Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΑ, Σύνοδος: Β΄, Συνεδρίαση: ΡΜΑ΄ 24/05/2006

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΜΑ΄

Τετάρτη 24 Μαΐου 2006

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 23ο Δημοτικό Σχολείο Κερατσινίου και το 6ο Δημοτικό Σχολείο Χαλκίδας, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 25 Μαΐου 2006, σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Επιλογή στελεχών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ρύθμιση θεμάτων διοίκησης της εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων:
ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ Δ., σελ.
ΒΟΥΛΤΕΨΗ Σ., σελ.
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ Α., σελ.
ΕΥΘΥΜΙΟΥ Π., σελ.
ΚΑΛΟΣ Γ., σελ.
ΚΑΡΥΔΗ Χ., σελ.
ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ.,σελ.
ΚΟΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ Μ., σελ.
ΚΟΛΟΖΩΦ Ο., σελ.
ΜΑΝΩΛΙΑ Χ., σελ.
ΜΠΟΥΓΑΣ Ι., σελ.
ΡΑΠΤΗ Σ., σελ.
ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ.
ΤΑΣΟΥΛΑΣ Κ., σελ.
ΤΣΑΚΡΗ Θ., σελ.
ΤΣΑΛΙΔΗΣ Φ., σελ.
ΧΑΙΔΟΣ Χ., σελ.


ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΜΑ΄
Τετάρτη 24 Μαΐου 2006

Αθήνα, σήμερα στις 24 Μαΐου 2006, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.45΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Προέδρου αυτής κ. ΑΝΝΑΣ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
(ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 23.5.2006 εξουσιοδότηση του Σώματος επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα Πρακτικά της ΡΜ΄ συνεδριάσεώς του, της Τρίτης 23 Μαΐου 2006, σε ό,τι αφορά την ψήφιση στο σύνολό των σχεδίων νόμων: 1. «Κύρωση του Πρωτοκόλλου που τροποποιεί τη Σύμβαση μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Βασιλείου των Κάτω Χωρών για την αποφυγή της διπλής φορολογίας και την αποτροπή της φοροδιαφυγής σε σχέση προς τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου, με το προσαρτημένο σε αυτή Πρωτόκολλο, που υπογράφηκε στην Αθήνα στις 16 Ιουλίου 1981».
2. «Κύρωση τροποποίησης του Χάρτη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου».)
Παρακαλείται η κυρία Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από την κ. Σοφία Βούλτεψη, Βουλευτή Β’ Αθηνών, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Οι Βουλευτές A’ Πειραιώς και Λέσβου κ. ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ και κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ αντίστοιχα, κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου και η Ένωση Συνταξιούχων Ι.Κ.Α. Νομού Ρεθύμνου καταγγέλλουν την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στη Νομαρχιακή Μονάδα Υγείας λόγω έλλειψης ιατρών.
2) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Καλυβίων – Θορικού διαμαρτύρεται για την παραχώρηση της παραλίας Κιττέζα στην εταιρεία «Αττικός Ήλιος Α.Ε.» – συμφερόντων ομίλου Π. Μαντωνακάκη – και ζητεί την ανάκληση της σύμβασης παραχώρησης της εν λόγω παραλίας.
3) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στην ανάγκη δημιουργίας στο Νοσοκομείο Αιγίου τραυματιολογικού κέντρου.
4) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Μορφωτικός και Εκπολιτιστικός Σύλλογος Καβαλλαρητών Ζαγορίου ζητεί την ανακατασκευή του παραδοσιακού γεφυριού στον ποταμό Ζαγορίτικο.
5) Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Γονέων Τριών Παιδιών Νομού Φθιώτιδας ζητεί να δοθεί η πολυτεκνική ιδιότητα στην τρίτεκνη οικογένεια και να ληφθούν μέτρα στήριξης αυτής.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 9983/14-4-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Άγγελου Μανωλάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 7017/4/6092/8-5-06 έγγραφο από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Α. Μανωλάκης, σας γνωρίζουμε ότι το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, προτιθέμενο να διενεργήσει ανοικτό διεθνή διαγωνισμό, για την προμήθεια του αναγκαιούντος υλικοτεχνικού εξοπλισμού, για την έκδοση των νέων διαβατηρίων, πραγματοποίησε προ της δημοσιεύσεως της σχετικής διακήρυξης προδημοσίευση στην επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δύο δημόσιες διαβουλεύσεις, στις οποίες συμμετείχαν εκπρόσωποι εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό και μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, προκειμένου να διατυπώσουν απόψεις και προτάσεις επί του προσχεδίου των τεχνικών προδιαγραφών-απαιτήσεων.
Στον προκηρυχθέντα, με την υπ' αριθ. 11/2003 από 26-8-2003 διακήρυξη του Αρχηγείου Ελληνικής Αστυνομίας, ανοικτό διεθνή διαγωνισμό, προϋπολογισθείσας δαπάνης 9.100.000,00 ευρώ, ο οποίος διενεργήθηκε την 20-10-2003, συμμετείχαν συνολικά τρεις (3) εταιρείες.
Με την υπ' αριθ. 29/2004 από 15-10-2004 σύμβαση, ανατέθηκε στην Ένωση Προμηθευτών "PRINTEC ΑΕ" & "SPACE HELLAS ΑΕ", η προμήθεια και εγκατάσταση σε πλήρη λειτουργία του μηχανογραφικού συστήματος έκδοσης των διαβατηρίων, η συντήρησή του, η προμήθεια λοιπού υλικοτεχνικού εξοπλισμού αναγκαίου για τη λειτουργία της νεοϊδρυθείσας Διεύθυνσης Διαβατηρίων, καθώς και η διαρρύθμιση-διαμόρφωση των χώρων που στεγάστηκε η Υπηρεσία αυτή, στη συνολική τιμή των 8.837.869,60 ευρώ. Επιπλέον, η προμηθεύτρια Ένωση ανέλαβε, χωρίς κόστος, την επί 6μηνο ασφαλή ταχυμεταφορά των δικαιολογητικών και των ετοίμων διαβατηρίων από και προς όλες τις αστυνομικές Υπηρεσίες της χώρας.
Τα συμβατικά υλικά και οι εκτελεσθείσες εργασίες παραδόθηκαν εμπρόθεσμα και παραλήφθηκαν κανονικά από την αρμόδια Επιτροπή παραλαβής την 17-12-2005, σύμφωνα με το συνταχθέν πρωτόκολλο οριστικής ποιοτικής και ποσοτικής παραλαβής καθόσον πληρούσαν τις τεχνικές προδιαγραφές-απαιτήσεις της Υπηρεσίας.
Σύμφωνα με το άρθρο 17 της σύμβασης το εκτυπωτικό σύστημα ΤΟΡΡΑΝ Ε 2000, που προμηθεύτηκε η Ελληνική Αστυνομία, έχει τη δυνατότητα μελλοντικής εισαγωγής βιομετρικών στοιχείων, σε ηλεκτρονική μορφή σε οποιαδήποτε σελίδα του διαβατηρίου κριθεί σκόπιμο και σύμφωνα με τις ισχύουσες οδηγίες του Οργανισμού Διεθνούς Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO DOC. 9303, PART 1), όπως αυτή θα ισχύει κάθε φορά, χωρίς την προσθήκη νέου εξοπλισμού.
Την 29-12-2004 δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο Κανονισμός του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2252/2004), σύμφωνα με τον οποίο καθιερώθηκαν ρητά αφενός κοινά πρότυπα για τα χαρακτηριστικά ασφαλείας, αφετέρου η χρήση βιομετρικών στοιχείων (εικόνα του προσώπου και δακτυλικά αποτυπώματα) στα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα των κρατών μελών της. Οι προθεσμίες που παρέχονται για την εναρμόνιση των κρατών μελών είναι 18 μήνες για την εικόνα του προσώπου και 36 μήνες για τα δακτυλικά αποτυπώματα, από τη θέσπιση των τεχνικών προδιαγραφών. Οι τεχνικές προδιαγραφές για την εικόνα του προσώπου (φωτογραφία) ολοκληρώθηκαν την 28-2-2005, οπότε τα κράτη μέλη είναι υποχρεωμένα μέχρι την 28-8-2006 να εισάγουν το βιομετρικό αυτό στοιχείο στα διαβατήριά τους. Όσον αφορά τις τεχνικές προδιαγραφές για τα δακτυλικά αποτυπώματα, εκτιμάται ότι αυτές θα ολοκληρωθούν εντός του επομένου τριμήνου.
Κατόπιν αυτών η Ελληνική Αστυνομία, αναζητώντας λύσεις για την αποτελεσματικότερη διασφάλιση του νέου ηλεκτρονικού διαβατηρίου από πλαστογραφήσεις-παραποιήσεις και υποκλοπές των στοιχείων του κατόχου από τον μικροεπεξεργαστή, ήρθε σε διαπραγματεύσεις με την κατασκευάστρια εταιρεία "ΤΟΡΡΑΝ PRINTING Co Ltd" και με σχετική απόφαση (59/1-12-2005) του Υφυπουργού Δημόσιας Τάξης αποφασίστηκε η αναβάθμιση-αντικατάσταση, χωρίς επιβάρυνση (άνευ κόστους), του υφιστάμενου εκτυπωτικού συστήματος έκδοσης διαβατηρίων, η προμήθεια των αναλωσίμων του, καθώς και του εξωφύλλου του διαβατηρίου με ενσωματωμένο ηλεκτρονικό μικροεπεξεργαστή (chip).
Στη συνέχεια, με την υπ' αριθ. ΑΠ.Δ. 3/2006 από 14-4-2006 σύμβασή μας με την εταιρεία "ΤΟΡΡΑΝ PRINTING Co Ltd", αφού προηγήθηκε ο προβλεπόμενος έλεγχος νομιμότητας από το Ελεγκτικό Συνέδριο, ως προς τη διαγωνιστική διαδικασία και το προσχέδιο της σχετικής σύμβασης, ανατέθηκε σε αυτή: α) Η αναβάθμιση-αντικατάσταση, χωρίς κόστος, του υφιστάμενου εκτυπωτικού συστήματος, με το προσφερόμενο από την εν λόγω εταιρεία νέο εκτυπωτικό σύστημα σύγχρονων προδιαγραφών, το οποίο έχει, πέραν της έκδοσης των διαβατηρίων και άλλες εκτυπωτικές δυνατότητες (έκδοση ταυτοτήτων, πιστοποιητικών και άλλων εγγράφων υψηλής ασφαλείας) και β) Η προμήθεια του εξωφύλλου του διαβατηρίου με ενσωματωμένο ηλεκτρονικό μικροεπεξεργαστή (chip), η προμήθεια των αναλωσίμων του νέου εκτυπωτικού συστήματος (μελανοταινίες, μελάνη ασφαλείας και βερνίκι ασφαλείας), καθώς και η συντήρησή του.
Η εν λόγω σύμβαση δεν αναγράφει συνολική τιμή, αλλά μόνο τιμή μονάδας, επειδή η προμήθεια του εξωφύλλου του διαβατηρίου με ενσωματωμένο ηλεκτρονικό μικροεπεξεργαστή (chip) και των αναλωσίμων θα πραγματοποιείται κατόπιν παραγγελίας, ανάλογα με τις ανακύπτουσες ανάγκες. Αναγράφει, όμως, μηνιαία τιμή συντήρησης των εκτυπωτικών μηχανημάτων, η οποία ανέρχεται στο ποσό των 11.920,08 ευρώ πλέον Φ.Π.Α.
Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνουμε ότι η συντήρηση του προσφερόμενου, χωρίς κόστος, εκτυπωτικού συστήματος ανατέθηκε στην εταιρεία 'ΤΟΡΡΑΝ PRINTING Co, Ltd", στην ίδια τιμή με την τιμή που προβλέπεται στην υπ' αριθ. 29/2004 σύμβαση με την Ένωση Προμηθευτών "PRINTEC ΑΕ" & "SPACE HELLAS ΑΕ", με το πλεονέκτημα, όμως, ότι αυτή θα παρέχεται δωρεάν για τα τρία (3) πρώτα, από τα δέκα συνολικά χρόνια ισχύος της σύμβασης, σε αντίθεση με τα προβλεπόμενα στην προηγούμενη σύμβαση, στην οποία προβλέπεται ότι θα παρέχεται με κόστος από την επομένη της οριστικής παραλαβής του εκτυπωτικού συστήματος. Επίσης, τα αναλώσιμα προσφέρονται σε μειωμένη τιμή κατά ποσοστό 20% περίπου σε σχέση με τα προσφερόμενα από την αναφερόμενη Ένωση Προμηθευτών, ανά διαβατήριο.
Σύμφωνα με τα ανωτέρω, είναι προφανές και αυτονόητο ότι κατά την κατάρτιση των αναφερόμενων συμβάσεων, σε κάθε περίπτωση, τηρήθηκαν οι αρχές της νομιμότητας, της διαφάνειας και της προάσπισης του δημοσίου συμφέροντος και παράλληλα επιδιώχθηκε η διασφάλιση της ποιότητας, του αδιάβλητου και απαραχάρακτου των νέων διαβατηρίων.
Ο Υπουργός
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ»
2. Στην με αριθμό 9942/13-4-06 ερώτηση της Βουλευτού κ. Χρυσής Αράπογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 7017/4/6089/8-5-06 έγγραφο από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης, που κατέθεσε η Βουλευτής κ. Χ. Αράπογλου, σας γνωρίζουμε ότι η ανάγκη βελτίωσης της αποτελεσματικότητας των Υπηρεσιών της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, για την καλύτερη αστυνόμευση και την αναβάθμιση των παρεχομένων στους πολίτες υπηρεσιών στο νομό Θεσσαλονίκης, αποτελεί βασικό στόχο του Υπουργείου μας και σημαντικό κεφάλαιο της ευρύτερης ενιαίας οργανωτικής μελέτης που αφορά στην αναδιοργάνωση των περιφερειακών αστυνομικών Υπηρεσιών.
Στόχος της νέας διαρθρωτικής και λειτουργικής δομής των εν λόγω Υπηρεσιών είναι η προσαρμογή στη σύγχρονη πραγματικότητα, η αναβάθμιση του κοινωνικού ρόλου της Αστυνομίας, η ορθολογικότερη διαχείριση και αξιοποίηση του προσωπικού και των διαθέσιμων μέσων, η χωροταξική αναδιάταξη βάσει των πραγματικών αναγκών αστυνόμευσης και η περαιτέρω ανάπτυξη σχέσεων συνεργασίας και εμπιστοσύνης με τους πολίτες και τις τοπικές κοινωνίες.
Για το σκοπό αυτό, αξιολογώντας όλα τα συναφή ως προς το ζήτημα στοιχεία, με τις διατάξεις του προσφάτως εκδοθέντος π.δ. 48/2006 προβήκαμε στην ανασυγκρότηση των αστυνομικών Υπηρεσιών του νομού Θεσσαλονίκης, σύμφωνα και με τις προτάσεις της οικείας Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης, ενώ ελήφθησαν υπόψη, πέραν των αναγκαίων στοιχείων και δεδομένων (πληθυσμιακά δεδομένα, οδικό δίκτυο, χιλιομετρικές αποστάσεις κ.λπ.) και οι προτάσεις, τα αιτήματα και οι διαπιστώσεις διαφόρων Αρχών, Ο.Τ.Α. και φορέων της περιοχής.
Στο πλαίσιο αυτό, με τις διατάξεις του προαναφερόμενου π.δ., πραγματοποιήθηκαν ουσιαστικές παρεμβάσεις στη διαρθρωτική δομή των Υπηρεσιών της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, προκειμένου να ενισχυθεί περαιτέρω η αποτελεσματικότητα και η επιχειρησιακή τους δυνατότητα, η καλύτερη και η αποδοτικότερη διαχείριση του προσωπικού και των μέσων τους και η αναβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών προς τους πολίτες σε θέματα καθημερινότητας, καθώς και η ενίσχυση της αστυνομικής παρουσίας σε ολόκληρη την περιφέρεια του νομού Θεσσαλονίκης και φυσικά στο Δήμο Συκεών, όπου προβλέπεται η ίδρυση και λειτουργία Αστυνομικού Τμήματος και Τμήματος Ασφαλείας.
Για το θέμα της στελέχωσης των αστυνομικών Υπηρεσιών, επισημαίνεται ότι σήμερα αυτές στελεχώνονται με το απαραίτητο προσωπικό μέσα από τις δυνατότητες που παρέχει η δύναμη του Σώματος, με ορθολογική κατανομή αυτής και εφοδιάζονται με τον αναγκαίο υλικοτεχνικό εξοπλισμό και μέσα, ώστε να ανταποκριθούν αποτελεσματικότερα στην αποστολή τους, ενώ με την ολοκλήρωση της αναδιάρθρωσης των περιφερειακών αστυνομικών Υπηρεσιών συναρτάται και η ανακατανομή της οργανικής τους δύναμης, με βάση τα πληθυσμιακά δεδομένα και τα αστυνομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει κάθε περιοχή. Πάντως, με κανονιστικές πράξεις αυξήθηκαν κατά 790 οι οργανικές θέσεις του αστυνομικού προσωπικού γενικών καθηκόντων, προκειμένου να στελεχωθούν επαρκώς οι Υπηρεσίες μας, ενώ πρόσφατα τοποθετήθηκαν σε διάφορες αστυνομικές Υπηρεσίες 1.135 νέοι αστυφύλακες που εξήλθαν από τη Σχολή Αστυφυλάκων, καθώς και 218 νεοεξελθόντες της Σχολής Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας υπαστυνόμοι.
Για την περαιτέρω στελέχωση της Ελληνικής Αστυνομίας κατά το τρέχον έτος θα προσληφθούν με το σύστημα των Γενικών Εξετάσεων 1410 δόκιμοι αστυφύλακες και 90 δόκιμοι υπαστυνόμοι.
Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης, σας πληροφορούμε ότι έχει στελεχωθεί με δύναμη, η οποία σήμερα εμφανίζει έλλειμμα έναντι της οργανικής της. Σε αυτήν όμως υπηρετεί και ικανός αριθμός ειδικών φρουρών και συνοριακών φυλάκων, που συμβάλλουν αποφασιστικά στην αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης και των συνακόλουθων αυτής μορφών εγκληματικότητας και υποβοηθούν το έργο της αστυνόμευσης της περιοχής.
Ωστόσο, στα πλαίσια των υπηρεσιακών δυνατοτήτων, θα καταβληθεί προσπάθεια για την περαιτέρω ενίσχυσή της με προσωπικό, κατά τις γενικές μεταθέσεις του τρέχοντος έτους και ήδη προκηρύχθηκαν προς πλήρωση 69 θέσεις αστυνομικού προσωπικού διαφόρων βαθμών, καθώς και 20 θέσεις ειδικών φρουρών, ενώ για την αντιμετώπιση των αυξημένων υπηρεσιακών αναγκών κατά τη θερινή περίοδο θα ενισχυθεί και με 155 δόκιμους αστυφύλακες.
Παράλληλα, με διάφορες κανονιστικές πράξεις, για την αντιμετώπιση των αναγκών στελέχωσης Υπηρεσιών της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, αυξήθηκε ο συνολικός αριθμός οργανικών θέσεων αστυνομικού προσωπικού γενικών καθηκόντων, εκ των οποίων 230 προβλέπονται με τις διατάξεις του ανωτέρω προσφάτως εκδοθέντος π.δ. (48/2006).
Ο Υπουργός
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ»
3. Στην με αριθμό 10054/17-4-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Εμμανουήλ Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 40344/ΙΗ/8-5-06 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 10054/17-4-06, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Μανόλης Σοφ. Στρατάκης σχετικά με τους διορισμούς εκπαιδευτικών στη Β/θμια Εκπ/ση, σας γνωρίζουμε τ' ακόλουθα:
1) Σύμφωνα με το Ν. 3255/2004 από την έναρξη του σχ. έτους 2004-2005 και εφεξής, οι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί με τέκνα (τουλάχιστον τέσσερα) που είναι ανήλικα ή σπουδάζοντα ή υπηρετούν τη στρατιωτική τους θητεία, εγγράφονται μέχρι 30 lουλίου κάθε έτους σε ειδικό πίνακα και διορίζονται σε θέσεις εκπαιδευτικών των κλάδων ΠΕ Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ανεξάρτητα από τη συμμετοχή τους σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Για το σκοπό αυτό συνιστώνται οι αναγκαίες θέσεις εκπαιδευτικών.
2) Σύμφωνα με το άρθρο 6 του ν. 3255/2004 (ΦΕΚ 138, 22.7.2004) από την έναρξη του σχολικού έτους 2005-2006 και εφεξής, οι διορισμοί εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στις κενές οργανικές θέσεις πραγματοποιούνται ως εξής:
αα) Σε ποσοστό 60% από όσους επιτυγχάνουν στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και κατά τη σειρά της βαθμολογίας,
ββ) Σε ποσοστό 40% από ενιαίο πίνακα αναπληρωτών, ο οποίος συντάσσεται για κάθε έτος και στον οποίο κατατάσσονται κατά σειρά που εξαρτάται από την πραγματική προϋπηρεσία προσωρινού αναπληρωτή ή ωρομίσθιου εκπαιδευτικού σε δημόσια σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αρμοδιότητας του ΥΠΕΠΘ .
Επίσης, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 6 του ανωτέρω νόμου, όσοι από τους αναπληρωτές του ενιαίου πίνακα συμπλήρωσαν κατά τις κείμενες διατάξεις έως τις 30.6.2004 πραγματική προϋπηρεσία αναπληρωτή ή ωρομίσθιου εκπαιδευτικού τουλάχιστον 30 μηνών διορίζονται κατά προτεραιότητα έναντι των εγγεγραμμένων στον πίνακα της περίπτωσης β της παρ. 2α΄ του παρόντος άρθρου, το αργότερο μέχρι και το σχολικό έτος 2007-2008 με σειρά που εξαρτάται από την προαναφερθείσα συνολική πραγματική προϋπηρεσία έως τις 30.6.2004.
Ήδη κατά το σχ. έτος 2005-2006 έγιναν διορισμοί πλέον του ποσοστού του 40%, οι οποίοι οφείλονταν στο διορισμό όσων συμπλήρωσαν έως τις 30.6.2004 πραγματική προϋπηρεσία αναπληρωτή ή ωρομίσθιου εκπαιδευτικού τουλάχιστον 30 μηνών, κατ' εφαρμογή του εδαφίου β' της παρ. 4 του άρθρου 6 του ως άνω νόμου.
Ο Υφυπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ»
4. Στην με αριθμό 9958/13-4-2005 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 16795/ΔΕ2762/9-5-06 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης, για τους συμβασιούχους στη Δ/νση Ελέγχου Συντήρησης Έργων (Δ.Ε.Σ.Ε.) της Περιφέρειας Κρήτης, σας γνωστοποιούμε ότι το αναφερόμενο έργο έχει ενταχθεί στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και συγκεκριμένα στη ΣΑΕ 071 φορέας υλοποίησης της οποίας είναι το Υπουργείο Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων.
Για το έτος 2006 το Υπουργείο Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων δεν έχει υποβάλει μέχρι σήμερα αίτημα για την ΣΑΕ 071. Όταν υποβληθεί η νέα πρόταση το έργο θα συνεχιστεί κανονικά.
Ο Υφυπουργός
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ»
5. Στις με αριθμό 9849/12-4-05 ΚΑΙ 9879/12-4-06 ερώτηση των Βουλευτών κ.κ. Ευαγγελίας Σχοιναράκη-Ηλιάκη και Στυλιανού Ματζαπετάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1464/8-5-2006 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
Σας διαβιβάζουμε συνημμένα το με αριθ. πρωτ. 39224/4.5.06 έγγραφο του Προέδρου του Οργανισμού Γlληρωμών & Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Πρoσανατoλισμού και Εγγυήσεων (ΟΠΕΚΕΠΕ) καθώς και Δελτίο Τύπου της 4-5-06 του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου κ. Κώστα Σκιαδά, σε απάντηση των ανωτέρω ερωτήσεων των Βουλευτών κ.κ. Ε. Σχοιναράκη-Ηλιάκη, Σ. Μπατζαπετάκη.
Ο Υπουργός
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
6. Στην με αριθμό 10070/18-4-2006 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεώργιου Παπαγεωργίου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1504/8-5-2006 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
«Σας διαβιβάζουμε συνημμένα το με αριθμ. πρωτ. 1410/8-5-2006 έγγραφο του Ειδικού Γραμματέα του Γ'ΚΠΣ σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης του Βουλευτή Κ. Γ. Παπαγεωργίου.
Ο Υπουργός
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
7) Στην με αριθμό 9431/31-3-06 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Ελπίδας Παντελάκη, Αντωνίου Σκυλλάκου, ΄Αγγελου Τζέκη, Νικολάου Γκατζή και Δημητρίου Τσιόγκα, δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 7017/4/6044/19-4-06 έγγραφο από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης, που κατέθεσαν οι Βουλευτές κύριοι Ε. Παντελάκη, Α. Σκυλλάκος, Α. Τζέκης, Π. Κοσιώνης, Ν. Γκατζής και Τ. Τσιόγκας, σας γνωρίζουμε ότι, για τα οικονομικά θέματα του αστυνομικού και πυροσβεστικού προσωπικού, ενημερώθηκε η Εθνική Αντιπροσωπεία την 31-3-2006, κατά τη συζήτηση της 38/22 από 17-1-2006 επερώτησης, που κατέθεσαν Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Πέραν αυτών σας γνωρίζουμε ότι, με στόχο τη βελτίωση της οικονομικής, επαγγελματικής και κοινωνικής θέσεως, καθώς και των συνθηκών εργασίας του αστυνομικού και πυροσβεστικού προσωπικού, εξετάζουμε όλα τα σχετικά θέματα και προβλήματα, ώστε αυτό να επιδοθεί απερίσπαστο στο έργο του για την αναβάθμιση των παρεχομένων στους πολίτες υπηρεσιών και να τηρηθούν στο ακέραιο οι δεσμεύσεις της Κυβέρνησης στο σύνολο του προσωπικού των Σωμάτων Ασφαλείας και ό,τι υποσχεθήκαμε να πραγματοποιηθεί.
Για το θέμα αυτό και ειδικότερα για την ικανοποίηση των προβαλλόμενων ρεαλιστικών και δίκαιων οικονομικών και θεσμικών αιτημάτων του προσωπικού, είμαστε αποφασισμένοι, παρά τις όποιες οικονομικές δυσκολίες, να συνεχίσουμε τον ειλικρινή και εποικοδομητικό διάλογο με τις συνδικαλιστικές ενώσεις του στα πλαίσια της συνεργασίας μας με αυτές, ώστε, σε συνεργασία με τα συναρμόδια Υπουργεία, τα ανωτέρω προβαλλόμενα αιτήματα του προσωπικού να αντιμετωπισθούν σύμφωνα, βεβαίως, με τις υφιστάμενες υπηρεσιακές και δημοσιονομικές δυνατότητες.
Στα πλαίσια αυτά πρόσφατα (5-4-2006) συναντηθήκαμε με τους προέδρους της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων (Π.Ο.ΑΣ.Υ.) και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αξιωματικών Αστυνομίας (Π.Ο.ΑΞΙ.Α). Κατά τη συνάντηση αυτή συμφωνήθηκε η εκδήλωση των απαραίτητων ενεργειών για την εξέταση των ώριμων αιτημάτων των αστυνομικών και συγκεκριμένα των αιτημάτων των οποίων είναι δυνατή η άμεση ικανοποίηση, καθώς και εκείνων που θα ικανοποιηθούν μεσοπροθέσμως.
Ο Υπουργός
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ»
8) Στην με αριθμό 9616/6-4-06 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Μιχάλη Καρχιμάκη, Πέτρου Ευθυμίου, Γρηγορίου Νιώτη, Βασιλείου Οικονόμου, Χάρη Τσιόκα και Αρη Μουσιώνη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β-757/25-4-06 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 9616/6-4-2006 που κατέθεσαν στη Βουλή οι Βουλευτές κ.κ. Μιχ. Καρχιμάκης, Πετρ. Ευθυμίου, Γρηγ. Νιώτης, Βασ. Οικονόμου, Χάρης Τσιόκας και Άρης Μουσιώνης, από πλευράς του Υπ.Μ.Ε, θέτουμε υπόψη σας τα εξής:
1. Επί του συμβάντος της 4ης Απριλίου 2006, μεταξύ αεροσκάφους των Ολυμπιακών Αερογραμμών (ΟΑL 181) και αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας, έχει ήδη επιληφθεί η Επιτροπή Διερεύνησης Ατυχημάτων και Ασφάλειας Πτήσεων (ΕΔΑΑΠ) η οποία είναι και υπεύθυνη για την έκδοση του Πορίσματος, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στον ν. 2912/2001. Η διερεύνηση, στην οποία έχει δοθεί άμεση προτεραιότητα, βρίσκεται σε εξέλιξη.
Δεν είναι δυνατή οποιαδήποτε εκτίμηση σχετικά με τα πραγματικά αίτια του περιστατικού πριν την έκδοση του ως άνω Πορίσματος.
2. Επισημαίνεται ότι η συνεργασία μεταξύ Πολεμικής Αεροπορίας και Υ.Π.Α. είναι υποδειγματική και συνεχής σε όλα τα επίπεδα, διεξάγεται δε πάντα σύμφωνα με τις διαδικασίες που καθορίζονται στο Πρωτόκολλο Συνεργασίας ΠΑ-Υ.Π.Α οι οποίες έχουν σχεδιασθεί με σκοπό την ελαχιστοποίηση και πρόληψη των συμβάντων Εναέριας Κυκλοφορίας.
O Yπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΙΑΠΗΣ»
9) Στην με αριθμό 8025/22-2-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Ντόλιου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 34104/ΙΗ/20-4-06 έγγραφο από την Yπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 8025/22-2-06, την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Γεώργιος Ντόλιος και μας διαβίβασε το Υπουργείο Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, και αφορά στην έκδοση απόφασης του ΟΕΕΚ για την πιστοποίηση φορέων που χορηγούν πιστοποιητικά γνώσης Η/Υ, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Την 1η Ιανουαρίου 2006 άρχισε η διαδικασία υποβολής αιτήσεων προς τον ΟΕΕΚ από τους υποψήφιους προς πιστοποίηση φορείς, την 15η Φεβρουαρίου 2006 πιστοποιήθηκε ο φορέας που πρώτος υπέβαλε αίτηση και μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου 2006 ο ΟΕΕΚ είχε ήδη πιστοποιήσει τους τέσσερις (4) φορείς, τα πιστοποιητικά των οποίων, σύμφωνα με τις σχετικές ρυθμίσεις του ΥΠΕΣΔΔΑ και τις αποφάσεις του ΑΣΕΠ, αναγνωρίζονταν κατά τη μεταβατική περίοδο, δηλαδή μέχρι 31.12.2005. Ο ΟΕΕΚ έχει ήδη ενημερώσει το ΑΣΕΠ για την πιστοποίηση των τεσσάρων (4) φορέων με τα αριθμ. πρωτ. Γ/3322/13.02.2006 και Γ/4754/24.02.2006 έγγραφά του.
Δύο ακόμα φορείς έχουν υποβάλει την προβλεπόμενη αίτηση στον ΟΕΕΚ
Συνεπώς, και. μετά την oλoκλήρωση της πρώτης φάσης πιστοποίησης φορέων, η διαδικασία συνεχίζεται κανονικά.
Η Υπουργός
ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ»
10) Στην με αριθμό 8511/8-3-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Στυλιανού Ματζαπετάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 25261/ΙΗ/20-4-06 έγγραφο από την Yπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 8511/8-3-06 την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Στέλιος Ματζαπετάκης, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
1. Η χορήγηση επάρκειας προβλέπεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 70 του α.ν. 2545/40 (ΦΕΚ 287 Α) «Περί Ιδιωτικών Σχολείων, Οικοτροφείων και Φροντιστηρίων». Μία δε από τις αρμοδιότητές του ΣΘΙΕ (Συμβουλίου Θεμάτων Ιδιωτικής Εκπαίδευσης) είναι η γνωμοδότηση για τη χορήγηση επάρκειας προσόντων διδασκαλίας ξένων γλωσσών. Η διατήρηση και οι αρμοδιότητες του ΣΘΙΕ προβλέπονται στην αρ. ΣΤ5/5/26-4-1982 ΚΥΑ (ΦΕΚ 213 Β) «Αναμόρφωση Συλλογικών οργάνων Γνωμοδοτικής και Αποφασιστικής αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» και στο Π.Δ. 147/1976 (ΦΕΚ 56 Α) «Περί οργανισμού της Κ.Υ. του ΥΠΕΠΘ».
