Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΑ, Σύνοδος: (Θέρος '05), Συνεδρίαση: ΚΔ΄ 30/08/2005

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ’
ΣΥΝΟΔΟΣ Α’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΚΔ’

Τρίτη 30 Αυγούστου 2005

ΘΕΜΑΤΑ

Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Επικύρωση Πρακτικών, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
Κατάθεση αναφορών, σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης: «Κέντρο Μελετών Ασφάλειας (ΚΕ.ΜΕ.Α) και άλλες διατάξεις», σελ.
2. Συζήτηση επί της αρχής και των άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος και άλλες διατάξεις», σελ.
3. Κατάθεση Εκθέσεων Διαρκών Επιτροπών:
α) Η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτει την ‘Εκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα», σελ.
β) Η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου καταθέτει τις Εκθέσεις της στα σχέδια νόμων:
i) του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: «Ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Προσαρμογή στη νέα ΚΑΠ και άλλες διατάξεις», σελ.
ii) του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Κύρωση της Συμφωνίας επιστημονικής και τεχνολογικής συνεργασίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων:
ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ Κ., σελ.
ΑΗΔΟΝΗΣ Χ., σελ.
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Ν., σελ.
ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ Μ., σελ.
ΔΕΝΔΙΑΣ Ν., σελ.
ΕΞΑΡΧΟΣ Β., σελ.
ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ Θ., σελ.
ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ Κ., σελ.
ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ Σ., σελ.
ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ Σ., σελ.
ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ Κ., σελ.
ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ Θ., σελ.
ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ.
ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ Α., σελ.
ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ Μ., σελ.
ΛΕΒΕΝΤΗΣ Α., σελ.
ΜΑΝΩΛΙΑ Χ., σελ.
ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ Α., σελ.
ΜΠΟΥΓΑΣ Ι., σελ.
ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ Μ., σελ.
ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ Β., σελ.
ΣΑΜΠΑΔΙΩΤΗΣ Δ., σελ.
ΣΟΥΡΛΑΣ Γ., σελ.
ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ Ε., σελ.
ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ Σ., σελ.
ΤΣΑΛΙΔΗΣ Φ., σελ.
ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ Π., σελ.
ΦΩΤΙΑΔΗΣ Η., σελ.
ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Μ., σελ.
ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ Γ., σελ.
ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
ΘΕΡΟΥΣ 2005
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΚΔ΄
Τρίτη 30 Αυγούστου 2005
Αθήνα, σήμερα στις 30 Αυγούστου 2005, ημέρα Τρίτη και ώρα 18.47΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου το Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής (Β΄ σύνθεση) για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Προέδρου αυτής κ. ΑΝΝΑΣ ΜΠΕΝΑΚΗ – ΨΑΡΟΥΔΑ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται η κυρία Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Τμήμα.
(Ανακοινώνονται προς το Τμήμα από την κ. Σοφία Καλαντζάκου, Βουλευτή Μεσσηνίας, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΜΑΝΟΣ ΦΡΑΓΚΙΑΔΟΥΛΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Ιεροψαλτών Νομού Ηρακλείου «ΑΝΔΡΕΑΣ Ο ΚΡΗΤΗΣ» διαμαρτύρεται για τη μείωση του αριθμού των μελών της Βυζαντινής Δημοτικής Χορωδίας Ηρακλείου.
2) Η Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ – ΗΛΙΑΚΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Νομού Ηρακλείου διαμαρτύρεται για μεταθέσεις των μελών της.
3) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Εμμ. Ρουσάκης, Δ/ντής του REISEMARKT DORFEN, καταγγέλλει τη Δ/νση του Αερολιμένα Σητείας για ελλιπή ενημέρωσή του όσον αφορά στις ελλείψεις του αεροδρομίου Σητείας.
4) Ο Βουλευτής Πιερίας κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ κατέθεσε αναφορά η οποία αναφέρεται στο θέμα της πιστοποίησης της γλωσσομάθειας.
5) Ο Βουλευτής Πιερίας κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Δίου Πιερίας ζητεί οικονομική ενίσχυση για την αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσαν οι έντονες βροχοπτώσεις σε έργα υποδομής της περιοχής του.
6) Ο Βουλευτής Πιερίας κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία παραγωγοί ακτινιδίων του Νομού Πιερίας ζητούν να μην ορισθεί ημερομηνία για την έναρξη της συγκομιδής των ακτινιδίων.
7) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αιτωλ/νίας ζητεί να ενταχθεί ο Νομός Αιτωλ/νίας στις περιοχές επέκτασης του φυσικού αερίου.
8) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Ραφήνας Αττικής ζητεί τη λήψη μέτρων στήριξης και αποκατάστασης των κατοίκων της περιοχής του που επλήγησαν από τις πυρκαγιές του Ιουλίου 2005.
9) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Ελευσίνος Αττικής ζητεί την άμεση χρηματοδότηση της κατασκευής των ήδη εγκεκριμένων έργων της περιοχής του.
10) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Νέας Μάκρης Αττικής ζητεί την άμεση κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων στην περιοχή Μάτι, του Δήμου Νέας Μάκρης.
11) Ο Βουλευτής Πιερίας κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Παράρτημα Θεσσαλονίκης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νεφροπαθών ζητεί να συμπεριληφθούν στην ειδική κατηγορία των μεταθέσεων, οι εκπαιδευτικοί που έχουν υποστεί μεταμόσχευση νεφρού.
12) Η Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Κοινότητα Τρικερίου Μαγνησίας ζητεί την 24ωρη λειτουργία και τη στελέχωση με πρόσθετο προσωπικό του αστυνομικού σταθμού Τρικερίου.
13) Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Αναπληρωτές Εκπαιδευτικοί του κλάδου ΤΕ01 Κομμωτικής και Αισθητικής με πτυχίο της ΠΑΤΕΣ- ΣΕΛΕΤΕ ζητούν μόνιμο διορισμό.
14) Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Ερασμία Κονδύλη, ελαιοπαραγωγός – βιοκαλλιεργήτρια, ζητεί τη διευθέτηση προβλήματός της με την Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος.
15) Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Ανατολικής Στερεάς ζητεί την παράταση της προθεσμίας για την εγγραφή των συναλλασσομένων στον τομέα Νωπών Οπωροκηπευτικών σε Μητρώο του Υπουργείου.
16) Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία κάτοικοι Δομοκού Φθιώτιδας διαμαρτύρονται για την κατασκευή βιολογικού καθαρισμού, εφαπτομένου στο εγκεκριμένο σχέδιο της πόλης τους.
17) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στην ανάγκη επισκευής του περιφερειακού ιατρείου Γαβαλούς Αιτωλ/νίας.
18) Η Βουλευτής Τρικάλων κ. ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Καλλιδένδρου Τρικάλων ζητεί τη χορήγηση οικονομικής ενίσχυσης για την εκτέλεση έργων στην περιοχή του που προκλήθηκαν από τις πρόσφατες θεομηνίες.
19) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Κυκλάδων διαμαρτύρεται για την κατάργηση των Ειρηνοδικείων στα μικρά νησιά.
20) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Αμοργού Κυκλάδων ζητεί τη βελτίωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών της νήσου του.
21) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Κέντρο Υγείας Μυκόνου ζητεί την πλήρη στελέχωσή του.
22) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Νομού Ιωαννίνων διαμαρτύρεται για την έλλειψη προσωπικού από τις υπηρεσίες της Αστυνομίας του Νομού Ιωαννίνων.
23) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Κέντρων Ξένων Γλωσσών ζητεί τη νομοθέτηση ενός συστήματος αξιολόγησης των φορέων πιστοποίησης γλωσσομάθειας.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 130/7-7-2005 ερώτηση του Βουλευτή κ. Φώτη Κουβέλη δόθηκε με το υπ’ αρθ. 38022/27-7-2005 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση τηs ανωτέρω ερώτησηs και στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μαs, σας πληροφορούμε ότι στο Πρόγραμμα ΕΠΤΑ Περιφέρειας Ιονίων Νήσων έχει ενταχθεί και αποπληρωθεί το έργο Βελτίωση, επέκταση και αντικατάσταση υδρευτικών δικτύων στα Δ.Δ. Πάστραs και Αγ. Νικολάου συνολικού ύψους 586.940,57 ευρώ.
Επίσης στο Πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ έχουν προενταχθεί τα εξής έργα:
1. Βελτίωση υδρευτικών δικτύων του Δ. Ελείου-Πρόνων με προϋπολογισμό 205.000,00 ευρώ, για την οριστική ένταξη του οποίου αναμένεται μελέτη και τεχνικό δελτίο από το Δήμο.
2. Αντικατάσταση δικτύου ύδρευσης Δ.Δ. Μουσάτων του Δ. Λειβαθούς με προϋπολογισμό 150.000,00 ευρώ, για την οριστική ένταξη του οποίου αναμένεται μελέτη και τεχνικό δελτίο από το Δήμο.
Τέλος, στο Π.Ε.Π. Ιονίων Νήσων έχουν υποβληθεί για αξιολόγηση τα παρακάτω έργα:
- Βελτίωση δικτύου ύδρευσης Πυλάρου, προϋπολογισμού 790.000,00 ευρώ.
- Αντικατάσταση αμιαντοσωλήνων δικτύου ύδρευσης πόλεως Ληξουρίου Δ. Παλικής, προϋπολογισμού 429.896,00 ευρώ.
- Αντικατάσταση δικτύου ύδρευσης από αμιαντοσωλήνες στον οικισμό Άσσο Δ. Eρiσoυ, προϋπολογισμού 291.589,00 ευρώ.
- Αντικατάσταση αμιαντοσωλήνων κεντρικού δικτύου ύδρευσης στα Δ.Δ. Κεραμειών και Επαρτιών Δ. Λειβαθούs, προϋπολογισμού 300.000,00 ευρώ.
Ο Υφυπουργός
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ»
2. Στην με αριθμό 43/6-7-2005 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Παπαγεωργίου δόθηκε με το υπ’ αρθ. Δ1/ΟΙΚ.14390/27-7-2005 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στη σχετική ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Γεώργιος Παπαγεωργίου, σας πληροφορούμε ότι:
1. Το Υπουργείο Ανάπτυξης, με τον Νόμο 3335/2005 τον οποίο εισηγήθηκε στη Βουλή των Ελλήνων και ψηφίσθηκε πρόσφατα, δημιούργησε την υποδομή για την εντατικοποίηση του ελέγχου της ποιότητας των καυσίμων.
2. Με τη σύσταση της Διεύθυνσης Ελέγχου Διακίνησης και Αποθήκευσης Καυσίμων (ΚΕΔΑΚ) και την αναμενόμενη, μετά την δημοσίευση του προβλεπομένου Π. Δ/τος, αρτία οργάνωση της ελεγκτικής αυτής Υπηρεσίας, θα είναι δυνατή η δραστηριοποίηση και των είκοσι (20) οχημάτων ελέγχου τύπου (VΑΝ) τα οποία ήσαν αποθηκευμένα επί μακρόν.
3. Με την ενεργοποίηση του Μητρώου Ελεγκτών και την εγγραφή σε αυτό στελεχών από όλη την Χώρα, θα είναι δυνατή η έξοδος μέχρι και είκοσι (20) Κλιμακίων Ελέγχου ημερησίως σε Αττική και όλες τις Περιφέρειες και Νομούς της Χώρας, με μέσο όρο ελεγχομένων πρατηρίων κλπ σημείων ελέγχου ημερησίως, τα ογδόντα (80). Το αποτέλεσμα θα είναι ο κατά το δυνατόν άρτιος έλεγχος όχι μόνο πρατηρίων υγρών καυσίμων, αλλά και βυτιοφόρων, αποθηκευτικών χώρων κλπ.
4. Το Υπουργείο Ανάπτυξης διεκπεραιώνει τις υποθέσεις παραβάσεων και επιβάλλει πρόστιμα, ελέγχοντας πάντοτε μετά μεγίστης προσοχής τη νομική αρτιότητα των εκδιδομένων «πράξεων» και τα πραγματικά περιστατικά των παραβάσεων, ούτως ώστε, σε συνδυασμό με τα προβλεπόμενα από τις διατάξεις του Ν. 3335/2005, να οδηγήσουν στην βέβαιη και ουσιαστική είσπραξη των επιβληθέντων προστίμων.
5. Αρμόδιο να απαντήσει επί του θέματος της λαθρεμπορίας, είναι το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών.
Ο Υφυπουργός
Γ. ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ»
3. Στις με αριθμό 64/6-7-2005 και 184/8-7-2005 ερωτήσεις των Βουλευτών κυρίων Χρήστου Πρωτόπαπα και Φώτη Κουβέλη δόθηκε με το υπ’ αρθ. Β-1494/25-7-2005 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση των ερωτήσεων με αριθμ. πρωτ. 64/06-07-05 και 184/08-07-05 που κατέθεσαν στη Βουλή οι Βουλευτές κ.κ. Χρ. Πρωτόπαπας και Φ. Κούβελης, αντίστοιχα, κατά το λόγο αρμοδιότητας του Υπ.Μ.Ε , και σύμφωνα με το αριθμ. πρωτ. 64232/19-07-05 έγγραφο του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος, σας πληροφορούμε τα παρακάτω:
Οι εργασίες- που εκτελούνται στον Δήμο Αγ. Αναργύρων σε περιοχή των υπαρχουσών σιδηροδρομικών γραμμών Πελοποννήσου, μετρικής γραμμής γίνονται στα πλαίσια της σύμβασης 994/26-4-2005 του έργου με τίτλο: «Ανακαίνιση Σιδ/κης Γραμμής και Κατασκευή Ηλεκτροκίνησης Σηματοδότησης Τηλεδιοίκησης - στο τμήμα Πειραιά - Αθήνα Τρεις Γέφυρες - Σ.Κ.Α – Αχαρνές / Τρεις Γέφυρες - Άνω Λιόσια (Σύνδεση με Σ.Γ.Υ.Τ. Σ.Κ.Α. Κορίνθου)» Α.Δ. 994.
Το έργο έχει ανατεθεί από τον Ο.Σ.Ε. σε κατασκευαστική Κ/ξία και έχουν τηρηθεί όλες οι νόμιμες διαδικασίες για την ανάθεσή του.
Το έργο από πλευράς περιβαλλοντικής αδειοδότησης εκτελείται μετά την έκδοση της ΚΥΑ των Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ, Μεταφορών, Γεωργίας, Πολιτισμού,132315/2-4-03/ΕΥΠΕ/ΥΠΕΧΩΔΕ, ενώ για το συγκεκριμένο τμήμα του έργου που εκτελείται, πλησίον του χώρου Πευκώνα στις σιδηροδρομικές γραμμές Πελοποννήσου, έχει εκδοθεί το με αριθμ. πρωτ. 145349/2005 έγγραφο της ΕΥΠΕ/ΥΠΕΧΩΔΕ, περί κατασκευής λάκκου προδρομολογιακής επιθεώρησης για την ανάγκη κατασκευής του έργου: «Ανακαίνιση Σιδ/κης Γραμμής και Κατασκευή Ηλεκτροκίνησης Σηματοδότησης Τηλεδιοίκησης – στο τμήμα Πειραιά - Αθήνα Τρεις Γέφυρες - Σ.Κ.Α - Αχαρνές / Τρεις Γέφυρες - Άνω Λιόσια (Σύνδεση με Σ.Γ.Υ.Τ. Σ.ΚΑ. - Κορίνθου)» βάσει του οποίου δεν επέρχονται διαφοροποιήσεις ως προς τις επιπτώσεις του στο περιβάλλον και ισχύουν τα αναφερόμενα στην προαναφερθείσα ΚΥΑ.
Είναι προφανές ότι δεν έχουν ληφθεί από τον ΟΣΕ ούτε παράνομες ούτε αυθαίρετες αποφάσεις.
Σε ό,τι αφορά τα έργα του Ο.Σ.Ε. στην περιοχή Αγ. Αναργύρων, ο συνολικός σχεδιασμός των γραμμών προς Πελοπόννησο και προς Θεσσαλονίκη, εμπεριέχεται στις εγκεκριμένες περιβαλλοντικές μελέτες και αδειοδοτήσεις, για τις οποίες τηρήθηκε η νόμιμη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.
Σε ό,τι αφορά το διάλογο με τους τοπικούς φορείς, έχουν γίνει πρόσφατα επανειλημμένες ενημερώσεις από τον Ο.Σ.Ε κατά τη διάρκεια εκτέλεσης των εργασιών στην περιοχή που αναφέρεται στην Ερώτηση, καθώς και κατά το παρελθόν για τον γενικό σχεδιασμό των έργων.
Σχετικά με τις σιδηροδρομικές εργασίες που προβλέπονται, όπως η Ερώτηση αναφέρει, να γίνουν από τον Ο.Σ.Ε. στην περιοχή Αγ. Αναργύρων ο Οργανισμός πληροφορεί ότι πρόκειται για προσωρινές εγκαταστάσεις προδρομολογιακού ελέγχου συρμών μετρικής γραμμής (για το δίκτυο Πελοποννήσου) και σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν μόνιμες εγκαταστάσεις, ενώ δεν πρόκειται να δημιουργηθούν πλυντήριο ή λιπαντήριο και δεν έχει γίνει καμία σχετική εργασία ή εγκατάσταση πλυντηρίου ή λιπαντηρίου, ούτε προβλέπεται να γίνει.
Για τις ανωτέρω εγκαταστάσεις, έχει ήδη ενημερωθεί αναλυτικότερα ο Δήμος Αγ. Αναργύρων και γραπτώς, με το 2998483/4-7-2005 έγγραφο του Ο.Σ.Ε.
Ο Υπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΙΑΠΗΣ»
4. Στην με αριθμό 125/7-7-2005 ερώτηση του Βουλευτή κ. Νικολάου Λέγκα δόθηκε με το υπ’ αρθ. Β1505/25-7-2005 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 125/7-7-2005 που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Νικόλαος Λέγκας, σχετικά με την λήψη μέτρων για την ασφαλή διέλευση της Ισόπεδης Διάβασης χ.θ. 60+93 γραμμής Π-Κ (περιοχή Πύργου Τρικάλων), σύμφωνα και με το έγγραφο του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος με αριθμό 64304/195-Α/19-07-2005, σας πληροφορούμε τα πιο κάτω:
1. Η Ισόπεδη Διάβαση (Ι.Δ.) βρίσκεται στη χιλιομετρική θέση (χ.θ) 60+093 γραμμής Παλαιοφαρσάλου – Καλαμπάκας (Π-Κ). Η εν λόγω διάβαση εξασφαλίζεται με Αυτόματος Ηχοφωτεινό Σύστημα (ΑΣΙΔ) και με αυτόματα δρύφρακτα. Επιπλέον είναι στρωμένη με ελαστικές πλάκες StraiI για την απρόσκοπτη διέλευση των τροχοφόρων.
2. Τα ατυχήματα που έχουν συμβεί κατά καιρούς στην Ι.Δ. οφείλονται στην παραβίαση τόσο των ΑΣΙΔ όσο και των οδικών σηματοδοτών της Τροχαίας, από τους οδηγούς των τροχοφόρων που κινούνται παράλληλα της σιδηροδρομικής γραμμής - επί της οδού Μετεώρων και στρίβουν προς την οδό Πύργου, η οποία διασταυρώνεται με τη σιδηροδρομική γραμμή.
3. Επειδή κατά καιρούς έχουν τεθεί ορισμένα αιτήματα από τους τοπικούς φορείς στον ΟΣΕ για «πρόσθετα μέτρα ασφαλείας» στη συγκεκριμένη διάβαση, όπως τοποθέτηση διπλού δρυφράκτου (κάλυψη όλου του πλάτος του οδοστρώματος), σύνδεση φωτεινών σηματοδοτών τροχαίας με ΑΣΙΔ κλπ., θέτουμε υπόψη σας ότι:
- Το μήκος των αυτομάτων δρυφράκτων (ημιδρύφρακτα) έχει μελετηθεί έτσι ώστε αυτά να μην καλύπτουν όλο το πλάτος του δρόμου αλλά το ήμισυ αυτού, για τα τυχόν εγκλωβισμένα τροχοφόρα τα οποία δεν έχουν προλάβει να απομακρυνθούν εγκαίρως από τις γραμμές ενώ τα δρύφρακτα κατεβαίνουν. Συνεπώς η τοποθέτηση διπλού δρυφράκτου όχι μόνον δεν αποτελεί πρόσθετο μέτρο ασφάλειας, αλλά εγκυμονεί κινδύνους εγκλωβισμού των τροχοφόρων εντός των σιδηροδρομικών γραμμών όταν το τρένο προσεγγίζει την Ι.Δ.
- Ο Συγχρονισμός των Αυτομάτων Ηχοφωτεινών Συστημάτων Ισόπεδων Διαβάσεων (ΑΣΙΔ) με τους οδικούς σηματοδότες δεν προβλέπεται από τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ). Παρά ταύτα, σε ειδικές περιπτώσεις, που οι τοπικές συνθήκες το επιτρέπουν, εξετάζεται η εν λόγω σύνδεση και εγκρίνεται υπό προϋποθέσεις που δεν καταστρατηγούν τις διατάξεις του Κ.Ο.Κ (απόλυτη προτεραιότητα των συρμών).
4. Ο Ο.Σ.Ε. πληροφορεί ότι έχει λάβει όλα τα προβλεπόμενα για την ασφάλεια μέτρα και είναι σε συνεχή επικοινωνία με την αρμόδια Υπηρεσία του Δήμου Τρικάλων για την εξεύρεση από κοινού αποδεκτής λύσης.
Ο Υπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΙΑΠΗΣ»
5. Στην με αριθμό 227/11-7-2005 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κωνσταντίνου Γείτονα δόθηκε με το υπ’ αρθ. Β-1521/25-7-2005 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 227/11-7-2005 που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Κων/νος Γείτονας, κατά το λόγο αρμοδιότητας του Υπ.Μ.Ε., σύμφωνα και με το έγγραφο του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών (Ο.Α.Σ.Α.), με αριθμό 421/20-7-2005, σας πληροφορούμε τα πιο κάτω:
Στο πλαίσιο του νέου συγκοινωνιακού χάρτη της Αθήνας μελετήθηκαν και υλοποιήθηκαν από τον Ο.Α.Σ.Α. συγκοινωνιακές παρεμβάσεις σε Δήμους της Δυτικής Αθήνας: Συγκεκριμένα :
1. Ιδρύθηκε η νέα λεωφορειακή γραμμή «ΣΤ. ΜΕΤΡΟ ΑΓ. ΑΝΤΩΝΙΟΣ – ΑΙΓΑΛΕΩ - ΝΙΚΑΙΑ» (αρ. γραμμής 750) που συνδέει εγκάρσια τον Δήμο του Αιγάλεω με τον Σταθμό του Αγ. Αντωνίου στο Περιστέρι. Το τέρμα της γραμμής βρίσκεται στο Ολυμπιακό Στάδιο Άρσης Βαρών στη Νίκαια.
2. Πρόσφατα έγινε επέκταση της γραμμής 856 «ΟΜΟΝΟΙΑ-ΑΙΓΑΛΕΩ» μέχρι το Δήμο Δάφνης καλύπτοντας έτσι ένα πολύ μεγάλο μέρος του κέντρου της Αθήνας και παρέχοντας στους κατοίκους του Δήμου πρόσβαση στην ευρύτερη περιοχή του Κέντρου. Η νέα γραμμή ονομάζεται «ΑΙΓΑΛΕΩ - ΥΜΗΤΤΟΣ - ΔΑΦΝΗ» (856)
3. Με τον επανασχεδιασμό της γραμμής 075 «ΣΕΠΟΛΙΑ –ΑΤΤΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ» η γραμμή επεκτάθηκε μέχρι τον Δήμο Χαϊδαρίου καλύπτοντας ταυτόχρονα και το τμήμα του Δήμου Αιγάλεω που βρίσκεται στο όριο της Λεωφ. Αθηνών. Η νέα γραμμή ονομάζεται «ΣΤ. ΑΓ. ΑΝΤΩΝΙΟΣ - ΑΤΤΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ - ΧΑΪΔΑΡΙ».
4. Στον Δήμο Αγ. Βαρβάρας, σε συνεργασία με τον Δήμο, σχεδιάστηκε και ήδη λειτουργεί η τοπική γραμμή με ονομασία «ΤΟΠΙΚΗ ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑΣ» (835), που καλύπτει περιμετρικά το Δήμο.
5. Μετά τη λειτουργία της παραπάνω γραμμής, ο ΟΑΣΑ πάλι σε συνεργασία με το Δήμο, επανασχεδίασε τη διαδημοτική γραμμή 892 «ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑ – ΧΑΪΔΑΡΙ -ΑΓ. ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ» ώστε να καλύπτει καλύτερα τις μετακινήσεις προς το Αττικό Νοσοκομείο.
Το ΥΠ.Μ.Ε. και ο ΟΑΣΑ παρακολουθεί τις συγκοινωνιακές ανάγκες των παραπάνω Δήμων, δίνοντας προτεραιότητα στα αιτήματά τους ανακουφίζοντας έτσι τα ασθενέστερα οικονομικά νοικοκυριά.
6. Τα ερωτήματα τα σχετικά με τις επεκτάσεις του ΜΕΤΡΟ και τους οδικούς άξονες των περιοχών αυτών αφορούν το συνερωτώμενο Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ.
Ο Υπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΙΑΠΗΣ»
6. Στην με αριθμό 154/17-7-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Εμμανουήλ Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β13-408/25-7-05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην με αριθμ. 154/7-7-05 ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Μανόλης Στρατάκης με θέμα «Η μάστιγα των ναρκωτικών και το σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση τους» και κατά το μέρος που τα διαλαμβανόμενα σε αυτή εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της Γ. Γ. Εμπορίου - Γ. Γ. Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης, σας γνωστοποιούμε τα ακόλουθα:
Το σύνολο των διαφημιστικών μηνυμάτων που δεν επισημαίνουν τον κίνδυνο από την χρήση αλκοόλ και τοξικών ουσιών συνιστούν σύμφωνα με τον ν. 2251/1994 «αθέμιτη διαφήμιση» κατά τις διατάξεις του άρθρου 9, παράγραφοι 5 & 6 του ανωτέρω νόμου.
Πιο ειδικά:
«6. Αθέμιτη είναι ιδιαίτερα η διαφήμιση που:
α) έχει στόχο ή ενδεχόμενο αποτέλέσμα την πρόκληση ή εκμετάλλευση αισθημάτων φόβου, προλήψεων ή δεισιδαιμονιών ή την εξώθηση σε εγκληματικές πράξεις,
β) διακρίνει μειωτικά κοινωνικές ομάδες με βάση το φύλο, τη φυλή, την ηλικία, το θρήσκευμα, την εθνικότητα, την καταγωγή, τις πεποιθήσεις και τις φυσικές ή ψυχικές ιδιαιτερότητες,
γ) δημιουργεί την εικόνα υπερβολικά δελεαστικής προσφοράς, ιδίως σε παιδιά, νέους και στις πιο ευάλωτες κατηγορίες του πληθυσμού,
δ) απευθύνει το διαφημιστικό μήνυμα κατευθείαν στο υποσυνείδητο, χωρίς να αφήνει στο δέκτη του μηνύματος τη δυνατότητα κριτικής ή
ε) προβάλλει εμμέσως προϊόντα άλλα από εκείνα που αποτελούν το εμφανές περιεχόμενο του διαφημιστικού μηνύματος, χωρίς η προσβολή αυτή να αποτελεί νοηματικά ουσιώδες και αναπόσπαστο τμήμα του».
Κατόπιν τούτου τόσο οι αντίστοιχες Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις όσο και η Δ/νση Προστασίας Καταναλωτή της Γ.Γ. Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης θα μπορούσαν να εξετάσουν το θέμα της μάστιγας των ναρκωτικών εφόσον σταλούν σε αυτές συγκεκριμένες καταγγελίες, οι οποίες θα γνωρίζουν τα στοιχεία των καταγγελλομένων διακινητών.
Κατά τα λοιπά αρμόδια για απάντηση είναι τα συνερωτόμενα Υπουργεία.
Ο Υφυπουργός
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ»
7. Στην με αριθμό 177/8-7-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Φώτη Κουβέλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΤΚΕ/Φ.2/14368/20-7-05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης, με αριθμ. 177/8.7.2005, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Φώτης Koυβέλης με θέμα «Αξιοκρατικά κριτήρια στην επιλογή και κάλυψη των θέσεων επιστημονικού προσωπικού στο ΕΚΔΔ» και αφορά τις ενέργειες που λαμβάνουν χώρα στο ΕΚΔΔΑ και τι πρόκειται να γίνει προκειμένου να αποκατασταθεί η νομιμότητα, σας γνωρίζουμε ότι με το, αριθμ. Πρωτ. ΤΚΕ/Φ.2/611/12.1.2005, έγγραφό μας με το οποίο απαντήσαμε στην αριθ. πρωτ. 6344/30.12.2004 ερώτηση, με το ίδιο περιεχόμενο, που υπεβλήθη από τον ίδιο Βουλευτή, καλύπτεται η ερώτηση.
Ο Υφυπουργός
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ»
8. Στην με αριθμό 165/7-7-05 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Απόστολου Κατσιφάρα, Χάρη Τσιόκα, Άρη Μουσιώνη, Τόνια Αντωνίου, και Χρύσας Αράπογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΤΚΕ/Φ2/14359/20-7-05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης, με αριθμ. 165/7.7.2005, που κατέθεσαν στη Βουλή οι Βουλευτές κ.κ. Απόστολος Κατσιφάρας, Χάρης Τσιόκας, Άρης Μουσιώνης, Τόνια Αντωνίου, Χρύσα Αράπογλου σχετικά με την δυνατότητα απόδειξης της γνώσης πληροφορικής ή γνώσης χειρισμού Η/Υ με συγκεκριμένα πιστοποιητικά, όπως αυτά ειδικότερα προσδιορίζονται στις διατάξεις της παρ. 4 (περ. (ίί) ) του άρθρου μόνου του Π.Δ/τος 44/2005, σας πληροφορούμε τα εξής:
1. Σύμφωνα με το ισχύον «Προσοντολόγιο» η απαιτούμενη, ως πρόσθετο προσόν διορισμού, γνώση χειρισμού Η/Υ διαπιστώνεται με έναν από τους ακόλουθους τρόπους:
α) τίτλους σπουδών, τριτοβάθμιας, μεταδευτεροβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ειδικότητας Πληροφορικής ή χειρισμού Η/Υ.
β) τίτλους σπουδών, πανεπιστημιακής ή τεχνολογικής εκπαίδευσης, από την αναλυτική βαθμολογία των οποίων προκύπτει ότι έχουν παρακολουθήσει τέσσερα τουλάχιστον μαθήματα, υποχρεωτικά ή κατ’ επιλογή, Πληροφορικής ή χειρισμού Η/Υ και
γ) πιστοποιητικά Πληροφορικής ή γνώσης χειρισμού Η/Υ που εκδίδονται από φορείς, οι οποίοι πιστοποιούνται από τον Οργανισμό Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ο.Ε.Ε.Κ.), με βάση τη διεθνή επί του θέματος πρακτική, ιδίως όσον αφορά στις υποδομές, το λογισμικό, τις μεθόδους και τη διαδικασία.
δ) Μεταβατικά και το αργότερο ως την 31.12.2005, η γνώση Πληροφορικής ή χειρισμού Η/Υ αποδεικνύεται και με πιστοποιητικά πληροφορικής ή γνώσης χειρισμού Η/Υ που εκδίδονται από φορείς πιστοποίησης συμβεβλημένους με φορείς εκτέλεσης προγραμμάτων κατάρτισης σε βασικές δεξιότητες χρήσης τεχνολογιών πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών, που συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τελούν υπό την εποπτεία του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας.
2. Με βάση τα ανωτέρω είναι προφανές ότι η αρμοδιότητα για τον προσδιορισμό της ταυτότητας των παραπάνω φορέων έκδοσης πιστοποιητικών Πληροφορικής ή γνώσης χειρισμού Η/Υ, ανήκει παγίως μεν στον Ο.Ε.Ε.Κ. για τα πιστοποιητικά της περ. γ΄ και μεταβατικά στο Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, το οποίο εποπτεύει τα Κ.Ε.Κ., για τα πιστοποιητικά της περ. δ΄.
Κατά συνέπεια η προβλεπόμενη, ως πρόσθετο προσόν διορισμού, γνώση χειρισμού Η/Υ, διαπιστώνεται ουσιαστικά και με πιστοποιητικά Πληροφορικής ή γνώσης χειρισμού Η/Υ που εκδίδονται από φορείς, οι οποίοι πιστοποιούνται, σε κάθε περίπτωση, από κρατικό φορέα. Επιχειρήθηκε, με τον τρόπο αυτό, να δοθεί λύση, στο ασαφές καθεστώς που εισήγαγε το Π.Δ/γμα 347/2003 που, καθώς δεν προσδιόριζε πως θα καθοριστούν οι φορείς (ιδιωτικές εταιρείες) που εφαρμόζουν αξιόπιστες διαδικασίες πιστοποίησης, είχε δημιουργήσει πολλαπλά προβλήματα στην πράξη, ερωτηματικά και σύγχυση.
Εγκαθιδρύεται έτσι, με τη ρύθμιση του ισχύοντος «προσοντολογίου», ένα σύστημα πιστοποίησης υψηλών προδιαγραφών που επιλύει με ορθολογικό τρόπο και με πνεύμα αντικειμενικότητας, ευρύτητας και ισότητας, το ζήτημα της απόδειξης της εν λόγω γνώσης, καθιερώνοντας όρους διαφάνειας και αξιοπιστίας και αποκλείοντας κάθε ενδεχόμενο μονοπώλησης, αθέμιτου ανταγωνισμού αλλά και εμπορευματοποίησης.
Η εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων του Προσοντολογίου, όσον αφορά στα πιστοποιητικά γνώσης Πληροφορικής ή χειρισμού Η/Υ που γίνονται δεκτά, αποτελεί ευθύνη του ΑΣΕΠ, το οποίο, ως ανεξάρτητη αρχή συνταγματικώς κατοχυρωμένη, δεν υπόκειται στον έλεγχο ή στις οδηγίες κανενός κυβερνητικού οργάνου ή διοικητικής αρχής. Το δημοσίευμα, συνεπώς, στο οποίο αναφέρονται οι ερωτώντες βουλευτές, παραβλέπει το ανωτέρω πραγματικό γεγονός του θεσμικού ρόλου του ΑΣΕΠ, ο οποίος δεν επιτρέπει «μεθοδεύσεις» σε κανέναν.
Τέλος, όσον αφορά τις προθέσεις μας για τη δημιουργία κρατικού μονοπωλίου στον τομέα της χορήγησης πιστοποιητικών Πληροφορικής ή χειρισμού Η/Υ, σας πληροφορούμε ότι το θέμα αυτό δεν απασχολεί το Υπουργείο μας.
Ο Υφυπουργός
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ»)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Καλατζάκου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Θα γίνει προεκφώνηση των νομοσχεδίων που είναι γραμμένα στην ημερήσια διάταξη.
Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Θέματα εξωτερικών φρουρών».
Το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί στο σύνολο αύριο.
Υπουργείου Δημόσιας Τάξης.
Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Κέντρο Μελετών Ασφάλειας (ΚΕ.ΜΕ.Α.) και άλλες διατάξεις».
Το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί στο σύνολο στη συνέχεια.
Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος και άλλες διατάξεις».
Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί κατά τη σημερινή συνεδρίαση.
Υπουργείου Πολιτισμού.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Οργανισμός Εθελοντισμού «ΕΡΓΟ ΠΟΛΙΤΩΝ».
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τη συνήθη διαδικασία.
Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων – Προσαρμογή στη νέα Κ.Α.Π. και άλλες διατάξεις».
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τη συνήθη διαδικασία.
Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα».
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τη συνήθη διαδικασία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επανερχόμαστε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης: «Κέντρο Μελετών Ασφάλειας (ΚΕ.ΜΕ.Α.) και άλλες διατάξεις.
Κύριε Υπουργέ, έχετε να κάνετε καμία παρατήρηση;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης): Όχι κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς εισερχόμαστε στην ψήφισή του στο σύνολο.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο και στο σύνολο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία και στο σύνολο.
Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης: «Κέντρο Μελετών Ασφάλειας (ΚΕ.ΜΕ.Α.) και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό σε μόνη συζήτηση κατ’ αρχήν, κατ’ άρθρο και στο σύνολο κατά πλειοψηφία και έχει ως εξής:
(Να καταχωρηθεί το κείμενο του νομοσχεδίου σελ. 6α)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Παρακαλώ το Τμήμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών της σημερινής συνεδρίασης όσον αφορά την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Παρεσχέθη η ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Επανερχόμεθα στη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος και άλλες διατάξεις».
Από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Κολοζώφ ορίζεται ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του κόμματός του για τη συζήτηση αυτού του νομοσχεδίου ο Βουλευτής κ. Χουρμουζιάδης.
Από τον Πρόεδρο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρο Αλαβάνο ορίζεται ως ειδικός αγορητής για τη συζήτηση αυτού του νομοσχεδίου ο Βουλευτής κ. Λεβέντης.
Η Διάσκεψη των Προέδρων κατά τη συνεδρίαση της, της 3ης Αυγούστου 2005 αποφάσισε η συζήτηση αυτού του νομοσχεδίου να γίνει σε δύο συνεδριάσεις, μία επί της αρχής σήμερα και μία αύριο επί των άρθρων.
Ο κύριος Υπουργός θέλει να κάνει κάποιες νομοτεχνικές βελτιώσεις.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ έχετε το λόγο.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Μετά και τις παρατηρήσεις του επιστημονικού συμβουλίου της Βουλής επέρχονται οι ακόλουθες νομοτεχνικές βελτιώσεις.
1. Η παράγραφος 5 του άρθρου 4 αντικαθίσταται ως εξής: «5.Με αποφάσεις του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και του καθ’ ύλην αρμόδιου Υπουργού καθορίζονται οι παροχές και οι διευκολύνσεις που δικαιούνται οι φοιτητές του ΔΙ.ΠΑ.Ε., κατ’ αναλογίαν όσων προβλέπονται από τις κείμενες διατάξεις για τους φοιτητές των Ιδρυμάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης, ιδίως σε ό,τι αφορά τις μετακινήσεις, τις υποτροφίες, τις προϋποθέσεις απαλλαγής από την υποχρέωση οικονομικής συμμετοχής και την ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη».
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Όλη η παράγραφος 5 αντικαθίσταται από το κείμενο που διαβάσατε;
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ακριβώς.
2. Η παράγραφος 6 του άρθρου 5 αντικαθίσταται ως εξής: «6.Οι φοιτητές του ΔΙ.ΠΑ.Ε. που συμμετέχουν σε προγράμματα προπτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών ή σε προγράμματα εκπαίδευσης από απόσταση συμμετέχουν οικονομικά στην κάλυψη των δαπανών λειτουργίας των προγραμμάτων αυτών, το δε ύψος της συμμετοχής αυτής καθορίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων μετά από γνώμη της Συγκλήτου. Η διαδικασία καταβολής της οικονομικής συμμετοχής εκ μέρους των φοιτητών κατά τις διατάξεις της παραγράφου αυτής καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια ρυθμίζει από τον Οργανισμό του ΔΙ.ΠΑ.Ε.».
3. Στην παράγραφο 3 του άρθρου 9 διαγράφεται η φράση: «εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά των διατάξεων της παραγράφου 14 του άρθρου 6 του ν. 3027/2002 (ΦΕΚ 152Α΄)».
4. Στο τέλος της παραγράφου 6 του άρθρου 9 προστίθεται η λέξη «πλήρη» πριν τη φράση «διδακτικά έτη από την εγγραφή τους στο πίνακα».
5. Στο τέλος του άρθρου 9 προστίθεται παράγραφος 12 ως εξής: «12.Η ισχύς του άρθρου αυτού αρχίζει από 31-08-2005».
6. Στο τέλος του άρθρου 11 προστίθεται η φράση: «εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στις επιμέρους διατάξεις του».
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Σπυρίδων Ταλιαδούρος καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες νομοτεχνικές βελτιώσεις, οι οποίες έχουν ως εξής:
«ΝΟΜΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ
Στο Ν/Σ «Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδας και άλλες διατάξεις».
Μετά και τις παρατηρήσεις του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής, επέρχονται οι ακόλουθες νομοτεχνικές βελτιώσεις:
1. Η παράγραφος 5 του άρθρου 4 αντικαθίσταται ως εξής:
«5. Με αποφάσεις του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και του καθ’ ύλην αρμόδιου Υπουργού καθορίζονται οι παροχές και οι διευκολύνσεις που δικαιούνται οι φοιτητές του ΔΙ.ΠΑ.Ε., κατ’ αναλογίαν όσων προβλέπονται από τις κείμενες διατάξεις για τους φοιτητές των Ιδρυμάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης, ιδίως σε ό,τι αφορά τις μετακινήσεις, τις υποτροφίες, τις προϋποθέσεις απαλλαγής από την υποχρέωση οικονομικής συμμετοχής και την ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη».
2. Η παράγραφος 6 του άρθρου 5 αντικαθίσταται ως εξής:
«6. Οι φοιτητές του ΔΙ.ΠΑ.Ε. που συμμετέχουν σε προγράμματα προπτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών ή σε προγράμματα εκπαίδευσης από απόσταση συμμετέχουν οικονομικά στην κάλυψη των δαπανών λειτουργίας των προγραμμάτων αυτών, το δε ύψος της συμμετοχής αυτής καθορίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων μετά από γνώμη της Συγκλήτου. Η διαδικασία καταβολής της οικονομικής συμμετοχής εκ μέρους των φοιτητών κατά τις διατάξεις της παραγράφου αυτής καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια ρυθμίζεται από τον Οργανισμό του ΔΙ.ΠΑ.Ε.».
«ΝΟΜΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ
Στο σχέδιο νόμου «Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδας και άλλες διατάξεις»
1. Στην παράγραφο 3 του άρθρου 9 διαγράφεται η φράση: «εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά των διατάξεων της παραγράφου 14 του άρθρου 6 του ν. 3027/2002 (ΦΕΚ 152/Α΄)».
2. Στο τέλος της παραγράφου 6 του άρθρου 9 προστίθεται η λέξη «πλήρη» πριν τη φράση «διδακτικά έτη από την εγγραφή τους στο πίνακα».
3. Στο τέλος του άρθρου 9 προστίθεται παράγραφος 12 ως εξής: «12.Η ισχύς του άρθρου αυτού αρχίζει από 31-08-2005».
4. Στο τέλος του άρθρου 11 προστίθεται η φράση: «εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στις επιμέρους διατάξεις του».»)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Φίλιππος Τσαλίδης.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΤΣΑΛΙΔΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, πριν μπω στην εισήγησή μου επί αυτού του νομοσχεδίου θα ήθελα να συγχαρώ όλους τους νέους και τις νέες που πέτυχαν στις πανελλήνιες εξετάσεις αφού κατέβαλαν μία πολυετή και κοπιαστική προσπάθεια.
Συγχρόνως, όμως, απευθυνόμενος και σε όσους και όσες έμειναν εκτός, θα ήθελα να τους πω ότι η ζωή συνεχίζεται, ο αγώνας δεν σταματά και ότι θα έχουν και άλλες ευκαιρίες στη ζωή τους.
Θα έλεγα ότι αποτελεί τιμή για μένα, αλλά και συγχρόνως ευτυχή συγκυρία να εισηγούμαι αυτό το νομοσχέδιο. Τιμή γιατί για πρώτη φορά στα πλαίσια μιας σχεδιαζόμενης εθνικής εκπαιδευτικής πολιτικής στη χώρα μας ιδρύεται ένα δημόσιο Διεθνές Πανεπιστήμιο.
Σκοπός της ίδρυσης αυτού του πανεπιστημίου είναι να αναδείξουμε την πατρίδα μας σε χώρο παιδείας και πολιτισμού για ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο.
Αποτελεί ευτυχή συγκυρία γιατί υπήρξα μέλος της ομάδας εργασίας που το 1999 συνέταξε πρόταση για την ίδρυση ενός τέτοιου Διεθνούς Πανεπιστημίου, το οποίο εξήγγειλε ο σημερινός Πρωθυπουργός στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης.
Συγχρόνως, παρουσιάστηκε και σε ένα συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος το οποίο έγινε την ίδια χρονιά στη Θεσσαλονίκη και στο συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος το οποίο έδωσε και την έγκρισή του στο τέλος του 1999.
Ένα έτος αργότερα, το 2000, ο τότε Πρωθυπουργός κ. Σημίτης εξήγγειλε και αυτός από το Βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης την ίδρυση ενός Διεθνούς Πανεπιστημίου. Η ατυχής όμως επιλογή, θα έλεγα, της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας για τη δημιουργία ενός ακόμη δυσλειτουργικού πολυεδρικού πανεπιστημίου δεν υλοποιήθηκε ποτέ.
Αισθάνομαι, λοιπόν, την ανάγκη να ευχαριστήσω και να συγχαρώ θερμά την παρούσα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, διότι αφ΄ ενός μεν υλοποιεί ένα από τα οράματα του Κώστα Καραμανλή και αφ΄ετέρου διότι ιδρύει μεν το δημόσιο Διεθνές Πανεπιστήμιο, αλλά δημιουργεί ένα αυτοτελές, ένα αυτοδύναμο ένα αυτόνομο πανεπιστήμιο.
Ας δούμε όμως ποια είναι τα χαρακτηριστικά, ο σκοπός και ο στόχος αυτού του πανεπιστημίου την ίδρυση του οποίου εισηγούμαστε σήμερα.
Κατ’ αρχάς, πρόκειται για ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου πλήρως αυτοδιοικούμενο, σύμφωνα και με το Σύνταγμα, το οποίο τελεί υπό την εποπτεία του κράτους, δηλαδή υπό την εποπτεία του εκάστοτε Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Σκοπός της ίδρυσης είναι η παροχή υπηρεσιών υψηλής ποιότητας στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης και η ανάδειξη, όπως είπαμε προηγουμένως, της πατρίδας μας σε εκπαιδευτικό κέντρο διεθνούς εμβέλειας με προφανείς πολιτισμικές, κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες.
