Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: Ι, Σύνοδος: Γ΄, Συνεδρίαση: ΡΙΣΤ΄ 27/05/2003

Τρίτη 27 Μαΐου 2003
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΙΣΤ΄
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Άδεια απουσίας των Βουλευτών Φάνης Πετραλιά-Πάλλη, Γεωργίου Καλαντζή, Δημήτρη Σιούφα, σελ.
3. Συζήτηση επί του Κανονισμού της Βουλής, σελ.
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων:
α) Προς τον Υπουργό Γεωργίας, σχετικά με την αποζημίωση των πληγέντων από την έντονη ανεμοθύελλα του Μαρτίου του 2003 στο Νομό Μεσσηνίας κλπ., σελ.
β) Προς τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, σχετικά με τη λήψη των αναγκαίων μέτρων θωράκισης της χώρας μας κατά του SARS (Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο), σελ.
4. Συζήτηση Αναφορών και Ερωτήσεων:
Προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικά με την ένταξη του ελαιολάδου Μεσσηνίας στο διατροφικό μενού των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, σελ.
Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών: «Κύρωση της Συμφωνίας σταθεροποίησης και σύνδεσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των Κρατών-Μελών τους αφ’ ενός και της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας αφ’ ετέρου, μετά των συνημμένων δηλώσεων και της Τελικής Πράξης αυτής», σελ.
2. Συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης; «Επιτάχυνση της ποινικής διαδικασίας και άλλες διατάξεις», σελ.
ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί των επικαίρων ερωτήσεων:
ΑΡΓΥΡΗΣ Ε. , σελ.
ΚΟΣΙΩΝΗΣ Π., σελ.
ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ Ι., σελ.
ΝΑΣΙΩΚΑΣ Ε., σελ.
Β. Επί της αναφοράς –ερώτησης:
ΛΙΑΝΗΣ Γ., σελ.
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ Ε., σελ.
Γ. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών:
ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ Γ., σελ.
ΛΟΒΕΡΔΟΣ Α., σελ.
ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ Α., σελ.
Δ. Επί του Κανονισμού της Βουλής:
ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φ., σελ.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ Κ., σελ.
ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ Φ., σελ.
Ε. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης:
ΚΑΤΣΑΡΟΣ Ν. σελ.
ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ Β., σελ.
ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φ., σελ.
ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ Α., σελ.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ Κ., σελ.
ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ Α., σελ.
ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ Α., σελ.
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Γ. σελ.
ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ Φ., σελ.
ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ Α., σελ.
ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ Κ., σελ.
ΤΖΑΝΗΣ Λ., σελ.
ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ Κ., σελ.
ΤΣΙΠΡΑΣ Β. ,σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Ι΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΙΣΤ΄
Τρίτη 27 Μαΐου 2003
Αθήνα, σήμερα στις 27 Μαΐου 2003, ημέρα Τρίτη και ώρα 18:17΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Α΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Θεόφιλο Βασιλείου, Βουλευτή Αχαΐας, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1. Οι Βουλευτές κύριοι ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΡΙΦΤΑΡΗΣ και ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Βυρσοδεψών Ελλάδος ζητεί λύσεις στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μονάδες κατεργασίας δέρματος στην Αττική εξαιτίας του ότι δεν έχουν ακόμη μετεγκατασταθεί όπως όριζε το Π.Δ. 1049Δ/95.
2. Οι Βουλευτές κύριοι ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΡΙΦΤΑΡΗΣ και ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Βιοτεχνών Υδραυλικών Ελλάδας ζητούν την ικανοποίηση αιτημάτων του κλάδου, που έχουν σχέση με την άσκηση του επαγγέλματος.
3. Οι Βουλευτές κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ και ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Εργατικό Κέντρο Νομού Λάρισας διαμαρτύρεται για κακοτεχνίες και ασυνέπεια του εργολάβου οικισμού εργατικών κατοικιών στον Τύρναβο Νομού Λάρισας.
4. Οι Βουλευτές κύριοι ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ και ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία οι Φαρμακοποιοί του Δήμου Δύμης Αχαΐας ζητούν την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι ασφαλισμένοι κυρίως ΙΚΑ και ΤΕΒΕ αλλά και άλλων κλάδων λόγω της έλλειψης ελεγκτή γιατρού στην περιοχή.
5. Ο Βουλευτής Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Δημοτική Παράταξη Μελισσίων «Μελίσσια Εναλλακτική Συλλογική Προοπτική» ζητεί τη διατήρηση και διάσωση του Δάσους Παπαδημητρίου από ιδιωτικά συμφέροντα ώστε αυτό να παραμείνει πνεύμονας πρασίνου στην περιοχή.
6. Ο Βουλευτής Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η CIDAG ζητεί την αντιμετώπιση του προβλήματος του συνεχούς αυξανόμενου πληθυσμού των αδέσποτων ζώων με ένα πανελλαδικό πρόγραμμα στείρωσης – σήμανσης – απελευθέρωσης, παράλληλα με πρόγραμμα εκπαίδευσης για την υπεύθυνη ιδιοκτησία κατοικίδιων.
7. Οι Βουλευτές κύριοι ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ και ΙΩΑΝΝΑ ΣΤΕΡΓΙΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Συντονιστική Επιτροπή Μεταναστευτικών Συλλόγων Κοινοτήτων και Ενώσεων Ελλάδας ζητεί την επίλυση αιτημάτων σχετικά με την άδεια παραμονής και εργασίας των μεταναστών στη χώρα μας.
8. Ο Βουλευτής Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ Μοσχάτου) ζητούν την επίλυση αιτημάτων που τους απασχολούν.
9. Οι Βουλευτές κύριοι ΙΩΑΝΝΑ ΣΤΕΡΓΙΟΥ και ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΤΡΙΦΤΑΡΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Εργατικό Κέντρο Αρκαδίας ζητεί την επίλυση αιτημάτων που απασχολούν τους εργαζόμενους στο Νομό.
10. Οι Βουλευτές κύριοι ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ και ΙΩΑΝΝΑ ΣΤΕΡΓΙΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ρεθύμνου ζητεί την επίλυση εργασιακών αλλά και τοπικών προβλημάτων.
11. Ο Βουλευτής Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Συντονιστικό Συμβούλιο Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού – Ναυτικού και Αεροπορίας ζητεί την επίλυση συνταξιοδοτικών θεμάτων.
12. Η Βουλευτής Αθηνών κ. ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Αποφοίτων ΣΤΥΑ ζητεί την επίλυση συνταξιοδοτικών αιτημάτων του.
13. Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΦΡΑΓΚΙΑΔΟΥΛΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας που αφορά στη λειτουργία του ΚΕΠΕΠ Πόμπιας Ηρακλείου.
14. Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΦΡΑΓΚΙΑΔΟΥΛΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας που αφορά, αίτημα μετεγγραφής των παιδιών ανέργων οικογενειών που φοιτούν σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ.
15. Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Ευρυμενών Ιωαννίνων διαμαρτύρεται για την ρύπανση του περιβάλλοντος στη σήραγγα Λαψίστας Ιωαννίνων από απόβλητα.
16. Ο Βουλευτής Δωδεκανήσου κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών Ρόδου ζητεί τη διενέργεια αιμοληψιών ένα μήνα πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες στα νησιά του Αιγαίου που στερούνται σταθμού αιμοδοσίας.
17. Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Επιμελητήριο Κεφαλονιάς και Ιθάκης ζητεί τη δημιουργία έργων υποδομής στα εν λόγω νησιά όπως: τη βελτίωση των θαλασσίων συγκοινωνιών και του οδικού δικτύου κ.λπ..
18. Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσιεύματα εφημερίδων που αφορούν στην καθυστέρηση καταβολής των πιστώσεων για την αποκατάσταση των ζημιών από την κακοκαιρία που προκλήθηκαν στο Νομό Ιωαννίνων.
19. Οι Βουλευτές κύριοι ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ και ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Πολυτέκνων Νάξου ζητεί να επιτραπεί η σύσταση κάθετων ιδιοκτησιών στα εκτός σχεδίου ακίνητα.
20. Οι Βουλευτές κύριοι ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ και ΣΠΥΡΟΣ ΣΠΥΡΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμος Κερκυραίων ζητεί την άμεση αποπεράτωση του Νέου Νοσοκομείου Κέρκυρας κ.α.
21. Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Αρτεμισίου Εύβοιας ζητεί τη βελτίωση των Υπηρεσιών Υγείας της Βόρειας Εύβοιας.
22. Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Τ.Ε. Νέας Δημοκρατίας Αμαλιάδας ζητεί χρηματοδότηση για την επέκταση του σχεδίου πόλεως, την επέκταση και στελέχωση του Νοσοκομείου Αμαλιάδας κ.α.
23. Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Πολυτέκνων Επαρχιών Λακεδαίμονος και Επιδαύρου Λιμήρας Νομού Λακωνίας ζητεί το διπλασιασμό του πολυτεκνικού επιδόματος κ.λπ.
24. Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Αλληλεγγύης Πολιτών Β. ’Εβρου «ΑΚΡΙΤΕΣ» ζητεί την επίλυση οικονομικών και εργασιακών αιτημάτων των μελών του.
25. Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Βώλακος Ηλείας ζητεί την επάνδρωση και λειτουργία του Αστυνομικού Σταθμού Επιταλίου.
26. Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Κάτοικοι Πεδινής Ιωαννίνων ζητούν την καταβολή αποζημιώσεων για τα κτήματά τους λόγω διέλευσης της Εγνατίας Οδού.
27. Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Συντονιστικό Όργανο Παραγωγικών Τάξεων Νομού Μεσσηνίας διαμαρτύρεται για την κατάργηση του 9ου Στρατοπέδου Πεζικού της Καλαμάτας.
28. Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Συντονιστικό Όργανο Παραγωγικών Τάξεων Νομού Μεσσηνίας διαμαρτύρεται για την κατάργηση του 9ου Στρατοπέδου Πεζικού της Καλαμάτας.
29. Ο Βουλευτής Κέρκυρας κ. ΕΥΤΥΧΙΟΣ ΚΟΝΤΟΜΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Συντονιστικό Όργανο Ομάδων Εθνικής Ερασιτεχνικής Κατηγορίας ζητεί νομοθετική ρύθμιση για την αναδιάρθρωση της Γ΄ Εθνικής Κατηγορίας.
30. Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία φορείς της Κέας ζητούν να ενταχθεί και η Κέα στην ακτοπλοϊκή γραμμή Λαύριο – Κυκλάδες, του FLYING CAT 3.
31. Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Κυκλάδων διαμαρτύρεται για την προώθηση νομοσχεδίου με το οποίο τροποποιείται η οικοδόμηση επί οικοπέδων.
32. Ο Βουλευτής Καβάλας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Καβάλας ζητεί τη χρηματοδότηση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Καβάλας, για υλοποίηση ερευνητικού έργου.
33. Ο Βουλευτής Αρκαδίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πρωτοβουλία Συνδέσμων Αρκάδων Πόλεων ζητεί την τροποποίηση του Ν.Δ. 720/70, σχετικά με τις στρατιωτικές υποχρεώσεις των ιερωμένων.
34. Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Αστυνομικό Τμήμα Βόνιτσας ζητεί την ενίσχυσή του με προσωπικό.
35. Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ και ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Σάμου ζητεί την επίλυση οικονομικών συνταξιοδοτικών και λοιπών προβλημάτων των μελών του.
36. Οι Βουλευτές κύριοι ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ και ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο Δήμου Αρτεμισίου Εύβοιας ζητούν να βελτιωθούν οι υπηρεσίες υγείας στην περιοχή της Βόρειας Εύβοιας.
37. Οι Βουλευτές κύριοι ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΡΙΦΤΑΡΗΣ και ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Γραφείο του Προέδρου του Παιδικού Σταθμού του Δήμου Θεστιέων Αιτωλ/νίας ζητεί να χρηματοδοτηθεί έκτακτα ο Δήμος για την κάλυψη των δαπανών λειτουργίας, συντήρησης και μισθοδοσίας του προσωπικού των Παιδικών Σταθμών.
38. Οι Βουλευτές κύριοι ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΡΙΦΤΑΡΗΣ και ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο κ. Ευάγγελος Οικονόμου, δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Άνω Πωγωνίου Ιωαννίνων καταγγέλλει την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου, που με επικεφαλής το Δήμαρχο, αποφάσισε να δημοπρατηθούν και να υλοτομηθούν τα δάση της περιοχής.
39. Οι Βουλευτές κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ και ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Εργατικό Κέντρο Λάρισας καταγγέλλει απολύσεις εργαζομένων στην επιχείρηση «ΦΟΥΣΙΚΑΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ» καθώς και την καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων από την ίδια επιχείρηση.
40. Οι Βουλευτές κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ και ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Αντιχασίων Λάρισας ζητεί την παροχή πρωτοβάθμιας περίθαλψης στους κατοίκους του Δήμου Αντιχασίων, εξαιτίας της έλλειψης αγροτικών γιατρών.
41. Οι Βουλευτές κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ και ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Ένωση Συνταξιούχων ΙΚΑ Νομού Λάρισας ζητεί την αύξηση των συντάξεων των μελών της κ.λπ.
42. Οι Βουλευτές κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ και ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Εργατικό Κέντρο Λάρισας διαμαρτύρεται για την αύξηση των εργατικών ατυχημάτων καθώς και για το ότι πολλά από αυτά τα ατυχήματα δεν δηλώνονται στην Επιθεώρηση Εργασίας και στο ΙΚΑ.
43. Οι Βουλευτές κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ και ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Εργατικό Κέντρο Λάρισας διαμαρτύρεται γιατί εδώ και πέντε χρόνια, δεν υπάρχει από τον ΟΕΚ κανένα στεγαστικό πρόγραμμα για το Νομό Λάρισας.
44. Οι Βουλευτές κύριοι ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Συντονιστική Επιτροπή Παλιννοστούντων Ελληνοποντίων ζητεί την απόδοση της ελληνικής υπηκοότητας στους παλιννοστούντες ελληνοπόντιους και στις οικογένειές τους.
45. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας που αφορά στην τηλεοπτική κάλυψη των κατοίκων της περιοχής Βρουχά.
46. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Αγίου Νικολάου Κρήτης ζητεί χρηματοδότηση για τη δημιουργία λιμενικών εγκαταστάσεων.
47. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης ζητεί τη μετονομασία της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης, σε Πατριαρχική Θεολογική Ακαδημία Κρήτης.
48. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Γεώργιος Μαυρικάκης, κάτοικος Ελούντας, ζητεί την ικανοποίηση συνταξιοδοτικού του αιτήματος.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 5126/23-1-2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεώργιου Γαρουφαλιά δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 964/13-2-2003 έγγραφο από τον Υπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Γ. Γαρουφαλιάς για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμέ-τα εξής:
Για τις ζημιές που προκλήθηκαν στη γεωργική παραγωγή, αποθηκευμένα γεωργικά προϊόντα και ζωοτροφές από δυσμενείς καιρικές συνθήκες κατά το χρονικό διάστημα από Ιανουάριο έως και Ιούνιο 2001 έχει αρχίσει η σύνταξη καταστάσεων πληρωμής των δικαιούχων από την οικεία Δ/νση Αγροτ. Ανάπτυξης της Νομαρχίας και εκτιμάται ότι εντός του Φεβρουαρίου θα αρχίσει η πληρωμή των παραγωγών.
Για τις καλυπτόμενες από τον ΕΛΓΑ ζημιές που προκλήθηκαν στις καλλιέργειες από δυσμενείς καιρικές συνθήκες την περίοδο Νοέμβριος 2001 - Ιανουάριος 2002 στην επαρχία Αγιάς Λάρισας, έχουν ήδη καταβληθεί οι αποζημιώσεις στους δικαιούχους παραγωγούς.
Για τις μη καλυπτόμενες από τον ΕΛΓΑ ζημιές αυτής της περιόδου, υποβλήθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εγκρίθηκε στις 18.9.02 πρόγραμμα χορήγησης οικονομικών ενισχύσεων (πρόγραμμα FROGY).
Αμέσως συντάχθηκαν και ελέγχθηκαν, σύμφωνα με την έγκριση τα πορίσματα των εκτιμήσεών και έγιναν οι αναρτήσεις των σχετικών πινάκων.
Η καταβολή των οικονομικών ενισχύσεων ξεκίνησε στις 27.12.02 και θα ολοκληρωθεί σταδιακά η πληρωμή όλων των δικαιούχων παραγωγών.
Δικαιούχοι επίσης του Προγράμματος FRO.G.Y. είναι οι γεωργοκτηνοτρόφοι, που τα αποθηκευμένα γεωργικά προϊόντα και ζωοτροφές ζημιώθηκαν σε ποσοστό κατ' είδος πάνω από 20% για τις μειονεκτικές περιοχές και πάνω από 30% για τις λοιπές περιοχές της χώρας, σε σχέση με τα συνολικά αποθέματά τους, και αφορούν αποθηκευμένα γεωργικά προϊόντα και ζωοτροφές που προέρχονται εξ αγοράς.
Η καταβολή των αποζημιώσεων στους δικαιούχους παραγωγούς θα ξεκινήσει το Μάρτιο του 2003.
Από τον ΕΛΓΑ θα υποβληθεί συμπληρωματικό Πρόγραμμα FRO.G,Y. στην Ε.Ε., στο οποίο θα προτείνεται η ένταξη κάλυψης και των αγροτικών προϊόντων που ήταν αποθηκευμένα και προέρχονται εξ ιδίας παραγωγής. Εφόσον το συμπληρωματικό αυτό Πρόγραμμα εγκριθεί, οι παραγωγοί θα λάβουν τις ανάλογες οικονομικές ενισχύσεις.
Ο Υπουργός
Γ. ΔΡΥΣ»
2. Στην με αριθμό 4975/21-1-2003 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Ανέστη Αγγελή και Νικολάου Κορτσάρη δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 941/13-2-2003 έγγραφο από τον Υπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Α. Αγγελής και Ν. Κορτσάρης, σας πληροφορούμε τα εξής:
Σύμφωνα με την ΚΥΑ 504/20.11.2002 δικαιούχοι του Προγράμματος FRO.G.Y. είναι οι γεωργοκτηνοτρόφοι, που τα αποθηκευμένα γεωργικά προϊόντα και ζωοτροφές ζημιώθηκαν σε ποσοστό κατ΄ είδος πάνω από 20% για τις μειονεκτικές περιοχές και πάνω από 30% για τις λοιπές περιοχές της χώρας, σε σχέση με τα συνολικά αποθέματά τους, και αφορούν αποθηκευμένα γεωργικά προϊόντα και ζωοτροφές που προέρχονται εξ αγοράς.
Η καταβολή των αποζημιώσεων στους δικαιούχους παραγωγούς θα ξεκινήσει το Μάρτιο του 2003.
Από τον ΕΛΓΑ θα υποβληθεί συμπληρωματικό Πρόγραμμα FRO.G,Y. στην Ε.Ε., στο οποίο θα προτείνεται η ένταξη κάλυψης και των αγροτικών προϊόντων που ήταν αποθηκευμένα και προέρχονται εξ ιδίας παραγωγής. Εφόσον το συμπληρωματικό αυτό Πρόγραμμα εγκριθεί, οι παραγωγοί θα λάβουν τις ανάλογες οικονομικές ενισχύσεις.
Ο Υπουργός
Γ. ΔΡΥΣ»
3. Στην με αριθμό 5026/22-1-2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Παναγιώτη Σκανδαλάκη δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 8136/ΙΗ/14-2-2003 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας κα Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 5026/22-1-2003, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Σκανδαλάκης σχετικά με το Λύκειο Σκάλας Λακωνίας, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Σύμφωνα με το πλαίσιο αρμοδιοτήτων ο ΟΣΚ ΑΕ έχει την ευθύνη για την κατασκευή των Σχολικών Κτηρίων στην Αττική. Την ευθύνη εγκατάστασης προκατασκευασμένων αιθουσών ή κατασκευής προσθηκών έχει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση.
Σε εντελώς εξαιρετικές περιπτώσεις ο ΟΣΚ είναι δυνατό να παρεμβαίνει επικουρικά προς την Περιφέρεια με την εγκατάσταση προκατασκευασμένων αιθουσών.
Είναι προφανές ότι οσάκις ζητείται από οποιονδήποτε φορέα η τοποθέτηση προκατασκευασμένων αιθουσών, ο ΟΣΚ ζητά πάντοτε δια των εγγράφων του όλα τα απαραίτητα στοιχεία προκειμένου να ελεγχθούν η τεχνική δυνατότητα και η νομιμότητα των εν΄ λόγω έργων.
Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι συναινεί ή ότι έχει την επιχειρησιακή ικανότητα να ανταποκριθεί σε όλες αυτές τις ανάγκες που συνιστούν υποχρέωση όλων των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και που σε τελευταία ανάλυση θα απομείωναν συντριπτικό τις Υπηρεσιακές Δυνατότητες του ΟΣΚ να ανταποκριθεί στο μεγάλο πρόβλημα της εξάλειψης της διπλή βάρδιας στην Αττική.
Από το σύνολο των αιτημάτων που υποβάλλονται στον ΟΣΚ ΑΕ η τελική ανταπόκριση δύναται να αφορά εντελώς περιορισμένο αριθμό.
Στην παρούσα φάση δεν υφίσταται έργο προκατασκευασμένων αιθουσών, σε περίπτωση δε κατάρτισης νέου προγράμματος θα σας ενημερώσουμε σχετικά.
Εγκατάσταση Αιθουσών Πολλαπλών Χρήσεων ή Κλειστών Γυμναστηρίων σε σχολεία της Επικράτειας δεν προβλέπεται οπό τον ΟΣΚ.
Τέλος είναι ευνόητο ότι για όλα τα έργα σχολικών υποδομών πρέπει να απευθύνεστε στην Ν.Α. η οποία αποτελεί και το φυσικό φορέα επίλυσης των προβλημάτων αυτής της μορφής.
Ο Υφυπουργός
ΝΙΚ. ΓΚΕΣΟΥΛΗΣ»
4. Στην με αριθμό 4908/20-1-2003 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Ιωάννας Στεργίου, Θεόδωρου Κατσίκη και Ιωάννη Γιαννάκη δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 584/121/122/14-2-2003 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Παρακαλούμε να πληροφορήσετε τους κυρίους Βουλευτές ότι το θέμα που θίγεται στην ερώτηση και στις αναφορές είναι αρμοδιότητας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ανατολικής Αττικής και κατ' επέκταση του συνερωτώμενου Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, το οποίο είναι συναποδέκτης της ερώτησης και των αναφορών.
Επιπλέον πληροφορούμε τους κυρίους Βουλευτές σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΥΔΑΠ και της Δ/νσης Υδραυλικών Έργων Περιφέρειας Αττικής (Δ10) του ΥΠΕΧΩΔΕ τα εξής:
Στο σύστημα της αντιπλημμυρικής προστασίας εντάσσεται και ο καθαρισμός των ρεμάτων της Αττικής. Κατά το παρελθόν η ΕΥΔΑΠ ήρθε αρωγός στην προσπάθεια καθαρισμού των ρεμάτων της Αττικής που έγινε από τους υπεύθυνους γι' αυτό φορείς μέχρι τη λήξη του αντικειμένου των εργολαβιών της και μετά τη θέση σε εφαρμογή του Ν. 2744/99.
Το ΥΠΕΧΩΔΕ έχει την ευθύνη για τη μελέτη, κατασκευή και συντήρηση αντιπλημμυρικών έργων στις περιοχές αρμοδιότητας της ΕΥΔΑΠ (άρθρο 6 παρ. 2 του Ν. 2744/99) στις οποίες δεν περιλαμβάνεται ολόκληρη η περιοχή της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ανατολικής Αττικής. Το υπόλοιπο της περιοχής αυτής ανήκει στην ευθύνη των Υπηρεσιών της Περιφέρειας Αττικής.
Ο καθαρισμός των ρεμάτων σε όλη την περιοχή της Ανατολικής Αττικής από μπάζα και απορρίμματα γίνεται με μέριμνα της οικείας Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3010/2002 (άρθρο 5).
Ο καθαρισμός των ρεμάτων στην Ανατολική Αττική και στις περιοχές αρμοδιότητας της ΕΥΔΑΠ από φερτά που οφείλονται στη λεκάνη απορροής και στη βλάστηση, γίνεται με μέριμνα του ΥΠΕΧΩΔΕ ανάλογα με τις διατιθέμενες πιστώσεις τις οποίες δύναται να μεταβιβάσει και στην οικεία Νομαρχία.
Ο Υφυπουργός
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ»
5. Στην με αριθμό 5212/28-1-2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Παναγιώτη Αδρακτά δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. Γ.Π.10584/14-2-03 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Πρόνοιας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην με αρ. 5212/28-1-2003 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από τον Βουλευτή κ. Π. Αδρακτά σχετικά με τα προϊόντα ζύμης που πωλούνται στην αγορά με την ονομασία άρτος ημιψημένος και κατεψυγμένος, σας γνωρίζουμε ότι για την επισήμανση των τροφίμων αρμόδιο να απαντήσει είναι το συνερωτώμενο Υπουργείο Ανάπτυξης.
Το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας έχει μόνο την ευθύνη εφαρμογής των υγειονομικών διατάξεων στους χώρους παραγωγής και διάθεσης άρτου, αρτοσκευασμάτων και γενικά κάθε είδους τροφίμου.
Ο Υπουργός
Ε. ΝΑΣΙΩΚΑΣ»
6. Στην με αριθμό 5454/30-1-2003 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Κυριάκου Σπυριούνη, Παναγιώτη Ν. Κρητικού και Γεώργιου Γαρουφαλιά δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 7017/4/2909/13-2-2003 έγγραφο από τον Υφυπουργό Δημόσιας Τάξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση των ανωτέρω ερωτήσεων, που κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Κ. ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ, Π. ΚΡΗΤΙΚΟΣ και Γ. ΓΑΡΟΥΦΑΛIΑΣ, σε ό,τι μας αφορούν σας γνωρίζουμε ότι, με απόφαση της Διϋπουργικής Επιτροπής Συντονισμού Ολυμπιακής Προετοιμασίας (Δ.Ε.Σ.Ο.Π.), ο διαγωνισμός για την προμήθεια συστημάτων C 4Ι (διοίκηση, έλεγχος, συντονισμός, επικοινωνίες και ενοποίηση αυτών) ολυμπιακής ασφάλειας ανατέθηκε και διενεργείται από τη Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Επενδύσεων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (Γ.Δ.Α.Ε./Γ.Γ.Ο.Σ. κ΄ ΑΕ ΥΠ.ΕΘ.Α.), σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπονται από το ισχύον, για τις προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων, θεσμικό πλαίσιο.
Ήδη, με απόφαση του Κ.Υ.Σ.Ε.Α. της 23-1-2003, η διαδικασία για την προμήθεια των εν λόγω συστημάτων κηρύχθηκε περατωθείσα χωρίς αποτέλεσμα, γιατί από τα στοιχεία του φακέλου προέκυψε ότι οι προσφορές των δύο κοινοπραξιών, που τελικά συμμετείχαν στο διαγωνισμό, δεν ήταν συμφέρουσες. Με την ίδια απόφαση εξουσιοδοτήθηκε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, σε συνεργασία με το Υπουργείο μας, για τη διενέργεια διαπραγματεύσεων με τους υποψηφίους αναδόχους, με σκοπό τη μείωση του κόστους του έργου.
Στα πλαίσια αυτά, την 29-1-2003 συγκροτήθηκαν από τη Γ.Δ.Α.Ε./Γ.Γ.Ο.Σ. κ' Α.Ε. ΥΠ.ΕΘ.Α. οι επιτροπές Διαπραγματεύσεων και Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων (ΑΩ), στις οποίες συμμετέχουν και αξιωματικοί της Ελληνικής Αστυνομίας.
Ο Υφυπουργός
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΛΕΣΙΟΣ»
7. Στην με αριθμό 5359/29-1-2003 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Σταύρου Σκοπελίτη και Νικολάου Γκατζή δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 5881/10-2-2003 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της παραπάνω ερώτησης. αναφορικά με το αντικείμενο του θέματος σας πληροφορούμε τα εξής:
-Το ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α., στα πλαίσια των οικονομικών δυνατοτήτων του θα εξετάσει την περίπτωση επιχορήγησης των Δήμων Γέρας και Πολυχνίτου Ν. Λέσβου για την αποκατάσταση των ζημιών από τη θεομηνία, που έπληξε τους Δήμους αυτούς, όταν υποβληθούν σχετικά αιτήματα στο Υπουργείο.
-Τα θέματα αποζημίωσης των πληγέντων είναι αρμοδιότητας των Υπουργείων ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ, Οικονομίας & Οικονομικών, Υγείας & Πρόνοιας και Γεωργίας, στα οποία κοινοποιούμε την ανωτέρω ερώτηση.
-Τέλος οι ανωτέρω Δήμοι πρέπει να επιδιώξουν την ένταξη των έργων διευθέτησης των χειμάρρων στα διάφορα Προγράμματα.
Ο Υφυπουργός
Λ. ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ»
8. Στην με αριθμό 5612/4-2-2003 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Γεώργιου Χουρμουζιάδη, Λιάνας Κανέλλη και Παναγιώτη Κοσιώνη δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 11884/ΙΗ/18-2-2002 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 5612/4-2-2003 την οποία κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Γιώργος Χουρμουζιάδης, Λιάνα Κανέλλη και Παναγιώτης Κοσιώνης σχετικά με την ίδρυση διεθνών Πανεπιστημίων, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Στο πλαίσιο της εξαγγελίας της Κυβέρνησης για δημιουργία Διεθνούς Πανεπιστημίου, μέσω της συνεργασίας των τεσσάρων Πανεπιστημίων της Βόρειας Ελλάδας (Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, έχει ήδη εκπονηθεί μια πρώτη μελέτη από κοινού από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, ενώ παράλληλα έχουν υποβληθεί συναφείς αναλύσεις - προτάσεις από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπως επίσης και από τον Πρύτανη του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Όλες αυτές οι προτάσεις μελετώνται σήμερα από το ΥΠ.Ε.Π.Θ., προκειμένου να εντοπιστούν και να ερευνηθούν σε βάθος όλες οι διαστάσεις του εγχειρήματος και προκειμένου να αναζητηθούν οι πλέον αποτελεσματικές λύσεις. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή διαμορφωμένες σκέψεις ούτε για τα γνωστικά αντικείμενα που θα αναπτυχθούν ούτε για τα θέματα χωροθέτησης.
Ο Υπουργός
ΠΕΤΡΟΣ Δ. ΕΥΘΥΜΙΟΥ»
9. Στην με αριθμό 5432/30-1-2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Σωτήρη Κούβελα δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. Β-2697/18-2-2003 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 5432/30-01-2003, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Σωτήρης Koύβελας, σύμφωνα και με το έγγραφο του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος (O.Σ.E.) αριθμ. 13739112-02-2003, σας πληροφορούμε τα παρακάτω:
1. Το έργο της ηλεκτροκίνησης της γραμμής Αθηνών - Θεσσαλονίκης καθώς και της κατασκευής της νέας διπλής σιδηροδρομικής γραμμής στο τμήμα από Ευαγγελισμό - Λεπτοκαρυά δημοπρατήθηκαν στο χρονικό διάστημα 1994-1995.
Τα παραπάνω έργα αποτέλεσαν αντικείμενο εμπειρογνωμοσύνης που διενεργήθηκε τον Απρίλιο του 2001 από Συμβούλους των Υπηρεσιών της Ε.Ε., τα πορίσματα της οποίας κοινοποιήθηκαν στις Ελληνικές Αρχές και οι οποίες υπέβαλαν αναλυτικές, διεξοδlκές και εμπεριστατωμένες απαντήσεις εφ' όλων των νομικών, προγραμματικών και διαχειριστικών θεμάτων που αναφέρονται στο πόρισμα εμπειρογνωμοσύνης της Ε. Ε.
Ειδικά όσον αφορά το θέμα των υπερβάσεων, ο Ο.Σ.Ε. και η ΕΡΓΟΣΕ παράθεσαν αναλυτικά στοιχεία που τεκμηριώνουν την πεποίθηση τους ότι οι χειρισμοί τους υπήρξαν τεχνικά ορθοί και αιτιολογημένοι αλλά και διαχειριστικά σύννομοι και σύμφωνοι με την Εθνική και την Κοινοτική Νομοθεσία, μεσούσης μιας περιόδου κατά την οποία σημειώθηκαν σημαντικές μεταβολές και προσαρμογές στο νομικό πλαίσιο της χώρας μας, που αφορά τα δημόσια έργα.
Μέχρι στιγμής οι Υπηρεσίες της Ε. Ε. δεν έχουν διατυπώσει μια συνολική - τελική άποψη επί των υπό κρίση έργων, έτσι ώστε να υπάρξει επίλυση του θέματος.
2. Μέχρι σήμερα έχουν ενταχθεί στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και το Β΄ Ταμείο Συνοχής έργα συνολικού προϋπολογισμού 1.755.096.466 €, έχουν απορροφηθεί 483.772.161 δηλαδή ποσοστό 27,6%. (συνημμένος πίνακας).
3. Μετά την υιοθέτηση από την Ε.Ε. των Οδηγιών 2001/12, 2001/13 2001/14, 2001/16 το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών πραγματοποιεί τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να ενταχθούν στο Εθνικό Δίκαιο οι πιο πάνω Οδηγίες που αναφέρονται:
* Στην ανάπτυξη των Κοινοτικών Σιδηροδρόμων (Οδηγία 2001/12 που τροποποιεί την Οδηγία 91/440)
* Στην παροχή αδειών σε σιδηροδρομικές επιχειρήσεις (Οδηγία 2001/13 που τροποποιεί την Οδηγία 95/18)
* Στην κατανομή της χωρητικότητας των σιδηροδρομικών υποδομών και τις χρεώσεις για την χρήση της σιδηροδρομικής υποδομής και την πιστοποίηση της ασφάλειας (Οδηγία 2001/14 η οποία καταργεί την Οδηγία 95/19)
* Στη Διαλειτουργικότητα του Συμβατικού Σιδηροδρόμου (2001/16)
Επιπλέον των ανωτέρω στο Συμβούλιο της Ε.Ε. συζητείται σχέδιο τεσσάρων Οδηγιών σχετικών με:
* την Ασφάλεια των Σιδηροδρόμων
* τη Διαλειτουργικότητα
* τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τους Σιδηροδρόμους
* την πρόσβαση στην αγορά
κατά συνέπεια είναι αδύνατον να υπάρξουν οι οποιεσδήποτε ενέργειες από τα Κράτη - Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης πριν από την ολοκλήρωσή του.
