Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: Ι, Σύνοδος: Γ΄, Συνεδρίαση: ΛΓ΄ 04/12/2002

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΓ΄
Τετάρτη, 4 Δεκεμβρίου 2002
ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές, από: το Λεόντειο Δημοτικό Σχολείο Χρυσοστόμου Σμύρνης και το Δημοτικό Σχολείο Οινοφύτων Βοιωτίας, σελ.
B. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 5 Δεκεμβρίου 2002 Παρασκευής 6 Δεκεμβρίου 2002, σελ.
Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Συζήτηση επί των άρθρων και του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Οργανισμός Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και κατάσταση των Λειτουργών και των Υπαλλήλων του», σελ.
2. Κατάθεση σχεδίων νόμων:
α) Οι Υπουργοί Μεταφορών και Επικοινωνιών, Οικονομίας και Οικονομικών, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Ανάπτυξης, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Ρύθμιση θεμάτων επιβατικών δημόσιας χρήσης αυτοκινήτων και άλλες διατάξεις», σελ.
β) Οι Υπουργοί Μεταφορών και Επικοινωνιών, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Αρχή διασφάλισης του απορρήτου των επικοινωνιών», σελ.
γ) Οι Υπουργοί Ανάπτυξης, Εξωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Γεωργίας, Πολιτισμού, Εμπορικής Ναυτιλίας και Μεταφορών και Επικοινωνιών κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας του Καζακστάν για οικονομική και τεχνολογική συνεργασία», σελ.
δ) Οι Υπουργοί Εξωτερικών και Οικονομίας και Οικονομικών κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας για πενταετές πρόγραμμα αναπτυξιακής συνεργασίας 2002-2006 μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Αλβανίας», σελ.
3. Κατάθεση έκθεσης Διαρκούς Επιτροπής:
Η Διαρκής Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης: «Έκδοση διαβατηρίων από την Ελληνική Αστυνομία και άλλες διατάξεις», σελ.
ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
ΑΛΑΜΠΑΝΟΣ Δ., σελ.
ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ Ι., σελ.
ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ Β., σελ.
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ Ε., σελ.
ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ Α., σελ.
ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ Κ., σελ.
ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ Κ., σελ.
ΦΩΤΙΑΔΗΣ Α., σελ.


ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Ι΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΓ΄
Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2002
Αθήνα, σήμερα στις 4 Δεκεμβρίου 2002, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.55’ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Α’ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Δημήτριο Αλαμπάνο, Βουλευτή Φθιώτιδας, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Αρκαδίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Γεωργικός Συνεταιρισμός Καστρίου, Δήμου Βόρειας Κυνουρίας ζητεί την οικονομική ενίσχυση των καστανοπαραγωγών της περιοχής του, που οι καλλιέργειές τους καταστράφηκαν από κακοκαιρία κατά την περίοδο της ανθοφορίας.
2) Οι Βουλευτές κύριοι ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ και ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Νομού Άρτας, ζητεί την άμεση αποτίμηση των ζημιών και την έγκαιρη καταβολή των αποζημιώσεων στους παραγωγούς της βρώσιμης ελιάς.
3) Ο Βουλευτής Χανίων κ. ΣΗΦΗΣ ΒΑΛΥΡΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Σούδας Χανίων ζητεί τη δημιουργία Πυροσβεστικού Σταθμού στο Λιμάνι της Σούδας.
4) Ο Βουλευτής Ρεθύμνου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα στο οποίο ζητείται η επίσπευση των διαδικασιών κατασκευής του Βιοτεχνικού Πάρκου Ρεθύμνου.
5) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ-ΛΙΑΚΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Συνταξιούχων τέως Χωροφυλακής-ΕΛ-ΑΣ Αγρινίου ζητεί την αναπροσαρμογή των συντάξεων των μελών της που αποστρατεύτηκαν προ της 1ης /7/2000.
6) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ-ΛΙΑΚΑΤΑΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο καταγγέλλεται παράνομη αμμοληψία από τον ποταμό Αχελώο.
7) Ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Ξάνθης κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Εργαζομένων του εργοστασίου ΣΕΠΕΚ ζητεί την απαλλαγή της εταιρείας ΣΕΠΕΚ Α.Ε. από την υποχρέωση καταβολής οφειλών.
8) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ Νομού Κυκλάδων ζητεί την άμεση πρόσληψη υπαλλήλων για τη στελέχωση του ΤΥΔΚΥ Νομού Κυκλάδων.
9) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Πέμπτο Παγκόσμιο Συνέδριο του Ποντιακού Ελληνισμού ζητεί την τροποποίηση Νόμων και την επιτάχυνση των διαδικασιών εφαρμογής τους για την αποκατάσταση των νεοπροσφύγων από την πρώην Σοβιετική Ένωση όπως: την απόκτηση της Ελληνικής Ιθαγένειας και την στεγαστική τους αποκατάσταση.
1O) Bουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΙΝΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η ΑΣΤΑΚΟΣ ΤΕΡΜΙΝΑΛ Α.Ε. ζητεί να δοθεί λύση στο πρόβλημα της Ναυτολόγησης και Απόλυσης Αλλοδαπών Ναυτικών στο λιμάνι της ΝΑΒΙΠΕ – Αστακού.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 367/11-7-2002 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 7526/21-7-2002 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 367/11-7-2002 η οποία κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Αδάμ Ρεγκούζα, σας πληροφορούμε ότι:
Σύμφωνα με το π.δ. 313/2001 (ΦΕΚ 211Α/25.9.2001) «Περί μεταφοράς αρμοδιοτήτων από τον ΕΟΤ στις Περιφέρειες κλπ» συστήθηκε Διεύθυνση Τουρισμού με τέσσερα (4) τμήματα στην έδρα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
Πριν από την έκδοση του ανωτέρω π.δ. οι Υπηρεσίες του ΕΟΤ στεγάζονταν σε γραφεία ιδιοκτησίας εννέα διαφορετικών φυσικών προσώπων, συνολικού εμβαδού 530,70 τ.μ. αντί μηνιαίου μισθώματος 2.226.701 δρχ. ή 6.534,71 ευρώ.
Τα μισθωτήρια συμβόλαια είχαν ημερομηνία λήξης την 31/12/2001. Η διαπραγμάτευση της μίσθωσης των ως άνω χώρων γινόταν μέχρι τότε απευθείας από τον ΕΟΤ, με διάρκεια μίσθωσης μέχρι δύο χρόνια.
Μετά τις 25/9/2001, οπότε έγινε και η μεταφορά της αρμοδιότητας στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας η διαδικασία μίσθωσης ακινήτων γίνεται με διενέργεια δημοπρασίας, μέσω της Κτηματικής Υπηρεσίας Θεσσαλονίκης, όπως προβλέπεται από τις διατάξεις του Δημόσιου Λογιστικού, επειδή οι Περιφέρειες είναι δημόσιοι φορείς. Ένας λοιπόν από τους όρους της δημοπρασίας ήταν η μίσθωση να είναι υποχρεωτικά δωδεκαετής, όπως προβλέπεται από το νόμο, όρο όμως που οι ιδιοκτήτες δεν αποδέχονταν.
Για τους παραπάνω λόγους αναζητήθηκε νέος χώρος στέγασης των Υπηρεσιών της Δ/νσης Τουρισμού και ακολουθήθηκαν όλες οι προβλεπόμενες από το νόμο και το Δημόσιο Λογιστικό διαδικασίες. Έτσι επιλέχτηκε το νέο κτίριο στην οδό Γεωργικής Σχολής 45, συνολικού εμβαδού 580 τ.μ. αντί μηνιαίου μισθώματος 2.320.000 δρχ. ή 6.808,51 ευρώ, με διαθέσιμους χώρους στάθμευσης 150 αυτοκινήτων που αναμφισβήτητα εξυπηρετεί καλύτερα τους πολίτες.
Το μισθωτήριο δε συμβόλαιο υπογράφηκε στις 27/6/2002, ημερομηνία κατά την οποία έγινε και η μετακόμιση χωρίς καμία ανωμαλία ή καθυστέρηση.
Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι το γραφείο πληροφοριών του ΕΟΤ παραμένει στο κέντρο της πόλης της Θεσσαλονίκης, στην πλατεία Αριστοτέλους, μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία μετεγκατάστασής του στον ΟΛΘ, ενώ διατηρείται και το αντίστοιχο γραφείο του ΕΟΤ στο Αεροδρόμιο Μακεδονία και δεν τίθεται θέμα εξυπηρέτησης επισκεπτών.
Ο Υπουργός
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ»
2. Στην με αριθμό 369/11-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 7491/2-8-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 369/11-7-02 που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Ευάγγελο Πολύζο, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
1. Η διαπίστωση που περιέχεται στην Ερώτηση, σύμφωνα με την οποία «η Κυβέρνηση δεν πήρε τα κατάλληλα μέτρα και δεν δημιούργησε τις προϋποθέσεις, με αποτέλεσμα την πτώση του ελληνικού τουριστικού ρεύματος από το 1994 και μετά», δεν είναι ακριβής για τους εξής λόγους:
- Μετά το 1996 η ανοδική πορεία του εισερχόμενου τουριστικού ρεύματος συνεχίστηκε έως και το 2000, με βάση τα στοιχεία της Ε.Σ.Υ.Ε.. Ο αριθμός των αλλοδαπών τουριστών που εισήλθαν στην Ελλάδα κατά το διάστημα Ιανουαρίου – Δεκεμβρίου 2000 ξεπέρασε τα 13 εκατομμύρια (13.095.545, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι 471.908 αφίξεις με κρουαζιέρες από το εξωτερικό). Πρόκειται για την μεγαλύτερη επίδοση στα χρονικά του ελληνικού τουρισμού. Η ποσοστιαία αύξηση ήταν 7,66% (6,66% αν αφαιρεθούν από το σύνολο των αφίξεων οι προερχόμενες από Αλβανία, Π.Γ.Δ. της Μακεδονίας και Βουλγαρία, για τις οποίες μπορεί να εικαστεί ότι δεν έχουν ως κύριο τουριστικό σκοπό ταξιδιού τις διακοπές) έναντι του 1999 ενώ η αντίστοιχη αύξηση του 1999 έναντι του 1998 ήταν 11,43%. Για να υπάρξει ολοκληρωμένη εικόνα και δυνατότητα σύγκρισης σημειώνεται ότι το 1994 ο συνολικός αριθμός αφίξεων ανήλθε σε 10.641.942 και με τον συνυπολογισμό των 588.444 αφίξεων με κρουαζιερόπλοια έφθασε τις 11.230.854.
- Σύμφωνα με εκτιμήσεις μας (δεδομένου ότι τα στοιχεία της Ε.Σ.Υ.Ε. δεν είναι ακόμη διαθέσιμα) το 2001 ο ελληνικός τουρισμός θα κατέγραφε θετική πορεία για πέμπτο συνεχές έτος (από το 1997 και εντεύθεν). Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό αν ληφθούν υπόψη η αρνητική συγκυρία (κρίση στο Κοσσυφοπέδιο το 1999), η στροφή προς μακρινούς προορισμούς που παρατηρήθηκε στις βασικές αγορές μας (λόγο και της μείωσης των αεροπορικών ναύλων) και τέλος οι ανακατατάξεις –μέσω συγχωνεύσεων και εξαγορών- στους παράγοντες που διακινούν την ζήτηση. Εν τούτοις η θέση της χώρας μας στον διεθνή τουριστικό χάρτη δεν έχει επηρεαστεί. Αντίθετα, η θέση αυτή βελτιώνεται διαρκώς αφού η συνολική ποσοστιαία αύξηση των αφίξεων από το 1997 μέχρι και το 2000 είναι άνω του 39% και η Ελλάδα είναι η 16η χώρα στην κατάταξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού (με κριτήριο τις αφίξεις).
- Ανοδική πορεία σημειώνουν και οι συναλλαγματικές εισπράξεις του Τουρισμού (πηγή: Τράπεζα της Ελλάδος). Συγκεκριμένα το α΄ τετράμηνο του έτους 2001 σημειώθηκε αύξηση των εισπράξεων κατά 20,2% ενώ το έτος 2000 έκλεισε με αύξηση των εισπράξεων κατά 21,3% έναντι του 1999. Έτσι η Ελλάδα βρίσκεται στην 10η θέση (με κριτήριο τις εισπράξεις) στην αντίστοιχη κατάταξη του Π.Ο.Τ..
2) Σε ό,τι αφορά τα μέτρα που έχει λάβει η Κυβέρνηση για την άμβλυνση των επιπτώσεων από αρνητικές διεθνείς συγκυρίες αναφέρονται τα ακόλουθα:
α) Οικονομική ενίσχυση των Τ.Ος με απόδοση ποσού 1100 δρχ. ανά εισερχόμενα στην Ελλάδα άτομο, ως άρση αντικινήτρου εισροής τουριστών (το μέτρο ίσχυσε από 1.8.1996 μέχρι 31.12.1996).
β) Οικονομική ενίσχυση των Τ.Ος των χωρών (Τσεχία, Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβακία) με 6000 δρχ. ανά εισερχόμενο άτομο, για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων στον ελληνικό τουρισμό λόγω της κρίσης στο Κοσσυφοπέδιο (το μέτρο ίσχυσε από 15.6.1999 μέχρι 31.10.1999).
Πέραν των ως άνω μέτρα που λήφθηκαν πιο πρόσφατα είναι:
- Παροχή κινήτρων για εκτός «υψηλής τουριστικής περιόδου» τουρισμό
- Διερευνητικά «ανοίγματα» σε νέες ανερχόμενες τουριστικές αγορές (π.χ. Ρωσία, Κίνα, χώρες της ανατολικής Ευρώπης).
- Ειδικές προωθητικές δραστηριότητες προβολής, όπως προγράμματα συνεργασίας με Τ.Ο. και διοργάνωση εκπαιδευτικών σεμιναρίων (workshops) για Tour Operators.
- Ιδιαίτερο marketing plan για την προβολή της Αθήνας και της ευρύτερης Αττικής εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Τέλος, σχετικά με τα θέματα διαφήμισης και προβολής της χώρας μας, αφού σημειώσουμε ότι ο τρόπος προβολής σε εθνικό επίπεδο έχει εκσυγχρονισθεί και έχει δοθεί ιδιαίτερο βάρος στην έμμεση προβολή και σε ειδικές προωθητικές ενέργειες, σας επισυνάπτουμε πίνακα στον οποίο εμφαίνονται αφενός οι διαφημιστικές δαπάνες για άμεση προβολή κατ’ έτος από το 1994 και αφ΄ετέρου οι προβλεπόμενες σχετικές δράσεις για το τρέχον έτος 2002.
Ο Υφυπουργός
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
3. Στην με αριθμό 422/12-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 3273/1-8-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση 422/12-7-2002 η οποία κατατέθηκε στη Βουλή από τους Βουλευτές κυρίους Αντ. Σκυλάκο και Παναγ. Κοσιώνη, σχετικά με την μεταστέγαση του 1ου Νοσοκομείου ΙΚΑ Αθηνών και την έλλειψη προσωπικού στο Νοσοκομείο, σας κάνουμε γνωστά τα ακόλουθα τα οποία μας εγνώρισε το ΙΚΑ:
1) Το 1ο Νοσοκομείο ΙΚΑ στεγάζεται από το 1964 σε κτιριακό συγκρότημα στη περιοχή ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ Μελισσίων Αττικής, που μισθώνει το ΙΚΑ από την εταιρεία ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟ «ΠΕΝΤΕΛΗ» ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΕ.
Η κτιριακή του υποδοχή έχει υποστεί επανειλημμένως επισκευές και βελτιώσεις αλλά απαιτείται να πραγματοποιηθούν πολλές και δαπανηρές αναδιαρρυθμίσεις για τον πλήρη εκσυγχρονισμό του Νοσοκομείου. Για να γίνουν οι αναγκαίες τεχνικές εργασίες είναι αναγκαίο να εκκενωθεί το Νοσοκομείο και να διακοπεί η λειτουργία του για σημαντικό χρονικό διάστημα.
Η νέα ιδιοκτήτρια εταιρία του ακινήτου έχει ήδη αρχίσει τη διαδικασία απόδοσης της χρήσης του μισθίου και παράλληλα, έχει ασκήσει αγωγές για αποζημιώσεις, ζητώντας διάφορα και σημαντικά ποσά. Επί της αγωγής για απόδοση χρήσης του μισθίου εκδόθηκε απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία διατάσσεται η απόδοσή του από το ΙΚΑ την 31-12-2004. Κατά της απόφασης αυτής θα ασκηθούν και από τα δύο διάδικα μέρη εφέσεις, η έκβαση των οποίων είναι αβέβαιη. Και στην περίπτωση ακόμη που επιτύχουμε την παραμονή μας στο ακίνητο μέχρι το τέλος του 2004, είναι απολύτως αναγκαία η εκτέλεση πολλών εργασιών ανακαίνισης και εκσυγχρονισμού με μεγάλες δαπάνες.
Ως εκ τούτου αναζητήθηκαν εναλλακτικές λύσεις για τη μεταστέγαση του Νοσοκομείου σε άλλο κτίριο. Η μόνη ενδεδειγμένη και συμφέρουσα λύση είναι η μεταστέγαση αυτού στο ιδιόκτητο, νεόδμητο και ασφαλές ακίνητο του Ιδρύματος στα Άνω Λιόσια Αττικής. Το ακίνητο αυτό θα πληροί όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές που επιβάλλουν τα νέα δεδομένα παροχής νοσοκομειακών υπηρεσιών, μετά τις αναγκαίες προσαρμογές που θα γίνουν.
Στο κτίριο αυτό υπάρχει πρόσβαση από την Αττική Οδό και θα εξυπηρετείται και από τον Προαστιακό σιδηροδρομικό δίκτυο. Με την επέκταση δε του Μετρό μέχρι και το Περιστέρι τουλάχιστον, θα υπάρχει ακόμα ευκολότερη πρόσβαση προς το Νοσοκομείο.
Το προσωπικό επίσης του 1ου Νοσοκομείου αισθάνεται ανασφάλεια κατά την τελευταία τουλάχιστον διετία, ιδίως μετά τις διαδικασίες απόδοσης της χρήσης του ακινήτου στη νέα ιδιοκτήτρια εταιρία έτσι η μεταστέγασή του θα συμβάλλει στη δημιουργία αισθήματος ασφάλειας και εργασιακής ειρήνης στο προσωπικό του νοσοκομείου.
Σχετικά με την εξαίρεση του νοσοκομείου από το σύστημα εφημεριών σας γνωρίζουμε ότι το θέμα είναι υπό εξέταση λόγω της μεγάλης έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού και στα πλαίσια προσωρινής διάρκειας αυτής και μέχρι να καλυφθούν τα κενά σε υγειονομικό προσωπικό μετά την υλοποίηση της υπ’ αριθ. ΔΙΠΠ/Φ.ΕΓΚΡ.7/249 οικ. 16434/25-7-01 απόφασης της Επιτροπής του άρθρου 2 παρ.1 της αρ.55/1998 ΠΥΣ, με την οποία εγκρίθηκε η πλήρωση μέσω ΑΣΕΠ (282) θέσεων υγειονομικών υπαλλήλων και ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η επιλογή των υποψηφίων από το ΑΣΕΠ.
Κατόπιν των ανωτέρω γίνεται φανερό ότι όχι μόνο δεν πρόκειται για προσπάθεια υποβάθμισης και συρρίκνωσης του Νοσοκομείου αλλά για αναβάθμιση της δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας που παρέχεται από το Ίδρυμα στους ασφαλισμένους του και μάλιστα σε μια περιοχή όπως η Δυτική Αττική που χρειάζεται υποστήριξη.
Ο Υφυπουργός
Ρ. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ»
4. Στην με αριθμό 528/17.7.02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1580/31.7.02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 528/17.7.02 που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Σ. Χατζηγάκη, αναφορικά με την αντιμετώπιση των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων, ιδίως ενόψει των ρυθμίσεων περί «συνάφειας» καθώς και ελέγχου και περαίωσης των ανέλεγκτων υποθέσεων τους, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Τα τελευταία έτη το Υπουργείο Οικονομικών έχει θέσει σε εφαρμογή σειρά μέτρων οργανωτικής αναδιάρθρωσης των υπηρεσιών του και εκσυγχρονισμού των μέσων υποστήριξης των μηχανισμών ελέγχου, στα πλαίσια των οποίων βασική προτεραιότητα αποτελεί η εντατικοποίηση των φορολογικών ελέγχων.
Προς την κατεύθυνση αυτή κινείται και η ισχύουσα υπουργική απόφαση 1061203/1148/ΠΟΛ.1144/1998 περί διενέργειας ελέγχων και επίλυσης φορολογικών διαφορών, με την οποία καθορίζεται σύντομος και αντικειμενικός τρόπος τακτικού ελέγχου των ανέλεγκτων φορολογικών υποθέσεων και ειδικός τρόπος επίλυσης των διαφορών, χωρίς ωστόσο να παρακάμπτονται βασικές ελεγκτικές επαληθεύσεις και κανόνες, καθώς επίσης και διαδικασία επιλογής των προς έλεγχο υποθέσεων βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων, ανάλογα με την βαρύτητα τους.
Περαιτέρω, με την απόφαση 1063790/1444/ΠΟΛ.1168/2001 καθορίστηκε πιο συνοπτικός και αντικειμενικός τρόπος ελέγχου και επίλυσης των οικείων φορολογικών διαφορών, χρήσεων μέχρι και 1998, ειδικά των επιχειρήσεων αρμοδιότητας των Δ.Ο.Υ., με βιβλία Α΄ ή Β΄ κατηγορίας ή χωρίς υποχρέωση τήρησης βιβλίων, δηλαδή των μικρομεσαίων ουσιαστικά επιχειρήσεων. Στο πλαίσιο της προβεπόμενης σχετικής διαδικασίας διενεργούνται συνοπτικές και συγκεκριμένες ελεγκτικές επαληθεύσεις, ενώ, παράλληλα, παρέχονται ευνοϊκές ρυθμίσεις για τις επιχειρήσεις που περαιώνουν τις ανέλεγκτες χρήσεις τους.
