Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΑ, Σύνοδος: (Θέρος '05), Συνεδρίαση: ΚΓ΄ 25/08/2005

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΚΓ΄
Πέμπτη 25 Αυγούστου 2005
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
Κατάθεση αναφορών, σελ.
Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Συζήτηση επί των άρθρων και των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης: «Κέντρο Μελετών Ασφάλειας (ΚΕ.ΜΕ.Α.) και άλλες διατάξεις», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης:
ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ Γ., σελ.
ΒΟΥΛΤΕΨΗ Σ., σελ.
ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ Κ., σελ.
ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ Σ., σελ.
ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ Θ., σελ.
ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ Α., σελ.
ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ Μ., σελ.
ΚΟΛΟΖΩΦ Ο., σελ.
ΛΕΒΕΝΤΗΣ Α., σελ.
ΜΑΝΩΛΑΚΗΣ Α., σελ.
ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Χ., σελ.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ Ι., σελ.
ΡΟΒΛΙΑΣ Κ., σελ.
ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
ΘΕΡΟΥΣ 2005
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΚΓ΄
Πέμπτη 25 Αυγούστου 2005
Αθήνα, σήμερα στις 25 Αυγούστου 2005, ημέρα Πέμπτη και ώρα 11.00΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου το Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής (Β΄ σύνθεση) για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Γ΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΙΩΑΝΝΗ ΤΡΑΓΑΚΗ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Τμήμα.
(Ανακοινώνονται προς το Τμήμα από τον κ. Κωνσταντίνο Γκιουλέκα, Βουλευτή Α΄ Θεσσαλονίκης, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Γονέων του 3ου Δημοτικού Σχολείου Ακράτας Αχαΐας ζητεί την άμεση χρηματοδότηση της ολοκλήρωσης του σχολικού κτιρίου που θα στεγάσει το 3ο Δημοτικό Σχολείο και το 2ο Νηπιαγωγείο Ακράτας.
2) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΘΑΝΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αιτωλ/νίας ζητεί να ενταχθεί ο Νομός Αιτωλ/νίας στις περιοχές στις οποίες θα επεκταθεί η χρήση του φυσικού αερίου.
3) Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Εφημέριος του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Τιθορέας ζητεί τη χρηματοδότηση της ανακατασκευής του περιβάλλοντος χώρου του Ιερού Ναού.
4) Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Ιωάννης Καραλάιος, κάτοικος Ραχών Στυλίδος, ζητεί την επίλυση συνταξιοδοτικού του προβλήματος.
5) Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Δομοκού Φθιώτιδας ζητεί τον επαναπροσδιορισμό των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων της περιοχής του.
6) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Μήλου ζητεί τη στελέχωση του Υπολιμεναρχείου Μήλου με πρόσθετο προσωπικό.
7) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Κυκλάδων ζητεί να αυξηθούν τα ποσά κάλυψης των λειτουργικών δαπανών της Νομαρχίας Κυκλάδων και της συντήρησης του οδικού δικτύου της.
8) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Πολυτέκνων Σάμου ζητεί τα μέλη των πολύτεκνων οικογενειών να δικαιούνται μειωμένο εισιτήριο σε όλες τις θέσεις των πλοίων.
9) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Πυροσβεστικών Υπαλλήλων Κρήτης ζητεί την ικανοποίηση εργασιακών και οικονομικών αιτημάτων των μελών του.
10) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Γουβών Ηρακλείου ζητεί ο οικισμός Καρτερού να παραμείνει ενταγμένος στο Δήμο Γουβών.
11) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το ΚΤΕΛ Ηρακλείου – Λασιθίου Α.Ε. ζητεί να δημιουργηθεί ενιαίος φορέας εξυπηρέτησης των συγκοινωνιακών οδικών γραμμών της Κρήτης.
12) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ένωση Εργοληπτών Γεωπόνων Έργων Πρασίνου ζητεί την επαναδημοπράτηση των διαγωνισμών για τη συντήρηση και λειτουργία των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων.
13) Ο Βουλευτής Ηλείας κ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Συνεταιρισμοί και Αγροτικοί Σύλλογοι Χειμαδιού Ηλείας ζητούν την ικανοποίηση αιτημάτων των σταφιδοπαραγωγών της περιοχής τους.
14) Ο Βουλευτής Ηλείας κ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Βιομηχανικής Τομάτας Νομού Ηλείας ζητεί την άμεση αποζημίωση των παραγωγών βιομηχανικής τομάτας.
15) Ο Βουλευτής Αργολίδας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Κρανιδίου Αργολίδας ζητεί έκτακτη οικονομική ενίσχυση για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας της περιοχής του.
16) Ο Βουλευτής Αργολίδας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Νομού Αργολίδας ζητεί την ενίσχυση της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αργολίδας με πρόσθετο προσωπικό.
17) Ο Βουλευτής Σερρών κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Ομάδα Καπνοπαραγωγών του Νομού Σερρών ζητεί να μειωθούν οι παρακρατήσεις από τις επιδοτήσεις των καπνοπαραγωγών.
18) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο καταγγέλλει λάθη στα αρχεία με τα δικαιώματα των οικονομικών ενισχύσεων των παραγωγών.
19) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στο οδικό ατύχημα που προκάλεσε αστυνομικός στο Νομό Λασιθίου.
20) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η λήψη μέτρων για την εύρυθμη και συνεχή λειτουργία του Δημόσιου ΙΕΚ Αγίου Νικολάου Λασιθίου.
21) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στο διαγωνισμό προμήθειας οχημάτων του ΓΕΣ.
22) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το ΚΤΕΛ Ηρακλείου – Λασιθίου Α.Ε. ζητεί τη δημιουργία ενιαίου φορέα εξυπηρέτησης των συγκοινωνιακών οδικών γραμμών της Κρήτης.
23) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Ζαχαρούλα Κουτρουλή, κάτοικος Ιεράπετρας Κρήτης ζητεί την επίλυση εργασιακού της θέματος με το ΙΚΑ – ΤΕΑΜ.
24) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Παναττική Επιτροπή κατά των κεραιών κινητής τηλεφωνίας, υποβάλλει τις προτάσεις της επί του προτεινομένου νομοσχεδίου για την κινητή τηλεφωνία.
25) Ο Βουλευτής Κορινθίας κ. ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΝΩΛΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συμβασιούχων Πυροσβεστών, Πυρόσβεσης – Διάσωσης, ζητεί να χορηγηθούν στα μέλη της όλα όσα ορίζει η ΣΣΕ της 7/4/2005.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 277/12-7-2005 ερώτηση της Βουλευτού κ. Αθανασίας Μερεντίτη, δόθηκε με το υπ’ αρθ. 40/26-7-2005 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση.
«Απαντώντας στην .παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε η Βουλευτής .κ. Α. Μερεντίτη σας διαβιβάζουμε συνημμένα φωτοαντίγραφο του αριθ. 2052/20-7-05 εγγράφου της Δ/νσης Δασών Τρικάλων που υπάγεται στην Περιφέρεια Θεσσαλίας) στο οποίο αναφέρονται οι ενέργειες στις οποίες .έχει .προβεί μέχρι τώρα για την εκτέλεση του με αριθμ.90402/4394/23-12-2004 εγγράφου μας.
Ο Υπουργός
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφο ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
2. Στην με αριθμό 93/6-7-2005 ερώτηση της Βουλευτού κ. Χρύσας Αράπογλου δόθηκε με το υπ’ αρθ. 13-1496/25-7-2005 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση.
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 93/6-7-2005 που κατέθεσε στη Βουλή η Βουλευτής κ. Χρύσα Αράπογλου , σχετικά με τον τεχνικό έλεγχο και την κυκλοφορία των Δ.Χ. αυτοκινήτων, φορτηγών και λεωφορείων, ως προς τις αρμοδιότητες του Υπ.Μ.Ε., θέτουμε υπόψη σας τα εξής:
1. Το θέμα των παρανόμως κυκλοφορούντων φορτηγών και λεωφορείων, αλλοδαπών και ελληνικών, και διενέργειας εμπορευματικών ή επιβατικών μεταφορών κατά παράβαση των ισχυουσών διατάξεων, αντιμετωπίζεται με τους ελέγχους που διενεργούνται σε όλη τη χώρα από το ΣΔΟΕ, Λιμενικές, Τελωνειακές, Αστυνομικές Αρχές, καθώς και τα Μικτά Κλιμάκια Ελέγχου των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Τα όργανα αυτά όπου διαπιστώνουν παραβάσεις επιβάλλουν ποινές, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις διατάξεις των ν. 2800/2000 και 2801/2000 και τις κατ’ εξουσιοδότησή τους κανονιστικές αποφάσεις Γ5/52182/3729/12-9-2000 και Γ5/29480/2304/10-4-2001.
Οι ανωτέρω κανονιστικές αποφάσεις προβλέπουν τη διαδικασία επιβολής προστίμων μετά τη διαπίστωση παραβάσεων από τα ανωτέρω όργανα.
2. Στο πλαίσιο των ως άνω ελέγχων της νομιμότητας της μεταφοράς και της ασφαλούς κυκλοφορίας των Δ.Χ. αυτοκινήτων, αναφέρουμε επίσης, ότι :
Σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις της εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας, τα βαρέα φορτηγά (μέγιστης επιτρεπόμενης μάζας άνω των 3,5 τόνων) και τα λεωφορεία υπόκεινται σε ετήσιο περιοδικό τεχνικό έλεγχο στα ΚΤΕΟ των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων της χώρας. Το Υπ.Μ.Ε. έχει επανειλημμένως επιστήσει την προσοχή στα ΚΤΕΟ για τη σχολαστική εφαρμογή των διατάξεων που αναφέρονται στη διαδικασία του τεχνικού ελέγχου, ειδικά για τα σχολικά λεωφορεία. Επίσης, λόγω του ειδικού έργου που επιτελούν τα σχολικά λεωφορεία, με εγκύκλιο του Γεν. Γραμματέα του ΥΜΕ επισημάνθηκε στα ΚΤΕΟ η ανάγκη να διενεργούνται συστηματικά, από τους Προϊσταμένους των ΚΤΕΟ, δειγματοληπτικοί έλεγχοι ειδικά στα σχολικά λεωφορεία.
Όπως προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 86 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, που κυρώθηκε με το ν. 2696/99 (57Α΄), οι Αστυνομικές Αρχές μπορούν να διατάσσουν τον έκτακτο τεχνικό έλεγχο των οχημάτων για τα οποία δημιουργούνται αμφιβολίες για την ασφαλή κυκλοφορία τους.
Τα Μικτά Κλιμάκια Ελέγχου (Μ.Κ.Ε.), τα οποία συγκροτούνται από τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις της χώρας, διεξάγουν οδικούς τεχνικούς ελέγχους σε φορτηγά αυτοκίνητα με μέγιστη επιτρεπόμενη μάζα άνω των 3,5 τόνων και σε λεωφορεία, και επιβάλλουν πρόστιμο και αφαίρεση της άδειας και των πινακίδων κυκλοφορίας στις περιπτώσεις εκείνες που διαπιστώνεται ότι δεν πληρούνται οι προβλεπόμενες τεχνικές απαιτήσεις ελέγχου. Πρόστιμο και αφαίρεση της άδειας και των πινακίδων κυκλοφορίας επιβάλλεται, επίσης, σε σχολικά και μισθωμένα τουριστικά λεωφορεία που μεταφέρουν νήπια και μαθητές δημοτικού σχολείου και δεν έχουν ζώνες ασφαλείας και συνοδό.
Με την 21784/2373/14-4-04 εγκύκλιο του Υπουργού Μ.Ε. ζητήθηκε από τους Νομάρχες της χώρας η εντατικοποίηση των οδικών ελέγχων των μετακινήσεων κατά τις σχολικές εκδρομές, από τα Μ.Κ.Ε. Παράλληλα, ζητήθηκε η συνεργασία των συναρμόδιων Υπουργείων για την αντιμετώπιση του θέματος της ασφαλούς μετακίνησης των μαθητών κατά τις σχολικές εκδρομές. Εν όψει της διενέργειας των σχολικών εκδρομών, εκδόθηκε τον Μάρτιο η αριθμ. 16622/1745/15-3-05 υπενθυμιστική εγκύκλιος του Γεν. Γραμματέα του ΥΜΕ.
3. Το ΥΜΕ θα προμηθευτεί με μειοδοτικό διαγωνισμό που θα διενεργηθεί από το Υπουργείο Ανάπτυξης εντός του 2005, δύο κινητές μονάδες ελέγχου επιβατηγών αυτοκινήτων και φορτηγών έως 3,5 τόνων (κινητά ΚΤΕΟ), καθώς και πέντε κινητές μονάδες τεχνικού ελέγχου βαρέων και ελαφρών οχημάτων (συρμοί, φορτηγά, λεωφορεία, επιβατηγά). Επίσης, για τον έλεγχο του υπέρβαρου των φορτηγών αυτοκινήτων, το ΥΜΕ θα προμηθευτεί εντός του 2005, δεκαπέντε φορητές ζυγαριές οι οποίες θα εξοπλίσουν τα Μ.κ.Ε. για την στήριξη του έργου τους.
4. Τέλος, πληροφορούμε ότι με Σχέδιο νόμου που προωθείται για το θέμα της οδικής ασφάλειας, εισάγονται αυστηρότερα μέτρα, και αντιμετωπίζονται αποτελεσματικότερα τα θέματα που θίγονται στην Ερώτηση.
Ο Υπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ Κ. ΛΙΑΠΗΣ»
3. Στην με αριθμό 103/6-7-2005 ερώτηση της Βουλευτού κ. Ασημίνας Ξηροτύρη - Αικατερινάρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 13/26-7-2005 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση.
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε η Βουλευτής κ. Α. Ξηροτύρη - Αικατερινάρη, για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Α. Όλες οι δασικές εκτάσεις που καίγονται, καταγράφονται, αποτυπώνονται σε χάρτη της Γ.Υ.Σ. κλίμακα 1:5000, κηρύσσονται αναδασωτέες από τους Γεν. Γραμματείς των Περιφερειών εντός διμήνου και δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης (Φ.Ε.Κ.). Τυχόν αμέλεια ή παράλειψη επισύρει .ποινικές,ευθύνες.
Μετά την κήρυξη των καμένων εκτάσεων ως αναδασωτέων, απαγορεύεται κάθε επέμβαση, εκτός από τις αναδασωτικές (προστασία φυσικής αναγέννησης ή τεχνικές αναδασωτικές επεμβάσεις).
Οι εκτάσεις .που καίγονται λόγω των επικρατουσών κλιματοεδαφικών συνθηκών και της βλαστικής τους δομής, αναγεννώνται φυσικά σε ποσοστό πάνω από το 85%. Οι τυχόν απαιτούμενες τεχνικές αναδασωτικές επεμβάσεις γίνονται μετά από σύνταξη ειδικών μελετών αναδάσωσης και κατά κανόνα, μετά την παρέλευση χρόνου αναμονής τριών περίπου ετών. Ο προγραμματισμός, η μελέτη και η εκτέλεση των απαιτούμενων έργων γίνεται από τις Δασικές Υπηρεσίες της αρμόδιας Περιφέρειας.
Κατά την περίοδο ισχύος του Γ΄ ΚΠΣ (μέχρι 2006) οι εργασίες αναδάσωσης δημοσίων εκτάσεων δεν χρηματοδοτούνται από την Ε.Ε. στο σύνολό τους, αλλά μέρος των εργασιών για αναδάσωση καμένων εκτάσεων.
Β. Όσον αφορά την υλοποίηση του Μέτρου 4.1 στα πλαίσια του ΕΠΑΑ 2000 - 2006 και το σχεδιασμό αντιμετώπισης του φαινομένου της ερημοποίησης, τα μέτρα και τις ενέργειες που περιλαμβάνει, διαβιβάζουμε συνημμένα τα με αριθ. πρωτ. 2684/19-7-05 και 8385/15-7-05 έγγραφα του Ειδικού Γραμματέα του Γ΄ ΚΠΣ και του Αναπληρωτή Γενικού Δ/ντή του ΕΘΙΑΓΕ αντίστοιχα, που απαντούν σχετικά.
Ο Υπουργός
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφο ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
4. Στις με αριθμό 68/6-7-2005 και 228/11-7-2005 ερωτήσεις των Βουλευτών κυρίων Αθανασίου Τσούρα και Μαρίας Δαμανάκη δόθηκε με το υπ’ αρθ. 38117/27-7-2005 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Οργάνωσης η ακόλουθη απάντηση.
«Σε απάντηση των υπ’ αριθμ. 68/6-7-2005 και 228/11-7-2005 ερωτήσεων, τις οποίες κατέθεσαν οι βουλευτές κ. Αθ. Τσούρας και κ. Μ. Δαμανάκη αντίστοιχα, αναφορικά με τη χρηματοδότηση προγραμμάτων λειτουργίας Μονάδων Κοινωνικής Μέριμνας που υλοποιούνται μέσω Δημοτικών επιχειρήσεων στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας «ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ», σας γνωρίζουμε ότι, όσον αφορά τη δράση αυτή καθ' αυτή, η αρμοδιότητα ανήκει στο προαναφερόμενο Υπουργείο, το οποίο με το υπ' αριθμ. 9548/20-5-2005 έγγραφό του, φωτοαντίγραφο του οποίου σας επισυνάπτουμε, έδωσε απάντηση σε σχετικές με το ανωτέρω θέμα Ερωτήσεις Βουλευτών, που κατατέθηκαν στη Βουλή.
Επισημαίνεται ότι σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 102 του Συντάγματος «Οι οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια» και «Το κράτος ασκεί στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης εποπτεία που συνίσταται αποκλειστικά σε έλεγχο νομιμότητας και δεν επιτρέπεται να εμποδίζει την πρωτοβουλία και την ελεύθερη δράσης τους» .
Τέλος, σας γνωρίζουμε κατά λόγο αρμοδιότητάς μας, ότι οι πιστώσεις που χορηγούνται από το Υπουργείο μας σε όλους τους ΟΤΑ της χώρας, κατά την κείμενη νομοθεσία, προέρχονται:
α) Από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ) και την ΣΑΤΑ, και διατίθενται στους ανωτέρω κατόπιν πρότασης της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ), αναφορικά με τα κριτήρια και τη διαδικασία κατανομής τους καθώς και
β) Από το πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ» κατόπιν γνώμης της ΚΕΔΚΕ και σύμφωνα με τη διαδικασία που έχει καθορισθεί από το Υπουργείο μας.
Ο Υφυπουργός
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφο ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
5. Στην με αριθμό 127/7-7-2005 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Μιχάλη Καρχιμάνη, Γρηγορίου Νιώτη, Μάρκου Μπόλαρη, Χρήστου Αηδόνη, Λεωνίδα Γρηγοράκου, Ιωάννου Δριβελέγκα και Αρη Μουσιώνη δόθηκε με το υπ’ αρθ. Φ900α/4689/8082/27-7-2005 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Αμυνας η ακόλουθη απάντηση.
«Σε απάντηση της υπ' αριθμ. 127/7-7-2005 ερώτησης που κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Μιχάλης Καρχιμάκης, Γρηγόρης Νιώτης, Μάρκος Μπόλαρης, Χρήστος Αηδόνης, Λεωνίδας Γρηγοράκος, Γιάννης Δριβελέγκας και Αριστείδης Moυσιώνης, με θέμα την Υγειονομική Κατάσταση του Προσωπικού του ΕΚΕΜΣ, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Το Γραφείο Τύπου του ΓΕΣ, αμέσως μετά τη δημοσίευση στον ημερήσιο τύπο της 8ης Ιουλίου 2005, δημοσιεύματος σχετικού με την εμφάνιση κρούσματος φυματίωσης σε οπλίτη Μονάδας των Αθηνών (ΕΚΕΜΣ), για να ενημερώσει και παράλληλα να καθησυχάσει την κοινή γνώμη, συγκέντρωσε τα απαιτούμενα για την ενημέρωση του κοινού πραγματικά στοιχεία και εξέδωσε δελτίο τύπου, στο οποίο παρουσιάζεται με πλήρη διαφάνεια το περιστατικό και οι ενέργειες που έγιναν από πλευράς της Υπηρεσίας για την αντιμετώπισή του.
Σε καμία περίπτωση δεν επιχειρήθηκε προσπάθεια συγκάλυψης και μείωσης της σοβαρότητας του περιστατικού. Αντιθέτως, το Γραφείο Τύπου του ΓΕΣ προέβη άμεσα στην έκδοση δελτίου τύπου και τα αναγραφόμενα σε αυτό αποτέλεσαν και τη μόνη υπεύθυνη απάντηση.
Στις 21 Μαΐου 2005 μετατέθηκε στο ΕΚΕΜΣ Στρατιώτης με καταγωγή από χώρα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ο οποίος από της κατατάξεώς του στο Κέντρο Νεοσυλλέκτων δεν ανέφερε και δεν παρουσίασε πρόβλημα υγείας. Ο προαναφερόμενoς εισήχθη στις 25 Ιουνίου 2005 στο 401 ΓΣΝΑ, με συμπτώματα εμπύρετο βήχα, απόχρεμψη και καταβολή δυνάμεων και διάγνωση εισόδου «Πύκνωση δεξιού άνω λοβού πνεύμονα».
Ο στρατιώτης δήλωσε ότι είναι χρήστης τοξικών ουσιών (ηρωίνης), γεγονός που επιβεβαιώθηκε με την ψυχιατρική εξέταση ενώ ταυτόχρονα διαπιστώθηκε εργαστηριακά μόλυνσή του από τον ιό της Ηπατίτιδας C.
Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του διαπιστώθηκε ότι πάσχει από ενεργό φυματίωση και αμέσως έγινε έναρξη της ενδεδειγμένης αντιφυματικής αγωγής. Νοσηλεύθηκε έως την 1-7-2005, οπότε έλαβε εξιτήριο με διάγνωση εξόδου «Σπηλαιώδης Φυματίωση ΔΕ Πνεύμονα, με ενδοβρογχική διασπορά, υπό αγωγή - χρήση ενδοφλέβιων τοξικών ουσιών», έλαβε δε διετή αναβολή από την Επιτροπή Απαλλαγών Αθηνών, βάσει των παραγράφων 486 και 178 του ΠΔ 133/2002. Η Μονάδα του ενημερώθηκε την 30 Ιουνίου 2005, για τη λήψη των προβλεπόμενων μέτρων, κατ' εφαρμογή των Παγίων Διαταγών.
Από την 1-7-2005 παραπέμφθηκαν στην Πνευμονολογική Κλινική του 401 ΓΣΝΑ σαράντα πέντε (45) Στρατιώτες, δηλαδή το σύνολο της δυνάμεως της Μονάδας, οι οποίοι προληπτικά υποβλήθηκαν σε ακτινολογικό έλεγχο και φυματινοαντίδραση (Mantoux). Από τον έλεγχο δεν διαπιστώθηκε ενεργός φυματίωση σε κανένα άλλο Στρατιώτη. Παρά ταύτα και για λόγους υψίστης εξασφάλισης, σε δεκατέσσερις (14) εξ αυτών, οι οποίοι είχαν θετική Mantoux και παρά την αρνητική ακτινογραφία θώρακα, χορηγήθηκε βραχυχρόνια χημειοπροφύλαξη σύμφωνα και με την έγκυρη τρέχουσα διεθνή βιβλιογραφία. Οι ασθενείς αυτοί, ηλικίας κάτω των τριανταπέντε (35) ετών, δε δύναται να διευκρινισθεί πότε ακριβώς κατά τη διάρκεια της ζωής τους θετικοποίησαν τη Mantoux. Σε καμία όμως περίπτωση δε μεταδόθηκε η φυματίωση από τον ασθενή σε άλλο Στρατιώτη και ασφαλώς δε μεταδίδεται η νόσος από υγιή σε υγιή.
Η εμφάνιση ενός μεμονωμένου κρούσματος δε συνιστά επιδημία και σας διαβεβαιώνουμε ότι, τόσο οι Ειδικοί Ιατροί του 401 ΓΣΝΑ όσο και η ΑΣΔΥΣ/ΔΥΓ ενήργησαν ταχύτατα για την αντιμετώπιση του προβλήματος, λαμβάνοντας όλα τα αναγκαία μέτρα.
Η Μονάδα απολυμαίνεται από ειδικό συνεργείο, με το οποίο έχει συνάψει σύμβαση, κάθε τρίμηνο ή εκτάκτως, όποτε απαιτείται, ενώ ταυτόχρονα καθαρίζεται συστηματικά από τρεις (3) υπαλλήλους καθαρίστριες.
Η Διοίκηση της Μονάδας όχι μόνο δεν αποσιώπησε το θέμα, αλλά αντίθετα, δύο φορές ανακοίνωσε στην πρωινή αναφορά (4 και 5 Ιουλίου), ότι όποιο από τα μόνιμα Στελέχη το επιθυμεί, μπορεί να ζητήσει να υποβληθεί σε προληπτικό έλεγχο, καθώς αυτά δεν είχαν στενή επαφή με τον ασθενή.
Οι οικείοι των Στρατιωτών δεν ενημερώθηκαν, γιατί τα παιδιά τους, πλην του ασθενούς, δεν αντιμετώπισαν και δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα υγείας.
Τέλος, όσον αφορά τα αναγραφόμενα περί των οικογενειών των αποστράτων Αξιωματικών αποτελούν αυθαίρετες κρίσεις που απέχουν από την πραγματικότητα.
Καταλήγοντας δηλώνουμε ότι η πολιτική του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης είναι ανθρωποκεντρική. Η μέριμνα για την υγιεινή και την ασφάλεια του προσωπικού είναι συνεχής και συντονισμένη, καθόσον συνιστά μια εκ των αμέσων προτεραιοτήτων του Υπουργείου. Ήδη υλοποιείται με ταχείς ρυθμούς ένα ολοκληρωμένο και άρτιο Σύστημα Υγιεινής και Ασφαλείας, που όχι μόνο θα μειώσει ουσιαστικά και ει δυνατόν θα μηδενίσει τα ατυχήματα και τις βλάβες υγείας στις Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά και θα καλλιεργήσει την ευαισθητοποίηση και εγρήγορση του προσωπικού στο μείζον αυτό θέμα.
Ο Υφυπουργός
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ι. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ»
6. Στην με αριθμό 218/11-7-2005 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Δημητρίου Πιπεργιά και Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1073772/29/27-7-05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της με αριθ. πρωτ. 218/11-7-05 ερώτησης, που κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Δημ. Πιπεργιάς και Βασ. Κεγκέρογλου, σχετικά με το ανωτέρω θέμα, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Α. Το Σ.Δ.Ο.Ε. στη διάρκεια λειτουργίας του και στα πλαίσια της προσπάθειάς του για αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου, της φοροδιαφυγής και της νοθείας στα καύσιμα, πραγματοποιούσε σε 24ωρη βάση τακτικούς και έκτακτους ελέγχους, τόσο στα κομβικά σημεία διακίνησης (εθνικές οδούς, διόδια, λιμάνια κλπ.), όσο και .στους χώρους παραγωγής και αποθήκευσης πετρελαιοειδών προϊόντων (φορολογικές αποθήκες κλπ.). Ταυτόχρονα είχε εφοδιαστεί και χρησιμοποιούσε ειδικά TESTS ανίχνευσης για τον έγκυρο και έγκαιρο εντοπισμό των νοθευμένων καυσίμων.
Παράλληλα με τους ανωτέρω ελέγχους, ειδικά συνεργεία είχαν πραγματοποιήσει ικανοποιητικό αριθμό ελέγχων, με ιδιαίτερη βαρύτητα στα ναυτιλιακά καύσιμα, σύμφωνα με ειδικό επιχειρησιακό σχέδιο και οδηγό ελέγχου, που είχαν συνταχθεί για το σκοπό αυτό.
Με τη λειτουργία, από 18.07.2005, της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων (ΥΠ.Ε.Ε.) οι παραπάνω έλεγχοι θα ενταχθούν και εκτός των άλλων θα επικεντρωθούν και σε όλες τις εταιρείες εμπορίας ναυτιλιακών καυσίμων, στα μεταφορικά μέσα (βυτιοφόρα οχήματα και Δ/Ξ-σλέπια) καθώς και στα εφοδιαζόμενα πλοία που είναι ελλιμενισμένα στα κρηπιδώματα των λιμένων.
Για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο της διακίνησης και διάθεσης των ναυτιλιακών καυσίμων, θα εντατικοποιηθούν οι περιπολίες στο Θαλάσσιο χώρο με πλοία που παραχωρούνται σε μηνιαία βάση από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας στα πλαίσια εφαρμογής της με αριθμ.113451/20.09.2002 Κοινής Υπουργικής Απόφασης των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εμπορικής Ναυτιλίας.
Β. Η αρμόδια Τελωνειακή Υπηρεσία (Δ/νση 33η Ελέγχου Τελωνείων), έχοντας γνώση του φαινομένου της λαθρεμπορίας των υγρών καυσίμων και στα πλαίσια βέβαια των αρμοδιοτήτων που της παρέχει η ισχύουσα νομοθεσία, προβαίνει κατά καιρούς στην έκδοση σειράς διαταγών προς τις Τελωνειακές Αρχές, με σκοπό την διενέργεια εξειδικευμένων ελέγχων και ειδικότερα προς τις «μονάδες ελέγχου πρόληψης και καταστολής οικονομικών και λοιπών εγκλημάτων αρμοδιότητας τελωνειακής υπηρεσίας», οι οποίες έχουν συσταθεί στα Τελωνεία της χώρας μας.
Στα πλαίσια των αιφνιδιαστικών ελέγχων για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της κάθε μορφής παρανομίας στην διακίνηση του πετρελαίου ναυτιλίας, οι εν λόγω ομάδες δίωξης συνεργάζονται και ανταλλάσσουν πληροφορίες με τις Ελεγκτικές Υπηρεσίες των Τελωνείων (ΕΛΥΤ) και με άλλες διωκτικές αρχές (ΥΠ.Ε.Ε., Αστυνομία, Λιμενικό) σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ.4 της Τ1940/41 2.5.2003 ΑΥΟ περί «Τελωνειακών Διαδικασιών εφοδιασμού πλοίων, αεροσκαφών διπλωματικών αποστολών και λοιπών προορισμών με τροφοεφόδια, καπνικά, καύσιμα κλπ».