2. Η διαδικασία γνωμοδότησης \που έχει πλέον υιοθετηθεί από το ΣΘΙΕ είναι η κάτωθι: πριν το ΣΘΙΕ γνωμοδοτήσει, σε αίτηση ενδιαφερόμενου για την απόκτηση της επάρκειας προσόντων διδασκαλίας ξένων γλωσσών, εξετάζει επιστημονικά και αντικειμενικά το φάκελλο/δικαιολογητικά κάθε υποψηφίου και αποφαίνεται σχετικά. Αποδίδει δε ιδιαίτερη σημασία στη σύμπτωση του προσκομιζόμενου πιστοποιητικού προς το «Κοινό Πλαίσιο Αναφοράς για τις Γλώσσες» του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Σε περίπτωση που υποβληθούν πτυχία ή πιστοποιητικά γλωσσομάθειας τα οποία δεν έχουν εξετασθεί κατά το παρελθόν, γίνεται επικοινωνία με τους αρμόδιους εθνικούς ή αλλοδαπούς φορείς που εξέδωσαν τον τίτλο καθώς επίσης, όπου απαιτείται, και με τα αντίστοιχα Μορφωτικά Ιδρύματα (Γαλλικό Ινστιτούτο, Ινστιτούτο Γκαίτε, κτλ) και τις αντίστοιχες Πρεσβείες, προκειμένου να συλλεγούν πληροφορίες που θα λειτουργήσουν επικουρικά στο ΣΘΙΕ, ώστε να διαμορφώσει μια πληρέστερη εικόνα για το σχετικό πιστοποιητικό.
Μέσα στο πλαίσιο αυτό, το ΣΘΙΕ γνωμοδοτεί θετικά μόνο για όσους τίτλους και πιστοποιητικά έχει πεισθεί ότι βεβαιώνουν άριστη γνώση της ξένης γλώσσας.
Σημειώνεται δε ότι η επάρκεια για διδασκαλία ξένων γλωσσών δεν αναφέρεται μόνο σε γλώσσες για τις οποίες λειτουργούν πανεπιστημιακά τμήματα γλώσσας και φιλολογίας Ελληνικών Πανεπιστημίων, αλλά και σε πολλές άλλες γλώσσες, για τη διδασκαλία των οποίων το Υπουργείο θα πρέπει ισότιμα να μεριμνήσει.
3. Κατά το παρελθόν γινόταν χρήση από το ΣΘΙΕ της αρ. Δ5/964/25-1-96 Υ.Α., η οποία καθόριζε-τα κριτήρια χορήγησης επάρκειας. Επειδή ο α.ν. 2545/1940 (ΦΕΚ 287 Α) «Περί Ιδιωτικών σχολείων, Οικοτροφείων και Φροντιστηρίων», στην παρ. 4 του άρθρου 70 στο οποίο προβλέπεται η χορήγηση της «επάρκειας», δεν παρέχει την εξουσιοδότηση για την έκδοση κανoνιστικών αποφάσεων που θα καθορίζουν πάγια κριτήρια για την διαπίστωση της επάρκειας των προσόντων διδασκαλίας της ξένης γλώσσας στα φροντιστήρια, η ανωτέρω Υ.Α. ακυρώθηκε με την αρ. 3887/2001 απόφαση του ΣτΕ και δε χρησιμοποιείται.
4. Η απόρριψη των αιτήσεων χορήγησης επάρκειας διδασκαλίας ξένων γλωσσών γίνεται πλέον μετά από πλήρη αιτιολόγηση, η οποία είναι σαφής και ειδική, δηλαδή όπως προκύπτει από την εξέταση των υποβληθέντων δικαιολογητικών κάθε ενδιαφερόμενου.
Εκ των ανωτέρω, καθίσταται σαφές ότι το ΣΘΙΕ λειτουργεί μέσα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων που του έχουν ανατεθεί από τις κείμενες διατάξεις και λαμβάνει πρόνοια, ώστε να είναι συνεπές ως προς τον ρόλο του και τις υποχρεώσεις του.
Η Υπουργός
ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ»
11. Στην με αριθμό 9650/6-4-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Χρίστου Βερελή δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 2116/28-4-06 έγγραφο από τον Υπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της παραπάνω σχετικής ερώτησης που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Χ. Βερελής, το υπ' αριθ. 140/27-4-2006 έγγραφο της Α.Ε Ελληνικά Πετρέλαια, δίδει απάντηση στα θιγόμενα στην ανωτέρω Ερώτηση θέματα.
Ο Υπουργός
Δ. ΣΙΟΥΦΑΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 25 Μαΐου 2006.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφοι 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 738/22.5.2006 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Σκουλάκη προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τις ανατιμήσεις στα εισαγόμενα φάρμακα κ.λπ.
2. Η με αριθμό 741/22.5.2006 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Βέρας Νικολαΐδου προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τη λήψη μέτρων αντιμετώπισης των προβλημάτων του νοσηλευτικού προσωπικού των δημοσίων και ιδιωτικών νοσοκομείων.
3. Η με αριθμό 743/22.5.2006 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ασημίνας Ξηροτύρη - Αικατερινάρη προς τους Υπουργούς Ανάπτυξης και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με το κλείσιμο του εργοστασίου της ΒΙΑΜΥΛ στη Θεσσαλονίκη κ.λπ..
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφοι 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 735/22.5.2006 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Παναγιώτη Ρήγα προς τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, σχετικά με τα προβλήματα στην ακτοπλοϊκή σύνδεση των Δυτικών Κυκλάδων κ.λπ.
2. Η με αριθμό 742/22.5.2006 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Λιάνας Κανέλλη προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικά με την επίλυση αιτημάτων των δικαστικών υπαλλήλων κ.λπ.
3. Η με αριθμό 744/22.5.2006 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανασίου Λεβέντη προς τους Υπουργούς Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τη λήψη μέτρων για την υγιεινή και ασφάλεια στους εργασιακούς χώρους κ.λπ..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη – Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Επιλογή στελεχών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ρύθμιση θεμάτων διοίκησης της εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις».
Ακολουθούμε τον κατάλογο των εγγεγραμμένων συναδέλφων και το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Φίλιππος Τσαλίδης.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΤΣΑΛΙΔΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα κατ’ αρχάς να εκφράσω τη λύπη μου αλλά και τη συμπαράστασή μου στην οικογένεια του κ. Ηλιάκη, ο οποίος αναζητείται ακόμα και σήμερα και επιπλέον να ευχηθώ καλή επιτυχία σ’ όλα τα παιδιά που αυτές τις μέρες δίνουν πανελλήνιες εξετάσεις προκειμένου να εισαχθούν στα πανεπιστήμια και στα τεχνολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας.
Σε ό,τι αφορά το νομοσχέδιο θα ήθελα να πω ότι τόσο ο εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης όσο και οι διάφοροι αγορητές επικέντρωσαν, θα έλεγα, τον αντιπολιτευτικό τους λόγο κυρίως στη συνέντευξη, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο συγκροτούνται τα υπηρεσιακά συμβούλια, τα οποία κάνουν και τις τελικές κρίσεις.
Σε ό,τι αφορά τη συνέντευξη, κατά την άποψή μου, εφόσον μιλάμε για στελέχη της διοίκησης, εφόσον μιλάμε για αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης, θα έλεγα ότι είναι εκ των ων ουκ άνευ, μια που σημαντικότατος παράγοντας, θεμελιώδης παράγοντας στην αναβάθμιση είναι η διοίκηση της εκπαίδευσης, είναι τα στελέχη της εκπαίδευσης. Και θα μου ήταν τελείως αδιανόητο να κρίνει η οποιαδήποτε επιτροπή έναν υποψήφιο, με βάση μόνο το βιογραφικό του σημείωμα, χωρίς να ερευνήσει την προσωπικότητα αυτού που θα επιλέξει για μια θέση στελέχους της διοίκησης. Είναι σαν να μου λέτε ότι ένα μέλος Δ.Ε.Π., υποψήφιο για εκλογή, κρίνεται μόνο με βάση το επιστημονικό του έργο, με βάση το βιογραφικό του, χωρίς να ερευνάται η προσωπικότητά του.
Σε ό,τι αφορά επίσης την έκθεση του Επιστημονικού Συμβουλίου, θα έλεγα ότι οι κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μάλλον θα πρέπει να τη διαβάσουν καλύτερα, γιατί το παράδειγμα που αναφέρεται στην Πυροσβεστική μιλάει για ένα συγκεκριμένο πλαίσιο αρχών που πρέπει να διέπουν την προφορική συνέντευξη ως σύστημα αξιολόγησης και επιλογής των υποψηφίων και συνεπώς δεν θέτει πρόβλημα συνέντευξης.
Σε ό,τι αφορά τα Συμβούλια των Κρίσεων, εάν πιστεύει πραγματικά η Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι τα Πρυτανικά Συμβούλια χειραγωγούνται από την εκάστοτε κυβέρνηση, όχι μόνο από τη δική μας, θεωρώ ότι αυτό είναι ένα λάθος και δεν θα έπρεπε να το αναφέρουν καθόλου.
Άρα, τι κάνουν τα Πρυτανικά Συμβούλια; Προτείνουν μέλη Δ.Ε.Π. και από τα μέλη Δ.Ε.Π. που προτείνονται από τα Πρυτανικά Συμβούλια δημιουργείται μια δεξαμενή, expert θα έλεγα, εμπειρογνωμόνων και με βάση αυτά τα ονόματα, η Υπουργός θα επιλέξει εκείνους που πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον στην επιστημονική τους ειδίκευση, προκειμένου να κρίνουν τους υποψηφίους για τις θέσεις των στελεχών της διοίκησης.
Στόχος πάντως του παρόντος νομοσχεδίου είναι η εφαρμογή ενός συστήματος επιλογής στελεχών της διοίκησης που να εξασφαλίζει κύρος και συνέχεια στη διοίκηση της εκπαίδευσης, που κατά τη γνώμη μου αποτελεί και απαραίτητο όρο για την αποτελεσματικότητά της.
Θεμελιώδης παράγοντας, όπως είπα και προηγουμένως, για την αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης είναι η στελέχωσή της με εκπαιδευτικούς που διαθέτουν άρτια μόρφωση και παιδαγωγική κατάρτιση, διδακτική εμπειρία στη σχολική τάξη, αλλά και επίγνωση της αποστολής τους.
Έγινε πάρα πολλή συζήτηση για το αν και κατά πόσο αξιολογείται ένας μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών ή ένας τίτλος διδακτορικής διατριβής.
Κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, θα σας πω ότι αξιολογούνται, αλλά αξιολογούνται για ανθρώπους που έχουν την ίδια διδακτική εμπειρία, που έχουν μείνει τα ίδια χρόνια σε μια αίθουσα, σε μια τάξη, που έχουν διδάξει και έχουν εμπειρία. Θεωρώ απαραίτητο, ένας εκπαιδευτικός ο οποίος θα αναλάβει μια τόσο υπεύθυνη θέση να έχει περάσει μέσα από μια τάξη, να έχει διδακτική εμπειρία, να έχει διευθύνει μια σχολική μονάδα.
Το εκπαιδευτικό, λοιπόν, σύστημα για να λειτουργεί εύρυθμα και αποδοτικά απαιτεί και μια διοικητική οργάνωση δομημένη, κατά τρόπο ώστε να συμβάλλει στη διαρκή βελτίωση και στο συντονισμό του εκπαιδευτικού έργου, να ενθαρρύνει και να καθοδηγεί στο έργο τους τούς εκπαιδευτικούς, να δημιουργεί κλίμα συνεργασίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Ένα σύγχρονο σύστημα διοίκησης πρέπει να ανταποκρίνεται αποτελεσματικά στις απαιτήσεις της σύγχρονης εκπαίδευσης και να στηρίζεται σε κριτήρια αντικειμενικά, διαφανή και μετρήσιμα, αποτιμούμενα με συγκεκριμένες αξιολογικές μονάδες. Παράλληλα –και αυτό είναι, όπως είπα και προηγουμένως πάρα πολύ σημαντικό κατά την άποψή μου, κύριε Υπουργέ- για να μπορεί κάποιος να συμμετέχει στις διαδικασίες επιλογής σε θέση στελέχους της εκπαίδευσης, θα πρέπει να έχει επαρκή εμπειρία στην εκπαιδευτική και διδακτική πράξη και να κατέχει αποδεδειγμένα βασικές γνώσεις σε θέματα διοικητικά και παιδαγωγικά.
Με βάση τα παραπάνω, με το παρόν νομοσχέδιο προτείνονται τα εξής: Όλα τα στελέχη να επιλέγονται για τετραετή θητεία. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη συμμετοχή στη διαδικασία επιλογής να είναι επαρκής η υπηρεσιακή και η διδακτική εμπειρία. Ως προϋπόθεση για την επιλογή σε ανώτερη θέση διοίκησης εισάγεται η προηγούμενη θητεία σε θέση διευθυντή σχολικής μονάδας. Θεσμοθετείται αδιάβλητη γραπτή διαδικασία για την επιλογή των ανώτερων στελεχών της εκπαίδευσης. Η επιτυχής συμμετοχή σε αυτή είναι προϋπόθεση και η επίδοση σε αυτή κριτήριο επιλογής. Οι επιλεγόμενοι, ως ανώτερα στελέχη εκπαίδευσης, επανακρίνονται για ανανέωση της θητείας τους με κριτήριο το έργο τους.
Θα ήθελα, όμως, να σταθώ σε μερικά σημεία του νομοσχεδίου, τα οποία θεωρώ σημαντικά.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Πρώτον, συστήνονται θέσεις για να λειτουργήσουν επιτέλους τα Κέντρα Πληροφορικής και Νέων Τεχνολογιών, που λειτουργούν, αλλά λειτουργούν χωρίς προσωπικό στις διευθύνσεις και τα γραφεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, για τη στήριξη της διδασκαλίας και της εφαρμογής πληροφορικής και των νέων τεχνολογιών, καθώς και για την τεχνική υποστήριξη του εξοπλισμού των εργαστηρίων πληροφορικής στα σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Δεύτερον, συστήνεται μονάδα πληροφορικής και νέων τεχνολογιών σε κάθε περιφερειακή διεύθυνση πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, για την υποστήριξη του έργου της μισθοδοσίας, μέσω του διατραπεζικού συστήματος «ΔΙΑΣ» και του όλου έργου των περιφερειακών διευθύνσεων.
Τρίτον, συστήνεται κέντρο πληροφορικής και νέων τεχνολογιών στην κεντρική υπηρεσία του ΥΠ.ΕΘ.Π., για την τεχνική υποστήριξη του Πανελληνίου Σχολικού Δικτύου και το συντονισμό κέντρων πληροφορικής και νέων τεχνολογιών, καθώς και για την υποστήριξη των υποδομών των εργαστηρίων πληροφορικής και εφαρμογών υπολογιστών των σχολικών μονάδων.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τριάντα δευτερόλεπτα ακόμη, κυρία Πρόεδρε.
Τέταρτον, θεσμοθετείται διαφανής και αξιοκρατική διαδικασία επιλογής για την επιλογή του διευθυντή της κεντρικής υπηρεσίας των Γενικών Αρχείων του Κράτους.
Πέμπτον, παρέχεται η δυνατότητα στον Ο.Σ.Κ. να αναθέτει την υλοποίηση του προγράμματος του προσεισμικού ελέγχου των διδακτηρίων όλης της χώρας σε πανεπιστημιακά ιδρύματα και βασικά μιλάμε για πολυτεχνικές σχολές και εκείνες ειδικά που διαθέτουν τμήματα πολιτικών μηχανικών.
Κύριε Υπουργέ, γνωρίζουμε όλοι ότι σε κάθε περιφέρεια –διοικητική εννοώ- της χώρας υπάρχει το δίπολο πανεπιστημίου-ΤΕΙ. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να ανατίθεται στην πολυτεχνική σχολή του πανεπιστημίου της διοικητικής περιφέρειας, ο προσεισμικός έλεγχος για όλα τα διδακτήρια της περιφέρειας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Μα, ακριβώς έτσι είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΤΣΑΛΙΔΗΣ: Ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε.
Διευθετούνται οριστικά ζητήματα που άπτονται των εξετάσεων στα μαθήματα Ιατρικής, καθώς πλέον οι εξετάσεις αυτές θα διενεργούνται από το ίδιο το Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π..
Προφανώς πρόκειται για ένα πάρα πολύ καλό νομοσχέδιο, το οποίο εμείς στηρίζουμε και θα ήθελα επίσης να προτείνω, κύριε Υπουργέ, εκεί που αναφέρεται το νομοσχέδιο στην προφορική συνέντευξη, να μπει και η συνεργασιμότητα του υποψηφίου για θέση στελέχους της διοίκησης.
Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ.
Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Χρυσή Καρύδη.
ΧΡΥΣΗ ΚΑΡΥΔΗ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι κοινός τόπος ότι στον αναπτυγμένο κόσμο οι κοινωνίες μεταθέτουν πλέον τις προτεραιότητές τους από τους φυσικούς στους ανθρώπινους πόρους. Ακόμη και χώρες που διαθέτουν σημαντικές πλουτοπαραγωγικές πηγές, έχουν αντιληφθεί ότι η επένδυση στην παιδεία και στον ανθρώπινο παράγοντα αποτελεί προϋπόθεση για τη δημιουργία συγκριτικών πλεονεκτημάτων σε ένα παγκόσμιο ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Η Ελλάδα έχει εθνικό συμφέρον να προετοιμάσει εγκαίρως και με τον καλύτερο τρόπο το ανθρώπινο δυναμικό της, ώστε να συμμετάσχει ενεργά στην παγκόσμια κοινωνία της πληροφορίας.
Η ανάδειξη της κατάλληλης ηγεσίας στις εκπαιδευτικές μονάδες που θα συμβάλει στην ποιοτικά αναβαθμισμένη και παιδαγωγικά ολοκληρωμένη εκπαίδευση, είναι μία αναγκαιότητα που πηγάζει από τη διεθνή εμπειρία. Προκύπτει από τα ερευνητικά δεδομένα των τελευταίων δεκαετιών στην παιδαγωγική και την ψυχολογία, αλλά αποτελεί και αίτημα της ίδιας της κοινωνίας.
Σε αυτό το πλαίσιο, θεωρώ, ότι προκειμένου να θεσμοθετήσουμε την καλύτερη διαδικασία επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης, η σημερινή συζήτηση θα πρέπει να επικεντρωθεί στο έργο που καλούνται να επιτελέσουν τα στελέχη αυτά και στα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχουν, προκειμένου να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ποιοτικής διοίκησης.
Το Υπουργείο Παιδείας επιθυμεί στελέχη εκπαίδευσης ικανά να ενδυναμώνουν και να ενθαρρύνουν τους δασκάλους και καθηγητές, να διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο στην αναβάθμιση του εκπαιδευτικού αποτελέσματος, στελέχη ικανά να καθοδηγούν, να εμπνέουν, να επιμορφώνουν αλλά και να αξιολογούν τους εκπαιδευτικούς ενθαρρύνοντας τη συνεργασία και τις καινοτόμες προσεγγίσεις στα εκπαιδευτικά ζητήματα. Το ξεπερασμένο μοντέλο που ήθελε το διευθυντή της εκπαιδευτικής μονάδας απλό διεκπεραιωτή, δεν λειτουργεί πλέον. Στη νέα ψηφιακή εποχή η ίδια η φιλοσοφία και η νοοτροπία της μάθησης αλλάζει ριζικά. Ο διδάσκων πλέον αντί να ωθεί, έλκεται από το μαθητή.
Τα στελέχη της εκπαίδευσης καλούνται να διαδραματίσουν έναν πιο σύνθετο και πολύπλοκο ρόλο. Ειδικοί επιστήμονες υπογραμμίζουν την απαίτηση νέων, σύνθετων επαγγελματικών γνώσεων και δεξιοτήτων από την πλευρά των στελεχών εκπαίδευσης, προκειμένου να ανταποκριθούν στα σύγχρονα εκπαιδευτικά και κοινωνικά ζητούμενα και αυτό μας οδηγεί στην παραδοχή ότι τα στελέχη αυτά καλούνται πλέον να ασκήσουν ένα νέο επάγγελμα. Ως εκ τούτου απαιτείται αφ’ ενός η καλλιέργεια και η συνεχής ανανέωση των πνευματικών και επαγγελματικών τους δεξιοτήτων και αφ’ ετέρου η αξιοποίηση των πορισμάτων και των εμπειριών όχι μόνο του ευρύτερου χώρου των παιδαγωγικών επιστημών, αλλά και της επιστήμης της διοίκησης και του μάνατζμεντ.
Τα στελέχη θα πρέπει να επιμορφώνονται όχι στη λογική της εισαγωγικής υποχρεωτικής ταχύρρυθμης κατάρτισης, αλλά στη βάση της διά βίου μάθησης και της διαρκούς ανατροφοδότησης του αρχικού μορφωτικού τους κεφαλαίου, εφόσον από αυτό θα εξαρτηθεί η αποτελεσματικότητά τους.
Η ιδιαιτερότητα του ρόλου των στελεχών της εκπαίδευσης έγκειται στο ότι καλούνται να συμβάλουν στην ορθή εφαρμογή του νομικού πλαισίου της εκπαίδευσης, αλλά και στην εκπλήρωση των φιλοσοφικών και αξιολογικών στοχοθετήσεών της.
Το σύστημα ανάδειξης των στελεχών θα πρέπει να βασίζεται στη θεώρηση της παιδείας ως υψίστου ιδεώδους και αγαθού, που οι λειτουργοί της θα πρέπει να υπηρετούν με αίσθημα χρέους απέναντι στους μαθητές τους.
Επομένως η διαδικασία επιλογής των στελεχών αυτών απαιτεί ορθολογισμό, αξιοκρατία, αίσθημα ευθύνης και την απομάκρυνση από συντεχνιακά συμφέροντα και μικροκομματικές αντιλήψεις.
Με παγιωμένη πλέον την αντίληψη για την κοινωνία της γνώσης και της πληροφορίας απαιτούνται στελέχη εκπαίδευσης, που να διαθέτουν όραμα και να επιχειρούν καινοτόμες προσεγγίσεις των θεμάτων.
Στη χώρα μας το έλλειμμα είναι μεγάλο και διαπιστωμένο. Το σχολείο παρέμεινε επί δεκαετίες χώρος δημοσιοϋπαλληλικής διαχείρισης, χωρίς στίγμα, χωρίς όραμα και χωρίς ταυτότητα. Οι διαρκείς παλινδρομήσεις και η έλλειψη στοιχειώδους σχεδιασμού οδήγησαν στην υποβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος. Είναι ένα αρνητικό βίωμα που συνόδευε μαθητές πολλών γενεών, τις οικογένειές τους και τους εκπαιδευτικούς.
Με το παρόν σχέδιο νόμου θεσπίζονται αντικειμενικά και μετρήσιμα κριτήρια επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης, που αφορούν την υπηρεσιακή κατάσταση, την επιστημονική, την παιδαγωγική συγκρότηση και κατάρτιση, την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, την προσωπικότητα του υποψηφίου, όπως αποτιμάται από την προφορική συνέντευξη και από την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου.
Η προφορική συνέντευξη ενώπιον του αρμοδίου συμβουλίου επιλογής είναι ουσιαστική, αξιόπιστη και τα αποτελέσματά της τεκμηριωμένα. Περιορίζεται με αυτό τον τρόπο η αυθαίρετη και μη ελέγξιμη υποκειμενική κρίση.
Αυτή η Κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται το χώρο της διοίκησης της εκπαίδευσης ως κομματικό φέουδο ούτε έχει στόχο την κομματική χειραγώγηση των εκπαιδευτικών. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε και ενεργοποιεί το θεσμό της αξιολόγησης, που διατρέχει όλο το εκπαιδευτικό σύστημα.
Σε κάθε χώρα ο τρόπος αξιολόγησης και επιλογής των στελεχών ποικίλλει ανάλογα με την κυρίαρχη νοοτροπία, το εκπαιδευτικό σύστημα και τη διοικητική οργάνωση των δημοσίων υπηρεσιών. Στην Ελλάδα η επιπολαιότητα με την οποία η πολιτεία αντιμετώπιζε το θέμα των στελεχών της εκπαίδευσης αποτελούσε βασική συνιστώσα της κακοδαιμονίας, που ταλανίζει το εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Η αξιολόγηση δεν αποτελεί απλώς μια διαδικασία ελεγκτικού ή διαπιστωτικού χαρακτήρα, αλλά ανατροφοδοτεί τη διδακτική πράξη επιδιώκοντας την αναβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης και τη βελτίωση όλων των εκπαιδευτικών παραγόντων. Η αξιολόγηση δεν καταγράφει μόνο την επιτυχή λειτουργία του συστήματος. Προδιαγράφει και την πορεία προς αυτήν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισηγούμαι την ψήφιση του σχεδίου νόμου, διότι έρχεται να δικαιώσει το ίδιο το αγαθό της παιδείας, αφού στηρίζεται σε ποσοτικά και ποιοτικά κριτήρια τέτοια που πιστοποιούν την ουσιαστική πολύπλευρη και αξιόλογη προσφορά των στελεχών στην εκπαίδευση ως λειτουργών και πνευματικών ανθρώπων.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε και εμείς.
Το λόγο έχει η κ. Σοφία Βούλτεψη.
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κάθε φορά, αγαπητοί συνάδελφοι, που με οποιαδήποτε αφορμή συζητούμε σ’ αυτή την Αίθουσα θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Παιδείας, προσωπικά αποκομίζω πως για τη Μείζονα Αντιπολίτευση η παιδεία υπάρχει προς χάριν των εκπαιδευτών και όχι των εκπαιδευομένων. Η συζήτηση περιστρέφεται πάντα γύρω από τους δικούς μας και τους δικούς σας, γύρω από τους «πράσινους» ή τους «γαλάζιους» εκπαιδευτές.
Δίνεται μάλιστα η εντύπωση ότι τα σχολεία υπάρχουν για να βρίσκουν επαγγελματική απασχόληση οι καθηγητές και οι δάσκαλοι και όχι για να μορφώνονται οι νέες γενιές.
Για τα χάλια στα οποία βρίσκεται το εκπαιδευτικό επίπεδο των ελληνοπαίδων, τσιμουδιά. Για τα παιδιά μας, που δυσκολεύονται να μιλήσουν ελληνικά, ούτε λόγος. Ουδείς αισθάνεται την ανάγκη να απολογηθεί, να κάνει την αυτοκριτική του για το επίπεδο της παιδείας μας, που βρίσκεται πίσω σε όλους τους στόχους και αποτελεί τη γενεσιουργό αιτία της ανεργίας.
Το ζήτημα για την Αντιπολίτευση είναι μήπως θιγούν οι εκπαιδευτικοί, που πρόσκεινται στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Μήπως πάρει επιτέλους σειρά και κάποιος άλλος. Μήπως δοθεί η ευκαιρία και σε κάποιους άλλους να κάνουν τη δουλειά τους για να προσφέρουν στην εκπαίδευση από θέσεις ευθύνης. Αυτό σημαίνει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πως το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θεωρεί ότι όλα είναι καλά καμωμένα μέχρι σήμερα και δεν χρειάζεται να γίνει καμία άλλη παρέμβαση, καμιά αλλαγή. Το ζήτημα είναι να μη θιγούν οι θέσεις και τα αξιώματα κάποιων, που κατά τη γνώμη μου φέρουν σημαντικό μέρος της ευθύνης.
Ποτέ δεν έχουμε δει καμιά διαδήλωση υπέρ της βελτίωσης του επιπέδου της παιδείας μας. Ποτέ δεν έχουμε δει τα συνδικαλιστικά στελέχη, που δραστηριοποιούνται στο χώρο, της εκπαίδευσης να διαδηλώνουν για περισσότερη επιμόρφωση.
Αντίθετα ακούσαμε χθες πως με το νομοσχέδιο αυτό απαξιώνεται το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Αλήθεια; Δεν είναι ήδη απαξιωμένο το εκπαιδευτικό μας σύστημα; Τώρα θα απαξιωθεί; Απαξιωμένο δεν εμφανίζεται στην τελευταία έκθεση του Ο.Ο.Σ.Α., του περασμένου Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με την οποία τα Ελληνόπουλα είναι μαθητές-είλωτες, αλλά με τις χειρότερες επιδόσεις μεταξύ τριάντα χωρών; Ερχόμαστε τελευταίοι σε γνώση, αν και στην Ελλάδα τα παιδιά μελετούν σαράντα πέντε ώρες την εβδομάδα, ενώ στην Φινλανδία, που αριστεύει, μόλις είκοσι επτά ώρες. Τι σημαίνει αυτό; Μήπως ότι η περισσότερη δουλειά στη Φινλανδία γίνεται στη διάρκεια της παράδοσης; Έριξε ποτέ κάποιος μια ματιά στην ιστοσελίδα «βαθμολογώ τους καθηγητές μου» όπου δύο χιλιάδες εκατόν εβδομήντα τέσσερις μαθητές τους βαθμολόγησαν με «11,7» μέσο όρο; Ασχολήθηκε κάποιος με τη βαθμολογία που έδωσαν στο σχολείο τα παιδιά του λυκείου και που βρίσκεται στο εξευτελιστικό «11,5» σε αντίθεση με το φροντιστήριο που βαθμολογήθηκε με «17,3»; Ανησύχησε κάποιος όταν έγινε γνωστό ότι στην Ελλάδα ποσοστό μεγαλύτερο από το 40% της μάθησης αναλογεί στα εκτός σχολείου ιδιαίτερα μαθήματα; Και για ποιο λόγο οι Έλληνες ξοδεύουν τόσα πολλά χρήματα για φροντιστήρια; Πάνω από 1.000.000.000 ευρώ το χρόνο.
Ίδρωσε το αυτί κάποιου όταν πληροφορηθήκαμε πως κείμενα συγχρόνων συγγραφέων, που περιλαμβάνουν εκφράσεις όπως «κουφάθηκα, έπαθα, καράφλιασα» αρέσουν περισσότερο από τα κείμενα του Παπαδιαμάντη; Ανησύχησε κάποιος όταν βρέθηκαν Έλληνες που όταν τους ζητήθηκε να εκφράσουν κάτι το αναπάντεχο κατέφυγαν στον ήχο «ουάου»; Ανησύχησε κάποιος όταν η έρευνα που έγινε για λογαριασμό του Ινστιτούτου Επικοινωνίας, με την υποστήριξη της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς, αποκάλυψε ότι μιλάμε μέχρι οκτώ ώρες ημερησίως, αλλά δυσκολευόμαστε στο γραπτό λόγο, ενώ τις πιο πολλές φορές καταφεύγουμε σε ξένες λέξεις;
Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι μεταξύ των δασκάλων το ποσοστό επιτυχίας στο Α.Σ.Ε.Π. την τριετία 1998-2001 μόλις που άγγιξε το 29%;
Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι οι μαθητές αισθάνονται το σχολείο ως εξεταστικό κέντρο, ενώ τέσσερις στους δέκα δηλώνουν δυσαρεστημένοι;
Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι το 44% των Ελλήνων δεν έχει ανοίξει ποτέ ένα βιβλίο;
Είναι ή δεν είναι αλήθεια –το είπε και ο κ. Μπαμπινιώτης, προκύπτει και από τα βιβλία που προσφέρουν ως δώρο οι εφημερίδες- ότι φτάσαμε να διαβάζουμε τον Παπαδιαμάντη και το Ροΐδη από μετάφραση;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από λίγες ημέρες πληροφορηθήκαμε από την έκθεση για την κατάσταση της εκπαίδευσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση ότι το 25% των δεκαεπτάχρονων στην πατρίδα μας έχει δυσκολίες ανάγνωσης. Η έρευνα αναφέρεται στο 2003. Το ποσοστό μας ήταν το υψηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου ο μέσος όρος είναι 20%. Προστίθεται μάλιστα ότι ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός πως η κατάσταση επιδεινώθηκε, αντί να βελτιωθεί, κατά την περίοδο 2000-2003, καθώς το ποσοστό των μαθητών, που έχει προβλήματα ανάγνωσης, αυξήθηκε εκείνη την περίοδο κατά 3,3%.
Την είδηση δημοσίευσαν οι εφημερίδες και όχι μόνο οι συμπολιτευόμενες. Υπάρχει μεγάλο, εκτενές δημοσίευμα στο «ΒΗΜΑ» της 17ης Μαΐου.
Είδατε, όμως, πουθενά στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης να γίνει πρώτο θέμα το γεγονός ότι τα παιδιά μας δυσκολεύονται να διαβάσουν ακόμα και τα πιο απλά κείμενα;
Τέλος, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να θέσω ένα πολύ σοβαρό θέμα, το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα. Μιλώ για το σχολικό αθλητισμό και το μάθημα της Γυμναστικής. Οι ώρες της άθλησης φθίνουν συστηματικά. Μεταξύ του 1977 και του 1981 καταλάμβαναν το 13,9% του διδακτικού χρόνου στο γυμνάσιο και το 8,5% στο λύκειο. Από το 1981 έως το 1998 τα ποσοστά έπεσαν στο 8,3% και 4,5%. Μεταξύ του 1998 και του 2005 το ποσοστό κινήθηκε μεταξύ 0% και 5,8%. Αν οι νέοι δεν μάθουν να αθλούνται, αν δεν υπάρχουν χώροι για να αθληθούν, τότε πώς περιμένουμε να έχουν υγιή νου, πώς περιμένουμε να ξεφύγουν από τη μάστιγα των ναρκωτικών, πώς θα ξεφύγουν από τις καφετέριες και τα σκουπιδοθεάματα;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ δεν είμαι καθόλου βέβαιη πως ένας νόμος όσο καλός κι αν είναι, μπορεί να αναστρέψει αυτήν την κατάσταση, να την αλλάξει, δηλαδή, με άμεσο και ακαριαίο τρόπο. Και δεν είμαι σίγουρη πως ένα σύστημα αξιολόγησης αποτελεί πανάκεια, κυρίως επειδή πιστεύω ότι και οι σημερινοί δάσκαλοι και καθηγητές είναι παιδιά ενός αποτυχημένου εκπαιδευτικού συστήματος.