Εξάλλου, με την υπουργική απόφαση 1044171/1369/ΠΟΛ.1155/22.5.02, που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 28 του ν. 3016/2002, όπως αυτή τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με την απόφαση 1057857/1532/ΠΟΛ.1192/9.7.02, καθορίστηκε διαδικασία συνοπτικού αυτοελέγχου και περαίωσης στη φορολογία εισοδήματος και ΦΠΑ επί αποδοχής των αποτελεσμάτων, των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων χρήσεων μέχρι και 1998 ειδικά των επιχειρήσεων και επαγγελματιών με βιβλία Β΄ κατηγορίας του ΚΒΣ, μέχρι ορισμένου ύψους ακαθαρίστων εσόδων, ή Α΄ κατηγορίας ή χωρίς υποχρέωση τήρησης βιβλίων.
Η συγκεκριμένη ρύθμιση είναι προαιρετικής αποδοχής και έγινε αποδεκτή ευμενώς από το σύνολο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όπως αυτές εκπροσωπούνται από τις τριτοβάθμιες οργανώσεις τους, με τις οποίες και έγιναν εκτενείς συζητήσεις για όλα τα ουσιαστικά ζητήματα σχετικά με την υλοποίηση και την έκταση εφαρμογής της.
Σε ότι αφορά ειδικά τις επιχειρήσεις ή τους ελεύθερους επαγγελματίες που για τις υπαγόμενες στην παραπάνω ρύθμισης χρήσεις 1994 έως και 1998 έχουν υπαχθεί στις διατάξεις των άρθρων 33 και 51 του ν. 2238/94, όπως αυτές ίσχυαν για τις χρήσεις αυτές (αντικείμενα κριτήρια), ανεξάρτητα αν έχουν φορολογηθεί σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές ή με τα μεγαλύτερα καθαρά κέρδη με βάση τα βιβλία τους, δεν αναζητούνται ποσά φόρου εισοδήματος για τις διαφορές καθαρών κερδών ή αμοιβών, εκτός αν πρόκειται για χρήσεις που υφίστανται διαπιστωμένες ουσιαστικές παραβάσεις ΚΒΣ.
Σημειώνεται εξάλλου, σε ότι αφορά την τριετία 1999-2001, ότι για όσες επιχειρήσεις υπάγονται στις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 6 του ν. 2753/1999 περί συνάφειας, εφόσον εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους με βάση τις διατάξεις αυτές ως προς τις τυχόν διαφορές ακαθαρίστων εσόδων για τις χρήσεις 1999 έως 2001, τόσο από πλευράς Φ.Π.Α. όσο και από πλευράς φορολογίας εισοδήματος, τότε οι οικείες υποθέσεις ουσιαστικά θα περαιώνονται ως προς τις φορολογίες αυτές, εκτός αν έχουν υποπέσει σε ουσιαστικές παραβάσεις.
Από τα ανωτέρω γίνεται σαφές ότι ειδικά για τους επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις γενικότερα, στις οποίες αναφέρεται η παραπάνω ερώτηση, ισχύει ειδικό καθεστώς, το οποίο και προβλέπει την ιδιαίτερη αντιμετώπισή τους, κατά τρόπο δίκαιο, αντικειμενικό και πολύ ευνοϊκό.
Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ
Α. ΦΩΤΙΑΔΗΣ»)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριοι συνάδελφοι έχω την τιμή να σας ανακοινώσω το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 5 Δεκεμβρίου 2002.
Α.ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (΄Αρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 183/2.12.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Θεόδωρου Κολιοπάνου προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών, Γεωργίας, σχετικώς με τις προθέσεις της Κυβέρνησης, οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες να προμηθεύονται το πετρέλαιο με έκπτωση 50% κλπ.
2. Η με αριθμό 177/2.12.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ιωάννη Βαρβιτσιώτη προς τον Υπουργό Εθνικής ‘Αμυνας, σχετικώς με τα δημοσιεύματα του Τύπου αναφερόμενα στην προμήθεια ανταλλακτικών ελικοπτέρων και αεροσκαφών από την Αμερική, την πιστοποίηση καταλληλότητάς των κλπ.
3. Η με αριθμό 188/2.12.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Νικολάου Γκατζή προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων ΄Εργων, σχετικώς με τις προθέσεις της Κυβέρνησης να ανακληθεί η απόφαση αποχαρακτηρισμού έκτασης στη Χαλκίδα, όπου βρίσκεται η συρματουργία «ΔΑΡΙΓΚ» κλπ.
4. Η με αριθμό 190/2.12.2002 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Ασημίνας Ξηροτύρη-Αικατερινάρη προς τους Υπουργούς Γεωργίας, Υγείας και Πρόνοιας, σχετικώς με τις θέσεις της Κυβέρνησης στην ευρωπαϊκή οδηγία που αφορά τη διαφήμιση ή όχι των προϊόντων καπνού κλπ.
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δευτέρου Κύκλου (΄Αρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 186/2.12.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Μπεντενιώτη προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικώς με τον εκσυγχρονισμό του Σταδίου «Καραϊσκάκη» στον Πειραιά κλπ.
2. Η με αριθμό 191/2.12.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ελευθερίου Παπανικολάου προς τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, σχετικώς με την αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού του Νοσοκομείου Καλαμάτας κλπ.
3. Η με αριθμό 189/2.12.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Γεωργίου Χουρμουζιάδη προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικώς με την επίλυση του στεγαστικού προβλήματος του Τμήματος Πληροφορικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου της Θεσσαλονίκης.
4. Η με αριθμό 178/2.12.2002 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Μαρίας Δαμανάκη προς τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, σχετικώς με τις προθέσεις του Υπουργείου να προχωρήσει σε αλλαγή του Κανονισμού, που αφορά τις διαδικασίες υιοθεσιών και αναδοχής κλπ.
Κύριοι συνάδελφοι, επίσης να σας ενημερώσω ότι δεν θα πραγματοποιηθεί η συνεδρίαση της Παρασκευής 6 Δεκεμβρίου 2002 λόγο αναβολής της συζήτησης της επερώτησης. Για το λόγο αυτό η συζήτηση των επίκαιρων ερωτήσεων της Παρασκευής θα γίνει αύριο ημέρα Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2002.
Όσον αφορά το νομοθετικό έργο για την αυριανή συνεδρίαση, σας ενημερώνω ότι θα συζητηθούν μόνο δύο συμβάσεις των Υπουργείων Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών μετά τη συζήτηση των επίκαιρων ερωτήσεων.
Επειδή θα συζητηθούν αύριο οι επίκαιρες ερωτήσεις, θα σας ανακοινώσω τώρα το δελτίο επίκαιρων ερωτήσεων της Παρασκευής 6 Δεκεμβρίου 2002 που έχει ως εξής:
Α. Επίκαιρες Ερωτήσεις Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 193/3.12.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Μπεντενιώτη προς τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, σχετικώς με τον Κλάδο Ασφάλισης Επιβατών των θαλασσίων μεταφορών κλπ.
2. Η με αριθμό 199/3.12.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Θεόδωρου Κασσίμη προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικώς με τις προθέσεις του Υπουργείου, να απορρίψει το αίτημα για αποχαρακτηρισμό των χώρων του θερινού κινηματογράφου «Μπομπονιέρα» στην Κηφισιά κλπ.
3. Η με αριθμό 198/3.12.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Δημητρίου Τσιόγκα προς τον Υπουργό Γεωργίας, σχετικώς με την καθυστέρηση αποστολής των δηλώσεων καλλιέργειας στους βαμβακοπαραγωγούς κλπ.
4. Η με αριθμό 203/3.12.2002 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Ασημίνας Ξηροτύρη-Αικατερινάρη προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικώς με το ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης.
Β. Επίκαιρες Ερωτήσεις Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 Κανονισμού Βουλής)
1. Η με αριθμό 202/3.12.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Πέτρου Μαντούβαλου προς τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης, σχετικώς με την αύξηση του αριθμού των περιστατικών ληστειών και αρπαγής τσαντών στην Αττική.
2. Η με αριθμό 197/3.12.2002 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Λιάνας Κανέλλη προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικώς με τις προθέσεις του Υπουργείου να βελτιώσει το εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών των ολοήμερων σχολείων κλπ.
3. Η με αριθμό 194/3.12.2002 επίκαιρη ερώτηση του Ανεξάρτητου Βουλευτή κ. Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σχετικώς με την εφαρμογή του Ειδικού Προγράμματος Επιδότησης θέσεων εργασίας για ανέργου στο Νομό Αχαΐας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Οργανισμός Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και κατάσταση των Λειτουργών και των Υπαλλήλων του», σύμφωνα με τα άρθρα 72 παράγραφος 4 του Συντάγματος και 108 παράγραφος 7 του Κανονισμού της Βουλής.
Κύριοι συνάδελφοι, σας υπενθυμίζω ότι το νομοσχέδιο αυτό συζητήθηκε και ψηφίστηκε στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή σε εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 70 παράγραφος 2 του Συντάγματος. Θα συζητηθεί επομένως στην Ολομέλεια σε μία συνεδρίαση ενιαία όπως ορίζει το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής, στις προαναφερθείσες διατάξεις του μαζί με τις τροπολογίες. Υπάρχει μόνο μία τροπολογία Βουλευτών εμπρόθεσμη.
Η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε να διατεθεί συνολικός χρόνος τεσσάρων ωρών για τις αγορεύσεις των εισηγητών, των ειδικών αγορητών και των εγγεγραμμένων στο κατάλογο ομιλητών και δύο ωρών για τις αγορεύσεις του Υπουργού και των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων.
Η εγγραφή των Βουλευτών στον κατάλογο των ομιλητών υπενθυμίζω ότι θα είναι ελεύθερη και θα γίνει σύμφωνα με το άρθρο 96 του Κανονισμού της Βουλής, δηλαδή από την έναρξη της συζήτησης έως το τέλος της ομιλίας των εισηγητών.
Για τη διάρκεια των αγορεύσεων και τη σειρά των ομιλητών εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των άρθρων 97 και 64 του Κανονισμού της Βουλής.
Ο εισηγητής της Πλειοψηφίας, κ. Αλαμπάνος έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΛΑΜΠΑΝΟΣ: Συζητούμε σήμερα το νομοσχέδιο «Οργανισμός Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και κατάσταση των Λειτουργών και των Υπαλλήλων του».
Η διάταξη του άρθρου 100Α του ισχύοντος Συντάγματος, όπως αναθεωρήθηκε, αναφέρεται στη δικαστική εξουσία και ρυθμίζει συνταγματικά για πρώτη φορά το θεσμό του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Με τις διατάξεις αυτές δεν εισάγουμε στο νομικό κόσμο της χώρας ένα νέο θεσμό, αλλά κατοχυρώνουμε συνταγματικά ένα σώμα που υφίσταται και λειτουργεί στη χώρα μας πέραν της εκατονταετίας, εξυπηρετώντας με τις αρμοδιότητές του τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου και επιλύοντας ταυτόχρονα δικαστικές ή εξώδικες υποθέσεις των πολιτών, που ανακύπτουν από την εν γένει δραστηριότητα της εν γένει Δημόσιας Διοίκησης.
Θα έλεγα ότι οι αρμοδιότητες του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους αναφέρονται κύρια στη δικαστική υποστήριξη και στην εκπροσώπηση του δημοσίου, αναφέρονται στην αναγνώριση απαιτήσεων κατά του δημοσίου και στο συμβιβασμό σε διαφορές με αυτό. Επίσης στις αρμοδιότητες αναφέρεται το κύριο προσωπικό του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους στα άρθρα 88 έως 90.
Οι αποδοχές των δικαστικών λειτουργών είναι ανάλογες με το λειτούργημά τους. Τα σχετικά με τη βαθμολογική και μισθολογική τους εξέλιξη καθορίζονται με ειδικούς νόμους. Όμως, υπάρχουν και παρεκκλίσεις όπου αρμόδιο γι’ αυτές είναι το ειδικό δικαστήριο του άρθρου 99. Το δικαστήριο στις περιπτώσεις αυτές συγκροτείται με τη συμμετοχή ενός επιπλέον τακτικού καθηγητή και ενός επιπλέον δικηγόρου. Οι δικαστικοί λειτουργοί έως και το βαθμό του εφέτη ή του αντεισαγγελέα εφετών και τους αντίστοιχους με αυτούς βαθμούς, αποχωρούν υποχρεωτικά από την υπηρεσία μόλις συμπληρώσουν το εξηκοστό πέμπτο έτος της ηλικίας τους και όλοι όσοι έχουν βαθμό ανώτερους από αυτούς ή τους αντίστοιχους με αυτούς αποχωρούν υποχρεωτικά από την υπηρεσία μόλις συμπληρώσουν το εξηκοστό έβδομο έτος της ηλικίας τους.
Οι προαγωγές στις θέσεις του Προέδρου και του Αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου ενεργούνται με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου με επιλογή μεταξύ των μελών τους. Η προαγωγή στη θέση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ενεργείται με όμοιο διάταγμα, με επιλογή μεταξύ των μελών του Αρείου Πάγου και των αντεισαγγελέων του, όπως νόμος ορίζει. Η προαγωγή στη θέση του γενικού επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου ενεργείται με όμοιο διάταγμα με επιλογή μεταξύ των μελών του Ελεγκτικού Συνεδρίου και της αντίστοιχης γενικής επιτροπείας όπως νόμος ορίζει. Η προαγωγή στις θέσεις του γενικού επιτρόπου των διοικητικών δικαστηρίων ενεργείται με όμοιο επίσης διάταγμα και όμοιο τρόπο.
Η θητεία τους δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη των τεσσάρων ετών.
Το παρόν σχέδιο νόμου το οποίο εκδίδεται σε εκτέλεση του άρθρου 100Α του Συντάγματος περιέχει βασικές διατάξεις περί Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και έχει ως βάση τον υφιστάμενο Οργανισμό του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, δηλαδή το π.δ. 282/96 όπως αυτό τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με μεταγενέστερες διατάξεις.
Το σχέδιο νόμου που εξετάζουμε σήμερα έχει 63 άρθρα. Το πρώτο μέρος του αποτελείται από τα κεφάλαια Α΄ και Β΄. Στο κεφάλαιο Α΄ συμπεριλαμβάνονται τα άρθρα 1 έως 7 και αναφέρονται στις αρμοδιότητες στη διάρθρωση και στη συγκρότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Εδώ θα ήθελα να γίνει μια αναδιατύπωση στο άρθρο 2 στην παράγραφο 1 στις περιπτώσεις β΄ και γ΄. Θα ήθελα οι περιπτώσεις β΄ και γ΄ να αντικατασταθούν ως εξής: «Η υποστήριξη των υποθέσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 9 και 15 του Οργανισμού του Υπουργείου Εξωτερικών που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2594/1998 (ΦΕΚ Α΄62) και του άρθρου 56 παράγραφος 3 ΙΙ περ. α έως ε του π.δ. 230/1998 (ΦΕΚ Α΄177).
Και το γ΄ να αντικατασταθεί ως εξής: «Η υποστήριξη των υπηρεσιών της Διοίκησης σε θέματα κοινοτικού δικαίου με την επιφύλαξη των διατάξεων που αναφέρονται στην περίπτωση β΄ της παραγράφου αυτής».
Και στη συνέχεια «Η παράγραφος 2 του άρθρου 62 του σχεδίου νόμου διαγράφεται».
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Δημήτριος Αλαμπάνος καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα αναδιατύπωση η οποία έχει ως εξής:
«ΔΙΟΡΘΩΣΗ – ΑΝΑΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΟΥ»
1. Οι περιπτώσεις β και γ της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του σχεδίου νόμου αντικαθίστανται ως εξής:
«β) Η υποστήριξη των υποθέσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 9 και 15 του Οργανισμού του Υπουργείου Εξωτερικών και κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2594/1998 (ΦΕΚ Α΄ 62) και του άρθρου 56 παρ. 3 ΙΙ περ. α έως ε του Π.Δ. 230/1998 (ΦΕΚ Α΄ 177).
γ) Η υποστήριξη των υπηρεσιών της Διοίκησης σε θέματα κοινοτικού δικαίου με την επιφύλαξη των διατάξεων που αναφέρονται στην περίπτωση β) της παραγράφου αυτής».
2. Η παράγραφος 2 του άρθρου 62 του σχεδίου νόμου διαγράφεται.»)
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Την αποδέχομαι.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΛΑΜΠΑΝΟΣ: Το κεφάλαιο Β΄ περιλαμβάνει τα άρθρα 8 έως 26 και αναφέρεται σε αρμοδιότητες του Προέδρου στη διάρθρωση των υπηρεσιών και στις αρμοδιότητές τους. Το δεύτερο μέρος του περιλαμβάνει τα άρθρα 27 έως και 48. Αναφέρεται στην κατάσταση του κυρίως προσωπικού, των μελών και των λειτουργιών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και στην γενική υπηρεσιακή κατάσταση.
Το τρίτο μέρος περιλαμβάνει δύο κεφάλαια Α΄ και Β΄. Το Α΄ κεφάλαιο περιλαμβάνει τα άρθρα 49 έως και 51και αναφέρεται στις διακρίσεις στις κατηγορίες, στους κλάδους και στους προϊσταμένους των διοικητικών υπηρεσιών. Το κεφάλαιο Β΄ περιλαμβάνει τα άρθρα 52 έως 63 και αναφέρεται στους προϊσταμένους, στις προαγωγές, στα υπηρεσιακά συμβούλια, στις πειθαρχικές διαδικασίες καθώς και στην υπερωριακή εργασία.
Πριν συζητηθεί αυτό το νομοσχέδιο στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων κατά τη σύνταξή του έγινε συζήτηση με τους εμπλεκόμενους φορείς και με το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων έγιναν αρκετές συμπληρώσεις και βελτιώσεις. Γι’ αυτό το θεωρώ ως ένα έτοιμο νομοσχέδιο και προτείνω την υπερψήφισή του.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Παπαγεωργόπουλος έχει το λόγο.
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ: Εμείς στη Νέα Δημοκρατία πιστεύουμε ότι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους είναι ένας χρήσιμος οιονεί δικαστικός θεσμός και υπό προϋποθέσεις εκσυγχρονισμού της λειτουργίας του ακόμα πιο χρήσιμος και πιο απαραίτητος, προκειμένου να υποστηριχθούν τα δικαιώματα του δημοσίου και του ελληνικού λαού κατ’ επέκταση. Ο θεσμός αυτός μετρά ζωή εκατόν σαράντα ετών. Ιδρύθηκε το 1867 σαν δικαστικά γραφεία Υπουργείων. Με το νόμο Α.Κ.Α. του 1882 ιδρύθηκε για πρώτη φορά σαν Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Έγιναν πολλές κωδικοποιήσεις από το 1918 μέχρι το 1961 αλλά και μεταγενέστερες.
Η πρώτη μεγάλη περιπέτεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ήταν από την πρώτη Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1982 που με μεταμεσονύκτια τροπολογία, με το ν. 1256/82, κατήργησε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και το αντικατέστησε με τις νομικές διευθύνσεις των Υπουργείων με προφανή σκοπό –όπως έκανε τότε στην ορμή του το ΠΑ.ΣΟ.Κ- να ανατρέψει την ιεραρχία, να αλώσει τη Δημόσια Διοίκηση. Βέβαια, τους καρπούς του τους εισπράττουν ακόμη και σήμερα με την κακοδιοίκηση, την κακή Δημόσια Διοίκηση που υφίστανται οι πολίτες και έχουν τραυματικές εμπειρίες κάθε φορά που έρχονται σε επαφή μαζί της.
Την ίδια περίοδο, ανάλογα έπραξαν και με τους Γενικούς Διευθυντές και γενικότερα με όλη αυτή την ανατροπή ιεραρχιών, νομιμοτήτων και θεσμών. Έτσι, λοιπόν, αυτή η θύελλα έπληξε και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους επανιδρύθηκε με τη σημερινή του μορφή με το ν. 1884/90 με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Το άρθρο 39 επανέφερε το β.δ. 6/1961.
Ήδη, το νέο Σύνταγμα με τη νέα διάταξη του άρθρου 100 παράγραφος α’ κατοχυρώνει συνταγματικά το θεσμό. Αυτό σημαίνει απόδοση θεσμικού κύρους στο θεσμό, και κατοχύρωση η οποία θα αποτρέψει την όποια νέα απόπειρα κακοποίησης του θεσμού, γιατί, όπως είπαμε, η ιστορία του είναι τραυματική από κυβερνήσεις που έβλεπαν το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ως εμπόδιο σε επιχειρούμενες εκπτώσεις νομιμότητας.
Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα και αφορά το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, την οργάνωσή, τη σύσταση και τη λειτουργία του αποτελεί εκτελεστικό νόμο ο οποίος διαμορφώνει, εξειδικεύει, υλοποιεί τη συνταγματική διάταξη του άρθρου 100 παράγραφος α΄.
Στο σημείο αυτό και επί της αρχής –μια και η συζήτηση γίνεται επί της αρχής και στα άρθρα μια και έξω- έχω να τονίσω ότι το νομοσχέδιο που συζητάμε είναι κατώτερο των περιστάσεων, ελλιπές, κακογραμμένο, αναχρονιστικό, ξεπερασμένο και ανεπαρκές να υποστηρίξει τις νέες ανάγκες τεχνικής νομικής υποστήριξης του Δημοσίου.
