Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΓ΄ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ), Σύνοδος: Α΄ , Συνεδρίαση: ΠΘ 19/03/2010

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΠΘ΄
Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010
Αθήνα, σήμερα στις 19 Μαρτίου 2010, ημέρα Παρασκευή και ώρα 10.14΄ συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε Oλομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Α΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΙΩΤΗ:
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Ζήση Τζηκαλάγια, Βουλευτή νομού Καστοριάς, τα ακόλουθα:
Οι Βουλευτές Δωδεκανήσου κύριοι Ευστάθιος Κουσουρνάς, Νικόλαος Ζωΐδης και Δημήτριος Κρεμαστινός κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Δωδεκανήσου ζητεί να μην υπάρξουν περικοπές ενίσχυσης για τους μέχρι τώρα δικαιούχους παραγωγούς των Νησιών του Αγαίου.
Η Βουλευτής Αθηνών κ. Ντόρα Μπακογιάννη κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πανελλήνιος Σύλλογος Εκπαιδευτικών Γονέων-Κηδεμόνων Παιδιών με Αναπηρία ζητεί ειδική νομοθετική ρύθμιση για το διορισμό των αδιόριστων εκπαιδευτικών γονέων παιδιών με αναπηρία.
Οι Βουλευτές κύριοι Γεώργιος Μαρίνος και Ιωάννης Γκιόκας κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Πρόεδρος του Δ.Δ. Καλλιανών Μαρμαρίου Ευβοίας ζητεί την άμεση αποκατάσταση της επαρχιακής οδού Άγιος Δημήτριος-Καλλιανοί Ευβοίας.
Η Βουλευτής Ευβοίας κ. Ουρανία Παπανδρέου- Παπαδάκη κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Καρύστου Ευβοίας ζητεί άμεση χρηματοδότηση για την αποπεράτωση του έργου της κατασκευής κλειστού γυμναστηρίου στην περιοχή του.
Ο Βουλευτής Καβάλας κ. Σάββας Εμινίδης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης ζητεί την παράταση του μέτρου της επιδότησης του κόστους εργασίας για τους Νομούς Καβάλας και Δράμας.
Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Ιατρικός Σύλλογος Λάρισας «ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ» ζητεί την ανανέωση των συμβάσεων των ελεγκτών ιατρών της Υπηρεσίας Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου Λάρισας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των
ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Πρώτη είναι η με αριθμό 601/37/15-3-2010 Επίκαιρη Ερώτηση της Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κυρίας Αλέκας Παπαρήγα προς τον Πρωθυπουργό, σχετικά με την Εξωτερική Πολιτική της Κυβέρνησης κ.λπ..
Στην Επίκαιρη Ερώτηση της κυρίας Παπαρήγα θα απαντήσει ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, κ.Θεόδωρος Πάγκαλος.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ θα ήθελα το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Ορίστε κύριε Παφίλη, έχετε το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να μιλήσω εκ μέρους του κόμματος μας.
Είναι σαφές ότι, η ερώτηση που καταθέσαμε απευθύνεται στον κύριο Πρωθυπουργό και αφορά αρμοδιότητες του κυρίου Πρωθυπουργού. Απ’ αυτήν την άποψη δεν μπορεί να συζητηθεί μιας και ο κύριος Πρωθυπουργός δεν μπορεί να βρίσκεται στην Αίθουσα και επομένως ακυρώνεται.
Είναι αρμοδιότητες του κυρίου Πρωθυπουργού αποκλειστικά και δεν είναι θέμα προσωπικό, περιμέναμε να έρθει ο κύριος Πρωθυπουργός. Από τη στιγμή που δεν έρχεται δεν μπορεί να συζητηθεί αυτή η επίκαιρη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Ο κύριος Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως έχει το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ (Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης) : Κύριε Πρόεδρε, λυπούμαι πράγματι, όπως φαντάζομαι και ο ίδιος ο κύριος Πρωθυπουργός για το ότι δεν μπορεί να είναι στην Αίθουσα για να απαντήσει ο ίδιος στης ερώτηση της κυρίας Παπαρήγα.
Όπως ξέρετε το άρθρο 129 του Κανονισμού της Βουλής, προβλέπει ρητά ότι ο Πρωθυπουργός είναι δυνατόν να αναπληρωθεί στην εκτέλεση αυτού του καθήκοντος απέναντι στη Βουλή, όπως επίσης προβλέπει στην παράγραφο 2 ότι και οι αρχηγοί των κομμάτων μπορούν να αναπληρωθούν από βουλευτή τον οποίο οι ίδιοι ορίζουν.
Ο Πρωθυπουργός έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι σέβεται τη Βουλή, ότι είναι παρόν περισσότερο από κάθε άλλον Πρωθυπουργό στο παρελθόν και έχει επανειλημμένα απαντήσει σε αυτού του είδους τις ερωτήσεις όλων των αρχηγών περιλαμβανομένης και της κυρίας Παπαρήγα.
Λυπούμαι διότι αποσύρει την ερώτηση το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος ως προς την Κοινοβουλευτική Τάξη, από την άλλη μεριά χαίρομαι γιατί δεν έχω τη φοβερή υποχρέωση να απαντήσω σε μία ερώτηση η οποία περιλαμβάνει όλα τα εσωτερικά και παγκόσμια ζητήματα σε μισή σελίδα, στο χρόνο που θα μου έδινε το Προεδρείο θα ήταν σχεδόν αδύνατον.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Κύριε Παφίλη, πράγματι σύμφωνα με το περιεχόμενο του άρθρου 129 οι ερωτήσεις οι οποίες απευθύνονται προς τον Πρωθυπουργό και δεν απαντώνται από τον ίδιο μπορούν να απαντώνται όπως ορίζει η παράγραφος 3 του άρθρου 129, από έναν από τους Αναπληρωτές Υπουργούς και ιδιαιτέρως βεβαίως από τον Αντιπρόεδρο της Κυβερνήσεως.
Παρακαλώ κύριε Παφίλη έχετε το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Εδώ δεν αμφισβητούμε τον Κανονισμό αλλά ας μιλήσουμε επί της ουσίας. Και εγώ τοποθετήθηκα επί της ουσίας και χωρίς υπονοούμενα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Πάντως η ουσία είναι ότι αποσύρετε την ερώτηση.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Ναι, η ουσία είναι ότι η ερώτηση δεν μπορεί να συζητηθεί γιατί την κάναμε προς τον κύριο Πρωθυπουργό, έχουν προκύψει μία σειρά θέματα.
Εμείς δε λέμε ότι δεν έρχεται ο Πρωθυπουργός να απαντήσει, ούτε δίνουμε την μάχη σε τέτοια θέματα εντυπώσεων. Αλλά επί τα ουσίας λέω, δεν μπορούσε ο κύριος Πρωθυπουργός να έρθει, το σεβόμαστε ότι δεν έρχεται, αλλά θεωρούμε ότι θα έπρεπε να είναι ο ίδιος για να μπορέσει να γίνει αυτή η συζήτηση.
Άλλωστε έχουμε μπροστά μας και άλλες συζητήσεις και θα τοποθετηθούμε. Στα υπόλοιπα, δεν απαντάω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Ευχαριστούμε κύριε Παφίλη.
Κύριε Αντιπρόεδρε, νομίζω ολοκληρώθηκε η διαδικασία των εξηγήσεων.
Σειρά έχει η με αριθμό 602/38/16-3-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεωργίου Καρατζαφέρη προς τον Πρωθυπουργό, σχετικά με τη χρήση της Πυρηνικής Ενέργειας στη Χώρα μας κ.λπ..
Η ερώτηση του Προέδρου του ΛΑΟΣ, κυρίου Καρατζαφέρη έχει ως εξής:
«Πολλές χώρες επιλέγουν τη χρήση πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς, κρίνοντας ότι πρόκειται για μια οικονομικά συμφέρουσα μεσοπρόθεσμα και φιλική προς το περιβάλλον, μορφή ενέργειας. Πρόσφατα μάλιστα, ο Πρόεδρος της Γαλλίας, κ. Σαρκοζί, προέτρεψε την Παγκόσμια Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανοικοδόμησης και Ανάπτυξης να αναλάβουν πρωτοβουλία για χρηματοδότηση σχετικών προγραμμάτων, κυρίως σε αναπτυσσόμενες χώρες.
Την ίδια στιγμή, στην Ελλάδα, δεν έχει επιχειρηθεί κάποια, ευρείας δημοσιότητας, ουσιαστική συζήτηση επί του θέματος.
Είναι δεδομένου ότι οι περισσότερες γειτονικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, προγραμματίζουν στο προσεχές μέλλον να καλύψουν μέρος των ενεργειακών τους αναγκών με την χρήση πυρηνικής ενέργειας. Εξ αυτού του γεγονότος, η Ελλάδα κινδυνεύει να βρεθεί σε «πυρηνικό κλοιό», υφιστάμενη τους επικαλούμενους –από τους πολέμιους της πυρηνικής ενέργειας- κινδύνους, χωρίς να αποκομίζει τα αντίστοιχα οφέλη.
Επιπλέον, οι ενεργειακές ανάγκες της χώρας μας αυξάνονται, με συνέπεια, τα επόμενα χρόνια, να υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο η Ελλάδα να καταλήξει να εξαρτάται ενεργειακά από τις γειτονικές της χώρες.
Ερωτάσθε:
Είναι στις προθέσεις σας η οργάνωση μιας ευρείας επιστημονικής και κοινωνικής συζήτησης για το θέμα της ειρηνικής χρήσης της πυρηνικής ενέργειας στην Ελλάδα;»
Ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως, κύριος Θεόδωρος Πάγκαλος, θα απαντήσει.
Έχετε το λόγο για τρία λεπτά , κύριε Αντιπρόεδρε.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ (Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης) : Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Πράγματι η ερώτηση του Προέδρου του ΛΑΟΣ, κυρίου Γεωργίου Καρατζαφέρη είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
Η πυρηνική ενέργεια έχει εντόνως διαφημιστεί ως μία καθαρή, μορφή παραγωγής ενεργείας που κοστίζει λιγότερο από άλλες ανταγωνιστικές μεθόδους. Βεβαίως αυτού του είδους η προβολή της πυρηνικής ενέργειας συναντάει πολλά εμπόδια τον τελευταίο καιρό και θα σας πω συγκεκριμένα ποια.
Μη μας παραξενεύει ότι ο κύριος Σαρκοζί, συμπαθέστατος φίλος όλων μας, κάνει μία παγκόσμιας έκτασης εκστρατεία για την πυρηνική ενέργεια. Η Γαλλία είναι βασικός παραγωγός και εξαγωγεύς εργοστασίων πυρηνικής ενέργειας αλλά, pro domo ομιλεί.
(ΚΟ)




(1XS)
Όμως, η παραγωγή πυρηνικής ενέργειας συνάντησε κατ’ αρχήν προβλήματα ασφαλείας. Όλοι έχουμε στη μνήμη μας την τραγωδία της Ουκρανίας -του Τσερνομπίλ- της οποίας τα αποτελέσματα ακόμα δεν γνωρίζουμε στην πλήρη έκτασή τους. Επίσης, υπάρχει και το πρόβλημα της εναπόθεσης των καταλοίπων το οποίο εμφανίζεται σε διάφορες χώρες με όλο και πιο αυξημένη μορφή.
Μάλιστα, τελευταία έχει ανοίξει και μία σχετική συζήτηση και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη Φιλανδία επένδυσαν κολοσσιαία ποσά για να κάνουν μία τρύπα διακοσίων μέτρων μέσα στο έδαφος και να τη στεγανοποιήσουν για να μπορέσουν να βάλουν αυτά τα κατάλοιπα. Υπάρχει, λοιπόν, πρόβλημα. Γι’ αυτό η παραγωγή της πυρηνικής ενέργειας δεν είναι ούτε τόσο φθηνή ούτε τόσο καθαρή.
Η Ελλάδα έχει κάνει, κύριε Πρόεδρε, από καιρό -και πιστεύω ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις είχαν συμφωνήσει σ’ αυτήν την επιλογή- την επιλογή της αποφυγής της πυρηνικής ενέργειας. Είμαστε πρωτοπόροι παγκοσμίως και συμμαχούμε με όλες τις χώρες -και βέβαια και με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής- στην προσπάθεια να περιοριστεί η χρήση των πυρηνικών όπλων, αλλά και της τεχνολογίας που οδηγεί στη δημιουργία πυρηνικών όπλων και δεν επιθυμούμε την εκμετάλλευση της πυρηνικής επιστήμης για την παραγωγή ενέργειας.
Βεβαίως, η αναζήτηση στον τομέα της πυρηνικής επιστήμης -την οποία κάνει ο Δημόκριτος και ενδεχομένως αύριο και άλλα εργαστήρια- για άλλες χρήσεις της επιστήμης του ατόμου είναι θεμιτή. Για παράδειγμα, υπάρχουν οι ιατρικές χρήσεις, υπάρχουν τα ισότοπα για χειρουργικές και άλλες επεμβάσεις στις οποίες ο Δημόκριτος είχε κάνει πρόοδο.
Τώρα, το θέμα είναι αν υπάρχει άμεση ανάγκη εξασφάλισης της χώρας από ενεργειακές ελλείψεις. Εγώ λέω όχι, γιατί έχουμε σοβαρότατα αποθέματα λιγνίτη, όπως και σοβαρότατα ανεκμετάλλευτα αποθέματα υδροηλεκτρικής ενέργειας που δεν τα έχουμε εκμεταλλευθεί.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης)
Επίσης, κύριε Πρόεδρε, θα σας πω και κάτι άλλο. Ίσως ο μεγαλύτερος τομέας για την επίλυση της ενεργειακής μας ισορροπίας να είναι ο τομέας της σπατάλης της ενέργειας, δηλαδή η εξοικονόμηση της ενέργειας.
Γι’ αυτό το σκοπό, λοιπόν, αυτή η Κυβέρνηση έχει εκδηλώσει τις προθέσεις της και πραγματικά υπάρχει σωρεία νομοθετημάτων γι’ αυτό που θα οδηγούν στην ενίσχυση της παραγωγής ενέργειας με εναλλακτικές μορφές, στην εκμετάλλευση του ανέμου και της ηλιοφάνειας και επίσης και κυρίως στην εξοικονόμηση ενέργειας. Στη χώρα μας γίνεται σπατάλη ενέργειας κατά τρόπο εξοργιστικό και ιδιαίτερα από το δημόσιο τομέα και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να σταματήσει. Και αυτό δίνει μία απάντηση στην αγωνία σας για την ενδεχόμενη ανεπάρκεια ενέργειας στο μέλλον.
Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να πω δυο λόγια και για τους γείτονες.
Η Βουλγαρία, όπως ξέρετε, έχει οκτώ εργοστάσια παλαιάς ρωσικής τεχνολογίας στο Κοσλοντούι. Από αυτά, έχει κλείσει τέσσερα και απομένουν εν ενεργεία τέσσερα τα οποία υποτίθεται ότι έχουν βελτιωθεί. Όμως, δεν είμαστε ήσυχοι για τη λειτουργία αυτών των εργοστασίων και θα προτιμούσαμε να ενταθούν οι επιθεωρήσεις και τελικά να οδηγηθούν και αυτά τα τέσσερα εναπομείναντα εργοστάσια στο κλείσιμο.
Κάνει ένα νέο μεγάλο πυρηνικό εργοστάσιο σε μια τοποθεσία που λέγεται Μπέλενε δυναμικότητας δύο χιλιάδων μεγαβάτ. Όμως, εκεί υπάρχουν έντονες αντιδράσεις βουλγαρικών περιβαλλοντικών οργανώσεων και η κατασκευή αυτού του εργοστασίου έχει διακοπεί.
Αντιθέτως, δεν υπάρχουν για ευνόητους λόγους αντιδράσεις στην Τουρκία η οποία κατασκευάζει δέκα πυρηνικούς αντιδραστήρες με συνολική ισχύ δέκα χιλιάδων μεγαβάτ. Αυτοί εγκαθίστανται στη Σινώπη και στην περιοχή Μερσίνας που μας αφορά άμεσα, γιατί είναι στις ακτές. Στη Σινώπη συνεργάζονται με τους νοτιο-Κορεάτες και στη Μερσίνα με τους Ρώσους.
Τέλος, πρόθεση να κάνει τέτοιου είδους παραγωγή ενέργειας έχει εκδηλώσει και η Αλβανία, αλλά αυτό δεν είναι μάλλον σοβαρό στο άμεσο μέλλον, γιατί βέβαια δεν έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν τέτοιου είδους επενδύσεις.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης.
Κύριε Πρόεδρε, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κύριε Αντιπρόεδρε, ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις τις οποίες δώσατε.
Εγώ απλώς έφερα αυτήν την ερώτηση για δύο λόγους: Πρώτον, εξαιτίας της έλλειψης ανταγωνιστικότητας που έχουμε, στο μέλλον θα χρειαστούμε φθηνότερη ενέργεια, προκειμένου να μπορέσουν τα προϊόντα μας να έχουν καλύτερη τύχη στις παγκόσμιες αγορές. Και βεβαίως, ναι μεν έχουμε τα καύσιμα τα οποία έχουμε, αλλά η ενέργεια είναι ακριβή, ενώ από την άλλη πλευρά είμαστε μονίμως κατηγορούμενοι, γιατί δεν συμφωνούμε με τους όρους του Κιότο και είμαστε η πλέον ρυπογόνος από πλευράς ενέργειας χώρα της Ευρώπης.
Η ερώτηση, λοιπόν, έχει να κάνει με το πώς θα ανοίξουμε ένα διάλογο για να αποβάλλουμε κάποιες βιωματικές εμπειρίες από το Τσερνομπίλ. Ήδη στην Ευρώπη και σε μετρήσεις που γίνονται, για πρώτη φορά οι ερωτώμενοι μιλούν θετικότερα από εκείνους που έχουν άλλη άποψη για την πυρηνική ενέργεια. Είναι περίπου 45-45.
Βέβαια, η γειτονιά μας είναι ραδιενεργός. Όπως είπατε και εσείς πριν από λίγο, η Τουρκία έχει ήδη συμφωνήσει με τη Ρωσία, αλλά και με τη Νότια Κορέα, γεγονός που σημαίνει ότι στη γειτονιά μας θα έχουμε μεγάλα πυρηνικά εργοστάσια τα οποία δεν ξέρω αν θα μείνουν μόνο στην ενέργεια ή αν θα μπει κι άλλος «πειρασμός», όπως ανατολικότερα στο Ιράν με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Η FYROM ετοιμάζει στον Αξιό δύο πυρηνικά εργοστάσια. Όλη η γειτονιά έχει πυρηνικά εργοστάσια: Στη Ρουμανία λειτουργεί ήδη πυρηνικό εργοστάσιο, όπως και στην Τσεχία, στη Σλοβενία και στην Ουγγαρία. Όλες αυτές οι χώρες έχουν πυρηνική ενέργεια, έχουν φθηνότερη ενέργεια.
Το θέμα είναι κατά πόσο θα μπορέσουμε εμείς να πείσουμε το λαό ότι πρέπει να γίνει. Βέβαια, είμαστε μία σεισμογενής χώρα. Όμως, σεισμογενής είναι και η Καλιφόρνια. Βέβαια, δεν θα πρέπει να συγκρίνουμε τους παλιούς σοβιετικούς αντιδραστήρες οι οποίοι δεν είχαν καμία άμυνα και γι’ αυτό συνέβη το Τσερνομπίλ.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι σ’ αυτήν τη συγκυρία -όπου έχουμε ένα Γάλλο Πρόεδρο ο οποίος δείχνει μια διάθεση να μας βοηθήσει, αλλά αισθάνεται δέσμιος των επιλογών της κας Άνγκελα Μέρκελ- θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε ένα διάλογο με μία χώρα η οποία έχει ίσως τη μεγαλύτερη εμπειρία στην Ευρώπη σε αντιδραστήρες με οποιαδήποτε συνάρτηση πιθανών εξοπλισμών, ώστε να λειτουργήσει το πράγμα ως ένας αντισταθμιστικός παράγοντας. Θέτω κάποιες σκέψεις προς επεξεργασία και δεν είναι βέβαια αναγκαίο ότι αύριο το πρωί η χώρα μας θα αποφασίσει να γίνει μία χώρα πυρηνικής ενέργειας.
Όμως, για να μην τρέχουμε πάλι -όπως τρέχουμε τώρα πίσω από τα γεγονότα- και ενδεχομένως να είμαστε μπροστά από τα γεγονότα σε κάποια θέματα, θα πρέπει να δούμε ότι όλη η αγορά δίπλα μας εξυπηρετείται πλέον από την πυρηνική ενέργεια, ενώ εμείς θα μείνουμε ακόμα στο κάρβουνο με ό,τι αυτό συνεπάγεται, όπως ακριβότερα προϊόντα που δεν θα μπορούν να πουληθούν έξω.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Προέδρου του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Ήδη βλέπετε ότι είμαστε σε έναν αποκλεισμό. Βλέπετε την κα Μέρκελ να μας εκβιάζει με τον τρόπο που μας εκβιάζει και να μας απειλεί. Δεν μας δίνει την οποιαδήποτε βοήθεια, ενώ μας αναγκάζει να δώσουμε δισεκατομμύρια ακόμα για άλλα δύο υποβρύχια που δεν είχαμε στο νου μας. Αυτός είναι ο περίγυρός μας. Ένας περίγυρος αρκετά ασφυκτικός και εκβιαστικός εις βάρος της χώρας.
Σκέφτομαι, λοιπόν, μήπως κάποια στιγμή θα έπρεπε να βάλουμε μπρος το μυαλό μας για το αύριο και για κάποια πράγματα τα οποία θα μας έρθουν πολύ ταχύτερα από ότι υπολογίζουμε, όπως ταχύτερα μας ήρθε και η οικονομική κρίση, κύριε Πρόεδρε!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Το λόγο για να δευτερολογήσει έχει ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Πάγκαλος.
Κύριε Πάγκαλε, έχετε το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ (Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης): Κύριε Πρόεδρε, οπωσδήποτε πιστεύω ότι ο διάλογος για την ενέργεια είναι ένας διάλογος που δεν μπορεί να κλείσει ποτέ και καλό είναι να τροφοδοτείται με ιδέες και προτάσεις.
Θα υπάρχει ασφαλώς μεγάλο έδαφος τέτοιου διαλόγου όταν θα φέρει η κ. Μπιρμπίλη όλα αυτά τα νομοσχέδια που αφορούν την ενέργεια και τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Εκεί ο καθένας μπορεί να μιλήσει και για άλλα θέματα και όχι μόνο γι’ αυτά που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο.
Χθες, διορίστηκε ο νέος Πρόεδρος αυτής της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας -ένας εκλεκτός επιστήμων τον οποίο θα δείτε στη Βουλή- ο οποίος ασφαλώς είναι πολύ πιο κατάλληλος για να σας δώσει μια σειρά από απαντήσεις για τέτοια θέματα.
Το πρόβλημα με την πυρηνική ενέργεια είναι ότι πρόκειται, θα έλεγα, για μια μορφή οπισθοβαρούς επένδυσης. Στην αρχή, δηλαδή, είναι καλά τα πράγματα. Δεν έχεις εκπομπές αερίων και η πρώτη ύλη δεν είναι πολύ ακριβή. Όμως, μετά αρχίζουν τα προβλήματα, όπως τι θα κάνεις με τα κατάλοιπα, με τις διαρροές κ.λπ., γιατί διαρροές υπάρχουν και σε προηγμένες χώρες. Στην Ιαπωνία, ας πούμε, εμφανίστηκαν διαρροές.
Βεβαίως, υπάρχει και η αντίδραση –γιατί βεβαίως ζούμε σε μια δημοκρατία και μάλιστα σε μια δημοκρατία την εποχή της επικοινωνίας- της κοινής γνώμης. Η ελληνική κοινή γνώμη έχει αποδείξει με συντριπτικά ποσοστά, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις σε σχετικές έρευνες, ότι είναι εχθρική προς την πυρηνική ενέργεια και αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να το λάβουμε υπόψη μας.
Είμαι βέβαιος ότι αν κάναμε ένα δημοψήφισμα -που ξέρω ότι σας είναι προσφιλές, αλλά και σε μένα δεν είναι αντιπαθές- για την πυρηνική ενέργεια, θα υπήρχε συντριπτική πλειοψηφία εναντίον της πυρηνικής ενέργειας. Καλό είναι, λοιπόν, να το λάβουμε και αυτό υπόψη μας.
(FT)

(KO)
Τέλος, βεβαίως συμφωνώ απόλυτα μαζί σας ότι πρέπει να υπάρχει επαγρύπνηση, γιατί με βάση την προϊστορία της Τουρκίας –η Τουρκία είναι μια χώρα ασταθής και κάθε μέρα σχεδόν με τα γεγονότα που διαβάζουμε στον Τύπο δείχνουν αυτή την αστάθεια- οι στρατιωτικοί έχουν ένα ειδικό ρόλο που δεν έχουν στις πολιτισμένες χώρες της δυτικής Ευρώπης και τον υπερασπίζονται. Και όποιος λέει «στρατιωτικούς» προφανώς εννοεί και στρατιωτικές εφαρμογές όλων των μορφών επιστημονικής έρευνας και όλων των επιστημονικών επιτευγμάτων που υπάρχουν σε μια κοινωνία.
Πρέπει, λοιπόν, να επαγρυπνούμε και πρέπει να υποστηρίζουμε την παγκόσμια κοινότητα, όταν αυτή προσπαθεί να επιβάλλει την πολιτική της απαγόρευσης της διάδοσης των πυρηνικών όπλων και των στρατιωτικών εφαρμογών της πυρηνικής ενέργειας. Σε αυτά συμφωνούμε. Τα υπόλοιπα μπορούμε να τα συζητήσουμε περαιτέρω ως προς το κόστος και τις άλλες συνέπειες μιας τέτοιας πολιτικής σε σχέση με τις υπόλοιπες πολιτικές.
Πρέπει να σας πω ότι ο κακόμοιρος ο λιγνίτης έχει πολύ δυσφημιστεί, αλλά έχουν βρεθεί μέθοδοι που περιορίζουν πολύ τη ρύπανση που δημιουργεί ο λιγνίτης και μάλιστα, με αξιοποίηση των καταλοίπων. Επίσης να πω, ότι η ρύπανση στη χώρα μας δεν προέρχεται μόνο από το λιγνίτη, προέρχεται και από τη μαζική και –θα έλεγα- χωρίς επιφυλάξεις χρήση του ιδιωτικού αυτοκινήτου, όπως δείχνουν και όλες οι σχετικές στατιστικές. Λοιπόν, να μην κατηγορούμε την Πτολεμαΐδα ή τη Μεγαλόπολη για το νέφος της Αθήνας. Το νέφος αυτό το δημιουργούμε μόνοι μας, κινούμενοι με τα ιδιωτικά μέσα μεταφοράς και όχι με τα μαζικά μέσα μεταφοράς, ακόμα και εκεί όπου υπάρχουν πλέον τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην Έκθεση της Αίθουσας «Ελευθέριος Βενιζέλος» και ενημερώθηκαν για την ιστορία του κτηρίου και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της Βουλής, σαράντα τρεις μαθητές και μαθήτριες και δύο εκπαιδευτικοί συνοδοί τους από το 4ο Γυμνάσιο Χανίων.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα τώρα στην με αριθμό 603/39/16-3-2009 επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξη Τσίπρα προς τον Πρωθυπουργό, σχετικά με την οικονομική πολιτική, τα νέα φορολογικά μέτρα κ.λπ.
Αναλυτικά η ερώτηση του κ. Τσίπρα προς τον Πρωθυπουργό έχει ως εξής:
«Το εισόδημα των εργαζόμενων δέχτηκε καίριο πλήγμα από τα πρόσφατα μέτρα της Κυβέρνησης. Για άλλη μία φορά οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι σηκώνουν το βάρος μίας κρίσης για την οποία δεν ευθύνονται, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την κοινωνική συνοχή. Το εισόδημα τους αναμένεται να υποστεί νέα μείωση με την ανακοίνωση του φορολογικού νομοσχεδίου.
Όλοι όσοι τα προηγούμενα χρόνια είχαν μεγάλα κέρδη, όσοι κερδοσκόπησαν και όσοι ιδιοποιήθηκαν τον πλούτο που παράχθηκε στη χώρα τα τελευταία χρόνια, είναι στο απυρόβλητο και επί της ουσίας δεν φορολογούνται. Ταυτόχρονα δεν διαψεύδονται σενάρια για πρόσθετα μέτρα, νέες περικοπές στους μισθούς και τα επιδόματα σε περίπτωση που τα μέτρα «δεν αποδώσουν».
Ερωτάται ο κύριος Πρωθυπουργός:
Προτίθεται να φορολογήσει τις τράπεζες, τις offshore εταιρείες, τις κερδοφόρες ανώνυμες εταιρείες και τις ναυτιλιακές εταιρείες;
Έχει υπολογίσει η Κυβέρνηση τις κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες από τα μέτρα που έχει λάβει;
Δεσμεύεται η Κυβέρνηση ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε νέες περικοπές σε μισθούς και επιδόματα σε περίπτωση που τα δημοσιονομικά αποτελέσματα των μέτρων δεν είναι αυτά που περιμένει το οικονομικό επιτελείο;»
Ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου θα απαντήσει.
Έχετε το λόγο, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Οικονομικών): Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Τσίπρα, ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου δίνετε στη συγκεκριμένη συγκυρία να πω ορισμένα λόγια για την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης και μάλιστα, μια μέρα μετά από τη συζήτηση στο Υπουργικό Συμβούλιο ενός εξαιρετικά σημαντικού νομοσχεδίου για τη φορολογία, ενός νομοσχεδίου «Αποκατάστασης της Κοινωνικής Δικαιοσύνης και Καταπολέμηση της Φοροδιαφυγής», όπως το έχουμε ονομάσει.
Κατ’ αρχάς, να ξεκινήσουμε από ορισμένα δεδομένα. Η χώρα μας βιώνει μια πρωτόγνωρη δημοσιονομική κρίση και ταυτόχρονα βιώνει και μια κρίση στην πραγματική οικονομία, η οποία βεβαίως μεταφράζεται και σε μείωση των εισοδημάτων. Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία γι’ αυτό.
Μπροστά σε αυτή την κρίση η Κυβέρνηση έχει λάβει συγκεκριμένα μέτρα, πολλά απ’ αυτά είναι δύσκολα μέτρα. Είχαμε την ευκαιρία και σε προηγούμενη ερώτηση, την οποία είχατε υποβάλει, να συζητήσουμε για τα μέτρα αυτά και είναι προφανές ότι διαφωνούμε ως προς την αναγκαιότητά τους. Εμείς θεωρούμε ότι τα μέτρα αυτά ήταν δυστυχώς αναγκαία, για να μπορέσει η χώρα να συνεχίζει να δανείζεται απρόσκοπτα στις διεθνής αγορές. Αντιλαμβανόμαστε πλήρως τη δυσκολία των μέτρων αυτών -καμμία κυβέρνηση δεν θέλει να μειώνει τους μισθούς στο δημόσιο τομέα και να αυξάνει το ΦΠΑ- όμως θεωρούμε και το πιστεύουμε και έχουμε και την αίσθηση ότι η κοινωνία συμφωνεί μαζί μας ότι τα μέτρα αυτά ήταν απαραίτητα στη συγκυρία στην οποία βρισκόμαστε.
Όμως, είναι προφανές ότι η οικονομική πολιτική δεν εξαντλείται σε αυτά τα μέτρα. Είναι προφανές ότι υπάρχει ένα μεγάλο ζήτημα που έχει να κάνει με τη φορολογική δικαιοσύνη, ένα ζήτημα αναδιανομής και μια μεγάλη ανάγκη αντιστροφής πολιτικών που επί έξι χρόνια, με την προηγούμενη Κυβέρνηση, επιβάρυναν τους πολλούς και ελάφρυναν τους λίγους.
Θα σας θυμίσω ότι η πρώτη νομοθετική πρωτοβουλία αυτής της Κυβέρνησης ήταν να φέρει ένα νομοσχέδιο, με το οποίο επιχειρούσε να πάρει πίσω ένα μέρος αυτών των επιπρόσθετων κερδών, που με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών στα μερίσματα είχε δώσει η προηγούμενη Κυβέρνηση στους μετόχους των μεγάλων επιχειρήσεων. Και ήδη έχουμε σήμερα εισπράξει ένα μεγάλο μέρος από το 1 δισεκατομμύριο ευρώ έκτακτων κερδών στις τετρακόσιες πιο κερδοφόρες ελληνικές επιχειρήσεις, τις οποίες φορολογήσαμε με έναν έκτακτο τρόπο, για να μπορέσουμε να χρηματοδοτήσουμε την ενίσχυση αλληλεγγύης. Αυτά ως προς τα έκτακτα μέτρα.
Είναι προφανές ότι σε μια ευνομούμενη πολιτεία ούτε δημεύει κανένας περιουσίες, ούτε φορολογεί αναδρομικά πίσω, πέρα από αυτά που επιτρέπονται από το νόμο, όμως κάνει μια σειρά από διορθωτικές κινήσεις. Και το νομοσχέδιο, το οποίο συζητήσαμε χθες στο Υπουργικό Συμβούλιο και θα δοθεί σήμερα στη δημοσιότητα με στόχο να κατατεθεί στη Βουλή την επόμενη εβδομάδα, είναι ένα νομοσχέδιο που στον πυρήνα του βρίσκεται η κοινωνική δικαιοσύνη.
Επί τροχάδην θυμίζω κάποια από τα βασικά του σημεία, τα οποία νομίζω πως είναι εξαιρετικά σημαντικά.
Μειώνεται η φορολογική επιβάρυνση με χαμηλότερους συντελεστές, τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Όλα τα εισοδήματα κάτω από 40.000 ευρώ έχουν ελάφρυνση με τη νέα φορολογική κλίμακα που επιβάλλουμε. Επιβάρυνση έχουν εισοδήματα μόνο πάνω από 40.000 ευρώ. Βάζουμε ένα νέο φορολογικό συντελεστή 45% για εισοδήματα πάνω από 100.000 ευρώ. Αυξάνουμε την επιβάρυνση των μεγαλομετόχων, γιατί αυξάνεται η φορολογία στα μερίσματα και εντάσσονται μαζί με τη φορολογία των φυσικών προσώπων. Είναι μια πολύ μεγάλη αλλαγή. Μηδενίζουμε την επιβάρυνση στη μικρή ακίνητη περιουσία και σε σχέση με τη σημερινή κατάσταση επιβάρυνση έχουν μόνο ακίνητα με αντικειμενική ατομική αξία πάνω από 600.000 ευρώ. Αυξάνουμε τη φορολογία στις offshore από 3% στο 15% και βεβαίως, φορολογούμε τα ακίνητα της Εκκλησίας, όπως και τα μερίσματα από την οικονομική αξιοποίηση των ακινήτων αυτών.
Είναι μια σειρά από πολύ συγκεκριμένες ρυθμίσεις. Η φορολογία είναι ένα από τα βασικά εργαλεία αναδιανομής, που δείχνουν ότι η Κυβέρνηση θέλει να αλλάξει σημαντικές παραμέτρους και να φτιάξει, να δημιουργήσει ένα πιο δίκαιο και πιο αποδοτικό φορολογικό σύστημα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξης Τσίπρας έχει το λόγο.
ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Έχουμε κουραστεί να ακούμε το τελευταίο διάστημα ότι η κριτική μας στην Κυβέρνηση είναι εκτός τόπου και χρόνου και εκτός πραγματικότητας. Βλέπουμε όμως από τις εξελίξεις ότι η Κυβέρνηση είναι εκτός πραγματικότητας και εκτός τόπου και χρόνου και κυρίως δεν έχει στρατηγική, στόχευση, διαπραγματευτική στρατηγική. Διότι από γκάφα σε γκάφα πάτε, κύριε Υπουργέ.
Μέχρι πρότινος λέγατε, σε δημόσιο επίπεδο και διεθνώς, ότι η χώρα μας δεν ζητάει βοήθεια, ζητάει να μη δανείζεται με υπερβολικό επιτόκιο, σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης.