Σύμφωνα με στοιχεία των δύο μεγαλύτερων τελωνείων της χώρας που ασχολούνται αποκλειστικά με τα καύσιμα οι έλεγχοι για το ναυτιλιακό πετρέλαιο διεξάγονται τόσο στην θάλασσα με πλοιάριο που παραχωρείται από το Λιμεναρχείο στην Τελωνειακή Υπηρεσία όσο και στην ξηρά με καθημερινούς ελέγχου, σε βυτιοφόρα οχήματα, σε φορολογικές αποθήκες, σε βενζινάδικα ακόμα και σε πλοία αγκυροβολημένα.
Οι ποινές που προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία και συγκεκριμένα από τις διατάξεις του Ν. 2960/01 «περί Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα» (άρθρα 150 και επόμενα περί λαθρεμπορίας) είναι διοικητικές και ποινικές.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το ελεγκτικό έργο της διακίνησης του ναυτιλιακού πετρελαίου είναι ιδιαίτερα δύσκολο στην χώρα μας λόγω των πολυάριθμων απόκρημνων και αφύλακτων θαλάσσιων περιοχών όπου ένα, ήδη παραδοθέν σε καράβι, φορτίο με ναυτιλιακό πετρέλαιο μπορεί να αλλάξει προορισμό και να εισαχθεί λαθραία στην εγχώρια αγορά. Όπως μας είναι γνωστό από προηγούμενες επιτυχίες των ομάδων δίωξης υπάρχουν παράνομες εγκαταστάσεις αποχρωματισμού του ναυτιλιακού πετρελαίου προκειμένου να μην διαφοροποιείται . από το πετρέλαιο κίνησης και να διατίθεται στην αγορά ως πετρέλαιο κίνησης. Όμως οι εν λόγω εγκαταστάσεις είναι δύσκολο να εντοπιστούν.
Κατόπιν των ανωτέρω έχουμε την άποψη, ότι στην προσπάθεια αυτή της πάταξης και καταστολής της λαθρεμπορίας του ναυτιλιακού πετρελαίου, δεν αρκεί μόνο η προσπάθεια των αρμοδίων διωκτικών και των άλλων συναρμόδιων υπηρεσιών, αλλά χρειάζεται και η βούληση για συνεργασία όλων των εμπλεκομένων φορέων διακίνησης και εμπορίας ναυτιλιακού πετρελαίου (εταιρειών, κλπ) παρέχοντας για το σκοπό αυτό σχετικές πληροφορίες προκειμένου να εντοπισθούν οι εστίες των λαθρεμπορικών κυκλωμάτων.
Τέλος θέλουμε να τονίσουμε ότι η Τελωνειακή Υπηρεσία καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για τον εντοπισμό των πάσης φύσεως παρατυπιών, εφαρμόζοντας τις εθνικές και κοινοτικές διατάξεις και επιβάλλει τις προβλεπόμενες κυρώσεις για την πάταξη της δασμοφοροδιαφυγής και την διασφάλιση των εθνικών και κοινοτικών οικονομικών συμφερόντων.
Γ. Σχετικά με την εξαγγελία εξομοίωσης του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης, σqς γνωρίζουμε ότι τα ζητήματα που τίθενται στην εν λόγω ερώτηση εξετάζονται στα πλαίσια της αναμόρφωσης του φορολογικού συστήματος.
Ο Υφυπουργός
ΑΔΑΜ ΡΕΓΚΟΥΖΑΣ»
7. Στην με αριθμό 289/12-7-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μιχάλη Καρχιμάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 556/20-7-05 έγγραφο από τον Υπουργό Δικαιοσύνης η ακόλουθη απάντηση:
«Παρακαλούμε να πληροφορήσετε τον κύριο Βουλευτή ότι σύμφωνα με το άρθρο 49 παρ. 1 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών (Ν. 1756/1988/ΦΕΚ Α΄ 35): «οι τοποθετήσεις των διοριζόμενων ή προαγόμενων δικαστικών λειτουργών, οι μεταθέσεις, μετατάξεις και αποσπάσεις τους ενεργούνται με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται ύστερα από απόφαση του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου».
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης με το αριθμ. πρωτ. 70405-70406/18-7-2005 ερώτημά του προς το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο Πολιτικής και Ποινικής Δικαιοσύνης, το οποίο σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη είναι και το μόνο αρμόδιο να αποφασίσει σχετικά, διαβίβασε τις αιτήσεις για αμοιβαία μετάθεση της Ειρηνοδίκου Σητείας, κ. Ροδάνθης Σταυρουλάκη, με αυτή της Ειρηνοδίκου Κολυμβαρίου, κ. Κυριακής Αποστολάκη.
Σε περίπτωση διαφωνίας του Υπουργού Δικαιοσύνης με την κρίση του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου, ο Υπουργός μπορεί να παραπέμψει το ζήτημα στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, για κρίση σε δεύτερο βαθμό, η απόφαση της οποίας είναι δεσμευτική για τον Υπουργό Δικαιοσύνης.
Από τα ανωτέρω και στο πλαίσιο της αρχής του αυτοδιοίκητου των δικαστηρίων, προκύπτει ότι η Πολιτεία έχει αναθέσει σε ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς, τόσο σε πρώτο όσο και σε δεύτερο βαθμό, την κρίση επί των ανωτέρω θεμάτων.
Ο Υπουργός
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ Π. ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ»
8. Στην με αριθμό 188/8-7-05 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Δημητρίου Τσιόγκα, Νικολάου Γκατζή και Αντωνίου Σκυλλάκο δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 549/26-7-05 έγγραφο από τον Υπουργό Δικαιοσύνης η ακόλουθη απάντηση:
«Παρακαλούμε να πληροφορήσετε τους κυρίους Βουλευτές τα εξής:
Σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2882/2001 «Κώδικας Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων Ακινήτων», αποκλειστικά αρμόδιο για να επιδικάσει προσωρινά την αποζημίωση του ιδιοκτήτη ενός απαλλοτριούμενου ακινήτου, είναι το Μονομελές Πρωτοδικείο του τόπου που βρίσκεται το ακίνητο.
Ο διάδικος-ιδιοκτήτης μέσα σε τριάντα ημέρες από την κοινοποίηση της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου, έχει τη δυνατότητα, είτε -εφόσον τον ικανοποιεί- να αποδεχθεί την απόφαση, οπότε με αυτό τον τρόπο καθίσταται οριστική η προσωρινά ορισθείσα τιμή μονάδας, είτε να ζητήσει τον οριστικό προσδιορισμό της αποζημίωσης, με αίτησή του, που απευθύνεται στο κατά τόπο αρμόδιο Εφετείο. Κατά της απόφασης αυτής, επιτρέπεται το ένδικο μέσο της αναίρεσης.
Όπως ενημερώθηκα από το Πρωτοδικείο Λαμίας, για τις διαλαμβανόμενες στην ερώτηση απαλλοτριώσεις, έχει εκδοθεί η με αριθμό 159/21-6-2005 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λαμίας, για τον προσωρινό προσδιορισμό τιμής μονάδας. Συνεπώς, η διαδικασία του προσδιορισμού της αποζημίωσης δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη.
Αυτονόητα, το Υπουργείο Δικαιοσύνης, δεν δύναται, κατά συνταγματική επιταγή, για κανένα λόγο, να παρέμβει στο ουσιαστικό έργο της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης.
Ο Υπουργός
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ Π. ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ»)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης: «Κέντρο Μελετών Ασφάλειας (ΚΕ.ΜΕ.Α.) και άλλες διατάξεις».
Είναι γνωστό ότι το νομοσχέδιο ψηφίστηκε επί της αρχής στη χθεσινή συνεδρίαση. Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθούν τα άρθρα και οι τροπολογίες του νομοσχεδίου. Το νομοσχέδιο έχει δεκαοκτώ άρθρα. Υπάρχει μία υπουργική τροπολογία και έχουν κατατεθεί δύο εμπρόθεσμες τροπολογίες Βουλευτών.
Θέλετε να πείτε κάτι, κύριε Υπουργέ;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Κύριε Πρόεδρε, μετά τη χθεσινή συζήτηση στο Τμήμα, προέκυψε η ανάγκη να γίνουν ορισμένες παρεμβάσεις στο σχέδιο νόμου και θα ήθελα να τις αναγνώσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Θέλετε να τις καταθέσετε στα Πρακτικά για να διανεμηθούν στους συναδέλφους;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Θα τις διαβάσω και θα τις καταθέσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Μπορείτε να κάνετε και τα δύο. Για οικονομία χρόνου μπορείτε να τις καταθέσετε και να μοιραστούν στους συναδέλφους.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Απλώς για να είναι ενημερωμένοι και οι συνάδελφοι, γι’ αυτό θα ήθελα να τις διαβάσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Εκτός αν έχετε να δώσετε και επεξηγήσεις. Τότε, διαβάστε τις.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Κοιτάξτε, η πρώτη αφορά στην παράγραφο 5 του άρθρου 3 όπου προστίθεται η φράση: «με την επιφύλαξη των διατάξεων…» ορισμένων νόμων που είναι τα προσωπικά δεδομένα και η πρόσβαση στα διοικητικά έγγραφα. Δηλαδή, ορθώς επισημάνθηκε κατά τη διάρκεια της χθεσινής συζήτησης ότι θα πρέπει οι πληροφορίες τις οποίες ζητάει το ΚΕ.ΜΕ.Α για να του δίδονται να μην εφάπτονται με προσωπικά δεδομένα ή με άλλου είδους έγγραφα, τα οποία ενδεχομένως να χρησιμοποιούνται για αυστηρά προσωπικούς λόγους από τους πολίτες και συνεπώς η δημόσια υπηρεσία δεν έχει κανένα λόγο να ζητάει τα έγγραφα αυτά. Γίνεται μία τροποποίηση, γιατί ήταν πολύ σωστή αυτή η παρατήρηση.
Επίσης, υπάρχει μια συμπλήρωση στο άρθρο 10. Η περίπτωση γ΄ της παραγράφου 1 αναδιατυπώνεται ως εξής: «Χορηγίες και χρηματοδοτήσεις από δημόσιες επιχειρήσεις, φορείς πάσης φύσεως, Ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλους Διεθνείς Οργανισμούς». Φεύγει δηλαδή ουσιαστικά η παρατήρηση η οποία αφορούσε τους ιδιώτες και τις χορηγίες από ιδιωτικές επιχειρήσεις και ιδιώτες, το οποίο είχε επίσης επισημανθεί και προέκυψε από τη συζήτηση ότι πράγματι έπρεπε να γίνει αυτή η τροποποίηση.
Στο άρθρο 10 του σχεδίου νόμου, το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 6, η οποία αναριθμήθηκε ως 7, αναδιατυπώνεται ως εξής: «Το ΚΕ.ΜΕ.Α απολαμβάνει όλων των διοικητικών, οικονομικών και δικαστικών ατελειών του Δημοσίου». Απαλείφεται δηλαδή η φράση: «καθώς και όλων των δικονομικών προνομίων». Προσαρμόζουμε δηλαδή το σχέδιο νόμου με βάση παρατήρηση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Το είχατε πει και εχθές, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Το είχα πει και εχθές, το επαναλαμβάνω και σήμερα.
Στο άρθρο 12, το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 6 αναδιατυπώνεται ως εξής: «Η αίτηση για πρόσληψη του δικαιούχου υποβάλλεται μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δύο (2) ετών από την απόκτηση των απαραίτητων προσόντων διορισμού του σε οποιαδήποτε θέση». Απαλείφεται δηλαδή η φράση: «και συνοδεύεται … εξαιτίας του τραυματισμού του».
Είναι και αυτή μία παρατήρηση η οποία έγινε χθες κατά τη διάρκεια της πρώτης συζήτησης, την οποία ενσωματώνουμε.
Επίσης, στο ίδιο άρθρο 12 και στην παράγραφο 8 ο πρώτος στίχος αναδιατυπώνεται ως εξής: «Κατά τα ακαδημαϊκά έτη 2005-2006 και 2008-2009». Δηλαδή μιλάμε για την εισαγωγή στα ΤΕΜΑ, όπου επεκτείνεται η διάρκεια αυτής της αγωγής ένα χρόνο μετά και ένα χρόνο πριν. Και αυτή η παρατήρηση είχε τεθεί.
Τέλος στο άρθρο 14 του τίτλου αυτού προτίθεται η φράση «και Θεσσαλονίκης». Επίσης, στο ίδιο άρθρο 14 το πρώτο εδάφιο αναδιατυπώνεται ως εξής: «Στις Διευθύνσεις Ασφάλειας Αττικής και Θεσσαλονίκης, ορίζεται, με απόφαση του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου, ανά ένας αντιεισαγγελέας εφετών, με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση για τρία έτη οι οποίοι εποπτεύουν και καθοδηγούν τα έργο της υπηρεσίας στη δίωξη του οργανωμένου εγκλήματος». Εδώ νομίζω ότι το σωστότερο αντί για «αντιεισαγγελέας εφετών» είναι να μπει «εισαγγελικός λειτουργός», που περιλαμβάνει και το ένα και το άλλο.
Κύριε Πρόεδρε, αυτές τις παρατηρήσεις είχα να κάνω και θα τις καταθέσω για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Γεώργιος Βουλγαράκης καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες τροποποιήσεις-βελτιώσεις, οι οποίες έχουν ως εξής:
«ΔΗΛΩΣΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ
Μετά την κατ’ αρχήν συζήτηση του σχεδίου νόμου «Κέντρο Μελετών Ασφάλειας (ΚΕ.ΜΕ.Α.) και άλλες διατάξεις» στο Τμήμα Διακοπών, και λαμβάνοντας υπόψη τις επισημάνεις των συναδέλφων βουλευτών, επιφέρουμε τις κατωτέρω τροποποιήσεις – βελτιώσεις:
1. Στο τέλος της παρ. 5 του άρθρου 3 του σχεδίου νόμου προστίθεται η φράση «με την επιφύλαξη των διατάξεων του ν.2472/1997 (ΦΕΚ 50 Α΄) και του άρθρου 5 του ν.2690/1999 (ΦΕΚ 45 Α΄)».
2. Στο άρθρο 10, η περίπτωση γ΄ της παρ. 1 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«γ. Χορηγίες και χρηματοδοτήσεις από δημόσιες επιχειρήσεις, φορείς πάσης φύσεως, Ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλους Διεθνείς Οργανισμούς».
3. Στο ίδιο άρθρο (άρθρο 10) του σχεδίου νόμου, το πρώτο εδάφιο της παρ. 6, που αναριθμήθηκε σε 7, αναδιατυπώνεται ως εξής:
«7. Το ΚΕ.ΜΕ.Α απολαμβάνει όλων των διοικητικών, οικονομικών και δικαστικών ατελειών του Δημοσίου».
Απαλείφεται δηλαδή η φράση «καθώς και όλων των δικονομικών προνομίων».
4. Στο άρθρο 12, το τρίτο εδάφιο της παρ. 6 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«Η αίτηση για πρόσληψη του δικαιούχου υποβάλλεται μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δύο (2) ετών από την απόκτηση των απαραίτητων προσόντων διορισμού του σε οποιαδήποτε θέση».
Απαλείφεται δηλ. η φράση «και συνοδεύεται… εξαιτίας του τραυματισμού του».
5. Επίσης στο ίδιο άρθρο (άρθρο 12) και στην παρ. 8 ο πρώτος στίχος αναδιατυπώνεται ως εξής:
«Κατά τα ακαδημαϊκά έτη 2005-2006 έως και 2008-2009…».
6. Στο άρθρο 14 και στο τέλος του τίτλου αυτού προστίθεται η φράση «και Θεσσαλονίκης». Επίσης στο ίδιο άρθρο (άρθρο 14) το πρώτο εδάφιο αναδιατυπώνεται ως εξής:
«Στις Διευθύνσεις Ασφάλειας Αττικής και Θεσσαλονίκης ορίζεται, με απόφαση του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου, ανά ένας Εισαγγελικός Λειτουργός, με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση για τρία έτη, οι οποίοι εποπτεύουν και καθοδηγούν το έργο της υπηρεσίας στη δίωξη του οργανωμένου εγκλήματος».»)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Πολύ ωραία, κύριε Υπουργέ, να διανεμηθούν κιόλας.
Είναι παρήγορο το γεγονός και χάρηκα μάλιστα ότι λάβατε πολύ σοβαρά υπόψη σας τις παρατηρήσεις των συναδέλφων στις χθεσινές ομιλίες.
Ο συνάδελφος κ. Γκιουλέκας έχει το λόγο επί των άρθρων.
Περιττό να υπενθυμίσω ότι όλα τα άρθρα συζητούνται σε μία ενότητα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ: Κατ’ αρχήν να ευχαριστήσω τον Υπουργό προσωπικά γιατί, ύστερα από παρέμβασή μου, δέχτηκε να προστεθεί στο άρθρο για τη διάθεση εισαγγελικού λειτουργού στη Διεύθυνση Ασφαλείας Αττικής και η Θεσσαλονίκη για τα θέματα της Βορείου Ελλάδος. Μαζί λοιπόν με τις υπόλοιπες ουσιαστικές αλλαγές που έγιναν, έγινε και μία ουσιαστική αλλαγή που ως Βουλευτής Θεσσαλονίκης και να τη χαιρετήσω πρέπει αλλά και να σημειώσω την ιδιαίτερη, τη βαρύνουσα σημασία που έχει αυτή η τροποποίηση για τη Βόρεια Ελλάδα και για την πρωτεύουσά της, τη Θεσσαλονίκη.
Πολύ πολύ γρήγορα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να κάνω δύο-τρεις παρατηρήσεις στα θέματα τα οποία ακούστηκαν χθες. Να αποσαφηνίσουμε ορισμένα ζητήματα και αμέσως μετά να περάσουμε στα άρθρα.
Υπάρχει μέσα στο νομοσχέδιο πρόβλεψη ότι κατ’ αρχήν το ΚΕ.ΜΕ.Α. λειτουργεί με τους κανόνες τις ιδιωτικής οικονομίας. Αυτό μπήκε, και πολύ ορθά, ακριβώς επειδή αναφέρεται στο νομοσχέδιο ότι το ΚΕ.ΜΕ.Α. εξυπηρετεί σκοπούς δημοσίου συμφέροντος. Για να μη γίνει καμία παρανόηση, ότι δηλαδή επειδή εξυπηρετεί σκοπούς δημοσίου συμφέροντος θα λειτουργήσει σύμφωνα με τους οργανισμούς και τις επιχειρήσεις του δημοσίου. Έπρεπε να μπει, λοιπόν, αυτό το οποίο αναφέρθηκε ότι θα λειτουργεί με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας.
Τώρα, όσον αφορά στα θέματα του ελέγχου. Ο έλεγχος ο οποίος ασκείται από τον Υπουργό σε πάρα πολλές περιπτώσεις είναι διαπιστωτικός. Αναφέρεται μέσα στο νομοσχέδιο ότι θα προσλαμβάνονται δέκα το πολύ ειδικοί επιστήμονες με απόφαση του Υπουργού. Μα η απόφαση αυτή είναι απλώς διαπιστωτική. Γιατί σας το λέω αυτό; Διότι η πρόσληψη θα γίνει σύμφωνα με τις διατάξεις του ΑΣΕΠ. Άρα ο Υπουργός δεν έρχεται ουσιαστικά να παρέμβει δραστικά στη διαδικασία της πρόσληψης. Απλώς διαπιστωτικά έρχεται να επικυρώσει τη διαδικασία που θα ακολουθήσει όλους τους κανόνες σύμφωνα με αυτά τα οποία ορίζονται για τη λειτουργία του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού. Άρα δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα.
Είδα ότι υπήρξε μία ιδιαίτερη, επιτρέψτε μου να πω, ευαισθησία από ορισμένους συναδέλφους να θέσουν αυτό το ζήτημα, ότι ο Υπουργός θα ελέγχει το ΚΕ.ΜΕ.Α. κλπ. Μα ο διαπιστωτικός έλεγχος τον οποίο ασκεί ο Υπουργός εκ των πραγμάτων δεν σημαίνει ότι ο Υπουργός παρεμβαίνει και μάλιστα στις διαδικασίες της πρόσληψης. Σας εξήγησα πάρα πολύ απλά ότι αυτά ακολουθούν τη διαδικασία του ΑΣΕΠ. Άρα με αυτήν τη διαδικασία πρόκειται να προχωρήσουμε.
Τώρα, όσον αφορά στο θέμα της συμμετοχής ή της ίδρυσης από το ΚΕ.ΜΕ.Α., εταιριών, της συμμετοχής του σε εταιρίες, πρέπει να ξέρουμε ότι οι μεγάλες αθλητικές και άλλες διοργανώσεις στο εξωτερικό δεν γίνονται από τα κράτη αυτά καθ’ αυτά. Πολλές φορές διοργανώνονται από κοινοπραξίες, από ενώσεις προσώπων. Είναι λογικό όταν το ΚΕ.ΜΕ.Α. θέλουμε να είναι ένα ευέλικτο σχήμα, ένας ευέλικτος φορέας που να μπορεί να συμπράττει με αυτές εδώ τις κοινοπραξίες, να έχει τη δυνατότητα και να προβλέπεται από το συστατικό νόμο ότι δύναται να το κάνει. Γι’ αυτό ακριβώς αναφέρεται και αυτό το συγκεκριμένο.
Ακούστηκε και κάτι άλλο σχετικά με την ενημέρωση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής για τις συμβάσεις συνεργασίας του ΚΕ.ΜΕ.Α.. Μα γιατί είπε κανείς ότι το ΚΕ.ΜΕ.Α. θα έρχεται να συμβάλλεται μυστικώς, σιωπηρώς και δε θα παίρνει κανένας είδηση του τι κάνει; Για όνομα του Θεού! Αυτές οι συμβάσεις δεν είναι απόρρητες, θα δημοσιοποιούνται. Εξάλλου, υπάρχει και το άρθρο 133 του Κανονισμού της Βουλής, σύμφωνα με το οποίο όλοι οι Βουλευτές έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν από τον αρμόδιο Υπουργό την κατάθεση εγγράφων. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο. Το ΚΕ.ΜΕ.Α. δε δημιουργείται για να λειτουργήσει με τέτοιο τρόπο. Υπάρχουν όλες οι ασφαλιστικές δικλίδες που μας εξασφαλίζουν να έχουμε και την πρόσβαση στα έγγραφα, αλλά και τον έλεγχο.
Ακούστηκε ότι δημιουργείται ένα αστυνομικό κράτος με την ίδρυση του ΚΕ.ΜΕ.Α.. Νομίζω ότι σ’ αυτό απήντησα και χθες αλλά θα ήθελα να κάνω και μερικές ακόμη παρατηρήσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατ’ αρχήν μην ψάχνουμε και μην κυνηγούμε μάγισσες σ’ αυτήν την Αίθουσα. Το ΚΕ.ΜΕ.Α. δεν είναι ούτε όργανο της Δημόσιας Διοίκησης ούτε ένα όργανο το οποίο θα λειτουργεί προς αυτόν τον σκοπό. Είναι συμβουλευτικό, γνωμοδοτικό, επιστημονικό όργανο που δεν ασκεί κρατικές αρμοδιότητες και, κατά συνέπεια, δεν θίγει κανένα ατομικό ή συλλογικό ή πολιτικό δικαίωμα. Εξάλλου, μέσα στο συστατικό νόμο για το ΚΕ.ΜΕ.Α. αναφέρεται ότι το ΚΕ.ΜΕ.Α. θα κάνει προτάσεις για την εναρμόνιση των οποιωνδήποτε μέτρων πρόληψης είναι αναγκαία ενδεχομένως να ληφθούν σε κάποια περίπτωση με το Σύνταγμά μας, με τις ατομικές ελευθερίες, με το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου. Νομίζω ότι είναι και άδικο να το λέμε αυτό για την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης της νέας διακυβέρνησης γιατί τόσο ο Υπουργός όσο και ο Υφυπουργός έχουν επιδείξει την ευαισθησία τους έμπρακτα. Να σας θυμίσω την έκδοση του Κώδικα Δεοντολογίας του αστυνομικού; Να θυμίσω πόσες εγκύκλιες οδηγίες και εγχειρίδια έχουν βγει για το πώς πρέπει να γίνονται οι έλεγχοι ή όταν είναι απαραίτητο πώς πρέπει να γίνεται η προσαγωγή κάποιου πολίτη σε ένα αστυνομικό τμήμα; Ε, όλα αυτά είναι η έκδηλη, η έμπρακτη ευαισθησία που έχει επιδειχθεί και από τον Υπουργό και από τον Υφυπουργό, από ολόκληρη την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Δε νομίζω ότι τώρα πρέπει να αναζητούμε τέτοιες προθέσεις ειδικά στη σημερινή διακυβέρνηση και ειδικά στους συγκεκριμένους ανθρώπους.
Ακούστηκε κάποια αιτίαση ότι ο Υπουργός, γράφει μέσα το νομοσχέδιο, μπορεί να αναθέτει στο ΚΕ.ΜΕ.Α. την εκπόνηση κάποιων μελετών, το σχεδιασμό κάποιας στρατηγικής. Μα, είναι αυτονόητο αυτό. Δημιουργείται το ΚΕ.ΜΕ.Α. για να εξυπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον, δημιουργείται το ΚΕ.ΜΕ.Α. για τα θέματα της ασφάλειας ευρύτερα και δεν θα μπορεί ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης να αναθέτει κάτι αντίστοιχο στο ΚΕ.ΜΕ.Α.; Δηλαδή θα αφαιρέσουμε από τον Υπουργό την πιο βασική δυνατότητα που πρέπει να έχει για να απευθύνεται σ’ αυτό το οποίο συστήνει ακριβώς για το λόγο της θωράκισης της ασφάλειας της χώρας μας, αλλά και για την εξαγωγή της υποδομής που αποκτήσαμε, της εμπειρίας της γνώσης, της τεχνογνωσίας στο εξωτερικό; Μα αν είναι δυνατόν!
Όσον αφορά στο θέμα των δημοσίων υπηρεσιών που παρέχουν στοιχεία, θα ήθελα να σας πω ότι ουδείς λόγος ανησυχίας. Διαβάσαμε χθες ότι ακόμη και το ΙΓΜΕ έχει μέσα στο συστατικό του νόμο διάταξη που λέει ότι οποιαδήποτε υπηρεσία απαιτείται να παράσχει κάποια πληροφορία, κάποιο στοιχείο για τη λειτουργία του, για την επίτευξη των σκοπών του, οφείλει να το κάνει. Από την άλλη πλευρά μην ξεχνάμε ότι σήμερα πλέον δικαίωμα πρόσβασης, επειδή υπάρχει διαφάνεια στη Δημόσια Διοίκηση και τίποτα δεν πρέπει να γίνεται εν κρυπτώ, έχει ο κάθε πολίτης, ακόμα και αυτός που δεν έχει έννομο συμφέρον. Εδώ, λοιπόν, θα λειτουργήσουν όλες οι διατάξεις και του ν. 2690/1999 και του ν. 2472/1997 και του ν. 1599/1986 για πρόσβαση στα δημόσια έγγραφα αλλά και για την προστασία βεβαίως του απορρήτου των προσωπικών δεδομένων.
Όσον αφορά στα θέματα των μελών που διορίζονται από τον Υπουργό, εδώ υπάρχει μία πάγια τακτική. Σε όλα τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου ο κάθε Υπουργός που εποπτεύει είναι αρμόδιος για το διορισμό του διοικητικού συμβουλίου και των άλλων οργάνων της διοίκησης. Υπάρχει μία σειρά από νόμους που ρυθμίζει κάτι τέτοιο. Πολύ γρήγορα σας αναφέρω το ν. 3322/2005 για τον Οργανισμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Πάτρας του 2006, ο οποίος προβλέπει κάτι τέτοιο. Σας αναφέρω το ν. 3059/2002 για το Παρατηρητήριο για την κοινωνία της πληροφορίας. Σας αναφέρω και το ν. 2231/1994, που είναι δικός σας νόμος, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, για το Ελληνικό Ινστιτούτο Μετρολογίας.
Και σας αναφέρω και τον ν. 707/1997. Πρόκειται για πολλούς νόμους οι οποίοι προβλέπουν ακριβώς αυτό, δηλαδή ότι ο εποπτεύων Υπουργός διορίζει το διοικητικό συμβούλιο. Ποια η διαφορά δηλαδή με το ΚΕ.ΜΕ.Α.; Δεν συνέβη κάτι διαφορετικό.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, θα χρειαστώ ένα - δυο λεπτά ακόμα για να αναφερθώ στα άρθρα. Έπρεπε να γίνουν αυτές οι παρατηρήσεις, γιατί ακούστηκαν χθες κάποιες αιτιάσεις από διάφορες πλευρές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όσον αφορά στα άρθρα και χωρίζοντάς τα, στο πρώτο μέρος έχουμε τα αφορώντα στο ΚΕ.ΜΕ.Α., δηλαδή αυτά που αφορούν στη σύστασή του, το σκοπό του και τα όργανα της διοίκησής του.
Επιλέγω να αναφερθώ ειδικά στο σκοπό του ΚΕ.ΜΕ.Α. που είναι η διεξαγωγή ερευνητικών προγραμμάτων και μελετών για θέματα εσωτερικής ασφάλειας που αφορούν στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, η εκπόνηση και η εκτέλεση ερευνητικών προγραμμάτων για λογαριασμό ή σε συνεργασία με αντίστοιχους φορείς της Ευρωπαϊκής Ένωσης άλλων κρατών ή διεθνών οργανισμών, η ανάπτυξη συνεργασίας σε εθνικό και διεθνές επίπεδο με οργανισμούς και υπηρεσίες, ερευνητικά και εκπαιδευτικά κέντρα και ιδρύματα, η πρόταση της εναρμόνισης, όπως είπαμε, των μέτρων πρόληψης με το Σύνταγμα, με τις ατομικές ελευθερίες.
Επίσης, θα ήθελα στο σημείο αυτό, και δεδομένου ότι αναφερόμαστε στο ΚΕ.ΜΕ.Α., να σταματήσω λίγο και στους άξονες πάνω στους οποίους θα αναπτυχθεί όλη η δράση του.
Το ΚΕ.ΜΕ.Α., λοιπόν, διαρθρώνεται στους παρακάτω τομείς: Τομέας Μελετών-Ερευνών και Τεκμηρίωσης, Τομέας Αντεγκληματικής Πολιτικής –πρόκειται για ένα από τα πολύ ουσιαστικά άρθρα που εξηγεί πού θα δράσει, πώς θα δράσει, πού θα αναπτύξει τη δραστηριότητά του το ΚΕ.ΜΕ.Α- Τομέας Διεθνούς Συνεργασίας και Επικοινωνίας –πάρα πολύ σημαντικός τομέας που δεν μπορεί να λειτουργήσει οποιοσδήποτε φορέας χωρίς αυτόν- και Τομέας Τεχνολογίας και Συστημάτων.
