Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: Ι, Σύνοδος: Δ', Συνεδρίαση: ΛΔ΄ 27/11/2003

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2003
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΔ΄
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΣΥΝΟΔΟΣ Δ΄
ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Άδεια απουσίας των Βουλευτών κ. Γ. Καρατζαφέρη, Β. Πάππα, Χ. Ζώη και Κ. Κιλτίδη, σελ.
3. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές, από το 17ο Δημοτικό Σχολείο Πάτρας, σελ.
4. Συζήτηση προ Ημερησίας Διατάξεως με πρωτοβουλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή με θέμα «Η οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης», σελ.
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Παρασκευής 28 Νοεμβρίου 2003, σελ.
ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί της Ειδικής Ημερήσιας Διάταξης:
ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ Κ., σελ.
ΚΟΛΟΖΩΦ Ο., σελ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ Ν., σελ.
ΣΗΜΙΤΗΣ Κ., σελ.
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ Ν., σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Ι΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Δ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΔ΄
Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2003
Αθήνα, σήμερα στις 27 Νοεμβρίου, ημέρα Πέμπτη και ώρα 11.43΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
(ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 26 Νοεμβρίου 2003 εξουσιοδότηση του Σώματος, επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα Πρακτικά της ΛΓ΄ συνεδριάσεώς του, της Τετάρτης 26 Νοεμβρίου 2003 σε ό,τι αφορά στην ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Μισθολογικές ρυθμίσεις λειτουργών και υπαλλήλων του Δημοσίου Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α., μονίμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και αντιστοίχων της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού και Λιμενικού Σώματος και άλλες συναφείς διατάξεις»)
Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Παρασκευής 28 Νοεμβρίου 2003.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ. 2 και 3 Καν.Βουλής)
1. Η με αριθμό 261/25.11.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Ηλία Βλαχόπουλου προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, σχετικώς με το νέο αναπτυξιακό νόμο κλπ.
2. Η με αριθμό 270/25.11.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Δημητρίου Κωστόπουλου προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, σχετικώς με τη δανειοδότηση του Ομίλου Εταιρειών SYNERCY και SHELL που εκμεταλλεύονται το φυσικό αέριο στην Αττική, από την Αγροτική Τράπεζα κλπ.
3. Η με αριθμό 296/25.11.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικολάου Γκατζή προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, σχετικώς με τη χρηματοδότηση του Δήμου Μουρεσίου Μαγνησίας και την αποκατάσταση των ζημιών, που υπέστη από τις σφοδρές βροχοπτώσεις του περσινού χειμώνα κλπ.
4. Η με αριθμό 255/25.11.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας κ. Φώτη Κουβέλη προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σχετικώς με τη λειτουργία του Οργανισμού των Γεωργικών Ασφαλίσεων.
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δευτέρου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ. 2 και 3 Καν. Βουλής).
1. Η με αριθμό 259/25.11.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Βασιλείου Τσιλίκα προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικώς με την καθυστέρηση δημοπράτησης της κατασκευής του Υδροηλεκτρικού έργου Σμοκόβου κλπ.
2. Η με αριθμό 272/25.11.200 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Εμμανουήλ Κεφαλογιάννη προς τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, σχετικώς με την έλλειψη μέσων ασφάλειας στο Λιμάνι Ηρακλείου Κρήτης κλπ.
3. Η με αριθμό 268/25.11.2003 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Λιάνας Κανέλλη προς τους Υπουργούς Δημόσιας Τάξης, Υγείας και Πρόνοιας, σχετικώς με την καθυστέρηση χορήγησης των βιβλιαρίων ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στους Ειδικούς Φρουρούς και συνοριοφύλακες της Ελληνικής Αστυνομίας.
4. Η με αριθμό 262/25.11.2003 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας κ. Ασημίνας Ξηροτύρη Αικατερινάρη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικώς με τη συμμετοχή της Χώρας μας στο Πρόγραμμα Διευρωπαϊκών Δικτύων κλπ.
5. Η με αριθμό 265/25.11.2003 επίκαιρη ερώτηση του Ανεξάρτητου Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεδίκογλου προς τους Υπουργούς Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, σχετικώς με τη λήψη μέτρων κατά της διαπλοκής, της διαφθοράς και της αδιαφάνειας στη Δημόσια Διοίκηση κλπ.»
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην
ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως, σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας κ. Κώστα Καραμανλή, με θέμα «Η οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης».
Σας υπενθυμίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι σύμφωνα με το άρθρο 143 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής, η διάρκεια της αγόρευσης του Πρωθυπουργού είναι τριάντα λεπτά της ώρας και του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, με πρωτοβουλία του οποίου πραγματοποιείται η σημερινή συζήτηση, επίσης τριάντα λεπτά και των Προέδρων των δύο Κοινοβουλευτικών Ομάδων είναι είκοσι πέντε λεπτά της ώρας.
Θα υπάρξει κάποια ανοχή από το Προεδρείο και το Σώμα αν χρειαστεί να μιλήσετε, κύριοι Πρόεδροι, κατά τι παραπάνω.
Θα ήθελα επίσης να ενημερώσω το Σώμα ότι επειδή η κ. Παπαρρήγα βρίσκεται στο εξωτερικό, σε επίσημο ταξίδι της, στη Διάσκεψη των Προέδρων, αποφασίσαμε να εισηγηθούμε στο Σώμα, κατ’ εξαίρεση και γι’ αυτήν και μόνο την περίπτωση, να μιλήσει εκ μέρος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, ο Κοινοβουλευτικός του Εκπρόσωπος κ. Ορέστης Κολοζώφ.
Συμφωνείτε επ’ αυτού, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το Σώμα αποδέχτηκε την απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων και θα μιλήσει ο κ. Ορέστης Κολοζώφ, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, αντί της κ. Αλέκας Παπαρήγα.
Όσον αφορά τις δευτερολογίες, ο Πρωθυπουργός δικαιούται δεκαπέντε λεπτά της ώρας, δέκα λεπτά οι άλλοι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων και ο Υπουργός που θα μιλήσει. Ο Πρωθυπουργός μπορεί να τριτολογήσει για πέντε λεπτά της ώρας.
Ο Υπουργός που θα αγορεύσει, ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Χριστοδουλάκης, δικαιούται δεκαπέντε λεπτά, αλλά αν παρέμβει ενδιαμέσως, τόσο ο χρόνος της αγόρευσης του όσο και της δευτερολογίας του περιορίζεται στο ήμισυ του χρόνου που ορίζει ο Κανονισμός. Είναι ένα μικρό επιτίμιο, αν σπεύδει ο Υπουργός να μπει ανάμεσα στους Αρχηγούς!
Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Σημίτης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η οικονομία της χώρας είναι δυνατή. Αυτή είναι η διαπίστωση όλων των διεθνών οργανισμών οι οποίοι παρακολουθούν την πορεία μας από κοντά. Οι αξιολογικοί οίκοι μας αναβαθμίζουν συνεχώς τα τελευταία χρόνια. Πιο πρόσφατη είναι η αναβάθμιση τον Οκτώβριο από τον οίκο FIPS που παρακολουθεί τις ευρωπαϊκές οικονομίες. Όλοι σήμερα συμφωνούν ότι η οικονομία το 2003 δεν έχει καμία σχέση με την οικονομία του 1993. Σήμερα έχουμε ως νόμισμα το ευρώ, ένα ισχυρό παγκόσμιο νόμισμα, έχουμε ενταχθεί στα πλαίσια της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, διεθνείς αναταράξεις που δεν επηρεάζουν την ΟΝΕ δεν επηρεάζουν και την Ελλάδα. Ο ρυθμός ανάπτυξης της Ελλάδας είναι ο καλύτερος αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη. Ο ρυθμός ανάπτυξης είναι, όπως έχουμε πει επανειλημμένα σ’ αυτήν την Αίθουσα, ο δείκτης που εκφράζει τη δυναμική και την προοπτική μιας οικονομίας.
Προβλήματα βεβαίως υπάρχουν, όπως υπάρχουν και σε άλλες οικονομίες της Ένωσης. Και ξέρετε όλοι ότι και η Γερμανία και η Γαλλία έχουν παρουσιάσει προβλήματα τελευταία. Όμως τα προβλήματα που έχουμε εμείς δεν ανατρέπουν τη γενική εικόνα, την εικόνα μιας οικονομίας που απέφυγε την ύφεση, όταν στην Ένωση γύρω μας υπήρχε ύφεση, μιας οικονομίας η οποία βελτιώνει την παραγωγική της βάση, τις υποδομές της, τη διασύνδεση με τις παγκόσμιες αγορές, την προοπτική της.
Υπάρχει μια ανησυχία, ανησυχία που καλλιεργείται συστηματικά από την Αντιπολίτευση. Είναι δικαιολογημένη αυτή η ανησυχία; Και η απάντηση είναι «όχι». Και θα τεκμηριώσω αυτό το «όχι» προσπαθώντας να απαντήσω σε μερικά ερωτήματα.
Πρώτο και κύριο ερώτημα: Ποια είναι η αναπτυξιακή προοπτική της χώρας; Θα επιβραδυνθεί η ανάπτυξη μετά το 2004; Γιατί ακούμε ότι μετά το 2004 θα υπάρχει κατάρρευση. Η απάντηση είναι μετά βεβαιότητος : Όχι, δεν πρόκειται να υπάρξει επιβράδυνση. Η ανάπτυξη θα συνεχίσει σε υψηλούς ρυθμούς, γιατί την χτίσαμε από την αρχή σε γερά θεμέλια. Όταν αναλάβαμε την εξουσία το 1993, βρήκαμε την οικονομία μας στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Τότε πήραμε μια καθοριστική πολιτική απόφαση. Αποφασίσαμε ότι θα σταθεροποιήσουμε την οικονομία χωρίς να την υπονομεύσουμε, χωρίς να υπονομεύσουμε την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.
Επιλέξαμε τη σταδιακή δημοσιονομική εξυγίανση, τις ιδιωτικοποιήσεις χωρίς απολύσεις, τη μάχη κατά του πληθωρισμού σε συνεργασία με τους κοινωνικούς φορείς. Έτσι πετύχαμε ταυτόχρονα και σταθερότητα και ανάπτυξη και απασχόληση και κοινωνική συνοχή. Οι επιλογές μας δικαιώθηκαν.
Φέτος για όγδοη συνεχή χρονιά η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται πιο γρήγορα από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επιτυχία μας αυτή έχει ανεβάσει τις προσδοκίες των πολιτών μας.
Σήμερα οι πολίτες θέλουν και απαιτούν ακόμα πιο γρήγορη ανάπτυξη. Κι εμείς μπορούμε γιατί την επόμενη τετραετία, εμείς εγγυόμαστε στον ελληνικό λαό αυτήν την επιτάχυνση στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου ώστε να φτάσουμε πιο γρήγορα στην πραγματική σύγκλιση. Να έχουμε δηλαδή με τη σύγκλιση τους ίδιους μισθούς, τα ίδια εισοδήματα, τις ίδιες υπηρεσίες υγείας και παιδείας με το μέσο Ευρωπαίο.
Πολλοί μας αμφισβητούν. Δεν έχουν, όμως, πειστικά επιχειρήματα. Λένε ότι σύντομα θα τελειώσουν οι επενδύσεις, ότι αντί να επιταχυνθεί η ανάπτυξη, θα σταματήσει. Αυτό είναι λάθος. Οι επενδύσεις στην Ελλάδα επιταχύνονται.
Μέχρι το 1995 οι επενδύσεις αποτελούσαν το 19% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Σήμερα βρίσκονται στο 28% του Α.Ε.Π. της χώρας. Και οι επενδύσεις αυτές δεν είναι μόνο ολυμπιακά έργα, όπως προσπαθεί να ισχυριστεί η Νέα Δημοκρατία. Είναι κυρίως ιδιωτικές. Γι’ αυτές μιλάμε. Οι ιδιωτικές επενδύσεις είναι πέντε με έξι φορές περισσότερες από τις δημόσιες επενδύσεις. Κατευθύνονται κυρίως σε νέο εξοπλισμό, μηχανήματα και η ταχεία αύξησή τους ξεκίνησε από τα μέσα του 1990. Δεν είναι, λοιπόν, σημερινό συγκυριακό φαινόμενο η αύξηση των επενδύσεων. Κι όλοι γνωρίζουμε ότι οι ιδιωτικές επενδύσεις γίνονται επειδή υπάρχει εμπιστοσύνη στην προοπτική της οικονομίας, στη σταθερότητα του πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού περιβάλλοντος, στη σταθερότητα της οικονομικής πολιτικής, στην προοπτική των αυξημένων πωλήσεων. Κανείς δεν επενδύει αν δεν έχει βεβαιότητα για το αύριο. Και όταν γίνονται επενδύσεις θα πει ότι στην κοινωνία υπάρχει βεβαιότητα για το αύριο.
Ο δείκτης του οικονομικού κλίματος είναι σταθερά και με διαφορά πάνω από το μέσο ευρωπαϊκό όρο τα τελευταία χρόνια. Ο δείκτης της εμπιστοσύνης λιανικών πωλήσεων είναι τους τελευταίους μήνες ο καλύτερος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γυρίσαμε σελίδα και δεν επιστρέφουμε στο παρελθόν.
Βεβαίως η ύφεση στην Ευρώπη μας έχει επηρεάσει, ιδίως τον τουρισμό, τις εξαγωγές μας. Επιδεινώθηκε το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και από τις τιμές πετρελαίου. Αυτό το χρησιμοποιούν πολλοί για να πουν ότι η Ελλάδα δεν είναι ανταγωνιστική χώρα. Λάθος! Με την ανάκαμψη της Ευρώπης και το ισοζύγιό μας θα βελτιωθεί και οι ρυθμοί ανάπτυξης της οικονομίας μας θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο.
Δεν ισχυριζόμαστε ότι λύσαμε όλα τα προβλήματα. Πρέπει να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας. Και το κάνουμε με τη διαρκή αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας που από το 74% του κοινοτικού μέσου όρου το 1994 έχει ανέβει το 2003 στο 86% -και βελτίωση και πλησιάσαμε την Ευρώπη- τη μείωση του πληθωρισμού και των επιτοκίων που τα τελευταία χρόνια έπεσαν δραματικά -άλλος ο δανεισμός με 15% - 20% που υπήρχε πριν και άλλο με 5% σήμερα, είναι ουσιαστική διαφορά- την απελευθέρωση των αγορών και τη δημιουργία Ανεξαρτήτων Ρυθμιστικών Αρχών που επιβλέπουν την τήρηση του ελεύθερου ανταγωνισμού. Ότι υπάρχουν, δρουν, φαίνεται από τις πτώσεις των τιμών σε βασικές υπηρεσίες, όπως για παράδειγμα στις τηλεπικοινωνίες όπου οι τιμές στις εθνικές κλήσεις μειώθηκαν κατά 80% μετά το 1997. Και επιτυγχάνουμε την ανταγωνιστικότητα με το να επιμένουμε σ΄ ένα σωστό σχεδιασμό στα μεγάλα έργα, επιβάλλοντας κουλτούρα οργάνωσης.
Από το 1996 έως το 2002, για παράδειγμα, μειώσαμε τις υπερβάσεις από 49%, που ήταν, στο 18%. Αυτό σημαίνει ότι εξοικονομήσαμε, ότι εξασφαλίσαμε 12 δισεκατομμύρια ευρώ.
Έχουμε ανοιχτό μέτωπο με τη γραφειοκρατία που βάζει εμπόδια στις επενδύσεις. Μειώνουμε δραστικά τις πολλαπλές αδειοδοτήσεις και τους περιττούς ελέγχους. Δημιουργήσαμε τα κέντρα υποδοχής επενδυτών και τα κέντρα επιχειρηματικής και τεχνολογικής ανάπτυξης. Οι ηλεκτρονικές δηλώσεις του φόρου εισοδήματος και του ΦΠΑ συνεχώς πολλαπλασιάζονται και ξεπερνιούνται έτσι τα γραφειοκρατικά εμπόδια. Επτακόσια Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών βρίσκονται σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Η τηλεφωνική γραμμή 1502, που οι πολίτες χρησιμοποιούν για να πάρουν δικαιολογητικά από το δημόσιο, βραβεύτηκε από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών για την καλύτερη βελτίωση δημόσιας υπηρεσίας ανάμεσα σε όλες τις χώρες του πλανήτη.
Υπάρχουν εμπόδια βέβαια στις επενδύσεις και το αναγνωρίζουμε. Υπάρχει όμως και μία λάθος αντίληψη. Δεν είμαστε μία χώρα με πολύ υψηλά επίπεδα εμποδίων στις ξένες επενδύσεις. Πρόσφατη μελέτη του ΟΟΣΑ μας κατατάσσει ως την ένατη από είκοσι οκτώ χώρες του ΟΟΣΑ με τα λιγότερα εμπόδια. Άλλη μελέτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μας κατατάσσει ως χώρα με την τρίτη μικρότερη τελική φορολόγηση των επιχειρήσεων στην Ευρώπη. Τι αποδεικνύουν αυτά; Ότι εργαζόμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση. Και καταθέτω τις μελέτες αυτές για να τις κοιτάξετε κι εσείς.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Κωνσταντίνος Σημίτης καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες μελέτες, οι οποίες βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Γιατί είμαστε αισιόδοξοι για την περίοδο 2004; Γιατί οι επενδύσεις θα συνεχιστούν με αμείωτους ρυθμούς. Εξασφαλίσαμε πόρους εθνικούς και κοινοτικούς, που χρειάζονται για να συνεχίσουμε τις δημόσιες επενδύσεις.
Η Νέα Δημοκρατία λέει ότι έχουμε πρωτοφανείς πόρους για αξιοποίηση. Κι έχει δίκιο. Έχουμε πόρους. Γιατί όμως; Ποιος τους φρόντισε αυτούς τους πόρους; Αυτή η Κυβέρνηση τους φρόντισε τους πόρους στο Βερολίνο. Κι εσείς λέγατε, όταν θα γινόταν η διαπραγμάτευση στο Βερολίνο, ότι δεν θα πάρουμε τους πόρους αυτούς. Διαψευστήκατε. Το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, αντίθετα με τις δικές σας προβλέψεις, ήταν μεγαλύτερο από το Β΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Την περίοδο 2004-2008 επιταχύνονται τα έργα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Ήδη μέχρι τώρα έχουμε δώσει το πράσινο φως χρηματοδότησης στα 2/3 των δράσεων και των έργων, ενώ στο τέλος του έτους θα έχει απορροφηθεί περίπου το 30% των πόρων. Για το χρονικό διάστημα 2004-2008 θα είναι διαθέσιμοι 15 δισεκατομμύρια ευρώ κοινοτικοί πόροι. Πώς λοιπόν δεν θα υπάρχουν πόροι από την Κοινότητα, όπως ακούμε κατά κόρον;
Μετά όμως θα υπάρχουν και οι πόροι του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και το ύψος των πόρων αυτών θα είναι συνάρτηση της διαπραγματευτικής μας ικανότητας και της αξιοπιστίας της χώρας και της Κυβέρνησής της. Αυτή η Κυβέρνηση έχει αξιοπιστία, έχει πειθώ και λόγο στα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα και το απέδειξε το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης για το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Βεβαίως τα έργα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης δεν χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από κοινοτικούς πόρους. Πάνω από το 50% των κονδυλίων που διατίθενται για τα έργα είναι πόροι εθνικοί, δημόσιοι και ιδιωτικοί. Θα είναι διαθέσιμοι όλοι αυτοί και μετά το 2004. Επιπλέον, επενδύουμε και καθαρά εθνικούς πόρους σ΄ άλλα έργα, μη συγχρηματοδοτούμενα, από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων του προϋπολογισμού: 3,7 δισεκατομμύρια ευρώ το 2003 και 4 δισεκατομμύρια ευρώ το 2004. Όλοι αυτοί οι πόροι, επειδή προέρχονται από τη λειτουργία της οικονομίας, όπως προέρχονται από τα περασμένα χρόνια και τους αξιοποιούμε, θα προέρχονται και τα επόμενα χρόνια. Θα υπάρχουν και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τα ολυμπιακά έργα, για παράδειγμα, εκτελούνται με καθαρά εθνικούς πόρους που προέρχονται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Γι’ αυτό κάνει λάθος η Νέα Δημοκρατία που μιλάει για πτώση των επενδύσεων και της οικονομικής δραστηριότητας μετά το τέλος των Αγώνων. Το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων απλώς σηματοδοτεί μία ανακατανομή των πόρων, ανακατανομή των εθνικών πόρων σε παραγωγικές επενδύσεις και στην περιφέρεια της χώρας.
Άλλωστε, θα δούμε τη θετική επίδραση των Ολυμπιακών Αγώνων στην οικονομία και την κοινωνία κυρίως μετά την επιτυχή διεξαγωγή τους, όχι πριν, όχι τώρα. Μετά φαίνεται το αποτέλεσμα. Εφαρμόζουμε στρατηγικό σχέδιο δράσης για την αποτελεσματικότερη εκμετάλλευση των Ολυμπιακών Αγώνων προς όφελος της οικονομίας. Δεν θα αναβαθμιστεί ο τουρισμός; Τα ελληνικά προϊόντα δεν θα γίνουν πιο αναγνωρίσιμα και επώνυμα σε όλη την υφήλιο; Οι εξαγωγές μας θα αυξηθούν. Μετά τους Αγώνες η Αθήνα μπορεί πιο εύκολα να γίνει μητροπολιτικό κέντρο της Μεσογείου και να προσελκύσει ξένες εταιρείες και ξένες επενδύσεις.
Δεν είναι, λοιπόν, ούτε οι Ολυμπιακοί Αγώνες ούτε το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης οι κύριοι παράγοντες ανάπτυξης στη χώρα μας. Είναι κυρίως η πολιτική μας, που ακολουθήσαμε από το 1993 και μετά σε όλα τα θέματα, μικρά και μεγάλα. Αυτή κάνει τη διαφορά. Είναι η συνέπεια και η συνέχεια της οικονομικής μας πολιτικής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το δεύτερο ερώτημα, που το ακούσαμε σε μία προηγούμενη συζήτηση εδώ στη Βουλή από την Αντιπολίτευση, είναι: «Πού πήγε αυτή η ανάπτυξη;». Απορούν. Απορούν σκοπίμως, για να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι σκορπίστηκαν τα χρήματα. Μα, είναι προφανές πού πήγε η ανάπτυξη. Η ανάπτυξη πήγε σε επενδύσεις, σε μισθούς, σε συντάξεις, στην εκπαίδευση, σε καλύτερες παροχές υγείας, σε κοινωνική συνοχή, σε κατανάλωση, σε κατοικίες, σε έργα.
Όλα αυτά τα έργα που βελτιώνουν το βιοτικό επίπεδο και διασφαλίζουν την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας από μόνα τους έγιναν; Το αεροδρόμιο των Σπάτων από μόνο του έγινε; Η γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου από μόνη της γίνεται; Οι χώρες που δεν έχουν ανάπτυξη και πάνε πίσω δεν πάνε μπροστά, δεν κατασκευάζουν. Δεν κατασκευάζουν μετρό, αυτοκινητόδρομους όπως ο ΠΑΘΕ και η Εγνατία, δεν κτίζουν γέφυρες όπως το Ρίο – Αντίρριο ή αεροδρόμια όπως τα Σπάτα, δεν κάνουν σύγχρονα λιμάνια όπως της Ηγουμενίτσας, δεν κάνουν υπόγειες συνδέσεις όπως αυτή μεταξύ Ακτίου και Πρέβεζας. Έργα, λοιπόν. Να πού πήγε η ανάπτυξη.
Μισθοί και συντάξεις: Στη δεκαετία 1994-2003 οι μισθοί στην Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 21% πάνω από τον πληθωρισμό. Η αντίστοιχη αύξηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν μόλις 0,7%. Σε εμάς ήταν 21%. Γι’ αυτό και ο μέσος ακαθάριστος μισθός ανέβηκε από το 68% το 1993 στο 81% του μέσου κοινοτικού όρου το 2002. Την ίδια δεκαετία 1994-2003 η μέση σύνταξη έχει σημειώσει πραγματική αύξηση πάνω από τον πληθωρισμό, πραγματική αύξηση 27%, τη στιγμή που 1991-1993 με την οικονομική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας είχε υποστεί μείωση 11%.
Όσο για τις κατώτερες συντάξεις, θυμίζω: Το 1995 η κατώτατη σύνταξη του αγρότη ήταν 74 ευρώ. Την 1-1-2004 γίνεται 200 ευρώ. Επιπλέον, ο αγρότης σήμερα μπορεί να ασφαλίζεται. Το ΕΚΑΣ χορηγήθηκε για πρώτη φορά από εμάς στο τέλος του 1996 και ήταν 33 ευρώ. Την 1-1-2004 γίνεται 140 ευρώ. Το 1993 η κατώτατη σύνταξη του ΙΚΑ ήταν 223 ευρώ. Την 1-1-2004 γίνεται 552 ευρώ μαζί με το ΕΚΑΣ, δύο φορές επάνω και περισσότερο.
Η ανάπτυξη πήγε, λοιπόν, στην κοινωνική συνοχή της χώρας μας. Πήγε σε μισθούς και συντάξεις για τους εργαζόμενους, αλλά και στην κοινωνική συνοχή.
Οι κοινωνικές δαπάνες από το 23% το 1996 αυξήθηκαν στο 27,3% το 2001 φθάνοντας τον κοινοτικό μέσο όρο και σήμερα τον ξεπερνούν.
Ξεκινήσαμε προγράμματα όπως βοήθεια στο σπίτι που σήμερα λειτουργούν σε όλους τους καποδιστριακούς δήμους για την τρίτη ηλικία. Αυξήσαμε τις μονάδες της εντατικής θεραπείας και αυξημένης φροντίδας. Φτιάξαμε νέα νοσοκομεία, νέες υποδομές υγείας και εκσυγχρονίσαμε το ΕΣΥ. Δημιουργήσαμε το ολοήμερο σχολείο που αγκαλιάζει τριακόσιους χιλιάδες μαθητές. Καθιερώσαμε την ενισχυτική διδασκαλία στο δημόσιο γυμνάσιο για πενήντα χιλιάδες μαθητές και την πρόσθετη διδακτική στήριξη στα δημόσια λύκεια για εκατό χιλιάδες μαθητές. Αυξήσαμε τα τμήματα των ΑΕΙ. Αυξήσαμε το ένστολο προσωπικό. Και συνεχίζουμε να παίρνουμε μέτρα για την επόμενη τετραετία.
Συνεχίζουμε την οικοδόμηση του δικτύου κοινωνικής αλληλεγγύης που χρηματοδοτείται με πόρους ύψους 900 εκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο μέχρι το 2008. Για τα άτομα με ειδικές ανάγκες δρομολογήσαμε πολλά ειδικά προγράμματα και έργα και συνεχίζουμε.
Καθιερώνουμε το θεσμό της νομικής βοήθειας για πολίτες με χαμηλά εισοδήματα. Αυτά αφορούν και την επόμενη τετραετία αλλά είναι έμπρακτη απόδειξη ότι σταθερά κτίζουμε το κράτος-πρόνοιας, όπως δεσμευτήκαμε ότι έχουμε προνοήσει για τους πόρους που απαιτούνται.
Η Νέα Δημοκρατία η οποία αμφισβητεί όλα αυτά, ας μας πει ξεκάθαρα τι σχεδιάζει, ποια είναι τα προγράμματά της για το κοινωνικό κράτος. Μας λέει «κοινωνική ευαισθησία» αλλά προγράμματα για το κοινωνικό κράτος δεν έχουμε ακούσει. Επικροτεί αυτά τα προγράμματα ή τα απορρίπτει; Οι πολίτες θέλουν ξεκάθαρες απαντήσεις και όχι γενικόλογες υποσχέσεις.
Αλλά η πιο σημαντική κατάκτησή μας ήταν ότι η ανάπτυξη επεκτάθηκε σε ολόκληρη την επικράτεια. Μειώσαμε τις ανισότητες μεταξύ των περιφερειών. Στις περιφέρειες της χώρας το κατά κεφαλήν εισόδημα ήταν κάτω από το μέσο όρο, η αύξησή του από το 1996 μέχρι το 2001 ήταν μεγαλύτερη από τη μέση αύξηση στην υπόλοιπη χώρα. Είχαν περισσότερο εισόδημα οι περιοχές αυτές για να κλείσουν την ψαλίδα. Η απόσταση σήμερα ανάμεσα στις ελληνικές περιφέρειες είναι μικρότερη στην Ευρώπη, σύμφωνα με τους διαρθρωτικούς δείκτες της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης. Είμαστε οι πρώτοι στη μείωση και όχι οι τελευταίοι όπως ισχυρίζονται.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Στη μείωση.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Στη μείωση βεβαίως είμαστε. Αυτό μετράει, δηλαδή πόσο προοδεύουμε. Δε μετράει μόνο πού είμαστε. Τι κάνουμε για να μειώσουμε τη διαφορά, εκεί μετριέται η επίδοσή μας και εκεί είναι η επίδοσή μας μεγάλη.
Το 80% των κοινοτικών πόρων κατευθύνεται στην ελληνική περιφέρεια. Ο αναπτυξιακός νόμος ωφελεί την περιφέρεια.
Μέλημά μας η αγροτική οικονομία. Εμείς κατοχυρώσαμε παρά τη διεύρυνση της Ένωσης με δέκα νέες χώρες, να μη μειωθούν οι επιδοτήσεις στους αγρότες έως το 2013. Η νέα ΚΑΠ είναι απόδειξη των αγώνων μας.
Έχουμε και οικονομικό πρόγραμμα για τις δώδεκα περιφέρειες και η Χάρτα Σύγκλισης εξειδικεύεται στις δώδεκα περιφέρειες. Θα παρουσιάσουμε για κάθε περιφέρεια ειδική χάρτα.
Θέλω να ρωτήσω: Η Νέα Δημοκρατία που αμφισβητεί όλα αυτά, τι έχει να παρουσιάσει ως συγκεκριμένο πρόγραμμα για τα επόμενα χρόνια; Ποια είναι η χάρτα της; Με σκληρά νούμερα, όμως, με προϋπολογισμό και όχι με αστείους ισχυρισμούς. Έχουμε ακούσει πολλές φορές ότι θα διατάξει η Νέα Δημοκρατία τον όποιο ρυθμό ανάπτυξης χρειάζεται η χώρα, σαν να διατάσσεται ο ρυθμός ανάπτυξης.
Τρίτο ερώτημα ποια είναι η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, γιατί εκεί προσπαθούν να δημιουργήσουν σύγχυση. Η Ελλάδα την τελευταία δεκαετία είχε επιτύχει μια εντυπωσιακή δημοσιονομική εξυγίανση. ‘Όταν το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την εξουσία τον Οκτώβρη του 1993 η δημοσιονομική θέση της χώρας ήταν τόσο οικτρή που σκεφθήκαμε προς στιγμή να εφαρμόσουμε τη μέθοδο των δωδεκατημορίων.
Στη δεκαετία 1993 – 2002 πετύχαμε να περιορίσουμε το δημοσιονομικό έλλειμμα από 13,4% του ΑΕΠ σε 1,4% του ΑΕΠ το 2003. Πετύχαμε να μειώσουμε το δημόσιο χρέος από 112% του ΑΕΠ σε 102% του ΑΕΠ. Η χώρα μας, πριν από δέκα χρόνια πλήρωνε περίπου τα μισά φορολογικά έσοδα για τόκους του δημοσίου χρέους. Σήμερα πληρώνει λιγότερο από το ?, έχοντας έτσι πολύ περισσότερες δυνατότητες για να χρηματοδοτήσει την υγεία, την παιδεία και το κοινωνικό κράτος.
Όλα αυτά ξεχνιόνται και η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει ότι η χώρα καταρρέει, γιατί το έλλειμμα το 2003 θα είναι ελαφρά μεγαλύτερο κατά 0,5% από την αρχική εκτίμηση του έτους. Σημαίνει αυτό ότι η χώρα δεν πέτυχε τη δημοσιονομική εξυγίανση ή μήπως σημαίνει ότι η δημοσιονομική εξυγίανση κινδυνεύει να ανατραπεί; Δεν σημαίνει τίποτα απ’ όλα αυτά. Εδώ, ακόμη και οι μεγάλες χώρες της Ένωσης όπως η Γαλλία και η Γερμανία –το διαβάσαμε όλοι στις εφημερίδες- αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες. Περί του 0,5% ήταν η συζήτηση για τη Γαλλία και τη Γερμανία ή γιατί ξεπέρασαν κατά πολύ το 3%; Φθάσαμε εμείς σ’ αυτό το σημείο; Όχι βέβαια.
Ο ΟΟΣΑ αποδέχεται τις εκτιμήσεις μας για την πορεία του ελλείμματος. Χθες δημοσιεύθηκαν τα στοιχεία του και συμπίπτουν με τα δικά μας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή η οποία διαφώνησε, έκανε για πρώτη φορά διορθωτική ανακοίνωση, σχετικά με την υπερεκτίμηση του ελλείμματος. Μα, θα ρωτήσει κάποιος καλόπιστα, γιατί να αυξηθεί έστω και ελάχιστα το έλλειμμα; Η απάντηση είναι απλή. Η αύξηση αυτή είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι στη φετινή χρονιά κορυφώνονται τα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων. Το έλλειμμα, λοιπόν, είναι συγκυριακό. Το έλλειμμά μας, πρέπει να τονίσω, ότι είναι και αναπτυξιακό. Μετά τους Αγώνες οι υποδομές παραμένουν. Η εξειδίκευση του ανθρώπινου δυναμικού παραμένει ως κεφάλαιο. Συνεπώς η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας αυξάνεται, επιταχύνονται οι ρυθμοί ανάπτυξης και συνεχίζεται η πτώση της ανεργίας.
Έχετε ακούσει ότι εμείς «πλαστογραφούμε» την οικονομία. Αλλά η Νέα Δημοκρατία έχει μονίμως λάθος άποψη για το τι συμβαίνει στην οικονομία. Υπερβάλλω; Εσείς εδώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν έχετε ακούσει τον όρο «οικονομία – τραβεστί», τον οποίο χρησιμοποιούσε η Νέα Δημοκρατία για την πορεία μας προς την ΟΝΕ; Έλεγαν ότι ποτέ δεν θα μπούμε στην ΟΝΕ. Τι έγινε τελικά; Δεν διαψευστήκατε από τα πράγματα; Η χώρα έχει μία ισχυρή οικονομία και είναι μέλος της ΟΝΕ, αντίθετα από τις καταστροφικές σας προβλέψεις, που τις κάνετε κάθε χρόνο με τον ίδιο τρόπο.
Μιλάνε για δημιουργική λογιστική και κρυφά χρέη, για υποχρεώσεις του κράτους προς τον ΟΓΑ, προς τους ΟΤΑ, προς τα ασφαλιστικά ταμεία, προς τη ΔΕΗ κλπ. Μιλάνε παραπλανητικά και λαϊκίστικα για ύπαρξη διπλών βιβλίων, λόγω των ειδικών λογαριασμών. Αν μη τι άλλο οι ειδικοί λογαριασμοί παρέχουν περισσότερη και όχι λιγότερη διαφάνεια. Όλα όσα απαριθμούν είναι ελεγμένα, είναι ενσωματωμένα στα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, για το χρέος και το έλλειμμα. Κι εγώ θα πω ότι η λογική λέει ότι δεν μπορεί από τη μια μεριά να επικαλείσθε την αλλαγή της πρόβλεψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι είναι ορθή και δείχνει την εσφαλμένη πορεία και από την άλλη μεριά να αγνοείτε ότι όλα αυτά τα στοιχεία είναι επεξεργασμένα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και άρα συμπεριλαμβάνονται στις προβλέψεις. Δύο μέτρα και δύο σταθμά σε όλα. Όπως μας βολεύει.
Είναι γεγονός ότι πέρυσι η EUROSTAT αναθεώρησε τον τρόπο απεικόνισης των δημοσιονομικών μεγεθών της γενικής κυβέρνησης όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως αποτέλεσμα αυτής της αναθεώρησης το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ εμφανίστηκε ελαφρά υψηλότερο τις χρονιές 2000 και 2001. Είμαστε όμως η μόνη χώρα; Και η Αυστρία ήταν σ’ αυτήν την κατηγορία και η Ιταλία ήταν σ’ αυτή την κατηγορία. Από τότε όμως η πτωτική πορεία του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ συνεχίζεται.
