Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: Ι, Σύνοδος: Γ΄, Συνεδρίαση: ΡΙ΄ 14/05/2003

Τετάρτη 14 Μαΐου 2003
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΙ΄
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Άδεια απουσίας του Βουλευτή Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, σελ.
3. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 5ο Δημοτικό Σχολείο Βύρωνα Αθηνών, το Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης Αθηνών, το 4ο και 14ο δημοτικό σχολείο Βόλου, των δημοτικών σχολείων Παλιούρα, Καθενών, Αγίου Αθανασίου και Λούτσας Ευβοίας, το 3ο και 5ο Δημοτικό Σχολείο Τρίπολης, σελ.
4.Ανακοινώνεται η μετατροπή του δημοτικού καταστήματος Αγίου Παύλου Ημαθίας, σε δημοτική Βιβλιοθήκη, στη μνήμη των 21 παιδιών που έχασαν τη ζωή τους στο δυστύχημα των Τεμπών, σελ.
5.Ανακοινώνονται τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος της Μάνας στο Προαύλιο της Βουλής, σελ.
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1.Κατάθεση αναφορών, σελ.
2.Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3.Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 15 Μαΐου 2003., σελ.
Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1)Ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου των σχεδίων νόμων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας:
i) «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Δημοκρατίας της Λιθουανίας για συνεργασία στον αμυντικό τομέα», σελ.
ii) «Κύρωση του Πρωτοκόλλου στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Γεωργίας και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας, σχετικά με την αναδιοργάνωση του Γεωργιανού Ναυτικού», σελ.
2) Συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Εθνικής Βιβλιοθήκη της Ελλάδας, Δημοτικές Βιβλιοθήκες και άλλες διατάξεις», σελ.
ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων:
ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ Ι., σελ.
ΓΚΕΣΟΥΛΗΣ Ν., σελ.
ΕΥΘΥΜΙΟΥ Π., σελ.
ΚΑΛΟΣ Γ., σελ.
ΚΑΡΑ Μ., σελ.
ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ.
ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ Θ., σελ.
ΜΠΕΝΑΚΗ – ΨΑΡΟΥΔΑ Α., σελ.
ΞΗΡΟΤΥΡΗ Α., σεΛ.
ΠΑΓΚΑΛΟΣ Θ., σελ.
ΠΑΥΛΙΔΗΣ Α., σελ.
ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ Κ., σελ.
ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ – ΗΛΙΑΚΗ Ε., σελ.
ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ Σ., σελ.
ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ Κ., σελ.
ΤΣΙΠΡΑΣ Β., σελ.
ΦΡΑΓΚΙΑΔΟΥΛΑΚΗΣ Ε., σελ.
ΦΩΤΙΑΔΗΣ Η., σελ.

ΧΑΛΚΙΔΗΣ Μ., σελ.
ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ Γ., σελ.
ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Α., σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Ι΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΙ΄
Τετάρτη 14 Μαΐου 2003

