Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΑ, Σύνοδος: Α΄, Συνεδρίαση: Κ΄ 12/05/2004

ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Κ΄
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄
Τετάρτη 12 Μαΐου 2004 (απόγευμα)
ΘΕΜΑΤΑ
ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Ειδική Ημερήσια Διάταξη με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης σε επίπεδο αρχηγού κομμάτων με θέμα: «Η κατάσταση της οικονομίας και οι πολιτικές της Κυβέρνησης για την οικονομία και την ανάπτυξη», σελ.
ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί της Ειδικής Ημερήσιας Διάταξης
ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Γ., σελ.
ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ Κ., σελ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ Ν., σελ.
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Γ., σελ.
ΠΑΠΑΡΗΓΑ Α., σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Κ΄
Τετάρτη 12 Μαΐου 2004 (απόγευμα)
Αθήνα, σήμερα στις 12 Μαΐου 2004, ημέρα Τετάρτη και ώρα 19.10΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Προέδρου αυτής κ. ΑΝΝΑΣ ΜΠΕΝΑΚΗ ΨΑΡΟΥΔΑ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Εισερχόμαστε στην
ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα: «Η κατάσταση της Οικονομίας και οι πολιτικές της Κυβέρνησης για την Οικονομία και την Ανάπτυξη».
Σύμφωνα με το άρθρο 143 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής η διάρκεια της αγόρευσης του Πρωθυπουργού είναι τριάντα λεπτά της ώρας, του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και των Προέδρων των άλλων Κοινοβουλευτικών Ομάδων είκοσι πέντε λεπτά της ώρας και των Υπουργών δεκαπέντε λεπτά της ώρας.
Δικαίωμα δευτερολογίας έχουν για δεκαπέντε λεπτά της ώρας ο Πρωθυπουργός και για δέκα λεπτά της ώρας οι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων και οι Υπουργοί. Στη συζήτηση μπορούν να συμμετέχουν έως δύο Υπουργοί. Ο Πρωθυπουργός μπορεί να τριτολογήσει για πέντε λεπτά της ώρας. Ο χρόνος ομιλίας του Υπουργού που παρεμβαίνει στο στάδιο των κυρίων αγορεύσεων ή των δευτερολογιών πριν ολοκληρωθούν οι αγορεύσεις ή οι δευτερολογίες των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων περιορίζεται στο ήμισυ του χρόνου που δικαιούται.
Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως κ. Κώστας Καραμανλής έχει το λόγο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού): Κυρία Πρόεδρε, κύριοι Αντιπρόεδροι της Βουλής, κύριε Πρόεδρε του ΠΑΣΟΚ, κυρία Γραμματεύς του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, κύριε Πρόεδρε του Συνασπισμού, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγκαινιάσαμε ήδη μια νέα πρακτική ευθύνης, διαλόγου, αναβάθμισης του Κοινοβουλίου. Για δεύτερη φορά μέσα σε δύο μήνες από τις εκλογές η Βουλή συζητά σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης θέματα μείζονος εθνικής, οικονομικής, κοινωνικής σημασίας. Η πρακτική αυτή θα συνεχιστεί σταθερά και συστηματικά. Θα αναδεικνύουμε οι ίδιοι όποια προβλήματα προκύπτουν. Θα προκαλούμε οι ίδιοι συζητήσεις για όλα τα θέματα που αφορούν την πορεία του τόπου μας, για όλα τα ζητήματα που απασχολούν άμεσα τους πολίτες.
Ζήτησα ο ίδιος τη συζήτηση αυτή, για να πληροφορήσουμε υπεύθυνα, επίσημα τη Βουλή αλλά και τους πολίτες για την πραγματική κατάσταση της οικονομίας μας, όπως προκύπτει από τις εκθέσεις διεθνών οργανισμών, την έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος και τους ελέγχους που διενήργησε η EUROSTAT.
Έχει σημασία, πολύ μεγάλη σημασία να ξέρουμε την πραγματική κατάσταση της οικονομίας. Έχει σημασία να ξέρουμε πού βρισκόμαστε, για να αντιμετωπίζουμε πιο αποτελεσματικά τα προβλήματα, τις ανάγκες, τα αιτήματα της κοινωνίας. Έχει σημασία να προσεγγίζουμε υπεύθυνα την οικονομική πραγματικότητα, τα προβλήματα που υπάρχουν, τον τρόπο αντιμετώπισής τους, αλλά και να αναδεικνύουμε τις προοπτικές που δημιουργούνται.
Η ενημέρωση και ο διάλογος είναι γνώμονας λειτουργίας της νέας διακυβέρνησης. Τις επόμενες μέρες ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών θα καλέσει την Επιτροπή Οικονομίας και Οικονομικών της Βουλής για εκτενή ενημέρωση, ανάλυση και συζήτηση στην οποία, εφόσον χρειαστεί, θα κληθούν και οι αρμόδιοι τεχνοκράτες. Εγκαινιάζουμε και μ’ αυτόν τον τρόπο μια νέα πρακτική για την προσέγγιση των προβλημάτων, για την ενημέρωση της Βουλής και των πολιτών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να κρύβουμε τα προβλήματα. Και δεν πρόκειται να τα κρύβουμε γιατί είμαστε αποφασισμένοι να τα αντιμετωπίσουμε. Αυτή είναι η αποστολή μας, αυτή είναι η υποχρέωσή μας, αυτή είναι η αντίληψή μας για την άσκηση της πολιτικής.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Σήμερα τα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας είναι πράγματι πολλά. Τα καθημερινά προβλήματα της κοινωνίας είναι μεγάλα. Η χώρα μας, μαζί με την Πορτογαλία, έχει δυστυχώς το χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο ανάμεσα στα 15 παλαιότερα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η μακροχρόνια ανεργία είναι στα ύψη. Οι κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες είναι έντονες.
Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών παραμένει σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα. Ο πληθωρισμός είναι ο δεύτερος υψηλότερος της Ευρωζώνης. Η ανταγωνιστικότητα παρουσιάζει όλα τα τελευταία χρόνια συνεχή υποχώρηση. Δεν ήμασταν απλά και μόνο τελευταίοι μεταξύ των δεκαπέντε, είμαστε πιο χαμηλά ακόμα και από κράτη που μόλις τώρα εντάχθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το δημοσιονομικό πρόβλημα έχει προσλάβει εξαιρετικά σοβαρές διαστάσεις. Όχι μόνο δεν υπήρξε δημοσιονομική εξυγίανση, όπως δεσμευόταν η προηγούμενη Κυβέρνηση, αλλά αντιθέτως, εξαιτίας σειράς πράξεων και παραλείψεων, το πρόβλημα έγινε ακόμα πιο οξύ. Και ενώ δεν έφταναν αυτά, η προηγούμενη Κυβέρνηση είχε επιδοθεί σε μια δαπανηρή, μια χαοτική προσπάθεια, με σκοπό την προσωρινή συγκάλυψή του.
Ναι, η οικονομία αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα. Ναι, υπάρχουν σοβαρές δυσκολίες. Ναι, είναι μεγάλα τα βάρη που μας κληροδότησε το χθες. Ακόμα πιο κατηγορηματικά όμως μπορώ να πω ότι αισιοδοξούμε. Ναι, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα. Ναι, μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Ναι, μπορούμε να διασφαλίσουμε μια νέα δυναμική προοπτική.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Έχουμε γνώση των προβλημάτων, έχουμε σχέδιο για την αντιμετώπισή τους, έχουμε δυνατότητες. Πολιτική αλλαγή σημαίνει αλλαγή και στην οικονομία.
Συνεπείς στις δεσμεύσεις μας ξεκινήσαμε αμέσως μετά τις εκλογές, σε συνεργασία με τις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τη Γενική Διεύθυνση 2 και την Eurostat, τη δημοσιονομική απογραφή. Ακούστηκε, ισχυρίστηκαν κάποιοι ότι η απογραφή οδηγεί σε επιτροπεία της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτά είναι ανήκουστα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Θα τα χαρακτήριζα αστειότητες εάν δεν επρόκειτο για πολύ σοβαρή υπόθεση. Δηλαδή να ζούμε στις ανακρίβειες και στα ψέματα και να θεωρούμε ότι μπορούμε να εξαπατούμε και όλους τους άλλους. Εμείς μ’ αυτήν την νοοτροπία δεν συμβιβαζόμαστε. Αυτή η λογική δεν μας εκφράζει.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απλό είναι το πράγμα. Το πρόβλημα δεν είναι η απογραφή. Το πρόβλημα δεν είναι η γνώση της πραγματικότητας. Το ερώτημα είναι πώς δημιουργήθηκε η ανάγκη για την απογραφή και ποια είναι η αλήθεια. Και κάτι πολύ απλό: πώς μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα αποτελεσματικά αν δεν είναι γνωστή η αλήθεια, όλη η αλήθεια;
Από την πρώτη στιγμή των ελέγχων διαπιστώθηκε ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα για το 2003 άγγιζε, εάν δεν είχε ξεπεράσει, το 3% του ΑΕΠ. Βρισκόταν, δηλαδή, στο κρίσιμο όριο που θέτει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντί πλεονάσματος, όπως υποσχόταν η προηγούμενη κυβέρνηση, βρεθήκαμε στο ανώτατο κοινοτικό όριο ελλείμματος. Υπενθυμίζω ότι το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης που κατάρτισε η προηγούμενη κυβέρνηση το Δεκέμβριο του 2001 προέβλεπε για το 2003 πλεόνασμα 1% του ΑΕΠ. Ένα χρόνο αργότερα η Κυβέρνηση, μετά από πίεση της Eurostat, μετέτρεψε την πρόβλεψή της από πλεόνασμα σε έλλειμμα 0,9% του ΑΕΠ. Το Μάρτιο υποστήριξε ότι το έλλειμμα ήταν 1,7% του ΑΕΠ. Τώρα, σύμφωνα με την τελευταία ανακοίνωση της, η Eurostat αναφέρει ότι το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης για το 2003 διαμορφώθηκε στο 3,2% του ΑΕΠ. Πρόκειται για σοβαρή απόκλιση, η οποία προκύπτει -και το τονίζω αυτό- χωρίς οποιαδήποτε αλλαγή στους λογιστικούς κανόνες που χρησιμοποίησε η προηγούμενη κυβέρνηση. Οφείλεται, δηλαδή, στην πλασματική υπερδιόγκωση των εσόδων και στην απόκρυψη σημαντικών καταναλωτικών δαπανών.
Αυτό που έγινε κατά την απογραφή, όπως επισημαίνει η Eurostat, είναι: Πρώτον, μια αναθεώρηση προς τα κάτω με βάση τις εισπράξεις του ΦΠΑ, που ενώ αφορούν το 2004 είχαν ενταχθεί με αιφνιδιαστική νομοθετική παρέμβαση τον περασμένο Νοέμβριο στο 2003. Δεύτερον, μια αναθεώρηση επίσης προς τα κάτω των εσόδων από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και τρίτον, η διαγραφή από τα έσοδα μιας μεταβίβασης από το μετοχικό κεφάλαιο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, που έγινε και πάλι αιφνιδιαστικά το Δεκέμβρη του 2003 και δεν έπρεπε να περιλαμβάνεται στα τακτικά έσοδα του προϋπολογισμού.
Επιπλέον όμως είναι ανάγκη να υπογραμμίσω ότι η Eurostat δεν οριστικοποίησε τις εκτιμήσεις της ούτε για το έλλειμμα ούτε για το δημόσιο χρέος. Και αυτό γιατί θεωρεί ότι τα στοιχεία για το πλεόνασμα των δημόσιων οργανισμών, η λεγόμενη «άσπρη τρύπα», όπως και τα στοιχεία για τις αμυντικές δαπάνες απαιτούν περαιτέρω διερεύνηση.
Αποδεικνύεται, δηλαδή, ότι ο προϋπολογισμός ήταν εξαρχής πλασματικός. Αποδεικνύεται ακόμη ότι σε σχέση με το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης του 2001 υπάρχει απόκλιση του ελλείμματος περισσότερο από τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες ή 6 δισεκατομμύρια ευρώ.
Το ίδιο αποκαλυπτική είναι και η απόκλιση του δημόσιου χρέους. Ενώ το Δεκέμβριο του 2001 στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης προβλεπόταν ότι το 2003 το χρέος της γενικής κυβέρνησης θα μειωνόταν στο 94,4% του ΑΕΠ όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, τον περασμένο Δεκέμβριο, τότε η Κυβέρνηση εμφάνιζε το χρέος στο 101,7%.
Ούτε και αυτό όμως ήταν ακριβές. Η EUROSTAT στην τελευταία ανακοίνωσή της ανεβάζει το χρέος του 2003 στο 103% του ΑΕΠ, έχουμε δηλαδή μια απόκλιση που αγγίζει τις εννέα ποσοστιαίες μονάδες, σχεδόν 13 δισεκατομμύρια ευρώ. Όμως πέρα απ’ αυτά, υπάρχουν οφειλές όπως τα χρέη των νοσοκομείων και της Ολυμπιακής, η ρύθμιση των οποίων ανεβάζει το επίσημο χρέος ακόμα πιο ψηλά.
Διαπίστωση: Επιπλέον 6 δισεκατομμύρια ευρώ στα ελλείμματα και τουλάχιστον 13 δισεκατομμύρια ευρώ στο δημόσιο χρέος. Καταθέτω την τελευταία ανακοίνωση της Eurostat στα Πρακτικά της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής:
«ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΗ ΠΡΩΤΗ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΤΟΣ ΚΑΙ ΧΡΕΟΥΣ 2003
Το έλλειμμα της ελληνικής κυβέρνησης στο 3,2 % του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος στο 103 % του ΑΕΠ
Η Ελλάδα υπέβαλε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στις αρχές Μαΐου 2004, μία αναθεωρημένη ειδοποίηση για τα στοιχεία της για το έλλειμμα και το χρέος του έτους 2003. Αυτά τα αναθεωρημένα στοιχεία επιβεβαιώθηκαν από τη Eurostat, τη Στατιστική Υπηρεσία της Ε.Ε.
Αυτά τα νέα στοιχεία αφορούν αναθεωρήσεις πρωτογενών στοιχείων από τις ελληνικές αρχές και διμερείς συζητήσεις που διεξήχθησαν πρόσφατα στην Αθήνα μεταξύ Eurostat και ελληνικών αρχών.
Ο συνδυασμός των αναθεωρήσεων αυτών επέφερε μια σημαντική μεταβολή των στοιχείων που περιλαμβάνονταν στην πρώτη ειδοποίηση, η οποία απεστάλη από την Ελλάδα στη Eurostat το Μάρτιο 2004 (1), και τα οποία δεν επιβεβαιώθηκαν από τη Eurostat σε εκείνη τη φάση.
Η Eurostat δεν μπορεί ακόμα να πιστοποιήσει πλήρως τα στοιχεία για το 2003, και πιθανώς για προηγούμενα χρόνια (βλ. παρακάτω). Συνεπώς, τα ακόλουθα στοιχεία αντικατοπτρίζουν μια μερική αναθεώρηση του ελληνικού χρέους και ελλείμματος για το 2003:
Ειδοποίηση Μαρτίου 2004(2) Αναθεωρημένη Ειδοποίηση
2003Έλλειμμα(-)πλεόνασμα(+)
κυβερνήσεως ως % ΑΕΠ +1,7 +3,2 2003Χρέος κυβερνήσεως ως %
ΑΕΠ 102,4 103,0 Σ’ αυτό το στάδιο, η αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος για το 2003 οφείλεται σε:
Προς τα κάτω αναθεώρηση των εκτιμήσεων για φορολογικά έσοδα (από ΦΠΑ κυρίως) στους λογαριασμούς του δημοσίου
Προς τα κάτω αναθεώρηση των εισπράξεων που προέρχονται από κοινοτικά ταμεία, στα πλαίσια συγκεκριμένων προγραμμάτων διαρθρωτικών ταμείων.
Ανακατάταξη, ως χρηματοοικονομική συναλλαγή, μιας πληρωμής από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο προς την Κυβέρνηση.
Η αναθεώρηση αυτή επηρεάζει μόνο το έλλειμμα της κεντρικής κυβέρνησης. Το χρέος δεν μεταβλήθηκε σε απόλυτα μεγέθη και η αλλαγή στο % του χρέους οφείλεται μόνο στην προς τα κάτω αναθεώρηση του ΑΕΠ για το 2003.
Επιπλέον, οι λόγοι για τους οποίους η Eurostat δεν είναι σε θέση να πιστοποιήσει πλήρως τα στοιχεία για το χρέος και το έλλειμμα του 2003 και πιθανώς προηγουμένων ετών, είναι οι ακόλουθοι:
Υποεκτίμηση δημοσίων δαπανών για δαπάνες αμυντικών εξοπλισμών
Έλλειψη αξιόπιστης πληροφόρησης τα τελευταία χρόνια αναφορικά με το πλεόνασμα των ασφαλιστικών οργανισμών.
Η Eurostat ζήτησε από τις Ελληνικές Αρχές να καταβάλουν τις αναγκαίες προσπάθειες για να αποσαφηνίσουν τα σημεία αυτά, προκειμένου να μπορέσει να πιστοποιήσει τα στοιχεία ενόψει της επόμενης επίσημης ειδοποίησης διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος (EDP) το Σεπτέμβριο 2004.
(1) Βλ. Δελτίο Τύπου 38/2004 της 16ης Μαρτίου 2004.
(2) Στοιχεία που δεν είχαν πιστοποιηθεί από Eurostat.»)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού): Τι αποδεικνύεται, λοιπόν; Πρώτον, ότι η δημοσιονομική διαχείριση όλων των τελευταίων χρόνων ήταν προβληματική. Δεύτερον, ότι η προηγούμενη Κυβέρνηση κατά τρόπο συστηματικό διαστρέβλωνε την πραγματικότητα. Προϋπολογισμοί που παρουσιάζονταν ως πλεονασματικοί ήταν όλοι ελλειμματικοί. Το δημόσιο χρέος εμφανιζόταν πολύ μικρότερο του πραγματικού.
Συμπέρασμα: Το δημοσιονομικό πρόβλημα είναι και υπαρκτό και σοβαρό. Τι κάνουμε; Καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να περιορίσουμε όσο είναι δυνατόν τις αποκλίσεις του προϋπολογισμού και να βάλουμε στέρεες βάσεις για ειλικρινείς και αξιόπιστους προϋπολογισμούς από το 2005. Οι δυσκολίες είναι μεγάλες, το πρόβλημα όμως θα το αντιμετωπίσουμε με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Σοβαρά οικονομικά ζητήματα εντοπίζονται σχεδόν σε όλους τους τομείς. Τα πιο άμεσα αφορούν την ολυμπιακή προετοιμασία. Είναι γεγονός ότι τα έργα σημειώνουν πρόοδο και η μάχη με το χρόνο κερδίζεται, όμως στον τομέα του κόστους όχι μόνο διαπιστώνονται υπερβάσεις των προϋπολογισμών αλλά και προσπάθεια απόκρυψης σημαντικών δαπανών.
Για παράδειγμα, ένας από τους δημόσιους φορείς που κατασκευάζει τον κύριο όγκο των ολυμπιακών έργων, η ΕΥΔΕ -της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού- μέχρι τις εκλογές δεν είχε καν υποβάλει πρόταση χρηματοδότησης για το 2004. Η πρόταση αυτή υποβλήθηκε στην Κυβέρνησή μας και η πρόταση αυτή στοιχίζει 750 εκατομμύρια ευρώ, ποσό για το οποίο στον προϋπολογισμό δεν υπήρχε καμία απολύτως πρόβλεψη.
Συνολικά οι δαπάνες για την ολυμπιακή προετοιμασία για το 2004 εκτιμάται ότι θα διαμορφωθούν στα 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ. Στον προϋπολογισμό όμως υπάρχει πρόβλεψη μόνο για 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ. Έχουν υποτιμηθεί δηλαδή τουλάχιστον κατά 1 δισεκατομμύριο ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 0,7% σχεδόν του ΑΕΠ.
Σε ό,τι αφορά την εκτίναξη του κόστους, θα φέρω ένα και πάλι παράδειγμα. Μόνο για τα ολυμπιακά έργα ευθύνης ΥΠΕΧΩΔΕ το αρχικό κόστος προβλεπόταν να είναι 1,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Όμως το τελικό κόστος υπολογίζεται ότι θα φθάσει στα 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ.
Σημειώνω ότι τα στοιχεία αυτά τα έδωσε η αρμόδια Διεύθυνση του ΥΠΕΧΩΔΕ, της οποίας η στελέχωση έχει γίνει από την προηγούμενη κυβέρνηση και δεν έχει αλλάξει μετά τις εκλογές. Σημειώνω επίσης ότι οι υπερβάσεις αυτών των προϋπολογισμών αποφασίστηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση. Η σημερινή πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ πρόσθεσε στον προϋπολογισμό μόνο 7,7 εκατομμύρια ευρώ για τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου και τα αντιπλημμυρικά έργα στο Ελληνικό, για τα οποία δεν υπήρχε πρόβλεψη.
Βρήκαμε και αντιμετωπίζουμε μια δραματική κατάσταση με τις αναθέσεις έργων, τις προμήθειες, τις συμβάσεις του δημοσίου και των οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Ακόμη: Φωτογραφικές προκηρύξεις διαγωνισμών που διόγκωναν υπερβολικά το κόστος σε βάρος του δημοσίου και κρατούσαν κλειστό το οικονομικό παιχνίδι στους λίγους ευνοούμενους. Δεκάδες εκατομμύρια για υποτιθέμενες μελέτες. Σωρεία περιπτώσεων για συμβάσεις και προκηρύξεις με ύποπτους όρους ακόμα και λίγες μέρες πριν από τις εκλογές.
Ενδεικτικά και μόνο αναφέρω δύο παραδείγματα. Στις 4 Μαρτίου –μόλις τρεις μέρες πριν από τις εκλογές- η προηγούμενη διοίκηση του ΟΤΕ υπέγραφε σύμβαση ύψους σχεδόν 28 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ το Υπουργείο Ανάπτυξης προκήρυσσε φωτογραφικό διαγωνισμό.
Πολυάριθμα είναι και τα θέματα που παραμένουν ανοικτά στον τομέα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Περιορίζομαι σε μερικές μόνο χαρακτηριστικές περιπτώσεις:
Σε ό,τι αφορά την απορρόφηση των κοινοτικών πόρων από τους οκτώ άξονες του Επιχειρησιακού Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης, Ανασυγκρότησης Υπαίθρου οι τρεις έχουν ποσοστό απορρόφησης μικρότερο του 13% και οι άλλοι τρεις μικρότερο του 3,5%. Από τους δέκα άξονες των λοιπών προγραμμάτων ΕΠΑΛ, LEADER, οι έξι έχουν απορρόφηση κάτω του 21% και οι δυο μηδενική απορρόφηση.
Σοβαρό πρόβλημα υπάρχει ως προς την καταβολή των κοινοτικών επιδοτήσεων στους ελαιοπαραγωγούς. Διαβεβαίωναν ότι μέχρι το Δεκέμβρη του 2003 θα είχαν ολοκληρωθεί οι πληρωμές των προκαταβολών. Αντ’ αυτού βρήκαμε εξαντλημένες όλες τις πιστώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενώ πολλοί ελαιοπαραγωγοί είχαν εισπράξει μόνο το 60% και άλλοι καθόλου. Με ήδη εξαντλημένους τους πόρους για τις προκαταβολές καλούμαστε τώρα αφ’ ενός να καταβάλουμε τις επιδοτήσεις σε όσους δεν έχουν πληρωθεί καθόλου και αφ’ ετέρου να αντιμετωπίσουμε ενενήντα τρεις χιλιάδες ενστάσεις ελαιοπαραγωγών που διεκδικούν να πληρωθούν συμπληρωματικά.
Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα σε ό,τι αφορά τις αγροτικές αποζημιώσεις. Ο ΕΛΓΑ όταν αναλάβαμε τη διακυβέρνηση βρισκόταν με προϋπολογιζόμενα διαθέσιμα 132 εκατομμύρια ευρώ και υποχρεώσεις 500 εκατομμύρια ευρώ. Κληρονομήσαμε, δηλαδή, ένα άνοιγμα που ξεπερνά τα 360 εκατομμύρια ευρώ.
Στο Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών υπάρχουν μεγάλες καθυστερήσεις στην απορρόφηση των κονδυλίων του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Για το Πρόγραμμα Σιδηροδρόμων και Αστικών Συγκοινωνιών η απορρόφηση μετά από τέσσερα χρόνια είναι κοντά στο 18% ενώ το Πρόγραμμα της Κοινωνίας της Πληροφορίας ουσιαστικά κινείται σε μονοψήφιο ποσοστό.
Μετά από δέκα χρόνια διαδοχικών σχεδίων εξυγίανσης της Ολυμπιακής Αεροπορίας και αλλεπάλληλες προσπάθειες για την αποκρατικοποίησή της, η προηγούμενη κυβέρνηση άφησε μία παλιά αλλά και μία καινούργια προβληματική εταιρεία με ελλείμματα και χρέη. Την ίδια στιγμή το έλλειμμα των συγκοινωνιακών φορέων της πρωτεύουσας ξεπερνά τα 400 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο ενώ ο ΟΣΕ δημιουργεί έλλειμμα 1,3 εκατομμύρια ευρώ την ημέρα, σχεδόν δηλαδή 500 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Στο Υπουργείο Παιδείας από μία πρώτη καταγραφή των ανειλημμένων υποχρεώσεων πολλές από τις οποίες αφορούν το 2003 προέκυψε να συνολικό οικονομικό άνοιγμα 443 εκατομμυρίων ευρώ που αφορά ανελαστικές δαπάνες. Χρέη προς τους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς, στους ωρομίσθιους των ΤΕΙ, ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις για την προμήθεια χάρτου για τα σχολικά βιβλία και πολλά ακόμη. Επιπλέον διαπιστώθηκε ότι στο φετινό προϋπολογισμό δεν είχαν συνυπολογιστεί δαπάνες για τη λειτουργία σαράντα έξι τμημάτων των πανεπιστημίων και τριάντα έξι τμημάτων των ΤΕΙ ύψους 12,6 εκατομμυρίων ευρώ, όπως και δαπάνες ύψους 50 εκατομμυρίων για την πρόσθετη διδακτική στήριξη σχολείων την οποία τόσο βαρύγδουπα είχε διαφημίσει η προηγούμενη κυβέρνηση.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα για την οικονομική διαχείριση των τελευταίων χρόνων έρχεται από το Υπουργείο Απασχόλησης. Σύμφωνα με τα απολογιστικά στοιχεία του ο ΟΑΕΔ στην περίοδο 1998-2000 εισέπραξε από το ΙΚΑ και από τις ασφαλιστικές εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών περισσότερο από 1 δισεκατομμύριο ευρώ και κατέβαλε ως παροχές προς τους δικαιούχους μόλις το 1/6. Αν αφαιρεθούν και τα λειτουργικά έξοδα τα πλεονάσματα του Οργανισμού κατά την τελευταία δεκαετία θα έπρεπε να υπερβαίνουν τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ. Σήμερα στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ούτε 1 ευρώ. Έχουν κατασπαταληθεί σε δήθεν ενεργητικές πολιτικές αμφίβολης ποιότητας και μηδαμινών αποτελεσμάτων.
Τεράστια οικονομικά ζητήματα και δυστυχώς, όχι μόνο οικονομικά, εγείρονται στο χώρο της υγείας. Το όργιο της σπατάλης και της κακοδιαχείρισης φτάνει, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου της Αθήνας, το 30% των σχετικών δαπανών.
Η απορροφητικότητα των κοινοτικών πόρων παραμένει καθηλωμένη στο 10%. Η «Κοινωνία της Πληροφορίας» στην υγεία δεν ξεπερνά το 2%. Τα χρέη των νοσοκομείων –μόλις τρία χρόνια μετά τη διαγραφή των προηγουμένων- φθάνουν τα δύο δισεκατομμύρια ευρώ. Αν προστεθούν στο επίσημο χρέος, αυτό θα ξεπεράσει το 104% του ΑΕΠ μόνο απ’ αυτόν το λόγο. Όλα τα προηγούμενα χρόνια, οι κρατικοί προϋπολογισμοί δεν κάλυπταν τις ανάγκες του ΕΣΥ και τα νοσοκομεία λειτουργούσαν με χρέη.
Στον προϋπολογισμό του 2004, οι πρακτικές απόκρυψης δαπανών ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Για παράδειγμα, ζητήθηκε από την αρμόδια διεύθυνση να εγγραφεί ποσό περίπου 3 εκατομμυρίων ευρώ για την εξόφληση αγοράς αυτοκινήτων που έγινε τα προηγούμενα δύο χρόνια. Αντί όμως για οποιαδήποτε ρύθμιση, το Υπουργείο Οικονομίας πολύ απλά διέγραψε το σχετικό κωδικό.
