, θαλάσσια οικοσυστήματα, νομοθεσία.
- Διασφάλιση της εποπτείας της κατάστασης της διατήρησης ειδών και τύπων οικοτόπων κοινοτικού ενδιαφέροντος. Ενδεικτικές δράσεις αποτελούν η εκτίμηση της κατάστασης διατήρησης τύπων οικοτόπων και ειδών κοινοτικού ενδιαφέροντος, η εκπόνηση μελέτης - πλαισίου για τον προσδιορισμό αναγκαίων προγραμμάτων παρακολούθησης τύπων οικοτόπων και ειδών σε εθνικό επίπεδο, η πιλοτική εφαρμογή προγράμματος παρακολούθησης.
- Ολοκλήρωση του Δικτύου Natura 2000. Ενδεικτικές δράσεις αποτελούν, η αξιολόγηση των προτεινόμενων Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά της Ελλάδας για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ). Για την υλοποίηση της τελευταίας δράσης προκηρύχθηκε έργο στο πλαίσιο του ΕΤΠΑ – Γ΄ ΚΠΣ με τίτλο «Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 σημαντικών περιοχών για τα πουλιά για το χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας». Με την ολοκλήρωση του έργου αυτού εκτιμάται ότι θα έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση των Σημαντικών περιοχών για τα Πουλιά της Ελλάδας που πληρούν τα κριτήρια για τον χαρακτηρισμό τους ως ΖΕΠ, με βάση τα κριτήρια για τον προσδιορισμό και οριοθέτηση των ΖΕΠ, όπως καθορίστηκαν βάσει σχετικής μελέτης που χρηματοδοτήθηκε από το ΕΠΠΕΡ και ολοκληρώθηκε το 2005.
- Λήψη των κατάλληλων μέτρων για ένα συνεκτικό και ολοκληρωμένο σύστημα προστασίας έτσι ώστε στους τόπους Natura 2000 να αποφεύγεται η υποβάθμιση τύπων φυσικών οικοτόπων και των οικοτόπων των ειδών και λήψη των αναγκαίων μέτρων διατήρησης καθώς και των δεόντων κανονιστικών, διοικητικών ή συμβατικών μέτρων στις Ειδικές Ζώνες Διατήρησης.
- Ενδεικτικές δράσεις αποτελούν ο προσδιορισμός και η λήψη οριζοντίων μέτρων προστασίας στις ΖΕΠ (πρόκειται για περιοχές προστασίας ορνιθοπανίδας σύμφωνα με την Οδηγία 79/409), η ομαδοποίηση των περιοχών Natura 2000 και η διαμόρφωση των σχετικών κατευθυντήριων γραμμών για την εκπόνηση ΕΠΜ στις περιοχές που δεν έχουν ακόμη εκπονηθεί, η εκπόνηση των σχετικών ΕΠΜ, η διερεύνηση πιθανού προσδιορισμού «οριζόντιων» μέτρων προστασίας σε περιοχές Natura.
Ειδικότερα για τις περιοχές του δικτύου ΝΑTURA 2000, λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα στην διαδικασία εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων έργων και δραστηριοτήτων και επιβολής περιβαλλοντικών όρων με βάση τον Ν. 3010/2002 και την ΚΥΑ Η.Π.11014/703/Φ.104 σε συνδυασμό με τις διατάξεις της Οδηγίας Οικοτόπων 92/43/ΕΟΚ (ΚΥ Α 33318/3028/1998).
Ο Υφυπουργός
ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΛ. ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπό την αιγίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, πραγματοποιείται εκστρατεία εξοικονόμησης ενέργειας στην Ευρώπη με συμμετοχή πολλών ευρωπαϊκών πόλεων. Πρόκειται για πρωτοβουλία του Εθνικού Ραδιοφωνικού Σταθμού της RAE, του Ράδιο-2 και της εκπομπής CARTERPILAR -φωτίζουμε λιγότερο- που έχει στόχο την εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας στις 15 Φεβρουαρίου, παραμονή ενεργοποίησης του πρωτοκόλλου του Κιότο και την ευαισθητοποίηση για την προστασία του περιβάλλοντος.
Όπως ξέρουμε, στην Ελλάδα ανάλογη πρωτοβουλία πραγματοποιεί το ραδιόφωνο και ο τηλεοπτικός σταθμός SKY και, βεβαίως, με πολλές αφορμές όλα τα άλλα μέσα ηλεκτρονικής ενημέρωσης καθώς και ο Τύπος. Συμβολικά, θα κλείσουν σήμερα το βράδυ τα φώτα στη Ρώμη με το Κολοσσαίο, τη Φοντάνα ντι Τρέβι, το Πάνθεον και οι προσόψεις των κτηρίων της ιταλικής Βουλής και της Γερουσίας, στο Λονδίνο με το Φόρεϊν Όφις, στο Εδιμβούργο με τον πύργο του, στο Παρίσι με τον Πύργο του Άιφελ.
Με απόφαση του Δημάρχου Αθηναίων, κ. Νικήτα Κακλαμάνη, θα συμμετάσχει και η Αθήνα. Σήμερα Παρασκευή, θα σβήσουν τα φώτα στις επτά το απόγευμα και για δέκα λεπτά της ώρας στο δημαρχιακό μέγαρο της πλατείας Κοτζιά και στο Λυκαβηττό.
Η Βουλή των Ελλήνων ανταποκρινόμενη στο ευρωπαϊκό αυτό κάλεσμα και στο κάλεσμα του Δήμου Αθηναίων, στις επτά το απόγευμα και για δέκα λεπτά θα σβηστούν τα εξωτερικά φώτα του Μεγάρου της Βουλής.
Η πρόκληση είναι για όλους. Ας κάνουμε την προστασία του περιβάλλοντος, ας κάνουμε την εξοικονόμηση ενέργειας, μέρος της καθημερινότητάς μας. Το περιβάλλον αποτελεί εθνική υπόθεση, υπόθεση όλων των πολιτών.
(Στο σημείο αυτό εισέρχεται στην Αίθουσα του Κοινοβουλίου ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής).
(Ορθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα).
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, είκοσι τρεις μαθητές και μαθήτριες και δώδεκα συνοδοί-καθηγητές από το Τ.Ε.Ε. Ειδικής Αγωγής Ηρακλείου Κρήτης, φιλοξενούμενοι της Βουλής.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Δευτέρας 18 Φεβρουαρίου 2008 και ώρα 18.00΄.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφοι 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 598/11-2-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, σχετικά με την περικοπή των επιδοτήσεων στην ποιοτική γεωργία κ.λπ..
2. Η με αριθμό 607/12-2-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Δημητρίου Τσιόγκα προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τη λήψη μέτρων επίλυσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίοι παραγωγοί καπνού.
3. Η με αριθμό 612/12-2-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Μιχαήλ Παπαγιαννάκη προς τους Υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Εσωτερικών, σχετικά με τη λειτουργία και τον έλεγχο των σφαγείων στη χώρα μας κ.λπ..
4. Η με αριθμό 605/12-2-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βαϊτση Αποστολάτου προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με τη συγκέντρωση και λειτουργία εγκαταστάσεων αποθήκευσης καυσίμων στο Πέραμα, τον κίνδυνο ατυχήματος κ.λπ..
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφοι 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 597/11-2-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Έκτορα Νασιώκα προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τις εφημερίες στα νοσοκομεία κ.λπ..
2. Η με αριθμό 606/12-2-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικαολάου Μωραϊτη προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τη λήψη μέτρων μείωσης κόστους της αγροτικής παραγωγής και προστασίας του αγροτικού εισοδήματος κ.λπ..
3. Η με αριθμό 610/12-2-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανασίου Λεβέντη προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την καθυστέρηση αναδάσωσης του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας κ.λπ..
4. Η με αριθμό 604/12-2-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Μαυρουδή Βορίδη προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με την απαγόρευση της Νομαρχίας Δυτικής Αττικής στο Χ.Υ.Τ.Α. Φυλής κ.λπ..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην
ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Συζήτηση προ Ημερησίας Διατάξεως, σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή, σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα: «Μεταρρύθμιση, για ένα σύγχρονο, κοινωνικά δίκαιο και βιώσιμο Ασφαλιστικό Σύστημα».
Σύμφωνα με το άρθρο 143 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής η διάρκεια της αγόρευσης του Πρωθυπουργού είναι τριάντα λεπτά, του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και των Προέδρων των άλλων Κοινοβουλευτικών Ομάδων είκοσι πέντε λεπτά και των Υπουργών δέκα πέντε λεπτά.
Ο χρόνος ομιλίας του Υπουργού, που παρεμβαίνει στο στάδιο των κυρίων αγορεύσεων ή των δευτερολογιών, πριν ολοκληρωθούν οι αγορεύσεις ή οι δευτερολογίες των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, περιορίζεται στο ήμισυ του χρόνου που δικαιούνται.
Ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Κώστας Καραμανλής έχει το λόγο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διανύουμε μια πολύπλοκη εποχή. Ραγδαίες μεταβολές που συντελούνται παγκοσμίως επηρεάζουν καταλυτικά το επίπεδο της καθημερινότητας των πολιτών.
Ποτέ άλλοτε τα δεδομένα δεν άλλαζαν με τέτοια ταχύτητα. Ποτέ άλλοτε οι αλλαγές δεν επηρέαζαν τόσο άμεσα την καθημερινή ζωή όλων. Ποτέ άλλοτε η αποτελεσματικότητα της πολιτικής δεν κρινόταν, σε τόσο μεγάλο βαθμό, από τη δυνατότητά της να απαντά άμεσα στις ανάγκες των καιρών, να τολμά αλλαγές που υπαγορεύονται από τα νέα δεδομένα, να τολμά μεταρρυθμίσεις που κάνουν καλύτερη τη ζωή των πολιτών.
Οι σύγχρονες αντιλήψεις δεν μπορεί να ταυτίζονται με την αδράνεια, τη στασιμότητα, τη συντήρηση. Οι σύγχρονες ηγεσίες δεν μπορεί παρά να ασκούν πολιτικές που απαντούν στις προκλήσεις και δίνουν λύσεις στα προβλήματα, πολιτικές που αναδεικνύουν το πάγιο αίτημα για κοινωνική αλληλεγγύη και το κάνουν πραγματικότητα.
Με αυτά τα δεδομένα, η δέσμευσή μας για πολιτικές ευθύνης απέναντι σε όλους τους Έλληνες αποκτά νέα δυναμική. Η πρόκληση είναι μπροστά μας, και η πρόκληση είναι τώρα!
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας είναι πολλά, είναι περίπλοκα, είναι βαθιά ριζωμένα. Ένα από τα πιο κρίσιμα, ένα ζήτημα στο οποίο δοκιμάζεται η αίσθηση ευθύνης όλων των πολιτικών δυνάμεων, είναι το Ασφαλιστικό.
Οι αδυναμίες του προκαλούν αίσθημα αδικίας και ανασφάλειας στους πολλούς. Οι αβεβαιότητες που παράγει τροφοδοτούν την ανησυχία της νέας γενιάς για το δικό της μέλλον. Οι χρόνιες παθογένειες, τα συσσωρευμένα προβλήματα, οι διαρκώς αυξανόμενες κοινωνικές ανάγκες επιφυλάσσουν σοβαρούς κινδύνους αδιεξόδου.
Το αδιέξοδο αυτό οφείλουμε να το προλάβουμε, οφείλουμε να το αποτρέψουμε. Οφείλουμε να τολμήσουμε τις αλλαγές, τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούν οι καιροί, να τολμήσουμε λύσεις που παραμερίζουν τις αδικίες και εγγυώνται ασφάλεια για το μέλλον, ασφάλεια για όλους!
Όλοι γνωρίζουμε σε ποια κατάσταση είχε οδηγήσει το Ασφαλιστικό μας Σύστημα η αδράνεια, η στασιμότητα, ο λαϊκισμός, ο φόβος μπροστά στην ανάγκη αλλαγών. Στις αρχές του ’90 είχαμε φτάσει στο σημείο να αποτελεί «είδηση» η εξεύρεση πόρων για την καταβολή των συντάξεων. Ξέρουμε όλοι –και το ξέρουμε καλά- ότι το Ασφαλιστικό Σύστημα δεν κατέρρευσε, γιατί κάποιοι τόλμησαν να αναλάβουν την ευθύνη των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων. Μπόρεσε -και μπορεί- να λειτουργεί χάρη στις τολμηρές μεταρρυθμίσεις της περιόδου ’90 -’92.
Ξέρουμε, επίσης, ότι οι αλλαγές που επιχειρήθηκαν στη συνέχεια, δεν κάλυψαν και δεν καλύπτουν τις ανάγκες του μέλλοντος. Αποτέλεσμα είναι να φτάνει και πάλι το Ασφαλιστικό μας Σύστημα στα όριά του.
Πολλά από τα αίτια των προβλημάτων του είναι βαθιά ριζωμένα. Πολλά οφείλονται στο γεγονός ότι αναπτύχθηκε απρογραμμάτιστα, αποσπασματικά, πελατειακά. Από τη δεκαετία του ’30, φτάσαμε στο σημείο να λειτουργούν σήμερα 155 Φορείς και Κλάδοι Ασφάλισης. Καθένας απ’ αυτούς απέκτησε τις δικές του ιδιαιτερότητες ως προς τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, το τρόπο υπολογισμού της σύνταξης, το φύλο, τα όρια ηλικίας, το χρόνο ασφάλισης, την κατάσταση υγείας, την οικογενειακή κατάσταση. Πολλαπλασιάζοντας όλες αυτές τις ιδιαιτερότητες με το συνολικό αριθμό των Ταμείων, αντιλαμβάνεται ο καθένας το αποτέλεσμα: μια χαοτική πολυδιάσπαση, που έχει ως αποτέλεσμα να μην είναι σαφές ούτε καν τι ισχύει για κάθε φορέα.
Τα συμπτώματα είναι έντονα και εμφανή. Υπάρχουν –και δεν μπορεί να το αρνείται κανένας- μεγάλα δομικά και λειτουργικά προβλήματα: απουσία ασφαλιστικής ενότητας, χαώδης γραφειοκρατία, πολυδιάσπαση Υπηρεσιών, αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων, δαιδαλώδης και αντιφατική νομοθεσία.
Όλα αυτά παρήγαγαν και διαιωνίζουν ανεπάρκεια στις μεθόδους οικονομικής διαχείρισης, αδιαφάνεια και χαμηλές αποδόσεις στη διαχείριση της περιουσίας, αναποτελεσματικό καθεστώς ελέγχων, έλλειψη μηχανοργάνωσης, σπατάλη -κυρίως στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη- εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν συμπολίτες μας που κάνουν την ίδια δουλειά, αλλά κάποιοι είναι ενταγμένοι στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα και κάποιοι δεν είναι. Υπάρχουν συμπολίτες μας που συνταξιοδοτούνται για περισσότερα χρόνια απ’ όσα δούλεψαν, και άλλοι που δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν μια ελάχιστη σύνταξη. Υπάρχουν συμπολίτες μας με σύνταξη μεγαλύτερη από το μισθό που είχαν, και άλλοι με ιδιαίτερα μικρές συνταξιοδοτικές απολαβές.
Υπάρχουν περιοχές όπου οι αναπηρικές συντάξεις φτάνουν το 25% του συνόλου. Ένας στους τέσσερις συνταξιούχους εμφανίζεται ως ανάπηρος! Με μια φράση: Υπάρχουν στρεβλώσεις ως προς τα όρια ηλικίας, αλλά και ανισότητα στις παροχές. Υπάρχουν αδικίες σε βάρος των πολλών και αδύναμων.
Στο μεταξύ, οι οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις της εποχής μας δημιουργούν νέα δεδομένα, νέες και συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες. Επαγγέλματα που κυριαρχούσαν στο παρελθόν περιθωριοποιούνται ή εξαφανίζονται, ενώ πολλά άλλα καταλαμβάνουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην οικονομική και κοινωνική ζωή.
Κίνδυνοι που καιροφυλακτούσαν στους εργασιακούς χώρους υποχωρούν, ενώ άλλοι –πολλοί άλλοι- εισβάλλουν στη σύγχρονη πραγματικότητα. Επιστημονικά επιτεύγματα αυξάνουν τις υποχρεώσεις των Ασφαλιστικών Ταμείων σ’ ό,τι αφορά την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Οι αντοχές του Ασφαλιστικού Συστήματος περιορίζονται σοβαρά από τις αρνητικές δημογραφικές εξελίξεις, την υπογεννητικότητα και τη γήρανση του πληθυσμού, την ανεργία και την αδήλωτη εργασία, τη ραγδαία επιδείνωση στη σχέση ισορροπίας ανάμεσα στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους.
Όλοι ξέρουμε ότι σε ένα υγιές αναδιανεμητικό σύστημα η σχέση εργαζομένων-συνταξιούχων είναι 4 προς 1. Σήμερα, η σχέση αυτή στη χώρα μας είναι 1,75 προς 1, αντιστοιχούν δηλαδή λιγότεροι από δύο εργαζόμενοι σε κάθε συνταξιούχο.
Αποτέλεσμα όλων αυτών -πέραν των αδικιών και των στρεβλώσεων που απ’ αυτές επιγραμματικά ανέφερα κάποιες- είναι η ραγδαία αύξηση των δαπανών του Συστήματος. Σημειώνω ότι, συνολικά, ο Κρατικός Προϋπολογισμός επιχορήγησε πέρυσι τους ασφαλιστικούς οργανισμούς με 14,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Ήταν το μεγαλύτερο ποσό που δόθηκε ποτέ. Εφέτος δίνονται 22% περισσότερα: σχεδόν 18 δισεκατομμύρια ευρώ, 17,9 δισεκατομμύρια ευρώ για την ακρίβεια.
Όλα τα στοιχεία συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι οι δαπάνες για συντάξεις, από το 12,6% του ΑΕΠ, που είναι σήμερα, θα φτάσουν στα επόμενα σαράντα χρόνια κοντά στο 25% του ΑΕΠ.
Για να καλυφθεί, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα τέτοιο ποσοστό, θα χρειάζονταν όλοι οι πόροι που διατίθενται για την Παιδεία, την Υγεία, τον Πολιτισμό και άλλες δραστηριότητες. Και αυτό θα σήμαινε την πλήρη κατάρρευση του Κοινωνικού Κράτους.
Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν είναι τόσο μακρινό. Είναι μπροστά μας! Η πίεση στο Ασφαλιστικό Σύστημα αυξάνεται χρόνο με το χρόνο, και η πίεση αυτή θα είναι αφόρητη τα επόμενα πέντε έως δέκα χρόνια. Δεν υπάρχουν, λοιπόν, περιθώρια ολιγωρίας. Οφείλουμε να κινηθούμε έγκαιρα, να κινηθούμε άμεσα, με πλήρη συναίσθηση κοινωνικής ευθύνης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα γηρασμένα ασφαλιστικά συστήματα δεν είναι, βέβαια, ελληνική αποκλειστικότητα. Οι αδυναμίες του χτες, σε συνδυασμό με τα νέα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα, θέλουν τα ασφαλιστικά συστήματα, σ’ ολόκληρη την Ευρώπη, ν’ αλλάζουν και να εκσυγχρονίζονται.
Οι εταίροι μας έχουν ήδη περάσει από το στάδιο αυτό. Μπροστά στον κίνδυνο να καταρρεύσουν τα Συστήματα της Κοινωνικής Ασφάλισής τους, μπροστά στον κίνδυνο μελλοντικής στρέβλωσης της αλληλεγγύης των γενεών, κατέληξαν στην απόφαση μεγάλων αλλαγών.
Σε κάποιες περιπτώσεις, αντιμετώπισαν έντονη αντίδραση. Σε πολύ περισσότερες, έχτισαν γέφυρες πολιτικής και κοινωνικής συναίνεσης. Προχώρησαν σε στοχευμένες μεταρρυθμίσεις και πέτυχαν σημαντικά αποτελέσματα. Μπόρεσαν, έτσι, να αποτρέψουν τον κίνδυνο μιας επερχόμενης κοινωνικής απορρύθμισης.
Μπόρεσαν να δώσουν νέα πνοή στην έννοια του Κοινωνικού Κράτους. Μπόρεσαν να φέρουν το κράτος πιο κοντά στις σύγχρονες, στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ρωτώ, και μάλιστα ρωτώ ευθέως: Μπορεί η Ελλάδα να αποτελεί εξαίρεση από τον κανόνα που θέλει τα Ασφαλιστικά Συστήματα να αλλάζουν και να εκσυγχρονίζονται; Μπορεί να προσφέρει ασφάλεια στους πολίτες η πεισματώδης συντήρηση; Μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια μπροστά στον κίνδυνο να ακυρωθεί η αλληλεγγύη των γενεών; Μπορούμε να αρνούμαστε αναγκαίες, επιτακτικά επιβεβλημένες μεταρρυθμίσεις;
Η απάντηση είναι «όχι». Για την Κυβέρνηση, δεν υπήρξε και δεν υπάρχει κανένα τέτοιο δίλημμα. Δεν μπορεί οι ρυθμίσεις, οι δομές και οι λειτουργίες του περασμένου αιώνα να καλύπτουν τις ανάγκες του μέλλοντος. Δεν μπορεί το Ασφαλιστικό Σύστημα να παραμένει καθηλωμένο, αιχμάλωτο σε χρόνιες παθογένειες, αδύναμο στις προκλήσεις του αύριο. Δεν μπορεί να προσποιούμαστε άγνοια μπροστά στον κίνδυνο αδιεξόδου που, πρωτίστως –και θέλω να το τονίσω αυτό-, απειλεί τους αδύναμους. Δεν θέλουμε και δεν πρόκειται να συμβάλουμε σε μια τόσο μεγάλη κοινωνική αδικία.
Έγκαιρα, ξεκάθαρα, υπεύθυνα -αρκετά πριν από τις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου- καταθέσαμε στους πολίτες τούς άξονες των θέσεων και των στόχων μας. Δεσμευθήκαμε να προχωρήσουμε σε ευρύτατο πολιτικό και κοινωνικό διάλογο. Δεσμευθήκαμε να κινηθούμε, επιδιώκοντας τη συνεννόηση με όλες τις πολιτικές δυνάμεις και όλους τους κοινωνικούς εταίρους, μακριά από δόγματα και αγκυλώσεις, μακριά από αντιλήψεις πελατειακής αντιμετώπισης των κοινωνικών ομάδων. Δεσμευθήκαμε να συμπεριλάβουμε στο διάλογο κάθε υπεύθυνη πρόταση, κάθε γόνιμη σκέψη, κάθε ιδέα, απ’ όπου κι αν προέρχεται.
Το είπαμε και το κάναμε! Αναπτύξαμε διάλογο, τόσο στη Βουλή -στις Διαρκείς Επιτροπές Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων- όσο και με τους κοινωνικούς εταίρους. Συνεχίζουμε σήμερα στην ίδια γραμμή· αυτός είναι ο στόχος της σημερινής συζήτησης.
Επιδιώκουμε τη διαμόρφωση της μέγιστης κοινής συνισταμένης. Επιδιώκουμε μια εθνική στρατηγική, πάνω από κόμματα και παρατάξεις· στρατηγική που να οδηγεί ολόκληρη την κοινωνία σ’ ένα καλύτερο αύριο· στρατηγική για ήπιες, δίκαιες, καλά μελετημένες μεταρρυθμίσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι μεταρρυθμίσεις είναι διαδικασία εξελικτική και προοδευτική, που δίνει λύσεις σε χρόνια προβλήματα, δημιουργεί τις βάσεις για νέα βήματα βελτιώσεων και παράγει, με τις πιο ήπιες δυνατές προσαρμογές, το μέγιστο όφελος για τους πολλούς.
Η μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού Συστήματος είναι ο μόνος τρόπος να αναχαιτιστεί η αναπόφευκτη κρίση και να διασφαλιστεί η βιωσιμότητά του· είναι ο μόνος τρόπος να μη φορτώσουμε στο αύριο τις αδικίες του χτες· είναι ο μόνος τρόπος να μην αναγκαστούν στο μέλλον κάποιες άλλες κυβερνήσεις να περικόψουν συντάξεις και να αφαιρέσουν υπηρεσίες Υγείας από τα παιδιά μας.
Ξέρουμε πολύ καλά –και είμαι βέβαιος ότι το ξέρουμε όλες και όλοι- ότι οι λύσεις δεν είναι ούτε απλές ούτε εύκολες. Η αναμόρφωση του Ασφαλιστικού Συστήματος είναι εγχείρημα σύνθετο και απαιτητικό. Η δυσκολία της είναι αδιαμφισβήτητη· το ίδιο, όμως, και η αναγκαιότητά της, που επιβεβαιώνεται άλλωστε στο παράδειγμα πολλών ανεπτυγμένων κρατών.
Χρέος μας είναι να μην αδρανήσουμε, χρέος μας είναι να μην αργοπορήσουμε. Το Ασφαλιστικό είναι μείζον κοινωνικό, είναι εθνικό ζήτημα.
Στόχος μας είναι να χτίσουμε όλοι μαζί ένα Σύστημα ορθολογικό, σύγχρονο, δίκαιο:
Σύστημα που να χαρακτηρίζεται από τις πάγιες αρχές της κοινωνικής ασφάλισης, που να διατηρεί σε στέρεες βάσεις το δημόσιο, καθολικό, υποχρεωτικό και αναδιανεμητικό χαρακτήρα του· σύστημα μακράς πνοής, που να εμπνέει σιγουριά και ασφάλεια για όλους, να διασφαλίζει σε βάθος χρόνου την αλληλεγγύη ανάμεσα στις γενεές· Σύστημα κοινωνικά δίκαιο, που να δίνει έμφαση στην ομοιόμορφη κάλυψη όλων όσοι συνεισφέρουν στον ίδιο βαθμό, αλλά και να παρέχει τη μεγαλύτερη δυνατή στήριξη στους οικονομικά ασθενέστερους.
Προχωρούμε λαμβάνοντας υπόψη τις διεθνείς πρακτικές, την εμπειρία από το παρελθόν, τους προγενέστερους νόμους, τη νομολογία των Δικαστηρίων. Οι προτάσεις μας εδράζονται σε τέσσερις βασικές αρχές-παραδοχές:
Πρώτον, το Σύστημα αναδιαρθρώνεται στους τρεις βασικούς πυλώνες του: την Κύρια Ασφάλιση, την Επικουρική Ασφάλιση και την Επαγγελματική Ασφάλιση, τα Επαγγελματικά Ταμεία. Συμπληρωματικά λειτουργεί και η ελεύθερη χρηματοδότηση, δηλαδή η Ιδιωτική Ασφάλιση.
Δεύτερον, σε κάθε περίπτωση το Κράτος εγγυάται την καταβολή παροχών και συντάξεων σε όλους τους ασφαλισμένους και όλους τους συνταξιούχους.
Τρίτον, ο χαρακτήρας του Ασφαλιστικού μας Συστήματος (δημόσιος- αναδιανεμητικός-υποχρεωτικός) δεν μεταβάλλεται.
Και τέταρτον, οι θεμελιώδεις παράμετροι του Συστήματος δεν μεταβάλλονται. Τα γενικά όρια ηλικίας δεν αυξάνονται. Το ύψος των εισφορών δεν αυξάνεται. Το ύψος των συντάξεων δεν μειώνεται. «Ώριμα» συνταξιοδοτικά δικαιώματα δεν θίγονται, σε καμία περίπτωση. Οι περισσότερες μεταβολές ξεκινούν μετά από μακρές μεταβατικές περιόδους, για να ολοκληρωθούν σταδιακά και σε βάθος χρόνου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτακτική ανάγκη και βασική προτεραιότητά μας είναι η υπεύθυνη αντιμετώπιση του πολυκερματισμού του Ασφαλιστικού μας Συστήματος. Είναι προφανές φαντάζομαι σε όλους-ότι 155 Ταμεία, που εποπτεύονται από πέντε διαφορετικά υπουργεία, συνιστούν οξύτατο δομικό, διαρθρωτικό, λειτουργικό πρόβλημα. Σε χώρες όπου υπάρχει μόνο ένας ασφαλιστικός φορέας, κάθε συνοικία έχει το δικό της υποκατάστημα υπηρεσιών για την εξυπηρέτηση ασφαλισμένων και συνταξιούχων. Εάν υπάρχουν 155 φορείς, αυτό είναι προφανώς αδύνατο! «Δεκάδες ασφαλιστικοί φορείς σ’ έναν τόπο» δεν σημαίνει τίποτε άλλο, παρά μόνο μια προβληματική κληρονομιά του παρελθόντος, που δεν αντέχει στις προκλήσεις του μέλλοντος· δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά μόνο σπατάλη για τα Ταμεία και ταλαιπωρία για τους πολίτες· δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά μόνο συντήρηση των αδικιών σε βάρος των πιο αδύναμων.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η κύρια παρέμβαση που προωθούμε αφορά στην αντιμετώπιση της πολυδιάσπασης του Συστήματος. Προχωρούμε στην οργάνωση λίγων, ευέλικτων και αξιόπιστων φορέων. Διασφαλίζουμε, έτσι, μια αναγκαία και απαραίτητη προϋπόθεση για τη βελτίωση του Συστήματος, τόσο σε ποσοτικό όσο και σε ποιοτικό επίπεδο. Απόφασή μας είναι ο δραστικός περιορισμός φορέων και κλάδων. Και η απόφαση αυτή σημαίνει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μόνο οφέλη.
Σημαίνει, πρώτ’ απ’ όλα, λιγότερες και αποτελεσματικότερες διοικήσεις. Σημαίνει ενοποίηση της πολύπλοκης και, πολλές φορές, αντιφατικής νομοθεσίας. Σημαίνει εφαρμογή ενιαίων κανόνων διοίκησης και λειτουργίας. Σημαίνει ουσιαστικότερη εποπτεία και έλεγχο από την κεντρική διοίκηση. Προπάντων, σημαίνει περιορισμό της σπατάλης, μείωση των ανεξέλεγκτων δαπανών στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μείωση της εισφοροδιαφυγής, με τη θέσπιση ενιαίων ελεγκτικών μηχανισμών, μείωση διοικητικών δαπανών, μέσα από τον περιορισμό των συλλογικών οργάνων τους, τον περιορισμό των γραφείων διοίκησης.
Σημαίνει ακόμα καλύτερη διαχείριση των οικονομικών τους, αποδοτικότερη και διαφανή αξιοποίηση της περιουσίας τους, ενιαίους μηχανισμούς προληπτικού και κατασταλτικού ελέγχου, μηχανογραφημένο διπλογραφικό σύστημα, διεθνή λογιστικά πρότυπα, σύγχρονα και συμβατά μεταξύ τους πληροφοριακά συστήματα.
Με μία φράση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ενοποίηση σημαίνει αφενός τεράστια εξοικονόμηση πόρων και, αφετέρου, καλύτερη και ταχύτερη εξυπηρέτηση ασφαλισμένων, συνταξιούχων και εργοδοτών στην ασφάλιση, στη συνταξιοδότηση, στην περίθαλψη.
Καταρτίσαμε, για το σκοπό αυτό, ένα ορθολογικό πλαίσιο ομαδοποιήσεων, που αναπτύσσεται σε δύο άξονες: Αφενός δημιουργούνται νέοι ασφαλιστικοί φορείς, με ενοποιήσεις «συγγενών» Ταμείων, και αφετέρου εντάσσονται φορείς και κλάδοι σε ήδη υφιστάμενους ασφαλιστικούς οργανισμούς.
Κινηθήκαμε στην κατεύθυνση αυτή με ευρύτατο διάλογο. Κινηθήκαμε στη βάση συγκεκριμένων κριτηρίων, αρχών, προϋποθέσεων, στόχων.
Συνοψίζω: Πρώτον, συγκροτείται ενιαία διοίκηση για κάθε νέο ασφαλιστικό οργανισμό, με συμμετοχή εκπροσώπων των εντασσόμενων επαγγελματικών κλάδων.
Δεύτερον, δημιουργούνται ενιαίες διευθύνσεις, ενιαίοι και ισχυρότεροι ελεγκτικοί μηχανισμοί.
Τρίτον, τηρούνται ειδικοί διακριτοί λογαριασμοί για κάθε εντασσόμενο Ταμείο, έτσι ώστε να μην αναμειγνύεται η περιουσία «πλουσίων» και «πτωχών», ελλειμματικών δηλαδή ή πλεονασματικών οργανισμών. Όλοι οι εντασσόμενοι φορείς και κλάδοι διατηρούν την οικονομική και λογιστική τους αυτοτέλεια.
Τέταρτον, δεν θίγεται ούτε η υπηρεσιακή σχέση ούτε η μισθολογική κατάσταση ούτε η εξέλιξη του προσωπικού που υπηρετεί στους ασφαλιστικούς οργανισμούς.
Και πέμπτον, δεν μεταβάλλονται οι όροι, οι προϋποθέσεις, το ύψος και το είδος των παροχών των φορέων και των κλάδων που ενοποιούνται.
Με βάση τις συγκεκριμένες αυτές αρχές, οι 133 φορείς και κλάδοι, που εποπτεύονται από το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, περιορίζονται δραστικά· ομαδοποιούνται σε έναν περιορισμένο αριθμό φορέων στην Κύρια Ασφάλιση, έναν περιορισμένο αριθμό φορέων στην Επικουρική Ασφάλιση, έναν περιορισμένο αριθμό φορέων στην Πρόνοια και την Υγεία.
Επιμένουμε σε ουσιαστική λύση απέναντι στο σημερινό κατακερματισμό του Συστήματος, σε λύση ορθολογική και στέρεη, που αντιμετωπίζει αδικίες, σε λύση προοπτικής και ευθύνης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι σ’ αυτή την Αίθουσα, αλλά και όλοι οι επαγγελματικοί και κοινωνικοί φορείς, μιλούμε για κοινωνική αλληλεγγύη, κοινωνική δικαιοσύνη, κοινωνική συνοχή. Ο στόχος είναι κοινός. Δεν μπορεί, όμως, να καταγγέλλουμε το Κράτος για τις αδυναμίες που το χαρακτηρίζουν, και όταν έρχεται η ώρα των αποφάσεων, να ξεχνιούνται τα πάντα. Οφείλουμε να συμπράττουμε για το Κράτος που θέλουμε· οφείλουμε να χτίζουμε στέρεες γέφυρες για τη δικαιότερη κατανομή των κοινωνικών πόρων· οφείλουμε να διασφαλίζουμε την αλληλεγγύη των γενεών.
Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους, σε αρκετά κράτη έχει δημιουργηθεί ένα Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών. Η ιδέα υιοθετείται τόσο από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, όσο και από τους κοινωνικούς φορείς.
Σήμερα, μπορούμε να κάνουμε το πρώτο βήμα. Προτείνουμε τη δημιουργία «Ασφαλιστικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης των Γενεών», με σκοπό τη δημιουργία αποθεματικών για τη χρηματοδότηση κλάδων σύνταξης των φορέων κοινωνικής ασφάλισης, από το 2019 και μετά. Πόροι του Εθνικού αυτού Ταμείου είναι: το 10% των συνολικών ετήσιων εσόδων από τις αποκρατικοποιήσεις Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών· το 1/25, δηλαδή το 4%, των ετήσιων εσόδων από το ΦΠΑ και το 10% των ποσών που εισπράττουν φορείς κοινωνικής ασφάλισης από κοινωνικούς πόρους.
Κι αυτό το διευκρινίζω και το τονίζω: Το 10% αφορά στους κοινωνικούς πόρους, και όχι στα αποθεματικά των Ταμείων· είναι ελάχιστη συνεισφορά στους αδύναμους του Συστήματος και στη νέα γενιά· είναι στοιχειώδης έκφραση κοινωνικής αλληλεγγύης.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Βασική καινοτομία της μεταρρύθμισης που προωθούμε είναι η θέσπιση πρωτοποριακών μέτρων για την προστασία της μητρότητας. Στόχος είναι να στηρίζεται η εργαζόμενη μητέρα, τον καιρό που πραγματικά έχει μεγαλύτερη ανάγκη, τον καιρό που τα παιδιά της είναι μικρά.
Επίσης, θεσπίζονται διατάξεις που παρέχουν κίνητρα για την εθελούσια παραμονή στην εργασία έως και τρία χρόνια πέραν του χρόνου συνταξιοδότησης, αλλά και αντικίνητρα στην πρόωρη συνταξιοδότηση. Άμεση προτεραιότητα δίνεται στην Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση. Στόχος είναι να εξασφαλιστεί, στο μέγιστο βαθμό, η καλύτερη εξυπηρέτηση ασφαλισμένων και συνταξιούχων, ο περιορισμός της γραφειοκρατίας, ο έλεγχος των δαπανών. Στόχος είναι να αντιμετωπιστούν, με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, τα αντικοινωνικά φαινόμενα της εισφοροδιαφυγής, της εισφοροαποφυγής και της αδήλωτης εργασίας. Για τον ίδιο σκοπό, καθιερώνεται η ηλεκτρονική διασταύρωση στοιχείων και δημιουργούνται μεικτά κλιμάκια ελέγχου.
Καταλήγοντας, θέλω να διευκρινίσω ότι απομένει προς ρύθμιση το ζήτημα των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, που εξακολουθεί να εξετάζεται από την αρμόδια Επιτροπή. Δεν καταργείται, βέβαια, ο θεσμός! Όμως, δεν μπορεί να παραμένουν στο καθεστώς αυτό επαγγέλματα που τα έχει βγάλει από τις ιδιαιτερότητες του παρελθόντος η ίδια η πραγματικότητα.
