Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: Α΄, Συνεδρίαση: ΡΙΒ΄ 27/03/2008

(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Η΄ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΒ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ A΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΙΒ΄
Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το Γενικό Λυκείο Λαγκαδικίων Θεσσαλονίκης, το Γυμνάσιο Ματαράγκας Καρδίτσας, το 7ο Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων, το 11ο Γυμνάσιο Λάρισας, το Δημοτικό Σχολείο Κίτρους Πιερίας, το 1ο Γυμνάσιο Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης και η Πρόεδρος του Κοινοβουλίου του Λουξεμβούργου κ. Λιντιέρ και ο Αντιπρόεδρος κ. Μάρτιν Μέργκεν, σελ.
3. Ειδική Ημερήσια Διάταξη
Συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας που υπέβαλαν ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γ. Παπανδρέου και ογδόντα εννέα (89) Βουλευτές του Κόμματος του, σελ.

Β. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Κατάθεση Σχεδίων Νόμων:
α) Οι Υπουργοί Δικαιοσύνης, Οικονομίας και Οικονομικών και Εξωτερικών κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Ευρωπαϊκή Μονάδα Δικαστικής Συνεργασίας (EUROJUST), Kοινές Ομάδες Έρευνας και λοιπές διατάξεις», σελ.
β) Οι Υπουργοί Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών και Εξωτερικών κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση μνημονίου συμφωνίας για συνεργασία στον τομέα της δημόσιας διοίκησης, της διαχείρισης προσωπικού και της οργάνωσης, μεταξύ του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Τοπικής Δημόσιας Διοίκησης της Δημοκρατίας της Μολδαβίας», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί της Ειδικής Ημερήσιας Διάταξης:
ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Γ., σελ.
ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ Κ., σελ.
ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ Ι., σελ.
ΑΝΤΩΝΙΟΥ Τ., σελ.
ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ Γ., σελ.
ΑΡΓΥΡΗΣ Ε., σελ.
ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ Μ., σελ.
ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ Γ., σελ.
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Α., σελ.
ΔΑΜΑΝΑΚΗ Μ., σελ.
ΔΟΥΚΑΣ Π., σελ.
ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ Ι., σελ.
ΕΞΑΡΧΟΣ Β., σελ.
ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ Α., σελ.
ΚΑΝΤΕΡΕΣ Ν., σελ.
ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ Α., σελ.
ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ Α., σελ.
ΚΑΡΤΑΛΗΣ Κ., σελ.
ΚΑΤΣΕΛΗ Λ., σελ.
ΚΟΝΤΟΣ Α., σελ.
ΚΟΣΜΙΔΗΣ Ι., σελ.
ΚΟΥΒΕΛΑΣ Φ., σελ.
ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ Ε., σελ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ Ε., σελ.
ΜΑΝΤΑΝΤΖΗ Τ., σελ.
ΜΕΛΑΣ Π., σελ.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ Κ., σελ.
ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ Θ., σελ.
ΜΠΑΝΙΑΣ Ι., σελ.
ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ Π., σελ.
ΜΠΕΚΙΡΗΣ Μ., σελ.
ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ Α., σελ.
ΜΠΟΥΖΑΛΗ Π., σελ.
ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ Γ., σελ.
ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Μ., σελ.
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Γ., σελ.
ΠΑΤΡΙΑΝΑΚΟΥ Φ., σελ.
ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ Φ., σελ.
ΡΑΠΤΗ Ε., σελ.
ΡΗΓΑΣ Π., σελ.
ΡΟΒΛΙΑΣ Κ., σελ.
ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ Α., σελ.
ΣΑΚΟΡΑΦΑ Σ., σελ.
ΣΑΛΜΑΣ Μ., σελ.
ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ Α., σελ.
ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ Σ., σελ.
ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ Χ., σελ.
ΣΤΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ Ν., σελ.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ Ε., σελ.
ΤΖΙΜΑΣ Μ., σελ.
ΤΖΙΤΖΙΚΩΣΤΑΣ Α., σελ.
ΤΣΑΒΛΑΡΙΔΗΣ Λ., σελ.
ΤΣΙΑΡΑΣ Κ., σελ.
ΦΛΩΡΙΔΗΣ Γ., σελ.
ΦΩΤΙΑΔΗΣ Η., σελ.
ΧΑΪΔΟΣ Χ., σελ.
ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ Σ., σελ.
ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ Κ., σελ.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ Π., σελ.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Η΄ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΙΒ΄
Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008
Αθήνα, σήμερα στις 27 Μαρτίου 2008, ημέρα Πέμπτη και ώρα 14.01΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Β΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΕΛΣΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
(ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 26 Μαρτίου 2008 εξουσιοδότηση του Σώματος επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα Πρακτικά της ΡΙΑ΄ συνεδριάσεώς του, της 26ης Μαρτίου 2008, σε ό,τι αφορά την ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Χασεμιτικού Βασιλείου της Ιορδανίας στην Επιστημονική και Τεχνολογική συνεργασία».
Εισερχόμαστε στην
ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Συνέχιση της συζήτησης για την πρόταση δυσπιστίας που υπέβαλαν ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεώργιος Παπανδρέου και ογδόντα εννέα (89) Βουλευτές του Κόμματός του, σύμφωνα με τα άρθρα 84 του Συντάγματος και 142 του Κανονισμού της Βουλής.
Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στον κατάλογο των ομιλητών.
Πρώτος ομιλητής είναι ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Τσαβδαρίδης Λάζαρος.
Ορίστε, κύριε Τσαβδαρίδη, έχετε το λόγο.
ΛΑΖΑΡΟΣ ΤΣΑΒΔΑΡΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στις 16 Σεπτεμβρίου 2007, μόλις έξι μήνες πριν, ο ελληνικός λαός με ένα ξεκάθαρο εκλογικό αποτέλεσμα έδωσε δυο σαφείς εντολές. Στη Νέα Δημοκρατία έδωσε την εντολή να εφαρμόσει το κυβερνητικό της πρόγραμμα και να δώσει λύση στα μεγάλα προβλήματα του τόπου και στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. έδωσε την εντολή να αλλάξει, να απαλλαγεί από εκείνα τα χαρακτηριστικά για τα οποία το καταψήφισε ο ελληνικός λαός, όπως πάθος για την εξουσία, αλαζονεία, λαϊκισμό, έλλειψη συγκεκριμένου κυβερνητικού προγράμματος και άλλα πολλά.
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω από τη δεύτερη εντολή, αυτή προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όχι επειδή θέλω να επέμβω στα εσωκομματικά του προβλήματα, αλλά επειδή ο τρόπος που ασκεί το ρόλο της η Αξιωματική Αντιπολίτευση είναι κρίσιμος για τη λειτουργία του πολιτικού μας συστήματος.
Κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι Έλληνες σας καταψήφισαν και μαζί με το κόμμα σας καταψήφισαν και το βασικό συστατικό της πολιτικής σας, την πολιτική της πόλωσης. Οι Έλληνες σας ζήτησαν να αλλάξετε. Όσο δεν το κάνετε, προσωπική μου άποψη είναι ότι βλάπτετε το κόμμα σας. Αλλά εκείνο που ενδιαφέρει όλους είναι ότι με τη συγκρουσιακή πολιτική που εφαρμόζετε, επηρεάζετε αρνητικά την πολιτική ζωή του τόπου.
Ποιον πείθετε ότι οι λόγοι της μομφής είναι αυτοί που επικαλείστε; Κανέναν. Όλοι γνωρίζουν ότι οι λόγοι που το πήγατε στα άκρα, οι κύριοι λόγοι που κάνατε την πρόταση μομφής ήταν:
Πρώτον, για να αντιμετωπίσετε τα εσωκομματικά σας προβλήματα, την ανασφάλεια των στελεχών σας, την έλλειψη θέσεων και στόχων για το μέλλον του ελληνικού λαού.
Δεύτερον, για να πλήξετε μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, την ασφαλιστική μεταρρύθμιση.
Τρίτον, για να εγκαινιάσετε δημόσια την όξυνση της πολιτικής αντιπαλότητας.
Ποιον πείθετε ότι δεν παίζετε με τους θεσμούς; Κανέναν. Για άλλη μια φορά παίζετε με τους θεσμούς και τους χρησιμοποιείτε για τα κομματικά σας τερτίπια. Ό,τι και να κάνετε, όμως, η Νέα Δημοκρατία, η Κυβέρνηση του τόπου αυτού, θα συνεχίσει με σοβαρότητα να κάνει τη δουλειά της, γιατί αυτό ζητάει ο ελληνικός λαός και όλα τα υπόλοιπα που, δυστυχώς, ακούμε από την Αξιωματική Αντιπολίτευση για την πρόταση μομφής δεν έχουν καμμιά αντιστοιχία με αυτά που σκέπτεται ο ελληνικός λαός.
Αλλά αλήθεια, κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ποια είναι η σκοπιμότητα της πρότασης δυσπιστίας; Φάνηκε καθαρά ότι η πρόταση δεν αφορά ουσιαστικά την Κυβέρνηση, αλλά είναι μια προσπάθεια να ξεπεράσει το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τα εσωκομματικά του προβλήματα, μια προσπάθεια να αποδείξει ότι ασκεί το ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, παρ΄όλο ότι είναι κοινώς αποδεκτό ότι από καιρού έχει πάψει να τον ασκεί. Είναι μια προσπάθεια εντυπωσιασμού και αμηχανίας, είναι μια προσπάθεια να επιχειρηθεί μια καθυστέρηση στο μεταρρυθμιστικό έργο της Κυβέρνησης.
Η Κυβέρνηση, όμως, δεν αιφνιδιάστηκε και γι’ αυτό έκανε άμεσα αποδεκτή την πρόταση να συζητηθεί η πρόταση δυσπιστίας. Στην ουσία η πρόταση δυσπιστίας ήταν ένα «δώρο» του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προς την Κυβέρνηση, μια ευκαιρία να αναδείξει το έργο της και να μην αμφισβητηθεί το επόμενο διάστημα.
Είναι σίγουρο ότι η πρόταση δυσπιστίας θα καταπέσει. Αν, όμως, υπήρχε η περίπτωση να καταψηφιστεί η Κυβέρνηση, είστε έτοιμοι, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., να κυβερνήσετε αυτόν τον τόπο; Το πιθανότερο είναι να απαντούσατε «ναι» σ΄ ένα τέτοιο υποτιθέμενο ερώτημα. Αλλά οι δημοσκοπήσεις, δυστυχώς για σας, άλλα δείχνουν.
Είναι αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι ο αντίπαλος της Κυβέρνησης δεν είναι οι εργαζόμενοι, όπως υποστήριξε χθες ο κ. Βενιζέλος. Αντίπαλοι της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας είναι οι πολιτικές της οπισθοδρόμησης, οι πολιτικές συντήρησης και τα προβλήματα του ελληνικού λαού, με τα οποία δεν τόλμησε να αναμετρηθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στα είκοσι χρόνια που ήταν στην Κυβέρνηση.
Για μας, όμως, το πολιτικό κόστος δεν αποτελεί κριτήριο για το αν θα προχωρήσουμε στις μεταρρυθμίσεις που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος.
Κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, επικεντρώνετε την κριτική σας στον ασφαλιστικό νόμο μιλώντας για ασφαλιστική αντιμεταρρύθμιση. Όμως, πραγματικά ποια είναι η άλλη επιλογή που υποστηρίζετε ότι θα μπορούσε να υπάρξει για τη λύση του προβλήματος; Δυστυχώς, για σας είναι μια επιλογή χρονικής μετάθεσης της επίλυσης του προβλήματος στο απώτερο μέλλον.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όλα τα επιχειρήματά σας, το ένα μετά το άλλο, καταπίπτουν και οδηγείσθε σε συνεχή αδιέξοδα. Δεν μπορείτε να αντιπολιτευθείτε με θέσεις, απόψεις και επιχειρήματα την Κυβέρνηση που καταθέτει κατ’ εντολή του ελληνικού λαού νομοσχέδια μεταρρυθμιστικά για την παιδεία, την οικονομία, την ανάπτυξη, την ασφάλιση, τη δικαιοσύνη, τον αγροτικό κόσμο, νομοσχέδια που ισχυροποιούν την Ελλάδα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η υποβολή πρότασης δυσπιστίας δείχνει ότι παρασύρεστε από κινήσεις των πολιτικών σας αντιπάλων και προσπαθείτε άτακτα να κερδίσετε θέση στο πολιτικό σκηνικό. Δυστυχώς, όμως, για σας, οι εξελίξεις σας αφήνουν διαρκώς πίσω στην άτυπη μάχη σας με το ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Μάχη που σας εκτρέπει από το ρόλο που σας έταξε να υπηρετείτε ο ελληνικός λαός.
Κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο σεβασμός από την κοινωνία κατακτάται μέσα από σταθερές θέσεις, προτάσεις και ρήξεις με τα συμφέροντα των λίγων, ακόμα και αν είναι επώδυνες γι’ αυτούς που τις τολμούν και όχι μέσα από εξαναγκαστικά πολιτικά πισωγυρίσματα που υποδεικνύουν οι εσωκομματικοί και μη αντίπαλοι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ακροβατεί, ενώ η Κυβέρνηση τολμά. Τολμά να ενημερώσει τους υγιώς σκεπτόμενους Έλληνες πολίτες για την ανάγκη αλλαγών που επιτάσσουν οι εξελίξεις στην κοινωνική ασφάλιση. Τολμά να εκσυγχρονίσει ασφαλιστικούς φορείς που έχουν χρόνιες οικονομικές παθογένειες. Τολμά και διαμορφώνει αναπτυξιακό περιβάλλον στην ελληνική περιφέρεια και προσελκύει παγκόσμιους επενδυτικούς παράγοντες, με στόχο την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μένετε για άλλη μια φορά μόνοι σας να αλιεύετε σε θολά νερά μεταξύ δημοψηφισμάτων και προτάσεων μομφής κατά της κυβερνητικής Πλειοψηφίας, μιας κυβερνητικής Πλειοψηφίας που εν αντιθέσει με σας δεν παίζει με τους θεσμούς, αλλά τους σέβεται, τους θωρακίζει και πορεύεται μ’ αυτούς, γιατί πιστεύει σ΄ αυτούς.
Η Κυβέρνηση Καραμανλή και η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας πορευόμαστε μαζί με κύριο στόχο να θέσουμε τις βάσεις για ένα κοινωνικό κράτος δίκαιο έναντι των Ελλήνων, σταθερό οικονομικά, σύγχρονο εκπαιδευτικά, ασφαλές για τον καθένα από εμάς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., θέλουμε συναίνεση. Θέλουμε να ακούσουμε από εσάς εποικοδομητικές προτάσεις. Αλλά πού; Εσείς νομίζετε ότι σας πάει το «σκληρό ροκ», πως ο λαός σας ψήφισε για να χορεύετε και όχι για να προτείνετε γόνιμες λύσεις για τα πολλά και μεγάλα προβλήματα.
Εμείς, στη Νέα Δημοκρατία, έχουμε υψηλή ιστορική αποστολή να κάνουμε την Ελλάδα πολύ πιο ισχυρή, αντάξια της ιστορίας της, μία Ελλάδα δίκαιη για όλους, με ευαισθησία για όλους όσοι έχουν ανάγκη, με αυξημένη επιχειρηματικότητα, με επιχειρήσεις που θα παράγουν όλο και πιο σύνθετα προϊόντα, όλο και πιο ανταγωνιστικά στις διεθνείς αγορές, με παιδεία πρωτοπόρο και όχι ουραγό, με συνταξιούχους που θα ζουν με αξιοπρέπεια, με καθαρό περιβάλλον, με πράσινο και χώρους αναψυχής που θα απολαμβάνουμε όλοι, με ευκαιρία για δουλειά για τους νέους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας καλούμε, λοιπόν, να δώσετε ψήφο εμπιστοσύνης στον Ευρωπαίο Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή και στην Κυβέρνησή του που ιστορικά οδηγεί τη χώρα στην επίτευξη μεγάλων στόχων ξεπερνώντας ίσως και κομματικές γραμμές και αναστολές.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ πολύ.
Ο κ. Αμοιρίδης, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, ακούσαμε κατά κόρον τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να λένε: «γιατί κάνετε την πρόταση μομφής, αφού έτσι και αλλιώς θα απορριφθεί;».
Για τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας, μάλλον όλα σχετίζονται με τους αριθμούς. Στην πολιτική, συνάδελφοι, δεν είναι όλα αριθμοί. Είναι θέμα ιδεολογίας, είναι θέμα νοοτροπίας. Αν θέλετε, όμως, να το πάμε και σε θέμα αριθμών, πάρτε σήμερα στην κλίμακα με άριστα το «10», οι πολίτες και κυρίως οι νέοι σας βαθμολογούν με 3,7, πολύ κάτω από τη βάση για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο το οποίο θέλετε να υπερψηφίσετε και να «κάνετε» πάρτι.
Εσείς οι ίδιοι έχετε συνηθίσει τις απορρίψεις. Απορρίψατε το δικαίωμα των απεργών στην απεργία. Απορρίψατε το δικαίωμα των συνταξιούχων στην αξιοπρέπεια. Απορρίψατε το δικαίωμα των νέων στην ελπίδα. Με αυτές τις πολιτικές πιστεύω ότι απορρίπτετε και τον ίδιο σας τον εαυτό.
Η νοοτροπία αυτή διατήρησε και τα φαινόμενα διαφθοράς και σκανδάλων και μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη. Είχαμε τους «κουμπάρους». Είχαμε την «παρέα» του Λονδίνου. Αποκτήσαμε τους κακοδιαχειριστές του οικονομικού και ανθρώπινου δυναμικού της χώρας. Έτσι, λοιπόν, οι κολλητοί ανέλαβαν να παράγουν πολιτική για τη χώρα μας. Είδατε τα αποτελέσματα και ακόμη δεν υπάρχει διαφάνεια να τα δούμε όλα.
Μιλήσατε για δημοκρατία. Τοποθετήσατε κάμερες και, βέβαια, συλλάβατε τους «εγκληματίες» εναερίτες που προσχηματικά, για να δείξουν την αντίθεσή τους, ανέβηκαν –υποτίθεται- να ξηλώσουν μία κάμερα.
Μιλήσατε για δημοκρατία και είπατε ότι ποδηγετείται η δικαιοσύνη. Έτσι, έχουμε ως αποτέλεσμα να ποινικοποιείται η απεργία, να μπαίνει στο αρχείο το σκάνδαλο των υποκλοπών, να μπαίνει στο αρχείο το σκάνδαλο των Πακιστανών, να μπαίνει στο αρχείο το σκάνδαλο των ανομολόγητων ομολογημένων και δομημένων ομολόγων. Τελικά, στο «αρχείο» βάζετε τη δημοκρατία.
Λέτε για την περίφημη επανίδρυση του κράτους, του «γαλάζιου» κράτους. Ακόμη και με τον τελευταίο νόμο πριν από λίγο καιρό άρχισε να γίνεται ορατή η σκοπιμότητά του. Με το ν.3613/2007 που ψηφίσαμε υπήρχε η προφανής, κατ’ επίφαση, αιτιολογία ότι θέλετε να στελεχώσετε το δημόσιο φορέα με άτομα που έχουν ικανότητες, αλλά είναι νομικά πρόσωπα του ιδιωτικού τομέα. Θέλετε να τα μετατάξετε στο δημόσιο τομέα.
Τι κάνατε; Στις εγκυκλίους που στείλατε στον ευρύτερο και στο στενότερο δημόσιο τομέα δεν αναφέρετε πουθενά ότι αυτά τα άτομα πρέπει να έχουν κάποιες ιδιαίτερες δυνατότητες και θα είναι περιορισμένου αριθμού. Άρα, υπολογίζουμε περίπου είκοσι χιλιάδες άτομα από τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου να πάνε στο στενό δημόσιο τομέα και, βέβαια, γνωρίζουμε ότι κανένα απ’ αυτά τα άτομα δεν είχε προσληφθεί με το Α.Σ.Ε.Π.. Είναι ένας έμμεσος τρόπος για να αποφύγετε το Α.Σ.Ε.Π., ένας έμμεσος τρόπος να καταργήσετε το Α.Σ.Ε.Π., όπως κάνετε και στο Υπουργείο Πολιτισμού με τα εκατόν σαράντα οκτώ άτομα που ακυρώθηκε ο διαγωνισμός και όπως τώρα κάνετε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης με τα διακόσια εξήντα άτομα.
Για πρώτη φορά στο δημόσιο τομέα εμφανίζεται να υπάρχει προκήρυξη, τους όρους της οποίας θα βάλει μόνο ο Υπουργός. Υπάρχει και ένα μέλος του Α.Σ.Ε.Π. που συμπληρώνει τη διαδικασία αυτών που θα εξετάσουν τις αιτήσεις και τα δικαιολογητικά. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, την επιδρομή που γίνεται στη διαφάνεια. Η αξιοκρατία οδηγείται απευθείας στο απόσπασμα.
Σε μια εποχή που, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, το κράτος παντού θέλει να έχει εκείνες τις δυνατότητες, ώστε να μπορεί να παρεμβαίνει στα παγκόσμια «αρπακτικά» της οικονομίας, εμείς τι κάνουμε; Ξεπουλάμε όλες αυτές τις δυνατότητες. Από τη Δ.Ε.Η. στον Ο.Σ.Ε., από τα λιμάνια στα ΕΛ.ΤΑ., στον Ο.Τ.Ε.. Βρίσκεται κάπου-κάπου και ένας Υπουργός δικός σας να σταματήσει αυτό το ξεπούλημα του Ο.Τ.Ε..
Οι δικοί σας οι συνδικαλιστές της Δ.Α.Κ.Ε. είναι στους δρόμους. Ο Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. λέει ότι στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας -μόνο εσείς το γνωρίζετε, αλλά και αυτός, προσωπικά, το γνωρίζει - δεν αναφέρεται ότι προγραμματίσατε να ξεπουλήσετε τον Ο.Τ.Ε.. Δεν αναφέρεται ακόμη και στο πρόγραμμα που κατ’ επίφαση έχετε ή ακολουθείτε.
Έτσι, μετατρέψατε τη Δημόσια Διοίκηση σε ένα «Μοναστηράκι» ξεπουλήματος των δημόσιων αγαθών. Μια κυβέρνηση χωρίς πρόγραμμα και πυξίδα ανακοινώνει μεταρρυθμίσεις για το χωροταξικό, για τη διοικητική πορεία και αλλαγή της χώρας. Πρόκειται για ένα χωροταξικό για το οποίο δεν έγινε καθόλου διάλογος. Από τους δεκαεννέα φορείς συμφώνησαν και το υπέγραψαν οι τέσσερις και αυτοί με επιφύλαξη. Είναι ένα χωροταξικό που έρχεται στη Βουλή βιαστικά στο πλαίσιο –υποτίθεται- του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και της Διοικητικής Μεταρρύθμισης.
Πάλι, όλα κινούνται στη σφαίρα της επικοινωνίας. Αποφεύγετε, όμως, τη ουσία που είναι ότι παρακρατήθηκαν 400.000.000 ευρώ, προκαταβολή του Δ΄ Κ.Π.Σ., για να κρατηθεί ο προϋπολογισμός του 2008 και κανένα έργο δεν θα δημοπρατηθεί. Όπως, επίσης, χάθηκαν και τα 4.000.000.000 ευρώ από το Γ΄ Κ.Π.Σ. για τα οποία δεν είχατε το αντίστοιχο ποσό της συνδρομής από το Ταμείο των Δημοσίων Επενδύσεων. Στους Ο.Τ.Α. λέγατε ότι η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. χρωστούσε τα παρελθόντα οικονομικά έτη 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ και σε αυτό συμφώνησε και το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών.
Από το 2004 μέχρι σήμερα το ποσό πήγε στα 3.000.000.000, άλλο 1,6 δισεκατομμύριο ευρώ και σήμερα που μιλάμε 650.000.000 ευρώ από θεσμοθετημένους πόρους δεν έχουν δει στην αυτοδιοίκηση. Βέβαια, η απάντηση ή η επιστολή του κ. Νικήτα Κακλαμάνη, Προέδρου της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. προς όλους τους δημάρχους ότι απέβη άκαρπη η συνάντηση με τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών. Την καταθέτω για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Αμοιρίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Όπως και η χρηματοδότηση του προγράμματος Ο.ΚΑ.Ν.Α. –εκεί φαίνεται και η ευαισθησία σας- δύο χρόνια δεν έχει υπάρξει καθόλου χρηματοδότηση για να λειτουργήσουν τα κατά τόπους υποκαταστήματα του Ο.ΚΑ.Ν.Α.. Άρα, η ευαισθησία σας γι’ αυτούς τους ανθρώπους οι οποίοι έχουν αυτό το πρόβλημα, είναι δεδομένη όταν δεν έχετε δώσει ούτε ένα ευρώ τα δύο τελευταία χρόνια. Καταθέτω για τα Πρακτικά την επιστολή του Σωματείου Εργαζομένων προς την Κεντρική Ένωση των Δήμων και Κοινοτήτων.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Αμοιρίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και βέβαια το Δ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης δεν θα αρχίσει το 2008. Ας μη γελιόμαστε. Μιλήσαμε ξαφνικά για το χωροταξικό σχεδιασμό, μιλήσαμε για την αναδιάρθρωση της διοικητικής μορφής της χώρας, μιλήσαμε για τους καινούργιους δήμους, τις καινούργιες νομαρχίες. Ξέρετε τι κάνετε τώρα; Ξαφνικά τους θέτετε έναν προβληματισμό. Να δούμε και να πιέσουμε για τα χρήματα που μας χρωστάνε ή θα είμαι δήμαρχος ή νομάρχης την επόμενη τετραετία; Πώς γίνονται οι δήμοι; Ψάχνουν όλοι να δουν πώς γίνονται οι δήμοι. Σου λέει ο άλλος, αν δεν είμαι εγώ δήμαρχος, γιατί να πιέσω να πάρω;
Έτσι δημιουργείτε ένα καλό πρόσχημα να εμποδίσετε τους ανθρώπους αυτούς να πιέσουν να πάρουν τα χρήματα.
Και, βέβαια, για να γίνουν τα μεγάλα έργα, πρέπει να καθοριστούν οι χρήσεις γης, πρέπει να καθοριστούν πως αίρονται οι διάφορες ανισότητες στις γεωγραφικές περιοχές. Άγνωστο αν θα υπάρχει η περιφέρεια ή ο νομός ή ο δήμος με τη μορφή που είναι. Όλα αυτά ανήκουν στη σφαίρα της επικοινωνίας. Δημιουργείτε ένα θολό τοπίο ανάπτυξης και κυρίως για την περιφέρεια, η οποία έχει γονατίσει από την ακρίβεια. Σήμερα είδαμε ότι τα βασικά αγαθά ανέβηκαν στο 8%. Οι μισθοί στο δημόσιο θα πάνε στο 3,5%. Ο πληθωρισμός είναι στο 4,4%. Απ’ αυτό το 3,5% το 1,8% θα πάρει πίσω η εφορία.
Έτσι, το εισόδημα των αγροτών παράλληλα με των υπολοίπων πολιτών μειώθηκε κατά 20%, όταν σ΄ όλη την ευρωπαϊκή περιφέρεια αυξήθηκε κατά 5%.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Στην Περιφέρεια όλης της Κεντρικής Μακεδονίας που βγάζουν καπνά το 2004 είχαν εβδομήντα χιλιάδες τόνους. Σήμερα έφθασαν τις δέκα χιλιάδες τόνους και δεν ξέρουμε πόσο θα κατέβουν ακόμη. Θα εξαφανιστεί ο καπνός, που υποτίθεται ότι ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων πήγε στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να διαπραγματευθεί από το δεύτερο πρόγραμμα να ξαναγυρίσει στο πρώτο, αλλά το αποτέλεσμα είναι μηδέν και το βλέπουμε.
Η αγωνία σας για τις αγρότισσες και τους αγρότες στο μέλλον είναι πάλι με «θα». Η αγωνία σας για τους νέους είναι το «θα». Το ίδιο «θα» θα έχουν και οι συνταξιούχοι σαν επιβράβευση όλων των προσπαθειών που κάνουν σήμερα στους δρόμους.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Είναι έξω χιλιάδες κόσμος, εκατομμύρια κόσμος, εργαζόμενοι, πολίτες, νέοι και εσείς δεν ακούτε, κωφεύετε. Την ίδια ώρα οι μεγαλοϊδιοκτήτες…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε συνάδελφε, παρακαλώ ολοκληρώστε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Τελειώνω.
Οι μεγαλοϊδιοκτήτες τρίβουν τα χέρια τους γιατί απαλλάχτηκαν από το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Την ίδια ώρα οι τράπεζες τρίβουν τα χέρια τους γιατί απαλλάχθηκαν από τα χρήματα που είχαν να πληρώσουν στο κράτος για να μεταφέρουν τους υπαλλήλους.
Βέβαια, στήριξε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. –και είναι σοβαρό- την πρόταση της Κυβέρνησης για το όνομα της Μακεδονίας και για το Σκοπιανό. Οι διαρροές βέβαια έγιναν από σας…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε συνάδελφε, παράκληση να ολοκληρώσετε. Έχετε μιλήσει ήδη δύο λεπτά περισσότερο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Ολοκληρώνω.
Κύριοι συνάδελφοι, εμείς εδώ δεν είμαστε για να μιλήσουμε με αριθμούς. Ήρθαμε για να εκφράσουμε με την πρότασή μας τα αιτήματα της πολιτείας, των πολιτών. Ακολουθούμε τη συνείδησή μας, η οποία είναι η εικόνα της κοινωνίας και γι’ αυτό λέμε: «φθάνει πια».
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Παρακαλώ πολύ τον κ. Μελά, Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, να έρθει στο Βήμα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΛΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Η πρόταση δυσπιστίας που κατετέθη από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., είναι σύμφωνη με τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, δηλαδή τον Κανονισμό της Βουλής κ.λπ..
Το ερώτημα, όμως, που τίθεται είναι γιατί κατετέθη. Πιστεύει κάποιος ότι η Κυβέρνηση στην ψηφοφορία της Παρασκευής δεν θα έχει τη στήριξη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας; Ασφαλώς όχι.
Επίσης, πιστεύω απόλυτα ότι η πρόταση δεν κατετέθη για τους λόγους που αναφέρονται στο κείμενο. Η αλήθεια είναι ότι κατετέθη, διότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν ήθελε να τελειώσει την Τετάρτη, με την ονομαστική ψηφοφορία επί του συνόλου, το σχέδιο νόμου που αφορά την ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Και αυτό, διότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θέλει να συνεχίζονται οι απεργιακές κινητοποιήσεις, δηλαδή μία μικρή μερίδα πολιτών–συνδικαλιστών να ταλαιπωρεί σχεδόν το σύνολο του ελληνικού λαού.
Όμως, αυτό μπορεί να έγινε και για κάποιον άλλον λόγο, όπως εξαιτίας του ανταγωνισμού προς το ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ο οποίος ζητά δημοψήφισμα και προσπαθεί να παίξει το ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αυτό, όμως, σιγά–σιγά ο ελληνικός λαός το συνειδητοποιεί. Συνειδητοποιεί ότι παίζονται πολιτικά παιχνίδια, πολιτικά τεχνάσματα, θα έλεγα, εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. Κάποιοι, δηλαδή, βάζουν το κομματικό συμφέρον πάνω από το συμφέρον της κοινωνίας και αυτή είναι η Αντιπολίτευση.
Στο κείμενο της πρότασης, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μιλά μεταξύ των άλλων για αποδυνάμωση της οικονομίας τα τελευταία χρόνια. Γιατί δεν λέτε την αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Ξεχάσατε την κατάσταση της οικονομίας που παραλάβαμε; Τότε, όταν αναλάβαμε την εξουσία, λέγατε ότι παραλάβαμε μία ισχυρή οικονομία. Ουδέν ανακριβέστερον τούτου! Παραλάβαμε μία οικονομία που στηριζόταν σε πήλινα πόδια, έτοιμη να καταρρεύσει. Και οι επιπτώσεις από την επιτήρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν άμεσες.
Με τη δημοσιονομική απογραφή στην οποία προέβημεν, αποδείξαμε ότι το δημόσια έλλειμμα δεν ήτο 1,7% του Α.Ε.Π., όπως λέγατε, αλλά 7,6%! Και μέσα στα τριάμισι χρόνια, εμείς πετύχαμε πρώτον, να κατεβάσουμε το δημόσιο έλλειμμα κάτω από το 3% του Α.Ε.Π., όπως απαιτούσε η Ευρωπαϊκή Ένωση για να βγούμε από την επιτήρηση, δεύτερον, να διατηρήσουμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης πάνω από 4,2% και τρίτον, να ελαττώσουμε την ανεργία από το 11,3% στο 8,3%. Αυτή είναι η αλήθεια, αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ο κ. Βενιζέλος στην ομιλία του είπε, μεταξύ των άλλων, ότι μπορούσαμε να φέρουμε ένα ασφαλιστικό σχέδιο νόμου στο οποίο να συμφωνούν όλα τα κόμματα, ένα ασφαλιστικό σχέδιο νόμου που να συγκεντρώνει την κοινοβουλευτική συναίνεση. Πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό, όταν δεν κατετέθη καμμιά ουσιαστική πρόταση από κανένα κόμμα της Αντιπολίτευσης; Πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό, όταν όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης έβλεπαν το σχέδιο νόμου από την οπτική γωνία της αλλοίωσης, της διαστρέβλωσης, της παραποίησης και της υπερβολής, προσπαθώντας να απαξιώσουν οτιδήποτε προτείναμε, βάζοντας το κομματικό συμφέρον πάνω από το όφελος της κοινωνίας;
Πριν από τέσσερις–πέντε μήνες, έγινε συζήτηση στη Διαρκή Επιτροπή. Δεν κατετέθη καμμία πρόταση ούτε τότε ούτε τώρα που συζητήθηκε πάλι και στη Διαρκή Επιτροπή και εδώ στην Ολομέλεια. Λόγια για τα λόγια μόνο, λόγια όπως σας είπα για πολιτικό ή κομματικό όφελος.
Εξάλλου, πώς θα ήταν δυνατόν να συμφωνήσουμε με όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, όταν στην προηγούμενη Βουλή έχει κατατεθεί πρόταση νόμου από το κόμμα της Αντιπολίτευσης που έλεγε: «να δοθούν στα ασφαλιστικά ταμεία όλα τα χρήματα που έχουν χαθεί από κακές διαχειρίσεις, τοποθετήσεις, επενδύσεις από το 1955 και μετά». Ένας πρόχειρος υπολογισμός του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών ανέβαζε αυτό το ποσό σε δυόμισι προϋπολογισμούς. Και όταν εγώ τότε ρώτησα, από πού θα βρεθούν αυτά τα χρήματα, μου απάντησαν: «να βρεθούν».
Από πού, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μπορούσαν να βρεθούν αυτά τα χρήματα; Μηχανή που να κόβουμε χρήματα δεν υπάρχει. Μακάρι να υπήρχε για το καλό όλων. Άρα, τα χρήματα θα βρίσκονταν από την εξοντωτική φορολόγηση των Ελλήνων πολιτών.
Και εδώ, πρέπει να τονιστεί ότι ο προϋπολογισμός προέρχεται κατά 85% από τη φορολόγηση των μικρομεσαίων οικονομικά και κατά 15% από τους οικονομικά ισχυρούς. Άρα, μια τέτοια εξοντωτική φορολόγηση θα γονάτιζε τους μικρομεσαίους οικονομικά, δηλαδή τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας.
Γι’ αυτό πρέπει να τονίσω και πάλι ότι σοβαρή, υλοποιήσιμη πρόταση δεν κατετέθη από κανένα κόμμα της Αντιπολίτευσης γενικά. Κατέθεσαν μόνο –και ελέχθησαν κατ’ επανάληψη- αλλοιώσεις, διαστρεβλώσεις, παραποιήσεις, ψευδολογίες, υπερβολές και ανακρίβειες που, δυστυχώς, αποδεικνύουν ότι δεν σας ενδιαφέρει η στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος, δεν σας ενδιαφέρει αυτή η μεταρρύθμιση.
Δεν σας ενδιαφέρει η δυνατότητα στο μέλλον, οι εργαζόμενοι σήμερα να πάρουν τη σύνταξή τους.
Ελέχθη κατ’ επανάληψη στη Βουλή, αλλά καταγράφηκε και στο κείμενο της πρότασης, ότι με την ασφαλιστική μεταρρύθμιση η Νέα Δημοκρατία «βάζει» βόμβα στα θεμέλια του ασφαλιστικού συστήματος. Γιατί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν λέτε την αλήθεια και λέτε τέτοιες ανακρίβειες; Η πραγματικότητα είναι ότι, όχι μόνο η μεταρρύθμιση αυτή δεν «βάζει» βόμβα στα θεμέλια του ασφαλιστικού συστήματος, αλλά αντίθετα «εξουδετερώνει» τη βόμβα που θα εκρήγνυτο σε μερικά χρόνια, που αφήσατε εσείς, οι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., να διατηρείται στα θεμέλια του ασφαλιστικού συστήματος αφού μεταθέτατε όλο αυτό το πρόβλημα στο μέλλον.
Εμείς προβαίνουμε στη ρύθμιση αυτή, για να δώσουμε τη δυνατότητα και σ΄ αυτούς που σήμερα παίρνουν σύνταξη, αλλά και στους εργαζόμενους ότι στο μέλλον θα πάρουν τη σύνταξή τους.
Θα ήταν εύκολο και σε εμάς να μεταθέσουμε το σοβαρό αυτό πρόβλημα των εργαζομένων, το σοβαρό αυτό πρόβλημα της κοινωνίας στο μέλλον, όπως έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Εμείς, όμως, όπως είπε και ο Πρωθυπουργός μας, θέλουμε να είμαστε ωφέλιμοι σε βάθος χρόνου και όχι προσωρινά ευχάριστοι. Προβαίνουμε σ’ αυτήν τη μεταρρύθμιση -και θα προβούμε και σε άλλες μεταρρυθμίσεις, όπως είπε και σήμερα ο Αρχηγός μας στην Κοινοβουλευτική μας Ομάδα- προκειμένου να οδηγηθεί η χώρα σ΄ έναν καλύτερο δρόμο, για να έχει η Ελλάδα μια ανοδική πορεία, για να δώσουμε ένα όραμα και σε εμάς, αλλά κυρίως στα παιδιά μας, στους νέους ανθρώπους. Προχωρούμε, χωρίς να υπολογίζουμε το όποιο πρόσκαιρο πολιτικό κόστος. Διότι πρόσκαιρο είναι το πολιτικό κόστος. Ο ελληνικός λαός συνειδητοποιεί σιγά-σιγά ποιοι αγωνίζονται για το καλό του και ποιοι δημιουργούν όλα αυτά τα προβλήματα. Ακολουθούμε αυτό το δρόμο, το δρόμο των μεταρρυθμίσεων, παρά τις όποιες αντιστάσεις, και αυτό το δύσκολο δρόμο θα συνεχίσουμε και στο μέλλον για το καλό του ελληνικού λαού.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε τον κ. Μελά.
Το λόγο έχει ο κ. Σταύρος Σκοπελίτης, Βουλευτής του Κ.Κ.Ε..
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Χωρίς δεύτερη κουβέντα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας και που αγκαλιάζουν κάθε πλευρά, κάθε πτυχή της ζωής του εργαζόμενου, του επαγγελματία και του βιοτέχνη, τη νέα γενιά, τους μικρομεσαίους αγρότες μας, έχουν πάρει πρωτόγνωρες διαστάσεις.
Χθες οι σύντροφοί μου, που πήραν το λόγο, αναφέρθηκαν στα προβλήματα των εργαζομένων. Εγώ στο χρόνο, που έχω στη διάθεσή μου, θα αναφερθώ σύντομα σε εκείνα που αντιμετωπίζει ο μικρομεσαίος αγρότης, στην προσπάθειά του να επιβιώσει στον τόπο του και να συνεχίσει τις καλλιεργητικές του προσπάθειες. Και εκείνο που θα ήθελα να πω ευθύς εξ’ αρχής είναι ότι μόνο ένας ξένος προς την ελληνική πραγματικότητα μπορεί να έχει αντίρρηση με το χαρακτηρισμό της κατάστασης σαν δραματικής. Το τονίζω αυτό, γιατί ορισμένοι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, που μίλησαν χθες, προσπάθησαν να παρουσιάσουν διαφορετική την κατάσταση. Εγώ προσωπικά, κύριοι Υπουργοί, έχω να συναντήσω ευτυχισμένο αγρότη, από την πολιτική που ακολουθείτε, πάρα πολλά χρόνια και στο νομό μας, αλλά και γενικότερα στη χώρα μας, εκτός βέβαια από τους μεγαλοαγρότες. Και αν οι κύριοι συνάδελφοι εννοούν αυτούς, τότε έχουν απόλυτο δίκιο.
Και είναι δραματική η κατάσταση, αφού με όποια καλλιέργεια και αν ασχολείται σήμερα ο κάτοικος της υπαίθρου αντιμετωπίζει προβλήματα. Προβλήματα ο γεωργός, προβλήματα ο κτηνοτρόφος, ο ψαράς, προβλήματα που ξεκινούν με τη διάθεση της παραγωγής, με τις τιμές που παίρνει, αν καταφέρει να τα διαθέσει, και φθάνουν μέχρι την ακρίβεια της ζωής κ.λπ.. Και τα προβλήματα αυτά, όπως πολλές φορές έχουμε τονίσει και σ΄ αυτήν την Αίθουσα, ούτε έπεσαν από τον ουρανό ούτε οφείλονται σε κανέναν άλλο λόγο. Είναι αποτέλεσμα, γέννημα-θρέμμα, της πολιτικής που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις και που ακολουθεί με ιδιαίτερη εμμονή και η σημερινή Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι η συρρίκνωση και η καταστροφή των άλλοτε δυναμικών καλλιεργειών της χώρας μας, που στήριζαν τη ζωή στην ύπαιθρο. Είναι γνωστή η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην καπνοκαλλιέργεια, στη βαμβακοκαλλιέργεια, στη σιτευτοκαλλιέργεια, στην κτηνοτροφία, στην αλιεία, μια κατάσταση που είναι δραματική για τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά που απασχολούνται με αυτές τις καλλιέργειες, χωρίς να σημαίνει ότι η κατάσταση στις άλλες καλλιέργειες της χώρας μας είναι η καλύτερη.
Είναι γνωστό επίσης ότι 213.000 αγροτικά νοικοκυριά καταστράφηκαν τα τελευταία χρόνια επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέας Δημοκρατίας και ότι η καταστροφή αυτή παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Συνεταιριστικά εργοστάσια έκλεισαν ή κλείνουν και ετοιμάζεται, απ’ ό,τι μαθαίνουμε, να κλείσει και η Σ.Ε.Β.Α.Θ..
Σωστά, λοιπόν, επισημαίνονται οι ευθύνες της Κυβέρνησης γι’ αυτήν την κατάσταση στην πρόταση δυσπιστίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Όμως οι ευθύνες βαραίνουν και το ίδιο το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Και το λέω όχι μόνο γιατί όταν ήταν στην κυβέρνηση εφάρμοζε την ίδια, ακριβώς, αντιαγροτική πολιτική, αλλά και γιατί οι πρόσφατες αποφάσεις που πάρθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και οι οποίες άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου για τη μικρομεσαία αγροτική πολιτική της χώρας μας φέρνουν και τη δική τους σφραγίδα. Και αναφέρομαι στην τελευταία αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής που αποτελεί τη χαριστική βολή για την αγροτική παραγωγή της χώρας μας και τον μικρομεσαίο παραγωγό.
Όλοι σας συμφωνήσατε, εκτός από το Κ.Κ.Ε., με την ολική αποδέσμευση της επιδότησης από την παραγωγή που προωθούσε η συγκεκριμένη αναθεώρηση, μία αποδέσμευση που έγινε ο μοχλός να πεταχτεί έξω από το χωράφι, από το κοπάδι, από την καλλιέργειά του ο μικρός και μεσαίος παραγωγός. Γι’ αυτό και οι ευθύνες σας γι’ αυτήν την υπόθεση, γι’ αυτό το έγκλημα σε βάρος της αγροτικής παραγωγής της χώρας μας είναι τεράστιες, διαχρονικές και δικομματικές.
Ευθύνη βέβαια έχει και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και η ευθύνη του απορρέει από το γεγονός και μόνο ότι καλλιεργεί αυταπάτες γύρω από το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην αγροτική παραγωγή της χώρας μας και γενικότερα.
Τέλος, θέλω να επισημάνω τις τεράστιες ευθύνες που έχουν οι «πρασινογάλανες» διοικήσεις των τριτοβάθμιων συνεταιριστικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων και να μην ξεχνάμε ότι εμπαίζουν τον αγρότη με το να παριστάνουν σήμερα τον υπερασπιστή του και να οργανώνουν συλλαλητήρια που ανήγγειλαν για τους καπνοπαραγωγούς ενώ είναι αυτοί που συνυπέγραψαν τον αφανισμό αυτής της καλλιέργειας.
Η κατάσταση που δημιουργήσατε στην αγροτική παραγωγή της χώρας μας έχει και μία άλλη εξίσου αρνητική διάσταση, αφού οδήγησε στη διατροφική εξάρτηση του λαού μας από τις εισαγωγές. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των κτηνοτροφικών προϊόντων. Δαπανάμε τεράστια ποσά για να καλύψουμε τις ανάγκες σε γαλακτοκομικά και κρεατοκομικά προϊόντα, ποσά που είναι αντίστοιχα εκείνων που δαπανάμε για πετρελαϊκά προϊόντα. Και την ίδια τη στιγμή με τα μέτρα που υπάρχουν -και εννοώ τα πλαφόν που υπάρχουν στην παραγωγή γάλακτος και με τις τιμές που δίνουν στον παραγωγό εξαιτίας της ασυδοσίας που έχουν οι κρεατέμποροι και οι γαλακτοβιομήχανοι- που είναι πέρα για πέρα εξευτελιστικές, αναγκάζετε τον κτηνοτρόφο να παρατήσει την ενασχόλησή του αυτή και οδηγείτε στην παραπέρα συρρίκνωση την κτηνοτροφία μας. Το ξεπούλημα όσο-όσο των κοπαδιών παίρνει κάθε μέρα και μεγαλύτερες διαστάσεις. Όμως, κύριοι της Κυβέρνησης, το αφτί σας δεν έχει ιδρώσει καθόλου. Και γιατί βέβαια να ιδρώσει, αφού αυτή η καταστροφή σας βολεύει μίας και δίνεται με τον στόχο που προωθείτε και που δεν είναι άλλος από τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια.
Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα στην αγροτική παραγωγή της χώρας μας και αυτή γίνεται ακόμα πιο δύσκολη για τον μικρομεσαίο αγρότη εξαιτίας της κατάστασης που επικρατεί σ΄ αυτό που λέμε: «προβλήματα ζωής στην ύπαιθρο».
Τα προβλήματα που υπάρχουν, καρπός της πολιτικής που ακολούθησαν και εφάρμοσαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις είτε αυτές άνηκαν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. είτε στη Νέα Δημοκρατία, έχουν οξυνθεί σήμερα στο έπακρο. Ιδιαίτερα οι τομείς της υγείας και της παιδείας έχουν γίνει βρόγχος που πνίγει τη φτωχή και μικρομεσαία αγροτιά μας.
Όσον αφορά τις αγροτικές συντάξεις, αυτούς δείχνουν καθαρά πως αντιμετωπίζεται στο πλαίσιο της ακολουθούμενης πολιτικής ο άνθρωπος της αγροτικής πολιτικής.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι σίγουρο ότι στο πλαίσιο της ακολουθούμενης πολιτικής από την Κυβέρνηση η κατάσταση θα γίνει ακόμα χειρότερη. Αυτό είναι βέβαιο. Είναι, όμως βέβαιο ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα με το να φύγει η σημερινή Κυβέρνηση και να έλθει στην εξουσία μία άλλη Κεντροαριστερή ή Κεντροδεξιά κ.λπ. κυβέρνηση, όπως επιδιώκουν και προωθούν ορισμένοι. Και αυτό γιατί η πολιτική που θα ακολουθήσει θα είναι η ίδια, αφού θα έχει τις ίδιες αφετηρίες που έχει και η σημερινή, που είχαν οι πολιτικές όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και αφετηρία της θα είναι οι ντιρεκτίβες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων κεφαλαίων.
Αυτή είναι η αλήθεια και όλα τα άλλα ακολουθούν χοντρό δούλεμα του ελληνικού λαού και προσπάθεια να τον κρατούν εγκλωβισμένο στο πλαίσιο της αντιλαϊκής τους πολιτικής. Να μην κάνει εκείνο το βήμα που πρέπει να κάνει και που αρμόζει με τα συμφέροντά του, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο θα είναι η αρχή του δικού τους τέλους.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, εμείς μιλάμε καθαρά στον εργαζόμενο λαό και στο μικρομεσαίο αγρότη και λέω τούτο, ότι η κατάσταση μπορεί να αλλάξει και να γίνει αυτή που ταιριάζει σ’ αυτόν και στα παιδιά του. Μπορεί ο εργαζόμενος να δουλεύει και να απολαμβάνει τους καρπούς των κόπων του, μπορεί η αγροτική παραγωγή να αναπτυχθεί προς όφελος του μικρομεσαίου αγρότη και της ελληνικής οικονομίας, όμως κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει και δεν θα γίνει στο πλαίσιο της ακολουθούμενης πολιτικής και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να γίνει απ’ αυτούς που εφάρμοσαν ή εφαρμόζουν αυτήν την πολιτική και από εκείνους που θεωρούν ως μονόδρομο τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Χρειάζεται να έλθει στην εξουσία μία άλλη κυβέρνηση που θα εφαρμόσει μία άλλη πολιτική που θα αφουγκράζεται τους κόπους, τις αγωνίες και τις ελπίδες του εργαζόμενου λαού και του μικρομεσαίου αγρότη για μία καλύτερη ζωή. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος του εργαζόμενου λαού και έχοντας αυτόν το στόχο να συνεχίσει τον αγώνα του μαζί με τις ταξικές και συνεπείς δυνάμεις του ΠΑ.ΜΕ. και της ΠΑ.ΣΥ. και να μην παρασύρεται από τα παιχνίδια εντυπωσιασμού στα οποία ορισμένα κόμματα αρέσκονται όλο και πιο πολύ να επιδίδονται.
Εμείς θα ψηφίσουμε την πρόταση δυσπιστίας και η ψήφος μας αυτή αποτελεί καταδίκη της βαθιάς αντιλαϊκής πολιτικής που σε όλους τους τομείς ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία γιατί εμείς, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, δεν πρόκειται να γίνουμε συγκωπηλάτες σ’ ένα σκάφος με δοσμένη την αντιλαϊκή του πορεία και ρότα, όπως είπε χθες μία ομιλήτρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Εξάλλου τέτοιοι συγκωπηλάτες υπάρχουν.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν σε χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, δεκαεννέα μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί-καθηγητές από το Γενικό Λύκειο Λαγκαδικίων Θεσσαλονίκης.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ΄ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ο Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης κ. Τζίμας έχει το λόγο.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ (Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ πως το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ίσως είναι το μοναδικό κόμμα που νοσταλγεί το πρόσφατο παρελθόν. Επειδή αρέσκεται να μιλάει με τη γλώσσα των δημοσκοπήσεων, δεν βλέπει ότι ο πολιτικός του λόγος δεν πείθει πλέον τον ελληνικό λαό και ότι κατατάσσεται πάρα πολύ πίσω σε σχέση με τη Νέα Δημοκρατία, παρ΄όλο που αυτή ασκεί κυβερνητική εξουσία;
Ο συνάδελφος που κατήλθε από του Βήματος πριν από λίγο -ο οποίος διετέλεσε και πρώην Δήμαρχος Κατερίνης και μάλιστα επιτυχημένος- κατηγορεί τη Νέα Δημοκρατία για διαφθορά, για «γαλάζια» σκάνδαλα, για καθυστερήσεις χρημάτων στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Όμως, θα ήθελα να θυμίσω στο Σώμα πως είναι η πρώτη φορά στη μεταπολεμική ιστορία της Ελληνικής Αυτοδιοίκησης που κάθε 14 του μηνός κατατίθενται οι κεντρικοί αυτοτελείς πόροι στους λογαριασμούς των δήμων και των κοινοτήτων της χώρας.
Θυμάμαι ότι πριν από λίγα χρόνια -με την προηγούμενη ιδιότητά μου- πάντα παραμονές Πάσχα η Αυτοδιοίκηση έπαιρνε τα τελευταία χρήματα, την τελευταία δόση του προηγούμενου έτους. Το 1,4 δις ευρώ που είναι το χρέος του κράτους προς την Αυτοδιοίκηση δημιουργήθηκε από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. οι οποίες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν τηρούσαν την υπογραφή τους. Είχαν μειώσει τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους διότι άλλα ψήφιζαν στη Βουλή και άλλα εφάρμοζαν. Όσον αφορά το φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων που από το νόμο είναι 20% για να αποδίδεται στην Αυτοδιοίκηση, στα χρόνια που κυβερνούσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποδιδόταν μόνο το 16%, αλλά και από τα Τέλη Κυκλοφορίας από το 50% αποδιδόταν στην Αυτοδιοίκηση το 33%.
Φυσικά δεν ήταν μόνο αυτή η πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. απέναντι σε μηχανισμούς εξουσίας όπως είναι η Αυτοδιοίκηση. Το Λ.Α.Φ.Κ.Α. το παρακρατούσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ήλθε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και απέδωσε τα παρακρατούμενα στους Έλληνες συνταξιούχους. Και μόνο η απόδοση του Λ.Α.Φ.Κ.Α. στους συνταξιούχους αύξησε αυτόματα το ποσοστό συντάξεων από 4% έως 12%.
Γιατί περάσατε ειδικό νόμο στη Βουλή το 1988 που σας επέτρεπε να παίξετε τα αποθεματικά των ασφαλιστικών φορέων στο Ελληνικό Χρηματιστήριο και μεταξύ αυτών ήταν και το Λ.Α.Φ.Κ.Α.;
Όταν γίναμε εμείς Kυβέρνηση δεν βρήκαμε ούτε 1 ευρώ στο ταμείο του Λ.Α.Φ.Κ.Α.. Και παρ΄ όλα αυτά επειδή υποσχεθήκαμε στον ελληνικό λαό να επιστρέψουμε το Λ.Α.Φ.Κ.Α., το κάναμε. Και αυτό δηλώνει τη συνέπεια της Κυβέρνησης Καραμανλή.
Μέμφεστε την Κυβέρνηση και δυσπιστείτε προς αυτήν γιατί; Να γυρίσουμε σε εκείνο το παρελθόν που ενώ κυβερνήσατε είκοσι χρόνια δεν κατορθώσετε να παραδώσετε στην Ελλάδα και στους Έλληνες το Εθνικό Κτηματολόγιο; Πόσα χρόνια έπρεπε να κυβερνήσετε την Ελλάδα για να παραδώσετε Εθνικό Κτηματολόγιο και ένα εθνικό χωροταξικό; Πόσα χρόνια επιτέλους; Όταν πήρατε χρήματα και από την Ευρωπαϊκή Ένωση να καταρτίσετε Εθνικό Κτηματολόγιο. Και τα χρήματα αυτά δεν τα κάνατε Εθνικό Κτηματολόγιο, ούτε Εθνικό Δασολόγιο. Και όταν ήρθε η Ευρωπαϊκή Ένωση να ελέγξει την πορεία των χρημάτων του Εθνικού Κτηματολογίου και διαπίστωσε ότι αλλού τα δώσατε, έριξε πρόστιμο το οποίο σήμερα πληρώνουμε εμείς.
Θέλετε να γυρίσουμε σ’ αυτές τις ημέρες, εκείνες τις «αμαρτωλές» ημέρες των διακυβερνήσεών σας; Θυμάται ο ελληνικός λαός ακόμη τη μεγάλη ληστεία που υπέστη. Γι’ αυτό μέμφεστε την Κυβέρνηση; Να γυρίσουμε στα έργα και τις ημέρες του Ελληνικού Χρηματιστηρίου, που βγαίνατε εκείνη την εποχή με αφίσες για να πείσετε τον ελληνικό λαό να επενδύσει στο Χρηματιστήριο;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: … (Δεν ακούστηκε)
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ (Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης): Μπορεί να σας πειράζουν αλλά θα τα ακούτε, κύριε συνάδελφε.
Και φυσικά, ο λαός πίστεψε τους κυβερνήτες. Σας πίστεψε εκείνη την εποχή και έπαιξε τις οικονομίες του. Άλλος πούλησε τα ζωντανά του, τα χωράφια του και έτσι εξανεμίστηκε το εισόδημα των Ελλήνων. Ενάμισι εκατομμύριο ελληνικές οικογένειες έχασαν τα χρήματά τους γιατί πίστεψαν δήθεν στην αξιοπιστία σας. Και έρχεστε τώρα και ζητάτε επιστροφή στο παρελθόν. Ποιο παρελθόν; Που ένας αγρότης και ένας κτηνοτρόφος δεν μπορούσαν να μπουν στον Αναπτυξιακό Νόμο της χώρας και μπορούν να μπουν τώρα;
Έχετε περιοδεύσει στην ελληνική περιφέρεια ορισμένοι συνάδελφοι; Ελάτε στη Μακεδονία και τη Θράκη να δείτε που τώρα ο αγρότης και ο κτηνοτρόφος μπορεί με νόμο που ψήφισε η Κυβέρνηση Καραμανλή να καταθέσει σχέδια βελτίωσης, νέες επενδύσεις και να ωφεληθεί από τα ευεργετήματα του Αναπτυξιακού Νόμου.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κύριε Υπουργέ, δεν κάναμε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. πρόταση μομφής, στην Κυβέρνηση κάναμε πρόταση μομφής!
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ (Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης): Θα πάρετε το λόγο, κύριε Γείτονα, και μπορείτε να τα πείτε. Μπορεί να σας πειράζουν αυτά …
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Για όνομα του Θεού!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Γείτονα, σας παρακαλώ!
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ (Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης): Μπορεί να σας πειράζουν αυτά, αλλά εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να υπερασπιστούμε την πολιτική μας. Εσείς, λοιπόν, δυσπιστείτε για την Κυβέρνηση, μας κατηγορείτε για ανίκανους, αλλά φαίνεται ότι δεν γνωρίζετε τι συμβαίνει στην ελληνική περιφέρεια και σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Σας θυμίζω, λοιπόν, πως σήμερα, εδώ και ένα χρόνο περίπου, ο Έλληνας αγρότης μπορεί να καταθέσει ένα επενδυτικό σχέδιο και να τύχει των ωφελημάτων που του παρέχει ο νέος Αναπτυξιακός Νόμος, δυνατότητα που δεν την είχε στις ημέρες σας και να πάρει χρηματοδότηση δωρεάν από το κράτος μέχρι 60%. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και ο αγρότης και ο κτηνοτρόφος ήταν αποκλεισμένοι από τους προηγούμενους αναπτυξιακούς νόμους που εσείς ψηφίσατε.
Να γυρίσουμε πίσω στο αναπτυξιακό μοντέλο που είχατε για τη βόρειο Ελλάδα; Ποιο ήταν το αναπτυξιακό σας όραμα για ολόκληρη τη βόρειο Ελλάδα τα χρόνια που κυβερνήσατε και μέμφεστε σήμερα την Κυβέρνηση; Είχατε πολιτική για το Θερμαϊκό Κόλπο; Ούτε καν μια διεύθυνση, ούτε καν ένα γραφείο, είχατε συστήσει που κόπτεστε για περιβαλλοντική ευαισθησία. Και ήρθε αυτή η Κυβέρνηση, συνέστησε Διεύθυνση Προστασίας του Θερμαϊκού Κόλπου και αναπτύσσονται συγκεκριμένα μέτρα και πολιτικές για την προστασία αυτού του θαλάσσιου κόλπου από το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης.
Εγώ από φοιτητής ακόμη άκουγα ότι κάποτε θα γίνει μετρό στη Θεσσαλονίκη. Και έπρεπε να έρθει αυτή η Κυβέρνηση να ξεμπλοκάρει τις διαδικασίες και να ξεκινήσει το μετρό, το οποίο σε λίγα χρόνια από σήμερα θα εξυπηρετεί πάνω από διακόσιες πενήντα χιλιάδες πολίτες της Θεσσαλονίκης και της βόρειας Ελλάδας.
Να σας θυμίσω πως αν αυτή η Κυβέρνηση δεν είχε επιταχύνει τις διαδικασίες ολοκλήρωσης της Εγνατίας Οδού, ουδέποτε αυτό το μεγάλο αναπτυξιακό έργο θα ολοκληρωνόταν στη βόρειο Ελλάδα;
Και επειδή θέλετε να καπηλεύεστε εξ ολοκλήρου το έργο της Εγνατίας Οδού, σας θυμίζω πως οι αρχικές μελέτες, η αρχική χάραξη για την Εγνατία Οδό έγινε από τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή από τη δεκαετία του ’50, για όσους έχουν ασθενή μνήμη.
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Μέχρι το 1981;
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ (Υπουργός Μακεδονίας – Θράκης): Μέχρι το 1981, ναι, κυρία συνάδελφε, δεν μπορούσε να ξεκινήσει το έργο αυτό από εθνικούς πόρους! Ξεκίνησε μετά το 1981, που η δική μας παράταξη, το δικό μας κόμμα, παρ΄όλη τη δική σας αντίδραση, ενέταξε την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και κάναμε το έργο αυτό με 80% χρηματοδότηση από τα ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να επιβαρύνουμε τον ελληνικό λαό, όταν εσείς φωνάζατε: «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Μα, τι λέτε;
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ (Υπουργός Μακεδονίας – Θράκης): Πού θέλετε να γυρίσουμε;
Σας πειράζει το «κύμα» των μεταρρυθμίσεων. Αυτό το «κύμα» των μεταρρυθμίσεων δεν το έχει ανάγκη η Νέα Δημοκρατία, δεν το έχει ανάγκη ο πολιτικός κόσμος. Το έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός, διότι επί είκοσι ολόκληρα χρόνια δεν κάνατε ούτε μία ουσιαστική μεταρρύθμιση. Προσπαθήσατε να κάνετε διοικητική μεταρρύθμιση. Κάνατε ένα «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ» χωρίς κοινωνικό διάλογο και μας παραδώσατε μία Δημόσια Διοίκηση και Τοπική Αυτοδιοίκηση υπερχρεωμένη. Επειδή μιλάτε για αποτελέσματα μεταρρυθμίσεων.
Η μοναδική μεταρρύθμιση, που επιχειρήσατε, ήταν στη Δημόσια Διοίκηση, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, με αποτέλεσμα να υπερχρεώσετε τους δήμους και τις κοινότητες της χώρας.
Καθημερινά έρχονται στο γραφείο μου δήμαρχοι και κοινοτάρχες με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ χρέη από το παρελθόν, από δημοτικές επιχειρήσεις, αλλά και από την υστέρηση των εσόδων που επί των ημερών σας συνέβαινε.
Θέλετε, λοιπόν, να γυρίσουμε σ΄ αυτήν την εποχή.
Να σας πω, λοιπόν, εγώ τώρα ποια είναι τα αποτελέσματα των δικών μας μεταρρυθμίσεων της πρώτης μας τετραετίας -διότι αυτές τις ημέρες συμπληρώσαμε τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης, τα πρώτα τέσσερα χρόνια- γιατί έχετε ασθενή μνήμη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Σε όλες τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις, σε όλα τα μεγάλα νομοσχέδια, που ψηφίσαμε εδώ, είχατε αποχωρήσει από την Ελληνική Βουλή, γι’ αυτό και δεν ξέρετε τι ψηφίσαμε. Ήσασταν απόντες όταν εμείς διπλασιάσαμε την αγροτική σύνταξη.
Δεν υπήρξε κυβέρνηση ποτέ που μέσα σε μία τετραετία να διπλασιάζει σχεδόν την αγροτική σύνταξη. Μας την παραδώσατε στα 190 ευρώ. Και τώρα είναι 330 ευρώ. Είκοσι χρόνια κυβερνήσατε. Πέντε ολόκληρες τετραετίες. Αν κάθε τετραετία διπλασιάζατε την αγροτική σύνταξη, σήμερα ο αγρότης θα έπαιρνε 1.000 ευρώ και όχι 190, που μας την παραδώσατε. Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια. Δεν την αντέχετε όμως. Από 20 ευρώ αύξηση το χρόνο να δίνατε στην αγροτική σύνταξη, θα μας την παραδίδατε 400 ευρώ.
Πώς, λοιπόν, εμείς, χωρίς να επιβαρύνουμε τον ελληνικό λαό, διπλασιάσαμε την αγροτική σύνταξη, διπλασιάσαμε το Ε.Κ.Α.Σ. και επιστρέψαμε το Λ.Α.Φ.Κ.Α., σχεδόν διπλασιάσαμε το ταμείο ανεργίας και δεν μπορέσατε να το κάνετε εσείς στα είκοσι χρόνια που κυβερνήσατε;
Φαίνεται, λοιπόν, ότι ενοχλούν οι μεταρρυθμίσεις μας.
Θα αναφέρω και μία άλλη μεταρρύθμιση, την οποία αισθάνεται ο ελληνικός λαός. Πέρα από την ισχύ και την εμβέλεια, τη μεγάλη, του Αναπτυξιακού Νόμου, που έχει διαχυθεί σε ολόκληρη την ελληνική περιφέρεια, περιοχές που είχαν επιδότηση 35%, σήμερα επί Νέας Δημοκρατίας επιδοτούνται οι επιχειρηματίες με 60%. Και αυτό έχει δώσει αναπτυξιακό αέρα στην ελληνική περιφέρεια.
Γι’ αυτό και το ποσοστό της ανεργίας μέσα σε μία τετραετία από το 11,7%, που μας το παραδώσατε, το ρίξαμε στο 8%. Σε ποια τετραετία σας –πάρτε την καλύτερη τετραετία που είχατε- ρίξατε εσείς τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες το ποσοστό ανεργίας; Δεν υπάρχει.
Σε εμάς, λοιπόν, με την πολιτική των μεταρρυθμίσεων και χωρίς να επιβαρύνουμε τον ελληνικό λαό, δίδεται το δικαίωμα να είμαστε υπερήφανοι, γιατί συνεχίζουμε αυτό το έργο των μεταρρυθμίσεων, όπου, τελικώς, ωφελείται το ευρύ κοινωνικό σύνολο.
Εγκαλείτε την Κυβέρνηση για τη μεταρρύθμιση στο χώρο της παιδείας. Αμφιβάλλω, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν γνωρίζουμε επί της ουσίας ποια είναι η μεταρρύθμιση στο χώρο της παιδείας.
Και μιλάτε για ιδιωτική εκπαίδευση. Είναι δυνατόν να συνεχίσει αυτή η κατάσταση και να είμαστε η μοναδική χώρα σε ολόκληρο τον κόσμο, σε ολόκληρη την Ευρώπη που δεν επιτρέπουμε την ίδρυση και λειτουργία μη κρατικών, μη ιδιωτικών πανεπιστημίων, επιτρέποντας σε εξήντα χιλιάδες Ελληνόπουλα να ξενιτεύονται στο εξωτερικό; Η Βουλγαρία εδώ και δώδεκα ολόκληρα χρόνια έχει ιδιωτικά πανεπιστήμια και δεν έχει η Ελλάδα!
Εμείς δεν καταργούμε το δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας. Μάλιστα, υπάρχει ειδικό άρθρο για τους φτωχούς φοιτητές μέσα στο νόμο-πλαίσιο τον οποίο ψήφισε η δική μας παράταξη. Όποιος φοιτητής δεν έχει χρήματα, κατάγεται από φτωχή οικογένεια, θα παίρνει από το πανεπιστήμιο άτοκο τελείως δάνειο, το οποίο θα ξεπληρώνει πέντε χρόνια από την ώρα που θα πιάσει δουλειά και μετά. Διατάξεις που δεν υπήρχαν στη δική σας διακυβέρνηση.
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι οι μεταρρυθμίσεις μας είναι στοχευμένες για να εξουδετερώσουν τις κοινωνικές ανισότητες που συνέβαιναν επί των ημερών σας, κυρίως να εξουδετερώσουν τον κοινωνικό αποκλεισμό. Δυστυχώς, επί των ημερών σας πολλοί Έλληνες πολίτες ήταν κοινωνικά αποκλεισμένοι. Και κοινωνικά αποκλεισμένοι πολίτες σημαίνει ότι πάρα πολλοί Έλληνες συμπατριώτες μας δεν απολαμβάνουν των κοινωνικών αγαθών, δεν απολαμβάνουν τα αγαθά του πολιτισμού, της κοινωνικής πρόνοιας, του αθλητισμού. Εκεί τους είχατε καταδικάσει.
Και ερχόμαστε τώρα στο κύριο αιτιολογικό για το οποίο καταθέσατε την πρόταση δυσπιστίας, το ασφαλιστικό. Όλοι παραδέχονται, όλα τα κόμματα, όλοι οι Βουλευτές ότι χρειαζόταν μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό. Εγώ, εάν ήμουν μέλος ενός κόμματος της Αντιπολίτευσης και έφερνε η Κυβέρνηση ένα νομοσχέδιο όπως το κατέθεσε η δική μας για το ασφαλιστικό, εάν θα ήθελα να είμαι αξιόπιστος θα έφερνα ως Αντιπολίτευση ένα δεύτερο νομοσχέδιο, δίπλα στην πρόταση της Κυβέρνησης και θα έλεγα: «Δεν ψηφίζω την πρόταση της Κυβέρνησης, ψηφίζω τη δική μου». Εσείς, όμως, εδώ είστε άρνηση. Δεν δέχεστε τις μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, χωρίς να προτείνετε, απολύτως, τίποτα. Από τη μια λέτε ότι πρέπει να ενωθούν τα ταμεία και από την άλλη όταν γίνεται ενοποίηση των ταμείων, διαμαρτύρεστε και μειοψηφείτε.
Και αποκρύπτετε μια μεγάλη αλήθεια από ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες της ελληνικής κοινωνίας, από τις γυναίκες τις οποίες προσπαθείτε να μετατρέψετε σε θύματα της προπαγάνδας και της παραπληροφόρησής σας. Δεν λέτε, λοιπόν, στο γυναικείο πληθυσμό της χώρας ότι τα πέντε χρόνια πλασματικά τα οποία ψήφισε η δική μας κυβερνητική παράταξη, ισχύουν πλέον για όλα τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ τα τεσσεράμισι χρόνια πλασματικά που δίναμε, ίσχυαν μόνο για το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ..
Δεν λέτε στο γυναικείο πληθυσμό της χώρας ότι τα τεσσεράμισι χρόνια πλασματικός χρόνος που ισχύει σήμερα με δικό σας νόμο δεν προσμετρώνται για αύξηση των συντάξεων, αλλά προσμετρώνται μόνο για τη θεμελίωση του χρόνου συνταξιοδότησης, ενώ τα πέντε χρόνια πλασματικού χρόνου προσμετράνε και για την αύξηση των συντάξεων των γυναικών.
Δεν λέτε ότι για το χρόνο μητρότητας, για τα Επιδόματα Μητρότητας δίνουμε επιπλέον έξι χρόνια στην Ελληνίδα μητέρα και μάλιστα κατά 50% μειωμένες τις ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλονται από τον Ο.Α.Ε.Δ., άρα θα παίρνει και περισσότερα χρήματα μισθό κάθε μήνα για τον ένα χρόνο μητρότητας που θα ακολουθεί τη γέννηση του παιδιού.
Γι’ αυτό και ο λόγος σας, τελικώς, δεν είναι αξιόπιστος. Διότι το να κρύβεις τη μισή αλήθεια, είναι χειρότερο από το ψεύδος. Ο ελληνικός λαός έχει και κρίση και μάλιστα ορθή κρίση. Γι’ αυτό και μας έδωσε νέα λαϊκή εντολή στις 16 Σεπτεμβρίου και μας είπε να συνεχίσουμε το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων, διότι μεταρρυθμίσεις κάναμε και στην πρώτη μας τετραετία, που συνάντησαν τη λυσσαλέα αντίδραση, ιδιαίτερα των κομμάτων της Αντιπολίτευσης. Και, όμως, ο ελληνικός λαός επιβράβευσε την πολιτική αυτή. Γι’ αυτό και είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίσουμε αυτό το έργο της μεταρρύθμισης.
Δεν ξέρω εάν οι βολεμένοι ή οι άνθρωποι που επί των ημερών σας έβρισκαν καταφύγιο στο κόμμα σας διαμαρτυρηθούν ακόμη περισσότερο, αλλά ένα είναι βέβαιο, πως αυτή η Κυβέρνηση, αυτό το κόμμα, αυτός ο Πρωθυπουργός συνεχίζουν το έργο της μεταρρύθμισης και σας αφήνουν εσάς να είστε απόντες από τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Έξαρχος.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΞΑΡΧΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούγοντας τον κ. Υπουργό είχα την αίσθηση ότι παρακολουθώ μαγνητοσκοπημένη ομιλία από πρόταση μομφής της Νέας Δημοκρατίας εναντίον της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Κύριε Υπουργέ, εμείς θέλουμε να πάει η χώρα μπροστά. Και οι Ελληνίδες και οι Έλληνες διαπιστώνουν ύστερα από τέσσερα χρόνια ότι γίνονται φτωχότεροι, ότι δεν τα βγάζουν πέρα, ότι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες της ζωής. Διαπιστώνουν ότι υπάρχει μια Κυβέρνηση στη χώρα που δεν έχει ένα σχέδιο, ότι τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα τα προεκλογικά, ήταν υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Αυτό ζουν τέσσερα χρόνια τώρα οι Έλληνες πολίτες, διότι πριν από τις εκλογές της 16ης του Σεπτέμβρη για δεύτερη φορά η Νέα Δημοκρατία προσπάθησε να δημιουργήσει ψεύτικες εντυπώσεις στον ελληνικό λαό και αποδεικνύεται λίγους μήνες μετά, για δεύτερη φορά επαναλαμβάνω, ότι είναι κατώτερη των περιστάσεων, ότι οι επιδόσεις της είναι κάτω από τη βάση, ότι άλλα έλεγε και άλλα κάνει. Γι’ αυτό μην αναρωτιέστε γιατί έκανε την πρόταση δυσπιστίας το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Αυτή την πρόταση δυσπιστίας την «συνυπογράφουν» οι εργαζόμενοι που βλέπουν τα εισοδήματά τους να μειώνονται και βασικές κατακτήσεις τους, μεταξύ των οποίων και τα ασφαλιστικά δικαιώματα, να διαγράφονται.
Την πρόταση δυσπιστίας, κύριε Υπουργέ, την «συνυπογράφουν» οι αγρότες όλης της χώρας που γνωρίζουν πλέον ότι με την πολιτική σας δεν έχουν μέλλον. Και δεν καταλαβαίνω σε ποια αγροτική περιοχή της χώρας εσείς βλέπετε τα ευρώ να ρέουν στις τσέπες των αγροτών από τον Αναπτυξιακό Νόμο. Άλλη εικόνα υπάρχει στη Θεσσαλία και αλλού. Η εικόνα είναι ότι οι γεωργοί και οι κτηνοτρόφοι δεν τα βγάζουν πέρα. Δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες της ζωής τους. Γιατί; Γιατί το εισόδημα τους συνεχώς μειώνεται.
Είναι πολύ μεγάλη η ακρίβεια σε όλα τα αγροτικά εφόδια. Οι τιμές των καυσίμων, των φυτοφαρμάκων, των λιπασμάτων, των σπόρων ανεβαίνουν ανεξέλεγκτα κάθε μέρα και η Κυβέρνηση κάνει πως δεν καταλαβαίνει, «σφυρίζει» αδιάφορα, ελέγχει τις τιμές του κόστους παραγωγής και την αύξηση υποτίθεται.
Την πρόταση δυσπιστίας, κύριε Υπουργέ, την «συνυπογράφουν» οι αγρότες που περιμένουν την υλοποίηση των υποσχέσεων για χορήγηση φθηνού πετρελαίου, που απαιτούν την έγκαιρη καταβολή των επιδοτήσεων, που δεν κατανοούν γιατί δεν γίνονται οι πληρωμές των προγραμμάτων μείωσης νιτρορύπανσης, δάσωσης αγροτικών εκτάσεων και παραγωγής βιολογικών προϊόντων, που βλέπουν την γραφειοκρατία να μπλοκάρει κάθε προσπάθεια για τον εκσυγχρονισμό των αγροτικών τους εκμεταλλεύσεων. Και κυρίως, την πρόταση δυσπιστίας την «συνυπογράφουν» οι κτηνοτρόφοι όλης της χώρας οι οποίοι είναι σε κατάσταση απόγνωσης λόγω των πολύ χαμηλών τιμών στο κρέας και στο γάλα και της μεγάλης αύξησης της τιμής των ζωοτροφών, που ταλαιπωρούνται από υπηρεσία σε υπηρεσία για να μπορέσουν να νομιμοποιήσουν και να εκσυγχρονίσουν τις εγκαταστάσεις τους. Γι’ αυτό, κύριε Υπουργέ, στην ύπαιθρο, όχι δεν υπάρχει ικανοποίηση από την πολιτική της Κυβέρνησης, υπάρχει ανασφάλεια και αβεβαιότητα. Αυτά είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της ζωής στην ύπαιθρο. Φτάνει πια, σας λένε οι αγρότες! Και σας το λένε και δικοί σας ψηφοφόροι.
Γι’ αυτό εσείς οφείλετε να ακούσετε και να ακούσετε καθαρά τα μηνύματα που έρχονται από την ύπαιθρο και είναι έκφραση της αγωνίας των αγροτών για το αύριο τους.
Την πρόταση δυσπιστίας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη «συνυπογράφουν» οι έμποροι, οι μικρομεσαίοι, οι επαγγελματίες, που λόγω των συνεχώς αυξανόμενων φορολογικών βαρών, των μεγάλων αυξήσεων στα τιμολόγια των δημοσίων επιχειρήσεων, των ληστρικών πρακτικών των τραπεζών, αλλά και της μεγάλης μείωσης της αγοραστικής δύναμης των οικογενειών, κινδυνεύουν να βάλουν λουκέτο στις επιχειρήσεις τους.
Την πρόταση δυσπιστίας τη «συνυπογράφουν» οι νέες και οι νέοι, που βλέπουν ότι με την πολιτική που εφαρμόζεται γι’ αυτούς, δεν έχουν μέλλον. Είναι στην ανεργία και δεν υπάρχει καμμιά ελληνική οικογένεια που να μην έχει έναν νέο ή μια νέα με πτυχίο ή και μεταπτυχιακό, που να παραμένει στην ανεργία για πολλά χρόνια.
Την πρόταση δυσπιστίας τη «συνυπογράφουν» οι συνταξιούχοι, που βλέπουν ότι λόγω της πολύ μεγάλης ακρίβειας δεν μπορούν να βγάλουν το μήνα. Μη διερωτάσθε, λοιπόν, ποιοι συνυπογράφουν την πρόταση δυσπιστίας. Γιατί τη «συνυπογράφουν» και οι δάσκαλοι και οι καθηγητές και οι σπουδαστές και οι φοιτητές, που βλέπουν το επίπεδο σπουδών κάθε μέρα να υποβαθμίζεται και σοβαρά και δίκαια αιτήματα που έχουν, να μην γίνονται αποδεκτά.
Τη «συνυπογράφουν» οι γιατροί, οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, στα κέντρα υγείας, στα αγροτικά ιατρεία, που βλέπουν ότι κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες δυσκολεύονται πάρα πολύ να ανταποκριθούν στην αποστολή τους απέναντι στην ελληνική κοινωνία, που βλέπουν ότι δεν μπορούν να υπερασπιστούν το δημόσιο σύστημα υγείας σ’ αυτήν τη χώρα.
Την πρόταση δυσπιστίας τη «συνυπογράφουν» οι εργαζόμενοι, οι επαγγελματίες, οι μηχανικοί, οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι νέοι, που αγωνίζονται συλλογικά και ενωτικά για την προάσπιση των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων, για την κατοχύρωση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης, που περισσότερο από κάθε άλλη φορά χρειάζεται αυτή την εποχή.
Τη «συνυπογράφουν» όλοι όσοι αγωνίζονται για ένα βιώσιμο, κοινωνικά αποτελεσματικό και δίκαιο δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα, που λένε «όχι» στην υποβάθμιση της υγειονομικής τους περίθαλψης, που είναι αντίθετοι με τις πρόχειρες και στο πόδι ενοποιήσεις των ταμείων.
Τέλος, την πρόταση δυσπιστίας τη «συνυπογράφουν» οι πολίτες, που πληρώνουν τα αυξημένα τιμολόγια στη Δ.Ε.Η., που πληρώνουν τα αυξημένα διόδια στους εθνικούς δρόμους. Και μάλιστα, στη Λάρισα, πέντε χρόνια πριν από την ολοκλήρωση του έργου έχουν αυξημένα διόδια και πριν καν τα έργα ξεκινήσουν. Τότε, λοιπόν, μη διερωτάσθε ποιος υπογράφει την πρόταση δυσπιστίας.
Την πρόταση δυσπιστίας την «υπογράφουν» οι εργαζόμενοι στη Δ.Ε.Η. και στον Ο.Τ.Ε., που βλέπουν ότι ξεπουλάτε τις δημόσιες επιχειρήσεις, γιατί λέτε ότι ανεβάζετε τα τιμολόγια –αυτή είναι η εξήγηση της Κυβέρνησης δια του αρμοδίου Υπουργού- για να μπορέσουν να μπουν οι ιδιώτες.
Μα, οι μεταρρυθμίσεις δεν γίνονται για να αυξηθεί το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες; Τέτοιες μεταρρυθμίσεις να τις χαίρεστε! Οι μεταρρυθμίσεις γίνονται, για να βελτιωθούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες και να μειωθεί το κόστος για τους πολίτες.
Γι’ αυτό, λοιπόν, η πρόταση δυσπιστίας που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατέθεσε είναι πρόταση δυσπιστίας της κοινωνίας προς την πολιτική της Κυβέρνησης. Γι’ αυτό είναι όχι απλώς ισχυρή, είναι πολύ ισχυρή η πρόταση δυσπιστίας.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο κ. Μανούσος Βολουδάκης.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι ξέρουμε ότι οι προτάσεις μομφής συνήθως δεν κατατίθενται για να καταψηφιστεί μία κυβέρνηση, αλλά για να αναδειχθούν τα ζητήματα, τα οποία αυτός που καταθέτει την πρόταση μομφής κρίνει σκόπιμο να αναδείξει. Και αναρωτιέμαι σήμερα, αυτές τις μέρες, υπήρχαν θέματα να αναδειχθούν, που δεν έχουν αναδειχθεί επαρκώς;
Βρισκόμαστε έξι μήνες μετά την εντολή του ελληνικού λαού προς την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας του Κώστα Καραμανλή. Βρισκόμαστε λίγες μέρες μετά την εξαντλητική συζήτηση του ασφαλιστικού, συζήτηση στην οποία συμμετείχαν διακόσιοι σαράντα συνάδελφοι.
Πραγματικά, δεν φαίνεται να υπάρχει κάτι το οποίο να μπορεί να αναδειχθεί περαιτέρω από αυτή τη συζήτηση και ήδη ο ελληνικός λαός που μας παρακολουθεί έχει το συναίσθημα ότι αναπαράγουμε και αναμασούμε τα ίδια και τα ίδια.
Θα είχε αξία μια πρόταση μομφής, εάν ακούγαμε κάτι νέο, μια πρόταση δημιουργική, από την πλευρά της Αντιπολίτευσης. Στην πραγματικότητα, όμως, ζούμε μια ακόμα εκδήλωση μιας διελκυστίνδας εντυπώσεων μεταξύ της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Καταθέτετε εσείς πρόταση για δημοψήφισμα, θα καταθέσουμε εμείς πρόταση μομφής. Είναι, κατά κάποιο τρόπο, κάποια ιδιότυπα «καλλιστεία αντιπολίτευσης» αυτά που ζούμε, τα οποία όμως πιστεύω ότι δεν είναι αυτά που απασχολούν τον ελληνικό λαό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν ο σημερινός Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ανέλαβε την ηγεσία του κόμματός του άκουσε, κατά τα λεγόμενά του, το σύνθημα του κόσμου που έλεγε: «Άλλαξέ τα όλα». Έχω την αίσθηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι σήμερα το σύνθημα έχει μετατραπεί σε: «Μην αλλάξετε τίποτα»!
Πραγματικά, τις τελευταίες ημέρες νιώθω ότι ξαναβλέπω και ξαναζώ το δημόσιο διάλογο των ετών που ήμουν φοιτητής, την περίοδο 1985-1989. Ίδια φρασεολογία, ίδια συνθηματολογία, ίδιος τρόπος σκέψης. Κάποια κομματική γραφειοκρατία σε συνεννόηση και συνεργασία με κάποιους βαρόνους του συνδικαλισμού του δημοσίου τομέα προσπαθεί να αναπαράγει εκείνη την εποχή, λες και δεν έχει αλλάξει τίποτα. Έτσι, ακούμε ένα «όχι» στη μεταρρύθμιση στην παιδεία, ένα «όχι» στη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, ένα «όχι» στις αποκρατικοποιήσεις. Όχι στη μεταρρύθμιση στην παιδεία. Δηλαδή να μείνει η παιδεία του ενός συγγράμματος και της προδιαγεγραμμένης πορείας του νέου που μετέχει σε αυτήν. Όχι στο ασφαλιστικό, για να διαιωνίσουμε τις σημερινές του αδικίες και να δώσουμε μια ακόμη μεγαλύτερη διάσταση αδικίας εις βάρος των παιδιών μας που θα βρουν ταμεία τα οποία θα είναι φαλιρισμένα, εάν δεν υπάρξει μια ουσιώδης μεταρρύθμιση, όπως ήδη ξεκίνησε να γίνεται. Το ίδιο και με τις αποκρατικοποιήσεις. Όχι στις αποκρατικοποιήσεις, να κρατήσουμε δηλαδή το κράτος επιχειρηματία.
Όλη αυτή η φρασεολογία και η συνθηματολογία μοιάζει να μην έχει λάβει υπ’ όψιν της καθόλου το τι έχει συμβεί στον υπόλοιπο κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες. Βέβαια, αυτή η διαρκής άρνηση δεν εμφορείται, πιστεύω, από κάποιον επαναστατικό ρομαντισμό, από κάποιο πνεύμα του γαλλικού Μάη του ’68, στην πραγματικότητα είναι η διάθεση να διατηρήσουμε κεκτημένα τρόπου ζωής, νοοτροπίες, όπως, ακριβώς, τα παραλάβαμε. Όταν όμως όλα γύρω σου αλλάζουν, εάν δεν αλλάξεις και εσύ, σύντομα παίρνεις το δρόμο για το μουσείο. Και εμείς δεν θέλουμε ούτε τη χώρα ούτε ειδικότερα τη νέα της γενιά στο μουσείο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάτι που μου κάνει ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση είναι ότι όλη αυτή η υπεράσπιση του καθεστώτος που γνωρίζουμε να υπάρχει για δεκαετίες στη χώρα μας, η υπεράσπιση των γραφειοκρατικών αγκυλώσεων, των αδίκων εν πολλοίς ρυθμίσεων του ασφαλιστικού, αλλά και των πολλών ζητημάτων που έχουν να κάνουν με τη λειτουργία των δημοσίων επιχειρήσεων και της οικονομίας εν γένει. Όλα αυτά παρουσιάζονται σαν αιτήματα κοινωνικής δικαιοσύνης. Μου κάνει κατάπληξη. Αυτοί που υπερασπίζονται αυτό το καθεστώς σαν ένα καθεστώς που παράγει κοινωνική δικαιοσύνη δεν έχουν εντυπωσιαστεί από το γεγονός ότι η χώρα μας εδώ και δεκαετίες πρωτεύει στους δείκτες εισοδηματικής ανισότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Και ξέρετε ότι αυτά δεν είναι δείκτες που αλλάζουν από τον ένα χρόνο στον άλλο, αλλά μιλούμε για τους δείκτες που έχουν διαμορφωθεί από το 1980 και μετά, οπότε και υπάρχουν οι αναλύσεις και οι στατιστικές και στις οποίες, δυστυχώς, η χώρα μας πρωτεύει. Όσο καιρό δεν πήγαινε μπροστά σε ανταγωνιστικότητα, τον ίδιο καιρό πήγαινε πίσω και όσον αφορά το γεγονός ότι η εισοδηματική ανισότητα, η κοινωνική αδικία δηλαδή –γιατί για κοινωνική αδικία πρόκειται, όταν αυτό έχει προέλθει από ρυθμίσεις του κράτους- αύξανε. Αυτό δεν έχει δημιουργήσει κάποια ανησυχία σε όσους υπερασπίζονται το status quo, σε όσους μας ζητάνε να μην αλλάξει τίποτα; Πραγματικά απορώ.
Ξέρετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν βρίσκω ότι εμείς πρέπει να αντιτάξουμε σε αυτήν τη συνολική άρνηση ένα ιδεολογικό ή θεωρητικό μοντέλο του α΄ ή του β΄ σχήματος, τον κοινό νου αντιτάσσουμε και αυτό είναι που χρειαζόμαστε. Ο κοινός νους είναι αυτός ο οποίος έχει κυριαρχήσει στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Εξαίρεση είναι η Βόρειος Κορέα, πράγματι, που δεν ξέρω εάν αποτελεί πρότυπο για αρκετούς από τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης, για εμάς σίγουρα δεν είναι. Τον κοινό νου πρέπει να αντιτάξουμε, ο οποίος επιτρέπει να λειτουργήσουν μια κοινωνία και μια οικονομία κατά πιο αποτελεσματικό τρόπο και επιτρέπει, στη συνέχεια, να αναδιανείμουμε αυτό που είναι το κοινωνικό, το οικονομικό προϊόν που παράγεται, κατά πιο δίκαιο τρόπο, μέσω της κοινωνικής και φορολογικής πολιτικής.
Θα μου πείτε, είσαι πανευτυχής; Δεν βρίσκεις ψεγάδια στο τι έχει γίνει μέχρι σήμερα; Όχι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Βρίσκω ψεγάδια και μάλιστα πολλά. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να τα επισημάνω. Θα ήθελα να έχουμε προχωρήσει πιο γρήγορα στο να κάνουμε το κράτος λιγότερο αδρανές, στο να πάψει η γραφειοκρατική μηχανή να είναι βαρίδι της κοινωνίας. Θα ήθελα, να έχουμε μπορέσει πιο γρήγορα να κάνουμε πιο βιώσιμη τη ζωή αυτών που είναι οικονομικά ασθενέστεροι. Ειδικά μέσα σε συνθήκες διεθνούς κρίσης που ανεβάζουν τις τιμές πολλών προϊόντων και κάνουν τη ζωή για πολύ κόσμο πραγματικά δύσκολη. Όμως και σ’ αυτά έχουμε βάλει μπροστά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και βλέπετε ότι ειδικά στο τελευταίο σκέλος, στο ζήτημα της ενίσχυσης των αδυνάτων έχουν γίνει τα δυο, τρία τελευταία χρόνια βήματα που δεν έγιναν για δεκαετίες. Αυξήθηκαν οι κατώτατες συντάξεις του Ο.Γ.Α., το επίδομα της ανεργίας, το Ε.Κ.Α.Σ., δημιουργήθηκε τώρα, θεσμοθετήθηκε και χρηματοδοτείται για πρώτη φορά, το 2008, το Εθνικό Ταμείο Αλληλεγγύης και Κοινωνικής Συνοχής και εν πάση περιπτώσει μπήκαν τα πράγματα σε ένα δρόμο.
Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Όμως, αυτή τη στιγμή, πιστεύω ότι ο μόνος δρόμος είναι η στήριξη των μεταρρυθμίσεων που έχουν ξεκινήσει, γιατί είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να εγγυηθεί ότι και η χώρα μας θα προσαρμοστεί στα διεθνή δεδομένα, αλλά και ότι τα παιδιά μας θα μπορούν να ζήσουν σε μια κοινωνία με περισσότερη ευημερία και με περισσότερη δικαιοσύνη απ’ αυτή στην οποία έχουμε ζήσει εμείς μέχρι σήμερα.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ευνόητο είναι ότι καταψηφίζω την πρόταση δυσπιστίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ασφαλώς και εγώ με τη σειρά μου, όπως όλοι οι συνάδελφοι, στο πλαίσιο της αρραγούς ενότητας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, στηρίζουμε και θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε κύριε Βουλουδάκη.
Το λόγο έχει ο κ. Κώστας Καρτάλης.
ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρόκειται για μια πρόταση δυσπιστίας που αφορά μια Κυβέρνηση που δεν μεριμνά για τους πολίτες της και δεν προστατεύει τα κοινωνικά αγαθά. Είναι τόσο απλό.
Ο κύριος Πρωθυπουργός σήμερα μίλησε για μια μάχη εντυπώσεων, μεταξύ του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και εγώ αναρωτιέμαι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Συμπολίτευσης, μια εργαζόμενη μητέρα που μας παρακολουθεί σήμερα και γνωρίζει ότι ανεβαίνει το όριο ηλικίας της συνταξιοδότησής της, κατά πέντε χρόνια την ενδιαφέρει αν είναι μάχη εντυπώσεων, ή ότι προχωράτε ένα νομοσχέδιο, το οποίο τις στερεί συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τα οποία έχει, για τα οποία έχει δουλέψει και έχει καταβάλει εισφορές; Προφανώς το δεύτερο.
Εμείς δεν δουλεύουμε με μάχες εντυπώσεων, δουλεύουμε με πολιτική που έχει ουσία. Δεν χρησιμοποιούμε επικοινωνιακά τεχνάσματα, δεν χρησιμοποιούμε ακτιβισμούς. Και για όσους έχουν «μεθύσει» από τις δημοσκοπήσεις, εγώ τους επισημαίνω ότι όποιους βλέπεις ανεβαίνοντας τους βλέπεις και κατεβαίνοντας.
Βλέπουμε τους Βουλευτές της Συμπολίτευσης που πολύ φιλότιμα προσπαθούν να υπερασπίσουν το έργο της Κυβέρνησης τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Το περιβάλλον δεν έχει υποβαθμιστεί, δεν υπάρχει ύφεση στην αγορά, δεν υπάρχουν προβλήματα στα νοικοκυριά, αντιθέτως, αντί να παίρνουν δάνεια κάνουν και αποταμιεύσεις, η παιδεία είναι δωρεάν, οι αγρότες έχουν καλύτερο εισόδημα.
Η κακή μέρα είχε φανεί από τον προϋπολογισμό που ψηφίστηκε από σας και μόνο, κυρίες και κύριοι της Συμπολίτευσης, το Δεκέμβριο, γιατί σε καμμία σελίδα του προϋπολογισμού δεν υπήρχε αναφορά για τη βελτίωση των επιδομάτων για τα άτομα με αναπηρίες. Σε καμμιά σελίδα του προϋπολογισμού δεν υπήρχε αναφορά για την πρόσληψη νοσηλευτών που συνωστίζονται στην ουρά, όταν υπάρχουν τέσσερις χιλιάδες ελλείψεις στα νοσοκομεία και στα κέντρα υγείας της χώρας. Σε καμμιά σελίδα του προϋπολογισμού δεν υπήρχε αναφορά για τους εκπαιδευτικούς που πρέπει να παραμείνουν δέκα χρόνια αδιόριστοι, πριν βοηθήσουν το σύστημα της δημόσιας παιδείας της χώρας μας. Σε καμμία σελίδα του προϋπολογισμού δεν υπήρχε αναφορά, για να ανοίξουν επιτέλους οι ερμητικά κλειδωμένες Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, τέσσερα χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Εξαιρετικό κατόρθωμα. Νομίζω ότι καμμιά άλλη χώρα δεν το έχει καταφέρει μέχρι στιγμής. Σε καμμιά σελίδα του προϋπολογισμού δεν υπήρχε αναφορά για τους νησιώτες που δεν έχουν ακτοπλοϊκά δρομολόγια και όταν έχουν, είναι με αυξημένα κοστολόγια.
Προτιμήσατε, ως ιδεολογία, την ταξική διαίρεση της κοινωνίας. Είχε σε μεγάλο βαθμό εξουδετερωθεί αυτό. Υπήρχαν ίσα δικαιώματα για όλες τις τάξεις σε μεγάλο βαθμό και περισσότερες υποχρεώσεις γι’ αυτούς που έχουν, υπέρ αυτών που δεν έχουν, έτσι ώστε να υπάρχει μια ικανοποιητική αναδιανομή του πλούτου.
Όμως κατατάξατε και πάλι τους πολίτες σ’ αυτούς που έχουν και σ’ αυτούς που δεν έχουν. Οι πρώτοι τα έχουν όλα. Έχουν απαλλαγές στα κέρδη τους και στα εισοδήματά τους, έχουν απαλλαγές σε φορολογικές παραβάσεις, έχουν μικρότερη φορολογία στην ακίνητη περιουσία που διαθέτουν, έχουν στραβά μάτια για την εισφοροδιαφυγή. Οι δεύτεροι είναι αυτοί που πάντα επιλέγονται ώστε να υπάρχουν περισσότερα έσοδα για το κράτος με την αύξηση του Φ.Π.Α., με την αύξηση της φορολογίας εισοδήματος, είναι αυτοί που μαζί με την ύφεση στην παιδεία, στην υγεία, στο προνοιακό σύστημα, στις μεταφορές δημιουργούν μια εκρηκτική κατάσταση στην οικονομία και στην κοινωνία.
Η ταξική σας επιλογή είναι σαφέστατη και φαίνεται σε όλα τα δημόσια αγαθά, από τα λιμάνια μέχρι τα αεροδρόμια, από τη Δ.Ε.Η. μέχρι και τον Ο.Τ.Ε. Και νομίζω ότι μ’ αυτό που κάνετε εφαρμόζετε μια νέα οικονομική θεωρία. Θα μπορούσε να την πει κάποιος οικονομική θεωρία της Νέας Δημοκρατίας! Ανεβάζετε το κόστος των δημοσίων αγαθών, για να φτιάξετε μια πλασματική αγορά που προσελκύει περισσότερους ιδιώτες με την ελπίδα ότι όταν θα έλθουν περισσότεροι επενδυτές, θα μειωθούν τελικά οι δαπάνες, το κόστος των αγαθών που προσφέρονται. Μόνο που ποτέ δεν συμβαίνει αυτό, γιατί σχεδόν ποτέ η αγορά δεν αυτορρυθμίζεται.
Έχετε ταξική επιλογή και στα θέματα της παιδείας. Τη στιγμή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που τριάντα τέσσερα τμήματα Τ.Ε.Ι. και περίπου είκοσι τμήματα Α.Ε.Ι. δεν έχουν ακόμη επαγγελματικά δικαιώματα ο κύριος Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων ανακοίνωσε ότι κατά προτεραιότητα θα καταθέσει στη Βουλή νομοσχέδιο με το οποίο αναγνωρίζονται τα επαγγελματικά δικαιώματα των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών. Γιατί το κάνετε αυτό; Είναι προφανές ότι το κάνετε, γιατί θέλετε να δημιουργήσετε χώρο για τη δημιουργία ιδιωτικών ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Προηγουμένως, ο Υπουργός Μακεδονίας – Θράκης επαίνεσε τη Βουλγαρία, γιατί κατέρρευσε το δημόσιο σύστημα παιδείας που είχε, μπήκε σε ένα σύστημα καπιταλιστικό με τη δημιουργία είκοσι ιδιωτικών πανεπιστημίων στα οποία όλοι όσοι φοιτούν δεν υπόκεινται σε ενιαίο σύστημα εξετάσεων εισαγωγής και πληρώνουν και δίδακτρα. Αν αυτή είναι η παιδεία που θέλετε, κύριε συνάδελφε της Νέας Δημοκρατίας, νομίζω ότι είσθε σε διαφορετικό μήκος κύματος και τελείως λανθασμένο.
Όλα αυτά τα κάνετε τη στιγμή που η παιδεία είναι υποχρηματοδοτούμενη. Για να γνωρίζετε, το 3% με 5%, που είναι η διαφορά στην παιδεία σήμερα στη χώρα μας σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι 4.000.000.000 ευρώ. Με άλλα λόγια, ο μέσος Έλληνας μαθητής και ο μέσος Έλληνας φοιτητής απολαμβάνει παιδείας που είναι κατά 4.000.000.000 ευρώ κατ’ έτος χαμηλότερα από την παιδεία που απολαμβάνει ο μέσος φοιτητής και ο μέσος μαθητής στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στηρίζετε την παιδεία στους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς. Τους ταπεινώνετε, γιατί τους δίνετε 8 ευρώ την ώρα, τη στιγμή που υπάρχουν πιστώσεις, για να μπορέσουν να αποκτήσουν το χαρακτήρα του αναπληρωτή καθηγητή και σε δεύτερη φάση μόνιμη οργανική θέση.
Η ταξική σας επιλογή εμφανίζεται και στα θέματα του περιβάλλοντος. Είναι προφανές ότι δεν το συμπαθείτε, γιατί δεν έχει άμεση οικονομική ανταλλακτική αξία. Γι’ αυτό θέλετε να αλλάξετε το άρθρο 24. Γιατί αποχαρακτηρίζοντας δέκα εκατομμύρια στρέμματα δάσους και κάνοντάς τα οικόπεδα, αυτομάτως το περιβάλλον αποκτά οικονομική ανταλλακτική αξία. Αυτός είναι ο λόγος που το κάνετε. Και ο λόγος που το κάνετε επίσης, ο λόγος που δεν προχωρείτε με τα ρυθμιστικά σχέδια στην Αθήνα, στη Λάρισα, στο Βόλο, στην Πάτρα είναι γιατί θέλετε να υπάρχει μια αναρχία στην πολεοδόμηση. Σε δέκα με δεκαπέντε χρόνια από σήμερα θα έχει ενωθεί οικοδομικά η Ομόνοια με τη Νέα Μάκρη. Και μετά θα αναρωτιόμαστε τι έγινε και χάθηκε ένα ακόμα μεγάλο στοίχημα.