Αθήνα, σήμερα στις 14 Μαΐου 2003, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.58΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από την κ. Μαρία Καρά, Βουλευτή Α΄ Αθηνών, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Επιμελητήριο Ηλείας ζητεί τη θεσμοθέτηση ειδικών κινήτρων για τις εξαγωγικές επιχειρήσεις του Νομού, την εκτέλεση έργων υποδομής σ’ αυτόν κ.λπ.
2) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομάδα Παραγωγών Σταφίδας και Εσπεριδοειδών Αμαλιάδας ζητεί την επίλυση προβλημάτων που απασχολούν τους παραγωγούς Αμαλιάδας.
3) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας που αφορά στην παραβίαση του τρόπου αξιολόγησης κατά την πρόσληψη γεωπόνων του Νομού Μεσσηνίας.
4) Ο Βουλευτής Φωκίδας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΕΛΕΣΤΑΘΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Δεσφίνας Φωκίδας ζητεί τη χορήγηση οικονομικής ενίσχυσης για την εξόφληση χρέους των αντλιοστασίων ύδρευσης του Δήμου Δεσφίνας προς τη ΔΕΗ.
5) Ο Βουλευτής Ρεθύμνης κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Κρύας Βρύσης ζητεί αποζημίωση από τη ΔΕΗ, λόγω καταστροφής που υπέστη η περιφέρεια Κρύας Βρύσης, από πτώση καλωδίου.
6) Ο Βουλευτής Λακωνίας κ. ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ζητεί την σύνδεση της Σπάρτης μέσω του Λεύκτρου με το εθνικό δίκτυο Καλαμάτα – Τρίπολη – Αθήνα – Θεσσαλονίκη.
7) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ – ΛΙΑΚΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Εργαζομένων ΔΕΥΑ Μεσολογγίου ζητεί την ανανέωση των συμβάσεων εργασίας των μελών του.
8) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ – ΛΙΑΚΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Επαγγελματιών μικρών φορτηγών αυτοκινήτων ζητεί τον πλήρη έλεγχο της νομιμότητας κατά τη μεταφορά έδρας κατ’ εξαίρεση των οχημάτων των μελών της.
9) Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος – Τμήμα Ανατολικής Στερεάς Ελλάδος ζητεί την κατασκευή δύο γεφυρών στο Σπερχειό ποταμό.
10) Ο Βουλευτής Κορινθίας κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΤΣΩΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Πασχόντων από μεσογειακή αναιμία Νομού Κορινθίας ζητεί να παραμείνει αυτόνομος ο Α¨ Σταθμός Αιμοδοσίας του Νοσοκομείου Κορίνθου.
11) Ο Βουλευτής Κορινθίας κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΤΣΩΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Κάτοικοι Περαχώρας Κορινθίας ζητούν να τους κατακυρωθούν ιδιοκτησιακά τους δικαιώματα.
12) Ο Βουλευτής Καβάλας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Επαγγελματιών Πρακτόρων ΠΡΟ-ΠΟ ζητεί τη συνεργασία της διοίκησης του ΟΠΑΠ για την επίλυση θεμάτων όπως: νέος μονομερής κανονισμός, νέα παιγνίδια και όροι διεξαγωγής αυτών κ.λπ.
13) Ο Βουλευτής Κορινθίας κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΤΣΩΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Ευρωστίνης Κορινθίας ζητεί την υλοποίηση του έργου της νέας σιδηροδρομικής γραμμής στην περιοχή Δερβενίου με την κατασκευή δύο μικρών σηράγγων.
14) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ – ΛΙΑΚΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Επαγγελματιών Πρακτόρων ΠΡΟ-ΠΟ ζητεί να μην ισχύσει ο νέος κανονισμός λειτουργίας των πρακτορείων.
15) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ – ΛΙΑΚΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Επαγγελματιών μικρών φορτηγών αυτοκινήτων ζητεί την αύξηση του ωφέλιμου φορτίου των οχημάτων των μελών της κ.λπ.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στις με αριθμό 1687/19-9-2002 και 2525/6-11-2002 ερωτήσεις δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1903/13-11-2002 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στις ερωτήσεις με αριθμό 1687/19-9-2002 και 2525/6-11-2002 που κατατέθηκαν στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Α. Σπηλιόπουλο σχετικά με το παραπάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα, τα οποία μας έκανε γνωστά η Διοίκηση του ΙΚΑ.
1. Το ΙΚΑ έχει επί της οδού 25ης Μαρτίου ιδιόκτητο οικόπεδο εμβαδού 2.845 τ.μ. Με το εγκεκριμένο Γενικό Πολεοδομικό σχέδιο ο χώρος του οικοπέδου καθορίζεται ως προς τις χρήσεις σαν αμιγής χώρος περίθαλψης. Ως εκ τούτου κάθε διαφορετική χρήση δεν είναι επιτρεπτή. Το ΙΚΑ είχε κάνει πολλές προσπάθειες για την αλλαγή της χρήσης αλλά με αρνητικό αποτέλεσμα.
Έχοντας υπόψη τα παραπάνω η αρμόδια τεχνική υπηρεσία του ΙΚΑ εκπόνησε κτιριολογικό πρόγραμμα για κτίριο με αμιγείς υπηρεσίες υγείας. Έτσι στο οικόπεδο αυτό θα ανεγερθεί καινούργιο κτίριο στο οποίο θα στεγαστεί η Τοπική Μονάδα Υγείας που θα περιλαμβάνει 47 ιατρεία ειδικοτήτων, πλήρες Διαγνωστικό Κέντρο Ιατρικής της Εργασίας και το Κέντρο Προληπτικής Ιατρικής. Τα Κέντρα αυτά θα εξυπηρετούν ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα.
Έτσι η Διοίκηση του Ιδρύματος στη Συν 40/18-12-01 του Δ.Σ του ΙΚΑ και ύστερα από γνωμοδότηση του Τεχνικού Συμβουλίου Συν. 34/4-12-01 αποφάσισε τη μετεγκατάσταση του Αξονικού και Μαγνητικού Τομογράφου από τις εγκαταστάσεις της 25ης Μαρτίου στα πολυιατρεία ΙΚΑ Τούμπας Θεσ/νίκης.
2. Εν συνεχεία η Διοίκηση του Ιδρύματος έστειλε στη Θεσ/νίκη κλιμάκιο από υπηρεσιακούς παράγοντες αλλά και από μέλη του Δ.Σ που είναι εκπρόσωποι των κοινωνικών φορέων (ασφαλισμένων και εργοδοτών), οι οποίοι συζήτησαν με εκπροσώπους της τοπικής κοινωνίας και με τους φορείς της περιοχής και συμφώνησαν για τη μετεγκατάσταση του αξονικού και μαγνητικού τομογράφου στα Πολυιατρεία ΙΚΑ Τούμπας Θεσ/νίκης.
3.- Η επιλογή του κτιρίου της Τοπικής Μονάδας Υγείας Τούμπας για τη μετεγκατάσταση των μηχανημάτων έγινε και για τους εξής λόγους:
1. -Το κτίριο της Τούμπας είναι νέο και ιδιόκτητο
2.- Η Τ.Μ.Υ. Τούμπας βρίσκεται στο ευρύτερο κέντρο του Δήμου Θεσ/νίκης, υπάρχει ευχερής προσέγγιση από τη περιφερειακή οδό και συχνή συγκοινωνιακή πρόσβαση.
3. Ο αξονικός και ο μαγνητικός τομογράφος, εξυπηρετούν εκτός από τους νοσηλευόμενους και εξωτερικούς ασθενείς ασφαλισμένους του Ιδρύματος, τα περιστατικά των οποίων είναι και τα περισσότερα και επί πλέον χρήση των απεικονιστικών εργαστηρίων κάνουν και οι ασφαλισμένοι ευρύτερων περιοχών αλλά και όμορων νομών.
4.- Ως προς τα ποσά που δαπανήθηκαν για την ανακαίνιση των εγκαταστάσεων της 25ης Μαρτίου, ότι τα έργα που πραγματοποιήθηκαν αφορούν την κατασκευή περίφραξης και διαμόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου του εργαστηρίου του μαγνητικού τομογράφου. Ο σχετικός προϋπολογισμός εγκρίθηκε με την 239/22/6-7-00 απόφαση του Δ.Σ του ΙΚΑ και ανέρχονταν σε 132.061 Ευρώ, πλέον ΦΠΑ. Το έργο ξεκίνησε στις 18-10-00 και τελείωσε στις 5-10-01 με τελικό κόστος 117.380,00 Ευρώ, πλέον Φ.Π.Α.
5.- Όσον αφορά το κόστος της μετεγκατάστασης α) του αξονικού τομογράφου ότι αυτό ανέρχεται στο ποσό των 25.000 ΕΥΡΩ, στο οποίο περιλαμβάνονται η εκτέλεση των εργασιών που προβλέπουν οι σχετικές μελέτες. (Ακτινοπροστασία, καθαιρέσεις, χρωματισμοί, ηλεκτρολογικά, υδραυλικά), η μεταφορά του μηχανήματος και η ασφάλισή του κατά τη μεταφορά, η αμοιβή της εταιρείας PHILIPS για την επιστασία της όλης διαδικασίας μετεγκατάστασης από το ΙΚΑ 25ης Μαρτίου στο ΙΚΑ Τούμπας, καθώς και η προγραμματισμένη ανά τρίμηνο συντήρηση και η έκδοση πιστοποιητικού καλής λειτουργίας του μηχανήματος. Οι εργασίες που απαιτήθηκαν για την μετεγκατάσταση και κυρίως ο ποιοτικός και λειτουργικός έλεγχος του αξονικού τομογράφου πριν από την αποσυναρμολόγησή του, η επανασυναρμολόγηση και ο ποιοτικός και λειτουργικός έλεγχος μετά την επανασυναρμολόγηση, έγιναν από τεχνίτες των τεχνικών υπηρεσιών του ΙΚΑ.
Με δεδομένο ότι η αγορά ενός νέου αξονικού τομογράφου κοστίζει περίπου 700.000 ΕΥΡΩ, κρίθηκε ως καλύτερη λύση η μεταφορά του στο ΙΚΑ Τούμπας, δεδομένου μάλιστα ότι κατά την αποσυναρμολόγηση και επανασυναρμολόγηση του μηχανήματος λήφθηκαν όλα τα απαιτούμενα μέτρα ώστε να εξαλειφθούν οι κίνδυνοι για την αξιοπιστία του μηχανήματος και την μετέπειτα χρήση του.
β) Βάσει των υπαρχόντων στοιχείων του ΙΚΑ το κόστος της μετεγκατάστασης του μαγνητικού τομογράφου υπολογίζεται να ανέλθει προυπολογιστικά στο ποσό των 150.000 ΕΥΡΩ.
Στο ποσό αυτό περιλαμβάνεται η διαρρύθμιση του χώρου, εγκατάσταση, αποσύνδεση και η μεταφορά με ασφάλεια του μαγνητικού τομογράφου, η επανεγκατάσταση σε πλήρη λειτουργία, η διαμόρφωση χώρων, η ακτινοπροστασία, η υποστήλωση δαπέδου και η θωράκισή με όλες τις διεθνείς προδιαγραφές.
6.- Όσον αφορά τις προϋποθέσεις της ακτινοπροστασίας που τίθενται από την Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας σας γνωρίζουμε ότι ήδη πραγματοποιήθηκε η διαμόρφωση του χώρου, η ακτινοπροστασία, η τοποθέτηση του αξονικού τομογράφου, ο προβλεπόμενος από τις προδιαγραφές του μηχανήματος έλεγχος ακτινοπροστασίας, οι δοκιμές και βρέθηκε το μηχάνημα σε πλήρη και ασφαλή λειτουργία. Ο υπεύθυνος ακτινοφυσικός συνέταξε την απαιτούμενη έκθεση ακτινοπροστασίας, η οποία εστάλη ήδη στο Δημόκριτο και εντός της εβδομάδας ύστερα από δήλωση αρμοδίου υπαλλήλου του θα επισκεφθούν το χώρο για τον τελικό έλεγχο και την έκδοση άδειας ασφαλούς λειτουργίας.
7. Σχετικά με την τη γνώμη των τεχνικών υπηρεσιών του περιφερειακού υποκ/τος ΙΚΑ Θεσ/νίκης για το παραπάνω θέμα, σας επισυνάπτουμε τα ΑΠ.24572/28-6-01 και 24849/29-6-01 έγγραφα της τεχνικής υποδ/νσης του περ/κού υποκ/τος ΙΚΑ Θεσ/νίκης με τις απόψεις της υπηρεσίας.
Ο Υφυπουργός
ΡΟΒΕΡΤΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ»
2. Στις με αριθμό 2256/406/24-10-2002 και 2511/5-11-2002 ερωτήσεις δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1091551/9326/Α0010/13-11-2002 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στις ερωτήσεις με αριθμό 2256/406/24-10-2002 και 2511/5-11-2002 που κατατέθηκαν από τους Βουλευτές κυρίους Προκόπη Παυλόπoυλo και Νίκο Νικολόπουλο και σε συνέχεια του (γ) σχετικού, αναφορικά με την αγορά κτιρίου «ΑΝΑΤΟΛΙΑ» που βρίσκεται στη Ν. Ιωνία (2000) με σκοπό τη στέγαση των Υπηρεσιών του Σ.Δ.Ο.Ε., σας γνωρίζουμε τα εξής:
Όπως μας ανέφερε η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου (Κ.Ε.Δ.), η οποία έχει τη διοίκηση και διαχείριση των ακινήτων του Δημοσίου, οι τεχνοοικονομικές μελέτες για τη στέγαση του Σ.Δ.Ο.Ε εκπονήθηκαν από την Κ.Ε.Δ. το 1998 με βάση στοιχεία που δόθηκαν από τις Υπηρεσίες του Σ.Δ.Ο.Ε.. Με την 34/98/Δ2 απόφαση Δ.Σ./Κ.Ε.Δ. της 3-12-1998 εγκρίθηκε η σχετική πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την αγορά κτιρίου, που συνοδευόταν από το Κτιριολογικό Πρόγραμμα και προδιαγραφές χώρων και Η-Μ εγκαταστάσεων του κτιρίου, η οποία δημοσιεύθηκε στον Τύπο στις 10-12-1998.
Με βάση τα στοιχεία της ως άνω πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος, αξιολογήθηκαν οι υποβληθείσες προσφορές και προτάθηκε η αγορά τμήματος του εργοστασίου «ΑΝΑΤΟΛΙΑ» στη Ν. Ιωνία. Μετά την εκτίμηση του ακινήτου από το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών, τις σχετικές διαπραγματεύσεις και τις αλλαγές των μελετών ως προς την διαρρύθμιση των χώρων του κτιρίου, αποφασίσθηκε η αγορά κτιρίου συνολικής επιφάνειας 17.956 τ.μ. με τίμημα 4,821 δις δρχ. (Απόφαση Δ.Σ./Κ.Ε.Δ. 10/00/Ε2 της 16-3-2000).
Το σχετικό Συμβόλαιο αγοραπωλησίας υπογράφηκε στις 21-7-2000 και η Οικοδομική Άδεια ανακατασκευής του κτιρίου, εκδόθηκε από το αρμόδιο Πολεοδομικό Γραφείο στις 22-1-2001. Οι εργασίες ανακατασκευής δεν προχώρησαν επειδή το Σ.Δ.Ο.Ε. γνωστοποίησε στην Κ.Ε.Δ. ότι το αγορασθέν κτίριο δεν καλύπτει τις καινούργιες του ανάγκες (είχαν περάσει ήδη δύο χρόνια από την εκπόνηση των αρχικών τεχνοοικονομικών μελετών).
Στη συνέχεια η Τεχνική Υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών και η Κ.Ε.Δ. εκπόνησαν Κτιριολογικά Προγράμματα, προκειμένου να καθορισθούν τα μεγέθη των καινούργιων απαιτήσεων του Σ.Δ.Ο.Ε. Τα μεγέθη των συνολικά απαιτούμενων επιφανειών επαυξήθηκαν επειδή:
- Υπολογίσθηκαν 724 υπάλληλοι έναντι των 631 υπαλλήλων του αρχικού Κτιριολογικού Προγράμματος.
- Ο σταθερότυπος καθαρού γραφειακού χώρου επαυξήθηκε από 7,5 τ.μ./υπάλληλο σε 10τ.μ./ υπάλληλο, λόγω της χρήσης Η/Υ/.
- Δημιουργήθηκαν ειδικοί χώροι για τις ανάγκες του ολοκληρωμένου πληροφορικού συστήματος και των ειδικών συστημάτων επικοινωνίας.
- Ζητήθηκαν επιπλέον χώροι υποστηρικτικών λειτουργιών, όπως μεγάλο Αμφιθέατρο, Χημείο, Εστιατόριο, Βρεφονηπιακός Σταθμός, Γυμναστήριο, κ.λ.π., που δεν είχαν συμπεριληφθεί στο αρχικό Κτιριολογικό Πρόγραμμα.
- Ζητήθηκαν επιπλέον χώροι για τη στάθμευση αυτοκινήτων και ιδιαίτερα για τη στάθμευση κατασχεμένων και δεσμευμένων αυτοκινήτων ειδικού τύπου (μεγάλα φορτηγά, βυτιοφόρα, κ.λπ.).
Δεδομένου ότι δεν υπήρχε η δυνατότητα να καλυφθούν οι προαναφερόμενες απαιτήσεις στο αγορασθέν κτίριο, αποφασίσθηκε η εγκατάσταση σ’ αυτό τριών (3) άλλων Υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, που έχουν πρόβλημα στέγασης και συγκεκριμένα των Δ.Ο.Υ. Κατοίκων Εξωτερικού, ΦΑΒΕ Αθηνών και του Περιφερειακού ελεγκτικού Κέντρου (Π.Ε.Κ.). Ήδη, εκπονούνται οι σχετικές μελέτες, με βάση τις οποίες θα προχωρήσει η ανακατασκευή του κτιρίου.
Για την αγορά σήμερα, ενός ίδιου κτιρίου με το αγορασθέν, θα απαιτούντο τουλάχιστον 10 δις. δρχ. (17.956 τ.μ. επί 560.000 δρχ./ τ.μ. = 10.055.360.000 δρχ. ή 29.509.494 εκατ. Ευρώ ). Συνεπώς, το Ελληνικό Δημόσιο δεν ζημιώθηκε από την αγορά του ακινήτου στη Ν. Ιωνία.
Ο Υφυπουργός
ΑΠ. ΦΩΤΙΑΔΗΣ»
3. Στην με αριθμό 2367/31-10-2002 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β/7/4846/13-11-2002 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 2367/31-10-02 του Βουλευτή κ. Ευριπίδη Ι. Στυλιανίδη σχετικά με τις επενδύσεις των Ασφαλιστικών Ταμείων στο ΧΑΑ, σας γνωρίζουμε τα εξής:
1. Επί του ισχυρισμού περί απωλειών των Ασφαλιστικών Ταμείων από τις τοποθετήσεις τους στο ΧΑΑ, σας γνωρίζουμε ότι πρόκειται για λογιστικές απώλειες οι οποίες έχουν επέλθει επί των θετικών υπεραξιών (κεφαλαιακών κερδών) που έχουν εγγράψει τα Ταμεία λόγω των από μακρού χρόνου τοποθετήσεών τους (περίπου τρεις δεκαετίες) και της σημειωθείσας ανοδικής πορείας του ΧΑΑ και όχι επί των ιδίων επενδυμένων κεφαλαίων τους.
Επομένως δεν μπορεί να τίθεται θέμα κάλυψης απωλειών εφόσον πρόκειται για λογιστικές απώλειες και όχι για πραγματικές οι οποίες θα υφίσταντο μόνο στην περίπτωση της πώλησης κινητών των αξιών επί ζημία, γεγονός που δεν συντρέχει για τα Ταμεία που είναι μακροχρόνιοι θεσμικοί επενδυτές.
2. Οι επενδύσεις κεφαλαίων των Ασφαλιστικών Ταμείων στο ΧΑΑ από τον Ιανουάριο έως τον Μάιο του έτους 2000 ανέρχονται στο ποσό των 58.684.584,00 Ευρώ.
Σημειώνουμε ότι ο συνολικός τζίρος (αξία συναλλαγών) του ΧΑΑ για το ως άνω χρονικό διάστημα, σύμφωνα με το μηνιαίο Στατιστικό Δελτίο του ΧΑΑ, ανήλθε σε 48.851.063.830,00 Ευρώ και συνεπώς η ποσοστιαία συμμετοχή από αγορές του συνόλου των Ασφαλιστικών Ταμείων στο τζίρο αυτό ανήλθε σε ποσοστό 0,1201%.
Το γεγονός αυτό καταρρίπτει κάθε ισχυρισμό περί στήριξης του Δείκτη του ΧΑΑ και συγκράτησης της πτώσης του κατά την προαναφερόμενη περίοδο λόγω των τοποθετήσεων των Ασφαλιστικών Ταμείων.
Άλλωστε με δεδομένη την αυτοτέλεια της διαχείρισης και των επενδυτικών αποφάσεων των Ασφαλιστικών Ταμείων ως ανεξάρτητων, αυτόνομων και αυτοδιοικούμενων Δημ. Οργανισμών δεν μπορεί να τίθεται θέμα κατεύθυνσης από την Πολιτεία των κεφαλαίων τους στο ΧΑΑ διότι τούτο αποτελεί ευθεία παρέμβαση τόσο στην ασκούμενη επενδυτική πολιτική και στον τρόπο αξιοποίησης της περιουσίας τους όσο και στην λειτουργία των Κεφαλαιαγορών, πράγμα το οποίο πρέπει να αποφεύγεται από όλους τους παράγοντες της Οικονομικής και Κοινωνικής ζωής.
3. Για τους ίδιους ως άνω λόγους δεν μπορεί να τίθεται θέμα κα ενίσχυσης του χαρτοφυλακίου των Ασφαλιστικών Ταμείων, πέραν του γεγονότος ότι τούτο δεν προβλέπεται από σχετική διάταξη νόμου.
Αντιθέτως ενίσχυση επιβάλλεται να ενεργείται στο νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τις επενδύσεις και την αξιοποίηση της περιουσίας των Ασφαλιστικών Ταμείων και γι’ αυτό τα τελευταία χρόνια το πλαίσιο αυτό έχει διευρυνθεί με σειρά νομοθετημάτων θεσπίζοντας ακόμη και κανόνες επενδυτικής συμπεριφοράς.
Μάλιστα για την υποβοήθηση του έργου της διαχείρισης και της καλύτερης δυνατής αξιοποίησης των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων εκδόθηκε προσφάτως κοινή Υπουργική Απόφαση κατ’ εξουσιοδότηση των συνδυασμένων διατάξεων των παρ.1 και 3 του αρθρ. 9 του ν. 2469/97, με την οποία μπορούν οι Διοικήσεις των Ταμείων να προσλαμβάνουν και συμβούλους διαχείρισης.
Ο Υφυπουργός
ΡΟΒΕΡΤΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ»
4. Στην με αριθμό 2361/31-10-2002 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β13-806/13-11-2002 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 2361/31-10-02 που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων η Βουλευτής κ. Ευαγγελία Σχοιναράκη - Ηλιάκη, με θέμα «Διακίνηση Τουρκικής και Σκοπιανής ντομάτας στην Κρήτη», και κατά το μέρος που το θέμα εμπίπτει στις αρμοδιότητές μας, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Οι υπηρεσίες του Υπουργείου Ανάπτυξης διενεργούν σε μόνιμη βάση ελέγχους σε όλα τα στάδια διακίνησης και εμπορίας των οπωροκηπευτικών. Ειδικά για την εισαγόμενη ντομάτα ,πράγματι. κατά τους δύο τελευταίους μήνες έγιναν εισαγωγές από Τουρκία και τα Σκόπια από εμπόρους της Μακεδονίας οι οποίοι διοχέτευσαν μέρος από αυτές και στην αγορά της Αθήνας.
Οι τιμές της εισαγόμενης ντομάτας Τουρκίας και Σκοπίων λειτούργησαν ανταγωνιστικά στην αγορά σε σχέση με τις τιμές της ντόπιας ντομάτας αφού διαμορφώθηκαν σε χαμηλότερα επίπεδα. Από τους ελέγχους των υπηρεσιών του Υπουργείου Ανάπτυξης στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας δεν προέκυψαν παραβάσεις που να αφορούν σε μετονομασία ή ανασυσκευασία της εισαγόμενης Τουρκικής ή Σκοπιανής ντομάτας σε ελληνική.
Εξάλλου με εγκυκλίους μας προς τις αρμόδιες υπηρεσίες όλων των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων έχουμε επισημάνει την αναγκαιότητα των ελέγχων στην προέλευση, τη διακίνηση και την παρακολούθηση των τιμών στα οπωροκηπευτικά.
Ο Υφυπουργός
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ»
5. Στην με αριθμό 2332/30-10-2002 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 2/61046/0020/13-11-2002 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 2332/30-10-2002 που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων από το Βουλευτή κ. Σπήλιο Σπηλιωτόπoυλo, σας πληροφορούμε τα ακόλουθα:
1. Η κατάργηση ορισμένων κοινωνικών πόρων -εκ των οποίων οι περισσότεροι θεσμοθετήθηκαν πριν 30 έως 70 χρόνια- θεωρήθηκε επιτακτική ανάγκη και έγινε με σκοπό την απλοποίηση και τον εκσυγχρονισμό του φορολογικού συστήματος.
2. Η τυχόν ενίσχυση των Μετοχικών Ταμείων του Υπ. Εθν. Άμυνας είναι συνάρτηση της αξιολόγησης της σημερινής οικονομικής τους κατάστασης και της εκτίμησης των παραμέτρων που θα προσδιορίσουν τα μεγέθη του προϋπολογισμού τους στο μέλλον. Η ενίσχυση αυτή θα εξετάζεται κατ' έτος μέσα στο πλαίσιο των δημοσιονομικών δυνατοτήτων με συνεκτίμηση και των συνολικών άμεσων ή έμμεσων χρηματοδοτήσεων των Ταμείων από τον κρατικό προϋπολογισμό.
3. Σε κάθε περίπτωση πάντως η πρόσφατη θεσμοθέτηση και δημιουργία στα Μετοχικά Ταμεία των Ειδικών Κλάδων Οικονομικής Ενίσχυσης Μερισματούχων (ΕΚΟΕΜ), στους οποίους διοχετεύονται κατ’ έτος σημαντικά κονδύλια προκειμένου να δοθούν ως βοηθήματα στους δικαιούχους συνταξιούχους στρατιωτικούς καταδεικνύει έμπρακτα το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της Πολιτείας για τη λειτουργία των Ταμείων και την οικονομική στήριξη των μερισματούχων τους.
Ο Υφυπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ»
6. Στις με αριθμό 2316/30-10-2002 και 2243/24-10-02 ερωτήσεις δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 113104/ΙΗ/14-11-2002 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στις ερωτήσεις με αριθμό 2316/30-10-02 και 2243/24-10-02 τις οποίες κατέθεσαν οι Βουλευτές κύριοι Πέτρος Μαντούβαλος και Γεώργιος Καλός αναφορικά με την αποκατάσταση του Εϋναρδείου κτιρίου Αίγινας και τη στέγαση σε αυτό της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Αίγινας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας έχουν ήδη εκπονήσει την απαραίτητη επιστημονική μελέτη για την πλήρη αποκατάσταση και τη λειτουργική αξιοποίηση του ιστορικού κτιρίου έτσι ώστε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας σύγχρονης βιβλιοθήκης. Στη συνέχεια, η μελέτη αυτή διαβιβάστηκε στο Δήμο Αίγινας προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες ένταξής της στα Περιφερειακά Επιχειρησιακά προγράμματα Περιφέρειας Πειραιώς.
Η διαδικασία αυτή υπαγορεύτηκε από την ανάγκη ευρύτερης και ταχύτερης χρηματοδότησης του έργου ώστε η τοπική κοινωνία να έχει στη διάθεσή της την υποδομή και τις υπηρεσίες μιας βιβλιοθήκης που θα καλύπτει ολοκληρωμένα τις ανάγκες της.
Κατά συνέπεια το Υπουργείο Παιδείας, με σεβασμό απέναντι στην πολιτιστική μας κληρονομιά και την εξυπηρέτηση του αναγνωστικού κοινού, έχει προχωρήσει στον απαραίτητο σχεδιασμό που επιβάλλει η αποκατάσταση του Εϋναρδείου κτιρίου.
Ο Υπουργός
ΠΕΤΡΟΣ Δ. ΕΥΘΥΜΙΟΥ»
7. Στην με αριθμό 2277/25-10-2002 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ34α/506/14-11-2002 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό ΑΚΕ 2277/25-10-2002 που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Γεώργιος Καρασμάνης, σχετικά με τη συνταξιοδότηση από τον ΟΓΑ χήρας που συνταξιοδοτείται από το ΤΕΒΕ λόγω θανάτου του συζύγου της, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Στον ν. 2458/97 «Σύσταση Κλάδου Κύριας Ασφάλισης Αγροτών» που η λειτουργία του άρχισε από 1-1-98, προστέθηκε διάταξη (ν. 2556/97 άρθρο 20 παρ. 13γ) σύμφωνα με την οποία δίνεται η δυνατότητα προαιρετικής υπαγωγής στον νέο Κλάδο του ΟΓΑ των συνταξιούχων οποιουδήποτε ασφαλιστικού φορέα από έμμεσο δικαίωμα, εφόσον ασκούν επάγγελμα για το οποίο, σύμφωνα με την ισχύουσα κάθε φορά νομοθεσία υπάγονται στην ασφάλιση του ΟΓΑ.
Έτσι, ο επιζών σύζυγος που ασκεί το αγροτικό επάγγελμα και που έχει υπαχθεί στον νέο Κλάδο του ΟΓΑ, παράλληλα με την σύνταξη του αποθανόντος συζύγου του από άλλο φορέα, δικαιούται και της σύνταξης του Κλάδου του ΟΓΑ.
Ο Υφυπουργός
Ρ. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ»
8. Στην με αριθμό 2275/25.10.02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 46230/12.11.02 έγγραφο από τον Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε συνέχεια του ανωτέρω σχετικού εγγράφου μας και σε απάντηση των με αριθμό 928/1.10.2002 ΠΑΒ και 2275/25-10-2002 ερώτησης, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Δ. Πιπεργιάς, αναφορικά με το ΚΑΠΗ του Δήμου Ελυμνίων Ν. Eύβoιας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Ο παραπάνω Δήμος, όπως μας ενημέρωσε η οικεία Περιφέρεια, έχει ήδη προχωρήσει στην εξόφληση των σχετικών οφειλών του προς τους δικαιούχους.
Μέχρι και το έτος 2000 εχρηματοδοτείτο από τους ΚΑΠ στα πλαίσια υλοποίησης οριζόντιας δράσης, που είχε προβλεφθεί στις σχετικές Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις που είχαν εκδοθεί, αναφορικά με τα κριτήρια και τη διαδικασία κατανομής αυτών, στους ΟΤΑ της χώρας.
Ειδικότερα ο Δήμος Ελυμνίων, χρηματοδοτήθηκε το έτος 2000 με ποσό 11.000.000 δρχ. για την κάλυψη λειτουργικών αναγκών του εν λόγω ΚΑΠΗ, ενώ το έτος 2001 η σχετική χρηματοδότηση συμπεριλήφθηκε με όμοιο ποσό στην τακτική επιχορήγηση αυτού από τους ΚΑΠ.
Τέλος, για το έτος 2002 ο ανωτέρω Δήμος έλαβε ως τακτική επιχορήγηση όμοιο ποσό με εκείνο του προηγούμενου έτους.
Ο Υπουργός
Κ. ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ»
9. Στην με αριθμό 2269/25.10.02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 4303/11.11.02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
«Αναφορικά με την ερώτηση με αριθμό 2269/25.10.02 που υποβλήθηκε στη Βουλή από τη Βουλευτή κ. Ε. Παπαδημητρίου και αφορά τη δημιουργία ταμείου αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών, σας γνωρίζουμε τα παρακάτω:
1. Το θέμα της δημιουργίας και χρηματοδότησης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλληλεγγύης βρίσκεται στο στάδιο της συνεννόησης μεταξύ Συμβουλίου και Κοινοβουλίου. Το θέμα παρουσιάστηκε συνοπτικά στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων, όπου και υιοθετήθηκαν τα αποτελέσματα της συνεννόησης. Αναμένεται από το Κοινοβούλιο η τυπική υιοθέτηση των νομικών κειμένων και συγχρόνως η έγκρισή τους από το Συμβούλιο.
Αν και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλληλεγγύης αφορά την αποκατάσταση από καταστροφές, το θέμα δεν συζητήθηκε ως αντικείμενο της Πολιτικής Προστασίας στο Συμβούλιο, αλλά σε όργανα που ασχολούνται με οικονομικά θέματα.
2. Όσον αφορά την ερώτηση για το αν υπάρχει πρόθεση δημιουργίας ενός αντίστοιχου Ταμείου για την αντιμετώπιση μικρότερης κλίμακας φυσικών καταστροφών στη χώρα μας, αρμόδιο για να απαντήσει είναι το συνερωτώμεvo Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών.
Ο Υφυπουργός
ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ»
10. Στην με αριθμό 2266/24.10.02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1179/14.11.02 έγγραφο από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης με αριθμό 2266/24.10.02, που κατέθεσαν στη Βουλή των Ελλήνων οι Βουλευτές κύριοι Π. Κρητικός και Γ. Βαινάς, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
1. Με την απελευθέρωση του Τραπεζικού συστήματος, οι Τράπεζες λειτουργούν στα πλαίσια του ελεύθερου ανταγωνισμού και το Δημόσιο δεν μπορεί να παρέμβει στα λειτουργικά τους θέματα.
2. Όσον αφορά τις ΔΕΚΟ, οι οποίες, σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 2414/96, έχουν μετατραπεί σε Ανώνυμες Εταιρείες, μπορούν, μέσα στα πλαίσια των Επιχειρηματικό)ν τους Σχεδίων και για την προβολή του κοινωνικού τους ρόλου, να προβαίνουν σε χορηγίες, από τις οποίες να προκύπτει άμεσο ή έμμεσο όφελος.
3. Σύμφωνα πάντως με πρόσφατη Εγκύκλιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών (Α.Π.1956911 ΔΕΚΟ 964/1 0.09.2002), οι δαπάνες προβολής και χορηγιών πρέπει να περιορίζονται στα απολύτως αναγκαία επίπεδα και να υποβάλλονται, με όλα τα αναλυτικά στοιχεία πληρωμής, μέχρι φυσικού προσώπου, στη Γενική Συνέλευση για έγκριση. Σε περίπτωση που η Γενική Συνέλευση απορρίψει τα σχετικά πεπραγμένα της Διοίκησης, οι δαπάνες καταλογίζονται σε βάρος των Μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και του Διευθύνοντος Συμβούλου.
Ο Υπουργός
Ν. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ»
11. Στην με αριθμό 2258/24.10.02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 46330 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης με αριθμό 2258/24.10.02 και στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μας, σας Πληροφορούμε τα ακόλουθα:
1. Στο Ειδικό Πρόγραμμα Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ε.Π.Τ.Α.) εντάσσονται σταδιακά από το 1998 έως σήμερα, έργα και δράσεις, με φορείς χρηματοδότησης διάφορα Υπουργεία και φορείς υλοποίησης τους Ο.Τ.Α. Τα ποσά που έχουν ενταχθεί έως σήμερα στο Πρόγραμμα ανέρχονται σε 3,3 δις ευρώ περίπου.
Οι θεσμοθετημένοι πόροι του Προγράμματος είναι:
Ποσοστό 8,5% των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (Κ.Α.Π.)
Ποσοστό 20% των πόρων που εγγράφονται στον προϋπολογισμό
δημοσίων επενδύσεων (Σ.Α.Τ.Α.)
Ποσό των τόκων των χρηματικών υπολοίπων των Ο.Τ.Α. στο Τ.Π. και Δ. ο Ποσοστό 80% του φόρου των τόκων καταθέσεων
Πόροι των Εθνικών Προγραμμάτων που διαχειρίζονται τα Υπουργεία και οι Περιφέρειες και αφορούν σε έργα ΟΤΑ.
Πόροι του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (Π.Δ.Ε.) για έργα ΟΤΑ.
Το Υπουργείο σε συνεργασία με τα συναρμόδια Υπουργεία καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να διασφαλισθεί η αναγκαία εισροή πόρων στο Πρόγραμμα, ανάλογη με τις υποχρεώσεις που δημιουργούνται στο πλαίσιο υλοποίησή ς του, οι οποίες το τελευταίο διάστημα ήταν ιδιαίτερα μεγάλες λόγω υψηλού βαθμού απορρόφησης.
2. Με την αριθμ. 45576/8.11.02 απόφαση του ΥΠΕΣΔΔΑ οριστικοποιήθηκε η συνολική κατανομή των πιστώσεων της ΣΑΤΑ έτους 2002 στους ΟΤΑ όλης της Χώρας, η οποία ανήλθε στο ποσό των 349.223.395,25 € και έως σήμερα, έχει αποδοθεί σταδιακά η 1 η και 2η κατανομή στους Δήμους και τις Κοινότητες που ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 244.408.633,00 €.
Σχετικά με την εκταμίευση των υπολοίπων πιστώσεων της ΣΑΤΑ ( 3η κατανομή), σας γνωρίζουμε ότι ήδη προωθείται χρηματική εντολή για την απόδοση στους ΟΤΑ μέρους των παραπάνω. πιστώσεων ύψους. 60.000.000,00 € τον μήνα αυτό και το υπόλοιπο ποσό στις αρχές του επόμενου μήνα.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα θέματα που θίγονται στην παραπάνω Ερώτηση αρμόδιο να . απαντήσει είναι το συνερωτώμενο Υπουργείο Οικονομίας & Οικονομικών.
Ο Υφυπουργός
Λ. ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ»
12. Στην με αριθμό 2252/23.10.02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 5466/7.11.02 έγγραφο από τον Υπουργό Αιγαίου η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση στην ερώτηση με αριθμό 2252/23.10.02 του Βουλευτή κ. Ιωάννη Χωματά, σχετικά με την έγκριση δρομολόγησης του Ε/Γ -Ο/Γ AQUA JEWEL, σας γνωρίζουμε ότι στον νέο επαναληπτικό μειοδοτικό διαγωνισμό της 10-9-2002 που προκήρυξε το Υπουργείο Αιγαίου, μεταξύ των τριών εταιρειών που εκδήλωσαν ενδιαφέρον για τις υπόλοιπες 5 άγονες γραμμές των Κυκλάδων ήταν και η εταιρεία ALPHA FERRIES Ν.Ε.
Η παραπάνω αναφερόμενη εταιρεία δεν έγινε κατ' αρχή δεκτή γιατί στη μία από τις 5 γραμμές είχε προσκομίσει ελλιπή εγγυητική επιστολή Τραπέζης συμμετοχής στο διαγωνισμό και στη συνέχεια ουσιαστικά αποκλείστηκε αφού σύμφωνα με τους όρους του διαγωνισμού δεν προσκόμισε μέχρι την 30-9-2002 (προθεσμιακή ημερομηνία σύμφωνα με την προκήρυξη του διαγωνισμού) το Πιστοποιητικό Ασφάλειας του πλοίου της AQUA JEWEL το οποίο εκδόθηκε από το ΥΕΝ στις 2-10-2002.
Τονίζεται ότι το AQUA JEWEL αν και πολυτελές και νεότευκτο πλοίο έχει δυνατότητα μεταφορά μόνο 4 φορτηγών οχημάτων.
Το θέμα της πλήρους κάλυψης των ακτοπλοϊκών αναγκών των κατοίκων των νησιών του Αιγαίου είναι ο στόχος του Υπουργείου Αιγαίου και η συνολική δαπάνη που θα επιδοτήσει στο πλαίσιο εφαρμογής του νέου Νόμου για την απελευθέρωση της ακτοπλοΐας, θα ανέλθει στα 25,9 εκ. ευρώ για τη μίσθωση 50 άγονων γραμμών αρμοδιότητάς του (Δωδεκάνησα, Ανατολικό Αιγαίο, Κυκλάδες) από 1-11-2002 μέχρι 31-11-2003.
Ο Υπουργός
Ν. ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ»
13. Στην με αριθμό 2250/24.10.02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 9366/Α0010/14.11.02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης (α) με αριθμό 2250/24.10.02, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Γιώργος Καρασμάνης, αναφορικά με την επαναφορά σε ισχύ της αρ. 135/1987 πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου για το Στρατόπεδο Καψάλη Γιαννιτσών σας γνωρίζουμε, όπως άλλωστε σας έχουμε πληροφορήσει με το (β) σχετικό μας σε απάντηση της αρ. 7602/16-5-2002 Ερώτησής σας, που αφορούσε το ίδιο θέμα, ότι η προαναφερόμενη πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου ανακλήθηκε με την αρ. 1008380/677δις/ΑΟ010/29-4-2002 απόφαση των Υπουργών Εθνικής. Άμυνας και Οικονομίας & Οικονομικών δεδομένου ότι όπως όρισε η αρ.386/1990 γνωμοδότηση των Προϊσταμένων των Νομικών Διευθύνσεων των Νομικών Υπηρεσιών Διοικήσεως, που έγινε δεκτή από τον Υφυπουργό Οικονομικών, η παραχώρηση από το Ταμείο Εθνικής Άμυνας έκτασης 2115 τ.μ από το στρατόπεδο «Καψάλη» Γιαννιτσών στο Δημόσιο (Υπουργείο Οικονομικών) για λογαριασμό του Υπουργείου Γεωργίας, προκειμένου στη συνέχεια να παραχωρηθεί στους αυθαίρετους κατόχους, δεν ήταν νόμιμη γιατί δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις του άρθρου 10 Ν. 719/1977.
Ο Υφυπουργός
Α. ΦΩΤΙΑΔΗΣ»
14. Στην με αριθμό 2248/24.10.02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1179/14.11.02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω σχετική ερώτηση με αριθμό 2248/24.10.02 που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Αδραχτάς, σας γνωρίζουμε ότι η συμμετοχή λιμένων στην Ένωση Λιμένων Ελλάδας δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητές μας.
Από την πλευρά μας σας ενημερώνουμε ότι εντός του λιμένα Κατακόλου, έχει χωροθετηθεί τουριστικός λιμένας δυναμικότητας 235 θέσεων ελλιμενισμού τουριστικών σκαφών, όπου έχουν ήδη κατασκευασθεί τα προβλεπόμενα από την σχετική μελέτη λιμενικά έργα και έχουν τοποθετηθεί οι πλωτές προβλήτες.
Επίσης εντός του λιμένα Κυλλήνης έχει χωροθετηθεί τουριστικός λιμένας δυναμικότητας 150 θέσεων ελλιμενισμού.
Ο Υφυπουργός
Δ. ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ»
15. Στην με αριθμό 2242/24.10.02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 113103/ΙΗ έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 2242/24-10-02 την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Γεώργιος Kαλός η οποία αναφέρεται στο θεσμό του ολοήμερου σχολείου, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
1. Το Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο θεσμοθετήθηκε με το άρθρο 4 του ν. 2525/97 ΦΕΚ 188 Τ.Α' και εξυπηρετεί κοινωνικούς και παιδαγωγικούς σκοπούς (προώθηση ισότιμων ευκαιριών, πρόσβαση στην αγορά εργασίας για τους γονείς, που απελευθερώνονται από την ανάγκη επιτήρησης των παιδιών τους τις πρωινές και μεταμεσημβρινές ώρες, αξιοποίηση του πρόσθετου χρόνου με εναλλακτικές μορφές μάθησης και την εφαρμογή προγράμματος δημιουργικής παραμονής στο σχολικό χώρο).
Το Υπουργείο Παιδείας, αξιοποιώντας τα παιδαγωγικά συμπεράσματα από τη λειτουργία των 28 πιλοτικών ολοήμερων δημοτικών σχολείων και λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία που αποκτήθηκε από τα σχολεία του διευρυμένου ωραρίου που λειτούργησαν τα προηγούμενα έτη, προχώρησε από το τρέχον σχολικό έτος 2002-03 στη λειτουργία ολοήμερων σχολείων με αναβαθμισμένο εκπαιδευτικό περιεχόμενο, με στόχο τα παιδαγωγικά οφέλη που προέκυψαν από τα 28 πιλοτικά να διαχυθούν στα προγράμματα σπουδών που απευθύνονται σε όλους τους μαθητές που συμμετέχουν στο πρόγραμμα του ολοήμερου.
Έτσι κατά το τρέχον σχολικό έτος λειτουργούν από τα αστικά κέντρα μέχρι τις ακριτικές και δυσπρόσιτες περιοχές:
2.600 Ολοήμερα Δημοτικά και
1.800 Ολοήμερα Νηπιαγωγεία.
Με το θεσμό του Ολοήμερου εξυπηρετούνται 200.000 ελληνικές οικογένειες.
Το σχολείο αυτό, χωρίς να παραβλέπει την κοινωνική του διάσταση (ενίσχυση του ρόλου της κρατικής μέριμνας, καταπολέμηση των διακρίσεων και μορφωτικών ανισοτήτων, πρόληψη σχολικής αποτυχίας και σχολικής διαρροής), σχεδιάστηκε να εξυπηρετήσει υψηλούς παιδαγωγικούς στόχους, όπως είναι η παιδαγωγική αξιοποίηση του απογευματινού χρόνου παραμονής των μαθητών στο σχολείο, υπό την πλήρη ευθύνη και ε των υπεύθυνων εκπαιδευτικών. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται μαθήματα και δραστηριότητες που αναβαθμίζουν το ρόλο του σχολείου, ήτοι η Ξένη Γλώσσα, η εισαγωγή στην Πληροφορική, ο Αθλητισμός, ο Χορός, η Θεατρική Αγωγή, η Μουσική και τα Εικαστικά αντικείμενα που συνολικά προσδιορίζουν τον ορισμό των βασικών δεξιοτήτων για την κοινωνία της γνώσης και διαμορφώνουν συνθήκες ανοικτού εκπαιδευτικού περιβάλλοντος και ελκυστικότερης μάθησης.
Στο πρόγραμμα εντάσσεται επίσης η παροχή υποστηρικτικής βοήθειας στη Γλώσσα και στα Μαθηματικά και η μελέτη - προετοιμασία των μαθητών για τα μαθήματα της επόμενης ημέρας, με αποτέλεσμα το ολοήμερο να αποτελεί ολοκληρωμένη εκπαιδευτική παρέμβαση.
Για να ανταποκριθεί στους παραπάνω σκοπούς το ολοήμερο σχολείο, έχει προβλεφθεί η στελέχωσή του, εκτός από το δάσκαλο του τμήματος (ο οποίος αναλαμβάνει την προετοιμασία και την πρόσθετη βοήθεια στη Γλώσσα και στα Μαθηματικά) και από εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων για τα αντικείμενα: Αγγλική Γλώσσα, Αθλητισμός, Πληροφορική, Εικαστικά, Θεατρική Αγωγή, Μουσική, Χορός. Η διαδικασία πρόσληψης από τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώ έχει καταρτιστεί πρόγραμμα σπουδών για κάθε διδακτικό αντικείμενο, το οποίο θα σταλεί σύντομα στα σχολεία.
Η επιτυχημένη εφαρμογή ενός σημαντικού θεσμού όπως είναι το ολοήμερο ασφαλώς απαιτεί τη συνεργασία των γονέων και των τοπικών φορέων. Για το σκοπό αυτό όλα τα σχολεία έχουν απευθύνει πρόσκληση συνεργασίας προς τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων για την αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων προκύπτουν κατά περιοχή και κατά σχολείο.
Ειδικά για το θέμα της σίτισης, στο πρώτο διάλειμμα (13:30 - 13:55), οι μαθητές λαμβάνουν ένα ελαφρύ γεύμα που ετοιμάζουν οι γονείς. Η όλη οργάνωση εντάσσεται στην εκπαιδευτική διαδικασία, αφού συνηθίζει τα παιδιά στην κοινή εστίαση, την ανάπτυξη πρωτοβουλιών, την αυτενέργεια και δημιουργεί αισθήματα αυτοτέλειας και αυτάρκειας.
Σε πολλά σχολεία οργανώθηκαν χώροι σίτισης με τη συνεργασία σχολείου, γονέων και σχολικής επιτροπής. Σε περίπτωση που λόγω υποδομών δεν υπάρχουν χώροι σίτισης, το κάθε σχολείο χρησιμοποιεί για το γεύμα αίθουσα διδασκαλίας κατάλληλα διαμορφωμένη, ώστε αμέσως μετά το γεύμα να είναι έτοιμη προς χρήση.
Τα σχολεία επίσης συνεργάζονται με τις σχολικές επιτροπές για την περίπτωση των εξοπλισμών, θέματα τα οποία επίσης προωθούνται από το Υπουργείο Παιδείας.
Με τη χρηματοδότηση που δόθηκε τις προηγούμενες χρονιές αγοράστηκαν τα απαραίτητα είδη για τη σίτιση (ψυγείο, φούρνος μικροκυμάτων). Επίσης 1000 περίπου ολοήμερα δημοτικά σχολεία έχουν αποκτήσει εργαστήρια πληροφορικής, ενώ άλλα 200-300 διαθέτουν ήδη ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Για τη συμπλήρωση του εξοπλισμού αυτού, αλλά και την αρχική προμήθεια των νέων ολοήμερων, τέθηκε πρόσφατα στη διάθεση κάθε ολοήμερου δημοτικού σχολείου το ποσό των 3.000 ευρώ.
Από τα παραπάνω φαίνεται ότι το ολοήμερο σχολείο αποτελεί μια ριζική αλλαγή στο πώς αντιλαμβανόμαστε το ρόλο του σύγχρονου σχολείου. Συνιστά νέο τρόπο οργάνωσης κάθε σχολικής μονάδας που συνεπάγεται αλλαγή όσον αφορά τη διερεύνηση, ουσιαστικοποίηση του ρόλου και της προσφοράς των εκπαιδευτικών, αλλά και των προσδοκιών των μαθητών και των γονέων τους, αφού το πρόγραμμα στοχεύει ώστε το ολοήμερο σχολείο:
Να είναι ένας χώρος όπου οι μαθητές θα αναπτύσσουν δεξιότητες γνωστικές ερευνητικές, κατασκευαστικές, πολιτιστικές και. θα αναπτύσσουν τις γνώσεις, την προσωπικότητα και το χαρακτήρα τους «μαθαίνοντας πώς να μαθαίνουν», «πώς. να αποδέχονται τους άλλους», και «πώς να είναι υπεύθυνοι και δημιουργικοί».
Να διαφοροποιήσει τη διδασκαλία των μαθημάτων μέσα από μια πολλαπλότητα προσεγγίσεων, οι οποίες θα ενισχύουν αμφίδρομα την προσωπικότητα του μαθητή.
Να δομήσει με «νέα» στοιχεία την εξελικτική πορεία των μαθητών, ώστε αυτοί να ανταποκριθούν στις ανάγκες και τις επιταγές της νέας τεχνολογικής κοινωνίας- της Κοινωνίας της Γνώσης. Να ικανοποιήσει δηλαδή την ανάγκη της διαμόρφωσης μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας, η οποία θα μπορεί να ανταποκριθεί άριστα στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα στον ψυχισμό του παιδιού την κοινωνική και συναισθηματική αλληλεγγύη και καλλιεργώντας την ικανότητα να αντλεί χαρά από την προσπάθεια και το επίτευγμα.
Να συμβάλει στην εξυπηρέτηση της οικογένειας .του. μαθητή, όταν και οι δύο γονείς είναι εργαζόμενοι και δεν υπάρχει άλλος τρόπος προστασίας του.
Να ευαισθητοποιήσει τους γονείς και να ενεργοποιήσει τους φορείς της τοπικής κοινωνίας επιδιώκοντας το «άνοιγμα του σχολείου στην κοινωνία».
Να υπερασπιστεί το δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης και να «πείσει» για την αξιοπιστία του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος και της ελληνικής πολιτείας.
Η εφαρμογή του προγράμματος αυτού προϋποθέτει την παρακολούθησή του από όλους τους μαθητές που συμμετέχουν σ'. αυτό μέχρι τη λήξη του (16.00). Η πρόωρη αποχώρηση μαθητών, θα έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία εφαρμογής του και κατά συνέπεια την ακύρωσή του. Η προαιρετικότητα υπάρχει όσον αφορά στην επιλογή των γονιών για τη συμμετοχή των παιδιών στο πρόγραμμα του ολοήμερου σχολείου. Αν δεχθούμε προαιρετικότητα στην αναχώρηση, θα υπονομεύσουμε το σχολείο και θα γίνει φυλακτήριο, κάτι που δε θα το ήθελε, πιστεύουμε, κανένας γονέας για το παιδί του.
2. Σε ότι αφορά τις κτιριολογικές υποδομές για το ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο και το ολοήμερο Νηπιαγωγείο σας γνωρίζουμε ότι μετά την αποκέντρωση του Π.Δ.Ε. και την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 2218/94 όπως συμπληρώθηκε με τις διατάξεις του Ν. 2240/94 και κωδικοποιήθηκαν με το- Π.Δ. 30/1996, οι Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις έχουν την αρμοδιότητα για την επιλογή και απόκτηση οικοπεδικών εκτάσεων, τον προγραμματισμό, τη μελέτη, την κατασκευή και την επίβλεψη των έργων σχολικής στέγης. Οι ΟΤΑ έχουν την ευθύνη για την επισκευή και συντήρηση των διδακτηρίων της περιφερείας τους.
Το ΥΠ.Ε.Π.Θ. συνέταξε κτιριολογικά προγράμματα για:
-Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο δυναμικότητας 180, 240-300 και 360 μαθητών, καθώς και -Ολοήμερο Νηπιαγωγείο μικρότερων και μεγαλύτερων μονάδων.
Τα κτιριολογικά προγράμματα διαβιβάστηκαν στις αρμόδιες Υπηρεσίες του ΟΣ.Κ. Α.Ε.
και των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων της χώρας από το Μάρτιο του 2000 και από τον Απρίλιο του 2001 αντίστοιχα και λαμβάνονται υπόψη κατά τη σύνταξη των μελετών.
3. Για την εκτέλεση του πιλοτικού προγράμματος «Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου (Έργο ΣΕΠΕΕ) η χρηματοδότηση ανήλθε συνολικά στο ποσό των 224.297.686 δρχ. ή 9.345.736 δρχ. ανά σχολική μονάδα.
Το μέσο κόστος των προμηθευόμενων εξοπλισμών ανά σχολείο που χρηματοδοτήθηκε από το Α΄ ΕΠΕΑΕΚ ήταν 16.000.000 δρχ. Στο συμπλήρωμα Προγραμματισμού γία το 2ο ΕΠΕΑΕΚ υπάρχει πρόβλεψη και για κτιριακές παρεμβάσεις όπου απαιτούνται και για προμήθεια εξοπλισμού για το ολοήμερο σχολείο.
Ο Υφυπουργός
ΝΙΚ. ΓΚΕΣΟΥΛΗΣ»
16. Στην με αριθμό 2219/23-10-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 112531/ΙΗ 13-11-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 2219/23-10-02 την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Γεωργ. Καλός και αφορά στην πρόληψη και αγωγή υγείας των μαθητών, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Το ΥΠ.Ε.Π.Θ. ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένο σε θέματα που αφορούν στην πρόληψη και προαγωγή της υγείας των μαθητών έχει δώσει και δίνει μεγάλη βαρύτητα στην εφαρμογή προγραμμάτων Αγωγής Υγείας στα σχολεία της Δ/θμιας Εκπ/σης όλης της χώρας, γι' αυτό και σύμφωνα με την Γ2/4867/92 Υπουργική Απόφαση έχει εντάξει την Αγωγή Υγείας στις σχολικές δραστηριότητες.
Τα προγράμματα Αγωγής Υγείας αφορούν πολλά θέματα ανάμεσα στα οποία είναι και η πρόληψη της χρήσης Εξαρτησιογόνων ουσιών (ναρκωτικά - αλκοόλ - τσιγάρο). Κατά τα σχολικά έτη 1997-98, 1998-99 και 1999-2000 υλοποιήθηκαν 2100 περίπου προγράμματα Αγωγής Υγείας, τα οποία χρηματοδοτήθηκαν με 200.000 δρχ. το καθένα, μέσα από το 2ο Κ-Π.Σ.
Κατά τα πιο πάνω σχολικά έτη και με καθαρά εθνικούς πόρους υλοποιήθηκαν ετησίως 900 προγράμματα Αγωγή Υγείας, εκ των οποίων το 30% περίπου' έχουν ως θέμα τις εξαρτησιογόνες ουσίες (ναρκωτικά-αλκοόλ-τσιγάρο).
Το δίμηνο lουνίου-Ιουλίου 1999 επιμορφώθηκαν 120 στελέχη Αγωγής Υγείας, όπου σε σύνολο επτά εβδομάδων επιμόρφωσης είχαν μια εβδομάδα βιωματική εκπαίδευση σε θέματα πρόληψης εξαρτησιογόνων ουσιών. Επίσης πραγματοποιήθηκαν 123 40ωρα σεμινάρια κατά τα σχολικά έτη 1997-1998,1998-1999 1999-2000 για εκπαιδευτικούς σε θέματα Αγωγής Υγείας, στα οποία υπήρχε η πρόβλεψη για κάλυψη της θεματολογίας των εξαρτησιογόνων ουσιών. Η διοργάνωση επιστημονικών ημερίδων από εξειδικευμένους φορείς και η πρόσκληση εισηγητών-από το εξωτερικό, έχει συμβάλει στην ολόπλευρη θεώρηση του θέματος.
Το ΥΠ.Ε.Π.Θ. για την αποτελεσματικότερη εφαρμογή των προγραμμάτων πρόληψης χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών- συνεργάζεται με το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας και τον Ο.ΚΑ ΝΑ, καθώς και με Δημόσιους και Ιδιωτικούς επιστημονικούς φορείς, όπως το Ε.Π.Ι.Ψ.Υ., το ΚΕΘΕΑ, την Ελληνική Αντικαπνιστική Εταιρεία, την Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία, το Αθηναϊκό Κέντρο Μελέτης Ανθρώπου, το Ελληνικό Ίδρυμα Καρδιολογίας, την Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου, την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Το ΥΠ.Ε.Π.Θ. έχει δημιουργήσει δίκτυο 58 Υπευθύνων, Αγωγής Υγείας σε κάθε Δ/νση Π/θ μιας Εκπ/σης δίκτυο 58 Υπευθύνων Αγωγής Υγείας σε κάθε Δ/νση Δ/θμιας Εκπ/σης της χώρας και έχει προβεί στη τοποθέτηση 15 Υπευθύνων Συμβουλευτικών Σταθμών Νέων (Σ.Σ.Ν) σε ισάριθμους Συμβουλευτικούς Σταθμούς Νέων. Οι Υπεύθυνοι Αγωγής Υγείας παρακολούθησαν σεμινάρια για την εκπαίδευση στο εκπαιδευτικό υλικό «Στηρίζομαι στα Πόδια μου» που έγινε σε συνεργασία με τον ο. ΚΑ. ΝΑ και το Ε.Π.Ι.Ψ.Υ. και συνεργάζονται στενά με τα Κέντρα Πρόληψης σε όσους νομούς έχουν ιδρυθεί, για την πρόληψη χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών.
Παράλληλα το ΥΠ.Ε.Π.Θ. πραγματοποίησε αγορά έτοιμου εκπαιδευτικού υλικού σε θέματα πρόληψης της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών από το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής (Ε.Π.I.Ψ.Υ.) για δύο ηλιακές ομάδες, 11 έως 14 και 15 έως 18 ετών, το οποίο βρίσκεται στις σχολικές μονάδες της χώρας.
Η Κυβέρνηση εκπόνησε το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Αντιμετώπιση της Εξάρτησης από ουσίες». Το πενταετές (2002-2006) αυτό πρόγραμμα, το οποίο παρουσιάσθηκε πρόσφατα από τον κ. Πρωθυπουργό, μετά τη συνεδρίαση της Διυπουργικής Επιτροπής, βασίζεται στους δύο άξονες που αφορούν στη μείωση της ζήτησης ναρκωτικών ουσιών μέσω εφαρμογής προγραμμάτων αποτροπής, πρόληψης, θεραπείας και κοινωνικής επανένταξης, καθώς και την ελάττωση της προσφοράς των ουσιών αυτών. μέσω του αποτελεσματικού ελέγχου και της αποστολής διακίνησής τους Κατά την παρουσίαση του ανωτέρω προγράμματος ανακοινώθηκε πακέτο συγκεκριμένων μέτρων, στα οποία εκτός των άλλων, περιλαμβάνονται προγράμματα Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών και προγράμματα Αγωγής Υγείας για τα Ναρκωτικά στα σχολεία της χώρας.