Ο Υπουργός
ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ»
10. Στην με αριθμό 5504/31-1-2002 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεώργιου Καρασμάνη δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 6943/Ε.Υ.Σ. 678/19-2-2003 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της παραπάνω ερώτησης, σχετικά με τις ΜΜΕ και το Γ΄ Κ.Π.Σ., σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
1. Από τα μέχρι σήμερα στοιχεία που έχουν δηλωθεί από τα πιστωτικά ιδρύματα που έχουν ορισθεί ως φορείς υποστήριξης προκύπτει, ότι ο αριθμός των αιτήσεων που υποβλήθηκαν από τις ενδιαφερόμενες ΜΜΕ αναφορικά με τις δράσεις για τη χορήγηση κρατικών ενισχύσεων στις ΜΜΕ στο πλαίσιο των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων του Κ.Π.Σ. 2000-2006, ανέρχεται σε 3780. Ο αριθμός αυτός κρίνεται ιδιαίτερα ικανοποιητικός, ιδιαίτερα αν ληφθούν υπόψη η σχετικά περιορισμένη προθεσμία υποβολής προτάσεων, καθώς και το γεγονός ότι την περίοδο αυτή προσφέρονται πολλές και εναλλακτικές δυνατότητες στις ΜΜΕ για την ένταξή τους σε προγράμματα του Γ΄ Κ.Π.Σ. Επισημαίνεται ότι καθ' όλη τη διάρκεια του Β΄ Κ.Π.Σ. είχαν ενταχθεί συνολικά 1000 περίπου επενδυτικές προτάσεις ΜΜΕ στις αντίστοιχες δράσεις των Π.Ε.Π. Σημειώνεται επιπλέον ότι ο συγκεκριμένος σχεδιασμός και η υλοποίηση των κρατικών ενισχύσεων αυτών, έγιναν για πρώτη φορά με την προσφυγή στο τραπεζικό σύστημα και τη συνεργασία των πιστωτικών ιδρυμάτων που εκδήλωσαν σχετικό ενδιαφέρον συμμετοχής.
2. Η παρούσα προκήρυξη για τη χορήγηση κρατικών ενισχύσεων για τις δράσεις των ΜΜΕ στις θεματικές ενότητες «Μεταποίησης» και «Τουρισμού», αφορά τον πρώτο κύκλο ενίσχυσης δράσεων προς τους δυνητικούς δικαιούχους (ΜΜΕ) από τα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα. Προβλέπεται να ακολουθήσει και δεύτερος κύκλος μετά την αποτίμηση της εμπειρίας του πρώτου κύκλου και έχοντας πάντα ως γνώμονα την ενθάρρυνση των ενδιαφερόμενων επιχειρηματιών για την υποβολή των αιτήσεών τους και τη διευκόλυνσή τους κατά την υποβολή τους.
Ο Υφυπουργός
ΧΡ. ΑΣΤ. ΠΑΧΤΑΣ»
11. Στην με αριθμό 5812/6-2-2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ιωσήφ Βαλυράκη δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 8679/ΕΥΔ και ΠΤΣ. 119/18-2-2003 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της παραπάνω ερώτησης του Βουλευτή Ιωσήφ Βαλυράκη σας πληροφορούμε τα εξής:
Με την Ε(97) 604/05-03-1997 απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εγκρίθηκε για συγχρηματοδότηση από το Ταμείο Συνοχής το έργο «Αποχέτευση περιοχής Χανίων Κολυμβαρίου, τμήμα Χανιά-Μάλεμε, στην Κρήτη» με προϋπολογισμό 8.103.633 ΕΥΡΩ και ποσοστό κοινοτικής συνδρομής 80%. Στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει υποβληθεί στις 18-07-2000 αίτημα τροποποίησης της απόφασης το οποίο αφορά τροποποίηση του φυσικού αντικειμένου και αύξηση του προϋπολογισμού κατά 2.200.000 ΕΥΡΩ.
Η αλλαγή χωροθέτησης του Βιολογικού Καθαρισμού, από τη θέση ΜΟΔΙ στη θέση ΓΕΡΑΝΙ που έγινε λόγω έντονων αντιδράσεων των κατοίκων της περιοχής, είχε ως αποτέλεσμα την προσφυγή ιδιωτών τόσο στο ΣτΕ όσο και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή με συνέπεια την καθυστέρηση του έργου.
Η εξέταση του αιτήματος τροποποίησης έχει ανασταλεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέχρι η Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος της ΕΕ να διαβεβαιώσει ότι δεν συντρέχουν λόγοι μη εφαρμογής της κοινοτικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας για το συγκεκριμένο έργο.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 17-12-2002 απεύθυνε στις Ελληνικές Αρχές αιτιολογημένη γνώμη διαπιστώνοντας παράβαση των υποχρεώσεων που απορρέουν από το άρθρο 2 παράγ. 1 της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της μονάδας Βιολογικού Καθαρισμού Λυμάτων στο Γεράνι Ν. Χανίων. Μετά την αποστολή των θέσεων των ελληνικών αρχών ενδέχεται να απεμπλακεί η εξέταση του παραπάνω αιτήματος τροποποίησης που εκκρεμεί.
Ο Υφυπουργός
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ»
12. Στην με αριθμό 5247/28-1-2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Αντωνίου Μπέζα δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 7694/19-2-2003 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης αναφορικά με την πορεία υλοποίησης του έργου της Παράκαμψης της Ηγουμενίτσας και στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μας, σας πληροφορούμε ότι έχει ενταχθεί στο ΠΕΠ Ηπείρου και ειδικότερα στη ΣΑΜΠ0183 τροπ.2 της 6/12/02 με αριθμ. 2002 ΜΠ 01830055 το έργο, με τίτλο «Μελέτη Παράκαμψης Πόλεως Ηγουμενίτσας» και προϋπολογισμό 600.000,00 €.
Η διαδικασία για την ανάδειξη του μελετητή προβλέπεται να αρχίσει σύντομα. Με την εγκεκριμένη χρηματοδότηση προβλέπεται να συνταχθούν η Προμελέτη, η Οριστική Μελέτη, η Περιβαλλοντική Μελέτη και τέλος οι Υποστηρικτικές Μελέτες του έργου.
Επίσης σε ότι αφορά τη χρηματοδότηση της κατασκευής του έργου, σας γνωρίζουμε ότι μετά την ολοκλήρωση της μελέτης θα εξεταστεί η δυνατότητα ένταξής του σ' ένα από τα παρακάτω προγράμματα, που είναι το ΠΕΠ Ηπείρου, Τομεακό του ΥΠΕΧΩΔΕ και ΙNTERREG ΙΙΙ.
Για τα υπόλοιπα θέματα που θίγονται στην παραπάνω ερώτηση αρμόδιο να απαντήσει είναι το συνερωτώμενο Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ.
Ο Υφυπουργός
Λ. ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ»
13. Στην με αριθμό 5211/28-1-2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Παναγιώτη Αδρακτά δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. ΥΠΠΟ/Γ.Υ./Κ.Ε./828/18-2-2003 έγγραφο από τον Υπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
«Σχετικά με την υπ' αριθμ. 5211/28.01.2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Παναγιώτη Αδρακτά, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Με φροντίδα της Ιεράς Μονής Φραγκαβίλλας έχει συνταχθεί μέρος της προμελέτης στατικής στερέωσης και αρχιτεκτονικής αποκατάστασης του Καθολικού της Φραγκαβίλλας. Το υπόλοιπο τμήμα της προμελέτης, που περιλαμβάνει την Ιστορική - Αρχαιολογική τεκμηρίωση και την Τεχνική Έκθεση της αρχιτεκτονικής αποκατάστασης έχει συνταχθεί από την 6η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων του ΥΠ.ΠΟ. Για τον Ιερό Ναό της Παναγίας Καθολικής στη Γαστούνη και την Ιερά Μονή Αγ. Ελεούσας Λυγιάς στο Βαρθολομιό δεν έχει υποβληθεί προς το παρόν καμία μελέτη.
α) Προκειμένου να ολοκληρωθεί ο έλεγχος της προμελέτης για την Ι. Μ. Φραγκαβίλλας έχει προγραμματισθεί κοινή αυτοψία κλιμακίου της 6ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων με τους μελετητές στους οποίους η Ιερά Μονή ανέθεσε την σύνταξη της ανωτέρω προμελέτης. Αμέσως μετά η προμελέτη θα υποβληθεί για την κατά νόμον γνωμοδότηση στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.
β) Για τον Ιερό Ναό Παναγίας Γαστούνης υπάρχει ήδη η απαραίτητη ιστορική και αρχιτεκτονική τεκμηρίωση του μνημείου, η οποία εκπονήθηκε από την Διεύθυνση Αναστήλωσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων του ΥΠ.ΠΟ. Εφ΄ όσον κατατεθεί από την Ιερά Μητρόπολη και η μελέτη στερέωσης και αποκατάστασης του μνημείου το Υπουργείο Πολιτισμού θα προτείνει την χρηματοδότηση του έργου κατά την επικείμενη αναθεώρηση του ΠΕΠ Δυτικής Ελλάδας του Γ΄ ΚΠΣ.
γ) Η Ιερά Μονή Αγ. Ελεούσας στο Βαρθολομιό είχε υποστεί σημαντικές φθορές και βλάβες από τους σεισμούς του 1988 με σοβαρότερες ζημιές στον Πύργο της που αποτελεί και το παλαιότερο τμήμα της. Για την στερέωση και αποκατάσταση του Πύργου, έχει συνταχθεί ειδική μελέτη από την Διεύθυνση Αναστήλωσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων, η οποία και έχει εγκριθεί. Σύμφωνα με την οικεία Υπουργική Απόφαση η υλοποίηση του έργου θα γίνει με φροντίδα και μέριμνα του Δήμου Βαρθολομιού υπό την εποπτεία της 6ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων.
Ο Υπουργός
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ»
14. Στην με αριθμό 5760/6-2-2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Παναγιώτη Σκανδαλάκη δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 1128/3-3-2003 έγγραφο από τον Υπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής, Κ. Π. Σκανδαλάκης, σχετικά με την καταβολή αποζημιώσεων στους πληγέντες παραγωγούς του Ν. Λακωνίας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Για τις ζημιές που προκλήθηκαν στις καλλιέργειες από τις πρόσφατες πλημμύρες έγιναν αμέσως από τους αρμόδιους Γεωπόνους του ΕΛΓΑ, οι απαραίτητες επισημάνσεις.
Στους πληγέντες παραγωγούς δόθηκαν οδηγίες για την υποβολή δηλώσεων ζημιάς και θα ακολουθήσει, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες, η διενέργεια εξατομικευμένων εκτιμήσεων των ζημιών.
Ο Υπουργός
Γ. ΔΡΥΣ»
15. Στην με αριθμό 5749/6-2-03 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Νικολάου Κορτσάρη και Ιορδάνη Τζαμτζή δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 1125/3-3-2003 έγγραφο από τον Υπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Ν. Κορτσάρnς, Ι. Tζαμτζής, σχετικά με την καταβολή αποζημιώσεων σε ροδακινοπαραγωγούς Ν. Φλώρινας, σας πληροφορούμε τα εξής:
- Για τις καλυπτόμενες από. τον- ΕΛΓ Α ζημιές που προκλήθηκαν από παγετούς της 25/3/02 και 1/4/02 στις καλλιέργειες ροδακίνων του Νομού Φλώρινας, οι εκτιμήσεις διενεργήθηκαν σύμφωνα με τους Κανόνες της Γεωπονικής Επιστήμης και τον Κανονισμό Ασφάλισης της Φυτικής Παραγωγής.
Για όσους παραγωγούς υπέβαλαν ενστάσεις κατά των πορισμάτων εκτίμησης, με την διενέργεια των επανεκτιμήσεων η ζημιά τους εξετάσθηκε εξ αρχής και όπου διαπιστώθηκαν λάθη διορθώθηκαν.
- Για τις ζημιές αρμοδιότητας ΠΣΕΑ (Πρόγραμμα FRO.G.Y.), τα πορίσματα εκτίμησης θα κοινοποιηθούν μετά τον έλεγχο των συμπληρωματικών δηλώσεων, και στη συνέχεια θα καταβληθούν οι οικονομικές ενισχύσεις στους δικαιούχους, συνολικά για όλα τα Δημοτικά Διαμερίσματα του Νομού.
Ο Υπουργός
Γ. ΔΡΥΣ»
16. Στην με αριθμό 6100/13-2-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ιορδάνη Τζαμτζή δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 1213/4-3-2003 έγγραφο από τον Υφυπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Ι. Tζαμτζής, για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο του ΕΛΟΓ: Ν. 2127(ΦΕΚ 48Α/6.4.1993), όλα τα τυροκομεία καταβάλλουν ειδική εισφορά στον ΕΛΟΓ, ως ανταποδοτικό τέλος, χωρίς να γίνεται διαχωρισμός των τυροκομείων σε παραδοσιακά και μη.
Συγκεκριμένα ο Νόμος 2332/95 (ΦΕΚ 181Α) ορίζει ότι «Υπέρ του ΕΛΟΓ εισπράττεται και περιέρχεται σε αυτόν ως ανταποδοτικό τέλος ειδική εισφορά 1% επί της ανά κιλό τιμής του εισκομιζόμεvoυ στις βιομηχανίες - βιοτεχνίες αγελαδινού, πρόβειου και γίδινου γάλακτος, την οποία καταβάλλουν κατά ποσοστό 50% οι βιομηχανίες - βιοτεχνίες γάλακτος και κατά ποσοστό 50% οι παραγωγοί του εισκομιζόμεvου γάλακτος».
Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 21 του νόμου 3049/02 (ΦΕΚ 212Α) «ειδικά για τις βιομηχανίες και τις βιοτεχνίες γάλακτος, στις οποίες λειτουργούν εργαστήρια αυτοελέγχου, τα οποία διαθέτουν κατάλληλη εργαστηριακή υποδομή και εξοπλισμό για τη διεξαγωγή των αναλύσεων που προβλέπονται στο Π.Δ. 56/1995 (ΦΕΚ 45Α ) για το νωπό γάλα, η ειδική εισφορά περιορίζεται στο 0,7% για το αγελαδινό γάλα και 0,4% για το αιγοπρόβειο γάλα».
Ο ΕΛΟΓ ορίζει τα κριτήρια με τα οποία κρίνεται η καταλληλότητα της εργαστηριακής υποδομής των εργαστηρίων αυτοελέγχου των βιομηχανιών και βιοτεχνιών, ώστε να εμπίπτουν στην προαναφερθείσα διάταξη.
Ο Υφυπουργός
Φ. ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ»
17. Στην με αριθμό 6329/18-2-03 ερώτηση της Βουλευτού κ. Μαρίας Κόλλια-Τσαρουχά δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 1253/3-3-2003 έγγραφο από τον Υφυπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε η Βουλευτής κ. Μ. Κόλλια - Τσαρουχά, για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Στο πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΣΑΜ 081) του Υπ. Γεωργίας είναι ενταγμένο το έργο με τίτλο «Μελέτη κατασκευής ταμιευτήρα Κρουσοβίτη Ν. Σερρών» με προϋπολογισμό 1.173.881,14 €.
Έχει εγκριθεί η Προμελέτη του έργου ενώ η εκπόνηση της Οριστικής Μελέτης θα γίνει όταν οι οικονομικές δυνατότητες του Προγράμματος το επιτρέψουν. Η μελέτη αφορά την κατασκευή φράγματος στον χείμαρρο Κρουσοβίτη και όχι την εκτροπή του η οποία αποτελεί αντικείμενο αρμοδιότητας της Περιφέρειας σε συνεργασία με το ΥΠΕΧΩΔΕ.
Στα πλαίσια του ΙΙ ΚΠΣ μελετήθηκαν σε οριστικό στάδιο οι Πρωτεύουσες και Δευτερεύουσες Διώρυγες του 2ου Αρδευτικού δικτύου Σερρών και στα πλαίσια αυτά έχει οριστικοποιηθεί η θέση καθώς και η διατομή της Κεντρικής Διώρυγας. Στα πλαίσια του ΙΙΙ ΚΠΣ έχει ενταχθεί και εκπονείται η μελέτη του τριτεύοντος δικτύου του 2ου Σερρών και είναι στη φάση της ανάθεσης.
Σημειώνεται ότι τα έργα καθαρισμού των χειμάρρων αποτελούν αρμοδιότητα της Περιφέρειας και της Νομ/κής Αυτοδιοίκησης.
Οι δαπάνες, σε εκατομμύρια δραχμές, για κατασκευή Ορεινών υδρονομικών Έργων στους χείμαρρους του Νομού Σερρών, φαίνονται στον παρακάτω πίνακα.
Χείμαρρος 1998 1999 2000 2001 2002 Δυτικός Χριστός 35 7 6 - - Ανατολικού Λευκώνα 9 10 - - - Άνω Πορροίων 42 28 - - - Κοπατσινός - 12 - - -
Η κατασκευή Ορεινών υδρονομικών Έργων, στο Νομό Σερρών, άρχισε το 1937 και μέχρι σήμερα έχουν κατασκευαστεί αρκετά τεχνικά και φυτοκομικά έργα, με αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση των χειμαρρικών φαινομένων.
Για το χείμαρρο Δυτικού Χριστού έχουν ενταχθεί στο Γ΄ Κ.Π.Σ. Ορεινά υδρονομικά έργα προϋπολογισμού 343.000 €.
Οι υπόλοιποι χείμαρροι, Ανατ. Λευκώνα, Καμενικίων, Παλαιοκάστρου και Καστρόλακα, σήμερα λειτουργούν ικανοποιητικά. Πάντως σε κάθε περίπτωση, η αρμόδια Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, αν κρίνει ότι απαιτούνται συμπληρωματικά Ορεινά Υδρονομικά Έργα, μπορεί να τα εντάξει στο πρόγραμμά της και να τα χρηματοδοτήσει.
Ο Υφυπουργός
Φ. ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ»
18. Στην με αριθμό 5497/31-1-2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Πέτρου Μαντούβαλου δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. Β-2699/18-2-2003 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 5497/31-1-2003, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Πέτρος Mαντούβαλoς σύμφωνα και με το έγγραφο της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (Υ.Π.Α.) αριθμ. Δ 13/A/5609/226/12-02-2003, σας πληροφορούμε ότι:
Η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (Υ.Π.Α.) έχει προβεί σε αυτοψία του χώρου για την κατασκευή ελικοδρομίου στα Αντικύθηρα και έχει αποστείλει προέγκριση κατασκευής ελικοδρομίου, συνοδευόμενη από Τοπογραφικό διάγραμμα και όλες τις τυπικές μελέτες έργων υποδομής και ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων προς την Νομαρχία Πειραιά και στην κοινότητα Αντικυθήρων για τις περαιτέρω δικές τους ενέργειες.
Σημειώνεται ότι η Υ.Π.Α. είναι αρμόδια για την έγκριση καταλληλότητας των χώρων δημιουργίας ελικοδρομίων, για την παροχή οδηγιών και προδιαγραφών για την κατασκευή τους, καθώς και τον τελικό έλεγχο και έκδοση της απαιτούμενης άδειας λειτουργίας, χωρίς όμως να αναλαμβάνει την χρηματοδότηση, κατασκευή και παρακολούθηση της προόδου των εργασιών. Η χρηματοδότηση κατασκευής των ελικοδρομίων υλοποιείται συνήθως από Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα (Π.Ε.Π.) ή από διάφορες άλλες πιστώσεις, ενώ η κατασκευή πραγματοποιεί και από τις αρμόδιες Τεχνικές Υπηρεσίες των κατά τόπους Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων. Εν προκειμένω το έργο της κατασκευής του Ελικοδρομίου Αντικυθήρων έχει ενταχθεί στο Π.Ε.Π. Αττικής 2000-2006 και η κατασκευή του έργου υλοποιείται από την αρμόδια τεχνική υπηρεσία της Νομαρχίας Πειραιώς.
Ο Υπουργός
ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ»
19. Στην με αριθμό 5596/4-2-2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. Φ.900α/3332/6199/14-2-2003 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της 5596/04-02-2003 ερώτησης, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης, με θέμα τη θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης απέναντι στα αιτήματα των ΗΠΑ για παροχή διευκολύνσεων από τη χώρα σχετικά με τις σχεδιαζόμενες επιχειρήσεις, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Η Ελλάδα ως Προεδρεύουσα χώρα της ΕΕ για το Α΄ εξάμηνο του 2003 και η Ευρώπη στο σύνολό της, επιδιώκει μία ειρηνική λύση του προβλήματος του Ιράκ. Επιδιώκει τον αφοπλισμό του Ιράκ από χημικά και βιολογικά όπλα, μέσα από τη διαδικασία των Ηνωμένων Εθνών και την εφαρμογή της Απόφασης 1447 του Συμβουλίου Ασφαλείας, μέσα από την ολοκλήρωση του έργου των Επιθεωρητών του ΟΗΕ και χωρίς προσφυγή σε πόλεμο και γενικά σε στρατιωτική σύρραξη. Προς την κατεύθυνση αυτή, η Ελληνική Προεδρία θα εργαστεί για να επιτύχει τη μεγαλύτερη δυνατή σύγκλιση απόψεων ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες, έτσι ώστε να επιμείνουμε στην τήρηση των διαδικασιών και των αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών. Το ενδιαφέρον της Ελληνικής Κυβέρνησης για διπλωματική λύση της κρίσης είναι πραγματικό και όχι ρητορικό.
Τέλος, επισημαίνεται ότι δεν έχει τεθεί κανένα αίτημα παροχής υλικών κατά Πυρηνικού-Βιολογικού και Χημικού Πολέμου σε Τσεχικές στρατιωτικές δυνάμεις.
Ο Υπουργός
ΓΙΑΝΝΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ»
20. Στην με αριθμό 5205/27-1-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Θεόδωρου Σκρέκα δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 979/19-2-2003 έγγραφο από τον Υφυπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Θ. Σκρέκας, σας πληροφορούμε τα εξής:
* Για τις ζημιές που προκλήθηκαν από τις πρόσφατες πλημμύρες στις καλλιέργειες του Ν. Τρικάλων, έγιναν αμέσως από τους αρμόδιους γεωπόνους του ΕΛΓΑ οι απαραίτητες επισημάνσεις. Στους πληγέντες παραγωγούς δόθηκαν οδηγίες για την υποβολή δηλώσεων ζημιάς και θα ακολουθήσει σύντομα η διενέργεια εξατομικευμένων εκτιμήσεων.
* Στα πλαίσια διαχείρισης υδατικών πόρων το Υπουργείο Γεωργίας έχει καταρτίσει Πίνακα αναγκαίων εγγειοβελτιωτικών έργων, στον οποίο περιλαμβάνονται και έργα για το Ν. Τρικάλων, βάσει προτάσεων που έχουν υποβάλει οι αρμόδιοι φορείς.
Τα έργα αυτά θα εντάσσονται σε Πρόγραμμα και θα προωθείται η κατασκευή τους, ανάλογα με την εξασφάλιση των οικονομικών πόρων.
Τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας αποτελούν αντικείμενο αρμοδιότητας του ΥΠΕΧΩΔΕ (Ν. 3881/58).
Ο Υφυπουργός
Φ. ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ»
21. Στις με αριθμό 5321, 5323/29-1-2003 ερωτήσεις του Βουλευτή κ. Κωνσταντίνου Τσιπλάκη δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 2/5979/0023/14-2-2003 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στις υπ΄ αριθμ. 5321,5323/29-1-2003 ερωτήσεις του Βουλευτή κ. Κ. Τσιπλάκη, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Με τις διατάξεις του ν. δ.3745/1957 ο Υπουργός Οικονομίας & Οικονομικών έχει εξουσιοδοτηθεί, να συνάπτει δάνεια για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου, με την έκδοση εντόκων γραμματίων. Το προϊόν των εκδόσεων αυτών χρησιμοποιείτο αποκλειστικά για κάλυψη δαπανών των παραγωγικών δημοσίων επενδύσεων.
Στη συνέχεια και βάσει των διατάξεων της παρ. 3 του άρθρου 4 του ν.1266/82, ορίστηκε ότι το προϊόν των εκδόσεων εντόκων γραμματίων χρησιμοποιείται για την κάλυψη εν γένει δαπανών του Δημοσίου, εγγράφεται στον Κρατικό Προϋπολογισμό, ο οποίος χρηματοδοτεί τόσο το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, όσο και τις δαπάνες εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους κλπ.
Σύμφωνα με το άρθρο 1 του ν. 218711994, το Ελληνικό Δημόσιο δανείζεται ελεύθερα είτε από το εξωτερικό είτε από το εσωτερικό με έκδοση δανείων και πάσης φύσεως δανειακών τίτλων (έντοκα, ομόλογα, κλπ.). Δεν μπορεί όμως να διαχωριστεί εκ των προτέρων, εάν με το προϊόν των δανείων αυτών θα καλυφθούν δαπάνες παραγωγικές ή καταναλωτικές.
Αναλυτικά στοιχεία των δαπανών του Κρατικού Προϋπολογισμού εμφανίζονται κάθε χρόνο στον προϋπολογισμό και απολογισμό, που καταρτίζονται από τις Υπηρεσίες του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και ψηφίζονται από την Βουλή των Ελλήνων.
Ο Υφυπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ»
22. Στην με αριθμό 5560/3-2-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Σπήλιου Σπηλιωτόπουλου δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. Β-2701/18-2-2003 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμ. πρωτ. 5560/03-02-03 πoυ κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Σπ. Σπηλιωτόπoυλoς, σας πληροφορούμε ότι με την ΚΥΑ 2/ 47883 /0022/ 05-0$-02 των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, και Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η οποία δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 1202/α/16-09-02 ρυθμίστηκε η καταβολή της ειδικής παροχής των 176 ευρώ (και όχι 180 ευρώ, όπως αναγράφεται στην ερώτηση) στους υπαλλήλους της Ν.Α.
Απάντηση στην υπόψη ερώτηση, θα δώσει το συνερωτώμενο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών.
Ο Υπουργός
ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ»
23. Στην με αριθμό 5831/7-2-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Νικόλαου Νικολόπουλου δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 622/26-2-03 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
«Αναφορικά με την ερώτηση 5831/7-2-03 που υποβλήθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Νικόλαο Νικολόπουλο και αφορά στην αποκατάσταση των επιπτώσεων από φυσικές καταστροφές, σας γνωρίζουμε ότι η Κυβέρνηση δεσμεύτηκε ήδη για την καταβολή αποζημιώσεων στους πληγέντες και την αποκατάσταση των υποδομών.
Ασφαλώς και θα ζητηθεί η συμβολή του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλληλεγγύης και ήδη έχει ξεκινήσει η σχετική διαδικασία. Σε κάθε περίπτωση όμως θα καλυφθούν οι απαιτούμενες δαπάνες αποζημιώσεων και αποκαταστάσεων.
Ο Υφυπουργός
ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ»
24. Στην με αριθμό 6148/14-2-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Αναστάσιου Παπαληγούρα δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 1227/26-2-2003 έγγραφο από τον Υφυπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής, κ. Α. Παπαληγούρας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Στην εν λόγω περιοχή διενεργούνται ήδη δύο αναδασμοί στα αγροκτήματα Μεσινό και Μωσιά, που βρίσκονται στο στάδιο της παράδοσης των νέων αγροτεμαχίων στους ιδιοκτήτες.
Με την περάτωση των ανωτέρω αναδασμών, που προβλέπεται να πραγματοποιηθεί στο τέλος του τρέχοντος έτους και την αποδέσμευση των τοπογραφικών συνεργείων, θα αρχίσουν οι εργασίες και στο αγρόκτημα Καλύβια.
Από το Δασαρχείο Ξυλοκάστρου συντάχθηκαν δύο μελέτες για τον δασικό δρόμο «Δημοτικό Διαμέρισμα Φενεού- Τεχνητή Λίμνη» μήκους 4.112 μέτρων και «Περιφερειακός Τεχνητής Λίμνης» μήκους 3.542 μέτρων, που ο ένας δρόμος είναι συνέχεια του άλλου, για την μετατροπή τους από δασικούς δρόμους Γ΄ κατηγορίας σε Α΄ κατηγορίας.
Η πρώτη μελέτη περιλάμβανε την διαπλάτυνση του καταστρώματος των παραπάνω δασικών δρόμων, την κατασκευή τάφρων αποχέτευσης και σωληνωτών οχετών, καθώς και κατασκευή υπόβασης οδοστρώματος πλάτους 8,00 μέτρων.
Ο προϋπολογισμός της εν λόγω μελέτης ήταν 205.490.000 δρχ. ή 603.052€.
Η δεύτερη μελέτη περιλάμβανε την κατασκευή στους παραπάνω δρόμους βάσης οδοστρώματος, στηθαίων ασφάλειας, καθώς και την κατασκευή ασφάλτου πλάτους 7,00 μέτρων.
Ο προϋπολογισμός της εν λόγω μελέτης ήταν 361.380.000δρχ. ή 1.060.543€.
Οι παραπάνω μελέτες εγκρίθηκαν με τις 488/15-6-2000 και 158/15-112000 αποφάσεις Γενικής Γραμματείας Περιφέρειας Πελοποννήσου αντίστοιχα.
Για την υλοποίηση των δύο παραπάνω μελετών υποβλήθηκε από το Ανωτέρω Δασαρχείο η αριθμ. 1132/23-4-2002 πρόταση προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου για την ένταξη και χρηματοδότηση του έργου από τα Π.Ε.Π. Πελοποννήσου 2000-2006 συνολικού προϋπολογισμού 1.982.330,00€ ( με αναπροσαρμογή των άρθρων).
Η Περιφέρεια Πελοποννήσου μας απάντησε με το αριθμ. 1159/6471/15-7-2002 έγγραφό της, ότι το αίτημα δεν αξιολογήθηκε.
Στη συνέχεια υποβλήθηκε νέα πρόταση, για υλοποίηση της πρώτης μελέτης προϋπολογισμού δαπάνης 698.810.00€ (με αναπροσαρμογή άρθρων) και αναμένεται η έγκριση.
Ο Υφυπουργός
Φ. ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ»
25. Στην με αριθμό 5489/31-1-03 ερώτηση της Βουλευτού κ. Μαρίας Δαμανάκη δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. Φ.90022/4109/963/25-2-03 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην 5489/31-1-03 ερώτηση της Βουλής η οποία κατετέθη από την βουλευτή κ. Μ. Δαμανάκη καθώς και στην 5424/30-1-03 ερώτηση η οποία μας διαβιβάστηκε από το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας με το υπ΄ αριθ. πρωτ. ΓΠ/11359/7-2-2003 έγγραφό του και η οποία κατετέθη στη Βουλή από τον Βουλευτή κ. Π. Αδρακτά σχετικά με την έλλειψη γιατρών ειδικοτήτων που αντιμετωπίζουν τα ιατρεία ΙΚΑ της Νέας Ζωής Περιστερίου, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα τα οποία μας έκανε γνωστά το ΙΚΑ:
Τα Ιατρεία ΙΚΑ Ν. Ζωής Περιστερίου ανήκουν στην Τοπική Μονάδα Υγείας ΙΚΑ Περιστερίου, η οποία είναι επαρκώς στελεχωμένη με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων και για ειδικότητες όπως καρδιολόγου, δερματολόγου, γυναικολόγου και ψυχιάτρου.
Στα ιατρεία της Νέας Ζωής Περιστερίου υπηρετούν οι γιατροί των παρακάτω ειδικοτήτων:
ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ
Γυναικολόγοι 2
Γαστρεντερολόγοι 1
Καρδιολόγοι 2
Οδοντίατροι 2
Ορθοπεδικοί 1
ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ
Οφθαλμίατροι 1
Παιδίατροι 3
Παθολόγοι 4
Πνευμονολόγοι 1
ΩΡΛ 1
Πέρα των ανωτέρω η Διοίκηση του Ιδρύματος για την καλύτερη εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων και συνταξιούχων του ήδη προσέλαβε ένα γιατρό ενδοκρινολόγο, ένα καρδιολόγο και ένα ουρολόγο, ώστε να καλυφθούν οι πιο άμεσες ανάγκες της περιοχής Περιστερίου.
Επίσης προβλέπεται η πρόσληψη γιατρών και άλλων ειδικοτήτων βραχυπρόθεσμα.
Η Τοπική Μονάδα Υγείας ΙΚΑ Περιστερίου είναι ενταγμένη στο Σύστημα Διαχείρισης Ζήτησης Υπηρεσιών Υγείας όπου με τον αριθ. τηλ. 184 εξυπηρετούνται όλοι οι ασφαλισμένοι ανεξαρτήτως τόπου διαμονή, επιλέγοντας το γιατρό της προτίμησής τους.
Ο Υφυπουργός
Ρ. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ»
26. Στην με αριθμό 5558/3-2-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Σπήλιου Σπηλιωτόπουλου δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. Γ.Π./1471/27-2-03 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Πρόνοιας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην με αρ.5558/3-2-2003 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από τον Βουλευτή κ. Σ. Σπηλιωτόπουλο σχετικά με την ίδρυση Νεφρολογικής Κλινικής στο Γ.Ν.-Κ.Υ. Καλαβρύτων, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Η ύπαρξη νεφροπαθών στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Καλαβρύτων ακολουθεί παρόμοια κατανομή με άλλες περιοχές της χώρας όπου οι κάτοικοι αιμοκαθαίρονται στο πλησιέστερο Νοσοκομείο.
Στην προκειμένη περίπτωση οι ασθενείς αιμοκαθαίρονται σε Νοσοκομεία της Τρίπολης και της Πάτρας. Πρόσφατα ξεκίνησε και η λειτουργία Ιδιωτικής Μονάδας Αιμοκάθαρσης στη Ροδοδάφνη Αιγίου και είναι επιστημονικά διασυνδεδεμένη με το Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών.
Δεδομένου ότι η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού απαιτεί εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και ιατρικό εξοπλισμό, η λειτουργία της είναι υπό συζήτηση, στα πλαίσια του σχεδίου δράσης που θα καταθέσει το Νοσοκομείο για το 2003-2004.
Ο Υφυπουργός
Ε. ΝΑΣΙΩΚΑΣ»
27. Στην με αριθμό 4240/19-12-02 ερώτηση της Βουλευτού κ. Μαρίας Κόλλια-Τσαρουχά δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 8802/26-2-03 έγγραφο από τον Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε συνέχεια του ανωτέρω σχετικού εγγράφου μας, επί της αριθμ. 4240/19-12-2002 ερώτησης, που κατέθεσε η βουλευτής κα. Μ. Κόλλια Τσαρουχά, αναφορικά με την υλοποίηση του προγράμματος «ΑΚΡΙΤΑΣ», σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Στα πλαίσια υλοποίησης του εν λόγω προγράμματος, στους παραμεθόριους ΟΤΑ των Περιφερειών Ν. Αιγαίου, Β. Αιγαίου, Ηπείρου και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, προγραμματίσθηκε η ένταξη έργων και δράσεων αναπτυξιακού χαρακτήρα με ιδιαίτερη βαρύτητα σε τομείς όπως η υγεία, η εκπαίδευση, το περιβάλλον, οι υποδομές και η οικονομία, με στόχο την βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων των περιοχών αυτών.
Οι ανωτέρω Περιφέρειες σε συνεργασία με τους παραμεθόριους ΟΤΑ και κατόπιν αξιολόγησης των προτάσεων των τελευταίων, υπέβαλαν συνολική πρόταση στο Υπουργείο μας για τη χρηματοδότηση έργων και δράσεων των ΟΤΑ χωρικής αρμοδιότητάς τους κατά το έτος 2002.
Όπως μας πληροφόρησαν οι οικείες Περιφέρειες, ορισμένα από τα χρηματοδοτούμενα έργα έχουν ήδη ολοκληρωθεί ενώ άλλα βρίσκονται είτε στη διαδικασία εκπόνησης των μελετών, είτε στη διαδικασία δημοπράτησης ή εκτέλεσής τους.
Για την υλοποίηση του σχετικού προγράμματος στους ΟΤΑ της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, σας γνωρίζουμε, όπως μας ενημέρωσε η οικεία Περιφέρεια, ότι έχουν μελετηθεί ορισμένες δράσεις για να ενταχθούν στο πρόγραμμα και η συνολική πρόταση της Περιφέρειας για την τελική ένταξη των έργων και δράσεων όπως και συνακόλουθα η χρηματοδότηση των παραμεθόριων ΟΤΑ αυτής από το Υπουργείο μας, θα γίνει μετά από συνεργασία της με τις νέες δημοτικές αρχές των ΟΤΑ αυτών.