Απορώ, όμως, πώς οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με δεδομένα τα αδιαμφισβήτητα στοιχεία, για τα οποία μίλησα παραπάνω, εμφανίζονται τόσο σίγουροι για τις δικές τους επιλογές, ο οποίες οδήγησαν στα σημερινά χάλια το επίπεδο της εκπαίδευσης των Ελληνοπαίδων μεταξύ των οποίων είναι και οι αυριανοί καθηγητές και δάσκαλοι.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ την κ. Βούλτεψη.
Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Χρυσάνθη Μανωλιά.
ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, το σχολείο δεν είναι μόνο για να μεταδίδει γνώσεις, αλλά αρχές και αξίες. Σίγουρα, λοιπόν, δεν θέλουμε να αποτελεί πρότυπο ούτε ο κομματισμός ούτε η αναξιοκρατία. Αυτά, όμως, δεν βλέπουμε να τα περιφρουρεί αυτό το νομοσχέδιο.
Θα απαντήσω με δύο μόνο κουβέντες σ’ αυτά τα οποία ανέφερε η αγαπητή συνάδελφος κ. Βούλτεψη, που μίλησε προηγουμένως.
Αγαπητοί συνάδελφοι, έκλεισε ήδη μία διετία διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, μία διετία που δίνει αδιάσειστα στοιχεία για να βγάλει ο λαός πολύτιμα συμπεράσματα για την πολιτική της.
Είναι γνωστό ότι προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία ηθικολόγησε ασύστολα και προπαγάνδισε μεταξύ άλλων, ειδικότερα για τη Δημόσια Διοίκηση, αρχές όπως «αξιοκρατία», «όχι κομματισμός», διακηρύσσοντας ως κορωνίδα την επανίδρυση του κράτους.
Δυστυχώς, από τις πρώτες ημέρες, που άσκησε την εξουσία η Νέα Δημοκρατία, άρχισε μία εμφανής διολίσθηση στον ακραίο κομματισμό και στην προσπάθεια του απόλυτου ελέγχου της κρατικής εξουσίας.
Το νομοσχέδιο, που συζητάμε, αποτελεί μία ακόμα επιβεβαίωση για τις διαδικασίες ασφυκτικού ελέγχου του κράτους με ολέθριες συνέπειες για την αποτελεσματικότητα της Δημόσιας Διοίκησης και της εκπαίδευσης.
Σ’ αυτό το νομοσχέδιο εκπλήσσεται κάποιος από πάρα πολλά πράγματα: Πόσο αντιεκπαιδευτικά, θα έλεγα, αντιμετωπίζει το χώρο της εκπαίδευσης, πόσο απροκάλυπτα κομματικοποιεί το χώρο της εκπαίδευσης και πόσο πίσω μας γυρίζει. Και αυτό μπορώ να το υποστηρίξω και ως εκπαιδευτικός.
Όλοι μας θυμόμαστε το καλοκαίρι του 2004, τότε που άρον-άρον, κύριε Υπουργέ, αλλάξατε τους διευθυντές των σχολείων και τοποθετήσατε διευθυντές επιλεγμένους με καθαρά κομματικά κριτήρια, σημειώνοντας ότι προσωρινά τους τοποθετείτε, για να κινήσετε διαδικασία αξιοκρατικής επιλογής.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Διευθυντές εκπαίδευσης.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΤΣΑΛΙΔΗΣ: Όχι των σχολείων.
ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Των σχολείων και της εκπαίδευσης.
Διαβάζω τα λόγια της κυρίας Υπουργού: «Οι τοποθετήσεις των διευθυντών εκπαίδευσης και των προϊσταμένων γραφείων είναι προσωρινές, λήγουν την 31η Αυγούστου 2005. Τα κριτήρια επιλογής των νέων στελεχών θα αποτελέσουν αντικείμενο διαλόγου, προκειμένου να επιλεγεί ένα απολύτως αξιοκρατικό σύστημα». Και όμως, ήταν διπλά προσχηματική αυτή η προσωρινότητα, κύριε Υπουργέ, και γιατί αυτή η προσωρινότητα κράτησε δυο ολόκληρα χρόνια, και γιατί το νομοσχέδιο που φέρατε είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των ήδη υπηρετούντων στελεχών σας, που «προσωρινά» τους τοποθετήσατε. Γιατί λέω κομμένο και ραμμένο; Μηδενίζετε σχεδόν την προηγούμενη διοικητική εμπειρία, υπολογίζοντάς την σε δυο μονάδες κατ’ ανώτατο όριο και αυτό, φυσικά, βοηθά τους προσωρινά από εσάς τοποθετημένους. Την αρχαιότητα τη μοριοδοτείτε δυο φορές και ως υπηρεσιακή κατάσταση και ως διδακτική εμπειρία, λειτουργώντας ισοπεδωτικά.
Στην ισοπέδωση, επίσης, στοχεύετε -με την υποβάθμιση που παρατηρείται στο νομοσχέδιο- της μοριοδότησης της μετεκπαίδευσης, των διδακτορικών και των μεταπτυχιακών τίτλων. Τα παραδείγματα, που παρουσίασαν στην επιτροπή μας οι εκπρόσωποι των ομοσπονδιών των εκπαιδευτικών μας, είναι λαλίστατα. Και όμως, στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου υποστηρίζετε –και το διαβάζω- ότι «θεμελιώδης παράγων για την ανύψωση του επιτεύγματος της εκπαίδευσης είναι η στελέχωσή της με εκπαιδευτικούς με άρτια μόρφωση και παιδαγωγική κατάρτιση». Πού, όμως, το επιτυγχάνετε αυτό, όταν συρρικνώνονται τα επιστημονικά κριτήρια; Είναι ηλίου φαεινότερο ότι και αυτό το κάνετε, για να διευκολύνεται ακόμα περισσότερο η επιλογή μέσω της συνέντευξης, που παίζει τον κύριο, τον καθοριστικό ρόλο, μίας συνέντευξης που γίνεται με αυξημένα ποσοστά μορίων, χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια και χωρίς συγκεκριμένες κατηγορίες κριτηρίων, παρά την περί του αντιθέτου ρητορική σας όλο το προηγούμενο διάστημα.
Δεν αρκείστε να διευκολύνετε, με αυτές τις μεθοδεύσεις, την επιλογή των προσωρινά τοποθετημένων δικών σας στελεχών στην εκπαίδευση, αλλά προβλέπετε και τη μονιμοποίησή τους σ’ αυτήν τη θέση, αφού, αντί να προκηρύσσονται οι θέσεις εκ νέου, μετά το τέλος της θητείας τους και να μπορούν να διεκδικηθούν από όλους όσους έχουν τα προσόντα, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι αυτοί που θα κατέχουν τις θέσεις θα κρίνονται αυτοτελώς για την επανεκλογή τους σ’ αυτές τις θέσεις και μόνο, αν κάποιοι δεν επιλεγούν, αυτές οι θέσεις θα προκηρύσσονται. Δηλαδή μία διαδικασία ανοικτή και ανανεώσιμη, όπως ήταν μέχρι τώρα, κύριε Υπουργέ, γίνεται κλειστή, πηγαίνοντάς μας πίσω για καθαρά κομματικές σκοπιμότητες.
Εισάγεται, επίσης, με αυτό το νομοσχέδιο μία διαδικασία διαγωνισμού, παρωδία διαγωνισμού μπορεί να πει κάποιος, αφού είναι μία διαδικασία εντελώς διαβλητή, καθώς ο διαγωνισμός γίνεται από επιτροπή, που τη διορίζει η Υπουργός Παιδείας και είναι απόλυτα ελεγχόμενη. Δεν διστάζετε, βέβαια, να τη βαφτίσετε αυτήν τη διαδικασία «μέσω Α.Σ.Ε.Π.».
Κύριε Υπουργέ, είμαστε υποχρεωμένοι να καταψηφίσουμε αυτό το νομοσχέδιο, γιατί δεν υπηρετεί ούτε την αντικειμενικότητα ούτε την αξιοκρατία ούτε τη διαφάνεια στην επιλογή των στελεχών στον ευαίσθητο χώρο της εκπαίδευσης, γιατί επίσης δεν δίνει βήμα και στους νέους, γιατί κάνει βήματα προς τα πίσω, ενώ πρέπει να στοχεύουμε πάντα μπροστά, σε κάτι καλύτερο, ποιοτικότερο, αντικειμενικότερο, δημοκρατικότερο.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ την κ. Μανωλιά.
Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Συλβάνα Ράπτη.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι φίλοι μας οι Κινέζοι -φιλοξενούσαμε μάλιστα χθες μιαν αντιπροσωπεία- λένε ότι χίλιες λέξεις αξίζουν όσο μια εικόνα, μια φωτογραφία. Άραγε έχει αναρωτηθεί ποτέ κάποιος από εμάς -υποθέτω όλοι μας- πόσο να αξίζει μία λέξη;
Μία λέξη αξίζει για τετρακόσιες πενήντα εικόνες, για τετρακόσιες πενήντα φωτογραφίες. Θα μου πείτε, πού το βρήκα αυτό. Δεν είμαι εγώ ο εφευρέτης. Δεν θέλω να πάρω τη δόξα άλλων. Ο εφευρέτης είναι η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Μια λέξη, η λέξη «παρεκκλίσεις», που είναι ο τίτλος του άρθρου 9 του νομοσχεδίου που συζητάμε, φωτογραφίζει μ’ ένα κλικ τετρακόσια πενήντα άτομα. Φωτογραφίζει τους διευθυντές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τους προϊσταμένους των γραφείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με άλλα λόγια τα στελέχη, που βρίσκονται στην κορυφή της πυραμίδας της εκπαίδευσης και τα οποία «επελέγησαν» με πραξικοπηματικό τρόπο τον Αύγουστο του 2004. Η κυρία Υπουργός Παιδείας είχε πει τότε, αφού είχε καταγγελθεί γι’ αυτήν την πραξικοπηματική επιλογή, «μην ανησυχείτε, ένας χρόνος είναι η διάρκεια, για ένα χρόνο θα κρατήσει η θητεία των προσωρινών αυτών στελεχών». Τους ονόμασε «προσωρινούς».
Ξέρετε, όμως, ότι -στη χώρα μας ειδικά- ουδέν μονιμότερον του προσωρινού. Έτσι, η προσωρινότητα τείνει να γίνει μονιμότητα. Περιμέναμε ένα χρόνο, ήρθε ο Αύγουστος του 2005 και τότε γίναμε κοινωνοί μιας εγκυκλίου που έλεγε ότι παρατείνεται η θητεία. Κοντεύουμε στον Αύγουστο του 2006 κι ερχόμαστε εδώ και συζητούμε αυτήν τη στιγμή ένα νομοσχέδιο για την επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης. Περιμέναμε δύο χρόνια σχεδόν. Και υποθέσαμε καλόπιστα ότι αυτή η καθυστέρηση ήταν για το καλό όλων, ήταν για να βρεθούν πραγματικά αντικειμενικά κριτήρια, βάσει των οποίων θα επιλέγονταν οι άνθρωποι που πραγματικά θα οδηγήσουν την ατμομηχανή της εκπαίδευσης. Ξαφνικά βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα νομοσχέδιο που περιλαμβάνει είκοσι τέσσερα άρθρα, αλλά που στην ουσία είναι ένα και μόνο άρθρο: το άρθρο 9 με το σκανδαλιστικό τίτλο «Παρεκκλίσεις».
Όπου και αν κοίταξα, σε όποιο λεξικό –Μπαμπινιώτης, Κριαράς, Τεγόπουλος-Φυτράκης- το ρήμα «παρεκκλίνω» σημαίνει «λοξοδρομώ». Με άλλα λόγια, συζητούμε σήμερα ένα νομοσχέδιο, το οποίο μας καλεί η Κυβέρνηση, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, να ψηφίσουμε. Στην ουσία, όμως, μας καλεί όχι να νομοθετήσουμε, αλλά να πούμε «ναι» για να παρανομήσουμε όλοι μαζί, να παρεκκλίνουμε του ορθού δρόμου, που δεν είναι άλλος από μια αξιοκρατική, αντικειμενική αξιολόγηση και επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης. Να λοιπόν πώς, ενώ για τους Κινέζους χίλιες λέξεις ισούνται με μία φωτογραφία, για τους Έλληνες, για την ηγεσία του ελληνικού Υπουργείου Παιδείας, βλέπουμε ότι μια λέξη ισούται, εξισούται μ’ ένα νομοσχέδιο και μ’ ένα κλικ φωτογραφίζει τετρακόσια πενήντα στελέχη της εκπαίδευσης.
Η παρέκκλιση, η οποία είναι πραγματικά σκανδαλώδης και η οποία περιγράφεται μεταξύ των άλλων στο άρθρο 9, λέει ούτε λίγο ούτε πολύ πως όσοι έχουν υπηρετήσει σε θέση διευθυντή εκπαίδευσης ή προϊσταμένου γραφείου εκπαίδευσης πάνω από ένα χρόνο –και εδώ γίνεται το πρώτο κλικ, η πρώτη φωτογράφιση- μπορούν να συμμετέχουν στις διαδικασίες επιλογής, ανεξαρτήτως διδακτικής εμπειρίας. Με άλλα λόγια, τα εξισώνουμε όλα. Σάλα, τραπεζαρία, τα κάνουμε ένα. Καμία διαφοροποίηση. Τι κι αν έχουν οι άλλοι εκπαιδευτική εμπειρία, τι κι αν έχουν διοικητική εμπειρία; Τα βάζουμε όλα στον ίδιο κουβά. Και από εκεί, θα διαλέξουμε με σημαδεμένους κλήρους.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ)
Κι έχουμε και άλλες λέξεις, με τις οποίες «παίζει» αυτό το νομοσχέδιο: Είναι η λέξη «συνέντευξη». Η συνέντευξη πρέπει να υπάρχει. Σας θυμίζω δε ότι στο προηγούμενο νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο είχε ψηφίσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ, υπήρχε η συνέντευξη. Αλλά πώς; Με μετρήσιμα κριτήρια. Και σας θυμίζω και κάτι άλλο, που ίσως δεν το διαβάσατε: Η Νομοτεχνική Υπηρεσία της Βουλής στην έκθεσή της λέει, προειδοποιεί: Κοιτάξτε να δείτε, στις επιλογές που είχαν γίνει στο Πυροσβεστικό Σώμα, το Συμβούλιο της Επικρατείας μας είπε κάτι. Μας είπε ότι πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη τη συνέντευξη και να την κάνουμε με τέτοιο τρόπο, να έχουμε μεθόδους και διαδικασίες, ώστε να εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις αμερόληπτης κρίσης και η δυνατότητα δικαστικού ελέγχου των σχετικών πράξεων των διοικητικών οργάνων. Όπως φαίνεται, γράφουμε στα παλαιότερα των υποδημάτων μας και το Συμβούλιο της Επικρατείας τώρα.
Εμείς λέμε «ναι» στη συνέντευξη. Και αν η συνέντευξη, την οποία είχαμε θεσπίσει εμείς ως ΠΑ.ΣΟ.Κ., παρουσίαζε κενά, να τα διορθώσουμε, να πάμε κάπου καλύτερα, όχι να γυρίσουμε πίσω.
Μετά τη «μαγική λέξη» «συνέντευξη», έχουμε και άλλες λέξεις. Έχουμε τη λέξη «διαγωνισμός», τη λέξη «Α.Σ.Ε.Π.». Εδώ συμβαίνει το εξής πράγμα: Βάζουμε σχολικούς συμβούλους και διοικητικά στελέχη όλα μαζί. Μα, είναι άλλο πράγμα η διοίκηση της εκπαίδευσης και άλλο πράγμα η επιστημονική παιδαγωγική συμβουλή που παρέχουν οι σχολικοί σύμβουλοι στους εκπαιδευτικούς. Πώς μπορούμε από ένα διαγωνισμό να τους βγάλουμε όλους;
Και πάμε τώρα στις εξετάσεις. Ακούγεται ωραία. Ακούει ο γονιός και λέει: «Ναι να περάσουν εξετάσεις, να δούμε αξίζουν;» Υπάρχει και άλλη λέξη συνοδευτική, «Α.Σ.Ε.Π.». Ακούμε τη λέξη «Α.Σ.Ε.Π.» και νομίζουμε ότι έχουμε εχέγγυο αντικειμενικότητας, αδιαβλητότητας. Αμ δε! Δεν είναι έτσι τα πράγματα, γιατί το Α.Σ.Ε.Π. εδώ χρησιμοποιείται ως φύλλο συκής. Ξέρετε, υπάρχουν κάτι προσκλήσεις που στέλνονται, που λένε ότι «Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας ή υπό την αιγίδα του Υπουργείου τάδε». Ξέρετε πόσο μεγάλη απόσταση υπάρχει ανάμεσα στη διατύπωση της φράσης «υπό την αιγίδα» και στην πραγματικότητα; Ένα τέτοιο πράγμα συμβαίνει και με το διαγωνισμό με τις εξετάσεις «τύπου Α.Σ.Ε.Π.». Ξέρετε πώς θα εκπροσωπείται σ’ αυτές τις εξετάσεις το Α.Σ.Ε.Π.; Μ’ ένα μέλος. Όλα τα άλλα τα κανονίζει το Υπουργείο Παιδείας, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Πώς εγώ να την εμπιστευτώ για αδιαβλητότητα, για αξιοκρατικά κριτήρια;
Έχουμε, λοιπόν, ένα νομοσχέδιο υποκριτικό, ένα νομοσχέδιο συνολικά «φωτογραφία», ένα νομοσχέδιο το οποίο εάν το ψηφίσουμε, δεν θα νομοθετήσουμε, αλλά θα παρανομήσουμε βάζοντας σφραγίδα, βούλα στο άρθρο 9 με τον τίτλο «παρεκκλίσεις». Αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε, δεν μπορούμε να συναινέσουμε, δεν μπορούμε να δώσουμε θετική ψήφο σε μια παρανομία. Και θα πει κάποιος: Γιατί, δεν θέλετε να έλθουν τα «γαλάζια» παιδιά, η «γαλάζια» διοίκηση και θέλετε να φέρετε εσείς ένα άλλο νομοσχέδιο αύριο-μεθαύριο, όταν γίνετε κυβέρνηση για να έλθουν τα δικά σας «πράσινα» παιδιά; Όχι. Μακριά από εμάς τέτοιες προθέσεις. Και ξέρετε γιατί το λέω με τέτοια βεβαιότητα και υπομονή; Διότι ρωτείστε να μάθετε ποιοι είναι οι σχολικοί σύμβουλοι που υπηρετούν σήμερα ανά την επικράτεια, ποιοι είναι οι διευθυντές και οι προϊστάμενοι γραφείων που υπηρετούσαν πριν την πραξικοπηματική επιλογή που κάνατε εσείς τον Αύγουστο του 2004.
Είχαμε προχωρήσει, είχαμε θεσπίσει αντικειμενικά κριτήρια και εσείς αντί να τα προχωρήσετε ακόμη παραπέρα πηγαίνετε πίσω και φέρνετε ένα νομοσχέδιο που έχει και μια ιδιότυπη αριθμητική. Και μ’ αυτό θα τελειώσω.
Σχολικοί σύμβουλοι. Το διδακτορικό μετράει έξι μονάδες. Ο μεταπτυχιακός τίτλος μετράει τρεις μονάδες. Και υποθέτει κάποιος, εάν ένας έχει και διδακτορικό και μεταπτυχιακό θα έχει εννιά μονάδες. Αμ δε! Δεν θα έχει. Το έξι και τρία ίσον εννιά, ξεχάστε το, είναι παραδοσιακά μαθηματικά. Εδώ έχουμε καινούργια μαθηματικά. Έξι και τρία μας κάνουν επτά! Το πώς θα μας το εξηγήσει ο Υφυπουργός Παιδείας, που είναι και μαθηματικός.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Κόλλια-Τσαρουχά.
ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ: Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακολουθώντας με προσοχή όσα διημείφθησαν κατά τη συζήτηση του παρόντος νομοσχεδίου στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, αλλά και στην Ολομέλειά μας μέχρι τώρα, θα ήθελα να κάνω και εγώ κάποιες επισημάνσεις και υπενθυμίσεις σχετικά με τα επιχειρήματα και τους προβληματισμούς που τέθηκαν από τους αξιότιμους συναδέλφους.
Πρώτα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Νέα Δημοκρατία ποτέ δεν απέφυγε να αναλάβει τις ευθύνες της, προκειμένου να εκπληρώσει την αποστολή της και έχοντας σαφή ιδεολογία και σταθερό προσανατολισμό βασιζόμενη στην ειλικρίνεια και τη σοβαρότητα που πρέπει να διακρίνει κάθε πολιτικό κόμμα, επιχειρεί με την πολιτική της να υλοποιήσει το πρόγραμμα, στο οποίο οι πολίτες εναπόθεσαν τις ελπίδες τους.
Δεύτερον, όλοι συμφωνούμε στην ανάδειξη της δημόσιας παιδείας ως κύριου αναπτυξιακού μοχλού της ελληνικής κοινωνίας στον εικοστό πρώτο αιώνα και ως αναδιανεμητικού μηχανισμού του κοινωνικού κράτους θέτοντας την παιδεία σαν πρώτη μας προτεραιότητα. Κατ’ επέκταση, αυτή η παραδοχή μας οδηγεί στην πολιτική μας συμπεριφορά.
Και τρίτον, η ιστορική μνήμη είναι ο καλύτερος οδηγός για την πολιτική όλων μας, ειδικά μάλιστα όταν απαίτηση των πολιτών είναι η παγίωση από εμάς, τους εκφραστές τους, τρόπων συνεννόησης που θα περιορίσουν τις οξύτητες του παρελθόντος, τρόπων συνεννόησης σε ρεαλιστικές βάσεις, που υπηρετούν το σύνολο.
Πιστεύω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως και πολλοί από εσάς, ότι κανένα πολίτη δεν τον απασχολεί σοβαρά εάν εμείς είμαστε καλύτεροι από τους άλλους. Ενδιαφέρονται για λύσεις στα προβλήματά τους και, προπαντός, για διάλογο και συνεννόηση. Και σ’ αυτήν την κατεύθυνση η εποικοδομητική κριτική, με συγκεκριμένες όμως προτάσεις, είναι πάντοτε ευπρόσδεκτη. Πάνω, όμως, σ’ αυτά θα προχωρήσουμε και, αν προκύψουν από την εφαρμογή των νόμων αναγκαίες διορθωτικές αλλαγές ή βελτιώσεις, αυτές θα πραγματοποιηθούν.
Το όλο ζήτημα της διαδικασίας επιλογής στελεχών της εκπαίδευσης δεν είναι θέμα ιδεολογικό ούτε πολιτικό. Είναι θέμα απλής κοινής λογικής. Όλοι συμφωνούμε ότι θέλουμε στελέχη εκπαίδευσης με επιστημονική συγκρότηση, παιδαγωγική κατάρτιση και διδακτική ικανότητα, στελέχη ικανά, που θα ενδυναμώνουν και θα παρακινούν το ανθρώπινο δυναμικό, το εκπαιδευτικό δυναμικό, που θα διαδραματίζουν αποφασιστικό ρόλο στην αναβάθμιση του εκπαιδευτικού αποτελέσματος, στελέχη ικανά να καθοδηγούν, να αξιοποιούν, να εμπνέουν, να επιμορφώνουν, να αξιολογούν τους εκπαιδευτικούς μας και η επιλογή αυτών να προέρχεται μέσα από μία διαδικασία που θα απαιτεί ορθολογισμό, αξιοκρατία, αίσθημα ευθύνης, μακριά από στενές μικροκομματικές αντιλήψεις.
Αυτή η Κυβέρνηση, παρά τα προβλήματα που ενδεχομένως μπορεί να προκύψουν, μην έχοντας όμως άλλη επιλογή συμβατή με τα συμφέροντα της χώρας, τις προοπτικές της και κατ’ επέκταση τα όνειρα του ελληνικού λαού, ικανοποιεί με σειρά νομοθετικών παρεμβάσεων στο Κοινοβούλιο την απαίτηση της κοινωνίας για αξιολόγηση παντού, επιδιώκοντας την αναβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης και τη βελτίωση όλων των εκπαιδευτικών παραγόντων.
Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας τοποθετήθηκε επακριβώς στο Κοινοβούλιο. Το υπό ψήφιση νομοσχέδιο είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα επιλογής στελεχών της εκπαίδευσης, το οποίο προέκυψε μέσα από διάλογο. Και όπως ξαναείπα, ποτέ κανένας δεν ισχυρίστηκε ότι είναι ένα τέλειο δημιούργημα, ποτέ δεν ισχυρίστηκε κανείς ότι όσα διαλαμβάνονται μέσα στις διατάξεις του υπό συζήτηση νομοσχεδίου, είναι τα καλύτερα. Δεσμευτήκαμε όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να φέρουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στη Βουλή και αυτό πράττουμε. Θα πείτε και είπατε: Με καθυστέρηση, παρά τις δεσμεύσεις και το χρονικό προσδιορισμό που βάλαμε. Θα συμφωνήσουμε σ’ αυτό. Πρέπει, όμως, να σας θυμίσω –και το γνωρίζετε όλοι- ότι το όλο σύστημα στα βασικά του σημεία, ως πλαίσιο επιλογών, πέρασε μέσα από τον εθνικό διάλογο. Ακούστηκαν οι προτάσεις από τους φορείς της εκπαίδευσης, μελετήθηκαν τα διάφορα ευρωπαϊκά συστήματα και ο τρόπος επιλογής στελεχών της εκπαίδευσης, παίρνοντας και αξιοποιώντας χρήσιμες ιδέες και προτάσεις.
Σαφέστατα, υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις, αλλά σε καμιά περίπτωση το κύριο κριτήριο, που φαίνεται να είναι καθοριστικό στην επιλογή, δεν είναι η κομματική ταυτότητα των στελεχών της εκπαίδευσης και ούτε είναι στις προθέσεις μας να ελέγξουμε φέρνοντας, όπως ανεύθυνα λέγεται από πολλούς συναδέλφους της Μείζονος και όχι μόνο Αντιπολίτευσης, το εκπαιδευτικό σύστημα στα δικά μας μέτρα, στα μέτρα της Νέας Δημοκρατίας, μονιμοποιώντας δήθεν τους εκλεκτούς μας και διασφαλίζοντας με απόλυτο ασφυκτικό έλεγχο την εκπαίδευση.
Αναπτύχθηκε από τον εισηγητή μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μία σοβαρή επιχειρηματολογία γι’ αυτό το θέμα, την οποία και επικροτώ. Ο τρόπος αξιολόγησης και επιλογής των στελεχών, είναι αλήθεια ότι ποικίλλει ανάλογα με την κυρίαρχη κουλτούρα και τη νοοτροπία, το εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά και τη διοικητική οργάνωση που έχει η κάθε χώρα. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θέτει τις βάσεις, για να μπορέσουμε να έχουμε μία στελέχωση και μία διοικητική δομή στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η οποία θα αποτελέσει το υπόβαθρο, για να μπορέσει να δουλέψει ο τομέας της εκπαίδευσης.
Όλοι μας γνωρίζουμε -και πολύ περισσότερο το Υπουργείο Παιδείας και οι εκπαιδευτικοί μας- ότι με τη συνεργασία όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας η εφαρμογή των μέτρων ανασυγκρότησης του εκπαιδευτικού μας συστήματος είναι δυνατή. Δεν ζητάμε να ενστερνιστούν όλοι το πολυσχιδές εθνικό μας έργο.
Εμείς αναγνωρίζουμε τη συνεισφορά όλων, αλλά ζητούμε να σεβαστούν το εκπαιδευτικό μας όραμα και πολύ περισσότερο το ότι έχουμε την πολιτική βούληση, στο όνομα της ελληνικής κοινωνίας που μας τίμησε, να εφαρμόσουμε αυτά για τα οποία μας επέλεξαν. Προέχει, όμως, να αντιμετωπίσουμε τις αδυναμίες, τα προβλήματα, τις παθογένειες που καθήλωσαν το εκπαιδευτικό σύστημα όλα αυτά τα χρόνια. Δεν είμαστε βέβαια οι μόνοι που πιστεύουμε σ’ αυτό ούτε είμαστε και οι μόνοι που οραματιζόμαστε μια εκπαιδευτική διαδικασία με σύγχρονο προσανατολισμό, που θα επιβραβεύει την προσπάθεια, θα ενθαρρύνει την άμιλλα και θα εγγυάται την αξιοκρατία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι μας θα κριθούμε με βάση οπωσδήποτε τα λεγόμενά μας, αλλά κυρίως το έργο που παράγουμε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κυρία συνάδελφε.
Ο κ. Σγουρίδης έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μου πείτε ότι είναι κοινοτοπία να αναφέρω ότι η νέα γενιά είναι το μέλλον κάθε χώρας. Πίσω, όμως, απ’ αυτήν την κοινοτοπία ή, αν θέλετε, την αυτονόητη αλήθεια, κρύβεται ένας τεράστιος προβληματισμός. Πώς πλάθεις αυτήν τη νέα γενιά; Τι εφόδια της δίνεις; Ποιες παρακαταθήκες της αφήνεις; Ποιους ορίζοντες της ανοίγεις; Η απάντηση στους προβληματισμούς αυτούς είναι και η βάση της προόδου της χώρας.
Επειδή μου αρέσει να μιλάω με βιωματικό λόγο, θα αναφερθώ στο παράδειγμα της Φιλανδίας. Σ’ αυτήν την παγωμένη χώρα με το μικρό καλοκαίρι, όταν η ξυλεία, που ήταν το μοναδικό εισόδημα της χώρας, έχασε την αξία της, είχε το υπόβαθρο εκείνο για να μεταλλαχθεί σε χώρα έρευνας, τεχνολογίας και καινοτομίας. Τα μαραγκούδικα έγιναν «NOKIA».
Και μπορεί να είναι άσχετο, αλλά είναι πρόσφατο, το παράδειγμα του βραβείου της EUROVISION, στο οποίο η «NOKIA» έπαιξε σημαντικό ρόλο, γιατί κατόρθωσε να καταλάβει ότι αυτοί που θα ψηφίσουν, δηλαδή η νέα γενιά, τα παιδιά που είναι εθισμένα σ’ αυτό το θέαμα, θα ψηφίσουν με SMS, με ηλεκτρονικό μήνυμα. Αντιθέτως, την εποχή του Ρακιντζή, τότε που εμείς θέλαμε να κάνουμε την υπέρβαση, δεν υπήρχαν τα SMS.
Η βάση, λοιπόν, της κάθε αλλαγής είναι η έρευνα, η τεχνολογία, με μια παιδεία όμως που θα είναι…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Σε ποιο Ρακιντζή αναφέρεστε;
ΕΛΕΝΑ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑ: Σ’ έναν τραγουδιστή.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Φαίνεται πως παρακολουθείτε, κύριε Πρόεδρε, μόνο τον Ολυμπιακό!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Υπήρξε και Ρακιντζής Υπουργός και Αρχηγός της Αστυνομίας. EUROVISION, λοιπόν. Ωραία!
Συνεχίστε, κύριε Σγουρίδη.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Το θέμα, όμως, είναι ότι αυτήν την παιδεία πρέπει να τη χτίζεις όχι μόνο πάνω στο θέμα της μόρφωσης, αλλά και στο θέμα της καλλιέργειας. Αυτό είναι το ζητούμενο. Ο κ. Χουρμουζιάδης, στην πραγματικά διαφορετικής υφής ομιλία του, έθεσε το ζήτημα της υπερταξικής εκπαίδευσης και κατέληξε, στην εμπνευσμένη ομιλία του, ότι είναι αδύνατο να προχωρήσουμε σε μία υπερταξική εκπαίδευση, γιατί η πολιτική και η ιδεολογική βούληση του κάθε κυβερνώντος κόμματος, της εκάστοτε κυβέρνησης διαπερνά την παιδεία του κράτους και στο θέμα της στελέχωσης και στο θέμα του περιεχομένου των σπουδών.
Η ανάλυση αυτή είναι σωστή, εφόσον το δοβλέτι κυριαρχεί, εφόσον το κράτος είναι το κυρίαρχο στην υπόθεση αυτή και στο θέμα της στελέχωσης και στο θέμα του περιεχομένου των σπουδών. Εάν, όμως, αντικατασταθεί το δοβλέτι με την αξιοκρατία και τον ανταγωνισμό, τότε μπορεί να έχουμε υπερταξική εκπαίδευση, γιατί ο επιλεγόμενος αξιοκρατικά δεν έχει ανάγκη το δοβλέτι, δεν έχει ανάγκη να έχει «μπάρμπα στην Κορώνη», για να μπορεί να διοριστεί.