Στον ευαίσθητο χώρο της Άμυνας, διαπιστώνονται υπέρογκες δαπάνες που δεν είχαν γνώμονα ούτε τις επιχειρησιακές ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων ούτε την καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού. Αντιθέτως μάλιστα, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με καταστάσεις συνώνυμες της ασυδοσίας.
Δεσμευτήκαμε προεκλογικά ότι θα προχωρήσουμε με υπευθυνότητα, αλλά και αυστηρότητα, σε εξονυχιστικό έλεγχο κάθε ύποπτης σύμβασης. Το είπαμε και το κάνουμε. Δεν πρόκειται να υπάρξει καμία συγκάλυψη. Δεν πρόκειται να υπάρξουν παρόμοιες πρακτικές στη νέα διακυβέρνηση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Και κάτι ακόμα. Είδα σε ανακοινώσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ισχυρισμούς για δήθεν προσπάθεια σπίλωσης των στελεχών της, αλλά και ισχυρισμούς για αποκλειστική ευθύνη στρατιωτικών. Πρώτον, ο λόγος ανήκει στη δικαιοσύνη και εμείς απλώς στηρίζουμε το έργο της.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Δεύτερον, ο ίδιος ο Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ απέκλεισε από τα ψηφοδέλτια του κόμματός του τον πρώην επικεφαλής της Διεύθυνσης Εξοπλισμών, λέγοντας κατά λέξη ότι έχει πολλά θέματα ανοικτά αναφορικά με τη διαχείριση των εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Τρίτον, δεν πρόκειται να γίνουν ανεκτές ούτε στρεβλώσεις, όπως αυτές που επιχειρούνται, ούτε αβάσιμες αιτιάσεις εναντίον ουδενός. Αναφέρω μόνο μία χαρακτηριστική περίπτωση, αυτή των ραντάρ αντιπυροβολικού ύψους 110 εκατομμυρίων δολαρίων. Η στρατιωτική ηγεσία ήταν στο σύνολό της αρνητική. Και όμως, παρά τις αντίθετες εισηγήσεις της, διατάχθηκε η συνέχιση της διαδικασίας και η αγορά των ραντάρ. Αποτέλεσμα; Σήμερα αυτά τα οπλικά συστήματα βρίσκονται ανενεργά στις αποθήκες του Στρατού. Αυτή είναι η αλήθεια.
Καταθέτω τα σχετικά έγγραφα.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι φανερό ότι τα μεγάλα δημοσιονομικά προβλήματα έχουν τη βάση τους στις δομές και την παθογένεια του δημόσιου τομέα. Βρίσκονται στην κακοδιοίκηση, την κατασπατάληση, την καταλήστευση δημόσιων πόρων. Βρίσκονται στη γραφειοκρατία και τη διαφθορά. Βασική και αναγκαία προϋπόθεση για μία νέα οικονομική και αναπτυξιακή δυναμική, για μία πολιτική που οδηγεί με ασφάλεια, με σιγουριά σε ένα πραγματικά κοινωνικό κράτος είναι η επανίδρυση της Δημόσιας Διοίκησης.
Σχεδιάσαμε και προχωρούμε με σταθερά βήματα σε ένα κράτος αυξημένων δυνατοτήτων, κράτος λιγότερο στην οικονομία, αλλά αποτελεσματικότερο στην παραγωγή κοινωνικών υπηρεσιών. Βασικός στόχος μας είναι η μείωση των αμυντικών δαπανών, αλλά και η αναδιάρθρωση των κρατικών δαπανών.
Προχωρούμε με αποφασιστικότητα και σύνεση στην καταπολέμηση της σπατάλης, την αντιμετώπιση της διαφθοράς, τον περιορισμό της γραφειοκρατίας. Έχω δώσει εντολή και ήδη λαμβάνονται απ’ όλα τα Υπουργεία μέτρα άμεσης περιστολής των δαπανών.
Το ίδιο κάνουμε στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Ένα νέο πνεύμα θα διαπερνά στο εξής τις κρατικές δαπάνες, ένα πνεύμα οικονομίας, πνεύμα σεβασμού στο μόχθο του Έλληνα φορολογούμενου, εφαρμογή των νόμων σε κάθε περίπτωση και προς κάθε κατεύθυνση. Βάζουμε τέλος στις περιττές δαπάνες, τέλος στις σημαδεμένες προκηρύξεις, τέλος στους υπέρογκους μισθούς και τις πλασματικές υπερωρίες που μοιράζονταν μέχρι πρόσφατα αξιωματούχοι και σύμβουλοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πολιτική μας έχει δύο άξονες: το νοικοκύρεμα και το άνοιγμα των κρατικών προμηθειών σε όλους όσους είναι έτοιμοι να διαγωνιστούν με ίσους όρους. Χαρακτηριστικά και μόνο αναφέρω: Το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών ματαίωσε δύο διαγωνισμούς, που βρίσκονταν σε εξέλιξη, και το Υπουργείο Ανάπτυξης άλλους δύο, προκειμένου να κινηθούμε με πλήρη διαφάνεια.
Στο Υπουργείο Υγείας προωθούμε τη δημιουργία κεντρικής επιτροπής προμηθειών, για να διασφαλιστεί η διαφάνεια και να επιτευχθούν οι οικονομίες κλίμακας. Ακόμη προετοιμάζουμε τη σύσταση ανεξάρτητης αρχής για τον έλεγχο των συμβάσεων έργων και προμηθειών του δημοσίου.
Εκτιμούμε ότι από τον περιορισμό της κρατικής σπατάλης μπορούμε να εξοικονομήσουμε ετησίως πόρους που θα φθάσουν έως το 1% του ΑΕΠ. Παράλληλα από τον περιορισμό της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, αλλά και από την επιτάχυνση της ανάπτυξης μπορούμε να εξοικονομούμε ετησίως επιπλέον πόρους γύρω στο 0,5% του ΑΕΠ. Με εμμονή στην προσπάθεια αυτή στο τέλος της τετραετίας θα έχουν εξοικονομηθεί πόροι της τάξης του 4,5% του ΑΕΠ ή με άλλα λόγια περίπου 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Μπορούμε και να εξοικονομήσουμε και να δημιουργήσουμε πόρους. Δίνουμε έμφαση στο νοικοκύρεμα και την ανάπτυξη, δημιουργούμε τίμιο κράτος, νοικοκυρεύουμε το κράτος, αναπτύσσουμε την οικονομία και υπηρετούμε την κοινωνία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι κεντρικοί στόχοι και οι άξονες της πολιτικής μας παραμένουν αταλάντευτοι. Είναι πρωτίστως η βελτίωση της παραγωγικότητας και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Εκεί θα δοθεί μεσομακροπρόθεσμα η μεγάλη μάχη για την ανάπτυξη της οικονομίας. Γι’ αυτόν το λόγο το Υπουργείο Ανάπτυξης, διευρύνοντας τα όρια του Επιχειρησιακού Προγράμματος Ανταγωνιστικότητας, ήδη σχεδιάζει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, μία ομπρέλα ανταγωνιστικότητας που να διασχίζει οριζόντια όλη την οικονομία, τη Δημόσια Διοίκηση, την οργάνωση της κοινωνίας μας γενικότερα. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα της πρώτης τετραετίας της νέας διακυβέρνησης.
Παράλληλοι στόχοι είναι η επίτευξη ρυθμού ανάπτυξης που ως το τέλος της τετραετίας θα υπερβαίνει το 5%, η αποτελεσματική αξιοποίηση των πόρων του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, η μείωση της ανεργίας κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες ως το τέλος της τετραετίας, η σύγκλιση των μισθών και των συντάξεων στο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα επόμενα οκτώ χρόνια, η γεφύρωση των κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων, η ενίσχυση του δυναμισμού του ιδιωτικού τομέα που είναι η ατμομηχανή της οικονομίας, η βελτίωση της ποιότητας των ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών, η παροχή σε όλους τους πολίτες υψηλής ποιότητας κοινωνικών υπηρεσιών, η προστασία του περιβάλλοντος, των φυσικών πόρων και της εθνικής μας κληρονομιάς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βασικό στοιχείο της νέας οικονομικής πολιτικής που προωθούμε, είναι ένα ριζικά διαφορετικό φορολογικό σύστημα και ένας νέος αναπτυξιακός νόμος, συμβατός με την κοινοτική νομοθεσία. Γι’ αυτόν το σκοπό έχουμε ήδη συγκροτήσει ειδικές επιτροπές ευρείας συμμετοχής, με την εντολή να κινηθούν σε συνεργασία με τις παραγωγικές ομάδες στους άξονες που έχουμε εξαγγείλει.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Πρωθυπουργού)
Κυρία Πρόεδρε, θα μου δώσετε πέντε έξι λεπτά παραπάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Εντάξει, κύριε Καραμανλή.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού): Επαναλαμβάνω ότι κεντρικοί στόχοι της φορολογικής μεταρρύθμισης είναι: Η σταθερότητα σε βάθος χρόνου, ώστε να είναι εφικτός ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός της επιχειρηματικής δράσης, η απλότητα, ώστε να μειωθούν οι περίπλοκες διαδικασίες που επιβαρύνουν κράτος, επιχειρήσεις και πολίτες, η διαφάνεια στη διενέργεια των ελέγχων, ώστε να μπει φραγμός στα φαινόμενα της διαφθοράς, η περιστολή της φοροδιαφυγής, η προοδευτικότητα της φορολογικής κλίμακας για τα φυσικά πρόσωπα, ώστε να μην αδικούνται τα οικονομικά ασθενέστερα στρώματα της κοινωνίας, η μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα αδιανέμητα κέρδη των ανωνύμων εταιριών και των ΕΠΕ στο 25% και για τις προσωπικές εταιρίες στο 20%.
Έτσι, με αυτά τα μέτρα, πρώτον θα διευρύνουμε τη φορολογική βάση και δεύτερον θα προσελκύσουμε νέες, κυρίως ξένες, επενδύσεις.
Παράλληλα με το νέο αναπτυξιακό νόμο, επιδιώκουμε τη δημιουργία απλουστευμένου συστήματος χορήγησης αναπτυξιακών κινήτρων, τη βελτίωση του επενδυτικού κλίματος στην οποία θα συμβάλλει η αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας, της πολυνομίας και της διαφθοράς, την έμπρακτη ενθάρρυνση των νέων ιδιωτικών επενδύσεων, εγχώριων και ξένων, την τόνωση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, τον εκσυγχρονισμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη και τη μείωση των ανισοτήτων, την αύξηση της απασχόλησης.
Εργαζόμαστε συστηματικά, έτσι ώστε το ερχόμενο φθινόπωρο, ύστερα από ανοιχτό διάλογο με όλους τους κοινωνικούς φορείς, να θεσπίσουμε ένα νέο φορολογικό σύστημα και ένα νέο αναπτυξιακό νόμο, που θα δώσουν νέα ώθηση στην ανάπτυξη, στην οικονομία, στην κοινωνική ευημερία. Και ακόμα δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην απελευθέρωση των αγορών και προχωρούμε στις αποκρατικοποιήσεις που προβλέπονται από το πρόγραμμά μας. Επαναλαμβάνω ότι οι αποκρατικοποιήσεις είναι εργαλείο ανάπτυξης και ότι σε κάθε περίπτωση τα έσοδα θα κατευθύνονται στη μείωση του δημόσιου χρέους και την ανάπτυξη. Το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων οριστικοποιείται στο τέλος Μαϊου και θα αποτελείται από δύο σκέλη. Το πρώτο θα αφορά το χρονικό υπόλοιπο του 2004 και το δεύτερο το υπόλοιπο της τετραετίας.
Δίνουμε μεγάλη έμφαση στην ενίσχυση του υγιούς ανταγωνισμού. Ενισχύουμε τον ανταγωνισμό στο τραπεζικό σύστημα, ώστε οι επιχειρήσεις να χρηματοδοτούνται ευκολότερα για τις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και οι καταναλωτές να έχουν καλύτερες επιλογές.
Αναβαθμίζουμε το θεσμό του Χρηματιστηρίου και της Κεφαλαιαγοράς, για να λειτουργούν σε καθεστώς πλήρους διαφάνειας και να επιτελούν με αποτελεσματικότητα και αξιοπιστία το σημαντικό αναπτυξιακό και κοινωνικό τους ρόλο.
Επιταχύνουμε τη διαδικασία αναθεώρησης του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης με στόχο να προλάβουμε την επανάληψη των όσων συνέβησαν με το Β΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Αναδιοργανώνουμε τους μηχανισμούς αξιοποίησης του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, ώστε να αξιοποιήσουμε ταχύτερα και ορθολογικά τους κοινοτικούς πόρους. Εφαρμόζουμε, όπου είναι δυνατόν, πρακτικές συγχρηματοδότησης για να εξασφαλίσουμε και περισσότερους πόρους και καλύτερη διαχείριση.
Επιβάλλουμε πλήρη διαφάνεια στην ανάθεση και επίβλεψη των δημόσιων έργων, ώστε να ενισχύσουμε το δυναμισμό τομέων, όπως ο κατασκευαστικός, που συντηρούν την ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια. Εισάγουμε κίνητρα για την προώθηση της Κοινωνίας της Πληροφορίας και της γνώσης και δίνουμε έμφαση και νέο δυναμισμό σε τομείς όπου η Ελλάδα διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα και σίγουρα μπορεί καλύτερα, στον τουρισμό, στη ναυτιλία, στο εμπόριο, στην παραγωγή ενέργειας, στις τηλεπικοινωνίες, στις μεταφορές, στη γεωργική ανάπτυξη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πολιτική που εφαρμόζουμε είναι αναπτυξιακή και κοινωνική. Αρχή της πολιτικής μας είναι οι μεταρρυθμίσεις με κοινωνική συναίνεση. Στόχος μας είναι η δυναμική ανάπτυξη που να διαχέεται σε όλη τη χώρα, σε ολόκληρη την κοινωνία. Σκοπός μας είναι να επενδύσουμε στην παιδεία και τον πολιτισμό, το κοινωνικό κράτος, την υγεία, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την ασφάλεια και την ευημερία των πολιτών. Όλες οι δεσμεύσεις μας ισχύουν στο ακέραιο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Όλη η πολιτική μας έχει ως στόχο τη δημιουργία ενός πραγματικά κοινωνικού κράτους, έχει ως επίκεντρό της τον άνθρωπο. Και αυτό το αποδεικνύουμε από την πρώτη στιγμή με το νομοσχέδιο για τη Δημόσια Διοίκηση, το οποίο εισάγει τα πρώτα αποφασιστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς. Με τη ρύθμιση για τα πανωτόκια που θα δώσει λύση στο μείζον αυτό κοινωνικό πρόβλημα. Με τη μείωση του χρόνου στη λίστα του Τειρεσία που προωθείται άμεσα και θα ανακουφίσει χιλιάδες αγρότες και μικρομεσαίους. Με την κατάργηση της εισφοράς των συνταξιούχων στο ΛΑΦΚΑ, το Λογαριασμό Αλληλεγγύης Κοινωνικών Φορέων, που πρόκειται να ισχύσει από την 1η Ιουλίου. Με την εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας για τους συμβασιούχους του δημοσίου, που ρυθμίζει προβλήματα τα οποία δημιουργήθηκαν και διαιωνίζονται σε βάρος χιλιάδων πολιτών από την προηγούμενη κυβέρνηση. Με προσλήψεις μόνιμου και εποχικού προσωπικού, προκειμένου να καλυφθούν άμεσες ανάγκες στα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας και να υπάρξει το ταχύτερο δυνατόν ουσιαστική αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε αποφασισμένοι να τιμήσουμε τη συμφωνία τιμής που κάναμε με τους πολίτες και να οδηγήσουμε την οικονομία σε μακρά φάση ανάπτυξης και προόδου. Είμαστε αποφασισμένοι να πετύχουμε. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα που υποσχεθήκαμε για τη νέα εποχή. Και αυτό το στοίχημα θα το κερδίσουμε.
Ανέλαβα τη διακυβέρνηση της χώρας με πλήρη συναίσθηση τόσο των ευκαιριών, όσο και των δυσκολιών. Ανέλαβα με την πίστη ότι η ελληνική οικονομία και κοινωνία έχουν μεγάλες δυνατότητες. Πεποίθησή μου είναι ότι στη χώρα υπάρχουν μεγάλα αναπτυξιακά αποθέματα και μεγάλα περιθώρια για την προώθηση μιας πιο ανταγωνιστικής, μιας πιο ισχυρής οικονομίας, ενός πιο αποτελεσματικού, τίμιου και ανθρώπινου κράτους, μιας πιο δίκαιης και συνεκτικής κοινωνίας.
Κύρια επιδίωξη της νέας οικονομικής πολιτικής είναι να αξιοποιήσουμε αυτές τις δυνατότητες. Η πολιτική μας θα είναι συνεπής και αξιόπιστη, ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι μας για την ανάπτυξη, την απασχόληση, την κοινωνική συνοχή.
Προχωρούμε σταθερά, με μετριοπάθεια, αλλά και με αποφασιστικότητα, με κοινωνική συναίνεση, αλλά και με κυβερνητική αποτελεσματικότητα. Στόχος μας είναι να διασφαλίσουμε μία νέα προοπτική, να δημιουργήσουμε μία νέα εποχή στην οικονομία, μία εποχή ευημερίας, ασφάλειας, συμμετοχής και εμπιστοσύνης.
(Παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργος Παπανδρέου.
(Παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα κι εγώ να ζητήσω κάποια λεπτά παραπάνω, αν χρειαστεί.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, κυρία Μπενάκη, νομίζω ότι πρέπει να αλλάξετε τον Κανονισμό της Βουλής. Μέχρι τώρα ξέραμε ότι η Κυβέρνηση κυβερνά και η Αντιπολίτευση ελέγχει. Τώρα θα πρέπει να προβλέψετε στον Κανονισμό ότι η Κυβέρνηση δεν κυβερνά, αλλά μπορεί να καταθέτει επερωτήσεις για την Αντιπολίτευση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Τη σημερινή συζήτηση για την οικονομία τη ζήτησε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός πριν από ένα μήνα. Τον ευχαριστούμε, διότι μας έδωσε το χρόνο να κάνουμε μία θλιβερή διαπίστωση: Είσαστε ελάχιστα προετοιμασμένοι για να κυβερνήσετε αυτήν τη χώρα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Αναρωτιέμαι: Όλη αυτή η εκπαίδευση, έντεκα χρόνια στην αντιπολίτευση, πού πήγε; Προγραμματικές δηλώσεις ακούσαμε και πάλι σήμερα, μετά από δύο μήνες. Σε ένα χρόνο αναρωτιέμαι αν θα ξανακούσουμε αυτές τις ίδιες προγραμματικές δηλώσεις για την ανάπτυξη της χώρας και τα μεγάλα οράματα και όνειρα. Όλοι μας τα έχουμε.
Δύο μήνες μετά τις εκλογές και στη Βουλή δεν έχει ακόμα συζητηθεί παρά ένα νομοσχέδιο από τα πολλά νομοσχέδια που μας έλεγε ότι θα φέρει ο κ. Καραμανλής και που τα έχει έτοιμα «στο συρτάρι». Δύο μήνες μετά τις εκλογές και δεκάδες κρατικές υπηρεσίες περιμένουν τις διοικήσεις τους. Είχατε, όμως, χρόνο για απογραφή ολόκληρης της οικονομικής κατάστασης. Μία απογραφή που σε μία μικρομεσαία επιχείρηση θα έπαιρνε σίγουρα αρκετούς μήνες.
Είναι προφανές τι επιδιώκει η Κυβέρνηση. Έχετε μαζέψει ένα μεγάλο «καλάθι» υποσχέσεων και αιτημάτων και τώρα με αγωνία ψάχνετε τρόπο να τα ξεφορτωθείτε. Ψάχνετε, λοιπόν, να τα φορτώσετε σε άλλους, δηλαδή στο ΠΑΣΟΚ, με το να δημιουργηθούν αρνητικές εντυπώσεις για την κατάσταση της οικονομίας που παρέλαβε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Άκουσα με προσοχή τον κ. Καραμανλή, ο οποίος είχε έναν κατάλογο για διάφορες περιπτώσεις. Περιπτωσιολογία ήταν η δική του ομιλία.
Θέλετε να μπούμε σε συγκεκριμένα θέματα; Πάμε στην επιτροπή να συζητήσουμε με λεπτομέρεια για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, για τα έργα, για τις συγκοινωνίες, για την παιδεία κλπ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Περισσότερο εντυπώσεις θέλετε να δημιουργήσετε «πετώντας» εκατό θέματα, σαν να θέλετε να ξαφνιάσετε τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σε λεπτομερή αντιμετώπιση συγκεκριμένων θεμάτων.
Θα αναφερθώ σε δύο παραδείγματα. Πρώτον, τα αγροτικά, το λάδι. Κυρίες και κύριοι, εμείς πληρώσαμε τους αγρότες που είχαν το δικαίωμα να πάρουν την επιδότηση, όπως βεβαίως υπάρχουν και χρήματα για να πληρωθούν και οι ενστάσεις που μπορούν να εκδικαστούν.
(Θόρυβος-διαμαρτυρίες από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Οι δικές σας οι προεκλογικές υποσχέσεις δεν μπορούν να πληρωθούν. Αυτό είναι το πρόβλημα.
Το δεύτερο είναι για τις συγκοινωνίες. Βεβαίως υπάρχουν ελλείμματα, ξεχνάτε όμως ότι υπάρχει και φτηνό εισιτήριο; Ξεχνάτε ότι υπάρχει ουσιαστικά μια επιδότηση των συγκοινωνιών; Θέλετε αυτό να το αλλάξετε; Θέλετε, δηλαδή, να ανεβάσετε τις τιμές των εισιτηρίων; Εγώ αυτό κατάλαβα.
(Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
(Κωδωνοκρουσίες)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ. Αφήστε τα σχόλια!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η σημερινή συζήτηση δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια υπεκφυγής από την πραγματικότητα. Υπάρχει αδυναμία της Κυβέρνησης να κυβερνήσει. Ο χρόνος της Κυβέρνησης παρ’ ότι μικρός, έχει αποδείξει ποιο είναι το στίγμα της. Είναι η έλλειψη στρατηγικής, είναι ο τρόμος του πολιτικού κόστους, είναι ο τρόμος να αναλάβετε πραγματικά τις ευθύνες για τη χώρα. Αυτό διαπερνά την καθημερινή σας πολιτική στάση!
Η νέα φιλοσοφία της Κυβέρνησης μπορεί να αποτυπωθεί στη φράση, «εγώ δεν είμαι υπεύθυνος». «Μας αρέσει να είμαστε καπετάνιοι, αλλά δεν μας αρέσουν οι ευθύνες που μας αναλογούν.» Και η ακατάσχετη υποσχεσιολογία προεκλογικά είχε ως αποτέλεσμα να μην ξέρει ή να μη θέλει να αποκαλύψει ο καπετάνιος ποιος είναι ο πραγματικός προορισμός!
Για να δούμε πώς χειριστήκατε μερικά μεγάλα θέματα:
Κυπριακό: Είπατε: «η μη θέση, είναι θέση». Πολύ υπεύθυνη θέση!
Πηγαίνοντας στη Λουκέρνη είπατε ότι όλα ήταν προαποφασισμένα και δεν είχατε εσείς ευθύνη. Προσπαθήσατε να αποκρύψετε…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Για την οικονομία μιλάμε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Έχουν σχέση με την οικονομία αυτά. Έχουν σχέση με το κύρος της Ελλάδας διεθνώς, έχουν σχέση με τη διαπραγματευτική ικανότητα αύριο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όταν θα ζητήσετε εσείς να διαπραγματευτείτε το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και τα αγροτικά προϊόντα. Με ποιο κύρος;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Προσπαθήσατε να αποκρύψετε ότι εσείς είχατε πει ένα βροντερό «ναι» στη διαδικασία της Νέας Υόρκης. Αλλά είπατε –και το βλέπω αυτό με έκπληξη- ότι πήγαμε ουσιαστικά δεμένοι χειροπόδαρα στη Λουκέρνη. Είναι αυτή στάση ευθύνης μιας ανεξάρτητης, αυτόνομης χώρας; Εμείς παλέψαμε χρόνια για να μπορούμε να έχουμε αυτόνομη, ανεξάρτητη απόφαση στην εξωτερική πολιτική.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Είχατε δύο επιλογές. Μπορούσατε να είχατε πει, «όχι, διαφωνώ με τη διαδικασία της Λουκέρνης, άλλαξε η κυβέρνηση, δεν πηγαίνω», ή να λέγατε, «ναι, θα πάω στη Λουκέρνη αλλά θα κινητοποιήσω όλες μου τις δυνάμεις, ολόκληρο τον Ελληνισμό για να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα». Δεν είναι να πάει κανείς απλώς για συμπαράσταση και για τουρισμό. Ήταν μια μεγάλη ιστορική στιγμή που σας ξεπέρασε, από την οποία βγήκαμε απολογούμενοι και στο περιθώριο. Η φιλοσοφία του «δεν έχω ευθύνη» έχει κόστος.
Ας πάμε στους Ολυμπιακούς: Εμείς σας στηρίζουμε και θα σας στηρίζουμε σ’ αυτήν τη μεγάλη εθνική υπόθεση. Και πρόσφατα στηρίξαμε δυναμικά τον Υπουργό σας τον κ. Βουλγαράκη που βρέθηκε πράγματι σε μια δύσκολη θέση στην Αμερική, μετά από τη βομβιστική επίθεση σε ένα αστυνομικό τμήμα. Με πράξεις σας βοηθάμε, κύριε Καραμανλή, όχι με λόγια. Τώρα οι Υπουργοί σας λένε ότι όλα θα είναι στην ώρα τους. Όταν όμως ξεσήκωναν θύελλα λέγοντας ότι «εμείς δεν είμαστε υπεύθυνοι, είναι το ΠΑΣΟΚ για τις καθυστερήσεις», τότε έκαναν κακό στην ίδια την Ελλάδα. Το πλήρωσε η Ελλάδα, διότι ο διεθνής Τύπος μας κοιτά με μεγάλη καχυποψία πια, ενώ οι ξένες υπηρεσίες ασφάλειας πιέζουν για να μας βάλουν υπό επιτήρηση για το διάστημα αυτό. Η φιλοσοφία του «δεν έχω ευθύνη», έχει το κόστος της.
Πάμε στα Ελληνοτουρκικά: Η Ελλάδα πρέπει να πάρει θέση το 2004 για την έναρξη διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, αν θα γίνει ή όχι, δηλαδή, αυτή η περιβόητη έναρξη διαπραγματεύσεων.
Εμείς πάντα ήμασταν θετικοί με την ευρωπαϊκή στρατηγική της Τουρκίας. Αλλά η δική μας στρατηγική ήταν συνδεδεμένη με το να λυθεί το Κυπριακό και να αντιμετωπίσουμε το θέμα της υφαλοκρηπίδας.
Εσείς μπροστά στη μεγάλη αυτή ευθύνη να καταστρώσετε ένα νέο σχέδιο, μια νέα στρατηγική, για να κλείσει σύμφωνα με τα συμφέροντά μας το θέμα της υφαλοκρηπίδας, να αντιμετωπιστεί το Κυπριακό, δειλιάσατε. Είπατε «δεν αναλαμβάνουμε ευθύνη». Ανακοινώσατε ήδη από τώρα ότι δεν θα βάλουμε βέτο στην Τουρκία και δεν θα επηρεάσουν αρνητικά οι εξελίξεις στο Κυπριακό τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ή τις ευρωτουρκικές σχέσεις. Το Κυπριακό στο ράφι. Γιατί να αναλαμβάνουμε επιπλέον ευθύνες;
Ως δώρο, είχαμε μια επίσκεψη πολύ φιλική του κ. Ερντογάν στην Αθήνα και στη Θράκη. Χαίρομαι για τις δηλώσεις του κ. Ερντογάν. Είναι αποτέλεσμα συστηματικής μας πολιτικής των τελευταίων ετών για να διασφαλίσουμε την ισοπολιτεία και την ισονομία των μουσουλμάνων συμπατριωτών μας. Εμείς, η ελληνική πολιτεία είμαστε ο προστάτης των δικαιωμάτων τους και κανένας άλλος.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Όμως η επίσκεψη Ερντογάν, απλώς ανέδειξε το διπλωματικό θρίαμβο της τουρκικής πλευράς. Και το «σκύλο χορτάτο» έχει η Τουρκία και «την πίτα ολάκερη». Καλές οι δημόσιες σχέσεις. Και εμείς τις κάναμε. Θυμάμαι πολύ καλά το ζεϊμπέκικο. Όμως, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, εμείς είχαμε αποτέλεσμα. Όταν ήραμε το βέτο στο Ελσίνκι πήραμε την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Και εμείς διασφαλίσαμε το δικαίωμα αυτό ώστε χωρίς πιέσεις οι Ελληνοκύπριοι να μπορούν να πουν είτε το ναι είτε το όχι, το οποίο σεβόμαστε. Εμείς πετύχαμε χωρίς προϋποθέσεις και χωρίς υποσημειώσεις να ενταχθεί η Κύπρος.