Η εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών για μας είναι ένας αγώνας που τον βιώνουμε καθημερινά, δεν είναι άσκηση επί χάρτου, δεν είναι μαγικό ραβδί. Το ξέρετε όλοι ότι παλεύουμε και παλεύουμε αντίθετα με πολλές αντιλήψεις στην κοινωνία και με μία κοινωνική αναταραχή.
Η Νέα Δημοκρατία μιλάει για μείωση των δημοσίων δαπανών, αλλά σιωπά στο δια ταύτα. Ποιες δαπάνες θα περικοπούν; Πώς; Πώς θα εξοικονομηθούν πόροι ύψους τουλάχιστον 10 δισεκατομμυρίων ευρώ το χρόνο από τη μείωση της σπατάλης του κράτους που πρόσφατα ισχυρίστηκε η Νέα Δημοκρατία, ο κ. Καραμανλής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αντιλαμβάνεσθε τι θα πει 10 δισεκατομμύρια ευρώ; Τρεισήμισι δισεκατομμύρια δραχμές σπατάλη την οποία εσείς θα εξαλείψετε ως δια μαγείας. Δέκα δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο είναι ισοδύναμο με το σύνολο όλων των δαπανών των Υπουργείων Παιδείας, Υγείας και Πρόνοιας και Δημόσιας Τάξης. Καμία δαπάνη πια σε αυτά τα Υπουργεία. Μηδέν, για να πετύχετε το στόχο σας. Πώς θα εξοικονομήσετε τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο; Θα κλείσετε τα νοσοκομεία, θα κλείσετε τα σχολεία, τα αστυνομικά τμήματα; Θα απολύσετε τους γιατρούς, τους νοσοκόμους, τους νηπιαγωγούς, τους δασκάλους και καθηγητές και τους αστυνομικούς ή μήπως θα τους συνταξιοδοτήσετε χωρίς να επιβαρύνετε το ασφαλιστικό; Και ποιος θα προσφέρει τις υπηρεσίες αυτές; Ο ιδιωτικός τομέας; Να μη λέμε, λοιπόν, αριθμούς και κουβέντες για να εντυπωσιάσουμε, αλλά να είμαστε σοβαροί γύρω από τους αριθμούς .
Σε ποια τμήματα του δημόσιου τομέα έχει χαρτογραφήσει η Νέα Δημοκρατία αυτές τις μεγάλες αναποτελεσματικότητες του κράτους και πόσα θα προσφέρει η κάθε κατάργηση; Να δούμε έναν κατάλογο ότι καταργούμε αυτό και εκείνο. Αυτό μας δίνει τόσο. Είπατε ότι θα καταργήσετε το ΑΣΕΠ. Πόσο θα επωφεληθεί η ελληνική οικονομία από την κατάργηση του ΑΣΕΠ; Πόσα χρήματα θα εξοικονομήσετε από την κατάργηση του ΣΔΟΕ;
Για το ΑΣΕΠ ξέρουμε ότι θέλετε να προσλάβετε τα δικά σας παιδιά και θέλουμε να ακούσουμε το ισοζύγιο αυτού του λογαριασμού. Πώς θα κάνετε τους δημόσιους υπάλληλους πιο παραγωγικούς; Θα καταργήσετε μήπως τη μονιμότητα; Καλό είναι να μας πείτε, γιατί σας θυμίζω ότι κάποτε που εμείς παρουσιάσαμε κάποια στοιχεία είπατε ότι εσείς δεν θέλετε να πάρετε θέση, γιατί σας αντιγράφουμε και δεν θέλετε να σας αντιγράφουμε. Τώρα πια δεν υπάρχει περιθώριο να σας αντιγράψουμε και καλό είναι να μας πείτε τι ακριβώς θα γίνει π.χ. με την επανίδρυση του κράτους σε σχέση με τα οικονομικά.
Ας έλθω, κυρίες και κύριοι, και σε ένα άλλο ερώτημα. Πώς δημιουργούμε νέες θέσεις εργασίας. Η ανάπτυξη της οικονομίας φέρνει και νέες θέσεις εργασίας. Πράγματι η απασχόληση σημείωσε αύξηση τα τελευταία χρόνια, ενώ το 1999 η ανεργία μειώθηκε κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες. Όλες οι στατιστικές διαψεύδουν τους ισχυρισμούς ότι η ανεργία έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Μειώνεται.
Η μεγάλη αύξηση της απασχόλησης αναμένεται όμως να έλθει την επόμενη τετραετία καθώς η θετική επίδραση των επενδύσεων στην απασχόληση γίνεται με υστέρηση ετών. Πολλές επενδύσεις που ξεκίνησαν από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 ήταν εντάσεως κεφαλαίου με αποτέλεσμα να μειώνουν στο ξεκίνημά τους τον αριθμό των απασχολουμένων. Η θετική επίδραση εμφανίζεται αργότερα όταν φαίνονται τα αποτελέσματα και αρχίζουν να λειτουργούν άλλες επιχειρήσεις.
Αλλά πέρα από αυτά, εμείς ακολουθούμε μία ενεργή πολιτική ενίσχυσης της εκπαίδευσης και της κατάρτισης και προώθησης της έρευνας και της τεχνολογίας. Θέλουμε ποιοτικές θέσεις εργασίας με υψηλές αποδοχές, όπως αυτές τις θέσεις που θέλουν οι νέοι.
Θα αναφέρω μερικά ενδεικτικά στοιχεία. Μετά το 2000, σύμφωνα με τους στόχους που θέσαμε, τους οποίους και πραγματοποιήσαμε, δώσαμε τριακόσιες ενενήντα τέσσερις χιλιάδες ευκαιρίες κατάρτισης ανέργων. Δώσαμε τριακόσιες εξήντα επτά χιλιάδες ευκαιρίες επανακατάρτισης εργαζομένων. Δώσαμε 324 χιλιάδες ευκαιρίες απασχόλησης. Υπερκαλύψαμε τους στόχους μας. Ακολουθούμε πολιτική εξατομικευμένης παρέμβασης με τη δημιουργία Κέντρων Προώθησης Απασχόλησης σε όλη την ελληνική επικράτεια. Ιδρύσαμε το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο για τη δια βίου εκπαίδευση. Αυξήσαμε τον αριθμό των μεταπτυχιακών προγραμμάτων στα ΑΕΙ. Προωθούμε την πληροφορική στα πανεπιστήμια και όχι γενικά. Εκπαιδεύσαμε δυόμισι χιλιάδες εκπαιδευτικούς.
Σήμερα, οι χρήστες του διαδικτύου είναι 28% από 10% που ήταν το 2001. Το 92% των επιχειρήσεων κάνουν χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή. Ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 94%. Φτάνουμε το μέσο όρο.
Το 100% των γυμνασίων και των λυκείων και άνω του 60% των δημοτικών σχολείων είναι δικτυωμένα. Και η αναλογία ηλεκτρονικών υπολογιστών ανά μαθητή στα ενιαία λύκεια είναι δώδεκα από εκατόν είκοσι ένα που ήταν το 2000. Πρόκειται για μία δραστική μείωση σε σχέση με τις κενές θέσεις και την αύξηση των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Και έχουμε πει ότι στα τέσσερα χρόνια θα αυξήσουμε τους πόρους για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ. Ο στόχος μας για τη μείωση της ανεργίας είναι να φτάσει η ανεργία στο 6% από 8,9% που είναι σήμερα.
Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να θέσω το εξής ερώτημα: Ποια είναι η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας για την αύξηση της απασχόλησης; Μιλάει για μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας. Δεν πρέπει να ξέρουν οι εργαζόμενοι τι θα πει «μεγαλύτερη ευελιξία»; Τι συμπεριλαμβάνεται σ’ αυτήν τη «μεγαλύτερη ευελιξία»; Θα καταργηθούν αναγκαία και απαραίτητα δικαιώματα των εργαζομένων; Θα καταργηθεί το όριο του 2% για τις απολύσεις; Θα καταργηθεί η αποζημίωση του απολυόμενου υπαλλήλου; Σε όλα αυτά τα θέματα, η Νέα Δημοκρατία τηρεί σιωπή, γιατί βεβαίως όλα αυτά αφορούν ένα πρόγραμμα το οποίο δεν θέλει να εμφανίσει και να ομολογήσει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μειώσουμε και τον πληθωρισμό. Ο πληθωρισμός στην Ελλάδα είναι ο μικρότερος εδώ και δεκαετίες και η απόστασή του από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης περιορίστηκε στη 1,3 ποσοστιαία μονάδα, όταν το 1991 η απόκλιση έφτανε στις 14 ποσοστιαίες μονάδες. Από τις 14 ποσοστιαίες μονάδες, φτάσαμε στη 1,3.
Ναι, έχουμε υψηλότερο πληθωρισμό, αλλά όποιος δει τα στοιχεία και των άλλων χωρών, ξέρει ότι όποιος έχει υψηλή ανάπτυξη, σημειώνει και υψηλότερους ρυθμούς πληθωρισμού. Αυτή είναι η αλήθεια! Θα πρέπει να το ξέρει ο λαός και θα πρέπει να το πείτε και εσείς.
Με την είσοδο του ευρώ το 2001, υπήρξε πρόβλημα στις τιμές και ιδίως στις τιμές αντικειμένων μικρής αξίας, αλλά αυτό το πρόβλημα έχει ημερομηνία λήξης και δεν πρέπει να ξεχνάμε τον καιρό που η υποτίμηση ξαφνικά εξανέμιζε τις οικονομίες της νοικοκυράς, της οικογένειας και του εργαζόμενου.
Το 1992 με 1993 επί των ημερών σας, η δραχμή έχασε το 30% της αξίας της απέναντι στο γερμανικό μάρκο και ο πληθωρισμός «φούντωσε» και έφτασε σε ύψη εφτά φορές μεγαλύτερα από τα σημερινά.
Με τους ελέγχους, με το συνεχή διάλογο, με τους παράγοντες της αγοράς, τα θεσμικά μέτρα για την προώθηση του ανταγωνισμού, με μια σταθερή και μια μόνιμη διαδικασία θα συγκρατήσουμε αυτήν την ανοδική πορεία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κυρίαρχο ρόλο στην υλοποίηση της προοπτικής της οικονομίας και της κοινωνίας έχει η πορεία μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα επηρεάζεται όχι τόσο από το τι αποφασίζουν οι άλλοι εταίροι στην ΄Ένωση αλλά από τις θέσεις που η ίδια καταθέτει, από τη διαπραγματευτική της ικανότητα. Η Κυβέρνηση αυτή έχει επιβάλει με συστηματική εργασία και σοβαρότητα μια εικόνα κύρους και αξιοπιστίας της Ελλάδας. Η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή ‘Ένωση, η πορεία επίλυσης του Κυπριακού, η πολιτική επίλυσης του θέματος της υφαλοκρηπίδας με βάση τις συμφωνίες του Ελσίνκι εκφράζουν τη σταδιακή μετάβαση της Ελλάδας και τα του Ελληνισμού σε ένα μέλλον αυξημένων δυνατοτήτων, χωρίς τα βάρη, τους κινδύνους, την αστάθεια που επιδρούν αρνητικά στην ανάπτυξη της οικονομίας. Η μεγαλύτερη ασφάλεια στην περιοχή μας επιτρέπει τη μείωση των αμυντικών δαπανών, δίνει φτερά στην επιχειρηματικότητα, βάζει την Ελλάδα στο κέντρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, την κάνει πόλο έλξης ξένων επενδύσεων. Η ασφάλεια είναι συστατικό στοιχείο της προόδου. Κάνει την Ελλάδα ακόμα πιο ισχυρή, δημιουργώντας έτσι έναν ενάρετο κύκλο μεγαλύτερης οικονομικής δύναμης και εκ των πραγμάτων ακόμα περισσότερης ασφάλειας.
Το 2004 αποτελεί ορόσημο, όπου καλούμαστε να αλλάξουμε οριστικά τα δεδομένα στην γεωπολιτική περιοχή, τις δύσκολες σταθερές πάνω στις οποίες βαδίζει η Ελλάδα και η οικονομία της εδώ και πολλές δεκαετίες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σύντομη αυτή ανασκόπηση των οικονομικών θεμάτων έδειξε ότι μπορούμε τα επόμενα χρόνια να ζήσουμε σε συνθήκες μεγαλύτερης ασφάλειας, ανάπτυξης και ευημερίας για όλους, ότι πατάμε σε στέρεο έδαφος, αυξάνουμε τα τελευταία δέκα χρόνια τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες για όλους. Το έργο μας είναι το έργο μιας σύγχρονης προοδευτικής παράταξης, με όραμα για την Ελλάδα, με όραμα για τους πολίτες της, με ικανότητες για να δημιουργήσουμε μια Ελλάδα με δύναμη, με προοπτική νίκης, να δημιουργήσουμε μια Ελλάδα που θα έχει ξεκόψει από το παρελθόν της μιζέριας που χαρακτήριζε πολλές δεκαετίες τη χώρα μας. Η πρόοδός μας είναι μια πρόοδος που εξασφαλίζει ένα καλύτερο μέλλον για όλους.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κώστας Καραμανλής έχει το λόγο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα τον Πρωθυπουργό να κάνει αναφορά σε ένα ποσό 10 δισεκατομμυρίων ευρώ -και μάλιστα εξόχως κινδυνολογική.
Θα σας συνιστούσα, κύριε Σημίτη, να μην το αναφέρετε πολύ αυτό το νούμερο, γιατί αυτός ο αριθμός είναι, τον οποίο πιστοποιεί επίσημη μελέτη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ότι είναι το κόστος της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας στην Ελλάδα της Κυβέρνησής σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Επειδή μας ακούν οι πολίτες σήμερα, απλώς να πω ότι τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ ισοδυναμούν με 3,5 τρισεκατομμύρια δραχμές. Αν μας μέμφεστε επειδή προγραμματίζουμε και δεσμευόμαστε να συμμαζέψουμε αυτό το απίστευτο χάλι στο δημόσιο τομέα, τότε εσείς μεν είστε βαθιά νυχτωμένος, εμείς δε είμαστε δικαιωμένοι στην αποστολή μας!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Και επειδή φαντάζομαι ότι σε λίγο θα ανεβείτε στο Βήμα να μας πείτε: «Μα, δεν υπάρχει διαφθορά στην Ελλάδα!», θα σας πω μόνο ότι έχω μπροστά μου μια αποστροφή, που λέει –διαβάζω τα ακριβή λόγια- τα εξής: «Αποδεχθήκαμε την ιδέα ότι η εξουσία ασφαλώς και φθείρει και διαφθείρει και δεν κρύψαμε από τον ελληνικό λαό φαινόμενα αλαζονείας, καθεστωτικής συμπεριφοράς, οίησης ή νεοπλουτισμού.»
Βέβαια, πολλοί από σας θα αναρωτιέστε ποιο στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας τα είπε. Αυτά τα είπε πριν από λίγες μέρες, στις 24 Νοεμβρίου, ο Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης της δικής σας Κυβέρνησης. Θέλετε και άλλους μάρτυρες, για να δεχθείτε επιτέλους ότι η κατάσταση έχει φθάσει στο απροχώρητο σε ό,τι αφορά τη διαφθορά και την αδιαφάνεια;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Σας άκουσα να λέτε ότι η Νέα Δημοκρατία θα καταργήσει το Α.Σ.Ε.Π.. Σοβαρά τα λέτε αυτά; Και το ερώτημα: είναι ως πού θα φθάσετε; Κατηγορώντας εμάς και κινδυνολογώντας ότι θα καταργήσουμε εμείς το Α.Σ.Ε.Π. ή άλλους ελεγκτικούς μηχανισμούς του Δημοσίου, καταργείτε εσείς τη σοβαρότητα. Δεν ξέρετε ότι το Α.Σ.Ε.Π. είναι, με δική μας πρόταση, συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή και ότι δεν μπορεί να καταργηθεί από κανένα;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Πώς τα λέτε αυτά, όταν προσωπικά εγώ, παρουσιάζοντας το πρόγραμμα του Κόμματός μας για τη Δημόσια Διοίκηση, είπα ότι το Α.Σ.Ε.Π. αναβαθμίζεται; Από πού κι ως πού λέτε αυτά, όταν το πρόγραμμά μας προβλέπει σειρά ρυθμίσεων για την αναβάθμιση του Α.Σ.Ε.Π. και επέκταση των αρμοδιοτήτων του;
Και κάτι ακόμη: τα λέτε αυτά αυτήν την ώρα, την ώρα που έχετε στήσει επιχείρηση διορισμών εκτός Α.Σ.Ε.Π. -και μάλιστα λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες; Και μάλιστα παρουσιάζετε τις δεκάδες χιλιάδες διορισμούς, που έχετε να κάνετε, ως εξαγγελίες στην Έκθεση Θεσσαλονίκης;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Σας πιάνει –βλέπω- ιερή αγανάκτηση για το Σ.Δ.Ο.Ε.. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό προήλθε από την κατάργηση της Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος. Καταργήσατε ένα Σώμα που δημιουργήθηκε επί Νέας Δημοκρατίας και δημιουργήσατε το Σ.Δ.Ο.Ε. με τη σημερινή μορφή.
Πώς, όμως, στελεχώσατε το Σ.Δ.Ο.Ε.; Δεν σας έχουν πει ότι η τοποθέτηση των υπαλλήλων του έχει γίνει σχεδόν αποκλειστικά με κομματικά κριτήρια; Πάνω από 90% των απασχολούμενων στο Σ.Δ.Ο.Ε. ψηφίζουν τη συνδικαλιστική οργάνωση που πρόσκειται στην Κυβέρνηση. Ε, πώς γίνεται αυτό; Τυχαία και ως δια μαγείας έγινε;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Για τις πολιτικές αθλιότητες που προηγήθηκαν των Δημοτικών και Νομαρχιακών Εκλογών δεν σας είπε κανένας τίποτα; Και ομολόγησε –ναι ή όχι;- πρόσφατα ο Υπουργός Οικονομίας ότι το Σ.Δ.Ο.Ε. με τη σημερινή δομή του απέτυχε και χρειάζεται εκσυγχρονισμό; Ομολόγησε –ναι ή όχι- ο Υπουργός Εσωτερικών ότι δεν λειτουργούν αποτελεσματικά οι μηχανισμοί ελέγχου; Πέτυχε στη διακηρυγμένη αποστολή του το Σ.Δ.Ο.Ε.; Αυξήθηκε ή μειώθηκε από τότε η φοροδιαφυγή; Δεν ακούσατε τίποτα για το κατρακύλισμα της χώρας στη διεθνή κατάταξη για τη διαφθορά; Με άλλα λόγια, κατηγορείτε άλλους ότι θα κάνουν αυτά, που οι ίδιοι διαπιστώνετε ως αποτέλεσμα της δικής σας πολιτικής.
Εμείς ρητά και κατηγορηματικά δηλώνουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι βασικός στόχος της επανίδρυσης του κράτους είναι η ενίσχυση του ελεγκτικού ρόλου της Κεντρικής Διοίκησης. Τελεία και παύλα σε αυτό το θέμα.
Όμως, δεν αποφύγατε τον πειρασμό, μιλώντας για Α.Σ.Ε.Π. και γι’ αυτά τα θέματα, να αφήσετε και έναν υπαινιγμό για «δικά σας και δικά μας παιδιά». Για να μην κουράζεστε, κύριε Σημίτη, εγώ θα σας καταθέσω ένα δημοσίευμα πολύ πρόσφατο –του Οκτωβρίου- που λέει πού απασχολούνται τα μέλη του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Θέλω να το διαβάσετε προσεκτικά αυτό.
Πώς γίνεται, λοιπόν, όλοι να είναι σύμβουλοι Υπουργών, να είναι αντιπρόεδροι του Εθνικού Συμβουλίου Νεότητας, να είναι στα Διοικητικά Συμβούλια μεγάλων Οργανισμών; Σας το καταθέτω, για να θυμάστε ότι λίγη συγκράτηση και σεμνότητα δεν βλάπτει, όταν κάνετε αναφορές σε «δικά μας» και «δικά σας παιδιά».
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και πέραν τούτου, να σας βάλω και μια άσκηση, αν δεν θέλετε να κουραστείτε πολύ το απόγευμα: διαβάστε τον κατάλογο των μελών της Κεντρικής Επιτροπής σας –όχι των κοινοβουλευτικών- και δείτε πού απασχολείται ο καθένας. Και αν το ποσοστό των απασχολούμενων στο δημόσιο τομέα είναι μικρότερο από 80% –και μάλιστα των περισσοτέρων με πολιτική επιλογή- τότε ελάτε να κουβεντιάσουμε για το ποιος έχει κομματικοποιήσει το κράτος.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Όμως, υπήρξαν και άλλες αναφορές. Οι περίφημοι αυτοί υπαινιγμοί για το «κρυφό πρόγραμμα» της Νέας Δημοκρατίας. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να σοβαρευτούμε: σεις τα λέτε αυτά σε μας, που, χωρίς να έχετε πει τίποτα προεκλογικά, παρουσιάσατε το περίφημο εκείνο σχέδιο για το Ασφαλιστικό, ασχέτως αν αναγκαστήκατε εκ των υστέρων να τραπείτε σε άτακτο φυγή; Θέσατε ολόκληρη τη χώρα σε ομηρία και σε πολιτική κρίση, για να διασωθείτε προσωπικά. Αυτό όμως ήταν ή δεν ήταν κρυφό πρόγραμμα;
Ήταν μήπως κομμάτι του δικού σας προγράμματος το ότι αυξάνονται οι περιφερειακές και κοινωνικές ανισότητες; Και μη μας λέτε τώρα ότι μειώθηκαν οι περιφερειακές ανισότητες, γιατί θα αναγκαστώ να πάω να φέρω τον πίνακα με την κατάταξη των περιφερειών της Ευρώπης, να δείτε ότι οι έξι στις έντεκα φτωχότερες περιφέρειες της Ευρώπης είναι ελληνικές. Αυτά, λοιπόν, μπορεί να τα λέτε εσωκομματικά, αλλά αν θέλετε, αν έχετε το κουράγιο, να πάτε να τα πείτε στην Ήπειρο, να τα πείτε στην Πελοπόννησο, να τα πείτε στη Δυτική Μακεδονία, να τα πείτε στη Θράκη.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Εμείς πράγματι παρουσιάσαμε το πρόγραμμά μας για την Παιδεία. Το παρουσιάσαμε το πρόγραμμά μας για την Παιδεία. Έχετε καμία αντίρρηση; Δεν ευθύνεστε εσείς, που η πολιτική για την Παιδεία αλλάζει από Υπουργό σε Υπουργό και έγινε το βαρύτερο οικονομικό κόστος για κάθε ελληνική οικογένεια; Παρουσιάσαμε το πρόγραμμά μας για την Αγροτική Ανάπτυξη. Υπάρχει κανένα ζήτημα εδώ; Δεν ξέρουμε όλοι ότι τα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια μειώθηκε πάνω από 12% το εισόδημα του Έλληνα αγρότη; Παρουσιάσαμε το πρόγραμμά μας για τη Δημόσια Διοίκηση. Εδώ δεν χρειάζεται επιχειρηματολογία. Εάν κάποιος ισχυριστεί ότι όλα πάνε καλά με τη Δημόσια Διοίκηση, τότε αυτός σίγουρα βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου.
Μας ρωτάτε τι άλλες ιδέες έχουμε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς έχουμε ξεκάθαρο πρόγραμμα. Δεν πάμε να αιφνιδιάσουμε κανέναν. Δεν λέμε άλλα πριν, για να ετοιμάσουμε άλλα μετά. Εάν στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης προσέχατε τι είπαμε, θα βλέπατε ότι παρουσιάσαμε όλους τους βασικούς άξονες και του οικονομικού μας προγράμματος, το οποίο σε πλήρη ανάλυση θα παρουσιαστεί τις επόμενες εβδομάδες. Βέβαια, στη διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης δεν είχατε ούτε αυτιά ούτε μάτια να δείτε τι λέει η Νέα Δημοκρατία. Τότε ο καημός σας ήταν πώς θα μαζέψετε όλες τις υποσχέσεις για διορισμούς και παροχές, που είχατε υπόψη σας, για να τα εξαγγείλετε, μπας και αλλάξετε το πολιτικό κλίμα.
Και θέλω να κάνω και μια σημείωση ακόμη εδώ: εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και στην Έκθεση Θεσσαλονίκης, που είναι το πιο επίσημο βήμα για την έναρξη κάθε πολιτικής –ας το πω- σεζόν, αλλά και γενικότερα σε αυτήν την περίοδο, που με δική σας ευθύνη έχει γίνει μακρά προεκλογική περίοδος, δεν μπήκαμε στον πειρασμό των υποσχέσεων. Εσείς τι κάνετε από το καλοκαίρι και μετά; Τάζετε στους πάντες τα πάντα! Αυτή δεν είναι μια μεγάλη διαφορά ήθους, σοβαρότητας, υπευθυνότητας και προγραμματικού λόγου;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Ειλικρινά, κύριε Πρόεδρε, θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς: ποια είναι η χώρα της μόνιμης διαμονής σας; Ζείτε στην Ελλάδα πράγματι;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Αφουγκράζεστε την κοινωνία; Δεν ακούσατε πουθενά ότι οι πολίτες αντιμετωπίζουν σήμερα και πολλά και σύνθετα προβλήματα; Ότι η κοινωνία έχει μεγάλες ανάγκες; Ότι οι πολίτες σήμερα έχουν προβλήματα, που παραμένουν άλυτα; Ότι έχουν αιτήματα, στα οποία δεν βρίσκουν απάντηση; Ανησυχούν οι πολίτες για το πώς θα τα βγάλουν πέρα. Αναζητούν ευκαιρία για εργασία. Ο πολίτης αισθάνεται να χάνει τον έλεγχο στην οικονομική διαχείριση του νοικοκυριού του. Αισθάνεται να μην είναι κυρίαρχος στη ζωή του, να ισοπεδώνεται από τους ρυθμούς και τις ανάγκες τις καθημερινής ζωής. Η αυτονομία του υποβαθμίζεται και οι επιλογές του περιορίζονται.
Ο πολίτης καταφεύγει σε ολοένα και περισσότερους συμβιβασμούς σε βάρος όσων προσδοκούσε. Οι προσδοκίες του έχουν κλονιστεί και η δυσάρεστη πραγματικότητα είναι ότι και η εμπιστοσύνη του στους πολιτικούς έχει κλονιστεί. Δεν μπορεί ούτε να αγνοούμε ούτε να προσποιούμαστε ότι αγνοούμε την πραγματικότητα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάποιοι σ’ αυτήν την Αίθουσα παρουσιάζουν αυθαίρετες κατασκευές, για να σκιάσουν την πραγματικότητα. Καταθέτουν πλαστούς λογαριασμούς, για να εξαπατούν τη Βουλή και την κοινωνία.
Στις 21 Δεκεμβρίου 2001, στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, στην ομιλία του στη Βουλή ο Πρωθυπουργός είχε πει κατά λέξη «ο προϋπολογισμός του 2002 είναι ο δεύτερος πλεονασματικός προϋπολογισμός της χώρας, αλλά ακούσατε» -έλεγε –«την Αντιπολίτευση, αντιμετωπίζει αυτήν την εξέλιξη με την πάγια τακτική της. Πιστεύει ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει κρίση, για να καταλάβει αυτήν τη μονότονη πλασματολογία και εικοτολογία». Αυτά έλεγε το Δεκέμβριο του 2001 ο Πρωθυπουργός.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εννέα μήνες μετά η Κυβέρνηση αναγκαζόταν να ομολογήσει ότι τα πλεονάσματα ήταν ελλείμματα και ότι το δημόσιο χρέος ήταν κατά επτά ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο απ’ αυτό που παρουσίαζε η Κυβέρνηση. Αναγκάστηκε να ομολογήσει πως είτε δεν ήξερε τι έκανε είτε ενσυνείδητα εξαπατούσε τη Βουλή. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι ουδέποτε υπήρξε πλεονασματικός προϋπολογισμός.
Το Ελεγκτικό Συνέδριο, στην έκθεσή του για την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2002, αποκάλυψε: την τήρηση ειδικού λογαριασμού εκτός προϋπολογισμού, κατά παράβαση ακόμα και αυτού του Συντάγματος. Την απόκρυψη δαπανών ύψους περίπου εξήντα εκατομμυρίων ευρώ, που πληρώθηκαν ως προμήθειες σε ξένες εταιρείες οι οποίες ανέλαβαν την προείσπραξη μελλοντικών εσόδων του Δημοσίου που αποκαλύψαμε πέρυσι εδώ στη Βουλή. Την αδυναμία του να ελέγξει την εκτός προϋπολογισμού διαχείριση του λογαριασμού εσόδων από τις αποκρατικοποιήσεις. Τη μη εμφάνιση χρέους των Ενόπλων Δυνάμεων από δάνεια της περιόδου 1994-2001, συνολικού ύψους 1,8 τρισεκατομμυρίων δραχμών.
Παρακαλώ, θα ήθελα στο σημείο αυτό να καταθέσω για τα Πρακτικά της Βουλής την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα έκθεση, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρόκειται για μία έκθεση-κόλαφο, όπως το ακούτε, που αποκαλύπτει το φαύλο κύκλο της δημοσιονομικής διαχείρισης.
Ακόμα χειρότερα είναι τα συμπεράσματα για τον προϋπολογισμό του 2003. Η Κυβέρνηση βεβαίωνε πέρυσι πως το έλλειμμα θα ήταν 5,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Σήμερα το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους καταγράφει έλλειμμα 6,5 δισεκατομμυρίων ευρώ για το πρώτο εννεάμηνο. Είναι ένα έλλειμμα, δηλαδή, που αυξάνεται με ρυθμό 270% σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του προηγούμενου χρόνου.
Καταθέτω για τα Πρακτικά της Βουλής τον πίνακα του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος έχει ως εξής:

(Ο σχετικός πίνακας βρίσκεται στο Τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι ο αρχικός προϋπολογισμός δεν έχει καμία σχέση με τις τελικές πραγματοποιήσεις. Σ’ αυτό το σαθρό υπόβαθρο, η Κυβέρνηση κατασκευάζει τώρα τον προϋπολογισμό του 2004. Θέλετε ένα από τα τεκμήρια της πλαστότητας του νέου προϋπολογισμού; Δύο μόλις ημέρες μετά την κατάθεσή του, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους αποκάλυπτε ότι το δημόσιο χρέος έως το τέλος Σεπτεμβρίου είχε ήδη ανέλθει στα εκατόν εβδομήντα εννέα δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ περισσότερο απ’ όσα αναφέρει η Κυβέρνηση για το τέλος του χρόνου. Αυτή είναι η αξιοπιστία σας.
Ο νέος προϋπολογισμός ξεκινά από λάθος βάση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, διαψεύδοντας την Κυβέρνηση, προειδοποίησε -με την τελευταία της έκθεση- ότι το έλλειμμα της ελληνικής Κυβέρνησης για το 2004 θα είναι διπλάσιο από το προβλεπόμενο.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να καταθέσω την έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα Πρακτικά της Βουλής, μήπως και μελετήσετε τι σας λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα έκθεση, η οποία έχει ως εξής:

(Η σχετική έκθεση βρίσκεται στο Τεύχος τω Πρακτικών της Βουλής)

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Θέλετε ένα άλλο κραυγαλέο τεκμήριο της κυβερνητικής αναξιοπιστίας και διγλωσσίας; Στη συνεδρίαση του ECOFIN στις 6 Οκτωβρίου 2003, ο Επίτροπος Σόλμπες έθεσε το δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδας και ο Υπουργός της Οικονομίας –ο παρακαθήμενός σας- ομολόγησε την ύπαρξή του. Το μόνο που άρθρωσε ο Υπουργός ήταν κάποιες δικαιολογίες. Απέδωσε τη χειροτέρευση των Δημοσίων Οικονομικών σε δύο αιτίες, δηλαδή στις αυξημένες δαπάνες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και στις αυξημένες δαπάνες για την Άμυνα.
Ταυτόχρονα, μάλιστα, απέκλεισε και κάθε δυνατότητα μείωσης του ελλείμματος. Υποσχέθηκε απλά, προφανώς για λογαριασμό άλλων, ότι το έλλειμμα θα αρχίσει να μειώνεται μετά το 2005.
Στο ECOFIN διέψευσε ο ίδιος ο Υπουργός όλες τις προβλέψεις του προϋπολογισμού. Σας καταθέτω τα πρακτικά από τη συνεδρίαση του ECOFIN, όπου εμφανίστηκε αυτή η απόλυτη ανακολουθία στους ισχυρισμούς του παρισταμένου Υπουργού, εκπροσώπου της Κυβέρνησής σας.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνασταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα πρακτικά, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Με μια φράση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός για το 2004 αποκαλύπτει ουσιαστικά την πεποίθηση της Κυβέρνησης ότι δεν πρόκειται η ίδια να κληθεί να τον εφαρμόσει. Προσπαθεί, απεγνωσμένα, να ωραιοποιήσει την κατάσταση και να μεταθέσει την εμφάνιση των προβλημάτων στο επόμενο διάστημα. Να εξαπατά και σήμερα από τη θέση της Κυβέρνησης και αύριο από τη θέση της Αντιπολίτευσης. Το «άλφα» και το «ωμέγα» της πολιτικής της Κυβέρνησης είναι η αναξιοπιστία και η ωραιοποίηση.
Η αλήθεια, όπως αποδεικνύεται από επίσημα στοιχεία, είναι ότι υπάρχει σοβαρό δημοσιονομικό πρόβλημα. Μόλις προχθές ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας αναφέρθηκε σε κρυφές δαπάνες του 2003 ύψους 4,8 δισεκατομμύρια ευρώ, που αυξάνουν το δημόσιο χρέος, αλλά δεν αποτυπώνονται στα μεγέθη του προϋπολογισμού. Έχει ήδη αποκαλυφθεί κατά τον πλέον επίσημο τρόπο, ότι όλα αυτά τα χρόνια τηρούσατε -και τηρείτε- διπλά βιβλία. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει συνεχής διόγκωση τόσο του δημόσιου χρέους, όσο και των δαπανών για την εξυπηρέτησή του. Το χρέος της Κεντρικής Κυβέρνησης την περίοδο 1996-2003 αυξήθηκε περισσότερο από 85%. Το στρατιωτικό χρέος περισσότερο από 115%. Οι δαπάνες για την αποπληρωμή χρεολυσίων περισσότερο από 150%.