(BM)
(1FT)
Και χθες ο Πρωθυπουργός πήγε και είπε: «Αν δεν μας δώσετε βοήθεια, θα πάμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Τι είδους απειλή ήταν αυτή; Αλήθεια, το εννοείτε ότι θέλετε να κάνετε αυτό το έγκλημα; Εσείς λέγατε: «Θέλουμε να έχουμε γεμάτο το πιστόλι πάνω στο τραπέζι». Και χθες ο Πρωθυπουργός πήρε το πιστόλι και πυροβόλησε το πόδι του. Ήταν διαπραγματευτικό χαρτί αυτό; Έπεσε το Χρηματιστήριο, ανέβηκαν τα spread, ήρθε μετά, στις 4 η ώρα και είπε: «Δεν πάμε ούτε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο».
Θα αποκτήσετε επιτέλους στρατηγική; Όλη την προηγούμενη εβδομάδα μας κουράσατε να μας λέτε πόσο πετυχημένο ήταν το ταξίδι του Πρωθυπουργού στην Ευρώπη και την Αμερική. Πού είναι αυτή η επιτυχία; Δεν την είδαμε. Και έρχεστε τώρα, μετά από ένα μεγάλο θόρυβο που δημιουργήθηκε και λέτε ότι θα αποκαταστήσετε την αδικία απέναντι στην ελληνική κοινωνία με το φορολογικό νομοσχέδιο. Και φέρνετε ένα φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο ουσιαστικά συνεχίζει τις ίδιες δομικές αδυναμίες, που είχε το φορολογικό σύστημα για χρόνια στη χώρα μας και δεν τις αντιμετωπίζει. Είναι το πιο άδικο, το πιο σύνθετο, το πιο δημοσιονομικά αναποτελεσματικό φορολογικό σύστημα που φέρνει τα βάρη στους μισθωτούς και στους συνταξιούχους και αφήνει στο απυρόβλητο αυτούς που κερδίζουν. Και έρχεστε τώρα εδώ και λέτε ότι με τις ρυθμίσεις που φέρατε τα εισοδήματα κάτω από 40.000 ευρώ δεν πειράζονται.
Και σ' αυτό το σημείο λαθροχειρία κάνετε, κύριε Υπουργέ και το ξέρετε. Τα εισοδήματα κάτω από 28.000 ευρώ δεν πειράζονται. Διότι ο ενδιάμεσος φορολογικός συντελεστής για το έτος που τρέχει είναι 24%, όχι 25% που ήταν πέρσι.
Θέλω όμως να σας μιλήσω με συγκεκριμένα στοιχεία, για να δείτε πόσο κοινωνικά άδικο είναι αυτό το φορολογικό σύστημα:
Αν ένας εργάτης σε ανώνυμη εταιρεία με μισθό 700 ευρώ το μήνα και ετήσιο εισόδημα κοντά στα 10.000 ευρώ, θέλει να αγοράσει ένα αυτοκίνητο αξίας 12.000 ευρώ, η Εφορία θα τον καλέσει να δικαιολογήσει τη διαφορά των 2.000 ευρώ. Διαφορετικά, θα φορολογηθεί με τεκμήριο. Εάν ο εργοδότης του, το αφεντικό του, αγοράζει μετοχές ή ομόλογα, δεν τον ρωτάει κανείς πού βρήκε τα λεφτά. Και αν αγοράσει ένα πολυτελές αυτοκίνητο δεκάδων χιλιάδων ευρώ και το γράψει στην ανώνυμη εταιρεία, δεν θα του ζητηθεί τεκμήριο. Αυτό είναι δικαιοσύνη; Αν μία ανώνυμη εταιρεία, εισηγμένη στο Χρηματιστήριο, μεταβιβάζεται, δίνει φόρο 1,5 ‰, ενώ μη εισηγμένη στο Χρηματιστήριο δίνει 5% φόρο. Εάν ένας μικρομεσαίος που βουλιάζει μέσα στην κρίση αναγκαστεί την ομόρρυθμη ή την ετερόρρυθμη εταιρεία του να τη μεταβιβάσει, ξέρετε τι φόρο πληρώνει; Πληρώνει 20%. Αυτό είναι δικαιοσύνη; Αν ένας γονιός θέλει να δωρίσει στο παιδί του τα αποθέματα μιας ζωής, 50.000 ευρώ για παράδειγμα, θα πληρώσει φόρο 5.000 ευρώ. Αν ένας άλλος θέλει να του μεταβιβάσει την ανώνυμη εταιρεία του αξίας 420.000 ευρώ, θα πληρώσει επίσης φόρο 5.000 ευρώ. Αυτή είναι η δικαιοσύνη; Θα μπορούσα να σας βρω δεκάδες παραδείγματα, για να σας αποδείξω ότι εδώ δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Και δεν υπάρχει και αποτελεσματικότητα. Το νομοσχέδιό σας είναι αποσπασματικό, παράλογο και άδικο.
Την κοινωνία, κύριε Υπουργέ, την πνίγει το δίκιο. Και επειδή –και κλείνω μ' αυτό, κύριε Πρόεδρε- κάθε φορά που έρχομαι να σας αντιμετωπίσω, με σχεδόν ειρωνικό –επιτρέψτε μου να σας πω- τρόπο μου λέτε «βρείτε μου τα λεφτά και μετά ελάτε να μιλήσετε», δεν ήμουνα εγώ που προεκλογικά σε κάθε ομιλία έλεγα ότι υπάρχουν λεφτά. Ο Πρωθυπουργός το έλεγε. Μόνο που μετεκλογικά αποφασίσατε αυτά τα λεφτά να τα βρείτε από τις τσέπες των μισθωτών και των συνταξιούχων.
Πάρτε λοιπόν χαρτί και μολύβι, κύριε Υπουργέ: Η ετήσια φοροδιαφυγή είναι 12 δισεκατομμύρια ευρώ, 8 δισεκατομμύρια ευρώ η ετήσια φοροκλοπή Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, 8 δισεκατομμύρια ευρώ οι ταξικές φοροαπαλλαγές της δικής σας Κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας, 3 δισεκατομμύρια ευρώ τα κέρδη των τραπεζών μέσα στο 2009, 6 δισεκατομμύρια ευρώ αν δεν αγοράζαμε φρεγάτες και άλλα 2 δισεκατομμύρια ευρώ αν δεν αγοράζαμε υποβρύχια που γέρνουν. Δύο δισεκατομμύρια ευρώ θα εξοικονομούσαμε, εάν είχαμε το φορολογικό συντελεστή που είχαμε και στη δεκαετία του 1990 από τις τριακόσιες μόνο πιο κερδοφόρες ανώνυμες επιχειρήσεις.
Να τα λεφτά, κύριε Υπουργέ. Εκεί είναι τα λεφτά. Δεν είναι στους μισθωτούς, δεν είναι στους συνταξιούχους, σε αυτούς που θέλετε να ξεζουμίσετε, αλλά δεν υπάρχει άλλη αντοχή, κύριε Υπουργέ. Καταλάβετέ το. Χάνεται μια μεγάλη ευκαιρία να αλλάξουμε το φορολογικό σύστημα στη χώρα μας, να το κάνουμε δίκαιο και αποτελεσματικό. Η δική σας δικαιοσύνη μπορεί να είναι τυφλή, οι πολίτες όμως δεν είναι τυφλοί. Βλέπουν και ήδη σας κρίνουν, κύριε Υπουργέ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει ο Υπουργός Οικονομικών, κ. Παπακωνσταντίνου.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο να δευτερολογήσετε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Οικονομικών): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Τσίπρα, είναι προφανές ότι ήρθατε σε αυτή την Αίθουσα για να πείτε αυτά που θέλατε να πείτε εκ των προτέρων. Δυστυχώς όμως, δεν προσαρμόσατε την ομιλία σας σε αυτά που είπα εγώ, διότι την είχατε προετοιμάσει εκ των προτέρων. Θεωρήσατε ότι θα πω ορισμένα πράγματα κι έτσι δεν προσαρμοστήκατε. Διότι εγώ βεβαίως σήμερα ούτε σας είπα ότι είστε εκτός τόπου και χρόνου -παρ’ ό, τι είναι μια κριτική, στην οποίαν επιβεβαιώνομαι, νομίζω, κάθε φορά- ούτε βεβαίως σας είπα: «Βρείτε μου τα λεφτά». Εγώ σας είπα άλλα πράγματα σήμερα. Εσείς επιλέξατε να απαντήσετε σε αυτά που σας είχα πει την προηγούμενη φορά. Δεν πειράζει. Νομίζω πως όλοι αντιλαμβάνονται ποιος έρχεται εδώ με επιχειρήματα και ποιος έρχεται εδώ για να αναμασήσει συνθήματα και ευφυολογήματα.
Αυτή η χώρα είναι τυχερή που έχει Πρωθυπουργό τον κ. Παπανδρέου. Και σε μία στιγμή που δίνει μια τεράστια μάχη στην Ευρώπη, το να έρχεστε εδώ και να λέτε χαριτωμένα ότι «πυροβόλησε το πόδι του», νομίζω ότι δεν αντιλαμβάνεστε - δεν θα έλεγα το κακό που κάνετε, γιατί ίσως τελικά να μην έχει πολύ μεγάλη σημασία- τη δυσκολία που έχει η χώρα, καθώς και την προσπάθεια που καταβάλλουμε όλοι μας με πρώτο τον κ. Γιώργο Παπανδρέου για να μπορέσουμε να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία της χώρας, η οποία έχει χαθεί.
Το παιχνίδι που παίζεται αυτή τη στιγμή στις διεθνείς αγορές είναι πολύπλοκο, κύριε Τσίπρα. Και στο παιχνίδι αυτό βεβαίως η Ελλάδα κατ’ αρχάς και πρωτίστως πρέπει να τα καταφέρει μόνη της. Διότι από εμάς τελικά εξαρτάται το να βάλουμε τάξη στα δημοσιονομικά μας, από εμάς εξαρτάται το να διορθώσουμε αδικίες δεκαετιών, από εμάς εξαρτάται το να ανοίξουμε νέους δρόμους ανάπτυξης. Κατά δεύτερο λόγο βεβαίως ζητάμε την αλληλεγγύη των Ευρωπαίων εταίρων μας και κατά τρίτο λόγο λέμε ότι η χώρα θα κάνει και αυτό που πρέπει, για να διαφυλάξει τα εθνικά της συμφέροντα, όποιο και αν είναι αυτό. Η στρατηγική μας δεν έχει αλλάξει. Από την αρχή είναι η ίδια και είναι συνεπής. Κι έχουμε και κοιτάμε όλες τις δυνατότητες, γιατί έχουμε ένα και μοναδικό κριτήριο: το συμφέρον της χώρας και του λαού της.
Τώρα ως προς το φορολογικό νομοσχέδιο: Λέτε ότι είναι το πιο άδικο, με τα βάρη στους μισθωτούς και στους συνταξιούχους. Αναμασάτε τις ίδιες φράσεις. Θέλω να μου πείτε και να μου συστήσετε, αν έχετε την καλοσύνη, συνταξιούχους με εισοδήματα πάνω από 40.000 ευρώ. Γιατί είναι προφανές ότι μόνον αυτοί οι συνταξιούχοι είναι αυτοί που επιβαρύνονται με αυτό το νομοσχέδιο.
Κατά τα άλλα, δεν καταλαβαίνω γιατί έχετε τέτοιο μεγάλο πρόβλημα με τα τεκμήρια, τα οποία βάζουμε. Εμείς κάνουμε κάτι το πάρα πολύ απλό: Λέμε ότι δεν είναι δυνατόν στην ελληνική κοινωνία να συνεχίσουμε να ανεχόμαστε να υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι έχουν ένα-δύο σπίτια, ένα-δύο αυτοκίνητα, στέλνουν τα παιδιά τους στο ιδιωτικό σχολείο, έχουν ίσως κι ένα σκάφος και αυτοί να δηλώνουν εισοδήματα 10.000 ευρώ, 15.000 ευρώ ή 20.000 ευρώ. Αυτό επιχειρούμε να διορθώσουμε μέσα από τα τεκμαρτά εισοδήματα, τα οποία βάζουμε στο νομοσχέδιο και με τα οποία αποκαθιστούμε τη φορολογική δικαιοσύνη.
Ήρθατε επίσης στο ζήτημα των δωρεών και της φορολόγησης των δωρεών.
Κύριε Τσίπρα, στην ίδια χώρα ζούμε. Όλοι ξέρουμε ότι οι γονείς που θέλουν να κάνουν δωρεές στα παιδιά τους έχουν κοινούς λογαριασμούς. Και αυτό, το οποίο πιάνουμε με αυτό το 10%, είναι η προσπάθεια που γίνεται από κάποιους να καλύψουν την έλλειψη «πόθεν έσχες» των παιδιών τους για να αγοράσουν σπίτια. Και αυτό είναι κάτι που σε μία ευνομούμενη πολιτεία το κάνει κανένας μέσα από ένα φορολογικό νομοσχέδιο.
Με κάθε σεβασμό λοιπόν θα σας πρότεινα να διαβάσετε το νομοσχέδιο προσεκτικά. Είναι διακόσιες σελίδες και θα σας πάρει λίγο χρόνο. Σήμερα θα το δώσουμε στη δημοσιότητα και με μεγάλη χαρά στη Βουλή, όταν έρθει και γίνει η συζήτηση, να αντιπαρατεθούμε σε συγκεκριμένα σημεία.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» και ενημερώθηκαν για την ιστορία του Κτηρίου και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της Βουλής των Ελλήνων, 48 μαθητές και μαθήτριες και 2 εκπαιδευτικοί-συνοδοί τους από το 2ο Γενικό Λύκειο Πτολεμαϊδας Κοζάνης.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μετά από αίτημα του Βουλευτή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Παπαδημούλη, θα προταχθεί η με αριθμό 622/16.3.2010 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Δημητρίου Παπαδημούλη προς τον Υπουργό Οικονομικών, σχετικά με την επιβολή προστίμων σε επιχειρήσεις για φορολογικές παραβάσεις.
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Παπαδημούλη έχει ως εξής:

(SX)






(1BM)
«Σύμφωνα με επανειλημμένα δημοσιεύματα του Τύπου, τα οποία δεν έχουν διαψευσθεί, στην επιχείρηση bar restaurant Nammos, που βρίσκεται στην παραλία Ψαρού της Μυκόνου, επιβλήθηκε το 2009 πρόστιμο 2 εκατομμυρίων ευρώ για φοροδιαφυγή (μη κοπή εισιτηρίων). Το πρόστιμο αυτό μετά από διακανονισμό «κατέβηκε» στα 3.000 ευρώ.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
Ποιο είναι το ακριβές ιστορικό της υπόθεσης; Πώς και για ποιο λόγο καταλογίστηκε το αρχικό πρόστιμο; Ποιο ήταν το ύψος του; Ποιος διακανονισμός έγινε και για ποιο λόγο; Σε ποιο ύψος τελικού προστίμου οδήγησε αυτός; Εισπράχθηκε;
Σε τι ύψος ανέρχονται τα βεβαιωμένα χρέη των επιχειρήσεων για φοροδιαφυγή;
Είναι σε θέση οι αρμόδιες υπηρεσίες να υπολογίσουν και να με πληροφορήσουν για το συνολικό ύψος των αρχικών προστίμων που επιβλήθηκαν στις επιχειρήσεις για φορολογικές παραβάσεις την τελευταία 5ετία; Ποιο είναι αυτό; Ποιο είναι αυτό που οριστικοποιήθηκε μετά από τους διακανονισμούς; Τι ποσό εισπράχθηκε τελικά;»
Ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου έχει το λόγο για να απαντήσει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Οικονομικών): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κατ’ αρχάς, κύριε Παπαδημούλη, δεν καταλαβαίνω γιατί όλοι μας έχουμε μία συστολή στο να λέμε το όνομα του συγκεκριμένου εστιατορίου. Δεν το αναφέρετε κι εσείς στην ερώτησή σας και βλέπω πολλές φορές και στη δημόσια…
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ: Κάνετε λάθος. Δεν την ακούσατε καλά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Οικονομικών): …αντιπαράθεση όλοι λένε, ένα εστιατόριο στη Μύκονο. Το όνομά του είναι Nammos. Να το ξέρουμε. Να το λέμε όλοι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κύριε Υπουργέ, το αναφέρει στην ερώτησή του ο κύριος συνάδελφος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Οικονομικών): Μπορεί να μου διέφυγε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ: Κάνετε λάθος. Δεν ακούτε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Οικονομικών): Πολλές φορές, όμως, στη δημόσια συζήτηση δεν αναφέρεται το όνομα.
Η ιστορία, λοιπόν, αυτής της επιβολής του προστίμου είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Και είναι αποκαλυπτική του τρόπου -θα έλεγα του αργού τρόπου και του απολύτως ανεπαρκούς τρόπου- με τον οποίο εξιχνιάζονται υποθέσεις φοροδιαφυγής, αλλά, θέλω να πιστεύω, και της θέλησης της παρούσας Κυβέρνησης να αλλάξει ορισμένα πράγματα.
Να δούμε λίγο την ιστορία:
Τον Αύγουστο του 2009 η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων διαβίβασε στη ΔΟΥ Μυκόνου μία έκθεση ελέγχου για φορολογικές παραβάσεις της συγκεκριμένης επιχείρησης. Διότι εδώ πρέπει να ξέρουμε ότι η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων –και αυτό είναι κάτι το οποίο θα αλλάξει με το νέο νομοσχέδιο- διαπιστώνει παραβάσεις, αλλά δεν μπορεί να επιβάλει επιτόπου πρόστιμα. Διαβιβάζει και αυτές παίρνουν το δρόμο τους. Αυτό σημαίνει ότι πολλές φορές υπάρχει ένα τεράστιο χρονικό διάστημα ανάμεσα στη διαπίστωση της παράβασης και στα πρόστιμα, κάτι το οποίο, βεβαίως, δημιουργεί κίνητρο ατιμωρησίας.
Άλλες δύο εκθέσεις ελέγχου απεστάλησαν από την Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων, το γνωστό μας ΣΔΟΕ, στη ΔΟΥ Μυκόνου μέχρι το τέλος του έτους, 9 και 22 Δεκεμβρίου. Και η ΔΟΥ Μυκόνου επέβαλε πρόστιμα συνολικού ύψους 20.240 ευρώ για τέσσερις φορολογικές παραβάσεις.
Αυτές εκκρεμούν. Δεν έχει παρέλθει η προθεσμία του νόμου για διοικητική επίλυση. Επιδόθηκαν στις 2 Φεβρουαρίου του 2010.
Το αρχικό πρόστιμο, για το οποίο ρωτάτε, ήταν για μη έκδοση τριακοσίων πενήντα εισιτηρίων σε ισάριθμους πελάτες, η γνωστή συναυλία γνωστού Έλληνα καλλιτέχνη.
Εδώ υπάρχει ένα πλαφόν από το νόμο. Η σχετική παράβαση αυτής της κατηγορίας βιβλίων είναι 880 ευρώ και το ανώτατο όριο – οροφή προστίμου είναι το δεκαπενταπλάσιο, δηλαδή τα 13.200 ευρώ που επιβλήθηκαν.
Τα αλλάζουμε αυτά. Είναι προφανές ότι τα όρια αυτά δεν είναι σωστά.
Τι άλλο κάνουμε. Δόθηκε εντολή ελέγχου στο Περιφερειακό Ελεγκτικό Κέντρο Αθηνών. Ο έλεγχος αυτός θα πάει σε βάθος. Σας διαβεβαιώνω γι’ αυτό. Θα ολοκληρωθεί όταν συμπληρωθεί με τα στοιχεία που έχουμε ζητήσει από τις τράπεζες. Δηλαδή, ζητήσαμε το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών της υπό έρευνας επιχείρησης με τέσσερα έγγραφα από το Νοέμβριο μέχρι σήμερα.
Έτσι θα ολοκληρωθεί ο προληπτικός φορολογικός έλεγχος του ΣΔΟΕ με τυχόν περαιτέρω παραβάσεις και καταλογισμό προστίμων.
Τώρα, τι συμπεράσματα βγάζει κανείς από αυτή την ιστορία. Τρία γρήγορα συμπεράσματα.
Κατ’ αρχάς, για να οδηγηθούμε σε ασφαλείς διαπιστώσεις φορολογικών παραβάσεων και ανάλογες κυρώσεις, έπρεπε να κινητοποιηθεί η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων –το κάναμε- και να ασκήσει επανειλημμένους ελέγχους για να διαπιστώσει τη συστηματικότητα των παραβάσεων. Η επίταση αυτών των ελέγχων είναι το πρώτο στοίχημα.
Δεύτερον, η αποτελεσματικότητα των ελέγχων μπορεί να εξαρτάται και από τρίτους φορείς, όπως είναι οι τράπεζες, αλλά κυρίως συνδέεται με τους αρωγούς διοικητικούς μηχανισμούς. Εδώ έχουμε πρόβλημα με το νομοθετικό πλαίσιο. Κι εδώ επεμβαίνουμε στο σύστημα με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, για να αλλάξουμε αυτή τη διαδικασία, να τη βελτιώσουμε, να την κάνουμε πιο σύντομη και με μικρότερο χρονικό διάστημα.
Βέβαια, το τρίτο είναι ότι η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής πρέπει να πηγαίνει σε βάθος -εξ ου και το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών, κάτι το οποίο θα γίνεται με ευκολότερο τρόπο από εδώ και πέρα- και να υπάρχει συνδυασμός των ελέγχων από τα ΠΕΚ και το ΣΔΟΕ.
Τώρα, ζητάτε συνολικά στοιχεία προστίμων 5ετίας, αλλά ίσως αυτό να το κάνω στη δευτερολογία μου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Ο ερωτών Βουλευτής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Δημήτριος Παπαδημούλης έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ: Για μία ακόμη φορά, κύριε Υπουργέ, διαπιστώνω ότι δεν ακούτε. Και δεν ακούτε ιδιαίτερα από το αριστερό σας αφτί, όταν σας ασκείτε κριτική από τα αριστερά.
Η ερώτηση έλεγε καθαρά για το μπαρ Nammos στη Μύκονο, όπου υπήρξε μία καραμπινάτη, σκαστή περίπτωση φοροδιαφυγής και στη συνέχεια με γνωστές διαδικασίες, το πρόστιμο, που ακόμη δεν έχει εισπραχθεί, υποβαθμίστηκε. Από μία αρπαχτή μιας βραδιάς, που όλοι λογάριασαν ότι ήταν ενδεχομένως και πάνω από 1.500.000 ευρώ, μιλάμε για πρόστιμα -που έχουν επιβληθεί κι ακόμη δεν έχουν εισπραχθεί- μερικών χιλιάδων ευρώ.
Τι προκύπτει εδώ; Το πάρτι της φοροδιαφυγής, με υψηλή προστασία. Εμείς δεν έχουμε σχέση με κότερα στη Μύκονο και αλλαχού. Γι’ αυτό σας πιέζουμε στο όνομα των μισθωτών, των συνταξιούχων και των συνεπών φορολογουμένων. Και λέμε «όχι» στην υπερφορολόγηση μισθωτών και συνταξιούχων, «ναι» στην καταπολέμηση της παραοικονομίας, της φοροδιαφυγής, της φορολογικής ασυλίας.
Και η κριτική που σας κάνουμε στο φορολογικό σας νομοσχέδιο, όπως τεκμηριωμένα την παρουσίασε και ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας, είναι από τη σκοπιά της φορολογικής δικαιοσύνης.
Δεν είσαστε έτοιμος να μου πείτε για τα στοιχεία της 5ετίας ή τα φυλάτε για τη δευτερολογία, για να μην έχω το δικαίωμα της ανταπάντησης. Και αυτό είναι μία ακόμη ζαβολιά στην υπόθεση του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Όταν ερωτάσθε για κάτι, πρέπει να απαντάτε στην πρωτολογία, για να μας δίνετε τη δυνατότητα να μιλήσουμε κι εμείς. Όχι μονά – ζυγά δικά σας.
Και κάτι ακόμη: Το νομοσχέδιο, που παρουσιάζετε, διευρύνει το λογιστικό προσδιορισμό, που σημαίνει περισσότερη δουλειά για την εφορία και τους εφοριακούς. Το ερώτημα είναι: Ο λογιστικός αυτός προσδιορισμός θα αυξήσει τα φορολογικά έσοδα ή τα έσοδα των διεφθαρμένων και επίορκων εφοριακών με τους μηχανισμούς τους και τους μηχανισμούς πολιτικής προστασίας;
Κύριε Υπουργέ, ξέρετε πολύ καλά ότι έχουμε φαινόμενα αναχρονισμού, κομματισμού και διαφθοράς στους φοροελεγκτικούς και φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς. Αν δεν υπάρξει εκεί τομή, τότε δεν θα αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα, αλλά η φοροκλοπή. Σε μία χώρα που ο ανείσπρακτος Φ.Π.Α. ετησίως είναι 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ τουλάχιστον, η αύξηση του Φ.Π.Α. κατά δύο μονάδες, που επιβάλατε την ημέρα του καταναλωτή και της προστασίας των συμφερόντων του, στις 15 Μαρτίου, χωρίς μία τομή εξυγίανσης, δικαιοσύνης, νομιμότητας, θα αυξήσει τη φοροκλοπή και όχι τα δημόσια έσοδα.
Σας ερωτώ: Αντί να μου λέτε, θα σας απαντήσουμε και θα κάνουμε, τι θα αλλάξετε επιτέλους για να πάψουν να υπάρχουν αυτά τα γελοία πρόστιμα; Τι θα αλλάξετε επιτέλους, έτσι ώστε οι φοροελεγκτικές αρχές να έχουν τη δύναμη της επιβολής του νόμου; Τι θα αλλάξετε επιτέλους, έτσι ώστε ο φοροφυγάς να φοβάται το μάτι του νόμου και όχι την τσέπη του επίορκου εφοριακού; Τι θα αλλάξετε, έτσι ώστε να μην έχουμε το πιο άδικο φορολογικό σύστημα στην Ευρώπη και τον πιο διεφθαρμένο φοροελεγκτικό και φοροεισπρακτικό μηχανισμό; Και δεν είστε Κυβέρνηση έξι μηνών. Δεν είστε νεογέννητο. Έχετε και είκοσι χρόνια προηγούμενα στην κυβέρνηση και επομένως ευθύνες για το σημερινό χάλι.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο Υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου έχει το λόγο για να δευτερολογήσει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Οικονομικών): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Παπαδημούλη, είναι προφανές ότι αν εγώ δεν άκουσα τη λέξη «Nammos», εσείς δεν ακούσατε απολύτως τίποτα από αυτά που είπα επί τρία λεπτά. Άρα, ζήτημα βαρηκοΐας θα έλεγα πως μάλλον εσείς έχετε κι όχι εγώ.
Κατ’ αρχάς, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι σε αυτή την Αίθουσα δεν μιλάτε εσείς στο όνομα των μισθωτών και των συνταξιούχων. Σε αυτή την Αίθουσα υπάρχει μία Κυβέρνηση η οποία έχει εκλεγεί και ρόλος της είναι να προστατεύσει τον Έλληνα πολίτη. Και αυτό κάνουμε.
(PS)
(1SX)
Δεν έχω απολύτως κανένα πρόβλημα να μιλήσω για την περασμένη πενταετία και θα σας δώσω όλα τα στοιχεία και θα τα καταθέσω στα Πρακτικά. Δεν μας αφορά εμάς αυτή η πενταετία. Πενταετία της Νέας Δημοκρατίας ήταν, το τι έγινε και το πάρτι της φοροδιαφυγής, αυτή την πενταετία, το έχουμε καταγγείλει επανειλημμένα εμείς σε αυτήν την Αίθουσα. Εμείς διορθώνουμε πράγματα αυτή τη στιγμή, αλλάζουμε πράγματα, δεν απολογούμαστε εμείς για το τι έγινε την τελευταία πενταετία.
Προτού, όμως, σας δώσω αυτά τα στοιχεία θα πω μια λέξη σε σχέση με την περίφημη υπόθεση «Nammos». Δεν με ακούσατε, είπα: τα διοικητικά πρόστιμα στο νόμο είναι πολύ χαμηλά, οι διαδικασίες είναι πολύ αργές και αναποτελεσματικές, τα αλλάζουμε όλα αυτά. Επιβάλλουμε και επιβάλαμε τα πρόστιμα που προβλέπει ο νόμος, περνάμε τη διαδικασία αυτή από όλες τις διαδικασίες που προβλέπει ο νόμος, ανοίξαμε τραπεζικούς λογαριασμούς, θα το διαλευκάνουμε και θα πάμε μέχρι το τέλος, ουδείς έχει ασυλία για φοροδιαφυγή με αυτήν την Κυβέρνηση. Και εκεί που βλέπουμε ότι ο νόμος δεν επαρκεί, πηγαίνουμε και βάζουμε πιο αυστηρά πρόστιμα, συντομεύουμε τις διαδικασίες, δίνουμε τη δυνατότητα στις ελεγκτικές αρχές να κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους.
Θα δείτε, κύριε Παπαδημούλη, στο νομοσχέδιο το οποίο θα πάρετε σήμερα, στις διακόσιες αυτές σελίδες, τι ακριβώς κάνουμε για να πολεμήσουμε τη φοροδιαφυγή. Εμείς δεν κάνουμε απλώς γενικές ανακοινώσεις, κάνουμε συγκεκριμένες πράξεις, τις οποίες θα ψηφίσει αυτό το Κοινοβούλιο. Περιμένω και από εσάς στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, με το οποίο μπορεί να διαφωνείτε, τις συγκεκριμένες διατάξεις για τη φοροδιαφυγή να τις ψηφίσετε.
Έρχομαι τώρα στην τελευταία πενταετία. Η τελευταία πενταετία ήταν μια δραματική πενταετία, προφανώς. Ήταν μια πενταετία στην οποία οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί διαλύθηκαν και το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος αποδυναμώθηκε παντελώς και αυτό φαίνεται από την πορεία του ελεγκτικού έργου. Καταθέτω εδώ στα Πρακτικά όλα τα αποτελέσματα των φορολογικών ελέγχων την τελευταία πενταετία.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Εγώ θα σας πω τι έχουμε κάνει εμείς. Γιατί είναι πάρα πολύ εύκολο για μένα να δείξω τι δεν έκανε η Κυβέρνηση. Αυτό το οποίο κάναμε εμείς είναι το εξής, θα σας δώσω τα στοιχεία των δυο τελευταίων μηνών: Ιανουάριος 2010, εκτιμώμενο ύψος προστίμων και Φ.Π.Α. από ελέγχους της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων 165.000.000 ευρώ, Ιανουάριος 2009, ένα χρόνο πριν, 94.000.000 ευρώ, αύξηση 75%. Φεβρουάριος 2010, συνολικό εκτιμώμενο ύψος προστίμων και Φ.Π.Α. 529.000.000 ευρώ, Φεβρουάριος 2009, 139.000.000 ευρώ. Το καταθέτω και αυτό στα Πρακτικά για να φανεί ποιος κάνει κάτι και ποιος δεν κάνει για τη φοροδιαφυγή.
Σας ευχαριστώ.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακολουθεί με αριθμό 605/16-03-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κυρίου Πυθαγόρα Βαρδίκου προς τον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, σχετικά με την αεροπορική σύνδεση της Ικαρίας με την Αθήνα κ.λπ..
Αναλυτικά η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου Πυθαγόρα Βαρδίκου προς τον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων έχει ως εξής:
«Η επιδοτούμενη αεροπορική εταιρεία που συνδέει την Αθήνα με την Ικαρία έχει δημιουργήσει στο νησί εντυπώσεις και πεποιθήσεις που οδηγούν στην ανεκδοτολογία και στην απαξίωση με αποτέλεσμα την έντονη ανησυχία για την ποιότητα και κυρίως για την ασφάλεια των πτήσεων.
Η πληρότητα της γραμμής από 95% έχει πέσει στο 20%. Οι κάτοικοι διαμαρτύρονται και κινητοποιούνται.
Οι φημολογίες για τη δημιουργία τρίτης αεροπορικής εταιρείας που η ύπαρξή της θα απέτρεπε τις όποιες αντιδράσεις της Ευρωπαϊκής και της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού για τη συγχώνευση των δυο άλλων, αυξάνουν τις αντιδράσεις και τις ανησυχίες.
Πέρα από τις φημολογίες και τις εικασίες, η κατάσταση θα μπορούσε να διορθωθεί αν η εταιρεία δεν έστελνε, με ξένους πιλότους τα ενοικιαζόμενα παλιά βουλγαρικά αεροσκάφη τύπου ATR42, αλλά εκτελούσε τη διαδρομή με τα τέσσερα δικά της σύγχρονα αεροσκάφη τύπου Embraer ERJ-145, με Έλληνες πιλότους και πλήρωμα.
Για να είναι δυνατή η εξυπηρέτηση της Ικαρίας με τέτοια αεροσκάφη, πρέπει άμεσα να αναβαθμιστεί η κατηγορία πυρόσβεσης του αεροδρομίου της από την κατηγορία 4 στην κατηγορία 5. Για να γίνει αυτό πρέπει άμεσα να αντικατασταθεί το πυροσβεστικό όχημα ων 2.500 λίτρων νερού με ένα των 5.000 ή να σταλεί άλλο ένα όχημα των 2.500 λίτρων νερού με δυο οδηγούς.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
Πρώτον, τι θα πράξει τόσο για την αντιμετώπιση της επιχειρούμενης μονοπωλιακής κατάστασης στο χώρο των αερομεταφορών όσο και για την εμπέδωση αισθήματος ασφάλειας που στην περίπτωση της Ικαρίας έχει καταρρακωθεί;
Δεύτερον, τι θα πράξει ώστε άμεσα να αναβαθμιστεί η κατηγορία πυρόσβεσης του αεροδρομίου της Ικαρίας από 4 σε 5 ώστε να είναι δυνατή η προσγείωση σ’ αυτό αεροσκαφών Embraer με παράλληλη απομάκρυνση των βουλγαρικών ATR; »
Ο κύριος Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, κ. Νικόλαος Σηφουνάκης έχει το λόγο για να απαντήσει.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Κύριε Πρόεδρε, τα προγράμματα της παροχής δημόσιας υπηρεσίας, τα οποία έχουν εφαρμοστεί από το 2001, έχουν ως κυρίως στόχο την άρση της απομόνωσης των απομακρυσμένων περιοχών της Ελλάδος και την στήριξη και την περαιτέρω ανάπτυξή τους με την διασφάλιση επαρκούς και ικανοποιητικής αεροπορικής εξυπηρέτησης καθ’ όλη την διάρκεια του έτους και με ναύλο που να είναι προσιτός.
Ο στόχος αυτός θεωρείται ότι έχει σε μεγάλο βαθμό επιτευχθεί, κρίνοντας από την ευρύτητα της αποδοχής, της οποίας έχουν τύχει αυτά τα προγράμματα παροχής δημόσιας υπηρεσίας από τις τοπικές κοινωνίες και στις αεροπορικές επικοινωνίες και βεβαίως και στις ναυτιλιακές. Αναγνωρίζοντας την ανάγκη εξασφάλισης της αεροπορικής σύνδεσης, κυρίως των νησιών και των απομακρυσμένων περιοχών της χώρας τόσο με την πρωτεύουσα, όσο και με υπερτοπικά κέντρα από τις πρώτες γραμμές που εντάχθηκαν σε καθεστώς παροχής δημόσιας υπηρεσίας, όπως γνωρίζει καλά ο κ. Βαρδίκος, υπήρξε και η γραμμή Αθήνα-Ικαρία και Ικαρία-Αθήνα.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, την 1008/2008, η ανάθεση εκμετάλλευσης των γραμμών γίνεται κατόπιν διεθνούς μειοδοτικού διαγωνισμού, στον οποίο μπορεί να συμμετέχει οποιοσδήποτε ευρωπαϊκός αερομεταφορέας, υπό τον απαράβατο όρο ότι πληροί τις απαιτήσεις ασφάλειας διαθέτοντας έγκυρο πιστοποιητικό αερομεταφορέα. Απαραίτητη, επίσης, προϋπόθεση για την ανάθεση εκμετάλλευσης των γραμμών είναι να πληρείται ο όρος της κάλυψης του ελάχιστου αριθμού δρομολογίων και των ελάχιστων προσφερομένων θέσεων εβδομαδιαίως και ανά γραμμή, καθώς και του επιβληθέντος χαμηλού ναύλου σύμφωνα με τις υποχρεώσεις που έχουν υπογραφεί.
Επίσης, θα πρέπει να επισημανθεί ότι οι αεροπορικές εταιρείες λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, ενώ η πρόσφατη ανακοίνωση των δυο εταιρειών περί έναρξης συζήτησης για τη συγχώνευσή τους θα ελεγχθεί από την Επιτροπή Ανταγωνισμού. Χθες από το Υπουργείο μας προσωπικά στείλαμε στην Επιτροπή Ανταγωνισμού να ελέγξει αν υπάρχει προσυμφωνία πριν καν ξεκινήσει η διαδικασία και πριν ερωτηθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αν μπορεί να υπάρξει αυτή η συγχώνευση.
Τα θέματα δημιουργήθηκαν στο μεσοδιάστημα, δηλαδή από το Νοέμβριο μέχρι αυτό το μήνα που λήγει η σύμβαση που υπήρξε για την Ικαρία, αλλά και για άλλες άγονες γραμμές. Έχουν κατατεθεί οι προσφορές στον μεγάλο διαγωνισμό της διετίας, μέχρι τον Απρίλιο του 2012, οπότε θα υπάρξει, υποθέτω, καινούρια εταιρεία, μπορεί να είναι και η ίδια, αλλά με διαφορετικές προδιαγραφές, που θα αναλάβει αυτή τη γραμμή.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο ερωτών Βουλευτής κ. Πυθαγόρας Βαρδίκος έχει το λόγο για τρία λεπτά.
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Κύριε Υφυπουργέ, εκπροσωπείτε νησιώτικο νομό και έτσι γνωρίζετε από πρώτο χέρι πόση σημασία έχει για ένα νησί η σύνδεσή του με το κέντρο. Η ερώτησή μου αφορά τη σύνδεση της Ικαρίας με την Αθήνα που τους τελευταίους μήνες έχει πολλά προβλήματα. Παράλληλα είναι και η ακτοπλοϊκή, αλλά δεν είναι του παρόντος.
Με τον αρχικό διαγωνισμό τον Σεπτέμβριο την γραμμή πήρε η ATHENS AIRWAYS. Ο διαγωνισμός επέτρεπε στην εταιρεία να ενοικιάζει αεροσκάφη και από εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Γιατί ενοικιάστηκαν παλιά βουλγαρικά αεροσκάφη τύπου ATR, με βούλγαρους πιλότους και με μόνη υποχρέωση να υπάρχει και ένας ελληνόφωνος μέσα στο πλήρωμα για να μπορεί να συνεννοηθεί με τους επιβάτες. Άρχισαν να κυκλοφορούν πολλές ιστορίες η μια μετά την άλλη. Την μια ότι οι πιλότοι μύριζαν αλκοόλ, την άλλη ότι η προσγείωση έγινε ανάποδα και καρδιοχτύπησε τους επιβάτες, την πάρα άλλη ότι αντί για το Ελευθέριος Βενιζέλος πήγαν στην Σκιάθο και οι περισσότεροι από τους επιβάτες συνέχιζαν με πλοίο το ταξίδι τους για την Αθήνα και όχι με το αεροπλάνο.
(AS)