Και τότε επιτυγχάνουμε την ανεξάρτητη φωνή του εκπαιδευτικού. Τότε αυτός ο εκπαιδευτικός θα στελεχώσει και τις επιτροπές του προγράμματος σπουδών. Και στελεχώνοντας τις επιτροπές του προγράμματος σπουδών, αλλάζει και το περιεχόμενο των σπουδών.
Άρα, υπάρχει η δυνατότητα να φθάσουμε σ’ εκείνο το σημείο, ώστε να έχουμε μία υπερταξική εκπαίδευση, που για μένα είναι το ζητούμενο μιας παιδείας που θα οδηγεί όχι μόνο στη μόρφωση, αλλά και στην καλλιέργεια.
Όσο δε για το ανταγωνιστικό σχολείο, επισημαίνω σήμερα ότι η δωρεάν παιδεία έβαλε το «δωρεάν» εντός εισαγωγικών. Είναι δωρεάν κατ’ ευφημισμόν. Σήμερα είναι ακριβή για τους αστούς και κακή για τους φτωχούς. Είναι ακριβή για τους κατέχοντες και κακή για τους μη έχοντες. Για να υπάρχει ποιοτική παιδεία για όλους, θα πρέπει οι μεν προνομιούχοι να πληρώσουν κάτι τι, από αυτά που δίνουν στην παραπαιδεία, στο δημόσιο σχολείο, για να μπορέσει το δημόσιο σχολείο να γίνει ανταγωνιστικό.
Σας θυμίζω, αγαπητοί φίλοι, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι στην εποχή μας, στην εποχή των δικών μας γενεών, το ιδιωτικό σχολείο δεν ήταν το πρότυπο σχολείο. Το δημόσιο σχολείο ήταν το πρότυπο σχολείο. Και ανάμεσα στα δημόσια σχολεία, υπήρχε ανταγωνισμός. Έλεγε κάποιος ότι «Τελείωσα το 2ο Αρρένων Θεσσαλονίκης» και ήταν τιμή γι’ αυτόν. Το ίδιο γίνοταν παντού. Σήμερα αυτοί οι οποίοι θεωρούνται προνομιούχοι στην εκπαίδευση, είναι αυτοί που πληρώνουν δίδακτρα, αυτοί που πηγαίνουν στα ιδιωτικά σχολεία.
Δημιουργήθηκε ζήτημα μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα για το πώς τα δίδακτρα θα κρατηθούν σ’ ένα επίπεδο, ενώ θα έπρεπε να πούμε: «Τι μας ενδιαφέρει, κύριοι; Υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία στη Βόρεια Ελλάδα; Υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία στη Θεσσαλία; Υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία στην Πελοπόννησο ή στην Κρήτη; Υπάρχουν στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη; Όποιος θέλει, ας πληρώσει.» Και παλεύαμε να δούμε πώς θα μείνουν τα δίδακτρα σ’ ένα συγκεκριμένο επίπεδο, λες και θα ανέβει ο πληθωρισμός εκεί. Λάθος ανάλυση.
Εκείνο που πρέπει να δούμε, είναι πώς θα ενισχύσουμε τα δημόσια σχολεία για να είναι ανταγωνιστικά μεταξύ τους. Αυτή είναι η βάση για μια υπερταξική εκπαίδευση. Άρα, οι προνομιούχοι πρέπει να δώσουν ένα κομμάτι απ’ αυτό που πληρώνουν στην παραπαιδεία, για να μπορούν και οι φτωχοί να έχουν δημόσια ανταγωνιστικά σχολεία.
Δυστυχώς, όμως, με το νομοσχέδιο αυτό, στο θέμα της στελέχωσης της παιδείας κάθε άλλο παρά αξιοκρατία υπάρχει. Το νομοσχέδιο δεν είναι ούτε δίκαιο ούτε αδιάβλητο. Στηρίζεται στη λογική του ρουσφετιού, «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού». Και τι εννοώ; Τακτοποιήσατε τα δικά σας παιδιά με την αλλαγή της διακυβέρνησης της χώρας. Αλλάξατε όλη τη στελέχωση στην παιδεία. Έρχεστε τώρα με το νομοσχέδιο αυτό και τη μοριοδοτείτε μέχρι που να λειτουργήσει η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και τους μονιμοποιείτε πάλι με το ίδιο νομοσχέδιο με προεδρικό διάταγμα που θα γίνει κατ’ εξαίρεση με το άρθρο 13. Άρα προσλήφθηκαν προσωρινά και μονιμοποιούνται αργότερα. Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού.
Δεν είναι κακό -και εδώ θέλω να το ξεκαθαρίσω- να υπάρχει συνέντευξη μέσα στην ανέλιξη για τη Δημόσια Διοίκηση. Είναι κακό να υπάρχει συνέντευξη για την πρόσληψη στη Δημόσια Διοίκηση. Αλλά για να μπορείς να ανελιχθείς μέσα στη Δημόσια Διοίκηση να πάρεις θέσεις διευθυντικές, θα πρέπει να υπάρχει συνέντευξη. Αλλά η συνέντευξη άλλο να είναι το 1/5 των μορίων και άλλο να είναι το 1/3 των μορίων. Εσείς στην πρώτη εφαρμογή αυτού του νομοσχεδίου πάτε στο 1/3 των μορίων να είναι η συνέντευξη.
Για όλους αυτούς τους λόγους που δεν συνάδουν με τη δική μου λογική, καταψηφίζω το νομοσχέδιο αυτό επί της αρχής.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Ο συνάδελφος κ. Ευθυμίου έχει το λόγο.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνουν σχεδόν δυόμισι χρόνια από την ανάληψη της διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία και σε όλα τα μείζωνα υπάρχει μία εξίσου μείζον διάψευση. Είναι η Κυβέρνηση που στήριξε ως αντιπολίτευση τη συνθηματολογία της ότι θα ανεβάσει στο 5% το Α.Ε.Π. για την παιδεία.
Μάλιστα, επειδή η μνήμη είναι νωπή, ήταν η κύρια προεκλογική σύγκρουση. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έλεγε ότι, αν κερδίζαμε τις εκλογές, θα ανέβαινε σταδιακά στο 5% -από το 3,61% που το αφήσαμε- ως το 2008 και ο κ. Καραμανλής, με το γνωστό ύφος που το ζούμε σ’ αυτό το Βήμα της Βουλής, τόνιζε ότι «η Ελλάδα της παιδείας και του πολιτισμού δεν μπορεί να περιμένει τους ρυθμούς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και θα είναι 5% τώρα». Και για να έχουμε συνείδηση, 3,61% βρήκε το 2004 η Νέα Δημοκρατία τις δαπάνες για την παιδεία ως ποσοστό του Α.Ε.Π., 3,57% το πήγε το 2005 και 3,54% θα είναι το 2006.
Αυτό ακριβώς φανερώνει τη διάψευση στα μείζονα, όπως όλη η πολιτική της στην παιδεία, αυτό που ζούμε τώρα με το δήθεν «άριστα δέκα» που έγινε εννιάμισι, που θα αφήσει έξω από τα ελληνικά ανώτατα ιδρύματα παιδιά, που όμως με το ίδιο απολυτήριο, με το οποίο θα αποκλείονται από ελληνικές ανώτατες σχολές, θα μπορούν να σπουδάσουν σε οποιοδήποτε πανεπιστήμιο του εξωτερικού, έτσι ώστε να τίθεται το ερώτημα γιατί να αποκλειστούν από την ελληνική ανώτατη εκπαίδευση και να τροφοδοτήσουν ή τα πανεπιστήμια του εξωτερικού ή αύριο τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που οραματίζεται η Νέα Δημοκρατία.
Το ίδιο παντού. Από του χρόνου θα διαλυθεί η τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση με το ψευδώνυμο κατασκεύασμα των ΕΠΑ.Λ., των επαγγελματικών λυκείων, στα οποία υπέκυψε η Νέα Δημοκρατία στο αίτημα των πανεπιστημιακών ώστε τα παιδιά της τεχνικής εκπαίδευσης να δίνουν εξετάσεις με τους ίδιους όρους που δίνουν τα παιδιά των ενιαίων λυκείων, δηλαδή να αποκλειστεί στην πράξη η πρόσβαση σε ανώτατες σχολές όλων αυτών των παιδιών, τα οποία ούτε επαγγελματική κατάρτιση ούτε γενική παιδεία θα αποκτούν και θα είναι πλήρως αποκλεισμένα και από την ανώτατη εκπαίδευση στην πράξη.
Αλλά αν αυτά είναι τα μείζονα, όπως και τόσα άλλα, αυτό το νομοσχέδιο είναι η μόνη πραγματοποίηση των προεκλογικών υποσχέσεων της Νέας Δημοκρατίας ότι θα επανιδρύσει το ελληνικό κράτος και το κάνει με απόλυτη συνέπεια, επανιδρύοντας ένα κομματικό κράτος σε όλη την έκταση του δημόσιου χώρου. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, παντού, με τις κατασκευές του κ. Παυλόπουλου έγινε μία επέλαση στο δημόσιο τομέα, έτσι και στην εκπαίδευση, που όλοι έπρεπε να φροντίζουν ό,τι καλό βρίσκουμε να το κάνουμε ακόμα καλύτερο, έγινε μια άγρια κομματική επιδρομή με τους ορισμούς προϊσταμένων τον Αύγουστο του 2004 με την εκπληκτική εκείνη αξιοκρατική διαδικασία όπου εκρίθησαν επτακόσιοι πενήντα υποψήφιοι σε επτάμισι ώρες, όπου υπήρχαν φάκελοι τεράστιοι για τον καθένα και είχαν ένα μέσο όρο κρίσης ελάχιστων λεπτών, με τη διάψευση της κ. Γιαννάκου που εδώ σ’ αυτήν την Αίθουσα έλεγε ότι η θητεία τους θα είναι ένα χρόνο και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Ελάσσων Αντιπολίτευση είχε πει ότι αυτό είναι ένα ψεύδος, διότι η μεταβατική περίοδος θα αυξηθεί, ώστε να γίνει αυτό που πράγματι γίνεται σήμερα.
Οι νυχτερινές επιλογές του Αυγούστου του 2004 εγκαθιδρύονται όχι ως διοικητικά στελέχη τετραετούς θητείας, αλλά ως μόνιμοι πλέον, διότι αυτό το εκπληκτικό νομοθέτημα που σήμερα ο κ. Καλός με περηφάνια παρουσιάζει εγκαθιδρύει τη μονιμότητα των κομματικών στελεχών, όσο φυσικά η Νέα Δημοκρατία έχει την αυταπάτη ότι θα είναι μία μόνιμη Κυβέρνηση, μη κατανοώντας ότι ο ελληνικός λαός αξιολογεί την ασυνέπεια, την υποκρισία, τη διγλωσσία και το απόλυτο ψεύδος. Διότι είναι το ίδιο κόμμα -πρέπει να θυμίσουμε στη Βουλή- που έλεγε ότι πρέπει να υπάρξει θητεία των στελεχών και είναι το κόμμα που εγκαθιδρύει σήμερα τη μονιμότητα των κομματικών στελεχών. Είναι το κόμμα που κατήγγειλε το προηγούμενο προεδρικό διάταγμα, που έδινε ένα περιθώριο –ας πούμε- 20% επηρεασμού της συνολικής εμφάνισης, εκτίμησης και αξιολόγησης του υποψηφίου από τη συνέντευξη, που εισάγει τώρα κατά 60% ως αποφασιστικό στοιχείο τη συνέντευξη και μάλιστα μια συνέντευξη από την οποία αφαιρούνται ακόμα και οι δώδεκα δείκτες που είχε το προεδρικό διάταγμα, έτσι ώστε η επιτροπή να μπορεί να κρίνεται από όλους για τη διαφάνεια των κριτηρίων της.
Αλλά το βαθύτερο ζήτημα είναι που διαφεύγει πλήρως από τη Νέα Δημοκρατία, είναι ότι δεν μπορείς να ασκήσεις πολιτικές παιδείας. Η πολιτική παιδείας πρέπει να καλλιεργεί στα δύο εκατομμύρια Ελληνόπουλα που βρίσκονται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και στους εκατόν εβδομήντα χιλιάδες περίπου εκπαιδευτικούς την αίσθηση του άξιου, της αξιοκρατίας.
Πρέπει να δημιουργεί την πιο ευγενή άμιλλα σε όλα τα επίπεδα. Πρέπει να είναι μία αγωγή δημοκρατίας και αξιοκρατίας η εκπαίδευση. Πώς, λοιπόν, μπορεί κανείς να πει ότι σήμερα εκπαιδεύει τα Ελληνόπουλα στο μείζον αγαθό της δημοκρατίας που είναι η αξιοκρατία, όταν το μήνυμα που στέλνει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μ' αυτό το νομοσχέδιο στην εκπαιδευτική κοινότητα στο σύνολό της, είναι, ότι αν θες να πετύχεις στη ζωή σου, πρέπει να γίνεις μέλος της Νέας Δημοκρατίας, πρέπει να ανήκεις στους στενούς μηχανισμούς της Νέας Δημοκρατίας, αυτούς ακριβώς που εισέβαλαν στο γραφείο της κ. Γιαννάκου και είπαν ότι εμείς κολλάγαμε αφίσες και δεν μας έβαλες, αλλά έβαλες άλλους μειωμένης κομματικής νομιμοφροσύνης.
Αυτό είναι το μήνυμα που δίνετε στην παιδεία; Λέτε στα παιδιά ότι αν θες να πας μπροστά στη ζωή σου, γράψου στο κόμμα μας. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος. Ούτε να παλέψεις ούτε να διακριθείς, από τη δική σου προσπάθεια, με το σπαθί σου, στη ζωή. Γι’ αυτό άλλωστε εκμηδενίζονται με τρόπο πρωτοφανή, κεκτημένα που είχαν εγκαθιδρυθεί στην εκπαιδευτική κοινότητα και στην ελληνική κοινωνία. Εκμηδενίζονται οι διατριβές, εκμηδενίζεται η διδακτική εμπειρία στα πανεπιστήμια και στα Τ.Ε.Ι.. Το μόνο που απομένει είναι να κραδαίνεις το κομματικό έμβλημα και να έχεις τις κατάλληλες διασυνδέσεις.
Γενικότερα, κύριε Υπουργέ, πρέπει να είστε σε συνέπεια με τον εαυτό σας και να εξηγείσθε σε σχέση με το πρόγραμμά σας. Όταν καταγγέλλατε τη συνέντευξη με τις είκοσι μονάδες, πώς τώρα την επαινείτε με τις εξήντα; Όταν λέγατε ότι εγκαθιδρύετε τη θητεία, πώς τώρα λέτε για τη μονιμότητα; Και σε όλα τα επίπεδα θα παρακαλούσαμε να έχετε ένα σεβασμό και μία αίσθηση ότι κρίνεστε για όλα.
Θα τελειώσω με κάτι παράξενο. Επιτρέψτε μου να το πω, κύριε Πρόεδρε, γιατί αφορά κάτι που μπορεί να φαίνεται προσωπικό. Όμως είναι δείγμα μίας συνθήκης που δεν τιμά κανέναν. Αυτές τις ημέρες έγινα αποδέκτης από τους φορείς των ατόμων με ειδικές ανάγκες, των τυφλών και των μερικώς βλεπόντων, παρατηρήσεων, γιατί δεν υπέγραψα ως Υπουργός Παιδείας τα βιβλία Μπράιγ για τους τυφλούς. Διότι αυτή την απάντηση δίνει το Υπουργείο σας στους φορείς των τυφλών. Και παρακαλώ, κύριε Καλέ, να ελέγξετε το Υπουργείο σας, διότι με υπογραφή μου από 5.5.2003 συστάθηκε η αρμόδια επιτροπή και στις 31 Δεκεμβρίου 2003 παρέδωσε τα βιβλία. Η υπογραφή μου πήγε στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, για να τυπωθούν όλα τα βιβλία σε Μπράιγ για τους τυφλούς. Όταν ήρθατε το Μάρτιο του 2004 ζητήθηκε πίσω το υπογεγραμμένο από εμένα έγγραφο που βρισκόταν στο Γενικό Λογιστήριο από το Υπουργείο Παιδείας για να ελεγχθεί. Επανελέγχθηκε και το καθυστερήσατε ακριβώς ένα χρόνο, ώσπου από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο το Μάιο του 2005 να δοθεί η πλήρης έγκριση.
Ακόμα δεν έχετε προχωρήσει το ολοκληρωμένο έργο. Ειλικρινά θέλω να τοποθετηθείτε, πώς μπορείτε να αποδίδετε ευθύνες στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., όταν εσείς ακόμα και τους τυφλούς τους καθυστερείτε δύο χρόνια υπ’ ευθύνη σας. Και απευθύνεστε μετά στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στους Υπουργούς του για τις δικές σας καθυστερήσεις και τις δικές σας αβελτηρίες.
Αυτό είναι το σύμπτωμα της πολιτικής σας σε όλα τα επίπεδα, όπως και στη μεταχείριση της εκπαίδευσης σαν κομματικό φέουδο και γι’ αυτό καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο, για να διαφυλάξουμε αυτά που απαιτεί η εκπαίδευση και ο ελληνικός λαός από όλα τα κόμματα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο κ. Μπούγας έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΓΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σταθερός στόχος της Κυβέρνησης είναι η διαμόρφωση ενός λειτουργικού πλαισίου επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης, έτσι ώστε οι θέσεις ευθύνης στους ευαίσθητους τομείς της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να καλύπτονται από πρόσωπα ικανά αλλά και πρόθυμα να αξιοποιήσουν τις γνώσεις και την εμπειρία τους, με σκοπό την παροχή καλύτερης εκπαίδευσης στην ελληνική νεολαία.
Αξίωση της κοινωνίας μας είναι η εκπαίδευση να στελεχώνεται από τους άξιους που θα αξιολογούνται με βάση τις γνώσεις, την εμπειρία, το ήθος, τις διοικητικές τους ικανότητες και το διδακτικό τους έργο και όχι την κομματική τους συμπεριφορά όπως συνέβαινε στο παρελθόν.
Ένα σύγχρονο σύστημα διοίκησης, για να αναδεικνύει τα καταλληλότερα πρόσωπα σε θέσεις ευθύνης, οφείλει να συνδυάζει την εφαρμογή αντικειμενικών και μετρήσιμων κριτηρίων με την εκτίμηση της προσωπικότητας και της εν γένει συγκρότησης του υποψηφίου, που πρέπει να αποτιμώνται επί τη βάσει απροσωπόληπτης κρίσης συλλογικού οργάνου, το οποίο οφείλει να ενεργεί με γνώμονα το συμφέρον της εκπαιδευτικής κοινότητας, να αιτιολογεί την κρίση του και να παραπέμπει αυτή την κρίση προς έλεγχο.
Το εισηγούμενο, με το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου, σύστημα επιλογής διαπνέεται από έλλογη ισορροπία κατά την κατανομή των κριτηρίων στις διαμορφούμενες με βάση το άρθρο 3 κατηγορίες κριτηρίων επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης.
Η προϋπηρεσία, στην οποία εύλογα συμπεριλαμβάνεται και η διανυόμενη από προσωρινούς αναπληρωτές ή ωρομίσθιους, η διδακτική εμπειρία, η επιστημονική παιδαγωγική συγκρότηση, όπου περιλαμβάνονται μεταξύ των άλλων, το πτυχίο της ανώτατης σχολής, οι μεταπτυχιακοί ή διδακτορικοί τίτλοι, μοριοδοτούνται σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, με τριάντα έξι συνολικά μονάδες.
Η προσωπικότητα και η εν γένει συγκρότηση του υποψηφίου, όπως εκτιμάται από το αρμόδιο συμβούλιο επιλογής με βάση αναλυτικό βιογραφικό σημείωμα και την προσωπική συνέντευξη του υποψηφίου επί παιδαγωγικών ή σχετικών με την οργάνωση και διοίκηση της εκπαίδευσης θεμάτων, βαθμολογούνται με είκοσι συνολικά μονάδες.
Η διαδικασία της συνέντευξης, η οποία άλλωστε προϋπήρχε, απαλλάσσει το σύστημα αξιολόγησης από την άτεγκτη εφαρμογή μιας δογματικής γραφειοκρατικής κρίσης που συνεπάγεται η αξιολόγηση με βάση τις τρεις υπόλοιπες κατηγορίες κριτηρίων και εναρμονίζει το θεσμικό πλαίσιο με τα ισχύοντα στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Για την ενίσχυση, όμως, του κύρους και της αξιοπιστίας της διαδικασίας της συνέντευξης θα ήταν, ίσως, σκόπιμο να συμπεριληφθεί στη ρύθμιση που αναφέρεται στο σχέδιο νόμου και η τήρηση πρακτικών, καθώς επίσης και η αιτιολόγηση της κατάταξης και επιλογής των υποψηφίων σύμφωνα άλλωστε και με την πρόσφατη σχετική νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Θετικό στοιχείο του εισηγούμενου σχεδίου νόμου αποτελεί και η ιδιαίτερη βαρύτητα που αποδίδει στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, όπως αυτό συνάγεται από τις αξιολογικές εκθέσεις του υποψηφίου. Η αποτελεσματικότητα του εκπαιδευτικού έργου, η λειτουργία του εκπαιδευτικού στο σχολικό περιβάλλον, η δημιουργική επικοινωνία του με τους μαθητές και συναδέλφους του, η παραγωγική αφομοίωση των εκπαιδευτικών μεθόδων αποτελούν σε τελική ανάλυση το κρισιμότερο κριτήριο.
Σε ολόκληρο τον κόσμο η αξιολόγηση της αποδοτικότητας των εκπαιδευτικών συστημάτων, των εκπαιδευτών και των εκπαιδευομένων αποτελεί πολύτιμο εργαλείο διαπίστωσης της υφιστάμενης κατάστασης και σχεδιασμού της εκπαιδευτικής πολιτικής για το μέλλον. Στόχος είναι να εντοπίζονται και να διορθώνονται οι αρρυθμίες, να χαράζονται νέες κατευθύνσεις ανάλογα με τις απαιτήσεις της κοινωνίας, να αναδεικνύονται και τελικά να επιβραβεύονται οι ικανότεροι.
Για να δομήσουμε ένα ικανό και αξιόλογο σύστημα αξιολόγησης στελεχών της εκπαίδευσης, οφείλουμε πρώτα απ’ όλα –και απευθύνομαι κυρίως στους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- να αποβάλλουμε την καχυποψία έναντι των διαδικασιών αξιολόγησης, που δυστυχώς φθάσαμε στο σημείο να θεωρούνται προσβλητικές είτε αφορούν σε λειτουργούς εκπαίδευσης, είτε συνολικά στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Πέρα από τυχόν διαδικαστικές ενστάσεις που πρέπει να εξεταστούν με πνεύμα συνεννόησης και συνεργασίας, η καχυποψία αυτή αποτελεί πεισματική άρνηση αποδοχής και αντιμετώπισης της υπάρχουσας σήμερα εκπαιδευτικής πραγματικότητας, άρνηση που δεν οδηγεί πουθενά, ούτε δύναται να αποκρύψει τις χαμηλές επιδόσεις του εκπαιδευτικού μας συστήματος τις οποίες αναδεικνύουν και σχετικές διεθνείς έρευνες.
Συνεπώς μια μεθοδική, αντικειμενική αλλά και δίκαιη –στο μέτρο του δυνατού- αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου πρέπει να έχει ιδιαίτερη βαρύτητα κατά την επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης, εντασσόμενη στο γενικότερο πλαίσιο αξιολόγησης του εκπαιδευτικού συστήματος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το εισηγούμενο σχέδιο νόμου θεσμοθετεί ένα σύστημα επιλογής στελεχών της εκπαίδευσης που κινείται προς την ορθή κατεύθυνση, την κατεύθυνση αναγνώρισης και ανάδειξης ικανών υποψηφίων σε θέσεις διοίκησης του εκπαιδευτικού συστήματος.
Η Αντιπολίτευση, έτσι όπως εμφανίστηκαν οι απόψεις από τους ομιλητές, από τους συναδέλφους κύριους Βουλευτές, εάν δεν μπορεί –και δεν φάνηκε να μπορεί- να συμβάλει θετικά με προτάσεις στη βελτίωση του συστήματος, οφείλει τουλάχιστον να απέχει από τη διατύπωση αφορισμών με υποθετικά, όσο και ακραία παραδείγματα, που μοναδικό και κακόβουλο, θα έλεγα, στόχο έχουν να κλονίσουν εκ των προτέρων την αξιοπιστία των εισηγούμενων διαδικασιών αξιολόγησης. Η μέθοδος την οποία ακολουθεί η Αντιπολίτευση εκτός από κακοπιστία ενέχει και λογική ακροβασία, καθώς σπεύδει να καταλογίσει υστεροβουλία στο σύστημα αλλά και στα πρόσωπα που θα κληθούν να το εφαρμόσουν. Η υστεροβουλία όμως για κανένα σύστημα αξιολόγησης και εκτίμησης των ικανοτήτων αυτών που πρόκειται να κριθούν δεν πρέπει να είναι δεδομένη, αλλά οφείλει να ελέγχεται κατά περίπτωση και να αποδεικνύεται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι δικαιολογημένα όμως καχύποπτο απέναντι σε κάθε διαφανή και αντικειμενική διαδικασία αξιολόγησης. Η κακοπιστία αυτή απορρέει από τη μακρά εμπειρία διαμόρφωσης ενός απόλυτα ελεγχόμενου και αδίστακτα κομματικού κράτους, που έθετε σε δεύτερη μοίρα τα προσόντα και τις ικανότητες όσων διεκδικούσαν δημόσιες θέσεις και δημόσια αξιώματα. Διακατεχόμενοι απ΄ αυτή τη νοοτροπία οι Βουλευτές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και τα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποδίδουν εκ των προτέρων κομματική ιδιοτέλεια σε κάθε πρωτοβουλία αναμόρφωσης του ισχύοντος συστήματος κρίσης και αξιολόγησης που αναλαμβάνει η Νέα Δημοκρατία. Ο σύγχρονος τρόπος όμως άσκησης της εξουσίας δεν μπορεί να εμφορείται από τις προκαταλήψεις και τις ιδεοληψίες του παρελθόντος. Απαιτεί και προϋποθέτει την υπέρβασή τους. Ο ευαίσθητος χώρος της παιδείας έχει την ιδιαιτερότητα να απαιτεί τη χάραξη μιας πολιτικής σήμερα για τους επιστήμονες και τους πολίτες του αύριο. Στην πρόκληση αυτή δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μένοντας προσκολλημένοι στο χθες, ούτε κάνοντας, για ένα τόσο μεγάλο θέμα μικροκομματικούς υπολογισμούς. Το παρόν σχέδιο νόμου εισάγει ένα σύγχρονο και αντικειμενικό σύστημα αξιολόγησης στελεχών της εκπαίδευσης. Οφείλουμε όλοι, αντί της κακοπιστίας, να δηλώσουμε την απόφασή μας να παρακολουθούμε την ορθή εφαρμογή του και να κάνουμε τις προτάσεις για τη βελτίωσή του προς όφελος της εκπαίδευσης, προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας.
Σας ευχαριστώ θερμά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι τέσσερις μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί-δάσκαλοι από το 23ο Δημοτικό Σχολείο Κερατσινίου, δηλαδή, από την ιδιαίτερη περιφέρειά μου.
Τους καλωσορίζουμε.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Η συνάδελφος κ. Τζάκρη έχει το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΤΖΑΚΡΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση με τη σημερινή της νομοθετική πρωτοβουλία επιχειρεί να συνθέσει ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ των δήθεν μεταρρυθμιστικών της πρωτοβουλιών στο πεδίο της εκπαίδευσης, πρωτοβουλιών που ξεκίνησαν με τη θέσπιση του νομοθετικού πλαισίου για την αξιολόγηση και τη διά βίου μάθηση και το Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. έτσι όπως αντιλαμβάνονταν τα πράγματα η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Αν σ’ αυτές τις πρωτοβουλίες προσθέσουμε τόσο τη σημερινή, για την οποία θα αναφερθώ παρακάτω, όσο και τις προτεινόμενες αλλαγές στο νόμο-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια, χωρίς καμία συζήτηση και διαβούλευση για τον τρόπο με τον οποίο αυτές θα πραγματοποιηθούν, δεν προκαλεί απορία γιατί σήμερα όλη η εκπαιδευτική κοινότητα είναι ανάστατη.
Σήμερα, όπως θα γνωρίζετε, έντεκα πανεπιστημιακές σχολές τελούν υπό κατάληψη αντιδρώντας στο πλαίσιο αυτό παρεμβάσεων και πρωτοβουλιών της Κυβέρνησης, ενώ δάσκαλοι και καθηγητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αναζητούν τρόπους αντίδρασης απέναντι σ’ αυτόν τον καταιγισμό αντιδημοκρατικών, αντι-εκπαιδευτικών και οπισθοδρομικών πρωτοβουλιών.
Μέσα σ’ όλα αυτά συζητούμε, σήμερα, ένα νομοσχέδιο που θέτει όρους και κριτήρια για την επιλογή των στελεχών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Και είναι, πραγματικά, θλιβερό που η Κυβέρνηση, αντί να έχει για πρώτιστη προτεραιότητά της την παραγωγή κυβερνητικού έργου, έχει την ικανοποίηση των κομματικών της συμφερόντων και την τακτοποίηση των ανθρώπων που στελεχώνουν την κομματική της διάρθρωση.
Μετά από δυο χρόνια, λοιπόν, κυοφορίας δόθηκε στη δημοσιότητα το σχέδιο νόμου που επιβεβαιώνει με αδιάψευστο τρόπο την πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης για κομματική άλωση και της διοίκησης της εκπαίδευσης.
Πριν δύο χρόνια, το καλοκαίρι του 2004, η πολιτική αυτή αναδείχθηκε με τον πιο έντονο και κατηγορηματικό τρόπο, θα έλεγα, μέσω του ν. 3260/2004 με τον οποίο τοποθετήθηκαν εν μία νυκτί, με το πρόσχημα των δήθεν αξιοκρατικών επιλογών, προσωρινά διευθυντικά στελέχη με αμιγώς κομματικά κριτήρια και σκοπιμότητες.
Οι διαδικασίες που εφαρμόστηκαν τότε για τους προσωρινούς προϊσταμένους και καταγγέλθηκαν από τους αρμόδιους φορείς ως προσβλητικές για τους ίδιους τους υποψηφίους, αδιαφανείς και αναξιοκρατικές ισοδυναμούσαν στην πράξη με κομματικούς διορισμούς. Η πολιτική αλλά και νομοθετική δέσμευση της Κυβέρνηση ότι η θητεία των προσωρινών προϊσταμένων θα ήταν περιορισμένη μέχρι τις 31.8.2005 και όχι μακρότερη του ενός έτους προκειμένου να θεσμοθετηθούν, υποτίθεται, αξιοκρατικά κριτήρια επιλογής, αποδείχθηκε ότι ήταν επικοινωνιακό τρικ και αυταπόδεικτο ψεύδος γιατί η δέσμευση αυτή όχι μόνο δεν τηρήθηκε αλλά τον Αύγουστο του 2005 με έναν απαράδεκτο τρόπο η Κυβέρνηση μετέτρεψε τους προσωρινούς διευθυντές και προϊσταμένους σε αορίστου χρόνου, ενώ σήμερα το προτεινόμενο σχέδιο στοχεύει, ουσιαστικά, στη μονιμοποίησή τους.
Το σημερινό νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, με τις διατάξεις που περιλαμβάνει, έρχεται να επικυρώσει νομοθετικά τους επιλεκτικούς διορισμούς των ημετέρων προϊσταμένων του 2004. Η Κυβέρνηση επιδιώκει να δομήσει μία νέα ασφυκτικά ελεγχόμενη διοικητική πυραμίδα ώστε το επόμενο χρονικό διάστημα να προχωρήσει απρόσκοπτα στην κατηγοριοποίηση των σχολίων και των εκπαιδευτικών. Οι ρόλοι που θα επιβληθούν στα νέα στελέχη και τα κριτήρια επιλογής τους σχετίζονται πρωτίστως με την επιδίωξη για διοικητικό, παιδαγωγικό έλεγχο και υποταγή του κόσμου της εκπαίδευσης στην κυρίαρχη λογική του ενός σχολείου προσαρμοσμένου στις ανάγκες της νεοφιλελεύθερης αγοράς.
Ας δούμε ορισμένες βασικές αρχές του σχεδίου νόμου έτσι ώστε να αποκαλυφθεί ακόμη περισσότερο η προσπάθεια παραπέρα φεουδοποίησης της εκπαίδευσης από τη Νέα Δημοκρατία. Τα κριτήρια επιλογής διακρίνονται σε τέσσερις κατηγορίες και αποτιμώνται συνολικά σε εκατό ομάδες. Υπηρεσιακή κατάσταση και διδακτική εμπειρία, επιστημονική και παιδαγωγική συγκρότηση, προσωπικότητα και γενική συγκρότηση, αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου όπως προκύπτει από τις εκθέσεις του υποψηφίου.