Έχετε ταξική επιλογή στα θέματα της ενέργειας. Ενώ από τη μια μεριά όλοι ξέρουμε ότι η χώρα πρέπει να βελτιώσει την ενεργειακή της αυτονομία επενδύοντας στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και εξοικονόμησης ενέργειας στα κτήρια, εσείς επιμένετε στον εισαγόμενο λιθάνθρακα. Δεν ακούτε τις διαμαρτυρίες στην Καβάλα, στο Αλιβέρι, στον Αλμυρό της Μαγνησίας. Οι πολίτες εκεί δεν έχουν καμμία σημασία. Προτεραιότητα έχει η Δ.Ε.Η. και τα κέρδη της. Γιατί η Δ.Ε.Η. πολλές φορές λέει την αλήθεια, κάποιες φορές δεν την λέει. Αποκάλυψε ότι τα εργοστάσια που θα παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα με λιθάνθρακα θα πωλούν το 50% στην Τουρκία στο πλαίσια μιας διαβαλκανικής εξωτερικής πολιτικής που θέλει να παίξει ο κ. Αθανασόπουλος.
Ταξική είναι και η πολιτική σας στην υγεία. Η αντιστοιχία ιδιωτικών και δημοσίων δαπανών στην υγεία έρχεται κοντά στο ένα προς ένα. Υπάρχουν τέσσερις χιλιάδες κενές θέσεις νοσηλευτών. Το 4% της τιμής των φαρμάκων, που θα έπρεπε εδώ και ενάμιση χρόνο να το εισπράττετε, δεν το εισπράττετε παρέχοντας μία ακόμη φορολογική συνεισφορά στις φαρμακοβιομηχανίες που δεν συνεισφέρουν στον κρατικό προϋπολογισμό.
Και έρχεσθε και μιλάτε για το νέο «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ», με μια προσέγγιση που είναι καθαρά πελατειακή, μοιράζοντας το κράτος σε νέες περιφέρειες που προσπαθούν να ισορροπήσουν μεταξύ τους τις διαφορετικές πελατειακές και κομματικές ισορροπίες που έχετε. Ορθώς ειπώθηκε να μην το πείτε «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ». Πείτε το «ΘΕΟΔΩΡΟ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ» συντηρητικά, λαϊκά, αν θέλετε, χωρίς καμμία πρωτοβουλία, για να μπορέσει η χώρα μας να πάει μπροστά.
Και στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πιστεύετε ότι για να περιοριστούν τα ζητήματα της τρομοκρατίας, πρέπει να περιοριστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εμείς πιστεύουμε ότι για να περιοριστεί η τρομοκρατία πρέπει να ενισχυθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και εγώ πραγματικά αναρωτιέμαι πώς θα δικαιολογήσετε στον ελληνικό λαό το γεγονός ότι συμφωνήσατε με το στενό πυρήνα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να δίνουν δακτυλικά αποτυπώματα ακόμα και τα εξάχρονα και τα επτάχρονα παιδιά στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. Εσείς, λοιπόν, που έχετε παιδιά σ’ αυτές τις ηλικίες, να τα πάτε να δώσουν δακτυλικά αποτυπώματα, γιατί είναι εν δυνάμει τρομοκράτες, όταν θα φθάσουν είκοσι πέντε, τριάντα ή σαράντα χρόνων. Αυτή είναι η ευαισθησία που έχετε για τη δημοκρατία και η ευαισθησία που έχετε για το κράτος μας.
Για το ασφαλιστικό δεν θα πω τίποτα παραπάνω. Ειπώθηκαν σε όλους τους τόνους, από όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Θα πω μόνο μία φράση, ότι η μείωση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων μητέρων, τα 40.000.000 ευρώ, που δεν θα πληρώνει το ελληνικό κράτος, περιγράφονται με τη φράση «αποτροπή δαπάνης». Δεν υπάρχει πιο ωμή φράση που αποδεικνύει με ποιον τρόπο συμπεριφέρεστε στην ελληνική κοινωνία. Είναι μία συμπεριφορά που δεν είναι πολιτικά έντιμη, είναι μία συμπεριφορά που δεν είναι πολιτικά νομιμοποιημένη και γι’ αυτόν το λόγο καταθέσαμε και εμείς την πρόταση δυσπιστίας. Όσοι από εσάς ψηφίσετε κατά της πρότασης δυσπιστίας, ψηφίζετε υπέρ των ολίγων και κατά των πολλών.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μόλις τώρα αποχωρούν από τα κάτω δυτικά θεωρεία, αφού παρακολούθησαν τμήμα της συνεδρίασής μας, η Πρόεδρος του Κοινοβουλίου του Λουξεμβούργου κ. Λιντιέρ και ο Αντιπρόεδρος του ίδιου Κοινοβουλίου κ. Μάρτιν Στάιν Μέργκεν.
Τους ευχαριστούμε.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο τώρα έχει ο κ. Καραμάριος.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρ’ όλο που ο προηγούμενος συνάδελφος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μου έδωσε πολλά στοιχεία να μιλήσω επί της ουσίας ή να του απαντήσω, δεν θα το κάνω αυτό, αλλά θα περιοριστώ σε αυτά τα οποία είχα υπ' όψιν μου να πω.
Εάν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα δείτε όλοι σας τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και το περιεχόμενό τους και μάλιστα το άνοιγμα, όπως λέμε, θα διαπιστώσετε ότι όλες κατατείνουν στο ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο Συνασπισμός επιδίδονται σε έναν αγώνα εντυπωσιασμού και τίποτα περισσότερο. Θα είμαι σύντομος. Εκείνο που έχει σημασία όμως σήμερα να πούμε και επειδή ο ομιλών πάντοτε όταν ομιλεί έχει υπ' όψιν του τη Βουλή και το θεσμό του Βουλευτού -και χαίρομαι γιατί είναι εδώ ο αγαπητός κ. Κακλαμάνης που ξέρει στην ουσία πόσο τον εκτιμώ, άρα θα με προσέξει ιδιαίτερα- σημασία έχει να δούμε ότι και η πρόταση δυσπιστίας και εκείνη του αιτήματος που πιθανολογείται ότι ο Συνασπισμός θα υποβάλει για τη διενέργεια δημοψηφίσματος, και οι δύο προτάσεις και οι δύο προσπάθειες των κομμάτων επιστρέφουν, παρά την οποιαδήποτε διαδρομή τους, στη Βουλή. Η Βουλή είναι εκείνη που θα αποφασίσει εάν θα γίνει δεκτή και η πρόταση δυσπιστίας και η πρόταση διενέργειας του δημοψηφίσματος. Αυτό δεν σας εντυπωσιάζει; Δεν βλέπουμε όλοι μας τη σημασία που έχει ο θεσμός της Βουλής, ο κορυφαίος αυτός παράγοντας του πολιτεύματός μας μπροστά στη διαμόρφωση των οποιωνδήποτε καταστάσεων που ο κόσμος περιμένει από εμάς να επιλύσουμε; Αν θα δούμε, λοιπόν, σήμερα την πρόταση αυτή η οποία έγινε και ξέροντας ότι ούτως ή άλλως θα αποφασίσει η πλειοψηφία, γιατί θέλουμε αυτήν τη στιγμή να μετατρέψουμε τη Βουλή σε τέτοιο επίπεδο που όπως ξέρετε πολύ καλά και ο Κανονισμός της Βουλής δίδει μεγάλες ανέσεις για να κάνετε αυτήν την πολιτική την οποία σήμερα θέλετε να κάνετε; Διότι, όπως είδατε, εκείνο που έχει σημασία είναι να δείτε με ποιον τρόπο εμείς, η κυβερνητική Πλειοψηφία, διότι εσάς, της Αντιπολίτευσης, είναι δεδομένη η στάση σας, θα άρουμε την εμπιστοσύνη από την ίδια μας την Κυβέρνηση;
Αν είναι ποτέ δυνατόν αυτό; Γίνεται, μπορεί να γίνει, αλλά όταν ξέρετε ότι δεν έχουν περάσει έξι μήνες από τη νωπή πλειοψηφία που μας έδωσε ο ελληνικός λαός, είναι δυνατόν αυτήν την προσπάθεια που καταβάλλει η Κυβέρνηση να την ανατρέψουμε εμείς σήμερα; Εμείς είμαστε αυτοί που έχουμε υποχρέωση να σεβαστούμε τη λαϊκή ετυμηγορία, που προ έξι μηνών μας ανέθεσε ο ελληνικός λαός για να επιτελέσουμε το καθήκον μας.
Γιατί, λοιπόν, καταστρατηγείτε τις βασικές διατάξεις; Δόξα τω Θεώ, κάθε Παρασκευή ο κύριος Πρωθυπουργός απαντάει σε ερωτήματα όλων των συναδέλφων και των Αρχηγών των κομμάτων. Κάθε Δευτέρα και Παρασκευή οι επερωτήσεις που γενικεύονται τις περισσότερες φορές δίνουν τη δυνατότητα στη Βουλή να κρίνει το έργο της Κυβέρνησης. Έρχεστε, λοιπόν, εσείς σήμερα αγνοώντας αυτές τις δυνατότητες να υποβάλετε μία πρόταση δυσπιστίας; Και προσέξτε, γιατί αυτή είναι η σοβαρότητα την οποία εγώ προσωπικά βλέπω. Αν αυτήν τη στιγμή είμαι κάποιος τρίτος κακόπιστος, κάτοικος οποιουδήποτε κράτους του κόσμου και στη συγκεκριμένη περίπτωση όταν η Ελλάδα αγωνίζεται εξωτερικά να πείσει πολλούς ότι έχουμε δίκιο στο μακεδονικό θέμα, πώς θέλετε να σκεφθώ εγώ ο ξένος; Πώς θέλετε να σκεφθούν εκείνοι του εξωτερικού, όταν μπορούν να πουν μα, δεν υπάρχει κυβέρνηση σήμερα; Σε αυτό το σοβαρό ζήτημα της επιλύσεως της όλης κατάστασης με το γειτονικό κράτος ερχόμαστε εμείς οι ίδιοι και λέμε, σας νεκρώνουμε επί τρεις ημέρες, δεν υπάρχει κυβέρνηση και η Κυβέρνηση ταυτόχρονα πρέπει να ασχολείται με το μακεδονικό; Πώς παραγνωρίζετε αυτό το θέμα αυτήν τη στιγμή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που υποβάλλετε αυτήν την πρόταση δυσπιστίας; Δεν σας πέρασε από το μυαλό ότι αυτήν τη στιγμή ζημιώνετε το ίδιο το κράτος, την ίδια την πολιτεία; Δεν είμαστε ο ανώτερος θεσμός;
Έχετε την εντύπωση ότι όταν θα ψηφιστεί το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό στο σύνολό του, τυπικά, που σας ώθησε, αν θέλετε, στην πράξη την οποία προέβητε, ότι θα πάει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα αναπέμψει την υπόθεση, που ακόμη και αν την αναπέμψει η Βουλή θα αποφασίσει και πάλι τότε αμετακλήτως είναι υποχρεωμένος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να επικυρώσει το νομοσχέδιο; Τι έχουμε να κερδίσουμε, λοιπόν;
Και εγώ δεν θα μπω στην ουσία, αλλά με το να λέτε σήμερα ότι μετά έξι μήνες οι νόμοι αυτοί που κάνουμε εμείς δεν είναι σωστοί, τι κάνετε; Ξεχνάτε, κύριοι συνάδελφοι, ότι ο νόμος αλλάζει με νόμο. Εσείς που θα βρεθείτε αύριο στην Κυβέρνηση όπως ευελπιστείτε, αλλάξτε το νόμο. Δεν ισχύουν αυτήν την στιγμή οι νόμοι Σιούφα, Ρέππα και αυτός ο νόμος που θέλουμε να κάνουμε εμείς στη συγκεκριμένη περίπτωση του ασφαλιστικού; Αύριο, λοιπόν, αν ο ελληνικός λαός σας δώσει το δικαίωμα, όπως ευελπιστείτε εσείς, θα έχετε την ευχέρεια να αλλάξετε το νόμο ανά πάσα στιγμή. Δεν κάνουμε Σύνταγμα αυτήν τη στιγμή, νόμο κάνουμε. Δεν θα απαντήσω και στον προηγούμενο συνάδελφο –σας είπα- γιατί δεν θέλω να του υπομνήσω το άρθρο 24 του Συντάγματος που διαμορφώθηκε το 2001 και το οποίο έγινε με πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Γιατί, λοιπόν, στενοχωρείσθε αυτήν τη στιγμή;
Η Κυβέρνηση προσπαθεί να επιλύσει ορισμένα θέματα. Αναγνωρίζουμε όλοι ότι υπάρχει πρόβλημα στην κοινωνία μας για πολλά θέματα και προσπαθεί ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνησή μας, η οποία έχει την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας, διότι την εντολή την παίρνει η Βουλή από το λαό και οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, που είναι η πλειοψηφία, στηρίζουν τη δική τους Κυβέρνηση. Πώς είναι δυνατόν αυτήν τη στιγμή να λέτε ότι εμείς δεν κάνουμε καλά τη δουλειά μας; Είναι δικαίωμά μας. Για χρόνια κυβερνήσατε εσείς, κάνατε νόμους, εμείς διαφωνούσαμε και οι νόμοι ψηφίζονταν, ίσχυαν και ισχύουν. Εμείς, λοιπόν, σήμερα κάνουμε αυτό που κάνατε εσείς παλαιότερα και αυτό που πρέπει να γίνεται.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Σύνταγμα έχει ένα ειδικό άρθρο, το άρθρο 14, όπου ο κάθε ένας πολίτης έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να εκφράζεται δημοσίως τηρώντας πάντοτε τους νόμους. Δεν σας αποκλείει κανένας να αρθρογραφείτε, να κάνετε ό,τι θέλετε και να πείτε εδώ ο Κανονισμός της Βουλής μας δίνει δικαιώματα τρομερά και κάθε Δευτέρα και Παρασκευή, όπως σας είπα με τις επερωτήσεις να ελέγχετε την Κυβέρνηση. Εκεί είναι η σκοπιμότητα. Παρέστην, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε ένα Κοινοβούλιο του εξωτερικού, σε κοινοβουλευτικό έλεγχο. Δεν ήξεραν οι Υπουργοί ποιοι θα ερωτηθούν και γιατί. Ήταν όλοι εκεί στολισμένοι και ο Πρωθυπουργός και σηκωνόταν ο Πρόεδρος της Βουλής και έλεγε: Ερώτηση τάδε και σηκωνόταν ο αρμόδιος Υπουργός και απαντούσε. Και αυτό γιατί ήθελαν να ξέρουν ότι οι Υπουργοί είναι μέσα στη ζωή, μέσα στην κοινωνία και ξέρουν τα προβλήματα που θέλουν να επιλύσουν.
Καταλήγω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Δεν θα ακούσετε ποτέ από εμένα –και το ξέρετε πολύ καλά- καμμία κριτική, γιατί οι κυβερνήσεις εκλέγονται από τον λαό. Κάποιους που άκουσα πρωτύτερα, για εκείνους που συνυπογράφουν την πρόταση, ναι συνυπογράφουν πράγματι οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί τυπικά πρέπει να την υπογράψουν, αλλά την μεγάλη υπογραφή τη βάζει πάντοτε ο ελληνικός λαός, όταν στις κάλπες προσέρχεται και ψηφίζει το ψηφοδέλτιο το οποίο εκείνος θέλει. Εκεί είναι η ψήφος του λαού.
Θα ήθελα, λοιπόν, να σας παρακαλέσω -αναφαίρετο το δικαίωμά σας να κάνετε την πρόταση δυσπιστίας, την οποία πράγματι έχετε δικαίωμα, όπως είπα- να μην ξεχνάτε ότι όχι μόνο δεν πέφτουν οι κυβερνήσεις, αλλά είναι πολύ αστείο –ας μου επιτραπεί η έκφραση- μετά έξι μήνες να το ζητάτε, επ’ ευκαιρία ενός ασφαλιστικού νόμου, ο οποίος στην πράξη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να υλοποιηθεί θέλει δύο-τρία χρόνια με τις υπουργικές αποφάσεις και τα προεδρικά διατάγματα. Στη διαδρομή θα φανεί από την κοινωνία -αυτό το λέω και στον κόσμο- ποια πρέπει να διορθωθούν και εάν θα πρέπει να διορθωθούν ορισμένα. Αλλά μη μας πείτε ότι σε μία προσπάθεια που γίνεται, υπάρχει Βουλευτής, υπάρχει Πρωθυπουργός, υπάρχει Κυβέρνηση που θέλει το κακό του τόπου. Κανένας. Όλοι μας προσπαθούμε να κάνουμε το καθήκον μας. Εάν είναι λάθος, σας είπα, η ευκαιρία θα δοθεί κάποτε να διορθωθούν τα πράγματα.
Θέλω να καταλήξω ότι αυτήν τη στιγμή τύποις είναι δεκτή η αίτησή σας, έτσι λένε οι κανονισμοί, αλλά κατ’ ουσία είναι απαράδεκτη και πρέπει να απορριφθεί.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε τον κ. Καραμάριο.
Το λόγο έχει η κ. Λούκα Κατσέλη.
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από εχθές το βράδυ, όταν ξεκίνησε η συζήτηση πρότασης δυσπιστίας ενάντια στην Κυβέρνηση, ακούμε την ίδια ερώτηση απ’ όλους τους ομιλητές της Συμπολίτευσης και την ακούσαμε και σήμερα πριν λίγο. Γιατί έξι μήνες μετά τις εκλογές καταθέτει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πρόταση δυσπιστίας; Τι έχει αλλάξει;
Πραγματικά, μόνο και μόνο ότι θέτετε την ερώτηση προκαλεί τεράστια ερωτηματικά. Δεν παρακολουθείτε τις εξελίξεις; Δεν κατανοείτε το μέγεθος των προβλημάτων που συσσωρεύονται; Δεν αντιλαμβάνεσθε ούτε την ακυβερνησία στην οποία ουσιαστικά έχει περιέλθει η χώρα, ούτε την κοινωνική αναταραχή που έχουν προκαλέσει οι επιλογές της Κυβέρνησης;
Επειδή γνωρίζω ότι και πληροφορίες έχετε και κρίση, πιστεύω ότι όλοι τελικά σε αυτήν την Αίθουσα συμφωνούμε ότι σωστά ενήργησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να καταθέσει αυτήν την πρόταση δυσπιστίας, ώστε στο πλαίσιο του θεσμικού του ρόλου να κρούσει για μία φορά πολύ έντονα τον κώδωνα του κινδύνου, να πιέσει τον Πρωθυπουργό και τους Υπουργούς σας να αντιμετωπίσουν τους κλυδωνισμούς που επέρχονται, να λάβουν έγκαιρα μέτρα προς τη σωστή κατεύθυνση, παρά να εφησυχάζουν και να εφησυχάζετε, κύριοι συνάδελφοι, με μεγαλοστομίες περί μεταρρυθμίσεων. Γιατί αυτός είναι ο ρόλος μας. Ρόλος σοβαρής και υπεύθυνης Αντιπολίτευσης.
Αγαπητέ κύριε Καραμάριε, κύριε συνάδελφε, ελπίζουμε ότι θα ακούσετε και θα πιέσετε να υπάρξει Κυβέρνηση, γιατί δυστυχώς δεν υπάρχει Κυβέρνηση.
Έχετε αντιληφθεί, κύριοι συνάδελφοι, ότι μέσα στους πέντε τελευταίους μήνες το Χρηματιστήριο Αθηνών έχει χάσει 55.000.000.000 ευρώ και η κεφαλαιοποίησή του έπεσε από 202.000.000.000 ευρώ και τέλη Οκτωβρίου 2007 σε 149.000.000.000 ευρώ; Έχετε αντιληφθεί ότι η χρηματοπιστωτική κρίση είναι προ των θυρών και ότι λόγω επικινδυνότητας η απόδοση του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου, σε σχέση με το αντίστοιχο γερμανικό, έχει εκτοξευθεί σε επίπεδα πάνω από εβδομήντα μονάδες βάσης σήμερα, από είκοσι εννέα μονάδες που ήταν στα τέλη Ιανουαρίου αυτού του χρόνου; Έχετε αντιληφθεί ότι ενώ οι ανάγκες δανεισμού του δημοσίου αυξάνονται ραγδαία, η νευρικότητα που επικρατεί στις αγορές και το υψηλό κόστος δανεισμού δεν επιτρέπουν τον προγραμματισμό έκδοσης νέων ομολόγων. Είναι αλήθεια ή όχι, το ξέρετε ότι όπως αφήνουν να διαρρεύσει στελέχη της Κυβέρνησης η εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους εφέτος θα επιβαρυνθεί με πρόσθετα 150.000.000 ευρώ;
Κύριε Βολουδάκη, τα γνωρίζετε αυτά; Έχετε πληροφορηθεί ότι μέσα στους τελευταίους μήνες έχουν απαξιωθεί τα αποθεματικά όχι μόνο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, αλλά και άλλων ασφαλιστικών ταμείων λόγω κακοδιαχείρισης από διοικήσεις που εσείς διορίσατε, την ίδια στιγμή που η Κυβέρνηση προχωρά βίαια και πρόχειρα σε ενοποίηση των ταμείων, με αποτέλεσμα να φοβούνται όλοι ότι θα απαξιωθεί πλήρως η περιουσία των ασφαλισμένων και θα χαθούν οι αποταμιεύσεις μιας ζωής;
Ξέρετε ότι κανένας δεν γνωρίζει -υποβάλαμε ερώτηση και δεν απαντήθηκε- τι επενδύσεις σε δομημένα ομόλογα ή άλλες επισφαλείς τοποθετήσεις έχουν κάνει οι ελληνικές τράπεζες, με αποτέλεσμα η αγορά να τρέμει μήπως σκάσει κανένα κανόνι στην αγορά; Και τι κάνει η Κυβέρνηση; Ενώ το τρένο εκτροχιάζεται, σφυρίζει αδιάφορα.
Αλήθεια, τι έγινε με την Επιτροπή Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας που ανακοινώσατε στο Ευρωκοινοβούλιο στις 22 Ιανουαρίου 2008 ότι έχετε συστήσει; Συνεδρίασε ποτέ και αν ναι, τι μέτρα έλαβε για τη θωράκιση της οικονομίας έναντι της χρηματοπιστωτικής κρίσης; Εξακολουθεί ο Υπουργός Οικονομίας να ισχυρίζεται ότι οι επισφαλείς τοποθετήσεις στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι, όπως είπε, ένα «ιδιωτικό θέμα μεταξύ δύο τραπεζικών ιδρυμάτων» με το οποίο δεν χρειάζεται ο ίδιος καθόλου να ασχοληθεί; Αυτό είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Συμπολίτευσης, η απάντηση της Κυβέρνησης;
Για μας αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα αυτής της Κυβέρνησης, δηλαδή η παντελής απουσία έγκαιρης και αποτελεσματικής παρέμβασης στην οικονομία, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουμε κρίση πόρων, παραγωγικό έλλειμμα και κρίση ανταγωνιστικότητας.
Σας το είχαμε πει, σας είχαμε προειδοποιήσει από τις 16 Δεκεμβρίου, κατά τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, ότι η χρηματοδότηση της ανάπτυξης και των επενδύσεων δεν μπορεί να επαφίεται σε βραχυπρόθεσμες εισροές χρηματιστηριακών κεφαλαίων από ξένους θεσμικούς επενδυτές. Σας είχαμε επισημάνει ότι οι ξένοι επενδυτές συμμετέχουν με ποσοστό άνω του 50% στην κεφαλοποίηση του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Τα στοιχεία, δυστυχώς, μας επιβεβαίωσαν πλήρως. Έχουμε δραματική αύξηση του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών, 14,5% του Α.Ε.Π., αρνητικές επενδύσεις, σοβαρή συρρίκνωση της αποταμίευσης.
Τότε ισχυριζόσασταν ότι η ελληνική οικονομία στηρίζεται σε ισχυρά αναπτυξιακά αποθέματα και λέγατε ότι κινδυνολογούμε. Σήμερα δυστυχώς –και το λέω με πραγματική λύπη- αποδεικνύεται ότι είχαμε απολύτως δίκιο. Παρατηρείται πανικός φυγής από το Χρηματιστήριο, δραματική μείωση της αποταμίευσης κάτω από το 10% του Α.Ε.Π., υστέρηση εσόδων το 2007 και το αποτέλεσμα είναι ο πληθωρισμός να εκτοξεύεται στα ύψη και τα όρια δανεισμού των νοικοκυριών να έχουν αυξηθεί επικίνδυνα. Πρέπει να βάλετε τώρα υψηλότερο στόχο, για αύξηση των καθαρών εσόδων το 2008, που σημαίνει ότι γρήγορα ή αργά θα αναγκαστείτε είτε να αναθεωρήσετε τον προϋπολογισμό είτε να λάβετε πρόσθετα μέτρα. Αυτά είναι, δυστυχώς, τα «ξύλινα πόδια» της οικονομίας. Η ύφεση, η ανεργία και η οικονομική δυσπραγία είναι το φυσικό επακόλουθο.
Και μη μας λέτε ότι μειώθηκε η ανεργία. Σας εξηγήσαμε ότι αυτή είναι τελείως τεχνητή. Διότι είναι απασχολούμενοι για μία ώρα μία εβδομάδα. Εκατόν τριάντα έξι χιλιάδες εργαζόμενοι λένε ότι είναι άνεργοι, περισσότεροι από το 2007.
Και πώς αντιδράτε; Είτε δεν κάνετε τίποτα όποτε είναι να θίξετε αυτούς που προστατεύετε, είτε εκποιείτε δημόσια περιουσία και μάλιστα φθηνά, είτε φορτώνετε τα βάρη στα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα. Η φοροδιαφυγή, η εισφοροδιαφυγή και η δασμοδιαφυγή έχουν ξεπεράσει τα 40.000.000.000 ευρώ, καθώς οι εφορίες και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί τελούν σε κατάσταση πλήρους αποσάρθρωσης. Την ίδια στιγμή επισήμως ελληνικές τράπεζες διαφημίζουν στο internet τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν επενδυτές off shore, τραπεζικές υπηρεσίες και δεν διεξάγεται κανένας έλεγχος.
Προχωράτε στην εκποίηση και τον αφελληνισμό δημόσιων επιχειρήσεων. Και ας μιλήσουμε για τον Ο.Τ.Ε.. Για μας είναι μια πράξη εγκληματική για το δημόσιο συμφέρον. Ακόμη όμως και αν δεν συμφωνείτε μαζί μας, μπορείτε να μας εξηγήσετε γιατί χαρίζετε πάνω από 800.000.000 από δημόσιους πόρους; Η «MIG» αποκομίζει σημαντικά κέρδη επειδή η Κυβέρνηση υπόσχεται τη διοίκηση στη γερμανική εταιρεία. Και ερωτώ. Συμφωνημένη τιμή: 26 ευρώ. Σημερινή τιμή: 17,6 ευρώ. Δεν θα μπορούσε στο κάτω - κάτω της γραφής, εφόσον θέλετε, να πουλήσει το ελληνικό δημόσιο στην «DEUTSCHE TELEKOM» τα ενενήντα έξι εκατομμύρια τεμάχια που πουλά ο κ. Βγενόπουλος, με έσοδα 805.000.000 για το κράτος;
Αυτή είναι η πολιτική σας, μια πολιτική αδιαφανής και αντιαναπτυξιακή, μια πολιτική που μετατρέπει την ελληνική κεφαλαιαγορά σε κέντρο εξυπηρέτησης ιδιωτικών, δυστυχώς, συμφερόντων.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Ένα λεπτό, κυρία Πρόεδρε.
Την ίδια στιγμή που ευνοείτε τις μεγάλες επιχειρήσεις, επιβαρύνετε υπέρμετρα την εργασία και αυξάνετε το φορολογικό βάρος της μέσης ελληνικής οικογένειας. Θέλω εδώ να καταθέσω τον τελευταίο πίνακα του Ο.Ο.Σ.Α., που δείχνει ότι το φορολογικό βάρος για ένα ζευγάρι με δύο παιδιά έχει αυξηθεί από 39,5% το 2003 σε 42,6% το 2007. Την ίδια στιγμή αυξάνετε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Περικόπτετε την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Λούκα Κατσέλη καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Γι’ αυτούς όλους τους λόγους έχουμε καταθέσει την πρόταση δυσπιστίας, γιατί η οικονομική σας πολιτική οδηγεί τη χώρα σε αδιέξοδο, γιατί εκχωρείτε τη διοίκηση του Ο.Τ.Ε. μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες, γιατί εκχωρείτε λιμενικές λειτουργίες σε ιδιώτες επενδυτές που υποκαθιστούν το ρόλο του κράτους, γιατί προχωράτε στην ψήφιση του ασφαλιστικού πρόχειρα, χωρίς κοινωνική διαβούλευση, περικόπτοντας κατοχυρωμένα δικαιώματα, χωρίς να εξασφαλίζετε τους πόρους, γιατί αφήνετε αθωράκιστη την ελληνική κοινωνία και υποθηκεύετε τις προοπτικές της.
Είναι καιρός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και να ακούσετε και η χώρα μας να αλλάξει σελίδα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Θα ήθελα να ανακοινώσω στο Σώμα ότι οι Υπουργοί Δικαιοσύνης, Οικονομίας και Οικονομικών και Εξωτερικών κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Ευρωπαϊκή Μονάδα Δικαστικής Συνεργασίας (EUROJUST), Κοινές Ομάδες Έρευνας και λοιπές διατάξεις».
Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή.
Παρακαλώ το συνάδελφο της Νέας Δημοκρατίας κ. Κώστα Τσιάρα να έλθει στο Βήμα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Είναι γεγονός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι οι προτάσεις δυσπιστίας που κατατίθενται από καιρό εις καιρόν από το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης συνιστούν, θα έλεγα, κοινοβουλευτική πρακτική και είναι αλήθεια πως μέσα στα δικαιώματα γενικότερα των κομμάτων, της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης συγκεκριμένα, είναι να ελέγχει την Κυβέρνηση και να δημιουργεί, αν θέλετε, όλο εκείνο το πεδίο και το πλαίσιο συζήτησης κοινοβουλευτικού ελέγχου καταθέτοντας μια πρόταση μομφής.
Πρέπει όμως κανείς να αναζητήσει την αιτία κάθε φορά, για την οποία κατατίθεται μια πρόταση δυσπιστίας. Τι είναι αυτό που μπορεί να οδηγεί την εκάστοτε Αξιωματική Αντιπολίτευση να καταθέτει μια πρόταση δυσπιστίας, ούτως ώστε να διεξάγεται η συγκεκριμένη προγραμματισμένη συζήτηση;
Συνήθως προτάσεις δυσπιστίας κατατίθενται, όταν υπάρχουν πολλοί συγκεκριμένοι λόγοι, όταν υπάρχουν –αν θέλετε- τέτοιου είδους πολιτικές που δημιουργούν συγκεκριμένα προβλήματα στην ελληνική κοινωνία, όταν από την άλλη πλευρά βλέπει κανείς το κυβερνητικό κόμμα να μη λειτουργεί με ομόνοια και με ομοψυχία, αλλά αντίθετα να διατυπώνονται ενστάσεις και αντιρρήσεις μέσα στο εσωτερικό του και, ενδεχομένως, όταν βλέπει κανείς ότι το πολιτικό σκηνικό είναι τέτοιο που πραγματικά να δημιουργεί προϋποθέσεις κατάθεσης προτάσεων δυσπιστίας.
Συμβαίνει άραγε στη συγκεκριμένη περίπτωση που συζητάμε, κύριοι συνάδελφοι, κάτι τέτοιο; Το λέω γιατί εκτιμώ πως κυρίαρχο ερώτημα αυτήν τη στιγμή σε όλη την κοινωνία, σε όλους τους Έλληνες πολίτες είναι γιατί κατετέθη αυτή η πρόταση δυσπιστίας, τι γίνεται σε αυτήν τη συζήτηση, τι θα προκύψει από όλη αυτήν την τριήμερη συζήτηση, καταλήγοντας βεβαίως στη στιγμή που θα ζητηθεί η ψήφος εμπιστοσύνης ή όχι στη Κυβέρνηση.
Αν καθίσει κανείς να αναλύσει ακριβώς το τι συμβαίνει, εύκολα θα διαπιστώσει ότι πολιτικός λόγος δεν υπάρχει και στην πραγματικότητα επιχειρώ να προσθέσω κι εγώ τη φωνή μου σε αρκετούς συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι με πολύ συγκεκριμένο τρόπο ανέλυσαν γιατί δεν υπάρχει πολιτικός λόγος.
Αντίθετα, αυτό που υπήρξε –και που όλοι γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά- είναι η αδυναμία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να λειτουργήσει μέσα από το ρόλο της το τελευταίο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα αναλαμβάνοντας μια πρωτοβουλία, όπως είναι αυτή η πρόταση δυσπιστίας, να ξανανακτήσει –αν θέλετε- ως ένα βαθμό το θεσμικό της ρόλο.
Το λέω αυτό γιατί είναι προφανές πως απ’ όσα είπαν οι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης η προσπάθειά τους να αναδείξουν ζητήματα πολιτικής, δεν κατέστη σε καμμία περίπτωση επιτυχής. Αντίθετα, πελαγοδρομούσαν επαναλαμβάνοντας ουσιαστικά όσα διατύπωσαν στο κείμενο της πρότασης δυσπιστίας και αναδεικνύοντας ως κυρίαρχο ζήτημα αυτής της συζήτησης το νομοσχέδιο που μόλις ουσιαστικά τελειώσαμε και που αφορούσε στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση.
Αλήθεια, κύριοι συνάδελφοι, η πρόταση δυσπιστίας κατατίθεται γιατί είστε αντίθετοι με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο; Εκεί είναι το ζήτημά μας; Γιατί, αν πρέπει εγώ ή οποιοσδήποτε, φαντάζομαι, να ανατρέξει στην πρόταση που κατέθεσε γραπτώς ο Αρχηγός σας κ. Παπανδρέου -και που μάλιστα, με πολύ περιχαρή τρόπο φρόντιζε να σηκώνει τους τόνους, δείχνοντας ότι καταθέτει μια σοβαρή πρόταση- και την αναγνώσει, ξέρετε πού θα οδηγηθεί; Ότι δεν έχουμε παρά πραγματικά μια ατάκτως ερριμμένη πρόταση δυσπιστίας, που σε καμμιά περίπτωση δεν προβάλλει σοβαρό λόγο για να γίνεται αυτή η συζήτηση.
Και από την άλλη πλευρά, αυτό που πρέπει κανείς να εκτιμήσει είναι ότι η κοινωνία μας έχει ξεπεράσει ό,τι αφορά στον τρόπο με τον οποίο αυτήν τη στιγμή αντιπαρατιθέμεθα και προσπαθούμε να βγάλουμε κάτι διαφορετικό. Και πραγματικά απορώ: Δεν το βλέπετε αυτό το πράγμα; Η κοινωνία δεν μπορεί να βλέπει αυτήν τη στιγμή, μέσα στη Βουλή, να διαδραματίζεται ουσιαστικά μια συζήτηση με την εικόνα την οποία όλοι γνωρίζουμε και όλοι βλέπουμε και ουσιαστικά την έχουμε πολλές φορές κατακρίνει και πολλές φορές επικαλεστεί και από την άλλη πλευρά, οι όποιες επιλογές μας να μην είναι στην κατεύθυνση στην οποία πρέπει. Δηλαδή, για λόγους εντυπωσιασμού, οτιδήποτε γίνεται αυτήν τη στιγμή η κοινωνία το παρακολουθεί εμβρόντητη και λέει: «Τι γίνεται εδώ;» και από την άλλη πλευρά, ουσιαστικά τίποτα απολύτως δεν εξελίσσεται και τίποτε ενδεχομένως προς την κατεύθυνση που θα έπρεπε να κινηθούμε, συνολικά το πολιτικό σύστημα, δεν βλέπουμε να το κάνουμε.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ)
Επιχειρήματα πολλά από τη δική σας πλευρά. Επικαλείται η Αξιωματική Αντιπολίτευση την οριακή πλειοψηφία. Μα, είναι σοβαρές κουβέντες, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Εσείς μιλάτε για οριακή πλειοψηφία, όταν το 2000 κυβερνήσατε με 0,5% για τέσσερα χρόνια και όταν μόνο χάριν ενός εκλογικού νόμου, που εσείς πάλι ψηφίσατε, η Κυβέρνηση κατάφερε να έχει οριακή -όντως- πλειοψηφία των εκατόν πενήντα δύο Βουλευτών; Εδώ είναι το επιχείρημά σας;
Από την άλλη πλευρά, μάλιστα, άκουσα μόλις νωρίτερα, να επικαλείστε εσείς το Χρηματιστήριο. Εσείς, κυρία Κατσέλη, επικαλείστε το Χρηματιστήριο, εκ μέρους του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Είναι δυνατόν; Μα, προκαλείτε και τη μνήμη αλλά και όλα τα συναισθήματα των Ελλήνων πολιτών. Δεν πρέπει κάποια στιγμή να γίνουμε σοβαροί σ’ αυτόν το χώρο; Ξέρετε πολύ καλά ότι πέραν όλων των άλλων και πρέπει να το δεχθούμε συνολικά ως πολιτικοί, ότι κάποια πράγματα τα οποία έχουν σχέση με την οικονομία δεν κινούνται αποκλειστικά και μόνο με τις όποιες πολιτικές μας επιλογές.
Αγνοείτε ότι υπάρχουν παγκόσμιες συγκυρίες που έχουν αλλάξει εντελώς το τοπίο; Αγνοείτε ότι η τιμή του πετρελαίου είναι τρεις φορές μεγαλύτερη απ’ αυτήν που ήταν επί των ημερών σας;
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Ναι, αυτό φταίει!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Ή, από την άλλη πλευρά, μιλάτε εσείς για την οικονομία; Ξεχνάτε τους οικονομικούς δείκτες που παραδώσατε το 2004;
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Είναι καλύτεροι απ’ ό,τι είναι οι σημερινοί.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Επειδή, όμως και οι Έλληνες πολίτες θυμούνται, θα σας πω πάρα πολύ απλά ότι η όποια προσπάθειά σας να αναδείξετε ζητήματα για τα οποία η κοινή γνώμη θεωρεί πρώτα και πάνω απ’ όλα εσάς υπεύθυνους, να ξέρετε ότι δεν θα σας ευνοήσει. Και δεν θα σας ευνοήσει ούτε στην παρούσα συγκυρία.
Αντίθετα, δημιουργεί σοβαρά προσχώματα αξιοπιστίας και του πολιτικού συστήματος, πολύ δε περισσότερο υμών των ιδίων -μιλάω για σας, φυσικά- γιατί όταν και η Αξιωματική Αντιπολίτευση είναι κακή, δυστυχώς, παρασύρεται και όλο το πολιτικό σύστημα. Και σας το λέω όχι σαν δικαιολογία…
ΜΑΡΙΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Κοιτάξτε την Κυβέρνηση και αφήστε την Αντιπολίτευση.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Κυρία Ξενογιαννακοπούλου, ξέρω πολύ καλά τι λέω. Δεν σας το λέω σαν δικαιολογία. Οι πολίτες και η κοινωνία περιμένουν γενικώς από τα πολιτικά κόμματα να λειτουργήσουν μέσα από το θεσμικό τους ρόλο. Καλώς ή κακώς, η Κυβέρνηση έχει κάποιες συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές και λέει: «Εμείς θα κάνουμε συγκεκριμένα πέντε βήματα στην παιδεία, στην υγεία, στη δημόσια διοίκηση, στην κοινωνική ασφάλιση. Και, εν πάση περιπτώσει, αυτές είναι οι επιλογές μας.
Από εκεί και πέρα, όμως, το αν μπορεί, με το συγκεκριμένο τρόπο που ο θεσμικός της ρόλος της επιβάλλει, η Αξιωματική Αντιπολίτευση να παρακολουθήσει αυτήν την πολιτική εξέλιξη, όπως και αν διαδραματίζεται, είτε με την κατάθεση και ψήφιση νομοσχεδίων είτε με τις πολιτικές πρωτοβουλίες που μπορεί να υπάρχουν από την άλλη πλευρά, να ξέρετε ότι είναι ένα γεγονός το οποίο κρίνει και εσάς, αλλά κρίνει και τους πάντες. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Τώρα, από εκεί και πέρα, αν θέλουμε να επανέλθουμε, θα σας έλεγα ότι πρέπει να αφήσουμε συνολικά κατά μέρος το λαϊκισμό, γιατί με αυτόν τον τρόπο δεν μπορούμε σε καμμιά περίπτωση να είμαστε χρήσιμοι και ουσιαστικοί για τους πολίτες. Αυτό κρίνουν οι πολίτες. Δεν κρίνουν τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο. Αν προσπαθεί κανείς να δείξει κάποια πράγματα τα οποία δεν είναι αληθινά, τότε πρώτα και πάνω απ’ όλα, είναι ανακόλουθος απέναντι στην κοινωνία.
Και να σας πω και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Μιλάτε για το δημοψήφισμα. Λέτε ότι η ελληνική κοινωνία δεν γνωρίζει τι ψηφίζουμε στο ασφαλιστικό. Και εγώ είμαι μαζί σας, συμφωνώ. Δηλαδή, με ένα δημοψήφισμα το οποίο θα λέει: «πάρτε το ασφαλιστικό πίσω» ή «κρατήστε το», θέλετε να πείτε ότι η ελληνική κοινωνία θα γνωρίζει γιατί θα ψηφίζει; Αυτό είναι, δηλαδή, το ερώτημά μας; Και το λέω γιατί, φάσκοντας και αντιφάσκοντας, από τη μια πλευρά, σας επαναλαμβάνω ότι το μόνο που μπορείτε να καταφέρετε, είναι να κάνετε τον εαυτόν σας πρώτα απ’ όλα, αλλά και συνολικότερα -πιθανόν σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό- και το πολιτικό σύστημα αναξιόπιστο σε όλη αυτήν τη διαδικασία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιθανόν πολλά μπορεί κανείς να πει, ωστόσο η αίσθησή μου είναι, πως αν θέλουμε πραγματικά να αναθεωρήσουμε το ρόλο μας απέναντι στους πολίτες και απέναντι στην κοινωνία, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο, ώστε συνολικά το πολιτικό μας σύστημα να είναι αποτελεσματικό, ώστε οι όποιες, αν θέλετε, πολιτικές αντιπαραθέσεις να γίνονται μέσα από μια άλλη πρακτική και μέσα από έναν άλλο τρόπο, γιατί διαφορετικά θα μείνουμε μόνοι μας.
Το ότι οι πολίτες απαξιώνουν την πολιτική δεν είναι καθόλου τυχαίο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Κλείνω αμέσως, κύριε Πρόεδρε.
Το ότι συγκυριακά κάποια ζητήματα τα οποία καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις πρέπει να αποτελέσουν άξονα και μπούσουλα προβληματισμού, νομίζω ότι είναι κάτι εκ των ων ουκ άνευ που πρέπει να δεχτούμε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κλείνω λέγοντας ότι σε καμμιά περίπτωση, μια τέτοια πρόταση δυσπιστίας δεν θα μπορούσε να γίνει δεκτή. Φυσικά είμαι εναντίον και φυσικά θεωρώ ότι η μεταρρυθμιστική προσπάθεια της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας πρέπει και μπορεί να έχει συνέχεια.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας ευχαριστώ και εγώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα επτά μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί-καθηγητές από το Γυμνάσιο Ματαράγκας Καρδίτσας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Κατ’ ευτυχή συγκυρία, ο ομιλητής επί του Βήματος είναι Βουλευτής Καρδίτσας, Βουλευτής Καρδίτσας είναι και ο Πρόεδρος της Βουλής και ο Υφυπουργός Παιδείας και ο Τομεάρχης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ρόβλιας και, νέος άνθρωπος σαν και εσάς, ο κ. Αναγνωστόπουλος.
Καλώ στο Βήμα τον επόμενο ομιλητή, το Βουλευτή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., κ. Γιάννη Μπανιά.
Ορίστε, κύριε Μπανιά, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΑΝΙΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας αυτό το τριήμερο και για το δημοψήφισμα την επόμενη εβδομάδα, μας δίνει την ευκαιρία για αντιπαράθεση εφ’ όλης της ύλης με την Κυβέρνηση και την πολιτική της.
Απορείτε γιατί το κάνουμε αυτό. Το ρωτάτε από χθες συνεχώς. Έχουμε πολύ σοβαρούς λόγους. Οι επιλογές που η Κυβέρνηση τις ονόμασε μεταρρυθμίσεις, στην πραγματικότητα δεν είναι παρά πολιτικές κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους και όλων των κατακτήσεων των εργαζομένων.
Σε αυτές τις αντιλαϊκές επιλογές, η Κυβέρνηση προχώρησε επικαλούμενη τη νωπή λαϊκή εντολή και εκμεταλλευόμενη την οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία που της χάρισε ο καλπονοθευτικός εκλογικός νόμος που ψηφίστηκε την προηγούμενη περίοδο.
Η Κυβέρνηση, όμως, της Νέας Δημοκρατίας είναι οφθαλμοφανώς Κυβέρνηση μειοψηφίας. Την εκτίμηση αυτή μας επιτρέπουν να κάνουμε τα ακόλουθα στοιχεία: 42% στις πρόσφατες εκλογές, μειοψηφία, 30% έως 35% στις δημοσκοπήσεις, ακόμα μικρότερη μειοψηφία. Ποτάμι που συνεχώς φουσκώνει οι λαϊκές κινητοποιήσεις κατά της κυβερνητικής πολιτικής. Άρα η πολιτική της Κυβέρνησης είναι αντίθετη προς το σύνολο της κοινωνίας. Καθολική συμμετοχή στις απεργίες.
Απορρίπτουν την κυβερνητική πολιτική, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι οι μαζικοί φορείς, όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, όλοι οι συνδικαλιστές, ακόμα και αυτοί που πρόσκεινται στη Νέα Δημοκρατία. Επίσης, πάνω από το 70% των πολιτών απορρίπτουν τη ναυαρχίδα των μεταρρυθμίσεων της Κυβέρνησης, το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Χωρίς καμμία, λοιπόν, αμφιβολία είναι μια μειοψηφία συνεχώς συρρικνούμενη. Είναι βέβαιο ότι κανένας εκλογικός νόμος δεν μπορεί πλέον να σώσει τη Νέα Δημοκρατία. Η ήττα της Κυβέρνησης και της πολιτικής της είναι απλά ζήτημα χρόνου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κυβερνητική πλειοψηφία είναι ένα φάντασμα που πλανιέται μέσα στο Κοινοβούλιο, αλλά δεν τολμάει να βγει στην κοινωνία, γιατί δεν αντέχει στο φως της ημέρας. Το κυβερνητικό έργο, μόλις έξι μήνες μετά τις εκλογές, έχει φέρει την Κυβέρνηση σε σύγκρουση με ολόκληρη την κοινωνία, την έχει οδηγήσει σε πρωτοφανή ανυποληψία. Γιατί το κυβερνητικό έργο είναι καταστροφικό και βυθίζει τη χώρα σε βαθιά και πολύπλευρη κρίση.
Και για του λόγου το αληθές, η φτώχεια απλώνεται σαν μελάνι στην ελληνική κοινωνία, η ακρίβεια καλπάζει, ο πληθωρισμός σκαρφαλώνει στα ύψη, το εισόδημα των εργαζομένων συρρικνώνεται δραματικά, η ανεργία –η πραγματική και όχι η πλασματική που θέλετε να παρουσιάσετε- μεγαλώνει συνεχώς και πλήττει κυρίως τους νέους και τις γυναίκες, οι ιδιωτικοποιήσεις προχωράνε με ρυθμούς πλειστηριασμού. Βγάζετε στο σφυρί λιμάνια, Ο.Τ.Ε., Δ.Ε.Η., ολυμπιακά έργα, παραλίες, Ολυμπιακή.
Όλα παραδίδονται στο εθνικό και διεθνές κεφάλαιο. Η αδιαφάνεια, η διαπλοκή και η συναλλαγή βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Η επανίδρυση του κράτους δεν ήταν τίποτα άλλο παρά επανίδρυση του κομματικού κράτους της Δεξιάς. Το περιβάλλον πέφτει θύμα της λογικής του κέρδους. Δάση, θάλασσες, λίμνες στο έλεος των κερδοσκόπων.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πλησιάζει το καλοκαίρι. Πέρυσι ζήσαμε τη μεγάλη τραγωδία των πυρκαγιών. Δεν πήρατε, κύριοι και κυρίες της Κυβέρνησης, κανένα μέτρο για να αποτρέψετε μία νέα τραγωδία. Ήδη, με τους πρώτους αέρηδες, είχαμε την πρώτη μεγάλη οικολογική καταστροφή του 2008. Κάηκαν περίπου τρεις χιλιάδες στρέμματα στη Σκόπελο. Ένα ακόμα πανέμορφο δάσος έγινε στάχτη.
Η παιδεία και η υγεία πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Πλήρης υποβάθμιση, προκειμένου να ιδιωτικοποιήσετε και αυτούς τους τόσο νευραλγικούς και ευαίσθητους κοινωνικούς τομείς.
Ο αυταρχισμός καλά κρατεί και συνεχώς κλιμακώνεται. Οικοδομείτε συνειδητά και μεθοδικά ένα εξαιρετικά αυταρχικό κράτος. Στρατιωτικοποιείτε την καθημερινή μας ζωή. Τα Μ.Α.Τ. κυκλοφορούν ανάμεσά μας συνεχώς. Μ.Α.Τ. στη Βουλή, Μ.Α.Τ. στο μετρό, Μ.Α.Τ. στους δρόμους της Αθήνας, εικόνες κατοχής. Στέλνετε στα δικαστήρια τους συνδικαλιστές που ασκούν το νόμιμο δικαίωμα της απεργίας. Ο «Big Brother» παρακολουθεί τους πολίτες, τους Βουλευτές, την Κυβέρνηση, τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Και η Κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα.
Όσον αφορά την εξωτερική μας πολιτική, κύρια χαρακτηριστικά της είναι η εξάρτηση από τις επιλογές των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πολιτική χωρίς στρατηγική, πολιτική πίσω από τα γεγονότα. Η Ελλάδα έχει καταντήσει θλιβερός ουραγός των εξελίξεων. Στο Αφγανιστάν έχουμε μία συνεχώς κλιμακούμενη εμπλοκή της Ελλάδας. Στο Κοσσυφοπέδιο νομιμοποιείτε την αυθαιρεσία και την προκλητική παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Στην Παλαιστίνη απομακρύνεστε συνεχώς από την πολιτική αρχών. Έχετε μετατρέψει την Ελλάδα σε παθητικό θεατή της συνεχιζόμενης βαρβαρότητας των δυνάμεων κατοχής του Ισραήλ.
Τέλος, σε ό,τι αφορά το «Μακεδονικό», είστε χωρίς στρατηγική, με τις αιώνιες αυταπάτες ότι θα υιοθετήσουν οι «σύμμαχοι» τις απόψεις σας. Και, φυσιολογικά, η Ελλάδα τρώει συνεχώς καρπαζιές.
Στο ασφαλιστικό, τα είπαμε όλες αυτές τις ημέρες, θα τα πούμε ξανά και την άλλη εβδομάδα. Καταργείτε μεθοδικά το δημόσιο χαρακτήρα της ασφάλισης και προσφέρετε φιλέτο την ασφάλιση και το ασφαλιστικό σύστημα στον ιδιωτικό τομέα.
Ισχυρίζεστε ψευδώς ότι δεν διατυπώθηκαν διαφορετικές προτάσεις. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. παρουσίασε ένα συνολικό πρόγραμμα εναλλακτικών προτάσεων για το ασφαλιστικό, αλλά και για όλους τους μεγάλους τομείς στους οποίους ασκήθηκε μέχρι τώρα κυβερνητική πολιτική.
Σε ό,τι αφορά το δημοψήφισμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζητήσαμε δημοψήφισμα γιατί θεωρούμε ότι η Κυβέρνηση βρίσκεται σε προφανή διάσταση προς την κοινωνία, αλλά ακόμα και προς την περιορισμένη λαϊκή εντολή που πήρε το Σεπτέμβριο του 2007.
Σε αυτήν την περίπτωση, λοιπόν, το δημοψήφισμα μπορεί να δώσει απάντηση. Αποτελεί ασφαλιστική δικλίδα, κατά τη γνώμη μας. Ο λαός έχει δικαίωμα να είναι ο τελικός κριτής σε μείζονος σημασίας κοινωνικά ζητήματα που ανακύπτουν και που τον αφορούν άμεσα, αυτόν, το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του. Διαφορετικά, πρέπει να μας απαντήσετε εσείς γιατί καθιερώθηκε ο θεσμός του δημοψηφίσματος, πότε επιτέλους θα γίνει ένα δημοψήφισμα και στην Ελλάδα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα συνεχίσει τον αγώνα του, για να ηττηθεί η πολιτική της Κυβέρνησης, για να αναγκαστεί η Κυβέρνηση να παραιτηθεί.
Σήμερα το απόγευμα, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, θα ακούσετε έξω από τη Βουλή, για μία ακόμα φορά, δυνατή τη φωνή των εργαζομένων. Θα αισθανθείτε τη δυναμική του κινήματος, την οποία εσείς εξακολουθείτε προκλητικά όχι μόνο να μη λογαριάζετε αλλά και να λοιδορείτε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Αυτή, όμως, τελικά, θα σας παρασύρει.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε, και για την τήρηση του χρόνου.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Φθιώτιδας κ. Σταϊκούρας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατά του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης αναδεικνύει για μία ακόμα φορά την κρίση ταυτότητας και στρατηγικής που διέρχεται το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Επιβεβαιώνει την απουσία πολιτικού στίγματος. Αποτελεί πρόταση αμηχανίας και αντίδρασης, κίνηση αδυναμίας και σύγχυσης, πρωτοβουλία εντυπώσεων και καταφανούς πολικής σκοπιμότητας, προκειμένου να καταδείξει ότι ακόμα είναι Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Άραγε, τι ουσιαστικό νόημα μπορεί να έχει μία πρόταση δυσπιστίας, όταν κατά τη διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας σε τέσσερις διαδοχικές ψηφοφορίες, το σύνολο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας υπερψήφισε επί της αρχής και επί των άρθρων το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Απλά αποδεικνύεται ότι η πολιτική πενία τέχνας κατεργάζεται.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στη συζήτηση που έχει ήδη προηγηθεί επί της πρότασης δυσπιστίας, οι τοποθετήσεις πολλών συναδέλφων της Αντιπολίτευσης χαρακτηρίζονται από έναν άκαμπτο δογματισμό. Σε αρκετές περιπτώσεις παρατηρείται πρωτοφανής διαγκωνισμός του λαϊκισμού. Απουσιάζει το μέτρο, κυριαρχεί ο μηδενισμός. Εκφράζονται αφορισμοί και ισοπεδωτικοί χαρακτηρισμοί. Ακούγονται ανακρίβειες, διατυπώνονται με ευκολία γενικολογίες, αοριστολογίες, απλουστεύσεις.
Σε αντιδιαστολή με το περιβάλλον που επιθυμούν να διαμορφώσουν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προσέρχεται στη συζήτηση με τη σοβαρότητα που επιβάλλει ο σεβασμός στους θεσμούς και τους πολίτες. Αξιοποιεί το κοινοβουλευτικό βήμα προκειμένου να παρουσιάσει για μία ακόμα φορά διεξοδικά τις πρωτοβουλίες της, να αναδείξει την υλοποίηση των δεσμεύσεών της, να προβάλει το μεταρρυθμιστικό της έργο, να ξεδιπλώσει πτυχές της κυβερνητικής πολιτικής, να αναπτύξει το σχέδιό της.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας από το 2004 εφαρμόζει μια συγκροτημένη πολιτική, μια πολιτική ισορροπημένου μίγματος, μία πολιτική νοικοκυρέματος των δημόσιων οικονομικών και στοχευμένων μεταρρυθμίσεων στο σύνολο της οικονομίας. Η πολιτική αυτή αποδίδει. Τα αποτελέσματα είναι μετρήσιμα. Επιτυγχάνονται καλοί ρυθμοί βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης, ενισχύεται η απασχόληση και η κοινωνική συνοχή.
Η προσπάθεια και τα αποτελέσματα αναγνωρίστηκαν και από την ισχυρή κοινωνική πλειοψηφία, η οποία πρόσφατα επιβεβαίωσε την εμπιστοσύνη της στον Πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή, τη στρατηγική και τις πολιτικές του. Έδωσε ξεκάθαρη και ισχυρή πολιτική εντολή να προχωρήσουν οι δομικές αλλαγές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα επ’ ωφελεία όλων των πολιτών.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αντιλαμβάνεται τις προκλήσεις. Διαθέτει συγκροτημένο πολιτικό σχέδιο, θέτει στόχους τολμηρούς, αλλά εφικτούς, στόχους αναγκαίους, ρεαλιστικούς και υλοποιήσιμους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αξιότιμη κυρία Κατσέλη, θα μου επιτρέψετε να έχω μια διαφορετική προσέγγιση της πραγματικότητας. Ήδη από το πρώτο εξάμηνο της νέας διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας έγιναν πολλά. Αναλήφθηκαν σημαντικές νομοθετικές πρωτοβουλίες, υλοποιήθηκαν προεκλογικές δεσμεύσεις.
Ενδεικτικά. Πρώτον, συνεχίστηκε η φορολογική μεταρρύθμιση. Στόχος του ν. 3610/2007 για τη φοροδιαφυγή είναι η καταπολέμηση του φαινομένου, η αλλαγή νοοτροπίας των πολιτών και των φορολογικών οργάνων, η εμπέδωση κλίματος διαφάνειας και σχέσεων αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ φορολογουμένων και φορολογούσας αρχής, η αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης.
Παράλληλα με το ν. 3634/2008 απλοποιείται και εξορθολογίζεται το σύστημα φορολόγησης ακίνητης περιουσίας και αναμορφώνεται το σύστημα φορολόγησης και διακίνησης των καυσίμων.
Δεύτερον, διανέμεται σημαντικό κοινωνικό μέρισμα. Με τις αυξημένες δαπάνες και τις πρόσθετες πιστώσεις για την κοινωνική προστασία, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στηρίζει το εισόδημα των πολιτών και ειδικά των οικονομικά ασθενέστερων. Έτσι, αυξήθηκε το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, ενισχύθηκαν οι συντάξεις του Ο.Γ.Α., αυξήθηκε το κατώτατο επίδομα ανεργίας, χορηγήθηκε το πολυτεκνικό επίδομα και στις τρίτεκνες οικογένειες.
Παράλληλα, με το ν. 3631/2008 συστήνεται το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής. Η δημιουργία του αποτελεί ένα σημαντικό μέτρο για τον περιορισμό της φτώχειας. Στοχεύει στην κάλυψη των κενών του παραδοσιακού συστήματος κοινωνικής πρόνοιας, ενδυναμώνει τον κοινωνικό δείκτη ασφάλειας και αποτελεί την πρώτη ουσιαστική παρέμβαση εισοδηματικής ενίσχυσης ατόμου ή νοικοκυριού, με αποκλειστικό κριτήριο το εθνικό όριο της φτώχειας.
Τρίτον, με το ν. 3614/2007 για τη διαχείριση, τον έλεγχο και την εφαρμογή αναπτυξιακών παρεμβάσεων για την προγραμματική περίοδο 2007-2013, εγκαίρως και πρωθύστερα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες προγραμματίζεται η αξιοποίηση των διαθέσιμων κοινοτικών πόρων. Στόχος είναι η πλήρης απορρόφηση και αποτελεσματική χρήση αυτών.
Τέταρτον, συνεχίζεται και εντείνεται η πολιτική των δομικών αλλαγών και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, πρώτον, η Κυβέρνηση προχώρησε στην αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος, αναμόρφωση απαραίτητη, επιτακτικά αναγκαία, κοινωνικά επιβεβλημένη. Η Κυβέρνηση τόλμησε. Πορεύτηκε με υπευθυνότητα, αποφασιστικότητα και ρεαλισμό. Προχώρησε στη μεταρρύθμιση με ουσιαστικό και ήπιο τρόπο, χωρίς ανατροπές, χωρίς να θίγει ώριμα δικαιώματα και παροχές, σε βάθος χρόνου.
Κεντρικοί στόχοι της μεταρρύθμισης είναι η δημιουργία ενός ορθολογικού δίκαιου και μακροχρόνια βιώσιμου ασφαλιστικού συστήματος και η ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, της αλληλεγγύης των γενεών και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Δεύτερον, προχώρησε στην αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου έρευνας και τεχνολογίας. Ο ν. 3653/2008 αποσκοπεί στη διαμόρφωση ενός σύγχρονου και ενιαίου θεσμικού πλαισίου για την ανάπτυξη και την προαγωγή της επιστημονικής έρευνας, της τεχνολογίας και της καινοτομίας στη χώρα μας. Φιλοδοξεί να αναβαθμίσει το επίπεδο της βασικής και εφαρμοσμένης έρευνας. Στοχεύει να ενθαρρύνει και να ενισχύσει την αριστεία σε επιστήμη και τεχνολογία.
Τρίτον, δημιουργούνται σύγχρονες και ασφαλέστερες υποδομές. Προχωρούν οι δρόμοι ανάπτυξης. Με το ν. 3621/2007 κυρώθηκε η σύμβαση παραχώρησης του αυτοκινητόδρομου Ελευσίνα-Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος-Τσακώνα. Σταδιακά παραδίδονται τμήματα από το πέταλο του Μαλιακού. Προχωρούν οι διαδικασίες για την κατασκευή του Ε 65, που θα ενώνει την Π.Α.Θ.Ε. με την Εγνατία. Κυρώθηκε η σύμβαση παραχώρησης των εμπορευματικών σταθμών των λιμένων Πειραιώς και Θεσσαλονίκης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες της δημιουργίας και της ευθύνης με όνειρο και λογισμό έχουμε κάνει την επιλογή μας. Έχουμε επιλέξει τις ξεκάθαρες κουβέντες, τις καθαρές λύσεις. Λύσεις που απαιτούν πολιτική βούληση. Λύσεις που επιβάλλουν κοινωνική ευθύνη και ευαισθησία.
«Τώρα είναι η ώρα ευθύνης για όλους μας» ανέφερε χαρακτηριστικά χθες ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατά την κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας. Αυτή η Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έχει προ πολλού αναλάβει τις ευθύνες της. Προωθεί τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος, με στρατηγικό στόχο τη βέλτιστη ικανοποίηση των αιτημάτων της κοινωνίας για οικονομική αποτελεσματικότητα και κοινωνική δικαιοσύνη. Καιρός να αναλάβετε, κυρίες και κύριοι της Αντιπολίτευσης, και εσείς τις δικές σας ευθύνες.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Και εγώ ευχαριστώ, κύριε Σταϊκούρα, και για το λόγο ότι ήσασταν συνεπέστατος στο χρόνο σας.
Το λόγο έχει ο συνάδελφός μας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Τσετίν Μάντατζη.
Ορίστε, κύριε Μάντατζη.
ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μου προκαλεί εντύπωση που οι συνάδελφοι, συντοπίτες μου Θρακιώτες Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, μερικοί εκ των οποίων είναι και Υπουργοί, δεν έχουν αναδείξει ακόμα το μεγαλειώδες έργο της Κυβέρνησης αυτής ειδικότερα στην περιοχή μας.
Οι συμπολίτες μου στην Ξάνθη ευχαριστούν την Κυβέρνηση για την ολοκλήρωση των έργων της Εγνατίας Οδού, για την υλοποίηση του κάθετου άξονα Ξάνθης – Εχίνου – ελληνοβουλγαρικών συνόρων, για την εκμετάλλευση του γεωθερμικού πεδίου της περιοχής, ενός από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη, για την ολοκλήρωση του οδικού δικτύου στην ορεινή περιοχή του νομού, για τη μετατροπή του εργοστασίου ζάχαρης σε μονάδα παραγωγής βιοαιθανόλης, για τη μείωση της ανεργίας, για την ενίσχυση της εκπαίδευσης με τη δημιουργία πρότυπων σχολείων και τη μείωση του μορφωτικού χάσματος που χώριζε την Ξάνθη από τους υπόλοιπους νομούς.
Για όλα αυτά, που μεγαλόστομα τάζατε προεκλογικά, αλλά ουδέποτε υλοποιήσατε, οι Ξανθιώτες στις πρόσφατες εθνικές εκλογές δεν κατέθεσαν απλά τη δυσπιστία τους αλλά καταψήφισαν την Κυβέρνησή σας, την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Οι συμπολίτες μου μέμφονται αυτήν την Κυβέρνηση. Οι αγρότες μέμφονται την Κυβέρνηση γιατί καταρρέουν οι παραδοσιακές τοπικές καλλιέργειες, όπως αυτές του καπνού, του βαμβακιού, της βιομηχανικής ντομάτας, του καλαμποκιού. Μέμφονται την Κυβέρνηση γιατί οι τιμές των φυτοφαρμάκων και των λιπασμάτων έχουν σχεδόν διπλασιαστεί, γιατί οι μεσάζοντες και έμποροι λειτουργούν ανεξέλεγκτα και τους κρατούν ομήρους.
Οι αγρότες σάς μέμφονται γιατί καθυστερείτε την καταβολή των επιδοτήσεων, με αποτέλεσμα πολλοί να μην έχουν πάρει ακόμα μέρος αυτών, ενώ άλλοι δεν έχουν πάρει ούτε 1 ευρώ.
Οι αγρότες σάς μέμφονται γιατί με τη ρύθμιση που έχετε κάνει στο πετρέλαιο κίνησης τους δώσατε τη χαριστική βολή. Σας μέμφονται γιατί χρησιμοποιείτε τις αποζημιώσεις του ΕΛ.Γ.Α. ως πολιτικό εργαλείο προκειμένου να «καλλιεργείτε» σχέσεις εξάρτησης και να μεγαλώνετε την κομματική πελατεία.
Οι καπνοπαραγωγοί της Ξάνθης, κύριε Πρωθυπουργέ, σας μέμφονται γιατί έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους και οδηγούνται σε αδιέξοδο. Σας μέμφονται γιατί ο δικός σας Ευρωβουλευτής καταψήφισε τροπολογία που προέβλεπε, στο πλαίσιο του επανελέγχου της Κ.Α.Π., να δίνεται στους παραγωγούς το 100% της επιδότησης μέχρι το 2013.
Οι καπνοπαραγωγοί της Ξάνθης σας μέμφονται γιατί αποτελεί πλέον εμπεδωμένη πεποίθησή τους ότι οι συνεχείς αποτυχίες στην πολιτική σας δεν είναι το αποτέλεσμα της ανικανότητάς σας. Είναι συνειδητή πολιτική επιλογή, που συστηματικά και απαρέγκλιτα ακολουθεί η Κυβέρνησή σας. Περικόπτετε τα εισοδήματα των καπνοπαραγωγών, δημιουργείτε ένα γενικευμένο κλίμα ανασφάλειας, μέχρι να πετύχετε τον τελικό στόχο σας, που δεν είναι άλλος από την εγκατάλειψη της καπνοκαλλιέργειας.
Οι εργαζόμενοι στα συνεταιριστικά εργοστάσια, οι συνεταιριστές και σύσσωμη η ξανθιώτικη κοινωνία μέμφονται την Κυβέρνηση και το συντοπίτη μας Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, γιατί οι κολλητοί σας, αυτοί που έχετε τοποθετήσει στις διοικήσεις, λειτουργούν ως φεουδάρχες, με μοναδικό, «ιερό» τους έργο τη μεγιστοποίηση της κομματικής πελατείας. Γιατί ανακυκλώνετε τα ιδιαίτερα «επιτυχημένα» στελέχη και σε άλλα εργοστάσια για να μη χαθεί η «εμπειρία» που απέκτησαν. Γιατί δεν λέτε με ποια ακριβώς ποσά χρηματοδοτήθηκαν οι εν λόγω επιχειρήσεις και πού πήγαν. Γιατί αντιμετωπίζετε τα συνεταιριστικά σαν να ήταν λογιστικό πρόβλημα, ενώ είναι καθαρά πολιτικό και συνδέεται με παραμέτρους όπως η κοινωνική συνοχή, η πληθυσμιακή κατανομή, η οικονομική στήριξη των αδύναμων λαϊκών στρωμάτων.
Οι εργαζόμενοι σας μέμφονται γιατί εξαιτίας της ανεργίας που μαστίζει το νομό μου, είναι αναγκασμένοι να παρακαλάνε τους τοπικούς κομματικούς σας εκπροσώπους για μία δουλειά και μάλιστα λίγων μηνών. Γιατί με την πρακτική σας, τον κομματικό δογματισμό σας και τον πολιτικό κυνισμό που σας διακρίνει, καταπατάτε κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Οι οικοδόμοι της Ξάνθης μέμφονται την Κυβέρνηση και την Υπουργό γιατί με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που κατέθεσε, διπλασιάζεται ο αριθμός των ενσήμων από σαράντα σε ογδόντα ημέρες για να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Σας μέμφονται γιατί με το επιχείρημα της πάταξης της εισφοροδιαφυγής και της αδήλωτης εργασίας, τους στερείτε το δικαίωμα στην υγεία, την ίδια στιγμή που χαρίζετε στην ALPHA BANK εκατομμύρια ευρώ.
Οι Ξανθιώτες που εργάζονταν στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος, που δεν μπορούν να βρουν δουλειά στον τόπο τους, σας μέμφονται, γιατί ενώ αναγνωρίζετε ότι ο συγκεκριμένος κλάδος μαστίζεται από την ανεργία, δίνετε μία μικρή χρονική παράταση για τις παροχές ασθένειας με μειωμένες προϋποθέσεις, χωρίς βέβαια να προσδιορίσετε τι θα γίνει στο μέλλον.
Η τοπική κοινωνία μέμφεται τη Νέα Δημοκρατία γιατί τα τοπικά στελέχη της ακολουθώντας το παράδειγμα – πρότυπο άλλων επιφανών στελεχών, καταπάτησαν και συνεχίζουν να καταπατούν κάθε έννοια δικαίου, κάθε νομοθεσία. Και, πιστέψτε με, δεν το έκαναν σεμνά και ταπεινά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρ’ όλο ότι η Ξάνθη είναι ένας ιδιαίτερα φιλόξενος τόπος, ο κ. Καραμανλής ως Πρωθυπουργός δεν επισκέφθηκε ποτέ το νομό. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω ποια εικόνα του μεταφέρουν τα τοπικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και ο Υπουργός μας. Δεν γνωρίζω αν του περιγράφουν μία ειδυλλιακή εικόνα ή αν θέλουν να τον προστατέψουν από την οργή και την αγανάκτηση που επικρατεί σήμερα στο νομό μου, για την πολιτική που ακολουθεί αυτή η Κυβέρνηση σε κεντρικό αλλά και τοπικό επίπεδο.
Ωστόσο θα χαιρόμασταν να τον δούμε στον τόπο μας. Θα ήταν μια καλή ευκαιρία να του δώσουμε το κείμενο που συνέταξε το τοπικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. και αφορά τις δικές μας προτάσεις για την ανάπτυξη και την πρόοδο του τόπου μας, που είναι προϊόν διαβούλευσης με όλη την τοπική κοινωνία και αφορά όλα τα θέματα.
Προτάσεις υπάρχουν και έχουν κατατεθεί. Χρειάζεται, όμως, κάτι παραπάνω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Η άσκηση οποιασδήποτε πολιτικής είναι ζήτημα πολιτικής αντίληψης, συνείδησης, κουλτούρας και νοοτροπίας. Η πολιτική πρακτική σας μέχρι σήμερα έχει αποδείξει ότι οι πολιτικές σας αντιλήψεις είναι νεοφιλελεύθερες, η συνείδησή σας ελαστική, η κουλτούρα σας συντηρητική και η νοοτροπία σας αυταρχική.
Για όλους τους παραπάνω λόγους υπερψηφίζω την πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης, που κατέθεσε η παράταξή μου και ο Πρόεδρός της, ο Γεώργιος Παπανδρέου.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, τριάντα τρεις μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί-δάσκαλοι από το 7ο Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων.
Η Βουλή τους καλωσορίζει και ευχόμαστε να έχετε καλή πρόοδο στις σπουδές σας.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Θέλω να πω στους μαθητές ότι εδώ στην Αίθουσα υπάρχει και Βουλευτής του Νομού Τρικάλων, ο κ. Χάϊδος, ο οποίος εντός ολίγου θα μιλήσει.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Χίου της Νέας Δημοκρατίας, ο γιατρός κ. Κοσμίδης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΣΜΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έξι μήνες μετά τις πρόσφατες εκλογές κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας κατά του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης. Σε μια στιγμή που ο πολιτικός κόσμος έπρεπε σύσσωμος να στηρίζει την Κυβέρνηση στην κρίσιμη διαπραγμάτευση με το Σκοπιανό, η Αντιπολίτευση εξαπολύει κατά μέτωπο επίθεση, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καταθέτει πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης και ο ΣΥ.ΡΙ.Ζ.Α. παίρνει πρωτοβουλίες για διενέργεια δημοψηφίσματος.
Το κείμενο, όμως, που κατατέθηκε, δεν περιέχει το σοβαρό λόγο για τον οποίο το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης προσφεύγει σε μια κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία, που προβλέπει το Σύνταγμα της χώρας και ο Κανονισμός της Βουλής. Δεν περιέχει ούτε θέμα ούτε λόγο ούτε σκεπτικό.
Μια είναι η αλήθεια: Η πρόταση δυσπιστίας είναι πρόσχημα. Και είναι πρόσχημα για να συγκαλυφθεί η πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα είναι ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προσφεύγει στην πρόταση δυσπιστίας για λόγους κομματικής σκοπιμότητας. Για να κερδίσει έστω και πρόσκαιρα τις εντυπώσεις έναντι της προτάσεως που υπέβαλε ο ΣΥ.ΡΙ.Ζ.Α. για το δημοψήφισμα. Ακολουθεί την ίδια διαδικασία που ακολούθησε και το Φεβρουάριο του 2007 όταν υπέβαλε πάλι πρόταση δυσπιστίας για να δικαιολογήσει την άτακτη φυγή από τη διαδικασία Αναθεώρησης του Συντάγματος. Προτίμησε τότε την άτακτη φυγή από μια σημαντική μεταρρύθμιση, όπως η Αναθεώρηση του Συντάγματος, γνωρίζοντας ότι η μη αναθεώρησή του θα έχει δυσμενείς συνέπειες στην πολιτική ζωή του τόπου και στη ζωή των πολιτών, όπως παραδείγματος χάριν των κατοίκων των νησιωτικών περιοχών.
Έτσι και τώρα καταφεύγει στις ίδιες μεθοδεύσεις, στην προσπάθειά του να ξεφύγει από την πολιτική αδυναμία στην οποία έχει περιέλθει. Δεν μπόρεσε να βρει άλλη διέξοδο στα αδιέξοδα που οδηγήθηκε. Αντί να αποκρούει τις στάσεις πολιτικής οξύτητας, τα φαινόμενα φανατισμού, την εσωστρέφεια του κόμματος, επέλεξε την πόλωση, επέλεξε την οξύτητα, τη φυγή από τις θεσμικές του ευθύνες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην πρόταση δυσπιστίας το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επικαλείται μεταξύ των άλλων την αποδυνάμωση της οικονομίας, την εγκαθίδρυση του κομματικού κράτους και την ασφαλιστική μεταρρύθμιση.
Αλλά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, καταφεύγετε και χρησιμοποιείτε λέξεις συνώνυμες με τις πρακτικές σας, με τις πολιτικές σας στα είκοσι χρόνια παραμονή σας στην εξουσία. Πώς γίνεται η παράταξη που παρουσίασε δημόσιο χρέος και εκτίναξε το έλλειμμα στα ύψη να καταγγέλλει εκείνους που προσπαθούν να νοικοκυρέψουν τα δημόσια οικονομικά; Πώς γίνεται να καταγγέλλουν ως αντιαναπτυξιακή και ταξική πολιτική και άδικη αναδιανομή του πλούτου εκείνοι που προκάλεσαν την πιο εγκληματική αναδιανομή εισοδήματος και καταστρέφοντας ενάμισι εκατομμύριο επενδυτές στο Χρηματιστήριο; Πώς γίνεται εκείνοι που διόγκωσαν την ανεργία να καταγγέλλουν εκείνους που ξεκίνησαν να τη μειώνουν;
Η απάντηση στις αιτιάσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι συγκεκριμένη: Τολμηρές μεταρρυθμίσεις σε όλο το φάσμα της οικονομίας, της Δημόσιας Διοίκησης, του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Γενναίες αλλαγές με πρόγραμμα και σχέδιο.
Πετύχαμε τη μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή στο μικρότερο χρονικό διάστημα. Περιορίσαμε το έλλειμμα. Κάναμε πράξη το στόχο για αυτοδύναμη και ισχυρή ανάπτυξη, διαψεύδοντας τις αντίθετες προβλέψεις.
Τα αποτελέσματα της ανάπτυξης ήδη αποδίδουν και είναι ορατά στους πολίτες. Μειώσαμε τους φορολογικούς συντελεστές στις επιχειρήσεις και στα φυσικά πρόσωπα, καταργήσαμε το φόρο μεταβίβασης της πρώτης κατοικίας και το φόρο κληρονομιάς, αυξήσαμε το επίδομα ανεργίας, τις συντάξεις των αγροτών και το Ε.Κ.Α.Σ., συστήθηκε το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, η ανεργία μειώθηκε κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες.
Πώς γίνεται να μιλάει η Αξιωματική Αντιπολίτευση για κομματισμό, όταν κομματικοποιήσατε το κράτος και κρατικοποιήσατε το κόμμα σας; Μιλάτε για διαφθορά, όταν τα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αλληλοκαταγγέλλονται ως διεφθαρμένα! Όμως, έχουμε ώριμη κοινωνία. Έχουν μνήμη και κρίση οι Έλληνες. Δεν μπορείτε να παριστάνετε τους καταγγέλλοντες για όσα οι ίδιοι ευθύνεστε.
Το τελευταίο θέμα για το οποίο εγκαλείται η Κυβέρνηση είναι το νομοσχέδιο για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που συζητήσαμε στη Βουλή ήταν αναγκαίο, ήταν επιτακτικά αναγκαίο για τους ίδιους τους ασφαλισμένους, για το κοινωνικό σύνολο, για τον τόπο. Το γεγονός ότι τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια έχουν επιχειρηθεί τρεις μείζονες παρεμβάσεις για το ασφαλιστικό από κυβερνήσεις διαφορετικών παρατάξεων, δηλώνει την αναγκαιότητα και την κρισιμότητα της επέμβασης στο ασφαλιστικό.
Πρώτος στόχος της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης είναι ο εξορθολογισμός του συστήματος και η μείωση του κόστους λειτουργίας του.
Δεύτερος στόχος είναι η εξομοίωση των ανισοτήτων και των αδικιών.
Και ο τρίτος και σημαντικότερος στόχος είναι η αντιμετώπιση των δυσμενών συνεπειών του μείζονος δημογραφικού προβλήματος.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. την Πέμπτη το βράδυ στην κατ’ άρθρον συζήτηση απεχώρησε από τη Βουλή, χωρίς να υποβάλει δικές του προτάσεις. Το ίδιο ακριβώς είχε κάνει και το 1992 κατά τη συζήτηση του νόμου Σιούφα. Ως Κυβέρνηση, όμως, από το 1993 αναγνώρισε την αξία του νόμου Σιούφα και τον εφάρμοσε κανονικά.
Η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή με συνέπεια απέναντι στην εντολή του ελληνικού λαού συνεχίζει το δύσκολο δρόμο των αλλαγών, το δρόμο των μεταρρυθμίσεων, συνεχίζει τον αγώνα για το συμφέρον της κοινωνίας και ενδιαφέρεται για το μέλλον του τόπου. Με τόλμη προχωρά μπροστά, με συναίνεση και διάλογο απευθύνεται σε όλους τους πολίτες, σε ολόκληρη την κοινωνία. Γι’ αυτό είναι καθήκον μας απέναντι στην εντολή που λάβαμε από τους πολίτες να πούμε «ναι» στις αλλαγές και στις μεταρρυθμίσεις, να πούμε «ναι» στην υπεύθυνη διακυβέρνηση, να δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στη συνέχεια και στη συνέπεια, να δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στους θεσμούς. Δίνουμε ψήφο ευθύνης απέναντι στους πολίτες, ψήφο ευθύνης απέναντι στην πατρίδα μας στο παρόν και στο μέλλον της, δηλαδή ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε για την εξαιρετική συντομία σας, κύριε Κοσμίδη.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Δωδεκανήσου κ. Γεώργιος Νικητιάδης. Εσείς, ούτως ή άλλως, είστε σύντομος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απευθυνόμενος αρχικώς προς ημάς της Αντιπολίτευσης, Μείζονος και Ελάσσονος, θεωρώ, βέβαιο, ότι συναισθάνεστε τη δύσκολη θέση στην οποία έχουν περιέλθει οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, καλούμενοι εδώ τις τελευταίες ημέρες για δυο και τρεις φορές να αποδείξουν ότι το μαύρο είναι άσπρο, να ομολογήσουν τα ανομολόγητα, να υποστηρίξουν πράγματα που είμαι βέβαιος ότι ακόμη και αν οι ίδιοι τα πιστεύουν, ξέρουν πολύ καλά ότι χιλιάδες ψηφοφόροι τους δεν τα πιστεύουν.
Καλείστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, να υποστηρίξετε μια Κυβέρνηση που έχει αποδειχθεί πρωταθλήτρια στις χαμηλότερες των επιδόσεων, πρωταθλήτρια στην προχειρότητα. Αναφέρω ενδεικτικώς το ασφαλιστικό και τον πρόχειρο τρόπο με τον οποίον φέρατε το νομοσχέδιο, το ψηφίσατε και προχωρήσατε. Αναφέρω την προχειρότητα, με την οποία προχωρήσατε την απογραφή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αναφέρω την προχειρότητα, με την οποία προχωρήσατε το θέμα του Βασικού Μετόχου, αναφέρω την προχειρότητα, με την οποία προωθείται το εθνικό χωροταξικό, θέματα τα οποία σας αναδεικνύουν πρωταθλητές της προχειρότητας. Όμως, η προχειρότητά σας, τα ψέματα –τολμώ να πω- στα οποία επιδίδεται η Νέα Δημοκρατία, την αναδεικνύουν με αδιάσειστα στοιχεία -με την ευκαιρία που παρίσταται εδώ ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Πέτρος Δούκας, πρώην Υφυπουργός Οικονομικών, είμαι βέβαιος ότι παρακολουθεί τα στοιχεία των διεθνών στατιστικών της Παγκόσμιας Τράπεζας, πρωταθλήτρια στο ψεύδος, καθ’ ότι από το 2004 μέχρι σήμερα η Νέα Δημοκρατία έχει μειώσει τους δείκτες της κυβερνητικής αποτελεσματικότητας.
Η Νέα Δημοκρατία έχει μειώσει τους δείκτες της ποιότητας των ρυθμιστικών παρεμβάσεων.
Καταθέτω εδώ τους πίνακες της Παγκόσμιας Τράπεζας από τον KAUFMANN, κύριε Δούκα, που είμαι βέβαιος ότι παρακολουθείτε.
(Στο σημείο αυτό ο κ. Γιώργος Νικητιάδης καταθέτει για τα Πρακτικά τους προαναφερθέντες πίνακες, οι οποίοι βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Η Νέα Δημοκρατία έχει μειώσει τους δείκτες στη φωνή και στη λογοδοσία, δηλαδή τους δείκτες δημοκρατικότητας. Η Νέα Δημοκρατία από το 2004 μέχρι σήμερα έχει μειώσει τους δείκτες του κράτους δικαίου.
Έχει μειώσει από το 2004 μέχρι σήμερα τους δείκτες στον έλεγχο της διαφθοράς, τα σεμνά και ταπεινά. Οι αρχάγγελοι της κάθαρσης από το 2004 μέχρι σήμερα! Αυτά είναι διεθνή στοιχεία. Η Παγκόσμια Τράπεζα λέει ότι μειώσατε το δείκτη σε σχέση με εκείνο που σας παρέδωσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Αλλά δυστυχώς έχετε αναδειχθεί και πρωταθλητές τόσο στην ακρίβεια όσο και στον πληθωρισμό. Είναι περίπου 50% με 60% πάνω από το μέσο όρο των χωρών της Ευρωζώνης ο πληθωρισμός στη χώρα μας. Και βέβαια το πετρέλαιο έχει ακριβύνει και σε αυτές τις χώρες, δεν έχει ακριβύνει μόνο στη δική μας χώρα.
Θα μπορούσατε βέβαια να ισχυριστείτε με διαφορετικά επιχειρήματα ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι στη χώρα μας. Θα μπορούσατε να λέτε οτιδήποτε σε σχέση με την πρόταση μομφής και την πρόταση δημοψηφίσματος. Θα μπορούσατε να δυσπιστείτε στην πρόταση δυσπιστίας και να μας θεωρήσετε εμάς εύπιστους, πηγαίνετε όμως στον ελληνικό λαό να δείτε κατά πόσο είναι εύπιστος ή δυσπιστεί με την καθημερινή πρακτική και με την καθημερινή πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.
Πηγαίνετε σε ολόκληρη την Ελλάδα, εάν θέλετε ξεκινήστε από την περιοχή μου και αν θέλετε επιλέξτε το χώρο της υγείας, για να δείτε πόσο δυσπιστούν οι Δωδεκανήσιοι, πόσο δυσπιστούν οι Ροδίτες με το εγκαταλειμμένο νοσοκομείο από τον κ. Αβραμόπουλο, χωρίς γιατρούς, χωρίς νοσηλευτικό προσωπικό, χωρίς παραϊατρικό προσωπικό, με μονάδες που υπολειτουργούν, με χειρουργεία που υπολειτουργούν.
Πηγαίνετε επίσης στα νοσοκομεία της Κω να δείτε τα ίδια, με έναν οφθαλμίατρο ο οποίος επί τέσσερα χρόνια έχει μετατεθεί στην Αθήνα. Τον πήρανε από την παραμεθόριο περιοχή και τον φέρανε στην Αθήνα επειδή ήταν «δικός μας άνθρωπος»!
Πηγαίνετε στην Πάτμο. Χρόνια δεν είχε παιδίατρο, τώρα δεν έχει καρδιολόγο και δεν ξέρουμε εάν θα πάει ο παιδίατρος!
Πηγαίνετε στην Αστυπάλαια να δείτε εάν έχει παιδίατρο. Πηγαίνετε στην Κάρπαθο που εκπέμπει SOS στο χώρο της υγείας. Πηγαίνετε στη Νίσυρο που το 2004 είχαμε τέσσερις γιατρούς και σήμερα έχουμε έναν γιατρό. Γιατί τότε θα πρέπει να δείτε ποιος δυσπιστεί και ποιος καθημερινά θέτει το θέμα της δυσπιστίας προς την Κυβέρνησή σας.
Πηγαίνετε όμως και στο χώρο της δικαιοσύνης πάλι στην περιοχή μου. Έχω υποβάλει ερωτήσεις στον κύριο Υπουργό Δικαιοσύνης που δεν έχουν απαντηθεί. Δεκαεπτά μήνες δεν λειτουργούν τα δικαστήρια και δεν δικάζονται υποθέσεις στην Κάλυμνο, στη Λέρο, στην Πάτμο, στην Κω, στην Αστυπάλαια και σε όλο το βόρειο συγκρότημα της Δωδεκανήσου από τη Λέρο στο Αγαθονήσι.
Έχετε υπ’ όψιν σας άλλη περίπτωση δικαστηρίων που να είναι κλειστά δεκαεπτά μήνες και να μη λειτουργούν; Παγκόσμιο ρεκόρ!
Δείτε τι έγινε με το ακτοπλοϊκό, όπου η μεν «σαρξ πρόθυμος», είναι το αντίθετο στην περίπτωσή μας, γιατί έχετε τον κ. Καμμένο ο οποίος τρέχει και «η σαρξ είναι πρόθυμος», αλλά κάποιος πρέπει να του πει ότι το πνεύμα εδώ είναι αδύνατο! Η Κυβέρνηση εδώ δεν επιθυμεί να λύσει το ακτοπλοϊκό και όσο και να τρέχει ο κ. Καμμένος, δεν υπάρχει περίπτωση να επιλύσει τα ζητήματα εάν δεν αποφασίσει η Κυβέρνηση να ασκήσει πραγματικές νησιωτικές πολιτικές.
Θα έλθω στο θέμα του τουρισμού, ένα θέμα που θα έπρεπε να σας απασχολεί, διότι το 20% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της χώρας είναι αποτέλεσμα συμβολής του τουρισμού και της τουριστικής οικονομίας. Κι εκεί έχουμε ένα Υπουργό ο οποίος μέρες τώρα δεν έχει εμφανιστεί. Διαβάζουμε τις επιστολές με τις οποίες ψηφίζει.
Ο Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης έχει μπλέξει την τουριστική πολιτική με τον τουρισμό. Είναι σαφές. Λείπει συνέχεια, είναι σε κάποιες άλλες χώρες, δεν είναι εδώ, την ίδια ώρα που χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις στη Ρόδο, στην Κω, στην Κρήτη, στην Κέρκυρα, στη Χαλκιδική αγωνιούν για το αν θα καταφέρουν να ανοίξουν φέτος εξαιτίας του συστήματος «all inclusive», για το οποίο δεν έχουν τολμήσει κουβέντα να πουν ούτε ο Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης ούτε η Κυβέρνηση. Βέβαια αναφέρθηκα στο θέμα του T.A.Ξ.Υ. για να δείτε πώς προσεγγίζετε τόσο σημαντικά ζητήματα όσο η τουριστική οικονομία της χώρας μας, που τόσο συμβάλλει στην οικονομία μας. Διαλύετε το T.A.Ξ.Υ., όπως είπα κατά τη συζήτηση για το ασφαλιστικό, και οδηγείτε όλους τους ξενοδοχοϋπάλληλους σε άγνωστους χώρους, σε άγνωστα ταμεία.
Τέλος, για να αναφερθώ και σε ένα ακόμα παράδειγμα, κύριε Πρόεδρε, τρεις φορές έχετε εγκαινιάσει το αεροδρόμιο της Ρόδου και ακόμα οι κτηριακές εγκαταστάσεις του δεν έχουν προχωρήσει. Περιμένουμε την τέταρτη φορά.
Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, με όλα αυτά να αναρωτιέστε γιατί καταθέτουμε εμείς πρόταση δυσπιστίας; Πηγαίνετε στον ελληνικό λαό για να δείτε αν δυσπιστεί ο ίδιος ή όχι για τη δική σας πολιτική.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ενδιαφέρουσα η περιήγηση στο Αιγαίο, αλλά ο χρόνος είναι αμείλικτος.
Έχει ζητήσει το λόγο ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Ροντούλης.
Κύριε Ροντούλη, έχετε ήδη πρωτολογήσει για δεκαεπτά ολόκληρα λεπτά. Αυτό σημαίνει ότι κατά παρέκκλιση σας δίνεται ο λόγος και δεν δικαιούστε να μιλήσετε πάνω από τέσσερα λεπτά. Σας παρακαλώ, συμπυκνώστε την ομιλία σας σ’ αυτόν το χρόνο. Συνήθως οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι μιλούν μετά από κάποιον Υπουργό. Εδώ χωρίς να μιλήσει Υπουργός, εσείς λαμβάνετε το λόγο.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, είχαμε συμφωνήσει να μιλήσει ο κ. Δούκας και μετά εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ποιοι είχατε συμφωνήσει; Δεν κατάλαβα. Συμφωνίες δεν κάνει το Προεδρείο. Προχωρήστε, αν έχετε την καλοσύνη, γιατί τρέχει ο χρόνος.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Εγώ μετά τον κ. Δούκα θα ήθελα να μιλήσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας παρακαλώ, προχωρήστε. ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κακώς, κύριε Πρόεδρε, πρέπει να τηρείτε τα συμπεφωνημένα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Ροντούλη, έχετε το λόγο.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Όσον αφορά στην πρόταση δυσπιστίας που κατετέθη από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., έγινε για το μείζον θέμα του ασφαλιστικού και γι’ αυτό θα μου επιτρέψετε να κάνω ένα βασικό σχόλιο.
Θα μου επιτρέψετε να πω ότι όλη η συζήτηση γύρω από το ασφαλιστικό επικεντρώνεται σ’ ένα κομβικής σημασίας ερώτημα. Το ερώτημα αυτό η Κυβέρνηση ακόμα δεν το έχει απαντήσει και είναι το εξής: Μετά από όλη αυτήν τη φασαρία που έγινε, μετά από τις δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων που βγήκαν στο πεζοδρόμιο, θα πρέπει επιτέλους η Κυβέρνηση να απαντήσει τι προσδοκά από τα μέτρα που έλαβε σχετικά με την επιμήκυνση της «επιβιωσιμότητας» του ασφαλιστικού συστήματος. Αξιόπιστες μελέτες δείχνουν ότι τα μέτρα αυτά της Κυβέρνησης θα δώσουν έναν επιπρόσθετο χρόνο βιωσιμότητας στο σύστημα μόλις ενάμισι με δύο έτη σε βάθος χρόνου πενήντα ετών.
Γεννάται το ερώτημα: Άξιζε όλη αυτή η φασαρία, όλος αυτός ο κόπος γι’ αυτό το πενιχρό αποτέλεσμα; Προφανώς και δεν άξιζε. Αρκεί να τονίσουμε ότι αν η Κυβέρνηση μπορούσε να πάρει ένα 20% μόνο της εισφοροδιαφυγής, τότε τα αποθεματικά των ταμείων θα αυξάνονταν κατά 40% και η περίοδος βιωσιμότητας θα αυξανόταν σε επτάμισι περίπου έτη. Άρα κάνατε ως Κυβέρνηση «μία τρύπα στο νερό» σε σχέση με το ασφαλιστικό.
Έρχομαι τώρα σ’ ένα θέμα που αφορά το Νομό Λάρισας, κύριε Πρόεδρε. Στη ζωή των Λαρισαίων μπήκαν οι Σ.Δ.Ι.Τ., οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και μαζί με τις Σ.Δ.Ι.Τ. μπήκε και ο «ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΣ ΑΙΓΑΙΟΥ Α.Ε.» και βεβαίως και όλα τα συμπαρομαρτούντα και αναφέρομαι σε μία δραματική, σε μία εκρηκτική αύξηση των διοδίων. Μεταφέρω αυτήν τη στιγμή το κλίμα στον εκπρόσωπο της Κυβέρνησης που παρίσταται. Όλος ο Νομός Λάρισας είναι ανάστατος διότι πλέον οι εργαζόμενοι θα εργάζονται για να πληρώνουν τις μετακινήσεις τους στα διόδια του αυτοκινητοδρόμου που αυξήθηκαν από δύο σε τρία.
Και ενώ γινόταν ένας αγώνας από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, προκειμένου να μειωθούν τα διόδια, αυτά αυξήθηκαν και μάλιστα θα είναι και διπλής κατεύθυνσης πλέον. Άρα, λοιπόν, θα πρέπει να το πούμε ξεκάθαρα. Τι να τα κάνουμε τα έργα, τα μεγάλα, τα ωραία, τι να τις κάνουμε τις Σ.Δ.Ι.Τ., όταν ο κόσμος δεν θα μπορεί να μετακινείται και το μισό τουλάχιστον μεροκάματο θα πηγαίνει στα διόδια; Αυτό θα πρέπει να το απαντήσετε.
Και πρέπει να απαντήσετε και σε κάτι ακόμη. Έχετε έρθει σε επαφή με την Τοπική Αυτοδιοίκηση; Ο Νομάρχης Λάρισας, που είναι και της Νέας Δημοκρατίας, φωνάζει. Ο Δήμαρχος Λάρισας, που είναι και αυτός της Νέας Δημοκρατίας, φωνάζει. Οι Δήμαρχοι Ολύμπου, Ευρυμενών, φωνάζουν. Όλος ο κόσμος είναι ανάστατος και το χαράτσι παραμένει.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή).
Κύριε Πρόεδρε, θα μου δώσετε ένα λεπτό, όχι παραπάνω, για να πω το εξής: Ορισμένοι επαίρονται για την κατάσταση που υπάρχει στον αγροτικό κόσμο. Να σας πληροφορήσω ότι ο κόσμος, τουλάχιστον στο Νομό Λάρισας, περιμένει ακόμα τις αποζημιώσεις και τις επιδοτήσεις. Ελάτε να δείτε τι συμβαίνει στα χωριά του Θεσσαλικού Κάμπου, τι συμβαίνει στην Ελασσόνα, τι συμβαίνει στα Φάρσαλα, τι συμβαίνει στην Αγιά, τι συμβαίνει στο Δαμάσι, τι συμβαίνει στη Γιάννουλη, για να μην αναφέρω μια πλειάδα χωριών του κάμπου που ακόμα περιμένουν.
Και βεβαίως θα αναφερθώ στο μεγάλο πρόβλημα του αγροτικού κόσμου που είναι το πετρέλαιο, διότι δεν έχουν το αρχικό ποσό που χρειάζονται για να καλύψουν οι αγρότες τις ενεργειακές τους ανάγκες, πόσω μάλλον οι κτηνοτρόφοι μας, που εκτός από το πετρέλαιο θα πρέπει να καταβάλουν και ένα τεράστιο ποσό όσον αφορά τις ζωοτροφές. Άρα, λοιπόν, τι θα γίνει με τον αγροτικό κόσμο της χώρας, που πράγματι βιώνει μια κατάσταση απερίγραπτη;
Και, βεβαίως, θα αρχίσει και η αρδευτική περίοδος σε λίγους μήνες και θα δούμε πάλι οι αγρότες της Καρδίτσας να μαλώνουν με τους αγρότες της Λάρισας, διότι κανένα μεγάλο αρδευτικό έργο δεν έχει γίνει επί Κυβερνήσεών σας.
Άρα, λοιπόν, περιμένουμε πότε θα γίνει η περιβόητη εκτροπή του Αχελώου, μπας και μπορέσει να ανασάνει και να υδροδοτηθεί ο Θεσσαλικός Κάμπος.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ, κύριε Ροντούλη.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Αχαΐας κ. Μπεκίρης.
Ορίστε, κύριε Μπεκίρη.
ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΕΚΙΡΗΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πριν από σχεδόν ένα χρόνο το ΠΑ.ΣΟ.Κ είχε καταθέσει πρόταση δυσπιστίας για να διαχειριστεί τα εσωκομματικά του προβλήματα. Χρησιμοποίησε μια κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία για την πρόσκαιρη αντιμετώπιση των εσωκομματικών του αδιεξόδων. Σήμερα δεν καταθέτει πρόταση δυσπιστίας για εσωκομματικούς λόγους.
Σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ,, έχετε άλλα προβλήματα σοβαρότερα. Σήμερα το πρόβλημά σας είναι η επικράτηση του κόμματός σας στην κεντροαριστερά. Τι θα γίνει όμως; Κάθε φορά που θα έχετε κάποιο πρόβλημα θα κάνετε και μια πρόταση δυσπιστίας;
Επιτρέψτε μου, όμως, να ξεχωρίσω κάποια σημεία που μου έκαναν εντύπωση από την πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Σημείο πρώτο: Λέτε για την αποδυνάμωση της οικονομίας τα τελευταία χρόνια κ.λπ.. Από πού προκύπτει αυτό το συμπέρασμα; Σίγουρα δεν προκύπτει από τις εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Φθάσαμε μετά από πολλά χρόνια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., να εμπιστεύονται τα στοιχεία μας. Ακόμα περισσότερο, όμως, φθάσαμε στο σημείο να μας επαινούν για την ακολουθούμενη οικονομική πολιτική, αλλά και να μας προτρέπουν για να συνεχίσουμε. Μήπως οδηγηθήκατε σ' αυτό το συμπέρασμα επειδή έχουν βελτιωθεί τα μακροοικονομικά μεγέθη; Μειώθηκε το έλλειμμα, μειώνεται το δημόσιο χρέος, μειώθηκε σημαντικά η ανεργία, αυξήθηκε το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. σε μονάδες σταθερής αγοραστικής δύναμης. Αυτά είναι επίσημα στοιχεία, που καλώς ή κακώς δεν μπορείτε να αμφισβητήσετε. Εάν όμως τα αμφισβητείτε, πείτε μας ποια είναι τα δικά σας στοιχεία, που σε μακροοικονομικούς όρους επιβεβαιώνουν το αληθές των λεγόμενών σας.
Σημείο δεύτερο: Μας κατηγορείτε ότι ο πληθωρισμός είναι στο 4,4% και πράγματι ο πληθωρισμός είναι σ' αυτό το σημείο. Ας πείτε, όμως, ολόκληρη την αλήθεια. Ας πείτε, για παράδειγμα, ότι λόγω της πιστωτικής κρίσης υπάρχουν μια σειρά από αναταράξεις στις διεθνείς οικονομίες. Φαντάζομαι ότι δεν αγνοείτε το γεγονός ότι το πετρέλαιο πωλείται σταθερά πάνω από 100 δολάρια το βαρέλι, όταν στη δική σας περίοδο, ήταν στα 20 και στα 30 δολάρια. Φαντάζομαι, επίσης, ότι έχετε παρατηρήσει ότι ο μέσος πληθωρισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αυξηθεί σημαντικά το τελευταίο διάστημα.