(01PS)
Ιστορίες με πιθανές υπερβολές -ίσως ακόμη και ανακρίβειες- ιστορίες φαιδρές, που έγιναν όμως, σοβαρές, όταν βγήκε στην επιφάνεια το Colpo Grosso για πολλούς, της συνένωσης των δύο μεγάλων αεροπορικών εταιρειών, της Ολυμπιακής και της Aegean και οι φημολογίες ότι η Athens Airways δημιουργήθηκε στα γρήγορα, μόνο και μόνο για να αποτραπούν οι όποιες αντιδράσεις της Ευρωπαϊκής και της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού. Βέβαια, σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν υπάρχει ιδιαίτερη προσοχή στην ασφάλεια των πτήσεων.
Όλα αυτά επαναλαμβάνω, μπορεί να είναι υπερβολικά και ανακριβή, αλλά και εδώ το αποτέλεσμα μετράει. Και το αποτέλεσμα είναι, ότι ενώ είχαμε μία γραμμή με πληρότητα πάνω από 90%, σήμερα, αν και τα αεροσκάφη είναι μικρότερα, οι πληρότητες δεν ξεπερνούν το 20%. Θα έλεγα πως ουσιαστικά δεν υπάρχει αεροπορική σύνδεση της Ικαρίας με την Αθήνα.
Περιμέναμε να πάρει τη γραμμή κάποια άλλη εταιρεία, με την επαναπροκήρυξη του διαγωνισμού, αλλά δυστυχώς οι πληροφορίες λένε ότι συνεχίζει η ίδια εταιρεία. Αυτό, πάρα πολλοί το θεώρησαν δικαίωση, από αυτούς που μίλησαν για Colpo Grosso.
Αυτό, όμως, δεν είναι του παρόντος και χαίρομαι που το Υπουργείο σας έχει ήδη ξεκινήσει την έρευνα. Θα το συζητήσουμε το θέμα αυτό σίγουρα και στη Βουλή.
Ο νέος διαγωνισμός δεν επιτρέπει την υπενοικίαση αεροσκαφών. Θα βελτιωθεί σημαντικά η κατάσταση στην Ικαρία, εάν η εταιρεία στείλει, όχι τα βουλγάρικα ATR, αλλά τα δικά της, αυτά που δηλώνει και είναι τέσσερα Εμπραέρ. Και αυτό είναι υποχρεωμένη να το κάνει από τον καινούργιο Κανονισμό. Υπάρχει, όμως, ο εξής κίνδυνος: Να αρνηθεί και να ρίξει το φταίξιμο σε εσάς, την ΥΠΑ, γιατί η πυρασφάλεια του Αεροδρομίου της Ικαρίας είναι κατηγορίας 4, ενώ τα αεροσκάφη Εμπραέρ απαιτούν κατηγορία 5.
Γι’ αυτό πρέπει άμεσα, πριν την 1η Απριλίου, που αρχίζει η νέα σύμβαση, να αναβαθμίσετε την κατηγορία πυρασφάλειας στο Αεροδρόμιο της Ικαρίας από 4 σε 5, αντικαθιστώντας το ένα όχημα των δυόμισι τόνων, με ένα άλλο των πέντε τόνων. Υπάρχει, βέβαια, και η εναλλακτική λύση που είναι όμως, πιο δύσκολη και πιο ακριβή να στείλετε και άλλο όχημα των δυόμισι τόνων, αλλά αυτό απαιτεί και δύο οδηγούς ακόμη.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡEΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Νικόλαος Σηφουνάκης για να δευτερολογήσει.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ (Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Πράγματι, όπως είπε και ο συνάδελφος, ο κ. Βαρδίκος, στο μεγάλο διαγωνισμό που θα ξεκινήσει τώρα -δηλαδή, θα υπάρξει ανάθεση τώρα- δεν θα υπάρξει αυτό το φαινόμενο που αναφέρατε πριν, με πληρώματα ή με αεροσκάφη, τα οποία ίσως δεν πληρούσαν, βάσει του ενδιάμεσου διαγωνισμού που κάλυψε την περίοδο Νοέμβριος-Απρίλιος 2010.
Γνωρίζετε, κύριε συνάδελφε, ότι η διαδικασία πώλησης της Ολυμπιακής από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, μας είχε βρει αντίθετους. Είχαμε καταγγείλει στη Βουλή την ύποπτη διάταξη που έδινε το δικαίωμα στον αγοραστή, χωρίς να αναλαμβάνει καμία υποχρέωση, να μπορεί σε ένα διάστημα δώδεκα μηνών να την πουλήσει. Και ω, του θαύματος, βεβαίως δικαιωθήκαμε.
Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι υπήρξαν διθυραμβικές θέσεις τότε, επί της Κυβέρνησης και του αγοραστή, ότι τώρα θα υπάρξει ο πρωταθλητής, ότι τώρα η Ολυμπιακή θα παίζει μέσα σε ένα πεδίο, γιατί είναι ισχυρή εταιρεία, θα υπάρξει υγιής ανταγωνισμός με την άλλη μεγάλη εταιρεία και τέτοια μεγάλα και παχυλά λόγια, από πλευράς του τότε Υπουργού της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, από την Κυβέρνηση της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας. Όλα αυτά βεβαίως, όπως είδατε, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, διαψεύστηκαν. Και διαψεύστηκαν χωρίς να βγαίνουν και να έχουν το θάρρος σήμερα να κάνουν την αυτοκριτική τους.
Μέριμνά μας ήταν και θα είναι, στην περίπτωση συγχώνευσης των δύο εταιρειών, η πλήρης εξυπηρέτηση της παραμεθόριας χώρας, η ύπαρξη καθολικών υπηρεσιών, η μη ανεξέλεγκτη τιμολογιακή πολιτική στο χώρο των αερομεταφορών.
Βέβαια, αν η Επιτροπή Ανταγωνισμού θέσει όρους ή επιβάλλει οποιοδήποτε προσωπικό περιορισμό, στο όνομα της μη ύπαρξης δεσπόζουσας θέσης, αυτό θα ληφθεί σοβαρά υπόψη, θα εφαρμοστεί, δηλαδή.
Σας διαβεβαιώνω ότι παραμένουμε εγγυητές του δημόσιου συμφέροντος, κυρίως όσον αφορά την καθολική υπηρεσία στις άγονες και απομακρυσμένες γραμμές.
Όσον αφορά την αναβάθμιση της κατηγορίας πυρασφάλειας του Κρατικού Αερολιμένα της Ικαρίας, που θέσατε, σας ενημερώνω ότι η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, μου ανακοίνωσε ότι το επόμενο διάστημα θα εγκατασταθεί πυροσβεστικό όχημα στο αεροδρόμιο της Ικαρίας, για την κάλυψη αυτών των αναγκών.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡEΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Σας ευχαριστώ, κύριε Υφυπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην έκθεση της Αίθουσας «Ελευθερίου Βενιζέλου» και ενημερώθηκαν για την ιστορία του κτηρίου και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της Βουλής των Ελλήνων, εξήντα ένας μαθητές και μαθήτριες και τρεις εκπαιδευτικοί συνοδοί από το Μειονοτικό Ιεροσπουδαστήριο Κομοτηνής, το οποίο φιλοξενείται στην Αθήνα, στο πλαίσιο εκπαιδευτικού προγράμματος που οργανώνει το Ίδρυμα της Βουλής.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η με αριθμό 616/16-3-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Χρήστου Μαρκογιαννάκη προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, σχετικά με τις κρίσεις και τις τοποθετήσεις αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας που υπηρετούν στα Χανιά κ.λπ., δεν συζητείται λόγω κωλύματος Υπουργού.
Επίσης δεν συζητείται  η με αριθμό 608/16-3-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου προς την Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, σχετικά με την προστασία των καταναλωτών και των επιχειρήσεων από την αύξηση ειδικού φόρου καυσίμων κ.λπ., λόγω κωλύματος Υπουργού.
Εισερχόμαστε τώρα στην με αριθμό  615/16-3-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ζήση Τζηκαλάγια προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σχετικά με τις πλημμύρες στο Νομό Καστοριάς από μεγάλη άνοδο της στάθμης της Λίμνης Ορεστιάδος κ.λπ..
Αναλυτικά η ερώτηση του κ. Τζηκαλάγια, έχει ως εξής:
«Όλη η Ελλάδα πληροφορήθηκε από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης τα προβλήματα που δημιούργησε στο Νομό Καστοριάς η μεγάλη άνοδος της στάθμης των νερών της Λίμνης. Σ’ αυτό συντέλεσαν οι παρατεταμένες φετινές βροχοπτώσεις και τελικά η τελευταία μεγάλη χιονόπτωση της 14-2-2010. Ενδεικτικά αναφέρω: την καταβύθιση του ημίσεως χώρου σταθμεύσεως μπροστά από τη Νομαρχία Καστοριάς, την κατάργηση μιας λωρίδας κυκλοφορίας στην κεντρική είσοδο της πόλεως, την εισροή υδάτων σε σπίτια, καταστήματα και αποθήκες στην Καστοριά και Δημοτικά Διαμερίσματα του Δήμου Μακεδνών, την κατάληψη από νερά εκτεταμένων αγροτικών εκτάσεων όλου του ρου του Αλιάκμονος, που καταλήγει η απορροή των πλεοναζόντων υδάτων, μέσα από τις μοναδικές «πόρτες» της Λίμνης.
Ερωτάται η κα Υπουργός:
1. Πότε θα επικυρωθεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο η Οδηγία 2007/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2007 για την αξιολόγηση και τη διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας;
2. Πού βρίσκεται το Προεδρικό Διάταγμα για τον Ενιαίο Φορέα Διαχείρισης της Λίμνης Καστοριάς;».
Θα απαντήσει στην ερώτηση του κ. Τζηκαλάγια ο αρμόδιος Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Αθανάσιος Μωραΐτης.
Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, πράγματι ο φετινός χειμώνας ήταν ένας χειμώνας δύσκολος και είχαμε έντονες βροχοπτώσεις σε ολόκληρη την Ελλάδα. Σε πάρα πολλές περιοχές της χώρας μας, μάλιστα, είχαμε καταστροφές. Ήταν τόσο έντονες οι βροχοπτώσεις με αποτέλεσμα να προκληθούν μεγάλες ζημιές.
Θέλω να είμαι συγκεκριμένος όμως, στα δύο ερωτήματα τα οποία θέσατε: Το πρώτο αφορά την Ευρωπαϊκή Οδηγία, και σας λέω ότι για την αντιμετώπιση των ζημιών από τις πλημμύρες υφίσταται η Ευρωπαϊκή Οδηγία 60/2007.
Επί του παρόντος η Οδηγία αυτή βρίσκεται στο τελικό στάδιο εναρμόνισής της στο Εθνικό Δίκαιο. Αναμένεται ακόμη διατύπωση του οριστικού νομικού κειμένου, η οποία θα γίνει στο άμεσα προσεχές χρονικό διάστημα. Το έργο της εναρμόνισης της οδηγίας έχει αναλάβει η Κεντρική Υπηρεσία Υδάτων, η οποία σας θυμίζω ότι έχει αναβαθμιστεί πλέον σε Ειδική Γραμματεία του Υπουργείου μας.
PE
(1ΑS)
Όσον αφορά τη λίμνη Ορεστιάδα στην Καστοριά, θα ήθελα να σας πω ότι έχει ήδη συνταχθεί Προεδρικό Διάταγμα με τίτλο «Χαρακτηρισμός της περιοχής της λίμνης Καστοριάς ως περιοχής προστασίας της φύσης και ίδρυση φορέα διαχείρισης αυτής». Το σχέδιο αυτού του Προεδρικού Διατάγματος, καθώς και η οικονομικοτεχνική μελέτη ίδρυσης του φορέα διαχείρισης έχουν ολοκληρωθεί από το αρμόδιο Τμήμα Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος της Διεύθυνσης Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού του Υπουργείου μας.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να πω κάποια συγκεκριμένα πράγματα, για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Σας ενημερώνω, λοιπόν, αγαπητέ συνάδελφε, ότι το συγκεκριμένο Προεδρικό Διάταγμα βρισκόταν κολλημένο στο τέως Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ για διάστημα περίπου τριών ετών. Ήταν στα συρτάρια για τρία χρόνια περίπου!
Η νέα ηγεσία του ΥΠΕΚΑ έβγαλε το θέμα αυτό από το συρτάρι. Επανεκκινήσαμε το θέμα του Προεδρικού Διατάγματος, προβαίνοντας ωστόσο σε πάρα πολύ σημαντικές βελτιώσεις, κυρίως, σε θέματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, οι οποίες αποτελούν, για εμάς, και το βασικό μοχλό της «πράσινης» ανάπτυξης που προωθεί το Υπουργείο μας.
Σύντομα, άμεσα, το ΥΠΕΚΑ θα αποστείλει αυτό το αναθεωρημένο Προεδρικό Διάταγμα στο Νομαρχιακό Συμβούλιο της Καστοριάς, προκειμένου να εκφραστούν και οι απόψεις όλων των φορέων της περιοχής. Και το κάνουμε αυτό, γιατί πιστεύουμε βαθιά στη διαβούλευση και θεωρούμε ότι δεν μπορεί να προχωρήσει τίποτε σ’ αυτόν τον τόπο, εάν δεν ακούμε τη φωνή των φορέων της κάθε περιοχής.
Έγιναν, λοιπόν, ημερίδες. Το Προεδρικό Διάταγμα είχε τεθεί σε διαβούλευση και, βεβαίως, λάβαμε υπ’ όψιν μας όλες αυτές τις προτάσεις που ήρθαν προς εμάς.
Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι εμείς δεν θέλουμε το περιβάλλον να είναι ο φτωχός και γραφικός συγγενής. Είμαστε σε μια νέα πορεία, στην οποία η διαβούλευση, όπως είπα και πριν, θα παίξει έναν κυρίαρχο ρόλο και πάνω απ’ όλα, το περιβάλλον θέλουμε να είναι ο πρωταγωνιστής. Και όλα αυτά, μέσα στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης ανάπτυξης που προωθεί σήμερα η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας για τρία λεπτά.
ΖΗΣΗΣ ΤΖΗΚΑΛΑΓΙΑΣ: Κύριε Υφυπουργέ, επέμενα να συζητηθεί σήμερα η επίκαιρη ερώτησή μου, πρώτον, γιατί ήταν εξ αναβολής -όχι από δική σας υπαιτιότητα- και δεύτερον, διότι, παρά το ότι έχουν παρέλθει πλέον των τριάντα ημερών από τότε που υπερχείλισε η λίμνη της Καστοριάς λόγω των βροχοπτώσεων και της μεγάλης χιονόπτωσης που είχαμε στις 14 Φεβρουαρίου, τα προβλήματα που προκάλεσε, παραμένουν και σήμερα και είναι έντονα. Θέλω να σας ευχαριστήσω προσωπικά, γιατί μετά την επιμονή μου στο να συζητηθεί σήμερα η επίκαιρη ερώτησή μου, ανταποκριθήκατε άμεσα, παρά το φορτωμένο πρόγραμμα το οποίο είχατε για σήμερα.
Πριν από τριάντα πέντε ημέρες, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Καστοριάς ζήτησε από την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας η Καστοριά και τα γύρω χωριά να κηρυχθούν σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Κλήθηκαν οι κάτοικοι των περιοχών οι οποίοι είχαν προβλήματα από ζημιές που προκλήθηκαν από την υπερχείλιση να υποβάλουν αιτήσεις, για να γίνει καταγραφή των ζημιών που υπέστησαν. Όπως καταλαβαίνετε, όλοι αγωνιούν για το πότε θα καταβληθούν οι αποζημιώσεις από τις ζημιές που προκλήθηκαν σε σπίτια, καταστήματα, υπόγεια.
Το παρκινγκ μπροστά από τη Νομαρχία Καστοριάς παραμένει κατειλημμένο από νερά. Άρα, λοιπόν, χρειαζόμαστε τη συνδρομή σας, γιατί θα κοστίσει αρκετά χρήματα η κατασκευή τειχίου αντιστήριξης με πασαλοπηξία, προκειμένου να το ξεπεράσουμε. Ήδη, η μια λωρίδα της οδού που οδηγεί προς το Νομαρχιακό Μέγαρο είναι κατειλημμένη ακόμα από ύδατα. Γι’ αυτό και με το πρώτο ερώτημά μου ζητώ να μάθω τι θα γίνει με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 60/2007, γιατί ακριβώς αυτή η Οδηγία προβλέπει τον τρόπο με τον οποίον καταβάλλονται αποζημιώσεις σε τέτοια πλημμυρικά φαινόμενα.
Όσον αφορά το δεύτερο ερώτημα που είναι πολύ σημαντικό -και σας ευχαριστώ για την απάντηση που δίνετε- για το Προεδρικό Διάταγμα που αφορά τον ενιαίο φορέα διαχείρισης της Λίμνης, θα ήθελα να σας πω ότι, για εμάς, στην Καστοριά η λίμνη είναι το παν. Ο ενιαίος φορέας διαχείρισης της λίμνης θα μας λύσει πάρα πολλά προβλήματα, προβλήματα που έχουν να κάνουν με τη δόμηση γύρω από τη λίμνη. Πρέπει να ξέρετε ότι η πανέμορφη Καστοριά είναι κτισμένη στη χερσόνησο της λίμνης Ορεστιάδας. Άρα, λοιπόν, θα επιλύσουμε προβλήματα που έχουν να κάνουν όχι μόνο με τη δόμηση της Καστοριάς, αλλά και των περιχώρων, Δισπηλιό, Μαυροχώρι, Πολυκάρπι.
Δεύτερον, υπάρχουν ζητήματα που άπτονται της τουριστικής ανάπτυξης, η οποία είναι αυτήν τη στιγμή ο βασικός πυλώνας ανάπτυξης στην Καστοριά, μετά τη γουνοποιία. Εκτός από τις μοναδικές βυζαντινές εκκλησιές και τα αρχοντικά που έχουμε στην πόλη της Καστοριάς, επτά χιλιόμετρα πιο έξω, στο Δισπηλιό, είναι η αναπαράσταση ενός καταπληκτικού προϊστορικού λιμναίου οικισμού του 5.000 π.Χ., ο οποίος είναι μοναδικός στην Ευρώπη.
Τρίτον, στο Μαυροχώρι, όπως ξέρετε, υπάρχει και ένα μουσείο κέρινων ομοιωμάτων, του οποίου έχει επηρεαστεί η λειτουργία –γι’ αυτό το αναφέρω- από τις πλημμύρες που έχουν προκληθεί στη λίμνη μας.
Τέταρτο και τελευταίο είναι το θέμα του περιβάλλοντος. Ξέρετε ότι το οικοσύστημα της λίμνης Καστοριάς, όπως και αυτά των λιμνών των Πρεσπών, έχουν καταπληκτική χλωρίδα και πανίδα. Δεν θα πω πολλά για τη χλωρίδα, αλλά θα αναφερθώ στην πανίδα. Κάθε χρόνο, αυτούς τους μήνες, από Ιανουάριο έως και Μάρτιο, έρχονται πολλά αποδημητικά πτηνά, αργυροπελεκάνοι, ροδοπελεκάνοι, κορμοράνοι, λαγγόνες, τα οποία δίνουν μεγάλη ομορφιά στην περιοχή και είναι πόλος και τουριστικής έλξης, αλλά και ειδικών επιστημόνων που έρχονται και ερευνούν τα φαινόμενα, γιατί για κάποια είδη είναι από τους λίγους χώρους αναπαραγωγής που υπάρχουν παγκοσμίως. Γι’ αυτό, λοιπόν, έμεινα αρκετά ικανοποιημένος από τις απαντήσεις που μου δώσατε και θα παρακολουθώ από κοντά την οριστική διευθέτησή τους.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Αθανάσιος Μωραΐτης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής): Αγαπητέ, κύριε συνάδελφε, είστε από ένα Νομό που έχει μια ομορφιά την οποία πράγματι δεν συναντά κανείς σε πολλά σημεία, με ένα οικοσύστημα το οποίο θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα.
Σε όλα αυτά που είπατε και αφορούν τις ζημιές, θέλω να συμπληρώσω ότι και η Υπηρεσία Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων έχει αρχίσει να κάνει κάποιους ελέγχους και καταγράφει σήμερα ζημιές, αλλά επίσης και ο ΕΛΓΑ, από τη δική του πλευρά, κάνει τους δικούς του ελέγχους.
Θέλω, όμως, να σταθώ και πάλι στο Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο, όπως και εσείς συμφωνήσατε μαζί μου, θα βάλει σε μια νέα πορεία την όλη περιοχή. Θα βάλει κανόνες και θα μπορέσει, πιστεύω, να την προστατεύσει ουσιαστικά από πολλά πράγματα τα οποία σήμερα της δημιουργούν προβλήματα. Είναι κάτι το οποίο προχωράμε, είναι κάτι το οποίο θα γίνει, αλλά θέλω να κρατήσετε από εμένα κάτι που είναι πάρα πολύ σημαντικό και το πιστεύουμε βαθιά, ότι θα γίνει με κοινή διαβούλευση. Δεν μπορεί αυτό το Προεδρικό Διάταγμα να γίνει στην Αθήνα και οι κάτοικοι της περιοχής να είναι μακριά από τη διαβούλευση του τι θα γίνει με το Προεδρικό Διάταγμα.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Σας ευχαριστώ.
Κύριοι συνάδελφοι, η με αριθμό 614/16.3.2010 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κυρίου Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη προς την Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, σχετικά με τη λήψη μέτρων για την ενίσχυση της ελληνικής βιομηχανίας συναρμολογήσεως οχημάτων κ.λπ. δεν συζητείται λόγω κωλύματος της κυρίας Υπουργού.
Ερχόμαστε τώρα στην τελευταία επίκαιρη ερώτηση του δευτέρου κύκλου. Είναι η με αριθμό 618.16.3.2010 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κυρίου Αθανασίου Παφίλη προς τους Υπουργούς Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, σχετικά με τους απολυμένους εργαζόμενους της πρώην Ολυμπιακής Αεροπορίας κ.λπ..
Αναλυτικά η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου Παφίλη έχει ως εξής:
«Όπως είναι γνωστό, οι 4.500 μόνιμοι εργαζόμενοι της πρώην Ολυμπιακής Αεροπορίας έχουν απολυθεί από τις 15 Δεκέμβρη του 2009 και από τότε παραμένουν απλήρωτοι, χωρίς να τους έχει καταβληθεί η νόμιμη αποζημίωση, δεν προχωρούν οι διαδικασίες της πλήρους συνταξιοδότησης όσων συμπληρώνουν τις προϋποθέσεις και οι διαδικασίες της μεταφοράς σε άλλες υπηρεσίες του δημοσίου, όσων δεν πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται η έκδοση Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων (ΚΥΑ), στις οποίες να συμπεριλαμβάνονται όλα όσα αναφέρονται στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και έχουν συμφωνηθεί με τους εργαζόμενους, που η Κυβέρνηση είχε καταθέσει και υπογράψει στη Βουλή και την απέσυρε στις 19.2.2010.
Οι εργαζόμενοι είναι θύματα της πολιτικής της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας που έκλεισε την ΟΑ και παρέδωσε τον τομέα των αερομεταφορών στο ιδιωτικό κεφάλαιο, πολιτική στην οποία συμφώνησε και συμφωνεί πλήρως και η τωρινή Κυβέρνηση, κάτι που αναγνώρισε και ο νέος ιδιοκτήτης της ΟΑ κ. Βγενόπουλος που ευχαρίστησε δημόσια τον κ. Παπανδρέου. Παρά τις υποσχέσεις μέχρι σήμερα, δεν έχει γίνει τίποτα, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι που βρίσκονται σε απόγνωση να κινητοποιούνται, καταλαμβάνοντας το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.
Ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί: Γιατί η Κυβέρνηση δεν υλοποιεί τους ψηφισμένους νόμους για να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων, σταματώντας τη συκοφαντία απέναντί τους;».
Στην επίκαιρη ερώτηση του κυρίου Παφίλη θα απαντήσει ο Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Σηφουνάκης.
Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.

(ML)
(1PE)
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Κύριε συνάδελφε, γνωρίζετε ότι η διαδικασία πώλησης της Ολυμπιακής από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μας είχε βρει αντίθετους. Από εδώ, από τη Βουλή, καταγγείλαμε την μεθόδευση απαξίωσης και τον τρόπο εκποίησης της εταιρίας. Ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε το διαχρονικό πρόβλημα των Ολυμπιακών Αερογραμμών με το νόμο του 2008, όπως προκύπτει και από το αποτέλεσμα, κάλυπτε δυστυχώς μόνο τις επικοινωνιακές ανάγκες εκείνης της χρονικής περιόδου.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Δ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ)
Πανηγυρίζοντας τότε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ότι θα γίνει η Ολυμπιακή ο πρωταθλητής στις αερομεταφορές και ότι θα υπάρξει υγιής ανταγωνισμός μεταξύ των εταιριών, πριν αλέκτωρ λαλήσει επωλήθη στον ανταγωνιστή της δια μέσου του εθνικού μεσάζοντα. Παρά τους πανηγυρισμούς της προηγούμενης Κυβέρνησης, η εταιρία εκποιήθηκε μόλις έναντι 174 εκατομμυρίων ευρώ και μεταφέρθηκαν στο δημόσιο όλες οι δυσβάσταχτες υποχρεώσεις. Μέχρι σήμερα το πραγματικό κόστος εκτιμάται στο 1,6 δισεκατομμύρια, αυτό δηλαδή που χρεώνεται ο Έλληνας πολίτης, τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει το δημόσιο, χωρίς να αναλάβει καμία υποχρέωση ο αγοραστής.
Η Κυβέρνηση ενόψει τον κρίσιμων οικονομικών συγκυριών ανακοίνωσε ότι δεν προτίθεται να προχωρήσει σε οποιαδήποτε ρύθμιση που θα οξύνει τις τεράστιες δημοσιοοικονομικές δυσκολίες, προκαλώντας συγχρόνως κοινωνικές διακρίσεις και άνιση ασφαλιστική μεταχείριση προνομιακού χαρακτήρα για ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων. Για τους νέους αυτούς πράγματι η Κυβέρνηση δεν προέβη στη κύρωση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου, που υπεγράφη, όπως γνωρίζετε, στις 16 Σεπτεμβρίου 2009, δηλαδή λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές της 4ης Οκτώβρη.
Στο Υπουργείο Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων έχουν συσταθεί και λειτουργούν τρεις επιτροπές οι οποίες θα γνωμοδοτήσουν για κάθε μια από τις 2.403 αιτήσεις μεταφοράς του μόνιμου προσωπικού της παλιάς Ολυμπιακής που δεν συνταξιοδοτούνται, σε υπηρεσίες του δημοσίου. Αυτή η διαδικασία θα ολοκληρωθεί εντός τεσσάρων μηνών από τη λήξη της προθεσμίας της υποβολής των αιτήσεων, όπως προβλέπεται εξάλλου από το νόμο 3717. Δηλαδή μέχρι 15.4.2010 θα έχει ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο κ. Αθανάσιος Παφίλης προκειμένου να αναπτύξει προφορικά την ερώτησή του και να απαντήσει στον Υπουργό.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Κύριε Υπουργέ, σε ό,τι αφορά την αντίθεσή σας για την ιδιωτικοποίησης της Ολυμπιακής, γνωρίζουν οι πάντες ότι συμφωνούσατε όλα αυτά τα χρόνια. Άλλωστε και ένας από τους ιδιοκτήτες, ο κ. Βγενόπουλος, ευχαρίστησε δημόσια το σημερινό Πρωθυπουργό για τη συμβολή του στην ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής, η οποία αποτελεί ένα έγκλημα σε βάρος της χώρας. Και η κατάσταση της Ολυμπιακής φέρει αποκλειστικά τη σφραγίδα και τη δική σας και της Νέας Δημοκρατίας για όλα αυτά τα χρόνια.
Να πάμε όμως στα συγκεκριμένα. Εδώ υπάρχουν 4.500 εργαζόμενοι που απολύθηκαν. Πρώτον, έπρεπε να έχουν πάρει την αποζημίωση. Είναι νόμιμο. Γιατί δεν τους τη δίνετε; Και είναι τόσο κραυγαλέα και απάνθρωπη η πολιτική σας που έχω ένα γράμμα ενός εργαζόμενου, του Τσιπραϊλίδη Σταύρου, ο οποίος έχει επτά παιδιά και λέει ότι θα του πάρουν και το σπίτι. Και σήμερα έρχεστε εδώ στη Βουλή και δεν λέτε κουβέντα.
Δεύτερον, μιλάτε για άνιση ασφαλιστική μεταχείριση. Καλά δεν ντρέπεστε; Και εννοώ σαν Κυβέρνηση. Ποιος έκανε το νόμο 1759/88; Εσείς δεν τον κάνατε; Εσείς δεν ήσασταν Κυβέρνηση όλα αυτά τα χρόνια; Μάλιστα, με αυτό το νόμο, επειδή μιλάτε για διακρίσεις, οι εργαζόμενοι πλήρωναν 65% παραπάνω ασφάλιση όλα αυτά τα χρόνια. Και έρχεστε τώρα να διαιρέσετε τους εργαζόμενους στο κλασικό που λέγατε όλα αυτά τα χρόνια -και εσείς το εφεύρατε πρώτοι και το συνέχισε και η Νέα Δημοκρατία- σε προνομιούχους και μη προνομιούχους. Έχετε 4.500 ανθρώπους με οικογένεια, στο δρόμο, που δεν έχουν πληρωθεί τίποτα από την 1 Οκτωβρίου και μετά που απολύθηκαν από την Ολυμπιακή και έρχεστε στη Βουλή και μιλάτε για δημοσιονομικά προβλήματα τα οποία όντως είναι γνωστά, την ίδια στιγμή που χαρίζετε 400 εκατομμύρια από ποινικές ρήτρες στην THYSSEN που δεν έχει παραδώσει τα υποβρύχια. Λέω ένα απλό παράδειγμα.
Επίσης, θέλω να πω ότι έχουν ειπωθεί πράγματα στη Βουλή, τα οποία είναι ψέματα -δεν τα έχετε πει εσείς και θέλω να είμαι καθαρός σε αυτό- για τα όρια των συντάξεων, μέχρι ότι παίρνουν 4.000 σύνταξη. Μαζέψαμε και εμείς στοιχεία. Δεν είναι καθόλου έτσι. Οι εργαζόμενοι έχουν πληρώσει παραπάνω λεφτά με τον δικό σας νόμο και οι συντάξεις που είναι πάνω από 2.000 είναι ελάχιστες. Έρχεστε λοιπόν, σήμερα και λέτε στους εργαζόμενους «κόψτε το λαιμό σας, δεν σας δίνουμε τίποτα». Και σας ρωτάμε το πιο απλό: Πώς θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι όταν από τον Οκτώβρη είναι άνεργοι, όταν δεν τους δίνετε ούτε το επίδομα και πολύ περισσότερο όταν μας λέτε ότι οι επιτροπές θα αποφασίσουν τελικά ποιοι θα μεταφερθούν; Και για τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα δεν ήρθε εδώ ο Υπουργός Εργασίας να μας απαντήσει.
Θεωρούμε απαράδεκτη αυτή την κατάσταση. Εμείς διαφωνούσαμε –και το ξέρετε πολύ καλά- και καταγγείλαμε αυτό το νόμο για την ιδιωτικοποίηση, όπως και πάρα πολλά άλλα πράγματα, αλλά επιτέλους εφαρμόστε αυτά για τα οποία έχετε δεσμευτεί και πρέπει να τα εφαρμόσετε. Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε, κύριε Παφίλη.
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο για να δευτερολογήσει.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Κύριε συνάδελφε, τα Πρακτικά της Βουλής υπάρχουν. Με στοιχεία τεκμηριώσαμε πώς η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μεθόδευσε ουσιαστικά την απαξίωση της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Όταν έγινε Κυβέρνηση το 2004, ο τότε Πρωθυπουργός κ. Καραμανλής, από τη Θεσσαλονίκη είπε ότι μέχρι τέλος του χρόνου η Ολυμπιακή ουσιαστικά μπαίνει σε εκκαθάριση. Την κράτησαν τέσσερα χρόνια στη ζωή μεθοδευμένα. Γιατί; Από σαράντα επτά αεροπλάνα της Ολυμπιακής που πετούσαν το 2004, την κατάντησαν να πετά με είκοσι επτά. Διπλασίασαν το χρέος και τα ελλείμματα. Αυτά που κατήγγειλαν στις Βρυξέλες ότι δίνουμε παρανόμως εμείς χρηματοδοτήσεις, το έκαναν οι ίδιοι. Μέσα σε τέσσερα χρόνια έδωσαν τα ίδια χρήματα, παράνομες, υποτίθεται, επιδοτήσεις, όσες δόθηκαν την προηγούμενη δεκαετία. Ήταν μεθοδευμένος ο στόχος.
Δεν έγινε στην Ελλάδα αυτό που έκαναν στην Ιταλία με την ALITALIA. Η ALITALIA είχε εξίσου τα ίδια προβλήματα, αλλά τι έγινε; Εκεί ο αγοραστής, το consortium που υπήρχε και η τράπεζα που καλύπτεται από το ιταλικό δημόσιο, ανέλαβε όλα τα βάρη της εταιρίας. Εδώ τα βάρη τα ανέλαβε το δημόσιο και επωλήθη έναντι πινακίου φακής, για να εξαφανιστεί στη συνέχεια μέσα σε μηδενικό χρόνο. Με τον εκποιητικό νόμο του κ. Χατζηδάκη, του Υπουργού εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, πράγματι συνταξιοδοτήθηκαν χιλιάδες εργαζόμενοι παρά τη θέλησή τους. Ο νόμος αυτός όμως σκανδαλωδώς ευνοεί κατηγορίες και κυρίως η πράξη νομοθετικού περιεχομένου, όπως είχε γίνει, νεοπροσληφθέντων με κομματικά κριτήρια, όπως για παράδειγμα η εταιρία φάντασμα, η ΠΑΝΘΕΟΝ. Υπάλληλοι έξι μηνών, οι οποίοι αποκτούν δικαίωμα πλέον και μετάταξης και συνταξιοδότησης.
Το δημόσιο καταβάλλει μέχρι αυτή τη στιγμή 1,6 δισεκατομμύρια ευρώ, με κίνδυνο να γονατίσουν περαιτέρω τα ασφαλιστικά ταμεία. Τα δικαιώματα των εργαζομένων από το νόμο είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο να είναι διασφαλισμένα. Όσα δικαιώματα προκύπτουν από το νόμο και μέρος επίσης και από την πράξη νομοθετικού περιεχομένου, όσα πηγάζουν, αυτά είναι υποχρεωμένη η όποια πολιτεία να τα σεβαστεί και αυτό και θα κάνουμε. Γι’ αυτό και μέχρι τις 15 Απριλίου θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία μετάταξης των εργαζομένων από τρεις επιτροπές που έχουν δημιουργηθεί, από έναν εκπρόσωπο του δικού μας Υπουργείου, του Υπουργείου Εργασίας και του Υπουργείου Εσωτερικών.

( EP )_
(1ML)
Είναι μία πραγματικότητα, κύριε Παφίλη, η Κυβέρνηση, η προηγούμενη, είχε δύο εταιρείες. Η βασική ήταν ο Ο.Τ.Ε. και εκποιήθηκε με αυτόν τον τρόπο που εκποιήθηκε ο μεγαλύτερος κερδοφόρος Οργανισμός. Με ποιον τρόπο θα τα βρούμε, κύριε Παφίλη.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Εσείς το ξεκινήσατε. Πάρτε τα πίσω, αν θέλετε.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Πώς θα τα βρούμε, κύριε Παφίλη. Σας επαναλαμβάνω, πώς μεθόδευσαν την εκποίηση του Ο.Τ.Ε.; Ποιοι ήταν πίσω; Πώς έκαναν το νόμο το 2006, που έδωσαν τη δυνατότητα να αγοραστεί περίπου το 20% των μετοχών και πώς ω του θαύματος είναι ο ίδιος αγοραστής, ο οποίος αγόρασε -ουσιαστικά για λογαριασμό του δημοσίου- και μεταπώλησε τον Ο.Τ.Ε.; Πώς είναι ο ίδιος, ο οποίος αγόρασε την Ολυμπιακή για να την πουλήσει στη συνέχεια; Ο ίδιος αγοραστής αγόρασε δύο Οργανισμούς και τους πούλησε και τους δύο.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτά, δυστυχώς, είναι τα καμώματα, αυτά κληρονομήσαμε και δεν σας λέω ότι αυτά διαχειριζόμαστε, αλλά τουλάχιστον, οι θέσεις μας είναι ξεκάθαρες, καθαρές και προσπαθούμε να συμμαζέψουμε αυτό το διαλυμένο κράτος.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Εγώ, κύριε Υπουργέ, παρατηρώ ότι εκτός από το συσχετισμό, που κάνετε μεταξύ Ο.Τ.Ε. και Ολυμπιακής, το βασικό συμπέρασμα επί της ερωτήσεως του κ. Παφίλη είναι η δέσμευσή σας ότι το διπλό ζήτημα των αποζημιώσεων και των μετατάξεων και κατοχυρωμένο είναι και επισπεύδεται. Αυτό θέλω να είναι το συμπέρασμα από την ερώτηση.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Μην πάτε πίσω, κύριε Πρόεδρε, και ανοίγετε τη συζήτηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Όχι, δεν την ανοίγουμε τη συζήτηση.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Είναι η τρίτη ερώτηση που καταθέτουμε εδώ και κάθε φορά λέμε τα ίδια, αλλά στην πράξη, δεν έχει γίνει τίποτα. Εγώ σας είπα, κύριε Πρόεδρε, ειλικρινά ότι αν ο άλλος έχει εφτά παιδιά, σας λέω ένα ακραίο παράδειγμα, τι θα κάνει ο κύριος Υπουργός; Δεν είπε τίποτα. Τους χρωστάνε αποζημιώσεις που έπρεπε να τους δώσουν, γιατί δεν τους τις δίνουν;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Κανένας δεν μένει ασυγκίνητος μπροστά σ' αυτό. Δεν διαφωνείτε με το συμπέρασμα που συνήγαγα εγώ, ότι τα δύο μείζονα θέματα επί της ερωτήσεώς σας είναι η ικανοποιητική απάντηση, έστω και εάν είναι τρίτη ερώτηση, ότι αποζημιώσεις και μετατάξεις θα διευθετηθούν.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Έχω επιφυλάξεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Να επιφυλάσσεστε, αλλά έτσι είπε ο Υπουργός.
Ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επίκαιρων ερωτήσεων.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Εισερχόμεθα τώρα στην ημερήσια διάταξη των
ΕΠΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Θα συζητηθεί η υπ’ αριθμόν 23/24-2-2010 επερώτηση δεκατεσσάρων Βουλευτών του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Συγκεκριμένα, των κ.κ. Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη, Γεωργίου Ανατολάκη, Βαΐτση Αποστολάτου, Κυριάκου Βελόπουλου, Μαυρουδή Βορίδη, Σπυρίδωνος-Άδωνι Γεωργιάδη, Άγγελου Κολοκοτρώνη, Ιωάννη Κοραντή, Παύλου Μαρκάκη, Ουρανίας Παπανδρέου-Παπαδάκη κ.α., αρμοδιότητας των Υπουργείων, Οικονομικών και Εξωτερικών, σχετικά με τις διεθνείς οικονομικές πιέσεις προς τη χώρα μας.
Παρίσταται ο Υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου.
Πριν δώσω το λόγο στους επερωτώντες συναδέλφους, ανακοινώνω ότι από πλευράς Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας ο κ. Χαλβατζής Σπύρος με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Βουλής ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του Κ.Κ.Ε. τον κ. Αντώνη Σκυλλάκο. Από πλευράς Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού ορίζεται ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΛΑ.Ο.Σ. ο κ. Μαυρουδής Βορίδης.
Το λόγο έχει ο πρώτος επερωτών συνάδελφος κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Υπάρχει μία παλιά ταινία που λέγεται «Ρώμη ανοχύρωτη πόλη», στα καθ’ ημάς είναι «Ελλάδα ανοχύρωτη χώρα». Νομίζω ότι σπανίως έχει παρατηρηθεί διεθνώς μία χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης να βρίσκεται επί έξι συνεχείς μήνες στο στόχαστρο και να υφίσταται συντριπτική κριτική για ένα ζήτημα, που αντιμετωπίζουν πολλές χώρες διεθνώς και τουλάχιστον άλλες πέντε-έξι κοινοτικές χώρες. Το ζήτημα δηλαδή του ελλείμματος.
Ξαφνικά, κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να βγάλουμε τα μάτια μας μόνοι μας. Αρχίσαμε να λέμε ότι δώσαμε ψεύτικα στατιστικά στοιχεία, λες και οι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν οι άσπιλοι και αμόλυντοι, τα λευκά περιστέρια και η Ελλάδα ήταν η χώρα-εξαίρεση. Η Γερμανία, όμως, είναι η πρώτη και μεγαλύτερη διδάξασα στα «μαϊμουδοστοιχεία», στις «μαϊμουδιές». Υπενθυμίζω τί έκανε για να βάλει την τέως ανατολική κομμουνιστική Γερμανία στα αναπτυξιακά κίνητρα και να πάρει κοινοτικούς πόρους, ώστε να ανασυγκροτήσει αυτές τις περιφέρειες.
Αρχίσαμε, λοιπόν, μόνοι μας να λέμε παντού για έλλειμμα ύψους 12,7%, λες και οι άλλες χώρες κινούνται στο 3%. Καταθέτω, λοιπόν, εδώ ένα δημοσίευμα με τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, για μια σειρά χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ιταλία, Ισπανία, Ιρλανδία, που έχουν χειρότερες επιδόσεις και στο χρέος και στο έλλειμμα.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν δημοσίευμα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Ξαφνικά, δεχόμαστε μύδρους και κατάρες από τον κάθε Σόιμπλερ, την κάθε Μέρκελ για τον 13ο και 14ο μισθό. Και διερωτώμαι, αφού τους ενοχλεί τόσο πολύ ο 13ος και 14ος μισθός, γιατί δεν τους ενσωματώνουν στους υπόλοιπους δώδεκα, για να λήξει το θέμα; Γιατί μιλάμε μόνοι μας για τον 13ο και για τον 14ο μισθό, δηλαδή δεν ξέρουμε ότι οι μισθοί στην Ελλάδα είναι από τους χαμηλότερους, οι χαμηλότεροι στην Ευρωζώνη; Τους ενσωματώνουμε πολύ απλά τα δώρα και όλη αυτή η φιλολογία τελειώνει. Τους ενσωματώνουμε στους ήδη δώδεκα υπάρχοντες.
Οι Γερμανοί, όμως, οι οποίοι έκαναν την κριτική δεν άκουσαν τίποτα για τα υποβρύχια που γέρνουν, δεν άκουσαν τίποτα για τα Ναυπηγία του Σκαραμαγκά, για το ότι αγοράζουμε πανάκριβα LEOPARD, ότι είμαστε ο καλύτερος εμπορικός τους πελάτης. Τους έχουμε παραδώσει τον Ο.Τ.Ε., το Αεροδρόμιο των Σπάτων και αγοράζουμε και αγαθά 6,6 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως.
«Ελλάδα ο καλύτερος πελάτης της Γερμανίας», από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία. Επίσης, καταθέτω το δημοσίευμα που φαίνεται ότι αγοράζουμε πυραυλάκατους, ραντάρ, άρματα, αυτοκινούμενα πυροβόλα, πυραύλους, φρεγάτες, υποβρύχια, κανονιοφόρους, πυρομαχικά, από την «άσπιλη και αμόλυντη» Γερμανία, από τη χώρα της SIEMENS.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν δημοσίευμα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Η χώρα της SIEMENS, λοιπόν, η Γερμανία. Της SIEMENS που συναντάμε από την καφετέρια μέχρι τους τομογράφους στα νοσοκομεία και από το C4I μέχρι τις ψηφιακές παροχές του Ο.Τ.Ε. και τα τρένα του ΟΣΕ. Αυτή η Γερμανία συνεχίζει να μας κουνάει απειλητικά το δάχτυλο και να μας βλάπτει.
Μήπως, άραγε, είναι παρατεταγμένες απέναντί μας οι γερμανικές εταιρείες με πρώτη-πρώτη τη SIEMENS; Και αυτές λένε στη Μέρκελ και τους υπόλοιπους να στυλώνουν τα πόδια; Μήπως η κυρία Μέρκελ ενδιαφέρεται, τελικά, για τα εξήντα Eurofighter αξίας 100 εκατομμυρίων ευρώ το καθένα; Καταθέτω και αυτό το δημοσίευμα για τα Eurofighter της κυρίας Μέρκελ, κάτι που αποκάλυψε ο έγκριτος δημοσιογράφος, κορυφαίος σε θέματα στρατιωτικού ρεπορτάζ, ο κ. Πάρις Καρβουνόπουλος, στη Real News.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν δημοσίευμα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Μήπως είμαστε, άραγε, οι τέταρτοι καλύτεροι εισαγωγείς όπλων στον κόσμο; Κύριε Υπουργέ, έχουμε πολλές φορές «μονομαχήσει» για το θέμα των αμυντικών δαπανών. Σας έχω πει ότι δεν υπάρχει χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης -και το ξέρετε εξάλλου- που να ξοδεύει τόσα πολλά σε αμυντικές δαπάνες. Είμαστε τέταρτοι καλύτεροι εισαγωγείς όπλων στον κόσμο. Θα είχαμε έλλειμμα κάτω από το 10%, αν εξοικονομούσαμε 4 δισεκατομμύρια το χρόνο από εξοπλισμούς. Το έλλειμμά μας θα ήταν 3 μονάδες κάτω πέρσι, αν εξοικονομούσαμε τα 4 δισεκατομμύρια από τους εξοπλισμούς.
Το άκουσε αυτό ο κ. Αλμούνια από εσάς προσωπικά ή την Κυβέρνησή σας; Προσπαθήσαμε με το σοβαρό Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Δαμιανάκη να σας εξηγήσουμε, πριν λίγες εβδομάδες στην Επιτροπή Οικονομικών, ότι πρέπει να το επικαλείστε. Όταν σας το είπα εγώ δεν είδα να το συμμερίζεστε. Όταν το είπε ο κ. Δαμιανάκης, που είναι και Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ευτυχώς το συμμεριστήκατε. Το είπε και το Ντάνι Κονμπεντί, ο «Κόκκινος Ντάνι», ο περίφημος αυτός ηγέτης της εξέγερσης το Μάη του ’68. Το είπε μέσα στην Ευρωβουλή. «Οι Έλληνες πληρώνουν ένα κάρο λεφτά στα όπλα. Είναι πρώτοι σε προμήθεια όπλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τελευταίοι στην έρευνα». Άλλο ένα ρεπορτάζ του Βήματος, το οποίο καταθέτω.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν δημοσίευμα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
(PN)