Η ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος αποτελεί το πρώτο βήμα για το άνοιγμα της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης εκτός συνόρων. Γίνεται δε με ευθύνη της ίδιας της πολιτείας και απευθύνεται ιδίως σε αλλοδαπούς φοιτητές και ειδικότερα στους νέους των χωρών της στενής, αλλά και της ευρύτερης γεωγραφικής γειτονιάς μας, δηλαδή βαλκανικές χώρες, παρευξείνειες χώρες, αραβικές χώρες, αλλά και χώρες της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, όπως επίσης και στους νέους που προέρχονται από την Ομογένεια της Δυτικής Ευρώπης και της Αμερικής.
Επιδίωξή μας είναι να δοθεί η ευκαιρία στους νέους των χωρών αυτών να επωφεληθούν από υψηλού επιπέδου εκπαιδευτικές υπηρεσίες πολύ κοντά στη χώρα τους, γεγονός που θα δημιουργήσει και στενότερους επιστημονικούς δεσμούς, αλλά και ευρύτερη συνεργασία στην περιοχή.
Ποιος είναι όμως ο στόχος της λειτουργίας του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος; Είναι να προσφέρει στους φοιτητές του ένα ελκυστικό περιβάλλον υψηλού επιπέδου σπουδών και να τους φέρει κοντά στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.
Ειδικά σε ό,τι αφορά στην ομογένεια, στόχος είναι να δοθεί στους νέους της ομογένειας η δυνατότητα να γνωρίσουν ή να ξαναγνωρίσουν, αν θέλετε, την Ελλάδα, μέσα από τις ανώτατες σπουδές τους και να βοηθηθούν να κρατήσουν τις γέφυρες με την Ελλάδα ανοιχτές και μετά την αποφοίτησή τους, όταν θα επιστρέψουν στις σημερινές πατρίδες τους, για να ασκήσουν την επιστήμη και το επάγγελμα που έχουν ήδη σπουδάσει στην Ελλάδα.
Όπως προανέφερα, το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος θα είναι ένα ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο με τις δικές του κτηριακές υποδομές, τους εξοπλισμούς του και το προσωπικό του. Επειδή έχουν επιλεγεί ως πρώτη προτεραιότητα οι προερχόμενοι από τις βαλκανικές χώρες υποψήφιοι φοιτητές, κρίνεται αναγκαία η γεωγραφική σύνδεση του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος με το χώρο της βόρειας Ελλάδας, με τον ορισμό της Θεσσαλονίκης ως διοικητικής έδρας του ή, θα έλεγα, ως έδρας του πανεπιστημίου.
Είναι προφανές, βέβαια, ότι αυτό το δημόσιο Διεθνές Πανεπιστήμιο θα συνεργάζεται με όλα τα πανεπιστήμια τόσο της ημεδαπής όσο και της αλλοδαπής. Όπως τόνισα και προηγουμένως, το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος απευθύνεται κυρίως σε αλλοδαπούς φοιτητές και φυσικά δεν θα λειτουργεί ανταγωνιστικά προς τα υπόλοιπα ελληνικά πανεπιστήμια.
Σε ό,τι αφορά στα χαρακτηριστικά των σπουδών στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος, αυτά θα είναι ανάλογα με εκείνα που ισχύουν στα ελληνικά πανεπιστήμια με δύο μόνο ουσιώδεις διαφορές. Η πρώτη διαφορά έγκειται στη γλώσσα διδασκαλίας, η οποία κατά κύριο λόγο θα είναι η αγγλική. Για το λόγο αυτό, ένα από τα κριτήρια επιλογής των διδασκόντων είναι και η ευχέρειά τους για διδασκαλία στη αγγλική γλώσσα. Η δεύτερη διαφορά είναι ότι οι φοιτητές θα συμμετέχουν οικονομικά στη λειτουργία αυτού του Πανεπιστημίου.
Για να δούμε όμως και ποιες είναι οι καινοτομίες, θα έλεγα, του Πανεπιστημίου αυτού, το οποίο ιδρύεται με το παρόν νομοσχέδιο, σε σχέση με τα υπόλοιπα ελληνικά πανεπιστήμια.
Πρώτον, ιδρύονται τρεις σχολές: Ανθρωπιστικών Επιστημών, Οικονομίας και Διοίκησης και Επιστημών Τεχνολογίας. Δεν θα υπάρχουν τμήματα. Ο κάθε φοιτητής, έχοντας τη βοήθεια του ακαδημαϊκού υπευθύνου και ανάλογα με το πρόγραμμα σπουδών που θα ακολουθεί, θα αποκτά στο τέλος ένα πτυχίο σε ένα συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο. Αυτό το πρόγραμμα, αυτή η λειτουργία, αυτή η διάρθρωση μοιάζει πάρα πολύ τόσο με το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο όσο και με το εθνικό εκπαιδευτικό σύστημα της Ιρλανδίας.
Μια δεύτερη καινοτομία είναι ότι αυτό το Πανεπιστήμιο δεν θα έχει πρυτανικό συμβούλιο. Αντίθετα θα έχει μια μικρή και ευέλικτη σύγκλητο, η οποία θα συγκροτείται από τον πρύτανη, τον αντιπρύτανη, τους κοσμήτορες των σχολών, ένα μέλος ΔΕΠ από κάθε σχολή, καθώς και από έναν φοιτητή.
Μια τρίτη καινοτομία είναι η θητεία των πρυτανικών αρχών, η οποία θα είναι τετραετής, αντί για τριετής, όπως ισχύει μέχρι σήμερα. Επίσης, δεν επιτρέπεται η συμμετοχή των ίδιων προσώπων σε δύο συνεχόμενες θητείες.
Μια άλλη καινοτομία είναι η συγκρότηση των εκλεκτορικών σωμάτων που έχουν σχέση με τις εκλογές των συλλογικών οργάνων. Αυτά, λοιπόν, τα σώματα θα συγκροτούνται μόνο από τα μέλη ΔΕΠ τα οποία ανήκουν στις τρεις σχολές, τις οποίες προανέφερα.
Μια πέμπτη καινοτομία είναι η συγκρότηση των συλλογικών οργάνων, όπως εκείνου της γενικής συνέλευσης της σχολής, στην οποία θα συμμετέχουν μόνο τα μέλη ΔΕΠ της σχολής.
Για την εύρυθμη λειτουργία του Πανεπιστημίου αυτού, την ίδρυση του οποίου συζητάμε, προβλέπονται στο νομοσχέδιο αυτό εκατόν εννέα θέσεις, οι οποίες κατανέμονται ως εξής: σαράντα πέντε θέσεις μελών ΔΕΠ για τις τρεις σχολές, δηλαδή δεκαπέντε στη κάθε μία, δεκαπέντε μέλη ειδικού εργαστηριακού και διδακτικού προσωπικού (ΕΕΔΙΠ), δηλαδή πέντε ανά σχολή, δεκαπέντε θέσεις ειδικού τεχνικού εργαστηριακού προσωπικού, δηλαδή πέντε ανά σχολή, τριάντα τρεις θέσεις διοικητικού προσωπικού για τις ανάγκες λειτουργίας των διοικητικών υπηρεσιών και τέλος, μία θέση προϊσταμένου διοικητικών υπηρεσιών, ο οποίος θα είναι ένα άτομο με ειδικά προσόντα, τα οποία θα καθοριστούν, όταν θα γίνει η προκήρυξη για τη θέση αυτή.
Οι πόροι του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος είναι, θα έλεγα, οι ίδιοι με τους πόρους των υπόλοιπων ελληνικών πανεπιστημίων. Βέβαια εδώ υπάρχει, όπως είπαμε, και η οικονομική συμμετοχή στα έξοδα λειτουργίας του Πανεπιστημίου αυτού τόσο των προπτυχιακών όσο και των μεταπτυχιακών φοιτητών.
Επίσης θα ήθελα να πω ότι γίνονται δεκτοί –το είπα και στην αρχή, αλλά θα ήθελα να το επαναλάβω- ιδίως αλλοδαποί φοιτητές: Σε προπτυχιακό επίπεδο, αυτοί οι οποίοι έχουν απολυτήριο Λυκείου ή αντίστοιχο τίτλο σπουδών εξωτερικού. Ως μεταπτυχιακοί φοιτητές, αυτοί οι οποίοι έχουν πτυχίο ομοταγούς, αναγνωρισμένου ιδρύματος στην Ελλάδα, πανεπιστημιακού επιπέδου. Και οπωσδήποτε και για τις δύο αυτές κατηγορίες θα πρέπει αυτοί να είναι μόνιμοι κάτοικοι του εξωτερικού, τουλάχιστον για έξι χρόνια.
Τέλος, το νομοσχέδιο αυτό ολοκληρώνεται με ορισμένες διατάξεις που αφορούν εκκρεμότητες της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Και θα έπρεπε αυτές οι εκκρεμότητες να ρυθμιστούν πριν από την έναρξη του νέου σχολικού έτους.
Επίσης, το τελευταίο άρθρο αναφέρεται στην ίδρυση δύο νέων τμημάτων: ενός στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και ενός στο Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδας. Και έτσι ολοκληρώνεται αυτό το νομοσχέδιο.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο συνάδελφος, εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, κ. Χρήστος Αηδόνης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι η δημιουργία του Διεθνούς Πανεπιστημίου είναι σήμερα ένα νομοθέτημα της Νέας Δημοκρατίας, δεν αποτελεί όμως ένα δικό της εύρημα.
Η πρώτη αναφορά στον όρο «Διεθνές Πανεπιστήμιο» έγινε επί υπουργίας Γιώργου Παπανδρέου το 1996. Ιδρύθηκε με το ν. 2413 και επρόκειτο για ένα διεθνές πανεπιστήμιο ελληνικών σπουδών, που ήταν νομικό πρόσωπο ιδιωτικού και όχι δημοσίου δικαίου.
Το συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο απευθυνόταν σε παιδιά των αποδήμων Ελλήνων, που θα ήθελαν να σπουδάσουν σε θεματικές ενότητες γύρω από την ελληνική γλώσσα, τον πολιτισμό και την ιστορία.
Η τότε πρόταση δημιουργίας ενός Διεθνούς Πανεπιστημίου στην Αρχαία Ολυμπία ήταν συνυφασμένη με την ιδέα του εθελοντισμού, της προσφοράς, της Ολυμπιακής Εκεχειρίας, της ειρήνης, της φιλίας και της συνεργασίας των λαών, ιδιαίτερα σε μια δοκιμασμένη από πολέμους γειτονιά μας, τα Βαλκάνια, αλλά και τις περιοχές της Μέσης Ανατολής. Η σύλληψη της ιδέας και η πραγματοποίησή της ελάχιστα κοινά σημεία έχουν με το σημερινό νομοθέτημα.
Η δεύτερη αναφορά για τη δημιουργία του Διεθνούς Πανεπιστημίου έγινε επί πρωθυπουργίας του Κώστα Σημίτη, που εξήγγειλε στη διάρκεια της Δ.Ε.Θ. του 2001 τη δημιουργία ενός αυτοτελούς πανεπιστημίου.
Η μελέτη για τη δημιουργία του Διεθνούς Πανεπιστημίου, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, ανατέθηκε στα δύο πανεπιστήμια, το «Αριστοτέλειο» και το «Μακεδονία». Στη μελέτη αναφέρεται ότι η ίδρυση Διεθνούς Πανεπιστημίου στη Θεσσαλονίκη είναι σκόπιμη και μεγάλης προτεραιότητας. Το αντίστοιχο νομοσχέδιο δεν πρόλαβε να περάσει από τη Βουλή λόγω των εθνικών εκλογών.
Σύμφωνα με τη φιλοσοφία που συνόδευε τη σύλληψή του, το Διεθνές Ελληνικό Πανεπιστήμιο δεν ήταν ακόμη ένα τυπικό πανεπιστήμιο. Αντίθετα, θα ήταν ένα πανεπιστήμιο το οποίο θα αντλούσε την υπόστασή του, στην αρχή, από τα ήδη λειτουργούντα στη βόρεια Ελλάδα, δηλαδή το «Αριστοτέλειο», το «Μακεδονία», το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, το Δημοκρίτειο και το νεοσύστατο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας, με τα οποία θα τελούσαν σε ακαδημαϊκή και λειτουργική σύνδεση.
Επιδίωξη: Μέσα στην πολυγλωσσική και πολιτισμική κοινωνία του 21ου αιώνα η ελληνική γλώσσα και η ελληνική παιδεία να αποκτήσουν μία νέα, αναβαθμισμένη θέση.
Έκανα τις προηγούμενες αναφορές για να θυμίσω ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι μια ιδέα που περιγράφεται σαφέστατα μέσα στο προεκλογικό μας πρόγραμμα. Διάβασα με πολύ μεγάλη προσοχή το αντίστοιχο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας και δεν το είδα να αναφέρεται πουθενά. Μάλλον ξεχάστηκε φαίνεται από τους συντάκτες του προγράμματος παιδείας της Νέας Δημοκρατίας ή φαίνεται εκ των προτέρων γνώριζαν αυτοί που το συνέταξαν ότι η Νέα Δημοκρατία ως Κυβέρνηση θα ήταν συνεπής σε αυτά που δεν είχε εξαγγείλει και ασυνεπής σε όλα τα υπόλοιπα.
Μπαίνει λοιπόν το ερώτημα γιατί ψηφίζετε αυτήν τη στιγμή αυτό το νομοσχέδιο. Ήταν μια προγραμματική δέσμευση; Όχι. Απλώς ήταν μια ακόμα εξαγγελία του κυρίου Πρωθυπουργού μέσα στο γενικό κατάλογο υποσχέσεων που συντάσσει κατά καιρούς, ιδιαίτερα την περίοδο της Έκθεσης της Θεσσαλονίκης. Θυμίζω την περσινή αναφορά του κ. Καραμανλή. Αναφέρει χαρακτηριστικά: Προωθούμε άμεσα το νομοσχέδιο για την ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου. Ένα χρόνο μετά απλά η λέξη «άμεσα» ζητά να πάρει νέα θέση μέσα στα λεξικά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βλέποντας τα στοιχεία του νομοσχεδίου ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η αρχή της αιτιολογικής έκθεσης. Η υποστήριξη της ίδρυσης του Διεθνούς Πανεπιστημίου βασίζεται σε ένα παραδοξολόγημα. Όπως αναφέρεται επί της αρχής του νομοσχεδίου είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι η Ελλάδα υπήρξε παραδοσιακά χώρα εξαγωγής φοιτητών. Και έτσι ήταν. Είναι σκόπιμο λοιπόν να συνεχίζεται αυτή η προοπτική αντιστροφής αυτής της κατάστασης και η Ελλάδα να γίνει μια χώρα εισαγωγής φοιτητών. Αυτό θα έχει σημαντικές οικονομικές, πολιτισμικές, κοινωνικές συνέπειες για τη χώρα. Η επιχειρηματολογία αυτή είναι τουλάχιστον ατυχής. Επισημαίνουμε καταρχάς τη λογική ανακολουθία που επιτάσσει μια χώρα εξαγωγής φοιτητών να μετατραπεί απλά σε μια χώρα εισαγωγής φοιτητών και όχι να επιχειρήσει να μειώσει τη φοιτητική μετανάστευση.
Εδώ μπαίνει το εύλογο ερώτημα με ποιο τρόπο ένα πανεπιστήμιο που απευθύνεται σχεδόν αποκλειστικά σε αλλοδαπούς και ομογενείς σπουδαστές θα μειώσει την εξαγωγή φοιτητών προς τα πανεπιστήμια της αλλοδαπής. Η κοινή λογική οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου δεν πρόκειται να επηρεάσει την εκροή των Ελλήνων σπουδαστών προς το εξωτερικό οπότε η συσχέτιση που επιχειρεί η αιτιολογική έκθεση παραμένει τουλάχιστον αίολη. Ακόμα δημιουργείται ένα νέο πολύ μεγάλο πρόβλημα από τη νέα νομοθεσία που έχει φέρει μέχρι σήμερα η Κυβέρνηση που δημιουργεί πρόβλημα στη μείωση των φοιτητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αν δεχθούμε τις αναλύσεις που έχουν γίνει μέχρι τώρα μιλάμε για ένα αριθμό φοιτητών περίπου σαράντα χιλιάδες οι οποίοι με τη νέα πανεπιστημιακή περίοδο δεν θα είναι πλέον φοιτητές. Αυτή η δραματική μείωση ουσιαστικά θα πετύχει να αποδυναμώσει τα περιφερειακά ιδρύματα της επαρχίας. Αυτό σημαίνει ότι εκατόν είκοσι δύο σχολές θα βάλουν λουκέτο. Με βάση τα στοιχεία που αναφέρονται με δημοσίευμα στα σημερινά «ΤΑ ΝΕΑ» εκατόν δώδεκα ΤΕΙ, οκτώ ΑΕΙ και δύο σχολές του Εμπορικού Ναυτικού θα αναστείλουν τη λειτουργία τους με τη νέα σχολική χρονιά. Εδώ επιτρέψτε μου να κάνω μια μικρή χρήση της καταγωγής μου και να πω ότι στη Δράμα λειτουργούν δύο τμήματα ΤΕΙ όπως αυτό της Δασοπονίας και το τμήμα Αρχιτεκτονικής Τοπίου. Αυτά θα κλείσουν, γιατί στο μέλλον πιθανότατα δεν θα έχουν φοιτητές.
Τα αναφέρω αυτά για να επισημάνω την προχειρότητα με την οποία η σημερινή Κυβέρνηση και μάλιστα στον ευαίσθητο χώρο της παιδείας σχεδιάζει και αποφασίζει χωρίς να λαμβάνει τις ουσιαστικές παραμέτρους μιας επιλογής. Η Ελλάδα λοιπόν, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, όχι μόνο θα γίνει μια χώρα εισαγωγής φοιτητών, όπως θέλετε να μας περιγράψετε, αλλά ένα νέο ερημωμένο τοπίο που θα εξάγει και πάλι ένα μαζικό κύμα μετανάστευσης φοιτητών.
Η έκθεση επιπλέον επιμένει ότι από την ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου θα προκύψουν οικονομικά, πολιτισμικά, κοινωνικά και πολιτικά οφέλη. Αυτά όμως μπορούν να προκύψουν μόνο σε συνάρτηση με συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις που φαίνονται πολύ δύσκολο να διασφαλιστούν. Πιο συγκεκριμένα από τη στιγμή που τα υπόλοιπα πανεπιστήμια στη χώρα μας υπολειτουργούν αδυνατώντας να καλύψουν ακόμα και στοιχειώδεις λειτουργικές δαπάνες τους, τι είναι αυτό που μας κάνει να αισιοδοξούμε ότι στο Διεθνές Πανεπιστήμιο δεν θα έχουμε τέτοια προβλήματα; Το Διεθνές Πανεπιστήμιο θα είναι ένας γυάλινος πύργος που δεν θα το αφορούν τα προβλήματα χρηματοδότησης; Ακόμα τα πολιτισμικά και κοινωνικά οφέλη απορρέουν στο βαθμό που ένας τέτοιος θεσμός μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη μείζονα περιοχή φέρνοντας σε επαφή τους λαούς και τους πολιτισμούς της Βαλκανικής και της Μεσογείου και καλλιεργώντας την αμοιβαία κατανόηση, την πολυπολιτισμική προσέγγιση, την ειρήνη και τη συνεργασία. Πρώτιστος στόχος ενός τέτοιου θεσμού είναι να καταπολεμήσει θεωρίες και αντιλήψεις για την αναπόφευκτη σύγκρουση των πολιτισμών, ρατσιστικά στερεότυπα και προκαταλήψεις που αποσκοπούν στη διαιώνιση της αντιπαράθεσης σε παγκόσμια κλίμακα και τελικά οδηγούν στην οικονομική και μορφωτική υπανάπτυξη τους λαούς της περιοχής.
Αυτή η κατεύθυνση μπορεί να υπηρετηθεί από το Διεθνές Πανεπιστήμιο, αλλά στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει καμία τέτοια σχετική αναφορά. Η επίσημη επιχειρηματολογία για την ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου υποστηρίζει ότι με την επιλογή της αυτή η πολιτεία απαντά στις προκλήσεις του διεθνούς πολιτικού και οικονομικού γίγνεσθαι. Είναι αναγκαίο όμως να εξετάσουμε διεξοδικά τι είδους απαντήσεις απαιτούν οι σύγχρονες προκλήσεις.
Η αποδοχή του ανταγωνισμού ως κυρίαρχης αξίας και η πάση θυσία επιδίωξη του οικονομικού οφέλους αποτελούν στρατηγικά δόγματα που έχουν οδηγήσει κατ’ επανάληψη σε αποσταθεροποίηση. Χρειαζόμαστε λοιπόν άλλα πολιτικά προτάγματα, άλλες αξίες πάνω στις οποίες θα εδραιώσουμε το συλλογικό μας μέλλον. Εδώ ο ρόλος ενός άλλου Διεθνούς Πανεπιστημίου θα μπορούσε να αποβεί καθοριστικός.
Επίσης με το τωρινό νομοσχέδιο προκύπτει μία σειρά από ερωτηματικά. Το εγχείρημα της λειτουργίας του πανεπιστημίου με τρεις σχολές ανθρωπιστικού, τεχνολογικού και οικονομικού περιεχομένου και ενδιαφέροντος θεωρώ πως δεν ανταποκρίνονται και δεν ικανοποιούν τις επιθυμίες των υποψηφίων φοιτητών από τις πιθανές χώρες προέλευσης. Είναι γνωστό πως η ελίτ, οι προνομιούχοι υποψήφιοι φοιτητές των αναπτυσσόμενων χωρών προτιμούν κυρίως πολυτεχνικές σχολές, ιατρικές, πληροφορικής, καλών τεχνών κ.λπ.. Ένα άλλο βασικό πρόβλημα που θα δημιουργηθεί είναι αυτό της ξενοφοβίας και του ρατσισμού. Η αποφυγή της γκετοποίησης των νέων φοιτητών, η ενσωμάτωση, η ένταξη και η κοινωνικοποίησή τους στο νέο περιβάλλον θα πρέπει να αποτελέσουν μία νέα ειδική ενότητα για να μη δημιουργήσουν πιστεύω ένα κοινωνικό ζήτημα, που θα χρειάζεται πιθανά ιδιαίτερης πρόνοιας και προσοχής. Είναι ένα θέμα, το οποίο πρέπει να απασχολήσει και τους ειδικούς.
Ο πολύ μικρός αριθμός θέσεων προσωπικού που θεσμοθετούνται προδιαθέτει αρνητικά. Πώς μπορεί να κερδίσει πόντους ένα ελληνικό πανεπιστήμιο στο διεθνή στίβο χωρίς το απαραίτητο προσωπικό; Είναι σίγουρο λοιπόν ότι θα εφαρμοστεί και πάλι ο γνωστός θεσμός των συμβασιούχων. Από τη στιγμή όμως που μιλάμε για τη διεθνή εικόνα της χώρας μας σε όλους όσους θα έλθουν και θα συμμετέχουν στην παιδαγωγική διαδικασία στην Ελλάδα, πέρα από τον πολιτισμό είμαστε υποχρεωμένοι να τους δώσουμε και μία παιδεία υψηλού κύρους η οποία θα τους διασφαλίσει το μέλλον εκεί όπου οι ίδιοι θα κληθούν να ασκήσουν το επαγγελματικό τους δικαίωμα. Είναι απαραίτητος όρος και προϋπόθεση εύρυθμης λειτουργίας του πανεπιστημίου η άρτια στελέχωση με διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό εγνωσμένου κύρους.
Επίσης ένα ακόμη θέμα είναι ότι το επίπεδο σπουδών και οι τίτλοι θα είναι ισότιμοι με αυτούς των ελληνικών πανεπιστημίων, αν και το ΔΙΠΑΕ μπορεί να παρέχει μέχρι και 20% του προγράμματός του από απόσταση. Άραγε θα υποχρεωθούν και τα λοιπά πανεπιστήμια να προσφέρουν μέρος του προγράμματός τους από απόσταση; Η ηλεκτρονική μάθηση που εννοείται χωρίς να αναφέρεται στο νομοσχέδιο είναι από τα θέματα αιχμής, τα οποία όμως απαιτούν ιδιαίτερα υψηλές επενδύσεις σε υλικοτεχνική υποδομή και ανθρώπινο δυναμικό. Σήμερα η έλλειψη πολιτικής και επενδύσεων στην ηλεκτρονική μάθηση είναι χαρακτηριστική. Για παράδειγμα, αν και το πανεπιστήμιο Αιγαίου διαθέτει μία από τις διεθνώς καλύτερες και ακριβότερες πλατφόρμες ηλεκτρονικής μάθησης, η οποία δυνητικά θα μπορούσε να εξυπηρετήσει ακόμη και πάνω από εκατό χιλιάδες φοιτητές, δεν έχει ακόμη αξιοποιηθεί επαρκώς λόγω έλλειψης πιστώσεων για την πρόσληψη προσωπικού.
Επίσης, οι αλλοδαποί φοιτητές που εισάγονται κάθε χρόνο στα ελληνικά πανεπιστήμια θα εξακολουθήσουν να εισάγονται ή θα παραπεμφθούν στο ΔΙΠΑΕ; Μήπως θα επιχειρηθεί η μεταφορά των αλλοδαπών στο ΔΙΠΑΕ για την εξοικονόμηση πόρων;
Η μάθηση και η γνώση της ελληνικής γλώσσας αποτελεί προϋπόθεση άμεσης γνωριμίας για τον τόπο, τους ανθρώπους και τον πολιτισμό. Η ελληνική γλώσσα μπορεί να μην αποτελεί προϋπόθεση εισαγωγής, αλλά πρέπει να είναι σίγουρα ένα στοιχείο της εκπαίδευσης και πιθανά –δεν ξέρω- πρέπει να είναι και ένα στοιχείο για την αποφοίτησή τους. Ένα σημαντικό στοιχείο είναι πώς θα μπορέσουμε να ανακτήσουμε επαφές με τους μαθητές εκείνους που διδάσκονται αρχαία ελληνικά στη μέση εκπαίδευση σε πολλές χώρες της δύσης. Πιθανόν το Διεθνές αυτό Πανεπιστήμιο να μπορούσε να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στο μέλλον.
Άφησα τελευταίο το άρθρο 9, ένα άρθρο με 11 υποπαραγράφους. Θα μπορούσε μόνο του πιθανά μαζί με κάποια άλλα προβλήματα που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή να αποτελέσει ένα ξεχωριστό νομοσχέδιο. Η «τσουβαλοποίηση» όμως είναι αυτή που διακρίνεται ως στοιχείο της εκπαιδευτικής πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Θα ήθελα να αναφερθώ μόνο σε ένα σημείο, μια και θα τύχει της μεγαλύτερης αναφοράς στη συζήτηση επί των άρθρων και να θυμίσω ότι πριν από ένα χρόνο μιλήσατε για προσωρινότητα στις επιλογές των στελεχών εκπαίδευσης. Σήμερα, δυστυχώς, έρχεστε να νομοθετήσετε την αιώνια προσωρινότητα.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω, κύριοι συνάδελφοι, ότι στον τομέα της εκπαίδευσης διατρέχουμε διεθνώς μία έντονα μεταβατική περίοδο με κύριο χαρακτηριστικό τις αλλεπάλληλες ανακατατάξεις που διαμορφώνουν συνεχώς ένα ανανεωμένο σκηνικό. Σημειώνεται πρώτον μία έντονη τάση προώθησης τεχνολογικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης.
Δεύτερον, εμφανίζεται μια γενικότερη τάση ανοίγματος του εκπαιδευτικού συστήματος των εθνικών κρατών προς τον έξω κόσμο που προωθείται σε μεγάλο βαθμό από τους διεθνείς οργανισμούς με δύο κυρίως τρόπους: την προώθηση, από τη μία πλευρά, της διεθνούς συνεργασίας και τη διαμόρφωση, από την άλλη, ενός ευρύτερου διεθνούς κλίματος κοινών εκπαιδευτικών προσανατολισμών και στόχων.
Τρίτον, παρατηρείται μια έντονη ροπή προς εμπορευματοποίηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η τάση αυτή εκδηλώνεται με δύο κυρίως παράλληλες μορφές: την εξαγωγή εκπαιδευτικών προγραμμάτων και την εισαγωγή αλλοδαπών φοιτητών. Διαμορφώνεται έτσι μια έντονα διεθνοποιημένη αγορά εκπαιδευτικών υπηρεσιών που αναπτύσσεται γύρω και συχνά σε ανταγωνισμό προς το επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο εξακολουθεί να εμφανίζεται ως αποκλειστικό προνόμιο του εθνικού κράτους.
Οι διαπιστώσεις αυτές οδηγούν στο συμπέρασμα ότι όσο και αν εξακολουθεί η εκπαίδευση να αποτελεί αποκλειστική ευθύνη και έκφραση της ανεξαρτησίας του κράτους, τα πράγματα δεν εξελίσσονται σε κάτι καινό. Η εκπαιδευτική δραστηριότητα ιδιαίτερα στην περίπτωση των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να λειτουργήσει ικανοποιητικά, αν δεν κατευθύνεται από μια συνολική και μακροπρόθεσμη εκπαιδευτική πολιτική, που θα λαμβάνει σοβαρά υπόψη της τόσο το γενικότερο διεθνές εκπαιδευτικό κλίμα όσο και τους κοινούς προσανατολισμούς της εκπαιδευτικής πολιτικής και δράσης της Ένωσης.
Δυστυχώς, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, η πολιτική σας στην παιδεία είναι μια αποσπασματική εσωστρεφής πολιτική. Εξακολουθεί να παραμένει καθηλωμένη στα οργανωτικά σχήματα που εξυπηρετούν τις ανάγκες μιας παρωχημένης πια κοινωνικής δομής. Είναι τελείως αναποτελεσματική και βρίσκεται σε πλήρη αδυναμία να θέσει και να προωθήσει τους εθνικούς εκείνους στόχους που θα εξασφαλίζουν την πρόοδο και την κοινωνική συνοχή των γενεών, για να μπορέσουν να ζήσουν οι νέοι σε έναν κόσμο όπου θα μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτές τις προκλήσεις.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ευχαριστούμε τον κύριο συνάδελφο.
Καλείται στο Βήμα ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος κ. Γεώργιος Χουρμουζιάδης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Θα ήθελα να αναπτύξω αυτά που θέλω να πω ξεκινώντας από τα δύο κύρια δομικά –θα τα χαρακτήριζα- στοιχεία της σύντομης εισήγησης του κ. Τσαλίδη.
Το πρώτο στοιχείο είναι ότι αισθάνεται την ανάγκη να απευθύνει ένα συγχαρητήριο λόγο προς τους νέους που πέτυχαν στις τελευταίες πανελλήνιες εξετάσεις και μία παραμυθητική –εν πάση περιπτώσει- υπόμνηση στους αποτυχόντες ότι υπάρχει μια δεύτερη ευκαιρία.
Και εγώ θα ήθελα να το κάνω αυτό, κύριε συνάδελφε, αλλά κάτω από το βάρος μιας ανησυχίας και ενός φόβου που προκύπτει από το συμπέρασμα, το οποίο πρέπει να βγάλουμε από αυτά τα αποτελέσματα, πώς πέτυχαν αυτοί που πέτυχαν και γιατί απέτυχαν αυτοί που απέτυχαν και γιατί τελικά προβλέπεται ότι ένας μεγάλος αριθμός τμημάτων ΤΕΙ και ΑΕΙ θα κλείσουν, γιατί δεν είναι δυνατόν τελικά να εισαχθούν σ’ αυτά οι νέοι μας, οι νέοι υποψήφιοι των πανεπιστημίων.
Το δεύτερο στοιχείο της ομιλίας του κ. Τσαλίδη ήταν οι καινοτομίες αυτού του νομοσχεδίου, όσον αφορά την ίδρυση ενός Διεθνούς Πανεπιστημίου. Μιλήσατε για καινοτομίες, αλλά δεν είπατε αν αυτές είναι αρνητικές ή θετικές. Αυτό που προτείνει μια καινοτομία δεν σημαίνει πάντοτε ότι ταυτίζεται με το θετικό, μπορεί να είναι και καινοτομίες αρνητικές.
Θα προσπαθήσω κι εγώ να κάνω το ίδιο, δηλαδή να βρω τις καινοτομίες που πραγματικά χαρακτηρίζουν αυτό το νομοσχέδιο και που μας αναγκάζει τελικά να μην ψηφίσουμε την αρχή του.
Η πρώτη καινοτομία είναι ότι είναι ένα πανεπιστήμιο δημόσιο, άρα έχει μαζί του την έγκριση του Συντάγματος, όπου στο δέκατο έκτο άρθρο σαφώς ορίζεται ποιοι μπορούν και σε ποιους χώρους προσφέρεται η ανώτατη εκπαίδευση. Την ίδια στιγμή όμως κατά έναν περίεργο τρόπο λειτουργεί με βάση την ιδιωτική λογική. Χρηματοδοτείται από φορείς ιδιωτικούς, φυσικά και νομικά πρόσωπα. Το πανεπιστήμιο αυτό εμπορεύεται –βάλτε ό,τι περιεχόμενο θέλετε στη λέξη- τα προϊόντα της έρευνάς του. Στηρίζει τα μεταπτυχιακά και τα πτυχιακά στα δίδακτρα των φοιτητών. Τεράστια καινοτομία αποτελεί το γεγονός ότι τελικά οι φοιτητές πληρώνουν, ενώ στα άλλα πανεπιστήμια δεν πληρώνουν.
Μια άλλη καινοτομία, ένα άλλο καινοτομικό χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ είναι ένα πανεπιστήμιο το οποίο ιδρύεται ως φωτοτυπία των άλλων ελληνικών πανεπιστημίων –και αυτό δομείται με τμήματα, με συνελεύσεις, με συμβούλια, με συγκλήτους- την ίδια στιγμή, αν προσέξετε, μέσα σε αυτό το νέο πανεπιστήμιο υπολανθάνει η λογική της Μπολόνια, του 3-2-3, δηλαδή τρία προπτυχιακά, δύο μεταπτυχιακά, τρία διδακτορικά.
Άρα, με τον ίδιο τρόπο που εισάγεται με τη μορφή του Δούρειου Ίππου η ιδιωτικοποίηση ενός δημόσιου πανεπιστημίου ή η δημοσιοποίηση ενός ιδιωτικού, το ίδιο και με αυτό το 3-2-3 εισάγεται μια καινούργια λογική δομής των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών μας Ιδρυμάτων.
Ένα άλλο στοιχείο, μία άλλη παρατήρηση, είναι η εξής: Ποτέ δεν μπόρεσα καθόλου να καταλάβω γιατί αυτό το πανεπιστήμιο θα είναι ένα αντίβαρο ή, αν θέλετε, ένα αντίπαλο δέος –σε εισαγωγικά η περιγραφή- της «μεγάλης ασθένειας» του χώρου αυτού, της εξαγωγής των φοιτητών, γιατί αυτό θα αντισταθμίσει τελικά, γιατί οι φοιτητές αυτού του πανεπιστημίου ή η λειτουργία του γενικά θα είναι τελικά ένα στοιχείο που θα ισοβαθμίσει ή θα ισορροπήσει το άλλο φαινόμενο της εξαγωγής των φοιτητών. Απλώς θα φεύγουν οι φοιτητές και θα έρχονται, όσοι θα έρχονται.
Ένα άλλο στοιχείο λέει ότι αυτό το πανεπιστήμιο θα έχει πολιτισμικές, πολιτικές και οικονομικές συνέπειες. Κοινωνικές συνέπειες μπορεί να έχει. Εισάγεται μέσα στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης, της Ελλάδος αν θέλετε, μια ομάδα ξένων ανθρώπων, φοιτητών, οι οποίοι ασφαλώς θα παραγάγουν ένα νέο κοινωνικό στοιχείο, τουλάχιστον στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης.
Και πολιτικές συνέπειες μπορεί να έχει. Μέσα από αυτό το πανεπιστήμιο, από τους καθηγητές που διδάσκουν και τους φοιτητές που θα έρχονται, σίγουρα θα λειτουργεί ή, αν θέλετε, θα αναπτύσσεται και μια πολιτική δραστηριότητα.
Εκείνο που δεν κατάλαβα είναι γιατί θα έχει πολιτισμικές συνέπειες και θα το πω, αν έχω χρόνο παρακάτω, αφού το κυρίαρχο στοιχείο ενός πολιτισμού που είναι η γλώσσα –και στην Ελλάδα η ελληνική γλώσσα- θα απουσιάζει. Δηλαδή, οι φοιτητές του ξένου αυτού, του Διεθνούς Πανεπιστημίου, μέσα στο χώρο των σπουδών τους δεν θα γνωρίζουν, δεν θα έρχονται σε επαφή με το κυρίαρχο πολιτισμικό στοιχείο που είναι η γλώσσα.
Εγώ πιστεύω ότι μόνο αυτό θα απομακρύνει τους ξένους φοιτητές ή όποιους θα φοιτούν σε αυτό το πανεπιστήμιο από το κυρίαρχο πολιτισμικό χαρακτηριστικό που είναι η γλώσσα μας.
Η έκθεση λέει ότι αυτό το πανεπιστήμιο θα προσφέρει στους φοιτητές του ένα ελκυστικό περιβάλλον και θα τους φέρνει σε επαφή με μια υψηλού επιπέδου εκπαιδευτική, παιδαγωγική, εν πάση περιπτώσει επιστημονική κατάσταση. Πραγματικά, κυρία Πρόεδρε, αναρωτιέμαι –και εσείς θα αναρωτιέστε ασφαλώς γιατί είσθε και πανεπιστημιακή- γιατί τόσα χρόνια το δικό μας πανεπιστήμιο, τα ελληνικά πανεπιστήμια, κάθε άλλο παρά ελκυστικά είναι. Αντίθετα, είναι χώροι θλίψης, μερικά είναι χώροι μιζέριας, μερικά είναι ετοιμόρροπης τελικά λειτουργίας για χρόνια.
Γιατί τελικά αυτό το Διεθνές Πανεπιστήμιο πραγματικά θα δημιουργήσει ένα ελκυστικό περιβάλλον και μια παιδεία υψηλού επιπέδου; Μέσα μάλιστα από αυτά τα στοιχεία, δηλαδή το ελκυστικό περιβάλλον και την υψηλού επιπέδου παιδεία, ο ξένος φοιτητής ή ο φοιτητής του Διεθνούς Ππανεπιστημίου θα έρχεται σε επαφή με την ελληνική πραγματικότητα;
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ)
Και πάλι θυμούμαι αυτό που είπα πριν από λίγο και το ξαναφέρνω στην ομιλία μου: Πώς θα έρχεται σ’ επαφή με την ελληνική πραγματικότητα, αφού όλοι εκεί μέσα θα μιλούν τη γνωστή Franca Lingua, την Αγγλική; Είναι ένα βασικό στοιχείο, πραγματικά σκεφθείτε το. Πώς κανείς μεταλαμβάνει μιας πραγματικότητας, χωρίς να κατέχει ή, εν πάση περιπτώσει, χωρίς να έρχεται σε επαφή με το κυριότερο στοιχείο αυτής της μετάληψης που είναι η γλώσσα, δηλαδή η επικοινωνία;
Το άλλο στοιχείο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι ιδρύονται τρεις σχολές, ανθρωπιστικών, οικονομικών και τεχνολογικών σπουδών. Για ποιο λόγο ιδρύονται αυτές οι σχολές; Για ποιο λόγο αυτά τα τρία αντικείμενα;
Πριν ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ ανέφερε αν αυτά τα τμήματα, αυτές οι ενότητες, αυτοί οι χώροι εκπαίδευσης είναι τελικά αυτά που σήμερα ζητιούνται. Ιδιαίτερα από προσωπική μου πείρα θα σας πω ότι οι ανθρωπιστικές σπουδές βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στο πιο επικίνδυνο σημείο κατάρρευσης. Και πάλι φέτος, από ό,τι είδα τουλάχιστον στον Τύπο, οι βάσεις έπεσαν στα Τμήματα Ιστορίας, Αρχαιολογίας, στα κατ΄ εξοχήν δηλαδή ανθρωπιστικά τμήματα.
Και το άλλο που είναι opinion communi στα πράγματα της εκπαίδευσης είναι ότι όταν ιδρύω ένα τμήμα και μέσα από αυτό πιστεύω ότι θα προκύψουν όλες αυτές οι συνέπειες, σημαίνει ότι αυτή η απόφασή μου προκύπτει μέσα από μια καθαρά επιστημολογική συζήτηση. Έτσι επιλέγω το επιστημονικό αντικείμενο, γιατί πιστεύω ότι αυτό ακριβώς το αντικείμενο απαιτούν οι καταστάσεις οι κοινωνικές, οι πολιτικές, οι ιστορικές. Έτσι τελικά παρουσιάζονται οι επιστημονικές επαναστάσεις κατά τον Τόμας Κουν, για να αλλάξουμε τον επιστημονικό μας ορίζοντα. Δεν αναφέρεται πάντως για ποιο λόγο. Μπορεί τελικά η επιτροπή που το επεξεργάστηκε να τα έλαβε αυτά υπ’ όψιν. Εμείς τουλάχιστον δεν ξέρουμε πώς και γιατί.
Δεν λέγεται επίσης –και αυτό είναι μια καινοτομία- ποια υποδομή θα έχει αυτό το πανεπιστήμιο. Πώς θα αρθρώνεται τελικά η λειτουργία του; Αυτά τα προπτυχιακά, τα μεταπτυχιακά τμήματα θα είναι σαν αυτά τα δικά μας; Θα έχουμε καινούργια μορφή, καινούργια λειτουργία, καινούργια προγράμματα; Γιατί όταν ομιλούμε για υποδομή δεν αναφερόμαστε στην περίφημη υλικοτεχνική υποδομή. Η υποδομή ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος είναι πρώτα από όλα το προγραμματικό τελικά στοιχείο του, τα προγραμματικά δεδομένα του. Άρα δεν μπορεί κανείς να πιστέψει ότι αυτό το πανεπιστήμιο θα μπορέσει αμέσως να λειτουργήσει.
Λέει ότι δεν θα είναι ανταγωνιστικό. Μα, θα είναι κατ΄ εξοχήν ανταγωνιστικό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για δύο στοιχεία. Επαναλαμβάνω, για την γλώσσα και τα δίδακτρα. Είναι δύο κατ’ εξοχή ταξικά στοιχεία. Για να μπορεί ένας φοιτητής να παρακολουθεί ένα επιστημονικό μάθημα στα αγγλικά, πρέπει να είναι άριστος γνώστης αυτής της γλώσσας. Και ξέρουμε ότι τα αγγλικά που μαθαίνουν οι ελληνόπαιδες, τουλάχιστον τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, είναι κάθε άλλο παρά σ’ αυτό το επίπεδο,. What is this? This is a table. Εκεί σταματούν.
Δεν μπορώ, λοιπόν, να φανταστώ αν αυτοί οι φοιτητές τελικά, είναι πραγματικά από όλα τα λαϊκά στρώματα. Να δύο κατ’ εξοχήν ανταγωνιστικά στοιχεία, κύριε Τσαλίδη. Θα είναι ένα πανεπιστήμιο για άριστους γνώστες της αγγλικής ή αλλοδαπούς βέβαια και το δεύτερο είναι ότι αυτοί θα πληρώνουν.
Ξέρετε ότι ένα πανεπιστήμιο το οποίο θα στηρίζεται στα δίδακτρα, σε κεφάλαια φυσικών ή νομικών προσώπων ιδιωτικού χαρακτήρα, ένα πανεπιστήμιο το οποίο θα εμπορεύεται, θα πουλάει τα επιστημονικά, τα ερευνητικά του προϊόντα, θα είναι κατ΄ εξοχήν άκρως ανταγωνιστικό. Πώς το νεογέννητο πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας θα ανταγωνισθεί τελικά το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, όπου τελικά όσοι από τους συναδέλφους επισκέπτονται αυτά τα καινούργια τμήματα, κάθε άλλο παρά ανταγωνιστικά πλήρως πρόσωπα συναντά κανείς; Είχα μια ευκαιρία να κουβεντιάσω με τους φοιτητές του νέου Τμήματος Περιφερειακής Ανάπτυξης και Νέων Τεχνολογιών της Βέροιας.
Είπα πράγματα που βγαίνουν από τη διδακτική μου εμπειρία και μπροστά μου είχα έναν τοίχο. Ούτε τα μάτια αυτών των παιδιών δεν έπαιζαν με βάση αυτά που έλεγα. Βάλτε, λοιπόν, αυτά τα παιδιά σ’ έναν αγώνα ανταγωνισμού με τους φοιτητές του νέου πανεπιστημίου. Πραγματικά η σκέψη μας θα είναι πολύ αρνητική.
Επομένως είναι ένα πανεπιστήμιο το οποίο τελικά θα στηρίζεται ουσιαστικά και βασικά στα κεφάλαια που θα εισέρχονται και για τα οποία κάποιος από εμάς θα πρέπει να είναι αφελής για να πιστεύει ότι αυτά τα κεφάλαια δεν θα αποτελούν μια μορφή επένδυσης και άρα μια, εν πάση περιπτώσει, ανάγκη κερδοσκοπικών αναζητήσεων. Ιδρύουμε ένα πανεπιστήμιο που είναι δημόσιο μεν, αλλά ιδιωτικού χαρακτήρα.
Για να κλείσω την ομιλία μου, θα έλεγα χαριτολογώντας, κύριε Πρόεδρε, ότι αυτό το νομοσχέδιο θα μπορούσε να έχει την εξής ονομασία: «Ο τρόπος να ιδρύσετε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο το οποίο στην ουσία θα είναι ιδιωτικό, χωρίς αυτό να αντιβαίνει στο Σύνταγμα».
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Χουρμουζιάδη.
Τώρα το λόγο θα έπρεπε να έχει ο κ. Λεβέντης, ο οποίος όμως είναι στην επιτροπή. Γι’ αυτόν το λόγο θα προχωρήσουμε με τον κατάλογο των ομιλητών.
Το λόγο έχει ο κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος.
ΜΑΞΙΜΟΣ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αποψινή συζήτηση διεξάγεται στον απόηχο των αποτελεσμάτων των υποψηφίων στις πανελλαδικές εξετάσεις για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Η αποτυχία του συστήματος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι κραυγαλέα, όταν εισάγονται μαθητές με μέσο όρο 1,5, ουσιαστικά δηλαδή γράφοντας κάτι παραπάνω από το όνομά τους στην κόλλα τους. Ο εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μίλησε για τον κίνδυνο να κλείσουν κάποια τμήματα ΤΕΙ με την καθιέρωση βάσης εισαγωγής. Δεν μας είπε, όμως, τίποτα για την απαξίωση των ΑΕΙ και των ΤΕΙ με την εισαγωγή φοιτητών με τέτοιους βαθμούς, δεν μας είπε τίποτα για τα πτυχία «κορνίζες».