Τονίζω, μία ακόμη φορά, ότι οι υποχρεώσεις της Πολιτείας παραμένουν ισχυρές και παραμένουν στο ακέραιο. Υπογραμμίζω ότι η μεταρρύθμιση που προτείνουμε δημιουργεί τις βάσεις για τα επόμενα στέρεα βήματα κοινωνικής αλληλεγγύης· δημιουργεί τις βάσεις για το σχεδιασμό και την καθιέρωση Κατώτατης Εθνικής Σύνταξης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κινούμαστε με συνέπεια στους άξονες που αναπτύξαμε, τόσο προεκλογικά όσο και στις Προγραμματικές Δηλώσεις της Κυβέρνησης. Οι αποφάσεις που καλούμαστε να πάρουμε ξεπερνούν τα όρια μιας κυβερνητικής θητείας. Στόχος του σχεδίου νόμου που καταρτίζουμε είναι να δρομολογηθούν –άμεσα- οι απόλυτα αναγκαίες και επείγουσες αλλαγές. Χρέος όλων είναι να μην αφήσουμε το συντηρητισμό των λίγων να γίνει ανάχωμα στο συμφέρον των πολλών. Επιλογή μας είναι να χτίσουμε σταδιακά, ήπια, υπεύθυνα ένα Σύστημα που να γίνεται ολοένα και πιο δίκαιο· ένα Σύστημα που δεν θα κινδυνεύει να καταρρεύσει· ένα Σύστημα που δεν θα επιβάλει σε κάποιους άλλους, στο κοντινό μέλλον, ούτε να περικόψουν παροχές για τους πολλούς ούτε να αφαιρέσουν υπηρεσίες από τη νέα γενιά. Αυτή είναι η πολιτική της ευθύνης μπροστά στα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα. Αυτή είναι η προοδευτική πολιτική αντίληψη. Αυτή είναι η στρατηγική μας. Και η στρατηγική αυτή, η στρατηγική των μεταρρυθμίσεων, δεν ανακόπτεται, δεν αναστέλλεται, δεν σταματά!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Αυτή είναι η δέσμευση που αναλάβαμε στις 16 Σεπτεμβρίου, και τη δέσμευση αυτή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν τη διαπραγματεύομαι. Τη μεταρρυθμιστική στρατηγική δεν τη διαπραγματεύομαι. Δεν πρόκειται να συμβιβαστώ με την αντιδραστικότητα λίγων βολεμένων.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Δεν πρόκειται να δεχθώ να θυσιαστεί το συμφέρον των πολλών σε κομματικές ή συντεχνιακές σκοπιμότητες. Δεν πρόκειται να παραβλέψουμε τους κινδύνους που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι νέοι και οι νέες μας σε μερικά χρόνια από σήμερα, αν δεν λάβουμε άμεσα μέτρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σκόπιμη υποτίμηση υπαρκτών προβλημάτων είναι συμπεριφορά υποκρισίας. Η αδράνεια είναι φυγόπονη επιλογή ανευθυνότητας. Η αντίδραση σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις είναι επιλογή κοινωνικής αδιαφορίας. Συμμέτοχοι σ’ όλα αυτά δεν πρόκειται να γίνουμε! Και να το ξεκαθαρίσω:
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Κανένα εφήμερο πολιτικό κόστος δεν μπορεί να υπερκεράσει το κόστος που θα πληρώσει η κοινωνία μας, εάν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα οι αδυναμίες του Ασφαλιστικού Συστήματος. Είμαι αποφασισμένος να συνεχίσω -όποιο κόστος κι αν χρειαστεί- το δρόμο που εγγυάται ασφάλεια και σιγουριά για τους πολλούς· το δρόμο που οδηγεί σε μια συνεκτικότερη και δικαιότερη κοινωνία· το δρόμο που δικαιούνται οι νέες και οι νέοι της πατρίδας μας· το δρόμο που συμφωνήσαμε με τους πολίτες.
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Η μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού Συστήματος είναι κοινό, επιτακτικό χρέος. Είναι ανάγκη που προκύπτει τόσο από την προβληματική και άδικη πραγματικότητα που άφησε το χτες, όσο και από τις προβλέψεις για τις δημογραφικές προκλήσεις του μέλλοντος.
Οφείλουμε, λοιπόν, να τολμήσουμε! Οφείλουμε να συμφωνήσουμε, να δρομολογήσουμε και να πραγματοποιήσουμε, με τον πιο ήπιο και δίκαιο τρόπο, τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται για το συμφέρον των πολλών· μεταρρυθμίσεις που προσαρμόζουν το Ασφαλιστικό Σύστημα στις σύγχρονες ανάγκες· μεταρρυθμίσεις που εγγυώνται περισσότερη συνοχή, περισσότερη αλληλεγγύη στην κοινωνία· μεταρρυθμίσεις που προσφέρουν μακρόπνοη προοπτική ασφάλειας σ’ όλες τις κοινωνικές ομάδες, σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες, σε όλες τις Ελληνίδες και σ’ όλους τους Έλληνες. Αυτό είναι σήμερα το ζητούμενο.
Και το ζητούμενο αυτό είναι απαίτηση εκατομμυρίων πολιτών που ζητούν σιγουριά και ασφάλεια. Είναι απαίτηση εκατομμυρίων πολιτών που ζητούν περισσότερη δικαιοσύνη. Είναι απαίτηση που καθιστά την Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση απαραίτητη, επιτακτικά αναγκαία, κοινωνικά επιβεβλημένη· καθιστά την Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση υποχρέωση όλων των πολιτικών δυνάμεων και όλων των κοινωνικών φορέων, υποχρέωση στους πολλούς, υποχρέωση στους οικονομικά ασθενέστερους, υποχρέωση στις νέες και τους νέους μας, σε τελική ανάλυση, υποχρέωση στην πατρίδα μας.
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεώργιος Παπανδρέου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πέντε μόνο μήνες μετά τις εθνικές εκλογές, η σημερινή Κυβέρνηση έχει οδηγήσει τη χώρα σε αδιέξοδο, σε κρίση, σε μια συλλογική κατάθλιψη.
Αισθάνομαι το χρέος να υπογραμμίσω δύο αλήθειες: Η πρώτη αλήθεια αφορά την Κυβέρνηση. Η αλήθεια είναι ότι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, δεν έχουν τίποτα, μα τίποτα πια να περιμένουν από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Είναι μάταιο να περιμένει κάποιος έργο ή και βελτίωση, πόσο μάλλον μεταρρυθμίσεις και όραμα για τον τόπο. Αυτή είναι η αλήθεια.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Απόδειξη είναι και αυτή ακόμη η σημερινή συζήτηση. Τέσσερα χρόνια μετά, ανακαλύπτει ο Πρωθυπουργός το πρόβλημα του ασφαλιστικού. Γιατί; Θέλει να αναζητήσει λύσεις; Όχι. Επιχειρεί απλώς και αγωνιωδώς, να αλλάξει την πολιτική ατζέντα, να κρύψει κάτω από το χαλί τα σκάνδαλα της διαφθοράς, που η ίδια παράγει, που συγκλονίζουν την κοινή γνώμη, αλλά και πληγώνουν την πατρίδα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Ακούσαμε τον κύριο Πρωθυπουργό να μας κάνει ένα περιγραφικό ρεπορτάζ του ασφαλιστικού προβλήματος. Μιλήσατε για την πιεστική, χρονικά, ανάγκη μέτρων.
Δεν έχετε τέσσερα χρόνια, κύριε Πρωθυπουργέ, την ευθύνη της Κυβέρνησης; Τέσσερα χρόνια δεν υπάρχουν λάθη, παραλείψεις και αντιφάσεις στην πολιτική σας; Τώρα ανακαλύψατε το ασφαλιστικό;
Η δεύτερη αλήθεια, αφορά το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Έχουμε πλήρη επίγνωση, ότι δεν δικαιούμαστε να αφήσουμε αυτόν τον τόπο χωρίς ελπίδα. Αφού δεν υπάρχει Κυβέρνηση, πρέπει να υπάρξει άμεσα κυβερνητική προοπτική. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καλείται να καλύψει από σήμερα το έλλειμμα διακυβέρνησης, που βιώνει ο τόπος. Καλείται να αναβιώσει την ελπίδα, για αξιοπρέπεια και σιγουριά στον τόπο μας. Αυτή είναι η αλήθεια.
Χρέος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, είναι να αποκαλύπτει τις αντιλαϊκές πολιτικές, τα λάθη της Κυβέρνησης και να προσφέρει στον ελληνικό λαό εναλλακτική πρόταση εξουσίας, με σαφές προγραμματικό στίγμα.
Τέσσερα χρόνια χρειάστηκαν, για να υιοθετήσει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μία πρόταση, που είναι πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για το Ταμείο της Αλληλεγγύης των Γενεών. Αλλά με τη συνέπεια που έχει η Νέα Δημοκρατία, θα ακούμε, όπως ακούμε τέσσερα χρόνια, ένα διαρκή ενεστώτα, «κάνουμε, φτιάχνουμε και ράνουμε», αλλά στην πράξη, τίποτα. Ουσιαστικά, ευχαριστούμε για την υιοθέτηση αυτής της πρότασης. Ευτυχώς που υπάρχει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και υπάρχουν θέσεις και υπάρχουν προτάσεις, αλλά δεν πιστεύουμε καθόλου στην αξιοπιστία της υλοποίησης κανενός προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Εμείς θα συνεχίσουμε να πράττουμε, εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την παιδεία, την υγεία, τη Δημόσια Διοίκηση, την ακρίβεια στο εισόδημα και την καθημερινότητα των πολιτών. Αυτό θα πράξουμε για τις εργασιακές σχέσεις. Αυτό θα πράξουμε φυσικά και για το ασφαλιστικό.
Η δική μας ευθύνη, γίνεται ακόμη πιο μεγάλη μπροστά στην ανευθυνότητα, στον κατήφορο που έχει η χώρα. Και το ασφαλιστικό, είναι ένα κρίσιμο εθνικό ζήτημα. Αφορά την ποιότητα ζωής του εργαζόμενου, του συνταξιούχου και την αξιοπρέπειά τους.
Ας ξεκινήσουμε απλά. Ποιο είναι το πρόβλημα του ασφαλιστικού στη χώρα μας; Είναι μυστικό; Είναι κρατικό απόρρητο; Διότι κάπως έτσι το χειρίζεται η Νέα Δημοκρατία τέσσερα χρόνια, χωρίς σοβαρές μελέτες, χωρίς ουσιαστικό διάλογο, χωρίς διαβούλευση επί συγκεκριμένων προτάσεων. Δεν το λέμε αυτό εμείς, το λένε όλοι ανεξαιρέτως οι κοινωνικοί φορείς. Το λένε οι εργαζόμενοι, που βρίσκονται σήμερα έξω από τη Βουλή. Το λένε οι εργαζόμενοι που διαδηλώνουν στους δρόμους και απεργούν.
Είναι προφανές το τι επιδιώκει η Νέα Δημοκρατία. Δημιουργεί κρίση. Καλλιεργεί την εικόνα της κατάρρευσης, ώστε να μπορέσει να δράσει αυθαίρετα και ανενόχλητα με τα ασφαλιστικά ταμεία, όπως έκανε με τη Δ.Ε.Η., τον Ο.Τ.Ε. και τη διαχείριση της οικονομίας.
Μακριά από την καταστροφολογία της Κυβέρνησης, ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα για τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια τουλάχιστον; Να καταβληθούν οι πόροι που έχουν ήδη θεσμοθετηθεί. Το δημόσιο να τηρεί με συνέπεια τις υποχρεώσεις του. Να μειωθεί η εισφοροδιαφυγή. Να σταματήσουν οι σπατάλες στις δαπάνες. Να γίνουν αποτελεσματικές και ποιοτικές οι παρεχόμενες υπηρεσίες.
Δεν πρόκειται για προσωπικές μου διαπιστώσεις. Αυτά τα λένε οι μελέτες, που εσείς παραγγείλατε στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας. Και αυτοί είναι οι παράγοντες που εμείς αντιμετωπίσαμε, με τις νομοθετικές παρεμβάσεις που κάναμε ως Κυβέρνηση.
Σας λένε, λοιπόν, οι μελέτες ότι το ασφαλιστικό σύστημα, δεν θα αντιμετωπίσει προβλήματα μέχρι το 2030, εάν βεβαίως εφαρμόζατε την κείμενη νομοθεσία.
Πρώτη μεγάλη μας διαφορά. Η πρώτη μας μεγάλη διαφορά μ’ αυτήν την Κυβέρνηση, είναι ότι δεν εφαρμόζει τη νομοθεσία. Ή χειρότερα, την εφαρμόζει όπου τη βολεύει, όπως και σε τόσες άλλες περιπτώσεις.
Πρέπει να θυμίσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι με τη δική μας νομοθεσία, εξασφαλίσαμε την πλεονασματική λειτουργία του Ι.Κ.Α. με τον πόρο του 1% του Α.Ε.Π.. Επανεντάξαμε τους νέους στο ασφαλιστικό σύστημα, στους οποίους η Νέα Δημοκρατία είχε φορτώσει όλα τα βάρη.
Μειώσαμε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για τις γυναίκες, για εργαζόμενους στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, για άτομα με αναπηρία.
Παρά την όποια κριτική ασκείτε σε μία μόνο διάταξη αυτού του νόμου, θα το επαναλάβω, ότι ακόμα και γι’ αυτούς τους εργαζόμενους, στους οποίους αφορά η συγκεκριμένη διάταξη, το ισοζύγιο είναι θετικό, εφόσον εφαρμοστεί ο νόμος στο σύνολό του, κάτι που δεν κάνει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Κατηγορηθήκαμε τότε ότι δώσαμε πολλά στους εργαζόμενους και επιβαρύναμε το σύστημα.
Εμείς υποστηρίζουμε ότι δεν δώσαμε πολλά, δώσαμε αυτά, που με σοβαρότητα και αξιοπιστία μπορούσε να αντέξει το ασφαλιστικό σύστημα.
Δεύτερη διαφορά μας με τη Νέα Δημοκρατία, είναι η ιστορία μας. Αυτή αναδεικνύει δύο εντελώς διαφορετικές φιλοσοφίες. Εμείς βλέπουμε τη σύνταξη ως δικαίωμα και προϋπόθεση αξιοπρέπειας, εσείς, ως φιλανθρωπικό φιλοδώρημα. Δεν είμαστε ίδιοι! Και επειδή σκιαμαχείτε με το παρελθόν μας, θέλετε να πάμε στο 1981;
Μετατρέψαμε, σε ουσιαστικές συντάξεις τα βοηθήματα που έδιναν οι δικές σας κυβερνήσεις στους συνταξιούχους μέχρι τότε και αναλαμβάνουμε απόλυτα την ευθύνη για τις πράξεις μας.
Αναλαμβάνουμε απόλυτα την ευθύνη, γιατί εντάξαμε το σύνολο των εργαζομένων στο ασφαλιστικό σύστημα και δεν αφήσαμε ανασφάλιστους τα 2/3 των εργαζομένων, όπως εσείς είχατε κάνει. Μήπως θυμάστε πότε έγινε η επέκταση του Ι.Κ.Α. σ’ όλη τη χώρα;
Αναλαμβάνουμε απόλυτα την ευθύνη, γιατί εφαρμόσαμε, για πρώτη φορά, την τριμερή χρηματοδότηση στα ταμεία, γιατί δώσαμε αξία στα αποθεματικά τους, γιατί δώσαμε σύνταξη στον ανασφάλιστο, σε άτομα με αναπηρία, γιατί δώσαμε σύνταξη στην αγρότισσα.
Θέλετε να πάμε στην περίοδο 1993-2004;
Αναλαμβάνουμε κι εδώ απόλυτα την ευθύνη, γιατί θεσμοθετήσαμε το Ε.Κ.Α.Σ., προκειμένου να βελτιώσουμε το εισόδημα για τετρακόσιες χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους.
Αναλαμβάνουμε στο ακέραιο την ευθύνη, για την μετατροπή του Ο.Γ.Α. σε ταμείο κύριας ασφάλισης, με γενναία χρηματοδότηση από το κράτος.
Αναλαμβάνουμε την ευθύνη, γιατί καταργήσαμε πολλές από τις διατάξεις, που εσείς ψηφίσατε την περίοδο 1990-1993, οι οποίες οδηγούσαν σε μεγάλες αδικίες και ανισότητες. Για να έχει σήμερα ο νέος ασφαλισμένος κατώτερη σύνταξη 475 ευρώ, από τα 187 ευρώ που προέβλεπαν οι νόμοι σας και 70% ποσοστό αναπλήρωσης, από το 60% που εσείς προβλέπατε. Για να διατηρήσουμε την επικουρική σύνταξη στο επίπεδο που είναι σήμερα και για να μη μειωθεί μέχρι το 60%, όπως προέβλεπαν οι δικοί σας νόμοι. Για να καλυφθούν οι άνεργοι για υγειονομική περίθαλψη και για να συμπληρώσουν μέχρι και χίλια πεντακόσια ένσημα, προκειμένου να συνταξιοδοτηθούν.
Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την ένταξη εκατοντάδων χιλιάδων οικονομικών μεταναστών. Δικαίωμα γι’ αυτούς, ανάσα για το σύστημα.
Αναλαμβάνουμε ακόμα και την ευθύνη, γιατί το 1981 παραλάβαμε τα ταμεία με 370.000.000 ευρώ περιουσία και παραδώσαμε αυτήν την περιουσία το 2004, στα 23.000.000.000 ευρώ.
Όλα αυτά, δείχνουν πόσο διαφορετικές πορείες ακολουθήσαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική ‘Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Αποδείξαμε ακόμα και τον σεβασμό στη διαβούλευση και το εργατικό κίνημα. Διορθώσαμε την πορεία μας, μετά από τις λεγόμενες προτάσεις Γιαννίτση. Βάλαμε τα θεμέλια για μία σοβαρή μεταρρύθμιση, που άρχισε το 1997. Δημιουργήσαμε μία στέρεα οικονομική βάση για το σύστημα, για τις επόμενες δεκαετίες. Η πορεία μεταρρύθμισης σταμάτησε το 2004, μόλις αναλάβατε εσείς.
Είναι σαφές ότι και ακόμα η απλή διαχείριση του ασφαλιστικού συστήματος χρειάζεται σοβαρότητα, χρειάζεται ικανότητα και χρειάζεται πολιτική βούληση. Εσείς, ούτε βούληση διαθέτετε, ούτε ικανότητα, ούτε σοβαρότητα!
Ξέρουμε, δεν έχουμε ψευδαισθήσεις για το μέλλον του ασφαλιστικού. Απαραίτητος είναι ο αξιόπιστος και κοινωνικά ευαίσθητος σχεδιασμός για το αύριο.
Ο τόπος χρειάζεται μια κυβέρνηση, που να τολμήσει να κάνει ουσιαστική και δίκαιη ανακατανομή του πλούτου που παράγεται. Εσείς δεν το μπορείτε, δεν το θέλετε, δεν είναι στη φιλοσοφία σας.
Παράλληλα, υπάρχει ανάγκη να αυξήσουμε την πίτα, την αξία της παραγωγής μας, μ’ άλλο σχεδιασμό ανάπτυξης, ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης, που αυξάνει την απασχόληση, στηρίζει την εργασία, ενδυναμώνει τις δικές μας εξαγωγικές επιχειρήσεις, προωθεί σοβαρές επενδύσεις. Εσείς, εδώ αποτύχατε.
Είναι ανάγκη να πάρουμε σοβαρά μέτρα για το δημογραφικό πρόβλημα. Εσείς, ούτε θέλετε, ούτε σχεδιασμό έχετε.
Είναι επιτακτική ανάγκη, να θεραπεύσουμε δυο γάγγραινες που μαστίζουν τη χώρα μας. Από τη μια, η «μαύρη» οικονομία, η παραοικονομία και η φοροδιαφυγή, και από την άλλη, η «μαύρη» εργασία, η ανασφάλιστη εργασία και η εισφοροδιαφυγή. Πρέπει να μπει ένα τέλος στον εργασιακό μεσαίωνα, που βιώνουν εκατοντάδες, χιλιάδες εργαζόμενοι σήμερα. Εσάς, όχι μόνο δεν σας νοιάζει, αλλά τον πριμοδοτείτε κιόλας.
Πρέπει να μπει ένα τέλος στην πελατειακή λογική, που λέει στον επιχειρηματία, «εάν δεν αυθαιρετήσεις, δεν θα επιζήσεις, αν δεν δωροδοκήσεις, δεν έχεις δικαιώματα». Αν δεν συμμαζέψουμε τα του οίκου μας ως πολιτεία, ως κοινωνία, δεν πάμε πουθενά, κύριοι συνάδελφοι. Εμείς αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία, που αναζητά τις αξίες και όχι τις εξουσίες.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Εσείς αντίθετα, είστε όμηροι της αλαζονείας σας, της λαγνείας για εξουσία, της εξουσιαστικής και πελατειακής σας λογικής.
Μήπως υπερβάλλω; Καθημερινή είναι η δική σας εικόνα, του βολέματος, της ατιμωρησίας και της διαφθοράς. Όχι; Γιατί χαρίσατε δισεκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες και στις μεγάλες επιχειρήσεις, στις φαρμακευτικές εταιρείες και όλα αυτά σε βάρος των ταμείων, για τα οποία κόπτεται σήμερα η Κυβέρνηση; Γιατί παραλάβατε την εισφοροδιαφυγή στο 16% των εσόδων και την φτάσατε στο 30%; Από καλή διαχείριση, όπως αναγκάστηκε να παραδεχθεί ο Πρωθυπουργός;
Τι να πρωτοθυμηθούμε από τα κατορθώματά σας; Παραλάβατε το Ι.Κ.Α. με 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ ετήσιο πλεόνασμα. Σήμερα έχει 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ έλλειμμα. Φθάσατε το χρέος του κράτους προς τα ταμεία στα 8.000.000.000, από 2,5 δισεκατομμύρια που ήταν το 2003.
Εσείς έχετε την αποκλειστική ευθύνη για το ότι μεγάλα ταμεία, όπως ο Ο.Α.Ε., ρευστοποιούν την περιουσία τους, για να πληρώσουν τις συντάξεις. Εσείς έχετε την αποκλειστική ευθύνη για την ανασφάλεια που δημιουργήσατε σε κάθε πολίτη και που οδηγήσατε χιλιάδες εργαζόμενους στην πρόωρη συνταξιοδότηση.
Έχετε και την αποκλειστική ευθύνη για τα σκάνδαλά σας. Ψηφίσατε διάταξη, με την οποία ανέλαβε το δημόσιο την πληρωμή των τόκων προς τα ταμεία για το κρυφό, αμαρτωλό ομόλογο της JP Morgan. Γιατί μέχρι τώρα, δεν έχετε δώσει σε κανένα ταμείο τους τόκους αυτούς; Υποσχεθήκατε προεκλογικά ότι θα επιστρέψετε τα κλεμμένα από τα ταμεία των ασφαλισμένων. Γιατί κωφεύετε τώρα;
Σας ζητήσαμε, κατ’ επανάληψη, να δώσετε στην δημοσιότητα τα στοιχεία για τις αγορές των ομολόγων. Ποια και πόσα ταμεία, ποια ομόλογα, ποια είναι η οικονομική κατάσταση των ταμείων. Γιατί κρύβετε τα στοιχεία για την περιουσία τους; Τι φοβάστε; Ποιοι σας κρατάνε; Ο ελληνικός λαός δεν ξεχνά το σκάνδαλο των ομολόγων.
Μετά, κατηγορείτε τους εργαζόμενους ότι δεν θέλουν να συζητήσουν μαζί σας. Με ποιους; Με σας; Γιατί να σας πιστέψουν; Με ποια αξιοπιστία μπορείτε να μιλήσετε εσείς στους εργαζόμενους, όταν τους κλέψατε τα ταμεία, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας; Η αξιοπιστία σας είναι μηδενική.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Δεν έχετε, όμως, σχεδιασμό. Το ασφαλιστικό εντάσσεται στην γενικότερή σας στρατηγική. Συστηματική, εξουθενωτική φορολόγηση των πολλών πολιτών με τα λίγα, και φοροαπαλλαγές, χαριστικές ρυθμίσεις για τους λίγους με τα πολλά.
Συστηματική συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, υποβάθμιση των υπηρεσιών, με στόχο τη στροφή της κοινωνίας στις υπηρεσίες του ιδιωτικού τομέα.
Εκποίηση του δημόσιου πλούτου και των δημόσιων αγαθών, προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων. Και όλα αυτά, μέσα σ’ ένα περιβάλλον πλήρους αδιαφάνειας, σκανδαλώδους εύνοιας και, βεβαίως, διαφθοράς, που χτυπά κεκτημένα του πολίτη.
Φέρνω ένα παράδειγμα της αυθαιρεσίας και της έλλειψης σχεδιασμού, για το οποίο δεν ακούσαμε κάτι από τον Πρωθυπουργό, αλλά έχουμε δει τις προτάσεις σας. Το παράδειγμα αφορά την εργαζόμενη μητέρα. Εργάζεται διπλά, καλύπτει ένα υπαρκτό έλλειμμα του κοινωνικού κράτους στη χώρα μας.
Τι θα εξοικονομήσει το Ι.Κ.Α. από αυτές, τις δικές σας, δήθεν ρυθμίσεις για τις γυναίκες; Στην ολοκλήρωσή τους, μετά από δέκα-δεκαπέντε χρόνια, το οικονομικό όφελος θα είναι περίπου 80.000.000 ευρώ ετησίως στο Ι.Κ.Α.! Τι είναι τα 80.000.000 ευρώ; Λιγότερα από όσα θα έπρεπε να επιστραφούν στο Ι.Κ.Α. κάθε χρόνο από τις φαρμακευτικές και μόνο εταιρείες. Λιγότερα από την εισφοροδιαφυγή δύο ή τριών μεγάλων επιχειρήσεων σε βάρος του Ι.Κ.Α.. Πολύ λιγότερα από τις ζημιές στα δομημένα ομόλογα, που φθάνουν, απ’ ό,τι ακούμε, τα 600.000.000 ευρώ.
Έτσι θα βοηθήσετε την εργαζόμενη μητέρα; Έτσι θα απαντήσετε στο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας; Ανατρέπετε το καθεστώς συνταξιοδότησης των μητέρων, με μεγάλο κόστος για τις ίδιες, μεγάλο κόστος για τις οικογένειές τους, μεγάλο κόστος για την κοινωνία. Αυτές ήταν οι προεκλογικές σας δεσμεύσεις, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας; Η αυστηρότητά σας εξαντλείται στην εργαζόμενη μητέρα; Μπράβο σας! Αυτή είναι η πολιτική σας, αυτή είναι η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.
Εμείς, με το πρόγραμμά μας, δεσμευόμαστε για μια νέα κατεύθυνση, με ενισχύσεις και υποδομές, που στόχο έχουν να στηρίξουν την οικογένεια με ανήλικα παιδιά, με γέροντες, άτομα με αναπηρία. Σήμερα, όμως, οι λόγοι για τους οποίους θεσπίστηκαν ευνοϊκότερες προϋποθέσεις συνταξιοδότησης για τις μητέρες και τις γυναίκες γενικότερα, εξακολουθούν να ισχύουν. Και δεν θα αφήσουμε να τα αλλάξετε αυτά. Θα ανατρέψουμε αυτά τα μέτρα, όπως και οι προηγούμενες αντιασφαλιστικές σας ρυθμίσεις, της περιόδου 1990-1993.
Προτείνετε ενοποιήσεις. Με ποιο στόχο; Να βάλετε τάξη, όπως λέτε; Να καλυτερέψετε τις υπηρεσίες; Να εξοικονομήσετε πόρους; Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν ισχύουν στις ενοποιήσεις που εσείς προωθείτε και που έχουν δύο στόχους.
Πρώτον, να χρησιμοποιηθούν τα αποθεματικά, προκειμένου να καλυφθούν οι δημοσιονομικές σας τρύπες. Δεύτερον, να αποτελέσουν το όχημα για μια νέα δραματική ανατροπή των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Το αποτέλεσμα; Εξομοίωση των παροχών προς τα κάτω, συστηματική υποχρηματοδότηση και απαξίωση του ασφαλιστικού συστήματος, με στόχο την έμμεση ιδιωτικοποίησή του. Όλα αυτά συνιστούν αντιμεταρρύθμιση, απορρύθμιση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
Εμείς προτείνουμε ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο. Ενοποιήσεις, σύμφωνα με το δικό μας σχεδιασμό, προϋποθέτουν σοβαρές μελέτες για την οικονομική προοπτική των νέων φορέων, ενοποίηση ομοειδών και συναφών επαγγελματικών φορέων, κάλυψη των ελλειμμάτων, που θα πρέπει να επιμεριστούν οι επιχειρηματίες, οι τράπεζες, βεβαίως και το κράτος. Βελτίωση των παροχών και των παρεχόμενων υπηρεσιών. Διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους, για τη μέγιστη δυνατή συναίνεση. Έτσι προχωρήσαμε στις ενοποιήσεις των επικουρικών ταμείων των δημοσίων υπαλλήλων. Με απόλυτη συναίνεση, ξεκινήσαμε την ενοποίηση του Τ.Ε.Β.Ε., του Τ.Σ.Α., του Ταμείου Εμπόρων, που οδήγησε σε βελτίωση των χαμηλών συντάξεων.
Σήμερα καταθέτουμε υπεύθυνα τις δικές μας προτεραιότητες. Πρώτον, εγγύηση των πόρων του ασφαλιστικού συστήματος, ενίσχυση της κρατικής χρηματοδότησης για τα ταμεία, μέσα από την ανάληψη, από το κράτος, της δαπάνης για τις προνοιακές παροχές, με προτεραιότητα για τον Ο.Α.Ε..
Δεύτερον, δημιουργία ενιαίου φορέα, για τη βεβαίωση και την είσπραξη των ασφαλιστικών εισφορών, καθώς και θεσμοθέτηση ενός πάγιου συστήματος εξόφλησης οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Δεν μπορεί να υπάρχει αυτή η εισφοροδιαφυγή.
Τρίτον, αύξηση της βασικής σύνταξης του αγρότη και της αγρότισσας, ώστε να διαμορφωθεί στα 550 ευρώ για το μεμονωμένο και στα 950 ευρώ για το ζευγάρι.
Τέταρτον, σταδιακή εξίσωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των αγροτών μ’ εκείνα των ασφαλισμένων των άλλων ταμείων.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Οι αγρότες, θα πρέπει να δικαιούνται σύνταξη με τριάντα επτά χρόνια ασφάλισης, ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Θα πρέπει να δικαιούνται πρόωρη σύνταξη στην ηλικία των εξήντα ετών, όπως συμβαίνει σ’ όλα τα ταμεία, και καθεστώτα βαρέων και ανθυγιεινών, σ’ όσους εργάζονται σε πραγματικά δύσκολες συνθήκες.
Πέμπτον, αύξηση της σύνταξης του ανασφάλιστου, ώστε να διαμορφωθεί, επίσης, στα 550 ευρώ και 950 ευρώ αντίστοιχα. Η δέσμευσή μας αυτή αφορά, με τα ίδια εισοδηματικά κριτήρια και τη γυναίκα νοικοκυρά, που δεν έχει σήμερα σύνταξη. Ποσά που θα αναπροσαρμοστούν στο νέο μας κυβερνητικό πρόγραμμα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Γελάτε, αλλά δεν ακούσατε κανένα μέτρο από τον κ. Καραμανλή. Εμείς έχουμε πρόγραμμα. Εμείς έχουμε προτάσεις. Εμείς είμαστε η αξιόπιστη παράταξη για το ασφαλιστικό σύστημα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Έκτον, αναμόρφωση των κριτηρίων χορήγησης του Ε.Κ.Α.Σ. και διπλασιασμός των δικαιούχων.
Έβδομον, μετεξέλιξη του Ε.Κ.Α.Σ. σταδιακά σε βασική σύνταξη, ως κοινή αφετηρία για όλες τις συντάξεις. Διαχωρισμός προνοιακής σύνταξης, ενίσχυση των κινήτρων ασφάλισης.
Όγδοον, βελτίωση του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων για όσους έχουν διαδοχική ασφάλιση.
Ένατον, αναμόρφωση του θεσμού των βαρέων και ανθυγιεινών, με κριτήρια επιστημονικά, που βασίζονται στις σημερινές συνθήκες και ανάγκες και αντιμετωπίζουν ισότιμα τους εργαζόμενους στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.
Δέκατον, αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, με την καλύτερη αξιοποίηση των πόρων των ταμείων, τη σύμπραξη και τη συνεργασία τους.
Ενδέκατον, ενίσχυση και διεύρυνση των υποδομών και των διευκολύνσεων για τη στήριξη της οικογένειας και της εργαζόμενης γυναίκας.
Δωδέκατον, σύσταση του Εθνικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης, που αφορά στις νέες γενιές και στη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους.
Βεβαίως, ένα τελευταίο είναι το εξής: Να τελειώνει η αναξιοκρατική επιλογή των διοικήσεων των ασφαλιστικών ταμείων. Τέλος στους κουμπάρους, στους «ημέτερους», στους ταμίες των κομμάτων, στους ταμίες του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας –αυτά που εσείς ακολουθήσατε- που δεν έχουν καμμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες των ταμείων.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Συμπέρασμα πρώτο: Ασφαλιστικό ζήτημα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Οι λύσεις που αναζητούνται κάθε φορά, πρέπει να έχουν γνώμονα τον άνθρωπο, την ανάπτυξη, την αναδιανομή, την απασχόληση, το δημογραφικό. Αυτή είναι η φιλοσοφία των δικών μας προτάσεων.
Συμπέρασμα δεύτερο: Η πολιτική που εφαρμόζει η Νέα Δημοκρατία εδώ και τέσσερα χρόνια, είναι μια πολιτική στην αντίθετη κατεύθυνση. Είστε υπεύθυνοι για την ασφαλιστική απορρύθμιση, που οδηγεί το σύστημα στην αποδόμηση, στη διάψευση των ασφαλιστικών προσδοκιών των εργαζομένων, στην εκχώρηση σημαντικού μέρους της ασφάλισης σε ιδιώτες, στην ανατροπή βασικών κοινωνικών δικαιωμάτων, στην κατεδάφιση του συστήματος.
Καμμιά συνέπεια στις υποχρεώσεις του κράτους. Καμμιά αξιόπιστη προσπάθεια ενίσχυσης του συστήματος. Καμμία μεταρρύθμιση. Ανατρέπετε το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης. Οδηγείτε σ’ ένα μοντέλο ασφάλισης, όπου θα συνυπάρχουν το δημόσιο με μια μικρή σύνταξη και ο ιδιωτικός τομέας με κεφαλοποιητικού χαρακτήρα παροχές. Το αποτέλεσμα; Χαμηλότερες παροχές, χαμηλότερες εγγυήσεις, μεγαλύτερη ανασφάλεια.
Ευτυχώς υπάρχει άλλος δρόμος. Εδώ θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Πρώτον, οι αντιλαϊκές ρυθμίσεις του 2005, για το ωράριο εργασίας και τις υπερωρίες, που βύθισαν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους βαθύτερα στον εργασιακό Μεσαίωνα, τα δωράκια δισεκατομμυρίων ευρώ στις τράπεζες και επιχειρήσεις, ακόμα και τα θλιβερά μερεμέτια, που μας ανακοίνωσε πριν από λίγο ο Πρωθυπουργός, έχουν ημερομηνία λήξης τις επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν.
Δεύτερον, το ΠΑ.ΣΟ.Κ ξεκινά, από αύριο, ειλικρινή διάλογο μ’ όλους τους εμπλεκόμενους φορείς της παραγωγής, των εργαζομένων, της εργοδοσίας, του δημοσίου, για μια συμφωνία τιμής, και στο εργασιακό και στο ασφαλιστικό. Αναλαμβάνουμε εμείς, αυτόν το ρόλο που εσείς δεν μπορείτε να παίξετε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Συμφωνία βιώσιμη και όχι επιφανειακή. Δίκαιη και όχι αντιλαϊκή. Συναινετική και όχι αυταρχική. Όπως θα έπρεπε και δεν έκανε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Στόχος της διαδικασίας, να καταλήξουμε, μέχρι τα τέλη του Ιουνίου, σε συνολική, συμφωνημένη πρόταση, που θα γίνει νόμος του κράτους την επομένη της εκλογής του ΠΑ.ΣΟ.Κ στην ηγεσία του τόπου. Σ’ αυτόν τον διάλογο, εμείς δεν έχουμε κρυφή ατζέντα, κλειστά χαρτιά ή μισόλογα, όπως έχει η Νέα Δημοκρατία. Ως Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, έχουμε ένα και μόνο βασικό στόχο: αξιοπρέπεια στην εργασία, αξιοπρέπεια στη σύνταξη, αξιοπρέπεια για όλους. Με πρώτη βασική προτεραιότητα, τη γενναία αύξηση του κατώτατου βασικού μισθού και κατ’ επέκταση της κατώτατης βασικής σύνταξης, στοχεύουμε σε γενναία αναδιανομή εισοδήματος, ανάλογη με την αναδιανομή εισοδήματος που πραγματοποίησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ το 1981 επί Ανδρέα Παπανδρέου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Ο εργαζόμενος, δεν μπορεί να ζήσει σήμερα με το σημερινό κατώτατο βασικό μισθό και ο συνταξιούχος με την κατώτατη βασική σύνταξη.
Δεύτερη βασική προτεραιότητα: ουδείς ανασφάλιστος. Αυτό αφορά και τις νοικοκυρές χωρίς σύνταξη. Τρίτη βασική προτεραιότητα: τέλος στην παραοικονομία, τέλος στη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία. Είναι εθνικό έγκλημα. Τέταρτη βασική προτεραιότητα: γενναία φορολογικά και χρηματοδοτικά κίνητρα στον επιχειρηματία. Καμμία ανοχή, σ’ αυτόν που παραβιάζει τις υποχρεώσεις του. Πέμπτη βασική προτεραιότητα: αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών. Δεν θα επιτρέψουμε να γίνει η επόμενη γενιά, η πρώτη γενιά μετά τον πόλεμο, που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη.
Η συμφωνία τιμής πολιτείας και κοινωνίας, θα θέτει τους πάντες προ των ευθυνών τους: κράτος, τράπεζες, επιχειρηματίες, εργαζόμενους και μη, πολίτες. Μόνο έτσι θα οικοδομήσουμε μία νέα κοινωνική συμμαχία των δημιουργών και των αδύναμων. Τη συμμαχία των εργαζομένων και των επιχειρηματιών, που θέλουν να παράξουν παραγωγικά και όχι παρασιτικά, που θέλουν να δημιουργήσουν μ’ εκείνα τα στρώματα, που με σημερινό στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης, η Κυβέρνηση τους θέτει στο περιθώριο και τους οδηγεί στην φτώχεια. Εμείς σ’ αυτούς απευθυνόμαστε και η πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι μία λύση προοπτικής. Δεσμευόμαστε για ένα κοινωνικό κράτος αποκεντρωμένο και αποτελεσματικό, μ’ ένα κοινωνικά δίκαιο και οικονομικά βιώσιμο δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα. Εγγυόμαστε ότι δεν θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας και δεν θα μειωθούν οι συντάξεις.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ θα συνεχίσει να αγωνίζεται στη Βουλή και σ’ όλα τα μέτωπα της κοινωνίας, για να ανατρέψουμε, μαζί με τους πολίτες, τη νεοσυντηρητική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, που υποθηκεύει την κοινωνική συνοχή.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Για την αυριανή κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τέτοιες αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις, θα είναι σαν να μην έγιναν ποτέ.