Πέρα όμως από το επίσημο δημόσιο χρέος, δημιουργούνται συνεχώς και συστηματικά τεράστια κρυφά νέα χρέη. Αναλώνονται σήμερα πόροι του μέλλοντος και μεταφέρονται σημερινές υποχρεώσεις, στο αύριο. Είναι η συνεχής μεταφορά τόκων στα επόμενα χρόνια. Είναι τα χρέη προς το Ι.Κ.Α., τον Ο.Γ.Α., τα Ασφαλιστικά Ταμεία των εργαζομένων στη Δ.Ε.Η., στον Ο.Τ.Ε., στο Ταμείο Νομικών. Είναι οι εκδόσεις προμετόχων. Είναι τα αναδρομικά του οικογενειακού επιδόματος. Είναι οι τεράστιες οφειλές προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση, εξαιτίας της υπεξαίρεσης πόρων, που εισπράττονται για λογαριασμό της. Είναι οι οφειλές του Δημοσίου προς τον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών της Αθήνας. Είναι τα νέα συσσωρευμένα χρέη της Ολυμπιακής Αεροπορίας και των κρατικών νοσοκομείων. Είναι οι συνεχώς αυξανόμενες εγγυήσεις του Δημοσίου σε δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς που λειτουργούν ελλειμματικά. (Ο.Α.Σ.Α., Ο.Σ.Ε., Ε.Β.Ο., ΠΥΡ.ΚΑΛ., Ε.Λ.Γ.Α.) Αντί να επιδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό, συνάπτουν δάνεια με την εγγύηση του Δημοσίου. Στόχος: να μην παρουσιάζεται το έλλειμμά τους στον προϋπολογισμό. Να αποκρύπτεται δηλαδή η πραγματική έκταση του δημόσιου χρέους. Και ταυτόχρονα να έρχεται η Κυβέρνηση εδώ και ανερυθρίαστα να ισχυρίζεται ότι πέτυχε «νοικοκύρεμα». Τι κάνει; Πολύ απλά αφήνει να καταπέσουν οι εγγυήσεις στους επόμενους προϋπολογισμούς. Ήδη το συνολικό ανεξόφλητο υπόλοιπο από τις εγγυήσεις έφθασε τα 10,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Μόνο κατά το 2003 οι χορηγηθείσες εγγυήσεις θα υπερβούν το 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Τεράστια χρέη δημιουργούνται ταυτόχρονα από τους αμυντικούς εξοπλισμούς. Και εδώ, πέραν του χρέους, εγείρονται και σοβαρά, μείζονα πολιτικά, οικονομικά και ηθικά ζητήματα. Ζητήματα που αφορούν στην αδιαφάνεια των σχετικών συμβάσεων, τις κατ’ εξαίρεσιν διαδικασίες, τις υπερκοστολογήσεις, τις τεράστιες μίζες μεσαζόντων. Το είπαμε και θέλουμε να το επαναλάβουμε. Τα πάντα θα ελεγχθούν εξονυχιστικά. Η νομιμότητα και το δημόσιο συμφέρον θα αποκατασταθούν αμέσως μετά τις εκλογές.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ανάγκη να πούμε όλην την αλήθεια, να πείτε όλη την αλήθεια. Αλλά δεν τη λέτε. Οι μύθοι δεν ωφελούν ούτε την οικονομία ούτε την κοινωνία. Εμείς δεν ισοπεδώνουμε τίποτα. Είναι θετικό γεγονός, αναμφισβήτητο και θετικό, η ένταξη στην Ο.Ν.Ε.. Το λάθος ήταν στο κράμα της οικονομικής πολιτικής που ακολουθήθηκε. Το λάθος ήταν ότι η Κυβέρνηση δεν επεδίωξε την πραγματική, αλλά αρκέστηκε στην ονομαστική σύγκλιση. Άλλωστε το αποδεικνύετε και μόνος σας, όταν έρχεστε εδώ και μας λέτε ότι στόχος, τάχα, της επόμενης τετραετίας είναι η σύγκλιση. Μα, τα ίδια λέγατε στην προεκλογική περίοδο του 2000. Τώρα, λοιπόν, ξανά ο στόχος είναι αυτός; Το λάθος είναι ότι η χώρα παρέμεινε απροετοίμαστη με αποτέλεσμα η οικονομία να υφίσταται συνεχή μείωση της ανταγωνιστικότητάς της και οι πολίτες να πληρώνουν υψηλό τίμημα και πληθωρισμού και ακρίβειας και, βέβαια, ανεργίας.
Είναι αλήθεια ότι ο ρυθμός ανάπτυξης κινείται γύρω στο 4%. Είναι όμως μία πραγματικότητα, που, όπως υπογραμμίζει στην τελευταία έκθεσή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οφείλεται στην υψηλή κατανάλωση των νοικοκυριών, κατανάλωση που τροφοδοτείται από την αύξηση του δανεισμού τους. Οφείλεται στις δαπάνες για την ολυμπιακή προετοιμασία και, βέβαια, στη χρηματοδοτική βοήθεια από τα ευρωπαϊκά Ταμεία. Εξίσου βέβαιο είναι ότι η ανάπτυξη που συντελείται σήμερα δεν διαχέεται ούτε σε ολόκληρη τη χώρα ούτε σε ολόκληρη την κοινωνία.
Ωφέλησαν αυτοί οι ρυθμοί τα φτωχά νοικοκυριά; Ωφέλησαν τα μεσαία εισοδήματα; Οδήγησαν στην ανάπτυξη της Περιφέρειας; Οδήγησαν σε μείωση της ανεργίας; Η απάντηση σ’ όλα αυτά είναι ένα κατηγορηματικό «όχι». Και έπειτα με ρυθμούς ανάπτυξης 4% πώς εξηγείται η εγκατάλειψη του Έλληνα αγρότη; Πώς εξηγείται ότι η ραχοκοκαλιά της ελληνικής Οικονομίας, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις συνθλίβονται; Πώς εξηγείται η απαισιοδοξία στην αγορά; Πώς εξηγείται το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν προσελκύει άμεσες ξένες επενδύσεις; Πώς εξηγούνται οι χαμηλές δαπάνες για την Παιδεία; Πώς εξηγούνται τα ελλείμματα, τα κρυφά χρέη, τα διπλά βιβλία, οι πλασματικοί προϋπολογισμοί; Η απάντηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απεικονίζεται σε μία κοινωνία των λίγων κερδισμένων και των πολλών χαμένων.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Η αλήθεια είναι ότι η οικονομική πολιτική είναι στρεβλή. Η ανάπτυξη που συντελείται σήμερα δεν είναι αυτοτροφοδοτούμενη. Το σοβαρότερο είναι ότι εκφράζονται ήδη έντονοι προβληματισμοί για το επόμενο διάστημα. Υπαινιχθήκατε εσείς ότι τα λέμε εμείς. Κύριε Σημίτη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Επιτροπή, στις δύο τελευταίες εκθέσεις της εκτιμά ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης θα μειωθούν μετά το 2004, επειδή δεν προωθούνται οι αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές. Η Τράπεζα της Ελλάδας στην ενδιάμεση έκθεσή της θεωρεί και αυτή αβέβαιους τους σημερινούς ρυθμούς, επειδή απουσιάζουν οι αναγκαίες πολιτικές για τη δημοσιονομική εξυγίανση και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Η ίδια η Κυβέρνηση στο υπό αναθεώρηση Πρόγραμμα Σταθερότητας υιοθετεί εμφανώς πιο απαισιόδοξες εκτιμήσεις.
Πρώτο και κύριο πρόβλημα της οικονομίας είναι η συνεχής υποχώρηση της ανταγωνιστικότητας. Από τη 19η θέση το 1999 φέτος διολίσθησε στην 26η, σύμφωνα με το International Institute of Management Development. Ταυτόχρονα, η αποδοτικότητα της Κυβέρνησης βρέθηκε στην 29η, την τελευταία –τονίζω- θέση των χωρών που αξιολογούνται. Ανάλογες είναι και οι επισημάνσεις του World Economic Forum, που εντοπίζει τα αίτια της συνεχούς υποχώρησης στην πίεση που υφίσταται η Οικονομία από το δημόσιο χρέος, από τη γραφειοκρατία, από τη διαφθορά και, βέβαια, από το χαώδες και καταπιεστικό φορολογικό σύστημα. Το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας αντανακλάται στη συνεχή επιδείνωση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και του εμπορικού ισοζυγίου, όπως επίσης και στην καθήλωση των άμεσων ξένων επενδύσεων. Είμαστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανάμεσα σε εκατόν δέκα οκτώ χώρες στην 113η θέση. Το 2002 είχαμε εισροή άμεσων ξένων επενδύσεων μόλις 50 εκατομμύρια δολάρια, ενώ η Ιρλανδία, που δεν θέλετε να γίνουμε σαν αυτή, είχε 19.033 εκατομμύρια δολάρια.
Είμαστε, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Ι.Ο.Β.Ε., η μόνη χώρα της Ευρωζώνης που δεν ευνοήθηκε από την καθιέρωση του ευρώ.
Ο πληθωρισμός παραμένει σταθερά στο διπλάσιο του κοινοτικού μέσου όρου και γι’ αυτό βέβαια η ακρίβεια βασικών ειδών πλήττει κυρίως τους οικονομικά ασθενέστερους.
Το 2002 η χώρα μας, με βάση το βαθμό προσέγγισης των αναπτυξιακών στόχων της Λισσαβόνας, κατατασσόταν τελευταία και στους οκτώ τομείς που αξιολογούνταν.
Μόλις πρόσφατα ο Διεθνής Οίκος MOODY’ S, ενώ αναβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα όλων των άλλων κρατών-μελών της Ένωσης, άφησε τη χώρα μας στην ίδια θέση με τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.
Σε πρόσφατη έρευνά του το ECONOMIST CORPORATE NETWORK αναφέρει ότι η Ελλάδα «έγινε μοντέλο για οτιδήποτε μπορεί να πάει στραβά μετά την ένταξη». Και θέλω αυτό να το καταθέσω στα Πρακτικά, για να το μελετήσετε. Η Ελλάδα έγινε μοντέλο για οτιδήποτε μπορεί να πάει στραβά μετά την ένταξη και ότι «ο συγκριτικός πλούτος της είναι πιο χαμηλά από ό,τι το 1981».
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα έκθεση, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Η Κυβέρνηση αυτή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και στην οικονομική της πολιτική έχει απογοητεύσει και έχει καταχραστεί την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Ουδέποτε Κυβέρνηση διαχειρίστηκε τόσα πολλά, για να αποδώσει τόσο λίγα. Είχε στη διάθεσή της περισσότερους πόρους απ’ όσους είχαν όλες μαζί οι μεταπολεμικές Κυβερνήσεις. Διαχειρίστηκε πόρους του Προϋπολογισμού ύψους 278 δισεκατομμυρίων ευρώ και αύξησε το δημόσιο χρέος κατά 86 δισεκατομμύρια ευρώ. Εισέπραξε 13 δισεκατομμύρια ευρώ από μετοχοποιήσεις και τα διαχειρίστηκε με κρυφούς λογαριασμούς.
Ποτέ στη σύγχρονη ιστορία της χώρας δεν υπήρξαν ευνοϊκότερες συνθήκες για οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Καμία άλλη Κυβέρνηση δεν είχε τόσο μεγάλες ευκαιρίες να οδηγήσει τη χώρα στην ανάπτυξη και την ευημερία.
Αντί, όμως, να προχωρήσει η Κυβέρνηση, όπως υποσχόταν, στον εκσυγχρονισμό του Δημόσιου Τομέα, υποτάχθηκε σε πελατειακές σχέσεις, σε καθεστωτικές πρακτικές και οργανωμένα συμφέροντα. Στρατηγικής σημασίας Επιχειρήσεις και Οργανισμοί του Δημοσίου βουλιάζουν στην κακοδιαχείριση και τη διαφθορά.
Τέσσερα προγράμματα εξυγίανσης της Ολυμπιακής Αεροπορίας απέτυχαν παταγωδώς. Στοίχισαν περισσότερο από 3,2 δισεκατομμύρια ευρώ, με άλλα λόγια, παραπάνω από 1 τρισεκατομμύριο δραχμές. Και οδηγούν τώρα στον ενταφιασμό της παλαιάς για τη δημιουργία μιας νέας, εξ αρχής, προβληματικής εταιρείας.
Η Αγροτική Τράπεζα έχει απολέσει όλα τα αποθεματικά της από την εμπλοκή της στα προεκλογικά καθεστωτικά παιχνίδια της Σοφοκλέους. Η θυγατρική της, η ΑΤΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ, έχει χάσει περισσότερα από 500 εκατομμύρια ευρώ και οι ορκωτοί ελεγκτές σημειώνουν ότι λειτουργεί παράνομα λόγω αρνητικών ιδίων κεφαλαίων.
Ο Ο.Τ.Ε. έχει χάσει περισσότερα από 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ στις επενδύσεις του στη Σερβία, την Αρμενία, τη Ρουμανία, ενώ η θυγατρική του, η COSMOROM, πτωχεύει πλήττοντας το κύρος και την πιστοληπτική του ικανότητα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση αυτή είχε στη διάθεσή της τεράστιους πόρους από το Β΄ και Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Κατόρθωσε τελικά να χάσει τουλάχιστον 240 δισεκατομμύρια δραχμές από το Β΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, γιατί δεν τα ζήτησε καν, όπως το ομολογήσατε εδώ στη Βουλή. Χάθηκαν επιπλέον 70 δισεκατομμύρια δραχμές σε πρόστιμα για το Κτηματολόγιο και τις αδιαφανείς διαδικασίες στις αγροτικές επιδοτήσεις.
Παράλληλα, θα καταβληθούν και 178 δισεκατομμύρια δραχμές από εθνικούς πόρους για τις υπερβάσεις που έγιναν. Και όλα αυτά τη στιγμή που η Κυβέρνηση διαβεβαίωνε ότι είχαν απορροφηθεί περισσότερα από όσα εδικαιούτο η Χώρα.
Για το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης ισχυριζόσασταν προεκλογικά ότι θα ξεκινούσατε με αναμμένες μηχανές! Για δύο ολόκληρα χρόνια οι μηχανές ήταν σβηστές. Αυτή είναι η πραγματικότητα!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Έως το τέλος Ιουνίου, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είχαμε το χαμηλότερο ποσοστό απορρόφησης ανάμεσα στις χώρες του στόχου 1. Μόλις 16% έναντι 30,4% της Ιρλανδίας, που είναι το παράδειγμα προς αποφυγήν σύμφωνα με εσάς.
Και κάτι ακόμα. Σύμφωνα με Έγγραφο της Επιτροπής, που οι ίδιοι ζητήσατε μέσω της Ελληνίδας Επιτρόπου στην Commission, υπάρχουν σοβαρά προβλήματα αδιαφάνειας.
Τα μάθατε, τα ξέρετε, αλλά τα κρύψατε και τα κρύβετε! Και είναι ένα σοβαρότατο θέμα. Θα καταθέσω την έκθεση αυτή στα Πρακτικά της Βουλής.
Και ερωτώ: αυτή είναι η αξιοπιστία σας; Να κρύβετε τις επισημάνσεις, τις κριτικές παρατηρήσεις, τις συστηματικές προτάσεις, που σας κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση; Αυτήν την εμπειρία επικαλείστε, για να λέτε ότι μόνο εσείς δικαιούστε να κυβερνάτε;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Ένα ακόμα βασικό, μεγάλο λάθος της Κυβέρνησης είναι ότι αγνόησε καίριας σημασίας παραγωγικούς τομείς, κυρίως μάλιστα τη Γεωργία και τον Τουρισμό. Η τουριστική βιομηχανία εγκαταλείφθηκε. Η χώρα έχασε τη δυνατότητα αξιοποίησης όλης της προολυμπιακής περιόδου. Στην περίοδο 2002-2003 χάθηκαν, με βάση τα στοιχεία του Ινστιτούτου Τουριστικών Προβλέψεων, πόροι 2 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Ακόμα πιο απογοητευτική είναι η κατάσταση στον Αγροτικό Τομέα. Οι αγρότες, οι κάτοικοι της υπαίθρου γενικότερα, βιώνουν πρωτόγνωρη κρίση. Το έλλειμμα στο γεωργικό ισοζύγιο την τελευταία οκταετία υπερέβη τα 2,5 τρισεκατομμύρια δραχμές. Τα αγροτικά προϊόντα δεν χάνουν μόνο τη μάχη της εξωτερικής, αλλά και της εγχώριας αγοράς. Όταν οι αγρότες ζητούσαν μείωση του Φ.Π.Α., της τιμής του πετρελαίου, η Κυβέρνηση τούς κατηγορούσε ότι προβάλλουν ανεφάρμοστα αιτήματα. Τώρα που φεύγει, μοιράζει υποσχέσεις.
Έφτασε μάλιστα στο σημείο να διαφημίζει ακόμα και την αναθεώρηση της Κ.Α.Π. ως τάχα «ιστορική απόφαση και μεγάλη επιτυχία της Ελληνικής προεδρίας». Και αυτό την ώρα που γίνεται περισσότερο από βέβαιο ότι η εφαρμογή της νέας Κ.Α.Π. θα οδηγήσει την ελληνική Γεωργία σε δύσβατα μονοπάτια. Και αυτό δεν μπορείτε να το αρνηθείτε. Η απόφαση του Λουξεμβούργου, ένα κείμενο δεκαπέντε σελίδων, ανέφερε μόλις τρεις γραμμές για τα μεσογειακά προϊόντα, χωρίς τίποτα το συγκεκριμένο. Και την επομένη –στις 27 Ιουνίου- η Κυβέρνηση μιλούσε για ιστορική απόφαση. Πριν από μία εβδομάδα ο Υπουργός Γεωργίας ομολογούσε ότι προωθούνται αρνητικές αποφάσεις.
Θα καταθέσω και αυτό στα Πρακτικά της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν κείμενο, το οποίο έχει ως εξής:
« 27.6.2003
ΚΕΙΜΕΝΟ ΒΑΣΗΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΠ.
Μετά από μια πολύωρη συνεχή συνεδρίαση, που ξεκίνησε χθες στις 3 το μεσημέρι και συνεχίσθηκε όλη τη νύχτα μέχρι και τις πρωινές ώρες σήμερα, το Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας/Αλιείας ολοκλήρωσε την σύνοδό του, αντικείμενο της οποίας ήταν η Μεταρρύθμιση της ΚΑΠ για μια μακράς πνοής αειφόρο αγροτική πολιτική.
- Η ολοκλήρωση των εργασιών του Συμβουλίου συνέπεσε αφενός μεν με τη λήψη απόφασης για τη Μεταρρύθμιση της ΚΑΠ, αφετέρου δε με την περάτωση των εργασιών του Συμβουλίου υπό Ελληνική Προεδρία. Ως προς τη Μεταρρύθμιση της ΚΑΠ, η απόφαση ελήφθη με σχεδόν καθολική συναίνεση με μόνη διαφωνούσα την Πορτογαλία για δικούς της εσωτερικούς λόγους (ανεπαρκής η ποσόστωση γάλακτος για τα Νησιά των Αζορών). Πρόκειται για μια ιστορική απόφαση του Συμβουλίου που θα χαρακτηρίσει την αγροτική πολιτική της Ε.΄Ενωσης για πολλά χρόνια μετά.
-Η απόφαση του Συμβουλίου στηρίχθηκε σε ένα τελικό συμβιβαστικό κείμενο της Προεδρίας, το οποίο είχε την υποστήριξη της Ε. Επιτροπής, με την οποία η Προεδρία συνεργάσθηκε αρμονικά και αποτελεσματικά καθ` όλη τη διάρκεια των συζητήσεων για την Μεταρρύθμιση της ΚΑΠ.
- Μια σειρά από σημαντικές τομές σε βασικούς όρους άσκησης της αγροτικής πολιτικής έχουν περιληφθεί στην τελική συμφωνία του Συμβουλίου. Όπως είναι:
-η έννοια της αποσύνδεσης (μερικής ή ολικής) των ενισχύσεων από την πραγματοποιούμενη παραγωγή,
- η έννοια της υποχρεωτικής προσαρμογής των ενισχύσεων (modulation) για την εξασφάλιση πόρων στήριξης της ανάπτυξης της Υπαίθρου,
- η έννοια της σύνδεσης ανάμεσα σε χορηγούμενες ενισχύσεις και στην τήρηση υποχρεώσεων που αφορούν τους αγρότες για την προστασία του περιβάλλοντος, για την ευζωία των ζώων, για την υγιεινή και την ποιότητα των τροφίμων,
- η έννοια της διασφάλισης της δημοσιονομικής πειθαρχίας έτσι ώστε οι χρηματοδοτικές οροφές που όρισε η Σύνοδος Κορυφής των Βρυξελλών τον Οκτώβριο του 2002 να τηρούνται στην πράξη, χωρίς να γίνεται απαγορευτική η αναμόρφωση Κοινών Οργανώσεων Αγοράς.
- Επίσης, ο συμβιβασμός χαρακτηρίζεται από μια ουσιαστική ισορροπία ανάμεσα στα ενδιαφέροντα των προϊόντων του Βορρά και του Νότου, ανάμεσα στους στόχους και τις προσδοκίες των μικρών, των μεσαίων και των μεγάλων αγροτικών εκμεταλλεύσεων, όπως επίσης και στις ανάγκες για την ένταξη με προνομιακούς όρους των Νέων Αγροτών, στο αγροτικό επάγγελμα (π.χ. από την πρόσθετη ποσόστωση των 120.000 τον. γάλακτος που πήρε η Ελλάδα, μπορεί να τακτοποιηθούν 1.500 νέοι κτηνοτρόφοι με βιώσιμες μονάδες).
- Ακριβώς, λόγω των νέων θεσμών αγροτικής πολιτικής που δημιουργούμε με την απόφασή μας και της ισορροπίας που εξασφαλίζεται προς κάθε κατεύθυνση, έχουμε πια την βεβαιότητα ότι οι λύσεις που επιλέξαμε έχουν προοπτική, εξασφαλίζουν σταθερότητα και διακρίνονται από ένα συνεκτικό και ουσιαστικό όραμα για το μέλλον.
- Αυτό που προέχει τώρα δεν είναι τόσο οι τεχνικές λεπτομέρειες και οι επιμέρους ρυθμίσεις του συμβιβασμού, όσο το πολιτικό μήνυμα που στέλνει ο συμβιβασμός προς τους αγρότες μας, προς όλους τους Ευρωπαίους πολίτες, αλλά και προς τον κόσμο ολόκληρο και ιδία προς τους εμπορικούς μας εταίρους στον ΠΟΕ.
- Θεωρώ τον επιτευχθέντα συμβιβασμό ιστορικό, όχι μόνο γιατί θα προσδιορίσει την αγροτική μας πολιτική για αρκετά χρόνια, αλλά και γιατί θα μας δώσει την ευκαιρία για μια ουσιαστική και δυναμική παρουσία στις πολυμερείς διαπραγματεύσεις στον ΠΟΕ για μια καινούργια γεωργική συμφωνία. Η Ε. Ένωση θα πάει στο Cancun για διαπραγματεύσεις ενωμένη με ξεκάθαρη πολιτική, με νωπή απόφαση του Συμβουλίου με ισχυρή θέση, με πολλά επιχειρήματα, με σταθερό όραμα και προοπτική.
- Εξασφαλίσαμε επίσης με την απόφασή μας ένα σταθερό και μακροπρόθεσμο ορίζοντα για την ανάπτυξη της αγροτικής δραστηριότητας στην Ε. Ένωση. Οι αγρότες μας ξέρουν πια τους όρους που θα ασκηθεί η γεωργική πολιτική, τόσο στον τομέα της στήριξης των αγορών, όσο και στον τομέα της ανάπτυξης της υπαίθρου. Ξέρουν επίσης και τα δημοσιονομικά περιθώρια εντός των οποίων θα κινηθεί η χρηματοδότηση αυτής της πολιτικής. Και μην το ξεχνάμε, αυτό το πλαίσιο φθάνει μέχρι το 2013-2014. Είναι λοιπόν ένα πλαίσιο μιας δεκαετίας, είναι ένα πλαίσιο σιγουριάς και ευκαιριών ανάπτυξης του αγροτικού τομέα.
- Για να καταλήξουμε σ` αυτόν τον συμβιβασμό χρειάσθηκε πολλή προσπάθεια από κάθε πλευρά. Χρειάσθηκε η ευελιξία και η ορθή κατανόηση των πραγμάτων από την Ε. Επιτροπή. Χρειάσθηκε η συμβολή όλων των μηχανισμών του Συμβουλίου, αλλά επίσης χρειάσθηκε και η ομόθυμη ανάληψη πολιτικών ευθυνών από όλα τα μέλη του Συμβουλίου.»
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος Νέας Δημοκρατίας): Το κοινωνικό κράτος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι σήμερα ουσιαστικά ανύπαρκτο. Η δήθεν δωρεάν παιδεία αποδεικνύεται ασύστολο ψεύδος. Έγινε το πιο μεγάλο οικονομικό βάρος για όλες τις οικογένειες. Οι Έλληνες, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, πληρώνουν εξ ιδίων 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή περίπου 500 δισεκατομμύρια δραχμές το χρόνο, για τη μόρφωση των παιδιών τους. Η Κυβέρνηση διαθέτει για την Παιδεία τα λιγότερα σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση: 3,5% του Α.Ε.Π.
Η Ελλάδα, όπως επισημαίνεται σε πρόσφατη μελέτη, είναι μαζί με το Ιράν παγκοσμίως πρώτη στην εξαγωγή φοιτητών. Ένας στους πέντε φοιτητές μας –περίπου εξήντα χιλιάδες- σπουδάζει στο εξωτερικό.
Θα καταθέσω τα στοιχεία αυτά στα Πρακτικά της Βουλής.
Ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση στον ευαίσθητο τομέα της Υγείας. Πέρα από τους πόρους και τις εισφορές στα Ασφαλιστικά Ταμεία, πληρώνουμε εξ ιδίων το 45% της συνολικής εθνικής δαπάνης, σχεδόν όσα διαθέτει και το κράτος. Ενώ το 1990 πληρώναμε εξ ιδίων 1 δισεκατομμύριο ευρώ, σήμερα πληρώνουμε σχεδόν 6 δισεκατομμύρια, περίπου έξι φορές περισσότερα δηλαδή. Χιλιάδες οικογένειες, το 2,4% των νοικοκυριών, ξοδεύουν πάνω από το 40% του εισοδήματός τους για υπηρεσίες υγείας.
Και τα πορίσματα αυτής της μελέτης θα τα καταθέσω στα Πρακτικά της Βουλής.
Την ίδια στιγμή τα δημόσια νοσοκομεία, λίγο μετά την προηγούμενη διαγραφή των χρεών τους, χρωστούν στους προμηθευτές τους περίπου 400 δισεκατομμύρια δραχμές. Η Κυβέρνηση αρνείται να καλύψει το κόστος λειτουργίας τους και στέλνει το λογαριασμό στις επόμενες κυβερνήσεις.
Μην τα αμφισβητείτε αυτά. Μόλις προχθές αναγνώριζαν τα προβλήματα του Ε.Σ.Υ. ο νυν και δύο πρώην Υπουργοί Υγείας της Κυβέρνησής σας: ο κ. Αυγερινός, ο κ. Κρεμαστινός και ο κ. Στεφανής.
Θα το καταθέσω και αυτό στα Πρακτικά της Βουλής.
Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων, που το 1980 ήταν στο 70% του μέσου κοινοτικού όρου, σήμερα είναι στο 67%. Το κόστος ζωής είναι στο 90% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, οι απολαβές μόλις στο 57%. Η Κυβέρνηση όμως για όλα αυτά δεν έχει να πει τίποτα. Απλώς προσπαθεί να ωραιοποιήσει τις καταστάσεις.
Τα τελευταία έξι χρόνια τα χρέη νοικοκυριών και επιχειρήσεων εξαπλασιάστηκαν. Χιλιάδες αγρότες, μικρομεσαίοι και άλλοι, βρίσκονται σε απόγνωση εξαιτίας της αδυναμίας τους να πληρώσουν τα πανωτόκια, που επιβλήθηκαν με ευθύνη της Κυβέρνησης.
Μία στις πέντε ελληνικές οικογένειες, περίπου δύο εκατομμύρια πεντακόσιες χιλιάδες Έλληνες, ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Η ανεργία; Το μεγαλύτερο κοινωνικό πρόβλημα. Οδηγεί τη χώρα στις πιο αρνητικές πρωτιές, ενώ οι πολίτες φοβούνται νέα έκρηξη μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Από το 2,7% που ήταν το 1980, σήμερα βρίσκεται σε υπερτριπλάσια ύψη. Είμαστε πρώτοι στην ανεργία νέων, πρώτοι στην ανεργία γυναικών. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην τελευταία του έκθεση, τον Ιούνιο του 2003, υπογραμμίζει ότι η επίδοση της Ελλάδας στην αγορά εργασίας τα τελευταία χρόνια ήταν απογοητευτική.
Βέβαια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να μη λησμονούμε ότι πίσω από τα ποσοστά και τους άψυχους αριθμούς είναι άνθρωποι με αξιοπρέπεια. Σε πολλούς νομούς, στα Γρεβενά, στην Κοζάνη, στην Πρέβεζα, στην Καρδίτσα και σε πολλούς άλλους τα ποσοστά ανεργίας των νέων πλησιάζουν το 50%. Φθάσατε στο σημείο, για να παραποιήσετε τα ποσοστά της ανεργίας, να χρησιμοποιείτε ακόμα και σήμερα την απογραφή του 1991 και όχι την απογραφή του 2001!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Πρόσφατη μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας της Γ.Σ.Ε.Ε. αποκαλύπτει έναν κρυφό χάρτη ανεργίας σε κάθε νομό της χώρας, έναν κρυφό χάρτη που υπερβαίνει κατά πολύ τα επίσημα ποσοστά. Αποκαλύπτει ότι τουλάχιστον πενήντα χιλιάδες άνεργοι αγνοούνται στις επίσημες μετρήσεις. Επιβεβαιώνει ότι, τουλάχιστον με την επισήμανση αυτή, ισχύει το επιχείρημά μας ότι η Κυβέρνηση που φεύγει, εκτός από τα κρυφά ελλείμματα, εκτός από τα κρυφά χρέη, θα αφήσει και μια απροσδιόριστης έκτασης κρυφή ανεργία. Θα καταθέτω για τα Πρακτικά της Βουλής τα πορίσματα αυτής της έρευνας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η οικονομία και η κοινωνία σε καμία περίπτωση δεν σημαίνουν φραγμό στο αύριο. Είναι προβλήματα που προέρχονται κυρίως από δύο αιτίες. Πρώτη αιτία: το αντιπαραγωγικό και σπάταλο κράτος. Δεύτερη αιτία: η ανεπάρκεια της ακολουθούμενης πολιτικής, η έλλειψη προγράμματος, σχεδίου και οράματος. Εμείς πιστεύουμε ότι η Ελλάδα έχει η δυνατότητα για μια δυναμική πορεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση των «25» και πιστεύουμε σε μια πολιτική, που έχει ως βάση της μια στρατηγική, που έχει ως βάση της τρεις ισχυρούς πυλώνες.
Ο πρώτος πυλώνας είναι η επένδυση στην Παιδεία και τον Πολιτισμό. Εμείς –και το έχουμε πει στο κυβερνητικό μας πρόγραμμα- θα επιδιώξουμε τη σταδιακή αύξηση των δημοσίων δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ. Συνδέουμε την εκπαίδευση με την παραγωγή και την αγορά εργασίας. Μ΄ ένα λόγο, επενδύουμε στην Κοινωνία της Πληροφορίας, στις Νέες Τεχνολογίες, στο ανθρώπινο κεφάλαιο, στη νέα γενιά της Ελλάδας.
Δεύτερος πυλώνας της στρατηγικής μας είναι η «επανίδρυση του κράτους». Το σχέδιο, οι άξονες, οι στόχοι μας αναπτύσσονται αναλυτικά στο κυβερνητικό μας πρόγραμμα. Δίνουμε άμεση προτεραιότητα στην πάταξη της γραφειοκρατίας, στην άρση της πολυνομίας, στην ενίσχυση των υφιστάμενων και στη δημιουργία νέων Ανεξάρτητων Αρχών. Θέτουμε σε εφαρμογή ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης κατά της διαφθοράς και καταργούμε τους νόμους της διαπλοκής.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Τρίτος άξονας αυτής της στρατηγικής είναι μια Νέα Οικονομική Πολιτική, με νέους ρυθμούς και νέες προτεραιότητες. Στόχος είναι η ταχεία ανάπτυξη με έμφαση την ανάδειξη της χώρας σε διεθνές εκπαιδευτικό, τουριστικό, τραπεζικό, ασφαλιστικό και ναυτιλιακό κέντρο, η τόνωση της απασχόλησης και η ουσιαστική μείωση των κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων.
Δίνουμε άμεση προτεραιότητα στη δημοσιονομική εξυγίανση: ξεκινούμε με πλήρη δημοσιονομική καταγραφή. Τέρμα τα διπλά βιβλία, τέρμα οι κρυφοί λογαριασμοί.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Προχωρούμε στην απελευθέρωση των αγορών. Στην προώθηση πραγματικών αποκρατικοποιήσεων με διαφάνεια και διαδικασίες διεθνών διαγωνισμών. Στην πλήρη εναρμόνιση της λειτουργίας του Χρηματιστηρίου στα ευρωπαϊκά δεδομένα. Και, βέβαια, στην αναμόρφωση της λειτουργίας των εποπτικών και ρυθμιστικών αρχών: Ανταγωνισμού, Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Στόχος είναι η Ελλάδα να πάψει να είναι ο ουραγός στην υιοθέτηση διαρθρωτικών πρωτοβουλιών και να γίνει πρωτοπόρος.
Εισάγουμε νέο αναπτυξιακό νόμο, εξειδικευμένο σε κλαδικές πολιτικές με βασικό κριτήριο την παραγόμενη προστιθέμενη αξία και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, δίχως διακρίσεις μεταξύ παλαιών και νέων επιχειρήσεων, αλλά με επέκταση των αναπτυξιακών κινήτρων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Θεσπίζουμε ένα ριζικά διαφορετικό φορολογικό καθεστώς με κύριο χαρακτηριστικό την απλότητα, τη σταθερότητα, τη συνέπεια, την κωδικοποίηση, τη μείωση των φορολογικών συντελεστών και την αντικειμενικοποίηση των ελέγχων. Στην πρώτη θέση των προτεραιοτήτων μας βάζουμε την ταχεία και ορθολογική αξιοποίηση των πόρων του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Εφαρμόζουμε Εθνική Στρατηγική Περιφερειακής Ανάπτυξης. Με ολοκληρωμένες περιφερειακές παρεμβάσεις, ανάλογα με τις αντιξοότητες αλλά και τα πλεονεκτήματα που έχει κάθε περιοχή της χώρας. Με τη δημιουργία Αναπτυξιακού Οργανισμού σε κάθε περιφέρεια, για να περιλαμβάνεται και να έχει τον πρώτο λόγο η τοπική κοινωνία, η αυτοδιοίκηση και οι εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας. Με ολοκληρωμένη Νησιωτική Πολιτική.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Και προχωρούμε στην εφαρμογή μιας πολιτικής για τη στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.
Εισάγουμε φορολογικά κίνητρα για την ενθάρρυνση των συγχωνεύσεων. Θέτουμε σε εφαρμογή το θεσμό των υπηρεσιών «μιας τάσης». Αντί για οκτώ έγγραφα που απαιτούνται για την ίδρυση μιας Ε.Π.Ε., δεκατέσσερα έγγραφα που απαιτούνται για την ίδρυση μιας Α.Ε.. Θα χρειάζονται το πολύ τρία έγγραφα. Αντί της σημερινής άδειας, οι επιχειρήσεις θα ξεκινούν με ελάχιστες διαδικασίες και οι σχετικοί έλεγχοι θα γίνονται στους πρώτους δώδεκα μήνες της λειτουργίας τους. Επιδιώκουμε τη διεύρυνση στις δυνατότητες συμμετοχής των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στα κοινοτικά προγράμματα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι άξονες της πολιτικής μας οδηγούν πραγματικά σ’ ένα κοινωνικό και ανθρώπινο κράτος, σε μια κοινωνία συνοχής, συμμετοχής και αλληλεγγύης. Ένα κράτος, που πραγματικά να ενισχύει τους οικονομικά ασθενέστερους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Για το σκοπό αυτό δημιουργούμε Ενιαίο Ταμείο Κοινωνικής Μέριμνας, έτσι ώστε οι δαπάνες κοινωνικής προστασίας να μη χάνονται στα γρανάζια της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς, αλλά να κατευθύνονται σε αυτούς που πραγματικά έχουν την ανάγκη τους.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Βασική μας αρχή είναι μία νέα σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ πολίτη και κράτους. Στόχος είναι η οικονομία να δίνει στους πολίτες τη δυνατότητα να προγραμματίζουν το μέλλον τους χωρίς άγχος, χωρίς ανασφάλεια. Η οικονομία να δίνει στους πολίτες τη σιγουριά τού «βαδίζω, πατάω σε στέρεο έδαφος και με σταθερούς κανόνες». Η οικονομία να δίνει τη δυνατότητα στο κράτος να είναι συμπαραστάτης στον πολίτη.