Κύριε Υπουργέ, θεωρώ θετικό γεγονός την εκπεφρασμένη βούλησή σας να προχωρήσετε στην καθιέρωση βάσης εισαγωγής στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ της χώρας. Αναμένουμε με ενδιαφέρον την εκδήλωση της σχετικής νομοθετικής πρωτοβουλίας στην Εθνική Αντιπροσωπεία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σ’ έναν κόσμο που αλλάζει γρήγορα και συνεχώς, σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από τις μεγάλες ταχύτητες, σε μια περίοδο που ο ανταγωνισμός και η παγκοσμιοποίηση μεταβάλλουν συνεχώς τις σταθερές και τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να ζήσει κανείς με ποιότητα και προοπτική, η παιδεία και ιδιαίτερα η ανώτατη εκπαίδευση είναι ίσως από τους σημαντικότερους, από τους πιο κρίσιμους και νευραλγικούς τομείς για το μέλλον της χώρας. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η γνώση είναι δύναμη, δύναμη για επιτυχία και προκοπή της χώρας, της κοινωνίας, της οικονομίας. Η ελληνική ανώτατη εκπαίδευση υπήρξε και παραμένει δέσμια δογματικών αντιλήψεων του παρελθόντος. Το κρατικό μονοπώλιο στην ανώτατη εκπαίδευση όλα αυτά τα χρόνια προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί πολλαπλά προβλήματα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πολλές φορές σ’ αυτήν την Αίθουσα έχουμε συμφωνήσει ότι η παιδεία και ο πολιτισμός είναι συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας. Η ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστήμιου της Ελλάδος με έδρα τη Θεσσαλονίκη είναι μια πράξη αξιοποίησης αυτού του πλεονεκτήματος, μια πράξη εξωστρέφειας, καθώς απευθύνεται κυρίως σε αλλοδαπούς φοιτητές και μπορεί να αναδειχθεί σε σχολή καλών πρεσβευτών της χώρας μας στο εξωτερικό. Το Διεθνές Πανεπιστήμιο θα ενισχύσει περαιτέρω την επιρροή της Ελλάδας εκτός συνόρων.
Τις τελευταίες δεκαετίες η χώρα μας, λόγω των δογματικών αγκυλώσεων του ΠΑΣΟΚ που αρνείται την ίδρυση μη κρατικών μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα πανεπιστημίων, αιμορραγεί σε ανθρώπινο δυναμικό, αλλά και πολύτιμους οικονομικούς πόρους.
Χιλιάδες παιδιά μεσοαστικών, κυρίως, οικογενειών αναζητούν σπουδές σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού που κάλλιστα θα μπορούσαν να έχουν αναγνωρισμένα τμήματα στην Ελλάδα έτσι ώστε να μην αναγκάζονται τα παιδιά να ξενιτεύονται και οι γονείς να πληρώνουν μια περιουσία για να τα σπουδάσουν.
Βεβαίως η εκροή φοιτητών προς τα πανεπιστημιακά ιδρύματα του εξωτερικού δεν θα σταματήσει με την ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος στη Θεσσαλονίκη. Ελπίζω στη μελλοντική αναθεώρηση του Συντάγματος η Αξιωματική Αντιπολίτευση να μη σταθεί και πάλι εμπόδιο στη δημιουργία και μη κρατικών πανεπιστημίων. Ωστόσο με την ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου στη Θεσσαλονίκη η Ελλάδα παύει να είναι μια χώρα μόνο εξαγωγής φοιτητών και συγκαταλέγεται πλέον μεταξύ των χωρών εισαγωγής φοιτητών με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε οικονομικό, πολιτικό και πολιτισμικό επίπεδο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι καθυστέρησε αδικαιολόγητα η είσοδος της χώρας μας στο διεθνή ανταγωνισμό παροχής υπηρεσιών ανώτατης εκπαίδευσης. Αυτήν τη στιγμή στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της νοτιοανατολικής Ευρώπης λειτουργούν περί τα τριάντα αγγλόφωνα πανεπιστήμια. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Είναι όμως πραγματικά παράδοξο να υποστηρίζουμε όλα αυτά τα χρόνια ότι είμαστε πρωταγωνιστές, κυρίαρχοι των Βαλκανίων και την ίδια στιγμή να μην έχουμε καταφέρει να μετατρέψουμε σε ουσία την κυριαρχία αυτή στο χώρο της παιδείας.
Η Ελλάδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όλα αυτά τα χρόνια όχι μόνο δεν κατάφερε να εκπαιδεύσει στα πανεπιστήμιά της κανένα από τα μυαλά των γειτονικών χωρών αλλά αντίθετα ήταν ο κυριότερος τροφοδότης σε χρήμα και ανθρώπινο δυναμικό των πανεπιστημίων της πρώην Γιουγκοσλαβίας, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και των χωρών της υπόλοιπης Ευρώπης.
Με την ίδρυση και τη λειτουργία του Διεθνούς Πανεπιστημίου η Ελλάδα αποκτά τη δυνατότητα να γίνει διεθνές εκπαιδευτικό αλλά και πολιτιστικό κέντρο. Έχει την ευκαιρία μαζί με γνώσεις να μεταλαμπαδεύσει αρχές, συνείδηση και ιδανικά. Έχει τη δυνατότητα να οικοδομήσει συμμαχίες, να ανοίξει νέους δρόμους οικονομικών και άλλων συνεργασιών αφού θα μπορεί να υπολογίζει στο επιστημονικό δυναμικό που θα μορφωθεί εδώ και θα γυρίσει να προσφέρει στον τόπο του.
Θέλω να επισημάνω τη σημασία της επιλογής της Θεσσαλονίκης ως έδρα του Διεθνούς Πανεπιστημίου. Η Θεσσαλονίκη επί αιώνες ήταν κεντρικό σημείο αναφοράς της Βαλκανικής ενδοχώρας. Η περιπέτεια των Βαλκανικών χωρών μετά την εγκαθίδρυση του ανατολικού μπλοκ της στέρησε αυτόν το ρόλο τον οποίο και πάλι σταδιακά ανακτά. Και βεβαίως αφού το πανεπιστήμιο απευθύνεται πρωτίστως στους βόρειους γείτονές μας, ήταν επιβεβλημένη η επιλογή της Θεσσαλονίκης ως διοικητικής του έδρας.
Μια δεύτερη καινοτομία είναι η εισαγωγή διδάκτρων για τους αλλοδαπούς φοιτητές που θα καλύπτει έτσι ένα μέρος του κόστους λειτουργίας του νέου ιδρύματος. Οι φοιτητές βεβαίως που είναι υπήκοοι κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα καταβάλλουν δίδακτρα μόνο αν και στη χώρα τους καταβάλλουν δίδακτρα για προπτυχιακές σπουδές στα δημόσια πανεπιστήμια. Τούτο δεν σημαίνει ότι δεν θα βοηθούνται οι φοιτητές που αποδεδειγμένα έχουν ανάγκη, με υποτροφίες, δάνεια και άλλες παροχές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βεβαίως το Υπουργείο Παιδείας δεν υποστηρίζει ότι το υπό συζήτηση νομοσχέδιο είναι θέσφατο. Οι νέοι θεσμοί κρίνονται στην εφαρμογή τους. Αν υπάρξουν αρρυθμίες θα αντιμετωπιστούν καθώς το νέο πανεπιστήμιο θα βρίσκεται υπό διαρκή επίβλεψη και αξιολόγηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γνωστή η συνεισφορά που είχε η χώρα μας στη θεμελίωση των σύγχρονων επιστημών. Είναι γνωστή και επιβεβαιωμένη η έλξη και η γοητεία που ασκεί ο πολιτισμός και η κουλτούρα μας στους πολίτες άλλων χωρών. Τα χαρακτηριστικά αυτά, σε συνδυασμό με το υψηλό επίπεδο πανεπιστημιακού δυναμικού, την ανοικτή κοινωνία και τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας μας αποτελούν τα καλύτερα εχέγγυα για την επιτυχία της λειτουργίας του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδας. Ελπίζω η λειτουργία του νέου ιδρύματος να δώσει στην ελληνική ανώτατη εκπαίδευση νέα ορμή, να ενισχύσει τη δυναμική της, να την απαλλάξει από αγκυλώσεις που την κρατούν δέσμια του κρατικού μονοπωλίου, δέσμια μιας ξεπερασμένης εποχής. Κάθε καθυστέρηση στον τομέα αυτό δεν είναι απλώς επιβλαβής αλλά ισοδυναμεί με αναλφαβητισμό.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το λόγο έχει η κ. Ευαγγελία Σχοιναράκη-Ηλιάκη.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε το νομοσχέδιο για το Διεθνές Πανεπιστήμιο και άλλες διατάξεις και μιλώντας ο εισηγητής της Πλειοψηφίας άκουσα να αναφέρεται μόνο στο Διεθνές Πανεπιστήμιο και όχι στις άλλες διατάξεις, προφανώς για τους δικούς του λόγους.
Εγώ, λοιπόν, θα ξεκινήσω από «τις άλλες διατάξεις», που συνήθως σε αυτές περνάμε πολλές φορές πολύ σημαντικά θέματα. Έτσι, λοιπόν, στις «άλλες διατάξεις» υπάρχει άλλη μια ανακολουθία της Κυβέρνησης, άλλη μια πολιτική με μια παράγραφο, την παράγραφο 11 του άρθρου 9, με την οποία παρατείνεται επ’ αόριστον η προσωρινότητα των διευθυντών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Θα θυμόμαστε σίγουρα πέρυσι σ’ αυτήν την Αίθουσα την Υπουργό Παιδείας να μας λέει ξεκάθαρα ότι «θέτουμε όριο στην προσωρινότητα αυτών που θα επιλεγούν με κριτήρια για τα οποία και η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ δήλωσαν ότι είναι τα γενικώς αποδεκτά κριτήρια».
Πώς δηλώνει τώρα κάποιος ότι είναι αποδεκτά κάποια κριτήρια που δεν γνωρίζει, γιατί μέχρι σήμερα κανένας δεν έχει παραλάβει την πρόταση της Κυβέρνησης για το πώς ακριβώς θα επιλεγούν τα στελέχη της εκπαίδευσης, παρά το γεγονός ότι η κυρία Υπουργός στις αρχές Αυγούστου μας υποσχέθηκε ότι μέχρι το τέλος Αυγούστου θα τα είχαμε στη διάθεσή μας; Βέβαια, δεν μας διευκρινίζει ποιανού Αυγούστου. Στα Πρακτικά της Βουλής 21/7/2004 έλεγε: «Μέχρι 31 Αυγούστου πρέπει να έχουν γίνει γενικότερες επιλογές με αντικειμενικά κριτήρια τα οποία θα συζητήσουμε».
Στις 21/7/2004 κατά τη διάρκεια συζήτησης για την επεξεργασία του σχετικού σχεδίου νόμου που ο κ. Παυλόπουλος είχε φέρει, ο Υφυπουργός της Παιδείας κ. Καλός ισχυρίστηκε τα εξής: «Δεν αφήνουμε ανοικτό το διάστημα της προσωρινότητας για να πει κανείς ότι θα κάνουμε τα ίδια που έκανε και η προηγούμενη κυβέρνηση. Λέμε ότι η προσωρινότητα δεν μπορεί να ξεπεράσει την 30/8/2005. Πού είναι, λοιπόν, η κακή πρόθεση, ώστε να εκτιμάτε ότι θα κάνουμε τα ανάλογα;»
Εδώ, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με επικυρωμένα Πρακτικά της Βουλής και με δικά σας λόγια τα οποία δεν μπορείτε προφανώς να διαγράψετε, δείχνετε και φαίνεται καθαρά η αναξιοπιστία σας, δείχνετε και φαίνεται καθαρά η απόσταση ανάμεσα στα λόγια και στα έργα. Και μάλιστα, με την επισήμανση και σημείωση που δόθηκε από τον κύριο Υφυπουργό αρχίζει αυτή η παράταση των προσωρινών στελεχών από 30/8/2005. Παρατείνεται, λοιπόν, η θητεία των προσωρινών και επιβεβαιώνεται ότι στην Ελλάδα ισχύει το ουδέν μονιμότερον του προσωρινού.
Άκουσα τον προηγούμενο ομιλητή, ο οποίος είπε ανάμεσα στα άλλα, ότι με το νομοσχέδιο αυτό για το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδας, η χώρα σταματά πλέον να είναι χώρα εξαγωγής φοιτητών και γίνεται χώρα εισαγωγής φοιτητών.
Προφανώς δεν ζούμε στην ίδια χώρα. Δεν μιλούμε για την Ελλάδα, δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς γίνεται, αφού με την πολιτική που υλοποιείται και σήμερα ακόμα στο Υπουργείο Παιδείας ή εάν θέλετε με την άλλη που οραματίζεται η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, μάλλον οι δρόμοι θα γεμίσουν προς τα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Μιλώ για το συγκεκριμένο ζήτημα που βάζει η κυρία Υπουργός, το οποίο όμως θέλει μεγάλη κουβέντα και σαφώς δεν μπορεί κανείς να κουβεντιάζει για ζητήματα σημαντικά της παιδείας, όπως είναι η βάση για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια, στο πόδι.
Επειδή, λοιπόν, έχω γνώση αυτών των θεμάτων μια και είκοσι χρόνια της ζωής μου έχω αφιερώσει σ’ αυτόν το χώρο, με αυτή την έννοια δεν θέλω και εγώ να παρασυρθώ και να κουβεντιάσω έτσι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ίδρυση ενός Διεθνούς Πανεπιστημίου στην Ελλάδα που απευθύνεται σε αλλοδαπούς και ομογενείς φοιτητές αποτελεί για μας του ΠΑΣΟΚ δεδηλωμένο στόχο και είναι καταγεγραμμένο ως δέσμευση και στο προεκλογικό μας πρόγραμμα. Έγινε δε αναφορά για πρώτη φορά στον όρο «Διεθνές Πανεπιστήμιο», όπως είπε και ο εισηγητής μας, το 1996 επί Υπουργού Παιδείας κ. Γεωργίου Παπανδρέου που ψηφίστηκε και ο ν. 2413. Όμως τα πανεπιστήμια ιδιαιτέρως τα καλά και επιτυχημένα δεν γίνονται στα χαρτιά. Χρειάζεται σωστός σχεδιασμός, ανάλυση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων του κοινού στο οποίο απευθύνονται και των στόχων που θέλουν να πετύχουν με τη δημιουργία τέτοιων πανεπιστημίων.
Και βεβαίως χρειάζεται αξιόλογους καθηγητές, ικανή διοίκηση, κρατική χρηματοδότηση, υλικοτεχνική υποδομή.
Όμως, αυτά δε γίνονται και δε βρίσκονται μόνο με τη διαμόρφωση του θεσμικού πλαισίου που έρχεται απλά να επιβεβαιώσει την «δέσμευση» του Πρωθυπουργού στην περυσινή Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης, μια από τις δεκατρείς δεσμεύσεις για το στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης του Βορειοελλαδικού χώρου, όπου ρητά ανέφερε -πραγματικά ρητά ανέφερε- «προωθούμε άμεσα το νομοσχέδιο για την ίδρυση Διεθνούς Πανεπιστημίου στη Θεσσαλονίκη, με στόχο να αποτελέσει χώρο συνάντησης των πολιτισμών και ανάδειξης των αρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Πραγματικά ήταν ειλικρινέστατος ο κύριος Πρωθυπουργός. Είπε ότι προωθούμε το νομοσχέδιο για την ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου. Δεν προωθούμε το Διεθνές Πανεπιστήμιο πραγματικά στην υλοποίησή του.
Το καταθέτω αυτό στα Πρακτικά. Είναι παρμένο από τη δική σας σελίδα στο διαδίκτυο.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Σχοιναράκη – Ηλιάκη καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είμαι σίγουρη ότι η σημερινή Κυβέρνηση έχει μελετήσει σε βάθος το θέμα. Δε μας έχει ενημερώσει επαρκώς για το σκεπτικό της επιλογής των τριών συγκεκριμένων σχολών του πανεπιστημίου, για τη διαδικασία των φοιτητών, ένα πολύ σημαντικό θέμα, που όταν αφήσεις κενά, μπορεί να δημιουργηθούν οποιεσδήποτε άλλες σκέψεις στο μυαλό, για το επιχειρησιακό σχέδιο ανάπτυξης και προώθησης του εγχειρήματος, για τα συγκριτικά πλεονεκτήματα και την αξιοποίησή του, την οικονομική βιωσιμότητα και για το πότε ακριβώς θα λειτουργήσει.
Δεν μπορούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να παίζουμε με τη διεθνή εικόνα της χώρας μας. Το εγχείρημα της πετυχημένης λειτουργίας του Διεθνούς Πανεπιστημίου δεν είναι εύκολο. Είναι ιδιαίτερα απαιτητικό και χρειάζεται οργανωμένη και συστηματική δράση.
Ως παράδειγμα μπορώ να αναφέρω ένα μείζον θέμα που αυτές τις ημέρες, τουλάχιστον, μετά και από τα αποτελέσματα, συζητείται ευρέως και από τους γονείς και από τους νέους φοιτητές, αλλά και στα ΜΜΕ γίνονται ιδιαίτερες αναφορές, που έπρεπε μάλλον πριν την κατάθεση του νομοσχεδίου να απασχολεί την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Πού θα μείνουν οι φοιτητές.
Γνωρίζουμε όλοι τα προβλήματα στέγασης των φοιτητών και γνωρίζουμε ότι στα καλά πανεπιστήμια του εξωτερικού, εκτός των φοιτητικών εστιών, λειτουργούν και άλλα αποτελεσματικά γραφεία και ειδικές υπηρεσίες για να λύνουν αυτό το πρόβλημα. Εδώ, λοιπόν, αυτό το βασικό θέμα δεν απαντιέται. Πώς, πότε και πού ακριβώς θα λειτουργήσει το Διεθνές Πανεπιστήμιο με τις τρεις σχολές του, πόσο μάλλον, όπως τόνισα και προηγούμενα, που το πανεπιστήμιο αυτό θα πρέπει να λειτουργεί με υποδειγματικό τρόπο, καθότι θα αποτελεί τη βιτρίνα της Ελλάδας στο εξωτερικό και οι ξένοι φοιτητές θα πρέπει να επιλέξουν αυτό το πανεπιστήμιο ανάμεσα σε δεκάδες άλλα που λειτουργούν στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή για να κάνουν τις σπουδές τους, πληρώνοντας δίδακτρα και έχοντας την εύλογη απαίτηση το πτυχίο τους να έχει διεθνές αντίκρισμα.
Η υποχρηματοδότηση των πανεπιστημίων, έτσι όπως αναφέρθηκε και ο εισηγητής μας και καταγράφεται και στις σημερινές εφημερίδες –καταθέτω για τα Πρακτικά και για τη συντομία του χρόνου σχετικό απόσπασμα- δείχνουν ξεκάθαρα ότι οι πολιτικές του Υπουργείου Παιδείας δεν αντιμετωπίζουν βασικά ζητήματα.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Σχοιναράκη – Ηλιάκη καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Επιπλέον, την ίδια στιγμή που στο νομοσχέδιο αναφέρεται ότι στο Διεθνές Πανεπιστήμιο μπορεί να παρέχεται μέχρι και 20% του προγράμματος από απόσπαση –αυτό αναφέρεται στο άρθρο 2- η εξ αποστάσεως εκπαίδευση σε άλλες περιπτώσεις -ιδιαίτερα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου θα αναφερθώ, που υπάρχει μια πολύ καλή υποδομή και πολλές προοπτικές- δεν υποστηρίζεται και δεν αναπτύσσεται η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, λόγω έλλειψης πιστώσεων για την πρόσληψη προσωπικού.
Αυτά είναι πολύ σημαντικά ζητήματα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Τα δύσκολα αρχίζουν τώρα. Δυστυχώς αυτή η Κυβέρνηση δεν είναι για τα δύσκολα, αφού τελικά αποδεδειγμένα είναι ανεπαρκέστατη να φέρει σε πέρας τα απολύτως απαραίτητα για την εύρυθμη λειτουργία του πολιτισμού της εκπαίδευσης και της παιδείας, με αποτέλεσμα σήμερα να βλέπουμε ή μάλλον τις επόμενες μέρες να βλέπουμε μαθητές, εκπαιδευτικοί, η κοινωνία ολόκληρη να βιώνει τον πρωτόγνωρο θεσμό των διακοπών του Σεπτέμβρη και του Οκτώβρη. Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Δένδιας.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Για να είμαι ειλικρινής, νόμιζα ότι θα δίνατε το λόγο στον κύριο εισηγητή του Συνασπισμού, ο οποίος ήλθε στην Αίθουσα.
Νομίζω ότι θα έπρεπε κανείς να πει δύο καλές κουβέντες γι’ αυτό το νομοθέτημα το οποίο συζητείται στην Εθνική Αντιπροσωπεία. Δύο καλές κουβέντες κατ’ αρχάς διότι υλοποιεί μια κυβερνητική δέσμευση, αλλά εάν θέλετε και μία εθνική κατευθυντήρια γραμμή, ώστε αφ’ ενός μεν η Ελλάδα σαν χώρα, σαν μέθοδος σκέψης, σαν πολιτισμός, να καταστεί πόλος έλξης ξένων φοιτητών, αφ’ ετέρου δε η Θεσσαλονίκη, η πρωτεύουσα της βόρειας Ελλάδας, η συμπρωτεύουσα εάν θέλετε, κατά την ιδιόρρυθμη ονομασία που εμείς της έχουμε δώσει, να αποτελέσει τον πόλο έλξης αυτών των φοιτητών. Και νομίζω, κύριε Πρόεδρε, ότι είναι απολύτως επιτυχής η Κυβέρνηση σε αυτή την επιλογή της.
Κατ’ αρχήν μου έκανε μεγάλη εντύπωση και ετοιμαζόμουνα να συγχαρώ την Αξιωματική Αντιπολίτευση διότι στην αρχή ψηφίζει το συγκεκριμένο νομοθέτημα. Πίστευα και πιστεύω ότι μια τέτοια αντιμετώπιση στα ζητήματα εθνικής προτεραιότητας είναι μία αντιμετώπιση που προάγει το διάλογο, που προάγει το συμφέρον του τόπου.
Από την άλλη, όμως, θα μου επιτρέψετε να πω ότι εάν δεν έβλεπε κανείς από τα πρακτικά της επιτροπής ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση ψηφίζει το συγκεκριμένο νομοθέτημα και άκουγε μόνο αφ’ ενός μεν τον εισηγητή της Μειοψηφίας, αφ’ ετέρου δε την κυρία συνάδελφο που τοποθετήθηκε μόλις πριν από εμένα, πολύ δύσκολα, θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση ψηφίζει το συγκεκριμένο νομοθέτημα. Μάλλον θα κατέληγε στο αντίθετο. Δεν έχει τη δυνατότητα, νομίζω, η Αξιωματική Αντιπολίτευση να πει στην Κυβέρνηση ούτε ένα «καλώς έχει», ούτε καν και όταν τα νομοθετήματα επί της αρχής τουλάχιστον τα δέχεται. Και παρατηρήσαμε έτσι λίγο το ιδιόρρυθμο πράγμα, στη μεν επιτροπή η συμπαθέστατη συνάδελφος κ. Ράπτη να λέει ότι αυτό ήταν μια ιδέα του Γεωργίου Παπανδρέου όταν σταμάτησε πλέον να είναι Υπουργός της Παιδείας, ο εισηγητής δε της Μειοψηφίας να λέει εδώ ότι το ΠΑΣΟΚ πριν χάσει τις εκλογές είχε έτοιμο ένα νομοθέτημα για το συγκεκριμένο θέμα το οποίο όμως ήταν πολύ καλύτερο από το νομοθέτημα που η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας φέρνει εδώ προς ψήφιση.
Πάντως αυτό που μένει σαν περιέργεια στον απλό ακροατή, που είναι ο ‘Ελληνας πολίτης πάντα, είναι βρε παιδιά, αφού συμφωνείτε, αφού εσείς θα μπορούσατε να το κάνετε τόσο καλά, αφού όλα τα ξέρετε τόσο καλύτερα από εμάς, πείτε μας ένα βασικό πράγμα: Δεν το κάνατε τόσα χρόνια. Γιατί δεν το κάνατε; Πείτε μας να ξέρουμε γιατί δεν το κάνατε και να τελειώνουμε με αυτό το θέμα εν πάση περιπτώσει.
Τώρα αν θα μου επιτρέψετε, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ζητήσω να διευκρινιστεί ένα ζήτημα που περιλαμβάνεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 που λέει επί λέξει «κατοχή τίτλου σπουδών του εξωτερικού, ισοτίμου ή αντιστοίχου με τους τίτλους σπουδών των ελληνικών ΑΕΙ και του ΔΙΠΑΕ».
Θα ήθελα να ξέρω και αν είναι δυνατόν να διευκρινιστεί έστω και με δήλωση -η οποία θα καταχωριστεί στα Πρακτικά και άρα θα συνιστά ερμηνεία- ποιο είναι το αρμόδιο όργανο αναγνώρισης της ισοτιμίας. Είναι το ίδιο το ΔΙΠΑΕ; Είναι κάποιο άλλο; Είναι καλό να διευκρινιστεί για να μην έχουμε προβλήματα ώστε από άλλα όργανα της ελληνικής συντεταγμένης πολιτείας να αναγνωρίζεται η ισοτιμία και από άλλα να μην αναγνωρίζεται.
Και καταλήγω, αν έχετε την καλοσύνη, στο εξής: Εγώ θεωρώ πως ό,τι και να πει κανείς, εδώ έχει γίνει ένα σημαντικό βήμα. Το πόσο το βήμα αυτό στην πράξη θα είναι επιτυχημένο, εξαρτάται, αν θέλετε από όλους εμάς, εξαρτάται από τους διοικούντες αυτό το καινούργιο πανεπιστήμιο, εξαρτάται και από συνθήκες που ίσως μας υπερβαίνουν. Όμως είναι ένα θετικότατο βήμα. Και είναι ένα βήμα το οποίο δείχνει προς τη σωστή κατεύθυνση την οποία και ο συνάδελφος κ. Χαρακόπουλος προηγουμένως σαφώς έθιξε, της ανάγκης τροποποίησης του άρθρου 16 του ισχύοντος Συντάγματος, της απαγόρευσης δηλαδή της ύπαρξης στην Ελλάδα μη κρατικών πανεπιστημίων. Νομίζω ότι έχει ωριμάσει πια σε αυτήν την Αίθουσα, αλλά έχει ωριμάσει και ευρύτερα στην κοινωνία –και αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό- η ανάγκη ίδρυσης μη κρατικών και κατά την άποψή μου και μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων. Νομίζω ότι το ΔΙΠΑΕ, παρότι είναι κρατικό, πάει λίγο παραπέρα από την υπάρχουσα αντίληψη των κρατικών πανεπιστημίων και κατά συνέπεια διευκολύνει το δρόμο για να οδηγηθούμε κάποια στιγμή στη σωστή αυτή κατεύθυνση.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ τον συνάδελφο κ. Δένδια.
Θα δώσω το λόγο τώρα στον ειδικό αγορητή του Συνασπισμού κ. Λεβέντη.
Ορίστε, κύριε Λεβέντη, έχετε το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, και συγγνώμη για τη μικρή αταξία, αλλά δυστυχώς πρέπει να είμαστε και στην Αίθουσα της Γερουσίας κι έτσι ελπίζω στην κατανόησή σας.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου αρχίζει με τη διαπίστωση ότι η Ελλάδα υπήρξε παραδοσιακά χώρα εξαγωγής φοιτητών. Είναι σκόπιμο να εξεταστεί η προοπτική αντιστροφής της κατάστασης και η Ελλάδα να γίνει μία χώρα εισαγωγής φοιτητών. Αφού με βάση την αιτιολογική έκθεση το Διεθνές Πανεπιστήμιο απευθύνεται κυρίως σε αλλοδαπούς φοιτητές, πώς είναι δυνατό να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση της εξαγωγής των Ελλήνων φοιτητών; Οπωσδήποτε αυτό θα συνεχίζεται, κατά τα φαινόμενα. Προφανώς, εδώ έχουμε μία λογιστική αντιμετώπιση του προβλήματος από την οπτική του ισοζυγίου, δηλαδή εξάγουμε Έλληνες φοιτητές και το αντισταθμίζουμε με εισαγωγή αλλοδαπών, ανταγωνιζόμενοι τα περίπου τριάντα αγγλόφωνα πανεπιστήμια της γύρω περιοχής, παίρνοντας κι εμείς μερίδιο της πελατείας απ’ αυτά.
Η Κυβέρνηση χρησιμοποιεί ως πρόσχημα τον παραπάνω λόγο για να δικαιολογήσει την ανάγκη ίδρυσης του Διεθνούς Πανεπιστημίου. Αυτή η αντίληψη δε συγκροτεί κατά την άποψή μας εθνική πολιτική για την ανώτατη εκπαίδευση. Κεντρικός στόχος του Διεθνούς Πανεπιστημίου με βάση την αιτιολογική έκθεση είναι η είσοδος και η μεσοπρόθεσμη καθιέρωση της χώρας στο διεθνή ανταγωνισμό προφανώς εμπορίας υπηρεσιών ανώτατης εκπαίδευσης και η διεκδίκηση μεριδίου στην αγορά. Πρόκειται για θεσμική κατοχύρωση αυτής της εμπορίας υπηρεσιών.
Η Κυβέρνηση προσβλέπει στο Διεθνές Πανεπιστήμιο με βάση πάλι την αιτιολογική έκθεση για να ενισχύσει την πολιτισμική και πολιτική επιρροή της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή. Με ποιο τρόπο θα συμβάλει στην παραγωγή πολιτισμικών συνεπειών, δηλαδή στην επαφή των αλλοδαπών φοιτητών με την ελληνική πραγματικότητα, τον ελληνικό πολιτισμό και τα κλασικά γράμματα, όταν μέρος της δε θεωρείται η ελληνική γλώσσα, αφού επίσημη γλώσσα θα είναι τα αγγλικά;
Η δημιουργία ενός ελληνικού Διεθνούς Πανεπιστημίου θα μπορούσε υπό όρους και προϋποθέσεις να αποτελέσει θετικό και σημαντικό εκπαιδευτικό πολιτισμικό γεγονός. Θα μπορούσαμε να οραματιστούμε ένα τέτοιο Ίδρυμα ως ένα ερευνητικό και εκπαιδευτικό κέντρο που θα προάγει την ιδέα του διαλόγου και της δημιουργικής συνύπαρξης των πολιτισμών ως απάντηση στις απόψεις που αναπτύσσονται από πολλές πλευρές για την αναπόφευκτη σύγκρουση των πολιτισμών και τον πόλεμο ενδεχομένως των θρησκειών.
Ενδεικτικό της ασάφειας και της ανυπαρξίας των σκοπών αποστολής και στρατηγικού σχεδιασμού που κατά τη γνώμη μας διαπερνούν το νομοσχέδιο είναι και οι διαφορετικές προσεγγίσεις που όμως αντανακλούν αντιλήψεις για την προοπτική του εκπαιδευτικού συστήματος που εκφράστηκαν στην επιτροπή.
Βουλευτές της Συμπολίτευσης θεώρησαν αυτό το νομοσχέδιο ως όχημα για τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα, παρά τη ρητή συνταγματική επιταγή που θέλει δημόσια τα πανεπιστήμια.
Παρά τις διαβεβαιώσεις και της κ. Υπουργού και παρά τα όσα λέει το άρθρο 1, το Διεθνές Πανεπιστήμιο τύποις θα είναι δημόσιο. Η δομή και η λειτουργία του βρίσκονται σε πλήρη εναρμόνιση με τον τρόπο λειτουργίας των ιδιωτικών πανεπιστημίων που στηρίζονται σε οικονομική - εμπορική λογική.
Ο μη ακαδημαϊκός χαρακτήρας δομής και οργάνωσης του Διεθνούς Πανεπιστημίου εκφράζει την πιο συντηρητική άποψη για το σύγχρονο πανεπιστήμιο που έχει διατυπωθεί τα τελευταία χρόνια, τη μετατροπή των πανεπιστημιακών σπουδών σε παροχή υπηρεσιών εκπαίδευσης σε φοιτητές-πελάτες, την κατάργηση του πανεπιστημιακού τμήματος και την αντικατάσταση των σπουδών σε συγκεκριμένο επιστημονικό αντικείμενο με προγράμματα σπουδών που παρέχει η σχολή, την ακύρωση της δημοκρατικής λειτουργίας των ακαδημαϊκών οργάνων και της εκπροσώπησης της πανεπιστημιακής κοινότητας, τη μετάθεση ακαδημαϊκών αρμοδιοτήτων στον Υπουργό Παιδείας, την κατάργηση της δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης.
Η θετική ψήφος του ΠΑΣΟΚ επί της αρχής δείχνει ότι ο δρόμος που ανοίγεται, κατά τη γνώμη μας, μέσω του νομοσχεδίου για μη κρατικά πανεπιστήμια είναι ένας δρόμος που συνδέει τα δύο κόμματα.
Το Διεθνές Πανεπιστήμιο δεν είναι πανεπιστήμιο γιατί δεν εκπαιδεύει νέους επιστήμονες σε μία επιστήμη. Οι σπουδές του δεν έχουν ακαδημαϊκό χαρακτήρα, γιατί οι σχολές του παρέχουν «προγράμματα σπουδών» κι όχι σπουδές σ’ ένα επιστημονικά οριοθετημένο επιστημονικό αντικείμενο. Μάλιστα, για τα προγράμματα σπουδών ορίζεται ένας ακαδημαϊκός υπεύθυνος. Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται ύστερα από πρόταση των Υπουργών Παιδείας και Οικονομίας και κατόπιν γνώμης της Συγκλήτου του Διεθνούς Πανεπιστημίου μπορεί να ιδρύονται, να καταργούνται, να κατατέμνονται, να αλλάζουν γνωστικό αντικείμενο ή να μετονομάζονται σχολές ή προγράμματα σπουδών του Διεθνούς Πανεπιστημίου. Δεν έχει ακαδημαϊκή αυτοτέλεια, αφού με προεδρικό διάταγμα καταργούνται σχολές.
Τέλος, ποιες θα είναι οι επιστήμες της τεχνολογίας, που αναφέρονται; Είναι εντελώς αόριστο και δεν ξέρουμε τι ακριβώς αυτό σημαίνει.
Δεν είναι δημόσιο αυτό το πανεπιστήμιο, γιατί οι φοιτητές του, προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί, θα καταβάλλουν δίδακτρα. Δεν είναι ελληνικό πανεπιστήμιο, γιατί θα διδάσκει ακόμα και ελληνικό πολιτισμό σε ξένη γλώσσα, την αγγλική.
Ξέρω την ευαισθησία της κυρίας Υπουργού για την ελληνική γλώσσα. Δεν βλέπω, όμως, να την υπερασπίζεται τόσο σθεναρά στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Αυτό το πανεπιστήμιο δεν έχει παρά τυπικά τη δομή των ακαδημαϊκών οργάνων ενός πανεπιστημίου. Η Σύγκλητος αποτελείται από τον πρύτανη, τον αντιπρύτανη, τους τρεις κοσμήτορες, ένα μέλος ΔΕΠ, εκπρόσωπο από κάθε σχολή του ΔΙΠΑΕ και έναν εκπρόσωπο των φοιτητών, που ορίζεται σύμφωνα με τον Οργανισμό του ΔΙΠΑΕ. Δηλαδή οι εκπρόσωποι του ΔΕΠ θα είναι τρεις συνολικά σε εννιαμελή Σύγκλητο, που θα συμμετέχουν πέντε μέλη της διοίκησης του Διεθνούς Πανεπιστημίου. Επίσης, ο πρύτανης και ο αντιπρύτανης εκλέγονται για τέσσερα χρόνια.
Η εκλογή κοσμήτορα, αναπληρωτή κοσμήτορα γίνεται μόνο από τα μέλη ΔΕΠ. Από κανέναν άλλο. Ούτε φοιτητή ούτε προσωπικό.
Η Επιτροπή Διαχείρισης Ειδικού Λογαριασμού αποτελείται από τον αντιπρύτανη σαν πρόεδρο, τους τρεις κοσμήτορες και τον προϊστάμενο των διοικητικών υπηρεσιών. Αυτή είναι μια ακαδημαϊκή σύνθεση;
Επιλογή των φοιτητών: Αλλοδαποί ή όσοι διαμένουν έξι χρόνια εκτός Ελλάδος. Είναι σοβαρό κριτήριο αυτό για διάκριση των υποψήφιων φοιτητών ή πρόκειται για σκόπιμη ασάφεια ώστε να εφαρμόζεται κατά περίσταση; Γιατί λέει «ιδίως αλλοδαποί φοιτητές». Δηλαδή, θα μπορούν να εγγράφονται περιστασιακά και ημεδαποί; Αυτό το πτυχίο που θα παίρνουν οι ημεδαποί μετά πώς θα λειτουργεί; Θα είναι ισότιμο; Θα είναι ανταγωνιστικό των ελληνικών πτυχίων, των ελληνικών πανεπιστημίων;
Αν ο αριθμός των ενδιαφερομένων είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό των διαθέσιμων θέσεων, η επιλογή γίνεται κατόπιν αξιολόγησης των αιτήσεων, που διενεργείται με ευθύνη του κοσμήτορα της κάθε σχολής. Τελικά, δηλαδή, θα αποφασίζει ο κοσμήτορας; Με ποια κριτήρια;
Επίσης, ποιοι είναι οι ενδιαφερόμενοι φορείς; Μήπως οι ιδιωτικοί ή οι εξωακαδημαϊκοί, οι εξωεκπαιδευτικοί; Ποιος ενδιαφέρεται να προσφέρει ανώτατη εκπαίδευση με δίδακτρα σε αλλοδαπούς για να τους ενσωματώσει στην πανεπιστημιακή κοινότητα, όπου θα μετέχουν και Ευρωπαίοι πολίτες;
Επί των άρθρων θα τοποθετηθούμε σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις.
Η δημιουργία, λοιπόν, ενός πανεπιστημίου στη χώρα μας και μάλιστα διεθνούς, θα μπορούσε να είναι ένα σημαντικό πνευματικό και πολιτισμικό γεγονός. Από αυτά, όμως, που διαβάζουμε, διαφαίνεται μία βαθύτατη αμηχανία ως προς το σκοπό και την ταυτότητα αυτού του πανεπιστημίου.
Το νομοσχέδιο αναζητεί μία ισορροπία ανάμεσα σε έναν εμπορικό και έναν πολιτιστικό σκοπό. Φυσικά τείνει προς τον πρώτο σκοπό, γι’ αυτό και όλη αυτή η ανάλυση περί εισαγωγής και εξαγωγής φοιτητών, στην οποία εμπλέκεται και ένα ζήτημα πολιτικής και πολιτιστικής επιρροής και ενσωμάτωσης στην ελληνική πραγματικότητα και την ελληνική παιδεία αλλά στην αγγλική γλώσσα.
Θα μπορούσε να δημιουργηθεί –το είπα και προηγούμενα- ένα πανεπιστήμιο που θα είναι διαπολιτισμικό κέντρο έρευνας και παιδείας γύρω από τους πολιτισμούς, την ιστορία, τις θρησκείες και το διάλογό τους και να ενσωματωθούν σε αυτά και άλλες επιστήμες, όπως παραδείγματος χάρη ιατρικές επιστήμες κλπ.
Θα έπρεπε να υπάρχει μία ταυτότητα, η οποία τώρα δεν υπάρχει. Η Κυβέρνηση θα έπρεπε να έχει μία πιο σαφή πολιτική βούληση.
Το κρίσιμο θέμα για εμάς είναι ο σκοπός, δηλαδή τι ακριβώς θέλουμε να κάνουμε, τι είναι αυτό που επιδιώκουμε να προσφέρουμε, που θα απαντάει και στο ερώτημα γιατί, παραδείγματος χάριν, ο αλλοδαπός φοιτητής να επιλέγει το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και όχι το αγγλόφωνο πανεπιστήμιο της Βηρυτού.
Από τη συζήτηση που προηγήθηκε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής και ιδιαίτερα από μερικές εισηγήσεις Βουλευτών της Συμπολίτευσης διαφαίνεται ότι πίσω από την αμηχανία κρύβεται μία αμφισημία και μία βαθύτερη διαφορά απόψεων. Προκύπτει ότι τελικώς το τι σκοπούς θα εξυπηρετήσει αυτό το ίδρυμα θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες, από δυνάμεις πίεσης, από συμφέροντα. Διαφάνηκε, δηλαδή, ότι εάν το Διεθνές Πανεπιστήμιο δημιουργείται στα πλαίσια του Συντάγματος, κατανοείται από πολλούς ως μία δίοδος για την υπέρβαση των περιορισμών του Συντάγματος, που είναι σαφείς και κατηγορηματικοί όσον αφορά το δημόσιο χαρακτήρα της ανώτατης παιδείας. Ίσως αυτός να είναι και ο βαθύτερος λόγος που τελικά και το ΠΑΣΟΚ το ψηφίζει, όπως προείπα.
Αυτό το Διεθνές Πανεπιστήμιο, για το οποίο συζητούμε, ενώ θα είναι τύποις δημόσιο, στην πράξη θα λειτουργεί υπό ιδιωτική διαχείριση με μια ιδιωτικοοικονομική λογική. Για όλους αυτούς τους λόγους, εμείς καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής.
Θα ήθελα τώρα, πριν τελειώσω, κυρία Υπουργέ, να θέσω ένα θέμα εδώ. Λέμε ότι η διδασκαλία θα γίνεται στην αγγλική γλώσσα. Πριν από μερικές ημέρες ψηφίσαμε ένα νομοσχέδιο για τους μετανάστες, όπου απαιτούμε να γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα για να πάρουν άδεια παραμονής και εργασίας εδώ. Αυτοί θα εργάζονται σε φάρμες, σε στάβλους. Εκεί είμαστε πιο απαιτητικοί όσον αφορά τη γνώση της ελληνικής γλώσσας. Για τους φοιτητές ενός ελληνικού πανεπιστημίου δεν θα πρέπει να έχουμε κάποιον τρόπο, ώστε να έχουν γνώση και της ελληνικής γλώσσας;
Κι ένα τελευταίο: Ανοίγουν αυτές τις ημέρες τα σχολεία και υπάρχουν μειονοτικές ομάδες, οι οποίες δεν παρακολουθούν κανονικά τα ελληνικά σχολεία. Και αναφέρομαι στους Ρομά, τους τσιγγάνους.
Κυρία Υπουργέ, πέρσι υπήρχε σοβαρότατο πρόβλημα με τους Ρομά, όπως και τα προηγούμενα χρόνια άλλωστε, οι οποίοι ή δεν πηγαίνουν να γραφτούν στα σχολεία ή, όταν πηγαίνουν να γραφτούν, δεν βρίσκουν θέση. Τι κάνουμε σ’ αυτήν την περίπτωση; Υπάρχει πρόβλεψη φέτος να ξεπεράσουμε αυτές τις δυσκολίες; Γιατί μιλάμε για πολλές δεκάδες χιλιάδες παιδιών που μένουν έξω από το ελληνικό σχολείο και από την ελληνική γλώσσα. Και αυτό είναι κρίμα και δεν κάνει υπερήφανο κανέναν από εμάς. Πιστεύουμε ότι το Υπουργείο θα πάρει τα μέτρα του για να μη συμβούν τα ίδια φαινόμενα και φέτος.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Λεβέντη.
Το λόγο έχει ο κ. Μιχάλης Παντούλας.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, συζητούμε σήμερα και αύριο στο Β΄ Θερινό Τμήμα της Βουλής ένα ιδιαιτέρως σημαντικό νομοθέτημα, το περιεχόμενο του οποίου αναφέρεται στην ανάληψη και ανάπτυξη πρωτοβουλιών από μέρους της χώρας μας στον τομέα της εκπαιδευτικής πολιτικής με πολλαπλό ενδιαφέρον για την ίδια την Ελλάδα αλλά και την ευρύτερη περιοχή.
Προκαλεί, όμως, ιδιαίτερη κατάπληξη το γεγονός ότι η αιτιολογική έκθεση επί της αρχής, που συνοδεύει το παρόν σχέδιο νόμου, για την ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδας και την οποία υπογράφουν κορυφαίοι Υπουργοί της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας (οι δύο καθηγητές πανεπιστημίου, ο τρίτος με τεράστια διπλωματική εμπειρία και η Υπουργός Παιδείας με πλούσια ενασχόληση στα ευρωπαϊκά δεδομένα) ακολουθεί μια υπερασπιστική γραμμή που καταδεικνύει ότι η Κυβέρνηση μάλλον δεν αντελήφθη το μέγεθος της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας. Ίσως και να μην την πίστευε. Αναφέρομαι, προφανώς, στο επιχείρημα της αιτιολογικής έκθεσης ότι η ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδας γίνεται «για να εξεταστεί η προοπτική της αντιστροφής του φαινομένου της εξαγωγής φοιτητών».