Σας ευχαριστώ.
(Όρθιοι οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Διαρκής Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου και η Διαρκής Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, καταθέτουν την έκθεσή τους στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Θεσμικό Πλαίσιο Έρευνας και Τεχνολογίας και άλλες διατάξεις». Η Διαρκής Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών: «Κύρωση Σύμβασης για την τροποποίηση και συμπλήρωση της από 30/4/2001 Οικονομικής Συμφωνίας μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και Ο.Α.Σ.Θ.».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα ένα μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί -καθηγητές από το Ιδιωτικό Γενικό Λύκειο Εκπαιδευτηρίων «Πλάτων»
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Αλέκα Παπαρήγα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πριν τις εκλογές, αφιερώσαμε τη διακαναλική συνέντευξη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, για να δώσουμε αναλυτικά τις θέσεις μας για την κοινωνική ασφάλιση. Στην κοινωνική ασφάλιση, περιλαμβάνουμε και τη συνταξιοδότηση και την πρόνοια και την πολιτική υγείας και πρόληψης.
Το Νοέμβριο του 2007, εκδώσαμε τις θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για την κοινωνική ασφάλιση, που τις παραδίδω στα Πρακτικά, διότι το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας μου, αναγκαστικά θα αφιερωθεί στην αποκάλυψη όλων αυτών που ακούσαμε τόσο από πλευράς Κυβέρνησης κατ’ αρχήν, που έχει την κύρια ευθύνη αλλά και στην κριτική της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, γιατί πρέπει να στηρίξουμε τη θέση μας, γιατί καλούμε το λαό, να προλάβει να μην πραγματοποιηθούν αυτές οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις και αν και ό,τι περάσει, να έχει ως συνολικό στόχο το γκρέμισμα αυτής της πολιτικής και των φορέων της. Μόνο με τέτοιο όρο μπορούμε εμείς να μιλήσουμε.
(Στο σημείο αυτό η Γενική Γραμματέας του Κ.Κ.Ε. κ. Αλέκα Παπαρήγα καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες θέσεις του Κ.Κ.Ε. για την κοινωνική ασφάλιση, οι οποίες βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Χθες δώσαμε συνέντευξη τύπου και μιλήσαμε αναλυτικά για τις θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Προτάσεις και θέσεις και στόχους πάλης έχουμε βγαλμένους μέσα από τη δική μας πολιτική αλλά και σε επικοινωνία και διάλογο με τους εργαζόμενους, διαπραγματευόμαστε μαζί τους, συζητάμε. Δεν διαπραγματευόμαστε ούτε με την Κυβέρνηση, ούτε με την εργοδοσία, ούτε μ’ εκείνα τα κόμματα, τα οποία ευθύνονται για το γεγονός ότι η κατώτατη σύνταξη του Ι.Κ.Α. είναι 462 ευρώ, του Τ.Ε.Β.Ε. 386 ευρώ, του Ο.Γ.Α. 300 ευρώ. Δεν διαπραγματευόμαστε μ’ εκείνους, οι οποίοι μιλάνε με πολύ γλυκά λόγια για την προστασία της μητρότητας και δεν θέλουν και δεν είναι σε θέση, να παρεμποδίσουν αυτό που γίνεται καθημερινά στους τόπους δουλειάς, γυναίκες να ζητούν δουλειά και να πρέπει να δηλώσουν ότι δεν θα μείνουν έγκυες, γυναίκες να κρύβουν την εγκυμοσύνη τους μη τις διώξουν, γυναίκες να τις διώχνουν και με τη σύμφωνη γνώμη τους όταν κάνουν παιδιά, ενώ απαγορεύεται από τη νομοθεσία. Δεν εμποδίζουν το ρατσισμό που υπάρχει σήμερα απέναντι στις γυναίκες, στις σαραντάχρονες, στις πενηντάχρονες, όταν αναζητούν να βρουν μια δουλειά ύστερα από χρόνια ανεργίας ή αναγκαστικής παραμονής στο σπίτι, γιατί δεν μπορεί να γίνει αλλιώς για τη φύλαξη των παιδιών.
Να προσθέσω και κάτι άλλο. Ακούσαμε για την κοσμογονία που έγινε, για παράδειγμα για τους αγρότες. Με το νέο νόμο του 1997, διαμορφώθηκε ένα καθαρά κεφαλαιοποιητικό σύστημα για την αγροτιά, σε μια περίοδο που η κύρια τάση είναι πασίγνωστη, η μικρομεσαία αγροτιά είτε αποθαρρύνεται να παράγει, είτε εκτοπίζεται από τη γη και την παραγωγή της. Δεν υιοθετήθηκε καν το αίτημα του αγροτικού κινήματος για τα όρια συνταξιοδότησης στον αγρότη και την αγρότισσα. Εμείς βεβαίως υποστηρίζουμε τα εξήντα και τα εξήντα πέντε χρόνια. Με το ν.3232/2004 η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., θεώρησε, αυθαίρετα, ως αυτοαπασχολούμενους τους εργάτες γης, που δουλεύουν με εξαρτημένη σχέση εργασίας σε γεωργικές κτηνοτροφικές και αλιευτικές επιχειρήσεις και τους μετέταξε από το Ι.Κ.Α. στον Ο.Γ.Α. με αρνητικές συνέπειες στις συντάξεις και στις κοινωνικές παροχές. Με το νόμο του 1999, ενοποιήθηκαν τα ταμεία Τ.Ε.Β.Ε., Τ.Α.Ε. και Τ.Σ.Α. και δημιουργήθηκε ο οργανισμός ασφάλισης ελευθέρων επαγγελματιών, που ήταν ελλειμματικός, αλλά το κράτος αρνήθηκε να καταβάλει οφειλές περίπου 300.000.000 ευρώ. Ήταν μία πρώτη γεύση των ενοποιήσεων.
Επιτρέψτε μου να πω, παρά το γεγονός ότι προσωπικά δεν μου ταιριάζουν και πολύ οι υψηλοί τόνοι –οι τόνοι, όχι βέβαια το περιεχόμενο αυτών που λέει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας- ακούγοντας τον Πρωθυπουργό να μιλάει και τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, στο μυαλό μου κρατήθηκαν πέντε λέξεις, πέντε όροι, πέντε ουσιαστικά: Υποκρισία, ψέμα, κινδυνολογία, τρομοκρατία και αμνησία. Εδώ πια η αμνησία είναι κυρίαρχο στοιχείο στην πολιτική.
Θα ήθελα να σταθώ στο εξής καίριο ζήτημα που έβαλε ο Πρωθυπουργός και μπορώ να πω ότι ήταν το βάθρο και ο άξονας της ομιλίας του. Οι ενοποιήσεις των ταμείων, να αρθούν οι κοινωνικές ανισότητες, που υπήρχαν ανάμεσα στους διάφορους κλάδους των εργαζομένων. Πρόκειται, πραγματικά, για ψέμα. Βεβαίως ενοποιήσεις θέλει να κάνει, αλλά το γιατί, αποτελεί πολύ μεγάλο ψέμα.
Κατ’ αρχήν, εμείς απορρίπτουμε το όρο και την ουσία ενοποίηση, κοινωνική αλληλεγγύη και το Ταμείο της Αλληλεγγύης. Εμείς αναγνωρίζουμε μια κοινωνική αλληλεγγύη, την κοινή δράση, τη σύμπνοια, την ενότητα δράσης των εργατοϋπαλλήλων, των αυτοαπασχολουμένων, της μικρομεσαίας αγροτιάς, με ενιαίους στόχους πάλης και μ’ έναν αντίπαλο. Πέρα από τα κόμματα που υπηρετούν την πολιτική που εκφράζει τα συμφέροντα του κεφαλαίου -και θα το πω καθαρά- τη νεοφιλελεύθερη διαχείριση, τη σοσιαλδημοκρατική διαχείριση, τώρα έχουμε και μια νέα διαχείριση, τη σοσιαλαριστερή διαχείριση, εν πάση περιπτώσει, αυτήν την κοινή δράση των εργαζομένων, αυτήν την αλληλεγγύη, την αλληλεγγύη την ταξική, τη συμμαχία της εργατικής τάξης με τα άλλα στρώματα. Αυτή η αλληλεγγύη που αναφέρεται μέσα από τις ενοποιήσεις, είναι μια νέα διαιρετική και διασπαστική πολιτική, που έχει σαν στόχο το γκρέμισμα των όποιων θετικών διακρίσεων υπήρχαν, ανάμεσα σε κλάδους των εργαζομένων, το γκρέμισμα και την ισοπέδωση προς τα κάτω. Και αυτό το γκρέμισμα και η ισοπέδωση προς τα κάτω, δεν γίνεται για λόγους ενότητας. Γίνεται για λόγους υπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου, γίνεται για λόγους αρπαγής των κατακτήσεων και είναι μια πολιτική, που θα αναπαράγει νέες διαιρέσεις, δυστυχώς, μέσα στους εργαζόμενους. Και εμείς, καταλαβαίνουμε σήμερα τη μεγάλη ευθύνη να αποφευχθεί αυτό το πράγμα.
Υπήρχαν διαφορετικές αποδοχές και διαφορετικό επίπεδο κοινωνικής ασφάλισης ανάμεσα στους εργαζόμενους, παραδείγματος χάριν του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, του ευρύτερου τομέα και λοιπά στη Δημόσια Διοίκηση; Υπήρχαν. Υπήρχαν διαφορές ανάμεσα σε κλάδους εργατοϋπαλλήλων; Υπήρχαν και υπάρχουν.
Βεβαίως, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι και οι καλύτερα αμειβόμενοι εργαζόμενοι και με το καλύτερο επίπεδο κοινωνικής ασφάλισης, εισέπρατταν πολύ λιγότερα από αυτό που πρόσφεραν και από τη συνολική κερδοφορία η οποία συνεχώς αύξανε. Γιατί υπήρχαν αυτές οι διαφορές; Και ούτε πρόκειται να εξαλειφθούν, θα υπάρχουν και ας λένε ότι δεν θα υπάρχουν με τις ενοποιήσεις. Αυτή η πολιτική, ως ένα βαθμό μπορεί να ήταν και αποτέλεσμα διαφορετικής δράσης και κατακτήσεων. Αλλά δεν ήταν κυρίως αυτό, διότι υπήρχαν καλύτεροι μισθοί και καλύτερες απολαβές, πάντα κάτω από την προσφορά και τις ανάγκες σε χώρους και σε κλάδους, που δεν είχαν μεγάλους αγώνες ή δεν είχαν μεγαλύτερους αγώνες από τους αγώνες που έκαναν άλλοι κλάδοι των εργαζομένων. Είναι αυτή η γνωστή επιλεκτική πολιτική του διαίρει και βασίλευε, επιλεκτικές παροχές, που πολλές φορές δεν είχαν την κατοχύρωση συλλογικών δικαιωμάτων, επιδόματα, επιδόματα, επιδόματα, με διάφορους τέτοιους τρόπους. Είναι η πολιτική του διαίρει και βασίλευε, ακριβώς για να μην αναπτυχθεί η ταξική ενότητα της εργατικής τάξης, η αλληλεγγύη και η κοινή δράση εργαζομένων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Αυτό βόλευε και βολεύει και θα αναπαραχθεί μέσα στο «ενοποιητικό» σύστημα που προωθεί η Κυβέρνηση, το οποίο, βεβαίως, εμείς θα το πολεμήσουμε όσο μπορούμε περισσότερο, γιατί δεν έχει καμμία σχέση με ενοποίηση προς τα επάνω, αλλά με γκρέμισμα προς τα κάτω. Είναι μια ύπουλη πολιτική, η οποία έχει ένα βασικό στόχο.
Έχει στόχο να φτάσει στο σημείο, όπου θα μειωθεί στο κατώτατο η κρατική επιχορήγηση, δηλαδή οι υποχρεώσεις του κράτους, θα φτάσει σε σημείο, να μειωθούν οι ασφαλιστικές εισφορές των εργοδοτών και να αυξηθούν οι εισφορές των εργαζομένων. Προς τα εκεί πάει το σύστημα.
Και βεβαίως, δεν το δίνουν να το καταπιούν όλοι οι εργαζόμενοι μέσα σε μία τετραετία. Αυτό έρχεται σταδιακά. Άλλωστε από το 1990 μέχρι σήμερα, δεχόμαστε σταδιακά μια σειρά αντεργατικούς νόμους. Γι’ αυτό λέμε εμείς, να καταργηθούν οι νόμοι τόσο της Νέας Δημοκρατίας όσο και του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Δεν μπορεί να υπάρξει απλή συνδικαλιστική δραστηριότητα, που δεν ξεκινάει από αυτό, δηλαδή την κατάργηση. Θα την πετύχεις; Μπορεί σήμερα να μην είναι εφικτό, αλλά είναι μια παρακαταθήκη, για να αποκτήσει το κίνημα δύναμη και προσανατολισμό και μαζικοποίηση. Διότι αυτό ενώνει όχι μόνο εργατοϋπαλλήλους, αλλά ενώνει και αυτοαπασχολούμενους, ελευθεροεπαγγελματίες και ενώνει και μικροϊδιοκτήτες αγρότες.
Ο στόχος, λοιπόν, είναι ένας: να φτάσουμε μέχρι την εξατομίκευση της κοινωνικής ασφάλισης. Έχεις, δίνεις. Μέχρι και ατομικές συμβάσεις θα γίνονται. Και το κυριότερο: διαμορφώνεται μια αγορά για τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Τα αποθεματικά των ασφαλιστικών οργανισμών, που, κυρίως, προσφέρουν οι εργαζόμενοι, θα χρησιμοποιηθούν ως κεφάλαια στο Χρηματιστήριο, στις χρηματαγορές, αλλά ακόμα και για παραγωγικές επενδύσεις.
Και εδώ μπαίνει το εξής ζήτημα: θα βάλουν στους εργαζόμενους τον εξής στόχο: μπείτε κι εσείς, γίνετε επενδυτές. Αυτά έχουν γίνει. Το αμερικάνικο πρότυπο εφαρμόζεται εδώ, όχι μόνο στην Ελλάδα, σ’ ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι ακριβώς το αμερικάνικο μοντέλο.
Και να το πούμε και αλλιώς: πού δοκιμάστηκε αυτό το μοντέλο, που τεχνοκρατικά εφαρμόζεται στην Ελλάδα; Στη Χιλή του Πινοσέτ. Και με σύμβουλο τον κ. Σπράο. Αυτά είναι γνωστά. Για πρώτη φορά εμφανίστηκε τότε, συστηματικά, γιατί στοιχεία του μπορεί να προϋπήρχαν.
Και για να θέσω ένα άλλο ζήτημα, πριν σταθώ ειδικότερα στο θέμα της ενοποίησης: γιατί εφαρμόζεται αυτή η πολιτική; Γιατί εφαρμόζεται; Γιατί υπάρχει ένας νεοφιλελεύθερος ή σοσιαλδημοκρατικός δογματισμός; Όχι βέβαια. Είναι εσωτερική ανάγκη και εξέλιξη του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, αυτού του συστήματος, που σ’ άλλη φάση διαμόρφωνε ένα ταξικό οπωσδήποτε, αλλά με έναν συλλογικό χαρακτήρα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης σ’ άλλες εποχές και σ’ άλλες φάσεις.
Ήρθε η ώρα τώρα, αυτές οι κατακτήσεις που κράτησαν είκοσι-τριάντα χρόνια, να παρθούν πίσω. Δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, που θα είναι πια ολοκληρωτικά κεφαλαιοποιητικό και αναδιανεμητικό. Κεφαλαιοποιητικό σημαίνει ότι πρέπει να ενταχθεί στην αγορά κεφαλαίου. Και αναδιανεμητικό τι σημαίνει; Δίνεις, παίρνεις.
Εμείς έχουμε εντελώς διαφορετική αντίληψη. Εμείς θεωρούμε ότι αν είναι ένα στοιχείο ενοποίησης που πρέπει να υπάρχει, είναι όλες οι κοινωνικές παροχές που αφορούν την πρόληψη, την πρόνοια και την υγεία, να γίνουν ίσες για όλους, είτε εργάζονται είτε δεν εργάζονται είτε είναι στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα είτε είναι ελευθεροεπαγγελματίες είτε είναι αγρότες είτε είναι αυτοαπασχολούμενοι με εξειδίκευση, βεβαίως, στις γυναίκες, στους νέους, στην παιδική ηλικία, στα γηρατειά.
Δεν μπορεί η μητρότητα να είναι διαφορετική, γι’ αυτήν που δουλεύει σ’ έναν κλάδο ή σ’ άλλο ή να έχει άλλες «απολαβές» υγείας ο αγρότης ή ο ελευθεροεπαγγελματίας ή αυτός που είναι κλωστοϋφαντουργός ή είναι υπάλληλος στον τομέα της πληροφορικής.
Αυτά όλα πρέπει να είναι ίσα, δωρεάν. Και, αν θέλετε, εμείς το λέμε καθαρά και τώρα και το διεκδικούμε: κατάργηση των παροχών υγείας. Κύριοι, τα παίρνετε μέσα από την εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας, μέσα από τους έμμεσους φόρους. Ξανά θα πληρώνουμε;
Για να δούμε τι έφερε η ενοποίηση. Έχουμε παράδειγμα. Προηγούμενα έφερα το παράδειγμα για το Τ.Ε.Β.Ε.. Η ένταξη των ταμείων των τραπεζοϋπαλλήλων στο Ι.Κ.Α. έφερε μεταξύ των άλλων το εξής αποτέλεσμα: αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από επτά έως δεκαπέντε χρόνια για τους ασφαλισμένους μετά το 1993, χτυπώντας ιδιαίτερα τους νέους και τις γυναίκες. Και η μεγάλη διαίρεση που γίνεται, είναι η αλληλεγγύη των γενεών. Αυτή είναι η νέα διάσπαση.
Η εργατική τάξη, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι αγρότες, δεν διασπώνται σε μεγάλης ηλικίας και νεότερους. Είναι ενιαίοι, είναι παππούδες, γονείς και εγγόνια. Και αύριο θα γίνεται νέα διάσπαση. Πού βρέθηκε αυτό, η διαφορά γενεών; Οι προηγούμενες γενιές πρόσφεραν, οι επόμενες γενιές πάλι προσφέρουν. Αυτό είναι το πρόβλημα;
Πρόκειται για μία νέα επικίνδυνη διάσπαση, η οποία μάλιστα περνάει τώρα σ’ όλους τους χώρους, στο όνομα της υπεράσπισης της νέας γενιάς. Κολακεία στους νέους, χάιδεμα στους νέους και τους καταδικάζουν στη χειρότερη μιζέρια, αυτοί που έκαναν τα «STAGE», αυτοί που υποστηρίζουν τη μερική απασχόληση. Αυτοί που τα καταψηφίζουν στη Βουλή, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση τα εφαρμόζουν.
Τι άλλο επέφερε το Ι.Κ.Α.; Μείωση των συντάξιμων αποδοχών κατά 30% έως 46% για τους ασφαλισμένους μετά το 1993. Αυτή είναι η πολιτική για τη νέα γενιά: Μείωση της εργοδοτικής εισφοράς κατά 3,25%. Βέβαια κερδισμένοι είναι οι τραπεζίτες.
Δεν δεχόμαστε ούτε μία ενοποίηση. Φέρνετε τώρα την ενοποίηση του ταμείου των επιστημόνων και ανακατεύετε δικηγόρους, φαρμακοποιούς, τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας, στο Τ.Σ.Α.Υ., δημοσιογράφους, μηχανικούς. Παίρνετε αυτά τα ταμεία τα οποία τα θεωρούσατε ευγενή. Εμείς ποτέ δεν δεχθήκαμε να διαχωρίζουμε τους εργαζόμενους σε ρετιρέ και υπόγεια που έκαναν άλλοι και να μιλάμε για ευγενή και μη ευγενή ταμεία. Τι θα πει ευγενή ταμεία; Αυτοί δεν καταβάλλουν εισφορές, δεν προσφέρουν;
Τα ανακατεύετε. Θέλετε να τους πάρετε και ένα μέρος των εισφορών και να τα ρίξετε σ’ άλλα ταμεία αδύναμα. Αυτή είναι η κοινωνική αλληλεγγύη, να πληρώνει ο ένας κλάδος τον άλλο και οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές και οι βιομήχανοι, να μην ξέρουν τι να κάνουν τα χρήματά τους. Επενδύουν τώρα σ’ αθλητικές ομάδες παντού, όπου βρουν. Υπάρχει περίσσευμα, έκρηξη κερδοφορίας. Θα πληρώνουν αυτά τα ταμεία και θα πηγαίνουν να τσοντάρουν στα άλλα ταμεία, τα οποία βεβαίως, δεν τα άδειασαν οι υψηλές συντάξεις των εργαζομένων.
Θα φέρω ένα παράδειγμα από ένα συγκεκριμένο ταμείο. Με το νόμο Ρέππα, υπήρξε στη ληστεία των αποθεματικών του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε.. Υπονομεύει ο νόμος Ρέππα όπως εφαρμόζεται, το δικαίωμα των μικρών εργοληπτών να διασφαλίζουν εγγυητικές επιστολές από το Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. με καλύτερους όρους, σε σχέση με την εξασφάλιση εγγυητικών επιστολών από τις τράπεζες.
Το κράτος και οι κατασκευαστικοί όμιλοι, αποτελούν τους μεγάλους οφειλέτες του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε.. Οι ασφαλισμένοι πληρώνουν τις υψηλότερες εισφορές, ενώ η κύρια σύνταξη, είναι από τις χαμηλότερες όλων των ταμείων. Βεβαίως το Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., είναι ο κύριος μέτοχος στην Τράπεζα Αττικής.
Για να δούμε τώρα τα ελλειμματικά ταμεία. Οι άνεργοι είναι πεντακόσιοι χιλιάδες και πάνω. Χιλιάδες είναι οι υποαπασχολούμενοι, χιλιάδες οι ανασφάλιστοι Έλληνες και ξένοι εργαζόμενοι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, απομυθοποιεί το επιχείρημα για τη δύσκολη σχέση εργαζομένων και συνταξιούχων. Μιλάμε για τα ταμεία που δεν έχουν χρήματα.
Μέσα από την εισφοροδιαφυγή, υπολογίζεται ότι τα ταμεία έχασαν 5,8 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο, 2.000.000.000 ευρώ για το Ι.Κ.Α.. Αυτή είναι η πολύχρονη εκμετάλλευση των αποθεματικών. Εμείς δεν διαχωρίζουμε δομημένα και αδόμητα ομόλογα. Αυτά είναι ανάμεσα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη Νέα Δημοκρατία.
Ένας στους πέντε εργαζόμενους είναι ανασφάλιστος. Το κράτος, οφείλει περισσότερα από 58.000.000.000 από τη λεηλασία των αποθεματικών την περίοδο 1950-1975. Ποιος αποφάσισε την παραγραφή αυτών; Μπορείτε να μας εξηγήσετε, ποιος αποφάσισε την παραγραφή αυτών των οφειλών;
Οφείλει περίπου 10.000.000.000 από νομοθετημένες υποχρεώσεις και εισφορές. Τα ασφαλιστικά ταμεία είχαν 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ απώλεια στην περίοδο 1990-2002 επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., από το τζογάρισμα των αποθεματικών στο Χρηματιστήριο και ζημιώθηκαν αρκετά εκατομμύρια ευρώ –είναι γνωστά- από τα «δομημένα» ομόλογα επί Κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας.
Οι βεβαιωμένες οφειλές των επιχειρήσεων προς το Ι.Κ.Α., παρά τις επανειλημμένες χαριστικές ρυθμίσεις, είναι πάνω από 3,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι τεράστια τα ποσά των οφειλών των εφοπλιστών στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο που παραγράφηκαν, ενώ ισχύουν μέχρι σήμερα προκλητικές χαριστικές ρυθμίσεις υπέρ των ναυτιλιακών εταιρειών, που οδήγησαν σε οικονομική κρίση το Ν.Α.Τ..
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ)
Για την κρατική υποχρηματοδότηση του συστήματος –υπάρχει και αυτό το θέμα- με βάση το 1% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος που αποφασίστηκε, υπάρχει πρόβλημα στο Ι.Κ.Α.. Πολύ περισσότερο αυξάνονται τα προβλήματα με την ένταξη στο Ι.Κ.Α. των ταμείων των τραπεζών και των πρώην Δ.Ε.Κ.Ο. Οι τραπεζίτες χαίρονται.
Σχετικά με την υποχρηματοδότηση του Ι.Κ.Α. έχουμε την εξής κατάσταση: Από το 2003 μέχρι σήμερα ποτέ δεν δόθηκε το ποσό που αντιστοιχεί στο 1% -το είπα προηγουμένως- του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία δεν έδωσαν τα εξής ποσά στο Ι.Κ.Α.. Το 2003 127.000.000 ευρώ, το 2004 230.000.000 ευρώ, το 2005 210.000.000 ευρώ, το 2006 250.000.000 ευρώ, το 2007 επίσης αφαιρέθηκαν από τη χρηματοδότηση του Ι.Κ.Α.. Την περίοδο δηλαδή 2003-2008 το Ι.Κ.Α. στερείται 1.044.000.000 ευρώ.
Για τη χρησιμοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων στη χρηματοδότηση του ιδιωτικού ταμείου υγείας, εδώ και αν ξοδεύτηκαν. Δηλαδή πας στο Ι.Κ.Α. και σε στέλνει στις ιδιωτικές κλινικές να κάνεις εξετάσεις. Αυτή είναι η μεγάλη αιμορραγία. Γι’ αυτό εμείς μιλάμε για σύστημα δημόσιας ασφάλισης με καρδιά το κέντρο υγείας, που έχει όλες τις ειδικότητες και όλες τις εξετάσεις.
Τα ασφαλιστικά ταμεία καλύπτουν το 84,1% των εσόδων των δημοσίων μονάδων υγείας και πρόνοιας. Από τα 3.500.000.000 ευρώ που προϋπολογίζονταν ως έσοδα διακοσίων εξήντα δύο μονάδων υγείας για το 2007 τα 2.900.000.000 ευρώ δηλαδή το 84,1% το καλύπτουν τα ασφαλιστικά ταμεία και η κρατική χρηματοδότηση ήταν 104.800.000 ευρώ, δηλαδή το 3%. Και λέμε ότι νοσεί το ασφαλιστικό σύστημα. Νοσεί η πολιτική υπέρ του κεφαλαίου. Αυτή νοσεί. Αφού τα έχουν φορτώσει όλα στα ασφαλιστικά ταμεία, και τις συντάξεις και την υγεία και όλα. Αυτό δεν είναι δημόσιο σύστημα υγείας. Έχει τελειώσει το δημόσιο σύστημα υγείας. Μέσω του Ι.Κ.Α. τα παίρνουν οι ιδιώτες. Και βεβαίως θα φτάσουμε σε ένα σημείο έκρηξης, βεβαίως θα χρεοκοπήσει το Ι.Κ.Α.. Αλλά αυτή δεν είναι πραγματική χρεοκοπία. Το χρεοκόπησαν οι συντάξεις; Ποιο δημογραφικό λέτε; Το δημογραφικό το χρεοκόπησε; Το άρμεξε ο ιδιωτικός τομέας υγείας, το άρμεξε το κράτος, το άρμεξαν οι κυβερνήσεις. Εμείς δεν δεχόμαστε τίποτα!
Και να εξηγήσω και το εξής. Ακούω να λέγεται ότι το Κ.Κ.Ε. είναι φοβικό κόμμα -αυτό το λένε όλα τα κόμματα της Βουλής- δεν μπορεί να προσαρμοστεί στις εξελίξεις. Τώρα, κοιτάξτε. Να πείτε φοβικό κόμμα ένα κόμμα το οποίο έχει σημαία του τη ρήξη και τη σύγκρουση με αυτήν την πολιτική, την ανατροπή αυτής της πολιτικής όχι με ομιλίες και φασαρίες στη Βουλή αλλά με τη λαϊκή παρέμβαση, την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα, το κόμμα το όποιο λέει ότι πρέπει να ανατραπεί το καπιταλιστικό σύστημα με όποιους όρους αποφασίσει ο λαϊκός παράγοντας, νομίζω ότι είναι…Σιγά μη φοβόμαστε ένα διάλογο και μη φοβόμαστε νέες προτάσεις και μεταρρυθμίσεις!
Λοιπόν, στις θέσεις που κατέθεσα εδώ έχουμε την εξής γενική θέση, αλλά αυτή απαιτεί όχι απλώς μια σοσιαλαριστερή κυβέρνηση, η οποία θεωρεί ότι είναι συγκυριακή η νεοφιλελεύθερη πολιτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά μια πραγματική λαϊκή εξουσία. Υποστηρίζουμε να υπάρχουν τρία ταμεία, αλλά εδώ η ενοποίηση είναι άλλο πράγμα. Ένα εργατοϋπαλλήλων, ένα αυτοαπασχολουμένων, μικροεπιχειρηματιών και ένα της φτωχής, της μικρομεσαίας αγροτιάς. Αλλά εδώ θα έχεις την εξής βάση:
Πρώτον, τον πλούτο τον παράγουν οι εργαζόμενοι και όχι οι συμμαχίες με την εργοδοσία. Ο πλούτος ανήκει στους εργαζόμενους. Εδώ έχεις σχεδιασμένη ανάπτυξη, έχεις σχεδιασμένη κατανομή του εργατικού δυναμικού. Ούτε ένας άνεργος. Η σχεδιασμένη κατανομή του εργατικού δυναμικού ξεκινάει από μια άλλη αντίληψη για την εργασία. Μετράς το χρόνο εργασίας ως απολαβή και τις σύγχρονες αυξανόμενες ανάγκες. Δεν έχεις τους αναχρονιστικούς διαχωρισμούς των επαγγελμάτων, απλή, σύνθετη εργασία κ.λπ. γιατί κάθε επάγγελμα, όποιο και αν είναι αυτό, είναι ενταγμένο μέσα στη συνολική, κοινωνική εργασία.
Μια κοινωνία δεν μπορεί να ζήσει μόνο με τους επιστήμονες υψηλής ειδίκευσης, που βεβαίως χρειάζονται. Μια κοινωνία θέλει το νεκροθάφτη, αυτόν που συλλέγει τα απορρίμματα κ.λπ..
Αυτή η κοινωνία έχει μία ενότητα επαγγελμάτων. Όλα τα επαγγέλματα συνθέτουν αυτό που λέμε «κοινωνική εργασία». Δεν μπορεί να υπάρχουν διαφορές τέτοιες και άλλες, με αυτά τα κριτήρια που συνήθως βλέπουμε. Επομένως ένα ταμείο, να τους ενώσει όλους αυτούς. Θα κατανέμει το εργατικό δυναμικό. Θα έχει ειδίκευση: γυναίκες, νεολαία.
Κι επειδή γίνεται πάρα πολύς λόγος, υπάρχει αυτή η κατάχρηση, ας πούμε, των προβλημάτων της νεολαίας. Υπάρχουν; Βεβαίως, οξύνονται. Κάθε γενιά, αν συνεχίσουμε έτσι, θα ζει χειρότερα από την προηγούμενη. Ποια είναι αυτή η νεολαία που υποφέρει; Κατ’αρχάς, υποφέρει το παιδί του εργάτη, του υπάλληλου, του φτωχού αγρότη, του φτωχού επιχειρηματία. Μην ξεχνάμε ότι αυτή η νεολαία δεν είναι ένα σύνολο γενικά. Είναι παιδιά της εργατικής, της λαϊκής οικογένειας και υποφέρουν γιατί υποφέρουν οι γονείς τους. Δεν μπορεί να υπάρχει ειδική πολιτική στη νεολαία, αν δεν υπάρχει για τους γονείς τους.
Και βεβαίως για τη νεολαία θα δώσω ένα παράδειγμα. Το 30% των φοιτητών στα πανεπιστήμια δουλεύουν. Το 60% των σπουδαστών που πηγαίνουν στα Τ.Ε.Ι. δουλεύουν. Εδώ και τώρα να σταματήσει η δουλειά των φοιτητών και των σπουδαστών! Πρέπει ο σπουδαστής να φοιτά και να είναι στα θρανία και πραγματικά εκεί πρέπει να αποδίδει. Τον έστειλε εκεί η οικογένειά του ύστερα από τόσα φροντιστήρια και πρέπει να ξαναδουλέψει! Άμα θέλουμε να μιλήσουμε για τη νεολαία, λοιπόν, ας μη μιλάμε αποσπασματικά. Κανένας φοιτητής, κανένας σπουδαστής δεν πρέπει να δουλεύει, που σημαίνει ότι πρέπει να στηριχθεί η οικογένειά του.
Για να πάρουμε ένα παράδειγμα. Είχα συνάντηση με την Ομοσπονδία των Σιδηροδρομικών του Ο.Σ.Ε., που βεβαίως φέτες-φέτες κόβεται και ιδιωτικοποιείται. Και τους ρώτησα το εξής. Τους λέω: «Εγώ έχω χρόνια να ταξιδέψω με τρένο, δυστυχώς. Ποιοι μπαίνουν μέσα στα τρένα;» Το 80% είναι φοιτητές και σπουδαστές, που πηγαινοέρχονται. Δεν πάνε με το αεροπλάνο. Ακόμη κι αν ο μπαμπάς τους έχει ένα Ι.Χ. δεν τους συμφέρει να πάνε Αθήνα - Αλεξανδρούπολη ή να πάνε στην Κοζάνη. Και πάνε με το σιδηρόδρομο. Και συμφέρει σήμερα. Το εισιτήριο είναι 12 ευρώ. Και έχουν εκσυγχρονιστεί οι σιδηρόδρομοι και μπορούσαν να εκσυγχρονιστούν ακόμη περισσότερο. Η ιδιωτικοποίηση, η μείωση των γραμμών των σιδηροδρόμων, πλήττει ή δεν πλήττει σήμερα τους φοιτητές και τους σπουδαστές; Για να πιάσουμε μια κατηγορία.
Επομένως, αν θέλουμε να μιλάμε για ταμεία ισχυρά, πριν απ’ όλα πρέπει να εξασφαλιστεί δουλειά σε όλους. Από τα δεκαοκτώ και πάνω, αυτός που θέλει να δουλέψει πρέπει να έχει βρει δουλειά. Πριν τελειώσει το πανεπιστήμιο πρέπει να έχει βρει δουλειά. Πριν τελειώσει τα Τ.Ε.Ι. πρέπει να ξέρει πού θα πάει να δουλέψει κι όχι να ψάχνει.
Μιλάμε τώρα για τις συντάξεις. Βέβαια, όταν παίρνεις 600 και 700 ευρώ το μήνα πώς θα έχεις υψηλή σύνταξη; Τα παιδιά που δουλεύουν τετραωρίτες στα σούπερ μάρκετ παίρνουν 350 ευρώ το μήνα! Δουλεύουν τέσσερις ώρες. Για να πάνε στο σούπερ μάρκετ, ανάλογα με το πού μένουν θέλουν και μία ώρα να πάνε –εδώ, στα μεγάλα αστικά κέντρα- και μία για να γυρίσουν, δύο. Σύνολο: έξι ώρες. Και βγάζουν 350 ευρώ. Σου λέει: «Είναι ένα χαρτζηλικάκι. Καλύτερο από το τίποτα». Να μη ζητάει και για το κουτί τα τσιγάρα από τη μαμά και τον μπαμπά ή για ένα ποτό στην κοπέλα του ή αντίστοιχα στο αγόρι της. Επομένως τι συζητάμε;
Η θέση μας, λοιπόν, είναι ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να παγιδευτούν από την κινδυνολογία: «Πληρώστε και ξαναπληρώστε, γιατί θα καταρρεύσουν τα ταμεία». Να πληρώσουν πολιτικά και οικονομικά αυτοί που οφείλουν. Εδώ δεν μπορεί να υπάρξει αυτό που λέμε «ρεαλισμός», «για να δούμε, να συμβιβαστούμε». Κανένας συμβιβασμός! Αν σήμερα το λαϊκό κίνημα συμβιβαστεί με αυτά τα μέτρα, αύριο θα χάσει πολύ περισσότερα. Καμμία εμπιστοσύνη στις ηγεσίες των κινημάτων. Τα παζάρεψαν, όλα αυτά τα χρόνια δεν προετοίμασαν το κίνημα για τίποτε, τουφεκιές στον αέρα με μεμονωμένες απεργίες, και κυρίως δεν μπορούν να εκπροσωπήσουν τους εργαζόμενους οι ηγεσίες που κινούνται ανάλογα με τον ανταγωνισμό των κομμάτων, ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέας Δημοκρατίας ή βλέποντας τα πράγματα στην κάλπη.
Το κίνημα το ταξικό, το κίνημα το λαϊκό πρέπει να έχει καθαρή θέση: κανένα συμβιβασμό με την πολιτική των μονοπωλίων, κανέναν συμβιβασμό με την πολιτική του κεφαλαίου. Τότε μπορείς να κατακτήσεις κάτι!
Εμείς πιστεύουμε ότι όσα δεν φέρνει ο χρόνος μπορεί να τα φέρει η ώρα και η δράση μας θα είναι τέτοια για να γκρεμιστούν οι νόμοι –κυριολεκτικά- που έγιναν και αυτό το συγκεκριμένο είναι που θα βοηθήσει σε μια ουσιαστική ανατροπή του συσχετισμού δύναμης στο πολιτικό επίπεδο και όχι τα φτιασιδώματα και οι αναπαλαιώσεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κυρία Παπαρήγα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι εννέα μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί καθηγητές από το Γυμνάσιο Ακράτας Αχαΐας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει τώρα ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Αλέκος Αλαβάνος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κύριε Πρωθυπουργέ, κατ’αρχάς, πριν μπούμε στο θέμα, όλα τα μετεωρολογικά δελτία προβλέπουν ότι για τέσσερις-πέντε μέρες η Ελλάδα μπαίνει σε πολικό ψύχος.
Γι’ αυτό εκ μέρους του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς ζητάμε από την Κυβέρνηση να πάρει όλα τα έκτακτα μέτρα, ειδικά για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, τους ηλικιωμένους, τους νέους, τους εξαρτημένους που γυρίζουν στις πλατείες, τους μετανάστες «τύπου Πάτρας» που μένουν σε χαρτονένια κουτιά, ώστε να μην έχουμε ούτε έναν νεκρό ούτε έναν που να χρειαστεί να μπει στο νοσοκομείο, γιατί το κράτος μπόρεσε προληπτικά να παρέμβει.