Να πούμε για το Εκκλησιαστικό; Απαντά η Κυβέρνηση «δεν έχουμε ευθύνη, τηρούμε το νόμο». Κατάλαβε αργά, αλλά κατάλαβε, τις μεγάλες ευθύνες που έχει για πιθανό σχίσμα στην Ορθοδοξία. Και βέβαια έστειλε την Υπουργό Παιδείας για να προλάβει εκ των υστέρων αυτήν την κρίση. Όλοι μας ελπίζουμε να πετύχει, αλλά ζημιά ήδη υπήρξε.
Αυτή η ακυβερνησία σημαίνει ότι τα προβλήματα συσσωρεύονται.
Έρχομαι τώρα στην οικονομία. Η ώρα των υποχρεωτικών αποφάσεων θα έλθει. Η συνοχή της ελληνικής κοινωνίας θα δοκιμαστεί και ο κοινωνικός πόνος μπορεί να είναι δυσβάστακτος.
Ας δούμε την ακρίβεια, που δεν άκουσα γι’ αυτό σήμερα καθόλου. Και εδώ η Νέα Δημοκρατία λέει «δεν έχω ευθύνη». Για τη βενζίνη μας λέει ότι φταίει η διεθνής τιμή του πετρελαίου. Όμως γιατί η Ελλάδα σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τώρα τον Απρίλιο του 2004, έχει την ακριβότερη τιμή, αν αφαιρέσουμε τους φόρους, στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Η αλήθεια είναι ότι η χώρα μας κατέχει πανευρωπαϊκό ρεκόρ στα κέρδη των εταιρειών εμπορίας πετρελαιοειδών και πρατηρίων. Υπάρχει λαϊκή δυσαρέσκεια. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να σας ξεφύγει ο πληθωρισμός. Χρειάζονται άμεσα μέτρα, αυστηρότατοι έλεγχοι, επιβολή προστίμων εκεί που εμφανίζονται εναρμονισμένες πρακτικές. Χρειάζεται ενημέρωση και κινητοποίηση των καταναλωτών, άμεσα, οργανωμένα και συντονισμένα.
Είναι αδιανόητο η πολιτική της Κυβέρνησης να εξαντλείται σε ευχές για να σταματήσει η κρίση στις διεθνείς αγορές.
Ακούμε συχνά-πυκνά κυβερνητικά στελέχη να λένε «δεν μπορούμε να επιβάλουμε εμείς ανώτατες τιμές στον ανταγωνισμό. Ευθύνη δεν έχουμε εμείς. Είναι πρόβλημα της αγοράς».
Κάνετε λάθος. Δεν είναι πρόβλημα της αγοράς. Είναι πρόβλημα του Έλληνα πολίτη. Είναι πρόβλημα του καταναλωτή. Καθίσταται όμηρος των κερδοσκόπων και υπονομεύεται η ανάπτυξη του τόπου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Είμαστε σύμφωνοι ότι με αστυνομικά μέτρα δεν θα ελέγξουμε την αγορά. Αλλά η λογική του αυτοματισμού της αγοράς, η απουσία εποπτείας, φέρνει τα αποτελέσματα που ζούμε σήμερα. Πλήττει την ανταγωνιστικότητα, επίσης, της οικονομίας μας.
Δεν θα ήθελα να μιλήσω για το παρελθόν, αλλά είμαι υποχρεωμένος να πω δυο πράγματα μετά τη δική σας τοποθέτηση. Είτε αρέσει στη Νέα Δημοκρατία είτε όχι, η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έβαλε την Ελλάδα στην ΟΝΕ.
Είτε σας αρέσει είτε όχι, εμείς το ΠΑΣΟΚ πιστωνόμαστε αυτήν την ιστορική εξέλιξη.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Πιστωνόμαστε την ιστορία της ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και εσείς πιστώνεστε την ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ο.Κ. Μένει να δούμε με τι θα πιστωθεί η δική σας Κυβέρνηση, κύριε Καραμανλή, όταν έλθει η ώρα να παραδώσετε την εξουσία.
Μετά την ένταξη στην ΟΝΕ πετύχαμε ρυθμούς ανάπτυξης πολλαπλάσιους απ’ αυτούς στην υπόλοιπη Ευρώπη. Το βιοτικό μας επίπεδο ανέβηκε κατά δέκα περίπου μονάδες συγκλίνοντας η Ελλάδα πολύ πιο γρήγορα από τις άλλες χώρες.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, κύριε Καραμανλή, μας είχε παραδώσει πληθωρισμό 14%. Τον παραδίνουμε με 3%. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παρέδωσε επιτόκια δανεισμού 20%. Παραδίνουμε 5%. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παρέδωσε συνολικές επενδύσεις στο 19%. Παραδίνουμε 26% επενδύσεις σε σχέση με το ΑΕΠ, από τα υψηλότερα ποσοστά στις χώρες του ΟΟΣΑ.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παρέδωσε δημοσιονομικό έλλειμμα υψηλότερο του 13% του ΑΕΠ και εμείς σας το παραδώσαμε στο 1,7% του ΑΕΠ ή αν θέλετε στο 3,2% που θέλετε εσείς. Θα μιλήσουμε και γι’ αυτό. Αλλά η σύγκριση του τι παραλάβαμε και τι παραδώσαμε είναι, είτε έτσι, είτε αλλιώς, συντριπτική.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μας παρέδωσε τις κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ 21%. Σήμερα τις έχουμε φέρει στο 28%. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μας παρέδωσε μία οικονομία με αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης και φθίνουσα τροχιά. Σας παραδίδουμε μία οικονομία, το 2003, που είχε τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης στην Ευρώπη των δεκαπέντε.
Μένει τώρα να δούμε τι καλύτερο θα μπορέσετε να παραδώσετε εσείς, κύριε Καραμανλή, γιατί έχει κουραστεί ο κόσμος να μιλάτε για το παρελθόν. Περιμένει να δει όχι τι θα λέτε για το μέλλον, αλλά τι θα κάνετε για το μέλλον.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Σύμφωνα, λοιπόν, με την Κυβέρνηση, όλα τα αρνητικά που αντιμετωπίζει η χώρα είναι φταίξιμο της προηγούμενης κυβέρνησης. Είπαμε ότι δεν υπάρχουν προβλήματα στη χώρα μας; Είπαμε ότι δεν υπάρχει ανεργία, ότι δεν υπάρχει ανάγκη να υπάρξει καλύτερη κατανομή υπέρ των φτωχότερων του πλούτου, που πράγματι έχει συλλέξει η χώρα μας; Είπαμε ότι δεν χρειάζεται να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί; Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε φέρει τη χώρα σε μια πράγματι ζηλευτή θέση.
Προεκλογικά ο κ. Καραμανλής μας έλεγε ότι το χρέος έφθανε στο 130% του ΑΕΠ. Έρχεται η Eurostat, επί δικής σας Κυβέρνησης –και μη χρησιμοποιείται αριθμούς που προσπαθούν να εντυπωσιάσουν, διότι εσείς χρησιμοποιήσατε μία εκτίμηση παλαιότερη, πριν από τρία χρόνια- και από το 102,3% που ήταν το γενικό χρέος, αποδέχθηκε το δικό σας υπολογισμό, ότι έχει φθάσει στο 103%. Δηλαδή εικοσιεπτά μονάδες μακριά από τη δική σας καταστροφολογική πρόβλεψη για την ελληνική οικονομία. Πότε είπατε αλήθεια, κύριε Καραμανλή; Τότε ή τώρα;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Τώρα η Κυβέρνηση αποδέχεται ότι όλες οι δαπάνες του 2003 έγιναν με απόλυτη νομιμότητα και διαφάνεια. Έχουν πλήρως αποτυπωθεί στο δανεισμό του κράτους και τη διαμόρφωση του χρέους. Διότι υπήρχαν κρυφές δαπάνες, μαύρες τρύπες κ.ο.κ., θα είχαν οδηγήσει σε επιπλέον δανεισμό και αυτό θα εμφανιζόταν στο χρέος της χώρας, κάτι που δεν έγινε. Όσο για την «άσπρη τρύπα», για την οποία μιλήσατε, ξέρετε πολύ καλά ότι η προηγούμενη κυβέρνηση συμφώνησε με τη Eurostat να υπάρξει επιτροπή που θα ελέγξει και θα καταγράψει τα πραγματικά πλεονάσματα, περίπου τριακόσια και πάνω ασφαλιστικών φορέων, που βεβαίως πολλοί απ’ αυτούς δεν έχουν την ικανότητα ή δεν είχαν την ικανότητα να αποτυπώσουν τα δικά τους έσοδα και περιουσιακά στοιχεία όπως τα ήθελε η EUROSTAT. Και γι’ αυτό θέλει κάποιο χρόνο.
Αλλά βεβαίως, και σε ό,τι αφορά και την κρυφή ανεργία πάλι νομίζω ότι ο Υπουργός Εργασίας διαψεύστηκε. Διαψεύστηκε μάλιστα από την ίδια τη Στατιστική Υπηρεσία και τη Διοίκηση που εσείς πρόσφατα ορίσατε.
Φίλες και φίλοι, ας δούμε και το θέμα του ελλείμματος. Μιλήσατε για απογραφή. Εμείς το χειροκροτούμε. Θέλουμε αξιόπιστη απογραφή, να λάμψει πράγματι η αλήθεια για την οποία ακούω πολλά από την Κυβέρνησή σας. Τι έγινε αντ’ αυτού; Πρώτο φάουλ. Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών δηλώνει δέκα μέρες μετά αφού ανέλαβε, ότι το έλλειμμα του 2003 είναι 2,7%. Την ίδια μέρα ο γενικός διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών στέλνει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι το έλλειμμα είναι 2,95%. Μάλιστα, η προχειρότητα αυτής της υπόθεσης αποδεικνύεται από το ότι στέλνει και τον προϋπολογισμό, ότι το 2004, δέκα μέρες αφού αναλάβατε, το έλλειμμα θα είναι 2,9%. Όλα αυτά χωρίς τεκμηρίωση, έτσι ώστε και η ίδια η επιτροπή να λέει ότι «εγώ δεν μπορώ να κάνω προβλέψεις πάνω σ’ αυτά τα οποία στείλατε». Αλλά προφανώς εσείς θέλατε ήδη από τότε να δημιουργήσετε εντυπώσεις.
Δεύτερο φάουλ. Ο κ. Καραμανλής πριν από τις εκλογές έλεγε «ξεκινούμε με πλήρη δημοσιονομική απογραφή για την οποία θα ζητήσουμε τη συνδρομή τόσο της Τράπεζας Ελλάδος, όσο και του Ελεγκτικού Συνεδρίου». Ποιος έκανε, κύριοι, την απογραφή; Το Υπουργείο Οικονομικών. Γιατί δεν ζητήσατε εσείς από την Κεντρική Τράπεζα να είναι αυτή η οποία θα κάνει την απογραφή; Στην Πορτογαλία ορίστηκε ειδική επιτροπή από το Υπουργείο και την Κεντρική Τράπεζα και δεν έγινε και καμία απολύτως ανακοίνωση μέχρι το τέλος της απογραφής, ενώ εσείς διαρρέατε με μικροπολιτικά σχόλια και άρθρα για το κακό χάλι της οικονομίας, για να διαμορφώσετε βεβαίως ένα κλίμα εντυπώσεων. Αυτό είναι μία ανεύθυνη πολιτική, διότι δεν καταλαβαίνετε ότι αυτό δημιουργεί ιδιαίτερες αβεβαιότητες για τον Έλληνα πολίτη, για τον Έλληνα επιχειρηματία, για τον ξένο επιχειρηματία γύρω από την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Δυστυχώς, όμως, η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Ας δούμε την ουσία του ελλείμματος. Πρώτον, ακόμα και αν το έλλειμμα ήταν το 2003 πάνω από το 3%, δεν συνεπάγεται απαραιτήτως κακοδιαχείριση ή σπατάλη. Άλλες πέντε χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυτήν τη στιγμή έχουν ελλείμματα κοντά στο 3% ή και ψηλότερα. Αυτά τα έχω μαζί μου και αν θέλετε θα τα καταθέσω για να τα δείτε.
Δεύτερον, πώς μπορεί η Eurostat από τη μία να λέει ότι αποδέχεται τα στοιχεία της προηγούμενης Κυβέρνησης κατ’ αρχήν με το 1,7% και τώρα να έρχεται και να διαπιστώνει ότι είναι 3,2%; Φαίνεται ότι κάποιος θα έχει λάθος. Δεν είναι όμως έτσι. Θα επιχειρηματολογήσω λέγοντας ότι μπορούν αντικειμενικά να αντικατοπτριστούν οι πραγματικότητες και με τον ένα αριθμό και με τον άλλο. Γιατί; Φαίνεται περίεργο, αλλά ακούστε. Θα φέρω ένα πολύ απλό παράδειγμα που νομίζω ότι ο κάθε Έλληνας πολίτης μπορεί να καταλάβει. Αν έχεις μία επιταγή που σου έρχεται το Δεκέμβριο του 2003 ως έσοδο και εσύ την εξαργυρώνεις το Γενάρη του 2004, σε ποιο χρόνο θα καταγράψεις το έσοδο αυτό, στο 2003 ή στο 2004; Αν πληρώσεις χρωστούμενα το Γενάρη για δαπάνες που αφορούν το 2003, που θα τα χρεώσεις, στο 2003 ή στο 2004;
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΕΒΕΡΤ: Ανάποδα τα λέτε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Η Eurostat δίνει την ευχέρεια -εδώ είναι η διαφορά στον εκάστοτε Υπουργό Οικονομικών της Ευρωζώνης, με συνεπή τρόπο να αποφασίζει είτε το ένα είτε το άλλο. Συνεπής τρόπος είναι να μεταφέρει και τα έσοδα και τις δαπάνες τη μία ή την άλλη χρονιά, εφόσον έχουν να κάνουν με την προηγούμενη χρονιά. Και η προηγούμενη κυβέρνηση -μπορεί να διαφωνήσετε αλλά πάντως με συνέπεια και μαζί με τη Eurostat προχώρησε και έβαλε στα έσοδα του 2003 συγκεκριμένα ποσά του ΦΠΑ που ήταν υποχρεώσεις των φορολογουμένων το τελευταίο τρίμηνο του 2003, αλλά εισπράχθηκαν από το κράτος μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2004. Αυτό έγινε και σε εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας. Το ίδιο έγινε και με ένα ποσό που όφειλε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το καθυστέρησε αυτό το ποσό η ίδια, το οποίο βεβαίως ήρθε στους λογαριασμούς στο 2004, αλλά ήταν για να μπει στα έσοδα του 2003.
Εσείς τι κάνατε λοιπόν; Τα γνωρίζατε αυτό αλλά για μικροπολιτικούς λόγους αλλάξατε αυτήν τη θεσμοθετημένη από εμάς λογιστική διαδικασία και είπατε να μεταφέρουμε αυτά τα έσοδα του 2003 στα έσοδα του 2004, με αποτέλεσμα να ανεβεί το έλλειμμα του 2003 και βεβαίως εσείς να έχετε κάποιο μαξιλάρι για το 2004. Μικροπολιτική. Αλλά βεβαίως, ίσως δεν περιμένατε ότι θα φτάνατε έτσι να παρέμβει η Eurostat και να σας πάει, όχι στο 2,95% που θέλατε, για να δημιουργήσετε εντυπώσεις, αλλά να σας πάει στο 3,2%. Δηλαδή, εδώ έχουμε ένα αυτογκόλ, όχι απλώς φάουλ, κύριοι!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Και μας λέει ο κ. Καραμανλής: «Ε, δεν πειράζει. Δεν είναι και τίποτα.» Δεν είναι και τίποτα; Δεν είναι τίποτα η επιτήρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Δεν είναι τίποτα ότι θα ζητήσει από εσάς συγκεκριμένα μέτρα; Εδώ είναι που θα αρχίσει να σας δένει χειροπόδαρα και να λέτε: «εμείς δεν είμαστε υπεύθυνοι για την αντιλαϊκή μας πολιτική, για τη μείωση της κοινωνικής πολιτικής, των σημαντικών κοινωνικών μας μέτρων». Εδώ είναι που εσείς μπορεί να λέτε μετά: «Μα, δεν μπορούμε αυτές τις υποσχέσεις. Βλέπετε, φταίει το ΠΑΣΟΚ.» Αλλά μπορούσατε όταν εσείς, είχατε το δικαίωμα να αφήσετε τη λογιστική αυτή διαδικασία, την οποία εμείς ψηφίσαμε, ως έχει, με αποτέλεσμα να μην ενταχθεί, να μη μπει σε επιτήρηση η Ελλάδα. Δηλαδή, εσείς συνειδητά «μαγειρέψατε», μεταφέρατε έσοδα από εδώ εκεί, νομότυπα. Παρά τον ελληνικό νόμο βεβαίως. Αλλά η Eurostat λέει «Θέλετε να τα πείτε έτσι; Με γεια σας με χαρά σας. Εμείς είμαστε υπέρ της περιοριστικής πολιτικής». Αυτή είναι η Eurostat. «Θα βάλουμε και εμείς πιο δυνατό χέρι στον έλεγχο της ελληνικής οικονομίας». Αυτό το κάνατε συνειδητά. Αυτό δεν έχει επιπτώσεις; Δεν έχει επιπτώσεις στη δανειοληπτική ικανότητα; Δεν έχει επιπτώσεις στην αξιοπιστία της ελληνικής οικονομίας διεθνώς; Δεν έχει επιπτώσεις στις πιθανές επενδύσεις που θα γίνουν, που θα έρθει ένας επενδυτής, για να δει πώς είναι η οικονομία μας;
Αλλά για να δούμε και άλλες πτυχές της έλλειψης στρατηγικής. Οι δηλώσεις σας για κατάργηση του ΣΔΟΕ και των ΤΕΚ δημιούργησε σε πολλούς μια αίσθηση φορολογικής ασυδοσίας και ασυλίας, με αποτέλεσμα να έχουν ατονήσει οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του Υπουργείου Οικονομικών, να υπάρχει δηλαδή και πτώση των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού. Αν θέλετε να καταργήσετε αυτές τις υπηρεσίες, καλώς, αλλά θα έπρεπε να έχετε άμεσο εναλλακτικό σχέδιο. Εκ των υστέρων το καταλάβατε αυτό και προχωράτε πια στο άλλο άκρο και είμαι σίγουρος ότι θα τρομοκρατούνται σε λίγο οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Πού είναι ο αναπτυξιακός νόμος και ο φορολογικός νόμος που είχατε έτοιμους; Στις καλένδες. Αλλά εν τω μεταξύ ο επενδυτής και η αγορά βρίσκονται σε σύγχυση. Η διγλωσσία την οποία έχετε του «δεν έχω ευθύνη» πρέπει να τελειώσει. Πρέπει η Κυβέρνηση να κυβερνήσει. Και για να το κάνει σχετικώς ικανοποιητικά, πρέπει να έχει ξεκάθαρες θέσεις, στρατηγική και πολιτικές. Αντί να μεμψιμοιρεί για το χτες, πρέπει να ανοίξει δρόμους για το μέλλον.
Και βεβαίως, όλα αυτά δεν είναι απλώς ψυχολογικά. Η Ελλάδα πάσχισε και πασχίσαμε, για να ξεκινήσουμε έναν «ενάρετο κύκλο» αξιοπιστίας, επενδύσεων, εμπιστοσύνης, απασχόλησης, εισοδημάτων και ανάπτυξης, και αυτό μπορεί να ακυρωθεί. Η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ μια οικονομική υπερδύναμη, αλλά καταφέραμε να φτάσουμε σε ένα ζηλευτό σημείο. Αυτή η αξιοπιστία μπορεί να αντικατασταθεί από ένα φαύλο κύκλο ηττοπάθειας, μειωμένων προσδοκιών, μηδενικών επενδύσεων, ανεργίας και μιζέριας.
Δυο απλά παραδείγματα. Αν καλλιεργηθεί παραδείγματος χάριν η προσδοκία του πληθωρισμού, αμέσως θα ανεβάσουν πολλοί επιχειρηματίες τις τιμές τους ενόψει του πληθωριστικού κύματος. Το ίδιο βεβαίως και οι εργαζόμενοι θα ζητήσουν αυξήσεις, για να αντιμετωπίσουν τον επερχόμενο πληθωρισμό. Αυτό αμέσως θα δημιουργήσει ένα φαύλο κύκλο πληθωριστικό.
Το ίδιο και με τις επενδύσεις. Γιατί να έρθει να επενδύσει ένας ξένος επενδυτής ή ένας Έλληνας επενδυτής, όταν δεν είναι σίγουρος για το που πάει η οικονομία;
Η Κυβέρνηση μάλιστα μείωσε τις προσδοκίες για την ελληνική οικονομία. Μίλησε για το 3,7% του ΑΕΠ, ενώ οι προβλέψεις του ΟΟΣΑ είναι πάνω από το 4% του ΑΕΠ. Γιατί μειώνετε τις προσδοκίες; Μειώνετε τις προσδοκίες, ξέρετε, όμως, ότι αυτό επηρεάζει την αγορά, επηρεάζει την οικονομία. Δεν είναι απλή ψυχολογία. Είναι ουσία.
Έχει, λοιπόν, μεγάλη ευθύνη η Κυβέρνηση να οδηγήσει τη χώρα προς τα μπρος. Και οι ευθύνες δεν μπορούν να μετατεθούν στο παρελθόν.
Σταματήστε την ομφαλοσκόπηση και όπως είπε ο ΣΕΒ, ασχοληθείτε με την οικονομία, την πραγματική οικονομία.
Φίλες και φίλοι, το ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του πάλεψε για να κάνει την Ελλάδα ανεξάρτητη, να μπορεί να παίρνει αποφάσεις αυτόνομα για το λαό της, να θέτει η ίδια η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση τις προτεραιότητες και όχι οι παράγοντες των μεγάλων δυνάμεων ή των μεγάλων οικονομικών οργανισμών, όπως είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Αν το σύνθημα «η Ελλάδα στους Έλληνες» είχε τότε τη λογική να σπάσουμε την αμερικανοκρατία και να μειώσουμε την επιρροή του Ψυχρού Πολέμου των δύο μπλοκ στην ελληνική…
(Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Μη γελάτε, διότι εμείς είμαστε αυτοί που φέραμε την Ελλάδα να είναι ανεξάρτητη, με ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, να μπορούμε να συνδιαλεγόμαστε ισότιμα με τον κάθε έναν.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
…Να μειώσουμε την επιρροή του ψυχρού πολέμου στην ελληνική πολιτική ζωή, σήμερα αυτό το σύνθημα έχει νέα σημασία. «Η Ελλάδα στους Έλληνες» σημαίνει ότι κάνουμε ισχυρή την Ελλάδα, με κύρος, με δύναμη, με θετική εικόνα διεθνή, ώστε να είμαστε σε ισχυρή διαπραγματευτική θέση. Να προασπιζόμαστε τα δίκαια, τα συμφέροντα του ελληνικού λαού αποτελεσματικά, να ξέρει ο Έλληνας και η Ελληνίδα ότι έχουν δημοκρατική επιλογή, ίσως και δύσκολες επιλογές σε μία παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Να είναι, όμως, δικές τους επιλογές και όχι επιλογές που επιβάλλονται έξωθεν.
Αυτό το κάναμε πράξη. Είχαμε φέρει την Ελλάδα σε αξιοζήλευτη θέση. Μικρή υπερδύναμη στα Βαλκάνια, οικονομική ανάπτυξη και σύγκλιση στην Ευρώπη -στην πρώτη θέση μάλιστα- κύρος από την επιτυχημένη Προεδρία μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, από τον τρόπο που χειριστήκαμε την Τουρκία και το Κυπριακό, με αποκορύφωμα τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ξέραμε και ξέρω –το αναγνωρίζω ότι υπάρχουν πολλά προβλήματα στην ελληνική κοινωνία. Ξέρω ότι πολλά πρέπει να αλλάξουν. Ξέρω ότι πρέπει να ανακατανείμουμε τον πλούτο της χώρας υπέρ των ασθενέστερων στρωμάτων. Ξέρω ότι πρέπει να χτυπήσουμε τη διαφθορά, την πολυνομία, να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητα, να μειώσουμε δαπάνες -χωρίς να πλήξουμε, όμως, την κοινωνική μας πολιτική- να αλλάξουμε την παιδεία μας για τη νέα εποχή.
Εσείς, όμως, σήμερα σε ελάχιστο χρόνο χάσατε, σπαταλήσατε πολύτιμο κεφάλαιο σε διεθνές επίπεδο, πολύτιμη αξιοπιστία στην οικονομία. Σπαταλάτε και το κεφάλαιο των Ολυμπιακών Αγώνων με δηλώσεις του τύπου «θα έχουμε ανεργία μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες». Δεν ξέρατε επτά χρόνια ότι είχαμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ότι μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες θα έπρεπε να υπάρχουν σχέδια για να αντιμετωπίσουμε την οικονομική ανάπτυξη αμέσως; Εμείς το είχαμε κάνει. Εσείς γιατί δεν το έχετε κάνει;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Εμείς «τραβήξαμε κουπί» για να φτάσει η Ελλάδα εδώ που έφτασε. «Τραβήξαμε κουπί», φίλες και φίλοι!
(Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Επιτέλους, σοβαρευτείτε και εσείς. Σηκώστε τα μανίκια και δουλέψτε. Εμείς παραδώσαμε μία Ελλάδα περήφανη και έτοιμη να κάνει το νέο άλμα προς τα μπρος. Παραδώσαμε μία Ελλάδα με ελπίδα και προσδοκία. Παραδώσαμε μία Ελλάδα που αυτόνομα μπορούσε να αποφασίζει για το μέλλον της. Μη μεταφράζετε την ευγένειά μας και τη σοβαρότητά μας στην Αντιπολίτευση ως σημείο αδυναμίας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Έχουμε τη δύναμη για νέους αγώνες, για να προστατεύσουμε τις κατακτήσεις του ελληνικού λαού, την ανεξαρτησία και αυτονομία της χώρας μας. Και αυτό θα κάνουμε.
Και για να κλείσω, κύριε Καραμανλή. Όλα αυτά περί διαφθοράς και όλα αυτά περί διαπλοκών αύριο, μεθαύριο αν έχετε κάτι, καταθέστε το στον εισαγγελέα. Να μην υπάρχει δηλητηριασμός της πολιτικής ζωής.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Δεν με ενδιαφέρει αν είναι Νεοδημοκράτης ή ΠΑΣΟΚ. Ήδη ο κ. Έβερτ κατήγγειλε ένα Νεοδημοκράτη, δικό σας, προσωπικό συνεργάτη για τη φούσκα του χρηματιστηρίου. Δεν με ενδιαφέρει από ποια πολιτική παράταξη θα προέρχονται.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Προεκλογικά μιλήσατε για τη διαπλοκή. Είναι δικός σας όρος. Δηλαδή, είναι οι σχέσεις κυβέρνησης, πολιτικής ζωής, με τα μέσα ενημέρωσης, με τους μεγάλους επιχειρηματίες και ούτω καθεξής. Παράτυπες σχέσεις, αν θέλετε. Θέλετε να το αλλάξετε αυτό; Είμαι σίγουρος πως όχι μόνο εμείς, αλλά και το Κομμουνιστικό Κόμμα και ο Συνασπισμός -θα μιλήσουν και αυτοί- θα στηρίξουν όποιο νόμο μπορεί να τελειώνει με αυτό το θέμα, να ξεκαθαρίσει η ελληνική πολιτική ζωή και να προχωρήσουμε σε καθαρούς κανόνες.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Εμείς κάναμε κάποια βήματα. Περιμένουμε, όμως, τα δικά σας. Και δεν ακούμε και πάρα πολλά για τη διαπλοκή τελευταία. Αν το κάνετε πράξη, εμείς θα σας στηρίξουμε. Αλλά θα αγρυπνούμε, για να δούμε ότι δεν θα υπάρξει ξανά μια τέτοια λογική.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
(Όρθιοι οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού): Κυρία Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη Ψαρούδα): Ορίστε, κύριε Πρόεδρε, έχετε το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού): Κυρία Πρόεδρε, δύο λέξεις μόνο θα πω γιατί στη δευτερολογία μου θα απαντήσω σε μια σειρά από σημεία που ετέθησαν.