Για λόγους που όλοι αντιλαμβανόμαστε η συγκεκριμένη επιχειρηματολογία δεν έχει να κάνει με τις διατάξεις του υπό ψήφιση σχεδίου νόμου. Είναι λάθος προσέγγιση και πάντως αδικεί κατάφωρα αυτήν τη νομοθετική πρωτοβουλία. Κυρίως όμως αναδεικνύει το βαθμό αδυναμίας κατανόησης του ρόλου που καλείται να διαδραματίσει η χώρα μας στην ευρύτερη περιοχή σε πολλαπλά επίπεδα.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, κατά την ταπεινή γνώμη και άποψη πρωτοεκλεγέντος Βουλευτή ενός παραμεθορίου νομού, του Νομού Ιωαννίνων, η σκοπιμότητα ίδρυσης και λειτουργίας του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδας υπηρετεί ή πρέπει να υπηρετεί πολύ υψηλότερους στόχους. Η Ελλάδα, το μόνο κράτος της βαλκανικής χερσονήσου που έχει ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ΟΝΕ, καλείται εκ των πραγμάτων να διαδραματίσει έναν πρωταρχικό ρόλο στην πορεία ένταξης των υπόλοιπων βαλκανικών κρατών στον ευρωπαϊκό ιστό. Ο ρόλος αυτός δεν απορρέει μόνο από τη γεωγραφική γειτνίαση αλλά είναι ακόμα συνέπεια των ιστορικών δεσμών και των στενών οικονομικών και πολιτιστικών σχέσεων της χώρας μας με τους γειτονικούς λαούς. Παρά τα πρόσφατα προβλήματα, φαίνεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα επιχειρήσει να εντάξει στον ιστό της και άλλες χώρες της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου, τις οποίες η πατρίδα μας είναι υποχρεωμένη να ενισχύσει και να δημιουργήσει μαζί τους νέες προϋποθέσεις παράλληλης πορείας. Η συγκεκριμένη διαδικασία θα είναι πολύχρονη και πολύπλοκη και η έκβασή της θα έχει άμεσες συνέπειες για τη χώρα μας. Θα πρέπει, συνεπώς, να εξασφαλίσουμε όσο γίνεται πιο γρήγορα το κατάλληλο περιβάλλον, ώστε η πατρίδα μας να βρεθεί σε πλεονεκτική θέση για να διαδραματίσει κυρίαρχο ρόλο στην ευρύτερη περιοχή.
Γι’ αυτό και οι πρωτοβουλίες της δεν πρέπει να στοχεύουν αποκλειστικά και μόνο στο οικονομικό και πολιτικό πεδίο, αλλά με ιδιαίτερη βαρύτητα στο πολιτισμικό και επιστημονικό επίπεδο.
Πιο συγκεκριμένα, η χώρα μας οφείλει να σχεδιάσει την παρέμβασή της στην οικονομική, αλλά και στην πολιτισμική και επιστημονική εξέλιξη και ανάδειξη του γειτονικού της χώρου με στρατηγική που θα ξεδιπλώνεται, με συνέπεια και σοβαρότητα, σε βάθος χρόνου. Στο πλαίσιο μιας τέτοιας πολιτικής, που επιπλέον θα λαμβάνει υπ’ όψιν την ελληνική ομογένεια όπου γης, μπορεί να αιτιολογηθεί και η ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδας.
Είναι αυτονόητο ότι η συγκεκριμένη πολιτική αντίληψη και οι στόχοι τους οποίους αυτή υπηρετεί δεν ταυτίζονται σε πολλά σημεία με το σχέδιο νόμου, που προτείνεται για ψήφιση από το Υπουργείο Παιδείας, όπως για παράδειγμα με τη συγκέντρωση της όλης ακαδημαϊκής δραστηριότητας σε ένα συγκεκριμένο χώρο. Αυτό δεν σημαίνει ότι αμφισβητεί κανείς τον ορισμό της Θεσσαλονίκης ως έδρας του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδας, ούτε βεβαίως μπορεί και να συμφωνήσει ότι πάντοτε παρόμοιες πρωτοβουλίες πρέπει να έχουν ως σημείο αναφοράς τα δύο μεγάλα αστικά κέντρα της πατρίδας μας. Η εξακτίνωση όμως των σχολών του Διεθνούς Πανεπιστημίου και σε άλλα γεωγραφικά διαμερίσματα που διαθέτουν οργανωμένα πανεπιστήμια, όπως για παράδειγμα η Ήπειρος και η Θράκη, αλλά και το ειδικό ιστορικό και πολιτισμικό βάρος που αποπνέουν οι συγκεκριμένες περιοχές για τους γειτονικούς λαούς, εκτιμώ ότι πρέπει να οδηγήσουν το Υπουργείο Παιδείας σε επαναδιατύπωση της σχετικής διάταξης.
Προκύπτει το εξής ερώτημα: μήπως η πολυδιάσπαση επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα; Είναι ένα εύλογο ερώτημα. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί εφόσον οι σχολές που προτείνονται είχαν επιστημονική συνάφεια, επιστημονική σχέση μεταξύ τους. Όταν υπάρχουν αυτόνομες επιστημονικά σχολές, όπως αυτές προσδιορίζονται και στο σχέδιο νόμου, και μάλιστα ενταγμένες σε οργανωμένα πανεπιστημιακά campus ώστε να αποτελούν και πρόκληση για σύγκριση σε σχέση με τις παραδοσιακές σχολές, αυτός ο λόγος ως αρνητικό φαινόμενο δεν υφίσταται.
Σε ό,τι αφορά το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, υπάρχει στο Υπουργείο Παιδείας αλλά και στο γραφείο του Πρωθυπουργού, από την περίοδο που ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η πρότασή του να φιλοξενήσει μία από τις υπό ίδρυση σχολές του Διεθνούς Πανεπιστημίου -την ονόμαζαν Σχολή Τεχνολογίας και Επιστημών Ζωής, στο σχέδιο νόμου ονομάζεται Σχολή Επιστημών Τεχνολογίας- αλλά και η ομόθυμη στάση όλων των φορέων των Ιωαννίνων και της ευρύτερης περιοχής.
Υπάρχει ακόμη πανέτοιμη κτηριακή υποδομή που καλύπτει και τα πλέον υψηλά διεθνή στάνταρ άνω των πέντε χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων. Μπορεί να φτάνει και τα δέκα χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα, αν δεν κάνω λάθος. Εγκαινιάστηκε πρόσφατα, το Φεβρουάριο του 2005, από τον τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας και είναι προσφορά του Ιδρύματος «ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ» σε ανεξάρτητο χώρο της πανεπιστημιούπολης, που πλαισιώνεται από το Τεχνολογικό Πάρκο Ηπείρου, το Ινστιτούτο Βιοϊατρικών Ερευνών, παράρτημα του ΙΤΕ, το Καρδιολογικό Κέντρο «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ» και άλλες υποδομές που σχετίζονται με νέες τεχνολογίες.
Όσα ανέφερα παραπάνω καταδεικνύουν απολύτως την ετοιμότητα των Ιωαννίνων να φιλοξενήσουν από αύριο κιόλας, χωρίς η ελληνική πολιτεία να πληρώσει ούτε μία δραχμή, μία από τις πρώτες σχολές του Διεθνούς Πανεπιστημίου.
Η Νέα Δημοκρατία ως Αντιπολίτευση έδινε με κάθε επισημότητα τη συγκατάθεσή της για τη λειτουργία σχολής του Διεθνούς Πανεπιστημίου στα Ιωάννινα. Από τον εισηγητή της κυβερνητικής Πλειοψηφίας έμαθα σήμερα ότι η Νέα Δημοκρατία άλλα έλεγε στη Θεσσαλονίκη από το 2000. Στα Ιωάννινα η τότε αξιωματική αντιπολίτευση μετέτρεπε την προεκλογική της δέσμευση σε καταγγελτικό λόγο εναντίον της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. γιατί καθυστερεί στην υλοποίηση και μάλιστα από το 2000, τη στιγμή που ο κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής ηγούνταν τότε του ψηφοδελτίου της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Ιωαννίνων. Τι μεσολάβησε άραγε στους δεκαοκτώ μήνες κυβερνητικής θητείας της Νέας Δημοκρατίας ώστε να ακυρωθεί μία ακόμη προεκλογική της δέσμευση; Το γνωρίζει προφανώς ο ίδιος ο Πρωθυπουργός και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Στη Θεσσαλονίκη, στα Γιάννενα, κάπου δεν έλεγαν την αλήθεια. Προφανώς, από το αποτέλεσμα, κορόιδευαν τους Ηπειρώτες.
Η σημερινή μου παρέμβαση δεν γίνεται βέβαια για να καταγγείλω απλά και μόνο την κυβερνητική και πρωθυπουργική ανακολουθία και αναξιοπιστία προς το λαό της Ηπείρου. Έχει κυρίως την έννοια της απαίτησης η Νέα Δημοκρατία να θυμηθεί τις υποσχέσεις της και ως Κυβέρνηση να τις υλοποιήσει.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, υπάρχουν και άλλα σημαντικά σημεία στο σχέδιο νόμου, για τα οποία επιφυλάσσομαι να τοποθετηθώ στην κατ’ άρθρον συζήτηση, όπως για παράδειγμα τη χρήση της ελληνικής γλώσσας, τη συμμετοχή των αυτόχθονων Ελλήνων φοιτητών, την παράταση της θητείας των προϊσταμένων εκπαίδευσης κλπ.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Έκρινα, όμως, σκόπιμο να επιμείνω σε αυτήν τη διάσταση του νομοσχεδίου για να αναδείξω μία σημαντική παράμετρο του «προεκλογικού μύθου» που συγκρότησε η Νέα Δημοκρατία για την εξαπάτηση των πολιτών: Τάζω τα πάντα, δεν υλοποιώ τίποτα μετεκλογικά. Και να καταλήξω με λύπη μου ότι η εμμονή σε αυτές τις λογικές υπηρετεί αποκλειστικά και μόνο μικροκομματικές σκοπιμότητες της τρέχουσας πολιτικής συγκυρίας και έχει να κάνει με τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Πέραν τούτου ουδέν.
Η έλλειψη κάθε μορφής χρονοδιαγράμματος για την έναρξη λειτουργίας του Διεθνούς Πανεπιστημίου δεν αφήνει δυστυχώς περιθώρια για άλλου είδους εκτιμήσεις. Πέρυσι, όπως είπαν και οι ομιλητές από την Αντιπολίτευση, ο κ. Καραμανλής στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης είπε επί λέξει «προωθούμε άμεσα το νομοσχέδιο για το Διεθνές Πανεπιστήμιο». Μεθαύριο είναι φανερό ότι θα τονίσει ότι η Κυβέρνηση ολοκλήρωσε το νομοθετικό πλαίσιο. Φοβάμαι, όμως, ότι ουδέποτε θα πει πότε θα το υλοποιήσει. Ένα ακόμα προεκλογικό πυροτέχνημα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ολοκληρώστε, παρακαλώ.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Αυτή δυστυχώς είναι η πραγματικότητα, την οποία νομίζω ότι έχουν αντιληφθεί απολύτως και οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και πάντως ο ελληνικός λαός.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Παντούλα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει ζητήσει το λόγο για μια μικρή παρέμβαση πέντε λεπτών, η κυρία Υπουργός.
Ορίστε, κυρία Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, συζητήσαμε και στην επιτροπή και άκουσα και τους συναδέλφους σήμερα. Αντιλαμβάνομαι ότι καμιά φορά είναι δύσκολο κάτι που υπόσχεσαι ο ίδιος με άλλους τρόπους, όταν δεν το πραγματοποιείς εσύ, να παραδεχθείς ότι το κάνουν κάποιοι άλλοι. Αλλά στην πολιτική κατ’ εξοχήν έχει σημασία τι κάνουν αυτοί που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο. Από ιδέες όλοι πάμε καλά. Πολλές ιδέες υπάρχουν σε όλη τη χώρα. Σημασία έχει το αποτέλεσμα. Και το Διεθνές Πανεπιστήμιο δεν θα αποτελεί μόνο αύριο νομική υπόσταση, αλλά θα αποτελέσει μέσα στον επόμενο χρόνο και συγκεκριμένη υποδομή με όλες τις διεθνείς προδιαγραφές για το σκοπό που έχει ταχθεί.
Έχουμε στην Ελλάδα είκοσι δύο δημόσια πανεπιστήμια. Το Διεθνές Πανεπιστήμιο είναι το εικοστό τρίτο. Μπορεί να χρησιμοποιεί και έχει ως βάση την αγγλική γλώσσα, όμως δηλώνεται ρητώς –και, κύριε Λεβέντη, θέλω να σας το υπενθυμίσω- πρώτον, ότι μπορούν να γίνονται μαθήματα στα ελληνικά και, δεύτερον, ότι θα γίνονται ελληνικά μαθήματα γι’ αυτούς που θέλουν να μάθουν ελληνικά. Και προκαταρκτικά, αν θέλετε, προκειμένου να παρακολουθήσουν προγράμματα που έχουν και ελληνικά και όχι μόνο. Αν ληφθεί απόφαση από το πανεπιστήμιο, μπορούν να γίνουν μαθήματα και σε άλλες γλώσσες. Άλλωστε –και αυτό το λέω για τον κ. Παντούλα, επειδή ανέφερε τα Ιωάννινα- δεν είναι του παρόντος να συζητήσουμε ποιος θέλει στην περιοχή του, πού κλπ. Αυτά είναι θέματα των πανεπιστημίων.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Τις υποσχέσεις του Πρωθυπουργού …
ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Όμως μπορείτε να συζητήσετε με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, που είναι πράγματι ένα καλό πανεπιστήμιο, διότι από πέρυσι, όπως γνωρίζετε, έχει θεσμοθετηθεί η δυνατότητα να γίνονται μεταπτυχιακά και σε ξένη γλώσσα.
Θέλω να πω τώρα που τα σύνορα έτσι και αλλιώς είναι ανοιχτά και της γνώσης τα σύνορα ήταν πάντα ανοιχτά, ότι υπάρχει τεράστιο πεδίο συνεργασιών με πανεπιστήμια, με ιδρύματα. Δηλαδή είναι μίζερο να θεωρούμε ότι εμείς μπορούμε να υποδείξουμε λεπτομέρειες αυτών των πραγμάτων που έχουν σχέση με τη γνώση και με τη διάχυσή της με τα θέματα της συνεργασίας των πανεπιστημιακών. Βλέπετε, παραδείγματος χάριν, ότι αυτήν την στιγμή η Κίνα ζητά θέσεις στα ελληνικά πανεπιστήμια. Κινέζοι ζητούν θέσεις στην Ιατρική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου και μαθαίνουν ελληνικά αυτήν τη στιγμή.
Επομένως το Διεθνές Πανεπιστήμιο είναι μια καλή υπόθεση. Δεν είναι μόνο για τα Βαλκάνια, είναι για όλο τον κόσμο. Ενδιαφέρον επίσης υπάρχει στη Μεσόγειο, στις αραβικές χώρες, που σας υπενθυμίζω ότι υπάρχει και μία προϊστορία, δηλαδή μία παράδοση διμερών συμφωνιών μεταξύ των χωρών όχι μόνο για τις στρατιωτικές αλλά και για άλλες σχολές. Υπάρχει ένα πλήθος επιστημόνων στις χώρες αυτές που έχει σπουδάσει στη χώρα μας.
Άρα, το Διεθνές Πανεπιστήμιο έχει δομηθεί έτσι ώστε να μην παραβιάζει το άρθρο 16, να είναι μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος, να είναι ένα δημόσιο πανεπιστήμιο, όπως δημόσια είναι η πλειοψηφία των πανεπιστημίων της Ευρώπης, να έχει ενσωματώσει ορισμένα στοιχεία από το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο με τα προγράμματα σπουδών και να ξεκινά με τρεις σχολές που φαίνεται πως στο διεθνές σύστημα είναι οι πιο ζητούμενες. Ειδικά η Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών είναι κάτι που ενδιαφέρει εμάς σε πολιτισμικό επίπεδο.
Το λέω αυτό γιατί άκουσα και σχόλια για τη σύγκρουση των πολιτισμών κλπ. Θα μπορεί να δημιουργήσει βέβαια και όποιες άλλες σχολές αποφασίσει με βάση την αυτοδιοίκηση και την αυτοτέλειά του. Πρέπει όλοι να παραδεχτούμε ότι είναι μια πάρα πολύ καλή κίνηση. Εξαρτάται απ’ όλους μας για το πώς θα έχουμε τα συγκεκριμένα αποτελέσματα. Αποτελεί μία ακόμα δυνατότητα κυρίως για Έλληνες ομογενείς που επιδεικνύουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μένει να δούμε πώς θα λειτουργήσει. Θα πρέπει να το διαφημίσουμε. Θα το κάνουμε μέσω όλων των οργανισμών που έχουμε ως κράτος.
Πρέπει όλοι εδώ στη Βουλή να παραδεχτούμε ότι είναι ένα βήμα που δεν μας απομακρύνει καθόλου από τις ευθύνες του κράτους και μας δίνει τη δυνατότητα να φέρουμε ξένους όχι μόνο για οικονομικούς λόγους αλλά και για πολλούς άλλους λόγους. Θα δώσουμε δε, την ευκαιρία σε Έλληνες επιστήμονες να δώσουν ό,τι καλύτερο μπορούν σε ένα νέο πανεπιστήμιο που μπορεί να δημιουργηθεί χωρίς τα ελαττώματα ορισμένων από τα παλιά πανεπιστήμια.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κ. Καστανίδης για μια μικρή παρέμβαση.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Η ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου προφανώς μπορεί να αποδειχθεί επωφελής τόσο γι’ αυτούς που θα φοιτήσουν όταν ιδρυθεί όσο και για τη χώρα μας. Με αυτήν την ιδέα συντάσσεται και η εισηγητική έκθεση, όπου αναφέρεται ότι μπορεί να υπάρχουν πολλαπλές ωφέλειες, πολιτισμικές, πολιτικές και κοινωνικές.
Κυρία Γιαννάκου, υπάρχουν δύο ειδών χρήσιμοι παράγοντες. Είναι αυτοί που έχουν ιδέες και αυτοί που καμιά φορά ψάχνοντας μέσα στο σωρό τις βρίσκουν. Η έκφραση «σωρός» είναι δική μου. Είπατε ότι γενικώς στη χώρα υπάρχουν πολλές ιδέες. Φαντάζομαι ότι ανήκετε στην κατηγορία των ανθρώπων που δεν θα επέλεγαν μια οποιαδήποτε ιδέα, δηλαδή του σωρού, αλλά τις χρήσιμες ιδέες που άλλοι εφευρίσκουν, αλλά εσείς μάλλον αδυνατείτε να συλλάβετε.
Θα ήταν χρήσιμο να ήσασταν ειλικρινής. Θα δώσω έτσι μία απάντηση και προς τον κ. Δένδια στο εύλογο ερώτημα που έθεσε, γιατί δεν ιδρύσαμε εμείς το ΔΙΠΑΕ. Υπαινιχθήκατε ότι είμαστε χρήσιμοι γιατί δώσαμε μια ιδέα που εσείς όμως την εφαρμόζετε. Θέλω να εξηγήσω ότι η ιδέα εκφωνήθηκε το πρώτον από το σημερινό Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και την επεξεργάστηκε στη συνέχεια η κυβέρνηση Σημίτη, η οποία απλώς δεν πρόλαβε. Ανέθεσε τη μελέτη του Διεθνούς Πανεπιστημίου στα δύο εδρεύοντα στη Θεσσαλονίκη Πανεπιστήμια, στο Αριστοτέλειο και στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Τα δύο πανεπιστήμια συνεργασθέντα διαμόρφωσαν μια εισήγηση πάρα πολύ χρήσιμη. Θα συμβούλευα τους συναδέλφους, ιδιαίτερα της κυβερνώσας πλευράς, να τη διαβάσουν και να αναρωτηθούν πόσο είναι αληθές αυτό που αναγράφεται στην εισηγητική έκθεση ότι ελήφθησαν σοβαρά υπ’ όψιν οι παρατηρήσεις ή οι προτάσεις που περιλαμβάνονται στο κείμενο των δύο πανεπιστημίων για την ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου.
Η ολοκλήρωση αυτής της μελέτης έγινε σε χρόνο που δεν αφίστατο των εθνικών εκλογών.
ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Το 2002.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ακριβώς, λήγοντος του 2002. Απέμενε χρόνος μικρός, πυκνός. Ίσως ακόμη δεν γνωρίζετε ότι ήδη και κατά την επίσκεψη του τότε Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη το Σεπτέμβριο του 2003 οι δύο πρυτάνεις είχαν ζητήσει σε κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Πρωθυπουργό να διατυπώσουν, πλέον των παρατηρήσεων που υπήρχαν στο κείμενό τους, και άλλες προτάσεις.
Θα μπορούσαν αυτό να σας το επιβεβαιώσουν και ο πρώην πρύτανης και ο νυν πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Άρα, ακολουθούσαμε μία δυναμική διαδικασία και ο χρόνος που υπολειπόταν μέχρι τις εθνικές εκλογές δεν ήταν επαρκής για να πάρει τη μορφή νομοσχεδίου η ιδέα της ίδρυσης Διεθνούς Πανεπιστημίου.
Αυτά, λοιπόν, ώστε να μην αναρωτιέται κάποιος γιατί ενώ είχαμε την ιδέα δεν την υλοποιήσαμε.
Επ’ ευκαιρία θα ήθελα να πω στην κυρία Υπουργό ότι σωστό είναι μεν να σκέφτεται ο έχων τη νομοθετική πρωτοβουλία ότι στην αρχή θα πρέπει να κάνει προσεκτικά βήματα, δεν πρέπει όμως να είναι και ανεπαρκή. Από τα σαράντα πέντε μέλη ΔΕΠ που προβλέπετε, κυρία Υπουργέ, μέχρι τα διακόσια σαράντα μέλη ΔΕΠ που εισηγείτο το κείμενο των δύο πανεπιστημίων να είναι ο ελάχιστος αριθμός που απαιτείται για να τεκμηριωθεί μια σοβαρή επιστημονική διαδικασία, υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση. Είναι άλλο το ανεπαρκές βήμα των σαράντα πέντε μελών ΔΕΠ και άλλο το αναγκαίο και απολύτως επαρκές για την αποστολή του Διεθνούς Πανεπιστημίου.
Φοβάμαι, λοιπόν, ότι ενεργείτε με τη λογική αυτού που πρόχειρα νομοθετεί, προκειμένου να βάλει στο στόμα του Πρωθυπουργού ότι κάτι έχει υλοποιήσει σε σχέση με τις περσινές εξαγγελίες του στη ΔΕΘ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Μια μικρή διευκρίνιση να κάνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Η κυρία Υπουργός έχει το λόγο.
ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Πρώτον, το 1996 σε μία παράγραφο, σε ένα νόμο είχε περάσει η ίδρυση διεθνούς πανεπιστημίου αλλά επρόκειτο περί ιδρύματος ιδιωτικού δικαίου και σύμφωνα με το άρθρο 16 του Συντάγματος αυτό δεν είναι πανεπιστήμιο. Ήταν για το λεγόμενο «διεθνές πανεπιστήμιο» στην Ολυμπία.
Δεύτερον, βεβαίως χρησιμοποιήσαμε την εργασία του κ. Παπαδόπουλου και του κ. Τσιότρα την οποία είχε παραγγείλει ο κ. Πασχαλίδης. Παραδόθηκε τον Ιούνιο του 2002 και μιλούσε η εργασία αυτή για αυτοτελές πανεπιστήμιο. Ο νόμος τον οποίο είχατε εσείς περιλαμβανόταν σε ένα νόμο με τέσσερα αντικείμενα, όπως νέο ΔΙΚΑΤΣΑ, διά βίου εκπαίδευση, διεθνές πανεπιστήμιο και αξιολόγηση, ο οποίος περιεφέρετο μεταξύ Υπουργείου Παιδείας και Υπουργικού Συμβουλίου επί αρκετά χρόνια και περιελάμβανε δυόμισι σελίδες για το θέμα μας. Μιλούσε για διεθνές πρόγραμμα σπουδών σε όλα τα πανεπιστήμια. Ουδεμία σχέση είχε φυσικά με την πρόταση των δύο πρυτάνεων που είχε χρηματοδοτηθεί από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Επαναλαμβάνω ότι εμείς δεν είμαστε συμπλεγματικοί για το ποιος είπε τι. Και εσείς το είχατε πει και εμείς και θέλω να σας πω, κύριε Καστανίδη, ότι στην επιστολή που έστειλα στα κόμματα και σε όλους τους εμπλεκομένους στέλνοντάς τους το νομοσχέδιο, έγραφα σαφώς ότι πρόκειται για υπόσχεση και της προηγούμενης κυβέρνησης και για δέσμευση της σημερινής, για να είμαστε σαφείς και ειλικρινείς. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να πούμε ότι και εσείς είχατε στηρίξει κάτι τέτοιο και ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν, να το ψηφίσετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Καστανίδης έχει το λόγο για μια φράση.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κυριολεκτικά μια φράση. Κυρία Υπουργέ, τα διεθνή προγράμματα, στα οποία αναφερθήκατε πριν από λίγο, δεν έχουν καμία σχέση με την υπό ανάληψη τότε πρωτοβουλία για τη διαμόρφωση θεσμικού πλαισίου για το Διεθνές Πανεπιστήμιο. Είναι άλλο πράγμα αυτό και άλλο αυτό το οποίο θα συνετάσσετο με βάση τη μελέτη των δύο πανεπιστημίων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Καστανίδη. Τα υπόλοιπα στη δευτερολογία σας.
Έχω την τιμή να ανακοινώσω προ το Τμήμα τα εξής:
1. Η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα».
2. Η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου καταθέτει τις εκθέσεις της στα σχέδια νόμων:
α) Του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: «Ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Προσαρμογή στη νέα ΚΑΠ και άλλες διατάξεις» και
β) Του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Κύρωση της Συμφωνίας επιστημονικής και τεχνολογικής συνεργασίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου».
Θα δώσω το λόγο στο συνάδελφο Βουλευτή κ. Σταύρο Καλαφάτη.
Ορίστε, κύριε Καλαφάτη, έχετε το λόγο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Θα αναγκαστώ να ξεκινήσω την ομιλία μου, κυρίως όσον αφορά τον τόπο λειτουργίας αυτού του νέου πολύ σημαντικού θεσμού, που είναι η Θεσσαλονίκη. Δεν είχα σκοπό να το κάνω αυτό, αλλά δράττομαι της ευκαιρίας από το διάλογο που διεμείφθη προηγουμένως μεταξύ της κυρίας Υπουργού και του κ. Καστανίδη και θα πω το εξής: Για πάρα πολλά χρόνια οι Θεσσαλονικείς ένιωθαν και απογοητευμένοι και θυμωμένοι ακριβώς λόγω της σχεδόν πλήρους απραξίας των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ όσον αφορά τη δημιουργία ουσιαστικών θεσμών και σημαντικών έργων υποδομής σε όλα τα επίπεδα, ώστε να μπορέσει κάποια στιγμή η πόλη της Θεσσαλονίκης να καταστεί ως πραγματικό κέντρο και μητροπολιτικό κέντρο των Βαλκανίων και όχι μονάχα στα λόγια.
Έτσι, λοιπόν, μπορώ να πω ότι περισσότερο απογοητεύονται όχι από την απραξία των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, αλλά από την επιχειρηματολογία στην προσπάθεια που κάνουν οι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ να αιτιολογήσουν αυτήν την απραξία.
Έτσι, λοιπόν, κάποια στιγμή δεν πρόλαβαν, την άλλη στιγμή έφταιγαν οι κοινωνικοί και οι παραγωγικοί φορείς που δεν μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους για το μέλλον της πόλης και έτσι πέρασαν είκοσι πέντε χρόνια πλήρους απραξίας των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ για να έρθει αυτή η Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση Καραμανλή, και να πει κάτι, να εξαγγείλει και μόλις σε ένα χρόνο να το υλοποιήσει.
Αυτό μπορεί πολλές φορές να μην «κάθεται» καλά στα αυτιά, και αν θέλετε, στις ψυχές και στις καρδιές των συναδέλφων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αλλά είναι μία πραγματικότητα την οποία πρέπει να αποδεχθούμε αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς κυρίως απέναντι στον εαυτό μας.
Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα της εκπαίδευσης και της παιδείας για μας, για τη Νέα Δημοκρατία, είναι ένα εθνικό κεφάλαιο το οποίο θα πρέπει να αποτελέσει πεδίο συναίνεσης και, αν θέλετε, κοινής αναζήτησης τρόπων ανάπτυξης της εκπαίδευσης, της παιδείας και όχι πεδίο αντιπαράθεσης.
Σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι αυτός ο χώρος χαρακτηρίστηκε –και δικαίως- από τους ίδιους τους πολίτες ως πολύπαθος επί κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, όταν μαθητές, και πολλές φορές ακόμα και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί, αποτέλεσαν αντικείμενο πειραματισμού στις όχι λίγες μεταρρυθμιστικές απόπειρες στον τομέα της εκπαίδευσης.
Δυστυχώς, ένα από τα πολλά δυσμενή αποτελέσματα ήταν και το μόλις προαναφερθέν από τον κ. Χαρακόπουλο και από άλλους συναδέλφους, δηλαδή το να έχουμε τα φαινόμενα εισαγωγής στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα σπουδαστών, φοιτητών με το βαθμό 2 ή 3 και ήρθε βέβαια αυτή η μεταρρυθμιστική κίνηση από την Υπουργό και την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας για να θέσει τουλάχιστον ένα μίνιμουμ όριο το οποίο είναι το 10 για ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Παρεμπιπτόντως καταθέτω και τη δική μου την άποψη, κύριε Υφυπουργέ, για να δούμε αν θα μπορέσει σε κάποιο σημείο, τώρα ή αργότερα, ακόμα και να διαφοροποιηθεί αυτό το όριο της βάσης, δηλαδή το 10 από ΑΕΙ σε ΤΕΙ. Δηλαδή, να είναι άλλος ο αριθμός βάσης για τα ΑΕΙ και άλλος για τα ΤΕΙ. Σε κάθε περίπτωση, σε μία κοινωνία όπου προσπαθούμε να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις του μέλλοντος και πραγματικά κάθε κοινωνία που σέβεται τον εαυτό της και ανησυχεί για το μέλλον των πολιτών της προσπαθεί να επενδύσει σ’ αυτό το οποίο λέγεται παιδεία, προσπαθεί να επενδύσει σ’ αυτό το οποίο λέγεται γνώση, στην παραγωγή πρωτότυπης γνώσης και στη βελτίωση τρόπων διανομής της γνώσης προς όλα τα μέλη της ελληνικής κοινωνίας, αφού μιλάμε για το Διεθνές Πανεπιστήμιο που θα λάβει χώρα στα όρια της ελληνικής επικράτειας και ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη.
Έτσι, λοιπόν, πιστεύω ότι αυτός ο θεσμός θα πρέπει και να στηριχθεί και να προστατευθεί. Είναι πολύ σωστά διατυπωμένος και στα νομοτεχνικά του και στα πολιτικά του και στα νομικά του χαρακτηριστικά, αλλά απαντά ακόμα και σε κάποιες ανησυχίες που εκφράστηκαν από αρκετούς συναδέλφους. Για παράδειγμα, ένα ερώτημα ήταν «γιατί άραγε το αντικείμενο των σχολών είναι το συγκεκριμένο»; Έχουμε Σχολές Ανθρωπιστικών Επιστημών, Σχολή Οικονομίας και Διοίκησης, Σχολή Επιστημών Τεχνολογίας.
Η δική μου άποψη είναι γιατί συνδέει παρελθόν, ιστορία, παρόν και μέλλον. Η ιστορία έχει να κάνει με τις ανθρωπιστικές επιστήμες, τις κοινωνιολογικές επιστήμες, την Κοινωνιολογία, την Αρχαιολογία, την ανεύρεση, την αναζήτηση του παρελθόντος και της ιστορίας μας, που πολλές φορές αποτελεί τον πιο ασφαλή δρόμο, για να μπορέσουμε να ταξιδέψουμε στο μέλλον.
Η Σχολή Οικονομίας και Διοίκησης έχει να κάνει με κάτι, το οποίο ζούμε και είναι απαραίτητο σήμερα για την ευημερία και την ανάπτυξη και φυσικά για το μέλλον, που είναι η τεχνολογία και οι νέες επιστήμες.
Και βέβαια, σαφώς αναφέρεται στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο ότι οι πόροι είναι συγκεκριμένοι, από τον τακτικό προϋπολογισμό του κράτους, από τα ευρωπαϊκά και διεθνή προγράμματα, από τα δίδακτρα φοίτησης και από τις ερευνητικές δραστηριότητες που θα υπάρξουν στο πανεπιστήμιο.
Πρέπει όμως να είμαστε ειλικρινείς και να δούμε ποια είναι τα οφέλη που έχουμε μέσα από τη λειτουργία ενός θεσμού, ο οποίος επιτέλους θα λειτουργήσει, παρ’ όλο που πολλές φορές τον ακούσαμε στα λόγια. Τώρα θα τον δούμε στην πράξη.
Πρώτον, αξιοποιείται το ανθρώπινο επιστημονικό δυναμικό της χώρας, κάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό, αφού και επιστήμονες έχουμε και υπάρχει ένας τρόπος διοχέτευσης και ανάπτυξης αυτού του δυναμικού με τον πιο επίσημο και ουσιαστικό τρόπο. Δεύτερον, ενισχύεται ο περιφερειακός και διεθνής ρόλος της χώρας. Τρίτον, αντιστρέφεται η μέχρι τώρα κατάσταση, που ήθελε την Ελλάδα να είναι αποκλειστικός «εξαγωγέας» φοιτητών και γίνεται και «εισαγωγέας» – παρ’ όλο που η φράση είναι αδόκιμη.
Ενισχύεται, τέταρτον, η ελληνική πολιτιστική και πολιτική επιρροή και, βέβαια, προσφέρεται ένας νέος, πολύ σημαντικός συνδετικός κρίκος μεταξύ του ελληνικού κράτους και της ομογένειας, γιατί δίνεται η ευκαιρία σε Ελληνόπουλα της ομογένειας να έρθουν στην πατρίδα τους, να σπουδάσουν και να μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις, αλλά και τις ιδέες τις οποίες ουσιαστικά θα αναπτύξουν μέσα στα όρια της ελληνικής επικράτειας, προς της πατρίδα τους μετά την επιστροφή και την αποφοίτησή τους.
Αλλά και για τη Θεσσαλονίκη είναι πολύ σημαντικός αυτός ο θεσμός. Και θα πρέπει να το επισημάνουμε αυτό. Και εμείς, ως Θεσσαλονικείς, ερμηνεύοντας τα συναισθήματα των συμπολιτών μας, μπορώ να σας πω ότι είμαστε πολύ περήφανοι και πολύ χαρούμενοι.
Και αυτό γιατί αντιλαμβανόμαστε ότι πλέον ενισχύεται ο ρόλος της Θεσσαλονίκης ως leader στην ευρύτερη περιοχή πρακτικά, ουσιαστικά και με έναν θεσμικό τρόπο. Δεύτερον, αποδεικνύεται η συνέπεια της Κυβέρνησης Καραμανλή με τον πιο κατηγορηματικό και απόλυτο τρόπο. Γιατί εκεί που ουσιαστικά είχαμε λόγια για είκοσι χρόνια, μέσα σε ένα χρόνο έχουμε κατευθείαν πράξεις.
Και, τρίτον, είναι ένα σημαντικό εργαλείο στη διαμόρφωση μιας φυσιογνωμίας της πόλης της Θεσσαλονίκης, η οποία έχει να παίξει το δικό της σημαντικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή και, αν θέλετε, όχι μονάχα στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης αλλά σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή γειτονιά.
Και αυτός ο ρόλος είναι ο ρόλος μιας πόλης, που μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες, δηλαδή να «εξειδικευτεί» στην παροχή υπηρεσιών, να μπορέσει να παίξει το δικό της ρόλο στην παραγωγή γνώσης τεχνολογίας και παράλληλα, βέβαια, να μπορέσει να διασφαλίσει τα πολιτιστικά και πολιτισμικά εκείνα πλαίσια, τα οποία είναι απαραίτητα, για να διατηρήσουμε και ως πόλη και ως χώρα την αυθεντικότητά μας σε αυτό το «τρελό» ταξίδι που κάνουν όλες οι χώρες προς την παγκοσμιοποίηση.
Γι’ αυτόν το λόγο πιστεύω ότι πρέπει να στηρίξουμε όλοι αυτόν το θεσμό και καλώ, βέβαια, και τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης να πράξουν το ίδιο.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Καλαφάτη.
Ο κ. Μπόλαρης; Απών, διαγράφεται.
Ο κ. Μπούγας έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΓΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση του παρόντος σχεδίου νόμου είναι ιδιαίτερα σημαντική, ιστορική, θα τολμούσα να πω, για την Εθνική Αντιπροσωπεία. Διότι σήμερα συζητείται και αποφασίζεται η ίδρυση ενός νέου πανεπιστημιακού ιδρύματος, το οποίο απευθύνεται σε νέους, κυρίως, ανθρώπους εκτός των συνόρων της ελληνικής επικράτειας.
Είναι γεγονός ότι η αντίληψη της παιδείας, ως διαύλου προσέγγισης και επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων διαφορετικής καταγωγής και κουλτούρας, αλλά και ως τρόπου ανάδειξης της πολιτισμικής υπεροχής των λαών, διατρέχει τους αιώνες, αναζητώντας την έμπνευσή της στην κλασική Ελλάδα.
Η Αθήνα ονομάζεται στον «Επιτάφιο» του Περικλή «παιδευτική εστία της Ελλάδας». Όμως κάθε ιστορική περίοδος έχει να επιδείξει κέντρα παιδείας και επιστημών, που διακρίθηκαν, συγκεντρώνοντας τα φωτισμένα πνεύματα του καιρού τους, προωθώντας την ανθρώπινη γνώση και προσδίδοντας πνευματική αίγλη, πολιτιστική επιρροή και πολιτική ισχύ στις χώρες που τα φιλοξενούσαν.
Η ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος αποτελεί την αιχμή: Για την επάνοδο της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης στο προσκήνιο. Για τη συστηματική επανέναρξη του διαλόγου ανάμεσα στην ελληνική πανεπιστημιακή κοινότητα και τον ανήσυχο κόσμο που την περιβάλλει. Για την επαναπροσέγγιση της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, των παρευξείνιων χωρών, των χωρών της Μεσογείου, του αραβικού κόσμου, λαών και πολιτισμών με τους οποίους μας συνδέει μια παράδοση παλαιά όσο και η Ιστορία.
Σε αυτό το ιστορικό και πολιτιστικό περιβάλλον γεννάται το νέο πανεπιστήμιο και ακριβώς αυτό θέλει να αναδείξει: Να καταστεί σημείο συνάντησης λαών και πολιτισμών, να εκκολάψει μια καινούργια κουλτούρα πνευματικής συναντίληψης μεταξύ των φοιτητών και κατοπινών επιστημόνων που θα αναδείξει. Κουλτούρα που θα τους συνοδεύσει κατά την επιστροφή στις χώρες τους και θα επιτρέψει την καλύτερη κατανόηση και εκτίμηση, εκ μέρους τους, της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας και της ευρύτερης περιοχής.
Η χώρα μας, ιδρύοντας το Διεθνές Πανεπιστήμιο με έδρα τη Θεσσαλονίκη, επιχειρεί να καταστήσει τη βόρειο Ελλάδα ένα σύγχρονο πνευματικό κέντρο παροχής ανώτατης εκπαίδευσης, αξιοποιώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη γεωγραφική της θέση, την ισχύ της και την πλουσιότατη πολιτιστική της κληρονομιά.
Το ιδρυόμενο πανεπιστήμιο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι προσανατολισμένο στις νέες συνθήκες παροχής ανώτατης εκπαίδευσης, προκειμένου να προσελκύσει φοιτητές από το εξωτερικό και να ανταποκριθεί έτσι με τον καλύτερο τρόπο στις ανάγκες ίδρυσής του. Εγκαθίσταται στα όρια της βαλκανικής ενδοχώρας. Χρησιμοποιεί τα αγγλικά ως κύρια γλώσσα διδασκαλίας. Συμπεριλαμβάνει τη δυνατότητα της από απόσταση εκπαίδευσης. Αναλαμβάνει το ίδιο την επιλογή των φοιτητών του. Αναζητά ίδιους πόρους και αποδέχεται αλλοδαπούς στη σύνθεση της διοικούσας επιτροπής του.
Δοκιμάζονται, με αυτό τον τρόπο, και σύμφωνα με όσα προβλέπονται στις διατάξεις του συζητούμενου σχεδίου νόμου, νέες ιδέες, μακριά από στερεότυπα και κατεστημένες αντιλήψεις για τη λειτουργία του πανεπιστημίου. Η εφαρμογή, η επιτυχία, αλλά ακόμα και η αποτυχία τους θα προσδώσουν πολύτιμη εμπειρία στο δημόσιο διάλογο για την ανώτατη εκπαίδευση του μέλλοντος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από τις επιμέρους διατάξεις του σχεδίου νόμου πρέπει, κατά την άποψή μου, ιδιαίτερα να επισημανθεί η διάταξη που αφορά στη διαδικασία επιλογής φοιτητών, στα δικαιώματα και στις υποχρεώσεις τους και στις παρεχόμενες προς αυτούς διευκολύνσεις. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα επαφίεται στο ίδιο το εκπαιδευτικό ίδρυμα το να επιλέγει τους φοιτητές του, βάσει κριτηρίων, τα οποία θα καθοριστούν κανονιστικώς με προεδρικά διατάγματα, τα οποία πρόκειται να εκδοθούν. Με τον τρόπο αυτό παρέχεται μεν ευχέρεια επιλογής αλλά όχι αυθαιρεσίας. Η χρήση της ευχέρειας αυτής από το ίδρυμα και η μεταγενέστερη αξιολόγησή της μπορεί να οδηγήσει σε χρήσιμα συμπεράσματα για τον εξορθολογισμό του συστήματος εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Δεδομένου, επίσης, ότι το νεοϊδρυόμενο πανεπιστήμιο απευθύνεται κυρίως σε νέους, χωρών με υπό ανάπτυξη οικονομία, ιδιαίτερα σημαντικές είναι οι διατάξεις που προβλέπουν παροχές και διευκολύνσεις, οι οποίες επίσης προβλέπονται για φοιτητές που φοιτούν στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα που λειτουργούν εντός της ελληνικής επικράτειας.
Ως Βουλευτής Φωκίδας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χαιρετίζω ιδιαίτερα την ίδρυση του νέου Τμήματος Περιφερειακής Οικονομικής Ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδας, με έδρα τη Λιβαδειά. Είναι γεγονός ότι η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας παρέλαβε το εγχείρημα ίδρυσης πανεπιστημίου στη Στερεά Ελλάδα από την αφετηρία του και είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντική η προσπάθεια που κατέβαλε μέχρι σήμερα και διαρκώς καταβάλλει για την οργάνωση του ιδρύματος και την ανάπτυξη των τμημάτων του.
Στα πλαίσια της προσπάθειας αυτής εντάσσεται και η σύσταση, με το συζητούμενο σχέδιο νόμου, του Τμήματος Περιφερειακής Οικονομικής Ανάπτυξης στη Λιβαδειά.
Αναμένουμε από το Υπουργείο Παιδείας, σε συνεργασία με τη διοικούσα επιτροπή του πανεπιστημίου, τη διαμόρφωση των όρων εγκατάστασης και λειτουργίας του νέου ιδρύματος, που θα επιτρέψουν τη, μετά από μελέτη, ίδρυση και νέων τμημάτων σε περισσότερες πόλεις της περιφέρειας της Στερεάς Ελλάδος, με στόχο τη διασύνδεσή τους με την τοπική κοινωνία και οικονομία, η οποία μπορεί να εγγυηθεί τη δυναμική ανάπτυξη και επιτυχία συνολικά του ιδρύματος. Και με την ευκαιρία που μου δίνεται με τη σημερινή ομιλία μου, κύριε Υπουργέ, θέλω να σας μεταφέρω το καθολικό αίτημα της κοινωνίας της Φωκίδας για τη φιλοξενία ενός τμήματος του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδος στο Νομό Φωκίδος, αίτημα το οποίο νομίζουμε ότι μπορεί και πρέπει να ικανοποιηθεί, δεδομένου ότι υφίσταται και η αναγκαία υποδομή. Και αναφέρομαι ιδιαίτερα σε επαρκείς χώρους στέγασης που αποτελούν, όπως γνωρίζουμε, και το ακανθώδες ζήτημα στην προσπάθεια για την ίδρυση νέων τμημάτων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ανάδειξη της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης ως σύγχρονης και ελκυστικής επιλογής ανθρώπων νέων από ξένες χώρες μπορεί να εξυπηρετηθεί από τη λειτουργία του Διεθνούς Πανεπιστημίου, αλλά δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω αυτού. Απαιτείται η αντιμετώπιση της παθογένειας συνολικά, η υπέρβαση των παρωχημένων νοοτροπιών, η άρση της δημοσιοϋπαλληλικής αποστείρωσης και της συντεχνιακής αντίληψης, ο διαρκής διάλογος του πανεπιστημίου με την οικονομία και την απασχόληση. Είναι ευτυχής συγκυρία που η συζήτηση του παρόντος σχεδίου νόμου για την ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου συμπίπτει με την έναρξη του διαλόγου για την καθιέρωση νέου συστήματος πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, διότι σηματοδοτεί όχι μόνο το άνοιγμα του ελληνικού πανεπιστημίου στον κόσμο, αλλά και την απαρχή του εγχειρήματος θεραπείας της παθογένειάς του.
Σας ευχαριστώ θερμά!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Η κ. Καλαντζάκου έχει το λόγο.
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ: Θα ξεκινήσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βεβαίως με το αυτονόητο ότι χαιρετίζω την ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου. Είναι καιρός η Ελλάδα να βγει προς τα έξω, να μη φοβάται το συναγωνισμό και να μη φοβάται το να αποτελεί μέρος του κόσμου, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τον τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης, που είναι και καθοριστικός παράγων. Διότι αυτή είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά τελικά που δίνουμε στα παιδιά μας το επίπεδο της παιδείας και της μόρφωσης και όχι τα χρήματα ή οι περιουσίες ή οτιδήποτε άλλο από όλα αυτά. Έχουν δικαίωμα και οι Έλληνες φοιτητές να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτή την καλύτερη και ποιοτική παιδεία και βεβαίως είναι πολύ σημαντικό η Ελλάδα να μπορεί και πάλι να μοιραστεί τις δικές της γνώσεις με τον κόσμο. Να μη μείνουμε κλεισμένοι στο καβούκι μας.