Ο Υπουργός
Κ. ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ»
28. Στην με αριθμό 5853/7-2-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασίλειου Μιχαλολιάκου δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 78/24-2-03 έγγραφο από τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση του αριθ. πρωτ. 5853/07-02-2003 εγγράφου σας, με το οποίο μας διαβιβάστηκε ερώτηση του Βουλευτή κ. Β. Μιχαλολιάκου που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
1. Το επιβατηγό-οχηματαγωγό «ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ» εκτελεί δρομολόγια στις γραμμές Πειραιά - Κυθήρων - Αντικυθήρων με ένα δρομολόγιο την εβδομάδα και Γυθείου - Κυθήρων - Αντικυθήρων - Καστελίου Κισσάμου Χανίων με δύο δρομολόγια την εβδομάδα, σύμφωνα με σχετικές συμβάσεις ανάθεσης δημόσιας υπηρεσίας μεταξύ του Υ.Ε.Ν. και της πλοιοκτήτριας εταιρείας.
2. Η πλοιοκτήτρια εταιρεία έως και σήμερα δεν έχει υποβάλλει αίτημα διακοπής ή αντικατάστασης του πλοίου με άλλο, ενώ το πλοίο εκτελεί κανονικά τα δρομολόγιά του. Σε περίπτωση που η πλοιοκτήτρια εταιρεία ζητήσει διακοπή δρομολογίων για εκτέλεση εργασιών ετήσιας επιθεώρησης είναι υποχρεωμένη από τους όρους της σύμβασης να αντικαταστήσει το πλοίο και να συνεχίσει να εκτελεί τα οριζόμενα από τη σύμβαση δρομολόγια.
3. Ανεξάρτητα από τα ανωτέρω, από 17/02/2003 επανακίνησε και εκτελεί καθημερινά δρομολόγια στη γραμμή Νεάπολης Βοιών - Κυθήρων, με προσέγγιση μια φορά την εβδομάδα και στα Αντικύθηρα, το επιβατηγό οχηματαγωγό «ΝΗΣΟΣ ΚΥΘΗΡA».
Ο Υπουργός
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ»
29. Στην με αριθμό 6095/13-2-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κυριάκου Σπυριούνη δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 720/6-3-03 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Παρακαλούμε να πληροφορήσετε τον κ. Βουλευτή σύμφωνα με τα στοιχεία της Δ/νσης Διοικητικού (Δ16) του ΥΠΕΧΩΔΕ, σύμφωνα με τον προγραμματισμό προσλήψεων τακτικού προσωπικού για το έτος 2001 της ΓΓΔΕ/ΙΥΠΕΧΩΔΕ προς το ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α. ήταν πέντε (5) θέσεις.
Η διαδικασία πρόσληψης ολοκληρώθηκε το έτος 2002 και οι υπάλληλοι ανέλαβαν υπηρεσία.
Στον προγραμματισμό προσλήψεων για την τριετία 2002-2004 υπάρχει αίτημα προς το ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α. για την κάλυψη τριών (3) ακόμη οργανικών θέσεων υπαλλήλων του κλάδου ΠΕ Γεωλόγων για το έτος 2002 και δύο (2) για το έτος 2003.
Μετά την ολοκλήρωση των ανωτέρω προσλήψεων δεν θα υπάρχουν κενές οργανικές θέσεις του κλάδου ΠΕ Γεωλόγων στη ΓΓΔΕΙΥΠΕΧΩΔΕ.
Ο Υφυπουργός
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ»
30. Στην με αριθμό 6075/12-2-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεώργιου Καρασμάνη δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 2/10040/3-3-03 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Επί της αριθμ.. πρωτ. 6075/12-2-2003 ερώτησης που υπεβλήθη στην Εθνική Αντιπροσωπεία από τον Βουλευτή κ. Γ. Καρασμάνη, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 27 του ν. 3016/2002, η ετήσια εισοδηματική ενίσχυση των 300 ευρώ χορηγείται μόνον σε οικογένειες Ελλήνων υπηκόων ή υπηκόων κρατών-μελών της Ε.Ε. με χαμηλά εισοδήματα και των οποίων τα μέλη κατοικούν μόνιμα σε ορεινές και μειονεκτικές περιοχές.
2. Οι εισοδηματικές αυτές ενισχύσεις αποβλέπουν στην ενίσχυση των φτωχών νοικοκυριών των ορεινών και μειονεκτικών περιοχών για τη συντήρησή τους και όχι στην ενίσχυση των χαμηλών ατομικών εισοδημάτων. Στην περίπτωση που αναφέρεστε ο άγαμος ενήλικος συνοικεί με τον γονέα του και ως εκ τούτου δεν έχει δικό του νοικοκυριό.
Ο Υφυπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ»)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι η συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής της Β΄ Αθηνών, κ. Φάνη Πετραλιά-Πάλλη ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό. Η Βουλή εγκρίνει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Επίσης, ο συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Καβάλας, κ. Γεώργιος Καλαντζής ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό. Η Βουλή εγκρίνει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Επίσης, ο συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Καρδίτσης, κ. Δημήτριος Σιούφας ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό. Η Βουλή εγκρίνει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των
ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Επίκαιρες ερωτήσεις πρώτου κύκλου:
Η πρώτη με αριθμό 627/19-5-2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεωργίου Κτενά προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σχετικώς με την απαλλαγή καταβολής εισφορών προς το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων από τους σεισμοπαθείς της Λευκάδας κλπ. δεν θα συζητηθεί λόγω κωλύματος του ερωτώμενου Υπουργού και διαγράφεται.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΤΕΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, πόσα κωλύματα θα έχει ο Υπουργός;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Μπορείτε, κύριε συνάδελφε, να επανακαταθέσετε την ερώτηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΤΕΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, τιμωρείτε τους απόντες Βουλευτές αλλά τους απόντες Υπουργούς δεν τους τιμωρείτε. Μία φορά, δύο φορές, τρις εξαμαρτείν…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Αυτό είναι ένα πολιτικό ζήτημα. Δεν αφορά τον Κανονισμό της Βουλής που είναι σαφής.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΤΕΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, καταθέτω την ίδια ερώτηση για δεύτερη φορά. Ο κύριος Υπουργός απουσιάζει. Γιατί γίνεται αυτό;

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ως παλαιός κοινοβουλευτικός γνωρίζετε τον Κανονισμό. Μπορείτε να επανακαταθέσετε την επίκαιρη ερώτηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΤΕΝΑΣ: Μα, κύριε Πρόεδρε, να μιμούμαι τους Υπουργούς;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε συνάδελφε, ο κύριος Υπουργός μπορεί να προβάλει κώλυμα. Κάνετε τώρα πολιτική κριτική. Κανονικά δεν έπρεπε να σας επιτρέψω τον λόγο. Τον πήρατε μόνος σας. Τουλάχιστον ας μείνουμε εδώ.
Η δεύτερη με αριθμό 644/20-5-2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Θεόφιλου Βασιλείου προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικώς με τον καθορισμό της Πάτρας ως πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το έτος 2006 κλπ δεν θα συζητηθεί λόγω κωλύματος του ερωτωμένου Υπουργού και διαγράφεται.
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Μια παρατήρηση, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε. Μη με φέρνετε σε δύσκολη θέση. Δεν είναι κάτι το πρωτοφανές. Μπορείτε να επανακαταθέσετε την ερώτηση.
Το ίδιο ισχύει και για την τρίτη με αριθμό 641/20-5-2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. ΄Αγγελου Τζέκη προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σχετικώς με τη διακοπή λειτουργίας του εργοστασίου ΕΛΛΕΝΙΤ Α.Ε. στη Θεσσαλονίκη, την προστασία των εργαζομένων κλπ. Και αυτή δεν θα συζητηθεί και διαγράφεται λόγω κωλύματος του ερωτωμένου Υπουργού.
Επίκαιρες ερωτήσεις δευτέρου κύκλου:
Η πρώτη με αριθμό 629/19-5-2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Μπεντενιώτη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικώς με δημοσιεύματα του Τύπου αναφερόμενα στην μεγάλη αύξηση των εισαγωγών κλπ. λόγω κωλύματος του Υπουργού δεν θα συζητηθεί και διαγράφεται.
Θα συζητήσουμε τώρα τη δεύτερη με αριθμό 643/20-5-2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ιωάννη Λαμπρόπουλου προς τον Υπουργό Γεωργίας, σχετικώς με την αποζημίωση των πληγέντων από την έντονη ανεμοθύελλα του Μαρτίου του 2003 στον Νομό Μεσσηνίας κλπ.
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Λαμπρόπουλου έχει ως εξής:
Όπως είναι γνωστό μεγάλες ζημιές σημειώθηκαν στο Νομό Μεσσηνίας από ανεμοθύελλα που σημειώθηκε στις 16 και 17 Μαρτίου 2003, σε βιομηχανίες εγκαταστάσεις, αγροτικές αποθήκες, στάβλους, θερμοκήπια (ολική καταστροφή), πρώιμες καλλιέργειες και ελαιόδεντρα που μεγάλος αριθμός ξεριζώθηκε. Μέχρι τώρα δεν έχουν γίνει εκτιμήσεις στις εγκαταστάσεις, θερμοκήπια κλπ.
Σύμφωνα με πρόσφατη απάντηση του Υπουργείου σας, οι μη καλυπτόμενες από τον ΕΛΓΑ ζημιές που προκλήθηκαν σε εγκαταστάσεις θερμοκηπίων και σε φυτικό κεφάλαιο θα ενταχθούν σε πρόγραμμα οικονομικών ενισχύσεων (αρμοδιότητος ΠΣΕΑ) που θα υποβληθεί προς έγκριση στην Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ε.Ε., εφόσον πληρούνται κάποιες προϋποθέσεις.
Επειδή η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα και από τα μέχρι τώρα ισχύοντα μόλις τον περασμένο Απρίλιο καταβλήθηκαν σε ζημιωθέντες παραγωγούς σε πολλά μέρη της χώρας μας αποζημιώσεις για ανάλογες ζημιές που είχαν σημειωθεί το 2000 και το 2001.
Επειδή πρέπει, αφού πρώτα γίνουν άμεσα οι εξατομικεύσεις των ζημιών στις εγκαταστάσεις, να βρεθεί τρόπος ώστε να υπάρξει κάποια προκαταβολή στους πληγέντες παραγωγούς και εν συνεχεία γρήγορα να καταβληθεί η συνολική αποζημίωση, ώστε να προχωρήσουν στην κατασκευή καινούργιων εγκαταστάσεων, θερμοκηπίων κλπ.
Επειδή ένεκα των καταστροφών πολλοί παραγωγοί που έχασαν τα πάντα αδυνατούν να επιβιώσουν και να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις (τράπεζες κλπ.)
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός: Πρόκειται να γίνουν άμεσα οι εκτιμήσεις και εξατομικεύσεις των ζημιών που προκλήθηκαν στη Μεσσηνία στην παραγωγή και τις εγκαταστάσεις ώστε γρήγορα να καταβληθούν οι αποζημιώσεις στους πληγέντες;»
Ο Υφυπουργός Γεωργίας κ. Αργύρης έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): Η σφοδρή ανεμοθύελλα στις 16, 17 και 18 Μαρτίου στο Νομό Μεσσηνίας είχε ως συνέπεια να δημιουργηθούν ζημιές στις καλλιέργειες θερμοκηπίων σε φυτικό και σε ζωικό κεφάλαιο και σε εγκαταστάσεις. Κλιμάκιο γεωπόνων με είκοσι οκτώ άτομα άρχισε τις διενέργειες εξειδικευμένων εκτιμήσεων αμέσως μετά τη λήξη της απεργίας των υπαλλήλων του ΕΛΓΑ. Μάλιστα για τις καλυπτόμενες από τον ΕΛΓΑ ζημιές, δόθηκε προτεραιότητα στην εκτίμηση καλλιεργειών πρώιμης πατάτας και στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες. Ακολούθησε η εκτίμηση των καλλιεργειών καρπουζιού και άλλων καλλιεργειών από τις ζημιές του χειμώνα. Οι εκτιμήσεις των ζημιών από την ανεμοθύελλα έχουν όλες ολοκληρωθεί και άρχισε και η κοινοποίηση των πορισμάτων εκτίμησης στους παραγωγούς. Καταβάλλονται από τον ΕΛΓΑ οι προσπάθειες να καταβληθούν αποζημιώσεις εντός του Ιουλίου.
Οι μη καλυπτόμενες ζημιές από τον ΕΛΓΑ στο φυτικό τομέα και στις εγκαταστάσεις θερμοκηπίων, αποθήκες, σταύλους κλπ. εντάχθηκαν στο πρόγραμμα χορήγησης οικονομικών ενισχύσεων με το λογότυπο «Ράγκμπι» αρμοδιότητας ΠΣΕΑ και κατατέθηκε προς έγκριση στην Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Θα ήθελα εδώ να κάνω μια εκτίμηση. Επειδή εντάσσονται οι ζημιές αυτές στο συνολικό πρόγραμμα των εκτιμήσεων των ΠΣΕΑ της περιόδου από το Μάρτιο του 2002 μέχρι το Μάρτιο του 2003, δηλαδή είναι στο τέλος της ημερομηνίας του προγράμματος, την έγκριση αυτή θα την έχουμε πολύ γρήγορα. Μόλις εγκριθεί το πρόγραμμα, θα καταβληθούν στους ενδιαφερόμενους παραγωγούς οι προβλεπόμενες οικονομικές ενισχύσεις. Για το λόγο αυτόν ήδη ενημερώνονται οι παραγωγοί μέχρι τις 10 Ιουνίου να υποβάλουν τις αιτήσεις τους και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για να γίνει η καταγραφή των ζημιών αυτών και να ακολουθήσει το συντομότερο δυνατό η χορήγηση οικονομικών ενισχύσεων σε αυτούς τους δικαιούχους.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Λαμπρόπουλος έχει λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ίσως ο κύριος Υπουργός να μην είναι τόσο καλά ενημερωμένος. Εγώ πέραν των διαβεβαιώσεων και της ενημέρωσης που είχα από τους πληγέντες παραγωγούς και οι αρμόδιες υπηρεσίες σήμερα μου έδωσαν τα παρακάτω στοιχεία:
Έχουν γίνει μέχρι σήμερα μόνο οι εκτιμήσεις της φυτικής παραγωγής που ήταν στα θερμοκήπια, αλλά δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί τα πορίσματα αυτά στους αγρότες. Για τις εκτιμήσεις στις υπαίθριες καλλιέργειες, τα καρπούζια, δεν έχουν γίνει, απλώς υπάρχει μια γενική εικόνα και η εξατομίκευση των ζημιών θα γίνει αφού τελειώσει η συγκομιδή των καρπουζιών.
Αυτό όμως είναι σε βάρος των παραγωγών, διότι πέραν της ζημιάς που είχαν υποστεί, έχουν και το εξής πρόβλημα: ότι τα καρπούζια έπρεπε ήδη στην περιοχή αυτή να είχαν αρχίσει να συλλέγονται. Τώρα όμως η συλλογή θα αρχίσει μετά από δύο περίπου εβδομάδες, που σημαίνει ζημιά και στην τιμή, γιατί θα βγάλουν και από άλλους νομούς, στην Ηλεία για παράδειγμα. Πώς, λοιπόν, θα αποζημιωθούν αυτοί οι άνθρωποι;
Και το τρίτο και σημαντικότερο είναι ότι για τις εγκαταστάσεις και τα θερμοκήπια δεν έχει γίνει καμία εξατομίκευση από πλευράς υπηρεσιών. Χαρακτηριστικά αναφέρω το δελτίο Τύπου του Υπουργείου σας, κύριε Υπουργέ, που μόλις στις 15 Μαΐου κοινοποιήθηκε και καλεί τους παραγωγούς μέχρι το τέλος του μήνα, μέχρι 30 Μαΐου και όχι 10 Ιουνίου που λέτε εσείς, να υποβάλουν δικαιολογητικά και να κάνουν τις αιτήσεις με γραφειοκρατικές διαδικασίες και φασαρίες γι’ αυτούς. Αφού, λοιπόν, έχουν περάσει δύο μήνες, τώρα τους καλείτε να κάνουν αιτήσεις.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Σε ένα δελτίο Τύπου, μάλιστα, του Υπουργείου σας, της 18ης Απριλίου του 2003, λέτε ότι στις 21 Απριλίου του 2003 θα καταβληθούν αποζημιώσεις για ζημιές που είχαν προκληθεί σε θερμοκήπια και σε ελαιόδενδρα, στο Νομό Ηρακλείου, στο Νομό Πέλλας, στο Νομό Θεσπρωτίας, το έτος 2000. Δηλαδή, οι αποζημιώσεις του 2000 καταβλήθηκαν τον Απρίλιο του 2003.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τώρα τι θα περιμένουμε; Το 2006; Πρέπει να επισπευσθούν οι διαδικασίες, πρέπει να προσδιορίσετε τα χρονικά όρια. Το κάθε θερμοκήπιο κοστίζει 5 με 5,5 εκατομμύρια το στρέμμα. Δεν μπορούν οι άνθρωποι να επιβιώσουν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κλείστε παρακαλώ, κύριε Λαμπρόπουλε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν μπορούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, δεν μπορούν να εισπράξουν.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): Δεν έχω κανένα λόγο, κύριε συνάδελφε, να αμφιβάλω για την αγωνία και την προσπάθεια που κάνετε να καταβληθούν γρήγορα οι αποζημιώσεις. Αν όμως οι αιτήσεις για αποζημιώσεις γίνονται στο τέλος του Μαρτίου και μέσα στον Ιούλιο πάρουν τα λεφτά τους οι παραγωγοί, νομίζω ότι δεν υπάρχει προηγούμενο σε αυτό. Και μάλιστα, το μοναδικό προηγούμενο που υπάρχει είναι πάλι στο Νομό Μεσσηνίας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ: Για τα θερμοκήπια θα μου πείτε;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): Κύριε Λαμπρόπουλε, εγώ ήμουν στη σύσκεψη και είπα πότε θα πάρουν τα χρήματα για τα σύκα και τα άλλα, όταν έπαθαν τη ζημιά οι πατριώτες σας. Και τα πήραν την ημερομηνία που είπαμε.
Τώρα σας είπα ότι θα πάρουν τα χρήματά τους μέσα στον Ιούλιο για τις ζημιές που καλύπτονται από τον ΕΛΓΑ. Εγώ δεν είπα για τέλος. Σας είπα ότι η διορία είναι μέχρι 10 Ιουνίου να καταβάλουν τις αιτήσεις για εξατομικεύσεις των ζημιών του φυτικού και του ζωικού κεφαλαίου. Πού, λοιπόν, διαψεύδονται αυτά που έχω πει;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν τα διαψεύδω εγώ. Τα δικά σας γραπτά τα διαψεύδουν.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): Σε δύο μήνες μετά από τη ζημιά και την εκτίμησή της θα πάρουν οι παραγωγοί τα χρήματά τους…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ: Για τα θερμοκήπια πότε θα τα πάρουν;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): Για τα θερμοκήπια σας μιλάω, κύριε συνάδελφε. Θέλετε να ενημερώσετε τους ανθρώπους;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ: Πείτε συγκεκριμένα, για τα θερμοκήπια;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): Κύριε Πρόεδρε, θα κάνουμε έτσι συζήτηση;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κοιτάξτε, κύριε συνάδελφε, έχει δίκιο ο κύριος Υπουργός και είναι δική μου παράλειψη…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ: Άλλα ρωτάω, άλλα απαντάει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν είναι δυνατόν να μην αφήνετε τον Υπουργό να απαντήσει. Σας άκουσε ο ίδιος και σας ακούσαμε όλοι με προσοχή.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ: Μα, για τα θερμοκήπια ρωτάω. Πότε θα δοθούν οι αποζημιώσεις;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Παρακαλώ, μην προσπαθείτε να δημιουργήσετε πρόβλημα που δεν υπάρχει. Καθίστε στη θέση σας και ακούστε την απάντηση του κυρίου Υπουργού.
Ελάτε, κύριε Υπουργέ, θα σας κρατήσω το χρόνο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): Με λίγα λόγια, λοιπόν, λέω στον κύριο συνάδελφο το εξής: μέσα στον Ιούλιο οι παραγωγοί θα πληρωθούν για τις ζημιές που έχουν πάθει στο φυτικό τους κεφάλαιο, αυτά δηλαδή που αποζημιώνει ο ΕΛΓΑ. Για τις ζημιές που είναι για το ΠΣΕΑ ήδη έχει σταλεί το πρόγραμμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μέχρι τις 10 Ιουνίου θα κάνουν τις αιτήσεις τους οι παραγωγοί για να γίνουν οι εξατομικεύσεις. Άρα, με την έγκριση του προγράμματος, θα έχουμε έτοιμα τα πορίσματα, για να πάρουν τα χρήματά τους οι παραγωγοί.
Άλλωστε, σας είπα και πριν ότι υπάρχει προηγούμενο στη Μεσσηνία για την αποδοχή του ρόλου του ΕΛΓΑ και δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος σε ζητήματα για τα οποία δεν υπάρχει διαφωνία, να διαφωνούμε απλώς για να διαφωνούμε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ: Το χρέος μας κάνουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Τρίτη είναι η με αριθμό 640/20-5-2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και Ε’ Αντιπροέδρου της Βουλής κ. Παναγιώτη Κοσιώνη προς τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, σχετικώς με τη λήψη των αναγκαίων μέτρων θωράκισης της χώρας μας κατά του SARS (Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο).
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Κοσιώνη έχει ως εξής:
«Οι εξελίξεις σχετικά με το Σοβαρό Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο (SARS) ανέδειξαν τα οξύτατα προβλήματα του δημοσίου συστήματος υγείας στη χώρα μας και τις τεράστιες ευθύνες της Κυβέρνησης για τα πελώρια κενά στην πρόληψη, την ανεπαρκέστατη ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, για τα τρομακτικά κενά σε προσωπικό και υποδομή των νοσοκομείων. Το SARS αποκάλυψε ότι οι πύλες εισόδου της χώρας (αεροδρόμια, λιμάνια κτλ.) είναι ουσιαστικά αφύλακτες και οι σχετικές υγειονομικές υπηρεσίες είναι από εξαιρετικά ανεπαρκείς έως εντελώς ανύπαρκτες, ενώ η απουσία ουσιαστικά των Επιτροπών Υγιεινής και Ασφάλειας στους χώρους δουλειάς –ακόμα και στα ίδια τα νοσηλευτικά ιδρύματα!- αφήνουν απροστάτευτους τους εργαζόμενους, ολόκληρο το λαό μας. Οι επισημάνσεις για τα κενά και τις αδυναμίες του συστήματος των πιο αρμοδίων παραγόντων, όπως, λ.χ. των υπευθύνων των Επιτροπών Ενδονοσοκομειακών Λοιμώξεων του Α’ Περιφερειακού Συστήματος Υγείας-Πρόνοιας Αττικής υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη ολοκληρωμένης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης του προβλήματος με τη λήψη μέτρων, τα οποία δεν μπορεί παρά να βρίσκονται στην κατεύθυνση αντιμετώπισης των προβλημάτων του δημόσιου συστήματος υγείας.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός: αντί η Κυβέρνηση να περιορίζεται στο να καθησυχάζει το λαό μας –πράγμα που μπορεί να αποδειχθεί και επικίνδυνο- ποια μέτρα πρόκειται να πάρει και πότε στην κατεύθυνση άμεσης θωράκισης των εισόδων της χώρας, την αναβάθμιση του συστήματος έγκαιρης διάγνωσης των υπόπτων κρουσμάτων και την άμεση μεταφορά τους στα σωστά νοσοκομεία, τα οποία πρέπει αν έχουν την κατάλληλη υποδομή και εκπαιδευμένο προσωπικό;»
Θα απαντήσει ο Υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας κ. Νασιώκας.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ (Υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Ο εκλεκτός συνάδελφος φέρνει με την επίκαιρη ερώτησή του στο Κοινοβούλιο ένα πολύ σημαντικό θέμα δημόσιας υγείας, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για όλον τον κόσμο. Και συμφωνούμε μαζί του ότι αυτό το θέμα και μας απασχολεί και πρέπει να ετοιμάζονται όλα τα συστήματα υγείας αλλά και οι υπηρεσίες δημόσιας υγείας όλων των κρατών, γιατί σ’ αυτόν τον κόσμο τον παγκοσμιοποιημένο που ζούμε σήμερα με τις πολύ γρήγορες μετακινήσεις, τα πολλά ταξίδια, δεν μετακινούνται μόνο άνθρωποι, μετακινιούνται και ιοί, έχουμε και νέους ιούς, όπως αυτός του SARS, που είναι ένα δύσκολο πρόβλημα. Και ενώ πριν λίγες ημέρες η παγκόσμια κοινότητα ένιωθε μια ανακούφιση γιατί ευρίσκετο σε ύφεση στις χώρες που ενδημεί, σήμερα μιλάμε ότι υπάρχουν αναζωπυρώσεις σ’ αυτές τις χώρες. Έτσι λοιπόν κανένας δεν μπορεί να καθησυχάσει κανέναν, αλλά και κανένας δεν πρέπει να δημιουργήσει με την τοποθέτησή του κανέναν πανικό για έναν ιό για τον οποίο και εμβόλιο δεν υπάρχει και θεραπεία δεν υπάρχει, αλλά υπάρχουν τρόποι έγκαιρης διάγνωσης και απομόνωσης και σ’ αυτό προσανατολίζεται όλος ο κόσμος.
Το Εθνικό μας Σύστημα Υγείας, θα έλεγα ο ελληνικός λαός και όλος ο υγειονομικός κόσμος και ενημερώθηκε έγκαιρα δύο μέρες, τρεις μέρες μετά την επίσημη ανακοίνωση του παγκόσμιου οργανισμού υγείας και τα μέτρα πάρθηκαν σε τέτοιο βαθμό, που ανταποκρίθηκε πλήρως σε όλα αυτά τα πιθανά ύποπτα κρούσματα, τα οποία αντιμετωπίστηκαν -ήταν κάποιες δεκάδες στην Ελλάδα, ένα εκ των οποίων θεωρήθηκε ουσιαστικά πιθανό και το οποίο δεν ξέρουμε ακόμη αν είναι τελικά θετικό και κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι- και δοκιμάστηκε όλο το σύστημα πάρα πολύ καλά.
Τι έδειξε αυτή η εμφάνιση τέτοιων ιών που επηρεάζουν τη δημόσια υγεία και στη χώρα μας: έδειξε ότι η χώρα μας είναι καλά οργανωμένη, ότι έχει δείκτη επιδημιολογικής επαγρύπνησης και επιτήρησης -δεν το έδειξε μόνο φέτος, το έδειξε και πέρσι, όταν είχαμε τα κρούσματα το ιού «κοξάκι»- ότι έχει υψηλού επιπέδου ιατρικό και υγειονομικό προσωπικό και ότι πρέπει να προσαρμοστούμε στις καινούργιες συνθήκες. Και προσαρμογή σημαίνει πλήρη ενημέρωση και εκπαίδευση, χώροι και τρόπος αντιμετώπισης ή πρώτης επαφής με οποιοδήποτε ύποπτο κρούσμα στα νοσοκομεία μας ή οπουδήποτε αλλού, ειδικοί χώροι στους οποίους θα εξετάζεται, χώροι απομόνωσης που θα παρακολουθείται και χώροι απομόνωσης με αρνητική πίεση, θάλαμοι, όταν χρειάζεται να νοσηλευτεί και βεβαίως φορητό ακτινολογικό μηχάνημα και δυνατότητα να φτιάξουμε τη μονάδα με μηχανήματα.
Έτσι, λοιπόν, η χώρα μας έφτιαξε τώρα ένα δίκτυο τέτοιων μονάδων, κύριε συνάδελφε, το οποίο ολοκληρώνει, αν δεν το ολοκλήρωσε ήδη. Είναι οι περισσότεροι θάλαμοι αρνητικής πίεσης αναλογικά με οποιοδήποτε άλλο κράτος στην Ευρώπη.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Βεβαίως και τα μέτρα κυρίως στα δύο αεροδρόμια –στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» και της Θεσσαλονίκης- αλλά και σε όλες τις πύλες εισόδου είναι μέτρα κυρίως ενημέρωσης –γιατί μόνο μέτρα ενημέρωσης μπορούν να υπάρχουν στις πύλες εισόδου, όλα τα άλλα δεν έχουν αξία- όπως και η συμβολή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στα μέτρα για να περιφρουρηθούν οι πύλες εξόδου των χωρών, οι οποίες …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ολοκληρώστε, κύριε Υπουργέ.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ (Υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας): Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
Έναν δύσκολο αντίπαλο, όπως είναι αυτός ο ιός, τον αντιμετωπίζουμε με εγρήγορση, με σοβαρότητα και βεβαίως με πλήρη ενημέρωση και εκπαίδευση όλου του υγειονομικού προσωπικού.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Κοσιώνης έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ (Ε’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, έχω την εντύπωση ότι υπήρξαμε και λιγάκι τυχεροί. Βέβαια θα περίμενε κανείς καμία φορά -δεν μιλάω για τις επίκαιρες ερωτήσεις- να ακούσει από αυτήν την Κυβέρνηση ή από κάποιο Υπουργείο: «Μήπως αυτοί που λένε αυτά τα πράγματα έχουν δίκιο σε ορισμένα από αυτά;». Σήμερα ακούσαμε από τις τηλεοράσεις ότι είμαστε όλοι αλλοδαποί σε αυτήν τη χώρα, ότι η Ελλάδα πηγαίνει τόσο πολύ καλά που δεν χρειάζεται να διαμαρτυρόμαστε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Προχωρήστε στην ερώτηση, κύριε Κοσιώνη. Μην ανοίγουμε άλλα θέματα. Ξέρετε τον Κανονισμό.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ (Ε’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κατάλαβα, κύριε Πρόεδρε.
Ήθελα να πω το εξής: Η βασική αδυναμία, κύριε Υπουργέ, είναι στη βασική δομή του ΕΣΥ. Το έχω πει και άλλες φορές ότι Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν υπήρχε. Αυτό που λέγαμε ΕΣΥ ήταν ο νοσοκομειακός ιατρός πλήρους αποκλειστικής απασχόλησης, που δεν είναι τώρα, το νοσοκομείο και το κέντρο υγείας. Πρωτοβάθμια φροντίδα, γιατροί ειδικών ειδικοτήτων σε χώρους δουλειάς δεν υπήρχαν. Δεν προβλέπεται στη δομή του Εθνικού Συστήματος Υγείας για τέτοιες έκτακτες περιπτώσεις.
Ξέρουμε πάρα πολύ καλά, από ιστορικούς λόγους ότι όσες φορές έγιναν τέτοιες μεταδόσεις λοιμωδών νόσων θρήνησε η Ευρώπη και οι γειτονικές χώρες εκατομμύρια. Δεν υπάρχει, λοιπόν, ούτε πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας ούτε οι κατάλληλοι μηχανισμοί στις πύλες εισόδου. Ο λανθάνων χρόνος ήταν πολύ μεγάλος και υπήρξαμε πολύ τυχεροί. Εάν δεν προβλέπεται στους καταγεγραμμένους μηχανισμούς, με άμεση ενεργοποίηση των οποίων θα μπορεί να γίνει μία προστατευτική δικλίδα ώστε να εμποδίζει την εισαγωγή τέτοιων περιστατικών, όπως π.χ. αυτό που είπαν οι αρμόδιοι της Επιτροπής Ενδονοσοκομειακών Λοιμώξεων, όπου δεν υπήρχε χώρος προεπιλογής του περιστατικού που θα πάει στο νοσοκομείο.
Αυτά είναι πράγματα που πρέπει να προβλέπονται στη βασική αρχή του Εθνικού Συστήματος Υγείας και δεν προβλέπονται. Πολλά έγιναν μετά, μερικά από τα οποία ήταν εν μέρει σωστά. Είδατε όμως τους γιατρούς που μετατέθηκαν σε τέτοιες περιπτώσεις, οι οποίοι ήταν ανίδεοι(!), γυμνοί απέναντι στην ενδεχόμενη απειλή. Αυτά έπρεπε να υπήρχαν, γιατί ξέρουμε από το ιστορικό δεδομένο που σας ανέφερα, ότι έχουμε θρηνήσει κατά διαστήματα, από τέτοιες λοιμώξεις, εκατομμύρια νεκρούς.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Επί μέρους διορθώσεις δεν λύνουν το ζήτημα. Πρέπει να υπάρχει δομική κατεύθυνση, η οποία να ενεργοποιείται άμεσα όταν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο. Δεν το βλέπουμε όμως. Δεν είναι γκρίνια αυτό. Εδώ δεν είναι το θέμα αν παραβιάζονται τα σύνορά μας αλλά θέμα υγείας και ζωής των ανθρώπων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Καλώς, κύριε Κοσιώνη.
Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ (Υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας): Κατ’ αρχήν εγώ δεν είπα ότι υπάρχει καμία χώρα στον κόσμο –άρα ούτε και η δική μας- η οποία να θεωρείται άτρωτη σε οποιοδήποτε πρόβλημα δημόσιας υγείας. Και τα προβλήματα δημόσιας υγείας, που καλύπτουν περίπου το 95% σε σχέση με την υγεία, δεν έχουν σύνορα.
Έτσι λοιπόν όσοι λένε να περιφρουρήσουμε τα σύνορα -και το λένε πάρα πολλοί- ίσως δεν ξέρουν για ποιον ιό μιλάμε. Η περιφρούρηση των συνόρων ή το αίσθημα της απολύτου ασφαλείας των πολιτών όχι μόνο της χώρας μας, αλλά και σε όλον τον κόσμο που θέλει να επισκεφτεί τη χώρα μας, περνάει μέσα από τις υποδομές υγείας και το ανθρώπινο δυναμικό.
Γι΄ αυτό είπα, κύριε συνάδελφε, για το δίκτυο επιδημιολογικής επιτήρησης. Ξέρετε ότι το Κέντρο Ελέγχου Ειδικών Λοιμώξεων όχι μόνο κάνει άριστα τη δουλειά του αλλά λειτουργεί σε εικοσιτετράωρη βάση και επικοινωνεί αυτομάτως με οποιονδήποτε πολίτη, συνάδελφο γιατρό ή υγειονομικό για να του μιλήσει για ένα πιθανό τέτοιο θέμα.
Γιατί αυτό είναι το ακροτελεύτιο σημείο στο οποίο πιθανόν να έρθει σε μια πρώτη επαφή ένας άνθρωπος με πιθανότητα να έχει έναν τέτοιο ιό ή οποιονδήποτε άλλο. Έτσι λοιπόν και υποδομές έχουμε και καλούς γιατρούς και εκπαίδευση.
Να πω κι ένα δεύτερο. Μετακινήσαμε πράγματι γιατρούς στο αεροδρόμιο και είδα ότι αντέδρασαν -γιατί δεν δέχθηκε κανένας να πάει- κι έτσι μετακινήθηκαν με απόφαση του Γενικού Γραμματέα. Αντέδρασαν και βγήκαν και στα κανάλια κι άρχισαν να λένε ότι «δεν είμαστε ειδικοί». Μα, τι σημαίνει δεν είναι ειδικός ένας γιατρός να αντιμετωπίσει σε μια πύλη εισόδου; Σε μια πύλη εισόδου τρία ερωτήματα πρέπει να δει ο γιατρός, κι όχι ο γιατρός μόνο αλλά το όλο επιτελείο -που το κάνει ήδη- και οι διοικητικοί. Το ένα ερώτημα είναι αν τις τελευταίες δέκα ημέρες ο επιβάτης πήγε σε μια από τις χώρες που ενδημεί η νόσος, η οποία κάθε μέρα είναι και στο site του Υπουργείου και στο site του ΚΕΕΛ -αυτό που λέει δηλαδή ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας-, δεύτερον, αν έχει πυρετό και, τρίτον, αν έχει αναπνευστικό πρόβλημα. Και αμέσως κινητοποιείται το σύστημα. Και βέβαια κάποιοι συνάδελφοι έπρεπε να πάνε και κάποιοι δεν δέχθηκαν και αντέδρασαν.