Αισθάνομαι, όμως, την ανάγκη να πω εισαγωγικά ένα πράγμα: Μάθαμε, λοιπόν, σήμερα από τον Αρχηγό της Αντιπολίτευσης ότι η Νέα Δημοκρατία φταίει γιατί υπάρχει διπλάσιο έλλειμμα απ’ αυτό που ισχυριζόταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μάθαμε ότι εμείς «μαγειρεύαμε» τη δημιουργική λογιστική, μάθαμε ότι εμείς λέμε ψέματα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει κι ένα όριο στις ανακρίβειες που μπορεί να λέγονται εδώ μέσα. Ένα είναι το ζήτημα: Λέγατε μέχρι τις 4 Μαρτίου ότι το έλλειμμα είναι 1,7%.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Τι έγινε και είναι διπλάσιο; Το συνομολογείτε αυτό; Το λέει η έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος; Το λέει η Eurostat; Έκανε έλεγχο η Eurostat; Τι μας λέτε με άλλα λόγια, με διάφορες ωραιοποιημένες εκφράσεις; Μας λέτε να λέμε ψέματα. Δεν θα το κάνουμε αυτό. Είναι δική σας πρακτική αυτή. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Μας λέτε ότι εμείς «μαγειρεύουμε» στοιχεία, όταν αποδειχθήκατε «μάγειρες» της δημιουργικής λογιστικής για τόσα χρόνια; Υπάρχει ένα όριο σ’ αυτό.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Εμείς λέμε το εξής πολύ απλά: Ελάτε να συμφωνήσουμε σε κάποια βασικά δεδομένα. Τα βασικά δεδομένα, λοιπόν, σήμερα από όλα τα στοιχεία των διεθνών οργανισμών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης λένε, ότι το έλλειμμα δεν ήταν αυτό που ισχυριζόσασταν, αλλά είναι περίπου το διπλάσιο. Πρέπει, λοιπόν, να το βάλουμε αυτό ως βάση για να εφαρμόσουμε τις πολιτικές που χρειάζεται. Αυτή είναι η ορθολογική προσέγγιση. Όλα τα άλλα είναι μικροπολιτική.
Και να σας πω και κάτι; Επιτέλους δεν μπορεί για ένα θέμα, για το οποίο είστε υπόλογοι, να παριστάνετε και τους κατήγορους. Απλές κουβέντες.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Εδώ αποκαλύπτεται ότι καταθέτατε συστηματικά πλασματικούς προϋπολογισμούς, ότι προσπαθούσατε να εξαπατήσετε τη Βουλή και τους πολίτες και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και έρχεστε να μας κατηγορήσετε και από πάνω γιατί λέμε ότι επιτέλους στο ξεκίνημα μιας νέας Κυβέρνησης πρέπει να αποτυπωθεί η πραγματικότητα ως έχει;
Και μία δεύτερη παρατήρηση για την ώρα: Χαίρομαι πολύ που μου λέτε ότι θα προσυπογράψετε και θα ψηφίσετε κι εσείς -προκαταλαμβάνετε μάλιστα και τη στάση και των άλλων κομμάτων- τους νόμους που θα φέρουμε για την αντιμετώπιση της διαφθοράς και της διαπλοκής. Χαίρομαι ιδιαίτερα και την κρατώ αυτή τη δέσμευσή σας, γιατί οι νόμοι αυτοί θα έρθουν. Και έρχονται σύντομα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Απλώς σημειώνω ότι ήσασταν έντεκα χρόνια στην εξουσία και δεν κάνατε τίποτα για το θέμα αυτό. Και μην μας λέτε εμάς ότι κάνατε κάποια βήματα, γιατί τα βήματα που έγιναν τα τελευταία χρόνια ήταν στη διόγκωση των φαινομένων της διαφθοράς και της διαπλοκής. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη Ψαρούδα): Ο κ. Παπανδρέου έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κυρία Μπενάκη, κύριε Πρόεδρε, θα έχω την ευκαιρία και δευτερολογώντας να ακούσω και τον κ. Αλογοσκούφη και βεβαίως τους Aρχηγούς των άλλων κομμάτων.
Ίσως να στεναχώρησα λίγο τον Αρχηγό σας, κύριοι συνάδελφοι.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Να ξέρετε, όμως, ότι θα τον στεναχωρώ αρκετά, όχι διότι υπάρχει άλλος λόγος –μπορεί κανείς να συμπαθεί ή να μην συμπαθεί έναν πολιτικό- αλλά γιατί είναι υποχρέωσή μας να λέμε εμείς την αλήθεια, να λέμε εμείς αυτό που γίνεται και να κάνουμε κριτική εκεί που πρέπει να κάνουμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Και δεν απάντησε ο κ. Καραμανλής στην κριτική αυτή. Δεν απαντήσατε σ’ αυτήν την κριτική.
Τώρα, όσο για τα νομοσχέδια, βεβαίως δεν έχουμε δει ιδιαίτερη παραγωγή. «Πολύ σύντομα» είπε ο κ. Καραμανλής. Τον ακούσαμε και στις Προγραμματικές Δηλώσεις να το λέει. Θα δούμε πόσο αυτό το «σύντομα» θα το ακούμε επανειλημμένως. Εγώ περιμένω, κύριε Καραμανλή, να μάθετε τελικά πώς να κυβερνάτε. Αυτή είναι η δική μας η ελπίδα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει η Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αλέκα Παπαρήγα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, παρακολουθήσαμε με προσοχή την καταγραφή που πραγματοποίησε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σε ορισμένα από τα βασικά Υπουργεία του ΠΑΣΟΚ.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Σας παρακαλώ, επειδή έχω ακούσει πολλά περί «νομικού και κοινοβουλευτικού πολιτισμού», μήπως θα μπορούσε να εφαρμοσθεί με ταχύτερους ρυθμούς σε αυτήν την Αίθουσα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι. Όχι συζητήσεις στην Αίθουσα. Περάστε γρήγορα έξω όσοι θέλετε να αποχωρήσετε. Και όσοι μένετε εδώ, παρακαλώ κάνετε ησυχία.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Παρακολουθήσαμε, λοιπόν, αυτήν την καταγραφή. Βεβαίως εμείς δεν είμαστε μέσα στα συνεργεία καταγραφής για να μπορούμε να προσδιορίσουμε πόσο κοντά βρίσκονται στην πραγματικότητα ή αν υπάρχει κάποια απόκλιση. Να μου επιτρέψετε όμως να κάνω μία ερώτηση στον Πρωθυπουργό. Τα πράγματα είναι έτσι: Άλλα φαίνονταν στα χαρτιά και άλλα ήταν στα ταμεία. Ο ίδιος προσδιορίσατε σαν ένα πρόβλημα διαχείρισης και μεθοδολογίας τη στατιστική ή και σκοπιμότητας επιλογής της μιας ή της άλλης στατιστικής μεθόδου, προκειμένου να ωραιοποιηθεί μια κατάσταση. Ενδεχομένως να έγινε και εδώ αυτό που γίνεται σε όλες τις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης από όλες τις Κυβερνήσεις όπου, προκειμένου να εμφανιστούν πειθαρχικοί στην πειθαρχία που επιβάλλει το Σύμφωνο Σταθερότητας, κάνουν πάρα πολλά «μαγειρέματα» και «αλχημείες» στις στατιστικές. Αρχηγοί σε αυτά είναι τα κράτη-μέλη που επέβαλαν το συγκεκριμένο τύπο -γιατί το Σύμφωνο Σταθερότητας το συμφωνήσατε όλοι- αλλά για τους συγκεκριμένους δείκτες του Συμφώνου Σταθερότητας και η Γερμανία και η Γαλλία και η Ιταλία και η Ολλανδία επιδίδονται σε τέτοιες λογιστικές αλχημείες.
Θα ήθελα, όμως, να ρωτήσω το εξής: Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο ελληνικός λαός, οι εργατοϋπάλληλοι, οι μικρομεσαίοι, η μικρομεσαία αγροτιά, τα σοβαρά προβλήματα, στα οποία θα σταθώ σε λίγο, που έχουν σχέση με την ανάπτυξη συγκεκριμένων κλάδων της ελληνικής οικονομίας, είναι αποτέλεσμα του συγκεκριμένου τρόπου και τύπου διαχείρισης που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ; Εάν, παραδείγματος χάρη, γινόταν μία άλλη μεθοδολογική καταγραφή ή αν γινόταν ένα καλύτερο νοικοκύρεμα, οι μισθοί και τα μεροκάματα των εργαζομένων θα ήταν μεγαλύτερα; Η ταξική ανισότητα θα ήταν μικρότερη; Εάν, παραδείγματος χάρη, εσείς διορθώσετε αυτά τα πράγματα, θα έχουμε πραγματική βελτίωση της ζωής του λαού;
Εμείς αμφιβάλλουμε. Και ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι η γενική γραμμή πλεύσης είναι που καθορίζει τα προβλήματα. Από εκεί και πέρα, η α΄ ή η β΄ διαχείριση μπορεί να ευθύνεται για την α΄ ή τη β΄ απόκλιση. Νομίζω ότι είναι πάρα πολύ αφελές -και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κάθε άλλο παρά αφελής είναι- να απομονώνουμε τα ζητήματα της διαχείρισης και μάλιστα της στατιστικής μεθοδολογίας για να εξηγούνται τα μεγάλα και οξυμμένα προβλήματα του λαού.
Πολύ λυπάμαι, αλλά η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φέρνει το ζήτημα αυτό γιατί αισθάνεται την ανάγκη να διαφωτίσει τον ελληνικό λαό, γιατί θέλει να πάρει αποστάσεις από διαχειριστικές επιλογές της προηγούμενης κυβέρνησης, αλλά τα φέρνει αυτά και με μία σκοπιμότητα, για να δικαιολογήσει δηλαδή τα νέα σκληρά μέτρα λιτότητας που έρχονται, τα οποία βεβαίως δεν θα έχουν επί της ουσίας καμία διαφορά από αυτά που πήρε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε τη διαχείριση από τη γενικότερη στρατηγική που ακολουθείται στον τομέα της οικονομίας και γενικότερα. Και αναμφισβήτητα αυτή η πολιτική που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ ή η πολιτική που ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία, πολιτική βαθύτερης ενσωμάτωσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πολιτική υπηρέτησης όπως λέμε εμείς της πλουτοκρατίας γεννά τα προβλήματα και από εκεί και πέρα εάν θέλετε δημιουργεί και προβλήματα διαχείρισης στην εκάστοτε κυβέρνηση. Γιατί εδώ που τα λέμε στο σύμφωνο π.χ. σταθερότητας, οι δείκτες για την ΟΝΕ δεν εκπληρώνονται από χώρες με υψηλό επίπεδο ανάπτυξης και πάρα πολύ ισχυρές, όχι μόνο στα πλαίσια της ευρωένωσης, αλλά και στα πλαίσια της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας. Πώς να μην δημιουργούνται διαχειριστικά προβλήματα στην Ελλάδα;
Εδώ που τα λέμε πολλά προβλήματα στην Ελλάδα δεν οξύνθηκαν ως τώρα, όχι γιατί το ΠΑΣΟΚ είχε μια γενικά καλή διαχείριση. Δεν είχε καλή διαχείριση γιατί δεν είχε και γενικά καλή οικονομική πολιτική, φιλολαϊκή. Αλλά πολλά προβλήματα δεν εμφανίζονται οξυμμένα διότι υπήρχαν συγκεκριμένες συγκυρίες που βοήθησαν και αυτές οι συγκυρίες δεν ξέρουμε εάν θα υπάρχουν τα επόμενα χρόνια. Και τότε θα δούμε εάν χρειάζεται να χάνουμε χρόνο στη διαχείριση ή εάν χρειάζεται να συζητάμε την ουσία της πολιτικής, η οποία βεβαίως δεν συζητιέται και δεν μπορεί να μπει στο στόχαστρο ούτε του ΠΑΣΟΚ ούτε της Νέας Δημοκρατίας. Να αναφέρω για παράδειγμα αυτό το θέμα που έθεσε ο κ. Παπανδρέου. Η Ελλάδα λέει έγινε πρώτη βαλκανική χώρα. Ε, τι να πω τώρα; Για να μην χρησιμοποιήσω καμία τρέχουσα ορολογία που τη λέμε εκτός Βουλής. Τόσο δύσκολο ήταν να κατακτήσει η Ελλάδα την πρώτη θέση στα Βαλκάνια ύστερα από τις γνωστές οπισθοδρομικές εξελίξεις της δεκαετίας του 1990;
Ακριβώς αυτή η συγκυρία βοήθησε π.χ. τη διέξοδο ελληνικών κεφαλαίων να κάνουν επενδύσεις στα Βαλκάνια και μάλιστα και μικρομεσαίων. Και σ΄ ένα βαθμό λειτούργησε ανασταλτικά στη μεγαλύτερη όξυνση της προβληματικότητας της ελληνικής οικονομίας. Αλλά αυτός ο παράδεισος των επενδύσεων στα Βαλκάνια πόσο θα συνεχιστεί; Τώρα μπαίνουν τα μεγάλα μαχαίρια. Και εν πάση περιπτώσει και αυτές οι χώρες θα τακτοποιηθούν καπιταλιστικά και θα μπορούν να κουμαντάρουν ορισμένα προβλήματα κάπως καλύτερα.
Έχουμε οπωσδήποτε τη συγκυρία των επενδύσεων και των τοποθετήσεων των Ολυμπιακών Αγώνων, άλλο ότι θα πληρώσει ο λαός. Και οπωσδήποτε υπήρχε μια αναζωογόνηση επενδύσεων και εν μέρει και της απασχόλησης. Όχι αύξηση της απασχόλησης αλλά είχαμε μικρότερους σχετικά δείκτες ανεργίας, παρ΄ότι αυτοί έχουν συνεχή αυξητική τάση.
Υπάρχει το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Αυτά, όμως, δεν θα υπάρχουν τα επόμενα χρόνια. Τα επόμενα χρόνια θα υπάρξουν και οι επιπτώσεις της διεύρυνσης. Και αυτά δεν τα λέμε μόνο εμείς που είμαστε σαφώς αντίθετοι με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ο προβληματισμός για τις αντιφατικές συνέπειες της διεύρυνσης και πάντως αντιλαϊκές γίνεται από τα ίδια τα επιστημονικά ινστιτούτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από κράτη -μέλη και από όλα τα επιτελεία.
Επομένως η Κυβέρνηση κάνει μια καταγραφή –το ξαναλέω είναι δικαίωμά της, στο κάτω κάτω εδώ που τα λέμε στα θέματα της διαχείρισης μπορεί να ασκεί κριτική στο ΠΑΣΟΚ και όχι επί της ουσίας- αλλά εάν θέλετε αισθάνεται και την υποχρέωση να το κάνει. Εγώ θα το δεχθώ αυτό. Το επόμενο βήμα είναι ότι έρχονται πολύ χειρότερες μέρες για το λαό. Και να μου επιτραπεί να πω ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να γίνει τιμητής της Νέας Δημοκρατίας.
Ο κ. Παπανδρέου αφού έκανε ένα «τουριστικό ταξίδι» γύρω από το Κυπριακό, τα ελληνοτουρκικά και μια σειρά άλλα θέματα για τα οποία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει βαρύτατες ευθύνες -αλλά εν πάση περιπτώσει εμείς δεν θα μπούμε στον πειρασμό να μεταφέρουμε τη συζήτηση κάπου αλλού για λόγους προεκλογικής περιόδου- είπε ορισμένα πράγματα στα οποία τουλάχιστον εμείς οφείλουμε να απαντήσουμε.
Πρώτα-πρώτα, χωρίς να κάνουμε κανένα σκόντο στο τι θα επακολουθήσει από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι όλα τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα στην ανεργία, στη ζωή των εργαζομένων ήλθαν στο δίμηνο της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Αυτά δεν γίνονται. Αυτά είναι προϊόν συσσώρευσης χρόνων. Και μέσα σ’ αυτά είναι και η προηγούμενη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά δεν μπορούμε να υποτιμούμε τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού και να του λέμε ότι δύο μήνες χρειάστηκαν για να φύγει από τη μέση το μεγάλο οικοδόμημα υπέρ του λαού που έχτισε το ΠΑΣΟΚ. Και δεν το βάζω σήμερα για να κάνω κριτική στο ΠΑΣΟΚ.
Οφείλουμε απ’ αυτό το Βήμα να λέμε και ορισμένα πράγματα τα οποία εν πάση περιπτώσει, ανεξάρτητα της πολιτικής κατεύθυνσης, πρέπει να έχουν και μια αντικειμενικότητα, σοβαρότητα και κάποιο είδος επιστημονικής αλήθειας.
Είπε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ότι παρέδωσε η Νέα Δημοκρατία τον πληθωρισμό στο 14% και το ΠΑΣΟΚ στο 3%. Δεν αμφισβητούμε τίποτα απ’ αυτά. Όμως, τι δείχνει η ζωή και η πράξη! Ότι και με 14% πληθωρισμό η ζωή των εργαζομένων πήγε πίσω και με το 3% πήγε πίσω. Δεν μπορεί να αποσπάται ένας δείκτης έτσι.
Να δούμε ποια είναι η κατάσταση σήμερα. Και φυσικά αυτήν την κατάσταση δεν την ανέδειξε η Νέα Δημοκρατία γιατί δεν θέλει να την αναδείξει. Είπε μόνο ενδεικτικά ορισμένα πράγματα. Δεν θα αναφερθώ στην ανεργία, στο κόστος εργασίας, στο χρόνο εργασίας, στην παρατεταμένη φτώχεια, στην ποιότητα ζωής, στις ιδιωτικές δαπάνες υγείας κ.λπ. Σ’ αυτά η Ελλάδα είναι από τις πρωταθλήτριες στην Ευρώπη παρ’ όλο το 3% στον πληθωρισμό.
Με 3% πληθωρισμό οι κατώτατες αποδοχές των εργατοϋπαλλήλων το 2003 βρίσκονται κάτω από το επίπεδο, σε αγοραστική ικανότητα, σε πραγματική δύναμη, του 1984 και του 1985. Το κατώτατο ημερομίσθιο του άγαμου εργάτη χωρίς προϋπηρεσία το 2003 έφτασε κάτω από το επίπεδο του 1989 και του 1990. Ανάλογες στάσεις υπάρχουν στις αμοιβές των εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Τη μερική απασχόληση, αυτό το όργιο των εκτάκτων, των ωρομισθίων κλπ. , πού θα τα βάλουμε; Στα θετικά του χαμηλού πληθωρισμού;
Επομένως, δεν μπορεί αυτήν τη στιγμή ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι, να έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σ΄ έναν ανεβασμένο ή κατεβασμένο πληθωρισμό. Συστηματικά και το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία παίρνουν μερικούς δείκτες, τους αποσπούν απ’ όλο το σύνολο των παραγόντων που κρίνουν τη ζωή των εργαζομένων και λένε «εδώ πήγαμε καλά, εδώ πήγαμε καλύτερα».
Εμείς με την ευκαιρία θα βάλουμε και κάποιους άλλους δείκτες. Και αυτό δεν αφορά μόνο τον απολογισμό της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αφορά και τη Νέα Δημοκρατία η οποία αυτούς τους δείκτες δεν τους θίγει καθόλου.
Είχαμε πραγματικά πρωτοπορούσα την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Βεβαίως την είχαμε. Αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Αλλά όταν λέμε ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας εννοούμε ανάπτυξη της κερδοφορίας του σκληρού πυρήνα, αν θέλετε, της ελληνικής κεφαλαιοκρατίας ούτε του συνόλου της. Το 65% των κερδών το λυμαίνονται είκοσι επιχειρηματικά μεγαθήρια στην Ελλάδα. Αυτό πού θα το κατατάξουμε; Στο θετικό ή στο αρνητικό; Εξαρτάται από ποια σκοπιά το βλέπει κανείς. Αυτά για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι δείκτες προόδου και βεβαίως και με τα ελληνικά κριτήρια του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων.
Ας πάρουμε το εξής πράγμα: Ταχύρυθμη αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Την ίδια ώρα, όμως, έχουμε συρρίκνωση της παραγωγής στη μεταποίηση. Δεκατρείς από τους είκοσι δύο κλάδους της μεταποίησης σημειώνουν μείωση παραγωγής και μάλιστα δυναμικοί κλάδοι, τροφίμων, ποτών, προϊόντων από ελαστικά, πλαστική ύλη, βασικά μέταλλα, μηχανήματα εξοπλισμού, συσκευές ραδιοφωνίας, τηλεόρασης, επικοινωνιών, μεταφορικών μέσων. Επτά κλάδοι μεταποίησης, καπνός, είδη ενδυμασίας, δέρμα, είδη υπόδησης, ξύλο, φελλός, χαρτί, και προϊόντα από χαρτί, λοιποί εξοπλισμοί μεταφορών, παραμένουν σταθερά κάτω από το επίπεδο της παραγωγής του 1995.
Η ανεργία οφείλεται στο ότι εφαρμόζεται η α΄ ή η β΄ στατιστική μέθοδος, στο δημοσιονομικό έλλειμμα ή στον υπολογισμό του χρέους; Η παραγωγή κεφαλαιακών προϊόντων μειώνεται, διαρκών καταναλωτικών, μη διαρκών καταναλωτικών προϊόντων. Όσον αφορά τις εξαγωγές, η ελληνική οικονομία έχει τις χαμηλότερες εξαγωγές ως ποσοστό επί του ΑΕΠ. Το ελληνικό εμπορικό ισοζύγιο είναι σταθερά αρνητικό και διευρύνεται. Αυτό αφορά και τα αγροτικά προϊόντα, ένα γνωστό μεγάλο πρόβλημα. Τα αγροτικά προϊόντα κατέχουν τη δεύτερη θέση μετά τα βιομηχανικά προϊόντα.
Εδώ υπάρχει ένα μείζον ζήτημα –με συγχωρείτε που θα το πω έτσι, με πολιτικούς όρους- το όργιο των εισαγωγών. Δεν είναι μόνο η ποσότητα των εισαγωγών γιατί θα μπορούσε να πει κανείς «ναι κάνουμε εισαγωγές για λόγους οικονομικών ανταλλαγών ή γιατί εμείς σε αυτά τα ζητήματα δεν θεωρούμε πρόσφορο να επενδύσουμε ή γιατί η Ελλάδα δεν έχει εγχώριες αναπτυξιακές δυνατότητες». Η σύνθεση των ελληνικών εισαγωγών άρα και η σύνθεση των δαπανών για τις εισαγωγές είναι τέτοια που δείχνει ότι εισάγουμε προϊόντα τα οποία υποκαθιστούν δυνατότητες της ελληνικής παραγωγής.
Σε αυτήν τη διαδικασία χτυπιώνται και μεγάλες επιχειρήσεις, βιομηχανικές κλπ.. Πολλοί απ’ αυτούς έχουν φθάσει σ΄ ένα επίπεδο ζωής, δεν πεθαίνουν στην ψάθα. Το ζήτημα είναι ότι χτυπιώνται τα δικαιώματα των εργατοϋπαλλήλων και των μικρομεσαίων.
Για να δούμε άλλη πλευρά, την συγκέντρωση του πλούτου και τη συγκέντρωση της παραγωγής σε λιγότερα χέρια. Και αυτό αποδεικνύεται όχι μόνο από τον αριθμό των επιχειρήσεων και των κερδών αλλά από την αύξηση του αριθμού των μισθωτών, όπου μειώνονται οι αυτοαπασχολούμενοι, το προσωπικό και μια μικρή αύξηση εμφανίζουν μεσαίες επιχειρήσεις μ΄ ένα μεγάλο αριθμό προσωπικού. Μειώνεται η μικρομεσαία αγροτιά. Αυτά είναι ζητήματα καταγραφής;
Να δεχθώ ότι ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία υπάρχουν διαφορές σε ποσοστά και κλάσματα. Εκεί είναι το θέμα; Η τάση είναι συγκεκριμένη. Επομένως το ζήτημα για μας δεν είναι θέμα διαχείρισης, αλλά ανάπτυξης από ποιον και για ποιον.
Υπάρχει και μια άλλη πλευρά που δεν θίγεται. Ίσως πει ο Πρωθυπουργός «δεν είναι το αντικείμενο της σημερινής συζήτησης, γιατί σήμερα είναι η δημοσιονομική καταγραφή». Αλλά αυτή η συζήτηση δεν έγινε ούτε προεκλογικά. Δεν έχουμε ακούσει καμία πρόβλεψη -πέρα από θριαμβολογίες του ΠΑΣΟΚ προεκλογικά και σήμερα μια αισιοδοξία από τη Νέα Δημοκρατία- κανέναν προβληματισμό για το ποιοι θα είναι οι ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης με βάση την κατάσταση που υπάρχει σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην παγκόσμια οικονομία.
Παραδείγματος χάρη η Ευρωπαϊκή Ένωση ως οικονομία παρά το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι έχασαν τα πάντα, θυσίασαν τα πάντα για την ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα, παραμένει κατώτερη στην ανταγωνιστικότητα από τις ΗΠΑ. Και παρά το ότι οι ΗΠΑ πέρασαν τη δική τους ύφεση, οργανώνουν τη δική τους απάντηση. Η απάντηση θα είναι ακόμη μεγαλύτερες θυσίες στους εργαζόμενους. Διάβασα την έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία λέει πράγματα τα οποία και εμείς οι κομμουνιστές δεν θα τα προβλέπαμε. Παραδείγματος χάρη γίνεται μια ολόκληρη μελέτη με βάση τα υπάρχοντα συστήματα συλλογικών συμβάσεων που υπάρχουν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης -βέβαια ορισμένες έχουν καταργηθεί, όπως η Μεγάλη Βρετανία- και φθάνουν στο συμπέρασμα να λένε ότι καλό είναι να υπάρχει εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας βεβαίως μ’ ένα εξαγορασμένο και γονατισμένο συνδικαλιστικό κίνημα, της οποίας το πιο ωφέλιμο θα είναι να θέτει τον ανώτατο μισθό -όχι τον κατώτατο- και μάλιστα με δυνατότητα και δικαίωμα μείωσης. Αυτό τουλάχιστον μέχρι τώρα στα πλαίσια του καπιταλισμού δεν υπήρχε.
Αυτά θα αποτελέσουν αντικείμενο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η διεύρυνση προκαλεί προβλήματα. Ήδη με το Ευρωσύνταγμα έχουμε επισημοποιήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση των πολλών ταχυτήτων. Για μας αυτό δεν είναι ούτε περίεργο ούτε καινούριο. Όλα τα «ευρωλαγνικά» κόμματα στην Ελλάδα, τα κόμματα που ψήφισαν το Μάαστριχτ, το Άμστερνταμ, τα κόμματα που θέλουν το Ευρωσύνταγμα και μάλιστα μιλούν για ομοσπονδιοποίηση η οποία δεν πρόκειται να γίνει επί της ουσίας, λένε ότι ο δρόμος για την ενοποίηση της Ευρώπης, για τη μείωση των ανισοτήτων περνάει, όχι απλώς από τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και από τη διεύρυνσή της. Η διεύρυνση, όμως, θα προκαλέσει τεράστια προβλήματα.
Εμείς δεν τη βλέπουμε ανταγωνιστικά προς τους λαούς των νέων χωρών σε καμία περίπτωση. Δεν λέμε ότι ο ελληνικός λαός θα χάσει επειδή μπήκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο πολωνικός λαός, ο ουγγρικός, ο λεττονικός και ο εσθονικός λαός. Και αυτοί θα χάσουν και εμείς θα χάσουμε. Μάλιστα, αυτοί μπήκαν κάτω από χειρότερες συνθήκες απ’ αυτές που μπήκε η Ελλάδα. Δεν είναι εκεί το θέμα. Το ζήτημα είναι ότι η όξυνση των αντιθέσεων και η ένταση των ανισοτήτων θα φέρει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε ακόμη κατώτερο επίπεδο ανταγωνιστικότητας προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και προς άλλα οικονομικά κέντρα και ότι αυτήν την ιστορία θα την πληρώσουν οι λαοί. Και αυτό διότι υπάρχουν δύο δρόμοι για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Ή θα χάσει το μεγάλο κεφάλαιο ένας μέρος των κερδών του ή θα χάσουν οι λαοί.
Όμως, δεν υπάρχει κανένα κόμμα υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης που να έχει κάνει μία τέτοια πρόταση. Βεβαίως, θα μου πείτε ότι υπάρχουν κάποιες κινήσεις όπως αυτή των διακοσίων πενήντα οικονομολόγων που λένε, ότι πρέπει να κάνουμε πιο κοινωνική την Ευρώπη. Ήδη το ΠΑΣΟΚ μπροστά στις ευρωεκλογές λέει «Ναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά τη θέλουμε πιο κοινωνική». Γιατί δεν συνέβαλε το ΠΑΣΟΚ επί τόσα χρόνια για να γίνει πιο κοινωνική; Τώρα που πέρασε στην Αντιπολίτευση θέλει να γίνει πιο κοινωνική η Ευρωπαϊκή Ένωση; Και γίνονται κάποιες προτάσεις ώστε με κάποια άλλη διαχείριση να ζήσουν καλύτερα οι εργαζόμενοι.