Η χρονική περίοδος των κυβερνήσεών σας αποδεικνύεται κύκλος χαμένων προσδοκιών για τον πολίτη, κύκλος χαμένων ευκαιριών για την οικονομία. Είναι τέλος εποχής, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Βρισκόμαστε στο τέλος ενός ιστορικού κύκλου, του κύκλου της Μεταπολίτευσης, και στην αφετηρία μιας νέας εποχής για την κοινωνία, για την οικονομία. Είναι η ώρα να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα με κύριο στόχο τα απτά, τα χειροπιαστά αποτελέσματα. Λιγότερα λόγια, αλλά πολύ και ποιοτικό έργο. Να προσηλωθούμε στο σχεδιασμό και την παραγωγή αποτελέσματος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι εποχή υψηλών στόχων για όλους. Δεν συμφωνούμε με πρακτικές που οδηγούν σε μια κοινωνία κερδισμένων και χαμένων. Θέλουμε μια κοινωνία που εμπιστεύεται, μια κοινωνία που ονειρεύεται, με συναινετικές μεταρρυθμίσεις και πάνω απ’ όλα με συμμετοχή όλων των πολιτών.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κύριος Πρωθυπουργός έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στα θέματα που έθιξε ο κ. Καραμανλής θα επανέλθω στη δευτερολογία μου. Ήθελα, όμως να ξεκαθαρίσω ένα σημείο.
Ο κ. Καραμανλής επικαλείται διάφορα έγγραφα. Κατέθεσε μάλιστα την έκθεση του ECONOMIST για να τη μελετήσουμε. Την έκθεση του ECONOMIST την έχουμε μελετήσει. Θα ήθελα να του επισημάνω ότι η έρευνα λέει ορισμένα πράγματα που, είτε από άγνοια είτε από σκοπιμότητα αποσιωπά.
Λέει η έρευνα του ECONOMIST ότι η πολιτική που ακολουθήθηκε απ’ αυτήν την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, ήταν ορθή.
Λέει ότι η πολιτική που ακολουθείται τώρα είναι ορθή. Λοιπόν, πώς την επικαλείται ο κ. Καραμανλής για να καταγγείλει την κυβερνητική πολιτική, όταν η έκθεση λέει ακριβώς το αντίθετο; Λέει ότι η Ελλάδα ακολούθησε από το 1981 έως το 1990 αριστερή πολιτική και καταδικάζει αυτήν την αριστερή πολιτική. Δεν έχω αμφιβολία ότι η Νέα Δημοκρατία συμφωνεί στην καταδίκη της αριστερής πολιτικής. Δεν έχω όμως επίσης αμφιβολία ότι χάρις σ’ αυτήν την αριστερή πολιτική του ΠΑΣΟΚ τα μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού είδαν από το 1981 και μετά μια άλλη προοπτική. Χάρις σ’ αυτήν την αριστερή πολιτική ένα τεράστιο τμήμα του ελληνικού πληθυσμού που ήταν στην άκρη έπαψε να είναι στην άκρη. Αυτήν την πολιτική επικροτούμε εμείς.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Προφανώς, εσείς αρνείστε και την κοινωνική δικαιοσύνη και την αναδιανομή του εισοδήματος. Λέει επίσης η έκθεση του ECONOMIST το οποίο προφανώς δεν πρόσεξε ότι η πολιτική την οποία ακολούθησε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας από το 1991 μέχρι το 1993 ήταν αποτυχημένη. Εσείς τώρα στα χαρτιά σας επαγγέλλεσθε ότι θα ακολουθήσετε πάλι αυτήν την πολιτική, την αποτυχημένη. Ο πρωτεργάτης της αποτυχημένης πολιτικής 1991-1993 απομακρύνθηκε από την τότε κυβέρνηση. Τώρα σχεδιάζει το οικονομικό σας πρόγραμμα. Τότε τον διώξατε. Τώρα τον θέλετε. Δεν ξέρω ποιο θα είναι το αποτέλεσμα.
Επικαλεσθήκατε την έκθεση του International Institute for Management Development. Πέσαμε στην ανταγωνιστικότητα κατά πέντε θέσεις. Τι έκανε το ινστιτούτο; Ενέταξε πέντε νέες περιοχές, τις πιο ανεπτυγμένες περιοχές της Ευρώπης. Δηλαδή τις περιοχές του Μιλάνου, της Βαυαρίας, του Παρισιού, της Λυών και της Γκρενόμπλ. Και βεβαίως αυτές οι πιο ανεπτυγμένες περιοχές της Ευρώπης προηγήθηκαν της Ελλάδας και έτσι η Ελλάδα πήγε πέντε θέσεις πίσω.
Η Ελλάδα όμως, ως προς τη βαθμολόγηση της ανταγωνιστικότητάς της αύξησε την ανταγωνιστικότητα και αν αφαιρέσουμε αυτές τις περιοχές δεν έπεσε καθόλου. Να λέμε τα πράγματα όπως είναι.
Επικαλέσθηκε ο κ. Καραμανλής την έκθεση του World Economic Forum. Ξέρουμε τι είναι το World Economic Forum. Να λέμε τα πράγματα όπως είναι. Είναι μια επιχείρηση η οποία εργάζεται με οικονομικά κριτήρια. Βαθμολογεί χώρες μέσου επιπέδου ανάλογα με τις οικονομικές σχέσεις που έχουν αυτές με το World Economic Forum. Οι στατιστικές που επικαλείται ο κ. Καραμανλής παρουσιάζουν το εξής παράδοξο φαινόμενο. Η Ιορδανία η οποία ήταν στην τριακοστή θέση, ξαφνικά ανέβηκε είκοσι βαθμούς και βρέθηκε πριν από τη Γαλλία ως προς την οργάνωση της αποτελεσματικότητας της διοίκησης και πριν από την Ιαπωνία και πριν από τη Μεγάλη Βρετανία. Είναι αυτά σοβαρά στατιστικά στοιχεία;
Τι μας συνιστά ο κ. Καραμανλής; Να κάνουμε κάτι που εγώ, προσωπικά, το έχω αρνηθεί επανειλημμένα; Να αρχίσουμε τα οικονομικά «νταραβέρια» με τέτοιες διεθνείς επιχειρήσεις και οργανισμούς; Αυτό συνιστάτε στο μέλλον για να έχετε καλά αποτελέσματα; Τέτοιου τύπου συνεργασίες εμείς δεν θα τις κάνουμε.
Και δεν επικαλεσθήκατε –και απόρησα- το Διεθνή Οργανισμό για τη διαφθορά που βέβαια μας βγάζει πολύ διεφθαρμένους. Αλλά όπως ξέρετε όλοι σας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτός ο Διεθνής Οργανισμός έχει ένα πρακτορείο στην Ελλάδα όπου συμμετέχουν οι φίλοι του κ. Καραμανλή. Φαίνεται, ότι πείστηκε ότι δεν θα πρέπει να επικαλείται τέτοια στοιχεία διότι δεν είναι πειστικά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Κύριε Πρόεδρε, το λόγο παρακαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Κύριε Πρόεδρε, λυπούμαι πολύ γι’ αυτά που άκουσα και δεν θα κουράσω το Σώμα επί μακρόν, γιατί, φαντάζομαι, θα τα ξαναπούμε στη δευτερολογία.
Απλώς εγώ, χωρίς να ισοπεδώνω τίποτα, θέλω να δείξω στον κ. Σημίτη το πρωτοσέλιδο που γράφτηκε για την έκθεση αυτή «Greece a model to avoid”.
Βεβαίως μπορεί να υπάρχουν και θετικές αναφορές. Το συμπέρασμα ποιο είναι όμως; Ότι οι επιδόσεις μας όλα αυτά τα χρόνια από την ημέρα της ένταξης μέχρι σήμερα ήταν οι χειρότερες από όλες τις άλλες χώρες. Αυτό κανείς δεν μπορεί να το διαψεύσει.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Όμως –και θα μου επιτρέψετε να αποταθώ στον Πρωθυπουργό- κύριε Σημίτη κάνετε κακό και στη χώρα και στην Κυβέρνησή σας και στο Κόμμα σας, αλλά και στην αξιοπιστία του δημόσιου βίου, όταν το μόνο σας επιχείρημα είναι να προσπαθείτε να διαψεύδετε όλες τις εκθέσεις των διεθνών οργανισμών.
Ακούστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατά τον Πρωθυπουργό όλοι οι διεθνείς οργανισμοί είναι βαλτοί, φίλοι του Καραμανλή, υπονομευτικοί, υποκειμενικοί. Όλοι. Πώς δεν μας είπατε, κύριε Σημίτη, ότι όλοι αυτοί διαβάζουν εφημερίδες της Δεξιάς; Το επιχείρημα που είχατε πει στον κ. Κωνσταντόπουλο πριν από λίγες μέρες;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Η Κομισιόν είναι φίλη δική μου; Ο παριστάμενος κ. Γκαργκάνας και η Τράπεζα της Ελλάδος στις εκθέσεις της επηρεάζεται από φίλους δικούς μου;
Λυπάμαι, κύριε Πρόεδρε, αλλά αυτά δεν είναι επιχειρήματα να ακούγονται στην Αίθουσα του ελληνικού Κοινοβουλίου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ορίστε, κύριε Πρωθυπουργέ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ είπα ότι ο κ. Καραμανλής, η Νέα Δημοκρατία, διαστρέφει, διαστρεβλώνει. Δεν παρουσιάζει τα στοιχεία ολοκληρωμένα όπως είναι. Γιατί όταν παίρνουμε πέντε από τις πιο αναπτυγμένες περιφέρειες στον κόσμο στο συγκριτικό πίνακα θα πρέπει να το αναφέρει και αυτό και να μη ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα έπεσε πέντε θέσεις.
Όπως τώρα που είπε σε σχέση με την κομισιόν, ακούσατε και σεις, ότι ο κ. Καραμανλής στην ομιλία του είπε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβεβαίωσε την πτώση της ανάπτυξης μετά το 2005. Το ακούσαμε όλοι. Εμείς λέμε ότι θα συνεχιστεί η ανάπτυξη, αλλά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λέει κάτι άλλο.
Εγώ πιστεύω ότι πρόκειται περί κακοπιστίας γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση είπε ότι ο ρυθμός ανάπτυξης το 2005 για την Ελλάδα θα κυμαίνεται στο 3,5%. Όχι 4% που λέμε εμείς, αλλά 3,5%. Πτώση 0,5%. Όμως 3,5% είναι πάλι από τους μεγαλύτερους αν όχι ο μεγαλύτερος ρυθμός ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πώς, λοιπόν, μπορεί κάποιος να ισχυρίζεται ότι πηγαίνουμε στην καταστροφή με μείωση 0,5%; Άλλωστε αν ήταν σωστός και καλόπιστος θα έπρεπε να προσθέσει και κάτι άλλο, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει πάντα προβλέψεις οι οποίες ήταν χαμηλότερες από τις δικές μας.
Το Μάρτη του 2003 προέβλεπε ρυθμό ανάπτυξης 3%. Τώρα αναγνώρισε ότι ο ρυθμός ανάπτυξης θα είναι 4%. Θα έπρεπε, λοιπόν, να πει και αυτό, ότι 0,5% μείωση για να δούμε ότι δεν είναι καταστροφή και ότι οι προβλέψεις αυτές δεν επαληθεύτηκαν. Αυτή είναι η αλήθεια και την αλήθεια θέλω να την αναφέρω εδώ για να μπορεί να κρίνει ο ελληνικός λαός αν κάποιος καταστροφολογεί ή όχι. Αν είναι σοβαρός στην παρουσίαση των στοιχείων ή όχι. Θα επανέλθω.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Κύριε Πρόεδρε, το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Θα κλείσουμε εδώ και θα επανέλθουμε στη δευτερολογία.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Με συγχωρείτε κύριε Πρόεδρε, αλλά δεν έχω καμιά διάθεση να ταλαιπωρώ το Σώμα και αισθάνομαι και άσχημα έναντι των εκπροσώπων του Κομμουνιστικού Κόμματος και του Συνασπισμού. Αλλά κατά τη στιγμή, κατά την οποία κατά παράβαση, κατά ανοχή του Κανονισμού ο κύριος Πρωθυπουργός το κάνει, θέλω να πω τα εξής:
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ορίστε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Εγώ, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, θέλω να πω ότι η Κομισιόν στη φθινοπωρινή έκθεσή της λέει για την Ελλάδα -και μεταφράζω από το αγγλικά- ότι, επειδή οι επενδύσεις πρόκειται να υποχωρήσουν έντονα μετά την ολοκλήρωση των κατασκευαστικών projects για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, είναι αναμενόμενη η πτώση της οικονομικής δραστηριότητας το 2005. Αυτά, λοιπόν, λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση!
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Αστεία πράγματα, 0,5%!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Δεύτερον, στην επίσημη έκθεσή της του φθινοπώρου διαψεύδει τους ισχυρισμούς της Κυβέρνησης όσον αφορά όλους τους δείκτες. Τώρα ο κ. Σημίτης έφθασε στο σημείο να ισχυρίζεται περίπου ότι ψεύδεται η Ευρωπαϊκή Ένωση. Εκεί φθάσαμε σήμερα!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία εξήντα πέντε μαθητές και έξι συνοδοί καθηγητές από το 4ο Γυμνάσιο Άργους του Νομού Αργολίδας, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση του Περιστυλίου με θέμα «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ - Ο πολιτικός και διανοούμενος».
Η Βουλή τούς καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις Πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Ορέστης Κολοζώφ.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Κύριοι συνάδελφοι, η συνεδρίαση συνεχίζεται!
Κύριε Κολοζώφ, έχετε το λόγο.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κύριε Πρόεδρε, το σόου τελείωσε, πάνε να πάρουν τον καφέ τους οι άνθρωποι! Αυτό το λέω όχι μόνο ως μία ατάκα, αλλά γιατί ό,τι ακούσαμε εδώ από τους προηγούμενους δύο ομιλητές, και ιδιαίτερα από τους διαξιφισμούς τους, δεν αφορούν ούτε τον προσανατολισμό ούτε τις τάσεις της ελληνικής οικονομίας.
Σε αυτά, όπως θα δούμε παρακάτω, τα δύο Κόμματα δεν έχουν μεγάλες διαφορές. Οι απόψεις τους συμπίπτουν. Για παράδειγμα, παρακολουθώντας την ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, δεν μπορώ να μη σημειώσω πως προσπάθησε να διαχωρίσει τα αποτελέσματα της δημοσιονομικής πολιτικής από τους στρατηγικούς στόχους της εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής. Περιορίστηκε στην επιφανειακή διαχειριστική πλευρά, έτσι ώστε να μη φανεί ο αντιλαϊκός και φιλομονοπωλιακός χαρακτήρας της διαχειριστικής της πολιτικής.
Τα δύο Κόμματα προσπαθούν επίμονα, ιδιαίτερα τώρα στις εκλογές να δείξουν πως έχουν μεταξύ τους μεγάλες διαφορές. Η αλήθεια είναι, και το διαπιστώσαμε εδώ με τις συζητήσεις που είχαν οι δύο εκπρόσωποι των Κομμάτων, ότι και τα δύο Κόμματα κινούνται μέσα στα πλαίσια της οικονομικής πολιτικής, που τις βάσεις της έχουν βάλει η Συμφωνία του Μάαστριχτ και οι συμφωνίες που ακολούθησαν.
Η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες τότε της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ και με τη συναίνεση του Συνασπισμού, αποτέλεσε επιλογή στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο.
Απελευθερώνεται πλήρως η κίνηση των κεφαλαίων, των υπηρεσιών, των εμπορευμάτων και του ανθρώπινου δυναμικού. Η επιλογή είναι η αύξηση της δυνατότητας για αύξηση των κερδών και παράλληλα, περιορισμού των εργατικών δικαιωμάτων.
Είναι βέβαιο πως τόσο η Νέα Δημοκρατία όσο και το ΠΑΣΟΚ στηρίζοντας την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γνώριζαν πως οι κλάδοι της μεταποίησης και της αγροτικής παραγωγής που αναπτύχθηκαν μεταπολεμικά ως εξαγωγικοί σε καθεστώς προστασίας, δε θα άντεχαν στον καπιταλιστικό ανταγωνισμό στις νέες συνθήκες της απελευθέρωσης.
Συνειδητά, όμως, το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία θυσίασαν αυτούς τους κλάδους, γιατί είδαν να εξασφαλίζεται το μέλλον του ελληνικού κεφαλαίου στην ανάπτυξη άλλων κλάδων, στην εξαγωγή κεφαλαίων στα ευρωπαϊκά δίκτυα, σύνδεσης της Ευρωπαϊκής Αγοράς με τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, την Παρευξείνια αγορά, τις σχέσεις με τη Μέση Ανατολή και τις αγορές της εργασίας.
Αυτούς τους στόχους υπηρέτησε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με μεγαλύτερα ή μικρότερα ελλείμματα, με διαχείριση των κοινωνικών εισροών, αποτελεσματική κατά το ΠΑΣΟΚ, αναποτελεσματική για τη Νέα Δημοκρατία.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, σε επίπεδο δημοσιονομικής διαχείρισης η Κυβέρνηση αξιοποίησε την παρούσα συγκυρία για την ευρωζώνη για τους δικούς της σκοπούς.
Η εκδήλωση της οικονομικής κρίσης ανάγκασε τις κυβερνήσεις των μεγάλων οικονομιών της ευρωζώνης -Γαλλία, Γερμανία- να καταπατήσουν τους όρους σταθερότητας στη διαμόρφωση του κρατικού τους προϋπολογισμού και απαίτησαν εκείνους ακριβώς τους όρους που οι ίδιοι έβαλαν για να ελέγχουν τον κίνδυνο πληθωριστικής έξαρσης στις πιο αδύνατες οικονομίες που έμπαιναν στην ευρωζώνη. Η σημερινή όμως και η περσινή συγκυρία απαιτούσε μεγαλύτερη ευελιξία και ανοχή από τα κυβερνητικά κόμματα στη διαμόρφωση των ελλειμμάτων του κρατικού προϋπολογισμού.
Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκανε προσαρμογές με βάση τα δικά της δεδομένα.
Πρέπει να σημειώσουμε πως τα δεδομένα για την ελληνική οικονομία δεν είναι η εκδήλωση της κρίσης, αφού ακόμα διατηρεί αυξητικούς ρυθμούς του ΑΕΠ, αν και είναι στάσιμη η αναπαραγωγή στην μεταποίηση, στην καρδιά δηλαδή της βιομηχανίας.
Η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να βρίσκεται σε διαφορετική φάση του κύκλου της καπιταλιστικής κρίσης απ’ ό,τι οι περισσότερες και μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωπαϊκής ‘Ένωσης. Βρίσκεται ακόμα σε ανοδική φάση με ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ γύρω στο 4%, ενώ στην Ευρωζώνη εκδηλώθηκε η κρίση από το τέλος του 2002.
‘Όμως, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, τα σημάδια της επερχόμενης κρίσης υπάρχουν: Μείωση της παραγωγής στα κεφαλαιουχικά προϊόντα στα ενδιάμεσα και σταδιακή στα καταναλωτικά για το πρώτο επτάμηνο του 2003 σε σύγκριση με το 2002.
Με εξαίρεση την Ιταλία υπάρχει ένα πολύ μεγάλο συσσωρευτικό δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ σε σύγκριση με τα άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής ‘Ένωσης. Ακόμα και με την υιοθέτηση του ευρώ επιδεινώθηκε η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και αυξήθηκαν οι τιμές. Αυτά σε συνδυασμό με την καθυστέρηση της πορείας ολοκλήρωσης των Ολυμπιακών Αγώνων και την καθυστέρηση σε υποδομές μεταφορών και άλλες υποδομές για μια σχετική εύρυθμη λειτουργία των αστικών κέντρων στην ‘Ελλαδα. Άλλωστε πρόσφατο παράδειγμα είναι το τι συνέβη στο λιμάνι του Ηρακλείου.
Αυτά και η λαϊκή δυσαρέσκεια που αυξάνεται μέρα με την μέρα και οι εκλογές έκαναν την Κυβέρνηση να θυσιάσει τους στόχους των προηγούμενων προγραμμάτων της για μείωση των ελλειμμάτων και του συνολικού δημόσιου χρέους. Προσάρμοσε τους στόχους αποκλιμάκωσης των ελλειμμάτων με τρόπο ώστε να συνδυάσει έσοδα για την αποπεράτωση των ολυμπιακών έργων, που λόγω καθυστέρησης σε μερικά από αυτά αυξάνεται το κόστος τους, τον περιορισμό των κρατικών εσόδων με τις απαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο και την κάλυψη ορισμένων μέτρων που τα παρουσίασε σαν δαπάνες κοινωνικής ευαισθησίας και που δεν είναι παρά μια στοιχειώδης διαχείριση της πιο κραυγαλέας φτώχειας σε προεκλογική περίοδο.
Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε πως πίσω από το εμφανιζόμενο μέγεθος αναπροσαρμογής των στόχων αποκλιμάκωσης μπορεί να βρίσκονται άλλα μεγέθη που πιστοποιούν μια ακόμα πιο ζοφερή εικόνα. Όμως, δεν αξιολογούμε αυτό το ενδεχόμενο σαν την κύρια διαφωνία με την κυβερνητική πολιτική, όπως γίνεται –και είδαμε τους προηγούμενους ομιλητές- με τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και απ’ ό,τι φαίνεται από τα όσα υποστηρίζει ο Συνασπισμός. Τη θεωρούμε αποπροσανατολιστική για τις εργατικές και τις λαϊκές δυνάμεις.
Η Νέα Δημοκρατία αξιοποιεί τα προμηνύματα της επερχόμενης κρίσης για να τα αποδώσει στη συγκεκριμένη διαχείριση του ΠΑΣΟΚ και όχι στον ταξικό χαρακτήρα των στρατηγικών επιλογών που είναι και δικές της επιλογές.
Έκανε σημαία της την απώλεια 2%-3% από την απορρόφηση των εισροών του Β΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, τη μικρότερη εισροή κοινοτικών πόρων το 2003 σε σύγκριση με το 2002, την επιδείνωση των ελλειμμάτων τρεχουσών συναλλαγών. Ισχυρίζεται ότι αυτά τα προβλήματα, καθώς και η επιδείνωση των διαρθρωτικών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας και η καθυστέρηση της βιομηχανικής παραγωγής σε σχέση με την κατασκευαστική είναι αποτελέσματα της ΠΑΣΟΚικης διαχείρισης. Έτσι, αφήνει άθικτες τις πραγματικές αιτίες οι οποίες σχετίζονται με τις στρατηγικές επιλογές τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της Νέας Δημοκρατίας, όπως η ένταξη και ενσωμάτωση στην ευρωπαϊκή αγορά, η στήριξη των αναδιαρθρώσεων που χρειάζεται το κεφάλαιο και όχι φυσικά οι εργαζόμενοι, η λαϊκή πλειοψηφία στη χώρα μας.
Η Νέα Δημοκρατία γνωρίζει ότι οι άξονες των κοινοτικών πακέτων στήριξης ευνοούσαν και κατοχύρωναν ως επιτελικότητα τα έργα υποδομής, μεταφορών και ενέργειας. Δεν μπορούσαν να αποτελέσουν κίνητρο προσέλκυσης του ιδιωτικού κεφαλαίου, χωρίς τη γενναία πριμοδότησή τους από το κρατικό και κοινοτικό κεφάλαιο. Επομένως στη χρονική περίοδο εκτέλεσης των έργων και μάλιστα, όταν αυτή συμπίπτει με φάση περιστολής της βιομηχανικής παραγωγής, επόμενο ήταν να επιδεινωθεί η διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας, να ενισχυθεί το ποσοστό συμμετοχής των κατασκευών στο σύνολο του ΑΕΠ και να συρρικνωθεί το ποσοστό της βιομηχανίας και ιδιαίτερα της μεταποίησης.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, για μας, το ΚΚΕ, δεν είναι ζήτημα καλής ή κακής διαχείρισης. Για μας είναι αν αυτή η στρατηγική επιλογή της Κυβέρνησης είναι προς όφελος του λαού, των εργαζομένων, σε σύγκριση με αυτό που επωφελείται το κεφάλαιο. Από τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα αυτής της οικονομικής πολιτικής προκύπτει πως για τους εργαζόμενους και τους μισθωτούς, γενικότερα για τα κατώτερα στρώματα, τα αποτελέσματα είναι αρνητικά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΓΣΕΕ για το χρονικό διάστημα 1990-2002 η μέση ετήσια αύξηση του πραγματικού μισθού ήταν μόλις 0,82%. Ενώ το 1982 οι αμοιβές των εργαζομένων συνιστούσαν το 60% του προϊόντος των επιχειρήσεων, στο τέλος του 2004 θα συνιστά μόλις το 42%, σύμφωνα πάλι με τη μελέτη της ΓΣΕΕ. Η αποδοτικότητα του ελληνικού κεφαλαίου, όπως μας λέει η Κυβέρνηση με περηφάνια, ήταν η μεγαλύτερη στην Ευρώπη και ακόμη υπερηφανεύεται ο κύριος Πρωθυπουργός σήμερα ότι στη λίστα για τη φορολογία η χώρα μας είναι η τρίτη στη μικρότερη φορολογία για τις επιχειρήσεις.
Σύμφωνα με μελέτες, που εμείς έχουμε, η αποδοτικότητα του ελληνικού κεφαλαίου είναι μεγάλη στη χώρα μας. Ακόμη και στο προβληματικό –λόγω της διεθνούς κρίσης και λόγω του πολέμου, όπως λέει η Κυβέρνηση- 2002 η κερδοφορία ήταν μεγάλη. Ακούστε τι λέει η μελέτη της CANTOR, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιοποιήθηκαν στα μέσα του Οκτώβρη του 2003. Μας λέει τα εξής:
«Τα μικρά κέρδη της βιομηχανίας αυξήθηκαν κατά 13,1% το 2002, συγκριτικά με το 2001. Η απόδοση ιδίων κεφαλαίων αυξήθηκε κατά 10% και του ενεργητικού κατά 4,6%. Τη μεγαλύτερη, με 22%, κερδοφορία παρουσίασαν οι κλάδοι παραγώγων πετρελαίου, με αύξηση 52%, φαρμάκων, με αύξηση 40%, τροφίμων, με αύξηση 22% κ.ο.κ.»
Όπως διαπιστώνεται το σύνολο της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του κεφαλαίου, διευρύνοντας τις δυνατότητες κερδοφορίας του, ξεζουμίζοντας την εργατική τάξη, πληρώνοντας ακόμη λιγότερα σε σχέση με αυτό που παράγει.
Το κεφάλαιο απαιτεί και παίρνει αυτό που θέλει, πληρώνοντας όλο και λιγότερο για την ασφάλιση. Απαιτεί να έχει μεγαλύτερη ευελιξία στις απολύσεις, στη διευθέτηση του συνολικού εργάσιμου χρόνου, στη μερική απασχόληση. Μεγάλο μέρος των μισθοσυντήρητων και μικροεπαγγελματιών στριμώχνονται όλο και περισσότερο με τη σχετική ή και απόλυτη απώλεια του εργατικού ή του λαϊκού εισοδήματος αλλά και με όλα τα είδη της φορολογίας.
Το 2003 οι έμμεσοι φόροι ήταν το 54% και οι άμεσοι φόροι 38%. Το 2004 θα είναι οι έμμεσοι φόροι 55,8% -θα αυξηθούν- και οι άμεσοι θα μειωθούν στο 37,6%. Αυτά πέρα από τις αυξήσεις που έχουμε καθημερινά στο νερό, στη ΔΕΗ, στα διόδια και σε όλες τις αγορές που μέχρι σήμερα γίνονται από τον ελληνικό λαό, μέχρι και την αφαίμαξη που γίνεται μέσω του τραπεζιτικού συστήματος. Από το ΦΠΑ για το 2004 προβλέπεται αύξηση των εσόδων κατά 10,2%, που είναι και αυτό μια μορφή έμμεσης φορολογίας.
Η πολιτική οικονομικής ανάπτυξης που ασκήθηκε διατήρησε και βάθυνε την εργατική εκμετάλλευση και τη λαϊκή καταπίεση. Αναπτύχθηκαν και εκσυγχρονίστηκαν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί για τον έλεγχο και την καταστολή των λαϊκών αντιδράσεων. Ποινικοποιούνται οι συνδικαλιστικοί αγώνες. Χιλιάδες αγρότες πλήρωσαν τις κινητοποιήσεις τους, καταλήγοντας στα δικαστήρια. Οι ναυτεργάτες επιστρατεύτηκαν. Οι συνδικαλιστές στέλνονται στα δικαστήρια και καταδικάζονται όλες, μα όλες οι απεργίες στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα. Καταλήγουν στα δικαστήρια και όλες θεωρούνται παράνομες και καταχρηστικές. Επαναδραστηριοποιείται το εργατικό της Ασφάλειας και οι δραστηριότητες των εργαζομένων –συσκέψεις, συνελεύσεις, συνέδρια- παρακολουθούνται από αστυνομικούς με πολιτικά, επίσημα πια, σύμφωνα με δήλωση του κυρίου Πρωθυπουργού εδώ στη Βουλή.
Η ανεργία, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΓΣΕΕ, βρίσκεται στο 11%, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία στο 9%. Εδώ φυσικά θα πρέπει να σημειώσουμε πως η διεύρυνση της μερικής απασχόλησης συμβάλλει στο να πέσουν οι δείκτες της ανεργίας, χωρίς αυτό να σημαίνει και βελτίωση της πραγματικής κατάστασης.
Το ΙΚΑ έδωσε ορισμένα στοιχεία για το τι συμβαίνει με τους εργαζόμενους και τους μισθωτούς. Και σημειώνει ότι αν ένας πιάσει δουλειά στα είκοσί του χρόνια, με τη διαμόρφωση των σημερινών συνθηκών, για να έχει τα δέκα χιλιάδες πεντακόσια ένσημα για πλήρη σύνταξη, πρέπει να φτάσει στα εβδομήντα ένα του χρόνια. Και αν ο νέος –και συνήθως σήμερα σε αυτές τις ηλικίες μπαίνουν στην παραγωγή- πάει στην παραγωγή από τριάντα χρονών, θα χρειαστεί, για να φτάσει τα δέκα χιλιάδες πεντακόσια ένσημα, να πάει στα ογδόντα ένα του χρόνια.
Για τους εργάτες και τα τριακόσια μεροκάματα το χρόνο, σημειώνω ότι είναι ένας πολύ μικρός αριθμός εργατών που μπορεί να το κάνει. Ο μέσος όρος, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΚΑ, των δύο εκατομμυρίων τριάντα οκτώ χιλιάδων επτακοσίων είκοσι τεσσάρων εργαζομένων, μπορεί να κάνει διακόσια πέντε μεροκάματα. Αυτό σημαίνει και ανάλογη σύνταξη στο τέλος. Ένα εκατομμύριο μισθωτοί δουλεύουν με 278 ευρώ το μήνα. Τετρακόσιες χιλιάδες μισθωτοί δουλεύουν μία φορά την εβδομάδα και φυσικά δε θεωρούνται άνεργοι. Δεν ξεπερνούν τα εκατό μεροκάματα το χρόνο οκτακόσιες σαράντα τρεις χιλιάδες εκατόν είκοσι επτά εργαζόμενοι.
Αυτή είναι η κατάσταση που δημιουργείται μ’ αυτήν την πολιτική στη χώρα μας, παρά την αύξηση του 4% του πλούτου στη χώρα μας.
Επίσης, πρέπει να σημειώσουμε ότι και ο δείκτης ανεργίας με τη μερική απασχόληση δεν είναι ένας πραγματικός δείκτης ανεργίας. Ακόμα και αυτοί που μετριούνται με τα σεμινάρια, τις διάφορες τέτοιες εκπαιδευτικές δραστηριότητες, θεωρούνται ότι δεν είναι άνεργοι και ότι είναι στη μόνιμη απασχόληση. Μετριούνται στο δείκτη της απασχόλησης, ενώ αυτοί οι άνθρωποι είναι άνεργοι. Όταν τελειώσει δηλαδή το εξάμηνο ή το οκτάμηνό τους, θα ψάχνουν να βρουν δουλειά. Εν τω μεταξύ, αυτό το διάστημα δεν έχουν το μισθό, για να τους θεωρήσεις ότι εργάζονται και ότι πληρώνονται κανονικά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το 21% των Ελλήνων ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ ο συνολικός πλούτος της χώρας αυξάνει, οι φτωχοί αυξάνονται ή μένουν στα σταθερά επίπεδα. Τι σημαίνει αυτό; Τι μπορεί να συμβαίνει; Πώς μπορεί αυτά τα δύο μεγέθη να πηγαίνουν έτσι παράλληλα; Σημαίνει ότι ο πλούτος συγκεντρώνεται σε λίγα χέρια, οι πλούσιοι γίνονται ακόμα πλουσιότεροι και οι φτωχοί ακόμα φτωχότεροι. Αυτή είναι η πολιτική που ασκείται σήμερα.
Βέβαια, αυτή η πολιτική δεν ασκείται από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μόνο και τελειώσαμε. Αυτή η πολιτική θα συνεχιστεί και θα ασκηθεί και από τη Νέα Δημοκρατία, γιατί το πλαίσιο αυτής της πολιτικής το εγκρίνει και η ίδια, παλεύει γι’ αυτό. Η πολιτική ανάπτυξης ήταν και είναι οικονομικές, πολιτικές ρυθμίσεις, που βαφτίζονται «κοινωνικό κράτος» -το ακούσαμε κι εδώ αρκετές φορές- ή «κοινωνική πολιτική» από το ΠΑΣΟΚ ή ακόμα και «κοινωνική συνοχή» που το συνηθίζει η Νέα Δημοκρατία, αλλά και η Κυβέρνηση.
Ας δούμε τι έκανε η Νέα Δημοκρατία ως Αντιπολίτευση γύρω από την πολιτική που ασκήθηκε στη χώρα μας. Στήριξε πάντα το κεφάλαιο, έκανε κριτική στην Κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, γιατί καθυστερεί να ψηφίσει νέο αναπτυξιακό νόμο, πιο ευνοϊκό για το κεφάλαιο. Εμφανίζεται δε ως ο πιο συνεπής υπερασπιστής των ιδιωτικοποιήσεων.
Τα δύο κόμματα, διεκδικώντας το καθένα για τον εαυτό του την κυβερνητική εξουσία, παίζουν προπαγανδιστικά με δείκτες και νούμερα που όμως δεν αποτυπώνουν ούτε την εκμετάλλευση ούτε και την κοινωνική καταπίεση, είτε πρόκειται για δείκτες ΑΕΠ είτε πρόκειται για τα δημοσιονομικά ελλείμματα. Και οι δύο υπόσχονται συνεχή αύξηση του ΑΕΠ, παράδεισο και όνειρο για τους βιομηχάνους.
Και εδώ είδατε πού έγινε η σύγκρουση, επάνω στους δείκτες και σε μια σειρά από τέτοια πράγματα, δηλαδή αν το τάδε ινστιτούτο είναι αξιόπιστο ή δεν είναι ή αν τα νούμερά του είναι σωστά ή όχι.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η αλήθεια είναι ότι τον κύκλο της οικονομικής κρίσης δεν μπορεί να τον σταματήσει ούτε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ούτε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, είτε αυτές είναι αμιγείς κυβερνήσεις είτε υπάρξει κάποια κυβερνητική συνεργασία. Είναι γνωστό σε όλους σας, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πως η Νέα Δημοκρατία συμπίπτει με το ΠΑΣΟΚ στη γραμμή των αναδιαρθρώσεων, στις εργασιακές σχέσεις που σημαίνει προσαρμογή της συνολικής απασχόλησης στα νέα δεδομένα της παραγωγικότητας, αλλά με ταυτόχρονη αναλογική μείωση του μισθού των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, της σχετικής σταθερότητας του ωραρίου εργασίας ανά ημέρα, εβδομάδα, μήνα ή χρόνο.
Το ΠΑΣΟΚ, όσο και η Νέα Δημοκρατία, κινούνται προς την κατεύθυνση που θέλει το κεφάλαιο, δηλαδή προς την κατεύθυνση που με σαφήνεια διατύπωσε ο Πρόεδρος του ΣΕΒ στην ομιλία του στη Διάσκεψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ενέργεια στις 10 Μαΐου του 2003 στην Πτολεμαϊδα.