Πήγαν «γυμνοί», είπατε. Δεν πήγαν καθόλου «γυμνοί». Έχουμε πραγματικά ένα στοκ, από τα καλύτερα στην Ευρώπη, όλου αυτού του εξοπλισμού. Κανένας δεν μπορεί να πει ότι όλα είναι τέλεια. Κανένας δεν θα πει ότι κρούσμα δεν θα έρθει στην Ελλάδα. Μπορεί να έρθει, αλλά να είστε σίγουρος ότι και θα το απομονώσουμε και θα το θεραπεύσουμε.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην συζήτηση των
ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Θα συζητηθεί η με αριθμό 7028/5-3-2003 ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ελευθερίου Παπανικολάου προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικώς με την ένταξη του ελαιολάδου Μεσσηνίας στο διατροφικό μενού των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Η ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
«Το αγνό παρθένο ελαιόλαδο της Μεσσηνίας είναι παγκοσμίως γνωστό τόσο για την αρίστη και μοναδική του ποιότητα όσο και για τη φαρμακευτική του δυναμική και η κατανάλωσή του αποτελεί στοιχείο διατροφικού πολιτισμού.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 αποτελούν μοναδική ευκαιρία για να βρεθεί το λάδι της Μεσσηνίας στο τραπέζι χιλιάδων αθλητών και των συνοδών. Η ζωντανή αυτή διαφήμιση του ελαιολάδου θα συμβάλει τα μέγιστα στην αύξηση των εξαγωγών, στην κατάκτηση νέων αγορών, καθώς και στην οικονομική ανάκαμψη των αγροτών μας και της Μεσσηνίας.
Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
1. Φροντίζετε ώστε το αγνό παρθένο ελαιόλαδο της Μεσσηνίας με τη μοναδική γεύση να ευρίσκεται στο τραπέζι των αθλητών των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004;
2. Περιλαμβάνεται το ελαιόλαδο στο μενού και τι ποσότητα αναμένεται να καταναλωθεί κατά τη διάρκεια του 2004;»
Θα έλεγα ότι μας ενδιαφέρει το ελαιόλαδο γενικά, και των άλλων περιοχών, κύριε συνάδελφε.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Η μελέτη η δική μου έγινε στη Μεσσηνία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Καλώς. Μα, είναι λογικό το ιδιαίτερο ενδιαφέρον σας για τη Μεσσηνία, την εκλογική σας περιφέρεια.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Πολιτισμού κ. Λιάνης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θεωρώ αυτήν την ερώτηση, κύριε Πρόεδρε –και πραγματικά είναι- η πιο ασυνήθιστη ερώτηση που έχει γίνει σε σχέση με τον κύκλο των Ολυμπιακών Αγώνων και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, γιατί δείχνει ακριβώς το πολυδιάστατο αυτού του μεγάλου γεγονότος και του μεγάλου εθνικού κεκτημένου. Είναι η πρώτη φορά που δείχνει ακριβώς το εύρος της χρησιμότητας των Αγώνων σε σχέση με την Ελλάδα. Δηλαδή δεν περιορίζεται μόνο στον τουρισμό, στη διπλωματία, στις μεταφορές, στον πολιτισμό, στα μέσα επικοινωνίας, αλλά είναι και στο θέμα της διατροφής και χαίρομαι που ο κ. Παπανικολάου έκανε αυτήν την ερώτηση. Θα έλεγα μάλιστα ότι δίνει τη δυνατότητα να φανεί πόσο μπορούμε να προβάλουμε όλα τα ελληνικά προϊόντα και πόσο μάλλον τα εξαιρετικά ελληνικά προϊόντα.
Στην απάντηση που μας έδωσε ο υπεύθυνος διευθυντής των υπηρεσιών διατροφής του Οργανισμού «ΑΘΗΝΑ 2004», ο κ. Φωκάς, μας λέει ότι υπάρχει μια σαφής προτίμηση των ελληνικών προϊόντων στα γεύματα αυτά, τα οποία θα δίνονται στους χιλιάδες ξένους αθλητές που θα παραμείνουν στο Ολυμπιακό Χωριό όχι μόνο για δεκαπέντε μέρες, αλλά και πριν που θα έρθουν άλλοι νωρίτερα για τις προετοιμασίες. Ακόμη περισσότερο, το εξαιρετικό λάδι της Μεσσηνίας νομίζω ότι είναι γνωστό και δεν έχει διαφύγει της προσοχής του «ΑΘΗΝΑ 2004» ότι θεωρείται πραγματικά ένα λάδι το οποίο έχει, θα έλεγα, τονωτικές ιδιότητες σε ό,τι αφορά και τους αθλητές αλλά και τους κοινούς ανθρώπους.
Επίσης θα προσέθετα ότι η πρόβλεψη που υπάρχει για να γίνει κάτι τέτοιο είναι κατ’ αρχήν να πάρουν ελληνικό λάδι από την «ΑΘΗΝΑ 2004» γύρω στους επτά τόνους. Ένα μεγάλο μέρος αυτής της προμήθειας θα είναι από το λάδι της Μεσσηνίας. Ακόμα, είναι ξεκάθαρο ότι ακόμα και από την προκήρυξη που έχει η «ΑΘΗΝΑ 2004» και υπογράφει αυτές τις συμφωνίες σχετικά με τους αναδόχους υπάρχει σαφής προτίμηση των ελληνικών προϊόντων.
Νομίζω, λοιπόν, ότι δεν υπάρχει ανησυχία σε ό,τι αφορά το δικό σας λάδι που είναι όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και ευρωπαϊκά και παγκόσμια αναγνωρισμένο. Εγώ θα έλεγα ότι μετά την ερώτηση που κάνατε ήταν ακόμα πιο χρήσιμο, γιατί πραγματικά οι ιθύνοντες της «ΑΘΗΝΑ 2004» θα έχουν κατά νου αυτό το γεγονός που φαντάζομαι ότι θα ξεκινήσει σε κάποιους μήνες για τις προολυμπιακές ομάδες που θα αρχίσουν την προετοιμασία τους στην Ελλάδα.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ακούσατε, κύριοι συνάδελφοι, ότι θα πάρουν λάδι στην «ΑΘΗΝΑ 2004» για διατροφή φυσικά και όχι για άλλη «χρήση».
Ορίστε, κύριε Παπανικολάου, έχετε το λόγο.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, να ευχαριστήσω και τον κύριο Υπουργό που αναγνωρίζει τις οργανοληπτικές ικανότητες και τη φαρμακευτική δυναμική του λαδιού. Επιτρέψτε μου τον περιορισμό της αναφοράς μου στο λάδι της Μεσσηνίας, επειδή –επί τη ευκαιρία θα καταθέσω για τα Πρακτικά ορισμένα βιβλιαράκια που έχω γράψει για το λάδι- οι ιατρικές μελέτες έχουν γίνει στο χώρο της Μεσσηνίας και πάντα μέσα σε αυτήν την Αίθουσα πρέπει να μιλάμε υπεύθυνα και τεκμηριωμένα.
Θα ήθελα να πάω μερικά χρόνια πίσω και να βοηθήσω σε αυτά που είπε ο κύριος Υπουργός και να πω ότι το λάδι και η ελιά έχουν χαράξει τους δρόμους του πολιτισμού εδώ και χιλιάδες χρόνια. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, εάν θυμηθούμε, ξεκίνησαν με τον κότινο της ελιάς και συγχρόνως, κύριε Υπουργέ, οι αθλητές αλείφοντο με λάδι. Βέβαια, δεν έχουμε παρακολουθήσει τα ρεκόρ που είχαν επιτευχθεί τότε, αλλά πιστεύω ότι εάν δούμε σήμερα το θέμα με τις σύγχρονες απόψεις που θέτουν οι ειδήμονες, κάποιο ρόλο θα πρέπει να παίζει αυτό το πράγμα.
Ιδού, κύριε Υπουργέ, η πρόκληση για τους ξένους αθλητάς αλλά και τους Έλληνες μέσα στα πλαίσια των Ολυμπιακών Αγώνων, να μπορέσουμε κι εμείς προβάλλοντες συγχρόνως το λάδι, το «χρυσάφι» -όπως λέμε στη Μεσσηνία- να χρησιμοποιηθεί, να διαφημιστεί, να προβληθεί, αλλά μαζί και με άλλα ελληνικά προϊόντα, γιατί είμαι σίγουρος –και το λέω αυτό σαν γιατρός υπεύθυνα- ότι τα ελληνικά προϊόντα είναι αυτήν τη στιγμή τα καλύτερα.
Θα μπορούσαμε σε αυτήν τη φάση να κάνουμε μια μεγάλη καμπάνια, διότι εμείς αεροπλάνα και αυτοκίνητα δεν παράγουμε. Όμως έχουμε τα καλύτερα των αγροτικών προϊόντων και επειδή και ο αγρότης βρίσκεται σε δεινή θέση –ιδίως σήμερα ο ελαιοπαραγωγός- θα έλεγα ότι αυτήν την ευκαιρία πρέπει να την «αρπάξουμε από τα αυτιά», κύριε Υπουργέ, και να την εκμεταλλευτούμε -με την καλή έννοια- γιατί νομίζω ότι προσφέρουμε και πολιτισμό. Είναι μια πρόταση ζωής, αφού ο αθλητής είναι η προσωποποίηση της υγείας, την οποία επιδαψιλεύει η χρησιμοποίηση του λαδιού, αφού με σύγχρονες ιατρικές μελέτες έχει αποδειχθεί ότι το λάδι είναι διά πάσαν νόσον.
Για τα Πρακτικά της Βουλής, κύριε Πρόεδρε, να καταθέσω τρία βιβλιαράκια που έχω γράψει. Το τελευταίο, κύριε Υπουργέ, είναι σε αγγλική έκδοση, που θα μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε και για τους ξένους. Εάν θέλετε, έχω και άλλα αντίτυπα να σας δώσω. Νομίζω ότι δεν πρέπει να χάσουμε αυτήν τη μεγάλη ευκαιρία για τους ελαιοπαραγωγούς.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ελευθέριος Παπανικολάου καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Μετά πάθους υποστήριξε ο κύριος συνάδελφος τις απόψεις του για το ελαιόλαδο.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ. Έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Θα έλεγα ότι αντιλαμβάνομαι πάρα πολύ καλά ότι αυτό οφείλεται σε ένα αγνό πάθος και όχι μόνο σε μία –ας πούμε- σοβινιστική αναγκαιότητα.
Στις εξαιρετικές γνώσεις που έχει ο κ. Παπανικολάου θα προσθέσω για τους Ολυμπιακούς Αγώνες ότι οι νέοι δρόμοι του πολιτισμού ήταν το λάδι και η ελιά, αλλά πολλοί έχουν την εντύπωση ότι στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν υπήρχαν για τους αθλητές βραβεία. Και προ των Ολυμπιακών Αγώνων και μερικές φορές και στους Ολυμπιακούς Αγώνες δίνονταν τελικά βραβεία στους αθλητές πέραν της ελιάς και του γνωστού κότινου, τα οποία ήταν κιούπια με λάδι, κιούπια με στάρι και στα ομηρικά λίγο προγενέστερα χρόνια και γυναίκες που ήξεραν να κάνουν επιδέξια πράγματα.
Φαντάζομαι ότι το λάδι της Μεσσηνίας είναι κατ’ αυτήν την έννοια ασυναγώνιστο ακόμα και ως βραβείο να δοθεί στους ξένους. Εγώ θα χρησιμοποιήσω τα στοιχεία που θα μου δώσετε. Θα τα δώσω στην «ΑΘΗΝΑ 2004». Ο κ. Φωκάς μου είπε ότι πραγματικά θέλει κάποια πληρέστερη ενημέρωση σε ό,τι αφορά αυτά που διεξοδικά προτείνετε.
Όμως είναι φανερό ότι από όλη αυτήν την ιστορία που συζητάμε εδώ πέρα αυτό που βγαίνει ως συμπέρασμα είναι ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες αφήνουν οφέλη στη χώρα πολύ περισσότερα από αυτά που φαντάζεται ο μέσος Έλληνας και από αυτά που έχει καταλάβει ακόμα και η Βουλή των Ελλήνων, όπου τόσες συζητήσεις έχουν γίνει.
Σας εξήγησα προηγουμένως τους πολλούς τομείς και τις πολυσχιδείς δράσεις που έχουν αυτοί οι αγώνες. Στον τουρισμό υπάρχει μια μελέτη και λέει ότι η χώρα που παίρνει τους Ολυμπιακούς Αγώνες έχει μέσο όρο αύξησης έξι εκατομμύρια τουρίστες το χρόνο. Μπορεί να αποσβέσει, δηλαδή, η Ελλάδα τα έξοδα που θα κάνει για τους Ολυμπιακούς Αγώνες μέσα στα πρώτα έξι χρόνια, σύμφωνα με τέτοιους υπολογισμούς. Και ένας τελευταίος ακόμη υπολογισμός έδειξε ότι οι πόλεις που πήραν αγώνες -μετράται με ένα ιδιαίτερο μέτρο αυτό- απέκτησαν μεγαλύτερη ισχύ, πολιτική, διπλωματική ισχύ, δεκαεπτά φορές απ’ ότι είχαν πριν. Τέτοιες πόλεις είναι η Βαρκελώνη, το Σίδνεϋ η Ατλάντα και κατά συνέπεια και η Αθήνα. Αυτά δεν τα έχουμε υπολογίσει ποτέ ως κέρδη των Ολυμπιακών Αγώνων.
Χαίρομαι, λοιπόν, που μιλάτε με αυτόν τον τρόπο. Μου είπε ο κ. Φωκάς να σας διαβεβαιώσω ότι λεφτά πολλά δεν θα βγάλετε, αλλά θα γίνει τεράστια διαφήμιση στο λάδι και έτσι το λάδι Καλαμών θα γίνει γνωστό σε όλον τον κόσμο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των αναφορών και ερωτήσεων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Θα γίνει η προεκφώνηση των νομοσχεδίων που είναι γραμμένα στην ημερήσια διάταξη.
Υπουργείου Εξωτερικών.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου «Κύρωση της Συμφωνίας σταθεροποίησης και σύνδεσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των Κρατών-Μελών τους αφ’ ενός και της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας αφ’ ετέρου, μετά των συνημμένων δηλώσεων και της Τελικής Πράξης αυτής».
Το νομοσχέδιο κρατείται και θα συζητηθεί στη συνέχεια.
Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Επιτάχυνση της ποινικής διαδικασίας και άλλες διατάξεις».
Το νομοσχέδιο κρατείται και θα συζητηθεί στη συνέχεια.
Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.
Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Ναυτική επαγγελματική εκπαίδευση, κατάρτιση και επιμόρφωση και ρύθμιση άλλων θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας» σύμφωνα με τα άρθρα 72 παράγραφος 4 του Συντάγματος και 108 παράγραφος 7 του Κανονισμού της Βουλής.
Το νομοσχέδιο θα ψηφισθεί σε άλλη συνεδρίαση.
Κύριοι συνάδελφοι, επανερχόμαστε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εξωτερικών.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου «Κύρωση της Συμφωνίας σταθεροποίησης και σύνδεσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των Κρατών-Μελών τους αφ’ ενός και της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας αφ’ ετέρου, μετά των συνημμένων δηλώσεων και της Τελικής Πράξης αυτής».
Έχει ψηφιστεί στη Διαρκή Επιτροπή κατά πλειοψηφία. Η Νέα Δημοκρατία έχει ψηφίσει «Ναι», ο Συνασπισμός «Ναι» και το Κομμουνιστικό Κόμμα «Όχι».
Όποιος εκ των συναδέλφων έχει αντίρρηση, λαμβάνει το λόγο.
Κύριε Σκυλλάκο έχετε το λόγο για δυο λεπτά.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατ’ οικονομίαν, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο για ένα λεπτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Όχι, δεν υπάρχει κατ’ οικονομίαν, κύριε συνάδελφε. Ο Κανονισμός είναι σαφής. Αν δηλώσει ο συνάδελφος Βουλευτής ότι έχει αντίρρηση, τότε θα λάβει το λόγο.
Κατ’ αρχήν θα λάβει το λόγο ο κ. Σκυλλάκος.
Ορίστε, έχετε το λόγο, κύριε Σκυλλάκο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Πρόκειται για μια σύμβαση, κύριε Πρόεδρε, σύνδεσης της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ανάλογες συμβάσεις έχουν υπάρξει και με άλλες χώρες.
Τι θέλω να σημειώσω. Πρώτον, χαίρομαι που τα κόμματα που έκαναν τα συλλαλητήρια πριν από μερικά χρόνια και καταδίκαζαν το ΚΚΕ περίπου ως προδοτικό διότι το όνομα «Μακεδονία» ήταν το άπαν της εξωτερικής μας πολιτικής και είχαμε εκείνες τις συγκρούσεις με το γειτονικό κράτος και τον παροξυσμό στο εσωτερικό της Ελλάδας -σήμερα εκ των πραγμάτων και γενικότερα αναγκάζονται να βάλουν νερό στο κρασί τους και να επικυρώσουν αυτήν τη συμφωνία επικυρώνοντας στην πράξη την ύπαρξη μιας οντότητας κρατικής που ουσιαστικά αναφέρεται ως «Μακεδονία».
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ)
Τα λέω αυτά γιατί πρέπει να βγαίνουν τα συμπεράσματα και για τις πολιτικές που εφαρμόσαμε και χρειάζεται θάρρος να πούμε ότι κάναμε λάθος και ότι αναπροσαρμόζουμε την πολιτική μας στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Επί της ουσίας. Εμείς καταψηφίζουμε και αυτήν τη συμφωνία σύνδεσης, όπως και τις άλλες που υπήρξαν με άλλα κράτη και ήρθαν στη Βουλή για επικύρωση για τον εξής απλούστατο λόγο. Διότι μπαίνουν τέτοιοι όροι μέσα από τη σύμβαση, δεσμευτικοί για το κράτος αυτό, όπως και για τα προηγούμενα, οι οποίοι είναι αρνητικοί για το ίδιο το κράτος, όπως το κρίνουμε εμείς, και γενικότερα είναι όροι ανισότιμοι στις σχέσεις μεταξύ κρατών.
Τι θέλουμε να πούμε. Μέσα στα κείμενα της σύμβασης βλέπουμε ότι καθορίζεται σαν όρος να ακολουθήσει το κράτος αυτό την οικονομία της αγοράς, να το πω συνοπτικά.
Δεν του επιτρέπεται, λοιπόν, να έχει την πορεία της οικονομικής ανάπτυξης και τις επιλογές, τις οποίες θα ήθελε. Αυτό θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη ληστεία του πλούτου της χώρας αυτής μέσω των αποκρατικοποιήσεων, των ιδιωτικοποιήσεων και μέσω άλλων μεθόδων. Η εκμετάλλευση σε βάρος του λαού και από τους ξένους αλλά και από τους ντόπιους καπιταλιστές που εδραιώνονται σ΄ αυτήν τη χώρα, θα είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Το δεύτερο θέμα έχει να κάνει με το πολιτικό σύστημα. Στις διατάξεις αυτής της συμφωνίας επιβάλλονται κανόνες σε μία συγκεκριμένη κατεύθυνση δυτικής δημοκρατίας. Ας αφήσουμε τους Βαλκάνιους ή τους γείτονές μας να επιλέξουν αυτοί το πολιτικό τους σύστημα και δεν χρειάζονται κανόνες που θα τους καθορίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι και μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα περισσότερα δημοκρατικά δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα υποκριτικά, ενώ στην πράξη βλέπουμε ότι πολλά από αυτά όχι μόνο αμφισβητούνται αλλά έχουμε νομοθεσίες που πάνε προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Ας μη δώσουμε, λοιπόν, τα φώτα μας εμείς εκεί και ας μην μπαίνουν τέτοιοι όροι ανισότιμοι σε βάρος κρατών που θέλουν να προσδεθούν με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτοί οι λόγοι, λοιπόν, μας οδηγούν να καταψηφίσουμε το προτεινόμενο νομοσχέδιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Η Ελλάδα των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913», τριάντα επτά μαθητές και τρεις δάσκαλοί τους από το 7ο Δημοτικό Σχολείο Κορυδαλλού Πειραιά.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Όπως γνωρίζετε, σύμφωνα με τον Κανονισμό, ο κ. Σκυλλάκος μίλησε τώρα για την εισαγόμενη και συζητούμενη τώρα προς κύρωση Συμφωνία, διότι το Κομμουνιστικό Κόμμα δεν την ψηφίζει.
Αν υπάρχει κάποιος άλλος, ο οποίος επίσης δεν την ψηφίζει, τότε να του δώσουμε το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΡΤΣΑΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα μπορούσα να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ορίστε, κύριε Κορτσάρη, έχετε το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΡΤΣΑΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, συμβαίνουν ορισμένα γεγονότα στην περιοχή, που έχουν άμεση σχέση με το θέμα..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Με συγχωρείτε, κύριε συνάδελφε, αλλά ο Κανονισμός λέει ότι ο λόγος δίδεται σε όποιον έχει αντιρρήσεις.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΡΤΣΑΡΗΣ: Όχι, κύριε Πρόεδρε, αντιρρήσεις δεν έχω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Τότε δεν μπορώ να σας δώσω το λόγο, γιατί θα πρέπει να δώσω το λόγο σε όλους, όσοι θα ήθελαν να μιλήσουν γενικώς περί της βαλκανικής συνεργασίας, περί των Ελληνοσκοπιανών κλπ.
Ο κ. Καρατζαφέρης έχει αντιρρήσεις για τη σύμβαση; Αν έχετε αντιρρήσεις και δεν την ψηφίζετε, τότε να τις διατυπώσετε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Βεβαίως δεν την ψηφίζω, κύριε Πρόεδρε. Έχω μάλιστα να σημειώσω ορισμένα πράγματα.
Όταν πριν από δέκα χρόνια ο τότε Πρωθυπουργός της κυβερνήσεως κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε πει ότι σε δέκα χρόνια θα έχει ξεχαστεί το όνομα «Μακεδονία», κάποιοι είχαν καγχάσει και το είχαν κάνει προεκλογικό σύνθημα στις εκλογές του 1993. Πού να ξέραμε τότε ότι σε δέκα χρόνια θα χρηματοδοτούσαμε κιόλας αυτό το κρατίδιο; Πού να ξέραμε τότε ότι θα συναινούσαμε κιόλας να χρηματοδοτηθεί αυτό το κρατίδιο; Και μόνο από αυτήν τη σύμβαση πρέπει να αναθεωρηθεί αυτό το καθεστώς, πώς δηλαδή έρχονται με τετελεσμένα γεγονότα μέσα στην Αίθουσα, μην μπορώντας να αλλάξουμε ούτε ένα «και».
Τι συμβαίνει λοιπόν; Σήμερα τουλάχιστον μου τηλεφώνησαν τέσσερις επιχειρηματίες. Ουδέποτε και για κανένα νομοσχέδιο με είχε ρωτήσει κανείς αν θα το ψηφίσουμε. Κύριε Πρόεδρε, ποιο είναι το ενδιαφέρον; Θα γίνει φορολογικός παράδεισος εκεί. Πάνε να κάνουν ένα νέο Λιχτενστάιν, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι αύριο το πρωί εκατό «PALCO» θα πάνε εκεί. Δεν υπάρχει εργοστάσιο σήμερα που να «καπνίζει» στην Πέλλα και στην Ημαθία, γιατί έχουν φύγει και έχουν πάει στη Βουλγαρία. Όσα έχουν απομείνει, θα πάνε στα Σκόπια. Θα το θυμηθείτε, κύριε Πρόεδρε, και εσείς, κύριε Υπουργέ, τι καταστροφή στην οικονομία θα φέρει αυτό που κάνετε σήμερα.
Για ποιο λόγο να ενισχύσουμε εμείς τα Σκόπια; Έχουμε τρελαθεί τελείως και δεν βλέπουμε τον περίγυρο, το πολιτικό περιβάλλον στην περιοχή μας και δεν ξέρουμε το εθνικό μας συμφέρον; Επιτέλους, ενισχύουμε τις οικονομίες αυτών που μας υποβλέπουν. Ενισχύουμε την οικονομία της Αλβανίας με τον τρόπο και τη μέθοδο που ξέρετε εδώ, ενισχύουμε ευθέως την οικονομία των Σκοπίων, ενισχύουμε τη Βουλγαρία με τα εργοστάσια που αφήσαμε και πήγαν εκεί και την ελεύθερη μετακίνηση των Βουλγάρων πολιτών στη χώρα, οι οποίοι παίρνουν τις δικές μας δουλειές, για να βυσσοδομούν όλοι εναντίον της χώρας.
Έγινε κόμμα φιλοβουλγαρικό στη Μακεδονία. Ζητούν από τους Μητροπολίτες να παραδώσουν τα κλειδιά των Μητροπόλεων, ο Πατσακνιάς ενθαρρυνόμενος από το κράτος των Σκοπίων. Και εμείς θα χρηματοδοτήσουμε; Έχουμε τρελαθεί τελείως, επιτέλους, όλοι σ’ αυτήν τη χώρα; Ποια σκοπιμότητα μας το επιβάλλει; Για να είμαστε τα καλά παιδιά των Βρυξελλών;
Αυτό, κύριε Υπουργέ, καταδεικνύει ότι εμείς δεν μπορούμε να έχουμε κοινή εξωτερική πολιτική. Άλλο οι Βρυξέλλες, άλλο η Ολλανδία, άλλο η Γερμανία. Σας το έχω πει και στην Επιτροπή -και το επαναλαμβάνω- ότι το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο έχουν γειτονικές χώρες τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία. Εμείς έχουμε την Αλβανία, τα Σκόπια, τη Βουλγαρία, την Τουρκία. Όλες αυτές οι χώρες με τον έναν ή τον άλλον τρόπο βλέπουν την Ελλάδα κατακτητικά.
Δεν μπορούμε, λοιπόν, εμείς να έχουμε αυτήν την πολιτική. Δεν μπορούμε να συναινέσουμε για να χρηματοδοτηθούν, να κάνουν ένα κράτος που θα μας πάρει αύριο τα εργοστάσια, θα μας πάρει αύριο την παραγωγή, για να στείλουμε στην ανεργία και άλλες χιλιάδες κόσμο.
Είμαστε ήδη οι πρωταθλητές της Ευρώπης. Δεν μπορούμε να στερήσουμε ευκαιρίες εργασίας από τους Έλληνες. Έπρεπε να το λάβετε υπόψη σας πριν υπογράφατε αυτήν τη σύμβαση. Και βεβαίως μου έκανε εντύπωση που και η Νέα Δημοκρατία την ψηφίζει.
Δηλαδή τι ψηφίζουμε; Περισσότερη ανεργία στην Ελλάδα. Ε, λοιπόν αυτό ο ελληνικός λαός δεν θα το ξεχάσει. Έρχονται οι εκλογές και θα φροντίσουμε να του το θυμίσουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρία και κύριοι Βουλευτές, είναι η πρώτη συμφωνία σταθεροποίησης και σύνδεσης που έρχεται για κύρωση από τη Βουλή των Ελλήνων. Πρόκειται για μια νέα γενιά μεικτών ευρωπαϊκών συμβάσεων, συμβάσεων δηλαδή που υπογράφονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και από τα κράτη-μέλη, με τις άλλες συμβαλλόμενες χώρες. Είναι η πρώτη που έρχεται στη Βουλή των Ελλήνων. Την Πέμπτη θα έρθει και η δεύτερη στη Διαρκή Επιτροπή για την Κροατία. Αυτές οι δύο έχουν ήδη συναφθεί και μένει να συναφθεί η αντίστοιχη με την Αλβανία.
Είναι η υλοποίηση μιας πολιτικής που η Ελλάδα στηρίζει και προωθεί για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό των Βαλκανίων, για τα Βαλκάνια της ειρήνης και της σταθερότητας, από τα οποία η Ελλάδα έχει μόνο να κερδίσει και όχι να χάσει.
Αυτήν την προοπτική την στηρίζουμε με ιδιαίτερη ένταση και αυτήν την πολιτική, πέρα από αυτό το συμβατικό πλαίσιο, θα υποστηρίξουμε ως προτεραιότητα της Ελληνικής Προεδρίας στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 21 Ιουνίου στη Χαλκιδική.
Θέλω να τονίσω ότι αυτή η στάση της Ελλάδας ως προς την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας εκτιμήθηκε ιδιαιτέρως από την κοινή γνώμη της χώρας αυτής και αυτό που η ελληνική Κυβέρνηση αναμένει είναι μια στάση αναγνώρισης από την πλευρά της Κυβέρνησης της χώρας αυτής, μια στάση αναγνώρισης από την πλευρά όσων -διά μέσου κυρίως του Τύπου πολλές φορές- δεν σέβονται τη βοήθεια της Ελλάδος, δεν σέβονται την πολιτική της Ελλάδος, δεν σέβονται ορισμένες φορές τις προσπάθειες που κάνει η Ελλάδα για να είναι ευρωπαϊκά προσανατολισμένες όλες οι χώρες της Βαλκανικής και κυρίως οι αδύναμοι κρίκοι της περιοχής αυτής. Πιστεύουμε σε αυτήν την πολιτική, πιστεύουμε σε αυτήν την προοπτική.
Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, επαναλαμβάνοντας ότι περιμένουμε την αναγνώριση από την άλλη πλευρά και την εκ μέρους της εφαρμογή μιας πολιτικής που θα διευκολύνει τις σχέσεις καλής γειτονίας στην περιοχή.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εξωτερικών: «Κύρωση της Συμφωνίας σταθεροποίησης και σύνδεσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των Κρατών-Μελών τους αφ΄ενός και της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας αφ΄ετέρου, μετά των συνημμένων δηλώσεων και της Τελικής Πράξης αυτής;»
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εξωτερικών «Κύρωση της Συμφωνίας σταθεροποίησης και σύνδεσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των Κρατών-Μελών τους αφ΄ενός και της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας αφ΄ετέρου, μετά των συνημμένων δηλώσεων και της Τελικής Πράξης αυτής» έγινε δεκτό, κατά πλειοψηφία, σε μόνη συζήτηση, επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:


(Το ψηφισθέν νομοσχέδιο βρίσκεται στο Τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)


ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Εισερχόμεθα στη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Επιτάχυνση της ποινικής διαδικασίας και άλλες διατάξεις».
Η συζήτηση επί της αρχής θα γίνει απόψε. Λόγω απουσίας του Υπουργού στο Εξωτερικό θα διακόψουμε τη συζήτηση του νομοσχεδίου αυτού και θα συζητηθεί αύριο το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Θα συζητήσουμε τα άρθρα του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης την Πέμπτη, οπότε και θα ολοκληρωθεί η συζήτησή του.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μου επιτρέπετε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ορίστε, κύριε Πρόεδρε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να παρατηρήσω ότι το νομοσχέδιο αυτό εισάγεται στην Ολομέλεια. Θα μπορούσε να είχε εισαχθεί στο Τμήμα. Το ποια νομοσχέδια εισάγονται στην Ολομέλεια και ποια στο Τμήμα είναι μέγα πρόβλημα, κύριε Πρόεδρε.
Εγώ οφείλω να σας επισημάνω ότι έχω την αίσθηση πως παύει να λειτουργεί η Βουλή, όταν δεν λειτουργεί η Ολομέλεια.
Νομίζω ότι θα ήταν σωστό –διότι δεν ήταν ποτέ εις το πνεύμα ημών, που ψηφίσαμε την Αναθεώρηση του Συντάγματος, να καταργήσουμε την Ολομέλεια για τη μεγάλη πλειοψηφία των νομοθετημάτων- περισσότερα νομοθετήματα να εισάγονται στην Ολομέλεια και να μη χάνονται ημέρες νομοθετικής εργασίας με μία άδεια Βουλή, με μία Βουλή που δεν λειτουργεί και η οποία δεν δίνει και καλή εντύπωση προς τα έξω.
Κύριε Πρόεδρε, κάνω αυτήν τη γενική παρατήρηση, διότι αυτό πιστεύω βαθύτατα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οφείλω να δώσω μία απάντηση.
Η συνταγματική μεταρρύθμιση που έγινε, τουλάχιστον ως το σημείο αυτό, έγινε με τη συντριπτική πλειοψηφία των Βουλευτών. Τα δύο μικρότερα κόμματα και μερικοί μόνο συνάδελφοι δεν συμφώνησαν σε ορισμένα σημεία αυτής ειδικά της ρύθμισης.
Κύριε Πρόεδρε, όλο αυτό έγινε και με τη δική σας, πολύ θετική, τοποθέτηση.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Όχι σε αυτήν την έκταση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Από εκεί και πέρα δεν μπορεί κανείς να προσδιορίζει κατά βούληση την έκταση. Γι’ αυτόν το λόγο υπάρχει το Σύνταγμα που λέει στο άρθρο 72 ποια νομοσχέδια θα συζητηθούν και θα ψηφιστούν στην Ολομέλεια και ποια θα ψηφιστούν στην Επιτροπή και θα έλθουν στην Ολομέλεια για μία ενιαία συζήτηση επί της αρχής και των άρθρων.
Επίσης, το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής λένε ότι η αρμόδια Επιτροπή μπορεί να κρίνει εαυτήν αναρμόδια και να παραπέμψει στην Ολομέλεια το νομοσχέδιο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Αυτό λέω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν όλες εκείνες οι εγγυήσεις, για να γίνει αυτό. Επειδή δημιουργείται και μία εντύπωση στην κοινή γνώμη ως προς αυτό, πιστεύω -και αυτό έχει αποδειχθεί μέχρι τώρα- ότι θα πρέπει να επιμείνουμε η συζήτηση στις επιτροπές, αν και νομίζω ότι ήδη γίνεται λεπτομερής συζήτηση, να είναι ακόμα πιο λεπτομερής. Δηλαδή διαπιστώνω ότι στις επιτροπές δεν γίνεται πάντοτε συζήτηση στα άρθρα ή και στις παραγράφους ακόμα.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, είναι, όπως τα λέτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Γι’ αυτόν το λόγο και εγώ υπεστήριξα αυτήν τη μεταρρύθμιση. Θυμάμαι ότι τα πρώτα χρόνια, που ήταν είκοσι οι επιτροπές, κάναμε και νομοτεχνικές παρατηρήσεις και γραμματολογικές και συντακτικές κλπ.
Η συζήτηση στην Ολομέλεια έπρεπε να είναι και θα πρέπει να συνεχίσει να είναι μία πολιτική συζήτηση. Δεν μπορεί η Ολομέλεια να συζητά την παράγραφο και το εδάφιο και με τις εγγυήσεις που έχουμε τώρα, ότι δηλαδή δεν μπορεί ο Υπουργός ή οποιοσδήποτε συνάδελφος ή ο Υπουργός δια οποιουδήποτε συναδέλφου να φέρνει την τελευταία στιγμή τροπολογίες. Η Βουλή, κάθε επιτροπή και η Ολομέλεια γνωρίζουν τι θα ψηφίσουν.
Κατά τα άλλα έχετε δίκιο στο ότι θα πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη συμμετοχή στην Ολομέλεια, κάτι το οποίο είναι ζητούμενο και που παρά τη βελτίωση που έχει υπάρξει, θα πρέπει να το επιδιώκουμε ακόμα περισσότερο.