Η Κυβέρνηση ουσιαστικά αντιγράφει το β.δ. 6/1961 το οποίο τότε έκανε τη δουλειά του με τις τότε συνθήκες και τα τότε δεδομένα. Τότε, δεν ήμασταν καν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε υπήρχαν οι σημερινές διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας. Αντιγράφοντας αυτό το βασιλικό διάταγμα, μεταφέροντάς το και επικαιροποιώντας με το σημερινό υπό ψήφιση εκτελεστικό νόμο του Συντάγματος, αρνείται να αντιληφθεί το χρέος της να δημιουργήσει ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό εργαλείο το οποίο θα βοηθήσει να υποστηρίζονται καλύτερα τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου, του ελληνικού λαού, τόσο στα ευρωπαϊκά όσο και στα διεθνή δικαστήρια, όπως επίσης θα βοηθήσει ένα νέο θεσμικό και σύγχρονο όργανο στην καλύτερη εφαρμογή της νομιμότητας στο εσωτερικό και στη Δημόσια Διοίκηση γενικότερα.
Η Κυβέρνηση δεν θέλει να αντιληφθεί ότι τα κάθε επιπέδου και βαθμίδας τρωκτικά του δημοσίου χρήματος που βρίσκονται σε σχέση διαπλοκής όχι μόνο σε κεντρικό επίπεδο -δεδομένου ότι σε περιφερειακό επίπεδο, θα έλεγε κανείς, ότι γίνονται περισσότερα, γιατί μπορεί να μην έχουν το καθ’ ύλη μέγεθος τόσο υψηλό, αλλά έχουν μια ευρύτητα φοβερή- βρίσκουν προνομιακό χώρο ανάπτυξης όταν υφίσταται ελλιπής νομική υποστήριξη του δημοσίου, το οποίο σε περιφερειακό επίπεδο είναι αφημένο σχεδόν ανυπεράσπιστο.
Δικαστικοί πληρεξούσιοι του δημοσίου -οι μόνιμοι λιγότερο, οι κατ’ εντολή περισσότερο- συνήθως ερημοδικούν ή παρίστανται εντελώς τυπικά και αφήνουν, όπως είπα, ουσιαστικά ανυπεράσπιστα τα συμφέροντα του δημοσίου. Αυτό το βλέπουν σε καθημερινή βάση όσοι έχουν δικηγορήσει σε επαρχιακά Πρωτοδικεία. Μάλιστα, δεν ξέρω αν πρόκειται για απλή αμέλεια ή αν υποκρύπτεται και ενδεχόμενος δόλος. Αυτό είναι κατά περίπτωση ελεγκτέο και ερευνητέο.
Φέρνετε, λοιπόν, αυτό το ανεπαρκές νομοσχέδιο αντί με τη διαδικαστική και πολιτική ευκαιρία του εκτελεστικού του Συντάγματος νόμου να δημιουργήσουμε ένα θεσμό σύγχρονο και αποτελεσματικό. Αντί να θεσμοθετήσουμε ένα αξιοκρατικό σύστημα προσλήψεων των νέων επιστημόνων που θα εισέρχονται στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, όπως επίσης και σύστημα επιβράβευσης και εξέλιξης των ικανών. Αντί να καταστήσετε επαρκή, από αυτή τη βασική διάταξη του νόμου, την πλήρη επάρκεια μιας κύρια ευρωπαϊκής γλώσσας για τους νεοεισερχομένους τουλάχιστον και την μετεκπαίδευση των παλαιών στη δυνατότητα να γνωρίζουν τουλάχιστον μία κύρια ευρωπαϊκή γλώσσα. Αντί να εισαγάγετε σαν αναγκαίο όρο για την εξέλιξη, την αξιολόγηση του έργου, αλλά και την αποτελεσματικότητα των όποιων δικαστικών παραστάσεων και παρεμβάσεων των λειτουργών.
Αντί λοιπόν να θεσμοθετήσετε λειτουργική και υπηρεσιακή ανεξαρτησία για όσους εκτελούν το καθήκον τους. Αντί να εγκαταστήσετε όπως σας προτείναμε γραφεία συμβούλων σε όλα και όχι στα μισά όπως προβλέπεται από το διάταγμα το προηγούμενο, ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, και αυτά διαχειρίζονται χρήματα και αυτά διαχειρίζονται τεράστια προγράμματα ευρωπαϊκά και πολλές είναι οι καταγγελίες οι οποίες βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Αντί λοιπόν να εγκαταστήσετε γραφεία σε όλες τις περιφέρειες, γιατί στις έδρες των περιφερειών δεν υπάρχουν γραφεία δικαστικά νομικού συμβουλίου του κράτους και εκεί γίνεται ένα μεγάλο φαγοπότι. Αντί να εγκαταστήσετε στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις που είναι το έτερο σκέλος όλης αυτής της θλιβερής υπόθεσης όσον αφορά τη χρήση του δημόσιου χρήματος και την υπεράσπιση των συμφερόντων του δημοσίου, διατηρείτε δικαστικά γραφεία στις μισές περίπου πρωτεύουσες νομών. Και ζητούμενο είναι σήμερα να φέρουμε μια τροπολογία ο καθένας να περάσει για την πρωτεύουσα της περιφέρειάς του ένα γραφείο νομικού συμβούλου ή να υπάρχει ένα ασφαλές αποτελεσματικό πλήρες δίκτυο υποστήριξης του δημοσίου σε όλη την επικράτεια ακριβώς για να προλάβουμε δεινά που απειλούν και αφετέρου για να υπερασπιστούμε κατά τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα του δημοσίου;
Έτσι λοιπόν είναι ανάγκη να υπάρξει αυτό το πλήρες σε όλη την επικράτεια αποτελεσματικό δίκτυο υπεράσπισης των δικαιωμάτων του δημοσίου για να γίνει σεβαστή η νομιμότητα από τους περιφερειακούς σατραπίσκους οι οποίοι συνεχώς αυξάνονται και για να περιοριστεί η διαπλοκή και η διαφθορά που έχει πνίξει τα πάντα και έχει απλώσει παντού τα πλοκάμια της.
Εσείς αντί για όλα αυτά τα αναγκαία τα απαραίτητα τα σημαντικά τα οποία πρέπει να κάνετε με αυτή τη μοναδική διαδικαστική ευκαιρία της ψήφισης αυτού του εκτελεστικού του Συντάγματος νόμου, απλώς νεκρανασταίνετε, ανασύρετε από την ανυπαρξία το βασιλικό διάταγμα του 1961 και αυτό το καθεστώς εισηγείστε σαν θεσμικό πλαίσιο της διάταξης του 100Α του Συντάγματος.
Έτσι λοιπόν ξαναλέμε ότι αυτό δεν είναι συμβατό με τις σημερινές συνθήκες, δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες. Στην πραγματικότητα ανασύρετε από το μουσείο της ιστορίας ένα απολίθωμα το οποίο μπορεί όπως είπαμε δεκαετίες πριν να έκανε τη δουλειά του, σήμερα όμως αποτελεί θα έλεγε κανείς εγγύηση κακής λειτουργίας και σίγουρα εγγύηση αδιαφάνειας όσον αφορά τη λειτουργία του και αναξιοκρατίας όσον αφορά τις σχέσεις τις υπηρεσιακές μεταξύ των λειτουργών του.
Ετέθησαν από όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης πολλά κρίσιμα ζητήματα, έγιναν χρήσιμες και εποικοδομητικές προτάσεις, όμως όλα αυτά απευθύνθηκαν σε ώτα μη ακουόντων. Κατ’ αρχήν νομοτεχνικά –λεπτομέρεια, αλλά ο τύπος εξασφαλίζει συνήθως την ουσία και καλά θα είναι να τα προσέχουμε- απουσιάζει ακόμη η υπογραφή του Υπουργού Δικαιοσύνης, μολονότι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους είναι θεσμός οιονεί δικαστικός, ουσία δικαστικός θα έλεγε κανείς θεσμός, και είναι μια πολύ καλή σκέψη και ιδέα να υπαχθεί το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους στον Υπουργό Δικαιοσύνης σαν εκπρόσωπο του Υπουργείου το οποίο εκπροσωπεί και υπερασπίζεται θεσμούς. Θα ήταν καλύτερο και θα έκανε σωστότερα τη δουλειά του αν γινόταν αυτό.
Επίσης, ακόμη περιμένουμε τις τροποποιούμενες ή καταργούμενες διατάξεις. Είναι δηλαδή ένα νομοσχέδιο το οποίο είναι πρόχειρο, κακογραμμένο, είναι άτσαλο, είναι στα μέτρα της συνήθους κυβερνητικής γονατογραφίας. Γιατί ενώ με σχολαστικότητα περισσή αναφέρει τον τρόπο που το προσωπικό του γραφείου της ιδιαίτερης γραμματείας του προέδρου θα διεκπεραιώνει την αλληλογραφία, θα κλείνει τα ραντεβού, θα κανονίζει τις συναντήσεις και τις συνεργασίες και ένα σωρό τέτοια σχολαστικά, τα ουσιώδη ανατίθενται σε νομοθετικές εξουσιοδοτήσεις, σε αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών ή σε προεδρικά διατάγματα τα οποία προβλέπονται να εκδοθούν σε εκτέλεση του άρθρου 61 του συζητούμενου νομοσχεδίου. Δηλαδή, ενώ αναφέρονται σχολαστικά όλα αυτά περί γραμματειών, αλληλογραφίας, επαγγελματικών ραντεβού και υπηρεσιακών λεπτομερειών, ζητάτε νομοθετική εξουσιοδότηση για να οριστούν και να εξειδικευτούν οι αρμοδιότητες του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Αυτό δεν θα έπρεπε να γίνει τώρα;
Τα όρια ευθύνης του, η υπηρεσιακή κατάσταση του προσωπικού, κατ’ εξουσιοδότηση, ο τρόπος και οι προϋποθέσεις προσλήψεων, κατ’ εξουσιοδότηση και αυτό -έχουμε τραυματικές εμπειρίες από τέτοιου είδους εξουσιοδοτήσεις και δεν θα στέργαμε στο να σας δοθούν καινούριες ούτε θα εμπιστευόμασταν καν αυτήν την Κυβέρνηση– η πειθαρχική ευθύνη, ζήτημα εκ των ουκ άνευ όσον αφορά την υπηρεσιακή θέση των υπαλλήλων, και αυτό κατά νομοθετική εξουσιοδότηση θα ρυθμιστεί με υπουργική απόφαση ή με προεδρικό διάταγμα. Επίσης, υπάρχουν και τα ζητήματα που αφορούν την υπεράσπιση του δημοσίου στο εξωτερικό. Για όλα αυτά, λοιπόν, ζητάτε νομοθετική εξουσιοδότηση, ενώ για ασήμαντες λεπτομέρειες αφιερώνετε τα μισά άρθρα του νομοσχεδίου. Τα μισά άρθρα του νομοσχεδίου αναφέρονται σε ασήμαντες λεπτομέρειες και τα ουσιώδη παραπέμπονται στην κρίση του Υπουργού, ο οποίος ζητεί εξουσιοδότηση για να συμπληρώσει. Ουσιαστικά θα προκύψει ένα νέο θεσμικό καθεστώς, δεδομένου, όπως είπαμε, ότι τα σημαντικά, τα ουσιώδη, τα πιο σοβαρά παραπέμπονται σε αυτήν τη διαδικασία, δηλαδή στη δυνατότητα του Υπουργού, εφόσον εξουσιοδοτηθεί να εκδώσει τις υπουργικές αποφάσεις και τα προεδρικά διατάγματα.
Έτσι, λοιπόν, το νομοσχέδιο που συζητούμε διαπνέεται από απολυταρχική αντίληψη και αυταρχισμό. Θυμίζει –και δεν είναι υπερβολή- διάταγμα των Βαυαρών αντιβασιλέων. Καθιερώνει την ενός ανδρός αρχή, την αρχή του Προέδρου και μόνο. Και στον αντίποδα, αντιμετωπίζει με αδιαφορία το υπόλοιπο προσωπικό, το οποίο θα έλεγε κανείς ότι βρίσκεται σε capitis deminutio minima, δηλαδή, σε μια κατάσταση μειωμένης προσωπικότητας, δεδομένου ότι όποιο υπηρεσιακό θέμα τούς αφορά περνάει μόνο από την απόλυτη κρίση και γνώμη του Προέδρου και όχι καν από κάποιο υπηρεσιακό συμβούλιο, στο οποίο θα μετείχαν και κάποιοι εκπρόσωποί τους και θα υπήρχαν και κάποιες εγγυήσεις όσον αφορά τη λειτουργία του.
Έτσι, με αυτές τις καταστάσεις, δεδομένου ότι δεν κατοχυρώνεται ούτε εκ του μακρόθεν η λειτουργική ανεξαρτησία, ο σεβασμός της διαφορετικής άποψης και κρίσης –άρθρα 8 και επόμενα του νομοσχεδίου- η αντικειμενική αξιολόγηση των προσόντων της προσφοράς και της αποτελεσματικότητας ενός εκάστου, για όλα αυτά αυθεντικός κριτής είναι μόνο ο Πρόεδρος. Το νομοσχέδιο καθιστά απόλυτο άρχοντα και δεσπότη –με την κυριολεκτική σημασία του όρου- τον Πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, τον Πρόεδρο της Ενιαίας Ανωτάτου Αρχής του Κράτους. Απόλυτος άρχοντας και δεσπότης είναι ο Πρόεδρος.
Πώς έρχεται παρακάτω ο λογικός συλλογισμός; Τον Πρόεδρο τον διορίζει το Υπουργικό Συμβούλιο, κατ’ απόλυτον κρίση. Έχει δικαίωμα να διορίσει τον Πρόεδρο της Ενιαίας Ανωτάτου Αρχής του Κράτους, τον δεσπότη αυτού του θεσμού και αυτού του οργάνου. Από εκεί και πέρα υπάγεται απευθείας στον Υπουργό Οικονομικών, ο οποίος έχει το κυριαρχικό δικαίωμα να κρατά, να δέχεται ή να απορρίπτει και να αγνοεί τις αποφάσεις και τις γνωμοδοτήσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Έτσι, αυτό το νομοσχέδιο δεν είναι μόνο οπισθοδρομικό. Είναι και επικίνδυνο. Ενδεχομένως σε χέρια φαύλα –και δεν υπάρχει υπαινιγμός ούτε για τον παρόντα Υπουργό ούτε για άλλους λειτουργούς αυτήν την ώρα- θα μπορούσε να διευκολύνει εκπτώσεις νομιμότητας, καταδολίευση των συμφερόντων του δημοσίου και έτσι ενδεχομένως να υπάρξουν και προβλήματα, τα οποία θα δημιουργήσουν, όπως είπαμε, ζητήματα και εκπτώσεις σε θέματα συμβάσεων και έργων του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης ή και των Ολυμπιακών Έργων. Μπορούμε όλα πλέον να τα υποψιαζόμαστε, γιατί αυτό το νομοσχέδιο τίποτα δεν καλύπτει, τίποτα δεν κατοχυρώνει.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, θα μπορούσα να έχω ακόμη δύο λεπτά, για να ολοκληρώσω;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Αν είναι μόνο για ένα-δύο λεπτά, εντάξει, να ολοκληρώσετε. Όχι, όμως, για παραπάνω, γιατί είναι περιορισμένος ο χρόνος.
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ.
Τώρα, ποιος είναι ο συντάκτης αυτού του τραγελαφικού νομοσχεδίου; Συντάκτης του νομοσχεδίου αυτού είναι ο ίδιος ο Πρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, για τον οποίο μίλησα παραπάνω. Σημειώνω ότι δεν τον αφορούν προσωπικά τον ίδιο ως πρόσωπο. Αφορούν, όμως, τις εξουσίες που δίνονται σε ένα φυσικό πρόσωπο και τις οποίες θεωρώ επικίνδυνες.
Στη σελίδα σαράντα δύο των Πρακτικών της Διαρκούς Κοινοβουλευτικής Επιτροπής ο κύριος Υφυπουργός συνομολόγησε ότι Επιτροπή του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, υπό την προεδρία του Προέδρου του, εισηγήθηκε αυτό το νομοσχέδιο.
Επομένως, όλα αυτά σίγουρα δεν είναι συμβατά με το χρέος μας να συμβάλουμε στην ωρίμανση, την βελτίωση ενός νομοσχεδίου μια και οι όποιες παρατηρήσεις μας, οι όποιες απόψεις μας -και στα άρθρα και στην επιτροπή- δεν έγιναν τουλάχιστον μέχρι αυτή την ώρα αποδεκτές.
Έτσι, λοιπόν αυτό το νομοσχέδιο το θεωρούμε ανεπίδεκτο θεραπείας, αυταρχικό, οπισθοδρομικό, κακογραμμένο και επικίνδυνο. Πιστεύουμε ότι δεν προστατεύει την ελληνική πολιτεία και τους Έλληνες πολίτες, πιστεύουμε ότι δεν έχει τίποτα να δώσει. Έτσι όπως εισάγεται και έτσι όπως επιμένει μέχρι αυτή την ώρα η Κυβέρνηση να το εισηγείται, εμείς δεν έχουμε παρά να το καταψηφίσουμε.
Ευχαριστώ και επιφυλάσσομαι για παρατηρήσεις στα άρθρα στην δευτερολογία μου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι την συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» για τα 180 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, μαθητές και δάσκαλοι του Λεοντείου Δημοτικού Σχολείου Χρυσοστόμου Σμύρνης.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ο κ. Σπυριούνης έχει το λόγο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αναμφισβήτητα συζητούμε -αφού πρόκειται περί υποθέσεως δικαιοσύνης- ένα σπουδαιότατο νομοσχέδιο που έρχεται να κυρώσει το νέο Οργανισμό του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Πάντοτε στη δημοκρατία -και ευτυχώς συμβαίνει αυτό- υπάρχει ο αντίλογος. Και ακόμα και τότε, κύριε Υπουργέ, που είναι πέρα από το μέτρο της λογικής αντιπαράθεσης, ο αντίλογος έχει να προσφέρει πολύ περισσότερα από την αγελαία ομοφωνία.
Θεωρώ ότι η ομοφωνία –και στις πλέον χρυσές της σελίδες- δεν συγκρίνεται με την αξία που έχει ο διάλογος όταν αυτός είναι καλοπροαίρετος, όταν χρωματίζεται και κατευθύνεται από την αλήθεια και τη συνείδηση, όταν ο διάλογος επιδιώκει την επίτευξη της σύνθεσης που αποτελεί την καλύτερη για τη δημοκρατία επιλογή.
Επειδή είμαι και κεντρώος βενιζελικός, κύριε Υπουργέ, πάντα θέλω να το τονίζω στην Αίθουσα. Κύριε Πρόεδρε, θυμάστε τότε που διαγράφτηκα για τους γνωστούς λόγους. Με βάλατε -τότε ήταν σκόπιμο- όχι εσείς, αυτοί που με έβαλαν και στην πτέρυγα της σεβαστής Νέας Δημοκρατίας, για να δικαιολογήσουν ότι θα έφευγα από το ΠΑΣΟΚ. Τα θυμάστε αυτά.
Επειδή λοιπόν είμαι κεντρώος, αρέσκομαι στη σύνθεση, κύριε Υπουργέ. Θυμάστε εξάλλου τη συνεργασία μας στον ηρωικό και τιμημένο Έβρο, το ιερότερο κομμάτι της πατρίδας. Όλα είναι ιερά, αλλά ο Έβρος είναι το ιερότερο μαζί με τα Δωδεκάνησα.
Η σύνθεση λοιπόν θα πρέπει, αν έχει αξία για όλα τα πράγματα, να έχει ιδιάζουσα αξία όταν ομιλούμε περί δικαιοσύνης, της τρίτης συντεταγμένης εξουσίας της δημοκρατίας μας. Και η δικαιοσύνη που αποτελεί την αθροιστική αρετή των πραγμάτων έχει ανάγκη από υπερκομματική αντίκρυση και πάντοτε αντικειμενική και κατά συνείδηση κατοχύρωση.
Πιστεύω ότι ο νέος Οργανισμός αποδίδει στην υψηλή αποστολή του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους τη βάση, προσφέρει τη βάση για να επιτελεί την υψηλή του αποστολή στο εσωτερικό και το εξωτερικό, για να προστατεύει τα συμφέροντα του δημοσίου -που είναι και τα συμφέροντα όλου του ελληνικού λαού- και κυρίως να προστατεύει το βαλλόμενο άστεγο και, παρά τη δημοκρατία, ακόμα ανυπεράσπιστο Έλληνα πολίτη, κύριε Υπουργέ.
Ο Έλληνας πολίτης εξακολουθεί, κύριε Πρόεδρε, να είναι άστεγος στην ωραία ομπρέλα της δημοκρατίας. Γιατί ακόμα δεν κατοχυρώσατε εκείνους τους θεσμούς ή τη λειτουργία τους που θα αποδώσουν στον πολίτη την πραγμάτωση του αντίστοιχου άρθρου του Συντάγματός μας, που λέει ότι η Δημόσια Διοίκηση οφείλει να είναι εκφραστής, εκτελεστής της θελήσεως του κράτους και υπηρέτης του λαού.
Αυτό το υπηρέτης του λαού δεν έχει γίνει ακόμα καρπός της δημοκρατίας για το τελευταίο άκρο της πατρίδας και για τον τελευταίο πολίτη. Μέσα στο πλαίσιο αυτό που είναι και προσδιοριστικό της αξίας του οργανισμού ανάγεται και το δεύτερο μέρος της υψηλής αποστολής του νομικού συμβουλίου του κράτους, υπεράσπιση του Έλληνα πολίτη στα δίκαια και νόμιμα αιτήματα και δικαιώματά του.