Τώρα, θα ήθελα να κάνω μία επισήμανση όσον αφορά στους πόρους και στην οικονομική γενικότερα διαχείριση. Εδώ, υπάρχει μια ασφαλιστική δικλείδα. Πέρα από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης, οι υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών ελέγχουν την οικονομική διαχείριση αυτού του Κέντρου.
Δύο Υπουργοί, δηλαδή, με τις αρμόδιες υπηρεσίες ελέγχουν το ΚΕ.ΜΕ.Α., το οποίο σημειωτέον –και εδώ πρέπει να το πούμε για άλλη μια φορά, το είπα και χθες στην αρχική μου εισήγηση- δεν επιβαρύνει παρά μόνο άπαξ τον Κρατικό Προϋπολογισμό για τη λειτουργία του, τη σύστασή του και τα πρώτα έξοδα της λειτουργίας του. Από εκεί και πέρα, λειτουργεί με βάση τα έσοδα τα οποία φέρει από τη δράση του.
Μάλιστα, πέραν αυτού, μπορεί να προσθέσει έσοδα στο δημόσιο, με την έννοια ότι έσοδα -αφού αφαιρεθούν τα έξοδα- από αυτά τα οποία έχει επιφέρει από τη δραστηριότητά του το ΚΕ.ΜΕ.Α., θα πηγαίνουν στον Κρατικό Προϋπολογισμό. Όχι, μόνο δεν θα επιβαρύνει τον Κρατικό Προϋπολογισμό, αλλά, αντίθετα, θα τον ενισχύει με τυχόν έσοδα, τα οποία θα υπάρχουν.
Όσον αφορά τώρα στα υπόλοιπα άρθρα, εκτός από το ΚΕ.ΜΕ.Α., για τις διάφορες ρυθμίσεις θεμάτων προσωπικού του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, θα ήθελα να κάνω μία γενική διαπίστωση. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να παρατηρήσουμε ότι αυτοί οι οποίοι υπηρετούν στα Σώματα Ασφαλείας και είναι αθλητές, σαφώς και δεν προσλαμβάνονται στα Σώματα Ασφαλείας για να εκτελέσουν τα κύρια καθήκοντα του αστυνομικού ή του πυροσβέστη, αφού μιλάμε για αθλητές διακεκριμένους, για αθλητές οι οποίοι προβάλλουν τη χώρα μας στο εξωτερικό.
Αντίθετα, η συμμετοχή τους στις τάξεις του Πυροσβεστικού Σώματος ή της Ελληνικής Αστυνομίας προβάλλει τα Σώματα αυτά, προβάλλει ευρύτερα την πατρίδα μας.
Μ’ αυτήν την έννοια, είναι πάρα πολύ σημαντικό να διευκολύνουμε αυτούς τους αθλητές να συνεχίσουν την αθλητική τους σταδιοδρομία.
Δεν είναι, λοιπόν, δυνατόν να ακούγονται αιτιάσεις που αφορούν το γιατί οι αθλητές εξαιρούνται. Μα δεν εξαιρούνται. Αποτελούν, όμως, ένα κομμάτι της πατρίδας μας, του ελληνικού λαού, το οποίο μπορεί να αντιπροσωπεύσει με τον καλύτερο τρόπο τη χώρα μας στο εξωτερικό. Είναι πρέσβεις για μας. Θα τους αποστερήσουμε το δικαίωμα να συνεχίσουν να κάνουν αυτό το οποίο μπορούν να κάνουν με πάρα πολύ καλά αποτελέσματα;
Εδώ είδαμε σε όλον τον κόσμο να φοράνε μπλουζάκια της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου μετά την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου. Δεν θέλουμε, λοιπόν, να συνεχίσουμε αυτήν την προβολή; Δεν θέλουμε να δώσουμε κίνητρα; Βεβαίως, θέλουμε και γι’ αυτό έρχεται το νομοσχέδιο με μια σειρά από ρυθμίσεις να ρυθμίσει και να προβλέψει γι’ αυτά τα ζητήματα που αποτελούσαν πάγια αιτήματα των υπηρετούντων αθλητών στα Σώματα Ασφαλείας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
Τέλος, θα ήθελα να πω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό και για την ηθική, αλλά και για την υλική παράμετρο του, το άρθρο το οποίο προβλέπει ότι τα άτομα εκείνα τα οποία βρίσκουν το θάνατο εκτελώντας το καθήκον τους ή τα άτομα τα οποία καθίστανται ανάπηρα, με ποσοστό αναπηρίας πάνω από 67%, έρχεται πλέον η πατρίδα να τα επιβραβεύσει για τη δράση και το ζήλο που επέδειξαν στην εκτέλεση του καθήκοντός τους. Με αυτές τις ειδικές διατάξεις που έχει το νομοσχέδιο προβλέπει γι’ αυτούς και για τα μέλη των οικογενειών τους κάποιες προνομίες που θα πρέπει να ισχύουν, ακριβώς για να δείξουμε στα άτομα αυτά ότι η πολιτεία τους αγκαλιάζει και τους περιβάλλει με εμπιστοσύνη και τους ζητεί να κάνουν με ζήλο και αυταπάρνηση το καθήκον τους.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Από τον Πρόεδρο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρο Αλαβάνο πήραμε επιστολή, όπου κατά τη συζήτηση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο το Βουλευτή κ. Αθανάσιο Λεβέντη.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Παρασκευάς.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, καλημέρα. Χθες έγινε τελικά μια παραγωγική κουβέντα για το νομοσχέδιο και θα ήθελα να κάνω μερικές παρατηρήσεις σχετικά με τις τοποθετήσεις του κυρίου Υπουργού και ορισμένων συναδέλφων της Συμπολίτευσης που κατέλαβαν φιλότιμες προσπάθειες, ούτως ώστε να μας πείσουν ότι πράγματι αυτό το νομοσχέδιο και αυτή η απόφαση δεν είχε καμία σχέση με αυτά τα οποία τονίσαμε χθες, ότι αυτό το Κέντρο, έξω από όσα περιγράφονται στο άρθρο για τους σκοπούς του, θα έχει και μια παράπλευρη ασχολία και θα μελετά ουσιαστικά τα φαινόμενα της αντιτρομοκρατικής πολιτικής, είτε σε επίπεδο πρόληψης είτε σε επίπεδο καταστολής.
Κύριε Υπουργέ, το πρόβλημα το οποίο θα ήθελα να θέσω είναι το εξής: Γιατί μέχρι στιγμής –και δεν είναι μόνο κενό το οποίο παρατηρείται ουσιαστικά στη δική σας θητεία στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, αλλά είναι ένα κενό το οποίο βιώσαμε και σε προηγούμενες περιόδους- για τα θέματα της τρομοκρατίας δεν ανοίγετε μια κουβέντα, μια ευρύτερη συζήτηση, για να δούμε ποιες είναι εκείνες οι πολιτικές οι οποίες μπορούν να υιοθετηθούν και να εφαρμοστούν, ούτως ώστε να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα;
Μέχρι στιγμής βγαίνει ένα πράγμα: Ασκείται μια αντιτρομοκρατική πολιτική σε διεθνές επίπεδο, η οποία καταδεικνύεται ατελέσφορη. Ακούγονται κάποιες φωνές πολύ ισχνές και αδύναμες, ότι υπάρχει ανάγκη μιας διαφοροποιημένης πολιτικής που να καταπολεμά τις γενεσιουργές αιτίες, αλλά δυστυχώς αυτές οι φωνές στα διάφορα διεθνή forum και στα διεθνή όργανα είναι ακόμη πάρα πολύ αδύνατες και δεν τους δίδεται η πρέπουσα σημασία.
Αναφερόμενος στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να επισημάνω ένα πράγμα: Δεν διαβλέπετε ότι υπάρχει μια σύγχυση όσον αφορά τη διατύπωση των άρθρων για το τι πράγμα είναι αυτό το Κέντρο Μελετών Ασφάλειας; Είναι τελικά επιστημονικό όργανο; Είναι εταιρεία; Είναι μη κυβερνητική οργάνωση; Τι απ’ όλα είναι;
Γιατί το λέω αυτό; Έγιναν χθες κάποιες παρατηρήσεις από διαφόρους συναδέλφους, οι οποίες έγιναν δεκτές από εσάς. Σε αυτό το σημείο δεν διστάζω να εκφράσω και τα συγχαρητήριά μου για την ευρύτητα με την οποία αντιμετωπίζετε το όλο πρόβλημα και το γεγονός ότι είναι από τις λίγες φορές που ο Υπουργός, μετά από μια συζήτηση στην Ολομέλεια και στις Επιτροπές, δέχεται κάποιες παρατηρήσεις συναδέλφων της Αντιπολίτευσης και προβαίνει σε τροπολογία των νομοσχεδίων, ανεξάρτητα αν συμφωνώ ή διαφωνώ με τις τροποποιήσεις που γίνονται.
Φαίνεται, με την αποδοχή της τροποποίησης του άρθρου σχετικά με τις χορηγίες, τις χρηματοδοτήσεις, φαίνεται τελικά, από την αποδοχή τού ποια είναι η σχέση αυτού του Κέντρου με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και τους ιδιώτες, ότι και εσείς έχετε κάποιες ενστάσεις ή αμφιβολίες τού ποια θα είναι η υφή αυτού του οργάνου, αυτού του θεσμού, που πάμε ουσιαστικά σήμερα να ιδρύσουμε.
Και θα επαναλάβω το ερώτημα εάν είναι εταιρεία ή εάν είναι επιστημονικό όργανο. Γιατί εχθές, στην προσπάθειά σας ουσιαστικά να αποσείσετε και να βγάλετε την οποιαδήποτε σκιά ότι αυτό το Κέντρο Μελετών Ασφάλειας θα ασχοληθεί και με άλλα θέματα, έξω από αυτά τα οποία περιγράφονται στο άρθρο των σκοπών, προσπαθήσατε να μας πείτε ότι αυτό το Κέντρο θα έχει σαν κύρια αποστολή και κύρια λειτουργία την εκμετάλλευση της τεχνογνωσίας, η οποία αποκτήθηκε προ και κατά τη διάρκεια της τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων και ότι το κράτος σαν κράτος δεν είχε αυτή τη δυνατότητα σύμπραξης είτε με άλλους φορείς είτε με άλλα κράτη για την παροχή αυτής της τεχνογνωσίας και ότι με αυτό τον τρόπο θα μπορούσαμε τελικά σαν χώρα να έχουμε ορισμένα έσοδα και να καρπωθούμε ή να επιστραφούν ως έσοδα στο κράτος αυτά τα οποία ξοδεύτηκαν για την απόκτηση αυτής της τεχνογνωσίας.
Η υφή όμως και η συγκρότηση αυτού του Κέντρου δεν συνάδει ουσιαστικά με την υφή μιας εταιρείας. Δεν έχει τα ίδια χαρακτηριστικά, ούτε έχει τη δομή μιας εταιρείας. Γιατί, κύριε Υπουργέ, εάν πράγματι αυτό λειτουργούσε ως εταιρεία, θα έπρεπε να έχει και άλλα τμήματα από αυτά, τα οποία προβλέπονται στα όργανά του. Δεν βλέπω –και δεν ξέρω αν κάνω λάθος- πουθενά να υπάρχει οικονομική υπηρεσία σε αυτό εδώ το Κέντρο Μελετών Ασφάλειας.
Με την τροπολογία, την οποία καταθέσατε, περιορίζετε ουσιαστικά τη δυνατότητα του ΚΕ.ΜΕ.Α. να συμπράττει με ιδιώτες ή να μπορεί να μελετά συστήματα ασφάλειας ή να δίνει τις συμβουλές του σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Ή μάλλον απαλείψατε μόνο –και εδώ θα ήθελα μια διευκρίνιση- τις χορηγίες από ιδιώτες με την τροποποίηση. Είναι έτσι ή όχι;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Μιλήσαμε για φορείς. Είναι κάτι ευρύτερο αυτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Απαλείψατε όμως μόνο τις χορηγίες.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Δεν απαλείφθηκαν, απλώς διευρύνθηκε η έννοια της χορηγίας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Μάλιστα. Άρα, τελικά παραμένει η δυνατότητα του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας για σύμπραξή του με ιδιωτικές επιχειρήσεις.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Αυτό ήταν ένα άλλο άρθρο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Παραμένει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Ναι, βέβαια.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Παραμένει, λοιπόν.
Εδώ τίθεται ουσιαστικά αυτό το ερώτημα: με ποια λογική αυτό το Κέντρο Μελετών Ασφάλειας, που ουσιαστικά, ανεξάρτητα από το αν είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου ή δεν είναι -είναι ένα κρατικό όργανο- μπορεί να συμπράττει με ιδιώτες, κάνοντας χρήση όλων αυτών των γνώσεων ή της τεχνογνωσίας, η οποία είναι κρατική περιουσία; Με ποια λογική θα συμπράττει με ιδιώτες έναντι κάποιου τιμήματος;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Το οποίο πάει στον κρατικό Προϋπολογισμό, δεν πάει στους ιδιώτες. Κατά το μέτρο – αν μου επιτρέπετε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Επιτρέπετε, κύριε συνάδελφε;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Ναι, ναι, βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Κατά το μέτρο που το αφορά, υπάρχει ένα consortium διαφόρων, οι οποίοι διεκδικούν μια δραστηριότητα επαγγελματική σε μία χώρα. Λέει, λοιπόν, η χώρα: «Κύριοι, εγώ θέλω αυτό από τεχνογνωσία, αυτό από τεχνολογία, αυτό από εκπαίδευση. Το κομμάτι της εμπειρίας το προσφέρουμε εμείς. Εμάς μας αναλογεί μια αμοιβή στο κομμάτι αυτό». Αυτή την αμοιβή θα την πάρει ο κρατικός Προϋπολογισμός, στον οποίο, σε σχετικό κωδικό, θα εγγραφεί ακριβώς το ποσό, το οποίο εισπράττεται. Δεν το παίρνει, δηλαδή, η ιδιωτική εταιρεία, η οποία θα συμπράττει με το ΚΕ.ΜΕ.Α.. Είναι σαφές στο νόμο ότι τα έσοδα του ΚΕ.ΜΕ.Α. πάνε στον κρατικό Προϋπολογισμό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Αυτό είναι σαφές και είναι ξεκάθαρο και το έχετε τονίσει και από την πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής. Είναι ξεκάθαρο. Αυτό το οποίο δεν είναι ξεκάθαρο είναι μέχρι ποιου σημείου και για ποια θέματα –και ποιος τελικά τα επιλέγει αυτά- μπορεί να υπάρξει συνεργασία του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Θα έρθω να κάνω κάποιες παρατηρήσεις στα συγκεκριμένα άρθρα. Είπαμε ότι αυτό το Κέντρο είναι κάτω από το σφικτό εναγκαλισμό του Υπουργού Δημόσιας Τάξης. Μάλιστα χθες, σε μια αποστροφή του λόγου μου, της ομιλίας μου, τόνισα ότι οι διαδικασίες κοινοβουλευτικού ελέγχου δεν είναι ικανές να ελέγξουν τη λειτουργία αυτού του οργάνου.
Ο αγαπητός συνάδελφος, εισηγητής της Πλειοψηφίας, σήμερα μας είπε: «Μα, είναι πάρα πολύ εύκολος ο έλεγχος με τη διαδικασία της κατάθεσης εγγράφων». Μου δίνεται η ευκαιρία σήμερα να πω ότι δυστυχώς αυτή η διαδικασία κατάθεσης εγγράφων δεν ευοδώνεται τις περισσότερες φορές.
Έχω την προσωπική εμπειρία ότι τουλάχιστον σε δύο ή τρεις συνεχόμενες αιτήσεις μου προς τον Υφυπουργό Αθλητισμού, τον κ. Ορφανό, για κατάθεση εγγράφων, αν και έχουν περάσει οκτώ μήνες από τότε, ο κύριος Υφυπουργός δεν έστερξε να κάνει την κατάθεση και μετά την κατάθεση μιας διαμαρτυρίας μου προς την Πρόεδρο της Βουλής, δεν είχα την τύχη να λάβω καμία απάντηση, ούτε καν από το Προεδρείο της Βουλής.
Επομένως, η διαδικασία κατάθεσης εγγράφων, αγαπητέ συνάδελφε, για τον έλεγχο της λειτουργίας του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας είναι μια διαδικασία ατελέσφορη, είναι και μια διαδικασία που έρχεται εκ των υστέρων και δεν είναι αυτή η οποία ουσιαστικά θα μπορούσε να ελέγξει τη λειτουργία αυτού του οργάνου.
Επιμένουμε τελικά ότι το Κέντρο Μελετών Ασφάλειας, σύμφωνα με τις περιγραφές που γίνονται σε σχετικά άρθρα, υπόκειται στον ασφυκτικό εναγκαλισμό του Υπουργού Δημόσιας Τάξης. Αυτός ορίζει τον διευθυντή, αυτός ορίζει το επιστημονικό συμβούλιο, αυτός ορίζει τους πάντες. Αυτός ελέγχει τις αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου και φαίνεται τελικά ότι οι αρμοδιότητες οι οποίες παρέχονται στο διοικητικό συμβούλιο είναι απλά γνωμοδοτικές. Το διοικητικό συμβούλιο εισηγείται και ο κύριος Υπουργός αποφασίζει. Αυτός αποφασίζει για το ποιες θα είναι οι πολιτικές, αυτός αποφασίζει για το ποιες θα είναι οι συνεργασίες, αυτός αποφασίζει για τα πάντα.
Δεύτερον, επιμένουμε τελικά στην άποψη ότι αυτό το Κέντρο Μελετών Ασφάλειας θα παραμείνει ένας προπαγανδιστικός μηχανισμός στα χέρια του Υπουργού Δημόσιας Τάξης και γενικότερα της Κυβέρνησης, ούτως ώστε να γίνεται μια έρευνα των διαθέσεων της κοινής γνώμης για την υιοθέτηση της α΄ ή της β΄ πολιτικής.
Για τα υπόλοιπα που περιλαμβάνονται στο άρθρο 12 και ρυθμίζουν κάποια θέματα που έχουν σχέση με το προσωπικό του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, δεν θα μπορούσε κάποιος να πει ότι διαφωνεί με το άρθρο που αναφέρεται ουσιαστικά στους αθλητές της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου. Είναι μια απόδοση τιμής γι' αυτό που προσέφεραν οι αθλητές στη χώρα τον προηγούμενο χρόνο.
Όμως, κύριε Υπουργέ, μπαίνει ένα ερώτημα. Δίνονται κάποιες διευκολύνσεις σε κάποιους αθλητές. Εάν τελικά αυτές οι διευκολύνσεις δίνονταν σε αθλητές οι οποίοι δεν ήταν επαγγελματίες, αυτό τελικά θα ήταν στην ορθή κατεύθυνση. Όταν όμως αυτές οι διευκολύνσεις δίνονται σε αθλητές οι οποίοι είναι επαγγελματίες και αμείβονται με αυτά τα αστρονομικά ποσά, τα οποία διαβάζουμε καθημερινώς στις εφημερίδες, είτε αυτοί είναι διεθνείς ποδοσφαιριστές οι οποίοι έχουν πάρει μετεγγραφή σε ομάδες εξωτερικού, είτε πρόκειται για μπασκετμπολίστες οι οποίοι ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό, ανεξάρτητα αν συμμετέχουν στις εθνικές ομάδες της χώρας, δεν νομίζω ότι θα πρέπει να συνεχίσουμε την υιοθέτηση αυτού του είδους των πολιτικών.
Θα δώσω τη θετική μου άποψη και τη συγκατάθεσή μου στο άρθρο που αφορά τα τέκνα μονογονεϊκών οικογενειών, γιατί πράγματι αυτή η άποψη και η θέση δείχνει ένα νομικό πολιτισμό, με την οποία συμφωνώ.
Με αυτές τις παρατηρήσεις, καταψηφίζουμε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Ορέστης Κολοζώφ έχει το λόγο.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κυρία και κύριοι Βουλευτές, ο κύριος Υπουργός παραπονέθηκε εχθές ότι υπογραμμίζουμε πάρα πολύ το γεγονός της τρομοκρατίας και προσπαθούμε να εντάξουμε και τη λειτουργία αυτού του Κέντρου μέσα σε μία τέτοια διαδικασία.
Δεν φταίμε εμείς, κύριε Υπουργέ. Η εισηγητική έκθεση το εντάσσει εκεί. Το «καπέλο» της εισηγητικής έκθεσης βάζει το θέμα της τρομοκρατίας και αυτό μας κάνει να πιστεύουμε ότι υπάρχει μία τέτοια ανησυχία για την τρομοκρατία και για τις ασύμμετρες απειλές και ότι το Κέντρο αυτό θα ασχοληθεί με τέτοια ζητήματα και εντάσσεται.
Επομένως, μη μας μέμφεσθε γιατί επιμένουμε σε αυτό το ζήτημα. Αλλά και έτσι να μην ήταν, εμείς το ίδιο θα είχαμε αυτές τις ανησυχίες.
Θα ήθελα να κάνω και μία παρατήρηση ακόμα για τον εισηγητή της Πλειοψηφίας, ο οποίος έπλεξε το εγκώμιο του κυρίου Υπουργού και του Υπουργείου ότι δεν έχει κακές προθέσεις. Εμείς δεν νομοθετούμε λαμβάνοντας υπ’ όψιν τον κύριο Υπουργό. Εμείς λαμβάνουμε υπ’ όψιν ότι αυτό θα ισχύει και για μελλοντικές κυβερνήσεις και δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφισβητήσουμε τις καλές προθέσεις του κυρίου Υπουργού που προτείνει να νομοθετήσει. Εμείς βλέπουμε το νομοθέτημα και από την πείρα που έχουμε, γνωρίζουμε το πώς μπορεί να λειτουργήσουν ορισμένα πράγματα μελλοντικά.
Επομένως, οι όποιες ανησυχίες μας δεν έχουν να κάνουν με τον κύριο Υπουργό ή γενικότερα με το επιτελείο του, αλλά έχουν να κάνουν με αυτό το ίδιο το νομοθέτημα και τις διατυπώσεις του.
Σχετικά με το νομοσχέδιο, κατ’ αρχήν από το άρθρο 1 μέχρι το άρθρο 11 εμείς θα τα καταψηφίσουμε όλα τα άρθρα. Όμως, παρ’ όλα αυτά, θα κάνω κάποιες παρατηρήσεις, ορισμένες από τις οποίες μπορεί να λάβετε υπ’ όψιν σας. Εγώ θα έλεγα, κύριε Υπουργέ, στο άρθρο 5 να απαλειφθεί η φράση που οπωσδήποτε δίνει τη δυνατότητα να ερμηνεύει κάποιος όπως θέλει το ζήτημα αυτό.
Λέει, λοιπόν «ο πρόεδρος, ο αντιπρόεδρος και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου είναι ελευθέρως ανακλητά και η αντικατάστασή τους, για το υπόλοιπο της θητείας, γίνεται με την ίδια διαδικασία». Εγώ νομίζω ότι αυτό είτε όταν υπάρχει δημιουργεί εντυπώσεις και δίνει δυνατότητα στον όποιο Υπουργό να αυθαιρετεί ακόμα είτε αν δεν υπάρχει και υπάρχει λόγος αντικατάστασης, παρεμβαίνει ο Υπουργός και γίνεται η αντικατάσταση αιτιολογημένα. Γιατί να υπάρχει αυτή η φράση εκεί πέρα; Νομίζω ότι δεν χρειάζεται. Και αυτό είναι ένα από τα ζητήματα που –δεν αμφισβητώ τις προθέσεις του κυρίου Υπουργού- δεν ξέρω ένας άλλος Υπουργός πώς θα το αξιοποιήσει.
Θα έρθω στα άρθρα που αφορούν ζητήματα του προσωπικού. Εμείς θα ψηφίσουμε το άρθρο 12, όμως είπα και στην ομιλία μου εχθές ότι ήταν ευκαιρία, κύριε Υπουργέ, να βάλετε ορισμένα ζητήματα που είναι πάγια αιτήματα του Πυροσβεστικού Σώματος και των Σωμάτων Ασφαλείας, ιδιαίτερα η ένταξή τους στα ανθυγιεινά και επικίνδυνα επαγγέλματα. Από όλους αναγνωρίζεται αυτό το πράγμα και όταν συζητάτε και με τους ίδιους, αναγνωρίζετε την επικινδυνότητα του επαγγέλματος. Όμως, δεν το νομοθετείτε, δεν τους κατοχυρώνετε. Αυτό θα μπορούσε να γίνει.
Εν πάση περιπτώσει, αν δεν προχωρείτε γιατί χρειάζεται συνεννόηση με άλλα Υπουργεία και μια σειρά άλλα ζητήματα, θα μπορούσατε να καταβάλετε τουλάχιστον ένα επίδομα επικινδυνότητας, το οποίο ζητούν από τόσο καιρό τα Σώματα αυτά ή ακόμη αυτό που υποσχεθήκατε, να προσθέσετε στο μισθό τους τα 140 ευρώ που διεκδικούν. Εμείς πάντως επιμένουμε, όπως και για όλους τους εργαζόμενους, ότι το κατώτερο όριο μισθού πρέπει να είναι 1200 ευρώ.
Στο παλιό άρθρο 16, σήμερα 15, είπα και χθες ότι εμείς δεν έχουμε αντίρρηση να οριστεί μια ημέρα των αποστράτων. Είπα και προηγουμένως ότι σε μια εποχή, όπου η κοινωνία πιεστικά βάζει το ζήτημα του διαχωρισμού της Εκκλησίας από το κράτος δεν θα πρέπει να συνδέεται η γιορτή αυτή με θρησκευτική γιορτή. Να οριστεί μια ημερομηνία που να είναι ημέρα των αποστράτων και να τη γιορτάζουμε, χωρίς όμως να παίρνει θρησκευτική χροιά αυτή η γιορτή.
Στο παλιό άρθρο 18, 17 σήμερα, σχετικά με το Κέντρο, το ΘΕΠΕΚ, το Θάλαμο Παρακολούθησης και Ελέγχου Κυκλοφορίας, εμείς εξακολουθούμε να έχουμε την ανησυχία ότι με αυτό το Κέντρο μπορούν να παρακολουθούνται οι πολίτες και συχνά γίνονται τέτοιες παραβιάσεις. Αυτό το συμπεραίνουμε και από το γεγονός ότι γίνονται παρεμβάσεις στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για να διευρυνθεί εν πάση περιπτώσει η χρήση αυτών των μηχανημάτων. Και ενέδωσε μέχρις ένα σημείο η αρχή λέγοντας σε ειδικές, ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να γίνει αυτό. Γι’ αυτό το λόγο, εμείς είμαστε αντίθετοι με τη δημιουργία αυτού του Κέντρου.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, ούτε ένα λεπτό δεν θα χρειαστώ.
Τέλος, στο άρθρο 16, το παλιό 17, σχετικά με τη διεκπεραίωση υποθέσεων πολιτών, σας είπα ότι η πρόταση είναι καλή και το πνεύμα της είναι να μην γίνονται διακρίσεις σε αυτούς τους ανθρώπους. Η διάκριση, όμως, παραμένει -δεν ξέρω αν έχετε αντιληφθεί πώς το καταλαβαίνουμε εμείς- όταν ισχύει μόνο γι’ αυτούς η εξαίρεση. Στα άλλα κράτη δεν υπάρχει ούτε πατρώνυμο, ούτε όνομα μητρός. Υπάρχει όνομα και επίθετο του πολίτη και τελείωσε, ακριβώς διότι προέκυψαν τέτοια ζητήματα. Αυτό ίσως να μην είναι μόνο αρμοδιότητα δική σας, αλλά και άλλων Υπουργών και καταλαβαίνω τη δυσκολία. Αλλά μια και ανοίξατε το θέμα εδώ, γενικεύστε το. Όχι μόνο η ταυτότητα, αλλά και όλα τα άλλα υπηρεσιακά έγγραφα απ’ όλες τις υπηρεσίες να μην απαιτούν όνομα πατρός και όνομα μητρός. Τελείωσα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς συνάδελφος κ. Λεβέντης έχει το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην τοποθέτησή μας επί της αρχής αναπτύξαμε και εκφράσαμε τις αντιρρήσεις μας, γιατί καταψηφίζουμε αυτό το νομοσχέδιο επί της αρχής.
Επί των άρθρων τώρα, ξεκινώντας από το άρθρο 1 βλέπουμε ότι ιδρύεται ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, το οποίο μάλιστα θεωρούμε σκόπιμο να το ερμηνεύσουμε και στην καθομιλουμένη την αγγλική και τη γαλλική και δεν καταλαβαίνω τι νόημα έχει -δεν ξέρω σε πόσα νομοσχέδια έχουμε τέτοιες ερμηνείες στα αγγλικά, κύριε Υπουργέ- αυτό που αυτομάτως οδηγεί το μυαλό μας σε κάποιες άλλες κατευθύνσεις. Κάποιοι άλλοι πρέπει να καταλάβουν ότι εμείς τέλος πάντως ακολουθούμε κάποια συγκεκριμένη γραμμή. Αυτή την εντύπωση μας δίνει αυτή η έκφραση.
Προβάλλεται ιδιαίτερα ο ιδιωτικού δικαίου χαρακτήρας και αυτό ας πούμε στο άρθρο 1 σε τρία σημεία. Και στην παρ. 1 «ιδιωτικού δικαίου» και στην παρ. 2 «κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας» και στην παρ. 4 «του ιδιωτικού τομέα». Αυτό, λοιπόν, η εισαγωγή του ιδιωτικού τομέα σε ζητήματα ασφάλειας είναι για μας μια αρνητική και επικίνδυνη εξέλιξη. Δεν μπορούμε να παίζουμε με αυτά τα πράγματα.
Στο άρθρο 3 σκοπός του ΚΕ.ΜΕ.Α. είναι η διεξαγωγή θεωρητικής και εφαρμοσμένης έρευνας και η εκπόνηση μελετών για τα θέματα αυτά προς το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης ή άλλους φορείς, χωρίς να προσδιορίζονται ποιοι είναι οι άλλοι φορείς. Και στη συζήτηση επί της αρχής έγινε ένας ολόκληρος διάλογος. Ο κύριος Υπουργός ανέπτυξε κάποιες απόψεις. Εμείς φοβόμαστε εδώ πέρα ότι αυτοί οι άλλοι φορείς έτσι όπως τίθενται μπορούν να μας οδηγήσουν προς πολλές κατευθύνσεις με τους ανάλογους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.