Δεν υποστηρίζω ότι δεν υπάρχουν εγγενείς αδυναμίες και παθογένειες στην ελληνική αγορά που ευνοούν, αν θέλετε, την ακρίβεια. Να μη λέμε, όμως, τη μισή αλήθεια. Θέλετε να κάνετε κριτική; Κάντε την. Εγώ εάν ήμουν στη θέση σας, θα έκανα κριτική για το συνεχώς διογκούμενο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Εκεί, όμως, δεν την κάνετε και ξέρετε πάρα πολύ καλά το λόγο γιατί δεν ασκείτε κριτική στο συγκεκριμένο σημείο.
Γιατί αφ’ ενός δεν έχετε να προτείνετε κάτι και αφ’ ετέρου γιατί δεν είστε υπέρ ούτε της ανταγωνιστικότητας ούτε της επιχειρηματικότητας, αφού είναι ευρέως γνωστό ότι και τις δύο τις έχετε δαιμονοποιήσει. Εκτοξεύετε πυροτεχνήματα, αλλά προτάσεις δεν καταθέτετε.
Σημείο τρίτο: λέτε ότι ο εμπορικός και ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας οδηγείται σε υπερδανεισμό. Χαίρομαι που ενδιαφέρεστε για τον εμπορικό και τον επιχειρηματικό κόσμο. Γιατί έστω και αργά αντιληφθήκατε ότι για να διανεμηθεί ο πλούτος, πρέπει πρώτα απ’ όλα να παραχθεί. Στην Ελλάδα συζητούμε μόνο για τη διανομή του πλούτου, αλλά δεν συζητούμε για το πώς θα παραχθεί ο πλούτος.
Επιτρέψτε μου όμως να σας πω ότι το ενδιαφέρον σας είναι καθαρά υποκριτικό. Σε οποιοδήποτε μέτρο στήριξης της επιχειρηματικότητας που λάβαμε έχετε αντιδράσει. Πρόσφατα δε, που ανταγωνίζεστε το Συνασπισμό για το ποιος είναι αριστερός, οι διαθέσεις έναντι του επιχειρηματικού κόσμου από αδιάφορες έγιναν άγριες.
Φαντάζομαι ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν θα φτάσει στο σημείο να πει «ε, και τι έγινε που δεν λειτούργησε το Χρηματιστήριο για τρεις ημέρες», όπως έκανε πρόσφατα ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος του Συνασπισμού. Οι δηλώσεις αυτές μπορεί να είναι καλές για να χαϊδεύουμε αυτιά, αλλά σίγουρα, κατά την άποψή μου, δεν είναι δηλώσεις που θα μπορέσουν να προσελκύσουν ξένους επενδυτές.
Σημείο τέταρτο: μιλήσατε για ξεπούλημα δημοσίων επιχειρήσεων. Αναφέρεστε προφανώς στην περίπτωση του Ο.Τ.Ε.. Ας μη λησμονούμε όμως ποιες είναι οι κυβερνήσεις εκείνες που πούλησαν τα μεγαλύτερα ποσοστά του Ο.Τ.Ε. και ακόμη καλύτερα, να μην ξεχνάμε και τις τιμές στις οποίες έγιναν τότε οι μετοχοποιήσεις.
Σημείο πέμπτο: αναφερθήκατε στην εύρυθμη λειτουργία των θεσμών. Εσείς που καταθέσατε πρόταση δυσπιστίας για να πάρετε την «πρωτοβουλία» των κινήσεων σε επίπεδο αντιπολίτευσης, μας μιλάτε για θεσμούς; Μιλάτε για την προστασία των θεσμών; Εάν δεν υπήρχε η διαμάχη σας με το Συνασπισμό, θα είχατε λάβει την ίδια πρωτοβουλία; Ασφαλώς και όχι και το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά. Σε μια Κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή καταθέτετε πρόταση μομφής, με μοναδικό κριτήριο την επικράτησή σας στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Αυτή είναι για σας η προστασία των θεσμών;
Σημείο έκτο: λέτε στην πρόταση δυσπιστίας ότι η Κυβέρνηση Καραμανλή είναι μια ανίσχυρη Κυβέρνηση κ.λπ.. Διερωτώμαι, μια ανίσχυρη κυβέρνηση θα προχωρούσε σε μια μεγάλη μεταρρύθμιση, όπως αυτή του ασφαλιστικού; Αν ήταν πράγματι ανίσχυρη, θα ακολουθούσε τη δική σας τακτική, τη γνωστή σας τακτική: όταν διαπιστώνατε πρόβλημα ή το κρύβατε κάτω από το χαλί ή το μεταθέτατε στο μέλλον.
Εμείς, λοιπόν, επειδή διαθέτουμε μια αρκετά ισχυρή Κυβέρνηση, μια Κυβέρνηση με πραγματική πυγμή, με πρόγραμμα και με στόχους, προχωρούμε. Και προχωρούμε αποφασιστικά, αγνοώντας το πρόσκαιρο πολιτικό κόστος, στοχεύοντας στο να είμαστε μακροπρόθεσμα ωφέλιμοι στον τόπο.
Από το Σεπτέμβριο συνεχώς υποστηρίζετε ότι θα έχει πρόβλημα η Κυβέρνηση, ότι θα αντιμετωπίσει δυσκολίες με την οριακή πλειοψηφία και άλλα. Δυστυχώς για εσάς, δεν επιβεβαιώνεστε. Ούτε πρόβλημα αντιμετωπίσαμε ούτε θα αντιμετωπίσουμε.
Σημείο έβδομο: μας κατηγορείτε για αδράνεια στην εκπαίδευση. Εμείς, κυρίες και κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τολμήσαμε εκεί που εσείς τόσα χρόνια κρυβόσασταν και αδρανούσατε. Κάναμε την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Ταράξαμε τα λιμνάζοντα νερά, που εσείς δημιουργήσατε. Ξεφύγαμε από την αδράνεια δεκαετιών.
Μη μιλάτε όμως εσείς για την παιδεία. Συμφωνήστε πρώτα μεταξύ σας για το ποια θα είναι η στάση σας στο άρθρο 16, που ήταν το βασικό σημείο εσωκομματικής σας τριβής, ενημερώστε και εμάς και μετά ασφαλώς εδώ είμαστε, στη διάθεσή σας, για να συζητήσουμε και τα υπόλοιπα.
Μη μας κατηγορείτε όμως για αδράνεια. Μπορεί να συμφωνεί κανείς ή να διαφωνεί με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Έγινε όμως. Αυτό πιστεύαμε, αυτό ήταν στο πρόγραμμά μας και αυτό κάναμε. Οι εκλογές έγιναν και οι πολίτες ανανέωσαν την εμπιστοσύνη τους στην Κυβέρνηση Καραμανλή.
Σημείο όγδοο: μας κατηγορείτε για την εξωτερική πολιτική των υποχωρήσεων. Το σημείο αυτό δεν θέλω καν να το σχολιάσω στην παρούσα στιγμή. Αναρωτιέμαι όμως, θα υπήρχε σήμερα συζήτηση για βέτο, εάν υπήρχε κυβέρνηση Σημίτη;
Σημείο ένατο: κόπτεσθε για την οικονομική ανάπτυξη. Αλήθεια, ποιες είναι οι προτάσεις σας; Επαναλαμβάνω: οι προτάσεις σας και όχι οι ευχές σας. Εμείς μειώσαμε τους φορολογικούς συντελεστές, κάναμε τα Σ.Δ.Ι.Τ., τους νόμους για τις Δ.Ε.Κ.Ο., τους δύο αναπτυξιακούς νόμους. Εσείς τι προτείνατε; Κανείς δεν ξέρει.
Σημείο δέκατο και τελευταίο: ασφαλιστικό. Συμφωνούμε όλοι ότι το σύστημα δεν αντέχει. Συμφωνούμε όλοι ότι το σύστημα θέλει επιτέλους αλλαγές. Ποιες θα είναι όμως αυτές οι αλλαγές; Εμείς φέραμε το νομοσχέδιο. Εσείς τι προτείνετε;
Να αυξηθούν, λέτε, οι συντάξεις του Ο.Γ.Α. και του Ε.Κ.Α.Σ., να προχωρήσουμε στην αναμόρφωση του θεσμού των βαρέων και των ανθυγιεινών, αλλά προς ποια κατεύθυνση δεν λέτε, λέτε για αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών στην υγεία και στην περίθαλψη, ενίσχυση και διεύρυνση των υποδομών και των διευκολύνσεων για τη στήριξη της οικογένειας και της εργαζόμενης μητέρας.
Μα, καλά, πιστεύετε ότι υπάρχει κανείς μέσα σε αυτή την Αίθουσα που δεν συμφωνεί με τις προτάσεις και τις ευχές που διατυπώνετε; Μα, πώς θα γίνουν όμως όλα αυτά; Με τι πόρους; Και αν υπάρχουν αυτοί οι πόροι, γιατί δεν τα δίνατε όλα αυτά τα χρόνια που κυβερνούσατε; Μα, ασφαλώς δεν τα δίνατε, διότι το ασφαλιστικό δεν τα αντέχει.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ο βασικός λόγος που γίνεται αυτή εδώ η συζήτηση είναι διότι εδώ και λίγους μήνες υπάρχει ένας ακήρυχτος πόλεμος στο χώρο της Κεντροαριστεράς, μιας Κεντροαριστεράς που η μια της συνιστώσα εμπλέκει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η άλλη της συνιστώσα καταθέτει πρόταση δυσπιστίας σε μια Κυβέρνηση έξι μηνών, για να ανακτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Οι διαφορές σας, όμως, και τα παιχνίδια σας δεν αφορούν τους πολίτες, δεν αφορούν τους θεσμούς. Χρειάζεται σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Εάν θέλετε να συμβάλετε ουσιαστικά, καταθέστε προτάσεις. Αυτό περιμένουν οι πολίτες από εσάς. Τα προβλήματα δεν λύνονται με το να εμπλέκουμε θεσμούς σε πρόσκαιρα πολιτικά προβλήματα.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, στηρίζω την Κυβέρνηση, στηρίζω τη μεταρρυθμιστική στρατηγική της Κυβέρνησης Καραμανλή. Ελπίζω τα κόμματα διαμαρτυρίας και πιο συγκεκριμένα ο Συνασπισμός, να ακολουθήσουν μία πιο συνετή πολιτική στο μέλλον. Ελπίζω η Αξιωματική Αντιπολίτευση στα τριάμισι χρόνια που υπολείπονται μέχρι τις επόμενες εκλογές να ασχοληθεί με την προγραμματική αντιπολίτευση και να μη μετεξελιχθεί σε κόμμα διαμαρτυρίας.
Εν κατακλείδι, αξιολογώντας τη δική σας και τη δική μας διαδρομή, να είστε σίγουροι ότι η πρόταση δυσπιστίας που καταθέτετε, μετατρέπεται σε ψήφο εμπιστοσύνης από τον ελληνικό λαό στην Κυβέρνηση Καραμανλή.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κύριε Μπεκίρη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων τριάντα δύο μαθητές και μαθήτριες και πέντε συνοδοί-καθηγητές από το 11ο Γυμνάσιο Λάρισας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Τρικάλων κ. Χρήστος Χάΐδος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΪΔΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα την πρόταση δυσπιστίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. «Είναι οι δημοσκοπήσεις που σας υποχρέωσαν να κάνετε την πρόταση μομφής», αποφαίνονται, κομπάζοντας τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Όμως, αποσιωπούν ότι είναι επίσης αυτές που αποκαλύπτουν δυσαρμονία μεταξύ του λαού και της Κυβέρνησης, αφού λιγότερο πλέον από το 1/3 του ελληνικού λαού την εμπιστεύεται και την ακολουθεί.
«Μα, έχουμε πρόσφατη λαϊκή εντολή», εξίστανται οι Βουλευτές της Συμπολίτευσης. Αποσιωπούν, όμως, ότι πήραν απλώς την ανοχή μίας οριακής σχετικής πλειοψηφίας των πολιτών και πέτυχαν μία ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ενός Βουλευτή σήμερα.
«Μα, ο λαός μας ψήφισε, για να κυβερνήσουμε και εσείς δεν μας αφήνετε να το κάνουμε», εξεγείρονται οι Υπουργοί. Παραγνωρίζουν, όμως, ότι οι πολίτες δεν τους έδωσαν λευκή επιταγή, αλλά εντολή να εκπληρώσουν τις υποσχέσεις που έδωσαν και να υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν.
Κύριοι της Κυβέρνησης, δεν σας ψήφισε ο λαός, για να κάνετε ό,τι θέλετε, αλλά για να αντιμετωπίσετε τα προβλήματα του τόπου με σεβασμό στις αρχές της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Όμως, όπως όλοι διαπιστώνουμε, έξι μήνες μετά από τις εκλογές η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας διέψευσε όλες τις προσδοκίες που καλλιέργησε, αθέτησε όλες τις υποσχέσεις που έδωσε και εγκατάλειψε όλες τις δεσμεύσεις που ανέλαβε, για να υφαρπάξει την ψήφο των πολιτών. Και σήμερα, οι πολίτες υφίστανται τις οδυνηρές συνέπειες των επιλογών μίας Κυβέρνησης οικονομικά νεοφιλελεύθερης και λειτουργικά παλαιοδεξιάς, μίας Κυβέρνησης που τη χαρακτηρίζει ο πολιτικός καιροσκοπισμός και ο κοινωνικός λαϊκισμός. Αυτή η αντίθεση μεταξύ της διακήρυξης και της πράξης σε μία περίοδο που το πραγματικό νόημα της δημοκρατίας των πολιτών συμπιέζεται από τη μιντιοκρατία, απαξιώνει την πολιτική, απογοητεύει τους πολίτες και τους απομακρύνει από τα κοινά.
Υποσχέθηκε προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία διαφάνεια παντού και πλήρη διερεύνηση όλων των ύποπτων υποθέσεων που αφορούν στελέχη της ή δημόσιους λειτουργούς. Όμως, ενώ η οσμή των αλλεπάλληλων σκανδάλων έγινε αποπνικτική, η Κυβέρνηση επιδίδεται απροκάλυπτα σε μία διαρκή προσπάθεια κουκουλώματός τους. Υπουργείο Πολιτισμού, δομημένα ομόλογα και λεηλασία των αποθεματικών των ταμείων και ένα σωρό άλλες περιπτώσεις κυβερνητικής άρνησης για σύσταση εξεταστικής επιτροπής, καθώς επίσης και η τοποθέτηση στο αρχείο από δικαστικούς υπαλλήλους ακόμη και υποθέσεων που είναι πασίδηλη η τέλεση αδικημάτων, όπως είναι οι υποκλοπές, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Όμως, η Κυβέρνηση παράγει περισσότερα σκάνδαλα απ’ όσα μπορεί να συγκαλύψει. Έξι μήνες μετά από τις εκλογές, όλοι οι πολίτες αντιλήφθηκαν ότι η Νέα Δημοκρατία εκκολάπτει τη διαφθορά, συμβιβάστηκε με τη διαπλοκή και υποτάχθηκε στους νταβατζήδες.
Υποσχέθηκε η Νέα Δημοκρατία αξιοκρατία, αλλά στην πράξη τα «γαλάζια» παιδιά επελαύνοντας κατέλαβαν όλες τις θέσεις προϊσταμένων και τις θέσεις εργασίας στο δημόσιο τομέα. Ακόμη και μία θέση κατάρτισης μέσω των προγραμμάτων «STAGE» δίνεται με μυστική συναλλαγή, χωρίς προκήρυξη. Δεν γνωρίζουν οι αρμόδιες υπηρεσίες ούτε του Ο.Α.Ε.Δ. ούτε εκεί που πρόκειται να καταρτιστεί ο εργαζόμενος.
Υποσχέθηκε η Νέα Δημοκρατία αύξηση των δαπανών για την υγεία, για την παιδεία, στο 5% επί του Α.Ε.Π., αλλά σήμερα την υποχρηματοδοτεί, μειώνοντας αυτά τα κονδύλια από το 3,7%, στο 3,1% για το 2008. Υποσχέθηκε την πάταξη της ακρίβειας, την προστασία των εισοδημάτων και τη μείωση της φορολογίας για τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Όμως, με τη διακυβέρνησή σας μετατρέψατε σήμερα την επίτευξη της επιβίωσης μιας μέσης ελληνικής οικογένειας σε μία μελαγχολική γιορτή. Και για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, το φάσμα της ανέχειας προβάλλει απειλητικό και για τα μεσαία εισοδήματα. Η περιφέρεια εγκαταλείπεται, η ύπαιθρος μαραζώνει, οι γεωργοί δοκιμάζονται, οι κτηνοτρόφοι ξεκληρίζονται, ενώ παράλληλα και ταυτόχρονα διευκολύνονται, για να κερδοσκοπήσουν οι μεσάζοντες και τα καρτέλ του αθηνοκεντρικού κράτους.
Είναι, λοιπόν, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μια σκληρά ταξική δεξιά Κυβέρνηση, η οποία μεταφέρει με όλους τους τρόπους εισοδήματα και πλούτο από τους πολλούς και αδύναμους στους λίγους και ισχυρούς. Τα μεγάλα, όμως, θύματα αυτής της νεοφιλελεύθερης πολιτικής είναι η κοινωνική ασφάλιση και το δημόσιο σύστημα υγείας της χώρας μας. Η υποχρηματοδότηση του Ε.Σ.Υ., οι ελλείψεις των νοσοκομείων και του κέντρου υγείας σε προσωπικό και σε εξοπλισμό, οι πενιχρές αμοιβές των γιατρών και των λοιπών εργαζομένων οδηγούν τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας σε μαρασμό και υποχρεώνουν τους ασθενείς να στραφούν στον ιδιωτικό τομέα, τον οποίο διογκώνετε με την πολιτική σας. Οι συνταξιούχοι, οι εργαζόμενοι και η κοινωνία, μετά το ασφαλιστικό που συζητήθηκε στη Βουλή, διαπιστώνουν ότι τα τρία προεκλογικά «δεν» του Πρωθυπουργού ήταν έπεα πτερόεντα, λόγια του αέρα δηλαδή.
Κορόιδεψε ο Πρωθυπουργός τους πολίτες, αφού τα όρια ηλικίας αυξάνονται. Και ο χρόνος εργασίας επιμηκύνεται και οι συντάξεις μειώνονται για τους πολλούς, για τους αδύναμους και κυρίως για τις γυναίκες και τις μητέρες. Όπως τώρα, επίσης, κοροϊδεύουν και οι Βουλευτές του τις αγρότισσες. Γιατί δεν δεχθήκατε να συμπεριλάβετε στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο τη δική μας πρόταση για τη σταδιακή επέκταση των προνομίων και των δικαιωμάτων που ισχύουν για τους άλλους ασφαλισμένους και για τις αγρότισσες και για τους αγρότες;
Κύριοι της Κυβέρνησης, στο όνομα της βιωσιμότητας των ταμείων καταδικάζετε την επιβίωση των συνταξιούχων. Μετατρέπετε το ασφαλιστικό σύστημα σε ένα μεγάλο φιλόπτωχο ταμείο, το οποίο χωρίς κριτήρια θα δίνει ψίχουλα στους δικαιούχους. Όταν, όμως, σας τα επισημαίνουμε όλα αυτά, μας λέτε ότι κάνετε μεταρρύθμιση. Φοράτε τη μάσκα του Λούθηρου, φέρνετε το νομοσχέδιο αποκριές και στήνετε την παράσταση του καλού που τη Σαρακοστή δίνει κάτι για να αρτιθούν και οι συνταξιούχοι. Όμως, οι πολίτες καταλαβαίνουν ότι αυτό είναι ένα θέατρο σκιών, όπου ο πραγματικός ρόλος των αρμοδίων Υπουργών της Κυβέρνησης είναι αυτός του Βεληγκέκα που τα παίρνει από τους αδύναμους υπηκόους, για να τα δώσει στον πασά που υπηρετεί και αντιδρούν. Κινητοποιούνται και διαδηλώνουν μαζικά εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής, αποδεικνύοντας έτσι τη δυσαρμονία που υπάρχει σήμερα, μεταξύ των επιλογών της Κυβέρνησης και των αναγκών της κοινωνίας.
Εκφράζουν τη δυσπιστία τους απέναντι στον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνησή του, για την κοροϊδία που τους επιφύλαξαν. Μέμφονται την Κυβέρνηση για την αφαίρεση θεμελιωδών δικαιωμάτων και την ανατροπή βασικών κατακτήσεων των εργαζομένων που κατοχυρώθηκαν με αγώνες και με θυσίες. Και αυτή η δυσπιστία του λαού, αυτή η μομφή της κοινωνίας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με την τσιμεντοποιημένη, υπό την απειλή της κομματικής πειθαρχίας, οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Οι εργαζόμενοι δεν θα λυγίσουν, ούτε με τα απεργοδικεία ούτε με τις δυνάμεις καταστολής ούτε με τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς. Θα συνεχίσουν τον αγώνα τους μαζί με τους συνταξιούχους, τους άνεργους, τους νέους, τις γυναίκες, τις μητέρες και όλη την κοινωνία γενικότερα, για να ανατρέψουν στην πράξη αυτήν την κοινωνικά ανάλγητη πολιτική για τους πολλούς και ολέθρια για τη χώρα. Αυτοί υπερψηφίζουν την πρόταση δυσπιστίας και αυτό είναι αρκετό για μας, για την παράταξή μας, γιατί αυτούς θέλουμε να έχουμε συμμάχους, αυτούς υπηρετούμε και αυτών η ψήφος μας ενδιαφέρει.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ γιατί τηρήσατε το χρόνο.
Το λόγο έχει η Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Καστοριάς κ. Βίβιαν Μπουζάλη.
ΒΙΒΙΑΝ ΜΠΟΥΖΑΛΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Είστε πάντα σύντομη εσείς, είναι γνωστό αυτό.
ΒΙΒΙΑΝ ΜΠΟΥΖΑΛΗ: Όλοι μας ακούμε τους αγαπητούς συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όπως τον αγαπητό συνάδελφο που μόλις κατέβηκε, να αναλώνονται σε κριτική και σε μεγάλα λόγια. Μόλις ακούσαμε για ισχνή πλειοψηφία των τεσσάρων μονάδων. Κύριοι συνάδελφοι, μας ακούει ο ελληνικός λαός. Όπως επίσης, αυτό που παρακολουθούμε, είναι να μαλώνει σύσσωμη η Αντιπολίτευση για το ποιος και με ποιον τρόπο θα κάνει τελικά καλύτερη αντιπολίτευση στην Κυβέρνηση.
Εμείς, κυρίες και κύριοι της Αντιπολίτευσης, προχωράμε μπροστά και γι’ αυτό δεν θέλω να αναλώσω καθόλου χρόνο για τους πραγματικούς λόγους που σας οδήγησαν σε αυτήν την απέλπιδα ενέργεια. Πιστέψτε με, τελικά κανείς δεν αναρωτιέται ποιοι είναι.
Θα απαντήσω όμως στα ερωτήματά σας, λέγοντας παράλληλα σε εσάς ότι μάλλον φανήκατε «λίγοι», δεν σταθήκατε στο ύψος των περιστάσεων και αντί αυτό να σας προβληματίζει, σας κάνει να αντιδράτε με «δήθεν» κινήσεις αντιπερισπασμού.
Και εξηγούμαι. Στο θέμα της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης: Αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι αδυναμίες που παρουσιάζει σήμερα το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας είναι δικό σας επίτευγμα, διότι στα χρόνια της δικής σας διακυβέρνησης αφήσατε τις αδυναμίες να συσσωρεύονται συνεχώς, εξαιτίας της αδράνειας και της αναβλητικότητας που επιδείξατε. Ακολουθώντας τελικά μια ανεύθυνη τακτική και για λόγους κομματικής σκοπιμότητας, μεταθέσατε τα προβλήματα στο μέλλον. Τα κρύψατε κάτω από το χαλί, νομίζοντας ότι έτσι θα αποφύγετε το πολιτικό κόστος, το οποίο τελικά πληρώσατε δύο φορές.
Γνωρίζετε πολύ καλά ότι το ισχύον σύστημα χαρακτηρίζεται από πολυνομία και τεράστια γραφειοκρατία, πολυδιάσπαση υπηρεσιών, αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων, αντιφατική νομοθεσία και υψηλή εισφοροδιαφυγή.
Παραλάβαμε ένα σύστημα που νοσούσε σε πολλά σημεία και παράλληλα υπέσκαπτε τα θεμέλια της οικονομίας και της κοινωνίας. Στη θητεία μας, λοιπόν, αυτή και με τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, πήραμε μια απόφαση ευθύνης, μια απόφαση που αφορά την πρόοδο και ανάπτυξη του κοινωνικού συνόλου αυτής της χώρας. Αναλάβαμε να δώσουμε λύση στο τεράστιο πρόβλημα, χωρίς να αποφεύγουμε το διάλογο. Αναλάβαμε να προωθήσουμε μεταρρυθμίσεις θετικές, κοινωνικά δίκαιες, ήπιες, οι οποίες θα διασφαλίζουν τα συμφέροντα ολόκληρης της κοινωνίας και τη μακροχρόνια βιωσιμότητα του συστήματος.
Στο θέμα της οικονομικής πολιτικής, κάνατε λόγο για την κακή πορεία της ελληνικής οικονομίας και μάλιστα λίγους μήνες μετά από την υπερψήφιση ενός προϋπολογισμού, ο οποίος είναι διαφανής, αξιόπιστος και το κυριότερο είναι ο πρώτος που καταρτίζεται μετά από την έξοδο της Ελλάδας από τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος. Ενός προϋπολογισμού που στοχεύει στη συνέχιση της δημοσιονομικής εξυγίανσης, στην επίτευξη υψηλών ρυθμών ανάπτυξης και στη δικαιότερη κατανομή του μερίσματος, ενός προϋπολογισμού ο οποίος στηρίζει τη μεταρρυθμιστική πολιτική που ακολουθούμε.
Παραλάβαμε μια οικονομία το 2004 -αν ξεχάσατε, να τα ξαναπούμε- όπου το δημοσιονομικό έλλειμμα ήταν έξι φορές μεγαλύτερο από αυτό που παρουσιάζατε, η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας βρισκόταν σε διαρκή υποχώρηση, με παράλληλη καθήλωση των επενδύσεων και αύξηση της ανεργίας, η αύξηση των φορολογικών βαρών ήταν η υψηλότερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ο ρυθμός του πληθωρισμού ήταν σχεδόν ο διπλάσιος του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αγαπητοί συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, η οικονομία μας απέκτησε στέρεες βάσεις, ασχέτως αν αυτό δεν σας αρέσει. Αυξήθηκαν τα επιδόματα ανεργίας κατά 30%, αυξήθηκαν οι συντάξεις του Ο.Γ.Α., δώσαμε το Ε.Κ.Α.Σ., συνεχίσαμε την επιστροφή του Λ.Α.Φ.Κ.Α., μειώσαμε τη φορολογία για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, ενισχύσαμε την ανάπτυξη και τις εξαγωγές, ενισχύσαμε την κοινωνική συνοχή και προβλέπουμε πρόσθετα κονδύλια ύψους 850.000.000 ευρώ για κοινωνικές δαπάνες στο νέο προϋπολογισμό που θα ανακουφίσουν τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες. Ερχόμαστε σε ευθεία σύγκρουση με τις παθογένειες του παρελθόντος και χτίζουμε λιθαράκι-λιθαράκι μια ισχυρή, ανταγωνιστική και εξωστρεφή οικονομία.
Μιλήσατε, επίσης, για τη δημιουργία μιας χώρας χωρίς παραγωγικό ιστό, με ανεργία και υποαπασχόληση. Δεν μας είπατε, όμως, ποιος προώθησε την απονεύρωση του παραγωγικού αυτού ιστού στην Ελλάδα, την απαξίωση που προωθήσατε εσείς με την πολιτική της αποβιομηχάνισης που ακολουθήσατε κατά τις ημέρες των κυβερνήσεών σας, μια πολιτική που στοιχίζει ακόμη στην Ελλάδα και σε ανάπτυξη και σε απασχόληση. Εμείς, παρ’ όλα αυτά, αφελληνίζουμε την ελληνική οικονομία;
Εμείς μειώνουμε την ανεργία, βάζουμε τα θεμέλια για την ανανέωση και την εξυγίανση της, αυξάνουμε την παραγωγικότητα, ενισχύουμε την ανταγωνιστικότητα και αυξάνουμε την απασχόληση. Και όλα αυτά όχι με λόγια, αλλά με συνεχείς μεταρρυθμίσεις που υλοποιήθηκαν και υλοποιούνται καθημερινά, όπως είναι η φορολογική μεταρρύθμιση -α’, β και γ’ φάση- ο αναπτυξιακός νόμος, η μεταρρύθμιση αγοράς εργασίας, η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και της φοροδιαφυγής, η κατάργηση του μαθηματικού τύπου, οι Συμπράξεις Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα, το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, η εξυγίανση των Δ.Ε.Κ.Ο., η μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, η ενίσχυση του Χρηματιστηρίου και η θωράκιση της Κεφαλαιαγοράς -γιατί καμμία κυβέρνηση δεν παρεμβαίνει στα χρηματιστήρια, όπως ακούστηκε λίγο πιο πριν- η επίλυση του ασφαλιστικού των τραπεζών, σημαντικές πρωτοβουλίες στον τομέα της ενέργειας και έπεται και συνέχεια.
Έρχομαι τώρα στο θέμα της παιδείας. Όλο το διάστημα που έλαβε χώρα η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, εσείς δεν καταθέσατε ούτε μια πρόταση. Δεν επιδιώξατε καν τον διάλογο, τη συνεννόηση, ακόμη και τη σύνθεση απόψεων σε ένα πραγματικά πολύ μεγάλο θέμα. Είναι μία πολιτική βέβαια που ακολουθείτε σταθερά και σήμερα, χωρίς τελικά να βοηθάτε καθόλου στην επίλυση των μεγάλων κοινωνικών προβλημάτων. Γι’ αυτό, όμως, και ο ελληνικός λαός σας καταψήφισε.
Εμείς ακολουθούμε σταθερά και αταλάντευτα την πολιτική μας στην παιδεία. Πήραμε μια παιδεία στάσιμη, καθηλωμένη, κατώτερη των δυνατοτήτων του εκπαιδευτικού, αλλά και του φοιτητικού μας δυναμικού, αρκετά πιο πίσω από τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και, ναι, πασχίζουμε να τη μεταμορφώσουμε.
Έτσι λοιπόν, θα πρέπει να συνεχιστούν και οι τομές και οι μεταρρυθμίσεις σε όλο το βάθος και το μήκος της παιδείας. Πρέπει να συνεχιστούν εάν θέλουμε να πετύχουμε το στόχο πραγματικά και αυτός ο στόχος είναι να δούμε πραγματικά ποιότητα στην παιδεία.
Η εκπαίδευση και συγκεκριμένα η τριτοβάθμια πρέπει να εκσυγχρονίζεται και να προσαρμόζεται συνεχώς στα νέα πρότυπα και μαζί με αυτήν να προάγεται και η γλώσσα μας και ο πολιτισμός μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν έχετε όραμα και δεν συνδράμετε στις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες για την πρόοδο του τόπου. Δεν καταθέτετε προτάσεις που θα βελτιώσουν την κατάσταση στη χώρα και το κυριότερο υπονομεύετε με τη στάση σας το μέλλον του τόπου, αλλά και τη λειτουργία του Κοινοβουλίου. Είστε μία τροχοπέδη τόσο για την ανάπτυξη, όσο και για τις μεταρρυθμίσεις. Τελικά όμως αναρωτηθείτε αν είστε τροχοπέδη για τον ίδιο σας τον εαυτό. Ο ελληνικός λαός παρακολουθεί, γνωρίζει και επιδοκιμάζει τις προσπάθειες και το έργο μας. Και γι’ αυτό θα μας εξουσιοδοτήσει ξανά να οδηγήσουμε την Ελλάδα στο μέλλον. Αυτονόητα, βέβαια, στηρίζω την Κυβέρνηση, τον Κώστα Καραμανλή και το μεταρρυθμιστικό έργο της Νέας Δημοκρατίας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Με δικαιώσατε πλήρως. Το Σώμα εκτιμά τη συντομία σας.
Το λόγο τώρα έχει η Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ στο Νομό Αττικής, κ. Εύη Χριστοφιλοπούλου.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριοι Υπουργοί, πριν αρχίσω την ομιλία μου θα ήθελα να σας απευθύνω τρείς συγκεκριμένες ερωτήσεις που αφορούν τον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης και θα ήθελα να παρακαλέσω στις ομιλίες σας, ως εκπρόσωποι της Κυβέρνησης, να μου απαντήσετε.
Ερώτηση πρώτη: Αφορά το μεγάλο ταμείο των αυταπασχολουμένων, τρία εκατομμύρια ασφαλισμένοι, τον Ο.Α.Ε.Ε..
Σήμερα, κύριοι Υπουργοί, γίνεται διοικητικό συμβούλιο στον Ο.Α.Ε.Ε. και ρευστοποιούνται για τρίτη φορά ομόλογα για να πληρωθούν τα δώρα του Πάσχα στους συνταξιούχους. Το Μάιο ο Ο.Α.Ε.Ε. δεν θα έχει να πληρώσει συντάξεις στους συνταξιούχους. Τι θα κάνετε, εκεί που τον καταντήσατε;
Ερώτηση δεύτερη: Θα δημοσιοποιήσετε κάποτε τον ισολογισμό του Ι.Κ.Α. του 2006; Γιατί δεν τον δημοσιοποιείτε; Φοβάστε μήπως δείξει τα ψέματα που λέτε στον ελληνικό λαό εδώ στη Βουλή και στις τηλεοράσεις; Και που λέτε ότι τάχα το Ι.Κ.Α. είναι πλεονασματικό, όταν ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι το έλλειμμα του Ι.Κ.Α. τρέχει ήδη με 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ, όταν το παραλάβατε, κυρία συνάδελφε, που μόλις κατεβήκατε του Βήματος, με πλεόνασμα της τάξης του 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ; Μετά σας φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.;
Ερώτηση τρίτη: Αφορά μια πολύκροτη ιστορία, το περίφημο σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων. Αναλάβατε, κύριοι Υπουργοί, με το ν. 3586/07 την υποχρέωση να καλύψετε τους τόκους των περίφημων αμαρτωλών δομημένων ομολόγων στα ταμεία Τ.Ε.Α.Δ.Υ., Τ.Ε.Α.Π.Ο.Κ.Α., Τ.Ε.Α.Υ.Φ.Ε. και Π.Σ.Ε.Υ.Π. που σήμερα βίαια, αυταρχικά, χωρίς διάλογο τα συνενώνετε μ' αυτό το νομοσχέδιο, που ακόμα δεν καταφέρατε να το κάνετε νόμο του κράτους χάρις σε μας, σε όλη την Αντιπολίτευση. Δεν έχετε πληρώσει καν τους τόκους αυτών των ομολόγων, όπως οφείλατε και όπως εσείς νομοθετήσατε. Και σας ερωτώ. Το ποσό είναι 2.000.000 ευρώ. Πότε θα τα πληρώσετε; Πότε θα πάρουν αυτά τα λεφτά τα ταμεία;
Πιάνοντας το νήμα από εκεί κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πλέον σαφές ότι η Κυβέρνηση έχει πλέον απολέσει μεγάλο κομμάτι, ίσως το μεγαλύτερο κομμάτι αυτού που η ίδια αποκαλούσε μεσαίο χώρο. Είναι αλήθεια ότι τέσσερα χρόνια τώρα ζούμε μια κοινωνία που δεν βλέπει σχέδιο και προοπτική στην οικονομία. Ζούμε το ατελέσφορο κάποιων δήθεν μεταρρυθμίσεων. Ζούμε την αφαίμαξη των μεσαίων και χαμηλών εισοδηματικών τάξεων, με έμμεσους φόρους που αυξάνονται δραματικά, με την εκτίναξη της ακρίβειας, με την αποθέωση των καρτέλ, τα οποία απομυζούν από τη μια τους παραγωγούς και από την άλλη επιβαρύνουν τους καταναλωτές. Στη μέση μπαίνουν και οι περίφημοι κουμπάροι. Ζούμε τις φοροελαφρύνσεις στις μεγάλες επιχειρήσεις, στις τράπεζες, κυρίως όμως ζούμε την απαξίωση των Δ.Ε.Κ.Ο. και βεβαίως την επιταχυνόμενη ολοένα και περισσότερο συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας. Και οι πολίτες βιώνουν στο πετσί τους όλη αυτή την κατάσταση και πολλές φορές οργίζονται, άλλες φορές ταλαιπωρούνται απλώς, άλλες φορές βρίσκονται σε απόγνωση γιατί πραγματικά το επίπεδο των κοινωνικών υπηρεσιών και των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας κάθε μέρα χειροτερεύει.
Οι γονείς και οι δάσκαλοι αγωνιούν. Αγωνιούν βλέποντας τα κενά στα σχολεία, βλέποντας τα ολοήμερα σχολεία να μην λειτουργούν. Μέσα σε τρία χρόνια έπεσαν κατά 30% οι προσλήψεις, κύριοι συνάδελφοι, στα ολοήμερα σχολεία. Τα ειδικά σχολεία για τα ανάπηρα παιδιά είναι σε τραγική κατάσταση.
Οι ασθενείς και οι οικογένειές τους ταλαιπωρούνται καθημερινά στα νοσοκομεία και στις ουρές των ιατρείων. Λείπουν τρεισήμισι χιλιάδες νοσηλευτές κύριοι συνάδελφοι και πέντε χιλιάδες γιατροί μέσα σε τέσσερα χρόνια. Ούτε καν τα κενά όσων συνταξιοδοτούνται από το Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν καλύπτονται.
Όμως προσλάβατε αγροφύλακες και τολμήσατε να επαίρεστε σε αυτή την Αίθουσα του Κοινοβουλίου ότι προσλάβατε τους δέκα χιλιάδες αγροφύλακες εξαργυρώνοντας τα γραμμάτια της περιόδου Μητσοτάκη. Το ίδιο διάστημα φορτώσατε το Ι.Κ.Α. και τους άλλους δημόσιους οργανισμούς με χιλιάδες παιδιά «STAGE» που χτυπάνε τις πόρτες των Υπουργείων και των γραφείων σας και τους λέτε το μήνυμα «Περάστε για υπόθεσή σας και θα σας βολέψουμε». Αυτό είναι το μήνυμα προς της νεολαία. Αυτό είναι το μήνυμά σας προς τον πολίτη.
Μη γελάτε, κύριοι συνάδελφοι. Πηγαίνετε έξω, πηγαίνετε στις περιφέρειές σας, πηγαίνετε στα καφενεία και ρωτήστε τον κόσμο. Τολμήστε να πάτε. Πάτε σε ένα κέντρο πρόληψης. Πάτε στο Μενίδι στη δική μου περιφέρεια, πάτε όπου αλλού θέλετε, σε οποιοδήποτε κέντρο πρόληψης για τα ναρκωτικά και ρωτήστε τους. Δεν έχει ο προϋπολογισμός λεφτά, κύριε Υπουργέ. Δεν έχει δώσει για τα κέντρα πρόληψης και ας πεθαίνουν κάθε μέρα περισσότεροι νέοι από την ηρωίνη και ας έχει διπλασιαστεί η λίστα αναμονής για τη μεθαδόνη μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια. Αυτή είναι η πολιτική σας, αυτές είναι οι επιλογές σας.
Όσο για την κοινή ωφέλεια, σήμερα ο πολίτης που θέλει να βάλει απλό τηλέφωνο περιμένει δύο και τρεις μήνες. Το 2003 αρκούσαν δύο με τρεις μέρες. Ψάχνει για τις επιστολές του. Κύριε Υπουργέ, είμαστε στην ίδια περιφέρεια. Πηγαίνετε στο Κορωπί. Ψάχνουν στα κέντρα διανομής των ΕΛ.ΤΑ. οι ίδιοι πολίτες τις επιστολές τους. Και όσο για το ρεύμα, τους κόβεται το ρεύμα από βλάβες λόγω προβλημάτων των δικτύων. Αφήστε τις απεργίες και τους συνδικαλιστές που κατατρέχετε. Τους κόβεται το ρεύμα από βλάβες διότι έχετε απαξιώσει τη Δ.Ε.Η. μέσα σε τέσσερα χρόνια.
Και βεβαίως τι κάνουν οι διορισμένες από εσάς διοικήσεις; Από τη μια προσλαμβάνουν «ημετέρους» από την πίσω πόρτα και από την άλλη εφαρμόζουν εθελούσιες και πανάκριβες εξόδους εργαζομένων καλά πληρωμένων με επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων. Και μετά έρχεται η Κυβέρνηση και ο κ. Καραμανλής και κόπτεται και μας λέει ότι θα πάρει το πολιτικό κόστος για το ασφαλιστικό σύστημα. Μα εσύ ο ίδιος το έχεις επιβαρύνει! Και βεβαίως έχουμε και τους Υπουργούς, οι οποίοι έχουν παίξει το μεσάζοντα, για να ξεπουλήσουν τον Ο.Τ.Ε. σε συμπαιγνία με διάφορους επιχειρηματίες όνομα και μη χωριό εδώ μέσα, για να απεμπολήσουν το στρατηγικό ρόλο του δημοσίου στον Ο.Τ.Ε. και έχουμε άλλους Υπουργούς που βγαίνουν και τους εγκαλούν γι’ αυτό. Αυτή είναι η εικόνα της Κυβέρνησής σας. Αυτήν την εικόνα στηλιτεύουμε. Προς αυτήν την εικόνα εκφράζουμε τη δυσπιστία μας.
Επί τέσσερα χρόνια, κύριοι Υπουργοί, απαξιώνετε συστηματικά, με όλους τους τρόπους που ανέφερα, το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας και με δύο ακόμα, με την εκτίναξη της φοροδιαφυγής από τα 3,3 δισεκατομμύρια ευρώ στα 6.000.000.000 ευρώ και με την αλόγιστη αύξηση της ιατροφαρμακευτικής δαπάνης κατά 60% τα τέσσερα τελευταία χρόνια.
Τι άλλο να σας πω; Να σας πω ότι καταφέρατε και το τελευταίο πλήγμα, το οποίο είχατε καλά σχεδιασμένο ήδη από το πρόγραμμά σας πριν αναλάβετε το 2004, μ’ αυτό το νομοσχέδιο που μειώνει τις συντάξεις και αυξάνει τα όρια της ηλικίας διότι επαναφέρει σε τέσσερις περιπτώσεις το καθεστώς Σιούφα; Στην περίπτωση των ποινών για την πρόωρη συνταξιοδότηση σκοτώνουν τα άλογα πριν γεράσουν, κύριε Υπουργέ. Τι θα κάνουν οι άνθρωποι που απολύονται στα πενήντα πέντε ή εξήντα χρόνια; Επαναφέρετε το καθεστώς Σιούφα; Στο πλαφόν του 20% για τους παλιούς ασφαλισμένους στις επικουρικές συντάξεις πάλι επαναφορά του νόμου Σιούφα;
Και ήρθε εδώ ο κύριος Υπουργός των Εσωτερικών και τι μας είπε κύριοι συνάδελφοι; Μας είπε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έλεγε ότι θα καταργήσει και δεν κατάργησε το νόμο Σιούφα. Μα, το νομοσχέδιο που φέρατε διαψεύδει το δικό σας Υπουργό και όλους σας που βγαίνετε στα κανάλια και ψεύδεστε ασύστολα και λέτε στον κόσμο ότι δεν μειώνονται οι συντάξεις, ότι δεν αυξάνονται τα όρια ηλικίας όταν αυξάνονται και το ξέρετε πάρα πολύ καλά. Βγείτε και πείτε το. Τολμήστε και βγείτε και πείτε το. Δείτε κατάματα τον ελληνικό λαό και πείτε του ότι «εμείς η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αυξάνουμε τα όρια ηλικίας από δύο έως πέντε χρόνια και ως δέκα σε κάποιες γυναίκες».
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Ένα λεπτό και ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
Αυτές πληρώνουν το βαρύ τίμημα, γιατί έχουν δουλέψει δύο χρόνια διπλές βάρδιες, μια βάρδια στο σπίτι και μια βάρδια στο γραφείο ή στο εργοστάσιο. Αυτή είναι η πολιτική σας.
Κοιτάξτε τον ελληνικό λαό στα μάτια του και πείτε του: «Για να μειώσουμε τα ελλείμματα και να δώσουμε μια ανάσα 400.000.000 ευρώ, επειδή είμαστε ανίκανοι και δεν θέλουμε κιόλας να πατάξουμε την εισφοροδιαφυγή και να πληρώσουμε όσα οφείλουμε στα ταμεία, στο κράτος, γι’ αυτό επιβαρύνουμε τους πολλούς. Επιβαρύνουμε ενάμισι εκατομμύριο ασφαλισμένους, οι οποίοι από μεθαύριο θα αρχίσουν να στενάζουν».
Για όλους αυτούς τους λόγους καταψηφίζουμε αυτήν την Κυβέρνηση. Θεωρούμε ότι αυτή η Κυβέρνηση έχει μακράν απολέσει την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού που δεν έχει πια κουράγιο να αντέχει τις απορρυθμίσεις και τις αδιέξοδες πολιτικές και κυρίως τα ασύστολα ψέματα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κυρία συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στη Β’ Αθηνών κ. Κυριάκος Μητσοτάκης.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την τελευταία εβδομάδα έχουμε γίνει μάρτυρες ενός ιδιότυπου ανταγωνισμού κοινοβουλευτικών πυροτεχνημάτων από το χώρο της Αντιπολίτευσης. Πρώτα ο Συνασπισμός ζήτησε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το ασφαλιστικό, μία πρόταση την οποία έσπευσε να αποδεχθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ., παραγνωρίζοντας επί της ουσίας ότι ένα τεχνικό νομοσχέδιο, το οποίο ρυθμίζει δεκάδες -αν όχι εκατοντάδες- θέματα, σε καμμία περίπτωση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορεί να απαντηθεί με ένα ξερό «ναι» ή με ένα ξερό «όχι» από την ελληνική κοινή γνώμη. Ακολούθησε η εξαιρετικά άστοχη, κατά την άποψή μου, προσπάθεια του Συνασπισμού να εμπλέξει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στις αρμοδιότητες της νομοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας. Και για να μην μείνει έξω από το χορό, ήρθε ο κ. Παπανδρέου χθες για να καταθέσει μία πρόταση δυσπιστίας εις βάρος της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Οι λόγοι για τους οποίους οδηγηθήκατε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στην κατάθεση αυτής της πρότασης είναι λίγο-πολύ γνωστοί. Αναλύθηκαν εκτενώς και από τους προλαλήσαντες ομιλητές. Είναι απολύτως προφανές ότι αισθανθήκατε τις τελευταίες εβδομάδες στριμωγμένοι και έπρεπε να αναλάβετε μία πρωτοβουλία, προκειμένου να απαντήσετε στις πρωτοβουλίες τις οποίες είχε αναλάβει τελευταία ο Συνασπισμός. Λησμονήσατε, όμως, ότι στις προηγούμενες φορές που είχατε καταθέσει αντίστοιχες προτάσεις δυσπιστίας μάλλον είχατε βγει χαμένοι από την κοινοβουλευτική αντιπαράθεση η οποία τις ακολούθησε. Σας θυμίζω -και έχω εδώ πέρα το κείμενο της σχετικής ομιλίας- ότι το Φεβρουάριο του 2007 ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μιλώντας στην πρόταση δυσπιστίας την οποία είχατε τότε καταθέσει, ζητούσε μετ’ επιτάσεως να διεξαχθούν εκλογές. Εκλογές έγιναν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας έκανε τη χάρη η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έξι μήνες μετά και χάσατε τις εκλογές αυτές με τέσσερις μονάδες διαφορά. Πώς έρχεστε, λοιπόν, σήμερα και διατυπώνετε με τόση βεβαιότητα και -επιτρέψτε μου- με τόση αλαζονεία, καταθέτοντας την πρόταση δυσπιστίας, ότι εκφράζετε με αυτήν τη δυσπιστία -και διαβάζω το κείμενο το οποίο γράψατε- «τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού»; Και στο κάτω-κάτω της γραφής, εάν ο μόνος δείκτης για να στοιχειοθετήσετε αυτήν σας την κατηγορία είναι οι δημοσκοπήσεις, πώς εξηγείτε ότι ο «βούρκος» στον οποίο αναφέρεστε φαίνεται να έχει εγκλωβίσει πολύ περισσότερο το δικό σας κόμμα, παρά την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι δικαίωμά σας να καταθέσετε πρόταση μομφής, έχετε το δικαίωμα αυτό από τον Κανονισμό της Βουλής, επιτρέψτε μου, όμως να εκφράσω την άποψη ότι η πρόταση αυτή ήταν μία άστοχη πρόταση και από πλευράς χρόνου κατάθεσης, αλλά και από πλευράς ουσίας. Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με τη διάσταση τη χρονική. Έρχεστε, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να καταθέσετε μια πρόταση μομφής σε μία χρονική συγκυρία εξαιρετικά κρίσιμη για τα εθνικά θέματα της χώρας. Η Κυβέρνηση βρίσκεται στην τελευταία φάση μιας πολύ λεπτής διαπραγμάτευσης για ένα θέμα το οποίο έχει ταλανίσει την εξωτερική πολιτική εδώ και δεκαεπτά χρόνια, το οποίο η κυβέρνηση το έχει χειριστεί με πολύ μεγάλη υπευθυνότητα και έχει μια δυνατότητα τις επόμενες δέκα ημέρες να κλείσει αυτό το θέμα επ’ ωφελεία των εθνικών συμφερόντων και εσείς έρχεστε εδώ στη Βουλή να ζητήσετε την καταψήφιση μιας κυβέρνησης, η οποία την επόμενη εβδομάδα πρέπει να χειριστεί ένα λεπτό εθνικό θέμα. Και αναρωτιέμαι αν βοηθάτε τα εθνικά συμφέροντα με αυτήν τη συμπεριφορά και αν τελικά εξυπηρετείτε την προσπάθεια της χώρας, με την οποία και εσείς έχετε επίσημα συνταχθεί, να δώσει μια λύση σε ένα ζήτημα το οποίο χρονίζει εδώ και πολύ καιρό. Από τη μία, στα λόγια στηρίζετε τις πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης στο ζήτημα της διευθέτησης του ονόματος των Σκοπίων, από την άλλη όμως στην πρότασή σας μιλάτε -και διαβάζω αυτολεξεί- για «μία εξωτερική πολιτική της αδράνειας, της υπαναχώρησης, του συμβιβασμού».
Διαλέξτε, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ποια αντιπολιτευτική πολιτική θα ακολουθήσετε, αυτή της υπεύθυνης σύμπνοιας στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, η αυτή του εύκολου λαϊκισμού τον οποίο δυστυχώς για άλλη μια φορά εκφράσατε στην πρόταση την οποία καταθέσατε. Δεν μπορείτε να τα έχετε και τα δύο. Φοβάμαι ότι δυστυχώς επιλέγετε συστηματικά το δεύτερο δρόμο.
‘Οσον αφορά την ουσία της πρότασης δυσπιστίας και αυτή είναι άστοχη, διότι παραγνωρίζετε το γεγονός ότι πριν από έξι μήνες είχαμε εθνικές εκλογές στις οποίες ο ελληνικός λαός απεφάνθη με απόλυτη σαφήνεια ότι επιθυμεί να κυβερνήσει η Νέα Δημοκρατία για άλλα τέσσερα χρόνια αυτόν τον τόπο. εμείς δεσμευτήκαμε ότι θα προχωρήσουμε σε μεταρρυθμίσεις τις οποίες η ελληνική κοινωνία τις έχει ανάγκη. Κατά συνέπεια, δεν εκπλήξαμε κανέναν και κανέναν δεν αιφνιδιάσαμε όταν καταθέτουμε νομοσχέδια, όπως το ασφαλιστικό, διότι αισθανόμαστε ότι είμαστε απολύτως συνεπείς με αυτήν την κεντρική δέσμευση την οποία αναλάβαμε και για την οποία τελικά κριθήκαμε. Αυτό ζήτησε ο ελληνικός λαός τον Σεπτέμβριο του 2007. Ζήτησε επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων.
Και αν μπορείτε να ασκήσετε κριτική στην Κυβέρνηση δεν είναι γιατί ακολουθεί αυτόν τον δρόμο –στο κάτω, κάτω γι’ αυτό εξελέγη- αλλά πιθανώς γιατί θα έπρεπε να πάει με πιο γρήγορα και με πιο τολμηρά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την προηγούμενη εβδομάδα συζητήσαμε και θα ψηφίσουμε όταν ολοκληρωθεί τελικά αυτή η συζήτηση ένα ασφαλιστικό νομοσχέδιο το οποίο γνωρίζετε πολύ καλά ότι αν δεν ψηφιστεί, κινδυνεύει να υπονομεύσει το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας και να συμπαρασύρει σε κατάρρευση και τα δημόσια οικονομικά τα οποία στηρίζουν το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας. ΄Ακουσα τη συνάδελφο κ. Χριστοφιλοπούλου να παρουσιάζει μια εικόνα για το ασφαλιστικό από την οποία θα μπορούσε κανείς να βγάλει το συμπέρασμα ότι επί της ουσίας το σύστημα κατέρρευσε τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Γνωρίζετε πολύ καλά, κυρία Χριστοφιλοπούλου, ότι με τις δικές σας πρωτοβουλίες και με τους δικούς σας νόμους –είναι εδώ ο συνάδελφος κ. Ρέππας- δεν δώσατε πραγματική λύση στο ασφαλιστικό πρόβλημα. Και αν πιστεύετε ότι η λύση στο ασφαλιστικό είναι απλά να μεταθέσουμε τα ελλείμματα από τα ασφαλιστικά ταμεία στον κρατικό προϋπολογισμό, κάνετε πάρα πολύ μεγάλο λάθος.
Εμείς, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για το ζήτημα του ασφαλιστικού δεν επιζητούμε καμμία σύγκρουση. Όμως δεν πρόκειται να μείνουμε και με σταυρωμένα τα χέρια να παρατηρούμε τα προβλήματα να περνούν και απλά να διαχειριζόμαστε τον πολιτικό χρόνο. Εμείς επιζητήσαμε τη συναίνεση και ακόμα την επιζητούμε, διότι πιστεύουμε ακράδαντα ότι σε σημαντικά προβλήματα του τόπου, όπως το ασφαλιστικό, θα μπορούσαμε επιτέλους να βρούμε έναν κοινό κώδικα συνεννόησης, να καθίσουμε σε αυτήν την Αίθουσα και να συμφωνήσουμε σε κάποιες κεντρικές αξίες που να διέπουν μια πραγματική ασφαλιστική μεταρρύθμιση, όπως έγινε στην Ισπανία και σε άλλες χώρες. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό διότι επιθυμείτε και επιμένετε, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., να υιοθετείτε μια ρητορική η οποία παραπέμπει στο παρελθόν και όχι στο μέλλον. Υιοθετείτε μια συνθηματολογία της δεκαετίας του 1970 με συνθήματα τα οποία μπορεί να σας έκαναν κυβέρνηση το 1981 αλλά σήμερα είναι εκτός τόπου και χρόνου σε μια κοινωνία η οποία αλλάζει και σε έναν κόσμο ο οποίος τρέχει με πολύ μεγάλες ταχύτητες.
Κλείνω με μια αναφορά σε ένα σχόλιο το οποίο έκανε ο κ. Πάγκαλος στη χθεσινή του ομιλία. Τελειώνοντας, αναφέρθηκε σε μια φράση του Ανδρέα Παπανδρέου ο οποίος είχε πει ότι θα προωθήσουμε –αναφερόταν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.- μόνο μεταρρυθμίσεις οι οποίες έχουν ωριμάσει στην κοινή γνώμη. Αυτή είναι η κεντρική μας διαφορά. Υπάρχουν δύο σχολές σκέψης. Υπάρχουν αυτοί οι οποίοι πιστεύουν ότι αυτός ο οποίος ασκεί πολιτική πρέπει να το κάνει πάντα απολύτως εναρμονισμένος με την κοινή γνώμη και να μην κινείται ποτέ κόντρα στις βουλές της. Και υπάρχει και η σχολή κάποιων άλλων που είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν ένα πολιτικό κόστος, που μπορούν να δουν πιο μπροστά, που αναλογίζονται ότι η ευθύνη της εκάστοτε εξουσίας είναι να καθοδηγεί την κοινή γνώμη προς τη σωστή κατεύθυνση.
Και πείτε μου εσείς μια σημαντική μεταρρύθμιση που έγινε σ’ αυτή τη χώρα τον τελευταίο αιώνα η οποία τη στιγμή που γινόταν είχε την καθολική στήριξη της κοινής γνώμης. Η πολιτική απαιτεί τόλμη, ανάληψη πολιτικού κόστους, όταν αυτό χρειάζεται. Εμείς προς αυτήν την κατεύθυνση θα κινηθούμε και είμαι σίγουρος ότι η σιωπηλή πλειοψηφία των Ελλήνων –όχι αυτοί που κατ’ ανάγκη βγαίνουν και διαδηλώνουν στους δρόμους- υποστηρίζει την πολιτική της Κυβέρνησης.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Η κ. Ξενογιαννακοπούλου έχει το λόγο.
ΜΑΡΙΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι –για να ξεκινήσω με ένα σχόλιο στον προλαλήσαντα συνάδελφο τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη- η βασική μας διαφορά δεν είναι αυτή. Η βασική μας διαφορά, κύριε συνάδελφε, είναι ότι για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το κοινωνικό κράτος και το δημόσιο κοινωνικό σύστημα ασφάλισης είναι μια κοινωνική κατάκτηση του λαού μας, ενώ για σας είναι ένα δημοσιονομικό πρόβλημα και ένα πεδίο άσκησης ιδιωτικών συμφερόντων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τον Πρόεδρό του πήρε αυτή την πρωτοβουλία να καταθέσει την πρόταση δυσπιστίας. Είναι μία πρωτοβουλία δημοκρατικής και κοινωνικής ευθύνης γιατί πραγματικά εκφράζει το μήνυμα που λαμβάνουμε από κάθε γωνιά της πατρίδας μας, το μήνυμα από εκατομμύρια εργαζόμενους, επιστήμονες, αγρότες, επαγγελματίες, που κυριολεκτικά ασφυκτιούν, βλέπουν καθημερινά τη ζωή τους να δυσκολεύει, βλέπουν καθημερινά να βυθίζονται στην αβεβαιότητα και την απογοήτευση. Και το ερώτημα προς τους συναδέλφους της Συμπολίτευσης, είναι πώς λαμβάνετε και πώς ερμηνεύετε εσείς αυτό το μήνυμα γιατί είναι φανερό από τη συζήτηση που διεξάγεται τις τελευταίες δύο μέρες ότι εσείς το έχετε λάβει με τρεις τρόπους.
Πρώτα απ’ όλα εδώ μέσα, στη Βουλή, ακούμε τον έναν συνάδελφο της Συμπολίτευσης μετά τον άλλο να έρχεται και να προσπαθεί με το ίδιο πάντα επιχείρημα, με πυροτεχνήματα για τα εσωτερικά προβλήματα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και γενικώς μια προσπάθεια να κάνει το ψυχογράφημα της Αντιπολίτευσης. Και βέβαια το λυπηρό είναι, ότι κανένας Βουλευτής της Συμπολίτευσης και πολύ περισσότερο οι αρμόδιοι Υπουργοί, οι οποίοι παίρνουν το λόγο, δεν κάνουν τον κόπο να υπερασπιστούν το κυβερνητικό έργο. Κανείς σας δεν το κάνει αυτό. Προφανώς γιατί έχετε δυσκολία. Αλλά βέβαια ο κόσμος μας παρακολουθεί και σας ακούει και βλέπει πώς χειρίζεστε όλα αυτά τα ζητήματα. Αυτός, λοιπόν, είναι ο πρώτος τρόπος που αντιδράτε.
Πώς αντιδράτε όμως στην κοινωνία, πώς λαμβάνετε τα μηνύματα αγωνίας των εργαζομένων; Εκεί αντιδράτε διαφορετικά. Ερχόσαστε με αυταρχισμό, χωρίς καμμία διάθεση πολιτικού διαλόγου, έχετε εκχωρήσει στην ουσία την αδυναμία πολιτικού και κοινωνικού διαλόγου στη δικαιοσύνη. Τι είδαμε: Σήμερα ήμασταν στα δικαστήρια όπου είχατε σύρει τη διοίκηση της Ο.Μ.Ε.-Ο.Τ.Ε. πριν από λίγες μέρες ήταν η διοίκηση της ΓΕΝ.Ο.Π.-Δ.Ε.Η. και καθημερινά υπάρχει ένα πρόγραμμα πλέον ποινικοποίησης των απεργιών και των κινητοποιήσεων των εργαζομένων. Έτσι εσείς αντιδράτε στα μηνύματα του λαού, στη κοινωνία!
Και τον τρίτο τρόπο αντίδρασης σας τον είδαμε σήμερα όταν, ο κύριος Πρωθυπουργός, με λίγα λόγια μας είπε πόσο ωραία έχουν προχωρήσει οι μεταρρυθμιστικές πολιτικές της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και ήρθε να απειλήσει κυριολεκτικά τον ελληνικό λαό ότι ξεκινάει ο περίφημος δεύτερος κύκλος των μεταρρυθμίσεων!
Άρα, αυτό που έχετε κατορθώσει με τις πολιτικές σας όλα αυτά τα χρόνια και ιδιαίτερα τους τελευταίους έξι μήνες –επειδή απορείτε πώς ερχόμαστε και κάνουμε πρόταση δυσπιστίας έξι μήνες μετά τις εκλογές- είναι να δυσφημήσετε, να κακοποιήσετε τη λέξη «μεταρρύθμιση», στην ουσία να την έχετε μετατρέψει σε μία απειλή για την καθημερινότητα του Έλληνα πολίτη! Και βέβαια τα χαρακτηριστικά σας, σ’ αυτό που εσείς θέλετε να ονομάζετε δήθεν μεταρρύθμιση, είναι πάντα τα ίδια και το βλέπουμε στο ασφαλιστικό, το βλέπουμε στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, το βλέπουμε στην οικονομική και κοινωνική σας πολιτική.
Πρώτο χαρακτηριστικό: Κάθε μέτρο που παίρνετε έρχεται να ευνοήσει τους λίγους και πάντα εις βάρος των πολλών. Εις βάρος των εργαζομένων, των επαγγελματιών, των αγροτών. Εις βάρος των ασθενέστερων όπως βλέπουμε με το ασφαλιστικό, για τις γυναίκες, για τα βαρέα και ανθυγιεινά, για τους πιο ασθενείς, τους εποχικά εργαζόμενους και τους μετανάστες.
Δεύτερο χαρακτηριστικό: Έρχεστε κάθε φορά να πλήξετε το δημόσιο συμφέρον, να συρρικνώσετε τη σφαίρα του ευρύτερου δημόσιου τομέα, έρχεστε σε μία λογική η οποία κυριολεκτικά θα μπορούσε να έχει τίτλο: «Πωλείται η Ελλάς» αυτή την περίοδο. Αυτό κάνετε. Ξεπουλάτε άρον-άρον, όσο-όσο, χωρίς καμμία καν διαπραγμάτευση ή προϋπόθεση, δημόσια περιουσία και είτε δίνετε για εισπρακτικούς λόγους, κάποια ανακούφιση επειδή σας έχουν ξεφύγει και τα έσοδα και οι δαπάνες, όπως και η συνάδελφος κ. Κατσέλη προηγουμένως ανέφερε με αριθμούς –και δεν θα τα επαναλάβω- είτε έρχεστε να δημιουργήσετε χώρο για «ημετέρους» για ιδιωτικά ολιγοπώλια. Και μάλιστα φθάνετε πλέον στο σημείο και του αφελληνισμού στρατηγικών επιχειρήσεων δημοσίου χαρακτήρα.
Το τρίτο χαρακτηριστικό της πολιτικής σας είναι κάθε φορά το ίδιο. Και απορώ πώς επαίρεται ο κ. Καραμανλής και συνέβη σήμερα στην ομιλία του να μιλάει για μεταρρυθμίσεις και να αναφέρει το νόμο για τις Δ.Ε.Κ.Ο., το νόμο για το ωράριο των καταστημάτων, το νόμο για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, νόμους που κάθε φορά είχαν ένα αποτέλεσμα: να πλήττουν εργασιακά, κοινωνικά κι ασφαλιστικά δικαιώματα. Αυτή είναι, λοιπόν, η πραγματικότητα της πολιτικής σας. Και αυτό το βλέπουμε στη Δ.Ε.Η., το βλέπουμε στην Ολυμπιακή, το βλέπουμε στα λιμάνια, στον Ο.Σ.Ε., στα αεροδρόμια της χώρας και το βλέπουμε και στον Ο.Τ.Ε..
Και θέλω να σταθώ ιδιαίτερα, κύριε Δούκα, στο θέμα του Ο.Τ.Ε. επειδή έχετε και μια ευθύνη για την οικονομική διεθνή συνεργασία. Πιστεύω ότι εδώ τίθενται πραγματικά αμείλικτα ερωτήματα. Πρώτα απ’ όλα είναι γνωστό ότι ο Ο.Τ.Ε. είναι μια μεγάλη επιχείρηση, ένας κολοσσός κυριολεκτικά, ο οποίος έχει πραγματικά αναπτυχθεί σ’ ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή μας κι ασκεί οικονομική διπλωματία. Και ξεκινώ απ’ αυτό το ερώτημα επειδή αφορά κι εσάς. Αναρωτιέμαι: Αυτή την περίοδο που όλο το γεωπολιτικό σκηνικό στη Βαλκανική ταράσσεται, μεταλλάσσεται, υπάρχουν κίνδυνοι, τώρα έχετε βρει εσείς την ώρα να αφελληνίσετε τον Ο.Τ.Ε., αυτό το κρίσιμο αναπτυξιακό και διπλωματικό εργαλείο και όλως περιέργως βλέπουμε ότι και για τον Ο.Τ.Ε. και για τη Δ.Ε.Η. υπάρχουν γερμανικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα;
Υπάρχουν κι άλλα ερωτήματα, κρίσιμα, που ελπίζω και πιστεύω ότι θα έρθει ο Υπουργός Οικονομίας για να απαντήσει σ’ αυτά, στο βαθμό που μπορεί βέβαια να απαντήσει.
Δεύτερο ερώτημα. Γιατί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πριν από μερικούς μήνες, πριν από έναν χρόνο για την ακρίβεια, ήρθε και με νόμο αναίρεσε όλες τις ασφαλιστικές δικλίδες που υπήρχαν όσον αφορά το δημόσιο έλεγχο του Ο.Τ.Ε. και τις δυνατότητες της μειοψηφίας;
Τρίτο ερώτημα. Γιατί ο κ. Αλογοσκούφης, ως υπεύθυνος Υπουργός Οικονομίας, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές έλεγε δημόσια -και είναι καταγεγραμμένα- ότι αρκεί για το δημόσιο να έχει το 5% μέχρι το 10% του Ο.Τ.Ε. κλείνοντας το μάτι σε καθέναν που επιβουλεύεται και θέλει να κάνει επιθετική εξαγορά;
Τέταρτο ερώτημα. Γιατί τον περασμένο Δεκέμβριο -και ψηφίστηκε το Γενάρη- μας φέρατε πανηγυρικά την περίφημη τροπολογία που θα θωράκιζε τον Ο.Τ.Ε. απέναντι στην επιθετική εξαγορά της «MARFIN» όταν αποδεικνύεται στην πράξη ότι υπήρχε συμπαιγνία κάτω από το τραπέζι; Ποια μεγαλύτερη επαλήθευση θέλουμε γι’ αυτή τη συμπαιγνία; Ήρθατε εδώ και παραπλανήσατε το Σώμα και τον ελληνικό λαό. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Και μπαίνει και το τελευταίο, το οποίο είναι ένα αμείλικτο ερώτημα. Είναι δυνατόν, κύριοι της Συμπολίτευσης, και το δέχεται η συνείδησή σας να ξεπουλιέται ο ευρύτερος δημόσιος τομέας μέσω μεσαζόντων που κερδοσκοπούν και που μέσα απ’ όλες αυτές τις συναλλαγές αναμένεται να εισπράξουν πάνω από 200.000.000 ευρώ;
Αυτή είναι η λογική σας; Αυτό είναι και έγκλημα για την ελληνική οικονομία, αλλά έχει και οσμή σκανδάλου, είναι εν δυνάμει σκάνδαλο.
Κι εγώ θα κλείσω λέγοντας το εξής: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θυμίζει όσο περνάει ο καιρός το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι. Με επικοινωνιακά τεχνάσματα, μέσα από τη διαπλοκή, μέσα από διευθετήσεις κρατάτε ένα πρόσωπο, ένα δημόσιο πρόσωπο, και νομίζετε ότι ο ελληνικός λαός δεν βλέπει ότι από πίσω καταρρέει, με τεράστιο όμως κόστος για τη χώρα μας και τον ελληνικό λαό.
Γι’ αυτό λοιπόν εμείς ψηφίζουμε την πρόταση δυσπιστίας.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ κι εγώ, κυρία συνάδελφε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, είκοσι τρεις μαθητές και μαθήτριες από το Δημοτικό Σχολείο Κίτρους Πιερίας συνοδευόμενοι από πέντε δασκάλους.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Κατά ευτυχή σύμπτωση -το λέω απευθυνόμενος στο σχολείο, τους μαθητές και τους δασκάλους- στα υπουργικά έδρανα βρίσκεται ο Βουλευτής Πιερίας, κ. Κωνσταντόπουλος. Ετοιμάζεται να μιλήσει άλλος Βουλευτής της Συμπολιτεύσεως, ο κ. Καρπούζας και στο χώρο της Αντιπολιτεύσεως εκτός από έναν βιαστικό υπάρχει και ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και πρώην Δήμαρχος Κατερίνης κ. Αμοιρίδης.
(Χειροκροτήματα)
Το λόγο έχει τώρα ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Δούκας, με τη γνωστή ταχύτητά του η οποία περιορίζεται στο οκτάλεπτο.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Αγαπητοί συνάδελφοι, έχουν περάσει έξι μήνες από τότε που η λαϊκή βούληση έδωσε πεντακομματική Βουλή και θα περίμενε κανείς πλουραλισμό σε ιδέες, σε λύσεις για τα σύνθετα προβλήματα και σε προτάσεις και οι μόνες προτάσεις που έχουμε δει μέχρι στιγμής είναι πυροτεχνήματα, πυροτεχνήματα εντυπωσιασμού.
Η μόνη πρόταση του Συνασπισμού είναι για δημοψήφισμα για τον ασφαλιστικό νόμο. Με ένα πολύ απλό ερώτημα –ένα ναι ή ένα όχι- πρότεινε τίποτα ο Συνασπισμός εκτός από αυτή την πρόταση για δημοψήφισμα; Όχι, φυσικά.
Μάλιστα, ο Αρχηγός του φαίνεται να λέει πως δεν πρέπει να αλλάξει τίποτα. Διαμαρτύρονται για «το κράτος της Δεξιάς» –εντός εισαγωγικών, έτσι το έχουν βαφτίσει- αλλά πολύ παράδοξα δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα! Δεν θέλουν να αλλάξει το status quo. Το παραδέχεται και ο νέος Πρόεδρος του Συνασπισμού σε ομιλία του στην πρώτη πανελλαδική σύσκεψη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Το είπε ξεκάθαρα και πρωτάκουστα.
Ακούστε τι είπε στην πρώτη του ομιλία: «Δεν έχουμε προτάσεις» –το παραδέχεται αυτό- «γιατί δεν χρησιμοποιούμε όρους όπως ευελιξία και ανταγωνιστικότητα. Δεν έχουμε προτάσεις γιατί δεν είμαστε ανοικτοί στην ιδιωτικοποίηση. Άμα θέλει να δει κανείς τι προτάσεις έχει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., πρέπει να τις αναζητήσει εκεί που μεγαλώνει τη δύναμή του, στα αιτήματα των λιμενεργατών, στις διαδηλώσεις για τις μονάδες του λιθάνθρακα, στις απεργίες των δασκάλων και στις συγκεντρώσεις για το ασφαλιστικό».
Αυτό είναι το πρόγραμμα: συγκεντρώσεις.
(Θόρυβος-διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
Όλους μας μέλλει, αγαπητοί συνάδελφοι, το αύριο των λιμενεργατών, όλους μας μέλλει το αύριο των εργαζομένων στη Δ.Ε.Η., αλλά μας μέλλει και το αύριο και των υπολοίπων έντεκα εκατομμυρίων Ελλήνων. Μας μέλλει και το αύριο των αυριανών συνταξιούχων και των νέων και των Ελληνόπουλων που θα γεννηθούν.
Αμ, το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Τρέχει πίσω από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Ούτε κατάλαβε πώς σύρθηκε στο να υπογράψει την πρόταση για δημοψήφισμα.
Πρόταση μομφής...
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ: Τις προτάσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για το ασφαλιστικό τις ακούσατε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Υπάρχει και άλλος τρόπος για να κάνετε εμφανή την παρουσία σας, κύριε συνάδελφε. Σας παρακαλώ μη διακόπτετε! Καλά ήμασταν τόση ώρα!
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Πρόταση για δημοψήφισμα έκανε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ...
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας παρακαλώ μη διακόπτετε! Κανείς δεν διέκοψε κανέναν άλλο ομιλητή.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Παρακαλώ να μου προσθέσετε το χρόνο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ναι, μην ανησυχείτε.
Συνεχίστε, κύριε Υπουργέ.
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Πρόταση για δημοψήφισμα ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.; Πρόταση μομφής το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Η μόνη πρόταση που είχε για το αύριο ήταν αυτή η πρόταση μομφής. Κανένας σεβασμός στη δημοκρατική πλειοψηφία, όπως αυτή εκφράζεται στη Βουλή.
Η Βουλή νομοθετεί, αγαπητοί συνάδελφοι και οι νόμοι πρέπει να γίνονται σεβαστοί και να συνηθίσουμε να τους κάνουμε σεβαστούς είτε μας αρέσουν είτε δεν μας αρέσουν. Και φαίνεται ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ανταγωνίζονται στην προσπάθεια απαξίωσης των νόμων, στο να μη γίνονται σεβαστοί οι νόμοι. Και μετά μας εκπλήσσει η βία.
Στηρίζετε, αγαπητοί συνάδελφοι, κάθε απεργία και μετά διαμαρτύρεστε γιατί δεν υπάρχει ρεύμα, γιατί συγκεντρώνονται τα σκουπίδια, για την κατάσταση στα λιμάνια. Κατηγορείτε έντιμους δικαστικούς για να τους φοβίσετε να ακολουθήσουν αυτά τα οποία εσείς σκέπτεστε. Και όταν αντιστέκονται, δεν ξέρουμε τι ακριβώς τους σέρνετε! Με αυτά τα πρότυπα θα οικοδομήσουμε την Ελλάδα του αύριο;
Μας μέμφεστε για τον ασφαλιστικό νόμο. Θεωρείτε ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα με το ασφαλιστικό; Είναι υπεύθυνη στάση αυτή ή παντελώς ανεύθυνη; Προτείνατε κάποια εναλλακτική λύση –τόσους μήνες το συζητάμε- ή αρνηθήκατε κάθε διάλογο και τηρήσατε σιγή νεκροταφείου;
Κάθε χρόνο το κόστος επιδότησης των ασφαλιστικών ταμείων αυξάνεται 15%. Η οικονομία αυξάνεται με ρυθμούς περίπου 4% και κάθε χρόνο, χρόνο με το χρόνο, δίνουμε 15% παραπάνω γι’ αυτές τις επιδοτήσεις. Πού θα πήγαινε αυτό και πού ήταν οι προτάσεις σας;
Αγαπητοί συνάδελφοι, πετύχαμε και θα διαχειριστούμε 24.000.000.000 ευρώ για το Δ΄ Κ.Π.Σ.. Δημιουργήσαμε Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Μειώσαμε την ανεργία κατά 2,5% μέσα σε τέσσερα χρόνια. Είχαμε ρεκόρ εισπράξεων από το τουριστικό συνάλλαγμα, ρεκόρ εισροών ναυτιλιακού συναλλάγματος. Κτίζουμε όλο και περισσότερους δρόμους. Εκτελούμε όλο και περισσότερα δημόσια έργα.
Έχουμε αναβαθμίσει τη θέση της Ελλάδας σαν διεθνή ενεργειακό κόμβο. Μειώσαμε τους φορολογικούς συντελεστές και αυξήσαμε το αφορολόγητο όριο, ώστε το 53% των ελληνικών νοικοκυριών που θα πλήρωναν φόρο εισοδήματος, να μην πληρώνουν ούτε μία δραχμή φόρο εισοδήματος. Καταργήσαμε το φόρο κληρονομιάς. Καταργήσαμε το φόρο γονικών παροχών. Εκσυγχρονίσαμε όλους τους νόμους που αφορούν την Κεφαλαιαγορά και το Χρηματιστήριο. Αυξήσαμε τις συντάξεις του Ο.Γ.Α. κατά 1.500 ευρώ την τελευταία τριετία και το Ε.Κ.Α.Σ. κατά περίπου 1200 ευρώ την τελευταία τριετία. Μειώσαμε το έλλειμμα από 7,9% στο 2,8% περίπου και το Α.Ε.Π. το ελληνικό, το εθνικό εισόδημα, αυξάνεται με διπλάσιο ρυθμό για όλη την τετραετία απ’ ό,τι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι 2%, 4% περίπου είναι στην Ελλάδα.
Μας μέμφεστε μήπως για την εξωτερική μας πολιτική; Υπήρξε ποτέ πολιτική πιο ξεκάθαρη απ’ αυτή που έχει εκφράσει ο Κώστας Καραμανλής; «Μη συμφωνία για κοινά αποδεκτή ονομασία για όλες τις χρήσεις με τα Σκόπια» σημαίνει «μη πρόσκληση».
Δεν σας αρέσει η προσέγγιση με τη Ρωσία; Δεν σας αρέσουν τα ανοίγματα που κάνουμε στην οικονομική διπλωματία και ανοίγουμε το δρόμο για όλους τους Έλληνες της δημιουργίας να κάνουν διεθνείς συνεργασίες; Και ενώ παλιά, όποτε επιχειρείτο κάτι τέτοιο, πήγαιναν μόνο οι μεγάλες, οι παραδοσιακές, οι βαριές βιομηχανίες, τώρα παίρνουμε μαζί μας και μηχανικούς και αρχιτέκτονες και ανθρώπους από τον κινηματογράφο και από τη δισκογραφία και μικρομεσαίες επιχειρήσεις απ’ όλη την περιφέρεια, μεσαίες αγροτικές επιχειρήσεις. Είναι πράγματα που δεν σας αρέσουν αυτά;
Αγαπητοί συνάδελφοι, ο κόσμος αλλάζει. Μια άγνωστη, για τους περισσότερους από μας, ινδική εταιρεία χθες αγόρασε τη «JAGUAR» και τη «LAND ROVER». Μια ρώσικη εταιρεία αγόρασε το μεγαλύτερο εργοστάσιο χάλυβα στη Ρωσία. Η Κίνα αγοράζει ό,τι μεταλλείο βρει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Κοντεύει να αγοράσει τη μισή Αγκόλα. Τα Εμιράτα επενδύουν πάνω από 1.000.000.000.000 ευρώ στις διεθνείς αγορές. Η τεχνολογία ανοίγει νέους δρόμους για όλους.
Το περιβάλλον, από την άλλη μεριά, υποφέρει. Ερημοποίηση, νέες ασθένειες, καταστροφή των δασών, είτε από πυρκαγιές είτε από την υλοτομία είτε από αυτές τις κάμπιες που πλέον αντέχουν τους πιο ήπιους χειμώνες -η μισή Αλάσκα έχει καταστραφεί απ’ αυτές τις κάμπιες- το λιώσιμο των πάγων, ακραία και πολύ καταστροφικά καιρικά φαινόμενα, λειψυδρία. Εξαφανίζεται το 30% των ειδών που υπάρχουν στον πλανήτη αυτή τη στιγμή.
Με μομφές και στείρα αντιπολίτευση θα λύσουμε όλα αυτά τα προβλήματα; Με τεχνάσματα θα αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις των καιρών, τεχνάσματα, όπως αυτό όπου προσπαθήσατε να εμπλέξετε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε δικές μας πολιτικές διαφορές;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω σε μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες περιμένουν πολλά από εμάς. Οι ευκαιρίες είναι μεγάλες για όλους. Η Κυβέρνηση Καραμανλή θα κάνει το ιστορικό της καθήκον. Κυβερνάει και θα συνεχίσει να κυβερνάει με τόλμη και σύνεση.
Βοηθήστε μας σ’ αυτή την προσπάθεια. Δεν διεκδικούμε το αλάνθαστο, αλλά είναι πολύ περισσότερα αυτά που θα πετύχουμε, με περισσότερη θετική διάθεση, παρά με μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ. Αν και «Δούκας», σέβεστε όλους τους υπολοίπους. Το τιμούμε ιδιαιτέρως αυτό.
Ο Βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Γιάννης Δραγασάκης έχει το λόγο.
Ορίστε κύριε Δραγασάκη, έχετε το λόγο. Παρακαλώ να είσθε συνεπής στην ώρα σας, διότι περιμένουν οι συνάδελφοί μας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, άκουσα με προσοχή τον Υπουργό κ. Δούκα, να μας ενημερώνει ότι η Κίνα αγοράζει, ότι όλοι αγοράζουν.
Εμείς πουλάμε, κύριε Υπουργέ, ό,τι έχει απομείνει.
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Γι’ αυτό πρέπει να αλλάξουμε τα πράγματα, κύριε συνάδελφε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Υπουργέ, μη με διαψεύδετε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει αυτή την περίοδο ως μια περίοδο διεύρυνσης των ανισοτήτων, εκποίησης του ό,τι έχει απομείνει στο δημόσιο και κατάργησης σημαντικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και ειδικά, των ασφαλισμένων.
Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στηρίζουμε την πρόταση μομφής που κατέθεσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη στηρίζουμε, διότι, σε συνδυασμό και με την πρόταση τη δική μας για δημοψήφισμα επί του νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό, αναδεικνύουν και οι δύο αυτές πρωτοβουλίες από κοινού το γεγονός ότι αυτή η Κυβέρνηση δεν έχει τη νομιμοποίηση να νομοθετεί ερήμην της κοινωνίας.
Επίσης και οι δύο αυτές πρωτοβουλίες αναδεικνύουν την ανάγκη για μια πιο ενεργή παρέμβαση των πολιτών, των συνδικάτων, των κινημάτων, της κοινωνίας στις εξελίξεις, ενόψει και της διεθνούς κρίσης και των αναπόφευκτων συνεπειών που θα έχουν και σε μας.
Παρατηρούμε ωστόσο –και αυτό έχει τη σημασία του τις τελευταίες μέρες και ιδιαίτερα από τότε που οι πολίτες έδωσαν το βροντερό παρόν στις μεγάλες διαδηλώσεις, από τότε που άρχισαν πολίτες από διαφορετικούς κοινωνικούς και πολιτικούς χώρους να συνεργάζονται στη βάση για τη συλλογή υπογραφών και να αναπτύσσουν κοινές δράσεις- μια επίθεση ενάντια στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αλλά και μια γενικότερη προσπάθεια ακριβώς να κτυπηθεί αυτή η διάθεση που εκδηλώνεται στη νεολαία και στον κόσμο της εργασίας γενικότερα για κοινή δράση. Και νομίζω ότι αυτή η προσπάθεια, αυτή η επίθεση, όπως και να την πούμε, είναι έκδηλη και στην Αίθουσα αυτή, αλλά και στα παράθυρα ορισμένων τηλεοπτικών σταθμών τις τελευταίες μέρες.
Μας λέει η Κυβέρνηση και πολλοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, ότι υπάρχει μια νωπή εντολή προς την Κυβέρνηση την οποία αγνοούμε και για το λόγο αυτό θεωρούν ότι και η πρόταση για το δημοψήφισμα και η πρόταση μομφής είναι άστοχες προτάσεις και ορισμένοι τις χαρακτηρίζουν και επικίνδυνες.
Αυτό θα είχε κάποια βάση αν είχαμε ένα εκλογικό σύστημα, το οποίο πράγματι να καθιστούσε κοινοβουλευτική πλειοψηφία την κοινωνική πλειοψηφία. Γνωρίζετε ότι είστε μια μειοψηφία μέσα στην κοινωνία, που με τη βοήθεια του εκλογικού νόμου γίνεται πλειοψηφία.
Εμείς και αυτό, όμως, το δεχόμαστε και θα είχε βάση το επιχείρημά σας υπό έναν όρο, ότι θα λέγατε πριν τις εκλογές αυτά που κάνετε μετά τις εκλογές. Δεν είπατε στον κόσμο ότι θα κόψετε τις επικουρικές συντάξεις, δεν είπατε στον κόσμο ότι θα πάρετε τα μέτρα που παίρνετε. Και είναι σημαντικά αυτά τα μέτρα για τον κόσμο που υφίσταται τις συνέπειες. Αντίθετα, παραπλανήσατε τον κόσμο με τα περιβόητα τρία «δεν» ή και τα τέσσερα «δεν».
Επίσης, έχουμε αλλαγή συνθηκών διεθνώς. Μας ανησυχούν όχι μόνο αυτά που κάνει η Κυβέρνηση, αλλά μας ανησυχούν και αυτά που δεν κάνει η Κυβέρνηση. Μας ανησυχεί που δεν βλέπουμε κάποιο σχέδιο για την αντιμετώπιση των συνεπειών της παγκόσμιας κρίσης που ξεκινάει από την Αμερική.
Μας είπαν ότι εκθέτοντας τις θέσεις μας ειδικότερα και τις ανησυχίες μας προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εκθέτουμε τον Πρόεδρο. Ακόμη άκουσον-άκουσον, μας είπαν ότι δημιουργούμε πολιτικό και πολιτειακό ζήτημα. Μα, όταν ο Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Καραμανλής, ήταν Αρχηγός της Αντιπολίτευσης επισκέφθηκε πολλές φορές τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας και του εξέθεσε τις ανησυχίες του για πάρα πολλά θέματα. Το έκανε για να υπονομεύσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τότε ο κ. Καραμανλής;
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κυρία ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΙΔΟΥ)
Κάποιοι άλλοι, λίγοι ευτυχώς, αλλά δυστυχώς από το χώρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., έκαναν κάποιους χαρακτηρισμούς, όπως ο κ. Λοβέρδος που τον άκουσα να χαρακτηρίζει την πρωτοβουλία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ως «σαλταδορισμό». Ο Πρόεδρος, όμως, του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παπανδρέου, επισκέφθηκε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας το καλοκαίρι, στις 25 Ιουλίου και 28 Αυγούστου και του εξέθεσε τις ανησυχίες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του ίδιου προσωπικά για τις πυρκαγιές, του διατύπωσε τις θέσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για το περιβάλλον και σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου συζήτησε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το ενδεχόμενο Συμβουλίου Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, πράγμα το οποίο δεν προβλέπεται στο Σύνταγμα.
Ο κ. Λοβέρδος χαρακτηρίζει εκ των υστέρων τον Πρόεδρο του κόμματός του ως «σαλταδόρο», επειδή πήγε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή μήπως μόνο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί να πηγαίνει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και όχι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α;
Αλλά ούτε η ηγεσία του Κ.Κ.Ε. δυστυχώς έμεινε αμέτοχη από αυτήν τη συγχορδία. Ο κ. Μαυρίκος από αυτό εδώ το Βήμα και άλλα στελέχη του Κ.Κ.Ε. χαρακτήρισαν την πρωτοβουλία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ως ένα show, ως μία κίνηση εντυπωσιασμού, ως ένα διαγκωνισμό τάχατες με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για το κέρδισμα των εντυπώσεων.
Πρόσφατα, όμως, πριν από ένα μήνα, η κ. Παπαρήγα επισκέφθηκε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μετά από αίτημά της, στις 27 Φεβρουαρίου και σύμφωνα με δηλώσεις της ίδιας μετά, εξέθεσε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τις ανησυχίες του Κ.Κ.Ε. για τις εξελίξεις στο Κόσοβο και γενικά στα Βαλκάνια. Το έκανε για να εντυπωσιάσει η κ. Παπαρήγα αυτό;
Εμείς θεωρούμε ότι πολύ καλώς και ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, όταν ήταν στην αντιπολίτευση -πολύ περισσότερο τώρα- και ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η κ. Παπαρήγα, πήγαν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όποτε έκριναν σκόπιμο να πάνε.
Και ακριβώς γι’ αυτό, πολύ καλώς πήγαμε κι εμείς να ενημερώσουμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για τις θέσεις μας, να του εκθέσουμε τις ανησυχίες μας, όχι να του υποδείξουμε τι θα κάνει, αλλά να του ζητήσουμε να συνυπολογίσει κι αυτούς τους δικούς μας προβληματισμούς και να πάρει τις αποφάσεις του, οι οποίες θα είναι σεβαστές από όλους μας.
Προς τι, λοιπόν, αυτή η επίθεση;
Και μια και είπα για το Κ.Κ.Ε., να πω και κάτι άλλο, ακόμα πιο απαράδεκτο. Κατηγορεί σήμερα το Κ.Κ.Ε. το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για τη συλλογική σύμβαση που υπογράφει η ηγεσία της Γ.Σ.Ε.Ε. με τις εργοδοτικές οργανώσεις.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Γιατί; Παρόλο που διαφωνήσαμε, διότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α συμμετέχει στη Γ.Σ.Ε.Ε. και στο προεδρείο της. Το Κ.Κ.Ε. συμμετέχει στο αστικό Κοινοβούλιο και μάλιστα συμμετέχει και στο Προεδρείο του Κοινοβουλίου. Πρέπει να κατηγορήσουμε το Κ.Κ.Ε. για όποιους νόμους ψηφίζει αυτό το Κοινοβούλιο διά της πλειοψηφίας; Τι μέθοδοι είναι αυτές; Τι απολίτικοι τρόποι κριτικής είναι αυτοί; Κάντε κριτική σ’ εμάς με πολιτικούς όρους.
Ολοκληρώνοντας, θα έλεγα το εξής: Όλα αυτά καταδεικνύουν ακριβώς ότι πρόκειται για μία ανησυχία και μία αμηχανία η οποία έχει προκληθεί σε ορισμένους χώρους –και στην Κυβέρνηση και σε κόμματα της Αντιπολίτευσης- πρώτον λόγω της δυναμικής που εμφανίζει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και δεύτερον και κυριότερον, λόγω της δυναμικής της κοινής δράσης που εμφανίζεται στη βάση ανάμεσα σε οπαδούς και φίλους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., του Κ.Κ.Ε., του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ανένταχτους πολίτες, ακόμα και πολίτες που ψήφισαν τη Νέα Δημοκρατία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Εμείς δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε γι’ αυτή τη δυναμική που τόση ανησυχία έχει προκαλέσει σε όσους δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα σ’ αυτήν την κοινωνία.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνης Καρπούζας.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κατάθεση πρότασης δυσπιστίας εκ μέρους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι το αποτέλεσμα μιας ανύπαρκτης πολιτικής παρουσίας πολλών μηνών. Ξεκινά από την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε στις αρχές του 2007 ζητώντας τότε πρόωρες εκλογές. Μ’ αυτόν τον τρόπο, άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι και να αναδεικνύεται το μεγάλο εσωκομματικό πρόβλημα του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Για κάποιους ήταν η αρχή του τέλους, κάτι που απεύχομαι. Αναδείχθηκαν, όμως, οι εσωκομματικές διαφορές, οι έριδες, η αμφισβήτηση και η κρίση της ηγεσίας του. Για τους συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης εδώ κι ένα χρόνο το μείζον θέμα ήταν –και είναι δυστυχώς ακόμα και σήμερα- τα εσωκομματικά προβλήματα. Η αδιαφορία για τα μεγάλα κοινωνικά, οικονομικά και εθνικά θέματα ήταν το αποκορύφωμα μιας πολιτικής εσωστρέφειας που μετέτρεψε το πάλαι ποτέ ισχυρό κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης από κόμμα εξουσίας, σε κόμμα διαμαρτυρίας. Φτάσαμε ακόμα και στο σημείο να βλέπουμε τον Πρόεδρό του να κρατά πανό της Γ.Σ.Ε.Ε. σε πορεία διαμαρτυρίας.
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση παραχώρησε ακόμα δικαιώματα άσκησης πολιτικής και κοινοβουλευτικού ελέγχου σε μικρότερα κόμματα. Μ’ αυτόν τον τρόπο, δόθηκε σ’ αυτά η δυνατότητα να ενισχύσουν την παρουσία τους και σήμερα να διεκδικούν με αξιώσεις την αύξηση της δύναμής τους.
Το ενδιαφέρον όλων των πολιτών είναι μεγάλο, αλλά το ίδιο και η ανησυχία τους για ό,τι συμβαίνει στα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Η ύπαρξη υγειών πολιτικών οργανισμών ενισχύει τη δημοκρατία και τη σωστή διακυβέρνηση της χώρας. Για το πολιτικό μας σύστημα θεωρώ απαραίτητα τα ισχυρά κόμματα εξουσίας. Αυτό που συμβαίνει εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα θα πρέπει να μας ανησυχεί.
Μετά τις εκλογές, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θέλοντας να αναλάβει την ευθύνη της εκλογικής ήττας του κόμματός του, προκάλεσε χωρίς να το θέλει εσωκομματικές διαδικασίες. Παρ’ όλο που αμφισβητείτο και όλοι ήθελαν νέο αρχηγό, ψηφίζεται ο παλιός με συντριπτική πλειοψηφία.
Ψηφίζεται, λοιπόν, ο παλιός και αμέσως αμφισβητείται από τους ίδιους οι οποίοι τον ψήφισαν. Επί πέντε μήνες η κοινή γνώμη και τα Μέσα Ενημέρωσης ασχολούνται με το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Συνέδρια επί συνεδρίων του κόμματος αποτελούν πρώτη είδηση, ενώ κορυφαία πολιτικά γεγονότα περνούν απαρατήρητα. Ένα ατυχές συμβάν και μία ενέργεια στελέχους του κόμματός μας που όλοι καταδικάσαμε, γίνεται σανίδα σωτηρίας και δίνει την ευκαιρία του αποπροσανατολισμού.
Η ανάδειξη των αδυναμιών, η έλλειψη προγράμματος και στόχων της Αντιπολίτευσης εκφράζεται μέσα από τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, όπου φαίνεται η σταθερά πρώτη θέση της Νέας Δημοκρατίας ή η μείωση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η αύξηση της δύναμης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Αυτό, βεβαίως, δημιουργεί πανικό και εκνευρισμό στις τάξεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αμέσως αναδεικνύεται το μέγεθος της αλαζονείας ενός μικρού κόμματος που δεν αντέχει στο θάμπωμα της ανόδου. Η περιφρόνηση του δημοκρατικού διαλόγου, η έκφραση θέσεων των στελεχών του, αλλά και οι ενέργειες των οργανωμένων οπαδών του είναι η απόδειξη ότι το κόμμα αυτό δεν μπορεί να γίνει ούτε μεγάλο ούτε κόμμα εξουσίας.
Αποκορύφωμα ήταν η αντίδραση του Προέδρου του στην κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που είπε «καλώς τα παιδιά». Η απάντηση, βέβαια, του κ. Πάγκαλου σ’ αυτή τη δήλωση και παρά την προσπάθειά του να τη διασκεδάσει με χιούμορ, φανέρωσε τη δυσαρέσκεια και την αγανάκτησή του. Η μετατόπιση των εσωκομματικών προβλημάτων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι σαφής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα πρέπει επιτέλους τα κόμματα της Αντιπολίτευσης να αναγνωρίσουν το ρόλο τους. Πρέπει να έχουν το ρόλο που ορίζουν το Σύνταγμα και οι νόμοι του. Η ανατροπή των κανόνων της δημοκρατίας παλαιότερα προκάλεσε την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος που στοίχισε ακριβά στην πατρίδα μας.
Σήμερα, οι ισχυροί δημοκρατικοί θεσμοί, αλλά και άλλοι παράγοντες δεν επιτρέπουν ακόμη και να διανοηθεί κανείς κάτι παρόμοιο. Όμως, δυστυχώς, δημιουργείται στους πολίτες η αποστροφή στην πολιτική και τους πολιτικούς, αλλά και αγανάκτηση. Ο λαός έδωσε στη Νέα Δημοκρατία ισχυρή πλειοψηφία να κυβερνήσει, η οποία παρά την αμφισβήτησή σας δεν είναι οριακή και κατέταξη κάθε άλλο κόμμα της Αντιπολίτευσης σύμφωνα με το ποσοστό που πήρε. Από εμάς, την Πλειοψηφία, ζητά να κυβερνήσουμε και από εσάς να ελέγξετε την Κυβέρνηση.
Κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, προκαλέσατε τέσσερις ονομαστικές απανωτές ψηφοφορίες, ενώ έπεται και η πέμπτη.
Για την κύρωση των συμβάσεων των Οργανισμών Λιμένος Πειραιώς και Θεσσαλονίκης, επίσης προκαλέσατε την ονομαστική ψηφοφορία και μάλιστα, για μια κύρωση, που εσείς το 2001 και 2002 ως κυβέρνηση είχατε υπογράψει.
Επιπλέον, συγκεντρώσατε υπογραφές για τη διεξαγωγή συζήτησης δημοψηφίσματος, εξαιτίας της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης που επιχειρούμε. Καταθέσατε πρόταση δυσπιστίας, την οποία και συζητάμε.
Βέβαια, όλα αυτά γίνονται κατ’ εφαρμογή του Κανονισμού της Βουλής και δεν αναιρούνται. Πουθενά, όμως, δεν αναφέρεται στον Κανονισμό ότι κάθε τρεις και πέντε θα επαναλαμβάνεται αυτό το ίδιο πράγμα.
Στόχος σας, κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, είναι η δημιουργία σύγχυσης και ο αντιπερισπασμός στο φόβο που σας διακατέχει. Θέλετε να παρατείνετε το χρόνο συζήτησης, δίνοντας την ευκαιρία να συνεχίζονται οι διαμαρτυρίες. Πρέπει, όμως, να ξέρετε ότι στην αντάρα που δημιουργείτε, ο «λύκος» χαίρεται, όπως λένε και στην περιοχή μου. Τώρα, ως προς τον «λύκο», πρέπει να τον αναζητήσετε.
Έχετε μετατρέψει τη Βουλή σε λόχο νεοσυλλέκτων. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτή η πρακτική της γυμναστικής, του καψωνιού, της άσκησης και του αιφνιδιασμού ισχυροποιεί την ενότητά μας, αλλά και την αγωνιστικότητά μας.
ΜΑΡΙΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό κάνουμε!
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ: Βεβαίως!
Εμείς ξεκινήσαμε τη δεύτερη κυβερνητική μας θητεία εφαρμόζοντας το πρόγραμμά μας, υλοποιώντας τις δεσμεύσεις μας με μία σειρά μεταρρυθμίσεων που είναι αναγκαίες για την ανάπτυξη του τόπου μας.
Ο Πρωθυπουργός μας Κώστας Καραμανλής απολαμβάνει της εμπιστοσύνης, αλλά και της στήριξης της συντριπτικής πλειοψηφίας. Ό,τι εφαρμόζουμε έχει την έγκριση του ελληνικού λαού που ασφυκτιά σε ένα απαράδεκτο, αλλά και χρεοκοπημένο σύστημα. Ό,τι προτείνουμε, εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όλες οι προσπάθειές μας στοχεύουν στην ανάπτυξη της χώρας μας, τον εκσυγχρονισμό του κράτους, αλλά και τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος δικαιοσύνης, ισονομίας και ισοπολιτείας, ενός σύγχρονου και ικανού κράτους που θα μπορεί να υπηρετεί με αποφασιστικότητα τον πολίτη. Πολιτικές ομηρίες και πελατειακές σχέσεις που εφάρμοσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις αποδείχθηκαν καταστροφικές για τον τόπο μας.
Σήμερα, πρέπει να αντιληφθείτε το μεγάλο λάθος που διαπράξατε. Σήμερα, ακόμα κάποιοι ευνοούμενοι και καλοβολεμένοι συνεχίζουν να δημιουργούν προβλήματα στο κοινωνικό σύνολο. Αντίθετα, βλέπουμε συνεπείς πολίτες, νοικοκυραίους να συνωστίζονται στις ουρές για να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.
Οι αγρότες ανησυχούν για την κακοκαιρία που ενέκυψε και προσπαθούν να προστατέψουν τις καλλιέργειές τους. Γι’ αυτούς δεν άλλαξε τίποτα ακόμα στο ασφαλιστικό, αν και είμαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται για τετελεσμένο γεγονός και ότι θα υπάρξουν εξελίξεις.
Αυτή την ανισότητα, αυτή την αδικία, κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να την αλλάξουμε. Η Αντιπολίτευση στο σύνολό της δεν συμμετέχει στο διάλογο. Η αποχώρησή της από τις συνεδριάσεις των επιτροπών ήταν καθολική.
Κύριοι συνάδελφοι, για να νομιμοποιηθεί η θέση σας, θα έπρεπε να έχετε ήδη καταθέσει τις προτάσεις σας και τις παρατηρήσεις σας. Αυτό το αρνηθήκατε, όπως αρνείστε ακόμη και σήμερα μια θετική ψήφο.