Πριν δώσω το λόγο στον εισηγητή της Πλειοψηφία, τον κ. Παπαγεωργίου, θα ήθελα να ρωτήσω τον Υπουργό αν έχει διανείμει το κείμενο με τις αναδιατυπώσεις.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ναι, κύριε Πρόεδρε. Μετά από τη συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή έχω δώσει ορισμένες αναδιατυπώσεις-βελτιώσεις για να διανεμηθούν στους συναδέλφους, ούτως ώστε να γνωρίζουν ήδη από την αρχή της συζήτησης αυτές τις βελτιώσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Υπουργέ, με συγχωρείτε, αλλά από ότι βλέπω με έντονα στοιχεία είναι αυτά, τα οποία καταργήσατε;
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Αυτό έγινε, για να διευκολυνθούν οι συνάδελφοι. Δεν είναι οι καταργούμενες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Βλέπω, όμως, και ένα ολόκληρο εδάφιο, το άρθρο 23 β΄ «περί οργανώσεως τεχνικής των παραγράφων». Τι είναι αυτά; Είναι μία ολόκληρη καινούργια διάταξη. Έτσι δεν είναι;
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Είναι πάντως οι αλλαγές. Επαναλαμβάνουμε τις διατυπώσεις των άρθρων, για να διευκολύνουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Καλώς. Στην πορεία της συζητήσεως θα κριθεί εάν πρόκειται για διατάξεις, όπου δεν θα προκύψει η διατύπωση αυτή από τη συζήτηση, διότι δεν αρκεί το τι έγινε στην Επιτροπή. Εάν αυτό που φέρνετε εσείς εδώ ανταποκρίνεται σε αυτά που συζητήθηκαν στην Επιτροπή, υποθέτω ότι αυτό θα προκύψει και από τη συζήτηση εδώ.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Το υποθέτω κι εγώ. Και καταθέτω τις αναδιατυπώσεις.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Φίλιππος Πετσάλνικος καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες αναδιατυπώσεις, οι οποίες έχουν ως εξής:
«ΑΝΑΔΙΑΤΥΠΩΣΕΙΣ
Στο Σχέδιο Νόμου «Επιτάχυνση της ποινικής διαδικασίας
και άλλες διατάξεις».
΄Αρθρο 2
Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 31 του Κ.Π.Δ., όπως αντικαθίσταται από την παράγραφο 1, απαλείφεται.
΄Αρθρο 8
Το άρθρο 8 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«Οι παράγραφοι με στοιχεία Α΄ και Β΄ του άρθρου 114 του Κ.Π.Δ., αντικαθίστανται ως εξής:
«Α) Τα πλημμελήματα για τα οποία απειλείται στο νόμο φυλάκιση με ελάχιστο όριο κατώτερο των τριών μηνών ή χρηματική ποινή ή και οι δύο ποινές εκτός από α) εκείνα που υπάγονται στην αρμοδιότητα των μεικτών ορκωτών δικαστηρίων και των εφετείων, καθώς και τα συναφή με αυτά (άρθρα 109, 111, 128). β) εκείνα που υπάγονται στην αρμοδιότητα του δικαστηρίου των ανηλίκων γ) εκείνα που τελούνται δια του τύπου δ) εκείνα των άρθρων 142, 145, 147, 149, 153, 154, 156, 158, 159, 160, 202 παρ. 1 και 2, 203, 221, 225 παρ.1, 247, 251, 259, 266 παρ. 1, 269, 271, 278, 286, 288 παρ. 1, 290 παρ. 1 περ. α΄, 300, 314 παρ. 1 εδ. α΄, 328, 390 και 397 του Ποινικού Κώδικα».
Β) Τα δασικά (εκτός από τον εμπρησμό), τα αγροτικά σε βαθμό πλημμελήματος και τα αγορανομικά αδικήματα καθώς και τα εγκλήματα: α) του άρθρου 79 του νόμου 5960/1933 «περί επιταγής», β) των άρθρων 1 και 2 του αν 86/1967 «περί επιβολής κυρώσεων κατά των καθυστερούντων την καταβολήν και την απόδοσιν εισφορών εις Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφαλίσεως», γ) του άρθρου 17 παρ. 8 του νόμου 1337/1983 για την «επέκταση των πολεοδομικών σχεδίων, οικιστική ανάπτυξη και σχετικές ρυθμίσεις», δ) του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 50 και της παραγράφου 4 του άρθρου 53 του Ν. 2910/2001 «Είσοδος, παραμονή, ελληνική ιθαγένεια και λοιπές διατάξεις», ε) του άρθρου 25 του ν. 1882/1990 «Μέτρα για την περιστολή της φοροδιαφυγής και λοιπές διατάξεις», στ) του άρθρου 42 και του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 4 του άρθρου 43 του ν. 2696/1999 «Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας», ζ) του άρθρου 23Β του ν. 248/1914 «Περί οργανώσεως της Ζωοτεχνικής και Κτηνιατρικής Υπηρεσίας», η) των παραγράφων 1 και 6 του άρθρου 10 και της περίπτωσης β΄της παραγράφου 4 του άρθρου 2 του Ν.Δ. 1244/1972 «Περί λειτουργίας Ερασιτεχνικών και Πειραματικών Σταθμών Ασυρμάτου Ειδικών Ραδιοδικτύων και ιδρύσεως Υπηρεσίας Ελέγχου Ραδιοεκπομπών ».
΄Αρθρο 22
Το άρθρο 22 αναδιατυπώνεται ως εξής:
Το άρθρο 316 του Κ.Π.Δ. αντικαθίσταται ως εξής:
«΄Αρθρο 316
Σύνθεση και διαδικασία. 1. Αν ο κατηγορούμενος είναι ανήλικος, στη σύνθεση του συμβουλίου εφετών συμμετέχει και ο εφέτης ανηλίκων.
2. Ως προς τη διαδικασία στο συμβούλιο εφετών εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των άρθρων 306, 309 κ.ε. για το συμβούλιο πλημμελειοδικών».
΄Αρθρο 29
? Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 349 του Κ.Π.Δ., όπως αντικαθίσταται από την παράγραφο 1, αναδιατυπώνεται ως εξής:
«Μπορεί επίσης να διατάξει τη διακοπή της δίκης ή της συνεδρίασης για το λόγο αυτόν έως δεκαπέντε το πολύ ημέρες και μέχρι δύο φορές».
΄Αρθρο 54
Το άρθρο 54 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«1. Η παράγραφος 3 του άρθρου 575 του Κ.Π.Δ, που προστέθηκε με το άρθρο 2 του ν. 2408/1996 (ΦΕΚ 104 Α), καταργείται.
2. Στο άρθρο 595 του Κ.Π.Δ. προστίθεται εδάφιο που έχει ως εξής: «Διατάξεις όμως ειδικών νόμων που ρυθμίζουν διαφορετικά την περάτωση της ανάκρισης ή την παραπομπή στο ακροατήριο ή το επιτρεπτό ή μη των ένδικων μέσων, δε θίγονται.
3. ΄Ενδικα μέσα κατά βουλευμάτων, τα οποία σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου αυτού δεν προβλέπονται και κατά τη δημοσίευσή του δεν έχουν εισαχθεί με την κατά νόμο εισαγγελική πρόταση στο δικαστικό συμβούλιο, τίθενται στο αρχείο με πράξη του αρμόδιου εισαγγελέα.
4. Αποφάσεις που εκδόθηκαν μέχρι τη δημοσίευση του νόμου αυτού, υπόκεινται στα ένδικα μέσα και στις διατυπώσεις άσκησής τους που προέβλεπε ο νόμος που ίσχυε κατά το χρόνο της έκδοσής τους.
5. Εκκρεμείς υποθέσεις ενώπιον δικαστηρίου το οποίο, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου αυτού είναι καθ’ ύλην αναρμόδιο, αποσύρονται από τον εισαγγελέα και εισάγονται στο αρμόδιο δικαστήριο, εφόσον δεν έχει εκδοθεί απόφαση σε πρώτο βαθμό».
΄Αρθρο 58
Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 3 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«3. Ο αριθμός των οργανικών θέσεων των δικαστικών λειτουργών των πολιτικών και ποινικών δικαστηρίων αυξάνεται από την 1η Ιουλίου 2003, ως εξής:»
H παράγραφος 4 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«4. Ο αριθμός των οργανικών θέσεων των παρέδρων του Συμβουλίου της Επικρατείας αυξάνεται από την 1η Ιουλίου 2003, σε δύο (2) και ορίζεται συνολικά σε πενήντα δύο (52)».
Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 5 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«5. Ο αριθμός των οργανικών θέσεων των δικαστών των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων αυξάνεται από την 1η Ιουλίου 2003, ως εξής:»
Η παράγραφος 6 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«6. Ο αριθμός των οργανικών θέσεων των συμβούλων του Ελεγκτικού Συνεδρίου αυξάνεται από την 1η Ιουλίου 2003 κατά μία (1) και ορίζεται συνολικά σε είκοσι πέντε (25) και από την 1η Ιουνίου 2004 κατά μία (1) επίσης και ορίζεται συνολικά σε είκοσι έξι (26)».»)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Με αυτήν την έννοια, αλλά παρακαλώ να διανεμηθεί.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Βεβαίως, αλλά για διευκρίνιση.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Θέλω να ρωτήσω εάν πρόκειται για διάταξη η οποία συζητήθηκε ή δεν συζητήθηκε στη Διαρκή Επιτροπή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Γι’ αυτό εγώ, πριν το ζητήσετε, ήδη είπα στον Υπουργό να διανεμηθεί. Είναι μεν αναδιατυπώσεις, αλλά είδα ότι είναι και μία ολόκληρη διάταξη. Αν πράγματι προκύψει από τα ένδικα μέσα για εκκρεμείς υποθέσεις, αυτά θα τα δείτε και εφόσον συμφωνείτε, θα περάσουν. ΄Αλλως θα είναι μία διάταξη που πρέπει να έρθει χωριστά, κύριε Υπουργέ.
Ορίστε, κύριε Παπαγεωργίου, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, η απονομή της ποινικής δικαιοσύνης όσον αφορά στην επιτάχυνση των διαδικασιών, την οποία φιλοδοξεί να επιτύχει το συζητούμενο σχέδιο νόμου είναι χωρίς αμφιβολία μια σπουδαία και υψίστης σημασίας για την κοινωνία μας διαδικασία, ιδιαίτερα, αν αναλογιστεί κανείς ότι με την απονομή της ποινικής δικαιοσύνης διακυβεύονται ύψιστα αγαθά, όπως η ελευθερία, η τιμή και η υπόληψη του ατόμου. Ακόμη επέρχεται η κοινωνική ειρήνη, η ψυχική και η ηθική ανακούφιση του θιγέντος από ποινικά αδικήματα και μέσα από τις αρχές της γενικής και της ειδικής πρόληψης επιδιώκεται, αν όχι η απαλλαγή της κοινωνίας μας από το έγκλημα, τουλάχιστον ο περιορισμός της εμφάνισής του και ο μετριασμός των συνεπειών που αυτό προκαλεί.
Με την ουσιαστική και δίκαιη απονομή της ποινικής δικαιοσύνης εκπέμπεται το μήνυμα ότι η κοινωνία μας δεν διακατέχεται από ασυδοσία και μέσα από την τιμωρία των ενόχων και τη δημοσιότητα της ποινικής δίκης επιχειρείται η συνέτιση όλων των επίδοξων εγκληματιών, ενώ κι εκείνος που ποινικά παρεκτράπη, ιδιαίτερα στα σοβαρά αδικήματα, πρέπει και οφείλει κατά το μέγεθος, τη φύση και το είδος της πράξης του να υφίσταται τις συνέπειές της, προκειμένου να συνετιστεί και να επανενταχθεί ομαλά στην κοινωνία.
Η ποινική δικαιοσύνη, για να εξυπηρετεί τους υψηλούς και μεγαλεπίβολους σκοπούς της, οφείλει παράλληλα να εκπέμπει και την αντίληψη ότι δεν διακατέχεται από πνεύμα εκδίκησης και εξόντωσης του κατηγορουμένου, αλλά ότι η ποινή οφείλει να λειτουργεί παιδευτικά και να βελτιώνει το χαρακτήρα τόσο του κατηγορουμένου όσο και των πολιτών της κάθε κοινωνίας, που ασφαλώς λαμβάνουν γνώση της επιβολή της και έτσι παραδειγματίζονται.
Σήμερα όμως αποτελεί κοινή αντίληψη και παραδοχή πως οι αξίες που οφείλει να υπηρετεί η απονομή της ποινικής δικαιοσύνης φαίνεται να ατονούν και τα ουσιαστικά και γόνιμα αποτελέσματα και οι στόχοι και οι σκοποί, τους οποίους η πολιτεία με αυτήν επιδιώκει, ακυρώνονται πολλές φορές στην πράξη εξ αιτίας της μεγάλης καθυστέρησης στην τελική αποκαταστατική, από ηθική και πρακτική πλευρά, λειτουργία της τελικής αμετάκλητης δικαστικής κρίσης. Και μάλιστα το πρόβλημα από την καθυστέρηση και τους αργούς ρυθμούς στην απονομή της ποινικής δίκης και της ποινικής διαδικασίας γενικότερα γίνεται οξύτερο στη σύγχρονη κοινωνία της παγκοσμιοποίησης, γιατί όπως όλοι το βιώνουμε σήμερα και αύξηση της εγκληματικότητας ποσοτικά εμφανίζεται, εξίσου όμως έχουμε και μία ποιοτική μετεξέλιξη του εγκλήματος, το οποίο πλέον εμφανίζεται πιο οργανωμένο. Πολλές φορές μάλιστα εμφανίζεται και ακατανίκητο, εκμεταλλευόμενο τη σύγχρονη τεχνολογία και τις εξελιγμένες μεθόδους με τις οποίες μπορεί να εμφανιστεί και να διαπραχθεί.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ)
Με την υπερεκμετάλλευση, την εξάντληση και την καταχρηστική άσκηση εκ μέρους των εμπλεκομένων πλευρών και κυρίως των κατηγορουμένων όλων των δικονομικών δυνατοτήτων στην ενδιάμεση διαδικασία σε συνδυασμό με τις όποιες αναπόφευκτες ή μεθοδευμένες τις περισσότερες φορές αναβολές, η εκδίκαση μιας ποινικής υπόθεσης μέχρι της αμετάκλητης κρίσης μπορεί να διαρκέσει επί πολλά έτη, ακόμη και μέχρι δέκα και πλέον χρόνια.
Έτσι αυτή η καθυστέρηση όχι μόνο δημιουργεί μεγάλα και σπουδαία προβλήματα αλλά διαχέει και την εντύπωση ότι η απονομή της ποινικής δικαιοσύνης οπωσδήποτε νοσεί στην ταχύτητα της απονομής της, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για την ποιότητα στην απονομή της.
Μερικές μονάχα σκέψεις για τα επί μέρους θεωρητικά και πρακτικά ζητήματα, τα οποία η καθυστέρηση της απονομής της ποινικής δικαιοσύνης δημιουργεί, ενδεικτικά θα μπορούσαν να είναι, όταν μια υπόθεση ποινική εκδικάζεται με πολλά χρόνια καθυστέρησης, το αποτέλεσμά της δεν βρίσκεται τις περισσότερες φορές σε καμία αντιστοιχία με τα γεγονότα και τις συνθήκες που τη δημιούργησαν και το ενδιαφέρον γι’ αυτήν έχει ατονήσει.
Η μεταβολή των δεδομένων, που η πάροδος του χρόνου επιφέρει, έχει υποκαταστήσει τα αποτελέσματα που η δικαστική κρίση δημιουργεί και αμβλύνει το ρυθμιστικό χαρακτήρα που έχει η απονομή της ποινικής δίκης στην κοινωνία.
Οι αλλεπάλληλες αναβολές στα δικαστήρια προξενούν τεράστια ταλαιπωρία σε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που συρρέουν -και μάλιστα πάρα πολλές φορές από μακρινές αποστάσεις- στις αίθουσες των δικαστηρίων, χωρίς η υπόθεση με την οποία εμπλέκονται να εκδικάζεται, αλλά διαρκώς και αενάως να αναβάλλεται. Έτσι ενώ αυτό επαναλαμβάνεται επανειλημμένες φορές και μάλιστα σε κάθε βαθμό δικαιοδοσίας, συχνά το όποιο ενδιαφέρον του για την έκβαση της δίκης ατονεί και στην ψυχή του διαδίκου ενδυναμώνεται κυρίαρχα η επιθυμία η υπόθεσή του να εκδικαστεί και να τελειώνει και μόνο, αδιαφορώντας για την όποια έκβαση και τα αποτελέσματά της.
Εκτός της ταλαιπωρίας όμως πολλοί άνθρωποι λόγω των αναβολών εγκαταλείπουν καθημερινά τις εργασίες τους και υφίστανται μια αδικαιολόγητη οικονομική αιμορραγία για μετακινήσεις, έξοδα παραμονής στις έδρες των δικαστηρίων και δικαστικά δαπανήματα. Το γεγονός αυτό ζημιώνει με μια ευρύτερη θεώρηση και την οικονομία της χώρας μας, αν ληφθεί υπόψη ότι τόσοι άνθρωποι που χάνουν σε καθημερινή βάση τις ώρες τους άσκοπα θα μπορούσαν να ασχοληθούν παραγωγικά με την εργασία τους.
Η βραδύτητα στην απονομή της δικαιοσύνης οδηγεί σε αρκετές περιπτώσεις στην παραγραφή και εντεύθεν στην ατιμωρησία, κάτι που ασφαλώς δεν περιποιεί τιμή σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Αλλά και όταν πολλές φορές η ποινική δικαιοσύνη απονέμεται κάτω από την ασφυκτική πίεση και τον κίνδυνο της παραγραφής -συνέπεια αυτή της διαιώνισης των δικών- ο πολίτης δεν αποκτά βέβαια καθόλου αδικαιολόγητα την καλύτερη εντύπωση και εικόνα για την απονομή της.
Μέχρι σήμερα πολλοί Υπουργοί προσπάθησαν με φιλόδοξες, ομολογώ, προοπτικές να εκσυγχρονίσουν το σύστημα και έλαβαν μέτρα για να επιταχυνθεί η διαδικασία της απονομής της ποινικής δικαιοσύνης. Τα μέτρα αυτά, παρά τις αισιόδοξες στοχεύσεις για το αντίθετο, ίσως λόγω και του αποσπασματικού τους χαρακτήρα, δεν μπόρεσαν να ξεριζώσουν τη διάχυτη σήμερα υποψία ότι ένας πολίτης εάν εμπλακεί στα γρανάζια της ποινικής διαδικασίας δύσκολα θα μπορέσει, με το όποιο κόστος αυτό συνεπάγεται, να απεμπλακεί. ‘Ετσι το πρόβλημα των συρόμενων -χωρίς τέλος- ποινικών δικών παραμένει ζωντανό, ενοχλητικό και επιζήμιο.
Για πρώτη φορά η Κυβέρνηση επιχειρεί την απαιτούμενη ολική και επεξεργασμένη νομοθετική τομή, ώστε οι πολίτες αυτής της χώρας να αποκτήσουν ποινική δικαστική εξουσία όταν τη ζητήσουν.
Το νομοσχέδιο αυτό προβλέπει εξήντα επτά γενναίες νομοθετικές παρεμβάσεις για την επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης, χωρίς όμως με την επιτάχυνση αυτή να θίγεται, αλλά αντίθετα να ενισχύεται η ποιότητα της απονομής της.
Τα επί μέρους κεφάλαια του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, στα οποία προτείνονται ουσιώδεις και αποτελεσματικές αναβολές, είναι η κίνηση της ποινικής δίωξης, η περάτωση της προανάκρισης και της κύριας ανάκρισης, η κατανομή της καθ’ ύλην αρμοδιότητας μεταξύ του μονομελούς και του τριμελούς πλημμελειοδικείου, οι αρμοδιότητες των δικαστικών συμβουλίων και τα ένδικα μέσα κατά των βουλευμάτων, η μεταβολή του ορίου εκκλητού των αποφάσεων, η εκπροσώπηση του κατηγορουμένου στο ακροατήριο από συνήγορο, η εξελικτική πορεία της διαδικασίας στο ακροατήριο με τον επιχειρούμενο φραγμό στις ανεξέλεγκτες αναβολές, οι αναιρετικοί λόγοι κατά των προσβαλλόμενων αποφάσεων και βουλευμάτων και τέλος τα έξοδα της ποινικής δίκης.
Σύμφωνα με τη διάταξη, ενδεικτικά, θα μπορούσα να αναφέρω, του άρθρου 5, με την οποία τροποποιείται το άρθρο 43 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, προκειμένου πλέον να ασκηθεί ποινική δίωξη για κακούργημα ή πλημμέλημα που υπάγεται στην αρμοδιότητα του τριμελούς πλημμελειοδικείου απαιτείται να έχει προηγηθεί η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, εκτός αν έχουν διενεργηθεί οι ανακριτικές πράξεις του άρθρου 243 παράγραφος 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, δηλαδή αστυνομική προανάκριση.
Δηλαδή για να κινηθεί ποινική δίωξη –και πρέπει να το τονίσουμε- και για να αποκτήσει ένα πρόσωπο την καθόλου τιμητική ιδιότητα του κατηγορουμένου, απαιτείται οπωσδήποτε η συγκέντρωση ουσιαστικών και συγκεκριμένων στοιχείων.
Επίσης διευρύνεται το δικαίωμα του εισαγγελέα να αρχειοθετεί τη μήνυση ή και να απορρίπτει την αίτηση όχι μόνο όταν αυτή είναι προφανώς αβάσιμη στην ουσία της ή δε στηρίζεται στο νόμο ή είναι ανεπίδεκτη δικαστικής εκτιμήσεως, αλλά και όταν από την εξέτασή της δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις. Έτσι, δίνεται η δυνατότητα να απαλλαγεί η καθημερινή δικαστηριακή πρακτική και να απαλλαγούν τα δικαστήρια από αβάσιμες ή δόλιες μηνύσεις, αλλά και επιτέλους να προστατευθεί ο πολίτης που άδικα και αβάσιμα μηνύεται από αυτές και να μη μένει σε βάρος του επί μακρόν το στίγμα του δήθεν ενόχου.
Το «φιλτράρισμα» -για να το πω απλά- που γίνεται από την εισαγγελική αρχή το δίχως άλλο θα βοηθήσει χιλιάδες πολίτες να γλιτώσουν από την ενοχοποίηση άνευ λόγου και αιτίας και παράλληλα οι δικαστικές υπηρεσίες και αρχές θα έχουν τη δυνατότητα και την ευχέρεια να μην ασχολούνται με τα ασήμαντα και τα προφανέστατα ψευδή, αλλά με τα ουσιώδη και σημαντικά.
Η προστασία της προσωπικότητας των πολιτών και η σοβαρή ελάφρυνση στην προδικασία και τα ακροατήρια υπηρετούνται από τη διάταξη αυτή, χωρίς παράλληλα να μειώνεται η αξιοπιστία και το κύρος της εισαγγελικής και δικαστικής αρχής.
Κατά τη διενέργεια της προκαταρκτικής εξέτασης αναγνωρίζονται –και αυτό είναι δείγμα προόδου του ποινικού πολιτισμού μας- τα βασικά ατομικά δικαιώματα σιωπής και μη αυτοενοχοποίησης, παράστασης με συνήγορο, λήψης, με την προσθήκη που επέφερε ο κύριος Υπουργός, αντιγράφου της μηνύσεως, ώστε η χώρα μας να προσαρμοστεί και με την εξέλιξη στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ενώ τίθεται ανώτατο χρονικό όριο για την ολοκλήρωση της προκαταρκτικής εξέτασης και για την οφειλή του χρόνου παρέλκυσης της διεξαγωγής της.
Με το άρθρο 8 του σχεδίου τροποποιείται το άρθρο 114 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ώστε στην αρμοδιότητα του μονομελούς πλημμελειοδικείου να υπάγονται, πλην ειδικώς εξαιρουμένων πλημμελημάτων, όλα τα πλημμελήματα για τα οποία το προβλεπόμενο ελάχιστο όριο φυλάκισης είναι κάτω των τριών μηνών και μία σειρά αδικημάτων, τα οποία μνημονεύονται ρητά.
Με τη ρύθμιση αυτή, που δεν θα αντιμετωπίσει ιδιαίτερα προβλήματα εφαρμογής ούτε και συνεπάγεται επιβάρυνση των μονομελών δικαστών με ιδιαίτερης βαρύτητας νομικά ζητήματα, προβλέπεται εξοικονόμηση σημαντικού αριθμού ημερών απασχόλησης και ελεύθερου χρόνου για τους πρωτοδίκες, ώστε, με κατάλληλη κατανομή της υπηρεσίας στην εκδίκαση των πλημμελημάτων, να συντομευθεί ο χρόνος της εκκρεμότητας που βεβαίως σήμερα υπάρχει.
Βεβαίως ακούστηκαν ήδη ενστάσεις ότι με το σύστημα αυτό οι ίδιοι οι δικαστές, δηλαδή οι δικαστές του ίδιου βαθμού, θα δικάζουν και σε πρώτο και σε δεύτερο βαθμό τις ίδιες υποθέσεις και ότι αυτό περιστέλλει, κατά κάποιο τρόπο, τα δικαιώματα του κατηγορουμένου.
Όμως, πέραν του ότι είναι γνωστό ότι δε συμμετέχει στη σύνθεση του τριμελούς πλημμελειοδικείου, που δικάζει την υπόθεση κατ’ έφεση ο δικαστής που συμμετείχε στη σύνθεση του μονομελούς, σήμερα οφείλουμε επιτέλους να εμπιστευθούμε τους δικαστές, αφού η πολιτεία, μέσα και από τη φοίτηση στη σχολή των δικαστών, φροντίζει για τη δεδομένη επιστημονική και εμπειρική τους επάρκεια.
Μια σπουδαία καινοτομία που θα συντελέσει και αυτή τα μέγιστα στην επιτάχυνση της απονομής της ποινικής δικαιοσύνης είναι αυτή βάσει της οποίας ο κατηγορούμενος μπορεί πλέον να εκπροσωπηθεί από δικηγόρο όταν δεν μπορεί να προσέλθει στο δικαστήριο και μάλιστα πια χωρίς καμία άλλη προϋπόθεση όπως αυτή της ανώτερης βίας ή του ανυπέρβλητου κωλύματος που ισχύουν σήμερα. Βέβαια η απονομή της ποινικής δικαιοσύνης συνδέεται πολύ με την ακροαματική διαδικασία και το δίχως άλλο με τον άμεσο και ζωντανό χαρακτήρα της.
Έχω την εντύπωση ότι η παρουσία του κατηγορούμενου στις πλείστες των περιπτώσεων λειτουργεί υπέρ της ορθότητας της απονομής της δικαιοσύνης, διότι ο κατ’ εξοχήν εμπλεκόμενος με την πράξη, με τις εξηγήσεις και την εν γένει παρουσία του, θα συμβάλει στο να σχηματίσει το δικαστήριο μια πληρέστερη δικανική κρίση. Όμως, αφού ο κατηγορούμενος επιλέγει αυτόν τον τρόπο για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, νομίζω ότι κάθε άλλη αντίθετη άποψη ασφαλώς υποχωρεί.
Άλλωστε, υπέρ της ορθότητας και της σπουδαιότητας της διάταξης αυτής, βασικό επιχείρημα, που ασφαλώς πείθει, είναι το ότι με βάση το άρθρο 6, παράγραφος 3, περίπτωση γ΄ της σύμβασης της Ρώμης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που έχει κυρωθεί και ισχύει στη χώρα μας με νόμο, αναγνωρίζει στον κατηγορούμενο το δικαίωμα να μπορεί να επιλέξει το να βρίσκεται ο ίδιος στο δικαστήριο και να υπερασπίσει τον εαυτό του ή να αναθέσει την υπεράσπισή του, όπως ρητά αναφέρεται στην εν λόγω σύμβαση, σε συνήγορο της αρεσκείας του.
Ενόψει της διάταξης αυτής και της ευρείας εφαρμογής που έτυχε ιδίως τα πρόσφατα χρόνια από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, θεωρείται σκόπιμη η επέκταση του παρεχόμενου δικαιώματος ήδη στο άρθρο 340, παράγραφος 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας σε αδικήματα ήσσονος σημασίας, δηλαδή του δικαιώματος στον κατηγορούμενο να μην εμφανιστεί στο δικαστήριο και να εκπροσωπηθεί από συνήγορο.
Συγκεκριμένα με βάση το άρθρο 24 του νομοσχεδίου σε όλα τα πλημμελήματα μπορεί να γίνει η εν λόγω εκπροσώπηση του κατηγορουμένου από συνήγορο, ενώ το ίδιο ισχύει με βάση το άρθρο 48 παράγραφος 1 του νομοσχεδίου και στην έφεση. Έτσι η νέα αυτή ρύθμιση καλύπτει ένα πολύ μεγάλο όγκο της εγκληματικής δραστηριότητας και είναι ιδιαίτερης κοινωνικής σημασίας και σπουδαιότητας, διότι θα οδηγήσει σε ανακούφιση των πολιτών από το άγχος της διεξαγωγής της ποινικής δίκης με τις γνωστές γι’ αυτούς συνέπειες της απορρύθμισής των από τις επιχειρηματικές και επαγγελματικές τους δραστηριότητες. Συγχρόνως θα οδηγήσει σε δραστικό περιορισμό των αιτίων για αλλεπάλληλες αναβολές των δικών και θα ανακουφίσει τα ακροατήρια με ωφέλεια την επιτάχυνση της ποινικής διαδικασίας. Βέβαια λαμβάνεται πρόνοια, ώστε το δικαστήριο να μπορεί να διατάξει αυτοπρόσωπη εμφάνιση ή ακόμα και βίαιη προσαρμογή του κατηγορουμένου σε εκείνες τις περιπτώσεις που κρίνει ότι προκειμένου να σχηματίσει δικανική κρίση και να εκδώσει τη δικαστική του απόφαση, πρέπει να ακούσει και να στηριχθεί και στην απολογία του κατηγορουμένου.
Ασφαλώς υπέρ της επιτάχυνσης της ποινικής δικαιοσύνης θα συντελέσει η διάταξη που αφορά το δικαίωμα για αναίρεση βουλευμάτων και μάλιστα μόνο για βουλεύματα που παραπέμπουν για κακούργημα στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Και ύστερα από την προσθήκη που έκανε ο κύριος Υπουργός το δικαίωμα αυτό επεξετάθηκε και δίκαια και στον κατηγορούμενο, διότι δεν νομίζω ότι θα μπορούσαμε να στερήσουμε από αυτόν το δικαίωμα να κριθεί αναιρετικά και μάλιστα για μια υπόθεση κακουργηματικού χαρακτήρα.
Νομίζω ότι θα εθελοτυφλούσε κανείς αν δεν παραδεχόταν ότι ένα σημαντικό αίτιο της καθυστέρησης της απονομής της ποινικής δικαιοσύνης είναι οι αναβολές. Μπορεί να φθάσουν με το ισχύον καθεστώς μέχρι και διψήφιο αριθμό. Με το παρόν νομοσχέδιο λαμβάνονται δύο μέτρα. Το ένα είναι ότι η ποινική δίκη ύστερα από τη νέα προσθήκη του κυρίου Υπουργού δεν μπορεί να αναβάλλεται παρά μόνο τρεις φορές και το άλλο είναι η διακοπή της. Έτσι και η ταλαιπωρία των διαδίκων θα βρίσκει τέλος και η δίκη θα περατώνεται σε εύλογο χρονικό διάστημα. Βέβαια πάντοτε θα υπάρχει η πρόβλεψη για τη δυνατότητα στο δικαστή να χορηγεί αναβολή σε περιπτώσεις ανώτερης βίας υποχωρώντας στην υπεράνω όλων αρχή ότι ουδείς δύναται στα αδύνατα. Έτσι τα δικαστήρια θα οδηγηθούν στη σύντομη εκκαθάριση των υποθέσεων και θα ανατραπεί η αντίληψη ότι μια υπόθεση είναι καθεστώς να μη δικάζεται ποτέ με την πρώτη φορά.
Οφείλουμε κάποτε να σκεφθούμε τους πολίτες αυτής της χώρας δίνοντας τη δυνατότητα στις ποινικές υποθέσεις να εκδικάζονται δίκαια, σωστά και γρήγορα. Η γρήγορη εκδίκαση μιας υπόθεσης οδηγεί στην ορθή απονομή της δικαιοσύνης, διότι πέραν των άλλων όλοι είναι όταν εκδικάζεται σύντομα πιο κοντά στην υπόθεση και οι μάρτυρες θυμούνται και αποδίδουν καλύτερα τα γεγονότα.
Τέλος θα ήθελα να σταθώ στη διάταξη που επεκτείνει ως λόγο απαλλαγής του κατηγορουμένου από την ποινή την εντελή ικανοποίηση του ζημιωθέντος. Δηλαδή η έμπρακτη μετάνοια επιβραβεύεται και σε άλλα πλημμελήματα εκτός από την απάτη, όταν δεν διώκονται σε βαθμό κακουργήματος, όπως είναι για παράδειγμα διακεκριμένες περιπτώσεις φθοράς, τοκογλυφίας και αισχροκέρδειας. Εφόσον η υποβολή της εγκλήσεως σε αυτές τις περιπτώσεις γίνεται με στόχο την οικονομική ικανοποίηση των θυμάτων, νομίζω ότι αυτή η διάταξη κινείται σε θετική κατεύθυνση.
Με αυτές τις σκέψεις θέλω να επαινέσω τον κύριο Υπουργό για την εισαγωγή προς ψήφιση του νομοσχεδίου «Επιτάχυνση της ποινικής διαδικασίας και άλλες διατάξεις». Και θα ήθελα να επισημάνω το γόνιμο διάλογο που έλαβε χώρα στη συνεδρίαση της επιτροπής και είμαι πεπεισμένος ότι το νομοσχέδιο θα επιτύχει το στόχο του, διότι περιλαμβάνει καινοτόμες διατάξεις, διότι παρέχει τα εχέγγυα για μία δίκαια δίκη και εξασφαλίζει όλα τα μέσα και τις συνθήκες για την ορθή απονομή της ποινικής δικαιοσύνης. Επίσης παράλληλα συντομεύει ουσιαστικά το χρονικό διάστημα της απονομής της ποινικής δικαιοσύνης. Γι’ αυτό εισηγούμαι, κύριοι συνάδελφοι, την ψήφιση του νομοσχεδίου επί της αρχής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η Αντιπρόεδρος κ. Μπενάκη ως εισηγήτριας της Νέας Δημοκρατίας έχει το λόγο.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριοι συνάδελφοι, το παρόν νομοσχέδιο που τροποποιεί σοβαρές διατάξεις της ποινικής δικονομίας επιχειρεί καίριες τομές στο σύστημα, θα έλεγα ότι σε πολλά σημεία αλλάζει και τη φυσιογνωμία του συστήματος της απονομής της ποινικής δικαιοσύνης, δηλαδή της πορείας της ποινικής διαδικασίας.