Θα ήθελα να πω, όμως, ότι παρατηρώ ότι και εδώ υπάρχει η ίδια λογική ότι δηλαδή όταν κάνουμε ένα προοδευτικό βήμα πρέπει να το δικαιολογήσουμε και κάπως. Δηλαδή τώρα προσπαθούμε να ντύσουμε αυτήν την πραγματικά πρωτοποριακή κίνηση με μία λογική του ότι δεν θα εξάγουμε μόνο φοιτητές, αλλά και θα εισάγουμε φοιτητές. Εγώ δεν βλέπω τους φοιτητές με όρους εμπορικούς. Νομίζω πως είναι σημαντικό να μπορούν οι φοιτητές να επιλέξουν να φοιτήσουν σε ξένα πανεπιστήμια. Δεν είναι πλέον το θέμα συναλλαγματικό. Στην κοινωνία της γνώσης, στο διεθνές στερέωμα πλέον δεν υπάρχουν τέτοια σύνορα και δεν πρέπει να βλέπουμε τέτοια σύνορα. Παρατηρώ δε ότι και η κυρία Υπουργός αναφέρθηκε σ’ αυτό, ότι αυτό το πανεπιστήμιο δεν δημιουργείται για λόγους εισαγωγής-εξαγωγής, για ένα ισοζύγιο.
Το δεύτερο που μας αρέσει να λέμε είναι ότι θα έρθουν ομογενείς. Είναι και αυτό κάτι που μας κάνει να αισθανόμαστε πιο σημαντική αυτήν την προσπάθεια. Νομίζω ότι η προσπάθεια από μόνη της είναι πάρα πολύ σημαντική. Και εδώ θα μου επιτρέψετε να πω ότι υπάρχουν και πάρα πολύ αξιόλογα προγράμματα ελληνικού πολιτισμού και στο εξωτερικό που δίνουν την ευκαιρία και σε πολλούς ομογενείς και όχι μόνο να εντρυφήσουν με την πολιτιστική μας κληρονομιά, αλλά και να αποκτήσουν αυτό το επιστημονικό υπόβαθρο. Νομίζω ότι δεν είναι ο στόχος μας οι ομογενείς, αλλά και αυτοί είναι καλοδεχούμενοι να έρθουν εδώ, να ζήσουν εδώ, να εκπαιδευτούν εδώ.
Θα είμαστε το κέντρο των Βαλκανίων και αυτό είναι πάρα πολύ χρήσιμο, αλλά δεν είναι ο αυτοσκοπός. Και βεβαίως υπάρχει η μεγάλη μας αγωνία να μεταλαμπαδεύσουμε τον πολιτισμό μας. Εγώ πιστεύω πάρα πολύ σε αυτόν το διάλογο των πολιτισμών. Είναι πολύ σημαντικό να μην έχουμε την αγωνία μας να μεταφέρουμε εμείς μόνο το δικό μας πολιτισμό, αλλά να υπάρχει ο διάλογος μεταξύ των πολιτισμών και να μπορούμε με εξωστρέφεια, με δύναμη και με θάρρος να πούμε ποιοι είμαστε και αυτό το συγκριτικό μας πλεονέκτημα να μπορούμε να το μοιραστούμε με τον κόσμο.
Επειδή έχει ακουστεί πάρα πολύ μεγάλη κριτική γύρω από τις υποδομές και το αν η ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου σημαίνει ότι τα άλλα θα καρκινοβατούν –αφού έχει δημόσιο και πάλι χαρακτήρα- θεωρώ πως αυτή δεν είναι η κατάλληλη προσέγγιση. Νομίζω πραγματικά ότι σε αυτό το πανεπιστήμιο, όπως και στα άλλα και μετά από το σύστημα αξιολόγησης που πέρασε, ο στόχος είναι η αναβάθμιση όλων των επιπέδων όλων των ελληνικών πανεπιστημίων, είτε είναι Διεθνές Πανεπιστήμιο είτε απευθύνεται στους Έλληνες φοιτητές. Στόχος, λοιπόν, της Κυβέρνησης σαφέστατα είναι η παιδεία σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ελλάδα και αυτό φαίνεται. Με αυτό το πανεπιστήμιο πραγματικά μας δίνεται και μια ευκαιρία να κάνουμε μία φρέσκια αρχή.
Δεν έχω αγωνία μεγάλη για το θέμα της αγγλικής γλώσσας, που φαίνεται ότι απασχολεί πάρα πολλούς συναδέλφους και δεν καταλαβαίνω και την απέχθεια που υπάρχει. Πάντα στον κόσμο υπήρχε μια lingua franca. Η lingua franca ήταν η ελληνική στην αρχαιότητα, τα λατινικά αργότερα, η γαλλική, η αγγλική και σύντομα θα είναι και η κινέζικη. Βγάλτε, λοιπόν, όλοι τα τεφτέρια σας και τα τετράδιά σας και ξεκινήστε την προσπάθεια να μάθετε μια καινούργια γλώσσα, γιατί ο κόσμος αλλάζει. Οι πληθυσμιακές αναλογίες αλλάζουν, η δύναμη αλλάζει και πιστεύω ότι στις επόμενες δεκαετίες θα υπάρξει ενδεχομένως και άλλη lingua franca.
Συνεπώς η πρότασή μου προς τον Υπουργό –και θέλω πάρα πολύ αυτήν να την καταγράψετε, κύριε Υπουργέ- είναι ότι εμείς πρέπει να μεταφράσουμε όλα τα ελληνικά έργα στα αγγλικά και σε άλλες γλώσσες. Και θα ήθελα να πω στο Υπουργείο –επειδή ο άνδρας μου είναι ακαδημαϊκός του εξωτερικού- ότι στο εξωτερικό έχουμε τεράστιο πρόβλημα να βρούμε πάρα πολύ μεγάλα και σημαντικά ελληνικά έργα που διδάσκονται στα ξένα πανεπιστήμια στα αγγλικά γι’ αυτούς τους φοιτητές που δεν ομιλούν την ελληνική. Δεν μπορούμε να βρούμε μεταφράσεις που είχαν γίνει πριν από είκοσι-τριάντα χρόνια και δεν υπάρχουν αντίτυπα των βιβλίων.
Η Κυβέρνηση, το Υπουργείο Παιδείας μαζί με το Υπουργείο Πολιτισμού πρέπει να δώσουν χρήματα με βάση τις λίστες των ελληνικών κειμένων, που διδάσκονται στο εξωτερικό, να μεταφραστούν σε όλες αυτές τις γλώσσες. Να στηρίξετε τις εκδόσεις και σε ξένες γλώσσες, διότι δεν είναι υποχρεωμένος ολόκληρος ο κόσμος, όσο και να το θέλουμε και να αγαπούμε τη γλώσσα μας, να μάθει τη δική μας γλώσσα. Όπως εμείς προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε με τους άλλους, έτσι κάνουν και αυτοί με εμάς, αλλά και αυτός είναι ένας ανοικτός διάλογος.
Το άλλο θέμα που θα ήθελα να αναφερθώ είναι το θέμα των βάσεων, επειδή θα γίνει συζήτηση και ήδη υπήρξαν νύξεις γι’ αυτό. Εάν θέλουμε να ζούμε σε μια κοινωνία στην Ελλάδα όπου κανένας δεν θα μετρηθεί για να ξέρει ποιο είναι το πραγματικό του μπόι, ας το πούμε. Η χώρα έχει καταντήσει μια χώρα μοριοδότησης, μια χώρα μετριότητας, μια χώρα που κανένας δεν έχει φιλοδοξία, πίσω από την οποία υπάρχει δουλειά, ζήλος.
Εγώ πιστεύω ότι αν θέλουμε να ανοίξουμε τα πανεπιστήμια, ας βρεθούμε όλοι να πούμε ότι δεν θέλουμε εξετάσεις. Αλλά είναι ντροπή να λέμε από λαϊκιστική διάθεση ότι κάποιος θα μπει με τέτοιο χαμηλό βαθμό σε ανώτατο ίδρυμα, όταν ξέρουμε ότι δεν θα τελειώσει ποτέ. Εγώ δεν λέω να μη δίνονται ευκαιρίες…
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Θα πάει στη Ρουμανία τότε!
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ: Μπορώ να πω κάτι; Λέω τη γνώμη μου.
Πιστεύω ότι το σύστημα ή θα είναι με εξετάσεις και θα υπάρχει ένα στάνταρντ ή να μην υπάρχουν εξετάσεις, να μπαίνουν όλοι και το ξεσκαρτάρισμα να γίνεται στη συνέχεια. Αλλά δεν μπορεί να τα έχουμε όλα! Στην Ελλάδα πλέον δεν θέλει κανείς να ξέρει ούτε πόσο ζυγίζει, ούτε πόσο μπόι έχει, ούτε τι γνώσεις έχει! Δεν μπορούμε να δημιουργούμε μια κοινωνία ανθρώπων, που δεν θέλουν να ξέρουν εάν είναι άξιοι και πόσοι άξιοι είναι!
Εγώ, δεν λέω, έχω περάσει όλα τα συστήματα των εξετάσεων. Είναι δύσκολες οι εξετάσεις, πολλές φορές παθαίνεις τρακ και δεν γράφεις. Γι’ αυτό και δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία. Και τρίτη ευκαιρία να δίνεται. Και υπάρχουν και τα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Αλλά εγώ δεν ξέρω κανένα πανεπιστήμιο στον κόσμο, το οποίο όλοι θαυμάζουμε, όπου οι άνθρωποι να μην μπαίνουν με εξετάσεις και να μην κρίνονται στη μέση του εξαμήνου, στο τέλος του εξαμήνου!
Θέλω να πω ότι και στο Διεθνές Πανεπιστήμιο πρέπει να εφαρμόσουμε αυτά τα διεθνή πρότυπα και να δώσουμε την ευκαιρία, γιατί ο κόσμος που θα έρθει από το εξωτερικό εδώ, θα έρθει με τελείως άλλες προδιαγραφές, ειδικά αν απευθυνόμαστε…
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Αν πάτε στη Ρουμανία, τι γίνεται;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε, μη διακόπτετε. Θα μιλήσετε και εσείς. Σας παρακαλώ!
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ: Είπαμε ότι είναι ανοιχτός ο διάλογος και θα το συνεχίσουμε, γιατί εδώ τώρα τελειώσαμε.
Ολοκληρώνοντας, θα πω το εξής: Είναι πρωτοποριακή κίνηση. Δεν είναι κακό να πληρώσουν δίδακτρα. Εμείς έχουμε υποχρέωση να δώσουμε δωρεάν παιδεία στους δικούς μας πολίτες που πληρώνουν φόρους. Δεν έχουμε υποχρέωση να δώσουμε δωρεάν παιδεία σε κατοίκους του εξωτερικού. Είναι πάρα πολύ απλά τα πράγματα. Κατ’ αρχάς δεν υπάρχει αρκετό χρήμα για να το δώσουμε και στους άλλους.
Εν πάση περιπτώσει είμαι σίγουρη ότι εάν κάποιος είναι τόσο καταπληκτικός φοιτητής και τόσο άπορος, όπως και στο εξωτερικό, θα υπάρχει και εδώ ένα σύστημα υποτροφιών ή ενίσχυσης.
Εμείς θέλουμε να μπούμε στον 21ον αιώνα και να σταματήσουμε να ζούμε μεταξύ του 1821 και της αρχής του 20ου αιώνα. Όλοι μαζί πρέπει να το κάνουμε αυτό.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ την κ. Καλαντζάκου.
Το λόγο έχει ο κ. Σαμπαζιώτης.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΑΜΠΑΖΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Υπουργείο Παιδείας, μέσα στα πλαίσια που δίνει το Σύνταγμα, υλοποιεί την ειλημμένη απόφαση και δέσμευση του Πρωθυπουργού από το 1999 στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης για την ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ)
Το Διεθνές Πανεπιστήμιο είναι το πρώτο συστηματικό άνοιγμα της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης εκτός συνόρων και θα αποτελέσει ένα πρωτοποριακό πανεπιστημιακό ίδρυμα με φιλοδοξία να γίνει σημείο αναφοράς στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, προσελκύοντας φοιτητές απ’ αυτήν την ευρύτερη περιοχή, δηλαδή από τις βαλκανικές, αραβικές και παρευξείνιες χώρες, αλλά και από τον απόδημο ελληνισμό της Δυτικής Ευρώπης και της Αμερικής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η είσοδος της Ελλάδας και μεσοπρόθεσμα η καθιέρωσή της στο διεθνή ανταγωνισμό υπηρεσιών ανώτατης εκπαίδευσης, θα ενισχύσει την ελληνική πολιτιστική και πολιτική επιρροή, θα ενεργοποιήσει περαιτέρω την ελληνική εκπαιδευτική κοινότητα και θα αναδείξει το ρόλο της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Ευρώπης.
Στόχος της λειτουργίας του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος είναι να προσφέρει στους φοιτητές ένα ελκυστικό περιβάλλον υψηλού επιπέδου σπουδών, δίνοντάς τους τα απαραίτητα επιστημονικά εφόδια, αλλά και να τους φέρει κοντά στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Απευθύνεται ιδίως σε αλλοδαπούς φοιτητές και δεν θα λειτουργεί ανταγωνιστικά προς τα λοιπά ελληνικά πανεπιστήμια.
Σε ό,τι αφορά δε τα χαρακτηριστικά των σπουδών του, αυτά θα είναι ανάλογα με τα ισχύοντα στα άλλα ελληνικά πανεπιστήμια με δύο μόνο ουσιώδεις διαφορές. Η πρώτη διαφορά έγκειται στη γλώσσα διδασκαλίας, που θα είναι η αγγλική και η δεύτερη διαφορά στο γεγονός ότι οι αλλοδαποί φοιτητές θα καταβάλλουν δίδακτρα, με τα οποία θα καλύπτεται ένα μέρος των δαπανών.
Το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος θα είναι ένα ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο, με τις δικές του κτηριακές υποδομές, τους εξοπλισμούς του και το προσωπικό του. Επειδή δε έχουν επιλεγεί ως πρώτη προτεραιότητα οι προερχόμενοι από τις βαλκανικές χώρες υποψήφιοι φοιτητές, κρίνεται αναγκαίο και σωστά υλοποιείται το να οριστεί η Θεσσαλονίκη ως διοικητική έδρα στην κατεύθυνση ανάδειξης της περιοχής της βορείου Ελλάδας ως διεθνούς χώρου παιδείας και πολιτισμού.
Υπάρχει μελέτη για τη βιωσιμότητα αυτού του Διεθνούς Πανεπιστημίου για να αποτελεί τον πρεσβευτή της Ελλάδας στο εξωτερικό. Γι’ αυτό και θεωρώ ότι θα δείξουμε την καλύτερη εικόνα, ώστε να μην υπάρξουν αρνητικές παράμετροι. Πιστεύω ότι ένα τέτοιο πανεπιστήμιο μπορεί να πρέπει να λειτουργήσει ως κέντρο εξαγωγής και προβολής του ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό και ότι θα δικαιώσει τις προσδοκίες των ιδρυτών του, διαδραματίζοντας ένα σημαντικότατο ρόλο για τη γενικότερη προσφορά του στην ανάπτυξη του βορειοελλαδικού χώρου.
Όσον αφορά στη διάρθρωσή του σε σχολές εφαρμόζεται το μοντέλο που ακολουθεί το ιρλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά και το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Ελλάδας, όπου υπάρχουν σχολές και όχι τμήματα.
Το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος θα έχει κατ’ αρχάς τρεις σχολές: Τη Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών, τη Σχολή Οικονομίας και Διοίκησης και τη Σχολή Επιστημών Τεχνολογίας. Θα υπάρχει, όμως και δυνατότητα λειτουργίας και άλλων σχολών. Παρέχει δε προπτυχιακή, παρέχει μεταπτυχιακή, αλλά και διδακτορική εκπαίδευση, είτε με παρακολούθηση της διδασκαλίας, είτε με δυνατότητα εκπαίδευσης από απόσταση.
Ακόμα, επειδή το όλο εγχείρημα, οι θεσμοί, οι μέθοδοι και οι πρακτικές για πρώτη φορά θα εφαρμοστούν στη χώρα μας, απαιτούνται προσεκτικά, συστηματικά και περιορισμένης κλίμακας βήματα, γι’ αυτό και η πορεία του θα βρίσκεται διαρκώς κάτω από αξιολόγηση.
Με περισσή ικανοποίηση, ως Βουλευτής περιφέρειας, χαιρετίζω την ίδρυση του Τμήματος Νοσηλευτικής στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου με έδρα τη Σπάρτη, καθώς και του Τμήματος Περιφερειακής Οικονομικής Ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδας με έδρα τη Λιβαδειά.
Με τις κινήσεις αυτές, κύριοι συνάδελφοι, αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά το ενδιαφέρον της Κυβέρνησης, αφ’ ενός για την προσφορά ευκαιριών μάθησης και μόρφωσης στη νεολαία μας, αφ’ ετέρου δε για την ανάπτυξη της ξεχασμένης ελληνικής περιφέρειας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος από την ελληνική πολιτεία σηματοδοτεί την ανταπόκριση της πολιτείας και της κοινωνίας της χώρας μας στις προκλήσεις του διεθνούς πολιτικού και οικονομικού γίγνεσθαι, οι οποίες θέτουν στο επίκεντρο τη γνώση και την έρευνα, την ικανότητα για καινοτομία, την εξωστρέφεια και ανταγωνιστικότητα, όπως επίσης και το πνεύμα δημιουργίας, συνεργασίας και αμοιβαιότητας μεταξύ των λαών.
Τελειώνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι η ίδρυση αυτή συμβάλλει οπωσδήποτε στο στόχο που έχει θέσει η Κυβέρνηση Καραμανλή, να γίνει δηλαδή η Ελλάδα ένα κέντρο παιδείας και πολιτισμού για την περιοχή μας και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και αποδεικνύει ότι η επένδυση στην παιδεία και στον πολιτισμό είναι από τις προτεραιότητες της σημερινής Κυβέρνησης. Γι’ αυτό και ως επιστήμονας, που τόσα χρόνια ασχολήθηκα με την εκπαίδευση, ψηφίζω ανεπιφύλακτα το παρόν νομοσχέδιο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Ο συνάδελφος κ. Ηλίας Φωτιάδης έχει το λόγο.
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, «άπας μεν λόγος απαντ΄ έργ΄ έχη, μάταιον τι φαίνεται και κενόν». Με αυτά τα λόγια ο μεγάλος πολιτικός και ρήτορας Δημοσθένης υπογραμμίζει ότι εκεί που λείπουν τα έργα, όλα τα λόγια φαίνονται ανώφελα και ανούσια. Και είναι δυστυχώς η παντελής απουσία έργων σε αντίθεση με την πληθώρα των λόγων, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτή που χαρακτήριζε την εκπαιδευτική πολιτική της χώρας μας για πολλά χρόνια.
Αυτή τη μεγάλη αναντιστοιχία λόγων και έργων έρχεται σήμερα η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με αίσθημα ευθύνης να εξαλείψει. Πιστή στις προεκλογικές της δεσμεύσεις για μια ελληνική παιδεία που θα χαρακτηρίζεται από όραμα για το μέλλον, η νέα διακυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων τολμούν να κάνουν πράξη, μέσω του νομοσχεδίου που σήμερα συζητούμε, ένα μεγαλόπνοο εγχείρημα. Την ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος.
Η δημιουργία του διεθνούς ελληνικού πανεπιστημίου σηματοδοτεί ένα εξαιρετικά σημαντικό εκπαιδευτικό, αλλά κυρίως πολιτισμικό γεγονός. Αποτελούμενο από τρεις σχολές, τη Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών, τη Σχολή Οικονομίας και Διοίκησης, καθώς και τη Σχολή Επιστημών Τεχνολογίας, το νέο αυτό ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα θα είναι αυτοτελές, πλήρως αυτοδιοικούμενο και θα τελεί υπό την εποπτεία του κράτους. Θα έχει δε ως αποστολή την παροχή ανώτατης εκπαίδευσης, ιδίως σε αλλοδαπούς που ενδιαφέρονται να σπουδάσουν στην Ελλάδα και κυρίως από τις γειτονικές βαλκανικές, παρευξείνιες και αραβικές χώρες.
Το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος, έχοντας οργανωμένα προγράμματα σπουδών, τη δυνατότητα εκπαίδευσης από απόσταση, τη διδασκαλία των μαθημάτων κυρίως στην αγγλική γλώσσα, αλλά και την οικονομική συμμετοχή των αλλοδαπών φοιτητών στο κόστος λειτουργίας του προγράμματος σπουδών δεν θα καλύπτει μόνο ένα ευρύ φάσμα γνώσης, αλλά κυρίως θα προσφέρει στους φοιτητές του ένα ελκυστικό περιβάλλον σπουδών υψηλού επιπέδου.
Με αυτόν τον τρόπο θα αναδεικνύεται η σύγχρονη εικόνα της Ελλάδας ως χώρας που μπορεί πλέον να διεκδικήσει την καθιέρωσή της μέσα στο απαιτητικό διεθνές ακαδημαϊκό περιβάλλον.
Παράλληλα, ο νέος αυτός θεσμός θα έχει πολύπλευρες, θετικές, οικονομικές, κοινωνικές, αλλά και πολιτικές συνέπειες για τη χώρα μας, η οποία θα μπορεί επιτέλους να αξιοποιήσει το μεγάλο φοιτητικό δυναμικό της ευρύτερης γεωγραφικής της περιοχής και κυρίως την ελληνική ομογένεια, προκειμένου να θεμελιώσει στην Ελλάδα ένα ακαδημαϊκό περιβάλλον, που θα λειτουργεί ως εργαστήρι διαλόγου, ως γέφυρα φιλίας, συνεργασίας και διαπολιτιστικής αλληλεπίδρασης ιδεών και λαών.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Εξάλλου, και ο ίδιος ο ορισμός της Θεσσαλονίκης ως διοικητικής έδρας του Διεθνούς Πανεπιστημίου δεν καταδεικνύει μόνο πρακτικά το γεγονός ότι η γεωγραφική σύνδεση του νέου θεσμού με τη συμπρωτεύουσα αποτέλεσε μία βασική προτεραιότητα της νέας διακυβέρνησης, προκειμένου να προσελκύσει φοιτητικό δυναμικό από τους γειτονικούς χώρους, αλλά επιπροσθέτως καθρεφτίζει συμβολικά τον καταλυτικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η βόρεια Ελλάδα ως κομβικό, ιστορικό, οικονομικό, αλλά και πολιτισμικό σημείο αλληλεπίδρασης με την Ευρώπη και τα Βαλκάνια.
Ο ευρύτερος χώρος, όμως, της βορείου Ελλάδας αξίζει να αξιοποιηθεί και για έναν ακόμη πολύ σημαντικό λόγο. Διότι μέσα στα γεωγραφικά όριά του υπάρχουν λίκνα του παγκοσμίου πολιτισμού που επιβάλλεται στην πολιτεία να τα αναδείξει εντάσσοντάς τα με τρόπο ουσιαστικό στη λειτουργία του νέου πανεπιστημίου. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια θα θεωρούσα εξαιρετικά σημαντικό να μελετηθεί και να υλοποιηθεί η λειτουργία τμημάτων των σχολών του Διεθνούς Πανεπιστημίου σε περιοχές της βορείου Ελλάδας που θα εναρμονίζονται συμβολικά με τα γνωστικά αντικείμενα σπουδών.
Ως Βουλευτής Ημαθίας, ενός τόπου με τεράστια πλην όμως αναξιοποίητη ιστορική και αρχαιολογική κληρονομιά, θα ήθελα να επισημάνω, κύριε Υπουργέ, τη δυνατότητα λειτουργίας ενός τμήματος αρχαιολογίας στην ιστορική Βεργίνα, που όχι μόνο θα αναδείξει περίλαμπρα τον υφιστάμενο αρχαιολογικό χώρο, αλλά παράλληλα θα προσδώσει στο τμήμα σπουδών την αίγλη ενός χώρου που αποτελεί παγκόσμια πολιτισμική κληρονομιά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Επιπροσθέτως θα μπορούσε να λειτουργήσει ένα τμήμα φιλοσοφικών σπουδών στη Νάουσα, στη γενέτειρα μου, στην περιοχή της σχολής του Αριστοτέλη, στον ίδιο εκείνο ιερό χώρο όπου ο μεγάλος φιλόσοφος δίδαξε το «ευ ζην» στο μεγάλο στρατηλάτη Αλέξανδρο που αν ζούσε σήμερα θα είχε τη γιορτή του γιατί σήμερα είναι του αγίου Αλεξάνδρου, καθώς και σε όλους τους επιγόνους του.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Επίσης θα μπορούσε να λειτουργήσει ένα τμήμα θεολογικών σπουδών στη Βέροια, στην πόλη των δεκάδων βυζαντινών εκκλησιών εξαιρετικής ομορφιάς και αίγλης και του περίφημου βήματος του Αποστόλου Παύλου, εκεί όπου ο απόστολος των εθνών δίδαξε το θεόπνευστο λόγο.
Με αυτόν τον τρόπο, εκτός του εξαιρετικού συμβολικού χαρακτήρα που θα αποκτήσει η λειτουργία των τμημάτων σπουδών στους συγκεκριμένους χώρους, θα δοθεί περισσότερη έμφαση και στην ενίσχυση της περιφερειακής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, η οποία θα δώσει αναπτυξιακή πνοή στις τοπικές κοινωνίες, όπως σε αυτή του Νομού Ημαθίας και όχι μόνον, έτσι ώστε να επιτευχθεί η κοινωνική και οικονομική αναβάθμισή τους που τελματώνει τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της καλπάζουσας ανεργίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το τιτάνιο έργο που έχει αναλάβει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για την αναβάθμιση της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έχει πλέον και σαφή ταυτότητα και ρεαλιστικούς στόχους. Είναι χρέος όλων μας να το υποστηρίξουμε και να το ενισχύσουμε.
Αποτελεί, εξάλλου, εξαιρετικά σημαντικό γεγονός το ότι το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου υπερψηφίστηκε και από την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Αυτό το γεγονός αποδεικνύει ότι η ομοψυχία όλων των πολιτικών χώρων δεν είναι κάτι ανέφικτο, αλλά μπορούμε να προχωρήσουμε όλοι μαζί σε θέματα ζωτικής σημασίας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Μια τέτοια οικουμενικότητα εξάλλου βίωσα και εγώ προσωπικά από τους συναδέλφους μου Βουλευτές της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, όπου με εξέλεξαν και Αντιπρόεδρο του Β΄ Θερινού Τμήματος με ψήφους πέραν του πολιτικού μου χώρου.
(Χειροκροτήματα)
Για το λόγο αυτό θα ήθελα όχι μόνο να τους ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου για τη μεγάλη αυτή τιμή που μου έκαναν, αλλά ακόμα περισσότερο θα ήθελα να ζητήσω και να παρακαλέσω αυτή η οικουμενικότητα να διατηρείται αν όχι πάντα, τις περισσότερες φορές για όλα τα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία.
Θεωρώντας, λοιπόν, το παρόν νομοσχέδιο ως ένα άλμα της εκπαιδευτικής πολιτικής της χώρας μας προς το μέλλον, το υπερψηφίζω με την πίστη ότι θα συμβάλει αποφασιστικά στη δημιουργία ενός εκπαιδευτικού συστήματος που θα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις τόσο του ελληνικού λαού όσο και των σύγχρονων παγκόσμιων επιταγών.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω, κύριε Πρόεδρε και αγαπητοί συνάδελφοι, ότι είμαι βέβαιος πως το νομοσχέδιο αυτό θα εμπνέεται από τα λόγια του μεγάλου Ρωμαίου πολιτικού και ιστορικού Σενέκα, ο οποίος έλεγε ότι η γνώση είναι ανακάλυψη, αλλά η μόρφωση όμως είναι αποκάλυψη.
Σας ευχαριστώ.
(Παρατεταμένα χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Παρακαλώ να καταγραφεί ότι υπήρξαν παρατεταμένα χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής.
Το λόγο έχει ο κ. Καραόγλου.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας καταθέτει και φέρνει προς ψήφιση στη Βουλή το νομοσχέδιο για την ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος με έδρα τη Θεσσαλονίκη, αποδεικνύοντας εμπράκτως για μια ακόμα φορά δύο πράγματα: Πρώτον, ότι αυτή η Κυβέρνηση, η νέα διακυβέρνηση της χώρας, η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή υλοποιεί τις δεσμεύσεις της και εφαρμόζει το κυβερνητικό της πρόγραμμα που ανέλαβε και ψηφίστηκε πριν από ενάμιση χρόνο από τους Έλληνες πολίτες. Και δεύτερον, ότι η πρώτη προτεραιότητα και η επένδυση της νέας πολιτικής πρακτικής και φιλοσοφίας είναι η παιδεία και ο πολιτισμός.
Πριν αναφερθώ εξειδικευμένα στα του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος, θα μου επιτρέψετε να κάνω μία παρατήρηση για την κατάσταση που επικρατούσε στην ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Τα ελληνικά πανεπιστήμια ήταν εγκλωβισμένα στην αντίληψη της προηγούμενης κυβέρνησης που προσέγγιζε την εκπαιδευτική πολιτική με καθαρά, ποσοτικά και καθόλου ποιοτικά κριτήρια. Τα τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα δεν στηρίχθηκαν όσο έπρεπε, ώστε πρώτα να λύσουν τα οξύτατα προβλήματά τους και εν συνεχεία να βρουν το βηματισμό και προσανατολισμό τους στο διεθνοποιημένο εκπαιδευτικό περιβάλλον της εξειδίκευσης της καινοτομίας, δίχως έρευνα, δίχως καινοτομία, δίχως νέες τεχνολογίες, δίχως σύνδεση με την παραγωγική διαδικασία, δίχως ευελιξία και προσαρμογή στις νέες απαιτήσεις της οικονομίας. Ως αποτέλεσμα αυτών, ήταν τα πτυχία των περισσοτέρων ελληνικών πανεπιστημίων και ΤΕΙ να μην έχουν την ισχύ, την εμβέλεια και το αντίκρισμα που θα έπρεπε και τελικά θα αντιστοιχούσε στην προσπάθεια του εκπαιδευτικού προσωπικού και των φοιτητών. Κλασικό και μεγάλο παράδειγμα το σημερινό, αυτό δηλαδή που διαβάσαμε σήμερα στις εφημερίδες, τη λίστα με τα πεντακόσια καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου όπου με πολύ μεγάλη προσπάθεια βρίσκουμε στις τελευταίες θέσεις ένα ελληνικό πανεπιστήμιο.
Παράλληλη, όμως, επίπτωση και του στρεβλού συστήματος στο οποίο είχε οικοδομηθεί το σύστημα εισαγωγής, ήταν η κάθε χρόνο μετανάστευση χιλιάδων νέων φοιτητών για να σπουδάσουν σε κάποιο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ ή της Μεγάλης Βρετανίας και της υπόλοιπης Ευρώπης, ακόμα και των βαλκανικών χωρών, σε ιδρύματα αμφιβόλου ποιότητας, με συνέπεια όχι μόνο την εκροή σημαντικών εγχώριων κεφαλαίων προς τις τρίτες χώρες, αλλά και την εκροή σημαντικότατου ικανού επιστημονικού προσωπικού, που πολλές φορές, δυστυχώς, δεν επιστρέφει στην πατρίδα του και επιλέγει μία επαγγελματική σταδιοδρομία στη χώρα των σπουδών του.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η νέα διακυβέρνηση από την πρώτη στιγμή προχώρησε στην υλοποίηση μιας μεταρρυθμιστικής πολιτικής στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με στόχο την ενίσχυση, την ποιοτική ενδυνάμωση του ελληνικού πανεπιστημίου, τη θωράκιση της ισχύος του ελληνικού πτυχίου στο ανταγωνιστικό περιβάλλον, αλλά ακόμη - ακόμη και την προσέλκυση ξένων φοιτητών στα πανεπιστήμια της χώρας μας.
Στον 21ο αιώνα, για μια χώρα όπως είναι η Ελλάδα, όπλο της πρέπει να είναι η επένδυση στην παιδεία και τον πολιτισμό. Και σύμφωνα με τα παραπάνω, έρχεται ως κίνηση, που μετουσιώνει σε πράξη την πολιτική μας φιλοσοφία, η ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, και ακτινοβολία που φιλοδοξούμε να μην περιορισθεί μόνο στη Βαλκανική και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, αλλά ευρύτερα, ακόμη και στις αραβικές χώρες, την παρευξείνια περιοχή και το σύνολο του απόδημου Ελληνισμού.
Η ίδρυση και η λειτουργία του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος αποτελεί ένα ουσιαστικό βήμα της ελληνικής πολιτείας προς το άνοιγμα της ελληνικής εκπαίδευσης και κυρίως της ελληνικής παιδείας. Αποτυπώνει συνάμα ότι η χώρα μας ανταποκρίνεται στις οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις του διεθνοποιημένου περιβάλλοντος και τοποθετεί ως πυλώνα της πολιτικής της και της οικονομικής της επέκτασης, προς γειτονικές και όχι μόνο χώρες, την παιδεία και τον πολιτισμό. Και γι’ αυτό το Διεθνές Πανεπιστήμιο δεν αποτελεί μονάχα μια εκπαιδευτική παρέμβαση, αλλά και μια σημαντική οικονομική παρέμβαση, καθώς δείχνει την κατεύθυνση που θα έχει η ελληνική προσπάθεια για ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, επενδύσεις και εξαγωγές. Θα είναι επικεντρωμένη σε μια επιθετική και εξωστρεφή πολιτική εξειδίκευσης στην πολιτική της καινοτομίας, της έρευνας, της νέας γνώσης.
Βέβαια, ο κύριος στόχος του Διεθνούς Πανεπιστημίου είναι να προσφέρει στους φοιτητές του ένα εκπαιδευτικό περιβάλλον, το οποίο από τη μια μεριά θα τους φέρνει κοντά στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, αλλά από την άλλη θα τους εφοδιάσει και με όλα τα επιστημονικά μέσα και γνώσεις, ώστε να μπορέσουν όχι μόνο να ανταποκριθούν, αλλά και να πρωταγωνιστήσουν στις σύγχρονες απαιτήσεις ενός ανταγωνιστικού περιβάλλοντος. Και η χώρα έτσι θα αποκτήσει νέους πρεσβευτές και θα αποτελέσει μια κοιτίδα παιδείας, ένα εκπαιδευτικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Άλλωστε και η επιλογή του τόπου ίδρυσης του πανεπιστημίου δεν έγινε τυχαία. Θα λειτουργήσει στη Θεσσαλονίκη, στην πρωτεύουσα του ελληνικού βορρά, που η Κυβέρνηση με συγκεκριμένες δομές και υποδομές, μετατρέπει σε πρωτεύουσα και επίκεντρο των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης γενικότερα. Και το ότι η έδρα του πανεπιστημίου είναι στη Θεσσαλονίκη, δεν σηματοδοτεί μονάχα ότι πρώτα απευθύνεται σε φοιτητές από τις γειτονικές περιοχές, αλλά ότι το νέο πανεπιστήμιο έρχεται να πλαισιωθεί από τις δομές που προωθούνται να δημιουργηθούν στην ευρύτερη περιοχή, όπως ενδεικτικά αναφέρω τη ζώνη καινοτομίας, να συνεργασθεί με τους διεθνείς οργανισμούς, που έχουν την έδρα τους στην πόλη, όπως ενδεικτικά αναφέρω την εναλλακτική έδρα του Συμφώνου Σταθερότητας, να αναπτύξει μια σύγχρονη υποδομή και μια σύγχρονη σχέση συνεργασίας με τις επιχειρήσεις καινοτομίας και έρευνας, αλλά και να ανταλλάξει τεχνογνωσία, γνώση και πληροφορία με τα τρία ΑΕΙ που λειτουργούν στην πόλη, όπως είναι το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της χώρας, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και το Αλεξάνδρειο ΤΕΙ.
Και μιας και πλησιάζουμε στη ΔΕΘ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και ακούω πολλές κασσάνδρες από το χώρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, επιτρέψτε μου να αναφερθώ, επί τροχάδην και επιγραμματικά, στα έργα υποδομής που θα έρθουν και αυτά να αποτελέσουν συνιστώσες της τελικής συνισταμένης που θέλει τη Θεσσαλονίκη μητροπολιτικό κέντρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ένα κέντρο εκπαίδευσης μεταφορών, νέων τεχνολογιών. Επιτέλους, όπως φάνηκε και στις τελευταίες ανακοινώσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ, τα μεγάλα συγκοινωνιακά και μεταφορικά έργα της Θεσσαλονίκης, τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα, που είχε ανάγκη η πόλη και ο νομός, μπαίνουν σε πορεία υλοποίησης.
Σύντομα ξεκινάει η υλοποίηση του μετρό, η επέκταση του διαδρόμου προσγείωσης του αεροδρομίου «Μακεδονία», η υποθαλάσσια αρτηρία και μια σειρά άλλων έργων που συμβάλλουν και αυτά στη μετατροπή της πόλης σε ένα σύγχρονο κέντρο παιδείας, που θα προσελκύει και θα ακτινοβολεί στην ευρύτερη περιοχή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως γνωρίζετε το Διεθνές Πανεπιστήμιο είναι ένα δημόσιο πανεπιστήμιο στο οποίο όχι μόνο θα διδάσκουν άριστοι καθηγητές, αλλά θα είναι και πλήρως εξοπλισμένο από άποψη υλικοτεχνικής υποδομής. Η γλώσσα διδασκαλίας θα είναι κατά βάση η αγγλική, ενώ οι φοιτητές θα συμβάλλουν οικονομικά στο κόστος λειτουργίας, δίχως βέβαια να σημαίνει αυτό ότι υπάρχει ο οποιοσδήποτε σκοπός κέρδους.
Ξεχωριστή σημασία έχουν οι τρεις σχολές που θα λειτουργήσουν στον πρώτο κύκλο και θα είναι των ανθρωπιστικών επιστημών, της οικονομίας και των επιστημών τεχνολογίας. Για τις λεπτομέρειες όμως και τα χαρακτηριστικά του πανεπιστημίου αυτού, έχετε ήδη ενημερωθεί από άλλους συναδέλφους.
Κλείνοντας, θα αρκεστώ να τονίσω ότι το Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος με έδρα τη Θεσσαλονίκη έρχεται να αποτελέσει έναν εκπαιδευτικό κόμβο της ευρύτερης περιοχής της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και να ενισχύσει την ελληνική προσπάθεια για εξαγωγή παιδείας, γνώσης, πολιτισμού, που με τη σειρά της πλαισιώνει την ισχύ και την προσπάθεια της οικονομικής διπλωματίας, γιατί πρώτα έρχονται η παιδεία, η γνώση, η εξειδίκευση και μετά έρχεται η οικονομική ανάπτυξη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο χώρο της παιδείας δεν πρέπει να χωρούν μικροκομματικές σκοπιμότητες. Γι’ αυτό σας καλώ να κάνετε την υπέρβαση που πρέπει και να ψηφίσουμε ομόφωνα το παρόν νομοσχέδιο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο συνάδελφο.
Ο κ. Αγοραστός έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μιλάμε για την ίδρυση ενός διεθνούς πανεπιστημίου, αλλά σήμερα η παιδεία είναι επίκαιρη όσο ποτέ και σήμερα η παιδεία απασχολεί τους Έλληνες και τις Ελληνίδες όσο ποτέ άλλοτε.
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα που ακούστηκαν, πρώτον για την έλλειψη χρημάτων και χρηματοδότησης για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση σε ελληνικό τριτοβάθμιο πανεπιστήμιο ή ίδρυμα. Δεν είναι θεσμοθετημένη η εξ αποστάσεως εκπαίδευση στα δημόσια πανεπιστήμια, παρά μόνο στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Συνεπώς αυτό που ακούστηκε προηγουμένως, είναι αναληθές.
Σήμερα ακούσαμε εδώ τους αγαπητούς συναδέλφους της Αντιπολίτευσης να ανακαλύπτουν το πρόβλημα της φοιτητικής στέγης ή της στέγασης των φοιτητών. Η φοιτητική μέριμνα είναι ένα πρόβλημα, το οποίο έρχεται από το παρελθόν κι εμείς προσπαθούμε να το λύσουμε. Ας μην ξεχνάμε το πώς, πότε και με ποια διαδικασία ιδρύθηκαν πάρα πολλές σχολές στην Ελλάδα, σε κάθε πόλη, ανάλογα με τις πιέσεις και οποιεσδήποτε άλλες σκοπιμότητες. Παραπλανήθηκαν πάρα πολλοί φοιτητές και λέω ότι παραπλανήθηκαν, διότι οι σχολές αυτές που ιδρύθηκαν, δεν είχαν τις απαιτούμενες διαδικασίες εξασφάλισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων των παιδιών, με αποτέλεσμα σήμερα οι οικογένειες των παιδιών να έχουν ταλαιπωρηθεί και οικονομικά, αλλά και ψυχικά, αλλά και τα ίδια τα παιδιά να μην έχουν επαγγελματικά δικαιώματα τα οποία ήταν αυτονόητα. Αυτά, ας ρωτήσετε τον εαυτό σας, κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, γιατί τα κάνατε.
Αυτή η Κυβέρνηση είναι για τα δύσκολα. Το έχει αποδείξει με το νομοθετικό έργο που έχει κάνει μέχρι σήμερα. Εμείς, η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής αναλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας και ακολουθούμε μία στρατηγική, την οποία έχουμε πει ξεκάθαρα στον ελληνικό λαό και την ακολουθούμε βήμα προς βήμα για το καλό όλων των Ελλήνων και λύνουμε δύσκολα προβλήματα και προβλήματα τα οποία έρχονται από το παρελθόν και ταλαιπώρησαν πάρα πολύ τις ελληνικές οικογένειες. Αυτό ήταν ένα πρόβλημα. Την αναγκαιότητα την είχατε αντιληφθεί, το είχατε εξαγγείλει. Εμείς το είχαμε σκεφθεί πρώτοι, το εξαγγείλαμε και το υλοποιούμε με όσο το δυνατόν πιο γρήγορο ρυθμό μπορούμε και μας δίνεται η δυνατότητα να το κάνουμε.
Βέβαια, επικαλείσθε ένα άλλοθι, ότι «κι εμείς πριν από τις εκλογές είχαμε έτοιμο το νομοσχέδιο, αλλά δεν το καταθέσαμε». Αυτήν την τακτική ακολουθήσατε σ’ όλα τα καλά νομοσχέδια και σ’ όλες τις μεταρρυθμίσεις. Βέβαια, αν θέλατε και το πιστεύατε, θα το είχατε καταθέσει, θα το είχατε ψηφίσει και είχατε όλο το χρόνο να το είχατε ιδρύσει και λειτουργήσει. Το λέω αυτό, γιατί χάθηκε πολύτιμος εκπαιδευτικός χρόνος.
Αυτό το Διεθνές Πανεπιστήμιο έπρεπε να είχε γίνει την περασμένη δεκαετία, τότε που ιδρύονταν όλα τα αμφιβόλου ποιότητας πανεπιστήμια στα Βαλκάνια. Τριάντα τέτοια προγράμματα λειτουργούν σήμερα, όπου φοιτούν πολλοί Έλληνες. Εμείς, ενώ βλέπαμε την αναγκαιότητα, δεν κάναμε το βήμα. Γιατί; Είναι ένα μεγάλο «γιατί», το οποίο εσείς θα απαντήσετε.
Και βέβαια δημιουργήσατε ένα τεράστιο πρόβλημα, του επαγγελματικού προσανατολισμού, γιατί ακούστηκε τι θα κάνουν οι φοιτητές. Ο επαγγελματικός προσανατολισμός πρέπει να είναι καλύτερος. Και αν έχουμε σωστό επαγγελματικό προσανατολισμό, δεν θα έχουμε το φαινόμενο της εξαγωγής φοιτητών. Διότι θα ξέρει ο κάθε φοιτητής τι θέλει να κάνει και το κάθε παιδί πολύ πιο μπροστά, τι πρέπει να κάνει.
Εν πάση περιπτώσει, εμείς ερχόμαστε και ιδρύουμε το Διεθνές Πανεπιστήμιο. Το ιδρύουμε όπως το εξήγγειλε στη Θεσσαλονίκη, το κέντρο των Βαλκανίων, ο Πρωθυπουργός μας Κώστας Καραμανλής και τη λειτουργία του τη ρυθμίζει ορθά το νομοσχέδιο.
Επίσης θα ήθελα να σας πω ότι με την ίδρυση θα έχουμε και σημαντικές οικονομικές, πολιτισμικές, κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες για τη χώρα μας. Και θα έχουμε αυτό το οποίο έχει εκλείψει για δεκαετίες στη χώρα μας, αγαπητοί συνάδελφοι, την εκπαιδευτική διπλωματία. Όλοι όσοι έχουν σπουδάσει σε ξένα πανεπιστήμια, είτε τις προπτυχιακές τους σπουδές έχουν κάνει ή τις μεταπτυχιακές, γνωρίζουν οι ίδιοι τι σημαίνει εκπαιδευτική διπλωματία. Και αυτό είναι το μεγάλο όφελος για την Ελλάδα, η εκπαιδευτική διπλωματία, την οποία είχαμε ανάγκη σε πολύ κρίσιμες στιγμές και θα μπορούσε να μας βοηθήσει.
Βέβαια στο τελευταίο άρθρο του νομοσχεδίου περιλαμβάνονται κάποιες διατάξεις, που ρυθμίζουν εκκρεμότητες του παρελθόντος και αφορούν θέματα ιδίως εκπαιδευτικού προσωπικού πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Σωστά η Κυβέρνηση προχωρά και υλοποιεί στο ακέραιο όλες τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Αλλά, κύριε Υπουργέ, υπάρχει ακόμη μια μεγάλη δέσμευση, υπάρχει μια μεγάλη εκκρεμότητα στην πόλη της Λάρισας. Αφορά την ίδρυση μιας σχολής. Προβλεπόταν σε προεδρικό διάταγμα η ίδρυση δυο σχολών. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν το υλοποίησαν. Είναι καιρός να υλοποιηθεί. Και αυτό δεν είναι δημαγωγικό ούτε το λέω για να κερδίσουμε κάτι. Είναι της τοπικής κοινωνίας αίτημα αλλά είναι και οφειλόμενο στην πόλη της Λάρισας, όπου είναι οι σχολές υγείας, έχει δημιουργηθεί ένα κέντρο υγείας και ένα σύμπλεγμα κέντρων υγείας εκεί και μπορεί να βοηθήσει στην περαιτέρω εξέλιξη και αναβάθμιση των σπουδών συμπληρωματικά αυτή η σχολή.
Θα ήθελα να σας συγχαρώ για την αρτιότητα του νομοσχεδίου. Και να σας συγχαρώ, επίσης, που κάνετε πράξη άλλη μια υπόσχεση προς τον ελληνικό λαό.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ κύριε συνάδελφε.