Επιπλέον, αυτό επιβαρύνει τη θέση σας και σας καθιστά παρατηρητές σε μια μεγάλη προσπάθεια που κάνουμε και την οποία δεν βοηθάτε, μια προσπάθεια για την ανάπτυξη, για τον εκσυγχρονισμό του τόπου μας, για μια καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους τους Έλληνες και όλες τις Ελληνίδες.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Κώστας Αλυσανδράκης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω μπροστά μου τα Πρακτικά της χθεσινής συνεδρίασης. Δεν βλέπω ο συνάδελφος Γιώργος Μαυρίκος να είπε τίποτα για την επίσκεψη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Άλλα πράγματα είπε για το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ο Μαυρίκος.
Είπε, παραδείγματος χάριν τα εξής: «Το ’92 η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο Συνασπισμός έτρεξαν κάτω από τα ράσα των παπάδων.» Αυτό δεν φαίνεται να ενόχλησε τον κ. Δραγάσακη. Είπε, επίσης, τα ακόλουθα: «Οι ιδιοκτήτες των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης έχουν κάνει την επιλογή τους. Προβάλλουν και στηρίζουν το Συνασπισμό.» Ούτε αυτό ενόχλησε τον κ. Δραγασάκη.
Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, χαρακτηρίσαμε ως κίνηση εντυπωσιασμού την επίσκεψη στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, γιατί έγινε ταυτόχρονα με την πρόταση του Συνασπισμού για δημοψήφισμα. Το πρόβλημα με το ασφαλιστικό υπήρχε εδώ και καιρό. Θα μπορούσε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να είχε επισκεφθεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας πριν από ένα χρόνο και να εκθέσει τις ανησυχίες του. Και η επίσκεψη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ακριβώς χθες δεν έχει τίποτα να κάνει με τις επισκέψεις που κατά καιρούς έχει κάνει το Κόμμα μας σε σχέση με σοβαρά, διεθνή ή εθνικά ζητήματα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε μπροστά μας ένα φαινομενικά παράδοξο. Το πρωί της χθεσινής ημέρας το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μαζί με τη Νέα Δημοκρατία συνυπογράφουν με τον Σ.Ε.Β. γενική συλλογική σύμβαση εργασίας, που προβλέπουν μία εξευτελιστική αύξηση του ενός ευρώ στο κατώτερο μεροκάματο. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καταθέτει πρόταση δυσπιστίας κατά της Νέας Δημοκρατίας. Παρένθεση: Προτείνουμε στους εργαζόμενους να επενδύσουν το ένα ευρώ στην αγορά του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ.»
Τι νόημα έχει, λοιπόν, η πρόταση δυσπιστίας; Τι άλλο αποτέλεσμα θα έχει πέρα από το να μεταθέσει την έμφαση από την πάλη για τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα σε μία αντιπαράθεση στο στενό πλαίσιο του Κοινοβουλίου;
Το παραπάνω παράδοξο αίρεται, αν σκεφθεί κάποιος–και αυτό έχει πολλές φορές αποδειχθεί στην πράξη- ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αμφισβητεί μεν την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά δεν αμφισβητεί την ουσία της πολιτικής της, την οποία εξάλλου προωθούσε, όταν κυβερνούσε. Είναι ενδιαφέρον, παραδείγματος χάριν, ότι τόσο ο κ. Βενιζέλος όσο και ο κ. Πάγκαλος χθες στις τοποθετήσεις τους δεν απέρριψαν την ιδέα των μεταρρυθμίσεων για το ασφαλιστικό και γενικότερα, αλλά μίλησαν για την ανάγκη συναίνεσης.
Στο παιχνίδι μπαίνει και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που ανταγωνίζεται με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τις εντυπώσεις –αναφέρθηκα και προηγούμενα σε αυτό- ενώ καλλιεργεί αυταπάτες για το χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παραμένει εγκλωβισμένος στα πλαίσια του συστήματος. Φωνάζει για τη σύμβαση που υπέγραψαν Π.Α.Σ.Κ.Ε. και Δ.Α.Κ.Ε., αλλά συμπορεύεται μαζί τους και σε σωματεία και σε διαδηλώσεις, ενώ συνεργάζεται με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε δήμους και νομαρχίες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προώθησε τις μεταρρυθμίσεις -αναδιάρθρωση του συστήματος τις λέμε εμείς- και το έκανε με μεγάλο πολιτικό κόστος για την ίδια. Το ότι δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος αποδεικνύει πόσο ισχυρές είναι οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει όχι απέναντι στο λαό, αλλά απέναντι στη ντόπια και ξένη ολιγαρχία. Το ομολογεί, εξάλλου, και η ίδια. Στην εισηγητική έκθεση για το ασφαλιστικό αναφέρεται καθαρά: «Επιπλέον, πρόκειται για μία πολιτική που συνάδει απόλυτα με τις πανευρωπαϊκές τάσεις και προσεγγίσεις, καθώς και με τις δεσμεύσεις της χώρας μας έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των διεθνών οργανισμών.»
Δέχεται επαίνους για το έργο της: «Η Ελλάδα σημείωσε σταθερή πρόοδο στην εφαρμογή του εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων κατά την περίοδο 2005 - 2007».
Από τις συστάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου είναι το απόσπασμα που διάβασα. Δέχεται και συστάσεις, μεταξύ άλλων: «Να επιταχύνει την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση και τη δια βίου μάθηση».
Στο χώρο της γνώσης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει στο παθητικό της τον πρόσφατο νόμο για την έρευνα, όπου ακολουθώντας την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως αυτή εκφράζεται με τη στρατηγική της Λισαβόνας, δίνει θεσμικό ρόλο στις επιχειρήσεις σε ό,τι αφορά τον προγραμματισμό της έρευνας, ενώ υποτάσσει ακόμα παραπέρα τη γνώση, νέα και παλιά, στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Προωθεί και προσπαθεί να επιβάλει μέσα από τη λεγόμενη «αξιολόγηση» το επιθυμητό για το κεφάλαιο μοντέλο του πανεπιστημιακού δάσκαλου και ερευνητή, ο οποίος δεν καταξιώνεται πλέον με βάση την ποιότητα της διδασκαλίας του και την πρωτοτυπία της έρευνάς του, αλλά με βάση τις καλές του σχέσεις με τις επιχειρήσεις. Προβάλλει μια διαστρεβλωμένη εικόνα αριστείας, για να προωθήσει έναν άκρατο ανταγωνισμό και να πετάξει στον καιάδα το μεγαλύτερο μέρος του ερευνητικού δυναμικού της χώρας μας.
Παράλληλα, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιμένει, παρά την αντίθεση της πανεπιστημιακής κοινότητας, στην εφαρμογή του νόμου που ψήφισε για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, ώστε να μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε παραρτήματα των επιχειρήσεων με ή χωρίς την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Προχωράει, επίσης, την αναγνώριση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, που είναι «Δούρειος ίππος» για να περάσουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Σε ό,τι αφορά την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η Κυβέρνηση υπόσχεται «έξυπνα» σχολεία, «έξυπνα» κτήρια -όχι έξυπνα στο περιεχόμενό τους- ενώ εξακολουθεί να προωθεί –αυτό το έκανε και η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- την ανάπτυξη των δεξιοτήτων που χρειάζονται οι επιχειρήσεις και όχι την ανάπτυξη ολοκληρωμένης προσωπικότητας. Επικίνδυνο πράγμα η ολοκληρωμένη προσωπικότητα! Επικίνδυνο να γνωρίζουν οι νέοι το πώς λειτουργεί η φύση. Ακόμη πιο επικίνδυνο να γνωρίζουν πώς λειτουργεί η κοινωνία. Μπορεί να τους μπει η ιδέα να την αλλάξουν. Και όλα αυτά βεβαίως γίνονται σε βάρος των οικονομικών της εργατικής οικογένειας και με ένα σωρό ταξικούς φραγμούς που μπάζει αυτή η διαδικασία.
Θα έχουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και συνέχεια στο χώρο της γνώσης. Η Εαρινή Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισε το τι «θα πρέπει να δοθεί στα πανεπιστήμια η δυνατότητα ανάπτυξης εταιρικών σχέσεων με τον επιχειρηματικό κόσμο», ενώ ανακάλυψε και πέμπτη ελευθερία: Την ελεύθερη κυκλοφορία της γνώσης -δεν μας έφταναν οι τέσσερις- λες και η γνώση θα μπορούσε να περιοριστεί στα εθνικά σύνορα. Ανάμεσα σε άλλα προβλέπει: «Ενίσχυση της διασυνοριακής κινητικότητας των ερευνητών, καθώς και των φοιτητών, των επιστημόνων και του πανεπιστημιακού διδακτικού προσωπικού», δηλαδή τη μετατροπή των επιστημόνων σε νομάδες, που εφ’ όρου ζωής θα μετακινούνται για να βρουν δουλειά. Άλλο σημείο. «Βέλτιστη χρήση της διανοητικής ιδιοκτησίας που δημιουργείται στο πλαίσιο δημόσιων ερευνητικών οργανισμών, ώστε να αυξηθεί η μεταφορά γνώσης στη βιομηχανία». Αναφαίρετο το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, ακόμη και της πνευματικής ιδιοκτησίας! Έχεις το δικαίωμα να έχεις πνευματική ιδιοκτησία πάνω στο ανθρώπινο γονιδίωμα, παραδείγματος χάρη.
Στο χώρο του πολιτισμού έχει φτάσει ήδη στην Ολομέλεια ένα νομοσχέδιο που υποτίθεται ότι κτυπά την αρχαιοκαπηλία, ενώ αφήνει στο απυρόβλητο την αρχαιοπωλησία, το βασικό δηλαδή κίνητρο της αρχαιοκαπηλίας. Δεν θα μπορούσε βέβαια να είναι διαφορετικά, αφού η Νέα Δημοκρατία, αλλά και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ακολουθώντας τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντιμετωπίζει τον πολιτισμό ως βιομηχανία με όρους αγοράς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτά που έχουν υποστεί όσοι ζουν από τη δουλειά τους και αυτά που έχουν ωφεληθεί όσοι ζουν από την εκμετάλλευση της δουλειάς των άλλων, ωχριούν μπροστά σ’ αυτά που θα επακολουθήσουν. Το ερώτημα, που τίθεται, είναι: Πώς ο λαός θα αποκρούσει την επίθεση που έχει στόχο να αναιρέσει όλες τις κατακτήσεις των τελευταίων εκατόν πενήντα χρόνων και πώς στη συνέχεια θα περάσει στην αντεπίθεση, ώστε να διεκδικήσει σε πρώτη φάση μία ανθρώπινη ζωή για τη λαϊκή οικογένεια και στη συνέχεια τη ριζική, επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας, ώστε να λειτουργεί αυτή με κινητήρια δύναμη την ανθρώπινη ευημερία και όχι το καπιταλιστικό κέρδος; Πώς θα γίνει αυτό; Με μία «αριστερή διακυβέρνηση», η οποία κατά τον κ. Αλαβάνο θα είναι «όμορφη, χαρούμενη, αισιόδοξη, πολύχρωμη και καινοτόμα», ή με το να πάρει ο λαός την εξουσία στα χέρια του, για να βάλει την οικονομία στην υπηρεσία των λαϊκών συμφερόντων, όπως προτείνει το Κ.Κ.Ε.; Κάτι τέτοιο, βέβαια, προϋποθέτει ανασύνταξη του κινήματος, παραπέρα ανάπτυξη της οργάνωσης και δράσης των εργαζομένων, κοινή πάλη με τα φτωχά τμήματα των μεσαίων στρωμάτων.
Απαιτεί απόκρουση των αντιλαϊκών σεναρίων, απαιτεί ριζοσπαστικοποίηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε συνάδελφε, πρέπει να ολοκληρώσετε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ: Ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε.
Η σύγκρουση θα έλθει και θα κερδίσει αυτός που θα είναι καλύτερα προετοιμασμένος.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Νικόλαος Σταυρογιάννης.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πρόταση δυσπιστίας που υπέβαλε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία κίνηση εντυπώσεων στα πλαίσια του ανταγωνισμού στον ευρύτερο χώρο της Αντιπολίτευσης. Ας είναι όμως, δεν πειράζει, είναι καλοδεχούμενη. Η Κυβέρνηση κερδίζει απ’ αυτήν σε πολλά επίπεδα, κυρίως, όμως, γιατί της δίνεται η δυνατότητα να αναδείξει το κυβερνητικό της έργο, τις προτεραιότητές της και τους στόχους της πολιτικής της και να επαναφέρει την πολιτική στο προσκήνιο μετά από μιά μακρά περίοδο, όπου και με ευθύνη της Αντιπολίτευσης, περιθωριοποιούνταν τα μείζονα και προβάλλονταν τα ελάσσονα σαν μοναδικά και κυρίαρχα ζητήματα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διανύουμε μία σύνθετη, πολύπλοκη εποχή. Οι ραγδαίες μεταβολές που συντελούνται παγκοσμίως, επηρεάζουν καταλυτικά το επίπεδο της ζωής των πολιτών. Ποτέ άλλοτε τα δεδομένα δεν άλλαζαν με τέτοια ταχύτητα. Ποτέ άλλοτε αυτές οι αλλαγές δεν επηρέαζαν άμεσα τους πολίτες. Ποτέ άλλοτε η αποτελεσματικότητα της πολιτικής δεν κρινόταν σε τόσο μεγάλο βαθμό από τη δυνατότητά της να απαντά άμεσα στις ανάγκες των καιρών, να τολμά αλλαγές που υπαγορεύονται από τα νέα δεδομένα, να τολμά μεταρρυθμίσεις που κάνουν καλύτερη τη ζωή των πολιτών. Οι ανάγκες των καιρών και οι σύγχρονες αντιλήψεις για το τι πρέπει να γίνει, δεν μπορεί, λοιπόν, να ταυτίζονται με την αδράνεια, με τη στασιμότητα και τη συντήρηση.
Με αυτά τα δεδομένα η δέσμευσή μας για πολιτικές ευθύνης απέναντι στους Έλληνες, αποκτά νέα δυναμική, αλλά και καινούργιο, ουσιαστικότερο περιεχόμενο. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας είναι πολλά, περίπλοκα και βαθιά ριζωμένα από το παρελθόν.
Ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα που δοκιμάστηκε η αίσθηση ευθύνης όλων των πολιτικών δυνάμεων ήταν το ασφαλιστικό. Τα είπαμε κατά τη διάρκεια της συζήτησης την προηγούμενη εβδομάδα. Χρόνιες παθογένειες, συσσωρευμένα προβλήματα και οι διαρκώς αυξανόμενες κοινωνικές ανάγκες, μας επιφυλάσσουν σοβαρούς κινδύνους. Γι’ αυτό και συνεπείς προς τις δεσμεύσεις μας προς την ελληνική κοινωνία προχωρήσαμε στη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού μας συστήματος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μετά από τέσσερα χρόνια συνεχούς εφαρμογής του κυβερνητικού και του μεταρρυθμιστικού μας προγράμματος και της πολιτικής δημοσιονομικής εξυγίανσης, η ελληνική οικονομία έχει μπει πλέον σε μία άλλη δυναμική τροχιά. Τα μεγάλα προβλήματα αντιμετωπίζονται.
Αντιμετωπίζουμε με επιτυχία τις προκλήσεις και τους κινδύνους που απορρέουν από τις ευρωπαϊκές και τις παγκόσμιες αρνητικές οικονομικές εξελίξεις. Από το Μάρτιο του 2004 εφαρμόζουμε ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης, απασχόλησης και κοινωνικής συνοχής. Η δημοσιονομική προσαρμογή βασίστηκε στον περιορισμό του δημόσιου τομέα, στη μείωση της σπατάλης και στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και συνοδεύτηκε και συνοδεύεται από ένα ευρύ μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα, που απελευθέρωσε τις παραγωγικές δυνάμεις της ελληνικής οικονομίας.
Η πολιτική μας στην οικονομία έχει αρχίσει και αποδίδει καρπούς. Αποκαταστήσαμε τη δημοσιονομική διαφάνεια και περιορίσαμε δραστικά τα δημοσιονομικά ελλείμματα. Μειώσαμε τη φορολογία για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Δημιουργήσαμε κίνητρα για επενδύσεις. Ενισχύσαμε με αποτελεσματικές δράσεις τις εξαγωγές. Υπερδιπλασιάσαμε την απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων. Με στοχευμένες δε πρωτοβουλίες, ενισχύουμε την κοινωνική συνοχή. Με την πολιτική μας δίνουμε ισχυρή ώθηση στην απασχόληση, μειώνοντας την ανεργία κατά τρεις περίπου ποσοστιαίες μονάδες.
Η επιχειρηματικότητα και οι επενδύσεις ενισχύονται. Η περιφερειακή σύγκλιση επιταχύνεται. Και παρά την αλματώδη άνοδο των τιμών του πετρελαίου και των πρώτων υλών, συνεχίζουμε να έχουμε έναν από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην ευρωζώνη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι μεταρρυθμίσεις που κάναμε τα προηγούμενα χρόνια και τα μεγάλα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη, έχουν δώσει ένα νέο δυναμισμό στην ελληνική οικονομία. Οι αναπτυξιακές προοπτικές, οι οποίες συνεχίζονται, στηρίζονται στην αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων της τέταρτης προγραμματικής περιόδου, στο ευρύ πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, στις ιδιωτικές επενδύσεις στο πλαίσιο του επενδυτικού νόμου και στις συμπράξεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
Μιλώντας κάποιος για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, οφείλει να αναφερθεί ξεχωριστά για τις προοπτικές της πραγματικής οικονομίας, όπου πράγματι είναι μεγάλες και κυρίως για τα δημόσια οικονομικά, όπου παρά τις πρωτοβουλίες των τελευταίων χρόνων ο δημόσιος τομέας παραμένει ο μεγάλος ασθενής.
Η Κυβέρνηση πέτυχε την προηγούμενη τετραετία μία μεγάλη δημοσιονομική προσαρμογή. Ωστόσο, η μείωση αυτή του ελλείμματος δεν αρκεί προκειμένου να αντιμετωπιστούν όλα τα μεγάλα, τα χρόνια προβλήματα που υπάρχουν στο δημόσιο τομέα. Αυτό κάνει ακόμα πιο επιτακτική τη δεύτερη φάση της δημοσιονομικής εξυγίανσης, για να αντιμετωπίσουμε όλες τις αιτίες του δημόσιου χρέους και των ελλειμμάτων και να εναρμονιστούμε μαζί με τις υπόλοιπες χώρες μέχρι το 2010 στην εξάλειψη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχοντας αναφερθεί στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας θα ήθελα προτού κλείσω να αναφερθώ και στους στόχους που υλοποιούμε με τον τρέχοντα προϋπολογισμό.
Με αυτόν τον προϋπολογισμό έχουμε κάνει ένα ακόμα αποφασιστικό βήμα στη μεγάλη προσπάθεια που έγινε από την αρχή της κυβερνητικής μας θητείας για μία πιο δυναμική κοινωνία, για μία πιο δίκαιη κοινωνία. Με αυτόν επιδιώκουμε την περαιτέρω μείωση των ελλειμμάτων, τη συνέχιση της αποκλιμάκωσης του δημόσιου χρέους, την ουσιαστική στήριξη των ευαίσθητων ομάδων του κοινωνικού συνόλου, την αποτελεσματική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, την ενίσχυση της περιφέρειας, την τακτοποίηση παλαιών οικονομικών εκκρεμοτήτων στα ασφαλιστικά ταμεία και στην αυτοδιοίκηση.
Θέλουμε και αποτελεί μόνιμη και πάγια επιδίωξή μας τα αποτελέσματα της πολιτικής μας να διαχέονται σε όλη την κοινωνία, σε όλους τους ‘Έλληνες πολίτες.
Υλοποιούμε με αυτόν τον προϋπολογισμό στο ακέραιο τις δεσμεύσεις μας που αναλάβαμε απέναντι στους πολίτες:
Αυξήθηκε το Ε.Κ.Α.Σ. φθάνοντας στα 230 ευρώ, αύξηση κατά 18%. Αυξήθηκε η κατώτατη σύνταξη του Ο.Γ.Α. φθάνοντας στα 330 ευρώ, αύξηση 19%. Αυξήθηκε το κατώτατο επίδομα ανεργίας φθάνοντας στα 404 ευρώ. Συστήσαμε το Ταμείο Εθνικής Συνοχής. Διαθέσαμε αυξημένους πόρους από τον τρέχοντα προϋπολογισμό για την υγεία, την παιδεία, για τα δημόσια έργα. Υλοποιούμε στο ακέραιο τις δεσμεύσεις μας για τις τρίτεκνες οικογένειες, πολυτεκνικό επίδομα και για τους ένστολους συμπολίτες μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πρόγραμμά μας για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής στηρίζεται στη σημαντική δουλειά που έχει γίνει στο χώρο της οικονομίας μας. Γιατί η πρόοδος που σημειώνεται στην οικονομία μας, μας επιτρέπει να υλοποιήσουμε στις στοχευμένες πρωτοβουλίες για την ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής, για τη στήριξη των συμπολιτών μας που έχουν ανάγκη από μεγαλύτερη μέριμνα από την πολιτεία. Και όσο μεγαλύτερη πρόοδο σημειώνεται από την κοινωνία μας, τόσο πιο αποτελεσματικό θα γίνεται το κοινωνικό κράτος στη χώρα μας. Στην πρόοδο του τόπου μας θέλουμε να συμμετέχουν όλοι οι πολίτες. Στόχος αμετάθετος της πολιτικής μας είναι μία δυναμική οικονομία και μέσα από αυτήν μία πιο δίκαιη κοινωνία, μία καλύτερη κοινωνία, τέτοια που δικαιούνται όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι ‘Έλληνες, τέτοια που η νέα διακυβέρνηση του τόπου, η Κυβέρνηση Καραμανλή εγγυάται για όλους μας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Αργύρης έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ: Επιτρέψτε μου μία παρατήρηση για τον προηγούμενο ομιλητή. Θα έλεγα ότι είναι από τις λίγες περιπτώσεις που συνάδελφος, Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας μιλάει πολιτικά και προσπαθεί να υπερασπιστεί το έργο της Νέας Δημοκρατίας παρά τις όποιες υπερβολές. Όμως, θα πρέπει να σημειωθεί, ότι ούτε καν οι Υπουργοί της Κυβέρνησης δεν ασχολήθηκαν με την μομφή, ασχολούνται μόνο με το τι κάνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και προσπαθούν να ερμηνεύσουν την πρωτοβουλία του για την πρόταση δυσπιστίας.
Θα πρέπει να πω ότι από χθες το πρωί υπήρξε ένας πανικός στην Κυβέρνηση.
Λειτούργησε το σύστημα «alert». Συναγερμός χτύπησε στο επικοινωνιακό επιτελείο προσπαθώντας με διάφορους τρόπους να δώσουν «γραμμή» στους συναδέλφους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας για την απάντησή τους στην πρωτοβουλία του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Τι σας φοβίζει, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας; Είναι σίγουρο ότι κάτι σας φοβίζει, πρώτα-πρώτα ότι θα αποκαλυφθούν τα σχέδιά σας. Κάνατε μία μεγάλη προσπάθεια την προηγούμενη εβδομάδα να αποκρύψετε με οποιουσδήποτε τρόπους τις αληθινές σας προθέσεις σε αυτό που ονομάσατε μεταρρύθμιση, δηλαδή στο ασφαλιστικό. Σας φοβίζουν επίσης οι διαδηλώσεις, που δεν ήταν απλά κάποιες μεμονωμένες συντεχνιακές διαδηλώσεις ανθρώπων που ήθελαν να βελτιώσουν το εισόδημά τους, αλλά υπήρξε μία πάνδημη κινητοποίηση όλων των δυνάμεων της εργασίας που διεκδικούσαν να κρατήσουν τα κεκτημένα.
Επίσης σας φοβίζει το ότι αυτήν τη φωνή της κοινωνίας, που έχει βάλει και στόχο, κάποιοι την αφουγκράζονται. Εμείς αφουγκραστήκαμε τη φωνή της κοινωνίας και γι’ αυτό αναλάβαμε αυτήν την πρωτοβουλία. Σίγουρο είναι ότι και τα κόμματα της Αριστεράς αφουγκράστηκαν την κοινωνία και δείχνουν πράγματι ότι θέλουν να υπηρετήσουν το στόχο της.
Ποιος είναι ο στόχος της ελληνικής κοινωνίας; Ποιον στόχο έχει βάλει σήμερα η ελληνική κοινωνία; Επειδή εσείς διαβάζετε πολύ καλά τα γκάλοπς, θα πρέπει να σας πω ότι σας φοβίζει η σωστή ανάγνωση, γιατί σήμερα το 85% του ελληνικού λαού είναι δυσαρεστημένο με την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Είναι δυσαρεστημένο, γιατί ακριβώς αφαιρείτε κατακτήσεις από το κοινωνικό κράτος, από την κοινωνική πολιτική σε όλα τα επίπεδα, πρώτα στην παιδεία, μετά στην υγεία, τώρα στο ασφαλιστικό, αφαιρείτε δηλαδή το βασικό πυλώνα της κοινωνικής πολιτικής.
Επίσης σας φοβίζει -γιατί το ξέρετε και το διαβάζετε σωστά- ότι αυτό το 85% είναι δυσαρεστημένο και με την Αξιωματική Αντιπολίτευση, δηλαδή με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Θέλετε βέβαια να δώσετε προς τα έξω μίαν άλλη ερμηνεία, αλλά όποιος θέλει να το διαβάσει σωστά, θα δει ότι είναι δυσαρεστημένος ο κόσμος με την Αξιωματική Αντιπολίτευση και μετά με τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης διότι δεν ανατρέπουμε αυτήν την πολιτική σας, γιατί τα βήματά μας είναι αργά και δεν ερχόμαστε πιο γρήγορα να ανατρέψουμε αυτήν την πολιτική. Επειδή καταλάβατε ότι δεν μας ενδιαφέρει πλέον σώνει και καλά να αποκτήσουμε την πολιτική πλειοψηφία για να σας ανατρέψουμε σαν Κυβέρνηση, σας φοβίζει η κοινωνική πλειοψηφία που δημιουργείται καθημερινά από την ίδια την κοινωνία και έρχονται τα κόμματα της Αντιπολίτευσης να υπηρετήσουν αυτόν το στόχο.
Θέλω να πω και κάτι άλλο. Όσο και αν κάποιοι –και πρώτα η Νέα Δημοκρατία- επιχαίρονται από τη λογική του Κομμουνιστικού Κόμματος ότι ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέα Δημοκρατία είναι το ίδιο πράγμα, θα μπορούσε σήμερα να πει κάποιος ότι η Κυβέρνηση είναι αυτή που παράγει πολιτική και ότι η πολιτική που παράγει αφαιρεί δικαιώματα, όμως είμαι σίγουρος ότι μετά την πίεση της κοινωνίας θα αναθεωρήσει αυτήν την ισοπεδωτική άποψη που έχει σ’ όλα τα επίπεδα. Επίσης, όσον αφορά στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., να μην επιχαίρεται μόνο και μόνο με μία ακτιβιστική λογική η οποία θέλει να ανατρέψει πιθανώς μία δική μας τακτικιστική πολιτική. Σας φοβίζει ότι ένα συλλαλητήριο ή μία διαδήλωση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και μία διαδήλωση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μπορεί να συμπέσουν την ίδια μέρα, όπως συνέπεσαν τα συλλαλητήρια και οι διαδηλώσεις της κοινωνίας με τα οποία πράγματι πάλεψαν, ξεχνώντας τις κομματικές διαφορές και κάτω από το ίδιο πανό, κατά της ανάλγητης πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Αυτά είναι που σας φοβίζουν και αυτά ακριβώς είναι που σας τρομάζουν, κύριοι της Κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας.
Επειδή μας ρωτήσατε πολλές φορές γιατί κάναμε αυτήν την πρόταση δυσπιστίας, κατ’αρχάς πήραμε αυτήν την πρωτοβουλία γιατί ήταν απαίτηση της ελληνικής κοινωνίας. Δεύτερον, πήραμε αυτήν την απόφαση και αυτήν την πρωτοβουλία να κάνουμε πρόταση δυσπιστίας στην Κυβέρνηση, γιατί ακριβώς η Κυβέρνηση παραπλανά τον ελληνικό λαό. Ξέρετε πολύ καλά ότι τώρα θα αναδειχτεί αυτή η παραπλάνηση σ’ όλο της το μεγαλείο, πρώτα για τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Σήμερα ο Πρωθυπουργός μπορούσε να πει οτιδήποτε για την πρόταση δυσπιστίας και να δικαιολογήσει γιατί δεν έχει κανέναν φόβο, γιατί το έργο του είναι μεταρρυθμιστικό, παρά την όποια κατακραυγή της κοινωνίας. Μπορούσε να το κάνει αν ήθελε, αλλά η αγωνία του ήταν να αποδείξει ότι το κάναμε μόνο και μόνο για να προηγηθούμε της πρωτοβουλίας του Συνασπισμού.
Κι όμως, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, η φωνή που ακούστηκε και εδώ, έξω από τη Βουλή, που εσείς κάνετε ότι δεν την ακούτε και η οποία λέει ότι κάτι δεν κάνατε σωστό εδώ μέσα, να ξέρετε ότι θα έχει αποτέλεσμα. Οι λαϊκές παροιμίες είναι αυτές οι οποίες καθορίζουν κατ’ απόλυτο τρόπο τα πράγματα.
Τι τάξατε προεκλογικά στον ελληνικό λαό; Ξέρετε τι λέει ο ελληνικός λαός; «Λαγούς με πετραχήλια». Αυτό κάνατε και το κάνατε μάλιστα μ’ έναν τέτοιο τρόπο, που νομίζατε ότι αυτό δεν θα αποδειχθεί. Νομίζω ότι μετά από τέσσερα χρόνια κυβέρνησης το εισέπραξαν στο ταμείο αυτών των προεκλογικών σας λόγων και έργων και είδαν ότι είναι όχι απλά μείον, αλλά ότι το αποτέλεσμα καθορίστηκε πάλι με μία παροιμία που λέει: «άνθρακες ο θησαυρός».
Και εσείς, φορώντας το μανδύα των μεταρρυθμιστών, έρχεστε εδώ να μας πείτε ότι αυτά τα «φύκια» που πουλάτε είναι «μεταξωτές κορδέλες». Να ξέρετε, ευτυχώς για τη χώρα που η ελληνική κοινωνία και ο ελληνικός λαός είναι υποψιασμένοι από εσάς πλέον, γιατί τους κοροϊδέψατε.
Και επειδή μας ρωτάτε γιατί κάναμε αυτήν την πρόταση, σας λέω ότι κοροϊδέψατε και παραπλανήσατε τον ελληνικό λαό όταν λέγατε για την ισχυρή οικονομία. Έχουμε ισχυρή οικονομία, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης; Αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι η ισχυρή οικονομία η οποία ξεκίνησε από την απογραφή, προχώρησε στην εκτίναξη του πληθωρισμού, έφτασε στην αύξηση του δημόσιου χρέους, προχώρησε στην αύξηση των ελλειμμάτων και προχώρησε ακόμα περισσότερο στο πιο καταστροφικό για την οικονομία μας, δηλαδή στη μεγάλη διαφορά που προκύπτει στο εμπορικό ισοζύγιο που εκτίναξε την ανεργία, που δημιούργησε, αν θέλετε, όλες τις προϋποθέσεις της φθηνής εργασίας και δημιούργησε εκτίναξη στις τιμές και στην ακρίβεια;
Μίλησε ο κ. Καραμανλής και είπε ότι θα αποδειχθεί η κοινωνική ευαισθησία της Κυβέρνησης. Ποια είναι αυτή η κοινωνική ευαισθησία που έδειξε ο κ. Καραμανλής; Τι εννοούσε ακριβώς δηλαδή λέγοντας κοινωνική ευαισθησία; Εννοούσε αυτό που πράττει, δηλαδή την κοινωνική αναλγησία, την οποία την είδαμε και τη ζήσαμε στο μεγαλείο της. Τη ζήσαμε στη φοροαπαλλαγή των ισχυρών και τη ζούμε καθημερινά σ’ αυτό που βιώνουν οι αδύναμοι, που καθημερινά τρέχουν να πληρώσουν το μάρμαρο. Επίσης, έχουμε την επίθεση στην παιδεία, στην υγεία και στο ασφαλιστικό.
Δεν θα φανεί σήμερα η μεγάλη κοροϊδία σε μία τάξη που πίστεψε πράγματι στον κ. Καραμανλή, γιατί ο ίδιος θα έπαιρνε στις πλάτες του το θέμα του αγροτικού προβλήματος, που θα πήγαινε ο ίδιος να διαπραγματευτεί στις Βρυξέλλες; Και τι ζούμε σήμερα; Ζούμε το φιάσκο και το Βατερλώ των Υπουργών στη ζάχαρη, στο βαμβάκι, στον καπνό. Αυτή είναι η πολιτική που έλεγε ο κ. Καραμανλής και η Κυβέρνησή του ότι μπορούσαν και είχαν σχέδιο να βοηθήσουν τον αγρότη και τον εργαζόμενο και να αυξήσουν το εισόδημά του.
Τι σας λένε σήμερα, όσοι πηγαίνετε στα καφενεία; Ότι είναι ικανοποιημένοι; Εγώ έκανα προχθές μία επίσκεψη στην Πελοπόννησο και τρόμαξα, γιατί κατάγομαι από την Ήπειρο και είμαι συνηθισμένος από ερημωμένα χωριά και από τέτοιες πολιτικές. Και είδα χωριά ερημωμένα, εγκαταλελειμμένα. Περνούσες δηλαδή σε χωριά της Πελοποννήσου, που εμείς οι Ηπειρώτες, όταν περνούσαμε στην Πελοπόννησο, νομίζαμε ότι διασχίζαμε τον παράδεισο και τώρα βλέπουμε ότι είναι εγκαταλελειμμένα χάρη στην πολιτική σας.
Ξέρετε πολύ καλά ότι δεν τολμάει σήμερα να πάει να αγοράσει λιπάσματα ο αγρότης. Δεν τολμάει ο κτηνοτρόφος να πάει να πάρει ζωοτροφές. Και τους λέγατε ότι θα τους βοηθήσετε στο εισόδημά τους. Αντί αυτού, λοιπόν, τι είδαμε; Είδαμε τους κουμπάρους, τα καρτέλ, τις χειροπέδες που από τη μια μεριά τις βάζατε και από την άλλη μεριά τις βγάζατε.
Κλείνοντας, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, θα ήθελα να πω ότι θα επιβεβαιωθεί ο φόβος σας. Πρώτον, εμείς θα υπηρετήσουμε το στόχο της κοινωνίας, που είναι να ανατραπεί αυτή η πολιτική. Και στη συνέχεια, η κοινωνική πλειοψηφία με οποιοδήποτε τίμημα της δημοκρατικής παράταξης -είναι σίγουρο ότι τα κόμματα αυτά θα κάνουν ένα βήμα πίσω, το ένα από το άλλο- θα βρεθεί μπροστά στην ανατροπή, δηλαδή αυτό που θέλει η κοινωνία, της πολιτικής της ίδιας της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Και να ξέρετε ότι και η νίκη και η ήττα είναι προσωρινά, αν θέλετε και γι’ αυτό ακριβώς να το περιμένετε πολύ σύντομα την ήττα σας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει τώρα ο Υπουργός Μεταφορών κ. Κωνσταντίνος Χατζηδάκης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το 1988-1989 ήμουν ακόμα φοιτητής και θυμάμαι τότε να συζητούνται αντίστοιχες προτάσεις δυσπιστίας προς την Κυβέρνηση. Η μισή Ελλάδα ήταν καρφωμένη στους δέκτες των τηλεοράσεων, προσπαθώντας να παρακολουθήσει και να βγάλει τα δικά της συμπεράσματα.
Σήμερα νομίζω σχεδόν όλοι οι Έλληνες πολίτες αδιαφορούν, κάνοντας ο καθένας και η καθεμία τη δουλειά τους, διότι αντιλαμβάνονται πως αυτό που ζούμε χθες, σήμερα, αυτό που θα ζήσουμε αύριο, είναι απλώς μία προσπάθεια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να αντιμετωπίσει τα εσωκομματικά του προβλήματα. Το κατανοώ. Ενδεχομένως και άλλοι αν βρίσκονταν στη θέση σας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ίδιο θα κάνανε. Αλλά άλλο αυτό και άλλο να προσπαθείτε να μας πείσετε ότι αυτό το οποίο σας ενδιαφέρει μ’ αυτήν τη συζήτηση είναι να αλλάξει η Κυβέρνηση, γιατί ξέρετε ότι, αν πάμε σε εκλογές, θα βρεθείτε σε πολύ πολύ δύσκολη κατάσταση.
Αυτό που αναδεικνύει, όμως, η σημερινή συζήτηση, είναι και κάτι άλλο. Είναι ότι –και αναφέρομαι στο σύνολο της Αντιπολίτευσης- αυτοί οι οποίοι προβάλλουν την ταμπέλα της προόδου, στην πραγματικότητα αν δείτε τις τοποθετήσεις τους, αγωνίζονται να μην αλλάξει τίποτε, να παραμείνουν στην ουσία οι πολιτικές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως το γνωρίσαμε και της Νέας Δημοκρατίας των δύο περιόδων 1974-1981 και 1990-1993, διότι δεν κατατίθενται ουσιαστικές προτάσεις για το μέλλον.
Κάθε πρόταση που έρχεται από την Κυβέρνηση, όσο καιρό είμαι εγώ σ’ αυτήν τη Βουλή, από το Σεπτέμβριο και μετά, απορρίπτεται χωρίς καμμία σοβαρή επιχειρηματολογία και χωρίς να αντιπροτείνεται κάτι ουσιαστικό. Ακόμη και όταν υιοθετούμε παλαιότερες δικές σας προτάσεις, όπως έγινε με τον περίφημο κουμπαρά στα ασφαλιστικά ταμεία, σπεύδετε να τις καταψηφίσετε. Δεν μπορεί κάποιος να βγάλει άκρη μαζί σας και δεν μπορούν να βγάλουν άκρη και οι Έλληνες πολίτες. Μετά να μην απορείτε με τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων.
Εν πάση περιπτώσει, είναι προφανές ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ειδικότερα έχει επιλέξει αντί να ανταγωνιστεί την Κυβέρνηση σε επίπεδο διαχείρισης, υπευθυνότητας και πολιτικού ρεαλισμού να ανταγωνιστεί την ευρύτερη Αριστερά σε εξαλλοσύνες, αφορισμούς και δογματισμό. Είναι δική σας η επιλογή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αλλά θα είναι δικά σας και τα προβλήματα.
Εν πάση περιπτώσει, εμείς δεν μιλάμε με αφορισμούς. Μιλάμε με έργο. Δεν ισχυριζόμαστε ότι είμαστε μία Κυβέρνηση αλάθητη, αλλά έχουμε συγκεκριμένα πράγματα να επιδείξουμε. Και γι’ αυτά τα συγκεκριμένα πράγματα στον τομέα του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών θα μιλήσω.
Έρχομαι σε πολύ απτό και μετρήσιμο έργο. Τους τελευταίους μήνες όπως και τα τελευταία χρόνια προωθούμε τη δημιουργία σύγχρονων υποδομών, όπως το εμπορευματικό κέντρο στο Θριάσιο Πεδίο και την ολοκλήρωση του σιδηροδρομικού σταθμού στο Νέο Ικόνιο, που θα συνδέει το λιμάνι με το εμπορευματικό κέντρο -για πρώτη φορά στην Ελλάδα η έννοια των συνδυασμένων μεταφορών- η οποία θα τελειώσει μέσα στο 2009.
Ολοκληρώνονται τα έργα σε δώδεκα αεροδρόμια συνολικού ύψους 500.000.000 ευρώ και προγραμματίζονται νέα έργα σε δεκαέξι αεροδρόμια συνολικού ύψους 900.000.000 ευρώ. Προχωρούμε με κατασκευαστή το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. στην κατασκευή στο Καστέλι της Κρήτης του δεύτερου μεγαλύτερου αεροδρομίου της χώρας μετά το Διεθνή Αερολιμένα των Αθηνών, με κάποιο τύπο αυτοχρηματοδότησης και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα προβούμε σε ανακοινώσεις συγκεκριμένες για το έργο αυτό, μετά την προεργασία που κάνει ο κ. Σουφλιάς.
Προσλαμβάνουμε, επίσης, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα επενδυτικούς συμβούλους για την προσέλκυση επενδυτών στα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας. Με Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα θέλουμε να μετατρέψουμε τα περιφερειακά μας αεροδρόμια από απλές πίστες προσγείωσης και απογείωσης σε μικρούς πόλους τοπικής ανάπτυξης, επιταχύνοντας παράλληλα τον εκσυγχρονισμό των υπαρχόντων και την ανάπτυξη νέων περιφερειακών αεροδρομίων. Είναι κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, αλλά έχουν ξεκινήσει ήδη άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως για παράδειγμα η Ουγγαρία, να το προωθούν εδώ και καιρό.
Στον τομέα των μέσων μαζικής μεταφοράς ενδεικτικά αναφέρω ότι εγκαινιάζεται σε σύντομο χρονικό διάστημα το σύστημα τηλεματικής στη Θεσσαλονίκη, όπου με ένα κεντρικό σύστημα κομπιούτερ θα παρακολουθείται η θέση των λεωφορείων και παράλληλα ο επιβάτης στη στάση θα ξέρει πότε φτάνει το επόμενο λεωφορείο, ενώ αντίστοιχο σύστημα επιχειρούμε να εφαρμόσουμε και στην Αθήνα.
Παραλαμβάνουμε πεντακόσια είκοσι λεωφορεία αντιρρυπαντικής τεχνολογίας της Ε.ΘΕ.Λ., ενώ ο Η.Λ.Π.Α.Π. παραγγέλνει πιλοτικά ορισμένα νέα ηλεκτρικά λεωφορεία για να προωθήσουμε τις λεγόμενες «πράσινες μεταφορές». Επεκτείνουμε τους λεωφορειόδρομους για να διευκολύνουμε την κυκλοφορία των μέσων μαζικής μεταφοράς. Επεκτείναμε πειραματικά το ωράριο του μετρό την Παρασκευή και το Σάββατο το βράδυ μέχρι τις 2.00΄ τα ξημερώματα και τα πρώτα δείγματα έχουν εκπλήξει, νομίζω, τους πολέμιους αυτού του μέτρου. Είναι ένα μέτρο που το έχουν αγκαλιάσει ιδίως οι νέοι και οι νέες της Αθήνας.
Εκσυγχρονίζουμε το σιδηροδρομικό μας δίκτυο. Προχωρούν τώρα τα δύσκολα έργα της Φθιώτιδας, προχωρεί παράλληλα η ηλεκτροκίνηση και η τηλεδιοίκηση και μέχρι το 2013, σύμφωνα με τις εξαγγελίες μας, τις οποίες και θα τιμήσουμε, η διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη θα είναι τρεις ώρες και είκοσι λεπτά και η διαδρομή Αθήνα-Πάτρα μέχρι το 2014 θα είναι λιγότερο από δύο ώρες.
Αξίζει επίσης να τονιστεί ότι με τη νέα τιμολογιακή πολιτική που ανακοινώσαμε, αντιμετωπίζουμε σε σημαντικό βαθμό τα οικονομικά προβλήματα των συγκοινωνιακών φορέων, μειώνοντας σε σημαντικό βαθμό το κόστος της κάρτας για τους τακτικούς χρήστες των μέσων μαζικής μεταφοράς, δείχνοντας έμπρακτα την ευαισθησία μας, αλλά και τη βούλησή μας να στηριχτούν τα δημόσια μέσα μαζικής μεταφοράς.
Η Κυβέρνηση δεν μπορεί επίσης να μείνει απαθής στα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει διαχρονικά ο Ο.Σ.Ε. Δεν μας αρκούν τα νέα σιδηροδρομικά έργα. Επιδιώκουμε ουσιαστική αντιμετώπιση του χρέους της εταιρείας, με αξιοποίηση της περιουσίας του Ο.Σ.Ε., προώθηση προγραμμάτων Σ.Δ.Ι.Τ. και εξυγιαντικές κινήσεις, ακολουθώντας παραδείγματα άλλων ευρωπαϊκών δημόσιων φορέων. Σύντομα θα αρχίσετε να βλέπετε συγκεκριμένα δείγματα της πολιτικής αυτής.
Μεγάλο βάρος ρίχνουμε και στον τομέα των επικοινωνιών, έναν κλάδο με μεγάλη κινητικότητα και προοπτικές ανάπτυξης. Το Φεβρουάριο παρουσιάσαμε ήδη την εθνική στρατηγική στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών και των νέων τεχνολογιών για την περίοδο 2008-2013. Μας ενδιαφέρει να προωθήσουμε οπτικές ίνες νέας γενιάς και τις δορυφορικές επικοινωνίες. Μιλάμε για ένα μεγάλο επενδυτικό πρόγραμμα, που μπορεί να φτάσει και τα 3.000.000.000 ευρώ.
Πρέπει να ξέρετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι την επομένη μέρα της ανακοινώσεως της στρατηγικής αυτής, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνεχάρη την ελληνική Κυβέρνηση γι’ αυτή την πρωτοβουλία, με επίσημη ανακοίνωσή της, καλώντας άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να προχωρήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Είναι ίσως κάτι αδιάφορο για την ελληνική Αντιπολίτευση, αλλά ενδιαφέρει πάρα πολύ τους πολίτες που ασχολούνται με τις τηλεπικοινωνίες και τις νέες τεχνολογίες.
Παράλληλα προωθούμε την ευρυζωνικότητα. Και ενώ ήμασταν ουραγός στην Ευρώπη, όταν αναλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας, σήμερα είμαστε οι πρώτοι σε ρυθμό ανάπτυξης της ευρυζωνικότητας, φτάνοντας στο 10%.
Σημαντική είναι και η πρόοδος που έχουμε στα Ταχυδρομεία. Τα τελευταία χρόνια τα Ελληνικά Ταχυδρομεία είναι σταθερά κερδοφόρα. Αλλά ξέρετε ότι η ταχυδρομική αγορά απελευθερώνεται το 2013. Δεν μένουμε αδιάφοροι απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις και αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίον αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή στις Ταχυμεταφορές των ΕΛ.ΤΑ. μέσα στο 2008.
Ανάλογη είναι και η στρατηγική μας στον Ο.Τ.Ε. Ξέρετε ότι μέτοχος στον Ο.Τ.Ε. είναι το Υπουργείο Οικονομίας. Ως εποπτεύων, όμως, Υπουργός του τομέα και πιστεύοντας ότι στη δυναμική αγορά των τηλεπικοινωνιών υπάρχει θέση τόσο για τον Ο.Τ.Ε. όσο και για ποιοτικούς εναλλακτικούς παρόχους, έχω να πω τα ακόλουθα: θα ήταν κρίμα ο Ο.Τ.Ε. να κλείσει τα μάτια στις διεθνείς εξελίξεις. Και θα ήταν δύο φορές κρίμα να διώξει κεφάλαια και τεχνογνωσία που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στον εκσυγχρονισμό και στην ανάπτυξή του.
Καμμιά συμφωνία με την «DEUTSCHE TELECOM» δεν έχει υπογραφεί. Και αν στο μέλλον υπογραφεί, να είστε βέβαιοι ότι θα υπηρετεί το συμφέρον του Ο.Τ.Ε., της Ελλάδας και των εργαζομένων στον Ο.Τ.Ε., προχωρώντας με βάση το πρόγραμμά μας, τις δεσμεύσεις μας, τις εξελίξεις στην Ευρώπη, το συμφέρον των εργαζομένων και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής της αγοράς.
Ανεξάρτητα όμως από την έκβαση των διαπραγματεύσεων, δεν μπορώ να μη σχολιάσω ορισμένα συνθήματα του τύπου «οι Γερμανοί ξανάρχονται», που άκουσα αυτές τις μέρες και να τα συσχετίσω με την πώληση στη Βρετανία, για την οποίαν ακούσαμε χθες, της «LAND ROVER» και της «JAGUAR», εταιρειών εμβληματικών για τη χώρα αυτή, σε Ινδούς, κυρίες και κύριοι. Με την ίδια λογική, οι ίδιοι άνθρωποι που λένε αυτά τα πράγματα για τον Ο.Τ.Ε., θα έπρεπε να υποστηρίξουν ότι τώρα είναι η σειρά των Ινδών να κάνουν αποικία τους τους Βρετανούς. Αυτά τα πράγματα δεν νομίζω ότι αντέχουν στη σημερινή εποχή.
Άφησα τελευταίο το ζήτημα της Ολυμπιακής. Το έχουμε συζητήσει πολλές φορές σε αυτήν εδώ την Αίθουσα. Το να λέει κάποιος σήμερα ότι η Ολυμπιακή δεν αντιμετωπίζει προβλήματα, είναι σα να λέει ότι η γη είναι επίπεδη ή ότι ο ήλιος βγαίνει από τη δύση. Τα χρέη της Ολυμπιακής σταθερά, όλη την τελευταία δεκαετία, ανεβαίνουν κατά 245.000.000 ευρώ το χρόνο, όσο είναι δηλαδή η ετήσια ζημιά της εταιρείας.
Κανένας ιδιώτης δεν πρόκειται να επενδύσει στην εταιρεία όσο υπάρχει δικαστική εκκρεμότητα με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η χώρα μας θα κινδυνεύει, όσο δεν παίρνουμε οριστικές αποφάσεις, με πρόστιμα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, τα οποία δεν θα τα πληρώσει βεβαίως κάποιος Ευρωπαίος επίτροπος, ούτε το ΝΑΤΟ ή οι Αμερικάνοι, θα τα πληρώσουν οι Έλληνες φορολογούμενοι.
Τέλος, όσο αυξάνονται τα χρέη της Ολυμπιακής τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να διατηρήσουμε το όνομα και το σήμα της εταιρείας. Αυτή τη χοάνη κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος πρέπει να την αντικαταστήσουμε με μία νέα, υγιή Ολυμπιακή. Και αυτό είναι που θα κάνουμε.
Οι δικές μας δεσμεύσεις για το νέο σχήμα είναι δεδομένες και αδιαπραγμάτευτες. Δεν θα κουραστώ να τις επαναλάβω για μία ακόμα φορά. Θα διατηρηθούν το όνομα και το σήμα της Ολυμπιακής. Επαναλαμβάνω ότι κανένας εργαζόμενος δεν θα μείνει χωρίς δουλειά. Τα νησιά μας θα συνεχίσουν να έχουν αεροπορική σύνδεση, θα αποτρέψουμε μονοπωλιακές καταστάσεις στο εσωτερικό της χώρας και θα βάλουμε τέλος στην κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος. Όπως έχω σημειώσει σχηματικά για την Ολυμπιακή Αεροπορία, θέλουμε το όνομα και τους κύκλους, δεν θέλουμε τα χρέη και θα δώσουμε λύση μέσα στο 2008.
Διερωτώμαι, λοιπόν, ειλικρινά: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποιος μπορεί να αρνηθεί μία λύση με αυτά τα χαρακτηριστικά, προκειμένου να διατηρηθεί το σημερινό, χρεοκοπημένο, προβληματικό και ζημιογόνο σχήμα; Γιατί θέλετε μία Ολυμπιακή στο νοσοκομείο, όταν μπορούμε να έχουμε μία καινούργια και υγιή Ολυμπιακή;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η δική μας μεταρρυθμιστική πολιτική στον τομέα των μεταφορών και των επικοινωνιών έχει μία συγκεκριμένη φιλοσοφία, έχει αρχές, στρατηγική και μέτρα. Το ίδιο ισχύει και για όλους τους τομείς κυβερνητικής πολιτικής. Εκεί που δυσκολεύομαι να βγάλω κάποια συμπεράσματα είναι για το τι ισχύει σε σχέση με εσάς που μας καταθέσατε την πρόταση δυσπιστίας.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ και σε αυτήν τη συζήτηση φάνηκε αντίθετο με την παρουσία ή συμμετοχή των ιδιωτών στις Δ.Ε.Κ.Ο.. Καταθέσατε πρόσφατα επερώτηση για τα ταχυδρομεία, λέγοντας ότι είστε αντίθετοι στη μετοχοποίηση των ταχυδρομείων ή σε στρατηγικό επενδυτή στις ταχυμεταφορές, όταν το 2002 εσείς –και το κατέθεσα στα Πρακτικά- πήρατε απόφαση, για να ανοίξει αυτός ο δρόμος. Τι ισχύει από τα δύο; Μας κάνει κριτική το ΠΑ.ΣΟ.Κ για την προσπάθεια αποκρατικοποίησης της Ολυμπιακής. Μα, εσείς κάνετε πολύ περισσότερες προσπάθειες αποκρατικοποίησης της Ολυμπιακής και τώρα λέτε η Ολυμπιακή να μείνει εθνικός αερομεταφορέας, δηλαδή στο δημόσιο. Τι θέλετε; Πείτε το, για να το καταλάβει ο κόσμος, γιατί τον έχετε μπερδέψει.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ ήταν εκείνο που οδήγησε τον Ο.Τ.Ε. –σωστά κατά την άποψή μου- σε αποκρατικοποίηση. Το δημόσιο έχει ποσοστό κάτω του 50%. Σήμερα, όμως, δεν θέλει καμ μία άλλη εξέλιξη στον Ο.Τ.Ε.. Αυτό το πράγμα δεν είναι σοβαρή, αξιόπιστη πολιτική και κακό του κεφαλιού σας, εάν την συνεχίσετε. Εγώ κομματικά χαίρομαι με τέτοιου είδους τοποθετήσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάποιοι σε αυτήν την Αίθουσα επιλέγουν να συντάσσονται μονίμως με εκείνους που φωνάζουν περισσότερο και δημιουργούν εντυπώσεις. Το είδαμε και τις τελευταίες ημέρες. Δικαίωμα τους. Να ξέρετε, όμως, ότι εκτός από εκείνους που διαδηλώνουν για να μην αλλάξει τίποτα, παραδείγματος χάριν, στην παιδεία μας, υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες νέοι και νέες που θέλουν καλύτερα σχολεία και πανεπιστήμια, που με αιματηρές θυσίες των γονιών τους θέλουν να αποκτήσουν τα ίδια εφόδια με τους συνομηλίκους τους στην Ευρώπη. Πέρα από κάθε εξεγερμένη συντεχνία που νιώθει ότι απειλούνται κάποια προνόμιά της, υπάρχουν εκατομμύρια καταναλωτών που θέλουν και δικαιούνται καλύτερες υπηρεσίες, αλλά και εκατομμύρια φορολογουμένων που θέλουν οι εισφορές τους να πιάνουν τόπο.
Πέρα από τα ευγενή ταμεία, όπως συνηθίσαμε να τα λέμε, υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχοι οι οποίοι με τα ίδια χρόνια παίρνουν λιγότερα χρήματα, επειδή η δική τους δυνατότητα πίεσης προς την εκάστοτε Κυβέρνηση δεν ήταν τόσο ισχυρή, όσο κάποιων οργανωμένων συντεχνιών. Εκτός από τις βολεμένες συντεχνίες που, εάν μπορούσαν, θα κρατούσαν τα πάντα σε ακινησία, υπάρχουν και δεκάδες χιλιάδες άνεργοι, οι οποίοι θέλουν να δουν την οικονομία μας να αποκτά μεγαλύτερη δυναμική, θέλουν να γίνουμε χώρα ελκυστική σε επενδύσεις, θέλουν να δουν αγορές να ανοίγουν και να δημιουργούνται περισσότερες ευκαιρίες για όλους.
Εμείς, κύριοι της Αντιπολίτευσης, σκεπτόμαστε και αυτούς τους πολίτες, τους ανυπεράσπιστους, τους μη οργανωμένους πολίτες, οι οποίοι μπορεί να φωνάζουν λιγότερο, μπορεί να μην έχουν προνομιακή μεταχείριση από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά είναι και αυτοί πολίτες με δικαιώματα και εμείς τα δικαιώματα αυτών των πολιτών θα τα υπερασπίσουμε. Απέναντι σε αυτήν την πλατιά κοινωνική πλειοψηφία, έχουμε υποχρέωση να συνεχίσουμε την πολιτική μας, να συνεχίσουμε τις μεταρρυθμίσεις μας, για να πάμε την Ελλάδα μπροστά, για να φέρουμε την πατρίδα μας από την περιφέρεια στην καρδιά της Ευρώπης και με πρωτοπόρο τον Κώστα τον Καραμανλή είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Σπυρίδων Κουβέλης.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κύριε Χατζηδάκη, θέλω να σας ευχαριστήσω, γιατί με μία κουβέντα μόνο, δείξατε πάρα πολύ καλά, ξεκάθαρα, ότι όχι μόνο δεν είμαστε ίδιοι, αλλά ότι μας χωρίζει ένα τεράστιο χάος. Γιατί εσείς θεωρείτε ότι η στρατηγική σημασία της «JAGUAR», μιας αυτοκινητοβιομηχανίας στην Αγγλία, είναι η ίδια με τον Εθνικό Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών, με τον Εθνικό Αερομεταφορέα, ότι όλα είναι για πούλημα. Για εμάς δεν είναι για πούλημα, κύριε Υπουργέ, δεν είναι όλα τα ίδια και γι’ αυτό ακριβώς δικαιολογείται και η πρόταση μομφής που καταθέσαμε. Θα το συζητήσουμε, εάν θέλετε, αλλά σας ευχαριστώ πάρα πολύ που επιβεβαιώσατε και την ανάγκη να καταθέσουμε αυτήν την πρόταση μομφής.
Ήθελα να ξεκινήσω, λέγοντας ότι χθες και σαν νέος Βουλευτής δεν ήμουν χαρούμενος μέσα μου που καταθέταμε μία πρόταση μομφής για μία Κυβέρνηση που έχει μόλις έξι μήνες πίσω της. Και δεν ήμουν χαρούμενος, γιατί νοιάζομαι για τη χώρα μου, γιατί νοιάζομαι για την Ελλάδα και ξέρω ότι μία Κυβέρνηση, που είναι τόσο κακή, που εξωθεί την Αντιπολίτευση σε αυτό το σημείο, είναι επικίνδυνη για τη χώρα. Ακούστηκαν ήδη πολλά πράγματα, όπως, γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έπρεπε να βρει αντιπολιτευτική αιχμή, γιατί την κατέθεσε κ.λπ. και θέλω να βάλω λίγο τα πράγματα στη θέση τους.
Ξέρετε, υπάρχουν εκείνοι που κάνουν τα πράγματα για επικοινωνιακούς λόγους και υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, όμως, που βλέπουν τη μεγαλύτερη εικόνα. Και εμείς είμαστε σ’ αυτό το στρατόπεδο. Εμείς βλέπουμε ότι έχουμε απέναντί μας μία Κυβέρνηση που αξιολογούμε τη συνολική της πορεία, που βλέπουμε και θέτουμε σε ευθεία αμφισβήτηση τις δυνατότητές της και γι’ αυτό καταθέσαμε την πρόταση αυτή. Γιατί μην κοροϊδευόμαστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι ξέρουμε ότι η Κυβέρνηση δεν αναβαπτίστηκε στη λαϊκή ετυμηγορία το Σεπτέμβριο του 2007. Όλοι ξέρουμε ότι χρησιμοποίησε την ψεύτικη δικαιολογία του προϋπολογισμού, για να προκηρύξει εκλογές μέσα στο καλοκαίρι, σε μία περίοδο που ήταν πολύ κρίσιμη και που φυσικά οδήγησε, όπως κάποιος θα μπορούσε εύκολα να προβλέψει, στην ιστορική καταστροφή από τις πυρκαγιές, αφού άφησε ανοργάνωτη τη χώρα μέσα σε μία πολύ κρίσιμη περίοδο.
Ξέρουμε, επίσης, ότι στη συνέχεια φρόντισε να διασύρει τη χώρα και να εξευτελίσει τους πυρόπληκτους πολίτες με εκείνα τα θλιβερά τριτοκοσμικά τριχίλιαρα, τα θυμάστε. Μας γύρισε πολλές δεκαετίες πίσω εκείνη η απροκάλυπτη εξαγορά ψήφων που είδαμε. Γιατί –και αναφέρομαι σ’ αυτό- πείτε μου, τι άλλο έγινε γι’ αυτούς τους ανθρώπους στη συνέχεια αυτών των καταστροφών; Τι έγινε γι’ αυτούς που έχασαν τους δικούς τους, τα σπίτια τους, τα χωριά τους, το βιός τους το περασμένο καλοκαίρι; Έγινε τίποτα από το Ταμείο Αποκατάστασης Πυροπλήκτων που δεν έχει χρηματοδοτήσει τίποτα απολύτως; Έγινε τίποτα για τις αναδασώσεις που δεν έγιναν, για τα δάση που θα ξαναγινόντουσαν δάση, για τους απλήρωτους δασεργάτες που ήταν στους δρόμους προχθές;
Εγώ αναρωτιέμαι πώς ένιωσε ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί της Κυβέρνησης προχθές, στην τελετή αφής της φλόγας, που είχαν πίσω τους τα αποκαΐδια του Κρονίου Λόφου και του Νομού Ηλείας. Αναρωτιέμαι, ένιωθαν λίγη στενοχώρια, λίγη ντροπή ίσως που το δικό τους όνομα θα συνδεθεί μέσα στην ιστορία με αυτήν τη μεγαλύτερη καταστροφή που έζησε η χώρα μας σε περίοδο ειρήνης; Ή μήπως χαμογελούσαν αυτάρεσκα μέσα τους σκεπτόμενοι ότι τα κατάφεραν; Κορόιδεψαν τον κόσμο με επικοινωνιακά τεχνάσματα, παίζοντας το ρόλο του στρατηγού σε στιγμές κρίσης, για να πάρουν τις εκλογές, αδιαφορώντας αν έπρεπε εκείνη την ώρα απλώς να ενσκήψουν στην προσπάθεια να σταματήσουν την καταστροφή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι Έλληνες ξέρουν ότι η Κυβέρνηση δεν αναβαπτίστηκε στη λαϊκή εντολή. Οι Έλληνες ξέρουν, επίσης, τι σημαίνει η έκφραση «ρίχνω στάχτη στα μάτια του κόσμου».
Πολλοί Έλληνες πιστεύουν ότι ζουν στη μοναδική χώρα στον κόσμο που η Κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει ευθύνη για το σχεδιασμό και για τις πράξεις της. Σήμερα, έξι μήνες μετά από αυτήν την καταστροφή που αναφέρω, δεν υπάρχει ούτε ένα πόρισμα, ούτε μία αξιολόγηση, ούτε μία ικανοποιητική αιτιολόγηση του τι δεν πήγε καλά, τι έφταιξε και ποιοι έχουν ευθύνη γι’ αυτήν την τραγωδία.
Μπορεί κάποιος να μου πει, γιατί μέχρι σήμερα η Πυροσβεστική δεν έχει δημοσιεύσει τα στοιχεία και τα αίτια των πυρκαγιών, όπως γινόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια; Είναι μία ακόμη περίπτωση συγκάλυψης, είναι μία περίπτωση απόκρυψης στοιχείων; Ξέρετε ότι σήμερα, 27 Μαρτίου, δεν έχει γίνει καμμία ανακοίνωση από την Κυβέρνηση για την οργάνωση που πρέπει να έχουμε για να αποφύγουμε να αντιμετωπίσουμε τα ίδια προβλήματα και φέτος το καλοκαίρι; Τίποτα, μηδέν. Ούτε αξιολόγηση ούτε προγραμματισμός. Αυτά για ξεκίνημα.
Ας έρθουμε, όμως, στην αφορμή αυτής της συζήτησης που είναι το ασφαλιστικό και που θεωρώ ότι είναι η πλέον πρόσφατη πράξη από μία οπερέτα διακυβέρνησης που βλέπουμε στη χώρα μας τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Είναι η σταγόνα που έκανε να ξεχειλίσει το ποτήρι και όχι μόνο για το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά κυρίως για όλον αυτόν τον κόσμο που εκφράζεται μέσα από αυτήν την πρόταση μομφής που καταθέσαμε.
Η Κυβέρνηση μέσα από την κωμικοτραγική αλαζονεία της Πλειοψηφίας των εκατόν πενήντα ενός συν ενός ψήφων που έχει στο Κοινοβούλιο θέλει να ονομάζει το ασφαλιστικό προϊόν συναίνεσης.
Και αναρωτιέμαι εγώ, εάν κανείς από τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας βγήκε έξω από τη Βουλή την περασμένη εβδομάδα να δει πόσο ανάγλυφα απεικονίστηκε αυτή η συναίνεση στο δρόμο, στην πλατεία, στα συνθήματα που ακούστηκαν, αν άκουσε τη διαμαρτυρία εκείνων που βρίσκονται ξαφνικά να πρέπει να αναθεωρήσουν το σχεδιασμό της ζωής τους μέσα στη μέση της πορείας της καριέρας τους, εάν μίλησε με τις γυναίκες που ξαφνικά πρέπει να δουλέψουν πέντε χρόνια περισσότερα για να πάρουν σύνταξη, αν συζήτησε με τους νέους που βρίσκονται ξαφνικά, έχοντας φάει όλο το πακέτο της ελληνικής εκπαίδευσης, να αναθεωρούν το αν θα πρέπει να μείνουν εδώ για να δουλέψουν, στην κατάσταση των 700 ευρώ και χωρίς καμμία προοπτική ή αν θα φύγουν για το εξωτερικό, γιατί εδώ ούτε παρόν ούτε μέλλον βλέπουν.
Και το χειρότερο είναι ότι η Κυβέρνηση χρησιμοποίησε το ασφαλιστικό σαν πολιορκητικό κριό για να σπάσει το κοινωνικό μέτωπο, για να στρέψει τους πολίτες εναντίον των απεργών, να χωρίσει τους Έλληνες σε πατρικίους και πληβείους. Γιατί ξέρει η Κυβέρνηση -στρεφόμενη εναντίον των απεργών της Δ.Ε.Η., βυθίζοντας τη χώρα σε σκοτάδι, ενώ δεν υπήρχε ανάγκη για να γίνει αυτό και λέγοντας «μην ασχολείστε με τα ζητήματα που θέτουν οι απεργοί, ασχοληθείτε με το δικό σας ξεβόλεμα και βάλτε το στην άκρη, γιατί αυτοί είναι οι πραγματικοί σας εχθροί»- ότι αν σπάσει αυτό το μέτωπο, οποιαδήποτε άλλη κοινωνική ομάδα έλθει μετά η σειρά της να αντιμετωπισθεί, θα αντιμετωπισθεί πολύ πιο εύκολα σε μία νωθρή κοινωνία, χωρίς αλληλεγγύη.
Σας θυμίζω, μόνο ότι η Αγγλία, μετά την περίοδο της κ. Θάτσερ, έκανε πάρα πολλά χρόνια και ακόμα ταλανίζεται από τα κοινωνικά ρήγματα που άνοιξαν τέτοιες πολιτικές. Και εμείς αυτές τις πολιτικές τις θεωρούμε κοινωνικές και πολιτικές οπισθοδρομήσεις. Δεν τις θεωρούμε ούτε μεταρρύθμιση, ούτε πρόοδο.
Πίσω όμως, από το ασφαλιστικό έρχονται και άλλες ρυθμίσεις. Έρχεται το χωροταξικό, το οποίο παρακολουθήσατε να ετοιμάζει η Κυβέρνηση για να το φέρει για ψήφιση στη Βουλή με διαδικασίες εξπρές, μετά από μία άνευ προηγουμένου επίφαση διαλόγου με τους φορείς, στην οποία όμως, αγνόησε όλα τα σχόλια και όλες τις αντιρρήσεις που είχαν. Είναι ένα νομοθέτημα που γυρίζει την Ελλάδα πολλά χρόνια πίσω, σε αναπτυξιακά μοντέλα του ’70, προωθεί την αστυφιλία, ξεπουλάει τη χώρα σε φιλέτα, διογκώνει τη φούσκα στην αγορά γης, προσβλέποντας σε βραχυπρόθεσμα οφέλη και σε εξυπηρετήσεις.
Και πώς να μην οργιστούμε όταν είδαμε την προσπάθεια του ΥΠΕΧΩΔΕ να εξαγοράσει τις συνειδήσεις μη κυβερνητικών οργανώσεων, όταν πριν από ένα μήνα τους πρότεινε χωρίς καμία αιτιολογία, χρηματοδοτήσεις από 80.000 μέχρι 100.000 ευρώ δήθεν για προώθηση των σκοπών τους; Και βέβαια οι οργανώσεις επέστρεψαν τις επιστολές στον αποστολέα, μη δεχόμενες και εδώ θέλω να καταθέσω την ανταλλαγή αλληλογραφίας ανάμεσα στο Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση, το WWF, και στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε..
Βέβαια δεν είναι μόνο το χωροταξικό. Είναι πολλά άλλα πράγματα που ο χρόνος δεν θα μου επιτρέψει να πω. Θέλω απλώς να αναφέρω το υδρολογικό σχέδιο για το οποίο, επίσης, επικαλείται η Κυβέρνηση ότι θα γίνει διάλογος και είμαι βέβαιος ότι θα γίνει πάλι με το πρότυπο του χωροταξικού, δηλαδή ούτε δημόσια, ούτε διαβούλευση. Τη διαχείριση των απορριμμάτων, το «SEA DIAMOND», το οποίο συνεχίζει να σαπίζει στο βυθό της Σαντορίνης και ένα μήνα πριν την έναρξη της καινούργιας περιόδου δεν ξέρουμε εάν θα γίνει απάντληση των καυσίμων ή οτιδήποτε άλλο, τον ενεργειακό σχεδιασμό που έχει κατεβάσει όλες τις πόλεις της Ελλάδας στο δρόμο, με τα σχέδια λιθάνθρακα κ.λπ..
Κλείνοντας, θέλω να πω ότι η Κυβέρνηση ούτε μπόρεσε, αλλά ούτε και θέλησε να σχεδιάσει μακροχρόνιες πολιτικές για να δώσει λύση στα προβλήματα του τόπου. Δεν μπόρεσε και δεν θέλησε να δώσει ούτε μία πειστική απάντηση για όλα τα θέματα που απασχολούν την κοινή γνώμη. Μόνο συγκάλυψη, κρυφτό και επικοινωνιακό παιχνίδι. Αυτό είναι το μεγάλο έργο της Κυβέρνησης Καραμανλή, για το οποίο καμαρώνετε και επικαλείσθε.
Η Κυβέρνηση θυμίζει κακό μαθητή στο σχολείο που με πονηριά και θράσος προσπαθεί να κρύψει τη μετριότητά του και για το λόγο αυτό είναι μία κακή Κυβέρνηση που είναι επικίνδυνη για τη χώρα και γι’ αυτό θεωρούμε ότι είναι χρέος μας να αντιταχθούμε σε αυτές τις πολιτικές της και στηρίζουμε φυσικά την πρόταση μομφής.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Σπύρος Κουβέλης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εμείς σας ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μάριος Σαλμάς.
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Κύριοι συνάδελφοι, έχει σημασία ποιον διαδέχεται κάποιος στο Βήμα. Εγώ διαδέχομαι έναν αξιόλογο νέο συνάδελφο με γνωστή την ευαισθησία του στα περιβαλλοντικά και τις γνώσεις του.
Θα σας πω και εγώ με τη σειρά μου ότι όλοι εμείς εδώ που εκπροσωπούμε το λαό αγωνιζόμαστε και θέλουμε περισσότερα για το περιβάλλον και γι’ αυτό προσπαθούμε. Θα ήσασταν, όμως, πιο πειστικός αν λέγατε τα θετικά που κάναμε και συμπληρώνατε με αυτά που έπρεπε να κάνουμε. Γιατί ξαφνικά ακυρώσατε τα 32.000.000 ευρώ που αποζημίωσε ο ΕΛ.Γ.Α. φυτικό κεφάλαιο στις πληγείσες περιοχές στην Ηλεία, τα 960.000.000, περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ αποζημιώσεις ζωικού κεφαλαίου, τα τριάντα πέντε χιλιάδες δενδρύλλια που φυτεύτηκαν στην Ολυμπία και που βεβαίως θέλουμε και άλλα, γιατί δεν είναι αρκετά.
Και σίγουρα οι συνάδελφοί σας που τόλμησαν να ειρωνευτούν τα τριχίλιαρα, που εσείς είχατε στα 600 ευρώ τις αντίστοιχες αποζημιώσεις. Και δεν το κάνατε προφανώς για εξαγορά ψήφων. Οι δε συνάδελφοί σας που τόλμησαν να αναφερθούν σ' αυτό δεν εξελέγησαν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μετά την Mεταπολίτευση, από το 1974 και μετά, έχουμε να συζητήσουμε σήμερα την έκτη πρόταση δυσπιστίας και προσπάθησα να κάνω μία αναφορά βιβλιογραφική στις αφορμές και του πότε έγιναν αυτές οι προτάσεις δυσπιστίας σε μία κυβέρνηση.
Το 1988 η Νέα Δημοκρατία υπό την αρχηγία του κ. Μητσοτάκη, κάνει πρόταση δυσπιστίας εναντίον της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου και στο στόχαστρο βρέθηκε κυρίως η εξωτερική πολιτική, μια και είχε προηγηθεί η συμφωνία Παπανδρέου-Οζάλ, στο Νταβός.
Το 1989 μεσούσης της συζητήσεως για τον εκλογικό νόμο, η Νέα Δημοκρατία καταθέτει εκ νέου πρόταση μομφής αυτή τη φορά με αφορμή το σκάνδαλο Κοσκωτά και πριν τη ψηφοφορία να σας θυμίσω ότι απεχώρησαν τρείς Βουλευτές από το ΠΑ.ΣΟ.Κ που στη συνέχεια τέθηκαν εκτός Κινήματος.
Το 1993 από τον Ανδρέα Παπανδρέου κατατίθεται πρόταση δυσπιστίας εναντίον της κυβερνήσεως τότε Μητσοτάκη, με αφορμή το Σκοπιανό.
Το 1996 η Νέα Δημοκρατία με τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Ωνάσειο και τον Άκη Τσοχατζόπουλο Υπουργό Εσωτερικών να αναπληροί το κενό, με αφορμή το συνταγματικό κενό της διακυβέρνησης της χώρας, κάνει πρόταση δυσπιστίας.
Η πέμπτη ήταν πέρυσι από το ΠΑ.ΣΟ.Κ και από τον κ. Γεώργιο Παπανδρέου με αφορμή την Αναθεώρηση του Συντάγματος για το άρθρο 16. που ήταν και η αφορμή να αποχωρήσετε από τη συζήτηση και η επόμενη είναι τώρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, του ΠΑ.ΣΟ.Κ σέβομαι το δικαίωμά σας να καταθέσετε αυτή την πρόταση. Σέβομαι και το σκεπτικό της πρότασης. Δεν σέβομαι την σκοπιμότητά της, που είτε είναι η πολιτική επιβίωση και συσπείρωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδος, είτε είναι η ανταγωνιστικότητα προς το ΣΥ.ΡΙΖ.Α., είτε ο σκοπός είναι να παρατείνετε την κοινωνική αναστάτωση ,παρά την πρόσφατη λαϊκή εντολή.
Έτσι είμαι υποχρεωμένος να σας αναφέρω τουλάχιστον δέκα λόγους για τους οποίους υποστηρίζω αυτήν, εδώ, την κυβέρνηση.
Πρώτος λόγος είναι γιατί αυτή η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή είναι συνεπής στις δεσμεύσεις της, ιδιαίτερα όσον αφορά την ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων τάξεων. Το αποδείξαμε με την χορήγηση της αυξήσεως του Ε.Κ.Α.Σ., με την αύξηση των αγροτικών συντάξεων του Ο.Γ.Α., με την αύξηση του επιδόματος ανεργίας, με τη χορήγηση του πολυτεκνικού επιδόματος στις τρίτεκνες οικογένειες, με τη νέα μισθολογική πολιτική για τους στρατιωτικούς ,με την αύξηση του αφορολογήτου που πρακτικά, επειδή πολύ αναφέρεστε στη γενιά των νέων των 700 και 800 ευρώ, σημαίνει και σας το επαναλαμβάνω για μία άλλη φορά ότι αυτή η κατηγορία των εργαζομένων δεν πληρώνει ούτε μία δραχμή φόρο εισοδήματος επί των ημερών μας, ενώ παλαιότερα πλήρωνε.
Δεύτερος λόγος, γιατί αυτή η Κυβέρνηση έχει ένα συγκεκριμένο σχέδιο για την καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων και της φτώχιας. Ήδη από το 2008 με τη σύσταση και τη λειτουργία του Ταμείου για την καταπολέμηση της φτώχιας χιλιάδες συμπολίτες μας που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας θα ενισχυθούν εισοδηματικά από το Ταμείο αυτό.
Τρίτος λόγος, για να προχωρήσουν επιτέλους οι αναγκαίες αποκρατικοποιήσεις που θα δώσουν ένα αναπτυξιακό άλμα στη χώρα. Το πιστεύαμε ,το πιστεύουμε, το είχαμε στο προεκλογικό μας πρόγραμμα, οι πολίτες μας εμπιστεύθηκαν γι’ αυτό και το ζητούν.
Μιλάει το ΠΑ.ΣΟ.Κ για ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών. Να σας θυμίσω ότι η πολιτική μας δεν έχει καμμία σχέση με την πολιτική των μετοχοποιήσεων που εσείς εφαρμόσατε, όταν θέλατε να έχετε καθαρά εισοδηματική πολιτική από αυτές τις μετοχοποιήσεις για να καλύψετε τα τεράστια ελλείμματα που δημιουργούσατε στους προϋπολογισμούς.
Η στρατηγική συνεργασία με επενδυτές που διαθέτουν και κεφάλαια και τεχνογνωσία, υπηρετεί πρώτα απ’ όλα το όφελος των Δ.Ε.Κ.Ο., των εργαζομένων, αλλά και συνολικότερα των Ελλήνων καταναλωτών, αφού ενισχύεται ο ανταγωνισμός.
Τέταρτος λόγος: Για να υπάρχει στις 3 Απριλίου ισχυρή Κυβέρνηση, ισχυρός Πρωθυπουργός που θα διαπραγματευτεί το Σκοπιανό. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μπορείτε να φανταστείτε, εάν σήμερα υποθετικά αιρόταν η εμπιστοσύνη σ’ αυτήν την Κυβέρνηση, ποιος θα πήγαινε να διαπραγματευτεί σε λιγότερο από δέκα μέρες το Σκοπιανό και ποιος στην περίπτωση που συνέχιζαν την αδιαλλαξία τα Σκόπια θα ήταν αυτός που θα πήγαινε να βάλει βέτο; Αυτό είναι το σημαντικότερο που δείχνει πόσο αναξιόπιστοι και μη σοβαροί είσθε, που αφορά τη χρονική στιγμή που επιλέξατε να κάνετε την πρόταση μομφής.
Πέμπτος λόγος: Για να υπάρχει στη χώρα μας πολιτική και κοινωνική σταθερότητα. Η χθεσινή συμφωνία μεταξύ του Σ.Ε.Β. και της Γ.Σ.Ε.Ε. για την εισοδηματική πολιτική στον ιδιωτικό τομέα, που επιτεύχθηκε μέσα από έναν ειλικρινή και ουσιαστικό διάλογο των κοινωνικών εταίρων, αποδεικνύει στην πράξη ότι μόνο με συνθήκες πολιτικής και κοινωνικής σταθερότητας μπορεί η χώρα να προοδεύσει και να προωθηθούν αποτελεσματικά τα συμφέροντα των Ελλήνων.
Έκτος λόγος: Για να προχωρήσει η συνταγματική αναθεώρηση, μία συνταγματική αναθεώρηση που έμεινε ορφανή από τη δική σας απουσία. Και βεβαίως, σας βλέπω ξεκούραστους αυτές τις μέρες γιατί ομολογώ ότι οι μέρες που είσθε στη Βουλή είναι λιγότερες απ’ αυτές που λείπετε. Διότι φεύγετε από όλα τα σημαντικά νομοσχέδια, όπως έχουμε ξαναπεί, και αυτό πρέπει σήμερα να το μάθει ο ελληνικός λαός.
Ένας άλλος λόγος είναι ο σεβασμός στο δημόσιο χρήμα. Θα σας πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τι σημαίνει σεβασμός στο δημόσιο χρήμα, για να μην αντιδράτε. Είναι ότι σήμερα, πέντε και έξι χρόνια μετά από τη δική σας διακυβέρνηση όλα τα δημόσια έργα δημοπρατούνται με μικρότερη τιμή μονάδος απ’ ό,τι επί των ημερών σας. Και επειδή βλέπω την απορία στα πρόσωπά σας, να σας εξηγήσω. Να πάτε να δείτε τις τιμές σκυροδέματος σε όλα τα δημόσια έργα, πόσο δημοπρατήθηκαν τα ολυμπιακά και πόσο επί των ημερών μας.
Και προκειμένου να κλείσω, να πω ότι με εκφράζει η φιλοσοφία αυτής της Κυβέρνησης, το ότι είμαστε διατεθειμένοι και αποφασισμένοι να πάρουμε πολιτικό κόστος.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω κυρία Πρόεδρε.
Είμαστε διατεθειμένοι να πάρουμε πολιτικό κόστος γιατί κάνουμε πράγματα. Πολιτικό κόστος δεν παίρνουμε για πράγματα που δεν κάναμε. Οι πολίτες μας ζητούν να επιταχύνουμε το έργο μας. Τους λαμβάνουμε υπ’ όψιν και μας ανησυχούν. Δε φοβόμαστε όμως το κόστος το οποίο παίρνουμε επειδή προχωρούμε μπροστά.
Αυτός που θα έπρεπε να ανησυχεί είναι η Αξιωματική Αντιπολίτευση που πληρώνει πολύ μεγαλύτερο κόστος απ’ ό,τι η Κυβέρνηση, χωρίς να κάνει τίποτε. Και έρχομαι πολλές φορές να αναλογιστώ ότι η φθορά στους έξι μήνες της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι πολύ μεγαλύτερη απ’ αυτή της Κυβέρνησης που τέλος πάντων προχωρεί στις μεταρρυθμίσεις. Και είσθε τυχεροί που δεν προβλέπεται πρόταση μομφής εναντίον της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Γιατί φανταστείτε πώς θα δοκιμαζόταν η Αξιωματική Αντιπολίτευση αν υπήρχε η πρόβλεψη για πρόταση μομφής και έπρεπε συσπειρωμένα να στηρίξετε τον αρχηγό σας.
ΜΑΡΙΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Όλα τα είδαμε, κύριε συνάδελφε. Να δούμε και αυτό…
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε κύριε συνάδελφε.
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Κλείνοντας, ήθελα να σας πω ότι από τη διαδικασία αυτή η Κυβέρνηση και ο Κώστας Καραμανλής θα βγουν πιο δυνατοί, ακόμα πιο αποφασισμένοι. Η πολιτική των μεταρρυθμίσεων δεν σταματά ούτε από βολεμένους συνδικαλιστές ούτε από πολιτικές δυνάμεις που επενδύουν στο πισωγύρισμα της χώρας. Μας υποστηρίζει ακόμη η σχετική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει τώρα ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Φίλιππος Πετσάλνικος.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούω με ενδιαφέρον όλους τους ομιλητές και άκουσα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προσοχή και τον συνάδελφο της Νέας Δημοκρατίας κ. Σαλμά που μόλις κατέβηκε από το Βήμα και μας ανέφερε δέκα λόγους που κατά την άποψή του τον οδηγούν στο να στηρίξει και πάλι την Κυβέρνηση. Θα μπορούσα να σας πω και εγώ άλλους δέκα λόγους για τους οποίους αυτή η Κυβέρνηση πρέπει διαρκώς να καταψηφίζεται γιατί τα χαρακτηριστικά της είναι ακρίβεια, ανεργία, ανασφάλεια, αδικία, αδιαφάνεια, αυταρχισμός, αναλγησία, ασυνέπεια, ανικανότητα και αναξιοκρατία. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά της πολιτικής που βιώνει ο ελληνικός λαός το τελευταίο ιδιαίτερα διάστημα.
Είναι πράγματι πρωτόγνωρο, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, να συζητείται πρόταση μομφής κατά της Κυβέρνησης μόλις έξι μήνες μετά τις εκλογές.
Αυτό, όμως, συμβαίνει -και θα πρέπει να το πάρει χαμπάρι πλέον η Kυβέρνηση- γιατί είναι πρωτόγνωρη και η συσσώρευση αρνητικών για τη χώρα και τους πολίτες αποφάσεων και πολιτικών που εφαρμόζει αυτή η Kυβέρνηση. Iδιαίτερα μάλιστα τους τελευταίους πέντε μήνες είναι πρωτοφανής η συσσώρευση προβλημάτων για τη μέση ελληνική οικογένεια που βιώνει καθημερινά το άγχος της ανεργίας, βιώνει την ακρίβεια, βιώνει μία γενικευμένη ανασφάλεια, προβλημάτων που τη βιώνει ο εργαζόμενος, ο άνεργος, ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας, ο υπάλληλος, ο αυτοαπασχολούμενος νέος επιστήμονας, ο συνταξιούχος, ο αγρότης, ο κτηνοτρόφος.
Ανεργία που τσακίζει τα όνειρα των νέων. Ακρίβεια που καλπάζει, εξανεμίζοντας το οικογενειακό εισόδημα. Είναι τραγικό, για παράδειγμα, να αυξάνονται οι τιμές σε βασικά είδη διατροφής έως και 30% μέσα σ’ ένα χρόνο και επιπρόσθετα να ακριβαίνουν κατά επιπλέον 15% τετρακόσια είδη ευρείας λαϊκής κατανάλωσης τους τελευταίους μόλις δύο μήνες. Πολιτική ασυδοσίας στις τιμές των αγροτικών και κτηνοτροφικών εφοδίων που αυξάνουν συνεχώς το κόστος παραγωγής για τον παραγωγό, ενώ μένουν καθηλωμένες οι τιμές των προϊόντων που παράγει ο αγρότης και ο κτηνοτρόφος. Αποτέλεσμα; Συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης στον πρωτογενή τομέα λόγω της μαζικής εγκατάλειψης της παραγωγικής δραστηριότητας από αγρότες και κτηνοτρόφους.
Δεν είναι δυνατόν. Θα επισκέπτεσθε και εσείς τις εκλογικές σας περιφέρειες, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Δεν είναι δυνατόν να μην εισπράττετε την ανασφάλεια, το θυμό, την οργή και την αγανάκτηση και του αγρότη και του κτηνοτρόφου, όταν ακούει μάλιστα την Κυβέρνηση, τον Πρωθυπουργό και τους αρμόδιους Υπουργούς να λένε ότι αυξάνεται, αυξήθηκε το εισόδημα του αγρότη και κτηνοτρόφου. Έχετε και εσείς αυτές τις εμπειρίες, αλλά δεν το ομολογείτε σε αυτήν την Αίθουσα.
Θα σας φέρω μερικά παραδείγματα. Λιπάσματα. Η νιτρική αμμωνία -και τώρα είναι ανοιξιάτικη καλλιεργητική περίοδος, όπως ξέρουμε- είχε κόστος 19 λεπτά το κιλό το 2004 και φθάνει τα 58 λεπτά εφέτος. Αύξηση 205%. Η ασβεστούχος νιτρική αμμωνία είχε 0,21 ευρώ το 2004 και φθάνει έως και τα 0,50 ευρώ εφέτος. Αύξηση 138%. Να πάμε στις ζωοτροφές, μερικά παραδείγματα; Το μίγμα για την έναρξη κρεατοπαραγωγής, όπως λένε οι κτηνοτρόφοι, από 25 λεπτά το 2004, έφθασε φέτος να αγοράζεται έως και 50 λεπτά, δηλαδή 100% αύξηση. Το μίγμα γαλακτοπαραγωγής αιγοπροβάτων από 19 λεπτά το 2004, έφθασε στα 45 λεπτά εφέτος, 136% αύξηση. Πέντε φορές τους τελευταίους μήνες αυξήθηκε αυτό το είδος των ζωοτροφών. Το ζωοτροφικό καλαμπόκι από 19 ευρώ περίπου το 2004, αγοράζεται φέτος στα 35 ευρώ, κοντά στο 90% η αύξηση. Τεράστιο το κόστος παραγωγής, γι’ αυτό και η απόγνωση και των αγροτών και των κτηνοτρόφων, γιατί τα δικά τους προϊόντα είτε μειώνονται είτε μένουν καθηλωμένα ως προς τις τιμές. Για παράδειγμα, η τιμή του γάλακτος μένει καθηλωμένη, ενώ για τον καταναλωτή η τιμή έφθασε το 1,60 ευρώ το λίτρο.
Η ανασφάλεια. Η ανασφάλεια που διακατέχει όλους, διακατέχει τη μέση ελληνική οικογένεια, ανασφάλεια για το πώς θα τα βγάλει πέρα, πώς θα βγάλει το μήνα, όπως λέμε στις επισκέψεις μας, στις συζητήσεις μας, στα καφενεία, στους χώρους δουλειάς, στις φιλικές παρέες. Πώς θα βγει ο μήνας είναι η μεγάλη αγωνία. Ανασφάλεια για το αύριο, για το μέλλον των παιδιών της. Ανασφάλεια για τον μικρομεσαίο επιχειρηματία, για τον επαγγελματία, για τον αυτοαπασχολούμενο.
Με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο ενισχύσατε, κύριοι της Κυβέρνησης, ενισχύετε ακόμη περισσότερο αυτήν την ανασφάλεια των ασφαλισμένων, των εργαζομένων, των συνταξιούχων με την καθήλωση των συντάξεων, με τη μείωση, πολύ μεγάλη μείωση, ιδιαίτερα των επικουρικών συντάξεων, με την αύξηση των ορίων ηλικίας ειδικά για τις εργαζόμενες γυναίκες μητέρες. Για τον αποκλεισμό επίσης από το δικαίωμα και την προστασία της περίθαλψης όσων δεν θα συγκεντρώνουν πλέον εκατό ένσημα. Έχετε αναλογιστεί τι σημαίνει αυτό; Γι’ αυτό και αντιδρούν εκατομμύρια Ελλήνων και Ελληνίδων, γι’ αυτό βγήκαν στους δρόμους διακόσιες χιλιάδες άτομα, Έλληνες και Ελληνίδες, την περασμένη εβδομάδα εδώ στην Αθήνα και διαδήλωσαν.
Νομίζετε, κύριοι της Κυβέρνησης ότι όλοι αυτοί αντιδρούν και διαδηλώνουν διότι δεν αντιλαμβάνονται το τεράστιο έργο που παράγει η Κυβέρνηση, όπως ακούσαμε πάλι σε αυτήν την Αίθουσα; Μία έρευνα της κοινής γνώμης που έγινε πριν από λίγες μέρες και δημοσιεύτηκε σήμερα, της «ALCO» συγκεκριμένα, δείχνει ότι το 78,5% των ερωτηθέντων ζητάνε να αποσυρθεί το νομοσχέδιο για να γίνει ουσιαστικός διάλογος. Μόνο το 17% λέει να ψηφιστεί το νομοσχέδιο αυτό.
Ακόμα και το 60,5% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας είναι της ίδιας άποψης.Να αποσυρθεί δηλαδή το νομοσχέδιο και να γίνει ουσιαστικός διάλογος. Το 60% των ερωτηθέντων εκτιμά ότι με τις ρυθμίσεις σας, κύριοι της Κυβέρνησης, θα υποβαθμιστεί εκτός των άλλων και η ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών υγείας από τα ταμεία. Την ίδια άποψη για υποβάθμιση της ποιότητας των υπηρεσιών έχει και το 51,2% της Νέας Δημοκρατίας. Όλοι αυτοί είναι αφελείς; ‘Ολοι αυτοί αντιδρούν για λόγους εντυπώσεων;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πρόταση δυσπιστίας είναι μία κορυφαία διαδικασία ελέγχου της Κυβέρνησης και δεν είναι κίνηση εντυπωσιασμού του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή ανταγωνισμού της Αντιπολίτευσης όπως επιχειρείτε να την υποβαθμίσετε εσείς, κύριοι από την πλευρά της Κυβέρνησης. Ακούμε εδώ έναν μονόλογο ότι η πρόταση δυσπιστίας έγινε για λόγους εντυπωσιασμού. Δεν είναι έτσι και το ξέρετε πολύ καλά. Η γύμνια που χαρακτηρίζει το κυβερνητικό σας έργο είναι αυτή που σας οδηγεί στο να ψάχνετε τέτοιους λόγους και να κρύβεστε πίσω από τέτοιες προφάσεις.
Εδώ θα κάνω μια παρένθεση μία και μιλάτε για ανταγωνισμό. Με έκπληξη παρακολούθησα τους χειρισμούς της ηγεσίας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. του κ. Αλαβάνου, στο θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Με πολύ μεγάλη έκπληξη ομολογώ. Αλλά, βέβαια, παρακολουθώ και τον τρόπο με τον οποίο αναφέρθηκε στην πρόταση δυσπιστίας που καταθέσαμε εμείς το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στη χώρα και τον αγωνιζόμενο λαό. Βέβαια, με ενδιαφέρον παρακολουθώ και τις φιλότιμες προσπάθειες άλλων στελεχών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., όπως για παράδειγμα του κ. Κουβέλη που προσπαθεί να αμβλύνει τις εντυπώσεις από αυτήν τη στάση του κ. Αλαβάνου, δηλαδή της ηγεσίας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Σε σχέση δε με τη φράση «καλώς τα παιδιά» αφήνω να κρίνουν τη φράση και τη στάση που εκφράζει αυτή η φράση οι πολίτες. Και είμαι σίγουρος ότι οι πολίτες κρίνουν δεόντως.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα και οι πολίτες δεν έχουν να περιμένουν τίποτα θετικό πλέον από αυτήν την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, από την Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή. Δικαιούνται όμως οι πολίτες και αξίζει η χώρα μας μία άλλη πολιτική που θα ξαναφέρει την ελπίδα σ’ αυτόν τον Τόπο και θα ανοίξει το δρόμο για μία πολιτική πραγματικής ανάπτυξης και πάνω απ’ όλα κοινωνικής δικαιοσύνης, μία πολιτική που θα κτίζει τη σύγχρονη Ελλάδα των αξιών. Αυτήν την πολιτική διασφαλίζουν ακριβώς οι θέσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι προτάσεις και οι δεσμεύσεις που κατέθεσε και πάλι αυτές τις ημέρες και σ’ αυτήν την Αίθουσα και είμαι σίγουρος θα καταθέσει και θα υπογραμμίσει για μια ακόμη φορά ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Γιώργος Παπανδρέου.
Είμαστε αποφασισμένοι και εμείς εδώ οι Βουλευτές και όλα τα στελέχη μας, μαζί με τον ελληνικό λαό να αγωνιστούμε για να ανοίξει και θα ανοίξει αυτός ο άλλος δρόμος που δικαιούνται οι πολίτες αυτής της χώρας, αυτός ο δρόμος που αξίζει στη σύγχρονη Ελλάδα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, κ. Αλογοσκούφης έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση που διεξάγεται αυτές τις ημέρες στη Βουλή αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να παρουσιάσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις τις θέσεις τους και τις προτάσεις τους για την πορεία της κοινωνίας, της οικονομίας και της χώρας γενικότερα.
Βεβαίως, ακούγοντας τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης είναι δύσκολο να μιλήσει κάποιος για θέσεις και προτάσεις, καθώς τα τελευταία χρόνια όλα σχεδόν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης αναλώνονται σε μια πολιτική μηδενισμού, στείρας άρνησης σκανδαλολογίας και οξύτητας. Εμείς, δεν μπορούμε να τους παρακολουθήσουμε σε αυτήν την τακτική τους. Για εμάς, την Κυβέρνηση, η συζήτηση που διεξάγεται αυτές τις ημέρες μας δίνει την ευκαιρία να παρουσιάσουμε το έργο μας, να αξιολογήσουμε τα αποτελέσματα του μεταρρυθμιστικού προγράμματος που υλοποιούμε τα τελευταία τέσσερα χρόνια και να συζητήσουμε με νηφαλιότητα για τις προοπτικές και τις προκλήσεις της οικονομίας μας στο σύγχρονο διεθνές οικονομικό περιβάλλον, για τις προκλήσεις της κοινωνίας μας και για τις προκλήσεις της χώρας γενικότερα.
Θα περιοριστώ στην πολιτική μας για την οικονομία. Πριν από τέσσερα ακριβώς χρόνια κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε μία ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση, την εξαιρετικά υψηλή ανεργία, το υψηλό δημόσιο χρέος, τα υπερβολικά και εν πολλοίς κρυφά ελλείμματα, τα μεγάλα εμπόδια στην επιχειρηματικότητα, την κακή πορεία των εξαγωγών.
Ακόμη, την έλλειψη προετοιμασίας και σχεδιασμού και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά και για την περίοδο μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τις μεγάλες κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες.
Πριν από τέσσερα χρόνια η οικονομία μας βρισκόταν αντιμέτωπη με μεγάλες προκλήσεις που υπονόμευαν και την πορεία της και τις προοπτικές της αλλά και την ίδια την κοινωνική συνοχή. Σήμερα, πρέπει να είναι κάποιος απολύτως κακόπιστος για να μην παραδέχεται τη μεγάλη αλλαγή προς το καλύτερο που έχει συντελεστεί. Άλλωστε, πριν από έξι μήνες είχε την ευκαιρία ο ελληνικός λαός μέσα από τις δημοκρατικές διαδικασίες να εκφράσει ξεκάθαρα την άποψή του και τη βούλησή του.
Στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, οι πολίτες μας έκριναν όλους. Αξιολόγησαν το δικό μας έργο και την πολιτική συμπεριφορά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αξιολόγησαν το δικό μας πρόγραμμα και το πρόγραμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και επιβράβευσαν την συνέπεια και την υπευθυνότητα της Κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, δίνοντάς της την εντολή να συνεχίσει το έργο της έως το 2011. Άλλωστε, είναι προφανές ότι οι πολίτες δεν μπορούν να ξεχάσουν τι άφησε πίσω της η προηγούμενη Κυβέρνηση μετά από είκοσι και πλέον χρόνια διακυβέρνησης.
Θυμούνται τον πλήρη δημοσιονομικό εκτροχιασμό της τελευταίας εικοσαετίας, ιδιαίτερα τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό, μετά την ένταξή μας στην Ο.Ν.Ε.. Δεν μπορούν να ξεχάσουν ούτε ότι τα ελλείμματα ήταν διπλάσια και τριπλάσια από αυτά που παρουσίαζαν οι τότε κυβερνήσεις, ούτε την έκρηξη του δημόσιου χρέους πάνω από το 100% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Για τους τόκους αυτού του χρέους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι πολίτες φέτος θα πληρώσουν από το υστέρημά τους 10.500.000.000 ευρώ, σχεδόν 1.000 ευρώ αναλογούν σε κάθε πολίτη, μόνο για τους τόκους του χρέους. Με αυτά τα χρήματα θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε άμεσα το μεγάλο πρόβλημα της φτώχειας, να χρηματοδοτήσουμε άνετα το κοινωνικό κράτος. Αυτά τα χρήματα αντιστοιχούν στα έσοδα από την άμεση φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων, που σημαίνει ότι εάν δεν υπήρχε το δημόσιο χρέος που άφησε πίσω του το ΠΑ.ΣΟ.Κ., θα μπορούσαμε να μηδενίσουμε εντελώς τους φόρους στο εισόδημα.
Οι πολίτες επίσης βίωναν και θυμούνται βεβαίως την υψηλή και επίμονη ανεργία, την ανεργία που στο πρώτο τρίμηνο του 2004 ήταν στο 11,3%. Οι πολίτες βίωναν την αναξιοκρατία και το κομματικό κράτος, το βόλεμα των «ημετέρων», τις φορολογικές επιβαρύνσεις. Θυμούνται ποιός έβαλε σαράντα εννέα νέους φόρους μέσα σε μία δεκαετία έως το 2003 και γνωρίζουν πολύ καλά ποιος ευθύνεται για την κακή κατάσταση του ασφαλιστικού μας συστήματος.
Σε αυτήν την πολιτική του παρελθόντος οι πολίτες γύρισαν για δεύτερη φορά την πλάτη τους. Γύρισαν την πλάτη για δεύτερη φορά επιβραβεύοντας τις προσπάθειες της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, προσπάθειες που φέρνουν αποτέλεσμα, που αποδίδουν καρπούς και που χτίζουν ένα καλύτερο αύριο για τη χώρα και τους πολίτες.
Το Μάρτη του 2004 κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε μία εξαιρετικά δυσχερή οικονομική κατάσταση. Ο κίνδυνος της ύφεσης μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν υπαρκτός, ο κίνδυνος να εκτιναχθεί η ανεργία σε νέα ύψη ήταν υπαρκτός και άλλωστε αυτό προέβλεπαν από αυτό εδώ το Βήμα ο Αρχηγός και τα στελέχη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, διότι ασφαλώς γνώριζαν πολύ καλά τη δραματική κατάσταση που άφησαν πίσω τους.
Για να αλλάξουμε τα πράγματα, παλέψαμε σκληρά. Γυρίσαμε σελίδα. Αγωνιστήκαμε για να τιμήσουμε τις δεσμεύσεις που είχαμε αναλάβει απέναντι στους πολίτες αυτής της χώρας και επιτυγχάνουμε τους στόχους μας, υλοποιούμε τις δεσμεύσεις μας και κάνουμε πράξη αυτά τα οποία είπαμε. Είχαμε δεσμευτεί για την αποκατάσταση της δημοσιονομικής διαφάνειας και το πετύχαμε. Δεσμευτήκαμε για τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος και το πετύχαμε. Δεσμευτήκαμε για ένα ριζικά διαφορετικό φορολογικό καθεστώς και το πετύχαμε. Απλοποιήσαμε το φορολογικό καθεστώς, μειώσαμε τους φορολογικούς συντελεστές, αυξήσαμε το αφορολόγητο όριο για τα φυσικά πρόσωπα.