Βέβαια μέσα σ’ αυτές τις επιτροπές και στα επιτροπάτα που μελετούν τη δήθεν φιλολαϊκή διαχείριση χωρίς να θιγεί, όμως, η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης πέρα από ορισμένους γνωστούς οικονομολόγους που ονειρεύονται να γυρίσουν στην εποχή του Κέινς υπάρχουν και εκπρόσωποι μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών σε ευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο που αναζητούν ένα άλλο μείγμα οικονομικής πολιτικής. Είναι οι εκπρόσωποι της TOSIBA και άλλοι. Όλοι αυτοί βλέποντας την όξυνση των προβλημάτων και προβλέποντας ότι στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παγκόσμια η κρίση θα οξυνθεί ψάχνουν να βρουν τρόπους για να ενσωματώσουν τα αιτήματα, τις επιδιώξεις και τους στόχους πάλης των εργαζομένων ώστε να ζητούν ψίχουλα.
Ελπίζω οι λίγες ημέρες που απομένουν ως τις Ευρωεκλογές να μας δώσουν μία ευκαιρία για πιο ουσιαστική συζήτηση αν και δεν ξέρω με πόση ειλικρίνεια θα γίνει αυτός ο διάλογος από εκείνα τα κόμματα που έχουν ως Ευαγγέλιο την Ευρωπαϊκή Ένωση και ασκούν από θέσεις εξουσίας αυτήν την πολιτική.
Μπαίνει, λοιπόν, το ερώτημα αν θα υπάρξει κάποιος προβληματισμός για το τι θα γίνει στην Ελλάδα αν φτάσει εδώ ο κύκλος της κρίσης και της ύφεσης; Καμία χώρα δεν έχει γλιτώσει σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο. Θα γλιτώσει η Ελλάδα; Και τώρα τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα διότι η Ελλάδα μέσα σ΄ όλα τα αρνητικά στα προηγούμενα χρόνια είχε ένα συγκριτικό πλεονέκτημα, αφού καθυστέρησε να προσαρμοστεί και να ενσωματωθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση για διάφορους λόγους που δεν είναι της ώρας. Ο χαμηλός βαθμός ενσωμάτωσης της Ελλάδας της έδινε περιθώρια να μην δέχεται σε βάθος και σ΄ όλα τα μέτωπα τις συνέπειες της ύφεσης. Σήμερα, όμως, που χάρις στη μακροοικονομική πολιτική του ΠΑΣΟΚ –γιατί τέτοια ήταν, δεν ήταν πολιτική επιφανειακή και αρπακόλλα- που ήταν αρνητική για μας, η Ελλάδα έχει ενσωματωθεί βαθύτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα, όταν η ύφεση θα φτάσει στην Ελλάδα θα δημιουργήσει πολύ χειρότερες καταστάσεις για τα λαϊκά στρώματα από όσο δημιούργησε στη Γερμανία, στη Σουηδία και σε άλλες χώρες που ξεκινούσαν από μία υψηλότερη οροφή ακόμη και στις κοινωνικές κατακτήσεις.
Λέει ο Πρωθυπουργός 7,5 δισεκατομμύρια τα επόμενα χρόνια θα τα εξοικονομήσουμε. Και εμείς ρωτάμε: απ’ αυτά τα δισεκατομμύρια τι θα πάρουν οι εργαζόμενοι; Είμαστε στα μέσα του Μάη και η εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας ακόμα να υπογραφεί. Και ο κοινωνικός διάλογος που γίνεται πασπαλισμένος μ΄ ένα δήθεν αντίλογο, δεν εγγυάται ουσιαστικές αυξήσεις. Αυτά τα 7,5 δισεκατομμύρια ποιος θα τα πάρει; Νομίζω ότι ο Πρωθυπουργός το ξεκαθάρισε εδώ. Και ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν έκανε ίχνος κριτικής σ’ αυτό το ζήτημα. Τι είπε; Για την τόνωση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν είναι ο απλός εργαζόμενος ούτε η ατομική επιχείρηση στη γειτονιά ούτε η προσωπική επιχείρηση ούτε η οικογενειακή επιχείρηση, δεν είναι ο μικρομεσαίος αγρότης. Είναι αυτοί που όλα αυτά τα χρόνια «έφαγαν», μπορεί να «φάνε» και κάποιοι που είχαν παραγκωνιστεί από το ΠΑΣΟΚ, μπορεί να αλλάξουν και οι προμηθευτές, να έχουμε εναλλαγή και συνολικά θα πάνε στο μεγάλο κεφάλαιο. Το είπε: τόνωση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Και δεν είναι μόνο το μεγάλο κεφάλαιο που θα πάρει ζεστό χρήμα για να κάνει επενδύσεις, αλλά θα αποκτήσει και ασυδοσία στις εργασιακές σχέσεις, στο κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα. Κι εδώ δεν έγινε κανένας λόγος, ούτε από τον κ. Καραμανλή ούτε από τον κ. Παπανδρέου. Η έκθεση του ΟΟΣΑ λέει αυτό που λέει και η Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι το μέτρο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων είναι νέος κύκλος ιδιωτικοποιήσεων, ακόμα πιο ελαστική απασχόληση και μέτρα στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα και στα ζητήματα συνταξιοδότησης. Δεν είμαστε στο 1990. Ξέρουμε πολύ καλά ότι όταν λέμε «μέτρα σ’ αυτόν τον τομέα» είναι μέτρα συγκεκριμένα, είναι αντιλαϊκά, είναι αντεργατικά, είναι βάρβαρα.
Όλη αυτή η ιστορία που γίνεται με τους συμβασιούχους είναι η μία πτυχή. Δεν είναι τυχαίο ότι εμείς λέμε να εργαστούν όλοι και δεν είναι τυχαίο πως λέμε, ότι είναι παγίδα ο λογικοφανής όρος «πάγιες και διαρκείς ανάγκες». Οι άνθρωποι ζητούν μόνιμη δουλειά. Εμείς λέμε μακάρι να το πετύχουν και ας πάρει το βραβείο η Κυβέρνηση. Όμως δεν είναι η πρόθεσή της αυτή. Βέβαια με τους αγώνες μπορεί να πετύχουν πολλά. Ας σκεφτούν, όμως, και αυτοί που εν μέρει θα ικανοποιηθούν τώρα και οι όμηροι ότι την επόμενη δεκαετία θα έχουν αλλάξει οι εργασιακές σχέσεις και στη Δημόσια Διοίκηση πιο πλατιά και πιο βαθιά. Αυτό που σήμερα θεωρείται κεκτημένο, θα αποδειχτεί ότι δεν είναι σίγουρο.
Για μας βεβαίως υπάρχει η ελπίδα και η αισιοδοξία ότι οι λαοί δεν θα είναι πάντα τρομοκρατημένοι με το μονόδρομο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άλλωστε η Ευρωπαϊκή Ένωση ως όραμα πια είναι πάρα πολύ θολό στους λαούς.
Εν πάση περιπτώσει ένα πράγμα νομίζω ότι όλοι πρέπει να έχουμε υπόψη: ο αντίπαλος είναι ισχυρός όχι μόνο γιατί έχει τη δύναμη, αλλά ενδεχομένως γιατί δεν συναντάει την αντίσταση που χρειάζεται. Μόνο αν θα τη συναντήσει τότε θα μετρηθεί πόσο πραγματικά είναι δυνατός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Νίκος Κωνσταντόπουλος.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μια συζήτηση για την οικονομία έχει νόημα, μονάχα αν ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους, χωρίς διαχειριστικές αλχημείες, χωρίς κυβερνητικές σκοπιμότητες, χωρίς αντιπολιτευτικές δημαγωγίας ή δικομματικές πολώσεις.
Ο ελληνικός λαός θέλει να ξέρει ποια είναι η πραγματική κατάσταση της χώρας, τι τον περιμένει, από πλευράς εξελίξεων, και ποιες οι πολιτικές αιτίες, που προκαλούν και συσσωρεύουν μεγάλα προβλήματα, ελλείμματα και βάρη.
Βρισκόμαστε πια στα μισά της πρώτης κρίσιμης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Η κατάσταση είναι δύσκολη και το ξέρουν όλοι. Όλοι επισημαίνουν ότι, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τα πράγματα θα είναι πιο πιεστικά. Μέχρι τώρα, οι πολίτες άκουγαν για την ισχυρή οικονομία και τώρα βλέπουν ναυαγισμένο τον περιλάλητο εκσυγχρονισμό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ξέρουμε όλοι ότι ο κόσμος δεν δείχνει ενδιαφέρον γι’ αυτές τις συζητήσεις. Δικαιολογημένα, άλλωστε, γιατί βλέπει κάθε κυβέρνηση να φτιάχνει το δικό της κομματικό μύθο, περί ισχυρής οικονομίας, αλλά ταυτοχρόνως βλέπει ότι, σε πείσμα αυτών των μύθων, ζει και θεριεύει η παθογένεια, τόσο στην οικονομία, όσο και στο πολιτικό σύστημα.
Στο χωριό μου υπάρχει μία παραστατική παραβολή, για όποιον δίνει κούφιες και υποκριτικές υποσχέσεις λέγοντας: «Κάνε μου αυτό και εγώ στο γάμο σου θα κουβαλάω νερό με το καλάθι»! Πολλές από τις μέχρι σήμερα υποσχέσεις, για πρωτόγνωρη ανάπτυξη της Ελλάδας, θυμίζουν αυτόν που υπόσχεται να κουβαλάει νερό με το καλάθι! Δηλαδή, με ένα τρύπιο πολιτικοοικονομικό και θεσμικό σύστημα, μέσα από το οποίο τρέχει το δημόσιο χρήμα, για να επωφελούνται οι επιθυμητοί και οι διαπλεκόμενοι και για να δυσκολεύεται η ζωή των πιο πολλών, εκείνων που δεν είναι στους διάφορους αλληλοτεμνόμενους, επάλληλους και ομόκεντρους κύκλους της συναλλαγής, εντός του πολιτικού συστήματος της χώρας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα της Ελλάδας έχουν παγιωθεί ορισμένες δυσάρεστες διαπιστώσεις. Δεν υπάρχει κλίμα εμπιστοσύνης στον τρόπο λειτουργίας της οικονομίας, όπου διαιωνίζονται διαρθρωτικές αδυναμίες και ελλείμματα. Δεν υπάρχει εξισορρόπηση ανάμεσα στις πολλές θυσίες της μεγάλης πλειοψηφίας και την εισοδηματική και φορολογική πολιτική, που τροφοδοτεί αίσθημα αδικίας, ανισότητας και δυσφορίας.
Τέλος υπάρχει διάσταση μεταξύ πραγματικότητας, που βιώνει ο πολύς κόσμος, και ψεύτικων παραστάσεων που του προσφέρουν για κατανάλωση, προκαλώντας έτσι ένα γενικευμένο αίσθημα πικρίας, μιά αίσθηση συστηματικού εμπαιγμού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ετήσια έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος καταγράφει ορισμένα δυσάρεστα συμπεράσματα. Διαβάζω: «…Η ελληνική οικονομία δεν σημείωσε πρόοδο, όσον αφορά τη διεθνή ανταγωνιστικότητα και τις δημοσιονομικές ανισορροπίες… Το ποσοστό ανεργίας μειώνεται με αργούς ρυθμούς και παραμένει ένα από τα υψηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι δημοσιονομικές συνθήκες χειροτέρεψαν σημαντικά το 2003. Το κυκλικά διαρθρωμένο έλλειμμα του 2003 εκτιμάται στο 3,1%... Οι άμεσες ξένες επενδύσεις υστερούν ακόμη και έναντι των νέων εντασσομένων χωρών». Μπροστά σε αυτές τις διαπιστώσεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος υπάρχει περιθώριο αυταρέσκειας σε κανέναν, ή υπάρχει περιθώριο αισιοδοξίας; Δεν υπάρχει η αίσθηση μιας κοινής δυσκολίας, την οποία οφείλουμε όλοι να αντιμετωπίσουμε;
Για να μην παίζουμε το παιχνίδι με τους τεχνοκρατικούς ουδέτερους όρους, εγώ θα ήθελα να ρωτήσω συγκεκριμένα το εξής: Τι έχει να πει ο κ. Παπανδρέου, ως προηγούμενη κυβέρνηση, για τις διαπιστώσεις αποτυχίας του δόγματος περί ισχυρής οικονομίας, που η προηγούμενη κυβέρνηση πρόβαλε με αυτάρεσκους ακκισμούς; Η Νέα Δημοκρατία, ο κύριος Πρωθυπουργός, ως νέα Κυβέρνηση, τι έχει να πει για το ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα, τα μεγάλα ελλείμματα, τη σπατάλη, τις υπερβάσεις και την αδιαφανή διαχείριση; Ποια αναδιανομή θα γίνει για να στηριχθεί η πλειοψηφία αυτών, που δεν έχουν και δεν αντέχουν, οι οποίοι βέβαια δεν έγιναν από μόνοι τους μη έχοντες και μη κατέχοντες; Κάποιοι τους έκαναν και τους κράτησαν καθηλωμένους.
Μέσω της απογραφής, λοιπόν, κύριε Πρωθυπουργέ, εμείς δεν ζητάμε απλώς στατιστική πληροφόρηση ούτε μας απασχολεί μία ακόμη αποδοκιμασία της προηγούμενης κυβέρνησης. Εμείς μέσω της απογραφής θέτουμε σαφή και συγκεκριμένα πολιτικά ζητήματα και αιτήματα. Τέτοια κρίσιμα ζητήματα είναι η στάση της Κυβέρνησης απέναντι στα συμφέροντα, η λειτουργία του κράτους και συνολικά του πολιτικού μας συστήματος, η στάση της Κυβέρνησης απέναντι στο ευρωπαϊκό πλαίσιο μονόδρομης πολιτικής και ειδικά στο Σύμφωνο Σταθερότητας.
Το ουσιώδες ερώτημα δεν είναι αν η απογραφή ήταν ή όχι αναγκαία, αλλά εάν σήμερα, μετά την απογραφή, εντοπίζονται οι αιτίες που παράγουν αυτά τα ελλείμματα, τα προβλήματα και τα βάρη και αν διαμορφώνονται οι συνθήκες για την αντιμετώπιση αυτών των αιτίων.
Η απογραφή δεν περιορίζεται σε ορισμένα δημοσιονομικά μεγέθη, όπως ενδεχομένως κάνει η Κυβέρνηση. Γιατί για εμάς, δεν είναι μικρότερης σημασίας η ακτινογραφία και η γνώση των κοινωνικών δεδομένων, πόση η πραγματική ανεργία, η πραγματική φτώχεια, τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και άλλα συγκεκριμένα κοινωνικά προβλήματα που πρέπει να αποτυπωθούν. Κατά τη γνώμη μας, καμία απογραφή δεν μπορεί να δώσει άλλοθι στην Κυβέρνηση κύριε Πρωθυπουργέ για να αποκρούσει δίκαιες κοινωνικές διεκδικήσεις.
Είστε ικανοποιημένοι από τα επίπεδα του κατώτατου μισθού; Είναι ικανοποιημένη η Κυβέρνηση από την απόσταση που μας χωρίζει από την Ευρώπη ως προς αυτά τα ζητήματα; Ποια είναι η θέση σας, η θέση της Κυβέρνησης για τις χωρίς αποτέλεσμα διαπραγματεύσεις ΓΣΕΕ και ΣΕΒ, ως προς αυτά τα κρίσιμα ζητήματα; Γιατί δεν τηρείτε τις δεσμεύσεις σας, για τους συμβασιούχους στο ακέραιο και χωρίς διακρίσεις; Γιατί η ακρίβεια δεν τιθασεύεται και απειλεί με νέο γύρο στους Ολυμπιακούς Αγώνες;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανεξάρτητα από την απογραφή και τις κομματικές αψιμαχίες να πούμε αυτό που είναι κοινό πρόβλημα της χώρας και του λαού μας. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα υψηλότερο δημόσιο έλλειμμα και ένα υψηλότερο δημόσιο χρέος, σε σχέση με ό,τι ως τώρα υποστηριζόταν. Το ερώτημα, λοιπόν, που τελικά και πρακτικά ενδιαφέρει είναι ποιος θα πληρώσει αυτά τα αυξημένα ελλείμματα, ποιες πολιτικές θα επιλεγούν, με δεδομένα αυτά τα ελλείμματα και αυτά τα βάρη; Κατά το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, το βάρος των ελλειμμάτων και πάλι θα το σηκώσουν οι εργαζόμενοι και ιδιαίτερα οι μισθωτοί.
Εμείς καλούμε την Κυβέρνηση να απορρίψει αυτήν την κατεύθυνση και καλούμε και τους εργαζομένους να αντιμετωπίσουν, ενωτικά και αγωνιστικά, κάθε προσπάθεια να επωμισθούν αυτοί τα ελλείμματα και τα βάρη, για τα οποία δεν ευθύνονται. Γιατί όλοι μας γνωρίζουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι τα τελευταία χρόνια υπήρξε πληθώρα ευκαιριών, πλησμονή χρηματοδοτήσεων και πολλαπλές θυσίες της κοινωνίας. Γιατί, λοιπόν, δεν υπήρξε ένα αποτελεσματικότερο πρόγραμμα ισόρροπης ανάπτυξης με κοινωνικό περιεχόμενο, με εθνική πολιτική στόχευση και όχι αποσπασματικά οικονομικά μέτρα, με ενιαία πολιτική φιλοσοφία που να επιβεβαιώνει το αυτονόητο, ότι η ανάπτυξη δεν είναι ποσοτικό μέγεθος, αλλά είναι ποιοτικό μέγεθος, ότι η ανάπτυξη δεν είναι αριθμητική εξίσωση, μαθηματική εξίσωση, αλλά είναι σύνθετη και συνδυασμένη διαδικασία, σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και θεσμικής λειτουργίας μιας πολιτείας;
Στη δεκαετία του 1993-2003, 100 τρισεκατομμύρια δραχμές είναι οι διάφορες χρηματοδοτήσεις. Γιατί άφησαν πίσω τους ελλείμματα, ανεπάρκειες στις υποδομές και πολλαπλές ανισότητες; Γιατί συστηματικά υποχρηματοδοτείται η παιδεία, η έρευνα, ο πολιτισμός, η υγεία και η κοινωνική πολιτική, που σημαίνει συστηματική υποτίμηση της κοινωνικής και της πνευματικής οντότητας του πολίτη;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γιατί δόθηκαν 54 δισεκατομμύρια ευρώ για εξοπλιστικά προγράμματα από το 1998 μέχρι το 2008 αν ολοκληρωθούν οι σχετικές συμβάσεις, 51 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή 15,3 τρισεκατομμύρια δραχμές, δηλαδή όσο το Β’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, που είναι σαν να μην έμεινε στη χώρα, σαν να πέταξε και να έφυγε; Γιατί χάθηκε ο έλεγχος του κόστους των Ολυμπιακών Αγώνων; Γιατί στην Ελλάδα η κακοδιαχείριση και η σπατάλη είναι ο κανόνας, που κλείνει τον κύκλο κάθε πολύχρονης διακυβέρνησης;
Γιατί όλοι οι μηχανισμοί ελέγχου που θεσπίστηκαν την περίοδο 1990-2004 -και είναι πάνω από δεκαπέντε- δεν εμπόδισαν αυτήν την έκρηξη των φαινομένων αδιαφάνειας, κακοδιαχείρισης και κατασπατάλησης του δημόσιου και κοινοτικού χρήματος;
Και όταν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μιλάμε για έλλειμμα 3,2% και δημόσιο χρέος στο 103,5% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, οφείλουμε να δώσουμε συγκεκριμένες πολιτικές εξηγήσεις. Το έλλειμμα δεν πέφτει από τον ουρανό ούτε δημιουργείται μόνο του. Το έλλειμμα είναι «ζεστό χρήμα», που δαπανήθηκε έξω από τις προβλέψεις του προϋπολογισμού. Όταν οι δρόμοι στην Ελλάδα είναι γεμάτοι από συμβασιούχους απλήρωτους, από χαμηλοσυνταξιούχους των 400 ευρώ, από εργαζόμενους που διεκδικούν την αναπλήρωση των χαμένων, όταν η παιδεία ζητά και δεν έχει, όταν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια κλείνουν, επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν, όταν οι δήμοι κατεβάζουν τα ρολά, όταν τα νοσοκομεία είναι χρεωμένα με 700 δισεκατομμύρια περίπου, ε, τότε είναι βέβαιο ότι το «ζεστό χρήμα» κάπου αλλού κατέληξε! Μέσα από τις τρύπες της θεσμοθετημένης αδιαφάνειας, των ειδικών λογαριασμών και των διπλών βιβλίων, ισχυροποιείται και γιγαντώνεται η διαπλοκή. Έτσι αφυδατώνεται και η κοινωνία. Μετά από δέκα χρόνια ιδιωτικοποιήσεων και νεοφιλελεύθερων πολιτικών, σήμερα η χώρα, η οικονομία και οι πολίτες βρίσκονται μπροστά στον ίδιο φαύλο κύκλο: Ελλείμματα, χρέος, πληθωρισμός. Εκποιήθηκε ο εθνικός δημόσιος πλούτος, αλλά το δημόσιο χρέος δεν μειώθηκε και τα ελλείμματα διπλασιάστηκαν.
Σε αυτά, λοιπόν, τα σοβαρά ερωτήματα ζητούν απαντήσεις η οικονομία και οι εργαζόμενοι, η κοινωνία και οι πολίτες. Θα πληρώσουν πάλι οι ίδιοι; Οι ίδιοι, που πλήρωσαν άδικα και άνισα την είσοδο στην ΟΝΕ; Ή θα γίνει προοδευτική φορολογική μεταρρύθμιση; Θα αυξηθεί το εθνικό προϊόν και η απασχόληση με παραγωγική ανασυγκρότηση και επενδυτική αναζωογόνηση της οικονομίας ή θα συνεχιστεί το αποτυχημένο μοντέλο της κατανάλωσης κοινοτικών πόρων και δανειακών χρηματοδοτήσεων; Θα υπάρξει επαναξιολόγηση, από μηδενική βάση, όλων των δημοσίων δαπανών και θα κλείσουν οι τρύπες της κακοδιαχείρισης και της κατασπατάλησης δημοσίων πόρων ή το ίδιο φαινόμενο θα εξακολουθεί να σέρνει τον ίδιο αποκρουστικό και αντιαισθητικό χορό;
Το μοντέλο ανάπτυξης, που βασίστηκε στο κοινοτικό χρήμα, στα μεγάλα έργα, στα ολυμπιακά έργα, στο δανειακό χρήμα τόσο της οικονομίας όσο και των νοικοκυριών, στην εκποίηση δημόσιου πλούτου, στην καθήλωση των εισοδημάτων και στην εγκατάλειψη της αγροτικής οικονομίας και της υπαίθρου, αυτό το αναπτυξιακό μοντέλο εξάντλησε τα όριά του. Δεν εκσυγχρονίστηκε η κοινωνία. Δεν ανασυγκροτήθηκε η οικονομία. Η οικονομία δεν έχει μπει σε αυτοτροφοδοτούμενη αναπτυξιακή διαδικασία και γι’ αυτό δεν αυξάνεται η απασχόληση.
Η αγροτική οικονομία έχει οδηγηθεί σε αποεπένδυση και αυτό απεικονίζεται στο ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων. Η παραγωγική βάση της οικονομίας παραμένει ασθενής και μη ανταγωνιστική και αυτό απεικονίζεται στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας. Η παιδεία –ανώτερη και κατώτερη- παραμένει σε απόσταση από την οικονομία και αυτό απεικονίζεται στο ότι η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην ανεργία πτυχιούχων. Η διοίκηση παραμένει έντονα γραφειοκρατική και αναποτελεσματική και αυτό απεικονίζεται στην αδυναμία της να παρακολουθήσει και να υλοποιήσει σύγχρονες αναπτυξιακές πολιτικές, να φτιάξει το κτηματολόγιο, να έχει ένα εθνικό χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό.
Τυχόν επανάληψη των ίδιων πολιτικών ή παραλλαγών τους –εμείς το λέμε ευθέως- θα οδηγήσει τη χώρα και το παραγωγικό της δυναμικό σε οριστική απόκλιση, από τις εξελίξεις που συντελούνται γύρω μας. Η Ελλάδα θα αντιμετωπίζει διαρκώς τον κίνδυνο να καταταγεί στους τελευταίους, μεταξύ των εικοσιπέντε της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή συζήτηση αποτελεί επί της ουσίας έναν κόλαφο, μία αποδοκιμασία κατά του συστήματος διακυβέρνησης της χώρας.
Η αντιπαράθεση ανάμεσα στα δύο κόμματα εξουσίας για ένα πράγμα πείθει τον κάθε λογικό άνθρωπο: Ότι η διαχείριση της οικονομίας, δηλαδή η διαχείριση του μόχθου και των θυσιών του ελληνικού λαού, αποτελεί το τρόπαιο εκείνου,που κάθε φορά κερδίζει τις εκλογές και κατακτά την απόλυτη εξουσία τόσο της Κυβέρνησης όσο και του κράτους.
Εμείς δεν είχαμε καμία αμφιβολία ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ παρουσίαζαν πλασματική εικόνα για την κατάσταση της οικονομίας, καμία αμφιβολία για τα φαινόμενα που δηλητηρίαζαν το δημόσιο βίο της διαπλοκής και της διαφθοράς, την παραμικρή αμφιβολία για την τακτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, ιδίως την τελευταία περίοδο, να μεταφέρουν τεράστια προβλήματα στο μέλλον, έχοντας προεξοφλήσει διάφορες δικές τους κομματικές βλέψεις.
Εδώ είχαμε φέρει το θέμα των διπλών βιβλίων και είχαμε αντιμετωπίσει λοιδορίες και αφοριστικές ειρωνείες. Η θεωρία του ΠΑΣΟΚ ότι η απογραφή εκθέτει διεθνώς τη χώρα δεν είναι πειστική. Θα έλεγα ότι είναι και ενοχλητική. Και έγιναν όσα έγιναν, και τώρα πρέπει όλοι να πούμε ότι από κοινού θα κοροϊδεύουμε το λαό και κυρίως –για το καλό μας- θα κοροϊδεύουμε και την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους διεθνείς οργανισμούς, δίνοντας μια πλαστή εικόνα!!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑΣΟΚ έχει τη δυνατότητα, εάν το θελήσει, να παίξει εποικοδομητικό ρόλο σ’ αυτήν τη νέα περίοδο, διότι έχει μεγάλη πια και εμπειρία και γνώση και γιατί έχει δοκιμαστεί στην πράξη και έχει υποστεί την αποδοκιμασία του ελληνικού λαού, απ’ αυτήν τη δοκιμασία. Αν αποφασίσει το ΠΑΣΟΚ να παραδεχθεί με ειλικρίνεια τα λάθη του, γνωρίζοντας από δική του πείρα πώς γίνονται τα πράγματα, μπορεί να ασκήσει συστηματικό έλεγχο, ώστε να αποφευχθεί η επανάληψη των ίδιων λαθών και από τη νέα Κυβέρνηση.
Κύριε Πρωθυπουργέ, όπως σας είπα προηγουμένως, εμείς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με την απογραφή. Καλά κάνατε. Όμως, θέλουμε να είμαστε από την αρχή καθαροί μαζί σας.
Πρώτον, ο ελληνικός λαός, για όλους αυτούς τους λόγους που σήμερα είπατε, καταψήφισε το ΠΑΣΟΚ. Τώρα, κυβερνάτε εσείς και εσείς κρίνεστε, όχι από τα λάθη των προηγουμένων κυβερνήσεων, αλλά από τις δικές σας επιλογές και πράξεις.
Δεύτερον, εμείς δεν δεχόμαστε ότι ξαφνιαστήκατε από την κατάσταση που παραλάβατε και ότι δεν ξέρατε ποια είναι η κατάσταση της οικονομίας. Θα σας κρίνουμε, λοιπόν, με βάση τα όσα υποσχεθήκατε προεκλογικά και με βάση το κατά πόσο θα φανείτε συνεπείς σ’ αυτά, διότι υποσχεθήκατε μετά γνώσεως.
Τρίτο και σημαντικότερο, όλα τα νοσηρά φαινόμενα που όλοι καταλογίζουμε στη διαχείριση του κυβερνητικού μοντέλου της χώρας, δεν μπορούν να ερμηνευθούν με τη μονοδιάστατη λογική ότι διαχειρίστηκαν την οικονομία άνθρωποι ανίκανοι ή ψεύτες ή διεφθαρμένοι. Αυτού του τύπου η διαχείριση αναδεικνύει ένα κεντρικό θέμα δομών και ένα θέμα ουσίας των πολιτικών επιλογών, πέρα από τα πρόσωπα και τις ευθύνες τους.