Η ιστορία του θεσμού είναι γνωστή. Ξεκινάει από το 1867 και για να θυμηθούμε τότε είχε προηγηθεί η επανάσταση του 1862, μετά εκείνη της Γ΄ Σεπτεμβρίου και η πατρίδα δεν είχε στρατό δεν είχε τίποτε, ούτε Δημόσια Διοίκηση. Τα σύνορά μας ήταν κάτω από το Βόλο και κάτω από την Άρτα για να μείνουν μέχρι το 1882 που είναι σημαδιακό το έτος και νομίζω ότι μετά το συνέδριο του Βερολίνο το 1878 που τα σύνορά μας προεκτάθηκαν μέχρι τη γραμμή της Μελούνας έγινε η μετακίνηση και προώθηση των συνόρων το ίδιο έτος το 1882, τότε έγινε και ο νόμος που είναι σημαδιακός και αφορά τον οργανισμό. Μετά πήγαμε στους ενδιάμεσους και φτάσαμε να παραδεχθούμε ότι ήταν ένα προϊόν της τριτοκοσμικής φάσεως του ΠΑΣΟΚ του κόμματός μας και δεν ευθύνεται ακεραίως το ΠΑΣΟΚ. Ήταν και προϊόν επιβαλλόμενο από τις νέες συνθήκες των φανατικών αντιπαραθέσεων της μονιμότητας της εξουσίας της μιας πλευράς πράγμα που κινδυνεύουμε να υποστούμε εκείνο που κατηγορούσαμε χθες –αντιλαμβάνεστε τι εννοώ- γιατί πιστεύω ότι η διαδοχή στη δημοκρατία είναι όρος για την καλύτερη λειτουργία της και τα συμφέροντα του κράτους όταν η μονιμότητα μιας πλευράς στην εξουσία δεν προσέχει ορισμένους κανόνες της καθημερινής ζωής του πολίτη. Και αφήνει περιθώρια διαπλοκής
Και θέλω να πω με την παρρησία που οφείλω και στον εαυτό μου και στην Αίθουσα αλλά και σε σας κύριε Πρόεδρε, αλλά και στον συγκεκριμένο αγαπητό αδελφό τον Υπουργό κ. Φωτιάδη με τον οποίο εθήτευσα στον ηρωικό Έβρο σαν στρατηγός και προσφέραμε το κατά δύναμη επαναλαμβάνω όπως όταν δεν προσέχετε ο λαός η μονιμότητα στην εξουσία είναι μέγιστο κακό για την πατρίδα. Σε τελευταία ανάλυση ο λαός τελικά πληρώνει.
Η τριτοκοσμική πτήση του 1981 της πρώτης περιόδου της εμφανίσεώς μας στην εξουσία ήταν όρος επιβαλλόμενος από το εθνικό συμφέρον για να αλλάξει το σύστημα και να πραγματοποιηθεί στο μέρος που πραγματοποιήθηκε η αλλαγή με πλείστα όσα καλά και με ανάλογα μειονεκτήματα, γιατί ποτέ κανένας δεν είναι ακέραιος είτε ατομικά είτε συλλογικά όταν είναι άνθρωπος. Έτσι έχουμε και το κουσούρι της τριτοκοσμικής αντίληψης που οδήγησε στην κατάργηση του νομικού συμβουλίου του κράτους. Το κατηγορώ αυτό. Χαίρομαι και δεν διστάζω να επαινέσω την επανασύσταση, την επαναφορά του νομικού συμβουλίου με νόμου του 1990 από τη Νέα Δημοκρατία.
Σήμερα όμως έχουμε έναν οργανισμό και οφείλουμε να τον στηρίξουμε. Πάντως πιστεύω ότι έγινε το μέγιστο δυνατό στη σύνθεση για τη συγκρότηση του οργανισμού που περιλαμβάνει τέσσερα κεφάλαια και 63 άρθρα με το ακροτελεύτιο και ξεκαθαρίζει όλα τα θέματα από την αποστολή μέχρι τις μεταβατικές διατάξεις, καθορίζει τα πλαίσια των αρμοδιοτήτων, τη διάρθρωσή του και συγκρότησή του, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις εκάστου μέρους. Έχουμε ακόμα το κύριο και διοικητικό προσωπικό, την επαγγελματική εξέλιξη. Όλα αυτά τα θέματα στα εξήντα δύο άρθρα που διαρθρώνονται μέσα στη συνολική εικόνα του οργανισμού πιστεύω ότι απαντούν στις απαιτήσεις τις σημερινές και τεκμηριώνουν την εκτίμηση ότι αξίζει να ψηφίσει κανείς αυτόν τον οργανισμό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Βαρβιτσιώτης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, η επιταγή του Συντάγματος επέβαλε την εισαγωγή του συζητούμενου σήμερα σχεδίου νόμου, διότι πράγματι το τελευταίο Σύνταγμα με το άρθρο 100Α έκανε ένα μεγάλο βήμα, αναγνώρισε δηλαδή το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους συνταγματικά ως θεσμό.
Όμως θα έλεγα ότι το Σύνταγμα στο άρθρο 100Α αναφέρεται ρητά στην εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 88, παράγραφοι 2 και 5 και του άρθρου 90, παράγραφος 5, που προνοούν σχετικά με τους δικαστικούς λειτουργούς. Το δε άρθρο 100Α συμπεριελήφθη στο κεφάλαιο περί δικαστικής λειτουργίας. Θα ήταν, λοιπόν, σκόπιμο να υπαχθεί πλέον το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους από το Υπουργείο Οικονομικών στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, διότι εκεί νομίζω ότι είναι η πραγματική του θέση.
Βέβαια, κύριε Πρόεδρε, δεν έχω δει πολλούς Υπουργούς –όχι μόνο τώρα αλλά και κατά τα παλαιότερα χρόνια- που να θέλουν να εγκαταλείψουν οποιαδήποτε αρμοδιότητα. Όλοι φορτώνονται αρμοδιότητες και, τελικά, αυτές δεν βρίσκουν την πρέπουσα έκφραση λόγω κακής, αν θέλετε, διαρρυθμίσεως της λειτουργίας του κράτους.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι όλη αυτή η δομή του Συντάγματος θα επέβαλλε τη μεταφορά του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Αυτό, βεβαίως, το λέω ως ευχή και ως σκέψη, διότι βέβαια δεν πρόκειται με τίποτα ο κύριος Υφυπουργός των Οικονομικών να το δεχθεί. Όποιος Υπουργός και αν ήταν δεν θα το δεχόταν.
Θα έλεγα, επίσης, ότι κατά τη συζήτηση του Συντάγματος έγινε μεγάλη αναφορά στο κατά πόσο τα πρακτικά, δηλαδή οι διατάξεις οι οποίες εκδίδονται είτε από το τμήμα είτε από την ολομέλεια είτε από την τριμελή επιτροπή –αναλόγως ποσού- αποτελούν ή όχι εκτελεστό τίτλο. Η παλαιότερη νομοθεσία προέβλεπε ότι αποτελούν εκτελεστό τίτλο, αλλά δυστυχώς το Ελεγκτικό Συνέδριο –πολλές φορές μέχρι τώρα- είχε αμφισβητήσει την εκτελεστότητα αυτών των πρακτικών και απαιτούσε απόφαση οποιουδήποτε δικαστηρίου -έστω και ειρηνοδικείου- και δεν έστεργε, βεβαίως, στην εκτέλεση των πρακτικών. Ουσιαστικά, δηλαδή, καταρρακωνόταν η αρμοδιότητα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Αυτό το θέμα λύθηκε και, κατά συνέπεια, θέλω να πιστεύω ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα στο μέλλον με την παράγραφο 5 του άρθρου 7 που περιλαμβάνει ρητή διάταξη.
Προβλέπεται, επίσης, όλη η δομή και θα ήθελα να κάνω άλλη μία ευχή, κύριε Πρόεδρε. Νομίζω ότι, αφού συνταγματικά κατοχυρώθηκε αυτός ο θεσμός, ως προσόντα των υποψηφίων για διαγωνισμό στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους θα πρέπει να οριστούν όσα ισχύουν και για τους δικαστικούς λειτουργούς, αφού και για τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ουσιαστικώς, υπάρχει βαθμολογική και μισθολογική εξομοίωση μετά τη θέσπιση του άρθρου 100Α.
Γιατί, λοιπόν, όσον αφορά στα προσόντα, να μην είναι τα ίδια που ισχύουν και για τους δικαστικούς λειτουργούς; Νομίζω ότι χρειάζεται ο κύριος Υφυπουργός να μας δώσει απάντηση. Γιατί; Το ερώτημα είναι εύλογο και αυτό το αντιλαμβάνεστε, διότι οι δικαστικοί αντιπρόσωποι πολλές φορές διαχειρίζονται υποθέσεις τεράστιας σημασίας. Αντιπροσωπεύουν το δημόσιο και υπερασπίζονται τα συμφέροντά του. Γιατί να μην έχουν, λοιπόν, τα ίδια προσόντα; Και αρχίζουμε τις διάφορες αλχημείες, οι οποίες πραγματικά δεν οδηγούν στο καλό αποτέλεσμα.
Η εισήγηση του συναδέλφου κ. Παπαγεωργόπουλου υπήρξε πλήρης. Βεβαίως θα επαναλάβω αυτό το οποίο είπε. Είναι δυνατόν στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα –στα μισά υπάρχουν, στα μισά δεν υπάρχουν- που διαχειρίζονται τεράστια ποσά, να μην υπάρχει δικαστικό γραφείο; Είναι επίσης δυνατόν άλλες νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις να έχουν και άλλες να μην έχουν;
Θα αναφέρω το παράδειγμα, το οποίο εμένα με έχει εντυπωσιάσει, κύριε Πρόεδρε. Έχει γραφείο δικαστικού αντιπροσώπου η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Τρικάλων και δεν έχει γραφείο δικαστικού αντιπροσώπου η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Καρδίτσας. Σε κάποιο νόμο κάποιος έβαλε και μια διάταξη για τα Τρίκαλα –μπράβο, σωστά- δεν έβαλε όμως για την Καρδίτσα.
Θα έλεγα, λοιπόν, ότι θα έπρεπε σε όλες τις νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις, οι οποίες πλέον αποκτούν ουσία και έχουν πολύ μεγάλους προϋπολογισμούς, να ιδρυθεί δικαστικό γραφείο.
Δεν πρόκειται περί επιπλέον δαπάνης, κύριε Πρόεδρε, διότι στις νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις υπάρχουν οι κατ΄ εντολήν δικαστικοί αντιπρόσωποι, οι οποίοι πληρώνονται –ας μου επιτραπεί η έκφραση- με το κομμάτι. Κάθε υπόθεση την πληρώνονται. Αντί λοιπόν να έχουμε δικαστικούς αντιπροσώπους κατ΄ εντολήν, οι οποίοι πάντοτε δεν είναι οι άριστοι της περιφερείας, θα έπρεπε σε όλες τις νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις να ιδρυθούν και να λειτουργούν δικαστικά γραφεία. Επαναλαμβάνω ότι δεν πρόκειται περί επιπλέον δαπάνης.
Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, και εγώ περίμενα ύστερα από τόσα χρόνια και ύστερα από τη συνταγματική κατοχύρωση του θεσμού, ότι θα είχαμε ένα σχέδιο νόμου που να δίνει νέα πνοή, να είναι ένα σχέδιο νόμου με όραμα, να είναι ένα σχέδιο νόμου που να αντιμετωπίζει τις ανάγκες του 2000, του αιώνα που μπήκαμε. Αντ΄ αυτού έχουμε επανάληψη, συγκόλληση, συρραφή διατάξεων παλαιοτέρων νομοσχεδίων.
Είναι δυνατόν όμως έτσι να πούμε ότι ο θεσμός αυτός, στον οποίο προσβλέπουμε με μεγάλη εμπιστοσύνη, θεσμός ο οποίος είναι χρησιμότατος, μπορεί να αναπτυχθεί; Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης «Έκδοση διαβατηρίων από την Ελληνική Αστυνομία και άλλες διατάξεις».
Επίσης, οι Υπουργοί Ανάπτυξης, Εξωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Γεωργίας, Πολιτισμού, Εμπορικής Ναυτιλίας και Μεταφορών και Επικοινωνιών κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας του Καζακστάν για οικονομική και τεχνολογική συνεργασία».
Οι Υπουργοί Εξωτερικών και Οικονομίας και Οικονομικών κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας για πενταετές πρόγραμμα αναπτυξιακής συνεργασίας 2002-2006 μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Αλβανίας».
Παραπέμπονται στις αρμόδιες Διαρκείς Επιτροπές.
Ο κ. Τσιπλάκης έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, είπε πολύ σωστά ο κ. Βαρβιτσιώτης ότι πρόκειται περί συρραφής διατάξεων, εξυπονοώντας σαφώς ότι αναλόγως του χρόνου νομοθέτησης προκύπτουν αναγκαιότητες τέτοιες, οι οποίες πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο της εκάστοτε νομοθετικής προσέγγισης.
Εγώ υιοθετώ πλήρως αυτό το οποίο ειπώθηκε, με μια πρόσθετη επισήμανση η οποία ακούστηκε από τον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας και η οποία έχει σχέση με την κατά καιρούς νομοτεχνική δομή των νομοθετημάτων που έρχονται στη Βουλή, τα οποία νομοθετήματα ουσιαστικά προσεγγίζουν επουσιώδη ζητήματα του υπό νομοθέτηση συγκεκριμένου προβλήματος και δεν προβαίνουν σε ουσιαστικές προσεγγίσεις, τις οποίες αφήνουν με νομοθετικές εξουσιοδοτήσεις να ρυθμιστούν ύστερα με άλλες κανονιστικές πράξεις, κάτι το οποίο θα σας έλεγα ότι –είναι μια αναμφισβήτητη άποψη- φαλκιδεύει, υπονομεύει τουλάχιστον ποιοτικά τη νομοθετική λειτουργία.
Αυτή, λοιπόν, είναι μία γενική προσέγγιση. Από πλευράς ουσιαστικότερης, συγκεκριμένης προσέγγισης, ειπώθηκε και είναι απόλυτα σωστό. Πρόκειται περί αντιγραφής σε μέγιστο βαθμό κάποιου διατάγματος του 1961, το οποίο βεβαίως υπό τους τότε κρατούντες όρους προσπαθούσε να προσεγγίσει την υπάρχουσα αναγκαιότητα.
Όμως σε καμία περίπτωση αυτήν τη στιγμή δεν μπορεί αυτές οι διατάξεις, αυτούσια θεσπιζόμενες με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο να αποτελούν απάντηση στο πρόβλημα που θέλουμε να προσεγγίσουμε. Αυτό το πρόβλημα είναι μεγίστης σημασίας, όπως τουλάχιστον ανέκυψε και κατά τη συνταγματική αναθεώρηση, με την έννοια ότι για πρώτη φορά είχαμε θεσμική, συνταγματική κατοχύρωση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και μάλιστα με παραπομπή σε διατάξεις που αναφέρονται στη δικαστική λειτουργία και εξουσία.
Πολύ σωστά σας είπε και ο κ. Βαρβιτσιώτης ότι αυτή η παραπομπή, αν μη τι άλλο, υποδηλώνει ότι οι ουσιαστικές σημερινές ρυθμίσεις δεν θα πρέπει να είναι κατ’ αντιγραφή παλαιότερων διαταγμάτων ή άλλων νομοθετημάτων. Σας είπε πολύ συγκεκριμένα για τα προσόντα διορισμού των συγκεκριμένων «λειτουργών», τα οποία θα πρέπει να είναι ανάλογα με τα προσόντα διορισμού των δικαστικών λειτουργών.
Θα ήθελα να πω και κάτι άλλο. Κάθε φορά μία προσέγγιση είναι ουσιαστική, αληθινή, αξιολογική και πραγματική, όταν συνδυάζεται και με μία διαδρομή του παρελθόντος. Αυτό δεν υποδηλώνει στη λαϊκή αντιπολιτευτική διάθεση ότι ο ενδεδειγμένος σεβασμός σ’ αυτόν τον οιονεί δικαστικό θεσμό, τουλάχιστον στην ιστορική διαδρομή, δεν υπήρξε από κυβερνητικής πλευράς. Όμως με μεταμεσονύκτια τροπολογία του 1982 είχατε καταργήσει αυτόν το θεσμό με υποκατάσταση από νομικές διευθύνσεις στα Υπουργεία, με προφανείς από κει και πέρα και στην πράξη ύστερα αποδειχθέντες σκοπούς.
Η διασφάλιση των συμφερόντων του δημοσίου είναι μέγιστο ζήτημα για την ποιοτική λειτουργία της δημοκρατίας μας. Ο μέσος απλός, συνετός, σκεπτόμενος πολίτης, ακούγοντας ίσως τη φρασεολογία υπεράσπισης των συμφερόντων του δημοσίου, ζώντας σε μία περίοδο που νιώθει συνεχώς αμυνόμενος και μη διασφαλίζων τα συμφέροντά του, ενδεχομένως να πιστέψει ότι για άλλη μία φορά ενισχύεται το κράτος από πλευράς επικυριαρχικής συμπεριφοράς έναντι του πολίτη.
Προς Θεού, δεν συμβαίνει αυτό. Ίσα-ίσα, μία κατοχύρωση κατά τον τρόπο που υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία, θα διασφάλιζε πρωτευόντως τα συμφέροντα του ανήμπορου, του αδύναμου, του απλού πολίτη, με την έννοια ότι κάθε φορά εναπόκειται στην κυριαρχική κρίση, μη προσδιοριζόμενη μάλιστα επακριβώς, με την έννοια της ουχί δεσμίας αρμοδιότητας σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Ο πολίτης, λοιπόν, τελεί εν γνώσει αυτής της πραγματικότητας και είναι σε αδύναμη θέση. Γνωρίζει ότι αυτή η επικυριαρχική αντίληψη του δημοσίου βλάπτει τα συμφέροντά του, ενώ η θέσπιση των όσων εμείς ως Νέα Δημοκρατία λέμε από πλευράς αδιαφάνειας, από πλευράς κακοδιαχείρισης, από πλευράς διαφθοράς ευρύτερα της Δημόσιας Διοίκησης, θα ανακόψει αυτήν την κατάσταση. Είναι μία ρύθμιση συνολική, που ανταποκρίνεται στις κοινωνικές συνθήκες και στην κοινωνική πραγματικότητα και που θα αποβεί κυρίως επ’ ωφελεία των συμφερόντων του ελληνικού λαού.
Η συνταγματική κατοχύρωση επιτείνει το ενδιαφέρον της πολιτείας να θεσπίσει προσόντα διορισμού ανάλογα των δικαστικών λειτουργών. Η Νέα Δημοκρατία, λοιπόν, πιστεύει ότι αυτή η συρραφή των παλαιοτέρων διατάξεων, αυτή η ατέλεια, η πλημμέλεια, η έλλειψη στην προσέγγιση του θέματος, είναι σίγουρα ένα αναμφισβήτητα αρνητικό γεγονός.
Ένα αναμφισβήτητα αρνητικό γεγονός επίσης είναι η μη επέκταση αυτών των νομικών γραφείων ευρύτερα στην περιφέρεια, καθώς επίσης και στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Είναι γνωστό ότι υπήρξαν σε πάμπολλες περιπτώσεις εστίες αδιαφάνειας και κακοδιαχείρισης, μιας και τα ΑΕΙ διαχειρίζονται ουκ ολίγα ποσά και ευρωπαϊκά κονδύλια.
Η επέκταση, λοιπόν, τέτοιων γραφείων στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και η επέκταση στον ευρύτερο δημόσιο τομέα θα διασφαλίσει οπωσδήποτε τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου, με την έννοια ότι τελικώς ο αποδέκτης, ο ανήμπορος λαός, του οποίου τα χρήματα πρέπει να διαχειρίζονται κατά το σωστό τρόπο, θα είναι ο κυρίαρχα ωφεληθείς.
Διότι έχουμε πει ουκ ολίγες φορές ότι στα πλαίσια κάποιων αρμοδιοτήτων με ευρύ περιεχόμενο ορίων διακριτικής ευχέρειας, η λειτουργία τέτοιων θεσμοθετήσεων πολλές φορές αποβαίνει εις βάρος του ανήμπορου πολίτη ο οποίος δεν μπορεί να προστατευθεί και οπωσδήποτε η λειτουργία η συγκροτημένη, η αξιοκρατική, η ανταποκρινομένη στις γενικότερες συνθήκες και στις διεθνείς συνθήκες λειτουργίας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, κατά τέτοιον τρόπο οπωσδήποτε θα προσέδιδε τα μέγιστα στη λειτουργία της δημοκρατίας μας.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Σκυλλάκος έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, συζητούμε τον εκτελεστικό νόμο που επιβάλλει το Σύνταγμα σχετικά με το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.
Τι είναι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους; Είναι τμήμα του κρατικού μηχανισμού. Όσο και αν το ονοματίσουμε διαφορετικά, είναι τμήμα του κρατικού μηχανισμού. Τι σκοπό έχει; Να υπερασπίσει τα συμφέροντα του δημοσίου.