Το νομοσχέδιο θεσμοθετεί και κατοχυρώνει την κατίσχυση της συνέντευξης που γίνεται έτσι το εργαλείο αποκλεισμού ανεπιθύμητων στα γούστα της Κυβέρνησης εκπαιδευτικών ή το εφαλτήριο για την τοποθέτηση ημετέρων. Είναι φανερό, όπως προκύπτει στο άρθρο 8, πως η συνέντευξη έχει τον καθοριστικό ρόλο αφού σχεδόν με κανένα τρόπο οι υποψήφιοι δεν είναι σε θέση να φθάσουν στα υπόλοιπα κριτήρια τις ογδόντα μονάδες. Η προφορική συνέντευξη είναι το μαγικό κλειδί που θα δικαιώσει τους αγώνες των «γαλάζιων» παιδιών. Ο μεταπτυχιακός τίτλος παίρνει 2,5 μονάδες και το διδακτορικό 4,5 μονάδες, όσο για το δεύτερο πτυχίο Α.Ε.Ι. παίρνει μόλις δύο μονάδες.
Η θεσμοθέτηση της συνέντευξης, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν απορρίπτεται ως μέσο επιλογής. Αυτό που, πραγματικά, κατακρίνουμε στον τρόπο που η Νέα Δημοκρατία θέτει το θέμα, είναι ότι η υψηλή βαθμολογία που συγκεντρώνει η συνέντευξη σε σύγκριση με τα άλλα κριτήρια υποβαθμίζει τα επιστημονικά και αντικειμενικά προσόντα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αξιοκρατία. Η διαδικασία είναι, τελείως, αναξιόπιστη και προσχηματική αφού δεν θεσπίζονται συγκεκριμένα επιμέρους κριτήρια με επιμέρους μοριοδότηση σ’ αυτά προκειμένου να περιοριστεί η αυθαίρετη και μη ελέγξιμη υποκειμενική κρίση.
Η εισαγωγή της γραπτής δοκιμασίας που υποτίθεται πως θα έφερνε το ανακαινιστικό πνεύμα στις επιλογές φαιδροποιείται εκ των πραγμάτων δεδομένου ότι δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο στη διαδικασία της επιλογής αλλά έχει διακοσμητικό χαρακτήρα καθώς προσμετράται με ελάχιστα μόρια στη συνολική εκτίμηση και παίζει, κυρίως, το ρόλο του αποκλεισμού των υποψηφίων αφού για να συμμετάσχει κανείς στη διαδικασία επιλογής πρέπει κατ’ αρχάς να συγκεντρώσει εξήντα μονάδες με άριστα τις εκατό μονάδες στα γραπτά. Στην ουσία την ευθύνη της οργάνωσης και της διεξαγωγής των εξετάσεων θα έχει το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας με επιτροπές που θα συγκροτήσει ανά κατηγορία, με συμμετοχή σε κάποιες απ’ αυτές ενός μέλους του Α.Σ.Ε.Π.. Αυτές τις εξετάσεις το Υπουργείο Παιδείας επιμένει να τις ορίζει και να τις οριοθετεί ως διαδικασία μέσω του Α.Σ.Ε.Π..
Όσοι έχουν υπηρετήσει σε θέση διευθυντή εκπαίδευσης ή προϊσταμένου γραφείου εκπαίδευσης για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους συμμετέχουν στην επιλογή ανεξάρτητα από το συνολικό χώρο εκπαιδευτικής και διδακτικής υπηρεσίας. Πρόκειται για μία εμφανέστατη φωτογραφική διάταξη που γράφτηκε, ακριβώς, για τους σημερινούς προϊσταμένους της Δ.Α.Κ.Ε. οι οποίοι θα έχουν θητεία δύο έτη μέχρι τις επόμενες κρίσεις. Σχολικοί σύμβουλοι, διευθυντές εκπαίδευσης και προϊστάμενοι γραφείων εκπαίδευσης που επιλέγονται και τοποθετούνται κατά τις διατάξεις του νόμου αυτού μετά τη συμπλήρωση τετραετούς θητείας μπορούν με αίτησή τους να επανακριθούν και να τοποθετηθούν εκ νέου για μια νέα τετραετή θητεία.
Το νομοσχέδιο προβλέπει επανάκριση μετά την τετραετή θητεία όσων θα επιλεγούν και όχι νέα επιλογή ανοικτή σε όσους έχουν τις προϋποθέσεις και επιθυμούν να επιλεγούν μέσα από μία νέα προκήρυξη θέσεων. Ουσιαστικά καταργεί τη θητεία και καθιερώνει τη μονιμότητα αυτών των στελεχών, επιλογή που βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετη την ομοσπονδία και το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας. Αυξάνει τον απαιτούμενο ελάχιστο χρόνο εκπαιδευτικής υπηρεσίας για συμμετοχή των ενδιαφερομένων στη διαδικασία της επιλογής από δέκα σε είκοσι χρόνια περιορίζοντας δραστικά τον αριθμό των υποψηφίων που διαθέτουν σχετική εμπειρία, γνωρίζουν την εκπαιδευτική πραγματικότητα και επιθυμούν να είναι υποψήφιοι για θέσεις διοίκησης.
Έτσι οι συνέπειες είναι αρνητικές τόσο για την εκπαίδευση όσο και για τους έμπειρους συναδέλφους που φιλοδοξούν να υπηρετήσουν στις θέσεις αυτές. Απαξιώνει σκόπιμα και αδικαιολόγητα την προηγούμενη διοικητική εμπειρία, βαθμολογώντας τη με μία μονάδα. Μοριοδοτεί διπλά την εκπαιδευτική υπηρεσία -μια φορά ως εκπαιδευτική υπηρεσία και μια φορά ως διδακτική εμπειρία- και μειώνει σε σχέση με τα ισχύοντα τη μοριοδότηση των επιστημονικών τίτλων, με αναπόφευκτη συνέπεια το σύνολο των μετρήσιμων αντικειμενικών κριτηρίων να είναι περίπου το ίδιο για το μεγάλο αριθμό των υποψηφίων, με αποκλίσεις μεταξύ τους της τάξεως των δύο έως πέντε μορίων.
Έτσι με το τέχνασμα αυτό ισοπεδώνεται ο συνολικός αριθμός μετρήσιμων και αντικειμενικών μορίων στην κλίμακα των είκοσι δύο έως είκοσι πέντε μορίων και τα πάντα κρίνονται στην προφορική συνέντευξη από την οποία θα εξαρτηθούν απόλυτα οι όποιες επιλογές.
Απαράδεκτες και φωτογραφικές είναι, επίσης, οι παρεκκλίσεις του άρθρου 9, που αποκαλύπτουν τον πραγματικό στόχο του νομοσχεδίου.
Επίσης ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο του νομοσχεδίου αποτελεί ο τρόπος συγκρότησης των συμβουλίων επιλογής προϊσταμένων και σχολικών συμβούλων. Και εδώ επιβάλλεται ο απροκάλυπτος έλεγχος των διαδικασιών από την πολιτική ηγεσία.
Η εκπαιδευτική κοινότητα βίωσε με οδυνηρό τρόπο και στο παρελθόν τα αποτελέσματα της λειτουργίας τέτοιων συμβουλίων, με πρόσφατο παράδειγμα τις επιλογές των προσωρινών διευθυντών και προϊσταμένων το καλοκαίρι του 2004.
Το ίδιο σκηνικό και μάλιστα σε πιο κραυγαλέα εκδοχή επιχειρείται να στηθεί και τώρα, καθώς τα συμβούλια επιλογής με τέτοια συγκρότηση θα βρίσκονται υπό τον απόλυτο και ασφυκτικό έλεγχο της πολιτικής ηγεσίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρόμοιες πολιτικές έχουν υποβληθεί σε όλη τη Δημόσια Διοίκηση και με το νομοσχέδιο Παυλόπουλου, με στόχο τον πλήρη έλεγχο του δημοσίου, οι οποίες είναι πολιτικά και ηθικά καταδικαστέες και χρήζουν περαιτέρω ανάδειξης και επίκρισης, προκειμένου να καταστεί ολόκληρη η κοινωνία γνώστρια.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και οι ρυθμίσεις του υπό συζήτηση νομοσχεδίου που ολοκληρώνουν το σχέδιο άλωσης και ελέγχου της εκπαιδευτικής κοινότητας με τον πιο κραυγαλέο τρόπο. Για το λόγο αυτό καταψηφίζω το νομοσχέδιο και καταδικάζω περαιτέρω κάθε ενέργεια και διαδικασία που οδηγεί σε οπισθοδρόμηση τον ευαίσθητο χώρο της παιδείας.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κυρία συνάδελφε.
Ο συνάδελφος κ. Δερμεντζόπουλος έχει το λόγο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Η Κυβέρνηση τόσο κατά τον προγραμματικό της σχεδιασμό, όσο και από την πρώτη στιγμή της ανάληψης των αρμοδιοτήτων της, ήταν σαφής αναφορικά με το θέμα του έμψυχου δυναμικού της εκπαίδευσης και ειδικότερα των στελεχών της. «Επιθυμούμε στελέχη με ισχυρή προσωπικότητα, πείρα επιστημονική και διδακτική κατάρτιση». Με βάση αυτούς τους άξονες, το Υπουργείο Παιδείας προχώρησε σε ένα σύγχρονο και λειτουργικό νομοσχέδιο, με σεβασμό στην ελληνική παιδεία και στους Έλληνες εκπαιδευτικούς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το παρόν νομοσχέδιο πέρα από τα ειδικότερα ζητήματα, τα οποία διαχειρίζεται, αποτελεί δείγμα πολιτικής επιλογής. Επιλέγουμε να απεγκλωβίσουμε τον ευαίσθητο χώρο της εκπαίδευσης από περιστασιακές και ευκαιριακές σχέσεις και συσχετισμούς. Διαψεύδουμε περίτρανα τα λιγόψυχα και άνευ αντικειμένου επιχειρήματα της Αντιπολίτευσης για κατευθυνόμενες επιλογές και βολέματα και τους τα επιστρέφουμε ακέραια.
Αυτή η Κυβέρνηση πιστεύει και προστατεύει την αξιοκρατία και τη δικαιοσύνη. Και την κάνει νόμο. Στόχος μας είναι η σταδιακή, αλλά πλήρης αποκατάσταση του «Κράτους Δικαίου», του κράτους που θα είναι ικανό και αυτοδύναμο να παρέχει σ΄ όλα τα μέλη του τις ίδιες ευκαιρίες και θα τα αντιμετωπίζει με ισότητα και με ισονομία.
Κατ’ αρχάς, είναι αυτονόητο -και παράλληλα απαράδεκτο που τόσο καιρό υπήρξε αδράνεια σ' αυτόν τον τομέα- ότι η παιδεία χρήζει ιδιαίτερης πολιτικής μέριμνας. Οι καιροί είναι δύσκολοι και πρέπει να καταλάβουμε ότι πέρα από την οικονομική υλική βοήθεια, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που παίζουν ρόλο στην εκπαίδευση.
Ναι με βεβαιότητα φροντίζουμε και πρέπει να φροντίζουμε ακόμη περισσότερο την αποζημίωση των εκπαιδευτικών λειτουργών, όμως, εξίσου σημαντική είναι και η ανύψωση του επιπέδου της εκπαίδευσης, με τη στελέχωση με εκπαιδευτικούς που θα διαθέτουν κύρος, μόρφωση και παιδαγωγική κατάρτιση, διδακτική εμπειρία μέσα στην τάξη, αλλά παράλληλα θα είναι και ενεργά μέλη της κοινωνίας, με λόγο και δυναμική και όχι σιωπηλοί και απομονωμένοι φορείς μιας «ιερής» αποστολής.
Έτσι με το νέο νομοσχέδιο καθιερώνεται ένα καινοτόμο σύστημα διοίκησης. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα του οποίου θα είναι η εμπειρία, η εμπιστοσύνη και η συνεχής αξιολόγηση.
Συνοπτικά αναφέρω. Την τετραετή θητεία των στελεχών. Την επαρκή υπηρεσιακή και διδακτική εμπειρία. Την πρόβλεψη της σταδιακής εξέλιξης. Την αδιάβλητη γραπτή δοκιμασία για την επιλογή ανώτερων στελεχών εκπαίδευσης και τη διαρκή τους αξιολόγηση.
Κύριος στόχος του παρόντος σχεδίου νόμου, όπως αναφέρεται με σαφήνεια άλλωστε και στην αιτιολογική έκθεση, είναι η εφαρμογή ενός συστήματος επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης που να εξασφαλίζει κύρος και συνέχεια στη διοίκηση και καθοδήγηση της εκπαίδευσης, που είναι απαραίτητος όρος για την αποτελεσματικότητά της.
Ειδικότερα, υιοθετούνται πίνακες επιλογής στελεχών, συγκροτείται συμβούλιο επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης, καθορίζονται τα κριτήρια και μια ξεκάθαρη διαδικασία επιλογής, ορίζεται με σαφήνεια η τοποθέτηση και η ανάληψη υπηρεσίας, οι προϋποθέσεις και τα προσόντα επιλογής, η αποτίμηση κριτηρίων επιλογής των στελεχών και ρυθμίζονται επιμέρους θέματα Διοίκησης της Εκπαίδευσης.
Επιπλέον, με το νομοσχέδιο λαμβάνεται πρόνοια για θέματα σχολικής στέγης και μαθητικών κατασκηνώσεων, για κτηριακές εγκαταστάσεις και κατασκευές σε κατασκηνώσεις και παιδικές εξοχές με την αξιοποίηση των έργων που είχαν πραγματοποιηθεί ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων. Καθορίζεται πλέον ρητά το Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. ως καθολικός διάδοχος του ΔΙ.Κ.Α.Τ.Σ.Α., προκειμένου να αποκατασταθεί πλήρως και ορθολογικά το έργο του. Αποκαθίστανται εκκρεμότητες που είχαν προκύψει με τη χρηματοδότηση που είχε πραγματοποιηθεί προς τα πανεπιστήμια εν όψει επιχειρησιακών προγραμμάτων (Ε.Π.Ε.Α.Ε.Κ.), καθώς και με άλλα ζητήματα Ιδιωτικής Εκπαίδευσης.
Κρίσιμη πολιτικά κρίνεται και η προσθήκη στο άρθρο 15 του ν. 3404/2005 που προβλέπει η τροπολογία, αναφορικά με την πλήρωση κενών θέσεων που προκύπτουν μετά από διενέργεια κατατακτηρίων εξετάσεων από την κατηγορία υποψηφίων για κατάταξη πτυχιούχων ΤΕΙ από επιτυχόντες της κατηγορίας πτυχιούχων πανεπιστημίου.
Με τη ρύθμιση αυτή, αποκαθίσταται η δικαιοσύνη και η ισονομία που διαταρασσόταν σε διάφορες περιπτώσεις, κατά την εφαρμογή της διαδικασίας κατατακτηρίων εξετάσεων. Εν όψει μάλιστα, της λεγόμενης «ανωτατοποίησης» των Τ.Ε.Ι., δεν συντρέχει λόγος διαφορετικής μεταχείρισης, που οδηγεί, μάλιστα, σε αντίθετα αποτελέσματα πολλές φορές, μέχρι και στη στέρηση του δικαιώματος κατατάξεως από άλλους πτυχιούχους που πέτυχαν στις εξετάσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Εδώ και δύο χρόνια η Κυβέρνηση προχωρά στην προσπάθειά της για την αναμόρφωση των ελληνικών δομών. Το ανθρώπινο δυναμικό της χώρας, οι πολίτες μας, βρίσκονται στο κέντρο, είναι το σημείο αφετηρίας, αλλά και ο τελικός αποδέκτης της πολιτικής μας.
Το παρόν νομοσχέδιο με σεβασμό σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα, φροντίζει για την προετοιμασία και την επιλογή άξιων και ικανών στελεχών για την πρωτοβάθμια όσο και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ρυθμίζει διάφορα θέματα αναφορικά με τη διοίκησή της.
Με αυτό το σκεπτικό, υπερψηφίζω το αυτό νομοσχέδιο.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Χάιδος και ολοκληρώνεται ο κατάλογος επί της αρχής.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΪΔΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υφυπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, αν θέλεις να κάνεις πρόβλεψη για ένα χρόνο, καλλιέργησε σπόρους. Αν θέλεις να κάνεις πρόβλεψη για μία δεκαετία, καλλιέργησε δέντρο. Αν θέλεις να κάνεις πρόβλεψη για μία ολόκληρη ζωή, αν θέλεις να χαράξεις δρόμους για το μέλλον, αν θέλεις να ανοίξεις ορίζοντες για την πρόοδο, «καλλιέργησε» ανθρώπους, διδάσκει μία σοφή ρήση.
Στα δύο πρώτα, χρόνια παραμονής της στην εξουσία η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας απέτυχε παταγωδώς. Οι προσδοκίες που έντεχνα καλλιέργησε, οι υποσχέσεις που με ευκολία έδινε και οι προβλέψεις που, υποκριτικά, παρουσίασε σ’ αυτούς τους τομείς, αποκαλύφθηκε ότι ήταν ψεύτικες.
Αυτό το γεγονός το βιώνουν οι γεωργοί της πατρίδας μας, που οι σπόροι τους δεν τους εξασφαλίζουν τα προς το ζην και οι καρποί σαπίζουν απούλητοι στα δέντρα. Έτσι πολλοί από αυτούς τους αγρότες δεν πείθονται πλέον για τις προβλέψεις της Κυβέρνησης και φέτος δεν θα σπείρουν τα χωράφια, αφού δεν προβλέπεται αισιόδοξο μέλλον απ’ αυτά.
Όμως και στο τρίτο ζήτημα, σ’ αυτό της καλλιέργειας των ανθρώπων, όπου η εκπαίδευση και η παιδεία είναι πρωταρχικές προϋποθέσεις για την επίτευξή της, οι προεκλογικές δεσμεύσεις της Νέας Δημοκρατίας, οι μετεκλογικές εξαγγελίες της Κυβέρνησης, οι πράξεις, οι παραλείψεις, η ασυνέπεια και οι ανακολουθίες του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας προκαλούν φόβο για δυσοίωνες μέρες. Αυτά αφορούν έναν ευαίσθητο και σημαντικό τομέα για το μέλλον και την πρόοδο της κοινωνίας, αφού η παιδεία και η σωστή μόρφωση είναι απαραίτητα εφόδια για τον καλό άνθρωπο, τον καλό επιστήμονα, τον καλό πολίτη, αφού σήμερα ισχυρές θεωρούνται οι χώρες που διαχειρίζονται σωστά τις δυνατότητες και τις πληροφορίες, που παράγουν και χρησιμοποιούν καλά τη γνώση, που έχουν σύγχρονο και αποτελεσματικό σύστημα εκπαίδευσης.
Σ’ αυτόν τον τομέα, λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία για άλλα δεσμευόταν προεκλογικά και άλλα πράττει δύο χρόνια τώρα ως Κυβέρνηση. Τότε υποσχόταν αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% επί του Α.Ε.Π. από το 3,5% που ήταν το 2004, αλλά αυτές παρουσιάζονται μειωμένες στο 3,1% για τον προϋπολογισμό του 2006. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την όξυνση των προβλημάτων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Οι εκπαιδευτικοί δεν πήραν ακόμα το επίδομα των 176 ευρώ μηνιαίως που ήταν συγκεκριμένη προεκλογική υπόσχεση. Τα ολοήμερα σχολεία υπολειτουργούν και οι εργαζόμενοι στο χώρο της παιδείας δυσανασχετούν και αντιδρούν με κινητοποιήσεις. Οι αριστούχοι μαθητές των γυμνασίων ακόμα περιμένουν τους υπολογιστές που τους τάξατε.
Συγκεκριμένα, στα Τρίκαλα -που βρίσκονται τις τελευταίες δεκαετίες στις τρεις πρώτες θέσεις πανελληνίως σε επιτυχίες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση- οι αριστούχοι μαθητές δεν πήραν τους υπολογιστές παρ΄ ότι η σχολική χρονιά τελείωσε.
Σας ερωτώ, κύριε Υπουργέ: Αυτοί οι μαθητές έχασαν οριστικά το δικαίωμα αυτό; Αν ναι, πότε θα πάρουν τους υπολογιστές; Τον Αύγουστο;
Προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία υποσχόταν αντιμετώπιση των προβλημάτων με διάλογο, όμως σήμερα δείχνει αυταρχισμό και λειτουργεί με μικροπολιτικές σκοπιμότητες στις επιλογές στα περισσότερα ζητήματα.
Για να αποδείξω του λόγου το αληθές, αναφέρω ενδεικτικά το παράδειγμα ίδρυσης και λειτουργίας Τ.Α.Δ., Τμήματος Αθλητικής Διευκόλυνσης στην Καλαμπάκα στο 1ο Γυμνάσιο της πόλης με το άθλημα της χειροσφαίρισης (handball) για το οποίο δεν υπάρχει εκεί σύλλογος, κάτι που θεωρείται τυπική προϋπόθεση, ενώ δεν εγκρίθηκαν αθλήματα για τα οποία υπάρχουν σύλλογοι με δραστηριότητα και επιτυχίες, όπως το ποδόσφαιρο και το τραμπολίνο.
Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετείται μ’ αυτήν την παρατυπία; Προτίθεστε να διερευνήσετε το θέμα και να διορθώσετε το πρόβλημα; Ακούγεται ότι υπάρχει σκοπιμότητα για απόσπαση στελέχους από άλλο νομό.
Όμως και για την επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης και για το σύστημα διοίκησης και εποπτείας της, η Κυβέρνηση δεσμευόταν για διαφάνεια, αντικειμενικότητα και αξιοκρατία. Αντ΄ αυτού, έξι μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας «καρατόμησε» με νόμο όλους τους διευθυντές και προϊσταμένους εκπαίδευσης και στη θέση τους με συνοπτικές διαδικασίες -σ’ ένα απόγευμα υποτίθεται ότι εξετάστηκαν και μελετήθηκαν εκατοντάδες φάκελοι από την Επιτροπή- διόρισε «γαλάζια» παιδιά χωρίς πλαίσιο κριτηρίων και ανάλογα μετρήσιμα προσόντα. Και ενώ η Υπουργός τους χαρακτήρισε προσωρινούς, έως τον Αύγουστο του 2005, με τροπολογία παρέτεινε τη θητεία τους και θα παραμείνουν έως το σχολικό έτος 2007-2008. Τι νεολογισμός! Προσωρινός τετραετίας! Μήπως θεωρείτε προσωρινή και την Κυβέρνησή σας;
Τώρα φέρνετε ένα νομοσχέδιο για την επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης που αποτελεί έκφραση μακιαβελισμού στο χώρο της παιδείας, που χαρακτηρίζεται από την απόπειρα για κομματικό έλεγχο της εκπαίδευσης, που επιχειρεί να χειραγωγήσει τους δασκάλους και τους καθηγητές, που είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των δικών σας προσωρινών προϊσταμένων και διευθυντών και των «γαλάζιων» παιδιών γενικότερα, που δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες και στις απαιτήσεις του μέλλοντος.
Χαρακτηριστικά επισημαίνω ότι αυξάνει το χρόνο απαραίτητης προϋπηρεσίας για την κατάληψη θέσεων ευθύνης, με αποτέλεσμα να αποκλείει νεότερους και ικανούς εκπαιδευτικούς, αυξάνει τη συμμετοχή της αρχαιότητας και της προϋπηρεσίας στην αξιολόγηση, μειώνει την προσμέτρηση των προσόντων της επιστημονικής και παιδαγωγικής δραστηριότητας, αφού η διδακτορική διατριβή προσμετράται με λιγότερα μόρια απ’ ό,τι η προϋπηρεσία παραμονής στο σχολείο για το ίδιο διάστημα, ενισχύει τη συμμετοχή της συνέντευξης που την καθιστά σχεδόν καθοριστική στην επιλογή, χωρίς να προβλέπει διαφανή και αξιοκρατικό τρόπο διεξαγωγής της και τέλος «φωτογραφίζει» αυτούς που διορίστηκαν το 2004, όπως είχατε κάνει με ανάλογη πρόσφατη ρύθμιση για τους διδάσκοντες στις σχολές μαθητείας του Ο.Α.Ε.Δ. την περίοδο 1990-1993.
Τέλος, επισημαίνω ότι πάνω από δέκα χιλιάδες υποδιευθυντές σχολικών μονάδων επιλέγονται αποκλειστικά με τη συνέντευξη.
Σ’ αυτό το νομοσχέδιο αντιδρούν όλοι οι φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας, η Ο.Λ.Μ.Ε., η Διδασκαλική Ομοσπονδία και η συντριπτική πλειοψηφία των ικανών και άξιων δασκάλων και καθηγητών που αρνούνται να κάνουν διδακτορική διατριβή στις οργανώσεις της Νέας Δημοκρατίας και προτιμούν τα πανεπιστήμια γι’ αυτό.
Όμως γιατί η Κυβέρνηση, παρότι άλλα έγραφε στο προεκλογικό της πρόγραμμα για την παιδεία και άλλα διακηρύττει για τη δημόσια εκπαίδευση, προβαίνει σ’ αυτές τις επιλογές που την υποβαθμίζουν και την απαξιώνουν; Δεν γνωρίζει ότι τόσο αυτή –η Κυβέρνηση, δηλαδή- όσο και οι διευθυντές και προϊστάμενοι που επιλέγονται με αυτόν τον τρόπο όσο ικανοί και αν είναι χάνουν από το κύρος τους και την αξιοπιστία τους γιατί θυμίζουν στους δασκάλους, θυμίζουν στους μαθητές και την κοινωνία το «δάσκαλος που δίδασκε και νόμο δεν εκράτει»;
Τα γνωρίζει όλα αυτά η Κυβέρνηση, αλλά ταυτόχρονα ξέρει ότι οι εκπαιδευτικές μονάδες ως χώροι μόρφωσης και παιδείας αποτελούν εν δυνάμει πυρήνες αντίστασης και εμπόδια στα νεοφιλελεύθερα συντηρητικά σχέδιά της για αφαίρεση θεμελιωδών δικαιωμάτων και ανατροπή βασικών κατακτήσεων για ενίσχυση της ιδιωτικής παιδείας. Και επειδή φοβάται αυτήν την εξέλιξη, προσπαθεί με αυτόν τον τρόπο να ελέγξει τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, να χειραγωγήσει τους εκπαιδευτικούς με αδιαφανείς και αναξιοκρατικές κρίσεις, με συντηρητικοποίηση του προγράμματος σπουδών, με πολιτικές πιέσεις και ανταλλάγματα στους διαφωνούντες.
Όμως λησμονεί πως ό,τι φοβάσαι στην πολιτική και το δείχνεις, το βρίσκεις μπροστά σου και ό,τι προσπαθείς να περιορίσεις με αθέμιτα μέσα, τόσο αυτό γιγαντώνεται, όπως γιγαντώνεται η αντίσταση στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα της Νέας Δημοκρατίας στα σχολεία, τα Τ.Ε.Ι., τα πανεπιστήμια και εξαπλώνεται στην κοινωνία για να αποτρέψει την οπισθοδρόμηση γκρεμίζοντας την παλαιοδεξιά κυβέρνηση από την εξουσία και φέρνοντας το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πάλι στην κυβέρνηση, για να κάνει εκείνες τις αλλαγές και τις τομές που απαιτούν οι συνθήκες του σήμερα και οι ανάγκες του αύριο, παρεμβάσεις που θα ενισχύουν το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης, που θα προάγουν την αξιοκρατία, που θα εξασφαλίζουν τη διαφάνεια, που θα προκύψουν μετά από διάλογο και συναίνεση με τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και την κοινωνία προς όφελος όλων.
Αυτά δεν τα επιτυγχάνει το σημερινό νομοθέτημα, γι’ αυτό το καταψηφίζω.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο για είκοσι πέντε λεπτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα με απόλυτη υπομονή και προσοχή, ως όφειλα, τις τοποθετήσεις όλων των συναδέλφων από όλες τις πτέρυγες της Βουλής, οι οποίοι συμμετείχαν συνεισφέροντας ο καθένας με το δικό του τρόπο και τις δικές του απόψεις και ιδέες ελεύθερα σε έναν πολιτισμένο διάλογο, παρά τις υπερβολές του, παρά τις κραυγές του, παρά τα λάθη, ηθελημένα ή μη.
Θα ήθελα να σας πω ότι αυτό το έκανα γιατί ως Βουλευτής της Αντιπολίτευσης σημείωνα πάντοτε με τρόπο συνεπή στη συνείδησή μου ότι όλη η συζήτηση για κάθε νομοσχέδιο έριχνε το κέντρο βάρος της μόνο στους εισηγητές, αμέσως μετά στην τοποθέτηση του εκάστοτε Υπουργού –και δεν το λέω μόνο για τον Υπουργό Παιδείας- και στις αγορεύσεις των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων. Από εκεί και μετά, όλοι μιλούσαμε χωρίς να μας απαντά κανείς πάνω σε αυτά που λέγαμε.
Έτσι λοιπόν κάθισα και άκουσα με υπομονή τα πάντα και τις θετικές προτάσεις –όσες υπήρχαν- και τις υπερβολές και τις κραυγές και όλα εκείνα τα οποία δεν συνάδουν προς την πραγματικότητα ή τουλάχιστον λέγονται από άκρατη κομματική, αν θέλετε, συνείδηση.
Θα ήθελα λοιπόν ρίχνοντας τους τόνους και προσπαθώντας να αρθρώσω λόγο αλήθειας, όχι μόνο γιατί το θέλει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, όχι μόνο για να στηριχθεί το νομοσχέδιο πάνω στις σωστές βάσεις, όπως το έκανε ο Εισηγητής της Πλειοψηφίας πολύ-πολύ σωστά, όχι μόνο για να φανεί η διαφορά των δικών μας αντιλήψεων που διαπνέουν αυτό το νομοσχέδιο σε σχέση με τις αντιλήψεις και τα πεπραγμένα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που καταδικάστηκαν με τις προηγούμενες κυβερνητικές πολιτικές στο χώρο της εκπαίδευσης, να ξεκινήσω πρώτα απ’ όλα από δυο-τρία βασικά σημεία τα οποία πρέπει να προσέξουμε.
Εν πάση περιπτώσει, αμέσως μετά θα ήθελα να δώσω και εγώ μερικά μαθήματα απ’ αυτά που με προκάλεσαν ορισμένοι συνάδελφοι να δώσω: Μαθήματα, επί παραδείγματι, μαθηματικών στην εκλεκτή συνάδελφο η οποία χωρίς ενημέρωση μου είπε ότι θα έπρεπε να απαντήσω στη δική της λογική άθροισης μορίων …
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Το νομοσχέδιο το γράφει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ναι. Μη με διακόπτετε. Εγώ δεν σας διέκοψα, σας άκουσα. Είναι κοινοβουλευτικό ήθος …
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Για να διευκολύνω. Το νομοσχέδιο το γράφει, δεν το λέω εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Παρακαλώ, κυρία συνάδελφε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Είναι κοινοβουλευτικό ήθος να μάθετε, όταν προκαλείτε, να ακούτε τις απαντήσεις που πρέπει να σας δώσουν.
Ακούστε, λοιπόν. Θα σας πω κι εγώ αμέσως μετά με βάση ποια στοιχεία της δικής σας πολιτικής θα πρέπει να κοιτάξετε τη δική σας αριθμητική.
Αμέσως μετά να περάσουμε σε μαθήματα γλώσσας για να δούμε πως μερικές λέξεις, οι οποίες υποτίθεται ότι φωτίζουν κάποια κείμενα, δεν είναι εκείνες οι οποίες παρουσιάστηκαν και αναλύθηκαν και μετά να πάμε και σε μερικά μαθήματα μνήμης για να δούμε αν –έστω κι αν ηθελημένα το κάνουν- κάποιοι ξεχνάνε ψάχνοντας στο σπίτι του κρεμασμένου και θυμούνται το σκοινί όταν δεν έχουν καν, αν θέλετε, την ηθική βάση να το χρησιμοποιούν. Εγώ θα ήθελα αυτά τα μαθήματα ...
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Είναι πολύ βαριά κουβέντα αυτή που λέτε, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Σας παρακαλώ να σταματήσετε να με διακόπτετε.
Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ. Έχω περιορισμένο χρόνο …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Παρακαλώ, κυρία συνάδελφε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Σας παρακαλώ. Θα έχετε δευτερολογία να πείτε εκείνα που θέλετε. Τη μέθοδο αυτή παρακαλώ να την ξεχάσετε. Δεν είναι μέθοδος που συνάδει προς τον πολιτικό πολιτισμό αυτής της Αίθουσας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν νομίζω ότι κανείς αμφιβάλλει ή κανείς θα είχε αντιρρήσεις πάνω στο ότι κοινή είναι πια η διαπίστωση ότι μας χρειάζονται εκπαιδευτικοί κύρους οι οποίοι πρέπει να διαθέτουν, πρώτον, άρτια μόρφωση, δεύτερον, παιδαγωγική κατάρτιση αδιαμφισβήτητη, τρίτον, διδακτική εμπειρία στην τάξη και στη σχολική μονάδα και όχι στα γραφεία απόσπασης και τέταρτον, πλήρη επίγνωση της αποστολής τους για να μπορούν να είναι χρήσιμοι όχι μόνο στη διδακτική εμπειρία, όχι μόνο στο οικοδόμημα της καθοδήγησης που είναι πολύ σημαντικό, αλλά και στον άλλο πυλώνα που στηρίζει την εκπαιδευτική διαδικασία, που είναι ο πυλώνας της διοίκησης εκπαίδευσης.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Η πολιτεία, βέβαια, οφείλει να εμπνέει, να καθοδηγεί και να ενθαρρύνει επιμορφώνοντας διαρκώς και συμμετρικά όλους τους εκπαιδευτικούς και κυρίως εκείνους, που θα τους χρειαστεί μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες καθαρές, διαφανείς και αξιοκρατικές να κάνει τι; Να τους επιλέξει για να στελεχώσουν τις θέσεις διοικήσεως εκπαιδεύσεως. Να συμβάλει η πολιτεία –εννοώ- στη συνεχή βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου.