Λέει ο Πρόεδρος: «Η μείωση των ωρών εργασίας υπό ορισμένες προϋποθέσεις θα σήμαινε μια μεταβολή και σε ορισμένα άλλα πράγματα που αυξάνουν το κόστος εργασίας». Δεν γίνεται λόγος για τριανταπεντάωρο, δεδομένου ότι υπάρχει το ζήτημα της ανταγωνιστικότητας. Το σύνθημα του κεφαλαίου, «ανταγωνισμός», που προπαγανδίζουν εδώ και το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία σημαίνει για την εργατική τάξη, για τους μισθωτούς, μεγαλύτερη εντατικοποίηση, μεγαλύτερη εκμετάλλευση. Προϋπόθεση είναι η πλήρης απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, πράγμα που σημαίνει ελαστικές εργασιακές σχέσεις, μερική απασχόληση, ωρομίσθιο, εναλλαγή, κινητικότητα ανάμεσα στην ανεργία και στην προσωρινή εργασία, κατάργηση αυτού που υπήρχε ως άποψη και σε ένα βαθμό σαν πρακτική του συλλογικού δικαιώματος του κλάδου. Τα χρόνια που έρχονται θα είναι δύσκολα για το λαό μας. Η κατάσταση όσο ασκείται αυτή η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, θα χειροτερεύει. Αυτή η πολιτική του δικομματισμού πρέπει να ανατραπεί. Εμείς, κύριοι Βουλευτές, είμαστε αισιόδοξοι γιατί οι εργαζόμενοι έχουν συγκεντρώσει πείρα. Έχουν συγκεντρώσει πείρα μέσα από την ίδια τους τη ζωή και θα συγκεντρώσουν τα επόμενα χρόνια ακόμη περισσότερη πείρα. Πιστεύουμε πως αυτή η εμπειρία θα τους οδηγήσει προς το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε, το δρόμο της αμφισβήτησης αυτής της πολιτικής. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας κ. Νίκος Κωνσταντόπουλος έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο κύριος Πρωθυπουργός άρχισε τη συζήτηση και την τελείωσε μόνος του. Μόνος του την αρχίζει, μόνος του την τελειώνει κάθε φορά, διακηρύσσοντας ότι η κυβερνητική πολιτική είναι εθνωφελής και παραγγέλλοντας σε όλους να την δοξάσουν, να αισθάνονται ευχαριστημένοι.
Τι είπε ο κ. Σημίτης; Είπε ότι η οικονομία είναι ισχυρή, η ανάπτυξη μεγάλη. Η ανάπτυξη πηγαίνει στην κοινωνία, στους μισθούς, στις συντάξεις, στην υγεία, στην παιδεία, στη συνοχή. Η ανάπτυξη πηγαίνει στα έργα, πηγαίνει σε όλη την Ελλάδα, η ανάπτυξη στηρίζεται σε μια δημοσιονομική εξυγίανση. Ίχνος ανάληψης ευθυνών! Κανένα στοιχείο αυτοκριτικής ή και κριτικής! Ένα είναι το αυτονόητο παράγγελμα μετά από αυτήν την ωραιοποίηση. Έλληνες αισιοδοξείτε, ευτυχείτε, δοξάστε, γιατί όλα είναι καλώς καμωμένα!
Ε, οι Έλληνες όμως είναι λιγάκι απαιτητικοί. Δε χειροκροτούν όσους τους αδικούν. Και δεν επικροτούν όσους προσβάλλουν τη λογική τους και την ευαισθησία τους. Θυμώνουν, κύριε Σημίτη, οι Έλληνες, θυμώνουν αυτοί που κάθε μέρα δοκιμάζονται για να τα φέρουν βόλτα, όταν βλέπουν αυτόν τον εξωραϊσμό και τον ευδαιμονισμό της Κυβέρνησης. Και ξέρετε, αυτό είναι που θα βρείτε μπροστά σας και το βρίσκετε κάθε μέρα, την οργή και το θυμό της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας, γι’ αυτό το μείγμα ευδαιμονισμού, εξωραϊσμού και αυταρχισμού που διακρίνει την πολιτική σας.
Δεν είναι μαζοχιστές οι Έλληνες για να αυτομαστιγώνονται με την ανεργία, με την ακρίβεια, με την ανασφάλεια, με τη φτώχεια, με τους αποκλεισμούς, με την αδικία, με τις ανισότητες. Η κυβερνητική πολιτική φταίει που διαρκώς αδικεί και σπαταλάει θυσίες και πόρους, αγώνες και αγωνίες. Και φταίει η κυβερνητική πολιτική, γιατί προσαρμόστηκε στη νεοφιλελεύθερη διεκπεραίωση και προσαρμογή, εγκαταλείποντας την κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη.
Γιατί μαλώνετε με τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, κύριε Πρωθυπουργέ, για το τι ακριβώς λέει η έκθεση του «ECONOMIST»; Λέει αυτό ακριβώς που λέει, όπως το είπατε. Η έκθεση του «ECONOMIST» αποδοκιμάζει την πολιτική ’81-’90, ως αριστερή πολιτική και εκθειάζει την πολιτική ’96 και μετά, ως αποδεκτή πολιτική, ως μη αριστερή πολιτική.
Και ο κ. Καραμανλής λέει εκείνο που επίσης λέει η έκθεση του «ECONOMIST», ότι σε αυτήν τη μη αριστερή πολιτική δεν κάνατε καλή διαχείριση. Έτσι, επιβεβαιώνεται αυτό που και η κοινωνία σας φωνάζει και η πλειοψηφία των οπαδών του ΠΑΣΟΚ επισημαίνει και εμείς από την πλευρά του Συνασπισμού της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας καταγράφουμε. Μεταλλάχθηκε η πολιτική σας. Δεν είναι αριστερή πολιτική η κυβερνητική σας πολιτική, κύριε Πρωθυπουργέ. Και μπορεί να έχετε μια επίδοση στο να αφυδατώνετε κάθε πολιτική έννοια από το ιδεολογικό και κοινωνικό της περιεχόμενο, αλλά εκείνο που δεν μπορείτε είναι να μιλάτε με αυτήν τη διπλή γλώσσα.
Μην έχουμε λοιπόν ενώπιον της Βουλής μια σκιαμαχία περί τα αυτονόητα. Η έκθεση του «ECONOMIST» λέει ότι είναι αποδοκιμαστέα η πολιτική από το ’81 ως το ’90, επιδοκιμαστέα η δική σας πολιτική και η δική σας πολιτική καταδικαστέα ως κακή διαχειριστική πολιτική. Όλα τα άλλα είναι για τον αποπροσανατολισμό του κόσμου. Από το 1996 μέχρι και σήμερα τα κυβερνητικά συνθήματα περί ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού, δημαγωγικά βεβαίως, προβλήθηκαν κατά τρόπο προκλητικό και θορυβώδη, πολιτικά όμως κατέρρευσαν.
Οι ρυθμοί ανάπτυξης και η οικονομική μεγέθυνση που επικαλείται ο κύριος Πρωθυπουργός παραμένουν αριθμητικοί δείκτες. Και πίσω από αυτούς τους αριθμητικούς δείκτες εξακολουθούν να υπάρχουν οι ανισότητες και οι αντιφάσεις, χωρίς κοινωνικές ισορροπίες και χωρίς κοινωνική στήριξη. Και ο εκσυγχρονισμός, αφού αφυδατώθηκε και διασύρθηκε, είναι ψευδώνυμος και κατ’ ευφημισμόν παραγοντισμός και αμοραλισμός. Έγινε εξουσιομανία και παλαιού τύπου δοσοληψία. Δεν έχει κανείς παρά να προβληματιστεί με ιδεολογικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς όρους, σε αυτά που λέγονται και από στελέχη της κομματικής πλειοψηφίας και της Κυβέρνησης, για να καταλάβει ότι ο δημόσιος βίος της χώρας, μέσα σ’ αυτές τις πρακτικές λογικές, σ’ αυτό το ύφος και ήθος εξουσίας καταντά ένα κουβάρι που δεν εμπνέει και ένα κουβάρι το οποίο ενοχλεί και ανησυχεί.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ)
Δεν είναι η κυβερνητική πολιτική αυτή που διευρύνει και κατοχυρώνει την κοινωνική δικαιοσύνη. Σ’ αυτόν τον τόπο ζούμε. Δεν είναι πολιτική για τους μη προνομιούχους. Απεναντίας, η πολιτική της Κυβέρνησης δημιουργεί ολοένα και πιο πολλούς μη προνομιούχους. Και αυτούς τους διαρκώς περισσότερους μη προνομιούχους, μη έχοντες και μη κατέχοντες, εσείς ως Κυβέρνηση τους αντιμετωπίζετε με περισσότερο αυταρχισμό και αναλγησία.
Τι να κάνουμε; Δε θα υπακούσει και δεν υπακούει στα παραγγέλματά σας ο Έλληνας αγρότης και δεν αισθάνεται ούτε ευτυχής ούτε αισιόδοξος. Αισθάνεται στα στενά και στα δύσκολα. Δεν αισθάνεται ούτε ευτυχής ούτε αισιόδοξος ο μισθωτός, ο υπάλληλος. Αισθάνεται την καθημερινή αγωνία των λογαριασμών του σπιτιού και του μήνα. Δεν αισθάνεται ευτυχής και αισιόδοξος ο συνταξιούχος. Απεναντίας, αισθάνεται ολοένα και περισσότερο να στριμώχνεται στα όρια της φτώχειας και της ανέχειας. Και πολύ περισσότερο δεν αισθάνονται ευτυχείς και αισιόδοξοι οι νέοι, γιατί τους νέους κυρίως πλήττει αυτή η δύσκολη πραγματικότητα που διαμορφώθηκε από την οκτάχρονη συνεχή κυβερνητική πολιτική, με ισχυρή αυτοδύναμη πλειοψηφία στα χέρια σας. Ούτε βεβαίως ευτυχής και αισιόδοξος αισθάνεται ο μικρός και μεσαίος που βλέπει να συντρίβεται και κάθε μέρα ξυπνά με το άγχος είτε της χρεοκοπίας είτε της τοκογλυφίας.
Μιλήσατε για την ανάπτυξη και την ανάγκη να γίνεται συνεκτίμηση όλων των δεδομένων. Και πράγματι ένας πολιτικός ορθολογισμός αυτό θα επέβαλε. Όμως, τι δεν είπατε εσείς από αυτά τα δεδομένα, επικαλούμενος απλώς και μόνο τους δείκτες του υψηλού ρυθμού ανάπτυξης τους οποίους επικαλεστήκατε; Δεν είπατε ότι έχουμε 3% του ΑΕΠ ετησίως εισροή κοινοτικών πόρων. Δεν είπατε ότι έχουμε 8% και πλέον του ΑΕΠ ετήσιο δημόσιο δανεισμό. Δεν είπατε ότι έχουμε 2% του ΑΕΠ ετήσιες εγγυήσεις του δημοσίου για δάνεια, που δεν πρόκειται ποτέ να αναζητηθούν και ποτέ να επιστραφούν.
Δεν είπατε ότι έχουμε αλματώδη αύξηση του δανεισμού στα νοικοκυριά κατά 25% για το 2003 αλλά και των επιχειρήσεων. Σύνολο δηλαδή εισρεόντων και δανεικών πόρων, κυρίως του δημοσίου, πολύ πάνω από το 15% του ΑΕΠ.
Ενθουσιάζεσθε, αυτοεπαινείτε την πολιτική σας. Με τέτοιους πόρους, όμως, που έρχονται απ’ έξω, δανεικούς και πόρους εισροής, πολύ πάνω από το 15% του ΑΕΠ, είναι ενθουσιαστικό για εσάς να έχετε μόνο το 4% ανάπτυξη; Είναι ενθουσιαστικό για εσάς αυτό το 4% να μην έχει κοινωνικό αντίκρισμα και κοινωνικό περιεχόμενο;
Έχουμε, λοιπόν, σπατάλη πόρων, γιατί ουσιαστικά αυτή η ανάπτυξη δεν πάει για την κοινωνική συνοχή και για την κοινωνική δικαιοσύνη αλλά διαμορφώνει μεγαλύτερες εισοδηματικές ανισότητες, μεγαλύτερη ισχύ οικονομική, πολιτική και κοινωνική στους λίγους που υπερέχουν, στους λίγους που από θέση υπεροχής μπορούν και συναλλάσσονται με το δημόσιο, έτσι ώστε να είναι οι κατ’ αποκλειστικότητα εταίροι σε κρίσιμους τομείς έργων, συμβάσεων, προγραμμάτων, προμηθειών, εξοπλιστικών αγορών.
Εμείς λέμε ότι αυτός ο ρυθμός ανάπτυξης είναι μη διατηρήσιμος. Εκτιμάμε ότι δε θα συνεχιστεί στο ίδιο ύψος η εισροή κοινοτικών πόρων. Και δεν μπορεί να συνεχιστεί ο δανεισμός με τέτοιους ρυθμούς.
Πέραν αυτού, όμως, δεν σας απασχολεί ο τύπος της ανάπτυξης; Δε σας απασχολεί ότι κυρίως αυτοί οι ρυθμοί ανάπτυξης στηρίζονται σε μία κατασκευαστικού μονοδιάστατου τύπου αναθέρμανση, μία ανάπτυξη η οποία υποβαθμίζει σταθερά τη μεταποίηση, ενώ περιθωριοποιεί τις νέες τεχνολογίες; Δεν σας απασχολεί ότι οι πόλεις γίνονται διαρκώς αβίωτες και οι περιφέρειες διαρκώς βασανίζονται από μεγαλύτερες ανισότητες, αν δεν ερημώνονται;
Χάνει η Ελλάδα έδαφος και στη μεταποιητική προσπάθεια και στις νέες τεχνολογίες. Και αυτό φαίνεται στα διευρυνόμενα ελλείμματα του εμπορικού ισοζυγίου και του ισοζυγίου πληρωμών. Δε σας απασχολεί το γεγονός ότι αυτή η ανάπτυξη με αυξανόμενες κοινωνικές ανισότητες και νέα φτώχεια, με αυξανόμενη ανεργία και αποκλεισμούς δεν είναι η αξιοβίωτη και ισόρροπη ανάπτυξη;
Σας ακούω πολλές φορές να λέτε, από πού ξεκινήσαμε και πού φτάσαμε. Ξεχνάτε ότι είστε οκτώ χρόνια Πρωθυπουργός με αυτοδύναμη πλειοψηφία; Ξεχνάτε ότι είχατε στη διάθεσή σας συγκριτικά πλεονεκτήματα που δεν είχε κανένας; Ποιος σας ανάγκασε να μεταλλάξετε αυτήν την πολιτική σας και να συναντήσετε στο μονόδρομο μιας νεοφιλελεύθερης διαχείρισης πολιτικές προτεραιότητες της Νέας Δημοκρατίας είτε της ευρωπαϊκής νεοφιλελεύθερης πλειοψηφίας τότε ή της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατικής πλειοψηφίας μετά, που κράτησε αναλλοίωτο -με θρησκευτική ευλάβεια- το σύμφωνο σταθερότητας που σήμερα δοκιμάζεται;
Εμείς από την πλευρά μας επισημαίνουμε ότι κεντρικό γνώρισμα της οικονομικής σας πολιτικής είναι η εισοδηματική καθήλωση και αδικία μαζί με την απουσία πολιτικών για δίκαιη κατανομή και αναδιανομή βαρών και ωφελημάτων, η απουσία αναπλήρωσης των θυσιών και των απωλειών που συντελέστηκαν.
Επί δέκα χρόνια το 22% του πληθυσμού στριμώχνεται στο φάσμα της φτώχειας. Μπορεί να μη σας ενδιαφέρει. Δεν υπάρχει, όμως, πολιτική κοινωνικής δικαιοσύνης, έτσι. Είναι ξεχωριστό δείγμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυτό το δείγμα. Κι, όμως, παρά το ότι αλλού έχει θεσμοθετηθεί, οι κυβερνήσεις σας, κύριε Σημίτη, αρνούνται τη θεσμοθέτηση πολιτικών για το εγγυημένο εισόδημα και για την εγγυημένη ασφάλεια. Ακόμα και σε αυτήν την προεκλογικού χαρακτήρα ψευδεπίγραφη «χάρτα σύγκλισης» δεν το περιλαμβάνει η Κυβέρνηση και βεβαίως δεν το εξαγγέλλει ούτε η Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Το εγγυημένο εισόδημα, το κατώτερο εισόδημα, ο κατώτερος μισθός, η κατώτερη σύνταξη, η αξιοπρεπής διαβίωση για όλους με εγγυήσεις, να έχουν συμμετοχή σε μία ανάπτυξη με ανθρώπινο πρόσωπο, δεν υπάρχει στο περιεχόμενο της πολιτικής σας.
Επί δέκα χρόνια η συνολική απασχόληση παραμένει καθηλωμένη. Ξεχωριστό επίσης φαινόμενο στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καταρρίφθηκε στην πράξη ο μύθος ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης ως αυτόματος πιλότος φέρνουν απασχόληση. Η ανεργία παραμένει από τις μεγαλύτερες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και η μεγαλύτερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τους νέους. Και ο άλλος μύθος ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης ανοίγουν ευκαιρίες για όλους επίσης δε βρήκε αντίκρισμα.
Επαναλάβατε αυτά, τα οποία εξαγγείλατε στις εκλογές του 2000: τριακόσιες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, τριακόσιες χιλιάδες θέσεις επιδοτούμενης κατάρτισης και απασχόλησης, τριακόσιες χιλιάδες θέσεις διά βίου εκπαίδευσης και είπατε σήμερα «οι στόχοι μας εξεπληρώθησαν». Και ταυτοχρόνως πηγαίνουμε προς τις εκλογές. Εξαγγέλλετε και είκοσι πέντε χιλιάδες θέσεις μερικής απασχόλησης στο δημόσιο.
Αν λοιπόν οι στόχοι σας εξεπληρώθησαν, η ανεργία θα έπρεπε να παραμένει σ’ αυτά τα υψηλά ποσοστά; Η απασχόληση θα έπρεπε να είναι καθηλωμένη και να μη διευρύνεται; Θα μου επικαλεστείτε ότι μειώσατε κι εσείς λιγάκι τους δείκτες ανεργίας. Η αξιολόγηση των προγραμμάτων για το ανθρώπινο δυναμικό κατατέθηκε ποτέ για να ξέρουμε ποιες νέες θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν; Γιατί ξέρετε ότι διαγράφονται από τους πίνακες των ανέργων όλοι εκείνοι που προσέρχονται για να εγγραφούν στα μαθήματα κατάρτισης και εκπαίδευσης. Όχι μόνο λογιστικές αλχημείες, αλλά και κοινωνικές αλχημείες και πολιτικές αλχημείες.
Εμείς θα εξακολουθήσουμε να ρωτάμε και ας λέτε ότι όποιοι ρωτούν λαϊκίζουν. Πού πήγαν τα 2 τρισεκατομμύρια δραχμές για το ανθρώπινο δυναμικό, την κατάρτιση και τη διά βίου εκπαίδευση; Ποια αξιολόγηση έχετε να καταθέσετε; Γιατί δεν προωθήθηκε η δίκαιη φορολογική μεταρρύθμιση, συστατικό στοιχείο της κοινωνικής δημοκρατίας και του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Γιατί η δημοσιονομική διαχείριση παραμένει άτακτη και αδιαφανής, σπάταλη και αντιαναπτυξιακή; Γιατί διευρύνθηκε και κυριαρχεί ο κρατικοδίαιτος ευδαιμονισμός των λίγων που προκαλεί τις μεγάλες δυσκολίες των πολλών;
Ακολουθήσατε μία συγκεκριμένη οικονομική πολιτική σ’ αυτήν τη δεκαετία που κυβερνάτε, 1993-2003. Μεγάλο πολιτικό μέγεθος μια δεκαετία στα χέρια μιας και της αυτής Κυβέρνησης με ισχυρή και αυτοδύναμη πλειοψηφία.
Ποια πολιτική ακολουθήσατε; Απορρόφηση κοινοτικών και κρατικών πόρων -ήταν βασικοί στόχοι- ιδιωτικοποιήσεις, μετοχοποιήσεις και αποκρατικοποιήσεις, πιστωτική επέκταση με τη διεύρυνση προς την οικονομία και την κοινωνία κάθε μορφής δανείου για τόνωση της ζήτησης με φτηνό –δήθεν- χρήμα και περιορισμός δαπανών σε κοινωνικές παροχές και σε μισθοδοσία, στη διαμόρφωση δηλαδή των εισοδημάτων των πολλών.
Επιτεύχθηκε ο ενδιάμεσος στόχος της ΟΝΕ με άδικες και άνισες θυσίες των πολλών και με τη δημιουργική λογιστική των προϋπολογισμών αλλά οι αποκλίσεις μεγάλωσαν και τα προσδοκώμενα ωφελήματα δε διαμόρφωσαν αισιόδοξες συνθήκες. Ούτε βεβαίως αναπληρώθηκαν οι θυσίες και οι απώλειες που γονατίζουν και δυσκολεύουν τους πολλούς.
Δεν έχει εξασφαλιστεί η αυτοτροφοδοτούμενη ανάπτυξη στην Ελλάδα του 2003 και δεν είναι λαϊκιστής όποιος το επισημαίνει. Να σας ταρακουνήσουμε προσπαθούμε απ’ αυτόν το μακάριο εφησυχασμό. Οι μηχανισμοί διαχείρισης των κοινοτικών πόρων δεν έγιναν πιο αποτελεσματικοί. Η απορρόφηση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης είναι στο 24% μαζί με την προκαταβολή του 7%. Απώλειες των 250 δισεκατομμυρίων ευρώ έχουν συντελεστεί.
Η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας δεν έχει αντίκρισμα στην πραγματική οικονομία ούτε έχει καμία συνεισφορά στη διαμόρφωση μιας άλλης κοινωνικής πολιτικής. Ξέρετε πού έχει συνεισφορά η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας; Μονάχα στη διεύρυνση της διαπλοκής. Μεγέθυνση της διαφθοράς και της διαπλοκής έχουμε, όχι ενίσχυση της διαρθρωτικής αλλαγής με κοινωνικά, αναπτυξιακά και περιβαλλοντικά προτάγματα.
Έτσι λοιπόν, οι εκποιήσεις της δημόσιας περιουσίας μετατράπηκαν στην πιο μεγάλη, αδιαφανή και ανεξέλεγκτη δημοσιονομική επέκταση για την κάλυψη πάσης φύσεως δαπανών εκτός προϋπολογισμού, δημιουργώντας την πλαστή εικόνα δημοσιονομικής ευρωστίας. Η πιστωτική επέκταση με τα πάσης φύσεως δάνεια έφερε αντίθετα αποτελέσματα. Η λιτότητα και η εισοδηματική καθήλωση βαπτίστηκαν διαρθρωτική και αντιπληθωριστική πολιτική. Την ίδια ώρα όμως αποκαλύπτεται ότι ο πληθωρισμός στην Ελλάδα είναι πληθωρισμός κερδών και τιμών, ακριβώς γιατί δεν υπάρχει έλεγχος και εποπτεία της αγοράς, γιατί δεν υπάρχει υγιής ανταγωνισμός.
Σας λέμε αυτό που όλοι διαπιστώνουν, κύριοι της Κυβέρνησης. Στο όνομα των όποιων ιδεολογικών και κοινωνικών αναφορών κάνετε, ας το αξιολογήσετε πριν κοιμηθείτε ή κάθε πρωί που ξυπνάτε, για να διαχειριστείτε την εξουσία. Πλήρωσε ή δεν πλήρωσε η εργασία άνισα και μονόπλευρα, υπέρμετρα και άδικα, το κόστος όλων αυτών των νεοφιλελεύθερων προσαρμογών; Πριμοδότησε ή δεν πριμοδότησε η εργασία την κερδοφορία των επιχειρήσεων; Αποτρέπονται ή δεν αποτρέπονται οι επενδύσεις; Ή μήπως ενισχύονται;
Η διαρκής λιτότητα λειτουργεί πλέον αποτρεπτικά και για τη διεύρυνση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας και για την υγιή καταναλωτική επέκταση. Αποτέλεσμα όλων αυτών, η ανάπτυξη χωρίς διαρθρωτικές αλλαγές, χωρίς κοινωνικό περιεχόμενο, χωρίς εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών, χωρίς εξυγίανση και αναδιάρθρωση του κράτους και της διοίκησης, με ισχυρά αντικίνητρα στον τομέα των επενδύσεων και χωρίς νέες θέσεις απασχόλησης, χωρίς φορολογική μεταρρύθμιση και χωρίς νέους θεσμούς και μηχανισμούς ελέγχου της διαφάνειας και των αγορών, ανακυκλώνει τις διαρθρωτικές αδυναμίες της οικονομίας, στρεβλώνει κάθε υγιή μηχανισμό, απορρυθμίζει κάθε παραγωγική δύναμη. Τελικά, παρά την ονομαστική μεγέθυνση, η ανάπτυξη, την οποία επαίρεστε να προβάλλετε, κύριε Πρωθυπουργέ, δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει τους νέους όρους και τις ανταγωνιστικές προϋποθέσεις, για την πραγματική σύγκλιση, για την αυτοτροφοδοτούμενη ανάπτυξη.
Σας άκουσα πάλι σήμερα να μιλάτε για τους ειδικούς λογαριασμούς. Οι ειδικοί λογαριασμοί –λέει- παρέχουν μεγαλύτερη διαφάνεια, μεγαλύτερη ευλυγισία. Τότε καταργήστε τον προϋπολογισμό και βάλτε όλα τα έσοδα και τις δαπάνες στους ειδικούς λογαριασμούς. Θα λέγατε ίσως ότι και αυτό αποτελεί εκσυγχρονισμό. Αλλά επειδή είπατε για διπλή γλώσσα, για λαϊκισμό και για παραπλανητική επιχειρηματολογία, εγώ θα διαβάσω επί λέξει τα όσα λέει η έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Δε θα την καταθέσω στα Πρακτικά, θα τη διαβάσω: «Η σύσταση λογαριασμού του δημοσίου εκτός προϋπολογισμού και η σύσταση λογαριασμού του δημοσίου εκτός δημοσίας ληψοδοσίας, στον οποίον εμφανίζονται τα έσοδα και οι πληρωμές των αποκρατικοποιήσεων κ.λπ., δε συνάδει προς τη συνταγματική και δημοσιολογιστική ευταξία». Εσείς θεωρήστε την ως χρηστή διαχείριση.
Επιτρέψτε μου να θυμάμαι όσα έμαθα ως φοιτητής για τη χρηστή διαχείριση και όσα έμαθα από το μακαρίτη το Σάκη τον Καράγιωργα για την κοινωνική ευθύνη του κράτους στη δημοσιονομική διαχείριση. «Η μη εμφάνιση στα έξοδα του προϋπολογισμού και του απολογισμού ποσών που εισπράχθηκαν, εκτός του ότι αντιβαίνει τις ως άνω διατάξεις, δημιουργεί μη ορθή απεικόνιση των εσόδων του προϋπολογισμού στον απολογισμό».
Τρίτη παρατήρηση. «Η μη εμφάνιση για επικαλούμενους από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους στον ισολογισμό για τεχνικούς λόγους στα έσοδα του προϋπολογισμού των αντίστοιχων οικονομικών ετών 1994-2001 συνολικού ποσού 1.758.000.000.000 δραχμών καθώς και του ποσού 655.000.000 ευρώ του οικονομικού έτους 2000 προερχομένων από δάνεια που πραγματοποιήθηκαν από τις Ένοπλες Δυνάμεις, επίσης, αντίκειται στις ως άνω διατάξεις».
«Η μη τακτοποίηση της χρεοπίστωσης ορισμένων εκτός προϋπολογισμού λογαριασμών -ενώ δηλαδή χρεώθηκαν με τις πληρωμές που έγιναν με εντολή του Υπουργείου Οικονομικών, δεν εκδόθηκαν στη συνέχεια τα συμψηφιστικά χρηματικά εντάλματα για την πίστωση κλπ.- εκτός του ότι αντίκειται στις προαναφερόμενες διατάξεις, συντελεί και στο να παραμένουν ανεξέλεγκτα δικαιολογητικά πολλών εκατομμυρίων ευρώ, με αποτέλεσμα να μη διαπιστώνεται η νομιμότητα και η κανονικότητα της δαπάνης. Επιπλέον, δημιουργείται κίνδυνος απώλειας των δικαιολογητικών αυτών». Ούτε νομιμότητα ούτε κανονικότητα ούτε εξασφαλισμένα τα δικαιολογητικά. Εάν αυτά για σας είναι η πλήρης δημοσιονομική εξυγίανση, ερρέτω. Να υπάρξει μία άλλη σχολή και θεωρία, λοιπόν, για το θέμα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ)
Αλλά γνωρίζω ότι ως καθηγητής θα απορρίπτατε οποιονδήποτε φοιτητή έλεγε αυτά που λέτε εσείς, σήμερα, ως Πρωθυπουργός.
Και έρχεται η Κυβέρνηση να αντικρούσει αυτά. Και τι λέει; Λέει: Δε γίνονται αυτά που επισημαίνει το Ελεγκτικό Συνέδριο –και είναι απάντηση του Υπουργείου Οικονομικών- διότι «η εμφάνιση των ποσών αυτών στα έσοδα και έξοδα του προϋπολογισμού, θα διόγκωνε πλασματικά τα ανωτέρω δύο μεγέθη. Η κίνηση του λογαριασμού αυτού εμφανίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου τάδε».
Δεν τα εμφανίζουμε, διότι, εάν τα εμφανίζαμε, θα διογκωνόταν πλασματικά το δημόσιο χρέος. Δεν τα εμφανίζουμε και η μη εμφάνιση αποκαθιστά την εικονικότητα των δαπανών. Αν αυτά δεν λέγονται αλχημείες, βρείτε μου τον όρο να τα προσδιορίσουμε.
Παρακάτω λέτε: «Τα δάνεια για τη χρηματοδότηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων των Ενόπλων Δυνάμεων καταγράφονται στο ύψος του δημοσίου χρέους και εξυπηρετούνται κανονικά. Οι τεχνικοί λόγοι για μια εγγραφή των συγκεκριμένων ποσών στα πιστωτικά έσοδα των προϋπολογισμών 1994-2001 που αναφέρονται στον ισολογισμό, συνδέονται αποκλειστικά με το χαρακτήρα των εξοπλιστικών προγραμμάτων».
Ποιοι είναι οι τεχνικοί λόγοι, που τρισεκατομμύρια δεν μπορεί κανείς να τα ελέγξει, ως προς τη νομιμότητα, ως προς την κανονικότητα και ως προς την ύπαρξη των παραστατικών; Ξέρετε καμία τέτοια διαχείριση σε περίπτερο, σε μεγάλο κατάστημα, σε σύγχρονη επιχείρηση, σε πολυεθνική; Και θέλετε να σας πούμε μπράβο γι’ αυτήν τη διαχείριση, που όταν την επισημαίνουμε και την αποκαλύπτουμε εισπράττουμε ύβρεις περί δημαγωγίας, λαϊκισμού και παραπλανητικής επιχειρηματολογίας; Εσείς λέτε την αλήθεια, αποκρύπτοντας τα πραγματικά δεδομένα και εμείς αποκαλύπτοντας την πραγματικότητα παραπλανούμε τον κόσμο;
Δεν θέλω να συνεχίσω με αυτές τις παρατηρήσεις, γιατί πραγματικά πιάνει τον καθένα θλίψη, μετά από μια τέτοια απάντηση της Κυβέρνησης: «Δεν είναι δυνατή η τμηματική απόδοση μέρους του εξοπλιστικού προγράμματος αφού σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία τα απαιτούμενα δικαιολογητικά συγκεντρώνονται και υποβάλλονται μόνο μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος. Από το 2002 για την ακριβέστερη παρακολούθηση των ποσών που διακινούνται μέσω των δανείων αυτών ανοίχτηκαν λογαριασμοί στη δημόσια ληψοδοσία. Οι λογαριασμοί θα κλείσουν με την παραλαβή του υλικού και την εμφάνιση των δανείων στα έσοδα και τις δαπάνες στα έξοδα του προϋπολογισμού». Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει ποτέ αυτό.
Να τελειώσω επισημαίνοντας τρεις ακόμη παρατηρήσεις από τις απαντήσεις της Κυβέρνησης.
Παραδέχεται η Κυβέρνηση ότι στη δημόσιο ληψοδοσία εμφανίζονται τα αποτελέσματα ενός μικρού αριθμού αυτόνομων ειδικών λογαριασμών. Ομολογεί ότι δεν εμφανίζεται ο υπόλοιπος μεγάλος αριθμός.
Επιβεβαιώνει η Κυβέρνηση ότι οι ειδικοί λογαριασμοί συνιστούν ένα ιδιαίτερα χρήσιμο διαχειριστικό και λογιστικό εργαλείο στη διάθεση των δημοσιονομικών αρχών. Αυτό ειπώθηκε και στο παρελθόν.
Εμείς ασκούμε κριτική διότι πολλαπλασιάζεται η υιοθέτηση των ειδικών λογαριασμών και διευρύνεται η ευκολία με την οποία υιοθετούνται αυτά. Αλλά μην λέτε ότι παραπλανούμε και δημαγωγούμε. Τι σημαίνει αυτό; Δεν σημαίνει διπλά βιβλία, δεν σημαίνει διπλό ταμείο, όταν δεν μπορεί να υπάρχει ούτε προϋπολογισμός ούτε απολογισμός ούτε ισολογισμός ούτε έλεγχος;
Επειδή κρατάνε οι υπηρεσίες και τη δική τους κατοχύρωση, γράφουν αυτό που εσείς αρνείσθε, κύριε Πρωθυπουργέ:
«Εξετάζεται τρόπος αποτύπωσης των οικονομικών στοιχείων και των ειδικών λογαριασμών είτε στη δημόσια ληψοδοσία είτε στους προϋπολογισμούς των νομικών προσώπων». Τώρα το εξετάζετε! Όχι λοιπόν ότι είναι θεάρεστο έργο.
Λέτε, επίσης, ότι «στοιχεία εσόδων και δαπανών των αυτόνομων ειδικών λογαριασμών περιλαμβάνονται στις εκθέσεις που υποβάλλονται στην EUROSTAT, για τον προσδιορισμό του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης». Στοιχεία δίνετε εσόδων και όχι όλα τα έσοδα και οι δαπάνες. Επιλέγετε ποια θα δώσετε.
Είναι φανερό, λοιπόν, ότι αν κάποιος μιλά με διπλή γλώσσα αυτός είναι η Κυβέρνηση. Και αν κάποιος επιβάλλεται να κάνει κριτική και έλεγχο, αυτός είναι η ελληνική κοινωνία, οι Έλληνες πολίτες, από τον ιδρώτα και το μόχθο των οποίων τροφοδοτείται αυτή η άτακτη διαχείριση. Και είναι απόλυτα τεκμηριωμένη, κύριε Πρωθυπουργέ, η διαπίστωση διεθνών οικονομικών κύκλων ότι η Ελλάδα είναι παράδειγμα προς αποφυγή και αρνητικό μοντέλο για τις νέες χώρες, αφού οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν αξιοποίησαν την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε διαχειρίστηκαν ορθολογικά τους εθνικούς και κοινοτικούς πόρους ούτε αξιοποίησαν παραγωγικά τις θυσίες του ελληνικού λαού, με αποτέλεσμα να υπάρχει σήμερα στασιμότητα, απόκλιση ή καθήλωση.
Και δεν είναι η πρώτη φορά που διεθνείς οργανισμοί επισημαίνουν ως διαρθρωτική αιτία αυτών των αρνητικών αποτελεσμάτων, τη διαφθορά, τη διαπλοκή και τις δαπάνες προβολής και βιτρίνας. Οι επισημάνσεις αυτές έχουν αξία, γιατί καλύπτουν τη λεγόμενη εθνωφελή πολιτική των ισχυρών κυβερνήσεων των δύο κομμάτων, που ουσιαστικά την ισχύ τους την ταυτίζουν με το ανεξέλεγκτο. Αποκαλύπτουν και κακή διαχείριση, αλλά και έλλειψη αποτελεσματικού σχεδιασμού και όταν έμπαινε η Ελλάδα στην ΕΟΚ και όταν έμπαινε στην ΟΝΕ, για το τι θα έπρεπε να γίνει μετά. Επιβεβαιώνουν οι διαπιστώσεις αυτές ότι το μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας είναι αναντίστοιχο προς τις προκλήσεις της εποχής και τις ανάγκες της χώρας. Αυτοπαγιδευμένο αυτό το πολιτικό μοντέλο στις λογικές της πολυσυλλεκτικής αυτοδυναμίας και στις πρακτικές των πελατειακών σχέσεων, προς τους μηχανισμούς συμφερόντων, αλλά και προς τους πολίτες, για τη δημιουργία «κοινωνιών της συνενοχής».