(EP)
Ούτε, όμως, το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων ετέθη από την Κυβέρνηση και συνεχίζουν να έχουν αυτήν τη συμπεριφορά που έχουν επί χρόνια. Ξαφνικά βλέπουμε τον κ. Πάγκαλο, ο οποίος θέτει το ζήτημα, αρχίζει και το συζητάει και ο κ. Τσίπρας, ο οποίος ανακάλυψε οψίμως το θέμα.
Χαιρόμαστε, λοιπόν, που έρχονται και άλλοι κοντά μας. Αλλά δεν είπαμε ποτέ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία μας κάνει όλα τα χουνέρια που μας κάνει, ότι είμαστε και ο προφυλακτήρας της Ένωσης στους λαθρομετανάστες. Έχουμε δύο εκατομμύρια λαθρομετανάστες και έτσι μπορούν οι πλούσιοι Δανοί, οι πλούσιοι Ολλανδοί, οι πλούσιοι Φιλανδοί να κάθονται ήσυχα και να απολαμβάνουν την ησυχία τους στις πρωτεύουσές τους, στις χώρες τους, όταν εμείς μαζεύουμε τους λαθρομετανάστες στην επικράτειά μας. Και παίρνουμε, λέει, μόνο 70 λεπτά ανά λαθρομετανάστη το χρόνο ως ενίσχυση από τα κοινοτικά ταμεία -αυτό γράφει το έγγραφο που έστειλε ο κ. Παυλόπουλος, ο πρώην Υπουργός, στις Βρυξέλλες- όταν οι Σουηδοί εισπράττουν από το ευρωπαϊκό ταμείο κατά της φτώχειας εφτά φορές περισσότερα. για μηδενική λαθρομετανάστευση! Αυτά είναι τα στοιχεία που έδωσε ο κ. Παυλόπουλος στις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτή είναι, λοιπόν, η περίφημη κοινοτική αλληλεγγύη. Και μας λένε ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι μπαμπούλας. Δηλαδή, τι χειρότερο θα μπορούσαμε να είχαμε πάθει; Η Τουρκία κατέφυγε τέσσερις φορές στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και έχει διπλάσιο ρυθμό ανάπτυξης από εμάς. Τι έπαθε δηλαδή η Τουρκία;
Αλλά παρ’ όλο ότι η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και ένα κάρο κοινοτικές χώρες αντιμετωπίζουν το ίδιο ή και χειρότερο πρόβλημα, εν τούτοις δεν υφίστανται το ευρωστριπτίζ το οποίο υφίσταται η Ελλάδα επί έκτο, επαναλαμβάνω, συνεχή μήνα.
Θα μπορούσε να είχε εισρεύσει χρήμα στα κρατικά ταμεία, αν είχατε τακτοποιήσει τις ημιυπαίθριους, αν είχατε τακτοποιήσει το θέμα των αυθαιρέτων, που αφού δεν τα γκρεμίζετε, πρέπει να τα τακτοποιήσετε. Δεν τα τακτοποιείτε, αναγκαζόμαστε, λοιπόν, να δανειζόμαστε πανάκριβα στο εξωτερικό με 6,2% και να αφήνουμε αυτά τα 15 δισεκατομμύρια, που θα μπορούσαν άνετα να εισρεύσουν στα κρατικά ταμεία, αν τακτοποιούσατε τους ημιυπαίθριους και τα αυθαίρετα –αυτό λέει η μελέτη που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ- αλλά δεν το κάνετε. Και από την άλλη, υπάρχουν ένα σωρό χώρες που μας χρωστούν, όπως η Λιβύη, το Ισραήλ, η Αλβανία. Εδώ είναι η απάντηση του Πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου σε ερώτηση που έκανα στη Βουλή. Απαντάει υπό την ιδιότητά του ως Υπουργός Εξωτερικών. Την έκανα με τους συναδέλφους μου κ. Ανατολάκη, κ. Κολοκοτρώνη, κ. Μαρκάκη κα Παπανδρέου και κ. Πολατίδη. Εδώ είναι η απάντηση που έδωσε ο Πρωθυπουργός, σε ερώτησή μου στη Βουλή. Την καταθέτω επίσης στα Πρακτικά. Ένα σωρό χώρες μας χρωστούν λεφτά, δεν τα ζητάμε.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και όχι μόνο αυτό. Ενώ μαθαίνουμε ότι δεν «υπάρχει σάλιο», αυξάνουμε και τη βοήθεια που δίνουμε σε πάμπλουτες χώρες, όπως στην Αυστραλία. Τι δουλειά έχει να δίνει η Ελλάδα στην Αυστραλία αναπτυξιακή βοήθεια; Τι δουλειά έχει να δίνει στη Ρωσία αναπτυξιακή βοήθεια; Για ποιο λόγο; Στην Τουρκία, για ποιο λόγο δίνουμε λεφτά; Στα Σκόπια που μας προκαλούν, σε αυτήν την ακραία εθνικιστική χώρα και στην Αλβανία; Για ποιο λόγο δίνουμε λεφτά σε όλες αυτές τις απίθανες χώρες και επαναλαμβάνω και πάμπλουτες χώρες μεταξύ αυτών;
Μου απαντάει και πάλι ο κ. Παπανδρέου, σε ερώτηση που έκανα στη Βουλή. Καταθέτω και την απάντηση του κ. Παπανδρέου. Και μάλιστα αυξάνονται τα κονδύλια για το 2010, για την αναπτυξιακή βοήθεια. Στα 55,7 φθάνουν όταν δεν υπάρχει σάλιο! Και εδώ είναι ο πίνακας με τις χώρες, πενήντα εννέα κατηγορίες χωρών. Γιατί η Ελλάδα δίνει τόσα λεφτά; Για ποιο λόγο; Την καταθέτω, λοιπόν, και αυτήν την απάντηση του κ. Παπανδρέου στα Πρακτικά της Βουλής, για να δούμε πώς βοηθάμε την Τουρκία, τα Σκόπια, την Αλβανία, την Αυστραλία, τη Ρωσία και ένα σωρό άλλες χώρες.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Δανειζόμαστε, λοιπόν, με δυσβάστακτους όρους, αλλά το χρήμα εξακολουθεί να ρέει εκτός Ελλάδος. Κατά τα λοιπά βέβαια, η κερδοσκοπία, κερδοσκοπία.
Έρευνα έδειξε ότι 109 δισεκατομμύρια δολάρια παίχτηκαν με στόχο τη χρεοκοπία της Ελλάδος. Τα spread και τα cds έχουν γίνει πια λέξεις που χρησιμοποιούνται στο καθημερινό λεξιλόγιο των Ελλήνων.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, δεν επισημαίνει κανείς ότι η Γερμανία -η κραταιά Γερμανία- θα δανειστεί εφτά φορές περισσότερο από εμάς, που είμαστε υποτίθεται υπό χρεοκοπία!. Εφτά φορές περισσότερο θα δανειστεί η Γερμανία. Θα δανειστεί 370 δισεκατομμύρια. Η Γαλλία φέτος θα δανειστεί 450 δισεκατομμύρια ευρώ, η Ιταλία 400 δισεκατομμύρια, που παρ’ όλο ότι είναι πιο χρεωμένη από την Ελλάδα, ουδείς μιλάει διεθνώς για εκείνη.
Και για να καταλάβουν όλοι εντός και εκτός Ελλάδος, η Ελλάδα μεν χρωστάει, είναι αλήθεια αυτό, αλλά έχουν το άγχος να πάρουν τα χρήματά τους πίσω, για να είμαστε και λογικοί. Και όποιος πολιτικός νάνος, όπως η Γερμανία, τολμάει να λέει ότι κάποιες χώρες πρέπει να βγουν από την Ευρωζώνη, καλό θα είναι να προετοιμαστεί γρήγορα για την επανεισαγωγή του μάρκου. Αν η Γερμανία θέλει να μας διώξει από την Ευρωζώνη, ας ετοιμαστεί να ξαναβάλει το μάρκο σε κυκλοφορία και ας αρχίσει να ψάχνει το ευρώ στο μισό περίπου της ισοτιμίας με το δολάριο.
Στην πραγματικότητα, λοιπόν, χρεοκοπεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι η Ελλάδα, όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο έγκριτος δημοσιογράφος κ. Δελαστίκ, στο ΕΘΝΟΣ. Αλλού είναι το πρόβλημα. Δεν υπάρχει δραστική περιστολή των κρατικών σπαταλών και δεν υπάρχει πίτα, αφού δεν υπάρχει παραγωγή. Πέρυσι κάναμε 15 δισεκατομμύρια εξαγωγές. Οι εισαγωγές μας ήταν 40 δισεκατομμύρια. Πέρυσι ήταν «καλή χρονιά». Το εμπορικό μας ισοζύγιο, επαναλαμβάνω, ήταν σε «πολύ καλό» σημείο. Είκοσι πέντε δισεκατομμύρια ήταν μόνο το έλλειμμα στο εμπορικό μας ισοζύγιο. Και αν βάλουμε το ισοζύγιο των αδήλων πόρων, δηλαδή τον τουρισμό και τη ναυτιλία, το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών έφθασε περίπου στα 25 δισεκατομμύρια. Και πώς να είναι διαφορετικά, αφού η πρώτη ναυτιλιακή δύναμη στον κόσμο παρήγατε, έχτισε, δηλαδή, πέρυσι μόλις τρία πλοία. Τρία πλοία φτιάχτηκαν στην Ελλάδα από την πρώτη ναυτιλιακή δύναμη στον κόσμο, η οποία έχει εξακόσιες δεκαπέντε παραγγελίες σε κάθε μορφής και φύσεως ναυπηγεία, από την Τουρκία μέχρι την Κορέα και τις Φιλιππίνες!
Στα ναυπηγεία μας, λοιπόν, πιάνουν μύγες. Η Πειραϊκή Πατραϊκή έσβησε. Η ΙΖΟΛΑ και η ΕΣΚΙΜΟ δεν υπάρχουν πια. Έκλεισαν τα εργοστάσια της SIEMENS, της ΒΙΑΜΥΛ, της ΙΝΤΕΑΛ ΣΤΑΝΤΑΡΝΤ στη Μακεδονία. Έκλεισε η ΠΙΡΕΛΙ, έκλεισε η Goodyear, έσβησε η ΝΙΣΣΑΝ στο Βόλο, σβήνει και η PONY στη Θεσσαλονίκη και ένα σωρό άλλες εταιρείες.
«Τεμπελχανείο» μας χαρακτηρίζει η Φρανκφούρτ Αλγκεμάϊνε Τσάϊτουνγκ. «Δούλους» μας χαρακτηρίζουν οι Φανάνσιαλ Τάϊμς. «Επαίτες» μας χαρακτήρισε σε πρωτοσέλιδο η Γουόλ Στριτ Τζέρναλ.
Όλα αυτά, λοιπόν, εμείς που αγοράζουμε 60 δισεκατομμύρια ευρώ από τα βιομηχανικά τους προϊόντα και τα όπλα τους κάθε χρόνο. Και θέλετε να κάνετε και εξεταστικές επιτροπές, δεν κατάλαβα γιατί. Για να συνεχιστεί το ευρωστριπτίζ; Για να βγάζετε μεταξύ σας, με τη Νέα Δημοκρατία, τα κομματικά σας μάτια, βγάζοντας στην ουσία τα μάτια της Ελλάδος; Γιατί το κάνετε αυτό με τις εξεταστικές επιτροπές; Για να χαίρονται οι ξένοι;
Πείτε, λοιπόν, σε όσους αυθαδιάζουν και μας προκαλούν, ότι θα το ξανασκεφθούμε για τα προϊόντα τους και τα όπλα τους. Αντιγράψτε τους πετυχημένους Ευρωβουλευτές, όπως ο Γιώργος Καρατζαφέρης, που με τρόπο υποδειγματικό υπεράσπισε τα εθνικά συμφέροντα όσα χρόνια ήταν στην Ευρωβουλή. Και όταν σας μιλούν για πώληση των νησιών ή και της Ακρόπολης, να τους απαντάτε ότι εδώ γεννήθηκε η Δημοκρατία και εμείς δεν μπορούμε να ανταλλάξουμε τον Παρθενώνα με το Άουσβιτς!
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε τον κ. Αϊβαλιώτη.
Ανακοίνωση προς το Σώμα:
Η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου και Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτουν την Έκθεσή τους στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας «Αποκέντρωση απλοποίηση και ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των διαδικασιών του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ) 2007-2013 και άλλες διατάξεις».
Θα δώσω το λόγο στον άρχοντα του κάμπου, ήτοι στον κ. Αστέριο Ροντούλη, δεύτερο επερωτώντα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Ορίστε, κύριε Ροντούλη.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, κύριε Πρόεδρε.
Και αφού μου έκανε τέτοια ωραία πάσα ο εκλεκτός κύριος Πρόεδρος, επιτρέψτε μου, αγαπητοί συνάδελφοι, να σκιαγραφήσω με πολύ αδρές γραμμές την κατάσταση που επικρατεί στον πρωτογενή τομέα της χώρας. Θα μου πείτε, τι σχέση έχει με τις διεθνείς πιέσεις που είναι το θέμα της σημερινής επίκαιρης επερώτησης του ΛΑΟΣ. Θα σας πω στη συνέχεια.
Πρώτο που πρέπει να συγκρατήσουμε. Κύριε Υπουργέ, από το 1995 μέχρι το 2005, διακόσιες χιλιάδες αγρότες Έλληνες εγκατέλειψαν το αγροτικό επάγγελμα. Από το 2005 μέχρι και σήμερα, το 2010, ετησίως είκοσι χιλιάδες αγρότες επίσης εγκαταλείπουν τις αγροτικές τους ενασχολήσεις. Τουτέστιν κατά κύριο επάγγελμα αγρότες στην Ελλάδα έχουν μείνει τριακόσιες δέκα χιλιάδες άτομα.
Δεύτερο στοιχείο. Αν κοιτάξουμε το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων, θα δούμε ότι ετησίως ανέρχεται σε 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Τρίτο στοιχείο, πάρα πολύ σημαντικό. Η χώρα μας σε όλα ανεξαιρέτως τα αγροτικά προϊόντα έχει χάσει τη διατροφική της αυτάρκεια.
Γιατί τα είπα όλα αυτά, γιατί έδωσα αυτά τα στοιχεία; Έδωσα αυτά τα στοιχεία, αγαπητοί συνάδελφοι, για να καταλήξω στο εξής συμπέρασμα, που απαντά στην εξής ερώτηση. Γιατί φθάσαμε στο σημείο αυτό; Φθάσαμε στο σημείο αυτό, διότι δυστυχώς η μεγάλη ευρωπαϊκή αγορά δεν άνοιξε όπως αναμενόταν για τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα. Αντιθέτως η ελληνική αγορά άνοιξε για τα ευρωπαϊκά αγροτικά προϊόντα. Τουτέστιν, πώς διαμορφώθηκε η κατάσταση μέχρι σήμερα;
Η κατάσταση μέχρι σήμερα, διαμορφώθηκε ως εξής, αγαπητοί συνάδελφοι. Μας δανειοδοτούσαν οι φίλοι Ευρωπαίοι εταίροι και δη οι Γερμανοί, προκειμένου να αγοράζουμε τα δικά τους αγροτικά προϊόντα. Με άλλα λόγια, μας δανειοδοτούσαν, χρηματοδοτώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη δική τους παραγωγική βάση. Με άλλα λόγια, μας χρηματοδοτούσαν για να διατηρούν τις δικές τους θέσεις εργασίας. Επιτρέψτε μου να σας πω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Αν υποθέσουμε ότι η Ελλάδα παίρνει μία απόφαση και λέει ότι εγώ από αύριο σταματώ τις εισαγωγές κρέατος και γάλακτος από την Ολλανδία, την Αγγλία, τη Γερμανία και τη Γαλλία, τι θα συμβεί;
(XP)







Στις χώρες αυτές εν μία νυκτί 25.000 κτηνοτρόφοι θα χάσουν τη δουλειά τους, αριθμός που θα πολλαπλασιαστεί και θα μεγιστοποιηθεί διότι θα συμπεριληφθούν οι αποθηκάριοι, οι έμποροι, οι μεταφορείς, οι υπάλληλοι και οι λοιποί που ασχολούνται με όλο αυτό τον κύκλο εργασιών.
Τα λέω όλα αυτά για να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι εάν η ελληνική οικονομία γονατίσει, εάν συνεχιστούν τα προβλήματα στη δανειοδότηση της χώρας, δεν θα δημιουργηθεί μόνο μία κατάσταση ντόμινο, δηλαδή δεν θα θιγούν εν συνεχεία μόνο και η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, ο ευρωπαϊκός νότος. Θα θιγεί και η παραγωγική βάση των βορειοευρωπαϊκών κρατών και δη της Γερμανίας. Άρα όταν αντιτίθεται η κυρία Μέρκελ στο σχέδιο «σωτηρίας» της Ελλάδος, αντιτίθεται στην ίδια την παραγωγική βάση της χώρας της. Με άλλα λόγια πριονίζει το κλαδί πάνω στο οποίο στηρίζεται η βιομηχανία, η παραγωγική βάση της Γερμανίας. Αυτό πρέπει να καταλάβει η γερμανική κοινή γνώμη.
Άρα καλό είναι οι Γερμανοί να αφήσουν τις κορώνες του τύπου «πουλήστε τα ελληνικά νησιά, πουλήστε την Κέρκυρα, πουλήστε τον Παρθενώνα» πρώτον διότι αυτά είναι ανιστόρητα πράγματα, δεύτερον εκθέτουν τους ιδίους, και τρίτον γιατί πρέπει να κατανοήσουν ότι η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη στο σύνολό της δεν θα ανεχθεί επ’ ουδενί τρόπω την επέλαση ενός Δ΄ Ράϊχ έστω και αν αυτό προχωρά συγκεκαλυμμένο με τη λεοντή του συμφώνου σταθερότητας και του συμφώνου του Μάαστριχτ. ΄Η η Γερμανία, η πολιτική ελίτ αυτής της χώρας θα κατανοήσει ότι υπάρχει ανάγκη επίδειξης κοινοτικής αλληλεγγύης και συμπόρευσης όλων προκειμένου να προσπεράσουμε τα αδιέξοδα της κρίσης, είτε σε ενδεχόμενη διάλυση του εγχειρήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτή που κυρίαρχα θα πληρώσει θα είναι η Γερμανία, διότι θα τραβήξει τη μήνι και την καχυποψία των υπολοίπων ευρωπαϊκών λαών και κρατών.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑΟΣ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «Ελευθερίου Βενιζέλου» και ενημερώθηκαν για την ιστορία του κτιρίου και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της Βουλής, 27 μαθητές και μαθήτριες, και δύο εκπαιδευτικοί συνοδοί τους από το 25ο Δημοτικό Σχολείο Νίκαιας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλή πρόοδο.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες)
Ο κ. Βελόπουλος έχει το λόγο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ήθελα να ξεκινήσω την ομιλία μου λέγοντας στον κύριο Ροντούλη ότι αυτό που είπε για τους αγρότες είναι πολύ σημαντικό. Θέλω να εξηγήσω τη στάση του κόμματός μας μία στάση η οποία ουσιαστικά αμαυρώνεται από λεκτικές αστοχίες και αναφορές συναδέλφων της Νέας Δημοκρατίας.
Εμείς κύριε Υπουργέ, είμαστε οπαδοί της γροθιάς και όχι δακτύλου. Πιστεύουμε στη δύναμη της γροθιάς. Η Ελλάδα στην παρούσα φάση χρειάζεται ενωμένοι σαν μία γροθιά να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση, μία κατάσταση την οποία δημιουργήσατε εσείς και η Νέα Δημοκρατία, για να είμαστε ξεκάθαροι και να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Θεωρώ ότι η υπεύθυνη στάση μας είναι στάση λογικής, στάση σωφροσύνης, στάση συνεπής για το αυτονόητο, για να ξεπεράσει η χώρα το οικονομικό της πρόβλημα και μετά να τα συζητήσουμε όλα.
Όσο γι’ αυτόν τον περίεργο λεκτικό σχεδιασμό σε σχέση με το αν θα πουλήσουμε νησιά, κύριε Ροντούλη, ακόμα και τώρα πουλάμε νησιά, τώρα που μιλάμε. Έχει δικαίωμα κάποιος που έχει ένα νησί να το πουλήσει. Τώρα αν οι Γερμανοί σου λένε πούλησε αυτό που έχεις είναι λογικό γιατί πολύ απλά το μείζον πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, δεν είναι ούτε το έλλειμμα ούτε ο πληθωρισμός ούτε όλα αυτά που συζητάμε εδώ σε επίπεδο αριθμών. Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι ότι η χώρα δεν παράγει. Αύριο το πρωί αν αποφασίσει η Βουλή να μην πληρωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι για 5 χρόνια, να μην τρώνε τίποτα, τι θα κερδίσουμε; Πέρα από τα υπόλοιπα προβλήματα της ελλείψεως χρήματος στην αγορά δεν να ανακάμψει η ελληνική οικονομία διότι δεν παράγουμε και δεν εξάγουμε. Έχουμε πρόβλημα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Αυτό είναι το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας.
Πώς επιβιώσαμε 30 χρόνια. Είναι απλό. Παίρναμε δανεικά δίναμε στους δημόσιους υπαλλήλους και αυτοί έδιναν το χρήμα στην αγορά για να κινηθεί η αγορά. Έτσι υπήρχε η ψευδαίσθηση, ζούσαμε σε ένα φαντασιακό χορό ότι όλα πάνε καλά. Είναι μία μπακάλικη λογική αλλά στρεβλή. Και σήμερα αφού σπείραμε ανέμους, θερίζουμε θύελλες.
Κύριε Υπουργέ, θα σας υπενθυμίσω τα λάθη που κάνατε. Ο αείμνηστος ηγέτης της παρατάξεώς σας, Ανδρέας Παπανδρέου στο περιοδικό Times το 1981 άμα τη εκλογή του, είπε κάτι εκπληκτικό που δυστυχώς εσείς το ξεχάσατε. Μία μικρή χώρα δεν πρέπει να είναι προβλέψιμη, δεν πρέπει να είναι δεδομένη. Αυτό είναι το λάθος σας. Όλες οι κινήσεις σας μέσω διαρροών, φεύγουν στον τύπο με συνέπεια να θεωρείστε δεδομένοι σε κάθε επιλογής σας. Να σας υπενθυμίσω την Κίνα, την αύξηση στα καύσιμα που κέρδισαν οι κερδοσκόποι, να σας υπενθυμίσω τα τσιγάρα που λέγατε ότι θα αυξηθούν και οι καπνοβιομηχανίες αγόρασαν το φόρο σε χαρτάκια; Ήταν λάθος. Μέσω διαρροών και φημών δημιουργήσατε πρόβλημα. Να σας το πω διαφορετικά. Βάλατε αυτογκόλ στην ποδοσφαιρική διάλεκτο που την ξέρει καλά ο κ. Ανατολάκης.
Πολλοί ρωτούν αν πρέπει να πάμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δεν το λέμε εμείς. Το λένε οι Γερμανοί. Οι Γερμανοί που θα έπρεπε να κάνουν αγώνα να μην πάμε εκεί. Σας διαβάζω τι λέει ο εκπρόσωπος επί των οικονομικών του κόμματος της Καγκελαρίου της Γερμανίας, ο οποίος στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Μπλούμπεργκ δήλωσε: «Πρέπει να σκεφθούμε ποιος έχει τα εργαλεία να ενθαρρύνει την Ελλάδα να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών». Εμμέσως πλην σαφώς λέει ότι κανείς άλλος πλην του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δεν διαθέτει τα εργαλεία. Σας λέει να πάτε εκεί γιατί βλέπει ότι είστε ήξεις αφίξεις, θα πάμε δεν θα πάμε. Παίζεται ένα παιχνίδι το οποίο δυστυχώς οδηγεί την Ελλάδα στην ομηρία. Αποφασίζετε και λέτε πηγαίνω ή δεν πάτε καθόλου και εκβιάζετε πολιτικά την Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί αυτή θα έχει το πρόβλημα.
Θα σας διαβάσω τι λέει η Liberation πριν δύο ημέρες. Μας πρότεινε λύσεις. Λέει λοιπόν, πρώτη ενέργεια των Ελλήνων να δανειστούν από τους Έλληνες. Δηλαδή μας μιλάει για ένα λαϊκό ομόλογο. Αυτό θα υποχρεώσει τον Βγενόπουλο τον οποιοδήποτε Ρέστη, τον οποιοδήποτε μεγαλοπαράγοντα της Ελλάδας που θα βγάλει και κέρδος να επενδύσει και αυτός γιατί δεσμεύτηκε και δημοσίως.
Δεύτερη κίνηση. Καλούμε την Κίνα και δίνουμε ζώνη ελεύθερου εμπορίου κάτι που θα τρομοκρατήσει τους Γερμανούς, τους Γάλλους, τους Άγγλους. Ταυτοχρόνως 50 δις. ευρώ πουλάμε στην Κίνα ομόλογα ελληνικού δημοσίου. Αυτή θα είναι η συμφωνία. Ταυτόχρονα τα ανταλλάσουμε με δολάρια. Είναι πρόταση της Liberation. Ένα σενάριο που εγώ δεν το διάβασα. Φαίνεται λογικό. Αναθεωρούμε παραγγελίες οπλικών συστημάτων για να πιέσουμε τη Γερμανία. Καλούμε την Κομισιόν να μας βγάλει από την ευρωζώνη. Καταρρέει το ευρώ. Πουλάμε το δολάριο γιατί χάνει το 30% της αξίας του και τελειώνει η ιστορία. Θα μου πείτε λογιστικά δεν σας βγαίνει η πρόταση. Αλλά εδώ κάναμε το μαύρο άσπρο και μπήκαμε στην ευρωζώνη. Το λέει η Liberation και αυτό θα οδηγήσει την Κομισιόν απελπισμένη να εκλιπαρεί να μην το κάνεις. Δεν λέω να το κάνεις σώνει και καλά. Η Liberation προτείνει κάποια πράγματα. Απελπισμένη η Κομισιόν θα εκλιπαρεί τον Παπακωνσταντίνου που θα τον έχει ανάγκη να μην το κάνει για να μη καταρρεύσει το σύστημα.
(1XP)
Αυτά είναι απλά παραδείγματα και τα παίρνω από τον διεθνή Τύπο. Όταν οι Γερμανοί με τους Γάλλους σήμερα που μιλάμε, κύριοι συνάδελφοι, έχουν τεράστια προβλήματα, ξέρετε τι γράφουν οι γαλλικές και γερμανικές εφημερίδες; Ο Υπουργός τα ξέρει γιατί διαβάζει διεθνή Τύπο.
Ακούστε: «Όχι και να μας δίνει μαθήματα η Γαλλία –λέει ο Γερμανός- που με την πολιτική της κρατικής βιομηχανίας αλλοιώνει μονίμως τον διεθνή ανταγωνισμό». Αυτό το γράφει η εφημερίδα “DE VILE”. Και συνεχίζει: «Όποιος θέλει να προχωρά μπροστά, πρέπει να προσανατολίζεται χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τον καλύτερο και όχι να προσπαθεί να τον τραβήξει μαζί του προς τα κάτω». Υπάρχει ένας πόλεμος μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας, ένας πόλεμος που έχει να κάνει όχι με την Ελλάδα, αλλά με την ίδια την ύπαρξή τους.
Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, για να μη καταχρώμαι και τον χρόνο σας. Είπα μερικά απλά πράγματα. Εμένα μου φαίνεται περίεργο, κύριε Υπουργέ, πώς η Ελλάδα που δεν παράγει άρματα μάχης, έχει διπλάσια από τη Γερμανία. Το ξέρετε, κύριοι συνάδελφοι; Η Ελλάδα έχει διπλάσια άρματα μάχης Leopard από τη Γερμανία. Η Γερμανία τα παράγει και έχει περίπου τα μισά από τα δικά μας.
Τους πληρώνουμε είτε με το Lidl είτε με τη Siemens είτε με το αεροδρόμιο, τους δρόμους είτε με τα προϊόντα που μας δίνουν και έρχονται και μας εκβιάζουν. Επειδή μας εκβιάζουν για να παίρνουμε τα προϊόντα τους, μπορούμε να κάνουμε και εμείς εκβιασμό, κύριε Πρόεδρε. Εκβιάστε τους κύριε Υπουργέ. Μπορείτε να τους εκβιάσετε.
Εγώ δεν θέλω να κάνουμε μποϋκοτάζ στα προϊόντα τους. Λέω να κάνουμε μποϋκοτάζ στην άποψή τους. Δεν είμαστε ο τελευταίος τροχός της άμαξας. Είμαστε αυτοί που τους ταΐζουμε άμεσα ή έμμεσα. Εγώ λέω άμεσα γιατί έχω ζήσει στη Γερμανία.
Άρα, κύριε Υπουργέ, εσείς έχετε το μαχαίρι εσείς έχετε και το καρπούζι. Από εμάς θα έχετε μία βοήθεια, αλλά θέλουμε μία στάση συνεπή. Μην είστε –το επαναλαμβάνω- ο «κακομοίρης» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν εννοώ εσάς, την Ελλάδα εννοώ. Μην κάνετε την Ελλάδα «κακομοίρη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα έχει Κυβέρνηση. Η Ελλάδα έχει εμάς που στηρίζουμε κάθε συνεπή θέση και στάση, αλλά όχι φορολογική, φορομπηχτική πολιτική, γιατί αυτό είναι λάθος.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Να μην ξεχνάμε και τη δικονομική αρχή που ισχύει και στην πολιτική, για την ειρηνική επίλυση των διαφορών, κύριε Βελόπουλε.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί κύριε Πρόεδρε, είπα να πάρουμε τα όπλα;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση αφού συμμετείχαν στο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα «Εργαστήρι της Δημοκρατίας», που οργανώνει το Ίδρυμα της Βουλής, είκοσι έξι μαθητές και μαθήτριες και ένας εκπαιδευτικός από το Δημοτικό Σχολείο «Ι.Μ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ».
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα)
Τώρα το λόγο έχει ο Μάγνητας κ. Παύλος Μαρκάκης, που θα μπορούσα εκ του επωνύμου να υποθέσω ότι είναι και Μινωίτης, αλλά πληροφορούμαι ότι προέρχεται από το Βόλο, εκ της Επισκοπής Δημητριάδος.
ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΡΚΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Εγώ μπροστά στους άλλους, βέβαια, είμαι φρέσκος Βουλευτής και δεν μπορώ να φτάσω στο ύψος των συναδέλφων μου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, που προηγήθηκαν.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Μεταφορικό είναι αυτό!
ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΡΚΑΚΗΣ: Κύριε Υπουργέ, έχουμε πέντε μήνες σ’ αυτή την Αίθουσα και από τη συνεχή παρουσία σας στα Έδρανα της Βουλής καταλαβαίνουμε –όπως καταλαβαίνει και όλος ο ελληνικός λαός και ανησυχεί γι’ αυτό- ότι το κορυφαίο ζήτημα που απασχολεί τη χώρα μας είναι η οικονομία, όπως και οι πιέσεις και οι επιθέσεις που δέχεται η χώρα μας κυρίως από την Ευρώπη.
Αυτούς τους πέντε μήνες βαρεθήκαμε να παρακολουθούμε μία «κοκορομαχία» μεταξύ ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέας Δημοκρατίας για το ποιος φταίει για το χάλι της ελληνικής οικονομίας, για το έλλειμα, για το χρέος. Δεν είδαμε δα και κανέναν από τα μεγάλα Κόμματα να αναλαμβάνει κάποια ευθύνη. Εσείς λέτε ότι φταίει η Νέα Δημοκρατία και η Νέα Δημοκρατία λέει ότι φταίτε εσείς. Ο κόσμος όμως λέει ότι φταίτε και οι δύο. Ας κάνουμε όμως ένα βήμα παραπέρα. Ο κόσμος ανησυχεί και περιμένει να δει τι θα γίνει.
Φυσικά, στραφήκατε στην Ευρώπη. Πήγατε εκεί για να σας βοηθήσουν. Πήγατε στις Βρυξέλλες, στο Παρίσι, στη Μέρκελ της Γερμανίας. Ωραίους συμμάχους έχουμε, κύριε Υπουργέ. Να τους χαιρόμαστε! Δεν ζει και ο θείος μου που σκοτώθηκε στον πόλεμο με τους Γερμανούς, θα έτριζαν τα κόκαλά του.
Ξέρετε τι λέει ο κόσμος στα καφενεία; Αυτοί που δεν μπόρεσαν να μας κατακτήσουν με τα όπλα το ’40, προσπαθούν να μας κατακτήσουν με το χρήμα. Μας έχουν άχτι, κύριε Υπουργέ. Θέλουν τον εξευτελισμό της πατρίδας μας.
Υπάρχει μία δημοσκόπηση που διενεργήθηκε από το Ινστιτούτο της Γερμανίας και δημοσιεύθηκε σε Γερμανική Εφημερίδα, που λέει ότι το 53% των Γερμανών εκτιμά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει, εάν χρειαστεί, να αποβάλει την Ελλάδα από τη ζώνη του ευρώ και το 67% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι οι Γερμανοί δεν θέλουν η χώρα τους και άλλες χώρες της Ευρώπης να βοηθήσουν οικονομικά την Ελλάδα για να ξεπεράσει τη δημοσιονομική κρίση. Μας θέλουν οικονομικά αδύναμους.
Ξέρετε καλά, κύριε Υπουργέ, ότι είμαστε καλοί οι Έλληνες, αρκεί να μην «πάρουμε ανάποδες», αρκεί να μη θίξουν το φιλότιμό μας. Εάν θέλει η κυρία Μέρκελ να μας βγάλει από την Ευρωζώνη, ας το κάνει. Αυτή θα χάσει. Θα κατρακυλήσει το ευρώ έναντι του δολαρίου και εμείς θα ζούμε με τις δραχμούλες μας.
Τουλάχιστον θα αυξηθεί και ο τουρισμός μας. Θα έρθουν και τουρίστες από την Αμερική που έχουμε να τους δούμε χρόνια. Δεν θα τους έχουμε και καμία υποχρέωση. Να πάρει πίσω τα υποβρύχια, να μας δώσουν και τα δισεκατομμύρια που δώσαμε. Έτσι κι αλλιώς μας τα πήραν από το αεροδρόμιο και από τον Ο.Τ.Ε. Φτιάχτηκαν αυτοί και εμάς μας βάζουν να δανειστούμε με 6,5%.
Διάβαζα προχθές στα ΝΕΑ μία άποψη κορυφαίου Γερμανού οικονομολόγου από τη Διαρκή Σύνοδο του ΟΗΕ, ο οποίος στη συνέντευξη που παραχώρησε αναγνώριζε ότι η Γερμανία ευθύνεται για την κρίση στην Ελλάδα.
Σήμερα όμως στην Ευρώπη χάθηκαν οι μεγάλοι ηγέτες. Έχουμε έναν Πρόεδρο που δεν τον ξέρει κανείς και έχει χαθεί και το όραμα της ενωμένης Ευρώπης που τη διέκρινε η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών της. Χάθηκε η έννοια της ευρωπαϊκής οικογένειας. Χάθηκε η έννοια της ενιαίας έκφρασης, της συμπεριφοράς σαν ένα ενιαίο κράτος με το ίδιο νόμισμα.
Αυτοί οι κλυδωνισμοί -να το θυμηθείτε- θα είναι η αρχή της διάλυσης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Δεν μπορεί ο ένας μέσα στην ενωμένη Ευρώπη να δανείζεται με 3%, άλλος με 5%, άλλος με 6,5% και να μην υπάρχει ένας μηχανισμός, ένα ταμείο δηλαδή, που να προστατεύει τις χώρες από τους κερδοσκόπους.
Ας πάμε, λοιπόν, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Εκεί τουλάχιστον θα δανειστούμε με χαμηλό επιτόκιο. Γιατί να τρέχουμε και να έχουμε τρεις επόπτες και να μην έχουμε έναν από τους τρεις; Έτσι κι αλλιώς οι εντολές, τα σκληρά και επώδυνα μέτρα είναι προς την ίδια κατεύθυνση.
Και εσείς, όμως, μισόλογα και ημίμετρα έχετε μέχρι τώρα. Πείτε το καθαρά στον ελληνικό λαό. Να κάνουμε και μία σύγκριση. Να πείτε, εάν δανειστούμε από την ελεύθερη αγορά, θα έχουμε αυτό το επιτόκιο και αυτές θα είναι οι συνέπειες και τι μέτρα θα πρέπει να πάρετε σ’ αυτή την περίπτωση, όπως να πείτε και τι θα πάθουμε εάν πάμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τι επιτόκιο θα έχουμε εκεί και τι θα μας υποχρεώσουν να κάνουμε.
Να μπορεί, λοιπόν, ο λαός να κάνει μία σύγκριση, γιατί μέχρι τώρα ακούει φήμες, ακούει «ράδιο αρβύλα» και είμαι σίγουρος, κύριε Υπουργέ, ότι οι Έλληνες θα επιλέξουν ίσως την πιο επώδυνη λύση αρκεί να είναι υπερήφανοι και αξιοπρεπείς.
Έχουμε περάσει και πιο δύσκολες καταστάσεις και έχουμε επιβιώσει, αρκεί να ξέρουμε τί έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Αφού λέτε ότι έχουμε πόλεμο, να μας πείτε και ποιος είναι ο εχθρός, να αρχίσουμε τα κατοχικά σαμποτάζ και να δείτε πώς τα μαζεύουν πάλι οι Γερμανοί να φύγουν από την Ελλάδα.
Αυτή, κύριε Υπουργέ, η απαράδεκτη στάση απέναντι σ’ αυτό το σοβαρό οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας, υπαγορεύεται σίγουρα από κερδοσκοπικά συμφέροντα και είναι υποχρεωμένος και ο Γερμανικός λαός και η Ευρωπαϊκή Ένωση να τους ξεσκεπάσουν και να κλείσουν τα αυτιά τους στα κίτρινα δημοσιεύματα.
Δεν θα περάσει πολύς χρόνος που θα αποκαλυφθεί η εμπλοκή της Γερμανίας των αντιφάσεων στη διόγκωση του ελληνικού προβλήματος. Το σημείωσαν ακόμα και οι Financial Times, που ανέφεραν σε άρθρο τους ότι η Γερμανία, όπως και οι άλλες χώρες που είναι πλεονασματικές, χρειάζεται να δεχθούν ότι αποτελούν μέρος του προβλήματος. Εγώ θα προσέθετα ότι με αυτά που κάνουν εις βάρος της χώρας μας, θα μας βρουν μπροστά τους πολύ γρήγορα.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)

(SS)