Και τελευταία θα ήθελα να σημειώσω: Να παρέχει ουσιαστικές αρμοδιότητες σε όλες τις βαθμίδες της διοίκησης και να μην ακυρώνει κάθε δυνατότητα αξιολόγησης. Γιατί; Εδώ πρέπει να είναι το πρώτο σημείο στο οποίο θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα, γιατί η αξιολόγηση είναι ένα μείζον ζητούμενο στην εκπαίδευση. Και λέγοντας «αξιολόγηση» εννοώ όλου του εκπαιδευτικού έργου και όλης της πορείας της δικής του πάνω στα εκπαιδευτικά δρώμενα. Αν το εκπαιδευτικό έργο, ο τρόπος παραγωγής του, τα αποτελέσματά του δεν αξιολογούνται διαρκώς, τότε βέβαιον είναι ότι ούτε η διοίκηση της εκπαίδευσης κάνει σωστά τη δουλειά της, ούτε υπάρχει άλλη δεξαμενή από την οποία με αντικειμενικά κριτήρια να τροφοδοτείται μια καθαρή και διαφανής διαδικασία, όπως είπαμε, στελέχωσης της διοίκησης της εκπαίδευσης, αλλά και του άλλου πυλώνα, της καθοδήγησης της εκπαίδευσης.
Αν ήθελε κάποιος να σας πει καθαρά, κύριοι συνάδελφοι –και το λέω τώρα για να γίνει αντιληπτό από τα στελέχη της μείζονος τουλάχιστον αντιπολίτευσης- ποια είναι η διαφορετική φιλοσοφία μας, τι ακριβώς έπρεπε να είχατε κάνει, ώστε σήμερα να μπορούσαμε να έχουμε μια σύγκλιση απόψεων στα βασικά της τουλάχιστον σημεία για τη δημιουργία και τη θεσμοθέτηση ενός συστήματος, καινούργιου, διαφανούς, ικανού να πείθει για την αξιοκρατία, τη διαφάνεια και τη δημοκρατικότητά του, όπως εμείς προσπαθούμε με αυτό το νομοσχέδιο να κάνουμε, είναι να είχατε κάνει αξιολόγηση.
Αφού δεν κατορθώσατε να το κάνετε αυτό το μείζον ζητούμενο της εκπαίδευσης, αφού δεν κατορθώσατε να συντάξετε στα τόσα χρόνια που ήσασταν κυβέρνηση –και η μία κυβέρνηση διαδεχόταν την άλλη- αξιολογικούς πίνακες, πώς έρχεστε τώρα και κάνετε κριτική για το διαγωνισμό, για τη συνέντευξη, για όλα αυτά; Γνωρίζετε πολύ καλά ότι χωρίς αξιολογικούς πίνακες θα έπρεπε αυτή η Κυβέρνηση, σεβόμενη τον εαυτό της και το νομοσχέδιο που φέρνει στη Βουλή να ψηφισθεί σήμερα, να έχει βρει άλλους τρόπους και άλλες μεθόδους για να μπορούμε να έχουμε μετρήσιμο -με τα κριτήρια που θα περιλαμβάνονται σ’ αυτούς τους τρόπους- αποτέλεσμα για την αξιολόγηση και την ανάδειξη των στελεχών της διοίκησης.
Η αξιολόγηση, λοιπόν, είναι το πρώτο μείζον θέμα που δεν δώσατε στην εκπαίδευση και από κει και μετά, πρέπει να αναλογιστείτε, αφού δεν δώσατε κάτι τέτοιο, πώς έρχεστε και κάνετε κριτική για την έλλειψη αυτού, για το οποίο έπρεπε να είχατε κάνει τουλάχιστον αυστηρότατη την προσωπική σας αυτοκριτική;
Καθιερώνουμε με το παρόν σχέδιο νόμου την πρώτη αρχή που είναι η, βήμα προς βήμα, σταδιακή εξέλιξη των στελεχών της εκπαίδευσης. Δεύτερον, καθιερώνουμε την αρχή να επιλέγονται για μια τετραετία τα στελέχη και αμέσως μετά, με βάση το έργο τους, να κρίνονται για μια δεύτερη θητεία, για να μπορούν να συνεχίσουν - αν έχουν επιδείξει θετικό και ικανό έργο και αν κριθούν γι’ αυτό με επαρκή υπηρεσιακή εμπειρία και ταυτόχρονα προϋπόθεση την επαρκή διδακτική εμπειρία- ως πολύτιμα στελέχη να προσφέρουν το έργο τους και στην καθοδήγηση και στη διοίκηση.
Θεσμοθετούμε με το παρόν νομοσχέδιο την αδιάβλητη γραπτή διαδικασία. Ακούστηκαν πολλά γι’ αυτό. Σας είπα ότι αν υπήρχαν αξιολογικοί πίνακες, αν είχατε φροντίσει να γίνουν, αν τους είχατε παραδώσει στην εκπαίδευση, τότε δεν θα είχαμε ανάγκη να έχουμε τη γραπτή διαδικασία. Πριν καν, όμως, εφαρμοστεί, έστω και για πρώτη φορά, το να αμφισβητείτε από πριν τη διαφάνειά της, την καθαρότητά της, τη δυνατότητά της να δώσει ένα καλό και μετρήσιμο αποτέλεσμα, ώστε ως αφετηρία κρίσεων να μπορεί να δώσει στη συνέχεια ένα μεγαλύτερο κύρος στην αξιολόγηση των στελεχών που θα οδεύσουν προς τη διοίκηση της εκπαίδευσης, νομίζω ότι αυτό πια υπερβαίνει κάθε λογική.
Ακούστηκε ότι δεν είναι Α.Σ.Ε.Π.. Μα, αν κάποιος έχει μελετήσει το πώς δομήθηκε ένας διαγωνισμός για τον οποίο έχει ευθύνη και έχει δώσει γραμμές σύγκλισης ο Α.Σ.Ε.Π., θα δει ότι έτσι είναι.
Δεύτερον, αμφισβητήθηκε αν είναι ή αν μπορούν να είναι, στη διαδικασία αυτή οι εξετάσεις, έτσι όπως τις περιγράφουμε αναλυτικά με τις ασφαλιστικές τους δικλείδες στο νομοσχέδιο, παρόμοιες ή αν έχουν στοιχεία, με τα οποία μπορεί κανείς να τις κρίνει ως ανάλογες των πανελλαδικών εξετάσεων. Αν δει το κύρος των επιτροπών που συστήνονται, αν δει τη διαδικασία και τις ασφαλιστικές δικλείδες για τις οποίες αναλυτικά έχουν συμπεριληφθεί διατάξεις στο νομοσχέδιο, θα καταλάβει ότι όντως το Υπουργείο Παιδείας, υπό την οποιαδήποτε ηγεσία του, μπορεί κάλλιστα να κάνει έναν τέτοιο διαγωνισμό και να τον φέρει εις πέρας, σεβαστό στην κοινή γνώμη, με αποτελέσματα δηλαδή αδιαφιλονίκητης αξίας, όπως είναι και οι πανελλαδικές εξετάσεις.
Θα ήθελα να σας πω ότι τελικός μας στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα σύστημα επιλογής στελεχών διοίκησης, επιτέλους ικανό να διασφαλίζει το κύρος, αφού το κύρος των στελεχών της εκπαίδευσης χάθηκε από την ίδια την κομματική αμφισβήτηση. Δεύτερον, στόχος μας είναι το σύστημα αυτό να εγγυάται τη συνέχεια στη διοίκηση και στην καθοδήγηση και στο ένα δηλαδή οικοδόμημα και στο άλλο.
Ας έρθουμε, λοιπόν, στο επιχείρημα που ακούστηκε και να περάσουμε, όπως είπαμε, στα μαθήματα. Πρώτον, ακούστηκε ότι εμείς, με τα προσωρινά στελέχη διοίκησης, μόλις αναλάβαμε εξουσία, ήρθαμε και γκρεμίσαμε και κάναμε και δείξαμε όλα αυτά για τα οποία αφιερώθηκε αρκετός χρόνος στην όλη συζήτηση.
Κύριοι, έχω στα χέρια μου έναν πίνακα που δείχνει ακριβώς πόσα είναι τα στελέχη της διοικήσεως της εκπαιδεύσεως. Αν πάρετε τον πραγματικό αριθμό, γιατί και αυτός και στις συζητήσεις στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή αναφέρθηκε λάθος από πολλούς αγορητές, το σύνολο των στελεχών της εκπαίδευσης από τους σχολικούς συμβούλους μέχρι τους υποδιευθυντές των σχολείων, είναι δεκατρείς χιλιάδες εξακόσιες ογδόντα εννέα θέσεις.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Ξεχνάτε τους δέκα χιλιάδες υποδιευθυντές;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Όχι, εγώ έχω βάλει και τους υποδιευθυντές των σχολείων και αν θέλετε, ελάτε να το δούμε μετά, έστω και αν είναι περισσότεροι, όπως λέτε.
Εμείς τι κάναμε; Ήρθαμε και αλλάξαμε τους περιφερειακούς διευθυντές στις δεκατρείς περιφέρειες, τους διευθυντές των διευθύνσεων και τους προϊσταμένους των γραφείων. Δηλαδή, στο σύνολο είναι περίπου πεντακόσια άτομα στους δεκατρείς χιλιάδες ή στους είκοσι έξι χιλιάδες που λέτε εσείς, αν έχετε σωστότερη μέτρηση. Αν, λοιπόν, θέλαμε να γκρεμίσουμε, να ξηλώσουμε, αν θέλαμε με συνοπτικές διαδικασίες, όπως λέτε, να αλλάξουμε το τοπίο, δεν θα κάναμε κάτι τέτοιο, αλλά κάτι αντίστοιχο με εκείνο που κάνατε το 1982, το 1985 και στη συνέχεια, μετά το 1993. Δεν το κάναμε, όμως, και αυτή είναι η αλήθεια.
Έπειτα, ας περάσουμε στο άλλο. Είπε η εκλεκτή συνάδελφος -που δεν θέλει να ακούσει τη δική μου απάντηση στη δική της αριθμητική, γιατί και το πρώτο περί αριθμητικής επρόκειτο- ότι εμείς τάχα αθροίζουμε τα μόρια που πρέπει να αντιστοιχούν σε ένα μεταπτυχιακό και τα μόρια που αντιστοιχούν σε ένα διδακτορικό και βάζουμε «7», αντί να βάλουμε το ακριβές άθροισμα των δύο. Ελάτε να σας πω, λοιπόν, μια και έχετε ως βάση της δικής σας κριτικής το προεδρικό διάταγμα υπ’ αριθμόν 25/2002 το οποίο έχω εδώ...
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Σελίδα 7 του προσχεδίου που έχετε καταθέσει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Σας παρακαλώ να σταματήσετε. Θα απαντήσετε μετά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ, κυρία Ράπτη. Δεν γίνεται έτσι συζήτηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Έχω, λοιπόν, εδώ μπροστά μου το προεδρικό διάταγμα.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Σελίδα 7 του προσχεδίου που έχετε καταθέσει. Το λέτε εδώ, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Σας είπα ότι ο δικός μου πολιτικός πολιτισμός δεν είναι του επιπέδου σας. Θέλω να με ακούσετε και αν θέλετε να με διακόπτετε, τότε να μου το λέτε, να περιμένω να ακουστείτε -γιατί δεν είναι ωραίο και για εσάς- και μετά εγώ πολιτισμένα θα σας απαντώ. Μπορείτε να το κάνετε αυτό, κυρία μου; Τότε θα είμαι ευτυχής. Αφήστε με, λοιπόν, να συνεχίσω.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Σας ακούω, αλλά λέτε ψέματα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Ράπτη, δεν μπορεί να συνεχισθεί αυτή η κατάσταση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Σας λέω ότι το έχω στα χέρια μου και θα το καταθέσω στα Πρακτικά.
Έχω, λοιπόν, το προεδρικό διάταγμα υπ’ αριθμόν 25/2002. Μιλώ για το αντίγραφο από την «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως», σελίδα 199, για να δούμε ποιος λέει ψέματα. Μετά από την παράγραφο ιβ΄ λέει ότι στην περίπτωση που ο υποψήφιος έχει διδακτορικό δίπλωμα και μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στον ίδιο επιστημονικό τομέα μοριοδοτείται μόνον το διδακτορικό. Δηλαδή, 8 συν 4 ίσον 8. Όταν, κυρία συνάδελφε, απαντήσετε πώς το 8 συν 4 κάνει 8, τότε θα δείτε ότι η δική μας λογική στην άθροιση είναι πολύ πιο καθαρή, πολύ πιο δημοκρατική και πολύ πιο τίμια.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Επιτρέπετε μία διακοπή, κύριε Υπουργέ;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Προχωρώ. Δεν σας επιτρέπω. Έχετε χρόνο δευτερολογίας.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Δεν μου επιτρέπετε, γιατί δεν αντέχετε να ακούσετε την απάντηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Σας παρακαλώ. Έχετε χρόνο δευτερολογίας και θα μου απαντήσετε.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Είπατε προηγουμένως ότι, αν θέλω να σας διακόψω, να σας το πω, και εσείς θα σταματήσετε, θα με ακούσετε και θα απαντήσετε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, θα μπορέσετε να επαναφέρετε στην τάξη την κυρία;
Κυρία συνάδελφε, θα έχετε χρόνο να μου απαντήσετε. Τώρα έχω περιορισμένο χρόνο και πρέπει να συνεχίσω το λόγο μου.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Ζητώ την άδεια για μία διακοπή, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Ράπτη, αφήστε τον Υπουργό να μιλήσει. Σας είπε ευγενικά ότι, αν θέλετε να τον διακόψετε, να σταματήσει, να ζητήσετε την άδεια του Προεδρείου. Μπορεί να γίνει έτσι η συζήτηση; Σας παρακαλώ πολύ.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Ζητώ την άδεια και δεν μου τη δίνετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν θέλει, όμως, γιατί επιθυμεί να ολοκληρώσει την αγόρευσή του. Είναι δυνατόν να τον διακόπτετε έτσι; Σας παρακαλώ πολύ να μην επαναληφθεί.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Ζήτησα την άδειά σας, αρνείστε, πειθαρχώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κυρία Ράπτη, ηρεμήστε. Έχετε και δευτερολογία, θα ακούσετε όλα τα επιχειρήματα και στο τέλος θα μου απαντήσετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υπουργέ, συνεχίστε και παρακαλώ να μην ξαναγίνει καμία διακοπή.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Το θέμα είναι μάθημα γλώσσας. Ήρθατε και προσπαθήσατε να κάνετε ανάλυση μίας λέξεως που είναι τάχα μέσα στο κείμενο του νομοσχεδίου και έχει μπει ως προμετωπίδα για ορισμένα άρθρα που έρχονται, όχι ως μεταβατικές διατάξεις, αλλά όντως ως παρεκκλίσεις από τη φιλοσοφία και τη γραμμή του νομοσχεδίου για την πρώτη εφαρμογή του. Θα σας πω ποια είναι η πρώτη-πρώτη ρύθμιση μέσα σε αυτές τις παρεκκλίσεις. Εμάς δεν μας τρομάζουν οι λέξεις. Γιατί είναι ανήθικο να υπάρχει ένα σύνολο διατάξεων που είναι παρεκκλίσεις από εκείνο, το οποίο θεσμοθετούμε για να συνεχίσει να υπάρχει από τετραετία σε τετραετία κρίσεων;
Η πρώτη ρύθμιση είναι για να συμπεριληφθούν εκείνοι που εσείς είχατε κρίνει, εκείνοι που εσείς είχατε αναδείξει στη θέση των σχολικών συμβούλων. Να, λοιπόν, ρίξτε και μία ματιά στην ουσία αυτών των ρυθμίσεων και σταματήστε προπαντός να κάνετε λογική και παιχνίδια με τις λέξεις. Οι παρεκκλίσεις βρίσκονται εδώ και δικαιολογούνται, όπως δικαιολογούνται σε κάθε νομοσχέδιο και οι μεταβατικές διατάξεις. Και αν βρείτε να πείτε μία λέξη παραπάνω επί της ουσίας, πείτε την. Αφήστε τους τίτλους, διότι οι τίτλοι καλώς έχουν και αποδίδουν όντως το νόημα των μεταβατικών αυτών διατάξεων, που στην ουσία δεν μπορούν να χαρακτηριστούν μεταβατικές, γιατί δεν είναι από τη μία εφαρμογή στην άλλη, από το ένα σύστημα στο άλλο, αλλά είναι ανάμεσα σε διαφορετικά στάδια της ίδιας εφαρμογής του ίδιου νόμου.
Πάμε τώρα, στο άλλο επιχείρημα που χρησιμοποιήσατε. Ήρθατε και είπατε επί παραδείγματι, ότι θα κάνετε κρίσεις στις οποίες δεν έχετε αναλύσει ποια είναι τα σημεία που πρέπει να δικαιολογούνται, δηλαδή ποια είναι τα κριτήρια, βάσει των οποίων, θα αθροίζονται οι μονάδες στη συνέντευξη, για να βγαίνει ο τελικός βαθμός της συνέντευξης για να πάμε στο άλλο κριτήριο. Και μάλιστα χρησιμοποιείτε και την παρότρυνση, που ορθώς την έβαλε στο κείμενό του το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, να είναι πλήρως αιτιολογημένα –να το πω έτσι, για να συμμαζέψουμε τη συζήτηση- τα συμπεράσματα κάθε μιας βαθμολόγησης, δηλαδή κάθε μιας συνέντευξης.
Σας λέω, λοιπόν, ότι έχω εδώ –και αυτό μπορώ να το καταθέσω στα Πρακτικά- ένα παράδειγμα συνέντευξης που δείχνει το δικό μας ήθος, το δικό μας κύρος και ακριβώς είναι εκ διαμέτρου αντίθετο προς εκείνο που κάνατε εσείς και έχω αρκετά παραδείγματα εδώ.
Θα τα διαβάσω επί τροχάδην, αλλά θα μου επιτρέψετε, κύριε Πρόεδρε, να μην τα καταθέσω στο Προεδρείο της Βουλής, για τον απλούστατο λόγο ότι αφορούν φακέλους κριθέντων και προφανώς δεν είναι για δημοσιοποίηση.
Δεν χρειάζεται να πούμε ονόματα. Θα πούμε μονάχα τι γράφτηκαν, για να δούμε πόσο σεβάστηκαν αυτοί που υλοποιούσαν τη δική σας πολιτική, τα δεκατέσσερα, δεκαπέντε, δεκαοκτώ κριτήρια που είχατε βάλει «χύμα» στο αντίστοιχο άρθρο του προεδρικού διατάγματος.
Εδώ ακριβώς, λοιπόν, σε αυτό το παράδειγμα αναφέρονται αναλυτικά τα ερωτήματα και οι απαντήσεις από τον κρινόμενο σήμερα, για περιπτώσεις ανθρώπων που κέρδισαν δικαστήρια και επανακρίνονται. Διότι τέτοια παραδείγματα έχουμε.
(Στο σημείο αυτό, ο Υφυπουργός κ. Γεώργιος Καλός καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής:
(να φωτογραφηθεί η σελίδα 96)
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΧΡΥΣΗΣ: Διαβάστε τα, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Όχι, δεν χρειάζεται να μπω στην ουσία, για να μην χάσω το χρόνο μου. Έχει ακριβώς το φύλλο αυτό καταγεγραμμένα πλήρως, τα ερωτήματα από κάθε εξεταστή και τις απαντήσεις που έδωσε ο κρινόμενος. Για να φανεί αμέσως μετά, με τα υπόλοιπα που θα σας διαβάσω, τι γινόταν, όσον αφορά το πόσο ήταν σεβαστά τα υπόλοιπα κριτήρια στις συνεντεύξεις που έγιναν επί των ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Ακούστε, λοιπόν, φύλλο κρίσης για κάποιον κρινόμενο –δεν χρειάζεται είπαμε να πούμε το όνομα και δεν μπορούμε- που πήρε «12» στη συνέντευξη.
Από κάτω γράφετε ακριβώς: « Όποιος αμφισβητεί, μπορεί να έρθει ευχαρίστως να του τα δώσω να τα δει». Δεν δίνει συγκεκριμένες απαντήσεις για θέματα που ερωτάται. « Η διδακτική του εμπειρία δεν είναι μεγάλη. Οι απαντήσεις που δίνονται δεν δικαιολογούν τις ερωτήσεις». Δεύτερη φορά το ίδιο πράγμα. Αυτό είναι γραμμένο, αν θέλετε να το δείτε. Αυτή είναι η δικαιολογία που βάλαμε «12» σ’ έναν άνθρωπο ο οποίος ήταν στην περιφέρεια του ο πρώτος τη τάξει, έχοντας διδακτορικό, μεταπτυχιακό τίτλο και μετρήσιμα κριτήρια, είκοσι ένα τον αριθμό. Αυτό είναι το πρώτο παράδειγμα.
Δεύτερο παράδειγμα, για να μην πείτε, περιπτωσιολογικά. Από άλλο πακέτο κρίσεων, από άλλη περιφέρεια. Ο κρινόμενος έχει είκοσι τρία στο σύνολο μετρήσιμα αξιολογικά κριτήρια. Έχει πάρει «15» στη συνέντευξη και η μοναδική αναγεγραμμένη –παρακαλώ, από μακριά μπορείτε να το δείτε- αιτιολογία είναι: Η συνέντευξη ήταν καλή. Εγώ έχω βάλει ένα θαυμαστικό δίπλα. Αυτή ήταν η αιτιολογία. Γιατί εμάς λέτε ότι δεν περιλάβαμε –και για αυτό αμφισβητείτε τη δική μας διαδικασία- τόσα κριτήρια περιγεγραμμένα αναλυτικά, ώστε να μπορούμε να κάνουμε το κύρος της βαθμολογίας της συνεντεύξεως μεγαλύτερο.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΤΣΑΛΙΔΗΣ: Τα Πρακτικά…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ελάτε να τα δείτε, κύριε εισηγητά της Αντιπολίτευσης, ευχαρίστως να σας τα δείξω. «16» πήρε αυτός ο κρινόμενος και ακούστε απάντηση: «Έχει σχετική διοικητική εμπειρία, έχει όραμα, είναι συγκροτημένη προσωπικότητα, δεν έχει όμως, συγκεκριμένες προτάσεις».
Αυτή είναι η αιτιολόγηση με τα δεκατέσσερα μετρήσιμα κριτήρια, για να βγει το «12» ή το «14».
Συνεχίζω σε άλλο παράδειγμα. Βαθμολογία «16», σε κάποιον που έχει είκοσι πέντε μετρήσιμα κριτήρια, από άλλη περιφέρεια. Η ακριβής δικαιολόγηση είναι «γενικά ικανοποιητική παρουσία, 16». Αυτή είναι η αιτιολόγηση –δεν χρειάζεται να πω άλλα παραδείγματα- που γινόταν με βάση όλα αυτά τα δεκαέξι, δεκαοχτώ κριτήρια που είχατε βάλει στην αντίστοιχη διάταξη του προεδρικού διατάγματος που μας το φέρνετε ως το μόνο παραδεκτό, δημοκρατικό και διαφανές ως νομοθέτημα, ως θεσμοθέτημα για να μπορούμε εμείς να το ακολουθήσουμε μιμούμενοι εσάς.
Λέτε ότι εμείς προσπαθούμε με τη συνέντευξη και αλλοιώνοντας τη σχέση της βαθμολογίας μεταξύ αντικειμενικών κριτηρίων και συνέντευξης να κομματικοποιήσουμε, ότι προτιθέμεθα να κομματικοποιήσουμε. Εσείς που τις κομματικοποιήσατε δεν απολογείστε, δεν αφήνετε να κριθούμε στην πράξη. Γι’ αυτό σας απαντώ πηγαίνοντας προς τα πίσω, αλλιώς δεν θα είχα ανάγκη να πάω προς τα πίσω. Ελάτε, λοιπόν, να δούμε έναν συνολικό πίνακα που έχει όλες τις περιφέρειες. Και αυτό θα το καταθέσω στα πρακτικά, γιατί δεν αναφέρεται σε ονόματα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Κύριε Πρόεδρε, δώστε μου μόνο λίγα λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εντάξει κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Σε όλες τις περιφέρειες της χώρας λοιπόν, επί οκτακοσίων σαράντα επτά κρινομένων, μόνο οι είκοσι τρείς υποψήφιοι συμπληρώνουν βαθμολογία μεγαλύτερη του «20». Η μεγάλη πλειοψηφία των υποψηφίων, πεντακόσιοι πενήντα ένας υποψήφιοι, από τους οκτακόσιους σαράντα επτά εξετασθέντες, συγκέντρωσαν βαθμολογία «7,6» έως «15», με αποτέλεσμα το σύστημα μοριοδότησης να κρατά τη βαθμολογία –φαίνεται αυτό από τους παράλληλους πίνακες κυρίες και κύριοι συνάδελφοι- και ουσιαστικά τα αντικειμενικά κριτήρια, χαμηλά, διευκολύνοντας την αυθαιρεσία και την ευνοιοκρατία των κομματικών μαγειρείων, έτσι όπως θα σας πω τώρα το παράδειγμα.
Από τους τριάντα έξι κατόχους διδακτορικού –γιατί κόπτεστε και για τα διδακτορικά- μόνο είκοσι δύο εξαιρέθηκαν, πέρασαν δηλαδή μόνο οι δεκατέσσερις. Και από τους εξήντα ένας κατόχους μεταπτυχιακού, οι σαράντα εννέα δεν κρίθηκαν άξιοι για καμία θέση, ούτε υποδιευθυντού.
Αυτή είναι η πολιτική σας, το καταθέτω στα πρακτικά για να απολογηθείτε γι αυτήν και να μην πείτε τίποτα άλλο από αυτά που λέτε για εκείνο το σύστημα που σήμερα έρχεται να ψηφιστεί στη Βουλή και το οποίο θα δοκιμαστεί στην πράξη, στο κάτω-κάτω έπειτα.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός κ. Γεώργιος Καλός καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος έχει ως εξής:
(να φωτογραφηθεί η σελίδα 102)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Για το άλλο σας επιχείρημα, για να ολοκληρώνω -πριν περάσω μόνο σε μια τελική απάντηση στον προηγούμενο Υπουργό Παιδείας, που δυστυχώς δεν είναι εδώ, θα τα ακούσει από την τηλεόραση ίσως- θα ήθελα να σας πω ότι οι προϋπηρεσίες για τις οποίες εμείς όντως, με τη δική μας φιλοσοφία δώσαμε μεγαλύτερα κίνητρα και περισσότερη βαθμολογία, δεν έχουν χρώμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Δεν μπορεί να θεωρήσει κανείς τις προϋπηρεσίες μπλε, κόκκινες, πράσινες, ή κίτρινες. Είναι τα βασικά κριτήρια που επιτρέπουν σε οποιαδήποτε επιτροπή που σέβεται τον εαυτό της και πάει να επιλέξει για τόσο σημαντικές θέσεις κάποιους, ότι αυτοί που θα κριθούν, έχοντας ικανή προϋπηρεσία, έχουν περάσει από την τάξη. Διότι είδαμε και έχουμε δεκάδες παραδειγμάτων -θα τα πω ίσως και στη δευτερολογία μου- ανθρώπων με διδακτορικά και με μεταπτυχιακά που τους έχουν εξασφαλίσει μεγαλύτερη γνώση και περισσότερη προσέγγιση στην επιστήμη, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τους έχουν κάνει καλύτερους από πλευράς διδακτικής εμπειρίας ή τουλάχιστον εμείς θέλουμε να ξαναγυρίσουν, όταν παίρνουν αυτές τις γνώσεις, στην τάξη και στο σχολείο, για να καταξιώσουμε το έργο τους στη σχολική μονάδα. Γι’ αυτό κάνουμε αυτό που είδατε. Δηλαδή δίνουμε μια μεγαλύτερη βαρύτητα στην προϋπηρεσία γιατί; Για να τους μαζέψουμε από τους παραδρόμους των πανεπιστημίων, στα οποία έχουν κάθε δικαίωμα να συνεχίσουν, αλλά δεν προσφέρουν στην εκπαίδευση, να τους μαζέψουμε από τις αποσπάσεις στα γραφεία πολιτικών, από τις αποσπάσεις στα γραφεία υπηρεσιών του ευρύτερου δημόσιου τομέα και να τους ξαναφέρουμε ως πολύτιμα στελέχη, για τα οποία πλήρωσε η ελληνική πολιτεία, ξανά στους δρόμους της εκπαίδευσης. Αυτό κανείς δεν το σκέφθηκε;
Τέλος, όσον αφορά τον μη παριστάμενο πρώην Υπουργό Παιδείας, θα ήθελα να του δώσω τις εξής και μόνο δύο απαντήσεις σε αυτά που είπε.
Πρώτα απ’ όλα μίλησε για την αύξηση του 5% που δεν έχει κάνει τάχα μέχρι τώρα, στα δύο χρόνια, η Κυβέρνηση Καραμανλή, παρά τις διαβεβαιώσεις που του έχουμε δώσει και που έχουμε δώσει δημοσίως προς όλη την κοινωνία και την εκπαιδευτική κοινότητα, ότι στο τέλος της τετραετίας εμείς θα υλοποιήσουμε τα υπεσχημένα.
Δεν θυμάται καθόλου ο κ. Ευθυμίου, ότι μας άφησε τα εξής χρέη στο Υπουργείο Παιδείας. 600.000.000 ευρώ. Δεν έχει πει τίποτα σ’ αυτήν την Αίθουσα γι’ αυτό.
Δεύτερον, 50.000.000 ευρώ στην πρόσθετη διδακτική στήριξη και 30.000.000 ευρώ στους απλήρωτους ωρομισθίους. Αυτά όμως εμείς τα πληρώσαμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Και αν τα αθροίσετε και τα προσθέσετε με ποσοστό στα αντίστοιχα ποσοστά που αντιπροσωπεύουν το συνολικό κόστος της εκπαίδευσης στο δημόσιο, για το οποίο είμαστε υπεύθυνοι αυτά τα δύο χρόνια, τότε θα δείτε πού θα πηγαίναμε.
΄Επειτα, μίλησε για πάρα πολλά και εγώ θα πίστευα ότι ο κ. Ευθυμίου, έχοντας νωπές ακόμη όλοι τις μνήμες από τα πεπραγμένα της αντίστοιχης πολιτικής ηγεσίας της οποίας προίστατο στο Υπουργείο Παιδείας θα ήταν πιο συγκρατημένος - αλλά μίλησε και για καταστάσεις οι οποίες, εν πάση περιπτώσει, δεν του περιποιούν τιμή και προσπάθησε να πει ότι εμείς θα κάνουμε κομματισμό και όλα αυτά.
Εγώ θα σας διαβάσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι-και θα το καταθέσω στα Πρακτικά, για να το θυμηθεί ο κ.Ευθυμίου και αν θέλει να επιστρέψει στην Αίθουσα να μου απαντήσει- αξιολόγηση περιφερειακού διευθυντή της περιόδου εκείνης- ξέρετε, ότι οι περιφερειακοί διευθυντές είναι οι πρώτοι στην πυραμίδα- από επιτροπή στην οποία προϊστατο, τοποθετημένος από τον κ. Ευθυμίου, ο τότε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας κ. Τσουροπλής.
Σας διαβάζω λοιπόν, μετά από προσφυγή άλλου συγκρινομένου τι είπε το δικαστήριο –τα έχουμε στα χέρια μας- για το πόσο αξιοκρατική ήταν εκείνη η επιλογή. Δεν θέλω να πω πού βρίσκεται αυτός για τον οποίο μιλάμε, ο τότε περιφερειακός διευθυντής. Ο κ. Ευθυμίου, ξέρει πού βρίσκεται.