Η συνάδελφος κ. Κανελλοπούλου.
ΚΡΙΝΙΩ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ίδρυση Διεθνούς Πανεπιστημίου στην Ελλάδα είναι αναμφίβολα μια από τις πολύ σημαντικές πρωτοβουλίες του Υπουργείου Παιδείας και της Κυβέρνησης. Άλλωστε η ιδέα, όπως ειπώθηκε, ενός τέτοιου πανεπιστημίου, δεν είναι σημερινή. Το Διεθνές Πανεπιστήμιο είχε εξαγγελθεί κατ’ αρχήν από το σημερινό Πρωθυπουργό στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το 1999 και είχε υιοθετηθεί και από τον τότε Πρωθυπουργό κ. Σημίτη το 2001. Μάλιστα, όπως ειπώθηκε και από την κυρία Υπουργό προηγουμένως, είχε ανατεθεί από τον τότε Υπουργό κ. Πασχαλίδη, μελέτη στους πρυτάνεις των πανεπιστημίων της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας και μάλιστα είχε δημιουργηθεί και ένα σύστημα αγγλόφωνων τμημάτων σε διάφορα πανεπιστήμια της βορείου Ελλάδος.
Αποτελεί, άρα, προεκλογική δέσμευση και της σημερινής Κυβέρνησης αλλά και της σημερινής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Ποιος είναι, όμως, ο σκοπός ενός τέτοιου πανεπιστημίου; Είναι αυτονόητο ότι σε μια διεθνή κοινωνία που ενοποιείται όλο και περισσότερο, το πανεπιστήμιο, η ιδέα του πανεπιστημίου δεν μπορεί παρά να είναι χωρίς σύνορα, δεν μπορεί παρά να είναι διεθνής. Ένα πανεπιστήμιο δεν είναι απλώς χώρος πολιτισμού και μάθησης, αλλά ταυτόχρονα και εργαλείο προστασίας της διαπολιτισμικής κληρονομιάς, κέντρο ανταλλαγής, μεταβίβασης της γνώσης, εργαστήριο της γνώσης του μέλλοντος, βασιζόμενο στη μίξη παγκόσμιων ιδεών.
Και σε μία εποχή όπου περισσότερο παρά ποτέ η γνώση δεν έχει σύνορα, σε μία εποχή όπου η κινητικότητα ιδεών και φοιτητών είναι πλέον αναγκαία πραγματικότητα και αποτελεί τη βάση της γνώσης του μέλλοντος, η Ελλάδα δεν μπορεί να στέκεται απλώς θεατής.
Η αναγκαστική επαγγελματική διασύνδεση, η πολυπλοκότητα των επιστημονικών συγκρίσεων καλούν σήμερα, περισσότερο από ποτέ, τα πανεπιστήμια να ανοιχτούν στη διαφορετικότητα των πολιτισμών και να συνδεθούν μ’ αυτόν πια τον παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Άλλωστε και η οικονομική πρόοδος εξαρτάται σήμερα πλέον από τη γνώση.
Ζούμε σε μία εποχή, όπου η γνώση επηρεάζει τη δομή και τη λειτουργία της κοινωνίας περισσότερο από το υλικό κεφάλαιο, σε μία εποχή όπου η επένδυση στην παιδεία αποτελεί πλέον την ανάπτυξη του μέλλοντος.
Η επένδυση στην παιδεία και στον πολιτισμό είναι σίγουρα προτεραιότητες της σημερινής Κυβέρνησης. Και η ίδρυση Διεθνούς Πανεπιστημίου συμβάλλει στο στόχο που έχει θέσει η Κυβέρνηση και που νομίζω ότι πρέπει όλοι να επιδιώξουμε, δηλαδή να γίνει η Ελλάδα κέντρο παιδείας και πολιτισμού, τουλάχιστον για τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Η Ελλάδα από τη θέση της, αλλά και από την ιστορία της, μπορεί και πρέπει να παίξει αυτόν το ρόλο.
Αντίθετα, σήμερα λειτουργούν περίπου τριάντα τέτοια αγγλόφωνα πανεπιστήμια στην ευρύτερη περιοχή και η Ελλάδα, που αποτέλεσε τη βάση του ευρωπαϊκού πνεύματος, είναι σήμερα απλώς ουραγός αυτών των χωρών.
Ένα διεθνές πανεπιστήμιο μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει και σαν κέντρο προβολής του ελληνικού πολιτισμού, ουσιαστικά ένα κέντρο πολιτισμικής διπλωματίας και να αναδείξει το ρόλο της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Σ’ αυτό πιστεύω ότι θα συμβάλει σίγουρα και το γεγονός ότι μία από τις σχολές που ιδρύονται, είναι ανθρωπιστικών επιστημών. Άλλωστε, η επιλογή της Θεσσαλονίκης ως έδρα του πανεπιστημίου αυτού θεωρώ ότι δεν είναι τυχαία.
Θα ήθελα, όμως, τώρα να αναφερθώ και σε μερικά ζητήματα, για τα οποία έγινε πολύς λόγος και κριτική και σήμερα, αλλά και στην αρμόδια επιτροπή.
Ακούστηκε από την Αντιπολίτευση ότι συμφωνεί ουσιαστικά με την ίδρυση ενός τέτοιου πανεπιστημίου –πώς θα μπορούσε άλλωστε, αφού ήταν και δική της προεκλογική δέσμευση- αλλά έχει κάποιες ενστάσεις σε ό,τι αφορά την υλοποίηση του εκπονήματος αυτού.
Η Κυβέρνηση έχει δηλώσει σαφώς και επανειλημμένως ότι η δημιουργία του Διεθνούς Πανεπιστημίου έγινε συστηματικά, ότι υπήρξαν μελέτες, ότι αξιοποιήθηκαν και μελέτες που είχαν γίνει στο παρελθόν, ότι έγιναν συζητήσεις με ενδιαφερόμενους, με φορείς. Έχει, όμως, δηλώσει επίσης ότι και ο χώρος υπάρχει –έχει βρεθεί- και τα χρήματα υπάρχουν. Άρα, η κριτική περί προχειρότητος δεν ισχύει.
Πώς, όμως, μπορούμε να μιλάμε για προχειρότητα όταν, ενώ τόσο καιρό συζητείται η ίδρυση ενός τέτοιου πανεπιστημίου, μόνο η σημερινή Κυβέρνηση προχώρησε επιτέλους στην υλοποίησή του; Θεωρώ ότι πολύ πιο πρόχειρος ήταν ο τρόπος υλοποίησης με διάσπαρτα τμήματα, όπως είχε ξεκινήσει στο παρελθόν, κάτι το οποίο θεωρώ ότι έχει πολλά προβλήματα δυσλειτουργίας και ήταν προορισμένο να μη λειτουργήσει.
Αυτό που, αντίθετα, η Κυβέρνηση σήμερα προτείνει με το παρόν σχέδιο νόμου, είναι ένα αυτοτελές ίδρυμα, το οποίο θα έχει το δικό του προϋπολογισμό, τη δική του κτηριακή εγκατάσταση, το δικό του επιστημονικό και διοικητικό προσωπικό.
Τώρα, υπάρχει ακόμα ένα θέμα που αφορά τους Έλληνες φοιτητές, το αν θα φοιτούν ή όχι Έλληνες φοιτητές σ’ ένα τέτοιο πανεπιστήμιο και ο τρόπος της επιλογής τους.
Βεβαίως, έχει διευκρινιστεί και στην επιτροπή από την κυρία Υπουργό ότι οι προϋποθέσεις αυτές θα οριστούν με προεδρικό διάταγμα, για να λυθούν τελικά με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Δεν ξέρω εάν αποφασιστεί τελικά να ενταχθούν και Έλληνες φοιτητές σ’ αυτό το πανεπιστήμιο ή αν αποφασιστεί να υπάρχει απλώς ένα δειγματολογικό ποσοστό Ελλήνων φοιτητών. Θεωρώ, όμως, ότι πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί, ώστε να εξασφαλιστεί απόλυτα το αδιάβλητο της επιλογής και να ισχύσει ισότιμη συμπεριφορά σε ό,τι αφορά την εισαγωγή σε όλη την ανώτατη παιδεία.
Πολλή συζήτηση έγινε επίσης για την επιλογή των αγγλικών ως γλώσσα διδασκαλίας. Νομίζω, όμως, ότι οφείλουμε να είμαστε ρεαλιστές. Πώς θα προσελκύσουμε ξένους φοιτητές, χωρίς να τους βοηθήσουμε με τη γλώσσα; Ουσιαστικά το ίδρυμα αυτό δεν θα είχε λόγο ύπαρξης αν η διδασκαλία δεν γινόταν στα αγγλικά. Αυτό, όμως, βεβαίως δεν αποκλείει τη δημιουργία τμημάτων ελληνικής γλώσσας ή ακόμα και αρχαίων ελληνικών. Αντίθετα, πιστεύω ότι χρησιμοποιούμε την αγγλική γλώσσα για να προωθήσουμε και να προβάλουμε τον ελληνικό πολιτισμό.
Επίσης, η ίδρυση Διεθνούς Πανεπιστημίου δεν αποκλείει την προσπάθεια αναβάθμισης και των ελληνικών πανεπιστημίων, έτσι ώστε να γίνουν ελκυστικά σε φοιτητές από όλο τον κόσμο, κάτι που προσωπικά θεωρώ απόλυτα αναγκαίο. Ίσως προς αυτήν την κατεύθυνση να βοηθήσει και η αξιολόγηση των πανεπιστημίων, που ψηφίστηκε πρόσφατα από την ελληνική Βουλή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι το ζητούμενο είναι ο ανταγωνισμός μεταξύ των ελληνικών πανεπιστημίων –αλλά και σε διεθνές επίπεδο- και η συνεργασία με τα πανεπιστήμια της ευρύτερης περιοχής της Ευρώπης και του κόσμου, για να έχουμε καλύτερη ποιότητα διδασκόντων και διδασκομένων. Άλλωστε, η ένωση των κρατών –και αναφέρομαι βεβαίως εδώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση- δεν γίνεται μόνο από την κορυφή, αλλά κυρίως δημιουργώντας δεσμούς μεταξύ των πολιτών. Τι περισσότερο από τη γνώση και τον πολιτισμό μπορεί να δημιουργήσει αυτούς τους δεσμούς;
Πράγματι, παραδοσιακά η Ελλάδα υπήρξε χώρα εξαγωγής φοιτητών. Βεβαίως, αυτό δεν θα αντιστραφεί αυτόματα μ’ αυτό το νομοσχέδιο. Είναι καιρός, όμως, να κάνουμε κάτι για να αναστρέψουμε αυτήν την πορεία με την ίδρυση Διεθνούς Πανεπιστημίου στη χώρα μας, αλλά και με την αναβάθμιση των ελληνικών ιδρυμάτων γενικότερα. Είναι καιρός η χώρα μας να γίνει πόλος έλξης φοιτητών και από τις γύρω χώρες, αλλά και από τον κόσμο, κάτι που θα έχει σημαντικές οικονομικές, πολιτιστικές και πολιτικές επιπτώσεις στη χώρα μας. Γι’ αυτό και εισηγούμαι την ψήφιση του παρόντος σχεδίου νόμου.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κυρία συνάδελφε.
Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά.
ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι γενικότερες εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Βαλκανικής, αλλά και του Ευξείνου Πόντου, που αποδεδειγμένα παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη χώρα, δείχνουν ότι μετατοπίζεται βορειότερα το κέντρο του ελληνικού κράτους. Αυτές οι νέες συνθήκες αποτελούν ίσως τη σημαντικότερη πρόκληση των επόμενων δεκαετιών για ολόκληρη τη χώρα. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι στη βόρειο Ελλάδα, τα υπό λειτουργία πανεπιστήμια της περιοχής από χρόνια προσπαθούν να εδραιώσουν στην πράξη τον ηγετικό τους ρόλο στην ευρύτερη ζώνη της Βαλκανικής Χερσονήσου και του Ευξείνου Πόντου και βέβαια είναι σε θέση να συνεργαστούν και να υποστηρίξουν τις όποιες προσπάθειες κινούνται στην κατεύθυνση της ανάδειξης της περιοχής της βορείου Ελλάδος ως διεθνούς χώρου παιδείας και πολιτισμού.
Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με την εξελικτική του πορεία δικαίωσε τις προσδοκίες των ιδρυτών του και διαδραμάτισε έναν πραγματικά σημαντικό ρόλο με τη γενικότερη προσφορά του στην ανάπτυξη του βορειοδυτικού χώρου. Ήταν υποχρέωσή μας ως χώρα, παρακολουθώντας τις διεθνείς εξελίξεις, να κινηθούμε στην κατεύθυνση της προώθησης των πραγμάτων σε θέματα επιστημονικής έρευνας και εκπαίδευσης, τεχνολογίας και πολιτισμού, αλλά -το πιο σημαντικό- μέσω αυτών να εδραιώσουμε τις συνθήκες εκείνες της πολιτικής σταθερότητας, οι οποίες θα υπηρετήσουν την οικονομική ανάπτυξη, με βάση το αμοιβαίο όφελος και την κοινή πρόοδο των λαών της περιοχής μας, ορισμένοι από τους οποίους βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο των διαδικασιών ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή στο στάδιο των προενταξιακών συζητήσεων και προθέσεων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σ’ αυτήν την κατεύθυνση είναι σοφή η σκέψη να δημιουργηθεί το Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος και ακόμα σοφότερο να οριστεί ως διοικητική του έδρα η Θεσσαλονίκη. Η εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου παρουσιάζει ξεκάθαρα τις θετικές οικονομικές, πολιτισμικές, κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις, που θα έχει για τη χώρα η ίδρυση αυτού του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος. Και μόνο το γεγονός ότι η χώρα μας εισέρχεται στο διεθνή ανταγωνισμό υπηρεσιών ανώτατης εκπαίδευσης που θα δημιουργήσει υψηλόβαθμες θέσεις, θα ενισχύσει την ελληνική πολιτιστική, πολιτισμική και πολιτική επιρροή, θα ενεργοποιήσει την ελληνική εκπαιδευτική κοινότητα και θα αναδείξει το ρόλο της Ελλάδος στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Ευρώπης, μας απαλλάσσει από την υποχρέωση να επιχειρηματολογήσουμε περισσότερο για την αναγκαιότητα ίδρυσης αυτού του πανεπιστημίου.
Θα ήθελα όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να σταθώ σε μια σημαντική για μένα επισήμανση: Ότι, δηλαδή, το Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος θα συνεργάζεται και με άλλα ελληνικά ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης. Ο υπερσυγκεντρωτισμός του πανεπιστημιακού χώρου και η απουσία πραγματικής συνεργασίας μεταξύ των ανώτατων ιδρυμάτων, που παρατηρήθηκε τα τελευταία χρόνια, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αφαίρεσαν και μέρος των λίγων ευκαιριών που είχαν μεγάλες πόλεις της βόρειας χώρας, προκειμένου να αξιοποιήσουν τις όποιες δυνατότητές τους.
Μοναδική ελπίδα αναγέννησης της ευρύτερης περιοχής της βορείου Ελλάδος αποτελεί η παρουσία νέων επιστημόνων, νέων ανθρώπων, που θα διαμορφώσουν νέα δεδομένα. Στην κατεύθυνση αυτή, η ενίσχυση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων που ήδη λειτουργούν, η εγκατάσταση ερευνητικών κέντρων αλλά και η συνεργασία τους με το υπό ίδρυση Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος, όπως αυτή τίθεται με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο, θα πρέπει να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τα επόμενα χρόνια. Η βόρειος χώρα, παρά τις όποιες προσπάθειες για τη σύγκλιση μεταξύ των περιφερειών, βιώνει την εγκατάλειψη και την ερήμωση. Βλέπετε, έχει ανάγκη της φροντίδας της πολιτείας, μιας και η οικονομική ανάπτυξη κατευθύνεται κύρια στις τουριστικές περιοχές και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνούμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε στη σημερινή συζήτηση τη σημαντική προσέγγιση που είχε γίνει κατά το παρελθόν, τις προσπάθειες και τον κόπο όλων εκείνων που εργάστηκαν στην κατεύθυνση υλοποίησης αυτού του μεγαλεπήβολου πραγματικά σχεδίου. Η ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος ήταν μια υποχρέωση της πολιτείας στο όνομα των επόμενων γενεών, είναι το πανεπιστήμιο της νέας Ελλάδος και ανήκει σε όλους μας.
Το όλο επιχείρημα, οι θεσμοί, οι μέθοδοι και οι πρακτικές που για πρώτη φορά θα εφαρμοστούν στη χώρα μας, απαιτούν προσεκτικά, συστηματικά και περιορισμένης κλίμακας βήματα. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση μας χαροποιεί το γεγονός ότι η πορεία θα βρίσκεται κάτω από μια διαρκή διαδικασία αξιολόγησης.
Κύριε Πρόεδρε, αγαπητέ κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ίσως θα θεωρηθεί προβληματισμός άκαιρος -και έκανα την πρόταση και στη Διαρκή Επιτροπή όπου συζητείτο το παρόν νομοσχέδιο- όμως θα την κάνω την πρόταση και στη συζήτησή μας σήμερα εδώ.
Θα πρέπει να αναγνωρίσετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι μέχρι σήμερα απουσιάζει από μέρους της ελληνικής πολιτείας η απόδοση τιμών στο μεγαλύτερο πολιτικό άνδρα της νεότερης Ελλάδας, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Η ιστορία επιβάλλει να τιμηθεί εκείνος, που πρώτος απ’ όλους μας είχε τις δυνάμεις να υπερβεί την τερατώδη εσωστρέφεια της ελληνικής πολιτικής ζωής, να δει την Ελλάδα μέσα στην Ευρώπη, στις σχέσεις της με τα Βαλκάνια και τον κόσμο, εκείνος που έθεσε σκοπό της ζωής του να αντιμετωπίσει τα διλήμματα και τα προβλήματα μιας μακρόχρονης προοπτικής, όπως χαρακτηριστικά είπε κάποια στιγμή η Μαρία Δαμανάκη, εκείνος που πίστευε στην οικουμενική διάσταση της ελληνικής παιδείας. Για το λόγο αυτό πιστεύω ότι θα έπρεπε να μελετηθεί σοβαρά η σκέψη, το νέο αυτό Διεθνές Πανεπιστήμιο που αύριο θα ψηφιστεί ως νόμος, να φέρει το όνομα του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ. Η πρότασή σας είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Ας τεθεί υπόψιν του κυρίου Υπουργού.
Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Κόλλια-Τσαρουχά.
Με συγχωρείτε, μόλις μιλήσατε. Παρασύρθηκα από την πρόταση. Ήταν δίκαιη πρόταση.
Πράγματι, σήμερα ο κατάλογος είναι «Άρωμα γυναίκας»!
Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Χρυσάνθη Μανωλιά.
ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΜΑΝΩΛΙΑ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, ενώ χαιρετίζουμε την ίδρυση ενός ελληνικού Διεθνούς Πανεπιστημίου και πιστεύουμε στ’ αλήθεια ότι θα μπορούσε να αποτελέσει θετικό και σημαντικό εκπαιδευτικό και πολιτιστικό γεγονός, δεν μπορούμε να μην εκφράσουμε το φόβο μας ότι με τον τρόπο που δημιουργείται, δεν βλέπουμε να υπάρχουν οι προϋποθέσεις σωστής λειτουργίας του.
Παραδείγματος χάριν, μια βασική προϋπόθεση είναι το επαρκές προσωπικό ενός ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος. Τι παρατηρούμε; Ο αριθμός των θέσεων και μελών ΔΕΠ και του υπόλοιπου προσωπικού είναι αναντίστοιχος με τις ανάγκες. Πώς θα κερδίσει την εμπιστοσύνη διεθνώς αυτό το πανεπιστήμιο χωρίς το απαραίτητο προσωπικό; Επίσης, πώς μπορεί να διασφαλιστεί, να είμαστε σίγουροι για τη στήριξή του, όταν όλοι μας βλέπουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται από το Υπουργείο Παιδείας και την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τα πανεπιστήμια της χώρας μας, που λόγω της υποχρηματοδότησης αδυνατούν να καλύψουν ακόμα και στοιχειώδεις λειτουργικές τους δαπάνες;
Το ξέρετε, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι το πανεπιστήμιο της περιοχής μου, το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, αυτήν τη στιγμή αγωνιά για το πώς θα λειτουργήσει τα τμήματά του με την έναρξη της καινούργιας σχολικής χρονιάς, γιατί δεν έχει το απαραίτητο προσωπικό;
Παρά το ότι, αγαπητέ κύριε Υφυπουργέ, ενώπιόν μας εδώ στη Βουλή δεσμευτήκατε ότι οι διαδικασίες του ΑΣΕΠ θα έχουν ολοκληρωθεί το Μάιο, τώρα, τέλος Αυγούστου, δεν έχουν τελειώσει αυτές οι διαδικασίες και δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα, τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον. Και δεν είναι μόνο αυτό. Δεν έχουν ακόμη υπογραφεί τα τεχνικά δελτία, για να πληρωθούν συμβασιούχοι για το χρονικό διάστημα από το Γενάρη μέχρι τον Απρίλη, παρά τις ενώπιόν μας εδώ δεσμεύσεις του Υφυπουργού για το ότι θα έχουν πληρωθεί. Αυτήν τη στιγμή υπάρχει τεράστιο πρόβλημα και σ’ αυτό το θέμα.
Γι’ αυτό, κύριε Υφυπουργέ, στα αλήθεια εναγωνίως σας θέτουμε το ερώτημα για το πότε θα πληρωθούν οι συμβασιούχοι αυτοί και πότε θα προσληφθούν, για να μπορέσει να λειτουργήσει το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.
Θα ήθελα να κάνω και μια άλλη παρατήρηση. Στην αιτιολογική έκθεση επισημαίνεται ότι η ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος αποτελεί συστηματικό άνοιγμα της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης εκτός συνόρων, κυρίως στα Βαλκάνια και τις παρευξείνιες, χώρες δημιουργεί γέφυρες και φέρνει αλλοδαπούς φοιτητές κοντά στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, με όλα τα θετικά επακόλουθα των ποικίλων συνεργασιών. Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαία η επιλογή της Θεσσαλονίκης ως έδρα του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος, αναγνωρίζοντας ότι ο χώρος της βόρειας Ελλάδας μπορεί να παίξει ουσιαστικό ρόλο προς αυτήν την κατεύθυνση.
Γι’ αυτό ακριβώς πιστεύω ακράδαντα ότι θα έπρεπε να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη πόσο θετικό θα ήταν μια από τις σχολές του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος να λειτουργήσει στη Θράκη, σ’ αυτό το ιδιαίτερα νευραλγικό κομμάτι της βόρειας Ελλάδας, όπου υπάρχουν και οι προϋποθέσεις πολλαπλασιαστικά θετικής λειτουργίας με την ύπαρξη εκεί του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.
Κύριε Υπουργέ, να λάβετε σοβαρά υπόψη σας την πρότασή μας και να επανεκτιμήσετε το θέμα αυτό.
Πριν τελειώσω, δεν μπορώ να μην κάνω άλλη μια επισήμανση. Στο άρθρο 7, προβλέπεται η σύσταση της Επιτροπής Διαχείρισης Ειδικού Λογαριασμού του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος, αποτελούμενη από τον αντιπρύτανη ως πρόεδρο, τους κοσμήτορες των σχολών και τον προϊστάμενο των διοικητικών υπηρεσιών του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος. Σήμερα στα πανεπιστήμιά μας η αντίστοιχη Επιτροπή Ερευνών αποτελείται από εκπρόσωπο της Πρυτανείας ως πρόεδρο και μέλη είναι οι εκλεγμένοι από τις γενικές συνελεύσεις των σχολών πρόεδροι. Εκπλησσόμαστε, κύριε Υπουργέ. Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει; Νέα ήθη είναι αυτά; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι μ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να δημιουργηθούν ανεξέλεγκτες καταστάσεις, για να το πω όσο πιο κομψά μπορώ;
Κλείνω, επισημαίνοντας το αυτονόητο. Και οι πιο καλές προθέσεις και οι σχεδιασμοί ακυρώνονται, αν δεν εξασφαλιστούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις. Ας μην το ξεχνάμε αυτό.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κυρία συνάδελφε.
Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος από την ελληνική πολιτεία σηματοδοτεί την ανταπόκριση της πολιτείας και της κοινωνίας της χώρας μας στις προκλήσεις του διεθνούς πολιτικού και οικονομικού γίγνεσθαι, οι οποίες θέτουν στο επίκεντρο τη γνώση και την έρευνα, την ικανότητα για καινοτομία, εξωστρέφεια και ανταγωνιστικότητα, όπως επίσης και το πνεύμα δημιουργικής συνεργασίας και αμοιβαιότητας μεταξύ των λαών.
Η Κυβέρνησή μας έρχεται σήμερα να υλοποιήσει την ιδέα του Πρωθυπουργού, που εξέφρασε το 1999 και την εξαγγελία που έκανε πέρυσι στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Το Διεθνές Πανεπιστήμιο φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα πρωτοποριακό πανεπιστημιακό ίδρυμα, ώστε να γίνει σημείο αναφοράς στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, προσελκύοντας φοιτητές από την ευρύτερη αυτή περιοχή αλλά και πέραν αυτής, από τον απόδημο Ελληνισμό.
Άλλωστε όλα τα ανεπτυγμένα κράτη της Ευρώπης, αλλά και της Αμερικής, λαμβάνουν μέριμνα για να προσελκύουν αλλοδαπούς φοιτητές στα πανεπιστήμιά τους, ώστε να δημιουργήσουν πρεσβευτές της χώρας τους σε όλο τον κόσμο, αλλά και τη γέφυρα επιστροφής των ομογενών τους στη χώρα τους. Με αυτήν την πολιτική επιτυγχάνονται πλείστοι όσοι οικονομικοί, πολιτισμικοί, κοινωνικοί και πολιτικοί στόχοι, που είναι ευεργετικοί για τις χώρες τους.
Ο σκοπός της ίδρυσης στην πατρίδα μας του Διεθνούς Πανεπιστημίου είναι το άνοιγμα της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης εκτός συνόρων και η προσέγγιση νέων επιστημόνων από γειτονικές βαλκανικές και ευρωπαϊκές χώρες με την ελληνική ανώτατη εκπαίδευση. Η ίδρυση των τριών σχολών στηρίχθηκε σε προηγούμενη μελέτη σκοπιμότητας των πρυτάνεων των πανεπιστημίων Θεσσαλονίκης και Μακεδονίας και καλύπτει ευρύτατα γνωστικά αντικείμενα, αντιπροσωπευτικά της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης. Άλλωστε, δεν θα μπορούσε να ιδρυθεί Διεθνές Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα και να μην περιλαμβάνει Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών. Στο πλαίσιο αυτής της σχολής, πέραν των άλλων κλάδων και προγραμμάτων, θα μπορούσε για παράδειγμα να περιλαμβάνεται και γνωστικό αντικείμενο ευρωπαϊκών σπουδών, που θα προσελκύει μεγάλο αριθμό φοιτητών από γειτονικές βαλκανικές χώρες που φιλοδοξούν κάποια στιγμή να γίνουν και αυτές μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το Διεθνές Πανεπιστήμιο, όπως περιγράφεται στο σχέδιο νόμου, διαφέρει από τις απόπειρες ή τις σκέψεις που έγιναν στο παρελθόν. Ο νόμος που αφορούσε το διεθνές πανεπιστήμιο στην Ολυμπία, αφορούσε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Δεν είχε τα χαρακτηριστικά του δημόσιου πανεπιστημίου του άρθρου 16 του Συντάγματος. Αλλά και το διεθνές ελληνικό πανεπιστήμιο που προετοίμαζε η κυβέρνηση του κ. Σημίτη, δεν ήταν ένα αυτοτελές και αυτόνομο πανεπιστήμιο υπό την έννοια του άρθρου 16, αλλά τελούσε σε ακαδημαϊκή και λειτουργική εξάρτηση από πέντε άλλα πανεπιστήμια, της Θεσσαλονίκης, της Μακεδονίας, των Ιωαννίνων, της Θράκης και της Δυτικής Μακεδονίας.
Άρα, πέραν του ποιος είχε την ιδέα, το σημερινό νομοσχέδιο διαφέρει σημαντικά και περιγράφει ένα αποτελεσματικότερο σχήμα, το οποίο είναι απόλυτα λειτουργικό, όπως προκύπτει από τις ειδικότερες ρυθμίσεις. Ειδικότερα συγκροτείται ως αυτοδιοικούμενο δημόσιο πανεπιστήμιο υπό την εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας με διοικητική δομή και οργάνωση παρόμοια με αυτήν των άλλων δημόσιων πανεπιστημίων. Θα παρέχει σπουδές σε προπτυχιακό, μεταπτυχιακό και διδακτορικό επίπεδο. Οι σαράντα πέντε θέσεις που συνιστώνται, είναι απολύτως επαρκείς. Υπάρχουν τρεις σχολές. Δεν υπάρχουν τμήματα, αλλά προγράμματα σπουδών. Αυτό είναι το ξεκίνημα. Όταν το πανεπιστήμιο ανδρωθεί και προχωρήσει, οι καθηγητές και η διοίκηση του πανεπιστημίου θα επιλέξουν και θα προτείνουν τη δημιουργία και άλλων θέσεων μελών ΔΕΠ. Άρα, το θέμα του προσωπικού αντιμετωπίζεται βήμα – βήμα.
Οι πόροι του πανεπιστημίου θα προέρχονται και από τον τακτικό προϋπολογισμό του κράτους και από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και από ευρωπαϊκά και διεθνή προγράμματα. Προβλέπεται και οικονομική συμμετοχή των φοιτητών στην κάλυψη των δαπανών.
Η γλώσσα διδασκαλίας θα είναι η αγγλική. Αυτή πρέπει να είναι, αφού μιλάμε για ένα διεθνές πανεπιστήμιο, στο οποίο θέλουμε να προσελκύσουμε αλλοδαπούς φοιτητές. Πέραν αυτών είναι σαφές, τόσο στο άρθρο 4 παράγραφος 1 όσο και στο άρθρο 5 παράγραφος 1, ότι παρέχεται η δυνατότητα δημιουργίας προγράμματος εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας. Βέβαια, η διδασκαλία θα μπορεί να γίνει και σε άλλες γλώσσες, πέραν της ελληνικής και της αγγλικής. Όμως, η αγγλική γλώσσα είναι η βάση και ο τρόπος προσέλκυσης φοιτητών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με σημαντική καθυστέρηση, δεκαετιών θα έλεγα και όχι μιας δεκαετίας, όπως είπε η συνάδελφος που μίλησε πριν από λίγο, ανοίγεται επιτέλους με το παρόν σχέδιο νόμου η ελληνική ανώτατη παιδεία στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Το άνοιγμα αυτό είναι αναγκαίο σε μια περίοδο επελαύνουσας παγκοσμιοποίησης και θα προσκομίσει πολλά οφέλη στην πατρίδα μας, που δεν μπορούν σήμερα να προκαθοριστούν ή να προσδιοριστούν με απόλυτη ακρίβεια. Αλλά το μη άνοιγμα και η περιχαράκωση στον εαυτό μας, θα οδηγούσε την ελληνική παιδεία σε περιθωριοποίηση, σε απομόνωση και μόνο αρνητικές συνέπειες θα είχε.
Σήμερα, λοιπόν, γίνεται ένα σημαντικό βήμα στην πατρίδα μας με την ίδρυση αυτού του πανεπιστημίου. Το πανεπιστήμιο και οι καθηγητές, υπό καθεστώς πλήρους αυτοτέλειας και αυτονομίας, θα καθορίσουν και θα εξειδικεύσουν τις διδακτικές, τις ερευνητικές και τις άλλες ανάγκες που θα έχει αυτό το ίδρυμα. Εμείς σεβόμαστε και εμπιστευόμαστε την ελληνική ακαδημαϊκή κοινότητα, τους Έλληνες ακαδημαϊκούς δασκάλους και είμαστε βέβαιοι ότι το Διεθνές Πανεπιστήμιο θα επιτύχει τους στόχους του και θα καταξιωθεί στο παγκόσμιο επιστημονικό προσκήνιο.
Σήμερα νομίζω ότι για το χώρο της ανώτατης παιδείας είναι μια ιστορική μέρα αυτή που το συζητάμε και θα ψηφίσουμε επί της αρχής το σχέδιο νόμου για το Διεθνές Πανεπιστήμιο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κ. Χαράλαμπος Καστανίδης έχει το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η διαμόρφωση θεσμικού πλαισίου για την ίδρυση Διεθνούς Πανεπιστημίου στην Ελλάδα αποτελεί θετικό βήμα. Άλλωστε και στο παρελθόν έγινε σχετική συζήτηση, ανελήφθησαν πρωτοβουλίες και σήμερα η Κυβέρνηση σχηματοποιεί τη δική της πρωτοβουλία στο πλαίσιο του συζητούμενου νομοσχεδίου.
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση, όπως γνωρίζετε, δίνει επί της αρχής τη θετική της ψήφο. Ρωτηθήκαμε για ποιο λόγο εμφανίζονται κατά την τοποθέτηση των αγορητών συναδέλφων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ενστάσεις. Η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή. Πρώτον, πρέπει να βελτιωθούν οι ρυθμίσεις που προτείνονται και οι βελτιώσεις, αν η Κυβέρνηση τις αποδεχθεί, μπορούν να προκύψουν μόνο μέσα από τις εποικοδομητικές παρατηρήσεις ή και τις ισχυρές διαφωνίες που εκφράζουν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης.
Δεύτερον, διότι ισχυρίζομαι -και θα το αποδείξω- ότι προχείρως νομοθετεί η Κυβέρνηση και συνεπώς δεν θα μπορούσε να μείνει αδρανής και χωρίς ενδιαφέρον η Αντιπολίτευση. Επιτρέψτε μου αυτό να το τεκμηριώσω.
Το Διεθνές Πανεπιστήμιο με έδρα τη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με το άρθρο 2, θα αποτελείται από τρεις σχολές, των Ανθρωπιστικών Σπουδών, η Σχολή Οικονομίας και Διοίκησης και των Τεχνολογικών Επιστημών. Πρώτα απ’ όλα, δεν είναι σαφές τι περιλαμβάνει η Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών. Όταν ανέλαβαν οι δύο πρυτάνεις, του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, να συντάξουν, μετά από συνεννόηση με την κυβέρνηση Σημίτη, ένα πλαίσιο για τη διαμόρφωση του Διεθνούς Πανεπιστημίου, μεταξύ των γνωστικών αντικειμένων που πρότειναν για τη Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών, ήταν η διδασκαλία θεμάτων επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Είναι κανείς μέσα στην Αίθουσα αυτή ή και εκτός αυτής, που με επιστημονικά κριτήρια θα μπορούσε να ορίσει ότι τα θέματα επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης υπάγονται στην έννοια των ανθρωπιστικών σπουδών;
Επίσης προτεινόταν τότε και η διδασκαλία ιστορίας και αρχαιολογίας. Αποδεκτή η πρόταση αυτή, αλλά οι ανθρωπιστικές επιστήμες περιλαμβάνουν και πολλά άλλα ενδιαφέροντα γνωστικά αντικείμενα, όπως παραδείγματος χάριν τις επιστήμες της γλώσσας.
Είναι, λοιπόν, παντελώς ασαφές, κύριε Υφυπουργέ, τι ακριβώς σκέπτεται η Κυβέρνηση να προσδώσει ως περιεχόμενο, ως γνωστικό αντικείμενο σε κάθε μία από τις τρεις σχολές, οι οποίες συγκροτούν, με βάση το άρθρο 2, το Διεθνές Πανεπιστήμιο.
Είπατε προηγουμένως ότι είναι σωστό το Διεθνές Πανεπιστήμιο να είναι αυτόνομο ίδρυμα με δική του υποδομή, ένα ενιαίο campus, με δική του διοίκηση, με δική του κτηριακή υποδομή.
Μα, ήδη, στην εισηγητική σας έκθεση –και σωστά- αναπαράγεται μια ιδέα, που υπήρχε και σε προηγούμενα προσχέδια, ότι το Διεθνές Πανεπιστήμιο για να έχει επιδόσεις, πρέπει να διασυνδέεται με όλα τα πανεπιστήμια, τουλάχιστον της Βόρειας Ελλάδας, από τη Θράκη μέχρι την Ήπειρο. Αυτό το εγκαταλείπετε;
Στην πρόταση των δύο Πανεπιστημίων της Θεσσαλονίκης εκφραζόταν η σκέψη ότι καλό θα ήταν στην αρχή να υπάρχει μια σκέπη, η σκέπη δηλαδή των τεσσάρων μεγάλων πανεπιστημίων της βόρειας Ελλάδας, ώστε κάτω απ’ αυτήν την προστατευτική διαδικασία να αναπτυχθεί καλύτερα το Διεθνές Πανεπιστήμιο.
Η δεύτερη παρατήρησή μας: Με το νομοσχέδιο προβλέπεται ότι με την έναρξη λειτουργίας του πανεπιστημίου, κατανέμονται σαράντα πέντε θέσεις μελών ΔΕΠ -είναι λίγοι παραπάνω από το διοικητικό προσωπικό- και περίπου τριάντα είναι οι θέσεις των ειδικών κατηγοριών του προσωπικού. Είναι σαράντα πέντε θέσεις που κατανέμονται ανά δεκαπέντε σε κάθε σχολή, ενώ είναι ασαφές το τι θα περιλαμβάνει ως γνωστικά αντικείμενα κάθε σχολή. Πώς είναι δυνατόν να προβλέπετε τώρα και με βάση ποιο κριτήριο θεωρείτε, όπως είπατε προηγουμένως, ότι είναι αναγκαίος και επαρκής ο αριθμός των δεκαπέντε μελών ΔΕΠ, ας πούμε για τη Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας;
Θα ήμουν υπόχρεος εάν μας εξηγούσατε τι περιλαμβάνει η Σχολή Οικονομίας και Διοίκησης, ώστε να μπορώ να αξιολογήσω, όπως και κάθε συνάδελφος σ’ αυτήν την Αίθουσα, ποιο είναι το αναγκαίο προσωπικό.
Έτσι, αφ’ ενός διαχέεται ένα πέπλο μυστηρίου σχετικά με τα γνωστικά αντικείμενα των σχολών που θα συγκροτήσουν το Διεθνές Πανεπιστήμιο και την ίδια ώρα με μεγάλη άνεση, αλλά χωρίς προσδιορισμό κριτηρίων, ορίζετε ότι σαράντα πέντε είναι όλοι και όλοι, τουλάχιστον στην αρχή, κατανεμημένοι μάλιστα ανά δεκαπέντε σε κάθε μία από τις τρεις σχολές.
Είναι δυνατόν να νομοθετεί κάποιος χωρίς να προσδιορίζει με σαφήνεια τα επιστημονικά, κοινωνικά ή κυρίως τα ακαδημαϊκά του κριτήρια;
Υπενθυμίζω για άλλη μια φορά ότι στην έκθεση που είχαν συντάξει τα δύο πανεπιστήμια στο παρελθόν, η πρόταση που εγένετο, ήταν για διακόσιους σαράντα επιστήμονες, μέλη ΔΕΠ, προσωπικό αναγκαίο για να στηριχθεί η λειτουργία των τριών σχολών.
Κάνετε όμως και μια άλλη επιλογή για την οποία δεν έχω κατανοήσει την επιμονή σας. Ασφαλώς, η εμπειρία από τα διεθνή πανεπιστήμια είναι ότι επιλέγεται ως επίσημη γλώσσα της διδασκαλίας η αγγλική. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι σε μία περιοχή όπως η δική μας και μ’ έναν ειδικό ρόλο που αναθέτουμε όλοι στην Ελλάδα -και ειδικότερα στη βόρεια Ελλάδα- θα έπρεπε πάλι η επιλογή να είναι η αγγλική γλώσσα.
Κατά την εκτίμησή μου, θα μπορούσε διαζευκτικά τουλάχιστον και σε ισότιμο επίπεδο να προβλέπεται και η αγγλική και η ελληνική γλώσσα και ας αφήσουμε τις σχολές, το πανεπιστήμιο και ενδεχομένως τους ενδιαφερομένους να ορίσουν τη γλώσσα παρακολούθησης των σπουδών τους.
Θα σας πω ένα παράδειγμα. Οι ομογενείς, οι οποίοι θεωρητικά έχουν στοιχειώδεις τουλάχιστον γνώσεις της ελληνικής γλώσσας, γιατί θα έπρεπε να διδάσκονται τα μαθήματα στην αγγλική γλώσσα και όχι στην ελληνική;
Γνωρίζουμε ακόμη ότι η ελληνική κοινωνία, κυρίως για τις παρευξείνιες και τις βαλκανικές χώρες, για τις χώρες γενικά της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, είναι μια ελκυστική κοινωνία. Θεωρώ ότι είναι αξιοσημείωτο που ένας πολίτης, προερχόμενος από την Αλβανία ή από τη Βουλγαρία ή από τα Σκόπια ή ακόμα και από την περιοχή του Εύξεινου Πόντου, έρχεται στην Ελλάδα ως μετανάστης, νομιμοποιείται μετά από λίγα χρόνια και αποκτά καλό επίπεδο γνώσης της ελληνικής γλώσσας.
Γιατί δεν θέλουμε σ’ αυτήν την ελκυστικότητα που εκπέμπει η ελληνική κοινωνία, να δώσουμε και ένα μορφωτικό επιστέγασμα, ώστε να γίνεται και η κατά τα άλλα πολυφίλητη πολιτιστική διπλωματία, με την εκμάθηση και βεβαίως παρακολούθηση των μαθημάτων στην ελληνική γλώσσα;
Προσθέτω μια γενικότερη παρατήρηση. Η Κυβέρνηση πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά με το μείζον θέμα της γνώσης της ελληνικής γλώσσας. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένας διαρκής και συνεχόμενος ακρωτηριασμός του γλωσσικού αισθητηρίου του Έλληνα. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να προσέξουμε όλοι μας. Δεν είναι μόνο θέμα της Κυβέρνησης, είναι θέμα όλου του πολιτικού κόσμου, είναι θέμα όλου του πνευματικού κόσμου.
Αυτά τα οποία εκφωνούνται από τα πιο επίσημα βήματα, αυτά τα οποία εκφωνούνται από τα ραδιοφωνικά μήκη ή από τους τηλεοπτικούς δέκτες είναι απίστευτα. Θα έχετε ακούσει, παραδείγματος χάρη, για τις μετοχές που «διαπραγματεύονται αυτή τη στιγμή στο Χρηματιστήριο στην τιμή των τόσο». Θα έχετε ακούσει τον γλωσσικό βαρβαρισμό «ο Υπουργός επισκέπτεται τις πληγέντες περιοχές». Ή θα έχετε ακούσει έναν άλλο το «ένθεν και ένθεν» αντί του «ένθεν κακείθεν».
Υπάρχει μια διαρκής πτώση του γλωσσικού αισθητηρίου του Έλληνα. Πρέπει, λοιπόν, σ’ αυτό να απαντήσουμε και να απαντήσουμε και ουσιαστικά και στο συμβολικό επίπεδο, που αφορά το Διεθνές Πανεπιστήμιο. Θεωρώ ότι η Κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα –και αυτή είναι η θερμή μας υπόδειξη και σύσταση- να ορίσει ως εναλλακτική, διαζευκτική λύση –«ή… ή…»- σε ισότιμο επίπεδο να είναι η αγγλική και η ελληνική, η γλώσσα της διδασκαλίας.
Να μην μου αντιτάξετε ότι σύμφωνα με το άρθρο 4 μπορεί να υπάρχουν μαθήματα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας. Διότι αυτό σημαίνει ότι θα αναγάγετε το Διεθνές Πανεπιστήμιο σε ένα φροντιστήριο πολυτελείας ξένων γλωσσών. Διότι είναι άλλο πράγμα η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, που θα μπορούσε να γίνει σε ένα πολύ καλό ιδιωτικό φροντιστήριο, και άλλο η παρακολούθηση των μαθημάτων στην ελληνική γλώσσα όπως και η εξέτασή τους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι η νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης θα ήταν πιο ολοκληρωμένη, εάν αντιμετωπίζονταν, με βάση και τις παρατηρήσεις που κάναμε όλοι μας, και άλλες παράμετροι, κυρίως ακαδημαϊκές παράμετροι, που σχετίζονται με τη συγκρότηση ενός πανεπιστημιακού ιδρύματος.
Έχω ακούσει τη θεωρία ότι η διάσπαση των σχολών σε διαφορετικές περιοχές ίσως δεν συνάδει προς τη λειτουργία ενός πανεπιστημίου. Δεν είναι άδικη αυτή η κατηγορία. Πρέπει όμως να πούμε ότι αυτή η διάσπαση και η ίδρυση τμημάτων ή σχολών σε διαφορετικές περιοχές είχε σοβαρές θετικές οικονομικές επιπτώσεις στις περιοχές όπου λειτούργησαν.
Σε κάθε περίπτωση, το Διεθνές Πανεπιστήμιο είναι μια πολύ σημαντική επιλογή για τη χώρα μας, ισχυρίζομαι όμως ότι η Κυβέρνηση νομοθετεί προχείρως, χωρίς να έχει πάρει υπόψη της όλες τις αναγκαίες ακαδημαϊκές παραμέτρους.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Βύρων Πολύδωρας, έχει το λόγο.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ακολουθώντας τον τρόπο του εισηγητού μας, του κ. Τσαλίδη, όσον αφορά την επικαιρότητα και τις εξετάσεις, θέλω να συγχαρώ τους επιτυχόντες στις εξετάσεις στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ. Θέλω να τους εκφράσω την ευχή μου για καλή ακαδημαϊκή πορεία και βαρύνοντα λόγο κρατώ και για εκείνους που δεν είχαν την τύχη. Δεν είναι λόγος παρηγορίας προς αυτούς. Είναι περισσότερο λόγος κατανόησης όλου αυτού του αρνητικού συστήματος. Δηλαδή…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Και από την Έδρα να σας συγχαρούμε κι εσάς, κύριε Πολύδωρα, για τις δίδυμες κορούλες σας, οι οποίες πέρασαν στο πανεπιστήμιο!
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Συγχαρητήρια λοιπόν!