(1MT)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε τον κ. Μαρκάκη.
Το λόγο έχει ο κλασικός Αχαιός κ. Αλέξανδρος Χρυσανθακόπουλος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το οικονομικό σύστημα της χώρας ως μοντέλο όπου στήθηκε στη λογική του καπιταλισμού διανομής, διανομής του εξωτερικού χρέους το οποίο προέρχεται από συνεχή δάνεια, έχει φθάσει στο τέλος του.
Αυτός ο εξωτερικός δανεισμός, έδωσε πλούτο σε μία μεταπρατική αεριτζίδικη ελληνική οικονομική ολιγαρχία, οι δυνάμεις της οποίας, σήμερα, αισθάνονται δέος μπροστά στη δυναμική που έχουν οι παγκόσμιοι κολοσσοί κερδοσκοπίας, οι οποίοι κερδίζουν ακόμα και από το δανεισμό μας αυτή τη στιγμή με τα υψηλά επίπεδα επιτοκίων.
Η μεγάλη αυτή σύγκρουση ΗΠΑ και Ευρώπης έχει αυτή τη στιγμή ένα ρήγμα στο οποίο ασκούνται οι πιέσεις και προκύπτουν οι κραδασμοί, που λέγεται Ελλάδα ως επιφαινόμενο, αλλά στην ουσία είναι η απευθείας σύγκρουση μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας που δεσπόζει στην ευρωπαϊκή Ήπειρο.
Εμείς, έχουμε εξαντλήσει οριστικά τη δυνατότητα εσωτερικού δανεισμού. Γι’ αυτό και τα μέτρα που λαμβάνει η Κυβέρνηση για να συγκεντρώσει χρήματα στο εσωτερικό της χώρας ενέχουν το ενοχικό στοιχείο της διαχείρισης, κυρίως. Δεν αποτελούν τη λύση και οριακά εξανεμίζονται μέσα στη δίνη των αναγκών για συνεχή δανεισμό, δανεισμό για να πληρώσουμε χρέη.
Απέναντι σ’ αυτό το πρόβλημα η Αξιωματική Αντιπολίτευση την οποία ασκεί ο ΛΑ.Ο.Σ. ελλείψει δυναμικής από τη Νέα Δημοκρατία απαιτεί συγκεκριμένη στάση, τη στάση της λεγόμενης εποικοδομητικής αντιπολίτευσης. Δηλαδή αναμέτρηση με τα κυβερνητικά μέτρα, με δικές μας προτάσεις και αντίμετρα εναλλακτικά για να μην είναι μονομερής, ετεροβαρής η κατεύθυνση των αποφάσεων της Κυβέρνησης εις βάρος των λαϊκών στρωμάτων και των παραγωγικών δυνάμεων.
Εμείς, κατευθυνθήκαμε στη λογική της διαμόρφωσης ενός εθνικού μετώπου οικονομικών συμφερόντων υπερασπιζόμενοι την παραγωγή, τους Έλληνες εργαζόμενους, τις ελληνικές δυνάμεις που μπορούν να ανατρέψουν τη δυσμενή εξέλιξη. Γι’ αυτό και ζητάμε να υπάρξουν μέτρα παραγωγικής πρωτοβουλίας και ανάπτυξης, θεωρώντας ότι τα εισπρακτικά μέτρα και τα διαχειριστικά, είναι αυτή τη στιγμή απλά η αναγνώριση ότι κάποιες μερίδες του λαού είχαν -για να εξασφαλίστεί συμμετοχή τους και η συνενοχή τους -κάτι τις περισσότερο από το κλεπτοκρατικό σύστημα των δυνάμεων που αφαίμαξαν ως εθνικοί προμηθευτές ή εθνικοί κατασκευαστές –αφαιρώντας τον όρο εθνική στη συνέχεια, γιατί δεν τους εκφράζει μιας και είναι κοσμοπολίτες, όπως εκφράστηκε πρόσφατα και με την ιθαγένεια και με άλλες επιλογές- για να οδηγηθεί αυτή η χώρα σ' αυτό που εύστοχα ο συνάδελφος κ. Κοραντής αποκάλεσε χώρο. Χορός οικονομικής λεηλασίας και μεθοδευμένης στόχευσης στην οποία επάνω λογική πάνε να φορτώσουνε και εθνικές συνέπειες.
Εμείς, λοιπόν απέναντι στην ανάγκη να υπάρξουν φθηνότεροι δανεισμοί είπαμε ότι είμαστε στο πλευρό της Κυβέρνησης και θα πρέπει να πιεστεί η Ευρώπη για να δείξει έμπρακτη αλληλεγγύη. Δεν ζητήσαμε χάρισμα από κανέναν. Πίεση να πέσουν τα επιτόκια ζητήσαμε. Και δεν είπαμε ότι δεν υπάρχουν χρήματα στον κόσμο, υπάρχουν κοράκια έτοιμα σε όλη την ανθρωπότητα, με τα funds, είναι γνωστό, αυτές οι ομάδες οι οποίες κερδοσκοπούν.
Εμείς, απέναντι στη Γερμανία ειδικά έχουμε την ιστορική απαίτηση να αναγνωρίσει ότι αυτά που κέρδισε από το ‘50 και μετά και το αποκαλούσε πλεόνασμα, ήταν η άνιση ανταλλαγή των φθηνών αγροτικών μας προϊόντων που πήγαιναν στη γερμανική αγορά, σε αντάλλαγμα των πολύ ακριβών δικών τους τεχνολογικών επιτευγμάτων σε ηλεκτρικές συσκευές, αυτοκίνητα κ.λπ..
Αν, λοιπόν, απέναντι σ' αυτό το φαινόμενο, εμείς, σταθούμε παθητικοί, αν δεν ορθώσουμε ανάστημα, εαν δεν ξεκαθαριστεί στη γερμανική πλευρά ότι δεν μπορεί με 120 δισεκατομμύρια ευρώ εμπορικό πλεόνασμα, έχοντας με την Ελλάδα συναλλαγές από τις οποίες έχει κέρδη ετησίως πάνω από 8 δισεκατομμύρια –γιατί αυτοί παίρνουν από την Ελλάδα πάνω από 10 δισεκατομμύρια και αυτές είναι οι επίσημες συναλλαγές, δεν αφορούν τις επιχειρήσεις τους που δραστηριοποιούνται εντός χώρας- γιατί εμείς έχουμε εξαγωγές στη Γερμανία μόλις 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Εάν λοιπόν η Γερμανία στέκεται απέναντί μας με τέτοια ιστορική ανευθυνότητα θέλοντας να κατεβάσει ακόμα περισσότερο την αξία του ευρώ για να δυναμώσει την εξαγωγική της πολιτική, δυναμιτίζει τη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε πολιτικό επίπεδο και σε οικονομικό μακροπρόθεσμα -γιατί άμεσα αυτή επωφελείται- μακροπρόθεσμα, όμως, σπάζοντας την οικονομική συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαμορφώνει τους όρους της δικής της συντριβής. Δηλαδή με η πύρρεια νίκη την οποία εξασφαλίζει η Γερμανία δεν την οδηγεί τελικά σε θετικά αποτελέσματα.
Έτσι λοιπόν οι Έλληνες καταναλωτές και οι Έλληνες εργαζόμενοι στη Γερμανία οι οποίοι αισθανόμαστε προδομένοι. Οι μεν εργαζόμενοι Έλληνες στη Γερμανία, γιατί αυτή τη στιγμή έχοντας προσφέρει δισεκατομμύρια ώρες εργασίας οι οποίες έφτιαξαν το γερμανικό θαύμα, νοιώθουν ότι περιφρονούνται από ένα νέο οικονομικό ρατσισμό. Και οι Έλληνες καταναλωτές, γιατί η γερμανική πλευρά δεν έχει ευρωπαϊκές τιμές στην ελληνική κατανάλωση, αλλά έχει ειδικές αυξημένες τιμές κλοπής. Κλέβουν λοιπόν από τους Έλληνες πουλώντας ακριβά, ελέγχοντας την αγορά με τα πολυκαταστήματά τους και διαμορφώνοντας τους δικούς τους όρους.
Συγκρουόμαστε με αυτές τις λογικές, τις αποκαλύπτουμε και θα πάρει ραγδαίες εξελίξεις το φαινόμενο οικονομικής αναμέτρησης με συνέπειες και για τους Γερμανούς, εάν η άλλη πλευρά δεν συνειδητοποιήσει ότι αυτή τη στιγμή δεν της ζητάμε να μας χαρίσει τίποτα πέρα από τις κατοχικές αποζημιώσεις για τις καταστροφές και την επιστροφή των κλεμμένων τα οποία παραμένουν στη διαπραγμάτευση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε. Εμείς από τη Γερμανία ζητάμε αυτή τη στιγμή, ας κατεβάσει έστω και τη ρητορική της, η οποία είναι ρητορική 4ου Ράϊχ και να ξέρετε ότι αυτό το Ράϊχ θα διαμελιστεί από πολλούς περισσότερους από ότι το προηγούμενο
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε τον κ. Χρυσανθακόπουλο.
Το λόγο έχει ο κ. Άδωνις-Σπυρίδων Γεωργιάδης και εγώ δεν έχω φιλόφρονες εισαγωγικούς χαρακτηρισμούς, διότι η προσωπικότητά του, περίπου, μου το αποκλείει.
Συνεπώς, κύριε Γεωργιάδη, έχετε το λόγο.
ΑΔΩΝΙΣ-ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, να βάλουμε λίγο τα πράγματα στη θέση τους για να καταλάβουμε σε ποιο σημείο βρισκόμαστε. Έχουμε όλοι τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση στην οποία έχει, δυστυχώς, βρεθεί η χώρα μας. Έχουμε ευθύνες, διότι εδώ και πάρα πολλά χρόνια έπρεπε να έχουμε λάβει συγκεκριμένα μέτρα, τα οποία τώρα λαμβάνουμε, ίσως μερικά από αυτά κατόπιν της πιέσεως της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και μάλιστα αυτό που μου κάνει ιδιαιτέρως μεγάλη εντύπωση, κύριε Υπουργέ, είναι η δήλωσης κυβερνητικών στελεχών και του κυρίου Πρωθυπουργού ότι αυτά τα μέτρα τα οποία λαμβάνετε είναι εκτός του ιδεολογικού τόπου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Δηλαδή είναι εκτός ιδεολογικού τόπου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να παγώσουν επιτέλους τις προσλήψεις στο ελληνικό δημόσιο; Είναι εκτός ιδεολογικού τόπου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να σταματήσουμε, επιτέλους, τις σπατάλες στο ελληνικό δημόσιο; Είναι εκτός του ιδεολογικού τόπου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να βάλουμε, επιτέλους, μία τάξη στα δημόσια οικονομικά μας;
Αυτά, όλα, είναι μέτρα, αυτές όλες είναι αποφάσεις που θα έπρεπε, κύριε Πρόεδρε, να λαμβάνει η πατρίδα μας από μόνη της χωρίς καμία έξωθεν πίεση, μόνο και μόνο γιατί θέλουμε να φτιάξουμε μία Ελλάδα όπως της αξίζει και όπως την ονειρευόμαστε. Αυτό, λοιπόν, είναι το ένα σκέλος του προβλήματος, ότι έχει έρθει η ώρα και αυτή η κρίση μας δίνει, ίσως, την ευκαιρία να βάλουμε σε τάξη τα πράγματα του οίκου μας, να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε με τον τρόπο που ζούσαμε και να σοβαρευτούμε όλοι.
Και εδώ, κύριε Υπουργέ, πρέπει να σας πω ότι και εσείς ο ίδιος φέρετε ένα μικρό τμήμα, δεν είστε φυσικά ο κύριος υπεύθυνος αυτής της κρίσης, διότι η δυσανεξία του να λαμβάνετε γρήγορες αποφάσεις, έχει ήδη στοιχίσει πάρα πολλά λεφτά στο ελληνικό δημόσιο, όπως παραδείγματος χάρη ένα μήνα σας πήρε να αποφασίσετε ότι, τελικά, δεν θα μας βάλετε να γράφουμε στις φορολογικές μας δηλώσεις, τις καταθέσεις μας και αυτόν τον ένα μήνα έφυγαν από την Ελλάδα 10 δισεκατομμύρια ευρώ. Φταίτε εσείς προσωπικά.
(SM)




(1SS)
Αν επιμείνετε σε αυτό που κυκλοφορεί για τον τρόπο τεκμηρίου του ακινήτου στην Ελλάδα εδώ θα είμαστε -όπως τώρα για τα δέκα δις. και χαμογελάτε, γιατί ξέρετε ότι έχουμε δίκιο- και δεν θα χαμογελάτε, αλλά θα κλαίμε όλοι μαζί για την κατάρρευση της αγοράς ακινήτων που θα φέρουν τα φορολογικά μέτρα που έχετε εισηγηθεί.
Επαναλαμβάνω, όμως, ότι αυτή είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη πλευρά του νομίσματος που ζούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι επιτέλους αποδεικνύεται κάτι που πολλοί από εμάς το ξέραμε, αλλά κανείς δεν μας άκουγε, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια φενάκη είναι ένα φάντασμα, είναι κάτι που νομίζουμε ότι υπάρχει.
Πολλοί συμπολίτες μας, κύριε Πρόεδρε, τις τελευταίες δεκαετίες, τα τελευταία χρόνια νομίζανε και άκουγα απόψεις του τύπου «έλα μωρέ δεν θα γίνει ποτέ πόλεμος με την Τουρκία. Είμαστε ευρωπαϊκή χώρα εάν γίνει πόλεμος θα έρθουν οι ευρωπαίοι να μας σώσουν», όπως την νύχτα των Ιμίων παραδέχθηκε ο κ. Σημίτης ότι έπαιρνε τηλέφωνο τους αρχηγούς κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν έβγαιναν ούτε στην γραμμή.
Πρέπει, λοιπόν, να το πάρουμε απόφαση. Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υφίσταται καθόλου. Υπάρχει μόνο μια ζώνη ελευθέρων συναλλαγών ανεξαρτήτων και κυριάρχων κρατών. Και αυτό που είναι ακόμη πιο επίφοβο, είναι ότι δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει. Και πάμε σε αυτήν την ζώνη –που είναι μια απλή ζω νη ανεξαρτήτων και ελευθέρων συναλλαγών- και παραχωρούμε δια συνθηκών όπως αυτή της Λισαβόνας, μεγάλα τμήματα της εθνικής μας κυριαρχίας, ενώ όταν έχουμε ανάγκη, η Ευρωπαϊκή Ένωση στην πραγματικότητα δεν είναι παρούσα.
Και κλείνω -για να μην καταχραστώ το χρόνο- με την ουσία του θέματος. Εάν απλώς το πρόβλημα που ζούμε τώρα ήταν πρόβλημα δημοσιονομικής τάξης της Ελλάδος, δεν θα ήταν αυτό, κύριε Πρόεδρε, μεγάλο πρόβλημα για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα δεν είναι τόσο μεγάλο οικονομικό μέγεθος για την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να μπορεί κανείς να πει ότι πράγματι μια αταξία στην Ελλάδα θα μπορούσε να συμπαρασύρει μια ακμαία Ευρώπη.
Αυτό που ζούμε τώρα είναι το έλλειμμα ηγεσίας της Ευρώπης. Και αυτό, κύριε Υπουργέ, σας καλούμε να θέσετε στους ευρωπαίους εταίρους μας και δη στους Γερμανούς. Τι έχει συμβεί; Η Γερμανία που είναι ο φυσικός ηγέτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο μεγάλος κερδισμένος της Ευρωπαϊκής Ένωσης -διάβαζα προχθές στον ECONOMIST- έχει τα τελευταία χρόνια με το ευρώ τα μεγαλύτερα εμπορικά πλεονάσματα, που είχε αυτή η χώρα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αυτή η χώρα, λοιπόν, που είναι ο φυσικός ηγέτης της Ευρώπης και που είναι ο μεγάλος ωφελημένος από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από το ευρώ, θέλει να έχει τα οφέλη του ευρώ και τα οφέλη της ηγεσίας, αλλά δεν θέλει, κύριε Υπουργέ –και αυτό πρέπει να τους το πείτε κατάμουτρα- να αναλάβει τις ευθύνες της ηγεσίας. Διότι η ηγεσία δεν έχει μόνο οφέλη, έχει και ευθύνη. Εάν, λοιπόν, η ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γερμανίας πιστεύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι παντελώς αδιανόητο, να θεωρεί ότι μια χώρα μέλος του ευρώ μπορεί να βρίσκεται στο έλεος των διεθνών αγορών.
Θα ήταν για να πω το ιστορικό ανάλογο –και θα ήθελα να μας δώσετε και μια απάντηση- εάν παραδείγματος χάρη σήμερα η πολιτεία της Καλιφόρνιας, που είναι μια πολιτεία φαντάζομαι το γνωρίζετε παντελώς χρεοκοπημένη, έβγαινε να δανειστεί για να καλύψει το έλλειμμά της στις διεθνείς αγορές, χωρίς την εγγύηση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Αυτό στην ουσία κάνει η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στην Ελλάδα. Αφού μας πήρε τα πάντα, τώρα που την χρειαζόμαστε, κύριε Πρόεδρε, μας λέει κόψτε το λαιμό σας.
Σε αυτήν τη θρασεία πρόκληση της Γερμανίας η ιστορική απάντηση της Ελλάδος πρέπει να είναι μια. Εάν η Γερμανία θέλει να υπάρχει Ευρωπαϊκή Ένωση, θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της ηγεσίας, αν δεν θέλει η απάντηση της Ελλάδας είναι μια «υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια».
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε, κύριε Γεωργιάδη.
Θέλω να σημειώσω ότι η εισαγωγική παρατήρησή σας σχετικά με τις αμέλειες της Ελλάδος, μου θύμισε και θέλω να το ανακοινώσω στο Σώμα, ότι παρεβιάσθη κατά τη φρασεολογία ή ορολογία των νομικών μια αξιωματική αρχή του δικαίου που ορίζει συμπεριφορές και εφαρμόζεται σε πολλές περιπτώσεις -όπως παραδείγματος χάρη στη διοίκηση αλλοτρίων- που λέει ότι δεν έπραξε κατά κρίσιν εύφρονος ανθρώπου επιδεικνύοντος την εν τοις ιδίοις επιμέλειαν. Ήθελα να το φέρω στη συζήτηση για εμπλουτισμό με μια νομική υπόγευση.
Το λόγο έχει ο κ. Άγγελος Κολοκοτρώνης ο εκ Θεσσαλονίκης Βουλευτής με το μοραΐτικο επώνυμο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Και δη, όχι οποιοδήποτε μοραΐτικο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Με το εμβληματικότατο επώνυμο.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει ένα αμείλικτο ερώτημα, πόσο ακριβά πληρώνουμε την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη;
Εκλιπαρούμε τους ισχυρούς της Ευρώπης έστω και για πολιτική στήριξη, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε το τεράστιο δημοσιονομικό χρέος, όταν αυτοί οι ίδιοι οι ισχυροί εταίροι μας γνωρίζουν ότι μεγάλο μέρος του δημοσιονομικού μας ελλείμματος, προέρχεται από την αγορά στρατιωτικών εξοπλισμών ύψους πολλών εκατομμυρίων ευρώ, που προμηθευόμαστε από αυτές τις ίδιες χώρες που μας στήνουν τώρα στον τοίχο λόγων των ελλειμμάτων μας.
Για του λόγο το αληθές η Κυβέρνηση προσανατολίζεται στην αγορά έξι φρεγατών από την Γαλλία ύψους 2.500.000.000 ευρώ. Η Ελλάδα είναι ο δεύτερος καλύτερος πελάτης μετά την Τουρκία της γερμανικής βιομηχανίας όπλων, 2.000.000.000 έχουν δοθεί για οπλικά συστήματα και όπλα εν μέσω της χειρότερης οικονομικής κρίσης που περνάει η χώρα τα τελευταία χρόνια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ενώ υπάρχει ευρωπαϊκή Οδηγία που επιβάλει σε περιπτώσεις, εξαγωγής όπλων να εξετάζονται οι οικονομικές δυνατότητες των χωρών που τα αγοράζουν, ενώ υπάρχουν γερμανικοί κανόνες που ισχύουν για τις εξαγωγές όπλων σύμφωνα με τις οποίες θα έπρεπε να είχαν απαγορευθεί εξαγωγές των διαστάσεων αυτών προς την Ελλάδα και την Τουρκία, το 4,3% του Ακαθαρίστου Εθνικού Προϊόντος της Ελλάδος δαπανάται για εξοπλιστικά προγράμματα
Εν τούτοις η γερμανική Κυβέρνηση σκοπίμως αγνοεί τις οδηγίες αυτές, όταν πρόκειται για αγορά εξοπλισμών παύει η Ελλάδα να είναι υπό καθεστώς πτωχεύσεως. Όποιος αναρωτιέται γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πιέζει σθεναρά την υποψήφια προς ένταξη Τουρκία να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για το θέμα του Αιγαίου, μπορεί ο καθένας να το αντιληφθεί ,αν ρίξει μια ματιά στις εξαγωγές οπλικών συστημάτων.
Η Χώρα μας δαπανά ετησίως 4.000.000.000 ευρώ για εισαγωγές στρατιωτικού εξοπλισμού. Πρόκειται για επενδύσεις «μαμούθ» με χρήματα των Ελλήνων πολιτών, χρηματοδοτείται η πολεμική βιομηχανία των ισχυρών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Γιατί λοιπόν, να προχωρήσει η κοινή ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική; Και δεν είναι μόνο αυτή. Θα έπρεπε να υπάρχει κοινή οικονομική πολιτική και κοινή εξωτερική πολιτική, ότι ακριβώς δεν μπόρεσε να κάνει η Ενωμένη Ευρώπη.
Τέλος, τεράστια οικονομικά συμφέροντα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και τεράστια η υποκρισία απέναντι σε μια χώρα που πιέζεται ασφυκτικά και λοιδορείται για τα οικονομικά της αδιέξοδα, αλλά παράλληλα πιέζεται εξίσου ασφυκτικά να προβεί σε αγορές «μαμούθ» στρατιωτικών εξοπλισμών.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε τον κ. Κολοκοτρώνη.
Παρακαλείται ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου να απαντήσει στους επερωτώντες συναδέλφους.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Οικονομικών): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρία και κύριοι Βουλευτές του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, πράγματι η χώρα μας έχει δεχθεί μια έντονα αρνητική δημοσιότητα στα διεθνή μέσα με αφορμή την οικονομική και κυρίως τη δημοσιονομική της κατάσταση, με αφορμή την κατάσταση των δημοσιονομικών της στατιστικών, με αφορμή τις διαδοχικές αποτυχίες των τελευταίων χρόνων, να πετύχει τους δημοσιονομικούς στόχους που έχει θέσει.
Πολύ συχνά είναι στο επίκεντρο αρνητικών δημοσιευμάτων και αναφορών, που επιδεινώνουν μια ήδη πληγωμένη αξιοπιστία μας ως χώρα και ως οικονομία. Αρνητικές αναφορές στην Ελλάδα που επηρεάζουν –βέβαια δεν ευθύνονται, αλλά επηρεάζουν σίγουρα- τις εξελίξεις στις αγορές ομολόγων και στο κόστος δανεισμού
Είναι αυτή η εικόνα που παρουσιάζει η χώρα μας, μια εικόνα που της ταιριάζει; Προφανώς, όχι. Είναι αυτή μία κατάσταση που αντέχουμε ως χώρα; Επίσης, προφανώς, όχι. Είναι λόγος για να αντιδράσουμε έντονα, να κινηθούμε για να ανατρέψουμε αυτήν την εικόνα; Προφανώς, ναι και αυτό ακριβώς κάνουμε.
Αυτό κάνουμε, δουλεύοντας πολύ εντατικά προς όλες τις κατευθύνσεις για την αποκατάσταση του ονόματος της χώρας μας στο διεθνές περιβάλλον, για την αποκατάσταση του κύρους, της αξιοπιστίας της χώρας που είναι πια τρωτή από τις πολιτικές και οικονομικές επιλογές της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, από το 2004 μέχρι τώρα και μάλιστα, μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα της προηγούμενης Κυβέρνησης.
Θυμίζω ότι στις 2 Οκτωβρίου, μερικές μέρες πριν τις εκλογές, η προηγούμενη Κυβέρνηση έκανε την τραγική για τη χώρα επιλογή να στείλει δεδομένα, στοιχεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη σφραγίδα της Ελληνικής Δημοκρατίας, που απέκρυπταν το πραγματικό μέγεθος του ελλείμματος.
Ήταν η τελευταία πράξη σε μια σειρά αστοχιών, ανεύθυνων πράξεων, παραλείψεων, αλλά και συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών σε βάρος του ονόματος, του κύρους και της αξιοπιστίας της ελληνικής οικονομίας και της Ελληνικής Δημοκρατίας, γενικότερα.
Ήταν η τελευταία πράξη σε μια εξαετή διαδρομή που οδήγησε τη χώρα μας από την εικόνα που είχε στον κόσμο το 2004, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τα έργα, την ανάπτυξη, σε μία εικόνα του «μαύρου» πρόβατου, μια εικόνα του μεγάλου προβλήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μια Ελλάδα που παρακολουθείται από τα διεθνή μέσα και τις διεθνείς αγορές, όσο καμία άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τέτοιο μέγεθος, μία Ελλάδα που γίνεται πρωτοσέλιδο σε παγκόσμιας κυκλοφορίας εφημερίδες, με αρνητικές αναφορές για ειδήσεις, που σε άλλες συνθήκες δεν θα απασχολούσαν καν τις ελληνικές εφημερίδες.
Είναι, λοιπόν, σήμερα τα διεθνή μέσα και οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση με το βλέμμα στραμμένο προς την Ελλάδα. Αυτή την φορά, όχι γιατί δεν πιστεύουν τα μάτια τους για το θαύμα της Ελλάδας, όπως έκαναν το 2004, αλλά γιατί απλώς, δεν πιστεύουν τους Έλληνες.
Φοβούνται ότι για άλλη μια φορά η Ελλάδα και οι Έλληνες θα τους κοροϊδέψουν, όπως έκαναν τα τελευταία πέντε χρόνια. Φοβούνται ότι το ελληνικό κράτος δεν θα καταφέρει να λύσει το οικονομικό του πρόβλημα, αφού επί πέντε χρόνια έγραφε και στη συνέχεια έστελνε προγράμματα σταθερότητας και ανάπτυξη, τα οποία επί πέντε χρόνια απέτυχε απολύτως να εφαρμόσει. Φοβούνται ότι δεν θα καταφέρει να διαχειριστεί τα ελλείμματα του, δεν θα καταφέρει να μειώσει το έλλειμμα, δεν θα καταφέρει να ελέγξει το χρέος. Και βέβαια, οι επενδυτές που κρατούν ελληνικά ομόλογα, φοβούνται ότι θα χάσουν τα χρήματά τους.
Δυστυχώς, η επιτήρηση, στην οποία βρίσκεται η χώρα μας, δεν είναι απλώς τριπλή. Δεν είναι, δηλαδή, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Διοικητική Τράπεζα και με την τεχνογνωσία του, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Είναι τετραπλή, γιατί πιο αυστηρή επιτήρηση από όλους ασκείται από τις Διεθνείς Αγορές, από τους πιστωτές και τους εντολοδόχους τους.
Σίγουρα, όλα αυτά έχουν μία πολύ μεγάλη δόση υπερβολής. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Και μέσα σε όλα αυτά, προφανώς πολλοί επωφελούνται, κερδοσκοπούν σε βάρος της χώρας. Έχουμε αναφερθεί σ’ αυτό πάρα πολλές φορές και έχουμε κινήσει και διαδικασίες και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κερδοσκοπούν σε βάρος της Ελλάδας και βεβαίως, παίζουν παιχνίδια και ευρύτερα σε βάρος του ευρώ. Δημιουργούν πρόσθετες πιέσεις. Τροφοδοτούν πρόσθετες επιθέσεις. Μέσα σ’ ένα φαύλο κύκλο, έχουμε ειδήσεις που ανεβάζουν τα spreads, η άνοδος των spreads γίνεται είδηση, η οποία παράγει περαιτέρω ειδήσεις κ.ο.κ. Είδαμε χθες, για παράδειγμα, το πώς μία ανύπαρκτη είδηση περί υποτιθέμενης προσφυγής της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το τριήμερο του Πάσχα –εμείς σκοπεύουμε να σουβλίζουμε αρνί εκείνο το τριήμερο- είχε αποτέλεσμα την εκτίναξη των spreads μέσα σε μία ημέρα, σε πρωτόγνωρα επίπεδα.
Πολύ σωστά, αναφερθήκατε στο γεγονός ότι η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει πρόβλημα. Δεν είναι η μόνη που είναι σε δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση. Κι όσο περνάει ο καιρός, βλέπουμε και κραταιές χώρες να έχουν σημαντικά δημοσιονομικά ελλείμματα. Το χρέος έχει ανέβει συνολικά πάρα πολύ για την Ευρωζώνη.
Όμως, δυστυχώς, από όλες τις χώρες της Ευρωζώνης και από όλες τις χώρες που έχουν υπογράψει το Σύμφωνο Σταθερότητας, μόνο η Ελλάδα είναι αυτή που δεν καταφέρνει να περιορίσει τα ελλείμματα της και συστηματικά, από το 2004 έχει υπερβολικό έλλειμμα, παραβιάζοντας το Σύμφωνο Σταθερότητας κάθε χρόνο. Μόνο η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει σε καλές περιόδους να ελέγξει το χρέος της. Μόνο η Ελλάδα έχει μπει δύο φορές –αυτό έγινε την τελευταία πενταετία- στο πιο αυστηρό καθεστώς δημοσιονομικής επιτήρησης, το περίφημο 124.9.126.9 με τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Μόνο η Ελλάδα δεν κατάφερε να μετατρέψει τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης σε έσοδα για το κράτος την τελευταία πενταετία και «συμμάζεμα» των δημοσίων οικονομικών της. Μόνο η Ελλάδα άλλαξε μεθοδολογίες για να καλύψει τη μείωση του ελλείμματος, όπως κάναμε το 2004 δυστυχώς, με τη Νέα Δημοκρατία.
Δυστυχώς, όλα αυτά έχουν καταγραφεί στο ιστορικό της χώρας μας. Όλα αυτά τα έχουν δει οι διεθνείς μας εταίροι, τα γνωρίζουν και δυστυχώς, γνωρίζουν με πολύ συγκεκριμένες λεπτομέρειες τα πρόσωπα, τις ημερομηνίες, τα γεγονότα.
Λυπάμαι που δεν μπορώ, ως Υπουργός Οικονομικών, να μεταφέρω σε αυτήν την Αίθουσα τα όσα μου έχουν μεταφερθεί το τελευταίο πεντάμηνο, σχετικά με την προηγούμενη ελληνική Κυβέρνηση.
Δεν ζούμε μόνοι μας, ζούμε μέσα σε μία Ευρωπαϊκή Ένωση. Είμαστε χώρα-μέλος της Ευρωζώνης με συγκεκριμένες υποχρεώσεις, όπως και όλοι οι άλλοι, υποχρεώσεις διαφάνειας, παροχής πληροφορίας προς τους εταίρους μας. Και βέβαια, ζούμε σε μία εποχή, όπου η πληροφορία, η είδηση ή το γεγονός δεν μένουν «κλειδωμένα» στα γεωγραφικά όρια της χώρας μας. Θα ήταν ίσως, βολικό να μπορούσαμε να κάνουμε ένα απόλυτο διαχωρισμό, άλλα να λέμε μέσα, άλλα να λέμε έξω. Κάποιοι το επιχείρησαν. Δεν γίνεται αυτό. Είμαστε σε ένα παγκόσμιο χωριό και τα νέα κυκλοφορούν πάρα πολύ γρήγορα και τα κακά νέα ακόμη πιο γρήγορα.
Και δυστυχώς, όλοι όσοι γνωρίζουν τα γεγονότα που σχετίζονται με τα δημοσιονομικά στατιστικά στην Ελλάδα, αναρωτιούνται και δικαίως: Δεν υπάρχουν κανόνες σε αυτήν την χώρα; Δεν υπάρχει κράτος δικαίου; Δεν υπάρχει Δικαιοσύνη; Δεν υπάρχουν ευθύνες; Δεν τιμωρείται ποτέ κανείς και για τίποτα;
Αυτά τα ερωτήματα –σας θυμίζω- είναι και ερωτήματα των Ελλήνων πολιτών. Δεν τα ρωτούν μόνο οι ξένοι εταίροι μας. Είναι αυτά που δείχνουν με κάθε τρόπο την απαξίωση της πολιτικής. Κι είναι από τους βασικούς λόγους που εμείς προχωρήσαμε και στην πρόταση που κάναμε για την Εξεταστική, σχετικά με τα δημοσιονομικά στοιχεία.
Ξέρω ότι διαφωνείτε, αλλά εγώ πρέπει να σας πω ξανά ότι δεν πρέπει το Ελληνικό Κοινοβούλιο να έχει απολύτως κανένα πρόβλημα στο να κάνει παρόμοια ερωτήματα και να ζητά να βγει στην επιφάνεια η πραγματικότητα. Γιατί, δυστυχώς, αυτή η πραγματικότητα είναι γνωστή σε όλον τον κόσμο κι εμείς δεν μπορούμε να στρουθοκαμηλίζουμε και να «κρύβουμε το κεφάλι μας μέσα στην άμμο». Δεν ωφελεί σ’ αυτήν την κρίσιμη στιγμή για τον τόπο, αντί να κοιτάξουμε να τακτοποιήσουμε τα του οίκου μας, να επιχειρούμε να ρίξουμε αλλού την ευθύνη.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, την Κυβέρνηση αυτήν την εξέλεξε ο ελληνικός λαός και της έδωσε μία εντολή πολύ καθαρή να λύσει προβλήματα. Και επιλέξαμε ως Κυβέρνηση, τη λύση των προβλημάτων κι όχι να τα «κρύψουμε» κάτω από το χαλί, όχι την επικοινωνιακή τους διαχείριση, όπως έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση επί έξι χρόνια και στο τέλος, την απέρριψε ο ελληνικός λαός.
Οι πολίτες ζητούν λύσεις, τα προβλήματα της χώρας ζητούν λύσεις. Και για εμάς, λύση στο πρόβλημα της αξιοπιστίας μας απέναντι στους Έλληνες πολίτες, απέναντι στους Ευρωπαίους εταίρους μας, είναι πρώτα από όλα, η αποφασιστικότητα, με την οποία αντιμετωπίζουμε τα τρέχοντα προβλήματα, η αποφασιστικότητα, με την οποία διαχειριζόμαστε το σημερινό δημοσιονομικό πρόβλημα, η αποφασιστικότητα με την οποία επιχειρούμε να περάσουμε ένα εξαιρετικά δύσκολο «σκόπελο» για την ελληνική οικονομία και τους Έλληνες πολίτες.
Αυτή η αποφασιστικότητα εκφράστηκε και με το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης που καταθέσαμε. Εκφράστηκε ακόμη και με τα δύσκολα μέτρα, τα οποία πήραμε πριν από μερικές εβδομάδες, μέτρα, τα οποία όλοι γνωρίζουμε ότι δημιουργούν προβλήματα στην ελληνική οικογένεια και στον Έλληνα πολίτη, μέτρα, το οποία, όμως, κρίθηκαν και είναι αναγκαία για να μπορέσουμε να ανακτήσουμε αυτήν την αξιοπιστία και να φανεί ότι η Ελλάδα είναι απολύτως αποφασισμένη να μειώσει τα μεγάλα ελλείμματα, τα οποία κληρονόμησε αυτή η Κυβέρνηση από την προηγούμενη. Χρειάζεται σήμερα, να δώσουμε λύσεις, λύσεις στα προβλήματα.
Και βέβαια, εδώ είναι προφανώς και το σημείο, στο οποίο ζητούμε την αλληλεγγύη των Ευρωπαίων εταίρων μας. Αυτήν την αλληλεγγύη, όμως, και τη στήριξη δεν μπορούμε να τη ζητήσουμε μέσα από μία λογική που λέει «Γιατί λέτε μόνο για μένα; Και οι άλλοι έχουν ελλείμματα». Δεν μπορούμε να ζητήσουμε αλληλεγγύη μέσα από μία λογική, η οποία δεν αποδέχεται το πρόβλημα, το οποίο έχει η χώρα.
της χώρας.
(AM)