Ο Υφυπουργός
Ν. ΓΚΕΣΟΥΛΗΣ»
17. Στην με αριθμό 2203/22-10-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 112 523/ΙΗ/14/11-02 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 2203/22.10.02 την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Γεώργιος Καλός και αφορά στην προθεσμία υποβολής δικαιολογητικών για κατάταξη πτυχιούχων στα ΤΕΙ και ΑΣΕΤΕΜ/ΣΕΛΕΤΕ, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Σύμφωνα με τη 69842/Ε5 (ΦΕΚ 866/10.7.02 τ.Β΄) υπουργική απόφαση καθορίσθηκε η προθεσμία υποβολής' δικαιολογητικών από 1-15 Οκτωβρίου, η δε διενέργεια των κατατάξεων από 20-31 Οκτωβρίου.
Δεδομένου ότι βρισκόμαστε στο τέλος της ημερομηνίας που τίθεται ως όριο για τη διενέργεια των κατατάξεων και σχεδόν όλα τα τμήματα των ΤΕΙ είναι στο τελικό στάδιο επιλογής είτε αυτή γίνεται με ειδικές κατατακτήριες εξετάσεις είτε με το βαθμό του πτυχίου, δεν είναι δυνατόν να δοθεί καμία παράταση στην προθεσμία κατάθεσης δικαιολογητικών.
Ο Υπουργός
ΠΕΤΡΟΣ Δ. ΕΥΘΥΜΙΟΥ»
18. Στην με αριθμό 2128/22-10-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 112522/ΙΗ 2522/ΙΗ/22-10-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 2128/22-10-2002 την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Γερ. Δ. Αρσένης, και αφορά στο Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Το Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο θεσμοθετήθηκε με το άρθρο 4 του Ν. 2525/97 ΦΕΚ 188 τ.Α΄ και εξυπηρετεί κοινωνικούς και παιδαγωγικούς σκοπούς (προώθηση ισότιμων ευκαιριών, πρόσβαση στην αγορά εργασίας για τους γονείς, που απελευθερώνονται από την ανάγκη επιτήρησης των παιδιών τους τις πρωινές και μεταμεσημβρινές ώρες, αξιοποίηση του πρόσθετου χρόνου με εναλλακτικές μορφές μάθησης και την εφαρμογή προγράμματος δημιουργικής παραμονής στο σχολικό χώρο).
Με τη λήξη του σχολικού έτους 2001-2002 ολοκληρώθηκαν δύο σημαντικοί σταθμοί για το ολοήμερο με βάση τους οποίους το ΥΠΕΠΘ επανεξέτασε ορισμένες προτεραιότητες για τη λειτουργία του θεσμού, η οποία και βιώσιμη θα πρέπει να είναι και να ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες, επιθυμίες και απαιτήσεις, αφού είναι αποδεκτό ότι το ολοήμερο έτυχε ευρείας κοινωνικής συναίνεσης η οποία (συναίνεση) δεν θα πρέπει να αφορά μόνο στην αποδοχή του θεσμού, αλλά και στον τρόπο, τη μέθοδο και το πρόγραμμα της υλοποίησής του.
Ο πρώτος σταθμός είναι ότι ολοκληρώθηκε μια πενταετία από τη θεσμοθέτηση του ολοήμερου .(Ν. 2525/97) και επομένως έχουμε πενταετή εφαρμογή προαιρετικού προγράμματος ολοήμερου δηλαδή αυτού που επικράτησε ως πρόγραμμα διευρυμένου ωραρίου (η προαιρετικότητα έχει σχέση με τη δυνατότητα των γονιών να επιλέξουν με αίτησή τους τη φοίτηση των παιδιών τους σ' ολόκληρο το πρόγραμμα του ολοήμερου σχολείου).
Ο δεύτερος σταθμός είναι ότι ολοκληρώθηκε η τριετής εφαρμογή πιλοτικού προγράμματος, υποχρεωτικού για το σύνολο των μαθητών σε 28 δημοτικά σχολεία.
Το Υπουργείο Παιδείας, αξιοποιώντας τα παιδαγωγικά συμπεράσματα από τη λειτουργία των 28 πιλοτικών ολοήμερων, καθώς και την οργανωτική εμπειρία που αποκτήθηκε από τα σχολεία διευρυμένου ωραρίου, σχεδίασε τη λειτουργία 2600 ολοήμερων δημοτικών σχολείων με τρόπο, ώστε τα παιδαγωγικά οφέλη που προέκυψαν από τα 28 πιλοτικά ολοήμερα να μην καλύπτουν στενό κύκλο μαθητών πιλοτικών σχολείων, αλλά να μεταφερθούν σε όλους τους μαθητές που επιλέγουν το πρόγραμμα τουολοήμερου, ανεξάρτητα αν στο σχολείο λειτουργούν ένα, δύο ή περισσότερα ολοήμερα τμήματα.
Το ΥΠΕΠΘ συμπεριλαμβάνει στο πρόγραμμα όλων των ολοήμερων πρόσθετες δραστηριότητες (ξένη γλώσσα, πληροφορική, αθλητισμός και κατ' επιλογήν εικαστικά, μουσική, χορό, θεατρική αγωγή). Ήδη η διαδικασία πρόσληψης από τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών που θα διδάξουν τα παραπάνω αντικείμενα στο σύνολο των ολοήμερων βρίσκεται σε εξέλιξη και θα ολοκληρωθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Επισημαίνεται ότι το σωστό ολοήμερο σχολείο με το αναβαθμισμένο και ελκυστικό του πρόγραμμα, δεν αποτελεί προνόμιο λίγων μαθητών αστικών κυρίως ή ημιαστικών περιοχών, αλλά απλώνεται σε όλη τη χώρα, από τις μεγάλες πόλεις μέχρι τις ακριτικές και δυσπρόσιτες περιοχές, καλύπτοντας 2600 ολοήμερα δημοτικά και 1800 ολοήμερα νηπιαγωγεία, εξυπηρετώντας 200.000 περίπου οικογένειες.
Συγχρόνως, τα 28 πιλοτικά ολοήμερα δημοτικά σχολεία θα εξακολουθήσουν να λειτουργούν, αφού τα πιλοτικά προγράμματα είναι απαραίτητα για τη στήριξη οποιωνδήποτε καινοτόμων παρεμβάσεων, ακόμη και κατά το στάδιο της γενικευμένης εφαρμογής τους. Προβλέπουμε μάλιστα τη διαρκή διεύρυνση αυτών των πιλοτικών ολοήμερων σχολείων καθώς η λειτουργία τους δίνει τη δυνατότητα στην ελληνική πολιτεία, αλλά και στην πανεπιστημιακή και εκπαιδευτική κοινότητα για πιλοτική εφαρμογή πρόσθετων και εξειδικευμένων παρεμβάσεων, πριν αυτές μεταφερθούν στα προγράμματα των υπόλοιπων σχολείων.
Για την ενίσχυση των ήδη λειτουργούντων πιλοτικών, το Υπουργείο Παιδείας πήρε πρόσθετα μέτρα, πράγμα που δείχνει το ενδιαφέρον του για τη συνέχιση της λειτουργίας τους. Για πρώτη φορά συστάθηκαν πρόσθετες οργανικές θέσεις δασκάλων, με αποτέλεσμα οι ανάγκες σε δασκάλους να καλυφθούν αμέσως χωρίς να αναμένονται οι τοποθετήσεις των αναπληρωτών. Επίσης, ανατέθηκε από τις αρχές Σεπτεμβρίου η ευθύνη υλοποίησης του έργου στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και έτσι, νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά, έγιναν οι προσλήψεις εκπαιδευτικών ειδικοτήτων και λήφθηκαν όλα τα αναγκαία μέτρα για την οικονομική στήριξη των σχολείων.
Σημαντικό, τέλος, στοιχείο για τη λειτουργία των 28 ολοήμερων δημοτικών σχολείων είναι ότι δεν λειτουργούν ξεκομμένα από τον κορμό της εκπαίδευσης, αλλά τόσο η διοικητική τους υποστήριξη όσο και η επιστημονική παιδαγωγική τους εποπτεία ασκούνται, όπως σε όλα τα σχολεία της χώρας, από τα θεσμικά όργανα της εκπαίδευσης, δηλ τους διοικητικούς προϊσταμένους και τους σχολικούς συμβούλους, ενώ ανάδοχος του έργου για το χειρισμό των πιστώσεων από το 3° Κ.Π.Σ. είναι το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Με αυτή την οργανική σύνδεση με τα θεσμικά όργανα, διευκολύνεται η διάχυση των αποτελεσμάτων και των παιδαγωγικών πορισμάτων που προκύπτουν από τα σχολεία της πιλοτικής εφαρμογής στα προγράμματα όλων των σχολείων.
Ο Υφυπουργός
ΝΙΚ. ΓΚΕΣΟΥΛΗΣ»
19. Στην με αριθμό 2197/22-10-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1090781/24/12-11-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της με αριθμό 2197/22-10-02 ερώτησης που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Δημήτριος Σιούφας σχετικά με το ανωτέρω θέμα, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Α. 1. Την 29/10/2002 εκκαθαρίστηκε το σύνολο των Φορολογικών Δηλώσεων που ήταν δυνατόν να εκκαθαριστούν (σωστές Δηλώσεις ή Δηλώσεις με προφανείς ασυνέπειες και σφάλματα που μπορούσαν να διορθωθούν άμεσα στο τμήμα Ελέγχου της Γ.Γ.Π.Σ.) Απεστάλησαν ήδη 4.707.000 εκκαθαριστικά στους φορολογούμενους και άλλα 28.000 ειδικών περιπτώσεων στις Δ.Ο.Υ. Απομένουν προς εκκαθάριση, περίπου 130.000 Δηλώσεις που παρουσίασαν σοβαρές ασυνέπειες ή σφάλματα, οι οποίες διορθώνονται στις Δ.Ο.Υ. Με βάση τα πρωτογενή παραστατικά των Φορολογικών Δηλώσεων. Το μεγαλύτερο ποσοστό (90%) και αυτών των Δηλώσεων θα διορθωθεί και θα εκκαθαριστεί εντός των επόμενων 3 εβδομάδων. Οι υπόλοιπες θα απαιτήσουν συνεργασία του φορολογούμενου.
2. Δεν υπάρχει καθυστέρηση, αντίθετα η διαδικασία της εκκαθάρισης προηγήθηκε έναντι των παρελθόντων ετών.
3. Δεν υπάρχουν ιδιαίτερα προβλήματα. Ο μεγάλος αριθμός Φορολογικών Δηλώσεων 4.850.000 απαιτεί χρόνο για να ελεγχθεί, πρωτοκολληθεί και ταξιθετηθεί στις Δ.Ο.Υ. Η Γ.Γ.Π.Σ. εκκαθαρίζει χωρίς καθυστέρηση (ή διορθώνει) όλες τις αποστελλόμενες Δηλώσεις χωρίς χρονική υστέρηση. Ο μεγάλος αριθμός των Δηλώσεων θα μειωθεί με τα Μέτρα της Φορολογικής Μεταρρύθμισης.
4. Μέσω του TAXISnet υποβλήθηκαν 110.000 Δηλώσεις οι οποίες εκκαθαρίστηκαν κατά μέσο όρο εντός 10 εργάσιμων ημερών από την υποβολή τους.
5. Το σύνολο των χρεοπιστώσεων φόρου βεβαιώνεται εντός του 2002. Όσοι φορολογούμενοι εξ’ αυτού του περιορισμού δεν απολαμβάνουν την δυνατότητα των τριών δόσεων θα τύχουν της εκπτώσεως 2,5% λόγο συνολικής καταβολής.
Β.- 1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 7 του άρθρου 9 του ν. 2238/1994 αν ο φόρος που προκύπτει από την εκκαθάριση της φορολογικής δήλωσης βεβαιώνεται το μήνα Οκτώβριο του οικείου οικονομικού έτους και μετά, καταβάλλεται εφάπαξ μέχρι την τελευταία εργάσιμη, για τις δημόσιες υπηρεσίες, ημέρα του μεθεπόμενου μήνα από τη βεβαίωση του φόρου.
2. Σημειώνεται ότι στην ως άνω περίπτωση και εφόσον η δήλωση έχει υποβληθεί εμπρόθεσμα, όσοι φορολογούμενοι εξοφλήσουν το συνολικό ποσό της οφειλής τους μέσα στην προθεσμία καταβολής της πρώτης δόσης παρέχεται στο συνολικό ποσό του φόρου και των λοιπών συμβεβαιούμενων με αυτόν οφειλών έκπτωση δυόμισι τοις εκατό (2,5%).
3. Πέρα από τα ανωτέρω, δεν αντιμετωπίζεται από την Υπηρεσία μας θέμα παράτασης του χρόνου πληρωμής με καθορισμό δόσεων γιατί στους υπόχρεους είναι γνωστό ότι πρέπει να καταβληθεί το ποσό του φόρου εισοδήματος με βάση την αρχική δήλωση έστω κι αν καθυστερήσει η βεβαίωση.
Ο Υφυπουργός
ΑΠ. ΦΩΤΙΑΔΗΣ»
20. Στην με αριθμό 2196/22-10-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 112521/ΙΗ13-11-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 2196/22-10-2002 την οποία κατέθεσε η Βουλευτής κ. Δαμανάκη Μαρία και η οποία αναφέρεται στη λειτουργία του Ενιαίου Λυκείου με την επωνυμία «Εκπαιδευτήρια ΑΚΜΗ ΔΥΤ ΕΛΛΑΔΟΣ», σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Η άδεια ίδρυσης σχολείων Α/θμιας και Β/θμιας Εκπ/σης χορηγείται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, ενώ η άδεια λειτουργίας με απόφαση του Προϊσταμένου της Δ/νσης ή του Γραφείου -στην περιοχή αρμοδιότητας του οποίου ανήκει το σχολείο ύστερα βεβαίως από έκθεση καταλληλότητας του κτιρίου στέγασης, την οποία συντάσσει η αρμόδια επιτροπή καταλληλότητας.
Η επιτροπή αυτή που υπάρχει και λειτουργεί σε κάθε Δ/νση και Γραφείο Β/θμιας Εκπ/σης αποτελείται από ένα μηχανικό, ένα γιατρό της οικείας Νομαρχίας και από τον Προϊστάμενο της Δ/νσης ή του Γραφείου Δ.Ε. που είναι και Πρόεδρος αυτής.
Στη προκειμένη περίπτωση χορηγήθηκε άδεια ίδρυσης ιδιωτικού Ενιαίου Λυκείου στην ιδιοκτήτρια εταιρεία «ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΑΚΜΗ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Ε.Π.Ε.», το οποίο θα λειτουργούσε στην πόλη της Πάτρας από το σχολικό έτος 2001-2002, προέκυψε όμως ζήτημα ερμηνείας του όρου «αύλειος χώρος». Για το λόγο αυτό ζητήθηκε η άποψη της Νομικής Υπηρεσίας του Υπουργείου. Στο διάστημα αυτό το σχολείο λειτουργούσε με προσωρινή άδεια λειτουργίας που χορήγησε ο Προϊστάμενος του 1ου Γραφείου Δ.Ε. Αχαΐας.
Για την ερμηνεία του όρου «αύλειος χώρος» γνωμοδότησε το Ν.Σ.Κ. και με βάση τη γνωμοδότηση αυτή ο οικείος Προϊστάμενος έδωσε αρνητική απάντηση στην αίτηση της ιδιοκτήτριας εταιρίας για ανανέωση της άδειας λειτουργίας του σχολείου κατά το σχολικό έτος 2002-2003.
Κατά της αρνητικής αυτής απάντησης η ιδιοκτήτρια εταιρία κατέθεσε αίτηση ακύρωσής της στο Σ.τ.Ε. καθώς και αίτηση αναστολής εκτέλεσής της.
Η επιτροπή αναστολών έκανε δεκτό: την αίτηση και ανέστειλε την εκτέλεση. της πράξης του Προϊσταμένου με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα για συνέχιση της λειτουργίας του σχολείου.
Μετά την έκδοση της απόφασης του Στ.Ε. η εταιρία υπέβαλε νέα9ίτηση με το ίδιο περιεχόμενο η οποία και πάλι απορρίφθηκε.
Επειδή οι αποφάσεις του Σ.τ.Ε. δεσμεύουν ως προς την εκτέλεσή τους τις υπηρεσίες που τις αφορούν και επειδή όλες οι ενέργειες της υπηρεσίας μας θα πρέπει στα πλαίσια της νομιμότητας να αποσκοπούν κυρίως στη διασφάλιση των μαθητών, αλλά να διασφαλίζουν και τα δικαιώματα των ιδιοκτητών, ζητήθηκε και πάλι η συνδρομή της νομικής υπηρεσίας στο ερώτημα, αν η απόφαση της Επιτροπής αναστολών του Σ. τ. Ε. επί της πρώτης απορριπτικής πράξης του Προϊσταμένου του 1ου Γραφείου Δ. Ε. Αχαΐας αναφέρεται και στην δεύτερη απορριπτική όμοια πράξη αυτού.
Για το θέμα εκδόθηκε η 569/02 γνωμοδότηση του Ε΄ τμήματος του Ν.Σ.Κ, σύμφωνα με την οποία η Υπηρεσία δεσμεύεται από την εκδοθείσα και ισχύουσα ως άνω απόφαση αναστολής του Σ.τ.Ε..
Πληροφοριακά αναφέρεται ότι η επιτροπή αναστολών του Σ.τ.Ε. με προσωρινή διαταγή ακύρωσε την εκτέλεση άλλης απορριπτικής πράξης του ίδιου Προϊσταμένου που αφορά στην άρνηση έγκρισης της μετεγγραφής μαθητών στο σχολείο αυτό, θεώρησης βιβλίων κλπ.
Σύμφωνα με τα προαναφερόμενα καθίσταται σαφές ότι οι επιτροπές καταλληλότητας λειτουργούν με υπευθυνότητα και συνέπεια, όταν πρόκειται να ελέγξουν το κτίριο στέγασης ενός σχολείου.
Ο Υφυπουργός
ΝΙΚ. ΓΚΕΣΟΥΛΗΣ»
21. Στην με αριθμό 2096/9-10-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 45957 11-11-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ανωτέρω 2096/9-10-2002 σχετική αναφορά που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Σταύρος Κ. Δήμας, σχετικά με την ενίσχυση του θεσμού της φύλαξης των σχολικών κτιρίων και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σχολικοί φύλακες, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Το πρόγραμμα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας ανέργων στη φύλαξη σχολικών κτιρίων είναι νέος θεσμός για τα Ελληνικά δεδομένα, ο οποίος ξεκίνησε να εφαρμόζεται πιλοτικά για την συνεχή φύλαξη σχολικών κτιρίων.
Το ανωτέρω πρόγραμμα έχει ως στόχο τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και την καταπολέμηση της ανεργίας.
Η εφαρμογή του Προγράμματος πραγματοποιείται σε 145 ΟΤΑ σ’ όλη τη χώρα, για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας 3.300 ανέργων.
Η παραμονή των 3.300 σχολικών φυλάκων έχει παραταθεί μέχρι συμπληρώσεως του χρονικού διαστήματος των 24 μηνών για το οποίο αποφασίστηκε η πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος.
Στην ευαισθητοποίηση των ίδιων των Δήμων ανήκει πλέον η συνέχιση της εξασφάλισης φύλαξης των σχολείων.
Προς τούτο απαιτείται η πρόβλεψη των θέσεων σχολικών φυλάκων στον Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας των Δήμων.
Η κάλυψη αυτών των θέσεων θα -γίνει με πρωτοβουλία των ΟΤΑ με την καθοριζόμενη διαδικασία για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού σχολικών φυλάκων. Προς τούτο υπάρχει η δυνατότητα προκήρυξης των θέσεων και κάλυψη αυτών με μοριοδότηση της εμπειρίας των ανωτέρω καταρτισθέντων σχολικών φυλάκων, μετά τη λήξη της απαγόρευσης του άρθρου 28 του Ν. 2190/94 (ΦΕΚ 220Α/20-9-2002).
Η μοριοδότηση της προαναφερόμενης εμπειρίας θα γίνει με τις διατάξεις του Ν. 3051/2002 «Συνταγματικά Κατοχυρωμένες Ανεξάρτητες Αρχές, τροποποίηση και συμπλήρωση του συστήματος προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και συναφείς ρυθμίσεις» με τις οποίες προβλέπεται «η προσαύξηση της βαθμολογίας λόγω εμπειρίας, σε περιπτώσεις που αυτή αποκτήθηκε με συμβάσεις έργου ή με σχέσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου σε προγράμματα που χρηματοδοτούνται από εθνικούς ή κοινοτικούς πόρους 11 συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα οποία υλοποιούνται στους Ο.Τ.Α, δυνάμει προγραμματικών συμβάσεων ή κοινών υπουργικών αποφάσεων, μέσω δημοτικών ή κοινοτικών επιχειρήσεων ή ανωνύμων εταιρειών της τοπικής αυτοδιοίκησης»
Ο Υφυπουργός
Λ. ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ»
22. Στην με αριθμό 1952/2-10-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 2113/15-11-02 έγγραφο από τον Υπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης 1952/2-10-2002 που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Γ. Γαρoυφαλλιά σχετικά με την αποζημίωση όσων επλήγησαν από τις πρόσφατες βροχοπτώσεις σε περιοχές του Ν. Λάρισας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών μέσω του υφισταμένου θεσμικού πλαισίου κάθε φορά που έρχεται αντιμέτωπο με ζημιές από θεομηνίες εφαρμόζει τα ανάλογα με την περίπτωση μέτρα. Πιο συγκεκριμένα η διαδικασία η οποία ακολουθείται στην περίπτωση ζημιών από πλημμύρες είναι η έκδοση σχετικής ΚΥΑ με πρωτοβουλία του ΥΠΕΧΩΔΕ από τους Υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ, Οικονομίας και Οικονομικών, και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, με την οποία οριοθετείται η θεομηνιόπληκτη περιοχή και παρέχονται πιστωτικές διευκολύνσεις για την αποκατάσταση κτιρίων και κτιριακών εγκαταστάσεων.
Στη συνέχεια το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών προκειμένου να προβεί στην έκδοση ειδικής Απόφασης, κατ΄ εξουσιοδότηση του άρθρου 36 του ν.2459/97 -για την επιχορήγηση των πληγεισών επιχειρήσεων, θα πρέπει απαραιτήτως να έχει προηγηθεί, πλην της οριοθέτηση ς της περιοχής με την ανωτέρω ΚΥΑ και η αποστολή των σχετικών καταστάσεων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης με την πραγματική καταγραφή των ζημιών φυσικής καταστροφής. .
Κατά τα λοιπά αρμόδια να απαντήσουν είναι τα συνερωτώμενα Υπουργεία ΠΕΧΩΔΕ και Γεωργίας.
Ο Υπουργός
Ν. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ»
23. Στην με αριθμό 1952/2-10-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 404/15-11-02 έγγραφο από τον Υπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην 1952/2-10-2002 ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής, κ. Γ. Γαρουφαλιάς, για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα-εξής:
Από τους Δήμους του Νομού Λάρισας, αναγγέλθηκαν στον ΕΛΓΑ ζημιές από χαλαζόπτωση σε συνδυασμό με υπερβολικές και άκαιρες βροχοπτώσεις της 29ης-9-2002.
Ο ΕΛΓΑ επιλήφθηκε άμεσα και από τις επισημάνσεις που έγιναν από τους αρμόδιους γεωπόνους επόπτες του Υποκαταστήματος ΕΛΓΑ στη Λάρισα, διαπιστώθηκαν ζημιές κυρίως στις βαμβακοκαλλιέργειες. Το έργο των εξατομικευμένων εκτιμήσεων έχει ήδη ολοκληρωθεί.
Μετά την κοινοποίηση των πορισμάτων εκτίμησης στους ενδιαφερόμενους παραγωγούς, από τον ΕΛΓΑ θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για την επίσπευση όλων των ασφαλιστικών διαδικασιών ώστε οι αποζημιώσεις να καταβληθούν στους δικαιούχους το συντομότερο δυνατό.
Σχετικά με τις ζημιές στο πάγιο κεφάλαιο και τα αποθηκευμένα προϊόντα που δεν καλύπτονται ασφαλιστικά από τον ΕΛΓΑ , των οποίων όμως η εκτίμηση και αποζημίωση ανετέθησαν με την υπ΄ αριθμ. 271590/5-9-2202 Απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Γεωργίας στον ΕΛΓΑ, σας γνωρίζουμε ότι ο ΕΛΓΑ, μέχρι να ετοιμαστεί το πλαίσιο και οι κανονισμοί κάλυψής τους, προς το παρόν, σε συνεργασία με τοπικές Διευθύνσεις Γεωργίας, προβαίνει σε επισημάνσεις και καταγραφές στοιχείων απαραίτητων για τη σύνταξη πορισμάτων εκτίμησης.
Όλες οι μη ασφαλιστικά καλυπτόμενες από τον ΕΛΓΑ ζημιές, έχουν καταγραφεί από έμπειρους γεωπόνους του Οργανισμού.
Ο Υπουργός
Γ. ΔΡΥΣ»
24. Στην με αριθμό 1687/19-9-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 1903/13-11-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στα με αριθμό 1687/19-9-02 και 2525/6-11-02 σχετικά έγγραφα που κατατέθηκαν στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Α. Σπηλιόπουλο σχετικά με το παραπάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα, τα οποίά μας έκανε γνωστά η Διοίκηση του ΙΚΑ.
1. Το ΙΚΑ έχει επί της οδού 25ης Μαρτίου ιδιόκτητο οικόπεδο εμβαδού 2.845 τ.μ. Με το εγκεκριμένο Γενικό Πολεοδομικό σχέδιο ο χώρος του οικοπέδου καθορίζεται ως προς τις χρήσεις σαν αμιγής χώρος περίθαλψης. Ως εκ τούτου κάθε διαφορετική χρήση δεν είναι επιτρεπτή. Το ΙΚΑ είχε κάνει πολλές προσπάθειες για την αλλαγή της χρήσης αλλά με αρνητικό αποτέλεσμα.
Έχοντας υπόψη τα παραπάνω η αρμόδια τεχνική υπηρεσία του ΙΚΑ εκπόνησε κτιριολογικό πρόγραμμα για κτίριο με αμιγείς υπηρεσίες υγείας.
Έτσι στο οικόπεδο αυτό θα ανεγερθεί καινούργιο κτίριο στο οποίο θα στεγαστεί η Τοπική Μονάδα Υγείας που θα περιλαμβάνει 47 ιατρεία ειδικοτήτων ,πλήρες Διαγνωστικό Κέντρο Ιατρικής της Εργασίας και το Κέντρο Προληπτικής Ιατρικής. Τα Κέντρα αυτά θα εξυπηρετούν ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα.
Έτσι η Διοίκηση του Ιδρύματος στη Συν 40/18-12-01 του Δ.Σ. του ΙΚΑ και ύστερα από γνωμοδότηση του Τεχνικού Συμβουλίου Συν. 34/4-12-01 αποφάσισε τη μετεγκατάσταση του Αξονικού και Μαγνητικού Τομογράφου από τις εγκαταστάσεις της 25ης Μαρτίου στα πολυιατρεία ΙΚΑ Τούμπας Θεσ/νίκης.
2. Εν συνεχεία η Διοίκηση του Ιδρύματος έστειλε στη Θεσ/νίκη κλιμάκιο από υπηρεσιακούς παράγοντες αλλά και από μέλη του Δ.Σ που είναι εκπρόσωποι των κοινωνικών φορέων (ασφαλισμένων και εργοδοτών), οι οποίοι συζήτησαν με εκπροσώπους της τοπικής κοινωνίας και με τους φορείς της περιοχής και συμφώνησαν για τη μετεγκατάσταση του αξονικού και μαγνητικού τομογράφου στα Πολυιατρεία ΙΚΑ Τούμπας Θεσ/νίκης.
3.- Η επιλογή του κτιρίου της Τοπικής Μονάδας Υγείας Τούμπας για τη μετεγκατάσταση των μηχανημάτων έγινε και για τους εξής λόγους:
1. - Το κτίριο της Τούμπας είναι νέο και ιδιόκτητο
2.- Η Τ.Μ.Υ. Τούμπας βρίσκεται στο ευρύτερο κέντρο του Δήμου Θεσ/νίκης, υπάρχει ευχερής προσέγγιση από τη περιφερειακή οδό και συχνή συγκοινωνιακή πρόσβαση.
3. Ο αξονικός και ο μαγνητικός τομογράφος, εξυπηρετούν εκτός από τους νοσηλευόμενους και εξωτερικούς ασθενείς ασφαλισμένους του Ιδρύματος, τα περιστατικά των οποίων είναι και τα περισσότερα και επί πλέον χρήση των απεικονιστικών εργαστηρίων κάνουν και οι ασφαλισμένοι ευρύτερων περιοχών αλλά και όμορων νομών.
4.- Ως προς τα ποσά που δαπανήθηκαν για την ανακαίνιση των εγκαταστάσεων της 25ης Μαρτίου, ότι τα έργα που πραγματοποιήθηκαν αφορούν της κατασκευή περίφραξης και διαμόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου του εργαστηρίου του μαγνητικού τομογράφου. Ο σχετικός προϋπολογισμός εγκρίθηκε με την 239/22/6-7-00 απόφαση του Δ.Σ του ΙΚΑ και ανέρχονταν σε 132.061 Ευρώ, πλέον ΦΠΑ. Το έργο ξεκίνησε στις 18-10-00 και τελείωσε στις 5-10-01 με τελικό κόστος 117.380,00 Ευρώ, πλέον Φ.Π.Α.
5.- Όσον αφορά το κόστος της μετεγκατάστασης α) του αξονικού τομογράφου ότι αυτό ανέρχεται στο ποσό των 25.000 ΕΥΡΩ, στο οποίο περιλαμβάνονται η εκτέλεση των εργασιών που προβλέπουν οι σχετικές μελέτες. (Ακτινοπροστασία, καθαιρέσεις, χρωματισμοί, ηλεκτρολογικά, υδραυλικά), η μεταφορά του μηχανήματος και η ασφάλισή του κατά τη μεταφορά, η αμοιβή της εταιρείας PHILIPS για την επιστασία της όλης διαδικασίας μετεγκατάστασης από το ΙΚΑ 25ης Μαρτίου στο ΙΚΑ Τούμπας, καθώς και η προγραμματισμένη ανά τρίμηνο συντήρηση και η έκδοση πιστοποιητικού καλής λειτουργίας του μηχανήματος. Οι εργασίες που απαιτήθηκαν για την μετεγκατάσταση και κυρίως ο ποιοτικός και λειτουργικός έλεγχος του αξονικού τομογράφου πριν από την αποσυναρμολόγησή του, η επανασυναρμολόγηση και ο ποιοτικός και λειτουργικός έλεγχος μετά την επανασυναρμολόγηση, έγιναν από τεχνίτες των τεχνικών υπηρεσιών του ΙΚΑ.
Με δεδομένο ότι η αγορά ενός νέου αξονικού τομογράφου κοστίζει περίπου 700.000 ΕΥΡΩ, κρίθηκε ως καλύτερη λύση η μεταφορά του στο ΙΚΑ Τούμπας, δεδομένου μάλιστα ότι κατά την αποσυναρμολόγηση και επανασυvαρμολόγηση του μηχανήματος λήφθηκαν όλα τα απαιτούμενα μέτρα ώστε να εξαλειφθούν οι κίνδυνοι για την αξιοπιστία του μηχανήματος και την μετέπειτα χρήση του.
β) Βάσει των υπαρχόντων στοιχείων του ΙΚΑ το κόστος της μετεγκατάστασης του μαγνητικού τομογράφου υπολογίζεται να ανέλθει προϋπολογιστικά στο ποσό των 150.000 ΕΥΡΩ.
Στο ποσό αυτό περιλαμβάνεται η διαρρύθμιση του χώρου, εγκατάσταση, αποσύνδεση και η μεταφορά με ασφάλεια του μαγνητικού τομογράφου, η επανεγκατάσταση σε πλήρη λειτουργία, η διαμόρφωση χώρων, η ακτινοπροστασίά, η υποστήλωση δαπέδου και η θωράκισή με όλες τις διεθνείς προδιαγραφές.
6.- Όσον αφορά τις προϋποθέσεις της ακτινοπροστασίας που τίθενται από την Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας σας γνωρίζουμε ότι ήδη πραγματοποιήθηκε η διαμόρφωση του χώρου, η ακτινοπροστασία, η τοποθέτηση του αξονικού τομογράφου, ο προβλεπόμενος από τις προδιαγραφές του μηχανήματος έλεγχος ακτινοπροστασίας, οι δοκιμές και βρέθηκε το μηχάνημα σε πλήρη και ασφαλή λειτουργία. Ο υπεύθυνος ακτινοφυσικός συνέταξε την απαιτούμενη έκθεση ακτινοπροστασίας, η οποία εστάλη ήδη στο Δημόκριτο και εντός της εβδομάδας ύστερα από δήλωση αρμοδίου υπαλλήλου του θα επισκεφθούν το χώρο για τον τελικό έλεγχο και την έκδοση άδειας ασφαλούς λειτουργίας.
7. Σχετικά με την τη γνώμη των τεχνικών υπηρεσιών του περιφερειακού υποκ/τος ΙΚΑ Θεσ/νίκης για το παραπάνω θέμα, σας επισυνάπτουμε τα ΑΠ.24572/28-6-01 και 24849/29-6-01 έγγραφα της τεχνικής υποδ/νσης του περ/κού υποκ/τος ΙΚΑ Θεσ/νίκης με τις απόψεις της υπηρεσίας.
Ο Υφυπουργός
ΡΟΒΕΡΤΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ»
25. Στην με αριθμό 2622/7-11-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 453/20-11-02 έγγραφο από τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση του με αριθ. πρωτ. 2622/07-11-2002 εγγράφου σας, με το οποίο μας διαβιβάστηκε ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Ν. Λεβογιάννη και Ε. Σχοιναράκη-Ηλιάκη που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
1. Μέχρι την 31/10/2002 παρείχετο έκπτωση στους πολύτεκνους, στους φοιτητές και σε παιδιά με ειδικές ανάγκες 50%, 30% και 50% αντίστοιχα στο ναύλο των επιβατών των δρομολογημένων επιβατηγών πλοίων.
2. Όπως είναι γνωστό το θέμα των εκπτώσεων για όλες τις κατηγορίες επιβατών των δρομολογημένων επιβατηγών πλοίων, επανεξετάστηκε με βάση τις διατάξεις του ν. 2932/2001. Στη νέα απόφαση (αριθ. 3324.1/01/2002/ 29-10-2002) προβλέπεται από 1-11-2002 χορήγηση έκπτωσης σε όλες τις ανωτέρω κατηγορίες ατόμων για την οικονομική θέση όχι μόνο των συμβατικών, αλλά και των ταχύπλοων .πλοίων. Σε όλες τις κατηγορίες των ατόμων αυτών το ποσοστό έκπτωσης ανέρχεται σήμερα στο πενήντα τοις εκατό.
3. Το θέμα της επέκτασης της έκπτωσης αυτής και σε άλλες θέσεις πέραν της οικονομικής θα εισαχθεί σε επόμενη συνεδρίαση του αρμόδιου Συμβουλίου Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών για σχετική γνωμοδότηση, σύμφωνα με την παράγραφο 6 άρθρου δεύτερου του ν. 2932/2001.
Ο Υπουργός
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ»
26. Στην με αριθμό 2319/30-10-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 7017/4/2700/21-11-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Δημόσιας Τάξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης, με αριθμό 2319/30.10.02 που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Π. Mαντούβαλος, σε ό,τι μας αφορά, σας γνωρίζουμε ότι, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, η Αστυνομία εμπλέκεται στο όλο θέμα μόνο για την εφαρμογή των ποινικών διατάξεων (έλεγχος, υποβολή μηνύσεων), την ενημέρωση των αρμοδίων Υπηρεσιών για την επιβολή των διοικητικών κυρώσεων και την αφαίρεση των παράνομων διαφημιστικών πινακίδων και επιγραφών, καθώς και την παροχή συνδρομής στις Υπηρεσίες αυτές (ΟΤΑ, Περιφέρειες, Εταιρεία Εκποίησης Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας), οσάκις αυτή ζητηθεί, για την αφαίρεσή τους.
Στα πλαίσια αυτά οι αστυνομικές Υπηρεσίες διενεργούν συνεχείς ελέγχους, τόσο κατά μήκος του εθνικού και επαρχιακού οδικού δικτύου, όσο και εντός των κατοικημένων περιοχών και κατά των παραβατών εφαρμόζουν με αυστηρότητα τις ισχύουσες ποινικές διατάξεις, ενημερώνοντας παράλληλα τις αρμόδιες Υπηρεσίες, για την επιβολή των διοικητικών κυρώσεων και την απομάκρυνση των παρανόμως τοποθετημένων διαφημιστικών πινακίδων και επιγραφών.
Ενδεικτικά σημειώνεται ότι, κατά τους έλέγχους που διενήργησαν οι αστυνομικές Υπηρεσίες σε όλη τη χώρα, το τρέχον έτος, διαπιστώθηκε η παράνομη τοποθέτηση 1521 διαφημιστικών πινακίδων σε οδικούς άξονες και στο λοιπό οδικό δίκτυο και 266 διαφημιστικών πινακίδων και επιγραφών σε κτίρια. Σε βάρος των υπευθύνων υποβλήθηκαν 1350 μηνύσεις και σε όλες τις περιπτώσεις ενημερώθηκαν οι αρμόδιες για την αφαίρεσή τους Υπηρεσίες, οι οποίες τελικά προέβησαν στην αφαίρεση 489 παράνομων διαφημιστικών πινακίδων.
Οι εντατικοί έλεγχοι των Υπηρεσιών μας, σύμφωνα και με τις εντολές και οδηγίες που τους έχουν δοθεί, θα συνεχισθούν, με στόχο την εξάλειψη του ανωτέρω φαινομένου.
Ο Υφυπουργός
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΛΕΣΙΟΣ»
27. Στην με αριθμό 2640/8-11-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 119972-14/21-11-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 2640/8-11-02, την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Γεράσιμος Γιακουμάτος, σχετικά με την απόσπαση Εκπαιδευτικών συζύγων Κληρικών για λόγους συνυπηρέτησης, σας γνωρίζουμε ότι το αρμόδιο υπηρεσιακό συμβούλιο (ΚΥΣΔΕ) κατά την εξέταση των αιτήσεων απόσπασης συνεκτιμά και το θέμα της συνυπηρέτησης συζύγων, σε σχέση βέβαια και με τις υπηρεσιακές ανάγκες.
Ο Υφυπουργός
ΝΙΚ. ΓΚΕΣΟΥΛΗΣ»
28. Στην με αριθμό 2491/5-11-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. Δ6/ΟΙΚ.16897/21-11-02 έγγραφο από τον Υπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση με την με αριθμό 2491/5.11.02 ερώτησης των Βουλευτών κυρίων Α. Νάκου και Σ. Καλογιάννη, σχετικά με τα Περιφερειακά Ενεργειακά Κέντρα, σας πληροφορούμε τα εξής:
1. Ο θεσμός των περιφερειακών ενεργειακών κέντρων αποτέλεσε κοινοτική πρωτοβουλία, η δε ίδρυση και λειτουργία τους κατά τα τρία πρώτα έτη ενισχύθηκε από τα κοινοτικά προγράμματα PERU και SAVE σε ποσοστό μέχρι 50%, ενώ οι λοιπές δαπάνες καλύπτονταν από τις οικείες Περιφέρειες, Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις και Δήμους που αποτέλεσαν τους ιδρυτικούς φορείς τους. Το πνεύμα του κοινοτικού θεσμού ήταν η στήριξη των Κέντρων κατά τα πρώτα έτη λειτουργίας τους, με την προοπτική περαιτέρω πλέον αυτοδύναμης δράσης με την οικονομική συμβολή των ιδρυτικών φορέων τους αλλά και την απόκτηση εσόδων από παροχή υπηρεσιών, τεχνικών συμβουλών, μελετών κυρίως επενδυτικού χαρακτήρα, καθώς και άλλων υποστηρικτικών δραστηριοτήτων. Επομένως οι ιδρυτικοί φορείς των κέντρων θα πρέπει να μεριμνήσουν για την οικονομική στήριξή τους εντάσσοντας τα απαιτούμενα κονδύλια στους προϋπολογισμούς τους.
2. Όσον αφορά τα υπό σύσταση Γραφεία Ενεργειακής Διαχείρισης των δημοσίων κτιρίων που προβλέπονται στην Κοινή Υπουργική Απόφαση 21475/4707/1998 (ΦΕΚ Β 880) πάγια θέση του Υπουργείου Ανάπτυξης είναι ότι τα Περιφερειακά Ενεργειακά Κέντρα είναι σε θέση να παρέχουν τεχνική υποστήριξη στα παραπάνω Γραφεία κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους.
3. Η άσκηση, ενεργειακής πολιτικής από το Υπουργείο Ανάπτυξης σε κεντρικό επίπεδο δεν εμποδίζει τα Περιφερειακά Ενεργειακά Κέντρα από την άσκηση του έργου τους ως συμβουλευτικών οργάνων σε περιφερειακό επίπεδο ούτε τη συνεργασία τους με άλλους φορείς που εμπλέκονται στη χάραξη και εφαρμογή ενεργειακής πολιτικής.
Ο Υπουργός
Α. ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ»
29. Στην με αριθμό 2328/30-10-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 1087777/4318-20/0016/20-11-02 και 1088744/4377-20/0016 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην με αριθμό 2328/30-10-2002 ερώτηση και στην με αριθμό 1105/1-11-2002 αναφορά που κατέθεσαν στην Βουλή των Ελλήνων, αντίστοιχα, οι Βουλευτές κύριοι Σταύρος Κ. Δήμας, και Αναστάσιος Παπαληγούρας σχετικά με το αρ. 7580/24-10-2002 υπόμνημα του Δήμου Νεμέας που αναφέρεται στη δυνατότητα παράτασης καταβολής βεβαιωμένων και ληξιπροθέσμων χρεών των επαγγελματιών του ανωτέρω Δήμου και των άλλων περιοχών του Νομού Κορινθίας, που επλήγησαν από τα ακραία καιρικά φαινόμενα του καλοκαιριού του 2002, σας πληροφορούμε. τα εξής:
Με τις διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 5 του Ν. 2275/1994 (ΦΕΚ 238 Β΄) ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών με αποφάσεις που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, σε εξαιρετικές περιπτώσεις σεισμών, πλημμυρών ή άλλων θεομηνιών, από τις οποίες προκαλούνται σημαντικές ζημιές σε μεγάλο αριθμό φορολογουμένων, δύναται να αναστέλλει στις πληγείσες περιοχές, την είσπραξη των ληξιπροθέσμων χρεών προς το Δημόσιο, για χρονικό διάστημα μέχρι (6) έξι μηνών και να ρυθμίζει την καταβολή των χρεών αυτών μέχρι είκοσι τέσσερις (24) μηνιαίες δόσεις, με μερική ή ολική απαλλαγή από τις προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής, που αναλογούν σε αυτά κατά τις διατάξεις του ΚΕΔΕ.
Οι προαναφερθείσες ρυθμίσεις αφορούν αποκλειστικά οφειλέτες περιοχών που καθορίζονται «πλημμυροπαθείς» από τα αρμόδια όργανα, μετά την καταγραφή των ζημιών και την οριοθέτηση των πληγεισών περιοχών με έκδοση αποφάσεών τους, που κοινοποιούνται στην αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
Ανεξάρτητα από τα παραπάνω και μέχρι την ολοκλήρωση της προαναφερθείσας διαδικασίας, όσοι από τους οφειλέτες της πληγείσας περιοχής αδυνατούν να καταβάλλουν τις βεβαιωμένες και ληξιπρόθεσμες οφειλές τους προς το Δημόσιο, έχουν τη δυνατότητα να διευκολυνθούν με τμηματική καταβολή αυτών, κατά τις διατάξεις των άρθρων 13 έως 21 Ν. 2648/98 (ΦΕΚ 238 τ.Α'), μετά την έκδοση απόφασης από το αρμόδιο, λόγω ποσού οφειλής, όργανο, με το επιπλέον ευεργέτημα την αναπροσαρμογή του ποσοστού των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής από 1,5% σε 1% μηνιαίως, ( 1072306/4143-12/0016/24-7-2001 ΦΕΚ 1081 τ. Β΄ Απόφαση).
Ο Υφυπουργός
Α. ΦΩΤΙΑΔΗΣ»
30. Στην με αριθμό 2341/30-10-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 388/20/11/02 έγγραφο από τον Υπουργό Δικαιοσύνης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην υπ΄ αριθμ. 2341/30-10-2002 ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Γ. Καρατζαφέρης, σας γνωρίζουμε ότι κατά τη διάρκεια του δημοσιονομικού ελέγχου από τα αρμόδια όργανα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, εφόσον διαπιστωθεί η ύπαρξη ενδείξεων για τέλεση αξιόποινων πράξεων, υποχρεωτικά διαβιβάζεται ο σχετικός φάκελος από τα ανωτέρω όργανα στις αρμόδιες Εισαγγελικές Αρχές.
Ο Υπουργός
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ»
31. Στην με αριθμό 2570/7-11-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 2/63545/0022/18.11.02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης, με αριθμό 2570/7.11.02 που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων η Βουλευτής κα Κατ. Παπακώστα, από πλευράς δικής μας αρμοδιότητας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Με τις διατάξεις του άρθρου 45 του ν. 2992/2002 ορίζεται ότι στο προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού και του Λιμενικού Σώματος που υπηρετεί στη Διεύθυνση Ασφάλειας Ολυμπιακών Αγώνων του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας καθώς και στο λοιπό προσωπικό που αποσπάται στη Διεύθυνση Ασφάλειας Ολυμπιακών Αγώνων από τους εμπλεκόμενους φορείς, χορηγείται από 1-1-2002, ειδική μηνιαία αποζημίωση που βαρύνει τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης.
Το ύψος της ειδικής αυτής αποζημίωσης, η διαδικασία καταβολής της, ως και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια, καθορίζονται με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Δημόσιας Τάξης.
Στα πλαίσια της υλοποίησης της ανωτέρω διάταξης έχει υποβληθεί η σχετική ΚΥΑ και επίκειται η έκδοσή της μετά την επεξεργασία αυτής σε συνεργασία με το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, με ημερομηνία ισχύος της την 1-1-2002.
Ο Υφυπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ»
32. Στην με αριθμό 2377/31-10-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 115992/14/19-11-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην με αριθμό 2377/31-10-2002 ερώτηση την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Θεοφ. Βασιλείου και η οποία αναφέρεται στη Γνώση της σύγχρονης Ιστορίας από τους μαθητές των Γυμνασίων και Λυκείων της χώρας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Στα σχολικά βιβλία Ιστορίας όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης (Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο) γίνεται εκτενής αναφορά τόσο στα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου 1940, όσο και στα άλλα μεγάλα θέματα της εθνικής μας Ιστορίας.
Ιδιαίτερα στο Λύκειο, τα γεγονότα αυτά συμπεριλαμβάνονται πάντοτε και στη διδακτέα εξεταστέα ύλη που εξετάζεται σε πανελλαδικό επίπεδο.
Ο Υφυπουργός
ΝΙΚ. ΓΚΕΣΟΥΛΗΣ»
33. Στην με αριθμό 2279/25-10-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/Γ.Υ/Κ.Ε./660/14-11-02 έγγραφο από τον Υπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
«Σχετικά με την με αριθμό 2279/25.10.2002 ερώτηση του Βουλευτή. κ. Μιχάλη Καρχιμάκη, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Το σύνολο των εργασιών αναστήλωσης και συντήρησης του 1. Ν. Αγίου Ιωάννη Θεολόγου στα Μέσα Μουλιανά, σύμφωνα με την εγκεκριμένη μελέτη ανέρχεται στα 70.000.000 δρχ. Από τις εργασίες αυτές η συντήρηση του τοιχογραφικού διακόσμου έχει ενταχθεί στο ΠΕΠ Κρήτης του Γ ΚΠΣ με το ποσό των 35.000 ευρώ.
Η συντήρηση των εικόνων και του τέμπλου έχει ενταχθεί στον προγραμματισμό του εργαστηρίου συντήρησης της αρμόδιας 13ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Έχει ήδη ξεκινήσει η συντήρηση ενός αριθμού εικόνων.
Ο Υπουργός
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ»
34. Στην με αριθμό 2271/25-10-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 385/19-11-02 έγγραφο από τον Υπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση με αριθμό 2271/25-10-02 που κατέθεσε η Βουλευτής κ. Ε. Παπαδημητρίου, σας πληροφορούμε τα εξής:
Αν και μέχρι σήμερα δεν έχουν κατατεθεί οι συγκεκριμένες προτάσεις εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το Υπ. Γεωργίας έχει έγκαιρα αποστείλει τόσο στο Συμβούλιο Υπουργών όσο και στην Ε. Επιτροπή υπόμνημα με τις θέσεις του.
Οι θέσεις αυτές του Υπ. Γεωργίας έχουν διαμορφωθεί μετά από εκτεταμένο διάλογο με συλλογικούς φορείς σε θεσμοθετημένα όργανα (Εθνική Επιτροπή Αγροτικής Πολιτικής, Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής κ.α.).
Η Ελλάδα έχει δηλώσει ότι όχι μόνον απορρίπτει κάθε σκέψη για συρρίκνωση της ΚΑΠ ή για επανεθνικοποίησή της, αλλά επίσης ότι θα αγωνιστεί για αναδιανομή των κοινοτικών πόρων υπέρ των μικρών και μεσαίων αγροτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης δηλαδή υπέρ της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων αγροτών.
Ο Υπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ»
35. Στην με αριθμό 2581/7-11-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β13-812/20/11-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της με αριθμό 2581/7-11-02 ερώτησης, που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Α. Σπηλιόπουλος με θέμα «Μεγάλες ελλείψεις σε βασικά φάρμακα για λόγους σκοπιμότητας Άμεση ανάγκη λήψης μέτρων»και κατά το μέρος που το θέμα εμπίπτει στις αρμοδιότητές μας, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης εξετάζει όλα τα αιτήματα που υποβάλλονται τόσο από πλευράς Ε.Ο.Φ. ως απαραίτητα και αναντικατάστατα, όσο και τα αιτήματα των Εταιρειών προκειμένου να διαπιστώσει αν προκύπτει θέμα αιτιολογημένης αναπροσαρμογής τιμών.
Ο Υφυπουργός
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ»
36. Στην με αριθμό 2296/29-10-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/Γ.Υ/Κ.Ε./661/14-11-02 έγγραφο από τον Υπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
«Σχετικά με την υπ' αριθμ. 2296/29.10.2002 ερώτηση της Βουλευτού κ. Φάνης Πάλλη- Πετραλιά, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Σύμφωνα με το ν. 3016/2002 (Εταιρική διακυβέρνηση, μισθολογικά, φορολογικές ρυθμίσεις κ.λπ., ΦΕΚ Α΄ 110/17.5.2002), η εταιρεία Ολυμπιακά Ακίνητα θα λειτουργήσει υπέρ του δημόσιου συμφέροντος.
Αναλυτικότερα, στο άρθρο 16 παρ. 2 του συγκεκριμένου Νόμου αναφέρεται: «Η εταιρεία λειτουργεί χάριν δημοσίου συμφέροντος και υπόκειται στην εποπτεία και τον έλεγχο του Κράτους, που ασκούνται από τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Πολιτισμού».
Στο άρθρο 17 παρ. 1 σημειώνεται: «Σκοπός της εταιρείας είναι η διοίκηση, η διαχείριση και η αξιοποίηση (της χρήσης μετά την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004) των περιουσιακών στοιχείων που προκύπτουν από την εκτέλεση και λειτουργία Ολυμπιακών Έργων που ανήκουν κατά κυριότητα στο Ελληνικό Δημόσιο...».
Στο ίδιο άρθρο και στην παρ. 3 διασαφηνίζεται ότι: «Για την επίτευξη του σκοπού της, η εταιρεία ασκεί κάθε πράξη ή δραστηριότητα που προσιδιάζει στη διαχείριση περιουσιακών στοιχείων, εξαιρουμένων μόνο των πράξεων πώλησης ή ανταλλαγής τους». Καθίσταται προφανές ότι η εταιρεία δεν πρόκειται αλλά ούτε είναι δυνατόν να εκποιήσει τα ακίνητά της.
Τέλος, στο άρθρο 24, επισημαίνεται: «Με κανονισμούς που καταρτίζονται από το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας και εγκρίνονται από τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Πολιτισμού και δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζονται οι όροι και οι διαδικασίες ανάθεσης μελετών και εκτέλεσης έργων και εργασιών, προμηθειών κινητών πραγμάτων, εξοπλισμού και συναφών εργασιών, αγορών ακινήτων, μισθώσεων, εκμισθώσεων και γενικά παραχωρήσεων χρήσης και κάθε άλλου ενοχικού ή εμπράγματος δικαιώματος, πλην των πωλήσεων και ανταλλαγών κινητών και ακινήτων πραγμάτων, σύμφωνα με τα πδ 370/1995 (ΦΕΚ 199Α'), 346/1998 (ΦΕΚ 230Α') και 334/2000 (ΦΕΚ 279 Α') και κάθε σχετική διάταξη της κείμενης νομοθεσίας».
Ο Υπουργός
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ»)
)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν προχωρήσουμε στην ημερήσια διάταξη θα ήθελα να ενημερώσω το Σώμα και να καταλήξω σε μια πρόταση.
Δέχθηκα σήμερα στο γραφείο μου το Δήμαρχο Αγίου Παύλου της Ημαθίας με τους συναδέλφους του νομού. Είναι ο δήμος στα όρια του οποίου είναι τα χωριά και το κέντρο του δήμου, το Μακροχώρι, όπου υπήρξαν τα θύματα του μεγάλου δυστυχήματος στα Τέμπη.
Προτείνω στη Βουλή, ύστερα από την ενημέρωση που είχα από τον κύριο δήμαρχο, την ανάληψη από το Σώμα της δαπάνης ανακατασκευής του παλαιού δημοτικού καταστήματος του δήμου και μετατροπής του σε δημοτική βιβλιοθήκη, την κάλυψη της δαπάνης του εξοπλισμού με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα της βιβλιοθήκης αυτής, την ενίσχυσή της σε βιβλία και τη σύνδεσή της με τη Βιβλιοθήκη της Βουλής, η οποία κατά κάποιον τρόπο υπό τη μορφή υιοθεσίας θα συνεχίζει να εμπλουτίζει τη βιβλιοθήκη με βιβλία και θα ενισχύει τεχνολογικά τη λειτουργία της.
Με το δήμαρχο είπαμε ότι σε αυτήν την περίπτωση η δημοτική αυτή βιβλιοθήκη θα ιδρυθεί και θα λειτουργήσει στη μνήμη των είκοσι ενός παιδιών που έχασαν τη ζωή τους στο φοβερό εκείνο δυστύχημα.
Είμαι βέβαιος ότι συμφωνείτε ομοφώνως.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το Σώμα συμφώνησε ομοφώνως.
Σας ευχαριστώ.
Κύριοι συνάδελφοι, θα ανακοινώσω το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 15 Μαΐου 2003.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ. 2 και 3 Καν. Βουλής)
1. Η με αριθμό 604/12.5.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεωργίου Κτενά προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σχετικώς με την απαλλαγή καταβολής εισφορών προς το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων από τους σεισμοπαθείς της Λευκάδας κλπ.
2. Η με αριθμό 606/12.5.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Γεωργίου Τρυφωνίδη προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικώς με την πρόσφατη κατολίσθηση στη χωματερή των Άνω Λιοσίων κλπ.
3. Η με αριθμό 607/12.5.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Ορέστη Κολοζώφ προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Εθνικής Άμυνας, σχετικώς με την παραχώρηση του Άλσους Στρατού στο Γουδί στους Δήμους Αθηναίων και Ζωγράφου για τη δημιουργία πάρκου κλπ.
4. Η με αριθμό 609/12.5.2003 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Ασημίνας Ξηροτύρη-Αικατερινάρη προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, σχετικώς με την αδυναμία των Δήμων να καλύψουν δαπάνες απαλλοτριώσεων για έργα υπερτοπικής σημασίας κλπ.
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ. 2 και 3 Καν. Βουλής)
1. Η με αριθμό 603/12.5.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος και Γ’ Αντιπροέδρου της Βουλής κ. Κωνσταντίνου Βρεττού προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικώς με το πρόσφατο τραγικό ατύχημα με τον πνιγμό μικρού κοριτσιού σε αφύλακτο αγωγό που φέρνει νερό από το Μόρνο στο Δήμο Αχαρνών κλπ.
2. Η με αριθμό 605/12.5.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Αθηναίου Φλωρίνη προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικώς με τα έργα που εκτελούνται στο Νομό Χαλκιδικής, εν όψει της Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον Ιούνιο κλπ.
3. Η με αριθμό 608/12.5.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αντώνιου Σκυλλάκου προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικώς με τη στεγαστική αποκατάσταση των σεισμοπαθών του 1999 στην Αττική κλπ.
4. Η με αριθμό 600/12.5.2003 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ Μαρίας Δαμανάκη προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σχετικώς με το κλείσιμο του εργοστασίου της PALCO, την απόλυση των εργαζομένων κλπ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Θα γίνει προεκφώνηση των νομοσχεδίων που είναι γραμμένα στην ημερήσια διάταξη.
Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας, Δημοτικές Βιβλιοθήκες και άλλες διατάξεις».
Το νομοσχέδιο κρατείται για να συζητηθεί κατά τη σημερινή συνεδρίαση.
Στο νομοσχέδιο αυτό νομίζω, κύριε Υπουργέ, ότι θα ενσωματωθεί και μια διάταξη που αφορά τις εξετάσεις των παιδιών της περιοχής Μακροχωρίου.
Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Δημοκρατίας της Λιθουανίας για συνεργασία στον αμυντικό τομέα».
Κατά τη συζήτησή του στην επιτροπή υπήρξε αντίρρηση από το Κομμουνιστικό Κόμμα.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Δημοκρατίας της Λιθουανίας για συνεργασία στον αμυντικό τομέα» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, σε μόνη συζήτηση, επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:

(Το κείμενο του νομοσχεδίου βρίσκεται στο Τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Του ιδίου Υπουργείου.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση του Πρωτοκόλλου στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Γεωργίας και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας σχετικά με την αναδιοργάνωση του Γεωργιανού Ναυτικού».
Και γι’ αυτό το νομοσχέδιο στην αρμόδια επιτροπή είχε αντιρρήσεις το Κομμουνιστικό Κόμμα.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας: «Κύρωση του Πρωτοκόλλου στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Γεωργίας και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας σχετικά με την αναδιοργάνωση του Γεωργιανού Ναυτικού» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, σε μόνη συζήτηση, επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:

(Το κείμενο του νομοσχεδίου βρίσκεται στο Τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)


ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο των παραπάνω νομοσχεδίων.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Κύριοι συνάδελφοι, επανερχόμαστε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας, Δημοτικές Βιβλιοθήκες και άλλες διατάξεις» που θα συζητηθεί ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου σύμφωνα με τα άρθρα 72 παράγραφος 4 του Συντάγματος και 108 παράγραφος 7 του Κανονισμού της Βουλής.
Αυτό το νομοσχέδιο συζητήθηκε και ψηφίστηκε σε εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 70 παράγραφος 2 του Συντάγματος στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή.
Ο χρόνος που αποφάσισε η Διάσκεψη των Προέδρων να διατεθεί είναι συνολικά έξι ώρες, τέσσερις ώρες για τις αγορεύσεις των εισηγητών, των ειδικών αγορητών και των εγγεγραμμένων στον κατάλογο ομιλητών και δύο ώρες για τις αγορεύσεις του Υπουργού και των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων.
Όσοι συνάδελφοι επιθυμούν να πάρουν το λόγο πρέπει να εγγραφούν με την κάρτα τους και θα μιλήσουν στο τέλος της ομιλίας των εισηγητών.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο για να κάνω κάποιες τροποποιήσεις και μια διόρθωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήθελα να κάνω μία δήλωση και να αναγνώσω τις τροποποιήσεις που ήδη έχουν διανεμηθεί, εξ όσων γνωρίζω. Η δήλωση αφορά στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της Εθνικής Βιβλιοθήκης, το οποίο είναι και παραμένει κυριότης του ελληνικού δημοσίου και την αναγιγνώσκω.
«Α) Το οικόπεδο επί του οποίου ανεγέρθηκε το κτίριο ανήκε πάντοτε στην κυριότητα του δημοσίου, συνεπώς και το κτίριο ανήκει έκτοτε στο ελληνικό δημόσιο (και λόγω της δωρεάς και λόγω του κανόνα ότι τα επικείμενα ανήκουν στα υποκείμενα)
Β) Στο κτίριο πρέπει να λειτουργεί η Εθνική Βιβλιοθήκη.
Γ) Δεν υπάρχει δέσμευση ή όρος στη δωρεά ως προς τη νομική μορφή που πρέπει να έχει η Εθνική Βιβλιοθήκη.
Δ) Η Εθνική Βιβλιοθήκη που λειτουργεί μέχρι σήμερα ως δημόσια υπηρεσία δεν έχει ιδία νομική προσωπικότητα και συνεπώς δεν μπορεί να έχει στην ιδιοκτησία της το οικόπεδο και το ακίνητο, που είναι βεβαίως πάντοτε, σύμφωνα με τα ανωτέρω, δημόσια περιουσία.
Ε) Το ακίνητο (οικόπεδο και κτίριο) δεν αναφέρεται στο νομοσχέδιο ότι μεταβιβάζεται στο ΝΠΔΔ, αφού το νομοσχέδιο αναφέρει, κατά πάγια τακτική, ότι μεταβιβάζεται η περιουσία, όμως σε αυτή, όπως προαναφέρθηκε, δεν περιλαμβάνεται το κτίριο, που είναι περιουσία του δημοσίου και όχι της δημόσιας υπηρεσίας Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας.
Στ) Το δημόσιο μπορεί να παραχωρεί τη χρήση ακινήτου του σε ΝΠΔΔ χωρίς να υπάρχει θέμα απώλειας κυριότητας και κατοχής, κατά μείζονα δε λόγο μπορεί να παραχωρήσει τη χρήση του ακινήτου αυτού στο ΝΠΔΔ «Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας», αφού έτσι συνεχίζει να σέβεται τη δωρεά των Βαλλιάνων, η βούληση των οποίων ικανοποιείται απολύτως με τη λειτουργία της μόνης Εθνικής Βιβλιοθήκης στο κτίριο αυτό».
Κύριε Πρόεδρε, καταθέτω για τα Πρακτικά τη δήλωση που μόλις διάβασα.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Πέτρος Ευθυμίου καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα δήλωση, η οποία έχει ως εξής:
«1. Με το από 18/8/1886 Βασιλικό Διάταγμα, καθορίστηκε ότι το αναγκαίο κτίριο διά την Εθνική Βιβλιοθήκη θα ανεγερθεί επί της Πλατείας του Πανεπιστημίου, θέση που ορίστηκε για δημόσιο κατάστημα με το από 18/5/1859 Βασιλικό Διάταγμα. Η θέση ήταν δημόσια, ανήκε δηλαδή στο Ελληνικό Δημόσιο.
2. Με το 4649/1903 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Αθηνών Διονυσίου Γιγάντε, δωρίθηκε, από την επιτροπή που είχε την εντολή και φροντίδα ανεγέρσεως της οικοδομής με δαπάνες των αδελφών Βαλλιάνων, το κτίριο προς το Ελληνικό Δημόσιο και παραδόθηκε κατά κυριότητα και κατοχή στον Πρόεδρο του Υπουργικού Συμβουλίου και Υπουργό Οικονομικών Θεόδωρο Δεληγιάννη, ο οποίος αποδέχθηκε τη δωρεά του κτιρίου και παρέλαβε το κτίριο. Στο ίδιο συμβόλαιο αναφέρεται ότι: «... Το ούτω συντελεσθέν κτίριον... παραδίδουσιν εις την κυριότητα και κατοχήν του Δημοσίου της Ελλάδος ίνα εσαεί χρησιμεύση προς ον σκοπόν προωρίσθη κατά το Β. Διάταγμα της 18 Αυγούστου 1886...». Όπως αναφέρεται επίσης στο συμβόλαιο αυτό, ο Πρωθυπουργός ως Υπουργός Οικονομικών και αρμόδιος για τα θέματα περιουσίας «...απαλλάσσει από της σήμερον και δια παντός εν τω μέλλοντι τους κληρονόμους του μακαρίτου Π. Bαλλιάvoυ τυχόν αξιώσεως σχετικώς προς το παραδοθέν εις τον ειρημένον Βαλλιάνον διά την ανέγερσιν της Εθνικής Βιβλιοθήκης Εθνικόν οικόπεδον το οποίον νυν επανέρχεται μετά του αναγερθέντος επ' αυτού κτιρίου εις την πλήρη κατοχήν του Δημοσίου.. ..».
3. Από τα ανωτέρω και τις διατάξεις του νομοσχεδίου προκύπτει ότι:
α) Το οικόπεδο επί του οποίου ανεγέρθηκε το κτίριο ανήκε πάντοτε στην κυριότητα του Δημοσίου, συνεπώς και το κτίριο ανήκει έκτοτε στο Ελληνικό Δημόσιο (και λόγω της δωρεάς και λόγω του κανόνα ότι τα επικείμενα ανήκουν στα υποκείμενα).
β) Στο κτίριο πρέπει να λειτουργεί η Εθνική Βιβλιοθήκη.
γ) Δεν υπάρχει δέσμευση ή όρος στη δωρεά ως προς τη νομική μορφή που πρέπει να έχει η Εθνική Βιβλιοθήκη.
δ) Η Εθνική Βιβλιοθήκη που λειτουργεί μέχρι σήμερα ως δημόσια υπηρεσία δεν έχει ιδία νομική προσωπικότητα και συνεπώς δεν μπορεί να έχει στην ιδιοκτησία της το οικόπεδο και το ακίνητο, που είναι βεβαίως πάντοτε, σύμφωνα με τα ανωτέρω, δημόσια περιουσία.
ε) Το ακίνητο (οικόπεδo και κτίριο) δεν αναφέρεται στο νομοσχέδιο ότι μεταβιβάζεται στο ΝΠΔΔ, αφού το νομοσχέδιο αναφέρει, κατά πάγια τακτική, ότι μεταβιβάζεται η περίουσία, όμως σε αυτή, όπως προαναφέρθηκε, δεν περιλαμβάνεται το κτίριο, που είναι περιουσία του Δημοσίου και όχι της δημόσιας υπηρεσίας Ε.Β.Ε.
στ) Το Δημόσιο μπορεί να παραχωρεί τη χρήση ακινήτου του σε ΝΠΔΔ χωρίς να υπάρχει θέμα απώλειας κυριότητας και κατοχής, κατά μείζονα δε λόγο μπορεί να παραχωρήσει τη χρήση του ακινήτου αυτού στο ΝΠΔΔ «Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας», αφού έτσι συνεχίζει να σέβεται τη δωρεά των Βαλλιάνων, η βούληση των οποίων ικανοποιείται απολύτως με τη λειτουργία της μόνης Εθνικής Βιβλιοθήκης στο κτίριο αυτό.»)
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να διαβάσω και τις τροποποιήσεις, οι οποίες, εξ όσων γνωρίζω, έχουν ήδη αναδιανεμηθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Υπουργέ, εφόσον έχουν ήδη αναδιανεμηθεί και τις έχουν οι συνάδελφοι, ας μην κάνουμε χρήση του χρόνου γι’ αυτό.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Εντάξει, κύριε Πρόεδρε. Τότε, καταθέτω και τις τροποποιήσεις για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες τροποποιήσεις, οι οποίες έχουν ως εξής:
«ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ
1. Η περ. α΄ της παρ. 2 του άρθρου 2 τροποποιείται ως ακολούθως:
α) Το Εφορευτικό Συμβούλιο (Ε.Σ.) της Ε.Β.Ε. έχει επτά μέλη και αποτελείται από έναν εκπρόσωπο του ΥΠ.Ε.Π.Θ., έναν εκπρόσωπο των εργαζομένων και πέντε πρόσωπα αναγνωρισμένου κύρους, με σημαντικό έργο στους τομείς του πολιτισμού, των επιστημών ή της παραγωγής, που ορίζονται με τους αναπληρωτές τους. Η θητεία των μελών είναι τριετής. Ο εκπρόσωπος των εργαζομένων εκλέγεται, με τον αναπληρωτή του, από το σύνολο των εργαζομένων στην Ε.Β.Ε., οι οποίοι συνέρχονται για τον σκοπό αυτό ύστερα από σχετικό αίτημα του Τμήματός Α' Βιβλιοθηκών της Διεύθυνσης Βιβλιοθηκών και Γενικών Αρχείων του ΥΠ.Ε.Π.Θ., με το οποίο τάσσεται και εύλογη προθεσμία, μέσα στην οποία πρέπει να του γνωστοποιηθούν τα ονόματα αυτών που εξελέγησαν. Αν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία, ο εκπρόσωπος των εργαζομένων και ο αναπληρωτής του ορίζονται από τον Υπουργό.
2. Στην παρ. 17 του άρθρου 13, μετά τη φράση «του νόμου αυτού» προστίθεται η φράση «ή υπηρετούσαν κατά την έναρξη ισχύος του Ν. 3027/2002».
3. Στην περίπτωση δ' της παραγράφου 2 του άρθρου 15, η φράση στο τελευταίο εδάφιο «οι θέσεις που μετατρέπονται» τροποποιείται σε «οι θέσεις των δημοσίων βιβλιοθηκών που μετατρέπονται»
4. Στο άρθρο 16:
α) Στην παράγραφο 8 προστίθεται περίπτωση δ΄ ως ακολούθως:
«δ) Ειδικά και μόνο κατά το ακαδημαϊκό έτος 2003-2004, στα Τμήματα και στις Σχολές των Πανεπιστημίων και των Τ.Ε.Ι, εκτός της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών και του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, εισάγονται κατ' εξαίρεση των κειμένων διατάξεων και σε ποσοστό θέσεων 0,5% επιπλέον του αριθμού εισακτέων ανά Σχολή ή Τμήμα, όσοι από τους μαθητές της ανωτέρω περίπτωσης γ΄ αποκτήσουν κατά το σχολικό έτος 2002-2003 το απολυτήριο λυκείου και τη Βεβαίωση του άρθρου 1 παρ. 13 του Ν. 2525/1997, όπως προστέθηκε με την παράγραφο 1 του Ν. 2909/2001. Όσοι υπάγονται στις διατάξεις αυτές υποβάλουν στη Διεύθυνση Οργάνωσης και Διεξαγωγής Εξετάσεων του ΥΠ.Ε.Π.Θ., από 21 έως και 30 Ιουλίου 2003, αίτηση-δήλωση προτίμησης Τμημάτων ή Σχολών. Με την αίτηση συνυποβάλλεται αντίγραφο του απολυτηρίου και η ανωτέρω πρωτότυπη Βεβαίωση.
Για την συμπλήρωση της αίτησης-δήλωσης προτίμησης, τον τρόπο υπολογισμού των μορίων επιλογής, τις προϋποθέσεις και τον τρόπο επιλογής των εισαγομένων καθώς και για κάθε άλλο θέμα σχετικό που δεν ρυθμίζεται διαφορετικά από την παρούσα διάταξη, εφαρμόζονται αναλόγως οι γενικές διατάξεις που ισχύουν για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση».
β) Στην παράγραφο 10, μετά τις λέξεις «προηγούμενων παραγράφων» προστίθεται «8 και 9».»)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να σας πω ότι στις 11:50΄ -11:55΄ το πολύ- θα διακόψουμε, για να βγούμε στο προαύλιο, όπου θα έρθει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, για να αποκαλύψουμε το άγαλμα της Μάνας.
Ας προχωρήσουμε, λοιπόν.
Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας είναι ο κ. Χουρμουζιάδης και Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος από το Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου είναι η κ. Ξηροτύρη.
Το λόγο έχει ο κ. Πάγκαλος.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, αυτό το νομοσχέδιο έρχεται να μεταρρυθμίσει θεσμούς που έχουν μακρά ιστορία. Το νομοθετικό καθεστώς που διέπει την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας και κατ’ επέκταση τις βιβλιοθήκες που είχαν ιδρυθεί μετά το 1949 στην υπόλοιπη χώρα, αυτήν τη στιγμή καθορίζεται από το ν. 3637/1910, ο οποίος είναι από νομική και ουσιαστική άποψη ένα πολύ αξιόλογο νομοθέτημα, από το ν. 814/1943, τον αναγκαστικό νόμο 1362/1949 και το βασιλικό διάταγμα της 31ης Αυγούστου του 1921.
( Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ)
Όποια και αν ήταν η αξία των νομοθετικών κειμένων που προηγήθησαν, είναι έκδηλη η ανάγκη από το χρόνο που έχει παρέλθει να προσαρμοστεί το καθεστώς των βιβλιοθηκών, στις σύγχρονες εξελίξεις.
Οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες για δύο κυρίως λόγους, λόγω της γενίκευσης της εκπαίδευσης –όταν συνεστήθη η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος ήταν αλφαβητισμένο ένα μικρό ποσοστό του ελληνικού λαού και επομένως δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτού του είδους τους θεσμούς- και επίσης, γιατί μεσολάβησε τα τελευταία χρόνια η μεγάλη τεχνολογική εξέλιξη της γνώσης και της πληροφόρησης, εισήλθε στον κόσμο μας και συλλογικά με τη χρήση σε χώρους εργασίας και σε χώρους σπουδής και ατομικά στα γραφεία μας, στα σπίτια μας, η πληροφορική και οι νέες μέθοδοι ενημέρωσης.
Έχει αλλάξει επίσης η αντίληψη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για τη σχέση του πολίτη με το κράτος. Η παλαιά σχέση του πολίτη με την καλώς εννοούμενη κρατική υπηρεσία, ακόμα και αν λειτουργούσε αποτελεσματικά, με την απόσταση που δημιουργείται ανάμεσα στον κατέχοντα εξουσία δημόσιο υπάλληλο και τον υφιστάμενο την εξουσία οποιουδήποτε περιεχομένου ιδιώτη, έχει καταργηθεί. Υπάρχουν άλλες αξιώσεις από αυτού του είδους τις επαφές.
Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και βεβαίως και σε άλλες προηγμένες χώρες και κυρίως στην Αμερική έχουν πια δημιουργηθεί σύγχρονες βιβλιοθήκες που συνδέουν την ηλεκτρονική ενημέρωση με το έντυπο υλικό, βιβλιοθήκες όπου οι πολίτες γίνονται δεκτοί ως πελάτες και όχι ως χρήστες μιας δημόσιας υπηρεσίας, όπου δηλαδή κολακεύονται οι προσφεύγοντες στις υπηρεσίες της βιβλιοθήκης, επιδιώκεται η παρουσία τους να είναι όσο το δυνατόν συχνότερη και μακρύτερη, όπου υπάρχει ενδιαφέρον για ειδικές κατηγορίες, όπως είναι τα παιδιά, οι νέοι, οι άνθρωποι που έχουν δυσκολίες πρόσβασης στη γνώση ή και απλώς δυσκολίες πρόσβασης, οι άνθρωποι δηλαδή με ειδικές ανάγκες, υπάρχουν χώροι ελεύθερης επαφής με το βιβλίο και εξοικείωσης με αυτό, υπάρχουν χώροι και πρωτοβουλίες για εκδηλώσεις που έχουν σχέση με τη γνώση, με εορτασμούς που αφορούν συγκεκριμένο συγγραφέα ή συγκεκριμένη εκδοτική εμπειρία οίκου ή εποχής, υπάρχουν διεθνείς εκδηλώσεις που φέρνουν σε επαφή τους ανθρώπους που συγγράφουν ή ασχολούνται με το βιβλίο, με αντίστοιχα στρώματα ή ομάδες.
Οι χώροι στους οποίους κινούνται αυτές οι βιβλιοθήκες είναι χώροι άνετοι, που τιμούν την πολιτεία, η οποία τους έχει κατασκευάσει και θέσει στη διάθεση όσων που τους χρησιμοποιούν και συχνά αποτελούν μνημεία πολιτισμού ιστορικής σημασίας, με τα οποία συνδέουν το όνομά τους και την πολιτική τους διέλευση μεγάλοι πολιτικοί.
Στη Γαλλία υπάρχει κατ’ αρχήν το Κέντρο Πομπιντού, ένα τμήμα του οποίου είναι Μουσείο Καλών Τεχνών αλλά ένα άλλο τμήμα είναι αξιοσημείωτη βιβλιοθήκη, και βεβαίως η μνημειώδης Βιβλιοθήκη Μιτεράν, η οποία ήταν το μεγάλο έργο της σταδιοδρομίας του μεγάλου αυτού ανδρός. Στην Αλεξάνδρεια δημιουργήθηκε με τη συνεργασία πολλών χωρών, ανάμεσα στις οποίες ήταν και η χώρα μας, η νέα μνημειώδης Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας, η οποία είναι έργο παγκόσμιας εμβέλειας και διοικείται και ελέγχεται από την ΟΥΝΕΣΚΟ.
Στη χώρα μας βέβαια, όπως καταλαβαίνετε, είμαστε αισθητά πίσω. Το κτίριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος είναι μνημείο εκπάγλου καλλονής, αλλά είναι πλέον ανεπαρκές για τις υπηρεσίες που υποτίθεται ότι προσφέρει, είναι σε πολύ κακή κατάσταση και μόλις πρόσφατα άρχισε η προσπάθεια επισκευής και ανακαίνισής του.
Υπάρχει η Βιβλιοθήκη της Βουλής, η οποία φιλότιμα προσπαθεί να καλύψει τις ανάγκες των Βουλευτών και παρέχει τη δυνατότητα και εις το κοινό να την επισκέπτεται. Βεβαίως, όμως, η Βιβλιοθήκη της Βουλής δεν μπορεί να υποκαταστήσει, γιατί δεν είναι αυτός ο ρόλος της, την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος.
Υπάρχουν πολλές αξιόλογες προσπάθειες από αφοσιωμένους ανθρώπους στις έδρες των νομών. Δηλαδή υπάρχουν δημόσιες βιβλιοθήκες και ιδιωτικές συλλογές.
Όλα αυτά δεν πρέπει να τα μηδενίσουμε αλλά δεν πρέπει να εφησυχάσουμε. Πρέπει να διαπιστώσουμε ότι είναι ανάγκη να κάνουμε τη θεσμική και οργανωτική τομή που θα επιτρέψει τη δράση των βιβλιοθηκών και ιδιαίτερα της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, αυτής της κεντρικής συλλογής εντύπων της χώρας, σε έκταση και μέγεθος που θα ανταποκρίνεται στις οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και πολιτιστικές μας δυνατότητές ως χώρας και ταυτόχρονα θα ανταποκρίνεται στους νέους θεσμούς, στα νέα μέσα και στις νέες τεχνολογικές δυνατότητες. Η Κυβέρνηση αυτό επιχειρεί με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο, το οποίο είναι στη κρίση των συναδέλφων.
Κατ΄ αρχάς καθοριστικό στοιχείο αυτού του νομοσχεδίου είναι η εξέλιξη της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, η οποία από κρατική υπηρεσία μεταβάλλεται σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου.
Στη συζήτηση της επιτροπής ακούστηκαν διάφορες απόψεις. Προσωπικά θα μου επιτρέψετε να εξομολογηθώ στο Σώμα ότι θα προτιμούσα να πάμε παραπέρα. Θα προτιμούσα ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, μία ανώνυμη εταιρεία ιδιοκτησίας του δημοσίου που θα είχε –πιστεύω- την ευλυγισία και την πρωτοβουλία που μπορεί να έχει μόνο ένα τέτοιο νομικό πρόσωπο.
Η Κυβέρνηση δεν είναι αποφασισμένη να κάνει αυτό το βήμα και ίσως ορθώς δεν είναι αποφασισμένη να το κάνει, διότι και στην επιτροπή διαπιστώσαμε ότι, πέραν των κομμάτων που για γενικότερους ιδεολογικούς λόγους είναι υπέρ του κράτους και κατά της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, και η φιλελευθέρα Αξιωματική Αντιπολίτευση ετάχθη υπέρ των κρατικών υπηρεσιών και κατά των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου.
Υπάρχει ένα παράδοξο εδώ, το οποίο εγώ, επειδή έχω μακράς σπουδάς κοινωνιολογίας και πολιτικής επιστήμης, θα σας ομολογήσω ότι με γοητεύει. Δηλαδή δεν μπορώ να αντιληφθώ πώς μια φιλελευθέρα Αντιπολίτευση δεν αποδέχεται αυτό το δειλό, άτολμο βήμα συρρίκνωσης του κράτους. Ακούμε επί χρόνια τώρα ότι είμεθα η παράταξη του κρατισμού και ότι θα επέλθει ένα γαλάζιο φιλελεύθερο αύριο χάριν στην απελευθέρωση των δυνάμεων του ιδιωτικού τομέα. Δεν καταλαβαίνω, γιατί αυτό το μικρό βήμα που κάνει η Κυβέρνηση δεν το επιδοκιμάζει η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Αυτό είναι ένα ερώτημα, το οποίο θα μας το απαντήσουν οι ίδιοι.
Επίσης, θα ήθελα με αυτό το νομοσχέδιο να είχε επιλυθεί το δίλημμα, το οποίο υπάρχει εδώ και χρόνια στον τομέα του βιβλίου. Στη χώρα μας πολιτική βιβλίου κάνει το Υπουργείο Πολιτισμού. Εκεί είναι το Κέντρο Βιβλίου, εκεί χαράζονται οι μεγάλες γραμμές ενίσχυσης του βιβλίου και από εκεί οργανώνονται οι προσπάθειες για την εμφάνιση του ελληνικού βιβλίου διεθνώς, παραδείγματος χάριν η συμμετοχή στη Διεθνή Έκθεση της Φρανκφούρτης.
Οι βιβλιοθήκες, όμως, ανήκουν στο Υπουργείο Παιδείας και αυτό πιστεύω ότι είναι ένα οξύμωρο σχήμα, το οποίο νομίζω ότι δεν μπορεί να βοηθήσει στο συντονισμό των προσπαθειών. Δύο προσπάθειες, που αφορούν τον ίδιο χώρο, αναφέρονται σε δύο διαφορετικά Υπουργεία.
Βεβαίως, η Κυβέρνηση και αυτό είχε τη δυνατότητα να το προωθήσει, αλλά δεν το προώθησε. Υποθέτω ότι είναι θέμα κυρίως του Πρωθυπουργού, διότι ο Πρωθυπουργός είναι αυτός ο οποίος μπορεί να παρέμβει σε ένα τέτοιο θέμα που αφορά δύο Υπουργεία.
Εν πάση περιπτώσει, δεν μπορούμε να μεμφθούμε τον παρόντα κύριο Υπουργό, διότι απ’ ό,τι ξέρω το Υπουργείο Πολιτισμού δεν εξεδήλωσε καμία πρόθεση να αναλάβει τις βιβλιοθήκες. Επομένως δεν θα μπορούσε ο παρών κύριος Υπουργός να δώσει σε ένα άλλο Υπουργείο ένα δώρο, το οποίο αυτό δεν έχει ζητήσει.
Πέραν, λοιπόν, της δημιουργίας του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου που, κατά την άποψή μου αποτελεί ένα θετικό -όχι επαρκές- βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, έχουμε τη συστηματοποίηση της οργάνωσης όλων των δημοσίων βιβλιοθηκών που υπάρχουν στις πρωτεύουσες των νομών, τη δυνατότητα και των ιδιωτικών συλλογών να προσφύγουν στα ίδια μέσα εκσυγχρονισμού, οργάνωσης και συντονισμού, τα οποία παρέχονται με βάση τις σύγχρονες τεχνολογίες στα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τα οποία βάσει του νόμου του 1949 που προανέφερα έχουν δημιουργηθεί στις πρωτεύουσες των νομών.
Σημαντικές είναι οι διατάξεις που αναθεωρούν την οργάνωση της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος με σύγχρονα πρότυπα. Και χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί ο κύριος Υπουργός εδέχθη την άποψη της επιτροπής και περιέλαβε ως σταθερό παράγοντα αυτού του Συμβουλίου τον εκπρόσωπο των εργαζομένων δίπλα στον εκπρόσωπο του Υπουργείου. Θα συμπληρώνεται από πέντε προσωπικότητες τις οποίες θα επιλέγει ο Υπουργός. Δεν βλέπω πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει, αλλά, εν πάση περιπτώσει, πιστεύω ότι ο κάθε Υπουργός όταν κάνει τέτοιου είδους επιλογές διακυβεύει και το κύρος του και την ευφυΐα του, γιατί τον κρίνει και η Βουλή και ολόκληρη η κοινωνία. Κι αν μάλιστα μας έκανε την τιμή στην επιτροπή να μας εμφανίσει την πρότασή του, αυτό θα ήταν για μας ιδιαίτερη χαρά και θα εκτιμούσαμε ιδιαίτερα αυτήν τη χειρονομία, χωρίς αυτό να καθίσταται καθ’ οιονδήποτε τρόπο υποχρέωσή του. Υπάρχει γενικός διευθυντής ο οποίος μπορεί να λειτουργεί, όπως λειτουργεί ένας σύγχρονος διαχειριστής ενός νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου.
Υπάρχει, τέλος, στο άρθρο 13 και 14 μία περιπτωσιολογία από θέματα τα οποία το Υπουργείο θεώρησε απαραίτητο να θεραπεύσει. Επί των δύο αυτών άρθρων, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έγινε μία μακρά συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή και βεβαίως ουδείς από εμάς εξέφρασε την ευτυχία του, γιατί υπάρχουν τέτοιου είδους άρθρα. Είναι αντιπαθή στη Βουλή και απ’ ό,τι γνωρίζω και ο κ. Πρόεδρος, ο οποίος απεχώρησε, ο κ. Κακλαμάνης, φαντάζομαι και ο κύριος Αντιπρόεδρος -ο οποίος μου κάνει την τιμή να προεδρεύει- τα βλέπουν με μεγάλη επιφύλαξη. Είναι όμως απαραίτητα εκ των πραγμάτων. Κι αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές και να ζούμε στον κόσμο της πραγματικότητας και με την πείρα όλων των συναδέλφων που έχουν κατά καιρούς ασκήσει υπουργικά καθήκοντα σε παραγωγικά Υπουργεία, πρέπει να αποδεχθούμε ότι η πρακτική, η καθημερινότητα, οι τριβές, καμιά φορά και οι ελλείψεις και τα ελαττώματα των υπηρεσιών μας και των ιδίων των Υπουργών δημιουργούν περιπτώσεις που χρήζουν θεραπείας. Και αυτές τις περιπτώσεις που χρήζουν θεραπείας, δεν υπάρχει άλλος τρόπος…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ναι, κύριε Πάγκαλε. Προτίθεμαι να δώσω δύο – τρία λεπτά επιπλέον στους εισηγητές, για να εκφράσετε τις απόψεις σας με άνεση.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Νομίζω ότι αυτό πρέπει να το πούμε κατ’ αυτόν τον τρόπο, χωρίς να εγκαταλείψουμε την κριτική μας, την οποία κι εγώ ο ίδιος άσκησα, αλλά με κατανόηση και να δούμε το συγκεκριμένο περιεχόμενο των παραγράφων του άρθρου 13 και 14. Δεν νομίζω ότι επ’ αυτού ως εισηγητής μπορώ να πω τίποτε παραπάνω. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις συγκεκριμένες διατάξεις στη συζήτηση επί των άρθρων.
Τέλος, θέλω να επαινέσω ιδιαίτερα την εισαγωγή της διάταξης που αφορά την ευεργετική αντιμετώπιση των μαθητών από το Μακροχώρι. Σε ό,τι αφορά τη διεξαγωγή των εξετάσεών τους και την πρόσβασή τους στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας, είναι φυσικό η Βουλή να συγκινηθεί από το δράμα αυτού του χωριού, αυτής της περιοχής και από το δράμα που έζησαν και οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές, βλέποντας να χάνονται μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα είκοσι ένας συμμαθητές τους. Θα ήταν παράλογο να αξιώσουμε απ’ αυτά τα παιδιά και απ’ αυτούς τους δασκάλους να προσέλθουν σε εξετάσεις μερικές εβδομάδες μετά το δράμα, έχοντας διατηρήσει τον έλεγχο του χαρακτήρα τους και του ψυχισμού τους και να διαγωνιστούν ως να μη συνέβαινε τίποτα.
Νομίζω λοιπόν ότι αυτή η μικρή συμβολή της Βουλής, μαζί με το ποσό που αποφάσισε ο Πρόεδρος να διαθέσουμε για να ενισχύσουμε τα πολιτιστικά ιδρύματα αυτής της περιοχής είναι η ένδειξη, ίσως θα μπορούσαμε να πούμε η απόδειξη, ότι η Βουλή έχει ευαισθησία, συμμερίζεται τα λαϊκά προβλήματα και ζει την καθημερινότητα ως γνήσιος εκπρόσωπος των πολιτών αυτής της χώρας.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Η Ελλάδα των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913», μαθητές και δάσκαλοι από το 5ο Δημοτικό Σχολείο Βύρωνα Αθηνών.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Καλός έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να ξεκινήσω την εισήγησή μου γι’ αυτό το πολύ σημαντικό νομοσχέδιο που ελληνική εκπαιδευτική και πολιτιστική πραγματικότητα το περίμενε πολύ πιο στιβαρό και πολύ πιο ουσιαστικό, με τη δήλωση ότι συμφωνούμε απόλυτα και προς την πρόταση του Προέδρου της Βουλής, η μόνη βιβλιοθήκη που θα παραμείνει ουσιαστικά κρατική, δημόσια, με τον ανόθευτο κανονικά χαρακτήρα της, δηλαδή η Βιβλιοθήκη της Βουλής, η οποία επίσης έχει προσφέρει πολλά στη διαδρομή του έθνους όσο και η Εθνική μας Βιβλιοθήκη, να στηρίξει και να δημιουργήσει στο παλαιό δημοτικό κατάστημα του Μακροχωρίου –απ’ ό,τι άκουσα τον κύριο Πρόεδρο να λέει- τη βιβλιοθήκη εκεί που θα θυμίζει σε όλους μας ότι έχουμε καθήκον να στηρίζουμε το εκπαιδευτικό έργο εκεί, ενθυμούμενοι τη μεγάλη τραγωδία, κυρίως όσοι τη ζήσαμε, όσοι παρευρεθήκαμε σ’ αυτόν τον τόπο του τραγικού δυστυχήματος.
Να πω ότι συμφωνούμε και με τη διατύπωση αυτής της ακροτελεύτιας –αν θέλετε- δηλώσεως και τροπολογίας που έκανε ο κύριος Υπουργός για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, κατ’ εξαίρεση των κειμένων διατάξεων, των μαθητών που προέρχονται από το Μακροχώρι που ήταν συμμαθητές των τραγικών θυμάτων και που οπωσδήποτε βρίσκονται μέσα σε ένα δυσχερές ψυχολογικό πλαίσιο και προφανώς αδυνατούν να προσέλθουν υπό κανονικές συνθήκες όπως όλα τα παιδιά στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Ας έρθουμε στην ουσία του νομοσχεδίου. ΄Ακουγα τον εισηγητή -σεβαστό σε μένα- της Συμπολιτεύσεως, να μιλάει για το «γαλάζιο αύριο» και να προβληματίζεται αν αυτό το γαλάζιο αύριο, έτσι όπως το περιγράφουμε εμείς, ιδεολογικά και πρακτικά, είναι σύμφωνο –προς τιμή, εν πάση περιπτώσει, όπως υποστηρίζουμε- με τη μετατροπή της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου ή ακόμα παρακάτω στην παντελή άρνησή μας να μετατραπεί αυτό το θησαυροφυλάκιο της μνήμης του έθνους σε ΝΠΙΔ.
Θα έλεγα λοιπόν απλά, για να το ξεκαθαρίσουμε μια για πάντα, και πριν προχωρήσουμε στις λεπτομέρειες της συζήτησης ότι η Νέα Δημοκρατία δεν θέλει το κράτος «μπακάλη», δεν θέλει το κράτος «έμπορο», δεν θέλει το κράτος σε όλες εκείνες τις δραστηριότητες που είναι καθαρές δραστηριότητες του ιδιωτικού τομέα και στις οποίες όταν κάποια άλλη παράταξη –η παράταξη που κυβερνά, γιατί να το κρύβουμε- το εισήγαγε, το οδήγησε στην πλήρη και παταγώδη αποτυχία.
Αντιθέτως όμως, όπως εσείς, κύριε εισηγητά της Πλειοψηφίας, και όπως το κόμμα σας υποστηρίζει, η εκπαίδευση και ο πολιτισμός και μάλιστα στην πολύ-πολύ δύσκολη φάση τους και ευθύνη τους να κρατούν, να διαφυλάσσουν και να συντηρούν και όχι να εμπλουτίζουν μουσειακά, αλλά να εμπλουτίζουν λειτουργικά και να αποδίδουν σε κοινή χρήση τους γραπτούς, έντυπους ή σε οποιαδήποτε άλλη μορφή θησαυρούς που έχουν συμμαζευτεί, που έχουν συσσωρευτεί, που έχουν συγκεντρωθεί σε αυτό το θησαυροφυλάκιο που λέγεται Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, ειδικά γι’ αυτήν τη λειτουργία θέλουμε, όπως ορίζουν οι περισσότεροι διεθνείς οργανισμοί, όπως το ακολουθούν ως πρακτική τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη, το κράτος να είναι πολύ κοντά σ’ αυτόν τον φορέα.
Αυτό γίνεται για λόγους αυξημένου κύρους, όταν μάλιστα υπό συνθήκες όπως οι σημερινές καλείται η Εθνική μας Βιβλιοθήκη να είναι και ανταγωνιστική στο ευρύτερο γεωπολιτικό της περιβάλλον. Θέλουμε να είναι κοντά στην «ομπρέλα» του κράτους, για να παρέχει τις εγγυήσεις εκείνες κάτω από τις οποίες και οι θησαυροί θα φυλάσσονται και δεν θα «κάνουν φτερά» με καμιόνια και από την άλλη πλευρά θα αξιοποιούνται, επειδή θα πείθει ο φορέας αυτός το εκδοτικό κατεστημένο –ας απαλείψω αυτήν τη λέξη, γιατί μπορεί να παρανοηθεί- την εκδοτική «οικογένεια» της Ελλάδος να στέλνει εκεί τρία τουλάχιστον δείγματα από κάθε έκδοση σε κάθε χρονική μονάδα, ώστε να εμπλουτίζεται, δημιουργώντας ακριβώς τον αποθησαυρισμό όλου αυτού του πλούτου σε συνέχεια στο χρόνο και στο χώρο.
Να, λοιπόν, γιατί τα θέλουμε όλα αυτά και ας μη γίνονται παρανοήσεις. Εμείς στο γαλάζιο μας αύριο, στο οποίο με τα γαλάζια σας χρώματα, κύριε Πάγκαλε, έρχεστε και είσθε πολύ κοντά –το λέω αυτό για να φαιδρύνω λίγο τη συζήτηση- σας θέλουμε κοντά και στην αντίληψη αυτού ακριβώς που λέμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η «θεωρία των χρωμάτων» στην Αίθουσα…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Είναι η θεωρία των χρωμάτων κι όχι των πολιτικών πραγμάτων. Θέλουμε, λοιπόν, να είσθε κοντά και προς εκείνα που υποστηρίζουμε. Ακούστε τα, για να μη γίνεται καμία άλλη παρανόηση επί της ουσίας.
Πρώτα απ’ όλα, πιστεύουμε ότι στα εκατόν εβδομήντα χρόνια που λειτουργεί η Εθνική Βιβλιοθήκη, με εξαίρεση ίσως, από την αναλυτική εκτίμηση που κάναμε, των δεκαετιών 1940 και 1950, στις οποίες, ως μεταπολεμικές δεκαετίες λογικά συρρικνώθηκε και δεν απέδωσε πολύ η λειτουργία της, όμως στα εκατόν εβδομήντα χρόνια πλέον της εξαιρέσεως αυτής, η Εθνική Βιβλιοθήκη στάθηκε στο ύψος της και απέδωσε στην ελληνική πραγματικότητα εκείνο για το οποίο συστήθηκε. Θησαύρισε, αποθησαύρισε, κράτησε, εμπλούτισε και απέδωσε στην ελληνική πραγματικότητα κάθε στιγμή που της ζητήθηκε ολόκληρο αυτόν το θησαυρό που είναι αδιαμφισβήτητη κληρονομιά όλων μας, όχι μόνο της γενιάς αυτής, την οποία εμείς εκπροσωπούμε, αλλά όλων των γενεών κι εκείνων που θα έλθουν μετά από μας και των εκπροσώπων τους σ’ αυτήν την Αίθουσα που θα έλθουν μετά από μας εδώ.
Γι’ αυτό, λοιπόν, θέλουμε την Εθνική Βιβλιοθήκη κρατική, αυτοτελή, αποκεντρωμένη υπηρεσία, ευέλικτη στην οικονομική της διαχείριση, όπως της διασφαλίζεται με το ισχύον status. Δεν τη θέλουμε να είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου.
Νομίζουμε ότι η ενδιάμεση φόρμα του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου δεν έρχεται να λύσει προβλήματα, αλλά να περιπλέξει το ισχύον καθεστώς. Δεν έρχεται να παράσχει εγγυήσεις, αλλά να μας δημιουργήσει ερωτηματικά κι όχι φόβους. Το καινούργιο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου που θα λέγεται Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας έρχεται να μας δημιουργήσει ερωτηματικά επί της οικονομικής της διαχείρισης, «στα προικιά της», όπως λέμε, κύριε Υπουργέ. Η γενική «Ελλάδας» αντί «Ελλάδος» θα δείχνει και εκσυγχρονισμό, αλλά εγώ θα το δεχθώ. Τώρα, λοιπόν, αυτό το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου που θα λέγεται Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας είναι δυνατόν να πείσει ότι θα ικανοποιείται με επιχορηγήσεις αντί των υποχρεωτικών πιστώσεων;
Έπειτα, τι σημαίνει ευελικτότερη της σημερινής οικονομική διαχείριση; Μήπως σημαίνει εμπορευματοποίηση; Ακούμε περί καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, περί ορθής εκμετάλλευσης της προβολής των θησαυρών της, μιλάμε για άνοιγμα της βιβλιοθήκης σε εκείνους που προφανώς θα θέλουν να αξιοποιήσουν όλα τα επί μέρους δυναμικά της και προφανώς μιλάμε και για άνοιγμα σε δωρεές και σε χίλιες δυο εισροές από τον ιδιωτικό τομέα.
Αλλά εγώ ερωτώ ποιος εκπρόσωπος του ιδιωτικού τομέα –και το ερωτώ με πλήρη γνώση του τι λέω- θα έλθει να δώσει χωρίς να θέλει πιθανότατα να πάρει όταν βρίσκεται και λειτουργεί μέσα στο ίδιο αντικείμενο, πλην των εξαιρέσεων των ευεργετών οι οποίοι είτε έτσι είτε αλλιώς έβαλαν και εύχομαι να συνεχίσουν να βάζουν τη σφραγίδα τους και τη δωρεά τους και την εύρυθμη και κανονική λειτουργία …
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Όταν θέλετε τα ιδιωτικά πανεπιστήμια πώς τα λέτε αυτά …
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Το Πανεπιστήμιο Αθηνών, κύριε συνάδελφε, έχει δώσει τη δική του γραπτή πολιτισμική κληρονομιά και να είναι περιουσία του δημοσίου στη Δημοτική Βιβλιοθήκη. Και έτσι την πήρε στα παλαιά τα χρόνια η Δημοτική Βιβλιοθήκη και έτσι τη φυλάσσει ως παρακαταθήκη πνευματική του πρώτου ανώτατου πνευματικού ιδρύματος της χώρας μας.
Άρα, λοιπόν, είναι κακό το παράδειγμα αυτό για να το λέτε.
Κύριοι συνάδελφοι, εκείνο που εμείς θέλουμε να διασφαλιστεί στην Εθνική Βιβλιοθήκη ότι ως ΝΠΔΔ θα έχει το κύρος, εφόσον επιμένετε να την κάνετε έτσι, εφόσον όλη η προσπάθεια εκσυγχρονισμού είναι να γίνει ΝΠΔΔ. Θέλουμε αυτό το ΝΠΔΔ να μην ξεπέσει σαν το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, το οποίο μέχρι σήμερα δεν κατόρθωσε να πείσει, με το όποιο κύρος του προσέδωσε η ιδρυτική του πράξη, τους εκδότες να του δίνουν όχι τρία αντίγραφα από κάθε έκδοση αλλά ένα αντίγραφο.
Κύριε εισηγητά της Πλειοψηφίας, μια και μιλήσατε περί νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, θα έλεγα ότι αυτό το νομοσχέδιο σκούπα που συζητούμε σήμερα, δυστυχώς, με την κακή ποιότητα των ρυθμίσεών του ως νομοθετικό έργο, έρχεται να αδειάσει την ιδέα σας. Και ξέρετε γιατί; Για τον απλούστατο λόγο ότι στις υπόλοιπε διατάξεις που με πολλή προσοχή προσεγγίσατε του άρθρου μαμούθ 13 και του άρθρου 14, κρύβονται διατάξεις οικονομικής τακτοποίησης ενός άλλου νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, που η ελληνική πολιτεία αφελώς το αφήνει να λειτουργεί χωρίς τις ασφαλιστικές δικλίδες και το επιχορηγεί για να την εκθέτει φέρνοντας τέτοιες ρυθμίσεις για να τις τακτοποιεί. Και μιλώ για το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας με τα τρωκτικά του, τα οποία πολλές φορές σε κοινοβουλευτικό έλεγχο έχουμε κατηγορήσει εδώ με συγκεκριμένες αναφορές.
Αν λοιπόν, τέτοιο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου ήταν να κάνουμε τη βιβλιοθήκη ή να την κάνουμε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου σαν το ΕΚΕΒΙ, τότε μοιραίως εδώ μέσα νομοθετούμε σήμερα με ευθύνη κυβερνητική, γιατί εμείς δεν θα το ψηφίσουμε. Δεν θα ψηφίσουμε ένα νέο status θεσμικό το οποίο αφήνει μια δύσκολη πύλη για την Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδος. Δηλαδή τη μεταμορφώνει σε ανοχύρωτη πολιτεία. Και αυτό δεν είναι φόβος, αλλά είναι πολιτική εκτίμηση.
Να, γιατί είμαστε αντίθετοι και καταψηφίζουμε αυτό το νομοσχέδιο. Χαίρομαι, όμως, και για λόγους δικαιοσύνης και πολιτικής ηθικής θα ήθελα να πω τα εξής.
Κάναμε μια πρόταση –ίσως και εκπρόσωποι άλλων κομμάτων- στην επιτροπή και είπαμε τουλάχιστον σε αυτό το εφορευτικό συμβούλιο που θα πάρει στην πλάτη του τη διαχείριση των τυχών στα επόμενα χρόνια της βιβλιοθήκης αυτής, να υπάρχει και για λόγους ηθικής τάξεως ένας εκπρόσωπος εργαζομένων. Το δεχθήκατε αυτό και θεωρώ ότι η ρύθμιση είναι θετική διότι όντως είναι δίκαιη και έτσι έπρεπε να γίνει.
Όσον αφορά τις υπόλοιπες διατάξεις, νομίζω ότι εκθέτουν το ίδιο το νομοσχέδιο. Δυστυχώς η «σκούπα» δεν σας βγήκε. Δηλαδή θα ήθελα να πω τα εξής. Τα είπαμε αναλυτικά άρθρο προς άρθρο. Τα άρθρα που έρχονται να συμπληρώσουν αυτό το λειψό, το ατελές και το μη εκσυγχρονιστικό όπως υποστηρίζουμε, θεσμικό νέο πλαίσιο για την Εθνική μας Βιβλιοθήκη, εκθέτουν και την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και εκθέτουν συνολικά την πολιτεία. Γιατί; Γιατί εμφανίζονται ως οικονομικός τακτοποιήσεις, όπως είπε ο κ. Πάγκαλος, συνηθισμένου τύπου. Μα, αυτό είναι που εκθέτει ουσιαστικά την κατάσταση:
Ότι συνηθίσαμε εδώ να ερχόμαστε και να βάζουμε την υπογραφή μας και να λέμε, ελάτε να τακτοποιήσουμε δαπάνες που έγιναν τα τρία περασμένα χρόνια στους καλλιτεχνικούς αγώνες χωρίς διαφάνεια, χωρίς να ξέρουμε πού πήγαν αυτά τα λεφτά, μάλιστα έχοντας πληροφορίες για διασπάθιση του δημοσίου χρήματος ή να έλθουμε να χαρίσουμε διπλομισθίες σε υπαλλήλους με μόνη τη δέσμευση και βεβαίωση του κυρίου Υπουργού ότι είναι δημόσιοι υπάλληλοι που τώρα στον οργανισμό που διορίστηκαν, έχοντας τη διπλή ιδιότητα του αντιπροέδρου του οργανισμού του ΟΕΕΚ και του δημοσίου υπαλλήλου, ε, είναι πολύ καλοί στο έργο τους. Μα, τις διπλομισθίες αυτές από ποια χρήματα τις χαρίζουμε; Από την τσέπη μας; Έχει ένα ιδιαίτερο βαλάντιο το Υπουργείο Παιδείας; Όχι. Είναι χρήματα του ελληνικού λαού. Και αν έγινε λογιστικό λάθος, όσο καλός και αν είναι ο υπάλληλος, όσο καλή και αν είναι η κατάσταση που έρχεσθε να τακτοποιήσετε –διοικητικά καλή εννοώ- πώς και με ποια ηθική ερχόμαστε εδώ χιλιάδες ευρώ να τα χαρίσουμε την ώρα που ο ελληνικός λαός βρίσκεται σε συνθήκες οικονομικές τις οποίες όλοι γνωρίζουμε;
Τέλος, θα ήθελα να μη φύγω από το Βήμα, τουλάχιστον πρωτολογικά, αν δεν αγγίξω και ένα άλλο θέμα, ένα θέμα που οπωσδήποτε μας χωρίζει σ’ αυτήν την Αίθουσα. Φάνηκε και στην επιτροπή όταν συζητήσαμε αυτό το θέμα. Πρόκειται για το θέμα της προστασίας της λειτουργίας των ιδιωτικών σχολείων. Όχι απλώς διότι είμαστε υπέρ των ιδιωτικών σχολείων. Πρέπει και εσείς να είσθε υπέρ των ιδιωτικών σχολείων. Αλλιώτικα ο Υπουργός Παιδείας δεν είναι Υπουργός Παιδείας μόνο των δημόσιων σχολείων αλλά και των ιδιωτικών σχολείων που υπάγονται στο Υπουργείο του, τα οποία όντως πρέπει να λειτουργούν εύρυθμα και, αν θέλετε, για τα οποία υπάρχει ήδη αυτήν τη στιγμή ένα πρόβλημα. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε εξαιτίας του ότι όσοι διορίζονται έστω και αναπληρωτές φεύγουν με το δέλεαρ των μορίων από τα ιδιωτικά στα οποία έχουν διοριστεί, χωρίς να υπάρχει τάχα περιορισμός -ενώ νομικός περιορισμός ισχύει- στο μέσο του έτους, τον οποιονδήποτε μήνα του έτους παρατώντας τα παιδιά. Μάλιστα τα κενά που δημιουργούνται αλυσιδωτά είναι μεγάλα και ένα καμπανάκι χτυπούν οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων. Βέβαια όταν θέσαμε το θέμα στον κύριο Υφυπουργό, μας είπε ότι επιχειρήσεις είναι, ας δώσουν 500.000 επιπλέον στον καθένα για να μη φεύγουν. Μα, εμείς δεν μιλάμε για επιχειρήσεις. Μιλάμε για τα παιδιά. Τα παιδιά δεν σας ενδιαφέρουν; Δεν πρέπει τα παιδιά να μη στερηθούν το δάσκαλό τους; Και εφόσον σ’ αυτό το νομοθέτημα υπάρχει διάταξη, κύριε Υπουργέ, η οποία λέγει ότι δεν μπορεί κανείς να συνταξιοδοτείται όντας δημόσιος υπάλληλος, δηλαδή δάσκαλος ή καθηγητής, στο μέσον της σχολικής χρονιάς και να φεύγει –είναι υποχρεωμένος να ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις του από καθ’ έδρας υπέρ των μαθητών του- γιατί αυτό δεν ισχύει ως λογική και για τα ιδιωτικά σχολεία;
Κύριε Υπουργέ, υπάρχουν τροπολογίες από Βουλευτές και της Συμπολίτευσης και της Αντιπολίτευσης. Δεν σας υποδεικνύω ποια από τις ιδέες που βρίσκονται στο τραπέζι θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα. Παράδειγμα, θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα η απόδοση των μορίων ανεξαρτήτως αποδοχής ή μη στο μήνα που έρχεται του διορισμού από έναν αναπληρωτή δάσκαλο. Να δοθούν τα μόρια και αυτός να παραμείνει μέχρι τέλους του σχολικού έτους στο ιδιωτικό σχολείο χωρίς να χάσει την ευκαιρία. ΄Η δεχτείτε μία από τις τροπολογίες. Πάντως είσθε υποχρεωμένοι να λύσετε το πρόβλημα, όχι χάρη των σχολαρχών αλλά χάρη των παιδιών, χάρη των σχολείων, χάρη της εύρυθμης λειτουργίας, επειδή εσείς πρέπει να την εγγυάσθε ως εκπρόσωπος της πολιτείας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι ο συνάδελφος Βουλευτής Β’ Αθηνών κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό.
Εγκρίνει η Βουλή;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως είχε πει ο Πρόεδρος, πρέπει να διακόψουμε σε πέντε- δέκα λεπτά. Δεν νομίζω ότι είναι σκόπιμο να διακόψω τον εισηγητή από το Βήμα. Γι αυτό, καλύτερα να διακόψουμε τώρα και θα επανέλθουμε περίπου μετά από μισή ώρα.
(ΔΙΑΚΟΠΗ)
(ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Επαναλαμβάνεται η διακοπείσα συνεδρίαση.
Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Χουρμουζιάδης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε ένα νομοσχέδιο το συστατικό στοιχείο του οποίου είναι το βιβλίο. Φυσικά όλοι αναφερόμαστε, όπως και το νομοσχέδιο στην εισηγητική του έκθεση, στην εξέλιξη της τεχνολογίας που επηρεάζει το βιβλίο, τη γνώση και την πληροφορία, στην πληροφορική και στο πόσο εποπτεύει και ταυτόχρονα υπονομεύει την ίδια μας τη ζωή, τις σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους. Σκέφτεται όμως κανείς ότι δεν είναι δυνατόν ή στο κάτω κάτω οπωσδήποτε στο όνομα αυτών των εξελίξεων της τεχνολογίας και της πληροφορικής να προτείνονται από ένα νομοσχέδιο οι συστάσεις διοικητικών συμβουλίων, εφορευτικών συμβουλίων, γενικών διευθύνσεων, δηλαδή να συστήνονται όργανα τα οποία έτσι κι αλλιώς δεν εγγυώνται από την προδιαγραφή τους ότι θα εξυπηρετήσουν το βιβλίο, ότι θα εξυπηρετήσουν τελικά τη διάδοση του προϊόντος, όπως αυτό προέρχεται και παράγεται από ένα βιβλίο. Και εγώ πιστεύω –και ίσως θα σας φανεί τολμηρό- από ένα καλό ή και κακό βιβλίο. Η γνώση και η πληροφορία δεν σημαίνει ότι οπωσδήποτε προέρχεται από ένα βιβλίο καλό.
Αν, λοιπόν, σκεφτούμε, κύριε Υπουργέ, ότι μία βιβλιοθήκη διαχειρίζεται την πληροφορία, τη γνώση, την εκπαίδευση, τότε πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι ότι αυτήν τη στιγμή συζητούμε για τη συγκρότηση ενός ιδεολογικού μηχανισμού. Αυτό τελικά είναι μία βιβλιοθήκη. Αυτό τελικά είναι οποιοσδήποτε μηχανισμός ο οποίος διαχειρίζεται αυτά τα τρία στοιχεία. Τη γνώση, την πληροφορία και την εκπαίδευση. Και από εκεί ίσως να προέρχεται και ο φόβος ή η ανησυχία ή η υποψία ότι ένας τέτοιος μηχανισμός όσο απομακρύνεται από το κράτος, από την εποπτεία, από την καλώς εννοούμενη εποπτεία του κράτους, τόσο τελικά είναι δυνατόν να λειτουργήσει σε βάρος αυτού του ιδεολογικού μηχανισμού.
Μάλιστα –και δεν είναι εδώ ο κ. Πάγκαλος- θα ήθελα να πω πως με την πρόταση του κ. Πάγκαλου ότι θα μπορούσε η Εθνική Βιβλιοθήκη, οι βιβλιοθήκες όχι μόνο να είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, αλλά και ιδιωτικού δικαίου, τελικά φαίνεται ότι την έννοια ή το θεσμικό αυτό σχήμα του ιδιωτικού δικαίου το αντιμετωπίζει ως μία κοινωνιολογική κατηγορία και όχι ως ένα συγκεκριμένο μηχανισμό, ο οποίος θα ελέγχεται, θα επηρεάζεται, θα προσανατολίζεται με πολύ εύκολο τρόπο από διαθέσεις που είναι γνωστό ότι υπάρχουν, ενυπάρχουν μέσα στη λειτουργία και τη ζωή μιας ανώνυμης εταιρείας.
Μάλιστα, κανείς αν αναφερθεί και αν θυμηθεί τους περίφημους τρίτους, που προβλέπονται στο νομοσχέδιο, οι οποίοι μπορούν να συμμετέχουν στην οργάνωση των βιβλιοθηκών, όταν σκεφθεί κανείς τους περίφημους πόρους όπου επιτρέπεται η χρηματοδότηση των βιβλιοθηκών από οποιαδήποτε πηγή, δεν μπορεί παρά να ανησυχήσει ότι μία ανώνυμη εταιρεία ή ακόμη και ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, που θα στηρίζεται πάνω σε αυτές τις λογικές των τρίτων, είναι δυνατόν τελικά κάθε άλλο παρά να εξυπηρετεί μία βιβλιοθήκη.
Από εκεί προκύπτει βέβαια και η αρνητική μας στάση, τοποθέτηση απέναντι στη μετατροπή της Βιβλιοθήκης σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Διότι θα πρέπει κανείς –και αναφέρθηκα πριν έρθετε, κύριε Πάγκαλε, σε εσάς, στην πρότασή σας για τη μετονομασία σε ιδιωτικού δικαίου- αυτά τα θεσμικά σχήματα να μην τα αντιμετωπίζει ως θεωρητικές –να μην πω αφηρημένες- κοινωνιολογικές κατηγορίες, αλλά και ως συγκεκριμένους παράγοντες οι οποίοι δρουν έτσι κι αλλιώς πολιτικά. Παράγουν δηλαδή και μια πολιτική άποψη και επομένως προσανατολίζουν το αντικείμενο, με το οποίο ασχολούνται, πολιτικά, ιδεολογικά. Εκεί ακριβώς θεμελιώνεται η ανησυχία και ο φόβος, αν θέλετε η αρνητική τοποθέτηση, για τη μετονομασία της Βιβλιοθήκης σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου.
Θα μπορούσε κανείς βέβαια γενικά να τοποθετηθεί θετικά για το προσωπικό, το οποίο αυξάνεται, για τις νέες κατηγορίες, τους κλάδους, οι οποίοι τελικά θα κληθούν να στηρίξουν την όλη λειτουργία. Υπάρχουν όμως μέσα -όπως συμβαίνει και με όλα τα νομοσχέδια μέσα σε μια γενική θετική άποψη για μια αρχή, η οποία πολλές φορές είναι αρκετά αφηρημένη και καθαρά θεωρητική- μπαίνουν μέσα, εισέρχονται, εισβάλλουν στοιχεία από το ίδιο το νομοσχέδιο που αναγκάζει τον ομιλητή, τον αγορητή, ένα κόμμα, να τοποθετηθεί αρνητικά. Γι’ αυτό ακριβώς και καταψηφίζουμε κατ΄ αρχήν το νομοσχέδιο.
Ας σκεφθεί κανείς το άρθρο 13, αυτό το τερατώδες άρθρο με τις πενήντα και παραπάνω -πενήντα πέντε περίπου- παραγράφους, όπου τελικά προβλέπονται ρυθμίσεις που έχουν πραγματικά συντεθεί στο γόνατο κάτω από την αγωνία ή την ανησυχία κάποιων κενών που έχουν δημιουργήσει οι προηγούμενοι νόμοι.
Ένα βασικό στοιχείο που εμάς μας βρίσκει εντελώς αντίθετους είναι ότι και μ΄ αυτό το νομοσχέδιο διαιωνίζονται όλες αυτές οι περίφημες κατηγορίες των εκπαιδευτικών, δηλαδή οι αναπληρωτές, οι δεκαεξαμηνίτες, οι ωρομίσθιοι. Και όπως έλεγα και στην επιτροπή καμιά φορά κανείς φοβάται ότι τελικά αυτό που θα ισχύει ως προσόν ή ως ειδοποιός διαφορά στους εκπαιδευτικούς δεν θα είναι πια η επιστημονική τους ειδικότητα, αλλά η εργασιακή τους σχέση, εάν είναι δηλαδή αναπληρωτής ή προσωρινός και όχι αν είναι φιλόλογος ή φυσικός. Κάποια στιγμή θα πρέπει να καταργηθούν αυτές οι κατηγορίες, να καταργηθούν οι περίφημοι πίνακες που κάθε τόσο στη θέση της καταργημένης αυτής επετηρίδας εμφανίζονται τελικά να δημιουργούν υποκατάστατες επετηρίδες, γιατί ο κάθε πίνακας τελικά προβάλλει διάφορες ρυθμίσεις, όσον αφορά την επιλογή των διορισμένων.
Και μέσα απ’ αυτήν τη λογική, μέσα απ’ αυτήν την προσέγγιση, θυμάται -δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά- το ΑΣΕΠ, το οποίο τελικά ιδρύθηκε να κάνει τι; Να ελέγξει την επάρκεια, την παιδαγωγική και την επιστημονική, των εκπαιδευτικών, ενώ θα ήταν πιο λογικό -και όχι λογικό, αλλά ιστορικά, επιστημονικά αναγκαίο- να αναβαθμιστεί ο προπτυχιακός κύκλος, αντικειμενικά, ώστε ο πτυχιούχος των καθηγητικών σχολών να έχει ήδη με το πτυχίο του την εγγύηση για την εκπαιδευτική, την παιδαγωγική, την επιστημονική του επάρκεια και να μη χρειάζεται έναν άλλο κύκλο εξετάσεων, διαγωνισμών, μέσω των οποίων καλείται ο εκπαιδευτικός να αποδείξει ότι είναι ικανός να διδάξει σ΄ ένα σχολείο.
Γιατί, λοιπόν, να μην αναβαθμίσουμε το κέντρο από το οποίο παράγεται ο εκπαιδευτικός και τελικά να του βάλουμε ένα άλλο σκαλοπάτι, έναν άλλο τρόπο ελέγχου, ο οποίος ξέρετε πολύ καλά τι δημιουργεί: Την αγωνία της προσμονής των αποτελεσμάτων, τη σύνταξη των καταλόγων των αναπληρωτών, οι οποίοι καμιά φορά δεν ισχύουν. Έτσι, ενώ θα μπορούσαμε να προσφέρουμε μια υπηρεσία στα πανεπιστήμιά μας αναβαθμίζοντας τους προπτυχιακούς κύκλους, τελικά ιδρύουμε ένα μηχανισμό ελέγχου της επάρκειας. Επομένως και το άρθρο 13, το οποίο προσπαθεί όπως είπα πριν από λίγο να καλύψει τα κενά που δημιούργησαν οι άλλοι νόμοι, τελικά δεν οδηγεί πολλά πράγματα, πολλά θέματα της ανώτατης εκπαίδευσης στη λύση.
Θυμάστε πολύ καλά, όταν συζητούσαμε το νόμο για την ανωτατοποίηση των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, πόσο οξύς προβληματισμός αναπτύχθηκε εδώ, ότι τελικά, όταν αφαιρούμε τη δυνατότητα από ένα ανώτατο ίδρυμα να αναπτύξει έρευνα, όπως είναι τα μεταπτυχιακά ή έρευνα του πεδίου αλλά και του εργαστηρίου, δεν μπορεί να νοείται ως Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα. Τώρα ιδρύεται μια διεύθυνση της τεχνολογικής έρευνας, αλλά και αυτήν ακόμα δεν νομίζω ότι εγγυάται την ανάπτυξη της έρευνας στα ΤΕΙ.