Πριν από τέσσερα χρόνια είχαμε βάλει στόχο τη μείωση της ανεργίας κατά δυόμισι με τρεις εκατοστιαίες μονάδες. Είχαμε βάλει στόχο την αύξηση της απασχόλησης. Και αυτή η δέσμευση γίνεται πράξη. Η ανεργία μειώθηκε από το 11,3% που ήταν το πρώτο τρίμηνο του 2004 στο 8,1% το τέταρτο τρίμηνο του 2007, δηλαδή 3,2 εκατοστιαίες μονάδες χαμηλότερα. Βεβαίως, δεν είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι. Έχουμε ακόμη δρόμο για την αντιμετώπιση αυτού του μεγάλου κοινωνικού προβλήματος, ωστόσο η πρόοδος είναι χειροπιαστή και δεν ήρθε από μόνη της. Οι συμπολίτες μας που βρήκαν εργασία, βρήκαν εργασία σε μεγάλο βαθμό χάρη στις μεταρρυθμίσεις που υλοποιήσαμε μέχρι σήμερα, μεταρρυθμίσεις που η Αντιπολίτευση στο σύνολό της καταψήφιζε όλα αυτά τα χρόνια, μεταρρυθμίσεις όπως είναι: Ο επενδυτικός νόμος, οι συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, η φορολογική μεταρρύθμιση. Αυτές οι πρωτοβουλίες που καταψήφιζε η Αντιπολίτευση είναι οι πρωτοβουλίες που γεννούν νέες θέσεις εργασίας. Έτσι αυξάνεται η απασχόληση.
Οι μεταρρυθμίσεις αυτές σήμερα αποτελούν ένα ισχυρό «ανάχωμα» στη διεθνή οικονομική κρίση. Διασφαλίζουν την αναπτυξιακή δυναμική της οικονομίας, την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή για τα επόμενα χρόνια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από τέσσερα ακριβώς χρόνια είχαμε δεσμευθεί για σταδιακή σύγκλιση των μισθών και των συντάξεων προς το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό το επιτυγχάνουμε με την ανάπτυξη και τη μείωση των φορολογικών βαρών. Το κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της χώρας μας το 2003 βρισκόταν στο 81,3% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης των «δεκαπέντε», 81,3% από 86,4% που το είχε παραλάβει η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1981.
Το 2007 φθάνει στο 88,8% για τους «δεκαπέντε» και στο 99,2% για τους «είκοσι επτά». Η πολιτική που ακολουθήσαμε οδηγεί στη σύγκλιση των εισοδημάτων με τους εταίρους μας. Το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών μετά τον πληθωρισμό αυξήθηκε την προηγούμενη τετραετία με μέσο ρυθμό που κάθε χρόνο ξεπερνούσε το 4%. Σε αντιδιαστολή, πριν από το 2003, από το ’96 έως το 2003 η αύξηση ήταν μόλις 1,8% το χρόνο, λιγότερη από το μισό.
Πριν από τέσσερα χρόνια είχαμε δεσμευθεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για ισόρροπη ανάπτυξη. Είχαμε δεσμευθεί για τη μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων. Και αυτά γίνονται και συνεχίζονται με τη φορολογική μεταρρύθμιση, με τον επενδυτικό νόμο, με τις δημόσιες επενδύσεις, με την αποτελεσματική αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων, με τις συμπράξεις του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με τη νέα εξαγωγική πολιτική, με την ψηφιακή στρατηγική που ακολουθούμε.
Και για να είμαστε συγκεκριμένοι, στο πλαίσιο της πρώτης και δεύτερης φάσης του επενδυτικού νόμου δημιουργούνται πάνω από είκοσι δύο χιλιάδες νέες, άμεσες θέσεις εργασίας. Έχουν εγκριθεί ήδη και υλοποιούνται επενδυτικά σχέδια ύψους εννέα δισεκατομμυρίων σαράντα τεσσάρων εκατομμυρίων ευρώ. Οι επενδύσεις αυτές έχουν ξεκινήσει και ολοκληρώνονται στο σύνολό τους τα επόμενα χρόνια συμβάλλοντας στην ανάπτυξη, στην αύξηση της απασχόλησης, στην αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της ελληνικής περιφέρειας.
Προχωρούμε στην αποτελεσματική αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων. Κλείσαμε σημαντικές εκκρεμότητες που υπήρχαν με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Μάρτιο του 2004, μετά από πενήντα μήνες υλοποίησης, η απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων έφθανε μόλις το 23%. Σήμερα έφθασε το 77%. «Τρέχει» με διπλάσιους ρυθμούς τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Αυτά που περικόψατε;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Στο πλαίσιο των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα έχουν ήδη εγκριθεί και δρομολογηθεί έργα αξίας 4.000.000.000 ευρώ. Τα έργα αυτά βρίσκονται στην περιφέρεια και αφορούν κοινωνικές υποδομές υψηλής προτεραιότητας. Έχουν ήδη δημοπρατηθεί τα πρώτα απ’ αυτά τα έργα, ξεκινούν από φέτος και θα συμβάλλουν σημαντικά στην ανάπτυξη και την κοινωνική σύγκλιση τα επόμενα χρόνια. Δεν μπορεί κανένας να αμφισβητήσει αυτά τα δεδομένα, διότι εμείς μιλάμε με έργα. Αντιπαραθέτουμε συγκεκριμένο έργο απέναντι σε αβάσιμους ισχυρισμούς. Δεν μας φοβίζει καμμία σύγκριση. Είμαστε υπερήφανοι για το έργο μας, όπως επίσης ξέρουμε ότι μπορούμε να κάνουμε ακόμη περισσότερα. Με συνέπεια και αποφασιστικότητα, η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή συνεχίζει το έργο της.
Πριν από ακριβώς τέσσερα χρόνια, είχαμε θέσει ως προτεραιότητα την ενίσχυση του ανταγωνισμού στο τραπεζικό σύστημα με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, με την πλήρη αποκρατικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας και της Εμπορικής Τράπεζας, με την αναδιάρθρωση και την εισαγωγή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στο Χρηματιστήριο, με την εξυγίανση και την ενδυνάμωση της Αγροτικής Τράπεζας.
Δώσαμε ώθηση στον εσωτερικό ανταγωνισμό μεταξύ ισχυρών τραπεζικών ομίλων. Σε ορισμένες μάλιστα κατηγορίες τραπεζικών δανείων, όπως τα στεγαστικά δάνεια, τα επιτόκια στην Ελλάδα είναι πλέον χαμηλότερα από ό,τι στην Ευρωζώνη.
Έτσι, δίνουμε ώθηση στην επιχειρηματικότητα, στην κάλυψη των στεγαστικών αναγκών των Ελλήνων και βεβαίως κανείς δεν μπορεί να αντιπαραθέσει ότι αυτή η εξέλιξη δεν είναι προς όφελος των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων και της ανάπτυξης της οικονομίας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ελληνικές τράπεζες πλέον, εξελίσσονται σε τράπεζες ολόκληρης της ευρύτερης περιοχής, όπως είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι οι ελληνικές τράπεζες αντιπαρέρχονται την πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση με πολύ μεγαλύτερη επιτυχία απ’ ό,τι οι τράπεζες ισχυροτέρων χωρών, όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πριν από ακριβώς τέσσερα χρόνια, είχαμε θέσει ως προτεραιότητα την προώθηση των ελληνικών προϊόντων στη διεθνή αγορά και αυτό το κάναμε με την αναβάθμιση του Εθνικού Συμβουλίου Εξαγωγών, με την άρση των αντικινήτρων για τους εξαγωγείς, με την αναδιοργάνωση και την κινητοποίηση του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών.
Οι εξαγωγές τα τελευταία χρόνια, αυξάνονται με μέσο ρυθμό που είναι διπλάσιος από το ονομαστικό Α.Ε.Π., συμβάλλοντας έτσι ενεργά και στην ανάπτυξη και στην απασχόληση. Και τα αποτελέσματα της πολιτικής μας, δικαιώνουν όχι μόνο τις δικές μας προσδοκίες, αλλά τις προσδοκίες όλων των πολιτών. Η κοινωνική συνοχή, ενισχύεται με στοχευμένες δράσεις, οι εξαγωγές αυξάνονται. Μεγάλες ξένες επενδύσεις έρχονται και πάλι στη χώρα.
Ακόμα και σε μια περίοδο διεθνούς κρίσης, όπως είναι η σημερινή, έρχονται στην Ελλάδα μεγάλες ξένες επενδύσεις, διότι η Ελλάδα, αποτελεί πλέον το οικονομικό και επιχειρηματικό κέντρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου. Διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο και διαμορφώνει τις εξελίξεις στην περιοχή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε ήδη από τον περασμένο Σεπτέμβριο μπει στη δεύτερη φάση του μεταρρυθμιστικού μας προγράμματος. Από τον περασμένο Σεπτέμβριο, εντείνουμε τις προσπάθειές μας, για να αξιοποιήσουμε τις μεγάλες δυνατότητες της χώρας.
Κατ’ αρχάς, ξεκίνησε η δεύτερη φάση της δημοσιονομικής προσαρμογής, με στόχο τελικό, την επίτευξη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών. Αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικά τη φοροδιαφυγή. Αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικά το λαθρεμπόριο, όπως –για παράδειγμα- έγινε με το λαθρεμπόριο στα καύσιμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι με την εφαρμογή του νέου συστήματος, η κατανάλωση του πετρελαίου κίνησης, αυξήθηκε κατά 30%, κάτι που δείχνει ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτού που διακινείτο ως πετρέλαιο θέρμανσης, στην πραγματικότητα είναι πετρέλαιο κίνησης και αυτό το ποσοστό, το 30%, δείχνει πόσο αποτελεσματικές ήταν οι πρωτοβουλίες που πήραμε σ’ αυτήν την περίπτωση.
Δεύτερον, υλοποιούμε την τρίτη φάση της φορολογικής μεταρρύθμισης, όπως ακριβώς είχαμε δεσμευθεί. Καταργήθηκε ο φόρος κληρονομιάς. Καταργήθηκε ο φόρος γονικών παροχών στα ακίνητα. Απαλλάχθηκε από τους φόρους η πρώτη κατοικία, στο βαθμό που καλύπτει βασικές στεγαστικές ανάγκες. Και σε αντικατάσταση μιας σειράς φόρων που επιβάρυναν την κατοικία, θεσπίστηκε το ενιαίο τέλος ακινήτων, μ’ έναν πολύ χαμηλό συντελεστή 0,1% για τα φυσικά πρόσωπα.
Τρίτον, ενισχύουμε την ανάπτυξη της ελληνικής περιφέρειας. Με το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς, η χώρα μας έχει πλέον στη διάθεσή της για αξιοποίηση 39.400.000.000 ευρώ από ευρωπαϊκούς και εθνικούς, δημόσιους και ιδιωτικούς, πόρους.
Με αυτούς τους πόρους, έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε ένα μεγάλο άλμα προς τα εμπρός, να καταστήσουμε την οικονομία μας πιο ανταγωνιστική, πιο δυναμική, να πετύχουμε ουσιαστική σύγκλιση της περιφέρειας, να κάνουμε πιο δίκαιη την κοινωνία μας, διότι από αυτούς τους πόρους, το 80% κατευθύνεται στην περιφέρεια.
Τέταρτον, υλοποιούμε τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού μας συστήματος, του ασφαλιστικού συστήματος, που υπονόμευσαν οι πελατειακές σχέσεις και οι ψηφοθηρικές επιλογές του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης επί σειρά ετών.
Πέμπτον, υλοποιούμε μια νέα κοινωνική πολιτική. Με το Εθνικό Ταμείο για την κοινωνική συνοχή, βάζουμε τις βάσεις για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της μεγάλης κοινωνικής μάστιγας της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Οι πόροι του ταμείου, φτάνουν στα επόμενα χρόνια τα 2.000.000.000 ευρώ σε ετήσια βάση, κατευθύνονται σε εκείνους τους συμπολίτες μας που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Kαι, παράλληλα, οι πολίτες γνωρίζουν πολύ καλά ότι έχουμε υλοποιήσει τις δεσμεύσεις μας και για το Ε.Κ.Α.Σ., που ανέρχεται πλέον στα 230 ευρώ το μήνα, από 141 ευρώ που ήταν το 2004, γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι συντάξεις του Ο.Γ.Α., έχουν φτάσει πλέον τα 330 ευρώ το μήνα, από πολύ χαμηλά επίπεδα στα οποία βρίσκονταν το 2004 και ότι το κατώτατο επίδομα ανεργίας έχει αυξηθεί στα 404 ευρώ. Γνωρίζουν, επίσης, ότι έχει καταργηθεί το χαρτόσημο στο ενοίκιο κατοικίας. Με μια σειρά από μέτρα, λοιπόν, ενισχύουμε την κοινωνική συνοχή.
Επίσης, υλοποιούμε με αποφασιστικότητα και συνέπεια το σχέδιό μας για την εξυγίανση του ευρύτερου δημόσιου τομέα, τον περιορισμό της σπατάλης στις Δ.Ε.Κ.Ο., την αποδοτική αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου. Ο δημόσιος τομέας, εξακολουθεί, βεβαίως και είναι ο μεγάλος ασθενής και στην εξυγίανσή του επικεντρώνονται πλέον μια σειρά από πρωτοβουλίες, γιατί πρέπει να μπει, επιτέλους, ένα τέλος στην επιβάρυνση των πολιτών, από τις δυσλειτουργίες του μεγάλου ασθενούς.
Μια έκτη πρωτοβουλία, είναι ότι προχωρούμε, επίσης, σταθερά την πολιτική των αποκρατικοποιήσεων, μια πολιτική που ξεκινήσαμε με γνώμονα πάντοτε το δημόσιο συμφέρον και το συμφέρον του καταναλωτή.
Και επειδή άκουσα τις τελευταίες ώρες να γίνεται πολύς λόγος για τον Ο.Τ.Ε., σας υπενθυμίζω ότι εξαρχής, ο στόχος της Κυβέρνησης αυτής, ήταν η εύρεση στρατηγικού εταίρου για τον Ο.Τ.Ε., για να μην καταντήσει ο Ο.Τ.Ε., όπως κατάντησε η Ολυμπιακή Αεροπορία.
Ο στόχος μας, είναι ένας Ο.Τ.Ε. σύγχρονος και δυναμικός, ανταγωνιστικός και καινοτόμος, προς όφελος της οικονομίας, προς όφελος του καταναλωτή, προς όφελος της εξωστρέφειας της χώρας μας. Και επιτρέψτε μου εδώ να πω, κάτι παραπάνω. Η στρατηγική της Κυβέρνησης για τον Ο.Τ.Ε., έχει αποτυπωθεί ξεκάθαρα στο πρόγραμμά της, το οποίο αναφέρει ότι η προοπτική στρατηγικής συμμαχίας του Ο.Τ.Ε. με κάποιον σημαντικό ευρωπαϊκό τηλεπικοινωνιακό οργανισμό, είναι θετική και για τον oργανισμό και για την ελληνική οικονομία και για την στρατηγική της χώρα μας, ιδιαίτερα όσον αφορά την εξωστρέφεια και τις προοπτικές της στην ευρύτερη περιοχή.
Στόχος μιας τέτοιας στρατηγικής συμμαχίας, είναι η ανάπτυξη του Ο.Τ.Ε. μέσα σ’ ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον. Πρόσφατα, μια μεγάλη οικονομική εφημερίδα του εξωτερικού, έγραφε ότι δεν θα μείνουν πάνω από έξι μεγάλοι τηλεπικοινωνιακοί οργανισμοί στην Ευρώπη, μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια. Στόχος είναι ο εκσυγχρονισμός του. Στόχος είναι η συμμετοχή του στη μεγάλη προσπάθεια που γίνεται, για τη διάδοση της ευρυζωνικότητας. Στόχος είναι η συμβολή του στο γενικότερο εκσυγχρονισμό των τηλεπικοινωνιών στη χώρα, στα Βαλκάνια, ευρύτερα στη Νοτιανατολική Ευρώπη και στην ευρύτερη περιοχή.
Υπ’ αυτήν την έννοια, η εκδήλωση ενδιαφέροντος για τον Ο.Τ.Ε. από τον μεγαλύτερο ευρωπαϊκό τηλεπικοινωνιακό οργανισμό, είναι ασφαλώς ευπρόσδεκτη και συμβατή με τη στρατηγική της Κυβέρνησης για τον oργανισμό. Μετά από επίσημο αίτημα που υποβλήθηκε, ξεκινούν οι σχετικές διαδικασίες για τη σύναψη, και εν τέλει, υπογραφή συμφωνίας μετόχων, η οποία ασφαλώς θα έρθει και στη Βουλή για να κυρωθεί. Στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας, μένει να καθοριστούν ζητήματα, που αφορούν και στη διοίκηση του οργανισμού και στη μετοχική σύνθεση. Η επιδίωξη της Κυβέρνησης, είναι μια ισορροπία και στη μετοχική σύνθεση, αλλά και στη διοίκηση με την «DEUTSCHE TELEKOM». Διότι, για τις υπό αποκρατικοποίηση επιχειρήσεις που διαχειρίζονται δίκτυα και υποδομές, έχουμε θεσπίσει ήδη κανόνες, που διασφαλίζουν το δημόσιο συμφέρον και την εθνική ασφάλεια και οι οποίοι, βεβαίως, θα εφαρμοστούν και στην περίπτωση του Ο.Τ.Ε..
Οι αποφάσεις των επιχειρήσεων αυτών, που αφορούν σε θέματα στρατηγικής σημασίας, όπως είναι ο μετασχηματισμός ή οι συγχωνεύσεις, σύμφωνα με το νόμο, πρέπει να εγκρίνονται από τον εκάστοτε Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, ώστε να διασφαλίζεται το δημόσιο συμφέρον. Και στη συμφωνία των μετόχων, θα αποτυπωθούν μια σειρά από όρους και προϋποθέσεις, που θα διασφαλίζουν και το δημόσιο συμφέρον και την προοπτική του οργανισμού, έναν οργανισμό που θέλουμε και θα διασφαλίσουμε ότι θα λειτουργήσει για το δημόσιο συμφέρον. Διότι ο στόχος μας, είναι ένας Ο.Τ.Ε. σύγχρονος και δυναμικός, ένα ισορροπημένο διοικητικό σχήμα, σε μια ανταγωνιστική αγορά τηλεπικοινωνιών και μ’ αυτόν το γνώμονα, θα προχωρήσουμε.
Τα σενάρια συνωμοσίας, που είδαν αυτές τις μέρες το φως της δημοσιότητας και τα οποία υιοθετήθηκαν άκριτα από συναδέλφους της Αντιπολίτευσης, νομίζω ότι δεν έχουν καμμία βάση και δεν τιμούν αυτούς που τα υιοθετούν, διότι είναι γνωστό ότι πολλά από αυτά τα σενάρια συνωμοσίας, διακινούνται από τους ανταγωνιστές του Ο.Τ.Ε., που δεν θέλουν έναν Ο.Τ.Ε. σύγχρονο και δυναμικό.
Προχωρά, παράλληλα μ’ όλα αυτά και ο σχεδιασμός για την περαιτέρω εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα στην αξιοποίηση καίριας σημασίας υποδομών, όπως είναι τα λιμάνια και τα αεροδρόμια. Προωθούνται συνεργασίες και συμπράξεις, που συμβάλλουν στην αναβάθμιση των λιμανιών μας και ενδυναμώνουν το ρόλο της χώρας μας ως διαμετακομιστικού κέντρου στην ευρύτερη περιοχή.
Η Ελλάδα μπορεί και θα γίνει το κέντρο της ευρύτερης περιοχής στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Οι υποδομές της, μπορούν να γίνουν οι πύλες για την Ευρώπη. Έτσι ενισχύεται ο ρόλος της Ελλάδας στον παγκόσμιο καταμερισμό της εργασίας. Είναι ένα όραμα που γίνεται καθημερινά πράξη. Ας πάψουμε, λοιπόν, να βλέπουμε τα πράγματα εφήμερα. Έχουμε ανάγκη από νέα οράματα και νέες πρωτοβουλίες, σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία και ο νέος ρόλος της Ελλάδας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, είναι ένα όραμα που παίρνει σάρκα και οστά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτά οι πολίτες τα βλέπουν. Διαπιστώνουν καθημερινά ότι η πολιτική της Κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, είναι η μόνη υπεύθυνη πολιτική για την οικονομία και την κοινωνία. Και συνεχίζουμε με την ίδια συνέπεια και με την ίδια υπευθυνότητα, με την ίδια σταθερότητα και την ίδια αποφασιστικότητα.
Είναι γεγονός ότι η κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας τους τελευταίους μήνες, έχει επιβαρυνθεί. Έχει επιβαρυνθεί, κυρίως, από τις εξελίξεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και έχει επιβαρυνθεί, από τη συνεχιζόμενη άνοδο των διεθνών τιμών του πετρελαίου, των διεθνών τιμών των τροφίμων και των διεθνών τιμών των πρώτων υλών. Οι εξελίξεις αυτές, έχουν εντείνει τις αβεβαιότητες για τη διεθνή ανάπτυξη και κυρίως, για την ανάπτυξη στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όπου τα στοιχεία δείχνουν μια απότομη επιβράδυνση της οικονομίας της, λόγω της αναταραχής στις χρηματαγορές και στη στεγαστική αγορά.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Θα ήθελα δύο λεπτά ακόμα, κυρία Πρόεδρε.
Για την Ευρώπη, η εκτίμηση που έγινε στα τελευταία συμβούλια EUROGROUP και ECOFIN στις αρχές Μαρτίου, με βάση τις ενδιάμεσες προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είναι ότι θα υπάρξουν κάποιες επιπτώσεις στην ανάπτυξη, αλλά και αυτές θα είναι περιορισμένες. Ο ρυθμός ανάπτυξης, εκτιμάται για το 2008 στην μεν Ευρωζώνη στο 1,8% και στην Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της στο 2%. Και οι δύο προβλέψεις, είναι κατά 4/10 χαμηλότερες, σε σχέση με τις προβλέψεις που έγιναν τον περασμένο Νοέμβριο. Την πρόβλεψη αυτή, συμμερίζονται και άλλοι διεθνείς οργανισμοί.
Και για την Ελλάδα, οι εκτιμήσεις είναι ότι οι επιπτώσεις στην ανάπτυξη θα είναι σχετικά μικρές, όπως και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρ’ όλα αυτά, ο ρυθμός ανάπτυξης στην Ελλάδα, θα είναι σχεδόν διπλάσιος από το μέσο όρο της Ευρωζώνης.
Οι μεταρρυθμίσεις που υλοποιούμε τα τελευταία χρόνια, έχουν ενισχύσει την αναπτυξιακή δυναμική και έχουν ενισχύσει και τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας, διότι τώρα αποδίδουν και οι συμπράξεις του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα και η αποτελεσματική απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων και οι επενδύσεις, που υλοποιούνται στο πλαίσιο του νέου επενδυτικού νόμου.
Μεγαλύτερο πρόβλημα, προκαλούν οι διεθνείς εξελίξεις που αφορούν στον πληθωρισμό, τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την Ευρώπη, γιατί έχουμε από το περασμένο καλοκαίρι, μια ένταση των πληθωριστικών πιέσεων διεθνώς, κυρίως των πρώτων υλών, των τροφίμων και του πετρελαίου.
Θέλω να ελπίζω ότι η χθεσινή συμφωνία των κοινωνικών εταίρων για τους μισθούς, θα οδηγήσει σε περαιτέρω βελτίωση των πραγματικών εισοδημάτων και ότι δεν θα έχει περαιτέρω επιπτώσεις στον πληθωρισμό. Η μείωση της διαφοράς του πληθωρισμού της Ελλάδας, σε σχέση με τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει τα επόμενα χρόνια, να είναι ένας από τους κυριότερους στόχους μας, γιατί για πολλά χρόνια από την ένταξή μας στην Ο.Ν.Ε., έχουμε σημαντικά υψηλότερο πληθωρισμό.
Επίσης, θα ήθελα να πω ότι τις επόμενες μέρες θα ανακοινωθεί η εισοδηματική πολιτική για το δημόσιο, για το 2008. Μέσα στο πλαίσιο που ορίζει ο προϋπολογισμός, θα διασφαλίσουμε στο μέγιστο βαθμό τα εισοδήματα των εργαζομένων στο δημόσιο, καθώς και των συνταξιούχων, όπου κάθε χρόνο, οι αυξήσεις είναι μεγαλύτερες από τις αυξήσεις των μισθών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας απαιτούν από όλους μας, Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση, να επιδείξουμε ωριμότητα και υπευθυνότητα, σύνεση και σοβαρότητα. Είναι υποχρέωσή μας απέναντι στους πολίτες αυτού του τόπου. Η στείρα αντιπαράθεση, δεν οδηγεί πουθενά. Η όξυνση και η πόλωση, δεν ωφελούν ούτε τον τόπο, ούτε τους πολίτες. Χρειάζεται βεβαίως γόνιμη κριτική, κανείς δεν είναι αλάνθαστος, χρειάζονται χρήσιμες προτάσεις, χρειάζεται ουσιαστικός διάλογος. Η δική μας πολιτική είναι μια πραγματική πολιτική αλλαγών και μεταρρυθμίσεων. Η αλλαγή των πραγμάτων δεν είναι σύνθημα, είναι έργο. Απαιτεί ειλικρινή στάση απέναντι στους πολίτες, συνέπεια και ευθύνη. Έτσι λύνονται τα προβλήματα που διογκώθηκαν από την αδράνεια. Η χώρα έχει ανάγκη από μια ρεαλιστική πολιτική, που αλλάζει τα πράγματα, αυτήν την πολιτική έχει ανάγκη η νέα γενιά, αυτή χρειάζεται ο τόπος και αυτήν την πολιτική εφαρμόζουμε. Δεν κάνουμε πίσω. Κάθε βήμα πίσω, θα μας καταστήσει υπόλογους και στην ιστορία και στις επόμενες γενιές.
Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει η κ. Μαρία Δαμανάκη, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και πρώην Αρχηγός κόμματος.
ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν εξαιρέσουμε τα τελευταία πέντε λεπτά της ομιλίας του κυρίου Υπουργού Εθνικής Οικονομίας που αναφέρθηκε στον Ο.Τ.Ε., η ομιλία του, ήταν μια επανάληψη των ομιλιών που επανειλημμένα έχουμε ακούσει στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων και οι οποίες ομιλίες κινούνται κυριολεκτικά εκτός πραγματικότητας.
Ακούσαμε από τον κ. Υπουργό, διάφορες παραινέσεις και συμβουλές για αποφυγή της οξύτητας, για αποφυγή της πόλωσης, ωστόσο θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον, να αναφερθεί ο κ. Υπουργός στα προβλήματα των Ελλήνων πολιτών, για τα οποία ως Υπουργός Οικονομίας, είναι άμεσα υπεύθυνος. Να ξεκινήσω, όμως, από τον Ο.Τ.Ε..
Κύριε Υπουργέ, μου έκανε εντύπωση η αποστροφή της ομιλίας σας, όταν είπατε ότι οι Βουλευτές της Αντιπολίτευσης που ασκούν κριτική στα όσα κάνετε σε σχέση με τον Ο.Τ.Ε., βλάπτουν την επιχείρηση και εξυπηρετούν τους ανταγωνιστές του Ο.Τ.Ε.. Το κατάλαβα καλά, κύριε Υπουργέ; Διότι νομίζω ότι το κατάλαβα καλά και νομίζω ότι έχετε υπερβεί τα εσκαμμένα, όσον αφορά την εκτίμηση αυτή. Ας δούμε ψύχραιμα και νηφάλια τι έκανε η Κυβέρνησή σας.
Σας θυμίζω, κύριε Υπουργέ, ότι προεκλογικά λέγατε ότι αρκεί το δημόσιο να έχει το 5% έως 10% του Ο.Τ.Ε.. Μετά αλλάξατε γνώμη, όταν ήρθε η «MARFIN» και άρχισε να αγοράζει και φέρατε εδώ τροπολογία για να κατοχυρώσετε, όπως είπατε και να θωρακίσετε τον Ο.Τ.Ε. από της επέλαση των συμφερόντων. Τώρα αλλάξατε πάλι γνώμη, πουλάτε μέσω της «MARFIN», η οποία κέρδισε σε μια νύχτα δεν ξέρω πόσα εκατομμύρια ευρώ, για να φέρετε τους Γερμανούς και λέτε ότι εμείς κάνουμε κριτική σ’ αυτήν την αλλοπρόσαλλη τακτική; Βλάπτουμε τον Ο.Τ.Ε.; Τον Ο.Τ.Ε. τον βλάπτει η ίδια η πολιτική σας.
Άκουσα και το πρωτοφανές από τους Υπουργούς σας ότι δεν θέλετε να αναμειχθείτε, στο ποιος θα πάρει το πάνω χέρι στον Ο.Τ.Ε.. Τότε γιατί φέρατε τροπολογία και μας βάλατε εδώ όλους και τους Βουλευτές της Συμπολίτευσης κυρίως να την ψηφίσουμε; Αναλαμβάνετε ή όχι την ευθύνη; Άκουσα και τη φοβερή έκφραση –δεν ξέρω αν την προσέξατε, κύριοι Βουλευτές- που είπε ο κύριος Υπουργός, ότι αυτό το οποίο επιδιώκει η Κυβέρνηση, είναι μια ισορροπία και στη μετοχική σύνθεση και στη διοίκηση του Ο.Τ.Ε.. ισορροπία; Έτσι το λέει και ο κ. Σουφλιάς; Ισορροπία δηλαδή είναι το να έχει ο Ο.Τ.Ε. δύο αφεντικά; Και ξέρετε, κύριε Υπουργέ, πολλές επιχειρήσεις, οι οποίες λειτουργούν με δυο αφεντικά και όταν μάλιστα το ένα αφεντικό έχει δέκα φορές περισσότερη ισχύ από τις μετοχές του ελληνικού δημοσίου στον Ο.Τ.Ε.; Δέκα; Τι λέω δέκα;
Θα έλεγα ότι είναι καιρός, να σταματήσετε να μας εμπαίζετε. Και πάντως όταν έχουν συμβεί όλα αυτά, όταν χάνει ο Ο.Τ.Ε., όταν χάνει το ελληνικό δημόσιο, το οποίο θα μπορούσε να έχει κερδίσει 800.000.000 ευρώ, αν αγόραζε τις μετοχές στην τρέχουσα τιμή και τις πουλούσε στην «DEAUTSHE TELECOM», όταν χάνονται αυτά τα ποσά, το να λέτε ότι εμείς η Αντιπολίτευση υπηρετούμε τα συμφέροντα των ανταγωνιστών, πάει πολύ. Καλύτερα να είστε πιο συγκρατημένος.
Έρχομαι τώρα στα επιτεύγματα, τα οποία μας ανέφερε ο κ. Αλογοσκούφης, όπως συνήθως κάνει και στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων. Θέλω, όμως, να σημειώσω εξ αρχής ότι ανάμεσα στα διάφορα επιτεύγματα του μεγάλου έργου, δεν άκουσα μία λέξη. Και υποθέτω ότι δεν είναι τυχαίο που δεν την άκουσα. Η μαγική λέξη την οποία απέφυγε ο κύριος Υπουργός, είναι η λέξη «πληθωρισμός».
«Πληθωρισμός», κύριε Υπουργέ. Είστε ικανοποιημένος; Και επειδή παλαιότερα λέγατε ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έβαλε την Ελλάδα στην Ο.Ν.Ε. με το σπαθί του, διότι είχαμε μεγαλύτερα ελλείμματα από την πραγματικότητα, σκέφτεστε μήπως εξαιτίας της πολιτικής σας στο θέμα του πληθωρισμού, ενδεχομένως η ίδια η Ο.Ν.Ε., η Ευρωπαϊκή Ένωση, να μας πει ότι δεν πορευόμαστε καλά; Αυτό δεν σας απασχολεί;
Άκουσα διάφορα για μείωση της κοινωνικής ανισότητας. Και παρακαλώ τον κύριο Υπουργό, να μας πει τα συγκεκριμένα στοιχεία από τα οποία προκύπτει ότι έχει μειωθεί η κοινωνική ανισότητα στην Ελλάδα. Από πού; Πού υπάρχουν αυτά τα στοιχεία; Διότι εμείς τα στοιχεία που έχουμε –και αναφέρομαι στην τελευταία έρευνα της EUROSTAT- λένε ότι η Ελλάδα είναι πρώτη μαζί με την Ιρλανδία στο θέμα της φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πού είναι η πραγματική σύγκλιση; Έχετε αντίθετα στοιχεία; Παρακαλώ να τα προσκομίσετε. Δεν αναφέρομαι σε στοιχεία που θα δείχνουν ότι ευημερούν οι αριθμοί. Αναφέρομαι σε στοιχεία, που να τεκμηριώνουν αυτό που είπατε, ότι δηλαδή έχουμε μείωση της κοινωνικής ανισότητας, ότι έχουμε πραγματική σύγκλιση, ότι το χάσμα ανάμεσα στους πλούσιους και στους φτωχούς γεφυρώνεται. Αυτό μας ενδιαφέρει. Έχετε τέτοια στοιχεία, όπως ισχυρίζεστε;
Ο κύριος Υπουργός δεν είπε τίποτα για τα θέματα της ακρίβειας. Η Ελλάδα, όπως προκύπτει από σημερινά δημοσιεύματα της EUROSTAT, είναι πρωταθλήτρια, έχει την πρωτιά, στις ανατιμήσεις των καυσίμων και των τιμολογίων των Δ.Ε.Κ.Ο.. Έχετε κάποια ευθύνη γι’ αυτό ή δεν έχετε; Έχετε κάποια ευθύνη; Αν έχετε, πώς το εξηγείτε; Είναι φυσιολογικό, λοιπόν, σ’ αυτήν τη χώρα, όπου όλα είναι θαυμάσια, η Ελλάδα να είναι πρώτη στις αυξήσεις αυτές;
Αναφερθήκατε στις φορολογικές ελαφρύνσεις των πολιτών. Αυτό, μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να ακουστεί, κύριε Υπουργέ! Η Ελλάδα διπλασίασε το φόρο στους μισθωτούς. Μπορώ να καταθέσω τα στοιχεία του Ο.Ο.Σ.Α.. Διπλασίασε το φόρο των μισθωτών.
Και εξηγούμαι συγκεκριμένα. Το 2003 –μέσα στην πενταετία τη δική σας, δεν μιλώ γενικώς και αορίστως- μία οικογένεια μισθωτών, πλήρωνε φόρο που αντιστοιχούσε στο 4,5% του εισοδήματός της και πέρυσι, πλήρωσε φόρο που αντιστοιχεί στο 8,9%. Εδώ είναι τα στοιχεία, τα επίσημα στοιχεία του Ο.Ο.Σ.Α.. Τα αμφισβητείτε;
Πώς, λοιπόν, συμβιβάζεται αυτή η πραγματικότητα, με τα όσα ακούσαμε εδώ για τις φορολογικές ελαφρύνσεις;
Μας είπατε και για την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος. Η λέξη «εξυγίανση» -δεν ξέρω πώς την εννοείτε- είναι μία ωραία λέξη. Εγώ, όμως, θέλω να ρωτήσω κάτι πολύ απλό. Θεωρείτε φυσιολογικό σε μία χώρα, όπου τα κέρδη των τραπεζών αυξάνονται με ρυθμούς 50% και 70%, να υπάρχει τέτοια απόκλιση, ανάμεσα στα επιτόκια χορηγήσεων και καταθέσεων;
Επ’ αυτού, παρακαλώ, τι άποψη έχει η Κυβέρνηση; Το θεωρεί λογικό; Θεωρεί λογικό, να «ξεφλουδίζουν» –για να θυμηθώ μία έκφραση ενός στελέχους σας- οι τράπεζες τους μικρούς και μεσαίους επαγγελματίες και όλους όσοι έχουν ανάγκη; Αυτό καταγράφεται στα επιτεύγματα της οικονομίας; Πώς το εξηγεί ο Υπουργός Οικονομίας, που εμφανίζεται στη Βουλή για να μας πει για τα επιτεύγματά του;
Ακούσαμε διάφορα για το δημόσιο χώρο και την αναβάθμιση του δημόσιου τομέα, με τις συμπράξεις και άλλα σχετικά μέτρα. Δεν πρόκειται να αναφερθώ στην επανίδρυση του κράτους. Νομίζω ότι οι πολίτες, έχουν αντιληφθεί τι συμβαίνει εδώ. Όμως, υπάρχει ένα θέμα –έστω και μ’ αυτό το «γαλάζιο» κράτος- αποτελεσματικότητας και ποιότητας των υπηρεσιών, που προσφέρει το κράτος στον πολίτη.
Είστε ευχαριστημένοι; Διότι, κατά την άποψή μου, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι απλό. Υπάρχει ένα κράτος δύο ταχυτήτων, δηλαδή το κομματικό κράτος, το κράτος κομματικής και πελατειακής εξυπηρέτησης και το κράτος της κρατικής καταστολής που συνεχώς διογκώνεται. Ενώ, αντίθετα, το κράτος που παρέχει υπηρεσίες στους πολίτες, υπηρεσίες παιδείας, υγείας, συνεχώς συρρικνώνεται.
Είναι ευχαριστημένος ο Υπουργός Οικονομίας, από το ποσοστό των δαπανών για την παιδεία; Έχει σχέση με το 5% που προεκλογικά υποσχέθηκε –πριν από τις προηγούμενες εκλογές, σας επισημαίνω- ο κ. Καραμανλής και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας; Έχει καμμία σχέση;
Και μη μου πείτε ότι θα το πραγματοποιήσετε στο τέλος της τετραετίας, διότι όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι ζούμε στην πραγματική ζωή. Και στην πραγματική ζωή, όταν όλα τα χρόνια έχεις ένα ποσοστό που είναι 3%, 3,5%, 3,6%, 3,8% του Α.Ε.Π., διπλασιασμός δεν πρόκειται να συμβεί!
Τι να πω για τις δαπάνες για την υγεία; Να πω για τους οκτώ και δέκα χιλιάδες νοσηλευτές τους οποίους έχει εξαγγείλει, κύριοι συνάδελφοι, τέσσερις φορές -ή μήπως είναι πέντε οι φορές και δεν μετρώ καλά;- ο κ. Αβραμόπουλος; Έχει εξαγγείλει τους νοσηλευτές τέσσερις ή πέντε φορές και πηγαίνουμε στα νοσοκομεία, για να βρούμε έναν ή δύο νοσηλευτές μόνιμο προσωπικό;
Και θα σας πω, κύριοι Βουλευτές, πού θέλω να καταλήξω και κλείνω, αυτή είναι η τελευταία μου φράση. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., είχε ευθύνη και υποχρέωση να καταθέσει την πρόταση δυσπιστίας. Βεβαίως, η Κυβέρνηση λέει ότι είναι μία θαυμάσια ευκαιρία, να προβάλει το έργο της. Είμαι πάρα πολλά χρόνια στη Βουλή, και όσες φορές έχω παρακολουθήσει πρόταση δυσπιστίας, πάντα η κυβέρνηση λέει ότι η Αντιπολίτευση της κάνει ένα θαυμάσιο δώρο, για να παρουσιάσει το έργο της.
Επίσης, ακούσαμε ότι η πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει ως μόνο στόχο να υπερακοντίσει, να ξεπεράσει το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και άλλα σχετικά. Ακούσαμε ψυχολογικές, μικροπολιτικές ερμηνείες.
Κύριοι Βουλευτές, τα κόμματα κρίνονται στην πράξη. Η πολιτική πάλη, είναι αγώνας όλων εναντίον όλων. Η αντιπαλότητα όλων των κομμάτων μεταξύ τους είναι δεδομένη. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., θα κριθεί από το κατά πόσο θα βάλει τον πήχη ψηλά, από το κατά πόσο η πρότασή του στους πολίτες θα είναι συνεκτική, κατανοητή, πειστική και εναλλακτική, απέναντι στο δικό σας το χάλι! Αυτός είναι ο πήχης και αυτή είναι η πρόκληση για το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Όσο για σας, για να επαναλάβω τα λόγια του πρώτη αγορητή μας, είστε πραγματικά στον αέρα!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, σαράντα μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί-καθηγητές από το 1ο Γυμνάσιο Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει τώρα ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης.
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πρόταση μομφής που κατέθεσε η Αξιωματική Αντιπολίτευση κατά της Κυβέρνησης, είναι σαφές ότι ισοδυναμεί με πρόταση αυτοκριτικής ή καλύτερα με πρόταση αυτοεπιβεβαίωσης.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., προσπαθεί να κάνει αισθητή την παρουσία του στο πολιτικό σκηνικό. Και είναι πραγματικά λυπηρό, αυτό να γίνεται όχι με ουσιαστική κριτική και με διατύπωση μιας εναλλακτικής πολιτικής, αλλά να γίνεται κυρίως, με την τακτικίστικη εξάντληση των κοινοβουλευτικών μέσων, που του δίδει ο Κανονισμός της Βουλής.
Είναι σαφές ότι αυτή η επιλογή προδίδει ιδεολογικό άγχος, εσωκομματική ανασφάλεια, επικοινωνιακή αμηχανία, πολιτική αδυναμία της Αντιπολίτευσης να ανταπεξέλθει στο θεσμικό της ρόλο.
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση, αφού δεν πέτυχε με έναν κύκλο απανωτών συνεδρίων να ξεπεράσει την εσωστρέφειά της, επέλεξε τώρα ως τρόπο την παρέλκυση ή την καθυστέρηση των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων.
Ό,τι και να κάνετε, όμως, κύριοι συνάδελφοι, είναι βέβαιο ότι θα προσκρούσετε πάνω στην αποφασιστικότητά μας να προχωρήσουμε μπροστά. Όλα γύρω μας αλλάζουν με ραγδαίους ρυθμούς. Εμείς επιδεικνύουμε έμπρακτη ετοιμότητα στις αλλαγές, αποφασιστικότητα να συγκρουστούμε με την αδράνεια, αυξημένα αντανακλαστικά, για να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών.
Εσείς επιλέγετε να ταυτίζεστε συστηματικά με τη συντήρηση και την αδράνεια. Υποστηρίζετε τα κατεστημένα των «βολεμένων» και προσπαθείτε να εμποδίσετε κάθε τι που κινείται, που αλλάζει, που παρακολουθεί την εποχή μας.
Στο ασφαλιστικό, είχατε το δίλημμα μπροστά σας. Ο ένα δρόμος ήταν να στηρίξετε το κατεστημένο των «βολεμένων», τους προνομιούχους του σήμερα, που σε καμμία περίπτωση, δεν εκπροσωπούν, βεβαίως, τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων εργαζομένων.
Ο άλλος δρόμος, ήταν να στηρίξετε τη νέα γενιά -αυτό που πράξαμε εμείς- το δικαίωμα, δηλαδή των παιδιών μας, να απολαύσουν και αυτά στην κοινωνία του μέλλοντος ασφάλεια και σταθερότητα.
Επιλέξατε τον πρώτο δρόμο. Υποτάξατε το εθνικό και κοινωνικό συμφέρον στις εσωκομματικές σας ισορροπίες και στις μικροκομματικές λογικές. Πρέπει να γνωρίζετε ότι δυο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη, δεν χωρούν. Ούτε συμβαδίζει ο λαϊκισμός με την πολιτική ειλικρίνεια.
Η δική μας λογική, είναι διαφορετική από τη δική σας. Εμείς αναλαμβάνουμε το πολιτικό κόστος, διότι πιστεύουμε στη νέα γενιά και επενδύουμε σ’ αυτήν. Δεν συμβιβαζόμαστε με τις δυνάμεις της αδράνειας. Μοιραζόμαστε με τους Έλληνες νέους το όραμά τους για ένα καλύτερο αύριο και διευκολύνουμε με την πολιτική μας το δικαίωμά τους να το διαμορφώσουν από μόνοι τους.
Εσείς σήμερα, μας μέμφεστε ότι διαχειριστήκαμε μέσα σε μία πραγματικά αρνητική συγκυρία, ενώ εσείς στο παρελθόν είχατε μια θετική οικονομική συγκυρία, όχι με καλό τρόπο τα οικονομικά της εκπαίδευσης.
Νομίζω ότι οι εξελίξεις, σας διαψεύδουν. Εάν είναι ειλικρινής σας στόχος το 5%, που είπατε προηγουμένως, όπως είναι και δικός μας στόχος, πώς μας μέμφεστε, όταν τα προηγούμενα είκοσι χρόνια, εσείς δεν κάνατε κάτι για να τον επιτύχετε;
Εμείς μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, δώσαμε υπερδιπλάσια αύξηση στις δαπάνες για την παιδεία σε απόλυτους αριθμούς. Μέσα σε τρεις μήνες καταστήσαμε το Υπουργείο Παιδείας πρωταγωνιστή σε απορροφητικότητα από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξη, που ξεπερνά το 80%, και διασφαλίσαμε την έγκριση των κονδυλίων 3,3 δισεκατομμύρια ευρώ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Όμως, δεν αρκούμαστε μόνο στο να παρουσιάζουμε την απορροφητικότητα, όπως εσείς κάνατε στο παρελθόν, αλλά ζητούμε όλοι να κριθούμε για την αποτελεσματικότητα της πολιτικής μας.
Μετά από δυόμισι Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως είπα και προχθές στον Αρχηγό σας κ. Παπανδρέου, μας παραδώσατε πέντε χιλιάδες κτήρια, σχολικές μονάδες, ηλικίας σαράντα έως ογδόντα ετών. Νηπιαγωγεία σε υπόγεια, σχολεία σε κοντέινερ, νεανικές ψυχές σε ακατάλληλα κτήρια, που νοικιάζονται από τις νομαρχίες.
Τι μου απάντησε ο Αρχηγός σας; Σας το θυμίζω. Ο κ. Παπανδρέου εδώ, σε αυτήν την Αίθουσα, μου είπε ότι αυτά τα εβδομηντάχρονα υπέροχα κτήρια τα έκτισε ο παππούς του Γεώργιος Παπανδρέου επί Ελευθερίου Βενιζέλου. Φαίνεται ότι δεν κατάλαβε πως η νέα γενιά δεν μας κρίνει για το παρελθόν. Οι δάφνες του παρελθόντος, έχουν εξαντληθεί. Εμείς επιμένουμε ότι η νέα γενιά πρέπει να μας κρίνει για τα δικά μας αποτελέσματα.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Σας είπε και κάτι άλλο!
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Εμείς, κύριοι συνάδελφοι, καταθέτουμε μια ολοκληρωμένη πρόταση που χρηματοδοτείται από εθνικούς πόρους για την κατασκευή χιλίων διακοσίων τριάντα τριών σχολείων σ’ όλη τη χώρα, που έχουν αρχίσει ήδη να κατασκευάζονται.
Έχουμε ενσωματώσει όλες τις νέες τεχνολογίες, τα βιοκλιματικά συστήματα, τα οικολογικά συστήματα μέσα στις μελέτες, που μας ετοίμασαν τα ελληνικά πανεπιστήμια. Προχωρούμε στην ανανέωση των αναλυτικών προγραμμάτων, με στόχο, την απομάκρυνση της αποστήθισης και της εντατικοποίησης και, βεβαίως, με στόχο, μια εκπαίδευση που θα μεταλαμπαδεύει στα παιδιά μια πραγματική παιδεία.
Το «έξυπνο» σχολείο, που είναι η στρατηγική μας για την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στοχεύει στην ψηφιακή σύγκλιση. Απώτερος στόχος μας, είναι να διασφαλίσουμε την ισότητα στην πρόσβαση, όχι μόνο από άποψη τεχνογνωσίας, αλλά και από άποψη δυνατότητας το κάθε παιδί να αποκτήσει έναν δωρεάν υπολογιστή κατά τη διάρκεια των σπουδών του στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Ειλικρινά πιστεύουμε ότι το έξυπνο σχολείο, θα πρέπει να αντιμετωπίζει και την εκπαιδευτική καθημερινότητα, που από εσάς κληρονομήσαμε: τα κενά, τις καθυστερήσεις των βιβλίων, την κακή ποιότητα των συγγραμμάτων. Επί δεκαετίες αυτά τα προβλήματα απασχολούσαν την πατρίδα μας και το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Έχουμε πετύχει, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να εξορθολογίσουμε αυτό το σύστημα. Ήδη μπορώ να σας πω ότι ο στόχος μας είναι σαφής: Να μην υπάρχει κανείς μαθητής του χρόνου χωρίς βιβλίο, καμμία αίθουσα χωρίς δάσκαλο.
Είμαστε περίπου ενάμιση μήνα πιο μπροστά από κάθε άλλη χρονιά. Οι μεταθέσεις ολοκληρώθηκαν, οι διορισμοί προχωρούν, οι αποσπάσεις μειώθηκαν, τα βιβλία τυπώνονται.
Επενδύουμε, όμως, κατά κύριο λόγο, στον παράγοντα άνθρωπος, στον εκπαιδευτικό. Έχουμε ήδη δεσμεύσει τις δαπάνες από το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, για την επιμόρφωση και προχωρούμε στην υλοποίηση, αφού πρώτα εξαντληθεί ο δημόσιος διάλογος, που ξεκίνησε σε επίπεδο του τελευταίου δασκάλου, του τελευταίου καθηγητή αυτής της χώρας.
Έχουμε τις κεραίες μας ευαίσθητες, για να παρακολουθούμε τα φαινόμενα της σχολικής διαρροής και να παρεμβαίνουμε κοινωνικά, για τις ευαίσθητες ομάδες. Έχουμε έτοιμη νομοθετική πρωτοβουλία και την επόμενη εβδομάδα, ξεκινάει η δημόσια διαβούλευση για τα άτομα με αναπηρία, γιατί πιστεύουμε ότι μία κοινωνία που δεν διασφαλίζει ισότητα ευκαιριών σ’ αυτά τα άτομα, είναι η ίδια ανάπηρη.
Όπως έχουμε προγραμματικά δεσμευτεί, ξεκινά ο δημόσιος διάλογος για την αποδέσμευση του λυκείου, από τις εισαγωγικές εξετάσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, έχουμε προχωρήσει ήδη προς τα εμπρός, εναρμονιζόμενοι με την Μπολόνια και τη διαδικασία της Λισαβόνας. Εκατόν δεκατέσσερα τμήματα ήδη αξιολογούνται. Ο νόμος – πλαίσιο έχει αρχίσει να εφαρμόζεται. Η αξιολόγηση έγινε προϋπόθεση για τη χρηματοδότηση των μεταπτυχιακών από τους κρατικούς και ευρωπαϊκούς πόρους.
Οι κρίσεις των μελών, δε γίνονται με το νέο σύστημα. Ο έλεγχος νομιμότητας, έχει περάσει στα ιδρύματα, σεβόμενος απόλυτα την αυτονομία, που ήταν πάγιο αίτημα. Ο εσωτερικός κανονισμός τις επόμενες ημέρες, γίνεται διάταγμα. Ο τετραετής οικονομικός προγραμματισμός προχωρά. Διακόσιες ενενήντα έξι νέες θέσεις Δ.Ε.Π., έρχονται να ισοσκελίσουν την ισορροπία μεταξύ διδασκόντων και διδασκομένων. Το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά είναι έτοιμο. Το νομοσχέδιο για την έρευνα και την τεχνολογία έχει ψηφιστεί και είναι μία πραγματικότητα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Δ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ)
Για εμάς τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι κλειστά ελιτίστικα γκέτο, που ικανοποιούν τα συμφέροντα μιας προσχηματικής πνευματικής ηγεσίας. Είναι ζωντανά κύτταρα και κυψέλες δημιουργίας, φρέσκιας γνώσης, που οφείλει να τροφοδοτεί τη νέα γενιά, ενισχύοντας την κοινωνική κινητικότητα.
Οφείλει να διαχέεται στην αγορά και στην κοινωνία η γνώση αυτή, συμβάλλοντας στην εθνική ανάπτυξη. Όποιοι επιδιώκουν να απομονώσουν τα πανεπιστήμια και τα Τ.Ε.Ι. από τη ζώσα πραγματικότητα και να τα φυλακίσουν μέσα σε καύκαλα ιδεοληψίας και προκατάληψης, συμπράττουν με τις δυνάμεις της συντήρησης και της αδράνειας, υπονομεύουν το πέρασμα της νέας γενιάς στην αγορά εργασίας, συμμαχούν με την ανεργία, τον κοινωνικό αποκλεισμό, τον μαρασμό και την καθήλωση των νέων ανθρώπων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι επί χρόνια η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δημιουργούσε νέα τμήματα πανεπιστημίων και Τ.Ε.Ι. σε όλη τη χώρα, χωρίς να κατοχυρώνει όπως όφειλε, με τα ίδια προεδρικά διατάγματα, τα επαγγελματικά τους δικαιώματα. Δημαγωγικά ικανοποιούσε τότε τις κοινωνίες της επαρχίας, κάθε πόλη και πανεπιστήμιο, κάθε χωριό και Τ.Ε.Ι.. Θεωρητικά, μείωνε την ανεργία αυξάνοντας τους φοιτητές, ουσιαστικά όμως απλά την ανέβαλε και της έδινε πτυχίο.
Σήμερα, η επιπόλαιη εκείνη επιλογή, οδήγησε δεκάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους σε εργασιακό αδιέξοδο και πολλά περιφερειακά τμήματα σε παρακμή. Γι’ αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν φταίει η βάση του «δέκα», όπως κάποιοι ισχυρίζονται, δηλώνοντας πρόθυμοι να κάνουν εκπτώσεις στην ποιότητα. Φταίει η προχειρότητα στο σχεδιασμό σας, η μη σύνδεση των νέων τμημάτων με την τοπική οικονομία. Ευθύνεται ο λαϊκισμός της τότε κυβέρνησης, που σήμερα μας κατηγορεί για τις συνέπειες των δικών της επιλογών, των δικών της εσφαλμένων πολιτικών.
Εμείς δεσμευτήκαμε και θα το κάνουμε πράξη. Θα δώσουμε μέσα στο έτος που τρέχει τα επαγγελματικά δικαιώματα στα είκοσι δύο πανεπιστημιακά τμήματα και στα τριάντα τέσσερα Τ.Ε.Ι., προκειμένου να δημιουργηθεί μία ορθολογιστική προοπτική και για τα παιδιά που αποφοιτούν από αυτά τα τμήματα.
Επίσης, θα δώσουμε έμφαση, όπως και το κάνουμε, στη διά βίου μάθηση και στην τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση.
Είναι βέβαιο ότι η νέα γενιά αγκαλιάζει την πολιτική των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων και δεν ακολουθεί αυτούς, που στο παρελθόν την αγνόησαν και σήμερα τη φλερτάρουν. Δεν ακολουθεί όμως ούτε αυτούς, που αυθαίρετα και αυτάρεσκα συχνά σ’ αυτήν την Αίθουσα, ισχυρίζονται ότι την εκφράζουν με στόχο να την ποδηγετήσουν. Και αυτό προκύπτει από στοιχεία αληθινά, όχι από δημοσκοπήσεις σε δείγματα μερικών εκατοντάδων ερωτηθέντων. Προκύπτει από το γεγονός ότι το κόμμα του φίλου Αλέξη Τσίπρα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του ίδιου, με δυσκολία βρίσκει υποψηφίους για να κατεβάσει η φοιτητική παράταξη σε εκατόν τριάντα μόνο από τα τετρακόσια ογδόντα τμήματα της χώρας. Προκύπτει επίσης από το γεγονός ότι παρ’ ότι αντιστάθηκε από τις στήλες life style των αστικών εφημερίδων, καλώντας τους νέους να μη συμμετέχουν στο νεοσύστατο θεσμό των Τοπικών Συμβουλίων Νέων, οι νέοι το αγνόησαν και συμμετείχαν σε οχτακόσιους εξήντα έξι από τους χίλιους τριάντα τέσσερις δήμους, εγγράφοντας περίπου ενενήντα χιλιάδες ογδόντα πέντε νέους, οι οποίοι θα ψηφίσουν κόντρα στην αδράνεια και κόντρα στην αφ’ υψηλού και διά των media προσπάθεια, χειραγώγησης της νέας γενιάς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα είναι βέβαιο, ότι η κοινωνία μας και κυρίως η νέα γενιά, έχει ωριμάσει αρκετά, ώστε να μην παρασύρεται, να μην εγκλωβίζεται και να μην ξεχνάει. Όλους μας κρίνει πια, όχι από τα λόγια μας, αλλά από τις πράξεις μας.
Η κοινωνία μας και κυρίως οι νέοι άνθρωποι, δεν συγχωρούν τους δραπέτες των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων, για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Οι νέοι βλέπουν τι συμβαίνει γύρω μας στην Ευρώπη και στον κόσμο. Γι’ αυτό ζητούν από μας, καθαρές κουβέντες, ξεκάθαρες πολιτικές, τολμηρές επιλογές. Ζητούν αποτελέσματα. Και δεν έχουμε το δικαίωμα να τους φυλακίσουμε στις νοοτροπίες του παρελθόντος.
Αν η Αξιωματική Αντιπολίτευση που σήμερα υπέβαλε πρόταση μομφής, φοβάται να αναλάβει τις ευθύνες της για λόγους εσωκομματικών ισορροπιών και δραπετεύει από την κορυφαία δημοκρατική διαδικασία της Αναθεώρησης του Συντάγματος, αν ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ., φοβάται να ψηφίσει την αλλαγή του άρθρου 16 που επί χρόνια μας έλεγε ότι υποστήριζε, για να μην κλονίσει τη θέση του στην ηγεσία, τότε ένα είναι βέβαιο: Αφού μετά από τόσα χρόνια δεν μπόρεσε να πείσει το ίδιο του το κόμμα, πώς θα πείσει την ελληνική κοινωνία ότι εκφράζει το κάτι διαφορετικό;
Απέναντι σ’ αυτό το σκηνικό, εμείς τοποθετούμεθα διαφορετικά. Δεν είμαστε μοιρολάτρες, αδρανείς και δραπέτες. Δεν ωραιοποιούμε καταστάσεις, αλλά παλεύουμε κόντρα στα προβλήματα. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε και να ολοκληρώσουμε τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις. Εμπιστευόμαστε τη νέα γενιά και επενδύουμε σ’ αυτήν. Είμαστε διαμορφωτές και υπέρμαχοι μιας πολιτικής, που δεν δέχεται παθητικά, αλλά συνδιαμορφώνει τη νέα εποχή. Δημιουργούμε μια νέα εθνική αυτοπεποίθηση, γιατί πιστεύουμε ότι αυτόν τον κόσμο και αυτήν την πατρίδα, τη δανειστήκαμε από τα παιδιά μας και οφείλουμε να τους την επιστρέψουμε καλύτερη και πιο δυνατή.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι οι Υπουργοί Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών και Εξωτερικών κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση μνημονίου συμφωνίας για συνεργασία στον τομέα της δημόσιας διοίκησης, της διαχείρισης προσωπικού και της οργάνωσης, μεταξύ του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Τοπικής Δημόσιας Διοίκησης της Δημοκρατίας της Μολδαβίας».
Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή.
Το λόγο έχει η Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Τόνια Αντωνίου.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι μας αντιλαμβανόμαστε, τη δύσκολη θέση στην οποία έχει βρεθεί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Διότι πρέπει μέσα σε τρεις μέρες, να βρει κατάλληλα επιχειρήματα, για να πείσει ότι οι πολιτικές που εφαρμόζει είναι προς όφελος των πολιτών και της χώρας. Αυτό, πράγματι, είναι δύσκολο, όταν εδώ και μήνες, εισπράττει σοβαρή δυσαρέσκεια και αμφισβήτηση για τις πολιτικές της, για την αποτελεσματικότητά της, για το ήθος των στελεχών της.
Άλλωστε βλέπουμε από χθες μέχρι σήμερα, που διεξάγεται η συζήτηση, οι αγαπητοί συνάδελφοι της Πλειοψηφίας να κάνουν πολιτικές αναλύσεις για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τα κόμματα της Αριστεράς, να μας ξαναθυμίζουν την ιστορία του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά δεν έρχονται απ’ αυτό εδώ το Βήμα, να πουν για τις πολιτικές της Κυβέρνησης. Απ’ αυτό εδώ το Βήμα, προσπαθούν να υπερασπιστούν την κυβερνητική πολιτική μόνο οι Υπουργοί της Κυβέρνησης. Και βέβαια και ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών πριν, μας μίλησε για μια άλλη χώρα, διότι απ’ αυτό εδώ το Βήμα, έχει εκτεθεί όταν λέει στους Έλληνες πολίτες ότι αυτή η Κυβέρνηση έχει αυξήσει τα εισοδήματα των πολιτών, έχει συγκλίνει τους μισθούς σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει καταφέρει να υπάρχει ισόρροπη ανάπτυξη στη χώρα. Όλα αυτά βέβαια, γνωρίζουμε ότι είναι πολύ μεγάλα ψέματα. Γι’ αυτό το λόγο σήμερα το ΠΑ.ΣΟ.Κ., καταθέτει πρόταση δυσπιστίας στην Κυβέρνηση, διότι εμείς πρέπει να ασκήσουμε το θεσμικό μας ρόλο.
Άκουσα και τον Υπουργό Παιδείας κ. Ευρυπίδη Στυλιανίδη και όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι είναι σε πολύ δύσκολη θέση, διότι ανέλαβε ένα Υπουργείο που τα προηγούμενα τριάμισι χρόνια, οι πολιτικές της Κυβέρνησης αμφισβητήθηκαν από όλη την εκπαιδευτική κοινότητα, από τους μαθητές, τους καθηγητές, τους δασκάλους, τους πανεπιστημιακούς. Και βέβαια, κύριε Υπουργέ, δεν μπορεί όλος ο εκπαιδευτικός χώρος να μη θέλει το καλό της εκπαίδευσης, το καλό της παιδείας, το καλό της νέας γενιάς και να το αντιλαμβάνεστε μόνο εσείς.
Είπατε ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το 2004 σας παρέδωσε παιδεία, χωρίς να υπάρχουν υποδομές. Το 49% των σχολείων στη χώρα, έχουν γίνει από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Κύριε Υπουργέ, κατηγορήσατε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι είχε μια πολιτική να δημιουργεί πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι. σ’ όλη τη χώρα, διότι έτσι το ζητούσαν οι τοπικές κοινωνίες. Είχατε διαφωνήσει εσείς ως παράταξη στη λογική αυτή να δημιουργηθούν περιφερειακά πανεπιστήμια; Να μας πείτε το λόγο, που πριν λίγο καιρό ανακοινώσατε δύο τμήματα στη Δράμα και δύο στις Σέρρες και μάλιστα χωρίς μελέτη. Αυτό πώς μπορούμε να το αντιληφθούμε εμείς; Να μας πείτε το λόγο. Είναι μια λαϊκίστικη πολιτική, ή είναι μια στρατηγική της Κυβέρνησης, να δημιουργήσει και άλλα Τ.Ε.Ι. στη Μακεδονία;
Μιλήσατε για τα συμβούλια νέων. Χαίρομαι πάρα πολύ, κύριε Υπουργέ, που έρχεστε και στηρίζετε αυτήν την πρωτοβουλία, διότι ξέρετε ότι ήταν ένα θέμα που το πάλεψε το νεολαιίστικο κίνημα στη χώρα μας, το πάλεψε και το ξεκίνησε η νεολαία του ΠΑ.ΣΟ.Κ., να δημιουργηθούν συμβούλια νέων και μετά από πολλές προσπάθειες, καταφέραμε να πείσουμε και τη δική σας τη νεολαία, αλλά και την Αυτοδιοίκηση και την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για να νομοθετήσει τα συμβούλια νέων.
Κύριοι της Κυβέρνησης, το μοναδικό επιχείρημα που ακούσαμε αυτές τις μέρες εδώ είναι ότι κερδίσατε στις εκλογές της 16ης Σεπτέμβρη και γι’ αυτό δεν θα έπρεπε να κάνουμε πρόταση μομφής. Αυτό όμως δεν σημαίνει, κύριοι της Κυβέρνησης, ότι πήρατε λευκή εντολή για να κάνετε ό,τι θέλετε. Κερδίσατε με μία άλλη πολιτική ατζέντα και σήμερα εφαρμόζετε άλλη. Ακόμη και οι πολίτες που σας ψήφισαν, είναι σε πολύ δυσάρεστη θέση σήμερα, γιατί νοιώθουν ότι τους κοροϊδέψατε, νοιώθουν ότι τους προδώσατε. Έξι μήνες τώρα, ο ελληνικός λαός παρακολουθεί άφωνος την Κυβέρνησή σας, γιατί το μόνο που έχει ζήσει, είναι το σκάνδαλο του Ζαχόπουλου, την υπόθεση Μαγγίνα, την επιχείρηση να κλείσετε την Ολυμπιακή, το ασφαλιστικό τερατούργημα, τα σκάνδαλα στον Ο.Τ.Ε. και στη Δ.Ε.Η., την ανεξέλεγκτη ακρίβεια και την οικονομική ανέχεια, που αγγίζει πλέον, όχι μόνο σοβαρά τους πιο αδύναμους, αλλά και τη μεσαία τάξη. Απέναντι σ’ όλα αυτά, οι πολίτες αντιδρούν. Αντιδρούν ακόμα και οι πολίτες, που σας ψήφισαν. Απεργούν, διαμαρτύρονται, βγήκαν στους δρόμους και εσείς, για να αντιμετωπίσετε την κοινωνική κατακραυγή, προσπαθείτε μέσω δικαστικών αποφάσεων, να δημιουργήσετε πρόβλημα στους απεργιακούς αγώνες των εργαζομένων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, έχει σήμερα την αίσθηση ότι η χώρα δεν έχει υπεύθυνη και σοβαρή Κυβέρνηση. Οι πολίτες, τρέμουν κάθε φορά που ακούν από κυβερνητικά χείλη τη λέξη «μεταρρύθμιση» και αναρωτιούνται τι άλλο τους περιμένει. Πήρατε μια έννοια συνώνυμη με τις μεγάλες δημοκρατικές αλλαγές, την κακοποιήσατε και την καταντήσατε εφιάλτη, για την ελληνική κοινωνία. Το ασφαλιστικό σας δεν είναι μεταρρύθμιση, είναι ένας εφιάλτης, για ενάμισι εκατομμύριο εργαζόμενους, που τους μειώνετε τις πρόωρες συντάξεις και τις επικουρικές, για τις διακόσιες πενήντα χιλιάδες μητέρες ανήλικων παιδιών, που πρέπει να περιμένουν άλλα πέντε χρόνια για να πάρουν σύνταξη, για τετρακόσιους χιλιάδες προσωρινά ή εποχικά απασχολούμενους, στους οποίους περικόπτετε τις παροχές και βέβαια, για τη νέα γενιά των 500 και 700 ευρώ, που είναι το μεγαλύτερο θύμα της ανασφάλιστης και της ενοικιαζόμενης εργασίας.
Βέβαια, ο εφιάλτης του ασφαλιστικού, έρχεται σαν ολοκλήρωση με την επιχείρηση περιορισμού των εργασιακών δικαιωμάτων, τη δημιουργία συνθηκών εργασιακού μεσαίωνα, και βέβαια της τεράστιας αναδιανομής του πλούτου, που γίνεται στη χώρα προς όφελος των λίγων και των ισχυρών.
Βέβαια η πολιτική σας, όσον αφορά τις Δ.Ε.Κ.Ο. –το είπαν πάρα πολλοί συνάδελφοι- δεν είναι μεταρρύθμιση, είναι ξεπούλημα. Έπρεπε να μας πει ο κ. Αλογοσκούφης από αυτό εδώ το Βήμα, το 2004 οι οργανισμοί κοινής ωφέλειας και κυρίως ο Ο.Τ.Ε. και η Δ.Ε.Η., ήταν κερδοφόροι οργανισμοί και μάλιστα ήταν εργαλεία ανάπτυξης για τη χώρα αλλά και τη διείσδυσή μας στα Βαλκάνια. Τέσσερα χρόνια μετά τους απαξιώσατε, τους κάνατε μη κερδοφόρους στη λογική πάλι να τους ξεπουλήσετε. Είναι μία συνταγή από τα παλιά. Κάνατε ακριβώς την ίδια πολιτική με το 1990-1993 με την κυβέρνηση Μητσοτάκη και κάποια στιγμή πρέπει να μας πείτε τι έχει αλλάξει στην πολιτική σας από εκείνη την περίοδο. Καμμία αλλαγή, είτε είναι στις Δ.Ε.Κ.Ο., είτε είναι στην εισοδηματική σας πολιτική είτε είναι στο ασφαλιστικό σας σύστημα.
Και βέβαια πρέπει να σας πω ότι το μεγάλο πρόβλημα αυτήν τη στιγμή της πολιτικής σας, το βιώνει η περιφέρεια. Το 2004 και το 2007, είπατε ότι θα είσαστε η Κυβέρνηση που θα στηρίξει την ελληνική περιφέρεια. Και αυτό ξέρετε ότι είναι ένα πολύ μεγάλο ψέμα.
Πόρους από το Τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο δεν τους απορροφήσατε, κύριε Αλογοσκούφη, αλλά καλύψατε τη μαύρη τρύπα, λόγω της πολιτικής που κάνατε με την απογραφή.
Ήλθατε να διαφημίσετε το Ε.Σ.Π.Α. με κυβερνητικές φιέστες σ’ όλην την Ελλάδα και μάλιστα χρησιμοποιώντας και τους μαθητές της Β΄ Λυκείου, για να τους δείξετε το δήθεν έργο που κάνετε το Τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Χθες έγινε στη Λαμία αυτή η κυβερνητική φιέστα αλλά έχω μάθει ότι γίνεται σ’ όλη την Ελλάδα. Και βέβαια όλα αυτά γίνονται ερήμην των τοπικών κοινωνιών, της Αυτοδιοίκησης. Κάνετε μία ανάπτυξη, που τη σχεδιάζετε από τη Μητροπόλεως, έξω οι κοινωνικοί φορείς, με μειωμένους πόρους και βέβαια με πόρους, που αφορούν τα κεντρικά Υπουργεία και όχι την περιφέρεια.
Με τέτοιες πολιτικές ερημώνετε την επαρχία και το πρόβλημα το βιώνουν οι γυναίκες, οι νέοι και οι αγρότες, γι’ αυτούς που κόπτεστε τέσσερα χρόνια και σήμερα καλό είναι να πάτε να τους βρείτε, αλλά δεν πάτε, γιατί και ο Υπουργός Γεωργίας όταν ήλθε στη Φθιώτιδα δεν συνάντησε αγρότες. Έκλεισε τα Μ.Μ.Ε., να μην παρακολουθήσουν τη διαδικασία, γιατί οι Υπουργοί σας, κύριοι της Κυβέρνησης, πλέον κρύβονται, για να μη βρεθούν ενώπιος ενώπιω με τους πολίτες.
Γι’ αυτόν το λόγο, καλά κάναμε πρόταση μομφής, που δεν είναι δική μας διαμαρτυρία αλλά είναι διαμαρτυρία των πολιτών.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γιώργιος Παπανδρέου έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πρωτοφανές να καταθέτει πρόταση δυσπιστίας η Αντιπολίτευση μόλις έξι μήνες μετά τις εκλογές. Όμως η αντίδρασή μας, είναι μία αντίδραση απολύτως φυσιολογική, μία αντίδραση επιβεβλημένη, μπροστά στα πρωτοφανή που διαπράττει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Πρωτοφανή είναι τα όσα συμβαίνουν στη χώρα, αυτούς τους έξι μήνες. Είναι πρωτοφανής η δική σας διακυβέρνηση μετά τις εκλογές. Είναι πρωτοφανής η ζημιά που προκαλείτε στη χώρα και σ’ αυτό οφείλουμε να βάλουμε τέλος, και θα βάλουμε τέλος. Έχουμε μία Κυβέρνηση που διχάζει τους ‘Έλληνες και τραυματίζει την κοινωνική συνοχή, μία Κυβέρνηση, που ξεπουλάει με αδιαφανείς συμφωνίες το δημόσιο πλούτο, μία Κυβέρνηση, που υιοθετεί αντιδημοκρατικές πρακτικές αυταρχισμού, μία Κυβέρνηση, που βυθίζεται στα κομματικά της σκάνδαλα και, μαζί, παρασύρει ολόκληρη τη δημόσια ζωή. Μία Κυβέρνηση, που καλλιεργεί την ανασφάλεια στους πολίτες.
Με τις επιλογές της στο ασφαλιστικό, η Κυβέρνηση χάραξε μόνη της και οριστικά την κόκκινη γραμμή απέναντι στην κοινωνία. Έβαλε απέναντί της τους εργαζόμενους, τους νέους, τις γυναίκες, τους συνταξιούχους. Μας έβαλε όλους απέναντί της.
Η πρόταση μομφής που κατέθεσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., είναι μία πράξη εθνικής ευθύνης. Εκφράζει τη λαϊκή δυσαρέσκεια, αποτυπώνει τη δικαιολογημένη αγανάκτηση των πολιτών. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, αισθάνονται αιχμάλωτοι μιας Κυβέρνησης και μιας πολιτικής, που τους καταδικάζει και τους αδικεί. Είναι μία πρωτοβουλία με πέντε μηνύματα προς την Κυβέρνηση.
Πρώτο μήνυμα προς την Κυβέρνηση: Αρνούμαστε να δεχθούμε τις αντιδημοκρατικές πρακτικές και διαδικασίες σας, που ακολουθείτε και μέσα στη Βουλή και εκτός Βουλής.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Ναι, θα καθυστερούμε και θα εμποδίζουμε κάθε νομοσχέδιο, που προσπαθείτε να περάσετε από τη Βουλή χωρίς διάλογο, χωρίς προετοιμασία, χωρίς σεβασμό στην ελληνική κοινωνία. Δεν δεχόμαστε τον αυταρχισμό και την αλαζονεία σας. Στην προσπάθειά σας να υποβαθμίσετε την πρωτοβουλία μας, ως επικοινωνιακό τρικ απέναντι στο Συνασπισμό, σας λέω απλά: Λίγη σεμνότητα, λίγη ταπεινότητα, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Σεβαστείτε επιτέλους το δικαίωμα του ελληνικού λαού να εκφραστεί μέσω της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, σ’ αυτόν εδώ τον οίκο της δημοκρατίας.
Δεύτερο μήνυμα προς την Κυβέρνηση: Δεν δεχόμαστε και δεν θα αφήσουμε να περάσει η αντίληψη της μοιρολατρίας στον ελληνικό λαό. Πολύ σωστά σας επεσήμανε χθες ο κ. Βενιζέλος, καθώς και άλλοι ομιλητές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι η προσπάθειά σας, δεν είναι απλώς μία οικονομική αφαίμαξη του ελληνικού λαού ή μία αντίστροφη αναδιανομή υπέρ των πλουσιοτέρων. Είναι και η συστηματική προσπάθειά σας, να χειραγωγήσετε και να κάμψετε το ηθικό του ελληνικού λαού. Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στερεί επίσης την Ελλάδα από βασικά «εργαλεία» δημοκρατικού και εθνικού προγραμματισμού. Γι’ αυτό, η δική μας πρωτοβουλία, στέλνει και αυτό το μήνυμα. Είναι μία ηχηρή δήλωση ότι, θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας, για να μην περάσουν τα σχέδιά σας, σχέδια εκποίησης του ελληνικού δημόσιου πλούτου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Δεν θα βρείτε μία κοινωνία και μία Αντιπολίτευση παθητική. Είμαστε κοντά στα προβλήματα, υπηρετούμε τα δικαιώματα, τα συμφέροντα και τις προοπτικές του μέσου Έλληνα και της μέσης Ελληνίδας, για μία κοινωνία αξιών. Αυτό το μήνυμα έχει και ως αποδέκτη την άλλη Αριστερά, διότι η εύκολη ισοπέδωση των πάντων, εάν πλήττει επιφανειακά το ΠΑ.ΣΟ.Κ., υπονομεύει βαθύτερα την ενότητα και την αυτοπεποίθηση του λαϊκού κινήματος, σε μία εποχή, που ακριβώς αυτό ζητά η Δεξιά. Σε μία εποχή, που αυτή επιδιώκει την απαξίωση των πάντων. Σήμερα, το μήνυμά μας είναι ότι υπάρχει ελπίδα, ότι υπάρχει άλλος δρόμος.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Τρίτο μήνυμα προς την Κυβέρνηση: Την πρώτη τετραετία,ο λαός έδωσε ελευθερία χειρισμών στην τότε νέα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Τώρα, όμως, δεν της δίνει αυτήν την ελευθερία, διότι αυτήν την ελευθερία, εσείς τη μετατρέψατε σε αυθαιρεσία, παντού, στη Δημόσια Διοίκηση, στην κομματικοποίηση των πάντων, στη διαχείριση των χρημάτων, στη μη εκπλήρωση των προεκλογικών δήθεν δεσμεύσεών σας, στη δήθεν προστασία του εισοδήματος των μεσαίων και φτωχότερων Ελλήνων και στη δήθεν προστασία του φυσικού και δασικού μας περιβάλλοντος.
Σήμερα, ο ελληνικός λαός, δεν σας δίνει την εμπιστοσύνη του, διότι αυτήν την εμπιστοσύνη, εσείς την καταχραστήκατε, διότι αυτήν την εμπιστοσύνη, εσείς την προδώσατε. Τέλος λοιπόν η ανοχή, τέλος η «λευκή» επιταγή. Αυτό ζητά ο ελληνικός λαός, το ακούω παντού: Όχι άλλη ανοχή στη Νέα Δημοκρατία.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Ο ελληνικός λαός δεν ανέχεται, σε συνθήκες πλήρους αδιαφάνειας, να τρέχετε για να προλάβετε να ξεπουλήσετε τη δημόσια περιουσία, σαν να ήταν δική σας.
Σειρά στη λίστα έχουν ο Ο.Τ.Ε., η Δ.Ε.Η., η Ολυμπιακή και τα λιμάνια.
Το μήνυμά μας; Σας προειδοποιούμε, κύριοι της Κυβέρνησης, μην προχωρήσετε. Σταματήστε τώρα το ξεπούλημα. Είμαστε εδώ και θα μείνουμε θεματοφύλακες, εμείς, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., του εθνικού μας πλούτου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, ανακοινώθηκε αιφνιδιαστικά το ξεπούλημα του Ο.Τ.Ε., με κυβερνητική εγγύηση. Ο Ο.Τ.Ε. παραδίδεται στα χέρια των Γερμανών, της «DEUTSCHE TELECOM», με μεσάζοντα τη MIG του κ. Βγενόπουλου. Μία επιχείρηση εθνικής στρατηγικής σημασίας. Ένας οργανισμός κρισιμότατος για την ανάπτυξη της χώρας μας, στην εποχή της γνώσης, της πληροφορικής, των τηλεπικοινωνιών, αφελληνίζεται, και μάλιστα, αδιαφανώς και αιφνιδιαστικά. Πρόκειται για έγκλημα σε βάρος της εθνικής μας οικονομίας, ένα έγκλημα, που αναδύει βαθιά την οσμή του σκανδάλου.
Αλήθεια, τι κρύβουν, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, τα υπερκέρδη του μεσάζοντα; Γιατί η «DEUTSCHE TELECOM» δεν αγόρασε τις μετοχές κατευθείαν από το ελληνικό δημόσιο, αλλά προτίμησε να τις αγοράσει από τη MIG; Μεσολάβησε η Κυβέρνηση στην αγοραπωλησία αυτή; Ασφαλώς και μεσολάβησε. Το αποκάλυψε ο ίδιος ο κ. Αλογοσκούφης, δηλώνοντας ταυτόχρονα με την ανακοίνωση της μεταβίβασης του πακέτου της MIG, ότι βλέπει θετικά τη συνδιοίκηση του Ο.Τ.Ε.. Μία συνδιοίκηση, στην οποία οι Γερμανοί θα πάρουν τη «διοίκηση» και το δημόσιο θα κρατήσει το «συν».
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Η Κυβέρνηση λειτούργησε ως τρίτος εταίρος σε μία συναλλαγή, προκειμένου να εγγυηθεί την εκχώρηση του μάνατζμεντ στον αγοραστή. Αυτή η εγγύηση ήταν που πληρώθηκε ως πανωπροίκι και έφερε 300.000.000 ευρώ στα ταμεία της «MARFIN».
Αλήθεια, με τι αντάλλαγμα δόθηκε η πανάκριβη αυτή εγγύηση και ποιος θα εισπράξει το αντάλλαγμα αυτό, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας; Η Κυβέρνηση, όπως πάντα, σιωπά και κρύβεται. Αντί να απαντήσει στα ερωτήματα που καίνε, καταφεύγει στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης αυτών των εργαζομένων, που δικαίως ανησυχούν για την πορεία αυτού του δημόσιου οργανισμού.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Θέλω να ξέρουν ότι το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, είναι στο πλευρό των εργαζομένων, στον αγώνα τους για τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα, του δημόσιου ελέγχου επί του Ο.Τ.Ε..
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Θα σταθούμε και θα στηρίξουμε τον αγώνα τους με κάθε τρόπο, διότι αυτός ο αγώνας, δεν είναι ένας συντεχνιακός αγώνας, όπως θέλετε να λέτε. Είναι ο αγώνας, για τα συμφέροντα της χώρας, ολόκληρης της κοινωνίας.
Εμείς λέμε τέρμα στην αυθαιρεσία σας, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Θα μας βρείτε απέναντί σας. Σε κάθε προσπάθεια να εκχωρήσετε τις μεγάλες, βασικές, δημόσιες υποδομές σε ιδιωτικά συμφέροντα, ξένα ή εγχώρια, θα μας βρείτε απέναντί σας, στη μάχη μαζί με τους εργαζόμενους, με κάθε μέσο, πολιτικό και νομικό, συνδικαλιστικό και κοινοβουλευτικό.
Θα τη δώσουμε τη μάχη και στη Βουλή και στα μέτωπα της κοινωνίας, στους δρόμους των απεργιών, στα πεζοδρόμια των διαδηλώσεων. Και οι υποψήφιοι αγοραστές, καλά θα κάνουν να ξεχάσουν τις Δ.Ε.Κ.Ο., τα λιμάνια, τη Δ.Ε.Η., τον Ο.Τ.Ε..
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Θα κάνουν ακόμα καλύτερα, να λάβουν πολύ σοβαρά υπ’ όψιν τους τη σαφή προειδοποίηση που τους απευθύνω σήμερα. Ακόμα και αν σήμερα αγοράσουν, από μία κυβέρνηση λαϊκής μειοψηφίας, αύριο, μετά τις εκλογές, θα βρουν απέναντί τους τη νέα πολιτική πλειοψηφία, τη νέα κυβέρνηση της αλλαγής, την κυβέρνηση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Ο δικός μας αγώνας, θα είναι και είναι υπεύθυνος, αλλά και δυναμικά, κοντά στο λαό.
Δεν θα είμαστε σε σας αρεστοί, αλλά θα είμαστε για τη χώρα χρήσιμοι.
Τέταρτο μήνυμα προς την Κυβέρνηση: τέλειωσε η εποχή που μπορούσατε να επικαλεστείτε το παρελθόν. Εμείς, στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., είμαστε περήφανοι γι’ αυτά που δώσαμε στην Ελλάδα και είμαστε πάντα έτοιμοι, οποιαδήποτε στιγμή, να συγκριθούμε. Και θα είναι μια σύγκριση συντριπτική υπέρ του έργου μας και συντριπτικά αρνητική, για την πορεία σας στην τετραετία.
Οι Έλληνες ξέρουν ότι αποτελούμε και αποτελέσαμε πραγματική μεταρρυθμιστική δύναμη. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δημιούργησε το κοινωνικό κράτος, έφτιαξε το Ε.Σ.Υ., άλλαξε τη δημόσια εκπαίδευση, αναμόρφωσε τη δομή της Αυτοδιοίκησης με τον «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ» και τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, εκσυγχρόνισε το οικογενειακό δίκαιο, ίδρυσε τα Κ.Ε.Π., έδωσε στην Ελλάδα ένα νέο ισχυρό νόμισμα, το ευρώ.
Αλλά η συνεχής, δική σας επίκληση του παρελθόντος, σήμερα, αποδεικνύει κάτι περίτρανα: τη δικιά σας γύμνια, την αδυναμία σας, την ένδειά σας. Ούτε ιδέες, ούτε σχέδιο, ούτε έργο! Αυτή είναι η κατάληξη, μετά από τέσσερα χρόνια της Νέας Δημοκρατίας. Σήμερα, όμως, κρίνεστε εσείς, για τη δικιά σας ιστορία, για τις δικές σας πολιτικές, για τις δικές σας τεράστιες ευθύνες. Η γραμμή με το χθες έχει τραβηχτεί.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος)
Και εμείς, κοιτάμε το αύριο, το αύριο των πραγματικών αναγκών και των πραγματικών μεταρρυθμίσεων για την Ελλάδα. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει σήμερα ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τη ριζική μεταρρύθμιση του κράτους, της κοινωνίας και της οικονομίας. Προοδευτικές αλλαγές υπέρ του πολίτη, υπέρ των πολλών, υπέρ των αδυνάτων σε όλους τους χώρους: Παιδεία, υγεία, ασφαλιστικό, Δημόσια Διοίκηση, λειτουργία του κρατικού μηχανισμού.
Θα είναι αλλαγές, που θα κατοχυρώνουν τη διαφάνεια παντού, θα προασπίζονται την αυτονομία της πολιτικής απέναντι στα μεγάλα συμφέροντα, θα βάζουν βαθιά το μαχαίρι στο απόστημα της διαφθοράς, που εσείς δεν τολμήσατε και πια δεν τολμάτε να κάνετε, διότι έχετε μπλέξει πια πολύ άσχημα εσείς οι ίδιοι.
Το πρόγραμμά μας είναι για μια Ελλάδα που προστατεύει, οχυρώνει τον πολίτη και κατοχυρώνει τα δικαιώματά του σ’ ένα εξελισσόμενο και δύσκολο διεθνές περιβάλλον, ανοίγει νέους δρόμους ανάπτυξης, παιδείας, ποιότητας στο περιβάλλον, αξιοποίησης της παράδοσης και του πολιτισμού μας.
Πέμπτο μήνυμα προς την Κυβέρνηση: η πρωτοβουλία μας είναι σε απόλυτη αντιστοιχία με το κοινό αίσθημα της ελληνικής κοινωνίας. Παρά τα επικοινωνιακά τρικ της Κυβέρνησης, παρά τις συστηματικές προσπάθειες χειραγώγησης των μέσων ενημέρωσης στο κέντρο και την περιφέρεια, με κρατικές διαφημίσεις και άλλου είδους εξυπηρετήσεις, σήμερα, έξι μήνες μετά τις δεύτερες εκλογές, παρουσιάζει πρόωρη γήρανση η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Ο πληθωρισμός έχει εκτοξευθεί στο 4,4%, ενώ αυξήσεις σε βασικά είδη κατανάλωσης ξεπερνούν το 30%. Η ακρίβεια, βεβαίως, κατατρώει το εισόδημα των εργαζομένων, των συνταξιούχων, της νοικοκυράς και τους οδηγεί σε απόγνωση.
Οι νεοσυντηρητικές επιλογές σας διευρύνουν συνεχώς κοινωνικές ανισότητες. Κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Εργαζόμενοι και συνταξιούχοι βιώνουν τη λιτότητα. Χαριστικές οι ρυθμίσεις σας στις τράπεζες, επιβολή σκληρών μέτρων στον απλό κόσμο.
Οι μικρομεσαίοι βλέπουν τον τζίρο τους να συρρικνώνεται και να οδηγούνται σε υπερδανεισμό. Εργασιακός μεσαίωνας, ανασφάλιστη εργασία, η ζοφερή πραγματικότητα των 600 ευρώ της νέας γενιάς, αλλά και των 300 ευρώ της μερικής απασχόλησης.
Αυτές είναι οι μεταρρυθμίσεις της Νέας Δημοκρατίας, αυτή η οπισθοδρόμηση, αυτή η αντιδραστική αντιμεταρρύθμιση, αυτή η κοινωνική απορρύθμιση, αυτός είναι ο μεταρρυθμιστικός «παράδεισος» της Νέας Δημοκρατίας.
Εκεί που βέβαια ξεπεράσατε τον εαυτό σας είναι το ασφαλιστικό. Βάζετε βόμβα στα θεμέλια του ασφαλιστικού συστήματος.
Αυξάνετε τα όρια ηλικίας, μειώνετε τις συντάξεις, ενοποιείτε βίαια τα ταμεία, με μόνο στόχο να βάλετε χέρι στα αποθεματικά τους, να καλύψετε κάποιες δημοσιονομικές τρύπες.
Στα δημόσια οικονομικά, εκεί η κατάσταση είναι τραγική. Οι δαπάνες του προϋπολογισμού έχουν ήδη ξεφύγει και υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα στα έσοδα.
Βεβαίως, το κράτος αντιμετωπίζει μείζονα κρίση πόρων και η οικονομία είναι τελείως αθωράκιστη μπροστά στους κλυδωνισμούς της διεθνούς αγοράς. Και αυτό, μάλιστα, τη στιγμή που η διεθνής πιστωτική κρίση έρχεται και στα Βαλκάνια. Ειδικοί εκτιμούν ότι θα πλήξει έντονα τη Βουλγαρία και την Ουγγαρία, σε πρώτη φάση, και μετά, την Τουρκία. Δεν μπορεί, παρά να επηρεάσει και εμάς.
Φημολογείται ότι μπορεί να υπάρξουν προβλήματα με τις οικονομικές καταστάσεις των ελληνικών τραπεζών. Γνωρίζετε, αλήθεια, ποιες είναι οι επισφαλείς τοποθετήσεις των ελληνικών τραπεζών; Έχετε σχέδιο για το πώς θα αντιμετωπισθούν οι επιπτώσεις από την ενδεχόμενη οικονομική κρίση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη; Μέσα σε πέντε μήνες, χάθηκαν στο Χρηματιστήριο 55.000.000.000 ευρώ, γεγονός που συνιστά μία κρίσιμη αφαίμαξη πόρων από την Ελλάδα.
Η κρίση, στην ελληνική οικονομία είναι βεβαίως, εγγενής. Επιτείνεται από την εισαγόμενη κρίση, αλλά το αφετηριακό πρόβλημα είναι εγχώριο, από την πολιτική σας. Όταν η ανταγωνιστικότητα είναι μηδενική, τότε ο εισαγόμενος πληθωρισμός διαλύει την παραγωγική βάση και το παραγωγικό δυναμικό της χώρας. Έτσι διαμορφώνεται η δραματική εικόνα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και έτσι μοιάζει η Ελλάδα με ακυβέρνητη και ανοχύρωτη πολιτεία, όπου όλα τα βάρη της κρίσης φορτώνονται από την Κυβέρνηση στα χαμηλά και μεσαία στρώματα. Αυτή είναι η δική σας πολιτική, μια πολιτική που μας οδηγεί σε μια πολιτεία, και ακυβέρνητη, και ανοχύρωτη, όπου το μαύρο χρήμα βεβαίως περισσεύει, όπου οι φίλοι και ευνοούμενοι της Κυβέρνησης είναι οι τραπεζίτες, αυτοί στους οποίους χαρίστηκαν δισεκατομμύρια ευρώ από τις υποχρεώσεις τους προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Όμως, οι στιγμές είναι κρίσιμες για τον τόπο. Μπροστά μας, βρίσκονται κυβερνητικές αποφάσεις που θα προκαλέσουν βλάβες μη αναστρέψιμες στα συμφέροντα της χώρας και του λαού, αποφάσεις, που θα έχουν τεράστιο κόστος στην εθνική οικονομία, την κοινωνική συνοχή και την ανάπτυξη. Και ερωτώ, μια και είναι και η Υπουργός Εξωτερικών εδώ: Με ποια διαπραγματευτική ισχύ θα πάει η Ελλάδα, μέσα σ’ αυτό το ζοφερό κλίμα της οικονομίας, που εσείς έχετε δημιουργήσει, να αντιμετωπίσει θέματα, όπως είναι το Σκοπιανό, το Κυπριακό, το ζήτημα του Κοσόβου; Πώς θα πάει, όταν ήδη η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μας έχει βάλει σε μία συνεχή οικονομική περιπέτεια μετά από την απογραφή; Mία πολιτική απάτη, που κοστίζει ακόμη και σήμερα στο κύρος μας, στην αξιοπιστία μας, αλλά και στη δυνατότητά μας να κάνουμε τις απαραίτητες θεσμικές αλλαγές, που θα θωράκιζαν την οικονομία μας, δηλαδή να πάμε σε μία οικονομία πράσινη, που θα βασίζεται στην εκπαίδευση, στην καινοτομία, στις νέες οικολογικές τεχνολογίες και την παράδοσή μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τούτες τις ημέρες βρίσκεται σε εξέλιξη η κρίσιμη διαπραγμάτευση για το ζήτημα της ονομασίας της FYROM. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., από την αρχή, είπε με ξεκάθαρο τρόπο τη θέση του. Χαράξαμε με απόλυτη σαφήνεια την κόκκινη γραμμή της εθνικής μας θέσης, τη γραμμή, πίσω από την οποία, δεν μπορεί και δεν πρέπει να υποχωρήσει κανείς: Μία σύνθετη ονομασία, με σαφή γεωγραφικό προσδιορισμό, για όλες ανεξαιρέτως τις χρήσεις. Ένα καθαρό «όχι», σε όποια μορφή διπλής ονομασίας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Αυτή είναι η ξεκάθαρη θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από την αρχή.
Παρά τη στήριξή μας, η Κυβέρνηση κατάφερε να οδηγηθούμε στην τελευταία πρόταση του Νίμιτς, που είναι βεβαίως πολύ χειρότερη και από την προηγούμενη. Ακόμη και η αντίστοιχη πρόταση του Βανς το 1997, την οποία και απέρριψαν τα Σκόπια, ήταν καλύτερη για τα εθνικά μας συμφέροντα, δεδομένου ότι προέβλεπε και την αλλαγή του Συντάγματος των Σκοπίων.
Η τελευταία πρόταση του Νίμιτς, αποτελεί πρόταση διπλής ονομασίας. Καθαρές κουβέντες λοιπόν. Αυτή η τελευταία πρόταση Νίμιτς, για το ΠΑ.ΣΟ.Κ., είναι απορριπτέα, χωρίς δεύτερη κουβέντα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Για να τελειώνουν οι ψευδαισθήσεις, αυτό το διαπραγματευτικό αποτέλεσμα, μία πρόταση διπλής ονομασίας, είναι αποτυχία της Κυβέρνησης. Είναι το αποτέλεσμα της διολίσθησης των διαπραγματευτικών μας θέσεων και των αντιφατικών μηνυμάτων που εκπέμπει η Κυβέρνηση προς τους διάφορους συνομιλητές της, δυστυχώς, ακόμα και εκτός διαδικασίας Ο.Η.Ε..
Η Κυβέρνηση οφείλει να δεσμευτεί τώρα, ενώπιον του Κοινοβουλίου, ότι δεν θα υποχωρήσει σε πιέσεις και δεν θα δεχθεί διπλή ονομασία. Οφείλει επιπλέον να ξεκαθαρίσει, με ποια ακριβώς θέση θα πάει στην Σύνοδο Κορυφής στο ΝΑΤΟ, στο Βουκουρέστι, στις 2 Απριλίου. Η αποφασιστική στάση της Ελλάδας στο Βουκουρέστι, είναι το ελάχιστο που περιμένει ο ελληνικός λαός και αυτή τη στάση έχει ζητήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ, αυτήν τη στάση απαιτούμε από την αρχή.
Βεβαίως και πάλι σε μια επίδειξη ελαφρότητας και τακτικισμού, η Νέα Δημοκρατία, μας κατηγόρησε ότι κάνουμε τάχα πρόταση μομφής για να υπερκεράσουμε το Συνασπισμό, χωρίς να αναλογιστούμε ότι με την επιλογή μας αποδυναμώνουμε την Κυβέρνηση, ενώ είναι ανοικτή η διαπραγμάτευση. Ουδέν ψευδέστερο. Είμαστε κόμμα εθνικής ευθύνης. Το έχουμε αποδείξει με έργα και όχι λόγια.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Και αυτό, ακριβώς, πετυχαίνουμε, ακόμα και μ’ αυτήν την πρόταση δυσπιστίας. Διότι υπενθυμίζουμε, όχι μόνο στην Κυβέρνηση, αλλά και σε όλους τους διεθνείς παράγοντες, την κόκκινη γραμμή, και ζητάμε εμμονή σ’ αυτήν. Ενδυναμώνουμε την διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας, ζητάμε σθεναρή στάση απέναντι στις πιέσεις.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Τελευταίο μας μήνυμα: Η Ελλάδα μπορεί. Μπορεί να κάνει τις απαραίτητες ρυθμίσεις, μπορεί να αλλάξει το ρου της σημερινής της πορείας. Χρειάζεται, όμως, μια κυβέρνηση που δεν κινείται ενάντια στον λαό, αλλά μαζί με το λαό. Που δεν τον αποθαρρύνει, αλλά τον ενισχύει. Που δεν τον αδυνατίζει, αλλά του δίνει αυτοπεποίθηση και νέες δυνατότητες. Μια κυβέρνηση, που θα υπηρετήσει τις αξίες και όχι τις εξουσίες.
Εσείς, αγνοήσατε τις αντιδράσεις των εργαζομένων, τις απεργίες, τα μαζικά συλλαλητήρια. Περιφρονήσατε τον κοινωνικό διάλογο. Δεν διστάσατε να στείλετε τα Μ.Α.Τ. στους διαδηλωτές, να οργανώσετε απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, να χρησιμοποιήσετε ακόμα και χειραγωγούμενους δικαστές, για να σπάσετε τους αγώνες και να κάμψετε το φρόνημα των εργαζομένων. Εκθέσατε και την χώρα, με την περιφρόνηση των διαδικασιών που προβλέπει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και δημιουργήσατε ένα θεσμικό πρόβλημα, που θα το βρείτε μπροστά σας.
Η αλαζονεία σας, σας τυφλώνει. Θεωρείτε πράγματι –και το ακούμε συνέχεια αυτές τις μέρες- ότι η οριακή σας πλειοψηφία, είναι αρκετή για να περάσουν τα μέτρα σας. Δυσκολεύεστε να καταλάβετε ότι σε μια σύγχρονη δημοκρατία, οι αλλαγές γίνονται δημοκρατικά, με το λαό. Αγαθό αποτελεί η κοινωνική συναίνεση. Αγαθό αποτελεί η συνοχή και το φρόνημα του ελληνικού λαού. Οι μεταρρυθμίσεις γίνονται κτήμα της κοινωνίας, όταν είναι κτήμα στη συνείδησή της -μια αντίληψη την οποία εσείς, προφανώς, δεν μπορείτε να υπηρετήσετε- αλλιώς, τα μέτρα έχουν την μοίρα να είναι θνησιγενή, από τη μέρα σύλληψής τους. Και μεθαύριο, που θα ψηφίσετε βεβαίως το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό, να ξέρετε ότι ψηφίζετε ένα θνησιγενές έκτρωμα, που σύντομα θα αναιρεθεί από την πραγματική βούληση του ελληνικού λαού.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Όσο κρύβεστε πίσω από επιχειρήματα του τύπου ότι αυτά που κάνουμε είναι επικοινωνιακές τακτικές, τόσο επιβεβαιώνετε πόσο μακριά είσαστε από την πραγματικότητα, την πραγματική βούληση του ελληνικού λαού. Όσο προσπαθείτε να συγκρίνετε το έκτρωμα –όπως έκανε ο κ. Καραμανλής- του ασφαλιστικού σας σχεδίου με την ένταξη της χώρας στην Ε.Ο.Κ., τόσο αποδεικνύετε ότι έχετε χάσει την αίσθηση του μέτρου, της πραγματικότητας που ζει ο ελληνικός λαός.
Η πλήρης δυσαρμονία των κοινοβουλευτικών συσχετισμών, με την πολιτική βούληση που σήμερα εκφράζει ο ελληνικός λαός, είναι πλέον προφανής. Αυτοί είναι, κύριοι συνάδελφοι, και οι λόγοι που υπέβαλαν την άμεση παρέμβασή μας, με την κατάθεση πρόταση δυσπιστίας. Μια πρωτοβουλία, που θέλει τους πάντες και εσάς βεβαίως, όλες τις πολιτικές δυνάμεις και τον κάθε Βουλευτή προσωπικά, ενώπιον των ευθυνών του.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, της συμπολίτευσης μπορεί σήμερα η ισχνή σας κοινοβουλευτική πλειοψηφία να απορρίψει την πρόταση δυσπιστίας που έχει καταθέσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά, στη συνείδηση του λαού, στη συνείδηση όλων των Ελλήνων, η πρότασή μας ήδη έχει εγκριθεί με πλειοψηφία συντριπτική.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Και αυτός ο λαός, ο λαός που φοβάστε, ο λαός που τον θέλετε στο περιθώριο, που τον θέλετε υποταγμένο σε μία μοίρα που την ορίζουν άλλοι, αυτός ο λαός θα σας δώσει την απάντησή του, στις επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν. Τότε, θα αναδείξει μια άλλη πλειοψηφία, δημοκρατική και προοδευτική, πλειοψηφία αλλαγής και ανατροπής, που θα καταργήσει τις αντιλαϊκές ρυθμίσεις του ασφαλιστικού σας νόμου και θα ανορθώσει τη χώρα, θα δώσει ξανά στους Έλληνες και στις Ελληνίδες την ελπίδα. Και το ΠΑ.ΣΟ.Κ είναι έτοιμο να αναλάβει αυτήν την ευθύνη.
Σας ευχαριστώ.
(Όρθιοι οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ χειροκροτούν παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας , αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων σαράντα δύο μαθήτριες και μαθητές και δύο συνοδοί-καθηγητές από το 1ο Γυμνάσιο Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει η Υπουργός Εξωτερικών κ. Μπακογιάννη.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ομολογώ ότι δεν εξεπλάγην από την ομιλία του κ. Παπανδρέου.