(01AM)
Προφανώς, θα μιλήσουμε και για τα προβλήματα των άλλων χωρών. Προφανώς, πρέπει να τα κοιτάζουμε, αλλά πρώτα από όλα πρέπει να κάνουμε κάτι για τα δικά μας προβλήματα. Τα προβλήματα των άλλων δεν μπορούν να είναι σημαία ευκαιρίας για εμάς, ούτε μπορεί να βοηθήσει τη χώρα μία διεθνής οικονομική πολιτική ή διεθνής διαπραγμάτευση που βασίζεται στις νέες ευκαιρίες.
Θα δημιουργούσε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα, στην προσπάθεια που κάνει σήμερα και η χώρα, αλλά και οι πολίτες για να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία μας και να αποδείξουμε ότι μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας. Την προσπάθεια που κάνουμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε, να λύσουμε εμείς οι ίδιοι τα προβλήματά μας -γιατί αυτό θέλει να κάνει η Ελληνική Κυβέρνηση, να λύσουμε μόνοι μας τα προβλήματά μας, κατ’ αρχάς, μόνοι μας- και να τα λύσουμε πραγματικά, όχι να τα καλύψουμε. Και βέβαια, με την προσπάθεια που γίνεται να πιάσουν τόπο όλα αυτά που σήμερα ζουν οι Έλληνες πολίτες, όλες τις θυσίες που είναι αναγκασμένοι να κάνουν.
Κάνετε στην ερώτησή σας μία αναφορά στις γερμανικές αποζημιώσεις και στο θέμα των αμυντικών δαπανών και της αμυντικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όπως ξέρετε, είναι δύο ζητήματα, για τα οποία δεν έχουν εγκαταλειφθεί ποτέ οι προσπάθειες, τουλάχιστον από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να λυθούν.
Στο πλαίσιο, όμως, της δημοσιονομικής κρίσης που είμαστε σήμερα και με βάση τις ευθύνες που έχουμε και αυτό θα μπορούσε να φανεί ως μία σημαία ευκαιρίας, ως μία προσπάθεια υπεκφυγής από τις υποχρεώσεις μας.
Επαναλαμβάνω –και ο Πρωθυπουργός ήταν απολύτως σαφής όταν απάντησε σε εσάς, κύριε Καρατζαφέρη, από αυτό το Βήμα, στην αντίστοιχη ερώτηση που κάνατε- τα ζητήματα αυτά είναι πάντα για εμάς ανοικτά. Δεν μπορούν, όμως, αυτή τη στιγμή να επισείονται ως αντιστάθμισμα σε αυτά που πρέπει να κάνει η χώρα.
Ναι, οι αμυντικές δαπάνες είναι ένα πολύ μεγάλο κόστος, αλλά δεν ευθύνονται οι αμυντικές δαπάνες για την κακοδιαχείριση της χώρας, ούτε για τις επιλογές που μας έφεραν στο 12,7% του ελλείμματος. Ακόμα και χωρίς αυτές, μένει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, ένα πρόβλημα που ξεπερνά τα 25.000.000.000 ευρώ για έλλειμμα το 2009 και γι’ αυτό το πρόβλημα, κάτι πρέπει να κάνουμε.
Έρχομαι τώρα, σε ένα άλλο ερώτημα, το οποίο έχετε θέσει, σχετικά με το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο. Γνωρίζετε πολύ καλά τις θέσεις και τις απόψεις που έχουμε εκφράσει επανειλημμένα σχετικά με την ανάγκη ύπαρξης ενός μηχανισμού στήριξης των κρατών-μελών της Ευρωζώνης σε δύσκολες οικονομικές καταστάσεις. Το έχω παρομοιάσει πολλές φορές ως προς την ανάγκη να υπάρχει πάνω στο τραπέζι ένα γεμάτο πιστόλι. Να μη χρειαστεί ποτέ να το χρησιμοποιήσουμε, αλλά να είναι πάνω στο τραπέζι.
Αυτές οι απόψεις έχουν εκφραστεί πολλές φορές σε εθνικό και σε διεθνές επίπεδο από το σημερινό Πρωθυπουργό, που ως Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς είχε πρωτοστατήσει, σας θυμίζω, στο άνοιγμα και στην πρόοδο αυτών των συζητήσεων και για τα βραχυπρόθεσμα, αλλά και για τα μεσοπρόθεσμα ζητήματα.
Αν ανατρέξει κανένας και στο παρελθόν, θα θυμηθεί ότι η πρόταση για τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, πηγαίνει πάρα πολύ πίσω. Πηγαίνει στις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κάποια στιγμή εγκαταλείφθηκε όταν δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Σήμερα επανέρχεται, με άλλη μορφή. Και είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, στην οποία εμείς θέλουμε να συμμετάσχουμε και είμαστε έτοιμοι να συμμετάσχουμε, όμως, είναι ένα μακροχρόνιο έργο, το οποίο θεσμικά χρειάζεται μεγάλη προετοιμασία, μεγάλη προεργασία και φυσικά ομοφωνία για την αλλαγή της συνθήκης.
Άρα, δεν μπορεί αυτό να είναι η άμεση λύση στο πρόβλημα της χώρας. Ξέρετε ότι αυτό που θα μπορούσε να βοηθήσει τη χώρα σήμερα είναι η συζήτηση για έναν άμεσο μηχανισμό στήριξης, στην περίπτωση που η Ελλάδα ή η οποιαδήποτε άλλη χώρα βρεθεί σ’ αυτή τη θέση, το χρειαστεί. Και ξέρετε πολύ καλά ότι η συζήτηση αυτή ήταν κεντρικό θέμα στο τελευταίο Συμβούλιο Υπουργών Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη Δευτέρα και την Τρίτη που μας πέρασε, στις Βρυξέλλες.
Ήταν μία συζήτηση εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, ήταν μία συζήτηση στην οποία κάθε χώρα προσήλθε με τις δικές της θέσεις βεβαίως, με τα δικά της εσωτερικά πολιτικά, νομικά, θεσμικά προβλήματα. Ήταν μία συζήτηση στην οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ήταν ένθερμοι υποστηρικτές, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της ανάγκης να υπάρχει ένας παρόμοιος μηχανισμός στήριξης. Και ήταν μία συζήτηση, όπου παρότι προχώρησε πολύ το θέμα -προχώρησε γιατί συζητήθηκαν εναλλακτικές, συζητήθηκε πώς ακριβώς θα μπορούσε να είναι αυτός ο μηχανισμός, εάν θα είναι ένας μηχανισμός βασισμένος σε εγγυήσεις ή σε διμερή δάνεια- δεν πάρθηκε τελική πολιτική απόφαση. Δεν πάρθηκε τελική πολιτική απόφαση, γιατί ορισμένες χώρες δεν αισθάνθηκαν έτοιμες να πάρουν την απόφαση στο συγκεκριμένο επίπεδο και παρέπεμψαν τις τελικές αποφάσεις σε επίπεδο Συμβουλίου Κορυφής, σε επίπεδο δηλαδή Πρωθυπουργών και Αρχηγών Κρατών.
Οριστικές αποφάσεις, λοιπόν, δεν υπάρχουν. Οριστικές αποφάσεις θα παρθούν στο επίπεδο των Πρωθυπουργών. Είναι όμως μία εξέλιξη αυτή των τελευταίων ημερών, η οποία είναι θετική, η οποία είναι στη σωστή κατεύθυνση, για την οποία η Ελλάδα προφανώς έχει παίξει καθοριστικό ρόλο, όχι μόνο λόγω του προβλήματός της, αλλά και γιατί με την ευκαιρία του προβλήματος της Ελλάδας έχουν μπει πάνω στα τραπέζια ζητήματα για τη θεσμική ολοκλήρωση ενός πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο όλοι αναγνωρίζουμε ότι όταν δημιουργήθηκε δεν ήταν επαρκές για να αντιμετωπίσει μεγάλα προβλήματα, όπως αυτά τα οποία έχουμε σήμερα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργήθηκε και δημιούργησε μία κοινή νομισματική πολιτική, αλλά στην πράξη δεν πήγε στην οικονομική ολοκλήρωση. Και είναι προφανές ότι της λείπει ένα πόδι σήμερα και αυτό το βλέπουμε πολύ καθαρά με αφορμή τα συγκεκριμένα προβλήματα της χώρας μας.
Επίσης, είναι σαφές ότι σε αυτή τη συζήτηση πρέπει κανένας να μιλήσει και για τα προβλήματα της κερδοσκοπίας, για τις κερδοσκοπικές κινήσεις που γίνονται. Σας θυμίζω ότι υπάρχει μία κοινή επιστολή με πρωτοβουλία της Ελλάδας, την οποία υπέγραψε η Καγκελάριος Γερμανίας, ο Πρόεδρος της Γαλλίας, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο Πρόεδρος του Eurogroup και Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου- σχετικά με τον έλεγχο σε βραχυπρόθεσμες κερδοσκοπικές κινήσεις, ειδικά με τη χρήση ορισμένων συγκεκριμένων εργαλείων, που έχουν χρησιμοποιηθεί και κατά της χώρας μας. Τα εργαλεία αυτά, με έναν πολύ απλό τρόπο, μεταφράζονται στη δυνατότητα που έχουν κάποιοι επενδυτικοί οργανισμοί να αγοράσουν μία ασφάλεια στο σπίτι του διπλανού μας και στη συνέχεια να του βάλουν φωτιά για να πάρουν την ασφάλεια. Αυτό είναι προφανώς κάτι το οποίο δεν μπορεί να επιτρέπεται με αυτόν τον τρόπο.
Και στο τελευταίο Συμβούλιο Οικονομικών, έγινε μία παρόμοια συζήτηση, δεν υπήρξαν αποφάσεις, γιατί υπάρχουν διαφωνίες ανάμεσα στις χώρες-μέλη. Εμείς όμως, το θέμα αυτό το έχουμε βάλει στο κέντρο της ευρωπαϊκής ατζέντας, το έχουμε φέρει και στο επίπεδο της παγκόσμιας ομάδας των 20, την G20 και αυτό δείχνει ότι η Ελλάδα έχει πλέον φωνή και προωθεί παγκόσμια ζητήματα, τα οποία απασχολούν, όχι μόνο την ίδια, αλλά συνολικά και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Ελλάδα, λοιπόν, μπορεί να έχει και να παίξει ρόλο καταλύτη σε παρόμοιες πρωτοβουλίες. Το έχουμε αποδείξει, εξάλλου και στο παρελθόν, σε δύσκολες διαπραγματεύσεις και σε δύσκολες αποφάσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι, όμως, γεγονός ταυτόχρονα ότι το πλήγμα στο κύρος και την αξιοπιστία της χώρας, που δυστυχώς άφησε πίσω της η προηγούμενη Κυβέρνηση, δημιουργεί μία πολύ λεπτή διαχωριστική γραμμή. Μία λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε αυτό που μπορεί και δικαιούται η χώρα μας να διεκδικήσει και σε αυτό που επαναλαμβάνω, εκλαμβάνεται από άλλους, ως σημαία ευκαιρίας για να αποφύγει να λύσει το δικό της πραγματικό πρόβλημα.
Η κερδοσκοπία έχει δυσκολέψει το πρόβλημά μας. Δεν ευθύνεται, όμως, αυτή για το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει ένα τεράστιο δημοσιονομικό πρόβλημα. Και βέβαια, όλες οι κινήσεις για περιορισμό των κερδοσκοπικών, καιροσκοπικών κινήσεων, που γίνονται σε βάρος της χώρας μας, δεν θα μπορέσουν να λύσουν το ελληνικό δημοσιονομικό πρόβλημα.
Το ελληνικό δημοσιονομικό πρόβλημα θα το λύσει η Ελλάδα, θα το λύσει η σημερινή Κυβέρνηση, με τις πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει για τον έλεγχο των δαπανών, για την αύξηση των εσόδων και για την επαναφορά της χώρας σε μία τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης.
Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι ήδη ακουγόμαστε, ευρωπαϊκά, πιο δυνατά. Ήδη έχουμε αρχίσει να αντιστρέφουμε μία πορεία αναξιοπιστίας και ανυποληψίας της χώρας. Ήδη η χώρα μπαίνει σε μία τροχιά βιώσιμων δημοσίων οικονομικών. Εμείς θα επιμείνουμε σε αυτήν την πορεία, είναι μια πορεία στην οποία μας στηρίζουν οι Έλληνες πολίτες, και είμαστε σίγουροι ότι είναι μία πορεία η οποία θα φέρει αποτελέσματα.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
(KO)
(2XS)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε τον κύριο Υπουργό.
Πριν δώσω το λόγο στον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γιώργο Καρατζαφέρη, θα ήθελα να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην Έκθεση της Αίθουσας «Ελευθερίου Βενιζέλου» και ενημερώθηκαν για την ιστορία του κτηρίου και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της Βουλής, σαράντα δύο μαθητές και μαθήτριες και ένας εκπαιδευτικός από το Β΄ Τμήμα του 2ου Γενικού Λυκείου Πτολεμαΐδας Κοζάνης.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Κύριε Καρατζαφέρη, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κύριε Υπουργέ, σαράντα χρόνια τώρα -από τότε δηλαδή που ίδρυσα την πρώτη ανώνυμη εταιρεία στο χώρο της διαφήμισης- διαβάζω βιογραφικά. Διαβάζοντας, λοιπόν, το δικό σας βιογραφικό, το βρήκα εξαιρετικό και εντυπωσιακό και μάλιστα, είναι από εκείνα τα βιογραφικά που σε αναγκάζει και σε οδηγεί να κάνεις interview.
Το ίδιο συμβαίνει και με το βιογραφικό του Αξιοτίμου Αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος έχει σπουδάσει στο Harvard ακόμα και μελισσουργός, όπως και με το βιογραφικό του Πρωθυπουργού.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ)
Όμως, κοντέρ στην αγορά δεν έχετε και αυτό με προβληματίζει, δεν ξέρετε την αγορά.
Θα σας πω, λοιπόν, μερικές εμπειρίες από την αγορά, γιατί πιστεύω ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε μία τέτοια κατάσταση. Είναι, δηλαδή, σαν να είναι μία εταιρεία η οποία αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα.
Όταν, λοιπόν, είχα μεγάλα οικονομικά προβλήματα σ’ αυτήν την πορεία -ανάμεσα στις πολλές κρίσεις που είχα- έλεγα «δουλειά έχουμε;». Διότι εάν υπάρχει δουλειά, όσο μεγάλα κι αν είναι τα προβλήματα, όσο μεγάλα κι αν είναι τα χρέη, όσες επιταγές κι αν έχω υπογράψει, το ταμείο θα με βγάλει πέρα! Και πράγματι, αυτό συνέβη. Και ίσως είστε ο μόνος μέσα στην Αίθουσα που μπορείτε να το πιστοποιήσετε κάνοντας έναν έλεγχο σε όλες αυτές τις φορολογικές δηλώσεις μου, η πρώτη εκ των οποίων έγινε το 1963, σε ηλικία δεκαπέντε ετών! Ίσως έχω το ρεκόρ πανελληνίως.
Μ’ αυτό θέλω να σας πω ότι όλα αυτά τα οποία συζητάμε, όλα αυτά τα οποία γίνονται, όλα αυτά τα ταξίδια στο εξωτερικό τα οποία ομολογώ ότι είναι κοπιαστικά –δεν ξέρω πόσο αποτελεσματικά είναι, αλλά εν πάση περιπτώσει κακό δεν κάνουν, αλλά καλό- δεν έχουν καμία αξία εάν δεν δούμε πώς θα δημιουργήσουμε δουλειές, ώστε να υπάρχει κάτι για να μπορέσει να δουλέψει ο Έλληνας, να του δώσουμε δουλειά, αντικείμενο! Εσείς δεν κάνετε τίποτα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Τουναντίον, τη μία και μοναδική χειροπιαστή δουλειά που υπάρχει, την οικοδομή, εσείς την «πνίγετε»! Μ’ αυτά τα φορολογικά μέτρα που παίρνετε, το μήνυμα που περνάτε στον Έλληνα είναι «Μην αγοράζεις, μην αγοράζεις σπίτι, είναι απαγορευτικό!». Αυτό λέτε! Ενώ η οικοδομή είναι η μόνη αγορά που μπορεί να μας βγάλει λίγο έξω. Και σας λέω σε ένα εντελώς διαφορετικό άξονα να αφήσετε την οικοδομή έξω από το πόθεν έσχες. Αφήστε την να κινηθεί.
Προσπαθείτε τώρα να αλλάξετε ρότα. Σας άκουσα πριν από λίγο με την αγωνία και τον πατριωτικό, αν θέλετε, στόμφο τον οποίο δώσατε και τον οποίο εμείς ασπαζόμαστε –είναι τρόπος ζωής για μας πια στο Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό και χαιρόμαστε όταν και άλλες πτέρυγες προσέρχονται τελικά στη δική μας άρχουσα ιδεολογία- να λέτε ότι μόνη της η Ελλάδα θα τα βγάλει πέρα. Η Ελλάδα μόνη της θα κάνει αυτό, η Ελλάδα μόνη της. Ναι, μόνη της η Ελλάδα μετά από τριάντα πέντε ολόκληρα χρόνια που οι κυβερνήσεις και των δύο κομμάτων μας είχαν συνηθίσει και επιβάλει ότι έχουμε δίπλα μας τη μεγάλη «τροφό», την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα πάμε προς αυτήν την πορεία.
Και εμείς, λοιπόν, ως απλός λαός προσαρμοστήκαμε στην ιδέα ότι υπάρχει η «τροφός» ανά πάσα στιγμή, κάτι που μας έκανε πιο ράθυμους. Μια ραθυμία η οποία ξεκίνησε μετά το 1980 να γίνεται εξαιρετικά εμφανής, θυμίζω ότι οι αγρότες έθαβαν τα πορτοκάλια και έπαιρναν λεφτά. Μάθαμε όλον τον κόσμο ότι υπάρχει και ο πλουτισμός μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ξεμάθαμε, δηλαδή, τον κόσμο να δουλεύει. Και τώρα, ερχόμαστε μετά από τριάντα τόσα χρόνια να τους πούμε «αφήστε αυτά, δουλειά». Ναι, αλλά πού να τη βρουν τη δουλειά;
Όλα αυτά τα χρόνια, κύριε Υπουργέ -και επιτέλους ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας, δεν είναι κακό κάποια στιγμή να αποκτήσουμε αυτογνωσία και να πούμε ότι έχουμε όλοι ευθύνες- η οικονομία της Ελλάδας ζούσε παρέα και συντροφιά με την παραοικονομία. Και ήταν τέτοια η ανοχή, που αφήσαμε την παραοικονομία να περάσει το 30%, το 40%, το 50%, το 70% και να είναι μία η άλλη με την οικονομία! Και αυτό το κάναμε όλοι μας και συνειδητά! Και ερωτώ, ποιος από εσάς μέσα στην Αίθουσα έχει αγοράσει έστω και ένα διαμέρισμα;
Κύριε Υπουργέ, έχετε αγοράσει διαμέρισμα; Θα μου δώσετε μία απάντηση;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Οικονομικών): Έχω χτίσει ένα σπίτι!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Ωραία. Εάν έχετε αγοράσει ένα διαμέρισμα, είναι σίγουρο ότι δεν έχετε βάλει μέσα στο συμβόλαιο την κανονική αξία, αλλά την αντικειμενική. Δεν βάλατε πόσο το αγοράσατε. Άρα, λοιπόν, τα 100.000 ευρώ παραπάνω που δώσατε «μαύρα» στον κατασκευαστή είναι παραοικονομία. Δηλαδή και εσείς και εγώ και όλοι όσοι μέσα στην Αίθουσα που έχουμε αγοράσει ένα διαμέρισμα, συνειδητά κάνουμε φοροδιαφυγή.
Το συμβόλαιο του διαμερίσματος γράφει 98.000, ενώ η πραγματική αξία είναι 200.000. Δίνουμε τα 98.000 και τα άλλα 102.000 κάτω από το τραπέζι, ενώ ο κατασκευαστής δεν φορολογείται. Ξέρετε όλα αυτά τα χρόνια με όλες αυτές τις πράξεις πόσα λεφτά έχει χάσει η πατρίδα, η χώρα; Ξέρετε ότι μέχρι χθες, αν θυμάμαι καλά από τους δικηγόρους, ήταν 13% από κάθε συμβόλαιο;
Αυτά, λοιπόν, τα δεκατριάρια ή όσα εν τέλει από τα δεκατριάρια έχει χάσει η πατρίδα ήταν εν γνώσει μας, εν γνώσει όλων μας, λαού, πολιτικών, δημοσιογράφων, όλων! Αυτή ήταν η εύκολη λύση. Πάμε να πάρουμε ένα διαμέρισμα που έχει τρεις φορές πάνω την αντικειμενική αξία και πληρώνουμε τα λιγότερα. Άρα, λοιπόν, ζούσαμε με την παραοικονομία. Ξέραμε ότι ο κατασκευαστής ο οποίος χτίζει δεκαπέντε διαμερίσματα και έχει δεκαπέντε κατοστάρικα διαφορά, έχει κέρδος 1,5 εκατομμύριο «μαύρα»! Όλοι το ξέραμε και κανείς δεν αναρωτιόταν τι θα γίνει και ουδείς πήγε να τον φορολογήσει ποτέ! Ουδείς!
Επομένως, λοιπόν, τώρα σ’ αυτή την κρίση που χρειαζόμαστε να πούμε στην παραοικονομία «έλα να βοηθήσεις και εσύ», εμείς την εξορκίζουμε. Και αυτό είναι το μεγάλο λάθος. Είναι απλά τα πράγματα! Όποιος αγοράζει διαμέρισμα, όποιος χτίζει σπίτι, δεν έχει ανάγκη το πόθεν έσχες.
Πείτε μου τι κακό θα πάθει η Ελλάδα από αυτόν, σε σχέση μ’ αυτόν που έχει τα λεφτά στο σεντούκι; Από το να τα έχει στο σεντούκι «νεκρά», μπαίνουν στην αγορά και εγώ κερδίζω. Και δεν είναι μόνο ότι κερδίζω αυτομάτως 21%, κύριε Υπουργέ –αυτομάτως, δηλαδή παίρνετε στο 1.000.000 τα 210.000- αλλά ότι τριακόσια επαγγέλματα τα οποία είναι η «ατμομηχανή» της αγοράς αρχίζουν να έχουν αντικείμενο. Εσείς αντί να το κάνετε αυτό, θάβετε την οικοδομή με όλα αυτά τα οποία φέρνετε! Εάν είχατε πέντε-έξι άλλα οτομοτρίς, να πω εντάξει, συμφωνούμε, έχετε εργοστάσια, έχετε επενδύσεις. Τι από όλα αυτά έχει σήμερα η χώρα; Και ποιος θα έρθει να κάνει επένδυση στην Ελλάδα; Πείτε μου!
Και σας το είπα και την άλλη φορά, πήγατε στο Λονδίνο και «σπάσατε τη μούρη σας» και πήγα και εγώ μετά από μία εβδομάδα όπου είδα αυτούς τους δύο ανθρώπους και «έσπασα τη μούρη μου». Δεν έρχεται ο άλλος να κάνει επενδύσεις. Πώς να κάνει επενδύσεις μέσα σε ένα φορολογικό περιβάλλον αλαλούμ, μέσα σε μία διαφθορά που ξεκινάει από τον πρώτο τυχόντα και φθάνει στον περιφερειάρχη, σε έναν εργασιακό χώρο που εν πάση περιπτώσει ναι μεν υποστηρίζει –υποτίθεται- τα δικαιώματα του εργαζομένου, αλλά στην ουσία τα ενταφιάζει, αφού κανείς δεν προσλαμβάνει; Κανείς δεν προσλαμβάνει σήμερα!
Εγώ χρειάζομαι σήμερα στο Κανάλι δώδεκα ανθρώπους και αρνείται το λογιστήριο να τους πάρει, γιατί σου λέει «κι αν αύριο το πρωί εγώ χρειαστεί να απολύσω, θα τρέχω και δεν θα φτάνω». Έτσι, λοιπόν, δώδεκα άνθρωποι δεν έχουν δουλειά από εμάς που είμαστε μια μικρούλα επιχείρηση!
Πολύς κόσμος θέλει να πάρει ανθρώπους στη δουλειά, αλλά δεν παίρνει εξαιτίας του καθεστώτος που υπάρχει σήμερα. Και όποιος τολμήσει να το πει αυτό, είναι ταμπού. Είναι θέμα ταμπού και δεν πρέπει να το αγγίζουμε. Δεν το αγγίζουμε, αλλά έτσι δεν έρχονται επενδύσεις.
Άκουσα πριν από λίγο κάποια ταξικά «κραυγάσματα» για τις επιχειρήσεις. Ναι, να φορολογήσουμε όσο μπορούμε. Όμως, έτσι θα κλείσουν. Κι αν κλείσει μία επιχείρηση, δεν είναι ο κακός κεφαλαιοκράτης που θα χάσει από το κλείσιμο της επιχειρήσεώς του, αλλά είναι ότι χάνουν εκατόν πενήντα άνθρωποι που δουλεύουν στη δουλειά του.
Δεν έχασε ο Λαναράς που τον διώξαμε και έφυγε και πήγε στα Σκόπια. Απλώς αντί να παίρνει το μεροκάματο ο Κώστας και η Ελένη, το παίρνει ο Μεχμέτ και Αγούνα, δεν ξέρω πώς τη λένε. Αυτή είναι η αλήθεια! Έχασε ο Λαναράς; Οι εργαζόμενοι εδώ έχασαν! Αυτός πάλι εργοστάσια έχει, πάλι βρίσκει και οικονομάει! Εμείς, όμως, χάσαμε και έχουμε εκατόν πενήντα ανθρώπους σε κάθε περίπτωση –εκεί πάνω έχουμε χιλιάδες- στο Ταμείο Ανεργίας, σε σημείο που να λέει ο κ. Λοβέρδος ότι δεν μπορεί να τους πληρώσει!
Τι κάνουμε, δηλαδή, για την ανάπτυξη; Δεν ακούω τίποτα για ανάπτυξη! Ακούω όλα αυτά, όπως ότι θα τα βγάλει πέρα η Ελλάδα κλπ. Μακάρι! Ποιος δεν το θέλει; Θέλουμε να πάμε να παρακαλάμε και να «γλύφουμε» στην κυριολεξία την κα Μέρκελ, η οποία εν πάση περιπτώσει «κραδαίνοντας» σας το γλειφιτζούρι -το οποίο ουδέποτε σας έδωσε να το ακουμπήσετε στα χείλη σας- μας παίρνει από πάνω και 1 δισεκατομμύριο; Ή δεν πρόκειται περί αυτού;
(BM)

(2KO)
Πείτε μου πού αλλού στον κόσμο, πότε άλλοτε, έγινε αυτό που έγινε με τα Ναυπηγεία του THYSSEN. Δώσαμε 2 δισεκατομμύρια και δεν πήραμε εγγυητική επιστολή. Δεν πήραμε τίποτα. Και εγώ δεν θα κάνω επιμερισμό εδώ, ότι ήταν δικός σας ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Δεν μπαίνω σε αυτούς τους πειρασμούς τώρα. Και ούτε είναι ώρα -επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά- να κάνουμε επιμερισμό, που κι εσείς πριν από λίγο μπήκατε πάλι στον πειρασμό να κάνετε. Όχι. Τώρα πρέπει να βγάλουμε τη χώρα από το τέλμα και θα έρθει η στιγμή που πιστεύω ότι θα είμαστε καλύτερα και θα πάμε σε έναν επιμερισμό, για να μην επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος.
Είχαμε δώσει όμως 2 δισεκατομμύρια, το 80% και δεν είδαμε υποβρύχια. Ένα που είδαμε, έγερνε. Το παίρνουμε εμείς το υποβρύχιο αυτό για να κάνουμε τη χάρη της κ. Μέρκελ και λέμε: «Θα το πουλήσουμε». Γιατί να το πάρουμε εμείς για να το πουλήσουμε; Ας το πάρουν από τα Ναυπηγεία του Αμβούργου που είναι κοντά ή οι Πολωνοί ή οι οποιοιδήποτε άλλοι, οι οποίοι κάπως ενδιαφέρονται. Γιατί να το πάρουμε εδώ και να το ξαναστείλουμε πίσω; Για ποιο λόγο; Δεν έχει μια λογική επεξεργασία, παρά μόνο για ένα πράγμα: Άντε να κάνουμε ό,τι θέλει η κ. Μέρκελ, προκειμένου η κ. Μέρκελ να βάλει το χέρι στην τσέπη για να μας βοηθήσει. Δίνουμε 1 δισεκατομμύριο. Ένα δισεκατομμύριο είναι όλα τα χρήματα που προσδοκάτε να βγάλετε μέσα σε ένα χρόνο από το Φ.Π.Α. Ο Φ.Π.Α. που αυξάνει το κοστολόγιο της εισόδου μας είναι τα δυο υποβρύχια. Μιλάμε για τέτοια πράγματα, για να ξέρουμε τι λέμε.
Και ποιος σας είπε ότι μας έχει ευεργετήσει η Ευρώπη; Ποιος το είπε αυτό; «Η Ευρώπη μας έχει κάνει, η Ευρώπη μας έχει δώσει». Τι μας έχει δώσει η Ευρώπη; Ό,τι μας έχει δώσει η Ευρώπη, το έχει πάρει διπλάσια πίσω. Όλη η Ελλάδα δουλεύει για την κ. Μέρκελ και κανείς δεν το είπε. Κάποια στιγμή όμως πρέπει να βρούμε το πολιτικό θάρρος να μιλήσουμε στην κυρία και να της πούμε: «Δουλεύουμε για σένα». Όσα και να μας έχει δώσει η Ευρώπη, τα έχουμε επιστρέψει στο διπλάσιο.
Και υπενθυμίζω για άλλη μια φορά –γιατί κάποια στιγμή πρέπει να τα πούμε- ότι ήρθαν και μας πήραν το Αεροδρόμιο. Και αν δεν είχαμε κάνει το καινούργιο Αεροδρόμιο και είχαμε μείνει στο παλιό με μια βελτίωση, θα ζούσε και η Ολυμπιακή. Γιατί από αυτό πτώχευσε η Ολυμπιακή, με το να πληρώνει δεκατρείς φορές επάνω ελλιμενισμό. Όχι 13%, αλλά δεκατρείς φορές ακριβότερο ελλιμενισμό. Έσκασε η Ολυμπιακή, την πήρε ο κ. Βγενόπουλος και την έδωσε στον κ. Βασιλάκη, λες κι εμείς σαν πολιτεία δεν μπορούσαμε απευθείας να τη δώσουμε στον κ. Βασιλάκη, που τη ζητούσε, αλλά έπρεπε να δώσουμε τα μεσιτικά στον κ. Βγενόπουλο. Το ίδιο έγινε και με τον Ο.Τ.Ε. πάλι μέσω του κ. Βγενόπουλου.
Δώσαμε, λοιπόν, το αεροδρόμιο στους Γερμανούς, δώσαμε τον Ο.Τ.Ε. στους Γερμανούς, δώσαμε τα Ναυπηγεία στους Γερμανούς, δώσαμε τις εθνικές οδούς. Η HOFTIG κάνει τους δρόμους μας, λες και δεν υπήρχαν ελληνικές κατασκευαστικές εταιρίες να βρούμε τον τρόπο ή εν πάση περιπτώσει, να δώσουμε τα χρήματα σε ελλαδικές εταιρίες. Γιατί όσο υπάρχουν αυτοί οι δρόμοι, να ξέρετε ότι το διόδιο θα πηγαίνει στη Γερμανία, στο ποσοστό που είναι. Όσο υπάρχει ο δρόμος, τα διόδια θα πηγαίνουν στους Γερμανούς.
Όλη η αγορά είναι γεμάτη από LIDL, από MEDIA MARKT, από PRAKTIKER και μια σειρά από άλλες εταιρίες. Εκεί πηγαίνει το βιός των Ελλήνων. Πού; Στη Γερμανία. Όταν πάτε και ψωνίζετε σε ένα γερμανικό κατάστημα, στέλνετε τα λεφτά της Ελλάδας στη Γερμανία. Δηλαδή, τα λεφτά που μας έδωσαν, εκεί ξαναγύρισαν και δεν τολμάμε να το πούμε μην μας κάνει «νταντά» η κ. Μέρκελ. Τι χειρότερο μπορεί να μας κάνει η κ. Μέρκελ; Απείλησε να μας διώξει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Να της πείτε: «Ναι, να μας διώξετε. Και μετά πηγαίνετε να βρείτε το ευρώ στο μισό του δολαρίου». Να έχετε τη δύναμη να της το πείτε. Αυτή έχει το πρόβλημα. Δεν το έχουμε εμείς το πρόβλημα. Μας ξεζουμίζει η Γερμανία. Δείτε τη σχέση εισαγωγών-εξαγωγών. Δείτε τι εισάγει η Γερμανία από την Ελλάδα και τι εισάγουμε εμείς από τη Γερμανία. Ας καταλάβουν επιτέλους. Δεν είναι τα πράγματα έτσι, όπως τα λένε. Και αν η κ. Μέρκελ αισθάνεται αδυναμία στο εσωτερικό της Γερμανίας και τα λέει αυτά για να κάνει το δικό της σόου μέσα στο δικό της Κοινοβούλιο, εμείς δεν πρέπει να τα αφήνουμε να κυκλοφορούν γιατί κάνοντας τον γύρο του κόσμου, αυξάνουν τα spread.
Από εκεί ανέβηκαν, κύριε Υπουργέ και όχι βεβαίως από το ενδεχόμενο αν θα πάμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να πηγαίνει χαμογελώντας στον οδοντίατρο. Χαμογελώντας πηγαίνεις σε ένα πάρτι, όταν πας να πιεις μια μπύρα με ένα φίλο σου. Όταν πηγαίνεις στον οδοντίατρο, ξέρεις ότι θα πονέσεις. Και βεβαίως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι «οδοντιατρείο», είναι «οδοντογιατρός». Φροντίζει βέβαια κάποιες κουφάλες και κάποιους τραπεζίτες μέσα στο δόντι.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛA.Ο.Σ.)
Ας καταλάβουμε, λοιπόν, ότι πρέπει να είναι άλλη η συμπεριφορά μας. Αυτή η ηττοπάθεια ότι δεν μπορούμε, ότι η κ. Μέρκελ μας κάνει ό,τι θέλει, δεν ωφελεί.
Κι ελάτε τώρα στο εσωτερικό της χώρας, κύριε Υπουργέ, να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.
Εγώ θέλω στους πέντε μήνες να μου πείτε ποια εργοστάσια καπνίσανε. Δεν έχω καμία διάθεση να δώσω ευθύνες σε τίποτα. Πείτε μου: «Έγινε αυτή η μεγάλη επένδυση, ξεκίνησε αυτό στη Μαγνησία. Έγινε αυτή η μεγάλη επένδυση, ξεκίνησε αυτό στην Κρήτη». Ποια είναι αυτή που έγινε; Οι ακυρώσεις των δωματίων που έχουμε από Γερμανούς τουρίστες στην Ελλάδα, που ο κ. Γερουλάνος θα τρέχει και δεν θα φτάνει φέτος; Τι έχουμε; Γιατί δεν λέμε στον κόσμο την αλήθεια, ότι ξελιγωθήκαμε από την άνοδο του ευρώ; Γιατί όταν ο αξιότιμος πρώην Πρωθυπουργός, ο κ. Σημίτης, μας είπε να μπούμε στην Ο.Ν.Ε., το πρώτο επιχείρημα που μας είπε –ακούω εδώ με τα αυτιά μου τον κ. Παπουτσή να το λέει- είναι για την ισοτιμία, επιτέλους, της δραχμής με το ευρώ. Μην έχουμε τη διολίσθηση, μήπως έχουμε κατολίσθηση. Δεν μας είπε κανείς ότι θα διπλασιαστεί το ευρώ, ότι από 0,87 θα πάει 1,60. Και πού να πουλήσω εγώ προϊόν; Ποιο προϊόν έχω εγώ να πουλήσω με 1,60 απέναντι στο δολάριο; Τι να πουλήσω; Ανέβηκε βέβαια το ευρώ, του δώσανε μια φόρα οι Γερμανοί, αλλά η MERCEDES πούλησε. Δεν σταμάτησε να πουλάει. Η PORCHE πούλησε. Δεν σταμάτησε να πουλάει. Η BMW πούλησε. Δεν σταμάτησε να πουλάει. Τα γαλλικά αρώματα πουλάνε. Εμείς τι να πουλήσουμε; Τι επώνυμο έχουμε να πουλήσουμε εμείς;
Ξαφνικά, από τη μια στιγμή στην άλλη, η ντομάτα μας και το πορτοκάλι μας, που πλημμύριζε την αγορά του Μονάχου, ήρθε τρεις φορές επάνω από την αντίστοιχη ντομάτα των άλλων μεσογειακών χωρών εκτός Ευρώπης. Και όπως εσείς, όταν πηγαίνετε σε ένα μαγαζί, κοιτάτε να αγοράσετε με την καλύτερη τιμή, έτσι και η Γερμανίδα νοικοκυρά κάνει το ίδιο πράγμα. Και δεν μπορούμε να πουλήσουμε τίποτα. Μας ξελίγωσε το πολύ ακριβό ευρώ. Και κανείς δεν είπε: «Με αιχμαλωτίζετε σε μία διαδικασία, για την οποία δεν ήμουν προετοιμασμένη σαν χώρα. Προσπάθησα, κουράστηκα, ίδρωσα, μάτωσα να μπούμε στην Ο.Ν.Ε.. Αλλά μπήκα με μια σχέση ευρώ-δολαρίου με 0,87 του δολαρίου επί του ευρώ». Όταν λοιπόν εσύ το διπλασιάζεις, εγώ γιατί είμαι υποχρεωμένος να έχω τις αντοχές να σε παρακολουθήσω; Γιατί δεν λέμε λοιπόν αυτές τις αλήθειες σε εκείνους, οι οποίοι μας κατηγορούν σήμερα με τον τρόπο που μας κατηγορούν;
Εμείς, κύριε Υπουργέ, αυτή τη στιγμή ως Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός έχουμε αποφασίσει να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με μέτρο. Δεν θέλουμε υπερβολικό βαθμό. Δεν θέλουμε αυτή τη στιγμή να δημιουργήσουμε και άλλα προβλήματα στη χώρα και γι’ αυτό προσπαθούμε να παρακολουθήσουμε τη λογική επεξεργασία των πραγμάτων, όπως εσείς μας την υποβάλετε. Θέλουμε όμως να κάνουμε ένα αίτημα:
Πρώτον, δώστε κίνητρα για επενδύσεις άμεσα. Βγείτε στην αγορά να φέρετε επενδύσεις. Εάν δεν κάνουμε ταμείο, θα πτωχεύσουμε. Και είκοσι πέντε να πάρετε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τι θα κάνετε σε τέσσερις μήνες; Θα τα ξοδέψετε σε έξι μήνες. Τι θα κάνετε τότε; Πάλι στη γύρα. Σήμερα θέλουμε 55 δισεκατομμύρια. Του χρόνου με τα χρεολύσια θα θέλουμε πάνω από 65 δισεκατομμύρια. Πού θα τα βρούμε; Μόνο αν δουλέψουμε, θα τα βρούμε. Και δουλειές δεν υπάρχουν. Αυξάνεται η ανεργία. Και φορτώνετε και άλλους 350.000 μετανάστες στο ελληνικό ταμείο της ανεργίας. Αυτό κάνετε, για να το κουράσετε ακόμα περισσότερο.
Είπα προχθές –και κλείνω- και δεν άκουσα καμία απάντηση από κανένα κόμμα. Και ψάχτηκα μήπως τελικά είμαι ο μόνος ευαίσθητος. Όχι, βεβαίως. Την ίδια ευαισθησία έχουν και τα υπόλοιπα κόμματα της Βουλής. Και λέω: Γιατί τα κόμματα δεν δέχθηκαν αυτό που είπα, ότι φέτος η κρατική χορηγία προς τα κόμματα να είναι στο 50%; Δεν έχουμε εθνικές εκλογές για να πεις ότι χρειαζόμαστε σποτ, ότι χρειαζόμαστε αφίσες. Να δώσουμε το 50%. Είναι 50 εκατομμύρια.
Είναι μια συμβολική κίνηση προς το λαό που εσείς, κύριε Παπακωνσταντίνου, έχετε επιφορτιστεί να του πείτε: «Σφίξε κι άλλο το ζωνάρι όσο δεν πάει».
Όταν δει λοιπόν ότι εμείς, τα κόμματα, που είμαστε ο πλέον ανυπόληπτος φορέας του δημοσίου με 3% αναγνώριση από τον κόσμο, από 3% μόνο σεβασμό και εκτίμηση, θα ανέβει το ποσοστό αν πούμε ότι το 50% το δίνουμε. Είναι 50 εκατομμύρια. Δώστα στο Υπουργείο Οικονομικών, να κλείσεις μια τρύπα.
Ξέρετε τι διαπίστωσα; Ότι μόνον εμείς και άλλο ένα κόμμα της Βουλής τα λεφτά τα παίρνουμε στο ταμείο μας. Τα άλλα τα έχει πάρει η τράπεζα. Τους έχει κατασχέσει. Έτσι λοιπόν και να πει «όχι» η Νέα Δημοκρατία και να πει «όχι» το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μπορούν, γιατί έχουν πάει οι τράπεζες και λένε: «Δικά μας είναι τα λεφτά».
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Αυτοί, λοιπόν, που δεν μπόρεσαν να φτιάξουν τα οικονομικά των κομμάτων τους και χρωστάνε ως και το ΄17 την κρατική χορηγία, αυτοί καλούνται σήμερα να λύσουν το θέμα της οικονομίας. Παρ΄ ό, τι είστε μπαταξήδες και οι μεν και οι δε, εμείς είμαστε μέσα στο διάλογο για το καλό της χώρας.

(FT)
(2BM)
Θα ήθελα να κάνω μια πρόταση από το Βήμα τούτο. Πριν από λίγο είδα τον πρώην Πρωθυπουργό τον κ. Μητσοτάκη και την Τετάρτη το πρωί εδέχθη ο κ. Σημίτης να με συναντήσει.
Κύριε Υπουργέ, είστε νέος άνθρωπος και τώρα καταγράφετε τις πρώτες σας εμπειρίες, με τις πρώτες δυσκολίες. Έχουμε τρεις πρώην Πρωθυπουργούς που περάσανε από δύσκολα μονοπάτια ο καθένας. Ο Μητσοτάκης με την κρίση το ’90 -θυμάστε και τότε ότι δεν είχαμε πληρώσει μισθούς- ο κ. Σημίτης με την προσπάθεια να μπούμε στην ΟΝΕ και ο κ. Καραμανλής ο οποίος πεντέμισι χρόνια έδωσε με το δικό του τρόπο μια μάχη, που κάποιοι αμφισβητούν, αλλά εγώ δεν είμαι εκείνος που βεβαίως, θα τον πω «σαβούρα», όπως τον είπανε Βουλευτές του. Αυτοί οι τρεις έχουν μια εμπειρία. Είναι πολύ –αν θέλετε- αλαζονικό από μας τη νεότερη γενιά των πολιτικών να μην τους ακούσουμε τώρα στην κρίση.
Προτείνω, λοιπόν, να γίνει μια συνάντηση των πολιτικών Αρχηγών για την οικονομία και για την κρίση και να παρευρίσκονται οι τρεις πρώην Πρωθυπουργοί και να ακούσουμε τη δική τους –αν θέλετε- σοφία ή τη δική τους εμπειρία, που έχουν περάσει απ’ αυτά τα μονοπάτια που σήμερα προσπαθείτε να ιχνηλατήσετε εσείς.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΛΑΟΣ, τον κ. Γιώργο Καρατζαφέρη.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κ. Χρήστος Παπουτσής για έξι λεπτά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το κεντρικό συμπέρασμα της σημερινής συζήτησης, στο οποίο στάθηκε τόσο ο Υπουργός Οικονομικών ο κ. Παπακωνσταντίνου, όσο και μόλις προηγουμένως ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Καρατζαφέρης, αλλά και οι συνάδελφοι του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού που έλαβαν το λόγο, είναι ότι είναι επιτακτική ανάγκη για τη χώρα να δώσουμε μια αποφασιστική μάχη ενάντια στην ιδεολογία της κοινωνίας του φόβου και κυρίως, να ηττηθεί η ψυχολογία της ήττας, αυτή η οποία κυριεύει και κυριαρχεί στην ψυχή του Έλληνα, στις υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας και της οικονομίας μας, που επιδιώκουν ένα καλύτερο αύριο για την πατρίδα και για την ελληνική οικονομία.
Θέλω να σταθώ ιδιαίτερα, όμως, στην ευρωπαϊκή διάσταση της επερώτησης των συναδέλφων του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, γιατί πρώτα απ’ όλα είναι εξαιρετικά επίκαιρη, δεδομένου ότι είναι μια συζήτηση η οποία γίνεται ακριβώς μέσα στην περίοδο των μεγάλων συζητήσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και γιατί μας δίνει τη δυνατότητα να θέσουμε τα πράγματα εκεί που ακριβώς βρίσκονται.
Η αλήθεια είναι ότι πολύ πριν τις εθνικές εκλογές ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τότε και Πρωθυπουργός σήμερα της χώρας, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, έθεσε επανειλημμένα το θέμα της αδυναμίας του ευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος και του κενού της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά την ανάληψη πρωτοβουλιών για την υποστήριξη τόσο της Ευρωζώνης, τόσο του συστήματος, όσο και των κρατών που αντιμετωπίζουν προβλήματα δημοσιονομικού χαρακτήρα σε περιόδους ύφεσης.
Από πολύ νωρίς πολλοί ήταν εκείνοι οι οποίοι είχαν εντοπίσει αυτή την αδυναμία, δεδομένου ότι η Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Συνθήκη του Μάαστριχτ της εποχής εκείνης, δεν έλαβε υπ’ όψιν της ακριβώς αυτόν τον παράγοντα: ότι μπορεί να μην είναι μόνιμα αναπτυξιακή η διαδικασία, μπορεί να μην είναι πάντοτε εύφορες οι κοιλάδες και παχιές οι αγελάδες, αλλά μπορεί να υπάρχει ύφεση –όπως υπάρχει τώρα- και μπορεί να υπάρχει κρίση και μπορεί να υπάρχουν και κερδοσκοπικές επιθέσεις εναντίον του ευρώ, δεδομένου ότι υπάρχει ο ανταγωνισμός, ο νομισματικός ανταγωνισμός, ο ανταγωνισμός στο επίπεδο των νομισμάτων. Και για να λέμε και τα πράγματα με το όνομά τους, ποιο θα είναι το νόμισμα το οποίο θα κερδίσει τις καρδιές των ανθρώπων, των τραπεζών και των οικονομιών της νοτιανατολικής Ασίας; Διότι περί αυτού πρόκειται, δηλαδή ποιος θα κερδίσει τα συναλλαγματικά αποθέματα, το δολάριο ή το ευρώ; Αυτός είναι ο μεγάλος αγώνας. Αυτός ο αγώνας θα έπρεπε κάποτε να κερδηθεί υπέρ του ευρώ. Αλλά όσο δεν κερδίζεται και όσο ο αγώνας διαρκεί, θα πρέπει η ίδια η Ευρώπη να θωρακίζεται.
Η Ευρώπη, λοιπόν, είναι αθωράκιστη. Η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως ένα πειραματόζωο αυτή την περίοδο. Εάν η Ελλάδα γονατίσει, η επόμενη χώρα που θα γονατίσει θα είναι η Ισπανία. Και αν γονατίσει η Ισπανία, γονάτισε η Ευρωπαϊκή Ένωση, γονάτισε το ευρώ, γονάτισε το ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα.
Γι’ αυτό το ζήτημα δεν είναι καθαρά απλά εθνικό, ούτε οικονομικό. Είναι βαθύτατα πολιτικό, αφορά το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφορά τη δυνατότητα της Ευρώπης να προχωρήσει στο μέλλον και κυρίως, αφορά την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση να κάνει την αυτοκριτική της για το γεγονός ότι λείπουν τα πολιτικά αντανακλαστικά εκείνα και δυστυχώς και οι ηγεσίες εκείνες, οι οποίες θα μπορούσαν να πάρουν αντίστοιχες πρωτοβουλίες.
Δεν μπορώ να διανοηθώ, έχοντας ζήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε διαφορετικές φάσεις, σε διαφορετική πορεία, ότι σε περιόδους του Μιτεράν ή του Χέλμουτ Κολ ή του Ανδρέα Παπανδρέου ή του Φελίπε Γκονζάλες ή του Ζακ Ντελόρ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα υπήρχε η σημερινή αμηχανία που βλέπει κανείς στους ηγέτες της Ευρώπης, οι οποίοι, ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου συνεχίζει να επιμένει σε αυτό ακριβώς το θέμα, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, κάνουν πως δεν αντιλαμβάνονται, κάνουν πως δεν γνωρίζουν ότι η Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι εκείνη, που περιγράφει ότι ο βασικός πυλώνας για την οικοδόμηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η κοινοτική αλληλεγγύη, όχι μόνο στα πολιτικά όργανα αλλά και στα οικονομικά όργανα. Είναι η ίδια η Συνθήκη αυτή η οποία επιβάλλει την άμεση αλληλοβοήθεια των κρατών.
Η αλήθεια, όμως, είναι, κύριε Πρόεδρε –όπως γνωρίζετε πολύ καλά, γιατί παρακολουθούσατε εκ του σύνεγγυς αυτές τις διεργασίες- ότι η Γερμανία έχει βαρύτατες ευθύνες για το γεγονός ότι επεδίωξε και επέμενε να υπάρχει το σημερινό καθεστώς, όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα -λέει, πλήρης ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας- και κυρίως ήταν εκείνη η οποία αρνήθηκε αυτό στο οποίο αναφέρθηκε και ο Υπουργός προηγουμένως κ. Παπακωνσταντίνου, το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο το οποίο θα μπορούσε να αναλάβει τέτοιο ρόλο. Η Γερμανία ήταν εκείνη η οποία είχε τη βασική αντίδραση την εποχή εκείνη.
Το αποτέλεσμα είναι ότι σήμερα, που είναι ανάγκη για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την ίδια την Ευρωζώνη όχι μόνο να βρεθεί άμεσα ο μηχανισμός αυτός –και εγώ ρίχνω μια ιδέα, κύριε Υπουργέ- αλλά ας αναζητήσουμε τη λύση στο άρθρο 122 της Συνθήκης, εκεί που μπορεί με μια διευρυμένη διασταλτική ερμηνεία να δοθεί η δυνατότητα για να δημιουργηθεί η νομική βάση για τη δημοσιονομική υποστήριξη της χώρας μας.
Αυτή είναι μια απάντηση σε όσους επιμένουν σε αυτό που λέει η Γερμανία, ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα της σωτηρίας, ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλήθεια λένε σ’ αυτό-της άμεσης βοήθειας εννοώ- αλλά την ίδια στιγμή το άρθρο 122 προβλέπει ότι για έκτακτες περιπτώσεις και κυρίως για γεγονότα τα οποία θίγουν μια χώρα, την οικονομία μιας χώρας και τα οποία είναι εκτός ελέγχου της ίδιας της χώρας, όπως είναι στην προκειμένη περίπτωση, εκεί υπάρχει η δυνατότητα.
Βεβαίως, τότε ο νομοθέτης σε ευρωπαϊκό επίπεδο και στα Εθνικά Κοινοβούλια που συμφωνήσαμε τη Συνθήκη, μπορεί να προέβλεπε άλλο πράγμα, μπορεί να προέβλεπε πολέμους, μπορεί να προέβλεπε άλλα βίαια γεγονότα. Όμως, η οικονομία και η κοινωνία εξελίσσεται. Και πράγματι, σήμερα, οι κερδοσκοπικές επιθέσεις εναντίον του ευρώ και όχι της Ελλάδος, είναι γεγονότα που δεν μπορούν να ελεγχθούν, όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά από καμμία χώρα.
Γι’ αυτό ακριβώς υπάρχει η ανάγκη της μεγάλης και της πιο δυνατής και πιο καλής συνεργασίας όλων των πολιτικών δυνάμεων εδώ στην Ελλάδα, όλων των υγιών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας και ταυτόχρονα όλων εκείνων οι οποίοι πράγματι, μπορούν να δώσουν τη μάχη σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ούτως ώστε να προβάλουμε αυτή την αλήθεια, γιατί είναι μια καθαρή ευρωπαϊκή αλήθεια και δεν είναι καθόλου εθνική και ελληνική αλήθεια. Είναι μια ευρωπαϊκή αλήθεια, γιατί αφορά μια μεγάλη αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του μέλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Από κει και πέρα, βεβαίως η δική μας η χώρα, βεβαίως εμείς πρέπει να διορθώσουμε και να νοικοκυρέψουμε τα του οίκου μας. Με τα πιο αυστηρά μέτρα, τα πιο δίκαια μέτρα να προχωρήσουμε μπροστά, να διαμορφώσουμε τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις, ούτως ώστε να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να χρησιμοποιεί τις δικές μας παθογένειες, τις παθογένειες της ελληνικής οικονομίας των προηγούμενων χρόνων, του βάρους του παρελθόντος, ως ανασταλτικό παράγοντα για τις όποιες λύσεις μπορούν να ενισχύσουν το δικό μας μέλλον, αλλά και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Χρήστο Παπουτσή, Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ.
Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Γιώργος Καρατζαφέρης.