Λέγει, λοιπόν, η αντίστοιχη στη σελίδα 8, απόφαση υπ’ αριθμόν 756/2204, του αντιστοίχου δικαστηρίου σχετικά με τη φράση, «το συμβούλιο αφού έλαβε υπόψη όλα τα στοιχεία και μετά από αναλυτική συζήτηση μεταξύ των μελών του αποφάσισε ομόφωνα ότι οι τρεις υποψήφιοι οι οποίοι τελικά επελέγησαν από τον αρχικό πίνακα των έξι ανά περιφέρεια, επελέγησαν επειδή υπερτερούν σε διοικητικά και εκπαιδευτικά προσόντα και στην εν γένει συγκρότησή τους», ότι: «αυτή η αναφορά είναι αόριστη και στις δύο πράξεις (προεπιλογής και τελικής επιλογής) ότι λήφθηκαν υπ’ όψιν τα στοιχεία των υποψηφίων και συνεκτιμήθηκαν τα από το νόμο προβλεπόμενα στοιχεία, χωρίς την παράθεση των ειδικών και συγκεκριμένων στοιχείων αξιολόγησης καθενός των υποψηφίων, ώστε να κριθεί γιατί οι περιλαμβανόμενοι στον τελικό αξιολογικό πίνακα –προσθέτω εγώ από τον οποίο επέλεξε τον συγκεκριμένο ο κύριος συνάδελφος- είναι οι επικρατέστεροι, καθιστά τις εν λόγω πράξεις πλημμελείς και για το λόγο αυτό ακυρωτέες κατά το μέρος που προσβάλλονται από όλους τους αιτούντες. Για το λόγο αυτό δε πρέπει κατά παραδοχή της κρινόμενης αίτησης να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη δεύτερη κ.ο.κ.» Αυτό για τον έναν από τους δεκατρείς.
Ακούστε λοιπόν. Αν με τέτοια πεπραγμένα νομίζετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, ότι μπορούμε να κάνουμε διάλογο και κριτική τω ρυθμίσεων που συμπεριλαμβάνονται σ’ ένα νομοσχέδιο, για το οποίο στην αρχή σας είπα ποιοι είναι οι άξονες της λογικής του, ε νομίζω ότι δεν μπορεί να υπάρξει συζήτηση εδώ και τελικά συμπεράσματα.
Γι’ αυτό, λοιπόν, κάνοντας την αυτοκριτική σας –δεν ήθελα να γυρίσω πίσω αλλά γύρισα, επειδή ακούστηκαν τόσα πολλά από αυτό το Βήμα- κάνοντας λοιπόν την αυτοκριτική σας και όχι με κραυγές όπως ακούγονται, αλλά με λογική και με ηθική πολιτική ανωτέρου επιπέδου, ελάτε να ψηφίσετε αυτό το νομοσχέδιο γιατί αυτό το νομοσχέδιο έρχεται να κάνει ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που κάνατε εσείς.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κ. Καστανίδης.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα, πριν ανέβω στο Βήμα και μιλήσω, για να είναι απολύτως σαφή όλα, θα ήθελα να υποβάλω ένα ερώτημα στον κύριο Υφυπουργό.
Κύριε Υφυπουργέ, διανείματε ένα απόσπασμα πρακτικών από συνέντευξη. Θα είχατε την καλοσύνη να μου πείτε σε ποια περίοδο αναφέρεται;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Από ποιο πρακτικό μου είπατε;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Το μοναδικό έγγραφο που καταθέσατε προηγουμένως στα Πρακτικά της Βουλής –τα υπόλοιπα δεν τα καταθέσατε- με χειρόγραφη σημείωση…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Και δεν αναφέρω ονόματα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Σε ποια περίοδο αναφέρεται αυτό;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Στην περίοδο της δικής μας διακυβέρνησης. Και σας είπα ότι αναφέρεται στην κρίση που γίνεται για στέλεχος που είχε πάρει απόφαση δικαστηρίου να επανακριθεί. Γιατί εμείς δεν έχουμε κάνει ακόμα τις κρίσεις που συμπεριλαμβάνουν…
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Είναι μετά από δικαστική απόφαση;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Μετά από δικαστική απόφαση. Γιατί, τι σημαίνει αυτό;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Το τι σημαίνει θα το πούμε σε λίγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Εγώ σας είπα ότι αυτό είναι δείγμα του τι κάνουμε σήμερα εμείς.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας διαβεβαιώνω ότι δεν θα δώσω μαθήματα ούτε μαθηματικών ούτε λογικής και γλώσσας. Τα μαθήματα αυτά, μας ανέφερε κατά την έναρξη της ομιλίας του ο κ. Υφυπουργός, ότι θα έδινε προφανώς σε συναδέλφους στην Αίθουσα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Μου ζητήθηκαν.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Απαντήσεις σας ζητήθηκαν, όχι μαθήματα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ναι, αυτό λέω. Και είπατε ότι θα ακολουθήσετε, λοιπόν, την υπόδειξη και θα δώσετε μαθήματα μαθηματικών, γλώσσας και ούτω καθεξής. Επειδή αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να αναχθώ στο επίπεδο του «ανώτερου πολιτισμού σας και επιπέδου», όπως μόλις πριν είπατε και επειδή δεν έχω τα εκπαιδευτικά διαπιστευτήρια, δεν θα κάνω κανένα απολύτως μάθημα. Απευθύνομαι σε ισότιμους συνομιλητές των οποίων επιζητώ την κρίση θετική ή αρνητική.
Ο λόγος για τον οποίο προηγουμένως υπέβαλα το ερώτημα «τι είναι αυτό που μοιράστηκε;» ήταν γιατί δεν είχα κατανοήσει σε ποια περίοδο αναφέρεται. Διότι αν μεν το απόσπασμα το οποίο διένειμε ο κύριος Υπουργός αναφερόταν σε κρίση του παρελθόντος τότε πρέπει να σας πω ότι η ανάγνωσή του μου έκανε καλή εντύπωση. Αν όμως αναφερόταν στο παρόν, αναρωτήθηκα: ξέρω ότι δεν υπήρξαν συνεντεύξεις μέχρι τώρα στην διαδικασία αξιολόγησης, άρα πώς προκύπτει τέτοιου είδους συνέντευξη; Είναι μετά, λοιπόν, από δικαστική απόφαση και προφανώς μετά από δικαστική απόφαση που υποχρεώνει παραλείπουσα συμπεριφορά να γίνει τώρα θετική πράξη, δηλαδή να δοθεί η συνέντευξη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αναρωτήθηκα για τη συνέντευξη στο παρόν, γιατί έχω ακόμα την εικόνα του Καλοκαιριού του 2004. Το Καλοκαίρι του 2004 όπως ξέρετε η Κυβέρνηση κατήργησε την ιεραρχία, τόσο στη διοίκηση, όσο και στην εκπαίδευση. Και την κατήργησε με μια απλή διάταξη νόμου. Έκρινε δε ότι οι αντικαταστάτες τους έπρεπε να επιλεγούν με δικαίωμα κυβερνητικό το οποίο δεν ετίθετο στην κρίση κανενός. Δεν θα αναφερθώ στη διοίκηση, θα αναφερθώ στην εκπαίδευση.
Γνωρίζουμε όλοι μας -εδώ είναι ο κύριος Υφυπουργός για να μας διαβεβαιώσει ότι μπορεί να συνέβησαν αντίθετα τα πράγματα- ότι ένα βράδυ σε ημίφως, με την συμμετοχή δυστυχώς και ακαδημαϊκών, μετά από πρόταση την οποία έκανε εισηγητής για κάθε περιφέρεια, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή αιτιολόγηση, δια ανατάσεως της χειρός και μόνο ή με την επίνευση, τη συγκατάνευση αυτών που συμμετείχαν, εδίδετο επαρκής πλειοψηφία κυβερνητικά ελεγχόμενη για να τοποθετηθούν οι επικεφαλής των θέσεων ευθύνης στην εκπαίδευση.
Έγινε κάποια αξιολόγηση; Απάντηση: καμία. Υπήρξε συνέντευξη; Απάντηση: καμία. Ενδεχομένως η απόφαση που εξεδόθη από το αρμόδιο συμβούλιο συνοδευόταν από κάποια αιτιολογική έκθεση; Από καμία. Και μου κάνει εντύπωση γιατί οι διδάξαντες αυτά ηγέτες του Υπουργείου Παιδείας μόλις προ δυο ετών, επικαλούνται δικαστική απόφαση για έναν από τους δεκατρείς περιφερειάρχες, δικαστική απόφαση που επισημαίνει ότι ήταν αόριστη κατά την αιτιολόγηση η απόφαση του κρίνοντος συμβουλίου για την τοποθέτηση του συγκεκριμένου περιφερειακού διευθυντή.
Γιατί την επικαλείστε, κύριε Υφυπουργέ; Επιθυμώ να αναχθώ αυτή την ώρα στο επίπεδο της λογικής σας! Θα οφείλατε να την επικαλεσθείτε αν η πρακτική σας ήταν ακριβώς η αντίθετη. Αν τα ρόδα που άνθησαν και μοσχοβόλησαν από την απολύτως «ηθική και νόμιμο πράξη» σας επιβεβαίωναν εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα.
Εγώ διαπιστώνω όμως ότι αυτούς που ορίσατε προσωρινά και τους καθιστάτε μονίμους με τις διατάξεις του νομοσχεδίου σας τώρα, όχι απλώς δεν τους επιλέξατε μετά από κρίση του φακέλου υποψηφιοτήτων, όχι απλώς δεν τους αξιολογήσατε, με το να τους δείτε και να τους πάρετε συνέντευξη, αλλά εκδόσατε και μιαν απόφαση αυθαίρετη χωρίς καμία αιτιολόγηση.
Όσον αφορά την επιλογή των πεντακοσίων-εξακοσίων στελεχών που κάνατε και τα βαφτίσατε ως προσωρινά το Καλοκαίρι του 2004, θα ήμουν ευτυχής, αν προσκομίζατε αμέσως τώρα –εμείς σας δίνουμε και άλλο περιθώριο χρόνου- την απόφαση με την οποία αιτιολογείτε την τοποθέτησή τους. Γιατί παραδείγματος χάριν ο κ. Καστανίδης είναι καλύτερος του κ. Καλού, ώστε να τοποθετηθεί ο κ. Καστανίδης διευθυντής μέσης εκπαίδευσης σε κάποιο νομό και δεν είναι ο κ. Καλός; Οπότε, εάν έχετε τέτοια αιτιολογημένη απόφαση, θα κραυγάσω «ήμαρτον», διότι εδώ υπάρχει μια νέα κυβέρνηση, μια νέα διακυβέρνηση με νέες πρακτικές, με άλλο ήθος, ήθος που την δικαιολογεί να επικαλεστεί απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας, παλαιότερη απόφαση για έναν εκ των δεκατριών περιφερειακών διευθυντών, που έκρινε μη επαρκώς αιτιολογημένη την κρίση του αρμοδίου συμβούλου.
Κύριε Υφυπουργέ, όταν μέμφεσθε μια διαδικασία ή τον προκάτοχό σας, η υπόθεση εργασίας την οποία μπορεί να κάνει κάποιος συνομιλητής σας είναι ότι εσείς έχετε βελτιώσει τις τεχνικές και τις μεθόδους, ότι έχετε μιαν άλλη ηθική στην ασκούμενη από εσάς αρμοδιότητα, ότι έχετε μιαν άλλη πρακτική, ώστε να νομιμοποιείται η κριτική που ασκήσατε στον προκάτοχό σας. Όταν όμως κάνετε ακριβώς τα ίδια, δεν έχετε καμία συνέντευξη να επιδείξετε, δεν έχετε καμία αξιολόγηση που να στηρίζεται σε επαρκή αιτιολόγηση, δεν δικαιούσθε να κάνετε κριτική.
Μας είπατε επίσης, προφανώς για να αναδείξετε την κομματική ανωτερότητα της «νεοδημοκρατικής μπαγκέτας» που διευθύνει την ορχήστρα, ότι από τους δεκατρείς χιλιάδες περίπου που υπηρετούν σε θέσεις ευθύνης στην εκπαίδευση, «εμείς πεντακόσιους-εξακόσιους επιλέξαμε». Εγώ σας αναγνωρίζω περισσότερο μυαλό απ’ ό,τι επιχειρείτε να δείξετε ότι έχετε. Διότι βεβαίως, αν επιχειρούσατε δεκατρείς χιλιάδες διευθυντές και υποδιευθυντές να τους αλλάξετε σε μια μέρα, θα είχε καταρρεύσει η λειτουργία των σχολείων. Ε, δεν θεωρώ ότι ανήκετε στο χώρο της ανοησίας.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Είκοσι πέντε χιλιάδες.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Εγώ συμφωνώ, κύριε συνάδελφε, στους αριθμούς που δίνει ο κύριος Υφυπουργός. Αποδέχομαι ως ακριβή την αποτύπωση των αριθμών που ο ίδιος δίνει.
Εάν βεβαίως είχατε προχωρήσει σε ξαφνική κατάργηση και των διευθυντών των σχολικών μονάδων, θα επέρχετο κατάρρευση της λειτουργίας των σχολικών μονάδων. Επειδή θεωρώ ότι είσθε ευφυέστεροι του επιχειρήματός σας, σας εγκαλώ ώστε να μη δικαιούσθε να λέτε αυτά τα πράγματα.
Τι θα κάνατε λοιπόν; Θα επιλέγατε αυτούς οι οποίοι διοικούν όντως το σύστημα της εκπαίδευσης. Ποιοι είναι αυτοί που διοικούν το σύστημα της εκπαίδευσης; Οι δεκατρείς περιφερειακοί διευθυντές, οι διευθυντές πρωτοβάθμιας και μέσης εκπαίδευσης και ασφαλώς οι προϊστάμενοι των γραφείων των δύο βαθμίδων εκπαίδευσης. Αυτό είναι το «διοικητικό ιερατείο», που το ελέγχεις ή δεν το ελέγχεις, έχεις ή δεν έχεις το αποτέλεσμα που επιθυμείς. Άρα, το επιχείρημα ότι είχαμε μερικές χιλιάδες και δεν τους αλλάξαμε είναι άστοχο.
Τώρα έρχομαι στην ουσία. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποιο είναι το νομοθετικό έργο της Κυβέρνησης μέχρι σήμερα στον τομέα της παιδείας; Εάν εξαιρέσουμε τη ρύθμιση που αφορά τη βάση («10») που ετέθη ως προϋπόθεση για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση των υποψηφίων, προστιθεμένου του νομοσχεδίου -τώρα νόμου- που αφορά την αναδιοργάνωση της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης, όλες οι υπόλοιπες νομοθετικές επεμβάσεις της Κυβέρνησης ισούνται με μία φράση: κομματικό πλιάτσικο στο χώρο της διοίκησης της εκπαίδευσης.
Πρώτη απόπειρα –η προπεριγραφείσα- το Καλοκαίρι του 2004: Καταργώ την εκπαιδευτική ιεραρχία και στο ημίφως του Υπουργείου Παιδείας, με τις διαδικασίες που περιέγραψα, ορίζω τους ημετέρους. Πρώτη επέμβαση.
Μικρή παρένθεση: Δεν θα αναφέρω το περιστατικό κρίσης ικανότατου ανθρώπου στην εκλογική περιφέρεια άλλου Υφυπουργού Παιδείας, ο οποίος καρατομήθηκε από τη μακριά «δεξιά χείρα» του κόμματός του.
Επανέρχομαι τώρα στο συλλογισμό μου.
Δεύτερη επέμβαση: Είναι η ρύθμιση, λίγους μήνες πριν από τις πρυτανικές εκλογές στα Πανεπιστήμια, με την οποία εξοβελίζονται από το χώρο του εκλογικού ακαδημαϊκού ανταγωνισμού συγκεκριμένοι άνθρωποι.
Δέχομαι τη διαβεβαίωση της Κυβέρνησης ότι στο μυαλό της δεν είχε πρόσωπα μη αρεστά σε αυτήν. Μένω, όμως, στο αντικειμενικό αποτέλεσμα -διότι για την πολιτική πράξη έχει σημασία τι αποτελέσματα επιφέρει στον υπαρκτό κόσμο-: παρά τις διαβεβαιώσεις της κυρίας Υπουργού, αυτό που συνέβη ήταν συγκεκριμένοι υποψήφιοι σε όλα τα Πανεπιστήμια της χώρας με της τελευταίας στιγμής ρυθμίσεις της Κυβέρνησης να αποκλεισθούν από τις πρυτανικές εκλογές. Σύμπτωμα; Σύμπτωση; Θα σας έλεγα, διαβολική σύμπτωση που αποκαλύπτει ένα σύμπτωμα και την παθογένεια της Κυβέρνησης.
Η επόμενη κίνηση; Το νομοσχέδιο για την επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης. Να το περιγράψω;
Δύο τρόποι υπάρχουν για να καταστήσει κανείς μία διαδικασία αξιόπιστη και αντικειμενική και ταυτοχρόνως να εμφυσήσει, να εμπεδώσει την ιδέα στους πολίτες ότι η επιλεχθείσα διαδικασία είναι αντικειμενική και αξιόπιστη. Διότι και τα δύο πρέπει να συμβαίνουν. Να είναι όντως αξιόπιστη η διαδικασία και ο πολίτης να το αντιλαμβάνεται. Δύο τρόποι, λοιπόν, υπάρχουν. Ή αυτοί που καλούνται να αξιολογήσουν, αυτοί που καλούνται να επιβλέψουν διαδικασία διαγωνισμού, πρέπει να συμμετέχουν στα όρια μιας επιτροπής μη ελεγχομένης από την κυβέρνηση ή θα πρέπει να είναι τόσο αντικειμενικά, σαφή, εξειδικευμένα και μετρήσιμα τα κριτήρια, ώστε να μην καταλείπεται σε κανέναν η αμφιβολία ότι μπορεί να συμβούν παρατράγουδα.
Επιλέγει κάτι από τα δύο η Κυβέρνηση; Όχι.
Πρώτα απ’ όλα η σύνθεση των Συμβουλίων Επιλογής κατά πλειοψηφία είναι σύνθεση που ελέγχεται από τον εκάστοτε Υπουργό. Δεύτερον, οι επιτροπές διαγωνισμού του άρθρου 12 είναι επίσης Επιτροπές που ελέγχονται -ασφυκτικά εκεί- από τον Υπουργό. Άρα, από τη στιγμή που ο κομματικός παράγων ελέγχει τη σύνθεση της ομάδας κρίσεως, αίρεται αυτομάτως η οποιαδήποτε αντικειμενικότητα του συστήματος.
Θα σας έλεγα ότι μια αδιάβλητη σύνθεση ομάδας που κρίνει τους σχολικούς συμβούλους ή τους προϊσταμένους εκπαίδευσης ή η αδιάβλητη σύνθεση μιας ομάδας που ενεργεί και επιβλέπει τους διαγωνισμούς, θα προϋπέθετε κλήρωση μεταξύ όλων των Πρωτοβάθμιων καθηγητών των Παιδαγωγικών Τμημάτων της χώρας. Υπάρχουν εξαιρετικοί επιστήμονες, καθηγητές των Παιδαγωγικών Τμημάτων που και θέματα επιστημονικής κατάρτισης και παιδαγωγικής καθοδήγησης μπορούν να κρίνουν, όπως και μπορούν να αξιολογήσουν. Θα ήταν λογικό να προστεθούν, σε ό,τι αφορά την αξιολόγηση του διοικητικού έργου και της διοικητικής καινοτομίας, καθηγητές από άλλα τμήματα των Πανεπιστημίων της χώρας.
Αν, λοιπόν, εξασφαλίζατε σύνθεση οργάνων που θα ήταν αποτέλεσμα κληρώσεως μεταξύ, ας πούμε, εκπαιδευτικών της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, θα ήμουν ικανοποιημένος, διότι πράγματι ένα τέτοιο όργανο, μη ελεγχόμενο κομματικά, μπορεί να έχει όλα τα εχέγγυα αξιόπιστης κρίσης. Αν δεν συμβαίνει αυτό, η πρώτη δηλαδή προϋπόθεση, πρέπει να αναζητήσουμε μια δεύτερη. Μπορεί σωρευτικά και οι δύο να ισχύουν. Η δεύτερη προϋπόθεση ποια είναι; Να δώσω, να νομοθετήσω σαφή, εξειδικευμένα, μετρήσιμα κριτήρια, τα οποία να με διευκολύνουν στην ορθή χρήση τους, ώστε τελικά να αχθώ και στο ορθό συμπέρασμα. Εδώ ξέρουμε -με τους υπολογισμούς που έχουμε κάνει- ότι η συνέντευξη συμμετέχει περίπου στο 60% του τελικού αποτελέσματος. Θέλουμε τη συνέντευξη; Βεβαιότατα ναι, διότι η συνέντευξη μπορεί να δώσει την προσωπική ακτινογραφία, όπως δεν μπορεί να το κάνει ένας τυπικά συγκροτημένος φάκελος. Αυτό όμως προϋποθέτει ότι ο κρίνων έχει τα εχέγγυα της αξιοπιστίας.
Συνεπώς και τα δύο, ως κατευθύνσεις και προσανατολισμοί, δεν υπάρχουν στο νομοσχέδιο της Κυβέρνησης. Άρα, δεν υπάρχει κανένα κριτήριο, κανένα εχέγγυο, κανένας κανόνας αξιόπιστης κρίσης. Αποδεικνύεται για άλλη μία φορά ότι η Κυβέρνηση ενδιαφέρεται γι’ αυτό που χαρακτήρισα ως ευθεία κομματική επέμβαση και έλεγχο στα διοικητικά πράγματα της εκπαίδευσης.
Κλείνω με μια παρατήρηση: Ακούω συχνά πολλούς Υπουργούς και συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας να λένε: «Ξέρετε, στο παρελθόν δεν κάνατε πράγματα ανάλογα με αυτά που ισχυρίζεστε τώρα ή εν πάση περιπτώσει, θα μπορούσατε να έχετε κάνει πράγματα που σήμερα απαιτείτε από εμάς να κάνουμε».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατ’ αρχήν την άποψη που εξέφρασα προηγουμένως για το πώς πρέπει να συγκροτείται ένα όργανο κρίσεως πρέπει να σας πω ότι την εκφράζω προσωπικά εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αλλά έχει μικρή αξία τι εκφράζω εγώ. Σημασία έχει ότι αυτή την ώρα ομιλώ ως Εκπρόσωπος του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, άρα μιλώ στο όνομα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Είναι βαθυτάτη πεποίθησή μου ότι τα εκπαιδευτικά πράγματα άλλαξαν προς το καλύτερο με πολλές νομοθετικές παρεμβάσεις και με την εκπαιδευτική πρακτική της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Υπήρχαν και άλλα που έπρεπε να γίνουν ή ορισμένα που δεν έπρεπε να γίνουν. Μια Κυβέρνηση όμως που αυτοχαρακτηρίζεται –μιλάω για τη Νέα Δημοκρατία- ως νέα διακυβέρνηση και που οι πολυβολισμοί της εναντίον του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν που τη στήριξαν για να εκλεγεί κυβέρνηση, δεν κρίνεται με βάση το παρελθόν, αλλά με βάση το μέλλον. Μια κυβέρνηση που πήρε την εντολή του ελληνικού λαού να αλλάξει όσα ήταν κακώς κείμενα, δεν επικαλείται το παρελθόν, το οποίο καταδικάζει, αλλά επικαλείται το μέλλον, γιατί πρέπει να βαδίσει προς μιαν άλλη κατεύθυνση που θα διδάσκει και τους υπολοίπους.
Συνεπώς, αδικείτε ακόμα και τις εξαγγελίες σας. Πολύ περισσότερο όμως, ενεργείτε με τρόπο που σας εκθέτει και επιβεβαιώνει αυτό που στην αρχή είπα: το μέγιστο ενδιαφέρον σας, το κομματικό πλιάτσικο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Καστανίδη.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Τασούλας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ο απόηχος της αγορεύσεως του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως επαναφέρει μίαν έκφραση και μία πρακτική, η οποία είναι εξόχως οικεία στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και συνηθίζεται να αποδίδει κανείς σε εκείνους που θεωρεί ανταγωνιστές του ιδιότητες που του ανήκουν αποκλειστικά και ιδιότητες, στις οποίες έχει αναγάγει την πράξη του και τη δράση του σε έξοχη περιωπή.
Το κομματικό πλιάτσικο είναι -και ως ορολογία και ως πρακτική και ως εμπειρία και ως «επιστήμη»- κατοχυρωμένο είτε στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας είτε στα σήματα του Υπουργείου Εμπορίου κατά τρόπο ακλόνητο, εις τας δέλτους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και σας ανήκει ακόμα και ως έκφραση. Είχα ξεχάσει τέτοιου είδους εκφράσεις και διότι δεν ακολουθούνται τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά και διότι νόμιζα πως εκφράσεις και πρακτικές που θυμίζουν οικεία κακά θα τα απέφευγε η Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Στην πραγματικότητα ακόμα και αν τα εκτοξεύετε για να κολλήσουν σε δικές μας πρακτικές, η συνείδηση του ελληνικού λαού για τέτοιες εκφράσεις και ο συνειρμός ο οποίος υπάρχει για το κομματικό πλιάτσικο, είναι συνειρμός αποκλειστικά που το ταυτίζει με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Συνεπώς όσο και αν το επαναφέρετε, επιστρέφει και σας ανήκει κυριαρχικά και αποκλειστικά. Είναι καταδικό σας το κομματικό πλιάτσικο.
Όταν ο προλαλήσας Υφυπουργός Παιδείας ανέφερε μονολεκτικές περίπου αιτιολογήσεις προαγωγών και αξιολογήσεων, το ανέφερε ακριβώς για να καταδείξει ότι αυτά τα οποία θα συμβούν από εδώ και πέρα με το νέο νομοσχέδιο, δεν θα επαναλαμβάνουν αυτό το σκηνικό, το οποίο προκάλεσε δικαστικές αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων, οι οποίες όχι μόνο απέδειξαν ότι οι αξιολογήσεις σας ήταν απόρροια και απαύγασμα κομματικού πλιάτσικου, αλλά και ότι ήταν ανεπίδεκτες δικαστικών εκτιμήσεων. Αυτή είναι η περίπτωση κατά την οποία οι συνεντεύξεις κρίνονται «καλές» και «ικανοποιητικές». Μ’ αυτές τις λέξεις και μ’ αυτές τις φράσεις, μ’ αυτό το λακωνικό τρόπο, κάνετε ανεπίδεκτο δικαστικής εκτιμήσεως το αποτέλεσμα της διοικητικής παρεμβάσεως, με αποτέλεσμα να μην μπορεί ο διοικούμενος, ο συναγωνιζόμενος, ο εκπαιδευτικός που διεκδικεί να μπει στην ηγεσία την εκπαιδευτική να αντιληφθεί γιατί δεν εκρίθη.
Όλα αυτά τα οποία συμπεριλαμβάνονται στο συζητούμενο νομοσχέδιο, δηλαδή, όλα αυτά τα οποία θεσπίζουν τον επανακαθορισμό των κριτηρίων και των κατηγοριών βάσει των οποίων θα τοποθετηθεί ένας εκπαιδευτικός στην εκπαιδευτική και διοικητική ηγεσία του τομέα που υπηρετεί, ακριβώς κατατείνουν να θεσμοθετήσουν αυτό που εσείς δεν θεσμοθετήσατε και αυτό που εσείς δεν εφαρμόσατε.
Το παρόν νομοσχέδιο καθιερώνει ένα εύλογο χρόνο θητείας των στελεχών της εκπαίδευσης, που είναι η τετραετία, μέσα στην οποία μπορεί κανείς να αξιολογηθεί για το έργο του και να αποκτήσει η εκπαίδευση ένα μητρώο, ένα αρχείο αξιολογήσεως, το οποίο μητρώο και αρχείο αξιολογήσεως θα θέσει εκποδών, θα εξοβελίσει, τη διαδικασία που πολύ σωστά αναγκάζεται ο νομοθέτης σήμερα να συμπεριλάβει στο νομοσχέδιο, δηλαδή τη διαδικασία του άρθρου 9 της παρεκκλίσεως που είναι αναγκαία, λόγω της ελλείψεως αρχείου και προϊστορίας αξιολογήσεως.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Πότε αρχίζει η ιστορία; Το 2004;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Η ιστορία για άλλους άρχιζε από την ίδρυση της Ρώμης. Όταν δε ερωτήθη ο Μέγας Ναπολέων από ποια οικογένεια κατάγεται, απάντησε: «Η ιστορία της οικογενείας μου, αρχίζει από μένα». Κανείς δεν έχει ναπολεόντεια σύνδρομα εδώ πέρα και κανείς δεν παραγνωρίζει ότι είστε μέρος της ιστορίας του τόπου, γι’ αυτό και έχετε κριθεί. Και έχετε κριθεί όχι με διαδικασίες παρεκκλίσεως, ή με διαδικασίες ελλείψεως αξιολογήσεως, που εσείς έχετε κληροδοτήσει σε μας, αλλά με διαδικασίες πλήρους αξιολογήσεως από τον ελληνικό λαό, οι οποίες είναι δυστυχώς και επαναλαμβανόμενες. Έρχονται πάλι σε δύο χρόνια.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Σαφώς δυστυχώς για εσάς.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Έχουμε, λοιπόν, ένα νομοσχέδιο το οποίο θεσπίζει τέσσερις κατηγορίες κριτηρίων για την ηγεσία της εκπαιδεύσεως. Θεσπίζει τη σταδιακή εξέλιξη, δηλαδή δεν μπορεί να κάνει κάποιος άλματα και να ξεπερνά τα στάδια τα οποία πρέπει να έχει υπηρετήσει πριν και τα οποία είναι απαραίτητα για να καταλάβει τα επόμενα αξιώματα. Η θεσμοθέτηση της σταδιακής εξέλιξης είναι μία απόδειξη ότι η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας δεν θέλει να ευνοήσει αυτό που εσείς ονομάζετε «γαλάζια παιδιά». Διότι διαφορετικά θα είχε άγχος για την αλματώδη εξέλιξή τους, χωρίς να επιβάλει το «σταδιακόν» στην προαγωγή.
Και αυτός ο επανακαθορισμός των κριτηρίων με την προσωρινή παρέκκλιση του αντικειμενικού διαγωνισμού, θα προσδώσει στην εκπαίδευση και στα στελέχη της και το κύρος που είναι απαραίτητο και θα αναδείξει τα στελέχη με την καλύτερη και πληρέστερη μόρφωση και την καλύτερη και πληρέστερη διδακτική εμπειρία και την καλύτερη και πληρέστερη διοικητική εμπειρία.
Εννοείται βέβαια ότι όταν συζητάμε για τέτοιες παρεμβάσεις στο τομέα και της παιδείας και της διοικήσεως, αυτό που τελικά κρίνεται, ιδίως όταν εμείς ετοιμάζουμε ένα νέο καθεστώς -και αυτό το νέο καθεστώς συγκρίνεται μ’ ένα καθεστώς το οποίο λειτούργησε- είναι η δική σας προϊστορία με τις δικές μας γραμμές μέλλοντος που τώρα χαράσσονται.
Η αδημονία η οποία σας διακατέχει, να ισοφαρίσετε τα αποτελέσματα της πρώτης διετίας, της πρώτης τετραετίας της Νέας Δημοκρατίας με τα αποτελέσματα μιας ολόκληρης εικοσαετίας, κατά τη γνώμη μου, δεν πηγάζει από την ανυπομονησία σας να δείτε την Ελλάδα να πηγαίνει καλύτερα μέσα στη δική μας ευθύνη, αλλά πηγάζει από την ανάγκη την πολιτική να συμπυκνώσετε το δικό μας χρόνο και να τον εξομοιώσετε με τον άπλετο και άφθονο χρόνο που είχατε τα τελευταία είκοσι χρόνια.
Ο ελληνικός λαός συγκρίνει και τους χρόνους και τα αποτελέσματα και βλέπει ότι και στον τομέα της παιδείας μέσα στα δύο πρώτα χρόνια έγιναν σημαντικά βήματα βελτίωσης τα οποία και διόρθωσαν λάθη του παρελθόντος αλλά και δείχνουν ότι οι προσανατολισμοί είναι απολύτως σωστοί και πρέπει να συνεχιστούν.
Το ίδιο πράγμα κάνει και το παρόν νομοσχέδιο. Διορθώνει σοβαρά λάθη του παρελθόντος και δίνει το μέτρο προσανατολισμών οι οποίοι εγγυώνται ότι οι δικές μας κυβερνητικές θητείες συγκρινόμενες τελικά με τις δικές σας και στον τομέα της παιδείας θα προκαλέσουν αποτελέσματα συγκρίσεων που πολιτικά θα είναι όχι βέβαια αφόρητες για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αλλά θα είναι τέτοιες που θα καθηλώσουν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Αντιπολίτευση ως αποτέλεσμα και συνέπεια της πολιτικής του και στην παιδεία και σ’ ένα σωρό άλλους τομείς της δημόσιας ζωής.
Το νομοσχέδιο καθιερώνει την αξιολόγηση στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Και την καθιερώνει μ’ ένα τρόπο ο οποίος εγγυάται ότι αυτή η αξιολόγηση θα δώσει στην εκπαίδευση στελέχη κύρους, στελέχη τα οποία θα δοκιμαστούν και θα αποδώσουν προς όφελος της νεολαίας που φοιτά στα δημοτικά και τα γυμνάσια και τα λύκεια. Είναι ένα νομοσχέδιο που αξίζει να στηριχθεί και είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο συγκρινόμενο με τα δικά σας αποτελέσματα δίνει το στίγμα μιας νέας πολιτικής που με τη σειρά της δίνει το στίγμα της βελτίωσης της ζωής των Ελλήνων πολιτών.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Τασούλα.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Κολοζώφ.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, για μία ακόμη φορά δυστυχώς στην Αίθουσα αυτή παρακολουθήσαμε μία θεατρική παράσταση με πρωταγωνιστές τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Για άλλη μια φορά μας αναλύσανε με λεπτομέρεια το ποια τεχνάσματα χρησιμοποιεί ο ένας ή ο άλλος για να εξασφαλίσουν τον έλεγχο της διοίκησης αυτής της χώρας.