Θα πρέπει επιτέλους κάποια στιγμή ένας νόμος να ορίσει σαφώς ποιες είναι οι ερευνητικές δυνατότητες που παραχωρεί η πολιτεία στα ΤΕΙ, ώστε τελικά να θεωρεί ότι είναι Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και μαζί με τα ΑΕΙ τελικά να είναι δυνατόν να συμπληρώσουν τη μορφή εκείνη που θα πάρει η επιστημονική έρευνα στη χώρα μας και τους τρόπους λειτουργίας της.
Πριν τελειώσω, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω ότι και εμείς συμφωνούμε απόλυτα με τις ρυθμίσεις που προβλέπονται για το Μακροχώρι, αυτές τις επιμνημόσυνες, εν πάση περιπτώσει, ρυθμίσεις, αν και θα μπορούσαν να υπάρχουν τα μέτρα, ώστε να μη γίνει το δυστύχημα και να ερχόμαστε τώρα τελικά να απαλύνουμε τον πόνο αυτών των οικογενειών και αυτής της κοινότητας. Φυσικά θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος έστω και αυτή η απάλυνση να προέλθει από αλλού και για τη βιβλιοθήκη, η οποία τελικά θα έχει την υποστήριξη της Βουλής, αλλά και για τις ρυθμίσεις, όσον αφορά τις εξετάσεις τους.
Έτσι, λοιπόν, για τους λόγους που είπα δεν μπορούμε να ψηφίσουμε το νομοσχέδιο κατ’ αρχήν, ενώ υπάρχουν μέσα άρθρα, όπως είναι το άρθρο 4 του προσωπικού ή η αύξηση των κλάδων όπως είπα, τα οποία δημιουργούν τελικά και μία προϋπόθεση αυτές οι βιβλιοθήκες να προχωρήσουν σε θετική κατεύθυνση.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το λόγο έχει η Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Ξυροτύρη-Αικατερινάρη.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΥΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο μεγαλύτερο μέρος του νομοσχεδίου που συζητάμε σήμερα εξετάζονται θέματα που έχουν σχέση με την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας και τις δημόσιες βιβλιοθήκες της χώρας με κύριο σκοπό τη μετατροπή τους από δημόσιες υπηρεσίες σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου.
Μετατρέπεται, λοιπόν, σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου η Εθνική Βιβλιοθήκη από μία δημόσια αυτοτελή και με αποκεντρωμένη λειτουργία υπηρεσία. Ο λόγος που επικαλείται το Υπουργείο Παιδείας είναι για να αποκτήσει διοικητική αυτοτέλεια, αυτονομία στη διαχείριση πόρων και ευέλικτη διοικητική λειτουργία.
Η απόφαση αυτή ήδη έχει προκαλέσει τις αντιδράσεις της ακαδημαϊκής κοινότητας καθώς κρίνεται ότι υπάρχει κίνδυνος ο σημαντικότατος εθνικός πλούτος να εκφύγει από την αυστηρή διαχείριση του δημοσίου με απρόβλεπτα αποτελέσματα, τη στιγμή που δεν έχει γίνει απογραφή του υλικού της βιβλιοθήκης και τη στιγμή που υπάρχουν σε εξέλιξη σημαντικά προγράμματα για τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμισή της.
Είναι γεγονός ότι η μετατροπή της Εθνικής Βιβλιοθήκης σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου εμμέσως μεταβάλλει το περιεχόμενο της δωρεάς υπέρ του δημοσίου που έγινε από τους αδελφούς Βαλιάνου στην εποχή του Χαρίλαου Τρικούπη. Γι’ αυτό το θέμα όμως έγινε μεγάλη συζήτηση στην επιτροπή, εάν υπάρχει τελικά τυπικό πρόβλημα, εάν υπάρχει θέμα συνταγματικότητας. Τελικά το πρόβλημα αυτό, ως τυπικό πλέον με τη δήλωση του κυρίου Υπουργού, φαίνεται ότι έχει τακτοποιηθεί.
Ο σύλλογος των εργαζομένων στη βιβλιοθήκη υποστηρίζει ότι ο εκσυγχρονισμός, που όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να γίνει για τη βιβλιοθήκη, δεν δρομολογείται με αυτό το σχέδιο, το οποίο τους προκαλεί τη δυσπιστία σε κάποια κύρια σημεία. Μέχρι τώρα η Εθνική Βιβλιοθήκη λειτουργούσε κανονικά με επιτυχία ως μία αυτοτελής υπηρεσία διαφύλαξης και προβολής της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας με επταμελές εφορευτικό συμβούλιο και το γενικό διευθυντή.
Τι, λοιπόν, δεν πήγε καλά και πρέπει να αλλάξει το καθεστώς λειτουργίας της και η σύνθεση του Συμβουλίου;
Δεν προβλεπόταν μέχρι σήμερα που κατατέθηκαν από τον κύριο Υπουργό και αυτές οι διορθώσεις, για τη συμμετοχή των εργαζομένων στο νέο οργανωτικό φορέα. Αυτό ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα και γι’ αυτούς.
Κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι πέρα από τους εργαζόμενους και τους πανεπιστημιακούς και πνευματικούς ανθρώπους, επί της ουσίας διατυπώνουμε και εμείς σημαντικές αντιρρήσεις για την αλλαγή αυτού του καθεστώτος. Πιστεύουμε ότι ο σκοπός του νομοθέτη που της προσέδωσε τη μορφή της αυτοτελούς δημόσιας υπηρεσίας, ήταν πράγματι για να διασφαλίσει το δημόσιο χαρακτήρα της Εθνικής Βιβλιοθήκης ως μιας υπηρεσίας που ικανοποιεί άμεσα το γενικό δημόσιο συμφέρον. Δημόσιο συμφέρον που συνίσταται στη συγκέντρωση, κατάταξη και για φύλαξη των γραπτών μνημείων και κατ’ επέκταση στη διαφύλαξη της πολιτιστικής και πολιτισμικής κληρονομιάς. Η προάσπιση κατ’ αυτό τον τρόπο του δημόσιου συμφέροντος απαιτεί αυξημένες εγγυήσεις από πλευράς δημόσιας διοίκησης και αυτές διασφαλίζονται όταν ο φορέας είναι μια αυτοτελής δημόσια υπηρεσία, η οποία υπάγεται στον έλεγχο και την εποπτεία του καθ’ ύλη αρμόδιου Υπουργείου.
Είναι σαφέστατο ότι ο εκσυγχρονισμός της Εθνικής Βιβλιοθήκης είναι επιβεβλημένος για να εξυπηρετηθούν οι νέες ανάγκες στο σύγχρονο περιβάλλον. Έτσι, οι ρυθμίσεις και τα μέτρα που λαμβάνονται στο πρώτο άρθρο με τους σκοπούς και τις αρμοδιότητες, μας βρίσκουν απόλυτα σύμφωνους αλλά και ότι η υπάρχουσα νομική μορφή σε καμία περίπτωση δεν εμποδίζει αυτό τον εκσυγχρονισμό, αντίθετα αποτελεί εγγύηση για την υλοποίησή του.
Εάν μας παίρνει ο χρόνος να κάνουμε μια γενικότερη πολιτική συζήτηση, που έγινε κυρίως από τον εισηγητή, για τα θέματα εκσυγχρονισμού της Δημόσιας Διοίκησης, είναι σαφέστατο, κύριοι συνάδελφοι, ότι και εκσυγχρονισμό χρειάζεται η Δημόσια Διοίκηση και τις νέες τεχνολογίες χρειάζεται να ενσωματώσει. Και άργησε πάρα πολύ να εισάγει την πληροφορική σε όλες τις λειτουργίες της. Είδαμε και πάθαμε μέχρι να τελειώσουν τα θέματα μηχανοργάνωσης του Υπουργείου Οικονομικών για τις δηλώσεις της εφορίας κλπ. Και ακόμη και άλλες υπηρεσίες βρίσκονται πάρα πολύ πίσω.
Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι εκσυγχρονισμός, νέες τεχνολογίες, αποκεντρωμένη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, εύρυθμη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, θα γίνει αν αλλάξει τη νομική της μορφή; Ή ότι δεν μπορούν αυτά τα καινούργια μέτρα να υπάρξουν; Ή δεν έχουν συζητηθεί κατά κόρο εδώ και πάρα πολλά χρόνια και σ’ αυτήν την Αίθουσα και μεταξύ των φορέων κλπ. ότι πρέπει να γίνουν; Ή ότι δεν τα ζητούν οι εργαζόμενοι στη Δημόσια Διοίκηση;
Εγώ λέω το εξής απλό: Επί τόσα χρόνια η Δημόσια Διοίκηση έχει εγκαταλειφθεί σ’ έναν αναχρονισμό, στη πολυνομία, στην αλληλοεπικάλυψη των αρμοδιοτήτων, στη συγκεντρωτική λειτουργία της και το βασικό και κύριο, στις πολύ αρνητικές παρεμβάσεις που κάνει κάθε φορά η εκάστοτε κυβέρνηση για να εξυπηρετεί το πελατειακό σύστημα. Το να αλλάξουν αυτά θεωρούμε εμείς εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης και όχι να την αφήσουμε να σέρνεται έτσι, ούτως ώστε να καταλήξουμε στο τέλος ότι επειδή πονάει το κεφάλι, για το οποίο δεν φροντίσαμε μέχρι τώρα να γίνει καλά, να το κόψουμε και να πάμε σε άλλα σχήματα. Δεν νομίζω ότι βγαίνει έτσι κάποια λύση και δεν νομίζω ότι σε αυτό το σημείο χωράει καμία πολιτική αντιπαράθεση. Εδώ είναι καθαρά ιδεολογική και πολιτική προσέγγιση: Ποιος είναι ο προοδευτικός εκσυγχρονισμός και στη Δημόσια Διοίκηση και στους τομείς της κοινωνίας μας και ποιος είναι ένας άλλος εκσυγχρονισμός, ο οποίος υπαγορεύεται από τις διατάξεις της αγοράς, της απελευθερωμένης αγοράς. Δηλαδή οι αγορές ρυθμίζουν τα της λειτουργίας ακόμη και του δημόσιου τομέα.
Και εγώ θεωρώ ότι τη συζήτηση για την Εθνική Βιβλιοθήκη πραγματικά αρχίσαμε να την κάνουμε για το πώς θα καθορίσουμε την οικονομική της ευελιξία; Δεν το καταλαβαίνω. Δηλαδή δεν θα είχε ευελιξία, πέρα από τον εκσυγχρονισμό, να κάνει εκδηλώσεις, να στεγάζει εκθέσεις ζωγραφικής, βιβλίου και άλλα αν παρέμενε δημόσια υπηρεσία; Βεβαίως και θα μπορούσε. Από κει και πέρα ξεκινάει κανείς και έχει πολλές επιφυλάξεις για θέματα, τα οποία δεν έχουν διορθωθεί παρ’ ότι στην Επιτροπή ο κύριος Υπουργός το είχε υποσχεθεί. Παραμένει στο άρθρο 3 ότι υπάρχουν έσοδα στους χώρους της βιβλιοθήκης από την είσοδο. Δηλαδή θα φθάσουμε με τη μετεξέλιξη αυτής της βιβλιοθήκης, να υπάρχει και είσοδος και για τους μαθητές, φοιτητές και γι’ αυτούς που θέλουν να πάνε στη βιβλιοθήκη για την παραδοσιακή λειτουργία της; Υπήρξαν κάποιες διευκρινίσεις από τον κύριο Υπουργό. Γιατί δεν έχει αλλάξει το κείμενο και για την Εθνική Βιβλιοθήκη και για τις δημόσιες βιβλιοθήκες; Αυτές οι διευκρινίσεις, ότι μπορεί να γίνονται εκδηλώσεις, για τις οποίες θα υπάρχει εισιτήριο, αν και το εισιτήριο δεν μπορεί να είναι απεριόριστο σε μία Εθνική Βιβλιοθήκη. Τουλάχιστον για τους φοιτητές και κάποιους άλλους πνευματικούς ανθρώπους, δε νοείται σε εθνική βιβλιοθήκη να υπάρχει εισιτήριο εισόδου.
Επίσης υπάρχει μία δικαιολογημένη ανησυχία στους εργαζόμενους για την ασάφεια που δημιουργείται ως προς την εργασιακή τους θέση, τα θέματα των μετατάξεων και πολύ περισσότερο για τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα.
Τα θέματα του οργανισμού λειτουργίας της Εθνικής Βιβλιοθήκης θα ρυθμιστούν, όπως γίνεται σε όλες τις περιπτώσεις με προεδρικό διάταγμα. Όμως στο σχέδιο του προεδρικού διατάγματος δεν φαίνεται να είναι εφικτή η συμμετοχή είτε των εργαζομένων αλλά και του εφορευτικού συμβουλίου, όσον αφορά την εισήγησή τους προς τον Υπουργό για το σχέδιο του οργανισμού.
Αναφέρθηκε ο κύριος Υπουργός σε κάποια υπάρχουσα επιτροπή. Εϊναι γνωστό ότι πάντα συστήνονται επιτροπές για να εξετάσουν ένα σχέδιο προεδρικού διατάγματος για ένα Οργανισμό. Αλλά τι δυνατότητες συμμετοχής σε αυτές τις επιτροπές δίδονται από τα αρμόδια όργανα, στους εργαζόμενους, στο συμβούλιο, σε άλλους συναρμόδιους φορείς, ώστε να λένε τις απόψεις τους σ’ αυτόν τον οργανισμό; Θα πρέπει στην πορεία της διαμόρφωσης του προεδρικού διατάγματος να το καλύψετε κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Όσον αφορά την Εθνική Βιβλιοθήκη θέλω να επισημάνω ότι υπήρξαν και παραμένουν ακόμη μεγάλες καθυστερήσεις, όσον αφορά τις εργασίες αποκατάστασης από το σεισμό το 1999. Μη μου πείτε ότι για πλήρη αποκατάσταση και εκσυγχρονισμό βιβλιοθήκης χρειάζεται να τη μετατρέψουμε σε άλλο νομικό πρόσωπο ή να της δώσουμε ακόμη περισσότερο ελεύθερη μορφή να γίνει ανώνυμη εταιρεία του δημοσίου ή ΝΠΙΔ. Δεν μπορούμε να λειτουργούμε έτσι σ’ αυτήν τη χώρα. Όλα τα πράγματα θα παραπέμπονται αργότερα σε άλλες ρυθμίσεις. Ενδεχομένως να παραπέμπονται και σε άλλο πολιτικό και ιδεολογικό πλαίσιο διαχείρισής τους.
Όσον αφορά τις ρυθμίσεις του κεφαλαίου β΄, από τα άρθρα 5-12, εκτός από τη γενική ρύθμιση για όλες τις δημόσιες βιβλιοθήκες, που μετατρέπονται σε ΝΠΔΔ και που δεν μας βρίσκει σύμφωνους, οι υπόλοιπες ρυθμίσεις κινούνται γενικά σε θετική κατεύθυνση. Παραμένουν αρκετά στοιχεία από το υφιστάμενο πλαίσιο, όπου στα γενικά συμβούλια με την ενιαία οργάνωση, τον κατάλογο γίνεται προσπάθεια -αρκεί να ολοκληρωθεί- γεωγραφικής κάλυψης της χώρας και δημιουργίας ενός ενιαίου σχεδίου ιδρύσεων βιβλιοθηκών, όπως και διάκρισή τους σε ιστορικές και κεντρικές βιβλιοθήκες κ.ο.κ.
Τα θέματα όμως των πόρων και της στέγασης στο άρθρο 7, που είναι πολύ ουσιαστικά, δεν φαίνεται να διαφοροποιούνται, έτσι ώστε να περιμένουμε πολλά. Δεν μας λέτε νέους πόρους παρά τα εισιτήρια για την ενίσχυση του οικονομικού προϋπολογισμού της δημόσιας υπηρεσίας ή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου. Ο εκσυγχρονισμός γίνεται με πόρους και όχι μόνο με θεσμικές ρυθμίσεις.
Έρχομαι στα θέματα του προσωπικού στο άρθρο 8. Εδώ έχουμε αύξηση θέσεων και καθορισμό κατηγοριών προσωπικού. Οι ρυθμίσεις είναι θετικές αρκεί να μην παραπεμφθούν στις καλένδες με το πρόσχημα, να τελειώσει το προεδρικό διάταγμα, να οριστικοποιηθεί ο οργανισμός και μετά να αρχίσουμε να ενισχύουμε σε προσωπικό τις βιβλιοθήκες.
Κρίνουμε θετικό το άρθρο 9 το οποίο καθορίζει τη σύσταση και λειτουργία του Γενικού Συμβουλίου Βιβλιοθηκών και τη συλλειτουργία του ειδικού επιστημονικού συμβουλίου. Δεν είναι όμως δυνατόν να μέλη αυτών των οργάνων να καθορίζονται μόνο με τα κριτήριο που θα θέσει ο Υπουργός. Σε αυτά τα συμβούλια και ιδίως στα συμβούλια της περιφέρειας θα μπορούσαν να υπάρχουν οι εκπρόσωποι επιστημονικών ενώσεων, φορέων και επιμελητηρίων. Έτσι το κύρος τους θα ήταν αυξημένο.
Έρχομαι στο άρθρο 13 που είναι χαρακτηριστικό άρθρο σκούπα. Περιλαμβάνει δευτερεύουσες ρυθμίσεις, μερικές ρυθμίσεις που ήταν απαραίτητες, αλλά και ρυθμίσεις παροχών οι οποίες συνοδεύουν κατά κόρον τον τελευταίο καιρό όλα τα νομοσχέδια της κυβέρνησης. Με την παράγραφο 1 αυτού του άρθρου επανέρχονται τα θέματα των προσλήψεων των αναπληρωτών. Πέντε χρόνια μετά τον πρώτο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ αυτή η πολιτική διορισμών έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Με την κατάργηση και όχι την αναμόρφωση που λέγαμε εμείς, του συστήματος της επετηρίδας ήρθαν οι προβληματικοί διαγωνισμοί και η κάλυψη ενός μεγάλου μέρους των αναγκών της εκπαίδευσης με ελαστικές και ανασφαλείς εργασιακές σχέσεις.
Επανειλημμένα έχουμε καταθέσει την πρότασή μας για έναν ικανό αριθμό διορισμών για την έγκαιρη και πλήρη κάλυψη όλων των αναγκών των σχολείων με άμεσο διορισμό των δεκαεξαμηνιτών αναπληρωτών ή σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, ούτως ώστε από εδώ και πέρα τα πράγματα να πάρουν έναν κανονικό ρυθμό, όσον αφορά στο διορισμό των εκπαιδευτικών.
Όσον αφορά τις ρυθμίσεις που αφορούν τα ΤΕΙ στη μεγάλη τους πλειοψηφία αφορούν λεπτομέρειες. Σε σχέση με το μεγάλο ζητούμενο της ουσιαστικής αναβάθμισης των ΤΕΙ για να αντεπεξέλθουν στο ρόλο και τις ανάγκες μιας ανώτατης τριτοβάθμιας τεχνικής εκπαίδευσης δεν νομίζω ότι γίνεται τίποτα.
Για τις υπόλοιπες παραγράφους θα μιλήσω στη δευτερολογία μου. Θα ήθελα μόνο να αναφερθώ στο άρθρο 16 και κυρίως στις προσθήκες που έγιναν για τους μαθητές του Ενιαίου Λυκείου Μακροχωρίου. Θα έλεγα ότι αυτές οι ρυθμίσεις μας βρίσκουν σύμφωνους. Ήταν χρέος μας να προσεγγίσουμε έτσι τα πράγματα, με μεγάλη ευαισθησία. Αλλά είναι και χρέος μας να εντείνουμε τη δράση μας και τον κοινοβουλευτικό μας έλεγχο για την αναβάθμιση των εθνικών μας οδικών αξόνων.
Για να τελειώσουν επιτέλους τα τμήματα του ΠΑΘΕ και ιδιαίτερα αυτό των Τεμπών, το οποίο παραπέμπεται με τις συμβάσεις παραχώρησης μέχρι το 2007 ή 2008 και είναι ασαφές αν καταλήξει με αυτήν τη διαδικασία να ολοκληρωθεί μέχρι το 2010.
Να ολοκληρωθούν, λοιπόν, αυτοί οι οδικοί άξονες και να προχωρήσει ο εκσυγχρονισμός των σιδηροδρόμων για να μπορέσουμε να έχουμε ένα ασφαλές σύστημα στις μεταφορές, για να μη θρηνούμε τόσα θύματα όσα καμία άλλη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να είμαστε από τις πρώτες χώρες στα θύματα της ασφάλτου σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας από τα άνω δυτικά θεωρεία αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Η Ελλάδα των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913», μαθητές και καθηγητές από το Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης Αθηνών.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ο κ. Σπυριούνης έχει το λόγο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Επειδή αναφερόμαστε στο ιερό θέμα της παιδείας θα ξεκινήσω με το ποίημα του Καβάφη «Τα παράθυρα».
Παραπονείται για τις κάμαρες της σκοτεινές κλπ. σ’ αυτές που περνά μέρες βαριές και πάνω κάτω τριγυρνά για να βρει ένα παράθυρο. Μα, τα παράθυρα δεν βρίσκονται. Και όταν ανοίγει ένα παράθυρο είναι παρηγορία το φως, η παιδεία. Αλλά δεν μπορεί να βρει τα παράθυρα και προβληματίζεται μήπως θάναι καλύτερα να μη τα βρει. Ποιος ξέρει τι καινούργια πράγματα θα φανούν στο φως.
Μήπως, κύριοι, στην πατρίδα μας δεν ενδιαφερόμαστε για φως; Βέβαια δεν αναφέρομαι στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αλλά η πολυνομία στην εκπαίδευση η συχνότητα των αλλαγών, κύριε Υπουργέ, που τιμώ ιδιαίτερα την με ήθος προσπάθεια που κάνετε, όλα αυτά τα συμπαραμαρτούντα που προκαλούν πέρα από το σύγχυση, την αβεβαιότητα για το σύστημα. Η σταθερή προοπτική είναι όρος για την καταξίωση. Όλα αυτά διαιωνίζουν την κατάσταση, Δεν έχουμε ισορροπήσει σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που να αντικρίζει το μέλλον σε προοπτική εικοσιπέντε-τριάντα ετών. Φυσικά χωρίς να αδικώ τις επιβαλλόμενες και τις απορρέουσες προσαρμογές που η ίδια η ζωή επιβάλλει προς το σύστημα, φοβάμαι πως όπως στις σκοτεινές κάμαρες ψάχνει ο ποιητής, ο Καβάφης το παράθυρο και εμείς ψάχνουμε να βρούμε το ισορροπημένο σύστημα παιδείας, που αν θέλετε πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι.
΄Εχει καταντήσει στη χώρα μας η εθνική συμφωνία να είναι έγκλημα και να υιοθετούμε την αντίθεση που δεν οδηγεί στην σύνθεση. Γιατί η διαλεκτική που έχει την αξία της στη δημοκρατία καλλιεργεί και τροφοδοτεί την αντίθεση, η οποία όμως καταλήγει στη σύνθεση.
Πιστεύω ότι το νομοσχέδιο περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία για σύνθεση, για μια καθολική έκφραση του Κοινοβουλίου. Ποιος θα αμφισβητήσει την αξία που έχει η προσαρμογή του κεφαλαίου βιβλιοθήκη στα νέα δεδομένα, στην ενσωμάτωση της τρέχουσας τεχνολογίας, στην ανησυχία για εκπαίδευση του κάθε νέου και νέας σήμερα, για την ευρύτερη διάδοση του βιβλίου μέχρι την τελευταία εσχατιά της πατρίδας. Κανείς δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει.
Επίσης δεν μπορούμε να μη συμφωνήσουμε ότι το μέχρι σήμερα θεσμικό πλαίσιο δεν μπορεί να καλύψει τις απαιτήσεις. Επομένως και με αυτήν την έννοια το νομοσχέδιο ήταν απαραίτητο. Επιπλέον το νομοσχέδιο ήταν απαραίτητο για να καλύψει την ανάγκη, όπως αυτή προκύπτει από την ίδια τη ζωή, για το νέο ρόλο της βιβλιοθήκης, προκειμένου αυτή να ανταποκρίνεται –το περιγράφετε με πολύ ωραίο τρόπο- στο νέο τύπο του αναγνώστη. Όλα αυτά μεταβληθέντα μέσα στην τρέχουσα πεντηκονταετία είναι ένας πρόσθετος λόγος για την αξία του νομοσχεδίου.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ)
Μετά από αυτήν την εισαγωγή μου, κύριε Υπουργέ, θέλω –και το λέω με πολλή ειλικρίνεια- να σας συγχαρώ για το περιεχόμενο της εισηγητικής έκθεσης. Με κάλυψε πλήρως, όσον αφορά την αναγκαιότητα της εισόδου του νομοσχεδίου στο Κοινοβούλιο. Με πολύ γλαφυρό, περιεκτικό και πλήρη τρόπο απεικονίζει τη συνολική ανάγκη που επέβαλε τη θέσπιση του νομοσχεδίου. Θα ήθελα να σας πω ότι σπάνια παρατηρείται τόση διαύγεια σε εισηγητικές εκθέσεις όση στην εισηγητική έκθεση του συζητούμενου νομοσχεδίου.
Το νομοσχέδιο έχει πέντε κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο περιλαμβάνει τέσσερα άρθρα και επιλύει με όλες τις λεπτομέρειες τα θέματα που αφορούν την Εθνική Βιβλιοθήκη, όπως την επωνυμία της, τους πόρους, την έδρα της, το διοικητικό της συμβούλιο, το εφορευτικό της συμβούλιο και τη συγκρότηση του ανθρώπινου παράγοντα που αποτελεί σημαντικό όρο για τη λειτουργία της. Πιστεύω ότι περιλαμβάνει όλο το σχήμα των προϋποθέσεων για το νέο πλαίσιο, τη νέα αντίληψη μέχρι τη στελέχωση, την πρόβλεψη δηλαδή της επιβαλλόμενης στελέχωσης.
Το δεύτερο κεφάλαιο περιλαμβάνει τα άρθρα 5 έως 11 και καλύπτει συνολικά το θέμα των δημοσίων βιβλιοθηκών. Πιστεύω, κύριοι συνάδελφοι, ότι και εδώ περιλαμβάνονται όλες οι διατάξεις, προκειμένου να είναι πλήρες το θεσμικό πλαίσιο που θα καλύπτει τη σε νέο επίπεδο και σε νέα ευρύτητα πλέον, συγκρότηση, λειτουργία, στελέχωση, τους όρους, τον προορισμό, την αρμοδιότητα κλπ. των δημοσίων βιβλιοθηκών.
Το τρίτο κεφάλαιο περιλαμβάνει το άρθρο 12 και τις γενικές διατάξεις που αφορούν το Υπουργείο Παιδείας, το ν. 7037/2002 –αν θυμάμαι καλά- που αφορά την αξιολόγηση. Πρόκειται για συμπληρωματικές διατάξεις αυτού του νόμου. Το κεφάλαιο αξιολόγηση είναι ένας ουσιώδης παράγοντας του αιτήματος για ποιότητα στην εκπαίδευση.
Πιστεύω ότι μπαίνει γενικά σε μία σειρά και ότι οι εκπαιδευτικοί μας, οι οποίοι κατείχοντο από μία αρνητική ψυχολογία έναντι αυτού του συστήματος, σιγά σιγά εξοικειώνονται με το σύστημα της αξιολόγησης.
Εγώ, κύριε Υπουργέ, είμαι και στρατιωτικός και σε όλη μου τη ζωή κάθε χρόνο έπαιρνα και αντίστοιχους βαθμούς. Με την έννοια αυτή, δηλαδή με την ψυχολογία που αντιδρούσαν οι εκπαιδευτικοί στην αξιολόγηση, η αξιολόγηση στο στρατό είναι συντριπτική, πολύ γόνιμη και πολύ αποτελεσματική.
Στην πατρίδα μας, κύριε Υπουργέ, πρέπει να σταματήσει η σύγχυση ή καλύτερα η ταύτιση της δημοκρατίας με την ασυδοσία, γιατί τότε, κατά τον Αριστοτέλη, έχουμε παρεκτροπή της δημοκρατίας. Η παρεκτροπή είναι και όρος που χρησιμοποιούσαμε στο πυροβολικό. Η δημοκρατία είναι ρυθμός, είναι δίκαιο. Η δημοκρατία, κύριε Πρόεδρε, είναι αρμονία δικαιωμάτων και υποχρεώσεων και ασύνορος σεβασμός στον άνθρωπο.
Με αυτήν την τελευταία μου θέση, θεωρώ ότι και στα δύο υπόλοιπα κεφάλαια του νομοσχεδίου –γιατί το νομοσχέδιο έχει πέντε κεφάλαια και δεκαοκτώ άρθρα μαζί με το ακροτελεύτιο- θίγονται γενικά θέματα.
Θέλω μόνο να κάνω μια παρατήρηση. Το άρθρο 13 είναι ένα ολόκληρο άρθρο. Διαβάζω και τελειωμό δεν έχει. Ήταν πολλές οι συμπληρώσεις που κρίνατε ότι έπρεπε να περιλάβετε, αλλά αυτό δημιουργεί μια δυσκολία.
Να πω για τα ιδιωτικά σχολεία ότι πρέπει να στηρίζονται από το Υπουργείο και πιστεύω ότι στηρίζονται. Στηρίζοντας το ιδιωτικό, στηρίζουμε τα σχολεία. Από τη στιγμή που τα έχουμε κατοχυρώσει, οφείλουμε να τα στηρίξουμε. Αλλιώς υπονομεύουμε αυτό που θέλουμε να υποστηρίξουμε που είναι η νεολαία της πατρίδας.
Εγώ κύριε Πρόεδρε, ανήκω και στους δεκαπέντε Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που ψηφίσαμε την πρόταση αλλαγής της συνταγματικής διατάξεως για ιδιωτικά πανεπιστήμια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Και ο Προεδρεύων αυτής της άποψης ήταν και υπέγραψε.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Δεν ξέρω αν είσαστε στους δεκαπέντε, κύριε Πρόεδρε. Είμαστε δεκαπέντε Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου, νομίζω, και το βάζω με μια επιφύλαξη. Εύχομαι άμα γίνει αύριο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός να το υιοθετήσει.
Τελειώνοντας, θέλω να πω ότι ψηφίζω το νομοσχέδιο. Καλύπτει ένα μεγάλο κεφάλαιο η ελληνική βιβλιοθήκη γενικά.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Η κ. Μπενάκη έχει το λόγο.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ -ΨΑΡΟΥΔΑ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Πρόεδρε, είναι πραγματικά ανάξιο της σημασίας του ρόλου της εθνικής συμβολής της Εθνικής Βιβλιοθήκης το να αλλάζει το νομικό καθεστώς της, δηλαδή να γίνεται μια βαθιά επέμβαση στον τρόπο λειτουργίας της με ένα τέτοιο νομοσχέδιο, επιλεγόμενο νομοσχέδιο - σκούπα. Έπρεπε ακόμη και οι ατελείς, ατελέστατες για εμένα διατάξεις, που έρχονται για να ρυθμίσουν το καθεστώς της Εθνικής Βιβλιοθήκης και αυτές ακόμη οι διατάξεις να είναι σ’ ένα αυτοτελές νομοσχέδιο και να μη συνοδεύονται από μια μακριά ουρά απαράδεκτων διατάξεων που ρυθμίζουν εκκρεμότητες του Υπουργείου Παιδείας μεταξύ των οποίων και αυτή που μνημόνευσε –και χαίρομαι- ο κ. Σπυριούνης στο άρθρο 13 που κατά τον επιεικέστερο χαρακτηρισμό αποτελεί ένα συνονθύλευμα όλων των εκκρεμοτήτων του Υπουργείου Παιδείας.
Αλλάζει το νομικό καθεστώς της Εθνικής Βιβλιοθήκης και γίνεται νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Διερωτώμαι, αυτό ήταν που εμπόδιζε την Εθνική Βιβλιοθήκη να ορθοποδήσει, που θα την εμπόδιζε να φθάσει στο σημείο παρακμής, στο οποίο βρίσκεται που θα την παρεμπόδιζε να φθάσει στο επίπεδο λειτουργίας των άλλων βιβλιοθηκών; Φυσικά και το πρόβλημα δεν ήταν αυτό, το ότι ήταν μια δημόσια υπηρεσία και δεν ήταν νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Διότι και αποκεντρωμένη ήταν και διατάξεις με κατοχυρωμένη την αυτοτέλειά της είχε. Εκείνο το οποίο έλειπε ήταν η σωστή πολιτική μεταχείριση από το Υπουργείο Παιδείας. Μια ατέλειωτη σειρά κακών επιλογών στο εποπτικό συμβούλιο, μια ατέλειωτη σειρά κομματικών παρεμβάσεων για τη θέση του διευθυντή. Έχω κάνει αλλεπάλληλες ερωτήσεις, έχω φέρει και συζήτηση στη Βουλή για το θέμα αυτό που δεν θέλω να το επαναφέρω. Και κυρίως μια πρωτοφανής αναλγησία που πανηγυρικά επιδεικνυόταν με τη συνεχή υποχρηματοδότηση της Εθνικής Βιβλιοθήκης από το Υπουργείο Παιδείας. Αν δεν λειτούργησε καλά τα τελευταία χρόνια και αν έχει φθάσει σ’ ένα επίπεδο παρακμής, αυτό οφείλεται στη μεταχείριση που είχε από το Υπουργείο Παιδείας και όχι γιατί εμπόδιζε σε τίποτα το νομικό καθεστώς της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
Τώρα αλλάζει. Γίνεται νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Θα μπορούσαμε ακόμη και αυτό να το ψηφίσουμε, αν οι διατάξεις που περιείχοντο ήταν περισσότερο μελετημένες και λιγότερο αόριστες.
Έρχομαι αμέσως στο προκείμενο. Εφορευτικό Συμβούλιο που διοικεί τη βιβλιοθήκη. Είναι στον απόλυτο έλεγχο του Υπουργείου Παιδείας και με τελείως αόριστα προσόντα. Έξι πρόσωπα αναγνωρισμένου κύρους με σημαντικό έργο στους τομείς του πολιτισμού, των επιστημών ή της παραγωγής που ορίζονται με τους αναπληρωτές τους από το Υπουργείο Παιδείας. Μακάρι να είναι πάντα ένας καλός Υπουργός Παιδείας και να κάνει καλές επιλογές. Όμως, δεν θα έπρεπε να βάλουμε κάποιες ασφαλιστικές δικλείδες στο νομοθέτημα;
Επικροτώ ότι δέχθηκε ο Υπουργός την είσοδο των εργαζομένων. Όμως, αυτό δεν λύνει το πρόβλημα της ποιότητας των υπολοίπων πέντε προσώπων, τα οποία διοικούν την Εθνική Βιβλιοθήκη. Δεν υπάρχει η Εκκλησία, δεν υπάρχει η Ακαδημία Αθηνών, δεν αναφέρονται τα Α.Ε.Ι., που θα έπρεπε να έχουν τον πρώτο λόγο. Επαφιέμεθα εις την καλή επιλογή του εκάστοτε Υπουργού Παιδείας. Μακάρι να είναι καλή. Όμως, μπορεί να είναι και κακή.
Δεύτερον σημείο. Ο γενικός διευθυντής, που είναι το πρόσωπο-κλειδί για τη σωστή λειτουργία της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Υπάρχουν ορισμένα προσόντα, τα οποία μπορεί να τα θεωρήσει κανείς καλά. Υπάρχει και μια λέξη, την οποία εγώ δεν την ήθελα, ότι η δωδεκαετής προϋπηρεσία την οποία πρέπει να έχει ο διευθυντής πρέπει να είναι στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα –σωστά- «κατά προτίμηση» σχετική με το σκοπό της ΕΒΕ, της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Τι δουλειά έχει αυτό το «κατά προτίμηση»; Σημαίνει ότι μπορεί να μπει γενικός διευθυντής μη έχων προϋπηρεσία σχετική με βιβλιοθήκες, σχετική με το έργο της Εθνικής Βιβλιοθήκης; Αυτό ανοίγει μια πόρτα. Ο κ. Σπυριούνης μίλησε για «πόρτες» με θετικό τρόπο. Εγώ μιλάω με αρνητικό τρόπο. Είναι μια πόρτα, η οποία επιτρέπει επιλογή προσώπων, τα οποία μπορεί να μην είναι τα κατάλληλα σε σχέση με το αντικείμενο.
Μια τρίτη αοριστία είναι ότι δεν προβλέπεται από ποιον συντάσσεται ο οργανισμός. Είναι ένα προεδρικό διάταγμα που καταρτίζει ο Υπουργός, με πρόταση και των άλλων Υπουργών. Όμως, δεν φαίνεται η συμμετοχή της Εθνικής Βιβλιοθήκης στην κατάρτιση του βασικού κανόνα, το βασικού νομοθετήματος, βάσει του οποίου θα λειτουργεί. Ούτε φαίνεται αν συμμετέχει η Εθνική Βιβλιοθήκη ούτε αν το Εφορευτικό Συμβούλιο έχει γνώμη.
Ο Υπουργός μάς είπε ότι έχει μια επιτροπή μεικτή, όπου μετέχουν όλοι, και καταρτίζεται. Μπράβο του! Είναι καλή η διάθεσή του; Όμως, πώς κατοχυρώνονται αυτά στο νομοθέτημα διά το μέλλον; Τουλάχιστον, το εφορευτικό συμβούλιο της βιβλιοθήκης θα έπρεπε να εκφράζει γνώμη για τον οργανισμό, εάν δεν το καταρτίζει το ίδιο το εφορευτικό συμβούλιο, και κατόπιν ο Υπουργός μπορεί να κάνει όποιες αλλαγές θέλει.
Μια ερώτηση επίσης που είχα κάνει στο άρθρο 10: Υποβαθμίζεται η Εθνική Βιβλιοθήκη, εάν ο κεντρικός διανομέας του ενιαίου καταλόγου βιβλιοθηκών δεν ανατίθεται διά του νόμου στην Εθνική Βιβλιοθήκη, αλλά μπορεί με απόφαση του Υπουργού να ανατίθεται σε οποιαδήποτε δημόσια βιβλιοθήκη.
Δυο λόγια για τις μεταβατικές διατάξεις. Φυσικά, το προσωπικό πρέπει να παραμείνει εκεί που είναι. Σωστά μετατάσσονται οι εργαζόμενοι στις μόνιμες θέσεις, οι οποίες προβλέπονται. Και δυστυχώς μετατάσσεται και ο υπηρετών διευθυντής σε θέση γενικού διευθυντού, δηλαδή προάγεται. Διότι εδώ και το επίπεδο διεύθυνσης αλλάζει και ο γενικός διευθυντής έχει πολύ αναβαθμισμένα καθήκοντα και μεγαλύτερες ευθύνες. Εκείνος ο οποίος επελέγη, όπως επελέγη, επελέγη για τη θέση όπως προβλεπόταν μέχρι τώρα και όχι για τη νέα θέση. Συνεπώς, εδώ, στο γενικό διευθυντή, δεν πρέπει να ισχύσει η αυτόματη μετάταξη. Πρέπει να λήξει η θητεία και ο υπηρετών, εάν μεν θέλει, μπορεί να συμμετάσχει στην προκήρυξη για την αναζήτηση καινούργιου προσώπου ή να ξαναγυρίσει στη θέση του με όλες τις διασφαλίσεις που προβλέπονται.
Και κάτι ακόμη κύριε Υπουργέ. Σας το λέω να το ξέρετε και πείτε και στον κ. Ευθυμίου: μία και μόνο υπάλληλος υπάρχει με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που πληροί πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Αυτή, με τις ρυθμίσεις σας, παραμένει στο ίδιο καθεστώς. Καλό θα είναι για μία και μόνη υπάλληλο, που έχει προσφέρει πολλές υπηρεσίες, να προστεθεί μία μόνιμη θέση, εάν δεν υπάρχει σε αυτές που ιδρύονται, και ας μεταταγεί και αυτή σε μία μόνιμη θέση.
Τέλος, δύο λόγια για τις υπόλοιπες διατάξεις του άρθρου 13. Είναι απαράδεκτες, κύριε Πρόεδρε. Τα έχω πει στην επιτροπή και τα επαναλαμβάνω. Σημειώνω μόνο, κύριε Υπουργέ, τους εξήντα αδιόριστους προγραμματιστές που δεν έχουν πτυχίο ΠΑΤΕΣ-ΣΕΛΕΤΕ. Κάνατε μια καλή ρύθμιση για όλους. Ας μπουν και αυτοί οι εξήντα προγραμματιστές, ώστε να ενταχθούν στον πίνακα των αναπληρωτών και να φοιτήσουν, ώστε να πάρουν αυτό το πτυχίο.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το λόγο έχει ο κ. Χρυσανθακόπουλος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση του συγκεκριμένου θέματος περιστρέφεται πολλές φορές στην κατεύθυνση των δευτερευόντων αντιθέσεων, που έχουν να κάνουν με τη διαμάχη της διαχείρισης της εξουσίας. Και υπάρχει μια αναιτιολόγητη άρνηση στη σημαντική αυτή νομοθετική ρύθμιση, η οποία παίρνει τη σημερινή Εθνική Βιβλιοθήκη, που βρίσκεται πραγματικά σε κατάσταση διοικητικής παρωχημένης δομής, λειτουργίας, αλλά και νοοτροπίας, βάζοντας νέους στόχους, διακρίνοντας τους σκοπούς, εντάσσοντας τη νέα τεχνολογία και διευκολύνοντας έτσι την πραγματοποίηση μιας νέας Εθνικής Βιβλιοθήκης, η οποία θα μπορέσει να διαδραματίσει το σημαντικό της ρόλο.
Είναι μια διαμάχη την οποία δεν συμμερίζομαι και αποδείχθηκε ότι αυτή η διαμάχη έχει να κάνει με το κατά πόσο κάποιοι εργαζόμενοι ή κάποιοι που έχουν ρόλους διευκολύνονται ή όχι στις φιλοδοξίες τους. Δεν μπορούμε όμως να κινηθούμε με τέτοια κριτήρια και δεν μπορεί να είναι αυτή η παράμετρος νομοθετικού έργου.
Κατ’ αρχάς είναι θετικός στην ίδρυση μιας Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Θέλω να τονίσω ότι οι νέοι σκοποί οι οποίοι προστίθενται στον πάγιο ρόλο της Εθνικής Βιβλιοθήκης είναι ιδιαίτερα σημαντικοί, μια και περιλαμβάνουν ακόμη και την ψηφιοποίηση και αποκατάσταση υλικού και εντάσσουν στους στόχους της βιβλιοθήκης ερευνητικές και άλλες αναπτυξιακές προσπάθειες, όπως επίσης και τα νέα οπτικοακουστικά μέσα, τα οποία είναι απαραίτητα για την καταγραφή του πνευματικού μας πλούτου.
Στο σημείο, βέβαια, που γίνεται η αντιπαράθεση υπάρχει και ένα ερωτηματικό. Επειδή η Εθνική Βιβλιοθήκη ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, σαφώς δεν θα πρέπει να γίνεται εκχώρηση σε ιδιώτες προγραμμάτων και σκοπών. Γι’ αυτό μάλιστα γίνεται και νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Δεν αποκτά ευελιξία για να ιδιωτικοποιηθεί, αποκτά ευελιξία για να μπορεί να πραγματώνει ταχύτερα και αποτελεσματικότερα τους σκοπούς της.
Έτσι, να πούμε ότι το υλικό αυτό περνάει στο διαδίκτυο, δεν μπορεί να περάσει στο διαδίκτυο διά μέσου μιας εκχώρησης αυτής της αρμοδιότητας σ’ έναν ιδιώτη. Και δεν πρέπει να το κάνει αυτό με τους εκατοντάδες εργαζόμενους, τους οποίους έχει και τους ειδικούς επιστήμονες τους οποίους προσλαμβάνει.
Και μιας και βλέπω μπροστά μου τον κ. Αρσένη, πρέπει να χαιρετίσω την παλιά σθεναρή του στάση να μην εκχωρηθεί σε ιδιώτες η λειτουργία πεντακοσίων ηλεκτρονικών βιβλιοθηκών, αλλά στα πανεπιστήμια.
Και νομίζω στην παράγραφο ζ΄ των σκοπών του νομικού προσώπου, όπου αναφέρεται ότι «συνεργάζεται σε θέματα βιβλιοθηκών με άλλους οργανισμούς και ιδιώτες στο εσωτερικό και εξωτερικό», αυτό το «ιδιώτες» εγώ δεν το εκλαμβάνω με καλή πρόθεση στα χέρια του οποιουδήποτε διαχειριστή εξουσίας. Θα ήθελα να προσθέσει ο Υπουργός τη φράση «με προτεραιότητα στα ελληνικά πανεπιστήμια η συνεργασία με οργανισμούς και ιδιώτες». Να προηγούνται τα ελληνικά πανεπιστήμια, τα οποία στον τομέα της ιστορίας, της ιστοριογραφίας μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο ή σε άλλους τομείς του πολιτισμού μας. Όπως επίσης και τα πανεπιστήμια που σήμερα πουλάνε σε ιδιώτες –το τονίζω αυτό- ή σε επιχειρήσεις του κράτους παραγόμενο έργο τους, κυρίως στον τομέα της πληροφορικής, γιατί να μην είναι αυτή η διατύπωση, ως πρέπει; Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να σημειώσετε τη συγκεκριμένη πρόταση, γιατί είναι και μία καθαρή απάντηση σε όλους αυτούς, που εδώ πέρα συγκρούονται πάνω στο ζήτημα του νομοσχεδίου, ακριβώς γιατί δεν διευκολύνονται κάποιοι τους οποίους έχουν στο μυαλό τους.
Πιστεύω ότι η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία, που φέρνει πλήρως πληροφορημένους τους Έλληνες πάνω στην κληρονομιά του πνευματικού τους πλούτου και με την εφαρμογή των νέων τεχνολογιών, είναι απαραίτητη.
Θα ήθελα να πω ότι η γεωγραφική κάλυψη της χώρας με την ίδρυση δημοσίων βιβλιοθηκών και η ύπαρξη κάποιων εφορευτικών επιτροπών που θα κάνουν το συντονισμό της λειτουργίας, είναι μία κίνηση αποκέντρωσης, αλλά αντιμετωπίζει και ειδικές δυσκολίες, γιατί στη χώρα είναι διάσπαρτες ιδιωτικές βιβλιοθήκες, οι δημοτικές βιβλιοθήκες και εδώ ακριβώς τίθεται ένα μεγάλο ζήτημα πώς γίνεται ο ενιαίος εναρμονισμός όλων αυτών των στόχων ή πού μπορεί να εφαρμοσθεί η αποκέντρωση εκεί που η δημοτική βιβλιοθήκη πάει καλά. Όπως, για παράδειγμα, βλέπουμε στην περιοχή της Πάτρας η δημοτική βιβλιοθήκη έχει και ένα λαϊκό αναγνωστήριο, απλά χρειάζεται έναν εκσυγχρονισμό για να αποδώσει με τις εκατοντάδες χιλιάδες τόμους που έχει στη διάθεσή της.
Πρέπει να πω ότι μέσα από την αναζήτηση της ιστορικής μας αυτογνωσίας θα καλυφθούν σημαντικοί ελλείποντες δεσμοί, που έχουν να κάνουν με την αξιοποίηση της πνευματικής μας κληρονομιάς. Για να το πετύχουμε αυτό, τα τεχνικά μέσα, που διαθέτουν σήμερα και τα οποία παραλαμβάνει ο νέος φορέας, το νέο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου είναι ελλιπή. Θα πρέπει να εγγραφεί και να προβλεφθεί στον προϋπολογισμό ένα γενναίο κονδύλι, που θα δώσει τη δυνατότητα μέσω του διαδικτύου κυρίως στη νεολαία της πατρίδας μας, η οποία προχωρά με δίψα για μάθηση και έρευνα να βρει εκείνες τις πηγές της πληροφόρησης που θα την εφοδιάσουν με όλα αυτά που αναζητεί. Αλλά και ταυτόχρονα θα δώσουν σε όλους εμάς μία αίσθηση ότι το καθήκον μας δεν είναι να διαχειριζόμαστε απλά τους συσχετισμούς δύναμης, να κρατάμε μία ισορροπία κάνοντας κατανομές μεταξύ δημόσιου χαρακτήρα, πρωτοβουλιών και ιδιωτικού, γιατί η διαμάχη του δημόσιου χαρακτήρα με τον ιδιωτικό, δεν μπορεί να κατευθύνεται προς τη μεριά εκείνη που εξ αφετηρίας είναι κερδοσκοπική. Άρα ο κοινωνικός χαρακτήρας –γι’ αυτό και έχουν σημασία τα όργανα διαχείρισης- είναι αυτός που διασφαλίζει και το δημόσιο συμφέρον, το κοινωνικό συμφέρον, το λαϊκό συμφέρον και πρώτιστα το εθνικό συμφέρον, γιατί αυτή η συλλογή του πνευματικού μας πλούτου, την οποία θέλουμε να συντηρήσουμε, να διατηρήσουμε, να αναπαράγουμε και να αξιοποιήσουμε, δεν μπορεί να είναι στα χέρια ιδιωτών που με επιλεγμένες προτεραιότητες διοχετεύουν αυτοί στη συνείδηση του πολίτη τα δικά τους συμφέροντα ή θα σιωπούν. Γιατί όλη η αλήθεια στο λαό μπορεί να δίνεται μόνο μέσα από τέτοιους ανοικτούς φορείς, οι οποίοι διαχέουν τη γνώση και η γνώση είναι δύναμη απελευθέρωσης και προόδου για κάθε κοινωνία.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, να συντομεύσουμε λίγο τη διαδικασία;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Εδώ κάνει δροσιά, κύριε Πάγκαλε, ενώ έξω κάνει ζέστη. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Να καθίσουμε λοιπόν, εδώ στην Αίθουσα και να συνεχίσουμε τις ομιλίες.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Είστε στα ψηλά, κύριε Πρόεδρε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Εσείς στα χαμηλά έχετε περισσότερη δροσιά. Από κάτω το αιρ-κοντίσιον δουλεύει.
Η κ. Σχοιναράκη έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, θα μπορούσε να πει κανείς ότι το σχέδιο νόμου: «Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, Δημόσιες Βιβλιοθήκες και άλλες διατάξεις» συμπυκνώνει την πολιτική του Υπουργείου Παιδείας για τις βιβλιοθήκες, με επίκεντρο την Εθνική Βιβλιοθήκη.
Είναι περιττό να τονίσει κανείς την τεράστια αλλαγή των χαρακτηριστικών του κοινού των βιβλιοθηκών την εποχή της ίδρυσής τους –το 1943 για την Εθνική Βιβλιοθήκη και το 1949 για τις άλλες δημόσιες βιβλιοθήκες- από το σημερινό κοινό που αναζητά, μέσα στην εποχή της πληροφορίας και της ηλεκτρονικής μετάδοσης των γνώσεων, περισσότερες πληροφορίες, μεγαλύτερο και πλέον διασταυρωμένο όγκο γνώσης, αλλά και δυνατότητες ψυχαγωγίας τις οποίες ζητά να του παρέχονται άμεσα.
Έτσι, αν δεν θέλουμε να καταστούν οι δημόσιες βιβλιοθήκες μνημειακές και ενθυμήματα μιας άλλης εποχής, θα πρέπει σίγουρα να εκσυγχρονιστούν, να αναδιοργανωθούν και να γίνουν θελκτικές στον οποιονδήποτε θέλει να βυθιστεί σε έναν κόσμο γνώσης, πληροφόρησης, πολιτισμικής ενημέρωσης και φυσικά εκπαίδευσης. Αυτό θα πρέπει να γίνει, αν θέλουμε να αποτελέσουν οι δημόσιες βιβλιοθήκες κέντρα πολύπλευρης ενημέρωσης, κέντρα εκπαιδευτικά.
Η σημαντικότερη διαφορά ανάμεσα σε μία σύγχρονη βιβλιοθήκη και στο αχανές διαδίκτυο δεν είναι άλλη από την οργάνωση της γνώσης και της πληροφορίας που είναι σε θέση αυτή να παράσχει. Με την αναβάθμιση, τον εκσυγχρονισμό και τη δικτύωσή τους οι βιβλιοθήκες όλης της χώρας μπορούν να επιτελέσουν το ρόλο για τον οποίο έχουν δημιουργηθεί από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Στην κατεύθυνση αυτή στοχεύει το σχέδιο νόμου που συζητάμε σήμερα, να οδηγήσει δηλαδή την Εθνική Βιβλιοθήκη -που έτσι και αλλιώς αποτελεί το κέντρο συγκέντρωσης, διατήρησης και οργάνωσης της γραπτής μνήμης του έθνους- ώστε να συνεχίσει να αποτελεί τόσο η ίδια όσο και οι ανά την περιφέρεια βιβλιοθήκες, πηγή γνώσης, αλλά και κόμβο διαδικτυακής σύνδεσης με τη γνώση όλου του κόσμου.
Οι αλλαγές στη φυσιογνωμία της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος και των υπολοίπων δημόσιων βιβλιοθηκών, ξεκινούν σαφώς μόνο με την αλλαγή της νομικής τους υπόστασης, προκειμένου να έχουν την απαιτούμενη αυτοτέλεια και ευελιξία. Ταυτόχρονα είναι απαραίτητες νέες ειδικότητες, οι οποίες θα αντιμετωπίσουν άμεσα και αποτελεσματικά τις προκλήσεις της εποχής, σε επίπεδο διαχείρισης πόρων, προσωπικού των βιβλιοθηκών, αλλά κυρίως σε ζητήματα εξοπλισμού, βιβλιοθηκονομίας και φυσικά εμπλουτισμού των υπαρχουσών συλλογών.
Η εισαγωγή και χρήση των νέων τεχνολογιών μόνο θετικά μπορεί να επιδράσει στις διαδικασίες καταγραφής του υλικού, παραγωγής νέου, αλλά και συνεργασίας τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Ιδιαίτερη προσοχή και σημασία θα πρέπει να δοθεί και στη μέριμνα που περιλαμβάνει το νομοσχέδιο σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με το προσωπικό.
Το προσωπικό σε κάθε περίπτωση αναβαθμίζεται ποιοτικά, γιατί είναι αναγκαίο να γίνει αυτό, προκειμένου να ανταποκριθεί στις ανάγκες και τις απαιτήσεις του σημερινού και αυριανού αναγνωστικού κοινού, αφού δημιουργούνται εκατό νέες θέσεις ειδικών προσόντων, πανεπιστημιακής και τεχνολογικής εκπαίδευσης, ειδικών ειδικοτήτων. Ταυτόχρονα λύνονται χρόνια προβλήματα του ήδη υπηρετούντος προσωπικού, η δε εργασιακή τους σχέση διασφαλίζεται είτε αυτοί επιθυμούν να παραμείνουν στην βιβλιοθήκη είτε επιθυμούν να μετακινηθούν.
Μέσα από την προβλεπόμενη συνεργασία των δημόσιων βιβλιοθηκών, αλλά και το συντονισμό τους, θα υπάρξει η δυνατότητα ενιαίου καταλόγου υλικού των βιβλιοθηκών στη χώρα μας, ώστε να είναι δυνατή η δημιουργία των απαραίτητων υποδομών για το δια-δανεισμό και η εξοικονόμηση ανθρώπινων πόρων μέσω της ανταλλαγής των παραγόμενων βιβλιογραφικών δεδομένων και της αξιοποίησης της πληροφορικής.
Ιδιαίτερα θετική μπορεί να κριθεί η πρόβλεψη για την ενιαία οργάνωση και των δημοτικών όπως και άλλων βιβλιοθηκών που υπάρχουν, έτσι ώστε να διαμορφωθεί τελικά μια ενιαία εθνική πολιτική βιβλιοθηκών, προκειμένου και στην περιφέρεια οι πολίτες που επιθυμούν να βυθιστούν σ’ έναν κόσμο γνώσης, πληροφόρησης, πολιτιστικής ενημέρωσης και βεβαίως εκπαίδευσης, να επωφελούνται αυτής της ευκαιρίας.
Τώρα, σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα άρθρα, και συγκεκριμένα στο άρθρο 13, θα σταματήσω και θα αναφερθώ στο κρατικό πιστοποιητικό γλωσσομάθειας, μια ιδιαίτερα θετική εξέλιξη. Σε ό,τι αφορά την χορήγησή του θα μπορούσε να πει κανείς ότι καθυστέρησε όχι μόνο να θεσμοθετηθεί, αλλά και να υλοποιηθεί και πιστεύω ότι τα πράγματα θα ήταν ακόμα καλύτερα αν η διδασκαλία των ξένων γλωσσών στα σχολεία γινόταν με έναν προσανατολισμό των αναλυτικών προγραμμάτων προς το συγκεκριμένο πιστοποιητικό. Το αποτέλεσμα, σε συνδυασμό με το ολοήμερο σχολείο, έναν θεσμό καταξιωμένο πλέον στη συνείδηση του Έλληνα πολίτη, του Έλληνα γονέα, και τη διευρυμένη διδασκαλία των ξένων γλωσσών σ’ αυτό, θα πετύχαινε να μην έχουν οι μαθητές ανάγκη άλλης ενισχυτικής διδασκαλίας σε ό,τι αφορά τις ξένες γλώσσες.
Σε ό,τι αφορά τώρα την παράγραφο 20 που έχει να κάνει με τις παραιτήσεις εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη διάρκεια της χρονιάς, σαφώς εκτιμώ και γνωρίζω πολύ καλά ότι η σχέση εκπαιδευτικού και μαθητή είναι μοναδική και πολύ δυνατή, όμως θεωρώ τη ρύθμιση αυστηρή. Σε παλαιότερες δε περιπτώσεις που εφαρμόστηκε δεν νομίζω ότι πέτυχε, ίσα-ίσα που μπορεί να ανοίξει μία «βιομηχανία» αναρρωτικών αδειών, που δεν ξέρουμε πού θα φτάσει. Εξάλλου από ό,τι τουλάχιστον γνωρίζουμε όλοι και από ό,τι η πείρα δείχνει και μπορούμε να το βγάλουμε μέσα από τις παραιτήσεις που παρατηρούνται στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, αυτές δεν είναι πολλές και μπορούν με ένα διαφορετικό τρόπο να αντιμετωπιστούν.
Όσον αφορά στην παράγραφο 41, κατ’ αρχάς να πούμε ότι είναι πετυχημένος ο θεσμός της πρόσθετης διδακτικής στήριξης. Το δείχνουν αυτό και τα αποτελέσματα εισαγωγής στα πανεπιστήμια παιδιών που παρακολουθούσαν προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας. Είναι, λοιπόν, ένας θεσμός που είναι πετυχημένος, έχει γίνει αποδεκτός από την εκπαιδευτική και τη μαθητική κοινότητα, αλλά και από ολόκληρη την κοινωνία και είναι σημαντικό το γεγονός ότι επεκτείνεται και στο Γυμνάσιο.
Στην παράγραφο 45 και σε σχέση με τους προσωρινούς αναπληρωτές, θεωρώ ότι είναι τιμωρία το γεγονός ότι για τρία χρόνια δεν θα μπορούν να μετέχουν στη διαδικασία για αναπλήρωση αν δεν δεχθούν τον διορισμό τους. Νομίζω ότι αν κάποιος δεν αποδέχεται το διορισμό του μπορεί να φύγει εκτός τον πίνακα των αναπληρωτών μόνο για την τρέχουσα χρονιά.
Τώρα σε ό,τι αφορά το άρθρο 16, θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό και είναι χρέος μας και πολύ σωστά η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας προσεγγίζει το πρόβλημα που δημιουργήθηκε με το δυστύχημα για τα παιδιά του Λυκείου Μακροχωρίου. Από εκεί και μετά, σε ό,τι αφορά την παράγραφο 6 που αναφέρεται στην τοποθέτηση υποδιευθυντή στα ολοήμερα σχολεία, νομίζω ότι πρέπει να σταματήσει μέχρι εκεί που αναφέρεται «στα δημοτικά σχολεία, στα οποία λειτουργούν ολοήμερα προγράμματα και δεν προβλέπεται υποδιευθυντής, τοποθετείται υποδιευθυντής». Δεν νομίζω ότι χρειάζεται η ερμηνεία του «κλάδου δασκάλων».
Εκείνο που ήθελα να τονίσω και εδώ, αναφερόμενη στο ολοήμερο σχολείο, είναι ότι το ολοήμερο σχολείο είναι τελικά ένας θεσμός που έχει πετύχει, ένας θεσμός ιδιαίτερα σημαντικός. Καταξιώθηκε στη συνείδηση των πολιτών, βοήθησε και στήριξε την ελληνική οικογένεια και πρέπει να αναδειχθεί ακόμη περισσότερο. Η επέκτασή του δε και στο γυμνάσιο θεωρώ ότι θα συμβάλει ακόμη περισσότερο στην ενίσχυση της ελληνικής οικογένειας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Η Ελλάδα των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913» το 4ο και 14ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου με εξήντα πέντε μαθητές και οκτώ συνοδούς-δασκάλους.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ο κ. Χαλκίδης έχει το λόγο.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΛΚΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κανένας δεν αμφισβητεί ότι τόσο η Εθνική μας Βιβλιοθήκη όσο και οι υπόλοιπες βιβλιοθήκες που βρίσκονται στην περιφέρεια πρέπει να εκσυγχρονιστούν για να καλύψουν τις αυξανόμενες ανάγκες των πολιτών, αλλά και για να συμβαδίζουν με τις αντίστοιχες βιβλιοθήκες του εξωτερικού σε θέματα νέων τεχνολογιών. Ο πολιτισμός είναι το εθνικό μας προϊόν και γι’ αυτόν το λόγο οφείλουμε να κάνουμε τα ιδρύματα που τον προάγουν αντάξια της οικουμενικής αξίας του.
Όμως είναι ένα προϊόν που δεν μπορεί και δεν πρέπει από τη φύση του σε μια δημοκρατικά δομημένη κοινωνία να εμποροποιηθεί. Δυστυχώς το σχέδιο νόμου που καλούμαστε να ψηφίσουμε υποκρύπτει κινδύνους εμπορικής εκμετάλλευσης του εθνικού μας πλούτου, που φεύγει πλέον από τον αυστηρό έλεγχο του κράτους.
Η βασικότερη τροποποίηση που προβλέπεται είναι η μετατροπή της Εθνικής Βιβλιοθήκης από δημόσιο ίδρυμα σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Αυτή η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου ίσως ανοίξει το δρόμο και για περαιτέρω τροποποίησή της σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου.
Η διασφάλιση της ευελιξίας, της αυτοτέλειας και του εκσυγχρονισμού που επικαλείται ο κύριος Υπουργός Παιδείας δεν φαίνεται ως πειστική αιτία γι’ αυτήν την αλλαγή του καθεστώτος στην Εθνική Βιβλιοθήκη, διότι δεν έχουν προκύψει συγκεκριμένοι λόγοι ούτε συγκεκριμένες διαπιστώσεις ότι η όποια δυσλειτουργία της βιβλιοθήκης οφειλόταν στη διοίκησή της με το ισχύον καθεστώς.
Αντίθετα, μάλιστα, διατηρείται η παλιά διοικητική δομή της Εθνικής Βιβλιοθήκης, δηλαδή το εφορευτικό συμβούλιο παραμένει το ανώτατο όργανο, στο οποίο μέχρι πριν από λίγη ώρα -τουλάχιστον από την τοποθέτηση του Υπουργού Παιδείας στην Επιτροπή- δεν συμμετείχε εκπρόσωπος των εργαζομένων. Βέβαια τώρα με τη νέα τροπολογία συμμετέχει.
Ακόμα, προβλέπεται ότι τα άτομα που θα μετέχουν σε αυτό θα είναι αναγνωρισμένου κύρους και θα ορίζονται ύστερα από απόφαση του Υπουργού Παιδείας. Ο Υπουργός θα μπορεί να επιλέξει τον οποιοδήποτε από το χώρο του πολιτισμού ή της παραγωγής χωρίς να υπάρχει δέσμευση αυτά τα μέλη του Συμβουλίου να εκπροσωπούν κάποιο φορέα, που σχετίζεται με τη λειτουργία και την αποστολή των βιβλιοθηκών, όπως -για παράδειγμα- είναι το Πανεπιστήμιο ή η Ακαδημία.
Έμμεσα, αφού δεν υπάρχει κανένας περιορισμός για την επιλογή των προσώπων του εφορευτικού συμβουλίου κι αφού η φράση που αναφέρεται στο νομοσχέδιο «αναγνωρισμένου κύρους» είναι γενική και αόριστη, η πολιτική της βιβλιοθήκης καθορίζεται από τον Υπουργό Παιδείας. Ποια, λοιπόν, αυτονομία εξασφαλίζει αυτός ο νόμος;
Με αυτόν τον τρόπο ο εθνικός μας πολιτιστικός πλούτος και ιστορικά κειμήλια περνούν από την αυστηρή διαχείριση του κράτους -τη στιγμή μάλιστα που δεν έχει ολοκληρωθεί η απογραφή του υλικού της Εθνικής Βιβλιοθήκης- στα χέρια ενός νομικού προσώπου που διοικείται εκτός από το εφορευτικό συμβούλιο και από το γενικό διευθυντή. Ο γενικός διευθυντής είναι δημόσιος λειτουργός και εκτός από τα άλλα τυπικά προσόντα απαιτείται δωδεκαετής προϋπηρεσία είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα. Δηλαδή σ’ ένα άτομο που μπορεί να προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα δίνεται η ευθύνη έγκρισης δαπανών, της στρατηγικής ανάπτυξης της Εθνικής Βιβλιοθήκης, καθώς και των προσλήψεων.
Με την αλλαγή του θεσμικού καθεστώτος η Εθνική Βιβλιοθήκη δεν θα χαίρει πλέον των πλεονεκτημάτων που υπάρχουν στο ισχύον καθεστώς. Στο άρθρο 3 αναφέρονται ως πόροι εσόδων της οι επιχορηγήσεις και λοιπά έσοδα. Δηλαδή, κύριε Υπουργέ, δεν αναφέρεται ότι οι επιχορηγήσεις είναι υποχρεωτικές, αλλά δυνητικές που, εάν εκλείψουν, θα δυσχεραίνουν τη σωστή λειτουργία του νέου αυτού νομικού προσώπου.
Ακόμα, ως εκπαιδευτικός που υπηρέτησα επί χρόνια το λειτούργημα της διάδοσης της γνώσης και του ελληνικού λόγου, είμαι κάθετα αντίθετος, κύριε Υπουργέ, στα έσοδα που προβλέπονται από εισιτήρια εισόδου σε χώρους της Εθνικής Βιβλιοθήκης και έσοδα από διαλέξεις και λοιπές πολιτιστικές εκδηλώσεις. Η εμπορευματοποίηση της γνώσης σαφώς αντίκειται στους σκοπούς της αρχικής δωρεάς του αδελφών Βαλλιάνου και θίγει όλους τους πολίτες της χώρας μας που καλούνται να πληρώσουν, για να επισκεφθούν μνημειακούς χώρους και κειμήλια που στεγάζονται στην Εθνική Βιβλιοθήκη.
Επιτρέψτε μου, όμως, να αναφερθώ επιγραμματικά στις διατάξεις για τους μαθητές του Δήμου Αποστόλου Παύλου της Ημαθίας. Κύριε Πρόεδρε, έχει περάσει ακριβώς ένας μήνας από το τραγικό ατύχημα στα Τέμπη, αλλά η σκέψη μας δεν φεύγει από όσους έχασαν αγαπημένους. Ο πόνος μεγαλώνει με τον καιρό, αντί να καταλαγιάσει.
Ο σύλλογος των καθηγητών, κύριε Υπουργέ, που έζησε και ζει από κοντά αυτό το ανείπωτο δράμα ζήτησε για τα παιδιά του συγκεκριμένου λυκείου κάποιες ρυθμίσεις από το Υπουργείο Παιδείας κι αυτό δεν είναι αίτημα προνομιακής μεταχείρισης. Είναι αίτημα, για να διαγωνιστούν αυτά τα παιδιά με όσο το δυνατόν ίσους όρους με τους υπόλοιπους μαθητές. Τα παιδιά που έχουν χάσει τα αδέλφιά τους ούτε τώρα ούτε μετά από δύο μήνες θα μπορέσουν να διαβάσουν και θα χάσουν έτσι την ευκαιρία για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Βέβαια με τη νέα τροπολογία που φέρατε, δίδεται η δυνατότητα σε ποσοστό θέσεων 0,5% επί πλέον του αριθμού εισακτέων. Αυτό αντιστοιχεί περίπου σε πεντακόσιες με επτακόσιες καινούργιες θέσεις. Όμως, κύριε Υπουργέ, αναφέρεται μόνο στα παιδιά που φοιτούν στο συγκεκριμένο σχολείο.
Δηλαδή, στα παιδιά αυτά που έχασαν τα αδέλφια τους και φοιτούν σε άλλο σχολείο της πόλης της Βέροιας, δεν προβλέπεται τίποτα. Μα, αυτά τα παιδιά κυρίως…
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΕΣΟΥΛΗΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Θα το αλλάξουμε.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΛΚΙΔΗΣ: Αν το αλλάξετε, συμφωνούμε απόλυτα και με αυτή την τροποποίηση. Αλλά πρέπει να συμπεριλάβει οπωσδήποτε και παιδιά που φοιτούν σε άλλα σχολεία του Νομού Ημαθίας, αλλά έχουν χάσει τα αδέρφια τους. Γιατί αυτά κυρίως έχουν υποστεί και θα υποστούν, αν θέλετε, τις συνέπειες.
Επίσης, ο σύλλογος των καθηγητών –και σας έχει αποσταλεί, κύριε Υπουργέ, το πρακτικό του συλλόγου των καθηγητών- ζητά στο βαθμό πρόσβασης μία προσαύξηση και για τους μαθητές της Α΄ και Β΄ λυκείου. Βέβαια δεν το προβλέπετε στην τροπολογία, όμως οι μαθητές που φοιτούν συνολικά στο λύκειο Μακροχωρίου, στην Α΄, Β΄ και Γ΄ λυκείου είναι εκατόν πενήντα στο σύνολο και οι θέσεις που προβλέπετε είναι πεντακόσιες με επτακόσιες. Γιατί δεν γενικεύετε την τροπολογία αυτή για όλους τους μαθητές του Λυκείου Μακροχωρίου για να καλυφθούν όλοι; Γιατί τώρα αντιμετωπίζεται το πρόβλημα, ένας μαθητής που έχασε τον αδερφό του ή την αδερφή του και είναι στη Β΄ λυκείου, τι θα κάνει αυτός; Πετάγεται απέξω.
Ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Κακλαμάνης, προηγουμένως ανακοίνωσε μετά από πρόταση και τη σύμφωνη γνώμη όλων των Βουλευτών του Νομού μας –συνολικά και των τεσσάρων- τη μετατροπή του πρώην δημοτικού καταστήματος Μακροχωρίου σε βιβλιοθήκη και μάλιστα ζήτησε την έγκριση της Βουλής όσον αφορά τη σύνδεση της βιβλιοθήκης αυτής με την Βιβλιοθήκη της Βουλής.
Προτείνω στον Υπουργό Παιδείας να προχωρήσει και σε κάποια άλλη ρύθμιση. Να γίνει η σύνδεση της συγκεκριμένης βιβλιοθήκης και με την Εθνική Βιβλιοθήκη.
Θα ήθελα ακόμα να αναφερθώ στο προσωπικό τόσο της Εθνικής Βιβλιοθήκης όσο και το προσωπικό των ΝΕΛΕ. Οι εργαζόμενοι και στις δύο υπηρεσίες, κάτω από δύσκολες συνθήκες εργάστηκαν και εργάζονται για την προάσπιση του πολιτισμού και της γλώσσας μας. Πιστεύω ότι ως ελάχιστο δείγμα της αναγνώρισης της πολιτείας, κύριε Υπουργέ, για το σημαντικότατο έργο τους, κάθε μέτρο που λαμβάνεται, πρέπει να είναι υπέρ τους. Επιπλέον οι μόνιμοι υπάλληλοι που εργάζονται στις Νομαρχιακές Επιτροπές Λαϊκής Επιμόρφωσης καλούνται να κάνουν αίτηση μετάταξης σε αντίστοιχες κενές θέσεις των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και αν δεν υπάρχουν κενές θέσεις προστίθενται ως προσωποπαγείς στους Οργανισμούς Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Όμως οι υπάλληλοι ισχυρίζονται –κι έχουν και δικαστικές αποφάσεις που το ενισχύουν- ότι ανήκουν στην εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας και όχι στην Νομαρχία. Πρόκειται για προσωπικό εξειδικευμένο με πολύτιμη εμπειρία στον τομέα επιμόρφωσης ενηλίκων. Μήπως αν απομακρυνθούν από την κεντρική εποπτεία του Υπουργείου θα χάσουν την απαραίτητη ομοιομορφία τους, γεγονός που θα αποβεί εις βάρος των ενήλικων σπουδαστών τους;
Τέλος θα ήθελα να αναφερθώ και στην παράγραφο 43 του άρθρου 13 που αναφέρεται στους πανελλήνιους μαθητικούς, καλλιτεχνικούς αγώνες και που από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως σκανδαλώδης. Το εν λόγω άρθρο προβλέπει ότι σε περίπτωση συνδιοργάνωσης των αγώνων και από το Υπουργείο και από ιδιώτη είναι δυνατόν να μεταφερθούν οι πιστώσεις από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου σε εκείνον τον ιδιώτη που αναλαμβάνει και την οικονομική διαχείριση των αγώνων. Γιατί, κύριε Υπουργέ, να υπάρχει αυτή η αθρόα παρεμβολή ιδιωτών στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος;
Το νομοσχέδιο αυτό αναφέρεται σε πληθώρα θεμάτων που θα επιφέρουν σημαντικότατες αλλαγές στην παρεχόμενη εκπαίδευση των παιδιών μας, αλλά και στη δια βίου γνώση που προσφέρεται από τις βιβλιοθήκες μας. Γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει να κυριεύει η σύνεση και η θέληση εξυπηρέτησής του συνόλου και μόνον αυτού.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Ανθόπουλος έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ξεκινήσω με το ερώτημα γιατί έγινε αυτό το νομοσχέδιο και γιατί το έφερε η Κυβέρνηση στη Βουλή. Ως χρήσιμο και αναγκαίο; Γιατί το κυρίως θέμα του, η Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδας και οι Δημόσιες Βιβλιοθήκες χρησιμοποιούνται ως άλλοθι ή ως παραπλανητικός μανδύας για να περάσουν οι άλλες πονηρές, κατά την Αντιπολίτευση, διατάξεις του; Μακρόσυρτες είναι, αλλά πονηρές δεν τις βρίσκω.