Κύριε Πρωθυπουργέ, από τη δική μας πλευρά έχουμε να κάνουμε εδώ πολύ σοβαρές παρατηρήσεις και να θέσουμε πολύ σοβαρά ζητήματα. Το πρώτο και πελώριο ερώτημα είναι το εξής: Εμφανίστηκε σήμερα μια εικόνα για την οικονομία, τελείως διαφορετική, απ’ αυτήν που παρουσίαζε το ΠΑΣΟΚ, δύο μόλις μήνες πριν. Και εμείς αναρωτιόμαστε -και αναρωτιόνται και οι Έλληνες πολίτες- πώς είναι δυνατόν -και γιατί συμβαίνει- τόσο εύκολα ένας Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, σε συνεργασία με τον Πρωθυπουργό, να μπορεί να εμφανίζει μια τόσο πλαστή εικόνα και στο εσωτερικό της χώρας και στο εξωτερικό;
Βεβαίως συμπράττουν και οι υπηρεσίες και στελέχη. Πώς εξασφαλίζεται η σύμπραξη όλων αυτών των παραγόντων και υπηρεσιών, σε μια τέτοια επιχείρηση παραπλάνησης; Τέλος ποιες εγγυήσεις υπάρχουν ότι κάθε νέα κυβέρνηση, δεν θα εφαρμόζει τις δικές της μεθόδους στατιστικής συσκότισης ή δημιουργικής λογιστικής;
Εδώ βρίσκεται ο πυρήνας του προβλήματος. Γιατί όλοι κατά καιρούς γνωρίζουμε τις λογιστικές αλχημείες, τη διαχειριστική πλαστική τακτική, με την οποία δημιουργείται εικόνα διαφορετική από την πραγματική. Γιατί συμβαίνει τόσο εύκολα αυτό; Γιατί μπορεί να είναι τόσο εύκολο αυτό το εγχείρημα, χωρίς καμία αντίσταση σε κανένα επίπεδο;
Κύριε Πρωθυπουργέ, η δική μας άποψη είναι ότι, όπως δομείται και όπως λειτουργεί το πολιτικό σύστημα, ο εκάστοτε Πρωθυπουργός και η εκάστοτε κυβέρνηση έχουν τη δυνατότητα να κάνουν αυτές τις αλχημείες, να κατασκευάζουν αυτές τις παραπλανητικές εικόνες.
Πουθενά δυστυχώς και σε κανένα επίπεδο δεν υπάρχουν θεσμικά αντίβαρα που να εξισορροπούν αυτήν την απόλυτη εξουσία, δεν υπάρχουν θεσμοί και διαδικασίες ουσιαστικού ελέγχου.
Θα κάνετε, λοιπόν, κάτι ώστε να αλλάξουν αυτές οι δομές, μέσα στις οποίες επωάζονται και υποθάλπονται τα φαινόμενα της διαπλοκής, της αδιαφάνειας, της διαφθοράς και της εξαχρείωσης του δημόσιου βίου; Εμείς λέμε ότι είναι υποχρέωση όλης της Βουλής να αντιμετωπίσουμε επιτέλους αυτήν τη γάγγραινα, αυτό το σαράκι της οικονομίας, της κοινωνίας και των θεσμών μας. Είχαμε τη μεγάλη ευκαιρία στην Αναθεώρηση του Συντάγματος. Τα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, δεν συνέβαλαν, όσο ήταν αναγκαίο και απαραίτητο, στο να διαμορφωθούν αυτές οι καινούριες δομές. Περιμένουμε, λοιπόν, να δούμε τι πρωτοβουλίες θα πάρετε σε αυτό το επίπεδο και εμείς, όπως και προηγούμενα, θα καταθέτουμε συγκεκριμένες προτάσεις και θα ζητάμε διεύρυνση της διαφάνειας, αυτών των νέων δομών λειτουργίας του πολιτικού συστήματος, του συστήματος διακυβέρνησης της χώρας.
Το δεύτερο μεγάλο ερώτημα και πρόβλημα: όλα αυτά τα φαινόμενα δεν είναι άσχετα με την ουσία των πολιτικών επιλογών. Και εδώ δυστυχώς δεν βλέπουμε διαφορές στη δική σας πολιτική από αυτήν του ΠΑΣΟΚ. Μιλάτε, για παράδειγμα, πολύ έντονα για τις ιδιωτικοποιήσεις. Όμως, η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, είναι μια πολιτική που έχει συγκεκριμένες συνέπειες και αποτελέσματα. Η μεταφορά δημοσίου πλούτου σε ιδιώτες, όπως και η ανάθεση μεγάλων τομέων κοινωνικής ευθύνης του κράτους σε ιδιώτες, δεν είναι μια απλή οικονομική, διαχειριστικού τύπου υπόθεση. Ανατρέπει κοινωνικά δικαιώματα και πρότυπα. Ανατρέπει ηθικοπολιτικούς κώδικες. Αλλάζει τη βάση πάνω στην οποία αναπτύσσεται η πολιτική πρακτική ανθρώπων και ομάδων. Διαμορφώνει άλλες πολιτισμικές επιπτώσεις στο σύνολο των κοινωνιών. Όταν το κοινωνικό συμφέρον υποτάσσεται στο ατομικό κέρδος, τότε δεν έχουμε απλώς μια διαφορετική πολιτική. Έχουμε μια διαφορετική κουλτούρα που κάνει τα πάντα δυνατά.
Ας γίνω, όμως, πιο συγκεκριμένος. Η διεθνής εμπειρία των τελευταίων χρόνων αποδεικνύει ότι η απόλυτη επικράτηση νεοφιλελεύθερων δογμάτων, έχει οδηγήσει στην κυριαρχία των πιο άγριων και διαβλητών νόμων της αγοράς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα φαινόμενα της διαφθοράς δεν αποτελούν μόνο ελληνικό πρόβλημα. Οι χρηματιστηριακές «φούσκες» απαντώνται και σε ανεπτυγμένες οικονομίες. Στις εργασιακές σχέσεις, διαμορφώνονται συνθήκες ζούγκλας. Τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα, συμπιέζονται σε βαθμό εξουθένωσης. Το κοινωνικό κράτος αποδιαρθρώνεται, με πρώτο στόχο τα ασφαλιστικά συστήματα.
Σε όλα αυτά τα θέματα, κύριε Πρωθυπουργέ, θα ακολουθήσετε διαφορετικές πολιτικές από αυτές του ΠΑΣΟΚ και αν ναι, πώς θα το κάνετε αυτό, στα πλαίσια του Συμφώνου Σταθερότητας και τι θα κάνετε στην Ευρωπαϊκή Ένωση γι’ αυτό το θέμα; Γιατί η προηγούμενη κυβέρνηση, ακόμη και όταν στην Ευρώπη εγέρθηκε μεγάλη αμφισβήτηση του Συμφώνου Σταθερότητας, ήταν από τους πιο πιστούς υποστηρικτές του Συμφώνου Σταθερότητας. Το λέω αυτό για να ξαναπώ ότι καλό είναι το νοικοκύρεμα, καλή η σωστή διαχείριση, αλλά όλα αυτά σύντομα απορροφώνται μέσα στους γνωστούς ρυθμούς του κρατικού και κυβερνητικού μηχανισμού. Και αυτό που θα μείνει είναι η ουσία των πολιτικών επιλογών. Εμείς σε αυτές τις επιλογές θα ασκήσουμε την αντιπολίτευσή μας.
Θέλω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και κύριε Πρωθυπουργέ, να τελειώσω κάνοντας δύο παρατηρήσεις. Η όποια απογραφή και τα όποια στοιχεία, δεν προσφέρονται ως άλλοθι είτε για την αθέτηση των προεκλογικών σας δεσμεύσεων, είτε για την εφαρμογή πολιτικής λιτότητας, είτε για την απώθηση στο μέλλον προβλημάτων που απαιτούν άμεση, σημερινή αντιμετώπιση.
Δεύτερον θα ήθελα να αναφερθώ, κύριε Πρωθυπουργέ, σε κάτι που λέτε κι εσείς, αλλά το λέει και ο κ. Παπανδρέου, ως Πρόεδρος της δημοκρατικής παράταξης του ΠΑΣΟΚ: «Δεν υπάρχει Δεξιά και Αριστερά». Είναι ένα κοινό μότο που το λέτε κατά καιρούς και οι δυο σας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Πότε το είπαμε αυτό;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Πιστεύω ότι είναι ένα πολιτικό πρόσχημα, για να δικαιολογηθεί η σύγκλιση λαϊκών κομμάτων και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο μεσαίο χώρο ή τον τρίτο δρόμο της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Σήμερα στην Ευρώπη υπάρχει ένα πολιτικό παράδοξο κραυγαλέο, πολύ έντονο μάλιστα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μεγαλώνει η Ευρωπαϊκή Ένωση και ενισχύεται η οικονομική και νομισματική πολιτική. Ενώ, όμως, μεγαλώνει η Ευρωπαϊκή Ένωση και ενισχύεται η νομισματική και οικονομική πολιτική, μικραίνει το κοινωνικό πρότυπο και περιορίζεται το δημοκρατικό πρότυπο της Ευρώπης, κάτω από την επιβολή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του στρατηγικού δόγματος περί ασφαλείας των ΗΠΑ.
Το πρόβλημα, λοιπόν, σήμερα δεν είναι να προσαρμοστεί η δημοκρατία και η κοινωνία στην αγορά, το πρόβλημα είναι να αμφισβητηθούν τα σημερινά στερεότυπα του νεοφιλελευθερισμού και να διευρυνθεί με κοινωνικό περιεχόμενο διαφάνεια, οικολογικές ποιότητες και εγγυήσεις των ενιαίων ανθρωπίνων δικαιωμάτων η δημοκρατία. Η δημοκρατία, με αυτά τα προτάγματα, για να είναι και διαφορετική η Ελλάδα σε μία διαφορετική Ευρώπη και διαφορετική η Ευρώπη σε ένα διαφορετικό κόσμο!
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γεώργιος Αλογοσκούφης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν άκουσα από τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης απαντήσεις στα πραγματικά και ουσιαστικά ζητήματα που έθεσε ο κύριος Πρωθυπουργός. Η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας με πλήρη συναίσθηση και των ευκαιριών και των δυσκολιών που υπάρχουν. Και ανέλαβε με την πίστη ότι η ελληνική οικονομία και η ελληνική κοινωνία έχουν πολύ μεγάλες δυνατότητες.
Εμείς πιστεύουμε ότι στη χώρα υπάρχουν πολύ μεγάλα αναπτυξιακά αποθέματα. Πιστεύουμε ότι υπάρχουν σημαντικά περιθώρια για την προώθηση μιας πιο ανταγωνιστικής και δυναμικής οικονομίας ενός πιο αποτελεσματικού κράτους και μιας πιο δίκαιης κοινωνίας. Αυτά είναι χάρη στις δυνατότητες που έχει ο ελληνικός λαός κύριοι συνάδελφοι και δεν τα δημιούργησε κανένας. Και κύρια επιδίωξη της οικονομικής πολιτικής που υλοποιούμε είναι να αξιοποιήσουμε αυτές τις δυνατότητες με συνέπεια και αξιοπιστία, ώστε να επιτύχουμε τους στόχους που είναι στόχοι όλου του ελληνικού λαού για την ανάπτυξη, για την απασχόληση για την κοινωνική συνοχή.
Και θα έλεγα, έχοντας σήμερα την τιμή να είμαι ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών της Κυβέρνησης Καραμανλή, ότι θα ήμουν ιδιαίτερα ευτυχής αν η κατάσταση της οικονομίας ήταν αυτή που παρουσίαζαν οι προκάτοχοί μας, αν ήταν αυτή που προσπάθησε ανεπιτυχώς να φιλοτεχνήσει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Θα ήμουν ιδιαίτερα ευτυχής αν είχαν λυθεί τα προβλήματα της ανεργίας, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, της καθυστέρησης στην ελληνική περιφέρεια, των μεγάλων δημοσιονομικών ανισορροπιών, της χαμηλής διεθνούς ανταγωνιστικότητας της χώρας.
Τα προβλήματα, όμως, αυτά κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δυστυχώς υπάρχουν και είναι έντονα. Πολλά δε από αυτά τα προβλήματα επιδεινώθηκαν τα τελευταία χρόνια, δεν αντιμετωπίστηκαν. Τα προβλήματα δε, πηγάζουν από επιλογές, από πράξεις, από παραλείψεις της προηγούμενης κυβέρνησης, επιλογές κοντόφθαλμες και σε πολλές περιπτώσεις αναξιόπιστες. Πράξεις και παραλείψεις που οδήγησαν σ΄ ένα φαύλο κύκλο χαμένων ευκαιριών. Και έχει πολύ μεγάλη σημασία να ξέρουμε όλοι και η Κυβέρνηση και η Αντιπολίτευση και οι πολίτες που μας ακούν την κατάσταση της οικονομίας σήμερα. Έχει μεγάλη σημασία να ξέρουμε πού βρισκόμαστε για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις μελλοντικές προκλήσεις. Έχει πολύ μεγάλη σημασία διότι για να κερδίσουμε το μέλλον πρέπει να αποφύγουμε τα λάθη του παρελθόντος.
Και στενοχωρήθηκα ιδιαίτερα διαπιστώνοντας από την ομιλία του ότι ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν έδειξε να έχει διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος. Δεν μπορούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να αποφεύγουμε να βλέπουμε την πραγματικότητα όπως είναι.
Η χώρα μας, δυστυχώς -και αυτό μας λυπεί όλους- έχει το χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση των δεκαπέντε μαζί με την Πορτογαλία. Έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας. Χαρακτηρίζεται από μεγάλες κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες. Αυτή είναι μια πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που πρέπει να την αλλάξουμε. Και θα την αλλάξουμε διότι ο ελληνικός λαός έχει μεγάλες δυνατότητες και η Κυβέρνησή μας θα του δώσει την ευκαιρία να τις αξιοποιήσει.
Βέβαια σε αυτά τα προβλήματα προστίθεται η κακή κατάσταση των δημοσίων οικονομικών. Το δημοσιονομικό πρόβλημα όχι μόνο δεν λύθηκε, αλλά ειδικά τα τελευταία χρόνια επιδεινώθηκε από την πολιτική των προκατόχων μας. Η απελθούσα κυβέρνηση όχι μόνο δεν αντιμετώπισε το πρόβλημα των δημοσίων οικονομικών, αλλά με τις πράξεις και τις παραλείψεις της το κατέστησε ακόμη οξύτερο. Την ίδια στιγμή είχε επιδοθεί σε μία προσπάθεια προσωρινής συγκάλυψης του προβλήματος, με στόχο να παραπλανήσει και τους Έλληνες πολίτες και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εμείς, συνεπείς στις δεσμεύσεις μας, ξεκινήσαμε από την πρώτη μέρα τη δημοσιονομική απογραφή, μία απογραφή που αποδείχθηκε ιδιαίτερα αποκαλυπτική. Η απογραφή δεν διενεργήθηκε από εμάς μόνους μας, διενεργήθηκε σε συνεργασία με τις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης -τη Γενική Διεύθυνση 2 της Επιτροπής, την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία.
Επιβεβαίωσε πλήρως η απογραφή ότι οι προϋπολογισμοί που είχαν παρουσιαστεί από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ήταν και πλασματικοί και αναξιόπιστοι. Για το 2003 έχουμε την τελευταία ανακοίνωση της EUROSTAT, που εκτιμά ότι το έλλειμμα διαμορφώθηκε στο 3,2% του ΑΕΠ έναντι 1,7% που υποστήριζε τον περασμένο Μάρτιο η απελθούσα κυβέρνηση.
Θα ήθελα εδώ να πω στον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που προσπάθησε να πει ότι και το 1,7% και το 3,2% είναι αλήθεια, ότι δεν μπορεί να είναι και τα δύο αλήθεια. Ως προς τα έσοδα του ΦΠΑ, τα οποία είχε μεταφέρει η προηγούμενη κυβέρνηση από το 2004 στο 2003, για να ωραιοποιήσει το 2003 εις βάρος του 2004, θέλω να πω ότι δεν δικαιολογείται αυτή η πρακτική. Δεν μπορεί το 2003 να έχει δεκατέσσερις μήνες εσόδων του ΦΠΑ και τα υπόλοιπα χρόνια να έχουν δώδεκα μήνες. Για να έχουμε συγκρίσιμα στοιχεία στους προϋπολογισμούς πρέπει όλες οι χρονιές να έχουν δώδεκα μήνες.
Βέβαια το δημοσιονομικό πρόβλημα δεν βρίσκεται μόνο στο 2003, βρίσκεται και στο 2004, διότι και εδώ υπάρχουν τεράστιες αποκλίσεις. Σε αυτήν τη διετία υπήρξε ένας δημοσιονομικός εκτροχιασμός. Θυμίζω ότι το 3% είναι το κρίσιμο όριο που θέτει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια χώρα που υπερβαίνει αυτό το όριο θεωρείται ότι παραβιάζει το Σύμφωνο –παρ΄ότι η ερμηνεία του Συμφώνου τώρα είναι κάπως πιο ευέλικτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση- και καλείται να εφαρμόσει πολιτικές για να μειώσει το δημοσιονομικό έλλειμμα.
Το πρόβλημά μας δεν θα ήταν τόσο έντονο, αν επρόκειτο για μια μόνο χρονιά, αλλά ο προϋπολογισμός που καταθέσατε και για το 2004 έχει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα. Και με αυτήν την έννοια το δημοσιονομικό πρόβλημα είναι ίσως το μεγαλύτερο από τα προβλήματα που κληρονομούμε. Η αντιμετώπισή του συνεπάγεται σημαντικούς περιορισμούς για το σύνολο της οικονομικής πολιτικής της χώρας.
Θέλω να τονίσω ότι αυτή η τεράστια απόκλιση δεν οφείλεται σε λογιστικές αλλαγές. Δεν αλλάξαμε τους λογιστικούς κανόνες, κύριε Αρχηγέ της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Η απόκλιση οφείλεται στην πλασματική υπερδιόγκωση των εσόδων που προσπαθήσατε να παρουσιάσετε και στην απόκρυψη καταναλωτικών δαπανών. Και αυτά αναφέρονται επακριβώς στην έκθεση της EUROSTAT.
Επιπλέον η EUROSTAT δεν οριστικοποιεί ακόμη –παρ΄ότι της έχουμε παράσχει τα στοιχεία που υπήρχαν- τις εκτιμήσεις της, καθώς θεωρεί ότι το πλεόνασμα των δημοσίων οργανισμών και οι αμυντικές δαπάνες απαιτούν μεγαλύτερη διερεύνηση. Ουσιαστικά δηλαδή ζητά να αλλάξουν οι λογιστικοί κανόνες που εφάρμοζε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για να αποκρύπτει τα δημοσιονομικά ελλείμματα.
Εμείς προχωρήσαμε στην απογραφή με περίσκεψη. Είναι θέμα αρχής όταν ξεκινάς μια νέα προσπάθεια να ξέρεις πού πατάς. Η πολιτική δεν μπορεί να κτίζεται πάνω σε κινούμενη άμμο. Άκουσα τους υπεύθυνους και τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να ισχυρίζονται ότι η απογραφή είναι λάθος ή εθνικά επιζήμια, να ισχυρίζονται ότι λόγω της απογραφής η Ελλάδα θα μπει υπό επιτήρηση. Το λάθος δεν βρίσκεται στην απογραφή. Το λάθος βρίσκεται στην πολιτική που οδήγησε τη χώρα σε αυτήν την κατάσταση. Το λάθος βρίσκεται στην πολιτική που κατήντησε τη χώρα αναξιόπιστη.
Εμείς με τις επιλογές μας αποκαθιστούμε την αξιοπιστία της ελληνικής Κυβέρνησης, γιατί έχει συνέχεια η ελληνική Κυβέρνηση στα μάτια και των πολιτών, αλλά και της χώρας, στα μάτια των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία με δική της πρωτοβουλία πριν δύο χρόνια υποχρέωσε την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να ομολογήσει ότι το δημόσιο χρέος ήταν πολύ υψηλότερο από αυτό που παρουσίαζε και να παραδεχθεί ότι οι προϋπολογισμοί που παρουσιάζονταν ως πλεονασματικοί στην πραγματικότητα ήταν πλασματικοί και ελλειμματικοί. Ωστόσο δεν μάθατε από εκείνο το μάθημα, συνεχίσατε τα ίδια, γιατί οι αποκλίσεις δεν περιορίζονται στο 2003. Σε όλη την τελευταία τετραετία η συνολική απόκλιση των κρατικών ελλειμμάτων από τους αρχικούς προϋπολογισμούς ξεπερνά τα 11,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Θα καταθέσω ένα πίνακα σχετικό που αφορά όλη την τετραετία από το 2000 έως το 2003 για τα Πρακτικά που αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γεώργιος Αλογοσκούφης καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Κάθε χρόνο υπήρχαν υπερβάσεις. Τα ελλείμματα ξεπερνούσαν κάθε χρόνο τις αρχικές προβλέψεις. Το 2000 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ, το 2001 2,8 δισεκατομμύρια ευρώ, το 2002 2,7 δισεκατομμύρια ευρώ και 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ το 2003. Αντίστοιχες αποκλίσεις, δυστυχώς, προβλέπονται και για τον προϋπολογισμό του 2004, που από την αρχή βρισκόταν στον αέρα.
Τι αποδεικνύεται, λοιπόν; Πρώτον, αποδεικνύεται ότι η δημοσιονομική διαχείριση, ειδικά των τελευταίων χρόνων και ιδιαίτερα του 2003, οδηγήθηκε σε ναυάγιο. Δεύτερον αποδεικνύεται ότι η προηγούμενη κυβέρνηση παραπλανούσε συστηματικά και τους πολίτες και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αναφορικά με τη δημοσιονομική κατάσταση. Οι προϋπολογισμοί ήταν πλασματικοί και χαλκευμένοι.
Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αμφισβητεί την απογραφή. Κακώς, κύριε Παπανδρέου. Τα αποτελέσματά της έχουν επιβεβαιωθεί από τους ειδικούς της Ευρωπαϊκής Στατιστική Υπηρεσίας, που συνεργάστηκε με τα στελέχη του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών και αυτά επιβεβαιώνονται από την τελευταία ετήσια έκθεση και του ΟΟΣΑ και της Τράπεζας της Ελλάδος.
Θα καταθέσω σχετικό πίνακα από την έκθεση του Διοικητού της Τράπεζας της Ελλάδος που αποδεικνύει ότι χρόνο με το χρόνο τα τελευταία δέκα χρόνια το δημόσιο χρέος ανέβαινε πολύ περισσότερο από ό,τι θα δικαιολογούσαν τα επίσημα ελλείμματα του προϋπολογισμού.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γεώργιος Αλογοσκούφης καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Στην ουσία επιβεβαιώνεται ότι υπήρχαν κρυφά ελλείμματα. Σε κάθε περίπτωση πάντως αν αμφισβητείτε την απογραφή, όπως ανακοίνωσε και ο Πρωθυπουργός θα ζητήσω να υπάρξει ενδελεχής συζήτηση στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, όπου μπορούν όλοι να συζητήσουν τις λεπτομέρειες και να διερευνήσουν όλα τα σχετικά ζητήματα.
Θα προσθέσω εδώ ότι, δυστυχώς, εκτός από κρυφά ελλείμματα, υπάρχουν και κρυφά χρέη. Μακάρι το χρέος να περιοριζόταν στο 103% του ΑΕΠ, που λέει σήμερα η Eurostat, γιατί και εκεί έχει επιφύλαξη. Για παράδειγμα τα χρέη των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές τους ύψους 2 δισεκατομμυρίων ευρώ δεν βρίσκονται ακόμη στο επίσημο δημόσιο χρέος. Τεράστια χρέη συγκοινωνιακών φορέων που έχουν δανεισθεί με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου και που οι εγγυήσεις έχουν αρχίσει και καταπίπτουν, δεν βρίσκονται ακόμα στο επίσημο δημόσιο χρέος. Το ίδιο συμβαίνει και με αμυντικά χρέη. Η απογραφή των χρεών συνεχίζεται και σύντομα θα ξέρουμε και το ύψος αυτών των κρυφών χρεών και τότε θα μπορούμε να ξέρουμε ακριβώς τι χρέος μας παραδώσατε.
Θέλω να έρθω τώρα στον ισχυρισμό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι επιδιώξαμε την απογραφή ως άλλοθι για να μην υλοποιήσουμε δήθεν τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις. Για μια ακόμα φορά θα σας απογοητεύσουμε, διότι οι ισχυρισμοί σας όπως και οι προϋπολογισμοί σας, έχουν έλλειμμα και σοβαρότητας και αξιοπιστίας. Η δημοσιονομική εξυγίανση, η διαφάνεια και η αξιοπιστία αποτελούν ουσιώδεις προϋποθέσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Το δημοσιονομικό πρόβλημα θα το αντιμετωπίσουμε παρά τις αυξημένες δυσκολίες που συνεπάγεται η κατάσταση που κληρονομήσαμε. Κάνουμε μεγάλες προσπάθειες προκειμένου να περιορίσουμε όσο το δυνατόν τις αποκλίσεις του προϋπολογισμού του 2004. Προειδοποιώ από τώρα, όμως, ότι ο προϋπολογισμός του 2004 θα έχει αποκλίσεις και με δυσκολία θα κρατηθεί το έλλειμμά του κάτω από το 3% του ΑΕΠ. Και αυτό διότι, δυστυχώς, και αυτός ο προϋπολογισμός φέρει τη σφραγίδα σας. Τη σφραγίδα της αντιφατικότητας και της αναξιοπιστίας.
Σε κάθε περίπτωση, από το 2005 με τον προϋπολογισμό που ήδη ξεκινάμε να επεξεργαζόμαστε, βάζουμε τις βάσεις για υγιείς, ειλικρινείς και αξιόπιστους προϋπολογισμούς και αξιόπιστα προγράμματα σταθερότητας και ανάπτυξης.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα την ανοχή σας ως προς το χρόνο, γιατί δεν θα δευτερολογήσω.
Πέρασε η εποχή που κάθε χρόνο η Ελλάδα αναθεωρούσε το πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης και κάθε χρόνο παρουσίαζε εντελώς διαφορετικά στοιχεία. Θα παρουσιάσουμε ένα καλά μελετημένο, καλά συγκροτημένο, ρεαλιστικό πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης με τριετή διάρκεια και θα προσπαθήσουμε να ελαχιστοποιήσουμε τις αναθεωρήσεις. Ακόμα γελάνε με τις πρακτικές σας στις Βρυξέλλες, που κάθε χρόνο παρουσιάζατε διαφορετικά στοιχεία.
Κεντρικός στόχος μας είναι η ισόρροπη ανάπτυξη, μία ανάπτυξη για όλους που διαχέεται στην κοινωνία. Κεντρικός μας στόχος είναι η αύξηση της απασχόλησης, ώστε να μειωθεί η ανεργία που αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα της κοινωνίας. Η πολιτική μας βασίζεται σε μεταρρυθμίσεις που θα είναι συναινετικές.
Αυτά σχεδιάζουμε. Δεν σχεδιάζουμε κοινωνικές συγκρούσεις. Με μετριοπάθεια, με κοινωνική συναίνεση και με αποτελεσματικότητα θα εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας σε όλους τους τομείς που αφορούν στην οικονομία. Η πολιτική μας αφορά όχι μόνο τη σημερινή, αλλά και τις επόμενες γενιές. Σ’ αυτές οφείλουμε να κληροδοτήσουμε μία Ελλάδα πραγματικά ισχυρή και πραγματικά ανταγωνιστική. Το να πετύχουμε εκεί που άλλοι απέτυχαν δεν είναι απλώς κυβερνητικό στοίχημα, αλλά υπόθεση όλων των Ελλήνων. Αυτήντην υπόθεση θα την κερδίσουμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στο στάδιο των δευτερολογιών.
Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής.
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούστηκε ο ισχυρισμός ότι είναι λάθος και εθνικά επιζήμια η απογραφή. Ακούστηκε ο ισχυρισμός ότι τάχα επιδιώκουμε την απογραφή ως άλλοθι για να πάρουμε σκληρά μέτρα.
Καθαρές κουβέντες: Θα σας διαψεύσουμε και θα σας απογοητεύσουμε, όσους τα πιστεύετε αυτά, γιατί ξέρετε την αλήθεια και φοβάστε ακόμα και να την πλησιάσετε, διότι οι ισχυρισμοί αυτοί έχουν έλλειμμα σοβαρότητας και πλεόνασμα κινδυνολογίας.
Πρώτον, η απογραφή ήταν δέσμευσή μας από τη στιγμή που η ίδια η τότε κυβέρνηση ομολογούσε την κρυφή δημοσιονομική διαχείριση. Μην ξεχνάμε ότι η Eurostat με δική της πρωτοβουλία παρενέβη πριν από δύο χρόνια και ανάγκασε την τότε κυβέρνηση να ομολογήσει ότι το δημόσιο χρέος ήταν πολύ υψηλότερο από εκείνο που η ίδια παρουσίαζε, όπως επίσης ότι οι προϋπολογισμοί που εμφανίζονταν ως πλεονασματικοί, στην πραγματικότητα ήταν ελλειμματικοί.