Η παροχή δε όπως είναι στην παρ. 2γ υπηρεσιών και τεχνογνωσίας σε ιδιωτικούς φορείς ή σε κρατικές υπηρεσίες του εξωτερικού, μυστικές κατά τα φαινόμενα, έναντι αμοιβής, αυτό επίσης μας δημιουργεί προβλήματα. Έτσι, ιδιωτικοποιείται η ασφάλεια και όταν μπει και εδώ το κέρδος κανένας δεν μπορεί να μας εγγυηθεί ότι αυτός που θα πληρώνει καλύτερα θα έχει περισσότερες και καλύτερες πληροφορίες με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.
Επίσης, στο άρθρο 3 στην παρ. 5 με την υποχρέωση των δημοσίων υπηρεσιών στην παραχώρηση πληροφοριών και στοιχείων και σε συνδυασμό με το ανεξέλεγκτο του ΚΕ.ΜΕ.Α., υπάρχει ο κίνδυνος φακελώματος και παραβίασης προσωπικών δεδομένων στο όνομα και με την κάλυψη της επιστημονικής έρευνας.
Στο άρθρο 5, το αποκλειστικό δικαίωμα διορισμού του Διοικητικού Συμβουλίου από τον Υπουργό, καθιστά το όλο ΚΕ.ΜΕ.Α. ένα προσωπικό μηχανισμό του εκάστοτε Υπουργού. Ειπώθηκαν πολλά στην επί της αρχής συζήτηση και από εμάς και από άλλους ομιλητές. Μπορεί να ελέγχει κονδύλια έρευνας, προσωπικό, επιστήμονες, ακόμη και τα αποτελέσματα της έρευνας στην πολιτική κατεύθυνση που αυτός επιθυμεί. Δε λέμε για το συγκεκριμένο Υπουργό, αλλά μιλάμε γενικά για όλους τους Υπουργούς. Και επειδή όλοι είμαστε άνθρωποι δεν υπάρχει λόγος να δίνουμε τη δυνατότητα έτσι να υποκύψουν ενδεχομένως σε μια σειρά από πειρασμούς.
Στο άρθρο 6 η δυνατότητα χρήσης εξοπλισμού σε τρίτους είναι ίσως το σοβαρότερο από όλα. Ποιος θα είναι αυτός ο εξοπλισμός;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ: Έχει απαλειφθεί.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Τότε ζητώ συγνώμη, αν έχει απαλειφθεί.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Δεν ήσασταν εδώ και άρα δικαιολογείστε. Έκανε μια δήλωση ο κύριος Υπουργός.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε. Επειδή δυστυχώς πρέπει να παρευρίσκομαι και σε άλλες επιτροπές, βλέπετε οι μικροί έχουν και αυτό το μειονέκτημα, τρέχουν και δεν προλαβαίνουν και δεν μπορούν να τα παρακολουθούν όλα. Αλλά εφόσον έχει απαλειφθεί τόσο το καλύτερο. Συμφωνούμε απολύτως.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Από την επιτροπή έχει απαλειφθεί αυτό.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Όχι, κύριε Υπουργέ, εδώ έχει έλθει.
Το Επιστημονικό Συμβούλιο στο άρθρο 8 είναι συμβουλευτικό όργανο, αλλά στην ουσία πάλι αποτελεί επιλογή του Υπουργού να διαλέγει τους επιστήμονες του εγνωσμένου κύρους κατά τα άλλα, αλλά οπωσδήποτε θα ορίζονται από τον Υπουργό και βέβαια τα κριτήρια είναι συζητήσιμα. Δεν ξέρω θα είναι με το ΑΣΕΠ; Θα υπάρχουν άλλα κριτήρια; Ποια θα είναι τα κριτήρια που θα προσλαμβάνονται;
Σύμφωνα, με το άρθρο 9 θα προσληφθούν δέκα επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων. Κύριε Υπουργέ, αν παρακολούθησα σωστά, είπατε ότι θα προσλαμβάνονται αυτοί οι δέκα επιστήμονες μέσω του ΑΣΕΠ. Σε αυτό εμείς συμφωνούμε απολύτως.
Σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 10 θα μπορούν να δίδονται ειδικές προσφορές και χρηματοδοτήσεις από δημόσιες επιχειρήσεις, άλλους φορείς, ιδιωτικές επιχειρήσεις ή ιδιώτες.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ: Και εδώ έχει γίνει διόρθωση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Και εδώ έγινε διόρθωση από τον κύριο Υπουργό πριν από την έναρξη της συζήτησης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Με φέρνετε σε δύσκολη θέση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Σε καθόλου δύσκολη θέση. Είστε απολύτως δικαιολογημένος.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Εμείς πάντως επισημαίνουμε και πάλι ότι έχουμε μεγάλες επιφυλάξεις για ό,τι έχει σχέση με τον ιδιωτικό τομέα και το ανεξέλεγκτο που μπορεί να δημιουργηθεί όσον αφορά τις σχέσεις με τον ιδιωτικό τομέα.
Στο άρθρο 10 στην παράγραφο 4 αναφέρεται ότι μέρος του θετικού αποτελέσματος της οικονομικής διαχείρισης θα αποδίδεται στον κρατικό προϋπολογισμό, χωρίς να προσδιορίζεται αυτό το ποσοστό. Δηλαδή, δεν ξέρουμε ποιο θα είναι αυτό το ποσοστό τη στιγμή που το ΚΕ.ΜΕ.Α. κατά τα άλλα απολαμβάνει όλων των διοικητικών, οικονομικών και δικαστικών ατελειών και όλων των δικονομικών προνομίων του δημοσίου. Επομένως, είναι ένας πριμοδοτούμενος οργανισμός. Τι ποσοστό από αυτά έναντι των ωφελημάτων που θα έχει θα αποδίδει στον κρατικό προϋπολογισμό; Δεν ξέρω, κύριε Υποργέ, αν μπορείτε να μας πείτε που περίπου θα κυμαίνεται και αν θα ισοφαρίζεται.
Τέλος, το άρθρο 12 αναφέρεται στην κατάργηση της ποσόστωσης όσον αφορά το διορισμό γυναικών στο Πυροσβεστικό Σώμα. Εμείς συμφωνούμε σε αυτό και θα πρέπει οι γυναίκες πια να μην διορίζονται με τις ποσοστώσεις, αλλά να τους δίνονται οι δυνατότητες για να αναδεικνύονται. Πιστεύουμε, άλλωστε, ότι οι γυναίκες αναδεικνύονται σε όλους τους τομείς και μπορούν να διαπρέψουν παντού.
Βεβαίως, υπάρχουν στα επί μέρους άρθρα και τις παραγράφους υποδιαιρέσεις οι οποίες μας δίνουν την εντύπωση περιπτωσιολογίας. Δεν μπορώ να απαντήσω και να τοποθετηθώ επακριβώς, γιατί δεν μπορώ να καταλάβω που ακριβώς αναφέρονται.
Στο άρθρο 12 στην παράγραφο 4 αναφέρεται ότι κατ’ εξαίρεση κατανέμονται στο παράρτημα της προτίμησής τους οι δόκιμοι που είναι τέκνα πολυμελών οικογενειών ή θυμάτων ή όσοι έχουν αδελφό δόκιμο αστυφύλακα. Εγώ δεν καταλαβαίνω, γιατί θα πρέπει να γίνεται αυτή η διάκριση.
Το άρθρο 13 είναι για εμάς καίριο άρθρο, διότι δημιουργούνται: Τοπικό Συμβούλιο Πρόληψης της Παραβατικότητας και Κεντρικό Συμβούλιο Πρόληψης της Παραβατικότητας. Ως προς αυτά, εμείς είμαστε εξαιρετικά επιφυλακτικοί, όπως και για το να υπάρχει εισαγγελέας με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση στη Διεύθυνση Ασφάλειας Αττικής, γιατί φοβόμαστε ότι έτσι θα δημιουργηθούν πολλά παρατράγουδα. Είμαστε, λοιπόν, κατηγορηματικά αντίθετοι.
Θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα τελευταίο σημείο, για το οποίο εφιστώ την προσοχή σας. Λέτε ότι δημιουργείται στη Διεύθυνση Τροχαίας Αττικής ένας θάλαμος επιχειρήσεων παρακολούθησης της τροχαίας κλπ. Όλοι γνωρίζουμε τα φοβερά προβλήματα της τροχαίας σε όλη την Αττική. Εγώ έχω την τιμή να εκπροσωπώ την περιφέρεια της Αττικής και πρέπει να σας πω ότι γίνεται το αδιαχώρητο στους μεγάλους δρόμους, αλλά και στο Θριάσιο όπου έχει μαζευτεί όλη η βαριά κυκλοφορία και τα βαριά οχήματα, καθώς και στη συφοριασμένη λεωφόρο ΝΑΤΟ και την Ελευσίνος-Θηβών, αυτήν την πολύ μικρή για τα σημερινά δεδομένα οδό που δέχεται τη βαριά κυκλοφορία τις ώρες και τις ημέρες που απαγορεύεται στις άλλες εθνικές οδούς. Τότε μονοπωλιακά περνούν όλα τα βαριά οχήματα από εκεί. Επειδή αυτός ο δρόμος δεν σηκώνει αυτήν την κυκλοφορία, θα πρέπει να ληφθούν μέτρα και τουλάχιστον να μην επιτρέπεται τις ώρες αιχμής και τα Σαββατοκύριακα να περνούν από εκεί αυτά τα βαριά οχήματα, γιατί ανάμεσα στα άλλα είναι και μεγάλη η ταλαιπωρία όλων των κατοίκων, αλλά και πολλοί οι κίνδυνοι, πάρα πολλά τα ατυχήματα που συμβαίνουν.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Καλαντζάκου.
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να απαντήσω λίγο σε κάποια από τα σχόλια που ακούστηκαν στην Αίθουσα, σε κάποιες αμφιβολίες ενδεχομένως αναφορικά με τις δυνατότητες που έχει ο Υπουργός να κάνει επιλογές. Και συγκεκριμένα η Αριστερά εξέφρασε γι’ αυτό φόβους. Όχι φόβους για το πρόσωπο του Υπουργού, αλλά κυρίως φόβους για το τι μπορεί να γίνει γενικότερα από το σύστημα.
Εγώ νομίζω ότι είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό το να φοβάται κανείς για την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Δηλαδή θα δεχόμουν να αμφισβητήσουν τον κάθε Υπουργό –όχι ότι θα συμφωνούσα- αλλά το να υπάρχει τέτοια δυσπιστία και τέτοια φοβική στάση από την Αριστερά για τον τρόπο με τον οποίον λειτουργεί σήμερα η δημοκρατία …
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Δεν είναι έτσι.
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ: Έτσι το αντιλαμβάνομαι, έτσι το ερμηνεύω εγώ σύμφωνα με αυτά που λέτε. Εκφράζεται ένας γενικότερος φόβος, φόβος ότι η Ελλάδα θα μπλέξει σε μια διεθνή τρομοκρατία, στο παιχνίδι που παίζουν ενδεχομένως οι υπερδυνάμεις.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να ζει κάτω από το φόβο. Η Ελλάδα είναι Ευρώπη, η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκή Ένωσης, είναι μέλος της Ο.Ν.Ε., έχει ευθύνες, έχει υποχρεώσεις και δεν μπορούμε να φερόμαστε λες και είμαστε αυτή η ξεχασμένη χώρα στο τέλος εκεί του κόσμου και με το να κρυβόμαστε και να στρουθοκαμηλίζουμε δεν θα μας αγγίξει κάποιος τρομοκράτης.
Να σας πω κάτι; Αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα. Και όποιος το λέει αυτό στον ελληνικό λαό, εάν ο μη γένοιτο συμβεί κάτι εδώ, θα δει και τις αντιδράσεις. Δεν μπορεί η Ελλάδα να μην είναι προετοιμασμένη για να αντιμετωπίσει εσωτερικούς κινδύνους σε ένα μεταβαλλόμενο τοπίο. Δηλαδή η νοοτροπία ότι πρέπει να ζούμε με τα φαντάσματα του παρελθόντος, που προκύπτουν ίσως και από την πορεία της Αριστεράς και εγώ τα καταλαβαίνω αυτά, δεν μπορεί να μας οδηγεί στο να μη δεχόμαστε ότι έχουν αλλάξει οι διεθνείς συνθήκες και ότι πρώτη υποχρέωση του κράτους είναι να προστατεύσει τη σωματική ακεραιότητα και την περιουσία των πολιτών και βεβαίως τα ατομικά και ανθρώπινα δικαιώματα.
Να πω ακόμη σ’ αυτό, επειδή ακούστηκαν πάρα πολλά και δεν είχα την ευκαιρία να μιλήσω επί της αρχής, ότι ο λόγος για τον οποίον υπάρχουν εδώ ατομικά και ανθρώπινα δικαιώματα, είναι διότι ζούμε σε μια χώρα δημοκρατική στην οποία ευτυχώς –και νομίζω ότι αυτό θα αρέσει και στην πλευρά της Αριστεράς- έχουμε ένα ισχυρό κοσμικό κράτος, μια ισχυρή πολιτεία.
Και επειδή εκφράζεται ένας μεγάλος θαυμασμός για τα κράτη της Μέσης Ανατολής και τα συστήματα που υπάρχουν εκεί, θέλω να υπενθυμίσω σε όλους ότι μιλάμε για δικτατορίες που προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από τις ίδιες αυτές τις χώρες. Μιλάμε για κράτη όπου οι γυναίκες αντιμετωπίζονται σαν σκουπίδια και δεν μπορώ να καταλάβω αυτό τον εξαιρετικό θαυμασμό για τις συνθήκες που υπάρχουν στη Μέση Ανατολή και από τους πολίτες και από τα πολιτικά κόμματα. Δηλαδή εσείς που είσαστε «δημοκράτες» και μιλάτε για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν έχω ακούσει μία πρόταση για τα δικαιώματα των γυναικών. Εγώ σ’ αυτές τις χώρες δεν θα μπορούσα να είμαι σ’ αυτό το Βήμα και να σας απευθύνω το λόγο, κάτω από τις συνθήκες που επικρατούν εκεί. Δεν λέω για τα υπόλοιπα που δεν θα μπορούσα να κάνω.
Προχωρώ παρακάτω. Αλλά τα ανέφερα αυτά επειδή το συνδέετε με τη διεθνή τρομοκρατία και για τις παρεμβάσεις που γίνονται στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν και άλλως πως.
Εγώ θα χαιρετίσω την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης διότι δεν μας συνηθίζουν οι κυβερνήσεις και γενικά το κράτος να σκέφτεται προοδευτικά. Δηλαδή να σκέφτεται πώς θα αξιοποιήσει το ανθρώπινο δυναμικό του και την τεχνογνωσία που απέκτησε.
Πληρώσαμε ένα πολύ μεγάλο βαλάντιο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και αποκτήσαμε μία τεχνογνωσία. Εάν αυτή δεν την αξιοποιήσουμε και δεν τη μεταδώσουμε και δεν τη μεταφέρουμε και στους επόμενους, είναι σαν να μην υπάρχει. Είναι σαν τις ξένες γλώσσες. Μαθαίνεις μία γλώσσα στο σχολείο, δεν την ξαναμιλάς ποτέ και μετά από πέντε χρόνια είναι σαν να μην έχεις κάνει ποτέ αυτήν τη γλώσσα. Είναι πάρα πολύ σημαντικό ότι το κράτος βρίσκεται μπροστά. Το κράτος με το ΚΕ.ΜΕ.Α. δεν θέλει να κάνει μπίζνες, δεν θέλει να κάνει δουλειές. Δεν είναι αυτός ο στόχος. Ο στόχος είναι να συμμετέχει στο παγκόσμιο στερέωμα και στο γίγνεσθαι και να ξέρει τι οργανώνεται διεθνώς.
Δηλαδή η Ελλάδα με αυτήν την τεχνογνωσία, με αυτό το ανθρώπινο δυναμικό, δεν πρέπει να συμμετέχει και να μεταφέρει τα φώτα της έναντι και αμοιβής βεβαίως; Γιατί; Εμείς δεν πληρώσαμε για να αποκτήσουμε αυτήν την τεχνογνωσία; Τσάμπα μας την έδωσαν; Δεν καταλαβαίνω δηλαδή καθόλου τη λογική, γιατί όλο αυτό που αποκτήσαμε, δεν πρέπει να παράγει πλούτο για τον κρατικό κορβανά. Δεν θα το βάλει κάποιος στην τσέπη του. Αυτά θα πάνε για να υπάρξει κοινωνική πολιτική για να υπάρχει περισσότερη μέριμνα για τους πολίτες. Δεν γίνεται για να πλουτίσει ένας επιχειρηματίας. Δεν αμφισβητώ ότι στις νέες συνθήκες, ό,τι συνέβαινε με τις αμυντικές δαπάνες, πάει να γίνει τώρα με τις συνθήκες της εσωτερικής ασφάλειας και ότι υπάρχουν πολλά συμφέροντα που πιέζουν, πίεσαν και θα πιέζουν για να αποκτήσουμε πιο εξειδικευμένες, προηγμένες τεχνολογίες και συστήματα για την προστασία μας εσωτερικά. Γιατί υπάρχει οργανωμένο έγκλημα. Δεν είναι μόνο η τρομοκρατία, υπάρχουν τα ναρκωτικά, η διακίνηση γυναικών, παιδιών, γενικά μεταναστών. Αλλά δεν συζητάμε αυτό σήμερα. Εμείς δεν μπορούμε να είμαστε έξω από τις εξελίξεις και ο στόχος μας δεν είναι να υποστηριχθούν κάποια συγκεκριμένα συμφέροντα. Είναι απλώς να είμαστε έτοιμοι. Η Ελλάδα πρέπει να βγει από αυτήν τη μιζέρια και το μεσαιωνισμό που υπάρχει στη νοοτροπία.
Τώρα, επειδή πολλά ακούγονται για το ότι η τρομοκρατία μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο με το αν αντιμετωπισθούν τα τεράστια προβλήματα της φτώχειας, της αμάθειας, της πολιτικής καταπίεσης συγκεκριμένων λαών. Δεν αμφισβητώ ότι υπάρχουν διεθνείς παράγοντες. Αλλά το μάθημα της 17 Νοέμβρη εμένα με δίδαξε κάτι, ότι αυτοί οι άνθρωποι κατ’ αρχήν δεν είχαν δίκιο και δεν είχαν τελικά πολιτική ατζέντα. Δηλαδή από όλο αυτό που έγινε με τη 17 Νοέμβρη, εσείς καταλάβατε ότι είχαμε να κάνουμε με ιδεολόγους. Αυτοί δηλαδή που πήγαιναν και σκότωναν τον έναν μετά τον άλλο, είχανε δίκιο; Δηλαδή αυτό λέμε; Δηλαδή οι τρομοκράτες έχουν δίκιο; Και οι τρομοκράτες, θέλετε να μου πείτε ότι δεν χρησιμοποιούν οποιαδήποτε δικαιολογία, το Ισραήλ θέλετε, την Παλαιστίνη θέλετε, τους Αμερικάνους θέλετε, τους Άγγλους θέλετε; Βεβαίως πάντα θα υπάρχουν δικαιολογίες. Και νομίζω ότι και αυτό πρέπει να το πούμε με ειλικρίνεια, πάντα θα υπάρχουν λόγοι και κοινωνικές ανισότητες και δυσκολίες στον κόσμο, γιατί είμαστε άνθρωποι και ευθυνόμαστε εμείς πρώτοι. Δεν βλέπω κανέναν να παραδίδει τη μισή του περιουσία για να βοηθήσει τους πιο αδύνατους. Εδώ ακόμα όλοι μας προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο για τον εαυτό μας και την οικογένειά μας. Είναι μέσα στη νοοτροπία του ανθρώπου, στην ανθρώπινη φύση αυτό. Και πιστεύω βέβαια ότι πρέπει να καταπολεμηθούν αυτά, αλλά να μη δικαιολογούμε τώρα και τις καταστάσεις που συμβαίνουν και αθώοι άνθρωποι σκοτώνονται στο όνομα κάποιου σκοπού, που για μένα είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό δικαιολογία. Αυτό δεν το λέω για να πω ότι συμφωνώ με την επιθετική πολιτική που ενδεχομένως ακολουθούν κάποια κράτη και δυνάμεις. Αλλά εγώ θα σας πω ένα πράγμα, να μιλήσουμε και λίγο σύγχρονα. Δηλαδή εσάς σας φαίνεται λογικό το ότι το Ιράν, μία χώρα που είναι πρώτη σε παραγωγή πετρελαίου, έχει ανάγκη για τις ενεργειακές της ανάγκες να κάνει πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας. Δεν νομίζετε ότι κάποια στιγμή κάτι θα συμβεί εκεί; Δηλαδή δεν πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε αυτά ρεαλιστικά επειδή συμβαίνουν γύρω μας;
Συνεπώς, επειδή δεν έχω και χρόνο –και σας ευχαριστώ για την ανοχή σας, κύριε Πρόεδρε- να πω το εξής: Η Κυβέρνηση φέρνει ένα νομοθέτημα που δείχνει ότι δεν είναι κατ’ αρχήν φοβική, ότι αξιοποιεί τους Έλληνες πολίτες, ότι δεν κοιτάζει μόνο να πάρει απέξω πράγματα, αλλά να δώσει και τα φώτα της. Η Ελλάδα αυτό έκανε κατ’ αρχήν από την αρχαιότητα. Εμείς δίναμε τα φώτα μας, δεν κάναμε εισαγωγή σε όλα.
Συνεπώς, πρέπει να χαιρετίσουμε αυτήν την πρωτοβουλία και θα μας κρατήσει ενήμερους και θα μας κρατήσει μέρος του συστήματος και νομίζω ότι δεν υπάρχει πρόθεση να διαταραχθεί το δημοκρατικό καθεστώς. Ας το αποδεχθούμε αυτό και ας πάμε λίγο παρακάτω τη σκέψη μας και να συμφωνήσουμε ότι πρέπει τέτοιου είδους πρωτοβουλίες να παρθούν και σε πολλούς άλλους τομείς. Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κυρία συνάδελφε.
Ο συνάδελφος κ. Μανωλάκης έχει το λόγο.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΝΩΛΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είχαμε χθες την ευκαιρία να μιλήσουμε επί της αρχής αυτού του νομοσχεδίου και είπαμε σε όλους τους τόνους ότι εμείς τουλάχιστον ως αξιωματική αντιπολίτευση δεν θα είχαμε αντίρρηση για ένα ινστιτούτο που θα μελετούσε την αντεγκληματική πολιτική που θα συμβούλευε το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και φυσικά το Υπουργείο Δικαιοσύνης, που λείπει από αυτό το νομοσχέδιο.
Εκεί που διαφωνούμε είναι ότι πιστεύουμε πως το ΚΕ.ΜΕ.Α. δεν κάνει αυτό το πράγμα. Δε συγκροτείται σωστά, δε λειτουργεί σωστά.
Θέλω να πω ότι σίγουρα σεβόμαστε το έργο του κυρίου Υπουργού και τη σοβαρότητά του και αυτό φάνηκε σήμερα. Είναι προς τιμήν του το ότι παραδέχθηκε κάποιες παρατηρήσεις και εδώ, σ’ αυτήν την Αίθουσα, αλλά και στην επιτροπή. Ήταν πολύ σωστή η αφαίρεση αυτών των παραρτημάτων του ΚΕ.ΜΕ.Α. σε άλλες πόλεις. Όμως, δεν καταλαβαίνω την επιχειρηματολογία της αγαπητής συναδέλφου κ. Καλαντζάκου ότι αυτό είναι κακή αριστερή νοοτροπία. Το να ελέγχει ο Υπουργός πολύ αυτό το κέντρο είναι δημοκρατία.
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ: Ναι, και είναι…
ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΝΩΛΑΚΗΣ: Αφήστε με να πω κι εγώ την άποψή μου.
Εμείς πιστεύουμε ότι αυτός ο σφικτός εναγκαλισμός είναι μία συντηρητική προσέγγιση και νομίζουμε ότι είναι προοδευτική προσέγγιση ένας χαλαρότερος οργανισμός που επιστημονικά θα ανέλυε και θα μελετούσε, όπως είπαμε, την αντιεγκληματική πολιτική. Ναι μεν δεν αμφισβητούμε τις προθέσεις του κυρίου Υπουργού, αλλά σ’ αυτήν την Αίθουσα η παράταξή μας έχει μιλήσει αρκετές φορές κι έχουμε μιλήσει με τον κύριο Υφυπουργό για θέματα του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης με τα οποία διαφωνούμε ριζικά, για παράδειγμα για τις τελευταίες μεταθέσεις και προαγωγές με ερωτήσεις, επερωτήσεις που δε θέλω σήμερα να αναφέρω. Αυτά γίνονται σε άλλα κράτη της Ευρώπης που λέει η κ. Καλαντζάκου, μιας και είμαστε Ευρώπη; Φυσικά είμαστε και Ευρώπη, αλλά είμαστε και Ελλάδα. Κάποια πράγματα, για παράδειγμα περί της επανίδρυσης του κράτους, είναι ντροπή να συμβαίνουν σήμερα και από οποιαδήποτε κυβέρνηση και σ’ ένα βαθμό συνέβαιναν και παλιότερα. Αντί να πάμε μπροστά, πάμε πίσω, γι’ αυτό και πολύ σωστά έχουμε τις επιφυλάξεις μας γι’ αυτό το υπουργοκεντρικό κέντρο.
Κύριε Υπουργέ, κι εγώ και ο συνάδελφος κ. Ρόβλιας είδαμε χθες να μη μας απαντάτε σε κάτι. Σας ρωτήσαμε εάν έχουν δόση αλήθειας αυτά τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών περί απαγωγής, ανακρίσεων κλπ ξένων υπηκόων εδώ, στην Ελλάδα, όπως επίσης τα δημοσιεύματα που μιλάνε για προμήθεια εξοπλισμού μηχανημάτων παρακολούθησης κινητών τηλεφώνων, μηνυμάτων κλπ και πώς αυτά θα χρησιμοποιηθούν και θα αξιοποιηθούν.
Ερχόμαστε τώρα σε κάποια άρθρα με τα οποία συμφωνούμε σ’ ένα μεγάλο βαθμό, για παράδειγμα σ’ αυτό για τους αθλητές. Εγώ προσωπικά τουλάχιστον δεν έχω καμία αντίρρηση να διευκολυνθούν αυτοί οι άνθρωποι. Όμως, κύριε Υπουργέ, μου έρχεται στο νου μία εκκρεμότητα η οποία, απ’ ό,τι γνωρίζω, δεν έχει εκπληρωθεί ακόμα σε σχέση με την απεμπλοκή των αστυνομικών από τους ποδοσφαιρικούς αγώνες, όπως επίσης και με την απόδοση των διαφημιστικών εσόδων σ’ αυτούς. Νομίζω πως αυτό το θέμα, αν δεν έχει λήξει, πρέπει να λήξει σύντομα.
Βέβαια, εγώ προσωπικά διαφωνώ με το ότι δεν υπάρχουν κάποια άρθρα, δηλαδή λείπουν πράγματα που θα βοηθούσαν τους αστυνομικούς και τα Σώματα Ασφαλείας, γιατί δε φτάνει να λέμε ότι δίνουμε μία μέρα για να γιορτάζουν οι απόστρατοι. Το θέμα είναι να μπορούν να ανάβουν και το κερί τους όχι μόνο αυτοί της Ελληνικής Αστυνομίας, οι πυροσβέστες, αλλά και όλοι αυτοί, όχι μόνο οι απόστρατοι, αλλά και οι μάχιμοι εργαζόμενοι, οι οποίοι δυστυχώς ακόμη περιμένουν να εκπληρώσει η Νέα Δημοκρατία, η Κυβέρνησή σας, τις υποσχέσεις της. Ανεξάρτητα από το τι έχει κάνει το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια, σίγουρα υπάρχει ένα μεγάλο κενό και είδαμε πρόσφατα τις διαμαρτυρίες που έκαναν οι ένστολοι εδώ, μπροστά στο Κοινοβούλιο και σε σχέση με το χαρακτηρισμό του επαγγέλματος ως επικίνδυνο και ανθυγιεινό, αλλά και σε σχέση με τα χρήματα, τα 140 ευρώ.
Έχετε υποσχεθεί κάποια πράγματα που σιγά-σιγά ίσως ξεκινήσουν από τον άλλο μήνα, αλλά αυτά είναι ψιχία μπροστά σ’ αυτά που έχετε υποσχεθεί να κάνετε ως Νέα Δημοκρατία.
Έρχομαι για λίγο στα τοπικά συμβούλια πρόληψης παραβατικότητας που είχαν θεσμοθετηθεί και δεν είχαν δυστυχώς λειτουργήσει. Νομίζω ότι πρέπει να χρηματοδοτηθούν και σε τοπικό επίπεδο. Ιδιαίτερα το κεντρικό όργανο, πέρα από τους εθελοντές, πρέπει να προσλάβει επιστήμονες, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς κλπ., και μπορούν να γίνουν ίσως αποσπάσεις διαφόρων υπαλλήλων εκεί. Και μιας και έχετε δυστυχώς υποβαθμίσει το ρόλο του αστυνομικού της γειτονιάς μήπως θα έπρεπε να κοιτάξουμε να θεσμοθετηθεί η κοινωνική διαμεσολάβηση που γίνεται από διάφορους δήμους για την επίλυση κάποιων διαφορών σε επίπεδο γειτονιάς.
Θέλω να τελειώσω λέγοντας ότι πράγματι η εμπειρία μας από τους Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά και από την όποια εξάρθρωση της 17ης Νοέμβρη πριν από τρία χρόνια είναι μεγάλη και σίγουρα έχουμε και είχαμε αντιτρομοκρατική πολιτική και αντεγκληματική πολιτική. Πρέπει να τη βελτιώσουμε γιατί δυστυχώς γύρω μας και μέσα στη χώρα μας παρουσιάζεται αυτή η λεγόμενη νέα γενιά τρομοκρατών που πρέπει με συνεννόηση όχι μόνο της Κυβέρνησης αλλά και με τα άλλα κόμματα μαζί να αξιοποιήσουμε αυτή την εμπειρία που έχουμε ώστε να μπορούμε να ζούμε σε μια ασφαλή χώρα.