Το φαινόμενο, κύριε Πρόεδρε, σε κάθε νομοθετικό κορμό ενός νομοσχεδίου, να προστίθενται και άλλες διατάξεις, διαχειριστικής φύσεως βέβαια, είναι τόσο συνηθισμένο τις τελευταίες δεκαετίες, που ο κατακρίνων –όποιος το κατακρίνει αυτό το φαινόμενο- πρέπει να αντιλαμβάνεται ότι ουσιαστικά τα βάζει μ’ έναν εθιμικό κανόνα κυβερνητικού δικαίου που, όταν θα έρθει και ο ίδιος κάποια στιγμή σε θέση Υπουργού, μοιραία θα αναγκαστεί να τον εφαρμόσει. Γι’ αυτό, λοιπόν, ας δεχθούμε ότι αυτή η νομοθετική πρακτική δεν υπαγορεύεται από κανένα δόλο, αλλά υπαγορεύεται από τις ανάγκες τις λειτουργικές και διαχειριστικές ενός εκάστου Υπουργείου της Κυβέρνησης.
Ας επανέλθουμε, όμως, στο ουσιαστικό ερώτημα: Χρειαζόταν αυτό το νομοσχέδιο; Είμαστε σήμερα ικανοποιημένοι –σχετικά, μέτρια, απόλυτα- από τη λειτουργία της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος και τη λειτουργία των δημόσιων βιβλιοθηκών; Μάλλον όχι. Όμως, ακόμα και αν είμαστε λίγο-πολύ ικανοποιημένοι, αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να προχωρήσουμε σε μια προσαρμογή της λειτουργίας τόσο της Εθνικής Βιβλιοθήκης όσο και των δημοσίων βιβλιοθηκών σε μια σύγχρονη στοχοθεσία που την επιβάλλει το τρίπτυχο γνώση- πληροφορία- έρευνα, όπως αναφέρεται τόσο αναλυτικά στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου; Νομίζω ότι πρέπει να το κάνουμε αυτό και είναι ερευνητέο, για να δούμε εάν το καταφέρνει ή όχι αυτό το νομοσχέδιο.
Πρώτα απ’ όλα πιστεύω ότι το νομοσχέδιο ότι κάνει ένα ωραίο πάντρεμα, καθώς παντρεύει το ρομαντισμό του βιβλίου -του βασικού υλικού των βιβλιοθηκών τόσο της Εθνικής Βιβλιοθήκης, όσο και των δημοσίων βιβλιοθηκών- με το μοντερνισμό της πληροφόρησης. Πράγματι τόσο το βιβλίο όσο και η πληροφόρηση μέσα από το διαδίκτυο έχουν και έναν καθαρά ιδιωτικό χαρακτήρα –θα έλεγε κανείς χαρακτήρα ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Το περιεχόμενο των βιβλιοθηκών και της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος δεν είναι προϊόν κάποιας κρατικής διάνοιας ή κάποιας στρατευμένης σκέψης. Είναι προϊόν της ιδιωτικής πρωτοβουλίας κάθε Έλληνα, κάθε ανθρώπου που υπηρετεί τη σκέψη, τη διανόηση και τον πολιτισμό.
Επομένως δεν αντιλαμβάνομαι γιατί υπάρχει αυτή η κραυγαλέα αντίδραση απέναντι σ’ ένα εκσυγχρονιστικό μέτρο αυτού του νομοσχεδίου που δεν είναι άλλο από τη μετατροπή μίας δημόσιας υπηρεσίας –της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας- σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και δεν αντιλαμβάνομαι προσωπικά κατά πόσο απαξιώνεται ή κινδυνεύει ο δημόσιος χαρακτήρας μιας Εθνικής Βιβλιοθήκης.
Μπορείτε να μου πείτε, για παράδειγμα, κατά τι κινδύνευσε ή απαξιώθηκε ο δημόσιος χαρακτήρας του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων που από σκληροπυρηνική δημόσια υπηρεσία έγινε μία ανώνυμη εταιρεία του ελληνικού δημοσίου; Μα, έκανε άλμα προς τα εμπρός, άλμα προς τα πάνω και εις μήκος και εις ύψος και έχουμε σήμερα έναν Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων που πραγματικά ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες, αλλά και στη σύγχρονη αισθητική των σχολείων τόσο της πρωτοβάθμιας, όσο και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Όπως είπε και ο ομιλητής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, εάν δεχθούμε ότι τόσο η Εθνική Βιβλιοθήκη όσο και οι δημόσιες βιβλιοθήκες αποτελούν έναν ιδεολογικό μηχανισμό –εγώ δεν ασπάζομαι αυτήν την άποψη, γιατί πιστεύω ότι είναι ένα εργαλείο παιδείας και πολιτισμού, τόσο η Εθνική Βιβλιοθήκη όσο και οι δημόσιες βιβλιοθήκες της χώρας –θα έλεγα ότι κανένας δεν αρνείται αυτός ο ιδεολογικός μηχανισμός να είναι υπό τον έλεγχο, την εποπτεία και τη λειτουργική διαχείριση του δημοσίου. Μήπως, όμως, θα πρέπει να επιβάλει και τη στρατευμένη τέχνη για παράδειγμα ή τη στρατευμένη σκέψη; Για όνομα του Θεού!
Επίσης θα έλεγα ότι εν μέρει συμφωνώ με τον κ. Πάγκαλο, όσον αφορά στο ποιος πρέπει να έχει τη διαχείριση και την εποπτεία της Εθνικής Βιβλιοθήκης και των κρατικών βιβλιοθηκών, δηλαδή το Υπουργείο Παιδείας ή το Υπουργείο Πολιτισμού. Υπάρχει όμως, μία παραδοσιακή αντίληψη που λέει ότι στη χώρα μας αυτές οι υποδομές και αυτές οι διοικήσεις λειτουργούν περισσότερο ως εκπαιδευτικά εργαλεία και λιγότερο ως πολιτιστικά εργαλεία.
Βεβαίως ο κ. Πάγκαλος έχει απόλυτο δίκιο, όταν λέει ότι είτε η Κυβέρνηση προχωρήσει είτε όχι σε μια αλλαγή των ρόλων, πρέπει να οδηγήσει και να υποχρεώσει τα δύο Υπουργεία σε μία αγαστή, παραγωγική και γόνιμη συνεργασία για το καλό των δημόσιων βιβλιοθηκών και της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος.
Το νομοσχέδιο, επίσης, έχει και άλλες καινοτομικές διατάξεις και δικαιολογεί το γεγονός γιατί ήλθε να ψηφιστεί από τη Βουλή των Ελλήνων. Διαχωρίζει τις δημόσιες βιβλιοθήκες -που επί τόσα χρόνια λειτουργούν ως νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και όχι ως δημόσιες υπηρεσίες, χωρίς να έχει αλλοιωθεί κατά τι ο δημόσιος χαρακτήρας τους- σε ιστορικές και κεντρικές. Αυτή είναι μία πολύ σημαντική διάκριση που έχει να κάνει και με τη λειτουργία, αλλά και με μία παράδοση, για να το πούμε έτσι.
Έχουμε, λοιπόν, μία λειτουργική αναβάθμιση τόσο της Εθνικής Βιβλιοθήκης όσο και των δημοσίων βιβλιοθηκών. Πώς θα επιτευχθεί αυτή; Μα, φυσικά, με την πρόσληψη και του αναγκαίου κατά τον αριθμό προσωπικού, αλλά και του αναγκαίου κατά την ειδίκευση προσωπικού.
Είναι η πρώτη φορά που θεσμοθετούνται κριτήρια, τα οποία πιστεύω ότι θα δημιουργήσουν ένα νέο διαχειριστικό και λειτουργικό περιβάλλον, τόσο για την κεντρική, την εθνική μας, τόσο και για τις δημόσιες βιβλιοθήκες.
Επίσης ένα βασικό καινοτομικό στοιχείο που δικαιολογεί αυτό το νομοσχέδιο είναι το ότι ανοίγουν αυτές οι βιβλιοθήκες. Και ανοίγουν σε δύο τομείς. Πρώτα απ’ όλα στη διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων, εκθέσεων και καλούν την κοινωνία να μπει μαζικά μέσα σ’ αυτές τις βιβλιοθήκες και για πράξεις πολιτισμού και όχι μόνο για άντληση γνώσης και από την άλλη, συνεργάζονται και μπορούν να εντάξουν στο σώμα τους και όλες τις άλλες βιβλιοθήκες, τόσο τις ιδιωτικές, όσο τις δημοτικές, τις ιδρυματικές, αν αυτές οι βιβλιοθήκες θέλουν να ενταχθούν στο δίκτυο των δημοσίων βιβλιοθηκών της χώρας. Αυτό αποτελεί, θα έλεγε κανείς, μια λειτουργική ολοκλήρωση του σχήματος της Εθνικής Βιβλιοθήκης και των δημοσίων βιβλιοθηκών.
Θα ήθελα τώρα να περάσω σε δύο τρεις –παρατηρήσεις, όσον αφορά το διαχειριστικό μέρος αυτού του νομοσχεδίου, που ξεκινάει από το άρθρο 13. Διατύπωσα μια επιφύλαξη κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην επιτροπή, όσον αφορά τα πολλά επίπεδα που βάζουμε στις ξένες γλώσσες προκειμένου αυτός ο οποίος θα πάρει, συμμετέχοντας στις εξετάσεις που διενεργεί το Υπουργείο Παιδείας έναν τίτλο γλωσσομάθειας, να έχει μια κατάταξη. ‘Ηταν κατάταξη σε δύο επίπεδα, μπαίνει τώρα η κατάταξη σε έξι επίπεδα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ μια μικρή ανοχή και θα κλείσω.
Πληροφορήθηκα ότι είμαστε υποχρεωμένοι να προσαρμόσουμε το εθνικό νομοθετικό μας σύστημα προς το ευρωπαϊκό, το κρατούν εν γένει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Όχι υποχρεωμένοι με την τυπική έννοια.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ: Θα το δεχθώ, κύριε Υπουργέ, αλλά θα ήθελα πραγματικά στα πλαίσια της Κυβέρνησης και εσείς να αναλάβετε την πρωτοβουλία, διότι θα πρέπει να υποχρεώσετε τώρα το Υπουργείο Εσωτερικών και το ΑΣΕΠ, στους διαγωνισμούς που προκηρύσσει να κάνει την αντίστοιχη κατάταξη, έτσι ώστε να υπάρχει αντιστοιχία, ανάμεσα σ’ αυτά που θα παίρνει ο συμμετέχων στις εξετάσεις του Υπουργείου Παιδείας για τη γλωσσομάθειά του και σ’ αυτά που θα ζητά το ΑΣΕΠ για την πρόσληψη στις προκηρύξεις που θα γίνονται κατά καιρούς.
Επίσης, θα ήθελα να κάνω μια ακόμα παρατήρηση –και κλείνω με αυτή, κύριε Πρόεδρε. Βεβαίως χαίρομαι, γιατί επεκτείνεται –και έτσι έπρεπε να γίνει- η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης εξωτερικού και φυσικά θα κάνω μια ευχή, όσο το δυνατό γρηγορότερα να αρχίσει και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών στον ελλαδικό χώρο, για να προχωρήσουμε και στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών έξω από τα σύνορα της χώρας, όπου είναι αποσπασμένοι.
Αλλά νομίζω ότι υπάρχει ένα κενό, όσον αφορά τον επιστημονικό έλεγχο του διδακτικού έργου του εκπαιδευτικού που δε γίνεται από τον κατάλληλο αξιολογητή. ‘Ισως θα έπρεπε, κύριε Υπουργέ, να δείτε και με μια άλλη νομοθετική ρύθμιση προφανώς να κάνετε μια εισαγωγική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού που θέλει να αποσπαστεί στο εξωτερικό κατά τη διαδικασία της επιλογής του εδώ, να μην εξετάζεται δηλαδή μόνο στη γλώσσα της χώρας όπου θα πάει να διδάξει, αλλά ενδεχομένως και στο στενό επιστημονικό του πεδίο, αυτή η αξιολόγηση να καλύπτει μια διάρκεια τριών ετών και στη συνέχεια προκειμένου να παραμείνει, προτείνω άλλα δύο έτη να επαναξιολογείται από σχολικό σύμβουλο της ειδικότητάς του.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ: Ψηφίζω αυτό το νομοσχέδιο και πιστεύω ότι δικαιολογεί την έλευσή του στη Βουλή, γιατί είναι και εκσυγχρονιστικό, αλλά και λειτουργικό.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, και για την ανοχή σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Υπουργέ, θα πάρετε το λόγο τώρα, ή θα ολοκληρωθεί πρώτα ο κατάλογος των Βουλευτών;
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ας μιλήσουν πρώτα οι ομιλητές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Η κ. Καρά έχει το λόγο.
ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΑ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι η πρώτη φορά που η Κυβέρνηση επικαλείται τις ανάγκες που διαμορφώνονται από τις εξελίξεις, προκειμένου να δικαιολογήσει τα βιαστικά και πρόχειρα νομοσχέδια που φέρνει στη Βουλή για ψήφιση.
Όπως, όμως, κατά κανόνα συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, έτσι και με το νομοσχέδιο για τη μετατροπή της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας από δημόσια υπηρεσία σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, η Κυβέρνηση παρουσιάζει σήμερα ένα ελλιπές και αδιευκρίνιστο ή ίσως και χαλαρό σε πολλά σημεία νομοσχέδιο, γεγονός που δε συνάδει με το σοβαρό ζήτημα της διαχείρισης του εθνικού πλούτου, γιατί αυτό στην ουσία αποτελεί η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας.
Η διοικητική της αυτοτέλεια και αυτονομία δεν είναι πανάκεια για τον εκσυγχρονισμό της, όταν η Κυβέρνηση για είκοσι περίπου χρόνια αδρανεί ή αναβάλλει διαρκώς τις διαδικασίες εκσυγχρονισμού της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας.
Ακόμη πρέπει να πω ότι βιάστηκαν οι επιτελείς της Κυβέρνησης να κομπάσουν για το φιλελευθερισμό του νομοσχεδίου τους.
Εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι έχουν μία στρεβλή αντίληψη για το φιλελευθερισμό. Ας σταματήσουν να τον επικαλούνται, όταν δεν μπορούν να τον κατανοήσουν. Φιλελευθερισμός δεν είναι η αποποίηση των ευθυνών, που αναλογούν στα όργανα της πολιτείας, ειδικά όταν πρόκειται για εθνικά ζητήματα.
Δεν είναι, επίσης, αποκύημα φιλελευθερισμού κάθε εγχείρημα διοικητικής αποσύνδεσης εθνικών κληροδοτημάτων από την ευθύνη ελέγχου της οικονομικής διαχείρισης, που αποτελεί πάντοτε χρέος της πολιτείας.
Ασφαλώς, η προχειρότητα, η πλημμελής πρόβλεψη και η γενική, κατά συγκεντρωτικό τρόπο, εκχώρηση αρμοδιοτήτων κατά την αλλαγή του καθεστώτος μίας δημόσιας υπηρεσίας σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου δεν είναι κατ’ ανάγκην γνωρίσματα του φιλελευθερισμού. Το γαλάζιο φιλελεύθερο αύριο, που επικαλέστηκε ο κ. Πάγκαλος και που ειρήσθω εν παρόδω συνάδει με τη γαλάζια του αμφίεση σήμερα, μπορεί να σημαίνει διαύγεια προθέσεων, διαφάνεια, επακριβή και λεπτομερειακή αποσαφήνιση του πλαισίου αρμοδιοτήτων και της λειτουργίας, τη διαφύλαξη και την προστασία των εθνικών θησαυρών και των συμφερόντων.
Έρχομαι τώρα στα επιμέρους άρθρα. Στο άρθρο 2 παράγραφος 2α ορίζεται ότι τα έξι μέλη του εφορευτικού συμβουλίου θα είναι πρόσωπα αναγνωρισμένου κύρους με σημαντικό έργο στους τομείς του πολιτισμού, των επιστημών ή της παραγωγής.
Για να διασφαλιστεί η καταλληλότητα και η ακεραιότητα αυτών των προσώπων, θα θέλαμε να είναι πολύ πιο σαφή και ξεκάθαρα τα κριτήρια, βάσει των οποίων θα ορίζονται αυτά τα πρόσωπα ως μέλη του εφορευτικού συμβουλίου.
Έχουμε δει τα τελευταία χρόνια ότι η Κυβέρνηση έχει δώσει πολλά δείγματα αναξιοκρατικής επιλογής προσώπων για σημαντικές θέσεις. Έχουμε, λοιπόν, σήμερα κάθε λόγο να είμαστε καχύποπτοι απέναντι σε κάθε γενικόλογη και ασαφή διατύπωση στα άρθρα και στις διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου.
Επίσης καλό θα ήταν να επανεξεταστεί η διάρκεια της θητείας των μελών του εφορευτικού συμβουλίου. Η τριετής θητεία μπορεί πολλές φορές να είναι σε βάρος της αποτελεσματικότητας της λειτουργίας του εφορευτικού συμβουλίου, αν αλλάζει συχνά η σύνθεσή του, εφ’ όσον μέσα στα τρία χρόνια μόλις που θα έχουν προλάβει να μάθουν το αντικείμενο, ειδικά μάλιστα όταν στις αρμοδιότητές τους θα περιλαμβάνονται όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με την πολιτική, την οικονομική διαχείριση και τις λειτουργίες της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
Επίσης θέλω να πω ότι -με την πίεση της Νέας Δημοκρατίας βέβαια- είναι ευχής έργον το γεγονός ότι στο εφορευτικό συμβούλιο θα συμμετέχει εκ νέου ο εκπρόσωπος των εργαζομένων.
Το εφορευτικό συμβούλιο με τη μετατροπή της Εθνικής Βιβλιοθήκης σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου εξελίσσεται σε ένα περίεργο συγκεντρωτικό όργανο, αυτονομημένο εντελώς από το Υπουργείο για όλα τα ζητήματα, που αφορούν στη λειτουργία και την οικονομική διαχείριση. Έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα και ευθύνη να εγκρίνει τον προϋπολογισμό, τον απολογισμό, τον ισολογισμό και να εξασφαλίζει τον έλεγχο της περιουσίας και της οικονομικής διαχείρισης. Μπορεί να αποφασίζει και για θέματα δαπανών και προμηθειών, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 3.
Παράλληλα στο άρθρο 3 παράγραφος 1, στο άρθρο 7 παράγραφος 1 και στην έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους ορίζεται ότι «στα έσοδα και στους πόρους της Εθνικής Βιβλιοθήκης περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, εν γένει πρόσοδοι από την περιουσία της, αλλά και έσοδα από κινητές αξίες και οιαδήποτε άλλη πηγή και αιτία».
Κινητές αξίες της Εθνικής Βιβλιοθήκης είναι ο αναντικατάστατος εθνικός πλούτος των βιβλίων και εγγράφων που αποτελούν ιστορικά μνημεία των σπάνιων συλλογών κλπ., που προστατεύονται από το νόμο περί αρχαιοτήτων και συγκεκριμένα από τα άρθρα 20 και 21, κεφάλαιο Γ΄ του ν. 3028/2002.
Ποιοι, λοιπόν, με ποιες συνθήκες και με ποιες δυνατότητες θα διαχειρίζονται τον ανεκτίμητης αξίας εθνικό μας πλούτο, χωρίς τον έλεγχο και την εποπτεία του Υπουργείου ή των συναρμόδιων Υπουργείων Παιδείας ή Πολιτισμού, αν θέλετε; Είναι μείζονος σημασίας εθνικό ζήτημα. Πρέπει να διασφαλιστεί με κάθε τρόπο από τους πιθανούς κινδύνους η εθνική μας κληρονομιά. Πρέπει να επανεξετασθεί το θέμα των αρμοδιοτήτων του εφορευτικού συμβουλίου και ασφαλώς το ζήτημα των εσόδων από κινητές αξίες της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
Είναι φανερό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η Κυβέρνηση με το νομοσχέδιο αυτό αποποιείται των ευθυνών της, αφαιρώντας δικλείδες ασφαλείας από τη διαχείριση του εθνικού πλούτου της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Αλλά ούτε η αποποίηση των ευθυνών ούτε το πυροτέχνημα του εκσυγχρονισμού είναι πρωτόγνωρα. Αποτελούν πάγιες πια τακτικές μιας κυβέρνησης που στην εκπνοή της θητείας της, στο παρά πέντε σχεδόν βιάζεται να φέρει εκσυγχρονιστικά νομοσχέδια. Όταν μάλιστα με τη γνωμοδότηση 167/95 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους η Εθνική Βιβλιοθήκη είχε την ευελιξία να ακολουθεί τις διατάξεις των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου κατά την εκτέλεση των δαπανών. Αναρωτιέται, λοιπόν, κανείς γιατί στα είκοσι χρόνια περίπου της διακυβέρνησης της χώρας δεν φρόντισε αυτή η ίδια η Κυβέρνηση να εκσυγχρονίσει ουσιαστικά την Εθνική Βιβλιοθήκη, πράγμα που έγινε σε όλες τις αντίστοιχες εθνικές βιβλιοθήκες των ευρωπαϊκών χωρών και όχι μόνο. Γιατί αδιαφορήσατε, κύριε Υπουργέ, για τη χρηματοδότηση της Εθνικής Βιβλιοθήκης, όταν επανειλημμένως σας επισημάνθηκε στο παρελθόν από τη διοίκησή της και το γνωρίζατε ότι προϋπολογισμός της ήταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα και ένα μεγάλο ποσοστό από αυτόν πήγαινε στα ενοίκια των παραρτημάτων της. Γιατί αδιαφορήσατε είκοσι χρόνια για την κτιριακή της υποδομή;
Ουσιαστικός εκσυγχρονισμός για την Εθνική Βιβλιοθήκη, για εμάς σημαίνει κατασκευή κτηρίου για την κάλυψη των αναγκών, σημαίνει χρηματοδότηση για τις λειτουργικές ανάγκες και τις αναπροσαρμογές που απαιτούνται με βάση τις διεθνείς εξελίξεις, σημαίνει πάνω απ’ όλα εκσυγχρονισμός του οργανισμού διοίκησης και λειτουργίας και ασφαλώς στελέχωσή της με τον αναγκαίο αριθμό εξειδικευμένου προσωπικού.
Η προχειρότητα, η βιασύνη και αποσπασματικότητα που χαρακτηρίζει αυτό το νομοσχέδιο, κύριε Υπουργέ, καταδεικνύεται από το γεγονός ότι αυξάνεται το προσωπικό από εβδομήντα δύο άτομα περίπου που είναι σήμερα σε εκατόν πενήντα επτά. Ορίζετε μάλιστα και επακριβώς τις ειδικότητες που θα χρειαστούν χωρίς να έχει ολοκληρωθεί ο οργανισμός διοίκησης και λειτουργίας της. Γιατί εκατόν πενήντα επτά και όχι διακόσια πενήντα επτά άτομα, όπως είναι ο αριθμός των ατόμων που εργάζονται σε αντίστοιχου μεγέθους εθνικές βιβλιοθήκες, όπως είναι της Πορτογαλίας παραδείγματος χάριν.
Λέτε ακόμα γενικώς και αορίστως στην εισηγητική έκθεση ότι ο οργανισμός διοίκησης και λειτουργίας βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο επεξεργασίας. Πόσο προχωρημένο είναι αυτό το στάδιο εμείς δεν είμαστε σε θέση να το γνωρίζουμε. Δεν είμαστε ακόμα σε θέση να γνωρίζουμε με ποια κριτήρια αποφασίζετε για τον αριθμό των υπαλλήλων, όπως ήδη αναφέρθηκε και επί τη βάσει ποιων συγκεκριμένων λειτουργικών αναγκών τους ορίζετε. Γιατί βιάζεστε τόσο πολύ; Γιατί τόσο άγχος; Είκοσι χρόνια κωλυσιεργείτε και αδιαφορείτε, γιατί τώρα οπωσδήποτε; Δεν είναι στις δικές μου προθέσεις να μιλήσω για δόλο. Μακριά από εμένα τέτοιες σκέψεις. Εκσυγχρονισμός, όμως, για μας είναι η κάλυψη της τεράστιας έλλειψης των πόρων που απαιτούνται, το κατάλληλο κτήριο, το απαραίτητο και ειδικευμένο προσωπικό και ο νέος οργανισμός που να καλύπτει στο σύνολο την ευρυθμία των λειτουργιών μιας σύγχρονης Εθνικής Βιβλιοθήκης. Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Φωτιάδης έχει το λόγο.
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όσον αφορά την τοποθέτησή μου επί της αρχής και των άρθρων του συζητούμενου νομοσχεδίου, θέλω να πω ότι συμφωνώ απολύτως με όσα υποστήριξε στην πρωτολογία του ο εισηγητής μας και καταψηφίζω αυτό το νομοσχέδιο.
Θα ήθελα τώρα να σταθώ στο άρθρο 16 που αναφέρεται σε μία τροπολογία η οποία συμπληρώνει αυτό το άρθρο, διότι ιδιαίτερα εμείς οι Βουλευτές του Νομού Ημαθίας ζήσαμε μία τραγωδία την οποία δυστυχώς έζησε και ολόκληρη η Ελλάδα και έχω την αίσθηση ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα αυτό με μεγάλη ευαισθησία.
Επί προσθέτως ήθελα να πω ότι είναι θετικό το γεγονός πως ο Πρόεδρος της Βουλής ανακοίνωσε, με σύμφωνη γνώμη της Ολομέλειας της Βουλής, τη μετατροπή του πρώην δημοτικού καταστήματος Μακροχωρίου σε βιβλιοθήκη και τη σύνδεσή της με τη Βιβλιοθήκη της Βουλής.
Όσον αφορά την τραγωδία που ανέφερα προηγουμένως θέλω να πω ότι καταθέσαμε και κατέθεσα και εγώ μία ερώτηση στον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων με θέμα: «Ειδικές ρυθμίσεις για τους μαθητές του Λυκείου Μακροχωρίου».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Πρόεδρε, ζώντας ακόμη στον απόηχο του πένθους, μετά το χαμό των είκοσι δύο αθώων παιδιών του Λυκείου Μακροχωρίου, ομολογουμένως η Ημαθία ακόμη προσπαθεί να κλείσει μια ανοιχτή πληγή που αιμορραγεί. Δεν είναι, όμως, μόνο οι είκοσι δύο μαθητές που χάθηκαν, αλλά και αυτοί που έμειναν πίσω να κοιτούν τα αδειανά θρανία. Και αυτοί έχασαν αδέλφια, φίλους, συμμαθητές, κομμάτι από την ίδια τους τη ζωή. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε προκειμένου να τους βοηθήσουμε είναι να θεσπίσουμε τρόπους για να κάνουμε όσο το δυνατόν πιο επιεική και δίκαιη τη συμμετοχή των μαθητών του Λυκείου Μακροχωρίου στις εξετάσεις του Ιουνίου, γιατί δυστυχώς αυτοί οι μαθητές δεν ανταγωνίζονται με τα άλλα παιδιά επί ίσοις όροις.
Τηρουμένων των αναλογιών θα πρότεινα μια σειρά λύσεων που θα μπορούσαν να διευκολύνουν τη διενέργεια μιας περισσότερο ανθρώπινης συμμετοχής γι’ αυτά τα παιδιά στις εξετάσεις του Ιουνίου, αλλά και σε πιο μακροπρόθεσμα πλαίσια μιας καλύτερης ποιότητας ζωής.
Πρώτον για τους μαθητές της Γ΄ λυκείου που έχασαν αδελφό ή αδελφή προτείνω να ενταχθούν στην κατηγορία των «φυσικώς αδυνάμων με αναπηρία 67%» και να εξεταστούν ενδοσχολικά σε οποιοδήποτε σχολείο φοιτούν.
Δεύτερον για τους υπόλοιπους μαθητές της Γ΄ λυκείου προτείνουμε, πρώτον να ενταχθούν στην κατηγορία «παιδιά μεταναστών» ή δεύτερον, να ισχύσει η προσαύξηση 20% σε βαθμό πρόσβασης.
Τρίτον για τους μαθητές της Β΄ λυκείου προτείνω να ισχύσει η προσαύξηση 10% στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα.
Τέταρτον για τα δύο επόμενα χρόνια, διότι δυστυχώς ο πόνος δεν μπορεί να αφήσει τους γονείς και τους συγγενείς αυτών των παιδιών, τα παιδιά της φετινής Α΄ και Β΄ λυκείου που θα κληθούν να εξεταστούν πανελλαδικά προτείνουμε να ισχύσει μία προσαύξηση 10% για τη Β΄ και Γ΄ λυκείου αντίστοιχα.
Για τα μαθήματα που εξετάζονται ενδοσχολικά στην Α΄, Β΄ και Γ΄ Λυκείου, προτείνουμε οι μαθητές να μην εξεταστούν γραπτά. Νομίζω ότι είναι ένα αίτημα όχι μόνο των Βουλευτών του Νομού Ημαθίας, αλλά και όλων των συναδέλφων της Βουλής.
Κύριοι Υπουργοί, εσείς θα δείτε αυτό το θέμα με μεγάλη συμπάθεια, γιατί νομίζω ότι σήμερα το να συμπάσχει κανείς με έναν συνάνθρωπό του είναι θείο. Τα παιδιά μας πρέπει να τα βοηθήσουμε να ξεχάσουν, να προχωρήσουν, να πάνε μπροστά. Πρέπει να τα βοηθήσουμε και να τους παρέχουμε όλα τα μέσα.
Κύριοι Υπουργοί, νομίζω ότι το θέμα αυτό θα το δείτε όχι μόνο με μεγάλη συμπάθεια και με καλοσύνη, αλλά και με μια ανθρώπινη προσέγγιση για τις ψυχές των παιδιών αυτών που χάθηκαν.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Η Ελλάδα των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913», σαράντα πέντε μαθητές των δημοτικών σχολείων Παλιούρα Καθενών Αγίου Αθανασίου και Λούτσας του Νομού Ευβοίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ο κ. Τσιπλάκης έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι, κατέστη αναγκαία η παρέμβασή μου κυρίως λόγω του περιεχομένου του συζητούμενου νομοσχεδίου, αλλά και διότι εμπλουτίστηκε από πλευράς πολιτικής προσέγγισης και από πλευράς εισηγητού της Συμπολίτευσης από εκείνη την επιχειρηματολογία που επισταμένα κατά καιρούς αντικρούουμε και που θέλουμε να πιστεύουμε ότι κατέστη από πλευράς γνώσης κατανοητή από τον ελληνικό λαό.
Όμως, για άλλη μια φορά αποπειράσθε να συσκοτίσετε την κατάσταση, να παραπλανήσετε, να πείτε ότι εσείς έχετε ιδεολογικές θέσεις και καθαρότητα και μια διαχρονική, εναρμονισμένη με αυτές τις θέσεις, συγκεκριμένη και σταθερή συμπεριφορά. Επίσης, επιχειρείτε να πείτε ότι εκείνη που ακολουθεί ερμαφρόδιτη στάση, συμπεριφορά και επιχειρηματολογία είναι για άλλη μια φορά η Νέα Δημοκρατία.
Θα μιλήσω επί της ουσίας του συγκεκριμένου συζητούμενου νομοσχεδίου: Η Εθνική Βιβλιοθήκη είναι το πολιτιστικό και παιδευτικό «θησαυροφυλάκιο» του λαού μας. Ποια είναι η συγκεκριμένη θέση της Νέας Δημοκρατίας; Είναι σωστή και σαφής. Ο κ. Πάγκαλος θέλησε να μας προσάψει ότι νοθευμένα και όχι ορθά εμείς ως θεσμό προσεγγίζουμε τις ιδιωτικοποιήσεις, εμείς, οι υπερασπιστές της φιλελεύθερης οικονομίας. Εγώ εκτιμώ και το λέω και δημοσίως ότι το γνωρίζει, αλλά εξ’ άλλων λόγων ενδεχομένως δεν κάνει τη σωστή προσέγγιση.
Θα πρέπει, λοιπόν, να γνωρίζετε όλοι σας ότι η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει ότι η ιδιωτικοποίηση αφορά την αφαίρεση εκείνων των συγκεκριμένων δραστηριοτήτων, επιχειρηματικών πρωτοβουλιών και άλλης φύσεως πρωτοβουλιών που κατά καιρούς έχει αναλάβει το κράτος και που αναφέρονται στον τομέα της παραγωγής και του εμπορίου. Δεν αναφέρεται η άποψη περί ιδιωτικοποίησης για να μπει αυτό το παραπλανητικό δίλημμα.
Δεν περιέχεται, λοιπόν, σ’ αυτήν την άποψη το συγκεκριμένο και συζητούμενο σήμερα νομοσχέδιο με την έννοια της ειδικότερης ρύθμισης της βιβλιοθήκης, υπό την έννοια ότι εμείς για άλλη μια φορά δημόσια, πανηγυρικά και ρητά, συγκεκριμένα και αιτιολογημένα λέμε ότι ήταν απόλυτα σωστό το ισχύον επί χρόνια καθεστώς. Αν έπρεπε να υπάρξουν κάποιες επουσιώδεις μεταβολές, θα μπορούσαμε να τις συζητήσουμε.
Το ότι, όμως, δεν έπρεπε να νοθευτεί ο νομικός χαρακτήρας λειτουργίας της Εθνικής Βιβλιοθήκης ως αποκεντρωμένης δημόσιας υπηρεσίας υπαγόμενης από πλευράς χρηματοδότησης, αν θέλετε, στους υποχρεωτικούς κρατικούς πόρους και όχι σε επιχορηγήσεις, όπως μπορεί να προκύψει, μεταβαλλόμενους σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, αυτή η διαχρονική προσέγγιση της Νέας Δημοκρατίας και η σήμερα ρητά επιβεβαιούμενη επ’ αφορμή αυτού του νομοσχεδίου είναι απόλυτα σωστή και δεν επιδέχεται καμία προσέγγιση του στυλ, του τρόπου, της δομής, του γενικότερου ύφους του κ. Πάγκαλου, ο οποίος θέλησε να μας πει για άλλη μια φορά: «Εμείς νοθεύουμε τις ιδεολογικές μας θέσεις και συμπεριφορές».
( Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ )
Όσον αφορά τις άλλες ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, ειπώθηκε πολύ σωστά: Διπλομισθίες και κάλυψη εξόδων και μάλιστα κατά τρόπο αναδρομικό. Τέτοιες είναι οι συγκεκριμένες άλλες προσεγγίσεις του νομοσχεδίου και υπήρξε η πολιτική επικάλυψη από πλευράς του κ. Πάγκαλου, η οποία έγκειτο στο εξής: «Είναι οικονομικές ρυθμίσεις συνήθους τύπου. Τι να κάνουμε, ας είμαστε ρεαλιστές.
Υπάρχει ένα γενικότερο οικονομικό περιβάλλον, κάποιοι δραστηριοποιούνται κατά τρόπο συγκεκριμένο. Μπορεί να μη δραστηριοποιούνται αλλά έτσι αποδεικνύεται κάποια στιγμή στην πράξη κατά χρηστό, σύννομο τρόπο. Ε, ας μην αφήσουμε αυτές τις καταστάσεις και ας έρθουμε εκ των υστέρων να τις τακτοποιήσουμε».
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε μπορείτε να πείτε στο συνάδελφο να μην βάζει σε εισαγωγικά λόγια που δεν είπα;…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ότι αυθεντικά έγκυρα, σωστά, αυτολεξεί δεν μετέφερα, θα παρακαλέσω τον κ. Πάγκαλο, λαμβάνοντας μετά το λόγο να προσεγγίσει κατ΄ ορθόν τρόπο και εγώ θα είμαι εξ εκείνων που θα αποδεχθώ το βάσιμο της τυχόν προσεγγίσεώς του.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Εγώ δεν μπορώ να ασχοληθώ μαζί σας. Να ασχοληθείτε εσείς με το νομοσχέδιο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ: Παρακαλώ να μη με διακόπτετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Αυτό που θέλατε το πετύχατε. Αντίλογο με τον κ. Πάγκαλο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ: Αυτές τις τακτοποιήσεις του συνήθως οικονομικού τύπου, αυτό που εξυπονοείτε, κύριε Πρόεδρε, εγώ το επιστρέφω. Να το αναιρέσετε. Εγώ δεν αναβαθμίζω τη θέση μου συνομιλώντας με τον κ. Πάγκαλο…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Αστειευόμενος το είπα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ: Κανένας Βουλευτής του Κοινοβουλίου δεν αναβαθμίζει το ρόλο του συμμετέχοντας σε αυτήν τη διαλεκτική συναίνεση του Κοινοβουλίου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Μην το παίρνετε στα σοβαρά. Να το πάρω πίσω αλλά δεν το θεωρώ σοβαρό.
Παρακαλώ συνεχίστε.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Να εφαρμόσετε τον Κανονισμό και να μην αναφέρεστε προσωπικά σε συναδέλφους. Έχετε πει δεκαπέντε φορές το όνομά μου.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ: Κύριε Πάγκαλε, σας άκουσα και μη βάζετε εσείς στο στόμα μου πράγματα που δεν λέω. Η ονοματοδοσία έχει σχέση με συγκεκριμένη επιχειρηματολογία που δικαιούμαι κατά τον Κανονισμό της Βουλής να την εκφέρω…
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Δεν διαβάζετε τον Κανονισμό σωστά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ: Συνεχίζω, κύριε Πάγκαλε, αιτιολογημένα. Μη βλέπετε τον τόνο της φωνής μου ο οποίος είναι συνήθης. Εγώ θέλω ουσιαστικό διάλογο και δεν θέλω ποτέ παραπλανητική απατηλή, εικονική προσέγγιση σε θέματα που συζητούμε εδώ στη Βουλή. Πρέπει κάποτε να είμαστε πολύ συγκεκριμένοι. Πρέπει να αφήσουμε τους λαϊκισμούς.
Κύριε Πρόεδρε, όσον αφορά το ζήτημα των διπλομισθιών και των άλλων τακτοποιήσεων συνήθως του Τύπου, υπάρχουσας λέει μιας κατάστασης, και ρεαλιστικά ας προσεγγίσουμε κάποτε κάποια πράγματα. Είναι αυτό που συνήθως λέω και το λέω στην περιφέρειά μου.
Η κυβερνώσα παράταξη μας έχει οδηγήσει στο γκρεμό. Και επειδή είμαστε στο γκρεμό πρέπει να βρούμε τρόπο να μην πέσουμε εκεί. Και το σύνηθες δίλημμα αν εσείς ήσασταν προ του γκρεμού τι θα κάνατε ως Νέα Δημοκρατία, σας απαντώ ότι η φιλοσοφία μας και η διαφοροποίησή μας στην προσέγγιση είναι όντως διαφορετική, ότι εμείς θα κάναμε εγκαίρως αυτά που έπρεπε να κάνουμε για να μην φτάσουμε στην προ γκρεμνού κατάσταση.
Επισημαίνουμε, λοιπόν, αιτιώμενοι την Κυβέρνηση ότι αυτές οι συγκεκριμένες και μάλιστα με αναδρομικό χαρακτήρα ρυθμίσεις είναι ανεπίτρεπτες. Αφορούν για άλλη μια φορά τη ρητή και πανηγυρική επιβεβαίωση μιας νοοτροπίας και ύστερης συμπεριφοράς που επικρατεί στο δημόσιο τομέα, εν προκειμένω και στο Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας, όπου ερχόμαστε να δικαιολογήσουμε καλλιτεχνικές του παρελθόντος εκδηλώσεις που δεν ξέρω υπό ποίες προϋποθέσεις εξελίχθησαν, κατά σύννομο ή όχι τρόπο –πιθανολογώ όχι σύννομο τρόπο- και γι αυτό έρχεται η νομοθετική ρύθμιση.
Συμπερασματικά, λοιπόν, αυτή η νοοτροπία είναι από μέρους μας αποτρεπτέα, αντικείμενο αντίκρουσης συγκεκριμένης. Εμείς δεν αποδεχόμαστε τέτοιες συμπεριφορές. Και λόγω της συνολικότητος της ρύθμισης και για τη βιβλιοθήκη αλλά και για τη ρύθμιση που προηγουμένως επεσήμανα η Νέα Δημοκρατία είναι αντίθετη.
Δεν μπορώ, όμως, να μην υιοθετήσω μία ρύθμιση, διότι αυτό είναι και μια συμπεριφορά διαχρονική, μια νοοτροπία της Νέας Δημοκρατίας, όταν έχουμε προσεγγίσεις οι οποίες είναι πραγματικές, είναι σωστές και ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, η Νέα Δημοκρατία δεν κάνει αντιπολίτευση για την Αντιπολίτευση. Έρχεται η Νέα Δημοκρατία και αναγνωρίζει την αλήθεια διότι ξέρει ότι έτσι πρέπει να συμβάλλει στην αναβάθμιση της πολιτικής ζωής του τόπου. Όσον αφορά αυτές τις ρυθμίσεις από κάποιους συναδέλφους καταρχήν ως άκουσμα τις αποδέχομαι. Έχουν χαρακτηριστεί ως ευεργετικές προσεγγίσεις για τους μαθητές του Λυκείου Μακροχωρίου της Ημαθίας λόγω του τραγικού συμβάντος με οδυνηρές συνέπειες που έκανε να κλάψει όλη η Ελλάδα και που οι συνέπειες θα υπάρχουν επί μακρόν. Αυτές τις ρυθμίσεις εγώ θα τις ονόμαζα τις κατά παρέκκλιση της κείμενης νομοθεσίας ρυθμίσεις, η Νέα Δημοκρατία τάσσεται υπέρ διότι αντικειμενικά ο ψυχισμός, η φόρτιση που έχει διαμορφωθεί δεν μπορεί σε μικρό χρονικό διάστημα να φύγει πάνω από τα συγκεκριμένα άτομα που βίωσαν μια κατάσταση είτε ως συμμαθητές είτε ως συνεκδρομείς τη συγκεκριμένη εκείνη ημερομηνία. Υπό αυτήν την έννοια επαναλαμβάνω ότι αποδεχόμαστε τη συγκεκριμένη ρύθμιση.
Τελειώνοντας κατά ρητό και πανηγυρικό τρόπο θέλω να πω και πάλι –διότι πολλές φορές διερωτώμαι με τον εαυτό μου- ποιον άλλο τρόπο αποτελεσματικό, έγκυρο, αμέσου απτού αποτελέσματος έχουμε εμείς ως Βουλευτές και κύρια της Αντιπολίτευσης όταν προσεγγίζουμε θέματα και του νομού μας στον οποίο εκλεγόμαστε και όπου διαπιστώνουμε διαχρονικά ότι υπάρχει όχι υστέρηση, όχι ολιγωρία, αλλά μια εγκληματική απραξία και αδιαφορία για υλοποίηση συγκεκριμένων έργων που συνάπτονται, θα σας έλεγα εγώ, κατά αντικείμενο με το αντικείμενο του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.
Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών, στολίδι για το νομό, δρομολογήθηκε για να υλοποιηθεί το 1998. Κατά τις μελέτες το κόστος φθάνει στο 1,5 δισεκατομμύριο. Κατά τη σύμβαση που συνήφθη μεταξύ Υπουργείου Παιδείας και των συγκεκριμένων αναδόχων το κόστος ανήλθε περί το 1.000.000.000. Έχουν εκταμιευθεί –και αυτά σας τα λέγω διότι αυτή είναι η πραγματικότητα και αν ανατρέξετε και στα αρχεία σας θα διαπιστώσετε ότι έτσι είναι- περί τα 270.000.000 όταν ο χρόνος περαίωσης του έργου ήταν το τέλος του 2000. Εξελέγην Βουλευτής, ανέδειξα αυτό το ζήτημα και σε απάντησή σας τον Οκτώβριο του 2001 υποσχεθήκατε -και το εγώ το δέχτηκα καλοπίστως, αναγνωρίζοντας μια εγγενή αδυναμία όσον αφορά την υπέρβαση συγκεκριμένων χρονοδιαγραμμάτων- ότι τέλος του 2002 θα έχουμε αποπεράτωση του συγκεκριμένου έργου.
Μέχρι αυτήν τη στιγμή δεν υπήρξε εκταμίευση άλλων ποσών και φοβούμαι ότι διακυβεύεται τα έργο, τουλάχιστον μια πενταετία από τούδε και εξής, εκτός αν –και εμείς γι’ αυτό είμαστε βέβαιοι- στα πλαίσια της εναλλαγής της εξουσίας, που θα προκύψει μετά βεβαιότητος, η Νέα Δημοκρατία για άλλη μια φορά θα επωμιστεί να υλοποιήσει ένα σημαντικής αξίας έργο για το Νομό Σερρών που χρόνια τώρα δεν το υλοποιήσατε και φοβούμαι ότι με επικείμενη προεκλογική επίσκεψη του Πρωθυπουργού για το Νοσοκομείο Σερρών, ενδεχόμενα θα μας πείτε ότι είναι στις προτεραιότητές σας και η αποπεράτωση της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης των Σερρών.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Ταλιαδούρος έχει το λόγο.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ: Θα ήθελα να κάνω δυο παρατηρήσεις, κύριε Πρόεδρε, σε επιμέρους άρθρα. Θα ήθελα πρώτα απ’ όλα να αναφερθώ στη διάταξη του άρθρου 13, παράγραφος 14, εδάφιο δ’ κατά την οποία για τις πράξεις των λυκειακών επιτροπών με τις οποίες μηδενίζονται γραπτά των μαθητών δεν εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις, περί προσωρινών διαταγών και περί αναστολής εκτέλεσης των διοικητικών πράξεων.
Φοβούμαι ότι, όπως είναι διατυπωμένη η διάταξη, δημιουργεί προβλήματα και τούτο γιατί όπως επισημαίνει και η έκθεση του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής, η προσωρινή δικαστική προστασία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του κανονιστικού πεδίου του άρθρου 20 του Συντάγματος, με το οποίο κατοχυρώνεται το δικαίωμα παροχής έννομης προστασίας από τα δικαστήρια.
Ο περιορισμός που θεσπίζεται καθιστά αδύνατη την άσκηση του δικαιώματος αφού εάν ένας μαθητής τελικά δικαιωθεί από το διοικητικό δικαστήριο θα είναι αδύνατη η ουσιαστική αποκατάστασή τους γιατί θα έχει χάσει το έτος. Άλλωστε, κύριε Πρόεδρε, η αναστολή δίνεται μόνο εάν το δικαστήριο πιθανολογήσει βάσιμα ότι ο προσφεύγων θα δικαιωθεί. Συνεπώς νομίζω ότι ο κύριος Υπουργός θα πρέπει να ξαναδεί αυτήν τη διάταξη.
Η δεύτερη παρατήρησή μου αφορά στο πρόβλημα της παραίτησης των εκπαιδευτικών κατά τη διάρκεια του εκπαιδευτικού έτους. Με το παρόν νομοσχέδιο αντιμετωπίζετε το πρόβλημα στη δημόσια εκπαίδευση με την παράγραφο 20 του άρθρου 13. Δεν αντιμετωπίζετε, όμως, και την περίπτωση των ιδιωτικών σχολείων, όπου αυτό εμφανίζεται εκεί με ιδιαίτερη οξύτητα στον κλάδο των δασκάλων, όπου υπάρχει σημαντική έλλειψη.
Το θέτω, κύριε Πρόεδρε, γιατί θεωρώ ότι και η ιδιωτική εκπαίδευση είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη και στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Παιδείας υπάγεται η εύρυθμη λειτουργία της. Έχει ευθύνη το Υπουργείο Παιδείας και για την εύρυθμη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων. Φοβάμαι δε ότι το πρόβλημα που έχει ανακύψει δεν επιλύεται ούτε με την ενδεχόμενη αύξηση των αποδοχών των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, όπως πρότεινε και εισηγήθηκε στην επιτροπή ο κύριος Υπουργός.
Και τούτο γιατί παρατηρούνται παραιτήσεις ακόμα και σε μεγάλα σχολεία που έχουν τη δυνατότητα της ικανοποιητικής αμοιβής του εκπαιδευτικού. Το βασικό κίνητρο είναι η δυνατότητα διορισμού στο δημόσιο που παρέχουν τα μόρια ως αναπληρωτού. Για την επίλυση αυτού του προβλήματος έχουν κατατεθεί σχετικές τροπολογίες, τόσο από εμένα όσο και από άλλους συναδέλφους, οι οποίες έστω και αν παιδαγωγικά δεν είναι ό,τι το καλύτερο δηλαδή στην Α΄ δημοτικού να καλύπτονται τα κενά από νηπιαγωγούς και στην Ε΄ και στην ΣΤ΄ από φιλολόγους, εν τούτοις επιχειρείται μια προσέγγιση ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα. Εναλλακτικά, κύριε Υπουργέ, θα μπορούσατε να κάνατε δεκτή την πρόταση που εισηγήθηκε και ο κ. Καλός, σύμφωνα με την οποία όταν έρχεται ο διορισμός ως αναπληρωτού στο μέσον της χρονιάς, να λαμβάνονται τα μόρια και να μην τα χάνει ο εκπαιδευτικός ώστε και η δυνατότητα διορισμού του στο δημόσιο να υπάρχει και στο ιδιωτικό σχολείο να μην αναταράσσεται και διαταράσσεται η λειτουργία του.
Σε κάθε περίπτωση πιστεύω, ελπίζω και εύχομαι, κύριε Υπουργέ, ότι θα υλοποιήσετε τη δέσμευσή σας για διεξοδικό διάλογο για το θέμα αυτό με τους ιδιωτικούς φορείς διότι, όπως είπα και πριν, και η ιδιωτική εκπαίδευση ανήκει στο χώρο ευθύνης και αρμοδιότητος του Υπουργείου Παιδείας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ευχαριστώ τον κύριο συνάδελφο.
Να δώσουμε το λόγο στον κ. Τσίπρα.
Ορίστε, κύριε συνάδελφε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Ελάχιστες γενικές παρατηρήσεις, κύριε Πρόεδρε, θα ακολουθήσω. Η πρώτη από αυτές ασφαλώς δεν ακούγεται για πρώτη φορά ούτε από εμένα ούτε από άλλους συναδέλφους. Αποτελεί την πληγή του νομοθετικού έργου του Κοινοβουλίου. Είναι ο τρόπος, η μεθόδευση με την οποία σωρεύονται στο ίδιο νομοσχέδιο χίλια και ένα θέματα. Αυτό όχι μόνο νομοτεχνικά, κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, είναι απαράδεκτο, αλλά οι νόμοι αυτοί απευθύνονται στον ελληνικό λαό. Δεν έχει σημασία αν οι συγκεκριμένες διατάξεις αφορούν σε ελάχιστους μόνο ανθρώπους ή σε άτομα αλλά οι νόμοι απευθύνονται στον ελληνικό λαό ο οποίος πρέπει και να τους γνωρίζει.
Ως νομικός για να ανεύρω μία διάταξη θα ανατρέξω στα ευρετήρια τα οποία συγκεκριμενοποιούν τα θέματα. Πείτε μου από ένα νομοσχέδιο σαν και αυτό που έχουμε σήμερα ενώπιόν μας. Σε ποιο περιεχόμενο θα ανατρέξω να το βρω; Στην Εθνική Βιβλιοθήκη; Στις δημόσιες βιβλιοθήκες; Στην αξιολόγηση των καθηγητών; Στην άφεση αμαρτιών για όσους έλαβαν χρήματα τα οποία δεν εδικαιούντο από τα ταμεία του ελληνικού λαού; Πού θα ανατρέξω; Ασφαλώς είναι αδύνατο αυτό.
Ακούστηκε για την πρακτική αυτή η δικαιολογία του αξιοτίμου εισηγητού της Πλειοψηφίας ότι η πρακτική το επιβάλλει και πρέπει με συγκατάβαση να παρακολουθήσουμε την αδυναμία αυτού του νομοσχεδίου.
Όμως και άλλη μια φορά να υπενθυμίσω στο Κοινοβούλιο ότι πριν δύο χρόνια, το 2001, ψηφίστηκε το τελευταίο Σύνταγμα, κατά ρητή διάταξη του οποίου απαγορεύονται, είναι απαράδεκτες τροπολογίες και προτάσεις νόμων που είναι άσχετες με το κύριο περιεχόμενό του. Αυτό διακορεύει ρητά και ανεπιφύλακτα το Σύνταγμα. Το ίδιο Κοινοβούλιο είχε ψηφίσει και αυτήν τη διάταξη. Δεν είχε υπόψη τότε τις πρακτικές αδυναμίες ότι οι Υπουργοί καλύπτουν πρακτικές ανάγκες με την εισαγωγή αθρόων και ασχέτων μεταξύ τους διατάξεων; Ασφαλώς το είπε.
Ηθελημένα το Κοινοβούλιο –και δεν είναι προς τιμήν αυτό- παραβιάζει ρητή συνταγματική διάταξη. Και είναι αυστηρό το Κοινοβούλιο και όλος ο κόσμος με άλλες διατάξεις, με την απολυτοποίηση για παράδειγμα του ασυμβιβάστου του άρθρου 57 το οποίο δεν είναι απόλυτο αλλά σχετικό. Εκεί εισάγεται το απόλυτο, εκεί πρέπει να σεβόμεθα το Σύνταγμα.
Και ας δούμε ποιο είναι το κύριο περιεχόμενο. Πέραν δε αυτού, ο τρόπος αυτός και η μεθόδευση αυτή των νομοθετημάτων, οδηγεί στην κατάργηση της ανευρέσεως της αρχής. Τότε ποια είναι η συζήτηση επί της αρχής ενός νομοσχεδίου όταν στο ίδιο νομοσχέδιο αναζητούμε πέντε, δέκα ή δεκαπέντε αρχές όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση;
Η Εθνική Βιβλιοθήκη είναι ο κύριος σκοπός του νομοθετήματος. Γι’ αυτήν έχω να κάνω την πρώτη παρατήρηση η οποία ακούστηκε και από τον εισηγητή μας και από άλλους συναδέλφους. Έχω, όμως, και εγώ και ο κάθε συνάδελφος την υποχρέωση έναντι της συνειδήσεώς μας τουλάχιστον –διότι δεν έχει σημασία αν αυτά που λέγονται εδώ πρόκειται να ακουστούν ή όχι από τον αρμόδιο Υπουργό- να αντιτάξουμε τις αντιρρήσεις μας.
Η πρώτη παρατήρηση είναι η εξής: Με το νομοθέτημα αυτό επέρχεται εκσυγχρονισμός ενός συστήματος που αναφέρεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη, ενός καθεστώτος το οποίο ισχύει πλέον του αιώνος. Καταργούνται, όπως θα δείτε, με αυτήν τη διάταξη του νομοθετήματος που σήμερα καλούμεθα να ψηφίσουμε διατάξεις που ισχύουν από το 1915, από το 1920, το 1949 κλπ. Σε όλη τη διαδρομή αυτού του χρόνου δεν ανεφύησαν τόσο φοβερά προβλήματα, ώστε να προκαλέσουν τη μεταβολή του νομικού καθεστώτος.
Και ακόμα κάτι. Είμαι της απόψεως ότι οι μεταβαπτίσεις και μόνο δεν οδηγούν σε ουσιαστικά αποτελέσματα. Η μεταβάπτιση ενός θεσμού από ιδιοκτησία του ελληνικού δημοσίου σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου δεν νομίζω ότι από μόνη της επιφέρει κάποια μεταβολή και κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Τι άλλο επέρχεται πλέον της μεταβαπτίσεως από αυτήν τη νομοθετική μεταρρύθμιση; Το ίδιο προσωπικό θα εργάζεται και στο νέο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Τα ίδια βιβλία θα έχουν. Τι είναι αυτό το οποίο καθίστατο αδύνατο να λειτουργήσει στην ιδιοκτησία του δημοσίου από την ειδική αυτή περίπτωση της Εθνικής Βιβλιοθήκης; Ποιος είναι ο λόγος που επιφέρει πράγματι κάποια εκσυγχρονιστική μεταρρύθμιση; Θα μπορούσε το ίδιο προσωπικό που λειτουργεί στην Εθνική Βιβλιοθήκη να χρησιμοποιήσει τα ανάλογα σύγχρονα μηχανήματα, ώστε να εκσυγχρονίσει την Εθνική Βιβλιοθήκη.
Γιατί τόσες αντιρρήσεις; Δημόσιο ή νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου; Είναι προφανές. Από το σύνολο του ελληνικού λαού ένα πνευματικό αγαθό αφαιρείται, περιορίζεται και παραδίδεται στην εξουσία συγκεκριμένων ανθρώπων διοικητικού συμβουλίου, το οποίο κάθε φορά θα ορίζεται από τον εκάστοτε Υπουργό. Με αυτήν την απλούστευση δίδεται η δυνατότητα περαιτέρω στο νομοθέτη να μεταβάλλει και νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Να ποιες είναι οι αντιρρήσεις και τι σημαίνει ένα πολιτιστικό αγαθό το οποίο ανήκει σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό και σ’ ολόκληρο το έθνος, να περιέρχεται στη διαχείριση συγκεκριμένου νομικού προσώπου το οποίο διοικείται από ένα συμβούλιο.
Ακούστηκε και κάτι άλλο το οποίο πράγματι προκαλεί σύγχυση κατά την άποψή μου. Η ιδιωτική πρωτοβουλία είναι αυτή η οποία συγκροτεί τα βιβλία και το περιεχόμενο της Εθνικής Βιβλιοθήκης. ΄Αρα, γιατί να μη μεταφερθεί και αυτή στον ιδιωτικό τομέα; Όχι κύριοι, η Εθνική Βιβλιοθήκη είναι το σύνολο των πολιτιστικών αγαθών, το σύνολο των πνευματικών αγαθών, δεν είναι εκείνων που έκαναν τις σκέψεις και τις διατύπωσαν στα βιβλία. Οι σκέψεις αυτές καθίστανται κοινές και είναι κτήμα πλέον ολόκληρου του ελληνικού λαού. Άλλο το ποιος ήταν εκείνος που διατύπωσε την άποψη και άλλο εκείνος που διαχειρίζεται τις ιδέες, τις σκέψεις, τα μεγαλουργήματα τα οποία διατυπώνονται και παραδίδονται στη χρήση ολόκληρου του ελληνικού λαού.
Άλλη σύγχυση είναι η εξής: Άλλο είναι φιλελεύθερο πνεύμα αναφερόμενο στην οικονομία και άλλο οικονομική ελευθερία αναφερόμενη στο πνεύμα και στον πολιτισμό. Εδώ δεν ομιλούμε για εμπορευματοποίηση της Εθνικής Βιβλιοθήκης, καίτοι με αυτό το διάταγμα, κύριε Υπουργέ, εισάγεται πράγματι και το εμπορικό στοιχείο. Είσοδος με εισιτήριο, διάφορες εκδηλώσεις, εισπράξεις χρημάτων.
Και αυτά θα αποτελέσουν –λέει- τους πόρους, το κεφάλαιο για τη λειτουργία αυτής της επιχειρήσεως, η οποία ως γενικό αγαθό, ως κρατικό αγαθό θα έπρεπε πράγματι να ακολουθείται και με μία προίκα, όπως είπαν οι προηγούμενοι συνάδελφοι, από το ίδιο το κράτος και όχι να αναμένουμε από τα εισιτήρια και από τις διάφορες εκδηλώσεις είσπραξη χρημάτων.
Περαιτέρω: Αυτή θα ήταν η αρχή. Εθνική Βιβλιοθήκη. Ίδρυση. Έστω να λέγαμε «ναι» σε αυτήν την αρχή. Από εκεί και πέρα ποια άλλη αρχή θα δούμε, κύριοι; Νομοθετήματα τα οποία ρύθμισαν θέματα το 2002 –το 2002!- και πριν παρέλθει ολόκληρος χρόνος τροποποιούνται. Επεκτείνονται οι αξιολογήσεις στους ελληνόγλωσσους καθηγητές του εξωτερικού και άλλα θέματα. Προ ενός έτους ρυθμιζόταν αυτό. Δεν υπήρχε τότε η πρόνοια;
Να γιατί πολλές φορές λέμε εδώ –και δεν είναι αντιπολιτευτικό αυτό, αλλά είναι πεποίθηση, είναι λόγος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- ότι έρχονται νομοθετήματα πρόχειρα. Με προχειρολογίες δεν επιλύονται τέτοια θέματα. Και η προχειρολογία αποδεικνύεται όταν μέσα σ’ ένα χρόνο επιφέρουμε μύριες όσες διατάξεις για τη συμπλήρωση ή βελτίωση ή κατάργηση προηγουμένων ρυθμίσεων που έλαβαν χώρα προ ενός έτους.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, γιατί ποτέ δεν θέλω να παραβιάζω το χρόνο και είναι γνωστό αυτό, με τα εξής:
Σε τέτοιο νομοθέτημα, το οποίο ρυθμίζει θέματα εθνικά, πολιτιστικά, εισάγονται οικονομικές ρυθμίσεις οι οποίες τουλάχιστον προκαλούν την υποψία. Αφέσεις αμαρτιών για διαχείριση χρημάτων, αφέσεις αμαρτιών για διπλομισθίες κάποιων, προαγωγή οικονομική στους περιφερειακούς διευθυντές οι οποίοι οικονομικά εξισούνται με τους συμβούλους του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και άλλα τέτοια θέματα.
Γι’ αυτό νομίζω ότι για ένα διάταγμα, που έρχεται εδώ, δεν πρέπει η συνάφεια των διατάξεών του να ρυθμίζεται από την αρμοδιότητα του Υπουργείου που το φέρνει, αλλά από το κείμενο το οποίο ρυθμίζει. Και ας μην φουσκώνουμε τα μυαλά των Ελλήνων φοιτητών με απεριόριστα, με αναρίθμητα θέματα, η αναζήτηση των οποίων καθίσταται πράγματι προβληματική όταν σ’ ένα κείμενο επιγραφόμενο «Εθνική Βιβλιοθήκη» ρυθμίζονται χίλια θέματα αφέσεως αμαρτιών, προαγωγών και άλλων τόσων θεμάτων.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Φραγκιαδουλάκης έχει το λόγο.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΦΡΑΓΚΙΑΔΟΥΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, βεβαίως η εξέλιξη της τεχνολογίας και η ανάγκη των πολιτών να έχουν πρόσβαση στη γνώση και την πληροφορία είχαν, εκτός των άλλων παραγόντων, τη σημαντικότερη επίπτωση στην ανοδική πορεία των βιβλιοθηκών τα τελευταία δέκα χρόνια.
Με τον υπό συζήτηση νόμο επιδιώκεται ασφαλώς κατά τρόπο θετικό ο εκσυγχρονισμός των υπαρχόντων δομών, οργανωτικά και λειτουργικά, προκειμένου να επιτευχθούν οι απαραίτητες αναγκαιότητες μέσα στα νέα οικονομικά, κοινωνικά και εκπαιδευτικά δεδομένα και –θα έλεγα ακόμα- να επιδιωχθεί επίσης –όπως απαραίτητο θεωρώ- η αναγκαιότητα της συνεργασίας -γιατί όχι- σε ευρωπαϊκό και διεθνές ακόμη επίπεδο όλων των πληροφοριακών οργανισμών που ασχολούνται σχετικά.
Ακόμη επιδιώκεται και η δημιουργία κοινής γλώσσας επικοινωνίας, που απουσιάζει προς το παρόν από τη χώρα μας, στη χώρα μας στην οποία, όπως έχει λεχθεί και γράφτηκε, το νομοθετικό πλαίσιο που ρυθμίζει τις βιβλιοθήκες είναι –όπως επίσης ξέρουμε- από το 1943, τη γερμανική κατοχή, με τροποποίηση το 1949.
Πάνω στα άρθρα θα πω δύο λόγια.
Όσον αφορά το πρώτο άρθρο -ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου «Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας», αποστολή – έδρα- εκτιμώ και εγώ ότι η ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την ανωτέρω ονομασία κρίνεται επιβεβλημένη βέβαια, καθώς η ανωτέρω μορφή νομικού προσώπου διαθέτει μεγάλο βαθμό αυτοτέλειας, διοικητικής, λειτουργικής κλπ., ασκεί δημόσια εξουσία σχετική με το αντικείμενο προς το δημόσιο συμφέρον και η κρατική εποπτεία περιορίζεται στην παροχή γενικών κατευθύνσεων και οδηγιών.
Η διεύρυνση της αποστολής της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας πέραν της συντήρησης, διατήρησης, ψηφιοποίησης κλπ., είναι επίσης θετική προς το σκοπό της ενιαίας οργάνωσης των βιβλιοθηκών σε όλη τη χώρα. Νομίζω, όμως, ότι είναι σαφής η κατανόηση και επιτακτική η ανάγκη μεταφοράς όλων των λειτουργιών της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας σε νέο κτίριο, κατά προτίμηση ιδιοκτησίας του δημοσίου, σε κεντρικό σημείο της Αθήνας, για την εξυπηρέτηση των αναγνωστών, με διευρυμένο ωράριο λειτουργίας, με διευκόλυνση στην πρόσβαση σε φοιτητές, σπουδαστές και με δυνατότητα διαδικτυακής σύνδεσης.
Αναφέρομαι στο μνημειακό κτίριο που στεγάζει την Εθνική Βιβλιοθήκη, αλλά ήδη με την τροποποίηση που έχει ο κύριος Υπουργός νομίζω ότι δεν πρέπει να επεκταθώ. Έχει δοθεί απάντηση στο θέμα αυτό.
Άρθρο 3, πόροι-ειδικοί τρόποι κτήσης υλικού.
Δεν επέρχονται, νομίζω, ουσιαστικές αλλαγές σε σχέση με το καταργούμενο καθεστώς. Ενδεχομένως πρέπει να προβλεφθεί εδώ ότι για τους φοιτητές και σπουδαστές η είσοδος στη Βιβλιοθήκη πρέπει να είναι δωρεάν εφόσον κατέχουν φοιτητική ταυτότητα, ενώ σε ιδιαίτερες κατηγορίες επαγγελματιών, όπως δικηγόροι, πανεπιστημιακοί λειτουργοί, καθηγητές η είσοδος πρέπει να γίνεται με μειωμένο εισιτήριο.
Ως προς τον τρόπο της απόκτησης του υλικού ίσως θα πρέπει να προβλεφθεί ρητά η υποχρέωση κάθε εκδοτικού οίκου να αποστέλλει στην Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδος τις ετήσιες εκδόσεις του προς καταχώρηση, καταγραφή και ένταξη στο υλικό της με σκοπό τον εκσυγχρονισμό της βιβλιογραφίας.
Νομίζω ακόμη ότι πρέπει να προβλεφθεί ρητά η δυνατότητα της Εθνικής Βιβλιοθήκης Ελλάδος να συνεργάζεται με αναγνωρισμένου κύρους αλλοδαπούς εκδοτικούς οίκους, ώστε να παρέχει στους πολίτες ετήσιο κατάλογο με τις εκδόσεις τους. Επίσης ρητά να αναφέρεται ότι η Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδος αναλαμβάνει εποπτικό ρόλο της λειτουργίας των δημόσιων βιβλιοθηκών όλης της χώρας.
Άρθρο 4 σχετικά με το προσωπικό.
Η ένταξη νέων κλάδων προσωπικού, όπως βιβλιοθηκονόμοι, αρχαιονόμοι, κλπ, όπως και ο διπλασιασμός των μονίμων υπαλλήλων από εβδομήντα δύο σε εκατόν πενήντα επτά, κρίνονται αναγκαία μέτρα και προς τη σωστή κατεύθυνση.
Με τον Οργανισμό Διοίκησης και Λειτουργίας της Εθνικής Βιβλιοθήκης δίνεται αυτή η δυνατότητα της ευελιξίας. Ίσως, όμως, θα πρέπει να προβλεφθεί μία ευρεία συνεργασία της Εθνικής Βιβλιοθήκης με πανεπιστημιακές σχολές σχετικά με τα στελέχη της, αλλά και την ενημέρωσή της για τις νέες μεθόδους οργάνωσης και αξιοποίησης του υλικού στο μέλλον.
Άρθρο 5, ίδρυση-σκοπός.
Η σημερινή πραγματικότητα παρουσιάζει πολυμορφία με βιβλιοθήκες πολλών ταχυτήτων λόγω του ανομοιογενούς καθεστώτος και της έλλειψης συνεργασίας. Η πρόβλεψη δημόσιας βιβλιοθήκης για τυφλούς είναι σημαντική. Πιο σημαντική, όμως, από την πρόβλεψη θα είναι η ίδια αυτή η ίδρυση και λειτουργία της, γεγονός που θα αποτελούσε ιδιαίτερη κατάκτηση των ατόμων με ειδικές ανάγκες στη χώρα μας που δεν φημίζεται και τόσο για την προστασία των δικαιωμάτων τους.
Στο ανωτέρω πλαίσιο ίσως θα έπρεπε να προβλεφθεί ιδιαίτερος τρόπος πρόσβασης ατόμων με ειδικές ανάγκες σε κάθε δημόσια βιβλιοθήκη, παραδείγματος χάρη ράμπες, ειδικοί ανελκυστήρες, κλπ, καθώς και ο εφοδιασμός των βιβλιοθηκών με υπολογιστές και ενιαίο πρόγραμμα πρόσβασης στο υλικό τους των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
Θετική θα ήταν η πρόβλεψη διευκόλυνσης της πρόσβασης στις δημόσιες βιβλιοθήκες και άλλων κατηγοριών ατόμων με ειδικές ανάγκες εκτός των τυφλών και ενδεχομένως θα πρέπει να ζητηθεί η άποψη πανελλήνιων ενώσεων ατόμων με ειδικές ανάγκες, ακόμα και Βουλευτών με ειδικές ανάγκες, όπως και άλλων βέβαια ενώσεων αναξιοπαθούντων πολιτών.
Άρθρο 6, όργανα διοίκησης των δημοσίων βιβλιοθηκών.
Για κάθε δημόσια βιβλιοθήκη προβλέπεται το εφορευτικό συμβούλιο και ο προϊστάμενος ή διευθυντής, δομή όμοια με την Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδος. Το προβλεπόμενο σχήμα θεωρείται ευέλικτο εφόσον αξιοποιούνται αξιόλογοι εκπρόσωποι.
Ενδεχομένως θα πρέπει να θεσπιστεί η υποβολή αιτήσεων εκθέσεων πεπραγμένων και λειτουργίας των δημόσιων βιβλιοθηκών προς την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας, η οποία να αποτελέσει και εποπτικό όργανό τους. Η κατάρτιση κανονισμού λειτουργίας των βιβλιοθηκών από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κρίνεται επιβεβλημένη για την ενιαία οργάνωση και λειτουργία των δημόσιων βιβλιοθηκών.
Ενδεχομένως να πρέπει να προβλεφθεί ο εφοδιασμός της εκάστοτε βιβλιοθήκης με εποπτικά μέσα με φροντίδα της Εθνικής Βιβλιοθήκης Ελλάδος και από κονδύλια του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων καθώς και η εφαρμογή ενιαίου λογισμικού για την οργάνωση των βιβλιοθηκών, η διαδικτυακή τους σύνδεση και η αξιοποίηση των επιτευγμάτων της τεχνολογίας για την εξυπηρέτηση των πολιτών.
Τέλος ίσως πρέπει να προβλεφθεί ότι έκαστη δημοτική βιβλιοθήκη θα πρέπει να έχει την αρμοδιότητα να καταγράφει τις υπάρχουσες ιδιωτικές βιβλιοθήκες στη γεωγραφική της περιφέρεια και να διατηρεί κατάλογο με το υλικό της εκάστοτε ιδιωτικής βιβλιοθήκης στο πλαίσιο μιας γενικότερης καταγραφής και οργάνωσης των βιβλιοθηκών στη χώρα.
Άρθρο 7, στέγαση, πόροι των δημοσίων βιβλιοθηκών.
Δεν νομίζω ότι υπάρχουν ιδιαίτερες αλλαγές σε σχέση με το παρελθόν. Ενδεχομένως να πρέπει να προβλεφθεί ρητά ότι η Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδος θα ασκεί εποπτικό έλεγχο της λειτουργίας και των οικονομικών των δημόσιων βιβλιοθηκών, οι οποίες δεν θα πρέπει πλέον να υπάγονται σε τοπικούς φορείς, δήμους, αλλά στην Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδος ως προς την οργάνωση, λειτουργία και οικονομική διαχείριση.
Προτείνουμε την υποβολή προς την Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδας ετήσιας έκθεσης λειτουργίας και οικονομικών από κάθε βιβλιοθήκη και τη δημοσίευση στον Τύπο.
Στο άρθρο 8 με τίτλο «Προσωπικό» ενδεχομένως πρέπει να προβλεφθεί για τους υπάρχοντες υπαλλήλους ενημέρωση και παρακολούθηση σεμιναρίων για τους νέους τρόπους οργάνωσης των βιβλιοθηκών με την εποπτεία της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας.
Στο άρθρο 9 συμφωνώ ότι η ύπαρξη του νέου αυτού θεσμού για το γενικό συμβούλιο βιβλιοθηκών κρίνεται αναγκαία για τη λειτουργία του παρόντος νόμου και θα αποτελέσει συμβουλευτικό επιστημονικό όργανο που θα παρακολουθεί τις εξελίξεις του κλάδου, θα γνωμοδοτεί και θα δίδει κατευθύνσεις. Επίσης, νομίζω σημαντική είναι και η δημιουργία ειδικού επιστημονικού συμβουλίου για τη διαμόρφωση εθνικής πολιτικής βιβλιοθηκών.
Όμως πιστεύω ότι οι βιβλιοθήκες της χώρας, η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας και οι δημόσιες, θα πρέπει να υποβάλλουν στο γενικό συμβούλιο και στο ειδικό επιστημονικό συμβούλιο ετήσιες εκθέσεις για τη λειτουργία και τη δραστηριότητά τους. Επ’ αυτών τα ανωτέρω όργανα θα γνωμοδοτούν. Όπου θεωρηθεί αναγκαία, η υποβολή της κεντρικής ετήσιας έκθεσης πεπραγμένων προς το ΥΠΕΠΘ ενδεχομένως θα συμβάλει στον περαιτέρω εκσυγχρονισμό και στη βελτίωση.