(SX)




(2FT)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Άκουσα με εξαιρετική προσοχή την ομιλία του αξιοτίμου κ. Παπουτσή. Και πρέπει να πω ότι δεν βρήκα κανένα ψεγάδι και κανένα σημείο διαφωνίας. Είναι αυτά τα οποία ανέπτυξε και η δική μας Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Νομίζω λοιπόν –δανειζόμενος το όνομά σας- ότι το μήνυμα που πρέπει να βγει προς τα έξω είναι «παπούτσι από τον τόπο σου κι ας είναι μπαλωμένο». Τουλάχιστον, ελληνικά προϊόντα.
Βεβαίως, πέρα από αυτό, υπάρχει αυτή η εικόνα, η κοινοβουλευτική, ότι ο Έλληνας όταν απειλείται είτε δια των στούκας είτε δια του οικονομικού πολέμου ο οποίος γίνεται εις βάρος της Ελλάδας, μπορεί να έχει συμπεριφορά που υπερβαίνει κομματικές σκοπιμότητες.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Γεώργιο Καρατζαφέρη, Πρόεδρο του ΛΑ.Ο.Σ..
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης έχει το λόγο για έξι λεπτά.


ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Πρώτα απ’ όλα θέλω να χαιρετίσω την παρουσία του αρμόδιου Υπουργού στη συζήτηση της επερώτησης του Κόμματος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Και αυτό το θεωρώ πραγματικά πολύ θετικό στοιχείο. Ελπίζω να μην είναι μόνο στα πλαίσια μιας προσέγγισης της κυβερνητικής παράταξης, σε μία δύσκολη συγκυρία στην οποία βρίσκεται, με τον Πρόεδρο και τα αξιόλογα στελέχη του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού.
Και θα ήθελα κι εγώ θέλω να τονίσω πως όλα τα Κόμματα της Αντιπολίτευσης ακολουθούν μία υπεύθυνη στάση, κάτι που για πολλά χρόνια δεν έχουμε δει στην Ελλάδα. Δεν το έχουμε δει από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όλα αυτά τα χρόνια, ακόμα και για νομοθετήματα που οφθαλμοφανώς θα έπρεπε να είχαν ψηφιστεί.
Για παράδειγμα -θέλω να πω στη Βουλή- η κυβερνώσα παράταξη ως Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν ψήφισε ούτε το νομοσχέδιο για την εγγύηση των καταθέσεων μέχρι 100.000 ευρώ. Και αυτό το λέω, διότι με τα περί προσφυγής της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σήμερα -όπως και χθες στο Χρηματιστήριο- στις τράπεζες γίνεται πολύ μεγάλη μάχη μεταξύ καταθετών και διευθυντών τραπεζών για το ποια θα είναι η πορεία της Ελλάδας μέσα στο ευρώ και τι θα γίνει με τις καταθέσεις τους.
Άρα, έχετε ένα πλεονέκτημα, έχετε μία σοβαρή Αντιπολίτευση, της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και των άλλων Κομμάτων, που σας στηρίζει προς τη σωστή κατεύθυνση. Δείξτε κι εσείς την ανάλογη σοβαρότητα!
Στο Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό θέλω να πω: Μην παραπλανάσθε από τη στάση της Κυβέρνησης. Και το λέω και με κάποια διάθεση ζηλοτυπίας. Εγκαταλείπετε τη φιλελεύθερη πολυκατοικία, για να συγκατοικήσετε στη νεοφιλελεύθερη πολυκατοικία μαζί με το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτό, όμως, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν το κάνει μόνο με εσάς. Το έκανε και στο παρελθόν, ίσως πριν έλθετε στη Βουλή. Το έκανε με το Στέφανο Μάνο και τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο. Τους αγκάλιασε, όμως, πολύ σφιχτά, μέχρι πνιγμού και τώρα είναι εκτός πολιτικού παιχνιδιού.
Κύριε Πρόεδρε, το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι πολιτικό. Κι έτσι πρέπει να το προσεγγίσουμε. Με διαχειριστικές λογικές της τελευταίας 30ετίας οδηγηθήκαμε εκεί που είμαστε. Κι αν για κάτι κατηγορώ το ΠΑ.ΣΟ.Κ., είναι γιατί κατέστρεψε –πραγματικά κατέστρεψε- με τη ρητορεία και την πολιτική του τη χαμένη 10ετία του ’80, που δημιουργήθηκαν τα τεράστια δημόσια χρέη, όχι μόνο την ελληνική οικονομία, αλλά και τη νοοτροπία των Ελλήνων.
Αναφέρθηκε και ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού στο τι παράγουμε σήμερα, ποια είναι η ανταγωνιστικότητα της χώρας. Τα έχουμε πει πολλές φορές στη Βουλή.
Το κατηγορώ, επίσης, ότι δεν κατάλαβε αυτή τη μεγάλη αλήθεια και ως Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν βοήθησε την τότε κυβέρνηση όταν διαπίστωσε ότι το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, που είναι το μεγάλο πρόβλημα σήμερα της Ελλάδος, είναι πολιτικό και ναρκοθέτησε την Αναθεώρηση του Συντάγματος. Και σήμερα η ίδια η Κυβέρνηση είναι περιορισμένη σε κινήσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τη χώρα να βγει από το οικονομικό αδιέξοδο κυρίως όσον αφορά την αναπτυξιακή προοπτική, κάτι που λείπει από την πολιτική της όλους αυτούς τους μήνες.
Κι έχει δίκιο για το Ταμείο ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Πώς στην Ελλάδα θα γίνει μία επένδυση, όταν υπάρχει αυτή η αρρώστια στο Δημόσιο, η γραφειοκρατία και η διαφθορά, όταν δεν αποδίδεται η δικαιοσύνη, όταν για να αποδοθεί η δικαιοσύνη χρειάζονται χρόνια, όταν για να γίνει μία επένδυση χρειάζονται έως και χίλιες διακόσιες, χίλιες πεντακόσιες υπογραφές, όταν για να ωριμάσει ένα έργο, ακόμα και δημόσιο, χρειάζεται 20ετία;
Αυτά σήμερα δεν μπορούν να αλλάξουν, διότι ναρκοθέτησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. την Αναθεώρηση του Συντάγματος, κάτι για το οποίο είχαν συμφωνήσει όλα τα Κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου, με συγκεκριμένες διατάξεις να αλλάξουμε συγκεκριμένα άρθρα του Συντάγματος.
Μάλιστα εμείς, ως πλειοψηφία τότε, είχαμε δεχθεί μία πρόταση της τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για νέο τρόπο σύνταξης προϋπολογισμού, κάτι στο οποίο είχα κι εγώ την ευκαιρία να αναφερθώ κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τον προϋπολογισμό και για πολλά άλλα θέματα που αφορούν τις επενδύσεις.
Εάν σε αυτή τη χώρα δεν δημιουργήσουμε νέο πλούτο, είμαστε καταδικασμένοι. Και αυτό είναι για το οποίο κατηγορείται η Κυβέρνηση. Το είπε και ο πρώτος επερωτών του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Η στάση της Κυβέρνησης να μεγεθύνει το πρόβλημα του παρελθόντος, να πει ότι η Ελλάδα είναι χώρα μειωμένης εθνικής κυριαρχίας, να πει ότι δεν υπάρχει τίποτα στο ταμείο, να πει ότι είναι πλασματικά τα στοιχεία τα οποία καταθέτουν, δήλωσε πρώτη την αδυναμία της χώρας μας απ’ όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα. Και βεβαίως, οι διεθνείς αγορές στράφηκαν εναντίον της Ελλάδος.
Γι’ αυτό η Πορτογαλία δανείζεται με δύο και τρεις μονάδες λιγότερο από εμάς. Και η Ιρλανδία το ίδιο. Και η Ισπανία το ίδιο. Γι’ αυτό τρέχουν οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο αξιότιμος κύριος Υπουργός που παρευρίσκεται σήμερα στην Αίθουσα και άλλα στελέχη και ο Πρωθυπουργός. Νομίζω, όμως, πως πηγαίνουν προς λάθος κατεύθυνση.
Μας διαφημίσατε το ταξίδι. Πήγατε στη Γερμανία. Υπογράψατε τις φρεγάτες. Μας διαφημίσατε το ταξίδι στην Αμερική. Πήγατε στην Αμερική. Συζητάτε κρυφά με την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών και την Υπουργό των Εξωτερικών για το θέμα των Σκοπίων. Τι πήρατε; Διότι οι δραματικοί τόνοι των συζητήσεων του Πρωθυπουργού στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δείχνουν ότι ήρθατε με άδεια χέρια.
Κι αν πάτε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τι άλλα μέτρα θα φέρετε; Αντέχει η ελληνική κοινωνία;
Φέρατε ένα νομοθέτημα. Το μόνο που δεχθήκατε ήταν αυτό που σας είπε ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, δηλαδή να δώσετε κίνητρα να έρθουν τα λεφτά που με τη δική σας πολιτική έφυγαν στο εξωτερικό, τα δέκα, δεκαπέντε δισεκατομμύρια ευρώ. Εσείς, όμως, βάζοντας την ηθική πάνω στην πολιτική, κατηγορούσατε τον κ. Αλογοσκούφη και τη Νέα Δημοκρατία ότι φέρνει τα χρήματα με κίνητρα σε ελληνικές τράπεζες από έκνομες δραστηριότητες.
Στην καλύτερη περίπτωση, λοιπόν, αυτό το οποίο εσείς σήμερα ζητάτε είναι να έρθουν τα χρήματα από φοροδιαφυγή. Είναι, όμως, κι άλλες έκνομες δραστηριότητες, όπως είναι το trafficking, η διακίνηση γυναικών, όπως είναι τα ναρκωτικά, όπως είναι η διαφθορά στο Δημόσιο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δεν μπορείτε, λοιπόν, να έχετε άλλη ρητορεία πριν, άλλη ρητορεία μετά.
Και πώς μπορεί να είστε αξιόπιστοι –και κλείνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε- όταν εσείς οι ίδιοι έχετε αυτή τη ρητορεία προεκλογικά; Θα σας διαβάσω δύο δηλώσεις και κλείνω με αυτό.
Γεώργιος Παπανδρέου. Ημερομηνία 30.9.2009. Τέσσερις μέρες, δηλαδή, πριν τις εκλογές. Κάποιοι πιστεύουν ότι το πρόβλημα θα λυθεί με πάγωμα μισθών και συντάξεων. Κάνουν μεγάλο λάθος. Η Νέα Δημοκρατία πρόσφατα πάγωσε τις αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους που έχουν πάνω από 1.700 ευρώ. Προφανώς αυτοί θεωρούν ότι ο δημόσιος υπάλληλος που παίρνει 1.700 ευρώ είναι πλούσιος. Αυτό είναι για εμάς δείγμα μιας άλλης φιλοσοφίας. Να παγώσουν τους μισθούς και τις συντάξεις; Αυτή είναι η ανάπτυξη της οικονομίας;
Και ο κ. Παπακωνσταντίνου, μία ημέρα πριν, 29.9.2009. Δεν έχει βγει ποτέ καμία οικονομία από την ύφεση, αφαιρώντας πόρους από την οικονομία, παγώνοντας τους μισθούς και αυξάνοντας τους φόρους. Είναι μία συνταγή καταστροφής.
Μιλάτε για τον εαυτό σας. Μόνο ως αυτοκριτική για την πολιτική σας πέντε μήνες μετά μπορεί να θεωρηθεί αυτή η δήλωση. Κι αν αυτό πιστεύατε τότε, σήμερα κάνετε λάθος πολιτική. Εάν μας κοροϊδεύατε τότε, ζητήστε συγνώμη σήμερα.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας κ. Μανώλη Κεφαλογιάννη.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αντώνης Σκυλλάκος για έξι λεπτά.

(PS)





(2SX)
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Παρά τις επιμέρους διαφορές, βλέπω σύμπλευση στα βασικά ζητήματα της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., της Νέας Δημοκρατίας και του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Σε ποια ζητήματα υπάρχει ενιαία αντίληψη και πολιτική από τα τρία Κόμματα;
Πρώτα, πώς τοποθετούνται για τις αιτίες της κρίσης. Παρακολουθούμε, το μεν ΠΑ.ΣΟ.Κ. λέει ότι η αιτία της κρίσης είναι η κακή διαχείριση από τη Νέα Δημοκρατία. Η Νέα Δημοκρατία φορτώνει ευθύνες στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., διότι τεχνητά αύξησε το δημόσιο χρέος και κυρίως τα ελλείμματα και αυτό προκάλεσε τις αντιδράσεις και τους κερδοσκόπους να πιέζουν με υψηλότερα επιτόκια. Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός παίρνει και στους μεν και στους δε. Και οι τρεις μαζί τα βάζουν με τη Γερμανία, τα βάζουν με τους κερδοσκόπους, τα χρηματοπιστωτικά συστήματα και οργανισμούς που βρίσκουν την ευκαιρία να ζητάνε υψηλότερα επιτόκια. Αυτά είναι τα αποτελέσματα.
Η κερδοσκοπία είναι αποτέλεσμα της κατάστασης που βρίσκεται η χώρα. Βρίσκουν ευκαιρία. Ποιά τράπεζα είτε αμερικάνικη, είτε γερμανική, είτε γαλλική δεν θα αρπάξει την ευκαιρία για να κερδοσκοπήσει και σε βάρος της Ελλάδας και σε βάρος της Πορτογαλίας και σε βάρος όλων των χωρών. Ο καθένας κοιτάει το συμφέρον του. Τι κρύβεται επιμελώς και από τα τρία Κόμματα; Ότι η οικονομική κρίση οφείλεται στο σύστημα, στο κοινωνικοοικονομικό σύστημα που ζούμε. Δεν είναι ζήτημα μόνο ελληνικό, αφορά ολόκληρη την Ευρώπη, αφορά τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Άρα λοιπόν, πρέπει να δούμε τη βαθύτερη αιτία. Θα έχουμε κρίσεις, είχαμε και στο παρελθόν και θα έχουμε και καινούργιες κρίσεις στο μέλλον. Άρα, η αιτία είναι το πώς λειτουργεί το κοινωνικό και οικονομικό σύστημα, ο καπιταλισμός. Και στη χώρα μας και διεθνώς. Τι συνέπειες έχει τώρα αυτό; Οι συνέπειες είναι στην κουβέντα μας να βλέπουμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος. Γι’ αυτό, όλοι η κουβέντα γίνεται και οι φραστικές επιθέσεις και μέσα στην Αίθουσα κατά της Γερμανίας ή κατά των Ηνωμένων Πολιτειών και δεν μπαίνουμε στην ουσία του ζητήματος. Απ’ αυτό προκύπτει και το ποια είναι η διέξοδος, από αυτά που είπα.
Εάν κάποιος αθωώνει το κοινωνικοοικονομικό σύστημα που ζούμε και λέει ότι ο μόνος δρόμος είναι αυτό το σύστημα, θα επιδιώξει λύσεις, οι οποίες αναπαράγουν αυτό το σύστημα. Θα φορτώσει τα βάρη στο λαό και την όποια ανάπτυξη θα την εναποθέσει στους επιχειρηματίες. Αυτό πράττει αυτή τη στιγμή η Κυβέρνηση. Όλα τα βάρη στο λαό. Και δεν είναι μόνο αυτά τα βάρη. Θα έχουμε και το Μάιο, μπορεί να έχουμε και νωρίτερα, θα έχουμε και στο μέλλον.
Όλες αυτές οι ανατροπές, όλα αυτά τα πακέτα και όλες οι διαρθρωτικές αλλαγές για τις οποίες γίνεται λόγος, έχουν προαποφασιστεί, όποιος ανατρέξει στα ντοκουμέντα της Λισαβόνας θα βρει ότι προθέσεις και σοσιαλιστών και δεξιών στην Ευρώπη είναι αυτά τα μέτρα, μόνο που τώρα, λόγω οικονομικής κρίσης, επιταχύνονται. Βαθαίνουν πιο γρήγορα. Είπε ο κύριος Πρωθυπουργός εδώ πέρα ότι είναι ευκαιρία να περάσουν μέτρα που θα τα πήγαιναν πιο μαλακά σε βάθος χρόνου.
Και ρωτάω, τι σχέση έχουν με τα Ταμεία της χώρας οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις; Θα εισπράξει περισσότερα χρήματα το κράτος από τις αλλαγές; Ευκαιρία είναι, να ανατρέψουμε το ασφαλιστικό, να ανατρέψουμε το εργασιακό, να περάσει το σύνολο της πολιτικής πιο γρήγορα, πιο αποφασιστικά. Κερδίζει περισσότερο ο επιχειρηματίας. Αυτός είναι ο στόχος. Και βεβαίως, να βρεθούν και χρήματα για να πληρώσουμε τα χρέη μας.
Όπου αποταθούμε για βοήθεια και όπου αποταθήκαμε για οικονομική βοήθεια ή οικονομική στήριξη ή πολιτική στήριξη, βάζουν όρους. Όρους: Γίνετε πιο σκληροί απέναντι στον ελληνικό λαό. Αυτό δεν ζήτησε η Μέρκελ; Αυτό δεν ζήτησε ο Σαρκοζί; Αυτό δεν ζητάει η Ευρωπαϊκή Ένωση; Αυτό δεν ζητάει ο Ομπάμα που τον επισκεφτήκαμε; Πέρα από τα ανταλλάγματα, γιατί υπάρχουν και ανταλλάγματα και οικονομικά ανταλλάγματα και εξοπλισμών κ.λπ. και ανταλλάγματα που ίσως αφορούν τα εθνικά μας θέματα. Και οι πέρα του Ατλαντικού σύμμαχοί μας και στην Ευρώπη πιέζουν την Ελλάδα να προσαρμοστεί ακόμη περισσότερο στη λογική της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας. Κάνατε το πρώτο βήμα. Τα σκληρά μέτρα σε βάρος του λαού, για να μειωθεί το κόστος.
Το δεύτερο είναι, πέρα από τα άλλα πακέτα, που θα έρθουν εις βάρος των εργαζομένων, η αναπτυξιακή σας πολιτική. Γι’ αυτό θα υπάρχουν χρήματα στο όνομα της ανάπτυξης για τους επιχειρηματίες τους μεγάλους. Θα υπάρχει και νόμος για τα κίνητρα, πιστεύω. Ήδη, με το φορολογικό, κατεβάζετε το φόρο στο 20% για τους επιχειρηματίες από το 25%.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Μία κουβέντα για την αγροτική πολιτική, γιατί έγινε λόγος. Δεν αρκεί να περιγράφουμε, όπως άκουσα, ποια είναι η κατάσταση στην αγροτιά, ότι ξεκληρίζονται οι αγρότες. Θα πρέπει να λέμε σε αυτήν την Αίθουσα την αλήθεια, ότι υπάρχει μία Κοινή Αγροτική Πολιτική, η οποία καταστρέφει τους αγρότες και βοηθάει τους εμποροβιομήχανους. Αυτή είναι η Κοινή Αγροτική Πολιτική και όχι μόνο κουβέντες και ρητορικά σχήματα για την κακή Ευρώπη. Αν είναι κακή η Ευρώπη, όσοι το υποστηρίζουν αυτό να πάνε στη λογική της εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δραχμή, ανάπτυξη, όπως την καταλαβαίνουμε εμείς, προς φιλολαϊκή κατεύθυνση κ.λπ..
Πρέπει, λοιπόν, καταλήγοντας να πω ότι η «συνεννόηση» και η κοινή κατεύθυνση των τριών μεγάλων Κομμάτων στρέφεται κατά των λαϊκών συμφερόντων. Εμείς θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να εμποδίσουμε την εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Δυστυχώς, δίπλα στην Κυβέρνηση στέκονται οι ηγεσίες συνδικαλιστικών οργανώσεων που παρεμποδίζουν την ανάπτυξη ενός κινήματος, ώστε να μπορέσει να βάλει φραγμό. Όμως, θα το πληρώσει και η σημερινή Κυβέρνηση. Αυτό πιστεύουμε, όπως και όλα τα Κόμματα που κινούνται στην ίδια κατεύθυνση.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αντώνιο Σκυλλάκο.
Πριν εισέλθουμε στο στάδιο των δευτερολογιών, με πρώτο ομιλητή τον κ. Αϊβαλιώτη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην Έκθεση της Αίθουσας Ελευθερίου Βενιζέλου και ενημερώθηκαν για την ιστορία του κτιρίου του Κοινοβουλίου και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της Βουλής σαράντα δύο μαθητές και μαθήτριες και δύο εκπαιδευτικοί από το 2ο Γενικό Λύκειο Πτολεμαΐδας Κοζάνης, το Γ΄ τμήμα.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες)
Ο κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης έχει το λόγο για πέντε λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Δυσκολεύομαι να αντιληφθώ την κριτική του Κ.Κ.Ε. προς τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. Νομίζω ότι προσπαθεί να βγάλει από τη μύγα ξύγκι. Δεν θα σχολιάσω τίποτα απ’ αυτά που είπε ο αγαπητός συνάδελφος. Τώρα, μιλάω από τα Έδρανα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κάποιες φορές τοποθετούμε από τα Έδρανα της Νέας Δημοκρατίας και το κάνω αυτό, όχι μόνο επειδή το ΠΑ.ΣΟ.Κ. λείπει, αλλά και επειδή είναι γνωστό ότι καλύπτουμε το χώρο από την δεξιά μέχρι τις παρυφές της δημοκρατικής αριστεράς. Έτσι και αλλιώς, ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός δεν είναι ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, είναι μπροστά.
Μιλήσατε, κύριε Υπουργέ, για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και κάνατε την παρομοίωση με το πιστόλι πάνω στο τραπέζι. Σωστά; Να πείτε στην κυρία Μέρκελ ότι υπάρχει μία γνωστή ελληνική ταινία η οποία λέγεται «Οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω». Θα καταλάβει αυτήν τη γλώσσα η κυρία Μέρκελ, θα καταλάβει. Πείτε της τον τίτλο και θα καταλάβει τι εννοούμε.
Αυτό που περιμένει ένας λαός από την κυβέρνησή του είναι να προασπίζει τη χώρα, όταν δέχεται τις επιθέσεις και να κάνει χρήση όλων των δυνατοτήτων που έχει. Μπορεί πραγματικά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να ισχυριστεί ότι έκανε κάτι τέτοιο; Εδώ, επί έξι μήνες είμαστε σε ένα ρινγκ και μας γρονθοκοπούν ακόμα και μαθητευόμενοι μποξέρ. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Είμαστε, όμως, μία χώρα η οποία δεν είναι τυχαία. Επιτρέψτε μου να σας πω, μιας και μιλάγαμε με όρους μποξ, ότι είμαστε μία χώρα η οποία είναι βαρέων βαρών. Είναι μία χώρα η οποία έχει μεγάλη γεωστρατηγική αξία, έχει άφθονους φυσικούς πόρους μεταξύ των οποίων και πολύ πετρέλαιο στον πάτο του Αιγαίου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Είμαστε ανάμεσα στις τριάντα πλουσιότερες χώρες του κόσμου από πλευράς εισοδήματος, αυτό λέει η μελέτη του ΟΟΣΑ. Άρα σημαίνει ότι έχουμε ενδιαφέρον για τις χώρες που πουλάνε προϊόντα κάθε είδους, έχουμε βαριά και πανάκριβα εξοπλισμένες Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά περιέργως δεχόμαστε γροθιές από πολιτικούς «νάνους», όπως είναι και δεν έχουν αντανακλαστικά συντεχνιακά, κύριε Υπουργέ, και τρίτης κατηγορίας ευρωυπάλληλοι που έρχονται στην Ελλάδα και μας κάνουν τους ελεγκτές ή κάποιοι άλλοι ανεκδιήγητοι που κάνουν τους παράγοντες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
(AS)


(PS)
Άρα, δίκαια ο ελληνικός λαός αισθάνεται πικραμένος, γιατί κρίνει ότι δεν είχε την υπεράσπιση από την Κυβέρνηση, την οποία όφειλε να έχει. Και όχι μόνο αυτό, αισθάνεται βαθιά αδικημένος από τα αντιλαϊκά, άγρια και άδικα φορολογικά μέτρα, τα οποία δεν έχουν τελειωμό.
Ακούμε τώρα ότι θα μπούνε οι ταμειακές και στις λαϊκές. Πίσω από κάθε ταμειακή, κύριε Υπουργέ, πρέπει να βάλετε έναν εφοριακό. Δεν γίνεται αλλιώς. Αν βάλετε ταμειακές παντού, θα πρέπει να βάλετε τόσους εφοριακούς, για να γίνεται ο έλεγχος.
Με τα άγρια αυτά φορολογικά μέτρα είναι σαν κατεβαίνουμε επί έξι συνεχείς μήνες μία σκάλα η οποία οδηγεί σε ακόμη πιο σκοτεινά υπόγεια. Διεθνείς μας συμμαχίες δοκιμάζονται, στρατηγικές μας επιλογές τίθενται σε δοκιμασία επίσης και ποιος μπορεί να αρνηθεί πως οι συμπολίτες μας συχνά απορούν για το ρόλο που έχει παίξει το ευρώ.
Άρα, λοιπόν, έχουμε διάψευση ελπίδων, που τόσο επιμελώς καλλιέργησαν οι «ευρωλάγνοι» επί χρόνια. Μας λένε ευρωσκεπτικιστές και εμείς λέμε ότι είμαστε ευρωευαίσθητοι σε αντιδιαστολή με τους ευρωαναίσθητους προφανώς.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν προσφέρει τελικά, όχι την προστασία των συνόρων, αλλά ούτε καν την προστασία των πορτοφολιών μας από τους κερδοσκόπους, τους ξεσαλωμένους κερδοσκόπους.
Έχω θητεύσει για χρόνια δίπλα στο Γιάννη Μαρίνο όταν ήταν Ευρωβουλευτής. Από τον κ. Γιάννη Μαρίνο λοιπόν –είχα την τιμή να είμαι συνεργάτης του και διδάχθηκα πολλά δίπλα του- ένα από τα βασικά πράγματα που άκουγα πάντα ήταν να λέει ότι το ζήτημα της οικονομίας είναι εθνικό θέμα. Δεν χωρούν διαχωρισμοί στο ζήτημα της οικονομίας. Είχε απόλυτο δίκιο.
Θυμάμαι τον αγώνα που έδινε ο τότε υπουργός Οικονομίας, την παραμονή όταν ήταν να μπούμε στο ευρώ στις συνεδριάσεις της Ευρωβουλής, το κλίμα που αντιμετώπιζε και το πόσο του συμπαραστάθηκαν τότε η Ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και όλοι οι κοινοτικοί παράγοντες εκείνη την εποχή –επειδή σήμερα κάνουν τους ανυποψίαστους- ήξεραν ότι μπαίναμε στην ΟΝΕ και στο ευρώ με πολιτική απόφαση. Σήμερα δηλαδή κάνουν τους έκπληκτους με τα στατιστικά στοιχεία, ενώ ήξεραν ότι μπαίναμε με αυτά τα στατιστικά στοιχεία. Και στις Βρυξέλλες το ήξεραν και στο Βερολίνο.
Για το λόγο, λοιπόν, αυτό είμαστε μια χώρα οργής και απόγνωσης, όπως γράφει ο κ. Δελαστίκ στο ΕΘΝΟΣ και θα το καταθέσω αυτό. Είμαστε μια χώρα, λοιπόν, οργής και απόγνωσης, γιατί οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης φοράνε «μάσκες», όπως πολύ σωστά λέει. Από την άλλη πλευρά κάνουμε και την αυτοκριτική μας φυσικά και η κ. Μέρκελ και οι λοιποί. Βέβαια δεν έχουν δικαίωμα να μας ασκούν κριτική, γιατί ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Είμαστε οι παραγγέλλοντες και «πλερώνοντες» και μάλιστα «πλερώνουμε» και πολύ ακριβά την κ. Μέρκελ και όλους τους υπόλοιπους, γιατί αγοράζουμε τα πάντα. Άρα, ο πελάτης έχει πάντα δίκιο και έτσι πριν αρχίσετε να βγάζετε τα μάτια σας με τη Νέα Δημοκρατία και να αυτοπυροβολείστε στα πόδια, οι μεν με την απογραφή οι δε με την καταγραφή, θα έπρεπε να είχατε ξεκαθαρίσει γιατί εξήντα χιλιάδες νεκροί παίρνουν συντάξεις και ΕΚΑΣ. Αυτό γράφει το δημοσίευμα και είναι μελέτη του κ. Λοβέρδου. Επίσης θα την καταθέσω.
Επιπρόσθετα θα έπρεπε να είχαμε ξεκαθαρίσει γιατί υπάρχουν αυτές οι απίστευτες κρατικές δαπάνες. Είναι δυνατόν να υπάρχει υπουργικό αυτοκίνητο το οποίο να αλλάζει λάστιχα και να πληρώνει ο κυρίαρχος λαός 8.000 ευρώ; Προσέξτε, όχι 800 ευρώ, 8.000 ευρώ για λάστιχα σε κρατικό αυτοκίνητο που κυκλοφορεί Υπουργός. Εδώ έχω την απάντηση του κ. Βούγια. Και χρησιμοποιεί λέει πρατήριο καυσίμων της Αστυνομίας 3.899 λίτρα αμόλυβδης βενζίνης. Θα καταθέσω την απάντηση του κ. Βούγια σε ερώτηση που έκανα στη Βουλή.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Ο πολίτης πιστεύει ότι ο κόσμος πρέπει να νοικοκυρεύεται, να σταματάνε οι σπατάλες, όπως παραδείγματος χάρη το να κοστίζει ένα χιλιόμετρο αυτοκινητοδρόμου στην Ελλάδα οκτώ φορές περισσότερο από όσο στοιχίζει στη Γερμανία. Δεν μπορούμε, όμως, να έχουμε φοβικά σύνδρομα. Είδατε εσείς την Ιρλανδία ή την κατεστραμμένη Ισλανδία να έχουν τέτοια χάλια διεθνώς και τέτοια εικόνα; Διερωτηθήκατε γιατί αυτός ο ορυμαγδός είναι τόσο έντονος στην περίπτωση της Ελλάδας; Μήπως κάποιοι έχουν καλά γραφεία δημοσίων σχέσεων και η Ελλάδα επί χρόνια ακούει για τα περίφημα κρυφά κονδύλια, τα οποία δεν χρησιμοποιούνται ποτέ για τις δημόσιες σχέσεις της Ελλάδας;
Οι Έλληνες, κύριε Υπουργέ, το ξέρετε ότι είναι περήφανος λαός και δεν μπορεί να δέχονται προσβολές. Η Ελλάδα δεν επαιτεί, η Ελλάδα μπορεί και απαιτεί.
Ευχαριστώ πολύ.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κ. Αϊβαλιώτη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω προς το Σώμα ότι τη Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010 και ώρα 18.00’ θα διεξαχθεί συζήτηση προ Ημερησίας Διατάξεως με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξη Τσίπρα σε επίπεδο Αρχηγών κομμάτων, με θέμα το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που κατέθεσε η Ελληνική Κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΛΑΟΣ κ. Κυριάκος Βελόπουλος, έχει το λόγο για τρία λεπτά.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Να ξεκινήσω, κύριε Υπουργέ, με το χθεσινό δημοσίευμα των Financial Times ενός κορυφαίου Βρετανού αναλυτή, τον ξέρετε φαντάζομαι, γιατί είστε γνώστης των αντικειμένων του κ. Σάμιουελ Μπρίταν, ο οποίος είναι και σερ, δεν έχει απλό όνομα. Ακούστε τι λέει για τους Έλληνες: «Οι Έλληνες δεν χρειάζεται να κάνουν αυτά που τους λένε οι Γερμανοί. Αντιστάθηκαν στους Γερμανούς στο παρελθόν και μπορούν να το κάνουν και τώρα. Αν η Ελλάδα αφήσει την Ευρωζώνη, αυτό που θα συμβεί είναι ότι στην αρχή θα πρέπει να πληρώσει πολύ υψηλά επιτόκια στις παγκόσμιες αγορές μέχρι να σταθεροποιηθεί το νόμισμά της. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν πρώτα-πρώτα οι Γερμανοί, οι οποίοι θα υποστούν και τις δικές τους συνέπειες».
Άρα, λοιπόν, το φοβικό σύνδρομο που μας διακατέχει, δυστυχώς, όχι την Κυβέρνηση αλλά και τον ελληνικό λαό, ο φόβος δηλαδή ότι θα φάμε σφαλιάρα και πάλι, ο φόβος ότι εν πάση περιπτώσει ότι θα μας στριμώξουν πρέπει να σταματήσει. Κα το λέω αυτό γιατί έχετε απόλυτο δίκιο σε αυτό που είπατε, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δυσκολία στο να αντιληφθεί ότι χρειάζεται ένα δικό της νομισματικό ταμείο. Για να γίνει αυτό βέβαια –και εδώ συμφωνώ μαζί σας- χρειάζονται δύο ή τρία χρόνια. Αυτό, όμως, που δεν είπατε είναι το εξής και είναι αναπόφευκτα πραγματικότητα: Επειδή χαμογελάσατε με αυτό, κύριε Υπουργέ, θέλω να με ακούσετε για το σενάριο της LIBERATION. Στο σενάριο της LIBERATION, κύριε Υπουργέ, σας δίνεται διέξοδος ώστε αφού η Γαλλία, η Γερμανία, η Αμερική, τα ξένα funds κερδοσκοπούν και εκβιάζουν την Ελλάδα –αυτή είναι η αλήθεια- εγώ σας ρωτώ: Δεν κερδοσκοπούν τα ξένα funds, κύριε Υπουργέ; Δεν εκβιάζουν την Ελλάδα, ναι ή όχι; Η αλήθεια είναι ότι αυτό συμβαίνει. Ήρθε, λοιπόν, η ώρα ο εκβιαζόμενος να γίνει εκβιαστής. Να τους εκβιάσουμε εμείς. Η LIBERATION μας έδειξε το δρόμο. Μπορείτε να κάνετε μερικές εκβιαστικές κινήσεις, ώστε να τους δώσετε να καταλάβουν ότι δεν φοβόμαστε. Η λύση είναι αυτή που σας είπα και το λέει η LIBERATION. Τι λέει; Απλά λέει για την Κίνα, για τα ομόλογα, να τα πουλήσουμε, να βγάλουμε κέρδος και εμείς. Αφού κερδοσκοπούν εις βάρος μας, μπορούμε και εμείς να κερδοσκοπήσουμε.
Επίσης το λαϊκό ομόλογο όπως το είπα εγώ μπορεί να γίνει, κύριε Υπουργέ. Μπορούμε να αναγκάσουμε τους πλουσίους με ένα χρηματικό πλαφόν και να μην έχουμε πρόβλημα με τις ελληνικές τράπεζες. Πέντε εκατομμύρια ευρώ, δέκα εκατομμύρια ευρώ; Ομόλογο για τους πλουσίους. Να το αγοράσουμε και θα σας φύγει και ο πόνος, γιατί πιστεύουμε ότι το βάρος είναι τεράστιο. Είστε από τους λίγους Υπουργούς, ο οποίος νυχθημερόν τρέχει για να μαζέψει τα ασυμμάζευτα και αυτό είναι προς τιμήν σας.
Ακούστε, όμως συγκεκριμένες προτάσεις που σας κάνουμε. Δεν λέω για την οικοδομή. Τα πετρέλαια και τα ορυκτά είναι ένας μύθος κατά άλλους. Κατά καθηγητές πανεπιστημίων, όπως ο Φώσκολος, ο Ζελελίδης, ο Παπαγεωργίου, ο κ. Πεπονής, είναι μία πραγματικότητα. Ας κοιτάξουμε, λοιπόν, να κάνουμε στρατηγική συμμαχία ή συμφωνία με κάποιους συγκεκριμένους για να κάνουμε το αυτονόητο, να κερδίσουμε αυτό που υπάρχει και δεν κερδίζουμε.
Θα πω και το εξής για την Ευρωπαϊκή Ένωση: Θέλετε την αλήθεια, κύριε Υπουργέ; Έχετε δει στον κόσμο εσείς πολιτική ένωση χωρίς επιβολή; Η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι ένας οργανισμός ο οποίος έχει χώρες με διαφορετικά αντικρουόμενα συμφέροντα, δεν έχει το δικό της στρατό για να επιβάλλει την πολιτική της βούληση, δεν έχει ενιαία νομισματική πολιτική, σοβαρής στηρίξεως κάποιων περιφερειών-χωρών. Μην περιμένετε λοιπόν Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν μπορεί να λειτουργήσει το σύστημα έτσι.
Άρα, λοιπόν, μαθηματικά και με βάση τη λογική οδηγούμεθα στη σκέψη ότι μπορεί να διαλυθεί –το τονίζω αυτό- η Ευρωπαϊκή Ένωση, να αποσυντεθεί. Αυτή είναι μία πραγματικότητα. Χρειάζονται ριζοσπαστικές αλλαγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Χωρίς στρατό, χωρίς πολιτική βούληση και κυρίως χωρίς στρατηγική δεν μπορεί να υπάρχει Ευρώπη.
Επειδή με πιέζει και ο χρόνος θα αναφέρω και αυτό που είπε ο κύριος συνάδελφος ο κ. Αϊβαλιώτης: Είμαστε πελάτες, κύριε Υπουργέ. Κάτι Λέοπαρντ, κάτι Siemens, κάτι Χόχτιφ, κάτι δρόμοι. Είμαστε πελάτες των κυρίων και ο πελάτης έχει δίκιο. Πληρώνω, έστω και με δανεικά δικά σου και σου δίνω και τόκο, αλλά σου δίνω και σου επιστρέφω και παραπάνω. Αυτό το αναφέρω για τη Γερμανία.
Θα σας πω και ένα απλό παράδειγμα, για να καταλάβετε πώς χάνουμε χρήματα: Μόνο σε γαλακτοκομικά προϊόντα και σε κρέας η Ελλάδα δαπανά 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ σε εξαγωγή συναλλάγματος για να κάνει εισαγωγή από Βέλγιο, Ολλανδία, Δανία. Πεντέμισι δισεκατομμύρια ευρώ επί είκοσι χρόνια είναι 120 δισεκατομμύρια ευρώ. Μην λέμε, λοιπόν, ότι η Ελλάδα κέρδισε από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα έχει χάσει κιόλας, κύριε Υπουργέ. Έχει πεθάνει η κτηνοτροφική και η αγροτική παραγωγή και εμείς κάνουμε εισαγωγές.
Αυτή είναι η αλήθεια και κλείνω, λέγοντας το εξής και θέλω μια απάντηση: Στα 25 δισεκατομμύρια ευρώ που θα πάρει η Ελλάδα, κύριε Υπουργέ, πόσα θα μπουν στα ταμεία μας και πόσα θα φύγουν σε τόκους; Είναι σημαντικό να το ακούσει ο ελληνικός λαός. Θέλουμε να πάρουμε 25 δισεκατομμύρια ευρώ. Πόσα θα μείνουν στα ταμεία του Υπουργείου σας; Εδώ πρέπει να καταλάβει ο Έλληνας ότι τα περισσότερα χρήματα δίδονται σε τόκους, στους τοκογλύφους που έχουν πιει το αίμα της Ελλάδας, είτε ξένα funds, είτε μεγαλοτράπεζες.
(PE)