Κύριε Παπανδρέου, σας ακούσαμε με τα πέντε μηνύματα τα οποία μας δώσατε. Εννέα φορές επαναλάβατε ότι είσαστε απέναντί μας. Πάντοτε απέναντί μας ήσασταν, κύριε Παπανδρέου και πριν από τις εκλογές και σήμερα. Έχω την αίσθηση ότι χρειάστηκε να το επαναλάβετε τόσες φορές, για να πείσετε κάποιους άλλους, όχι εμάς.
Προφανώς, το πρόβλημα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ποια είναι η γραμμή την οποία το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θέλει να ακολουθεί. Και εδώ είναι ένα μεγάλο δίλημμα το οποίο όμως δεν θα απαντήσουμε εμείς, κύριε Παπανδρέου. Θα το απαντήσετε εσείς και το κόμμα σας. Θα απαντήσετε δηλαδή αν είστε πράγματι κόμμα ευθύνης ή εάν είστε κόμμα περιορισμένης ευθύνης. Και αυτό είναι κάτι το οποίο εμείς τουλάχιστον δεν μπορούμε…
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Αυτήν τη θέση την έχει καταλάβει η Κυβέρνηση.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Εντάξει, κύριε Πρόεδρε, μην εκνευρίζεστε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε, κύριε Κακλαμάνη, μην κάνετε διακοπές, μόλις ξεκίνησε η Υπουργός των Εξωτερικών την ανάπτυξη της ομιλίας και των επιχειρημάτων της. Σας παρακαλώ. Παρακαλώ δε και τους συναδέλφους όλων των πτερύγων.
Συνεχίστε, κυρία Υπουργέ.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Δεν υπάρχει κύριοι συνάδελφοι, ούριος άνεμος γι’ αυτόν που δεν γνωρίζει που θέλει να πάει. Και ως γνωστόν, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει απολέσει προ πολλού την πολιτική και ιδεολογική του πυξίδα. Ο μηδενισμός, ο λαϊκισμός, δεν μπορεί να αποτελέσει πολιτική στρατηγική για ένα κόμμα, που θέλει να επιβεβαιώσει το ρόλο του στην Αξιωματική Αντιπολίτευση . Ο τόπος, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, η Ευρώπη και ο κόσμος ολόκληρος, είναι αντιμέτωπος με σοβαρές προκλήσεις. Οικονομική κρίση σε μεγάλες χώρες του κόσμου, διεθνείς αυξήσεις στα καύσιμα και στα τρόφιμα, φτώχεια, κλιματικές αλλαγές, λαθρομετανάστευση, απειλούν την συνοχή των κοινωνιών μας.
Περιφερειακές κρίσεις και αστάθεια εντείνουν το αίσθημα ανασφάλειας. Οι μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας δεν αντιμετωπίζονται με ατάκες, σλόγκαν και συνθήματα, δεν αντιμετωπίζονται με κινήσεις εντυπωσιασμού, αντιπολιτευτικές κορώνες ή ασκήσεις κομματικής συσπείρωσης. Σήμερα περισσότερο από ποτέ απαιτείται υπευθυνότητα, νηφάλιος και ουσιαστικός διάλογος και προπαντός η πολιτική θέληση για δράση και έργο. Απαιτείται συγκροτημένη και ρεαλιστική πολιτική. Αυτή είναι η μόνη πολιτική, η οποία μπορεί να οδηγήσει στο μέλλον.
Αναφερθήκατε, κύριε Παπανδρέου, στο ασφαλιστικό. Το άκουσα τόσες μέρες τώρα. Σαν να μην ήσασταν Υπουργός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επί είκοσι χρόνια στην Ελλάδα. Μα, δεν έχετε συναίσθηση των ευθυνών σας; Δεν έχετε συναίσθηση της πραγματικότητας; Δεν είναι δυνατόν να στρουθοκαμηλίζουμε επ’ άπειρον σ’ αυτήν τη χώρα. Δεν είναι δυνατόν να εθελοτυφλούμε.
Γνωρίζετε πολύ καλά ότι το ασφαλιστικό είναι μία ωρολογιακή βόμβα και έπρεπε να κάνουμε σήμερα αυτό που εμείς κάναμε, διότι δεν μπορέσατε να το κάνετε εσείς όταν έπρεπε. Έπρεπε να γίνουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Αλλιώς θα κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές, στα παιδιά και τα εγγόνια μας μόνο ελλείμματα και βάρη. Γνωρίζετε πολύ καλά και το ξέρετε όλοι, κύριοι συνάδελφοι, σ’ αυτήν την Αίθουσα ότι το σύστημα είναι εξόφθαλμα άδικο. Τρώμε τις σάρκες μας. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι το κόστος της αδράνειας είναι δυσθεώρητο και ότι αυτό το κόστος το πληρώνει και θα το πληρώνει, εάν δεν κάνουμε τις αλλαγές, η σημερινή γενιά των 700 ευρώ για την οποία όλοι εδώ μέσα κόπτεσθε. Αυτή η γενιά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν έχει συνδικαλιστικό φορέα μέσα στη Βουλή και δεν έχει και συνδικαλιστικό φορέα μέσα στην κοινωνία. Γι’ αυτήν τη γενιά δίνει τη μάχη η Νέα Δημοκρατία και κάποτε οφείλετε να το παραδεχθείτε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Μη συγχύζεστε, κύριοι συνάδελφοι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Μη συγχύζεστε, κύριοι συνάδελφοι. Θέλει ψυχραιμία η πολιτική. Θέλει ψυχραιμία να ακούτε καμμιά φορά και τους άλλους.
Εμείς με σεμνότητα και ταπεινότητα ακούσαμε. Καιρός είναι να ακούσετε και σεις. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή τόλμησε και ανέλαβε το πολιτικό κόστος. Πήρε δύσκολες αποφάσεις. Έδωσε λύσεις και αυτό είναι ένα κέρδος που θα το βρούμε μπροστά μας αύριο.
Και, κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση αυτή πήρε τις εκλογές πριν από έξι μήνες. Την εμπιστεύθηκε ο ελληνικός λαός πριν από έξι μήνες. Συνέκρινε τα τέσσερα χρόνια της Νέας Δημοκρατίας και τα δικά σας οκτώ, κύριε Παπανδρέου, και προτίμησε εμάς. Είναι σαφές και από τις δημοσκοπήσεις σήμερα ότι εμάς εμπιστεύεται να προχωρήσουμε. Η αντίδραση, λοιπόν, ότι θα μας εμποδίσετε να κυβερνήσουμε, αν μη τι άλλο, είναι αντιδημοκρατική. Διότι εμείς έχουμε εντολή να κυβερνήσουμε και θα κυβερνήσουμε, κύριε Παπανδρέου και θα ολοκληρώσουμε το έργο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Διότι εμείς ξέρουμε ότι στην πολιτική δεν βρισκόμαστε, για να είμαστε μόνο αρεστοί. Πρέπει να είμαστε και χρήσιμοι, να προσφέρουμε υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο και να εργαζόμαστε για το κοινωνικό συμφέρον. Αυτή η Κυβέρνηση προχωράει μπροστά και είμαστε σίγουροι ότι τελικά ο ελληνικός λαός, όταν θα ολοκληρωθεί η τετραετία, κύριε Παπανδρέου, θα δικαιώσει τις επιλογές μας.
Άκουσα για άλλη μια φορά την ξεπερασμένη ρητορεία περί δεξιάς και προοδευτισμού. Φθάνει πια. Δεν αρκεί να συνθηματολογείτε για τον προοδευτισμό σας. Ο προοδευτισμός κρίνεται στην πράξη, όχι στα λόγια. Ο προοδευτισμός μιας παράταξης κρίνεται όταν πρέπει να πάρει γενναίες αποφάσεις για το μέλλον του τόπου, αποφάσεις που οδηγούν τη χώρα μπροστά και της δίνουν συγκριτικό αποτέλεσμα.
Κύριοι συνάδελφοι, αυτές τις αποφάσεις τις φοβάστε, τις αποφεύγετε. Δεν θέλετε να τις πάρετε και οπισθοχωρείτε και το αποδεικνύετε καθημερινά.
Το αποδεικνύετε και με τη σημερινή πρόταση δυσπιστίας. Εγώ ήθελα να έρθω στη Βουλή και να πω ότι χαίρομαι για την πρόταση αυτή, όχι για το συνηθισμένο, διότι θα μας δώσει τη δυνατότητα να δείξουμε το κυβερνητικό μας έργο, αλλά διότι θα κάναμε το διάλογο. Πίστευα ειλικρινά ότι μπορούμε να κάνουμε ένα διάλογο ουσιαστικό πάνω στα θέματα αυτά, ένα διάλογο ο οποίος θα μας επιτρέψει να βγούμε κερδισμένοι και οι μεν και οι δε και πάντως να κερδίσει η πολιτική.
Θέλω τώρα να έλθω στο δικό μου τον τομέα. Σας άκουσα, κύριε Παπανδρέου, να μιλάτε και αναρωτιόμουν αν ζούμε στην ίδια χώρα, εάν ζούμε στη χώρα εκείνη, στην οποία εν πάση περιπτώσει ο τελευταίος Έλληνας πολίτης σε όλα τα χωριά της Ελλάδος ξέρει ποια είναι η διαπραγματευτική θέση της Ελλάδος σήμερα και ξέρει, κύριε Παπανδρέου, πώς βρεθήκαμε σ’ αυτήν τη διαπραγματευτική θέση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Αυτό σίγουρα!
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Ναι, κύριε Παπανδρέου, και σας το είπα και το πρωί και σας ενημέρωσα λεπτομερώς και σας είπα ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές, για να μου τις επαναλάβετε μεγαλοπρεπώς σήμερα το βράδυ εδώ! Ε, όχι, κύριε Παπανδρέου! Ε, όχι, δεν είναι δυνατόν!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Δεν είναι δυνατόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να παίζουμε μεταξύ μας ρόλους διαφορετικούς. Στα θέματα εξωτερικής πολιτικής κράτησα ψηλά τη σημαία της συναίνεσης πάντοτε. Είμαι η μόνη Υπουργός Εξωτερικών που κατ’ εντολήν του Πρωθυπουργού ενημερώνω ανελλιπώς τον Αρχηγό του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όπως και όλους τους άλλους Αρχηγούς των κομμάτων.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Αυτό το έκανα κι εγώ!
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Είμαι η μόνη Υπουργός Εξωτερικών, η οποία διαπραγματεύεται το θέμα των Σκοπίων λέγοντας με κάθε λεπτομέρεια ποια είναι η διαπραγματευτική μας τακτική. Και έρχεστε να μας πείτε σήμερα τις κόκκινες γραμμές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Δεν είναι χρέος σας αυτό;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ευχαριστούμε για τη χάρη που μας κάνετε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ!
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Εντάξει, κύριε Γείτονα! Ψυχραιμία!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ να μη διακόπτετε την Υπουργό.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για το θέμα των Σκοπίων θέλω να επαναλάβω δύο-τρία πράγματα εδώ μέσα στη Βουλή των Ελλήνων, διότι θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σοβαρό για να λαϊκίζουμε επικινδύνως.
Το θέμα των Σκοπίων έχει ως εξής: Όλοι γνωρίζετε σ’ αυτήν την Αίθουσα ότι επί δεκαεπτά χρόνια αποτελεί ένα θέμα το οποίο διαπραγματεύεται η Ελλάδα υπό τον Ο.Η.Ε. με τη Δημοκρατία της FYROM. Όλοι γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι επί δεκαεπτά χρόνια κατετέθησαν διάφορες προτάσεις και έγιναν διάφορες προσπάθειες οι οποίες δεν είχαν απολύτως κανένα αποτέλεσμα. Όλοι γνωρίζετε πολύ καλά ότι έγιναν προσπάθειες απ΄ όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις για να βρεθεί λύση στο πρόβλημα και επίσης γνωρίζετε όλοι πολύ καλά ότι αυτές οι προσπάθειες βρίσκονταν πάντοτε αντιμέτωπες με τη σκοπιανή αδιαλλαξία. Γιατί, κύριοι συνάδελφοι; Διότι οι Σκοπιανοί δεν αποδέχτηκαν ποτέ τη βάση και την ουσία της διαπραγμάτευσης. Δεν αποδέχτηκαν ποτέ ότι διαπραγματευόμαστε για το όνομα αυτής της χώρας. Δεν αποδέχτηκαν ποτέ ότι δεν διαπραγματευόμαστε με τη λογική της ονομαζόμενης «διπλής ονομασίας». Οι Σκοπιανοί με τη «διπλή ονομασία» εννοούσαν το περίφημο δόγμα, ότι εκείνοι διαπραγματεύονταν με την Ελλάδα μόνο το όνομα με το οποίο η Ελλάδα θα τους αποκαλεί, πράγμα βεβαίως παντελώς αναληθές και αβάσιμο, διότι οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας είναι σαφείς και προβλέπουν ότι το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης είναι το όνομα της συγκεκριμένης Δημοκρατίας.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι αυτή η οποία πήρε την πολύ μεγάλη και πάρα πολύ σημαντική απόφαση να αλλάξει την πορεία με την οποία πορευόταν το σκοπιανό θέμα και το κάναμε συνειδητά, κύριοι συνάδελφοι, και το κάναμε συνειδητά, διότι γνωρίζαμε ότι παγιώνεται μία κατάσταση η οποία πάρα πολύ δύσκολα θα ήταν αναστρέψιμη. Ένας μεγάλος αριθμός χωρών έχει προχωρήσει σε αναγνώριση των Σκοπίων με το συνταγματικό τους όνομα και διότι η γενική εικόνα η οποία παρουσιαζόταν ήταν η εικόνα που τη γνωρίζετε όλοι σας, όπου το Σκοπιανό δεν αποτελούσε θέμα καν το οποίο ενδιέφερε τον οποιονδήποτε στη διεθνή κοινότητα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ)
Και εκεί πήραμε μία πολύ μεγάλη απόφαση, την οποία εξαγγείλαμε, κύριοι συνάδελφοι, και χαιρόμαστε που σ΄ αυτήν την απόφαση έχουμε την υποστήριξη ολόκληρης της Βουλής των Ελλήνων και η απόφαση αυτή ήταν ότι θα προχωρήσουμε στην άσκηση βέτο, δηλαδή, στο δικαίωμα της αρνησικυρίας, σε περίπτωση που δεν έχουμε βρει λύση.
Αυτή ήταν η πρώτη μας απόφαση, μία απόφαση η οποία εξαγγέλθηκε για πρώτη φορά μετά τις εκλογές, γιατί ο στόχος της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι «Σκοπιανοποιήσουμε» την εξωτερική πολιτική της χώρας, ούτε να δημιουργήσουμε θέμα μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων της χώρας για το Σκοπιανό θέμα. Την εξαγγείλαμε μετά τις εκλογές και αποφύγαμε με πολύ μεγάλη προσοχή και ευαισθησία να δημιουργήσουμε εσωτερικό θέμα στη χώρα για να μην υπάρξουν φαινόμενα του παρελθόντος τα οποία μπορεί να επαναλαμβάνονταν. Και προχωρήσαμε σ΄ αυτήν την ενημέρωση όλης της διεθνούς κοινής γνώμης γι’ αυτήν την απόφαση και τη θέση της Ελλάδας.
Ταυτόχρονα κάναμε και κάτι άλλο, κύριοι συνάδελφοι. Προχωρήσαμε ευθαρσώς και με θάρρος, είπαμε στη Βουλή των Ελλήνων ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να υποστηρίξει και να αποδεχθεί μία διεθνή ονομασία, η οποία θα περιέχει το όνομα της Μακεδονίας και θα είναι μία ονομασία, η οποία θα έχει γεωγραφικό προσδιορισμό και το όνομα αυτό θα ισχύει έναντι όλων. Αυτή είναι η θέση μας. Εμείς τη σύνθετη ονομασία την είπαμε και την είπαμε μετά λόγου γνώσεως, διότι ήταν όπλο για την ελληνική εξωτερική πολιτική. Το τι γινόταν στο παρασκήνιο του Υπουργείου Εξωτερικών το ξέρετε και το ξέρουμε. Το ξέρω δε πάρα πολύ καλά, πιστέψτε με.
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες αυτήν τη στιγμή, διότι διαπραγματεύομαι. Και σας το είπα κιόλας ότι δεν θα μπω σε λεπτομέρειες. Και σας είπα κιόλας ότι δεν θα απαντήσω, διότι εγώ έχω την ευθύνη αυτής της διαπραγμάτευσης και δεν θα βάλω αυτήν τη διαπραγμάτευση σε κίνδυνο για κανένα κομματικό λόγο. Αλλά όλοι γνωρίζουμε τι διαπραγμάτευση γινόταν, ποια ήταν η βάση της διαπραγμάτευσης και τι συζητούσαν.
Η Νέα Δημοκρατία είπε καθαρά στη Βουλή των Ελλήνων, στις προγραμματικές δηλώσεις ότι πάμε για σύνθετη ονομασία, πράγμα στο οποίο συμφωνήσατε όλα τα κόμματα πλην ενός. Χαίρομαι γι’ αυτό.
Τώρα να περάσω στις προτάσεις Νίμιτς. Ξέρετε πάρα πολύ καλά, κύριε Παπανδρέου, ότι προτάσεις Νίμιιτς έχουν κατατεθεί πολλές. Θα κατατεθούν και άλλες, διότι αυτή η πρόταση Νίμιτς –και το ξέρει ο κ. Παπανδρέου, γιατί του το είπα- δεν έχει γίνει αποδεκτή από την Ελλάδα. Του το είπα εγώ. Αλλά του το είπα πέραν όλων των υπολοίπων, διότι θεωρώ ότι πρώτον οφείλει η Αξιωματική Αντιπολίτευση να ξέρει όπως και τα υπόλοιπα κόμματα τα οποία ενημέρωσα ότι δεν είναι αποδεκτή και ότι συνεχίζεται η διαπραγμάτευση. Και οι εντολές τις οποίες έχουμε δώσει είναι σαφείς.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ)
Ακούω σεναριολογίες. «Είμαστε κολλημένοι στον τοίχο». Γιατί είμαστε κολλημένοι στον τοίχο, κύριοι συνάδελφοι; Ποιος μας κόλλησε στον τοίχο και δεν το κατάλαβα; Επειδή μας έφεραν μία πρόταση την οποία απορρίψαμε; Μπορεί να απορρίψουμε και άλλες προτάσεις. Κολλημένοι στον τοίχο δεν είμαστε όσο έχουμε τη σιγουριά, την αυτοπεποίθηση και το ανάστημα να υπερασπιζόμαστε τις θέσεις μας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Και θέλω να μου πείτε πότε ελληνική κυβέρνηση με τέτοια παρρησία και με τέτοιο ξεκάθαρο τρόπο είπε ότι θα ασκήσει το δικαίωμα της αρνησικυρίας από την ώρα που αυτό είναι απαραίτητο. Ήδη από τις 5 του μηνός έχω ασκήσει αυτό το δικαίωμα στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ. Πού είναι, λοιπόν, το πρόβλημα και η καταστροφή; Σε τι ακριβώς χειροτέρεψε η διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας; Σε τίποτα, κύριοι συνάδελφοι. Απλώς για πρώτη φορά η Ελλάς σήκωσε ανάστημα και είπε τα πράγματα με το όνομά τους.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Και θα ακολουθήσει αυτήν την πολιτική. Και σας διαβεβαιώ, κύριοι συνάδελφοι, ότι εμείς αυτήν την πολιτική θα την ακολουθήσουμε με παρρησία, με υπευθυνότητα και με σιγουριά.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Ψυχραιμία, κύριοι συνάδελφοι. Θα μου κάνετε κριτική αμέσως μετά. Αυτό είναι η Βουλή. Είναι ένας διάλογος η Βουλή. Αφήστε με να τελειώσω.
Ποιος είναι ο στόχος;
Ο στόχος, κύριοι συνάδελφοι, είναι να βρούμε λύση. Και θέλω να το επαναλάβω αυτό και θέλω να στείλω ξανά και σήμερα από τη Βουλή των Ελλήνων ένα ξεκάθαρο μήνυμα στον σκοπιανό λαό και να του πω ότι η Ελλάδα είναι ένας καλός, κάλλιστος γείτονας, ένας γείτονας ο οποίος επιθυμεί τη σταθερότητα της χώρας αυτής, την ανάπτυξη της χώρας αυτής διότι αυτό είναι προς όφελος και του ελληνικού λαού, είναι προς όφελος και του σκοπιανού λαού. Εμείς επιθυμούμε πραγματικά να μπορέσουμε να βρούμε μια λύση αποδεκτή και από τις δύο χώρες, μια λύση η οποία θα μπορεί και θα επιτρέψει καλές σχέσεις γειτνίασης που αποτελούν τη βάση για εταιρικές και συμμαχικές σχέσεις!
Δεν μπορούμε, κύριοι συνάδελφοι, να δημιουργήσουμε συμμαχικές και εταιρικές σχέσεις εάν δεν έχουμε σχέσεις καλής γειτνίασης!
Καλώ και σήμερα την ηγεσία των Σκοπίων να ανταποκριθεί σ’ αυτήν την πρόσκληση. Και δεν είναι εκβιασμός της Ελλάδος αυτό το οποίο κάνουμε σήμερα. Είναι μια ειλικρινής προσπάθεια να βρούμε μια λύση το ταχύτερο δυνατό για τη σταθερότητα και της περιφέρειας ολόκληρης!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Βουλή των Ελλήνων γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι το θέμα αυτό είναι ένα θέμα εξαιρετικά ευαίσθητο αγγίζει τις καρδιές και τις ψυχές των Ελλήνων και θέλω να σας διαβεβαιώσω, χωρίς να θέλω να μπω ούτε και μπορώ να μπω παραπάνω σε λεπτομέρειες, ότι η διαπραγμάτευση γίνεται με τους καλύτερους δυνατούς όρους, ότι η ελληνική Κυβέρνηση είναι αποφασισμένη, ότι η ελληνική Κυβέρνηση θα κάνει το χρέος της στο ακέραιο και πιστεύω ότι όταν, όπως είπε ο κ. Παπανδρέου, το προϊόν της διαπραγμάτευσης αυτής θα παρουσιαστεί στη Βουλή των Ελλήνων, όλοι με το χέρι στην καρδιά θα μπορέσετε να συμφωνήσετε και να το ψηφίσετε!
Σας ευχαριστώ.
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, κ. Γεώργιος Παπανδρέου, έχει ζητήσει το λόγο για μια σύντομη παρέμβαση.
Ορίστε, κύριε Πρόεδρε, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Δεν είχα λόγο να απαντήσω, αλλά εξαιτίας του ύφους και σίγουρα και της ουσίας, η οποία χρειάζεται μια απάντηση, σε ό,τι μας είπε η κ. Μπακογιάννη με μια εξαιρετική έπαρση, γύρω από τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, με ανάγκασαν να πάρω το λόγο.
Θέλω να τονίσω ότι, πράγματι, το πρόβλημα το σκοπιανό είναι πρόβλημα πολλών ετών, είναι δεκαεπτά ετών και όλοι μας θέλουμε να λυθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τα συμφέροντα τα δικά μας, θα έλεγα, για τα συμφέροντα των Βαλκανίων και τη σταθερότητα της περιοχής. Για να υπάρξει, όμως, η καλύτερη λύση, θα πρέπει να υπάρξουν και τα διαπραγματευτικά εργαλεία από την πλευρά της Ελλάδας.
Όταν πάει κανείς σε μια διαπραγμάτευση και έχει χάσει τα διαπραγματευτικά του εργαλεία, τότε η διαπραγμάτευση γίνεται άνιση και τότε πάμε σε μια διολίσθηση και σε αδιέξοδα. Εκεί έχουμε φθάσει σήμερα, κυρία Μπακογιάννη. Έχουμε φθάσει σήμερα σ’ αυτά τα αδιέξοδα, σ’ αυτήν την ανάγκη να βάλουμε βέτο. Εμείς λέμε, πρέπει να βάλουμε βέτο, ως τελική, αναγκαστική λύση, διότι εσείς, η Κυβέρνησή σας, έχασε διαπραγματευτικά ατού.
Επειδή κάνατε διάφορους υπαινιγμούς και δεν μπορώ να απαντήσω, γιατί δεν μας είπατε τι εννοείτε, εγώ θα σας πω κάποια πράγματα, τα οποία είναι πασιφανή και τα ξέρει όλος ο ελληνικός λαός:
Ποιο είναι το προπατορικό αμάρτημα αυτής της υπόθεσης; Μια Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που είχε δύο διαφορετικές πολιτικές, του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Εξωτερικών. Εκεί είναι το πρόβλημα.
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Αυτά που σήμερα διαπραγματευόμαστε, αν εσείς είχατε τότε το θάρρος, η παράταξή σας αν είχε το θάρρος, θα τα είχαμε λύσει τότε και δεν θα ήταν θέμα δεκαεπτά ετών να συρόμαστε, κυρία Μπακογιάννη και αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας!
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Όσο για το ανάστημα, για το οποίο μιλήσατε, να σας θυμίσω ποιος σήκωσε το ανάστημά του. Ήταν το 1993, όταν ήρθε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και επέβαλε το εμπάργκο απέναντι στα Σκόπια. Δεν θα ήμασταν σε καμμία διαπραγματευτική θέση, αν δεν είχε ορθώσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτό το ανάστημα!
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Το ξεχάσατε. Βεβαίως το ξεχάσατε.
Και θέλω να τονίσω και κάτι ακόμα. Βεβαίως, τέσσερα χρόνια, φθάσατε στο σημείο να μιλάτε περί μιας ισχυρής διαπραγματευτικής θέσης με το βέτο. Βέτο δεν βάλατε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν ήρθε η ώρα. Και βεβαίως, αυτά τα οποία ακούμε από τον κύριο Πρωθυπουργό, τα ακούμε μετά από τέσσερα χρόνια. Διότι η Ρωσία, το ΄92-΄93, ήταν αυτή που αναγνώρισε, επί Νέας Δημοκρατίας, τα Σκόπια, με τη συνταγματική τους ονομασία και οι Ηνωμένες Πολιτείες, πάλι επί Νέας Δημοκρατίας.
Αυτά τα χρόνια, εμείς καταφέραμε να έχουμε διαπραγματευτικά όπλα ισχυρά, για να πάμε σε κάποια λύση. Εσείς, τα χάσατε! Βεβαίως, θα βρείτε δυσκολίες.
(Ζωηρά χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Και τέλος, να πω και κάτι ακόμη. Βεβαίως, εμείς στηρίζουμε την Κυβέρνηση σε μια ισχυρή θέση. Θέλω, όμως, να θυμίσω ότι, οι παλινωδίες και του προηγούμενου, του προκατόχου σας Υπουργού, που άλλα ερχόταν και μας έλεγε μπροστά μας και άλλα μαθαίναμε ότι υπήρχαν σε ό,τι αφορά τα χαρτιά, στην επόμενη φάση, για το τι πραγματικά είπε ο κ. Νίμιτς, μας αναγκάζει –αλλά έτσι κι αλλιώς θα το κάναμε- να πούμε ευθέως ποια είναι η θέση μας. Και είναι δικαίωμα, και είναι και υποχρέωσή μας απέναντι στον ελληνικό λαό, να λέμε ποια είναι η δικιά μας θέση. Και αυτή η θέση μας, είναι εκείνη που σας ανάγκασε, να τραβήξετε κι εσείς την κόκκινη γραμμή.
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Η Υπουργός Εξωτερικών έχει ζητήσει το λόγο για μια σύντομη επίσης παρέμβαση. Κύριε Χαλβατζή, παρακαλώ για την κατανόησή σας.
Ορίστε, κυρία Υπουργέ, έχει το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Ο κύριος Παπανδρέου επέλεξε να πάει στο 1993. Την κριτική για το ’93 μπορεί να την κάνουμε, κύριε Παπανδρέου, και οι μεν και οι δε. Υπάρχουν, κύριοι συνάδελφοι,…
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Μα, τι είναι αυτό; Γιατί τέτοιος εκνευρισμός;
Υπάρχουν τα Πρακτικά και μπορεί κανείς να δει ποια ήταν η θέση των κομμάτων.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Υπάρχουν τα Πρακτικά.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Δεν ξέρω, κύριε Παπανδρέου, εάν σοβαρά θεωρείτε ότι το εμπάργκο ήταν προς όφελος της όλης υπόθεσης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος τους Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Βεβαίως προς όφελος!
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Εάν το θεωρείτε, εγώ διαφωνώ.
(Ζωηρά χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι!
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Κύριοι συνάδελφοι, ο κ. Παπανδρέου γνωρίζει πολύ καλά ότι η ενημέρωσή του είναι πλήρης. Γνωρίζει και πάρα πολύ καλά ότι η Κυβέρνηση αυτή όταν εξήγγειλε την πολιτική, την εξήγγειλε πρώτη. Χαίρομαι όμως που σ’ αυτήν την πολιτική σήμερα το σύνολο των κομμάτων είναι σύμφωνα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΆΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Πλην ενός!
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Δεν πειράζει, κύριε συνάδελφε. Το αντέχουμε αυτό. Θα το αντέξω. Με στενοχωρεί, αλλά πάλι θα το αντέξω. Σημασία έχει ότι η διαπραγμάτευση που θα γίνει και από εδώ και πέρα και αυτές τις μέρες, που θα υπάρξει έντονη κινητικότητα, θα έχει την ομόθυμη, πλην ενός, υποστήριξη της Βουλής των Ελλήνων. Και αυτό είναι δύναμη για την Κυβέρνηση, δύναμη για τη διαπραγμάτευση, δύναμη για την Ελλάδα.
(Ζωηρά χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ζητήσει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Χαλβατζής.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Κύριοι συνάδελφοι, σας κατανοώ. Εφαρμόζω όμως τον Κανονισμό. Τώρα έχει το λόγο ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος για δεκαπέντε λεπτά.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζει αταλάντευτα την πορεία των λεγόμενων «μεταρρυθμίσεων». Ως Κ.Κ.Ε. έχουμε απαντήσει με πολλούς τρόπους σ’ αυτήν την πολιτική και μέσα στη Βουλή και στους αγώνες στους δρόμους. Κι έτσι θα συνεχίσουμε σταθερά, αταλάντευτα.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ας γίνει λίγο ησυχία. Τι πράγματα είναι αυτά;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Έχετε δίκιο. Κύριε Χαλβατζή, με συγχωρείτε.
Κύριοι συνάδελφοι, θορυβείτε και ενοχλείτε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, χτυπήστε το κουδούνι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Πρόεδρε, δεν χρειάζεται να χτυπάω το κουδούνι. Θα προσπαθήσω με τη φωνή μου να επιβάλω τον Κανονισμό.
Κύριοι συνάδελφοι, ενοχλείτε. Και δεν ενοχλείτε μόνο τον ομιλητή αλλά και τους άλλους συναδέλφους που θέλουν να παρακολουθήσουν με προσοχή. Σας παρακαλώ, ησυχία!
Συνεχίστε, κύριε Χαλβατζή.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Είναι η πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που έχει ανάγκη το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα για την αναπαραγωγή του κεφαλαίου, για να συνεχίζει απρόσκοπτα την εκμετάλλευση, αναπαραγωγή την οποία πληρώνει η εργατική τάξη, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, η νεολαία και την πληρώνει με πολλούς και συχνά οδυνηρούς τρόπους. Πρόκειται για μια σκληρή ταξική πολιτική που εμπορευματοποιεί, ιδιωτικοποιεί παραπέρα τα πάντα, την παιδεία, την υγεία, την πρόνοια, την κοινωνική ασφάλιση.
Η Κυβέρνηση κινείται σ’ αυτήν τη ρότα. Έτσι, πριν ακόμα ολοκληρωθεί η ψήφιση του νομοσχεδίου, του αντεργατικού, αντικοινωνικού νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό, έπεσαν στο τραπέζι τα αιτήματα των βιομηχάνων.
Το πρώτο αίτημά τους που είδε το φως της δημοσιότητας είναι το ποσοστό των απολύσεων. Σήμερα, οι βιομήχανοι, οι επιχειρηματίες έχουν το δικαίωμα να απολύουν το 2% των εργαζομένων το μήνα. Τα δημοσιεύματα μιλάνε για αίτημα που ανεβάζει το ποσοστό αυτό στο 10%.
Ταυτόχρονα, μπαίνει το αίτημα για κατάργηση της πενθήμερης εβδομάδας στο δημόσιο, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στις νομαρχίες. Και έχει πολύ μεγάλη σημασία η κατάργηση του πενθημέρου, γιατί ξεκινά με άλλες λογικές, με άλλες απολαβές, με άλλες διεκδικήσεις ο εργαζόμενος.
Την ίδια στιγμή, βέβαια, έχουμε τη συνέχιση της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας: Δ.Ε.Η., Ο.Τ.Ε., Ο.Σ.Ε., ΕΛ.ΤΑ., λιμάνια, Ολυμπιακή, οδικοί άξονες, τα πάντα βρίσκονται στο δρόμο προς εκποίηση.
Η Κυβέρνηση κινείται σταθερά στις ράγες που στρώθηκαν, καθώς και στη νομοθεσία που προϋπήρξε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, αναπτύσσονται κινήσεις εντυπωσιασμού. Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που οι εντυπωσιασμοί μπορεί να κρύβουν την ουσία.
Υπάρχει, αναπτύσσεται μια ολομέτωπη, αντιλαϊκή επίθεση της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας στα εργασιακά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά και όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Υπάρχουν οι εξελίξεις στα Βαλκάνια, στο Κόσοβο. Θα μιλήσουμε παρακάτω γι’ αυτά.
Το κύριο, κατά τη γνώμη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, είναι να βγουν πιο μαζικά εργάτες, άλλοι εργαζόμενοι, νέοι και νέες στο δρόμο, μαχητικά, μαζικά, συντονισμένα, συντεταγμένα, χιλιάδες και εκατοντάδες χιλιάδες για να ανακόψουν αυτήν την αντιλαϊκή πορεία, να διαμορφώσουν όρους, συνθήκες και προϋποθέσεις για την ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής.
Και δεν έχει καμμία ουσία ο ανταγωνισμός, κατά την άποψη του Κ.Κ.Ε, στο πεδίο των εντυπώσεων. Ανταγωνίζονται, διαγκωνίζονται για το ποιος θα εντυπωσιάσει πρώτος, με ποιο τρόπο ο καθένας και με ποια πρόταση και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α..
Ποια είναι όμως η ουσία της αντιπαράθεσης; Υπάρχει κάποιο πρόγραμμα ριζικής αντιπολίτευσης, ριζικής αντιπαράθεσης; Σε ποια γραμμή, σε ποια κατεύθυνση; Εναντιώνονται αυτά τα κόμματα στις δεσμεύσεις απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εναντιώνεται απέναντι στο ΝΑΤΟ, αλλά και γενικότερα στις δεσμεύσεις απέναντι στην ολιγαρχία; Σε ποια κεντρικά ζητήματα αντιπαρατεθήκατε απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Στην Ο.Ν.Ε., στη Λισαβόνα, στη Νίκαια, στη Μπολόνια, στο ευρώ;
Οι συμβάσεις εργασίας που υπογράφηκαν δίνουν κάτω από 1 ευρώ την ημέρα αύξηση στα κατώτερα μεροκάματα. Ποιοι υπόγραψαν αυτήν τη νέα συλλογική σύμβαση που κάποιοι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας την εκθείαζαν σήμερα από το πρωί μέχρι το βράδυ;
Εάν δεν το έχετε υπόψη σας, οι εκπρόσωποι της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη Γ.Σ.Ε.Ε. ήταν αυτοί οι οποίοι υπέγραψαν αυτή τη συμφωνία με τον Σ.Ε.Β..
Έχουμε να σημειώσουμε ότι, εάν δεν αντιπαρατίθεται κάποιος ή οποιαδήποτε πολιτική δύναμη ή ένα κόμμα στα βάθρα της ασκούμενης αντιλαϊκής πολιτικής σήμερα από τη Νέα Δημοκρατία, τα μερεμέτια δεν έχουν καμμία σημασία. Όταν συμφωνείς στο γενικό πλαίσιο, όταν συμφωνείς στο αρχιτεκτόνημα, στο ποια είναι η αρχιτεκτονική του οικοδομήματος, το να διαφωνείς στην τοιχοποιία, το να διαφωνείς στα χρώματα που θα ζωγραφιστούν στους τοίχους, είναι δευτερεύον, είναι τριτεύον.
Φωνάζουν, λόγου χάρη, τα στελέχη του Συνασπισμού για τους νέους των 400-500 ευρώ, για τα προγράμματα STAGE. Το φωνάζει και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ποιος τα ψήφισε; Ποιοι τα εφαρμόζουν σε δήμους και νομαρχίες;
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, έγινε και γίνεται συζήτηση για τον «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΙΙ». Γίνεται προσπάθεια, μέσα από πολλά δημοσιεύματα, να περάσει η αντίληψη ότι η ανισόμετρη ανάπτυξη των περιφερειών της χώρας δεν είναι σύμφυτη με το καπιταλιστικό σύστημα, αλλά ότι αυτή οφείλεται σε κάποιες ανίκανες διοικήσεις, σε κάποιους ανίκανους τοπικούς και νομαρχιακούς άρχοντες.
Η διοικητική διαίρεση, η ανασυγκρότηση της περιφέρειας σχετίζεται και σήμερα με τη δημιουργία των κατάλληλων υποδομών που θα επιτρέψουν την πιο γρήγορη και αποτελεσματική προώθηση της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με μεγάλους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα μπορείτε πιο γρήγορα, πιο εύκολα, πιο αποτελεσματικά να προωθήσετε, από τη μια μεριά, την ιδιωτικοποίηση των πάντων και από την άλλη μεριά, βέβαια, θα μπορείτε να φτάνετε πιο γρήγορα στην τσέπη των εργαζομένων, των δημοτών.
Γιατί το κύριο ερώτημα στα θέματα της ανάπτυξης είναι το ποιος κερδίζει και το ποιος πληρώνει για την ανάπτυξη. Και αυτό που βλέπουμε καθημερινά είναι ότι αυτοί που κερδίζουν κι αυτοί που χάνουν είναι πάντα οι ίδιοι. Κερδίζει το μεγάλο κεφάλαιο, χάνει η εργατική τάξη, τα πλατιά λαϊκά στρώματα.
Αυτό έγινε και με τον «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ Ι», με τις αναγκαστικές συνενώσεις, τις οποίες προώθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και εσείς τότε θυμάστε, κύριε Υπουργέ, ως αξιωματική αντιπολίτευση, τις αρνηθήκατε. Χαρακτηρίστηκε η Νέα Δημοκρατία ως ακυβέρνητη πολιτεία. Συχνά ακούμε τη φράση «ανίκανη Κυβέρνηση». Το σκάφος που λέγεται οικονομία και οικονομική πολιτική η Νέα Δημοκρατία το κυβερνά άριστα. Η κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου στην Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα κέρδη τραπεζών, εφοπλιστών, μεγαλοκατασκευαστών, ασφαλιστικών επιχειρήσεων, άλλων επιχειρήσεων στον τομέα της υγείας, έχουν εκτιναχθεί στα ύψη. Οι εργάτες, οι εργαζόμενοι, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, ειδικά οι συνταξιούχοι Ι.Κ.Α. και Ο.Γ.Α. βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση. Και Κυβέρνηση υπάρχει και πυξίδα υπάρχει και αντιεργατικοί, αντιλαϊκοί στόχοι υπάρχουν.
Ενάντια σ΄ αυτήν την Κυβέρνηση, το Κ.Κ.Ε. συγκεντρώνει τα κύρια πυρά του. Το κύριο ζήτημα -και γι’ αυτό δουλεύουμε ως Κ.Κ.Ε.- είναι πιο μαζικά, πιο μαχητικά, να βγουν οι εργάτες, οι νέοι στο δρόμο και να διεκδικήσουν ό,τι τους ανήκει. Και τους ανήκει ο πλούτος που παράγουν, τους ανήκουν τα πάντα. Και θέλουμε να σημειώσουμε ότι η πυξίδα, η πυξίδα της Νέας Δημοκρατίας, δείχνει σταθερά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στις Η.Π.Α., στο ΝΑΤΟ, στην πολιτική της νέας τάξης. Το Κόσοβο, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, η στάση της Κυβέρνησης σήμερα μας βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους.
Νομίζουμε ότι δεν πρέπει να αποδέχεται αυτήν την πραγματικότητα η Κυβέρνηση.
Γίνεται λόγος για την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, για τα Σκόπια, δεκάξι χρόνια μετά το ’92. Τι λέγατε τότε όλοι σας; Τι έλεγε το Κ.Κ.Ε.; Υποστηρίζαμε ότι έπρεπε να απαλειφθούν από το Σύνταγμα της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας όλοι οι αλυτρωτικοί όροι, η έννοια Μακεδονία, Μακεδονικός να έχει μόνο γεωγραφικό προσδιορισμό. Ζητούσαμε να αναπτυχθούν οι πολιτιστικές, εμπορικές σχέσεις, να σταματήσουν τα εθνικιστικά συλλαλητήρια ένθεν και εκείθεν των συνόρων.
Σήμερα έρχεστε στις θέσεις μας, αλλά ουδείς κάνει αυτοκριτική. Γιατί σήμερα είναι το Κόσοβο, χθες ήταν το Ιράκ, το Αφγανιστάν. Σήμερα είναι η νέα Μέση Ανατολή που διαμορφώνουν οι ιμπεριαλιστές. Όπου το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Η.Π.Α. καλούν την εκάστοτε Κυβέρνηση, είστε πρόθυμοι να συνδράμετε. Χθες στη Γιουγκοσλαβία, στους βάρβαρους βομβαρδισμούς, με κυβερνήσεις ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Σήμερα, στα κομμάτια της Γιουγκοσλαβίας, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Με την ευκαιρία αυτή ζητάμε για άλλη μια φορά ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας να γυρίσουν πίσω όλα τα ελληνικά στρατεύματα που βρίσκονται στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Σομαλία, στη Μέση Ανατολή, στη Βοσνία και όπου αλλού. Δεν υπηρετούν παρά μονάχα τις ανάγκες των Η.Π.Α., της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ. Θεωρούμε ότι δεν πρέπει να υπάρχει κανένας Έλληνας φαντάρος έξω από τα σύνορα.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, μονότονα ομιλητές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. απ΄ αυτό το Βήμα προσπαθούν να πείσουν ότι η πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ριζικά διαφορετική από της Νέας Δημοκρατίας. Για άλλη μια φορά θέλουμε να τονίσουμε ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν τοποθετεί τις πολιτικές δυνάμεις αυθαίρετα. Ο καθένας μόνος του επιλέγει, ακολουθεί το δρόμο του. Άλλωστε, ο καθένας κρίνεται από τις πράξεις του.
Ας γυρίσουμε λίγο πίσω. Σήμερα η Νέα Δημοκρατία προωθεί αυτό το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Αλλά ποιος ξεκίνησε το ξεπούλημα του Ο.Τ.Ε. το 1994; Το 1996 υπήρχαν είκοσι δύο χιλιάδες εργαζόμενοι στον Ο.Τ.Ε.. Σήμερα είναι έντεκα χιλιάδες εργαζόμενοι και πάρα πολλοί είναι με ελαστικές σχέσεις εργασίας, πάρα πολλοί είναι ενοικιαζόμενοι.
Ποιος άρχισε τον τεμαχισμό της Δ.Ε.Η.; Ποιος έδωσε πρώτος σε εργολάβους παραγωγικό έργο στον Ο.Σ.Ε.; Ποιος υπόγραψε το 1997 σύμβαση παραχώρησης για τα λιμάνια με τον ιταλοελβετικό κολοσσό, την MSC; Και ισχύει ακόμα αυτή η σύμβαση παραχώρησης, αφού επεκτάθηκε η συμφωνία για δεκαετή διάρκεια στο Σ.ΕΜΠΟ. του Ο.Λ.Π.. Ποιος τελικά ξεκίνησε την κατάργηση της μόνιμης και σταθερής δουλειάς και την αντικατέστησε με την απασχολησιμότητα, αλλά και με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας; Ποιος χειροκρότησε στο συνέδριο της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα; Ποιος εφαρμόζει σήμερα στους δήμους και τις νομαρχίες τις συμβάσεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα τελειώσω, κύριε Πρόεδρε. Θα ήθελα να μου δώσετε και τα δευτερόλεπτα που μου πήραν στην αρχή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ναι, κύριε Χαλβατζή. Θα έχετε λίγο χρόνο ακόμα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Ποιες δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα υπέγραψαν τη συμφωνία με το Σ.Ε.Β.; Εμείς φταίμε, κύριε Αργύρη;
Εμείς δεν ισοπεδώνουμε, κύριε Παπανδρέου, δεν βάζουμε κανέναν στο ίδιο τσουβάλι. Ο καθένας μόνος του μπαίνει.
Με λεκτικά σχήματα σήμερα προσπάθησε ο κ. Δραγασάκης να απαντήσει στην κριτική του Κ.Κ.Ε.. Τι ειπώθηκε από μας; Ειπώθηκε ότι οι συνοδοιπόροι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., δηλαδή το ΠΑ.ΣΟ.Κ., υπέγραψαν τη συμφωνία της ντροπής ανάμεσα στη Γ.Σ.Ε.Ε. και στον Σ.Ε.Β.. Τι δεν ήταν σωστό; Πριν λίγες μέρες στην κυριολεξία δεν συνοδοιπορήσατε στους δρόμους της Αθήνας με τα ίδια συνθήματα;
Δεν συνοδοιπορείτε, όμως, σε δήμους, σε νομαρχίες, στην εφαρμογή των προγραμμάτων STAGE, των δίμηνων και τετράμηνων συμβάσεων για πάρα πολλά χρόνια που εφαρμόζονται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και εφαρμόζεται αυτή η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Επίσης, κανένας από μας δεν υποστήριξε ότι είναι μεμπτό το γεγονός της επίσκεψης στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η κριτική μας επικεντρώνεται στην επίσκεψη, στην παράσταση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στο ότι σχετίζεται με τον εντυπωσιασμό, με τα ταρατατζούμ στον Τύπο, με έναν αποπροσανατολισμό, με την καλλιέργεια αυταπατών για τον αντιασφαλιστικό νόμο.
Η λύση στο ασφαλιστικό θα είναι αποτέλεσμα της πάλης του μαζικού λαϊκού κινήματος, ενός αναγεννημένου εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Τέλος, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, μιλάει συνεχώς ο Πρωθυπουργός για τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Κυβέρνηση, που τις υλοποιεί και θα τις υλοποιήσει με τη μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα. Γνωρίζουμε ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε αναλάβει μεγάλες δεσμεύσεις απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο ΝΑΤΟ, στις Η.Π.Α., στις Συμφωνίες και Συνθήκες του Μάαστριχτ και ειδικότερα της Λισαβόνας.
Αυτές οι δεσμεύσεις οδηγούν τα βήματα και τα μέτρα της Κυβέρνησης. Αυτά για τα οποία δεσμευθήκατε απέναντι στο λαό προεκλογικά και συγκεκριμένα τα τρία «δεν» του Πρωθυπουργού για το ασφαλιστικό, τα αρνηθήκατε. Οι εργάτες, όλοι οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι αυτοαπασχολούμενοι δεν εγκαταλείπουν τη μάχη. Συνεχίζουν στο δρόμο της πάλης.
Ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, είμαστε δεσμευμένοι απέναντι στην εργατική τάξη, στους νέους, στον εργαζόμενο λαό. Θα συνεχίζουμε στην ίδια γραμμή. Θα συμβάλουμε στην ανάπτυξη και την αναγέννηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Ενισχύουμε τη δράση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Βαδίζουμε σε αντίθετο δρόμο απ’ αυτόν που εσείς επιλέξατε. Οι δρόμοι μας δεν μπορούν να συναντηθούν.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριοι συνάδελφοι, έχει ζητήσει το λόγο για μία σύντομη παρέμβαση ο Υπουργός Εσωτερικών.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχω ζητήσει κι εγώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Κουβέλη, γνωρίζω ότι έχετε ζητήσει κι εσείς το λόγο. Ο κύριος Υπουργός είχε ζητήσει το λόγο μετά τη λήξη της ομιλίας της Υπουργού Εξωτερικών για μία πεντάλεπτη μόνο, όπως δεσμεύτηκε, παρέμβαση.
Έχουμε την κατανόησή σας;
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Βεβαίως, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Ευχαριστώ πολύ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να κάνω τρεις παρατηρήσεις και έναν μικρό επίλογο.
Ο κ. Παπανδρέου, και στη σημερινή του ομιλία, επιχείρησε να δικαιολογήσει γιατί έκανε την πρόταση δυσπιστίας. Τώρα, γιατί αισθάνθηκε την ανάγκη να το δικαιολογήσει, όταν το έκαναν τα στελέχη του στην αρχή –μιλάω για τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Πάγκαλο- ο καθένας το καταλαβαίνει. Δεν μπορεί να την δικαιολογήσει. Είπε ότι είναι βέβαια πρωτοφανές έξι μήνες μετά –μόλις, ούτε καν έξι μήνες- να καταθέτεις πρόταση δυσπιστίας, «αλλά τι να κάνουμε» λέει «έπρεπε να γίνει και είναι συνεπής η στάση μας».
Ο κ. Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. -όπως είπα και στην αρχή και το επαναλαμβάνω- ταξιδεύουν με σημαίες ευκαιρίας και αυτή η πρόταση δεν είναι καν πρόταση δυσπιστίας. Είναι πρόταση αμηχανίας.
Έχετε ξαναδεί ποτέ, κύριοι συνάδελφοι –δεν κοιτάω προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ., σε σας το λέω, γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τι να κάνει, θα χειροκροτούσε την πρόταση του Αρχηγού του- επ’ ευκαιρία του ασφαλιστικού -γιατί γι’ αυτό έγινε όλη αυτή η πρόταση- κόμμα να μην κάνει την πρόταση δυσπιστίας πριν αρχίσει η συζήτηση ή αφού έχει τελειώσει, αλλά να έχει υποβάλει πρόταση ονομαστικής ψηφοφορίας, να έχει μετά πει ότι θα υποβάλει και πρόταση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος και στο μεσοδιάστημα, πριν εξαντλήσει αυτά τα θεσμικά του όπλα –για να το πω έτσι- να κάνει πρόταση δυσπιστίας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Πάλι τα ίδια;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Με ρωτάτε γιατί το αναφέρω πάλι. Μα, πάλι θα το πω, γιατί ο κ. Παπανδρέου ήρθε να μας πει ότι είναι ορθολογική η στάση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Δεν τα είπαμε αυτά χθες το βράδυ, κύριε Παυλόπουλε;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Είναι η μέγιστη αντίφαση.
Τι συνέβη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Το επαναλαμβάνω. Στο ενδιάμεσο, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχασε κάθε είδους ευκαιρία και την πρωτοβουλία των κινήσεων. Πίσω από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έτρεχε. Και έκανε αυτήν την πρόταση. Κατά τα άλλα, θα είχε αναμείνει, αφού είχε υποβάλει ονομαστική ψηφοφορία, να γίνει ονομαστική ψηφοφορία, να εξαντλήσει και το άλλο θεσμικό όπλο που αφορούσε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος και ύστερα να κάνει την πρόταση μομφής. Ή θα την είχε κάνει από την αρχή.
Είναι η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο γίνεται στο μεσοδιάστημα μιας νομοθετικής διαδικασίας. Έχει μια διπλή ιδιομορφία, δηλαδή, αυτή η πρόταση δυσπιστίας. Πρώτα-πρώτα, δεν έχουν περάσει έξι μήνες και, δεύτερον, την κάνει στο μεσοδιάστημα μιας νομοθετικής διαδικασίας, η οποία δεν έχει ολοκληρωθεί και όχι στο τέλος της διαδικασίας. Καθένας καταλαβαίνει τι συνέβη και για ποιο λόγο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τρέχει πίσω από τα γεγονότα.
Παρατήρηση δεύτερη. Ο κ. Παπανδρέου είπε ότι έχουμε πολλά χρόνια στην Κυβέρνηση και ότι δεν μπορούμε να κριθούμε με το τι έκαναν αυτοί στο παρελθόν. Και ποιος είπε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στον κ. Παπανδρέου και σε σας ότι εμείς ως μέτρο σύγκρισης έχουμε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του παρελθόντος;
Για μας το ΠΑ.ΣΟ.Κ ως Κυβέρνηση είναι παράδειγμα προς αποφυγή και όχι παράδειγμα προς μίμηση. Και κάθε φορά που γυρνάμε στο παρελθόν του, είναι για να θυμόμαστε τι δεν πρέπει να κάνουμε. Και το κυριότερο, αν γυρνάμε στο παρελθόν, ιδίως σήμερα, είναι για να σας αποδείξουμε ότι είστε οι ίδιοι, δεν αλλάζετε και επομένως, δεν θα πρέπει να συζητάτε για αξιοπιστία. Άρα, η αναφορά στο παρελθόν δεν έχει να κάνει τίποτα με τη δική μας πυξίδα.
Η αναφορά στο παρελθόν είναι για να αποδείξουμε στον Ελληνικό Λαό –και το ξέρετε και εσείς- ότι ούτε αλλάξατε ούτε αλλάζετε ούτε μπορείτε να αλλάξετε. Άλλωστε, ακολουθείτε το γνωστό ρητό που λέει ότι αυτοί οι οποίοι ξεχνούν το παρελθόν, είναι καταδικασμένοι να το επαναλαμβάνουν. Και αυτό κάνετε εσείς σ’ αυτήν τη συγκυρία στην οποία ζούμε.
Και θα σας πω γιατί είναι αδιανόητο να μας λέτε ότι αυτή τη στιγμή και με βάση το παρελθόν σας είστε αξιόπιστοι σήμερα. Τι είπατε σήμερα; Τι είπε ο Αρχηγός σας μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα;
Παίρνω μόνο κάποια παραδείγματα. Και επ’ ευκαιρία του ασφαλιστικού και του Ο.Τ.Ε., μας λέει «ξέρετε, όταν θα γίνουμε κυβέρνηση...». Αφήστε να γίνετε πρώτα. Ο Λαός θα το αποφασίσει. Εγώ δεν προδικάζω τίποτα, αλλά φαίνεται ότι εσείς φαντάζεστε κάθε μέρα ότι γίνεστε Κυβέρνηση. Φυσικά, δεν μπορούμε να σας απαγορέψουμε –και δεν είναι δικαίωμά μας- να φαντάζεστε, να ονειρεύεστε ή να ελπίζετε. Άλλωστε, ξέρουμε ότι στην πολιτική και σ’ άλλους χώρους η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Μπορείτε να ελπίζετε.
Όμως, το να μας λέτε ότι αν γίνετε Κυβέρνηση θα καταργήσετε το ασφαλιστικό και ό,τι αφορά τον Ο.Τ.Ε., αυτό θυμίζει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του 1993. Είχατε πει την εποχή εκείνη και για το ασφαλιστικό και για τις αποκρατικοποιήσεις το ίδιο πράγμα. Δεν είχατε πει ότι θα καταργήσετε τους νόμους Σιούφα και Σουφλιά; Δεν καταργήσατε τίποτα, αλλά αντίθετα τους προεκτείνατε. Είχατε πει ότι θα πάρετε κάμποσες αποκρατικοποιήσεις πίσω και δεν πήρατε ούτε μία, κάτι που θυμάστε. Με ποια αξιοπιστία έρχεστε, λοιπόν, τώρα και μας λέτε το ίδιο πράγμα;
Επίσης, άκουσα τον κ. Παπανδρέου να λέει «κάναμε έργο, αφήσαμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τον «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ», τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση κ.λπ.».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν ανέλαβα τα καθήκοντά μου είχε γονατίσει οικονομικά η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ο κ. Κουκουλόπουλος και η κ. Γεννηματά μού είχαν πει «τέρμα, πάρε κάποια μέτρα». Το 1997-2003 είχαμε περίπου πάνω από 1 δισ. ευρώ παρακρατήσεις. Αυτή ήταν η κατάσταση στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α΄ Βαθμού.
Η δε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση δεν είχε πόρους. Στον προϋπολογισμό του 2004 είχε 109.000.000 ευρώ και τώρα έχει πάνω από 650.000.000 ευρώ. Έτσι έφτιαχναν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. τους θεσμούς! Έχω πει ότι αυτή είναι η θεωρία του κούκου, ο οποίος αφήνει τα αυγά σε ξένες φωλιές για να τα κλωσήσουν άλλοι και αυτό το θεωρεί δημιουργία. Δεν είναι δημιουργία αυτό το πράγμα, αλλά ανευθυνότητα!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Και τα Κ.Ε.Π. δικός τους θεσμός είναι, αλλά αν δεν θεσπίζαμε με το ν. 3242 τις ρυθμίσεις που κάναμε, αυτός ο θεσμός θα είχε καταρρεύσει.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Τριακόσιες πενήντα χιλιάδες συναλλασσόμενους είχε την εποχή εκείνη και τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες διαδικασίες. Και σήμερα έχει πάνω από δύο εκατομμύρια συναλλασσόμενους και πάνω από τριάμισι εκατομμύρια διαδικασίες. Καταλαβαίνετε τη διαφορά; Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά και αυτήν την Κυβέρνηση έρχεται να μεμφθεί ή έναντι αυτής να δείξει δυσπιστία το ΠΑ.ΣΟ.Κ.!
Και τώρα, η τελευταία παρατήρηση που αφορά τον κ. Παπανδρέου και κάτι που επανέλαβε και εκείνος. Ισχνή, λέει, είναι η πλειοψηφία την οποία έχει ο κ. Καραμανλής και η Κυβέρνησή του. Εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό το πράγμα.
Το αν είναι ισχνή -αν μιλάει για τον αριθμό των Βουλευτών- είναι θέμα εκλογικού νόμου. Όμως, αν μιλάει για ποσοστά -που αυτό πρέπει να μετρήσει κανείς για να μετρήσει και την εμπιστοσύνη του Ελληνικού Λαού- θα καταλάβει ένα πράγμα. Γιατί δεν τα έλεγε αυτά -και ήταν Υπουργός πρωτοκλασάτος και χειριζόταν σημαντικά θέματα- όταν η Κυβέρνηση Σημίτη το 2000 είχε μισή μονάδα διαφορά; Δηλαδή, ήταν ισχυρός ο Κώστας Σημίτης και οι αποφάσεις που πήραν και δέσμευσαν τη Χώρα με μισή μονάδα και είναι αδύναμη η Κυβέρνηση Καραμανλή με τέσσερις μονάδες διαφορά από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Εξίμισι!
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Αυτή είναι η λογική και η αριθμητική που κάνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., για να έρχεται να υποβάλει πρόταση δυσπιστίας εναντίον της Κυβέρνησης Καραμανλή;
Και η κατακλείς. Φαίνεται ότι στον κ. Παπανδρέου αρέσει η λογοτεχνία και ίσως ο αγαπημένος του να είναι ο Στρατής Τσίρκας, δεδομένου ότι έχει αναφερθεί πολλές φορές στο «Ακυβέρνητες Πολιτείες».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Υπουργέ, με συγχωρείτε, αλλά είμαι υποχρεωμένος να σας θυμίσω ότι αναμένουν αρκετοί συνάδελφοι από κάτω οι οποίοι και δυσφορούν. Πρώτος να μιλήσει είναι ο κ. Φωτιάδης.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Λέω, λοιπόν, ότι ο κ. Παπανδρέου επ’ εσχάτων αρέσκεται στη λογοτεχνία και φαίνεται ότι του αρέσει ο μεγάλος, πραγματικά, Στρατής Τσίρκας, ο οποίος έγραψε τις «Ακυβέρνητες Πολιτείες». Έκανε λάθος και στο έργο και στον πολιτικό χώρο που αναφέρεται! Μεγάλος συγγραφέας ο Τσίρκας, μόνο που σήμερα η Ελλάδα και Κυβέρνηση έχει και Πρωθυπουργό έχει και κυβερνιέται! Άλλα είναι αυτά που της λείπουν!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Στιβαρή Αξιωματική Αντιπολίτευση της λείπει, πράγμα που είναι ένα σημαντικό έλλειμμα στο πολιτικό σύστημα και μακάρι η Αξιωματική Αντιπολίτευση να βρει το δρόμο της.
Και κάτι άλλο. Πέρασαν στην Ελλάδα, δυστυχώς, κυβερνήσεις που είχαν μεγάλες ευκαιρίες και τις έχασαν. Δεν τις αξιοποίησαν. Και τώρα τρέχουμε πίσω, ως Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όχι μόνο για να κάνουμε τα του παρόντος, αλλά για να καλύψουμε και το χαμένο έδαφος.
Άρα, αν αυτήν τη στιγμή ταιριάζει ένας τίτλος του Στρατή Τσίρκα δεν είναι οι «Ακυβέρνητες Πολιτείες», αλλά ένα βιβλίο που αναφέρεται στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. του παρελθόντος που έχασε τις ευκαιρίες. Αυτό το βιβλίο, που είναι πραγματικά αξιόλογο -και ας το διαβάσει ο κ. Παπανδρέου, εάν δεν το έχει διαβάσει- είναι η «Χαμένη Άνοιξη».
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Φώτης Κουβέλης.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα είμαι σύντομος, ακριβώς σεβόμενος το γεγονός…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Δεν θα κάνετε χρήση του χρόνου της πρωτομιλίας σας; Θέλετε δέκα λεπτά;
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Όχι λιγότερο χρόνο χρειάζομαι, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Πέντε λεπτά;
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ναι, πέντε λεπτά μου αρκούν.
Κύριε Πρόεδρε, θέλω να πω στον Υπουργό Εσωτερικών, ως εκπρόσωπο της Κυβέρνησης, ότι η δύναμη μιας κυβέρνησης δεν βρίσκεται στους αριθμούς. Πολύ δε περισσότερο, όταν αυτοί οι αριθμοί είναι οριακοί και η αυτοδυναμία είναι εύθραυστη.
Η δύναμη της όποιας κυβέρνησης πρέπει να αναζητείται στην αντιστοίχιση του έργου της με την κοινωνία και τις διεκδικήσεις αυτής της κοινωνίας. Και το συγκεκριμένο νομοθέτημα, που αφορά στο ασφαλιστικό σύστημα, βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τη θέληση της ελληνικής κοινωνίας και με τις διεκδικήσεις των εργαζομένων.
Περαιτέρω, όμως, ήθελα για άλλη μια φορά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να επισημάνω ότι όταν ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς κατέθετε δημόσια μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο την πρόταση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος δεν διεκδικούσε κανέναν εντυπωσιασμό ούτε και κανένα διαγκωνισμό με την όποια άλλη πολιτική δύναμη από το χώρο της Αντιπολίτευσης, προκειμένου να εντυπωσιάσει.
Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς έκανε την πρόταση για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος με σταθερή την πολιτική εκτίμηση ότι το δημοψήφισμα δίνει τη δυνατότητα στον ελληνικό λαό να εκφράσει την αντίθεσή του και μ’ έναν πρωτογενή τρόπο να μιλήσει για ένα μεγάλο ζήτημα, που αφορά στην ελληνική κοινωνία και που είναι το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, οι ρυθμίσεις του οποίου με τον τρόπο που τις προώθησε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προσβάλλουν βάναυσα τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και ιδιαίτερα τα ασφαλιστικά δικαιώματα των νέων γενεών. Επομένως, μακριά από εμάς ο οποιοσδήποτε εντυπωσιασμός!
Το ερώτημά μου, όμως, είναι το εξής: Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, το οποίο εδήλωσε ότι προσυπογράφει την ανάγκη διεξαγωγής του δημοψηφίσματος, μετέχει εντυπωσιασμού; Και από πότε η επίσκεψη των εκπροσώπων μιας πολιτικής δύναμης στο γραφείο του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι κίνηση εντυπωσιασμού -εγώ αποφεύγω και για λόγους αισθητικής να επαναλάβω τη λέξη που ο κ. Χαλβατζής λίγο πριν ανέφερε- όταν μάλιστα είναι θεσμική δυνατότητα όχι μόνο των εκπροσώπων μιας πολιτικής δύναμης, αλλά και εκπροσώπων των συνδικαλιστικών και των άλλων κοινωνικών φορέων και οργανώσεων να διεκδικούν ακρόαση από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Αυτό έπραξε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και το έπραξε με απόλυτη επίγνωση της σοβαρότητας του θέματος και όχι, όπως ακούστηκε και από την πλευρά κάποιων στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., συν τοις άλλοις να φέρει σε δύσκολη θέση και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς θέλει να διαφυλάξει την ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος και γι’ αυτό ενωτικά πορεύεται με όλες τις δυνάμεις για κοινές διεκδικήσεις και κοινό στόχο. Εμείς δεν επιλέγουμε τη διάσπαση του εργατικοσυνδικαλιστικού κινήματος, όπως κάνει συστηματικά του Κ.Κ.Ε. στο όνομα της δικής του καθαρότητας και της δικής του ορθοδοξίας. Συμπορευόμαστε και εκεί που διαφωνούμε προβάλλουμε τη διαφωνία μας. Και προβάλαμε τη διαφωνία μας αναφορικά με τη συλλογική σύμβαση εργασίας που δέχθηκε να υπογράψει η συνδικαλιστική ηγεσία της Π.Α.Σ.Κ.Ε. και της Δ.Α.Κ.Ε..
Περαιτέρω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, δεν θέλουμε να φωτογραφίζουμε απλώς την πραγματικότητα. Δεν μας αρκεί μόνο να την καταγγέλλουμε.
Θέλουμε αυτήν την πραγματικότητα που πιέζει τους εργαζόμενους να την αλλάξουμε και ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο δεν περιοριστήκαμε στο να καταγγείλουμε το ασφαλιστικό σύστημα που εισηγήθηκε και προωθεί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά καταθέσαμε και τη δική μας εναλλακτική συγκεκριμένη πρόταση για το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα.
Αυτή είναι η Αριστερά στην οποία εμείς θητεύουμε, η Αριστερά η σύγχρονη, η Αριστερά η οποία έχει τη ρήξη μέσα της και ταυτόχρονα την εναλλακτική προγραμματική πρόταση. Και βεβαίως δεν είμαστε η Αριστερά, ανεξάρτητα από το όραμα και το στρατηγικό στόχο που έχουμε, να υπόσχεται παραδείσους, σε ποια ζωή δεν ξέρω.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ευχαριστούμε τον κ. Κουβέλη.
Έχει ζητήσει το λόγο ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ., ο κ. Ροντούλης.
Ορίστε, κύριε Ροντούλη, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, είναι αρκετά τα τρία λεπτά.
Πήρα το λόγο μόνο για να αναφερθώ στη συμπεριφορά που όλοι είδαμε από την αξιότιμη Υπουργό Εξωτερικών, την κ. Μπακογιάννη. Αντιμετώπισε με μία απαξιωτική συμπεριφορά που δεν συνάδει στα κοινοβουλευτικά ήθη, το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, διότι συνεχώς δεν τολμούσε να αναφέρει καν το όνομα του κόμματος. Χρησιμοποιούσε συνέχεια τη φράση «πλην ενός, πλην ενός». Και βεβαίως αυτό καλό μας κάνει γιατί οριοθετεί πλήρως την αντίθετη θέση που έχουμε απ’ όλα τα άλλα κόμματα της ελληνικής Βουλής. Και είναι δικαίωμά μας να έχουμε τη θέση αυτή.
Σε κάθε περίπτωση όμως θεωρώ ότι η αλαζονεία αυτή που επεδείχθη σήμερα μέσα στην Αίθουσα, εις βάρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, θα πληρωθεί από τον ελληνικό λαό στην κάλπη. Διότι ο ελληνικός λαός ξέρει να τιμωρεί τους αλαζόνες.
Σε κάθε περίπτωση όμως, για να έρθω επί της ουσίας, θα θέλαμε στην αξιότιμη Υπουργό Εξωτερικών να θέσουμε τα εξής ερωτήματα. Είπε ότι έγινε μία μετάλλαξη της θέσης της Ελλάδος έναντι του σκοπιανού ζητήματος. Και η μετάλλαξη αυτή συνίστατο στο εξής: Η Ελλάδα παραχώρησε a priori εκ των προτέρων το όνομα «Μακεδονία» πηγαίνοντας σε μία σύνθετη ονομασία που θα περιείχε τον όρο «Μακεδονία».
Ερώτημα πρώτον: Με ποια νομιμοποιητική βάση η ελληνική Κυβέρνηση προχώρησε στην αλλαγή αυτή;
Ερώτημα δεύτερον: Με ποια δικαιολογία το έπραξε, έχοντας πάρει ως αντάλλαγμα, τι; Διότι στη διπλωματία κάτι παίρνω, κάτι δίνω. Εμείς δώσαμε το μείζον, το όνομα. Τι πήραμε έναντι αυτού;
Άρα, λοιπόν, ακολουθήθηκε μία λανθασμένη διαπραγματευτική τακτική και πορεία και το αποτέλεσμα ήταν τα αλλεπάλληλα χαστούκια που τρώμε σήμερα. Διότι θα πρέπει να θυμίσω στην Αίθουσα αυτή ότι εβδομάδες τώρα ακούγαμε μία ρητορική εκ μέρους κυβερνητικών στελεχών που ήταν η εξής: Οι κινήσεις της ελληνικής πλευράς έβαλαν τα Σκόπια με την πλάτη στον τοίχο. Οι φίλοι μας, οι εταίροι μας, οι σύμμαχοί μας αποδέχονται τις θέσεις μας. Και βεβαίως το ράπισμα το πήραμε με την τελική πρόταση, την τελευταία τέλος πάντως πρόταση Νίμιτς, που περιλαμβάνει τον όρο «Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)». Μεγαλύτερο ράπισμα απ’ αυτό δεν θα μπορούσε να υπάρξει.
Σε κάθε περίπτωση όμως ακούσαμε την αξιότιμη Υπουργό Εξωτερικών να λέει ότι το όποιο τελικό προϊόν της διαπραγμάτευσης θα έρθει στη Βουλή. Εμείς θεωρούμε ότι είναι μία θετική εξέλιξη, διότι καιρό τώρα το ζητούσαμε αυτό ως Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός και απάντηση δεν λαμβάναμε. Αφού έκαναν το πρώτο βήμα και θα φέρουν το όποιο τελικό προϊόν της διαπραγμάτευσης εντός Βουλής, καλό είναι, κύριε Πρόεδρε, να φέρουν το όποιο τελικό προϊόν της διαπραγμάτευσης, εάν και όταν υπάρξει και ενώπιον του ελληνικού λαού. Και νομίζω ότι και τα υπόλοιπα κόμματα της Αντιπολιτεύσεως θα συναινέσουν, διότι θα υπάρξει μία αντίφαση σε διαφορετική περίπτωση. Δεν είναι δυνατόν για το ασφαλιστικό, αγαπητοί συνάδελφοι, που είναι πράγματι ένα μείζον θέμα να λέμε ότι θα πρέπει να το θέσουμε στην κρίση του λαού με δημοψήφισμα και καλά κάνουμε και από την άλλη πλευρά, το εξίσου μείζον θέμα που είναι το σκοπιανό, να αφήνουμε τον ελληνικό λαό απ’ έξω.
Άρα, ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός δεν θέλει δημοψηφισματική λογική a la cart. Ή αποδεχόμαστε τα δημοψηφίσματα ως θεμελιώδες γνώρισμα, ως ουσία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος ή εμπαίζουμε τον κόσμο. Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός δεν εμπαίζει κανέναν. Έχουμε ξεκάθαρες θέσεις και απόψεις.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ευχαριστώ, κύριε Ροντούλη. Μου είπατε ότι τα τρία λεπτά ήταν υπεραρκετά, αλλά τελικώς δεν ήρκεσαν.
Κύριε Αποστολάκο, είναι η σειρά σας στον κατάλογο, αλλά έχει ζητήσει το λόγο για μια πολύ σύντομη παρέμβαση ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος κ. Χαλβατζής για ένα λεπτό.
Καλού κακού θα σας δώσω δύο λεπτά, κύριε Χαλβατζή.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Ένα λεπτό μόνο, κύριε Πρόεδρε.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν διασπά το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Αλλά δεν αφήνουμε στο περιθώριο την ιδεολογική διαπάλη που είναι απαραίτητη και μέσα στο κίνημα. Δεν μπορέσαμε και δεν μπορούμε να συμπορευτούμε φωνάζοντας συνθήματα υπέρ ενός νόμου, τον οποίο δεν τον θέλαμε και ζητήσαμε από την αρχή να καταργηθεί. Και εννοώ το νόμο του Ρέππα. Και βέβαια θεωρούμε ότι πολλές φορές αυτή η συνοδοιπορία όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και αλλού, δεν έφερε θετικά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους. Αντίθετα, καλλιέργησε πολλές αυταπάτες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Επανερχόμεθα στην κανονική, θα έλεγα, ροή του καταλόγου των συναδέλφων που έχουν ζητήσει το λόγο.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Γρηγόριος Αποστολάκος.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω, αλλά δεν μπορώ. Δεν μπορώ γιατί περιμένω τρεις ώρες σ’ αυτήν την Αίθουσα, εγγεγραμμένος στον κατάλογο, για να μπορέσω να μιλήσω. Ξέρω, δεν είναι προσωπικό το θέμα. Όμως, νομίζω ότι είναι μια απαράδεκτη κατάσταση για το σύνολο των Βουλευτών, οι οποίοι σε κάθε περίπτωση έχουν γίνει παθητικοί ακροατές…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Γλάστρες.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ: Δεν θα έλεγα γλάστρες, αλλά εν πάση περιπτώσει νομίζω ότι θα αντιμετωπιστεί το φαινόμενο κάποια στιγμή να παύσουμε να γραφόμαστε για να μιλήσουμε, χωρίς να σημαίνει τίποτα το ιδιαίτερο αυτό…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Αποστολάκο, είμαι υποχρεωμένος όπως κάθε Προεδρεύων εδώ να εφαρμόζω τον Κανονισμό.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ: Ναι. Σας είπα ότι δεν είναι δικό σας θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Δεν θα διαφωνήσω μαζί σας ότι θα πρέπει να ξαναδούμε τον Κανονισμό σε σχέση με τη δυνατότητα ταχύτερης τήρησης του καταλόγου για τους Βουλευτές.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ: Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Δεν διαφωνώ μαζί σας. Αλλά είμαι αναγκασμένος να εφαρμόσω τον Κανονισμό.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ: Για τον Κανονισμό μιλώ. Δεν θίγω εσάς. Σας εκτιμώ ιδιαίτερα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν χθες ακούστηκε στη Βουλή ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προτίθεται να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης, ένας έμπειρος και παλιός κοινοβουλευτικός αρνήθηκε να το πιστέψει λέγοντας «παρά είναι αφελές για να γίνει πιστευτό, ούτε ο Γιώργος δεν θα έκανε τέτοια γκάφα». Και με το «Γιώργο» φυσικά εννοούσε τον αξιότιμο Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Τα αξεπέραστα, όμως, πολιτικά και κομματικά αδιέξοδα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μας «αξίωσαν» να το δούμε κι αυτό. Να δούμε να ξοδεύεται από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το βαρύτερο διαδικαστικό του όπλο, δηλαδή, η κατάθεση πρότασης δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης. Μια ανέξοδη πολιτική κίνηση που απαξίωσε τη μέγιστη θεσμική αντίδραση, όπως εσείς τη χαρακτηρίσατε, της εκάστοτε αντιπολίτευσης, στα πλαίσια λειτουργίας του κοινοβουλευτικού συστήματος.
Ποιος άραγε μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα πιστεύει ότι η κίνηση αυτή μπορεί να επιφέρει οιοδήποτε πολιτικό αποτέλεσμα; Κανείς και όλοι πρέπει να το παραδεχτούμε. Και υπάρχουν λόγοι που συνηγορούμε γι’ αυτό.
Η κυβερνητική Πλειοψηφία είναι αρραγής και ρωμαλέα. Πιστεύει και στηρίζει τα κυβερνητικά μέτρα. Η κυβερνητική Πλειοψηφία απαιτεί από την Κυβέρνηση την άμεση και ταχεία ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων.
Είναι σκόπιμο, όμως, να δούμε πως υποδέχτηκαν –και να ξαναθυμηθούμε ορισμένα πράγματα- την πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης, ξεκινώντας από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.: Αναγκαστική στήριξη. Πολιτική ειρωνεία. Πολιτική μεγαλοπρεπείας. Τι είπαν; «Καλώς τα παιδιά».
Από την άλλη, ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός έκανε αρνητική κριτική και με τη σκωπτική διάλεκτο του Προέδρου του του κ. Καρατζαφέρη, τι είπε; Δώρο με λουλούδια του κ. Παπανδρέου στον κ. Καραμανλή την Παρασκευή το βράδυ...
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Τα στείλατε;
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ: Του κ. Παπανδρέου, κύριε Ροντούλη, όχι τα δικά μας. Τα έστειλε εδώ ο κ. Παπανδρέου στον κ. Καραμανλή με την πρόταση δυσπιστίας.
Και από την άλλη πλευρά το Κ.Κ.Ε. με αρνητική κριτική και εναντίον μας και εναντίον του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και πιστεύω ότι η Γραμματέας του η κ. Παπαρήγα με πολύ δωρικό τρόπο περιέγραψε την ουσία του πολιτικού θέματος. Είναι κομματικές τακτικές κινήσεις με τα μάτια στραμμένα στις δημοσκοπήσεις και στην κάλπη και προφανώς αναφερόταν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στο Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Πώς υποδέχτηκαν την πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και οι υπόλοιποι φορείς; Με τον ίδιο και απαράλλακτο τρόπο: Αρνητική κριτική, αδιαφορία που αποδεικνύουν τα πολιτικά και κομματικά αδιέξοδα της Αντιπολίτευσης, την πολιτική σας απομόνωση. Αυτή είναι η πραγματικότητα, αυτή είναι η πολιτική σας ωφέλεια από τη συζητούμενη πρόταση μομφής.
Ποια είναι όμως η αιτιολογία της κατάθεσης της πρότασης δυσπιστίας; Ποια είναι τα ορατά και εμφανή επιχειρήματα που επικαλείστε και ποια είναι τα αόρατα και αφανή επιχειρήματα που επιμελώς αποκρύπτετε;
Ας δούμε πρώτα τα ορατά και εμφανή:
Επιχείρημα πρώτο: Το νομοσχέδιο για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση ισχυρίζεστε ότι βάζει βόμβα στο ασφαλιστικό σύστημα, ότι υπονομεύει το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα του συστήματος, ότι υπονομεύει την ασφαλιστική κάλυψη των νεότερων γενεών, ότι αυξάνει τα όρια ηλικίας κ.λπ.. Ουδέν ψευδέστερον αυτών. Η πραγματικότητα είναι άλλη. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ψηφίστηκε από τον ελληνικό λαό για να είναι χρήσιμη και ωφέλιμη στον τόπο και όχι μόνο ευχάριστη. Η Κυβέρνηση δεν κρύφτηκε πίσω από το μέγα πρόβλημα του ασφαλιστικού προβλήματος. Πήρε μέτρα σοβαρά και υπεύθυνα, ήπια και ορθολογιστικά για την αντιμετώπιση του προβλήματος που το διόγκωσε η ανευθυνότητα και η απραξία των κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Οι μεταρρυθμίσεις είναι το μεγάλο στοίχημα για την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό. Η πρόσφατη και καθαρή λαϊκή εντολή προσδιορίζουν την ευθύνη μας για ολοκλήρωση αυτής της πολιτικής σε βάθος τετραετίας.
Δεν αρνείστε την ανάγκη λήψης μέτρων. Όλως αντιφατικώς όμως ζητάτε την απόσυρση του νομοσχεδίου. Μοναδικός σας στόχος είναι να σταματήσουν οι μεταρρυθμίσεις. Το ομολογήσατε απ’ αυτό το Βήμα. Επιδιώκετε την κυβερνητική αδράνεια, για να αντλείτε εκ του ασφαλούς αντιπολιτευτικά επιχειρήματα. Το μόνο που προσφέρετε τελικά είναι κακές υπηρεσίες στον ελληνικό λαό. Ο λαϊκισμός, η πόλωση και η στείρα άρνηση είναι οι πολιτικές σας επιλογές.
Επιχείρημα δεύτερο: Η έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού στην εξωτερική πολιτική. Πήρατε απάντηση από την αρμόδια Υπουργό Εξωτερικών. Δεν φρόντισε όμως να σας θυμίσει και κάτι άλλο, ότι υπήρξαν δέκα χρόνια αδράνειας, ατολμίας και εφησυχασμού που χαρακτήριζαν την πολιτική σας.
Αρνηθήκατε τη λύση του 1993. Εγκαταλείψατε την ενδιάμεση συμφωνία του 1995 και αφήσατε επί δέκα χρόνια του Σκοπιανούς να κάνουν πάρτι με τα εθνικά συμφέροντα.
Επιχείρημα τρίτο: Ακούστηκε διά στόματος του κ. Βενιζέλου «η σχεδιαζόμενη, η διοικητική μεταρρύθμιση θα διαλύσει το κράτος». Η αποθέωση της πολιτικής λεκανομαντείας! Πού τα είδε όλα αυτά και τα έκρινε από πριν; Πριν δημοσιοποιήσει τη διοικητική μεταρρύθμιση ο αρμόδιος Υπουργός Εσωτερικών, έκρινε ότι θα διαλύσει το κράτος; Το κράτος που το φέρατε σ’ αυτήν την κατάσταση με τον άκρατο κομματισμό και την αναξιοκρατία;
Η διοικητική μεταρρύθμιση, που είναι το μεγάλο στοίχημα της Κυβέρνησης του Καραμανλή, πιστεύω ότι είναι η μεγάλη απάντηση στα όποια βερμπαλιστικά λόγια λέγονται σ’ αυτήν την Αίθουσα.
Επιχείρημα τέταρτο: Η Κυβέρνηση απώλεσε την πολιτική νομιμοποίηση. Η πολιτική της είναι σκληρά ταξική.
Το ξαναείπε ο κ. Βενιζέλος. Λέει, εμείς, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, είμαστε λαϊκή δεξιά και η Κυβέρνηση είναι ταξική δεξιά που πολεμά τους πολίτες. Όποιον επιθετικό προσδιορισμό και αν μας δώσουν, δεν νομίζω να αποτελεί και μομφή για μας να αποτελούμε ένα είδος της Δεξιάς με οποιονδήποτε επιθετικό χαρακτηρισμό.
Ας δούμε όμως και τις αόρατες και αφανείς αιτιολογίες που οδήγησαν το ΠΑΣΟΚ στην κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας.
Με το μάτι στραμμένο στις δημοσκοπήσεις προσπαθείτε εναγωνίως για την ανάληψη οποιασδήποτε πρωτοβουλίας που θα αποτρέψει τον υπερφαλαγγισμό σας από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης.
Η πρόταση μομφής δεν έχει αποδέκτη την Κυβέρνηση. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι έχει τρεις άλλους αποδέκτες.
Αποδέκτης πρώτος: Το εσωκομματικό του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το λεγόμενο κοινωνικό ΠΑ.ΣΟ.Κ., το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του συνεδρίου σας, όπου δεν μπορέσατε να δώσετε πειστικές απαντήσεις στους θυμωμένους οπαδούς σας.
Τα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γνωρίζουν ότι το σύστημα ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπηρετεί τον κυβερνισμό και το κοινωνικό ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Αποδέκτης δεύτερος: Το καλόπιασμα των κομματικών συνδικαλιστικών ηγεσιών του χώρου σας που θέλουν να συντηρήσουν την αναταραχή ταλαιπωρώντας την καθημερινή ζωή των πολιτών.
Αποδέκτης τρίτος: Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., η Αριστερά της Αριστεράς σας, που υποδέχεται σημαντικό μέρος των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων σας.
Αναγκαστήκατε ασθμαίνοντας να συρθείτε πίσω από την εξωπραγματική ανέξοδη πρόταση δημοψηφίσματος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Τα αντανακλαστικά του κ. Βενιζέλου, που αντέδρασε άμεσα, δεν σας έσωσαν. Για άλλη μια φορά απεδείχθη το κομματικό σας πρόβλημα. Το ίδιο συνέβη και με τον πολιτικό ακτιβισμό και την απόπειρα συνταγματικής εκτροπής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που προσπάθησε να εμπλέξει στην κομματική αντιπαράθεση τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Και εδώ τα αντανακλαστικά της κ. Διαμαντοπούλου καθυστερημένα, δεν σας βοήθησαν.
Αφού είσθε πεπεισμένοι, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι η Κυβέρνηση τελεί σε διάσταση και δυσαρμονία με το εκλογικό σώμα, όπως ισχυρίστηκε από το Βήμα αυτό η κ. Αποστολάκη, γιατί δεν ζητάτε εκλογές; Τι φοβάστε; Τι λίστα; Μήπως κάποιους από εσάς σας βγάλει απ’ έξω ο κ. Παπανδρέου που δεν τον στηρίξατε στην εκλογή; Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν επείγεται ακόμη να σας υπερφαλαγγίσει και να σας αδειάσει και στο αίτημα αυτό. Είναι θέμα χρόνου, θυμηθείτε το.
Κλείνοντας, θα έλεγα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι παίζετε εν ου παικτοίς. Γνωρίζετε τη θεσμική σοβαρότητα του Πρωθυπουργού κ. Καραμανλή και το ρωμαλέο αίσθημα ευθύνης του απέναντι στον ελληνικό λαό και εφησυχάζετε, παίζοντας με τις θεσμικές διαδικασίες. Τελικά, ο μεγάλος ασθενής του πολιτικού συστήματος είναι μόνο το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Θα είσθε υπόλογοι έναντι του τόπου, αν συνεχίσετε την τακτική αυτή. Δυστυχώς για εσάς, ο πολιτικός χρόνος που σας απομένει είναι ελάχιστος. Αύριο το βράδυ, μαζί με τα δώρα του κ. Καρατζαφέρη, κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας, θα έχετε την τελική απάντηση από σύσσωμη την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Άδωνις Γεωργιάδης.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Η αλήθεια είναι πως είχα σκοπό να κάνω μια τελείως διαφορετική ομιλία σήμερα, μια και όσον αφορά την πρόταση δυσπιστίας όλοι γνωρίζουμε ότι αύριο το βράδυ η Κυβέρνηση θα πάρει εκατόν πενήντα δύο ψήφους και όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτή η πρόταση έγινε για επικοινωνιακούς λόγους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πρώτον, για να προσπαθήσει να υπερκεράσει τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και βεβαίως για να διευκολύνει την Κυβέρνηση Καραμανλή στους χειρισμούς στο σκοπιανό.
Η παρέμβαση, όμως, της Υπουργού Εξωτερικών κ. Μπακογιάννη, πριν από λίγη ώρα σ’ αυτήν την Αίθουσα, με αναγκάζει να στρέψω τη συζήτηση αποκλειστικά στο σκοπιανό, γιατί πρέπει να δοθούν επιτέλους ορισμένες συγκεκριμένες απαντήσεις.
Η κ. Μπακογιάννη απ’ αυτό το Βήμα, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, μας είπε ότι όλοι γνωρίζουμε σ’ αυτήν την Αίθουσα, πλην ενός, ένα κόμμα, λέει, το οποίο θα το αντέξει, ένας αλλά λέων θα έλεγα εγώ, ότι πρέπει να βρούμε τώρα λύση. Εγώ, λοιπόν, θα πρότεινα στην κ. Ντόρα Μπακογιάννη, αφού δεν θέλει να ακούσει εμάς, να ακούσει το συνάδελφό σας, Βουλευτή Μεσσηνίας της Νέας Δημοκρατίας, κ. Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος πριν από μία εβδομάδα στη Νέα Ελληνική Τηλεόραση, στον κ. Κοττάκη, δήλωσε ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να βρει λύση, γιατί ο χρόνος λειτουργεί υπέρ της. Αυτά, δηλαδή, που λέει ο Καρατζαφέρης εδώ και μήνες. Αφού, λοιπόν, δεν θέλει να ακούσει τον Καρατζαφέρη η κ. Μπακογιάννη και θα προσπαθήσει να τον αντέξει, ας ακούσει τον κ. Σαμαρά που τον έστειλε η Κοινοβουλευτική Ομάδα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Θα μου επιτρέψετε, δε, να κάνω κι ένα σχόλιο για τη δευτερολογία του αξιότιμου Προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, η οποία…
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Η κ. Μπακογιάννη είπε ότι δεν επειγόμαστε αυτήν τη στιγμή.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Όταν θα έχετε το λόγο, κύριε συνάδελφε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Θα παρακαλέσω, κύριε Καριπίδη, να μη διακόπτετε τον ομιλητή. Ένα οκτάλεπτο έχει μόνο ο κάθε Βουλευτής στη διάθεσή του. Αν κάνουμε και διακοπές…
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Θέλω να κάνω και ένα σχόλιο στη δευτερολογία του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως κ. Παπανδρέου, δευτερολογία που, κατά τη γνώμη μου, ήταν πράγματι αρκετά καλή. Εγώ δεν είμαι απ’ αυτούς που γενικώς θαυμάζω τη ρητορική δεινότητα του κ. Παπανδρέου, αλλά η δευτερολογία του ήταν πραγματικά καλή. Και ήταν καλή –και προσέξτε γιατί- διότι, εκτός όλων των άλλων, σ’ αυτήν την Αίθουσα ακούστηκε ξανά, μετά από χρόνια, η λέξη «εμπάργκο» για τα Σκόπια. Θυμήθηκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το «εμπάργκο» του Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι μια πρόοδος. Και όσοι έχουμε διαβάσει και Ουμπέρτο Έκο, την επιστήμη, δηλαδή, της σημειολογίας και ξέρουμε ότι ορισμένες φορές η γλώσσα του σώματος και οι κινήσεις δηλώνουν πολλά περισσότερα απ’ όσα θέλουμε να πούμε, θα σας επισημάνω, κύριοι συνάδελφοι -γιατί εμένα μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση, γιατί ήταν και η πρώτη φορά που συνέβη σ’ αυτήν την Αίθουσα- ότι αφού ο κ. Παπανδρέου μίλησε για το «εμπάργκο» του Ανδρέα Παπανδρέου, μετά σηκώθηκε από το έδρανό του και ήρθε και κάθισε στα έδρανα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Ήταν σαν να επιβραβεύει, Πρόεδρε, όλη την πολιτική μας όλο αυτό το διάστημα. Ο ίδιος μπορεί να μην το κατάλαβε, αλλά η επιστήμη της σημειολογίας αυτό ακριβώς είπε. Είπε για το «εμπάργκο» και προσεχώρησε στο Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. Θερμά συγχαρητήρια!
Επί της ουσίας τώρα, η Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή και η κ. Μπακογιάννη –αφού μιλάμε σε μία συζήτηση προτάσεως δυσπιστίας- έχουν να απαντήσουν σήμερα σ’ ένα συγκεκριμένο ερώτημα. Αντί να έρχεται εδώ η κ. Μπακογιάννη και να μας κάνει μαθήματα για τη δήθεν επιτυχημένη διαπραγματευτική της τακτική, θα πρέπει επιτέλους να εξηγήσει στον ελληνικό λαό πώς κατάφερε η Κυβέρνηση Καραμανλή –γιατί πρόκειται περί προφανούς μεγάλης αποτυχίας- η νέα πρόταση Νίμιτς να είναι τόσο εχθρική προς την Ελλάδα. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φαντάζομαι ότι αυτό είναι κάτι που σας απασχολεί όλους επί της ουσίας.
Θέλω, λοιπόν, να θυμίσω πώς έχουν τα γεγονότα. Η Ελλάς είχε μία συγκεκριμένη εθνική θέση. Ήταν η απόφαση του Συμβουλίου των πολιτικών Αρχηγών του 1992 που έλεγε: «Δεν θα αναγνωρίσουμε ποτέ χώρα με το όνομα Μακεδονία ή με παράγωγο αυτής της λέξεως». Αυτή ήταν η απόφαση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών με Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου.
Ξαφνικά, μετά τις εκλογές του 2007 και όχι πριν –ως θα όφειλε η Κυβέρνηση- η κ. Ντόρα Μπακογιάννη μόνη της σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» απεκάλυψε μία νέα θέση της Ελλάδος που ήταν αυτή τη φορά η σύνθετη ονομασία. Μάλιστα ο κύριος Πρωθυπουργός είπε ότι «εμείς κάναμε το μισό της διαδρομής που μας χωρίζει στη γέφυρα και περιμένουμε και από τους άλλους να κάνουν το άλλο μισό για να δώσουμε τα χέρια».
Σε αυτήν, λοιπόν, την Αίθουσα, κύριοι συνάδελφοι από τη βόρεια Ελλάδα που ξέρω ότι σας απασχολεί ιδιαίτερα το θέμα των Σκοπίων και απασχολεί τους ψηφοφόρους σας, αν όχι εσάς, ο Γιώργος Καρατζαφέρης είχε πει στον κ. Καραμανλή: «Σε ποια διαπραγμάτευση ξεκινάει κάποιος αποκαλύπτοντας δημόσια ποια είναι η κόκκινη γραμμή του;». Όποιος έχει κάνει την παραμικρή διαπραγμάτευση στη ζωή του, από το να αγοράσει ένα σπίτι μέχρι να κάνει οποιουδήποτε είδους «παζάρι», ξέρει ότι ποτέ δεν βγαίνεις να πεις τι ακριβώς θέλεις να κάνεις. Εμείς διαφωνούμε με τη σύνθετη ονομασία. Η Κυβέρνηση είπε ότι συμφωνεί. Το δυστύχημα είναι ότι το είπε δημόσια.
Ακούστε τώρα τι συνέβη: Όλα τα «παπαγαλάκια» στα κανάλια έλεγαν «να, οι κακοί Σκοπιανοί που είναι αδιάλλακτοι θα έχουν τώρα τη μήνην της διεθνούς κοινότητας διότι θα είναι υπεύθυνοι για την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων, ενώ εμείς είμαστε υπεύθυνοι, είμαστε εμείς που δείξαμε πόσο καλή διάθεση έχουμε, που πείσαμε τη διεθνή κοινότητα για τις θέσεις μας και θα επιβραβευτούμε γι’ αυτήν μας την έντιμη και υπεύθυνη στάση».
Οι Σκοπιανοί, λοιπόν, δεν άλλαξαν κεραία από την αρχική τους θέση όλο αυτό το διάστημα αλλά τι έλεγαν; «Δεν δεχόμαστε κανέναν συμβιβασμό για το όνομα Μακεδονία». Αυτό έλεγαν παντού και έλεγαν προς την Ελλάδα οι διάφοροι αναλυτές: «Κάνουν λάθος οι Σκοπιανοί, είναι σκληροί οι Σκοπιανοί, θα δείτε πώς θα την «πατήσουν» οι Σκοπιανοί, ενώ εμείς είμαστε έντιμοι, ενώ εμείς ξέρουμε να κάνουμε διαπραγμάτευση».
Έρχεται ο κ. Νίμιτς προχθές -αφού κυκλοφορούσαν τα διάφορα σενάρια για την επιτυχία της Κυβερνήσεως- και μας παρουσιάζει το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)» και μάλιστα ως διπλή ονομασία, δηλαδή, μας παρουσίασε τη χειρότερη στα χρονικά πρόταση που έχει κάνει ο Ο.Η.Ε. προς την Ελλάδα γι’ αυτό το θέμα.
Δεν οφείλει, λοιπόν, κύριε συνάδελφε, κύριε Τζιτζικώστα, να μας εξηγήσει η κ. Μπακογιάννη πώς κατάφερε να ξεκινήσει μία διαπραγμάτευση και το αποτέλεσμα αυτής της διαπραγμάτευσης να είναι αυτή η αισχρή πρόταση Νίμιτς; Και, βεβαίως, θα βάλει βέτο τώρα η Κυβέρνηση Καραμανλή. Μα, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Αν δεν βάλει βέτο, θα πέσει και αν δεν τη ρίξετε εσείς, θα τη ρίξει ο λαός. Είναι υποχρεωμένη να βάλει βέτο, αλλά το βέτο θα το βάλει για το πρόθεμα, όχι για το όνομα της Μακεδονίας. Το όνομα της Μακεδονίας το έχασε κι αυτό είναι το δυστύχημα, αυτό είναι που μας πονάει.
Άρα λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πρόταση δυσπιστίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προς την Κυβέρνηση είναι προφανές ότι έγινε για επικοινωνιακούς λόγους. Είναι προφανές ότι εάν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε συγκρατηθεί και περίμενε μία μόνο εβδομάδα για να δούμε τι θα γίνει στο Βουκουρέστι στις 2 Απριλίου, ίσως τότε η πρόταση δυσπιστίας να είχε πολύ καλύτερη λύση. Ίσως γι’ αυτό και να βιάστηκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Το βέβαιον όμως είναι ότι δεν είναι δυνατόν αυτό το μεγάλο εθνικό θέμα να το αφήσουμε και να μη μας δίνει τις απαραίτητες εξηγήσεις η Κυβέρνηση γιατί κατάφερε να χάσει παντελώς τον έλεγχο σ’ αυτήν τη διαπραγμάτευση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι δραματικό για την Ελλάδα -που λέμε ότι είναι ισχυρά δύναμη των Βαλκανίων- να συγκρούεται σ’ ένα –όπως η ίδια η Ελλάς το χαρακτήρισε με Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών- μείζον εθνικό της θέμα όπως είναι το ιερό όνομα της Μακεδονίας. Είναι δραματικό η Ελλάς να συγκρούεται με τα Σκόπια και να χάνει. Αυτό σημαίνει ότι κάτι δεν κάνουμε καλά.
Έχει έρθει η ώρα, λοιπόν, να απαιτήσουν οι πολίτες από τους πολιτικούς να χειρίζονται τα θέματα με περισσότερη υπευθυνότητα. Αυτό τουλάχιστον κάνουμε εμείς και αν και μένουμε μόνοι μας, δεν πειράζει. Εμείς θα μείνουμε μόνοι μας, πιστοί στην απόφαση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών του 1992.
Και απευθυνόμαστε και προς το ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που δυστυχώς δεν είναι κανείς εδώ σήμερα. Δεν έχει καμμία σημασία. Αφού σας αρέσουν τόσο πολύ τα δημοψηφίσματα, κύριοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., να δεχθείτε και το δημοψήφισμα για το σκοπιανό.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή).
Όπως εμείς λέμε ναι στο δημοψήφισμα για το ασφαλιστικό, να πείτε και εσείς και οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ναι στο δημοψήφισμα για το σκοπιανό, διότι το Σύνταγμα που όλοι επικαλείστε –κλείνω μ’ αυτό και ευχαριστώ για την ανοχή σας, κύριε Πρόεδρε- λέει δημοψήφισμα για σοβαρό εθνικό λόγο πρώτα και μετά λέει για σοβαρό λόγο κοινωνικής σημασίας.
Άρα, κάθε φορά που κάποιος μου λέει σε κάποιο παράθυρο ότι είναι ψηφοθηρία να ζητά κάποιος δημοψήφισμα για εθνικό θέμα, δεν έχει διαβάσει το Σύνταγμα, στο οποίο έχουμε όλοι ορκιστεί πίστη, γιατί το Σύνταγμα της Ελλάδος λέει δημοψήφισμα για σοβαρό εθνικό θέμα. Και όταν κάποιος μένει πιστός στο Σύνταγμα, δεν κάνει ψηφοθηρία.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Πάντως, κύριε Γεωργιάδη, συμπαθητικό το ευφυολόγημά σας σε σχέση με τη γλώσσα του σώματος και το πού κάθισε ο κ. Παπανδρέου, αλλά ως τέτοιο και μόνο το εκλαμβάνουμε, ως ένα συμπαθητικό ευφυολόγημα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Προφανώς!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Ευστάθιος Κωνσταντινίδης.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, «δύο είναι οι εχθροί της πολιτικής και του πολιτισμού», είχε πει ο αείμνηστος Μάνος Χατζηδάκης, «ο ελιτισμός και ο λαϊκισμός». Κάποιοι σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να δικαιώσουν αυτή τη ρήση.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Η πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης η οποία κατατέθηκε από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, κατά κοινή αντίληψη δεν αφορά την ουσία. Και δεν αφορά την ουσία, γιατί μετά και το περσινό προηγούμενο ώστε να αποφύγει τη συζήτηση για το άρθρο 16, έτσι και τώρα χρησιμοποιείτε, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τους θεσμούς για να σκεπάσετε την ανυπαρξία και την ανικανότητά σας να ανταποκριθείτε στο θεσμικό ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Οι μάσκες, όμως, έπεσαν. Δεν έχετε πείσει ούτε τους ίδιους σας τους εαυτούς και φυσικά δεν ξεγελάτε κανέναν. Ακόμα και αυτή την ώρα δεν μπορείτε να αντιληφθείτε τους λόγους που σας έχουν οδηγήσει στην παρακμή και στην καθολική πτώση. Συνεχίζετε με τις ίδιες αποτυχημένες συνταγές του παρελθόντος, με περισσή υποκρισία να υποστηρίζετε την πολιτική σας πρακτική. Την ώρα, μάλιστα, που κρίσιμα εθνικά ζητήματα επιτάσσουν τη σύμπνοια και την ενότητα όλων των παρατάξεων, εσείς επιμένετε να οξύνετε το πολιτικό κλίμα και να προσφέρετε επιχειρήματα που δύναται να χρησιμοποιηθούν εναντίον της χώρας μας.