Στο άρθρο 10, όσον αφορά τον ενιαίο κατάλογο του υλικού, νομίζω ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων που προαναφέρονται είναι ο εφοδιασμός όλων των βιβλιοθηκών της χώρας με τεχνολογικά μέσα και τους αναγκαίους πόρους. Επίσης, για τη λειτουργία του θεσμού απαραίτητη είναι η συνεργασία με τις πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες της χώρας.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει ο κ. Κατσανέβας.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα νομοσχέδιο που αφορά την Εθνική Βιβλιοθήκη και τις άλλες βιβλιοθήκες εμάς τους ανθρώπους του βιβλίου δεν μπορεί παρά να μας χαροποιεί και βεβαίως δεν μπορεί παρά να το επικροτούμε. Η πολιτική του βιβλίου όμως πρέπει επιτέλους να γίνει εθνική πολιτική βιβλίου και περιμένω από σας, κύριε Υπουργέ, κάποια στιγμή να μας φέρετε σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού ένα γενικό, σφαιρικό, ολοκληρωμένο νομοσχέδιο για το πολύ σημαντικό αυτό θέμα ώστε να στηρίξουμε την υπόθεση «βιβλίο» που υπηρετεί την υπόθεση «πολιτισμός και παιδεία» όσο κανένα άλλο.
Για το νομοσχέδιο δεν έχω να προσθέσω πολλά. Επικροτώ βεβαίως τη γενικότερη κατεύθυνση, τη φιλοσοφία και αντίληψή του. Ως ένσταση απλώς επισημαίνω ότι η τυπολογία του δεν με ενθουσιάζει. Θα έλεγα ότι υπάρχουν πολλές σχοινοτενείς, εκτεταμένες διατυπώσεις, πολλά λόγια δηλαδή, περιπτώσεις και υποπεριπτώσεις που δεν αρμόζουν σε μια σύγχρονη -όπως η δική σας, κύριε Υπουργέ- αντίληψη για τη νομοθετική λειτουργία. Υπάρχουν άρθρα όπως το άρθρο 13 που αποτελείται από πάρα πολλές σελίδες. Νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να προσεχθεί. Εγώ θα περίμενα κάτι διαφορετικό.
Βεβαίως, θα με βρουν σύμφωνο πολλά από τα επιμέρους πολιτικά ζητήματα που θίγει το νομοσχέδιο και ιδιαίτερα θα επικροτήσω την –επιτέλους- καθιέρωση του πιστοποιητικού γλωσσομάθειας. Εδώ θα ήθελα να επισημάνω -και δεν ξέρω αν ο κύριος Υπουργός το έχει υπόψη του- την ανάγκη αντί για έξι επίπεδα να υπάρξουν τρία επίπεδα γι’ αυτά τα πιστοποιητικά, κάτι το οποίο αποτελεί μια λογική θέση των ενδιαφερόμενων αλλά είναι και δική μας πρόταση.
Όσον αφορά το θέμα της σύμφωνης ή μη σύμφωνης γνώμης της Συγκλήτου, εγώ θα ήθελα να υποστηρίξω την άποψή σας, κύριε Υπουργέ, ότι αρκεί η απλή γνώμη της Συγκλήτου και δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε άλλο, γιατί το θέμα της ανεξαρτητοποίησης των ανώτατων πνευματικών ιδρυμάτων πιστεύω ότι κάπου πρέπει να ξανασυζητηθεί. Επιτρέψτε να το λέει αυτό ένας άνθρωπος που ασχολείται και δουλεύει σε πανεπιστήμιο, μη αμειβόμενος φυσικά.
Έρχομαι τώρα σε ένα θέμα που αφορά μια τροπολογία που έχουμε προτείνει και την οποία ελπίζω ότι, αν πρυτανεύσει η λογική, όλες οι πτέρυγες θα τη δεχθούν. Με την τροπολογία αυτή επιλύεται το οξύτατο πρόβλημα της τεχνικής έλλειψης δασκάλων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης σ’ αυτήν την περίοδο.
Η τεχνητή υπερζήτηση είναι σαφές ότι οδηγεί σε δυσλειτουργίες τα ίδια τα δημόσια σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Μπορεί να βρεθείτε αντιμέτωπος με υπέρογκες και υπερβολικές απαιτήσεις συλλογικού αλλά και ατομικού τύπου. Όταν εξαρτάσαι από κάποιον, τότε δεν αποκλείεται αυτός ο κάποιος να σε καταστήσει υποχείριό του. Σκεφτείτε τι θα συμβεί, αν ξαφνικά εξαφανιστεί το πετρέλαιο, αν ξαφνικά δεν υπάρχουν πιλότοι, αν ακόμη χειρότερα, δεν υπάρχουν χειρουργοί, ογκολόγοι, τι θα γίνει; Αυτοί οι ελάχιστοι που θα μείνουν πώς θα λειτουργήσουν απέναντι στο κοινωνικό σύνολο; Η πλήρης ανυπαρξία –και το τονίζω- δασκάλων αυτήν την περίοδο, θα οδηγήσει σε σοβαρές δυσχέρειες λειτουργίας το δημόσιο σχολείο και βέβαια θα βάλει λουκέτο στα μικρά ιδιωτικά σχολεία. Και εδώ είναι έωλο το επιχείρημα του κυρίου Υπουργού, να δοθούν κίνητρα όπως, ας δώσουν μεγάλους μισθούς, δηλαδή πόσο; Να δώσουμε δύο εκατομμύρια, πέντε εκατομμύρια το μήνα; Ποιος μπορεί ν’ αντέξει τέτοιους μισθούς; Προφανώς μόνο τα μεγάλα σχολεία, για να ξεπεράσουν την κρίση, να στηρίξουν την υποδομή τους και να συνεχίσουν τη λειτουργία και να μονοπωλήσουν την ιδιωτική εκπαίδευση. Κάτι που θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι στις προθέσεις σας, κύριε Υπουργέ. Δεν θέλετε να στηρίξετε τα μεγάλα σχολεία γιατί αυτό κάνετε στην ουσία. Δεν θέλω να πιστέψω ότι αυτή είναι η πραγματική πολιτική του Υπουργείου.
Είπαμε, λοιπόν, ότι αυτή η πολιτική θα κλείσει τα σχολεία. Βέβαια αν δεχθείτε την πρότασή μας θα λύσετε ένα τεράστιο πρόβλημα ανεργίας για τους νηπιαγωγούς εφόσον θα μπορούν να διδάξουν στην πρώτη τάξη του σχολείου. Νομίζω ότι αυτό είναι εύκολο να γίνει. Το ίδιο ισχύει και για τους φιλολόγους, τους θεολόγους, τους μαθηματικούς, τους φυσικούς οι οποίοι επίσης υποφέρουν από ανεργία, και θα μπορούν να διδάξουν στην πέμπτη και έκτη τάξη του δημοτικού. Το επιχείρημα ότι η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας δεν το δέχεται, δε νομίζω ότι στέκει. Διότι αλίμονο αν κάθε φορά την πολιτική του Υπουργείου και της Βουλής την καθορίζει μια συνδικαλιστική ομοσπονδία.
Γιατί το επιχείρημα της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών δεν το δέχεσθε; Δηλαδή σ’ αυτήν την περίπτωση τάσσεστε με τη ΔΟΕ και απορρίπτετε τους άλλους; Τι λέει η ΟΛΜΕ σ’ αυτό; Τι λένε οι χιλιάδες αδιόριστοι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και του κλάδου των νηπιαγωγών οι οποίοι θα μπορούσαν να ενταχθούν στην εκπαίδευση; Δηλαδή ασκείτε μια πολιτική άμυνας ή στήριξης ενός στενού κλάδου σε βάρος άλλων κλάδων; Νομίζω ότι αυτό δεν είναι μια σωστή πολιτική.
Η τροπολογία αυτή μπορεί να ανοίξει ένα δρόμο για την καταστρατήγηση των εύλογων δικαιωμάτων των αποφοίτων καθηγητών της πρωτοβάθμιας, δηλαδή, των δασκάλων. Νομίζω πως αν πρυτανεύσει η λογική και δεχθείτε την τροπολογία για ένα χρόνο μόνο, από τρία που την έχουμε, θα ήταν παράλογο οποιοσδήποτε να εγείρει ένσταση. Θα δώσετε δουλειά σε κάποιους, θα τους οδηγήσετε στην εκπαίδευση και αργότερα μπορεί να τους χρειαστείτε και σεις, εφόσον έχετε ανάγκη από καλούς εκπαιδευτικούς.
Νομίζω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου, πως στην πολιτική πρέπει να πρυτανεύει η λογική και η συναίνεση. Σας προτείνουμε αυτά με φιλία –την οποία δεν πρέπει να εκμεταλλεύεστε γιατί το κάνετε και αυτό- με φιλικά αισθήματα και θα πρέπει να δεχθείτε τις απόψεις μας, οι οποίες είναι διαυγείς, κρυστάλλινες και σίγουρα λογικές. Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Παυλίδης έχει το λόγο.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, πριν από χρόνια παρηκολούθησα συνεδρίαση της Βουλής των Αντιπροσώπων στην Ουάσιγκτον. Συνεζητείτο τότε νομοσχέδιο διά του οποίου ιδρύετο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Παιδείας. Μέχρι τότε η εκπαίδευση γενικώς ανήκε στην κοινωνική πρόνοια. Κατέβηκε, λοιπόν, από τη θέση του ο Προεδρεύων ο περίφημος Ο’ Νηλ στα έδρανα προκειμένου να λάβει το λόγο. Είπε δε ότι η χώρα τους υπερηφανεύεται, μεταξύ των άλλων, για το εκπαιδευτικό της σύστημα, το οποίο συνέβαλε στην ανάδειξη προσωπικοτήτων, πνευματικών ανδρών και οικονομικών παραγόντων. Το σύστημα λειτούργησε και απέδωσε χωρίς να υπάρχει Ομοσπονδιακό Υπουργείο Παιδείας. Συνεπλήρωσε δε ο Ο’ Νηλ ότι εύχεται και με Υπουργείο Παιδείας να συνεχίσει το σύστημα να αποδίδει στους ρυθμούς που απέδιδε χωρίς Ομοσπονδιακό Υπουργείο.
Εύχομαι, λοιπόν, η ιστορική Εθνική Βιβλιοθήκη να συνεχίσει το έργο της για όσους την αξιοποίησαν ή τη χρησιμοποίησαν και με την επέμβαση που κάνετε τώρα. Αυτήν την επέμβαση τη θεωρώ υπερβολική. Καλή είναι η ιδέα σας, κύριε Υπουργέ, αλλά χρειάζεται να γίνει νόμος του κράτους για να επέμβουμε στην αναδιοργάνωση μιας βιβλιοθήκης; Νομίζω πως όχι.
Επιλέξατε αυτήν την οδό για να αγγίξετε ένα ευρύτερο θέμα, αυτό των βιβλιοθηκών. Παλαιότερα οι φιλοδοξίες των τοπικών αρχόντων ήταν να έχουν δημοτικό κτίριο, που είναι η έκφραση της τοπικής εξουσίας, σύστημα ύδρευσης αποχέτευσης και κάποια βιβλιοθήκη. Δεν έμοιαζαν με κάποιους από τους σημερινούς δημάρχους οι οποίοι κυρίως συνιστούν εταιρείες δημοτικές. Μας έχουν πνίξει οι δημοτικές εταιρείες που είναι αμφιβόλου αποδόσεως και περιέργου συλλήψεως αρκετές φορές.
Έχουμε, λοιπόν, βιβλιοθήκες; Εγώ που προέρχομαι από τα Δωδεκάνησα απαντώ ότι δεν έχουμε στην έκταση που θα έπρεπε να έχουμε ή ότι δεν συντηρήσαμε αυτές που είχαμε. Στην Κάσο, κύριε Υπουργέ, υπάρχει Μέγαρο Βιβλιοθήκης, δωρεά της οικογένειας Παπαδάκη, που είναι εγκαταλελειμμένο.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Είναι του δήμου η Βιβλιοθήκη.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Οι δήμοι όμως δεν ανήκουν σε άλλο κράτος. Εποπτεύονται από κάποιο Υπουργείο.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Προφανώς γνωρίζετε την αξία της Βιβλιοθήκης της Ρόδου που ανήκει στο Υπουργείο Παιδείας.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Παραπέρα στη Σύμη, η βιβλιοθήκη βρίσκεται σε ένα εξαιρετικό κτίριο, αλλά δεν λειτουργεί. Μπορώ να ταξιδεύσω και σε άλλα νησάκια στα οποία ένα από τα κύρια μελήματα των δωρητών.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Γιατί μας ταξιδεύετε τώρα στα Δωδεκάνησα, ενώ είμαστε εδώ μέσα.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Εσείς θα κατέβετε ούτως ή άλλως, κύριε Πάγκαλε. Τα διηγούμαι γι’ αυτούς που δεν θα έρθουν στα Δωδεκάνησα.
Ένα, λοιπόν, από τα κύρια μελήματα των δωρητών οι οποίοι συνέβαλαν στο να διατηρηθεί το αίσθημα του έθνους στα Δωδεκάνησα ήταν η κατασκευή και οργάνωση βιβλιοθηκών. Σήμερα οι περισσότερες βιβλιοθήκες είναι εγκαταλελειμμένες και κανένας δεν μεριμνά. Μην περιμένετε από ένα νησιώτη θαλασσοδαρμένο δήμαρχο μέσα στις τόσες έγνοιες του να ασχοληθεί με τις βιβλιοθήκες. Πρέπει να είναι μέλημα του κράτους.
Έχουν εγκαταλειφθεί τα νησιά. Όσο για τις σχολικές βιβλιοθήκες που είναι αποκλειστικά δική σας αρμοδιότητα, κάντε μια βόλτα στα νησιά να δείτε ποιες είναι εξοπλισμένες, ποιες έχουν τα βιβλία που θα έπρεπε να έχουν και πώς λειτουργούν. Καλό είναι να ασχολούμεθα και να ενδιαφερόμεθα για το ιστορικό κτίριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης με την προσφορά που περιέγραψα.
Θα παρακαλούσα, επ’ ευκαιρία του νομοσχεδίου και αφού ψηφισθεί, να ασχοληθείτε με το πώς λειτουργούν όσες βιβλιοθήκες υπάρχουν ή όσες δεν υπάρχουν και αν κάτι μπορεί να γίνει στη νησιωτική Ελλάδα, την -παρά την τεχνολογική ανάπτυξη- ωστόσο απομονωμένη νησιωτική Ελλάδα. Αυτό φαίνεται από τα στοιχεία του Υπουργείου σας. Δείτε από τους υποψηφίους για τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα πόσοι προσέρχονται από τη νησιωτική Ελλάδα και πόσοι επιτυγχάνουν. Λόγος: αδυναμία αποκτήσεως γνώσεων εν συγκρίσει προς τη δυνατότητα που έχουν οι μαθητές των εκπαιδευτηρίων των χερσαίων, των ηπειρωτικών περιοχών.
Διαβάζοντας τώρα το νομοσχέδιό σας, τι παρατηρήσεις έχω να κάμω επί ειδικών θεμάτων:
Πρώτον, καλή η πρωτοβουλία στο νομοσχέδιο να περιληφθεί διάταξη αναφερομένη στη Βιβλιοθήκη της Βουλής, η οποία είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο όχι μόνο για κοινοβουλευτικούς. Παλαιότερα εμείς οι Βουλευτές που είχαμε την τύχη να θητεύσουμε στην Αίθουσα, πολλοί προσφεύγαμε στη Βιβλιοθήκη. Τώρα η τεχνολογία μας έχει δώσει άλλες δυνατότητες προσβάσεως στη γνώση και έχει αραιώσει, μερικές φορές σε μελαγχολικό βαθμό, η παρουσία Βουλευτών στη Βιβλιοθήκη της Βουλής. Πάντως, επαναλαμβάνω, πρόκειται για εξαιρετικό εργαλείο, το οποίο χρησιμοποιούν και μη μέλη του Κοινοβουλίου. Και αυτό το σύστημα είναι καλό.
Έτσι, λοιπόν, επαινώ την πρωτοβουλία να συνδεθεί η Βιβλιοθήκη της Βουλής στο παρόν νομοσχέδιο με τις διατάξεις εκείνες που αναφέρονται στις άλλες βιβλιοθήκες.
Δεν θα συμφωνήσω όμως μαζί σας και μάλιστα θα σχολιάσω τα αναφερόμενα στο άρθρο 13, 20β΄, μετακινήσεις, δηλαδή, προσωπικού διαρκούντος του εκπαιδευτικού έτους. Το σχολιάζω, γιατί έχω συγκεκριμένο παράδειγμα, το οποίο μάλιστα …
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Αυτό ψηφίζουμε, ότι δεν επιτρέπονται μετακινήσεις στο μέσον της χρονιάς. Είναι αίτημα της κοινωνίας και της εκπαιδευτικής κοινότητας.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, το σχολιάζω. Δεν είπα αν ψηφίζω ή δεν ψηφίζω. Εσείς αυτό το «υπεράριθμο», το ανηγάγατε σε τέχνη. Θαυμάσαμε στην έναρξη του σχολικού έτους τη στρατιά των εκπαιδευτικών που στείλατε στα Δωδεκάνησα, χωρίς να εμφανιστούν τους αποσπάσατε μετέπειτα σε άλλες περιοχές, αφήνοντας όμως κενά σ’ αυτήν την παραμεθόριο, τα οποία δεν πληρώσατε.
Αφού πέρασε το τέχνασμά σας, ξέρετε τι έκαμαν, τους έστειλαν στην περιοχή μας και αμέσως μετέπειτα πήγαν σπίτια τους. Χαλάσαμε τον κόσμο, λοιπόν, μέχρι που να αποκατασταθεί η τάξη. Σχολιασμός είναι αυτός.
Σχολιασμός δεύτερος: Στο άρθρο 13, 52α΄ αναφέρεσθε στη δυνατότητα μεταφοράς Τμήματος από Πανεπιστημίου σε Πανεπιστήμιο. Είναι σοβαρό ζήτημα, το οποίο, ο ομιλών τώρα επί του νομοσχεδίου γενικώς, θεωρώ υποχρέωσή μου, έχοντάς σας απέναντί μου να το θέσω ευθέως. Το Υπουργείο σας και οι προκάτοχοί σας ασχολήθηκαν με τη σύσταση τμημάτων στα διάφορα πανεπιστήμια. Μάλιστα σε μια πανηγυρική συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου εξαγγείλατε κατά τρόπο εντυπωσιακό σύσταση τμημάτων, δεν ξέρω σε πόσα Πανεπιστήμια. Κινδυνεύουμε να θυμηθούμε αυτό που κάποτε ελέγετο «σε κάθε χωριό και γυμναστήριο, σε κάθε πόλη και στάδιο». Σε κάθε πόλη τμήμα Πανεπιστημίου τάδε και σε κάθε χωριό παράρτημα Πανεπιστημίου δείνα.
Η Κως, γενέτειρα του Ιπποκράτους, αξιοί την παρουσία κάποιου σχήματος Ανωτάτης Σχολής που να υπηρετεί την ιατρική. Δώσατε υποσχέσεις, μάλιστα ο σημερινός Υπουργός των Εσωτερικών μεγαλοπρεπώς, προκάτοχοί σας μας έστειλαν και τον τότε Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος έκαμε και ανάγλυφο το σχεδιασμό του πώς θα γινόταν Ιατρική Σχολή, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει τίποτα. Δεν είμαι απ΄ αυτούς που πιστεύουν ότι η Ιατρική Σχολή με την κλασική της έννοια είναι δυνατόν να γίνει.
Πάντως, κύριε Υπουργέ, πριν αποχωρήσετε, όποτε αποχωρήσετε είτε φυσιολογικά, δηλαδή με ανασχηματισμό είτε με εκλογές οπότε θα πάτε σπίτια σας, θυμηθείτε το. Θυμηθείτε και κάτι άλλο το οποίο θεωρώ υποχρέωσή μου να σας το αναφέρω και το οποίο έχει σχέση με το όλο σύστημα των Βιβλιοθηκών, τα Αρχεία, δηλαδή, του Ελληνικού Κράτους στα Δωδεκάνησα. Αυτά υπάγονται στη δικαιοδοσία σας. Είναι ντροπή.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Το αντίθετο. Επειδή τυχαίνει με εντολή μου και υπογραφή μου να έχω ενισχύσει με προσωπικό τα αρχεία της Ρόδου, ρώτησα μήπως τυχόν και δεν σας έχουν έλθει. Διότι και οι άνθρωποι έχουν έλθει -και ξέρω ποιοι είναι και ονομαστικά εάν με ρωτήσετε, κύριε Παυλίδη- και το κτίριο ολοκληρώνεται.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Επιμένω, ως Δωδεκανήσιος Βουλευτής…
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Αυτοί που σας στείλαμε -και ορθά πράξαμε λόγω της ειδικής αξίας των γενικών αρχείων της Δωδεκανήσου- είναι οι καλύτεροι -ορισμένοι εκ των καλυτέρων- αρχειονόμοι, οι οποίοι ήταν δοκιμασμένοι στη διάσωση αρχείων, όπως στη Λευκάδα. Επομένως, έχετε επαρκές προσωπικό και ολοκληρώνεται και το κτίριο.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Δεν κρίνω το προσωπικό περί του οποίου, όμως, έχω να σας πω ότι πολλά και διάφορα συμβάντα το οδηγούν στα δικαστήρια. Στο σημείο αυτό κλείνει η παρένθεση για να μη μένουν τα θέματα αναπάντητα.
Υπάρχει πρόβλημα συγκρότησης και ανασυγκρότησης των Αρχείων του Ελληνικού Κράτους στα Δωδεκάνησα. Πρόκειται για εντυπωσιακό υλικό. Ελάτε στη Ρόδο και δείτε εάν αυτά που μου λέτε ότι υπογράψατε –και πιστεύω πως το εκάματε- εφαρμόζονται, πώς εφαρμόζονται και πότε θα ολοκληρωθούν.
Πάντως, μεταφέρω την ανάγκη της αμέσου επεμβάσεως, ώστε τα αρχεία που βρίσκονται στα Δωδεκάνησα, και τα οποία αποτελούν θησαυρό του έθνους, να φυλαχτούν, να συντηρηθούν και να γίνουν απόκτημα όσων έχουν ενδιαφέρον να μελετήσουν την ιστορία του τόπου μας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Παυλίδη.
Το λόγο έχει ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, κ. Πέτρος Ευθυμίου.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θα ξεκινήσω από την ανάγνωση ορισμένων τροποποιήσεων οι οποίες στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι υλοποίηση των προτάσεων τις οποίες νομίζω ότι δέχθηκε το σύνολο της Εθνικής Αντιπροσωπείας, προκειμένου να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο τη δοκιμαζόμενη Κοινότητα του Μακροχωρίου με τη χειρονομία που εισηγήθηκε ο Πρόεδρος της Βουλής, κ. Κακλαμάνης, για την ανάληψη από την Βιβλιοθήκη της Βουλής ενός παραρτήματος βιβλιοθήκης η οποία θα στεγαστεί στο παλαιό δημοτικό κατάστημα Μακροχωρίου.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ)
Τα πρώτα τρία άρθρα που θα διαβάσω αναφέρονται σ΄ αυτήν ακριβώς την υλοποίηση αυτής της χειρονομίας του Προέδρου της Βουλής και της Βουλής.
Πρώτον, στις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου 12, μετά τα αρχικά «Ε.Β.Ε.» στον πρώτο στίχο, τίθεται κόμμα και προστίθεται: «η Βιβλιοθήκη της Βουλής».
Δεύτερον, στην παράγραφο 7 του άρθρου 12:
(α) Στην περίπτωση α΄, η λέξη «ένα» τροποποιείται σε «δύο».
(β) Στην περίπτωση β΄, διαγράφεται στο πρώτο εδάφιο η φράση: «οι οποίες κατατίθενται στην Ε.Β.Ε.». Το δεύτερο εδάφιο τροποποιείται ως ακολούθως: «Με αποφάσεις του Προέδρου της Βουλής ή του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων καθορίζονται τα σχετικά με την κατάθεση και τη χρήση των οπτικοακουστικών και των ηλεκτρονικών εκδόσεων στη Βιβλιοθήκη της Βουλής ή την Ε.Β.Ε. αντίστοιχα».
(γ) Στην περίπτωση γ΄, μετά τα αρχικά «Ε.Β.Ε.» τίθεται: «και στη Βιβλιοθήκη της Βουλής».
(δ) Η περίπτωση ε΄ τροποποιείται ως ακολούθως: ε) Με απόφαση του Προέδρου της Βουλής ή του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, μπορούν να ορίζονται οι αναγκαίες λεπτομέρειες που αφορούν την κατάθεση αντιτύπων στη Βιβλιοθήκη της Βουλής ή της Ε.Β.Ε. και τις Δημόσιες Βιβλιοθήκες αντίστοιχα.
3. Στην παράγραφο 8 του άρθρου 12, προστίθεται στην περίπτωση β΄ μετά τις λέξεις «της εφημερίδας στην Ε.Β.Ε.» η φράση «και στη Βιβλιοθήκη της Βουλής».
4. Στο άρθρο 16 παράγραφος 6, διαγράφονται οι λέξεις: «του κλάδου δασκάλων».
5. Στο άρθρο 16 παράγραφος 8, προστίθεται περίπτωση ε΄ ως ακολούθως: «ε) Η ανωτέρω περίπτωση δ΄ εφαρμόζεται αναλόγως και σε μαθητές άλλων σχολικών μονάδων, των οποίων αδελφός είναι μεταξύ των θυμάτων του δυστυχήματος που προαναφέρθηκε».
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Πέτρος Ευθυμίου καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες τροποποιήσεις, οι οποίες έχουν ως εξής:
«1. Στις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου 12. μετά τα αρχικά «Ε.Β.Ε.» στον πρώτο στίχο, τίθεται κόμμα και προστίθεται: «η Βιβλιοθήκη της Βουλής».
2. Στην παράγραφο 7 του άρθρου 12 :
(α) Στην περίπτωση α', η λέξη «ένα» τροποποιείται σε «δύο».
(β) Στην περίπτωση β', διαγράφεται στο πρώτο εδάφιο η φράση: «οι οποίες κατατίθενται στην Ε.Β.Ε.». Το δεύτερο εδάφιο τροποποιείται ως ακολούθως: «Με απόφαση του Προέδρου της Βουλής ή του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων καθορίζονται τα σχετικά με την κατάθεση και τη χρήση των οπτικοακουστικών και των ηλεκτρονικών εκδόσεων στη Βιβλιοθήκη της Βουλής ή την Ε.Β.Ε. αντίστοιχα».
(γ) Στην περίπτωση 1', μετά τα αρχικά «Ε.Β.Ε.» τίθεται: «και στη Βιβλιοθήκη της Βουλής».
(δ) Η περίπτωση ε' τροποποιείται ως ακολούθως: ε) Με απόφαση του Προέδρου της Βουλής ή του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, μπορούν να ορίζονται οι αναγκαίες λεπτομέρειες που αφορούν την κατάθεση αντιτύπων στη Βιβλιοθήκη της Βουλής ή της Ε.Β.Ε. και τις Δημόσιες Βιβλιοθήκες αντίστοιχα.
3. Στην παράγραφο 8 του άρθρου 12 προστίθεται στην περίπτωση β΄ μετά τις λέξεις «της εφημερίδας στην Ε.Β.Ε.» η φράση «και στη Βιβλιοθήκη της Βουλής».
4. Στο άρθρο 16 παράγραφος 6, διαγράφονται οι λέξεις: «του κλάδου δασκάλων».
5. Στο άρθρο 16 παράγραφος 8, προστίθεται περίπτωση ε' ως ακολούθως: «ε) Η ανωτέρω περίπτωση δ' εφαρμόζεται αναλόγως και σε μαθητές άλλων σχολικών μονάδων, των οποίων αδελφός είναι μεταξύ των θυμάτων του δυστυχήματος που προαναφέρθηκε».»)
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θα αρχίσω απ’ αυτό το τελευταίο, το οποίο μια τραγική στιγμή έφερε να προστεθεί ως νομοθετική ανάγκη στο νομοθέτημα για την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας και τις Δημόσιες Βιβλιοθήκες. Αναφέρομαι στο τραγικό δυστύχημα του Μακροχωρίου, μια πρωτοφανή τραγωδία που συγκλόνισε όλον τον ελληνισμό, συγκλόνισε όλη τη διεθνή κοινή γνώμη, καθώς πάρα πολλοί συνάδελφοι Υπουργοί Παιδείας απ’ όλο τον κόσμο απέστειλαν τηλεγραφήματα και όλοι νιώσαμε ότι υπήρξε παγκόσμια συγκίνηση απ’ αυτό το σπάνιο και αξεπέραστο περιστατικό.
Από την πρώτη στιγμή κάναμε ανακοινώσεις -και ο Υφυπουργός κ. Γκεσούλης αφανώς, χωρίς δημοσιότητα, συναντήθηκε με τους εκπαιδευτικούς και με τα παιδιά- λάβαμε εισηγήσεις και προτείναμε ένα σύνολο μέτρων -το οποίο ομοφώνως ψηφίσαμε- που αφορά το σύνολο των τάξεων, από την Α΄ γυμνασίου έως και την Γ΄ λυκείου, των παιδιών του Μακροχωρίου. Πρόκειται για διατάξεις ευεργετικές, αλλά διατάξεις απόλυτα νομιμοποιημένες στην κοινή συνείδηση όλου του ελληνικού λαού.
Σε αυτά τα θέματα είχαμε ένα ανάλογο προηγούμενο, που ήταν οι σεισμοί του 1999. Και τότε η Εθνική Αντιπροσωπεία ψήφισε ομόφωνα ρυθμίσεις για τα παιδιά και για τις περιοχές που υπέστησαν το σοκ των καταστροφών.
Αυτήν τη στιγμή το νόημα της διατάξεως –διότι υπήρξε μία κρίσιμη παρεξήγηση- για τα παιδιά της Γ΄ λυκείου είναι απολύτως διαυγές. Οι προτάσεις που άκουσα και από τον κύριο Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας προ ολίγου και τις οποίες έκαναν οι ίδιοι οι καθηγητές, σε μια προσπάθεια να βοηθήσουν τα παιδιά, με τη συμπερίληψη, δηλαδή, αυτών των παιδιών στο ποσοστό των εχόντων αναπηρία 67%, τότε θα είχαμε το εξής: Για να βοηθήσουμε της Γ΄ λυκείου στο Μακροχώρι, θα υπήρχε συναγωνισμός με άλλες πάσχουσες κατηγορίες. Τα παιδιά του Μακρυχωρίου θα μπορούσαν να στερήσουν τις θέσεις από κάποιους άλλους ή να στερηθούν οι ίδιοι τις θέσεις από κάποιους άλλους έτσι ώστε κατ’ αδιανόητο τρόπο, ενώ θέλουμε να βοηθήσουμε αυτά τα παιδιά, να μπει αυτός ο υπόγειος και απαράδεκτος συναγωνισμός περί την εισαγωγή στις ανώτατες σχολές.
Το νόημα αυτής της ρύθμισης –και απευθύνομαι και στην Εθνική Αντιπροσωπεία, απευθύνομαι όμως και στην εκπαιδευτική κοινότητα και στα ίδια τα παιδιά της Γ΄ λυκείου στο Μακροχώρι- είναι πάρα πολύ απλό και διαυγές. Δημιουργούμε μια ειδική κατηγορία, πρόσθετη, επιπλέον του αριθμού των εισακτέων, μια αυτοτελή νέα κατηγορία. Το 0,5% που προσδιορίζουμε σημαίνει ότι το ποσοστό που αναλογεί, που είναι εκατοντάδες θέσεων, προορίζεται αποκλειστικά και μόνο για τα παιδιά της Γ΄ λυκείου του Μακροχωρίου, πράγμα που σημαίνει πρακτικά ότι χωρίς συναγωνισμό, χωρίς διαγωνισμό, χωρίς να τίθεται θέμα αν παίρνουν θέσεις άλλων όλα αυτά τα παιδιά θα βρεθούν στις ανώτατες σχολές και θα βρεθούν –κατ΄ουσίαν- στις σχολές της επιλογής τους. Διότι συνιστούμε μια μοναδική ειδική κατηγορία που περιλαμβάνει μόνο αυτά τα παιδιά. Και επειδή στη διάρκεια του πρωινού με τους δημάρχους που ήταν εδώ –και όλοι νομίζω συνομιλήσαμε μαζί τους- διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν λίγα παιδιά, λίγοι μαθητές, που έχασαν τα αδέλφια τους, που δεν φοιτούν όμως στο Λύκειο Μακροχωρίου αλλά σε άλλα λύκεια, όπως της Βέροιας, αυτό που πριν από λίγο πρότεινα είναι να περιλάβουμε και αυτά τα παιδιά, τα αδέλφια, δηλαδή, των χαμένων παιδιών που δεν τυχαίνει να φοιτούν στο λύκειο του Μακροχωρίου και να τύχουν της ίδιας ευεργετικής διάταξης.
Υπενθυμίζω και δεν μιλάω αναλυτικά γιατί το ψηφίσαμε όλοι ομόφωνα στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων ότι οι ευεργετικές ρυθμίσεις είναι από την Α΄ γυμνασίου έως και τη Γ΄ λυκείου και είναι αναγκαίες, έχουν γίνει και με εκπαιδευτική ευαισθησία και με συζήτηση με τις ομάδες των ψυχολόγων και των ειδικών που έχουν αναλάβει το έργο της στήριξης αυτών των παιδιών έτσι ώστε φέτος να γίνει η μεγαλύτερη δυνατή και ευαίσθητη ενίσχυση αυτών των παιδιών και να ξεπεραστεί όσο είναι δυνατόν το αξεπέραστο αυτό δράμα της απώλειας των είκοσι ένα μαθητών.
Ακούστηκε η πρόταση –και θέλω να είμαστε όλοι πολύ προσεκτικοί- από Βουλευτές ότι πρέπει να επεκτείνουμε τη διάταξη αυτή για την Γ΄ λυκείου και για τα παιδιά της Β΄ λυκείου και για τα παιδιά της Α΄ λυκείου. Σ’ αυτό το σημείο δεν θα επικαλεσθώ την αναλογία μόνο των σεισμών. Θα επικαλεσθώ κάτι που θα παρακαλούσα η Εθνική Αντιπροσωπεία να το σταθμίσει. Μιλάμε συστηματικά στο Υπουργείο Παιδείας με τις ομάδες που έχουν αναλάβει το έργο της στήριξης αυτών των παιδιών. Χθες είχα μια συνάντηση και με τις ομάδες που είχαν αναλάβει τη στήριξη των παιδιών των σεισμών, μιλάμε με την αρμόδια αντιπρόεδρο του παιδαγωγικού ινστιτούτου. Και πρέπει να σταθμιστεί, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ο εξής παράγων: Αυτήν τη στιγμή τα παιδιά της Β΄ λυκείου έχουν πλήρη υποβοήθηση για την εξέλιξή τους. Τα παιδιά της Α΄ λυκείου ήδη έχουν περάσει και έχουν εγγραφεί στη Β΄ λυκείου να το πω πρακτικά. Δεν τίθεται θέμα εξεταστικής δοκιμασίας. Τα παιδιά της Γ΄ γυμνασίου το ίδιο. Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας όμως ότι η μάχη της ζωής αυτών των παιδιών πρέπει να κερδηθεί, ότι το Μακροχώρι πρέπει να ανασυνταχθεί και ως σχολική μονάδα, ότι πρέπει δηλαδή να λειτουργήσει το σχολείο. Αυτά τα παιδιά να μην αφεθούν σε ένα πένθος που θα παρασύρει τα ίδια σε σχέση με τους στόχους της ζωής τους και τη λειτουργία του σχολείου.
Άρα, λοιπόν, η επισήμανση που κάνουμε είναι να ληφθούν όλα αυτά τα μέτρα κατηγορηματικά απόλυτα για φέτος. Αυτά τα παιδιά με τη συναίνεση όχι απλώς της Βουλής φαντάζομαι αλλά όλης της ελληνικής κοινωνίας να θεωρηθούν ως η πιο δικαιολογημένη ειδική κατηγορία που μπορούσε να υπάρξει ποτέ αλλά να μη δημιουργήσουμε μακροπρόθεσμα μια ζώνη παιδιών, που κατ’ ουσία η σημερινή Α΄ και Β΄ λυκείου θα έχει στερηθεί πλήρως της δυνατότητας συγκρότησης της σχολικής ζωής, της δυνατότητας ανασυγκρότησης του ψυχικού τους κόσμου και σθένους και της λειτουργίας της εκπαιδευτικής μονάδας.
Αν χρειαστεί, εάν οι εισηγήσεις των επιστημόνων, στις οποίες πρέπει να στηριχτούμε, δείξουν ότι αποτύχαμε να στηρίξουμε, ότι είναι ακόμη πιο δύσκολο το πρόβλημα απ’ ό,τι φανταζόμασταν, ότι ξεπερνά την αναλογία των σεισμών, που είναι το μόνο αντίστοιχο που έχουμε, τότε βεβαίως δεν φαντάζομαι ότι δεν θα υπάρξει ανάλογη ευαισθησία στην Εθνική Αντιπροσωπεία, για να λάβει όλα τα μέτρα για τη στήριξη αυτής της σχετικής μονάδας και των συγκεκριμένων παιδιών. Αυτήν τη στιγμή όμως όλοι πρέπει να επικεντρωθούμε στο να ανασυντάξουμε τη λειτουργία της κοινότητας, τη λειτουργία του σχολείου και να διευκολύνουμε ώστε η χρονιά να μην έχει καμία πρόσθετη δυσκολία για τα παιδιά του Μακροχωρίου.
Θα ήθελα να προσθέσω ότι πέρα απ΄ αυτήν την ολόπλευρα σωστή χειρονομία του Προέδρου της Βουλής κ. Απόστολου Κακλαμάνη, ήδη σε συνάντηση που είχε προηγηθεί προ δέκα ημερών στο Υπουργείο Παιδείας με τον κύριο Νομάρχη Ημαθίας και τον κύριο Δήμαρχο Μακροχωρίου είχαμε ανακοινώσει ότι προχωρούμε σε ίδρυση μόνιμου, Συμβουλευτικού Σταθμού Νέων στο Μακροχώρι Ημαθίας, ώστε να είναι διαρκής η παρουσία ενός θεσμού ενισχυτικού της ευρύτερης κοινότητας και πιο επικεντρωμένα της σχολικής κοινότητας.
Εύχομαι και ελπίζω ποτέ η χώρα να μην ξαναβρεθεί στην ανάγκη να νομοθετήσει ενώπιον παρόμοιας τραγωδίας και θέλω να διαβεβαιώσω τα παιδιά, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς στο Μακροχώρι ότι θα είμαστε διαρκώς κοντά τους, θα είμαστε διαρκώς αρωγοί της προσπάθειάς τους να ανασυγκροτηθεί η κοινωνία και το σχολείο και θα είμαστε ανοιχτοί σε όποια μέτρα κριθεί, ανθρώπινα και επιστημονικά ότι είναι σκόπιμα για τη σχολική κοινότητα του Μακροχωρίου.
Έρχομαι, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, στα θέματα του νομοσχεδίου, του οποίου ο κεντρικός κορμός είναι η νομοθεσία για την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος και τις δημόσιες βιβλιοθήκες, αλλά ουσιαστικά η νομοθεσία για τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου πλαισίου διαχείρισης του συνόλου των βιβλιοθηκών.
Ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Πάγκαλος, με διαύγεια και ακρίβεια, έδωσε το πλαίσιο της αναπόφευκτης ανάγκης να προχωρήσει μια νομοθεσία, η οποία όχι μόνο δεν μπορεί να καθηλωθεί σε νομοθετήματα του 1910, αλλά κυρίως, όταν μιλάμε για πολιτική βιβλίου και βιβλιοθηκών, πρέπει όχι μόνο να ξεπεράσει τις αγκυλώσεις που δημιουργεί ένα παρελθόν, μακρό, σχεδόν ενός αιώνα, αλλά πρέπει και να εισάγει τις δημόσιες βιβλιοθήκες δυναμικά το μέλλον.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν αδίκησε μόνο τον εαυτό της, αδίκησε το έργο το οποίο γίνεται και το οποίο είναι ορατό. Χωρίς να θέλω να επιμερίσω αναδρομικώς αιτιολογίες για την κατάσταση της Εθνικής Βιβλιοθήκης, θα πω το εξής απλό: η Κυβέρνηση προσέρχεται σε αυτό το νομοσχέδιο όχι μόνο με μία θεσμική τομή, αλλά με ένα διαυγές έργο εν εξελίξει. Κανείς από σας δεν έχει πάει αυτόν τον καιρό στην Εθνική Βιβλιοθήκη, δεν έχει δει τα στέγαστρα, δεν την επισκέφθηκε μέσα, δεν ρώτησε τους υπαλλήλους, δεν ρώτησε κανέναν;
Στην Εθνική Βιβλιοθήκη, λοιπόν, βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σωστικό πρόγραμμα, το πρώτο συγκροτημένο πρόγραμμα από τότε που παραδόθηκε το κτίριο στον ελληνικό λαό, προ εκατόν δέκα ετών. Και το πρόγραμμα αυτό δεν είναι μόνο ανακαίνιση. Έχει και μια δεύτερη πλευρά, την οποία τόνισα στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, αλλά ως σήμερα διαφεύγει, φαίνεται, έτσι ώστε να επαναλαμβάνεται εν κενώ η ίδια ρητορική από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας.
Η εσωτερική αναμόρφωση του κτιρίου πραγματοποιείται με βάση τη μελέτη του κ. Στάϊκου κατά διεθνή παραδοχή ενός από τους ειδικούς με ιδιαίτερη επίδοση σας υπενθυμίζω τη βιβλιοθήκη της Πάτμου, την Πατμιάδα. Η μελέτη του κ. Στάικου οδηγεί την εσωτερική ανασύσταση, έτσι ώστε αυτό το κτίριο να είναι μοναδικό κόσμημα, ανακαινισμένο πλήρως, ασφαλές και θωρακισμένο απέναντι στους κινδύνους που ανεδείχθησαν στους σεισμούς, στους κινδύνους με τις διαρκείς εισροές υδάτων, οι οποίοι απειλούσαν τη στατικότητα, αλλά και τον πλούτο της Βιβλιοθήκης. Έχουμε δημιουργήσει το πρώτο στην ιστορία της Εθνικής Βιβλιοθήκης πλήρες σύστημα πυρασφάλειας, διότι ήταν απολύτως τυχαίο ότι η Εθνική Βιβλιοθήκη έως τώρα δεν είχε υποστεί μια μοιραία καταστροφή διότι δεν διέθετε σύστημα πυρασφάλειας. Έχουμε τριπλασιάσει τον προϋπολογισμό της βιβλιοθήκης, έχουμε αυξήσει τις χρηματοδοτήσεις από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και το νομοσχέδιο αυτό έρχεται να επιστεγάσει την πολιτική η οποία ήδη ασκείται και με ένα δεύτερο σκέλος που είναι η (πιθανότατα εντός του Μαΐου) κοινή ανακοίνωση με τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Παπαντωνίου της δωρεάς του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης ενός χώρου όπου θα ανεγερθεί το νέο κτίριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
Τι προβλέπει αυτό το νομοσχέδιο: Αυτό το νομοσχέδιο προβλέπει ότι το υπάρχον ιστορικό κτίριο, αυτό του μοναδικού κάλους και αξίας κτίριο, γίνεται η έδρα της διοίκησης, διατηρεί λειτουργίες αναγνωστηρίου οι οποίες επαυξάνονται με την ηλεκτρονική δυνατότητα πρόσβασης σε κάθε αρχείο και μετατρέπεται σε πόλο έλξης των πολιτών και των νέων γενιών -και θέλω να ξεκαθαρίσω, γιατί είναι εντελώς παράδοξο να συνεχίζεται αυτή η φιλολογία- ενός πόλου έλξης μιας διαρκώς δωρεάν πρόσβασης, όχι, όπως ειπώθηκε, των φοιτητών ή των επιστημόνων, αλλά του οποιουδήποτε Έλληνα πολίτη, που απολύτως δωρεάν θα δικαιούται να εισέρχεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Και αυτό που λέμε είναι αυτό που θα ευχόμουν να συναντούσε τη γενική ομοθυμία, όταν ο κ. Παυλίδης χειροκροτεί με τέτοια ευθυμία –και καλά κάνει- το ρόλο της βιβλιοθήκης του Κογκρέσου στην Αμερική, όταν ορθά αναφερθήκαμε όλοι με λυρικό τρόπο στις μεγάλες βιβλιοθήκες στις εθνικές των χωρών -όπως και σεις έτσι κι εγώ έτυχε να επισκεφθώ αυτές τις εθνικές βιβλιοθήκες. Το καύχημά τους, πέρυσι που πήγα και ενόψει αυτού του νομοσχεδίου ζήτησα από την Υπουργό Παιδείας της Δανίας να μου προσφέρει οργανωμένη επίσκεψη στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Δανίας, την περίφημη Black Diamond, το καύχημά τους ήταν ότι είχαν δύο ταυτόχρονες εκθέσεις. Οι Εθνικές Βιβλιοθήκες δεν είναι νεκρά κτίρια που υπάρχουν τα βιβλία, πρέπει να είναι ανάδειξη του πλούτου, πρέπει να είναι κέντρο διεθνούς αναφοράς και πρέπει να φιλοδοξούμε ότι θα έχουμε αυτές τις παρουσίες του διεθνούς πλούτου στην Εθνική Βιβλιοθήκη με τη διοργάνωση μεγάλων εκθέσεων, με την διοργάνωση εκδηλώσεων. Πρέπει να είναι ένα πολυδύναμο πολιτιστικό κέντρο η Εθνική Βιβλιοθήκη όπως της αξίζει και όπως μπορεί να αναδειχθεί. Αλλά αν προχωρήσει σε παρόμοιες συμπράξεις θα ήθελα πάρα πολύ να είχαμε τη δυνατότητα στην Εθνική Βιβλιοθήκη να διοργανώναμε, για παράδειγμα σε συνεργασία με την Εθνική Βιβλιοθήκη της Δανίας, αυτήν την υπέροχη έκθεση της ιστορίας της γραφής, που με έκανε προσωπικά να σταθώ πολύ υπερήφανος διότι η ιστορία της ελληνικής γραφής κατείχε ένα σημαντικά εξαιρετικό τμήμα. Εκεί, λοιπόν, ενδέχεται και από τη φύση των διεθνών συμφωνιών που επιβάλλουν παρόμοιες εκθέσεις να χρειαστεί να υπάρξει ένα αντίτιμο εισόδου. Θα αναστείλουμε έναν παρόμοιο πλούτο για τη χώρα εν ονόματι του ότι θα υπάρξει ένα αντίτιμο εισόδου για μια θεματική έκθεση μοναδική, όπου και αυτοί καυχιόντουσαν διότι κατάφεραν να έχουν ιερογλυφικά που δεν είχαν βγει ποτέ από άλλα αντίστοιχα; Είναι παράδοξη αυτή η λογική και είναι πάρα πολύ περιοριστική όχι στον 21ο αιώνα, αλλά είναι πάρα πολύ περιοριστική όταν στερείται κανείς ενός οράματος για το που θέλει να οδηγήσει τη χώρα του, πού θέλει να οδηγήσει τους μεγάλους θεσμούς, τι ορίζοντες θέλει να ανοίξει στους πολίτες και στις νέες γενιές.
Το ίδιο πράγμα επικαλούμαι, μιας και ετέθη, ότι με μεγάλη υπερηφάνεια θα εγκαινιάσουμε όλοι μαζί –πιστεύω- το νέο κτήριο των Γενικών Αρχείων του Κράτους, το οποίο βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο ολοκλήρωσής του. Εκεί ήδη έχει αρχίσει η μεταφορά και αποθήκευση των γενικών αρχείων -που είναι καύχημα πράγματι όλων και τουλάχιστον καύχημα αυτής της Κυβέρνησης- όπως και η ταυτόχρονη παρέμβαση μεγάλης κλίμακας και στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας και στα Γενικά Αρχεία του κράτους, δηλαδή στη μνήμη αυτού του έθνους, στον κοινό ιστορικό πλούτο αυτού του έθνους.
Είναι σαφές, από την άσφαιρη αντιπολίτευση, ότι το νομοσχέδιο εκρίθη -από το σύνολο των παρατηρήσεων που ειπώθηκαν- απολύτως επαρκές έτσι ώστε ακόμη και κριτικές ή και καλοπροαίρετες προσθήκες που ειπώθηκαν να δείχνουν ότι η ανεπαρκής μελέτη του νομοσχεδίου ή η έλλειψη γνώσης των περιεχομένων του οδήγησαν και στις καλόπιστες προτάσεις που ήδη όμως περιλαμβάνονται στο νόμο.
Όλες οι πρόνοιες του νομοσχεδίου δημιουργήθηκαν ακριβώς για να ενισχυθούν τα δίκτυα των δημοσίων βιβλιοθηκών σε όλη την Ελλάδα, να επιτελέσουν αρτιότερα το έργο τους αλλά και να μπορέσουν να ενισχύσουν και τις δημοτικές βιβλιοθήκες, των οποίων η τύχη έγκειται πολλές φορές -όπως περιγράψατε, κύριε Παυλίδη- στη δυνατότητα των τοπικών αρχόντων να τις χειριστούν.
Αυτό το νομοσχέδιο δίνει μία δυνατότητα άμεσης υπαγωγής τους στο δημόσιο. Μπορούν οι τοπικοί άρχοντες να τις υπαγάγουν στο δημόσιο και να αναλάβει το κράτος την ευθύνη τους. Ταυτόχρονα, δίνει τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν όλα τα πλέγματα των αυτοματοποιημένων υποδομών και να ενταχθούν σε ένα ενιαίο σύστημα λειτουργίας.
Θα τόνιζα επίσης –αναφορικά με επιμέρους παραδείγματα που ειπώθηκαν ως δυσχέρεια εφαρμογής των πολιτικών, προφανώς ο συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας από τις Σέρρες δεν γνώριζε αν και είναι νομός του- ότι χρειάστηκε να γίνει σύσκεψη στο Υπουργείο Παιδείας, με το Γενικό Γραμματέα κ. Τσουρουπλή και την Ειδική Γραμματέα κ. Μάνεση, για να λυθούν οι διαφορές μεταξύ του δήμου και των εργολάβων ώστε να συνεχιστεί η ολοκλήρωση του έργου.
Επίσης, είμαι βέβαιος ότι ο κ. Παυλίδης θα γνωρίζει ότι η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Ρόδου, πέραν του εξαιρετικού έργου που η ίδια επιτελεί, έχει και μία κινητή μονάδα που διατρέχει όλη τη Ρόδο με εξαιρετικά αποτελέσματα και εκατοντάδες προσελεύσεις κυρίως νέων παιδιών. Άρα, κτίζουμε συνολικά μία πολιτική βιβλιοθηκών και το ουσιώδες θέμα, που επεσήμανε και ο κ. Πάγκαλος και άλλοι συνάδελφοι, ότι δηλαδή υπάρχουν δύο ροές πολιτικών στο βιβλίο –του Υπουργείου Παιδείας και του Υπουργείου Πολιτισμού- το αντιμετωπίζουμε όσο γίνεται πιο συστηματικά, με τη στενή συνεργασία των δύο Υπουργείων, με κοινά προγράμματα και στην εκπαίδευση, ώστε να καλλιεργήσουμε τη βιβλιοφιλία μέσα στο δημόσιο σχολείο.
Έρχομαι σε ένα θέμα, που αφορά και την κ. Μπενάκη, το οποίο τυράννησε τη συζήτηση πάρα πολύ. Θα ήθελα να πω ότι, για λόγους αρχής, σημειώνω και καταθέτω μία αντίληψη η οποία νομίζω ότι πρέπει να διέπει τις συμπεριφορές όλων μας.
Όταν λέμε για ανθρώπους υψηλού κύρους –ως προς τη διοίκηση της Εθνικής Βιβλιοθήκης- εμείς έχουμε δώσει το μέτρο, πώς το αντιλαμβανόμαστε. Και επειδή ο κ. Πάγκαλος εξέφρασε την ευχή να μπορούσε αυτό το εφορευτικό συμβούλιο να έρθει στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, θέλω να αναφέρω ποιο είναι το σημερινό εφορευτικό συμβούλιο και ότι προτίθεμαι να διαφυλάξω το ίδιο ακριβώς συμβούλιο.
Θέλω να γίνει κατανοητό ποιο είναι το μέτρο για μας, ποιος είναι ο πήχης της διοίκησης. Πρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου σήμερα είναι ο καθηγητής Νομικής κ. Παύλος Σούρλας, από το χώρο των επιστημών. Μέλη είναι ο κ. Χρόνης Μπότσογλου, Πρύτανης της Σχολής Καλών Τεχνών, από το χώρο του πολιτισμού.
Από το χώρο της τεχνολογίας, τον χώρο των επιστημών επίσης, είναι ο καθηγητής της Πληροφορικής ο κ. Παύλος Σπυράκης, επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών. Από το χώρο του πολιτισμού η κ. Βαβίδη, καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ειδικευμένη σε θέματα βιβλιοθηκών, κτιριακών κατασκευών βιβλιοθηκών. Και πέμπτο μέλος είναι ο Μητροπολίτης Νεάπολης, Φιλίππων και Καβάλας, ο Σεβασμιότατος κ. Προκόπιος, ο οποίος επίσης συμβάλλει στην αποτελεσματική λειτουργία ενός εφορευτικού συμβουλίου που με το νέο νόμο εμείς δεν βλέπουμε κανέναν λόγο να μην παραμείνει ως έχει.
Θέματα άλλα που πρέπει να τελειώσουν: Το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου είναι ένα σχήμα ευελιξίας, αποτελεσματικότητας, ώστε να επιτελέσει η Εθνική Βιβλιοθήκη και το δικό της ρόλο και το διευρυμένο ρόλο στρατηγικής αναφοράς των δημόσιων βιβλιοθηκών στην Εθνική Βιβλιοθήκη της χώρας. Διπλασιάζουμε ακριβώς το προσωπικό. Και το λέω καθαρά, γιατί είδα ότι και σήμερα έγινε τρίωρη στάση εργασίας από τους νυν εργαζομένους στην Εθνική Βιβλιοθήκη, των οποίων τα επιχειρήματα διαρκώς αναγνώριζα σ’ αυτήν την Αίθουσα. Και λέω «αναγνώριζα» γιατί υπάρχει διάλογος ενάμιση χρόνου.
Λέω ευθαρσώς ότι εμείς κρίνουμε ότι η παρούσα λειτουργία της Εθνικής Βιβλιοθήκης δεν είναι αντάξια της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Είναι βέβαιο.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Και λέω επίσης ευθαρσώς ότι οι παρούσες δομές εξουσίας θα αλλάξουν, ότι οι νέες κατηγορίες εργαζομένων που εισάγουμε, με μεταπτυχιακές σπουδές, με βιβλιοθηκονομική κατεύθυνση, θα είναι αυτοί από τους οποίους θα αντλήσουμε τη νέα δομή διοίκησης. Και λέω ότι είναι τιμή μας το ότι ψηφίσαμε για ένα γενικό διευθυντή αυξημένων προσόντων, όπως αυτός που επελέγη τώρα κι όπως, ελπίζω θα είναι κάθε αντίστοιχη επιλογή στο μέλλον, και δεν αφήνουμε την Εθνική Βιβλιοθήκη στο περίφημο της τυπικής δημόσιας υπηρεσίας, δηλαδή στην περίφημη αδράνεια που νεκρώνει τα πάντα.
Τιμάμε τους εργαζόμενους, θέλουμε να αξιοποιήσουμε και την τελευταία ικμάδα της προσφοράς τους, αλλά θα ενταχθούν στο νέο σχήμα, για να διευκολύνουν μια Εθνική Βιβλιοθήκη που δεν έχει φτιαχτεί για να υπηρετεί τις ανάγκες των σημερινών λειτουργών της. Έχει φτιαχτεί για να υπηρετεί τις ανάγκες της Ελλάδας και του ελληνικού έθνους, του ελληνισμού εν συνόλω. Δεν θα προσδιορίσουμε, λοιπόν, μια νομοθεσία στο μέτρο των αναγκών του παρόντος προσωπικού, του οποίου όλη την επιχειρηματολογία αναγνώριζα διάσπαρτη σε όλες τις συζητήσεις και στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων κι ως σήμερα ακόμη. Διαφυλάσσονται όλοι ως προς τα εργασιακά τους δικαιώματα, στα πλήρη συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά, δεν θίγονται σε τίποτα και θα κληθούν να συμβάλουν, μαζί με τους ενενήντα νέους συναδέλφους που θα έλθουν, στην ανασύνταξη του ρόλου της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας και στο σύνολο της προστασίας της εθνικής κληρονομιάς και στη νέα της θέση, ως στρατηγικού σημείου αναφοράς των δημόσιων βιβλιοθηκών.
Και φυσικά δεν αλλάζει τίποτα, πουθενά στο δημόσιο χαρακτήρα, κύριε Καλέ, για να το κλείσουμε το θέμα. Και τώρα έχουμε τη διάκριση: Είναι η επιχορήγηση από τις δημόσιες επενδύσεις κι είναι η ένταξη στον τακτικό προϋπολογισμό. Αυτό που ελπίζω ότι θα ψηφίσει ομόφωνα η Βουλή των Ελλήνων, που ζήτησε πριν ο Πρόεδρος κ. Κακλαμάνης, το παράρτημα της βιβλιοθήκης στο Μακροχώρι, θα καλύπτεται από επιχορήγηση, κατ΄αρχάς τουλάχιστον. Πού είναι το σατανικόν της έννοιας «επιχορήγηση»; Είναι μια τρέχουσα έννοια στο δημόσιο τομέα και είναι η διάκριση των χρηματοδοτήσεων των δημόσιων επενδύσεων από τον τακτικό προϋπολογισμό. Επιτρέπεται ανάμεσά μας να οικοδομούμε πεδία σκοτεινών και «γκρίζων ζωνών» σε θέματα που είναι λυμένα και στο Δημόσιο Λογιστικό και στη δημόσια γλώσσα και στην κοινή λογική; Ο δημόσιος χαρακτήρας της Εθνικής Βιβλιοθήκης όχι απλώς είναι δεδομένος: Είναι το βασικό, το εσωτερικό συστατικό γνώρισμα, αλλά το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου είναι η δυναμική έκφραση του νέου τρόπου λειτουργίας, του αντάξιου τρόπου λειτουργίας που χρειάζεται ο 21ος αιώνας.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι, όπως συμβαίνει συνήθως, η νομοθεσία επικυρώνεται μέσα από τη λειτουργία.
Επειδή ακριβώς η λειτουργία, την οποία η νομοθεσία ζητείτε να επικυρώσει, είναι ήδη εν εξελίξει στο πεδίο του έργου, στο πεδίο της πραγματικότητας, στο πεδίο της ζωής, επειδή αυτός ο Οργανισμός της Εθνικής Βιβλιοθήκης θα κληθεί σε σύντομο χρόνο, όταν αρτιωθεί και το νέο κτίριο, να υπηρετήσει ένα νέο, μεγάλο σημείο εθνικής πολιτικής που θα είναι η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας με το παλιό και νέο κτίριο, με το συντονισμό των σαράντα έξι δημόσιων βιβλιοθηκών, με τη συμπερίληψη όλων των βιβλιοθηκών και των δημοτικών ή και ιδιωτικών συλλογών σε αυτό το ενιαίο πλαίσιο, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η Κυβέρνησή μας ζητά να ψηφιστεί αυτό το νομοσχέδιο, γιατί αφορά πραγματικά ένα ζωτικό δημόσιο αγαθό, αλλά είναι από τις σπάνιες φορές που η έννοια «εθνικό» έχει πραγματικό εσωτερικό αντίκρισμα.
Για τη διαφύλαξη της μνήμης του ελληνικού έθνους και για την ανάδειξή του διεθνώς αυτό είναι το νομοσχέδιο για την Εθνική Βιβλιοθήκη.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Παυλόπουλος.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διευκρινίζω ότι όλες εκείνες τις ρυθμίσεις, οι οποίες αφορούν την Κοινότητα Μακροχωρίου, η Νέα Δημοκρατία τις υπερψηφίζει και υπερθεματίζει ως προς την ανάγκη αλλά και την κατεύθυνση που κινούνται και σε ό,τι αφορά τα θέματα των μαθητών και σε ό,τι αφορά το θέμα της βιβλιοθήκης. Είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει κανείς για μια τοπική κοινωνία αλλά και μια μαθητική κοινότητα, η οποία έχει υποστεί αυτό το δεινό πλήγμα.
Όμως εδώ είναι μια μεγάλη ευκαιρία με αφορμή αυτό το τραγικό συμβάν να πούμε πόσο ευτυχέστερη ως Χώρα ιδίως απέναντι τις γενεές που έρχονται, θα ήμασταν, εάν ενεργούσαμε ως «Προμηθείς» και όχι ως «Επιμηθείς». Εάν είχαμε πάρει τα μέτρα μας, ώστε να προλαμβάνονται αυτού του είδους τα δυστυχήματα, τα οποία δεν οφείλονται μόνο στην τύχη. Οφείλονται και στον τρόπο που λειτουργεί το δικό μας δίκτυο και στον τρόπο, με τον οποίο σήμερα κυκλοφορούν τα αυτοκίνητα στους δρόμους.
Δεν έγινε από τύχη αυτό το δυστύχημα. Κι επειδή την επόμενη εβδομάδα έρχεται μια πρόταση για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, ακριβώς για να αποφευχθούν στο μέλλον τέτοια φαινόμενα -όχι για ν΄ αναζητήσουμε ευθύνες για το συγκεκριμένο θέμα, αυτό το ερευνά η δικαιοσύνη αλλά για να δούμε ποιες αιτίες πρέπει να απαλειφθούν, για να μη φθάσουμε ξανά σ΄ αυτό το κατάντημα- είναι μια μεγάλη ευκαιρία να ξεπεράσουμε κομματικές διαφορές και να δούμε εάν η οδική κυκλοφορία στην Ελλάδα επιτρέπεται να συνεχίζεται υπό όρους τριτοκοσμικούς.
Ο εκσυγχρονισμός δεν είναι μόνο λόγια. Είναι θέμα πράξης. Και ο εκσυγχρονισμός δεν ανέχεται «Τέμπη»! Ο εκσυγχρονισμός δεν ανέχεται οδικά δίκτυα που θα έπρεπε να έχουν τελειώσει –σύμφωνα με τα προγράμματα του «εκσυγχρονισμού»- από το 1996, σε ό,τι αφορά π.χ. την ΠΑΘΕΕ.
«Ναι», λοιπόν, στις ρυθμίσεις για το Μακροχώρι, αλλά χωρίς αυτό σε καμία περίπτωση, να μπορεί να απαλύνει την ευθύνη όλης της Κυβέρνησης σχετικά με τις αιτίες, για τις οποίες φθάσαμε στο Μακροχώρι. Δεν μας αφήνουν να κοιμόμαστε ήσυχοι οι ρυθμίσεις που ψηφίζουμε σήμερα, ούτε απαλύνουν τις ευθύνες και τις τύψεις συνείδησης γι’ αυτό, το οποίο συνέβη.
Από εκεί και πέρα, σε ό,τι αφορά το νομοσχέδιο αυτό καθεαυτό, η Νέα Δημοκρατία το καταψηφίζει. Παρά την προσπάθεια ωραιοποίησης που έκανε ο κύριος Υπουργός, η αλήθεια είναι πολύ πιο πεζή, πολύ πιο απλή και –επιτρέψτε μου να πω- θλιβερή. Η καταψήφιση της Νέας Δημοκρατίας θεμελιώνεται πάνω σε δύο βάσεις. Η πρώτη βάση είναι η ίδια η δομή του νομοσχεδίου. Η δεύτερη βάση είναι το περιεχόμενό του.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι -ιδίως του χώρου της Συμπολίτευσης- ξέρετε ότι και ο τρόπος που είναι δομημένο ένα νομοσχέδιο είναι στοιχείο και του εκσυγχρονισμού που καθένας ευαγγελίζεται και του νομικού μας πολιτισμού. Εάν -κατά τη γνώμη του κυρίου Υπουργού- «η Νέα Δημοκρατία δείχνει τον εαυτό της με τη θέση που παίρνει», τι να πει κανείς για το ίδιο το νομοσχέδιο που από πλευράς δομής αδικεί και τον ίδιο τον Υπουργό με την προσπάθεια που νομίζει πως θέλει να κάνει ή και το ίδιο το Υπουργείο. Ένα τόσο σοβαρό Υπουργείο, που για μας έχει τεράστια σημασία –η μεγαλύτερη εθνική επένδυση του Τόπου είναι η παιδεία- και φέρνει ένα νομοσχέδιο το οποίο -κατά τη γνώμη του- συνιστά πραγματικό θεσμικό εξάμβλωμα;
Τι είναι αυτό το νομοσχέδιο; Πλίνθοι, λίθοι, κέραμοι ατάκτως ερριμμένοι. Και δεύτερον, πρώτη φορά έχω δει –το ξαναλέω, δεν μου έχει ξανατύχει στα χρόνια που είμαι εδώ τουλάχιστον εγώ- άρθρο πενήντα πέντε παραγράφων, το άρθρο 13 το οποίο στην κυριολεξία είναι είτε ένα νομοτεχνικό εξάμβλωμα είτε ένας θεσμικός λαβύρινθος. Και για μας έχει σημασία αυτό. Ψηφίσαμε ρυθμίσεις στην πρόσφατη αναθεώρηση, που επιχειρούν να βελτιώσουν αυτά τα πράγματα.
Σημειολογικά λέμε, λοιπόν, όχι σε ένα νομοσχέδιο, το οποίο καταφώρως παραβιάζει και το νομικό μας πολιτισμό και το ίδιο το Σύνταγμα. Γιατί δεν είναι νομοσχέδιο εκείνο το οποίο δεν έχει κεντρική δομή. Κάτι περί βιβλιοθηκών και Εθνικής Βιβλιοθήκης και από κει και πέρα συνονθύλευμα διατάξεων, διόρθωση ημαρτημένων για όλες τις αμαρτίες και όλες τις σκιές που βαρύνουν το Υπουργείο Παιδείας. Και, βεβαίως, με ένα άρθρο, όπως σας είπα προηγουμένως, που δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος. Λυπάμαι εκείνους που θα επιχειρήσουν κάποτε να το κωδικοποιήσουν. Λυπάμαι πρωτίστως αυτούς που θα έρθουν να το εφαρμόσουν. Άκρη δεν βγάζει κανείς. Και να έρθουμε να πούμε ναι;
Η πρώτη μας αντίρρηση, λοιπόν, αφορά τη δομή και λέμε να, ένα στοιχείο του τι σημαίνει εκσυγχρονισμός τύπου Σημίτη. Είναι και αυτό. Διότι ο εκσυγχρονισμός, όπως είπα, δεν είναι λόγια είναι και πράξη. Έτσι τον εννοείτε Υπουργέ; Πετάμε ένα κύριο αντικείμενο, παίρνουμε και διόρθωση ημαρτημένων και ερχόμαστε να πούμε ότι κάνουμε «εκσυγχρονισμό». Η ιδεολογία της μετριότητας σε όλο της το μεγαλείο. Η λογική της νοοτροπίας των μειωμένων προσδοκιών στην ενσάρκωσή της ως θεσμός μέσα στο Κοινοβούλιο.
Να έρθω στην ουσία τώρα. Δύο περίπου είναι οι ενότητες, γιατί αρχή και τέλος δεν υπάρχει. Η μία αφορά τις βιβλιοθήκες και την Εθνική Βιβλιοθήκη και η άλλη, σας είπα και πάλι, είναι διόρθωση ημαρτημένων.
Ξεκινάω από το θέμα της Εθνικής Βιβλιοθήκης και των βιβλιοθηκών γενικότερα. Πρώτα-πρώτα, ευπρόσδεκτη η παρατήρηση του κυρίου Υπουργού, ο οποίος μας είπε ότι δεν παραβιάζεται και δεν μπορεί να παραβιασθεί το άρθρο 109 του Συντάγματος σχετικά με τη συνταγματική κατοχύρωση της τελευταίας βούλησης Βαλλιάνη. Ευπρόσδεκτο το ότι παραμένει από πλευράς κυριότητος στο δημόσιο. Γιατί διαφορετικά έχουμε συνταγματικό πρόβλημα.
Και άκουσα τον κ. Ευθυμίου να αναπτύσσει και την καινοφανή θεωρία ότι «η Νέα Δημοκρατία» –λέει- «έκανε προτάσεις που έγιναν δεκτές, άρα καταλάβαινε ότι πήγαινε στη σωστή κατεύθυνση το νομοσχέδιο, αλλά δεν θέλει να το παραδεχθεί! Δηλαδή, το γεγονός ότι του διορθώσαμε ορισμένα πράγματα για να μην είναι το εξάμβλωμα αυτό και αντισυνταγματικό από πάνω, κατά τη γνώμη του κυρίου Υπουργού είναι αντίφαση της Νέας Δημοκρατίας! Τι να πει κανείς; Έχει συνηθίσει από την πάλαι ποτέ διαλάμψασα λογική του ΠΑΣΟΚ που έμπαινε εδώ και έλεγε «όχι» σε οτιδήποτε έβλεπε μπροστά του. Ε, δεν έχουμε την ίδια λογική, τι να κάνουμε; Δεν αντιλαμβανόμαστε με τον ίδιο τρόπο τη σοβαρότητα της θεσμικής μας παρέμβασης. Ευτυχώς που ακούσατε ορισμένα πράγματα και το πολύ κακό το κάνατε λιγότερο. Πάντως παραμένει κακό, γι’ αυτό και το καταψηφίζουμε.
Χαίρομαι, λοιπόν, για την παρέμβαση στο άρθρο 109 του Συντάγματος. Αλλά για να δούμε γιατί άκουσα εδώ πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα σχετικά με το φιλελευθερισμό. Άκουσα μάλιστα την καινοφανή θεωρία ότι –λέει- που εμείς σοσιαλιστές υπερασπιζόμαστε το φιλελευθερισμό και εσείς όχι;
Με συγχωρείτε πάρα πολύ, αλλά ειλικρινά πρώτα απ’ όλα, θέλω να πω ότι χαίρομαι να βλέπω μπαρουτοκαπνισμένους πάλαι ποτέ διαλάμψαντες σοσιαλιστές, οπαδούς της Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη περί κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, πενήντα χρόνια μετά ν΄ ανακαλύπτουν τα αγαθά του φιλελευθερισμού. Δεν λένε και ένα συγγνώμη στον Ελληνικό Λαό που τον ταλαιπώρησαν τόσα χρόνια με έναν τερατώδη δημόσιο τομέα που τον πληρώνουμε ακόμα και τώρα, με καρεκλοκένταυρους…
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Εσείς είσθε οι δημιουργοί του δημόσιου τομέα. Εσείς κάνατε κοινωνικοποίηση. Το ΠΑΣΟΚ δεν έκανε ούτε μια κοινωνικοποίηση. Είναι ιστορική αλήθεια.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πάγκαλε, το ξέρετε, είσθε και ανιστόρητος αν αυτή είναι η ιστορική αλήθεια.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Τι λέτε τώρα;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως και είσθε ανιστόρητος. Γιατί τον έμπνευσης Κουτσόγιωργα δημόσιο τομέα, του άρθρου 1 παράγραφος 6 του ν. 1256/82 εσείς τον ψηφίσατε εδώ. Και κάνατε το ελληνικό δημόσιο ακόμα και εισαγωγέα καφέ την ΠΡΟΜΕΤ …
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Εμείς ιδιωτικοποιήσαμε το συγκρότημα Ανδρεάδη;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς φτιάξατε είκοσι δύο χιλιάδες νομικά πρόσωπα του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Εσείς δημιουργήσατε όλο αυτό το θηρίο το οποίο ο ίδιος ο ιδρυτής σας έλεγε ότι αν δεν το τιθασεύσουμε θα μας φάει. Και μας τρώει γιατί εσείς φέρατε το δημόσιο χρέος στα πενήντα τρισεκατομμύρια, 112% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Μη μιλάτε αυτήν τη στιγμή εσείς για φιλελευθερισμό.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι τα λάθη τα οποία κάνετε. Γιατί πάτε να παραστήσετε τους φιλελευθεριστές –ποτέ δεν υπήρξατε φιλελεύθεροι- λες και είναι, «αλλάζω το πουκάμισό μου και το σακάκι μου και φοράω κάτι άλλο». Γιατί αυτά ακούστηκαν εδώ μέσα. Ακούστε –λέει- τη Νέα Δημοκρατία…
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ: Επί του θέματος, κύριε Παυλόπουλε.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Θα μιλήσω επί του θέματος, κύριε Κατσανέβα, αν με αφήσει ο κ. Πάγκαλος να μιλήσω….
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ: Μην ανοίγετε πληγές τώρα.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ε, καλά. Διδάσκουν αυτά, κύριε συνάδελφε.
Εσείς τα διδαχθήκατε καλύτερα. Πήρατε εύκολα το δρόμο σας –τουλάχιστον εσείς- θα τον πάρουν και οι άλλοι σιγά-σιγά. Το ωραίο είναι ότι ακούσαμε το εξής: «Δεν θέλετε «–λέει-» εσείς, η Νέα Δημοκρατία, να γίνει χωριστό νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και θέλετε να μείνει αποκεντρωμένη δημόσια υπηρεσία»; Μα, είναι φιλελεύθερες ιδέες αυτές; Από εκεί και πέρα, όχι μόνο πρέπει να γίνει νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, αλλά να γίνει και ιδιωτικού δικαίου»!
Έτσι αντιλαμβάνονται οι πάλαι ποτέ διαλάμψαντες σοσιαλιστές τον φιλελευθερισμό σήμερα.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Αφήστε την ψυχανάλυση! Εσείς τι λέτε;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Θα τα ακούσετε, κύριε Πάγκαλε, τι λέμε εμείς. Τα λέμε τόσα χρόνια και δεν τα ακούτε, γιατί νομίζετε ότι ο φιλελευθερισμός είναι ένα πείραμα, το οποίο το κάνετε όπως σας βολεύει.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Δεν είναι μονοπώλιό σας!
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Όπως ψάχνατε για το σοσιαλισμό μέσω τρίτου δρόμου, διαβάζοντας Σαμίρ Αμίν και άλλα τινά –θα τα θυμάστε υποθέτω- έτσι και τώρα ψάχνετε για ένα φιλελευθερισμό που δεν υπάρχει. Φιλελευθερισμός τύπου Σημίτη και Πάγκαλου δεν υπάρχει. Ή υπάρχει ή δεν υπάρχει.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ: Άλλο Σημίτης και άλλο Πάγκαλος! Άλλο το ένα και άλλο το άλλο!
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ο Οδυσσέας Ελύτης έλεγε κάτι πολύ απλό, το οποίο το παραφράζουμε, αν θέλετε. Ο Οδυσσέας Ελύτης, στη «Μαρία Νεφέλη» νομίζω, λέει ότι «δεν γίνεται κανείς χορτοφάγος τρώγοντας προβατάκια βαμμένα πράσινα»! Με την ίδια λογική, δεν γίνεται κανείς φιλελεύθερος, επειδή προσπαθεί να εφαρμόσει κάποιες μεθόδους νομικής προσωπικότητας.
Πρώτα-πρώτα, ας ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα. Γιατί λέμε όχι στη διαμόρφωση νομικής προσωπικότητας; Δεν είναι η νομική προσωπικότητα –και δη δημοσίου δικαίου- η οποία διαμορφώνει ένα πλέγμα φιλελεύθερων εγγυήσεων για την Εθνική Βιβλιοθήκη. Η νομική προσωπικότητα –ιδίως η νομική προσωπικότητα δημοσίου δικαίου, με την ασφυκτική εποπτεία του νομικού προσώπου του δημοσίου που πρέπει να υπάρχει συνταγματικά και υπάρχει και εδώ- είναι ο πιο πρόσφορος τρόπος για να φτιάξεις ένα γραφειοκρατικό μόρφωμα.