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Συγχαρητήρια και από εμάς!
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Ευχαριστώ.
Θέλω να πω προς τα παιδιά που δεν πέρασαν όχι μόνον αυτό που είπε ο κ. Τσαλίδης για τη δεύτερη ευκαιρία που υπάρχει πάντα. Αλλά μπορεί, στατιστικά, να είναι και τυχερότερα επειδή δεν πέρασαν, γιατί η ανάγκη θα τα φέρει πιο κοντά στην ουσία της ζωής, πιθανότατα. Θα τα φέρει σε μια επαφή με την εργασία και την απασχόληση. Θα τα φέρει στην κατεύθυνση τού να πάρουν μία ειδίκευση, μια δεξιότητα, μια τέχνη, η οποία θα είναι πολύ χρήσιμο διαβατήριο για την επαγγελματική αποκατάστασή τους, κατ’ αντιδιαστολήν προς τους συνειδητά ανέργους που παράγουμε, τους αποφοίτους του πανεπιστημίου. Τους συνειδητά ανέργους! Το υποκριτικό σύστημα αυτής της κατεστημένης νοοτροπίας για την παιδεία αδιαφορεί. Και όλοι μας αγωνιούμε. Το έχω βρει σε διαλόγους ή όταν τεμνόμεθα σε επιχειρήματα, το έχω δει πολλές φορές ότι όλοι συνομολογούμε το πρόβλημα. Πολλές φορές κάνουμε και ένα κρεσέντο υποκρισίας, λέγοντες ότι είναι ασύνδετο το πανεπιστήμιο και το πτυχίο από την επαγγελματική αποκατάσταση. Ερωτώ: Πού στον πλανήτη; Πουθενά! Η λογική της ροής των ανθρώπων προς τα πανεπιστήμια από τον καιρό της Μπολόνια και της Νάπολης και των ισπανικών μοναστηριών μέχρι σήμερα ήταν ότι έπαιρναν πλεονέκτημα όχι μόνον κοινωνικό αλλά ακόμη και στη φεουδαλική εποχή και στις αυτοκρατορίες και στις γεωργικές και εμπορικές κοινωνίες κι επαγγελματικό πλεονέκτημα οι απόφοιτοι από την universitas.
Κλείνει αυτή η αποστροφή, που ήταν ενθάρρυνση των παιδιών μας που δεν πέρασαν την πόρτα των πανεπιστημίων. Συγχαρητήρια για τα παιδιά που πέτυχαν! Μένει –επειδή υπήρξαν αναφορές ή υπαινιγμοί, ή ευθείες αναφορές ή υπαινιγμοί- εκκρεμές το ζήτημα της επιτυχίας στο πανεπιστήμιο με λευκή κόλλα. Πρέπει να το δούμε κατάφατσα αυτό, ότι είναι ζήτημα που πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Μπορεί να μην έχουμε τον τρόπο να το αντιμετωπίσουμε ολοκληρωμένα, πάντως είναι πρόκληση για προβληματισμό και δεν έχει κανένας το δικαίωμα να το προσπεράσει ή να εθελοτυφλήσει πάνω σ’ αυτό.
Τώρα χαιρετίζω το νομοθέτημα με το οποίο ιδρύεται το Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος.
Να σας πω και μία παρένθετη ικανοποίησή μου για τη γενική του «Ελλάδος». Είναι μία γενναιότητα μέσα στις μονότονες δειλίες: Μην το πούμε γιατί είναι «Ελλάδα» και πρέπει να πούμε «Ελλάδας». Το «Ελλάς» είναι θέμα, όνομα, επωνυμία. Αλλού το διεκδικούμε ως ονομασία της χώρας μας και στον αγγλόφωνο τίτλο International Hellenic University και ήθελα και αυτό να το σημειώσω. Δεν θα κηρύξουμε πόλεμο κατά των τριτοκλίτων ονομάτων. Εδώ συναντώμαι και με την παρατήρηση του κ. Καστανίδη για τις «πληγέντες» -σαρκασμός και εισαγωγικά και επειδή δεν φαίνονται στον προφορικό λόγο γι’ αυτό το τονίζω- περιοχές. Αλλού ξεχνούν το τριτόκλιτο «οι πλήρεις», «οι διεθνείς», κλπ..
Χαιρετίζω το νομοθέτημα με το οποίο ιδρύεται το Διεθνές Πανεπιστήμιο και ιδιαιτέρως χαιρετίζω και τη συμφωνία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στην κατ’ αρχήν διατύπωση γνώμης. Θέλω να σημειώσω για τη συμπαθή Αριστερά και ΚΚΕ και Συνασπισμό ότι θα ήταν μέσα και στο διεθνικό τους σκεπτικό και στην επικαιρότητα ίσως η στιγμή να εγκαταλειφθεί η άποψη του εξορκισμού της παγκοσμιοποίησης και των συναφών εκδοχών και να πούμε ναι στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος. Δεν πειράζει.
Για την παγκοσμιοποίηση που είναι ένα φόντο για τη συζήτησή μας θέλω να σας πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έναν παλαιότατο μύθο. Ο Πίνδαρος όταν γράφει την ποίησή του για την Αργοναυτική Εκστρατεία, δανείζεται ένα μύθο που υπήρχε διάχυτος στην Ελλάδα για την ευχή της Ήρας και την ψυχολογική διεργασία της ή παρέμβασή της να εμφυσήσει τον πόθο για την περιπέτεια σε όλα τα αρχοντόπουλα της Ελλάδος, δηλαδή να δηλώσουν εθελοντές για το ταξίδι της Αργούς, γιατί λέει ο Πίνδαρος ότι η Ήρα διεμήνυε, είναι άφθαρο να ζεις στην αγκαλιά της μάνας σου σε ακινησία. Τότε η Ελλάδα πρότεινε, ιδεολογικά και πολιτικά με την πραγμάτωση του ταξιδιού της Αργοναυτικής Εκστρατείας, την περιπέτεια και το ταξίδι αντί για την ακινησία και το τέλμα, πρότεινε τη γνωριμία με το άγνωστο, την κυριαρχία πάνω στο άγνωστο, ουσιαστικά τις αρχές-απαρχές της παγκοσμιοποίησης.
Σε άλλη σελίδα της βιογραφίας του Ελληνισμού, δηλαδή, στην Οδύσσεια του Ομήρου, έχουμε τον αναθρώσκοντα καπνόν και το νόστιμον ήμαρ και διαμορφώνεται μία ισορροπία στο λόγο τον αρχαιοελληνικό του μέτρου και της λογικής.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Το ίδιο ακριβώς έγινε και στο Βιετνάμ.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Άσχετο. Κάπως δεν τα καταφέρνετε στις ιστορικές αναλογίες. Ελπίζω να τα καταφέρνετε στις πολιτικές αναλογίες, οι οποίες πολιτικές αναλογίες λένε: Τρία πλεονεκτήματα έχει το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος. Το ένα η δύναμη της γειτονίας και η θετική γνώμη, διάθεση, προδιάθεση των λαών από την Ευρωασία μέχρι τη Σόφια για την Ελλάδα. Θα έλεγε κανείς και από την Άπω Ασία. Τους βρήκα στις επίσημες συναντήσεις που ταξίδευα εγώ τότε. Αλλά μιλάμε από την Ευρωασία μέχρι τη Σόφια ή μέχρι τα Σκόπια ή μέχρι τα Τίρανα ή μέχρι τη Φιλιππούπολη η προδιάθεση των λαών για την Ελλάδα, η θετική προδιάθεση είναι ένα κεκτημένο για όλους μας.
Δεν θέλω να το εκμεταλλευθούμε με τη γραμμή της εκμετάλλευσης και της ιμπεριαλιστικής σκέψης. Θέλω να το αξιοποιήσουμε με τη γραμμή της συνεργασίας και με τη γραμμή της ανάδειξης των πλεονεκτημάτων μας.
Έχουμε δύο πλεονεκτήματα: Το ένα είναι οι αρχαίοι πρόγονοί μας και τι άφησαν στον παγκόσμιο πολιτισμό. Έλεγε κάπου ο Πέρσης: «Όλα είναι ελληνικά, οι νόμοι μας, η θρησκεία μας, ο τρόπος μας. Εκεί ο ανθρώπινος τύπος ως πρότυπο θεϊκής καταγωγής βρήκε την τέλεια έκφρασή του». Το ένα, λοιπόν, πλεονέκτημα της ταυτότητας έρχεται από την αρχαιότητα για εμάς. Το άλλο είναι ότι ευτυχήσαμε από το ’49 –είναι και επέτειος- μέχρι σήμερα να είμαστε στην οικογένεια των δημοκρατιών της Δύσεως. Δηλαδή, δεν χάσαμε πολύτιμο χρόνο, όπως έχασαν οι χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού για σαράντα πέντε χρόνια.
Έτσι αυτά τα δύο πλεονεκτήματα είναι οι πρόσθετες εγγυήσεις για την υπόθεση της επιτυχούς εκβάσεως της λειτουργίας πια του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος.
Τρεις παρατηρήσεις: Άτολμο είναι, γιατί η ατολμία γεννάται επειδή ζούμε και ζει και το Υπουργείο Παιδείας κάτω από την ανελαστικότητα του άρθρου 16. Χάνουμε χρόνο, αλλά αργά ή γρήγορα αυτό το διακεκηρυγμένο μονοπώλιο ότι δεν μπορεί να είναι παρά μόνο δημόσιο θα καταδειχθεί –χάσαμε χρόνο από την προηγούμενη αναθεώρηση- ότι είναι εκτός εποχής, ότι είναι ένα απολίθωμα παλαιών και διαφορετικών εκτιμήσεων μάλλον συντεχνιακού χαρακτήρα.
Ο ανταγωνισμός, η άμιλλα, η αξιολόγηση, η εμφάνιση στο διεθνές ακαδημαϊκό προσκήνιο είναι όροι sine qua non για να υπάρχεις! Και προπαντός στην ακαδημαϊκή τι έχουμε να φοβηθούμε; Εμείς οι καλύτεροι στο πνεύμα, εμείς οι καλύτεροι με όλους τους τρόπους για την ακαδημαϊκή επίδοση τι έχουμε να φοβηθούμε; Εκτός αν είναι κάποιοι αραχτοί, ΕΔΠ λέκτορες, μυστήριοι οι οποίοι θέλουν καταφύγιον της ραστώνης! Αυτοί –τι να κάνουμε;- ας κοιτάξουν να ανασκευάσουν τις ιδέες τους.
Αλλά εδώ θέλει αξιολόγηση, θέλει δημοσίευση. Να σκεφτείτε μου έλεγε ένα Ελληνόπουλο που είναι καθηγητής μαθηματικός στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου –και με αιφνιδίασε λίγο- ότι η έκδοση βιβλίου δεν μετράει ως ακαδημαϊκό credential, ως ακαδημαϊκή διαπιστωτική πράξη. Μετράει η ανακοίνωση, η δημοσίευση στα αναγνωρισμένα περιοδικά του τομέως διεθνώς.
Μίλησα για την ατολμία και προχωρούμε στο τελευταίο για την ελληνική γλώσσα και το προσωπικό και τις καλές ενστάσεις που ηκούσθησαν κυρίως από την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Θα τα αντιμετωπίσουμε, διότι δεν είναι στατικά τα πράγματα. Δεν θα ολοκληρωθεί η άψογη, η πλήρης, η άρτια λειτουργία με το κείμενο του νόμου.
Θέλω να ισχυρίζομαι ότι θα ολοκληρωθεί στη δυναμική των πραγμάτων η επιτυχής λειτουργία του πανεπιστημίου. Και εκεί εκτός από την εκμάθηση της γλώσσας η ίδια η πανεπιστημιακή οντότητα των τριών σχολών φαντάζομαι να έχει τις ευχέρειες όχι μόνο για την εκμάθηση της γλώσσας να πάρει δύο courses από τη γλώσσα, αλλά και μαθήματα να διδαχθούν στη γλώσσα από εκείνους τους εθελοντές που θα νιώθουν ικανοί να πάρουν ένα ή δύο μαθήματα στην ελληνική γλώσσα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Επίσης, θέλω να σημειώσω για το προσωπικό, ότι θα γίνει περισσότερο το προσωπικό με μαθηματική ακρίβεια, για να υποδεχθεί εκείνους οι οποίοι θα ζητούν να εγγραφούν. Είναι βέβαιο για το ξεκίνημα ότι τα δεκαπέντε ανά σχολήν πρόσωπα –έτσι είναι η πρόβλεψη- είναι επαρκή, γιατί φαντάζομαι ότι θα έχουν την υποστηρικτική τους ομάδα από τις άλλες βαθμίδες του προσωπικού του πανεπιστημίου. Τα δεκαπέντε καθηγητικά πρόσωπα, ΔΕΠ δηλαδή, μπορώ να τα φανταστώ να λειτουργούν και τριάντα μαθήματα. Δεν φαντάζομαι να είμαι παραδοξολόγος όταν υποθέσω ότι ένας ΔΕΠ καθηγητής –πλήρης καθηγητής, full professor που λέμε- μπορεί να διδάξει δύο μαθήματα.
Για δε τη μη πρόβλεψη των μαθημάτων στους τρεις βασικούς τομείς –ανθρωπιστικών σπουδών, διοίκησης και οικονομίας και τεχνολογίας- νομίζω ότι είναι σοφή η μη πρόβλεψη. Δεν θα ταίριαζε μέσα στο νομοθέτημα, στο σχέδιο νόμου, να υπάρχει αυτή η σχολαστική καταγραφή των μαθημάτων και των λεπτομερειών που νομίζω ότι είναι θέμα της ειδικής συγκλήτου του πανεπιστημίου.
Καταλήγω με μία λέξη: Δεν θα διστάσω να επαινέσω τη σύμπτωση των γνωμών του Γιώργου Παπανδρέου και του εφαρμόζοντος την ιδέα Υπουργείου Παιδείας, με την πολιτική ηγεσία της κ. Γιαννάκου, του κ. Ταλιαδούρου και του κ. Καλού. Νομίζω, όμως, ότι αυτή η σύμπτωση των ιδεών πιστοποιεί την προϋπάρξασα και ευστόχως διαγνωσθείσα αναγκαιότητα για την ίδρυση του πανεπιστημίου.
Τώρα, η Νέα Δημοκρατία και η Κυβέρνησή μας παίρνει το πλεονέκτημα ότι τολμά, όπως σε πολλά άλλα που τα είχατε ή ήσαν στο συρτάρι από εσάς του ΠΑΣΟΚ και προχωρεί και μάλιστα με πιο ευδόκιμο, αποφασιστικό και τελέσφορο τρόπο. Αυτός ο τελέσφορος τρόπος είναι το νομοθέτημα. Και η χρηστή διοίκηση για τη λειτουργία και στο κόστος και στο αποτέλεσμα είναι αυτό που εμείς οραματιζόμαστε και μ’ αυτό το νομοθέτημα και τη χρηστή διοίκηση για το κόστος και το αποτέλεσμα και το τελικό αποτέλεσμα και για την εκπαιδευτική διπλωματία και για τη συνεργατική θέση της Ελλάδας στα Βαλκάνια και για το όραμα το πώς μπορεί να συμβάλει στην παγκόσμια ακαδημαϊκή κοινότητα η Ελλάς με τα νομιμοποιητικά έγγραφα που σας είπα, όλο αυτό μας κάνει να σας προσκαλούμε σε συνεργασία ουσίας και να έχουμε και εμείς την αυτοπεποίθησή μας ως Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με Πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή για το πώς επιτυγχάνουμε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα μπορούσα να έχω το λόγο για να πω μόνο μία φράση;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ορίστε, κύριε Καστανίδη, έχετε το λόγο για να πείτε μία φράση.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ίσως θα βοηθούσε και τον Υφυπουργό στην απάντησή του.
Είναι μία πάγια τακτική, όταν προφανώς οι παρατηρήσεις θεωρούνται ότι έχουν βάση, να αναφερόμαστε σε μελλοντικό χρόνο, όπου η αυτόματος σοφία πολλών θα επιλύσει τα προβλήματα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Σε ό,τι αφορά στα γνωστικά αντικείμενα, κύριε Υφυπουργέ, το λέω και σε εσάς και στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας: Παρ’ ολίγον δυστύχημα, διότι για μεν το Διεθνές Πανεπιστήμιο δεν ορίζεται τίποτα, αλλά λίγο παρακάτω στο άρθρο 10 που ορίζετε την ίδρυση νέων τμημάτων, λέτε αναλυτικά ποια είναι τα γνωστικά αντικείμενα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα πολύ σύντομα να απαντήσω στις τρεις επισημάνσεις του κ. Καστανίδη.
Πρώτον, σε ό,τι αφορά στη διδασκαλία των μαθημάτων και στην ελληνική γλώσσα, εμείς προβλέπουμε, για τους λόγους που εξήγησα προηγουμένως, ότι η διδασκαλία θα γίνεται κατ’ αρχάς στην αγγλική γλώσσα. Το ίδιο προέβλεπε και το σχέδιο νόμου της δικής σας κυβέρνησης που δεν είχε έρθει για ψήφιση στη Βουλή.
Όμως, εμείς προβλέπουμε στο άρθρο 5, παράγραφος 1, ότι μπορεί με απόφαση των καθηγητών της Συγκλήτου της Διοικούσης Επιτροπής σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις να γίνονται τα μαθήματα και στην ελληνική γλώσσα. Ποιες μπορεί να είναι αυτές οι ειδικές περιπτώσεις; Για παράδειγμα, όταν στο πλαίσιο της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών γίνονται προγράμματα Ελληνικής Φιλολογίας, εκεί, τα μαθήματα θα γίνονται στην ελληνική γλώσσα. Επίσης, μποιρεί να υπάρξουν προγράμματα αρχαιολογίας. Εκεί, με βάση το άρθρο 5, παράγραφος 1, με απόφαση των καθηγητών της Συγκλήτου της Διοικούσης Επιτροπής, τα μαθήματα θα γίνονται στην ελληνική γλώσσα.
Άρα, η ελληνική γλώσσα δεν εξοβελίζεται, υπάρχει και υπάρχει παράλληλα με την αγγλική.
Το δεύτερο είναι τα γνωστικά αντικείμενα. Εμείς έχουμε επιλέξει, όπως επιβάλλει η ακαδημαϊκή δεοντολογία και τάξη, τα γνωστικά αντικείμενα να τα προτείνει η διοικούσα επιτροπή, οι καθηγητές, στο πλαίσιο της αυτονομίας και της αυτοτέλειας των πανεπιστημίων. Όταν έρχεται Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών δεν μπορούμε εμείς να εξειδικεύσουμε. Άλλο αυτό και άλλο όταν ιδρύεται ένα συγκεκριμένο τμήμα που προτείνεται από τη διοικούσα επιτροπή. Για να ιδρυθεί ένα τμήμα πανεπιστημίου ή ΤΕΙ πρέπει απαραιτήτως να προταθεί από το πανεπιστήμιο ή από το ΤΕΙ. Περνάει μέσα από το ΕΣΥΠ για γνωμοδότηση και στη συνέχεια η πολιτεία διά της Κυβερνήσεως το θεσμοθετεί.
Άρα, λοιπόν, ορθώς επιλέξαμε τα γνωστικά αντικείμενα να μη συμπεριληφθούν στο σχέδιο νόμου, αλλά να προτείνονται από το ίδιο το ίδρυμα, σεβόμενοι την αυτοτέλεια και την αυτονομία του.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Μου επιτρέπετε, κύριε Υπουργέ; Ένα ερώτημα θέλω να σας κάνω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Και το Προεδρείο είναι εδώ, κύριε Καστανίδη. Δεν είναι μόνο ο Υπουργός.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Αν μου επιτρέπετε και σεις, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Καστανίδη.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, μιλώντας προηγουμένως είπατε –ανατρέξτε στα Πρακτικά- «κατά την εκτίμησή μου θα ενταχθούν στη Σχολή των Ανθρωπιστικών Σπουδών και οι ευρωπαϊκές σπουδές». Αυτή ήταν εκτίμηση προσωπική σας ή σας το υπέδειξε κάποια διοικούσα επιτροπή;
Εσείς καλά κάνατε και το είπατε, διότι μπορούν να ενταχθούν. Αλλά εδώ, όμως, η εκτίμησή σας προφανώς δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιας συστάσεως, όπως εγώ όταν μίλησα για τις επιστήμες της γλώσσας ή για τη φιλοσοφία δεν προσδιόρισα κάποιο πολύ ειδικό αντικείμενο.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Καστανίδη, αυτό ήταν ένα παράδειγμα που έφερα ως ένα πρόγραμμα σπουδών που θα μπορούσε να γίνει. Από κει και πέρα, όμως, άλλο αυτό και άλλο να πάμε εμείς στο σχέδιο νόμου και να αναφέρουμε, ποια είναι τα προγράμματα σπουδών τα οποία θα περιλαμβάνονται στη Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Δεν σας μίλησα εγώ για προγράμματα σπουδών.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Δεν μπορούμε να το κάνουμε εμείς αυτό. Αυτή είναι δουλειά και αρμοδιότητα του ίδιου του ιδρύματος.
Σε ό,τι αφορά τον αριθμό των θέσεων, θα πρέπει να γίνει σαφές ότι η δομή του πανεπιστημίου αυτού είναι διαφορετική από τη δομή των άλλων πανεπιστημίων. Τα άλλα πανεπιστήμια έχουν σχολές, έχουν τμήματα. Αυτό έχει σχολές και προγράμματα. Η δομή του Διεθνούς Πανεπιστημίου προσομοιάζει προς τη δομή του Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Και για ενημέρωσή σας θα πρέπει να σας πω ότι στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο λειτουργούν τέσσερις σχολές με είκοσι έξι μέλη ΔΕΠ, έναντι των σαράντα πέντε που προβλέπουμε εμείς εδώ και έχουν πάνω από πέντε με έξι χιλιάδες φοιτητές.
Άρα, ο αριθμός των μελών ΔΕΠ, του εκπαιδευτικού προσωπικού που προβλέπουμε είναι απολύτως επαρκής, είναι σύμφωνος με τη διαφορετική δομή του πανεπιστημίου και αν όλα πάνε καλά και το πανεπιστήμιο αυτό γιγαντωθεί και έχει μεγάλο αριθμό φοιτητών, βεβαίως θα αυξηθούν στο μέλλον και οι θέσεις των μελών ΔΕΠ. Αλλά άλλη η δομή αυτού του πανεπιστημίου και άλλη η δομή των λοιπών πανεπιστημίων στην πατρίδα μας. Προσομοιάζει προς τη δομή του Ανοιχτού Πανεπιστημίου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Μερεντίτη.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Επειδή άκουσα και από άλλους συναδέλφους να εύχονται στα νέα παιδιά που εισήχθησαν στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, εγώ θα ήθελα να κάνω μια άλλου είδους ευχή. Τους εύχομαι τη χαρά και τη δικαίωση που αισθάνονται σήμερα να την αισθάνονται σε όλη τους τη ζωή. Να μην έλθουν έτσι τα πράγματα, ώστε να αισθανθούν αδικημένοι και να λυπούνται γι’ αυτήν τους την επιτυχία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εκπαίδευση είναι η σημαντικότερη επένδυση στους ανθρώπους και στη νέα γενιά, με αποδόσεις τόσο στο παρόν, όσο πολύ περισσότερο στο μέλλον. Γι’ αυτό και δεν είναι δυνατόν, τόσο σοβαρές πρωτοβουλίες, όπως η ίδρυση Διεθνούς Πανεπιστημίου, να προχωρούν με τέτοια προχειρότητα, με στόχο και μόνο τη δημιουργία εντυπώσεων.
Το νομοσχέδιο για την ίδρυση Διεθνούς Πανεπιστημίου είναι ελλιπές, πρόχειρο και ασαφές.
Μέσα στην ασάφειά του το νομοσχέδιο αναδεικνύει με σαφήνεια μία και μόνη αλήθεια: Η Κυβέρνηση δεν έχει να παρουσιάσει τίποτα στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης και έχοντας αυτό ως κεντρικό πρόβλημα προχωρά στη θεσμοθέτηση του συγκεκριμένου πανεπιστημίου. Το ντουλάπι με τις υποσχέσεις της Κυβέρνησής της Νέας Δημοκρατίας εξαντλήθηκε και ταυτόχρονα, δυστυχώς, δεν έχετε γεμίσει το τραπέζι των έργων. Αναζητούνται, λοιπόν, νέες υποσχέσεις για να βγει όπως-όπως το φθινόπωρο.
Άραγε, με ποια επιτεύγματα θα πάει ο Πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη; Την κατάργηση του οκταώρου; Την αύξηση του ΦΠΑ; Την απότομη μείωση του εισοδήματος των εργαζομένων έως και 10% λόγω των καλοκαιρινών εργασιακών ανατροπών; Τη διάλυση της αγροτικής οικονομίας; Την εγκατάλειψη των διακοσίων χιλιάδων συμβασιούχων; Το μπλε σαφάρι της εφορίας; Ή μήπως τη δραματική κατάρρευση του προϋπολογισμού η οποία προοιωνίζει, με απόλυτη σιγουριά, νέους φόρους και ακόμα πιο σκληρή λιτότητα από τον Οκτώβρη και μετά; Όχι βέβαια. Γι’ αυτό και μέσα στο οικονομικό αδιέξοδο και τη γενικότερη ένδεια έργου και πολιτικής τα μέλη της Κυβέρνησης κατασκευάζουν όπως-όπως πυροτεχνήματα για τις πολιτικές βαλίτσες του Πρωθυπουργού λίγο πριν αναχωρήσει για τη Θεσσαλονίκη. Ένα ακόμη δικό σας και μόνο πυροτέχνημα είναι το παρόν νομοσχέδιο. Δεν συζητάμε για μία πρωτοβουλία έργου της Κυβέρνησης, αλλά για ακόμα ένα αδιέξοδο, ένα επεισόδιο στην κυβερνητική σαπουνόπερα, όπου λέγονται τα πάντα χωρίς να γίνεται τίποτα.
Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν διαφωνούμε με την ουσία της ίδρυσης του Διεθνούς Πανεπιστημίου. Άλλωστε, το Διεθνές Πανεπιστήμιο και η ζώνη καινοτομίας είχαν σχεδιαστεί με σοβαρότητα και πρόγραμμα από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Επιπλέον, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργος Παπανδρέου, όταν ήταν Υπουργός Παιδείας, είχε προτείνει την ίδρυση Διεθνούς Πανεπιστημίου με έδρα την Ολυμπία. Ένα τέτοιο πανεπιστήμιο, με επίκεντρο τις κλασσικές σπουδές θα μπορούσε πραγματικά να είναι ένα πανεπιστήμιο με διεθνές κύρος. Όμως, ακόμα και ένα Διεθνές Πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη θα μπορούσε με προϋποθέσεις να είναι μία εξαιρετικά θετική πρωτοβουλία.
Είπε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας ότι «δεν είναι όλα στατικά και θα το βελτιώσουμε». Μα, το ζητούμενο είναι να κάνουμε το καλύτερο δυνατό από την αρχή και στο δρόμο, αν χρειαστεί, να διορθώσουμε.
Επίσης, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν αποτελεί ένα βήμα προς την υλοποίηση του σχεδίου της προηγούμενης κυβέρνησης, αλλά αντίθετα γίνεται με έναν τρόπο που θυμίζει την αξιοποίηση των ολυμπιακών έργων η οποία, όπως είναι γνωστό, υπάρχει μόνο στη φαντασία και ποτέ δεν γίνεται πραγματικότητα.
Ήδη στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης λειτουργούν τριάντα διεθνή πανεπιστήμια. Και τίθενται τα εξής ερωτήματα: Πρώτον, είναι καλά αυτά τα διεθνή πανεπιστήμια ή μήπως τα περισσότερα ιδρύθηκαν όπως-όπως, όπως το συγκεκριμένο; Κύριε Υπουργέ, θα συνιστούσατε σε κάποια γνωστή σας οικογένεια ένα από αυτά τα πανεπιστήμια σαν επιλογή και όχι σαν ανάγκη;
Δεύτερον, τι καλύτερο θα προσφέρει αυτό το πανεπιστήμιο το δικό μας σε σχέση με τα υπόλοιπα τριάντα;
Τρίτον, η Βουλγαρία και η Ρουμανία σ’ ένα-δύο χρόνια θα μπουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί να προτιμήσουν οι φοιτητές το δικό μας Διεθνές Πανεπιστήμιο και να μην κάνουν σπουδές στην αγγλική γλώσσα στην Αγγλία;
Υπάρχει και κάτι ακόμα σημαντικότερο. Θα δέχεται Έλληνες φοιτητές; Είναι δυνατόν να αποκλείει Έλληνες ένα δημόσιο ελληνικό πανεπιστήμιο που θα αυτοαποκαλείται διεθνές;
Επιπλέον, πώς θα γίνεται η επιλογή; Με το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων; Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι το Διεθνές Πανεπιστήμιο θα είναι δημόσιο, όπως και όλα τα άλλα πανεπιστήμια της χώρας. Θα έχουμε, λοιπόν, ένα διπλό σύστημα εισαγωγής δύο ταχυτήτων στη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση για τους Έλληνες φοιτητές;
Όλα αυτά δεν έχουν απαντηθεί και έτσι αποδεικνύεται η προχειρότητα, η ανευθυνότητα και -επιτρέψτε μου να πω- η σκοπιμότητα του νομοσχεδίου. Θα έλεγα να κοιτάξει καλύτερα η Κυβέρνηση το θέμα των ολοήμερων δημοτικών σχολείων, και όχι μόνο, και να μας πληροφορήσει έγκαιρα και έγκυρα αν θα καταφέρει να τα λειτουργήσει και φέτος.
Αναφέρεται ότι στόχος του Διεθνούς Πανεπιστημίου είναι η προσέλκυση αλλοδαπών φοιτητών. Βέβαια, σήμερα εδώ είδα ότι αναφέρεστε περισσότερο στους ομογενείς. Όμως με τρεις μόνο σχολές, με ανύπαρκτες υποδομές και με όλα αυτά που ανέφερε ο εισηγητής μας, η προσέλκυση αλλοδαπών φοιτητών δεν προβλέπεται να είναι θεαματική.
Επιπλέον, όπως φαίνεται στο νομοσχέδιο, το Διεθνές Πανεπιστήμιο δεν προβλέπεται να είναι καλύτερο από τα δεκάδες ιδιωτικά πανεπιστήμια που λειτουργούν στην Ελλάδα και παραδίδουν μαθήματα στην αγγλική γλώσσα. Αντιθέτως, θα έλεγα ότι μπορεί να είναι καλύτερα τα ήδη υπάρχοντα.
Δηλαδή αν ένα καινούργιο αυτοαποκαλούμενο πανεπιστήμιο βαπτιστεί με νόμο κρατικό, είναι απαραίτητα καλύτερο ποιοτικά από ένα ελληνικό ιδιωτικό που ακολουθεί το πρόγραμμα γνωστών πανεπιστημίων των ΗΠΑ και της Αγγλίας; Κάποτε πρέπει να ανοίξει η δημόσια συζήτηση και να ληφθούν ξεκάθαρες και σύγχρονες αποφάσεις με συναίνεση και ανοικτό πνεύμα. Υπάρχουν ταμπού, υπάρχουν κατεστημένα, κατεστημένα συμφέροντα ιδιαίτερα στην ανώτατη εκπαίδευση και υπάρχουν βεβαίως και σοβαρά εμπόδια και ζητήματα που πρέπει να λυθούν σε ό,τι αφορά τη σχέση και τη συνεργασία ανάμεσα στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα στην ανώτατη εκπαίδευση. Πρόκειται για εκκρεμότητες, όμως, που πρέπει να τις συζητήσουμε και να λυθούν, όπως στις άλλες ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες.
Καλή, λοιπόν, η σκέψη για την προσέλκυση αλλοδαπών φοιτητών από ένα ελληνικό κρατικό πανεπιστήμιο, όπως θα είναι το Διεθνές Πανεπιστήμιο. Όμως δεν πρέπει να έχουμε και μια ελάχιστη επαφή με την πραγματικότητα; Δεν είναι μόνο το ερώτημα γιατί οι ξένοι φοιτητές να το προτιμήσουν, είναι και κάτι άλλο σημαντικότερο. Δεκάδες χιλιάδες νέοι και νέες φεύγουν από την Ελλάδα κάθε χρόνο και πηγαίνουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Επιπλέον, όταν μετά από κόπους και έξοδα, κυρίως έξοδα πολλών ετών, επιστρέφουν στην Ελλάδα, αντιμετωπίζονται ως μετανάστες από το σύστημα αναγνώρισης τίτλων και υποβάλλονται σε σειρά από μακροχρόνιες διαδικασίες και ταλαιπωρίες. Αυτή είναι η αλήθεια.
Μήπως, λοιπόν, θα έπρεπε να κοιτάξουμε πρώτα πώς θα προσελκύσουμε τους Έλληνες φοιτητές στην Ελλάδα και μετά να δούμε πώς θα προσελκύσουμε ορισμένους αλλοδαπούς φοιτητές σε κάποιο δήθεν Διεθνές Πανεπιστήμιο;
Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω τα εξής: Τολμηρές πρωτοβουλίες και λύσεις για όλα αυτά τα θέματα περιμένει να ακούσει ο ελληνικός λαός, έστω και τώρα, μεθαύριο στη Θεσσαλονίκη από τον Πρωθυπουργό και όχι παιάνες για ένα πανεπιστήμιο με βαρύγδουπο τίτλο, που δεν υπάρχει και όταν και αν κάποτε υπάρξει, δεν θα αφορά κανέναν. Και επιτρέψτε μου, να πω επειδή άκουσα μια συνάδελφο της Νέας Δημοκρατίας να προτείνει το όνομα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του ιδρυτή της παράταξής σας, για το συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο όταν και εφόσον μας δώσετε να καταλάβουμε και εμείς τη μεγάλη του προσφορά ιδιαίτερα στην εκπαίδευση. Θα σας υπενθυμίσω όμως ότι στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης υπήρχε και υπάρχει η προτομή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αλλά τελευταίως για να μιλάμε για τα σεμνά, ταπεινά, αλλά κυρίως για τη μικροψυχία και ειδικά των νικητών, σας λέω ότι στη Ραφήνα υπήρχε μία ακτή με το όνομα «Ανδρέας Παπανδρέου». Δεν το αντέχατε όμως, δεν δείξατε ελάχιστη μεγαλοψυχία και αυτήν την ώρα αυτή η ταμπέλα με αυτήν την ονομασία δεν υπάρχει.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Γεωργιάδης έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαι υποχρεωμένος να σημειώσω ότι είναι γνωστό πως η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι η Κυβέρνηση της μεταρρύθμισης. Βρισκόμαστε σε μια εξέλιξη σοβαρών αλλαγών και η Έκθεση της Θεσσαλονίκης είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να γίνει μία καταγραφή των αλλαγών που έχουν γίνει και ο προγραμματισμός των υπόλοιπων, τις οποίες -όπως πολύ καλά γνωρίζουμε όλοι- τις στηρίζει με αυξανόμενο ενθουσιασμό και πίστη, όπως όλες οι δημοσκοπήσεις και όλες οι μετρήσεις δείχνουν, ο ελληνικός λαός.
Με εξαίρεση το ξεκίνημα της ομιλίας της κ. Μερεντίτη, θα έλεγα ότι συμφωνώ με σχεδόν όλες της τις παρατηρήσεις. Δεν μπορώ να πω τίποτα για την αφαίρεση της ταμπέλας στην παραλία. Με τις υπόλοιπες όμως παρατηρήσεις συμφωνώ. Και θα σας πω γιατί θεωρώ πως η σημερινή μέρα είναι όντως ιστορική, όπως είπε και ο κύριος Υπουργός. Γιατί πράγματι ανοίγοντας στον ανταγωνισμό –είναι δικά του λόγια- την ελληνική ανώτατη παιδεία προς τη διεθνή κοινότητα, το κάνουμε δένοντας από μόνοι μας τα χέρια πίσω μας και κουβαλώντας μια σιδερένια μπάλα στα πόδια, που είναι το άρθρο 16 και πάμε να τρέξουμε το κατοστάρι με τους διεθνείς μας ανταγωνιστές. Και όλα όσα είπατε, τα οποία ήταν πολύ σωστά, δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν, αν δεν αλλάξει ή αν δεν αναθεωρηθεί αυτό το άρθρο.
Κατά συνέπεια εγώ θεωρώ ότι με την αναγκαία προϋπόθεση ότι το άρθρο αυτό ισχύει και θα ισχύει μέχρις ότου γίνει Αναθεωρητική Βουλή που θα το αλλάξει, η Κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτε καλύτερο απ’ αυτό το οποίο κάνει. Δεν υπάρχει δυνατότητα να κάνει τίποτε καλύτερο. Εξήντλησε κάθε περιθώριο όσο το δυνατόν καλύτερα μπορούσε.
Έχει πολλά καλά το νομοσχέδιο και τα είδαμε αυτά. Κατ’ αρχήν για πρώτη φορά μιλάμε για εκπαιδευτική διπλωματία στην Ελλάδα. Θεωρώ ότι αυτό είναι εξαιρετικό, γιατί μιλάμε συγκροτημένα.
Δεύτερον, αποσυνδέει το Διεθνές Πανεπιστήμιο από τα ελληνικά πανεπιστήμια. Σας είπα μέχρι εκεί που μπορεί, διότι βέβαια τα ελληνικά πανεπιστήμια έχουν τους φοιτητές δέσμιους, είναι αιχμάλωτοι, δεν έχουν αλλού να πάνε, ενώ αυτό εδώ το Διεθνές Πανεπιστήμιο πρέπει να δημιουργήσει τη δική του ζήτηση. Άρα πρέπει να του δώσουμε μια ελευθερία μεγαλύτερη από αυτήν που έχουν τα ελληνικά πανεπιστήμια. Βέβαια και κάποια χρήματα.
Εγώ, λοιπόν, θεωρώ ότι ούτε η ελευθερία είναι επαρκής που του δίνουμε, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς ούτε και τα χρήματα είναι επαρκή για να μπορέσει να πετύχει το στόχο του.
Να δούμε λίγο τα θεσμικά. Εγώ θα ήθελα να λειτουργεί τελείως εκτός του πλαισίου του 1268. Εγώ δεν θα ήθελα να έχει κανένα μέλος μόνιμο ΔΕΠ. Δεν καταλαβαίνω αυτό που λέει ο κ. Καστανίδης για τους διακόσιους σαράντα. Να μην έχει κανένα. Να είναι όλα μετακλητά. Να ανταποκρίνεται στη ζήτηση. Η διοικούσα επιτροπή να μπορεί να προσλάβει επισκέπτες καθηγητές, μεγάλα ονόματα αν το αντέχει οικονομικά, αν υπάρχει πελατεία και από εκεί και πέρα να λειτουργήσει σιγά σιγά και να αναπτυχθεί σαν ένα πανεπιστήμιο, το οποίο ξεκινά με αντικειμενικές ορθολογικές προϋποθέσεις. Δεν γίνεται αυτό, γιατί σκοντάφτουμε στο άρθρο 16 του Συντάγματος.
Ποιος είναι ο σκοπός; Ας υποθέσουμε ότι ο σκοπός είναι κατά βάση η εκπαιδευτική διπλωματία. Είπε εδώ η κυρία Υπουργός: Δεν το κάνουμε για οικονομικούς λόγους. Αυτό κοιτάμε. Ε, πάμε τώρα να κάνουμε εκπαιδευτική διπλωματία με brand name, με επωνυμία ποιά; Την ελληνική δημόσια ανώτατη εκπαίδευση, τη χειρότερη της Ευρώπης. Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς εδώ πέρα, που να μην το ξέρει αυτό. Με οποιοδήποτε δείκτη, είτε μ’ αυτές τις λίστες με τα εκατό, διακόσια καλύτερα πανεπιστήμια όπου πατώνουμε μονίμως είτε με οποιονδήποτε άλλο δείκτη τα γνωρίζουμε όλα και να διαβάσω μερικά εδώ τι πληρώνουμε για ένα φοιτητή. Πληρώνουμε 3.402 δολάρια ή ευρώ ανά φοιτητή. Ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 11.000 δολάρια! Άντε τώρα να πας να ανταγωνιστείς.
Τι δημοσιεύσεις έχουμε; Έχουμε τριακόσιες σαράντα δημοσιεύσεις επιστημονικές ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι εξακόσιες δεκατρείς.
Ποια είναι η κρατική μας δαπάνη για έρευνα; Το ξέρετε. Είναι 0,76% του ΑΕΠ. Ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 2%!
Άρα, λοιπόν, είμαστε μη ανταγωνιστικοί και θα παραμένουμε μη ανταγωνιστικοί. Και πάμε να κάνουμε τι; Εξαγωγή αυτού του προϊόντος, της ανώτατης ελληνικής εκπαίδευσης στο διεθνή ανταγωνισμό.
Δεν μπορείς να βασίσεις ένα τέτοιο πείραμα σε μια τέτοια κακή επωνυμία. Γιατί όπως πολύ σωστά είπε και η κ. Μερεντίτη, ποιος θα πληρώσει να έρθει; Αν δούμε τις χώρες γύρω μας, που υποτίθεται ότι μας ενδιαφέρουν γεωπολιτικά, αυτές έχουν και ένα άλλο ελάττωμα. Δεν έχουν μεσαία τάξη. Εκεί υπάρχουν λίγοι πλούσιοι και πάρα πολλοί φτωχοί διότι βρίσκονται σε μια διαδικασία πρώιμης ανάπτυξης, όπου η μεσαία τάξη δεν έχει ανδρωθεί. Τα κατά κεφαλήν εισοδήματα είναι πάρα πολύ χαμηλά.
Ο πλούσιος λοιπόν Αζέρος ή ο πλούσιος Αρμένιος δεν υπάρχει περίπτωση να έρθει σε ένα τέτοιο υβρίδιο. Τον φτωχό τι να τον κάνεις; Κατ’ αρχήν δεν μπορεί και να πληρώσει. Δηλαδή πού απευθύνεται; Δεν υπάρχει αγορά. Αυτό όμως δεν είναι πρόβλημα του νομοσχεδίου. Αυτό είναι πρόβλημα του άρθρου 16 του Συντάγματος. Εάν δεν υπήρχε το άρθρο 16, διεθνές πανεπιστήμιο θα είχε γίνει στη χώρα και μάλιστα ίσως να είχαν γίνει και πολλά. Ίσως μάλιστα και αυτά τα πλεονεκτήματα της ελληνικής παιδείας να είχαν πράγματι αναδειχθεί.
Υπάρχει μια μελέτη του Ανδρέα Δημαρόγκωνα. Αν τη βρείτε διαβάστέ την. Έχει δημιουργήσει ένα Πλατώνιο πανεπιστήμιο, σαν να μην υπήρχε το άρθρο 16 του Συντάγματος. Κάνει και το business plan και εξηγεί και πώς θα λειτουργούσε. Είναι εκπληκτική αυτή η μελέτη. Και το κράτος θα μπορούσε να ασκήσει αυτή την εκπαιδευτική διπλωματία επιχορηγώντας φοιτητές που θα έρχονταν σε αυτά τα πανεπιστήμια. Το ελληνικό κράτος θα διάλεγε τους καλύτερους φοιτητές της περιοχής, θα τους τα πλήρωνε όλα και θα τους έδινε την ευκαιρία σε ένα τέτοιο ανταγωνιστικό, πραγματικά αξιόλογο πανεπιστήμιο να φοιτήσουν. Αυτό κάνουν άλλοι. Αυτό κάνει το British Council για παράδειγμα. Έτσι γίνεται η εκπαιδευτική διπλωματία. Όσο έχουμε το άρθρο 16 του Συντάγματος ούτε ανταγωνιστική ανώτατη παιδεία θα έχουμε, μη βαυκαλιζόμαστε ούτε επωνυμία brand name ελληνικής παιδείας μπορούμε να δημιουργήσουμε ούτε βέβαια μπορούμε να ασκήσουμε εκπαιδευτική διπλωματία με αυτές τις προϋποθέσεις.
Άρθρο 16 του Συντάγματος: «Η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από Ιδρύματα που αποτελούν ΝΠΔΔ, υπό την εποπτεία του κράτους». Τελείωσε, έληξε, πλάκα, ταφόπλακα.
Δεύτερον, «οι καθηγητές των ΑΕΙ δεν μπορούν να παυθούν, είναι δημόσιοι λειτουργοί». Δεύτερη ταφόπλακα.
Δεν είναι δυνατόν έτσι να δημιουργήσεις ανταγωνιστικό προϊόν και να ανοίξεις την ανώτατή σου εκπαίδευση σε διεθνή ανταγωνισμό διότι θα αποτύχεις.
Ο κ. Παπανδρέου στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την παιδεία είχε το θάρρος να αναφερθεί στο άρθρο 16 του Συντάγματος. Μάλιστα, ήταν και πολύ απολογητικός. Λέει ο κ. Παπανδρέου: «Θέλω για την ιστορία να πω ότι όταν ψηφίστηκε το ελληνικό Σύνταγμα το 1975 ήταν τότε ο Ανδρέας Παπανδρέου αυτός ο οποίος ζήτησε να υπάρξουν μη κρατικά πανεπιστήμια». Αυτό ήταν από το λόγο του κ. Παπανδρέου στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση.
Παρακάτω είπε το εξής, το οποίο ήταν πολύ σημαντικό, δηλαδή πήγε και ένα βήμα παραπέρα. Λέει: «Εγώ θα ήθελα η χρηματοδότηση να δίνεται ουσιαστικά στον ίδιο το φοιτητή, δηλαδή να κάνει ο φοιτητής την επιλογή του για το πού θέλει να πάει, να αποφασίζουν αυτόνομα τα πανεπιστήμια, να αποδεσμεύσουμε τις εξετάσεις από τα σχολεία, αυτόνομα πανεπιστήμια να μπορούν να αποφασίζουν με το δικό τους τρόπο το πώς θα επιλέγουν τους φοιτητές τους», δηλαδή όχι μόνο συντριβή του άρθρου 16 του Συντάγματος, αλλά και ένα βήμα εμπρός ως προς το τι πρέπει να γίνει. Εγώ πιστεύω ότι αυτήν τη στιγμή υπάρχει consensus απ’ όλες τις πτέρυγες, τουλάχιστον απ’ αυτές της Μείζονος Αντιπολίτευσης και της Κυβέρνησης, ότι αυτό πρέπει να γίνει.