Μπαίνοντας στο θέμα τώρα, κύριε Πρωθυπουργέ, έχω μια ερώτηση: Γιατί κάνουμε εδώ μέσα τη συζήτηση αυτή για το ασφαλιστικό και γιατί δεν την κάνουμε στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών; Αυτή την εικόνα είδα στη Βουλή. Είδα την εξής εικόνα: να προχωράτε εσείς τις μεταρρυθμίσεις σας, που υποτίθεται ότι προωθούμε τα συμφέροντα της κοινωνίας, και να είναι η Βουλή ζωσμένη από τα Μ.Α.Τ..
Και νομίζω ότι αυτό μόνο δείχνει το προς τα πού πάνε αυτές οι μεταρρυθμίσεις σας. Και μέσα στους εργαζόμενους βλέπουμε να είναι όλες οι κατηγορίες που βλέπουν από μια οθόνη τη συζήτηση και ανάμεσα σε αυτούς το άνθος, από άποψη μορφωτική, δηλαδή όλοι οι επιστήμονες της χώρας διαμαρτύρονται για τα μέτρα που παίρνετε.
Εγώ πιστεύω ότι δεν είστε μεταρρυθμιστής Πρωθυπουργός. Σήμερα είστε ένας φοβισμένος Πρωθυπουργός. Και το λέω αυτό, ότι είστε φοβισμένος Πρωθυπουργός, διότι είδαμε μέσα από κωδικές λέξεις να αναφέρεστε σε πολύ αρνητικές παρεμβάσεις, σε σχέση με κεκτημένα δικαιώματα, που θα κάνετε στο ασφαλιστικό σύστημα ή δεν αναφέρεστε καθόλου σε μια σειρά ζητήματα που έχουν συζητηθεί, όπως είναι το θέμα της εξομοίωσης της ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών ή άλλα ζητήματα.
Αυτό τι δείχνει; Το λέω ως ένα στοιχείο ελπίδας. Δεν λέω ότι εγκαταλείψατε όλα αυτά, τα οποία έχουν γραφεί στον Τύπο και τα οποία είτε ο κ. Μαγγίνας είτε η κ. Πετραλιά έχουν πει ή έχουν υπαινιχθεί.
Λέω ότι ένας Πρωθυπουργός, ο οποίος δεν μπορεί να κάνει άμεση αναφορά σε αυτά τα ζητήματα, σημαίνει ότι υπάρχει ένα κίνημα, το οποίο μπορεί να σταματήσει, να ανατρέψει αυτήν την πορεία, να μην περάσουν αυτά τα σχέδια και να δημιουργηθούν θετικότερες προοπτικές στο θέμα της ασφάλισης.
Είπατε τρεις-τέσσερις πυλώνες με αξίες που στηρίζεται η πολιτική σας. Εγώ θα πω ότι ναι, η πολιτική σας έχει τέσσερις-πέντε πυλώνες, οι οποίοι σημαίνουν τέσσερα ψέματα.
Το πρώτο ψέμα στο οποίο αναφέρεστε είναι ότι έχουμε μια επιταχυνόμενη δημογραφική γήρανση. Είπατε χαρακτηριστικά «παλιά ήταν τέσσερις εργαζόμενοι απέναντι σ’ ένα συνταξιούχο, σήμερα είναι 1,7 εργαζόμενοι απέναντι σε ένα συνταξιούχο».
Αν ο παππούς μου ήταν αγρότης, μπορούσε να παράγει τότε, πριν από πενήντα χρόνια, το βιός για μία οικογένεια δέκα ατόμων. Ο σύγχρονος αγρότης με το τρακτέρ, την τεχνολογία, τους ψεκασμούς, παράγει για εκατό άτομα, εφόσον, βέβαια, μπορεί να τα δώσει και στην αγορά.
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι αυτή η μείωση των εργαζομένων, σε σχέση με τους συνταξιούχους, υπεραντισταθμίζεται από την αύξηση της παραγωγικότητας. Και αν πάρουμε, όχι τα τρομερά αισιόδοξα ποσοστά και τις προοπτικές που δίνετε εσείς, αλλά μια μέση αύξηση της παραγωγικότητας 3%, ένας εργαζόμενος θα παράγει όσο παράγουν σήμερα τεσσερισήμισι εργαζόμενοι. Επομένως 1,7 εργαζόμενοι απέναντι σε ένα συνταξιούχο σημαίνει επτά σημερινοί εργαζόμενοι. Άρα δεν μπορείτε τη σχέση αυτή ανάμεσα σε εργαζόμενους και συνταξιούχους να την αποσπάτε και να την αποκόπτετε από την παραγωγικότητα, σε μια στιγμή που υπάρχει τεχνολογία, ανάπτυξη, πλούτος, επιστημονικές δυνατότητες, ώστε να ζήσουμε όλοι, χωρίς να κόβουμε δικαιώματα.
Το δεύτερο ψέμα που λέτε είναι ότι το κράτος δεν έχει πόρους για την ταξική πολιτική. Το κράτος έχει πόρους για πάρα πολλά θέματα, δεν έχει πόρους, όμως, για την κοινωνική πολιτική. Και βλέπουμε δυστυχώς ότι παντού, σε ό,τι έχει σχέση με την κοινωνία, στην παιδεία, στην υγεία, στην ασφάλιση, στην κοινωνική πρόνοια, η Ελλάδα έχει τους χειρότερους δείκτες μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα είναι η πιο άγρια χώρα από την άποψη της κερδοσκοπίας, της συσσώρευσης κερδών και της μείωσης του ρόλου στο εθνικό εισόδημα των εργαζομένων από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Απλώς λέω ότι το μερίδιο των κερδών στην Ελλάδα, σε σχέση με την προστιθέμενη αξία, είναι 56%. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση των είκοσι επτά είναι 36%. Βρείτε πόρους από εκεί.
Ως προς την ανισότητα στην κατανομή εισοδήματος της ανώτερης κλίμακας 20% με την κατώτερη, στην Ελλάδα η ανώτερη έχει έξι φορές περισσότερο εισόδημα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πέντε φορές. Βρείτε χρήματα από εκεί.
Λυπάμαι που χρησιμοποιώ ως επιχείρημα το τι συμβαίνει στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η φορολογική επιβάρυνση του κεφαλαίου, κύριε Πρωθυπουργέ, στην Ελλάδα είναι 15,4%. Ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι 25,3%. Γιατί ψάχνετε σε Φ.Π.Α. και στην πώληση επιχειρήσεων κ.λπ.; Αυτό ήταν το δεύτερο ψέμα.
Το τρίτο ψέμα. Παρουσιάζετε ότι η πορεία για την ασφάλιση είναι αναμφισβήτητα αυτή, δεν μπορεί να αλλάξει και δεν λέτε ότι αυτό γίνεται μέσα στο πλαίσιο των πολιτικών οι οποίες εφαρμόζονται σήμερα. Η ίδια η Διεθνής Τράπεζα έχει πει ότι οι χώρες που θα αντιμετωπίσουν τα έντονα ασφαλιστικά προβλήματα είναι οι χώρες οι οποίες προσπαθούν να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους μέσα από τη φθηνή εργασία και όχι οι χώρες που προσπαθούν να την αυξήσουν μέσα από την εκπαίδευση, την υψηλή τεχνολογία, το προωθημένο εργατικό δυναμικό κ.λπ..
Από αυτήν την άποψη, το πρόβλημα στην ασφάλιση στην Ελλάδα είναι κρίκος με τις άλλες πλευρές της πολιτικής σας, κρίκος με το θέμα της ανεργίας, όπου δεν υπάρχουν πόροι από μία εφεδρική δύναμη εργασίας, κρίκος με τις ευέλικτες μορφές εργασίας, κρίκος με τους ανασφάλιστους νέους, κρίκος με τα δημόσια πανεπιστήμια, όπου δεν δημιουργείς εργατικό δυναμικό υψηλής ικανότητας, κρίκος με την οικολογική σας πολιτική που θα μπορούσαμε να είχαμε την πράσινη απασχόληση, κρίκος με την πολιτική στο δημόσιο τομέα, όπου βλέπουμε να γίνεται αυτό το σχιζοφρενικό, να μας λέτε εδώ ότι θα αντιμετωπίσετε τις πρόωρες συντάξεις και να καταδικάζετε τους εργαζόμενους στα λιμάνια, για παράδειγμα της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης ή τα άλλα λιμάνια ή σε άλλους φορείς του δημοσίου που εκποιείτε τώρα, να οδηγούνται στην εθελούσια έξοδο. Αυτό ήταν το τρίτο ψέμα.
Το τέταρτο ψέμα είναι η καταλήστευση των αποθεματικών. Τι ψάχνετε; Γιατί κάνετε μεταρρυθμίσεις; Γιατί δεν στηρίζετε τα αποθεματικά των ταμείων πρώτα απ’ όλα ως την πρώτη μεταρρύθμιση; Πρώτη μεταρρύθμιση, δηλαδή, που θα μπορούσατε να κάνετε είναι να εφαρμόσετε τους νόμους τους δικούς σας. Και θα ήταν πάρα πολύ σημαντική.
Αν είχατε φίλο έναν μικρό επιχειρηματία που του χρωστάνε, τι θα του λέγατε; Να πάει να βρει τους γείτονες να πάρει τα λεφτά ή να κόψει το φαΐ από τα παιδιά; Αυτό κάνετε εσείς. Αυτή τη στιγμή έχουμε βρεθεί σ’ ένα ρωμαϊκό όργιο πάνω στα αποθεματικά των ταμείων, το οποίο έχει ιστορικό βάθος από το 1950, με τις άτοκες καταθέσεις και το αρνητικό επιτόκιο στην Τράπεζα της Ελλάδας, με τη χρηματιστηριακή «φούσκα» που έγινε μετά από την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να τονωθεί η αγορά, για να διευκολυνθούν οι ιδιωτικοποιήσεις, με τα δομημένα ομολόγα, τα οποία ήταν τόσο ακραία που είδαμε κολοσσούς σαν την «JP MORGAN», να έρχονται και να προσπαθούν να καταφέρουν να βγάλουν άνομους πόρους από τα αποθεματικά των ταμείων.
Και βέβαια, πέρα απ’ αυτό, εδώ είναι άγρια η κατάσταση. Έχουμε μία εισφοροδιαφυγή 4,5 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως. Τι κάνετε, κύριε Πρωθυπουργέ, για την εισφοροδιαφυγή; Για ποιο λόγο «χτυπάτε» τους επιστήμονες, «χτυπάτε» τους άλλους φορείς, «χτυπάτε» υγιή ταμεία και δεν κάνετε τίποτα για την εισφοροδιαφυγή; Έχουμε μία στις έξι επιχειρήσεις αδήλωτη. Έχουμε ένα εκατομμύριο εκατό χιλιάδες εργαζομένους ανασφάλιστους. Έχουμε χρέη από το 1% που προβλέπει ο νόμος του 2002 που φθάνουν περίπου στο 1.000.000.000 ευρώ. Έχουμε χρέη 4,5 δισεκατομμυρίων ευρώ για την υγεία από 3,8 που προβλέπει ο νόμος της Νέας Δημοκρατίας για τις δαπάνες υγείας στην αρχή της δεκαετίας του 1990.
Και την ίδια στιγμή δεν υπάρχει κανένας ελεγκτικός μηχανισμός. Κανένας απολύτως! Μ.Α.Τ. έχετε έξω! Βάλτε Μ.Α.Τ. στις μεγαλοεπιχειρήσεις! Βάλτε Μ.Α.Τ. στους οικονομικούς ελεγκτές, στους μεγάλους κομματικούς φίλους που υπαγορεύουν την οικονομική πολιτική! Γιατί με το οργανόγραμμα του 1989, το I.K.A. έπρεπε να έχει δώδεκα χιλιάδες εργαζόμενους και σήμερα έχει οκτώ χιλιάδες τριακόσιους εργαζόμενους. Γιατί χρησιμοποιείτε το «STAGE» μέσα στο I.K.A., δηλαδή ανασφάλιστους εργαζόμενους μέσα στο ίδιο το I.K.A.; Νέους ανθρώπους που τους ποδοπατάτε! Που δουλεύουν στο I.K.A., στον κεντρικό οργανισμό ασφάλισης και παίρνουν 500 ευρώ και δεν ξέρουν τι θα πει Χριστούγεννα και Πάσχα! Είναι ανασφάλιστοι!
Όσον αφορά τα Κέντρα Ελέγχου, από τα δεκατρία, υπάρχουν τέσσερα που υπολειτουργούν. Προχθές ήμουν στο Ηράκλειο, στο Κέντρο Ελέγχου. Το Κέντρο Ελέγχου του Ηρακλείου είναι ένα από τα τέσσερα. Από τους τριάντα υπαλλήλους που προβλέπονται, στην πραγματικότητα αυτήν τη στιγμή, σ’ αυτά τα γραφεία, υπάρχουν μονάχα πέντε υπάλληλοι.
Με αυτήν την έννοια, κύριε Πρωθυπουργέ, ο απολογισμός είναι πολύ άσχημος και οι πυλώνες σας είναι ψέματα πάνω σ’ ένα ζήτημα που δεν είναι μικρό.
Κάνατε κάποιες αναφορές στον πολιτισμό και στις εξελίξεις που έρχονται, κ.λπ. Και πραγματικά, όντως είμαστε σε μία φάση μεταβατική που αφορά όλες τις διαστάσεις και όλες τις πλευρές του πολιτισμού μας, ανάμεσα στις οποίες είναι και το πώς αντιμετωπίζουμε την τρίτη ηλικία. Ζούμε το φαινόμενο του θερμοκηπίου, την τεχνική επανάσταση, τον καπιταλισμό του καζίνο, ο οποίος εκπορεύεται από την Αμερική και απλώνεται παντού, σε μία μεγάλη κρίση και σε νέες πολιτικές και οικονομικές δυνατότητες. Είμαστε σε μία μεταβατική φάση. Κάθε κοινωνία κρίνεται από το πώς αντιμετωπίζει την τρίτη ηλικία. Οι Εσκιμώοι, μερικές δεκάδες χρόνια προηγούμενα, άφηναν τους ηλικιωμένους έξω, στο ύπαιθρο, μέσα στους πάγους, για να τους φάνε οι λύκοι.
Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, σε διάφορα μέρη, όπως η Κρήτη, τον ηλικιωμένο, αυτόν τον απόμαχο της δουλειάς, τον σημερινό συνταξιούχο, τον αναλάμβανε ένα παιδί που έπαιρνε και το «γεροντομοίρι», το αντίστοιχο κομμάτι της περιουσίας.
Στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο κάτω από ένα κίνημα σοσιαλιστικό, μαζί με το οκτάωρο, μαζί με το δικαίωμα στην απεργία, αναπτύχθηκε η ιδέα της ασφάλισης της συνταξιοδότησης της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Και σήμερα ζούμε στην Ελλάδα, αλλά και παντού την αντεπίθεση. Ζούμε την αντεπίθεση του καπιταλισμού, ο οποίος φτάνει σε ακραία όρια. Έχουμε φτάσει στην Αμερική, όπου έχει επικρατήσει το σύστημα της ιδιωτικής συνταξιοδότησης, να έχουμε τα death bonus, τα ομόλογα θανάτου.
Αυτό σημαίνει ότι αν υπάρχει η δική σας πολιτική, οι άνθρωποι του μέλλοντος που θα είναι στην Ελλάδα και οι οποίοι αναγκάζονται να πάνε στην ιδιωτική ασφάλιση, που κάνουν συμβόλαιο ζωής για να στηρίξουν την οικογένειά τους, που δεν μπορούν να το ξεπληρώσουν, όπως έγινε με τα στεγαστικά δάνεια τώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες, που το δίνουν για ένα κομμάτι ψωμί, που το παίρνουν οι μεγάλες ομάδες των επιθετικών κεφαλαίων και έχουμε φτάσει σ’ αυτήν τη μακάβρια κατάσταση, που είναι το άκρον άωτον αυτής της καπιταλιστικής λογικής της ιδιωτικοποίησης της ασφάλειας, τα μεγάλα κεφάλαια θα περιμένουν να «πέφτει» ένας ένας, να φεύγει απ’ αυτήν τη ζωή, προκειμένου να εισπράξουν αυτά την αποζημίωση ζωής που υπάρχει. Αυτό είναι λάθος. Μια κοινωνία κρίνεται από το πώς αντιμετωπίζει την τρίτη ηλικία.
Με τη λογική σας, που είναι λογική του κόστους, δηλαδή να μειώσουμε το κόστος, εγώ θα σας ρωτούσα το εξής: Γιατί να μη βρούμε μέτρα για να μη ζουν πάνω από τα εβδομήντα πέντε ή τα ογδόντα; Αυτή είναι η λογική σας. Διότι έχουμε πολλούς. Μας μαζεύτηκαν πολλοί. Να τους πάμε στη Μακρόνησο; Θα τους έχουμε συσσίτια εκεί; Αυτή είναι η λογική σας.
Όμως, θα έπρεπε να έχουμε στο μυαλό μας ότι ζούμε σε μια κοινωνία που έχει τεράστια επανάσταση, έχει δυνατότητα τεράστιων πόρων και μπορεί να κάνει αυτό το κομμάτι της ζωής που είναι η τρίτη ευκαιρία στη ζωή –παιδί, έφηβος- και έχει τα καλά του, πιο εύκολο. Στην τρίτη ηλικία έχεις ελεύθερο χρόνο, έχεις απαλλαγεί από την καταπίεση της δουλειάς, έχεις δυνατότητα δημιουργικής απασχόλησης, προσφέρεις κοινωνικό έργο χωρίς να πληρώνεσαι, οι παππούδες και οι γιαγιάδες που ασχολούνται με τα παιδιά.
Και από την άλλη, έχει τα κακά. Χάνεις το σύντροφό σου ή τη σύντροφό σου, είναι η εποχή της κατάθλιψης, το τέλος αυτής της περιόδου για όλους, που δεν είναι άλλο από το θάνατο.
Αντί, λοιπόν, να υπάρχει μια κοινωνία και μια κυβέρνηση και ένας πολιτισμός ο οποίος να σέβεται την «τρίτη ευκαιρία», να δίνει δυνατότητες, να υπάρχει ένας Πρωθυπουργός που να έχει διαβάσει το «Ο Έρωτας στα χρόνια της χολέρας» του Μαρκές, που σημαίνει ότι μπορείς να τα κάνεις όλα, ακόμα και να αγαπήσεις όταν είσαι συνταξιούχος, αντί να τα κάνουμε αυτά, το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι πώς θα μπορέσουμε να περικόψουμε τις διάφορες κατακτήσεις τις οποίες έχουν οι εργαζόμενοι ως συνταξιούχοι.
Και με τι έννοιες; Με έννοιες, όπως η ισότητα, η κατάργηση των διακρίσεων. Κοιτάξτε. Εμείς στην Αριστερά έχουμε μεγαλώσει με τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης, με τις ιδέες του Μαρξ και του Ένγκελς, με την ισότητα, τη δικαιοσύνη, την αδελφοσύνη και όταν ακούμε από τα χείλη της Δεξιάς τη λέξη «ισότητα», αισθανόμαστε ρίγος. Ισότητα προς τα κάτω. Σε όλο το σχέδιο μεταρρυθμιστικής πολιτικής της Κυβέρνησης η ισότητα είναι προς τα κάτω. Στα εξήντα οι γυναίκες και στα εξήντα πέντε οι άνδρες; Οι γυναίκες οι οποίες έχουν περάσει τη ζωή εργαζόμενες, γεννώντας, προσέχοντας και έχοντας την κύρια ευθύνη των παιδιών;
Γιατί να μην πάμε και τους δύο στα εξήντα; Γιατί να μην πάμε τους άνδρες από τα εξήντα πέντε στα εξήντα; Γιατί οι γυναίκες από τα εξήντα να πάνε στα εξήντα πέντε; Τι είναι αυτά τα μέτρα που λέτε για τις εργαζόμενες μητέρες, όπου πάτε να τους κόψετε τη δυνατότητα μιας πρόωρης απελευθέρωσης από την εργασία με το πρόσχημα ότι θα τους πετάτε ένα κομμάτι ψωμί, τη στιγμή που είναι μητέρες;
Αισθανόμαστε ανησυχία και φόβο όταν ακούμε αυτά τα πράγματα, όπως και όταν μιλάτε για ενοποιήσεις. Γιατί να μη θέλει κανείς την ενοποίηση και ταμείων και μεγάλων οργανισμών, σύγχρονης τεχνολογίας, πληροφορικοποίησης, εκπαιδευμένου προσωπικού κ.λπ., αλλά με συναίνεση των εργαζομένων, με σεβασμό στις κατακτήσεις τους και στα αποθεματικά τους και όχι για να τα βάλουμε στο χέρι;
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ακούσαμε και τα βασικά μέτρα που προτείνατε σήμερα.
Πρώτον, ενοποίηση ταμείων. Κατ’ αρχάς, γιατί κάνετε αυτήν τη δουλειά με τους επιστήμονες. Γιατί προσπαθείτε να δημιουργήσετε ένα κοινωνικό μίσος των άλλων εργαζομένων στους επιστήμονες. Το μετανάστη και τον Έλληνα οικοδόμο φέρτε τους στο επίπεδο του μηχανικού, αν θέλετε. Όχι να δημιουργείτε αυτήν την κατάσταση. Και όλους μαζί φέρτε τους στο επίπεδο αυτών που έχουν τα πολύ μεγάλα εισοδήματα. Σας έδωσα μερικούς δείκτες. Εκεί θα δούμε την ιδέα της δικαιοσύνης, της συνάντησης κ.λπ..
Μας λέτε για ενοποιήσεις ταμείων. Γιατί ενοποιήσεις ταμείων; Εγώ ξέρω ότι το ταμείο του Τ.Ε.Ε. το Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. έχει περίπου εκατό χιλιάδες ασφαλισμένους και οι συντάξεις κλάδου ασθενείας κοστίζουν 160 ευρώ για τον κάθε ασφαλισμένο. Στο Ι.Κ.Α., που έχει δύο εκατομμύρια ασφαλισμένους, κοστίζουν 195 ευρώ. Ξέρω ότι αυτό το ταμείο, το Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., έχει αυτήν τη στιγμή αποθεματικό 3.000.000.000 ευρώ και έχει ετήσιο πλεόνασμα 235.000.000 ευρώ. Γιατί θέλετε να βάλετε χέρι;
Θέλετε να βάλετε χέρι κάπου σώνει και καλά; Να σας πω εγώ πού: Τράπεζα Πειραιώς, Alpha Bank. Eurobank, Εθνική Τράπεζα, Εμπορική Τράπεζα, εφοπλιστές. Βάλτε χέρι, άμα θέλετε, για την ασφάλιση.
Προσπαθείτε να βάλετε χέρι σε αυτούς που έχουν κάποιες μικρότερες κατακτήσεις; Τους αφαιρείτε αυτές τις κατακτήσεις με τις διαδοχικές μεταρρυθμίσεις. Δείτε τι θα πάρει ένας σημερινός δικηγόρος, όταν πάρει σύνταξη. Θα πάρει σύνταξη 600 ευρώ, αντί να πάρει 1100 ή 1200 ευρώ που έπαιρνε παλαιότερα.
Προσπαθείτε να κάνετε ενοποίηση αυτών των ταμείων χωρίς κανένα διάλογο. Δεν τους φωνάξατε σε διάλογο. Βρέθηκαν σε ψευτοδιαλόγους, όπως το Τ.Ε.Ε. βρέθηκε στο διάλογο για τα βαρέα και ανθυγιεινά και αναγκάστηκε να αποχωρήσει, διότι δεν δεχόσασταν την άποψη για επιστημονικά κριτήρια σχετικά με τα βαρέα και ανθυγιεινά. Κάνατε μυστικές ψηφοφορίες.
Είναι παγκόσμιο πρότυπο αυτό: Η ενοποίηση ταμείων και μάλιστα με βάση το μορφωτικό επίπεδο. Πού έχει ξαναγίνει αυτό το πράγμα; Με βάση το μορφωτικό επίπεδο; Με βάση το μορφωτικό επίπεδο ή με βάση τα αποθεματικά τα οποία ορέγεστε;
Είδαμε δύο παραδείγματα ενοποίησης: Τον Οργανισμό Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τον έκανε. Υπήρχε το Τ.Ε.Β.Ε., το Ταμείο Σύνταξης Αυτοκινητιστών, το Ταμείο Ασφάλισης Εμπόρων. Το Τ.Ε.Β.Ε. είχε μια θετική κατάσταση, ενώ σήμερα τι είναι έτσι που έγινε; Είναι ένα ταμείο το οποίο δεν μπορεί να πληρώνει τις συντάξεις!
Είδαμε και τις ενοποιήσεις στο Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ. με ποιον τρόπο έγιναν. Με περικοπές δικαιωμάτων τραπεζοϋπαλλήλων και άλλων εργαζομένων σε σχέση με την ηλικία συνταξιοδότησης, σε σχέση με το ποσό της σύνταξης, σε σχέση με τα δικαιώματα της γυναίκας και την ίδια στιγμή μεταφορά τεράστιων υποχρεώσεων της εργοδοσίας προς το Ι.Κ.Α - Ε.Τ.Α.Μ., το νέο ταμείο. Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να δεχθούν να περάσει η ιδέα της ενοποίησης, η οποία έχει βασικό πυρήνα της να μπορέσουν να κλαπούν τα αποθεματικά υγιών ταμείων.
Είπατε για το Ταμείο Αλληλεγγύης. Συγχαρητήρια! Λέτε «θα σας δώσουμε το 10% των αποκρατικοποιήσεων.» Αυτό είναι μίζα! Δεν ξέρω αν ξέρει η Κυβέρνηση από άλλες πολιτικές. Είναι μίζα προς τους εργαζόμενους. Ελάτε να πουλήσουμε το δημόσιο πλούτο και εσείς θα πάρετε το 10%. Όχι! Η απάντηση είναι «όχι». Το βλέπετε σε όλα τα μέτωπα των δημοσίων επιχειρήσεων. Δεν δέχονται προϊόν εγκλήματος.
Λέτε «θα σας δώσουμε και το 4% του Φ.Π.Α..» Ποιου Φ.Π.Α. θα μας δώστε το 4%; Για πείτε μας. Υπολογίζεται ότι αυτό θα είναι περίπου 800.000.000 ευρώ, όταν τα χρέη του δημοσίου στο Ι.Κ.Α. μόνο είναι 9,4 δισεκατομμύρια ευρώ.
Αυτό θυμίζει τη λογική Μέρκελ η οποία έκανε αύξηση 3% του Φ.Π.Α. στο όνομα του να εξασφαλίσει πόρους για τα ασφαλιστικά ταμεία. Και είναι μία ερώτηση, κύριε Πρωθυπουργέ, που θέλουμε απάντηση στη δευτερολογία σας ή αν θέλετε να το σκεφθείτε, στην τριτολογία σας.
Διαβεβαιώνετε σήμερα ότι δεν θα υπάρξει μέχρι το τέλος της διακυβέρνησής σας, μπορεί να είναι πιο σύντομο απ’ όσο πιστεύετε, καμμία αύξηση του Φ.Π.Α.; Θέλω μία απάντηση σ’ αυτό στη δευτερολογία σας.
Το τρίτο τώρα. Είπατε για τον κοινωνικό πόρο. Βάλατε μέσα στο Ταμείο Αλληλεγγύης τον κοινωνικό πόρο. Κοινωνικός πόρος; Ναι, φυσικά, συμφωνούμε. Φορολογείστε αυτούς που έχουν μετοχές, που παίζουν στο Χρηματιστήριο, τα μεγάλα κεφάλαια. Αυξήστε πάλι το συντελεστή φορολογίας των κερδών. Κάντε τα, να κάνετε ένα κοινωνικό ταμείο αν θέλετε. Πώς; Βάζοντας χέρι στον κοινωνικό πόρο, στα αγγελιόσημα ή σ’ αυτό των δικηγόρων; Αυτοί είναι περίπου οι κοινωνικοί πόροι. Υπάρχει και η εμπειρία του Τ.Σ.Α.Υ.. Είχε κοινωνικό πόρο το Τ.Σ.Α.Υ., αυτός αντικαταστάθηκε με 36.000.000 ευρώ κρατική ενίσχυση και τελικά δεν πέρασε τίποτα.
Με αυτήν την έννοια η προσπάθεια αυτή στην πραγματικότητα τείνει στο να αφαιρέσει στοιχεία για το μελλοντικό αποθεματικό, να υποθηκεύσει και να οδηγήσει σε μία εξασθένηση σημαντικών ταμείων, προκειμένου να ζητήσετε από άλλους τη στήριξη αυτή.
Το τέταρτο τώρα. Είπατε ότι θα έχουμε μεγάλα ταμεία τα οποία θα διοικούνται σωστά και το οποίο σημαίνει στην πραγματικότητα αμφισβήτηση της αυτοδιοίκησης των ταμείων, που είναι μία μεγάλη κατάκτηση και όπου εδώ πέρα έχουμε πάρα πολύ σημαντικά αποτελέσματα. Δείτε για παράδειγμα την υπόθεση του Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ. στους δημοσιογράφους που έπαιξε με τα ομόλογα και το ταμείο των εργαζομένων στον Τύπο με πρόεδρο τον Νίκο Γκιάο, αυτοδιοικούμενο, το οποίο έχει μια εξαιρετική απόδοση.
Πέμπτο σημείο. Μας είπατε για τα βαρέα και ανθυγιεινά. Το λέτε σοβαρά; Εδώ πέρα το δημόσιο είναι ο χειρότερος εργοδότης σχετικά με τα βαρέα και ανθυγιεινά. Και αν χρειαζόταν κάτι, θα ήταν η επέκταση. Γιατί οι νοσηλευτές δεν συμμετέχουν στα βαρέα και ανθυγιεινά, γιατί ουσιαστικά, οι εργαζόμενοι στους Ο.Τ.Α., γιατί το πολιτικό προσωπικό της Εθνικής Άμυνας δεν συμμετέχουν στα βαρέα και ανθυγιεινά μόνο και μόνο επειδή είναι στο δημόσιο.
Μας είπατε για τα κίνητρα και τα αντικίνητρα, το έβδομο σημείο, που σημαίνει ότι είναι πολύ μεγαλύτερες οι μειώσεις από 4,5% σε 8% όπως έχει γραφτεί, κατ’ έτος σε όσους παίρνουν πρόωρη σύνταξη. Και μας μιλήσατε για την κατώτατη σύνταξη.
Να σας δώσουμε συγχαρητήρια. Η κατώτατη σύνταξη είναι αυτή που μας ανησυχεί περισσότερο απ’ όλα, γιατί δεν είναι ένα εισόδημα που εξασφαλίζεται σε ανθρώπους που είναι σε απορία, φτώχεια κ.λπ.. Στην πραγματικότητα είναι βασικός πυλώνας αυτού του συστήματος, το οποίο υποβαθμίζει την κύρια ασφάλιση και οδηγεί στην επαγγελματική ασφάλιση, δηλαδή στην ιδιωτικοποίηση. Και ουσιαστικά μέσα από την κατώτατη σύνταξη δείχνετε το μέλλον. Λέτε στους δικηγόρους, λέτε στους οδοντογιατρούς, λέτε στους εργαζόμενους στα εργοστάσια, λέτε στους μηχανικούς ότι αυτό είναι το μέλλον σας, η κατώτατη σύνταξη.
Αυτή είναι μία κριτική στα μέτρα που παρουσίασε η Κυβέρνηση που δυστυχώς –και το λέω με μεγάλη μου λύπη- τη φιλοσοφία τους συμμερίζεται και η Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Άκουσα με μεγάλη ανησυχία τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να λέει ότι είναι δικές μας ιδέες, ότι το Ταμείο Αλληλεγγύης, ο κουμπαράς, είναι δική μας ιδέα. Θα είναι κρίμα να είναι δική σας ιδέα. Και θέλω να σας πω ότι ακόμα και ο κ. Γιαννίτσης, ο οποίος έχει γίνει γνωστός για το επιθετικό νομοσχέδιο που έφερε στα θέματα της ασφάλισης, παρουσιάζοντας το βιβλίο του προχθές, είπε ότι τα μέτρα αυτά, οι πολιτικές αυτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για επαγγελματικά ταμεία, για κεφαλαιοποιητικά σχήματα, για διάκριση προνοιακών, ασφαλιστικών εισφορών, για ανταποδοτικότητα, για κατώτατη σύνταξη στα πλαίσια της ιδιωτικοποίησης, ουσιαστικά καταργούν τον αναδιανεμητικό χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης. Λυπάμαι και περιμένω μια τοποθέτηση από τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. -ο οποίος είναι απών αυτήν τη στιγμή- σε σχέση με το νόμο Ρέππα, σε σχέση με το νόμο του 2002 τον οποίο εκθείασε σήμερα το πρωί.
Στα ΕΛ.ΤΑ. και τον Ο.Σ.Ε. έφθασε η εγκύκλιος φαντάζομαι από το Υπουργείο Κοινωνικής Απασχόλησης ότι οι συντάξεις των εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, στις τράπεζες κ.λπ., αρχίζουν και μειώνονται σταδιακά από φέτος, από 80% του μισθού του τελευταίου μήνα, στο 70% του μέσου όρου των μισθών της τελευταίας πενταετίας. Είναι μια μεγάλη υποβάθμιση, η οποία ξεκίνησε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., η οποία εφαρμόζεται από τη Νέα Δημοκρατία, η οποία κοινοποιήθηκε στις επιχειρήσεις σήμερα.
Θέλουμε να ξέρουμε αν υιοθετεί και αν ευλογεί ακόμη αυτήν την πολιτική το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτό καταλάβαμε τουλάχιστον από την τοποθέτηση του Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Κλείνοντας, κυρία Υπουργέ -γιατί απουσιάζει ο Πρωθυπουργός- θέλω να πω ότι η δική μας επιλογή είναι διαφορετική. Πιστεύουμε ότι πρέπει να στηριζόμαστε στην αλληλεγγύη των γενεών, στην αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου, στη δέσμευση της δημόσιας περιουσίας υπέρ της κοινωνικής ασφάλισης, στην αλληλεγγύη απέναντι στις γυναίκες, στη σύγκλιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση όχι μόνο στις τιμές αλλά και στις παροχές, στην ενεργητική αξιοποίηση της περιουσίας, στην αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής, στην αυτοδιοίκηση των ταμείων, στη στήριξη των κατωτέρων συντάξεων ειδικά για τους αγρότες αλλά και για άλλες κατηγορίες, στην αύξηση της απασχόλησης έχοντας τις εργασιακές εφεδρείες, στην τριμερή χρηματοδότηση.
Θα καταθέσω για τα Πρακτικά ένα πλήρες πρόγραμμα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς σε σχέση με τα θέματα της ασφάλισης.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλαβάνος καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέν πρόγραμμα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Καταλήγοντας θέλω να πω ότι ματαιοπονείτε. Αποσύρετε αυτά τα μέτρα. Δεν είναι ο κ. Παυλόπουλος εδώ. Ας δει τις δημοσκοπήσεις. Πρέπει να αλλάξει πάλι τον εκλογικό νόμο. Δεν φθάνουν πενήντα Βουλευτές. Πρέπει να γίνουν εβδομήντα Βουλευτές. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Το σύστημα αλλάζει. Ο δικομματισμός όντως είναι στο κύκνειο άσμα του.
Ο λαός, η νεολαία, οι πολίτες ζητάνε μια άλλη εκδοχή. Ζητάνε έναν άλλο δρόμο. Ζητάνε να λυθούν απλά πράγματα για την ασφάλιση, τα οποία εσείς τα ανέχεστε γιατί βολεύουν το μεγάλο κεφάλαιο. Ζητάνε μια πολιτική αλληλεγγύης, δικαιοσύνης, σεβασμού στους νέους.
Εμείς αισθανόμαστε μεγάλη ευθύνη ξέροντας και βλέποντας ότι το όχημα γι’ αυτήν τη νέα πολιτική, γι’ αυτήν τη νέα κυβέρνηση, γι’ αυτήν τη νέα πλειοψηφία είναι ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς και θα προσπαθήσουμε να ανταποκριθούμε με κάθε τρόπο.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε, κύριε Πρόεδρε.
Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Γιώργιος Καρατζαφέρης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Είπε ξεκινώντας ο αξιότιμος Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ότι έπρεπε ενδεχομένως να συνεδριάσουμε στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση. Συμφωνώ απολύτως, αλλά για άλλο λόγο. Γιατί εκτός από την ασφάλιση των πολιτών, πρέπει να τους εξασφαλίσουμε και την ασφάλεια.
(Χειροκροτήματα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Γιατί χθες το βράδυ μία συμμορία αλητών μέσα σε τρεις ώρες έκανε τα εξής: Λήστεψε ένα βενζινάδικο, μπήκε σε άλλο βενζινάδικο, σκότωσε το βενζινοπώλη, του πήρε την περιουσία και μετά από δύο ώρες μπήκε σε ένα σπίτι, έπιασε όμηρο μια οικογένεια, τον πατέρα, τη γυναίκα και τα δύο παιδιά, αφήρεσε όλα τα πράγματα από το σπίτι, όλο τον ηλεκτρολογικό εξοπλισμό και τους πήρε και το αυτοκίνητο κάτω από τη φοβέρα των όπλων που είχε μαζί.
Βεβαίως και πρέπει να βρούμε τον τρόπο να εξασφαλίσουμε στον Έλληνα αυτά τα αγαθά, τα οποία δικαιούται. Και τα αγαθά που δικαιούται είναι η υγεία του, είναι η παιδεία του, είναι η ασφάλισή του, είναι και βεβαίως η ασφάλεια.
Λείπει ο κύριος Πρωθυπουργός. Θα ήθελα πολύ να ήταν στην Αίθουσα, κυρία Υπουργέ. Το καθήκον της ηλικίας προσκαλεί καμμιά φορά, είναι αλήθεια.
Κυρία Υπουργέ, όπως και να ανακατέψετε την τράπουλα, τα μπαστούνια είναι δεκατρία. Βέβαια, στη δική σας τράπουλα είναι πενήντα δύο, γιατί όλο μπαστούνια έχετε μπροστά σας.
Πρέπει, λοιπόν, να δούμε τα πράγματα κάτω από μία άλλη οπτική πλευρά σχετικά με την ασφάλιση. Είναι εβδομήντα χρόνια αυτό το σύστημα. Εάν ήταν εργαζόμενος, θα έπρεπε να έχει βγει στη σύνταξη εδώ και πάρα πολύ καιρό. Πρέπει να βρούμε μία άλλη περπατησιά.