Το ερώτημα είναι, πράγματι τα συμφέροντα του δημοσίου πάση θυσία και ενάντια στη δικαιοσύνη και στη λογική, απέναντι σε βάρος του πολίτη, ενώ ο πολίτης έχει δίκιο;
Ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο υπάρχει μια ιδιομορφία ότι οι άνθρωποι που θα δουλεύουν στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους πρέπει να έχουν μια στοιχειώδη ανεξαρτησία, να λένε τη νομική τους άποψη και όχι το τι θέλει ο Υπουργός. Διότι ο κάθε Υπουργός αντιλαμβάνεται με τα δικά του κριτήρια το πώς υπερασπίζεται τα συμφέροντα του δημοσίου, που καμιά φορά είναι και τα συμφέροντα των ιδιωτών και όχι του δημοσίου. Οπότε αν ποδηγετείται το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, αν δεν έχει τη στοιχειώδη ανεξαρτησία, δεν θα υπηρετείται πραγματικά η δικαιοσύνη και απέναντι στον πολίτη και απέναντι στα ιδιωτικά συμφέροντα και υπέρ του δημοσίου όπου έχει δίκιο το δημόσιο.
Χρειάζονται, λοιπόν, κανόνες δημοκρατικοί. Τέτοιοι κανόνες δημοκρατικοί δεν ισχύουν σε μεγάλο βαθμό σε όλη τη Δημόσια Διοίκηση, σε όλον τον κρατικό μηχανισμό. Ιδιαίτερα σε ορισμένους κρίκους του κρατικού μηχανισμού ο αυταρχισμός, η δημοκρατική λειτουργία είναι πολύ έντονη, ιδίως εκεί που χρειάζεται απόλυτη πειθαρχία και καμιά αμφισβήτηση. Όπως είναι τα στεγανά και η στρατιωτική πειθαρχία στις Ένοπλες Δυνάμεις, στα Σώματα Ασφαλείας, μετά απ’ αυτά τα σώματα περισσότερο αντιδημοκρατικό καθεστώς δεν έχω δει εγώ από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Γιατί χρειάζεται από ό,τι καταλαβαίνω ένας τέτοιος μηχανισμός, ώστε όταν γνωμοδοτούν, όταν απαντούν σε ερωτήματα και εξετάζουν υποθέσεις να εφαρμόζουν αυτό που θέλει η Κυβέρνηση.
Πού στηρίζεται όμως αυτή η άποψή μας; Στο ότι ο διορισμένος από την Κυβέρνηση, από το Υπουργικό Συμβούλιο πρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους –επιτρέψτε μου την έκφραση- είναι γενικός δερβέναγας. Δεν υπάρχουν κανόνες αξιοκρατίας ή στοιχειώδους λειτουργίας με δημοκρατικό τρόπο. Είναι οι αποφάσεις του ενός σε όλα τα ζητήματα για τους παρακάτω, για τους συνεργάτες του, για το επιστημονικό προσωπικό που λέει τη νομική του γνώμη και για το διοικητικό προσωπικό. Και όχι μόνο αποφασίζει για ζωή ή θάνατο, θα μπορούσα να πω, για την εξέλιξη, για την υπηρεσιακή κατάσταση κλπ., αλλά χρησιμοποιεί και οικονομικούς μοχλούς για να ποδηγετούνται οι παρακάτω.
Μικρή σημασία έχουν αυτά που είπε ο κύριος Υπουργός στην επιτροπή ότι με αυτό το νομοθέτημα συμφωνεί και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Και μια διαφωνία να υπάρχει, τολμά ο άλλος να την πει;
Η άποψή μας αυτή στηρίζεται στο εξής: Πρώτον, μπορεί ο πρόεδρος χωρίς κανέναν περιορισμό να πηγαίνει υποθέσεις και ερωτήματα σε τμήμα ή σε ολομέλεια, να παρακάμπτει τμήματα και αν δεν του αρέσουν οι αποφάσεις του συγκεκριμένου τμήματος ή του συγκεκριμένου συμβούλου ή δικηγόρου του δημοσίου, να το πηγαίνει στην ολομέλεια για επανεξέταση μέχρι η απόφαση να είναι αυτή που θέλει το Υπουργείο.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Αυτή που θέλει ο Πρόεδρος.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Αυτή που θέλει ο Πρόεδρος και που του έχει πει ο Υπουργός ότι χρειάζεται μια τέτοια απόφαση.
Δεύτερο ζήτημα, σε σχέση με τον πειθαρχικό έλεγχο και απέναντι στους δικηγόρους και προς το καθ’ αυτό προσωπικό του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, αλλά και ως προς το διοικητικό προσωπικό. Ο πειθαρχικός έλεγχος εξαρτάται βασικά από τον πρόεδρο.
Το διοικητικό προσωπικό θα κατανέμεται στις υπηρεσιακές μονάδες όπως και οι υποθέσεις, χωρίς κανέναν κανόνα. Αυτά που λέμε κατακτήσεις των εργαζομένων στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα ότι δεν μπορεί να σε πάει από δω και από κει, αυτά για εδώ είναι ψιλά γράμματα, δεν ισχύουν.
Όσον αφορά τώρα το επιστημονικό προσωπικό -όπως οι δικηγόροι του δημοσίου- πώς επιλέγεται; Από μια τριμελή επιτροπή που την καθορίζει ο πρόεδρος. Αυτοί εισηγούνται ποιοι θα γίνουν δικηγόροι του δημοσίου. Η πρόσληψη θα είναι για δύο χρόνια. Στο ενδιάμεσο της θητείας μπορεί να θεωρηθεί ανίκανος και να τον πετάξει χωρίς αποζημίωση. Υπάρχει απειλή. Ή θα βγάλεις τις αποφάσεις που θέλω ή θα σε σταματήσω. Και όχι μόνο αυτό. Ανάλογα με την απόδοση του καθενός, σε άλλον μπορεί να δίνει τον κατώτερο μισθό που προβλέπει ο Κώδικας περί δικηγόρων και σε άλλον, μέχρι το τετραπλάσιο. Όποιος λοιπόν αναλογίζεται ότι μπορεί να πάρει το τετραπλάσιο, θα εκτελεί τις οδηγίες και τις επιθυμίες του προέδρου. Για ποια ανεξαρτησία λοιπόν γνώμης μιλάμε;
Πέρα όμως από τους δικηγόρους, τα μέλη του προσωπικού, δηλαδή αυτοί που είναι δικαστικοί αντιπρόσωποι, που είναι σύμβουλοι, που είναι πάρεδροι, που είναι το καθαυτό Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, μπορούν να τοποθετούνται σε διάφορες επιτροπές, να μπαίνουν σε διοικήσεις και σε ομάδες εργασίας επί πληρωμή.
Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί να μην καλούνται απ’ αυτές τις επιτροπές, μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους, αυτά τα διοικητικά συμβούλια να λένε τη γνώμη τους. Από εκεί παίρνουν χρήματα και μάλιστα εάν ανήκουν σε πολλές επιτροπές και σε πολλά διοικητικά συμβούλια είναι πάρα πολλά τα χρήματα, οπότε, υπάρχει οικονομικός μηχανισμός ποδηγέτησης ορισμένων προσώπων ή αναμονής στη λίστα για να μπουν και αυτοί, αύριο μεθαύριο, σε μια επιτροπή ή σε ένα διοικητικό συμβούλιο. Και για όλα αυτά αποφασίζει ο πρόεδρος. Μάλιστα, παίρνουν και κάποια μόρια για την εξέλιξή τους, έχουν και κάποια άλλα πλεονεκτήματα.
Αναφορικά τώρα με την εξέλιξη όλου αυτού του προσωπικού, για το κατώτερο προσωπικό αποφασίζει ο πρόεδρος και για το ανώτερο αποφασίζει ένα υπηρεσιακό συμβούλιο, που όμως αποφασιστικό ρόλο παίζει ο πρόεδρος, διότι αν είναι παρών και κάνει αυτός την εισήγηση, τα πράγματα θα είναι δύσκολα για τα μέλη. Μάλιστα και οι εισηγητές καθορίζονται από τον πρόεδρο.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Γκαουλάϊντερ!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Κεδίκογλου, σας παρακαλώ, θα μιλήσετε στη συνέχεια.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Είναι σωστή αυτή η έκφραση. Εμείς συμφωνούμε.
Ο πρόεδρος καθορίζει μέχρι και τα ζητήματα των αδειών. Υπάρχουν τα καλοκαιρινά τμήματα. Δηλαδή ένας ο οποίος δεν είναι αρεστός, δεν είναι πειθαρχικός, θα τον βάλει σε καλοκαιρινά τμήματα να δουλέψει, έτσι ώστε να μη μπορεί να ξεκουραστεί το καλοκαίρι. Σε άλλους μπορεί να δίνει ένα μήνα άδεια για σπουδαίο λόγο και σε άλλους να μη δίνει. Και σ’εκείνους που δικαιούνται την κανονική τους άδεια, μπορεί να μην τους τη δώσει, λόγω αναγκών της υπηρεσίας. Απόλυτη δηλαδή εξουσία επί του αν θα ξεκουραστεί ή όχι κάποιος ολόκληρο το χρόνο.
Ένα άλλο ζήτημα είναι η παράλειψη της προαγωγής που είναι μια σοβαρή εξέλιξη εις βάρος του υπαλλήλου. Είναι η μοναδική περίπτωση όπου αυτοί που εξετάζουν και εισηγούνται να παραλειφθεί η προαγωγή του υπαλλήλου συμμετέχουν και στη δευτεροβάθμια επιτροπή που κρίνει σε δεύτερο και τελευταίο βαθμό αν θα παραλειφθεί ή όχι.
Στα πειθαρχικά συμβούλια γι’ αυτό το προσωπικό συμμετέχει πάλι ο πρόεδρος και έχει αποφασιστική γνώμη. Ανάλογη κατάσταση υπάρχει και στο διοικητικό προσωπικό, μόνο που εκεί δεν τα λύνει όλα ο πρόεδρος αλλά ο γενικός διευθυντής, που είναι και αυτός εκλεκτός του Υπουργού, αφού διορίζεται από αυτόν. Στα υπόλοιπα υπηρεσιακά συμβούλια που καθορίζουν όλη την υπηρεσιακή εξέλιξη και κατάσταση του δημοσίου υπαλλήλου και ασκούν πειθαρχικό έλεγχο υπάρχουν δύο αιρετοί και τρεις διορισμένοι από την πλευρά του Υπουργείου. Εδώ θα είναι τέσσερις διορισμένοι και ένας αιρετός, για να μην υπάρχουν διαφορετικές αποφάσεις από αυτές που επιθυμεί ο γενικός διευθυντής ή ο πρόεδρος.
Και δεν φτάνουν όλα αυτά, καθόμαστε και τα συζητάμε τη στιγμή που όλα ή τα περισσότερα από αυτά μπορούν σύμφωνα με το άρθρο 61 παράγραφος 3 να ανατραπούν με προεδρικά διατάγματα. Με προεδρικά διατάγματα θα καθοριστούν οι τοποθετήσεις, οι μεταθέσεις, οι μετακινήσεις, οι αποσπάσεις, οι εκπαιδευτικές άδειες και γενικά η υπηρεσιακή κατάσταση του προσωπικού. Επίσης με προεδρικά διατάγματα θα καθοριστούν οι προϋποθέσεις, οι όροι και ο τρόπος διαγωνισμού, η σύνθεση της εξεταστικής επιτροπής, οι πειθαρχικές ευθύνες, η δικαιοδοσία, η διαδικασία και οι ποινές. Με προεδρικά διατάγματα θα καθοριστεί το αν θα μείνει έτσι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ή αν θα συμπτυχθεί, το αν θα καταργηθούν μονάδες. Είναι μια πλήρης εξουσιοδότηση μέχρι ανατροπής του νομοσχεδίου αυτού.
Είναι φυσικό να μην μπορούμε να ψηφίσουμε ένα τέτοιο νομοσχέδιο. Είναι ότι αυταρχικότερο και αντιδημοκρατικότερο στο δημόσιο τομέα. Κατανοώ ότι χρειάζεστε τους νομικούς συμβούλους και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, για να βγάζουν τη «βρώμικη» δουλειά και να νομιμοποιούν με γνωμοδοτήσεις παράλογες, παράνομες και προκλητικές αποφάσεις των Υπουργείων και της Δημόσιας Διοίκησης.
Τελειώνω με μία παρατήρηση. Μπορείτε να αλλάζετε τη δουλειά του διοικητικού προσωπικού όποτε θέλετε. Ούτε ο βιομήχανος ούτε ο οποιοσδήποτε ιδιώτης μπορεί να αλλάζει τη δουλειά του εργάτη και να του λέει από μηχανικός να πάει να καθαρίζει τις τουαλέτες. Προσφεύγει στα δικαστήρια και την κερδίζει την υπόθεση. Εδώ ο διοικητικός υπάλληλος δεν έχει δικαίωμα να αρνηθεί. Και αν τον πας σε μια δουλειά και δεν τα καταφέρει, τότε μπορεί να τιμωρηθεί για πλημμελή εκτέλεση. Είναι πειθαρχικό αδίκημα η πλημμελής εκτέλεση, παρ’ όλο που σου άλλαξαν δουλειά.
Όσον αφορά το επιστημονικό προσωπικό, απειλείσαι με ποινές, όταν δεν τηρηθεί το απόρρητο. Το κατανοώ το απόρρητο για τις υποθέσεις που χειρίζεσαι. Όταν όμως πέσει στην αντίληψή σου στην υπηρεσία κάποια παρανομία ή υπάρχουν κυκλώματα, δεν έχεις χρέος απέναντι στην πολιτεία και απέναντι στη δημοκρατία να τα καταγγείλεις στον Τύπο και στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης; Μια τέτοια γενικευμένη απαγόρευση, οτιδήποτε μαθαίνει να μην το βγάζει προς τα έξω, είναι σαφής παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων και της υποχρέωσης του κάθε πολίτη, του μέλους του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, του δημοσίου υπαλλήλου, όταν βλέπει ότι γίνονται παράτυπες ή παράνομες ενέργειες να τα καταγγέλλει. Δεν μπορούμε να του βάζουμε το μαχαίρι στο λαιμό.
Δεν χρειάζεται αυτή η διάταξη στο άρθρο 37. Υπάρχουν οι γενικές διατάξεις του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα που μπορούν να ισχύουν και για τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Καταψηφίζουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το λόγο έχει ο κ. Κεδίκογλου.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε στην ψήφιση του Συντάγματος εισήλθε από το παράθυρο το άρθρο 100Α΄. Αξίζει τον κόπο να διαβάσω μέρος του άρθρου αυτού. Λέει: «Στην αρμοδιότητα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ανήκουν ιδίως η δικαστική υποστήριξη και η εκπροσώπηση του δημοσίου και η αναγνώριση απαιτήσεων κατά του δημοσίου ή ο συμβιβασμός σε διαφορές με αυτό». Τι χρειαζόταν αυτή η πρόταση;
Θα το διαβάσω από την αρχή για να μην είμαι ανακόλουθος: «Νόμος ορίζει τα σχετικά με τη συγκρότηση και τη λειτουργία του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, καθώς και τα σχετικά με την υπηρεσιακή κατάσταση των λειτουργιών και υπαλλήλων που υπηρετούν σ’ αυτό. Στην αρμοδιότητα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ανήκουν ιδίως η δικαστική υποστήριξη και η εκπροσώπηση του δημοσίου και η αναγνώριση απαιτήσεων κατά του δημοσίου ή ο συμβιβασμός σε διαφορές με αυτό».
«Αναγνώριση απαιτήσεων». Κατάργηση δηλαδή της δικαστικής εξουσίας. Κατάργηση δηλαδή της ευθύνης της εκτελεστικής εξουσίας. Είναι η γενεσιουργός αιτία της διαφθοράς και βεβαίως της διαπλοκής, διότι διαφθορά χωρίς διαπλοκή δεν γίνεται. Ο Υπουργός, ο οποίος θέλει να ευνοήσει κάποιον, σύμφωνα με όσα είπε προ ολίγου ο κ. Σκυλλάκος, που κατά πολύ μεγάλο μέρος με κάλυψε, έχει έναν τρόπο καταφυγής. Παραπέμπει το θέμα σε μια τριμελή επιτροπή του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η επιτροπή δεν έχει ατομική ευθύνη, καλύπτεται πίσω από τη γνωμοδότηση αυτή και μπορεί να χαρίζει την οποιαδήποτε σύμβαση, την οποιαδήποτε απαίτηση. Αυτά είναι πράξεις διαφθοράς.
Κύριε Πρόεδρε, ασφαλώς και το ελληνικό δημόσιο δεν είναι ο καλύτερος αντισυμβαλλόμενος. Δεν χωρεί αμφιβολία. Και στην πλοκή που έχουν πάρει οι κοινωνικές σχέσεις και υποθέσεις θεμιτό και λογικό είναι να υπάρξει ένα όργανο που να υποστηρίξει το ελληνικό δημόσιο για υποθέσεις, οι οποίες θα αρθούν στα δικαστήρια και θα έχουν απαιτήσεις απ’ αυτό. Από το σημείο όμως αυτό μέχρι του να καθίσταται ο δικηγόρος ανώνυμος και απρόσωπος, να μην υπάρχει ευθύνη και να έρχεται να διευκολύνει τον Υπουργό να πάρει μία επίμεμπτη απόφαση, αυτό νομίζω δεν είναι πράξη ενός κράτους δικαίου. Και αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίον προσωπικώς είμαι αντίθετος με το νομοσχέδιο αυτό.
Αυτό όμως, κύριε Πρόεδρε, είναι απόρροια της ελαστικότητας που δείχνει η δικαστική απέναντι στην εκτελεστική εξουσία, για να μη χρησιμοποιήσω άλλον όρο. Είναι απόρροια του γεγονότος ότι η δικαστική εξουσία δέχτηκε και η παρούσα Βουλή το έκανε ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ο πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας και άλλοι να προάγονται με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Μα, προαγωγή σημαίνει μία αντικειμενική ύπαρξη προσόντων και δυνατότητα σε πολλούς να πάνε κάπου. Η επιλογή δεν είναι προαγωγή. Η επιλογή είναι τοποθέτηση.
Και γιατί έγινε αυτό; Για να οχυρωθεί πίσω απ’ αυτό η Κυβέρνηση και να μην καθιερώσει χωριστή ορκωμοσία του προέδρου του Αρείου Πάγου, του προέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας και των άλλων ισοτίμων, όπως γίνεται με το διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας για να ξεφύγει από τις σχέσεις. Και βλέπουμε να εκλέγεται ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου και οι άλλοι, αντεισαγγελέας κλπ., και την επομένη να πηγαίνει να υποβάλει ουσιαστικώς τα σέβη του στον Υπουργό Δικαιοσύνης και μετά λίγας ημέρας να επισκέπτεται και τον Πρωθυπουργό για να υποβάλει τα σέβη του. Αυτό δεν λέγεται δικαστική εξουσία. Δεν λέγεται ανεξαρτησία.
Οφείλω όμως να πω στην Ολομέλεια, για να αντιληφθούμε το μέγεθος, ότι την προηγούμενη εβδομάδα που επρόκειτο να γίνουν οι τελευταίες προαγωγές, την Τετάρτη συγκεκριμένα, στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο εκδικάστηκε μία υπόθεση που απαιτούσε ακύρωση κάποιας θέσεως προσώπου φίλα προσκειμένου προς την Κυβέρνηση.
Η διεξαγωγή της δίκης έγινε την Τετάρτη και τη Δευτέρα καθορίστηκε από τον πρόεδρο του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου να προσκομιστούν τα δικόγραφα. Μέσα, όμως, στην εβδομάδα αυτή –ήταν οι αρχές του Ιουνίου- επρόκειτο να γίνει η επιλογή των νέων μελών, του προέδρου του Αρείου Πάγου, του αντιπροέδρου Συμβουλίου της Επικρατείας και των λοιπών. Ε, για να δείξουν πόσο καλά παιδιά είναι στον Πρωθυπουργό και να επιλεγούν και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και όλοι, τη Δευτέρα δόθηκαν τα δικόγραφα, σε μία υπόθεση που για να τη διαβάσεις ήθελες τουλάχιστον μισή μέρα -το υπόμνημα του καθενός- και την Τρίτη το βράδυ διέρρευσε μέσω του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων παρακαλώ, ότι ξέρετε, η υπόθεση εναντίον του φίλου της Κυβέρνησης απερρίφθη. Να δώσουμε τα διαπιστευτήρια για να επιλεγούμε. Και αυτός ο πρόεδρος δέχεται να λέγει ότι προήχθη και δέχεται να ασκεί τα καθήκοντά του σαν να είναι ένας υπάλληλος ο οποίος προήχθη με τη συνήθη διαδικασία που προβλέπεται.
Απόρροια αυτής της ελαστικής συνείδησης είναι αυτά που βλέπεται. Διότι εδώ υπάρχουν πράξεις τις οποίες μπορεί να κάνει ένας Υπουργός μετά από εισήγηση μιας τριμελούς επιτροπής του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, οι οποίες είναι προσβλητικές για τη δικαστική εξουσία. Είναι προσβλητικές, επαναλαμβάνω, για τη δικαστική εξουσία! Να εισηγείται να μη γίνει αναίρεση, να εισηγείται ουσιαστικά να απορριφθεί και η δικαστική απόφαση. Απόρροια αυτού του πράγματος είναι.