Δεν νομίζω ότι μπορεί να δικαιολογηθούν –κάνοντας ένα σχόλιο στην παρατήρηση της κ. Καλαντζάκου- οι επεμβάσεις των αμερικανών στο Ιράκ, ή στο Αφγανιστάν, ή στο Ιράν, λόγω του ότι δεν δοθεί εκεί δικαιώματα στις γυναίκες ή γιατί μπορεί να έχουν πυρηνική ενέργεια λες και η πυρηνική ενέργεια είναι προνόμιο μόνο των δυτικών. Πρέπει ν’ ασκήσουμε μια άλλη πολιτική και στη χώρα μας και στην Ευρώπη που όπως είπα και χθες τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ με επιτυχία είχαν ασκήσει και φαίνεται ότι σε μεγάλο βαθμό και εσείς συμμερίζεστε, κύριε Υπουργέ.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε. Το λόγο έχει ο κ. Ρόβλιας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Κύριε Υπουργέ, και εγώ από την πλευρά μου πρέπει να συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες ότι επιφέρατε βελτιώσεις στο νομοσχέδιο και ότι είναι από τις λίγες φορές που υπήρξε ένας ουσιαστικός διάλογος στην Αίθουσα.
Παρ’ όλα αυτά θέλω να επισημάνω ότι ο ασφυκτικός έλεγχος του ΚΕ.ΜΕ.Α., του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας, από τον Υπουργό παραμένει. Δεν αφορά εσάς προσωπικά το θέμα, είναι ένα θέμα αρχής. Σας προτείναμε να δώσετε κάποιες αρμοδιότητες στη Βουλή τουλάχιστον σε σχέση με την επιλογή της διοίκησης του ΚΕ.ΜΕ.Α. Δεν το κάνατε και αυτό θέλω να καταγραφεί.
Επί των άρθρων, παρ’ όλο που τα περισσότερα έχουν λεχθεί θα ήθελα να αναφερθώ στο άρθρο 3, παράγραφος 1 που λέει: «Σκοπός του ΚΕ.ΜΕ.Α. είναι η παροχή υπηρεσιών γνωμοδοτικού και συμβουλευτικού χαρακτήρα για τα θέματα αυτά προς το Υπουργείο Δημοσίας Τάξης ή άλλους φορείς». Κύριε Υπουργέ, αυτούς τους άλλους φορείς ζητώ και εγώ να τους διευκρινίσετε.
Στο άρθρο 7, παράγραφος 2, υπάρχει κάτι το οποίο πιθανόν θα το αξιολογήσετε αν με προσέξετε. Ίσως σας έχει ξεφύγει. Αναφέρομαι στον διευθυντή του ΚΕ.ΜΕ.Α. Λέει: «ο διευθυντής απαιτείται να διαθέτει πτυχίο ΑΕΙ της ημεδαπής ή της αλλοδαπής και αξιόλογο επιστημονικό έργο στους τομείς των Διεθνών Σχέσεων ή της πολιτικής ασφάλειας» κλπ. Δηλαδή θα μπορούσε να πάει διευθυντής κάποιος ο οποίος έχει εμπειρία μόνο στους τομείς των διεθνών σχέσεων και να μην έχει καμία σχέση με θέματα ασφάλειας; Δείτε το πάλι με προσοχή διότι αν δεν φωτογραφίζετε κάποιον που έχει εμπειρία μόνο σε διεθνείς σχέσεις τότε έχετε πρόβλημα διατύπωσης.
Στο άρθρο 9, παράγραφος 3, περίπτωση γ΄ λέει ότι οι αποσπάσεις ερευνητών, προσωπικού εν πάση περιπτώσει, θα γίνονται χωρίς να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του αρμοδίου υπηρεσιακού συμβουλίου. Δεν βλέπω γιατί θα πρέπει να παρακάμπτεται το υπηρεσιακό συμβούλιο για αποσπάσεις προσωπικού ειδικά στο ΚΕ.ΜΕ.Α..
Χθες σας έθεσα ένα θέμα. Βέβαια δεν έχουμε διαδικασία κοινοβουλευτικού ελέγχου και δεν είστε υποχρεωμένος να απαντήσετε. Σας έθεσα το ερώτημα αν γνωρίζετε αυτό, το οποίο έχει καταγγελθεί στις εφημερίδες. Και καταθέτω στα Πρακτικά την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» της 18ης Αυγούστου 2005, όπου γράφεται ότι επτά αλλοδαποί καταγγέλλουν ότι απήχθησαν στην Αθήνα, υποβλήθηκαν σε ανάκριση και αφέθηκαν ελεύθεροι με δεμένα τα μάτια στο κέντρο της Αθήνας.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Ρόβλιας καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).
Η συγκλονιστική ιστορία φαίνεται να εκτυλίχθηκε στις 15 Ιουλίου. Οι μετανάστες κρατήθηκαν από σαράντα οκτώ ώρες οι πέντε έως και επτά ημέρες οι υπόλοιποι δύο, που αφέθηκαν ελεύθεροι στις 22 Ιουλίου. Μάλιστα, τόσο η απαγωγή όσο και η απελευθέρωσή τους έγινε με κινηματογραφικό τρόπο που παραπέμπει σε ταινίες με κατασκοπικό περιεχόμενο. Υπεβλήθη μηνυτήρια αναφορά στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών και καταγγέλλονται με τον πιο επίσημο τρόπο μέθοδοι ανάκρισης αυτών των αλλοδαπών.
Κύριε Υπουργέ, αν θέλετε, να πληροφορήσετε το Σώμα εάν έχουν βάση αυτά τα δημοσιεύματα, εάν είναι αλήθεια ή όχι και αν μπορούν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην Ελλάδα, στην Αθήνα του 2005.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Η συνάδελφος κ. Βούλτεψη έχει το λόγο.
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, από χθες έγινε σαφές ότι τα άρθρα που κυρίως συγκεντρώνουν τα πυρά της κριτικής της Αντιπολίτευσης σχετίζονται με δύο θέματα: Το ένα, το αιώνιο, αυτό που μαρτυρά την παθογένεια του πολιτικού και κοινωνικού μας συστήματος έχει και πάλι να κάνει με το ποιος διορίζει ποιον.
Ηλεκτρίζονται όλοι σ’ αυτήν τη χώρα μόλις τίθεται θέμα διορισμού προσώπων, μελών διοικητικών συμβουλίων, διευθυντών, κλπ. Μόλις ακούγεται η μαγική λέξη «διορισμός» τινάζονται όλοι σαν ελατήρια. Ξεχνιούνται τα πάντα, όλα τα προβλήματα. Τίποτε δεν είναι πιο σημαντικό, πιο γλυκό, πιο γοητευτικό, πιο συναρπαστικό, πιο ερεθιστικό από έναν καλό διορισμό. Και αρχίζει η αρρωστημένη χορωδία: «Ποιος θα διορίζει;». «Ο Υπουργός», λέει το νομοσχέδιο. «Και γιατί να διορίζει ο Υπουργός;». «Αλλά ποιος να διορίζει;». Στο σημείο αυτό της κολοκυθιάς υπάρχουν πολλές απαντήσεις: Ενδεχομένως ο οποιοσδήποτε εκτός από τον έχοντα την πολιτική νομιμοποίηση, τον φέροντα την ευθύνη εντός της Κυβερνήσεως και ενώπιον του ελληνικού λαού. Έχει πλέον καταντήσει αρρώστια. Σ’ αυτήν τη χώρα δεν μας ενδιαφέρει τίποτε άλλο, ούτε η ουσία ούτε η παραγωγή έργου ούτε οι ικανότητες ούτε ο νομιμοποιούμενος δημοκρατικά να πράξει ετούτο ή εκείνο. Σ’ αυτήν τη χώρα δε ειδικώς, όταν πρόκειται για διορισμούς, αποσπάσεις, βολέματα και τέτοια, φαίνεται ότι αρμοδιότητα έχει μόνο το ΠΑΣΟΚ, ακόμη και όταν βρίσκεται στην Αντιπολίτευση. Μπορεί να είναι Υπουργός ο κ. Βουλγαράκης. Όχι, θα διορίζει ο προηγούμενος, ο κ. Χρυσοχοϊδης. Αυτός, γιατί είναι από το Θεό αυτό το πράγμα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Χθες ακούστηκαν φωνές κριτικής επειδή, όσον αφορά το Κέντρο Μελετών Ασφάλειας, πολλές εξουσίες συγκεντρώνονται στο πρόσωπο του Υπουργού Δημόσιας Τάξης. Κακό είναι αυτό; Κακό είναι να ξέρουμε ποιος επιτέλους έχει την ευθύνη; Το αντίθετο, πιστεύω. Η πολυδιάσπαση οδηγεί και στην πολυδιάσπαση ευθυνών και τότε ο υπεύθυνος δεν βρίσκεται ποτέ, όπως συμβαίνει με τις ανεξάρτητες αρχές που είναι τόσο ανεξάρτητες, ώστε πιστεύουν ότι μπορεί να υποκαθιστούν ακόμη και τη νομοθετική εξουσία.
Το δεύτερο, το οποίο θέλω να επισημάνω, είναι όλη αυτή η φιλολογία και τα κροκοδείλια δάκρυα για την υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων και των ελευθεριών.
Η εποχή, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, είναι ηλεκτρονική. Δορυφόροι πετάνε πάνω από τα κεφάλια μας συγκεντρώνοντας πληροφορίες. Εταιρείες ταξινομούν τους πελάτες τους ανάλογα με τις συνήθειες και το εισόδημά τους. Αδικήματα τελούνται και εντοπίζονται μέσω του διαδικτύου. Οι τρομοκράτες του πρόσφατου χτυπήματος στο Λονδίνο επικοινωνούσαν με SMS. Από τα ηλεκτρονικά τους μηνύματα στάθηκε δυνατό να εντοπιστούν.
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν και είναι πραγματικότητα και δεν διαφωνεί κανείς ότι υπάρχουν, εμείς διαμαρτυρόμαστε επειδή οι δημόσιες υπηρεσίες θα υποχρεώνονται με τον παρόντα νόμο -παρ’ ότι ο Υπουργός είχε την ευαισθησία να το αλλάξει, αλλά τελικά νομίζω ότι αυτές οι φωνές είναι υπερβολικές- να παρέχουν στοιχεία στο ΚΕ.ΜΕ.Α., το οποίο θα λειτουργεί επίσης ως δημόσια υπηρεσία.
Παρ’ όλα αυτά, τελικά εμφανίζεται το εξής παράδοξο: Από τη μια φοβόμαστε για τα προσωπικά μας δεδομένα και από την άλλη διαφωνούμε που την ευθύνη για αυτά θα την έχει ένας εκπρόσωπος του λαού. Ούτως ή άλλως, πιστεύω ότι με αυτόν τον τρόπο η υπεράσπιση των προσωπικών δεδομένων και ατομικών δικαιωμάτων είναι υποκριτική, διότι αποτελεί τον εύκολο δρόμο και διότι έχουμε παρεξηγήσει την έννοια των προσωπικών δεδομένων. Αν, για παράδειγμα, γίνει γνωστό ότι εγώ αρέσκομαι να παίρνω τον καφέ μου σε ζαχαροπλαστείο συγκεκριμένης πλατείας, αυτό θεωρητικά αποτελεί παραβίαση του προσωπικού μου δεδομένου και του ατομικού μου δικαιώματος. Αλλά μήπως δεν αποτελεί παραβίαση του ίδιου δικαιώματος στη ζωή αν, για παράδειγμα, μια βόμβα τινάξει στον αέρα το ζαχαροπλαστείο και με αφήσει ξερή στον τόπο, επειδή ακριβώς δεν ασχολήθηκε κανείς με τη συλλογή πληροφοριών και την αξιοποίησή τους;
Τέλος, επειδή πολλά κροκοδείλια δάκρυα χύνονται υπέρ των ατομικών δικαιωμάτων, θα ήθελα να προσθέσω και τούτο: Και η φτώχεια αποτελεί παραβίαση του ανθρώπινου δικαιώματος, αλλά δεν βλέπω να ξεσηκώνεται τόσο μεγάλος θόρυβος κάθε φορά που υπενθυμίζουμε πως στην Ελλάδα υπάρχουν δυόμισι εκατομμύρια φτωχοί και άνθρωποι στο όριο της φτώχειας, αλλά η Ελλάδα έρχεται πρώτη σε καταθέσεις στην Ελβετία. Είναι φυσιολογικό αυτό; Είναι ανεκτό αυτό; Το προσωπικό δεδομένο της φτώχειας είναι ήσσονος σημασίας από όλα αυτά που μάθαμε να καλούμε προσωπικά δεδομένα και που πρέπει να διαφυλάσσουμε ως κόρη οφθαλμού; Ας αφήσουμε που τελικά προσωπικά δεδομένα δεν υπάρχουν. Είναι τέτοια η μανία για επίδειξη και κουτσομπολιό που όλοι γνωρίζουν τα πάντα για όλους.
Και για να κλείσω, επιστρέφοντας στο απεχθές και αντιπαραγωγικό θέμα των διορισμών, θα πω το εξής: Καθημερινά δημοσιεύονται στον Τύπο ως προϊόν αποκαλύψεων προσωπικά δεδομένα ανθρώπων που καταλαμβάνουν τη μία ή την άλλη θέση και μάλιστα συγκρίνονται με προσωπικά δεδομένα άλλων ανθρώπων: «Αυτός έχει πτυχίο και εκείνος δεν έχει. Αυτός έχει μεταπτυχιακό, ενώ ο άλλος όχι. Ο τρίτος έχει δύο χρόνια προϋπηρεσία και ο άλλος έχει τρία χρόνια προϋπηρεσία». Από πού μαθαίνουν αυτοί όλες αυτές τις πληροφορίες και τις διοχετεύουν; Επιτρέπεται να τα μαθαίνουν; Επιτρέπεται να τα χρησιμοποιούν; Τα βρίσκουν στο δρόμο ή τα παίρνουν από κάποια «βαποράκια» τους μέσα σε υπηρεσίες; Ειρήσθω εν παρόδω ουσιαστικά τα ποσοστά που προκύπτουν από τις συνδικαλιστικές εκλογές σε όλα τα υπουργεία και στις δημόσιες υπηρεσίες αποδεικνύουν ότι τελικά φαίνεται ότι σε αυτήν τη χώρα μπορεί να διορίζει μόνο το ΠΑΣΟΚ. Πού πάνε εδώ τα προσωπικά δεδομένα; Περίπατο. Γιατί; Μα, επειδή υπάρχει θέμα διορισμού.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Και μην μου πείτε ότι πρόκειται για την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος που απαιτεί διαφάνεια. Για την υπεράσπιση του διορισμού πρόκειται. Τίποτε δεν μετράει περισσότερο από έναν ωραίο διορισμό. Μπροστά του υποχωρούν και τα προσωπικά δεδομένα και τα ατομικά δικαιώματα. Ο διορισμός είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε αυτήν την χώρα ο μοναδικός σκοπός της ζωής πολιτευομένων και ψηφοφόρων. Και αυτό δεν συμβαίνει σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου που προοδεύει. Αυτό είναι κατάντια.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Βούλτεψη.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Καράογλου.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Κύριε Υπουργέ, αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, είναι γνωστό ότι μία από τις πρώτες προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής είναι η αντιμετώπιση των προβλημάτων της καθημερινότητας των πολιτών και η βελτίωση του επιπέδου ποιότητας ζωής όλων των Ελλήνων πολιτών. Παράλληλα, είναι γνωστό ότι ο Έλληνας πολίτης τοποθετεί πάρα πολύ ψηλά και θεωρεί εξ ίσου σημαντικό με τα ζητήματα της ανεργίας, της ακρίβειας, των προβλημάτων υγείας και παιδείας και το θέμα της ασφάλειας. Δεν πρόκειται να αναφερθώ σε αριθμούς, δείκτες και στατιστικές, αν και την τελευταία δεκαετία και μέχρι πρότινος σκιαγραφούσαν μια καθόλου θετική εικόνα αναφορικά με την ασφάλεια και την εγκληματικότητα στη χώρα μας. Τα στοιχεία αυτά είναι γνωστά λίγο-πολύ στον καθένα μας.
Βέβαια από την άλλη, σε ζητήματα που σχετίζονται άμεσα με τον άνθρωπο, τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητές του, ενδεχομένως οι αριθμοί να μην λένε την απόλυτη αλήθεια. Είναι όμως ενδεικτικό και είναι ενδεικτικοί οι αριθμοί αυτοί για κάτι που όλοι μας γνωρίζουμε από τις επαφές που έχουμε με τους πολίτες, ειδικά για εμάς που προερχόμαστε από το Νομό Θεσσαλονίκης, μια περιφέρεια που συνδυάζει από τη μια τη γειτνίαση μ’ ένα μεγάλο πολεοδομικό συγκρότημα, όπως είναι αυτό της Θεσσαλονίκης, και από την άλλη είναι μια επαρχία της ελληνικής περιφέρειας.
Αυτό δεν είναι άλλο από το αίσθημα ανασφάλειας που αισθανόντουσαν πάρα πολύ έντονα παλαιότερα οι Έλληνες πολίτες. Οι Έλληνες πολίτες ήταν οι πλέον ανασφαλείς πολίτες στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό δεν είναι τυχαίο. Οφείλεται σε λαθεμένες πολιτικές, που δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν προβλήματα, να δώσουν λύσεις και να εγκαταστήσουν σε κάθε γωνιά της χώρας το δικαίωμα που έχει ο κάθε πολίτης να αισθάνεται, αλλά και να είναι ασφαλής στο σπίτι, στο δρόμο, στο χωριό, στην πόλη του. Είναι άλλωστε τυχαίο πως μέχρι πριν λίγα χρόνια αφήναμε στα χωριά μας τις πόρτες ξεκλείδωτες, στις πόλεις τις μπαλκονόπορτες ανοιχτές και δεν φοβόμασταν να κυκλοφορήσουμε;
Είναι τυχαίο ότι σήμερα είμαστε αναγκασμένοι να διπλοκλειδώσουμε, να βάλουμε σύγχρονα αντικλεπτικά συστήματα και συναγερμούς, ή ακόμα και ιδιωτικές εταιρείες σεκιούριτι να περιπολούν έξω από τα σπίτια μας; Σίγουρα δεν είναι τυχαίο και οφείλεται στην αδυναμία των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ να αντιμετωπίσουν πολιτικά τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν και οδήγησαν την ελληνική κοινωνία να αισθάνεται ανασφαλής.
Η νέα διακυβέρνηση της χώρας επιδιώκει ένα απλό πράγμα: Κάθε πολίτης να μη φοβάται να κυκλοφορεί ελεύθερα όποια ώρα θέλει και να είναι και σε οποιαδήποτε περιοχή της χώρας, να μη φοβάται να λείψει από το σπίτι του για λίγες ημέρες για διακοπές, να νιώθει ασφαλής, να γνωρίζει πως κάποιοι λειτουργούν και προληπτικά, αλλά και είναι έτοιμοι να προστρέξουν σε βοήθειά του όποτε αυτό χρειαστεί.
Για να γίνει, όμως, αυτό, πρέπει σε πρώτη φάση να αντιμετωπιστούν οι αδυναμίες του παρελθόντος και να σχεδιαστεί ένας συνολικός προγραμματισμός σε βάθος χρόνου, που θα δίνει απαντήσεις σε χρόνιες παθογένειες του συστήματος πρόληψης, αστυνόμευσης και αντιμετώπισης του εγκλήματος.
Ποια ήταν, επομένως, τα προβλήματα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει και ήδη το έχει κάνει με επιτυχία η νέα Κυβέρνηση και η νέα ηγεσία του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης; Ποια ήταν τα προβλήματα που προκάλεσαν οι λαθεμένες πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και με τη σειρά τους τελικά δημιουργούν προβλήματα στην ασφάλεια των πολιτών και των περιουσιών τους;
Ενδεικτικά αναφέρω ότι στην Ελληνική Αστυνομία η κατανομή και η διάρθρωση του προσωπικού ήταν ανορθολογική, με κυρίαρχο στοιχείο τον κομματισμό, την απασχόληση με αλλότρια έργα και την κακή οργάνωση και διάρθρωση. Τα πολυδύναμα τμήματα δεν ανταποκρίθηκαν στο σκοπό ίδρυσής τους, δεν υπήρξε σωστή συνεργασία, συντονισμός, αλλά και πρόληψη και έρευνα. Απουσίαζαν σύγχρονα μέσα και εξοπλισμός, ενώ και η εκπαίδευση των οργάνων της τάξης δεν ήταν η πρέπουσα. Παράλληλα, απουσίαζε παντελώς η απαραίτητη διαρκής επιμόρφωση και μετεκπαίδευση.
Αυτές ήταν μόνο λίγες από τις συνισταμένες που διαμόρφωναν την κοινή συνιστώσα, που περιγράφει την έλλειψη αστυνόμευσης σε πόλεις, αλλά κυρίως στην ελληνική ύπαιθρο και δημιούργησε όχι μόνο τα προβλήματα και την αύξηση της εγκληματικότητας, αλλά και τη δημιουργία του αισθήματος ανασφάλειας στους πολίτες, το οποίο και θέλει ιδιαίτερη προσπάθεια για να αναστραφεί και να εμπεδωθεί ξανά.
Ο στόχος δεν είναι εύκολος και απλός, αλλά ήδη από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης έχει προωθηθεί ένα συνολικό πακέτο μέτρων, που έχει σε γενικές γραμμές ως άξονες την εκρίζωση του κομματισμού και της διαφθοράς από την Ελληνική Αστυνομία, τη νέα, σύγχρονη και ρεαλιστική οργάνωση του προσωπικού, την αναδιάρθρωση των αστυνομικών τμημάτων, τη δημιουργία νέων τμημάτων που απαντούν στις νέες μορφές εγκλημάτων, όπως είναι το ηλεκτρονικό έγκλημα ή το εμπόριο ανθρώπων, την έρευνα και κατεύθυνση προς την πρόληψη των εγκλημάτων, την αύξηση του προσωπικού και τη διαρκή και άρτια εκπαίδευσή του, την αξιοποίηση των σύγχρονων μέσων και νέων τεχνολογιών και τη μελέτη και ανάλυση των πραγματικών στοιχείων και όλων των διαστάσεων της εγκληματικότητας στη χώρα μας για τη σε βάθος και ουσιαστική χάραξη μιας πολιτικής ασφάλειας και δημόσιας τάξης σε όλη την Ελλάδα.
Το σκοπό αυτό, της έρευνας και ανάλυσης δηλαδή στον ευρύτερο τομέα της εσωτερικής ασφάλειας με εφαρμοσμένες μεθόδους για την άσκηση πολιτικής ασφάλειας, που θα είναι άμεσα υλοποιήσιμη και αποτελεσματική, εξυπηρετεί το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, το οποίο προβλέπει την ίδρυση του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας. Το Κέντρο αυτό θα λειτουργεί ως καθαρά ενισχυτικός μηχανισμός του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, με συμβουλευτικό χαρακτήρα, που δεν θα υποκαθιστά, αλλά θα υποστηρίζει ως εθνική βάση εξειδίκευσης το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, διευκολύνοντας το έργο του.
Η παρουσία του ΚΕ.ΜΕ.Α. κρίνεται απολύτως απαραίτητη, αφού πρέπει να τονίσουμε ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν διαθέτει επιστημονικό συμβουλευτικό όργανο επί θεμάτων εσωτερικής ασφάλειας. Παράλληλα, με τη δημιουργία και λειτουργία του ΚΕ.ΜΕ.Α. υλοποιείται η προεκλογική δέσμευση της Νέας Δημοκρατίας για τη σύσταση Ινστιτούτου Αντιεγκληματικής Πολιτικής, μιας και το ΚΕ.ΜΕ.Α. έχει ευρύτερο χαρακτήρα και περιλαμβάνει και την αντιεγκληματική πολιτική.
Χθες και σήμερα είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε από εκλεκτούς συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης διάφορες καινοφανείς θεωρίες για πράκτορες, απαγωγές κλπ. Βεβαίως για όλους εμάς που είμαστε μύστες του γνωστού συγγραφέα αστυνομικών σειρών του Ζεράρ Ντε Βιλιέ και του ξανθού πρίγκιπα με τα χρυσά μάτια του Μάρκου Λίγκε είναι πολύ ενδιαφέρουσες όλες αυτές οι ιστορίες για τις απαγωγές, τους πράκτορες, τις ανακρίσεις κλπ., αλλά δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα.
Αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 η μικρή χώρα μας, η Ελλάδα, απέδειξε ότι όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε. Τα Σώματα Ασφαλείας λειτούργησαν άψογα και υποδειγματικά με αποτέλεσμα τη διοργάνωση των πιο ασφαλών Ολυμπιακών Αγώνων στην ιστορία του ολυμπιακού κινήματος. Με τη συνεργασία όλων των πολιτών, με σωστή προετοιμασία με τα κατάλληλα μέσα θα κερδίσουμε και τη μάχη της καθημερινότητας για περισσότερο φως και ασφάλεια όλων των πολιτών.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Καρπούζας.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, η προσαρμογή της Δημόσιας Διοίκησης και η οργανωτική δομή του κράτους σε όλα τα επίπεδα σε ό,τι αφορά τα δεδομένα και τις εξελίξεις είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωστή λειτουργία της κοινωνίας. Απαραίτητη για την υγιή λειτουργία μιας κοινωνίας είναι η διασφάλιση όλων των στοιχείων που αφορούν μεταξύ άλλων τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος ασφαλούς μέσα στο οποίο θα μπορεί ο πολίτης με άνεση να παράγει και να δημιουργεί.
Οι διεθνείς συνθήκες όπως αυτές δημιουργήθηκαν ιδιαίτερα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια μετά την κατάρρευση του ανατολικού συνασπισμού, τη διάσπαση των κρατών σε μικρότερα κράτη, τη μετακίνηση και τη λαθρομετανάστευση, τη μετανάστευση των πληθυσμών, απαιτούν την αναθεώρηση και τον εκσυγχρονισμό όλων των φορέων ασφάλειας.
Νέοι μέθοδοι εγκληματικότητας αναδείχτηκαν στα πλαίσια μιας άναρχης μετανάστευσης. Βεβαίως αυτό δεν οφείλεται μόνο στην εισαγωγή της εγκληματικότητας αλλά και στην αναμόρφωση της εγκληματικότητας στον τόπο της υποδοχής. Σ’ αυτό συνετέλεσε η πραγματικότητα που πρέπει να παραδεχτούμε. Είναι η εσφαλμένη μέχρι και απάνθρωπη κοινωνική πολιτική που ακολουθήθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια, η σωματεμπορία, η διακίνηση και χρήση ναρκωτικών, το λαθρεμπόριο, η αρχαιοκαπηλία, ο παράνομος τζόγος, το οργανωμένο έγκλημα, κυρίως όμως η τρομοκρατία, η οποία δυστυχώς βρίσκεται σε μεγάλη έξαρση ευτυχώς όμως εκτός των συνόρων της χώρας μας.
Η γεωγραφική μας θέση επιπλέον μας αναγκάζει να αντιμετωπίσουμε ιδιαίτερα προβλήματα.
Η λαθρομετανάστευση είναι ένα ιδιαίτερο πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί στα πλαίσια βεβαίως του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κάτι που διαχρονικά ο λαός μας με μεγάλη συμπάθεια και αγάπη εφαρμόζει.
Υπάρχει το ηλεκτρονικό έγκλημα, κάτι καινούργιο πριν λίγο καιρό. Έχουμε την εμπορία ανθρωπίνων οργάνων πρόσφατα, που πρέπει να αντιμετωπιστεί ανάλογα.
Βεβαίως έγιναν και γίνονται ενέργειες για την αντιμετώπιση όλων αυτών των μορφών εγκλημάτων και σε όλους τους τομείς. Υπάρχουν όμως κενά και ελλείψεις που δεν μπορεί η οποιαδήποτε αρχή, η οποιαδήποτε κυβέρνηση να αντιμετωπίσει χωρίς την ανάλογη νομοθετική θωράκιση.
Έτσι σήμερα με αυτό το νομοσχέδιο καθιερώνεται ένας νέος θεσμός στη δικαιοδοσία και ευθύνη του Υπουργού Δημόσιας Τάξης, το Κέντρο Μελετών Ασφάλειας για τη σωστή αντιμετώπιση ό,τι στο μέλλον ενδεχομένως παρουσιαστεί στον τομέα της ασφάλειας και όχι μόνο. Λειτουργεί προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος και σε επίπεδο ερευνητικό. Εποπτεύεται απ’ ευθείας από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης. Ερευνά και εκπονεί μελέτες σε στρατηγικό επίπεδο, έχοντας ρόλο γνωμοδοτικό και συμβουλευτικό για θέματα Υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Για το σκοπό αυτό βρίσκεται σε διαρκή ενημέρωση, παρακολουθώντας τις εξελίξεις σε όλους τους τομείς.
Όλη η λειτουργία του ΚΕ.ΜΕ.Α. καθορίζεται από τα άρθρα του παρόντος νομοσχεδίου.
Η διατύπωση και η ολοκληρωμένη δουλειά αυτού του νομοσχεδίου δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης, επιβεβαιώνοντας παράλληλα και συγχρόνως ότι πρόκειται για τη λειτουργία ενός θεσμού που θα συμβάλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων ασφάλειας, όπως αυτά εξελίσσονται με την πρόοδο του χρόνου.
Ιδιαίτερα θα πρέπει να τονίσω την ευαισθησία της Κυβέρνησης, του Υπουργού και Υφυπουργού Δημόσιας Τάξης για τη ρύθμιση των θεμάτων προσωπικού Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, για την κατάργηση της ποσόστωσης γυναικών και ανδρών στην εισαγωγή στις σχολές της Πυροσβεστικής Ακαδημίας, κυρίως όμως για την τακτοποίηση των τέκνων θυμάτων τρομοκρατίας ή από βίαιο συμβάν και την πρόσληψη ενός μέλους οικογενείας αστυνομικού ή πυροσβέστη σε περίπτωση ανικανότητας σε ποσοστό 67% και άνω εξαιτίας τραυματισμού κατά την εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας.
Τέλος, η καθιέρωση ημέρας εκδήλωσης προς τιμή των αποστράτων της Ελληνικής Αστυνομίας είναι μία απόδειξη ευαισθησίας και σεβασμού και πρέπει να επισημανθεί ιδιαίτερα.