Σήμερα σε κάποιον πολίτη αυτής της χώρας, από εκείνους που ατύχησαν στη ζωή τους είτε από δική τους υπαιτιότητα είτε γιατί το σύστημα δεν τους επέτρεψαν να έχουν δουλειά, του ζητάμε για να έχει γιατρό, για να έχει μία ένεση, για να πάρει μία ασπιρίνη, να έχει πενήντα ένσημα, που τώρα τα κάνατε εκατό τα ένσημα, δηλαδή τον τιμωρείτε.
Σε αυτόν, δηλαδή, που είναι εδώ στην Αθήνα, είκοσι χιλιόμετρα από εδώ, στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος και δεν έχει δουλειά, τι του λέμε; Προσέξτε: Εάν δεν έχεις εκατό ένσημα, δεν θα έχεις νοσοκομείο. Δηλαδή τι θα κάνει; Δηλαδή άμα τον πιάσει σκωληκοειδίτιδα, τι θα κάνουμε; Θα τον πετάξουμε στο δρόμο; Δεν καταλαβαίνω αυτήν τη λογική, ότι θα πρέπει να είναι συνάρτηση της δουλειάς τους η υγεία του. Αυτά είναι τρελά πράγματα! Εγώ δεν τα δέχομαι.
Θέλω να προτείνω μια εντελώς άλλη περπατησιά, γιατί είναι άδικη αυτή η περπατησιά ιδίως σε εκείνους που δεν κατέχουν.
Πριν αναπτύξω, λοιπόν, το όλο σκεπτικό μου, θα ήθελα να πω το εξής σε αυτήν την Αίθουσα, που δεν το άκουσα από κανέναν:
Ακούγονται διάφορα πράγματα που πριονίζουν –αν θέλετε- τα κεκτημένα των εργαζομένων. Και πού κάνουμε την επίθεση; Πού κάνουμε την επέλαση; Σε αυτούς που παίρνουν 600 ευρώ σύνταξη και είναι το 80% των Ελλήνων. Δεν άκουσα όμως τίποτα για εμάς τους Βουλευτές. Δηλαδή χρειάζεται σαράντα χρόνια δουλειάς αυτός που έχει δύο ή τρία ταμεία για να πάρει μία σύνταξη κι εμείς παίρνουμε στα τέσσερα χρόνια. Είναι πολύ δίκαιο; Ηχεί ωραία στην κοινωνία; Αυτοί που μας ακούν, αυτοί που μας βλέπουν έξω από τη γιγαντοοθόνη, αισθάνονται καλά; Σαράντα χρόνια αυτοί να τραβάνε κουπί κι εμείς στα τέσσερα να πάρουμε 3.000 ευρώ σύνταξη;
Γιατί, λοιπόν, δεν ξεκινάμε από εμάς και να πούμε ότι κι εμείς στις τέσσερις τετραετίες θα πάρουμε σύνταξη; Τότε το καταλαβαίνω, δεκαέξι χρόνια εκτός επαγγέλματος να πάρουμε σύνταξη, αλλά στα τέσσερα χρόνια, σε ένα φλας-μπακ δηλαδή, αμέσως να ζητάμε δικαίωμα σύνταξης και να ζητάμε από τον πολίτη σαράντα χρόνια να δουλεύει; Έλεος επιτέλους!
Μου είπαν σε μία εκπομπή στο Ραδιόφωνο, πως θα περιέγραφα αυτό που φέρνει η Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή και μου ζήτησαν μάλιστα μονολεκτικά να πω, μία λέξη.
Η λέξη που διάλεξα, κυρία Υπουργέ, είναι «λίμα», γιατί λιμάρετε κεκτημένα δικαιώματα. Η λέξη «λίμα» που βγαίνει από το «λ» όπως «λιγότερα», «μ» όπως «μεταγενέστερα», και «α» όπως «ακριβότερα», γιατί αυτό κάνετε: Λιγότερα, αργότερα, μεταγενέστερα και ακριβότερα.
Ποια είναι η θέση του Έλληνα εργαζόμενου στην Ευρώπη; Να δούμε τα πράγματα με λίγους αριθμούς, δεν συνηθίζω να λέω πολλούς αριθμούς γιατί μπλέκουμε τον κόσμο.
Πρώτα-πρώτα καταβάλλονται εισφορές 34%. Στην Ευρώπη καταβάλλονται 31%.
Ο μέσος όρος σύνταξης στην Ελλάδα είναι 617 ευρώ, στην Ευρώπη των είκοσι πέντε είναι 1.122 ευρώ.
Στην Ευρώπη η σύνταξη βγαίνει κατά μέσο όρο στα 60,9 έτη. Στην Ελλάδα βγαίνει στα 61,7 από 62,7 που ήταν πριν λίγα χρόνια, πριν από αυτά τα ειδικά προγράμματα εθελουσίας εξόδου.
Άρα, λοιπόν, λιγότερα παίρνει, αργότερα τα παίρνει και ακριβότερα τα πληρώνει!
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Πρέπει κάποια στιγμή να ξεχωρίσουμε τον κλάδο της υγείας από τη σύνταξη, γιατί όπως είναι μπλεγμένα, νομίζω ότι ουδέποτε θα μπορέσουμε να δώσουμε ούτε το ένα σε επάρκεια αλλά ούτε και το άλλο.
Θα σας πω ένα παράδειγμα, για να καταλάβετε:
Η νοσηλεία του κ. Ζαχόπουλου, ο οποίος έμεινε ένα μήνα στην εντατική μονάδα του μεγαλύτερου νοσοκομείου της χώρας κι ένα μήνα στην αυξημένη φροντίδα και δεν ξέρω πόσο ακόμα θα πάρει, μου έλεγε κάποιος συνδικαλιστής των νοσοκομείων ότι το κόστος της έχει φτάσει τις 75.000 ευρώ και ότι ας χαλάσουμε όσα πρέπει προκειμένου ένας άνθρωπος να βρει την υγεία του.
Δεν είναι αυτό το ζητούμενο.
Ξέρετε σε τι αντιστοιχεί; Αντιστοιχεί στη σύνταξη ενός εργαζόμενου για εννέα χρόνια. Όσο, λοιπόν, παίρνει σε εννέα χρόνια ένας συνταξιούχος των 617 ευρώ, είναι το κόστος νοσηλείας για δύο μήνες.
Πρέπει, λοιπόν, να ξεκαθαρίσουμε αυτούς τους δύο τομείς. Εμείς έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις. Πρώτα-πρώτα, το θέμα της υγείας. Έχουμε ένσημα τα οποία πληρώνει και ο εργαζόμενος, κύριε Πρωθυπουργέ, αλλά και ο εργοδότης. Εμείς έχουμε έτοιμη πρόταση και έχουμε κάνει και τις μελέτες που πρέπει. Μετά μεγάλης χαράς να σας τα δώσουμε, εάν νομίζετε ότι μπορείτε να τα επεξεργαστείτε και να τα φέρετε εδώ, ενώπιον του ελληνικού λαού.
Πρώτον, το κεφάλαιο υγείας καλύπτεται από ειδικό τέλος επί του τζίρου των επιχειρήσεων. Γιατί αυτό, κύριε Πρωθυπουργέ; Διότι σήμερα μία επιχείρηση παροχής υπηρεσιών με πέντε εργαζόμενους κάνει όσο τζίρο έκανε η Πειραϊκή Πατραϊκή όταν υπήρχε με πέντε χιλιάδες εργαζόμενους. Επομένως, τότε το κράτος εισέπραττε από πέντε χιλιάδες ανθρώπους τα ένσημα, ενώ τώρα από πέντε ανθρώπους. Ο τζίρος αυτός είναι εκείνος ο οποίος θα τροφοδοτήσει την υγεία, γιατί οποιοσδήποτε πολίτης στη χώρα, και ο άνεργος και ο άπορος, συμμετέχει στο κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι μόνο διά της παρουσίας του, χωρίς να εργάζεται, διότι φοράει ένα παντελόνι, γιατί ο άνθρωπος αυτός ξυρίζεται μία φορά την ημέρα. Υπάρχει, λοιπόν, προϊόν του τζίρου από το οποίο αυτός ο άνθρωπος λειτουργεί και υπάρχει.
Εάν, λοιπόν, βάλουμε ένα ειδικό τέλος επί του τζίρου όλων των επιχειρήσεων, πρώτα-πρώτα δεν θα έχετε την εισφοροδιαφυγή, η οποία μόνο στο Ι.Κ.Α. το 2003, κύριε Πρωθυπουργέ, ήταν 1,5% και το 2007 3,7%, που σημαίνει ότι κάποιοι δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους, δεν μπόρεσαν να μαζέψουν τα λεφτά. Επομένως γιατί να έχουμε αυτό το κυνήγι;
Η πρόταση η δική μας σημαίνει ότι αυτομάτως ο εργαζόμενος από αύριο το πρωί έχει 17% αύξηση στο μισθό του, που είναι αυτά τα οποία θα γλιτώσει από τη δική του συμμετοχή στα ένσημα. Από αυτά, λοιπόν, τα χρήματα κερδίζει πάλι το κράτος, γιατί από το 17% που θα έχει αύξηση του μισθού του ο εργαζόμενος, θα πάει να αγοράσει ένα πουκάμισο από το οποίο το 19% θα επιστραφεί στο κράτος. Άρα, λοιπόν, έχετε και αυτήν την αντισταθμιστική ωφέλεια.
Άρα, λοιπόν, φεύγουμε από το καθεστώς των ενσήμων. Να το ξεχάσουμε το καθεστώς των ενσήμων, γιατί δεν μπορώ να καταλάβω για άλλη μία φορά πώς μπορεί σήμερα να έχουμε αυτό το ταξικό μέτρο, δηλαδή δεν έχεις ένσημα, δεν έχεις υγεία. Παθαίνει έμφραγμα στο δρόμο ένας επαίτης και επειδή δεν έχει πενήντα ένσημα φέτος, δεν τον βάζουμε στο νοσοκομείο. Αυτό του λέμε. Μα, είναι δυνατόν; Οποιοσδήποτε πολίτης σε αυτήν τη χώρα πρέπει να έχει πρόσβαση στην υγεία ανεξαρτήτως επαγγέλματος, ανεξαρτήτως ενσήμων. Αυτή η πρόταση γίνεται μόνο με τον τρόπο που σας είπαμε.
Και εάν θέλετε, βέβαια, να πάει και στο τελευταίο χωριό γιατρός, ακούστε και την άλλη πρόταση. Βάλτε αντικειμενική αξία στα ιατρεία. Ιατρείο στο Κολωνάκι πληρώνει 30.000 ευρώ για να πάρει την άδεια, στο Αιγάλεω 10.000 ευρώ, σε δήμο κάτω από τρεις χιλιάδες κατοίκους δεν πληρώνει φορολογία. Να δείτε τότε πώς θα φύγουν όλοι οι γιατροί από το κέντρο να πάνε στην περιφέρεια, να τον βρίσει αμέσως εκείνος ο οποίος ζει στο χωριό μου και για να βρει γιατρό πρέπει να πάει είκοσι πέντε χιλιόμετρα στη Μεγαλόπολη.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ισχύει αυτό πάντως στα νησάκια.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κύριε Πρωθυπουργέ, μιλήσατε για ένα ταμείο. Χαιρόμαστε, γιατί αυτήν την πρόταση όταν την είπαμε το 2003, μας είπαν αιθεροβάμονες.
Ένα ταμείο, ούτε τρία ούτε πέντε ή εφτά, εις τα οποία ακόμα δεν ξέρω πώς έχετε καταλήξει. Πώς το εννοούμε όμως εμείς αυτό το ταμείο; Και αυτή είναι η διαφορά από αυτό που φέρνετε εσείς. Εμείς έχουμε εντελώς διαφορετική προσέγγιση.
Λέμε το 2% του Α.Ε.Π., που μπορείτε να το βρείτε, μπορείτε να το εξασφαλίσετε, εάν κάνετε οικονομία σε αρκετά επίπεδα, να το βάλετε σε ένα ταμείο. Βάζετε μέσα σε αυτό το ίδιο ταμείο τους πόρους κάθε ταμείου, δίνοντάς τους όμως το κλάσμα που τους αναλογεί. Δηλαδή, άλλο κλάσμα θα πάρουν οι μηχανικοί, άλλο κλάσμα θα πάρουν οι δικηγόροι, άλλο κλάσμα θα πάρουν οι γιατροί, άλλο κλάσμα θα πάρει το Ν.Α.Τ..
Και επ’ ευκαιρία, μια και είπα το Ν.Α.Τ., να πω εις το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να θυμηθεί ποιος διέλυσε το Ν.Α.Τ., πώς παρέλαβε το Ν.Α.Τ. και πώς κατάντησε το Ν.Α.Τ., όταν σε μία νύχτα δραχμοποίησε το συνάλλαγμα του Ν.Α.Τ., όταν το φόρτωσε με ξένα σώματα, όταν διελύθη το μεγαλύτερο και ισχυρότερο ταμείο της δεκαετίας του 1980.
Όταν, λοιπόν, όλα αυτά μπουν σε ένα ταμείο, κύριε Πρωθυπουργέ, τότε αυτός ο φορέας που τα διαχειρίζεται, για τον οποίο εμείς προτείνουμε να μην είναι της πολιτείας, να είναι των εργαζομένων η πλειοψηφία, ιδρύει μία τράπεζα. Τα κέρδη των τραπεζών εφέτος ήταν περίπου 8.000.000.000. Υπολογίσαμε ότι μία τέτοια τράπεζα εργαζομένων θα μπορούσε να πάρει ένα μεγάλο μερίδιο της αγοράς, περίπου 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Και έτσι θα είχαμε τη δυνατότητα να δώσουμε τρεις συντάξεις. Η πρώτη είναι η εθνικά βιώσιμη σύνταξη. Εθνικά βιώσιμη σύνταξη υπολογίζεται ότι θα μπορούσε να είναι με σημερινά δεδομένα περίπου 750 ευρώ σε όλους τους Έλληνες, ανεξαρτήτως αν έχει δουλέψει ή δεν έχει δουλέψει, ανεξαρτήτως τι έχει κάνει στη ζωή του.
Δεύτερη σύνταξη αναλόγως των φορολογικών δηλώσεων, κύριε Πρωθυπουργέ. Υπάρχει ένας επιμελής πολίτης, δούλεψε σκληρά στη ζωή του; Θα πάρει σύνταξη αναλόγως της φορολογικής του δήλωσης. Αυτή είναι η δεύτερη σύνταξη.
Και η τρίτη σύνταξη είναι η σύνταξη που θα παίρνει από το ταμείο του, αναλόγως με το μέρισμα, το οποίο θα παίρνει από τα κέρδη των τραπεζών. Ούτε ομόλογα ούτε δομημένα ομόλογα ούτε ανομολόγητα ομόλογα, σαν και αυτά τα οποία ζήσαμε τον τελευταίο καιρό.
Αυτές είναι οι δικές μας προτάσεις. Να ξεφύγουμε από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και το ανακάτεμα της τράπουλας, που είπα πριν στην Υπουργό σας, που δεν αλλάζει τίποτα.
Σήμερα έχουμε μόνο χαμένους. Είπατε ότι θα πάρετε 10% από τα ταμεία των μηχανικών, των δικηγόρων και των γιατρών. Τι θα τους δώσετε γι’ αυτό το 10%; Όποιος παίρνει λεφτά, χωρίς να δίνει κάτι, κλέβει ή τουλάχιστον προχωράει σε υπεξαίρεση. Εσείς τι τους δίνετε; Τους παίρνετε 10%. Ωραία. Τι τους δίνετε; Τους παίρνετε το 10%. Τι τους δίνετε; Δεν παίρνουν τίποτα. Αυτή είναι μια πραγματικότητα, στην οποία δεν μπορείτε να απαντήσετε.
Είπατε ότι γι’ αυτό το Ταμείο Αλληλεγγύης θα δώσετε από δω και πέρα το 10% από τις αποκρατικοποιήσεις. Ωραία. Από όλες τις αποκρατικοποιήσεις και αυτές που έχουν γίνει, κύριε Πρωθυπουργέ. Γιατί δεν έχει μείνει τίποτα τώρα. Έχουν ξεπουληθεί τα πάντα. Φρόντισε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., φροντίσατε εσείς. Τώρα, λοιπόν, δεν έχει μείνει τίποτα. Να δώσετε 10% τίνος; Αυτού που δεν υπάρχει;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Εάν θέλετε, λοιπόν, να είστε συνεπείς με το λόγο σας, δώστε 10% όλων των κεφαλαίων που έχουν συσσωρευτεί από τις αποκρατικοποιήσεις που έχουν γίνει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Το 10% σε αυτό που δεν υπάρχει θα δώσετε; Νομίζω ότι αντιλαμβάνεστε ότι δεν αντέχει σε κάποια σοβαρή λογική.
Είναι μια σειρά θεμάτων που πρέπει να δούμε: Γυναίκες. Οι οποίες γυναίκες τώρα, για να μπορέσουν να βγουν στη σύνταξη στα πενήντα πέντε χρόνια τους, θα πρέπει να γεννήσουν στα τριάντα οκτώ τους, για να έχουν ανήλικο παιδί στα πενήντα πέντε τους. Δηλαδή, θα κάνουμε σύγχρονες Σάρες. Θα γυρίσετε στην Παλαιά Διαθήκη, κύριε Πρωθυπουργέ. Θα γίνουν Σάρες, για να μπορέσουν να βγουν στη σύνταξη.
Το θέμα το φέρατε εδώ ως επείγον. Το ξέρατε ή δεν το ξέρατε, κύριε Πρωθυπουργέ, αυτό το πράγμα εδώ και δύο χρόνια; Το ξέρετε ότι είναι μια οδηγία της Ευρώπης; Πείτε μου: το ξέρατε ή όχι; Εγώ, λοιπόν, θα σας δώσω ένα έγγραφο του Υπουργείου Εξωτερικών, με ημερομηνία 22 Σεπτεμβρίου του 2006, που κοινοποιείται στο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, στον κ. Αλογοσκούφη, στο Υπουργείο Απασχόλησης, σήμερα είναι η κ. Πετραλιά, στη Γενική Γραμματεία Ισότητας, το οποίο λέει τα εξής:
«Περαιτέρω δε –λέει η εν λόγω οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης- τάσσει προθεσμία ενσωμάτωσης στις εσωτερικές έννομες τάξεις των κρατών μελών μέχρι τις 15 Αυγούστου 2008, για το θέμα της ισότητας στην έξοδο από την εργασία». Ερωτώ: όταν στείλατε τον τότε αρμόδιο Υπουργό, τι είπε; Εγώ θα ήθελα να μου φέρετε τα Πρακτικά τι είπε σε εκείνο το συμβούλιο. Ουδέν, είπε η Ελλάδα όταν ετέθη το θέμα. Τίποτε δεν είπε η Ελλάδα. Από το 2006 ξέρετε ότι δεν είπατε τίποτα εκεί που θα έπρεπε να μιλήσετε. Έπρεπε να πείτε: «Δεν μπορούμε, είμαστε μια χώρα με υπογεννητικότητα. Είμαστε η χώρα με τη μεγαλύτερη υπογεννητικότητα στην Ευρώπη».
Θυμίζω φράση που άκουσα από τον κ. Σκανδαλίδη, πριν από μερικά χρόνια, όταν ήταν Υπουργός -τα λένε και όλα τα στοιχεία- ότι φθίνει ο λαός της Ελλάδας. Είχαμε 10,1 εκατομμύρια πληθυσμό το 1991, θα έχουμε, το 2025, έξι εκατομμύρια και το 2050 θα έχουμε 3,6 εκατομμύρια. Και δεν είναι δικά μου τα νούμερα αυτά. Έχουμε μια υπογεννητικότητα η οποία καλπάζει και εμείς σε αυτήν την υπογεννητικότητα λέμε η γυναίκα να δουλεύει περισσότερο και σκληρότερα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Πρόταση: Όχι κάθε γυναίκα, κάθε ζευγάρι πέρα του πρώτου παιδιού, δυο χρόνια μείωση στη σύνταξη. Και μια μητέρα που κάνει πέντε παιδιά, σε οποιαδήποτε ηλικία τα κάνει, έστω και είκοσι πέντε ετών, να έχει σύνταξη.
Εάν δεν μπορέσουμε να λύσουμε το θέμα της υπογεννητικότητας, το δημογραφικό, θα συμβεί αυτό που λέει το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, κύριε Πρωθυπουργέ, το οποίο περιγράφει την Ελλάδα του 2050 ως μια πλούσια χώρα, όπου οι κάτοικοί της θα είναι ένα μείγμα από Έλληνες, Τούρκους, Αιγύπτιους, Αφρικανούς, Ιταλούς, Ρουμάνους, Άραβες και Σέρβους. Αυτή την Ελλάδα θέλετε, κύριε Πρωθυπουργέ; Και όταν λέμε το 2050, μιλάμε σε σαράντα δύο χρόνια. Και για να δείτε πόσο κοντά είναι, είναι σαν να μιλάμε από τα χρόνια της αποστασίας μέχρι σήμερα. Περάσανε σαράντα δύο χρόνια από τότε. Σε σαράντα δύο χρόνια, λοιπόν, από τότε μέχρι σήμερα θα είμαστε ένα μείγμα όλων των φυλών.
Δεν πιστεύω ότι θέλετε μια τέτοια Ελλάδα. Εμείς δεν θα θέλουμε μια τέτοια Ελλάδα. Άρα, λοιπόν, δεν μπορούμε να επιβαρύνουμε τη γυναίκα. Πρέπει να δώσουμε ουσιαστικά κίνητρα και επειδή τα κίνητρα για να αποδώσουν στο θέμα το δημογραφικό θέλει είκοσι με είκοσι πέντε χρόνια, πρέπει να ξεκινήσουμε τώρα μπας και προλάβουμε και υπάρχει το έθνος μετά από κάποια χρόνια.
Πλήττεται μια σειρά ανθρώπων, όλοι οι Έλληνες δηλαδή. Δεν υπάρχει κάποιος ο οποίος δεν πλήττεται από τα μέτρα τα οποία ακούστηκαν σήμερα. Δεν υπάρχει κάποια κατηγορία που να μην είναι χαμένη. Είναι χαμένοι οι δικηγόροι, οι γιατροί, οι φαρμακοποιοί, οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι από τα πενήντα οκτώ, θα βγαίνουν στη σύνταξη στα εξήντα. Η πρώτη κατηγορία. Ακολουθούν και άλλες κατηγορίες. Για τις γυναίκες, αυξάνεται ο χρόνος συνταξιοδότησης από πέντε μέχρι δεκαεπτά χρόνια. Να το ακούσουν καλά αυτό οι κύριοι συνάδελφοι. Οι άνδρες αντί για σύνταξη στα πενήντα οκτώ, με τριάντα πέντε χρόνια εργασίας, θα λαμβάνουν σύνταξη στα εξήντα χρόνια. Αυτό που είπατε δηλαδή ότι «γενικά δεν θα αυξήσουμε το όριο ηλικίας», νομίζω ότι ήταν πολύ γενικά, το γενικώς. Γενικώς ήταν πολύ γενικό!
Οι εργαζόμενοι στον ελεύθερο στίβο της οικονομίας, που θα θέλουν σαράντα χρόνια, ερωτώ κύριε Πρωθυπουργέ: Αν κάποιος είναι σε ένα ταμείο, θέλει τριάντα οκτώ χρόνια. Ποιος από εμάς δούλεψε μόνο σε ένα χώρο εργασίας όλη του τη ζωή; Είναι κάποιος ο οποίος δουλεύει, μετά γίνεται ταξιτζής, μετά ξαναπηγαίνει στη δουλειά του. Δηλαδή αυτός θα δουλέψει σαράντα χρόνια. Γιατί τον τιμωρούμε αυτόν ο οποίος αλλάζει δυο ή τρεις δουλειές; Γιατί τιμωρούμε εκείνον ο οποίος δεν μπόρεσε να είναι στην ίδια δουλειά από την αρχή μέχρι το τέλος; Και αυτός, λοιπόν, είναι χαμένος. Έχω γράψει εδώ μια ολόκληρη κατηγορία που θα ήθελα μια ολόκληρη ώρα να μιλάω για τους χαμένους.
Θάβονται οι επικουρικές συντάξεις. Υπάρχει μια κατηγορία ταμείων που έχουν επικουρικές συντάξεις. Στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις πάει στο 60% η επικουρική. Στους ναυτικούς πράκτορες πηγαίνει στο 50%. Στους φαρμακοϋπαλλήλους πάει στο 40%. Στον φορέα της Εθνικής Τραπέζης πάει στο 36%. Τώρα πέφτει στο 20%.
Δηλαδή, κάποιος ο οποίος μέχρι τώρα έπαιρνε 300 ευρώ στο Ε.Τ.Ε.Α.Μ., θα παίρνει 150 ευρώ επικουρική. Άρα, λοιπόν, βεβαίως και μειώνονται οι συντάξεις. Αυτό αποδεικνύεται, πλην όμως αυτήν την αποκρυπτογράφηση μας την κρύψατε, κύριε Πρωθυπουργέ, ότι δηλαδή, όλοι βγαίνουν χαμένοι από αυτήν τη διαδικασία την οποία μας φέρατε.
Και έρχομαι στην πρόωρη συνταξιοδότηση. Κάποιος για κάποιο λόγο αδυνατεί να εργαστεί για όλα τα χρόνια. Κάτι έπαθε ο ώμος του, βρε παιδιά, δεν βρήκε δουλειά. Ξέρετε τι λέτε εδώ; Για κάθε χρόνο 8% λιγότερη σύνταξη. Εάν δηλαδή κάποιος βγει πέντε χρόνια νωρίτερα στη σύνταξη παίρνει το 50% της συντάξεώς του. Εάν κάποιος αναγκαστεί από τα τριάντα επτά χρόνια να μην δουλέψει τα πέντε τελευταία για τον οποιονδήποτε λόγο, είτε αφορά εκείνον είτε αφορά το κοινωνικό σύνολο είτε αφορά το κοινωνικό σύστημα, αυτός ο άνθρωπος θα χάσει τη μισή του σύνταξη. Αυτό μας λέτε εδώ. Και βεβαίως λέτε ότι όποιος θέλει να μείνει παραπάνω στην υπηρεσία θα πάρει 10%. Όχι 10%. Δηλαδή, κάποιος που παίρνει 1.000 δεν παίρνει 10%, δηλαδή 1.100. Θα πρέπει να το εξηγήσετε και αυτό επαρκώς. Και περιμένω να το κάνετε αυτό στη δευτερολογία σας.
Εάν τώρα μπορούμε να βρούμε λεφτά για το Ταμείο Αλληλεγγύης για το οποίο είπατε. Είχε έλθει εδώ η κ. Μπρισκοπάιτερ, η Επίτροπος, στην ελληνική Βουλή και εδέχθη ερώτημα από τον Κοινοβουλευτικό μας Εκπρόσωπο, τον κ. Αϊβαλιώτη. Το ερώτημα ήταν αν μπορεί από τα λιμνάζοντα χρήματα να υπάρξουν χρήματα γι’ αυτό το Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Η απάντηση ήταν ότι είναι μια καλή ιδέα, αλλά θα πρέπει να προταθεί από την Κυβέρνηση.
Έστειλα μία επιστολή στον κ. Μπαρόζο. Έχω πληροφορηθεί ότι ετοιμάζεται η απάντηση στο μεταφραστικό και του έθεσα αυτό το θέμα, ότι υπάρχουν λιμνάζοντα χρήματα. Και υπάρχουν χώρες όπως η δική μας, η Γαλλία, οι οποίες έχουν ανάγκη πόρων. Εάν δηλαδή θα μπορούσατε αυτά τα λιμνάζοντα χρήματα να τα εντάξουμε μέσα σε αυτούς τους πόρους. Απ’ ό,τι δε πληροφορούμαι, η απάντηση θα είναι θετική.
Άρα, κύριε Πρωθυπουργέ, εσείς που είστε πολύ καλύτερος φίλος του κ. Μπαρόζο, απ’ ό,τι είμαι εγώ νομίζω, ότι μπορείτε να τα διεκδικήσετε. Είναι έτοιμα χρήματα, τα οποία θα μπορέσουν να λύσουν όχι καίρια, αλλά σημαντικά αυτά τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουμε.
Κύριε Πρωθυπουργέ, με ημίμετρα δεν αντιμετωπίζεται το θέμα. Είναι σίγουρο ότι το πρόβλημα θα προκύψει και θα ανακύψει πάρα πολύ σύντομα ξανά. Χρειάζονται ριζοσπαστικές αποφάσεις. Χρειάζεται να είμαστε σοβαροί και υπεύθυνοι. Και ερωτώ: Πότε ήταν σοβαρή και υπεύθυνη η Νέα Δημοκρατία; Όταν κατά την ψήφιση τότε του σχεδίου νόμου του κ. Ρέππα έφευγε από την Αίθουσα και το απαξίωνε ή σήμερα που εφαρμόζει το νόμο του Ρέππα; ΄Η τότε ήσασταν σοβαροί που φεύγατε, ή τώρα είστε σοβαροί που τον εφαρμόζετε. Δεν μπορεί να είσαστε και τις δύο φορές. Άρα, λοιπόν, χρειάζεται μια σοβαρή και υπεύθυνη πολιτική την οποία πρέπει να ασκήσετε, κύριε Πρωθυπουργέ. Και επειδή μας περιμένει μια μεγάλη νύχτα μπροστά μας, κύριε Πρωθυπουργέ, και επειδή σας έχω συνηθίσει στις αφιερώσεις, θα σας αφιερώσω το τραγούδι των Μπιτλς «it΄s been a hard day’ s night», γιατί η νύχτα θα είναι πράγματι μεγάλη και σκληρή.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο τώρα έχει η Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας κ. Φάνη Πετραλιά-Πάλλη.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Εγώ βλέπω μια λαμπερή μέρα και η αυριανή μέρα θα είναι ακόμη καλύτερη.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η μεταρρύθμιση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης είναι απόλυτα ταυτισμένη με τις αρχές και τις αξίες της κοινωνικής μας οργάνωσης. Γιατί η ανάπτυξη και η ευημερία που θέλουμε, η ευημερία για όλους είναι αυτονόητα δεμένη με τη δίκαιη αναδιανομή του κοινωνικού μερίσματος και μέσα από το ασφαλιστικό. Και σ’ αυτό όλες οι πτέρυγες και όλοι συμφωνούμε.
Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να επικεντρωθώ σ’ εκείνο το στοιχείο που από τη φύση του οφείλει να περικλείει ο δημόσιος, υποχρεωτικός και αναδιανεμητικός χαρακτήρας του ασφαλιστικού μας συστήματος και που έχει σε πολύ μεγάλο βαθμό αλλοιωθεί. Αυτή η αλλοίωση πρέπει να μας ενοχλεί βαθύτατα και να μας απασχολεί. Από μόνη της αρκεί για να μας επιβάλει τώρα και όχι αύριο, αποφασιστικά, υπεύθυνα και σοβαρά, και όχι κάτω από διάφορες πιέσεις που ασκεί η διαστρεβλωμένη αντίληψη περί πολιτικού κόστους, τη συστράτευση για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Μιλάω για την κοινωνική αλληλεγγύη και όχι για τη συμφεροντολογική σύμπνοια που έχουν αναπτύξει όσοι λίγοι επί χρόνια βολεύονται με τη σημερινή «άρρωστη» κατάσταση σε βάρος των συμφερόντων των πολλών. Μιλάω για την ενδυνάμωση της αντίληψης ότι το τρένο μας δεν θα πάει μακριά αν δεν ανεβούμε όλοι και όχι για την κοντόθωρη και βαθύτατα ανεύθυνη αντίληψη ότι όσοι λιγότεροι ανεβούν στο τρένο ή όσοι περισσότεροι κατεβούν πρόωρα τόσο καλύτερα. Μιλάω για τη συλλογική ευθύνη απέναντι στο σήμερα και το αύριο, απέναντι στους νέους ανθρώπους, που, ενώ όλοι ξέρουμε τις εκδοχές της πραγματικότητας μέσα στην οποία θα κληθούν να εργαστούν, κάποιοι, υποκρινόμενοι τους τιμητές των δικαιωμάτων τους, στην ουσία διαλέγουν για αυτούς το χειρότερο σενάριο. Αυτή την Ελλάδα θέλουν. Οι πολίτες, όμως, έχουν διαλέξει άλλη διαδρομή και μας έδωσαν την εντολή να ξαναβάλουμε ψηλά τον πήχη για την κοινωνική αλληλεγγύη, να σταθούμε μακριά από την λογική της μετάθεσης των προβλημάτων και των υπαναχωρήσεων τη στιγμή που η κατάσταση φωνάζει ότι επιβάλλεται μια ουσιαστική μεταρρύθμιση. Γιατί, τι είδους κοινωνική αλληλεγγύη είναι αυτή, όταν σήμερα το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης, το οποίο στηρίζουν με πολύ υψηλές εισφορές κυρίως οι χαμηλαμοιβόμενοι, δεν τους εγγυάται ασφάλεια για το μέλλον, ούτε όμως προσφέρει την ποιότητα των παροχών που δικαιούνται; Τι είδους κοινωνική δικαιοσύνη στοιχειοθετείται από ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης που διαρθρωμένο σε ένα ανεξέλεγκτο δαίδαλο εκατόν πενήντα πέντε φορέων και κλάδων προσαυξάνει συνεχώς ελλείμματα -υπολογίζονται πολλά δισεκατομμύρια από την εισφοροδιαφυγή- και ανακυκλώνει τις αδικίες που υποτίθεται ότι καλείται να θεραπεύσει; Τι είδους κοινωνική υπευθυνότητα είναι αυτή που περιγράφετε σήμερα, όταν ο εργασιακός χρόνος σε πάρα πολλές περιπτώσεις είναι μικρότερος του συνταξιοδοτικού, όταν κάποιος μπορεί να πάρει σύνταξη στα πενήντα του και μέχρι και 130% μεγαλύτερη από το μισθό του και να διεκδικήσει και μια άλλη δουλειά, την ίδια ώρα που οι άνεργοι προσπαθούν να συντηρήσουν, να ζήσουν τις οικογένειές τους μ’ ένα επίδομα ανεργίας; Τι είδους κοινωνική ευαισθησία είναι αυτή, όταν η εργαζόμενη γυναίκα υποστηρίζεται ως μητέρα τότε πια που τα παιδιά της είναι μεγάλα και παράλληλα δίνονται επιχειρήματα για να εκτρέφεται η ανισότητα των ευκαιριών;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι μακρύς ο κατάλογος των στρεβλώσεων της κοινωνικής αλληλεγγύης, της παθογένειας που υπονομεύει και τη δικαιοσύνη και τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος και αυτόν τον κατάλογο τον ξέρουμε όλοι, όπως όλοι μας πολύ καλά γνωρίζουμε -και ας το παραδεχθούμε- ότι οι αναβολές, οι μεταθέσεις με ένα άλλοθι διαφωνιών στα επί μέρους θα είναι η χαριστική βολή για το ασφαλιστικό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στους κρίκους που ακούσαμε πριν από λίγο ότι αναφέρθηκε ότι στόχος του ασφαλιστικού είναι και εισπρακτικός. Τα μέτρα τα ίδια θα δώσουν την πιο σαφή απάντηση. Προς το παρόν αυτό που λέω και το λέω ξεκάθαρα είναι ότι ο στόχος του νέου ασφαλιστικού δεν είναι εισπρακτικός. Ο στόχος μας είναι να οικοδομήσουμε μια υγιή βάση για ένα βιώσιμο και δίκαιο ασφαλιστικό σύστημα που θα θωρακίσει τις συντάξεις και τις παροχές και των σημερινών και των αυριανών ασφαλισμένων. Αυτό φάνηκε ήδη στην πράξη. Δεν αποφύγαμε ως Κυβέρνηση να αναγνωρίσουμε όπου υπήρχαν ανεκπλήρωτες διαχρονικά υποχρεώσεις του κράτους. Απαντώ σε όσα ειπώθηκαν και για το Ι.Κ.Α..
Η ειλικρινής πολιτική βούληση της Κυβέρνησης αποτυπώθηκε στον κρατικό προϋπολογισμό, στον οποίο φέτος γράφτηκε πίστωση ύψους 2.400.000.000 ευρώ για τη χρηματοδότηση του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. που αντιστοιχεί ακριβώς –τονίζω τη λέξη ακριβώς γιατί αποτελεί απάντηση- στο 1% του Α.Ε.Π., αλλά και στο γεγονός ότι η συνολική οφειλή 1.172.000.000 ευρώ θα αποπληρωθεί με την έκδοση των ειδικών ομολόγων. Και πάλι αυτό αποτελεί απάντηση στα όσα ακούστηκαν πριν από λίγο. Διότι φαίνεται ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν γνωρίζει ότι από το 2000 είχαν να κατατεθούν ισολογισμοί από το ίδιο το Ι.Κ.Α.. Δεν γνωρίζει η Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι με το νόμο Ρέππα καταργήθηκε το υποχρεωτικό της σύνταξης ισολογισμών και απολογισμών στα ταμεία. Αυτή τη διάταξη την επαναφέραμε. Δεν γνωρίζει η Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι ποτέ η ρευστότητα του Ι.Κ.Α. δεν ήταν καλύτερη από σήμερα και ότι για το 2008 προβλέπεται ο προϋπολογισμός του Ι.Κ.Α. να αγγίζει το 1.700.000.000 ευρώ ως πλεόνασμα στον προϋπολογισμό του. Και είναι απόλυτο το ότι το Ι.Κ.Α. ουδέποτε επί των ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε οργανικό πλεόνασμα μέχρι το 2004.
Θέσαμε, λοιπόν, πρώτοι τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων και είπαμε σε όλους τους κοινωνικούς εταίρους σε όλες τις κοινωνικές δυνάμεις, ελάτε να διαμορφώσουμε μαζί το νέο ασφαλιστικό, αυτό που αναλογεί και αξίζει σε μια δημοκρατική χώρα που πάει μπροστά. Και ακόμα και τώρα, τώρα που είμαστε στην τελική ευθεία παραμένουμε ανοιχτοί σε γόνιμες και εφικτές προτάσεις. Πρόθεσή μας δεν είναι να κάνουμε άλλο ένα νομοθέτημα. Προχωρούμε μια μεγάλη μεταρρύθμιση διαμορφώνοντας εκείνο το σχέδιο που περιγράφει αφ’ ενός την ομοιόμορφη μεταχείριση των ασφαλισμένων που συνέβαλαν στον ίδιο βαθμό στη χρηματοδότηση των φορέων τους και αφ΄ ετέρου στην αναδιάρθρωση που εγγυάται καλύτερα αποτελέσματα αλλά για όλους τους ασφαλιστικούς φορείς.