Ευτυχώς καταργήθηκαν εκείνες οι παλιές διατάξεις περί εφάπαξ ψηφιζομένων νόμων κλπ. Και θέλω να πιστεύω ότι μία άλλη πλειοψηφία, μία άλλη κυβέρνηση θα εισηγηθεί ένα νόμο ο οποίος θα περιορίσει και αυτό το άρθρο του Συντάγματος το οποίο, όπως είπα, διαλαμβάνει διάταξη η οποία δεν επιτρέπεται, για να μη χρησιμοποιήσω άλλο όρο. Τι θα πει ιδίως «να καθορίζει από το Σύνταγμα», «δίδει εντολή και δέχεται ιδίως να καθορίζει αν θα υπάρξει δικαστική διεξαγωγή ή αν θα δοθεί μία παροχή σε κάποιον ο οποίος αιτείται κάτι από το ελληνικό δημόσιο;»
Αυτό που περισσότερο θα ήθελα ακόμα να πω, κύριε Πρόεδρε –επειδή είμαι πολλά χρόνια στην Αίθουσα και επειδή ως μέλη του Κοινοβουλίου οφείλουμε να υπερασπιστούμε το Κοινοβούλιο και τη Δημοκρατία, είναι τα μοναδικά στηρίγματα που υπάρχουν- είναι πως η γυμνή Αίθουσα είναι συνέπεια του γεγονότος ότι συνεδριάζουν ταυτόχρονα οι επιτροπές. Και ο Πρόεδρος ο οποίος καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες για να αναδείξει το Κοινοβούλιο, θα σκεφτεί με τα κόμματα τι να επιβάλει. Δεν μπορεί να υπάρχει παραλλήλως και ταυτοχρόνως συνεδρίαση και Ολομέλειας και επιτροπής. Στο βαθμό που πιέζεται ο Πρόεδρος ας το σκεφτεί, γιατί πράγματι καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες για να αναδειχθεί το Κοινοβούλιο, να γίνει προσιτό και γνωστό στον ελληνικό λαό.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Από την άλλη πλευρά, όμως, θέλω να απευθυνθώ και προς την Αντιπολίτευση, τη Μείζονα και την Ελάσσονα. Πρέπει να καταλάβει η Αντιπολίτευση ότι δεν πρόκειται να πάρει εξουσία εάν δεν μπορέσει να δείξει ο Πρόεδρός της, ο Αρχηγός της –και τα άλλα κόμματα, η Ελάσσονα Αντιπολίτευση δεν πρόκειται να πάρει ποσοστό σημαντικό από τον ελληνικό λαό- ότι έχει στελέχη τα οποία γνωρίζουν τα θέματα. Όταν εδώ έρχονται θεμελιώδεις νόμοι, όπως αυτός και άποψη επί του νόμου αυτού έχουν ένα ή δύο μέλη της Αντιπολίτευσης και όχι δεκαπέντε, αυτομάτως λέει η Αντιπολίτευση στον ελληνικό λαό «δεν έχω στελέχη για να κάνω κυβέρνηση». Έτσι δεν παίρνετε, κύριοι, κυβέρνηση. Και δεν είναι ότι δεν παίρνετε κυβέρνηση, ότι δεν εναλλάσσονται τα κόμματα στην εξουσία και δεν προάγεται η δημοκρατία αλλά ότι δημιουργούνται καθεστωτικές κυβερνήσεις. Υπάρχει ο κίνδυνος της «σαλαζαροποίησης». Είναι ένας όρος που είχε χρησιμοποιηθεί την εποχή που είχε γίνει η κυβέρνηση του Μαρκεζίνη.
Αυτά θεώρησα υποχρέωση από θέσεως να πω, κύριε Πρόεδρε, και γενικώς να πω ότι είναι ένας νόμος, ο οποίος έχει μέσα διαβλητές θέσεις. Τις ανέπτυξε εν εκτάσει ο κ. Σκυλλάκος. Με κάλυψε σε πολλά θέματα. Ο πρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ασχέτως του προσώπου που είναι σήμερα και πώς είναι και τι θα κάνει, μπορεί να είναι γκάουλάϊντερ. Εγώ εύχομαι να είναι ένας άνθρωπος ο οποίος θα αντιληφθεί ότι για τα προσόντα του επελέγη και άρα καμία υποχρέωση σε κανέναν δεν έχει. Αυτό, όμως, δεν το έδειξε έως τώρα η δικαστική εξουσία. Οι έως τώρα επιλεγόμενοι πρόεδροι του Αρείου Πάγου και οι εισαγγελείς δεν έδειξαν ότι «ξέρετε, κύριε Πρωθυπουργέ, επειδή είμαι αυτός που είμαι, είχες την ευκαιρία να έχεις έναν πολύ καλό πρόεδρο και καμία υποχρέωση δεν έχω, συ έχεις υποχρέωση». Αμφιβάλλω γιατί η παράδοση δεν το δείχνει.
Πάντως το νομοσχέδιο αυτό αναδεικνύει ένα Νομικό Συμβούλιο και έναν πρόεδρο ο οποίος είναι ένας γκάουλάϊντερ στις θελήσεις του οιουδήποτε Υπουργού.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη συζήτησή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία μαθητές και καθηγητές από το 61ο Ενιαίο Λύκειο Αθήνας και επίσης μαθητές και καθηγητές από το Λύκειο Αμερικανικής Παροικίας. Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για να ανακοινώσετε τις τροποποιήσεις που έχετε διανείμει, για να ενημερωθούν οι συνάδελφοι και να τις καταθέσετε στα Πρακτικά.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Βεβαιότατα, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, με τις διατάξεις του άρθρου 100 Α του ισχύοντος Συντάγματος, όπως αυτό αναθεωρήθηκε από τη Ζ΄ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, κατοχυρώθηκε για πρώτη φορά συνταγματικά ο θεσμός του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Είναι χαρακτηριστική, πλήρως αντιπροσωπευτική της πολιτικής βούλησης για τη συνταγματική εδραίωση του θεσμού, η δήλωση του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης, νυν Πολιτισμού και ακολούθως γενικού εισηγητή, του καθηγητή κ. Ευάγγελου Βενιζέλου σε συνεδρίαση της αρμόδιας διακομματικής επιτροπής για την Αναθεώρηση του Συντάγματος ότι προστίθεται διάταξη –τόνισε ο κύριος καθηγητής και Υπουργός- για να κατοχυρώσουμε ένα θεσμό που δεν είναι δικαστικός αλλά είναι οιονεί δικαστικός, ένα μεγάλο σώμα της διοίκησης που δεν έχει καμιά συνταγματική διαφορά: το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Με τις διατάξεις του άρθρου 100 Α δεν εισάγεται στη δικαιική έννομη τάξη με την ευρεία έννοιά της, στο νομικό κόσμο της χώρας, ένας νέος θεσμός, κατοχυρώνεται απλά συνταγματικά ένας θεσμός, ένα σώμα, το οποίο υφίσταται και λειτουργεί πλέον των εκατό χρόνων.
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους έχει παρουσία στο νομικό κόσμο της χώρας από τις αρχές σχεδόν του ελεύθερου βίου της. Η ανάγκη ίδρυσής του διαπιστώθηκε αμέσως μετά τη σύσταση και τη λειτουργία της ελεύθερης πολιτείας, οπότε και καταβλήθηκε προσπάθεια οργάνωσης μιας νομικής υπηρεσίας για την αντιμετώπιση πολλών αστικών διαφορών μεταξύ ιδιωτών και του δημοσίου, ενός οργάνου καθοδηγητικού της διοικητικής δράσης.
Η εξέλιξη της νομοθεσίας που αφορά το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους πέρασε από πολλά στάδια, γι’ αυτό θα αναφερθώ μόνο στα σημαντικότερα και στα βασικότερα από αυτά.
Με βασιλικό διάταγμα του 1835 δίδεται η πρώτη αφετηρία του θεσμού με τη σύσταση επιτροπής, της οποίας τη γνώμη είχε το δικαίωμα να ζητήσει ο Υπουργός Οικονομικών όσες φορές αμφέβαλε αν πρέπει να εισαγάγει ή να εξακολουθήσει ενώπιον των δικαστηρίων μια δίκη που αφορούσε το δημόσιο.
Ακολούθησε βασιλικό διάταγμα του 1856. Το 1860 συνεστήθη στο Υπουργείο Οικονομικών γνωμοδοτικό συμβούλιο. Ακολούθως, από την ανάγκη αναβάθμισης του μέχρι τότε ισχύοντος συστήματος νομικών υπηρεσιών της διοίκησης ψηφίστηκε ο νόμος του 1882, ο οποίος δημιούργησε ουσιαστικά και τυπικά το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Το 1882 δηλαδή ψηφίστηκε ο πρώτος ιδρυτικός νόμος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Ακολούθησαν αρκετά νομοθετήματα μέχρι την ένταξη του θεσμού στο Σύνταγμα, από τα οποία θα πρέπει να μνημονευτούν ιδιαιτέρως το βασιλικό διάταγμα του ‘61, ο Οργανισμός του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ο οποίος καθιερώθηκε με αυτό το διάταγμα, και ακολούθως θα πρέπει να μνημονεύσουμε το προεδρικό διάταγμα του 1996 για τον Οργανισμό του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, όπως αυτό το προεδρικό διάταγμα ισχύει μετά την τροποποίηση και τη συμπλήρωσή του.
Στις διατάξεις του άρθρου 100 Α του Συντάγματος, αγαπητοί συνάδελφοι, ορίζεται ότι νόμος ορίζει τα σχετικά με τη συγκρότηση και τη λειτουργία του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους καθώς και τα σχετικά με την υπηρεσιακή κατάσταση των λειτουργών και υπαλλήλων που υπηρετούν σε αυτό.
Στην αρμοδιότητα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ανήκουν ιδίως -και τονίζω τη λέξη ιδίως, είναι ενδεικτική η αναφορά- η δικαστική υποστήριξη και η εκπροσώπηση του δημοσίου ή ο συμβιβασμός σε διαφορές με τρίτους.
Στο κύριο προσωπικό του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους έχουν ανάλογη εφαρμογή οι διατάξεις των άρθρων 88 παράγραφοι 2 και 5 και 90 παράγραφος 5 του Συντάγματος.
Το άρθρο 100 Α του Συντάγματος, όπως διατυπώνεται καθιερώνει ένα μίνιμουμ αρμοδιοτήτων του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ενώ η χρήση του επιρρήματος «ιδίως» καταλείπει ασφαλώς περιθώρια για την κατά τον κοινό νόμο αναγνώριση και άλλων αρμοδιοτήτων πέραν αυτών που ασκούνται σήμερα.
Με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο, το οποίο θα αποτελέσει εκτελεστικό νόμο του Συντάγματος, επιχειρείται ακριβώς η θέσπιση διατάξεων που ρυθμίζουν κατ’ επιταγή της ανωτέρω συνταγματικής ρύθμισης, γενικώς, ζητήματα λειτουργίας και οργάνωσης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, καθώς και την υπηρεσιακή κατάσταση των λειτουργών και των υπαλλήλων που υπηρετούν σ’ αυτό. Και ασφαλώς, το επίρρημα «ιδίως» στο νόμο τον οποίο ψηφίζουμε, απαλείφεται, γιατί μέσα σε αυτήν την αρμοδιότητα που Νομικού Συμβουλίου προστίθενται και άλλες, κατά την άποψη του προτείνοντος Υπουργείου, αρμοδιότητες.
Θα πρέπει να τονίσουμε ιδιαίτερα και με έμφαση ότι κατά την κατάρτιση του υπό ψήφιση νομοσχεδίου το οποίο προετοιμάστηκε από τους ίδιους τους λειτουργούς του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, αφού λήφθηκαν υπόψη η γνώμη της Ένωσης των Λειτουργών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, του Σωματείου Διοικητικών Υπαλλήλων του ιδίου Νομικού Συμβουλίου και έγινε διεξοδική συζήτηση στην ολομέλεια του σώματος, προκρίθηκε να συμπεριληφθούν οι βασικότερες διατάξεις που αφορούν το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.
Πρέπει να τονίσουμε και πάλι με έμφαση, γιατί άκουσα άδικες, υπερβολικές κριτικές για προχειρότητα σύνταξης του συγκεκριμένου οργανισμού, ότι το συγκεκριμένο σχέδιο του οργανισμού συντάχθηκε από τους πλέον επαΐοντες και γνωρίζοντες, τουλάχιστον περί της νομοτεχνικής επεξεργασίας ενός νομοσχεδίου. Και θα έλεγα ότι η απλή κρίση για λόγους αντιπολιτευτικούς και μάλιστα με φράσεις όπως ότι είναι γραμμένο στο πόδι ή ότι πάσχει νομοτεχνικά, πιστεύω ότι επιεικώς είναι άδικες.
Έτσι λοιπόν, στις διατάξεις αυτές περιλαμβάνονται οι αρμοδιότητες, η διάρθρωση και η συγκρότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, διατάξεις που αφορούν τον πρόεδρο και τη διάρθρωση των υπηρεσιών και τις αρμοδιότητες των υπηρεσιών του Συμβουλίου, τη γενική υπηρεσιακή κατάσταση των μελών των λειτουργών, το διοικητικό προσωπικό κλπ.
Κατά τα λοιπά, προβλέπεται στο άρθρο 61 παράγραφος 3 ότι με προεδρικά διατάγματα που εκδίδονται ύστερα από πρόταση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, θα ρυθμιστούν και κατά την τροποποίηση των κειμένων διατάξεων πολλά θέματα λόγω του λεπτομερειακού και δικαστικού χαρακτήρα, των διατάξεων που τα διαπνέουν και τα διέπουν, μεταξύ των οποίων είναι αρμοδιότητες της γραμματείας του Νομικού Συμβουλίου, το σχηματισμό του κέντρου πληροφορικής, τοποθετήσεις, μεταθέσεις, μετακινήσεις, αποσπάσεις εκπαιδευτικές, αναρρωτικές άδειες, επιθεώρηση, όροι και προϋποθέσεις συμμετοχής στο διαγωνισμό για την πλήρωση κενών θέσεων δοκίμων δικαστικών αντιπροσώπων. Και είναι ορθή η παρατήρηση για τη γνώση της ξένης γλώσσας και θα προβλέπεται στις προϋποθέσεις συμμετοχής τους στο συγκεκριμένο διαγωνισμό, όπως μπορούμε να δεσμευθούμε και από του Βήματος της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ )
Προβλέπεται επίσης με προεδρικά διατάγματα η πειθαρχική ευθύνη των μελών του διοικητικού συμβουλίου, η ανάθεση υπεράσπισης των υποθέσεων του δημοσίου σε δικηγόρους στην αλλοδαπή και κάθε λεπτομέρεια η οποία είναι απαραίτητη για την εκτέλεση των διατάξεων του παρόντος.
Πρέπει να πούμε ότι σύμφωνα με το άρθρο 1 του σχεδίου νόμου, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους αποτελεί ενιαία ανώτατη αρχή του κράτους και υπάγεται απευθείας στον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, αφού θα έλεγα ότι αυτός είναι κατά το νόμο και την πρακτική μέχρι σήμερα ο εκπρόσωπος του ελληνικού δημοσίου σε όλες τις δίκες, τουλάχιστον οικονομικού περιεχομένου.
Από τον ορισμό του άρθρου 1 απαλείφθηκε ο όρος «ανεξάρτητη αρχή» που υπήρχε στο προεδρικό διάταγμα του 1996, γιατί αυτός ο όρος δεν προσήκει πλέον στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους μετά την οριοθέτηση των ανεξάρτητων αρχών με το άρθρο 101A, το νέο άρθρο του Συντάγματος. Αυτός ο όρος δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον ορισμό των ανεξαρτήτων αρχών όπως η Βουλή απεφάσισε στο άρθρο 101A. Έτσι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους προσλαμβάνει πλέον αμιγή χαρακτήρα ανώτατης αρχής του κράτους και αποσυνδέεται ρητά από τις ανεξάρτητες αρχές.
Πρέπει να πούμε ότι στο άρθρο 2 περίπτωση β΄ του νομοσχεδίου ορίζεται ότι στην αρμοδιότητα του Νομικού Συμβουλίου ανάγεται και η υποστήριξη των υποθέσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Παρά το γεγονός ότι παρακάτω αναφέρεται ότι κατά τις κείμενες διατάξεις η αρμοδιότητα του Υπουργού Εξωτερικών να διορίσει και άλλους πληρεξουσίους δεν θίγεται για να μην υπάρχει καμία απολύτως αμφισβήτηση, αποδεχθήκαμε την πρόταση του εισηγητή της Πλειοψηφίας για τις αναπροσαρμογές του να έλθει η παράγραφος 2 του άρθρου 62 μπροστά για να γίνει διευκρίνιση και βέβαια να καταργηθεί αυτή η παράγραφος όπως ακριβώς επί λέξει και κατά γράμμα εισηγήθηκε.
Πρέπει να τονίσουμε τη γνωμοδοτική αρμοδιότητα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους με την οποία καθοδηγούνται οι ενέργειες της Δημόσιας Διοίκησης. Πρέπει επίσης σαφώς να υπογραμμιστεί ότι η γνωμοδοτική αρμοδιότητα του Νομικού Συμβουλίου είναι πολύ καίρια για τη λειτουργία του κράτους δικαίου και για την εφαρμογή στη διοίκηση και την εμπέδωση της αρχής της νομιμότητας. Η άσκηση της γνωμοδοτικής αρμοδιότητας προϋποθέτει για να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο αποτελεσματική, λειτουργική και οργανωτική ανεξαρτησία.
Εξίσου σημαντική είναι η αρμοδιότητα σχετικά με την αναγνώριση των απαιτήσεων κατά του δημοσίου, το συμβιβασμό σε διαφορές μ’ αυτό και τη ρύθμιση χρεών πτωχών οφειλετών του δημοσίου. Η αρμοδιότητα αυτή καθιερώνει τη δυνατότητα εξώδικης συμβιβαστικής επίλυσης των διαφορών με το δημόσιο έτσι ώστε να αποφεύγεται η προσφυγή στα δικαστήρια η οποία πολλές φορές είναι μακροχρόνια και δαπανηρή και επιφέρει επιβάρυνση των δικαστηρίων με υποθέσεις που μπορεί με όλες τις εγγυήσεις, λειτουργικές και προσωπικές, να επιλύσει το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.
Και αυτό είναι απάντηση στον ενδοιασμό σας, κύριε Σκυλλάκο, ότι αν έχει δίκιο ο πολίτης δίκιο, μπορεί να του το αποδώσει το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους πριν ακόμη προσφύγει στο δικαστήριο είτε το ελληνικό δημόσιο εκπροσωπούμενο δια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους είτε αν προσφύγει ο ίδιος ο πολίτης στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Μπορεί να αποφανθεί το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους πριν ακόμη αποφασίσουν τα αρμόδια δικαστήρια, πολιτικά ή διοικητικά, ότι θα πρέπει να δοθεί μια λύση συμβιβαστική.
Θα σας πω επίσης, κύριε συνάδελφε, ότι ήταν πολύ ορθή η παρατήρησή σας αλλά προβλέπεται από τις διατάξεις του συγκεκριμένου οργανισμού. Η ανεξαρτησία θα έλεγα ενισχύεται με το γεγονός ότι με το άρθρο 100Α ήδη απολαμβάνει αρμοδιοτήτων οιονεί δικαστικών, δικαστικής εξουσίας.
Άρα, πάντοτε σε σχέση με το χθες, σήμερα έχουμε έναν θεσμό ο οποίος έχει τα ίδια εχέγγυα και προστασία που έχει και το δικαστικό σώμα.
Πρέπει να πούμε επίσης, ότι η προβλεπόμενη από το άρθρο 100Α αρμοδιότητα της αναγνώρισης των απαιτήσεων του συμβιβασμού ισχυροποιεί τις νομοθετικά προβλεπόμενες αρμοδιότητες του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και αίρει την αμφισβήτηση, η οποία είχε διαφανεί στη νομολογία του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Επομένως, η υποχρεωτική εκτέλεση των πρακτικών από τη διοίκηση και ο αποκλεισμός οποιουδήποτε παραπέρα ελέγχου ακόμη και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σχετίζεται με τις εγγυήσεις του κράτους δικαίου και την υλοποίηση της συνταγματικής κατοχύρωσης του θεσμού του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους όσο και με την αποτελεσματική και ορθολογική λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης.
Τέθηκε ένα θέμα στην επιτροπή: Η απαγόρευση της χορήγησης αντιγράφου των εισηγήσεων σε ερωτήματα ή δικαστικές ή εξώδικες υποθέσεις δεν αποτελεί εκδήλωση αυταρχισμού, όπως ακούστηκε, αλλά υλοποίηση της αρχής της ισότητας των διαδίκων. Είναι αδιανόητο να μπορεί μονομερώς ο αντίδικος του δημοσίου να λαμβάνει γνώση στο πλαίσιο της αντιδικίας του με το δημόσιο, των εγγράφων του δημοσίου και της τηρητέας πορείας η οποία καθορίζεται από το Νομικό Συμβούλιο που έχει χαράξει στο χειρισμό της υπόθεσης. Δηλαδή είναι αδιανόητο να λάβει γνώση ο αντίδικος των ισχυρισμών του ελληνικού δημοσίου, δυνατότητα που δεν έχει στην πράξη το δημόσιο μονομερώς έναντι του αντιδίκου.
Άρα, επειδή εκπροσωπεί το δημόσιο στις δίκες με αντίδικο τον ιδιώτη, θα ήταν παραλογισμός να λέμε εκ των προτέρων τα οποιαδήποτε αποδεικτικά μέσα του δημοσίου να τα χρησιμοποιεί ο αντίδικος ιδιώτης και βέβαια να «καίγονται» -σύμφωνα με δικηγορική ορολογία- τα μέσα υπέρ της ενίσχυσης του ελληνικού δημοσίου.
Πρέπει να πούμε ότι τα περισσότερα άρθρα και οι περισσότερες διατάξεις αποτελούν επανάληψη των διατάξεων του π.δ. 282/1996. Υπάρχουν όμως και σημαντικές αλλαγές σε ορισμένα θέματα, που αντιμετωπίζονται στα άρθρα για τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου, τις θέσεις τους, τους διορισμούς, την ανάκληση, τα προσόντα, τα κωλύματα κλπ.
Αυτές οι αλλαγές θα ήταν αξιομνημόνευτο να αναφερθούν επιγραμματικά.