(2AS)
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και θα σας ξαναπώ για ακόμη μία φορά ότι εμείς, ως Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, μαζί με τον Πρόεδρό μας είμαστε, κύριε Υπουργέ, οπαδοί της γροθιάς. Ενωμένοι ως Έλληνες μπορούμε να κερδίσουμε. Δεν είμαστε οπαδοί του δακτύλου. Το δάκτυλο είναι αδύναμο, η γροθιά όμως είναι δυνατή.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθοδόξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κ. Βελόπουλο.
Κύριε Ροντούλη, πριν σας δώσω το λόγο, θέλω ως έμπειρος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος να καταπλήξετε για το χρόνο –τρίλεπτο- και σαν Θεσσαλός lupus που είστε, να απευθύνεστε στο Προεδρείο και όχι στο πρόσωπο του Υπουργού, για να θυμόμαστε πώς λειτουργεί και ο Κανονισμός της Βουλής.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μάλιστα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Ροντούλη, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Θα ήθελα, κύριε Πρόεδρε, να θέσω το ζήτημα του κατοχικού δανείου της Γερμανίας, το οποίο είναι κάτι το διαφορετικό από το ζήτημα των αποζημιώσεων που χρωστά η Γερμανία. Θα ήθελα, λοιπόν, να μείνω μόνο στα του κατοχικού δανείου και να πω ότι το 1995 ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ο πρώτος Έλληνας Πρωθυπουργός που έθεσε επισήμως στη Γερμανία το ζήτημα της επιστροφής του κατοχικού δανείου. Μιλάμε για ένα ποσό περίπου –δεν μπορώ να είμαι ακριβής- 16.000.000.000 έως 18.000.000.000 ευρώ.
Συνεπώς, το ζήτημα αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, αφ’ ης στιγμής ετέθη με επίσημη ρηματική διακοίνωση από το 1995 εκ μέρους της Ελληνικής Πολιτείας. Ίσως, δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να τεθεί μετ’ επιτάσεως το ζήτημα αυτό, όταν υπάρχει αυτή η ένταση σε επίπεδο κοινής γνώμης μεταξύ των δύο χωρών, αλλά επ’ ουδενί δεν μπορούμε να απεμπολήσουμε το δικαίωμα της επιστροφής του κατοχικού δανείου.
Θα πρέπει να τονίσουμε δύο πράγματα. Το ζήτημα της επιστροφής του κατοχικού δανείου μπορεί να λάβει τη μορφή συμψηφισμού, εάν η ετέρα πλευρά δεν επιθυμεί να αποδώσει άμεσα ζεστό χρήμα. Πώς μπορεί να γίνει αυτός ο συμψηφισμός; Μπορεί να γίνει, εάν αναλάβει η γερμανική πλευρά την υποχρέωση να δημιουργηθούν ή να εκσυγχρονιστούν κάποιες υποδομές στη χώρα μας, να χαριστεί ή να διαγραφεί μέρος του δημοσίου χρέους της χώρας προς τη Γερμανία -κάτι που θα είναι μάννα εξ ουρανού- ή και να χρηματοδοτηθεί από τη Γερμανία τμήμα των εξοπλισμών της Ελλάδος. Έτσι θα μπορούσε να λειτουργήσει συμψηφιστικά.
Όμως, κύριε Υπουργέ, θεωρώ ότι θα πρέπει να θέτουμε το ζήτημα αυτό, με τον τόνο που θα πρέπει να το θέτουμε, και για διπλωματικούς λόγους. Μπορεί η ελληνική πλευρά να το χρησιμοποιήσει ως άξονα, επί του οποίου θα επισορροπήσουν οι ελληνογερμανικές σχέσεις. Εάν θέλετε, θα είναι ένας μοχλός γεωπολιτικής πίεσης της Ελλάδας, προκειμένου η μικρή Ελλάδα, ο μικρός εταίρος, να μην συνεχίζει να «τρώει» κλωτσιές από το μεγάλο γίγαντα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, θα καταθέσω στα Πρακτικά την επιστολή που έλαβε ένας Έλληνας συμπατριώτης μας, ονόματι Αστέριος Καραγιάννης, όταν από το 1976 ζητούσε αποζημιώσεις από το γερμανικό δημόσιο. Αναγιγνώσκω με την ανοχή σας, κύριε Πρόεδρε, μόνο μία παράγραφο και θα καταθέσω την επιστολή στα Πρακτικά. Του απαντούν οι Γερμανοί για το ζήτημα των αποζημιώσεων ότι «ισχύει το άρθρο 5 παράγραφος 2 της Συμβάσεως του Λονδίνου της 27ης Φεβρουαρίου 1953 περί γερμανικών οφειλών στο εξωτερικό, στην οποία Σύμβαση προσχώρησε και η Ελλάδα και, σύμφωνα με την οποία, η εξέταση όλων των απαιτήσεων που πηγάζουν από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έχει προς το παρόν αναβληθεί». Άρα, αναγνωρίζει και η Γερμανία εδώ, το γερμανικό δημόσιο, ότι αναβλήθηκαν μεν, αλλά είναι εν ισχύ οι γερμανικές αποζημιώσεις που πρέπει να δοθούν στην Ελληνική Πολιτεία. Την καταθέτω στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αστέριος Ροντούλης καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα επιστολή, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστώ, κύριε Ροντούλη. Και επειδή έχετε ολίγον χιούμορ στη σοβαρότητα της κατάστασης, θα πω ότι μπορείτε να πάτε και στον Βασιλέα Όθωνα, να φθάσετε στους Βόζεμπεργκ και στη Φρειδερίκη και θα βρεθεί άκρη και σ’ αυτό.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού στο Νομό Μαγνησίας, ο κ. Παύλος Μαρκάκης, για τρία λεπτά.
ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΡΚΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Παρακολουθήσαμε την ομιλία του Υπουργού Οικονομικών και τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει το οικονομικό θέμα της Ελλάδας, προσπαθώντας να βγάλει τη χώρα μας απ’ αυτήν την κρίση. Είπε στην ομιλία του ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι το θέμα της αξιοπιστίας.
Κύριε Υπουργέ, επειδή το θέμα της αξιοπιστίας δεν είναι ένα οικονομικό μέγεθος, πιστεύω ότι τα μέτρα που πήρατε, που θα πάρετε ή εν πάση περιπτώσει οι διαβεβαιώσεις που δώσατε στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι επαρκείς. Άρα, λοιπόν, στο θέμα της αξιοπιστίας πρέπει να βάλετε ένα χρονικό ορίζοντα. Δεν μπορούμε να παίρνουμε συνέχεια μέτρα, για να πείσουμε τους Ευρωπαίους για την αξιοπιστία μας. Κάποτε πρέπει να τελειώσει αυτό.
Επειδή η επερώτησή μας έχει και μία άλλη διάσταση, αυτή της εξωτερικής πολιτικής, για την οποία βέβαια δεν είστε αρμόδιος να απαντήσετε, θα ήθελα όμως την άποψη και τη γνώμη σας ως κορυφαίου πολιτικού παράγοντα για το τι επιπτώσεις έχει η δυσμενής οικονομική θέση της Ελλάδος στα εθνικά θέματα, διότι καμία φορά παίρνουμε απαντήσεις από τους αρμόδιους Υπουργούς, τους Υπουργούς Εθνικής Οικονομίας, και οι απαντήσεις είναι «στημένες», στυλιζαρισμένες και καμιά φορά δεν λένε και την αλήθεια. Θέλουμε να μας πείτε τη γνώμη σας, εάν οι δυσκολίες της οικονομικής κατάστασης της χώρας επηρεάζουν τα εθνικά μας θέματα. Διότι μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά δεν είδαμε και κανένα όφελος όσον αφορά τη φύλαξη των συνόρων μας. Όλο το μεγάλο θαλάσσιο μέτωπο της Ελλάδας είναι ένα ξέφραγο αμπέλι. Δεν είδαμε την Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε να μπορεί να εγγυηθεί ούτε να διαφυλάττει τα σύνορα.
Έχουμε το πρόβλημα με τα Σκόπια. Θέλουν, ντε και καλά, να βάλουν το κρατίδιο αυτό στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ας σεβαστούν την άποψη της Ελλάδος. Δεν πιστεύω, βέβαια, ότι θα προσχωρήσετε στην άποψή μας, ότι δεν δεχόμαστε διπλή ονομασία, αλλά πρέπει να δούμε με ποιες προϋποθέσεις θα μπει αυτή η χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εάν μπορεί να μπει.
Έχουμε την προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να βάλει την Τουρκία ως κράτος-μέλος. Δεν είναι δυνατόν, όμως, μια Τουρκία που δεν τηρεί τις υποχρεώσεις της έναντι της Κύπρου, της Συνθήκης που έχει υπογράψει να μην μπορούν να επαναπατρίζονται οι λαθρομετανάστες, να θέλει να μπει, στα σοβαρά, στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Θέλουμε, λοιπόν, αυτές τις διαβεβαιώσεις να τις ακούσουμε από το στόμα σας και να μας πείσετε ότι δεν έχουμε χάσει τόσο μεγάλο τμήμα της εθνικής μας ανεξαρτησίας, ώστε να μη μπορούμε να υπερασπιστούμε στοιχειωδώς τα εθνικά μας συμφέροντα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Μπράβο, κύριε Μαρκάκη!
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού στο Νομό Αχαΐας, ο κ. Αλέξανδρος Χρυσανθακόπουλος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ειλικρινά όταν βλέπουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής μόνο γι’ αυτήν την χρονιά να κόβουν φθηνό χαρτί, στο οποίο δίνουν αξία ονομαστική και αριθμητική, σε επίπεδο τρισεκατομμυρίων δολαρίων ή ευρώ, σκέφτομαι, αλήθεια, αυτή η χώρα δεν είναι χρεοκοπημένη; Δηλαδή, εάν αυτήν τη στιγμή δούμε τον ισολογισμό των ΗΠΑ, ποιος είναι και πώς αυτή η χώρα δικαιούται να υπάρχει ακόμα στις διεθνείς συναλλαγές, θα δούμε ότι είναι η στρατιωτική και η πολιτική της ισχύ τέτοια που δεν διανοείται κανένας εταίρος να αμφισβητήσει την ύπαρξη αυτής της χώρας, αν και ανά πάσα στιγμή μπορεί να πει ότι το δολάριο δεν έχει καμία αξία και εκεί να μείνει με μερικές εκατοντάδες χιλιάδες τσουβάλια χαρτιά στα χέρια άνευ αξίας. Τα 2.000.000.000.000 δολάρια που έχει η Κίνα στα χέρια της θα μπορούσαν να μην έχουν καμία αξία. Σκεφθείτε, 2.000.000.000.000 δολάρια!
(ML)











(2PE)
Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, ότι μπροστά μας υπάρχει και πολύ θέατρο. Ποια είναι η διαφορά; Ότι εμείς είμαστε μία μικρή χώρα που δεν έχει την πολιτική ισχύ να επιβάλλει τους δικούς της κανόνες. Για να βρεθεί η χώρα μας σε αυτή την κατάσταση κάποιοι έχουν κερδίσει. Τα χρήματα υπήρχαν. Τα χρήματα υπάρχουν. Λογιστικά έχουν αφαιρεθεί από τις τσέπες των νεόπτωχων Ελλήνων και πολλά είναι χρεόγραφα απέναντι σε αυτούς που φρόντισαν, με όποιο επιτόκιο επιθυμούσαν να μας πουν «τόσα χρωστάτε», γιατί ανά πάσα στιγμή ανεβάζουν το επιτόκιο όπου θέλουν. Είναι η παγκόσμια οικονομική δικτατορία η οποία εφαρμόζεται.
Άρα, κατ’ αρχήν το θέμα είναι πολιτικό. Κατ’ αρχήν, λοιπόν, πρέπει να αξιολογήσουμε εάν η Γερμανία, με τα καμώματά της, που έχει όριο επιρροής προς τα Βαλκάνια την Σλοβενία, την Σλοβακία, και την Κροατία, αλλά πιο κάτω έχει φύγει από την Αλβανία και από την Βουλγαρία που θεωρούνται Αμερικανικής επιρροής, μπορεί να λειτουργεί απέναντί μας σαν η παλαιά αποικιακή χώρα, οι αποικιοκράτες, οι οποίοι καθόριζαν τους κανόνες. Ποια είναι η Γερμανία; Η σημαιοφόρος της λέγεται Siemens. Τί είναι η Siemens; Ο μεγαλύτερος διαφθορέας που έχει υπάρξει στην Ευρώπη. Έχει εξαγοράσει, έχει εγκολπωθεί υπηρετικό, πολιτικό προσωπικό και επιχειρηματικό προσωπικό από πάρα πολλές χώρες. Έχει διακορεύσει ηθικά εκατοντάδες πολιτικούς και κόμματα. Η Γερμανία είναι ο πομπός της διαφθοράς, μέσω της Siemens. Και αισθάνομαι βαθιά προσβεβλημένος που ήρθαν αυτοί οι νεόπλουτοι με τις γεμάτες τσέπες και ευτέλισαν πολιτικό και επιχειρηματικό προσωπικό και στην Ελλάδα. Ακόμη και στην Νιγηρία, όπου εκεί βέβαια και κάποιος τιμωρήθηκε.
Υπάρχει, λοιπόν, το εξής ερώτημα: Δεν θα πληρώσει η Γερμανία τις συνέπειες της διαφθοράς την οποία επέβαλε; Που έρχονται να μας παραστήσουν τους ηθικούς και τους καθαρούς, αυτοί που με τις γεμάτες τσέπες, όπως κάθε πλούσιος, κάθε ένας ο οποίος έχει γεμάτες τσέπες μπορεί να αγοράζει το οτιδήποτε, σύμφωνα με τις αρχές του καπιταλιστικού συστήματος. Τη δική μας τιμή και υπόληψη πώς θα την πάρουμε πίσω;
Να προσέξει πάρα πολύ καλά η Γερμανική πλευρά, γιατί γνωρίζουμε ιστορία, γνωρίζουμε τις διαδρομές. Έχουμε δικαίωμα αγωγής και απαιτήσεων. Έχουμε ο καθένας ξεχωριστά το δικαίωμα να απαιτούμε από τους διαφθορείς να μη θεωρούν ότι μόνο οι διεφθαρμένοι φταίνε.
Ακριβώς σε αυτό το σημείο να κλείσω και να πω ότι –απευθύνομαι και στον κύριο Υπουργό εάν μου επιτρέπετε- εφαρμόζουμε ήδη μέτρα που θα μας είχε υποδείξει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Εξάλλου, είμαστε και υπό την τριπλή επιτήρηση. Τα εφαρμόζουμε ήδη, προκαταβολικά, πριν προχωρήσουμε στους δανεισμούς. Άρα μη στραφείτε ξανά σε πρόσθετα μέτρα εσωτερικού ακρωτηριασμού του αδύναμου ελληνικού λαού, αλλά σε μέτρα, όπως πρότεινε εύστοχα και ο Πρόεδρός μας και κατ’ επανάληψη η δέσμη των προτάσεών μας είναι αναλυτική, όπου ζητάμε επενδυτική ανάκαμψη, εσωτερική λειτουργία του συστήματος, δραστηριότητες οι οποίες θα μας βγάλουν μακροπρόθεσμα, όχι άμεσα, αλλά θα μας βγάλουν, από την κρίση. Όχι πλέον άλλη πίεση στον εξαθλιωμένο Έλληνα εργαζόμενο.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κ. Χρυσανθακόπουλο.
Ο κ. Άγγελος Κολοκοτρώνης από τη Θεσσαλονίκη, Βουλευτής του ΛΑΟΣ, έχει το λόγο για δύο λεπτά.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα πρέπει να πω ότι η κρίση ήταν προβλέψιμη. Αν ανατρέξει κανείς στις ομιλίες του Προέδρου μας, του Γιώργου Καρατζαφέρη στο Ευρωκοινοβούλιο, από το 2005 περιέγραφε την κατάσταση την οποία βιώνουμε όλοι σήμερα. Και, βέβαια, δεν ήταν ο μάντης Κάλχας. Ήταν ένας άνθρωπος που έβαζε τα πράγματα κάτω και καταλάβαινε πού πηγαίνει η χώρα. Εμείς που τότε μόνον αγρόν αγοράζαμε.
Επίσης, θέλω να θυμίσω στην Εθνική Αντιπροσωπεία ότι προ ολίγων ημερών σε επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου μας Γιώργου Καρατζαφέρη, ο Έλληνας Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, σε σχέση με τις γερμανικές αποζημιώσεις, είπε ότι δεν έχουμε εγκαταλείψει το ζήτημα, αλλά συνεχίζουμε να το διεκδικούμε. Αυτό είναι παρήγορο. Μόνο που θα πρέπει να το διεκδικεί κανείς με πιο σθεναρό τρόπο, ώστε να υπάρχει και αποτέλεσμα.
Νομίζω ότι εξαντλήθηκε το θέμα και γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι ένα κοινό συμπέρασμα, κοινός τόπος ότι πλέον η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να φροντίσει να αποκτήσει κοινή εξωτερική οικονομική και αμυντική πολιτική, για να μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει.
Τέλος, θα ήθελα δι’ ημών, απευθυνόμενος στον αξιότιμο Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, που θυμήθηκε πάλι τα περί πολυκατοικιών, να του πω ότι εμείς δεν βάζουμε πλάτη ούτε σε πράσινη ούτε σε γαλάζια πολυκατοικία. Εμείς μένουμε Ελλάδα.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Νομίζω ότι έχουμε πάει στην μονοκατοικία και στο γαλατάδικο.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, θέλω να σας πω ότι η διορατικότητα, το claire voyant στους πολιτικούς είναι μεγάλο χάρισμα και πράγματι το 2005 και το 2006 ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ το ανέφερε ως Ευρωβουλευτής εκεί.
Κύριοι συνάδελφοι, στο σημείο αυτό ολοκληρώθηκε ο κατάλογος των ομιλητών της επερώτησης.
Ο Υπουργός Οικονομίας κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Οικονομικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα επιχειρήσω στη δευτερολογία μου να συμπυκνώσω απλώς τη θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης, την αντίληψή της μάλλον, για το περιβάλλον μέσα στο οποίο λειτουργεί η οικονομική πολιτική και τη θέση της, απαντώντας έτσι και σε ορισμένα από τα ζητήματα που έχουν τεθεί από τις τοποθετήσεις των Βουλευτών.
Ξεκινώντας με το διεθνές περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε θα έλεγα ότι έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά.
Το πρώτο είναι μία πρωτοφανής θεσμική αμηχανία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ποτέ άλλοτε η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει φανεί τόσο θεσμικά αμήχανη απέναντι στα προβλήματα που υπάρχουν στο εσωτερικό της και γύρω της. Αυτή η θεσμική αμηχανία είναι προβληματική και μας προβληματίζει. Και δεν είμαστε μόνοι μας. Μας προβληματίζει όλους όσους θέλουν μία ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και δεν είμαι σίγουρος ότι όλοι μέσα σε αυτή την Αίθουσα θέλουν αυτή την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Άκουσα και ορισμένα πράγματα που πάνε στην αντίθετη κατεύθυνση. Εμείς πάντως τη θέλουμε. Και γι’ αυτό και προσερχόμαστε με προτάσεις.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό αυτού του διεθνούς περιβάλλοντος είναι οι θέσεις συγκεκριμένων χωρών. Κάθε χώρα προσέρχεται στον διάλογο, στο τραπέζι με τα δικά της χαρακτηριστικά, τα δικά της προβλήματα, άλλα είναι νομικά και συνταγματικά, άλλα είναι σκληρά και αμιγώς πολιτικά. Μπορούμε να τα αναθεματίσουμε, μπορούμε να τα καταγγείλουμε, μπορούμε να πούμε εκ του ασφαλούς ό,τι θέλουμε, αλλά εγώ έχω μάθει στην πολιτική ότι για να μπορείς να ξέρεις πώς να απαντάς το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να καταλαβαίνεις το πώς σκέφτεται ο άλλος με τον οποίο συνδιαλέγεσαι και με τον οποίο συναποφασίζεις είτε σου αρέσει είτε όχι. Και μπορεί να υπάρχουν οι συγκεκριμένες θεσμικές κατοχυρώσεις όλων των χωρών, στην πράξη όμως ζούμε και σε μία εποχή όπου οι αποφάσεις που λαμβάνονται οδηγούνται από συγκεκριμένα κράτη. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να έχουμε την άποψή μας. Προφανώς την έχουμε και τη λέμε. Πέρα όμως από το να καταγγείλουμε τη στάση συγκεκριμένων χωρών, πρέπει να δούμε και πώς μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε.
Το τρίτο χαρακτηριστικό, βεβαίως, είναι οι διεθνείς αγορές. Οι διεθνείς αγορές με την αστάθεια την οποία έχουν, με την αντίληψη την οποία πρέπει να έχουμε πολύ καθαρά ότι δεν λειτουργούν πάντα ορθολογικά, ότι δεν έχουν καταλάβει και δεν έχουν φροντίσει τα κράτη να ρυθμίσουν και να επαναοριοθετήσουν τις σχέσεις τους με αυτές τις διεθνείς αγορές, αλλά δυστυχώς αυτές είναι, διεθνείς αγορές στις οποίες λειτουργούν κερδοσκόποι, στις οποίες υπάρχει μεγάλη αδιαφάνεια πολλές φορές, σε συγκεκριμένα εργαλεία και οι οποίες κινούνται εξαιρετικά γρήγορα και πολύ πιο γρήγορα βεβαίως από τις πολιτικές των κρατών που δυστυχώς πολλές φορές είναι απλώς ουραγοί. Αυτό είναι το περιβάλλον.
(EP)



(2ML)
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον κινούμαστε και μέσα σε αυτό το περιβάλλον έχουμε δυο επιλογές. Η μια επιλογή είναι να το αγνοήσουμε, να το αναθεματίσουμε, να το περιγράψουμε, αλλά να κινηθούμε με γνώμονα τα καθαρά εσωτερικά μας προβλήματα και προτεραιότητες. Είναι μια λάθος επιλογή. Δεύτερη επιλογή είναι να αναγνωρίσουμε αυτό το περιβάλλον και μέσα σε αυτό, με βασικό κριτήριο τα εθνικά μας συμφέροντα, να επιχειρήσουμε να βρούμε λύσεις.
Αυτό εμείς επιχειρούμε να κάνουμε σαν ελληνική Κυβέρνηση και το κάνουμε με τρεις τρόπους. Ο πρώτος είναι να αναλύσουμε, μέσα από ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης, ένα μεσοπρόθεσμο σχέδιο για το πώς θα επαναφέρουμε τα δημόσια οικονομικά στη σωστή πορεία. Διότι ό,τι και να πούμε, σε όποιον και να ρίξουμε το φταίξιμο η πραγματικότητα είναι μια. Και η πραγματικότητα είναι ότι μια χώρα δεν μπορεί να πορεύεται με ένα έλλειμμα 30.000.000.000 ευρώ και με ένα χρέος 300.000.000.000 ευρώ.
Μπορώ να περάσω ατελείωτες ώρες εξηγώντας πώς φτάσαμε εδώ και να διαφωνήσω με πολλούς από αυτούς που είναι αυτή τη στιγμή στην Αίθουσα, αλλά αυτό το έλλειμμα μόνο εμείς μπορούμε να το μειώσουμε -κανένας άλλος για μας- και αυτό το χρέος μόνο εμείς μπορούμε να το ελέγξουμε.
Το δεύτερο στοιχείο είναι να δούμε αν μπορούμε να πάρουμε κάποια συγκεκριμένα μέτρα, για να ανακτήσουμε μια χαμένη αξιοπιστία. Αυτό το κάναμε και πολλές φορές τα μέτρα αυτά -όπως τα πρόσφατα- είναι πολύ δύσκολα, είναι σκληρά, ταλαιπωρούν την ελληνική οικογένεια και τους Έλληνες πολίτες, είναι όμως αναγκαία. Και το τρίτο είναι αφού έχουμε κάνει εμείς αυτά τα οποία πρέπει να κάνουμε, να δούμε ποιους μηχανισμούς στήριξης μπορούμε να βρούμε από τους ευρωπαίους εταίρους μας ή και πέρα από αυτούς.
Με αυτούς τους μηχανισμούς στήριξης, με μεγάλη επιμέλεια με μεγάλη προσοχή, με όλη την εμπειρία την οποία κουβαλάει μαζί του ο σημερινός Πρωθυπουργός, με την μικρότερη εμπειρία που κουβαλάει ο σημερινός Υπουργός Οικονομικών και άλλα μέλη της Κυβέρνησης, βεβαίως που έχουν και αυτοί αρμοδιότητες, επιχειρούμε να διαμορφώσουμε ένα περιβάλλον για να βγάλουμε τη χώρα από την στενωπό στην οποία βρίσκεται.
Αυτό θα το κάνουμε μην έχετε καμία αμφιβολία. Οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας είναι πολύ μεγάλες και είναι θετικές αρκεί να ξεπεράσουμε τον δύσκολο κάβο, στον οποίο βρισκόμαστε. Θα τον ξεπεράσουμε γιατί: Πρώτον ξέρουμε πού πάμε, ξέρουμε τις επιλογές μας. Δεύτερον, πείθουμε τους Έλληνες πολίτες ότι ακόμη και τα δύσκολα μέτρα που παίρνουμε, είναι μέτρα τα οποία επιχειρούμε -στο βαθμό που γίνεται- να χαρακτηριστούν από κοινωνική δικαιοσύνη. Και τρίτον, γιατί οι Έλληνες πολίτες αντιλαμβάνονται ότι οι θυσίες τους δεν θα πάνε χαμένες αυτή τη φορά, σε αντίθεση με προηγούμενες φορές.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως τον πραγματικά αξιότιμο Υπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Αν υπάρχει χρόνος θα ήθελα να κάνω μια παρέμβαση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Δεν έχετε δικαίωμα δευτερολογίας. Δυστυχώς, δεν έχετε χρόνο. Πρέπει να κλείσουμε με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Μαυρουδή Βορίδη.
Ορίστε, κύριε Βορίδη, έχετε το λόγο.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ξεκινήσω κάνοντας έτσι μια πολύ βραχεία προσπάθεια καθορισμού ορισμένων βασικών εννοιών, που ετέθησαν από τον αξιότιμο συνάδελφο, τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Ο νεοφιλελευθερισμός εγώ γνώριζα ότι ήταν μία θεωρία, η οποία κυρίως στοχεύει στην πραγματική συρρίκνωση του κράτους και υιοθετεί μέτρα, όπως είναι η ιδιωτικοποίηση των φυλακών, όπως είναι η κατάργηση της δημόσιας παιδείας, τέτοια πράγματα. Εγώ δεν έχω ακούσει κανέναν στην Αίθουσα να τα λέει αυτά.
Επίσης, ήξερα ότι ο κλασικός φιλελευθερισμός είναι, επίσης, μια πολιτική οικονομική θεωρία η οποία δίνει έμφαση στη μείωση των δημοσίων δαπανών και βεβαίως, αντιστοίχως, αντιστρατεύεται την αύξηση των φόρων. Αυτό είναι μια κλασική δεξιά πολιτική. Δεν ξέρω η Νέα Δημοκρατία πώς πορεύεται και σε ποιο σημείο της Αιθούσης θέλει να βρίσκεται και πώς αυτοπροσδιορίζεται. Αυτό θα το αφήσω να το κρίνετε εσείς. Απλώς θα σας κάνω μια παραίνεση να μην δημιουργείται σύγχυση εννοιολογική, ώστε να ξέρουμε όλοι που στεκόμαστε.
Επίσης, θα ήθελα ακόμα ένα σχόλιο ως προς αυτό. Δεν νομίζω ότι πρέπει να επαιρώμεθα εμείς –ας το πω της ευρυτέρας δεξιάς- εκ του γεγονότος ότι τελικώς πολιτική στέγη βρήκαν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. οι κύριοι Μάνος και Ανδριανόπουλος. Αυτό θα έπρεπε να είναι ένα αντικείμενο προβληματισμού της ευρυτέρας δεξιάς, το ότι δεν μπορεί να στεγάσει και αξιόλογα στελέχη, τα οποία υπηρέτησαν τη Νέα Δημοκρατία για σειρά χρονικού διαστήματος και που εν πάση περιπτώσει, όμως, δεν μπόρεσαν τελικώς να διατηρήσουν την ταυτότητά τους και να βρουν κάτι σε αυτήν την παράταξη, που να αφορά στον εαυτό τους.
Κύριε Υπουργέ, εγώ θα ήθελα να είμαι αισιόδοξος, θα μου επιτρέψετε να σας πω το εξής: Εμείς έχουμε μια ξεκάθαρη θέση στα οικονομικά ζητήματα, σε αυτό που είναι, αν θέλετε, εσωτερικό κομμάτι που πρέπει να συζητήσουμε. Βεβαίως είναι δικό μας θέμα, βεβαίως είναι μεγάλο ζήτημα και βεβαίως δεν αποποιούμεθα -εμείς τουλάχιστον- καμία μετάθεση των ευθυνών. Οι ευθύνες βρίσκονται στην Ελλάδα, οι ευθύνες βρίσκονται στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στη Νέα Δημοκρατία, στα κυβερνητικά κόμματα εξουσίας για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα. Άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο ανάλογα με τις στιγμές και τις περιόδους τις κυβερνητικές.
Εμείς έχουμε μια ξεκάθαρη στάση επίσης, στο ζήτημα της μείωσης του ελλείμματος. Εμείς λέμε ότι είναι προτεραιότητα και πολύ σημαντικό ζήτημα και επίσης, ότι αυτό θα γίνει μέσα από μια πολιτική περιστολής των δημοσίων δαπανών. Δεν είμαστε -ας το πω- εύκολοι σε μια πολιτική αυξήσεως των φόρων, θεωρούμε ότι αυτή θα είναι μια υφεσιακή πολιτική η οποία θα δημιουργήσει προβλήματα.
Γυρνώ, όμως, στο εξής: Κρίσιμο ζήτημα από ένα σημείο και μετά είναι και να συνεχιστεί η προσπάθεια περιστολής των δημοσίων δαπανών, αλλά και βεβαίως, να έχουμε την επίγνωση όλοι μας σε αυτήν την Αίθουσα ότι η προσπάθεια περιστολής των δημοσίων δαπανών δεν θα είναι αρκετή. Όσο και να τις περιστείλουμε είναι αδύνατον να αντιμετωπίσουμε το τεράστιο μέγεθος του χρέους, που έχει συσσωρευτεί. Αυτό δεν γίνεται αν βάλετε τα αριθμητικά δεδομένα.
Άρα, ζητούμενο είναι το αναπτυξιακό. Και εδώ το αναπτυξιακό σημαίνει ότι θέλουμε δουλειά για να φτιάξουμε ένα δίκαιο, απλό και λειτουργικό φορολογικό σύστημα. Εγώ αυτή τη δουλειά δεν την έχω δει από την Κυβέρνηση.
(PN)


(1EP)
Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τη γραφειοκρατία, δεν έχουν γίνει βήματα σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Πρέπει να ενισχύσουμε την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, δεν έχουν γίνει βήματα σ' αυτήν την κατεύθυνση. Πρέπει να ενισχύσουμε την οικοδομική δραστηριότητα και εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή έρχεται η Κυβέρνηση, αναστέλλει τις οικοδομικές άδειες στην Ανατολική Αττική, απορρίπτει τις εντάξεις σχεδίων πάλι στην ευρύτερη περιφέρεια της Αττικής, προχωρά σε άρση της νομιμοποίησης των ημιυπαιθρίων, κατ’ εξοχήν αντιαναπτυξιακό μέτρο. Ακούμε ότι βάζει τεκμήρια στις κατοικίες, κατ’ εξοχήν αντιαναπτυξιακό μέτρο. Βγάζει εγκύκλιο για τα λεγόμενα τυφλά οικόπεδα, κατ’ εξοχήν αντιαναπτυξιακό μέτρο. Δεν προχωρεί στη νομιμοποίηση των ηλεκτρονικών παιγνίων. Άρα, στην πραγματικότητα σήμερα η Κυβέρνηση έχει μία κατ’ εξοχήν αντιαναπτυξιακή πολιτική, μία πολιτική η οποία επιβάλλει φόρους, δηλαδή μία κατ’ εξοχήν υφεσιακή πολιτική.
Και με αυτόν τον τρόπο, θα μου επιτρέψετε να σας πω, κύριε Πρόεδρε, ότι εμείς δεν βλέπουμε πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί το μεγάλο ζήτημα της κρίσης.
Πηγαίνοντας στα διεθνή. Εδώ θα πρέπει επίσης να παρθούν αποφάσεις και να ξεκαθαρίσουμε το εξής: Τα προβλήματα της Ελλάδος είναι τα προβλήματα της Ελλάδος. Θα τα αντιμετωπίσουμε. Θα τα αντιμετωπίσει η ελληνική Κυβέρνηση, θα εισφέρουμε στο βαθμό που μπορούμε να εισφέρουμε με τις ιδέες μας και με τις θέσεις μας, τα κόμματα στο ελληνικό Κοινοβούλιο.
Από και πέρα όμως, το γεγονός ότι δεν έχουμε σήμερα νομισματική ελευθερία, αυτό δημιουργεί μία συνολική ευθύνη για τα κράτη της Ένωσης. Διότι ή θα εφαρμοστεί η αρχή της κοινοτικής αλληλεγγύης -οπότε θα πρέπει να υπάρχουν μηχανισμοί- διότι αλλιώς θα μου επιτρέψετε να σας πω, εμείς χάσαμε τις νομισματικές δυνατότητες, χάσαμε τη δυνατότητα της προστασίας της ελληνικής οικονομίας, χάσαμε τη δυνατότητα της επιβολής ποσοστώσεων, χάσαμε τη δυνατότητα της επιβολής δασμών. Και εν τέλει, η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας σήμερα πράγματι δημιουργεί αυτά τα τεράστια ελλείμματα του εμπορικού ισοζυγίου. Αυτά δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν έτσι. Και, συγχωρείστε με, δεν ανέκυψαν εκ της ελλείψεως αξιοπιστίας των ελληνικών στατιστικών στοιχείων. Αυτά είναι δομικά, διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Βεβαίως η απεικόνιση δημιουργεί το πρόβλημα της αξιοπιστίας, αλλά αυτά είναι ζητήματα που αφορούν σε χρόνια διαχειριστικά και διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Άρα εδώ οφείλει και η Ένωση να πάρει τις αποφάσεις της. Ή μπορεί στην παρούσα φάση να βοηθήσει την Ελλάδα, σε ποια χρονική στιγμή; Ούτε λεφτά θέλουμε με αυτήν την έννοια ούτε και θέλουμε σε τελευταία ανάλυση να μας λύσουν τα εσωτερικά μας προβλήματα. Αλλά, κύριε Πρόεδρε, δεν είμαστε και διατεθειμένοι να αποτελούμε βορά συγκεκριμένων συμφερόντων. Ή μπορούν εκεί να παρέμβουν και να μας βοηθήσουν ή, από εκεί και πέρα, θα πρέπει να αναζητήσουμε πού πραγματικά μπορούμε να βοηθηθούμε. Και το πολιτικό και το θεσμικό έλλειμμα της Ευρώπης δεν είναι πρόβλημα της Ελλάδος. Όλα τα υπόλοιπα, τα συζητάμε. Αλλά το πολιτικό και το θεσμικό έλλειμμα δεν είναι πρόβλημα της Ελλάδος. Οι συνέπειες που θα υπάρχουν για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκ του γεγονότος ότι δεν υπάρχει στην πραγματικότητα υποστηρικτικός μηχανισμός του ευρώ, θα είναι τεράστιες και η Ευρώπη θα τις βρει μπροστά της.
Εγώ θέλω να ελπίζω ότι ουσιαστικά δεν θα οδηγηθεί η χώρα στη στήριξή της από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο .Δεν θα το θέλαμε αυτό. Αλλά κάποιος οφείλει να ξέρει –οι Ευρωπαίοι οφείλουν να ξέρουν, οι Ευρωπαίοι ηγέτες οφείλουν να ξέρουν- ότι σε τελευταία ανάλυση υπάρχουν δυνατότητες για φτηνό δανεισμό. Ας πάρει ο καθένας τις ευθύνες του για το μέλλον της Ένωσης.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Best of. Cameron in Camera.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Πέμπτης 4 Μαρτίου και της Παρασκευής 5 Μαρτίου 2010 και ερωτάται το Σώμα, αν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Τα Πρακτικά της Πέμπτης 4 Μαρτίου και Παρασκευής 5 Μαρτίου 2010 επικυρώθηκαν.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 14.35’ λύεται η συνεδρίαση για τη Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010 και ώρα 18.00΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος συζήτηση Προ Ημερησίας Διατάξεως, σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξη Τσίπρα, σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης που κατέθεσε η ελληνική Κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με την ειδική ημερήσια διάταξη,
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ







ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις.




Τελευταία Αποθήκευση: 19/3/2010 4:28:00 μμ Από: S.chavatzopoulou
Εκτυπώθηκε: 19/3/2010 12:26:00 μμ

PDF:

es20100319_1.pdf

TXT:

es100319.doc

Επιστροφή