Το κυβερνητικό σχέδιο ενσωματώνει το αίσθημα ευθύνης και τη δυνατότητα να λειτουργήσει στην πράξη με τεκμηριωμένες επιλογές, με ρυθμίσεις μακράς πνοής σε τρεις κεντρικούς άξονες: Διοικητική μεταρρύθμιση, θεσμικές τομές για τη βελτίωση της οικονομικής θέσης των ασφαλιστικών οργανισμών και στοχευμένες παρεμβάσεις σε ειδικές ασφαλιστικές ρυθμίσεις με σκοπό τον εξορθολογισμό τους.
Το μεγάλο διαρθρωτικό και δομικό πρόβλημα του συστήματος είναι η πολυδιάσπαση και είναι εκεί που κρύβεται η πηγή της μεγάλης παθογένειας. Από την κατασπατάληση των πόρων, τη γραφειοκρατία, το μείζον ζήτημα της αδυναμίας για έλεγχο και διασταύρωση στοιχείων, για την εισφοροδιαφυγή -νέες διατάξεις για την εισφοροδιαφυγή και πάλι απαντώ σε αιτιάσεις- και την αδήλωτη εργασία, τις υπέρογκες δαπάνες υγείας, μέχρι τους αδιαφανείς όρους λειτουργίας.
Στην καρδιά, λοιπόν, αυτού του προβλήματος στοχεύει η δημιουργία νέων φορέων κοινωνικής ασφάλισης με ενοποιήσεις ταμείων ή εντάξεις φορέων και κλάδων σε ήδη υφιστάμενους ασφαλιστικούς οργανισμούς.
Θα δώσω βασικές αρχές που διέπουν την κυβερνητική πρόταση. Ως προς τις ενοποιήσεις: Οι ενοποιήσεις πραγματοποιούνται ανά ομοειδείς κλάδους. Δεν τονίζω τυχαία τις λέξεις, «ανά ομοειδείς κλάδους». Σε κάθε περίπτωση –και είμαι ξεκάθαρη και κατηγορηματική- δεν πρόκειται να επιβαρυνθούν υγιή ταμεία –ουδέποτε έχουμε χρησιμοποιήσει την έκφραση «ευγενή» ταμεία και αυτό είναι απάντηση- μέσα από τον επιμερισμό προβλημάτων που δεν έχουν. Δεν επιβαρύνονται.
Δεύτερον, το σχέδιο των ενοποιήσεων θα εξασφαλίζει πλήρως τη λειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητα των νέων φορέων. Αυτό είναι απόλυτος γνώμονας της Κυβέρνησης.
Τρίτον, από το σχέδιο των ενοποιήσεων δεν εξαιρείται κανείς, γιατί κανείς ούτως ή άλλως δεν είναι έξω από την εικόνα, σε μεγαλύτερο ή σε μικρότερο βαθμό, της παθογένειας και της λειτουργίας που εμποδίζει να υπάρξουν καλύτερα αποτελέσματα. Γιατί αυτό επιβάλλει η ουσία της κοινωνικής ασφάλισης, που πρέπει να αποδεικνύει στην πράξη και τη δικαιοσύνη και την κοινωνική αλληλεγγύη. Και αυτό είναι δεδομένο.
Σε ό,τι αφορά τους όρους και τις προϋποθέσεις των ενοποιήσεων, δεν μεταβάλλονται οι όροι και οι προϋποθέσεις και το ύψος των παροχών που ισχύουν για τους ασφαλισμένους πριν από την ένταξη των ταμείων τους στο νέο ενοποιημένο φορέα ή στους νέους ενοποιημένους φορείς. Επίσης, είναι δεδομένο ότι κανείς από τους εργαζόμενους στα ταμεία δεν χάνει τη δουλειά του, δεν χάνει τη μισθολογική του εξέλιξη και βεβαίως δεν χάνει τα συνταξιοδοτικά του δικαιώματα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει τα προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Υπουργού)
Θα μου δώσετε λίγη ώρα, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ναι, κυρία Υπουργέ.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Σχετικά με το γενικό μοντέλο της ενοποίησης, όλοι οι φορείς και οι κλάδοι που εντάσσονται στο κάθε ενοποιημένο ταμείο έχουν μία οικονομική και λογιστική αυτοτέλεια. Διατηρούν τα αποθεματικά τους, διατηρούν την περιουσία τους. Εντάσσονται ως διακριτοί λογαριασμοί κάτω από μία ενιαία διοικητική ομπρέλα.
Με άλλα λόγια, ο κάθε φορέας που θα προκύψει από την ενοποίηση θα έχει μία κεντρική διοίκηση με καθορισμένες αρμοδιότητες, με διαφάνεια, πρόεδρος μέσα από το άρθρο 49Α΄ της Βουλής και με τη συμμετοχή εκπροσώπων του συνόλου των εντασσομένων επαγγελματικών κλάδων.
Σ΄ αυτήν την κεντρική διοίκηση υπάγονται ενιαίες διευθύνσεις διοικητικής υποστήριξης, μηχανογραφικών εφαρμογών και επιθεώρησης. Αυτό σημαίνει πέρα από όλα τα άλλα μία πολύ σημαντική ακόμη θεσμική παρέμβαση. Ενιαίοι ελεγκτικοί μηχανισμοί τόσο για τον έλεγχο των εσόδων όσο και για τον έλεγχο των δαπανών υγείας.
Στην πλειοψηφία τους, λοιπόν, τα εντασσόμενα ταμεία θα αποτελούν διευθύνσεις του νέου φορέα. Μετέχουν με ρόλο και λόγο στην κεντρική διοίκηση του νέου φορέα, ρόλο και λόγο ιδιαίτερα αυξημένο όταν η συζήτηση είναι για θέματα που τους αφορούν.
Επαναλαμβάνω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η φιλοσοφία της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης έχει στον πυρήνα τη βιωσιμότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη, ώστε να θωρακιστούν τα δικαιώματα και της σημερινής γενιάς και των επόμενων γενεών για να δημιουργήσουμε ένα σύστημα που δεν θα πληγώνει τη συνοχή και την αλληλεγγύη της κοινωνίας. Και όπως ακούσατε και από τον Πρωθυπουργό αυτήν την προτεραιότητα την υπηρετεί, στο πλαίσιο των θεσμικών τομών, η δημιουργία του ασφαλιστικού κεφαλαίου της αλληλεγγύης των γενεών με ποσοστό από τις αποκρατικοποιήσεις, από το Φ.Π.Α. και το 10% του κοινωνικού πόρου για τον οποίο πολλή συζήτηση έχει γίνει και ο οποίος κοινωνικός πόρος με το δεδομένο ότι προέρχεται από την ίδια την κοινωνία επιστρέφει στο κοινωνικό σύνολο ως έμπρακτη απόδειξη της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Τηρώντας το αμετακίνητο για εμάς πλαίσιο της μη μεταβολής των γενικών ορίων ηλικίας και της διατήρησης του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων και των εισφορών, οι ασφαλιστικές παρεμβάσεις επικεντρώνονται σε ειδικά όρια ηλικίας, σε κάποια ειδικά όρια ηλικίας και στη δημιουργία κινήτρων για την παραμονή στην εργασία με παράλληλη αποθάρρυνση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων. Γιατί είναι προφανές, ότι δεν είναι ορθολογικό να θεωρείται απόμαχος ένας άνθρωπος πενήντα ετών που βρίσκεται στην κορύφωση της δημιουργικότητάς του με δεδομένο μάλιστα ότι σήμερα τα όρια ζωής έχουν παραταθεί.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ: Δεν βγαίνουν στα πενήντα.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Είναι στρέβλωση που προκαλεί πολλαπλές παρενέργειες.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ: Δεν βγαίνουν στα πενήντα.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας):
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ: Βγαίνουν στα εξήντα-εξήντα πέντε.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): ‘Όχι, μόνο στο σύνολο…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μην κάνετε διακοπές, κύριε συνάδελφε. Σας παρακαλώ. Από πού αντλείτε το δικαίωμα αυτό να διακόπτετε; Σας παρακαλώ πάρα πολύ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ: Μας δίνετε μια εικονική πραγματικότητα!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Καθίστε κάτω, μη διακόπτετε. Τι συμπεριφορά είναι αυτή;
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Κύριε συνάδελφε, έχω να σας απαντήσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μόνο εσείς είστε μέσα στους τριακόσιους; Σας παρακαλώ πολύ.
Συνεχίστε, κυρία Υπουργέ.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Είναι, λοιπόν, στρέβλωση που προκαλεί πολλαπλές παρενέργειες. Και δεν προκαλεί παρενέργειες στο σύνολο του ασφαλιστικού συστήματος, αλλά και στην αγορά εργασίας, καθώς βρίσκεται σε αντίθεση αφ’ ενός με τους υγιείς όρους, γιατί πολλοί πρόωρα συνταξιοδοτούμενοι δουλεύουν με καθεστώς αδήλωτης εργασίας, αφ’ ετέρου με τον κοινωνικό στόχο για εμπέδωση της ισότητας των ευκαιριών.
Εδώ θα αναφέρω ένα άλλο κομβικό σημείο, το οποίο θέλω να προσθέσω και το οποίο διαπνέει το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, τις προτάσεις της Κυβέρνησης. Αναφέρονται οι στοχευμένες παρεμβάσεις. Αφορά στο ζήτημα της βελτίωσης της παροχής των υπηρεσιών των ασφαλισμένων. Στο πλαίσιο αυτό γίνεται υποχρεωτικός ο Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης, ο Α.Μ.Κ.Α., που πλέον τίθεται σε απόλυτη εφαρμογή. Η κάρτα, λοιπόν, αυτή που θα φέρει τον ενιαίο και μοναδικό αριθμό κοινωνικής ασφάλισης για κάθε ασφαλισμένο, η οποία και θα λειτουργεί ως βάση δεδομένων για τον εργασιακό και ασφαλιστικό του βίο, θα διευκολύνει και τις συναλλαγές του με φορείς κοινωνικής ασφάλισης και υγείας και τη διασταύρωση των στοιχείων που τον αφορούν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Υπουργέ, συντομεύστε παρακαλώ.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Ναι, κύριε Πρόεδρε, χρειάζεται όμως να δώσω και κάποιες ακόμα απαντήσεις…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ναι, αλλά βλέπετε ότι ο χρόνος είναι περιορισμένος.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): …πολύ σημαντικές, γιατί εμφανίζεται μια διαστρεβλωμένη εικόνα.
Θα αναφερθώ στην κεντρική προτεραιότητα της μεταρρύθμισης για να δώσω όμως και απαντήσεις. Στην προστασία της μητρότητας. Άκουσα και την Αξιωματική Αντιπολίτευση -αλλά και τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης- να στέκονται ιδιαίτερα με κρίσεις και κριτικές.
Κι εδώ, κύριοι συνάδελφοι, θέλω να πω κάτι. Πάρα πολλά απ’ αυτά που υποτίθεται ότι υπάρχουν μέσα στις προτάσεις της Κυβέρνησης -κι εγώ τα διαβάζω, τα ακούω- δεν ισχύουν. Και αναφέρομαι στα θέματα που αφορούν και τη μητρότητα.
Σήμερα είναι η ημέρα της προ ημερησίας διατάξεως συζήτησης στη Βουλή και ακούμε τις προτάσεις σας, έστω και την ύστατη ώρα, και η Κυβέρνηση θα φέρει τις προσεχείς ημέρες το νομοσχέδιο στη δημοσιότητα. Εδώ, λοιπόν, θέλω να πω, όσον αφορά την προστασία της μητρότητας, ότι η προστασία της μητρότητας επεκτείνεται –θα μου επιτρέψετε να τονίσω τη λέξη «επεκτείνεται»- με τη διαμόρφωση ενός καθεστώτος ουσιαστικής προστασίας της εργαζόμενης μητέρας τότε που έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη, τότε που πραγματικά αγωνίζεται να συνδυάσει το ρόλο της μητέρας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Υπουργέ, έχετε ένα λεπτό ακόμη. Συντομεύστε και κλείστε, σας παρακαλώ πάρα πολύ.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Τελειώνω.
Σ΄ αυτόν, λοιπόν, το χρόνο, που προσδιορίζεται προφανώς κατά τα πρώτα έτη της βρεφικής ηλικίας, επικεντρώνονται οι νέες διατάξεις και τα πρωτοποριακά μέτρα που επεξεργαζόμαστε σε κάθε λεπτομέρεια, χωρίς να ακυρώνονται τα σήμερα υφιστάμενα μέτρα.
Όσον αφορά το θέμα των γυναικών, που αναφέρθηκε για το θέμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της εφαρμογής ης σχετικής οδηγίας: Η Ελλάδα δίνει τη μάχη της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Και γνωρίζετε πολύ καλά ότι η μάχη δίνεται ακριβώς με το επιχείρημα ότι η ασφάλιση στη χώρα μας είναι κοινωνική και όχι επαγγελματική και ότι το θέμα της ισότητας των ανδρών και γυναικών, δεν αφορά στην κοινωνική ασφάλιση. Παρόμοια και ο δημόσιος τομέας. Δεν μπορεί, λέμε να θεωρηθεί επαγγελματική και όπως λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είναι το δικό μας επιχείρημα. Δεν είναι επαγγελματική αλλά κοινωνική η ασφάλιση στην χώρα μας.
Ανοίξαμε το ασφαλιστικό ζήτημα με πνεύμα κοινωνικής αλληλεγγύης. Και πρέπει να αναρωτηθούμε πρώτα απ’ όλα εμείς, ανεξάρτητα από το ποιον θεσμικό ρόλο μάς εμπιστεύθηκαν οι πολίτες, εμείς που είμαστε εδώ για να κάνουμε το καλύτερο για το σύνολο της κοινωνίας…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Υπουργού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, παρακαλώ, κυρία Πετραλιά.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Η κοινωνική αλληλεγγύη δεν μας επιτρέπει να χάσει κανείς το τρένο της προόδου και της ευημερίας, είτε αυτός περιμένει σ’ ένα σταθμό του σήμερα είτε σ’ ένα σταθμό λίγο πιο κάτω, εκεί που στέκονται οι επόμενες γενιές. Γι’ αυτό κι εμείς πρέπει να αναρωτηθούμε: Όλοι εμείς που είμαστε εδώ, σ’ αυτήν την Αίθουσα,…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Πετραλιά, σας παρακαλώ πάρα πολύ, κλείστε την αγόρευσή σας!
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικης Προστασίας):…έχουμε το δικαίωμα, ενώ ξέρουμε την πραγματικότητα, να μην προχωρήσουμε στη μεταρρύθμιση που απαιτείται για την ουσιαστική κατοχύρωση των δικαιωμάτων των ασφαλισμένων;
Η Κυβέρνηση απάντησε. Και προχωράει στη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού έχοντας μαζί της όλο τον ελληνικό λαό. Μια μεταρρύθμιση που γίνεται για τους πολλούς κι όχι για τους λίγους που απολαμβάνουν προνόμια.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Πετραλιά.
Το λόγο έχει ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αλογοσκούφης με την παράκληση να μην υπερβεί το χρόνο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φθάνουμε πραγματικά στην τελική ευθεία για τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, ενός ζητήματος που απασχολεί την ελληνική κοινωνία πάρα πολλά χρόνια. Και είναι ένα ζήτημα που είναι υποχρέωση όλων μας, κομμάτων και κοινωνικών φορέων, να συμβάλουμε, όπως μπορεί ο καθείς, για τη σταθερότητα και την αποτελεσματικότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης στη χώρα μας. Διότι η σταθερότητα και η αποτελεσματικότητα συνδέονται άμεσα με την ομαλή καταβολή των συντάξεων, στο πλαίσιο της αλληλεγγύης των γενεών, συνδέονται άμεσα με την κοινωνική δικαιοσύνη, συνδέονται άμεσα με το γενικότερο προγραμματισμό των Ελλήνων και με τις προοπτικές της οικονομίας.
Είναι, λοιπόν, υποχρέωση όλων μας να διασφαλίσουμε ένα ασφαλιστικό σύστημα βιώσιμο, αξιόπιστο, κοινωνικά δίκαιο, διότι είναι βέβαιο ότι σήμερα το ασφαλιστικό σύστημα με τα σταθερά αυξανόμενα ελλείμματά του δεν είναι βιώσιμο.
Οι εκτιμήσεις συγκλίνουν ότι οι δαπάνες για συντάξεις, που σήμερα ανέρχονται περίπου στο 13% του εθνικού μας εισοδήματος, τα επόμενα χρόνια θα σημειώσουν αλματώδη άνοδο, για να φθάσουν το 2050 στο 25% του εθνικού μας εισοδήματος. Σχεδόν το ? του εθνικού μας εισοδήματος θα πηγαίνει για συντάξεις.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Τα ελλείμματα που χρωστάτε θα τα δώσετε; Παίζουμε τώρα;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Συγκλίνουν επίσης οι εκτιμήσεις ότι η συνεισφορά του κρατικού προϋπολογισμού για την κάλυψη των δαπανών αυτών θα αυξηθεί. Σήμερα η συνεισφορά του κρατικού προϋπολογισμού βρίσκεται στο 5,9% του εθνικού μας εισοδήματος. Προβλέπεται ότι ως το 2050 θα έχει φθάσει το 15%, θα έχει σχεδόν τριπλασιαστεί.
Είναι φανερό ότι ο κρατικός προϋπολογισμός δεν μπορεί να αναλάβει ένα τέτοιο βάρος, διότι εάν επρόκειτο ο προϋπολογισμός να δαπανά το 15% του εθνικού μας εισοδήματος για συντάξεις, δεν θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει επαρκώς άλλες δαπάνες ούτε για την υγεία, ούτε για την παιδεία, ούτε για την άμυνα, ούτε για την ασφάλεια, ούτε για τη γενικότερη κοινωνική πολιτική και την ανάπτυξη της χώρας.
Επίσης, είναι γεγονός ότι κάθε χρόνο τα λειτουργικά ελλείμματα του ασφαλιστικού συστήματος διευρύνονται. Διευρύνονται, αλλά υπερκαλύπτονται από την επιχορήγηση του κρατικού προϋπολογισμού, δηλαδή από τον Έλληνα φορολογούμενο, κυρία Παπαρήγα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Μα, πληρώνουν οι εργαζόμενοι ασφάλιστρα!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ, κυρία Παπαρήγα, θα μιλήσετε σε λίγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Η επιχορήγηση αυτή διευρύνεται χρόνο με το χρόνο και διευρύνεται πέρα των νομικών υποχρεώσεων του κράτους.
Από το 2000 έως το 2008 ο κρατικός προϋπολογισμός έχει μεταφέρει στα ασφαλιστικά ταμεία 91.400.000.000 ευρώ. Τα συσσωρευμένα αποθεματικά που εμφανίζουν τα ταμεία, τα 31.400.000.000 ευρώ, δεν θα υπήρχαν ούτε κατά διάνοια, αν δεν υπήρχε η επιχορήγηση του κρατικού προϋπολογισμού. Και τα λειτουργικά ελλείμματα των ταμείων –το γνωρίζετε όλοι- χωρίς την επιχορήγηση είναι μεγάλα και διευρύνονται και αυτά.
Θα δώσω αναλυτικά στοιχεία, για να τα έχουν όλοι οι συνάδελφοι, για τα έτη από το 2000 έως το 2008 και για τα έσοδα και για τις δαπάνες και για την επιχορήγηση των ασφαλιστικών ταμείων και μπορείτε να δείτε, με μία εικόνα μόνο εδώ, πώς διευρύνονται συνεχώς τα λειτουργικά ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γεώργιος Αλογοσκούφης καταθέτει τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία έχουν ως εξής:
(Να φωτογραφηθούν οι σελίδες 137,138)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Από το 2000 μέχρι το 2008, σε εννιά μόλις χρόνια, το λειτουργικό έλλειμμα του ασφαλιστικού μας συστήματος έχει διπλασιαστεί, σε σχέση με το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν. Το 2000 ήταν στο 2,7%, το 2008 θα είναι στο 5,1%. Αυτή είναι η δυναμική των πραγμάτων.
Το πρόβλημα είναι εμφανές, κανείς δεν μπορεί να το κρύψει, κανείς δεν μπορεί να το ωραιοποιήσει. Η επίλυσή του δεν μπορεί να αναβάλλεται συνεχώς. Το συζητάμε πάρα πολλά χρόνια. Έγιναν προσπάθειες και επιτυχημένες και αποτυχημένες για να βελτιωθεί το σύστημα και παρά τις προθέσεις που ενδεχομένως υπήρχαν τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, οι προσπάθειες για να καταστεί το ασφαλιστικό σύστημα πιο αποτελεσματικό και πιο αξιόπιστο δεν έχουν ευοδωθεί.
Το σύστημα παραμένει κατακερματισμένο, παραμένει αναποτελεσματικό και πρέπει όλοι μας και τα κόμματα και οι κοινωνικοί φορείς που διαμαρτύρονται να καταλήξουμε σε μία κοινή πορεία δράσης. Αυτή είναι η ευθύνη που έχουμε απέναντι στους πολίτες, αυτή είναι η ευθύνη που έχουμε απέναντι στις επόμενες γενιές.
Η Κυβέρνηση ήταν απόλυτα συνεπής –επειδή άκουσα και τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- σχετικά με την υποχρέωσή της για τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων. Υπερκάλυψε τα ελλείμματα. Ακόμη και σε ό,τι αφορά το Ι.Κ.Α., η επιχορήγησή του από το φετινό κρατικό προϋπολογισμό ανέρχεται στα 2.450.000.000 ευρώ, δηλαδή ακριβώς το 1% του Α.Ε.Π. και επίσης έχει εγγραφεί στο φετινό προϋπολογισμό ένα ποσό ύψους 1.170.000.000 ευρώ υπέρ του Ι.Κ.Α., για να φθάσει αναδρομικά –όπως προέβλεπε ο νόμος- να καλυφθεί και το 1% για τις χρονιές που δεν καλύφθηκε, δηλαδή από το 2003 έως το 2007.
Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κακά τα ψέματα, το πρόβλημα δεν λύνεται με τις επιχορηγήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Δεν μπορεί το ολοένα διευρυνόμενο έλλειμμα των ταμείων κοινωνικής ασφάλισης να επιβαρύνει όλο και περισσότερο τον Έλληνα φορολογούμενο. Είναι σαν να παίρνουμε τα χρήματα από τη μια τσέπη του φορολογουμένου για να τα δώσουμε στην άλλη τσέπη του ασφαλισμένου. Αλλά φορολογούμενοι και ασφαλισμένοι είναι όλοι οι Έλληνες. Μιλάμε για τα ίδια πρόσωπα.
Αυτό φαίνεται να μην το έχουν καταλάβει κάποιοι από τα Κόμματα της Αντιπολίτευσης που μιλούν για τον κρατικό προϋπολογισμό και για το πώς πρέπει να χρηματοδοτήσει τα ταμεία, λες και χρηματοδοτούν τον κρατικό προϋπολογισμό πολίτες κάποιας άλλης χώρας. Κάποιος μάλιστα από τα Κόμματα της Αντιπολίτευσης, μας είπε να ζητήσουμε από τα λιμνάζοντα χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από τον κ. Μπαρόζο, δηλαδή να χρηματοδοτήσουν το ασφαλιστικό μας πρόβλημα οι Γερμανοί. Είναι δυνατόν να λέγονται τέτοια πράγματα!
Αυτό που πρέπει να πετύχουμε είναι να ανακόψουμε τη διεύρυνση των ελλειμμάτων, να έχουμε υγιείς πόρους για τη χρηματοδότηση ενός αποτελεσματικού και δίκαιου ασφαλιστικού συστήματος και αυτόν το σκοπό εξυπηρετεί αυτό που εξήγγειλε σήμερα ο Πρωθυπουργός, δηλαδή η ίδρυση του Κεφαλαίου Αλληλεγγύης των Γενεών, το οποίο δεν χρηματοδοτείται με αέρα, αλλά με συγκεκριμένους υγιείς πόρους, όχι με ευχολόγια, όπως στο παρελθόν.
Δεν έχει κανένα νόημα να λέμε «ναι, θα δώσουμε το 1% του Α.Ε.Π.», όπως προέβλεπε ο νόμος του 2002 για το Ι.Κ.Α., χωρίς να λέμε από πού θα προέρθουν αυτά τα λεφτά. Για το Κεφάλαιο Αλληλεγγύης των Γενεών προβλέπουμε συγκεκριμένους υγιείς πόρους και προβλέπουμε ότι αυτοί θα συσσωρευτούν, προκειμένου το 2019 να μπορέσουμε να αρχίσουμε μέσα από αυτό το ταμείο να βοηθούμε τα ταμεία τα οποία έχουν αδυναμίες.
Έγινε διάλογος επί πολύ διάστημα και μέσα στη Βουλή και με τους κοινωνικούς εταίρους. Ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε σε μία μεταρρύθμιση που θα κάνει το ασφαλιστικό μας σύστημα πιο βιώσιμο, πιο αξιόπιστο και πιο κοινωνικά δίκαιο. Οι προτάσεις της Κυβέρνησης, όπως ακούσαμε σήμερα από τον Πρωθυπουργό, είναι ακριβώς σε αυτήν την κατεύθυνση.
Η Κυβέρνηση ανταποκρίνεται με ευθύνη απέναντι στους πολίτες, ανταποκρίνεται με ευθύνη απέναντι στους νέους και θα προχωρήσει στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Την ίδια ευθύνη πρέπει να επιδείξουν όλοι. Είναι η ώρα να διασφαλίσουμε την καταβολή των συντάξεων στο μέλλον. Είναι η ώρα να διασφαλίσουμε την κοινωνική δικαιοσύνη, είναι η ώρα να διασφαλίσουμε τις προοπτικές της οικονομίας, είναι η ώρα να διασφαλίσουμε την αλληλεγγύη των γενεών.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα και πάλι αυτή την «καραμέλα», που λέγεται από διάφορους, περί αλλαγής της ατζέντας στην πολιτική ζωή.
Να ξεκαθαρίσω τα πράγματα. Εμένα δεν με ενδιαφέρει να αλλάξω καμμία ατζέντα· εφαρμόζω την πολιτική μου, την πολιτική για την οποία με ψήφισε ο ελληνικός λαός.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Ο καθένας μπορεί να επιλέγει τι αξιολογεί ως σημαντικό για τη χώρα, για να ασχοληθεί. Προχωρώ στις μεταρρυθμίσεις που έχουμε εξαγγείλει και για τις οποίες μας ψήφισαν οι Έλληνες πολίτες. Ξέρουμε ότι έχουμε απέναντί μας τις δυνάμεις της συντήρησης. Το ξέρουμε αυτό. Αναλαμβάνω και το κόστος.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πιο εύκολο για μένα θα ήταν να πω: «Τι με νοιάζει ποιος θα είναι Πρωθυπουργός σε δεκαπέντε χρόνια, που τα Ταμεία θα καταρρεύσουν; Ας δει, τότε, εκείνος τι θα κάνει». Το πιο εύκολο για μένα θα ήταν να φοβηθώ και να υποχωρήσω, όπως έκανε η δική σας Κυβέρνηση, που πήγε να λύσει το Ασφαλιστικό και έκανε πίσω, όταν βρήκε τις μεγάλες εκείνες δυσκολίες.
Εγώ, όμως, και η παράταξη που εκπροσωπώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν φοβόμαστε· προχωρούμε να κάνουμε τις μεταρρυθμίσεις, για τις οποίες μας εμπιστεύονται οι πολίτες.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Βεβαίως, υπάρχουν αντιδράσεις. Πάντα θα υπάρχουν, όταν μία παράταξη, μία κυβέρνηση, τολμά να θίξει τα κεκτημένα των λίγων, για ν’ αρχίσουν επιτέλους να ωφελούνται οι πολλοί.
Εμείς, λοιπόν, προχωρούμε την πολιτική για την οποία μας επέλεξαν οι πολίτες. Άλλοι –δική τους η επιλογή- μπορούν να μείνουν να εκπροσωπούν τις φοβικές, αντιδραστικές δυνάμεις της συντήρησης στον τόπο αυτό. Γιατί ο αληθινά προοδευτικός πολιτικός είναι εκείνος που δεν κωφεύει στα μηνύματα των καιρών, αλλά οδηγεί με χέρι στιβαρό τη χώρα, τη δυναμώνει, για να μπορεί να σταθεί στο δύσκολο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Ακούστηκαν πολλά από την Αντιπολίτευση. Εκείνο που δεν ακούστηκε, όμως, είναι η ανάληψη ευθύνης απέναντι σ’ ένα μεγάλο, υπαρκτό πρόβλημα. Κάποιοι αρνούνται να απαντήσουν στα ερωτήματα που έρχονται από τους ίδιους τους πολίτες, από τους οικονομικά ασθενέστερους, από τους νέους ανθρώπους.
Πρώτον, το Ασφαλιστικό Σύστημα της Χώρας χαρακτηρίζεται, ναι ή όχι, από επιζήμιο πολυκερματισμό; Χαρακτηρίζεται, ναι ή όχι, από στρεβλώσεις, υπερβολές, αδικίες; Εάν ναι, τι πρέπει να κάνουμε; Είναι υπεύθυνη στάση να μιλούμε για αδικίες, αλλά να εναντιωνόμαστε σε κάθε αλλαγή;
Δεύτερον, με αυτά τα δεδομένα, κινδυνεύει, ναι ή όχι, το Ασφαλιστικό Σύστημα να φτάσει σε αδιέξοδο; Κινδυνεύει, ναι ή όχι, να βρεθεί μετά από κάποια χρόνια σε αδυναμία εκπλήρωσης των υποχρεώσεών του; Εάν ναι, ποιοι θα θιγούν περισσότερο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Οι «έχοντες» ή οι οικονομικά ασθενέστεροι;
Και τρίτον, με αυτές τις προοπτικές στον ορίζοντα, χρειάζονται, ναι ή όχι, αλλαγές; Εάν ναι, ποια είναι η πιο δημοκρατική, η πιο προοδευτική, η πιο αποτελεσματική στάση; Η συμμετοχή ή η αντίδραση στο διάλογο;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην εποχή που διανύουμε δεν μπορεί να κυριαρχεί η ανυπαρξία θέσεων μπροστά στα κακώς κείμενα. Δεν πάει μπροστά ένας τόπος με φωνές στείρας αντίδρασης και λαϊκισμού. Δεν λύνονται έτσι τα προβλήματα. Δεν βελτιώνονται τα πράγματα με την καλλιέργεια λαϊκισμού, με εμμονή στο συντηρητισμό, με αδιαφορία απέναντι στο γενικό, το συλλογικό συμφέρον.
Αναπτύξαμε έως τώρα κάθε προσπάθεια διαλόγου, τόσο στη Βουλή -στις Διαρκείς Επιτροπές- όσο και με τους κοινωνικούς εταίρους. Την τακτική αυτή θα τη συνεχίσουμε. Δεν διεκδικούμε –το ‘χω πει πολλές φορές- μονοπώλιο ιδεών· διεκδικούμε το καλύτερο για την κοινωνία.
Ακούστηκαν ως τώρα πολλές προφάσεις για την άρνηση διαλόγου. Ακούστηκε το επιχείρημα «δεν συζητούμε, γιατί διαφωνούμε»! Ο διάλογος, όμως, δεν χρειάζεται όταν όλοι συμφωνούν σε όλα· ο διάλογος χρειάζεται εκεί που υπάρχουν διαφωνίες, εκεί που υπάρχουν διαφορετικές απόψεις.
Ακούστηκε από κάποιους, ως πρόφαση αποχής, ο ισχυρισμός, πως δεν μπορούσαν να συζητήσουν, χωρίς να υπάρχει έτοιμο σχέδιο νόμου! Είναι οι ίδιοι που πριν από λίγο καιρό, στην περίπτωση του νόμου-πλαισίου για την Ανώτατη Παιδεία, ζητούσαν το ακριβώς αντίθετο! Είναι εκείνοι που απαιτούσαν να αποσυρθεί το σχέδιο νόμου, για να ξεκινήσει ο διάλογος από μηδενική βάση. Για την Παιδεία, αρνούνταν το διάλογο, απαιτώντας απόσυρση του νομοσχεδίου· για το ασφαλιστικό, αρνούνται το διάλογο ζητώντας κατάθεση νομοσχεδίου!
Η δική μας θέση ήταν και είναι ξεκάθαρη, υπεύθυνη, διαυγής. Είμαστε έτοιμοι να αξιοποιήσουμε κάθε ιδέα, κάθε πρόταση, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Είμαστε όμως και αποφασισμένοι να προχωρήσουμε. Είμαστε αποφασισμένοι να δρομολογήσουμε αναγκαίες και επιτακτικά επιβεβλημένες λύσεις. Είμαστε αποφασισμένοι να αποτρέψουμε αδιέξοδα που απειλούν τους πολλούς και, κυρίως, τους οικονομικά ασθενέστερους.
Η απόφασή μας να προχωρήσουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι δεδομένη.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Η απόφασή μας να τολμήσουμε τις πολιτικές που απαιτεί το συλλογικό συμφέρον είναι αδιαπραγμάτευτη.
Άκουσα τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να ισχυρίζεται ότι στα τέσσερα προηγούμενα χρόνια εγκαταλείφθηκε το Ασφαλιστικό Σύστημα.
Ανάποδα μετράτε και το ξέρετε!
Άκουσα τους επικεφαλής άλλων κομμάτων να μιλούν για αθέτηση των υποχρεώσεων του Κράτους προς τα Ταμεία.
Όλοι γνωρίζουμε –και όλοι γνωρίζετε- τον αγώνα που δώσαμε για την έξοδο της Οικονομίας από τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος. Όλοι γνωρίζετε ότι για πρώτη φορά άρχισε να μπαίνει τάξη στα δημόσια οικονομικά. Όλοι γνωρίζετε –και το έχω πει- ότι τα ποσά που διατίθενται τώρα στα Ασφαλιστικά Ταμεία δεν έχουν προηγούμενο. Μόνο για την κάλυψη ελλειμμάτων του Οργανισμού Ελεύθερων Επαγγελματιών, η Πολιτεία κατέβαλε το 2007 περίπου 1 δισεκατομμύριο ευρώ. Στο φετινό προϋπολογισμό έχει εγγραφεί, για το IKA, ποσοστό ακριβώς ίσο με το 1% του ΑΕΠ.
Δεσμευθήκαμε, ακόμη, ότι το Κράτος θα καλύψει, με ειδικά ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, το σύνολο των υποχρεώσεων προηγούμενων χρόνων -από το 2003 έως το 2007- προς το Ίδρυμα.
Τέλος, σε όλα τα Ταμεία Κύριας Ασφάλισης, όπου υπάρχει νομοθετημένη υποχρέωση της Πολιτείας για συμμετοχή στη χρηματοδότηση, βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία «εκκαθάρισης» των απαιτήσεών τους, έτσι ώστε, με βάση τα στοιχεία ισολογισμών και απολογισμών που οφείλουν να υποβάλουν, να λάβουν την κρατική επιχορήγηση.
Συνεπώς, ανταποκρινόμαστε πλήρως στο σύνολο των υποχρεώσεων του Κράτους προς το Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Όμως, ας μην προσπερνούμε τέτοια ζητήματα με κορώνες εντυπωσιασμού. Απαιτείται σοβαρότητα, απαιτείται ευθύνη.
Ακόμη, το IKA ουδέποτε, μέχρι το 2004, είχε οργανικό πλεόνασμα. Από το 2004 και μετά, ξεκίνησε μία συστηματική βελτίωση των οικονομικών του IKA, με αποτέλεσμα σήμερα οι πρώτες εκτιμήσεις για το 2007 να δείχνουν ισοσκελισμένο ισολογισμό. Αυτό αποδεικνύεται, επίσης, από το γεγονός ότι τα διαθέσιμα του IKA έως τις 31 Δεκεμβρίου 2004, ήταν περίπου 470 εκατομμύρια ευρώ, και στις 31 Δεκεμβρίου 2007 ήταν 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Και έχουν αποπληρωθεί και δάνεια 300.000.000 ευρώ. Η ρευστότητα του IKA ποτέ δεν ήταν καλύτερη απ’ ό,τι η σημερινή, και για το 2008 ο προϋπολογισμός του IKA προβλέπει 1,7 δις πλεόνασμα.
Επίσης, άκουσα να γίνεται αναφορά στο νόμο του 2002. Και άκουσα και τον αστήρικτο ισχυρισμό ότι τα προβλήματα λύθηκαν τότε! Ακούστε, λοιπόν, για το νόμο αυτό: «Νομοθετικά έγινε πρόβλεψη για πρόσθετη ετήσια δημοσιονομική χρηματοδότηση του ΙΚΑ ύψους 1% του ΑΕΠ. Στην ουσία, η ρύθμιση μετέθεσε το έλλειμμα από το IKA στον κρατικό προϋπολογισμό, πράγμα που σημαίνει ότι η ουσία του προβλήματος παρέμεινε ακέραιη».
Δεύτερο σχόλιο: «Ο νόμος του 2002, σε ό,τι αφορά τα ελλείμματα των Ταμείων δημόσιων τραπεζών, από τη μία δημιούργησε ένα θεσμικό πλαίσιο και, από την άλλη, μετατόπισε στο μέλλον τις αναγκαίες αποφάσεις».
Τρίτο σχόλιο: «Ο νόμος του 2002 θέσπισε ορισμένες διατάξεις, από τις οποίες άλλες εξορθολόγιζαν το Σύστημα και άλλες επιβάρυναν την προοπτική του. Παρά την πρόβλεψη χρηματοδότησης του IKA με 1% του ΑΕΠ, δεν διασφαλίζει μια βιώσιμη ισορροπία του Συστήματος».
Όλα αυτά τα σχόλια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν τα κάνω εγώ, δεν τα λέω εγώ. Δεν τα λέει καν η Κυβέρνηση. Τα λέει, σε πρόσφατο βιβλίο του, ο πρώην αρμόδιος Υπουργός κ. Γιαννίτσης, όπως τα λένε και όλοι οι έγκυροι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί! Πάρτε και διαλέξτε, λοιπόν, ποιων τα σχόλια θέλετε για το συγκεκριμένο νόμο, που λέτε ότι έλυσε τα προβλήματα.
Σε ό,τι αφορά τα θέματα διαφάνειας στην αξιοποίηση της περιουσίας των Ταμείων, έχω αναφερθεί πολλές φορές ως τώρα. Τολμούμε τη σύγκριση σε όλους τους τομείς. Είμαστε σε πλήρη αντίθεση με ό,τι γινόταν στο παρελθόν.