Δεύτερον, το τελευταίο διάστημα η προηγούμενη κυβέρνηση είχε ξεπεράσει κάθε αρνητικό προηγούμενο στη χρήση της λεγόμενης δημιουργικής λογιστικής. Ήθελε -και το είχαμε επισημάνει αυτό έγκαιρα- να εξαπατά τους πολίτες και προεκλογικά και μετεκλογικά. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τεράστιες δαπάνες ούτε καν αναγράφονταν στον προϋπολογισμό. Μόλις πριν από λίγες ημέρες, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας υποστήριξε ότι εάν τα στοιχεία των ελλειμμάτων ήταν ακριβή, τότε το δημόσιο χρέος θα έπρεπε να ήταν εξίμισι μονάδες χαμηλότερο.
Τρίτον, η πλήρης γνώση της πραγματικότητας είναι αναγκαία και απαραίτητη προϋπόθεση για να κτίσουμε με σιγουριά και αποτελεσματικότητα τη νέα οικονομική πολιτική. Καμία σοβαρή και συγκροτημένη πολιτική δεν μπορεί να στηρίζεται σε φανταστικά, σε πλασματικά, σε παραποιημένα στοιχεία.
Τέταρτον, εθνικά επιζήμια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι η γνώση, αλλά η διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Η δημοσιονομική εξυγίανση, η διαφάνεια, η αξιοπιστία δεν αποτελούν πρόβλημα, αλλά είναι στοιχειώδεις προϋποθέσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Πέμπτον, θα επαναλάβω για μία ακόμα φορά ότι δεν αναζητούμε κανένα άλλοθι, γιατί δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να εγκαταλείψουμε το πρόγραμμά μας. Οι δεσμεύσεις που αναλάβαμε ισχύουν και ισχύουν στο ακέραιο.
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Ο κόσμος δεν αντέχει άλλα βάρη. Οι πολίτες απαιτούν νοικοκύρεμα στο δημόσιο τομέα, απαιτούν να βάλουμε τέλος στη σπατάλη και την κακοδιαχείριση. Απαιτούν νέα πολιτική και πριν απ’ όλα απαιτούν πνεύμα οικονομίας από την ίδια την Κυβέρνηση και από όλο το δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αλήθεια είναι ότι η απελθούσα κυβέρνηση ως κυβέρνηση απέτρεψε την αλήθεια, για να μη φανεί το μέγεθος της αποτυχίας στη δημοσιονομική κυρίως πολιτική.
Ως Αντιπολίτευση έρχεσθε σήμερα και μας ζητάτε να μην πούμε την αλήθεια, για να μην αποκαλυφθούν οι ευθύνες σας. Αυτή είναι η ουσία της σημερινής σας τοποθέτησης.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Υπάρχει ένας απαράβατος κανόνας ποτέ το ψέμα, είτε στην Κυβέρνηση είτε στην Αντιπολίτευση, δεν οδηγεί στην υπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Προτού καλά-καλά περάσει ένας μήνας από τις εκλογές είχατε ήδη αρχίσει να μιλάτε για απραξία. Λέτε απραξία το γεγονός ότι αρνηθήκαμε να ακολουθήσουμε τις πρακτικές σας για διώξεις, παραγκωνισμούς και διαχωρισμούς; Λέτε απραξία το γεγονός ότι αρνηθήκαμε να αθετήσουμε υποχρεώσεις της πολιτείας;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Εμείς διαψεύσαμε την κινδυνολογία σας και δεν έχετε τι να πείτε. Αποδείξαμε ότι ήταν αβάσιμα τα εκβιαστικά διλήμματα που κατασκευάζετε. Πήραμε με ευθύνη και σοβαρότητα στα χέρια μας τις πολλές εκκρεμότητες που αφήσατε. Αυτή είναι η αλήθεια.
Μέσα σε δύο μήνες, με σοβαρότητα, με εθνική υπευθυνότητα, σεβόμενοι την ανεξαρτησία της Κύπρου χειριστήκαμε το Κυπριακό με επιτυχία. Κινδυνολογήσατε σ’ ένα μείζον εθνικό θέμα και εισπράξατε την απόρριψη για όσα είπατε. Όπως ξαναείπαμε σ’ αυτήν την Αίθουσα, υπάρχει μία θεμελιακή διαφορά. Εμείς αρνούμαστε να μπούμε στη λογική του να επιβάλουμε στους Κυπρίους τι θα ψηφίσουν. Αυτό θέλατε εσείς.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Εμείς πήραμε θέση, είχαμε άποψη, αλλά πάνω απ’ όλα είχαμε την υποχρέωση να διασφαλίσουμε τις συνθήκες, για να γίνει σεβαστή η επιλογή των πολιτών της Κύπρου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Βελτιώσαμε σημαντικά το κλίμα στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας. Θυμάστε τι έλεγαν στελέχη σας για το ταξίδι του Τούρκου Πρωθυπουργού; Θυμάστε την κινδυνολογία που καλλιεργούσατε για την ιδιωτική επίσκεψη του κ. Ερντογάν στη Θράκη; Πάλι πέσατε έξω και πάλι εκτεθήκατε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Διεκδικήσαμε στις Βρυξέλλες και πετύχαμε στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ την πλήρη διασφάλιση τριών βασικών μας αγροτικών προϊόντων: καπνός, βαμβάκι, λάδι.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Κλείσαμε με επιτυχία, που εκτιμήθηκε από τους αγρότες μας, ένα θέμα που το αφήσατε ανοιχτό επί χρόνια. Και το πετύχαμε, γιατί εμείς, ως αυθεντικοί εκφραστές του ευρωπαϊκού προσανατολισμού, γνωρίζουμε καλύτερα από εσάς ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα πλαίσιο συνεχούς διεκδίκησης για τη διασφάλιση των συμφερόντων της χώρας και των Ελλήνων πολιτών.
Ολοκληρώσαμε με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα τις διαδικασίες για μία σειρά από ολυμπιακά έργα που σέρνονταν επικίνδυνα.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Κάντε τον κόπο να διαβάσετε τις δηλώσεις των υπευθύνων παραγόντων της ΔΟΕ για έργα που καθυστερούσε η δική σας κυβέρνηση. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Αλλάξαμε ρυθμούς, λοιπόν. Ουδέποτε στο παρελθόν σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα αντιμετωπίστηκαν τόσα πιεστικά ζητήματα. Είμαστε στη φάση αυτή αναγκασμένοι να διαχειριστούμε προβλήματα και καταστάσεις που έρχονται από το χθες.
Ταυτόχρονα, όμως, έχουμε αρχίσει να κτίζουμε τις βάσεις για μία νέα οικονομική και αναπτυξιακή πολιτική. Ήδη έχουν δρομολογηθεί οριστικές λύσεις σε μία σειρά από προβλήματα που δημιουργήθηκαν και συντηρούνταν πολλά χρόνια από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Εμείς ξεκινήσαμε από ζητήματα ιδιαίτερης κοινωνικής ευαισθησίας. Σε αντίθεση με τους αντιπολιτευτικούς ισχυρισμούς για δήθεν επικείμενα σκληρά μέτρα, οι αποφάσεις μας είχαν έντονο κοινωνικό χαρακτήρα.
Κυβερνήσεις του χθες δημιούργησαν και παρακολούθησαν για χρόνια το πρόβλημα των συμβασιούχων. Εμείς δρομολογήσαμε την επίλυσή του.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Κυβερνήσεις του χθες δημιούργησαν και παρακολουθούσαν απαθείς το πρόβλημα με τα πανωτόκια.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Εμείς βάλαμε τέλος στον πλειστηριασμό σε βάρος των αγροτών και πολύ σύντομα δίνεται οριστική λύση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις παρέτειναν και μάλιστα για δεύτερη φορά την εισφορά 1% έως 5% από τις συντάξεις στο ΛΑΦΚΑ. Καταργούμε από την 1η Ιουλίου τις παρατάσεις αυτές και αυξάνουμε αντίστοιχα τις συντάξεις. Μειώνουμε τις ποινές που προβλέπονται στο πλαίσιο του συστήματος «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ».
Έχουμε ήδη προωθήσει το πρώτο νομοσχέδιο για τον περιορισμό της γραφειοκρατίας και την πάταξη της διαφθοράς. Προετοιμάζουμε τη φορολογική μεταρρύθμιση, όπως την είχαμε εξαγγείλει και προετοιμάζουμε τον αναπτυξιακό νόμο, όπως έχουμε δεσμευθεί.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποια κυβέρνηση πήρε στο παρελθόν χωρίς τυμπανοκρουσίες τόσες πρωτοβουλίες σε δύο μήνες;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Φθάσατε να πείτε ότι πρέπει να μάθουμε πώς να κυβερνούμε. Πάντως από σας δεν έχουμε να μάθουμε τίποτα, γιατί δεν πρόκειται να επαναλάβουμε τις ίδιες πρακτικές και δεν είστε σε θέση να δίνετε μαθήματα.
(Παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Το μάθημα σας το έδωσε πολύ πρόσφατα ο ίδιος ο ελληνικός λαός. Προσπαθήστε να το καταλάβετε. Προσπαθήστε να γίνετε χρήσιμοι στον τόπο.
(Παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Πρέπει να μάθετε να συμπεριφέρεστε με περισσότερη ευθύνη και πρέπει να καταλάβετε πως ούτε η αλαζονεία ούτε η διαστρέβλωση της πραγματικότητας ούτε η προσποίηση αμνησίας θα σας βοηθήσουν.
Έρχομαι τώρα σ’ ένα άλλο μεγάλο θέμα. Μιλήσατε για την ακρίβεια. Πράγματι αυτό είναι ένα πρόβλημα τόσο για την οικονομία όσο και για την κοινωνία, ιδίως μάλιστα για τους οικονομικά ασθενέστερους.
Γιατί, όμως, υπάρχει ακρίβεια; Είναι γεγονός των δύο τελευταίων μηνών; Ποια είναι η αλήθεια;
Στη χώρα μας υπάρχει ένας σκληρός, αδιαπέραστος πληθωριστικός «πυρήνας» που οφείλεται στα υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα, στις στρεβλώσεις των αγορών, στις κρατικές παρεμβάσεις, αλλά και στις πολιτικές που επιβαρύνουν το κόστος προϊόντων και υπηρεσιών. Οφείλεται ακόμα και σε φαινόμενα αισχροκέρδειας.
Πρώτο ζήτημα είναι η «χαρτογράφηση» της αγοράς. Κανείς δεν ασχολήθηκε με το ζήτημα αυτό μέχρι σήμερα, ώστε να γνωρίζουμε όλες τις φάσεις και τα περιθώρια κέρδους που μεσολαβούν από την παραγωγή μέχρι τη διακίνηση και την πώληση στον τελικό καταναλωτή.
Δεύτερο ζήτημα είναι η άρση των στρεβλώσεων στη λειτουργία των αγορών και η μείωση του κόστους που δημιουργεί με τις πολιτικές του το δημόσιο στην επιχειρηματική και την εμπορική δραστηριότητα.
Τρίτο ζήτημα είναι η αναβάθμιση, η ενίσχυση και η μετατροπή της Επιτροπής Ανταγωνισμού σε μία πραγματικά ανεξάρτητη διοικητική αρχή, ώστε να αντιμετωπίζονται άμεσα αθέμιτες πρακτικές που νοθεύουν τον ανταγωνισμό και πλήττουν τους καταναλωτές.
Τέταρτο ζήτημα είναι η ενίσχυση της καταναλωτικής συνείδησης γιατί ο ενημερωμένος, ο ευαισθητοποιημένος καταναλωτής αποτελεί ένα ακόμα αποτελεσματικό «ανάχωμα» σε φαινόμενα κερδοσκοπίας και νόθευσης του ανταγωνισμού.
Τι κάνουμε, λοιπόν, εμείς; «Χαρτογραφούμε» την αγορά, ετοιμάζουμε «πακέτο» μέτρων για την άρση των στρεβλώσεων στη λειτουργία των αγορών, αναβαθμίζουμε την Επιτροπή Ανταγωνισμού και ήδη ενεργοποιήσαμε τη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή. Φέρνουμε τροποποίηση στο νόμο για τον αθέμιτο ανταγωνισμό για να αποτρέψουμε όλες αυτές τις αθέμιτες πρακτικές και για να βοηθήσουμε τόσο τις μικρές επιχειρήσεις όσο και τον καταναλωτή.
Σε ό,τι αφορά την άνοδο στις τιμές των υγρών καυσίμων και τις επιπτώσεις τους στην οικονομία, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βιώνουμε το δυσμενέστερο διεθνές περιβάλλον στη διαμόρφωση των πετρελαιοειδών. Υπάρχει διεθνές πρόβλημα. Η τιμή του πετρελαίου έφθασε στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων δεκατριών ετών και πλέον η ανατίμηση του δολαρίου σε σχέση με το ευρώ τους τελευταίους μήνες δυσχεραίνει την κατάσταση ακόμη περισσότερο.
Η Κυβέρνηση όχι μόνο δεν είναι άπρακτη, αλλά αντιθέτως και πρωτοβουλίες πήρε και πολιτικές προωθεί. Ενεργοποιήσαμε την Επιτροπή Ανταγωνισμού και τη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, που παρέμενε στα χαρτιά επί επτά χρόνια. Περιπτώσεις στις οποίες διαπιστώθηκαν εναρμονισμένες πρακτικές στην εμπορία καυσίμων έχουν ήδη παραπεμφθεί στην Επιτροπή Ανταγωνισμού για να υπάρξουν οι επιβαλλόμενες κυρώσεις. Εκδίδονται υπουργικές αποφάσεις που εκκρεμούν επί ενάμιση χρόνο για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς καυσίμων, «χαρτογραφείται» η αγορά, πολλαπλασιάστηκαν οι έλεγχοι για την ποιότητα, τη νοθεία και την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου.
Είμαστε αποφασισμένοι να βάλουμε φραγμό στην αισχροκέρδεια. Η ασυδοσία στην αγορά δε γίνεται ανεκτή.
Θα ήθελα όμως με την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω και κάτι ακόμα συναφές με το συγκεκριμένο θέμα. Απευθύνομαι στους λίγους εκείνους που εκμεταλλευόμενοι το κορυφαίο εθνικό γεγονός των Ολυμπιακών Αγώνων σχεδιάζουν κερδοσκοπικές κινήσεις και συμπεριφορές. Τους λέμε να το σκεφτούν καλά προτού υιοθετήσουν τέτοιες πρακτικές. Θα είμαστε σε επιφυλακή όλοι αυτήν την περίοδο. Οι αρμόδιοι Υπουργοί θα βρίσκονται σε συνεχή επικοινωνία με τις παραγωγικές ομάδες και τους εκπροσώπους τους με στόχο τον επαρκή εφοδιασμό της αγοράς, την υψηλότερη ποιότητα και τις καλύτερες τιμές. Όλοι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους θα βρίσκονται καθ’ όλη την περίοδο αυτή σε επιφυλακή. Στους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες όλοι μαζί δίνουμε εξετάσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη. Είναι μεγάλη ευκαιρία για τον επιχειρηματικό κόσμο, για τα ελληνικά προϊόντα, για τον τουρισμό, σε τελική ανάλυση για τη χώρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα να γίνεται λόγος για δήθεν απόπειρα ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής. Δεν πρόκειται για κάποιο καινούργιο ισχυρισμό. Αντιθέτως μάλιστα. Η νέα ηγεσία ανασύρει και επαναλαμβάνει αποφάσεις της παλιάς αναίτια, αβάσιμα και εκ του πονηρού.
Επιτέλους όμως τι υπονοείτε με αυτό; Τι προσπαθείτε να καλύψετε; Και σε τι αποβλέπετε; Να αποτρέψετε τη διερεύνηση σκοτεινών υποθέσεων; Θέλω να πιστεύω πως όχι. Να δημιουργήσετε πολιτική ένταση και φανατισμό; Να αποδείξετε την ύπαρξή σας;
Το ερώτημα είναι απλό. Θέλετε ή δε θέλετε να μάθουν οι πολίτες, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες την αλήθεια; Ναι ή όχι; Φοβάστε κάτι; Αν όχι, είναι καλό και επιμένω σε αυτό, είναι καλό για το δημόσιο βίο υποθέσεις όπου καταπατήθηκε κάθε έννοια νομιμότητας και διαφάνειας, που κατέληξαν στην προκλητική εύνοια κάποιων ευνοουμένων του συστήματος της εξουσίας εις βάρος των φορολογούμενων πολιτών, να μη κουκουλωθούν, να μη μείνουν στα συρτάρια, αλλά να ακολουθήσουν τη νόμιμη οδό.
Το είπα προεκλογικά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και το επαναλαμβάνω για μια ακόμη φορά. Εμείς δεν πρόκειται να επιδοθούμε σε κυνήγι μαγισσών. Δεν πρόκειται να συνεχιστεί και το καθεστώς της ατιμωρησίας. Δεν πρόκειται να συγκαλύψουμε ούτε μια παρανομία. Αυτό να είναι καθαρό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Κανείς δεν μπορεί να στέκεται εμπόδιο στην εφαρμογή των νόμων.
Τους νόμους της διαπλοκής θα τους καταργήσουμε. Ελπίζω -και χαίρομαι που το άκουσα σήμερα, μένει να αποδειχθεί στην πράξη- να εγκαταλείψει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ την πείσμονα άρνηση, που επιδείκνυε ως κυβέρνηση, και να συμπράξει στην ίδια κατεύθυνση.
Χαίρομαι μάλιστα ιδιαίτερα που σήμερα ο Πρόεδρος του Συνασπισμού έθεσε το θέμα με ξεκάθαρο τρόπο. Είναι δέσμευση και αμετακίνητη πίστη μας, κύριε Κωσταντόπουλε, ότι πρέπει να βάλουμε επιτελούς διαυγείς και σταθερούς κανόνες διαφάνειας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Κανένας δεν είναι και κανένας δεν μπορεί να είναι πάνω από το νόμο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Γι’ αυτό ζητώ από όλες και από όλους την ενεργό σύμπραξη, για να διαμορφώσουμε όλοι μαζί ένα ισχυρότατο θεσμικό πλαίσιο σεβασμού του χρήματος των φορολογουμένων, σεβασμού της νομιμότητας και της ισότητας όλων των πολιτών απέναντι στο νόμο.
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα).
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, κ. Γεώργιος Παπανδρέου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Φοβάμαι ότι η σημερινή συζήτηση έρχεται να ενισχύσει τους φόβους που είχαμε και τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις των εργαζομένων στη χώρα μας.
Αποτελεί έναν προάγγελο μιας πολιτικής λιτότητας κατά των πολλών και υπέρ των λίγων.
Είπε ο κ. Καραμανλής ότι θα τηρήσει όλες τις δεσμεύσεις του. Το απέδειξε ήδη με τους διακόσιους πενήντα χιλιάδες συμβασιούχους.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Αυτός ήταν ο αριθμός που ο ίδιος είπε προεκλογικά! Και βεβαίως ακολουθεί μια πολιτική ομηρίας λέγοντας «ξεκινάμε και βλέπουμε αργότερα με τους άλλους και τους άλλους». Την ξέρουμε αυτήν την πολιτική.
Την ξέρουμε αυτήν την πολιτική, κύριε Καραμανλή.
(Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κύριοι συνάδελφοι, εγώ λέγω τι είπατε εσείς. Εσείς δεν τα είπατε αυτά;
Εσείς καλείστε να είστε απολογούμενοι στις δικές σας προεκλογικές υποσχέσεις.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Μιλάτε για νομοσχέδια και για πολλές πρωτοβουλίες. Μάλιστα είπατε ότι τόσες πρωτοβουλίες δεν έχουν ξαναγίνει στο παρελθόν. Έχω την εντύπωση ότι ποτέ στο παρελθόν δεν είχαμε τόσο χρόνο στη Βουλή χωρίς νομοσχέδια.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Βέβαια ως Αντιπολίτευση καταθέτατε πολλά νομοσχέδια. Αυτά πού πήγαν;
Είπε ο κ. Καραμανλής ότι εμείς δε θέλουμε την αλήθεια, δε θέλουμε την απογραφή. Ποτέ δεν είπα ότι δεν θέλουμε την αλήθεια. Ζήτησα ακριβώς να μην αποκρύψετε την αλήθεια. Μάλιστα με τα λεγόμενά του ο Υπουργός Οικονομικών ουσιαστικά ομολόγησε ότι έκανε αυτήν τη λογιστική αλλαγή. Το είπε. Είπε ότι τα έσοδα του ΦΠΑ αντί να πάνε στο 2003, πήγαν στο 2004. Αυτό επιβεβαιώνει αυτό που είπα και εγώ. Και ξέρουμε ότι με αυτές τις αλλαγές που έγιναν, ανέβηκε το έλλειμμα λογιστικά. Το ερώτημα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι ότι ούτε κρυφά χρέη υπήρχαν ούτε κρυφά ελλείμματα. Όλα αυτά έγιναν με διαφάνεια επί των κυβερνήσεών μας και σύμφωνα με τους νόμους που ψήφισε η Βουλή. Αυτό κανένας δεν το αμφισβήτησε. Δεν μπορείτε εσείς να το αμφισβητείτε. Άρα, λοιπόν, δική σας επιλογή είναι να κάνετε αυτήν τη λογιστική αλλαγή. Ήταν μια πολιτική επιλογή απλώς για να αμαυρώσετε την εικόνα του ΠΑΣΟΚ, του τελευταίου έτους και γενικά των τελευταίων ετών.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Δεν είπαμε ότι δεν υπάρχουν προβλήματα, αλλά το αποτέλεσμα, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, ξέρετε ποιο είναι; Ότι με αυτήν τη λογική, ο Υπουργός Οικονομίας έβαλε τη χώρα σε επιτήρηση. Αυτό είναι αλήθεια ή ψέμα; Δεν βάλατε τη χώρα σε επιτήρηση; Αυτό είναι μια πραγματικότητα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Αντί, λοιπόν, ο Υπουργός να προσπαθεί να δικαιολογήσει αυτή του την κίνηση, νομίζω ότι θα πρέπει να ομολογήσει ότι έκανε μια γκάφα και άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου και όλα αυτά θα τα βρούμε σίγουρα μπροστά μας, διότι θα υπάρξει πίεση για περιοριστικές πολιτικές, μέτρα δηλαδή και αποφάσεις που δεν θα είναι δικές μας αλλά θα είναι αποφάσεις έξωθεν.
Επιτέλους, κάνοντας αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ να καταλάβετε ότι κάνετε αντιπολίτευση στην Ελλάδα, κάνετε αντιπολίτευση στον ελληνικό λαό. Κυβερνήστε λοιπόν!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Άκουσα και πάλι καταστροφολογία για την προηγούμενη οικονομική κατάσταση. Βεβαίως ήταν πιο ήπια αυτή η καταστροφολογία από ό,τι προεκλογικά. Ίσως είδατε ότι τα στοιχεία δεν είναι και τόσο μαύρα. Όμως, επειδή επικαλείστε συνεχώς ξένες αρχές ή οργανισμούς, θα ήθελα να καταθέσω αυτήν την έκθεση του ΟΟΣΑ, είναι μια σελίδα.
Εδώ, όμως, συμβαίνουν κάποια παράξενα πράγματα. Φαίνεται ότι ο Υπουργός Οικονομικών ζήτησε από τον ΟΟΣΑ να μην εκδώσει τώρα την έκθεση. Μάλιστα ζήτησε να εκδοθεί αυτή η έκθεση το φθινόπωρο. Γιατί; Γιατί αυτή η αλλαγή. Μάλιστα αυτό ενόχλησε τον ΟΟΣΑ και μάλλον δεν θα βγάλει καθόλου αυτή την αξιόλογη και χρήσιμη έκθεση για την οικονομία μας φέτος.
Ίσως επειδή αυτή η έκθεση δεν περιγράφει με τα μελανά χρώματα που θέλει να περιγράψει η Νέα Δημοκρατία την ελληνική οικονομία, αντιθέτως περιγράφει πολύ καλύτερα την ελληνική οικονομία απ’ ό,τι εσείς θέλετε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Το καταθέτω για τη Βουλή, διότι έχουμε πάρει την έκθεση αυτή, παρ’ ότι δεν έχει δημοσιευθεί. Το προσχέδιο της έκθεσης.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γεώργιος Παπανδρέου καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Άρα, λοιπόν, αντί να ακούσει τις θετικές απόψεις των διεθνών οργανισμών, ήθελε να παρουσιάσει πράγματι αυτό που ο ελληνικός λαός λέει «καμένη γη».
Εφόσον ο κ. Αλογοσκούφης έδωσε στοιχεία και είπε ότι θα έχει δυσκολίες να εκτελέσει τον προϋπολογισμό, θα ήθελα να ζητήσω να προχωρήσει σε μια διαδικασία που υποχρεούται και από το Σύμφωνο Σταθερότητας και από τις νομοθεσίες μας. Αν η Κυβέρνηση προχωρήσει σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος, θα πρέπει σε τέσσερις μήνες να υποβάλει πρόγραμμα περικοπής δαπανών. Γι’ αυτό σας προκαλώ, αφού αμφισβητείτε τα στοιχεία της οικονομίας, να καταθέσετε συμπληρωματικό προϋπολογισμό ή ακόμα καλύτερα νέο προϋπολογισμό, όπως άλλωστε έκανε ο κ. Θαπατέρο στην Ισπανία. Και εκεί να συζητήσουμε τα πραγματικά μεγέθη της οικονομίας και να δούμε επιτέλους ποιες είναι οι δικές σας επιλογές, ποιες είναι οι δικές σας πολιτικές.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Θέλουμε τη διαφάνεια, θέλουμε την καθαρή πολιτική και όχι τη θολή και γκρίζα πολιτική των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων. Είπε ο Πρωθυπουργός ότι για κάποιο λόγο θέλουμε να καλύψουμε υποθέσεις. Σας είπα κάτι τέτοιο; Ακούσατε ότι θέλω να κουκουλώσω υποθέσεις; Το ακούσατε αυτό; Ακούσατε ότι εγώ θέλω να κουκουλώσω υποθέσεις; Αυτό το είπε ο κ. Καραμανλής. Θα πρέπει να με ακούει λίγο καλύτερα, όταν θέλει να αντιπαρατεθεί στον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Εγώ επαναλαμβάνω, αν νομίζετε ότι θα ασκείτε πολιτική με την επίκληση σκανδάλων, απατάσθε. Είδα προχθές ότι ο κ. Έβερτ με τον κ. Καραμανλή αποφάσιζαν για το θέμα του Χρηματιστηρίου. Τι γίνεται, λοιπόν; Η Κυβέρνηση έχει μετατραπεί σε εισαγγελέα και οι εισαγγελείς σε κυβέρνηση; Διότι υπάρχουν εισαγγελείς στην Κυβέρνηση. Εγώ έχω πει κάτι πολύ απλό. Εάν πράγματι έχετε το οτιδήποτε, για οποιονδήποτε, ασχέτως πολιτικής θέσης ή συνομοταξίας, καταθέστε το αύριο. Να μη δηλητηριάζεται η πολιτική ζωή, όπως το είχατε κάνει στην εποχή του 1989-1993.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Γιατί απορρίψατε δυο προτάσεις για εξεταστική επιτροπή;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Εάν δεν έχετε στοιχεία, να μη μιλάτε. Να καταθέσετε στοιχεία. Εγώ δε θα αφήσω την παράταξη που πάλεψε τίμια για την Ελλάδα, για να την κάνει μια διαφορετική χώρα, να τη σέρνετε με φημολογίες και με οποιαδήποτε σκανδαλολογία. Και ας τιμωρηθεί ο οποιοσδήποτε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Φίλες και φίλοι, νομίζω ότι ήταν αποκαλυπτική πράγματι η σημερινή συζήτηση. Ήταν αποκαλυπτική των προθέσεων της ελληνικής Κυβέρνησης, αλλά και της έλλειψης της ουσιαστικής της ευθύνης.
Θέλω απλώς να κλείσω με κάτι για το Κυπριακό. Είπε ο κύριος Πρωθυπουργός: «Μα, εμείς θα πιέσουμε περισσότερο τους Κύπριους αδελφούς μας για να ψηφίσουν το ΝΑΙ;»
Μα, με συγχωρείτε. Σας είπε κανείς να πιέσετε τους Κύπριους αδελφούς μας; Εμείς είπαμε ότι δεν είναι θέμα απλής συμπαράστασης, όχι για να πιέσετε τους Κύπριους, αλλά για να κινηθείτε στη διεθνή σκακιέρα, να πιέσετε τους εταίρους, τους συμμάχους, τον ΟΗΕ, να παλέψετε για την Κύπρο. Αυτή είναι η δράση, όχι η πίεση προς τους Κύπριους αδελφούς.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Αλλά θα έχουμε την ευκαιρία να τα ξανασυζητήσουμε αυτά, γιατί περιμένουμε πράγματι και ποια είναι η νέα σας στρατηγική γύρω από το Κυπριακό. Το μόνο το οποίο εγώ είδα, είναι το Κυπριακό στο ράφι. Ελπίζω να μην είναι έτσι.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρία Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Θέλετε παρέμβαση, κύριε Υπουργέ; Ορίστε έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Θέλω παρέμβαση για ένα λεπτό, γιατί άκουσα για μία έκθεση -φάντασμα του ΟΟΣΑ και κατατέθηκε μία παράγραφος στα Πρακτικά. Θα ήθελα να πω στο Σώμα ότι η εξαμηνιαία έκθεση του ΟΟΣΑ για την ελληνική οικονομία δημοσιεύθηκε χθες, την έχω εδώ, είναι στα γαλλικά και ελπίζω ο κύριος Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να μπορεί να τη διαβάσει, γιατί στο Ίντερνετ είναι μόνο στα γαλλικά αυτήν τη στιγμή και επιβεβαιώνει πλήρως αυτά τα οποία είπαμε.