Στους λειτουργούς του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ανήκουν πλέον και οι Δικαστικοί Αντιπρόσωποι Α΄. Επαναφέρεται ο βαθμός του Α΄ που προβλέπεται στο ισχύον μισθολόγιο. Η επαναφορά επιβλήθηκε από την καθυστέρηση, που παρατηρείται στο βαθμό του Παρέδρου για λόγους επετηρίδας, η οποία φθάνει και τα δεκαπέντε χρόνια, πράγμα που επιδεινώνει και τη μισθολογική θέση των δικαστικών αντιπροσώπων, αφού δεν προβλεπόταν η προαγωγή τους στον αντίστοιχο βαθμό.
Ιδιαιτέρως σημαντικό είναι το θέμα των προαγωγών. Ορίζεται ότι οι προαγωγές των μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους στους βαθμούς του Α΄ ή του παρέδρου γίνονται κατ’ εκλογήν μεταξύ όσων έχουν τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα του άρθρου 49 του παρόντος νομοσχεδίου. Περαιτέρω ορίζεται ότι οι προαγωγές των μελών του νομικού συμβουλίου του Κράτους στο βαθμό του Νομικού Συμβούλου κρίνονται ως κατ’ απόλυτη εκλογή προακτέοι μεταξύ όλων εκείνων που έχουν τα τυπικά προσόντα, δηλαδή τα μέλη, οι πάρεδροι που συγκεντρώνουν σε εξαιρετικό βαθμό τα προσόντα του ήθους και σθένους, της επιστημονικής κατάρτισης, της επιμέλειας, εργατικότητας και υπηρεσιακής απόδοσης. Μετά από σύγκριση εκείνων που έχουν τα πιο πάνω προσόντα σε εξαιρετικό βαθμό επιλέγονται αυτοί που προάγονται για την κάλυψη των κενών θέσεων. Δηλαδή όσοι δεν έχουν τα προσόντα αυτά σε εξαιρετικό βαθμό αποκλείονται και δεν συμμετέχουν στην περαιτέρω διαδικασία των προαγωγών.
Πρέπει να πούμε ότι λόγω της επαναφοράς του βαθμού του δικαστικού αντιπροσώπου Α΄ προάγεται δικαστικός αντιπρόσωπος με συνολική υπηρεσία επτά χρόνια στην οποία υπολογίζεται και η υπηρεσία του δοκίμου αντιπροσώπου και σε πάρεδρο προάγεται δικαστικός αντιπρόσωπος Α΄ με πέντε χρόνια στο βαθμό του δικαστικού αντιπροσώπου Α΄. Σημειωτέον ότι κατά του πρακτικού γνωμοδότησης του υπηρεσιακού συμβουλίου για μη προαγωγή, ο ενδιαφερόμενος μπορεί να προσφύγει εντός δεκαπέντε ημερών στην ολομέλεια, αλλά μπορεί επίσης αυτό το πρακτικό να το παραπέμψει στην ολομέλεια ο ίδιος ο Υπουργός Οικονομίας ή Οικονομικών, αν διαφωνεί με τη γνωμοδότηση.
Σε αυτήν την περίπτωση –όταν η παραπομπή είναι από τον Υπουργό- ορίστηκε ρητά ότι τα μέλη και ο εισηγητής του υπηρεσιακού συμβουλίου καθώς και οι επιθεωρητές του προσφεύγοντος, δεν κωλύονται για το λόγο αυτό να συμμετέχουν στην ολομέλεια διότι σε αντίθετη εκδοχή θα υπήρχε περίπτωση να οδηγηθούμε σε πλασματικό αποτέλεσμα στην ψηφοφορία της ολομέλειας επί της προσφυγής λόγω απουσίας των έντεκα μελών του Υπηρεσιακού συμβουλίου, του εισηγητού και του επιθεωρητή του προσφεύγοντος.
Το νομοσχέδιο αυτό είναι ένα σύγχρονο νομοσχέδιο εκτελεστικό του Συντάγματος. Χαίρει της εκτίμησης και προτείνεται από τους ίδιους τους λειτουργούς του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Στη διαδικασία κατάρτισής του ακούστηκαν οι απόψεις των συνδικαλιστικών οργάνων και των συμμετεχόντων νομικών συμβούλων. Γι’ αυτό θα πρέπει η Βουλή να το ψηφίσει ομόφωνα.
Τελειώνοντας πρέπει να καταθέσω ορισμένες διορθώσεις γραφικών παραδρομών, οι οποίες έχουν ήδη μοιραστεί.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Οικονομικών κ. Α. Φωτιάδης καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες διορθώσεις οι οποίες έχουν ως εξής:
«Στο πιο πάνω Σχέδιο νόμου απαιτείται να γίνουν οι εξής διορθώσεις γραφικών παραδρομών:
α) Άρθρο 2
Στο άρθρο 2 ορίζεται «1. Στην αρμοδιότητα του ΝΣΚ υπάγονται».
Να απαλειφθεί ο αριθμός «1» και η τελεία, διότι στο εν λόγω άρθρο δεν υπάρχουν παράγραφοι.
β) Άρθρο 17
Στην περίπτωση δ΄ της παρ.2 του άρθρου 17 γίνεται παραπομπή στο άρθρο 19 παρ.2, ενώ στο άρθρο 19 δεν υπάρχει παρ. 2.
Να γίνει απάλειψη των λέξεων «της παρ.2’
γ) Άρθρο 49
1) Στην παρ.2 του άρθρου 49 αναφέρεται «στον Κλάδο ΠΕ3 Πληροφορικής».
Να τεθεί «στον Κλάδο ΠΕ2 Πληροφορικής».
2) Στην παρ.6 του άρθρου 49 αναφέρεται «του Υπηρεσιακού Συμβουλίου της παρ.2 του άρθρου 104». Να τεθεί «του Υπηρεσιακού Συμβουλίου της παρ. 2 του άρθρου 54».
δ) Άρθρο 51
Στην παρ. 2 του άρθρου 51 αναφέρεται «Οι διατάξεις των παραγράφων 5,6 και 7 του άρθρου 31».
Να τεθεί «Οι διατάξεις των παραγράφων 5,6 και 7 του άρθρου 30».
Ο Υφυπουργός Οικονομικών
Α. Φωτιάδης.»)
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Τέλος, πρέπει να πω ότι στο άρθρο 27 οι θέσεις των παρέδρων είναι εκατόν έξι και οι θέσεις των δικαστικών αντιπροσώπων εκατόν ενενήντα εννιά, αντί εκατόν δύο και εκατόν ενενήντα τέσσερις αντίστοιχα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Παυλόπουλος έχει το λόγο.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Επιτρέψτε μου, με αφορμή αυτόν τον εκτελεστικό νόμο του Συντάγματος, να κάνω μία μικρή αναδρομή στο πρόσφατο πολιτικό μας παρελθόν και να επιχειρήσω να βγάλω ορισμένα συμπεράσματα που είναι δύσκολο να τ΄ αρνηθεί κανείς.
Αυτός ο νόμος θα ψηφισθεί σ’ εκτέλεση του άρθρου 100 Α του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Και μάλιστα για πρώτη φορά σ’ αυτήν την έκταση και μ’ αυτές τις εγγυήσεις, αλλά παρά ταύτα με ελλείψεις. Είπε ο κύριος Υπουργός στην αναδρομή του ότι αυτός ο θεσμός, ουσιαστικά, ξεκίνησε από την εποχή της απελευθέρωσης του ελληνικού κράτους, ιδίως δε από το 1882. Τόνισε δε πόσο χρήσιμος είναι αυτός ο θεσμός!
Κύριε Υπουργέ, όταν κάνατε αυτήν την αναδρομή ξεχάσατε να αναφερθείτε στο ν. 1256/1982, στη μεταμεσονύκτια τροπολογία Κουτσόγιωργα με την οποία τότε καταργήθηκε στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, ενώ όλη η Αντιπολίτευση διαφωνούσε. Το ΠΑΣΟΚ έλεγε τότε ότι αυτός ο θεσμός είναι άχρηστος. Κάνατε λάθος και δεν το θυμηθήκατε ή είναι εσκεμμένη αυτή η επιλεκτική μνήμη σας;
Δεν θα ερχόμουν σ’ αυτό το θέμα, εάν ήταν μεμονωμένο. Δεν είναι . Θα σας κάνω μία μικρή αναδρομή για να δείτε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που, από το 1982, ξεθεμελίωσε το κράτος και τώρα, σιγά σιγά, αφού μεσολάβησαν τα τρία χρόνια της Νέας Δημοκρατίας, όπου προσπάθησε ν’ ανασυντάξει τον κρατικό μηχανισμό, αρχίζει να καταλαβαίνει περί τίνος πρόκειται. Του χρειάστηκαν είκοσι χρόνια διακυβέρνησης της χώρας να καταλάβει τα λάθη του! Τώρα όμως που τα καταλαβαίνει δεν τα ομολογεί.
Ας θυμηθούμε το ν. 1232/1982, ο οποίος κατήργησε του γενικούς διευθυντές και ισοπέδωσε τη Δημόσια Διοίκηση. Χρειάστηκε να έρθουμε τώρα, με τον τελευταίο Υπαλληλικό Κώδικα, για να θυμηθεί το ΠΑΣΟΚ ότι η λογική Κουτσόγιωργα δεν του ταιριάζει πια και ότι χρειάζεται να επαναφέρουμε ως καταληκτικό βαθμό το βαθμού του γενικού διευθυντή. Πότε είχατε δίκιο, κύριε Υπουργέ; Όταν είχατε τη νοοτροπία Κουτσόγιωργα το 1982 ή σήμερα; Τι άλλαξε από τότε ως τώρα, ώστε και τότε και τώρα να έχετε δίκιο; Κάποτε, τότε ή τώρα, πρέπει να έχετε άδικο. Πέστε μας πότε.
Νόμος 1256/1982. Με μεταμεσονύχτια τροπολογία καταργείται το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, για να μην υπάρχει κανένας έλεγχος. Γιατί, κατά τη γνώμη του μακαρίτη Κουτσόγιωργα και του ΠΑΣΟΚ εκείνη την εποχή, το Νομικό Συμβούλιο εμπόδιζε την αυθαιρεσία την οποία ήθελε να επιχειρήσει η Κυβέρνηση τότε.
Επανέφερε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το θεσμό. Και έρχεται τώρα το ΠΑΣΟΚ να επαίρεται για τη συνταγματική κατοχύρωση του θεσμού και γιατί ο θεσμός είναι πολύ σύγχρονος. Στην ουσία δε είναι επαναφορά των διατάξεων του βασιλικού διατάγματος του 1961!
Θα θυμίσω και κάτι άλλο που συμβαίνει τώρα για να δείτε ποιοι είστε κύριε Υπουργέ. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ψηφίζει το 1993 το νόμο 2145/1993, με τον οποίο απαγορεύει την παρουσία ηλεκτρονικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης μέσα στα δικαστήρια. Χάνει τις εκλογές η Κυβέρνηση Μητσοτάκη με τις γνωστές συνθήκες και ο πρώτος νόμος που έρχεται με Υπουργό ΠΑΣΟΚ, της Κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου, το Γεώργιο Κουβελάκη, είναι ο νόμος 2172/93 που καταργεί τη διάταξη εκείνη. Τι έλεγε τότε; Όνειδος η απαγόρευση! Τώρα, επάνω στην αίθουσα 151 ο κ. Πετσάλνικος εισηγείται νόμο με τον οποίο καταργεί τη διάταξη Κουβελάκη και επαναφέρει, αυτούσια, τη ρύθμιση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Πότε έχετε δίκιο και πότε έχετε άδικο, κύριε Υπουργέ;
Κάποτε πρέπει να απολογηθείτε στον ελληνικό λαό. Ξεθεμελιώσατε το κράτος, ακυρώσατε τους θεσμούς, παραβιάσατε τη νομιμότητα και εξακολουθείτε να την παραβιάζετε σε πάρα πολλά σημεία. Ως μετανοούσες Μαγδαληνές της πολιτικής έρχεστε τώρα να ομολογήσετε ότι δεν υπήρξε καμιά επιλογή της Νέας Δημοκρατίας που να μη δικαιώθηκε ιστορικώς. Αυτή άλλωστε μετά την Μεταπολίτευση στερέωσε τη δημοκρατία, έλυσε το πολιτειακό, οδήγησε την Ελλάδα στην Ευρώπη. Και όλους τους θεσμούς που πολεμήσατε, από το 1981 ως σήμερα, έναν έναν τους επαναφέρετε. Είναι ιστορική η δικαίωση αυτής της Παράταξης και είναι ομολογία αποτυχίας της Κυβέρνησής σας, η οποία έκανε τόσο πολύ τον Τόπο πίσω χρόνια ολόκληρα.
Για να έλθω στο προκείμενο. Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους κατοχυρώνεται συνταγματικώς. Μήπως θυμάστε, κύριε Υπουργέ, ποιου πρόταση ήταν η συνταγματική κατοχύρωση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους; Αξίζει να πάρετε τις προτάσεις, του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας και να δείτε ότι η αρχική σας πρόταση δεν ανέφερε τίποτα. Πρόταση της Νέας Δημοκρατίας ήταν, την υιοθετήσατε και επαίρεσθε τώρα!
Θυμηθείτε, λοιπόν, ότι η Νέα Δημοκρατία οργάνωσε το θεσμό, τον κατοχύρωσε συνταγματικά και έρχεσθε σήμερα, με τις κατακτήσεις άλλων, να επαίρεσθε για την πολιτική σας. Ποια πολιτική σας, αυτή που δεν έχετε; Η μόνη που έχετε είναι αυτή σύμφωνα με την οποία ομολογείτε τα λάθη σας. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Σας έχω πει πολλές φορές ότι με ομολογία λαθών, πολιτική δεν γίνεται. Το μυστήριο της μετανοίας είναι χρήσιμο για τη σωτηρία της ψυχής, αλλά, σας διαβεβαιώ, δεν προσφέρεται για να ασκήσετε πολιτική.
Σε ό,τι αφορά το θέμα της συνταγματικής κατοχύρωσης πράγματι είναι πολύ θετικό σημείο. Και το άρθρο 100Α΄ του Συντάγματος έχει τις εξής έννομες συνέπειες, τις οποίες όμως το νομοσχέδιο δεν αξιοποιεί πλήρως. Πρώτον, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, από τη στιγμή που κατοχυρώνεται συνταγματικώς ως θεσμός, δεν μπορεί πλέον να καταργηθεί με νόμο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δεν μπορεί ένας μελλοντικός Κουτσόγιωργας να το ξανακαταργήσει.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως. Επίσης δεν πρόκειται να ξανακερδίσετε εκλογές, όπως εμείς πιστεύουμε, και ο Ελληνικός Λαός δεν έχει να σας δώσει άλλη ευκαιρία, να οδηγήσετε τον Τόπο πίσω όπως το κάνατε. Αλλά παρ’ όλα αυτά και αν βρεθούν στο μέλλον άνθρωποι που θα ήθελαν να έχουν τη δική σας νοοτροπία, τη νοοτροπία Κουτσόγιωργα, τη νοοτροπία ΠΑΣΟΚ του ν.1256/1982, δεν μπορούν να τον καταργήσουν το θεσμό αυτό. Είναι ένα κεκτημένο. Όμως δεν είναι μόνον αυτό. Είναι ότι το Σύνταγμα κατοχυρώνει και το νομικό καθεστώς του ιδίου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και των στελεχών του. Μοιάζει, και εξαιτίας της παραπομπής στη δομή και τη λειτουργία του Δικαστικού Σώματος, αλλά δεν είναι Δικαστικό Σώμα. Είναι οιονεί δικαστικός θεσμός, μετέχει, κατά κάποιον τρόπο, των εγγυήσεων της δικαστικής εξουσίας, δεν παύει όμως να παραμένει ένας θεσμός της εκτελεστικής εξουσίας. Για να είμαστε, λοιπόν, ορθολογικοί σ’ αυτό που εκφράζουμε εδώ σύμφωνα με το άρθρο 100Α του Συντάγματος, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους είναι μια δημόσια υπηρεσία που ανήκει στην εκτελεστική εξουσία, αλλά τα μέλη της έχουν και ορισμένες εγγυήσεις, οιονεί δικαστικές.
Τρίτον, σύμφωνα με το Σύνταγμα, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους δεν έχει χωριστή νομική προσωπικότητα. Αποτελεί δημόσια υπηρεσία. Αυτό είναι σημαντικό, γιατί ως δημόσια υπηρεσία μπορεί να έχει μεγαλύτερη ανεξαρτησία, ανάλογα με τις διατάξεις που θεσπίζουμε, από ό,τι θα είχε ως νομικό πρόσωπο. Γιατί αν είχε χωριστή νομική προσωπικότητα, εκ του Συντάγματος θα υπήρχε η νομική εποπτεία επ’ αυτού, γεγονός που θα σήμαινε ότι η κεντρική εξουσία θα μπορούσε να ασκήσει έλεγχο, τουλάχιστον νομιμότητας, επί του νομικού προσώπου.
Και αυτό είναι σημαντικό. Και σας το λέω, κύριε Υπουργέ -γιατί εδώ είμαστε και αν δεν προλάβετε εσείς, θα το κάνει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας- και κάτι άλλο το οποίο δεν θέλετε να το καταλάβετε. Την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς αντί να την έχετε Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή, την έχετε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου! Σας το λέμε τόσο καιρό. Την ονομάζετε Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή και δεν είναι. Γιατί αφού την έχετε νομικό πρόσωπο, υφίσταται την εποπτεία νομιμότητας. Τι είδους Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή είναι λοιπόν; Γι’ αυτό πήγε όπως πήγε το χρηματιστήριο. Γι’ αυτό πάει όπως πάει και τώρα το χρηματιστήριο. Γι’ αυτό τα σκάνδαλα και γι’ αυτό η αδιαφάνεια. Γιατί είκοσι χρόνια κυβερνάτε και ακόμα δεν έχετε εμπεδώσει στο μυαλό σας την έννοια της Ανεξάρτητης Διοικητικής Αρχής.
Ευτυχώς τουλάχιστον που, επειδή διατυπώσαμε εμείς αυτήν τη διάταξη, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους είναι οιονεί Ανεξάρτητη Αρχή. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, είναι δημόσια υπηρεσία που δεν υπόκειται ή μπορεί να μην υπόκειται σε έναν τέτοιο έλεγχο.
Αυτά τα τρία σημεία είναι τα κεκτημένα. Η συνταγματική κατοχύρωση, η δομή σε ό,τι αφορά την οιονεί δικαστική μορφή της και, τέλος, το ζήτημα που σχετίζεται με τη νομική προσωπικότητα, η οποία ευτυχώς δεν υπάρχει και που προσδίδει κάποια στοιχεία ανεξαρτησίας στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.
Από εκεί και πέρα, πρέπει να σας πω ότι και το Σύνταγμα –εξαιτίας της δικής σας αβελτηρίας στο σημείο αυτό- παρουσιάζει μία συγκεκριμένη έλλειψη στην οποία θα αναφερθώ, αλλά και ο νόμος δεν αξιοποιεί τίποτα απ’ αυτά που ήδη το Σύνταγμα θέλησε να δώσει στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.
Πρώτα πρώτα, στο Σύνταγμα υπήρξε και υπάρχει παραπομπή σε ό,τι αφορά την εξομοίωση των στελεχών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους με το Δικαστικό Σώμα σε δύο θέματα. Στο θέμα της εκλογής του προέδρου και των αντιπροέδρων και στο θέμα των οικονομικών απολαβών.
Όμως, εδώ υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα. Εμείς είχαμε διαμαρτυρηθεί –βεβαίως η δική μας παρουσία την εποχή εκείνη δεν μπόρεσε να σας κάμψει- ότι οι κανόνες που ισχύουν σήμερα για την επιλογή της ηγεσίας της δικαιοσύνης δεν είναι οι καλύτεροι. Είναι ευθεία η πολιτική παρέμβαση και το ξέρουμε! Δεν έπρεπε το Υπουργικό Συμβούλιο να είναι εκείνο που επιλέγει την ηγεσία της δικαιοσύνης, όπως ακριβώς έγινε η επιλογή τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς!
Αλλά τουλάχιστον, και έτσι που μπήκε, το Δικαστικό Σώμα εξαιτίας της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας μπορεί να λειτουργήσει. Τι κάνετε τώρα εσείς; Δυστυχώς, υπάρχει η παραπομπή σ’ αυτές τις διατάξεις από το άρθρο 100 Α Άρα η ηγεσία του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους επιλέγεται από το Υπουργικό Συμβούλιο, όπως η ηγεσία της Δικαιοσύνης. Ωστόσο, ο πρόεδρος και οι αντιπρόεδροι του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, κύριε Υπουργέ, και κύριοι συνάδελφοι, δεν έχουν προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία αντίστοιχη με εκείνη που έχουν οι δικαστικοί λειτουργοί. Με αποτέλεσμα και πριν εκλεγούν αλλά και μετά, να τελούν, στην κυριολεξία, υπό την πολιτική επιρροή της εκάστοτε Κυβέρνησης που τους επέλεξε.
Ενώ ο δικαστής, ο ανώτατος δικαστής, ο πρόεδρος παραδείγματος χάρη, ενός ανωτάτου δικαστηρίου εξαιτίας των εγγυήσεων που έχει μπορεί να απογαλακτισθεί από την πολιτική επιλογή την οποία σηματοδοτεί ο διορισμός του από το Υπουργικό Συμβούλιο, ο πρόεδρος και οι αντιπρόεδροι του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους δεν έχουν αντίστοιχη δυνατότητα. Με αποτέλεσμα να συντηρείται και να διατηρείται ο ομφάλιος λώρος της πολιτικής παρέμβασης και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους να είναι υποχείριο των εκάστοτε επιλογών της Κυβέρνησης.