Εγώ πιστεύω το εξής και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε: Αυτό το πανεπιστήμιο καλώς ξεκινά. Άλλωστε, με το γεγονός ότι είναι καινούργιο ενδεχομένως να ξεγελάσει και μερικούς και να έλθουν. Πιστεύω, όμως, ότι είναι δικό μας χρέος το συντομότερο δυνατό να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις αυτή η δομή να γίνει πράγματι ανταγωνιστική «κόβοντας» αυτή τη «σιδερένια μπάλα» που κουβαλάμε πίσω μας.
Εγώ έψαξα στα Πρακτικά της Βουλής –και τελειώνω μ’ αυτήν τη φράση, κύριε Πρόεδρε- να βρω τη θέση του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά δεν κατάφερα να τη βρω. Ψάχνοντας, όμως, βρήκα κάτι άλλο το οποίο είχε πει πάλι το 1975 στη διαδικασία εκπόνησης του Συντάγματος. Είπε: «Αν στο Σύνταγμα φτιάξουμε προκρούστεια κλίνη, θα το πληρώνουμε δια μακρών χρόνων πολύ ακριβά». Ό,τι και αν εννοούσε, θεωρώ ότι είναι κωμικοτραγικό το ότι αποδείχθηκε σωστό και το ότι η σημερινή συζήτηση το αναδεικνύει.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Γεωργιάδη.
Το λόγο έχει ο κ. Έξαρχος.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΞΑΡΧΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω πως είναι αυτονόητες οι ευχές και τα συγχαρητήρια όλων μας προς όσες νέες και όσους νέους πέτυχαν στα πανεπιστήμια. Θα πρόσθετα ότι όσοι απέτυχαν στις εισαγωγικές εξετάσεις δεν έχουν ανάγκη λόγων παρηγοριάς. Σε κάθε περίπτωση, όμως, απαιτούν από τον πολιτικό κόσμο και ιδιαίτερα από την Κυβέρνηση πολύ σαφείς απαντήσεις σε ερωτήματα που τους απασχολούν.
Γιατί δεν κατάφεραν να εισαχθούν στα πανεπιστήμια; Γιατί το εκπαιδευτικό σύστημα, έτσι όπως είναι οργανωμένο, δεν τους έδωσε τις γνώσεις και τα εφόδια να περάσουν με επιτυχία αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι της ζωής τους; Γιατί, ενώ είχαν καλές επιδόσεις στο Λύκειο και υψηλούς βαθμούς σε συγκεκριμένα μαθήματα, με τη γνωστή πρακτική που ακολουθείται να επιλέγονται θέματα πάρα πολύ δύσκολα, δεν μπόρεσαν να περάσουν στις εξετάσεις, όταν αποδεδειγμένα κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους στο Λύκειο είχαν υψηλές βαθμολογίες; Είναι απάντηση οι αλλαγές ή είναι μεταρρύθμιση οι αποσπασματικές αλλαγές που κάθε φορά ανακοινώνονται; Χθες ήταν η μείωση των εξεταζόμενων μαθημάτων, τώρα είναι το να υπάρχει όριο στην κατώτερη βαθμολογία δηλαδή να υπάρχει βάση. Αυτά θα γίνονται έτσι αποσπασματικά; Είναι αυτό μεταρρυθμιστικό σχέδιο; Δεν πρέπει να απαντήσει ο πολιτικός κόσμος με πολύ συγκεκριμένο τρόπο ποιο είναι το περιεχόμενο της γνώσης και των εφοδίων που δίνονται σε ολόκληρη την εκπαίδευση πριν απ’ όλα; Δεν πρέπει να απαντήσουμε σ’ αυτούς τους νέους ότι δεν μπορεί να αλλάζει το εξεταστικό σύστημα κάθε τόσο; Δεν πρέπει η Βουλή και ο πολιτικός κόσμος στο σύνολό του να απαντήσει σ’ αυτά τα θέματα με σαφήνεια; Πρέπει.
Αυτό σημαίνει όμως, κύριε Υπουργέ, ότι εδώ θα μας παρουσιάσετε ένα συνολικό σχέδιο για την εκπαίδευση, για το περιεχόμενο των γνώσεων, για την αξιολόγηση που πρέπει να υπάρχει, για το ρόλο των εκπαιδευτικών μέσα στο σύστημα, για το πώς οργανώνονται οι εξετάσεις, για να μην ερχόμαστε μετά όταν τελειώνουν οι εξετάσεις να μην μπορούμε να δώσουμε απαντήσεις σ’ αυτά τα παιδιά.
Τέλος πάντων, πώς αυτό που όλοι λέμε –και συμφωνούμε στα λόγια- επένδυση στη γνώση και στην έρευνα, που είναι κορυφαία επιλογή για τη χώρα, θα γίνει πράξη; Πώς τα Πανεπιστήμια και τα Τεχνολογικά Ιδρύματα θα διευρύνουν τις ευκαιρίες της μόρφωσης και της απασχόλησης για τους νέους και τις νέες όχι μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά και στις απομακρυσμένες περιοχές της χώρας; Διότι δεν είναι ίσες οι ευκαιρίες που δίνονται. Και υπάρχουν οικογένειες που ενώ επένδυσαν τον οικογενειακό προϋπολογισμό σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν κατάφεραν τα παιδιά τους να μπουν στο Πανεπιστήμιο.
Εμείς, λοιπόν, πιστεύουμε ότι χρειάζονται συνεχή άλματα σε ό,τι αφορά στη διαδικασία της μόρφωσης, σε ό,τι αφορά στην επένδυση που κάνουμε στην Παιδεία. Και στη σύγχρονη εποχή χρειάζεται να κινηθούμε και με εξωστρέφεια.
Γι’ αυτό εμείς λέμε ότι αυτή η ιδέα του Διεθνούς Πανεπιστημίου είναι μία καλή ιδέα. Αν, όμως, κάνουμε ένα ακόμα Πανεπιστήμιο με τις διαδικασίες τις γνωστές, που νομοθετούμε στην Ελλάδα, δεν θα ανταποκριθούμε σε αυτό που είναι απαίτηση των καιρών. Γιατί αυτό το Πανεπιστήμιο πρέπει να έχει κύρος, πρέπει να έχει μία σύγχρονη οργάνωση, πρέπει να έχει υψηλό επίπεδο σπουδών. Και πρέπει να διδαχθούμε από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν και τα ελληνικά Πανεπιστήμια.
Γι’ αυτό μην σας παραξενεύει αυτό που είπε και ο εισηγητής μας, ο κ. Αηδόνης. Αυτό το νομοσχέδιο και αυτή η επιλογή, που είναι μεγάλη –και συμφωνούμε κατ’ αρχήν με αυτή την επιλογή- γίνεται βιαστικά.
Ξέρετε, κύριε Πρόεδρε, μπορεί να είμαστε αρκετοί οι νέοι Βουλευτές σε αυτή τη Βουλή -και αυτή την ώρα- αλλά δεν θέλουμε να αποδεχθούμε έναν τρόπο λειτουργίας και της Βουλής και της νομοθετικής εργασίας, που γίνεται εκ των ενόντων.
Όταν, λοιπόν, ερχόμαστε μετά –και έχουμε πρόσφατη εμπειρία από το νόμο για την κατάργηση του ΔΙΚΑΤΣΑ- να εφαρμόσουμε στην πράξη αυτό το οποίο πριν δύο και τρεις μήνες νομοθετήσαμε, διαπιστώνουμε ότι δεν τα υπολογίσαμε σωστά, ότι δεν είχαμε κάνει σωστή επεξεργασία για τη χρηματοδότηση και πώς θα εξασφαλιστεί, δεν είχαμε προβλέψει τις κτιριακές εγκαταστάσεις, δεν προβλέψαμε το απαραίτητο εκπαιδευτικό προσωπικό. Και τότε λέμε. «άνθρακες ο θησαυρός».
Θα έλεγα, λοιπόν, να μην καλλιεργούμε υψηλές προσδοκίες, γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να υλοποιηθεί αυτή η φιλοδοξία της Εισηγητικής Έκθεσης, να μειώσει τη φοιτητική μετανάστευση. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς θα γίνει αυτό. Δεν υπάρχει κάποιο χρονοδιάγραμμα για τη λειτουργία του Διεθνούς Πανεπιστημίου. Θα ήσασταν πολύ πιο ειλικρινείς εάν λέγατε ότι μέσα στην τετραετία θα λειτουργήσει αυτό το Πανεπιστήμιο.
Θα λειτουργήσει, κύριε Υπουργέ, το Πανεπιστήμιο μέσα στην τετραετία;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Ποια τετραετία; Δύο χρόνια έμειναν ακόμα.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΞΑΡΧΟΣ: Βεβαίως, υπάρχει στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο και η διάταξη για τη λειτουργία και την ίδρυση Σχολών σε περιφερειακά Πανεπιστήμια. Κι εδώ επανέρχεται πάλι το κορυφαίο ζήτημα –θεωρούμε ότι είναι κορυφαίο το ζήτημα- της λειτουργίας των περιφερειακών Πανεπιστημίων. Έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Και για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στο ρόλο τους, όχι μόνο να διευρύνουν τις ευκαιρίες μόρφωσης που παρέχουν στους νέους και τις νέες της επαρχίας, αλλά να συνδεθούν και με τις αναπτυξιακές ανάγκες της ελληνικής περιφέρειας, θα πρέπει να εξασφαλίσουμε τη χρηματοδότηση, να εξασφαλίσουμε το εκπαιδευτικό προσωπικό, που δεν θα είναι ταξιδιώτες της μιας ημέρας, να εξασφαλίσουμε και τον εξοπλισμό.
Δεν έχω το χρόνο, κύριε Υπουργέ, να σας πω, αλλά είναι μνημείο –δεν ξέρω πώς να το χαρακτηρίσω- η απάντηση σε μία ερώτηση που έκανα γιατί καθυστερεί η προμήθεια του εξοπλισμού στο ΤΕΙ της Λάρισας. Και μου δημιουργεί πολύ μεγάλη ανησυχία, γιατί θα χάσουμε πολλά λεφτά από το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Γιατί δεν είναι μόνο οι αδυναμίες που έχει το σύστημα συνολικά και που μπορεί να το συζητήσουμε, είναι και η γραφειοκρατία. Πέντε αλληλογραφίες για ένα θέμα που μπορούσε να λυθεί με μία συνάντηση πέντε λεπτών στο Υπουργείο. Πρόκειται για προμήθεια εξοπλισμού δεκάδων εκατομμυρίων.
Βεβαίως, καλό είναι να συζητούμε για το Διεθνές Πανεπιστήμιο, αλλά πρέπει να απαντήσουμε στους νέους: Γιατί κάθε χρόνο στην αρχή της χρονιάς δεν γίνονται έγκαιρα οι αποσπάσεις και οι προσλήψεις εκπαιδευτικών και θα χαθούν και φέτος διδακτικές ώρες; Γιατί μειώνετε τα προσόντα των προϊσταμένων στην εκπαίδευση και παρά το γεγονός ότι τους κρατάτε στις θέσεις τους, δεν απαντάτε σε αυτά τα θέματα τα οποία έπρεπε να τα έχει λύσει το Υπουργείο; Έτσι, δεν απαντάτε και στην ανάγκη των γονιών, των σπουδαστών και των μαθητών να έχουμε αναβαθμισμένο επίπεδο γνώσεων και αναβαθμισμένη Παιδεία στη χώρα μας.
Όμως, αυτό το αίτημα επανέρχεται κάθε μέρα και περισσότερο και οφείλουμε να δώσουμε απαντήσεις, γιατί χρειαζόμαστε μία διαφορετική παιδεία στη χώρα μας.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.’
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Στα πολλά «γιατί» τα οποία έθεσε ο κ. Έξαρχος, κύριε Υπουργέ, θα θέσω κι εγώ ένα. Γιατί υπολείπεται σημαντικά ο αριθμός αυτών που πέτυχαν στα ΑΕΙ που αποφοίτησαν από λύκεια της περιφέρειας σε σχέση με τα λύκεια των πρωτευουσών; Είναι πάρα πολύ σημαντικό και ενδιαφέρον να το διερευνήσετε και να δείτε ότι σχεδόν υπολείπεται κατά 50%. Τι σημαίνει; Τι φταίει; Η κοινωνία όπως είναι οργανωμένη, οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς, οι μαθητές; Προκύπτει ένα τεράστιο πρόβλημα, το οποίο πρέπει να απασχολήσει το Υπουργείο, νομίζω είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Ο κ. Κατσιφάρας έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι, η λέξη «μεταρρύθμιση» πρέπει να συνοδεύεται με πολιτική, με περιεχόμενο, με συγκεκριμένους στόχους. Και επειδή πολλές φορές έχουμε προκληθεί και εδώ, αλλά και προς τα έξω, καμία από αυτές που βαφτίζονται σήμερα ως μεταρρύθμιση δεν έχει το χαρακτήρα της μεταρρύθμισης. Καμία πρωτοβουλία. Μεταρρύθμιση ήταν το ΕΣΥ που άντεξε είκοσι χρόνια. Μεταρρύθμιση ήταν αυτή που έκανε ο Παπανδρέου στην Παιδεία το 1964 και άντεξε σαράντα χρόνια. Μεταρρύθμιση ήταν το 1930. Μα, σήμερα, αυτά τα μερεμέτια, στην καλύτερη περίπτωση, ή οι συντηρητικές οπισθοδρομήσεις της Νέας Δημοκρατίας, να τα βαφτίζουμε μεταρρύθμιση, επειδή έχουμε το επικοινωνιακό επιτελείο άρτια οργανωμένο; Ό,τι χάνει ο λαός και ό,τι είναι εις βάρος του λαού, δεν είναι μεταρρύθμιση. Είναι μία κλασική οπισθοχώρηση, για να μη διαστρεβλώνουμε και τις λέξεις και το περιεχόμενο των λέξεων. Και σήμερα δυστυχώς αυτός που είναι αδύναμος ή ήταν αδύναμος, χάνει ακόμη περισσότερο και δε διαμορφώνεται καμία ελπίδα και καμία προοπτική.
Θέλω να πάμε πιο συγκεκριμένα τώρα στο χώρο της εκπαίδευσης.
Κύριε Υπουργέ, η πολιτική σας από την αρχή στο ξεκίνημά της μέχρι σήμερα, πουθενά δεν ταυτίζεται με αυτό το μεγάλο όραμα το μεταρρυθμιστικό που λέτε. Είναι όλες μικρορρυθμίσεις, πολλές φορές πολιτικάντικες, μικροπολιτικές, αλλά δεν έχουν κανένα όραμα και δεν έχουν καμία τόλμη. Να ανοίξουν τον ορίζοντα να αξιοποιήσουν αυτό το δαιμόνιο ελληνικό πνεύμα. Καμία πρωτοβουλία σας. ΔΙΚΑΤΣΑ; Σήμερα, πέστε μας τι λέτε ή τι λέει ο κόσμος γι’ αυτό που κάνετε στο ΔΙΚΑΤΣΑ;
Θα μου πείτε, έπρεπε να γίνει; Βεβαίως, έπρεπε να γίνει αλλαγή. Δεν τιμούσε τη χώρα μας και έπρεπε να γίνει. Μα, αυτό που φτιάξατε είναι συνολικά αναποτελεσματικό. Δεν εξυπηρετείται κανείς.
Στη διοίκηση, στην εκπαίδευση δε θα αναφερόμουνα, αλλά είναι άρθρο του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Μα, πέρυσι τι λέγατε; Γιατί είστε ανακόλουθοι; Πέρυσι δεν λέγατε ότι μέσα σε ένα χρόνο εμείς θα αποκαταστήσουμε αυτό που ήδη καταργήσατε σε ό,τι αφορά την όποια αξιοκρατία υπήρχε; Τι λέτε σήμερα; Πώς θα διευκολύνω τα δέκα άτομα που έχω σε κάθε νομό –που είναι δικές σας στενά κομματικές επιλογές, αυτές είναι οι επιλογές σας- πώς θα τα κρατήσετε ένα χρόνο ακόμη, αγνοώντας το οποιοδήποτε βήμα χρειάζεται σε επίπεδο αξιοπιστίας, αξιοκρατίας, αξιολόγησης, αν το θέλετε. Τίποτε γι’ αυτό. Απλά πώς θα κρατήσετε αυτούς που έχετε σήμερα τοποθετήσει πολιτικά. Λες και πέρυσι δεν ξέρατε ότι ένα χρόνο μπροστά σας έχετε και μπορούσατε να κάνετε τα βήματα. Και όμως δεν κάνατε κανένα βήμα.
Ο διάλογος για την παιδεία, αλήθεια πού είναι; Και μιλάνε για αξιοπιστία. Πείτε μου πραγματικά σήμερα ποιος Έλληνας πολίτης –και πολύ ψαγμένος μάλιστα, δεν λέω γι’ αυτόν που δεν ψάχνεται- όταν αναρωτιέται σε ποιο στάδιο βρίσκεται ο διάλογος, όλοι αγνοούν. Η εκπαιδευτική κοινότητα έχει γυρίσει την πλάτη. Η νεολαία μας η οποία ενδιαφέρεται, ζει μέσα στην πανεπιστημιακή κοινότητα, γενικώς στην κοινότητα της εκπαίδευσης, πραγματικά δεν ξέρει τι ακριβώς γίνεται.
Θεωρείτε ότι αυτή είναι πολιτική που έχει μέλλον, που μπορεί να ανασυγκροτήσει οραματικά την κοινωνία μας και να την οδηγήσει κάπου; Αναξιοπιστία παράγει. Και δυστυχώς αυτή η αναξιοπιστία πολλές φορές λειτουργεί εις βάρος του πολιτικού συστήματος, το οποίο οι πολιτικοί μας έπρεπε να ενισχύουν.
Επίσης, σε ό,τι αφορά στη Β΄ Λυκείου, για παράδειγμα: Ειδικά και από τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας, δεν ήταν μια καθαρά ξεκομμένη παρέμβαση από το όλο εκπαιδευτικό σύστημα, που δεν απαντούσε πουθενά αλλού παρά μόνο επειδή το είπατε προεκλογικά για να πάρετε δέκα σταυρούς; Και δεν είναι ενταγμένο σε κανένα σχέδιο είτε μεταρρυθμιστικό είτε αναγεννητικό, όπως θέλετε πέστε το.
Τώρα σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο νομοσχέδιο:
Και αυτό το νομοσχέδιο σήμερα και αυτό που πρόκειται να φέρει, αυτό το κενό που πάει να καλύψει, είναι ενταγμένο στο ίδιο πολιτικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο έχετε ξεκινήσει την πολιτική σας. Όμως, τι λέτε και τι πρέπει να πούμε; Ότι θέλουμε ένα ίδρυμα πανεπιστημιακό, το οποίο θα φέρνει τη δύναμη απ’ έξω και το χρήμα απ’ έξω και εδώ να μπορεί να παίρνει τη γνώση και να αφήνει και την οικονομία, για να έχουμε οφέλη πολιτιστικά, οικονομικά, για να πάρουμε ένα βήμα πιο πάνω σε επίπεδο ανταγωνισμού την εκπαίδευση. Εσείς όμως το αντιμετωπίζετε και αυτό λες και φτιάχνετε ένα περιφερειακό πανεπιστημιακό ίδρυμα.
Εγώ δεν είμαι ο ειδικός να πω γι’ αυτές τις σχολές που έχετε επιλέξει. Είναι ανταγωνιστικές σχολές; Ερωτώ, γιατί αυτό το αποτέλεσμα πρέπει να μετρηθεί αύριο. Και θα μετρηθεί. Και δεν έχετε περιθώρια γιατί αυτό το συγκεκριμένο ίδρυμα θα πρέπει να είναι η εικόνα της χώρας μας προς τα έξω. Είναι το πρώτο πανεπιστημιακό ίδρυμα που έχει στο σύνολό του έναν εξωστρεφή προσανατολισμό. Άρα, τι χρειαζόμαστε; Χρειαζόμαστε σωστή και τεκμηριωμένη επιλογή των συγκεκριμένων σχολών, οι οποίες πρέπει να είναι ελκυστικές και να αντέχουν στην αυριανή αγορά εργασίας και στις κοινωνικές, πολιτιστικές, γεωπολιτικές εξελίξεις, ακόμα και στρατηγικού χαρακτήρα. Εγώ το δέχομαι και το δέχεται και η ελληνική κοινωνία. Πρέπει να αντέχουν όμως, ακριβώς για να φτιάξεις μία μήτρα, να φτιάξεις έναν πυρήνα, πάνω στον οποίον μπορείς να πεις ότι πραγματικά προωθώ, παρασύρω και άλλες δυνάμεις. Δυστυχώς, δεν μας έχετε πείσει μέχρι σήμερα, εκτός κι αν έχετε τα στοιχεία της μελέτης, τα οποία είναι πολύ κλειστά κρατημένα για κάποιους, γιατί οι συγκεκριμένες σχολές ή γιατί κάποιες άλλες έχουν αποκλειστεί ή ποιες ήταν οι άλλες.
Δεύτερον, ποιο είναι το γνωστικό αντικείμενο της κάθε σχολής; Εγώ δεν είμαι εκπαιδευτικός. Θέλω όμως μέσα σ’ αυτό το επίσημο Βήμα της Βουλής να υπάρχει μία συνολική κατάθεση του όλου εγχειρήματος που πάμε να φτιάξουμε.
Σε σχέση με τη γλώσσα: Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί να είναι μόνο η Αγγλική. Πραγματικά δεν το καταλαβαίνω.
Θα κάνω δύο αναφορές ακόμη για το συγκεκριμένο εγχείρημα: Λέτε ότι θα φοιτούν αλλοδαποί, Έλληνες του εξωτερικού, ιδίως για τις δύο περιπτώσεις, χωρίς να αποκλείετε τους Έλληνες.
Κύριε Υπουργέ, καταλαβαίνω απόλυτα τους λόγους –το είπαμε και στην Επιτροπή- που θέσατε. Νομίζω ότι απ’ αυτό το Βήμα δεν είναι κακό να υπάρχει μια μεγαλύτερη ενημέρωση. Καταλαβαίνω και την αντισυνταγματικότητα, καταλαβαίνω και τους στόχους σας για να το εντάξετε σ’ ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, αλλά νομίζω ότι στο συγκεκριμένο σημείο -επειδή υπάρχει μια κοινωνία που δεν πείθεται εύκολα, η πολιτική συνεχίζει να είναι αναξιόπιστη- δημιουργούνται μία σειρά ερωτηματικά: Θα υπάρχουν Έλληνες φοιτητές; Και αν ναι, με ποια διαδικασία επιλογής; Θα μου πείτε είναι αυτονόητο. Δυστυχώς, στην Ελλάδα η μάχη γίνεται για το αυτονόητο. Και αυτό είναι κρίμα και για μας που δεν το οριοθετούμε.
Κύριε Υπουργέ, κλείνοντας θέλω να πιστεύω ότι δεν θα θέλετε να δανειστείτε κι άλλο χρόνο σε σχέση με τη διοίκηση της εκπαίδευσης. Αλλά είναι ένα θέμα που πρέπει να λήξει, όπως πρέπει να πάρετε και σοβαρές πρωτοβουλίες σε σχέση με τη νέα σχολική χρονιά. Είναι μία χρονιά με τεράστια προβλήματα, που ήδη φαίνονται.
Δεν θέλω να εκμεταλλευτώ παραπάνω το χρόνο, αλλά λέω ότι η εκπαιδευτική κοινότητα είναι σε μεγάλη αβεβαιότητα, οι γονείς σε ανησυχία και ανασφάλεια, το ίδιο και η νεολαία μας, η σπουδάζουσα και η μαθητιώσα νεολαία. Πραγματικά υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα. Έχετε μπροστά σας δέκα-δεκαπέντε μέρες. Ενεργοποιήστε τους μηχανισμούς για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε στο ελάχιστο τις απαιτήσεις που οφείλει μια δημοκρατία να απευθύνει στην ελληνική κοινωνία μας.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Θαλασσινός.
ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η παγκοσμιοποίηση είναι ένας όρος ο οποίος πλέον ακούγεται καθημερινά, όπως καθημερινά συνειδητοποιούμε όλοι μας ότι είναι μια πραγματικότητα, η οποία έχει δημιουργήσει ένα έντονα ανταγωνιστικό πεδίο κυρίως στους τομείς της γνώσης, της έρευνας και της καινοτομίας. Όμως, πιστεύω βαθύτατα ότι η χώρα μας διαθέτει τα συγκριτικά εκείνα πλεονεκτήματα με τα οποία μπορεί να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις που η παγκοσμιοποίηση δημιουργεί. Από αυτά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα θεωρώ ότι η παιδεία είναι ένα από τα σημαντικότερα και ασφαλώς προέχει από εκείνα που πρέπει να αξιοποιήσει η χώρα μας, καθώς είναι γνωστό ότι το παγκόσμιο ενδιαφέρον για το στοιχείο αυτό του πολιτισμού μας είναι πάρα πολύ μεγάλο. Αυτό το ενδιαφέρον πρέπει να ενισχύσει η ελληνική πολιτείαα. Η ίδρυση λοιπόν του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος είναι ένα πολύ σωστό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ενδιαφέρον που υπάρχει για την ελληνική παιδεία αποδεικνύεται εξάλλου από τα στοιχεία τα οποία έχει δώσει το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο για την ακαδημαϊκή χρονιά του 2003, κατά την οποία φοιτούσαν στο πανεπιστήμιο τριακόσιοι ενενήντα πέντε φοιτητές προερχόμενοι από Βαλκανικές χώρες, τριακόσιοι σαράντα ένας από χώρες της Μέσης Ανατολής, εκατόν εξήντα δύο από αφρικανικές χώρες, ογδόντα εννέα από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, τριάντα ένας από αραβικές χώρες και είκοσι τέσσερις από την αμερικανική ήπειρο. Βεβαίως, μικρότερη συμμετοχή είχαν αλλοδαποί φοιτητές από τις χώρες της Ασίας και της Άπω Ανατολής, είκοσι τέσσερις περίπου.
Είναι προφανές ότι η δημιουργία του Διεθνούς Πανεπιστημίου με έδρα τη Θεσσαλονίκη, η οποία αποτελεί κομβικό σημείο των Βαλκανίων και όχι μόνο, είναι παραπάνω από αναγκαία. Βεβαίως, επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι θα έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί πολύ νωρίτερα. Άλλωστε, η χρησιμότητα της ίδρυσής του είχε διαπιστωθεί με επίσημο τρόπο και κατά το παρελθόν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, συνεπής στις προεκλογικές της δεσμεύσεις, προχωρά με συνέπεια και πρόγραμμα στη δημιουργία του νομοθετικού πλαισίου για την ίδρυση και λειτουργία του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος και απαντά έτσι στις προκλήσεις και τον εκπαιδευτικό συναγωνισμό με τις άλλες χώρες των Βαλκανίων και της Ευρώπης γενικότερα, στις οποίες η ανώτατη εκπαίδευση με διεθνή προσανατολισμό είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι αρκετές χιλιάδες Έλληνες φοιτητές σπουδάζουν στα αγγλόφωνα πανεπιστήμια των Βαλκανικών χωρών και των νοτιοανατολικών χωρών της Ευρώπης, όπου βεβαίως αφήνουν πολύτιμο συνάλλαγμα.
Η δημιουργία του Διεθνούς Πανεπιστημίου είναι βέβαιο ότι θα γίνει πόλος έλξης αλλοδαπών φοιτητών και σε αυτό θα συμβάλλει και η χρησιμοποίηση της αγγλικής γλώσσας. Εγώ δεν διαφωνώ και είμαι από αυτούς που πιστεύουν -και το πιστεύω βαθύτατα όπως όλοι μας- ότι στοιχείο του πολιτισμού μας είναι και η γλώσσα μας. Όμως πιστεύει κανείς σε αυτήν την Αίθουσα ότι είναι δυνατόν να προσεγγίσει στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση την ορολογία των τμημάτων των πανεπιστημίων με προγύμναση ενός έτους, όπως γίνεται σήμερα με τους φοιτητές οι οποίοι πηγαίνουν να σπουδάσουν σε διάφορες άλλες χώρες των Βαλκανίων;
Είναι δυνατόν με προγύμναση ενός έτους ή ολίγων μηνών να προσεγγίσουν έστω την ορολογία την οποία θα διδάσκονται στα ελληνικά πανεπιστήμια; Ελέχθη κατά κόρον και το τόνισε ο κύριος Υπουργός, ότι δεν αποκλείεται η ίδρυση και τμήματος όπου θα διδάσκεται η ελληνική γλώσσα και ενδεχομένως και άλλες γλώσσες.
Επί της αρχής, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να πω ότι πρόκειται για ένα νομοσχέδιο το οποίο αξιοποιεί τις μελέτες που έγιναν κατά το παρελθόν και την εμπειρία από τον ελληνικό πανεπιστημιακό χώρο. Προβλέπει κυρίως με το τρίτο άρθρο, διοικητική δομή και οργάνωση ίδια με των υπολοίπων πανεπιστημίων, ενώ λαμβάνεται μέριμνα για τη μεταβατική περίοδο του νέου ιδρύματος μέχρι να αποκτήσει την αυτοδύναμη λειτουργία του. Παράλληλα, η πρόβλεψη για συμμετοχή αλλοδαπών στη διοικούσα επιτροπή είναι καινοτόμος και ενισχύει το διεθνή χαρακτήρα του ιδρύματος.
Δεν παραλείπεται να προβλεφθεί στο νομοσχέδιο ο τρόπος με τον οποίο θα γίνονται δεκτοί οι αλλοδαποί φοιτητές με διαδικασία που δε διαφέρει από τη συνήθη, που εφαρμόζεται και από άλλα πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Το άρθρο 5 αναφέρεται στον τρόπο επιλογής του διδακτικού προσωπικού και στον τρόπο με τον οποίο οι αλλοδαποί φοιτητές, προπτυχιακοί ή μεταπτυχιακοί, θα καταβάλλουν τα δίδακτρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα κάνω εκτενή αναφορά στα υπόλοιπα άρθρα διότι αύριο θα έχουμε την κατ’ άρθρο συζήτηση. Όμως πιστεύω ειλικρινά ότι το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα είναι ένα πλήρες νομοσχέδιο το οποίο καλύπτει επίσης πλήρως τις ανάγκες για τη δημιουργία του Διεθνούς Πανεπιστημίου. Είναι αντικείμενο σοβαρού σχεδιασμού και μελέτης, συνδυάζει την εμπειρία της λειτουργίας των πανεπιστημίων μας και αφήνει περιθώρια περαιτέρω βελτίωσης στην περίπτωση που προκύψουν δυσλειτουργίες. Είναι ένα βήμα που είχε μείνει μετέωρο για αρκετό καιρό.
Με το παρόν νομοσχέδιο δημιουργείται μια νέα αναπτυξιακή διάσταση και για την πόλη της Θεσσαλονίκης και για τη χώρα μας γενικότερα. Ανάπτυξη που βασίζεται στην παιδεία, την έρευνα και τον πολιτισμό γενικότερα. Και νομίζω ότι αξίζει τον κόπο μέσω των ξένων αντιπροσωπειών της χώρας μας να γίνει συστηματική προώθηση του Διεθνούς Πανεπιστημίου αλλά και με καταχωρήσεις όπου είναι απαραίτητο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να κλείσω με μία παρατήρηση ως Βουλευτής ακριτικού νομού, εκεί όπου λειτουργεί το Πανεπιστήμιο του Αιγαίου, ένα πανεπιστήμιο το οποίο έχει προσφέρει πολλά στην ακριτική Ελλάδα, στη νησιωτική Ελλάδα γενικότερα. Ο κ. Έξαρχος αναφέρθηκε στα περιφερειακά πανεπιστήμια. Ας μην απαξιώνουμε το ρόλο τους.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΞΑΡΧΟΣ: Είμαι ένθερμος υποστηρικτής.
ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ: Χαίρομαι πάρα πολύ που το ακούω, διότι ο ρόλος είναι πολύ σημαντικός έστω και με τον τρόπο που λειτουργούν. Βεβαίως, καταβάλλει προσπάθειες η νέα διακυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου να καλυτερεύσει τη λειτουργία τους.
Όσον αφορά τα περιφερειακά πανεπιστήμια, είναι διαπιστωμένο ότι σωστά οργανωμένα και βιώσιμα τμήματα των πανεπιστημίων αυτών, βοηθούν ποικιλοτρόπως στην ανάπτυξη των πόλεων που φιλοξενούνται.
Εδώ, κύριε Υπουργέ, θέλω να επισημάνω ότι στην πόλη της Σάμου, στην πρωτεύουσα του νομού, υπάρχει ανάγκη ίδρυσης πανεπιστημιακών τμημάτων που θα εντάσσονται στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Πιστεύω ότι θα πρέπει να το αντιμετωπίσετε αυτό σε έναν μελλοντικό σχεδιασμό θετικά. Είμαι βέβαιος ότι θα το πράξετε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε χώρα αυξημένων δυνατοτήτων. Αυτό έχει αποδειχθεί αρκετές φορές κατά το παρελθόν. Πιστεύω ότι με παρεμβάσεις όπως αυτή της δημιουργίας του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος, θέτουμε τη χώρα μας στο κέντρο των εξελίξεων. Φιλοξενούμε φοιτητές που το όνειρό τους είναι οι σπουδές στη χώρα μας και δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για εξαγωγή πολιτισμού και ελληνικής παιδείας, δημιουργώντας ένθερμους πρεσβευτές της χώρας μας στο εξωτερικό.
Με αυτές τις σκέψεις τελειώνω. Ψηφίζω επί της αρχής το νομοσχέδιο για την ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστώ τον κ. Θαλασσινό.
Το λόγο έχει ο κ. Καΐσερλης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακολούθησα με ιδιαίτερη προσοχή ολόκληρη τη συνεδρίαση και εντυπωσιάστηκα. Μένει μέσα μου η εντύπωση ότι βρίσκομαι στη χώρα των θαυμάτων. Μεγάλα λόγια, ωραίες εκφράσεις των επιθυμιών μας. Με αυτά νομίζουμε ότι μπορούμε να υποκαταστήσουμε την ωμή πραγματικότητα.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αφού κατήργησε τα φροντιστήρια όπως προεκλογικά υποσχόταν, αφού έφτιαξε τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ που μόλις πριν από δύο χρόνια έλεγε ότι είναι υπό διάλυση, αφού τακτοποίησε οικονομικά τους δασκάλους και τους καθηγητές και αποκατέστησε την αξιοκρατία στην ιεραρχία της δημόσιας εκπαίδευσης, έρχεται σήμερα να κατακτήσει και έναν καινούργιο στόχο και μάλιστα σε μια διετία. Δημιουργεί μέσα σ’ ένα περιβάλλον ευφορίας, μέσα σ΄ένα περιβάλλον αξιοκρατίας στη χώρα των θαυμάτων, ένα ειδικό πανεπιστήμιο που θα εισάγει φοιτητές από το εξωτερικό και μάλιστα από τη Βουλγαρία και από τη Ρουμανία.
Όμως, ακριβώς δίπλα σ’ αυτό το Πανεπιστήμιο σήμερα στους παραμεθόριους νομούς αυτής της χώρας των θαυμάτων, οι συνταξιούχοι μας μεταναστεύουν στις γειτονικές χώρες όπως ακούω από την τηλεόραση για να μπορέσουν να επιβιώσουν, γιατί η ακρίβεια στην Ελλάδα είναι τραγικά μεγάλη. Την ίδια ώρα που θα φτιάξουμε αυτό το πανεπιστήμιο, χιλιάδες Έλληνες φοιτητές βρίσκονται στο εξωτερικό σε άλλα πανεπιστήμια.
Για να κλείσω, θέλω να πω ότι έχω μάθει πλέον το ποίημα, ότι δηλαδή για όλα αυτά τα κακά φταίει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Για τα θαύματα όπως αυτό που άκουσα σήμερα, είμαι βέβαιος ότι ευθύνονται οι θαυματοποιοί της νέας διακυβέρνησης.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η κ. Φουντουκίδου έχει το λόγο.
ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ: Κύριοι συνάδελφοι, κύριε Καΐσερλη φαντάζομαι να αναγνωρίζετε ότι για τη μετανάστευση των φοιτητών στο εξωτερικό, έχετε μεγάλο μερίδιο ευθύνης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Το είπα.
ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ: Χαίρομαι που το αναγνωρίζετε. Αν υπήρχαν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, δεν θα έφευγαν πολλά παιδιά στο εξωτερικό.
Προτιμήσατε αντί να στηρίξετε έναν τόσο σημαντικό θεσμό και να κάνετε μια καλόπιστη κριτική, να κάνετε μια συζήτηση εφ΄όλης της ύλης για την Παιδεία, με μια εξόχως αντιπολιτευτική διάθεση. Σε πολλά σημεία μπορεί να έχετε δίκιο, αλλά δεν ήταν ο κατάλληλος χρόνος για να τα πείτε αυτά. Εδώ έπρεπε να καταθέσετε τη δημιουργική σας άποψη και τις προτάσεις σας, ώστε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό.
Πριν από λίγο άκουσα κάποιους συναδέλφους σας να επαίρονται ότι αυτοί ήταν εκείνοι που τέλος πάντων σκέφτηκαν να υλοποιήσουν αυτό το πανεπιστήμιο. Και εμείς επί χρόνια το προτείναμε και απορούσαμε γιατί καθυστερείτε και γιατί δεν φέρνετε νομοσχέδιο. Εσείς μείνατε στην πρόθεση, ενώ εμείς σήμερα την υλοποιούμε.
Αν έχει ατέλειες είμαστε εδώ να συμβάλουμε με την παρουσία μας γι’ αυτό μας έστειλε ο λαός, να το κάνουμε καλύτερο. Δεν είμαστε εδώ για να πούμε που είναι ο διάλογος για την παιδεία, όταν κύριε συνάδελφε γνωρίζετε ότι οι συνδικαλιστές σας ήταν αυτοί που απεσύρθησαν από τον εθνικό διάλογο για την παιδεία, κάτι που δεν είχαν δικαίωμα κατ’ εμέ να το κάνουν, γιατί γι’ αυτό ήταν εκλεγμένοι εκεί να συνεισφέρουν έστω και με την αρνητική τους άποψη. Απ’ αυτούς είχε άλλες απαιτήσεις αυτός που τους έστειλε εκεί. Εξ άλλου δεν μπορούμε να πούμε ότι κάνατε εσείς τη μεγάλη μεταρρύθμιση. Θυμηθήκατε να μας πείτε για την μεταρρύθμιση του ’64 και άλλα. Εγώ θα σας θυμίσω κάτι απλούστατο. Τι έκαναν όλοι οι Υπουργοί Παιδείας του ΠΑΣΟΚ; Ο καθένας που ερχόταν έφερνε ένα νομοσχέδιο και είχε και μια διακήρυξη πάντα να μεταρρυθμίσει τον προηγούμενο νόμο, του προκατόχου του.
Είχατε χάσει τον μπούσουλα κύριοι συνάδελφοι, γιατί ποτέ δεν είχατε πολιτική. Αυτός ήταν ο λόγος. Δεν χρειάζονται λοιπόν κραυγές εδώ μέσα γιατί γνωριζόμαστε.
Η κυρία Υπουργός ήταν πάρα πολύ σεμνή. Πολύ απλά έθεσε το θέμα και είπε ότι είναι μια πάρα πολύ καλή κίνηση. Εγώ θα έλεγα ότι το νομοθέτημα αυτό, δηλαδή η δημιουργία του Διεθνούς Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης είναι μια εξαιρετικά σημαντική κίνηση.
Ο κ. Καστανίδης και πολλοί συνάδελφοι εξέφρασαν δυσπιστία και άφησαν υπονοούμενα που αγγίζουν τα όρια του πολιτικού κυνισμού πια! Όλο αυτό έγινε για να έχει κάτι να εξαγγείλει ο κύριος Πρωθυπουργός τώρα στη Θεσσαλονίκη. Αλίμονο! Είστε βέβαια εθισμένοι σε τέτοιες λογικές και σε τέτοιες πρακτικές, δεν σας παρεξηγώ και φυσικό είναι εξ ιδίων να κρίνετε τα αλλότρια αλλά μη μας αδικείτε. Η πρόταση είναι καλή, καθαρή, έντιμη και έχει ένα συγκεκριμένο σκοπό. Δεν χρειάζεται μιζέρια σε ένα τέτοιο νομοσχέδιο γιατί μόνο θετικά έχει.
Εγώ δεν θα μείνω στο επιχείρημα ότι η Ελλάδα από χώρα εξαγωγής φοιτητών με αυτό το νομοσχέδιο θα γίνει ξαφνικά χώρα εισαγωγής φοιτητών. Όλοι ξέρουμε ότι άλλοι είναι οι λόγοι που εξάγουμε φοιτητές και εν πάση περιπτώσει το ισοζύγιο είναι ελλειμματικό όπως και να γίνει και δεν μπορεί να γίνει σύγκριση. Είναι ένα μεγάλο θέμα γιατί άλλοι είναι αυτοί που φεύγουν και για άλλους λόγους είναι αυτοί που θα έρθουν. Η απάντηση στο ερώτημά σας γιατί να έρθουν είναι γιατί από πάρα πολλές χώρες και ειδικότερα στη νοτιανατολική λεκάνη της Μεσογείου υπάρχει μια προδιάθεση. Και γιατί είναι στα αγγλικά; Γιατί αυτό διευκολύνει την προσέλευση. Λοιπόν, μην είστε κακόπιστοι στην κριτική σας. Εγώ λέω ότι τα οφέλη είναι συγκεκριμένα. Πρώτα απ’ όλα η ενίσχυση των δεσμών με άλλες χώρες είναι βέβαιη. Πιστεύω ότι οι καλύτεροι πρεσβευτές από τους φοιτητές αυτού του πανεπιστήμιου δεν θα υπάρξουν για τις χώρες τους. Πολιτιστικά, οικονομικά, πολιτικά και διπλωματικά τα οφέλη είναι πάμπολλα. Είναι η σύζευξη των πολιτισμών, η ζύμωση με τις κοινωνικές αξίες και τις συμπεριφορές ντόπιων και ξένων, είναι η μεταβίβαση αξιών και αρχών μέσα από την παιδεία, οι ενδεχόμενες οικονομικές συναλλαγές που θα ακολουθήσουν. Πάντως το σημαντικότερο για εμένα είναι η δυνατότητα που δίνουμε σε κάποιους ανθρώπους να αποκτήσουν γνώση, αλλά και η αξιοποίηση αυτού του πολύτιμου ανθρώπινου υλικού που πραγματικά είναι πλούτος για την παγκόσμια κοινωνία. Είναι σημαντικό να μπορέσουμε να δώσουμε ευκαιρίες σε κάποιους ανθρώπους να αναδειχθούν και που μετά θα έχουν κάποιες πολύ σοβαρές και υπεύθυνες θέσεις στις χώρες τους.
Όλα αυτά τα αντιλαμβάνεστε βέβαια και αυτό που θα πρέπει να προσέξουμε είναι να μη συμβιβαστούμε με μέτριες καταστάσεις και να είμαστε απαιτητικοί.
Αυστηρός ο έλεγχος, αυστηρή τήρηση των προδιαγραφών και αν είναι δυνατόν, επέκταση σε νέα τμήματα και ενίσχυση και ενδυνάμωση του θεσμού.
Στην πορεία, θα βρεθεί το προσωπικό και θα λειτουργήσει. Μην έχετε αμφιβολία ότι αν το στηρίξουμε όλοι, θα πάει καλά. Δεν υπάρχει λόγος να το δυσφημούμε εν τη γενέσει του.
Θέλω να πω ότι θα πρέπει ίσως να φροντίσουμε, κύριε Υπουργέ, να αποτελέσει ένα πρότυπο. Εγώ δεν γκρινιάζω για την ποιότητα των ελληνικών πανεπιστημίων. Υπάρχουν σχολές οι οποίες έχουν πολύ καλή θέση παγκόσμια. Θα μπορούσαμε, λοιπόν, να βάλουμε τις βάσεις –εσείς είστε υπεύθυνος γι’ αυτό- ώστε να αποτελέσει πραγματικά ένα πρότυπο και ο θεσμός να επιτύχει.
Με την ευκαιρία αυτή και επειδή έχετε σχετικές διατάξεις στο νομοσχέδιο για την ίδρυση πανεπιστημίων στην Πελοπόννησο, θέλω να σας υπενθυμίσω παλαιότερες προτάσεις και απαίτηση των πολιτών της Πέλλας. Υπάρχει η έκθεση του Ινστιτούτου Κτηνοτροφίας στην Παραλίμνη, έξω από τα Γιαννιτσά για την ίδρυση Τμήματος Φυτικής-Ζωικής Παραγωγής ή και Γεωπονικής Σχολής στην επαρχία Γιαννιτσών και Δασοπονίας στην επαρχία Αλμωπίας.
Είναι πάγιο αίτημα της περιοχής, κύριε Υπουργέ, και οφείλω να το καταθέσω με αφορμή το παρόν νομοσχέδιο, το οποίο και εγώ ψηφίζω.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Συμφωνούμε και εμείς με την πρόταση!
ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Καΐσερλη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Είναι πάρα πολύ σημαντικό τα Δωδεκάνησα να συμφωνούν με τη Μακεδονία!
Δεν υπάρχει άλλος ομιλητής.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος και άλλες διατάξεις».
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων «Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής κατά πλειοψηφία.
Κύριοι συνάδελφοι, σας έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Πέμπτης 28 Ιουλίου 2005, της Τρίτης 2 Αυγούστου 2005 και της Τετάρτης 3 Αυγούστου 2005 (πρωινής και απογευματινής συνεδρίασης) και ερωτάται το Τμήμα αν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς τα Πρακτικά της Πέμπτης 28 Ιουλίου 2005, της Τρίτης 2 Αυγούστου 2005 και της Τετάρτης 3 Αυγούστου 2005 (πρωινής και απογευματινής συνεδρίασης) επικυρώθηκαν.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Τμήματος και ώρα 23.37΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Τετάρτη 31 Αυγούστου 2005 και ώρα 10.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Τμήματος νομοθετική εργασία: α) ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Θέματα εξωτερικών φρουρών» και β) συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 30-8-2005 ΣΕΛ1

PDF:

es30082005.pdf

TXT:

es050830.txt

Επιστροφή