Σε ό,τι αφορά τα ομόλογα, η Κυβέρνηση παρέπεμψε την υπόθεση άμεσα στη Δικαιοσύνη και ανέπτυξε όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες, για να μη χαθεί ούτε ένα ευρώ από τα Ταμεία.
Αμέσως μετά, τον Ιούνιο του 2007, ψηφίσαμε νόμο με τον οποίο αναμορφώθηκε το θεσμικό πλαίσιο για την αξιοποίηση της περιουσίας των Ταμείων. Θεσπίστηκαν διαδικασίες που εγγυώνται απόλυτη διαφάνεια κατά τη διενέργεια των επενδύσεων και δόθηκε στις διοικήσεις τους ένα σύγχρονο εργαλείο για την αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη αξιοποίηση των αποθεματικών τους.
Πέρα από αυτά, με διάταξη νόμου, που επίσης ψηφίστηκε το 2007, θεσπίσαμε διαδικασίες αξιοκρατίας και διαφάνειας σ’ ό,τι αφορά τις διοικήσεις των Ταμείων. Οι Πρόεδροι των Ταμείων αναδεικνύονται, πλέον, ύστερα από δημόσια προκήρυξη, με αυξημένα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, από Ειδική Επιτροπή, στην οποία συμμετέχουν εκπρόσωποι ασφαλισμένων, εργοδοτών, συνταξιούχων, η Τράπεζα της Ελλάδος και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, χωρίς καμμία κυβερνητική συμμετοχή. Ο προεδρεύων της Επιτροπής, ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου, δεν έχει δικαίωμα ψήφου.
Το νέο σύστημα εφαρμόστηκε ήδη σε 40 Ταμεία, στα οποία ο διορισμός του Προέδρου -με το προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς- γινόταν μόνο από τον εκάστοτε Υπουργό.
Σημειώνω ακόμη ότι, για πρώτη φορά στη διάρκεια των ημερών της Κυβέρνησης αυτής, τα Ασφαλιστικά Ταμεία κατέγραψαν και δημοσιοποίησαν όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία τους. Από το Φεβρουάριο του 2007, άρχισε η προβολή, μέσα από ειδική ιστοσελίδα, όλων των στοιχείων, όλων των πράξεων που αφορούν στην αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας τους.
Το ίδιο έχει ήδη σχεδιαστεί και για το σύνολο των κινητών αξιών τους. Όλες οι πράξεις, που γίνονται απ’ όλους τους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς για τη διαχείριση της περιουσίας τους, θα δημοσιοποιούνται άμεσα και καθημερινά.
Ακόμη, με ρητή διάταξη νόμου, που ψηφίσαμε το Δεκέμβριο του 2006, τα Διοικητικά Συμβούλια των Ταμείων υποχρεώθηκαν -με ποινή έκπτωσης- να υποβάλλουν μέσα σε συγκεκριμένες προθεσμίες ισολογισμούς, αναλογιστικές μελέτες και επιχειρησιακά σχέδια. Ανάλογη πρόβλεψη ουσιαστικής πίεσης προς τις διοικήσεις των Ταμείων υπήρχε και στο νόμο του ‘92, αλλά καταργήθηκε από τις Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η πραγματικότητα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Τέλος, ένα σχόλιο για την Αξιωματική Αντιπολίτευση: Μου προκαλεί θλίψη η επίμονη, η απόλυτη, η διαρκής άρνηση σε όλα. Μου προκαλεί ακόμη θλίψη ότι και πάλι αναλωθήκατε, με τις δήθεν προτάσεις σας, σε αφόρητους λαϊκισμούς. Αναλωθήκατε σε παλαιοκομματικού τύπου παροχολογία. Αν κυβερνούσατε ποτέ, θα οδηγούσατε σε πολύ λίγους μήνες τον Τόπο σε πλήρες αδιέξοδο, αδιέξοδο στο οποίο όχι μόνο αυξήσεις δεν θα υπάρχουν, αλλά και αδυναμία πληρωμής μισθών και συντάξεων. Αυτή είναι η αλήθεια!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Ευτυχώς, όμως, αυτό δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζονται και ως προοπτική. Οι πολίτες ξέρουν· ξέρουν καλά, κρίνουν και αξιολογούν. Με τέτοια πολιτική ποτέ δεν θα πείσετε τους Έλληνες να σας επιλέξουν ως Κυβέρνηση!
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν
ζωηρά και παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γεώργιος Παπανδρέου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση ανέβασε και πάλι το θρίλερ της επικείμενης κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος. Μόνο που αυτό θα συμβεί, μόνο αν το σύστημα παραμείνει όπως εσείς το πάτε, όπως εσείς το καταντήσατε και κοροϊδεύετε τον κόσμο.
Είπατε ότι το Ι.Κ.Α. είναι πλεονασματικό. Το Ι.Κ.Α. είναι ελλειμματικό κατά 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ από τη δική σας διαχείριση των τεσσάρων ετών.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Θέλω να σας υπενθυμίσω, επιπλέον, πως σε ό,τι αφορά το 2001, με το νόμο Ρέππα, πριν νομοθετηθεί αυτή η σειρά μέτρων, δόθηκαν από τον κρατικό Προϋπολογισμό 9 δισεκατομμύρια ευρώ για την αποπληρωμή παλαιών χρεών του Ι.Κ.Α..
Βεβαίως, τα ελλείμματα, κύριε Πρωθυπουργέ, θα φθάσουν στο 25% του Α.Ε.Π. το 2050, εάν η εισφοροδιαφυγή εξακολουθήσει να αυξάνει, με τους επιθετικούς ρυθμούς που εσείς επιτρέψατε, που εσείς δημιουργήσατε.
Πώς θα μαζέψετε τη φοροδιαφυγή; Πώς θα εμπνεύσετε εμπιστοσύνη και αξιοπιστία, κύριε Καραμανλή; Με τους «Κλαδάδες»; Αλήθεια, θα τον κρατάτε για πολύ στη θέση του τον κ. Κλαδά; Για να μη ρωτήσω, ποιος κρατάει ποιον.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Βεβαίως, και τα ελλείμματα θα φθάσουν το 25% του Α.Ε.Π. το 2050, εάν εξακολουθήσει να εφαρμόζεται η πολιτική διεύρυνσης της μερικής απασχόλησης και η πολιτική λιτότητας που εσείς επιδιώκετε.
Βεβαίως, και τα ελλείμματα θα φθάσουν το 25% του Α.Ε.Π. το 2050, εάν εξακολουθήσετε να μην καταβάλετε στο σύστημα τους πόρους που προβλέπουν οι νόμοι.
Βεβαίως, και τα ελλείμματα θα φθάσουν το 25% του Α.Ε.Π. το 2050, εάν εξακολουθήσουμε να αγνοούμε το δημογραφικό πρόβλημα και, εσείς, να μη διευκολύνετε την ασφαλιστική ενσωμάτωση των αλλοδαπών εργαζομένων.
Κινδυνολογείτε. Βεβαίως, κινδυνολογείτε. Δημιουργείτε εσείς την κρίση. Γιατί; Για να μπορείτε να χειραγωγείτε. Για να μπορείτε να αυθαιρετείτε. Για να μπορείτε να παίζετε με τα αποθεματικά των ταμείων.
Προς όφελος ποίων; Ποιοι είναι αυτοί οι συντηρητικοί και αναχρονιστικοί, για τους οποίους μιλάτε; Είναι ο εργαζόμενος έξω στο δρόμο; Είναι αυτός που παλεύει πέραν του οκτάωρου, για να μπορέσει να βγάλει το βιός του;
Είναι ο συνταξιούχος, που παίρνει μία ελάχιστη σύνταξη; Αυτοί είναι οι συντηρητικοί και οι αναχρονιστικοί, στους οποίους πρέπει να επιτεθούμε, κύριε Καραμανλή; Ή είναι συντηρητική και αναχρονιστική η Κυβέρνηση και εσείς, που υποστηρίζετε εκείνα τα συμφέροντα, όπως των μεγάλων τραπεζών, όταν χαρίζετε 1.000.000.000 ευρώ στην ALPHA BANK; Το 1.000.000.000 ευρώ θα πήγαινε στο ταμείο του Ι.Κ.Α., θα πήγαινε στα ταμεία, ακριβώς για να ενισχύσουν τις παροχές που χρειάζεται το ασφαλιστικό σύστημα. Εκεί είναι η συντήρηση και ο αναχρονισμός, κύριε Καραμανλή.
Όσο για τις ενοποιήσεις και τις ομαδοποιήσεις των ταμείων και αυτές γίνονται για να χρησιμοποιήσετε και να αξιοποιήσετε τα αποθεματικά των ταμείων.
Δεν ακούσαμε ούτε από τον Υπουργό ή την Υπουργό, πώς διαχειρίζεστε τα αποθεματικά των ταμείων; Πώς ορίζεται, με ποια διαφάνεια; Το θέτω, γιατί έχουμε μία πολύ κακή εμπειρία τα τελευταία χρόνια επί Κυβέρνησής σας. Πόσο αξιόπιστος μπορείτε να είστε για το Ταμείο Αλληλεγγύης Γενεών, όταν δεν πληρώνετε στα ταμεία τους προβλεπόμενους πόρους; Και βεβαίως, μη γίνει άλλοθι το Ταμείο Αλληλεγγύης Γενεών για την αύξηση του Φ.Π.Α., δηλαδή να έχουμε ξανά μία φοροεπιδρομή στα μεσαία και χαμηλόμισθα στρώματα.
Τα περίφημα τρία «δεν», για τα οποία εσείς είχατε προεκλογικά δεσμευτεί, είναι κενά περιεχομένου. Το «δεν θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας», που λέγατε προεκλογικά, σήμερα το μετατρέψατε σε «δεν θα αυξηθούν τα γενικά όρια ηλικίας». Και μόνον εσείς παριστάνετε ότι είναι το ίδιο πράγμα, λες και δεν καταλαβαίνει ο κόσμος. Το «δεν θα μειωθούν οι συντάξεις», σήμερα το μετατρέψατε στο «δεν θα θιγούν τα ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα». Δηλαδή, για τους νέους ασφαλισμένους, αυτό που ανακοινώσατε, είναι μείωση των συντάξεων.
Σε όλους τους τομείς, όπως και στο ασφαλιστικό, έχετε σοβαρότητα αδυναμία διαχείρισης της κυβερνητικής εξουσίας. Δημιουργείτε κρίση στην οικονομία. Βάζετε νέους φόρους στον πολίτη, την ίδια στιγμή που χαρίζετε δισεκατομμύρια ευρώ σε τράπεζες και σε μεγάλες επιχειρήσεις.
Αρνείστε να χορηγήσετε το επίδομα θέρμανσης, που τον Νοέμβριο, με πρόταση νόμου, εμείς καταθέσαμε. Τι θα πείτε πάλι στους πολίτες, που με δέος αντιμετωπίζουν τη συνεχιζόμενη βαρυχειμωνιά; Ακόμα ένα θετικό μέτρο που τέσσερα χρόνια σας το προτείνουμε, εσείς το υιοθετείτε και το προωθείτε, χωρίς σοβαρή προετοιμασία. Μιλάω για την εξομοίωση του φόρου για το πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης.
Εμείς δεσμευόμαστε απέναντι στους πολίτες ότι δεν θα επιτρέψουμε να αθετήσει την υποχρέωσή της η πολιτεία, η Κυβέρνηση, για χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος. Δεν θα επιτρέψουμε την αρπαγή των αποθεματικών. Δεν θα επιτρέψουμε την έμμεση ιδιωτικοποίηση.
Δεσμευόμαστε απέναντι στους πολίτες ότι μετά τις εκλογές, η νέα Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα αποκαταστήσει πλήρως τα ασφαλιστικά δικαιώματα και θα καταργήσει τις αντιλαϊκές ρυθμίσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Δεσμευόμαστε απέναντι στους πολίτες, ότι θα παλέψουμε από τώρα μαζί τους, για να αποτρέψουμε την εκχώρηση στρατηγικών αναπτυξιακών υποδομών σε ξένα συμφέροντα, όπως κάναμε και με την τροπολογία για τον Ο.Τ.Ε..
Δεσμευόμαστε ότι θα θέσουμε σε εφαρμογή ένα μεγάλο εθνικό σχέδιο αναδιανομής του εισοδήματος, του πλούτου που παράγεται στη χώρα, και σήμερα καρπώνονται οι λίγοι, οι ισχυροί και οι φίλοι της Κυβέρνησης.
Δεσμευόμαστε για δύο βασικούς στόχους: Την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής με την αναδιανομή του εισοδήματος και την ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης.
Θέλω, για μία στιγμή, να αναφερθώ και στους συναγωνιστές της άλλης Αριστεράς. Είναι, ξέρετε, πολύ εύκολη και χωρίς κόστος η ισοπεδωτική κριτική. Είναι η δουλειά που μπορεί να κάνει ο κάθε σχολιαστής στα τηλε-παράθυρα τα βράδια. Προσθέτει, όμως, μόνο απελπισία και μιζέρια. Εκτός εάν συνοδεύεται από σοβαρές προτάσεις εξουσίας.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν εξουσία και διεκδικεί την εξουσία, ναι. Αλλά το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ήρθε και κατοχύρωσε δικαιώματα.
Είμαστε περήφανοι για τις αλλαγές που κάναμε, κατοχυρώνοντας βασικά ασφαλιστικά δικαιώματα, για τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων και του λαού.
Και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν ήρθε από το πουθενά. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., είναι μέρος του λαϊκού κινήματος και εξέφρασε τα οράματα και τις διεκδικήσεις δεκαετιών, για να μην πω και γενεών.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Γενιές, που βρήκαν τη δικαίωσή τους στις πολιτικές μας.
Η ισοπέδωση αυτών των κατακτήσεων, είναι και ισοπέδωση των αγώνων του Έλληνα και της Ελληνίδας, που έδωσαν αυτούς τους αγώνες για καλύτερη ζωή.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Και αυτή η ισοπέδωση, έχει και ένα ακόμη αρνητικό αποτέλεσμα. Δημιουργεί την εντύπωση ότι τίποτα δεν αλλάζει, πέρα από τη συνολική ανατροπή του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού. Κι αυτό, αποτελεί μία ουσιαστική μας διαφορά.
Εμείς δεν περιμένουμε τη δεύτερη παρουσία ή την κομμουνιστική επανάσταση, για να αλλάξουμε τη ζωή του Έλληνα και της Ελληνίδας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Ούτε θεωρούμε τους εαυτούς μας πρωτοπορία της πρωτοπορίας. Δίνουμε μάχη, σήμερα και αύριο, μαζί με τον ελληνικό λαό. Δίνουμε μάχη για να εξασφαλίζουμε ελπίδα και προοπτική. Όχι για το απώτερο και άπιαστο μέλλον, αλλά για την επόμενη κυβέρνηση της χώρας, της Ελλάδας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Ο λαός θέλει ανατροπή αυτής της νεοσυντηρητικής πολιτικής. Θέλει αλλαγή αυτής της νεοσυντηρητικής Κυβέρνησης. Θέλει μία προοδευτική κυβέρνηση. Αυτήν εγγυόμαστε. Εμείς θα δώσουμε μία άλλη κυβέρνηση, μία προοδευτική κυβέρνηση στον τόπο.
Κλείνοντας ένα σχολιασμό. Ξαναδιάβασα την πρωτομιλία σας και άκουσα με μεγάλη προσοχή τη δευτερολογία σας. Άκουσα προσεκτικά τα λόγια και της Υπουργού σας και του Υπουργού σας. Που είναι η προτεινόμενη μεταρρύθμιση; Δεν είναι ότι δεν μπορεί ο προϋπολογισμός. Δεν μπορεί η Νέα Δημοκρατία. Αυτό είναι το πρόβλημα σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Και γιατί δεν μπορεί; Ούτε διάλογος υπήρξε. Δεν σας ζητήσαμε νόμο. Ζητήσαμε προτάσεις. Προτάσεις συγκεκριμένες. Εμείς ήμασταν στο διάλογο μέχρι τέλος. Καμμία πρόταση. Καταθέσαμε δικές μας προτάσεις. Αλλά το ασφαλιστικό, ξέρετε, αφορά το αύριο της νέας γενιάς, αφορά το αύριο του λαού μας, αφορά το αύριο της πατρίδας μας. Αφορά το αύριο, και ως γνωστό, εσείς πια, ασχολείστε μονάχα με το χθες.
Μιλάτε για τόλμη, αποφασιστικότητα, αλλά ούτε να κυβερνήσετε δεν μπορείτε. Γιατί; Πρώτα απ’ όλα, γιατί δεν ασχολείστε με τα μεγάλα προβλήματα του ελληνικού λαού. Διότι δεν τολμάτε να πάτε κόντρα στα συμφέροντα, τα ισχυρά συμφέροντα που εσείς εξυπηρετείτε ή και στον κομματικό σας πελατειακό μηχανισμό. Αυτούς προστατεύετε, αυτούς υπηρετείτε.
Και τώρα δεν μπορείτε να κυβερνήσετε και για έναν ακόμη λόγο. Διότι ασχολείστε με το παρελθόν. Όχι το παρελθόν του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το οποίο ήταν πάντα προσφιλές σας σπορ, για να μην ασχολείστε με τα καθημερινά, τα σημερινά, τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου, αλλά τώρα πια, ασχολείστε με το παρελθόν που παράξατε εσείς, ως εξουσία, τα τελευταία τέσσερα χρόνια και που αναπαράγετε κάθε μέρα. Σήμερα πια, έχετε το δικό σας χθες. Είναι το χθες των υποκλοπών, είναι το χθες των κουμπάρων, είναι το χθες των καρτέλ, είναι το χθες των ομολόγων, είναι το χθες των dvd.
Κύριε Καραμανλή, εμείς βάλαμε αυτά τα ζητήματα στην ατζέντα της χώρας; Μήπως τα έβαλε το Κ.Κ.Ε.; Μήπως τα έβαλε ο Συνασπισμός; Εσείς τα βάλατε στην ατζέντα της χώρας. Εσείς βάλατε τη χώρα σ’ αυτό τον βούρκο της σήψης και της διαφθοράς.
Εμείς θέλουμε να μιλήσουμε για το ασφαλιστικό. Θέλουμε να παλέψουμε για την παιδεία. Θέλουμε να μιλήσουμε για την οικονομία. Εσείς φέρατε τη χώρα να συζητά καθημερινά για dvd και για οτιδήποτε άλλο. Δεν έχουμε καμμία ευθύνη εμείς.
Και σας πρότεινα να πάμε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να διαμορφώσουμε εθνικό σχέδιο καταπολέμησης της διαφθοράς και στήριξης διαφάνειας και αρνηθήκατε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Γιατί αρνηθήκατε; Μιλάτε για τόλμη, μιλάτε για αποφασιστικότητα. Δεν μπορείτε να είστε αξιόπιστος, όταν δεν τολμάτε τη διαφάνεια, όταν δεν τολμάτε να διώξετε τον κ. Κλαδά, όταν δεν τολμάτε να ανοίξετε το ζήτημα των υποκλοπών, όταν δεν τολμάτε να δεχθείτε εξεταστική επιτροπή για τη «SIEMENS», όταν δεν τολμάτε να δημοσιεύετε τις επιστολές -που ξανατονίζω, δεν είναι προσωπικές, είναι επιστολές μεταξύ Υπουργών- του κ. Τατούλη.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Δεν τολμάτε, γιατί δεν μπορείτε. Είστε έρμαιο των δικών σας συναλλαγών. Είστε όμηρος, δεν ξέρουμε ποιών, εκβιαστών και εκβιαζόμενων, όμηρος συνεργατών ενοχικών.
Πως θα βάλετε τάξη στη χώρα, όταν δεν μπορείτε να βάλετε τάξη στα του οίκου σας, κύριε Καραμανλή; Κάποιος πρέπει να ασχοληθεί πραγματικά με το σήμερα του πολίτη και το αύριο της πατρίδας. Εσείς δεν θέλετε και δεν μπορείτε. Θα το κάνουμε εμείς. Αυτή η Κυβέρνηση δεν έχει τίποτε άλλο να προσφέρει στον τόπο. Μόνο από το ΠΑΣΟΚ μπορεί η Ελλάδα να περιμένει.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής δεκαεννέα μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί δάσκαλοι από το 2ο Δημοτικό Σχολείο Οβρυάς Αχαΐας.
Τους καλωσορίζουμε στο Κοινοβούλιο.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Αλέκα Παπαρήγα έχει το λόγο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος): Κύριε Παπανδρέου, χρησιμοποιήσατε ένα ευφυολόγημα χιλιοειπωμένο και χιλιογραμμένο, ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος περιμένει τη δευτέρα παρουσία –ξέρετε ότι εμείς δεν έχουμε θρησκευτικές προλήψεις- προκειμένου να συμβάλει στην ανακούφιση των εργαζομένων ή στην επίλυση προβλημάτων.
Δεν θα σταθώ τώρα στο τι κάνουμε ενενήντα χρόνια, είτε συμφωνείτε είτε όχι, αλλά ξέρετε που είμαστε εμείς; Δεν είμαστε τόσο στα παράθυρα. Εκεί δεν είμαστε και πολύ! Έξω από τους τόπους δουλείας είμαστε.
Αυτή η απεργία και η προηγούμενη απεργία δεν βγήκε με σποτάκια από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος. Δεν υπάρχει τόπος δουλειάς εκεί που φθάνουμε με τις δυνάμεις μας και είναι σκληρό.
Τα στελέχη και τα μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος για να πετύχει μία απεργία από τις τρεις η ώρα το βράδυ πηγαίνουν έξω από τους τόπους δουλειάς να ενθαρρύνουν τους εργαζόμενους για να μην μπουν μέσα στα εργοστάσια και τα λέτε και «επιτροπές βίας» για να μπουν οι εργαζόμενοι. Κάνουμε περιοδείες μέσα στους τόπους δουλειάς. Εκεί δίνουμε τη μάχη για να βγει κάτι σήμερα, όχι γιατί είμαστε ανθρωπιστές, γιατί υπάρχει και ο ανθρωπισμός. Ξέρουμε ότι η εξαθλίωση οδηγεί ακόμα περισσότερο στον συμβιβασμό και ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι ο λαός θα εξιλεωθεί μέσα από μικρές και μεγάλες μάχες και μέσα από μικρές και μεγάλες κατακτήσεις. Ποια είναι η διαφορά μας με εσάς; Οποιαδήποτε κατάκτηση και αν έχουν οι εργαζόμενοι, θα είναι προσωρινή, θα του την πάρουν πίσω, αν δεν φθάσει ως το τέλος, όταν θα αποφασίσει ο εργαζόμενος.
Εμάς ένα πράγμα μας ενδιαφέρει να κάνουμε, να βάζουμε το χέρι μας στην πλάτη των εργαζομένων. Δεν μπορούμε τίποτε άλλο να κάνουμε, παρά να τον πείσουμε.
Αλλά και με την ευκαιρία, επειδή εσείς πιστεύετε και τώρα είναι της μόδας ένας άλλος σοσιαλισμός που έρχεται έτσι απλά και όμορφα μέσα από μικρές μεταρρυθμίσεις, θέλω να σας πω το εξής, κύριε Παπανδρέου:
Όταν το 1981 ανέβηκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην διακυβέρνηση, οι βιομήχανοι κεφαλαιοκράτες περίμεναν και τις παραμονές των εκλογών φώναζαν: θα πάρουμε το κεφάλαιο, θα φύγουμε, θα κάνει σοσιαλισμό το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Από το 1993 και μετά είναι πλήρως ήσυχοι. Δεν είδα να φοβούνται την εναλλαγή ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέας Δημοκρατίας.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Πώς βοηθήσατε εσείς σε αυτό;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος): Ακούτε να δείτε, δεν πρόκειται εσείς να ενισχύετε τη δεξιά πολιτική και εμείς να σας μπαλώνουμε τις τρύπες! Βρείτε αλλού συνομιλητές! Εμείς όχι!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος): Δεν μου λέτε, γιατί δεν ψηφίσατε το σχέδιο νόμου που φέραμε εδώ για την επιστροφή των κλεμμένων;
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ο ν. 1264 δεν ήταν δεξιά πολιτική. Γιατί δεν τον ψηφίσατε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Παρακαλώ, κύριε Κακλαμάνη!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Πέρασε σχέδιο νόμου για την επιστροφή των κλεμμένων και το καταψηφίσατε. Γιατί δεν το ψηφίσατε; Κομμουνιστικό ήταν αυτό της τρίτης παρουσίας;
Ακόμη οι ναυτεργάτες έχουν τον παλιό νόμο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Γιατί δεν βοηθήσατε τότε;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας):. Τελείωσε! Εμείς κάποτε -και καλά κάναμε- μέχρι το ‘81 σας προτείναμε συνεργασία. Καλά κάναμε και το ‘81 και το ‘82. Από εκεί και πέρα έχει τελειώσει το πανηγύρι. Εμείς δεν χαράζουμε την πολιτική μας ούτε με τις κάλπες ούτε με τις δημοσκοπήσεις ούτε με τίποτε. Όσο ο λαός είναι στην αντιπολίτευση, θα είμαστε και εμείς στην αντιπολίτευση, δεν θα είμαστε σ’ αυτά τα έδρανα και δεν θέλουμε να είμαστε σε αυτά τα έδρανα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Καθίσατε το ’89.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Ο κ. Αλογοσκούφης, κατά τη γνώμη μας, έκανε μία εντελώς …
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Παρακαλώ να γίνει λίγο ησυχία. Μην πάμε σε επιχειρήματα της πέμπτης φάλαγγας. Αυτά είναι της πέμπτης φάλαγγας επιχειρήματα. Αυτά τα επιχειρήματα δεν τα ανεχόμαστε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρία Γενικέ, επιτρέψτε μου για μισό λεπτό.
Κύριοι συνάδελφοι, όλοι οι Αρχηγοί ακούστηκαν με θρησκευτική ευλάβεια απ’ όλες τις πτέρυγες. Παρακαλώ πολύ, σεβαστείτε την Πρόεδρο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος. Παρακαλώ πολύ!
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μη δημιουργείτε εντυπώσεις. Όλοι σεβόμαστε την Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ πάρα πολύ. Δεν μπορείτε να διακόπτετε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δεν διέκοψα. Είπα μία φράση.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Εσείς διακόψατε, κύριε Κακλαμάνη, και γυρίσατε στο ’89.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Εγώ είπα για το ’89; Αφήστε τα αυτά. Αφορμή ζητάτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Χαλβατζή, σας παρακαλώ!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Εγώ τη διακοπή τη δέχομαι. Δεν δέχομαι αυτά τα επιχειρήματα. Αυτά τα επιχειρήματα της πέμπτης φάλαγγας δεν τα δέχομαι. Δέχομαι τη διακοπή.
Το 1991, όταν πραγματικά έρχονταν τα πάνω κάτω και δεχόταν το κομμουνιστικό κίνημα μια πρωτοφανή τέτοια υποχώρηση της οποίας κρατάνε οι συνέπειες, εμείς κρατηθήκαμε ορθοί. Λέτε να μας φοβίσετε εσείς μ’ αυτά τα επιχειρήματα για το ’89 και το ’90; Νομίζετε ότι μπορείτε να μας φοβίσετε; Ε, όχι και έτσι! Μη χρησιμοποιείτε τέτοια επιχειρήματα. Έχουμε διαφορές, αλλά όχι τέτοια κόλπα, τα περί ανίερων συμμαχιών και κάτι τέτοια.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, εγώ σας ρώτησα μόνο για το νόμο 1264. Τίποτε άλλο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Να μη με ρωτάτε τίποτα. Ορίστε μας! Νομίζετε ότι θα μας φοβίσετε τώρα; Ε, όχι και να μας φοβίσετε!
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ποιος σας φοβίζει; Σας φοβίζει κάποιος;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Πρόεδρε, υπάρχει και το προεδρείο εδώ.
Κύριε Κακλαμάνη, παρακαλώ πολύ! Υπάρχει και ο Πρόεδρος του Σώματος εδώ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Παρακαλώ να μην υπολογιστούν οι διακοπές στο χρόνο μου.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Εγώ ρώτησα για το ν. 1264 και σας φοβίζω;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Ο κ. Αλογοσκούφης σαν να μην άκουσε τίποτε από τις ομιλίες που έγιναν εδώ και λέει: «Τα ταμεία είναι ελλειμματικά και καταρρέουν. Δεν θα έχουν να πληρώσουν συντάξεις και πρέπει να παρθούν μέτρα». Μάλιστα! Να πάρετε μέτρα, αλλά όχι σε βάρος των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι άδειασαν τα ταμεία; Οι εργαζόμενοι είναι καταχραστές; Να πληρώσουν αυτοί που φταίνε.
Έχουμε και το άλλο επιχείρημα. Μα, άμα πληρώσει ο κρατικός προϋπολογισμός, πάλι θα τα αφαιρέσουμε από τους εργαζόμενους. Αυτή είναι η ομολογία σας. Όταν δεν σας δίνουν μία δεκάρα, πάλι θα την παίρνετε από μας. Όχι, να την πάρετε από εκεί που πρέπει, από τους εφοπλιστές, από τους βιομήχανους, από οποιουσδήποτε. Ξέρετε από πού θα την πάρετε. Μειώστε τους εξοπλισμούς. Δεν μας ενδιαφέρει. Δεν μπορεί να πληρώνουν οι εργαζόμενοι με αυτές τις πενιχρές συντάξεις, με αυτήν τη λειψή παροχή κοινωνικών υπηρεσιών, τα ελλείμματα που δημιουργούν άλλοι. Πάλι αυτοί θα πληρώνουν;
Μιλάτε σαν οι εργαζόμενοι να φταίνε. Λέτε, λόγου χάρη, ότι φταίνε οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Βεβαίως φταίνε. Εάν εσείς είχατε μία διαφορετική πολιτική απ’ αυτήν των προηγούμενων κυβερνήσεων ή οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν διαφορετική πολιτική από τη δική σας και σεις είχατε μία καλή πολιτική, θα σας στηρίζαμε σιγά-σιγά για να καλυφθούν τα κενά. Εσείς ακολουθείτε μία πολιτική που θα αδειάσει ακόμη περισσότερο τα ταμεία. Ούτε ένα ευρώ δεν έχουν υποχρέωση οι εργαζόμενοι να σας δώσουν και να σας κατανοήσουν.
Είπε η κ. Πετραλιά, το εξής: «Εμείς δίνουμε τη μάχη στο ευρωδικαστήριο για τα όρια συνταξιοδότησης των γυναικών», με κάτι νομικά επιχειρήματα, δηλαδή ότι δεν είναι επαγγελματική απασχόληση, δεν είναι επαγγελματικά ταμεία κ.λπ..
Εδώ το αποφύγατε το θέμα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση βεβαίως έχει κατευθύνσεις και για τα όρια συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών και για τη στρατηγική στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης, όπως έχει και ο Ο.Ο.Σ.Α. και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι πάντες. Και το ΝΑΤΟ έχει ασχοληθεί με τα ασφαλιστικά συστήματα, όταν πρόκειται να στηρίξει μία σειρά κυβερνήσεις. Και αυτό παίρνει υπ’ όψιν. Υπάρχουν και τέτοιες τοποθετήσεις στο ΝΑΤΟ.
Βεβαίως, δεν υπάρχει καμμιά διεθνής διακρατική ένωση, που να λέει «θα κάνετε ακριβώς αυτό». Βεβαίως, λένε ότι κάποιες διαχειριστικές τακτικές μπορείτε να κρατήσετε. Αλλά στο τελικό αποτέλεσμα είναι σαφείς.
Εμείς, δεν αναγνωρίζουμε, ανεξάρτητα από τις δεσμεύσεις των κυβερνήσεων, ανεξάρτητα, αν θέλετε και από την ψήφο του ελληνικού λαού προς εσάς, επαναλαμβάνω, δεν αναγνωρίζουμε κανένα δικαίωμα σε αντιλαϊκή και άδικη απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οποιουδήποτε άλλου. Με τα δικαστήρια θα σωθούμε; Αυτό δεν το καταλαβαίνουμε.
Τα σύνορα τα καθορίζει το ΝΑΤΟ, άρα τα σύνορα πρέπει να τα λύσουμε εκεί. Το θέμα το άλλο το λύνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, άρα καθορίζεται εκεί, στο ευρωδικαστήριο. Αυτό το αίσχος με την Ολυμπιακή; Η Κυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ. έδωσε κάτω απ’ το τραπέζι ένα ποσό, να στηρίξει την Ολυμπιακή ή μάλλον να αργοπορήσει το κλείσιμό της. Και έρχεται τώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν της αναγνωρίζουμε κανένα δικαίωμα. Οποιαδήποτε κριτική κι αν κάνουμε και στην προηγούμενη Κυβέρνηση και σε σας, δεν αναγνωρίζουμε κανένα ευρωδικαστήριο να έρθει και βγάλει μία απόφαση, που εν πάση περιπτώσει μπορεί να είναι σωστή, μισοσωστή ή έστω προσωρινά καλή.
Επομένως, τα όρια των γυναικών ισχύουν. Και έχουν ανέβει τα όρια των γυναικών, στα εξήντα πέντε είναι από το 1993 και μετά, σε πάρα πολλούς κλάδους γυναικών. Και τα ειδικά όρια που λέει η κ. Πετραλιά, αφορούν κυρίως τις γυναίκες. Τα όρια των γυναικών θα γενικευτούν στα εξήντα πέντε.
Ξεκαθαρίζουμε το εξής πράγμα: πέρα του ότι εμείς έχουμε άποψη για τα εξήντα και τα πενήντα πέντε, πρέπει να τηρηθεί και να διατηρηθεί η πενταετής διαφορά στα όρια συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών. Για ποιο λόγο; Γιατί οι γυναίκες ζουν σε συνθήκες κοινωνικής ανισότητας, γιατί σηκώνουν πολλά καρβέλια στην ίδια μασχάλη.
Δείτε όλες τις εκτιμήσεις της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας για τις επαγγελματικές ασθένειες που πλήττουν πολύ περισσότερο τις γυναίκες, μυοσκελετικά και άλλα προβλήματα. Υπάρχουν βιολογικές διαφορές που δεν συγχωρούν και δεν συναινούν σε μία τυπική εξίσωση. Μιλάμε για κοινωνική ισότητα των δύο φύλων, όχι για βιολογική βίαιη ισότητα. Είναι απαράδεκτο αυτό που γίνεται.
Και τέλος, τι σύστημα κοινωνικής ασφάλισης; Εδώ δεν υπάρχει κανένας οργανισμός, κάτι, μια υποδομή που να μελετάει επαγγελματικές ασθένειες, ζητήματα νοσηρότητας και στα καινούργια επαγγέλματα. Ποιος μας είπε ότι τα καινούργια επαγγέλματα και η τεχνολογία απαλλάσσουν από προβλήματα; Έχουν πολλαπλασιαστεί τα προβλήματα.
Και τέλος, κυρία Πετραλιά, σας παρακαλώ: Πήρατε ένα παράδειγμα για κάποιους, λέει, που παίρνουν σύνταξη στα πενήντα. Ελάχιστοι είναι αυτοί. Αυτό γινόταν παλιά. Υπήρχαν ορισμένοι τομείς. Παλιά, βέβαια, όταν η γυναίκα ή το αγόρι δούλευαν από τα δώδεκα ή από τα δεκαπέντε χρόνια, γινόταν. Θα ξαναγυρίσουμε σε αυτά. Θα ξαναπάνε τα δεκαπεντάχρονα να δουλεύουν. Υπάρχουν άνθρωποι εξήντα πέντε και εβδομήντα χρονών, με σύνταξη, οι οποίοι δουλεύουν ανασφάλιστοι, γιατί δεν μπορεί να ζήσει η οικογένειά τους. Θα ξαναπάμε πάλι σε αυτό.
Εμείς υποστηρίζουμε το εξής πράγμα: λέμε στα εξήντα και στα πενήντα πέντε η σύνταξη, αλλά και μετά από τριάντα χρόνια δουλειάς ή εννέα χιλιάδες ένσημα, γιατί να μην έχεις πλήρες συνταξιοδοτικό δικαίωμα; Για να δούμε, με τις σύγχρονες συνθήκες –σύγχρονες και με την καλή έννοια και με την αρνητική έννοια- πότε βρίσκεις δουλειά; Στα είκοσι πέντε ή στα τριάντα και αν βρεις μόνιμη. Δεν καταλαβαίνω, γιατί δεν πρέπει, δηλαδή, αν έχω τριάντα χρόνια συνεχούς δουλειάς –ποιος θα τα έχει τώρα;- να μην πάρω σύνταξη;
Τι θα πει εκσυγχρονισμός, εν πάση περιπτώσει; Τι θα πει μεταρρύθμιση, τι θα πει ανανέωση; Ναι, να πάρει σύνταξη στα εξήντα ο άνδρας και στα πενήντα πέντε η γυναίκα και να έχουν ελεύθερο χρόνο για κοινωνική απασχόληση, για συμβολή κ.λπ.. Δεν πληρώνει ένσημα; Δεν παράγει τον πλούτο; Παράγει τον πλούτο, πληρώνει φόρους, πληρώνει τα πάντα, πληρώνει και τα ένσημα.
Προς τι δηλαδή υπάρχουν τα ελλείμματα; Για να το καταλάβουμε αυτό. Γιατί θα υπάρχουν ελλείμματα; Με συνεχή δουλειά ύστερα από τριάντα χρόνια γιατί να μην πάρουν σύνταξη; Γιατί δηλαδή πρέπει να δουλεύουν μέχρι τα εξήντα και εξήντα πέντε; Αυτό δεν είναι σύγχρονο;
Πρόκειται για απαράδεκτα παραδείγματα, για να δημιουργούν εντυπώσεις. Και να πάρετε την πλειοψηφία των αρνητικών παραδειγμάτων και όχι που βρήκατε έναν πενηντάχρονο και μία πενηντάχρονη που πήραν σύνταξη.