(Θόρυβος στην πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Παρακαλώ να κατατεθεί στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αλογοσκούφης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Να έχετε την υπομονή να ακούτε, κύριοι συνάδελφοι.
(Θόρυβος στην πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Αναφορικά με μία έκθεση του ΟΟΣΑ που είχε ετοιμάσει η προηγούμενη κυβέρνηση να εκδοθεί τον Απρίλιο με βάση τα πλασματικά στοιχεία, ζήτησα πράγματι να ληφθεί υπόψη η δημοσιονομική απογραφή που μόλις ξεκινούσαμε και θα ληφθεί υπόψη και θα βγει και αυτή η έκθεση και να μην έχετε καμία αμφιβολία ότι θα είναι το ίδιο καταδικαστική για την πολιτική σας.
(Θόρυβος στην πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει η Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αλέκα Παπαρήγα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος.): Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να δώσω μία απάντηση για ένα λεπτό, γιατί αναφέρθηκε σε εμένα προσωπικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Παπανδρέου, είναι η κ. Παπαρήγα στο Βήμα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Για ένα λεπτό μόνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Επιτρέπετε, κυρία Παπαρήγα;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Επιτρέπω.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστκού Κινήματος.): Ομολόγησε ο κ. Αλογοσκούφης ότι ζήτησε αυτή την αναβολή και βεβαίως μίλησε για την έκθεση του ΟΟΣΑ. Προηγουμένως ο κ. Καραμανλής είπε «Εμείς δεν ζητάμε κανένα μάθημα από την προηγούμενη κυβέρνηση και την παράταξη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης». Και θέλω να πω ότι εδώ μίλησε για έκθεση του ΟΟΣΑ σήμερα που είναι μία άλλη έκθεση συγκριτική όλων των χωρών και αυτή η έκθεση για την οποία μίλησα είναι η έκθεση για την Ελλάδα. Είναι το προσχέδιο της έκθεσης. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Μπορώ, να του πω, λοιπόν ότι στο Ίντερνετ, αν έχει δυσκολία να διαβάσει τα αγγλικά, θα του κάνω ευχαρίστως μαθήματα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ορίστε, κυρία Παπαρήγα, έχετε το λόγο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Μετά από όλα αυτά που ακούσαμε δεν νομίζω ότι υπάρχει καμία αμφιβολία ότι είμαστε πραγματικά υπό επιτήρηση. Πάνω απ’ όλα όμως είναι υπό επιτήρηση και κάτω από αυστηρές δεσμεύσεις και ασφυκτικό καθεστώς ο ελληνικός λαός. Δε μας απασχολεί τόσο πολύ ποιος και γιατί επιτηρεί τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και την εκάστοτε κυβέρνηση. Το πρόβλημα είναι ότι αυτές τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ ή των άλλων οργανισμών τις υφίσταται ο ελληνικός λαός, οι Έλληνες εργαζόμενοι.
Με την ευκαιρία ήθελα να θέσω ένα ζήτημα σχετικά με τα κοινοτικά ποσά και τον πακτωλό των χρημάτων που ακούσαμε ότι έρχεται στην Ελλάδα. Δεν θυμάμαι να υπήρξε ποτέ ελληνική κυβέρνηση -όσο θυμάμαι εγώ ή τα τελευταία χρόνια- μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, που να έχει κάνει μία μελέτη, αυτό που λέμε δούναι και λαβείν, πήραμε δώσαμε. Ποιο είναι το ισοζύγιο τελικά της εισαγωγής κοινοτικών ποσών και τι είναι αυτά που εμείς δίνουμε; Καταλαβαίνω ότι μπορεί να φαίνεται και λίγο απλοϊκό, διότι υπάρχουν παράγοντες και δείκτες που δεν μπορούν να ενταχθούν στα έσοδα-έξοδα. Ωστόσο θα έχει ενδιαφέρον.
Να κάνουμε μία συνολική αποτίμηση όλων των πακέτων. Καταρχήν ποιοι τα πήραν, ποιοι τα διαχειρίστηκαν.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε συνάδελφε, πού βρίσκεστε; Μπορείτε να μου εξηγήσετε πού βρίσκεστε;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Ποιοι τα πήραν; Ποιοι τα διαχειρίστηκαν; Τα έργα τα οποία έγιναν που ανήκουν τώρα, ποιος τα εκμεταλλεύεται; Διότι βεβαίως υπάρχει και το θέμα της απορροφητικότητας, υπάρχει και το θέμα της διαχείρισης. Αλλά ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Το μεγαλύτερο μέρος των κοινοτικών ποσών πάει στους επιχειρηματίες. Εμείς δεν θα κουραζόμαστε να το λέμε, διότι φαίνεται ότι πάει στο λαό και χάνει ο λαός γιατί γίνεται κακή διαχείριση και κακή απορρόφηση.
Δεύτερον, αυτά τα κοινοτικά ποσά, τα οποία βεβαίως διαμορφώνονται από τη ληστεία του πλούτου που γίνεται, από την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων, από τα μερίσματα που δίνει το κάθε κράτος στα κοινοτικά ταμεία, δεν τα παίρνουμε να τα διαχειριστούμε με κριτήριο τις ανάγκες που υπάρχουν στην Ελλάδα, με προτεραιότητες που συνδέονται με την Ελλάδα και τις ανάγκες του ελληνικού λαού. Καθορίζεται που και τι θα πάει.
Εδώ υπάρχει, λοιπόν, ένα ζήτημα. Γιατί κρύβετε από τον ελληνικό λαό ότι τα κοινοτικά ποσά είναι καθορισμένο πού θα πάνε; Όχι μόνο είναι καθορισμένο αν θα πάνε στα χέρια των λίγων, αλλά και σε ποιους τομείς. Παραδείγματος χάρη δεν θα πάνε στην Ολυμπιακή, δεν θα πάνε στην κλωστοϋφαντουργία, δεν θα πάνε στην παραγωγή συγκεκριμένων αγαθών. Θα πάνε για υποδομές, στις μεταφορές, στα δίκτυα, εκεί που εν πάση περιπτώσει συμφέρει ιδιαίτερα το ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Αυτό είναι δευτερεύον ζήτημα; Μας είναι αδιάφορο;
Το πιο φοβερό και το πιο φανερό είναι όσον αφορά την έρευνα για τα πανεπιστήμια. Αν είναι κάποιοι χώροι που παίρνουν πάρα πολλά χρήματα, αυτοί είναι τα πανεπιστήμια. Χρηματοδοτείται παραδείγματος χάρη η έρευνα για τις επαγγελματικές ασθένειες, για τον καρκίνο -η πανεπιστημιακή έρευνα- για το AIDS, για τα μεταλλαγμένα, για την αντισεισμική θωράκιση της χώρας, για το νερό; Αν θέλετε, χρηματοδοτείται απλόχερα η έρευνα όσον αφορά προβλήματα περιοχών; Μαγαζάκια των επιχειρηματιών έχουν γίνει τα πανεπιστήμια. Και βεβαίως αν μιλάμε για όργιο διαφθοράς και εκεί πρέπει να το αναζητήσουμε. Ποιος διαχειρίζεται τα κοινοτικά ποσά που πάνε στα πανεπιστήμια; Οι μεμονωμένοι καθηγητές.
Επομένως για να δούμε γι’ αυτά τα κοινοτικά ποσά μπορούμε να μιλάμε μόνο με όρους ωφέλειας; Μήπως αυτά τα κοινοτικά ποσά είναι και το μέσον μιας ενσωμάτωσης της οικονομίας της χώρας με όρους αρνητικούς και αντιλαϊκούς; Και βεβαίως έτσι είναι.
Οι επιδοτήσεις των αγροτικών προϊόντων στη δεκαετία του 1980, οι οποίες ως ένα βαθμό έδιναν και μία ανακούφιση στο μικρομεσαίο αγρότη, ήταν αυτές που βοήθησαν σε αυτό που ζούμε σήμερα, στη συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια; Έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί οι κοινοτικές επιδοτήσεις ήταν κατά κάποιο τρόπο η χρυσοφόρος –πώς να το πω- η χρυσοτόκος αγελάδα. Το 80% των επιδοτήσεων πήγε στο 20% των χεριών στην αγροτική παραγωγή και βεβαίως των ισχυρότερων. Για να δούμε οι επιδοτήσεις στην κτηνοτροφία πού τελικά κατέληξαν. Στα ταμεία τριών, τεσσάρων μεγάλων γαλακτοβιομηχανιών που έχουν συγκεντρώσει στα χέρια τους την παραγωγή των γαλακτοκομικών προϊόντων και την εμπορία.
Επομένως έχει ένα ενδιαφέρον να γίνει μία συζήτηση στη Βουλή για τα κοινοτικά ποσά και να δούμε τι και πώς κερδίσαμε από αυτά.
Υπάρχει το θέμα της ακρίβειας. Απ’ ό,τι ακούσαμε η ακρίβεια οφείλεται σε κάποιους κερδοσκόπους. Κατ’ αρχήν η ακρίβεια δεν αφορά μόνο το μαϊντανό και τα ραπανάκια.
Σήμερα άκουγα χαρακτηριστικά κάποιον που μιλούσε στην τηλεόραση -απλός άνθρωπος, απ’ αυτούς που μιλάνε στα κανάλια- κι έλεγε μιαν αλήθεια: πώς συνειδητοποίησε την ακρίβεια. «Έχω» -λέει- «50 ευρώ στην τσέπη μου και είναι σαν να μην έχω τίποτα».
Πριν από κάποια χρόνια δεν ξέρω αν εμείς κρατούσαμε 17 και 18 χιλιάδες δραχμές στο πορτοφόλι μας. Δεν τα κρατούσαμε. Τα θεωρούσαμε πολλά και φοβόμασταν μην μας πάρουν το πορτοφόλι στο τρένο ή στο τρόλεϊ. Πραγματικά, τα 50 ευρώ δεν είναι τίποτα. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να μιλάμε για τους λαϊκατζήδες, για τα μαρούλια, τα λάχανα και δεν ξέρω τι άλλο. Η ακρίβεια έχει άμεση σχέση με την κερδοφορία. Το κυνήγι της ανταγωνιστικότητας πολύ προσωρινά μπορεί να φέρει μια στασιμότητα στις τιμές μέχρι να εκτοπιστούν κάποιοι και να ανέβουν πάλι οι τιμές.
Για ποια διαφάνεια μιλάμε ύστερα; Γίνεται εδώ συζήτηση για έλεγχο, λέει, της κερδοσκοπίας. Αντικειμενικά -για να μην πω και υποκειμενικά- ο έλεγχος της κερδοσκοπίας οδηγεί στο ξεκαθάρισμα των μικρομεσαίων εμπόρων, διακινητών και των ενδιάμεσων από την παραγωγή στην κατανάλωση. Να σας πω κάτι; Εμείς δεν είμαστε καθόλου αντίθετοι, ως κόμμα, στην οργάνωση της μεγάλης κλίμακας του εμπορίου εκεί που μπορεί να γίνει. Όχι όμως σε βάρος της εκτόπισης του μικρομεσαίου παραγωγού. Αν δεν μπορεί ο μικρομεσαίος παραγωγός να προστατευθεί, αν δεν μπορεί να γίνει δεκτός στη μεγάλη κλίμακα κοινωνικοποίηση της εργασίας, πρέπει να διασωθεί με τη μορφή του συνεταιρισμού. Και θα έχει κι αυτός και ένα κέρδος. Θα βγουν οι ενδιάμεσοι και θα πάρουν το κέρδος των ενδιάμεσων οι λιγότεροι. Αυτό θα γίνει και με τα φάρμακα, αυτό θα γίνει και με πάρα πολλές κατηγορίες προϊόντων, τα οποία κατά κάποιον τρόπο μπαίνουν σε μία άλλη βάση προμηθειών ή διακίνησης.
Τα μεγάλα σούπερ μάρκετ, παραδείγματος χάρη, τι κάνουν; Αγοράζουν θερμοκήπια, οργανώνουν απευθείας την παραγωγή και την κατανάλωση, βγάζουν από τη μέση τους μικρομεσαίους, κλείνουν τις λαϊκές και οι τιμές δεν πέφτουν. Για να μην πούμε τώρα και για τα μεταλλαγμένα προϊόντα, για τα οποία αποφάσισε η Ευρωπαϊκή Ένωση ότι θα αυξηθούν οι κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία.
Για να ολοκληρώσω: πολύς λόγος έγινε εδώ για τη διαφάνεια. Η διαφάνεια δεν εξαφανίζει την κερδοσκοπία. Η διαφάνεια απλώς την τακτοποιεί και τη βάζει σ’ ένα κανάλι. Πού θα διοχετευθεί ή ποιος θα κερδίσει περισσότερο; Η διαφάνεια, παραδείγματος χάρη, δεν καταργεί την απελευθέρωση της αγοράς, δεν καταργεί τις ιδιωτικοποιήσεις. Η διαφάνεια δεν καταργεί τη λιτότητα. Πιθανόν η διαφάνεια να καταργεί ένα κύκλο τρωκτικών. Πιθανόν να κατοχυρώνει την αξιοπιστία κάποιων διαγωνισμών. Αλλά την κοινωνική αδικία η διαφάνεια δεν την ανατρέπει. Ακούω εδώ ότι όλα τα κόμματα της Βουλής θεωρούν κλειδί για τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων τη διαφάνεια. Η διαφάνεια δεν καταργεί, παραδείγματος χάρη, την ισχυροποίηση της μεγάλης ιδιοκτησίας. Αυτά δεν τα καταργεί. Δεν καταργεί την εκμετάλλευση. Δεν καταργεί τις ταξικές ανισότητες.
Επομένως διαφάνεια, ναι, εκεί που μπορεί κανείς να αμβλύνει και να περιορίσει κάποιες καταστάσεις. Δεν έχουμε αντίρρηση. Όχι όμως και να γίνει η διαφάνεια η στρατηγική αντιμετώπισης των λαϊκών προβλημάτων. Τουλάχιστον εμάς μ’ αυτή την έννοια η διαφάνεια δεν μας αντιπροσωπεύει καθόλου ως μέτρο μιας εξυγίανσης. Όσο γίνεται μέσα σ’ αυτό το σάπιο σύστημα να διασωθούν και κάποιοι άνθρωποι. Να μειωθούν έστω και αυτοί που ξεπέφτουν τελικά μέσα σ’ ένα κλίμα ασυδοσίας. Καλό είναι αυτό. Να το δούμε και αν κάτι εξασφαλίζει, να το στηρίξουμε. Αλλά διαφάνεια και ταξική αδικία δεν πάνε μαζί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Νικόλαος Κωνσταντόπουλος.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς με καθαρό τρόπο και με απόλυτη ευθύνη είπαμε ότι πρέπει να ξέρουμε ποια είναι η πραγματικότητα και ότι η απογραφή δεν πρέπει να γίνεται πολιτικό άλλοθι για την Κυβέρνηση ούτε να γίνεται αφορμή πολιτικής δημαγωγίας από την Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Δεν είναι αξιόπιστο και αποτελεσματικό, εάν λέει η Κυβέρνηση ότι τα ελλείμματα, τα βάρη και τα προβλήματα τώρα τα βλέπει ούτε είναι σώφρον και επωφελές για την Αξιωματική Αντιπολίτευση να λέει σχηματικά ο κ. Παπανδρέου: «Όλα καλώς τα κάναμε και αντί να μας κατηγορείτε, πρέπει να μας δίνετε συγχαρητήρια».
Θα σταθώ, όμως, σ’ αυτό το οποίο προέκυψε από την ομιλία του κ. Αλογοσκούφη. Ο κ. Αλογοσκούφης διεκτραγώδησε το δημοσιονομικό πρόβλημα. Είπε ότι είναι πολύ σοβαρό, πολύ μεγάλο, μεγαλύτερο απ’ ό,τι προφανώς υπελόγιζε και ότι αυτό συνεπάγεται σημαντικούς περιορισμούς, για το σύνολο της οικονομικής πολιτικής στη χώρα. Ο εστί μεθερμηνευόμενο: Θα εφαρμοστούν περιοριστικές πολιτικές; Θα ακολουθηθεί πολιτική λιτότητας; Θα υπάρξουν εισοδηματικές καθηλώσεις; Θα υπάρξει φορολογική ανισότητα; Θα υπάρχει μεγέθυνση των κοινωνικών προβλημάτων; Αν το δημοσιονομικό πρόβλημα είναι τόσο μεγάλο, ώστε να συνεπάγεται σημαντικούς περιορισμούς, σημαίνει ότι όλο το πεδίο της κοινωνικής πολιτικής θα υποστεί τις συνέπειες αυτών των περιορισμών και βεβαίως η ανεργία και η απασχόληση, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις των εργαζομένων και βεβαίως οι αγρότες, οι συνταξιούχοι, οι μικροί και μεσαίοι, θα υποστούν στα ίδια.
Ταυτοχρόνως άκουσα τον κύριο Πρωθυπουργό να λέει ότι «δεν θα αποστούμε των προεκλογικών μας δεσμεύσεων και δε θα αναιρεθεί καμία υπόσχεσή μας». Τι σημαίνει αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Σημαίνει ότι ετεροχρονίζονται τα υπεσχημένα; Σημαίνει ότι θα ακολουθηθεί ξανά μια πολιτική διαρκούς προσαρμογής σε δύσκολα χρόνια για τους πολλούς;
Εγώ θα ήθελα κάποιες συγκεκριμένες απαντήσεις, πέρα από την καταγγελία των συμπτωμάτων. Οι πολιτικές αιτίες που παράγουν αυτά τα προβλήματα θα αντιμετωπιστούν; Θα καταργηθούν οι ειδικοί λογαριασμοί, που είναι η μέθοδος και το εργαλείο της κρυφής διαχείρισης; Πότε; Θα αλλάξει ο νόμος του δημοσίου λογιστικού; Θα γίνει αυστηρότερος; Θα περιοριστεί η ασυδοσία της εκάστοτε εκτελεστικής εξουσίας; Θα εκπληρώσει το κράτος τις θεσμοθετημένες υποχρεώσεις του, απέναντι σε διάφορους δημοσίους, συγκοινωνιακούς και άλλους φορείς, ώστε να μην καταφεύγουν στον δανεισμό; Θα εκπληρώσει το κράτος τις θεσμοθετημένες υποχρεώσεις του απέναντι στα ασφαλιστικά ταμεία, απέναντι στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, απέναντι στο Ταμείο Νομικών και σε άλλους οργανισμούς στους οποίους χρωστάει; Θα αλλάξει, ως προς την ακρίβεια, τη δομή που κυριαρχεί πίσω από κάθε προϊόν και τα κυκλώματα που υπάρχουν πίσω από κάθε τομέα της αγοράς και διαμορφώνουν τις επιθυμητές γι’ αυτά τα κυκλώματα τιμές; Όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει.
Επίσης θα ήθελα μια απάντηση για τα 51 δισεκατομμύρια ευρώ των εξοπλιστικών προγραμμάτων. Θα μειωθούν οι εξοπλιστικές δαπάνες; Θα περάσουν οι εξοπλιστικές δαπάνες στον έλεγχο της Βουλής; Είναι η κυριότερη πηγή μεγέθυνσης του εθνικού χρέους και επιτρέψτε μου να πω ότι είναι το κύριο πεδίο λεηλασίας του εθνικού πλούτου απ΄ όλες αυτές τις μορφές των αντιπροσώπων, των μεσαζόντων και των διαφόρων εταιρειών. Βεβαίως χρειάζεται η διαφάνεια, είναι αναγκαιότητα. Αλλά το κρίσιμο και το ουσιαστικό ερώτημα είναι αν θα μειωθούν οι εξοπλιστικές δαπάνες, σε μια περίοδο άλλωστε που φαίνεται ότι οι σχέσεις με την Τουρκία, στα πλαίσια μιας στρατηγικής σωστής, κατά την άποψή μας, δεν επιτρέπουν όξυνση και αναθέρμανση των εντάσεων.
Είναι ανάγκη, λοιπόν, να αποσαφηνιστούν με συγκεκριμένο τρόπο ορισμένα ζητήματα. Γιατί η συζήτηση για την οικονομία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι λογιστική, είναι πολιτική. Γι’ αυτό και ρώτησα προηγουμένως ποιοι θα πληρώσουν τα ελλείμματα και τα χρέη. Και μέχρι σήμερα τα ελλείμματα και τα χρέη τα πλήρωναν οι κοινωνικά ασθενέστεροι.
Μέχρι σήμερα οι μη προνομιούχοι Έλληνες πλήρωναν τα σπασμένα της πολιτικής που ακολουθήθηκε. Εάν θα συνεχίσουν να πληρώσουν οι ίδιοι, τότε θα συνεχιστεί η ίδια κοινωνική δυσφορία. Και πέρα από τις πολιτικές ή εκλογικές καταστάσεις που διαμορφώνονται, δεν αντέχει η ελληνική κοινωνία άλλο αυτήν τη συσσώρευση βαρών, αδικιών, ανισοτήτων και προβλημάτων.
Θέλω, τέλος, να επισημάνω κάτι το οποίο πρέπει να λέγεται. Η πραγματική σύγκλιση ήταν η καραμέλα για μια ολόκληρη δεκαετία. Την πραγματική σύγκλιση την είχαν υποσχεθεί στον ελληνικό λαό ως πολιτεία, ως κράτος, ως Κυβέρνηση το 2000, την είπαν για το 2004, την πήγαν το 2008. Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας τι λέει; Για δύο δεκαετίες θα είναι σε εκκρεμότητα η πραγματική σύγκλιση.
Αυτή η προσέγγιση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας τι σημαίνει, για την Αξιωματική Αντιπολίτευση σ’ ένα επίπεδο αυτοκριτικής; Και είναι μεγάλη γενναιότητα και διορατικότητα να μπορεί κανείς να κάνει αυτοκριτική. Αλλά και για την Κυβέρνηση τι σημαίνει αυτή η διαπίστωση, σε επίπεδο χρονοδιαγράμματος εφαρμογής της δικής της πολιτικής; Σήμερα ο ελληνικός λαός πρέπει να ξέρει την πραγματικότητα. Κατά τις εκτιμήσεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, παίρνω τον κατά τεκμήριο αρμόδιο θεσμικό παράγοντα, που είναι και υπεράνω κομματικής υποψίας, η πραγματική σύγκλιση είναι υπόθεση δύο δεκαετιών και μετά.
Άρα χρειάζεται να υπάρξουν ζητήματα ελέγχων σε ορισμένους τομείς και για έναν επιπρόσθετο λόγο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Γιατί τα κοινοτικά προγράμματα για το ανθρώπινο δυναμικό, για την έρευνα, για την κοινωνία της πληροφορίας, για τα πανεπιστημιακά ανταγωνιστικά προγράμματα, είναι πεδίο αντιπαράθεσης συμφερόντων, επιτρέψτε μου να πω, ευρύτερης διαστρωμάτωσης και στελέχωσης. Εδώ αλληλοκατηγορούνται τεχνοκράτες, καθηγητές, μάνατζερς, μεσάζοντες. Και αν ψάξει κανείς θα βρει ότι στο πεδίο διαχείρισης των κοινοτικών προγραμμάτων έχουν επινοηθεί όλες οι κουτοπονηριές για την παραβίαση της νομιμότητας και του ελέγχου του δημοσίου λογιστικού. Και είναι αναγκαίο να γίνουν αυτοί οι έλεγχοι. Γιατί πολλοί έκαναν περιουσίες εκ του μηδενός και δεν είναι μονάχα το Χρηματιστήριο.
Τέλος επειδή έγινε συζήτηση επ’ ευκαιρία αυτής της σημερινής συνεδρίασης και για θέματα που άπτονται εξωτερικής πολιτικής, θα ήθελα να πω την άποψή μας από πλευράς του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Μεθαύριο ο κύριος Πρωθυπουργός θα πάει στην Ουάσινγκτον και είναι μια δύσκολη διπλωματική διαδικασία.
Σήμερα άκουσα τον κ. Παπανδρέου να επαναφέρει το σύνθημα του άλλοτε Πρωθυπουργού ότι η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες υπό την έννοια ότι σήμερα οι Έλληνες θέλουν την ισχυρή Ελλάδα και αγωνίζονται για ισχυρή Ελλάδα. Πάντοτε η ελληνική κοινωνία θέλει να στέκεται καλά στα πόδια της. Πάντα η ελληνική κοινωνία θέλει να λύνει προβλήματα και όχι μαζοχιστικά να φορτώνεται προβλήματα.
Θα ήθελα, λοιπόν, να πω για το Κυπριακό, ας συνεννοηθούμε, για μια φορά τουλάχιστον, με ψυχραιμία και να ξεκαθαρίσουμε, μετά τα δημοψηφίσματα, ποια είναι η στρατηγική, τι θέλουν οι Ελληνοκύπριοι και από εκεί και πέρα να συνεννοηθούμε και μεταξύ μας.
Αυτή είναι η πραγματική, κατά την άποψή μου, ανάγκη τούτη την ώρα. Ας αφήσουμε το τι έγινε μέχρι τα δημοψηφίσματα. Γιατί δεν φαντάζομαι κανείς να πιστεύει ότι είναι εύκολη περίοδος.
Επίσης πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι για το μετά, εκείνο που ενδιαφέρει είναι η ορατή λύση, η επανένωση του νησιού.
Είναι οι εγγυήσεις για την εφαρμογή της λύσης, είναι η αξιοποίηση του ευρωπαϊκού κεκτημένου, είναι η ενίσχυση εκείνων που θέλουν οι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Κύπρο κοινή τους πατρίδα.
Επιτρέψτε μου τη γενικότερη παρατήρηση που θα κάνω. Αν θέλετε να μιλάμε για θέματα εξωτερικής πολιτικής, θα πρέπει σήμερα στη Βουλή των Ελλήνων να συνεννοηθούμε για κάτι που το βλέπει ολόκληρη η ανθρωπότητα και φρίττει. Ολόκληρη η ανθρωπότητα βλέπει με φρίκη να βυθίζεται σε μια εφιαλτική βαρβαρότητα. Το δόγμα Μπους, οι ανθρωπιστικοί πόλεμοι, οι προληπτικοί πόλεμοι, οι εισβολείς στο Ιράκ, η τραγωδία στην Παλαιστίνη ή στη Γιουγκοσλαβία στον προηγούμενο πόλεμο και στο Αφγανιστάν, τα απάνθρωπα βασανιστήρια στο 2004, και οι κουκουλοφόροι βασανιστές και αποκεφαλιστές ομήρων, δεν πρέπει να είναι η εικόνα του 21ου αιώνα. Είναι ένα σκοτεινό παρελθόν καταδικασμένο από την ιστορία. Αυτοί οι κουκουλοφόροι βασανιστές και αποκεφαλιστές ευτελίζουν ό,τι κατέκτησαν οι λαοί και η ανθρωπότητα, μέσα από τραγωδίες αλλά και μεγαλειώδεις εξάρσεις. Αυτό σημαίνει καθαρά και ξάστερα ότι η αμερικανική πολιτική των προληπτικών πολέμων, που νομιμοποιεί αυτές τις βαρβαρότητες, δεν μπορεί να είναι άξονας σταθερότητας και σύμπλευσης από πλευράς τόσο Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και ελληνικών κυβερνήσεων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη Ψαρούδα): Κύριε Πρόεδρε, θέλετε το λόγο;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού): Όχι ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση η οποία διεξήχθη σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, σε επίπεδο Αρχηγών κομμάτων με θέμα: «Η κατάσταση της Οικονομίας και οι πολιτικές της Κυβέρνησης για την Οικονομία και την Ανάπτυξη».
Δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 22.40΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 13 Μαΐου 2004 και ώρα 10.30΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία, συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: «Ρυθμίσεις για την οργάνωση και λειτουργία της Κυβέρνησης, τη διοικητική διαδικασία και τους ΟΤΑ», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
0000 1/130 Σ/φος ΜΑΣΟΥΡΑ Δ/φος ΤΣΑΚΑΝΙΚΑ 12/05/2004 DA0512GM

PDF:

es040512ap.pdf

TXT:

es040512a.txt

Επιστροφή