Δυστυχώς και αυτές οι επεμβάσεις έγιναν αποσπασματικά. Στην πρώτη τους εμφάνιση – γιατί εν συνεχεία βελτιώθηκαν- υπήρξαν μονόπλευρες και κυρίως η προεργασία, όπως φάνηκε από την επιτροπή, διεξήχθη με ένα παράγοντα απονομής της ποινικής δικαιοσύνης που είναι ο δικαστικός κόσμος, κατά σχεδόν πλήρη παραγνώριση του άλλου σοβαρού παράγοντα απονομής της δικαιοσύνης που είναι οι δικηγόροι. Γι’ αυτό και σημειώθηκαν οι γνωστές κινητοποιήσεις, οι οποίες, αν ο Υπουργός Δικαιοσύνης δεν επεδείκνυε τη σύνεση, την οποία επέδειξε, θα μπορούσαν να οδηγήσουν και σε παράλυση της απονομής της δικαιοσύνης.
Ο στόχος –μπαίνω αμέσως στις αλλαγές που έγιναν- αυτών των τροποποιήσεων είναι η απλούστευση και η επιτάχυνση της ποινικής διαδικασίας, με παράλληλο σεβασμό των δικαιωμάτων των διαδίκων, γιατί αυτό είναι πραγματικά το μυστικό ή η χρυσή τομή: να επιτυγχάνεται δηλαδή η επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης με διάφορες παρεμβάσεις, αλλά ταυτοχρόνως να μη φαλκιδεύονται βασικά δικαιώματα των διαδίκων.
Η αλήθεια είναι ότι στην Ποινική Δικονομία έγιναν κατά καιρούς διάφορες μεμονωμένες επεμβάσεις με στόχο την επιτάχυνση, αλλά αυτές δεν είχαν φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, όπως δείχνουν οι τεράστιοι αριθμοί εκκρεμοτήτων στην ποινική δικαιοσύνη και η μόνιμη διαμαρτυρία εκείνων που προσφεύγουν στη δικαιοσύνη για τους μη ικανοποιητικούς ρυθμούς των διαδικασιών. Και όπως αποδείχθηκε, δεν μπορούσε να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα, εάν δεν γίνονταν κάποιες βαθιές τομές στο ποινικό σύστημα. Και αυτές γίνονται τώρα, αλλά δυστυχώς, όπως είπα πριν, με τρόπο αποσπασματικό, πράγμα που καθιστά απολύτως αναγκαία πλέον τη συνολική αναθεώρηση και επανεξέταση του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ώστε να παύσει να είναι ένα κείμενο αντιφατικό και δύσχρηστο.
Ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας είναι κάτι σαν ένα ευαγγέλιο, σαν ένα σύνταγμα το οποίο θα πρέπει να μπορούν να το συμβουλεύονται όλοι όσοι προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη και κανένας δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι έτσι όπως έχει γίνει ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας, συντρέχουν αυτές οι ιδιότητες και μπορούμε να κοιμόμαστε με ήσυχη τη συνείδησή μας.
Εξάλλου, πιστεύω ότι αυτές οι βελτιώσεις που έγιναν με στόχο την επιτάχυνση, έρχονται σε μια σημαντική και πολύ καίρια στιγμή. Ζούμε καθημερινά δύσοσμες αποκαλύψεις σκανδάλων, περιπτώσεων διαφθοράς που ήδη, δυστυχώς, έχουν αγγίξει και την ίδια τη δικαιοσύνη, όπως διαβάζουμε τον τελευταίο καιρό στον Τύπο, ώστε πλέον με την επιτάχυνση, που ευχόμαστε ότι επιτυγχάνουμε, να δοθεί η αναγκαία ώθηση στις εισαγγελικές και δικαστικές αρχές, ώστε πράγματι να μπει βαθιά το μαχαίρι, έτσι όπως όλοι ευχόμαστε και όλοι διακηρύττουμε. Δηλαδή να γίνει πραγματικότητα αυτό που είπε στην αρχή του χρόνου, μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ότι φέτος θα είναι το έτος των εισαγγελέων, πράγμα το οποίο ακόμα δεν το έχουμε δει εν πλήρει αναπτύξει…
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Εύγε! Δεν το είδαμε πουθενά.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ ΨΑΡΟΥΔΑ (Δ΄ Αντιπροέδρος της Βουλής): Θα συνεχίσει κάποιος άλλος, κύριε Κεδίκογλου! Η εισαγγελική αρχή είναι ενιαία.
Ωστόσο, και εγώ, αλλά και όλοι μας, ευχόμαστε με τη νέα δικονομία η οποία, όπως θα πω παρακάτω, δίνει μεγάλες εξουσίες στην εισαγγελική εξουσία, να έχουμε επιτέλους θεαματικά αποτελέσματα, ώστε να καθησυχάσει η κοινή γνώμη από τα διάφορα σκάνδαλα και τις περιπτώσεις διαφθοράς που μας κατακλύζουν.
Έρχομαι τώρα στις σημαντικότερες αλλαγές σε μια γενική τοποθέτηση, δεδομένου ότι ως επί το πλείστον στα άρθρα έχει υπάρξει συμφωνία και θα δούμε τις λεπτομέρειες στην επόμενη συνεδρίαση.
Η πρώτη και βασική αρχή στην οποία έπρεπε να επέμβουμε είναι η αρχή της νομιμότητας που διέπει την εισαγγελική δράση. Ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας του 1951, που ήταν ένα σοφό νομοθέτημα, το οποίο λειτούργησε σωστά για αρκετά χρόνια και το οποίο όμως ήταν φτιαγμένο για την περίοδο εκείνη και για μία έκταση και αριθμό υποθέσεων που ήταν ανάλογα με τον τότε πληθυσμό της Ελλάδας, αλλά και με τις υποθέσεις που έφταναν τότε στα δικαστήρια, παρουσίαζε την εξής εικόνα: Καθιέρωνε την αρχή της νομιμότητας όσον αφορά τη δράση της εισαγγελικής αρχής, γεγονός που σημαίνει ότι η εισαγγελική αρχή ήταν υποχρεωμένη να προχωρεί στην ποινική δίωξη, μόλις υποβαλλόταν μία μήνυση ή έγκληση που είχε κάποια χαρακτηριστικά νομιμότητας και αληθοφάνειας.
Η αρχή της νομιμότητας συνιστούσε ένα εχέγγυο ανεξαρτησίας της δικαστικής εξουσίας. Ο στόχος ήταν να μην υπόκειται ο Εισαγγελέας στα κελεύσματα της εκτελεστικής εξουσίας και ιδιαιτέρως του Υπουργού Δικαιοσύνης και της Κυβέρνησης, που θα μπορούσαν να τον επηρεάζουν στην άσκηση του έργου της ποινικής δίωξης.
Καθιερώθηκε, λοιπόν, η αρχή της νομιμότητας, ώστε ο εισαγγελέας να είναι υποχρεωμένος σε κάθε περίπτωση να ασκεί την ποινική δίωξη και να είναι τελείως περιορισμένος, αν όχι εξαφανισμένος, ο επηρεασμός της εισαγγελικής αρχής από την εκτελεστική εξουσία.
Έτσι, ησκούντο και μπορούσαν μέχρι τώρα να ασκούνται αθρόες ποινικές διώξεις –και έπρεπε να ασκούνται αν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις της αληθοφάνειας και μιας εμφανούς νομιμότητας- αλλά υπήρχε μία άλλη ασφαλιστική δικλείδα στη δικονομία μας που ήταν η μακρά και αρκετά πολύπλοκη ενδιάμεση διαδικασία των βουλευμάτων. Δηλαδή εκείνος ο οποίος βρέθηκε πολύ εύκολα κατηγορούμενος -και μπορούσε να βρεθεί πολύ εύκολα κατηγορούμενος- είχε όλη τη δυνατότητα σε μία διαδικασία τριών βαθμών δικαιοδοσίας των Συμβουλίων -Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, Συμβούλιο Εφετών και Αρείου Πάγου- να διαλευκάνει αυτήν την υπόθεση, ώστε μετά από ένα αμετάκλητο βούλευμα να φτάνουν οι υποθέσεις εκκαθαρισμένες στο ακροατήριο και να μην υπάρχει ο κίνδυνος του στιγματισμού αθώων από την πολλή εύκολη και αθρόα άσκηση ποινικών διώξεων.
Εδώ τώρα, κύριοι συνάδελφοι, επεμβαίνουμε με την εξής έννοια: Περιορίζεται, αν δεν εξαφανίζεται τελείως, η αρχή της νομιμότητας της δράσης της εισαγγελικής αρχής και γίνονται σοβαρές παραχωρήσεις στην αρχή της σκοπιμότητας.
Αυτό γίνεται με το ότι δεν είναι πλέον υποχρεωτική η άσκηση της ποινικής δίωξης από τον εισαγγελέα, εάν η μήνυση ή οι πληροφορίες που έχει για μία πράξη δείχνουν ότι οι πράξεις είναι νόμω βάσιμες και προφανώς κατ’ ουσίαν αληθείς, αλλά πρέπει να υπάρξει τέτοια διερεύνηση από την εισαγγελική αρχή, ώστε ο εισαγγελέας να κρίνει ότι υπάρχουν πλέον «επαρκείς» ενδείξεις για την άσκηση της ποινικής δίωξης. Δηλαδή εδώ δίνεται πλέον στον Εισαγγελέα μία σημαντική διακριτική ευχέρεια για την άσκηση της ποινικής δίωξης, ώστε να κινεί την ποινική δίωξη όταν κρίνει ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις. Και επειδή για να κριθεί ότι υπάρχουν αυτές οι επαρκείς ενδείξεις πρέπει να υπάρχει μία βάση εκτίμησης, γι’ αυτό καθιερώνεται ως υποχρεωτική η προκαταρκτική εξέταση, όταν πρόκειται περί πλημμελήματος ή περί κακουργήματος.
Στο σημείο αυτό έγινε ένας σημαντικός περιορισμός τον οποίο δέχθηκε και ο κύριος Υπουργός, διότι αρχικά προβλεπόταν ότι και μετά από ένορκη διοικητική εξέταση μπορεί να ασκείται ποινική δίωξη.
Έτσι πάντως ο εισαγγελεύς αποκτά διακριτική ευχέρεια, αποκτά εξουσία και επομένως υπευθυνότητα, ώστε όταν έχει στα χέρια του μια πιθανή ποινική δίωξη, μια καταγγελία, μια μήνυση, μια έγκληση για τα σοβαρότερα αδικήματα, να διατάσσει προκαταρκτική εξέταση και κατόπιν να κρίνει ο ίδιος, εάν οι ενδείξεις αυτές είναι επαρκείς για την άσκηση της ποινικής δίωξης και αν είναι ανεπαρκείς, να ακολουθεί τη διαδικασία της αναφοράς.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Δηλαδή γίνεται δικαστής ο εισαγγελέας;
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Μα, ξέρετε πολύ καλά νομικά, κύριε Κεδίκογλου. Μου κάνει εντύπωση!
Ενισχύεται δηλαδή η ιδιότητα του εισαγγελέως και ως δικαιοδοτικού οργάνου, διότι στη δικονομία μας ο εισαγγελεύς έχει μικτό χαρακτήρα, είναι όργανο της εκτελεστικής εξουσίας, υπόκειται στην ιεραρχική δομή και στις διαταγές της προϊσταμένης του αρχής –που δεν συμβαίνει για τους δικαστές- αλλά έχει και μεγάλα περιθώρια άσκησης δικαιοδοτικού έργου, ένα από τα οποία είναι και αυτό.
Και άλλο ένα πολύ σημαντικό που εισάγεται τώρα, όταν έχουμε ησκημένη ποινική δίωξη για ήσσονος σημασίας πλημμελήματα μονομελούς μετά προανάκριση, ο εισαγγελεύς αντί να απευθύνεται στο συμβούλιο πλημμελειοδικών για να εκδοθεί βούλευμα, μπορεί ο ίδιος να θέτει στο αρχείο του δικογραφία και να κάνει πάλι τη διαδικασία της αναφοράς στον προϊστάμενο εισαγγελέα. Ο εισαγγελεύς, λοιπόν, αποκτά εξουσίες, γίνεται όργανο με διακριτική ευχέρεια, η αρχή της νομιμότητας περιορίζεται, οι διώξεις δεν θα είναι πλέον τόσες πολλές, αλλά θα φιλτράρονται στη διαδικασία της προκαταρκτικής εξέτασης.
Όμως τώρα πρέπει να γίνουν και γίνονται κάποιες επεμβάσεις και για τη συντόμευση της ενδιάμεσης διαδικασίας -η οποία μπορεί πλέον να μην είναι τόσο μακρά, πολύπλοκη και πολυτελής, όπως ήταν με την αρχή της νομιμότητας της εισαγγελικής αρχής- με περικοπή των ενδίκων μέσων, των διαδίκων. Παραμένουν σχεδόν ακέραια τα ένδικα μέσα του εισαγγελέως εφετών σε ό,τι αφορά την έφεση και του εισαγγελέως του Αρείου Πάγου σε ό,τι αφορά την αναίρεση.
Εδώ οι επεμβάσεις ήταν πολύ πιο δραστικές από το Υπουργείο Δικαιοσύνης στην αρχική εισαγωγή του συστήματος. Αλλά στην πορεία έγιναν βελτιώσεις και το ένδικο μέσο της αναίρεσης, που έχει τη σημαντική αποστολή να προκαλεί την παρέμβαση του Αρείου Πάγου στην ερμηνεία και στην εφαρμογή του νόμου και λειτουργεί ως ενοποιητικός παράγων της νομολογίας, επανήλθε με τις τροποποιήσεις που έγιναν εν τω μεταξύ και έτσι τουλάχιστον παρέμεινε στους διαδίκους και συγκεκριμένα στον κατηγορούμενο αναίρεση σε παραπεμπτικά βουλεύματα επί κακουργήματα. Στα πλημμελήματα πλέον δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
Μια τρίτη παρέμβαση που έγινε, αλλά αυτή είναι προσδιορισμένη από τις ελληνικές ιδιαιτερότητες, ήταν στο θέμα των αναβολών της δίκης. Οι αναβολές ταλαιπωρούν αφάνταστα τους διαδίκους, ταλαιπωρούν τη δικαιοσύνη, παρελκύουν τις δίκες, χάνεται ο μίτος της υπόθεσης από τις πολλές αναβολές και πραγματικά εκεί θα έπρεπε να μπει κάποιος φραγμός. Ο φραγμός ο οποίος είχε μπει στην αρχή ήταν υπερβολικός και υπήρξαν αντιδράσεις. Αλλά και στο σημείο αυτό υπήρξε συνεννόηση με τον Υπουργό.
Θα ήθελα έτσι να επισημάνω ότι παρά την αρχική μας αρνητική θέση επί της αρχής, έπειτα από τις βελτιώσεις που δέχτηκε ο Υπουργός δεχόμενος τις υποδείξεις και των δικηγόρων και των εισαγγελικών και δικαστικών ενώσεων αλλά ειδικά τις δικές μας του συνόλου της Αντιπολίτευσης, αυτές κατέστησαν το νομοσχέδιο περισσότερο αποδεκτό και έτσι το ψηφίζουμε επί της αρχής.
Σημειώνω, παραδείγματος χάρη, ότι υπάρχει τακτική ανάκριση και επί πλημμελημάτων τώρα, μετά τις αλλαγές. Αρχικά ο Υπουργός είχε εισηγηθεί να καταργηθεί η τακτική ανάκριση επί πλημμελημάτων και να μείνει μόνο στα κακουργήματα. Όμως, ενόψει του γεγονότος ότι θα πρέπει να μπορούν να επιβάλλονται περιοριστικοί όροι και στα πλημμελήματα, επανήλθε η ανάκριση στα πλημμελήματα.
Ο διπλασιασμός του ορίου εκκλητού των αποφάσεων ήταν υπερβολικός, τουλάχιστον όσον αφορά το τριμελές πλημμελειοδικείο. Όμως, κατέβηκε αυτό το εκκλητό. Ρυθμίστηκε καλύτερα το θέμα των αναβολών και στο λόγο αναιρέσεως της υπέρβασης εξουσίας, όπου είχε γίνει απόπειρα περιορισμού του σε δεσμευτικές περιπτώσεις -ενώ η υπέρβαση εξουσίας στο ισχύον σύστημα είναι ελεύθερη να διαμορφωθεί από το δικαστήριο και μόνο ενδεικτικά απαριθμούνται περιπτώσεις υπέρβασης εξουσίας- επανέρχεται το ισχύον σύστημα.
Το ότι ψηφίζουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε σοβαρές επιφυλάξεις σε ορισμένα άρθρα, όπως παραδείγματος χάρη στο δικαίωμα του Υπουργού Δικαιοσύνης να διατάσσει τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να επισπεύδει τη διαδικασία και να εισάγει κατά προτεραιότητα τις υποθέσεις στην ανάκριση. Δεν ξεχνούμε ότι αυτό ήταν ένα πυροτέχνημα του Υπουργού Δικαιοσύνης –δεν θυμάμαι ποιου- όταν ήρθαν στη δημοσιότητα απαράδεκτες περιπτώσεις σοβαρών και αξιοποίνων πράξεων και σε μία ένδειξη ευαισθησίας η Κυβέρνηση, ο Υπουργός, θέλησε να δώσει εντολές για επίσπευση κ.τ.λ.. Τώρα, το να θεσμοθετούμε αυτό μέσα στη δικονομία, ενώ ο εισαγγελεύς του Αρείου Πάγου από μόνος του έχει τη δυνατότητα να διατάξει την κατά προτεραιότητα επίσπευση και εισαγωγή μιας υπόθεσης στην ανάκριση, νομίζω ότι δεν είναι σωστό.
Υπάρχει και μια σοβαρή επιφύλαξη στο θέμα της παραγραφής, όταν ασκείται αναίρεση. Ενώ μέχρι τώρα όταν ασκηθεί μια αναίρεση απλώς παραδεκτή, αλλά όχι βάσιμη, και έχει συμπληρωθεί η παραγραφή ο Άρειος Πάγος δεν εξετάζει την αναίρεση, αλλά παύει οριστικά τη δίωξη λόγω παραγραφής, τώρα τίθεται ως προϋπόθεση να κριθεί και βάσιμος κάποιος λόγος αναιρέσεως, δηλαδή να είναι και βάσιμη η αναίρεση, προκειμένου να γίνει δεκτή η παραγραφή. Εδώ είναι μια αντισυνταγματική –θα έλεγα- παρέμβαση. Όμως, αυτά θα τα πούμε κατά τη συζήτηση των άρθρων.
Τέλος, κύριε Πρόεδρε, ο Υπουργός κυκλοφόρησε εδώ μια συμπλήρωση. Τα περισσότερα είναι αυτά που συζητήσαμε στην επιτροπή. Υπάρχει και μια διάταξη που προβλέπει τι θα γίνει με τις εκκρεμείς υποθέσεις στα ένδικα μέσα.
Κύριε Υπουργέ, το αναφέρω, για να το μελετήσετε μέχρι μεθαύριο. Νομίζουμε ότι όταν έχουν ασκηθεί ένδικα μέσα κατά βουλευμάτων, σύμφωνα με την ισχύουσα διάταξη, τα οποία τώρα καταργούνται, αυτά πρέπει να φθάσουν στο τέρμα τους, σύμφωνα με τη νομοθεσία που ίσχυε, όταν ασκήθηκαν. Δεν είναι σωστό να αφαιρούνται και να υπάγονται στις νέες απαγορευτικές διατάξεις, καθώς επίσης και οι υποθέσεις που αφορούν το ακροατήριο, εάν έχουν εισαχθεί στο ακροατήριο, τότε θα εφαρμόζονται οι παλιές διαδικασίες και θα ισχύει το εκκλητό, σύμφωνα με την παλιά διαδικασία και όχι με τις νέες διατάξεις που περικόπτουν ουσιωδώς τα ένδικα μέσα.
Αυτές είναι οι παρατηρήσεις μας, κύριοι συνάδελφοι. Εν κατακλείδι, πρέπει να πω, κύριε Υπουργέ, ότι όλα αυτά που δεχθήκατε είναι σωστά, αλλά υπό μία προϋπόθεση: ότι θα εξασφαλίσετε στη δικαιοσύνη τις αναγκαίες υποδομές, για να λειτουργήσει. Διότι χωρίς αίθουσες –ιδίως σαν αυτό που συμβαίνει στη Σχολή Ευελπίδων- ούτε διακοπή της δίκης μπορεί να γίνονται ούτε να λειτουργούν αυτά τα συστήματα, τα οποία πολύ καλά τα μελετήσαμε και τα θέσαμε σε αυτό το νομοσχέδιο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας το λόγο έχει ο κ. Σκυλλάκος.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, πρόκειται για ένα ακόμη νομοσχέδιο που στο όνομα της επιτάχυνσης κάνει εκπτώσεις στην ορθή απονομή της δικαιοσύνης.
Η πραγματικότητα είναι ότι έχουμε σειρά νομοσχεδίων και δυστυχώς θα υπάρξουν και άλλα, όπως ακούσαμε στην Επιτροπή, για τη διοικητική δικαιοσύνη στο άμεσο μέλλον, με τα οποία ανατρέπονται κανόνες και αρχές, που θεωρούσαμε δημοκρατικές και που παρείχαν εγγυήσεις στους απλούς πολίτες. Και αυτά γίνονται στο όνομα της αντιμετώπισης των δυσκολιών στη λειτουργία της δικαιοσύνης, δυσκολίες που όμως οφείλονται στην υποδομή που υπάρχει σε πρόσωπα, σε δικαστές, σε υπαλλήλους γραμματείας, δικαστικούς υπαλλήλους γενικότερα και σε αίθουσες.
Έτσι η Κυβέρνηση, με όποιον Υπουργό Δικαιοσύνης –διότι πολλοί Υπουργοί πέρασαν, που έφεραν τέτοια νομοσχέδια- αναγκάζεται να κάνει αρνητικές προσαρμογές των κανόνων, που αφορούν τη δικαιοσύνη. Και οι προσαρμογές γίνονται με βάση την πολιτική της λιτότητας, σε βάρος και της δικαιοσύνης.
Στην επιτροπή ο κύριος Υπουργός επικαλέστηκε ότι προτείνει ο ίδιος μερικές δεκάδες οργανικές θέσεις επιπλέον δικαστών. Επικαλέστηκε και μερικές εκατοντάδες δικαστικούς υπαλλήλους, οι οποίοι προσλήφθηκαν προ καιρού. Όμως η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων –όποιος ανατρέξει στα Πρακτικά θα το δει- ήταν κατηγορηματική ότι υπάρχει έλλειψη σε προσωπικό και σε δικαστές, ότι σηκώνουν μεγάλο βάρος, που δεν μπορούν να το αντέξουν, ότι υπάρχει έλλειψη σε υπαλλήλους της γραμματείας και σε δικαστικούς επιμελητές και ότι λείπουν αίθουσες, πράγμα που είναι κοινώς γνωστό και δεν υπάρχει αμφισβήτηση.
Εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, μετά από μερικά χρόνια, επειδή δεν θα έχει επιταχυνθεί η δικαιοσύνη –η ποινική δικαιοσύνη εν προκειμένω- όποια κυβέρνηση υπάρχει θα έρθει με νέες ρυθμίσεις, για να επιταχυνθεί η δικαιοσύνη, σε βάρος όμως δικαιωμάτων και εγγυήσεων που έχουν οι πολίτες, όπως συμβαίνει και με αυτό το νομοσχέδιο.
Η εκτίμησή μας ότι εγγυήσεις και δικαιώματα περικόπτονται δεν αλλάζει, επειδή ο κύριος Υπουργός δέχθηκε να κάνει ορισμένες τροποποιήσεις σοβαρές σε ορισμένα από τα άρθρα. Το πρόβλημα δεν είναι πόσα βάζεις και πόσα βγάζεις, το πρόβλημα είναι η κατεύθυνση. Και εμείς διαφωνούμε με την κατεύθυνση των περικοπών και των αλλαγών που γίνονται.
Θα μπορούσα μάλιστα εδώ να σημειώσω ότι και η τακτική που ακολουθείται στο πώς θα φτιαχτεί το νομοσχέδιο στη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, αλλά και στην πορεία τι άρθρα θα περιλαμβάνονται και τι αλλαγές θα γίνονται, είναι πολύ συγκεκριμένη. Διότι προβλέπονται μετά βεβαιότητας από το Υπουργείο Δικαιοσύνης αντιδράσεις, κυρίως από τους δικηγορικούς συλλόγους, διότι οι επιπτώσεις στη δουλειά τους και στα δικαιώματα των πελατών τους κάνει να οδηγούνται σε απεργίες και σε διαμαρτυρίες.
Έτσι, στην επιτροπή η οποία έφτιαξε αυτό το νομοσχέδιο ήταν πολύ περιορισμένος ο αριθμός των δικηγόρων. Συγκεκριμένα ήταν μόνο ένας δικηγόρος και μόνο ένας πανεπιστημιακός. Ένας άλλος συσχετισμός μπορεί να μην οδηγούσε σε τόσο σκληρές διατάξεις.
Το δεύτερο που θέλω να σημειώσω είναι ότι από τη στιγμή που κατατέθηκε το νομοσχέδιο και άρχισε η συζήτηση στη Βουλή και οι δικηγόροι δικαιολογημένα κήρυξαν απεργία, έρχεται ο κύριος Υπουργός και αφαιρεί ορισμένες διατάξεις. Και επειδή έχουμε μια πείρα από τα νομοσχέδια του Υπουργείου Δικαιοσύνης, βλέπουμε ότι ο κύριος Υπουργός ακολουθεί την εξής τακτική: γεμίζει το νομοσχέδιο με μια σειρά διατάξεων σκληρών, κατά τη δικαιολογημένη άποψη των δικηγόρων, και μετά βλέποντας τις αντιδράσεις, αφαιρεί το ένα, αφαιρεί το άλλο, για να κατευνάσει τα πνεύματα. Η διαμαρτυρία είναι σαν το Χότζα. Γελάτε, αλλά στην πράξη αυτό γίνεται: και να σταματήσει η απεργία και να είναι όλοι ευχαριστημένοι.
Δυστυχώς, ευχαριστημένη απ’ αυτήν την εξέλιξη είναι και η Νέα Δημοκρατία, η οποία ψηφίζει το νομοσχέδιο. Και δεν έχει τόση σημασία αν ψηφίζει ή καταψηφίζει το νομοσχέδιο, αλλά έχει σημασία η στάση της Νέας Δημοκρατίας, που δεν θέλει να πει τα πράγματα με το όνομά τους για τις αιτίες που μας οδηγούν σ’ αυτά τα νομοσχέδια. Και οι αιτίες είναι η έλλειψη δικαστών, η έλλειψη υπαλλήλων, η έλλειψη υποδομής. Αν τα πει αυτά η Νέα Δημοκρατία, σημαίνει ότι έμμεσα δεσμεύεται, ότι αν γίνει κυβέρνηση, θα αντιμετωπίσει αυτά τα ζητήματα, που σημαίνει περισσότερα χρήματα για τη δικαιοσύνη. Δεν έχει σκοπό να το κάνει και γι’ αυτό κινείται σε μια ενδιάμεση τακτική, σαν αυτήν την οποία γνωρίσαμε και στην επιτροπή και τώρα στην Ολομέλεια.
Οι αρνητικές ρυθμίσεις –θα πούμε και επί των άρθρων περισσότερες λεπτομέρειες- κινούνται σε τρεις, τέσσερις κατευθύνσεις. Το πρώτο ζήτημα, έχει σχέση με τον περιορισμό των δυνατοτήτων αναβολής. Βεβαίως κανείς δεν είναι υπέρ των πολλών αναβολών και της κατάχρησης που γίνεται. Όμως, θα έπρεπε να μελετηθεί το ζήτημα για το ποιες είναι οι αιτίες. Απ΄όλες τις πλευρές μας ειπώθηκε ότι δεν υπάρχει καμία μελέτη, η οποία να λέει ότι αυτοί είναι οι κύριοι λόγοι αναβολών, ώστε να αντιμετωπίσουμε εκεί που μπορούμε το πρόβλημα. Επειδή το αρχικό κείμενο οδηγούσε σε αδιέξοδο, μετά τη δεύτερη αναβολή τι θα γίνει, ο κύριος Υπουργός δέχθηκε και την τρίτη αναβολή. Και όταν πάλι θα υπάρχει αδιέξοδο, διά της ερμηνείας με ερμηνευτική δήλωση θα έχουμε και άλλες αναβολές. Αν είναι έτσι τα πράγματα, για ποιο λόγο να έχουμε τέτοια νομοθετική ρύθμιση;
Το δεύτερο ζήτημα που μπαίνει σε σχέση με τις αναβολές, έχει να κάνει με το δικαίωμα των δικαστικών υπαλλήλων να έχουν ωράριο, το δικαίωμα των δικαστών να έχουν ωράριο. Όταν για τους δικηγόρους και πολύ σωστά θα αποτελεί λόγο αναβολής η απεργία τους, να υπάρχει η ίδια εκτίμηση –και να είναι ρητώς γραμμένο μέσα και όχι με ερμηνευτική δήλωση ή δεν ξέρω τι άλλη δήλωση που θα υπάρχει στα Πρακτικά- τι ρόλο παίζει στην αναβολή το τέλος του ωραρίου. Και αυτό δεν γίνεται, διότι η Κυβέρνηση δεν έχει παραιτηθεί από την προσπάθεια να καταργηθεί αυτό το ωράριο στην πράξη και να δουλεύουν, όπως παλιότερα, από το πρωί μέχρι το βράδυ και οι δικαστικοί υπάλληλοι και οι δικαστές.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Είναι κακό αυτό; Το να πληρώνεται κανείς έξτρα είναι κακό;
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Είναι κακό, διότι το δικαίωμα της εργασίας είναι ιερό. Ας προσληφθούν δικαστές, ας γίνουν αίθουσες, ας υπάρχουν περισσότεροι δικαστικοί υπάλληλοι και όχι στο όνομα του ότι δεν έχουμε την υποδομή να δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Δεν είμαστε στο Μεσαίωνα. Αυτό αφορά και τους δικαστές και τους δικαστικούς υπαλλήλους. Και επιπλέον, σε ό,τι αφορά τις υπερωρίες, δεν πληρώνονταν όπως έπρεπε να πληρωθούν, όταν δούλευαν έτσι οι δικαστικοί υπάλληλοι και οι δικαστές.
Το δεύτερο ζήτημα έχει σχέση με την κάμψη της αρχής της νομιμότητας, όσον αφορά τον εισαγγελέα και στη δυνατότητα να έχει διακριτική ευχέρεια, όταν κρίνει ότι οι αποδείξεις είναι επαρκείς να προχωράει. Είμαστε πολύ επιφυλακτικοί σ’ αυτήν την εξέλιξη, πολύ περισσότερο που οι δυνατότητες επηρεασμού των δικαστών δεν έχουν καταργηθεί. Ο ομφάλιος λώρος μέσα από τη συνταγματική διάταξη, που η Κυβέρνηση στην πράξη ορίζει την ηγεσία της δικαιοσύνης, δεν κόπηκε με την ευθύνη και των δύο μεγαλύτερων κομμάτων.
Το άλλο ζήτημα που έχουμε να βάλουμε, έχει σχέση με τον περιορισμό του δικαιώματος της αναίρεσης. Τώρα, ο περιορισμός αυτός αφορά, με τις τροποποιήσεις που έγιναν, τα αποτελέσματα των συμβουλίων που βγάζουν τα βουλεύματα για την παραπομπή για πλημμέλημα.
Έστω και για πλημμέλημα θεωρούμε ότι είναι αρνητικό. Σ΄ ένα επόμενο νομοσχέδιο, αν δεν έχει επιταχυνθεί η δικαιοσύνη, θα έρθει ξανά το θέμα να επεκταθούν τέτοιου είδους ρυθμοί και στα κακουργήματα.
Στη συζήτηση επί των άρθρων θα πούμε και σε ποιες άλλες περιπτώσεις, πέρα από τα πλημμελήματα, καταργείται το δικαίωμα του κατηγορουμένου να προσφύγει με αναίρεση όταν παραπέμπεται για πλημμέλημα.
Ένα άλλο σοβαρό ζήτημα είναι ο περιορισμός του δικαιώματος της έφεσης είτε με την αύξηση του ορίου του εγκλητού είτε με την κατάργηση αυτού του δικαιώματος κατά βουλευμάτων που παραπέμπουν για πλημμέλημα, το οποίο τιμωρείται τουλάχιστον μ΄ ένα χρόνο.
Ένα άλλο επίσης αρνητικό έχει σχέση με τη μεταφορά δουλειάς, αρμοδιοτήτων, δικαιοδοσίας από τα τριμελή πλημμελειοδικεία στο μονομελές πλημμελειοδικείο. Μέχρι σήμερα για αυτά τα αδικήματα χρειαζόταν να παρθεί η απόφαση όχι από μονοπρόσωπο όργανο, αλλά από τριμελές δικαστικό όργανο, ώστε να παρέχονται μεγαλύτερες εγγυήσεις.
Ακούσαμε και στην ακρόαση των φορέων την ανησυχία των δικηγόρων σε ποιον δικαστή θα πέσει κανείς, αν θα πέσεις δηλαδή -σε σοβαρό πλημμέλημα- σε ένα δικαστή που δεν έχει τα εχέγγυα, τις ικανότητες ή τις γνώσεις. Για αυτό υπήρχαν τα τριμελή, για να επιταχύνουμε τις δίκες, ώστε να μην απασχολούνται τρία άτομα με τις συγκεκριμένες υποθέσεις. Τις υποθέσεις αυτές που είναι σοβαρές τις πάμε στα μονομελή. Εμείς δεν συμφωνούμε.
Υπάρχει και μία σειρά από άλλες ρυθμίσεις, οι οποίες μας βρίσκουν αντίθετους και οι οποίες περιορίζουν δικαιώματα και εγγυήσεις. Το πρώτο που ήθελα να πω έχει σχέση με το ότι προσθέτουμε σε δύο περιπτώσεις πληρωμή από τον πολίτη. Προσθέτουμε τον κίνδυνο να πληρώσει επιπλέον έξοδα, αν δεν γίνουν δεκτές οι μηνύσεις ή η έγκλησή του, αν απορριφθούν από τον εισαγγελέα ή αρχειοθετηθούν ή σε ορισμένες περιπτώσεις αν ασκήσουν το ένδικο μέσο της έφεσης και αυτό απορριφθεί.
Το θέμα δεν είναι το ύψος του ποσού μόνο, αλλά το ζήτημα είναι ότι η δικαιοσύνη είναι ήδη ακριβή και έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον το να προσθέτουμε τόσα πολλά χρήματα, παράβολα, τέλη ώστε να αποτρέπεται η προσφυγή στην δικαιοσύνη. Έρχονται τώρα να προστεθούν και άλλα βάρη, να γίνει ακόμα πιο ακριβή η δικαιοσύνη.
Υπάρχουν πέντε περιπτώσεις που μας βρίσκουν αντίθετους. Η πρώτη περίπτωση: Θα γίνεται προκαταρκτική εξέταση με δικηγόρο, όμως το αποτέλεσμα της προκαταρκτικής εξέτασης θα μπαίνει στη δικογραφία χωρίς να έχει το δικαίωμα σ΄ ένα τόσο σοβαρό ζήτημα ο ύποπτος –γιατί δεν είναι ακόμα κατηγορούμενος στην προκαταρκτική εξέταση- να διαβάσει τη δικογραφία. Θα μπορεί μόνο τη μήνυση να διαβάσει. Αυτό είναι ατομικό δικαίωμα, το οποίο στερείτε.
Έτσι δεν έχει εικόνα της όλης υπόθεσης. Αυτά που θα πει με την παρουσία δικηγόρου, θα μπουν στη δικογραφία και θα δεσμεύουν την εξέλιξη της υπόθεσής του, πιθανόν σε βάρος του, επειδή δεν του επετράπη να γνωρίζει τη δικογραφία. Αυτό το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό.