Αυτές οι παρατηρήσεις αποκαλύπτουν ότι οι εκάστοτε προϋπολογισμοί, που πανηγυρικά όλοι εμφανίζονται ως πλεονασματικοί, είναι ανειλικρινείς με πλαστές απεικονίσεις της πραγματικότητας και ψευδείς παραστάσεις περί ευημερίας. Προϋπολογισμοί με δημιουργική λογιστική, αλλά και εκτός των προϋπολογισμών παράλληλη δημοσιονομική διαχείριση. Εμείς λέμε ότι αυτές οι στρεβλώσεις πρέπει να τελειώνουν, γιατί δεν λειτουργούν επ’ ωφελεία του κοινωνικού συνόλου. Μπορούν να εξυπηρετούν τις κυβερνήσεις της ψηφοθηρίας και της παροχολογίας, αλλά δεν οδηγούν στη συλλογική ευημερία. Παγιώνουν τις ανισότητες και τις αποκλίσεις. Δεν εξασφαλίζουν δίκαιη διανομή και αναδιανομή του πλούτου. Εμπορευματοποιούν τα συλλογικά αγαθά, τη δημόσια περιουσία και το περιβάλλον. Δεν εξασφαλίζουν υποδομές ανάπτυξης κοινωνικής προστασίας και ποιότητας ζωής για όλους.
Το πρόβλημα της οικονομίας είναι πρωτίστως και κυρίως πολιτικό και όχι μονοδιάστατο, διαχειριστικό, τεχνοκρατικό ζήτημα. Εκλογικά δόγματα περί μονοπωλίου της εξουσίας, περί αυθεντίας της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας, μυθολογίες περί ισχυρών κυβερνήσεων που πάντα υπόσχονται τη γη της επαγγελίας και όλα τα κάνουν θεάρεστα, αλλά πάντα προσαράζουν στα ρηχά και τις ξέρες, νεοϊδεολογισμοί περί ενιαίας σκέψης στη διαχείριση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, έβλαψαν και βλάπτουν την κοινωνία, την οικονομία και το πολιτικό σύστημα.
Η Νέα Δημοκρατία λέει ότι απέτυχε η πολιτική σας. Χρησιμοποιεί μια σειρά επιχειρημάτων. Δεν λέει, όμως, αυτό που είναι η πραγματικότητα. Η πολιτική σας απέτυχε, γιατί είναι νεοφιλελεύθερη προσαρμογή, γιατί δεν έχει κοινωνικό περιεχόμενο, γιατί δεν παράγει αναπτυξιακό, ισόρροπο αποτέλεσμα με ανθρώπινο πρόσωπο, γιατί δεν διαχέει την ευημερία για όλους, γιατί δεν κατανέμει με δικαιοσύνη τα βάρη και τις θυσίες. Είναι βέβαιο ότι η συνέχιση της ίδιας πολιτικής είτε από σας είτε από άλλη πλειοψηφία που θα αποδέχεται το νεοφιλελεύθερο μονόδρομο θα μεγαλώσει τη στασιμότητα, τις ανισότητες, τις αποκλίσεις, την αδικία και τη δυσφορία της ελληνικής κοινωνίας.
Οι πρόσφατες εξελίξεις που είχαμε για το Σύμφωνο Σταθερότητας, τα μέτρα της λεγόμενης τότε ονομαστικής σύγκλισης, τα τριετή επιχειρησιακά σχέδια και μετά τα προγράμματα για τη σταθερότητα και την ανάπτυξη, τα συζήτησε ποτέ η Εθνική Αντιπροσωπεία; Συζητήσαμε ποτέ για το ποια στάση κρατήσατε κατά τη διαδικασία για το Σύμφωνο Σταθερότητας;
Εμείς σας λέγαμε το σύμφωνο σταθερότητας μην το λατρεύετε με αυτήν τη δογματική αντίληψη που θεοποιούσε έναν τεχνοκρατικό μονοδιάστατο οικονομισμό, γιατί κανένας οικονομισμός ποτέ δεν μπόρεσε να λύσει τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας και της δημοκρατίας.
Σήμερα έρχεται η Γαλλία και η Γερμανία και απαιτούν τη χαλάρωση ή τη μη εφαρμογή και σεις πηγαίνετε τη μια υπέρ του συμφώνου σταθερότητας, την άλλη ψηφίζετε με αυτούς και αύριο δεν έχετε εξηγήσει στον ελληνικό λαό ποια θα είναι η πολιτική σας έναντι των νέων μικρών χωρών που μπαίνουν και ποια θα είναι η στάση σας έναντι της πορείας της Ελλάδας και της κοινωνίας μας.
Προσωπικές υποθέσεις είναι αυτά; Μια συζήτηση για την οικονομία είναι αντιπαράθεση αριθμών; Η μαθηματικοποίηση της οικονομίας ποτέ δεν προχωράει τις κοινωνικές προοδευτικές εξελίξεις και κατακτήσεις.
Μια συζήτηση για την οικονομία σήμερα δέκα χρόνια μετά το 1993, μπαίνοντας στη νέα περίοδο μιας προκλητικής δεκαετίας δύσκολης, σημαίνει για ποιες στρατηγικές μιλάμε και αποσαφήνιση ποιες είναι οι πραγματικές επιλογές, για να μην επαναλαμβάνεται το φαινόμενο, που επαναλήφθηκε στις εκλογές του 2000, ο καβγάς μπροστά στους συνταξιούχους αν η κατώτερη σύνταξη θα ήταν 152.000 ή 156.000 και σήμερα να μην κατοχυρώνεται ούτε θεσμικά ούτε πολιτικά η εγγυημένη κατώτερη σύνταξη και το εγγυημένο κατώτερο εισόδημα.
Να λοιπόν ποιος παραπλανάει και ποιος μιλάει λέγοντας άλλα πριν τις εκλογές και άλλα μετά τις εκλογές. Λέγοντας άλλα προς την κοινωνία και άλλα προς τους μηχανισμούς διαπλοκής και εξουσίας. Άλλα προς το Κοινοβούλιο και άλλα προς τον κ. Μπλερ και τους τεχνοκράτες της Κομισιόν και τον κ. Μπους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Χριστοδουλάκης έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι βέβαιο ότι κανείς σήμερα δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι όλα είναι ρόδινα και τέλεια στην ελληνική οικονομία. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι υπάρχουν ακόμα αρκετά ανοιχτά ζητήματα, όπως είναι το υψηλό επίπεδο ανεργίας, που εξακολουθεί να χαρακτηρίζει τη χώρα μας παρά τη σημαντική μείωση τα τελευταία χρόνια. Όπως είναι οι αδικαιολόγητες αυξήσεις τιμών σε πολλά είδη που πλήττουν ευθέως την αγοραστική δύναμη του καταναλωτή. Όπως είναι η ανάγκη για μια ακόμα ταχύτερη και συστηματική μείωση του δημόσιου χρέους. Όπως είναι η ανάγκη να προσελκύσουμε πολύ περισσότερες ξένες επενδύσεις απ’ αυτές που έρχονται τώρα στη χώρα μας.
Κανείς όμως ταυτόχρονα δεν μπορεί να αρνηθεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι ο μοναδικός τρόπος να λύσουμε πιο αποφασιστικά όλα αυτά τα μεγάλα θέματα τα οποία εξακολουθούν να αποτελούν ανοιχτά ζητήματα στην ελληνική οικονομία, είναι να εντείνουμε την πολιτική που ακολουθήσαμε και η οποία μας επέτρεψε να ανασύρουμε την ελληνική οικονομία από ουραγό που ήταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση με αμφίβολο μέλλον και αβέβαιη προοπτική όσον αφορά την Οικονομική και Νομισματική Ένωση και να τη φέρουμε σήμερα στο επίκεντρο των εξελίξεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχουν προβλήματα, όμως μπορεί να ισχυριστεί ότι τα θεμέλια για την αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών τα δίνει η συνέχιση αυτής της πολιτικής και όχι η ανατροπή της.
Κανένας πολίτης δεν ωφελείται από την καταστροφολογία, στην οποία συστηματικά επιδίδεται η Αξιωματική Αντιπολίτευση, θέλοντας να εμφανίσει τα πάντα ισοπεδωμένα, τα πάντα υπό κατάρρευση και προσδοκά την οποιαδήποτε έκθεση διεθνούς οργανισμού είτε γνωστού είτε άγνωστου προκειμένου να καταφέρει αντιπολιτευτικά πλήγματα στην Κυβέρνηση.
Ταυτόχρονα η Αξιωματική Αντιπολίτευση επιχειρεί έναν ανιστόρητο εξωραϊσμό της περιόδου 1990-1993, ισχυριζόμενη εδώ ότι, δήθεν, το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα πολίτη αυξήθηκε. Πόσο αυξήθηκε άραγε την περίοδο 1990-1993; Μήπως αυξήθηκε με τις μαζικές απολύσεις εργαζομένων; Μήπως αυξήθηκε με την πλημμυρίδα των πτωχεύσεων των επιχειρήσεων;
Μήπως αυξήθηκε με τις μηδενικές επενδύσεις που γίνονταν στην Ελλάδα; Μήπως αυξήθηκε με το μηδενικό ρυθμό ανάπτυξης που επικράτησε κατά μέσο όρο την περίοδο ’90-’93;
Γιατί άραγε, όμως, γίνεται από τη μια μεριά αυτή η επίμονη καταστροφολογία και από την άλλη ο εξωραϊσμός των πολιτικών της περιόδου ’90-’93; Διότι απλούστατα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το μοναδικό στοιχείο πολιτικής πρακτικής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι αυτή η περίοδος. Η μοναδική δέσμη προτάσεων, αντιλήψεων και κατευθύνσεων για την οικονομική πολιτική είναι τα κατορθώματα της περιόδου ’90-’93 και αυτήν την πολιτική θα επιβάλουν εάν παρ’ ελπίδα ποτέ αποκτήσουν την ευθύνη χάραξης οικονομικής πολιτικής.
Απέναντι, όμως, στην καταστροφολογία, εμείς αντιτάσσουμε τη θεμελίωση μιας πολιτικής, η οποία κατακτά τους στόχους συστηματικά, μπορεί να συσσωρεύει δυνάμεις για να αντιμετωπίσει τις μεγάλες εκκρεμότητες που παραμένουν και μπορεί να διαμορφώσει μία διαδρομή θετικής εξέλιξης και θετικών προσδοκιών για τον Έλληνα πολίτη.
Απέναντι σ’ αυτήν την απαξιωτική στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας εμείς αντιτάσσουμε την ανάλυση και την προσοχή την οποία δίνουμε στα μεγάλα θέματα της ελληνικής κοινωνίας. Αφουγκραζόμαστε τις καθημερινές αγωνίες και τα προβλήματα για να μπορούμε να διαμορφώνουμε ένα περιβάλλον στο οποίο ξεδιπλώνονται περισσότερες ευκαιρίες, δημιουργούνται λιγότερα αδιέξοδα, μειώνεται η ανασφάλεια και εδραιώνεται περισσότερο η ασφάλεια και η αυτοπεποίθηση.
Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι εύκολο και τίποτα δεν είναι δεδομένο ή αυτοματοποιημένο. Για όλα αυτά έχουμε προσπαθήσει πάρα πολύ και χρειάζεται να προσπαθήσουμε ακόμα περισσότερο τα επόμενα χρόνια.
Η ελληνική οικονομία για να πάει ακόμα καλύτερα δεν χρειάζεται ούτε την αλαζονική έπαρση της επιτυχίας αλλά ούτε και την καταστροφολογική υπονόμευση της άρνησης. Περίσσεψε αυτή η προσπάθεια. Σ’ αυτήν την Αίθουσα είδαμε να αναφέρονται ακόμη και οι πιο ατεκμηρίωτες αναφορές διάφορων διεθνών κύκλων ή οργανισμών ως δήθεν καταιγιστικά επιχειρήματα κατά της οικονομικής πολιτικής.
Πράγματι, υπάρχουν αρκετές αναλύσεις οι οποίες έχουν διαφορετική άποψη για το πώς ασκείται και τι αποδίδει η οικονομική πολιτική. Πιστεύω, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι όλοι θα αναγνωρίσετε ότι αυτό το οποίο στο τέλος μετράει είναι η άποψη την οποία εξειδικεύουν και δημοσιεύουν υπεύθυνα και με συνέπειες και για τους ίδιους, αυτοί οι οποίοι μελετούν συστηματικά την πορεία της ελληνικής οικονομίας και σε τακτά χρονικά διαστήματα, και όποτε κρίνεται σκόπιμο την αναβαθμίζουν, όπως υποβαθμίζουν άλλες οικονομίες όταν κρίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά.
Το τελευταίο δωδεκάμηνο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μια και μιλάμε για διεθνείς εκθέσεις και αναλυτές, η ελληνική οικονομία έλαβε τρεις αναβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας.
Τον περασμένο Νοέμβριο, η Moody’s αναβάθμισε την ελληνική οικονομία κατά μία κατηγορία έπειτα από τριάμισι έτη που μεσολάβησαν από την προηγούμενή της αξιολόγηση. Η διεθνής εταιρεία “STANDARD AND POOL” αναβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της ελληνικής οικονομίας κατά μία κατηγορία, έπειτα από δύο έτη προηγούμενης παραμονής. Η εταιρεία «FITSCH» αναβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της ελληνικής οικονομίας πριν από ένα μήνα, έπειτα από δυόμισι χρόνια παραμονής στην προηγούμενη κατηγορία.
Αυτές είναι οι πραγματικές αποδείξεις για την πορεία, το μέλλον και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Διότι όχι μόνο προέρχονται από πολύ έγκυρους διεθνείς αναλυτές οι οποίοι παρακολουθούν όλες ανεξαιρέτως τις διεθνείς αγορές όλον το χρόνο, αλλά και γιατί έχει ένα πρακτικό αντίκρισμα. Σε κάθε τέτοια αναβάθμιση μειώνεται το κόστος με το οποίο δανείζεται το ελληνικό δημόσιο. Με κάθε τέτοια ανακοίνωση, μειώνεται κατά μερικά δέκατα το επιτόκιο, εξοικονομούνται πόροι που πληρώνουμε για το δημόσιο χρέος και έχουμε μεγαλύτερη ευχέρεια να κατανέμουμε πόρους στην παιδεία, την υγεία και σε άλλες κοινωνικές δαπάνες.
Ένας άλλος τομέας στον οποίο είδα πάλι με έκπληξη να αναφέρεται η Αξιωματική Αντιπολίτευση, είναι εάν πέτυχε η δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας χρειάζεται ακόμα περισσότερη προσπάθεια. Γιατί πρώτα-πρώτα έχουμε ένα πολύ υψηλό δημόσιο χρέος, το τρίτο κατά σειρά στην Ευρωπαϊκή Ένωση –και υπάρχουν λόγοι γι’ αυτό- όπως επίσης και γιατί έχουμε πάρα πολλές ανάγκες να εκπληρώσουμε. Έχουμε αδυναμίες στην υγεία, στην παιδεία, πρέπει να χρηματοδοτήσουμε ένα πολύ μεγάλο επενδυτικό πρόγραμμα, έχουμε αναλάβει τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έχουμε μια πολύ φιλόδοξη πολιτική για την κατάρτιση και τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης και όλα αυτά απαιτούν φυσικά πολλές κοινωνικές και επενδυτικές δαπάνες. Ταυτόχρονα οφείλουμε να χρηματοδοτήσουμε ένα ικανοποιητικό πρόγραμμα αμυντικών δαπανών, έτσι ώστε να συνεχίσουμε να έχουμε μια ισχυρή αποτρεπτική ικανότητα της χώρας. Παρ’ όλα αυτά η ελληνική οικονομία πέτυχε μια από τις πιο σημαντικές δημοσιονομικές επιδόσεις την προηγούμενη τετραετία.
Σύμφωνα με έναν πίνακα τον οποίο θα καταθέσω, ο οποίος διενεμήθη προχθές σε όλους τους Υπουργούς Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφέρονται τα εξής στοιχεία, τα οποία είναι δικά τους: Την τετραετία 2000-2003 μόνο τέσσερις χώρες στην Ευρωπαϊκή ‘Ένωση, μεταξύ των οποίων και η δική μας, βελτίωσαν τη δημοσιονομική τους κατάσταση περιορίζοντας τα ελλείμματα.
Σας αναφέρω χαρακτηριστικά ότι το 2000, πριν από τέσσερα χρόνια, η Ελλάδα είχε ένα εννιαπλάσιο έλλειμμα απ’ ό,τι ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτές οι εννέα φορές μεγαλύτερο έλλειμμα φέτος έγιναν το μισό. Αντιλαμβάνεται, λοιπόν, κανείς ότι η Ελλάδα παράλληλα με την αναπτυξιακή δυναμική την οποία έχει, έχει εμπεδώσει μια συστηματική δημοσιονομική βελτίωση, η οποία μπορεί να ενισχυθεί τα επόμενα χρόνια σύμφωνα και με τις προδιαγραφές του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, έτσι ώστε να επιταχύνουμε τη μείωση του δημόσιου χρέους. Αλλά κάνοντας αυτό εμείς ποτέ δεν θα αποστούμε από την ανάγκη επαρκούς χρηματοδότησης του κοινωνικού κράτους σε όλα τα επίπεδα κοινωνικής πολιτικής, ιδιαίτερα τους αγρότες, τους χαμηλοσυνταξιούχους, την ελληνική οικογένεια, ποτέ δεν θα αποστούμε από την ανάγκη να χρηματοδοτήσουμε όλες εκείνες τις αναγκαίες πολιτικές για να μειώσουμε τον κίνδυνο φτώχειας και περιθωριοποίησης. Διότι εμείς έχουμε ένα τρίπτυχο στην οικονομική πολιτική. Ότι η ανάπτυξη από μόνη της δεν φτάνει, χρειάζεται για να γίνουν όλα τα υπόλοιπα. Χρειάζεται να εμμένουμε πάντα σε μια κατεύθυνση δημοσιονομικής σταθερότητας για να μειώνουμε το δημόσιο χρέος και χρειάζεται πάντα να ενισχύουμε και να επεκτείνουμε την κοινωνική πολιτική, διότι χωρίς αλληλεγγύη και συνοχή η ανάπτυξη θα είναι ένας μονοδιάστατος, ανασφαλής και μη βιώσιμος στόχος. Αυτήν την πολιτική θα την ακολουθήσουμε συστηματικά παρά τον καταιγισμό των απαξιωτικών χαρακτηρισμών, παρά την έλλειψη οποιασδήποτε ουσιαστικής αντιπρότασης από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και παρά τις μεγάλες δυσκολίες τις οποίες κατά καιρούς εμφανίζει και προκαλεί η διεθνής αβεβαιότητα.
Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ανέφερε ότι η εισαγωγή του ευρώ έβλαψε του Έλληνες. Πιστεύω ότι αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη απαξίωση στον Έλληνα πολίτη, ο οποίος αγωνίστηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια, ο πολίτης ο οποίος πιστεύει σε οποιοδήποτε κόμμα, έτσι ώστε να βρεθεί η Ελλάδα μέσα στον κύκλο της Ευρωπαϊκής και Νομισματικής Ένωσης, να έχει κοινό νόμισμα και να μπορεί να αντιμετωπίζει με καλύτερη άμυνα τις διεθνείς αβεβαιότητες.
Έγινε πριν από λίγο ο πόλεμος στο Ιράκ και δοκιμάστηκαν ακόμα και ισχυρά νομίσματα. Το νόμισμα το οποίο έχουν οι Έλληνες πολίτες ενισχύθηκε κατά 15% και μπόρεσε έστω και κατά ένα τμήμα να αντιμετωπίσει την ακρίβεια του πετρελαίου που είχε ανέβει την περίοδο εκείνη. Τι είχε συμβεί άραγε επί Νέας Δημοκρατίας, όταν έγινε μια ανάλογη πολεμική επιχείρηση εναντίον του Ιράκ; Δεν καταβαραθρώθηκε τότε το νόμισμά μας η δραχμή; Δεν έμεινε απροστάτευτη η αγοραστική δύναμη των μισθωτών επί μεγάλο χρονικό διάστημα;
Δεν ξεπέρασε το 20% ο πληθωρισμός; Δεν έκλεισαν δεκάδες εκατοντάδες επιχειρήσεις από την αδυναμία τους να ανταποκριθούν στη διεθνή πίεση;
Εμείς και με το κοινό νόμισμα που έχουμε, παρά τις δυσκολίες που εξακολουθούν να υπάρχουν, είδαμε την ανάπτυξή μας να ανεβαίνει την ίδια περίοδο και πάνω σε αυτήν την ανεβασμένη βάση μπορούμε από καλύτερες θέσεις να δώσουμε μάχη για τα προβλήματα που έχουμε.
Αναφέρθηκε επίσης μια σειρά από άλλα στοιχεία, τα οποία θέλω κατηγορηματικά να ανασκευάσω. Αναφέρθηκε ότι το ανεξόφλητο υπόλοιπο των εγγυήσεων που δίνει το ελληνικό δημόσιο στις ΔΕΚΟ αυξάνεται από χρόνο σε χρόνο. Τίποτα δεν απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα. Όντως, ήταν υπερβολικά μεγάλο την τριετία ’90-΄93. Το 1990 το ανεξόφλητο υπόλοιπο των εγγυήσεων ανήρχετο στο 19% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Το 1991 στο 14% του ΑΕΠ. Το 1993 ήταν πάνω από το 10% του ΑΕΠ. Τώρα έχει πέσει και έχει σταθεροποιηθεί σε επίπεδα της τάξης του 6% και συνεχίζει να μειώνεται.
Αναφέρθηκε –και πιστεύω ότι δεν περιποιεί καμία εξυπηρέτηση της πραγματικότητας- ότι υπάρχουν δήθεν κρυφές δαπάνες για την άμυνα, οι οποίες εμφανίζονται στο χρέος, αλλά όχι στο έλλειμμα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω εδώ από αυτήν τη θέση υπεύθυνα να ενημερώσω το Σώμα ότι όλες οι καταχωρίσεις οι οποίες γίνονται στο έλλειμμα και αφορούν σε εξοπλιστικές δαπάνες είναι εγκεκριμένες, σύμφωνα με τα πρότυπα και τα κριτήρια της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας. Πιστεύω ότι η Ελλάδα αξίζει αυτήν τη διάκριση, η οποία γίνεται σύμφωνα με τους κανόνες. Διότι η Ελλάδα έχει πολύ υψηλότερες αμυντικές δαπάνες από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Δυόμισι φορές παραπάνω, ενώ είναι 2% ο ευρωπαϊκός μέσος όρος, 4,5% και 5% έχουμε εμείς. Θα ήθελαν τα κόμματα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης εξ αυτού και μόνο του λόγου, δηλαδή λόγω της ιδιαιτερότητάς μας της γεωπολιτικής, να επιβαρύνεται πολύ περισσότερο το έλλειμμα, να μη μπορέσουμε να μπούμε στην ΟΝΕ, να μην μπορέσουμε να ασκήσουμε κοινωνική πολιτική, απλώς και μόνο για να υποταχτούμε σε μία λογιστική καθαρότητα, την οποία επαγγέλλονται εδώ; Όλα αυτά είναι απολύτως ελεγμένα και διαφανή, σύμφωνα με νόμους, κανόνες και κριτήρια.
Αναφέρθηκε επίσης ότι το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θα κάνει, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, πραγματικές αποκρατικοποιήσεις με διεθνείς διαγωνισμούς. Στην Εθνική Τράπεζα, για παράδειγμα, τι θα κάνει το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης; Δεν έγινε διεθνής διαγωνισμός για τη διάθεση του 11% του μεριδίου του δημοσίου με διεθνή υπερκάλυψη και έντονη ζήτηση; Τι διαφορετικό θα κάνει;
Στη ΔΕΗ δεν έγινε διεθνής διαγωνισμός τρεις φορές μέχρι τώρα για τη διάθεση του 50% της επιχείρησης; Τι διαφορετικό θα κάνει; Μήπως θα επαναφέρει την πρότασή της για διάσπαση της ΔΕΗ, πώληση των μονάδων της και το μάνατζμεντ με 35% σε ιδιώτη;
Στον ΟΤΕ όπου το δημόσιο διατηρεί το 35% τι σημαίνει άραγε σοβαρή αποκρατικοποίηση; Να δώσουμε είτε αυτό, είτε λιγότερο ποσοστό με το μάνατζμεντ σε ιδιώτη, όπως επιχείρησε –ευτυχώς αδόξως- να κάνει το 1993;
Στην Ολυμπιακή, η οποία πράγματι έχει πολλά προβλήματα στην ιδιωτικοποίησή της, τι σημαίνει πραγματική αποκρατικοποίηση; Μήπως να δοθεί έναντι μιας δραχμής, όπως είχε πει επιγραμματικά το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης πριν από λίγο διάστημα;
Στα ΕΛΠΕ δεν έγινε διεθνής διαγωνισμός για την εισαγωγή ξένων επενδυτών; Τι σημαίνει πραγματική αποκρατικοποίηση; Να μειωθεί το ποσοστό του ελληνικού δημοσίου κάτω από 35%;
Στο καζίνο της Πάρνηθας δεν έγινε διεθνής διαγωνισμός με σαφέστατη και διαφανέστατη διαδικασία; Τι άραγε σημαίνει πραγματικές αποκρατικοποιήσεις με διεθνή διαγωνισμό;
Σε όλα αυτά τα θέματα όποιος θέλει να δημιουργήσει μια αξιόπιστη εναλλακτική οικονομική πρόταση, θα πρέπει να τοποθετηθεί συγκεκριμένα και όχι να καλύπτεται πίσω από αδιαφανείς, πολλές φορές άσκοπες, ανεδαφικές και ατεκμηρίωτες εκθέσεις.
Αναφέρθηκε, κυρίες και κύριοι, για άλλη μια φορά –και εκφράζω την έκπληξή μου γι΄ αυτό- μία δήθεν έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία εμφανίζει την Ελλάδα ως μία άκρως διεφθαρμένη χώρα, όπου μέτρα περιστολής, της σπατάλης και της διαφθοράς θα οδηγήσουν σε τεράστιες εξοικονομήσεις πόρων 10 δισεκατομμυρίων ευρώ –6 δισεκατομμύρια είχε πει αργότερα με μία ανακοίνωσή της η Αξιωματική Αντιπολίτευση- και έτσι θα χρηματοδοτηθούν όλες οι μεγάλες ανάγκες και επενδύσεις.
Πρώτα απ’ όλα, κυρίες και κύριοι, θέλω εδώ να καταθέσω αυτήν τη μελέτη, γιατί πιστεύω ότι πολλοί από σας ενδεχομένως θα θελήσουν να την διαβάσουν. Η μελέτη αυτή δεν αποτελεί κατά κανέναν τρόπο έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Είναι ένα δοκίμιο, το οποίο γράφτηκε από τρεις συγγραφείς –ο ένας από αυτούς είναι μάλιστα και Υπουργός της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι- και εκφράζουν τις απόψεις τους για διάφορα θέματα αποδοτικότητας της δημόσιας διοίκησης.
Παρ’ όλα αυτά στον πρόλογο της έκθεσης, η οποία υποτίθεται ότι είναι ο καταπέλτης εναντίον του Σημίτη, αναφέρονται κάποια πράγματα. Ο καταπέλτης, λοιπόν, της έκθεσης αυτής λέει τα εξής: «Μερικές χώρες κατάφεραν να επιφέρουν μια σημαντική σχετικά βελτίωση τα τελευταία δέκα χρόνια». Τα τελευταία δέκα χρόνια είναι η περίοδος 1993-2003. Και συνεχίζει: «Ιδιαιτέρως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιρλανδία». Αυτό είναι το βασικότερο συμπέρασμα της έκθεσης-καταπέλτη εναντίον του Σημίτη. Το καταθέτω για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Νικόλαος Χριστοδουλάκης καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα έκθεση, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Το πιο σημαντικό όμως είναι το εξής: πώς βγήκαν άραγε αυτά τα νούμερα για τα χρήματα που θα εξοικονομήσουμε, αν πατάξουμε τη διαφθορά; Εδώ ακολουθήθηκε μια μεθοδολογία, η οποία καμία σχέση δεν έχει ούτε με τη διαφθορά ούτε με οτιδήποτε άλλο. Συγκρίθηκαν οι ευρωπαϊκές οικονομίες με το σχετικό μέγεθος του δημόσιου τομέα που έχει η Αμερική. Η Αμερική, όπως είναι γνωστό, έχει πολύ μικρό κεντρικό κράτος και έχει μεγάλο πολιτειακό κράτος. Όλες, λοιπόν, οι ευρωπαϊκές οικονομίες συγκρίθηκαν με το μέγεθος του αμερικανικού κράτους και η διαφορά που βρέθηκε στο μερίδιο του εθνικού εισοδήματος θεωρήθηκε ως αναποτελεσματικότητα της Δημόσιας Διοίκησης. Είναι προφανές ότι η πιο αναποτελεσματική χώρα από αυτήν την άποψη είναι η Σουηδία, βέβαια, διότι έχει και το μεγαλύτερο κράτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τον πίνακα αυτής της μελέτης, η Ελλάδα προκύπτει ότι, αν προσαρμοστεί το μέγεθος του κράτους της σε αυτό το σχετικό μέγεθος των Ηνωμένων Πολιτειών, όντως θα περισσέψουν 15 δισεκατομμύρια ευρώ –και όχι 10 ούτε 6- πράγμα το οποίο εμείς ούτε θέλουμε ούτε επιδιώκουμε. Εμείς θέλουμε ένα σύγχρονο κράτος, επαρκές, να είναι παρόν όταν το έχει ανάγκη ο πολίτης. Σύμφωνα όμως με τα ίδια κριτήρια στη Σουηδία θα εξοικονομούνταν 75 δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι άραγε και αυτό διαφθορά; Στη Δανία θα εξοικονομούνταν 42 δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι άραγε και αυτό η έκταση της διαφθοράς; Στη Γερμανία θα εξοικονομούνταν 268 δισεκατομμύρια ευρώ. Εκεί θα έλυναν και το δημοσιονομικό πρόβλημα που έχουν. Είναι άραγε και αυτό μια ένδειξη διαφθοράς. Στη δε Γαλλία θα εξοικονομούνταν 271 δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι άραγε αυτό μια ένδειξη διαφθοράς;
Εν πάση περιπτώσει, εάν αποτελεί ένδειξη διαφθοράς, θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να το ακούσουμε, αλλά ταυτόχρονα να ξέρουμε ότι σύμφωνα με αυτό το δείκτη η Ελλάδα είναι η χαμηλότερη όλων.
Το πιο σημαντικό όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως σας είπα και στην αρχή, είναι ότι όλη αυτή η συγγραφή δεν αποτελεί έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ουδόλως υιοθετείται από αυτή και προφανώς δεν αποτελεί ούτε ανάλυση πολιτικής ούτε οτιδήποτε άλλο. Και επειδή αρκετοί ενδιαφέρθηκαν να μάθουν πώς συνετάχθη αυτή η έκθεση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απήντησε λέγοντας τα εξής: «Απαντώντας στο γράμμα, το οποίο μας στείλατε ηλεκτρονικά στις 16 Σεπτεμβρίου, σας απαντούμε ότι το δοκίμιο στο οποίο αναφέρεστε δεν είναι έκθεση της Τράπεζας».
Καταθέτω την απάντηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, έτσι ώστε όλοι εφ’ εξής να δίνουμε περισσότερη προσοχή, όταν αλιεύουμε επιχειρήματα, τα οποία είναι ατεκμηρίωτα, αναφέρονται σε άλλες καταστάσεις και απλώς και μόνο χρησιμοποιούνται για να πλήξουν την πολιτική της Κυβέρνησης. Και αυτό είναι το λιγότερο και είναι και θεμιτό. Πολλές φορές όμως πλήττουν την εικόνα της χώρας μας. Και αυτό πιστεύω ότι δεν το θέλει, δεν το επιδιώκει και το αντιμάχεται κάθε Έλληνας πολίτης, ανεξαρτήτως κομματικών και ιδεολογικών προτιμήσεων.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Νικόλαος Χριστοδουλάκης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως κ. Σημίτης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο κ. Καραμανλής ξεκίνησε την ομιλία του διαβεβαιώνοντάς μας ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει μιλήσει ποτέ για κατάργηση του ΑΣΕΠ. Έχω εδώ μπροστά μου το πρόγραμμα για τη διοίκηση της Νέας Δημοκρατίας. Λέει το εξής: «Συγκεκριμένα προβλέπουμε να συσταθούν οι εξής νέες ανεξάρτητες αρχές: το Συμβούλιο Δημόσιας Διοίκησης με έργο και αποστολή όχι μόνο τον έλεγχο των προσλήψεων προσωπικού, όπως το σημερινό ΑΣΕΠ, αλλά και την ανάπτυξη συμβουλευτικού και γνωμοδοτικού ρόλου αρμοδιότητας για τα ζητήματα οργάνωσης και λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών».
Παρακάτω, λέει: «Σήμερα, το σύστημα των διαγωνισμών καταστρατηγείται κατά κανόνα μέσω προσφυγής στο σύστημα της μοριοδότησης». Για να τα διορθώσει όλα αυτά, λέει «οι διαγωνισμοί και οι παντοειδείς δοκιμασίες πρέπει να διεξάγονται πάντοτε υπό τον αυστηρό έλεγχο και την εποπτεία του Ανωτάτου Συμβουλίου Δημόσιας Διοίκησης που λειτουργεί ως ανεξάρτητη αρχή». Πιο κάτω, αναφέρεται στον ανασχεδιασμό του συστήματος προσλήψεων, με βάση το Ανώτατο Συμβούλιο Δημόσιας Διοίκησης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν δημοσιεύτηκαν αυτά, όλη η Ελλάδα εξέλαβε ότι καταργείται το ΑΣΕΠ. Αυτό σχολιάστηκε στις εφημερίδες, παρουσιάστηκε στις εφημερίδες, έγινε συζήτηση περί ΑΣΕΠ και τώρα αιφνιδιαστικά μαθαίνουμε ότι δεν πρόκειται να καταργηθεί το ΑΣΕΠ, αυτό είναι κάτι άλλο.
Τι είναι αυτό λοιπόν; Είναι το αιώνιο μπρος-πίσω. Το έχουμε ζήσει το αιώνιο μπρος-πίσω σε σχέση με το ασφαλιστικό. Επειδή αναφέρθηκε ο κύριος Καραμανλής στο ΠΑΣΟΚ και το ασφαλιστικό, θέλω να θυμίσω ότι το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας προέβλεπε αύξηση της μέσης ηλικίας συνταξιοδότησης, υπολογισμό των συντάξεων βάσει των εισφορών ολόκληρου του χρόνου ασφαλίσεως και όχι ενός τελευταίου τμήματος, γεγονός που έχει την τάση να δημιουργεί από μόνο του πληθωριστικές πιέσεις. Αυτό το πρόγραμμα το οποίο κυκλοφόρησε και ως φυλλάδιο, αποσύρθηκε ολόκληρο το Μάιο του 2001 από την ιστοσελίδα του κόμματος, μπρος και πίσω.
Ακούσαμε σήμερα –αναφέρθηκε σ’ αυτό και ο κ. Χριστοδουλάκης προηγουμένως- ότι δεν είπαμε ποτέ ότι θα μειώσουμε κατά δέκα δισεκατομμύρια ευρώ τις δημόσιες δαπάνες, αλλά αυτό λέγεται σε μία έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Ακούσατε, κύριε Καραμανλή, ότι δεν πρόκειται για έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έστειλε και χαρτί που το επιβεβαιώνει αυτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Σε ποιον το έστειλε;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Σε όποιον και αν το έστειλε. Έχει την υπογραφή της.