Αισθάνομαι την ανάγκη, κύριοι συνάδελφοι, αλλά και την υποχρέωση να συγχαρώ την ηγεσία του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης για τις άοκνες προσπάθειες που κάνει για την ασφάλεια της χώρας. Καλώ όμως όλους παράλληλα να ψηφίσουμε αυτό το νομοσχέδιο, το οποίο συμβάλλει στην ασφάλεια των πολιτών αλλά παράλληλα υλοποιεί υποχρεώσεις της πολιτείας προς αυτούς που θυσιάστηκαν στην υπηρεσία του καθήκοντος.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Κόλλια - Τσαρουχά.
ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ - ΤΣΑΡΟΥΧΑ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το θέμα της ασφάλειας, όπως τονίστηκε και από άλλους συναδέλφους, αναγνωρίζεται πλέον από όλους μας ως ένα από τα κυρίαρχα κοινωνικά προβλήματα του 21ου αιώνα, με ιδιαίτερα και πολύπλοκα χαρακτηριστικά. Δεν είναι πλέον ένα εσωτερικό πρόβλημα που καλείται η κάθε χώρα να αντιμετωπίσει μόνη στα πλαίσια των εσωτερικών της συνόρων και θεσμικών οργάνων. Αποτελεί ένα διεθνικό φαινόμενο με πολλές παραμέτρους.
Η γενικευμένη ασάφεια και ανασφάλεια από τις πολύμορφες εκδηλώσεις βίας, μετατράπηκε τα τελευταία χρόνια σε μείζον εθνικό και διεθνές πρόβλημα και βρίσκεται γι’ αυτό στην πρώτη θέση της πολιτικής ατζέντας όλων σχεδόν των χωρών της δύσης.
Αναμφισβήτητα, η διεθνής ασφάλεια αποτελεί εντυπωσιακό πεδίο δοκιμασίας. Η απειλή της τρομοκρατίας θέτει σε κίνδυνο θεσμικές αξίες της ευρωπαϊκής ταυτότητας και οικοδόμησης όπως είναι η ατομική ελευθερία, η ανεκτικότητα, ακόμα και αυτή η δημοκρατία.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι η απειλή αυτή εξαναγκάζει την Ευρώπη να προσαρμόσει επειγόντως την πολιτική και τα λειτουργικά της όργανα, ενεργώντας με ενιαίο τρόπο, επωφελούμενη της αποδεδειγμένης εμπειρίας της στον τομέα της σύνθεσης των διενέξεων και της βαθιάς ευαισθητοποίησης σε ό,τι αφορά τις κοινωνικές και οικονομικές αιτίες της βίας.
Είναι ακόμα νωπές οι μνήμες από τα τρομοκρατικά κτυπήματα στη Μαδρίτη και το Λονδίνο. Εφιαλτικές ηχούν επίσης οι απειλές για νέα τρομοκρατικά κτυπήματα στην Ευρώπη. Παράλληλα, η ασφάλεια σαν κοινωνικό αγαθό υπήρξε κατ’ ευθείαν ή ανέκαθεν η sine qua non συνθήκη κάθε δημοκρατικής και ευνομούμενης πολιτείας. Η διαφύλαξη και η ενίσχυση της ασφάλειας της χώρας και η διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης ώστε ο πολίτης να είναι και να αισθάνεται ασφαλής σε κάθε οικονομική, πολιτική και κοινωνική δραστηριότητα, αποτελούν το κύριο μέλημα κάθε δημοκρατικής χώρας.
Τα τελευταία χρόνια συνειδητοποιούμε ολοένα και περισσότερο ότι η αίσθηση ασφάλειας των πολιτών της δύσης μειώνεται. Τα αίτια της μείωσης αυτής πρέπει να αναζητηθούν σε φαινόμενα όπως είναι η τρομοκρατία πρώτα, οι ασύμμετρες απειλές, οι παλιές και νέες μορφές εγκληματικότητας, η διαρκώς ογκούμενη παράνομη μετανάστευση, η εμπορία ανθρώπων, τα εγκλήματα κατά παιδιών, η παράνομη διακίνηση ναρκωτικών, η δωροδοκία, η απάτη, οι εγκληματικές πράξεις δηλαδή, που οι τεράστιες δυνατότητες της τεχνολογίας σήμερα έχουν μικρύνει τον κόσμο μας και απειλούν την ανθρωπότητα στο σύνολό της.
Η δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης και ασφάλειας των πολιτών αποτελεί δύσκολο, επίπονο αλλά καίριας σημασίας έργο, εφόσον η εξασφάλιση αυτού του κλίματος αποτελεί ταυτόχρονα προϋπόθεση για την απρόσκοπτη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Και αυτό γιατί το αίσθημα της ανασφάλειας δεν αποτελεί μόνο μία θρυαλλίδα στο συνεκτικό ιστό της κοινωνίας, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να αποτελέσει αφετηρία και επίκληση για πρακτικές πολιτικές ανελεύθερες, δικαιολογία για περιορισμό ατομικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφορμή για αντιδημοκρατικές συμπεριφορές.
Εκκινώντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απ’ αυτήν τη διαπίστωση ότι το αίσθημα της ανασφάλειας αποτελεί υποβόσκουσα απειλή κάθε ελεύθερης κοινωνίας, συνάγεται εύκολα το συμπέρασμα ότι η εξασφάλιση της δημόσιας ασφάλειας και της ασφάλειας των πολιτών είναι υπόθεση όλων μας. Και επειδή η υπόθεση αυτή είναι μείζονος σημασίας δεν είναι δυνατόν να αποτελεί αντικείμενο μικροκομματικών διαφορών, ιδεολογικών αντιπαραθέσεων, αλλά και άλλων κοντόφθαλμων μικροπολιτικών. Αντίθετα η εμπέδωση της ασφάλειας απαιτείται να αντιμετωπιστεί ενιαία, συναινετικά και ορθολογικά απ’ όλους μας, πολίτες, πολιτικά κόμματα, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά και άλλους φορείς.
Κάτω απ’ αυτό το πρίσμα, πρέπει όλοι να συμφωνήσουμε σε μία λογική που στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επικρατήσει και είναι υψηλό στην κλίμακα των προτεραιοτήτων των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Η αντιμετώπιση των νέων αυτών δεδομένων αποτελεί μια ευρωπαϊκή και διεθνή συνεργασία που δεν θα πρέπει να περιοριστεί μόνο στην καταστολή των εγκληματικών πράξεων, αλλά πολύ περισσότερο στην εξάλειψη όλων των αιτιών και των αιτίων που προκαλούν τα φαινόμενα αυτά.
Κατά συνέπεια η επίλυση των σημερινών μεταλλαγμένων προβλημάτων στον τομέα της ασφάλειας απαιτεί ιδέες, γνώσεις, οργάνωση και εξειδίκευση. Αυτές τις ιδέες, τις γνώσεις, την οργάνωση και την εξειδίκευση θέλουμε να διευρύνουμε και να αξιοποιήσουμε μέσα από τη δημιουργία αυτού του Κέντρου Μελετών που σήμερα συζητούμε με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο. Δεν κατανοώ τις φοβικές αντιδράσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που εκφράστηκαν αυτές τις μέρες απέναντι σ’ ένα θεσμό διαλόγου, γνώσης, επιστημονικής μελέτης, αξιοποίηση εμπειριών απέναντι σ’ ένα θεσμό δημοκρατίας και κυρίως προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Οι πολίτες απαιτούν από τις σύγχρονες κυβερνήσεις να εγγυώνται συνεχώς την ασφάλειά τους και απέναντι σ’ ένα διεθνώς ταραγμένο περιβάλλον δεν μπορεί κανείς και δεν πρέπει να κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια. Οφείλουμε να απαντούμε στις σύγχρονες προκλήσεις και το κάνουμε μέσα από μία διαδικασία ιδιαίτερου προβληματισμού με την ταυτόχρονη διασφάλιση των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Επιπλέον η γεωπολιτική θέση της χώρας μας, αλλά και το ολυμπιακό κεκτημένο επιβάλλουν τη δημιουργία ενός κέντρου που θα αξιοποιήσει τις υποδομές, την εμπειρία, το στελεχιακό δυναμικό που η χώρα μας σήμερα διαθέτει. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η λειτουργία αυτού του κέντρου ουδόλως αφορά τα κλασικά οικονομικά μεγέθη και άλλα οφέλη. Συνδέεται και με την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό, αλλά και με το ρόλο που μπορεί αυτή να παίξει ως πυρήνας ασφάλειας και ανάπτυξης στην περιοχή την ευρύτερη.
Στις μέρες μας η παρουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης τίθεται με νέους όρους. Η πραγματικότητα πιέζει την Ευρώπη να καθορίσει ρόλο, ταυτότητα και σύνορα. Η συμπαγής αντιμετώπιση της διεθνούς ασφάλειας εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η προώθηση μιας γνήσιας πολιτικής ευρωπαϊκής ασφάλειας αποτελούν πλέον μη αναστρέψιμες ανάγκες, ενώ είναι ζωτικής σημασίας και για την ισόρροπη λειτουργία της ίδιας της διεθνούς τάξης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ κατέστη σαφές ότι είναι αδιανόητο μία χώρα να μπορεί να δώσει απαντήσεις από μόνη της, ούτε αρκεί μια απλή συνεργασία μεταξύ κρατών. Χρειάζεται να οικοδομηθεί μία πραγματική πολιτική ασφάλειας, γιατί όλοι πιστεύουμε ότι η Ευρώπη μπορεί να είναι πρωτοπόρος στην αντιμετώπιση των παγκόσμιων προβλημάτων ασφάλειας, συμβάλλοντας καθοριστικά στην επίλυσή τους, υπό την προϋπόθεση ότι η πραγματική εσωτερική συνοχή θα εκφραστεί σε διεθνές επίπεδο ως συνεκτική συμπεριφορά, σύμφωνη με τα κοινά συμφέροντα των λαών της Ευρώπης. Σ’ αυτήν την πορεία η χώρα μας πρέπει να έχει τη δική της ξεχωριστή συμβολή, μια συμβολή που να τεκμηριώνεται από ένα αναγκαίο κατάλληλο θεσμικό όργανο που δεν υπήρχε ως τώρα, όπως είναι το ιδρυόμενο Κέντρο Μελετών. Γιατί δυστυχώς, η χώρα μας είναι η μόνη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν διαθέτει ένα τέτοιο επιστημονικό συμβουλευτικό όργανο επί θεμάτων εσωτερικής ασφάλειας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι Έλληνες πολίτες έχουν προσδοκίες για την αντιμετώπιση των προβλημάτων ασφάλειας, είναι κοινές προσδοκίες όλων των συμπολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης γι’ αυτό και η πορεία της χώρας μας στα θέματα αυτά είναι και πρέπει να είναι κοινή με τα άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στόχος μας δεν είναι να υπερβούμε σε δράσεις τα άλλα κράτη, ούτε και να υστερήσουμε. Είμαστε ενωμένοι με τις άλλες χώρες μέλη σε μία αλυσίδα αλληλεγγύης για την προστασία της ασφάλειας και των δικαιωμάτων των πολιτών. Είναι κοινή επίγνωση ότι τα ευρωπαϊκά κράτη είναι υπερβολικά μικρά για να αντιμετωπίσουμε την παγκοσμιοποίηση της τρομοκρατίας και τις απειλές ασφάλειας σε διεθνές επίπεδο. Γι’ αυτό η κοινοτική μέθοδος αποτελεί το μόνο αποτελεσματικό όργανο και στον τομέα της πολιτικής ασφάλειας.
Το παρόν νομοσχέδιο βρίσκεται σ’ αυτήν την κατεύθυνση, στην ευρωπαϊκή κατεύθυνση για τη δημιουργία θεσμικών οργάνων που θα συνδράμουν και θα στηρίξουν τις πολιτικές και τις στρατηγικές για την προστασία της ασφάλειας, αλλά κατά μείζονα λόγο των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων που χαρακτηρίζουν το σύγχρονο ευρωπαϊκό δημοκρατικό κόσμο.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Κόλλια.
Εξαντλείται ο κατάλογος των εγγεγραμμένων συναδέλφων για πρωτολογία με την αγόρευση του κ. Σγουρίδη, ο οποίος και έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Είναι γεγονός, όπως τοποθετηθήκαμε και επί της αρχής, ότι το σχέδιο νόμου για το Κέντρο Μελετών Ασφάλειας περιέχει αδυναμίες ως προς τη φιλοσοφία και το στήσιμό του. Εμείς ανακοινώσαμε αυτές τις αδυναμίες και καταθέσαμε τις απόψεις μας, αλλά δεν βλέπω να μπορούμε να κάνουμε κάποιες συγκεκριμένες διορθώσεις ή τροποποιήσεις επί των άρθρων, γιατί από το άρθρο 1 μέχρι και το άρθρο 11, είναι ένα ενιαίο κείμενο. Θα επισημάνω ξανά μόνο δύο πράγματα επ’ αυτού.
Το πρώτο αφορά την παράγραφο 5 του άρθρου 3, βάσει της οποίας οι δημόσιες υπηρεσίες και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου υποχρεούνται να παρέχουν στο ΚΕ.ΜΕ.Α. στοιχεία ή πληροφορίες που ζητούν από αυτό για την εκπλήρωση των σκοπών του και η οποία θα έλεγα ότι θα μπορούσε να απαλειφθεί.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Έχει αλλάξει.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Το αλλάξατε;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Πρέπει να πάρετε τη λίστα, γιατί έχω αλλάξει πολλά πράγματα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Συγνώμη, κύριε Υπουργέ, αλλά δυστυχώς πρέπει να είμαστε και εδώ και στην Επιτροπή!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Κύριε Πρόεδρε, μου επιτρέπετε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Κατανοητό, κύριε συνάδελφε.
Δεν το παρακολουθήσατε, αλλά πάρα πολλές από τις χθεσινές παρατηρήσεις σας ενσωματώθηκαν στο σχέδιο νόμου.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Αυτό είναι θετικό.
Επίσης, δεν ξέρω αν έγινε αποδεκτή και η παρατήρηση για το άρθρο 10 παράγραφος 6, την οποία σας επισήμανε και η Επιστημονική Επιτροπή. Δεν ξέρω αν την αλλάξατε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Μάλιστα.
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Ναι, άλλαξε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Ωραία!
Έρχομαι τώρα στο άρθρο 12 που αφορά τις ρυθμίσεις θεμάτων προσωπικού του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης. Σε πολλές από τις παραγράφους του άρθρου αυτού, όπως είπε και ο εισηγητής μας, εμείς συμφωνούμε και τις ψηφίζουμε.
Υπάρχουν κάποιες αμφιβολίες για τις διατάξεις στην παράγραφο 1 και στην παράγραφο 2, οι οποίες όμως εγώ θεωρώ ότι γίνονται προς τη θετική κατεύθυνση και θα πρότεινα και στους υπόλοιπους συναδέλφους να το δουν θετικά.
Πιστεύω ότι οι αθλητές μας, είτε αυτοί που παίζουν σε μεγάλους συλλόγους του εξωτερικού είτε μεμονωμένα και υπηρετούν στα Σώματα Ασφαλείας –ή στην Πυροσβεστική ή στο Λιμενικό- πρέπει να δικαιούνται αυτών των ρυθμίσεων που εισάγετε.
Θα έλεγα ότι είναι κάτι το οποίο πρέπει να δούμε. Για παράδειγμα, εμένα πραγματικά με τιμά ένας Έλληνας ποδοσφαιριστής ο οποίος παίζει σε μια μεγάλη αγγλική ομάδα, είτε σε ένα μεγάλο σύλλογο μπάσκετ του εξωτερικού. Ρυθμίσεις τέτοιου τύπου θα μπορούσαμε να τις κάνουμε, έστω και αν είναι φωτογραφικές.
Δράττομαι της ευκαιρίας και έρχομαι τώρα στο άρθρο 18 για το οποίο και πήρα περισσότερο το λόγο, δηλαδή για την ίδρυση Θαλάμου Επιχειρήσεων Παρακολούθησης και Ελέγχου Κυκλοφορίας.
Πιστεύω ότι αυτό το μέτρο πρέπει να επεκταθεί και στη μητροπολιτική Θεσσαλονίκη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ: Έχει γίνει.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Έχει γίνει; Το δέχτηκε ο Υπουργός;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Λέτε για το ΘΕΠΕΚ; Για το Θάλαμο Ελέγχου Κυκλοφορίας; Γιατί ο κύριος συνάδελφος αναφέρεται σε άλλο άρθρο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ: Αναφέρομαι στον εισαγγελικό λειτουργό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Μιλάτε για άλλο πράγμα, κύριε συνάδελφε, αλλά κατάλαβα τι είπατε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Θα έλεγα λοιπόν, ότι αυτό το μέτρο θα μπορούσε –παρά το γεγονός ότι δεν είμαι Βουλευτής της Περιφέρειας Θεσσαλονίκης- να επεκταθεί και στη μητροπολιτική Θεσσαλονίκη.
Γιατί πιστεύω ότι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις μαζί με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στάθμευσης, όσο παράξενο και αν φαίνεται, ανάγονται σε οικονομία κλίμακας. Σε μητροπολιτικά κέντρα όπου υπάρχει ρύθμιση κυκλοφορίας, παράλληλα με τη στάθμευση υπάρχει εξοικονόμηση χρήματος. Ανάγονται, λοιπόν, όλα αυτά σε οικονομίες κλίμακας και έχουν και πολιτικό κόστος.
Θα έλεγα, λοιπόν, ότι θα πρέπει στην παράγραφο 3 του άρθρου 18, εκεί που λέει «με απόφαση Υπουργών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Μεταφορών και Επικοινωνιών, Δημόσιας Τάξης και Επικρατείας», να προστεθεί και ο Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Γιατί πιστεύω ότι, επιτέλους, σε αυτά τα δύο μητροπολιτικά κέντρα -στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη- θα πρέπει να υπάρξει μια αυστηρή πειθαρχία και ως προς το θέμα της στάθμευσης και ως προς το θέμα της κυκλοφορίας.
Όσοι έχουμε ταξιδέψει στο εξωτερικό –πιστεύω οι περισσότεροι συνάδελφοι- έχουμε δει ότι σε μεγάλα μητροπολιτικά κέντρα και της Αμερικής αλλά και της Ευρώπης αυτά τα θέματα τα έχουν λύσει. Και τα έχουν λύσει με έναν τρόπο ο οποίος έχει, αν θέλετε, και έναν πολιτικό πολιτισμό. Γι’ αυτό, λοιπόν, προτείνω να μπει και ο Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, ώστε κάποια στιγμή, αν χρειαστείτε να πάρετε κάποιες γενναίες αποφάσεις, να μπορείτε να τις πάρετε και να επεκταθεί και η ίδρυση θαλάμου επιχειρήσεων παρακολούθησης και ελέγχου κυκλοφορίας και στην μητροπολιτική Θεσσαλονίκη.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Βουλγαράκης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χθες έγινε μια πολύ καλή συζήτηση στην Αίθουσα αυτή και παρά το γεγονός ότι ξεκινάμε με διαφορετικές αφετηρίες, υπήρξαν παρατηρήσεις που ήταν ουσιώδεις και παρατηρήσεις που, όπως είδατε, ενσωμάτωσα στη συνέχεια υπό μορφή τροποποιήσεων στο κείμενο νόμου που σε λίγο θα αποτελεί νόμο του κράτους.
Θεωρώ δηλαδή ότι είναι μια εξόχως παραγωγική διαδικασία, όταν κανείς, ανεξάρτητα από το πώς προσεγγίζει ένα ζήτημα και ενδεχομένως τι είναι αυτό που ελπίζει μετά την ψήφισή του, μπαίνει στην ουσία και προσπαθεί να βελτιώσει πραγματικά κάποια από τα άρθρα του με παραπέρα συνέπεια αυτό το εγχείρημα να καταστεί και πιο αποτελεσματικό και πιο ουσιαστικό και, βεβαίως, πιο λειτουργικό.
Θέλω, λοιπόν, κατ’ αρχάς, να ευχαριστήσω όσους κυρίες και κυρίους συναδέλφους έκαναν παρατηρήσεις και να θεωρήσω ότι αυτή η διαδικασία τιμά το Κοινοβούλιο και φυσικά όλους εμάς που θητεύουμε αρκετά χρόνια στην Αίθουσα αυτή.
Θέλω τώρα, αν μου επιτρέπετε, να συστηματοποιήσω κάπως όλη τη συζήτηση που έγινε χθες στην Αίθουσα αυτή αλλά και στην επιτροπή τις προηγούμενες μέρες. Θέλω να τη συστηματοποιήσω, γιατί αισθάνομαι ότι πρέπει να λυθεί μια πολύ μεγάλη –θέλω να πιστεύω- παρεξήγηση, η οποία σχετίζεται με το ρόλο, το σκοπό και τις επιδιώξεις που έχει το Κέντρο Μελετών Ασφάλειας. Το κάνω αυτό ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι σε λίγο αυτό θα αποτελεί νόμο του κράτους. Πρέπει, όμως, να είναι καταγεγραμμένο και να γνωρίζουμε τι είναι αυτό που ουσιαστικά επιδιώκει η πολιτεία με την πρωτοβουλία της να θεσπίσει αυτό το ΚΕ.ΜΕ.Α..
Εάν μπορούσα για λόγους συστηματικούς να χωρίσω το ρόλο, θα έλεγα ότι το ΚΕ.ΜΕ.Α. έχει ένα διττό τρόπον τινά ρόλο: Έχει το εξωτερικό του κομμάτι και το εσωτερικό του κομμάτι. Έχει δηλαδή το κομμάτι που αποτελεί τρόπον τινά μια δραστηριότητα σε διεθνές και εθνικό επίπεδο και έχει και το κομμάτι εκείνο που επικεντρώνεται στα ελληνικά δεδομένα, τα οποία προσπαθεί να βελτιώσει και μέσα από τις αναλύσεις του να πάει ενδεχομένως παραπέρα κάποιες από τις προσεγγίσεις που οι υπηρεσιακοί παράγοντες, ως εκ της φύσεώς τους, δεν μπορούν να κάνουν.
Το εξωτερικό του κομμάτι ελέχθη προηγουμένως από την κ. Καλαντζάκου και από άλλους συναδέλφους που παρακολούθησα. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να πω ότι είμαι εξαιρετικά υπερήφανος, όταν καλούνται κάποιες χώρες στο εξωτερικό να συζητήσουν και να συμβουλεύσουν άλλες για θέματα ασφάλειας και μέσα στις χώρες αυτές είναι και η Ελλάδα.
Είμαι δηλαδή εξαιρετικά υπερήφανος όταν χώρες οι οποίες αναλαμβάνουν εγχειρήματα τα οποία απαιτούν ένα σχεδιασμό ιδιαίτερα λεπτό και πάντως πολύ επιστημονικό, καλούν, ανάμεσα σε άλλους, και την Ελλάδα. Ακόμη και γι’ αυτόν το λόγο θα έπρεπε αυτό το κέντρο να υπάρχει. Μόνο και μόνο δηλαδή αν εξυπηρετούσε τη διεθνή παρουσία της χώρας, μόνο γι’ αυτό, θα έλεγα ναι, πρέπει να υπάρχει ακόμη και γι’ αυτό. Δεν είναι λίγο πράγμα να έχει δεχθεί το υπό σύσταση τρόπον τινά κέντρο, δηλαδή ένα οιονεί νομικό πρόσωπο, δεκάδες προσκλήσεις να συζητήσει ως ίσος προς ίσον με χώρες των οποίων ο πληθυσμός είναι εκατονταπλάσιος. Θεωρώ, λοιπόν, ότι αυτό το κομμάτι είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό κομμάτι.
Από την άλλη πλευρά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ξέρετε και ξέρουμε, γνωρίζουμε όλοι σε αυτήν την Αίθουσα ότι η κλασική εξωτερική πολιτική πλέον ανήκει στο παρελθόν. Η πολιτική εκείνη δηλαδή όπου ο κόσμος ήταν τακτοποιημένος σε διάφορα μπλοκς και υπήρχαν συμμαχίες, αντιθέσεις, αντιπαραθέσεις που ξεκινούσαν από μια συγκεκριμένη ιδεολογική αναφορά και αποσκοπούσαν σε συγκεκριμένους στόχους, πλέον δεν υπάρχει. Ξέρετε επίσης ότι η σύγχρονη μορφή της εξωτερικής πολιτικής ουσιαστικά περνάει μέσα από πολιτικές ασφάλειας. Καλώς ή κακώς, επιθυμητό ή μη επιθυμητό, αυτή είναι η πραγματικότητα. Γνωρίζετε συνεπώς ότι ένα από τα πεδία συζητήσεων που υπάρχουν ανά τον κόσμο είναι και αυτό. Και το ερώτημα που τίθεται είναι: από αυτό το πεδίο η Ελλάδα ενώ μπορεί, πρέπει να λείπει; Η Ελλάδα ενώ μπορεί να είναι παρούσα και να έχει αποφασιστικό λόγο, ο οποίος αποδεδειγμένα είναι αποτελεσματικός, πρέπει να απέχει;
Εμείς στην Κυβέρνηση εκτιμούμε ότι όχι μόνο δεν πρέπει να απέχει, αλλά επιβάλλεται να είναι παρούσα και στο βαθμό που μπορεί πρέπει να το κάνει. Το Κέντρο Μελετών Ασφάλειας, λοιπόν, ουσιαστικά αποσκοπεί στο να δηλώσει «παρόν» για λογαριασμό της χώρας όπου υπάρχει συζήτηση που το αφορά, όπου υπάρχει θέμα που το ενδιαφέρει όπου υπάρχει πεδίο από το οποίο θα μπορεί ενδεχομένως να αντλήσει αυτό το οποίο δικαιούται και μπορεί να αντλήσει. Γι’ αυτόν και μόνο το λόγο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα έπρεπε το Κέντρο αυτό να υπάρχει.
Υπάρχει και το εσωτερικό κομμάτι όπως σας είπα. Το εσωτερικό κομμάτι, κατά τη γνώμη μου, είναι εξίσου σημαντικό όπως και το εξωτερικό. Ιδρύονται υπηρεσίες, μεταλλάσσονται ενδεχομένως αρμοδιότητες. Η ζωή η ίδια αναδεικνύει πράγματα τα οποία στο παρελθόν ήταν άγνωστα. Νέα σώματα μπορούν να υπάρξουν. Παραδείγματος χάρη ιδρύθηκε η Συνοριοφυλακή. Πώς ιδρύθηκε; Με τι προοπτική; Με τι εξέλιξη; Με τι κανονισμούς μεταθέσεων; Έτσι γίνονται αυτά τα πράγματα; Μετά έγιναν οι ειδικοί φρουροί. Μία από τα ίδια! Και σήμερα καλείται η πολιτεία να ρυθμίσει θέματα τα οποία θα έπρεπε εκ των προτέρων όχι απλώς να είχαν ρυθμιστεί αλλά να είχαν με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια περιγραφεί.
Θα μου επιτρέψετε να χρησιμοποιήσω μια έκφραση του συρμού. Προσωπικά δεν ήμουν ποτέ υπέρ της πολιτικής του «άρπα κόλλα». Θεωρώ ότι σήμερα στις μέρες μας αυτό που έχει σημασία στην πολιτική είναι η αποτελεσματικότητα. Το να λες μεγάλες κουβέντες ότι εγώ θα κάνω εκείνο, θα κάνω το άλλο, εντάξει τα έχουμε ακούσει, τα ακούει ο ελληνικός λαός πεντακόσια χρόνια τώρα. Το ζήτημα είναι: μπορείς να πεις στον ελληνικό λαό ότι εγώ θα πάρω το ποτήρι από εδώ να το πάω παραπέρα και να το κάνεις; Πρέπει, όμως, για να πεις ότι θα το πάρω από εδώ να το πάω παραπέρα, να ξέρεις τι θες να κάνεις, πώς θα το κάνεις και να ελέγξεις αυτό το οποίο θα κάνεις. Εγώ, λοιπόν, πιστεύω ότι ένα τέτοιο εργαλείο πολιτικής, όχι μόνο είναι απαραίτητο να υπάρχει στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης αλλά είναι επιβεβλημένο. Θα μου πείτε, πρέπει ο Υπουργός να ασκεί τόσο μεγάλο imperium σε αυτό το κέντρο; Ξέρετε κανένα κέντρο που να ιδρύεται ή κανένα φορέα που να έλκει την καταγωγή του από το κράτος και ο Υπουργός να μην έχει imperium; Ξέρετε εσείς κανένα που τα μέλη να αυτοδιορίζονται;
Να το πω διαφορετικά: η προηγούμενη κυβέρνηση είχε ποτέ φέρει κανένα νομοθέτημα, που να μην έχει αντίστοιχες διατάξεις; Με συγχωρείτε, δεν είναι έτσι. Με συγχωρείτε, αλλά δεν είναι έτσι! Και υπάρχει και μια σειρά από άλλα πράγματα, τα οποία θα μπορούσε κανείς να συζητήσει.
Θέλω επίσης να σας παρακαλέσω κάτι: προσωπικά δεν αμφισβητώ για κανέναν συνάδελφο στην Αίθουσα αυτή τη δημοκρατική του αντίληψη, τη δημοκρατική του αφετηρία και τις δημοκρατικές του πεποιθήσεις. Είμαι ο τελευταίος Έλλην πολίτης –και η Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή- που αμφισβητεί από την Εθνική Αντιπροσωπεία αυτές τις προθέσεις. Μην αμφισβητείτε, λοιπόν, και τις δικές μας! Μην αμφισβητείτε τη δημοκρατική μας πρόθεση.
Γιατί το λέω αυτό; Το λέω, διότι το Κέντρο Μελετών Ασφάλειας ούτε σκοπό έχει να παρέμβει στα δημοκρατικά δικαιώματα ούτε να θίξει ατομικές ελευθερίες ούτε να περιστείλει συνταγματικά δικαιώματα. Μα, δεν θα μπορούσε και να το κάνει συν τοις άλλοις, γιατί δεν είναι ένας μηχανισμός εκτελεστικός. Είναι μια «δεξαμενή σκέψης», είναι ένα «think tank», είναι δηλαδή ένας μηχανισμός, που συζητάει, αναλύει, συνθέτει, προτείνει. Και αυτός ο οποίος το αποδέχεται, είτε το δέχεται είτε το απορρίπτει. Αυτό είναι το ΚΕ.ΜΕ.Α.