Ποιος μπορεί να πάρει σύνταξη σήμερα στα πενήντα; Μπορεί να ζήσει με 500 και 600 ευρώ; Στο τέλος θα πάμε στα εβδομήντα και στα εβδομήντα πέντε, να κρύβουμε από την ταυτότητά μας χρόνια για να βρίσκουμε δουλειά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο τώρα έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κ. Αλέκος Αλαβάνος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κύριε Πρωθυπουργέ, στο ποτήρι σας έχετε το αμίλητο νερό; Νομίζετε ότι είναι παρουσία Κυβέρνησης και Πρωθυπουργού αυτές οι αντιπαραθέσεις που κάνετε με την Αξιωματική Αντιπολίτευση, που το βλέπετε. Τελειώσαμε; Είναι για την ιστορία πια. Είναι για όσους κάνουν διδακτορικό για το τέλος μιας φάσης.
Σας έβαλα δύο ερωτήματα, ανάμεσα στα άλλα. Πρώτον, ανησυχούμε. Θέλουμε να ξέρουμε τι κάνει η Κυβέρνηση εν όψει αυτής της βαριάς «μετεωρολογικής» κατάστασης αυτές τις μέρες. Και δεύτερον -και κυριότερο αν θέλετε- Φ.Π.Α. Μας φέρατε το δόγμα Μέρκελ;
Είπατε ότι 4% του Φ.Π.Α. θα πάει στον κουμπαρά. Διαβεβαιώστε ότι δεν έχετε στο στόχο σας την αύξηση του Φ.Π.Α.. Πέστε το με σαφήνεια. Νομίζετε ότι είναι εξυπνάδα να αγνοείτε αυτά που σας λέει η Αριστερά; Τι είναι; Απαντήστε.
Έχω την εντύπωση ότι μπροστά μου έχω μία Κυβέρνηση τουριστών που δεν ξέρουν τι έχει γίνει με το ασφαλιστικό ζήτημα. Έχουμε συνεχείς νόμους, περισσότερο απ’ ό,τι έχουμε ευρωσυντάγματα. Πιο συχνά έχουμε ασφαλιστικούς νόμους εδώ πέρα, όπου όλοι αποβλέπουν -είτε από εσάς έγιναν, είτε από την Κυβέρνηση του κ. Σημίτη- να μειώσουν τις παροχές στο ασφαλιστικό, ενώ όλοι λένε ότι αν υπάρχει πρόβλημα, είναι πρόβλημα εισροών στο ασφαλιστικό. Και εκεί πέρα έχουμε ακραίες καταστάσεις. Έχουμε –η παρέα σας και άλλοι- 4.500.000.000 ευρώ εισφοροδιαφυγή το χρόνο. Τίποτα, καμμία κουβέντα για το ασφαλιστικό, πριν πάρετε μέτρα γι’ αυτό.
Είναι ακραία η κατάσταση. Σας λέγω ένα πρόσφατο παράδειγμα, δικό σας νόμο. Καταντήσαμε να σας ζητάμε να εφαρμόσετε μερικούς δικούς σας νόμους. Εκεί καταντήσαμε, εκεί μας φέρατε.
Νόμος 3408/2005 για τη φαρμακευτική δαπάνη που φτάνει τα 7.500.000.000 ευρώ, που μετά την κατάργηση της λίστα συνταγογράφησης, το νέο τρόπο τιμολόγησης, υποχρεώθηκαν οι φαρμακευτικές εταιρείες με νόμο δικό σας να επιστρέφουν το 4% στα ταμεία. Τίποτα απ’ αυτά. Τι θα γίνει; Οι οφειλές την περίοδο 2006-2007 υπολογίζονται στα 350.000.000 ευρώ. Τι θα γίνει με αυτήν την παρέα; Δικός σας νόμος. Ούτε στον κομμουνισμό που λέει ο κ. Παπανδρέου, ούτε στο σοσιαλισμό, ούτε στην ουτοπία, ούτε πουθενά αλλού. Νόμος της Νέας Δημοκρατίας.
Είστε Κυβέρνηση τουριστών και είστε Κυβέρνηση ρατσιστών απέναντι στη νεολαία. Και χρησιμοποιήσατε την εξής διατύπωση για το θέμα των ενοποιήσεων των ταμείων: «Όσοι είναι ασφαλισμένοι πριν την ένταξη δεν μεταβάλλεται η κατάστασή τους». Δηλαδή ποιων μεταβάλλεται; Των νέων; Για ποιο λόγο αυτός ο ρατσισμός;
Μία μεγάλη αξία λέει. «Τα παιδιά μας να ζήσουν λίγο καλύτερα από εμάς». Έχουμε πληροφορική, έχουμε κομπιούτερ, έχουμε καρδιογράφους, έχουμε μηχανήματα στην ιατρική, να ζήσουν λίγο καλύτερα από εμάς. Και τελικά και στο θέμα των ενοποιήσεων των ταμείων ακολουθείτε αυτήν την πολιτική ενάντια στη νεολαία.
Και μια και μιλάμε για την ενοποίηση των ταμείων μου έκανε εντύπωση το εξής. Δεν κάνουμε, κύριε Παπανδρέου, γενική κριτική, τουλάχιστον εγώ.
Αναφέρομαι σε συγκεκριμένα ζητήματα. Δεν θέλω να κάνω τον εισαγγελέα σε κανέναν. Είπε ο κ. Καραμανλής, 10% των κερδών των αποκρατικοποιήσεων και είπαμε εμείς ότι αυτό είναι μίζα και προϊόντα εγκλήματος. Δεν σας άκουσα να λέτε τίποτα. Και θέλω να πω στον κ. Καραμανλή: Γιατί 10% των κερδών των αποκρατικοποιήσεων και να μη δώσετε 10% των κερδών των επιχειρήσεων που είναι κερδοφόρες; Θέλετε να σας τις πω; Λιμάνι Θεσσαλονίκης, λιμάνι Πειραιά, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Ο.Π.Α.Π., Ο.Τ.Ε., όλα αυτά. Για ποιο λόγο; Έχει μάθει το σύστημα αυτό να λειτουργεί τελικά με λάδωμα και θα λαδωθούν και οι εργαζόμενοι;
Είστε Κυβέρνηση ψευδόμενων. Μας είπατε ότι υπάρχει το δημογραφικό πρόβλημα. Από μία άποψη για το ασφαλιστικό, θα έλεγε κάποιος ευτυχώς που υπάρχει το δημογραφικό πρόβλημα. Εδώ πέρα έχουμε τόσες δεκάδες χιλιάδες νέων και μεγαλύτερων ανθρώπων, οι οποίοι δεν έχουν δουλειά. Έχουμε τεράστιους αριθμούς που δουλεύουν με μισό ένσημο, με την επισφαλή εργασία, την προσωρινή, την μερική απασχόληση, έχουμε νέα παιδιά και ανθρώπους είκοσι πέντε και τριάντα ετών, οι οποίοι είναι στο stage, και δεν έχουν καθόλου ασφάλιση. Τι θέλετε κι άλλους; Δημογραφικό πρόβλημα είναι αυτό; Απορροφήστε τους, απορροφήστε ένα μικρό μέρος, βάλτε την εργοδοσία να πληρώσει τις εισφορές που οφείλει και θα δείτε ότι δεν χρειάζεται να απευθύνεστε στο δημογραφικό πρόβλημα.
Είστε Κυβέρνηση που μας δουλεύετε. Μας δουλεύετε πολύ άγρια. Θέλετε να κάνετε εξοικονομήσεις πόρων και την ίδια στιγμή για την Ολυμπιακή, 1.000.000.000 ευρώ –απάντηση της κ. Πετραλιά στον Παναγιώτη Λαφαζάνη- προβλέπονται για την εθελούσια έξοδο -βάζουμε και το «εθελούσια έξοδο» τώρα, γιατί όλες οι λέξεις χάνουν την σημασία τους- των 2/3 των εργαζομένων. Μα γιατί; Εσείς θέλετε να μειώσετε τα λεφτά για την κοινωνική ασφάλιση.
Γιατί μπορεί η «Aegean» και στέκεται; Γιατί να μην μπορεί η Ολυμπιακή; Γιατί δεν δίνετε το βάρος που χρειάζεται για να υπάρξει μία Ολυμπιακή αυτοτελής, που δεν θα μεταφέρει τους ψηφοφόρους των δύο κομμάτων τζάμπα, που θα παίρνει λεφτά για τις εφημερίδες και τον Τύπο που διακινεί, που θα έχει κανονικό πρόγραμμα και όχι όταν θα θέλει να πάει ο ένας Υπουργός εδώ και ο άλλος εκεί θα γίνονται έτσι τα προγράμματα, ώστε όχι μόνο να μην φάτε το 1.000.000.000; Διότι είναι σχιζοφρένεια να δίνουμε λεφτά για «εθελούσιες» εξόδους στην Ολυμπιακή, στον Ο.Λ.Π., στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης και την ίδια στιγμή να λέμε ότι κάνουμε εξοικονομήσεις πόρων.
Είστε μία Κυβέρνηση τυφλών. Αυτές τις ημέρες βγαίνουν τα κέρδη των τραπεζών, τα οποία υπολογίζονται από 50% έως 100%. Φθάσαμε στην Ελλάδα του κ. Καραμανλή και της Νέας Δημοκρατίας τα κέρδη των τραπεζών να αποτελούν το ποσοστό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος για το οποίο βγαίνουν στο δρόμο οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, οι μαθητές και οι μαθήτριες να ζητήσουν ως ποσοστό για την παιδεία. Φθάσαμε τα κέρδη των τραπεζών να φθάνουν το 5% για την παιδεία. Και είδαμε την τροπολογία για την Alpha Bank, το 1.000.000.000 που χαρίσατε και όλα αυτά. Εκεί θα βρείτε λύση, εκεί θα έβρισκε κάποιος λύση για το ασφαλιστικό, εάν δεν είχατε κάνει την Ελλάδα την πιο άγρια καπιταλιστική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ακόμη και αυτές που πέρασαν από την περιπέτεια και είδαν τον ακραίο αμερικανόφερτο καπιταλισμό της Ανατολικής Ευρώπης, σας έδωσαν τους δείκτες.
Έχουμε την μικρότερη φορολογία κεφαλαίου, έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό κερδών στο Α.Ε.Π., το μικρότερο ποσοστό της εργασίας.
Τι σημαίνει αυτό; Είναι σαθρό το οικοδόμημα στο οποίο ζούμε και αυτό κάνει κατά τη γνώμη μου την Ελλάδα τον αδύναμο κρίκο, γιατί είναι μία άγρια οικονομική κατάσταση που πλήττει μεγάλο μέρος της κοινωνίας, γιατί είναι μία Κυβέρνηση η οποία δεν μπορεί να δώσει καμμία λύση, επιδεινώνει τα πράγματα, διότι είναι ένα σύστημα το οποίο δεν μπορεί να δώσει καμμία απάντηση. Γι’ αυτό πιστεύουμε εμείς ότι είναι ο αδύναμος κρίκος, ότι υπάρχει μία μεγάλη δυνατότητα, όχι για τη Δευτέρα Παρουσία, δεν μιλάμε ούτε στο σκοτάδι, ούτε βράδυ, ούτε για τη Δευτέρα Παρουσία, μιλάμε εδώ και τώρα. Και ξαναλέω προς τον κ. Παπανδρέου: Η κριτική μας είναι συγκεκριμένη. Σήμερα έφτασε σε δημόσιες επιχειρήσεις η εγκύκλιος της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας να εφαρμοστεί ο νόμος του 2002 του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που προβλέπει από 80% με βάση τον τελευταίο μισθό να πάμε στο 70% για τις συντάξεις των δημοσίων, με βάση την τελευταία πενταετία.
Οι πράξεις μετράνε, δεν μετράνε ούτε οι χαρακτηρισμοί οι δικοί μας, ούτε οι αυτοχαρακτηρισμοί οι δικοί σας. Αλλά να σας πω κάτι; Εγώ σέβομαι την ιστορία του κόμματός σας και τις ελπίδες που είχε πάρα πολύς κόσμος και κάποια βήματα που έκανε στην αρχή για τον πολιτικό γάμο, για την Εθνική Αντίσταση κ.λπ. και πιστεύω ότι αυτές οι ελπίδες δεν θα πεθάνουν και πιστεύω στο να συναντηθούμε. Θα συναντηθούμε όμως έξω από τα πλαίσια του δικομματισμού και έξω από τις δομές του. Αυτή η συνάντηση στη βάση, η οποία γίνεται και τώρα σε ένα μεγάλο συνασπισμό, έξω από το πολιτικό κατεστημένο, έξω από αυτές τις ξεπερασμένες πια αντιπαραθέσεις, ένα μεγάλο συνασπισμό που θα είναι αριστεροί, κομμουνιστές, οικολόγοι, προωθημένοι σοσιαλιστές και η οποία θα δώσει απάντηση, θα κάνει τη νέα πλειοψηφία, θα δώσει τη δυνατότητα μιας εναλλακτικής διακυβέρνησης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Βάλε και λίγο φρένο!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Σας βλέπω. Και πιστεύω, κυρία Παπαρήγα, ότι από την πλευρά των ανθρώπων που έχουν παλέψει για το εργατικό κίνημα, η ψυχή τους χαμογελάει με όλες αυτές τις εξελίξεις.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ: Αυτοί που έχουν πείρα από το εργατικό κίνημα δεν έχουν σχέση μ’ εσάς! Έχουν εντελώς άλλη κατεύθυνση!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ: Αυτοί που έχουν κριτήριο ταξικό, δεν αερολογούν!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε συνάδελφε, παρακαλώ! Θα σας ανακαλέσω στην τάξη!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Αφήστε το συνάδελφο, κύριε Πρόεδρε, να πει τη γνώμη του. Πάντα, έχουμε μάθει και από το Ευαγγέλιο ότι υπάρχει ο άπιστος Θωμάς. Όταν βάλει όμως το χέρι μέσα, «στον τύπο των ήλων» μπορεί να πιστέψει και πιστεύω ότι πολλοί από εσάς θα πιστέψουν.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ: Το Κ.Κ.Ε. έχει πείρα από τον οπορτουνισμό ενενήντα χρόνια!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε συνάδελφε!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Ας αποφύγουμε τους χαρακτηρισμούς, συνάδελφε. Ας προσπαθήσουμε να τους αποφύγουμε. Ας κρατήσουμε έτσι σε ένα επίπεδο –και μπορούμε- τη συζήτηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ: Είναι επιστημονικός ο όρος και η έννοια και την ξέρετε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Εντάξει, ωραία.
Καταλήγοντας, θέλω να πω ότι εμείς χαιρετίζουμε αυτό που δεν περίμενε η Κυβέρνηση: μέσα από το κεντρικό μέτρο της, που είναι η ενοποίηση των ταμείων, να βγει μία ενότητα των εργαζομένων. Και θα καταθέσω στα Πρακτικά την τοποθέτηση μιας σειράς επιστημονικών συλλόγων όπου, με εξαίρεση το Τεχνικό Επιμελητήριο που ο Πρόεδρός του πρόσκειται στον Συνασπισμό, οι Πρόεδροι όλων των συλλόγων αυτών και οι πλειοψηφίες πρόσκεινται στη Νέα Δημοκρατία και το τιμάω εγώ αυτό: Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων, Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία, Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθήνας, Ιατρικός Σύλλογος Αθήνας, Ομοσπονδία Δικαστικών Επιμελητών Ελλάδας, Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών, Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Προσωπικού Τύπου, Συντονιστική Επιτροπή Συμβολαιογράφων, Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής. Εμείς το χαιρετίζουμε αυτό, χαιρετίζουμε αυτήν την ενότητα, αυτήν την παρέμβαση στο κίνημα, αυτήν την ομοθυμία και κοινή στάση των δυνάμεων αυτών που πιστεύουμε ότι θα έρθει και σε άλλα ζητήματα, στα μεγάλα κοινωνικά και άλλα ζητήματα που χρειάζεται η άποψή τους σ’ ένα δρόμο ο οποίος θα ανοίξει για την Ελλάδα. Το πλοίο έχει ξεκινήσει από το λιμάνι και κανείς δεν θα το σταματήσει.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Αρχηγός του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Εμείς, βέβαια, να ευχηθούμε βίον ανθρόσπαρτον και μακρύ μήνα του μέλιτος εις τους γάμους που ανακοινώθηκαν σήμερα της Αριστεράς.
(Χειροκροτήματα, γέλωτες από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Ακούστηκε γιατί η «AEGEAN» μπορεί και η Ολυμπιακή δεν μπορεί. Γιατί ο Πρόεδρος της «AEGEAN» έχει ένα κότερο εκατόν είκοσι πόδια, εις το οποίον ενίοτε φιλοξενεί και Υπουργούς, αλλά και υψηλούς της πολιτικής και μάλιστα σε κρουαζιέρες μαζί με τον αρμόδιο Επίτροπο, ο οποίος σήμερα κόβει τα πόδια της Ολυμπιακής. Έτσι, λοιπόν, δεν είναι ίσα τα μεγέθη. Εάν η Ολυμπιακή σήμερα βρίσκεται στο δρόμο που βρίσκεται φταίει και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί όταν την πήρατε από το Ελληνικό και την πήγατε στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» ο ελλιμενισμός είναι είκοσι φορές επάνω. Αυτά τα λεφτά που φορτώσατε στην Ολυμπιακή, εάν τα είχε η Ολυμπιακή, θα επέστρεφε στο κράτος όλα αυτά που είχε πάρει ως επιχορήγηση. Όσο κοστίζει η κάθε προσγείωση τώρα και η απογείωση αεροσκάφους της Ολυμπιακής κόστιζαν δέκα προσγειώσεις και απογειώσεις από το αεροδρόμιο του Ελληνικού. Άρα, σήμερα η Ολυμπιακή δεν μπορεί να σηκώσει τα φτερά της, γιατί εσείς δεν φροντίσατε ποτέ να την προστατεύσετε. Αυτό, για να μη μένει κάτι αναπάντητο.
Κύριε Πρωθυπουργέ, για να μπορέσετε να προσφέρετε ομελέτες πρέπει να σπάσετε αβγά. Εσείς προσπαθείτε να μας πείσετε ότι έχουμε ομελέτα μπροστά μας, αλλά δεν βλέπουμε τα τσόφλια. Και αυτή είναι μία πραγματικότητα. Πρώτα-πρώτα για τις φαρμακοβιομηχανίες. Σας το είπα την άλλη φορά, σας το λέω και τώρα. Το κουτάκι το φάρμακο που το πληρώνει 20 έως 25 ευρώ ο πολίτης έχει κόστος 50 λέπτα. Όλα τα άλλα είναι υπερκέρδη, υπερκέρδη τα οποία γίνονται ενίοτε καλαθοσφαιριστές. Πληρώνει ο άλλος το φάρμακο για να πάρουμε έναν καλό Αμερικανό παίκτη στο μπάσκετ, αλλά κανείς δεν αντιδρά. Και βεβαίως, εσείς δεν μπορείτε να αντιδράσετε, γιατί είστε Παναθηναϊκός, αλλά εν πάση περιπτώσει πρέπει να αντιδράσει ο ελληνικός λαός που πληρώνει ιδιαίτερα ακριβά το φάρμακό του. Μπορείτε να μπείτε μέσα; Μπορείτε να το ελέγξετε; Πληρώνουμε τα ακριβότερα φάρμακα της Ευρώπης. Έπαιρνα στις Βρυξέλλες ένα φάρμακο και είχε τη μισή τιμή από αυτήν που έχει στην Αθήνα. Κάποιοι από εμάς ήταν στις Βρυξέλλες και το ξέρουν. Όπως η κ. Ξενογιαννακοπούλου. Πληρώνουμε τα ίδια φάρμακα δύο φορές επάνω στην Ελλάδα σε σχέση με τις Βρυξέλλες. Έλεος επιτέλους!
Και μετά είναι οι κομπίνες που γίνονται, κύριε Πρωθυπουργέ. Να ελέγξετε τις κομπίνες. Ξένοι οίκοι που ήλθαν στην Ελλάδα και μελέτησαν τον όγκο των συνταγών και των εξετάσεων είπαν ότι αυτός ο όγκος αντιπροσωπεύει τριάντα οκτώ εκατομμύρια πληθυσμό και όχι δέκα εκατομμύρια. Ρώτησε ο αρμόδιος Υπουργός σας την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να σας πει ο όγκος των συνταγών και εξετάσεων αν είναι μεγαλύτερος από κάποιες χώρες; Σας λέω λοιπόν ότι ο όγκος των εξετάσεων και των συνταγών που γράφονται στην Ελλάδα των δέκα εκατομμυρίων κατοίκων είναι μεγαλύτερος από αυτόν που γράφεται στην Ολλανδία των δεκαέξι εκατομμυρίων. Είναι ίσος με τον αριθμό που γράφεται στην Ισπανία των σαράντα εκατομμυρίων κατοίκων. Δεν είναι αυτή μία σπατάλη; Γιατί δεν το βάζουμε μπροστά να το ελέγξουμε το θέμα; Είναι λοιπόν κάποια πράγματα που σας έχουν ξεφύγει.
Και άλλη μία φορά θα το επαναλάβω, κύριε Πρωθυπουργέ. Θεωρώ ότι ο Πρωθυπουργός της χώρας κατά κεραίαν δεν είναι διεφθαρμένος. Όμως, πιστεύω ότι η διαφθορά έχει αρχίσει και κατακλύζει το περιβάλλον σας. Και όποιος συνυπάρχει και συνλειτουργεί με τη διαφθορά μοιραίως στο χρόνο κινδυνεύει να αλλοιωθεί.
Κύριε Πρωθυπουργέ, γιατί σπαταλώνται χρήματα του ελληνικού δημοσίου τα οποία μπορούμε να αξιοποιήσουμε; Τι εννοώ; Δείτε τι γίνεται στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Πολλές αναθέσεις.
Πολλές αναθέσεις, κύριε Πρωθυπουργέ! Γιατί δεν πάμε σε διαγωνισμό για να ρίξουμε την τιμή; Κατηγορούσαμε το ΠΑ.ΣΟ.Κ ότι καθυστέρησε τα Ολυμπιακά Έργα για να μην πάει σε διαγωνισμούς και να κάνει αναθέσεις. Πράγματι τα Ολυμπιακά Έργα έχουν γίνει με 55% αναθέσεις και 45% με διαγωνισμούς.
Έρχομαι, λοιπόν, και μιλάω για διαγωνισμούς. Έφερα παράδειγμα προχθές ότι για το ίδιο όπλο, τα ίδια πυρομαχικά, η Τουρκία πήγε στην Άμστραντ του ΝΑΤΟ και ζήτησε να της κάνει παγκόσμιο, διεθνή διαγωνισμό και πέτυχε φτηνές τιμές. Εγώ θέλω λοιπόν να δω με την ανάθεση που κάνετε τώρα, αν θα πάρετε τιμή που πήρε η Τουρκία. Δεν είναι δυνατόν! Μπορεί να γίνει οικονομία σε πολλά Υπουργεία.
Ακούσαμε τον κ. Τατούλη, Υφυπουργό της Κυβερνήσεώς σας, Υφυπουργό προσωπικό δικό σας ως Υπουργού Πολιτισμού, να καταγγέλλει ότι δεν γίνονταν διαγωνισμοί από τον κ. Ζαχόπουλο. Έκοβε τα ποσά στη μέση για να μην κάνει διαγωνισμούς, να κάνει ανάθεση. Το είπε ωμά. Δηλαδή υπήρχε απάτη. Ήταν χρήματα του ελληνικού λαού. Και μάλιστα ισχυρίστηκε ότι τα είχε θέσει υπ’ όψιν σας.
Εγώ βεβαίως, αν δεν δω τις επιστολές, δεν έχω κανένα λόγο να δεχθώ όσα λέει ο κ. Τατούλης. Περιμένω να δω τις επιστολές, τι επιτέλους έχει πει ο κ. Τατούλης, γιατί μπορεί να τα είπε εκ των υστέρων. Το θέμα είναι, είμαστε αποφασισμένοι να εξασφαλίσουμε το βιός, το πορτοφόλι του Έλληνα πολίτη ή πολύ εύκολα τα σκορπάμε;
Μιλήσαμε για ανασφάλιστους πολίτες. Κύριε Πρωθυπουργέ, θα βρεθείτε προ εκπλήξεων, αν ζητήσετε από τους Υπουργούς σας –και δεν λέω από τους Βουλευτάς σας- να σας κάνουν μία υπεύθυνη δήλωση ότι δεν έχουν κανέναν ανασφάλιστο εργαζόμενο. Τρεις στο σπίτι, δύο στο σκάφος.
Δεν προχωράω παραπέρα, γιατί δεν νομίζω ότι πρέπει να προχωρήσω παραπέρα. Ρωτήστε τους όμως, πείτε τους να κάνουν μια υπεύθυνη δήλωση για να σας πουν αν έχουν ανασφάλιστους ή όχι. Γιατί πρέπει να δίνετε παράδειγμα. Δεν μπορεί να μιλάμε αορίστως, χωρίς εμείς οι ίδιοι να δίνουμε το σωστό παράδειγμα.
Αγρότες. Δεν άκουσα τίποτα για τους αγρότες. Θα μπουν δηλαδή σ’ αυτή την υποτυπώδη Εθνική Σύνταξη; Θα μπουν ή είναι άλλοι πολίτες; Δηλαδή είναι άλλοι οι πολίτες των πόλεων και άλλοι οι πολίτες των χωριών και των αγρών; Γιατί δεν τους βάζουμε και τους αγρότες μέσα στην Ενιαία Εθνική Σύνταξη;
Δεν είναι ντροπή σε μας, όταν ο διοικητής μιας τράπεζας, που ήταν διοικητής δύο χρόνια, κύριε Πρωθυπουργέ, να παίρνει 7.000 ευρώ σύνταξη και να παίρνει ο άλλος που όργωνε για σαράντα χρόνια στο χωράφι 300 ευρώ και να είμαστε υπερήφανοι που το κάνουμε 310 ευρώ;
Εάν δεν προχωρήσετε σε Σεισάχθεια, αν δεν φέρετε μπροστά ξανά το Σόλωνα από το 630 π.Χ., δεν πρόκειται να πάρει μπρος η μηχανή. Εάν τότε μπόρεσε η Αθήνα και αντιστάθηκε στους πειρασμούς του τότε, είναι γιατί υπήρξε αυτή η Σεισάχθεια. Δώστε μία ευκαιρία να απαλλάξουμε τους αγρότες από τα βάρη τα οποία κουβαλάνε, από αυτό που λέγεται «Ιαβέρης Αγροτική Τράπεζα» και πνίγει κάθε χωριό. Προχωρήστε προς μία κατεύθυνση.
Απασφαλίσατε το ασφαλιστικό και αυτό σημαίνει έκρηξη. Πιστεύω ότι θα περάσετε δύσκολες ημέρες και δεν βλέπω κανέναν να έχει τη διάθεση να έρθει να σας βοηθήσει σ’ αυτήν την έκρηξη που εσείς προκαλείτε, με τον τρόπο που εσείς έχετε επιλέξει.
Αύριο μιλάμε για χιόνια. Αύριο μιλάμε για πολικές θερμοκρασίες. Επειδή τα μισά πρατήρια σήμερα δεν δίνουν πετρέλαιο κίνησης, πείτε στον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας να πάει το μέτρο δέκα μέρες πίσω, να περάσει τουλάχιστον ο χιονιάς, γιατί βλέπω πολυκατοικίες χωρίς θέρμανση, χωρίς πετρέλαιο. Και μιλάμε για -10 βαθμούς Κελσίου αύριο στη Βόρεια Ελλάδα και -5 βαθμούς Κελσίου εδώ στην Αθήνα. Και τα πρατήρια δεν δίνουν πετρέλαιο.
Και φτάσατε σε αυτό το ακραίο σύστημα, το οποίο να σας ρωτήσω αν ξέρετε να το περιγράψετε –δεν ξέρετε, κύριε Πρωθυπουργέ, να το περιγράψετε- τι ακριβώς συμβαίνει, γιατί αδυνατείτε να πιάσετε την ουσία του πράγματος.
Γίνεται λαθρεμπόριο πετρελαίου. Το λαθρεμπόριο πετρελαίου γίνεται μ’ αυτόν στην πολυκατοικία; Γίνεται στα πλοία, αλλά οι μεγάλοι λαθρέμποροι είναι αυτοί με τους οποίους κάνετε ρεβεγιόν. Οι μεγάλοι λαθρέμποροι είναι αυτοί στους οποίους πηγαίνετε στις εκδηλώσεις, στις βραβεύσεις. Δεν ξέρετε ποιοι είναι οι λαθρέμποροι των πετρελαίων;
Δεν ξέρετε ως Υπουργοί και αυτής της Κυβερνήσεως, αλλά και άλλων κυβερνήσεων –και εσείς, κύριε Παπουτσή, όταν ήσασταν Υπουργός- ότι έφευγαν οι λιμενικοί που ήθελαν να ελέγξουν το μεγάλο καρτέλ κάτω από τα πόδια σας; Διώχνατε τους λιμενικούς. Όχι εσείς. Δεν το ξέρατε από κάτω το σύστημα, για να μπορεί να εξυπηρετείται το λαθρεμπόριο.
Δεν ξέρετε ποιοι κάνουν το λαθρεμπόριο, εσείς που ήσασταν Υπουργός; Δεν ξέρει η Κυβέρνηση ποιοι κάνουν το λαθρεμπόριο; Αλλά επειδή φοβάστε να πιάσετε τους δέκα μεγαλολαθρέμπορους, την πληρώνει…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς τους ξέρετε;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Βεβαίως τους ξέρω, κύριε Βουλευτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Τότε καταθέστε τους.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Βεβαίως και τους ξέρω. Και τους ξέρετε κι εσείς και τους ξέρει και η Κυβέρνηση. Εγώ όμως δεν είμαι Κυβέρνηση. Όταν θα γίνω κυβέρνηση δεν θα πληρώνει ο ελληνικός λαός. Θα πληρώνει το κεφάλαιο και οι μεγάλοι λαθρέμποροι. Και αυτή είναι η μεγάλη, ποιοτική διαφορά μας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Αν πιστεύετε, κύριε Πρωθυπουργέ, ότι αυτά τα μέτρα τα οποία παίρνετε είναι τα σωστά, να πάμε σε δημοψήφισμα. Να τα φέρουμε στον ελληνικό λαό και να του πούμε: Αυτά προτείνουμε. Να τα εγκρίνει ο ελληνικός λαός. Έγινε στην Ιταλία. Γιατί να μην γίνει και στην Ελλάδα; Λιγότερη δημοκρατία έχουμε στην Ελλάδα; Αν πιστεύετε, λοιπόν, ότι αυτό θα αλλάξει τη ζωή όλων των Ελλήνων εις το διηνεκές, να πάμε σ’ ένα δημοψήφισμα, να πει ο ελληνικός λαός αν συμφωνεί ή όχι.
Κι έρχομαι στην πρόταση του αξιοτίμου Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Κύριε Πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είπατε να πάμε όλοι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να σταθούμε απέναντι και να συζητήσουμε για τη διαφθορά, η οποία μας κατακλύζει. Πράγματι, η διαφθορά μας κατακλύζει. Να πάμε. Αλλά «απονευρώσατε» τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Εσείς, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., του στερήσατε το θεσμικό του ρόλο με την αναθεώρηση του Συντάγματος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Η Κυβέρνηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Γι’ αυτό, λοιπόν, δεν μπορεί ο κ. Παπούλιας να πάρει πρωτοβουλία –παρ’ ότι θα ήθελε, γιατί είναι πράγματι έντιμος άνθρωπος ο Αρχηγός του Κράτους- διότι δεν έχει καμμία εξουσία. Έτσι, λοιπόν, παρακαλάτε τον Πρωθυπουργό για να πάμε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Δεν παρακαλάμε κανέναν.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κάνετε έκκληση στον Πρωθυπουργό για να πάμε. Αλλιώς θα πηγαίναμε κατευθείαν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Γι’ αυτό, λοιπόν, εμείς προτείνουμε να σταματήσουμε αυτό το Σύνταγμα, την αναθεώρηση, να κάνουμε μία νέα αναθεώρηση από την παρούσα Βουλή, για να κάνουμε Αναθεωρητική με ηυξημένες αρμοδιότητες του Προέδρου, για να υπάρχει μία balance, ούτως ώστε όταν κάτι δεν πάει καλά από την εκτελεστική εξουσία να υπάρχει ένας μοχλός άμυνας στη Δημοκρατία, μία Δημοκρατία η οποία διαρκώς κατρακυλάει προς τα κάτω.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, δεκαεπτά μαθήτριες και μαθητές του 1ου Τ.Ε.Ε. Λευκάδας, με τέσσερις συνοδούς καθηγητές.
Τους καλωσορίζουμε στη Βουλή.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ο κύριος Πρωθυπουργός έχει ζητήσει το λόγο για να τριτολογήσει.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πολιτική συμπεριφορά του καθενός κρίνεται από τις πράξεις του, και όχι μόνο από τα λόγια του. Έχει αποδειχθεί πολλές φορές, στην πράξη, ότι δεν χαρίζομαι σε κανέναν, αλλά και δεν σπεύδω να καταδικάσω κανέναν, χωρίς πλήρη διερεύνηση της κάθε υπόθεσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αλήθεια πατάει σε στέρεο έδαφος, γι’ αυτό και πάντα κερδίζει σε βάθος χρόνου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Είναι, βέβαια, πιο επίπονη διαδικασία, λιγότερο εντυπωσιακή, λιγότερο φανταχτερή, αλλά και ο μόνος δρόμος που σε βγάζει ασπροπρόσωπο στη δημόσια ζωή μακροπρόθεσμα.
Εσείς, όταν ήσασταν κυβέρνηση, κάνατε πως δεν ακούτε και δεν ξέρετε από σκάνδαλα. Όταν είστε αντιπολίτευση, παντού βλέπετε μόνο σκάνδαλα. Κινείστε πάντα στα άκρα και στις ακρότητες· άκριτα, πατάτε σε δύο βάρκες, και γι’ αυτό, βέβαια, συνηθέστατα, αυτοβυθίζεστε!
Υπάρχει κι άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα. Άκουσα και σήμερα για δήθεν προτάσεις και για διάλογο για τη διαφάνεια, την ίδια στιγμή που το βάζετε στα πόδια απ’ την κορυφαία διαδικασία της Αναθεώρησης του Συντάγματος, που πρωτίστως αφορά τη διαφάνεια!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Και το χειρότερο είναι ότι εγκαταλείπετε την Αναθεώρηση, για να ξεφύγετε από τα εσωκομματικά σας προβλήματα. Πρώτα δηλαδή το κόμμα, πρώτα το ΠΑΣΟΚ, και μετά ο τόπος! Ε, είναι βαρύτατο το ολίσθημα αυτό!
Άκουσα να εκτοξεύετε μία γενική επίθεση στην Κυβέρνηση. Αναμετάδοση γενικεύσεων, ισοπεδωτικών χαρακτηρισμών, παραπολιτικών υπερβολών. Κανένας δεν καλύπτει έτσι την πολιτική του αδυναμία, κανένας δεν προσφέρει στην κοινωνία παραμερίζοντας εκείνα που ορίζουν την πορεία του Τόπου. Και αυτό το αντιλαμβάνονται πολύ καλά οι πολίτες.
Το μέλλον της κοινωνίας, το μέλλον της πατρίδας δεν εξαρτάται από αυτά που κυριάρχησαν εδώ και δύο μήνες στο δημόσιο διάλογο· Εξαρτάται, πρωτίστως, από αυτά που σκόπιμα δεν συζητούνται, που δεν αναδεικνύονται, που δεν προβάλλονται. Αυτή είναι η αλήθεια. Και την αλήθεια αυτή την ξέρουν πάρα πολύ καλά οι πολίτες.
Δεν λέω ότι εξαφανίστηκαν τα φαινόμενα διαφθοράς. Δεν λέω πως φτάσαμε στο επίπεδο που θέλουμε. Η βασική όμως αρχή, «όλα στο φως» συνοδεύεται με πράξεις, με χειροπιαστές πράξεις.
Όλες οι καταγγελίες ερευνώνται με πρωτοβουλία κυβερνητικών στελεχών. Όλες οι υποθέσεις οδηγούνται στη Δικαιοσύνη. Τίποτα δεν αποσιωπάται, τίποτα δεν κουκουλώνεται! Κάθε υπόθεση δημοσιοποιείται, και η δημοσιότητα είναι η αρχή της αλήθειας.
Την αλήθεια αναζητούμε, την αλήθεια υπηρετούμε, και αυτή είναι η απτή απόδειξη μιας άλλης πολιτικής νοοτροπίας που φέρνουμε. Δεν δέχομαι, λοιπόν, την παραποίηση της πραγματικότητας και την αμφισβήτηση των πάντων.
Η κοινωνία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απαιτεί να έχουμε ως προτεραιότητα τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, και αυτό κάνουμε. Η Κυβέρνηση αυτή προωθεί με αποτελεσματικότητα τα συμφέροντα του Τόπου. Δίνει λύσεις σε μεγάλα προβλήματα που άφησε το χτες. Τολμά μεταρρυθμίσεις, που προάγουν το συλλογικό, το κοινωνικό συμφέρον. Συγκρούεται με τα νοσηρά φαινόμενα! Συγκρούεται με τις αντιλήψεις του χτες!
Στους τέσσερις μήνες που έχουν περάσει από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, έχει γίνει σημαντικό έργο, και το πρόγραμμά μας εφαρμόζεται. Οι δεσμεύσεις μας υλοποιούνται. Συνεχίζουμε λοιπόν τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο Τόπος.
Η Κυβέρνηση αυτή είναι αφοσιωμένη στη συμφωνία που κάναμε με τους πολίτες. Έχει και σχέδιο και όραμα για τον Τόπο. Και κυρίως η Κυβέρνηση αυτή ούτε εκβιάζει, ούτε εκβιάζεται! Δεν κάνει εκπτώσεις, δεν κάνει συμψηφισμούς, δεν κάνει συμβιβασμούς.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Η Κυβέρνηση αυτή έχει ισχυρή και νωπή λαϊκή εντολή και τιμά την εμπιστοσύνη των πολιτών!
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση, η οποία διεξήχθη σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα: «Μεταρρύθμιση για ένα σύγχρονο, κοινωνικά δίκαιο και βιώσιμο Ασφαλιστικό Σύστημα».
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 15.12΄ λύεται η συνεδρίαση για την προσεχή Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008 και ώρα 18.00΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος κοινοβουλευτικό έλεγχο: α) συζήτηση επίκαιρων ερωτήσεων και β) συζήτηση επερώτησης, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
Συνεδρίαση 15.2.08 σελ.1

Τελευταία Αποθήκευση: 22/2/2008 10:27:00 πμ Από: M.velioti
Εκτυπώθηκε: 22/2/2008 10:27:00 πμ

PDF:

es15022008.pdf

TXT:

es080215.txt

Επιστροφή