Το Νομικό Συμβούλιο το θέλουμε για να μπορεί να ελέγχει τη νομιμότητα ή να του ζητείται η γνώμη για τη νομιμότητα των ενεργειών της Κυβέρνησης. Δεν μπορεί να είναι θεραπαινίς. Γιατί αν είναι θεραπαινίς και λέει σε όλα «ναι», τότε από εκεί και πέρα δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να προειδοποιήσει την Κυβέρνηση ως προς τα νομικά λάθη που κάνει.
Αλλά εσείς, κύριε Υπουργέ, και σε επίπεδο Συντάγματος και σε επίπεδο νόμου, δεν θέλετε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ως κάπως Ανεξάρτητη Αρχή η οποία εγγυάται τη νομιμότητα με το να λέει ευθαρσώς στην Κυβέρνηση τι είναι εκείνο το οποίο είναι νομικά σωστό και τι είναι εκείνο που είναι νομικά λάθος.
Εσείς θέλετε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για να καθαγιάζει τις όποιες επιλογές σας, ανεξάρτητα αν είναι παράνομες. Θέλετε δηλαδή να σας βρίσκει περισσότερο διόδους για να παρανομήσετε και όχι φραγμούς για να υπερασπισθείτε τη νομιμότητα. Αυτή είναι η βασική διαφορά.
Εμείς αντιληφθήκαμε πάντοτε, ως Κυβέρνηση και ως παράταξη, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ως εγγυητή της νομιμότητας. Εσείς το είδατε ως δικηγόρο ο οποίος, θέλει να συμβουλεύσει κάποιον πώς μπορεί να αποφύγει κάτι. Δεν είναι έτσι η αρχή της νομιμότητας. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά. Δεν τιμάτε το θεσμό, δεν αξιοποιείτε τις δυνατότητές του. Και πώς θα μπορούσε να τον θέλει έτσι μια Κυβέρνηση η οποία έφθασε στο σημείο -και είναι μοναδικό δυσμενές προνόμιο, privilegium odiosum στην κυριολεξία, της Κυβέρνησης Σημίτη- όχι απλώς και μόνο να μην υπερασπίζεται τη νομιμότητα, αλλά να θεσμοθετεί διατάξεις οι οποίες καθιστούν νόμιμη τη διαπλοκή και την αδιαφάνεια; Όταν είσαστε μια Κυβέρνηση που ψηφίζετε νόμους σαν τον 2522/1997, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ, έρχεται και λέει ότι και εάν ακυρωθεί μια σύμβαση προμήθειας δημόσιου έργου, παροχής υπηρεσιών, συνεχίζεται να εκτελείται από τον παράνομο και τον διαπλεκόμενο ως το τέλος και αυτός που δικαιώνεται παίρνει και αποζημίωση, όταν είστε μια Κυβέρνηση που τη «θεμιτή παρανομία» την εγγυάσθε και τη διαπλοκή την καθιστάτε νόμιμη, από εκεί και πέρα τι να πούμε; Εδώ θα σταματήσετε;
Άρα, λοιπόν, ήδη με τον τρόπο επιλογής της ηγεσίας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, όπως δυστυχώς προκύπτει από το Σύνταγμα και όπως το λέει και ο νόμος, είναι πολιτικός ο ομφάλιος λώρος που προκύπτει.
Από εκεί και πέρα υπάρχει ένα άλλο μείζον ζήτημα το οποίο σχετίζεται με την εισαγωγή των μελλοντικών στελεχών. Προσέξτε, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, πολυτελέστατο νομοσχέδιο και αντί να θεσπίσει με κάποιες διατάξεις εγγυήσεις για το πώς μπαίνουν οι υποψήφιοι εισηγητές του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, στο άρθρο 61 υπάρχει μια διάταξη, η οποία λέει «με διάταγμα θα καθορισθούν οι όροι αυτοί». Καμία εγγύηση. Πρέπει να υπάρχουν αντίστοιχες εγγυήσεις με εκείνες που μπαίνουν τα στελέχη στο Δικαστικό Σώμα ή στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Επιλέξτε μια από τις δύο διαδικασίες, με κάποιες εγγυήσεις. Ούτε αυτό. Θέλετε το διαγωνισμό να τον έχετε του χεριού σας. Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα γιατί δείχνει ότι δεν το φαντάζεσθε ως ανεξάρτητο σώμα. Δεν το φαντασθήκατε ως σώμα το οποίο πρέπει να έχει –το τονίζω- τις ίδιες εγγυήσεις τις οποίες έχει, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την εισαγωγή, το Δικαστικό Σώμα.
Εγώ, λοιπόν, σας λέω: έχετε τη Σχολή Δικαστών, έχετε από την άλλη πλευρά και τη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Είτε στην μια περίπτωση είτε στην άλλη τροποποιήσετε και βάλετε ειδική διάταξη που ένας από τους δύο θεσμούς θα μπορεί να εγγυάται τον τρόπο με τον οποίο θα γίνεται αυτός ο διαγωνισμός για να μπορέσει να αναβαθμιστεί ο τρόπος εισαγωγής. Εδώ το Συμβούλιο Επικρατείας πλέον παίρνει δικαστές όχι με εσωτερικό δικό του διαγωνισμό, αλλά δικαστές μέσω της Σχολής Δικαστών. Και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους θα εξακολουθήσει να κάνει αυτούς τους εσωτερικούς διαγωνισμούς; Αυτοί οι διαγωνισμοί, όπως και να το κάνουμε, δεν έχουν τις εγγυήσεις εκείνες, οι οποίες υπάρχουν για το Δικαστικό Σώμα, εφόσον βεβαίως θέλουμε να φτιάξουμε νομικούς συμβούλους, οι οποίοι να έχουν κύρος, αλλά ταυτόχρονα, και επιβολή.
Γι’ αυτόν το λόγο σας λέω και πάλι, οι παλιές αμαρτίες σας σάς ακολουθούν. Για να χρησιμοποιήσω μια παλιά σαιξπηρική ρήση «Οι παλιές αμαρτίες ρίχνουν μεγάλες σκιές». Και η παλιά αμαρτία της απέχθειάς σας έναντι του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η παλιά αμαρτία της προσπάθειας χειραγώγησης όλων των θεσμών και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σας ακολουθεί και εδώ. Σας δόθηκε και σας δίνεται η δυνατότητα να εκμεταλλευθείτε και να αξιοποιήσετε τις διατάξεις του Συντάγματος. Δεσμευόμαστε, εφόσον ο Ελληνικός Λαός αποφασίσει έτσι, ότι ως Κυβέρνηση όλες αυτές τις διατάξεις που ανέφερα θα τις αλλάξουμε και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους θα γίνει μια πραγματικά ανεξάρτητη αρχή, ένα, κατά τη γαλλική ορολογία, «μεγάλο σώμα της διοίκησης». Αλλά με την ανεξαρτησία εκείνη η οποία επιβάλλεται για να μπορέσει να αναδειχθεί όπως του πρέπει σε εγγυητή της νομιμότητας και του κράτους δικαίου.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Εισερχόμαστε στο στάδιο των δευτερολογιών.
Ο κ. Σπυριούνης έχει το λόγο για τέσσερα λεπτά να δευτερολογήσει.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν μπορώ να μην παραδεχθώ ότι και εμείς ακόμα κάναμε πολλά λάθη. Πιστεύω ότι η αναγνώριση των λαθών μας δεν αρκεί να γίνεται με σιωπηρό τρόπο. Στη δημοκρατία είναι μεγάλη ανωτερότητα, είναι ποιοτική ιδεολογία να δέχεσαι τα λάθη σου.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Αρκεί να μην έχουν γίνει καταστροφές.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Σαφώς και κάναμε λάθη, κύριοι συνάδελφοι, όπως είχατε κάνει πολλά λάθη και εσείς. Και λάθη μάλιστα που είχαν τέτοια έλξη που ήλθαμε εμείς και τα αντιγράψαμε εγκαταλείποντας την έννοια της αλλαγής, το χρέος της αλλαγής.
Όλα τα κουσούρια που έχουμε εμείς σήμερα με «καλλιεργημένη» μορφή και δεν μπορούμε να τα αποβάλουμε από πάνω μας τα πήραμε από εσάς, κύριοι συνάδελφοι, από το πολιτικό σύστημα.
Ελάτε, λοιπόν, να ενώσουμε –το λέω πρώτα στο κόμμα μας, κύριε Υπουργέ- τις προσπάθειές μας, ώστε να αποβάλουμε τα φαινόμενα που πλήττουν ευθέως τη δημοκρατία μας και απογοητεύουν το λαό.
Ένα δεύτερο που θέλω να πω είναι το εξής: Κύριε Πρόεδρε, έγιναν πολλά λάθη στη Δημόσια Διοίκηση: Υπάρχει μια ισοπεδωτική αντίληψη, μια αντίληψη αδηφαγίας, μια αντίληψη της ήσσονος προσπάθειας. Υψηλοί μισθοί αλλά απουσία από τη δουλειά, αναποτελεσματικότητα στην καθημερινότητα, περιφρόνηση στον πολίτη, εγκατάλειψη όλων των κανόνων της αμοιβαιότητας δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Όλα αυτά έπληξαν βαθέως τη Δημόσια Διοίκηση από την οποία σήμερα υποφέρουν οι κυβερνήσεις και ο λαός. Μόνιμα πληγωνόταν το σύστημα της αξιοκρατίας.
Δημοκρατία χωρίς αξιοκρατία σημαίνει κομματοκρατία, το μεγάλο κακό της πατρίδας. Το έχετε και εσείς. Πολεμήστε το. Δώστε το παράδειγμα. Κομματοκρατία! Παντού οι τοπικοί άρχοντες, οι γενικοί άρχοντες. Και βλέπετε ότι εδώ και δεκαπέντε-είκοσι χρόνια είναι οι ίδιοι Υπουργοί. Δεν αλλάζουν. Τα ίδια πρόσωπα. Δεν αλλάζει το σύστημα. Θέλει να σηκώσουμε το σταυρό στο Γολγοθά. Αλλιώς η δημοκρατία δεν θα ποτιστεί με βάση την αξία της και με βάση το χρέος που έχουμε όλοι μας απέναντί της στο συγκεκριμένο θέμα.
Κύριοι συνάδελφοι, η συνταγματική κατοχύρωση του θεσμού είναι ένα επίτευγμα. Είναι ένα βήμα. Δεύτερον, ο οργανισμός με πλείστα όσα πλεονεκτήματα είναι ένα βήμα. Προωθείται και κατοχυρώνεται ο θεσμός. Εκφράζεται το άρθρο 100Α του Συντάγματος. Τρίτον, δεν μπορώ να μη σημειώσω την αξία της έκθεσης που προβλέπεται για τη Βουλή για τα πεπραγμένα του Νομικού Συμβουλίου. Και δεν μπορώ, κύριε Υπουργέ -με την εντιμότητα που οφείλω να έχω- να μη συμφωνήσω με τον κ. Παυλόπουλο. Θα έπρεπε την επιλογή της ηγεσίας του Νομικού Συμβουλίου να μην την εμπιστεύεστε τύποις. Να φαίνεται και τίμια η γυναίκα του Καίσαρα. Δεν αρκεί να είναι μόνο στη δημοκρατία τίμια. Μερικά πράγματα είναι υπέρτατα αγαθά στη δημοκρατία και αποτελούν το έρεισμά της και το τεκμήριό της. Μαχητό μεν, αλλά τεκμήριο. Και η επιλογή από το Υπουργικό Συμβούλιο σε σχέση με το μειονέκτημα ότι δεν αποτελούν δικαστική αρχή και επομένως δεν απολαμβάνουν ακεραία την προσωπική και λειτουργική αυτοτέλεια είναι μειονέκτημα.
Η διαπλοκή και η διαφάνεια. Σαφώς και είναι όργανο που την κατοχυρώνει στο μέτρο των αρμοδιοτήτων του το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Κύριοι συνάδελφοι, είναι ένα γενικότερο θέμα. Η διαφθορά και η διαπλοκή είναι ο τραυματισμός της δημοκρατίας. Γι’ αυτό οφείλουμε να ενώσουμε τις προσπάθειές μας μήπως και κατορθώσουμε απ’ αυτόν το βραχνά της εκμετάλλευσης να κατοχυρώσουμε με περισσότερο φως και με περισσότερη προσπάθεια την αρετή στη δημοκρατία.
Κύριε Υπουργέ, η διαφθορά την οποία ξέρετε και για την οποία κάνετε μάχη που τιμώ ιδιαίτερα –πρέπει να το ομολογήσω εδώ- πληγώνει τη δημοκρατία και απογοητεύει το λαό. Η μέση κοινή γνώμη εξακολουθεί να πιστεύει ότι ο Σημίτης στο σημείο αυτό δεν επέδειξε ή δεν μπόρεσε να επιδείξει την ην όφειλε και επιβαλλόταν από τις περιστάσεις επιμέλεια για την πάταξη της διαφθοράς.
Κύριε Πρόεδρε, τελειώνω στο σημείο αυτό, λέγοντας ότι ο οργανισμός προωθεί και εξασφαλίζει την καλύτερη λειτουργία στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, γι’ αυτό και τον ψηφίζω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ». «180 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση», σαράντα οκτώ μαθητές και πέντε δάσκαλοι του Δημοτικού Σχολείου Οινοφύτων Βοιωτίας.
Η Βουλή τούς καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα)
Επίσης έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι οι Υπουργοί Μεταφορών και Επικοινωνιών, Οικονομίας και Οικονομικών, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Ανάπτυξης, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Ρύθμιση θεμάτων επιβατικών δημόσιας χρήσης αυτοκινήτων και άλλες διατάξεις».
Οι Υπουργοί Μεταφορών και Επικοινωνιών, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Αρχή διασφάλισης του απορρήτου των επικοινωνιών».
Παραπέμπονται αμφότερα στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή.
Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός, για να κλείσουμε τη συνεδρίαση.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Τελειώνω σε μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήθελα να τονίσω ότι «τη ελπίδι της εξουσίας χαίροντες οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας», επαναλαμβάνουν διαρκώς την επωδό περί κατάργησης συγκεκριμένων διατάξεων, που η Βουλή κατά τη συνταγματική της λειτουργία αλλά και τη δημοκρατική της ολοκλήρωση ψηφίζει.
Όμως θα πρέπει να πω ότι τους διαφεύγει ότι «ελπίς και οις ουδέν αύτη πάρεστι». Τελευταία πεθαίνει η ελπίδα, λέει ο λαός. Θέλω να πω ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει διδαχθεί από την μέχρι τώρα οδυνηρή της εμπειρία και την απογοήτευσή της από τους άκαιρους πανηγυρισμούς των γκάλοπ, γιατί πάντοτε το καλύτερο γκάλοπ είναι η κάλπη και η κάλπη τους απογοήτευσε επανειλημμένως.
Έτσι, λοιπόν, θέλω να πω ότι διαφεύγει της προσοχής της Νέας Δημοκρατίας ότι την πρωτοβουλία για τη συνταγματική κατοχύρωση του θεσμού του Νομικού Συμβουλίου του κράτους είχε Υπουργός Δικαιοσύνης αυτής της Κυβέρνησης και η πλειοψηφία της Βουλής, μέσα στην οποία βέβαια και εσείς, θα έλεγα, ψηφίσατε υπέρ αυτής της συγκεκριμένης ρύθμισης.
Επομένως, το να αναφέρεστε από το 1981 μέχρι σήμερα στην κριτική σας, αποδεικνύει ότι δεν έχετε σήμερα κανένα απολύτως επιχείρημα και ότι τελικώς απλά και μόνο η δημιουργία κάποιων εντυπώσεων είναι κάτι το οποίο δεν ωφελεί την πολιτική σας και δεν μπορείτε να πείσετε τον ελληνικό λαό αλλά και τη Βουλή.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο για ένα λεπτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ορίστε, κύριε Παυλόπουλε.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Υπουργέ, θέλω να κάνω τρεις παρατηρήσεις, διότι τρεις φράσεις είπατε και τρία λάθη κάνατε.
Λάθος πρώτο: Είπατε ότι η πρόταση για τη συνταγματική κατοχύρωση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ανήκε στο ΠΑΣΟΚ και τον εισηγητή του. Φαίνεται ότι δεν διαβάζετε καλά τις προτάσεις των κομμάτων. Είναι κατατεθειμένες οι προτάσεις των κομμάτων, η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας και η πρόταση του ΠΑΣΟΚ. Η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, πλήρης, είναι η πρώτη που έθεσε το θέμα, με τις διατάξεις που, περίπου, τώρα έχουμε. Ενώ του ΠΑΣΟΚ δεν είχε τίποτα σχετικά με την κατοχύρωση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Σημείο δεύτερο: Μας μιλήσατε για το παρελθόν. Κι εγώ σας ρώτησα κάτι απλό. Εκεί που κάνατε την αναδρομή, γιατί δεν αναφέρατε το νόμο 1256/1982, και τη μεταμεσονύχτια τροπολογία Κουτσόγιωργα, με την οποία αποκεφαλίσατε τότε και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Σήμερα λέτε ότι είναι καλό το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Χαίρομαι. Γιατί όμως δεν απολογείσθε για τα λάθη που κάνατε όταν αφήσατε επί δέκα χρόνια το θεσμό αυτό να μην υπάρχει και να ξεθεμελιώνεται νομικά η κρατική μηχανή;
Τρίτο και κυριότερο σημείο: Εγώ είπα ότι αν ο ελληνικός λαός θελήσει να γίνουμε Κυβέρνηση, εμείς θα συμπληρώσουμε αυτό το νόμο με τις διατάξεις που πρέπει. Βγάλατε το συμπέρασμα ότι η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να κερδίσει τις εκλογές. Είστε γνήσιος εκπρόσωπος της καθεστωτικής, αντιδημοκρατικής και απαράδεκτης πολιτικά νοοτροπίας, ο οποίος από το Βήμα της Βουλής προκαταλαμβάνει ακόμα και την ετυμηγορία του ελληνικού λαού.
Βγάλατε το συμπέρασμα. Είστε απόγονος μιας άλλης νοοτροπίας -εδώ πάλι μίλαγα προηγουμένως- κάποιου μακαρίτη πια, ο οποίος σ’ αυτήν την Αίθουσα έλεγε ότι η «δεξιά μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας». Το θυμάστε; Αυτών απόγονος θέλετε να είστε; Μπράβο σας τότε γι αυτό.
Αυτό λέμε: Καθεστωτική νοοτροπία εκφράζετε και αντιδημοκρατική νοοτροπία σάς διαπνέει.
Από κει και πέρα, δεν θέλω να πω τίποτε περισσότερο. Ένα μόνο θέλω να σας τονίσω! Την απάντηση τη δίνει ο ελληνικός λαός στις εκλογές. Μη σπεύδετε να βγάλετε συμπεράσματα.
Όσον αφορά στις δημοσκοπήσεις, εσείς το είπατε. Εμείς δεν στηριχτήκαμε σε καμία δημοσκόπηση απολύτως. Πάντοτε λέμε το αυτονόητο, ότι δηλαδή οι δημοσκοπήσεις δεν είναι εκλογές. Απλώς, για άλλα σας είχαν προετοιμάσει οι επικοινωνιολόγοι της Κυβέρνησής σας -όλοι αυτοί οι «μαθητευόμενοι μάγοι» της επικοινωνίας- οι οποίοι, χθες, έπαθαν ακόμα άλλο ένα «βατερλώ». Φαίνεται ότι δεν σας προϊδέασαν σήμερα το πρωί ότι η επικοινωνιακή πολιτική του ΠΑΣΟΚ έχει αλλάξει, γιατί τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων ήταν πολύ διαφορετικά από αυτά τα οποία περίμεναν.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Θα δώσω ένα λεπτό στον κύριο Υπουργό, για να απαντήσει.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Παυλόπουλε, συμφωνούμε απόλυτα ότι ο λαός αποφασίζει αλλά εσείς, ως Νέα Δημοκρατία, έχετε δείξει μέχρι τώρα ότι θεωρείτε τον εαυτό σας βέβαιο νικητή. Εγώ θα έλεγα προς το παρόν να σεβαστείτε την επιλογή του ελληνικού λαού, όπως αυτή εκφράστηκε μέσα από την ψήφο του και την εμπιστοσύνη του προς την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Από κει και πέρα, αναμείνατε υπομονετικά τις επόμενες εκλογές του 2004, οπότε τότε…
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Το Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο του 2003, κύριε Υπουργέ!
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Αναμείνατε με πολύ μεγάλη υπομονή και μη βιάζεστε. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει πού θα δώσει την ψήφο του και το έχει αποδείξει πολλές φορές.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κηρύσσεται περαιωμένη η ενιαία συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Οργανισμός Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και κατάσταση των Λειτουργών και των Υπαλλήλων του».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου με τις τροποποιήσεις του κυρίου Υπουργού;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Οργανισμός Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και κατάσταση των Λειτουργών και των Υπαλλήλων του», έγινε δεκτό σε ενιαία συζήτηση με τις τροποποιήσεις του κυρίου Υπουργού κατά πλειοψηφία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
(Να καταχωρισθεί το κείμενο του νομοσχεδίου σελ. 97α)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών της σημερινής συνεδρίασης ως προς την ψήφιση του παραπάνω νομοσχεδίου.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Παρεσχέθη η ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 13.10΄, λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2002 και ώρα 10.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία, συζήτηση και ψήφιση συμβάσεων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 4/12/2002 ΣΕΛ.3

PDF:

SYN20021204.pdf

TXT:

es1204.txt

Επιστροφή