Από την άλλη πλευρά, επειδή, όπως είπα προηγουμένως, τα πάντα μετράνε εκ του αποτελέσματος, το σύντομο χρόνο που έχουμε την πολιτική ευθύνη του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, θέλω να πιστεύω ότι έχουμε κάνει ένα πλούσιο έργο στον τομέα των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Και μάλιστα υπάρχει και επιστολή του Συνηγόρου του Πολίτη, την οποία θα καταθέσω στα Πρακτικά, η οποία συγχαίρει το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και αναφέρει και τους λόγους γι’ αυτό.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Γεώργιος Βουλγαράκης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία έχουν ως εξής:

(Τα προαναφερθέντα έγγραφα ευρίσκονται στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής )

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Και έχω στο έδρανό μου –και θα σας τα δώσω σε λίγο- σειρά από τευχίδια, τα οποία έχουν βγει από το Υπουργείο, αφορούν τις δημοκρατικές ελευθερίες, τον κώδικα δεοντολογίας των αστυνομικών, τα ατομικά δικαιώματα, τον τρόπο προσαγωγής των κρατουμένων, την αντιμετώπιση στους πληθυσμούς Ρομά, την ενδοοικογενειακή βία, σειρά ζητημάτων, πράγματα τα οποία επιτρέψτε μου να πω ότι δείχνουν τουλάχιστον μια δημοκρατική αφετηρία.
Μην αμφισβητείτε, λοιπόν –όπως για κανέναν εγώ προσωπικά δεν αμφισβητώ- τη δημοκρατική αφετηρία και τη δημοκρατική προσέγγιση. Και θεωρώ ότι μετά από τόσα χρόνια ομαλής λειτουργίας του Κοινοβουλίου στην Ελλάδα, αυτό πλέον πρέπει να θεωρείται δεδομένο και δεν έχω την αίσθηση ότι πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε τρεις και λίγο στην Αίθουσα αυτή, γιατί αποτελεί προσβολή, σε τελική ανάλυση, προς την ίδια τη δημοκρατία.
Βεβαίως, εδώ υπάρχουν κάποια όρια. Και θέλω να το συζητήσουμε καθαρά στην Αίθουσα αυτήν. Ελέχθη από κάποιον συνάδελφο –και για να είμαι ειλικρινής, δεν θυμάμαι από ποιον, γιατί πρέπει να ελέχθη από περισσότερους- ότι σήμερα είναι δυνατόν κανείς να παρακολουθεί μέσω δορυφόρων τα πάντα. Έτσι είναι στην πραγματικότητα. Υπάρχουν, όπως ξέρετε, γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών, που μπορεί να δουν σε επίπεδο χιλιοστού τι καλλιέργεια κάνει κανείς στο χωράφι του.
Γιατί το λέω αυτό; Το λέω, γιατί όλη αυτή η συζήτηση για τις κάμερες, που γίνεται στην Ελλάδα, στην πραγματικότητα στερείται βάσεως, κυρίες και κύριοι. Και στερείται βάσεως, διότι δεν προσεγγίζει το θέμα με την πραγματικότητα που πρέπει να το προσεγγίσει και πολύ περισσότερο δεν συμπεριλαμβάνει στο σκεπτικό της πράγματα τα οποία θα έπρεπε απαραιτήτως να συμπεριλάβει.
Να σας πω ένα παράδειγμα. Λέει η Ανεξάρτητη Αρχή Προσωπικών Δεδομένων ότι οι κάμερες δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για να κάνουν προσέγγιση σε πρόσωπα πολιτών. Ρωτάω εγώ: είμαστε στην οδό Πανεπιστημίου, συντελείται ένα αυτόφωρο κακούργημα, σκοτώνει κάποιος κάποιον και αυτό η κάμερα το γράφει. Εσείς τώρα τι λέτε; Ποιανού τα προσωπικά δεδομένα η κάμερα θα προστατεύσει; Για πείτε μου εσείς; Πείτε μου!
Να σας πω κάτι πιο προσωπικό, που αφορά εμένα. Πριν από τρία χρόνια μου έκαψαν το σπίτι, παρ’ ολίγο δε να κάψουν και την οικογένειά μου. Εάν είχα τη δυνατότητα να το δω αυτό και να ξέρω ποιος το έκανε, πρώτα απ’ όλα θα το απέτρεπα.
Κυρίες και κύριοι, θέλω να πω με λίγα λόγια ότι είναι καλό να έχει κανείς ένα μέτρο, γιατί ποτέ κανείς δεν ξέρει τα όρια της αυθαιρεσίας πού ξεκινάνε και πού σταματάνε. Και θεωρώ εγώ προσωπικά ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να ξέρει η πολιτεία και να ξέρουν αυτοί, που προΐστανται ή έχουν την πολιτική ευθύνη γι’ αυτό, τα όριά τους, να ξέρουν ότι δεν μπορούν να το περάσουν αυτό, δεν γίνεται αυτό. Αυτό δεν γίνεται. Αυτό πρέπει να υπάρχει, ναι.
Δεν πρέπει, όμως, να πάμε στο άλλο άκρο και να λέμε ότι εμείς αδιαφορούμε για τα πάντα, πράγμα που στην ουσία σημαίνει ότι προστατεύουμε τα δικαιώματα αυτών οι οποίοι καταπατούν τα θεμελιωδέστερα των συνταγματικών δικαιωμάτων, της ζωής, της ελευθερίας, της δημοκρατίας κ.α.. Αυτός είναι ένας εξαιρετικά προοδευτικός προβληματισμός και όποιος δεν τον κάνει, εκπροσωπεί κατά τη γνώμη μου τη χειρότερη μορφή φασισμού που υπάρχει στον κόσμο. Αυτή είναι η εκτίμησή μου.
Συνακόλουθα τα μηχανήματα παρακολούθησης των τηλεφωνικών επικοινωνιών, για τα οποία προηγουμένως ρωτήθηκα από ένα συνάδελφο, αν υπάρχουν, όπως και για τα ρεπορτάζ που υπάρχουν στις εφημερίδες κλπ. ή αν θα αγοραστούν, θέλω να πω ότι το ζήτημα, κυρίες και κύριοι, δεν είναι αν υπάρχουν ή αν θα αγοραστούν μηχανήματα, διότι προφανώς τέτοια μηχανήματα η Ελλάδα χρησιμοποιεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Το ζήτημα είναι τι δικαστικές, τι νομικές εγγυήσεις υπάρχουν, ούτως ώστε αυτά να μη χρησιμοποιούνται κατά παντός, αλλά να χρησιμοποιούνται κατά εκείνων οι οποίοι απειλούν για κάποιο σημαντικό λόγο τη ζωή, την κοινωνία και, εν πάση περιπτώσει, αυτά που ο νομικός μας πολιτισμός θεωρεί σημαντικά, δηλαδή, εάν εγώ έχω τη δυνατότητα να λειτουργήσω συντεταγμένα μέσα από τη συγκεκριμένη νομοθεσία που υπάρχει. Δεν καλούμεθα να την κάνουμε, αυτή η διαδικασία υπάρχει.
Το ζήτημα είναι αν θα υπάρχουν τα μηχανήματα ή το ζήτημα είναι αν αυτά τα μηχανήματα υπάγονται σε ένα καθεστώς ελέγχου, το οποίο να αποτρέπει την πιθανή αυθαιρεσία αυτού ο οποίος θέλει να το κάνει; Η εκτίμησή μου, κυρίες και κύριοι, και εκτίμηση δηλαδή και της παγκόσμιας κοινότητας –για να λέμε καθαρά τα πράγματα μεταξύ μας- είναι το δεύτερο, δεν είναι το πρώτο.
Έχω καταχραστεί λίγο το χρόνο και ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό. Θα ήθελα να μιλήσω λίγο ακόμα, αν το Τμήμα μού δίνει το δικαίωμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ναι, νομίζω ότι συμφωνεί το Τμήμα και θα υπάρξει άνεση χρόνου και στους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους και τους ομιλητές.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι αυτή η συζήτηση που έχει ξεκινήσει παγκοσμίως, η οποία αφορά την τεχνολογία, τα μέσα ασφαλείας, όλα αυτά τα συστήματα, δεν μπορεί να μην αφορά τη χώρα. Συμφωνώ, βεβαίως, ότι γύρω από την αγορά των μέτρων ασφάλειας γίνεται ένα τεράστιο πάρτι παγκοσμίως. Συμφωνώ απολύτως.
Οι κλασικές μορφές πολέμου που υπήρχαν, δεν υπάρχουν πλέον. Οι ανοιχτοί πόλεμοι, οι ανοιχτές συρράξεις, οι ανοιχτές συγκρούσεις γίνονται σε κάποια μικρά μέρη της ανθρωπότητας. Οι σύγχρονες μορφές πολέμου είναι οι δεύτερες, είναι δηλαδή τα συστήματα ασφάλειας, οι ασύμμετρες απειλές, είναι όλες αυτές οι διαδικασίες οι οποίες έχουν φέρει σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο ατζέντας τα θέματα ασφάλειας εξωτερικής πολιτικής.
Βέβαια, αντιστοίχως οι εταιρείες προσαρμόζουν την πολιτική τους στην παραγωγή τέτοιου είδους συστημάτων, το οποίο κατ’ ακολουθίαν πιέζει κυβερνήσεις γιατί εκπροσωπούν τεράστια τραστ, οι οποίες στη συνέχεια υιοθετούν μέτρα και παράγονται νόμοι και κάπως έτσι η ζωή προχωρά εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Το ζήτημα, όμως, στη βάση του, στον πυρήνα του είναι αν κανείς μπορεί να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει κυρίως με τις διαδικασίες ελέγχου αυτών των πραγμάτων.
Άρα, λοιπόν, το ερώτημα το οποίο αντιμετωπίζει η χώρα και το οποίο προσωπικά θα κληθώ να απαντήσω σε περίπου δύο εβδομάδες από σήμερα στο έκτακτο συμβούλιο Υπουργών στο Νιου Καστλ με θέματα την τρομοκρατία, δεν είναι αν η Ελλάδα θα πάρει ή δεν θα πάρει τέτοια μηχανήματα, αν έχει ή αν είχε. Άλλωστε αυτή η κουβέντα είναι λίγο δύσκολο να γίνει πια στη Βουλή με αυτόν τον τρόπο. Είναι κάπως πιο εξειδικευμένη κουβέντα.
Το ερώτημα είναι: υπάρχουν οι δικονομικές εκείνες δικλίδες, οι οποίες θα προστατεύουν τον πολίτη, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με αυτά και θα πρέπει να προστατεύεται; Αυτό είναι το ζήτημα. Υπάρχουν οι δικλίδες που θα μπορούν να αποτρέπουν τον Υπουργό, ο οποίος έχει αυτήν την τάση, να μην το κάνει; Αυτό είναι το ζήτημα. Το ζήτημα των σύγχρονων κοινωνιών είναι ουσιαστικά αυτό.
Στο σχέδιο νόμου, κυρίες και κύριοι, υπάρχουν και άλλες διατάξεις, οι οποίες αφορούν αιτήματα του προσωπικού. Ελέγχθη από τον κ. Κολοζώφ –αν δεν με απατά η μνήμη μου- γιατί σε αυτό το σχέδιο νόμου δεν μπήκαν και άλλα πράγματα, ας πούμε το επικίνδυνο ή η μάχιμη πενταετία ή άλλα ζητήματα, τα οποία θα έπρεπε να μπουν και τα οποία αποτελούν πραγματικά αιτήματα των συνδικαλιστών, με τα οποία εμείς προσωπικά συμφωνούμε και μάλιστα είναι και προγραμματικές μας δεσμεύσεις.
Κύριε συνάδελφε, είστε πολλά χρόνια στην Αίθουσα αυτή και γνωρίζετε ότι νομοσχέδια που σχετίζονται με δαπάνες τέτοιου μεγέθους πάνε σε κείμενα νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Οικονομικών, δεν πάνε σε μας. Δεν μπορούμε, δηλαδή, εμείς, στο δικό μας σχέδιο νόμου, να βάλουμε το επικίνδυνο και ανθυγιεινό. Πρέπει να είναι σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών, το οποίο απ’ ό,τι πληροφορούμαι την επόμενη ή μεθεπόμενη εβδομάδα θα κατατεθεί στη Βουλή. Είναι στο στάδιο της τελικής του επεξεργασίας.
Το ίδιο και τα ασφαλιστικά. Γνωρίζετε, επίσης, ότι τα ασφαλιστικά ή συνταξιοδοτικά δεν μπορούν να μπουν σ’ οποιοδήποτε σχέδιο νόμου. Πρέπει να μπουν στα συγκεκριμένα. Συνεπώς δεν γίνεται. Παρά το ότι θα θέλαμε, δεν γίνεται να μπουν σ’ αυτό το σχέδιο νόμου, διότι υπάρχουν λόγοι και κωλύματα ισχυρά.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Στην τροπολογία, όμως, έγινε κάτι ανάλογο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Άρα, λοιπόν, δεν είναι ότι εμείς απεκδυόμεθα ενδεχομένως ή αποποιούμεθα υποσχέσεις μας. Τουναντίον, θεωρούμε ότι είναι πάρα πολύ ισχυρές και μάλιστα πρόσφατα, όπου ο κύριος Πρωθυπουργός επικαιροποίησε –να το πω έτσι- τη δέσμευση αυτή την οποία είχε.
Ελέχθη, επίσης, το θέμα της ημέρας των αποστράτων και έγινε η παρατήρηση ότι θα έπρεπε αυτή η ημέρα να αποχωριστεί –κατά κάποιον τρόπο- από το θρησκευτικό της περιεχόμενο, κλπ.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Να οριστεί σαν ημερομηνία χωριστή.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Να οριστεί σαν ημερομηνία.
Θα ήθελα να σας πω ότι και σ’ αυτό το ζήτημα εμείς υιοθετήσαμε εξ ολοκλήρου την πρόταση που μας έκανε ο Σύνδεσμος των Αποστράτων Αξιωματικών Αστυνομίας και Χωροφυλακής. Μάλιστα, αυτοί οι άνθρωποι πρότειναν μία ημέρα, την ημέρα των Αγίων Πάντων, η οποία να πέφτει πάντα Κυριακή, για να μη δημιουργήσουν μία πρόσθετη αργία η οποία θα διαταράξει τον κύκλο ζωής του Υπουργείου, κλπ. Και αφού το πρότειναν, εμείς δεν είχαμε κανένα λόγο να μην το δεχθούμε.
Υπάρχουν επίσης και άλλα ζητήματα, για τα οποία δεν έχω το χρόνο να μιλήσω. Όμως, όσον αφορά στο Θάλαμο Ελέγχου Επιχειρήσεων, θέλω να πω τα εξής: Η πρόταση του κ. Σγουρίδη είναι πάρα πολύ σωστή. Ο Θάλαμος Ελέγχου Επιχειρήσεων δίνει τη δυνατότητα στους χειριστές της κυκλοφορίας, σ’ αυτούς δηλαδή οι οποίοι καλούνται να ανταποκριθούν με κάποιον τρόπο στη ροή των οχημάτων της πόλης, να κάνουν εκείνες τις παρεμβάσεις, οι οποίες θα δώσουν τη δυνατότητα στους χειριστές να ανοίξουν ενδεχομένως τις αρτηρίες που χρειάζεται ή να ανοίξουν άλλες ή να διευκολύνουν πιθανόν καταστάσεις οι οποίες μπορεί να οφείλονται σε έκτακτα περιστατικά, κ.ο.κ. Έτσι είναι και έτσι πρέπει να γίνει.
Πιστεύω ότι αυτό θα πρέπει να επεκταθεί ουσιαστικά σ’ όλες τις μεγάλες πόλεις και είναι μέσα στα σχέδια του Υπουργείου. Όμως, αντιλαμβάνεστε ότι μιλάμε για μία εξαιρετικά μεγάλη υπόθεση, η οποία θέλει το χρόνο της. Αυτό πάντως το οποίο σε πρώτη φάση, σε πρώτο χρόνο, θεωρούμε σημαντική προτεραιότητα είναι η επανενεργοποίηση αυτού του θαλάμου, ο οποίος υφίσταται. Υπάρχουν όλα τα μηχανήματα. Υπάρχει η εκκρεμότητα να λειτουργήσουν συντεταγμένα, μέσα σ’ ένα συγκεκριμένο καθεστώς. Νομίζω ότι αυτό αποτελεί και τον καλύτερο τρόπο αξιοποίησης μίας δαπάνης η οποία έγινε κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καθώς η συζήτηση επί των άρθρων βαδίζει προς το τέλος της, θέλω για άλλη μία φορά να σας ευχαριστήσω για τις παρατηρήσεις σας. Θέλω να ελπίζω ότι μπόρεσα να εξηγήσω –όσο τουλάχιστον μπορώ να το κάνω- το σκοπό, την αφετηρία αυτής της πρωτοβουλίας και τη σκέψη που είχαμε, όταν ξεκινήσαμε να κάνουμε το Κέντρο Επιχειρήσεων.
Θέλω να τελειώσω με το εξής: Ο εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είπε ότι έχει πληροφορίες πως στο Συμβούλιο θα μπουν άνθρωποι οι οποίοι εργάζονται στο Ίδρυμα Καραμανλή. Η πρώτη μου απάντηση θα ήταν «ε, και λοιπόν; Τι πρόβλημα έχετε εσείς μ’ αυτό;». Αυτή θα ήταν η πρώτη μου απάντηση, κατ’ αρχήν.
(Γέλια στην Αίθουσα)
Σας επαναλαμβάνω: Ε, και λοιπόν;
Βεβαίως, για να είμαι ειλικρινής, μου δώσατε κάποιες ιδέες, διότι δεν είχα στο μυαλό μου ορισμένους ανθρώπους τους οποίους μου υποδείξατε. Παρ’ όλα αυτά, είπα και στην επιτροπή –και το λέω για άλλη μία φορά- ότι ο Πρόεδρος…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Βάλτε και το Ίδρυμα Παπανδρέου για να ισορροπήσετε!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Πρόεδρος θα είναι ο κ. Κωνσταντινίδης, ο στρατηγός. Το είπα και στην επιτροπή και ούτως ή άλλως αυτό θα γίνει.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
((Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Κολοζώφ.
Έχετε χρόνο τεσσάρων λεπτών, αλλά θα έχετε και εσείς αντίστοιχη ανοχή, όπως και ο κύριος Υπουργός.
Ορίστε, κύριε Κολοζώφ.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κύριε Πρόεδρε, η δευτερολογία του κυρίου Υπουργού των Εξωτερικών έδειξε ότι…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Εξωτερικών;
(Γέλια)
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Με συγχωρείτε, σας αποκάλεσα Υπουργό των Εξωτερικών.
Η δευτερολογία λοιπόν του Υπουργού Δημόσιας Τάξης έδειξε ότι εμείς σωστά επικεντρώσαμε την προσοχή μας σε ανησυχίες που μπορούν να προκύψουν όχι μόνο για το εσωτερικό, δηλαδή επεξεργασίες μέτρων καταστολής, αλλά και εμπλοκή μέσω αυτού του Κέντρου σε επεξεργασίες που γίνονται σε διεθνή κλίμακα.
Για να διασκεδάσει το ζήτημα αυτό ο κύριος Υπουργός μάς λέει ότι δεν γίνονται αυτά τα πράγματα τώρα, κάποτε ήταν τα μπλοκ.
Κύριε Υπουργέ, δεν υπάρχουν σήμερα τα μπλοκ; Εμείς δεν ανήκουμε σε μπλοκ; Με συγχωρείτε πάρα πολύ, αλλά υπάρχει και το μπλοκ του ΝΑΤΟ, υπάρχει και το μπλοκ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχουν και άλλα μπλοκ, για να μην αναφερθώ στο τελευταίο που κατά κόρον αναφέρεσθε για να δικαιολογήσετε τα πάντα, όπως τρομοκρατία κλπ., τις διεργασίες που γίνονται στους μουσουλμάνους και στην προσπάθεια διεκδίκησης των εθνικών συμφερόντων τους.
Επομένως τα μπλοκ υπάρχουν και είμαστε δεσμευμένοι από αυτά τα μπλοκ και δυστυχώς δεν ασκούμε μία πολιτική σε σχέση με τις ανάγκες της χώρας μας, αλλά προσπαθούμε τις ανάγκες της χώρας μας να τις λύσουμε στα πλαίσια αυτών των μπλοκ και συχνά βρισκόμαστε, ιδιαίτερα για προβλήματα που άμεσα μας ενδιαφέρουν, σε πλήρη αντίθεση με αυτά τα μπλοκ. Είναι τα ζητήματα της Κύπρου –για να μην αναφερθώ αναλυτικά- είναι τα ζητήματα της δικτατορίας στη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια, είναι μια σειρά τέτοια ζητήματα. Επομένως δεν δεχόμαστε αυτόν τον προβληματισμό ότι δεν υπάρχουν μπλοκ και επομένως ότι πρέπει να είμαστε ήσυχοι ότι τα πάντα πηγάζουν από τις ανάγκες της χώρας μας.
Δεύτερο ζήτημα. Με συγχωρείτε, κύριε Υπουργέ, αλλά αυτό που ειπώθηκε, που μας αναπτύξατε εδώ για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, είναι σωστό και εννοώ αυτό που είπατε να μη χρεώνουμε προθέσεις σε οποιονδήποτε. Αυτό που είπατε, όμως, για να αιτιολογήσετε ορισμένα πράγματα είναι πάρα πολύ επικίνδυνο.
Θα σας πω αμέσως τι εννοώ. Εννοώ το να παίρνονται μέτρα που εσείς τα θεωρείτε προληπτικά και να θίγονται τα δικαιώματα του πολίτη στο όνομα της υπεράσπισης της ασφάλειας. Δηλαδή έχουμε ένα χώρο με δέκα ανθρώπους, γίνεται ένα έγκλημα εκεί και εμείς τους παίρνουμε όλους συλλήβδην ότι είναι ένοχοι; Μπορεί να λειτουργήσουμε έτσι με αυτήν τη νοοτροπία; Πού θα φθάσουμε στο τέλος, ελέγχοντας τον έναν μετά τον άλλον με την υπόθεση ότι θα μπορούσε να είναι ενδεχόμενα ύποπτος ή και εγκληματίας;
Δεν μπορεί να λειτουργήσει έτσι το κράτος δικαίου και δυστυχώς πάμε συστηματικά προς αυτήν την κατεύθυνση κάτω από την πίεση που ασκούν ορισμένοι, για να εξυπηρετήσουν τα διεθνή συμφέροντά τους και να απαλλαγούν από τις δεσμεύσεις που οι δημοκρατικοί κανόνες τους βάζουν. Είναι πολύ επικίνδυνη αυτή η άποψη.
Και για να τελειώνω, θα αναφερθώ σ’ αυτές τις κάμερες. Ακούστε με. Ζούμε και εμείς εδώ. Βεβαίως, όταν συμβεί ένα γεγονός, καλό είναι να υπήρχε εκεί μία κάμερα και εκ των υστέρων να την ψάξεις και να δεις τι, πώς, κλπ. Αλλά το ζήτημα δεν είναι αυτό. Το ζήτημα είναι, όταν γνωρίζεις ένα γεγονός και προσανατολίζεις τις κάμερές σου στο γεγονός αυτό, όταν γνωρίζεις διεργασίες που γίνονται μέσα από κινήματα και στην προσπάθειά σου να γνωρίσεις καλύτερα την εσωτερική κατάσταση, πέρα από τους όποιους άνδρες της Αστυνομίας στέλνεις σε διατεταγμένη υπηρεσία στο εσωτερικό, βάζεις και τις κάμερες, όταν θα εκδηλωθεί αυτή η εκδήλωση.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ)
Και φυσικά εδώ υπάρχει αιτιολόγηση. Η προηγούμενη κυβέρνηση μπροστά σε γεγονότα χαφιεδισμού μέσα στις συνελεύσεις των σωματείων, τα οποία δεν μπορούσε να αμφισβητήσει, είπε «βεβαίως και στέλνω για να προστατέψω τα σωματεία». Μπροστά στη σύλληψη ανδρός σε διατεταγμένη υπηρεσία μέσα σε διαδήλωση είπε «βεβαίως στέλνω για να προστατέψω τους διαδηλωτές».
Επομένως και οι κάμερες σε μία διαδήλωση στρέφονται πάνω στη διαδήλωση για να προστατέψουν τους διαδηλωτές σε περίπτωση που κάποιοι προβοκάτορες παρέμβουν. Μα, κύριε Υπουργέ, εμείς απορρίπτουμε αυτήν τη λογική και γι’ αυτό δεν θέλουμε αυτά τα Κέντρα, γιατί δυστυχώς η τάση είναι να ρέπουν προς αυτήν την κατεύθυνση και να αξιοποιούνται γι’ αυτόν το λόγο. Επειδή ακριβώς ζούμε εδώ πέρα, ξέρουμε προσπάθειες που γίνονται. Μπορεί εσάς να μη σας βρίσκουν σύμφωνο και να μας λέτε αυτό το πράγμα, αλλά γίνεται της τρελής εκεί μέσα -και το ξέρουμε πάρα πολύ καλά- όταν βρεθεί ένας τίμιος αξιωματικός και πει «όχι, στρέψε την κάμερα αλλού». Ξέρετε ότι υπάρχουν ζητήματα γύρω από αυτό το θέμα και σας είπα το πιο χαρακτηριστικό που είναι η παρέμβαση που γίνεται στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και η πίεση που ασκείται για να διευρύνεται ο ρόλος σε αυτές τις κάμερες.
Αυτά εν μέρει αφορούν το νομοσχέδιο. Κυρίως, όμως, αφορούν τη νοοτροπία προς την οποία κινείται σήμερα η Κυβέρνηση. Είναι μία νοοτροπία που υπήρχε παλαιότερα, που ανατράπηκε με την πάλη του ελληνικού λαού, αλλά σήμερα, κάτω από τις πιέσεις που ασκούνται διεθνώς, βρίσκουν την ευκαιρία οι μηχανισμοί καταστολής να θωρακιστούν οι ίδιοι και να νομιμοποιήσουν πράξεις οι οποίες παλαιότερα θεωρούνταν πράξεις παρανομίας. Εγώ σας εφιστώ την προσοχή. Δεν αμφισβητώ την προσωπική σας ευαισθησία γι’ αυτά τα ζητήματα, αλλά επιτρέψτε μου να πω ότι αυτοί οι μηχανισμοί ξέρουν και κρύβονται.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Κολοζώφ.
Το λόγο έχει ο κ. Λεβέντης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ο κύριος Υπουργός σήμερα έδειξε ιμπεριαλιστικές διαθέσεις, υπερασπίστηκε το imperium του Υπουργού, λέγοντας μάλιστα ότι αυτά τα έκανε και το ΠΑΣΟΚ, όπως και τόσα άλλα από αυτά που τότε κατέκρινε η Νέα Δημοκρατία, αλλά τώρα έρχεται και τα εφαρμόζει, ενώ τώρα τα κατακρίνει το ΠΑΣΟΚ. Έχει γίνει μία αντιστροφή των ρόλων και των λόγων.
Εμείς καταδικάζουμε όλα αυτά είτε εφαρμόζονται από το ΠΑΣΟΚ είτε από τη Νέα Δημοκρατία. Πιστεύουμε ότι αυτά τα συστήματα που προωθούνται, αυτή η τρομοϋστερία που έχει επικρατήσει τώρα ανά την υφήλιο δεν θα οδηγήσει σε καλό την ανθρωπότητα. Ασφαλώς, και πρέπει να υπάρχει ασφάλεια. Επειδή ελέχθη από την αγαπητή μου φίλη, την κ. Βούλτεψη: «μα, δεν θέλετε να υπάρχει ασφάλεια, θέλετε ο πολίτης να είναι ανασφαλής;», εμείς λέμε ότι πρέπει να υπάρχει ασφάλεια και σίγουρα δεν μπορούμε να μείνουμε μόνο στις χήνες του Καπιτωλίου που ειδοποίησαν τους αρχαίους Ρωμαίους ότι έρχονται οι εχθροί για να λάβουν τα μέτρα τους, αλλά μέχρι πού φθάνουμε; Τι μέσα χρησιμοποιούμε; Ποιος τα χρησιμοποιεί και με ποιο τρόπο; Και εδώ η Αριστερά είναι καμένη πολλές φορές και ακριβώς γι’ αυτό επισείει τον κίνδυνο και θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν θα επισύρει και τον κεραυνό γι’ αυτό.
Εμείς, λοιπόν, λέμε αναφορικά μ’ αυτό το οποίο επικαλέστηκε και ο κύριος Υπουργός, ότι αυτά τα μηχανήματα είναι αναγκαία, πρέπει να χρησιμοποιούνται, αλλά δεν θα χρησιμοποιούνται κατά παντός, αλλά επιλεκτικώς κατά των κακών, ότι δεν είναι και πολύ εύκολο να τους ξεχωρίζουμε. Φοβόμαστε ότι μπαίνουν όλοι μέσα, τους παίρνει όλους η μπάλα. Μπορεί στο ξάφρισμα να μείνουν και κάποιοι κακοί. Κατά κανόνα όμως, δυστυχώς δεν μένουν οι κακοί. Και αν θέλετε υπάρχουν τόσες κάμερες εδώ που παρακολουθούν. Δεν είδα καθόλου να βελτιώνεται η κατάσταση όσον αφορά τα ατυχήματα στους δρόμους που είναι πάμπολλα. Και εκεί που υπάρχουν οι μεγάλοι κίνδυνοι, δεν δίνεται και τόσο μεγάλη προσοχή, αλλά δεν παίρνονται και άλλα μέτρα.
Κυρίως όμως πρέπει να δούμε ποια είναι τα αίτια που οδηγούν σ’ αυτήν την ένταση, τα αίτια της αδικίας, της ανέχειας, της φτώχειας, της ανισότητας, της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, όλα αυτά που οδηγούν τους άλλους να γίνουν καμικάζι, να μην υπολογίζουν ούτε την ίδια τους τη ζωή, πολύ περισσότερο να μην υπολογίζουν τη ζωή των άλλων. Αυτά πρέπει να τα δούμε και να τα λύσουμε.
Θα μου πείτε: Το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης θα τα λύσει; Όχι. Πρέπει να δούμε συνολικά το πρόβλημα μια και μπαίνει συνολικά.
Όμως, κύριε Υπουργέ, ειδικά εδώ για τη χώρα μας πρέπει να πούμε ότι πολλές φορές οι αστυνομικοί δεν έχουν δείξει την καλύτερη διαγωγή. Ακόμα και τώρα. Αναφερθήκατε στους ROMΑ και ότι έχουν μια καλή μεταχείριση.