Δεύτερη περίπτωση: Δεν συμφωνούμε –τα έχουμε πει και στους επιμέρους νόμους- στην επέκταση αρμοδιοτήτων και εξουσιών σε δημοσίους υπαλλήλους, σε μη τακτικούς προανακριτικούς υπαλλήλους. Είναι επικίνδυνη αυτή η εξέλιξη και δεν ξέρω σε άλλους ειδικούς νόμους ως πού μπορεί να επεκταθεί αυτό το δικαίωμα.
Τρίτη περίπτωση: Η αναστολή εκτέλεσης κατά δικαστικών αποφάσεων και η αίτηση αναστολής της εκτέλεσης της ποινής, που είναι στερητική της ελευθερίας, περιορίζονται. Μπαίνουν δηλαδή φραγμοί.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ)
Τέλος, αρνητικότατο –επαναλαμβάνουμε αυτό που είχαμε πει όταν ψηφίζονταν οι διατάξεις- είναι η επιμονή να διατηρήσει ο Υπουργός Δικαιοσύνης το δικαίωμα παρέμβασης και παραγγελίας του, όχι για άσκηση ποινικής δίωξης, -που ήταν πολύ πιο τραβηγμένο- αλλά έστω με το ξεκίνημα της προκαταρκτικής εξέτασης, όπως και το δικαίωμα να επιταχύνει την προανάκριση και να παραγγέλλει την κατά προτεραιότητα εκδίκαση κάποιας ποινικής υπόθεσης. Όλα αυτά είναι πράγματα, κατά τη γνώμη μας, απαράδεκτα και πρέπει αυτή τουλάχιστον η τελευταία διάταξη, που είναι η διάταξη 1 του νομοσχεδίου, να καταργηθεί εντελώς.
Για όλους αυτούς τους λόγους καταψηφίζουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού κ. Φώτης Κουβέλης έχει το λόγο.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, πριν αναφερθώ στην αρχή του σχεδίου νόμου, θα ήθελα να επισημάνω ότι κατά καιρούς σημειώνονται διάφορες τροποποιήσεις τόσο στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας όσο και στον Ποινικό Κώδικα και στην Ποινική Δικονομία, με αποτέλεσμα στην κυριολεξία να δημιουργείται πρόβλημα ακόμη και για τους επαΐοντες, για εκείνους δηλαδή που γνωρίζουν νομικά και ασκούν την νομική επιστήμη είτε είναι δικαστές είτε είναι εισαγγελείς είτε είναι δικηγόροι. Και το λέω αυτό για να επισημάνω την ανάγκη, κύριε Υπουργέ, ότι νομίζω πως ωρίμασαν τα πράγματα, έτσι ώστε να προωθηθεί η συνολική αναμόρφωση τόσο του Ποινικού Κώδικα όσο και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, προκειμένου με μία συνέπεια, με ένα βασικό κορμό, να νομοθετήσουμε τον καινούργιο Ποινικό Κώδικα και την καινούργια ποινική δικονομία.
Είναι ακριβές, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, ότι παρήλθε μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που ψηφίστηκε ο Ποινικός Κώδικας και η ποινική δικονομία, ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας, και είναι ανάγκη στη βάση των νέων δεδομένων να υπάρξει ένας καινούργιος κώδικας τόσο για το ουσιαστικό ποινικό δίκαιο όσο και για το δικονομικό ποινικό δίκαιο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συνομολογώ την ανάγκη να υπάρχει έγκαιρη απονομή της δικαιοσύνης. Βεβαίως αποφεύγω τη λέξη «επιτάχυνση». Θεωρώ εξαιρετικά αδόκιμο τον όρο «επιτάχυνση των διαδικασιών», λέτε κι η δικαιοσύνη είναι όχημα που πρέπει να επιταχύνουμε την κίνησή του. Η δικαιοσύνη προϋποθέτει ορθή εφαρμογή του δικαίου, ουσιαστική έρευνα των εκδικαζομένων υποθέσεων και δεν έχει σχέση με τη λογική της διεκπεραίωσης της δικαιοσύνης, όπως πάρα πολλές φορές ακούγεται να λέγεται ή να εμφιλοχωρεί και ως άποψη σε επιμέρους νομοθετήματα. Βεβαίως ορθή απονομή της δικαιοσύνης είναι και η έγκαιρη απονομή της δικαιοσύνης, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να υποτάξουμε την ουσιαστική διερεύνηση των υποθέσεων στην ανάγκη να επιταχυνθούν οι διαδικασίες. Γιατί νομίζω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου πως αυτό το άγχος της δήθεν επιτάχυνσης εγκυμονεί τον κίνδυνο να απομακρύνεται η δικαιοσύνη από τη σε βάθος διερεύνηση των πραγμάτων που καλείται να κρίνει και να δικάσει.
Θα έλεγα, πάλι επ’ ευκαιρία του συζητουμένου νομοσχεδίου, ότι για να μπορεί η δικαιοσύνη να απονέμεται έγκαιρα –και επαναλαμβάνω ότι αυτό είναι στοιχείο της ουσιαστικά απονεμόμενης δικαιοσύνης- θα πρέπει να εξασφαλιστούν οι κατάλληλες συνθήκες για την απονομή της δικαιοσύνης και ειδικότερα για τη λειτουργία των δικαστηρίων. Δεν είναι της παρούσης στιγμής να αναφερθώ σε όλα εκείνα που συνιστούν τη δυσλειτουργία της δικαιοσύνης είτε πρόκειται για τον αριθμό των δικαστών είτε πρόκειται για τον αριθμό των δικαστικών υπαλλήλων, είτε πρόκειται για την ελάχιστη παρουσία της μηχανοργάνωσης και μηχανογράφησης των δικαστηρίων. Αν είχαν εξασφαλιστεί οι κατάλληλες ρυθμίσεις είναι βέβαιο ότι σήμερα δεν θα μιλούσαμε για την επιτάχυνση της διαδικασίας, με την παραδοχή ότι μεγάλο μέρος της καθυστέρησης που παρουσιάζεται και σημειώνεται στα δικαστήρια οφείλεται στην έλλειψη εκσυγχρονισμού των συνθηκών απονομής της δικαιοσύνης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοθέτημα έχει ορθές ρυθμίσεις και οφείλω να είμαι και ειλικρινής και αντικειμενικός. Αποτελεί τομή το γεγονός ότι περιορίζεται η αρχή της νομιμότητος και παραχωρεί έδαφος στην αρχή της σκοπιμότητος με την καθιέρωση της προκαταρκτικής εξέτασης. Πρόκειται για ένα γενναίο όσο και ουσιαστικό βήμα, προκειμένου να μην ταλαιπωρούνται οι πολίτες και βεβαίως η δικαιοσύνη να απονέμεται, αφού προηγουμένως έχει εξασφαλιστεί η αναγκαία βάσανος μιας έγκλησης ή μιας μήνυσης, που πολλές φορές κατατίθεται από πολλούς πολίτες με προπέτεια, όπως έλεγαν οι δάσκαλοί μας στις νομικές σχολές. Και το θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να φοβούμεθα το γεγονός ότι περιορίζεται η αρχή της νομιμότητος και –επαναλαμβάνω- παραχωρεί έδαφος και πεδίο υπέρ της αρχής της σκοπιμότητος.
Είναι ακριβές επίσης ότι ο ρόλος του εισαγγελέα αναδεικνύεται πλέον σημαντικός σε σχέση και σύγκριση με όλα εκείνα τα οποία υπήρχαν με το προηγούμενο καθεστώς των ρυθμίσεων της ποινικής δικονομίας. Και κατά τούτο θα ήταν, θα έλεγα, μικρόψυχο να μην αναγνωρίσει κανείς θετικές διατάξεις, οι οποίες πράγματι υπάρχουν μέσα στο σχέδιο νόμου.
Όμως, κύριοι συνάδελφοι, εγώ θα καταψηφίσω επί της αρχής το σχέδιο νόμου, για τρεις βασικούς λόγους. Ο ένας λόγος είναι ότι επιτρέπει, δίνει τη δυνατότητα της παρουσίας της εκτελεστικής εξουσίας στο χώρο της δικαιοσύνης και μάλιστα με το άρθρο 1 αφού παρέχει τη δυνατότητα στον Υπουργό Δικαιοσύνης να παραγγέλλει –ούτε καν να ζητεί, κύριοι συνάδελφοι- από τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών να διενεργήσει προκαταρκτική εξέταση.
Επίσης δίνει το δικαίωμα στον Υπουργό Δικαιοσύνης να ζητεί από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να παραγγείλει τη διενέργεια της ανάκρισης και την εισαγωγή της υπόθεσης στο ακροατήριο κατ’ απόλυτη προτεραιότητα, λέτε και δεν έχει υποχρέωση ο εισαγγελεύς πλημμελειοδικών πληροφορούμενος καθ’ οιονδήποτε τρόπο την τέλεση μιας άδικης πράξης να ενεργήσει ή λέτε ότι δεν έχει δικαίωμα ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ή ακόμη και οι άλλοι δικαστές των άλλων βαθμίδων κατά προτεραιότητα να προωθήσουν την εισαγωγή της υπόθεσης στο ακροατήριο ή τη διενέργεια της ανάκρισης.
Και νομίζω ότι είναι παρωχημένος όσο και αναχρονιστικός λόγος να συζητάμε σήμερα στο έτος 2003 τη δυνατότητα του Υπουργού να παραγγέλλει ή να ζητεί τα αυτονόητα. Πρόκειται για τον εγγενή αυταρχισμό της εκτελεστικής εξουσίας και πρόκειται και για την υποκρισία της παρούσης εκτελεστικής εξουσίας, η οποία υπό το κράτος μεγάλων γεγονότων που συγκλόνισαν την ελληνική κοινή γνώμη έσπευσαν οι ίδιοι να νομοθετήσουν, έτσι ώστε να μπορεί ο Υπουργός εκδηλώνοντας το ενδιαφέρον του να ζητεί από τον εισαγγελέα την κατά προτεραιότητα ανάκληση ή εισαγωγή της υποθέσεως στο ακροατήριο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Μα, υπάρχει και σήμερα αυτό.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ακριβώς, κύριε Πρόεδρε. Και ο καταγγελτικός μου λόγος ήταν και για την προηγούμενη ρύθμιση, είναι και για την παρούσα ρύθμιση και δεν μπορώ να αντιληφθώ με ποια κριτήρια ο Υπουργός Δικαιοσύνης, όχι ο παρών μόνο, αλλά ο εκάστοτε Υπουργός Δικαιοσύνης θα μπορεί να παραγγέλλει –ακόμη και το ρήμα είναι ενοχλητικό- στον αρμόδιο εισαγγελέα πλημμελειοδικών να διενεργήσει προκαταρκτική εξέταση.
Και ερωτώ: Αυτή η παραγγελία του εκάστοτε Υπουργού Δικαιοσύνης προς τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών δεν διαμορφώνει στοιχεία ετεροκαθορισμού της κρίσης και του εισαγγελέα, αλλά και του δικαστηρίου που εν συνεχεία θα επιληφθεί, με την έννοια ότι και ο εισαγγελέας και το δικαστήριο που εν συνεχεία θα κρίνει αυτήν την υπόθεση, θα γνωρίζει ότι η εκτελεστική εξουσία, ο ίδιος ο Υπουργός Δικαιοσύνης έκρινε σημαντική την υπόθεση;
Έχω την επιστημονική βεβαιότητα ότι με αυτόν τον τρόπο παραβιάζεται εμμέσως πλην σαφώς και το τεκμήριο της αθωότητας, το οποίο επιβάλλεται και από το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα δικαιώματα του ανθρώπου.
Να απαλείψετε τη διάταξη αυτή, κύριε Υπουργέ. Δεν χρειάζεται! Μαρτυρά –επαναλαμβάνω- αναχρονισμό. Μαρτυρά, επίσης, εμμονή στη λογική να μπορεί να παρεμβαίνει η εκτελεστική εξουσία στο έργο της δικαιοσύνης.
Ο δεύτερος λόγος, για τον οποίο θα καταψηφίσω επί της αρχής το σχέδιο νόμου, είναι αυτό που αναφέρεται, κύριοι συνάδελφοι, στην παράκαμψη των αρχών της παραγραφής, αφού η ίδια η ρύθμιση λέει ότι ο Άρειος Πάγος λαμβάνει υπόψη το δεδικασμένο και εάν κριθεί και ένας βάσιμος λόγος -και όχι παραδεκτός, όπως ίσχυε- τότε μπορεί να λάβει υπόψη του και την παραγραφή. Το θεωρώ και αντισυνταγματικό και θα έχουμε τη δυνατότητα, κύριοι συνάδελφοι, στη συζήτηση επί των άρθρων να εξηγήσουμε λεπτομερώς και με μεγαλύτερη σαφήνεια, γιατί είναι αντισυνταγματική αυτή η ρύθμιση.
Όμως, με την ευκαιρία που αναφέρομαι σε αυτό το ζήτημα, θέλω να σας πω, κύριε Υπουργέ, ότι, εάν υπάρχει διαφωνία ως προς τα όρια της παραγραφής, τότε με συγκεκριμένη ρύθμιση, μ΄ ένα ολοκληρωμένο νομοσχέδιο βεβαίως να δούμε –ενδεχομένως- και τη διεύρυνση των ορίων της παραγραφής, έτσι ώστε να μην παραγράφονται υποθέσεις. Αλλά δεν μπορείτε, όπως σας έλεγα στη Διαρκή Επιτροπή, εκ πλαγίου να ρημαγνώνετε το οικοδόμημα της παραγραφής και όπως αυτό αναδεικνύεται από τις υπάρχουσες διατάξεις, τις οποίες καταργείτε –επί το ακριβέστερον, αλλάζετε- στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Ο τρίτος λόγος, κύριοι συνάδελφοι, για τον οποίο θα καταψηφίσω επί της αρχής είναι το περίφημο ζήτημα του άρθρου 349 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, δηλαδή ο περιορισμός που τίθεται από το νομοθέτημα αναφορικά με τις αναβολές. Σας βεβαιώνω ότι είμαι κατά των αναβολών. Οι αναβολές πράγματι δημιουργούν μεγάλα προβλήματα στο έγκαιρο της απονομής της δικαιοσύνης που πρέπει να υπάρχει. Ταλαιπωρείται ο κόσμος.
Αλλά, γιατί δεν εμπιστεύεστε τη ρύθμιση στους δικαστές; Η διάταξη του άρθρου 349 δίνει το δικαίωμα στο δικαστή να κρίνει πότε υπάρχει και πότε δεν υπάρχει λόγος αναβολής. Όμως, τώρα έρχεστε να τον περιορίσετε μ΄ έναν εξαιρετικά απαράδεκτο τρόπο και είναι απαράδεκτος ο τρόπος, διότι αμφισβητείτε την ευαισθησία του δικαστή, η οποία ευαισθησία έχει σχέση με την ταχύτητα στην απονομή της δικαιοσύνης, με το έγκαιρο της απονομής της δικαιοσύνης. Ενώ εμπιστευόμαστε για χίλια άλλα πράγματα το δικαστή, δεν τον εμπιστευόμαστε να αξιοποιεί τη διάταξη του άρθρου 349 ως έχει και να μεταβάλλει τα πράγματα.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Αυτό είναι το μόνο θετικό που υπάρχει στο νομοσχέδιο!
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Έχω μια επιφύλαξη, κύριοι συνάδελφοι, για τη δυνατότητα του κατηγορουμένου να εκπροσωπείται από το δικηγόρο του σε όλα τα πλημμελήματα του μονομελούς ή και του τριμελούς.
Επίσης νομίζω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι η παρουσία του κατηγορουμένου στο δικαστήριο έχει μεγάλη σημασία, διότι και ο ίδιος ο κατηγορούμενος, αυτός που ελέγχεται από τη δικαιοσύνη, θα πρέπει να είναι παρών, να εξηγεί, να ισχυρίζεται, να αμύνεται, να δείχνει την προσωπικότητά του στους δικαστές, προκειμένου οι δικαστές μέσα από αυτήν την αυτοπρόσωπη παρουσία να έχουν τη δυνατότητα να αξιολογήσουν τον κατηγορούμενο πολίτη, διότι και η παρουσία πάρα πολλές φορές αξιολογεί –θα έλεγα- το μέτρο της ευθύνης του κάθε κατηγορουμένου. Βεβαίως αντιλαμβάνομαι ότι επιταχύνεται η διαδικασία με την εκπροσώπηση του κατηγορουμένου από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του.
Θα σας έλεγα όμως, κύριε Υπουργέ, αυτό που σας είπα και στη Διαρκή Επιτροπή ότι υπάρχουν αδικήματα, υπάρχουν εγκλήματα του τριμελούς πλημμελειοδικείου στα οποία κατά τη γνώμη μου είναι αναγκαία η παρουσία του κατηγορουμένου. Για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να κατηγορείται για παράβαση καθήκοντος και να στέλνει το δικηγόρο του στο δικαστήριο. Μπορεί κάποιος να κατηγορείται για απιστία αρμοδιότητος του πλημμελειοδικείου και να στέλνει το δικηγόρο του στο ακροατήριο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Μπορεί ακόμη να κατηγορείται για το πλημμέλημα της ασέλγειας ή της μαστροπείας και επίσης να στέλνει το δικηγόρο του στο ακροατήριο και να μην εμφανίζεται ο ίδιος.
Νομίζω ότι η ορθή απονομή της δικαιοσύνης διεκδικεί την αυτοπρόσωπη παρουσία του κατηγορουμένου τουλάχιστον για συγκεκριμένα ποινικά αδικήματα, τα οποία χαρακτηρίζονται ως πλημμελήματα.
Με αυτές τις σκέψεις, κύριοι συνάδελφοι, και επειδή η κλεψύδρα με παρακολουθεί, έχω ολοκληρώσει τις παρατηρήσεις μου επί της αρχής του σχεδίου νόμου, επιφυλασσόμενος στην κατ’ άρθρο συζήτηση αναλυτικότερα να μιλήσω. Και με τις σκέψεις αυτές καταψηφίζω το σχέδιο νόμου επί της αρχής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο Πρόεδρος, κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανήκω σε εκείνους οι οποίοι επανειλημμένως έχω υποστηρίξει ότι η υπέρμετρη καθυστέρηση της απονομής της δικαιοσύνης συνιστά στην ουσία άρνηση απονομής της δικαιοσύνης. Είναι το βαρύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα στο χώρο της δικαιοσύνης που πήρε τον τελευταίο καιρό τραγικές διαστάσεις.
Η Κυβέρνηση του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ επιτέλους το κατάλαβε και τον τελευταίο καιρό πράγματι κάνει ο παριστάμενος Υπουργός μία προσπάθεια να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, όχι πάντοτε συνολικά και με τον καλύτερο τρόπο, αλλά συνήθως με τρόπο έστω και μερικά αποτελεσματικό.
Γι’ αυτό και εγώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και κύριε Υπουργέ, είμαι θετικός απέναντι στο νομοσχέδιου το οποίο προτείνετε, διότι χωρίς καμία αμφιβολία επιχειρείτε γενναίες τομές, απλοποιείτε το σύστημα και διευκολύνετε την έγκαιρη απονομή της δικαιοσύνης.
Έγιναν βελτιώσεις -εγώ δεν μετείχα στην επιτροπή- προς τη σωστή κατεύθυνση. Καίτοι εγώ σε ορισμένες περιπτώσεις θα ήμουν αυστηρότερος από την τελική διατύπωση του νομοσχεδίου, διότι έπρεπε να εξισορροπηθούν και οι άλλες απόψεις των άλλων παραγόντων, των δικηγόρων ιδίως, οι οποίοι δικαιολογημένα έπρεπε να ακουστούν, διότι και αυτοί αποτελούν παράγοντες της δίκης, παράγοντες της απονομής της δικαιοσύνης και γνωρίζουν καλά το πρόβλημα διότι το ζουν καθημερινά.
Αναφερόμενος στις επί μέρους διατάξεις, θα πω τα εξής, κύριοι συνάδελφοι. Το άρθρο 1: Μου κάνει εντύπωση ότι όλοι όσοι εμίλησαν, μίλησαν σαν να είναι καινούργιο άρθρο.
Κύριε Κουβέλη, έχετε υπόψη σας το άρθρο που ισχύει;
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Πολύ καλά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Το άρθρο που ισχύει είναι άρθρο της δικτατορίας. Είναι δρακόντειο άρθρο και λέει ότι ο Υπουργός της Δικαιοσύνης παραγγέλνει ποινική δίωξη για οποιαδήποτε υπόθεση.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Να το αλλάξουμε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Μια στιγμή. Αυτό το άρθρο δεν εφαρμόστηκε, κύριε Υπουργέ, ποτέ, πλην μιας επαίσχυντης περίπτωσης της μαύρης περιόδου Κουβελάκη που εφηρμόσθη εναντίον μας, τότε που ήθελαν να μας παραπέμψουν για την υπόθεση των Τσιμέντων ΗΡΑΚΛΗΣ.
Είναι η μόνη περίπτωση που εφαρμόστηκε αυτό το άρθρο από τις ελληνικές Κυβερνήσεις. Μόνο ο Κουβελάκης στη μαύρη εκείνη περίοδο της ντροπής απετόλμησε να κάνει κάτι τέτοιο.
Να την καταργήσουμε τη διάταξη. Εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση. Το ερώτημα όμως που τίθεται γενικότερα είναι: Η Κυβέρνηση είναι άσχετη; Δεν μπορεί να έχει καμία σχέση, που εκφράζει την ευαισθησία της κοινής γνώμης και τη συνολική αντίδραση του λαού τον οποίο νόμιμα εκπροσωπεί;
Δεν μπορεί να έχει κανένα λόγο για την άσκηση τυχόν ποινικής διώξεως; Κύριοι συνάδελφοι, είναι γνωστό ότι σε άλλες χώρες ισχύει αυτό. Σε άλλες ποινικές δικονομίες, ο Υπουργός της Δικαιοσύνης έχει το δικαίωμα να παρέμβει.
Λελογισμένη και προσεκτική είναι η διατύπωση -όπως γίνεται- και της πρώτης και της δευτέρας παραγράφου. Εγώ δεν είμαι αντίθετος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προς αυτήν τη διάταξη, διότι πιστεύω ότι και η Κυβέρνηση σε ορισμένες περιπτώσεις πρέπει να έχει το δικαίωμα όχι να παραγγέλλει ποινική δίωξη, αλλά να ζητήσει από τη δικαιοσύνη να ερευνήσει μία υπόθεση. Δεν μπορεί δηλαδή η Κυβέρνηση να ζητήσει από τη δικαιοσύνη να ερευνήσει μία υπόθεση, όταν αυτή η υπόθεση έχει γίνει δημόσιο σκάνδαλο;
Γι’ αυτόν το λόγο, εγώ θεωρώ αυτήν τη διάταξη βελτίωση –σίγουρα είναι βελτίωση αντικειμενική- της διάταξης που υπάρχει και εγώ τουλάχιστον δεν είμαι αντίθετος.
Όσον αφορά στο πρόβλημα που προηγουμένως ετέθη, εάν δηλαδή πρέπει ή δεν πρέπει να γίνεται μία ενδιάμεση διαδικασία από την υποβολή της μήνυσης μέχρι τη διατύπωση του κατηγορητηρίου και γίνει ο άλλος κατηγορούμενος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ συμφωνώ απόλυτα μ’ αυτό που κάνει η Κυβέρνηση. Σήμερα δηλαδή αρκεί μία οποιαδήποτε μήνυση ενός δικομανούς Έλληνα για να καταστήσει τον καθένα κατηγορούμενο. Ο καθένας Έλληνας πολίτης δεν πρέπει να προστατεύεται από το να βρεθεί ξαφνικά κατηγορούμενος;
Διαβάζετε στις εφημερίδες ότι ασκήθηκε ποινική δίωξη εναντίον του τάδε, διότι έγινε μία μήνυση εναντίον του. Μα, η μήνυση μπορεί να είναι εντελώς παράνομη, να μη στηρίζεται στο νόμο ή να είναι παντελώς αστήρικτη. Γιατί δηλαδή θα διασύρεται ο Έλληνας πολίτης; Δεν διασύρεται με τη μήνυση; Είναι κακό να γίνεται ένα πρώτο «φιλτράρισμα», για να φεύγουν ορισμένες περιττές και σίγουρα αστήρικτες μηνύσεις και να μη φθάνουν στο να καταστήσουν τον άλλο κατηγορούμενο και να εμπλέξουν τη δικαιοσύνη;
Κύριε Υπουργέ, εγώ και άλλοτε έχω μιλήσει για τη μανία των Ελλήνων για δίκες, για τις μηνύσεις που γίνονται για εκδικητικούς, προσωπικούς λόγους, αδικαιολόγητα και αστήρικτα και πιστεύω ότι δεν πρέπει να ενθαρρύνουμε αυτήν την τάση του Έλληνα. Γι’ αυτό, μάλιστα, είχα υποστηρίξει ότι πρέπει να είναι και ακριβή η μήνυση και ακόμα ακριβότερη, διπλά ακριβότερη –το είχαμε κάνει με την κ. Μπενάκη, Υπουργό τότε- η παραίτηση από τη μήνυση, διότι σήμερα έχεις το δικαίωμα να κάνεις μία μήνυση, να καταστήσεις τον άλλο κατηγορούμενο και μετά να παραιτηθείς από τη μήνυση. Τον έχεις διασύρει και τίποτα δεν συμβαίνει.
Εγώ πιστεύω ότι ιδιαίτερα μετά τις βελτιώσεις που έγιναν –έπρεπε να γίνουν βελτιώσεις, κύριε Υπουργέ και καλά τις κάνετε, μέχρι ενός σημείου συμφωνώ και εγώ- στη διατύπωση του άρθρου, πρέπει να υπάρχει μία έρευνα σαν και αυτή που γίνεται, προκειμένου να γίνει ο άλλος κατηγορούμενος. Θα ήθελα, όμως, στο σημείο αυτό να σας θέσω ένα θέμα, το οποίο είναι καυτό και θα έπρεπε να το αντιμετωπίσουμε. Τι γίνεται με εμάς του Βουλευτές; Το σκεφθήκατε; Εμείς οι Βουλευτές, δηλαδή, θα είμαστε κατηγορούμενοι και δεν θα ισχύσει για μας αυτό το πλεονέκτημα, το οποίο θα ισχύσει για όλους τους Έλληνες πολίτες;
Εγώ νομίζω ότι δεν αντίκειται καθόλου προς το Σύνταγμα –καλώ όλους τους συνταγματολόγους να το ερευνήσουν- και ότι είναι ίσως μία ευκαιρία, για να κριθεί ένα πρόβλημα, το οποίο μας απασχολεί, ορισμένες παντελώς αστήρικτες –νόμω ή ουσία- μηνύσεις που γίνονται και εναντίον Βουλευτών να κρίνονται από τον εισαγγελέα, να πηγαίνουν στο αρχείο και να μην έρχονται στη Βουλή, για να μη μας διασύρουν με τυχόν απόρριψη της άρσεως της ασυλίας.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Και τώρα το έχει το δικαίωμα ο εισαγγελέας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δεν ξέρω αν το έχει τώρα ο εισαγγελέας αυτό το δικαίωμα και από πού το έχει. Κύριε συνάδελφε, δοθέντος ότι δεν το ασκεί. Εδώ τώρα το επιχείρημα είναι βαρύ. Εμείς τι ζητούμε ως Βουλευτές; Ζητούμε να έχουμε την ίδια μεταχείριση που έχουν οι Έλληνες πολίτες. Όταν ο Έλληνας πολίτης έχει αυτή την προστασία που του δίνει ο νόμος εναντίον μίας αδικαιολόγητης μήνυσης, να έχει την ίδια προστασία και ο Βουλευτής.
Κύριοι συνάδελφοι, το θέτω αυτό το θέμα, γιατί είναι ένα καυτό θέμα που μας απασχολεί όλους, απασχολεί τον πολιτικό κόσμο στο σύνολό του, την Κυβέρνηση. Είναι ένα θέμα για το οποίο υπάρχει αυτή η ευκαιρία να το εξετάσουμε.
Από κει και πέρα, κύριοι συνάδελφοι, θα μπορούσα να πω και πολλά άλλα για επιμέρους διατάξεις, αλλά επιφυλάσσομαι να μιλήσω, όταν θα κάνουμε τη συζήτηση επί των άρθρων.
Θα ήθελα, όμως, να μου επιτρέψει ο κύριος Υπουργός να σταθώ σ΄ ένα θέμα, το οποίο δε βλέπω να θίγεται. Τον τελευταίο καιρό ζούμε ένα φαινόμενο ηθικού ξεπεσμού. Ο ίδιος ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έχει πει ότι είναι ο χρόνος των εισαγγελέων. Είναι βέβαιο ότι αντιμετωπίζουμε τεράστια προβλήματα. Είμαστε ένα κράτος όπου η διαφθορά κινδυνεύει να σαπίσει τα θεμέλιά του και υπάρχει ανάγκη η δικαιοσύνη να μπορέσει να λειτουργήσει, διότι από τη δικαιοσύνη περιμένουμε αυτή την ώρα να επέλθει η κάθαρση.
Υπάρχουν πολλά προβλήματα περί τη δικαιοσύνη και δεν μπορώ να σας πω, κύριε Υπουργέ, ότι είμαι ευτυχής από την πολιτική που ασκείτε στη δικαιοσύνη γενικότερα, διότι οι κομματικές παρεμβάσεις στις επιλογές στις ανώτατες θέσεις αρχίζουν πλέον να δημιουργούν ένα πρόβλημα σωστής λειτουργίας της δικαιοσύνης.
Εγώ προσωπικά με αγάπη και σεβασμό παρακολουθώ τη δικαιοσύνη πολλές δεκαετίες, μισό αιώνα και λυπάμαι, διότι τον τελευταίο καιρό βλέπω δείγματα παρακμής και δείγματα ανησυχητικά πτώσεως του επιπέδου, το οποίο θα ανέμενε κανείς ακόμα και από τα ανώτατα δικαστήρια που οφείλεται σε αυτή την κυβερνητική επιδρομή και τον κομματισμό.
Αλλά δε θα μπω σε αυτά σήμερα. Νομίζω ότι πρέπει κάποια ώρα, πριν κλείσει η Βουλή, να συζητήσουμε αυτό το θέμα, ενόψει και των κρίσεων που θα έχετε πάλι τον Ιούνιο, για την κορυφή της πυραμίδας της δικαιοσύνης.
Εκείνο, όμως, που θεωρώ χρέος μου να θίξω από τα άμεσα προβλήματα, είναι ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η ανάκριση στα μεγάλα, καυτά θέματα, τα οποία συγκινούν τον ελληνικό λαό.
Κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, ποτέ δεν είχαμε τα τελευταία πενήντα χρόνια ένα θέμα το οποίο να συγκλόνισε την κοινή γνώμη τόσο πολύ όσο το θέμα του σκανδάλου του χρηματιστηρίου. Ποτέ δεν έγινε αυτό που συνέβη τότε. Μεταφορά της περιουσίας μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού από τους φτωχούς στα θυλάκια των επιτηδείων. Έγινε ένα τεράστιο σκάνδαλο. Πώς το αντιμετώπισε η δικαιοσύνη το σκάνδαλο αυτό;
Γινόμαστε σήμερα μάρτυρες μιας θλιβερής αποκάλυψης η οποία βεβαίως και τη δικαιοσύνη εκθέτει, αλλά εκθέτει και το κράτος μας και όλους μας. Η δικαιοσύνη πώς επενέβη; Μια απλή ανακριτής, ένα πρόσωπο ανέλαβε το σύνολο αυτής της υπόθεσης, για να κάνει την ανάκριση. Και λέγεται –εγώ δε θέλω να προδικάσω τίποτα- ότι υπήρξε και ποινική ευθύνη και εν πάση περιπτώσει δικαιοσύνη δεν απεδόθη, η υπόθεση εκαλύφθη κατά τρόπο εντελώς απαράδεκτο, διότι και αδυναμία του ανθρώπου ο οποίος ανέλαβε την ανάκριση υπήρχε και πιθανότατα και άλλες αιτίες στις οποίες δεν θέλω να μπω, γιατί αυτή την ώρα γίνεται ανάκριση.
Κι όμως, κύριε Υπουργέ, υπάρχει διάταξη της ποινικής δικαιοσύνης η οποία σας επέτρεπε να αναλάβει την ανάκριση, με απόφαση της ολομέλειας του εφετείου, εφέτης ή εφέτες. Γιατί δεν κάνατε χρήση αυτής της διατάξεως;
Κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, όταν εμείς ήμασταν Κυβέρνηση –και ήμασταν μία Κυβέρνηση, η οποία καυχώμαι ότι ήταν τίμια και το έδειχνε- όταν υπήρχε θέμα δικό μας, που αφορούσε εμάς, εμένα προσωπικά, όταν με κατηγόρησαν για τις υποκλοπές, ζήτησα ο ίδιος, εφέτης ανακριτής να κάνει την ανάκριση. Γιατί ο εκσυγχρονιστής κ. Σημίτης καλύπτει τα σκάνδαλα και αφήνει κατ’ αυτό τον τρόπο, μια απλή ανακρίτρια ή έναν απλό ανακριτή να συγκαλύπτει ένα σκάνδαλο και να εκθέτει και τη δικαιοσύνη; Γιατί δεν κάνετε χρήση αυτής της διάταξης, όπως επανειλημμένως σας έχουν ζητήσει;
Κι ακόμα, αν θέλετε, αυτή η περίφημη υπόθεση Κόκκαλη, που και αυτή ταλαιπωρεί χρόνια τη δικαιοσύνη, γιατί δεν πρέπει και αυτή να πάει σε εφέτη ανακριτή; Γιατί δεν κάνετε ευρύτερα χρήση αυτής της ευκαιρίας για τις υποθέσεις οι οποίες συγκινούν την κοινή γνώμη;
Είναι προφανές ότι δε θέλετε και τους καλύπτετε για τον ίδιο λόγο που δεν κάνετε εξεταστικές των πραγμάτων επιτροπές.
Κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, εγώ εδώ μέσα έχω πει πολλές φορές ότι δε μου ζήτησε ποτέ η Αντιπολίτευση να κάνω εξεταστική επιτροπή και να μην την κάνω. Η Νέα Δημοκρατία ήταν τέσσερα χρόνια στην κυβέρνηση και όσες εξεταστικές επιτροπές εζητήθησαν, όλες έγιναν.
Εσείς, γιατί δεν κάνετε καμιά; Γιατί δεν έχετε τη συνείδησή σας ήσυχη, όχι εσείς οι απλοί Βουλευτές, αλλά η Κυβέρνηση, διότι η Κυβέρνηση δε θέλει να αποκαλυφθεί η αλήθεια.
Κύριε Υπουργέ, αυτό είναι ένα πρόβλημα, το οποίο θέτω, το οποίο έχετε χρέος να αντιμετωπίσετε αμέσως και στο οποίο πρέπει να απαντήσετε, εάν πράγματι θέλουμε να θέσουμε τέρμα εις αυτή τη δυσάρεστη περίοδο η οποία κινδυνεύει να παρασύρει ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο σε ανυποληψία, να εμφανίσει όλους μας υπεύθυνους και ενόχους. Σε αυτό το φαύλο κύκλο της διαφθοράς η Κυβέρνηση πρέπει να αποφασίσει να κάνει χρήση ορισμένων δικαιωμάτων που έχει. Πρέπει να γίνουν αποφασιστικές τομές.
Κύριοι συνάδελφοι, τα είπα αυτά, όχι διότι συνδέονται άμεσα με το νομοσχέδιο αλλά γιατί ένα νομοσχέδιο που αναφέρεται στην ποινική δικονομία, κατ’ ανάγκην συνδέεται με το θέμα που πρωτύτερα έθεσα, δηλαδή το ποιος πρέπει να κάνει την προκαταρκτική εξέταση.