Ήταν αποκαλυπτικοί και οι δύο. Για εμάς ίσως να μην είναι κάτι το πρωτόγνωρο, γιατί επανειλημμένα τα έχουμε καταγγείλει, αλλά έτσι μαζεμένα όπως μας τα δίνετε, φαντάζομαι ότι εντυπωσιάζουν τον ελληνικό λαό, γιατί, εάν ο ελληνικός λαός πιστέψει στα επιχειρήματά σας, θα έπρεπε να σας έχει γυρίσει την πλάτη από καιρό και δεν μιλάω για τις χυδαίες εκφράσεις που ακούστηκαν εδώ μέσα, αξιολογώντας ο ένας την πολιτική του άλλου: «ψεύτες» κ.λπ., αλλά μιλάω για την ουσία, για το πώς εσείς διαχειρίζεστε την εξουσία που σας εμπιστεύεται ο ελληνικός λαός.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, δυστυχώς στη χώρα μας αποτελεί παράδοση το πολιτικό σύστημα να στηρίζεται στις πελατειακές σχέσεις και επομένως κάθε ένα από τα κόμματα του δικομματισμού, όταν βρίσκεται στην κυβέρνηση, επιδιώκει να προωθήσει σε όλους τους κρίκους της διοίκησης δικά του στελέχη, σε εισαγωγικά τα δικά του. Και μη μου πείτε ότι το αμφισβητείτε αυτό, γιατί πριν από λίγο και οι δύο αυτό τονίσατε στις παρεμβάσεις σας. Είναι αντικειμενικό αυτό, έτσι γίνεται, αυτό βιώνει ο ελληνικός λαός.
Αυτό το τέρας που κάποτε ονομάσαμε παλαιοκομματισμό, όχι μόνο δεν καταπολεμήθηκε, όπως υπόσχονταν τα αστικά κόμματα, ιδιαίτερα το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά μεταλλάχθηκε και απέκτησε μια πιο επεξεργασμένη και πιο ραφινάτη έκφραση. Έχει διαμορφωθεί ένα πολύπλοκο δίκτυο που διαπερνά τη διοίκηση και διαπλέκεται στις μαζικές και κοινωνικές οργανώσεις. Σήμερα, περισσότερο από πριν, έχουν ανάγκη τα κόμματα αυτά από τον έλεγχο του κρατικού μηχανισμού στην προσπάθεια που κάνουν να εφαρμόσουν αντιλαϊκές επιλογές, που απορρέουν από τις επιλογές που έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Για την προώθηση των αναδιαρθρώσεων έχουν ανάγκη από την απόλυτη συμφωνία των στελεχών του κρατικού μηχανισμού.
Το ζήτημα αποκτά μια ιδιαίτερη σημασία, όταν αυτός ο έλεγχος, ανεξάρτητα από το ποιος από τους δύο τον ασκεί, αφορά την παιδεία, δηλαδή, την παραγωγή γνώσης. Κάτω από αυτό το σκεπτικό, με το σημερινό νομοσχέδιο κατά τη γνώμη μας δεν αλλάζει ουσιαστικά τίποτα. Το μόνο που αλλάζει είναι το χρώμα του ελεγκτή του συστήματος που από πράσινος γίνεται γαλάζιος. Η ουσία, επομένως, του σημερινού νομοσχεδίου είναι ότι αφήνει άθικτο το πλαίσιο επιλογής, μακριά από αξιοκρατικά και επιστημονικά κριτήρια. Απλώς στήνεται ένας μηχανισμός, ο οποίος λειτουργεί κάτω από τη σκιά μιας άποψης, μιας επιλογής καθαρά πολιτικής.
Επομένως και με το σημερινό νομοσχέδιο γίνεται μία προσπάθεια από την Κυβέρνηση να ελέγξει πιο αποτελεσματικά τη διοίκηση της παιδείας, μια και συζητάμε για την παιδεία, γιατί δεν περιορίζεται μόνο εδώ. Τα κριτήρια που εφαρμόζει δεν είναι το απαύγασμα μιας μελέτης που με όσο γίνεται πιο αντικειμενικό τρόπο εκφράζει σε αριθμούς, μοριοποιεί το αποτέλεσμα, ώστε να υπάρξει η δυνατότητα μετρήσιμης σύγκρισης. Η φιλοσοφία αυτών των κριτηρίων είναι πως δημιουργούν ένα φράγμα στην εξέλιξη νέων επιστημών, η ανάδειξη των οποίων είναι απαραίτητη για να αποκτήσει μία φρεσκάδα και δυναμική η παιδεία μας.
Δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα η κρίση των στελεχών της εκπαίδευσης που θα επιλεγούν από εδώ και πέρα, τα οποία με βάση το νομοσχέδιο θα κρίνονται ξεχωριστά από τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς για το αν ανταποκρίθηκαν ή όχι στα καθήκοντά τους. Μόνο όσοι κριθούν ανεπαρκείς θα απομακρύνονται από τις θέσεις τους. Αυτό θα έχει σαν συνέπεια να συσσωρεύονται στην κατώτερη βαθμίδα νεότερα στελέχη μερικά από τα οποία διαθέτουν γνώσεις και όρεξη να συμβάλλουν στην επιστημονική αναβάθμιση της παιδείας μας.
Σχετικά με την αριθμητική αποτύπωση των διαφόρων προσόντων θα μπορούσε κανείς να την αποδεχθεί έστω και αν στο μέγεθος των αριθμών δεν συμφωνεί, αν αυτή η προσπάθεια δεν υπονομευόταν από την εισαγωγή των συνεντεύξεων η αριθμητική αποτύπωση των οποίων είναι καθοριστική για το σύνολο των αποτελεσμάτων. Η συνέντευξη είναι σε θέση να ανατρέψει το αποτέλεσμα όλων των άλλων παραμέτρων.
Έγινε μεγάλη συζήτηση για το ζήτημα της συνέντευξης. Ο κύριος Υπουργός χρησιμοποίησε πολύ από το χρόνο του για να αποδείξει ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε το ίδιο που κάνουν και αυτοί. Αλλά την ίδια στιγμή έκανε κριτική στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. χωρίς να καταλαβαίνει ότι αυτό το σφυροκόπημα στο ζήτημα της συνέντευξης αφορούσε και την επιλογή που και η Κυβέρνηση κάνει γιατί το ζήτημα δεν είναι αν θα βάλουμε μικρό ή μεγάλο βαθμό σε μια συνέντευξη. Το ζήτημα είναι η ίδια η συνέντευξη κατά πόσο έχει θέση σε μια τέτοια διαδικασία αξιολόγησης ενός επιστήμονα.
Το ίδιο διαβλητή –μίλησαν και άλλοι συνάδελφοι γι’ αυτό- είναι και η γραπτή διαδικασία επιλογής ή αξιολόγησης ενός κρινόμενου. Μια σωστή απάντηση σ’ ένα ερώτημα ή σε περιορισμένες ερωτήσεις που έχει κάποιος μπροστά του δεν είναι δυνατόν να δώσουν εικόνα της συνολικής προετοιμασίας του κρινόμενου. Είναι η αποτύπωση ενός συγκεκριμένου γραπτού και ενός πολύ περιορισμένου μεγέθους από τις γνώσεις του κρινόμενου. Ο τρόπος επιλογής στελεχών που προβλέπεται από το νομοσχέδιο αποτελεί πλευρά της γενικότερης προσπάθειας της Κυβέρνησης να ελεγχθεί συνολικότερα η εκπαίδευση, να προωθηθεί πιο αποφασιστικά η εμπορευματοποίησή της, να υποταχθεί στις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου όπως αντίστοιχα γίνεται και με την προσπάθεια υλοποίησης της αξιολόγησης των Α.Ε.Ι..
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν κλείσω δεν μπορώ να μην σημειώσω ότι αυτή η κατά τα άλλα έντονη αντιπαράθεση μεταξύ της Κυβέρνησης και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αυτή η έντονη διαμάχη με τους οξείς χαρακτηρισμούς, αφήνει στο απυρόβλητο την ουσία της πολιτικής στην παιδεία μας. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Δεν αντιπαρατέθηκαν εδώ πέρα για τους προσανατολισμούς της παιδείας και για τους στόχους που πρέπει να έχει η παιδεία μας. Αντιπαρατέθηκαν για διαδικασίες και για τρόπους βαθμολόγησης και μόνο. Περιορίστηκαν στο να καταγγέλλουν ο ένας τον άλλο ότι θέλει να ελέγξει την διοίκηση της παιδείας και ότι ο ένας το έκανε και ότι ο άλλος πάει να το κάνει.
Η ουσία, κύριοι συνάδελφοι, είναι να κρίνουμε την πολιτική που ασκείται στον τομέα της παιδείας και εκεί να εντάξουμε και τη διαδικασία ανάδειξης των στελεχών. Από εκεί, θα προκύψει ποιες είναι οι ανάγκες που πρέπει να καλύψει μία τέτοια διαδικασία και όχι από τις γενικόλογες φράσεις, όπως «να αναβαθμίσουμε την ποιότητα, το κύρος» κ.λπ.. Αυτά έχουν μία συγκεκριμένη έκταση στην καθημερινότητα και στον προγραμματισμό στον τομέα της παιδείας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς πιστεύουμε –για να παραμείνω στο νομοσχέδιο- ότι μία τέτοια προσπάθεια θα μπορούσε να μειώσει τα όποια αρνητικά, εφόσον θα επιλέγονταν σαν κριτήρια για την επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης, για την επιλογή ανά σύστημα, 100% αντικειμενικά και μετρήσιμα κριτήρια που θα απολαμβάνουν έτσι το κύρος και την αποδοχή των εκπαιδευτικών μας από τον ελληνικό λαό.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Κολοζώφ.
Το λόγο έχει ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Βαρβαρίγος για να δευτερολογήσει.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, παρακολουθώντας τη συζήτηση και την ομιλία του κυρίου Υφυπουργού και του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου και των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, αυτό που διαπίστωσα ήταν ένας αφοριστικός λόγος, χωρίς κανένα επιχείρημα. Όλοι οι ομιλητές αναφερόντουσαν ίσως σε κάτι άλλο, αλλά όχι στο νομοσχέδιο που έχουμε σήμερα και συζητάμε.
Ο κύριος Υφυπουργός, θέλοντας να δημιουργήσει κάποιες εντυπώσεις, αναφέρθηκε ενδεικτικά σε κάποια στοιχεία αξιολόγησης προηγουμένων ετών, όταν δεν κυβερνούσε τη χώρα η Νέα Δημοκρατία. Όμως βέβαια, και εδώ παραποίησε την αλήθεια, όπως και αλλού.
Εγώ έχω τα στοιχεία της αξιολόγησης του 2002 των προϊσταμένων διευθύνσεων και γραφείων σε όλη τη χώρα. Εξακόσια τριάντα εννιά άτομα! Από όλα αυτά τα άτομα –τα εξακόσια τριάντα εννιά- το 78% έχει βαθμολογηθεί από «18-20», το 14% έχει βαθμολογηθεί από «17-18» και μόνο ένα 3% είναι κάτω από «16». Τα στοιχεία τα έχετε, κύριε Υφυπουργέ, στο Υπουργείο σας!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Είναι αυτά που λέτε...
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Άρα, τα περί κομματισμού από πλευράς ΠΑ.ΣΟ.Κ. και περί επιλογών των αρεστών, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Εμείς δεν ισχυριζόμαστε ότι ήταν τέλειο το π.δ. 25 που θεσμοθετήθηκε για την αξιολόγηση. Είχε και αυτό αδυναμίες, αλλά δεν έχει καμία σχέση με το μόρφωμα που φέρατε εσείς σήμερα εδώ πέρα.
Ακριβώς στην προσπάθεια παραπλάνησης που κάνατε, διαβάσατε από το π.δ. 25 μία αναφορά του στο άρθρο 10 για τα κριτήρια, προσπαθώντας να δικαιολογήσετε την αριθμητική σας που έγκειται στο ότι έξι συν τρία, ίσον εφτά. Λέτε ότι και εσείς κάνατε το ίδιο με το π.δ. 25. Όμως, είναι εντελώς διαφορετικό.
Ακούστε, λοιπόν, τι λέει το π.δ. 25 και ακούστε τι λέει και το δικό σας. Λέει ότι στην περίπτωση που ο υποψήφιος έχει διδακτορικό δίπλωμα και μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στον ίδιο επιστημονικό τομέα, μοριοδοτείται μόνο το διδακτορικό. Όπως και παρακάτω, λέει ότι σε περίπτωση που ο υποψήφιος κατέχει περισσότερα του ενός αποδεικτικά γνώσης της ίδιας ξένης γλώσσας, μοριοδοτείται μόνο το ανώτερο. Δηλαδή, αν έχει Lower και Proficiency, βαθμολογείται μόνο το Proficiency. Αν έχει διδακτορικό και μεταπτυχιακό στο ίδιο αντικείμενο, μετράει το διδακτορικό.
Εσείς, όμως, δεν λέτε αυτό. Λέτε ότι αν ο υποψήφιος είναι κάτοχος διδακτορικού και μεταπτυχιακού τίτλου και ανεξαρτήτως εάν είναι στο ίδιο ή σε άλλο αντικείμενο, βαθμολογείται με έξι συν τρία, ίσον εφτά και όχι με το άθροισμα.
Εμείς βαθμολογούσαμε το άθροισμα. Υπήρχε μοριοδότηση μόνο του ανώτερου τίτλου, αν ήταν το ίδιο αντικείμενο. Είναι, παραδείγματος χάρη, σαν να λέμε ότι έχεις απολυτήριο λυκείου και πτυχίο Α.Ε.Ι. και δεν βαθμολογείς το απολυτήριο λυκείου, αλλά βαθμολογείς το πτυχίο Α.Ε.Ι.. Αυτό ήταν το πνεύμα και αυτό έλεγε το Προεδρικό Διάταγμα 25. Είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που παρουσιάσατε εσείς. Δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Είπατε, κύριε Υφυπουργέ, ότι υποχρεωθήκατε να φέρετε αυτό το νομοθέτημα για την αξιολόγηση, γιατί δεν είχαμε κάνει εμείς αξιολογικούς πίνακες, γιατί δεν είχαμε κάνει την αξιολόγηση και επομένως, αν βρίσκατε τέτοιους πίνακες, θα τους σεβόσασταν, θα τους τηρούσατε και δεν θα υπήρχε πρόβλημα.
Μα, νομίζω ότι ούτε σαν αστείο δεν μπορεί να ακουστεί αυτό το πράγμα από εσάς από το Βήμα της Βουλής. Μας λέτε πως θα σεβόσασταν τους αξιολογικούς πίνακες που θα βρίσκατε, όταν με το ν. 3242/2004 ξηλώσατε όλα τα στελέχη της διοίκησης μέσα στο κράτος. Δεν σεβαστήκατε τους ανθρώπους και μας λέτε ότι θα σεβόσασταν τους αξιολογικούς πίνακες. Βέβαια, δεν μπορεί ένα τέτοιο επιχείρημα να πείσει κανέναν για τις προθέσεις σας και για τους λόγους οι οποίοι σας έκαναν να φέρετε εδώ αυτό το νομοσχέδιο για την αξιολόγηση.
Μας είπατε ότι ο γραπτός διαγωνισμός είναι ένα αξιοκρατικό μέσο, διαφανές, αντικειμενικό και μάλιστα επιχειρείτε να το συνδέσετε με δυο διαδικασίες που έχουν περάσει στη συνείδηση του ελληνικού λαού ως αξιόπιστες και είναι οι διαδικασίες Α.Σ.Ε.Π. και οι πανελλήνιες εξετάσεις.
Βέβαια και το Α.Σ.Ε.Π. το τραυματίσατε πλέον και δεν είναι αξιόπιστο –μην το επικαλείστε λοιπόν- και η διαδικασία που εισάγετε δεν έχει καμία σχέση με το ΑΣΕΠ. Στα πέντε μέλη των επιτροπών ένας είναι από το Α.Σ.Ε.Π.. Η πλειοψηφία, τα τέσσερα μέλη, επιλέγονται από την Υπουργό Παιδείας και βεβαίως κατά πλειοψηφία αποφασίζουν. Καμία σχέση δεν έχουν λοιπόν με το Α.Σ.Ε.Π. και τις διαδικασίες Α.Σ.Ε.Π., τις οποίες εσείς τραυματίσατε και καταργήσατε.
Καμία σχέση βεβαίως δεν έχει και με τις πανελλήνιες. Δεν αναφέρεται πουθενά κάτι τέτοιο. Το νομοσχέδιο λέει επί λέξει ότι η Υπουργός με απόφαση δική της –ούτε καν προεδρικό διάταγμα, αλλά με υπουργική απόφαση- θα καθορίσει τις λεπτομέρειες και όλα όσα αφορούν τις εξετάσεις.
Πού είναι η αξιοπιστία; Πού είναι η αντικειμενικότητα και πού είναι η πειθώ που μπορεί κανένας να απαιτήσει για μια τέτοια διαδικασία, για να κριθούν άνθρωποι οι οποίοι έχουν μια καριέρα, έχουν μεγάλα επιστημονικά προσόντα, τους οποίους μάλιστα θέλετε να τους μπάσετε σε μια τέτοια διαβλητή διαδικασία και να τους κόψετε και από πάνω;
Για φανταστείτε, ένας με διδακτορικό, με μεταπτυχιακό, με μετεκπαιδεύσεις να μπει σ’ αυτήν τη διαδικασία και να κοπεί, γιατί θα πάρει πενήντα εννέα μόρια και δεν θα πάρει εξήντα, που είναι το όριο επιτυχίας! Δηλαδή, θα πείτε ότι αυτοί οι άνθρωποι –γιατί αυτό ίσως έχετε στο μυαλό σας- αυτά τα στελέχη ήταν αγράμματα, ότι ήταν αμόρφωτα, ότι δεν έκαναν για το ρόλο, γιατί μπορεί να ήταν σύμβουλοι, μπορεί να ήταν διευθυντές; Είναι μια διαδικασία σκοπιμότητας βέβαια, ένα φίλτρο επιλογής των «ημετέρων».
Θα επανέλθω στη συνέντευξη, κύριε Υφυπουργέ, γιατί δεν μας απαντήσατε. Το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής λέτε εσείς ότι περί άλλα τυρβάζει. Βέβαια, δεν έχει κανένα λόγο να αναφέρει εδώ μέσα το διαγωνισμό της Πυροσβεστικής. Γιατί τον αναφέρει; Διότι είναι μια παρόμοια περίπτωση, όπου έχετε και εκεί παραβιάσει τη νομιμότητα, έχετε και εκεί παραβιάσει τις συνταγματικές αρχές της ισότητας και του δικαιώματος των Ελλήνων, όπως λέει το άρθρο 5 του Συντάγματος, να συμμετέχουν στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας.
Το Επιστημονικό Συμβούλιο λέει ότι απαιτείται να υιοθετήσετε μεθόδους και διαδικασίες τέτοιες που να εξασφαλίζουν προϋποθέσεις αμερόληπτης κρίσης και δυνατότητα δικαστικού ελέγχου των πράξεων της διοίκησης, κάτι που δεν κάνετε. Σας το επισημαίνει. Παραβιάζετε το Σύνταγμα, παραβιάζετε την αρχή της ισότητας. Γιατί; Διότι το νομοσχέδιο έχει σκοπιμότητα και δεν κρίνει επί ίσοις όροις όσους συμμετέχουν.
Σας το λέει το Επιστημονικό Συμβούλιο, αλλά εσείς κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε. Σας λέει ότι παραβιάζετε το άρθρο 5 του Συντάγματος, γιατί εμποδίζετε τους συμμετέχοντες να συμμετάσχουν στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας με ίσους όρους. Γιατί τα λέει αυτά τα πράγματα; Λέει βέβαια ότι μπορεί να τα υιοθετήσετε, αλλά εσείς κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε.
Πιστεύω όμως ότι το νομοσχέδιο αυτό θα καταρριφθεί στα δικαστήρια, γιατί σίγουρα η αντισυνταγματικότητα θα προσβληθεί από κάποιους και οπωσδήποτε κάποια στιγμή το νομοσχέδιο αυτό δεν θα ισχύσει.
Ούτως ή άλλως και να μην προλάβουν να το καταργήσουν τα δικαστήρια, θα το αλλάξουμε εμείς σύντομα που θα γίνουμε κυβέρνηση.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η συνάδελφος κ. Συλβάνα Ράπτη έχει το λόγο, για να δευτερολογήσει.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Πραγματικά, αισθάνομαι την ανάγκη να μιλήσω για να εκφράσω μια απορία –χρησιμοποιώ αυτήν τη λέξη- και ταυτοχρόνως να επισημάνω το εξής: Ευτυχώς που υπάρχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος. Γιατί το λέω αυτό;
Το λέω αυτό, διότι αν δεν μιλούσε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Τασούλας, πραγματικά θα έμενα με την απορία. Να κάνω το κλασικό ερώτημα: Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο; Ποια κυβέρνηση έχουμε;
Γιατί ρωτώ; Ρωτώ, γιατί παρακολουθώντας την ομιλία του Υφυπουργού Παιδείας κ. Καλού, είχα την αίσθηση ότι μιλά ο Βουλευτής Αντιπολιτεύσεως κ. Καλός, ο οποίος κάνει επερώτηση στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. το οποίο κυβερνά αυτόν τον τόπο αυτήν τη στιγμή! Βεβαίως, καθώς προχωρούσε την ομιλία του, κατάλαβα γιατί συνέβη αυτό. Το είπε κάποιος. Το είπε και ο ίδιος: «Αυτά είναι, για να ξέρετε τι συνέβη στο παρελθόν». Ανάλωσε όλο το χρόνο της ομιλίας του, για να αναφερθεί στο παρελθόν. Γιατί; Πάρα πολύ απλά, γιατί δεν είχε να πει τίποτα για το μέλλον. Και ευτυχώς –λέω και πάλι- που ανέβηκε στο Βήμα ο κ. Τασούλας και μπορέσαμε περίπου να καταλάβουμε αν κάτι έχει γενικώς υπ’ όψιν της η Νέα Δημοκρατία για το μέλλον.
Με άλλα λόγια, ο κ. Καλός βρέθηκε σε πλήρη αδυναμία να υποστηρίξει το νομοσχέδιο που έφερε σήμερα η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Πραγματικά αισθάνομαι ότι του προσφέραμε, με τις τοποθετήσεις μας, χείρα βοηθείας. Διότι αν δεν είχε να πιαστεί από την αριθμητική, από τις λέξεις, από τη γλώσσα, αναλογίζομαι πώς θα κατανάλωνε το εικοσιπεντάλεπτο που του προσφέρει ο Κανονισμός της Βουλής.
Επί της αριθμητικής -που πραγματικά δεν διεκδικώ για τον εαυτό μου τον τίτλο ότι ξέρω καλύτερα μαθηματικά απ’ ότι ο κ. Καλός που είναι μαθηματικός- εγώ το μόνο που έκανα ήταν να διαβάσω τι ακριβώς λέει το νομοσχέδιο. Το νομοσχέδιο, λοιπόν –ξαναδιαβάζω, αλλά δεν το καταθέτω στα Πρακτικά, γιατί πραγματικά είναι η έκθεση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων και υπάρχει- λέει ότι όσον αφορά την επιλογή σχολικών συμβούλων, διδακτορικό δίπλωμα αποτιμάται σε έξι μονάδες και μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών αποτιμάται σε τρεις μονάδες.
Παρακάτω λέει τα εξής: Αν ο υποψήφιος για σχολικός σύμβουλος είναι κάτοχος ενός διδακτορικού διπλώματος και ενός μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών, δηλαδή εάν έχει κάνει το «έγκλημα» να κάνει πολλές σπουδές, πρέπει να τιμωρηθεί. Και πώς τιμωρείται; Με τον εξής τρόπο: «Οι αξιολογικές μονάδες αποτιμώνται τότε αθροιστικά σε επτά». Νάτο, λοιπόν, το αποτέλεσμα της άθροισης!
Όσον αφορά τις λέξεις –και κλείνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε- η επίμαχη λέξη είναι η λέξη «παρεκκλίσεις». Σκοπίμως ανέφερα στην πρωτολογία μου πως δεν βγάζω από το μυαλό μου τι σημαίνει η λέξη «παρέκκλιση» και το ρήμα «παρεκκλίνω». Ανέτρεξα στο λεξικό του Μπαμπινιώτη, στο λεξικό του Κριαρά, στο λεξικό του Τεγόπουλου-Φυτράκη. Ανέτρεξα δηλαδή σε όλα αυτά τα λεξικά, που συμβουλευόμαστε όλοι μας, από τον πιο μικρό έως τον πιο μεγάλο στην ηλικία, για να κάνουμε μία εργασία. Εκεί λέει ότι παρεκκλίνω σημαίνει λοξοδρομώ. Η δε λέξη «παρέκκλισις» δεν αποτελεί προϊόν φαντασίας. Είναι εδώ αποτυπωμένη, στο άρθρο 9.
Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός για να δευτερολογήσει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, θέλω να απαντήσω στην κυρία συνάδελφο η οποία λογικό είναι να μιλά έτσι όπως μιλά στη δευτερολογία της, γιατί δεν με άκουσε.
Όταν εγώ έλεγα σε ποιους άξονες στηρίζεται το νομοσχέδιο, η κυρία συνάδελφος είχε τη δική της λογική να με διακόπτει, είχε τη δική της λογική να επιλέγει ποια θέλει να ακούσει και ποια δεν θέλει. Και να σας πω κάτι; Είναι βέβαιο ότι όταν υπερασπίζεσαι ένα νομοσχέδιο, το υπερασπίζεσαι έναντι όλων εκείνων που ακούστηκαν και κατά τη γνώμη σου και κατά τη δική σου λογική –επειδή το εισάγεις και είσαι υπεύθυνος- δεν ισχύουν.
Νομίζω ότι θα πρέπει να μάθει και η κυρία συνάδελφος και λίγα πράγματα όσον αφορά στην κοινοβουλευτική διαδικασία. Είναι δυνατόν να μας λέει ότι θα καταθέσει στα Πρακτικά το νομοσχέδιο που συζητούμε; Δόξα τω Θεώ, εδώ είναι.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Μα, αν δεν το καταθέσω, δεν λαμβάνεται υπόψη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ακούστε λοιπόν. Είδαμε ότι συνεχίζετε τα περί πολιτικού πολιτισμού σας. Εγώ τα είπα.
Θα ήθελα, όμως, να σας πω το εξής: είναι βέβαιο ότι δεν μπορείτε να υπαγορεύσετε σ’ έναν Υπουργό ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να στηρίξει το νομοσχέδιό του. Και επιλέγω ότι ο καλύτερος τρόπος είναι να αναιρέσω εκείνα που ακούστηκαν. Και σας έδωσα τις απαντήσεις που έπρεπε. Αν οι απαντήσεις σάς πονούν, γιατί είναι τα πεπραγμένα σας, δικαίως θα πρέπει να κάνετε την αυτοκριτική σας, αντί να διαμαρτύρεστε για τα πεπραγμένα σας, όταν κανείς τα αναφέρει ως βάση της διαφοράς μας.
Είπα, λοιπόν, στην πρωτολογία μου τους άξονες στους οποίους βασίζεται το δικό μας νομοσχέδιο. Είπα τη δική του φιλοσοφία. Και ένα προς ένα έκανα αυτό που λέει η δική μου κοινοβουλευτική ηθική, κυρία συνάδελφε: αναίρεσα τα επιχειρήματά σας, με τα οποία το ονομάσατε έωλο, το ονομάσατε αδιαφανές, υποστηρίξατε ότι αυτό το ίδιο έρχεται να γκρεμίσει, να κάνει, να δείξει, να αλώσει το κράτος με τον κομματισμό του κ.λπ.
Και σας απέδειξα και κάποια πράγματα για τα πεπραγμένα τα δικά σας, γιατί για τα δικά μας δεν έχει εφαρμοστεί ακόμη αυτός ο νόμος για να τα δείτε. Δεν μπορείτε, λοιπόν, να πείτε κάποια πράγματα απ’ την αρχή, παρά μόνο στη σφαίρα της εκτιμήσεως. Και αν ο ελληνικός λαός συμφωνεί με την εκτίμηση εκείνου, ο οποίος έχει την ευθύνη των πεπραγμένων του –που τα ανέφερα αναλυτικά εδώ- τότε ξέρει τι κάνει.
Νομίζω ότι εν τέλει θα πρέπει να καταλάβετε ότι αυτό είναι λογική κυβερνητικής στήριξης ενός νομοσχεδίου, για το οποίο προσπαθήσατε με λεκτικά τρικ, με αλχημείες, με προκλήσεις αριθμητικής να δείξετε ότι δεν είναι νομοσχέδιο κύρους και δεν μπορεί να δώσει λύσεις. Αυτό έκανα. Αν αυτό εσείς το ονομάζετε αντιπολίτευση της Αντιπολίτευσης, δικαίωμά σας. Αλλά τουλάχιστον να μάθετε να ακούτε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Δεν υπάρχει άλλος ομιλητής…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, για κάποιες νομοτεχνικές βελτιώσεις…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ναι, κύριε Υπουργέ, ορίστε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, εφόσον μου το επιτρέπει ο χρόνος της δευτερολογίας μου, θα ήθελα –για να είμαστε και απολύτως σύμφωνοι με τη διαδικασία- να καταθέσω δύο νομοτεχνικές βελτιώσεις, καθαρά λεκτικού χαρακτήρα για το άρθρο 4 εδάφιο β΄ της παραγράφου 3 και για το άρθρο 2 του νομοσχεδίου στην παράγραφο 1α΄ και στην παράγραφο 2β΄.
Τα καταθέτω και τα έχω μονογράψει. Αν θέλετε να τα διαβάσω και έτσι πρέπει, να τα διαβάσω, αλλά νομίζω ότι…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Διαβάστε τα καλύτερα, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ωραία, ας αρχίσουμε από την νομοτεχνική βελτίωση για το άρθρο 4. Στο εδάφιο β΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 4, μετά τις λέξεις «των Σ.Ε.Κ. και των Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.» προστίθεται η φράση «της περιοχής ευθύνης τους».
Όσον αφορά τις νομοτεχνικές βελτιώσεις του άρθρου 2, σημειώνω τα εξής: Στο τέλος της παραγράφου 1α΄ ο αριθμός 1 αντικαθίσταται από τον αριθμό 2. Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 4 η ημερομηνία «30η Ιουλίου» αντικαθίσταται από την ημερομηνία «31η Ιουλίου».
Στην παράγραφο 9 του άρθρου 16 η ημερομηνία έκδοσης της υπ’ αριθμόν 63579/Γ2 κοινής υπουργικής απόφασης αντικαθίσταται από την ημερομηνία 19-6-2002 αντί τις αναγραφομένης 19-8-2002.
Εξάλλου, στην παράγραφο 4 του άρθρου 16 η φράση «της παραγράφου 4» αντικαθίσταται από τη φράση «της παραγράφου 3».
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 17, στη δεύτερη σειρά ο αριθμός του Φ.Ε.Κ. «Φ.Ε.Κ. 91Α΄» αντικαθίσταται από τον «Φ.Ε.Κ. 69Α΄».
Και τέλος στην παράγραφο 1 του άρθρου 20 η λέξη «προστίθεται» αντικαθίσταται από τη λέξη «αντικαθίσταται».
Τα καταθέτω για τα Πρακτικά.
Ευχαριστώ πολύ.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Γεώργιος Καλός καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες νομοτεχνικές βελτιώσεις, οι οποίες έχουν ως εξής:
( Να φωτογραφηθούν οι σελ. 147-148 )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση. Το σωστό πάντα είναι αυτό που κάνει ο κύριος Υπουργός και οι περισσότεροι Βουλευτές, να δίνουν για κατάθεση τα έγγραφα στα χέρια των συνεργατών και όχι, καμιά φορά, να τα εκτοξεύουν.
Θα ήθελα να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην ‘Εκθεση «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975» καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι τέσσερις μαθητές και μαθήτριες και δυο συνοδοί-δάσκαλοι από το 6ο Δημοτικό Σχολείο Χαλκίδας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλές σπουδές.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς, το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων «Επιλογή στελεχών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ρύθμιση θεμάτων διοίκησης της εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής κατά πλειοψηφία.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 14.00’ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 25 Μαΐου 2006 και ώρα 10.30 με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία, συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Επιλογή στελεχών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ρύθμιση θεμάτων διοίκησης της εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



2
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 24-5-06 ΣΕΛ.

PDF:

es24052006.pdf

TXT:

es060524.txt

Επιστροφή