Γι’ αυτό την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς την έχετε κάνει ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου –παγκόσμιο αρνητικό προηγούμενο που οδήγησε εδώ που οδήγησε- γιατί νομίζετε ότι με το να φτιάξετε ένα νομικό πρόσωπο, φιλελευθεροποιείτε τα πράγματα. Δεν έχετε αντιληφθεί ότι σε όλο τον κόσμο, ο πιο απλός τρόπος για να δημιουργήσεις, υπό συγκεκριμένες συνθήκες ένα φιλελεύθερο δημιούργημα, είναι να το κάνεις ανεξάρτητη ή και αποκεντρωμένη διοικητική υπηρεσία. Είναι πολύ πιο φιλελεύθερο και πολύ πιο ευέλικτο από το να φτιάξεις ένα νομικό πρόσωπο, το οποίο είναι γραφειοκρατικό, εποπτευόμενο και ικανό να δημιουργήσει μυριάδες δυσλειτουργίες.
Θα ήθελα να σας πω και κάτι άλλο. Στις 28 Ιουλίου 1998, ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος έλεγε ότι θα μειώσει το δημόσιο τομέα κατά δύο χιλιάδες νομικά πρόσωπα και υπηρεσίες. Αυτά σας έλεγε. Από τότε, έχουμε φτάσει στο σημείο να έχετε προσθέσει καμια εξακοσαριά καινούρια!
Ένα απ’ αυτά το έχουμε και μπροστά μας. Θεωρείτε ότι φτιάξαμε ένα νομικό πρόσωπο με φιλελεύθερες λύσεις και αντιλήψεις. Λάθος μέγιστο! Ξαναφτιάχνετε εδώ ένα γραφειοκρατικό δημιούργημα και μας λέτε, από εκεί και πέρα, ότι αυτό θα μπορούσε να είναι και νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Μάλιστα, να είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, αλλά εσείς πώς το αντιλαμβάνεστε το νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου; Μήπως σαν και αυτά που φτιάξατε και που επειδή τα δημιουργήσατε και τα μετοχοποιήσατε, έχετε την εντύπωση ότι εφαρμόζετε και φιλελεύθερες πολιτικές;
Κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑΣΟΚ έχει την εξής αντίληψη: Φτιάχνω ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου από δημόσιο που είναι, ενδεχομένως το μετοχοποιώ –όχι στη συγκεκριμένη περίπτωση βάζω και έναν κομματικό «καρεκλοκένταυρο» για να το ελέγχει, παίζω και τα παιχνίδια μου στο χρηματιστήριο –γιατί μέσω αυτών έγιναν όλες αυτές οι ιστορίες του χρηματιστηρίου- και το παίζω φιλελεύθερος.
Θέλετε να σας θυμίσω παραδείγματα; Θέλετε να σας θυμίσω το παράδειγμα εκείνο της τράπεζας που όταν άλλαξε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας –ο οποίος εποπτεύει και μία τράπεζα, γιατί ανήκει στο στρατό, όπως είναι γνωστό- έφυγε ο διοικητής που ήθελε ο ένας και έφερε ο άλλος το δικό του, με μόνο χαρακτηριστικό ότι υπήρξε πρόεδρος της Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ;
Επίσης, πρόσφατα στη Βουλή, στην επιτροπή –οι συνάδελφοι είσαστε εδώ και θα το ξέρετε- μας έφεραν επικεφαλής διευθύνοντα σύμβουλο κορυφαίας ΔΕΚΟ πρόσωπο που ανήκει στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο έχει φέρει πτυχίο χημείας από τη Ρουμανία και επικαλέστηκε προϋπηρεσία διευθύνοντα συμβούλου αρωματοποιίας στο Λάγος της Νιγηρίας;
Νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου είναι αυτό και είσθε φιλελεύθεροι; Χαίρεσθε γι’ αυτόν τον «φιλελευθερισμό»; Χαίρεσθε για τα στελέχη, τα οποία έχετε στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όταν αυτά στις περισσότερες περιπτώσεις το μόνο στοιχείο που έχουν είναι ότι ανήκουν στον κυβερνώντα χώρο και, επ’ εσχάτων μάλιστα, σε ένα κομμάτι του κυβερνώντος χώρου, τους λεγόμενους «εκσυγχρονιστές», των οποίων βλέπουμε τα καμώματα να αναπτύσσονται σε όλο τους το μεγαλείο; Δεν είναι έτσι ο φιλελευθερισμός.
Θα ήθελα να σας πω και κάτι άλλο. Το αποδεικνύετε ότι δεν είναι φιλελεύθερες λύσεις και από απλά πράγματα μέσα εδώ. Αφού μιλάμε για φιλελευθερισμό, ας πάρουμε για παράδειγμα τη ρύθμιση που αφορά στα σχολεία στο άρθρο 13, στην παράγραφο 20. Λέτε λοιπόν ότι όταν έχουμε δημόσια σχολεία και κάποιος από τους εκπαιδευτικούς φεύγει, δεν μπορεί να φύγει μεσοχρονίς –και αυτό είναι λογικό, εφόσον είναι δημόσια υπηρεσία - θα περιμένει να τελειώσει το σχολικό έτος και μετά θα φύγει, για να μην δημιουργηθούν εκπαιδευτικά προβλήματα. Λέει, όμως, ότι όταν πρόκειται για ιδιωτικά σχολεία, δεν παίρνουμε καμία πρόνοια γι’ αυτό.
Και η λογική που ακούστηκε εδώ είναι «ας τους δώσουνε περισσότερα χρήματα για να τους κρατήσουν». Ακούστε λογική! Δηλαδή, λες και είναι το ιδιωτικό σχολειό τσιφλίκι, επιχείρηση. Δεν ενδιαφέρει. Δώσε τους λεφτά και κάντε ό,τι θέλετε.
Ποιοι τα λένε αυτά; Οι πάλαι ποτέ διαλάμψαντες σοσιαλιστές. Λες και το ιδιωτικό σχολειό δεν είναι δημόσια υπηρεσία κατά παραχώρηση. Έπρεπε κατ’ αναλογία να ισχύουν τα ίδια και εδώ, γιατί είναι δημόσια υπηρεσία, απλώς είναι κατά παραχώρηση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα χρειασθώ τέσσερα λεπτά παραπάνω, όπως και ο Υπουργός, κυρία Πρόεδρε.
Υπάρχει μία τροπολογία που την υπογράφουν και συνάδελφοι από το χώρο του ΠΑΣΟΚ. Δεν σας αρέσει η τροπολογία; Τουλάχιστον πείτε ότι κατ’ αναλογία αυτά που λέτε εδώ για τα δημόσιο ισχύουν και στην περίπτωση των ιδιωτικών σχολείων. Απλώς και μόνο, επειδή εκεί η παραίτηση γίνεται για να πάνε στο δημόσιο, ισχύει η μοριοδότηση κανονικά, μέχρι να φύγουν και να τελειώσει η θητεία τους, για να λειτουργήσει το σχολείο κανονικά.
Η λογική των σοσιαλιστών, ορισμένων τουλάχιστον, είναι «όχι». Δεν με ενδιαφέρει τι γίνεται στο ιδιωτικό σχολειό. Ιδιωτικό είναι, ας κόψει το λαιμό του. Μήπως τους ενδιαφέρει τι γίνονται τα παιδιά; Να λοιπόν, ποια είναι η στρεβλή λογική για την οποία μιλάμε εδώ.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο καταψηφίζουμε τις διατάξεις οι οποίες αφορούν βιβλιοθήκες και άλλα τινά, τα οποία είναι, όπως σας είπα και πάλι, γραφειοκρατικά μορφώματα.
Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Σας φέρνω δύο παραδείγματα για να τελειώνουμε. Εκείνο το περίεργο άρθρο 13, εκείνη η διόρθωση ημαρτημένων, όλο αυτό το κατασκεύασμα έχει σειρά διατάξεων που δεν ξέρει τι να ψηφίσει κανείς. Δεν είναι μόνον η μη ορθολογική δομή του.
Λέει παραδείγματος χάρη, στο άρθρο 13 παράγραφος 8, ότι οι περιφερειακοί διευθυντές εκπαίδευσης -οι μετακλητοί, παρακαλώ, που τους έφερε ο κύριος Υπουργός και τους θεσμοθέτησε εδώ, με αντίθετη όλη την υπόλοιπη Βουλή- έχουν πλέον οικονομικό status συμβούλων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Δηλαδή, ό,τι έχει ο σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, με ό,τι προσόντα έχει, έτσι έχει και ο μετακλητός, τον οποίο παίρνετε με καθαρά κομματικά κριτήρια. Και λέτε στη Νέα Δημοκρατία «αυτό είναι εκσυγχρονισμός, ελάτε να τον ψηφίσουμε».
( Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ)
Έχουμε τα οικονομικά θέματα τα οποία έχουν προκύψει με την οργάνωση των καλλιτεχνικών, μαθητικών αγώνων. Υπάρχει πρόβλημα εδώ. Μας λέει «μα, δεν είσθε υπέρ του θεσμού;» Υπέρ του θεσμού είμαστε. Υπέρ του τρόπου διαχείρισης του θεσμού δεν είμαστε. Γιατί αυτό κάνετε. Δημιουργείτε θεσμούς, τους καταστρατηγείτε και όταν έρχεσθε να διορθώσετε τα ημαρτημένα και σας λέμε ότι δεν μπορούμε να ανεχθούμε αυτήν τη διαχείριση νομίζετε ότι τα βάλαμε με τους θεσμούς.
Και το πλέον περίεργο. Στο άρθρο 14 λέτε ότι ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος του ΟΕΕΚ, πήραν κάτι παρανόμως, γιατί τους παρέσυραν οι νομικές υπηρεσίες. Πήραν δύο μισθούς παραδείγματος χάρη αλλά έπρεπε να πάρουν μόνον τον έναν και τους πήραν καλοπίστως γιατί έτσι τους είπε η νομική υπηρεσία. Αντί να τους πείτε να τα επιστρέψουν βεβαίως οι άνθρωποι –δεν έχουν καμιά κύρωση- και να έχουν χρονικό διάστημα για να τα επιστρέψουν με κάποιες δόσεις, τι μας λέτε; Λέτε «αφού τα πήραν, καλώς τα πήραν», ασχέτως αν δεν τα δούλεψαν. Εκσυγχρονιστική λογική είναι και αυτό. Φιλελευθερισμός είναι και αυτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Τους πλήρωσαν και τα δάνεια.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή έκαναν λάθος οι νομικές υπηρεσίες, πάνε τα χρήματα του Ελληνικού Λαού. Ας είναι λίγα. Δεν μιλάμε για μεγάλα ποσά, αλλά είναι δείγμα γραφής. Αφού τα πήραν, καλά τα πήραν. Πώς θέλετε αυτή τη λογική να την επιβραβεύσουμε; Έτσι πάτε να κάνετε «εκσυγχρονισμό»; Αυτές είναι οι τομές για τις οποίες μας μιλάτε; Αυτά είναι εκείνα για τα οποία είσθε υπερήφανος από αυτό το Βήμα;
Εμείς τα θεωρούμε ακριβώς ως δείγματα όχι εκσυγχρονισμού, αλλά αναχρονισμού, όχι ως δείγματα φιλελευθερισμού, αλλά μιας ανελεύθερης ιδεολογίας, η οποία διαπνέει το εκπαιδευτικό μας σύστημα και την παιδεία μας γενικότερα. Δεν τα θεωρούμε ως δείγματα απελευθέρωσης των διοικητικών δομών, αλλά ως δείγματα περαιτέρω γραφειοκρατικής υποδούλωσης των θεσμών σε κομματικούς νεποτισμούς.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όχι μόνο καταψηφίζουμε, αλλά καταγγέλλουμε όλες αυτές τις ρυθμίσεις. Θα πρέπει να διορθωθούν πολλά πράγματα, όσα και αν έχουν δημιουργηθεί τετελεσμένα, όταν θα έρθει η εποχή.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε και με συγχωρείτε για την υπέρβαση του χρόνου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, κ. Χαράλαμπος Καστανίδης, έχει το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Μετά θα έχουμε δευτερολογίες, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Θα κλείσει πρώτα ο κύκλος, μετά θα έχουμε δευτερολογίες και εννοείται ότι μέσα στη συζήτηση αυτή η οποία είναι συνολική, μιλάμε και για τις τροπολογίες.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Άρα, συζητήθηκαν και τα άρθρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Είναι όλα μαζί.
Ορίστε, κύριε Καστανίδη, έχετε το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση θα μπορούσε να έχει ολοκληρωθεί με την αφήγηση ενός κοινοβουλευτικού περιστατικού που φαντάζομαι ότι όλοι σας γνωρίζετε.
Προπολεμικώς, ο Γεώργιος Παπανδρέου αγορεύει από το Βήμα αυτό. Αναφέρεται σε γεγονότα τα οποία σχετίζονται με τα κινήματα ανατροπής και αποκατάστασης στο ελληνικό στράτευμα, οπότε κάποιος κύριος αναφωνεί από την Αίθουσα «πρέπει να σε πιστολίσω». Διακόπτει ο Γεώργιος Παπανδρέου και ερωτά «ποιος το είπε αυτό;». Αναφωνεί ο κύριος «εγώ το είπα» και ο Γεώργιος Παπανδρέου συνεχίζει, λέγοντας «καλώς, δεν έχει καμία σημασία. Ας προχωρήσουμε σε αυτά τα οποία συζητούμε».
Θα μπορούσε εδώ, με αυτό το περιστατικό, να έχει τελειώσει η συζήτηση. Το λέω, για να καταδείξω τη σημασία πολλών λεχθέντων, κυρίως από το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει ένα παλαιό συνδικαλιστικό παιχνίδι, το οποίο μου το υπενθύμισε με τον πιο διαυγή τρόπο ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Όταν δεν μπορείς να διαφωνήσεις επί της ουσίας, δηλώνεις ότι διαφωνείς επί της διαδικασίας και όταν δεν μπορείς να διαφωνήσεις σε επιμέρους ειδικές ρυθμίσεις, δηλώνεις ότι διαφωνείς επί της δομής του νομοσχεδίου.
Αυτό έπραξε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Μας μίλησε περί του τρόπου, με τον οποίον συνετάγη το νομοσχέδιο, μας μίλησε για τη δομή του νομοσχεδίου, μας μίλησε για το φιλελευθερισμό ή το σοσιαλισμό και τους διαλάμψαντες αστέρες του, αλλά όταν χρειάστηκε να μιλήσει για ειδικότερα θέματα, ανέφερε ένα-δύο, τα οποία θα κρίνω αμέσως μετά.
Εγώ γνωρίζω ότι αυτή η πάγια παράδοση ανθρώπων ευρισκομένων σε αδυναμία τηρήθηκε σήμερα. Όταν δεν έχουμε επί της ουσίας να πούμε τίποτα, δηλώνουμε τη διαφωνία μας επί της διαδικασίας ή επί των δομών.
Ομολογώ ότι δεν έχω κατανοήσει, γιατί οι αγορητές της Νέας Δημοκρατίας και ειδικά ο Κοινοβουλευτικός της Εκπρόσωπος αισθάνθηκαν την ανάγκη να κάνουν μία μακρά περιοδολόγηση στα θέματα του φιλελευθερισμού και του σοσιαλισμού.
Σας δηλώνουμε ότι εξακολουθούμε να διατηρούμε τις αρχικές μας ταυτότητες, τις οποίες ασφαλώς δεν θέτουμε υπό την κρίση σας, αλλά τις θέτουμε πάντοτε υπό την κρίση του ελληνικού λαού. Καθόλου δεν διεκδικούμε την αίσθηση ή την αντίληψη των φιλελευθέρων. Εξακολουθούμε να έχουμε φοβερά ερωτήματα για το τι ακριβώς εσείς εννοείτε ως φιλελευθερισμό. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι, αν κάποιος εκ των συναδέλφων της Νέας Δημοκρατίας ερωτηθεί, δεν θα μπορεί να απαντήσει για το πώς, παραδείγματος χάρη, συνιστά φιλελεύθερη εκδοχή ή ιδεολογία το γεγονός ότι, σε κάθε απόπειρα εξυγίανσης δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών ή έστω και μετακίνησή τους στον ιδιωτικό τομέα συμβαίνει πάντοτε να ταυτίζονται με την ιδέα του κρατικού ελέγχου των επιχειρήσεων. Δεν θέλω να αναφέρω παραδείγματα, για να μην ονομαστικοποιήσω τις περιπτώσεις.
Στα ιδεολογήματα που ακούστηκαν επιθυμώ να μη δώσω καμία συνέχεια, γιατί αναφέρονται σε πράγματα που ήταν μεταξύ τους ασύνδετα και πολύ εύκολα θα μπορούσαν να κριθούν πολιτικά και ιδεολογικά. Επιθυμώ, όμως, να σταχυολογήσω ορισμένα από τα θέματα που έθιξε ο κ. Παυλόπουλος και να δώσω απαντήσεις.
Παραδείγματος χάρη ετέθη -και νομίζω ότι καλώς συνεζητήθη στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή- το θέμα της νομικής προσωπικότητας της βιβλιοθήκης. Αυτό για το οποίο κατηγορήθηκε ο Υπουργός Παιδείας για το νομοσχέδιο που εισηγείται, είναι το ότι η Εθνική Βιβλιοθήκη αποκτά νομική προσωπικότητα στα όρια ενός νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, ενώ θα μπορούσε να παραμείνει, ενδεχομένως, με το παρόν της καθεστώς, ως μία αυτοτελής δημόσια υπηρεσία.
Η εισηγητική έκθεση, καθώς και οι υποστηρίξαντες, δηλαδή ο εισηγητής μας και ο Υπουργός, τη σχετική διάταξη είπαν με πολύ μεγάλη απλότητα και σαφήνεια ότι γίνονται πιο αποτελεσματικές οι διαδικασίες.
Γιατί πρέπει να παραμείνει η Εθνική Βιβλιοθήκη μία αυτοτελής δημόσια υπηρεσία και τι θα σήμαινε αυτό, κατά την άποψη της Νέας Δημοκρατίας;
Ξέρετε, κύριοι συνάδελφοι, ότι μία αυτοτελής δημόσια υπηρεσία είναι η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας. Δεν ξέρω, αν οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας γνωρίζουν πώς λειτουργεί μία αυτοτελής δημόσια κρατική υπηρεσία, όπως είναι η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Επί των ημερών σας.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Θέλω να πω ότι -επιλέγοντας μόνο ένα παράδειγμα, αν και θα μπορούσα να επιλέξω και άλλα- θα έπρεπε ήδη να έχει προχωρήσει η νομοθετική μεταβολή, που αφορά τέτοιου είδους αυτοτελείς κρατικές υπηρεσίες. Αν αυτό είχε συμβεί, θα είχαμε σήμερα πολύ θετικότερα αποτελέσματα στη λειτουργία αυτών των υπηρεσιών.
Κάπως έτσι, δίνοντας και το παράδειγμα της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, πρέπει να σκεφθούμε και για την Εθνική Βιβλιοθήκη.
Προσπάθησα να δω σε ποιο σημείο των ειδικών θεμάτων, όπου και κρίνεται η προτεινόμενη από ένα κόμμα πολιτική, θα μπορούσε να σταθεί η Νέα Δημοκρατία.
Ακούγοντας δε τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο, είδα με έκπληξη ότι έκρινε, ως απολύτως καταδικαστέα τη ρύθμιση εκείνη που αφορά στην εξομοίωση των αποδοχών των περιφερειακών διευθυντών με εκείνες των συμβούλων του παιδαγωγικού ινστιτούτου.
Θέλω να σας πω το εξής, κ. Παυλόπουλε. Ο περιφερειακός διευθυντής του οποίου η θητεία είναι νωρίς ακόμη να κριθεί, γιατί είναι σχετικά πρόσφατος θεσμός, πρέπει να κριθεί τουλάχιστον με βάση το ποιες από το νόμο απονεμημένες αρμοδιότητες ασκεί. Ένας, λοιπόν, σύμβουλος στο παιδαγωγικό ινστιτούτο του οποίου η αποστολή είναι πραγματικά εξαιρετική, κυρίως από την άποψη της επιστημονικής και παιδαγωγικής καθοδήγησης, δεν έχει τόσο βάρος στην καθημερινή του δράση, όσο ένας περιφερειακός διευθυντής. Σας θυμίζω ότι ένας περιφερειακός διευθυντής, εκτός από κατεξοχήν διοικητικές ευθύνες, αποστολές και καθήκοντα που έχει και μάλιστα ασκούμενες μέσα σε ένα περιβάλλον που τώρα διαμορφώνεται, άρα εξ ορισμού δυσκολότερες από το αν ήταν ένας παλαιός και πετυχημένος θεσμός, έχει και άλλες αρμοδιότητες, όπως αυτήν της αξιολόγησης. Η αξιολόγηση μάλιστα δεν είναι από τα ασήμαντα θέματα για τη λειτουργία του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Συνεπώς όταν ο νόμος εξουσιοδοτεί τον περιφερειακό διευθυντή με ευρύ κύκλο αρμοδιοτήτων είναι προφανές ότι, θα πρέπει να προβλέψει και την καλύτερη αμοιβή του για να μπορεί να είναι συνεπέστερος στα καθήκοντά του. Και αυτό μάλιστα, ανεξαρτήτως αν είναι μετακλητός ή όχι.
Η αναφορά η οποία έχει γίνει επίσης στο Μακροχώρι θεωρώ ότι πήρε μιαν έκταση που δεν πιστεύω ότι μας αναλογεί.
Θα κλείσω μ’ αυτό το θέμα. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε δράματα και τραγωδίες, όπως είναι το δράμα και η τραγωδία των παιδιών του Μακροχωρίου, η στάση που μας αναλογεί, είναι πράξη και λυγμός. Η ακατάσχετη φιλολογία, όπως εγώ τουλάχιστον την παρακολούθησα κατά την παρέλαση συγκεκριμένων συναδέλφων από του Βήματος τούτου, μάλλον παραπέμπει σε άλλη ψυχολογική και διανοητική στάση, έναντι αυτού του δράματος.
Η Τζούντιθ Χέρμαν λέει –για να θυμηθώ απόσπασμα από ένα εκπληκτικό βιβλίο της- ότι τα οδυνηρά και καταστροφικά γεγονότα, συνήθως ο άνθρωπος τα αντιμετωπίζει με τον εξοστρακισμό τους από τη μνήμη του. Εμείς είμαστε εδώ, όχι για να εξοστρακίσουμε κάτι από τη μνήμη μας, αλλά αντίθετα για να την στήσουμε με τον πιο ακλόνητο και σταθερό τρόπο, νομοθετώντας ειδικά για τα παιδιά του Μακροχωρίου. Και μετά αρμόζει σιωπή. Και παρακαλώ αυτό να είναι μια στάση όλων μας, γιατί παρακολούθησα προσπάθειες μιας τρέχουσας πολιτικής εκμετάλλευσης του θέματος, που πιστεύω ότι δεν αναλογεί στο Κοινοβούλιο και στους συναδέλφους.
Μ’ αυτές τις σκέψεις ζητώ βεβαίως, όπως και ο Υπουργός Παιδείας, όπως και ο εισηγητής μας την υπερψήφιση του νομοσχεδίου.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς, κύριε Καστανίδη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω προς το Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία και τα βόρεια θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Η Ελλάδα των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913» εκατόν έξι μαθητές και μαθήτριες με δύο συνοδούς-δασκάλους από το 3ο και 5ο Δημοτικό Σχολείο Τρίπολης.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
( Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Εισερχόμαστε στο στάδιο των δευτερολογιών.
Ο κ. Πάγκαλος έχει το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Δεν είχα την πρόθεση να δευτερολογήσω, εάν δεν παρακολουθούσα με μεγάλο ενδιαφέρον και ομολογώ και με κάποια απόλαυση, γιατί είναι δεινός ρήτωρ, τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας. Κατασκεύασε ανεμομύλους και ως άλλος Δον Κιχώτης, εξεστράτευσε εναντίον τους και τους κατατρόπωσε.
Μας κατήγγειλε ότι αμφισβητήσαμε την ιδεολογική πεποίθηση της παράταξής τους, ότι δεν θεωρούμε πως είναι φιλελεύθερη. Τοιούτο δεν συνέβη για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν δίνουμε μια δεκάρα για τις ιδεολογικές πεποιθήσεις της παράταξής τους με την έννοια της διαμάχης περί αυτές.
Κατ’ αρχήν δεν θεωρούμε ότι οι φιλελεύθερες απόψεις είναι ιδιοκτησίες ή μπορεί να είναι ιδιοκτησίες ενός κόμματος ή μιας ομάδας πολιτικών. Οι ελεύθερες απόψεις κυκλοφορούν στην κοινωνία και είναι διάχυτες. Μπορεί να είναι απόψεις του γείτονά μου του κ. Λάμπρου, της κυρά Μαρίας στο χωριό μου ή οπουδήποτε αλλού. Ή μπορεί να μην είναι ή μπορεί να είναι οι αντίθετες απόψεις του ενός ή του άλλου.
Από εκεί λοιπόν ξεκίνησε και μας έκανε μια δίκην προθέσεων αναδρομική. Αμφισβήτησε δηλαδή την ιδεολογική μας ειλικρίνεια και σοβαρότητα, γιατί μας είπε ότι κάποιοι από το ΠΑΣΟΚ ήμασταν οπαδοί του σοσιαλισμού και τώρα είμαστε λιγότερο οπαδοί του σοσιαλισμού και ανακαλύψαμε τις φιλελεύθερες δοξασίες. Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα διότι ανήκω σ’ αυτή την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ η οποία προέρχεται από το κομμουνιστικό κόμμα. Υπάρχει και τέτοια πτέρυγα στο ΠΑΣΟΚ και υπήρξα πράγματι οπαδός του κομμουνισμού στα νιάτα μου και είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτό. Από τότε η ανθρωπότητα ολόκληρη εξελίχθηκε. Υπάρχουν και οπαδοί του κομμουνισμού ακόμα στην Αίθουσα και πρέπει να τους τιμούμε βεβαίως. Ένα μέρος λοιπόν αυτού του μεγάλου λαϊκού στρατοπέδου εξελίχθη, άλλαξε απόψεις. Κατ’ αρχήν άλλαξε απόψεις η Σοβιετική Ένωση και έχει σήμερα ένα φιλελεύθερο σύστημα διακυβέρνησης.
Εγώ όμως δεν θα ήθελα να κάνω την χείριστη μεταχείριση στον εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας -τον οποίο αγαπώ ιδιαίτερα- και να τον ρωτήσω ποιες ήταν οι ιδεολογικές πεποιθήσεις της παράταξής του από το 1935 έως το 1974, ποιοι ήταν οι εγχώριοι και οι εισαγόμενοι θεοί τους οποίους τίμησαν, δόξασαν και υπηρέτησαν. Δεν θα ήθελα να το κάνω αυτό, γιατί προτιμώ να μη το θυμόμαστε όλοι και αυτοί και εμείς και όλος ο ελληνικός λαός.
Εμείς έτσι νομίζαμε ότι υπηρετούσαμε την ανθρωπότητα, την αξιοπρέπεια του ατόμου, την ελευθερία και τη δημοκρατία και ίσως δεν την υπηρετούσαμε τότε με αυτό τον τρόπο, ίσως τότε να ήταν αυτός ο καλύτερος δυνατός τρόπος και αλλάξαμε πεποιθήσεις σε μεγάλο βαθμό και χαιρόμεθα που αλλάξαμε, διότι βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι.
Τι σχέση έχει όμως τώρα όλο αυτό, με το γεγονός ότι εδώ για πρώτη φορά –και θα μου επιτρέψει ο κ. Παυλόπουλος να του πω ότι δεν είμαι τόσο φιλομαθής και δεν έχω τόσο ευρείες γνώσεις όσο αυτός, αλλά δεν έχω την εντύπωση ότι είμαι έξω από τα διεθνή κυκλώματα πληροφόρησης- άκουσα τη θεωρία και την θεωρώ εντελώς καινοφανή ότι οι ανεξάρτητες κρατικές αρχές μπορούν να επιδείξουν μεγαλύτερη ευελιξία, μεγαλύτερη πρωτοβουλία από ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου.
Εδώ μας κατασκεύασε πάλι μια άλλη μάχη εναντίον φαντασιώσεων. Θυμήθηκε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου τα οποία έχουν κάποια αναφορά στην επικαιρότητα, για να ρίξουμε και λίγη σκανδαλολογία μέσα στην Αίθουσα και ξέχασε άλλα πρόσωπα δημοσίου δικαίου τα οποία λειτουργούν λαμπρά κατά τρόπο υποδειγματικό.
Κάποιος συνάδελφος –δεν θυμάμαι ποιος- ανέφερε τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων, ο οποίος εμπίπτει και στο ευρύτερο θέμα της συζήτησής μας.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό είναι παράδειγμα;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Είναι λαμπρό;
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Λαμπρό νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, κύριε Παυλόπουλε και το έχω ζήσει στην εμπειρία μου ως εκπρόσωπος του ελληνικού λαού μετά τους σεισμούς, στην περιοχή η οποία εβλήθη από τους σεισμούς, όπου ο λαός ευγνωμονεί αυτό τον οργανισμό και φυλάει τα πόδια των εκπροσώπων του όταν εμφανίζονται.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Μα δεν είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Είναι εταιρεία του Δημοσίου.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Είναι εταιρεία όπως εξελίχθη, αλλά και πριν όταν ήταν νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων κατασκεύαζε σχολεία σε όλη την Ελλάδα. Πρόκειται για μια θριαμβευτική ιστορία.
Εγώ δεν υπήρξα ποτέ Υπουργός Παιδείας ούτε έχω ιδιαίτερη φιλία με όλους τους Υπουργούς Παιδείας που πέρασαν απ’ αυτό το Υπουργείο, αλλά έχουμε ένα λαμπρό παράδειγμα. Σας το λέω απλώς για να δείτε ότι η πραγματικότητα δεν είναι έτσι όπως προσπαθείτε να την τροποποιήσετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ή ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Εγώ έχω την αρχή να μην κάνω δίκες προθέσεων, αλλά δε θέλω να αφήσω τον κ. Παυλόπουλο παραπονεμένο.
Ποιο είναι το μυστικό; Ψηφοθηρική διάθεση. Εγώ θα είμαι πιο σαφής από εσάς, κύριε Υπουργέ, γιατί εσείς ορθώς είσαστε προσεκτικός, επειδή εκπροσωπείτε την Κυβέρνηση. Εγώ δεν έχω κανένα λόγο να κρατήσω τα λόγια μου. Αυτοί οι γραφειοκράτες και «μανδαρίνοι», οι οποίοι κατάντησαν τις βιβλιοθήκες μας έτσι, αυτοί συγκρότησαν όλο τους το λεξιλόγιο, όλα τους τα επιχειρήματα κατεστημένα, συμφέροντα συντεχνιών και γραφειοκρατών που τα υπερασπίζονται, γιατί αυτή είναι η αντίληψή τους για το κράτος. Το κράτος των δημοσίων υπαλλήλων, το κράτος των συντεχνιών, το κράτος των παραγόντων, αυτό είναι το νέο κράτος που υπεσχέθη στον ελληνικό λαό ο κ. Καραμανλής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Καλός έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλοντας να συμπληρώσω αυτά που είπα στην πρωτολογία μου, έφτασα να κρατήσω λίγες σημειώσεις για ν’ απαντήσω στον κύριο Υπουργό. Θα απαντήσω πρώτα, στο λίγο χρόνο που έχω, στον αγαπητό εισηγητή από τη μελλοντική Αξιωματική Αντιπολίτευση, δηλαδή από τη σημερινή Κυβέρνηση.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Και την άλλη φορά πανηγυρίζατε και μετά στενοχωρηθήκατε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Είναι εσωτερική αντιπολίτευση, αλλά εποικοδομητική.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Αντιπολίτευση της αντιπολίτευσης έχει δηλώσει ο ίδιος ότι δεν κάνει, επειδή κάνει αντιπολίτευση μέσα στο ίδιο του το κόμμα. Δικαίωμά του αυτό.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Σαν τον Παναθηναϊκό κάνετε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Εγώ είμαι Ολυμπιακός, κύριε Πάγκαλε.
Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ να μου κρατήσετε λίγο χρόνο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Θα σας κρατήσω το χρόνο, όμως είναι τραγικό μετά από μία ήττα να διαλύεται ένα ιστορικό σωματείο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Ας πούμε, λοιπόν, κάτι απλό, τώρα που τελείωσαν τα ποδοσφαιρικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας βάζω το χρόνο από την αρχή.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν θα ήθελα να πω τίποτε άλλο προς τον κ. Πάγκαλο, παρά το εξής: Είναι πολύ φθηνό να γυρίζουμε πίσω στις δεκαρίτσες. Αντιπαρερχόμεθα την πρόκληση για το τι δίνει ο καθένας εδώ με δημοκρατική νοοτροπία για τη νοοτροπία, για τα πιστεύω και για την ιδεολογία του άλλου. Θα ήταν πολύ πιο πρακτικό και πιο σύγχρονο αντί για δεκαρίτσες να μας τα μετέφραζε σε ευρώ.
Θα έλεγα απλά: Εκείνο για το οποίο, εξαιρετικώς ρήτωρ και ομιλητής δικός μας Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος κατηγόρησε τον Υπουργό Παιδείας, δεν ήταν άλλο παρά η «φτωχοκαλογερίστικη» νοοτροπία που διέπει όλη αυτήν τη διαδικασία να βαφτίζεται το κρέας ψάρι και να το τρώμε. Αυτό είπε, λοιπόν, κύριε Πάγκαλε. Αυτήν τη νοοτροπία κατήγγειλε εδώ ο κ. Παυλόπουλος. Δεν μπήκε στο να πει ποιος θα «πυροβοληθεί», κατά τη ρήση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Αν αρχίσουμε να λέμε ποιος δίνει και ποιος πετάει δεκαρίτσες στον άλλον, ποιος γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τη διάθεση να «πυροβοληθεί» ο ένας ή ο άλλος, τότε ξεφεύγουμε από το θέμα.
Ας έλθουμε, λοιπόν, στο θέμα. Το λέω αυτό για να το καταλάβετε, γιατί δια της επαναλήψεως δημιουργείται μάθησις. Είμαστε αντίθετοι όχι στον εκσυγχρονισμό της Βιβλιοθήκης, αλλά σ’ αυτό που εσείς βαφτίζετε για να μας το περάσετε ως εκσυγχρονισμό. Επί παραδείγματι σας λέμε κάτι και καταλάβετέ το. Μόνο για ένα λεπτό θα ασχοληθώ μ’ αυτό. Η αποκεντρωμένη δημόσια υπηρεσία, για τη δική μας άποψη παρέχει όλες εκείνες τις εγγυήσεις για να μην μπουν τα «τρωκτικά» των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, τα οποία μας απέδειξε η πρόσφατη ιστορία ότι μπαίνουν σε ανάλογες περιπτώσεις για να προστατευθεί ο εθνικός θησαυρός, όχι για να κρατάμε διογκωμένο το κράτος. Αυτά είναι λογικά.
Από την άλλη πλευρά, κύριε εισηγητά της Πλειοψηφίας, το ξέρετε κι εσείς που το χρησιμοποιήσατε κι εσείς, κύριε Υπουργέ, που το παραχρησιμοποιήσατε. Σας παρακαλώ, αν θέλετε, να το δούμε από τα Πρακτικά, αλλά τελειώνει η συνεδρίαση. Πόσο χρόνο χρησιμοποιήσαμε εμείς για να στηρίξουμε τάχα αυτήν την περιβόητη συντεχνία των ογδόντα-εκατό ανθρώπων στους οποίους κάναμε ιδιαίτερη μνεία όταν συζητήσαμε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων πριν από λίγες μέρες για το έργο τους; Ό,τι έργο έχει επιτελεσθεί μέχρι σήμερα στην Εθνική Βιβλιοθήκη, είναι έργο αυτών των ανθρώπων που εσείς τους ονομάζετε «συντεχνία». Εμείς λέμε κάτι άλλο, ότι δεν ήλθαμε να υποστηρίξουμε κανενός τα δίκαια, αν υποστηρίξαμε ότι έπρεπε να βάλετε –και ορθώς τον βάλατε- έναν εκπρόσωπο στο διοικητικό συμβούλιο αυτού του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου.
Αλλά ρωτώ πότε γίνεστε πιστευτός, κύριε Υπουργέ, όταν έρχεστε και λέτε ότι η Νέα Δημοκρατία αδίκησε το έργο που γίνεται; Μα εμείς χρησιμοποιήσαμε αυτό το έργο που γίνεται και όσον αφορά τη συντήρηση της παρούσας περιουσίας και όσον αφορά τον εκσυγχρονισμό των μέσων που χρησιμοποιεί και την εξυπηρέτηση του κοινού η Εθνική Βιβλιοθήκη. Και θα σας πω το επιχείρημα εκείνο για να σας πείσουμε ότι ο συντάκτης αυτού του νομοσχεδίου και αυτής της εισηγητικής επαίσχυντης στις δύο πρώτες σελίδες έκθεσης, δεν έχει ανέβει πολλές φορές τα σκαλιά της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
Επίσης, είπα και το εξής όταν μίλησα. Με εξαίρεση τη δεκαετία του 1940 και 1950 όπου μετά από τόσες κρίσιμες συνθήκες μεταπολεμικές τις οποίες έζησε το κράτος, δεν μπόρεσε η Εθνική Βιβλιοθήκη να προσφέρει. Κανείς σήμερα δεν μπορεί να πει ότι από τη δεκαετία του 1970 και μετά, δεν προσέφερε με τα λίγα που της έδινε το ελληνικό κράτος, τα μέγιστα που μπορούσε να προσφέρει, έστω και αν δεν έκανε τις περιβόητες εκθέσεις ανάλογες με εκείνες που κάνει η οποιαδήποτε black diamond όπως είπατε στον κόσμο.
Θα σας πω όμως και κάτι άλλο. Μέσα στα έργα που επικαλεσθήκατε ότι γίνονται, μας είπατε και για την πυρασφάλεια. Έτσι σας έχουν πει οι διάφοροι σύμβουλοί σας. Εγώ, λοιπόν, θα πω εδώ για να γραφεί και στα Πρακτικά δύο πράγματα που δεν μπορείτε να τα αμφισβητήσετε.
Η πυρασφάλεια τελείωσε ως έργο το 2002 και από τότε ούτε καν έχει παραληφθεί από την κατασκευάστρια εταιρεία. Δεύτερον, η δαπάνη της ήταν 400 εκατομμύρια δραχμές και σήμερα το σύστημα αυτό δεν λειτουργεί.
Πιστεύετε λοιπόν ότι ο έλεγχος που γίνεται από το παρόν status της δημόσιας υπηρεσίας για να διορθωθούν τέτοια πράγματα που τα επικαλείσθε, είναι ατελέσφορος και θα είναι πολύ πιο λυσιτελής η προσφορά ενός διοικητικού εφορευτικού συμβουλίου του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου;
Για τα ποσά, τις επιδοτήσεις και λοιπά τα οποία παίξατε, λέγοντας ότι εγώ κάνω γκρίζες ζώνες, όσον αφορά το δημόσιο λογιστικό, θα ήθελα να πω το εξής για να γραφεί και αυτό στα Πρακτικά. Οι δημόσιες επενδύσεις για την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος πέρυσι ήταν 200 χιλιάδες ευρώ περίπου και φέτος μόνο εκατό χιλιάδες ευρώ. Ενώ ο προϋπολογισμός για τα δύο τελευταία χρόνια είναι σταθερός περίπου στις 400 χιλιάδες ευρώ.
Αυτό και μόνο δείχνει τη διαφορά ανάμεσα στα ποσά που εγγράφονται στον προϋπολογισμό ως επιχορηγήσεις και στα ποσά που εγγράφονται ως πιστώσεις για τη λειτουργία μιας δημόσιας υπηρεσίας.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Υπουργέ, το νομοσχέδιό σας ευτύχησε να έχει έναν Πάγκαλο και έναν Καλό!
Ο κ. Χουρμουζιάδης έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Αν συνεχίσουμε με την λογική των επιθέτων, μετά από έναν Πάγκαλο και έναν Καλό, ποιος πρέπει να έρθει;
Πολλές φορές, εδώ, κυριαρχεί μία αντίληψη ή του ναι ή του όχι και, σύμφωνα με ένα δόγμα όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας. Άρα όποιος καταψηφίζει το νομοσχέδιο είναι εναντίον του εκσυγχρονισμού.
Όχι, κύριε Υπουργέ, είμαστε υπέρ του εκσυγχρονισμού των βιβλιοθηκών και αναγνωρίζουμε σε αυτό το νομοσχέδιο πολλές από τις προθέσεις σας τουλάχιστον σε ένα διοικητικό γραφειοκρατικό επίπεδο. Αλλά, πολλές φορές εδώ αναφέρθηκε η σχέση του Υπουργείου Πολιτισμού με την πολιτική του βιβλίου. Και δεν μπορώ να φανταστώ μία βιβλιοθήκη να εκσυγχρονίζεται χωρίς τον παράλληλο εκσυγχρονισμό της πολιτικής του βιβλίου.
Πρέπει δε να ομολογήσετε, κύριε Υπουργέ, ότι δεν απαντήσατε σε αυτό το θέμα. Αναφέρθηκε από πολλούς συναδέλφους ότι το Υπουργείο Πολιτισμού τελικά έχει στα χέρια του την πολιτική του βιβλίου και αυτή τη στιγμή συζητούμε για τις προθέσεις του Υπουργείου Παιδείας για τον εκσυγχρονισμό ερήμην τελικά των προθέσεων του Υπουργείου Πολιτισμού για τον εκσυγχρονισμό της πολιτικής του βιβλίου. Είναι ένα ερώτημα για μένα και νομίζω ότι μπορεί να πλανάται εδώ μέσα.
Τελικά τι θα γίνει για το βιβλίο το ίδιο; Εντάξει, θα εκσυγχρονίσουμε τους χώρους, τις αποθήκες, τους ηλεκτρονικούς καταλόγους. Αλλά το βιβλίο το ίδιο πώς θα το προστατεύσουμε, πώς θα το προωθήσουμε, πώς θα το εκσυγχρονίσουμε και αυτό, γενικά το βιβλίο με βήτα κεφαλαίο;
Εδώ ήθελα μια απάντηση όταν μιλήσατε αλλά δεν τη δώσατε. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς, κύριε Χουρμουζιάδη.
Η κ. Ξηροτύρη έχει το λόγο.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Βέβαια, νομίζω ότι σε λίγα πράγματα έπρεπε να εστιάσουμε την προσοχή μας και να δοθούν οι απαντήσεις σ’ αυτές τις ενστάσεις, που θέσαμε. Αλλά τελικά η συζήτηση περί φιλελευθερισμού ή περί σοσιαλισμού ήταν γενική και αόριστη και δεν έμεινε τουλάχιστον από τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν επί τόσα χρόνια αυτό τον τόπο, επί της ουσίας. Δηλαδή, γιατί ο δημόσιος τομέας σήμερα βρίσκεται σ’ αυτή την κατάσταση που η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποδέχεται ότι είναι το έτος του εισαγγελέα, αν είναι δυνατόν μια κυβέρνηση να αποδέχεται αυτόν τον ορισμό και η Νέα Δημοκρατία να μιλάει για επανίδρυση του κράτους. Ας είμαστε λίγο πιο θετικοί εδώ και σαφείς στις τοποθετήσεις μας. Ο δημόσιος τομέας και εκσυγχρονισμό χρειάζεται και αποκέντρωση χρειάζεται. Αλλά εκείνο το οποίο χρειάζεται, είναι να απαλλαγεί από τον σφικτό εναγκαλισμό της εκάστοτε κυβέρνησης, που εξυπηρετεί τις πελατειακές σχέσεις και με αυτές τις ρυθμίσεις οι οποίες γίνονται τώρα, πολλές φορές και το πολιτικό χρήμα.
Επιμένουμε στη διαφωνία μας για το νομικό πρόσωπο ή όχι. Να σταθούμε σε δύο τρια σημεία αυτής της διαφωνίας. Λέμε εμείς ότι φοβούμαστε μήπως και η διαφύλαξη δεν γίνει με το σωστό τρόπο και μήπως κάποιες άλλες ρυθμίσεις, ρυθμίσεις που επιβάλλει η αγορά, έλθουν να επικρατήσουν και στα θέματα της Εθνικής και των άλλων δημόσιων βιβλιοθηκών.
Είπατε κύριε Υπουργέ και δεν καταλαβαίνω γιατί εδώ σταθήκατε επί πολύ στην ομιλία σας για τα έσοδα, για τα εισιτήρια από την είσοδο. Μα, είναι σαφής η παράγραφος στ΄. Λέει στο άρθρο 3 και στο αντίστοιχο άρθρο για τις δημόσιες βιβλιοθήκες «έσοδα από εισιτήρια εισόδου σε χώρους της βιβλιοθήκης». Δεν είναι αυτό το οποίο λέτε εσείς. Εμείς καταλαβαίνουμε ότι και εκδηλώσεις πρότεινα να γίνονται στις βιβλιοθήκες και ενδεχομένως αν υπάρχει ανάγκη από κάποιους που δεν είναι οι καθημερινοί επισκέπτες στις βιβλιοθήκες για τους ουσιαστικούς λόγους, να λαμβάνονται κάποια εισιτήρια κλπ., να το σκεφθείτε, αλλά αυτό το έχετε βάλει στην προηγούμενη παράγραφο. Λέτε: «έσοδα από εκδηλώσεις, όπως εκθέσεις, διαλέξεις, συνέδρια, θεατρικές παραστάσεις». Επομένως, εμείς είμαστε εδώ λιγάκι καχύποπτοι, όσον αφορά την παράγραφο στ΄ του άρθρου 3 και του άρθρου 7, για έσοδα από εισιτήρια εισόδου στους χώρους της βιβλιοθήκης γιατί εγώ το καταλαβαίνω ότι ή πρέπει να το απαλείψετε εντελώς για να διασκεδάσετε τις ανησυχίες μας ή αλλιώς πραγματικά ότι κάποια στιγμή, σιγά σιγά, θα μπαίνουν αυτά τα εισιτήρια για τους διάφορους χώρους της βιβλιοθήκης. Το λέει σαφέστατα η ρύθμιση.
Νομίζω, κύριε Υπουργέ, και με αυτά τα οποία είπατε και σκέφθεσθε να κάνετε η παράγραφος στ΄ πρέπει να αποσυρθεί. Σας καλύπτει η προηγούμενη, για τέτοιου είδους έσοδα από εκδηλώσεις κλπ., στους χώρους της βιβλιοθήκης, με τα οποία βέβαια δεν θα συμφωνούσαμε εμείς. Μπορεί η Εθνική Βιβλιοθήκη και εκδηλώσεις να κάνει κλπ και να μην εισπράττει από εκεί έσοδα, αλλά για να μπορέσει να προσελκύσει τους πολίτες να υπάρχει αυτή η διαφορετική πολιτική, αυτή η αναβάθμιση που θέλουμε στον τόπο μας, να ασχοληθούν οι νέοι να έχουν μια καλύτερη πρόσβαση στις βιβλιοθήκες, στη γνώση και εν πάση περιπτώσει, να μπορέσουμε τελικά επί της ουσίας, να διορθώσουμε τα πράγματα και στο κέντρο και στην περιφέρεια και όχι εδώ να σκιαμαχούμε για τα δημόσια ή τα νομικά πρόσωπα και από την άλλη πλευρά, να επιρρίπτουμε ευθύνες μόνο στους εργαζόμενους που το ίδιο το νομοσχέδιο έρχεται να πει ότι «ήσασταν ελάχιστοι και αυτή τη στιγμή, εγκρίνω αυτές τις θέσεις» και πάρα πολύ καλά κάνει και το ψηφίζουμε αυτό το πράγμα, τόσες κατηγορίες προσωπικού κλπ.
Αυτό σημαίνει ότι τώρα, το έτος 2003 η βιβλιοθήκη επισκευάζεται. Και μιλήσατε για το σύστημα πυρασφάλειας κλπ. Γιατί τώρα μετά από τόσα χρόνια; Έφταιγε η νομική της μορφή; Οι εργαζόμενοι ενισχύονται με άλλους. Ενισχύονται οι κλάδοι και οι κατηγορίες προσωπικού το 2003. Άλλα έχουν φταίξει για την κακή λειτουργία της βιβλιοθήκης και αυτά έπρεπε πολύ πιο νωρίς να τα διορθώσουμε. Καλώς γίνονται αυτές οι διορθώσεις, αλλά δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε και στο παρελθόν και να λέμε άλλα αντ’ άλλων, για το τι έφταιξε και δεν πήγαν καλά τα πράγματα μέχρι τώρα.
Όσον αφορά το άρθρο 13 που έχει πενήντα πέντε παραγράφους, έχουμε καταθέσει τη συμφωνία μας με κάποιες από αυτές και τη διαφωνία μας σ’ αυτές που αφορούν στον τρίτο συμπληρωματικό πίνακα και γενικώς τους αναπληρωτές καθηγητές. Πρέπει κάποτε να τελειώνουμε με αυτό. Είναι μια πληγή για το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Διαφωνούμε με την παράγραφο 43 με την οποία θα περιέλθει στον συνδιοργανωτή φορέα η όλη διαχείριση στους Πανελλήνιους Καλλιτεχνικούς Αγώνες και διαφωνούμε με κάποια άλλα θέματα πρόσθετων αμοιβών.
Τελειώνοντας, οι ρυθμίσεις που πράγματι είχε υποχρέωση να κάνει η Βουλή για το Λύκειο Μακρυχωρίου, για τα παιδιά και τους γονείς που υπέστησαν τις επιπτώσεις αυτού του τραγικού συμβάντος είναι σε θετική κατεύθυνση, αλλά εδώ θα πρέπει σε μνήμη αυτών των παιδιών ένα μεγάλο μέρος του κοινοβουλευτικού μας ελέγχου να το αφιερώσουμε στο να αναβαθμιστούν και να δημιουργηθούν συνθήκες ασφαλείας στις οδικές και τις λοιπές συγκοινωνιακές μας μεταφορές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Θα είμαι εξαιρετικά σύντομος. Είναι ορατό ότι στο ερώτημα το οποίο εκκίνησε ο Θεόδωρος Πάγκαλος όλοι έδωσαν απαντήσεις, αλλά η Νέα Δημοκρατία διευκόλυνε για την πραγματική απάντηση. Αν το βλέπαμε επιστημονικά, η Νέα Δημοκρατία είναι αυτό που ονομάζουμε ιδεολογικός και πολιτικός εκλεκτικισμός, πράγμα το οποίο απλά περιγράφεται με την έννοια του ιδεολογικού αχταρμά. Είσαι ταυτόχρονα «και με τον αστυφύλαξ και με το χωροφύλαξ». Κανένα θέμα δεν έχει αξία, κανένα θέμα δεν απαιτεί να το μελετήσεις εις βάθος, να έχεις θέση και άποψη, αλλά για κάθε θέμα έχεις ταυτόχρονα διπλή γλώσσα.
Υπενθυμίζω σ’ αυτήν την Αίθουσα το κορυφαίο: Η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας ήταν κατηγορηματικά εναντίον της υπαγωγής των ΤΕΙ στην ανώτατη εκπαίδευση και στους δρόμους και σ’ αυτήν την Αίθουσα. Όταν διαπίστωσε ότι η Κυβέρνηση δεν υπέκυψε, όταν διαπίστωσε ότι η κοινοβουλευτική πλειοψηφία είναι σταθερή και ότι τα ΤΕΙ θα ενταχθούν στην ανώτατη εκπαίδευση, η ίδια παράταξη που έκρινε ότι τα ΤΕΙ είναι ανίκανα και υποβαθμισμένα και ότι δεν έπρεπε να υπαχθούν στην ανώτατη εκπαίδευση, η ίδια παράταξη στην κατ’ άρθρον συζήτηση εμέμφετο την Κυβέρνηση, διότι δεν δέχεται τα ΤΕΙ να διοργανώνουν αυτόνομα μεταπτυχιακά και να χορηγούν διδακτορικούς τίτλους. Δηλαδή η σχιζοφρένεια στην πλήρη της μορφή αλλά η πολιτική λογική απολύτως ορατή: Στο ένα χέρι, είχαμε την κολακεία προς τα διαφωνούντα Πολυτεχνεία και στο άλλο χέρι είχαμε την κολακεία προς τους πριν πικραμένους ΤΕΙτζήδες.
Αυτή η στάση πάρα πολύ απλά είναι αυτή που απαξιώνει κατ’ αρχήν τα ζητούμενα και τα περιεχόμενα της πολιτικής, αλλά είναι στάση για την οποία τον Απρίλιο του 2004 η Νέα Δημοκρατία θα βρεθεί και πάλι στην Αντιπολίτευση, διότι κανένας λαός δεν εκχωρεί σ’ ένα κόμμα- ανεμοδούρα τις τύχες του.
Και καμία κοινωνία δεν εκχωρεί στους ανθρώπους οι οποίοι μπορούν να προασπίζουν στην ίδια αίθουσα για τα ίδια θέματα τα ακριβώς αντίθετα ανερυθρίαστα και με πλήρη ευκολία.
Το ίδιο ακριβώς και για την Εθνική Βιβλιοθήκη τώρα ή για κάθε ρύθμιση, ώστε συν τοις άλλοις να επανερχόμαστε –και το εννοώ αυτό που θα πω, όχι με ηθική σκοπιά, το ξεκαθαρίζω, αλλά με μία σκοπιά συνάφειας με τα θέματα- στο εξής: Ο ομογάλακτος του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, ο Τζούλιο Αντρεότι, ο περίφημος ιστορικός ηγέτης της χριστιανικής δημοκρατίας της Ιταλίας και προσωπικός φίλος του αειμνήστου Ευάγγελου Αβέρωφ –επαναλαμβάνω ό,τι θα πω δεν έχει ηθική χροιά, έχει όμως διανοητική και πολιτική- έλεγε ότι η εξουσία φθείρει, αλλά η μακρά απόσταση των κομμάτων από την εξουσία τα διαφθείρει απολύτως. Εννοώ διανοητικά και πολιτικά.
Άκουσα την καταγγελία από τον κ. Καλό για τις χρηματοδοτήσεις της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Τι είναι εκεί; Δεν πρόκειται για κακοπιστία του κ. Καλού. Είναι η αδυναμία πια που έχει αυτή η παράταξη να παρακολουθήσει στοιχειωδώς τη φύση των μεγεθών, την πραγματικότητα. Οι χρηματοδοτήσεις στην Εθνική Βιβλιοθήκη, σε σχέση με τα στοιχεία που παρέθεσε ο κ. Καλός, περιλαμβάνουν σήμερα ενάμισι δισεκατομμύριο για τις συνεχιζόμενες κατασκευές –για τις συνεχιζόμενες- και 1,2 δισεκατομμύρια για τα πραγματοποιούμενα ήδη ότι έργα αναβάθμισης της Εθνικής Βιβλιοθήκης, έτσι ώστε να μην γνωρίζει τον αυτονόητο κανόνα με τον οποίο λειτουργεί το ελληνικό κράτος -πιθανώς να λειτουργούσε και το 1990 έως 1993, γιατί υπήρχαν και τότε Κοινοτικά Προγράμματα Στήριξης- ότι, όπου έρχεται το Κοινοτικό Πρόγραμμα Στήριξης, υπάρχει η ανάλογη σχετική μείωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων.
Οι φοβερές αποδείξεις που εκόμισε, είναι η πραγματική άγνοια ενός καλόπιστου ανθρώπου, ο οποίος όμως υπέστη αυτόν τον νόμο Αντρεότι ότι, η μακρά απομάκρυνση από την εξουσία απορύθμισε πλήρως την οργάνωση των πολιτικών κατηγοριών και τη σχέση με την πραγματικότητα, έτσι ώστε να μην προάγεται ο διάλογος και να μην κατανοούνται και τα πιο απλά πράγματα.
Χαίρομαι που αναγνώρισε ότι εγκαταστάθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της Εθνικής Βιβλιοθήκης ένα άρτιο και πλήρες σύστημα πυρασφάλειας. Λέγει ότι δεν λειτουργεί, διότι δεν παρελήφθη. Ο κ. Παυλόπουλος, είμαι βέβαιος, ότι γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ της πραγματικής λειτουργίας του έργου και της τυπικής πράξης παραλαβής της εργολαβίας. Το έργο λειτουργεί. Εγώ προσωπικά δε, χρειάστηκε να δώσω κάποια λύση σε θέματα των δύο διαφορετικών αναδόχων, διότι τώρα που γίνονται οι επισκευαστικές εργασίες, ορισμένα τμήματα του συστήματος πυρασφάλειας κατά περιόδους έπρεπε να αδρανοποιούνται για να μπορούν να συνεχίζονται τα έργα, αλλά το σύστημα της πυρασφάλειας να είναι μονίμως εν ενεργεία.
Άρα, θα έλεγα ότι είχαμε και σήμερα μία απόδειξη αυτού του δισήμαντου, του διαρκώς δισήμαντου λόγου της Νέας Δημοκρατίας. Της διπλής γλώσσας, της διπλής συμπεριφοράς, της πραγματικής προχειρότητας, της τέλειας έλλειψης, της επιμονής στα συγκεκριμένα, έτσι ώστε να είναι βαθιά σεβαστό το δικαίωμα της κριτικής, να είναι βαθιά σεβαστή η άσκηση κάθε υποδείξεως και φυσικά η ενσωμάτωση να είναι και προς τιμήν της Κυβερνήσεως. Στο μετέωρο όμως ερώτημα, τι ακριβώς συμβαίνει με τη Νέα Δημοκρατία, η απάντηση είναι ότι η Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα της διπλής υπόστασης, της διπλής γλώσσας, της πιο κλασικής περίπτωσης που ποντάρεις «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ», θέλοντας να έχεις όλους ευχαριστημένους, εκτός από έναν. Την αλήθεια και το συμφέρον αυτού του τόπου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Παυλόπουλος έχει το λόγο.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, τη μέθοδο του να μη λες τίποτα, την ήξερα. Τη μέθοδο του να λες μέσα στη Βουλή πράγματα τα οποία προδήλως δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια, σιγά - σιγά τη μαθαίνω, όχι γιατί θέλω να τη μιμηθώ, αλλά γιατί δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Να απαγορεύσει κανείς στον κ. Ευθυμίου να λέει ανακρίβειες, είναι λίγο δύσκολο. Δεν υπάρχει λογοκρισία εδώ. Αλλά να έρχεται να μου λέει ότι η Νέα Δημοκρατία ήταν εναντίον της δημιουργίας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με τους δύο ισότιμους πόλους, και με διακριτούς ρόλους, δηλαδή ΑΕΙ και ΤΕΙ;
Θα του θυμίσω ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν εκείνη η οποία και σε ευρωπαϊκό επίπεδο έκανε το πρώτο βήμα. Και αν διαμαρτυρήθηκε για κάτι η Νέα Δημοκρατία, είναι για τη μέγιστη υποκρισία που συνέβη επί των ημερών του κυρίου Υπουργού, δήθεν να εξομοιωθούν τα ΤΕΙ, ενώ όλοι γνωρίζουν ότι τους προσέφερε την ονομαστική εξομοίωση.
Το ίδιο κάνει και στην οικονομία, το ίδιο έκανε και στα ΤΕΙ. Έφτιαξε ένα νόμο ο κύριος Υπουργός, τον πέταξε σαν μποτίλια στη θάλασσα και όπου ήθελε ας φθάσει. Γι’ αυτό διαμαρτυρηθήκαμε, για την πλήρη αναντιστοιχία μεταξύ του τι λέει ένας νόμος και τι μέσα παρέχεις για να υπάρξει ισοτιμία. Για την κοροϊδία και τον εμπαιγμό των νέων γενεών. Εάν δεν το κατάλαβε, είναι δικό του θέμα.
Από εκεί και πέρα, να μέμφεται τη Νέα Δημοκρατία για τη συνέπειά της; Θα θυμίσω ένα πράγμα: Αν υπάρχει μέσα σε αυτό το Κοινοβούλιο ένα κόμμα που κυβέρνησε -και υποθέτω ότι θα ξανακυβερνήσει τον Τόπο, αυτό θα το κρίνει ο ελληνικός λαός βέβαια- αν υπάρχει ένα κόμμα που είναι συνεπές, που δεν άλλαξε ως χαμαιλέων ή δεν φόρεσε προσωπεία, αυτό είναι η Νέα Δημοκρατία. Τι να πει κανείς; Αν σ’ αυτήν την Αίθουσα θυμηθεί τι έλεγε το ΠΑΣΟΚ, στο οποίο σήμερα ο κ. Ευθυμίου ανήκει, τι έλεγε και πού έφθασε να λέει ό,τι λέει, από κει και πέρα, αν υπάρχει ένας χαμαιλέων της πολιτικής ζωής, αυτός είναι το ΠΑΣΟΚ.
Εμείς χαιρόμαστε γιατί το ΠΑΣΟΚ άλλαξε απόψεις. Χαιρόμαστε γιατί επιτέλους βρήκε το δρόμο του. Αλλά να μην μας λέει για συνέπεια. Εκτός αν την συνέπεια την κρίνει ως προς το τι έλεγαν και τι έλεγε κάποιος –για να μην αναφέρουμε ονόματα- που ήταν Γενικός Γραμματέας της Νέας Γενιάς εν έτει 1981 για το αεροδρόμιο των Σπάτων. Αυτό το αεροδρόμιο που εγκαινιάσατε τώρα και το θεωρείτε κόσμημα, ένας γραμματέας της Νέας Γενιάς –το όνομά του θα το πούμε εάν χρειαστεί σ’ αυτήν την Αίθουσα- είχε πει ότι δεν χρειαζόταν να γίνει και ότι ο χώρος, ο οποίος εν τω μεταξύ από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή είχε αρχίσει να διαμορφώνεται, έπρεπε να γίνει χώρος για να διεξάγεται αγώνας moto cross! Αν θέλετε λέμε και ποιος το υποστήριξε.
Αυτή είναι συνέπεια; Γι’ αυτήν τη συνέπεια μιλάμε εδώ μέσα;
Όσον αφορά τα υπόλοιπα άρθρα θα ήθελα να σας τονίσω το εξής: Άκουσα και περίεργα μαθήματα διοικητικής επιστήμης. Αν κανείς δεν έχει διαβάσει διοικητική επιστήμη ή σύγχρονες μεθόδους διοίκησης, να έλθει να το ομολογήσει. Αλλά να μην ξέρει τη βασική αρχή ότι ο καλύτερος και ο πιο ευέλικτος τρόπος -εκτός αν θέλεις να ιδιωτικοποιήσεις απόλυτα ένα πράγμα- δεν είναι να διαμορφώσεις ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου υπό καθεστώς εποπτείας, γιατί αυτό είναι ένα γραφειοκρατικό μόρφωμα; Ο καλύτερος τρόπος, για το συγκεκριμένο βεβαίως θέμα, είναι να φτιάξεις αποκεντρωμένες δημόσιες υπηρεσίες, οι οποίες δεν έχουν τον κλασικό ιεραρχικό έλεγχο που ξέραμε. Εξ ου και όλες οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές σε όλον τον κόσμο σήμερα που είναι υπόδειγμα ευελιξίας. Σε ό,τι αφορά τη διοικητική οργάνωση δεν έχουν δική τους νομική προσωπικότητα, απλά παραμένουν στο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, δεν έχουν όμως τη γνωστή ιεραρχική υποταγή την οποία γνωρίζαμε.
Αυτοί είναι οι βασικοί κανόνες διοικητικής επιστήμης. Τώρα εάν Υπουργοί ή πάλαι ποτέ Υπουργοί του ΠΑΣΟΚ δεν γνωρίζουν αυτές τις βασικές αρχές της οργάνωσης της Δημόσιας Διοίκησης, λυπάμαι αλλά αυτό αποδεικνύει την ημιμάθεια και το γεγονός ότι δεν έπεται πως επειδή είναι κανείς χρόνια Υπουργός τα μαθαίνει κιόλας. Δεν είναι ειδικότης κτηθείσα εν τω στρατεύματι το διοικείν ή το κυβερνάν.
Λέμε λοιπόν πολύ απλά πως δεν είναι εκσυγχρονισμός το ότι φτιάχνετε ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Λέγοντας αυτά δεν υπηρετούμε συντεχνίες όπως λέει ο κ. Πάγκαλος. Αλλά για να το λέει κάτι ξέρει. Το ΠΑΣΟΚ ήξερε χρόνια ολόκληρα τι συντεχνίες στήριξε. Τα ήξερε και στους δρόμους με τους «Κολλάδες». Θυμάμαι και θυμόμαστε όλοι ποιες συντεχνίες στήριξε και πώς.
Θα καταλήξω με το εξής: γιατί στο θέμα αυτό χρειάζεται να διευκρινίσει κανείς κάτι. Η Εθνική Βιβλιοθήκη, επειδή γίνεται νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου εποπτευόμενο φυσικά από το νομικό πρόσωπο του δημοσίου και από τον αρμόδιο φορέα του δημοσίου του Υπουργείου Παιδείας, δεν γίνεται πιο ευέλικτος οργανισμός ούτε πλήττονται με τον τρόπο αυτόν ή εξουδετερώνονται τα συμφέροντα των διαφόρων παραγόντων που κατά τον κ. Πάγκαλο και άλλους λυμαίνονται ενδεχομένως -κατά τη γνώμη τους πάντα- την Εθνική Βιβλιοθήκη. Ούτε εμείς, επειδή θεωρούμε ότι έπρεπε να παραμείνει εκσυγχρονισμένη όμως δημόσια υπηρεσία υπό καθεστώς αποκέντρωσης, είμαστε υπέρ των συντεχνιακών συμφερόντων, αν και εφόσον αυτά υπάρχουν, γιατί και αυτό είναι το «όπερ έδει δείξαι» σε τελική ανάλυση.
Σας είπα και πάλι ότι από Υπουργό και εισηγητή που έρχονται και σου λένε ότι από ένα άρθρο με πενήντα πέντε διαφορετικές διατάξεις προέρχεται και παράγεται «εκσυγχρονισμός» και σε καλούν να απολογηθείς γιατί δεν ψηφίζεις αυτό το συνονθύλευμα που είναι διόρθωση ημαρτημένων, δεν περιμένω τίποτα παραπάνω
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Πότε το είπαμε αυτό;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε προηγουμένως ότι το νομοσχέδιο αυτό κακώς δεν το ψηφίζουμε. Τι να ψηφίσουμε; Πενήντα πέντε παραγράφους, οι οποίες δεν έχουν κανέναν ειρμό μεταξύ τους, καμιά σύνδεση και αποτελούν ένα άρθρο;
Κατά τα λοιπά, για να ευθυμήσουμε -γιατί μας συνδέουν κοινές μνήμες με τον Θοδωρή Πάγκαλο στα σημεία αυτά- εγώ δεν μέμφθηκα κανέναν γιατί άλλαξε τις απόψεις του. Άλλωστε είναι πραγματικά γνώριμο στοιχείο πολλών ανθρώπων της Αριστεράς. Το φαινόμενο Ντανιέλ Κονμπεντίτ είναι γνωστό, το φαινόμενο Ξαβιέ Σολάνα είναι γνωστό. Υπήρξαν όλοι εκείνοι οι οποίοι έφαγαν τα νιάτα τους και έλιωσαν τα παπούτσια τους σε πορείες του «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», «Φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι». Σήμερα είδαν το φως το αληθινό, «έλαβον πνεύμα επουράνιον» και σκέφτονται διαφορετικά. Είναι δικαίωμά τους. Εγώ δεν αμφισβήτησα κάτι τέτοιο. Αλλά δεν μπορώ να καταλάβω αυτήν την περίεργη λογική. Αυτοί μπορεί να ήταν ανανήψαντες κομμουνιστές και επομένως να έχουν δίκιο, έχουν άδικο όμως εκείνοι οι οποίοι παρέμειναν συνεπείς και δικαιώθηκαν ιστορικά!
Αυτού του είδους την ιδεολογική εξίσωση η οποία επιχειρεί τη λογική «Δίκιο έχει ο χωροφύλαξ, δίκιο έχει ο αστυφύλαξ», κύριε Υπουργέ, να την αναζητήσετε από εκεί, όχι από εδώ. Εμείς αυτοί που είμαστε, μείναμε. Όλους θα μας κρίνει ο Ελληνικός Λαός. Μη μέμφεσθε, όμως, τους ανθρώπους για τη συνέπειά τους και μην προσπαθείτε να μας πείτε ότι η συνέπεια των ανθρώπων βρίσκεται στο να ζητούν συγγνώμη γι’ αυτά που έκαναν κατά το παρελθόν τους.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το λόγο έχει ο κ. Καστανίδης.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι δικαιώθηκε εκείνο το σχήμα που περιέγραψα πριν από λίγο, ότι όταν δεν μπορείς να διαφωνήσεις επί της ουσίας δηλώνεις τη διαφωνία σου επί της διαδικασίας. Ακούσαμε και λίγο πριν ότι ο λόγος για τον οποίο η Νέα Δημοκρατία απορρίπτει τις πενήντα πέντε παραγράφους του άρθρου 13 είναι όχι γιατί διαφωνεί επί της ουσίας των προτεινομένων ρυθμίσεων, αλλά γιατί είναι πενήντα πέντε. Αυτή είναι η πρώτη μου παρατήρηση.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Έφερα και συγκεκριμένα παραδείγματα στην πρωτολογία μου.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ναι, στην πρωτολογία, τα οποία απαντήθηκαν όμως. Μένω στα όσα ειπώθηκαν στη δευτερολογία.
Το δεύτερο το οποίο θέλω να παρατηρήσω είναι ότι ασφαλώς ο χαρακτηρισμός μιας οντότητας ως νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή αποκεντρωμένης ή αυτοτελούς δημόσιας υπηρεσίας ή ως νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου από μόνος του δεν παραπέμπει στις αρχές της αποτελεσματικότητας και της καλής διοίκησης. Επισημαίνω, όμως, -γιατί έγινε ένα κατά την άποψή μου επιστημονικό λάθος προηγουμένως- ότι μια αποκεντρωμένη αυτοτελής κρατική υπηρεσία δεν σημαίνει ότι δεν υπόκειται σε ιεραρχικό έλεγχο όπως είπατε, κύριε Παυλόπουλε. Υπόκειται. Η ανεξάρτητη διοικητική αρχή δεν υπόκειται σε κανέναν ιεραρχικό έλεγχο, διότι ο νόμος που μέχρι τώρα έχει ιδρύσει κάθε ανεξάρτητη διοικητική αρχή, προβλέπει ειδική ρύθμιση για την μη υπαγωγή της σε ιεραρχικό έλεγχο.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό λέω και εγώ. Δεν χρειάζεται να φτιάξουμε καινούριο νομικό πρόσωπο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ναι, σύμφωνοι. Δεν είναι, όμως, η Εθνική Βιβλιοθήκη ούτε μπορεί να είναι μία ανεξάρτητη διοικητική αρχή. Μπορεί να είναι όπως ήταν μέχρι τώρα μια αυτοτελής δημόσια υπηρεσία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σε καμία περίπτωση δεν υπόκειται σε ιεραρχικό έλεγχο.
Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, με μία γενική παρατήρηση. Ο Σαντιάγκο Καρίγιο έλεγε ότι η εμμονή σε περασμένα δόγματα και δοξασίες, οι οποίες μάλιστα δεν αντέχουν στην πρόοδο του χρόνου, μπορούν τελικά να οδηγήσουν σε αυτό που ονόμασε «ταλμουδισμό». Η εμμονή, λοιπόν, σε μία άποψη η οποία δεν αντέχει στο χρόνο μπορεί να οδηγήσει σε παραλυσία, η οποία γίνεται κατανοητή από τους πολίτες. Γι’ αυτό ακριβώς για δέκα, δεκαπέντε, είκοσι χρόνια μπορεί να είσαι στην αντιπολίτευση και άλλος που δείχνει να συλλαμβάνει καλύτερα τα μηνύματα των καιρών και, συνεπώς, να επεξεργάζεται νέες πολιτικές και ιδεολογικές θέσεις για δέκα, δεκαπέντε, είκοσι χρόνια μπορεί να κυβερνά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Μία αβελτηρία, λοιπόν.
Κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας, Δημόσιες Βιβλιοθήκες και άλλες διατάξεις».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο με τις τροποποιήσεις του κυρίου Υπουργού;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας, Δημόσιες Βιβλιοθήκες και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου με τις τροποποιήσεις του κυρίου Υπουργού και έχει ως εξής:

(Το κείμενο του νομοσχεδίου βρίσκεται στο Τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς τη ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Παρασκευής 18 Απριλίου 2003 και ερωτάται το Σώμα αν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς τα Πρακτικά της Παρασκευής 18 Απριλίου 2003 επικυρώθηκαν.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεσθε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 16.45΄, λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 15 Μαΐου 2003 και ώρα 10.30΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) συζήτηση επί της «Ετήσιας Εκθέσεως 2001» του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ).

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



270

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 14-5-2003

PDF:

SYN20030514.pdf

TXT:

es0514.txt

Επιστροφή