Εν πάση περιπτώσει, επειδή είπατε ότι δεν ισχυρίζεστε κάτι τέτοιο, εδώ αν διαβάσω παρακάτω τις δικές σας δηλώσεις, λέτε «εφόσον δηλαδή υπάρχει τεράστιο περιθώριο εξοικονόμησης πόρων» -εσείς το λέτε- «εφόσον βέβαια αποφασίσουμε πράγματι να τους διαχειριστούμε ορθολογικά, εφόσον αποφασίσουμε να συγκρουστούμε με τα φαινόμενα της διαφθοράς και της διαπλοκής, εφόσον ακολουθήσουμε μία πολιτική που θα περιορίζει στο ελάχιστο το κόστος που επισωρεύει η γραφειοκρατία». Και γι’ αυτό μιλάτε για βαθιά μεταρρύθμιση του κράτους.
Επομένως μη μας κοροϊδεύετε. Εδώ λέτε σαφέστατα ότι τους πόρους αυτούς θα τους εξοικονομήσετε, ότι θα τα γλιτώσετε αυτά.
Βέβαια εγώ πρέπει να δεχθώ, κύριε Καραμανλή, ότι υπάρχουν δαπάνες οι οποίες μπορούν και πρέπει να εξοικονομηθούν. Θα σας αναφέρω μία δαπάνη που αφορά και εσάς και σας παρακαλώ πολύ να συμβάλετε. Διοργανώσατε μία γιορτή στην οδό Διονυσίου του Αρεοπαγίτη. Πήγατε χωρίς ευαισθησία για το χώρο και μιλήσατε εκεί. Θα δώσω κάποιες φωτογραφίες, τις οποίες θέλω να δει ο κύριος Καραμανλής και οι οποίες δείχνουν τις καταστροφές που έκανε η ΟΝΝΕΔ, τρυπώντας τα μάρμαρα και χαλώντας το δρόμο και μέχρι τώρα δεν έχει δώσει μία δεκάρα να επισκευαστούν αυτές οι καταστροφές.
Έτσι αντιλαμβάνεστε το δικό σας δημόσιο και κοινωνικό ρόλο σε κάτι που αφορά εσάς; Και το ζήτησε η Εταιρεία Ένωσης των Αρχαιολογικών Χώρων να αποκαταστήσετε τις καταστροφές, αλλά «αγρόν αγοράσατε».
Ας έρθω τώρα σε μια σύγκριση την οποία κάνατε σε σχέση με το τι ήταν το μέσο εισόδημα το 80%, δηλαδή επί των ημερών σας προφανώς και τι έγινε μετά.
Θέλω να καταθέσω στα Πρακτικά ένα κείμενο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο δεν είναι κάτι έκτακτο. Είναι μονίμως επαναλαμβανόμενο και σε σχέση με όλες τις δημοσιεύσεις που αφορούν εισοδήματα με βάση το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν. Λέει το κείμενο αυτό, ότι τα εισοδήματα συγκρίνονται από χώρα σε χώρα κατά το ίδιο έτος και ποτέ διαχρονικά. Και δεν συγκρίνονται διαχρονικά, δηλαδή δεν πρέπει να κάνετε αυτό το οποίο κάνατε διότι απλούστατα οι μεθοδολογίες αλλάζουν. Τα δεδομένα αλλάζουν. Όπως όταν μπήκε η Ανατολική Γερμανία στη Γερμανία άλλαξαν όλες οι στατιστικές.
Όπως είπα και προηγουμένως, καταθέτω το κείμενο αυτό για να το διαβάσετε και να μη συγκρίνετε χρονικά.
(Στο σημείο αυτό ο Πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Σημίτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν κείμενο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Επειδή ισχυρίζεστε ότι το ΑΕΠ κατά κεφαλήν είναι στην τελευταία σειρά όσον αφορά την Ελλάδα, θέλω να σας πω ότι το ΑΕΠ δεν είναι το μόνο μέγεθος που μετρά την ευημερία. Γι’ αυτόν το λόγο η EUROSTAT σε ειδική μελέτη για τις περιφερειακές στατιστικές «Income of private house for domestic product in Europe’s region» του Ιουλίου 2003 παρουσιάζει ως εναλλακτικό μέγεθος το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών. Το διαθέσιμο εισόδημα αποτελεί καλύτερο δείκτη από το ΑΕΠ. Ο κύριος λόγος είναι ότι το διαθέσιμο εισόδημα, δηλαδή αυτό που έχει ο κάθε πολίτης στην τσέπη του, δείχνει την αγοραστική δύναμη που έχει το πορτοφόλι του πολίτη.
Με βάση το διαθέσιμο εισόδημα η Ελλάδα ξεπερνά πέντε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο βιοτικό επίπεδο. Αυτό έχει σημασία. Είναι αυξημένο το διαθέσιμο εισόδημα απέναντι σε άλλους; Και πραγματικά είναι αυξημένο. Και μπορείτε να δείτε τη στατιστική.
Επικαλεστήκατε τα θέματα του Β΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης ότι η Ελλάδα μόνο από όλες τις άλλες χώρες καθυστέρησε. Και εδώ θέλω να σας αναφέρω ότι ο κ. Μπαρνιέ -το οποίο δεν θα πρέπει να αγνοείτε- στις 16.5.2003 έδωσε μια συνέντευξη και είπε ότι γενικά το σύνολο κρατών -μελών υπέβαλαν αιτήσεις αποπληρωμής που είναι αρκετά πιο χαμηλές από τις δεσμεύσεις του κοινοτικού προϋπολογισμού. Αυτό ισχύει για την Ελλάδα και όχι μόνο για την Ελλάδα από 0,7% έως το 10% και το διόρθωσε μετά και είπε 15%.
Για την Ελλάδα έχω διαβάσει και εγώ τα άρθρα στον Τύπο και την πολεμική που έχει αναπτυχθεί που και εγώ καμιά φορά θεωρώ ότι είναι υπερβολικές κορώνες. Τώρα σε ποιον αναφέρεται με υπερβολικές κορώνες, θα το αφήσω να το μαντέψετε εσείς.
Νομίζω ότι για την Ελλάδα είναι της τάξεως του 3%, που είναι απόλυτα συγκρίσιμο με πάρα πολλά άλλα κράτη -μέλη για τα οποία προβαίνουν αυτήν τη στιγμή το κλείσιμο της δεύτερης προγραμματικής περιόδου. Και αν δείτε τα στοιχεία, βρισκόμαστε σε καλή θέση.
Επειδή έχετε μονίμως και κάποιοι άλλοι εδώ τη μανία να υποβαθμίζετε τη χώρα, εγώ έχω μια σειρά από στατιστικές τις οποίες θέλω να σας αναφέρω.
Για το διαθέσιμο εισόδημα που είπα πριν, η Ελλάδα ξεπερνά πέντε χώρες. Ως προς τους ρυθμούς αύξησης ΑΕΠ, κατά κεφαλήν, η Ελλάδα, όπως ξέρετε, είναι από τις πρώτες χώρες παραγωγικότητας. Κατά τη δεκαετία 1994-2003 η Ελλάδα σημείωσε τη μεγαλύτερη αύξηση της παραγωγικότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο ρυθμός αύξησης των επενδύσεων στην Ελλάδα είναι αισθητά υψηλότερος του ρυθμού της Ευρωζώνης.
Από τις επιχειρηματικές επενδύσεις ως ποσοστό του ΑΕΠ η Ελλάδα έχει την τέταρτη καλύτερη επίδοση. Οι δαπάνες για την παιδεία αυξάνονται σταθερά σε αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Ένωση που έχουν πτώση. Οι δαπάνες για την τηλεπικοινωνία ως ποσοστό του ΑΕΠ, η Ελλάδα δαπανά σταθερά από το 1994 μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ απ’ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση των δεκαπέντε και οι δαπάνες αυξάνουν κάθε χρόνο.
Τιμές ηλεκτρικής ενέργειας και τηλεπικοινωνιών. Τα ελληνικά νοικοκυριά πληρώνουν το πιο χαμηλό τιμολόγιο ηλεκτρικού ρεύματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ η ελληνική βιομηχανία, το έκτο πιο φθηνό.
Προμήθειες μέσω δημόσιου διαγωνισμού. Η Ελλάδα έχει σταθερά από το 1993 το υψηλότερο ποσοστό προμηθειών μέσω δημοσίου διαγωνισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση των δεκαπέντε, με εξαίρεση για ένα χρόνο μονάχα τη Σουηδία.
Δαπάνες κοινωνικής προστασίας. Η Ελλάδα το 2004 ξεπερνά σήμερα την Ευρωπαϊκή Ένωση σε κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ. Δείκτης ανισότητας κατά κεφαλήν εισοδήματος ανά περιφέρεια, τον οποίον επικαλεστήκατε διαστρεβλώνοντας τα πράγματα. Διότι εσείς συγκρίνατε το εισόδημα της Ελλάδας με το εισόδημα των άλλων χωρών, ενώ το πρόβλημα είναι πόσο είναι διαφορετικό το εισόδημα ανάμεσα σε περιφέρειες. Πόσο διαφέρει η Περιφέρεια της Αθήνας ή της Αττικής για τη ακρίβεια, από την Περιφέρεια των Ιωαννίνων; Η Ελλάδα, λοιπόν, έχει το χαμηλότερο δείκτη περιφερειακών ανισοτήτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή είναι η αλήθεια.
Δείκτης περιφερειακών ανισοτήτων ως προς την απασχόληση. Όσον αφορά την ανεργία, οι στατιστικές καταγράφουν μείωση για την Ελλάδα από το 7,3% το 1996 σε 4,6% για το 2001. Πραγματική φορολογική επιβάρυνση των επιχειρήσεων. Η έκδοση του τελευταίου κειμένου, το οποίο κατέθεσα ήδη, δείχνει ότι η Ελλάδα έχει την τρίτη μικρότερη τελικά φορολόγηση επιχειρήσεων και εμπόδια ξένων επενδύσεων. Η Ελλάδα κατατάσσεται στην ένατη καλύτερη θέση αναφορικά με τα εμπόδια και τους περιορισμούς που υπάρχουν στις ξένες επενδύσεις.
Τώρα όσον αφορά άλλα μεγέθη, παραδείγματος χάρη, αριθμός ημερών για την ίδρυση εταιρείας, σύμφωνα με τη Λισσαβόνα, στην Ελλάδα το 2003 απαιτούνται σαράντα πέντε ημέρες, όσες ημέρες απαιτούνται κατά μέσο όρο και στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Και στην ενσωμάτωση του Κοινοτικού Δικαίου δεν είμαστε πίσω στη βελτίωση των συνθηκών απασχόλησης. Επίσης η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά από άλλες χώρες και στη βελτίωση των συνθηκών απασχόλησης είμαστε επίσης, εάν λάβουμε υπόψη ότι δεν έχουμε μερική απασχόληση, μπροστά από άλλες χώρες. Προς τι λοιπόν, συνεχώς εσείς να παρουσιάζετε μία μαύρη εικόνα; Προς τι να μη θέλετε να πείτε ποια η αλήθεια, ποια τα σωστά και ποια τα λάθος, για να υπάρχει μία πραγματική εικόνα; Το ίδιο διαστρεβλώσατε τα στοιχεία σε σχέση με την ανεργία. Διότι για την ανεργία ένα είναι το μέτρο σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση: Η στατιστική η οποία πραγματοποιείται με τους κανόνες EUROSTAT, αυτή η στατιστική έδειξε 8,9%. Γιατί θέλετε να το αμφισβητήσετε και επικαλείστε άλλους τρόπους;
Εγώ θα μπορούσα να επικαλεστώ χίλιους τρόπους και να δείξω ότι η ανεργία είναι στο μηδέν ή άλλους τρόπους και να δείξω ανεργία στο τριάντα. Δεν είναι σοβαρό αυτό.
Και όσον αφορά τη φτώχεια, σας έχω πει επανειλημμένα ότι η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία μετράει όχι τη φτώχεια αλλά την ανισοκατανομή του εισοδήματος. Η Παγκόσμια Τράπεζα έχει θέσει ένα όριο απόλυτης φτώχειας, 2 δολάρια εισόδημα την ημέρα. Και βεβαίως αυτό δεν υπάρχει στην Ελλάδα, 2 δολάρια εισόδημα την ημέρα. Δεν καταγράφεται στατιστικά. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ορίζει το 60% του μέσου όρου μιας χώρας ως το όριο εκείνο που χρειάζεται προσοχή, γιατί δημιουργείται κίνδυνος περιθωριοποίησης. Άρα, σ’ αυτό το 60% ή στη μέτρηση του εισοδήματος δεν καταμετρά την ιδιοκατοίκηση. Μεταξύ άλλων ξέρουμε ότι η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ευρώπη. Και είναι άλλο αν έχεις λίγο εισόδημα και να έχεις το σπίτι δικό σου και άλλο αν έχεις λίγο εισόδημα και δεν έχεις το σπίτι δικό σου. Και η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία θα προσπαθήσει να προσδιορίσει και αυτό το στοιχείο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή τελειώνει ο χρόνος, θέλω να ρωτήσω:
Υπερβάλλουμε λέγοντας ότι η Νέα Δημοκρατία καταστροφολογεί και διαστρέφει την πραγματικότητα;
Ως προς την οικονομία, είναι γνωστό ότι είχε υποστηρίξει την οικονομία «τραβεστί» και την αδυναμία της χώρας να ενταχθεί στην ΟΝΕ. Διαψεύστηκε πανηγυρικά. Στην εξωτερική πολιτική μάς κατηγόρησε για άκρως υποχωρητική πολιτική. Αυτή όμως η πολιτική οδήγησε στην ένταξη της Κύπρου στην ΟΝΕ.
Τι είχε πει ο κ. Καραμανλής και τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας για τα έργα; Αναφέρω συνοπτικά εκφράσεις τους κατά λέξη: «η χώρα δεν χρειάζεται μακέτες αλλά έργα», «τα κυβερνητικά στελέχη προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την πραγματικότητα προβάλλοντας μακέτες και φιλμάκια», «τα μεγάλα έργα δεν προχωρούν και παράδειγμα η ζεύξη Ρίου-Αντιρρίου, όπου το έργο αναφέρεται στις μακέτες και δεν έχει κατασκευαστεί τίποτα ακόμα», «μετρό: το έργο είναι κολοβό, υπάρχει κακή ποιότητα στην εκτέλεση, ενώ ακόμα υπάρχουν προβλήματα ασφάλειας και καταλληλότητας του έργου, αφού δεν έχει δοθεί η άδεια λειτουργίας», «συνεχίζεται η χαοτική κατάσταση στο ανέτοιμο αεροδρόμιο των Σπάτων», «θα είχε έτσι αποφευχθεί ο διασυρμός διεθνώς της χώρας, η δυσμενής επίπτωση στον τουρισμό μας, η περαιτέρω απαξίωση της Ολυμπιακής Αεροπορίας, η καταταλαιπώρηση χιλιάδων επιβατών», «ο Θεός να βάλει το χέρι του», «προβλήματα στη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, τη ραδιοτηλεοπτική κάλυψη των αγώνων, των έργων πληροφορικής, τη νοσοκομειακή περίθαλψη, τη φιλοξενία, την κατασκευή του ολυμπιακού χωριού, τη δημιουργία του τραμ, του προαστιακού σιδηροδρόμου, τη σύνδεση του αεροδρομίου με το σταθμό του μετρό, το κυκλοφοριακό στο Σταυρό», «η ΔΟΕ θέτει θέμα ασφαλείας». Διερωτώμαι αν είναι δυνατόν μια Αντιπολίτευση που είναι τόσο υπερβολικά ασόβαρη να γίνει ποτέ πιο σοβαρή, για να μπορεί να διακυβερνήσει τον τόπο. Πιστεύω ότι οι κακές έξεις δεν αποβάλλονται. Θα συνεχίσει πάντα να είναι ασόβαρη.
Εγώ δεν θα επικαλεστώ το Θεό, για να βάλει το χέρι του, όπως εσείς. Εγώ θα δώσω μια διαβεβαίωση: Ο ψηφοφόρος θα βάλει το χέρι του!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν τριαντατρείς μαθητές και τέσσερις δάσκαλοί τους από το 30ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου και σαράντα μαθητές και δύο συνοδοί τους από το Δημοτικό Σχολείο Κουτσοχωρίου Αργολίδας.
Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κώστας Καραμανλής.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούσαμε πάλι για δεύτερη φορά σήμερα το γνώριμο παραμύθι για το ΑΣΕΠ. Σας εξήγησα. Είναι προφανές ότι τόση νοημοσύνη έχετε και το καταλαβαίνετε, αλλά δεν θέλετε να καταλάβετε, γιατί θέλετε να κάνετε το κομματικό σας παιχνίδι και τις εντυπώσεις. Εμείς ήμασταν που προτείναμε να γίνει το ΑΣΕΠ συνταγματικά κατοχυρωμένο όργανο. Βεβαίως αλλάζουμε την ονομασία και προτείνουμε μια σειρά μέτρων και ρυθμίσεων που αναβαθμίζουν το ΑΣΕΠ. Και επειδή δεν θέλω να μιλάτε στο σπίτι του κρεμασμένου για σχοινί, κοιτάξτε να μαζέψετε τη δική σας κομματική νομενκλατούρα, που πανηγυρίζει παντού ότι θα κάνετε δεκάδες χιλιάδες διορισμούς. Στο σπίτι λοιπόν του κρεμασμένου μη μιλάτε για σχοινί, κύριε Σημίτη!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Μέμφεστε εσείς εμάς για «μπρος-πίσω» στο Ασφαλιστικό; Παίρνοντας βαρύτατο πολιτικό κόστος –πράγματι- η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έσωσε το Ασφαλιστικό. Και βεβαίως και πάλι από το Σεπτέμβρη του 2001 σάς έχουμε παρουσιάσει πρόγραμμα και σας το έχω καταθέσει εδώ ιδιοχείρως. Με τι θράσος μιλάτε για «μπρος-πίσω»; Εσείς δεν είπατε τίποτα για Ασφαλιστικό και εμφανιστήκατε αίφνης την άνοιξη του 2001 ως ολετήρ να τα τινάξετε όλα στον αέρα; να εργάζονται οι άνθρωποι, μέχρι να πεθάνουν. Να μειωθούν οι συντάξεις. Και βέβαια, στον πανικό που ενέσκηψε μετά την κοινωνική κρίση και την πολύ μεγάλη αντίδραση όλης της ελληνικής κοινωνίας, το πήρατε πίσω.
Πώς λέγεται αυτό; Αν θυμάμαι, σε απλά ελληνικά λέγεται «μπρος – πίσω». Σε εσάς λοιπόν και στους συνεργάτες σας να απευθύνετε αυτήν τη μομφή.
Αυτό βεβαίως ήταν και υπαινιγμός για το «κρυφό πρόγραμμα» πάλι. Εξ ιδίων τα αλλότρια, κύριε Πρωθυπουργέ! Την ίδια ώρα που διαπιστώνονται κρυφά ελλείμματα, κρυφά χρέη, κρυφή ανεργία, κρυφοί λογαριασμοί, κρυφός πληθωρισμός, μιλάτε για κρυφό πρόγραμμα; Σκοπός σας να δημιουργήσετε σύγχυση.
Εμείς, όμως, ό,τι λέμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το αποδεικνύουμε.
Και κάτι ακόμα: η δική μας πολιτική χαρακτηρίζεται από σταθερότητα και συνέπεια. Άλλοι είναι αυτοί που από αλλού ξεκίνησαν, για να βρεθούν αλλού χωρίς να ξέρουν πού πάνε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Έπειτα, τι λέγατε προεκλογικά στο δικό σας πρόγραμμα και τι κάνατε; Ποια είναι τα δικά σας προγράμματα; Η Χάρτα; Ένα συνονθύλευμα υποσχέσεων, χιλιοειπωμένων υποσχέσεων ήδη από το 2000;
Σε ό,τι μας αφορά θέλω να επαναλάβω: Εμείς τα προγράμματά μας τα δημοσιεύουμε. Έχουμε ήδη βγάλει πολλά, καίρια. Επακολουθεί το πρόγραμμα της Υγείας μέσα στο Δεκέμβριο. Και εάν είχατε την προσοχή σας στραμμένη, θα ξέρατε πολύ καλά ποιο είναι το οικονομικό μας πρόγραμμα.
Θέλω, όμως, εδώ να κάνω και ένα άλλο σχόλιο. Και αρχικά και τώρα κάνατε υπαινιγμούς για στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και μάλιστα στενούς μου συνεργάτες. Θέλω να σας πω ότι εγώ είμαι υπερήφανος για τους συνεργάτες μου. Και για τη διαδρομή τους και για την ιστορία τους και για τις ικανότητές τους και για το ήθος τους.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Εσείς μπορείτε να το πείτε αυτό, που τους δικούς σας συνεργάτες, για διάφορους λόγους, αναγκαστήκατε να τους απομακρύνετε από κοντά σας και τώρα δεν έχετε το θάρρος ούτε υποψήφιους Βουλευτές να τους ανακηρύξετε;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Και ακόμα μία ερώτηση εδώ: εσείς, φαντάζομαι, είδατε μέλος της Κυβέρνησής σας, συνεργάτη σας, να υβρίζει δημοσίως, στις κάμερες μπροστά, τα Θεία. Το εγκρίνετε αυτό; Συμφωνείτε με αυτό; Σας αρέσει αυτή η πρακτική; Αν όχι, γιατί δεν αντιδράσατε; Κομμένα, λοιπόν, τα λόγια περί συνεργατών, ήθους, εντιμότητας, ικανότητας και ιστορικής διαδρομής.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Επανήλθαμε στη συζήτηση, βλέπω, περί των περίφημων 10 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ό,τι και να λέτε, η πραγματικότητα είναι δεδομένη. Είναι μελέτη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Σας αρέσει ή όχι, αυτή είναι η πραγματικότητα.
Μας είπατε πάλι ότι διαφωνείτε με την πολιτική μας, που λέει ότι πρέπει πράγματι να εξορθολογιστούν οι δαπάνες στο δημόσιο τομέα. Υπάρχει κανένας Έλληνας να διαφωνεί με αυτό; Άντε, εγώ να δεχθώ ότι έχετε μία διαφωνία για το ύψος. Υπάρχει κανένας, ο οποίος αμφιβάλλει ότι υπάρχει εκτεταμένη διαφθορά και σπατάλη;
Σε κάθε περίπτωση, επειδή γυρνάμε στο συγκεκριμένο ζήτημα, θέλω να σας θέσω και ένα παράπλευρο ερώτημα. Εμείς πριν από λίγες ημέρες συζητήσαμε εδώ στη Βουλή –αφού την είχαμε καταθέσει εδώ και μήνες- μία πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας για την κατάργηση των νόμων της διαπλοκής. Εγώ δέχομαι ότι μπορεί να διαφωνείτε σε κάποιες ρυθμίσεις. Μη μου πείτε, όμως, ότι διαφωνείτε με το να γίνει η απιστία περί την υπηρεσία κακούργημα. Ομολογήστε ότι κάνετε λάθος τότε. Αν δεν το ομολογείτε, σημαίνει ότι πάτε να συγκαλύψετε κάποιους. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Δεν θέλω να σας απαριθμήσω όλους τους νόμους της διαπλοκής. Συζητήθηκε διεξοδικά αυτό τη Δευτέρα. Και προξένησε αλγεινή εντύπωση ότι, για μία ακόμα φορά, ήσασταν απών. Όποτε πάει η συζήτηση σε καυτά θέματα, είσαστε απών. Η μόνη ενεργή συμμετοχή σας στη διαδικασία αυτής της κορυφαίας –τουλάχιστον κατά την άποψή μας- συζήτησης στο Κοινοβούλιο για το πώς μπορεί να κατοχυρωθεί η ελληνική κοινωνία, η οικονομία, το κράτος, η πολιτεία απέναντι στα εκτεταμένα φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής, ήταν να διαγράψετε ένα συνάδελφό μας, ο οποίος ετόλμησε να υπερψηφίσει την πρόταση. Αυτό δείχνει την ευαισθησία σας για θέματα διαφάνειας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Παρακαλώ, θέλω για μία ακόμη φορά να καταθέσω στα Πρακτικά τους νόμους της διαπλοκής.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά τους προαναφερθέντες νόμους, οι οποίοι βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Έρχομαι σε ένα άλλο ζήτημα που θίξατε.
Μου έκανε οδυνηρή εντύπωση ότι επικαλεστήκατε μια γιορτή των νέων της Νέας Δημοκρατίας. Και να σας πω γιατί: πρώτα απ’ όλα υπήρχε άδεια για τη “Διονυσίου Αρεοπαγίτου”, την οποίαν έδωσε το Υπουργείο Πολιτισμού.
Εμείς δεν κάνουμε παρανομίες, κύριε Σημίτη. Αλλού να χτυπήσετε αυτές τις πόρτες. Η Ο.Ν.ΝΕ.Δ. όχι μόνο δεν έκανε ζημιές, αλλά έδωσε στον Τύπο, καλώντας τα Μέσα Ενημέρωσης, καλώντας τον κ. Καζαντίδη, που είναι στην Εταιρεία Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων, να κάνουν έλεγχο, αυτοψία για τυχόν ζημιές. Ουδέν διεπιστώθη. Και φαντάζομαι ότι, αν ήταν τα πράγματα όπως ισχυρίζεστε εσείς, σίγουρα θα είχε γίνει τουλάχιστον μεγάλο θέμα στις εφημερίδες, τις προσκείμενες –αν μη τι άλλο- σε σας.
Και ακόμα, το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας, στο οποίο συζητήθηκε το θέμα, δεν διαπίστωσε ζημιές με τη σύμφωνη γνώμη της Αντιπολίτευσης: του κ. Κουβέλη, του κ. Δημαρά, του κ. Χαλβατζή. Αυτά για τα πυροτεχνήματα, που δήθεν επιχειρούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις.
Θέλω πάλι να κάνω ένα σύντομο σχόλιο για την απεγνωσμένη σας απόπειρα να διαψεύδετε στοιχεία που έρχονται από κάθε κατεύθυνση. Στον κ. Κωνσταντόπουλο είπατε ότι διαβάζει συγκεκριμένες εφημερίδες. Σε εμένα λέτε ότι είμαι κακόπιστος και διαστρεβλώνω την πραγματικότητα. Μα όλοι αυτό κάνουν; Και δεν αντιλαμβάνεστε ότι τραυματίζετε και τα τελευταία ψήγματα της αξιοπιστίας σας, όταν λέτε ότι όλοι λένε ψέματα; Θα το επαναλάβω: όλοι αυτοί τι είναι; Δουλεύουν για τη Νέα Δημοκρατία; Υπονομεύουν την Κυβέρνησή σας;
Σας έκανα πάρα πολλές αναφορές. Σας κατέθεσα δέκα εκθέσεις εδώ, που αξίζει να τις μελετήσετε. Θα επικαλεστώ μόνο ένα ακόμα στοιχείο, επειδή επιμένετε στο τι λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην ίδια έκθεση του Φθινοπώρου του 2003 αναφέρεται ότι για το 2002 οι επενδύσεις ήταν στο 23,9%. Εσείς ήρθατε εδώ και μας είπατε για 28%. Αυτό δεν είναι χονδροειδές ψέμα;
Και λέω: επιτρέπεται ο Πρωθυπουργός της χώρας να λέει ψέματα; Εγώ δέχομαι να έχει άλλη άποψη. Δέχομαι ακόμα με τρόπο επίμονο, αυστηρό, αν θέλετε, να παρουσιάζει τα επιχειρήματά του. Σέβομαι το δικαίωμα στη διαφωνία. Δεν σας είπα ότι πρέπει να συμφωνήσετε μαζί μου. Αλλά το να λέγονται απροκάλυπτες ανακρίβειες, πάει πολύ. Το ίδιο ισχύει για τα ποσοστά ανεργίας από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Την καταθέτω στα Πρακτικά με γυρισμένη τη σελίδα, μήπως χάσετε τη σελίδα που αποδεικνύει τις ανακρίβειές σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα έκθεση, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Επειδή μιλάμε για προγράμματα και κρυφά προγράμματα και προσπαθείτε να πείτε διάφορα για την κοινωνική σας ευαισθησία με υπαινιγμούς για τη Νέα Δημοκρατία, εγώ ξέρω ότι, μόλις πριν από μία εβδομάδα, ο Πρόεδρος του ΟΤΕ ή Διευθύνων Σύμβουλος –αν δεν με απατάει η μνήμη μου- υποσχέθηκε εκτός Ελλάδας σε ξένους επενδυτές ότι το 2004 θα προβεί σε απολύσεις τουλάχιστον τεσσάρων χιλιάδων εργαζομένων, γιατί υπάρχει πλεονάζον προσωπικό. Η Κυβέρνηση διορίζει στον ΟΤΕ συμβασιούχους και η διοίκησή του, την οποίαν εσείς διορίσατε, υπόσχεται απολύσεις. Είναι, λέει, αναγκαίο να βελτιωθούν τα οικονομικά του Οργανισμού, που έγινε συνώνυμος με την κακοδιαχείριση και τη σπατάλη. Άλλη πολιτική εσωτερικού, άλλη πολιτική εξωτερικού.
Για μία ακόμα φορά αποδεικνύεται και η υποκρισία, αλλά και η αναλγησία αυτής της Κυβέρνησης. Και αποδεικνύεται πάνω απ’ όλα ποιοι έχουν το κρυφό πρόγραμμα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έρχομαι σε ένα άλλο θέμα. Με έχετε ακούσει πολλές φορές απ’ αυτό το Βήμα να καταγγέλλω το σύστημα ανάθεσης δημοσίων έργων, που αποτελεί πνευματικό τέκνο του ίδιου του Πρωθυπουργού. Η απάντηση πάντα ήταν η ίδια: «Καταστροφολογείτε» λέει ο κ. Σημίτης. Το είπε και σήμερα. Και το λέει μόνο εδώ βέβαια, γιατί δεν είδα ποτέ να χρησιμοποιεί το ίδιο επιχείρημα προς τις αρμόδιες υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που χρόνια τώρα επισημαίνουν τις ίδιες ατέλειες.
Έχω στα χέρια μου επιστολή του Γενικού Διευθυντή Περιφερειακής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που εστάλη στον Υφυπουργό Οικονομικών, αρμόδιο για την πορεία των πλαισίων στήριξης στις 30 Ιουλίου 2003. Και ο Υφυπουργός κοινοποίησε στη συνάδελφό του, Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, την επιστολή αυτή.
Δεν ξέρω, κύριε Σημίτη, αν θα δηλώσετε άγνοια, επειδή δεν ήσασταν αποδέκτης της, αλλά είναι επιστολή «ΚΟΛΑΦΟΣ». Όπως το ακούτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. «ΚΟΛΑΦΟΣ» με κεφαλαία γράμματα για την πολιτική που ακολουθήσατε επτά χρόνια τώρα στα δημόσια έργα. Ακούστε τι σας λέει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Αν διαφωνείτε, δεν έχετε παρά να τους στείλετε μια επιστολή ότι καταστροφολογούν και αυτοί στις Βρυξέλλες. Τι λέει η Επιτροπή για το πρόγραμμα δράσης που υπέβαλε το ΥΠΕΧΩΔΕ προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή; Ότι το πόνημά σας είναι εκτός τόπου και χρόνου. Ουσιαστικά σας το επιστρέφει ως απαράδεκτο. Σας επισημαίνει όλα αυτά, που χρόνια τώρα σας υποδεικνύουμε και μονίμως τα απορρίπτετε μετά βδελυγμίας. Ότι το θεσμικό πλαίσιο χρειάζεται εκ βάθρων αναθεώρηση. Ότι έπρεπε να έχετε πάρει, εδώ και χρόνια, μέτρα για την αποκατάσταση της διαφάνειας στον ευαίσθητο αυτόν τομέα. Ότι με την ανοχή σας επιτρέψατε στους εργολάβους να καθορίζουν ασύδοτα τους κανόνες του παιχνιδιού. Ότι τους αφήσατε να αποκομίζουν υπερκέρδη, αξιοποιώντας τις ατέλειες και τα παράθυρα των νόμων που θεσπίσατε. Σας εγκαλεί γιατί, ενώ γνωρίζετε την πραγματικότητα, κωλυσιεργείτε. Κλείνετε αυτιά και μάτια στις επισημάνσεις και στις προτροπές της. Σας λέει ότι οι συμβάσεις για τα δημόσια έργα θα πρέπει να καταρτίζονται σύμφωνα με διεθνώς αναγνωρισμένες πρακτικές. Ότι οι εκ των υστέρων τροποποιήσεις πρέπει να είναι ελάχιστες και επαρκώς αιτιολογημένες. Ότι πρέπει να ελέγχετε την ποιότητα ενός σημαντικού δείγματος των έργων και του συνόλου των μεγάλων έργων πριν την οριστική παραλαβή τους. Σας κατηγορεί ότι σήμερα ένα μεγάλο ποσοστό έργων, που είχε κριθεί προβληματικό, δεν έχει επιδιορθωθεί, παρά τις διαβεβαιώσεις, που έδινε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή η Κυβέρνηση.
Ποιους δεν θέλετε να ενοχλήσετε; Γιατί σταματήσατε τους ελέγχους; Γιατί δεν επιβάλλετε την αποκατάσταση των κακοτεχνιών; Γιατί δεν επιβάλλετε τις προβλεπόμενες κυρώσεις στους υπευθύνους; Δεν ακούτε το καμπανάκι που σας κτυπάνε από την Ένωση; Δεν σας λέει τίποτα η έμμεση αλλά σαφής αιχμή ότι, για να σας πιστέψουν, αυτό που προέχει είναι να αποκατασταθούν άμεσα με δαπάνες των εργολάβων οι διαπιστωθείσες από το 1997 μέχρι σήμερα κακοτεχνίες και να επιβληθούν οι προβλεπόμενες από το νόμο κυρώσεις;
Μετά από επτά χρόνια δήθεν εκσυγχρονισμού του συστήματος για τα δημόσια έργα, έρχεται η αρμόδια Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης να σας πει ότι δεν πείσατε. Και δεν πείσατε, γιατί ποτέ δεν θελήσατε να εκσυγχρονίσετε πραγματικά ένα σύστημα, του οποίου άλλωστε εσείς είστε ο εμπνευστής και οι ολίγοι ευνοούμενοί σας είναι αποδέκτες των προνομίων του.