Αλλά, βέβαια, αυτό δεν σας απασχολεί. Το μόνο που σας απασχολεί, είναι η πολιτική σας επιβίωση. Νιώθετε τον κόσμο να χάνετε κάτω από τα πόδια σας. Από Αξιωματική Αντιπολίτευση καταλήξατε αντιπολιτευτικός ουραγός και προσπαθείτε, μάταια και άκομψα, να προφτάσετε τα υπόλοιπα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Θα ήθελα να ρωτήσω τον κ. Βενιζέλο, ποιος μετατρέπει σε παιδότοπο τους θεσμούς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι αιτίες αυτής της πρότασης δυσπιστίας είναι προφανείς. Αφορμή, βέβαια, στάθηκε το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Αν και κατά τη συζήτησή του ειπώθηκαν τόσα πολλά, ο κ. Βενιζέλος επανήλθε χθες απ’ αυτό εδώ το Βήμα και εξέφρασε την απορία του, γιατί η Κυβέρνηση προχωρά σ’ αυτό το ασφαλιστικό νομοσχέδιο.
Είναι απλή η απάντηση, κύριε συνάδελφε, και σίγουρα όχι οι παιδαγωγικοί λόγοι που επικαλεστήκατε. Γιατί αυτός ο Πρωθυπουργός, αυτή η Κυβέρνηση, αυτή η παράταξη έχουμε, όχι μόνο ως πολιτική πεποίθηση, αλλά βαθιά ριζωμένη μέσα στο DNA μας την ευθύνη. Τίποτε άλλο δεν μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις μας, παρά μόνο το κοινό καλό, η πρόοδος και η ανάπτυξη, για μια Ελλάδα δυνατή, για μια Ελλάδα του μέλλοντος, για μια Ελλάδα που θα κατέχει στο παγκόσμιο στερέωμα τη θέση που της αξίζει, μια Ελλάδα που μάχεται για τους ανθρώπους της πέρα από μικροπολιτικά συμφέροντα τα οποία εμάς, τη Νέα Δημοκρατία, μας αφήνουν παγερά αδιάφορους, γιατί αντιπροσωπεύουμε τον Έλληνα της δημιουργίας, τον Έλληνα του μόχθου.
Δεν κρύψαμε την αλήθεια από κανέναν. Δεν εξωραΐσαμε καταστάσεις.
Θέσαμε το ασφαλιστικό στην πραγματική του διάσταση και πήραμε μέτρα σωτηρίας του και όχι βολέματος. Σίγουρα, κάποιους δυσαρεστήσαμε, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι σε βάθος χρόνου θα μας δικαιώσουν.
Έτσι δεν έγινε άλλωστε και με το νέο σύστημα σχετικά με το πετρέλαιο θέρμανσης; Μας κατηγόρησαν και μας πολέμησαν σκληρά. Ο κ. Σηφουνάκης δήλωνε ότι τους ερασιτεχνικούς χειρισμούς της Κυβέρνησης και την αδυναμία της να συνεννοηθεί με τους φορείς την πληρώνουν οι απλοί πολίτες.
Κατάπιατε, βέβαια, τη γλώσσα σας όλοι οι καλοθελητές, όταν η Ομοσπονδία Βενζινοπωλών Ελλάδας ανακοίνωνε ότι το σύστημα λειτουργεί και η Κυβέρνηση τηρεί τις δεσμεύσεις της. Το ίδιο θα συμβεί και με το ασφαλιστικό, για να δικαιωθεί ο Κώστας Καραμανλής που δήλωνε ότι προτιμά να είναι χρήσιμος, παρά πρόσκαιρα αρεστός.
Σ’ αυτό το μοτίβο, της παραχάραξης των μέτρων που πήραμε για το ασφαλιστικό, κινείται η Αντιπολίτευση. Ηθελημένα παρερμηνεύει τις διατάξεις, για να αποκομίσει εντυπώσεις. Ο κ. Πάγκαλος χθες, από αυτό εδώ το Βήμα, μας είπε ότι θεωρεί πως ορισμένοι θα πρέπει να εργαστούν 40% παραπάνω για να λάβουν σύνταξη.
Αν, λοιπόν, λάβουμε υπ’ όψιν μας ως ανώτατο χρόνο υπηρεσίας τα τριάντα οκτώ χρόνια –που ισχύει έτσι κι αλλιώς- τότε αυτοί που θα υπηρετήσουν 40% παραπάνω για να φθάσουν τα τριάντα επτά χρόνια, στα πόσα χρόνια θα έπαιρναν προηγουμένως σύνταξη; Αν γνωρίζετε απλά μαθηματικά, θα διαπιστώσετε ότι θα έπαιρναν σύνταξη στα είκοσι δύο έτη.
Πόσο δίκαιο είναι για τους υπόλοιπους Έλληνες να παίρνουν κάποιοι σύνταξη στα είκοσι και στα είκοσι δύο έτη, κύριοι συνάδελφοι; Ποια λογική αντέχει αυτό το επιχείρημα, πέρα από μια λαϊκίστικη αντιμετώπιση των πραγμάτων, που δεν λέμε την αλήθεια, αλλά «χαϊδεύουμε τ’ αυτιά» αυτού που θεωρούμε αδικημένου;
Προχωράμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με υπευθυνότητα και θα φθάσουμε μέχρι το τέλος. Οι μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν γιατί αυτό έχει ανάγκη η κοινωνία. Σ’ αυτό το στόχο θα μπορούσατε να συμβάλετε κι εσείς.
Θα ήταν άριστος οιωνός, αντί να καταθέτετε προτάσεις δυσπιστίας, να καταθέσετε τις προτάσεις σας για το ασφαλιστικό, για το οποίο εκτός από αφορισμούς και ευχολόγια δεν είπατε τίποτα άλλο. Κανείς δεν γνωρίζει τις θέσεις σας, γιατί πολύ απλά δεν έχετε. Και όταν έχετε, τις μεταβάλλετε κατά το δοκούν και κατά περίπτωση. Αφήστε, λοιπόν, την παραπολιτική και ελάτε στην πολιτική.
Βέβαια, η πρόταση μομφής είναι συνταγματικό σας δικαίωμα και σαφώς κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την άσκησή του. Ταυτόχρονα, όμως, πρέπει να γνωρίζετε ότι είναι μέσον ουσίας. Εσείς την είδατε ως μέσον για να διασώσετε το αντιπολιτευτικό σας έλλειμμα, για να παρουσιάσετε στον ελληνικό λαό ότι εσείς σηκώνετε το αντιπολιτευτικό βάρος και ότι σε εσάς ανήκουν οι πρωτοβουλίες.
Η απώλεια ταυτότητας και η ανυπαρξία κάνουν πρόδηλο το άγχος, όχι για να διεκδικήσετε την κυβέρνηση, αλλά για να κρατηθείτε στα έδρανα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, τώρα που αισθάνεστε καυτή την ανάσα του Συνασπισμού λίγο πίσω σας.
Και εδώ, βέβαια, θα διαφωνήσω με τον Υπουργό, τον αγαπητό κ. Παυλόπουλο, που απαντώντας χθες στον κ. Σκανδαλίδη είπε ότι αυτό το φαινόμενο δεν το έχει ξαναδεί. Μάλλον από σεβασμό στον αείμνηστο Γεώργιο Μαύρο, δεν ήθελε να αναφερθεί στην περίοδο 1974-1977, όταν Αξιωματική Αντιπολίτευση ήταν η Ένωση Κέντρου με ποσοστά ανάλογα αυτών που έχει σήμερα το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Τη συνέχεια τη γνωρίζετε πολύ καλά, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Κύριε Πρόεδρε, η πρόταση δυσπιστίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έχει καμμία τύχη. Η καταψήφισή της θεωρώ ότι αποτελεί ταυτόχρονα και ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση και καταψηφίζω ανεπιφύλακτα την πρόταση.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Κωνσταντινίδη.
Το λόγο έχει η κ. Σακοράφα.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε μόλις έξι μήνες μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου και η Κυβέρνηση αυταρχικά και πραξικοπηματικά –και θα αιτιολογήσω πλήρως το σκεπτικό των δύο χαρακτηρισμών- έχει τραβήξει μια σκληρή διαχωριστική γραμμή απέναντι στις επιλογές της και στα αιτήματα του ελληνικού λαού, ανάμεσα στην εξυπηρέτηση των δικών της συμφερόντων και στην εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος, ανάμεσα στην κοινοβουλευτική της πλειοψηφία και στην κοινωνική πλειοψηφία.
Κύριοι, είστε επικίνδυνοι. Το Σεπτέμβρη δεν εκλέξαμε βασιλέα. Κυβέρνηση εξέλεξε ο ελληνικός λαός και μάλιστα Κυβέρνηση με ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αυτό δεν το έχετε καταλάβει. Ρόλος και αποστολή μιας κυβέρνησης στα μείζονα θέματα που εσείς έχετε ανοίξει –ασφαλιστικό, Ο.Τ.Ε., λιμάνια, Ολυμπιακή- είναι να συγκλίνει με το κοινωνικό αίσθημα και όχι να αποκλίνει από αυτό. Είναι να αφουγκράζεται τις επιταγές της κοινωνίας και όχι να νομοθετεί ερήμην της, είναι να αντιλαμβάνεται το βαθύ περιεχόμενο της δημοκρατίας, σύμφωνα με το οποίο αξία έχουν και οι κοινωνικές και όχι μόνο οι κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες.
Είναι να αξιοποιεί το διάλογο και να ενισχύει την ενημέρωση και όχι να περνάει νύχτα κρίσιμα νομοσχέδια και όχι να ανασύρει τις «γαλάζιες φρουρές» με το γνωστό φιλοχουντικό παρελθόν, για να κατασυκοφαντούν τους απεργούς, για να ποινικοποιούν τις απεργίες. Αυτή είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας μας.
Αντί γι’ αυτό, σεις, κύριε Καραμανλή, ακολουθώντας πιστά τις γνωστές μεθοδεύσεις τις Δεξιάς, ταυτιζόμενος απόλυτα με την αλαζονεία των προκατόχων σας, αγνοώντας σκόπιμα και προκλητικά τον ελληνικό λαό, κατασκευάζετε ένα νεοκαραμανλικό μόρφωμα, που λίγη σχέση έχει με τη δημοκρατία και σίγουρα δεν έχει καμμία σχέση με την κοινωνία.
Από πού να ξεκινήσουμε; Από το επαίσχυντο νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό, που εισάγει την Ελλάδα σε περιβάλλον κοινωνικού κανιβαλισμού, που βάζει βόμβα στα θεμέλια του ασφαλιστικού συστήματος, που αυξάνει τα όρια ηλικίας και μειώνει τις συντάξεις και τα ασφαλιστικά δικαιώματα; Που δεν αναφέρθηκε ούτε μία φορά η σε βάθος χρόνου βιωσιμότητά του;
Δεν περιλαμβάνει ούτε μία δέσμευση για την απρόσκοπτη χορήγηση των ήδη θεσμοθετημένων κρατικών πόρων, για την επιστροφή των καταληστευθέντων χρημάτων, για την απόδοση των ανείσπρακτων οφειλών, για την ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών των ταμείων, για την καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής και της ανασφάλιστης εργασίας και ας είναι αυτοί οι κυρίαρχοι λόγοι που έχουν οδηγήσει τα ταμεία στην κατάσταση που βρίσκονται.
Από πού να ξεκινήσουμε; Από τον κ. Καραμανλή, που προεκλογικά εξαπάτησε συνειδητά τους Έλληνες πολίτες, που παραπλάνησε συγγνωστά το εκλογικό Σώμα με τα προεκλογικά τρία «δεν», τα οποία λίγους μήνες μετά έγιναν αλοιφή στο ψωμί των συμφερόντων που υπηρετεί.
Είναι τα συμφέροντα που θέλουν την ασφάλιση, από κοινωνικό δικαίωμα και κεκτημένο, να μετατραπεί σε ατομική υποχρέωση και ατομική ευθύνη του εργαζόμενου απέναντι στον εαυτό του. Είναι τα συμφέροντα που επιδιώκουν να περάσουμε από το κράτος πρόνοιας στην αγορά πρόνοιας, με στόχο ο δημόσιος χαρακτήρας του ασφαλιστικού συστήματος να μοιάζει μ’ ένα «πουκάμισο αδειανό», με στόχο την αποψίλωση από τα κοινωνικά του χαρακτηριστικά, με στόχο την ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος.
Πού να συνεχίσουμε; Στο ξεπούλημα του Ο.Τ.Ε., που θα επιφέρει καίριο πλήγμα στην εθνική οικονομία, στην ελληνική παραγωγική βάση, στη δημόσια περιουσία, στις καθολικές παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους πολίτες, στην περιφερειακή συνοχή και ανάπτυξη;
Να συνεχίσουμε στο ξεπούλημα των αεροδρομίων; Και πού; Σε μια χώρα με νησιωτικά και ορεινά συμπλέγματα, όπου του 75% της τουριστικής κίνησης εξυπηρετείται αεροπορικά, όπου τα αεροδρόμια αποτελούν σημαντική παράμετρο εθνικής ασφάλειας, κοινωνικής συνοχής και περιφερειακής ανάπτυξης;
Είστε επικίνδυνοι, κύριοι. Ξεπουλάτε την Ελλάδα. Ξεπουλάτε τα λιμάνια μας και τους εμπορευματικούς σταθμούς, με πρόσχημα την ανταγωνιστικότητα, την ίδια στιγμή που αποτελούν κερδοφόρους και φερέγγυους οργανισμούς με μεγάλη πιστοληπτική ικανότητα. Και με ποιες διαδικασίες; Με παράτυπες, μυστικές συνεδριάσεις, με αποκλεισμό συμμετοχής των εκπροσώπων των εργαζομένων.
Την ίδια στιγμή, η κοινωνία βράζει, η παιδεία βρίσκεται στους δρόμους, η ακρίβεια και η ανεργία δημιουργούν συνθήκες κοινωνικού και οικονομικού απαρτχάιντ, τα σκάνδαλα από τα δομημένα ομόλογα συγκλονίζουν τα ταμεία, οι μίζες της «Siemens» συγκαλύπτονται. Η υπόθεση των Πακιστανών και των τηλεφωνικών υποκλοπών είναι σα να μην έγιναν ποτέ.
Και εσείς, ανίκανοι να υπερασπιστείτε την εύρυθμη λειτουργία των θεσμών και την προστασία των θεμελιωδών και θεμελιωμένων δικαιωμάτων των πολιτών, ανίκανοι να αντιληφθείτε την αρχή της λογοδοσίας και της πολιτικής ευθύνης. Αυτή είναι η εικόνα σας, κύριοι της Κυβέρνησης.
Αυτή, δυστυχώς, είναι και η εικόνα της Ελλάδας. Αυτή δυστυχώς είναι και η κατάσταση στην οποία φέρατε τους Έλληνες πολίτες. Να, ποιοι επιχειρείτε να συρθούν, κύριοι της Κυβέρνησης. Ο ελληνικός λαός επιχειρείτε να συρθεί. Πίσω από μια ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, θέλετε έναν λαό που να σέρνεται πίσω από τις εκατόν πενήντα μία και μία έδρες σας, έναν ελληνικό λαό απογοητευμένο και υπάκουο στα συμφέροντα που εσείς εξυπηρετείτε.
Όμως ο ελληνικός λαός δεν σας έκανε και δεν θα σας κάνει αυτή τη χάρη. Ο ελληνικός λαός ξέρει, γιατί μαζί μας έχει παλέψει όλα αυτά τα χρόνια. Ό,τι κερδήθηκε, ακόμη και αυτά που απολαμβάνετε εσείς οι ίδιοι, είναι προϊόν της ανυπακοής εκείνων που εξεγέρθηκαν, που βγήκαν στους δρόμους, που πολιόρκησαν το «κοίταζε τη δουλειά σου» με την αγωνία τους.
Εμείς στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. το ξέρουμε, γιατί εμείς ήμασταν οι «ανυπάκουοι», όταν πριν από το 1981 δεν αναγνωριζόταν καν το επάγγελμα του αγρότη. Εμείς βγήκαμε στους δρόμους, όταν απειλήθηκαν ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα του ελληνικού λαού. Και σήμερα, υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη του τι θέλει η κοινωνία; Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη άμεσης δημοκρατίας από τους δεκάδες χιλιάδες απεργούς της 12ης Μαρτίου; Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη λαϊκού κινήματος από τη μαζικότητα και τη μαχητικότητα των απεργών της Γ.Σ.Ε.Ε., της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., των Ο.Τ.Α., της Δ.Ε.Η., του Ο.Τ.Ε., της Ο.Λ.Μ.Ε., και Ε.Λ.Μ.Ε., των τραπεζών και των λιμενεργατών; Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη συμπυκνωμένου κοινωνικού αιτήματος από το «δεν θα περάσει»;
Εσείς γυρίζετε την πλάτη. Και το χειρότερο να σας το πω απλά, λαϊκά; «Τη βρίσκετε» με αυτήν τη λογική, σας αρέσει. Αυτό ήσασταν και αυτό είστε: ένας οδοστρωτήρας κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων και δεν υπάρχει αντιπροσωπευτικότερο δείγμα αλαζονείας, αυταρχισμού και κοινωνικής αναλγησίας από αυτήν τη λογική, την πρακτική.
Ξέρουμε, βέβαια, ότι στο μεταπολιτευτικό μας βίο καμμία Κυβέρνηση δεν έπεσε από μια πρόταση δυσπιστίας. Έπεσαν, όμως, όλες οι κυβερνήσεις που οι προθέσεις και οι πολιτικές τους υπήρξαν αναντίστοιχες με τα αιτήματα και τις πολιτικές ανάγκες της κοινωνίας. Εσείς, κύριοι της Κυβέρνησης, στέκεστε τόσο χαμηλά που, ακόμα και όταν πέσετε, δεν θα καταλάβετε τίποτα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πρόταση δυσπιστίας που καταθέτει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. βρίσκεται σε πλήρη αρμονία και με τα αιτήματα και με τις πολιτικές και κοινωνικές ανάγκες του ελληνικού λαού. Η πρόταση δυσπιστίας, κύριε Πρωθυπουργέ, δεν είναι παιχνίδι εντυπωσιασμού, παιχνίδια εσείς παίζετε και στήνετε στις πλάτες του ελληνικού λαού. Η πρόταση δυσπιστίας είναι παραγγελιά της Ελλάδος που αντιστέκεται, που αγωνίζεται, που ελπίζει.
Ο κ. Λιάπης, αντί να χαίρεται και να ευχαριστεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που δίνει την ευκαιρία στην Κυβέρνηση να κάνει απολογισμό των έργων της, εάν είχε τη στοιχειώδη δημοκρατική ευαισθησία και πολιτική γενναιότητα, θα αναγνώριζε ότι ο απολογισμός αυτός έγινε ήδη στα πεζοδρόμια και στα μέτωπα των κοινωνικών αγώνων. Εάν έχει τη στοιχειώδη, ευθύνη όχι εδώ μέσα και εκ του ασφαλούς, αλλά έξω στην κοινωνία, να κοιτάξει στα μάτια την αγρότισσα των 300 ευρώ, το νέο των 600 ευρώ, τον άνεργο επιστήμονα, τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών που κατάντησαν επαίτες και να τους πει πόσο ευχαριστημένος είναι από το εξαίρετο έργο της Κυβέρνησης. Όμως, το μόνο που θα δει ο κ. Λιάπης και η Κυβέρνησή του, εάν τους κοιτάξει, είναι τα τραγικά αποτελέσματα των πολιτικών της δικής του Κυβέρνησης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχουμε πει σε όλους τους τόνους ότι κηρύσσουμε ανένδοτο αγώνα κατά της κυβερνητικής πολιτικής παντού, στα πεζοδρόμια, στην ελληνική περιφέρεια, στους τόπους δουλειάς, στα πανεπιστήμια. Μαζί με τους συντρόφους της Αριστεράς εμείς, σε αυτήν τη μείζονα πολιτική διαδικασία, τους συναγωνιστές μας τους σεβόμαστε και τους τιμούμε, καθώς δεν πάσχουμε ούτε από ηγεμονισμό ούτε από σύνδρομα μικρομεγαλισμού ούτε από επαναστατικό ιδεασμό και στη Βουλή πράττουμε ό,τι μας επιβάλουν η ιστορία και η σοσιαλιστική μας ταυτότητα: Ρήξη έως το τέλος.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύρια Σακοράφα.
Το λόγο έχει ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ο κ. Κοντός.
Κύριε Υπουργέ, θα χρειαστείτε είκοσι πέντε λεπτά;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΣ (Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Λιγότερα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα προσπαθήσετε για λιγότερα.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΣ (Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης, δηλώνοντας ότι εκφράζει τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Αναρωτιέμαι εγώ, αλλά πιστεύω και η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού: Πότε έλαβαν ο κ. Παπανδρέου και οι κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ αυτήν την εξουσιοδότηση και με ποιες διαδικασίες; Πώς μια τέτοια κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία μπορεί να απολαμβάνει της νομιμοποίησης των πολιτών, όταν συνδέεται με στείρα άρνηση και δεν έπεται καμμίας ουσιαστικής πρότασης;
Εάν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επιθυμεί να επιβεβαιώσει τη θέση του σαν Αξιωματική Αντιπολίτευση, οφείλει να το κάνει με προτάσεις και με πολιτικές πρωτοβουλίες που είναι προς όφελος της κοινωνίας. Όταν όμως κινείται στη λογική της μικροκομματικής σκοπιμότητας, τότε είναι βέβαιο ότι βάζει απέναντι του την κοινωνία, είναι βέβαιο πως η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, που έδωσε πρόσφατα νέα εντολή στη Νέα Δημοκρατία να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος, διαφωνεί κάθετα με τέτοιες ενέργειες. Και διαφωνεί, μια και είναι εκείνη που βιώνει έντονα τις ανισότητες και τις αδικίες, τα παθογενή φαινόμενα που επί χρόνια καλλιεργήθηκαν και ριζώθηκαν στην ελληνική πραγματικότητα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να γίνει κατανοητή η μεγάλη αναγκαιότητα της μεταρρύθμισης στο ασφαλιστικό, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας πως υπάρχουν συμπολίτες μας σε χώρους εργασίας, οι οποίοι αισθάνονται αδικημένοι, βλέποντας άλλους να απολαμβάνουν στους ίδιους χώρους ιδιαίτερα προνόμια.
Βλέπουμε πως υπάρχουν συμπολίτες μας που κάνουν την ίδια δουλειά, αλλά κάποιοι απολαμβάνουν το ιδιαίτερο καθεστώς των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων. Βλέπουμε ότι υπάρχουν συμπολίτες μας με σύνταξη μεγαλύτερη από το μισθό που είχαν, ενώ την ίδια ώρα άλλοι προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με ιδιαίτερα μικρές συντάξεις. Βλέπουμε ότι υπάρχουν συμπολίτες μας που συνταξιοδοτούνται για περισσότερα χρόνια απ’ όσα δούλεψαν και άλλοι που δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν μια μικρή, ελάχιστη σύνταξη. Βλέπουμε ότι υπάρχουν περιπτώσεις, όπου ο ένας στους τέσσερις συνταξιούχους εμφανίζεται ως ανάπηρος.
Όλα αυτά η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τα αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη ευαισθησία και αίσθημα ευθύνης. Γι’ αυτό και για μας η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού είναι μονόδρομος. Γιατί κανένα σύστημα, καμμία κατάσταση δεν αλλάζει με την αδράνεια και τη στασιμότητα, με το να κρύβεσαι πίσω από το πολιτικό κόστος και να μη στέκεσαι στο ύψος των περιστάσεων. Η Κυβέρνησή μας και ο Πρωθυπουργός γνώριζε πολύ καλά τι θα συναντούσε, ότι θα έθιγε συμφέροντα και θα αντιμετώπιζε αντιδράσεις. Όμως, η ατολμία δεν είναι καλός σύμβουλος και σίγουρα δεν είναι σύμμαχος, σε μία προσπάθεια που στόχο έχει να αλλάξει την Ελλάδα, να δώσει τέλος στα αδιέξοδα του χθες και να ανοίξει το δρόμο της ανάπτυξης και της προόδου και το ασφαλιστικό, είναι μια αδιέξοδη κατάσταση που παραλάβαμε και προσπαθούμε να το αλλάξουμε. Αλλάζουμε την κατάσταση αυτή.
Κυρίες και κύριοι, είναι υποκριτικό να λέει κανείς ότι η Νέα Δημοκρατία αιφνιδιάζει με τις μεταρρυθμίσεις που δρομολογεί. Όσοι δηλώνουν ότι αιφνιδιάστηκαν, δεν παρακολούθησαν τι λέγαμε πριν τις εκλογές, όταν πριν από τις 16 Σεπτεμβρίου ανοιχτά και ξεκάθαρα καταθέσαμε στους πολίτες τους άξονες των θέσεων και των στόχων μας. Το είπαμε και το κάνουμε, αφού προηγουμένως εξαντλούμε από την πλευρά μας κάθε περιθώριο διαλόγου. Έξι μήνες μετά τις εκλογές, η Αντιπολίτευση μας κατηγορεί γι’ αυτό. Η Αντιπολίτευση, μείζονα και ελάσσονα -δεν έχει σημασία, αυτά ας τα λύσουν μόνοι τους- την ώρα που η Κυβέρνηση κοιτά μπροστά, την ώρα που η κοινωνία περιμένει με αγωνία ένα καλύτερο αύριο, δυστυχώς επιλέγει έναν άλλο δρόμο. Άλλοι παίζουν παιχνίδια με τους θεσμούς και άλλοι με τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, για να επιβεβαιώσουν το ρόλο τους. Τέτοιου είδους προβλήματα πολιτικής αυτοπεποίθησης δεν μας αφορούν και δεν αφορούν ούτε την κοινωνία.
Κυρίες και κύριοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής κοιτούν μπροστά. Κοιτούν στα μάτια τους πολίτες και ανοίγουν δρόμους για την ευημερία τους. Όσα προτείναμε και απεδέχθη ο ελληνικός λαός, αυτά υλοποιούμε. Δεν θα αφήσουμε για αύριο, αυτά που πρέπει να γίνουν σήμερα και αυτά θα συνεχίσουμε να υλοποιούμε, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους πολίτες. Εκείνοι ξέρουν, γι’ αυτό και μας εμπιστεύτηκαν. Το έργο μας συνεχίζεται με δυναμικές παρεμβάσεις προς κάθε κατεύθυνση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στον αγροτικό τομέα τα τελευταία τέσσερα χρόνια κάνουμε μια συστηματική και αποδοτική δουλειά, αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι έχουμε υψηλούς στόχους και ότι παράγουμε αποτελέσματα. Έχουμε καταφέρει να έχουμε τους αγρότες συμμάχους στην προσπάθειά μας, να αντιλαμβάνονται πως αγωνιζόμαστε για τα δικά τους συμφέροντα και να μας στηρίζουν, όπως αποδείχτηκε στις τελευταίες εκλογές.
Ένα από τα σημαντικά, θα έλεγα, εργαλεία στην προσπάθειά μας για την ενίσχυση των υποδομών στον αγροτικό τομέα και για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών αγροτικών προϊόντων, αποτελούν οι πιστώσεις του δεύτερου πυλώνα της κοινής αγροτικής πολιτικής, αυτό που ονομάζουμε αγροτική ανάπτυξη.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ο κανόνας ν+2 στην απορρόφηση των κοινοτικών πόρων επιτεύχθηκε για όλα τα προηγούμενα έτη, χωρίς να χαθεί ούτε ένα ευρώ για τη χώρα μας ούτε ένα ευρώ για τους Έλληνες αγρότες. Συγκεκριμένα, μέχρι τέλους Φεβρουαρίου 2004, η απορρόφηση στα τέσσερα επιχειρησιακά προγράμματα ήταν κατά μέσο όρο 18%, ενώ μέχρι σήμερα ανέρχεται σε 80,32%, σημειώνοντας αύξηση, κατά 446%.
Επίσης, πρέπει να γίνει γνωστό ότι από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υλοποιούνται στα πλαίσια του Γ΄ Κ.Π.Σ., συνολικά σαράντα επτά δημόσια έργα, συνολικού προϋπολογισμού 453.000.000 ευρώ. Παράλληλα, είναι σημαντικό ότι σε σαράντα επιλεγμένες ορεινές και μειονεκτικές περιοχές της χώρας, δηλαδή σε διακόσιους είκοσι τρεις Καποδιστριακούς Δήμους και Κοινότητες υλοποιούμε, μέσω των ολοκληρωμένων προγραμμάτων ανάπτυξης αγροτικού χώρου εννιακόσια εξήντα οκτώ μικρά δημόσια έργα, συνολικού προϋπολογισμού 262.000.000 ευρώ, των οποίων όλες οι σχετικές συμβάσεις υπογράφηκαν, μετά τις 8/3/2004.
Πρέπει επίσης να πούμε ότι προετοιμαζόμαστε έγκαιρα, μαζί με τους συναρμόδιους φορείς για την τέταρτη προγραμματική περίοδο 2007-2013, έτσι ώστε να προχωρήσουμε στην κατασκευή και άλλων έργων που θα αναβαθμίσουν την ελληνική ύπαιθρο.
Προγραμματίζουμε -και είναι σημαντικό αυτό- σε όλη την Ελλάδα δημόσια έργα που αφορούν τα νερά, την αξιοποίηση των υδάτινων πόρων, συνολικού προϋπολογισμού πάνω από 1.000.000.000 ευρώ. Στα πλαίσια της προετοιμασίας έχουμε συζητήσει με την πλειοψηφία σχεδόν των δημάρχων της ελληνικής περιφέρειας, με όλους τους νομάρχες και πραγματοποιούμε έναν απόλυτα δημοκρατικό προγραμματισμό, έτσι ώστε να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο τις δυνατότητες που μας δίνει η Δ΄ Προγραμματική Περίοδος, για να μη χάσουμε ούτε μια σταγόνα νερό, ιδιαίτερα τώρα που άρχισαν πλέον με πολύ έντονο τρόπο και παρατηρούνται κλιματικές αλλαγές.
Θέλω να σας πω ότι κατά την Δ΄ Προγραμματική Περίοδο τα συνολικά ποσά που θα διατεθούν στη χώρα μας για τον δεύτερο πυλώνα, για την αγροτική ανάπτυξη, ανέρχονται συνολικά σε 6.000.000.000 ευρώ. Έχουμε βάλει ως κύριες κατευθύνσεις, ως κύριους στόχους για την αγροτική ανάπτυξη πρώτον, όπως ανέφερα, την αξιοποίηση των υδάτινων πόρων. Δεύτερον, μας απασχολεί η προστασία του περιβάλλοντος και βέβαια, υλοποιούμε –πρέπει να ξέρετε- σημαντικά προγράμματα όπως είναι το πρόγραμμα της νιτρορύπανσης, όπως είναι τα προγράμματα της βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας, όπως είναι η ολοκληρωμένη διαχείριση και πολλά άλλα προγράμματα που έχουν σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος.
Επίσης, έχουμε βάλει σαν κύριο στόχο τον εμπλουτισμό και την προστασία του δασικού πλούτου της χώρας μας και για πρώτη φορά μέσα από Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης διατίθενται πάνω από 600.000.000 ευρώ για έργα που έχουν σχέση με την προστασία των δασών μας.
Επίσης, ένας κύριος στόχος είναι η τόνωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής γεωργίας, κτηνοτροφίας και αλιείας.
Στα πλαίσια αυτά προχωρούμε σε δράσεις όπως είναι η ενίσχυση της μεταποίησης των αγροτικών προϊόντων, η στήριξη των νέων αγροτών, όπως είναι τα σχέδια βελτίωσης στη φυτική και τη ζωική παραγωγή, τα οποία αποκεντρώνουμε πλήρως, έτσι ώστε να έχουμε την πλέον αποτελεσματική υλοποίησή τους.
Πρέπει να σας πω ότι από αυτό το πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης 7.13, ήδη έχουν απορροφηθεί 346.000.000 ευρώ και εντός του Απριλίου του 2008 αναμένεται νέα απορρόφηση, ύψους 126.000.000 ευρώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένας τομέας στον οποίο έχουμε δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα τα προηγούμενα χρόνια, είναι ο τομέας της κτηνοτροφίας. Έχουμε πάρει ήδη τριάντα μέτρα, τα οποία απέδωσαν καρπούς. Τα σημαντικότερα εξ’ αυτών είναι η αναδιάρθρωση και η στελέχωση των κτηνιατρικών υπηρεσιών και του Ελληνικού Οργανισμού Γάλακτος, η πραγματοποίηση ισοζυγίων σε όλες τις επιχειρήσεις που μεταποιούν γαλακτοκομικά προϊόντα, η νομιμοποίηση πολλών κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, η ένταξη της κτηνοτροφίας στον Εθνικό Αναπτυξιακό Νόμο, καθώς επίσης και η ανάπτυξη της βιολογικής κτηνοτροφίας.
Τα μέτρα αυτά πρέπει να σας πω ότι απέδωσαν καρπούς, καθώς αυξήθηκαν οι επενδύσεις στην κτηνοτροφία. Συγκεκριμένα, αναφέρω ότι δεκαπλασιάστηκαν τα σχέδια βελτίωσης ζωικής παραγωγής. Από τετρακόσια που ήταν την περίοδο 2000-2003, φθάσαμε σε τέσσερις χιλιάδες σχέδια βελτίωσης της ζωικής παραγωγής την περίοδο 2004-2007. Αποτέλεσμα: Αυξήθηκε η παραγωγή στη χώρα μας αιγοπρόβειου και αγελαδινού γάλακτος και αυξήθηκε σημαντικά το ζωικό μας κεφάλαιο. Δυστυχώς όμως, η διεθνής δυσμενής συγκυρία δημιούργησε σοβαρές δυσκολίες στους κτηνοτρόφους μας, οπότε προχωρήσαμε στη λήψη πρόσθετων μέτρων.
Πρώτον, χορηγήσαμε άτοκο πενταετές δάνειο προς τους κτηνοτρόφους, ύψους 300.000.000 ευρώ. Πρέπει να επισημανθεί πως αυτό γίνεται για πρώτη φορά στη χώρα μας.
Δεύτερον, καταβάλαμε την εξισωτική αποζημίωση ύψους 150.000.000 ευρώ, δέκα μήνες νωρίτερα από την κανονική ημερομηνία καταβολής της, ενώ επί των ημερών των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. η εξισωτική αποζημίωση καταβάλλονταν όχι νωρίτερα, αλλά συνήθως δύο και δυόμισι χρόνια αργότερα από την κανονική ημερομηνία της καταβολής.
Τρίτον, συμφωνήσαμε, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, να ανοίξει η ιδιωτική αποθεματοποίηση και να χορηγηθούν εξαγωγικές ενισχύσεις στην χοιροτροφία.
Τέταρτον, εκδώσαμε σε συνεργασία –και αυτό είναι πολύ σημαντικό- με το Υπουργείο Ανάπτυξης, απόφαση για την υποχρεωτική αναγραφή στην απόδειξη των ζυγιστικών μηχανών της προέλευσης του κρέατος, η οποία θα ισχύσει από 10 Απριλίου 2008. Ικανοποιήσαμε έτσι ένα αίτημα πολλών ετών των Ελλήνων κτηνοτρόφων και κάναμε ένα αποτελεσματικό βήμα για την αποτροπή των ελληνοποιήσεων, της παραπλάνησης των καταναλωτών και στην προστασία του ελληνικού κρέατος.
Πέμπτον, προχωρήσαμε σε έρευνα αγοράς για την προτίμηση των Ελλήνων καταναλωτών όσον αφορά το ελληνικό κρέας σύμφωνα με την οποία –και είναι σημαντικό αυτό, κύριοι συνάδελφοι- εννέα στους δέκα καταναλωτές θεωρούν ότι το ελληνικό κρέας είναι και πιο ποιοτικό και πιο υγιεινό. Με βάση, λοιπόν, την έρευνα αυτή ξεκινά και εν όψει του Πάσχα εκστρατεία για την προβολή και την προώθηση του ελληνικού κρέατος.
Έκτον, προχωρούμε αγορανομική διάταξη για το συστηματικό έλεγχο και την υποχρεωτική αναγραφή των τιμών των κτηνιατρικών φαρμάκων, όπως ισχύει και στα φάρμακα για την ανθρώπινη χρήση.
Έβδομον, καταθέτουμε τις επόμενες ημέρες στη Βουλή σχέδιο νόμου για την κτηνοτροφία, με το οποίο στηρίζουμε τους κτηνοτρόφους και επιλύουμε προβλήματα, που τους ταλάνιζαν για πολλά χρόνια.
Όγδοον, έχει ξεκινήσει η υλοποίηση των μέτρων για την προστασία, την προβολή και την περαιτέρω προώθηση της φέτας στην εγχώρια και τη διεθνή αγορά.
Ένατον, η Εθνική Επιτροπή Γάλακτος, μελετά τις δυνατότητες αναγραφής στη συσκευασία των γιαουρτιών της προέλευσης των πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή τους.
Δέκατον, αναθέσαμε στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποιείται μελέτη –το είχαμε υποσχεθεί αυτό, όταν επισκεφθήκαμε την Κρήτη- για την ανάπτυξη και στήριξη της αιγοπροβατοτροφίας στη Νήσο Κρήτη.
Όπως αντιλαμβάνεσθε, κύριοι συνάδελφοι, οι Έλληνες κτηνοτρόφοι βρίσκονται στο κέντρο του ενδιαφέροντός μας και παίρνουμε συνεχώς μέτρα, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, για την ουσιαστική στήριξή τους.
Πέραν αυτών, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι μετατρέψαμε τους οργανισμούς του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σε ουσιαστικούς υποστηρικτές των Ελλήνων αγροτών. Ο Οργανισμός Πληρωμών πραγματοποίησε τη μεγαλύτερη πληρωμή κοινοτικών ενισχύσεων που έγινε ποτέ στη χώρα μας πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων και προχωρούμε τις επόμενες ημέρες στην εξόφληση των επιδοτήσεων του 2007, καθώς επίσης και σε εξόφληση των συνδεδεμένων ενισχύσεων πολλών προϊόντων, όπως είναι το βαμβάκι, το ρύζι και τα τεύτλα. Ο ΕΛ.Γ.Α. πραγματοποιεί δίκαιες και αντικειμενικές εκτιμήσεις στηρίζει τους αγρότες σε δύσκολες στιγμές γι’ αυτούς. Και στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα προγραμματίζουμε καταβολές αποζημιώσεων σημαντικά μεγάλου ποσού. Ο Ο.Π.Ε.Γ.Ε.Π., ο οργανισμός για την ποιοτική γεωργία στηρίζει την ποιοτική γεωργία, προχωρεί σε ελέγχους των βιολογικών καλλιεργειών στη χώρα μας, έχει αναλάβει και σε σύντομο χρονικό διάστημα ξεκινά η εφαρμογή του μέτρου των γεωργικών συμβούλων και εισέρχεται δυναμικά στη στήριξη της άλλης γεωργίας. Ήδη με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του λειτουργεί γραφείο της άλλης γεωργίας στον οργανισμό. Ξεκινήσαμε επίσης –και είναι σημαντικό αυτό- και λειτουργούμε σε αρκετές περιοχές της χώρας τοπικά κέντρα αγροτικής ανάπτυξης, στελεχωμένα με γεωπόνους και κτηνίατρους, ικανούς να προσφέρουν συνεχή ενημέρωση των Ελλήνων αγροτών.
Όσον αφορά τα προϊόντα φυτικής προέλευσης, πρέπει να πούμε πως είναι σημαντικό, ότι αποδίδουν καρπούς οι πολιτικές που εφαρμόσαμε τα προηγούμενα χρόνια, αφού στα περισσότερα από αυτά παρατηρούμε ότι οι τιμές τους αυξάνονται και η ποιότητά τους συνεχώς αναβαθμίζεται. Στα δημητριακά, στο βαμβάκι, στον καπνό, στα φρούτα και σε πολλά άλλα προϊόντα για πρώτη φορά καταβάλλεται ουσιαστική προσπάθεια, έτσι ώστε να ενισχύεται συνεχώς η ανταγωνιστικότητά τους, να τυποποιούνται σύμφωνα με τις απαιτήσεις της αγοράς, να εντάσσονται σε προγράμματα ολοκληρωμένης διαχείρισης, να προβάλλονται και προωθούνται καλύτερα στις αγορές.
Επίσης, είναι σημαντικό ότι αποδίδει ήδη η πολιτική μας για τη στήριξη της άλλης γεωργίας, αφού οι ομάδες των παραγωγών πολλαπλασιάστηκαν, τα προϊόντα της άλλης γεωργίας γίνονται ευρύτερα γνωστά, οι παραγωγές αυξάνονται, δημιουργούνται συσκευαστήρια και τυποποιητήρια με προγράμματα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σε όλη τη χώρα και νέοι άνθρωποι –αυτό είναι σημαντικό- απολαμβάνουν ένα ικανοποιητικό εισόδημα για να ζήσουν αξιοπρεπώς και να παραμείνουν στον τόπο τους. Χαρακτηριστικά αναφέρω την ενίσχυση που δώσαμε στα φασόλια σε όλη τη δυτική Μακεδονία, στις πατάτες σε όλη τη χώρα, στα σπαράγγια και στα ακτινίδια, στα φρούτα στην κεντρική Μακεδονία, στη μαστίχα στη Χίο, στο κρασί στη Ρόδο, στην Κεφαλονιά και σε άλλες περιοχές της χώρας. Βέβαια, μιλούμε και για πολλά άλλα προϊόντα τα οποία μέχρι πρότινος ήταν στο παρασκήνιο και μετά από συντονισμένες προσπάθειές μας έρχονται στο προσκήνιο.
Πρέπει να σας πω ότι τον Απρίλιο του 2008 εξαγγέλλουμε τη μακροχρόνια πολιτική μας για την άλλη γεωργία και συντονίζουμε τις δράσεις μας, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια πιο στενή σχέση μεταξύ των νέων αγροτών, της άλλης γεωργίας και των δράσεων της Δ΄ Προγραμματικής Περιόδου όπου μπορούν να εντάξουν τις προσπάθειές τους οι νέοι κυρίως αγρότες και να ενισχυθούν αποτελεσματικά.
Ένας τομέας, επίσης, ο οποίος έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη χώρα μας είναι ο τομέας της αλιείας. Αναδιοργανώνουμε τις ιχθυόσκαλες σε όλη τη χώρα, καθιστώντας τις έτσι πιο λειτουργικές και παράλληλα εντατικοποιούμε τους ελέγχους για τη διακίνηση των αλιευμάτων στη χώρα μας. Δημιουργούμε, σε συνεργασία με τους Έλληνες, αλιείς μητρώα επαγγελματιών αλιέων προκειμένου να ενισχύουμε αυτούς που επαγγελματικά ασχολούνται με την αλιεία και αξιοποιούμε τις δράσεις και τα προγράμματα αλιείας της Δ΄ Προγραμματικής Περιόδου 2007-2013.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων παρουσιάζει ο τομέας των υδατοκαλλιεργειών. Στην εξαγωγή αγροτικών προϊόντων τα προϊόντα της θαλασσοκαλλιέργειας καταλαμβάνουν τη δεύτερη θέση μετά το ελαιόλαδο και οι εξαγωγές των προϊόντων αυτών ανέρχονται περίπου ετησίως σε 400.000.000 ευρώ. Απασχολούνται στην ιχθυοκαλλιέργεια δέκα χιλιάδες εργαζόμενοι και η ετήσια παραγωγή μας ανέρχεται σε ογδόντα χιλιάδες τόνους, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κατέχοντας το 55% της συνολικής κοινοτικής παραγωγής προϊόντων ιχθυοκαλλιέργειας. Είμαστε σε συνεχή επαφή με τους εκπροσώπους των Ελλήνων ιχθυοκαλλιεργητών. Σε συνεργασία μαζί τους διαμορφώνουμε ένα σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο για τον τομέα τους και δουλεύουμε συντονισμένα με το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. για τη διαμόρφωση ειδικού χωροταξικού πλαισίου για την αειφορική ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σημαντικό μέρος του εισοδήματος των Ελλήνων αγροτών εξαρτάται και προέρχεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θέλω, λοιπόν, να διαβεβαιώσω το Ελληνικό Κοινοβούλιο και τους Έλληνες αγρότες ότι με μεγάλη υπευθυνότητα αντιμετωπίζουμε θέματα που έχουν σχέση με τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς. Μετά την επιτυχία μας το Δεκέμβριο του 2007 στην πολιτική συμφωνία για τον αμπελοοινικό τομέα στο Συμβούλιο των Υπουργών Γεωργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσπαθούμε στο διάλογο, που έχει ήδη ξεκινήσει για τον έλεγχο υγείας της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής να διαμορφωθούν θέσεις που να ικανοποιούν τους Έλληνες αγρότες και να δίνουν προοπτική στην ανάπτυξη της ελληνικής περιφέρειας. Επίσης, φροντίζουμε για την καλύτερη δυνατή εφαρμογή των κανονισμών που ψηφίστηκαν ήδη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως στο θέμα του καπνού, έτσι ώστε να διασφαλίζονται έως το 2013 στο ακέραιο οι ενισχύσεις υπέρ των καπνοπαραγωγών και των καπνοπαραγωγικών περιοχών. Παράλληλα, στη συζήτηση που ξεκινά για τις δημοσιονομικές προοπτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την περίοδο δηλαδή μετά το 2013, διαμορφώνουμε θέσεις και συνάπτουμε συμμαχίες, έτσι ώστε οι αγρότες μας να τύχουν των ενισχύσεων που θα καθιστούν βιώσιμες τις εκμεταλλεύσεις τους και θα διασφαλίζουν την παραμονή τους στην ύπαιθρο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο αγροτικός τομέας, ο πιο δύσκολος σε προγραμματισμό λόγω απρόβλεπτων καταστάσεων τομέας της οικονομίας μας, χρειάζεται συνεχή επίβλεψη και συνεχή στήριξη και αυτό γίνεται με τον καλύτερο τρόπο από τη σημερινή Κυβέρνηση. Οι Έλληνες αγρότες, ο πλέον κοινωνικά ευαίσθητος πληθυσμός της χώρας, γνωρίζουν πολύ καλά ότι το ενδιαφέρον της σημερινής Κυβέρνησης γι’ αυτούς είναι συνεχές. Γνωρίζουν ότι το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων είναι συμπαραστάτης τους, είναι υποστηρικτής τους και ότι δίνει μάχες σε όλα τα επίπεδα για τα συμφέροντά τους. Προς αυτήν την κατεύθυνση συνεχίζουμε απαρέγκλιτα το έργο μας, γιατί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι αποφασισμένη να κάνει μια ουσιαστική μεταρρύθμιση και την κάνει και στον αγροτικό τομέα. Αυτήν υλοποιούμε με τις αλλαγές που κάνουμε, σε συνεργασία πάντοτε με τον αγροτικό κόσμο της χώρας μας.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Φλωρίδης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Δεν φανταζόμουν ότι θα είχα την τύχη να διαδεχθώ στο Βήμα τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης.
Κύριε Υπουργέ, κατάγεστε από αγροτική περιοχή, όπως κατάγομαι και εγώ. Αντίστοιχες περιοχές εκπροσωπούμε και οι δύο. Δεν φανταζόμουν ότι έχετε τόσο μεγάλη έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα. Πρέπει να σας πω ότι εγώ, ως Βουλευτής του Κιλκίς, αλλά και οι συνάδελφοί μου Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας του Κιλκίς και φαντάζομαι και όλοι οι συνάδελφοι σε όλη τη χώρα, σε όλους τους αγροτικούς νομούς, δεν προλαβαίνουν να δέχονται προσκλήσεις για να συμμετάσχουν σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, που οργανώνουν οι αγρότες της δικής σας παράταξης και οι κτηνοτρόφοι της δικής σας παράταξης.
Και αυτό, γιατί δεν υπάρχει κοινωνική ομάδα στην Ελλάδα που να έχει πληγεί περισσότερο έως σημείου αφανισμού τα τελευταία τέσσερα χρόνια απ’ ότι οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι, ιδιαίτερα οι κτηνοτρόφοι. Έχετε επίγνωση πού έχει πάει το κόστος παραγωγής; Έχετε γνώση πού έχουν πάει τα λιπάσματα, τα φάρματα, οι ζωοτροφές; Έχετε γνώση ότι το καρτέλ του γάλακτος στην Ελλάδα, για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, μειώνει τις τιμές παραγωγού και αυξάνει τις τιμές καταναλωτή, ενώ οι τιμές των ζωοτροφών αυξάνονται και διπλασιάζεται το κόστος παραγωγής; Κι εσείς μας εμφανίζετε μια εικόνα, ότι η Κυβέρνησή σας οδήγησε το εισόδημα των αγροτών στα ύψη. Ελπίζω να σας άκουσαν οι Ελληνες αγρότες σήμερα, γιατί νομίζω ότι η καλύτερη προσφορά στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν η δική σας ομιλία προς τους Ελληνες αγρότες και στους Ελληνες κτηνοτρόφους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε αντιμέτωποι με μια καινοφανή θεωρία της Νέας Δημοκρατίας. Μέχρι πριν από λίγους μήνες για ό,τι συνέβαινε στη χώρα έφταιγε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Τώρα για ό,τι συμβαίνει στη χώρα φταίει ο εσωτερικός ανταγωνισμός μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα της προοδευτικής αντιπολίτευσης. Θέλω να σας πω να μην έχετε τέτοιες αγωνίες. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. συμβάλλει και θα συνεχίσει να συμβάλλει, ώστε η προοδευτική αντιπολίτευση να λειτουργήσει αθροιστικά, συμπληρωματικά και πολλαπλασιαστικά, να λειτουργήσει σε άμιλλα και όχι σε ανταγωνισμό.
Και τώρα ας πάμε πίσω από τα επιφαινόμενα. Ποια είναι η ουσία; Η ουσία είναι ότι οι πολιτικές επιλογές της Νέας Δημοκρατίας είναι κοινωνική μειοψηφία, σε πραγματική και σε αριθμητική βάση. Μην κρύβεστε πίσω από το αποτέλεσμα των εκλογών του Σεπτεμβρίου. Εκεί, στην καλύτερη περίπτωση, φορούσατε το προσωπείο των τριών «δεν». Αυτή είναι η πραγματική βάση της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Να συζητήσουμε απευθείας στην καρδιά των μεγάλων προβλημάτων της ελληνική κοινωνίας και να αφήσουμε τα παιχνίδια, τις πολιτικολογίες και τον εντυπωσιασμό, που χρησιμοποιεί μονίμως η Κυβέρνηση για να κρύψει το μεγάλο πρόβλημα της κοινωνικής δυσαρμονίας.
Μεταρρυθμίσεις, ή απορρυθμίσεις; Τι κάνατε τέσσερα χρόνια; Στα λόγια μιλάτε για κοινωνική ευαισθησία. Αυτό που υπάρχει στην πράξη είναι η κοινωνική αναλγησία και ανισότητα. Εκμεταλλεύεστε την πραγματική ανάγκη της κοινωνίας για αλλαγές και τελικά απορρυθμίζετε την κοινωνία. Εκμεταλλεύεστε την ανάγκη για το ξεπέρασμα ενός παρωχημένου κρατισμού και εισάγετε ένα σκληρό νεοφιλελευθερισμό. Αυτή είναι η ουσία των δικών σας μεταρρυθμίσεων. Το βαθύτερο πρόβλημα παραμένει όπως και το βαθύτερο ερώτημα. Αλλαγές για ποιους; Για την κοινωνία, για τους πολλούς, ή για τη μειοψηφία και τους λίγους;
Στο ασφαλιστικό βρήκατε την εύκολη λύση. Φορτώνετε το όποιο κόστος στους εργαζόμενους και στους συνταξιούχους, αντί να προχωρήσετε σε μια δίκαιη πολιτική, η οποία θα έπληττε στον πυρήνα της τη μεγάλη εισφοροδιαφυγή και θα άλλαζε το φορολογικό σύστημα της χώρας σε βάρος των λίγων πλουσίων. Εσείς όμως επιλέξατε μια άλλη λύση, μια εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή και φυσικά, φορολογικά προνόμια για τους λίγους, ιδιαίτερα για τις τράπεζες που αυτά τα χρόνια κερδίζουν δισεκατομμύρια. Και αυτά τα χρόνια της φοβερής κερδοφορίας των τραπεζών βρήκατε να μειώσετε τη φορολογία στα μερίσματα, δηλαδή στα κέρδη που διανέμονται και οδηγούνται στις τσέπες των μετόχων.
Αυτές οι στρεβλώσεις που επικαλείστε για τον παράγοντα εργασία είναι πολύ μικρής σημασίας. Εάν παίρνατε θέση στο κύριο πρόβλημα, αλλαγές για τους πολλούς ή για τους λίγους, τότε θα είχατε την πολιτική νομιμοποίηση να εξορθολογήσετε τις όποιες στρεβλώσεις υπάρχουν στο συντελεστή εργασία. Αυτό που ωριμάζει στην κοινωνία, δεν είναι η επιστροφή στο φιλελεύθερο παρελθόν με τον τίτλο μεταρρυθμίσεις ούτε βεβαίως η στασιμότητα σ’ έναν ξεπερασμένο κρατισμό, αλλά είναι ένα άλμα προς το μέλλον με νέες κοινωνικές μεταρρυθμίσεις που δημιουργούν ελπίδα και προοπτική για το λαό και τη χώρα.
Ολοκληρώνετε, στη δεύτερη τετραετία που ξεκίνησε πριν από έξι μήνες, την αποδόμηση ενός κοινωνικού κράτους, που παρά τις ατέλειές του από το 1981 προσέφερε πολλά στον ελληνικό λαό. Οι περίφημες μεταρρυθμίσεις για τις οποίες κάποιοι βιάζονται ή κάποιοι καμαρώνουν δεν είναι τίποτε άλλο παρά η καθυστερημένη είσοδος της χώρας σ’ ένα ιδεολογικό και κοινωνικοοικονομικό μοντέλο το οποίο πνέει τα λοίσθια παγκοσμίως. Το τραγικό για την Ελλάδα είναι ότι βιάζεται να προλάβει κάτι το οποίο αποχωρεί διεθνώς και αυτή είναι η ιδεολογική διάσταση του θέματος.
Θέλω να σας θυμίσω κάποιες πρόσφατες δηλώσεις των γκουρού του ακραίου νεοφιλελευθερισμού του κόσμου. Του πρώην Προέδρου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Αμερικής του Άλαν Γκρίσπαν ή του σημερινού Προέδρου της Παγκόσμιας Τράπεζας ή ακόμη του νομπελίστα οικονομολόγου Γιόζεφ Στίλιτς. Τι έχει πει ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας: «Για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της οικουμένης, η λέξη παγκοσμιοποίηση σήμερα σημαίνει φόβο και ανασφάλεια, παρά ευκαιρία και ένταξη». Και τι έχει πει ο περίφημος Άλαν Γκρίσπαν: «Η αντιπάθεια προς την παγκοσμιοποίηση έχει γίνει τόσο βαθιά που μια υποχώρηση από την προσανατολισμένη στην αγορά πολιτική και μια επιστροφή στον προστατευτισμό, αποτελούν πραγματικές δυνατότητες». Και τι έχει πει ο μέγας Αμερικανός οικονομολόγος Στίλιτς; Ότι ήρθε η ώρα μετά, από αυτή τη φοβερή περιπέτεια της ακραίας νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, οι λαοί να ανακτήσουν το κράτος, που σήμερα κατέχεται από τις τράπεζες και τις πολυεθνικές.
Την ώρα, λοιπόν, που κάτω από το βάρος της κατάρρευσης αυτών των απίθανων προϊόντων, των τιτλοποιήσεων που προέκυψαν μέσα από τα επισφαλή στεγαστικά δάνεια της Αμερικής, καταρρέει ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό και τραπεζικό σύστημα στην οικουμένη, την ώρα που όλοι ζητούν να επανέλθει το κράτος στο ρόλο της προστασίας των βασικών δημόσιων αγαθών, η Κυβέρνησή σας επιλέγει να ακολουθήσει με δεκαπέντε χρόνια καθυστέρηση, μια πολιτική που ηττάται παγκοσμίως και ηττάται γιατί απέτυχε οικτρά και ηττάται μέσα από τις μεγάλες ανισότητες τις οποίες προκάλεσε σε όλο τον κόσμο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω αμέσως κύριε Πρόεδρε.
Υπάρχει η αμείλικτη πολιτική πλευρά του θέματος. Η Κυβέρνησή σας βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τις κοινωνικές διαθέσεις και προσδοκίες. Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι ότι η Κυβέρνηση πάσχει από απόλυτη έλλειψη αξιοπιστίας. Είναι απολύτως αναξιόπιστη σε σχέση με όσα υποσχέθηκε και σε σχέση με όσα είχε ελπίσει ο ελληνικός λαός που την ψήφισε. Δεν έχει καμμία δυνατότητα να κυβερνήσει τη χώρα, δεν έχει καμμία δυνατότητα να βάλει αναχώματα απέναντι στην επερχόμενη οικονομική λαίλαπα η οποία θα πλήξει κυρίως τον κορμό της χώρας, δηλαδή τα μεσαία στρώματα. Και θα πλήξει, βεβαίως, πολύ περισσότερο τα φτωχότερα στρώματα και θα αποτελειώσει την όποια επιχειρηματική δυνατότητα της Ελλάδας. Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που παρουσιάζει πρωτοφανή ελλείμματα, σας δίνει την απάντηση σε αυτό.
Η αναγκαιότητα, λοιπόν, της πολιτικής αλλαγής είναι ώριμο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας, μόλις έξι μήνες μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου και είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι σε αυτό το ώριμο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα ανταποκριθεί, όπως ακριβώς πρέπει, για να πάμε σε μια προοδευτική διακυβέρνηση, έτσι ώστε η χώρα να ανακτήσει το χαμένο έδαφος αυτής της τετραετίας!
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει η πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα επαναλάβω, βέβαια, τα επιχειρήματα, τα οποία έχουν αναπτυχθεί δια μακρών σε αυτήν την Αίθουσα, ιδίως από τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας για την αιτιολογία αυτής της απεγνωσμένης κίνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. εκτόξευσε πέντε μηνύματα, τα οποία υποτίθεται ότι εξάγονται από την πρόταση δυσπιστίας, ωστόσο δεν κρύβεται με κανέναν τρόπο ότι είναι μια προσπάθεια φυγής από τα εσωτερικά προβλήματα συνοχής, που έχει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ένα δείγμα έλλειψης προσανατολισμού και βεβαίως είναι και μία έντονη αντίδραση στον παραμερισμό του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που παρατηρείται από τη δυναμική προέλαση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α..
Εκείνο το οποίο με απασχολεί και γι’ αυτό ζήτησα το λόγο απ’ αυτό το Βήμα είναι ένα φαινόμενο που έχει γενικότερη σημασία. Είναι η παρατηρούμενη απαξιωτική στάση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. απέναντι σε θεμελιώδεις θεσμούς του πολιτεύματος, μεταξύ των οποίων εντάσσεται –και θα εξηγήσω γιατί- η παρούσα πρόταση μομφής. Δηλαδή με απασχολεί εντόνως η χρησιμοποίηση θεσμών του πολιτεύματος και ιδιαίτερα συνταγματικών διαδικασιών, κατά τρόπο που δεν τιμά τους θεσμούς, για να μην πω ότι τους ευτελίζει. Βεβαίως, οι θεσμοί είναι στο καθημερινό λεξιλόγιο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και αρέσκεται στο να εμφανίζεται ο προστάτης των θεσμών. Όμως, η πραγματική του συμπεριφορά αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο.
Και ξεκινώ από το βασικό φαινόμενο, που το θεωρώ ως μία κορυφαία εκδήλωση ευτελισμού των θεσμών, δηλαδή τη στάση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. απέναντι στην αναθεώρηση του Συντάγματος. Δεν μετέχει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και αυτό εκδηλώθηκε στην προηγούμενη Βουλή, όπου όλοι όσοι μετείχαμε σε αυτήν τη διαδικασία, θυμούμαστε ότι έγινε στο τέλος της αναθεωρητικής εργασίας της επιτροπής, εμφανίστηκε ως μία αντίδραση σε διαδικαστικές παρατυπίες, τις οποίες επεκαλέστη το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει και όλοι καταλάβαμε τότε, καθώς και το πανελλήνιο, ότι ο πραγματικός λόγος αποχώρησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν οι εσωτερικές αντιφάσεις και συγκρούσεις που υπήρχαν, ιδιαιτέρως ως προς το άρθρο 16.
Δηλαδή τι έγινε; Έγινε κάτι χαρακτηριστικό του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Μία κορυφαία διαδικασία, ένα θεσμό του πολιτεύματος τον χρησιμοποιεί ως διέξοδο για να ξεπεράσει στιγμιαίες ή μόνιμες εσωτερικές συγκρούσεις.
Εν πάση περιπτώσει, αυτό συνέβη στην προηγούμενη Βουλή. Αλλά εκείνο που εκπλήσσει είναι ότι σ’ αυτή την αναθεωρητική διαδικασία επαναλαμβάνεται η ίδια άρνηση συμμετοχής και παρουσιάζεται ως μια εκδήλωση έλλειψης σεβασμού στην παρούσα Βουλή με ποιο πρόσχημα; Έλλειψη εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση. Όμως το είπαμε και το ξαναλέμε, ότι η Κυβέρνηση δεν έχει άμεσο ρόλο και συμμετοχή στην Αναθεώρηση. Η Αναθεώρηση είναι ένα έργο των κομμάτων της Βουλής και των Βουλευτών και με τη στάση αυτή την οποία κρατεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σ’ αυτή τη δεύτερη Βουλή παγιδεύει ιδιαιτέρως τους νέους συναδέλφους, που μετέχουν για πρώτη φορά σ’ αυτή τη Βουλή και ιδιαιτέρως τους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στους οποίους αρνείται τη συμμετοχή σε μία κορυφαία πολιτειακή διαδικασία.
Πρέπει να σας πω, κύριοι συνάδελφοι, προς πληροφορίαν των Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι προχωρούμε πολύ καλά στην αναθεώρηση. Είμαστε στο τέλος των εργασιών της επιτροπής. Επικρατεί, πραγματικά, πνεύμα συνεργασίας και συναντίληψης, παρά τις βέβαιες διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των κομμάτων. Και πρέπει να σας πω ότι όλοι λυπούμαστε ειλικρινά για την απουσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ., διότι με τη συμμετοχή του θα ήταν δυνατόν η διαδικασία αυτή να παρουσιαστεί στον ελληνικό λαό σαν μία προσφορά στη στήριξη της Δημοκρατίας και των θεσμών.
Να διατηρήσουμε μια μικρή ελπίδα στο βάθος, μήπως στη συζήτηση στην Ολομέλεια θα υπάρξει δυνατότητα συνεργασίας; Αυτό θα ήταν μία πράξη ευθύνης για το ΠΑ.ΣΟ.Κ., πλήρους ευθύνης, όπως ο κ. Παπανδρέου διαβεβαίωσε ότι έχει το κόμμα του. Αυτά όσον αφορά τη στάση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην αναθεώρηση.
Και έρχομαι στην παρούσα πρόταση μομφής. Κύριοι συνάδελφοι, η πρόταση μομφής δεν είναι ούτε έντονη επερώτηση, δεν είναι απλά μία πράξη ελέγχου και κριτικής της Κυβέρνησης. Είναι μια κορυφαία πράξη αμφισβήτησης της κυβερνητικής ισχύος, που πρέπει να χρησιμοποιείται, κατά το Σύνταγμα και την παράδοση που υπάρχει, σε εξαιρετικές περιστάσεις. Δεν μπορεί να είναι ένα όπλο που χρησιμοποιείται για επιπόλαιους και περιστασιακούς λόγους, πράγμα που αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι το Σύνταγμα θέτει μία προθεσμία εξαμήνου, μέσα στην οποία δεν μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί αυτό το όπλο.
Και πότε χρησιμοποιείται ή πότε κανονικά θα έπρεπε να καταφεύγει η Αντιπολίτευση -καμιά φορά και η Συμπολίτευση, δεν αποκλείεται αυτό από το Σύνταγμα- προκειμένου να προκηρυχθούν εκλογές; Πότε πρέπει να καταφεύγει η Αντιπολίτευση στην πρόταση μομφής; Φυσικά, όταν διαπιστώνει ότι υπάρχει μια δυσαρμονία μεταξύ της εκπροσώπησης της Πλειοψηφίας της Βουλής και του λαϊκού αισθήματος.
Παλαιότερα, όπως ξέρουμε οι παλαιότεροι, αυτή η δυσαρμονία μπορούσε να λειτουργεί και αλλιώς προκαλώντας τη διάλυση της Βουλής. Ήταν μια προνομία του Προέδρου της Δημοκρατίας, που μπορούσε να διαλύσει τη Βουλή.
Σήμερα δεν υπάρχει αυτό. Ο μόνος τρόπος για να εκφραστεί, εάν υπάρχει δυσαρμονία, είναι να τεθεί θέμα μομφής προς την Κυβέρνηση. Επίσης, μπορεί να τεθεί, εάν υπάρχουν εξαιρετικές συνθήκες που μαρτυρούν ότι η Κυβέρνηση έχει εκφύγει από τη λαϊκή εντολή την οποία έχει λάβει.
Συντρέχει τίποτα τέτοιο στην παρούσα φάση; Η εντολή είναι πρόσφατη, μόλις έξι μηνών, οι δημοσκοπήσεις δίνουν σταθερό προβάδισμα στη Νέα Δημοκρατία και κυρίως, εμφανίζουν μία διαρκώς αυξανόμενη απόκλιση μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΠΑ.ΣΟ.Κ., πράγμα που αποδεικνύει ότι δεν συντρέχει καμία προϋπόθεση για να μπορούσε να τεθεί θέμα μομφής κατά της Κυβέρνησης.
Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι τι; Πρώτα απ’ όλα, η σύσφιξη της συνοχής της Νέας Δημοκρατίας. Και να υπήρχε για κάποια σπουδαία μεταρρυθμιστικά βήματα της Νέας Δημοκρατίας κάποια εσωτερική αμφισβήτηση, κάποια διαφορετική άποψη, αυτή εξαφανίζεται με μία πρόταση μομφής. Και αποδεικνύεται κάθε στιγμή ότι η συνοχή της Νέας Δημοκρατίας είναι εξαιρετικά έντονη.
Θα μπορούσε, βέβαια, η πρόταση μομφής να είναι και μία ευκαιρία για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να προβάλει νέες θέσεις, να συνδυαστεί μαζί με μία έντονη κριτική της Κυβέρνησης, και η ταυτόχρονη προβολή του αντιθέτου προγράμματος.
Ποιο είναι αυτό το πρόγραμμα; Ποιες είναι αυτές οι αντίθετες θέσεις; Δεν τις είδαμε πουθενά. Φαίνεται δε και από το κείμενο της πρότασης μομφής όπου τα δύο τρίτα αφορούν το ασφαλιστικό, για το οποίο μιλούσαμε σε πέντε συνεχείς συνεδριάσεις, αφορούν ορισμένα θέματα του παρελθόντος, θέματα διαφάνειας για τα οποία έχει γίνει εξαντλητική συζήτηση στη Βουλή και θέματα της προηγούμενης κοινοβουλευτικής περιόδου, για τα οποία απεφάνθη ο ελληνικός λαός.
Το συμπέρασμα ποιο είναι, κύριοι συνάδελφοι; Ότι με εξαιρετική ευκολία το ΠΑ.ΣΟ.Κ. -και, θα έλεγα, με ασυγχώρητη ελαφρότητα- ευτελίζει κάποιους κοινοβουλευτικούς θεσμούς, στους οποίους θα έπρεπε να εκφράζουμε βαθύτατο σεβασμό. Και ταυτόχρονα, με αυτή την πρόταση μομφής, έχασε και μια μεγάλη ευκαιρία. Διότι, αν στην πρόοδο του χρόνου, θα εμφανιζόντουσαν ενδεχομένως θέματα που θα απεδείκνυαν μία αδυναμία της Κυβέρνησης, με τη συνταγματική προθεσμία του εξαμήνου, αυτή την ευκαιρία τη χάνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Βέβαια, δεν είναι μόνο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που τηρεί αυτή τη στάση. Θα μπορούσα να αναφερθώ στη στάση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ο οποίος εμπλέκει αδικαιολόγητα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ασφαλώς, θα αναφερθούμε, όπως βλέπω, και στο θέμα του δημοψηφίσματος, το οποίο έρχεται.
Γεγονός είναι, πάντως, ένα, κύριοι συνάδελφοι: ότι απ’ όλες τις πτέρυγες έχουμε υποχρέωση να υποστηρίζουμε τους θεσμούς και να κατακρίνουμε, όποτε υπάρχει περίπτωση, οποιαδήποτε συμπεριφορά και κίνηση που τους προσβάλλει.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την Πρόεδρο, κυρία Μπενάκη.
Το λόγο έχει η κυρία Πατριανάκου.
ΦΕΒΡΩΝΙΑ ΠΑΤΡΙΑΝΑΚΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μου επιτρέψετε να κάνω μια παρένθεση που θα απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο στους Βουλευτές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Δικαίωμά σας, κύριοι συνάδελφοι, να χρησιμοποιείτε οποιοδήποτε κοινοβουλευτικό μέσο διαθέτετε, ώστε να ασκείτε σωστά το αντιπολιτευτικό σας έργο και για οποιοδήποτε λόγο εσείς κρίνετε. Δεν είναι δικαίωμά σας, όμως, να προσπαθείτε να αδυνατίζετε την Κυβέρνηση της χώρας στην πιο κρίσιμη φάση εθνικής διαπραγμάτευσης. Κλείνω την παρένθεση. Δεν κάνω περαιτέρω σχόλιο. Ας το κρίνει ο ελληνικός λαός.
«Η πρόταση δυσπιστίας είναι το πλέον ακραίο μέσο κοινοβουλευτικού ελέγχου, που βρίσκεται στη διάθεση της αντιπολίτευσης». Αυτή η διαπίστωση δεν είναι δική μου. Είναι γραπτή διατύπωση του εισηγητή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, κ. Βενιζέλου, στο βιβλίο του «Μαθήματα Συνταγματικού Δικαίου».
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. χρησιμοποιεί το πλέον ακραίο μέσο κοινοβουλευτικού ελέγχου, με την πλέον ακραία φρασεολογία, για να αντικρούσει μια δυναμική και διορατική μεταρρυθμιστική πολιτική, η οποία στηρίζεται σε μια αρραγή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όπως αυτή έχει προκύψει από μια νωπή και ισχυρή λαϊκή εντολή.
Στο σκεπτικό της πρότασης δυσπιστίας, μέσα από ένα θολό ιδεολογικό περίγραμμα -κύριο χαρακτηριστικό σας, βέβαια, τα τελευταία χρόνια- επανέρχεστε σε κλεμμένα συνθήματα, όπως της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας ή της ταξικής πολιτικής της Κυβέρνησης.
Ποια πολιτική είναι ταξική; Αυτή που συντηρούσε τα πανωτόκια ή αυτή που κατήργησε, απελευθερώνοντας από δυσβάσταχτο βάρος χιλιάδες εργαζόμενους και αγρότες και διέγραψε 1,8 δισεκατομμύρια χρέη; Ποια είναι ταξική πολιτική; Αυτή που φορολογούσε με ποσοστά έως 30% τη μεταβίβαση της γονικής περιουσίας ή αυτή που κατάργησε τον αντίστοιχο φόρο; Αυτή που δόμησε ένα άδικο και αναποτελεσματικό κοινωνικό κράτος ή αυτή που θέσπισε το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής και την κατώτατη εθνική σύνταξη; Αυτή που συμμετείχε στη λεηλασία της περιουσίας των πολιτών, μέσω της χρηματιστηριακής αγοράς ή αυτή που, μέσω ενός θεσμικού πλέγματος μέτρων και παρεμβάσεων, θωράκισε τη χώρα, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η επίδραση της διεθνούς κρίσης που τρέχει στην εγχώρια αγορά;
Για ποιο ταξικό κράτος μιλάτε, όταν η ακρίβεια και η ασυδοσία της αγοράς αποτελούσε το κύριο χαρακτηριστικό της μετά Ο.Ν.Ε. εποχής; Τα μεγαλύτερα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί ποτέ στην εγχώρια αγορά για παραβίαση ανταγωνισμού έχουν επιβληθεί επί των ταξικών ημερών της δικής μας διακυβέρνησης. Σούπερ μάρκετ, γαλακτοβιομηχανίες, εταιρείες πετρελαίων, εταιρείες τροφίμων.
Είναι ταξική πολιτική η κατάρτιση για πρώτη φορά Εθνικού Χωροταξικού Πλαισίου, τα πράσινα ενεργειακά κτήρια, οι πολιτικές ενίσχυσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, οι πολιτικές ενίσχυσης των βιολογικών καλλιεργειών, τα μέτρα πρόληψης και προστασίας από τις κλιματικές αλλαγές;
Κύριο συστατικό της επιχειρηματολογίας σας στην πρόταση δυσπιστίας είναι και η αναφορά σε ταξικές επιλογές της Κυβέρνησης στο ασφαλιστικό. Βέβαια, ο ίδιος ο εισηγητής σας, ο κ. Πάγκαλος, για πρώτη φορά από το Βήμα της Βουλής, εδώ και δέκα μέρες που συζητείται το ασφαλιστικό, ομολόγησε, έστω και με φειδώ, ότι με τις παρεμβάσεις μας δίνουμε παράταση πενταετίας στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας.
Είναι ταξική επιλογή η μεγαλύτερη διοικητική και οργανωτική παρέμβαση στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, μέσω της ενοποίησης των εκατόν τριάντα τριών ασφαλιστικών ταμείων σε δεκατρία και δεν είναι η ενοποίηση σε πέντε που προτείνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., σε τρία που προτείνει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., σ’ ένα που προτείνει ο ΛΑ.Ο.Σ.;
Είναι ταξική επιλογή η δημιουργία του Κεφαλαίου Αλληλεγγύης Γενεών που θα παραμείνει κλειδωμένο μέχρι το 2019 και στοχεύει στην άρρηκτη σχέση που πρέπει να διέπει την αλληλουχία και την αλληλεγγύη των γενεών;
Είναι ταξική επιλογή η στήριξη της μητρότητας, η αύξηση του πλασματικού χρόνου συνταξιοδότησης και η επέκταση του μέτρου, όχι μόνο στις ασφαλισμένες του I.K.A.-Ε.Τ.Α.Μ., αλλά σε όλα τα ταμεία, σε όλες τις εργαζόμενες μητέρες; Είναι ταξική επιλογή η άρση αδικιών και στρεβλώσεων και υπερβολών που έχει δομήσει η πελατειακή συμπεριφορά των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.;
Τα μέτρα για την καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής τι είδους πολιτική είναι; Μας αντιμετωπίζετε με παρωχημένη ιδεολογία και ορολογία της δεκαετίας του 1970. Πώς αντιμετωπίζετε τις προκλήσεις του 21ου αιώνα; Απόντες στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Απόντες, όπως σας είπε η κυρία Πρόεδρος, στη Συνταγματική Αναθεώρηση. Απόντες στο διάλογο για το ασφαλιστικό.
Δεν έχετε υπερψηφίσει ούτε ένα νομοσχέδιο από τα είκοσι δύο στην τρέχουσα κοινοβουλευτική περίοδο ούτε αυτό ακόμα για το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής.
Πού ήσασταν στο νομοσχέδιο κατά της φοροδιαφυγής ή στο νομοσχέδιο για την κατάργηση του φόρου κληρονομιάς, της γονικής παροχής και της αγοράς πρώτης κατοικίας;
Πού ήσασταν στο νομοσχέδιο για το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς, στο νομοσχέδιο για την έρευνα και την τεχνολογία, στα μέτρα ενίσχυσης των γυναικών στην πολιτική και την επιστήμη;
Πού ήσασταν όταν παίρναμε μέτρα για την επιτάχυνση στην απονομή της δικαιοσύνης;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Με την πρόταση δυσπιστίας, διακόψατε τη συζήτηση του σχεδίου νόμου για την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και την επεξεργασία ενός νομοσχεδίου-τομή για τη διοικητική δικαιοσύνη.
Αν για κάτι μπορείτε να μας κατηγορήσετε, είναι για το ότι ο λαός δεν γνωρίζει το έργο μας. Δεν είναι σωστά ενημερωμένος για τις πραγματικές προβλέψεις και πρόνοιες του ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Αυτό, όμως, που σίγουρα γνωρίζει ο λαός μας είναι ότι δεν βάλαμε διαχωριστική κόκκινη γραμμή με την κοινωνία, όπως λέτε στο κείμενο της πρότασής σας, αλλά βάλαμε διαχωριστική πράσινη γραμμή με το σπάταλο γραφειοκρατικό, αναποτελεσματικό κράτος, με τις δυνάμεις της συντήρησης και των προνομιακών κεκτημένων, με τις νοοτροπίες και τις αγκυλώσεις που παρήγαγαν οι πολιτικές του χθες. Προκαλέσατε δώδεκα ονομαστικές ψηφοφορίες. Μόνο που έλειπαν σε όλες Βουλευτές σας, προεξοφλώντας βέβαια το μάταιο του εγχειρήματος.
Εμείς ήμασταν όλοι εδώ. Δεν έλειπε κανένας. Εσείς λειτουργείτε με όρους δημοσκοπικής δημοκρατίας. Τα κόμματα διαμαρτυρίας δικαιολογούνται. Διεκδικούν όλες ανεξαιρέτως τις ελεύθερες ψήφους, χωρίς όρους, χωρίς προϋποθέσεις. Εσείς, όμως, σαν κόμμα διεκδίκησης της διακυβέρνησης της χώρας, δεν πρέπει να διαλέξετε με ποιες νοοτροπίες θα συγκρουστείτε, με ποια κατεστημένα θα αντιδράσετε; Δεν πρέπει να ξεκαθαρίσετε στο λαό τις πολιτικές σας θέσεις;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Εμείς λέμε ξεκάθαρα στο λαό μας: Εθνική ομοψυχία, ισχυρή ανάπτυξη και παραγωγή εθνικού πλούτου. Περισσότερο και καλύτερο κοινωνικό κράτος. Κοινωνική συνοχή. Πρωτοπορία στην εκπαίδευση, την έρευνα και την τεχνολογία. Στήριξη στην ελληνική οικογένεια. Προστασία της τρίτης ηλικίας. Δύναμη στην ομογένεια. Περιβαλλοντική προστασία.
Αυτό είναι το όραμά μας. Αυτό υπηρετούμε με αρραγή ενότητα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κα Πατριανάκου.
Το λόγο έχει ο κ. Ρήγας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουν περάσει μόλις έξι μήνες από την ημέρα που η Νέα Δημοκρατία πήρε για δεύτερη φορά την εντολή της διακυβέρνησης της χώρας.
Έξι μήνες και η πολιτική σας δεν έχει ούτε την αθωότητα ενός νηπίου ούτε το σφρίγος, το δυναμισμό και την προοδευτικότητα –έστω- ενός εφήβου, αλλά το συντηρητισμό ενός υπέργηρου. Είναι μια πολιτική συντηρητική, μια πολιτική που άρχισε να εκδηλώνει τις πιο ακραίες μορφές συντηρητισμού, όπως έγινε με το σχέδιο νόμου για την τροποποίηση του ασφαλιστικού.
Πέρασε μία τετραετία, μια τετραετία, όπου προσπαθήσατε απλά και μόνο να επανιδρύσετε το πελατειακό, αυταρχικό, κομματικό σας κράτος. Μια τετραετία όπου ο λαός εξεγέρθηκε για την απραξία σας. Και έρχεστε τώρα τη δεύτερη τετραετία και ξεκινάτε με το ασφαλιστικό σχέδιο νόμου, πλήττοντας καίρια, κεκτημένα, κατοχυρωμένα δικαιώματα εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και αναρωτιέστε γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προχώρησε στην κατάθεση πρότασης δυσπιστίας σε βάρος της Κυβέρνησης.
Πήραμε την απόφαση να ενεργοποιήσουμε μία κορυφαία πολιτική πρωτοβουλία κοινοβουλευτικού ελέγχου, γιατί θεωρούμε ότι αυτό το νομοθετικό έκτρωμα, το οποίο ονομάζεται μεταρρύθμιση, είναι η απαρχή παρεμβάσεων που θα συνεχίσετε να κάνετε στο μέλλον, γιατί «πίσω είναι τα καλά».
Μετά από αυτή σας τη νομοθετική πρωτοβουλία, έρχονται και άλλα δεινά. Έρχεται η περίφημη διοικητική μεταρρύθμιση, όπου είναι φανερό τι πρόκειται να συμβεί. Πέντε κρατικές περιφέρειες, δεκαεφτά υπερνομαρχίες και τετρακόσιοι περίπου δήμοι. Αυτό είναι το μεγάλο σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας για τη διοικητική μεταρρύθμιση, την αποκέντρωση. Έρχεται και το ασφαλιστικό για τους δημοσίους υπαλλήλους και το εθνικό χωροταξικό και πολλά άλλα, για να ολοκληρώσουν την αντιλαϊκή σας πολιτική.
Και μας ρωτάτε γιατί προχωρήσαμε σ’ αυτή την πρόταση μομφής σε βάρος της Κυβέρνησης! Γιατί εσείς βλέπετε από έξω προς τα μέσα. Δεν ακούτε. Δεν αντιλαμβάνεστε τη λαϊκή αγανάκτηση και οργή. Εμείς βλέπουμε από μέσα προς τα έξω. Βλέπουμε έναν κόσμο ο οποίος είναι εξεγερμένος, μια κοινωνία η οποία είναι ανάστατη, μια κοινωνία η οποία διαμαρτύρεται. Διαμαρτύρεται γι’ αυτή την εικονική πραγματικότητα την οποία παρουσιάζετε. Είναι ίσως οι επιθυμίες σας αυτά που λέτε. Όμως, δεν είναι η πραγματικότητα. Θα θέλαμε κι εμείς να είναι έτσι. Όμως, δεν θα σας κρίνει ούτε ο θεός ούτε η ιστορία, αλλά εμείς. Και γι’ αυτό πήραμε αυτή την πρωτοβουλία. Και θα σας κρίνουμε συνεχώς. Γιατί νομίζατε πως επειδή πράγματι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε κάποια εσωτερικά προβλήματα, είχατε ξοφλήσει μ’ αυτό το χώρο, ότι θα μπορέσετε ανεμπόδιστα από εδώ και πέρα, ένας άφαντος Πρωθυπουργός και μία οριακή Πλειοψηφία στη Βουλή, να διαφεντεύετε τις τύχες αυτού του τόπου.
Ε, όχι, λοιπόν! Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ούτε εξαφανίστηκε ούτε διαλύθηκε. Θα είναι εδώ, θα είναι κάθε μέρα μπροστά σας και «δεν θα σας αφήσει σε χλωρό κλαρί». Αυτό να το ξέρετε. Να το ξέρετε, γιατί όλα αυτά τα οποία υποσχεθήκατε απέναντι στον ελληνικό λαό αποδείχθηκαν τελικά υποσχέσεις και επιταγές, χωρίς αντίκρισμα.
Μια και αναφερθήκατε προηγουμένως στον αγροτικό τομέα, θα ήθελα επειδή εκπροσωπώ νησιώτικη περιφέρεια, να αναφερθώ στην εξαφάνιση, κυριολεκτικά, του πρωτογενή τομέα παραγωγής. Αυτή τη στιγμή, οι κτηνοτρόφοι, οι αγρότες δεινοπαθούν. Ελάτε να δείτε πόσο έχει μειωθεί πλέον η αγροτική παραγωγή, πόσοι αγρότες μπορούν να αντιμετωπίσουν τις υπερβολικές τιμές των ζωοτροφών, των λιπασμάτων, τις καθυστερήσεις στην καταβολή των επιδοτήσεων. Όλα αυτά δημιουργούν μια ασφυκτική κατάσταση στον πρωτογενή τομέα.
Και επίσης, η ώρα της περιφέρειας έφθασε μόνο στα λόγια. Αυτή τη στιγμή, συγκροτήσατε πάλι πέντε υδροκέφαλες αναπτυξιακές υπερπεριφέρειες, για να συγκεντρώσετε τον προγραμματισμό στο κέντρο και να διαχειριστείτε από εδώ τα κονδύλια του ΕΣΠΑ.
Οι Κυκλάδες, ο Νομός που εκπροσωπώ, αυτή την τέταρτη προγραμματική περίοδο θα πάρουν πολύ λιγότερα χρήματα από κάθε άλλη φορά. Οι υποδομές καθυστερούν. Τα αεροδρόμια των Κυκλάδων πήγαν στις ελληνικές καλένδες. Δεν υπάρχει πολιτική στις μεταφορές. Δεν υπάρχει πολιτική στην υγεία. Οι παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας υποβαθμίζονται καθημερινά. Αυτά μεταφέρει σήμερα ο κόσμος των νησιών για την έλλειψη νησιώτικων πολιτικών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς πήραμε μια πρωτοβουλία, θεωρώντας ότι είναι ύψιστο χρέος μας και ευθύνη μας να αποκαλύψουμε στον ελληνικό λαό την πολιτική σας και να αντιπαρατεθούμε μέσα και έξω από τη Βουλή σε αυτήν την πολιτική.
Εσείς τι κάνατε; Καταναλώσατε το μεγαλύτερο μέρος των τοποθετήσεών σας, με ελάχιστες εξαιρέσεις, στο να μετατραπείτε σε πολιτικούς σχολιαστές και αναλυτές, να αναλύσετε τις σχέσεις ΠΑ.ΣΟ.Κ.-Συνασπισμού, να αναλύσετε την κρίση της ιδεολογίας του σοσιαλισμού, να αποφανθείτε για το εάν έχει μέλλον η σοσιαλδημοκρατία. Δεν μας είπατε τίποτα «για την ταμπακιέρα». Δεν μας είπατε τίποτα για την πολιτική σας.
Ο ελληνικός λαός δεν περιμένει να βρείτε άλλοθι, ερμηνεύοντας τα εσωτερικά του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτά μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε –και το κάνουμε- με πολύ καλύτερο τρόπο από εσάς. Από εσάς περιμένει ο ελληνικός λαός να σταματήσετε πλέον τις «εξεγέρσεις» στα τηλεοπτικά παράθυρα, να σταματήσετε τις αμφισβητήσεις και τις «ανταρσίες» στις τηλεοπτικές εκπομπές και να αναλάβετε τις ευθύνες σας απέναντι στον ελληνικό λαό. Και βέβαια, καταλαβαίνουμε το αίσθημα αυτοσυντήρησης που σας κάνει να είστε παρόντες, όταν γίνονται ονομαστικές ψηφοφορίες.
Αυτό, όμως, δεν σας σώζει. Ο ελληνικός λαός έχει πλέον αντιληφθεί ότι είστε μια Κυβέρνηση και ότι εσείς συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας στηρίζετε μια κυβέρνηση που δεν έχει να προσφέρει τίποτα περισσότερο στον τόπο.
Εμείς αναλάβαμε αυτήν την πρωτοβουλία και όχι μόνο με τρόπο αρνητικό, αλλά καταθέτοντας και τις προτάσεις μας και για το ασφαλιστικό και για τη διέξοδο της χώρας από την κρίση. Αυτό θα το κάνουμε μέχρι τέλους, μέχρι που ο ελληνικός λαός με την ψήφο του στις επόμενες εκλογές να απαλλαγεί από μια Κυβέρνηση που οδηγεί τη χώρα σ’ ένα κατήφορο χωρίς επιστροφή.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε το συνάδελφο κ. Ρήγα.
Το λόγο τώρα έχει ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Γεώργιος Βουλγαράκης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι προφανές ότι το τελευταίο διάστημα η πολιτική ζωή της χώρας κυριαρχείται από τακτικισμούς και από ένα παιχνίδι εντυπώσεων, το οποίο διαμορφώνει στα μάτια των πολιτών μια εικόνα θεάτρου παραλόγου.
Η πολιτική συζήτηση, με ευθύνη της Αντιπολίτευσης αλλά και των ελεγχόμενων απ’ αυτή μηχανισμών, εξαντλείται σε μια ατέρμονη δικονομία, μια δικονομία που ξεκινάει από μια ρητορεία πολύ υψηλών τόνων και φθάνει μέχρι αυτήν την κατάθεση της πρότασης μομφής.
«Μα, καλά –λένε στην Αντιπολίτευση- δεν έχει δικαίωμα η Αξιωματική Αντιπολίτευση να χρησιμοποιήσει τα συνταγματικά μέσα, προκειμένου να ελέγξει την Κυβέρνηση;» Ασφαλώς. Δεν μπορούμε εμείς να επιλέξουμε τον τρόπο με τον οποίο θα αντιπολιτευτείτε στην Κυβέρνηση. Προφανώς, κάθε κόμμα διαμορφώνει ελεύθερα την πολιτική του, εκτιμώντας την κατάσταση και τη συγκυρία.
Το ζήτημα σε κάθε περίπτωση δεν είναι αυτό. Άλλωστε, εσείς οι ίδιοι αποφασίσατε πώς θα κινηθείτε. Όμως, μπορούμε να κρίνουμε τον τρόπο με τον οποίο κινείστε, όπως κρίνει ο ελληνικός λαός αυτά που λέμε εμείς, όπου σε τελική ανάλυση κρινόμαστε όλοι και ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του.
Το ερώτημα, λοιπόν, που τίθεται είναι τι εξυπηρετεί η συγκεκριμένη πρόταση μομφής; Μήπως η Κυβέρνηση θα απολέσει τη δεδηλωμένη; Περιμένει κανείς την Παρασκευή το βράδυ να πέσει η Κυβέρνηση; Προφανώς, όχι. Άλλωστε πρόσφατες επαναλαμβανόμενες ονομαστικές ψηφοφορίες έχουν δώσει μια σαφή απάντηση.
Πέραν αυτού, όμως, είναι πρωτοφανές την ώρα που έχουν προηγηθεί αυτές ακριβώς οι ονομαστικές ψηφοφορίες και στο νομοσχέδιο για την κοινωνική ασφάλιση και στο νομοσχέδιο για τα λιμάνια, την ώρα που εκκρεμεί ονομαστική ψηφοφορία για την ψήφιση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου στο σύνολό του, την ώρα που έχει ήδη προαναγγελθεί η πρόταση για συζήτηση δημοψηφίσματος, να κατατίθεται μια πρόταση μομφής εναντίον της Κυβέρνησης, που προέρχεται μάλιστα από μια πρόσφατη λαϊκή ετυμηγορία.
Τι συνέβη, λοιπόν; Συνέβη τίποτα εξαιρετικό; Παρενεβλήθη κάτι συνταρακτικό αυτές τις μέρες που ανέτρεψε την πορεία των πραγμάτων και την εκτίμηση των πολιτικών δυνάμεων για την ισχύ της Κυβέρνησης και την πιθανότητά της να παραμείνει με αυτοδύναμη πλειοψηφία στη Βουλή;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι σε αυτήν την Αίθουσα καταλαβαίνουμε ότι πρόταση δυσπιστίας κατατέθηκε μεν στην Κυβέρνηση, αλλά στην πραγματικότητα απευθύνεται στο εσωτερικό του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στο εσωτερικό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς.
Το όλο εγχείρημα αποσκοπεί αφενός στο να πείσει πως το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ένα ενωμένο κόμμα, γι’ αυτό και ο ορισμός του πρώτου ομιλητή του κυρίου Βενιζέλου, αλλά ταυτόχρονα να δείξει ότι παίρνει μια πρωτοβουλία κινήσεων, την ώρα που αισθάνεται πιεσμένο, διότι βλέπει ότι οι πρωτοβουλίες, η μία μετά την άλλη, δεν ανήκουν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά ανήκουν στο χώρο της ευρύτερης Αριστεράς. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτή όμως η αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να καταλάβετε ότι δεν γίνεται αντιληπτή μόνο από τους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ», αλλά γίνεται κατανοητή και από ολόκληρο τον ελληνικό λαό.
Η τακτική που έχετε διαμορφώσει τελευταία, επιτρέψτε μου να πω, χωρίς να σας δίδει απολύτως πολιτικό όφελος, ταυτόχρονα σας στερεί αξιοπιστία. Ταυτόχρονα, δημιουργεί μια θολή εικόνα για το τι λέτε, πώς το λέτε, πότε το λέτε, τι περιμένετε από αυτό, τι διεκδικείτε και τι προτείνετε. Το ίδιο αποδεικνύεται και με τη στάση την οποία πήρατε για το περίφημο δημοψήφισμα.
Υπήρξε, λοιπόν, η πρόταση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., η οποία έθεσε το θέμα του δημοψηφίσματος. Στην αρχή τη χλευάσατε. Αυτό έκαναν οι διάφοροι οι οποίοι μιλούσαν στην Αίθουσα αναφερόμενοι στο θέμα αυτό. Όταν είδατε ότι η άποψη αυτή ζυμώνεται με συγκεκριμένο τρόπο σ’ ένα ευαίσθητο πολιτικά ακροατήριο, το οποίο προφανώς εκτιμάτε ότι σας αφορά αλλάξατε άποψη. Αλλάξατε άποψη κι εσείς με τη δική σας πλειοψηφία είπατε ότι αυτή η πρόταση θα συζητηθεί. Θυμίζω ότι για να συζητηθεί η πρόταση δημοψηφίσματος χρειάζεται ο αριθμός των εκατόν είκοσι Βουλευτών.
Και τι μας είπατε εδώ, προκειμένου να τεκμηριώσετε αυτήν ακριβώς την αλλαγή στάσης την οποία επιδείξατε; Μας είπατε ότι υπάρχει μία καθολική αντίδραση του ελληνικού λαού και αυτή αποδεικνύεται και από τις μετρήσεις, οι οποίες τεκμηριώνουν του λόγου το αληθές.
Αφού, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., επικαλείστε, λοιπόν, τις δημοσκοπήσεις για να δείξετε ότι η επιλογή σας του δημοψηφίσματος είναι σωστή, γιατί δεν διαβάζετε τις ίδιες δημοσκοπήσεις, οι οποίες λένε πως η διαφορά με τη Νέα Δημοκρατία είναι τεράστια, πως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό, πως η απόσταση που χωρίζει τη Νέα Δημοκρατία από τα υπόλοιπα κόμματα είναι μεγάλη και πως η Νέα Δημοκρατία σε περίπτωση εκλογής, έχει μία σαφή υπεροχή και πιθανότατα νίκη με βάση την παράσταση νίκης;
Άρα, λοιπόν, μιλάμε για μία πολιτική a la carte, μιλάμε για μία προσέγγιση ζητημάτων a la carte, θεωρώντας ότι όλοι οι υπόλοιποι στους οποίους απευθύνεται δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν τι είναι αυτό που λέτε και τι είναι αυτό το οποίο περιμένετε να συμβεί από αυτό το οποίο λέτε.
Δεν είναι όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να είμαστε ειλικρινείς, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το οποίο έχει τελευταία προβεί σε ακρότητες. Είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ που ακολουθεί, προφανώς διότι θέλει και αυτό με τη σειρά του να αποδείξει ότι μπορεί να επαναληφθεί ενδεχομένως το εγχείρημα του 1977, κάτι το οποίο έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., προσπαθώντας να περάσει την Ένωση Κέντρου και να γίνει αυτό Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Και αν μεν τα λάθη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. περιορίζονται στο εσωτερικό του, είναι απολύτως δικαίωμά του. Εάν όμως τα λάθη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. απευθύνονται και επηρεάζουν ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό, τότε επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό αφορά όλους μας.
Και ερωτώ: Τι δουλειά είχε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εμπλοκή του Προέδρου της Δημοκρατίας, δηλαδή του κορυφαίου πολιτειακού παράγοντα στην τρέχουσα πολιτική διαμάχη των κομμάτων; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι αυτού του είδους οι επιλογές δημιουργούν καίριο πρόβλημα στη δημοκρατία; Δεν γνωρίζετε την ιστορία; Δεν γνωρίζετε ότι για να μπορέσει ο ελληνικός λαός να ισορροπήσει σ’ αυτό το πολίτευμα, το οποίο έχει επιλέξει πέρασε πάρα πολύς καιρός και δόθηκαν πάρα πολλοί αγώνες;
Θεωρώ συνεπώς, ότι και ο τακτικισμός έχει τα όριά του, αλλά και η ανοχή των πολιτών έχει τα όριά της. Και φυσικά, η αξιολόγηση την οποία κάνουν, νομίζω ότι μπορεί να αποτυπωθεί ανάλογα με αυτά τα οποία βλέπουν και εισπράττουν από τη δράση των Κομμάτων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εάν κάποιος αποδεχόταν το σκεπτικό της πρότασης δυσπιστίας, ουσιαστικά θα αποδεχόταν ότι η σημερινή Ελλάδα είναι μία χώρα καθυστερημένη, είναι μία χώρα υποανάπτυκτη, είναι μία χώρα που οπισθοδρομεί, που τρέχει στον κατήφορο. Με άλλα λόγια, δηλαδή, είναι η χώρα που τα τέσσερα τελευταία χρόνια όχι απλώς έκανε βήματα πίσω, αλλά καταστράφηκε.
Υπάρχει, λοιπόν, ένα κεντρικό ερώτημα. Μπορεί κανένας από την Αίθουσα αυτή να ισχυριστεί εδώ στην Αίθουσα ή ακόμα και στην εκλογική του περιφέρεια ότι η Ελλάδα του 2004, αυτή που παρέλαβε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ήταν μία χώρα με δυναμική οικονομία; Ήταν μία χώρα μ’ ένα σύγχρονο κράτος, με μία παιδεία η οποία παρήγαγε επιστήμονες; Ήταν μία χώρα με νοσοκομεία, τα οποία ήταν σε θέση να παρέχουν υγειονομικές υπηρεσίες κατά τρόπο άψογο και απόλυτο; Το ισχυρίζεται στην Αίθουσα αυτή κανείς;
Να αναφερθώ στα σημεία, τα οποία θέτετε στην πρόταση δυσπιστίας. Μπορείτε να ισχυριστείτε ότι τότε τα ασφαλιστικά ταμεία ήταν υγιή, ήταν βιώσιμα; Ότι η Ολυμπιακή Αεροπορία, παραδείγματος χάριν, είχε αναπτυξιακή προοπτική; Ότι η ακρίβεια δεν υπήρχε στο διάλογο των πολιτών;
Αυτή ήταν η Ελλάδα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Διότι άλλα κατέδειξαν οι δύο αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις. Γιατί άλλα αναδεικνύουν όλες οι εκθέσεις των διεθνών οργανισμών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί άλλα βιώνουν οι Έλληνες και βίωναν στην καθημερινότητά τους.
Δεν ισχυρίζομαι, φυσικά, ότι όλα τότε ήταν μαύρα. Δεν προσχωρώ στη δική σας ισοπεδωτική λογική, τη μηδενιστική λογική. Υποστηρίζω, όμως, ότι η Ελλάδα ήταν μια χώρα με σοβαρά διαρθρωτικά προβλήματα, με σοβαρά δομικά προβλήματα, που κανένας δεν τολμούσε να αναδείξει και πολύ περισσότερο απ’ αυτό, κανένας δεν διενοείτο να επιλύσει. Κι όταν καμμιά φορά το κάνατε, το κάνατε με μια συντηρητική, μια διαχειριστική λογική, που ως πρώτο στόχο είχε να μη θίξει κατεστημένα συμφέροντα, να μη θίξει κατεστημένες νοοτροπίες, να μη θίξει συμφέροντα τα οποία εν τω μεταξύ οι ίδιοι είχατε οικοδομήσει.
Και εδώ ακριβώς βρίσκεται η μεγάλη διαφορά, κατά την άποψή μου και το κλειδί για κάθε πραγματική αναπτυξιακή, σύγχρονη πολιτική. Δηλαδή τι; Η αλλαγή της νοοτροπίας. Γιατί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η νοοτροπία εμπεριέχει μια κουλτούρα ετών, που λειτουργεί άλλοτε ανασχετικά και άλλοτε ενισχυτικά, κάθε πολιτικής η οποία προωθείται.
Πιστεύει κανείς ότι μπορούμε να προχωρήσουμε ως χώρα, με τη λογική ότι θα επιβιώνουμε επ’ άπειρο με δανεικά; Ότι μπορούμε να επιβιώνουμε, χωρίς να εκσυγχρονιστούμε, χωρίς να εκσυγχρονίσουμε την παραγωγική μας βάση, χωρίς να απελευθερώσουμε τις δημιουργικές δυνάμεις της οικονομίας;
Ειλικρινά, ισχυρίζεται κανείς ότι μπορούμε να προχωρήσουμε ως χώρα, αν πέρα από τα δικαιώματα που έχει η κάθε κοινωνική ομάδα, δεν έχει και καθορισμένες υποχρεώσεις για το κοινωνικό σύνολο;
Πραγματικά, πιστεύει κανείς από μας ότι μπορούμε να προχωρήσουμε, αν συνεχίσουμε να κρύβουμε τα προβλήματα «κάτω από το χαλί», να τα μεταφέρουμε στις επόμενες γενιές και να θεωρούμε ότι έτσι έχουμε προσφέρει στην πολιτική, αυτά τα οποία μπορούσαμε να προσφέρουμε;
Πιστεύει κανείς ότι μπορούμε να προχωρήσουμε εάν ο κοινωνικός διάλογος αποτελεί πρόσχημα και όχι διαδικασία να φθάσει κανείς σε προτάσεις ισορροπίας, οι οποίες είναι αποδεκτές από το κοινωνικό σύνολο;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι προφανές ότι με τέτοιου είδους πολιτικές η Ελλάδα δεν μπορεί να πάει πουθενά. Αλλά αυτές τις πολιτικές ο λαός έδωσε σαφή εντολή στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να τις αφήσει στην άκρη, να προχωρήσει δυνατά, να προχωρήσει σταθερά.