Επειδή τυχαίνει να είμαι κοντά σε πολλές κοινότητες ROMΑ στα Άνω Λιόσια, στο Ζεφύρι, στο Μενίδι, στον Ασπρόπυργο κλπ., πρέπει να πω ότι πολλές φορές έχουν κακοποιηθεί και μάλιστα βάναυσα. Όχι ότι είναι πρότυπα κοινωνικής συμπεριφοράς οι ROMΑ. Αλλά εδώ υπάρχουν άλλα αίτια και πρέπει να βρούμε αυτά τα αίτια. Όταν, λοιπόν, δεν μπορούν να πάνε τα παιδιά των ROM στα σχολεία, γιατί δεν προβλέπεται, γιατί δεν χωράνε τα σχολεία, γιατί δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να ενταχθούν μέσα στην κοινωνία, μέσα στο κοινωνικό σύνολο και στις κοινωνικές διαδικασίες, αυτοί εύκολα θα στραφούν προς την παραβατικότητα.
Πέρυσι κάναμε αγώνα για να γραφούν τα παιδιά των ROMΑ στα σχολεία και όμως δεν υπήρχε η δυνατότητα. Ζούσαν σε κάτι άθλιες καλύβες όπου είχαν ένα νάιλον γύρω-γύρω και εκεί μέσα πολλές φορές οι ποντικοί δάγκωναν τα παιδιά τους τη νύχτα.
Όλα αυτά πρέπει να τα δούμε. Δεν αρκεί μόνο να πάρουμε αυτού του είδους τα μέτρα καταστολής και καταπίεσης.
Θέλω να πω και κάτι άλλο, επειδή αναφέρθηκε, ότι δηλαδή υπάρχει από την Αριστερά κάποιος θαυμασμός προς τα μεσανατολικά καθεστώτα. Δεν ξέρω σε ποια Αριστερά αναφερόσαστε. Ασφαλώς δεν έχει καμία σχέση τουλάχιστον με το Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά δεν νομίζω και από κανέναν άλλο από την Αριστερά στη χώρα μας μπορεί να θαυμαστούν αυτά τα καθεστώτα.
Εμείς ούτε το Χομεϊνί θαυμάσαμε ούτε το Σαντάμ Χουσεΐν, ούτε τον Καντάφι. Άλλοι τους αναδείξανε, άλλοι τους προωθήσανε, που έχουν καίριες θέσεις αυτήν τη στιγμή στο παγκόσμιο στερέωμα και καίριες θέσεις στις Η.Π.Α.. Αυτοί τους προώθησαν και τους αναδείξανε και τους ενισχύσανε. Και τον Μπιν Λάντεν, αν θέλετε.
Εμείς, λοιπόν, δεν εγκρίνουμε καθόλου ούτε τις πράξεις τους ούτε τις ενέργειές τους ούτε τους θαυμάζουμε. Και πολύ περισσότερο δεν μπορούμε να εγκρίνουμε τη συμπεριφορά τους απέναντι στις γυναίκες. Έχουμε επανειλημμένα καταδικάσει και αντιπαλέψει και εδώ και στους διεθνείς οργανισμούς και παντού, αυτά τα φαινόμενα.
Απ’ αυτήν την άποψη, λοιπόν, εμείς πιστεύουμε ότι αυτό το νομοσχέδιο με τα άρθρα του και με την νοοτροπία του δεν θα λύσει προβλήματα. Αντίθετα θα δημιουργήσει προβλήματα και θα μας εντάξει σε ένα άλλο σύστημα το οποίο μπορεί να μας οδηγήσει να κάνουμε ένα καβούκι, να κλειστούμε μέσα εκεί και να νιώθουμε έτσι ασφαλείς!
Και τελειώνω με το εξής, κύριε Πρόεδρε. Είχα πάει με μια διακομματική αντιπροσωπεία στις Φιλιππίνες πριν από μερικούς μήνες και μας έκανε εντύπωση εκεί το εξής: Από τη μια η φτώχεια και η αθλιότητα που υπάρχει και από την άλλη η ύπαρξη ορισμένων νησίδων εντελώς απομονωμένων όπου ζουν οι πάμπλουτοι των Φιλιππίνων με όλα τους τα συστήματα και μέσα, κατοχυρωμένοι και εξασφαλισμένοι υποτίθεται εκεί μέσα, πλην όμως γύρω-γύρω είχαν ηλεκτροφόρα σύρματα σαν να ήταν στο Νταχάου και το Άουσβιτς.
Δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε έναν τέτοιο κόσμο. Εμείς θέλουμε έναν άλλο διαφορετικό κόσμο, απαλλαγμένο απ’ αυτού του είδους τις καταστάσεις. Και απ’ αυτήν την άποψη πρέπει να πάμε στην πηγή των δεινών και από εκεί να ξεκινήσουμε.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Λεβέντη.
Εισερχόμαστε στο στάδιο των δευτερολογιών.
Ο κ. Γκιουλέκας έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, σέβομαι απολύτως τις ευαισθησίες των εκπροσώπων της Αριστεράς, αλλά θα παρακαλούσα πάρα πολύ σε αυτή την Αίθουσα να αντιμετωπιζόμαστε όλοι ως έχοντες τις ίδιες ευαισθησίες, τουλάχιστον όταν μιλάμε για μια Ελλάδα, που επί τριάντα ένα χρόνια απολαμβάνει το δημοκρατικό της πολίτευμα και ο πολίτης απολαμβάνει όλων των δικαιωμάτων του. Και θα έλεγα ότι μία Δημοκρατία είναι τόσο ισχυρή, κύριε Πρόεδρε, όσο λιγότερα σύνδρομα τη χαρακτηρίζουν. Αυτό, λοιπόν, το σύνδρομο της φοβίας, το οποίο μας οδηγεί κάθε φορά που ερχόμαστε να πάρουμε κάποια μέτρα, ακριβώς για να προστατεύσουμε τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του πολίτη, να λέμε ότι αν τυχόν κάποιος ξεφύγει απ’ αυτό και αν, τελικά, κάνει μια υπέρβαση και μια αυθαιρεσία των εξουσιών του και οδηγηθούμε ενδεχομένως κάπου αλλού, γι’ αυτό δεν πρέπει να νομοθετήσουμε, γι’ αυτό δεν πρέπει να προχωρήσουμε, γι’ αυτό δεν πρέπει να λάβουμε κάποιο μέτρο, μου θυμίζει ένα άλλο γεγονός. Εδώ, μέσα στην Αίθουσα που είμαστε, κύριε Πρόεδρε, πολλές φορές έχουμε δει συναδέλφους να εμφανίζονται σε Μέσα Ενημέρωσης, κυρίως σε εφημερίδες, την ώρα που τα μάτια τους έχουν κλείσει, ενδεχομένως από κόπωση ή οτιδήποτε άλλο, γιατί οι φωτογράφοι από επάνω απαθανάτισαν ένα συνάδελφο σε μια τέτοια στιγμή. Λοιπόν, τι πρέπει να κάνουμε; Για να αποφύγουμε κάτι τέτοιο, να απαγορεύσουμε τους εκπροσώπους του Τύπου να παρίστανται στο Κοινοβούλιο; Δηλαδή με αυτή τη συλλογιστική, επαναλαμβάνοντας ότι σέβομαι απολύτως τις ευαισθησίες των εκπροσώπων της Αριστεράς, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά ως ευνομούμενη κοινωνία. Δεν φοβόμαστε κανέναν, δεν απειλούμαστε από κανέναν. Έχουμε μια έννομη τάξη, η οποία λειτουργεί με τον καλύτερο τρόπο. Υπάρχουν πάρα πολλές ασφαλιστικές δικλίδες. Και σήμερα η δικαιοσύνη προστατεύει με τον καλύτερο τρόπο τον Έλληνα πολίτη, ούτως ώστε να απολαμβάνει όλες τις ελευθερίες του. Το Σύνταγμά μας είναι ένα Σύνταγμα ισχυρό.
Τώρα, λοιπόν, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί τόση συζήτηση για όλα αυτά και, μάλιστα, όταν πρόκειται για ένα νομοθέτημα, το οποίο προβλέπει στο πρώτο μέρος του τη δημιουργία ενός συμβουλευτικού επιστημονικού οργάνου, στο οποίο ούτε εξουσίες του παραχωρούνται –δεν θα έχει εξουσίες- ούτε αρμοδιότητες να ασκεί κρατική εξουσία, αλλά απλώς συμβουλευτικά θα έρχεται να προγραμματίζει, να σχεδιάζει και να προτείνει απλώς κάποια ζητήματα σχετικά με την ασφάλεια. Και μάλιστα αυτές οι προτάσεις, ειρήσθω εν παρόδω, θα προέρχονται από επιστήμονες εγνωσμένου κύρους πάνω στο αντικείμενο της ασφάλειας. Και από την άλλη πλευρά, θα είναι και ένα όργανο της πατρίδας μας, το οποίο θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις σχέσεις μας με άλλες χώρες. Εδώ ακούστηκε από τον ίδιο τον Υπουργό ότι πολλές φορές, ήδη, μας έχουν ζητήσει τη συνεργασία μας, για να μπορέσουμε να τους μεταδώσουμε αυτή την τεχνογνωσία που έχουμε, την εμπειρία, τη γνώση, να τους πούμε πώς στήσαμε τη δική μας υποδομή, που, όπως ακούστηκε, την πληρώσαμε και πανάκριβα. Και σήμερα μας ζητούν, πληρώνοντας εκείνοι εμάς πλέον, να τους μεταδώσουμε αυτή την εμπειρία. Πού είναι λοιπόν το κακό;
Τώρα, επειδή ακούστηκαν και κάποια άλλα και κλείνοντας, θα ήθελα να απαντήσω σε κάτι που ακούστηκε από τον εισηγητή της Μειοψηφίας περί μηχανισμού προπαγάνδας.
Κύριε Παρασκευά, να το πούμε έτσι ξεκάθαρα. Έχουμε εδώ τον εκπρόσωπο της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου, είναι ο κύριος Υπουργός, ο κύριος Υφυπουργός. Λοιπόν, αν θέλει ο κ. Βουλγαράκης ή ο κ. Μαρκογιαννάκης ή οποιοσδήποτε -και το λέω ειλικρινέστατα- να δημιουργήσει ένα μηχανισμό προβολής και προπαγάνδας για το άτομό του, δεν μπορεί να το κάνει από τη θέση που έχει, προσλαμβάνοντας τους συμβούλους εκείνους και δημιουργώντας αυτό το μηχανισμό με ασφάλεια και σιωπηρώς στο Υπουργείο του; Χρειάζεται να έλθει να συστήσει φορέα, να το περάσει από τη Βουλή, να ακουστούν όλες αυτές οι κριτικές που ακούγονται, να περάσει στα Μέσα Ενημέρωσης, για να καταφέρει, τελικά, ο κάθε Υπουργός ή ο Υφυπουργός, η πολιτική ηγεσία εν πάση περιπτώσει, ενός τομέα, να δημιουργήσει ένα μηχανισμό προπαγάνδας; Δηλαδή αν υποθέσουμε ότι κάνουμε κάτι που θέλουμε να το κρύψουμε, το κάνουμε με τυμπανοκρουσίες; Αν ήθελε κάποιος να το κάνει αυτό θα το έκανε σιωπηρώς και θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τους σκοπούς του. Άρα για ποιο μηχανισμό προπαγάνδας μιλάτε;
Τώρα θα ήθελα να σημειώσω, κύριε Πρόεδρε, ότι κατ’ αρχήν είναι πολύ σημαντικό ότι από την Ελλάδα, που ως γεωγραφικό στίγμα σαφώς είμαστε μία από τις μικρότερες χώρες –αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτε για τις άλλες διαστάσεις της χώρας μας- είναι πολύ σημαντικό ότι διαθέτει αυτή τη στιγμή μια τεχνογνωσία που όπως επανέλαβα, ζητείται να τη μεταδώσει, να την εξαγάγει σε άλλες χώρες του εξωτερικού.
Το δεύτερο που θα ήθελα να σημειώσω κλείνοντας είναι ότι αυτές τις δύο ημέρες έγινε μία άψογη διαδικασία. Συζητήθηκαν όλες σχεδόν οι παρατηρήσεις που ακούστηκαν και πολλές απ’ αυτές έγιναν αποδεκτές. Δεν θα μπορούσε να γίνει με καλύτερο τρόπο αυτή η συζήτηση. Νομίζω, λοιπόν, ότι καταλήγουμε σήμερα, με την ψήφιση και των άρθρων –και φυσικά θα συζητήσουμε και για τις τροπολογίες- μ’ έναν υποδειγματικό τρόπο και αυτό θα ήθελα να το τονίσω στο Κοινοβούλιο.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε τον κ. Γκιουλέκα.
Το λόγο έχει ο κ. Παρασκευάς.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήθελα να ήταν παρών ο κύριος Υπουργός γιατί η δευτερολογία μου έχει μία αναφορά σε όσα είπε προηγουμένως, γιατί πράγματι προσπάθησε να κάνει μία φιλοσοφική ανάλυση του τι είναι νόμος και πώς τελικά ο νόμος καθορίζει τα όρια λειτουργίας και δράσης, γιατί ουσιαστικά αυτό είναι ο νόμος. Καθορίζονται έτσι τα όρια, δηλαδή το μέχρι πού μπορούμε να φθάσουμε.
Εκεί, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι η δική μας αντίρρηση ευθύς εξαρχής και αυτή που καταθέσαμε και στη συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου και στη συζήτηση επί των άρθρων.
Μας κατηγορείτε ότι είχαμε μία αντίθετη άποψη για τη δημιουργία αυτού το Κέντρου. Μα, σίγουρα έχουμε διαφορετικούς πολιτικούς προσανατολισμούς και μία διαφορετική πολιτική φιλοσοφία και από κει ουσιαστικά πηγάζει και η αντίρρησή μας όσον αφορά στο Κέντρο.
Διαπιστώθηκε πως όταν μπήκαμε στην ουσία στη συζήτηση επί των άρθρων κάνοντας υπέρβαση και αποδεχόμενοι ότι αυτό θα γίνει νόμος του κράτους, μέσα από το θεσμικό μας ρόλο προσπαθήσαμε να καταθέσουμε κάποιες διορθωτικές προτάσεις, ούτως ώστε αυτό το νομοσχέδιο να είναι όσο το δυνατόν πιο πλήρες.
Είναι προς τιμήν του κυρίου Υπουργού ότι ένα σημαντικό αριθμό αυτών των προτάσεων τις έκανε αποδεκτές και τις ενσωμάτωσε μέσα στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αλλά αυτό είναι κάτι διαφορετικό. Η αντίρρησή μας επί της αρχής υφίσταται και ανέφερε ο κύριος Υπουργός προηγουμένως ότι δε θα μπορούσε κανείς να έχει μία αντίρρηση για τη δημιουργία ενός ερευνητικού κέντρου, ενός επιστημονικού συμβουλίου ή οτιδήποτε άλλο. Από κει και πέρα, η αντίρρησή μας είναι μέχρι πού φθάνουν τα όρια λειτουργίας, μέχρι πού μπορεί να πάει.
Αυτό το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν θέτει όρια στη λειτουργία του. Μπορεί τελικά να χρησιμοποιηθεί και σαν προπαγανδιστικός μηχανισμός –έφυγε ο κ. Γκιουλέκας- αλλά είναι άλλο πράγμα τελικά ένας μηχανισμός συμβούλων που προπαγανδίζει ή δημιουργεί το image ή το προφίλ του οιουδήποτε Υπουργού και άλλο τελικά ένας μηχανισμός τέτοιος που κάτω από ένα δήθεν επιστημονικό «μανδύα» μπορεί να δίνει στην κοινή γνώμη διάφορες απόψεις για να ισχυροποιηθούν οι πολιτικές αποφάσεις που θα ληφθούν εκ των υστέρων. Αυτό είναι το πρόβλημα, αυτό ουσιαστικά θίξαμε και αυτή είναι η αντίρρηση που έχουμε.
Μας κατηγορήσατε ότι έχουμε άλλη άποψη. Μα, είναι λογικό να έχουμε άλλη άποψη. Δεν είναι ποτέ δυνατόν όλα τα κόμματα και ειδικά σε τέτοιου είδους θέματα να έχουν τις ίδιες απόψεις. Αν είχαμε τις ίδιες απόψεις, δεν θα υπήρχε και η ανάγκη να υπάρχουμε σαν κόμματα. Αν είχαμε ενιαία φιλοσοφική και πολιτική άποψη, για ποιο λόγο να υπάρχουν τα τέσσερα ή τα πέντε κόμματα μέσα στη Βουλή και τι θα εκπροσωπούσε το καθένα απ’ αυτά;
Καταψηφίζουμε όλα τα άρθρα που έχουν σχέση με την ίδρυση του συγκεκριμένου Κέντρου Μελετών Ασφάλειας, αλλά δεχόμαστε ουσιαστικά τα άρθρα εκείνα που έχουν σχέση με ρυθμίσεις που αφορούν το προσωπικό του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και του Πυροσβεστικού Σώματος και αναφέρομαι, κύριε Πρόεδρε, στα άρθρα 12, 13, 14 κλπ. μέχρι και το 18.
Πριν κλείσω, θα ήθελα να πω ότι αν και προκλήθηκε δύο φορές ο κύριος Υπουργός να μας δώσει μία απάντηση για το γεγονός που ανέφερε ο συνάδελφος κ. Ρόβλιας για τη σύλληψη των αλλοδαπών, την ανάκρισή τους και μάλιστα με κλειστά μάτια, την κατάθεση μηνυτήριων αναφορών κλπ., ούτε χθες ούτε σήμερα ο κύριος Υπουργός έδωσε καμία απάντηση.
Δεν θα ήθελα να πιστεύω ότι ευσχήμως ξεπέρασε το ερώτημα ο κύριος Υπουργός και δεν έδωσε απάντηση. Δεν θέλω να πιστεύω ότι ξέρει πολύ περισσότερα πράγματα απ’ αυτά που αναγράφονται στις εφημερίδες και δεν θέλει να τα κοινολογήσει στο Σώμα. Αλλά θα παρακαλούσα πριν κλείσει αυτή η συνεδρίαση ο κύριος Υφυπουργός ή ο κύριος Υπουργός αν επιστρέψει να μας δώσει μια απάντηση επί του ερωτήματος το οποίον έθεσε ο συνάδελφος κ. Ρόβλιας.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Παρασκευά. Δεν υπάρχει άλλος εγγεγραμμένος ομιλητής.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων 1 έως και 17 και θα γίνει η ψήφισή τους χωριστά.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 1 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριος Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 1 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 2 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 2 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 3 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 3 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 4 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 4 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 5 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 5 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 6 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 6 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 7 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 7 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 8 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 8 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 9 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 9 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 10 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 10 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 11 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 11 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 12 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 12 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό ομοφώνως.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 13 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 13 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 14 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 14 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 15 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 15 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 16 ως έχει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 16 έγινε δεκτό ως έχει ομοφώνως.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 17 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 17 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Εισερχόμαστε στη συζήτηση των τροπολογιών.
Υπάρχει μια υπουργική τροπολογία των κυρίων Αλογοσκούφη, Βουλγαράκη, Παναγιωτόπουλου «Καταβολή αποζημίωσης για υπερωριακή απασχόληση στο εποχικό προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος κατά τη διάρκεια του έτους 2001».
Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης): Κύριοι συνάδελφοι, πεντέμισι χιλιάδες εποχικοί δασοπυροσβέστες το έτος 2001 εργάστηκαν υπερωριακά όμως δυστυχώς δεν μπόρεσε να καταβληθεί η υπερωριακή αποζημίωση έκτοτε διότι δεν είχαν εκδοθεί οι σχετικές υπουργικές αποφάσεις.
Είναι ένα πάγιο και δίκαιο αίτημα των ανθρώπων οι οποίοι εργάστηκαν και γι’ αυτό με την τροπολογία η οποία έχει κατατεθεί επιχειρείται να διορθωθεί αυτή η αδικία για να μπορέσουν να καταβληθούν στους ανθρώπους αυτούς τα χρήματα τα οποία τους οφείλονται που ανέρχονται περίπου στα δυο εκατομμύρια ευρώ. Εκτιμώ ότι πρέπει να γίνει δεκτή ομόφωνα η τροπολογία γιατί είναι οφειλές σε εργαζόμενους ανθρώπους.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ. Ορίστε, κύριε Κολοζώφ.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Εμείς θα την ψηφίσουμε. Γιατί όμως δεν προστέθηκαν και οι υπερωρίες για τα χρόνια 2002, 2003, 2004; Προηγουμένως ο κύριος Υπουργός είπε ότι τα άλλα δεν μπορούσε να τα βάλλει γιατί θα έπρεπε να αποφασίσουν τα υπουργεία. Εδώ, μιας και ανακινήσατε αυτό το ζήτημα γιατί δεν έπιασε και τα χρόνια αυτά, που εν πάση περιπτώσει τα χρωστάτε στον κόσμο; Υπάρχει κώλυμα; Εγώ θα έλεγα να τα προσθέσετε αυτά και να είναι νυχτερινές ώρες για το έτος 2001, 2002, 2003, 2004.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Κολοζώφ. Ορίστε, κύριε Παρασκευά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα συμφωνούσα με το συνάδελφο ότι το να ψηφιστεί μία τροπολογία και να λύσουμε το πρόβλημα για τους εργαζόμενους μόνο για το 2001 νομίζω πως δεν είναι ούτε σωστό ούτε δίκαιο. Ούτως ή άλλως αυτά τα χρήματα τα οφείλει το κράτος. Εφόσον τελικά οδηγούμεθα στην ψήφιση της τροπολογίας, θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και τα χρόνια μέχρι και πέρσι. Από κει και πέρα μπορεί να βρεθεί κάποιος τρόπος, ούτως ώστε ή να δοθούν αναδρομικά, αν δεν υπάρχει η δυνατότητα άμεσης καταβολής ή με κάποιον άλλο τρόπο. Αλλά θα πρέπει να ικανοποιηθεί το αίτημα των ανθρώπων, οι οποίοι έχουν δουλέψει μέχρι και το περσινό καλοκαίρι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Παρασκευά.
Ο κ. Λεβέντης έχει το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, συμφωνούμε με την τροπολογία και με την πρόταση, όπως έγινε από τον κ. Κολοζώφ. Απ’ αυτήν την άποψη θα ήθελα να πω ότι με τους εποχικούς δασοπυροσβέστες υπάρχει ένα ευρύτερο πρόβλημα, το οποίο πρέπει κάποτε να αντιμετωπιστεί γιατί οι άνθρωποι αυτοί μπορεί να εργάζονται δεκαπέντε και είκοσι χρόνια και θεωρούνται εποχικοί. Έχουν δημιουργηθεί, λοιπόν, μείζονα προβλήματα για το μέλλον τους. Αυτό είναι κάτι, το οποίο βέβαια δεν μπορεί να λυθεί αυτήν τη στιγμή, αλλά εγώ το θέτω δοθείσης της ευκαιρίας. Είναι κάτι που θα πρέπει να μας απασχολήσει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε συνάδελφε.
Ο κ. Ρόβλιας έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Κύριε Υπουργέ, διευκρινίστε μας εάν το πρόβλημα υπήρχε μόνο για το 2001.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης): Και για το 2003.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Και για το 2003.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης): Και για το 2004.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Όχι της μη πληρωμής, αλλά το τυπικό, το διαδικαστικό. Γιατί νομίζω ότι το πρόβλημα είναι διαδικαστικό. Είναι να διαπιστωθούν οι υπερωρίες, έτσι ώστε να μη διαφωνήσουμε. Να πούμε ότι συμφωνούμε μ’ αυτό, για να βρεθεί τρόπος να διαπιστωθούν οι υπερωρίες και οι νυχτερινές εργασίες. Κι ένα άλλο θέμα είναι να πληρωθούν. Θα ήθελα, λοιπόν, να μας διευκρινίσετε αυτό το θέμα.
Δεύτερον, θέλω κι εγώ να επαναλάβω ότι το θέμα των εποχικών πυροσβεστών είναι μείζον. Αυτοί οι άνθρωποι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες τουλάχιστον για το μισό χρόνο, αν όχι για όλο το χρόνο και θα πρέπει κάποια στιγμή να δείτε μία συνολική ρύθμιση του θέματος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Ρόβλια.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης): Ο λόγος για τον οποίο δεν κατεβλήθησαν τα χρήματα, αγαπητέ συνάδελφε, είναι διότι δεν είχαν εγγραφεί στον προϋπολογισμό χρήματα. Επομένως, είναι θέμα ουσίας, δεν είναι θέμα τυπικό, μη αδυναμίας διαπιστώσεως των ωρών εργασίας. Αυτό είναι το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου. Δεν υπήρχαν χρήματα.
Το ότι περιοριζόμαστε, αγαπητοί συνάδελφοι, στο 2001 χωρίς να αρνούμεθα ότι οφείλονται χρήματα στους ανθρώπους και ότι πρέπει να τους κατατεθούν, είναι καθαρά θέμα δημοσιονομικό. Εν ευθέτω χρόνω -και εκτιμώ πολύ σύντομα- θα έρθουν ρυθμίσεις, ούτως ώστε να καταβληθούν και τα υπόλοιπα.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Θα το βάλετε στο νέο προϋπολογισμό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης): Ναι. Όμως, εν πάση περιπτώσει, αυτά είναι χρήματα του 2001. Είναι από τις μαύρες τρύπες, τις οποίες κληρονομήσαμε.
Όσον αφορά δε τα θέματα της ουσίας, τα θέματα του μέλλοντος, τι θα γίνουν αυτοί οι άνθρωποι, αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα. Το θυμόμαστε όταν γινόμαστε αντιπολίτευση. Όταν είμαστε κυβέρνηση, ενώ έχουμε δημιουργήσει οι ίδιοι το πρόβλημα, δεν το θυμόμαστε και ζητούμε να το λύσουμε αυτήν τη στιγμή. Δεν μπορεί να λυθεί ασφαλώς. Είναι ένα θέμα, για το οποίο εν ευθέτω χρόνω και μετά από συζήτηση πιστεύω ότι θα καταλήξουμε σε κάποια λύση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχουν άλλοι εγγεγραμμένοι ομιλητές.
Επομένως κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της τροπολογίας με γενικό αριθμό 403 και ειδικό 5 και ερωτάται το Τμήμα αν γίνεται δεκτή.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς η τροπολογία με γενικό αριθμό 403 και ειδικό 5 έγινε δεκτή ομοφώνως και εντάσσεται στο νομοσχέδιο ως ίδιον άρθρον.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν δύο ακόμη εμπρόθεσμες τροπολογίες συναδέλφων Βουλευτών. Η πρώτη προτείνεται από τους κυρίους Καλαντζή, Κωνσταντόπουλο και Λοβέρδο και η άλλη από τον κ. Δραγασάκη.
Κατ’ αρχάς, να ρωτήσω τον κύριο Υπουργό: Τις κάνετε δεκτές, κύριε Υπουργέ;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης): Κύριε Πρόεδρε, όσον αφορά την τροπολογία που υπογράφεται από τους κυρίους Καλαντζή, Κωνσταντόπουλο και Λοβέρδο: Κατ’ αρχήν, δεν λέμε «όχι» στην τροπολογία, αλλά με διαφορετικό περιεχόμενο κατά ένα μέρος. Έχω ένα κείμενο, το οποίο έχουν ετοιμάσει οι υπηρεσίες του Υπουργείου και αν θέλετε να το διαβάσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Διαβάστε το για να ξέρουμε τι ψηφίζουμε.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, δεν είναι εδώ κανείς από τους προτείνοντες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Δεν έχει σημασία. Απλώς τροποποιείται η τροπολογία.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης): «Υπάλληλοι που προσλήφθηκαν στον κλάδο ασφάλειας τραπεζών που οι διοικήσεις τους εγκρίνονται από τη Βουλή (Τράπεζα Ελλάδος, Αγροτική Τράπεζα) και υπηρετούν σήμερα σε διαφορετικό κλάδο των τραπεζών αυτών για πέντε τουλάχιστον έτη από τα οποία δύο τουλάχιστον σε θέση προϊσταμένου ή αναπληρωτή προϊσταμένου τμήματος ή υπηρεσίας, μετατάσσονται μετά από αίτησή τους, αυτοδικαίως στον κλάδο που υπηρετούν, κατά παρέκκλιση των διατάξεων του άρθρου 19 του ν. 1339/1983 (ΦΕΚ 35 Α΄) όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 του ν. 1590/1986 (ΦΕΚ 49 Α΄) και το άρθρο 17 του ν. 2622/1998 (ΦΕΚ 138 Α΄). Για τη μετάταξη εκδίδεται διαπιστωτική πράξη της διοίκησης της Τράπεζας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Υπουργέ, καταθέστε το και για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Χρήστος Μαρκογιαννάκης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Θέλει κάποιος συνάδελφος το λόγο επί της συγκεκριμένης τροπολογίας; Κανείς.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της τροπολογίας με γενικό αριθμό 399 και ειδικό 3.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτή η τροπολογία, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Η τροπολογία με γενικό αριθμό 399 και ειδικό 3 έγινε δεκτή ομοφώνως όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό και εντάσσεται στο νομοσχέδιο ως ίδιον άρθρο.
Κύριε Υπουργέ, την τροπολογία του κ. Δραγασάκη την κάνετε δεκτή;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης): Όχι, όχι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Επομένως απορρίπτεται.
Εισερχόμαστε στην ψήφιση του ακροτελεύτιου άρθρου του νομοσχεδίου.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το ακροτελεύτιο άρθρο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το ακροτελεύτιο άρθρο έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία.
Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης «Κέντρο Μελετών Ασφάλειας (ΚΕ.ΜΕ.Α.) και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής και επί των άρθρων.
Η ψήφισή του στο σύνολο αναβάλλεται για άλλη συνεδρίαση.
Κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Τρίτης 19 Ιουλίου 2005 και της πρωινής συνεδρίασης της Τετάρτης 27 Ιουλίου 2005 και ερωτάται το Τμήμα εάν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς τα Πρακτικά της Τρίτης 19 Ιουλίου 2005 και της πρωινής συνεδρίασης της Τετάρτης 27 Ιουλίου 2005 επικυρώθηκαν.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Τμήματος και ώρα 13.50΄ λύεται η συνεδρίαση για την προσεχή Τρίτη 30 Αυγούστου 2005 και ώρα 18.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Τμήματος: νομοθετική εργασία, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 25-8-2005 ΣΕΛ. - 105 -

PDF:

es25082005.pdf

TXT:

es050825.txt

Επιστροφή