Καταθέτω στα Πρακτικά την επιστολή αυτή, που είναι κόλαφος για την πολιτική σας, κόλαφος για την Κυβέρνησή σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο Αρχείο της Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Έρχομαι σε ένα άλλο σημείο. Είπαμε και πριν ότι οι προϋπολογισμοί των περασμένων ετών αποδείχθηκαν πλασματικοί, αντί πλεονασματικοί. Μόλις πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσδιόρισε διπλάσιο το έλλειμμα για το 2004. Κάτι πήγε να πει για λάθος υπολογισμό ο Υπουργός Οικονομίας. Την ίδια στιγμή ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων κ. Ράπανος, σύμφωνα με ημερήσια εφημερίδα στις αρχές Νοεμβρίου, φαίνεται να δηλώνει ότι αυτός απλώς έδωσε τα πραγματικά στοιχεία, αυτά που, εν πάση περιπτώσει, βρήκε. Και πρόσθετε με νόημα: «Πρέπει να είμαστε και ευχαριστημένοι που μας έβγαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο 2,4% έλλειμμα». Το καταθέτω και αυτό στα Πρακτικά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο της Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Πριν από ένα χρόνο αποκαλύψαμε ότι έχετε προεισπράξει μελλοντικά έσοδα ύψους τεσσάρων δισεκατομμυρίων ευρώ. Πριν από δύο μήνες αποδείχθηκε ότι κάνατε και κάτι άλλο ακόμα χειρότερο: ότι από το 1997 τηρείτε διπλά βιβλία. Ότι έσοδα από μετοχοποιήσεις ύψους δεκατριών δισεκατομμυρίων ευρώ από το 1997 ως σήμερα, αντί να διατίθενται για τη μείωση του δημόσιου χρέους, όπως υποστηρίζατε και όπως επιβάλλει ο νόμος, χρησιμοποιούνται για την κάλυψη λειτουργικών δαπανών και άλλων υποχρεώσεων του δημοσίου. Ορίστε η ομολογία σας -και αυτή επίσημα διατυπωμένη- για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο της Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Πριν από ένα μήνα αποδείχθηκε ότι το Υπουργείο Οικονομικών συνεχίζει να μοιράζει αφειδώς εγγυήσεις σε δημόσιους οργανισμούς, δημιουργώντας νέες πηγές ελλειμμάτων για την επόμενη Κυβέρνηση. Πριν από λίγες μέρες το Ελεγκτικό Συνέδριο –αλήθεια, και εκεί εφημερίδες της Δεξιάς διαβάζουν;- αναφέρεται στους ειδικούς λογαριασμούς, που δεν εμφανίζονται στους χρεοπιστωτικούς λογαριασμούς του προϋπολογισμού. Να γιατί κολλήσατε στα ακριβά. Δεν μπορείτε όμως τα δικά σας κρυφά να τα αποδίδετε στους άλλους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα κλείσω αυτήν την παρέμβαση λέγοντας ότι είναι απαράδεκτο να λέτε ότι η Νέα Δημοκρατία είναι ασόβαρη και μάλιστα καθ’ έξιν. Θα με αναγκάσετε να σας πω ότι εκείνο που κρίνω ελλειμματικής σοβαρότητας και ελλειμματικής δημοκρατικής ευαισθησίας είναι έναν Πρωθυπουργό, ο οποίος ακολουθεί ή δέχεται ακόλουθες πρακτικές.
Πρακτικές του τύπου να βάζει έναν από τους πολλούς εκπροσώπους του Τύπου που έχει να λέει ότι το αίτημα για εκλογές είναι εκτροπή. Άκουσον, άκουσον!
Αυτή είναι η νοοτροπία σας; Αυτή είναι η δημοκρατική σας ευαισθησία;
Περίπου και σήμερα μας είπατε ότι μόνο εσείς επιτρέπετε να κυβερνάτε, ότι είναι τουλάχιστον ενόχληση, για να μην πω «ψιλά γράμματα» η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία. Είναι αυτό νοοτροπία; Είναι αυτό δημοκρατική ευαισθησία; Είναι αυτό σοβαρότητα;
Θα παρακαλέσω, λοιπόν, όταν αναφέρεσθε στη Νέα Δημοκρατία, να προσέχετε περισσότερο τις εκφράσεις σας, τουλάχιστον όταν μιλάμε για υπευθυνότητα και δημοκρατική ευαισθησία.
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο επί προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Σε τι συνίσταται το προσωπικό;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Σε ό,τι αφορά τον κ. Ράπανο σε σχέση με το τι είπε σε μένα.
Ανεφέρθη ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σε κάτι το οποίο είπε σε μένα ο κ. Ράπανος. Αυτό δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ποιο είναι το προσωπικό;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Παρακαλώ.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ο κ. Ράπανος είναι Πρόεδρος των Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων και στενός μου συνεργάτης. Είναι από εκείνους οι οποίοι καταρτίζουν τα προγράμματα σταθερότητας και ανάπτυξης και έχει την ευθύνη των σχέσεων με την Οικονομική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρακολουθούμε από κοινού όλα τα Συμβούλια των Υπουργών Οικονομικών.
Ουδέποτε, σε καμία στιγμή, είτε εδώ είτε στο εξωτερικό, σε οποιαδήποτε συνεδρίαση είτε εδώ είτε οπουδήποτε αλλού έκανε τέτοια δήλωση, σχετικά με το ότι τα ελλείμματα είναι μεγαλύτερα απ’ αυτά που αναφέραμε, ως προβλέψιμα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Καλώς, κύριε Υπουργέ.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ο κ. Ράπανος μάλιστα υπεδέχθη το κλιμάκιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και βοήθησε…
(Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Καλώς, κύριε Υπουργέ.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Βοήθησε στην ανασκευή των στοιχείων των προβλέψεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα οποία και η ίδια ανακοίνωσε αργότερα.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Κολοζώφ έχει το λόγο.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε με την εκτίμησή μου ότι τόσο στις πρωτολογίες, αλλά όσο και στις δευτερολογίες η όλη αντιπαράθεση μεταξύ Κυβέρνησης και Αξιωματικής Αντιπολίτευσης περιορίστηκε ιδιαίτερα όταν ανέβηκαν οι τόνοι και οι κορώνες σε ζητήματα που κάθε άλλο παρά έχουν σχέση με την πορεία της οικονομίας μας. Περιορίστηκε σε ζητήματα αν θα γίνει ή δεν θα γίνει το ΑΣΕΠ, αν οι νεολαίοι κατέστρεψαν ή δεν κατέστρεψαν σε μία εκδήλωσή τους κάποιους χώρους. Είναι μια σειρά ζητημάτων, που μπορεί να βοηθούν στην πόλωση που μπορεί να επιθυμούν τα δύο κόμματα εν’ όψει των εκλογών, αλλά δεν βοηθούν καθόλου στο να γίνει κατανοητό ποια είναι η διαφωνία τους πάνω στην οικονομία που ασκείται σήμερα στη χώρα μας.
Στους άξονες αυτής της οικονομίας δεν υπήρξε καμία αναφορά, όχι διαφωνία ή συμφωνία, αλλά δεν αναφέρθηκαν καθόλου. Αναφέρθηκαν σε μια σειρά από ζητήματα που έχουν σχέση με τον τρόπο της διαχείρισης, αλλά σχετικά με την πορεία της οικονομίας και της στάσης που ακολουθείτε σήμερα, δεν υπήρξαν διαφωνίες.
Αυτό είναι το ζήτημα. Γιατί εφόσον η οικονομία μας κινείται μέσα σ’αυτό το πλαίσιο το οποίο είναι συμφωνημένο από τα δύο κόμματα με τις συμφωνίες του Μάαστριχτ και τις επόμενες με τις οποίες υπήρξε συμβιβασμός σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τα αποτελέσματα θα είναι αυτά που βλέπουμε σήμερα. Γιατί δεν εξαρτάται τόσο από τη διαχείριση αν είναι καλή ή κακή όσο από την κατεύθυνση της οικονομίας. Και ποια είναι η κατεύθυνση που χαράζει σήμερα η Ευρωπαϊκή ‘Ενωση και γενικότερα υπάρχει σε παγκόσμιο επίπεδο; Ποια είναι η άποψη που κυριαρχεί; Πρέπει να διευκολυνθεί το κεφάλαιο στην κίνησή του, στα κέρδη του και ότι βαρίδια σ’ αυτήν την προσπάθεια του κεφαλαίου, είναι οι όποιες κατευθύνσεις είχαν οι εργαζόμενοι.
Και η κατεύθυνση πια σε όλα τα επίπεδα είναι να κόβονται συνέχεια οι κατακτήσεις των εργαζομένων και να μειώνεται συνεχώς το εισόδημά τους. Αυτό έγινε κατά κόρον στην πολιτική που ασκήθηκε στη χώρα μας. Τα στοιχεία δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Ενώ και η Κυβέρνηση υπερηφανεύεται ότι στη χώρα μας υπήρξαν τα μεγαλύτερα κέρδη του κεφαλαίου σε σχέση με τις χώρες της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης την ίδια στιγμή δεν μπορεί να υπερηφανευτεί για το ότι οι μισθοί και οι συντάξεις αυξήθηκαν περισσότερο από όσον αυξήθηκαν στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης. Τα στοιχεία όμως λένε ότι μειώθηκε η συμμετοχή των εργαζομένων στην παραγωγή του προϊόντος τους.
Το 1990-1992 η μέση ετήσια αύξηση του πραγματικού μισθού ήταν μόλις 0,82%. Οι αμοιβές το 1982 συνιστούσαν το 60% του προϊόντος των επιχειρήσεων. Στο τέλος του 2004 η πρόβλεψη είναι ότι θα συνιστούν μόλις το 42% σύμφωνα με τη μελέτη της ΓΣΕΕ. Από την άλλη μεριά τα κέρδη είναι τα υψηλότερα στην Ευρώπη. Αυτή είναι η έννοια της εύρωστης οικονομίας, του ότι πατάμε καλά. Διευκολύνουμε το κεφάλαιο να έχει υψηλά κέρδη και αδιαφορούμε τελείως για το πού βρίσκονται οι μισθοί και οι συντάξεις.
Βεβαίως έχετε την πρόνοια να μην ξεπεραστεί η αθλιότητα στους μισθούς των εργαζομένων και να υπάρχουν ορισμένα όρια, γιατί αλλιώς θα λειτουργήσει τελείως διαφορετικά. ‘Ετσι σπεύδετε και παίρνετε ορισμένα μέτρα για να συγκρατήσετε τα κατώτερα επίπεδα. Όμως η πραγματικότητα είναι ότι και η πολιτική που ασκεί το ΠΑΣΟΚ και η πολιτική που ασκεί η Νέα Δημοκρατία διευκολύνει το κεφάλαιο να έχει περισσότερα κέρδη με τάση περιορισμού της αύξησης των εισοδημάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
Κύριοι συνάδελφοι, ιδιαίτερα στη δευτερολογία η αντιπαράθεση πήρε καθαρά προεκλογικό χαρακτήρα. Και οι δύο ομιλητές ξέφυγαν από το κύριο θέμα, δηλαδή από το πώς κινείται η οικονομία μας. Από εδώ και πέρα έτσι θα πάμε. Βρισκόμαστε σε μια μακρά προεκλογική περίοδο και τα δύο κόμματα θα προσπαθούν να οξύνουν την αντιπαράθεση μεταξύ τους σε δευτερεύοντα ζητήματα που μπορεί να λειτουργούν στα συναισθήματα του λαού έτσι ή αλλιώς για να ταχθούν με τη μία ή την άλλη πλευρά.
Όμως ήλθε η στιγμή να βγάλει ο κόσμος τα συμπεράσματά του βλέποντας την ίδια την κατάσταση στην οικογένειά του. Και μη μου πείτε ότι η κατάσταση είναι καλή όπως ισχυρίζονται τα νούμερα. Κάντε μία βόλτα στις δυτικές συνοικίες της Αθήνας, εάν δεν θέλετε να πάτε στην επαρχία ή στον Πειραιά και εκεί θα διαπιστώσετε τι σημαίνει 8,9% ανεργία, όπως τη μετράτε. Εκεί θα δείτε σε κάθε σπίτι ένα, δύο ή τρία άτομα άνεργους και θα δείτε τι αγωνία έχει ο κόσμος για να μπορέσει να φθάσει στο τέλος του μήνα. Εκεί θα δείτε τι αγωνία έχει ο κόσμος για να μπορέσει να βρει μια δουλειά, είναι αυτό που σας έλεγα στην ομιλία μου, ένα μεροκάματο τη βδομάδα. Εμείς θεωρούμε ότι τα πράγματα πάνε καλά και ότι η κατάσταση καλυτερεύει. Μπορεί να καλυτερεύει στους γενικούς δείκτες της οικονομίας, αλλά η διανομή είναι ανισόμερη. Οι πλούσιοι συσσωρεύουν πλούτο και οι φτωχοί γίνονται όλο και πιο φτωχότεροι.
Μην παρεξηγήσετε, κύριε Πρωθυπουργέ, για το όριο της φτώχειας. Μετρήστε το όπως θέλετε, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι μεγάλα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, είτε είναι εργάτες είτε γενικότερα μισθωτοί, έχουν πρόβλημα να φθάσουν στο τέλος του μήνα. Δεν ξέρω αν οι στατιστικές λένε ότι το να μην μπορείς να φθάσεις στο τέλος του μήνα δεν είναι κάτω από το επίπεδο φτώχειας. Και αυτά τα νούμερα διαρκώς διογκώνονται, αλλά δεν εμφανίζονται στις στατιστικές, όπως δεν εμφανίζεται στις στατιστικές αυτό που έλεγα προηγούμενα για τους άνεργους. Είναι στα σεμινάρια, σε μετεκπαίδευση. Εγώ καταλαβαίνω το σεμινάριο ή την μετεκπαίδευση όταν έχω δουλειά και με στέλνουν για να εκπαιδευτώ στις νέες τεχνολογίες, χωρίς να χάνω το μισθό και να παίρνω ένα πριν γιατί πάω να μετεκπαιδευτώ. Εδώ, όμως, γίνεται το αντίθετο. Εδώ θεωρείται δουλειά η μετεκπαίδευση και φυσικά αυτός που πάει εκεί είναι άνεργος, γιατί άνεργο τον πήγαν και τον έστειλαν εκεί.
Νομίζω πως ο κόσμος πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματά του, να γυρίσει την πλάτη του στα δυο μεγάλα κόμματα και να διεκδικήσει τα δικαιώματά του που συνέχεια αφαιρούνται την τελευταία δεκαετία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας, έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας): Ο κύριος Πρωθυπουργός επιμένει δογματικά στην αντίληψη, στη θεωρία της ισχυρής οικονομίας. Θα περίμενα να δώσει μία εξήγηση γιατί αυτή η ισχυρή οικονομία δεν του επιτρέπει να κατοχυρώσει το εγγυημένο εθνικό εισόδημα, τον κατώτερο μισθό και την κατώτερη σύνταξη. Θα περίμενα μια απάντηση γιατί αυτή η ισχυρή οικονομία εξακολουθεί να κρατάει όμηρους και να εμπαίζει και να εκμεταλλεύεται τις εκατοντάδες χιλιάδες των συμβασιούχων με όλες αυτές τις επινοήσεις, που είναι έξω από την εργατική νομοθεσία, από τις δημοκρατικές εγγυήσεις και την κατοχύρωση του δικαιώματος στην εργασία.
Θα περίμενα ακόμα να δώσει μία απάντηση ο κύριος Πρωθυπουργός, γιατί αυτή η ισχυρή οικονομία δεν επαρκεί για να δοθεί το οικογενειακό επίδομα και να μην ταπεινώνονται ή να διασύρονται όλοι εκείνοι οι οικογενειάρχες που το διεκδικούν ή το αναμένουν. Θα περίμενα να μας πει ο κύριος Πρωθυπουργός ότι αυτή η ισχυρή οικονομία του επιτρέπει να μην προχωρήσει σε ανατροπές στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό, έτσι όπως πιέζουν γι’ αυτές τις ανατροπές οι προεκτάσεις εφαρμογής του αλήστου μνήμης και αδήλου προοπτικής συμφώνου σταθερότητας, αναστατώνοντας.
Ολόκληρες κοινωνίες της Ευρώπης. Θα περίμενα, αφού η οικονομία είναι ισχυρή και επαρκής, από τον κύριο Πρωθυπουργό να μην αντιμετωπίζει με αυτόν τον αυταρχισμό τις διεκδικήσεις των υπαλλήλων και των μισθωτών, που θέλουν να αναπληρώσουν συντελεσθείσες απώλειες εισοδήματος, για να καλύψουν την πορεία προς την ΟΝΕ.
Θα ήθελα να ακούσω γιατί αυτή η ισχυρή οικονομία οδηγεί σε πρωτότυπες επινοήσεις απολύσεων διά νόμου, όπως στην Ολυμπιακή Αεροπορία με το υπάρχον προσωπικό ή μη εφαρμογής στοιχειωδών εγγυήσεων για την υπεράσπιση των εργαζομένων, αφού φτάσαμε στο 2003 να πετιούνται ως άψυχα αντικείμενα μέσα σε μία νύχτα στο δρόμο χωρίς καμία κατοχύρωση.
Θα περίμενα να έχω μία απάντηση γιατί αυτή η ισχυρή, επαρκής και διαφανή οικονομία, δεν έχει επιτρέψει μέχρι σήμερα τον έλεγχο και την εποπτεία σε όλους αυτούς τους μηχανισμούς που ανακυκλώνουν, διευρύνουν και πολλαπλασιάζουν την ακρίβεια, σε βάρος του παραγωγού και του καταναλωτή.
Από την άλλη πλευρά, η Νέα Δημοκρατία ισχυρίζεται ότι θα κάνει ισχυρότερη την οικονομία που σήμερα είναι ασθενής, αλλά δεν δεσμεύεται στο περιεχόμενο της πολιτικής η οποία θα ασκηθεί. Θα έχει αυτές τις κοινωνικές προτεραιότητες για το εγγυημένο εισόδημα, για την αξιοπρεπή διαβίωση, για την κατοχύρωση συνταξιοδοτικών, ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων ή θα οδηγούμαστε στα πλαίσια του νεοφιλελεύθερου μονόδρομου στη διαρκή αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων με δραματικές ανατροπές και συνέπειες στο εσωτερικό των κοινωνιών όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά ολόκληρης της Ευρώπης.
Ομολογώ ότι δεν διαθέτω αυτήν την τεχνοκρατική ψυχρότητα: Δεν υπάρχει φτώχεια, διότι η Παγκόσμια Τράπεζα έχει ορίσει το όριο στα 2 δολάρια την ημέρα ως εισόδημα και τέτοιο χαμηλό ποσοστό εισοδήματος δεν το ανιχνεύει καμία έρευνα, εδώ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Δεν είπα αυτό!
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας): Είπατε ότι δεν υπάρχει όριο φτώχειας. Ότι δεν υπάρχει όριο φτώχειας και κατά συνέπεια αναρωτηθήκατε για ποια φτώχεια μιλάμε, διότι η Παγκόσμια Τράπεζα έχει ορίσει ως όριο φτώχειας τα 2 δολάρια εισόδημα την ημέρα. Δηλαδή, ένας μηχανισμός ο οποίος ελέγχεται από όλους τους λαούς και τις κοινωνίες, γιατί χρησιμοποιεί την οικονομική εκμετάλλευση για να παράγει κοινωνική εξαθλίωση και να οδηγεί σε φαινόμενα τύπου Αργεντινής και άλλων χωρών, μαζί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ένας μηχανισμός που ελέγχεται γιατί δεν είναι στα πλαίσια και τις δομές της διεθνούς κοινότητας, ενός αναδιαρθρωμένου δηλαδή Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, χρησιμοποιείται ως επιχείρημα για να αμφισβητηθούν παρατηρήσεις οι οποίες απορρίπτονται από την πλευρά σας και δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο.
Η πραγματικότητα στην Ελλάδα λέει ότι το κοινωνικό πρόβλημα είναι μεγάλο. Ότι μεγαλώνουν εκείνοι που κάθε μέρα έχουν μεγάλη δυσκολία να τα φέρουν πέρα. Ότι τα εισοδήματα και τα νοικοκυριά δεν μπορούν να καλύψουν με επάρκεια τους λογαριασμούς του μήνα. Ότι ο αγρότης, ο μισθωτός, ο συνταξιούχος, ο μικρομεσαίος, ο άνεργος, δεν μπορούν να καλύψουν αυξημένες δαπάνες που απαιτούνται για να μορφώσουν τα παιδιά τους, για να αντιμετωπίσουν ιατρική, νοσοκομειακή κάλυψη και φροντίδα. Ότι έχουμε μισθούς και συντάξεις κάτω από τα όρια της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Και επίσης ότι έχουμε μία συστηματική και διαρκή εισοδηματική καθήλωση η οποία δεν λειτουργεί υπέρ της κοινωνικής συνοχής ούτε υπέρ της υγιούς κατανάλωσης ούτε υπέρ της αύξησης της παραγωγικής βάσης της οικονομίας.
Και το λέω αυτό, κύριε Πρωθυπουργέ, διότι είστε οκτώ χρόνια Πρωθυπουργός με αυξημένη πλειοψηφία και δικαιούμαι να ζητήσω λογαριασμό γιατί σε αυτά τα επτά, οκτώ χρόνια δεν κάνατε τη φορολογική μεταρρύθμιση, τη δημοκρατική, δίκαιη φορολογική μεταρρύθμιση. Ποιος σας εμπόδισε;
Γιατί αντί να προωθείτε τη δημοσιονομική εξυγίανση, πολλαπλασιάσατε τους ειδικούς λογαριασμούς; Γιατί δεν στηρίξατε τη δημοκρατική αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση, που άρχισε μετά το 1981 και οδηγείτε σήμερα τους καποδιστριακούς δήμους και τις νομαρχίες στα πρόθυρα του κλεισίματος από την έλλειψη πόρων και από τη διαρκή μεταφορά αρμοδιοτήτων, χωρίς την κάλυψη με την αναγκαία μεταφορά και των πόρων.
Είπατε ότι το 2008 θα υπάρχει το 5% για την παιδεία. Η ισχυρή σας οικονομία, γιατί αυτό το 5% για την παιδεία δεν μπορεί να το εξασφαλίσει σήμερα, και θα μπορέσει να το εξασφαλίσει το 2008, όταν γνωρίζετε ότι η δεκαετία την οποία διανύουμε είναι η πλέον δυσμενής, σε συνθήκες διεθνούς ύφεσης, με μεγάλες ρευστότητες και εσείς σ’ αυτήν τη ρευστή και δυσμενή περίοδο συσσωρεύετε τις πιο αισιόδοξες εξαγγελίες σας; Γιατί έχετε αυτή τη διαρκή υποχρηματοδότηση σε κρίσιμους τομείς, της υγείας, της παιδείας και της ασφάλισης, που είναι το βασικό περιεχόμενο της κοινωνικής πολιτικής; Και πώς θα πάμε στην κοινωνία της πληροφορίας, όπως λέτε, όταν διαθέτετε τις πιο μικρές δαπάνες για την παιδεία, την έρευνα, την τεχνολογία και τον πολιτισμό; Πολιτικά να κάνουμε συζήτηση γι’ αυτές τις επιλογές και όχι αριθμολαγνικά και αριθμομετρικά.
Γνωρίζετε ή δεν γνωρίζετε ότι δύο τρισεκατομμύρια δραχμές διατέθηκαν την προηγούμενη περίοδο για προγραμματικές συμβάσεις στις ΔΕΚΟ; Κάνατε απολογισμό; Τι απέδωσαν αυτές οι προγραμματικές συμβάσεις, σε εκσυγχρονισμό, σε εξοπλισμό, σε διεύρυνση της απασχόλησης, σε κερδοφορία και σε ανταγωνιστικότητα; Έχετε σήμερα, την ώρα που προωθείτε τις αποκρατικοποιήσεις και τις απελευθερώσεις των αγορών, εθνικό πρόγραμμα κάλυψης αναγκών ηλεκτρικής ενέργειας; Έχετε σήμερα εθνική πολιτική διαχείρισης των νερών και της προστασίας του περιβάλλοντος, σε μία περίοδο που η Ελλάδα είναι συστηματικός παραβάτης των ευρωπαϊκών οδηγιών σε πεδίο περιβαλλοντικής πολιτικής;
Μιλάτε για διαφάνεια, για ελέγχους, για ελεγκτές, για ελεγκτές των ελεγκτών και φτιάχνετε μία δαιδαλώδη νομοθεσία, μία διαχείριση λαβυρινθώδη, χάνεται και η νομιμότητα και η σκοπιμότητα εκεί μέσα, χάνει το δίκιο του ο πολίτης και η κοινωνία και αναρωτιέται εύλογα ο καθένας, αφού είναι τόσο επαρκής η θωράκιση της δημοσιονομικής διαχείρισης και η προστασία του δημοσίου συμφέροντος, πώς συνέβη στα χέρια μιας τόσο ισχυρής Κυβέρνησης και τόσο επαρκούς θωράκισης του δημοσίου συμφέροντος και έσκασε η βόμβα του χρηματιστηρίου; Πώς; Από τρύπες πέρασε και λεηλάτησε όλη την εθνική και ατομική αποταμίευση αυτή η υπόθεση;
Κύριε Πρωθυπουργέ, εγώ θα εξακολουθήσω να σας επισημαίνω και για έναν ιδιαίτερο λόγο ορισμένα ζητήματα. Εσείς είσθε που μιλήσατε για τον πολιτισμό στην πολιτική και εσείς είσθε που μιλήσατε περί εκσυγχρονισμού. Πολιτισμός στην πολιτική δεν σημαίνει ύβρεις και εκσυγχρονισμός, δεν σημαίνει αναπαλαιωμένος παλαιοκομματισμός. Όταν σας επεσήμανε την παράλληλη δημοσιονομική διαχείριση με τα διπλά βιβλία και το διπλό ταμείο, εισέπραξα υβριστικές αποστροφές. Θα περίμενα τουλάχιστον να πείτε: «Λάθος εκτίμηση από την ένταση της στιγμής, δεν είναι ανυπόστατα αυτά τα οποία επεσήμανε ο Συνασπισμός είτε διά του Προέδρου του, είτε διά του Βουλευτή του κ. Λαφαζάνη, ανυπόστατες είναι οι μομφές και οι αποστροφές τις οποίες έκανα». Δεν το πράττετε. Δεν έχετε τη δυνατότητα ποτέ να αναλάβετε έστω και ψήγμα ευθύνης. Και δεν έχετε τη διάθεση, έστω και την πιο κρίσιμη στιγμή, να κάνετε μία αυτοκριτική.
Τον κόσμο σας ταλαιπωρείτε, τον κόσμο σας που σας έδωσε το 2000 άλλη πολιτική εντολή και άλλη πληρώνει και πλήρωσε. Και, βεβαίως, τα στελέχη της κυβερνητικής παράταξης. Αυτό, όμως, είναι θέμα άλλης διαδικασίας.
Θα σας πω, όμως, ένα πράγμα: Δεν μπορεί η κοινωνία, που δυσφορεί και ενοχλείται με όλες αυτές τις πιέσεις και τις αδικίες που υφίσταται, να ακούει να λέτε: «Ό,τι δώσαμε δώσαμε. Δεν έχουμε να δώσουμε τίποτα.» και την ίδια ώρα από τους ειδικούς λογαριασμούς το 2002 να υπάρχει διαχείριση 5,5 δισεκατομμυρίων ευρώ και από τους ίδιους λογαριασμούς το 2003 η διαχείριση να φθάνει στα 9,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Δεν μπορεί να ακούει ο εκπαιδευτικός, ο μαθητής, ο οικογενειάρχης που έχει παιδιά και σπουδάζουν ή εκείνος που έχει ανάγκη νοσοκομείου και νοσηλείας ότι δεν έχουμε χρήματα για την παιδεία και την υγεία, και 17,5 δισεκατομμύρια ευρώ από τις αποκρατικοποιήσεις να πηγαίνουν για πάσης φύσεως δαπάνες και 17,5 δισεκατομμύρια ευρώ από την εθνική περιουσία να διατίθενται για εξοπλιστικά προγράμματα μέσα σε μια τριετία.
Να γιατί η πολιτική σας έχει χάσει το κοινωνικό της περιεχόμενο. Να γιατί η πολιτική σας είναι πολιτική μετάλλαξης και προσαρμογής σε νεοφιλελεύθερες επιλογές. Να γιατί η πολιτική σας δεν μπορεί να γίνεται πια στο όνομα της προοδευτικής, κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, γιατί αυτήν τη βάλατε στο στόχαστρο και την ταλαιπωρείτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν τριάντα επτά μαθητές και τέσσερις συνοδοί τους δάσκαλοι από το 17ο Δημοτικό Σχολείο Πάτρας. Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Σημίτης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο κ. Καραμανλής κατέθεσε μια επιστολή και θέλω να δώσω την εξής εξήγηση:
Εμείς καταρτίσαμε, με δική μας πρωτοβουλία, και στείλαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ένα πρόγραμμα δράσης για τον εκσυγχρονισμό του συστήματος παραγωγής των δημοσίων έργων. Η συγκεκριμένη επιστολή αποτελεί ένα πρώτο σχόλιο των υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σίγουρα δεν αποτελεί θέσφατο. Θα ακολουθήσουν οι δικές μας απόψεις και η δική μας τεκμηρίωση και υπόδειξη, γιατί δεν συμφωνούμε με πολλά απ’ αυτά τα οποία λέει η επιστολή. Μετά, με βάση τη συζήτηση θα υπάρξει μια κοινή απόφαση για το τι πρέπει να γίνει.
Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε καταφέρει να μειώσουμε κατά πολύ τις αλόγιστες υποκοστολογήσεις που οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια σε αλόγιστες υπερβάσεις.
Συγκεκριμένα, η μέση προσφερόμενη έκπτωση σε διαγωνισμούς έπεσε, με τη δική μας πρωτοβουλία, από το 55% στο 25,8%. Η μέση υπέρβαση όλων των έργων από 49% που ήταν ως το 1997 έπεσε στο 18%.
Για παράδειγμα, έργα στην ΠΑΘΕ περιόδου 1989-1993, δηλαδή επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας, τμήμα Αθήνα-Κόρινθος: δέκα εργολαβίες με μέση υπέρβαση 67,5%. Μεγίστη υπέρβαση 203% στο τμήμα Καλαμάκι-Ισθμός. Τμήμα Αθήνα-Υλίκη: πέντε εργολαβίες με μέση υπέρβαση 52%. Μεγίστη υπέρβαση 102% στο τμήμα Μεταμόρφωση-Βαρυμπόμπη.
Τώρα, όπως σας είπα, οι υπερβάσεις είναι 18% και είναι στο πλαίσιο που παρατηρούνται περίπου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οφείλονται σε αντικειμενικές συνθήκες. Με την αλλαγή αυτή –για να μη σας αναλύω τους αριθμούς- επιτύχαμε μια μεγάλη εξοικονόμηση, η οποία αφορά πόρους της τάξης των 12 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Ο κ. Καραμανλής επικαλέστηκε ένα λάθος μου για τις επενδύσεις στην Ελλάδα σε σχέση με το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, για να αμφισβητήσει τι; Το γεγονός ότι η Ελλάδα προηγείται των επενδύσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Όποιος κοιτάξει τα στοιχεία, θα δει ότι οι διαφορές είναι 5%-6%, είτε το 2002 είτε το 2003. Αυτό δείχνει ότι είμαστε μπροστά από άλλες χώρες. Αυτή είναι η αλήθεια.
Τώρα θέλω να κι εγώ να βγάλω ένα γενικό συμπέρασμα, γιατί πιστεύω ότι από τη συζήτηση προκύπτει ένα συμπέρασμα. Η Νέα Δημοκρατία το μόνο που επιδιώκει συστηματικά είναι η καταστροφολογία. Παραποιεί στα στοιχεία, διαστρέφει τις διαπιστώσεις, χρησιμοποιεί αναληθή στοιχεία, διαστρεβλώνει τα συμπεράσματα της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επικαλείται κείμενα, τα οποία αποκτούν τίτλο, που πραγματικά δεν έχουν. Όλα αυτά με εάν στόχο: να δημιουργήσει στην κοινή γνώμη την αίσθηση ότι επέρχεται καταστροφή.
Η Δεξιά έδειξε επίσης στη σημερινή συζήτηση ότι περιορίζεται στα γενικά, ότι αποφεύγει συγκεκριμένη πολιτική πρόταση: τις δαπάνες. Πού θα γίνουν οι δαπάνες. Και επειδή ο κ. Καραμανλής επικαλέστηκε το γεγονός ότι αναφέρθηκε σε μία αίτηση και δεν είπε ότι θα μειώσουν τις δαπάνες, θέλω να πω ότι είναι φανερό από την επιχειρηματολογία που παρουσίασε η Νέα Δημοκρατία απ’ την έκθεση ότι αναφέρεται στις δαπάνες. Δεν έχω τώρα όμως καιρό να την διαβάσω. Είναι φανερό όμως ότι λέει ότι κατά το ποσό αυτό θα μειώσει τις δαπάνες.
Πρόκειται για παραλογισμό. Και το κάνει αυτό όχι γιατί αγνοεί το τι θέλει, αλλά γιατί επιχειρεί τη συγκάλυψη των προθέσεών της, γιατί η Νέα Δημοκρατία θέλει να είναι αρεστή σε όλους και να μη δυσαρεστήσει κανέναν. Με τον τρόπο αυτόν, φοβούμενη να πει και το παραμικρό «όχι», συνειδητά ψεύδεται σε όλους. Εγώ θα μπορούσα να πω, επειδή μίλησαν για διπλά βιβλία, ότι τα μόνα διπλά βιβλία που υπάρχουν είναι τα διπλά βιβλία του προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας: το ένα που εμφανίζεται σε μας και το άλλο, το κρυφό, με αυτά που πράγματι σκέπτεται.
Διερωτώμαι αν κάποιος που ακολουθεί τέτοια στάση είναι σε θέση να κυβερνήσει. Όταν η κακοπιστία είναι έξη, όταν η υπερβολή είναι έξη, όταν δεν συμβάλλεις, αλλά συνεχώς αρνείσαι, δεν έχεις πια περιθώρια δυνατοτήτων να δημιουργήσεις, να κατευθύνεις, να κυβερνήσεις. Γιατί εμπλέκεσαι σε αντιφάσεις –ΑΣΕΠ, μη ΑΣΕΠ- σε ταυτόχρονες θετικές διαβεβαιώσεις προς όλους, στις καταγγελίες για οτιδήποτε υπάρχει. Οδηγείσαι σε μια πολιτική που έχει ορίζοντα τη μία μέρα. Και εξαντλείσαι σε μικρομέτρα και σε αλληλοσυγκρουόμενες κατευθύνσεις.
Αυτή η πολιτική –τη γνωρίσαμε- είναι η πολιτική που οδήγησε στην παταγώδη αποτυχία της Νέας Δημοκρατίας από το 1991 μέχρι το 1993. Ένα τέτοιο παρελθόν αντιπολίτευσης και κυβερνητικής θητείας μικρομέτρων και αλληλοσυγκρουόμενων κατευθύνσεων δεν μπορεί να δημιουργήσει το μέλλον. Ένα τέτοιο παρελθόν προδικάζει μόνο ανακύκλωση αντιφάσεων, προδικάζει ανακύκλωση αλληλοσυγκρουόμενων ενεργειών. Και οι προοδευτικοί πολίτες της χώρας δεν θα επιτρέψουν να έρθει πάλι ένα τέτοιο παρελθόν, γιατί θέλουν σχέδιο, πρόγραμμα, σοβαρότητα και δουλειά βαθιά για το μέλλον.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται …
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Κύριε Πρόεδρε, θέλω μόνο να κάνω μια δήλωση. Όποιος κάνει επιθέσεις, όταν ξέρει ότι δεν υπάρχει δικαίωμα απάντησης, αντιλαμβάνεστε ότι ρίχνει το επίπεδο του διαλόγου στην Αίθουσα αυτή.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Με συγχωρείτε, κύριε Πρόεδρε, αλλά θέλω να διαβεβαιώσετε τον κ. Καραμανλή, γιατί δεν θέλω να το κάνω εγώ, ότι αυτό προβλέπεται στον Κανονισμό που ψηφίστηκε και από τη Νέα Δημοκρατία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Είναι γνωστό αυτό, κύριε Πρόεδρε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Το ξέρω αυτό, κύριε Πρόεδρε, αλλά συζητούμε για τις πρακτικές που διαλέγετε. Είχατε μιάμιση ώρα χρόνο να τα πείτε αυτά, αλλά διαλέγετε να τα πείτε τότε που ξέρετε ότι δεν θα έχετε απάντηση. Είναι δηλωτικό της πολιτικής σας νοοτροπίας αυτό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως, η οποία διεξήχθη σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας κ. Κώστα Καραμανλή με θέμα «Η οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης».
Οι Βουλευτές κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης, Βασίλειος Πάππας, Χρήστος Ζώης και Κωνσταντίνος Κιλτίδης ζητούν την άδεια του Σώματος για απουσία τους στο εξωτερικό.
Εγκρίνει το Σώμα;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το Σώμα ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 16.03΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2003 και ώρα 10.30΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος κοινοβουλευτικό έλεγχο: α) συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) συζήτηση της υπ’ αριθμ. 5/1/7.10.03 Βουλευτών του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας προς τους Υπουργούς Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικώς με θέματα εκπαίδευσης, επερώτησης σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.



Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



39
Συνεδρίαση27-11-03 σελ.

PDF:

es031127.pdf

TXT:

1881_es031127.txt

Επιστροφή