Και η μεγαλύτερη συνεισφορά της Κυβέρνησης Καραμανλή είναι ακριβώς αυτή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Δηλαδή η έμπρακτη, η ειλικρινής προσπάθεια να δημιουργήσουμε στη χώρα μια νέα νοοτροπία. Τη νοοτροπία της συλλογικής προσπάθειας, του μέτρου, του ουσιαστικού, εποικοδομητικού διαλόγου, των αλλαγών, τη νοοτροπία των μεταρρυθμίσεων. Γιατί μόνο με μια τέτοια νοοτροπία μπορούμε να καλύψουμε το χαμένο έδαφος πολλών δεκαετιών και να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις του αύριο. Γιατί μόνο με μια τέτοια νοοτροπία θα μπορέσουμε να ενεργοποιήσουμε και να συνενώσουμε τις κοινωνικές δυνάμεις.
Και είναι γεγονός ότι αυτή η προσπάθεια είναι προφανώς δύσκολη. Ανατρέπει λογικές ετών, λογικές που η πολιτική δεν λειτουργούσε παραδειγματικά, αλλά λειτουργούσε συντηρητικά, λειτουργούσε φοβικά, λειτουργούσε με ταμπού. Προσκρούει σε συντεχνιακές λογικές, που δεν αναγνωρίζουν τίποτα περισσότερο από το μικρόκοσμό τους. Κάθε αλλαγή, όμως, δημιουργεί και αντιδράσεις και κάθε πολιτική απαιτεί και ένα χρόνο ωρίμανσης. Η ουσία είναι να γίνονται βήματα, να παράγονται αποτελέσματα, να ανοίγονται προοπτικές, να χαράσσονται δρόμοι, να πηγαίνει η χώρα μπροστά.
Κι αυτό κάναμε. Καταφέραμε να βγάλουμε την ελληνική οικονομία από το καθεστώς της δημοσιονομικής επιτήρησης και να μειώσουμε εντυπωσιακά το δημόσιο έλλειμμα. Διατηρήσαμε τους πλέον υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης σε όλη τη ζώνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυξήσαμε εντυπωσιακά τις εξαγωγές και αυξήσαμε επίσης τις άμεσες ξένες επενδύσεις. Μειώσαμε για πρώτη φορά την ανεργία στα όρια κάτω του 8%. Δρομολογήσαμε 12.000.000.000 ευρώ επενδύσεις μέσω της αξιοποίησης του νόμου για τη σύμπραξη δημοσίου με ιδιωτικό τομέα. Μειώσαμε τα φορολογικά βάρη σε δυόμισι εκατομμύρια συμπολίτες μας, με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, με τη γενναία φορολογική μεταρρύθμιση. Αυξήσαμε κατά 75% την απορροφητικότητα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Διασφαλίσαμε 20.000.000.000 ευρώ, το 80% των οποίων θα κατευθυνθεί στην περιφέρεια.
Προχωρήσαμε στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Μεταρρύθμιση που έδωσε τις βάσεις για να ενισχυθεί η αυτοτέλεια, η ανταγωνιστικότητα και η λειτουργικότητα των δημόσιων πανεπιστημίων.
Ξεκινήσαμε την υλοποίηση του μεγαλύτερου προγράμματος δημοσίων επενδύσεων που γνώρισε ποτέ η χώρα, ενώ πολλαπλασιάσαμε τα οφέλη από την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, την ανάπτυξη του τουρισμού, την ανάπτυξη της ναυτιλίας.
Όλα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δικαιολογούν, ή επιβεβαιώνουν τις κατηγορίες τις οποίες απευθύνετε στην Κυβέρνηση; Περιγράφουν δηλαδή μια χώρα σε τέλμα και υπανάπτυξη; Στοιχειοθετούν απαισιοδοξία και ανησυχία για το μέλλον; Συνιστούν μία ταξική πολιτική σε βάρος των πολλών και υπέρ των ολίγων; Και τελικά, πώς οριοθετείτε ακριβώς αυτήν την πολιτική, για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε στην Αίθουσα αυτή; Με θεωρητικές διακηρύξεις, με ευχολόγια, με άρνηση των πραγματικών δεδομένων, με άρνηση της πραγματικότητας, με εμμονή σε συνταγές της δεκαετίας του ’80, με δογματισμούς, με παλαιοσυντηρητικές πρακτικές;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς μιλάμε με πράξεις. Υλοποιήσαμε στον τρέχοντα προϋπολογισμό όλες, μα όλες, τις βασικές δεσμεύσεις τις οποίες κάναμε προεκλογικά, αυτές τις οποίες κατηγορούσατε ότι την επομένη των εκλογών θα ξεχάσουμε. Αυξήσαμε το Ε.Κ.Α.Σ., την αγροτική σύνταξη, το επίδομα ανεργίας, ενισχύσαμε τις τρίτεκνες οικογένειες, θεσμοθετήσαμε το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, αναμορφώσαμε το φόρο γονικών παροχών και κληρονομιάς και απαλλάξαμε την πρώτη κατοικία από κάθε φορολογία, εξομοιώσαμε τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης Πετρελαίου Θέρμανσης και Κίνησης, δίνοντας ένα ισχυρό πλήγμα στην παραοικονομία και στο κύκλωμα λαθρεμπορίας καυσίμων.
Αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποια είναι η δική σας πρόταση για τα πραγματικά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα; Δεν την έχουμε ακούσει στην Αίθουσα αυτή. Ποιο είναι το δικό σας όραμα για την ελληνική κοινωνία; Είναι η κατάληψη της εξουσίας; Θεωρείτε ότι ακόμα και αν αυτό επιδιώκετε, αρκεί; Επιτρέψτε μου να σας πω ότι έχετε πάρει λάθος δρόμο, το δρόμο της αναξιοπιστίας και του καιροσκοπισμού. Και μεγαλύτερη απόδειξη γι’ αυτό, είναι η χρονική περίοδος την οποία επιλέγετε να καταθέσετε την πρόταση δυσπιστίας. Θέλετε να εκφράσετε τη λαϊκή δυσαρέσκεια για το περιεχόμενο της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης; Θέλετε να προστατεύσετε τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων; Από ποιους, κυρίες και κύριοι; Από αυτούς οι οποίοι, κατά κοινή ομολογία, το 1992 έσωσαν το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας με τις γενναίες νομοθετικές παρεμβάσεις εκείνης της περιόδου; Από την παράταξη που σήμερα με θάρρος, με πραγματική κοινωνική ευαισθησία πραγματοποιεί τις αναγκαίες παρεμβάσεις, για να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα του συστήματος και τα δικαιώματα των επόμενων γενεών;
Επικαλείσθε συνέχεια την ανάγκη καταπολέμησης της εισφοροδιαφυγής ως βασικό αίτιο των σημερινών προβλημάτων. Συμφωνούμε απολύτως, έχετε δίκιο. Αλλά πώς θα καταπολεμηθεί στην πράξη η εισφοροδιαφυγή; Με πολυκερματισμένους ελεγκτικούς μηχανισμούς, με ταμεία που διαχειρίζονται δισεκατομμύρια ευρώ, χωρίς καν να δημοσιοποιούν τους ισολογισμούς τους, χωρίς μηχανογράφηση, για να υπάρχουν συγκριτικές μελέτες ανάμεσα στα ταμεία; Γιατί αυτά συνέβαιναν επί των ημερών σας. Έτσι λειτουργούσε το ασφαλιστικό σύστημα, έτσι λειτουργούσαν τα ταμεία. Τι μας προτείνετε δηλαδή; Μας προτείνετε να λύσουμε το ασφαλιστικό πρόβλημα, χωρίς να κάνουμε καμμία αλλαγή, αλλά εκδίδοντας μόνο κυβερνητικές ανακοινώσεις και δελτία Τύπου; Αυτό μας προτείνετε;
Μία άλλη αντίστοιχη ανεύθυνη συμπεριφορά επιδεικνύετε στο θέμα της αξιοποίησης των λιμένων. Καταστροφολογία, κατηγορίες για εκποίηση δημόσιου πλούτου, κορώνες για ακύρωση της πολιτικής μας. Προτείνετε να μην προχωρήσουμε στη στρατηγική συνεργασία με ιδιώτες επενδυτές, επικαλούμενοι το δημόσιο συμφέρον. Για ποιο δημόσιο συμφέρον μιλάτε; Πώς ορίζετε το δημόσιο συμφέρον; Είναι δημόσιο συμφέρον η μη προσαρμογή στη διεθνή πραγματικότητα; Είναι δημόσιο συμφέρον η μη υλοποίηση επενδύσεων; Είναι δημόσιο συμφέρον η άρνηση να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις που συμβαίνουν στον κόσμο; Είναι δημόσιο συμφέρον η απόρριψη της πλήρους εξασφάλισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς είμαστε πράγματι φορείς μιας άλλης πολιτικής. Προκρίνουμε το ρεαλισμό από την ανεδαφική πολιτικολογία, προκρίνουμε το συμφέρον των πολλών από το βόλεμα των λίγων, προκρίνουμε την παρουσία από την απουσία. Και, ναι, η απουσία και η άρνηση χαρακτηρίζουν τη δική σας πολιτική. Αποχωρήσατε από τον εθνικό διάλογο για την παιδεία σε βάρος της νέας γενιάς, για της οποίας τα συμφέροντα σήμερα κόπτεσθε. Αποχωρήσατε από τη συζήτηση για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, ναρκοθετώντας ουσιαστικά την προώθηση απαραίτητων αλλαγών για τη λειτουργία του πολιτικού μας συστήματος. Αποχωρήσατε από τη διαδικασία συζήτησης του ασφαλιστικού, θεωρώντας ότι έτσι δείχνετε την κορυφαία αντίθεσή σας σε κάτι το οποίο όλοι συμφωνούν στο βάθος ότι πρέπει να γίνει.
Καταψηφίσατε τον νέο επενδυτικό νόμο, αυτόν δηλαδή που έδωσε ισχυρά κίνητρα για νέες επενδύσεις σε χιλιάδες συμπολίτες μας και κυρίως σε χιλιάδες ανέργους συμπολίτες μας.
Καταψηφίσατε το νόμο για τις συμπράξεις του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο που ο ελληνικός λαός σε δύο συνεχόμενες εκλογές σας γύρισε την πλάτη, διότι βλέπει, κρίνει, αξιολογεί και αποφασίζει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στο κρίσιμο ερώτημα γιατί καταθέσατε πρόταση μομφής, δεν έχετε δώσει ακόμα καμμία πειστική απάντηση. Όλοι αντιλαμβανόμαστε τις εσωκομματικές σκοπιμότητες που αυτή υπηρετεί. Αλλά είναι αυτό αρκετό; Και πόση διάρκεια έχει; Μήπως θεωρείτε ότι η σχολιογραφική αντιμετώπιση της επικαιρότητας, όπως συμβαίνει με τα τηλεοπτικά παράθυρα, συνιστούν κατάθεση πολιτικής πρότασης εναλλακτικής διακυβέρνησης;
Ποιο είναι δηλαδή το πολιτικό μήνυμα που στέλνετε σήμερα στην ελληνική κοινωνία; Να συμπαραταχθεί μαζί σας για να μην αλλάξει τίποτα; Να παραμείνουν τα πράγματα ως έχουν για να βολεύονται οι λίγοι εις βάρος των πολλών; Να σταματήσουν οι αλλαγές στην οικονομία, στην υγεία, στην Δημόσια Διοίκηση, τη ναυτιλία, παντού; Είναι δυνατόν να κάνετε σημαία σας το φόβο και τη στασιμότητα; Είναι δυνατόν μετά από δύο εκλογικές ήττες να μην έχετε κατανοήσει ακόμα για ποιο λόγο σας τιμώρησαν οι πολίτες και για ποιο λόγο οι ίδιοι κατάλαβαν την απόσταση έργων και λόγων;
Δεν είναι αυτό που κάνετε τίποτε άλλο, αγαπητοί κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από μία ουσιαστική μομφή εναντίον της ίδιας της πολιτικής, μομφή εναντίον των παραγωγικών δυνάμεων αυτής της χώρας, που απαιτούν γρήγορες αλλαγές για να αξιοποιήσουν τις δυνάμεις τους. Μομφή και εξαπάτηση των ασθενέστερων εισοδηματικών τάξεων, ότι δήθεν μπορούν να ελπίζουν σ’ ένα καλύτερο αύριο χωρίς όμως να υπάρχει οικονομική ανάπτυξη. Μομφή και εμπαιγμός στους νέους ανθρώπους ότι μπορούν να κερδίσουν το μέλλον χωρίς να κερδίσουν το στοίχημα της γνώσης, της δουλειάς και του ανταγωνισμού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, πολύ φοβούμαι ότι εσείς οι ίδιοι είστε και εκδότες αλλά και αποδέκτες της πρότασης μομφής. Και είναι βέβαιο ότι με την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας η πλειοψηφία των πολιτών θα συνεχίσει να σας αντιμετωπίζει με δυσπιστία.
Εμείς δεσμευόμαστε από την εφαρμογή της πολιτικής μας και θα κριθούμε από τους πολίτες στην ολοκλήρωσή της ανάλογα με το αποτέλεσμα που θα φέρουμε. Και είμαστε βέβαιοι ότι αυτή ακριβώς την αξιοπιστία των λόγων μας αλλά και την αποτελεσματικότητα των έργων μας θα την επιβραβεύσουν όποτε και αν γίνουν εκλογές.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Ρόβλιας έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Κύριε Υπουργέ, η πρόταση δυσπιστίας δεν κατετέθη μόνο για το ασφαλιστικό, αλλά κατετέθη για μία σειρά λόγους μεταξύ των οποίων και τα λιμάνια. Και ξέρετε ότι είναι τελείως διαφορετικό πράγμα το να συνεργαστείς με κάποιους ιδιώτες για τα λιμάνια, αλλά πάντα να υπάρχει ο δημόσιος έλεγχος και είναι τελείως διαφορετικό πράγμα το να παραχωρήσεις σε ιδιώτες και μάλιστα σε ξένους ένα ζωτικό τμήμα του κράτους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατατρύχεται από μία έντονη φαντασίωση. Νομίζει ότι κάνει συνεχώς μεταρρυθμίσεις. Τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και οι Υπουργοί του φαντασιώνονται ότι μεταρρυθμίζουν τα πάντα. Η φαντασίωση αυτή του Πρωθυπουργού και των Υπουργών γίνεται ακόμα πιο τραγική γιατί δεν αντιλαμβάνονται ότι μόνο η εκστόμιση της λέξης «μεταρρύθμιση» προκαλεί τρανταχτά γέλια στον ελληνικό λαό, ακόμα και στους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας.
Η λέξη «μεταρρύθμιση» κατάντησε το συντομότερο ανέκδοτο της τετραετίας, «μεταρρύθμιση δια πάσαν νόσον και πάσαν ανοησίαν». Γι’ αυτό το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θέλησε πραγματικά να βοηθήσει την Κυβέρνηση. Κατέθεσε την πρόταση δυσπιστίας για να διευκολύνει την Κυβέρνηση να αναδείξει τις μεταρρυθμίσεις της.
Καλό είναι να θυμηθούμε μερικές από αυτές. Μεταρρύθμιση της επανίδρυσης του κράτους και της γαλάζιας επέλασης στη Δημόσια Διοίκηση.
Ακούστε τα αποτελέσματα: Ταλαιπωρία του πολίτη. Γραφειοκρατία και διαφθορά που αυξάνονται συνεχώς. Δεκάδες νέοι οργανισμοί και νομικά πρόσωπα και γραμματείες ιδρύθηκαν από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Κόστος γραφειοκρατίας 15.000.000.000 ευρώ το χρόνο. Σταθερή διόγκωση της διαφθοράς. Η Ελλάδα από την τεσσαρακοστή έκτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης το 2004 υποβιβάστηκε στην πεντηκοστή έκτη θέση το 2007. Η επανίδρυση του κράτους απεδείχθη η φούσκα της δεκαετίας. Μεταρρύθμιση των γαλάζιων προσλήψεων και των γαλάζιων συμβασιούχων. Εξακόσιες εξήντα δύο χιλιάδες εννιακόσιες εγκρίσεις προσλήψεων συνολικά εκ των οποίων εκατόν δεκαεπτά χιλιάδες τετρακόσιες τριάντα μία εγκρίσεις ρουσφετολογικών προσλήψεων συμβασιούχων από τότε που ανέλαβε η Νέα Δημοκρατία μέχρι τις 31/12/2007. Τα στοιχεία αυτά προέρχονται από το Υπουργείο Εσωτερικών βάσει των εγκρίσεων προσλήψεων τις οποίες παρέχει η τριμελής Επιτροπή. Κάθε έννοια σοβαρότητας και αντικειμενικότητας στις προσλήψεις εξαφανίστηκε.
Μεταρρύθμιση των «γαλάζιων» μετατάξεων: Χιλιάδες μετατάξεις στο δημόσιο χωρίς κριτήρια, κατά παράβαση του Συντάγματος, κατά παράβαση του Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων τον οποίον αυτή η Κυβέρνηση ψήφισε.
Μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης: Εδώ να δείτε μεταρρύθμιση. Οι δήμοι ετοιμάζονται να βάλουν λουκέτο γιατί το δημόσιο τους οφείλει συνολικά πάνω από 3.000.000.000 ευρώ. Η Κυβέρνηση αντί να προχωρήσει στην περιφερειακή διάρθρωση της χώρας και στον «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ 2» επιμελείται τον «Αντικαποδίστρια».
Μεταρρύθμιση στη δικαιοσύνη σημαίνει για τη Νέα Δημοκρατία ποδηγέτηση της δικαιοσύνης. «Όλα στο φως» είπε ο Πρωθυπουργός και εννοούσε όλα στο αρχείο και έτσι έγινε. Συνεχείς παρεμβάσεις της Κυβέρνησης στη δικαιοσύνη, εκφοβισμός των δικαστών, απαράδεκτες κατευθυνόμενες διώξεις. Οι δικαστικές διώξεις εργαζομένων απεργών που γίνονται αυτές τις μέρες δεν έχουν προηγούμενο.
Ακούστε και κάτι ακόμα: Κατηγορούνται για κακούργημα ο Πρόεδρος της Γ.Σ.Ε.Ε. και οι εναερίτες της Δ.Ε.Η. επειδή σκέπασαν με σακούλες τις κάμερες στη μεγάλη πορεία στις 12 Δεκεμβρίου. Υπερβήκατε τα όρια της κακότητας και μπήκατε στα όρια της νομικής φαιδρότητας.
Μεταρρύθμιση στην Αστυνομία και στην Πυροσβεστική. Μεταρρύθμιση με πέντε χιλιάδες τριακόσιες εβδομήντα έξι κενές οργανικές θέσεις στην Αστυνομία, μεταρρύθμιση με τέσσερις χιλιάδες εκατόν ενενήντα πέντε κενές οργανικές θέσεις στην Πυροσβεστική. Ο πολίτης νιώθει ανασφαλής. Η εγκληματικότητα αυξάνεται καθημερινά και είναι ήδη σχεδόν εκτός ελέγχου. Και ακόμα κάτι: Καταγγέλλεται η ύπαρξη παρα-αστυνομίας στην Αττική μέσα στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ., της Ελληνικής Αστυνομίας. Ο Υπουργός Εσωτερικών κάνει ότι δεν ακούει και ότι δεν διαβάζει και περιμένουμε να τοποθετηθεί.
Η ετοιμότητα για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών φέτος είναι χειρότερη απ’ ό,τι πέρσι. Η Κυβέρνηση ουδέν πράττει, ούτε καθαρισμούς δασών, ούτε αντιπυρικές ζώνες, ούτε προσλήψεις πυροσβεστών, ούτε προσλήψεις εποχικών, ούτε αγορά πυροσβεστικών αεροπλάνων. Το αν θα συμβούν τα ίδια με πέρσι, δηλαδή το αν θα καεί η υπόλοιπη Ελλάδα, είναι θέμα καθαρά τύχης.
Μεταρρύθμιση και στον αγροτικό τομέα: Οι αγρότες έχουν νιώσει τις μεταρρυθμίσεις της ελληνικής Κυβέρνησης «στο πετσί τους» χειρότερα από τον καθένα. Είναι παγκόσμια μεταρρύθμιση πραγματικά το να μειώνονται οι τιμές στο χωράφι και να αυξάνονται στο ράφι, να εισπράττει λιγότερα ο παραγωγός και να πληρώνει περισσότερα ο καταναλωτής, δηλαδή να κερδίζει ανεξέλεγκτα ο μεσάζων σε βάρος όλων μας.
Κύριε Υπουργέ, εσείς τουλάχιστον θα πήγατε καμμιά βόλτα στα χωριά. Πήγατε να δείτε τα καφενεία κλειστά στις οκτώ η ώρα το βράδυ ή δεν είναι κλειστά στις οκτώ η ώρα το βράδυ όλα τα καφενεία σ’ όλα τα χωριά της Θεσσαλίας; Μήπως κατά τύχη συζητήσατε με τους αγρότες για να σας πουν για τις τιμές στα εφόδια; Μήπως συζητήσατε και μάθατε για τη δραματική μείωση του αγροτικού εισοδήματος; Θυμάστε τι τους λέγατε προεκλογικά; Τους λέγατε «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά». Τους κοροϊδέψατε, κύριε Υπουργέ.
Απορρυθμίσατε το σεβασμό που οφείλετε στους θεσμούς και στο Σύνταγμα. Περιφρονείτε τις ανεξάρτητες αρχές. Η Κυβέρνησή σας είναι αυτή που περιορίζει τη δραστηριότητα του Συνηγόρου του Πολίτη απαγορεύοντας να μπει και να ελέγξει τις φυλακές. Η Κυβέρνησή σας είναι αυτή που έβαλε στο περιθώριο την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα στην υπόθεση με τις κάμερες. Η Κυβέρνησή σας είναι αυτή που έχει ουσιαστικά καταργήσει το Α.Σ.Ε.Π.. Η Κυβέρνησή σας είναι αυτή που περιφρόνησε προκλητικά την Αρχή Διασφάλισης του απορρήτου των επικοινωνιών στην υπόθεση των υποκλοπών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καταψηφίζω την Κυβέρνηση της απόκρυψης των υποκλοπών, των απαγωγών των Πακιστανών, των κουμπάρων, των δομημένων ομολόγων της ντροπής, της εξαγοράς, του σκανδάλου, της εταιρείας «ΓΕΡΜΑΝΟΣ», της υπόθεσης Ζαχόπουλου και της υπόθεσης «SIEMENS». Καταψηφίζω την Κυβέρνηση της ακρίβειας, της ανεργίας, της εκποίησης του δημόσιου πλούτου: του Ο.Τ.Ε., των λιμανιών, της Δ.Ε.Η. Καταψηφίζω την Κυβέρνηση της απογραφής, εξαιτίας της ευρωπαϊκής γελοιοποίησης της χώρας, της Νεοδημοκρατικής λογιστικής του καφενείου και του μπακάλικου. Καταψηφίζω την Κυβέρνηση των πελατειακών σχέσεων, της κοινωνικής αναλγησίας και του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου.
Κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, είστε μόνοι σας απέναντι στην κοινωνία, απελπιστικά μόνοι σας απέναντι στους απλούς πολίτες, μόνοι σας απέναντι στις ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο. Και επειδή δεν καταλάβατε γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατέθεσε την πρόταση δυσπιστίας, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατέθεσε την πρόταση δυσπιστίας ακριβώς για ένα καλύτερο αύριο χωρίς Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας ευχαριστούμε, κύριε Ρόβλια.
Το λόγο έχει ο κ. Φωτιάδης.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριοι συνάδελφοι.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακολουθώντας αυτές τις ημέρες την αγωνιώδη προσπάθεια των συναδέλφων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να μας πείσουν πως κατέχουν τις μοναδικές λύσεις για τα όσα κρίσιμα ζητήματα που επί των ημερών τους δεν κατάφεραν να επιλύσουν, αναλογίζομαι τι άλλαξε και οι ίδιοι άνθρωποι που κυβέρνησαν τον τόπο επί είκοσι χρόνια θα καταφέρουν τώρα να κάνουν πράξη όσα δεν κατάφεραν την περίοδο της δικής τους διακυβέρνησης.
Ξέρετε, κύριοι συνάδελφοι, σήμερα γιορτάζουμε την ημέρα του Παγκόσμιου Θεάτρου και το νου μου έρχονται τα λόγια του μεγάλου Άγγλου συγγραφέα Σαίξπηρ, ο οποίος έλεγε «Ο σοφός ξαγρυπνά διαπιστώνοντας πόσα λίγα κατάφερε να μάθει, ενώ ο αδαής πλήττει γιατί πιστεύει ότι δεν του απομένει τίποτε πια να μάθει». Αυτό ακριβώς μας διδάξατε με την παρουσία σας είκοσι χρόνια στην Κυβέρνηση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Όταν το θέατρο τελειώσει, ξέρετε τι γίνεται;
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Άδικο κόπο κάνετε, όμως, κύριοι συνάδελφοι, να μας μεταδώσετε τη βαθιά γνώση σας. Δεν χρειάζεται. Ας μένει! Ούτε η στείρα άρνηση ούτε τα πολιτικά πυροτεχνήματα μπορούν δυστυχώς για σας, να κρύψουν την αλήθεια, που ο ελληνικός λαός γνωρίζει πάρα πολύ καλά, πως δηλαδή από τη μια μεριά έχει μια υπεύθυνη Κυβέρνηση που προχωρά με σιγουριά και μεθοδικότητα στην υλοποίηση του τεράστιου έργου της και από την άλλη λαμβάνει χώρα μια ανούσια μονομαχία κομματικών χώρων προς άγραν εφήμερης ψηφοφορίας και ψηφοθηρίας. Χωρίς συγκεκριμένο προσανατολισμό και ταυτότητα ανταγωνίζονται με έπαθλο την πρωτοκαθεδρία στην απόπειρα ισοπέδωσης των πάντων.
Η πρόταση δυσπιστίας που έρχεται να θέσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν μπορεί παρά να αφήνει κατάπληκτο κάθε πολίτη, όχι μόνο γιατί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει τη νωπή και σαφή εντολή του ελληνικού λαού να εφαρμόσει με συνέπεια το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμά της, αλλά ακόμη περισσότερο, γιατί με την ενέργεια αυτή η Αξιωματική Αντιπολίτευση επιχειρεί για ακόμη μια φορά να καλύψει με σπασμωδικές κινήσεις την απουσία οποιασδήποτε θέσης πάνω στα κρίσιμα ζητήματα της χώρας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, με όλη την εκτίμηση και την αγάπη, κατανοήστε επιτέλους, πως η οπισθοδρόμηση και το πολιτικό τέλμα στο οποίο έχετε δυστυχώς περιέλθει, δεν ξεπερνιούνται με μάχες οπισθοφυλακής και κροκοδείλια δάκρυα. Η παντελής απουσία αυτοκριτικής για τα μεγάλα σας λάθη, αλλά και η παροιμιώδης αδράνειά σας όλα τα χρόνια των κυβερνήσεών σας να επιλύσετε στοιχειωδώς όσα σήμερα υποκριτικά καταγγέλλετε, θα σας καθιστούν συνεχώς υπόλογους στον ελληνικό λαό.
Κατανοήστε πως αδυνατείτε να λάβετε τα μηνύματα που συνεχώς σας στέλνει η κοινωνία μέσα απ’ όλες τις δημοσκοπήσεις τις οποίες καταμετράτε. Κατανοήστε επιτέλους, πως οι απόπειρες αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από τους συνεχείς εσωτερικούς κλυδωνισμούς που έχετε τον τελευταίο καιρό, δεν επιλύονται με απέλπιδες προσπάθειες και ανακαλύψεις εικονικών διλημμάτων.
Δυστυχώς για τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, το χαρτί της πρότασης δυσπιστίας που ο ίδιος έριξε στο τραπέζι, προκειμένου να καλύψει την αντιπολιτευτική ανεπάρκεια της παράταξής του, επιστρέφει σα μπούμερανγκ στο σπαρασσόμενο εσωτερικά ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Η Κυβέρνηση ακολουθεί πιστά μια συγκεκριμένη πολιτική ατζέντα, έχοντας την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, που αναγνωρίζει ότι οι ανάγκες για αλλαγές δεν μπορούν να σκιάζονται από καιροσκοπικούς αριθμούς και ανέξοδη υποσχεσιολογία.
Ο λαός γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι η νέα διακυβέρνηση δεν δίστασε να συγκρουστεί άμεσα με οργανωμένα κρατικοδίαιτα συμφέροντα και με συντεχνίες προνομιούχων, αψηφώντας το πολιτικό κόστος. Δεν φοβήθηκε ούτε στιγμή να σχεδιάσει και να υλοποιήσει μια ολοκληρωμένη αναπτυξιακή πολιτική, που να βασίζεται στη γεφύρωση των κοινωνικών και των περιφερειακών ανισοτήτων και στη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης.
Να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, εκμεταλλευόμενη τα πλεονεκτήματα της χώρας μας, να αποκαταστήσει τη δημοσιονομική διαφάνεια και αξιοπιστία του τόπου, περιορίζοντας τα τεράστια ελλείμματα, χωρίς να προκαλέσει κοινωνικές παρενέργειες και διαταραχές. Να μειώσει σημαντικά τους φόρους, αυξάνοντας το αφορολόγητο όριο και να προχωρήσει στην πάταξη της φοροδιαφυγής.
Ο λαός γνωρίζει καλά επίσης πως δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην αναβάθμιση του κοινωνικού κράτους και στη μεγαλύτερη προστασία των ασθενέστερων τάξεων. Αυξήθηκαν σημαντικά οι μισθοί και οι συντάξεις. Τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχοι είδαν το επίδομα του Ε.Κ.Α.Σ. να φτάνει στα 230 ευρώ και να ενισχύει σημαντικά τη σύνταξή τους. Χιλιάδες άνεργοι είδαν το επίδομα ανεργίας να ξεπερνά τα 400 ευρώ.
Παράλληλα, δημιουργήθηκε το Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης για ανέργους άνω των πενήντα ετών. Συστήσαμε Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής και στεκόμαστε με σεβασμό σε κάθε μας νομοθετικό βήμα απέναντι στον ηλικιωμένο, το νέο, τον πολύτεκνο, τον απλό βιοπαλαιστή, τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Ιδιαίτερη μέριμνα υπήρξε για τον αγροτικό μας κόσμο, το στυλοβάτη αυτό της χώρας μας. Ως Βουλευτής που προέρχεται από τα σπλάχνα της αγροτομάνας Ημαθίας, Βεροίας, Ναούσης, Αλεξανδρείας, αλλά και ως γεωπόνος, που στάθηκα μια ζωή δίπλα στον αγρότη, αισθάνομαι πολύ υπερήφανος που οκτακόσιες χιλιάδες αγρότες είδαν τη σύνταξή τους να φτάνει στα 330 ευρώ από τα 170 ευρώ που ήταν επί των ημερών σας, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Αισθάνομαι υπερήφανος που αντιμετωπίστηκε οριστικά η μάστιγα των πανωτοκίων, το οποίο για σας θεωρείτο βουνό. Και όταν είχα την τιμή να είμαι εισηγητής του νομοσχεδίου το 2001, κύριε Υπουργέ, Πρόεδρε της Ελληνογερμανικής Φιλίας, που είστε από μια περιοχή που είναι αγροτική, και είχαμε προτείνει τότε ορισμένα πράγματα και για τον ΕΛ.Γ.Α., τότε αντισταθήκατε.
Τώρα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η Νέα Δημοκρατία είναι στο τιμόνι και θα είναι για δεκαετίες.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, ούτε στη μέση δεν φτάσαμε. Με την ανοχή σας και την αγάπη των συναδέλφων να συνεχίσω.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Βέβαια.
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Αισθάνομαι υπερήφανος που αντιμετωπίστηκε οριστικά η μάστιγα των πανωτοκίων, που κατέτρωγε τις σάρκες του αγρότη μας, που για πρώτη φορά αποζημιώθηκαν παραγωγές από τον ΕΛ.Γ.Α., που ποτέ πριν δεν δικαιολογούνταν στον κανονισμό του, όπως η ασθένεια του κλαδοσπορίου –είναι τα μαύρα στίγματα αυτά στη ροδακινιά, στην βερικοκιά και στην κερασιά, που τα ξέρετε πάρα πολύ καλά, κύριε Υπουργέ, από την περιοχή σας- και η ακαρπία των οπωροφόρων δέντρων.
Παράλληλα, αισθάνομαι δικαιωμένος, γιατί ο Νομός της Ημαθίας έτυχε της απλόχερης κυβερνητικής μέριμνας όσον αφορά την ειδική εισοδηματική ενίσχυση που δόθηκε ως ανάσα ζωής στους απολυμένους κλωστοϋφαντουργούς της Νάουσας, που κάποτε τους λέγαμε ότι θα υπάρξει ιστορική μέρα γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Και πράγματι, αυτήν τη στιγμή ζητά όλη η Ελλάδα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Τι ζητάει; Ζητάει αυτό που κάναμε για τη Νάουσα, που κάποτε η Αντιπολίτευση μας κορόιδευε και μιλούσαν για ανεργία, την οποία είχανε παραλάβει στο 2% περίπου και την είχαν ανεβάσει στο 23%-25%.
Όσο δε γι’ αυτό που επιτεύχθηκε για τη ρύθμιση των χρεών των επιχειρήσεων του νομού, κύριε Υπουργέ –και σας συγχαίρει όλος ο νομός- με εγγυητή πλέον το ελληνικό δημόσιο και περίοδο χάρητος δέκα χρόνων, είναι ιστορικά σημεία, τα οποία ο λαός του Νομού Ημαθίας δεν πρόκειται να ξεχάσει, όπως και ολόκληρος ο ελληνικός λαός.
Αισθάνομαι δικαιωμένος, γιατί στον τομέα της υγείας σε όλη την Ελλάδα, αλλά και στο Νομό μας, είχαμε άλματα τόσο με την ανακαίνιση και τον εκσυγχρονισμό του Νοσοκομείου της Νάουσας που ήδη εγκαινιάστηκε όσο και με την επέκταση του Νοσοκομείου της Βέροιας, που σύντομα τελειώνει και αυτή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς προχωρούμε στο δρόμο των μεταρρυθμίσεων με ψυχραιμία, σύνεση και διάθεση διαλόγου, προκειμένου να βρεθεί γόνιμη λύση σε κρίσιμα για την κοινωνία μας ζητήματα, όπως είναι το ασφαλιστικό. Εσείς το ξεκινήσατε κάποτε, κύριε Υπουργέ. Συνεχίζουμε, το καλυτερεύσαμε, αλλά εσείς αντιδράτε τώρα και δεν ξέρω για ποιο λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ: Εσείς…
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Το ΠΑ.ΣΟ.Κ επέλεξε να υπενθυμίσει στον ελληνικό λαό πως βάζει την πολιτική ανευθυνότητα και το κομματικό συμφέρον, δυστυχώς, πάνω από εθνικό συμφέρον. Η προγραμματισμένη πορεία, όμως, της σημερινής διακυβέρνησης δεν θα αλλοιωθεί. Τα εμπόδια που βάζουν στο δρόμο της όσοι βολεύονται με το παρελθόν πιο πολύ μας πεισμώνουν, παρά μας κάμπτουν. Γνωρίζουμε καλά ότι η έντονη αντίστασή τους ισχυροποιεί ακόμα περισσότερο την αποφασιστικότητά μας, αναλογιζόμενοι τα λόγια του μεγάλου Βρετανού Πολιτικού Ουΐνστον Τσόρτσιλ, ο οποίος είχε τονίσει κάποτε ότι «οι χαρταετοί σηκώνονται ψηλότερα, όταν βρίσκονται ενάντια στον άνεμο και όχι όταν πηγαίνουν μαζί του».
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Φωτιάδη. Μαζί του ταξίδεψα και εγώ στη Βέροια και στο Βέρμιο που ιδιαίτερα, όπως ξέρετε, αγαπώ.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ: Ναι, αλλά δεν είναι χαρταετός η Κυβέρνηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τι είπατε, κύριε Ρέππα;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ: Δεν μπορεί να λέει ότι η Κυβέρνηση είναι χαρταετός, κύριε Πρόεδρε.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ: Φραστικό λάθος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Δεν καταλάβατε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Προχωρούμε, κύριοι συνάδελφοι.
Το λόγο έχει ο κ. Κανταρτζής.
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μήπως θέλει να διευκρινίσω ο Υπουργός;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι, να μην διευκρινίσετε, κύριε Φωτιάδη. Έχω δώσει το λόγο στον κ. Κανταρτζή.
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Επειδή αναφερθήκατε στο όνομά μου, με όλο το σεβασμό και την εκτίμηση που έχω προς όλους τους συναδέλφους, θα ήθελα να πω ότι παρερμηνεύσατε, κύριε Υπουργέ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ, κύριε Φωτιάδη. Φιλοφρόνηση ήταν αυτό που έκανε ο κύριος Υπουργός. Δεν υπάρχει πρόβλημα.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ: Βεβαίως. Καλώς το είπα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Κανταρτζή, έχετε το λόγο.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Δεν ξέρω πόσο υπερήφανοι αισθάνεστε για την πολιτική που ακολουθείτε, αλλά εγώ θα ήθελα να ρωτήσω όλους εκείνους που αισθάνονται υπερήφανοι και δικαιωμένοι: Ποιος, αλήθεια, από εσάς θα μπορούσε να ζήσει με αυτές τις συντάξεις των 330 ευρώ; Ποιος, αλήθεια, από εσάς θα μπορούσε να ζήσει με αυτά τα μεροκάματα και τους κατώτερους μισθούς που υπέγραψε πρόσφατα η Γ.Σ.Ε.Ε. με τις ψήφους των συνδικαλιστών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ.;
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ακούσαμε πολλά αυτές τις δύο ημέρες να λέγονται για την αναποτελεσματική πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, για μια πολιτική δήθεν –αυτά ακούγονταν από το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- χωρίς προοπτική, χωρίς μέλλον.
Εμείς δεν θα κάνουμε αυτήν την εύκολη πολιτική, γιατί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει στρατηγική, έχει σχέδιο και στόχους τους οποίους προωθεί, στόχους οι οποίοι εναρμονίζονται με τις επιλογές και τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Την αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων που θέλουν να υπηρετήσουν, όπως την ίδια ακριβώς πολιτική έχει και το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Είναι άλλο ζήτημα ότι προσπαθούν να κρύψουν την ταξική ουσία αυτής της πολιτικής, τις συνέπειες και τα αποτελέσματα από τους εργαζόμενους, έτσι ώστε να καλλιεργήσουν αυταπάτες και να κερδίσουν χρόνο.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επανειλημμένα, αλλά και σήμερα ακόμα σε όλους τους τόνους διακήρυξε την αποφασιστικότητά της να προχωρήσει το επόμενο διάστημα στις μεταρρυθμίσεις. Για ποιες μεταρρυθμίσεις μιλάει; Μιλάει για αυτές τις μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν τη ζωή του εργαζόμενου πιο εύκολη, για αυτές τις μεταρρυθμίσεις που θα εξασφαλίσουν έναν καλύτερο μισθό στους εργαζόμενους, καλύτερες παροχές στην υγεία και στην παιδεία; Όχι, βέβαια. Μιλά για αυτές τις μεταρρυθμίσεις που ζητούν οι μεγάλες επιχειρήσεις που θέλουν να προχωρήσουν πιο γρήγορα οι ιδιωτικοποιήσεις, που θέλουν να συνεχιστεί, με άλλα λόγια, η πολιτική που ξεκίνησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και του ΠΑ.ΣΟ.Κ και της Νέας Δημοκρατίας, που θέλουν να προχωρήσουν πιο αποφασιστικά οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις -μετά το ασφαλιστικό για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα έρχεται η σειρά του ασφαλιστικού για τους δημοσίους υπαλλήλους- που θέλουν να προχωρήσουν πιο γρήγορα οι αλλαγές στην παιδεία και στην υγεία που θα τις κάνουν ακόμα πιο ακριβό εμπόρευμα.
Θέλουν να προχωρήσουν πιο γρήγορα οι αλλαγές για τη νέα διοικητική δομή και τον «Καποδίστρια» που θα διευκολύνουν την υλοποίηση όλων αυτών των πολιτικών που θα φορτώσουν ακόμα περισσότερα βάσανα για τους εργαζόμενους, για τα λαϊκά στρώματα. Και το ερώτημα είναι: Μπορεί να αντιμετωπιστούν αυτές οι συνέπειες, αυτές οι επιπτώσεις, με κινήσεις εντυπωσιασμού σαν αυτές που προβάλλονται από το ΠΑ.ΣΟ.Κ και το ΣΥ.ΡΙΖ.Α., όπως είδαμε να ξετυλίγονται τις τελευταίες ημέρες; Μπορεί να δημιουργηθούν προϋποθέσεις, ώστε να ανακοπούν αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα; Φυσικά, θα μπει το ερώτημα: Μα, δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα μέσα της Βουλής; Φυσικά και θα τα χρησιμοποιήσουμε. Όμως, τι αποτελεσματικότητα μπορεί να περιμένει κάποιος από τέτοιους είδους πρωτοβουλίες; Ακόμα και για πρωτοβουλίες, όπως για παράδειγμα η διενέργεια δημοψηφίσματος για το ασφαλιστικό. Και εμείς ζητάμε. Και εμείς θα ζητήσουμε και εμείς θα καταθέσουμε την πρόταση για τη διενέργεια δημοψηφίσματος. Αλλά είναι γνωστό σε όλους, ότι δημοψήφισμα δεν μπορεί να γίνει, εάν δεν συμφωνήσει η κυβερνητική Πλειοψηφία και μάλιστα με αυξημένη πλειοψηφία των εκατόν ογδόντα Βουλευτών. Και πάλι, εάν γινόταν δημοψήφισμα, πάλι είναι γνωστό ότι δεν θα είχε δεσμευτικό χαρακτήρα. Δεν θα είχε αποτελέσματα, όσον αφορά την ανατροπή αυτού του νομοσχεδίου. Και ποια ήταν η απάντηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Η απάντηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν, η κατάθεση της πρόταση μομφής.
Αλήθεια, είναι δυνατόν να πιστεύει κάποιος ότι αυτές οι πρωτοβουλίες, θα σταματήσουν τα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα; Στην πραγματικότητα είναι κινήσεις, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα. Θέλουν το λαό σε ρόλο θεατή ή στην καλύτερη περίπτωση σε ρόλο χειροκροτητή αυτών των πρωτοβουλιών. Ποια αξιοπιστία για παράδειγμα μπορεί να έχει η πλειοψηφία της Γ.Σ.Ε.Ε., που τοποθετείται απέναντι σε αυτές τις αρνητικές αλλαγές, ανάλογα με το ποιος είναι στην Κυβέρνηση, που κάνει γαργάρα τα αντεργατικά, αντιασφαλιστικά μέτρα, όπως το νόμο Ρέππα; Ποια Γ.Σ.Ε.Ε. μπορεί να μπει επικεφαλής των αγώνων, όταν αυτή η Γ.Σ.Ε.Ε. υπογράφει συλλογικές συμβάσεις που προβλέπουν αύξηση 1 ευρώ για το 2008 και άλλο 1 ευρώ για το 2009;
Επαναλαμβάνω το ερώτημα: Ποιος από εμάς θα μπορούσε να ζήσει με αυτά τα μεροκάματα και με αυτούς τους μισθούς; Εκεί φυσικά τα βρήκαν και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανατροπής αυτής της πολιτικής χρειάζεται η αναγέννηση του εργατικού κινήματος, χρειάζεται η μαζικοποίηση των σωματείων, ο συντονισμός δράσης της εργατικής τάξης με τα άλλα λαϊκά στρώματα, χρειάζεται αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων σε όλα τα επίπεδα.
Η ανεργία, η λιτότητα, η ακρίβεια, η εμπορευματοποίηση της παιδείας, της υγείας, δεν αντιμετωπίζονται με τέτοιες κινήσεις. Καθορίζονται από τη στάση απέναντι στις κεντρικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Μάαστριχτ, της στρατηγικής της Λισαβόνας. Καθορίζονται από τη στάση απέναντι στην κοινή αγροτική πολιτική. Καθορίζονται από τη στάση απέναντι στη νέα τάξη πραγμάτων, και στις υπόλοιπες αποφάσεις των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.
Για να δούμε για παράδειγμα, ποια είναι η στάση των δύο μεγάλων κομμάτων, απέναντι στα κεντρικά ζητήματα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και της νέας τάξης πραγμάτων; Να θυμίσουμε για λίγο κεντρικές βασικές επιλογές; Ότι αμέσως μετά το πλήγμα στους δίδυμους πύργους, είχαμε την υιοθέτηση και από την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη χώρα μας μέσα του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ, των ασύμμετρων απειλών; Να θυμίσουμε ότι με τις ψήφους των δύο κομμάτων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. νομιμοποιήθηκε το ηλεκτρονικό φακέλωμα που μέχρι τότε γινόταν βέβαια, αλλά γινόταν παράνομα με το ν. 2472/1997; Να θυμίσουμε ότι η συμφωνία Σένγκεν που ήταν ακόμα ένα μεγαλύτερο βήμα στην κατεύθυνση της νομιμοποίησης του ηλεκτρονικού φακελώματος και της οικοδόμησης ενός αυταρχικού μηχανισμού, ψηφίστηκε με τις ψήφους των δύο μεγάλων κομμάτων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Να θυμίσουμε ότι ο τρομονόμος 2928/2001, που εισηγήθηκε η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. χρειάστηκε και τις ψήφους των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, για να κυρωθεί; Να θυμίσουμε ακόμα ότι ο ευρωτρομονόμος που χαρακτηρίζει τρομοκράτες όσους κάνουν καταλήψεις σε δημόσια κτήρια και υπηρεσίες, εφόσον λέει βάζουν σε αμφισβήτηση τις κοινωνικές και πολιτικές δομές της χώρας, συμφωνήθηκε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, με κυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ. και επικυρώθηκε στην Ελληνική Βουλή με τις ψήφους των Βουλευτών των δύο μεγάλων κομμάτων, της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ.;.
Να θυμίσουμε ακόμα ότι τις κάμερες αυτές, που τη χρήση τους νομιμοποίησε πρόσφατα η Κυβέρνηση με τροπολογία, μας τις κουβάλησε η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και μη μας πουν οι κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ότι όταν τις φέρνανε δεν ήθελαν να χρησιμοποιηθούν για την παρακολούθηση του λαϊκού κινήματος, γιατί τότε γεννιέται το ερώτημα: «Γιατί όλος αυτός ο εξοπλισμός; Γιατί όλες αυτές οι προδιαγραφές;».
Με άλλα λόγια, η ζωή έδειξε ότι η αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική πάνε χέρι-χέρι με τα αντιδημοκρατικά μέτρα, με τον αντιδημοκρατικό κατήφορο. Είναι, με άλλα λόγια, το πλαίσιο το οποίο οικοδομείται και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και γενικότερα, για να αντιμετωπισθούν οι αγώνες του λαϊκού κινήματος. Εκεί τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν πλήρη ταύτιση, παρά τα όσα ακούμε τώρα τελευταία για τη λεγόμενη επάρατο που θα φέρει ακόμα χειρότερες ημέρες. Τα δύο κόμματα στα ζητήματα αυτά έχουν αποδείξει τη στρατηγική τους σύμπλευση και πάνε χέρι-χέρι και ψηφίζουν όλα αυτά τα νομοσχέδια.
Ευθύνες, όμως, έχουν και οι άλλοι, έχουν και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, όπως ο ΣΥ.ΡΙ.Ζ.Α. που θέλει να εμφανίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση σαν εναλλακτική λύση απέναντι στην ιμπεριαλιστική Αμερική, όπως ισχυρίζεται, σπέρνοντας συγχύσεις, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι αυτή η Ένωση, που είναι η ένωση του κεφαλαίου, η ένωση των καπιταλιστών για να εξασφαλίσουν περισσότερη κερδοφορία στο ευρωπαϊκό κεφάλαιο, μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο.
Για να υπάρχει η δυνατότητα να ασκήσει ο λαός μας πραγματική αντιπολίτευση και στην Κυβέρνηση, αλλά και στα κόμματα που υπηρετούν αυτήν την πολιτική, χρειάζεται ριζική αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων, χρειάζεται μέτωπο στην πλουτοκρατία και στα κόμματά της, ριζική αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων σε βάρος των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, για να έχει προοπτική και ο αγώνας.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Κανταρτζή. Το λόγο έχει η κ. Έλενα Ράπτη.
ΕΛΕΝΗ ΡΑΠΤΗ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, η Αξιωματική Αντιπολίτευση συνεχίζει να εκπλήσσει με τις πολιτικές της πρωτοβουλίες. Αποχωρεί για λόγους εντυπωσιασμού απ’ όλα τα φόρα διαλόγου, κοινοβουλευτικά και μη. Αρνείται γενικώς και αορίστως χωρίς να αντιπροτείνει. Χρησιμοποιεί θεσμικά εργαλεία για να διασφαλίσει την πολιτική της επιβίωση.
Την ημέρα της ψήφισης της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επιλέγει να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης. «Με ποιο πολιτικό κίνητρο;» Αναρωτιέται κάποιος. Την αγωνία του για το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου; Την ανησυχία του για όσα ατεκμηρίωτα συχνά καταγγέλλει; Το ενδιαφέρον του για τους πολίτες, που όμως επιμένουν να το απορρίπτουν; Τίποτα από τα παραπάνω. Εκφράζει πολιτικώς άστοχα την αγωνία, την ανησυχία και το ενδιαφέρον, αλλά για το δικό του μέλλον. Προσπαθεί να πείσει πως παραμένει δεύτερο. Αυτός είναι ο στόχος και είναι αδιάφορο το μέσον.
Απαντά, λοιπόν, στην πολιτική πρόταση του Συνασπισμού για δημοψήφισμα με μία πρόταση δυσπιστίας. Σε τι δυσπιστεί, όμως; Τι δικαιολογεί την έλλειψη σεβασμού που δείχνει στην πρόσφατη λαϊκή ετυμηγορία; Μήπως δυσπιστεί στο έργο που γίνεται; Δεκάδες νομοσχέδια βελτιώνουν τη ζωή των πολιτών. Υπερψήφισε κανένα; Εκατοντάδες έργα αλλάζουν την Ελλάδα από άκρη σε άκρη. Βρήκε ποτέ να πει ένα καλό λόγο; Πακτωλός χρημάτων από το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης θα πάει στην ελληνική περιφέρεια. Αντιστάθηκε στην μικροκομματική κριτική του;
Μήπως δυσπιστεί για τη διάθεσή μας να κάνουμε διάλογο με την κοινωνία; Εφαρμόσαμε την αρχή του εξαντλητικού διαλόγου με την κοινωνία για όλα τα μεγάλα θέματα. Κάθισε ποτέ με εποικοδομητική διάθεση σε ένα τραπέζι διαλόγου; Ζητήσαμε συγκεκριμένες προτάσεις και λύσεις. Θυμάστε να πρόσφερε καμμία; Μήπως δυσπιστεί για τις τολμηρές αποφάσεις που λαμβάνονται από την Κυβέρνηση;
Αποφασίσαμε να ανοίξουμε πολλά από τα κρίσιμα θέματα της ελληνικής κοινωνίας. Τόλμησε ποτέ κάτι παρόμοιο; Προτείναμε μία αναγκαία συνταγματική μεταρρύθμιση. Πρόσφερε κάτι άλλο εκτός από ασάφειες, άρνηση και αποχή;
Το ασφαλιστικό υπερψηφίστηκε προχθές στην Ολομέλεια. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν το υπερψήφισε, ούτε όμως και το καταψήφισε. Απλά αποχώρησε, χωρίς θάρρος, χωρίς θέση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας η χώρα έχει διανύσει σε όλα τα πεδία απόσταση πολλαπλάσια του διαθέσιμου πολιτικού χρόνου. Οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις προχωρούν αταλάντευτα και χωρίς παρεκκλίσεις με αντιδράσεις από λίγους βολεμένους που φαίνονται πολλοί. Εμείς είμαστε αποφασισμένοι να πετύχουμε ενάντια στα προβλήματα, απέναντι στη στείρα άρνηση γιατί κάτι επιτέλους πρέπει να αλλάξει σ’ αυτήν τη χώρα. Νοοτροπίες ετών βαθιά ριζωμένες στην ελληνική κοινωνία δεν αλλάζουν εύκολα. Χρειάζεται τόλμη, χρειάζονται γενναίες αποφάσεις, αποφασιστικότητα σε πολλούς τομείς και γρήγοροι ρυθμοί –αυτό κάνουμε- στην παιδεία, στην υγεία, στην εργασία, στις κοινωνικές πολιτικές με εφαρμοσμένες πολιτικές που οι πολίτες γνωρίζουν.
Η πρόταση δυσπιστίας είναι κατ’ ουσίαν μία πρόταση αμηχανίας, ένα κακό πολιτικό αντανακλαστικό. Δεν αλλάζει κάτι. Η Κυβέρνηση θα παραμείνει ισχυρή και προσηλωμένη στη μεταρρυθμιστική της προσπάθεια, η Αξιωματική Αντιπολίτευση θα συνεχίσει να αναζητά πολιτικά ερείσματα και κοινοβουλευτικά τρικ για να επιβιώσει, τα υπόλοιπα κόμματα θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν την ελευθερία να προτείνουν το ανέφικτο και οι πολίτες θα επιβεβαιωθούν για την επιλογή τους στις 16 Σεπτεμβρίου 2007. Από το Σάββατο θα ασχοληθούμε ξανά με τα σημαντικά!
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Μπεγλίτης έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να μου επιτρέψετε να ξεκινήσω με μία επισήμανση με βάση μια αναφορά του Υπουργού κ. Βουλγαράκη. Προξενεί εντύπωση, για να μην πω ανησυχία, η αμβλυμμένη αίσθηση δημοκρατικής ευαισθησίας του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, όταν χαρακτηρίζει την άσκηση ενός κοινοβουλευτικού δικαιώματος, μιας συνταγματικής πρόνοιας, δηλαδή την άσκηση από την πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. της πρωτοβουλίας του για τη μομφή, για τη δυσπιστία στην Κυβέρνηση, ως ακρότητα. Είναι γεγονός ότι απόψε –και το παρακολούθησα- τέσσερις Υπουργοί επιχείρησαν να δημιουργήσουν ένα γενικευμένο κλίμα αυταρέσκειας, έπαρσης, αλαζονείας αλλά και ευωχίας. Παρά την προσπάθειά τους δεν πέτυχαν να υπερβούν το τέλος των ψευδαισθήσεων για μια κυβέρνηση που τέσσερα χρόνια μετά το Μάρτη του 2004 και έξι μήνες μετά το Σεπτέμβριο του 2007 στερείται ενός εθνικού σχεδίου, μιας εθνικής στρατηγικής για την Ελλάδα του 21ου αιώνα!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε μια περίοδο μεγάλων ευρωπαϊκών, διεθνών και περιφερειακών ανακατατάξεων η χώρα δεν έχει εθνική στρατηγική, τόσο στην εξωτερική πολιτική –παρά την αυταρέσκεια της Υπουργού Εξωτερικών κ. Μπακογιάννη- όσο και εθνικό σχέδιο για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας, για την προετοιμασία της χώρας απέναντι στις μεγάλες προκλήσεις του διεθνούς και ευρωπαϊκού συστήματος.
Η κ. Μπακογιάννη στην παρέμβασή της για μια ακόμη φορά επιβεβαίωσε ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τα τελευταία τέσσερα χρόνια δεν έχει ένα εθνικό σχέδιο για την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων της χώρας. Χωρίς καμμία αίσθηση αντιπολίτευσης, αλλά πάντα με αίσθημα εθνικής ευθύνης θέλω να επισημάνω ότι μόλις χθες ένας ακόμη κύκλος διαψεύσεων ολοκληρώθηκε με την υποβολή από την πλευρά του κ. Νίμιτς της τελευταίας πρότασης για την επίλυση της εκκρεμότητας του ονόματος.
Τα λανθασμένα μηνύματα που έστειλε η Κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών οδήγησαν τελικά τη χώρα μας στο να αρνηθεί, να μην αποδεχθεί αυτήν την πρόταση. Όμως, παράλληλα οδήγησαν τη χώρα μας να γίνει μέτοχος μιας διαπραγμάτευσης με την ασφυκτική παρουσία της αμερικανικής κυβέρνησης.
Και θέλω να σας ρωτήσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της κυβερνητικής Πλειοψηφίας, πώς αισθανθήκατε, ποια είναι η περηφάνια, ποια είναι η αξιοπρέπεια αυτής της χώρας όταν η μόνιμη αντιπρόσωπος των Ηνωμένων Πολιτειών στο ΝΑΤΟ είναι παρούσα σε μια διαπραγμάτευση μεταξύ της Ελλάδας και της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Εναποθέσατε τις ψευδαισθήσεις σας στην επιδιαιτησία των Ηνωμένων Πολιτειών και αποτύχατε. Σας καλούμε ακόμα και σήμερα με βάση αυτά τα οποία είπε ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γιώργος Παπανδρέου να προβάλετε μια σθεναρή διαπραγματευτική θέση στις 2 Απριλίου στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ. Τα λάθη, οι παραλείψεις, η έλλειψη σχεδίου δεν μπορούν να δικαιολογηθούν, όταν πρόκειται για την εθνική αξιοπρέπεια, όταν πρόκειται για την περηφάνια τούτης της χώρας.
Και σας καλώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της κυβερνητικής Πλειοψηφίας, να σκεφθείτε επίσης ότι η χώρα μας σήμερα είναι παρούσα στο Κόσσοβο με στρατιωτική δύναμη, μια παρουσία που είναι μετέωρη πολιτικά, νομικά και ηθικά. Σας καλώ να σκεφθείτε δυο φορές, όταν η κυβέρνησή σας συναινεί στη μονομερή αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου, πλήττοντας τον ηθικό πυρήνα της εξωτερικής πολιτικής, με άλλα λόγια, δηλαδή, τις βασικές αρχές της διεθνούς νομιμότητας, τις βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου για μια χώρα, όπως είναι η Ελλάδα που έχει ανοιχτά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και έχει κάθε συμφέρον να επαναβεβαιώνει πάντα και για όλα τα θέματα τις αρχές και τις αξίες της διεθνούς νομιμότητας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σ’ ένα περιβάλλον μεγάλων ανακατατάξεων με την πιστωτική κρίση να περνά τα σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών και να επηρεάζει την πραγματική οικονομία της Ευρώπης και σε λίγο της Ελλάδας, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν διαθέτει στρατηγική για την εμπέδωση μιας στέρεης οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, για την εμπέδωση ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους, για την εμπέδωση μιας κοινωνίας συνοχής και αλληλεγγύης, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να οικοδομήσουμε τις ευρύτερες δυνατές εθνικές συνεννοήσεις για τα μεγάλα ζητήματα και τις μεγάλες εκκρεμότητες στην εξωτερική πολιτική. Γιατί δεν μπορείτε να ζητάτε την εθνική συνεννόηση, όταν διασπάτε τον παραγωγικό ιστό της χώρας, όταν απαξιώνετε το κοινωνικό κράτος, όταν ιδιωτικοποιείτε με το πιο αυταρχικό και βολονταριστικό τρόπο στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Δεν μπορείτε να αναζητάτε εθνικές συνεννοήσεις, όταν προχωρείτε εσπευσμένα και εκ των άνω στην επιβολή ρυθμίσεων στον Ο.Τ.Ε., στη Δ.Ε.Η., στα λιμάνια. Δεν μπορείτε να ζητάτε εθνικές συνεννοήσεις, όταν μειώνετε το αγροτικό εισόδημα.
Και θέλω να πω εδώ και στον αρμόδιο Υφυπουργό Οικονομίας να κοιτάξει και πάλι τα στατιστικά στοιχεία του τελευταίου μήνα, του Γενάρη 2008, για να δείτε πώς μειώνεται το αγροτικό εισόδημα, τη μείωση της τιμής των αγροτικών προϊόντων και την τεράστια αύξηση των εισροών, δηλαδή του καλλιεργητικού αγροτικού κόστους. Και επειδή πολλοί από σας είστε Βουλευτές της περιφέρειας, θα πρέπει να δικαιολογηθείτε στους αγρότες της περιφέρειας γι’ αυτήν τη μείωση του αγροτικού εισοδήματος. Πώς θα ζήσουν οι αγρότες με μηδενικό εισόδημα το Γενάρη του 2008; Δείτε τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας. Πώς θα καλλιεργήσουν και πώς θα ζήσουν τις οικογένειές τους;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το τέλος των ψευδαισθήσεων με τη διακυβέρνηση της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία δεν σημαίνει και το τέλος των ελπίδων. Η πολιτική πρωτοβουλία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ένα προσκλητήριο δημοκρατικής ευθύνης. Δημιουργεί τις πολιτικές συνθήκες για ένα νέο ιστορικό και πολιτικό κύκλο προοδευτικής διακυβέρνησης της χώρας, για την άρση της κρίσης του πολιτικού συστήματος, για την άρση της κρίσης της πολιτικής αξιοπιστίας και πολιτικής αποτελεσματικότητας, ουσιαστικά δηλαδή για την άρση της κρίσης του μοντέλου διακυβέρνησης το οποίο εκφράζει σήμερα η Νέα Δημοκρατία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αύριο το βράδυ κορυφώνεται η συζήτηση στη Βουλή για την πρωτοβουλία του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Μαζί μ’ εμάς εδώ, με τους Βουλευτές της Αντιπολίτευσης, τη μεγάλη Πλειοψηφία των Βουλευτών, θα έχουμε έξω από τη Βουλή, στην πλατεία Συντάγματος, χιλιάδες συμπολίτες μας, εργαζόμενους, νεολαίους, μισθοσυντήρητους, συνταξιούχους, για να διαδηλώσουμε όλοι μαζί ενάντια στην αυταρχική πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Ενάντια σε μια αδιέξοδη οικονομική και κοινωνική πολιτική που οδηγεί στη φτώχεια ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, τους μικρούς και μεσαίους της ελληνικής κοινωνίας. Μαζί με αυτούς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα διαδηλώσουμε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι σε λίγο θα δημιουργηθούν όλες εκείνες οι προϋποθέσεις για ένα μεγάλο πολιτικό και κοινωνικό κίνημα ενάντια σε μια κυβέρνηση που οδηγεί τη χώρα απροετοίμαστη στις μεγάλες προκλήσεις του 21ου αιώνα. Και θέλω να σας πω να μην επαίρεστε. Δεν οικοδομείτε μια Ελλάδα της στέρεης συνοχής και αλληλεγγύης, γιατί δεν οικοδομείτε μια οικονομία της γνώσης, της καινοτομίας, μια οικονομία της εκπαίδευσης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τελειώστε, κύριε συνάδελφε. Θα διαδηλώσω και εγώ τώρα!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Αντίθετα, διαλύετε τον κοινωνικό ιστό, γιατί γοητεύεστε από την κοινωνία της αγοράς.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον κ. Μπεγλίτη. Βλέπετε, ο χρόνος είναι αμείλικτος.
Το λόγο έχει ο κ. Τζιτζικώστας.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΖΙΤΖΙΚΩΣΤΑΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε βάρος της Κυβέρνησης, αναδεικνύει τα πολιτικά αδιέξοδα της ηγεσίας του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Είναι μια κίνηση που έρχεται σε πλήρη δυσαρμονία με τη λαϊκή βούληση. Μόλις πριν έξι μήνες, το Σεπτέμβριο του 2007, οι πολίτες έδωσαν ισχυρή λαϊκή εντολή στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και στον κ. Κώστα Καραμανλή, εντολή να εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους, να προχωρήσουν σε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που θα ωφελήσουν τη χώρα, θα ωφελήσουν την κοινωνία. Μέσα σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει υποστεί τέσσερις μεγάλες εκλογικές ήττες, αλλά, αντί να αναζητά τί φταίει και ο ελληνικός λαός του γυρνά την πλάτη, προσφεύγει σε κινήσεις εντυπωσιασμού, αρνούμενο να αποδεχθεί τη βούληση του ελληνικού λαού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όλοι όσοι βρισκόμαστε σε αυτήν την Αίθουσα σήμερα καταλαβαίνουμε τους πραγματικούς λόγους που σας οδήγησαν στην υποβολή της πρότασης δυσπιστίας. Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με τον αιφνιδιασμό σας από την πρόταση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για διεξαγωγή δημοψηφίσματος με αφορμή το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό. Ανεξάρτητα από την ουσία της πρότασης αυτής, που κατά την άποψή μου στερείται τόσο πολιτικής όσο και ηθικής βάσης, συρθήκατε σε μια πολιτική κίνηση, όχι για να δώσετε πολιτικές λύσεις σε μια σειρά από μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τον τόπο, αλλά από την αγωνία σας να μην καταλήξετε από κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σε τρίτο κόμμα της Αντιπολίτευσης.
Ο δεύτερος λόγος για την πρωτοβουλία σας αυτή είναι ο φόβος της περαιτέρω εκλογικής σας συρρίκνωσης, ο οποίος μάλιστα είναι και αυτός που σας οδηγεί σε ακραίες πολιτικές συμπεριφορές. Κάθε ημέρα που περνά, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μετατρέπεται από κόμμα εξουσίας σε κόμμα αδιέξοδης πολιτικής διαμαρτυρίας. Είναι φανερό πως η ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πανικοβλήθηκε. Είδε στο πρόσφατο συνέδριό σας τις επιλογές της να αμφισβητούνται.
Βλέπει καθημερινά την πολιτική της αξιοπιστία να καταρρέει στη συνείδηση του εκλογικού σώματος. Βλέπει καθημερινά τα ποσοστά της να καταρρέουν στις δημοσκοπήσεις και προσπαθεί πανικόβλητη να αναστρέψει αυτήν την κατάσταση καταθέτοντας αντί για πολιτικές προτάσεις, πρόταση δυσπιστίας. Η ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έχει στόχο να προτείνει ή να δώσει πολιτικές λύσεις, αλλά να εξασφαλίσει τη δική της πολιτική επιβίωση και να γλιτώσει από τη διαρκώς αυξανόμενη εσωκομματική γκρίνια. Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου και η ηγετική ομάδα επιχειρούν να μετατρέψουν το εσωκομματικό τους πρόβλημα σε πρόβλημα της κοινωνίας. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δυστυχώς η μικροκομματική αντίληψη της ηγεσίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πλήττει ευθέως και τα εθνικά μας ζητήματα. Αναρωτιέμαι, πιστεύετε ότι υπηρετεί το συμφέρον της πατρίδας μας η υποβολή πρότασης δυσπιστίας αυτήν τη χρονική περίοδο που βρίσκεται σε εξέλιξη η κρίσιμη διαπραγμάτευση με την κυβέρνηση των Σκοπίων για το όνομα της γειτονικής χώρας, αυτήν τη χρονική περίοδο που η χώρα μας βρίσκεται κοντά στο να ασκήσει βέτο στην είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, εκφράζοντας με αυτήν την στάση της τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών;
Δεν αντιλαμβάνεστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι αποδυναμώνετε με αυτήν την κίνησή σας την διαπραγματευτική θέση της χώρας μας; Επιτέλους ξεκαθαρίστε μας ποια συμφέροντα υπηρετεί η σκοπιανοποίηση της πολιτικής μας ζωής. Υπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα η δημιουργία κλίματος πολιτικής κρίσης στη χώρα μας σήμερα; Σε ποιων συμφερόντων τον μύλο ρίχνει νερό η πρόταση δυσπιστίας αυτήν την περίοδο;
Αναφέρουν ο κ. Παπανδρέου και οι υπογράφοντες Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως μία από τις αφορμές για την πρόταση δυσπιστίας, τους χειρισμούς της Κυβέρνησης στην οικονομία και στο ασφαλιστικό. Και εγώ σας απευθύνω μία σειρά από ερωτήματα. Μας μέμφεστε γιατί υλοποιήσαμε τις δεσμεύσεις μας για την ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων συμπολιτών μας μέσα από την αύξηση του Ε.Κ.Α.Σ., της κατώτατης σύνταξης του Ο.Γ.Α., της χορήγησης του πολυτεκνικού επιδόματος στις τρίτεκνες οικογένειες, με τη σύσταση για το 2008 του Ταμείου Καταπολέμησης της Φτώχειας;
Είχαμε ή δεν είχαμε την εντολή από τον ελληνικό λαό να προχωρήσουμε στην μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος; Αμφισβητείτε αυτήν την εντολή; Έπρεπε ή δεν έπρεπε να αντιμετωπίσουμε τις ακραίες περιπτώσεις και τις ανισότητες; Έπρεπε ή δεν έπρεπε να καταργήσουμε την ύπαρξη δύο κατηγοριών ασφαλισμένων, αυτών που θα έπαιρναν σύνταξη στα σαράντα, σαράντα πέντε και των άλλων, των κορόιδων, που θα έπαιρναν σύνταξη στα εξήντα πέντε; Έπρεπε ή δεν έπρεπε να δημιουργήσουμε το κεφάλαιο αλληλεγγύης των γενεών; Έπρεπε ή δεν έπρεπε να προχωρήσουμε σε μια διοικητική μεταρρύθμιση, μειώνοντας τα ταμεία από εκατόν τριάντα τρία σε δεκατρία;
Αφού διαφωνούσατε, γιατί το σκάσατε από το διάλογο για το ασφαλιστικό που από τον Οκτώβριο ξεκίνησε η Κυβέρνηση αμέσως μετά τις εκλογές; Γιατί κρύβεστε στα μεγάλα ζητήματα; Ποιά είναι η θέση σας; Νομίζετε ότι μπορεί να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό με προτάσεις δυσπιστίας, μια πολιτική ηγεσία και ένα κόμμα πολιτικής και προγραμματικής ανυπαρξίας;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προσπαθεί με τεχνάσματα να ακυρώσει την ψήφιση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Και στο παρελθόν έχει προσπαθήσει να ακυρώσει τις μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, όπως την ψήφιση του νομοσχεδίου για το πλαίσιο λειτουργίας των Δ.Ε.Κ.Ο.. Όλοι οι Έλληνες έχουν καταλάβει πια ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ένα κόμμα που υπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων, των συντεχνιών σε βάρος των συμφερόντων της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αντιστέκεται στις μεταρρυθμίσεις και παρέχει πολιτική κάλυψη σε αυτούς που εκβιάζουν την κοινωνία.
Γνωρίζετε πολύ καλά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι μέσα από αυτήν την διαδικασία της πρότασής σας, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα βγει ακόμη πιο ισχυρή. Γνωρίζω καλά ότι δεν εύχεστε να πέσει η Κυβέρνηση την Παρασκευή το βράδυ. Μπορώ μάλιστα να πω ότι φοβάστε αυτό το ενδεχόμενο περισσότερο και από τον πλέον φανατικό οπαδό της Νέας Δημοκρατίας, γιατί γνωρίζετε καλά ότι ακόμη και αν αύριο το πρωί γινόντουσαν εκλογές δεν επρόκειτο να τις κερδίσετε.
Απ’ αυτήν τη διαδικασία η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο κ. Κώστας Καραμανλής θα βγουν πιο δυνατοί. Η πολιτική των μεταρρυθμίσεων δεν θα σταματήσει γιατί λίγοι και προνομιούχοι λειτουργούν ως κατεστημένο. Η κοινωνία μας, η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, γνωρίζει πως οι αλλαγές πρέπει να προχωρήσουν. Και θα προχωρήσουν, παρά τα όποια εμπόδια βάζετε εσείς. Και αυτό γιατί οι μεταρρυθμίσεις υπηρετούν το συμφέρον της πατρίδας, υπηρετούν το συμφέρον όλων μας.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Τζιτζικώστα.
Κύριοι συνάδελφοι, είχαμε αποφασίσει να ολοκληρωθεί η συζήτηση στη 01.00 το πρωί. Επομένως να μιλήσουν ακόμη ο κ. Κουτμερίδης, ο κ. Καντερές και ο κ. Σιδηρόπουλος.
Συμφωνείτε;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Αφού συμφωνούμε, το λόγο έχει τώρα ο κ. Κουτμερίδης.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήθελα να πω στον αγαπητό συνάδελφο το εξής. Όσον αφορά τις προτάσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αγαπητέ συνάδελφε, πείτε μας το e-mail σας, να σας τις στείλουμε, ή αν θέλετε και ταχυδρομικώς.
Όσο για το ερώτημά σας αν χρειάζονται μεταρρυθμίσεις, βεβαίως και χρειάζονται μεταρρυθμίσεις. Πραγματικές, όμως, μεταρρυθμίσεις, με τόλμη και αποφασιστικότητα, και όχι ψευτομεταρρυθμίσεις που μας καθιστούν ούτως ή άλλως ύποπτους στην ελληνική κοινωνία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, λίγους μήνες μετά από τις εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου και την οριακή πλειοψηφία της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας η χώρα μας πραγματικά διέρχεται μια παρατεταμένη πολιτική και κοινωνική κρίση, η οποία διαπερνά οριζόντια και κάθετα όλα τα επίπεδα της κοινωνίας μας. Πρόκειται για μια γενικευμένη κρίση θεσμών και αξιών που διαβρώνει επικίνδυνα το κοινωνικοπολιτικό σύστημα της χώρας μας. Δυστυχώς η ελληνική κοινωνία, αμήχανη και απογοητευμένη, δεν παρακολουθεί τα πολιτικά δρώμενα. Και αυτό γιατί πιστεύει πως τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο τα πράγματα, γιατί πιστεύει πως όλοι το ίδιο είναι, πως όλοι τα ίδια λένε.
Σ’ αυτήν τη γενικευμένη απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών που θα πρέπει πραγματικά να μας προβληματίσει όλους μας, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατία αυτάρεσκα και αλαζονικά μας λέει πως κάνει μεταρρυθμίσεις, μας λέει πως όλα πηγαίνουν καλά και δεν βλέπει πραγματικά την τραγική κατάσταση που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια. Αλήθεια, κύριοι της Κυβέρνησης, ποιοι ευθύνονται γι’ αυτήν την κατάσταση στη χώρα μας; Ποιοι ευθύνονται γι’ αυτήν τη γενικευμένη απαξίωση; Γιατί οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται για τα δημόσια πράγματα; Μήπως και πάλι ευθύνεται το «κακό» ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Μήπως και πάλι ευθύνονται οι δυνάμεις του χθες; Μήπως ευθύνεται το παλιό κακό παρελθόν; Ή μήπως τελικά ευθύνεται η Κυβέρνησή σας, που αποδεικνύεται πολύ κατώτερη των περιστάσεων και των προσδοκιών που η ίδια δημιούργησε στην ελληνική κοινωνία; Μήπως ευθύνεται η Κυβέρνησή σας που χωρίς πρόγραμμα και σχέδιο οδηγεί τη χώρα μας σ’ ένα αβέβαιο μέλλον;
Κύριοι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, αναρωτιέστε συνεχώς σ’ αυτήν τη μαραθώνια συζήτηση γιατί καταθέσαμε πρόταση δυσπιστίας αφού, όπως λέτε, είναι πρόσφατη η λαϊκή εντολή. Μα, αυτή ακριβώς είναι κι η απάντηση στο ερώτημά σας. Επειδή είναι πρόσφατη η λαϊκή εντολή αλλά σ’ αυτό το γρήγορο χρονικό διάστημα υπάρχει ένας κατήφορος της χώρας μας, γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο καταθέσαμε πρόταση δυσπιστίας. Είναι πραγματικά σαν να μην ζείτε σ’ αυτήν τη χώρα και δεν έχετε ακούσει ή δεν γνωρίζετε για τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας. Για σας όλα πάνε καλά.
Μας λέτε ότι καταθέσαμε την πρόταση δυσπιστίας για αντιπερισπασμό με τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Και σας ρωτάμε: Αλήθεια, συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, στις περιοδείες σας στις εκλογικές περιφέρειές σας τι σας λένε οι πολιτικοί και οι ιδεολογικοί σας φίλοι; Τις σας λένε οι πολίτες; Είναι ευχαριστημένοι από την Κυβέρνησή σας αυτούς τους έξι μήνες μετά τις πρόσφατες εκλογές;
Δεν αντιμετωπίζουν οι πολίτες μεγάλα προβλήματα; Δεν αγανακτούν και δεν δυσφορούν για την Κυβέρνησή σας; Την απάντηση την ξέρετε και είναι πολύ τραγική για εσάς.
Όμως, εσείς άλλα λέτε στις εκλογικές σας περιφέρειες και άλλα λέτε εδώ στη Βουλή. Στις εκλογικές σας περιφέρειες αναγνωρίζετε τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας και συμφωνείτε με τις δυσκολίες, τις αδυναμίες και τις καθυστερήσεις της Κυβέρνησης, ενώ εδώ, στη Βουλή, ωραιοποιώντας τα πράγματα, πανηγυρίζετε για το τεράστιο ανύπαρκτο έργο σας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς δεν πανηγυρίζουμε γι’ αυτήν την κατάσταση. Είμαστε βαθύτατα προβληματισμένοι, διότι δεν πάει άλλο. Κυβερνάτε τη χώρα μας τέσσερα χρόνια. Ήρθατε στην εξουσία με μεγάλες υποσχέσεις και δεσμεύσεις, με πολλά λόγια και σχέδια και ο απολογισμός σας της τετράχρονης διακυβέρνησής σας είναι ένα κομματικό, πελατειακό κράτος, η αναξιοκρατία, η ανεργία, η ακρίβεια, η ανασφάλεια, η αδιαφάνεια.
Δυστυχώς, έχουν χάσει την αξία τους οι λέξεις «μεταρρύθμιση», «διάλογος», «διαβούλευση», «διαφάνεια», «πρόοδος», «ευημερία». Είναι λυπηρό που η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει συνδέσει τη λέξη «μεταρρύθμιση» με κάτι φοβικό και απειλητικό, με κάτι επικίνδυνο για τον τόπο.
Όταν μιλάτε για μεταρρύθμιση, κύριοι της Κυβέρνησης, ο Έλληνας πολίτης φοβάται. Φοβάται πως κάτι κακό θα του συμβεί, κάτι θα χάσει, κάτι θα πληρώσει επιπλέον. Είναι πλέον απειλή η λέξη «μεταρρύθμιση» για τον Έλληνα πολίτη.
Κάνατε δήθεν αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό μας σύστημα, δηλαδή, αυξάνετε τα όρια συνταξιοδότησης, μειώνετε τις επικουρικές συντάξεις, αυξάνετε τις εισφορές, μειώνετε τις παροχές. Δεν αντιμετωπίζετε τον πυρήνα του προβλήματος του ασφαλιστικού στη χώρα μας, που είναι η εισφοροδιαφυγή. Και τέλος, ενοποιείτε ελλειμματικά και πλεονασματικά ταμεία με έναν άναρχο και πρόχειρο τρόπο. Και όλα αυτά τα βαφτίζετε μεταρρύθμιση. Τέτοια μεταρρύθμιση, να την χαίρεστε. Δεν μας χρειάζεται. Το αποτέλεσμα αυτής της «ασφαληστρικής» αντιμεταρρύθμισης είναι να βάλετε απέναντί σας όλες τις κοινωνικές και παραγωγικές τάξεις της χώρας μας. Δημιουργήσατε πραγματικά μία κοινωνική εξέγερση. Η πρωτοβουλία σας για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο αναδεικνύει το βαθύ ιδεολογικό και πολιτικό χάσμα που υπάρχει μεταξύ μίας νεοφιλελεύθερης Κυβέρνησης και μίας σοσιαλιστικής αντίληψης και φιλοσοφίας.
Για εσάς, το ασφαλιστικό πρόβλημα της χώρας μας είναι καθαρά και μόνο ένα δημοσιονομικό πρόβλημα. Για εμάς, η δημόσια ασφάλιση είναι κοινωνικό αγαθό και έχουμε υποχρέωση να το παρέχουμε.
Εσείς ασχολείστε και είστε εγκλωβισμένοι μόνο με τα δημοσιονομικά προβλήματα. Εμείς αγωνιούμε για τα κοινωνικά ελλείμματα.
Κάνατε δήθεν αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στη Δημόσια Διοίκηση, δηλαδή, μεγαλύτερο κράτος, περισσότερο κράτος, πλήρης κομματισμός, αναξιοκρατία, αναποτελεσματικότητα, επέκταση της διαφθοράς. Ο Έλληνας πολίτης σήμερα αντιμετωπίζει ένα απαράδεκτο κράτος, που έχει καταντήσει να είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του. Και όλα αυτά, εσείς τα βαφτίζετε μεταρρύθμιση. Τέτοια μεταρρύθμιση δεν μας χρειάζεται. Να την χαίρεστε.
Κάνατε δήθεν αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στην παιδεία, δηλαδή, απαξίωση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, επέκταση της παραπαιδείας, περισσότερα έξοδα για την ελληνική οικογένεια για να σπουδάσει τα παιδιά της, εγκατάλειψη και λεηλασία των πανεπιστημίων. Και όλα αυτά τα βαφτίζετε μεταρρύθμιση. Τέτοια μεταρρύθμιση να την χαίρεστε. Δεν την χρειαζόμαστε.
Κάνατε δήθεν μεταρρυθμίσεις στην οικονομία, δηλαδή, μία άγρια αναδιανομή του εισοδήματος, μεταφέροντας εισοδήματα από τους πολλούς που δεν έχουν στους λίγους που έχουν και κατέχουν. Τα ελληνικά νοικοκυριά, σήμερα, βρίσκονται σε κατάσταση εξαθλίωσης με τον υπερδανεισμό τους από τις τράπεζες.
Το νεοφιλελεύθερο οικονομικό οικοδόμημα της ελληνικής οικονομίας καταρρέει με τη μείωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, με την αύξηση του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών, με την αύξηση του πληθωρισμού, με την ακρίβεια.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή).
Και όλα αυτά εσείς τα βαφτίζετε μεταρρύθμιση. Τέτοια μεταρρύθμιση να τη χαίρεστε. Δεν τη χρειαζόμαστε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πραγματικά εντυπωσιακό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε. Μην αρχίζετε τώρα καινούργιους συλλογισμούς.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ: Μεταρρύθμιση για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι ο πλήρης κομματισμός της Δημόσιας Διοίκησης. Μεταρρύθμιση για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι η επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος. Μεταρρύθμιση για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Κουτμερίδη, παρακαλώ.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μα, δεν ολοκληρώνετε, έτσι όπως βλέπω το σκεπτικό σας.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ: Διάλογος για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι να συμφωνήσουν όλοι οι κοινωνικοί εταίροι με το δικό σας αντιλαϊκό μονόλογο. Η μετωπική σας σύγκρουση με τη διαφθορά την επέκτεινε ακόμα περισσότερο. Η μηδενική σας ανοχή με τη διαπλοκή, την ενθάρρυνε ακόμα περισσότερο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Κυβέρνησης, γιατί μας τιμωρείτε να ζούμε σε μια χώρα που είναι πρώτη στην ανασφάλεια, πρώτη στη διαφθορά, πρώτη στην ακρίβεια, πρώτη στην ανεργία; Γιατί μας ταπεινώνετε να μας κυβερνάει μια Κυβέρνηση που πραγματικά δεν μας αξίζει;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Κουτμερίδη.
Έχετε διάθεση πάντως, παρά το μεταμεσονύχτιο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ: Αυτό είναι ευχάριστο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Είναι ευχάριστο. Γι’ αυτό και το Προεδρείο δέχεται αυτές τις παρεμβάσεις.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Πήρε με ωραίο τρόπο τα τρία λεπτά. ΄Ηταν καλός αγορητής και συγκροτημένος ο λόγος του.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Καντερές έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΝΤΕΡΕΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Υφυπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι στο ελληνικό Κοινοβούλιο, αγαπητοί τηλεθεατές που έχετε την υπομονή και μας παρακολουθείτε ακόμη –για να μην ξεχάσουμε και τη δική μας παλιά ιδιότητα- η πρόταση δυσπιστίας της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ήταν και άκαιρη και άκαρπη.
Ήταν άκαιρη, γιατί είναι πρόσφατη η λαϊκή ετυμηγορία που εξέλεξε τη Νέα Δημοκρατία στην Κυβέρνηση. Η πλειοψηφία που έχουμε δεν είναι οριακή. Πρέπει να λαμβάνεται υπ’όψιν το ποσοστό που υπερψήφισε τον κ. Κώστα Καραμανλή ως Πρωθυπουργό και τη διαφορά που έχει η Νέα Δημοκρατία από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που είναι 4%. Άκαιρη ήταν ακόμη, γιατί η υποβολή της πρότασης δυσπιστίας δεν έγινε σε κατάλληλο χρόνο.
Ερωτώ: Εάν ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν έκανε την πρώτη σκέψη για δημοψήφισμα, θα την υποβάλατε την πρόταση; Προφανώς όχι. Απλώς, στην ταραχή σας θελήσατε να υπερκεράσετε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Αλλά όπως γνωρίζετε, αύριο τα μεσάνυχτα θα έχετε το γνωστό αποτέλεσμα που ακούγεται στις πρόσφατες πέντε ονομαστικές ψηφοφορίες, δηλαδή εκατόν πενήντα δύο. Επαναλαμβάνω, εκατόν πενήντα δύο.
Η πρόταση ήταν άτοπη, γιατί σαν νέος Βουλευτής δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα υπήρχε κόμμα -και μάλιστα η Αξιωματική Αντιπολίτευση- που θα έφθανε στο ολίσθημα, για να μην πω κάτι περισσότερο, να παραβλέψει την αποστολή της, δηλαδή, τον έλεγχο της Κυβέρνησης για τυχόν αυθαιρεσίες και να ασχολείται μόνο και μόνο με εκτόξευση πυροτεχνημάτων. Για να πετύχει τι; Να αποπροσανατολίσει το λαό από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Να δείξει στο άλλο κόμμα, εξ αριστερών, ότι ξέρει και αυτό να ρίχνει πυροτεχνήματα;
Ήταν ακόμη άτοπη η πρόταση δυσπιστίας, γιατί η Αξιωματική Αντιπολίτευση γνωρίζει καλά ότι βάσει του κοινοβουλευτικού συστήματος, υποχρέωση της Κυβέρνησης και της κάθε κυβέρνησης είναι να νομοθετηθεί με βάση το πρόγραμμα που έχει εξαγγείλει και έχει εγκριθεί από τον ελληνικό λαό. Γνωρίζει καλά η Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι και η δεύτερη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, του κ. Κώστα Καραμανλή, έχει σαν πρωταρχικό μέλημα, τα νομοθετήματά της να εκσυγχρονίζουν το κράτος και να εξυπηρετούν το κοινωνικό σύνολο.
Με αυτές τις σκέψεις συντάχθηκε και το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που πράγματι ήταν πολύ δύσκολο και εσείς, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., φέρετε ακεραία την ευθύνη που φθάσαμε ως εδώ.
Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, ύστερα από εκτεταμένη συζήτηση στη Βουλή, ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία και κατ’ αρχήν και κατ’ άρθρο και πριν την τελική τυπική διαδικασία που θα γίνει, όπως είναι γνωστό, τη Δευτέρα, καταθέσατε την πρόταση δυσπιστίας μέσα στη σύγχυση που βρίσκεστε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., νομίζω ότι δείξατε στον ελληνικό λαό ότι κάνετε και εσείς προτάσεις εντυπωσιασμού και μόνο, όπως και τα άλλα μικρά κόμματα και έχετε χάσει την ψυχραιμία σας. Όμως, κυρίες και κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, έχετε επιλέξει λάθος δρόμο. Όχι μόνο δεν θα αυξήσετε το ποσοστό του κόμματός σας, αλλά κινδυνεύετε να χαρακτηριστείτε για μια ακόμα φορά ουρά του ΣΥ.ΡΙΖ.Α..
Η Νέα Δημοκρατία έχει νωπή την εκλογή της από το λαό. Έχει ακόμη πιο νωπή τη σύμπνοια των Βουλευτών της. Καμμία ρωγμή δεν υπάρχει στο αρραγές μέτωπο της Νέας Δημοκρατίας. Πέντε ψηφοφορίες υπήρξαν. Θέλετε και έκτη; Θα χάσετε και σ’ αυτήν. Η Νέα Δημοκρατία έδωσε δείγματα άξιας διακυβέρνησης αυτά τα τέσσερα χρόνια. Γι’ αυτό ψηφίστηκε και θα ψηφιστεί ξανά, όποτε και αν γίνουν οι επόμενες εκλογές.
Εάν θέλετε, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., να κυβερνήσετε πάλι, μιμηθείτε τον κ. Κώστα Καραμανλή. Δώστε δείγματα της αξίας σας και ενημερώστε σωστά και υπεύθυνα τον ελληνικό λαό. Ο λαός μας είναι έξυπνος και δεν ξεγελιέται με πυροτεχνήματα. Μπορεί να αντιδρά –και ορθώς αντιδρά- σε επιμέρους θέματα που κάπου τον θίγουν και ατομικά. Στο βάθος, όμως, πιστεύει και βλέπει το γενικότερο συμφέρον που προσφέρουν οι μεταρρυθμίσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Οι τομές που έκανε η παράταξη αυτή διαχρονικά ήταν πάντοτε σωστές και οδήγησαν τη χώρα μας εδώ που βρίσκεται τώρα. Προχωράμε μπροστά, αταλάντευτα, στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών μας απέναντι στο λαό και κυρίως απέναντι στη νέα γενιά που έρχεται και που έχουμε υποχρέωση να της προσφέρουμε ένα καλύτερο μέλλον.
Είκοσι τέσσερις ώρες περίπου έχει διάρκεια ακόμη αυτή η πρόταση δυσπιστίας προς την Κυβέρνηση, γιατί αύριο τα μεσάνυχτα η Νέα Δημοκρατία θα προχωρήσει ξανά στο δημιουργικό έργο της για το καλό της Ελλάδας μας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Καντερέ.
Το λόγο έχει ο κ. Σιδηρόπουλος, με την αγόρευση του οποίου ολοκληρώνουμε και τη συνεδρίασή μας.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με αίσθημα ευθύνης απέναντι στον ελληνικό λαό, απέναντι στο κοινωνικό και λαϊκό κίνημα, προέβη σε μία κορυφαία πολιτική πράξη, πράξη πολιτικής ευθύνης, να καταθέσει την πρόταση δυσπιστίας σε βάρος της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και μάλιστα μόλις σε έξι μήνες. Και αυτό δεν είναι τυχαίο, γιατί πραγματικά είμαστε σε μια περίοδο όπου ξετυλίγεται μία αντιλαϊκή, αυταρχική, οπισθοδρομική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Και απέναντι σε αυτήν την πολιτική, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τόσο στο κοινοβουλευτικό επίπεδο, όσο και στο κοινωνικό επίπεδο, δίπλα στο λαό και με δημοψήφισμα και με την πρόταση της μομφής, δίνει τον αγώνα για να φράξει, να μπει εμπόδιο απέναντι σ’ αυτά τα αναχρονιστικά σχέδια της Νέας Δημοκρατίας.
Και βέβαια, πολλοί σε αυτήν την Αίθουσα, δυο μέρες τώρα, αναρωτιούνται γιατί κατέθεσε την πρόταση μομφής. Και κάποιοι δεν καταλαβαίνουν. Και αν πραγματικά δεν καταλαβαίνουν, τότε είναι διπλά ανησυχητικό, τότε είναι διπλά επικίνδυνο. Όμως, κάποιοι που καταλαβαίνουν και έχουν συνείδηση του τι κάνουν, ξέρουν ότι πρέπει να προχωρήσουν αυτές τις αντιλαϊκές πολιτικές και πρέπει να τις ολοκληρώσουν σ’ αυτήν τη δεύτερη τετραετία.
Εμείς, λοιπόν, έχοντας συμπόρευση και ταύτιση με το λαϊκό αίσθημα, προχωρήσαμε σε αυτήν τη μεγάλη πρωτοβουλία, μια πρωτοβουλία που την αγκαλιάζει ο ελληνικός λαός ο οποίος είναι στους δρόμους. Και αν δεν καταλάβατε γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αντιδρά με αυτόν τον τρόπο, θα περίμενε κάποιος να καταλάβετε γιατί οι εργαζόμενοι ακόμα και αυτήν την ώρα βρίσκονται στους δρόμους και αγωνιούν για το αύριό τους.
Και επειδή πολλοί εδώ μέσα στην Αίθουσα μας λέτε περί δημοσκοπήσεων, αν διαβάσετε τις δημοσκοπήσεις, ένα 50% του συνόλου των ανθρώπων, των πολιτών που εξαπατήθηκαν από τη Νέα Δημοκρατία είναι αρνητικοί σε αυτήν την πολιτική την οποία ακολουθείτε.
Άρα, λοιπόν, έχετε πληγώσει, έχετε πικράνει το σύνολο σχεδόν του ελληνικού λαού. Και αν καταφέρατε να εξαπατήσετε τον ελληνικό λαό –όπως αυτάρεσκα μέσα στην Αίθουσα λέτε- για δεύτερη τετραετία, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια.
Και πολύ απλά, άκουγα πριν και μια συνάδελφο από τη Νέα Δημοκρατία να λέει ότι εμείς δεν έχουμε καμμιά ταξική πολιτική και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., λέει, μας αντιμετωπίζει με αναχρονιστικούς όρους. Μα, καλά, δεν είναι βαθιά ταξική πολιτική, όταν αναδιανέμεις τον πλούτο, όταν χαρίζεις πάνω από 1.500.000.000.000 στους τραπεζίτες, στους εφοπλιστές και τους βιομήχανους και όταν μάλιστα αυτοί έχουν κάνει και αστρονομικά υπερκέρδη; Δεν είναι βαθιά ταξική πολιτική, όταν την ίδια ώρα, ενώ μειώνεις την άμεση φορολογία στο μεγάλο κεφάλαιο, έρχεσαι και φορολογείς μέσα από την αύξηση του Φ.Π.Α. -που σ’ αυτήν την Αίθουσα ορκιζόταν ο κ. Αλογοσκούφης ότι δεν θα αυξήσει το Φ.Π.Α.- και συγκεντρώνεις πάνω από 500.000.000 δραχμές σε ετήσια βάση από τον ελληνικό λαό; Ελπίζω να μην ορκιστείτε πάλι ότι δεν θα ανεβάσετε ξανά το Φ.Π.Α., γιατί τότε άλλα δεινά θα περιμένουν τον ελληνικό λαό. Βαθιά ταξική, λοιπόν, η πολιτική σας με μια σειρά άλλους φόρους, τους οποίους έχετε βάλει πάνω στις πλάτες του ελληνικού λαού.
Και ακούμε για μεταρρυθμίσεις. Και θα έρθει και ο κύριος Πρωθυπουργός, ο οποίος βέβαια με στόμφο θα μας επαναλάβει τα χιλιοειπωμένα που μας λέει τέσσερα χρόνια τώρα! Βέβαια, έχει την πρόνοια να αλλάζει τη σειρά -αλλάζει τις σελίδες- για να μην πλήξουμε κιόλας!
Θα μας πει, λοιπόν, με στόμφο ότι κάνει μεταρρυθμίσεις. Όμως, πίσω από τις μεταρρυθμίσεις κρύβεται η απορρύθμιση των εργασιακών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Πίσω από τις μεταρρυθμίσεις κρύβεται το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου της χώρας και μάλιστα, με αδιαφανείς διαδικασίες.
Και το ερώτημα είναι κρίσιμο: Σας έδωσε τέτοια εντολή ο ελληνικός λαός; Είπατε στον ελληνικό λαό ότι θα προχωρήσετε μ’ αυτά τα μέτρα, όταν πήρατε για δεύτερη φορά, για δεύτερη τετραετία, την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας; Άλλα του λέγατε. Δεν του λέγατε αυτά. Σήμερα, όμως, κάνετε ακριβώς τα αντίθετα και εδώ είναι η πλήρης εξαπάτηση.
Και βέβαια, ο κ. Καραμανλής -για να δούμε τελικά γιατί κάποιοι μιλούν για πυροτεχνήματα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- πριν κάποια χρόνια που βρισκόταν στην Αντιπολίτευση και ήταν Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ήταν ένας απ’ αυτούς που μαζί με άλλους αγνούς και ανιδιοτελείς πιστούς συνέρρευσε για να πάει να υπογράψει το δημοψήφισμα για τις ταυτότητες.
Και το ερώτημα είναι το εξής: Καλά, έτσι ιεραρχεί αυτή η Κυβέρνηση τα προβλήματα του ελληνικού λαού; Προτεραιότητα έδωσε στο ζήτημα τού αν θα αναγράφεται ή όχι στις ταυτότητες το θρήσκευμα και όχι στο σημερινό έγκλημα που συντελείται σε βάρος των εργασιακών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων; Και εκεί ακόμα δεν ήταν ειλικρινής. Και εκεί ακόμα εξαπάτησε τον ελληνικό λαό. Διότι βλέπετε τέσσερα χρόνια τώρα Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και οι ταυτότητες συνεχίζουν να μην αναγράφουν το θρήσκευμα. Εξαπάτησε ακόμα και τους πιστούς της χώρας. Τέτοια δημαγωγία και τέτοιος λαϊκισμός, ακόμη και με την πίστη του ελληνικού λαού, για να πάρουμε «ψηφαλάκια», για να εξαπατήσουμε τον κόσμο και να πάμε σε μια δεύτερη τετραετία.
Δυστυχώς, ο χρόνος είναι πιεστικός. Πριν από λίγο, άκουσα τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης σ’ αυτήν την Αίθουσα να επιχειρεί να εμφανίσει μια ειδυλλιακή εικόνα και κατάσταση στον αγροτικό κόσμο. Μάλιστα, τον άκουσα να λέει ότι βλέπει τον Έλληνα αγρότη στα μάτια. Βλέπει τον Έλληνα αγρότη στα μάτια. Όμως, ξέρετε, κύριοι Υπουργοί, από πού τον βλέπει; Τον βλέπει μόνο από τους δέκτες των τηλεοράσεων. Δεν πάει κοντά στο λαό. Όποιες επισκέψεις κάνει στους νομούς, τις κάνει για να δει είτε στελέχη είτε κάποιους εργατοπατέρες σε ένα πολύ περιορισμένο αριθμό. Δεν βλέπει τους πραγματικούς αγρότες. Όμως, πώς να δει τους πραγματικούς αγρότες, όταν έχουμε μια δραματική συρρίκνωση του αγροτικού εισοδήματος, όταν έχουμε μια ραγδαία αύξηση σε όλα τα αγροτικά εφόδια, λιπάσματα, σπόρους, φάρμακα, πετρέλαιο, του οποίου την τιμή ενοποιήσατε, για να του δώσετε και την τελική ουσιαστικά «εκτέλεση»; Διότι πραγματικά, το κόστος έχει φτάσει στα ύψη.
Τι γίνεται με τον Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε.; Αδιαφάνεια, κανένας δεν ξέρει τι γίνεται μέσα σ’ αυτόν το χώρο, χάος, καμμία πρόσβαση του Έλληνα αγρότη, βιβλιάρια μπαινοβγαίνουν στις τράπεζες για να δουν εάν τελικά πληρώθηκαν, ενώ οι περισσότεροι απ’ αυτούς παραμένουν απλήρωτοι.
Ο κ. Καραμανλής ήταν που έβγαινε σ’ αυτήν την Αίθουσα και έλεγε «εγώ προσωπικά εγγυώμαι το εισόδημα των Ελλήνων αγροτών. Θα πάω στα ευρωπαϊκά όργανα και θα δώσω τη μάχη, για να βελτιώσω το εισόδημα του Έλληνα αγρότη». Μια φορά μπήκε στον κόπο να κάνει αυτήν τη διαδικασία και είχαμε κατά 40% μείωση των ευρωπαϊκών κονδυλίων στον τομέα αγροτικής ανάπτυξης.
Και βέβαια, κατέχετε το πρωτόγνωρο ρεκόρ επί τέσσερα χρόνια –πέμπτος χρόνος πάει τώρα με Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας- να έχετε φέρει ένα και μοναδικό νομοσχέδιο για τους Έλληνες αγρότες! Και σε αυτό ακόμη δεν έχετε εφαρμόσει απολύτως τίποτα.
Ο αγροτικός τομέας στενάζει, οι έμποροι, οι νέοι, οι πτυχιούχοι, οι άνθρωποι των τετρακοσίων, πεντακοσίων και εξακοσίων ευρώ στενάζουν και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αυτάρεσκα προσπαθεί σε αυτήν την Αίθουσα να μας εμφανίσει το άσπρο για μαύρο και ακόμη αναρωτιέται γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατέθεσε την πρόταση δυσπιστίας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κλείνω, κύριε Πρόεδρε.
Γκρεμίζετε και εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων με έναν αυταρχικό αντιδημοκρατικό τρόπο. Όμως, να είστε βέβαιοι ότι ένα κοινωνικό, πλειοψηφικό και πολιτικό ρεύμα θα γκρεμίσει την ετοιμόρροπη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και θα φέρει μια νέα ελπίδα στον τόπο.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κύριο Σιδηρόπουλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ποιοι συνάδελφοι θα μιλήσουν πρώτοι στην αυριανή συνεδρίαση;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Πρώτοι ομιλητές θα είναι ο κ. Κασαπίδης, ο κ. Βρεττός και ο κ. Γιακουμάτος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 1.06΄ λύεται η συνεδρίαση για σήμερα ημέρα Παρασκευή 28 Μαρτίου 2008 και ώρα 10.30΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: «συνέχιση της συζήτησης και ψηφοφορία επί της πρότασης δυσπιστίας που υπέβαλαν ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεώργιος Παπανδρέου και ογδόντα εννέα (89) Βουλευτές του Κόμματός του, σύμφωνα με τα άρθρα 84 του Συντάγματος και 142 του Κανονισμού της Βουλής, σύμφωνα με την ειδική ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
Ολομέλεια 27/3/08 1

PDF:

es27032008.pdf

TXT:

end080327.txt

Επιστροφή