Επ’ αυτού, κύριε Υπουργέ, επιμένω, γιατί είναι θέμα επί του οποίου θα κριθείτε. Είναι ένα θέμα στο οποίο δεν έχετε να δώσετε απάντηση. Είναι ένα θέμα, το οποίο η κοινή γνώμη παρακολουθεί και θα σας κρίνει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να προστατέψουμε όλοι μας από κοινού την ελληνική δικαιοσύνη, γιατί ας μην ξεχνούμε ότι είναι σωστή η παλιά ρήση πως «η δικαιοσύνη αποτελεί το τελευταίο προπύργιο της δημοκρατίας μας».
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει ο κ. Κεδίκογλου.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, θα έλεγα ότι η αγόρευση της κ. Μπενάκη με κατέστησε έτι σοφώτερον, διότι δεν είμαι νομικός, στη γνώση της κοινωνίας και στη συνειδητοποίηση ορισμένων αρχών. Θα ήθελα ακόμα να τιμήσω τις αγορεύσεις και των υπολοίπων αγορητών της Αντιπολίτευσης και του ΚΚΕ αλλά και του αγαπητού κ. Κουβέλη από το Συνασπισμό.
Το πρώτο θέμα που τίθεται, είναι το ερώτημα του κ. Μητσοτάκη, το γιατί ο κ. Σημίτης δε θέλει.
Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε για αυτό που θα πω, αλλά ο κ. Σημίτης έχει επιλέξει τη διαπλοκή. Η διαπλοκή είναι μια κοσμοθεωρία, μια μέθοδος, είναι το ότι η επιτυχία σου είναι επιτυχία μου, η αποτυχία μου είναι αποτυχία σου και η καταστροφή μου καταστροφή σου. Αυτή είναι η σύνδεσή μου μαζί σου, βόηθα να σε βοηθώ ν΄ ανεβούμε τον γκρεμό, έλα αλλιώς θα πέσουμε και οι δύο.
Όταν, λοιπόν, ο κ. Σημίτης έχει επιλέξει τη διαπλοκή ως μέθοδο ανελίξεως και παραμονής στην εξουσία, απορώ πώς ένας πολιτικός της πείρας του κ. Μητσοτάκη θέτει το ερώτημα, γιατί ο κ. Σημίτης δεν επέλεξε να κάνει διαλεύκανση στο χρηματιστήριο. Πραγματικά απορώ.
Θα ήθελα να πω ότι αντικείμενο αυτού του νομοσχεδίου είναι κυρίως το άρθρο 1.
Κύριε Υπουργέ, ποιο είναι το αντικείμενο; Το πώς θα εξασφαλιστεί η ελευθερία των πολιτών. Το πρόβλημα είναι η ελευθερία και υπάρχει ένας ορισμός της ελευθερίας από την εποχή του Ροβεσπιέρου, την οποία πλήρωσε με τη ζωή του.
Τι είναι η ελευθερία; Η ελευθερία είναι μία κατάσταση με κάποιες συνιστώσες. Έχει ως αρχή, λέει, ο Ροβεσπιέρος, τη φύση, για όριο το δικαίωμα του άλλου και για κανόνα της έχει τη δικαιοσύνη.
Όταν, λοιπόν, ο κανόνας της ελευθερίας ρυθμίζεται από τη δικαιοσύνη και επιπλέον ο Ροβεσπιέρος συνεχίζει την προστασία της ελευθερίας εγγυάται ο νόμος. Όταν η δικαιοσύνη είναι μία ανεξάρτητη λειτουργία, πόθεν έλκεται το δικαίωμα -και όχι η δυνατότητα- του Υπουργού να ζητήσει κάτι από το λειτουργό της εισαγγελικής αρχής;
Τι μας λέτε; Ότι είναι διεφθαρμένη η εισαγγελική αρχή και ότι πρέπει να αναλάβετε εσείς τη διεύθυνση της κοινωνίας. Αυτό λέτε εσείς.
Ας το πω πιο απλά, γιατί δε μου αρέσει αυτό που λέτε. Λυπάμαι, γιατί οι εισαγγελείς δεν παραιτούνται. Τι είναι αυτά τα πράγματα; Μπορείς να παραγγείλεις στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου; Ποιος κανονίζει το πώς λειτουργεί η κοινωνία; Δεν υπάρχει ευαισθησία από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου; Είναι δυνατόν να διαβάζετε εσείς τις εφημερίδες κάθε μέρα, να ακούτε ραδιόφωνα, και εσείς και οι βοηθοί σας, και να μην κάνει το ίδιο ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου; Αυτό λέτε.
Βεβαίως δικαιούστε να το πείτε, γιατί, όταν ο εντιμότατος Πρωθυπουργός, καθηγητής του Εμπορικού Δικαίου, ο κ. Σημίτης εκάλεσε, πριν αρχίσουν οι ανακρίσεις για το «ΣΑΜΙΝΑ», τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, του ένευσε και αυτός πήγε τρέχοντας και τον επισκέφθηκε στο Μαξίμου. Ε, βέβαια τότε είναι λογικό αυτά που λέτε να τα κάνετε νόμο.
Πάντως, οι επιφυλάξεις των αγορητών της Αντιπολίτευσης στο άρθρο αυτό είναι θεμιτές.
Δεύτερον, όσον αφορά τις αναβολές είναι η μόνη θετική διάταξη που έχετε. ΄Οσοι από εμάς παρακολούθησαν δίκες που είχαν πολιτικό περιεχόμενο, γνωρίζουν πολύ καλά τι είναι αναβολή. Η διέξοδος στους δικαστές που δε θέλουν να αναλάβουν πρωτοβουλία, που δε θέλουν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων. Πολύ καλά κάνατε. Εφόσον επιτρέπεται η διεξαγωγή της δίκης και όταν πεθάνει ο μηνυτής, δηλαδή και χωρίς το μηνυτή, ασφαλώς και δεν μπορεί να υπάρχουν, κύριε Κουβέλη, περισσότερες αναβολές. ΄Εχουμε πιει αυτό το πικρό ποτήρι. Τη διέξοδο που δίνουν οι δικαστές, τις αιώνιες και συνεχείς αναβολές. Είναι, λοιπόν, μια θετική διάταξη.
Με αυτή την ευκαιρία, πρέπει να δούμε τι συμβαίνει γενικότερα. Εσείς εδώ κάνετε τον εισαγγελέα δικαστή. Συνέβη: υπέβαλα προσωπικώς μηνυτήρια αναφορά και άλλοι συνάδελφοι για πάρα πολύ σοβαρή υπόθεση που έτυχε της εγκρίσεως και του τύπου και άλλων επαγγελματικών συλλόγων κ.λπ.. Ποια ήταν η απάντηση στη μηνυτήρια αναφορά; Δεν έχετε έννομο συμφέρον. Με εγκύκλιό του ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κανονίζει πού και πότε υπάρχει έννομο συμφέρον. Μα είναι αυτό ευνομούμενο κράτος ή σαλεπιτζίδικο; Εντέλει, τι είναι ο εισαγγελέας; Ένα οργανάκι σας; Δεν τον λογαριάζετε. Λέτε, θα σου παραγγείλω εγώ τι θα κάνεις. Δε σου αναγνωρίζω τη δυνατότητα να παρακολουθείς την κοινωνία. Δε σου αναγνωρίζει εσένα τη δυνατότητα η δικαιοσύνη, ως η δικαιοσύνη ως εισαγγελέας ή ως δικαστής να κάνεις αυτό.
Από την άλλη μεριά, με εγκύκλιό του λέει ο εισαγγελέας του Αρείου εισαγγελ
Πάγου –και μου έδειξαν και την εγκύκλιο- ότι ο Βουλευτής δεν έχει έννομο συμφέρον να υποστηρίξει κάποια υπόθεση συγκροτημένη πλήρως πέρα έως πέρα. Η μία ήταν για τη ΔΕΗ και η άλλη ήταν για κάποια άλλα δημόσια έργα.
Τρίτο μέγα θέμα που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία και το οποίο δε νομίζω ότι περιποιεί τιμή σε όλους όσοι έχουν σχέση με το δίκαιο. Είναι αυτές οι περίφημες υποθέσεις της ηθικής βλάβης. Προ ημερών ήμουν στην Αγία Παρασκευή όπου σ΄ ένα καφενείο έγινε ένας καβγάς. Λένε, λοιπόν, σε κάποιον «μη λες και άλλα, διότι θα σου κάνει αγωγή αποζημίωσης». ΄Ετσι του έλεγαν. ΄Εχεις δίκιο αλλά θα σου κάνει αγωγή αποζημίωσης. Θα γυρεύει καμιά εκατοστή εκατομμύρια, γιατί τέλος πάντων έχει μια οντότητα αυτός και τρέχα γύρευε μετά εσύ. Εξαφανίστηκαν οι άνθρωποι. ΄Εχει εξαφανιστεί δηλαδή το αίσθημα δικαίου. Εξαφανίστηκε από τα καφενεία το ενδιαφέρον, γιατί φοβάται μην του κάνει αγωγή αποζημίωσης.
Κύριε Πρόεδρε, και κύριε Υφυπουργέ, υπάρχει κανείς εδώ που διαφωνεί –είναι αρκετοί νομικοί εδώ μέσα- και λέει ότι είναι ίδιες οι εγγυήσεις του ακροατηρίου της ποινικής διαδικασίας με την αστική αποζημίωση; ΄Εχετε δει πώς διασύρονται οι δημοσιογράφοι; ΄Εχετε δει κανένα δημοσιογράφο να κάνει οξεία κριτική; Είδατε ποτέ δημοσιογραφική έρευνα από τον καιρό που ισχύει αυτή η διάταξη; Αγωγή αποζημίωσης για ηθική βλάβη χωρίς ποινική δίκη. Καταργήσαμε μια αποστολή στην κοινωνία. Καταργήσαμε το ρόλο του δημοσιογράφου, καταργήσαμε το ρόλο του ερευνητού. Δημοσιογράφοι έβγαλαν στο φως τεράστια σκάνδαλα, το watergate και τόσα άλλα. Δεν το τολμά κανείς στην Ελλάδα αυτό. Δεν το τολμά κανένας δημοσιογράφος διότι αντιμετωπίζει αγωγή αποζημίωσης, που βεβαίως δεν μπορεί να αποδειχθεί. Αγωγή αποζημίωσης για ηθική βλάβη, για αδικοπραξία, ναι. Μετά προηγουμένη όμως ακροαματική διαδικασία, μετά τετελεσμένη τελεσίδικη ποινική δίκη. Ο νόμος αυτός είναι έλλειμμα δημοκρατίας. Αυτό είναι το έλλειμμα δικαιοσύνης στη χώρα. Και αυτό είναι καίριο και μέγιστο έλλειμμα στην ελληνική κοινωνία.
Τα δύο αυτά ζητήματα που σας έθεσα –για να μην προχωρήσω περισσότερο, τα υπόλοιπα θα τα πω στην κατ’ άρθρον συζήτηση- είναι δηλωτικά του ελλείμματος και της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης που επικρατεί στη χώρα. Ούτε η αρχή της ελευθερίας υπηρετείται με το νόμο όπως τον εισάγετε ούτε επίσης ικανοποιείται το αίσθημα περί δικαίου της κοινωνίας, όταν αφήνεται στον καθένα ανάλογα με την οικονομική του ευρωστία να κανονίζει το δίκαιον με αγωγή αποζημίωσης. Και μάλιστα υπάρχει και διατίμηση που μπαίνει στο δικαστή. Αν αναγνωρίσουν ότι συκοφάντησες διά του Τύπου, το ελάχιστο θα είναι δέκα εκατομμύρια σε δραχμές. Αυτά είναι ανεπίτρεπτα πράγματα.
Αλλά επειδή γνωρίζω, κύριε Υπουργέ, αρκετά χρόνια την αντίληψή σας, καθώς και ότι λαμβάνετε αποφάσεις, αναμένω από εσάς να το πράξετε οπωσδήποτε αυτό.
Αναμένω και κάτι άλλο. Τελευταίως κάνετε αρκετά εφετεία μεταβατικά κλπ. Μεριμνήσατε ως ένα βαθμό για τους δικηγόρους. Η δικαιοσύνη και ο Υπουργός Δικαιοσύνης δεν μπορεί να μεριμνά για τους δικηγόρους. Οφείλετε να μεριμνήσετε για τους πολίτες. Δεν μπορεί η επαρχία Ιστιαίας –να μην πάω αλλού- ή η επαρχία Καρυστίας να μην έχει ένα μεταβατικό μονομελές πρωτοδικείο και να χρειάζεται ο πολίτης να πάει διακόσια χιλιόμετρα για να εκδικάσει μία πολιτική υπόθεση μονομελούς. Αυτό είναι ανεπίτρεπτο. Διότι συμβαίνει οι δικηγορικοί σύλλογοι να έχουν αντίθετη άποψη, διότι χρησιμοποιούνται δύο δικηγόροι, ο ένας ως μεσάζων και ο άλλος ως εκτελεστής.
Αυτά είναι πράγματα τα οποία εσείς ποτέ δεν πράξατε και ποτέ δεν τα συγχωρήσατε. Αναμένω, λοιπόν, σε όλες τις απομακρυσμένες επαρχίες από τις πρωτεύουσές τους, πάνω από σαράντα ή πενήντα χιλιόμετρα, να κάνετε ένα μεταβατικό μονομελές πρωτοδικείο, να απαλλαγεί ο κόσμος από μία τρομακτική ταλαιπωρία για διάφορα θέματα.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, για την ευκαιρία που μου δώσατε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Κωνσταντίνος Τσιπλάκης έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, με την επιφύλαξη των κριτικών παρατηρήσεων που στην κατ’ άρθρο συζήτηση, από πλευράς Νέας Δημοκρατίας, θα γίνουν, θέλω να επισημάνω και εγώ σε συνέχεια των όσων ευστοχότατα και με επιστημονική κυρίαρχα αιτιολόγηση επεσήμανε η εισηγήτρια της Νέας Δημοκρατίας κ. Μπενάκη όπου βέβαια εμπεριέχουν και συγκεκριμένα μηνύματα τα οποία ειπώθηκαν ρητά, αλλά θα τα επαναλάβω και εγώ και θα επεκταθώ σε αυτά.
Κατ’ αρχάς η Νέα Δημοκρατία για άλλη μία φορά αποδεικνύει ότι όταν έρχονται συγκεκριμένα νομοθετήματα και έχουν ένα υπόβαθρο, ένα σκεπτικό, μία συλλογιστική στη σωστή κατεύθυνση, δεν είναι εξ υπαρχής αρνητική, προσπαθεί να υπεισέλθει στο ακριβές περιεχόμενο και νόημα-κατεύθυνση των συγκεκριμένων νομοθετημάτων και διορθωτικά, συμπληρωματικά και κατά τις συζητήσεις που είναι θεσμοθετημένες προ της Ολομελείας της Βουλής, επιδιώκει να αποδείξει στην πράξη ότι συμβάλλει θετικά.
Είναι μία συγκεκριμένη χαρακτηριστική περίπτωση το συζητούμενο νομοσχέδιο, που ενώ η Νέα Δημοκρατία υπήρξε αντίθετη στην ψήφιση επί της αρχής, συζητουμένου του νομοσχεδίου στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, έρχεται σήμερα και λέει ότι θα ψηφίσει επί της αρχής το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, διότι εγένοντο κατά τη διάρκεια της αναλυτικής –εγώ θα έλεγα- καταρχήν συζήτησης του νομοσχεδίου στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, ουσιαστικές διορθώσεις, οι οποίες βεβαίως υποβοηθούν την επιτάχυνση –ως είναι και ο τίτλος του συγκεκριμένου νομοσχεδίου- απονομής της ποινικής δικαιοσύνης.
Γνωρίζουμε, όμως, όλοι και εκτιμώ ότι συναποδεχόμαστε πως η επιτάχυνση δεν μπορεί να είναι εις βάρος της ορθής απονομής της δικαιοσύνης και βέβαια δεν μπορεί να είναι εις βάρος θεμελιωδών δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται για τον πολίτη και έχουν κατοχυρωθεί και με κείμενα που έχουν υπερνομοθετική ισχύ με διεθνή κείμενα, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η οποία βεβαίως κυρώθηκε από το 1974 και που συγκεκριμένες διατάξεις, όσον αφορά την εκπροσώπηση ενός κατηγορουμένου στο ακροατήριο, δυναμένου δηλαδή να εκπροσωπηθεί και διά συνηγόρου, αυτές οι συγκεκριμένες εφαρμογές είναι απόρροια αυτού του συγκεκριμένου κυρωθέντος νομοθετήματος από το 1974.
Επανέρχομαι στη σκέψη: Πραγματικά η Νέα Δημοκρατία ψηφίζουσα επί της αρχής αναγνωρίζει ότι οι διορθώσεις που εγένοντο είναι στην κατεύθυνση επιτάχυνσης της απονομής δικαιοσύνης, όμως και πάλι αυτές οι προσεγγίσεις του συγκεκριμένου νομοθετήματος είναι αποσπασματικές. Και είναι αποσπασματικές ιδιαίτερα αναφερόμενες σ’ έναν Κώδικα, επονομαζόμενο Ποινικής Δικονομίας, ο οποίος είναι ένα θεσμικό νομοθέτημα, σοβαρότατο, το οποίο εξωτερικεύεται σε μία συγκεκριμένη περίοδο -ανατρέχοντες είναι προ πενήντα περίπου ετών- ρυθμίζει τις τότε υπάρχουσες κοινωνικές σχέσεις με τα τότε ιστορικά δεδομένα, όμως αυτές οι κατά καιρούς αποσπασματικές προσεγγίσεις αυτού του βασικού νομοθετήματος μπορεί να μην οδηγούν σε αυτό που θεωρητικά καταρχήν επιζητούμε.
Επισημαίνει, λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία –και αυτό πρέπει να εκληφθεί σοβαρότατα υπόψη από πλευράς του Υπουργού Δικαιοσύνης- ότι θα πρέπει να δούμε συνολικότερα τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και να έχουμε ευστοχότερες προσεγγίσεις. Εν πάση περιπτώσει, όμως, σε αυτές τις θεμελιώδεις προσεγγίσεις που κάνει τώρα στην κατεύθυνση της απονομής ταχύτατα της δικαιοσύνης, που να μην είναι εις βάρος, όμως, της απονομής της δικαιοσύνης, εμείς ως Νέα Δημοκρατία λέμε ότι ορθά, μετά τις κριτικές μας παρατηρήσεις, θεσμοθετούνται.
Πραγματικά, είναι βέβαιο –θα το πω κι εγώ ως νομικός που έζησα τη δικηγορία εντονότατα- ότι αυτή η κάμψη της αρχής της νομιμότητας στην άσκηση της ποινικής δίωξης διά του τρόπου που γίνεται είναι ορθή, διότι πραγματικά η θεσμοθέτηση προκαταρκτικών εξετάσεων ή προανακριτικών ενεργειών κατά το συγκεκριμένο άρθρο, το 243, αν δεν κάνω λάθος, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, γίνεται για να μην προκύψει κίνδυνος στην αναζήτηση της αλήθειας εκ της αναβολής, με την έννοια ότι χρειάζεται να συμπληρωθεί με εισαγγελική παραγγελία, χωρίς να περιέχεται σ’ αυτή τη ρύθμιση, μετά τις κριτικές παρατηρήσεις, το πόρισμα ενόρκου διοικητικής εξετάσεως ως επαρκές για να ασκηθεί ποινική δίωξη.
Αυτές οι συγκεκριμένες παρεμβάσεις που κάμπτουν την αρχή της νομιμότητας στην άσκηση ποινικής δίωξης και παρέχουν τη δυνατότητα να διερευνηθεί μία καταρχήν υποβαλλόμενη μήνυση, αναφορά, έγκληση, είναι στη σωστή κατεύθυνση, διότι περιορίζεται πραγματικά ο κίνδυνος εκθέσεως συγκεκριμένων πολιτών κατά καιρούς από αλόγιστες, κατόπιν πάθους ή εξ άλλης φωτίσεως για συγκεκριμένες κατ’ αυτές τις περιστάσεις υποβαλλόμενες μηνύσεις.
Επίσης, είναι σωστή η ρύθμιση σε όχι ιδιαίτερης απαξίας πλημμελήματα, όπου υπάρχει προανάκριση, μετά απ’ αυτή τη διερεύνηση να έχει έναν οιονεί δικαιοδοτικό χαρακτήρα ο εισαγγελέας και χωρίς την άποψη του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών να μπορεί να αρχειοθετήσει τη συγκεκριμένη διερευνόμενη υπόθεση.
Όσον αφορά τις αναβολές, επισημάνθηκαν κάποια πράγματα από αγαπητούς συναδέλφους και ιδιαίτερα από την εισηγήτρια του κόμματός μας. Δε χρειάζεται να πω τίποτε περισσότερο. Οι διορθωτικές παρεμβάσεις σε γενικές γραμμές μάς βρίσκουν σύμφωνους.
Βεβαίως, είναι πολύ σημαντικό το ότι υπαναχώρησε ο κύριος Υπουργός στην περιοριστική απαρίθμηση που επεδιώχθη να υπάρξει όσον αφορά τους λόγους υπέρβασης εξουσίας διά της δυνατότητας ασκήσεως αναιρέσεως. Η παραμονή της απαριθμήσεως ως ενδεικτικής είναι πάρα πολύ σημαντική. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό, τουλάχιστον στην ενδιάμεση διαδικασία, να μπορεί ένας παραπεμπόμενος για κακούργημα να ασκεί αναίρεση, να εξαντλεί όλα τα ένδικα μέσα, προκειμένου να μη βρεθεί κατηγορούμενος αβασίμως νόμω και ουσία και θα υπάρξουν οι αρνητικές επενέργειες που εξ αυτού του λόγου υπάρχουν συγκεντρωτικά.
Γι’ άλλη μία φορά, εμείς θέλουμε ως Νέα Δημοκρατία να επιβεβαιώσουμε ότι σε οιανδήποτε νομοθετική παρέμβαση θα είμαστε θετικά διακείμενοι, αν και εφόσον, πέραν των θεωρητικών επισημάνσεων σε ένα νομοθέτημα με την έννοια των στοχεύσεων πιθανολογούμε ότι τελικώς θα επιδιωχθεί και θα επιτευχθεί αυτό το συγκεκριμένο σκοπούμενο αποτέλεσμα. Αυτό γίνεται και στο συγκεκριμένο νομοθέτημα.
Δεν μπορώ να μην πω αυτό που ο πρώην Πρωθυπουργός, ο κ. Μητσοτάκης, πολύ αιτιολογημένα και με την έννοια σοβαρότατου προβληματισμού έθεσε στην Ολομέλεια της Βουλής, επισημαίνοντας βέβαια χαρακτηριστικά ότι η δικαιοσύνη είναι το τελευταίο προπύργιο της δημοκρατίας. Δεν μπορώ να μην το πω αυτό, καταρχήν υπό την πολιτική έννοια, διότι ήμουν εξ εκείνων που, όταν συνεζητούντο θέματα σχετικώς με το χρηματιστήριο στην Ολομέλεια της Βουλής και κυρίως η αίτηση της εξεταστικής επιτροπής, ήμουν εξ εκείνων που είχαν τοποθετηθεί και είχαν πει ότι θα πρέπει να ενεργοποιηθεί με βάση τα θεσμικώς ισχύοντα η δυνατότητα της ολομελείας εφετών να ορίσει εφέτη ανακριτή για τις υποθέσεις του χρηματιστηρίου.
Το χρηματιστήριο πράγματι υπήρξε το μεγαλύτερο σκάνδαλο των τελευταίων ετών και δε νομιμοποιείται κανείς και ιδιαίτερα σήμερα άκουσα χαρακτηριστικά τον Πρωθυπουργό πάλι περί διαπλοκολογίας και σκανδαλολογίας και όλων των άλλων συναφών να τοποθετείται και να αιτιάται τη Νέα Δημοκρατία ότι δεν ασκεί υπεύθυνη αντιπολιτευτική τακτική, προσδοκούσα μάλιστα να γίνει αύριο κυβέρνηση. Το ζήτημα του χρηματιστηρίου, που αποδεικνύεται ότι υπήρξε ελλιπέστατη αντιμετώπισή του για κάποιους λόγους, που δεν είναι της ώρας να αναφέρω, είναι μία χαρακτηριστική περίπτωση όπου πρέπει να εκτυλίσσονται θεσμικά όλες οι δυνατότητες σε επίπεδο προσέγγισης σοβαρότατης, αξιολογότατης, αντικειμενικής.
Εμείς, ως πολιτεία, σεβόμενοι τη διάκριση των εξουσιών, πρέπει να συμβάλουμε προς αυτή την κατεύθυνση, για να μην υπάρχει ο οιοσδήποτε που να έχει την επιφύλαξη ότι συννόμως σ’ αυτή τη δικαιοκρατούμενη ελλαδική πολιτεία δεν εξελίσσονται τα πράγματα όπως πρέπει να εξελιχθούν.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Σπυριούνης έχει το λόγο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, συζητούμε ένα νομοσχέδιο που αφορά την απονομή της δικαιοσύνης, που πράγματι αποτελεί το θεμέλιο της δημοκρατίας και την προστασία της ανθρώπινης αξίας με βάση το εν δε δικαιοσύνη πάσα αρετή εστί συλλήβδην.
Η ποιότητα στην απονομή της δικαιοσύνης είναι κεντρικό στοιχείο της ίδιας της έννοιας της δικαιοσύνης και στοιχείο της ποιότητας είναι η εν χρόνω απονομή της δικαιοσύνης που ανακουφίζει το κοινό περί δικαίου αίσθημα, τιθασεύει την εγκληματικότητα, παραδειγματίζει και λειτουργεί προληπτικά και κατασταλτικά για το μέλλον. Είναι δηλαδή το θέμα του χρόνου μέσα στον οποίο θα απονεμηθεί η δικαιοσύνη έναντι συγκεκριμένου παραβάτη. Είναι ένα βασικό στοιχείο ποιότητας.
Το νομοσχέδιο έρχεται με μια διάθεση αξιοποίησης της εμπειρίας και υλοποίησης του κοινού αισθήματος περί την απονομή της δικαιοσύνης του λαού μας να διαμορφώσει ένα συμπληρωματικό πλαίσιο στα σημεία των διατάξεων του κώδικα κυρίως της ποινικής δικονομίας που δεν ανταποκρίνονται σήμερα σ’ αυτό το αίτημα που εντεινόμενο μέσα στον έλεγχο της σημερινής ζωής με τις ταχύτητες με τις οποίες μεταβάλλονται τα δεδομένα και με τις οποίες εξ αντιδράσεως καλείται ο πολίτης να προσαρμοστεί, να αντιμετωπίσει, να πολεμήσει. Το Υπουργείο μ’ αυτές τις διατάξεις που δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στη σημερινή μορφή των απαιτήσεων για ποιοτική απονομή της δικαιοσύνης, έρχεται να τις συμπληρώσει, να τις προσαρμόσει ή να τις αλλάξει.
Είναι γεγονός και το ξέρει ο μέσος πολίτης ότι πολλές φορές και κατά το προδικαστικό στάδιο και κατά το στάδιο της επί ακροατηρίω διαδικασίας με τις δικονομικές δυνατότητες που αναγνωρίζονται στους παράγοντες της δίκης και με τις συχνές σκόπιμες αναβολές, καταντούμε στο φαινόμενο να έχουμε ποινικές δίκες μη εκδικαζόμενες πλέον της δεκαετίας ή ακόμα και καταδικασμένες στην παραγραφή.
Η ανάγκη λοιπόν αυτή ήταν πιεστική και το νομοσχέδιο έλκει από την κατεύθυνση αυτή μια ξεχωριστή αξία.
Η επιδιωκομένη επιτάχυνση της διαδικασίας απονομής της ποινικής δικαιοσύνης επιδιώκεται με διάφορους συνδυασμούς διατάξεων. Επιδιώκεται και κατά το στάδιο της προδικασίας και κατά το στάδιο της κυρίας διαδικασίας.
Επιπλέον έρχεται το νομοσχέδιο να εναρμονίσει τα ισχύοντα στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας με τις σήμερα προτεινόμενες ρυθμίσεις και να προσαρμόσει τις διατάξεις στο νέο ποινικό περιβάλλον, ένα περιβάλλον που έχει τη δυναμική της ζωής της οποίας ρυθμός αποτελεί το δίκαιο και της οποίας εγγύηση αποτελεί της ίδιας της ζωής τη δικαιοσύνη.
Το νομοσχέδιο σε μια σειρά άρθρων θα μπορούσε να διακριθεί σε δύο μεγάλες κατηγορίες, με βάση τη μορφή και το σχήμα των ρυθμίσεων και των επιδιώξεων. Η πρώτη κατηγορία αφορά το μείζον των διατάξεων που αναφέρονται στα άρθρα 1 μέχρι 57 και κυρίως εξαντλούνται σε διατάξεις προσαρμογής των ρυθμίσεων που προβλέπονται στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Η δεύτερη κατηγορία είναι η αναφερομένη στα άρθρα 58 μέχρι 61, που είναι και το ακροτελεύτιο, η οποία έχει τον τίτλο «γενικών διατάξεων» και από τις ρυθμίσεις δικαιώνεται ο τίτλος. Αφορά συμβολαιογράφους, αφορά θέσεις δικαστών, αφορά άλλες κατηγορίες ρυθμίσεων που αναφέρονται στο γενικό σχήμα της δικαιοσύνης.
Σε ό,τι αφορά, κύριε Πρόεδρε, τις παρατηρήσεις που έγιναν, το πρώτο θέμα που προβάλλεται είναι πράγματι σημαντικό θέμα. Παρεμβαίνει η Κυβέρνηση; Δηλαδή πέραν της συνταγματικής επικαλύψεως, που έχει την καταγωγή της στην πρόβλεψη του Μοντεσκιέ, της διάκρισης δηλαδή των εξουσιών και της λογικής και σκόπιμης επικαλύψεως, έχει χώρο η παρέμβαση του Υπουργού για να μην πληγεί η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης; Προσωπικά πιστεύω -χωρίς να διακυβεύεται καθόλου η προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία του δικαστή, που είναι όρος στην απονομή της ποιοτικής δικαιοσύνης- ότι η Κυβέρνηση, ο Υπουργός Δικαιοσύνης που αφουγκράζεται και μεταφράζει το συνολικό παλμό του λαού, δεν μπορεί να μην έχει λόγο, δηλαδή η παρέμβαση –και θα συμφωνήσω με τον Πρόεδρο κ. Μητσοτάκη- να λαμβάνει τη μορφή της παρεμβατικής προσπάθειας για ερευνητική μορφή της παρέμβασης, δηλαδή την επισήμανση της ανάγκης διερευνήσεως ορισμένων υποθέσεων.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι το νομοσχέδιο στηρίζει την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και εν ταυτώ διαμορφώνει ένα πλαίσιο με τη μορφή της έρευνας παρεμβατικής ευθύνης του Υπουργού.
Το δεύτερο θέμα που έχει σχέση με την παραγραφή, είναι πολύ σοβαρό. Δηλαδή η ταχύτητα που επιβάλλεται από τα πράγματα, για να μην παραγραφεί μια υπόθεση, δεν μπορεί να συνταυτιστεί, να αρμονιστεί με την ανάγκη της ακεραίας κρίσεως της συγκεκριμένης υπόθεσης από τη δικαιοσύνη. Είναι ένα θέμα που πράγματι κανείς δεν ξέρει τι να επιλέξει.
Αποκλίνω υπέρ των διατάξεων του νομοσχεδίου, που αφορούν την παραγραφή.
Το τρίτο θέμα. Ειλικρινά, κύριε επίτιμε Πρόεδρε της Νέας Δημοκρατίας, δεν περίμενα ότι άρθρο της επταετίας εξακολουθεί ακόμα να ισχύει με τις γνωστές εξελίξεις. Θα πρέπει, κύριοι, το ταχύτερο δυνατό να αλλάξει για λόγους τυπικούς. Δεν θέλω να μνημονεύσω τίποτε άλλο.
Οι διαδοχικές αναβολές στα δικαστήρια –και τελειώνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε- είναι η αιτία της βραδυτάτης απονομής της δικαιοσύνης και πολλές φορές οδηγούνται τα πράγματα σε παραγραφή, με αποτέλεσμα να μένουν ατιμώρητα εγκλήματα που δε θα έπρεπε να μένουν.
Αξιολογώντας το σύνολο των διατάξεων, επί της αρχής ψηφίζω το νομοσχέδιο.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει ο κ. Κατσαρός.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ: Κύριε Σπυριούνη, δεν είναι μόνο ότι διατηρείται αυτή η διάταξη της δικτατορίας η οποία, όπως τη χαρακτήρισε ο Πρόεδρος, ο κ. Μητσοτάκης, είναι αρκετά σκληρή αλλά διευρύνεται το δικαίωμα του Υπουργού Δικαιοσύνης. Ενώ δηλαδή η παλιά διάταξη αναφερόταν «στα ζητήματα εξαιρετικής φύσεως που συνταράσσουν την κοινή γνώμη», τώρα απαλείφεται η φράση «συνταράσσουν την κοινή γνώμη…» και απομένει μόνο η φράση «εξαιρετικής φύσεως». Επομένως, είναι κυριαρχικό πλέον δικαίωμα του Υπουργού Δικαιοσύνης να ερμηνεύσει αυτή τη γενικότατη έννοια, όπως εκείνος θέλει. Άρα, μπορεί να παρέμβει σε οποιοδήποτε θέμα που εκείνος θα το χαρακτηρίσει ως θέμα «εξαιρετικής φύσεως», έστω και αν δε συνταράσσει την κοινή γνώμη. Αυτή είναι η πρώτη παρατήρηση την οποία θα ήθελα να κάνω. Για το λόγο αυτό η Νέα Δημοκρατία, αλλά και για άλλα ζητήματα που αφορούν την πρώτη παράγραφο, καταψήφισε το άρθρο 1 παρά το γεγονός ότι συμφωνεί επί της αρχής του νομοσχεδίου.
Κύριε Υπουργέ, το συζητούμενο νομοσχέδιο κυριαρχείται από το δόγμα «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Από το περιεχόμενό του προκύπτει ότι θυσιάζεται η αρχή της νομιμότητας στη σκοπιμότητα. Αυτό νομίζω ότι απεδείχθη από αυτά που έχουν ήδη πει οι κύριοι συνάδελφοι, διότι περιστέλλονται πάρα πολλά δικονομικά δικαιώματα των διαδίκων.
Βεβαίως, θα έλεγα ότι ο σκοπός της επιτάχυνσης της ποινικής διαδικασίας, της απονομής της ποινικής δικαιοσύνης, είναι ιερός σκοπός. Εάν δε σκεφθεί κανείς την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η απονομή της δικαιοσύνης και σ’ αυτό τον τομέα, θα καταλάβει ότι είναι επιβεβλημένη η λήψη κάποιων μέτρων. Το πρόβλημα είναι εάν αυτά τα μέτρα τα οποία λαμβάνονται με αυτό το νομοσχέδιο εξυπηρετούν αυτό το σκοπό και πόσο τον εξυπηρετούν. Εγώ, μέσα στα πλαίσια του χρόνου που μου απομένει, θα κάνω μερικές παρατηρήσεις σε δύο τρία από αυτά τα μέτρα.
Όσον αφορά τις αναβολές, αυτές περιορίζονται στις τρεις. Βεβαίως, για να δοθεί η πρώτη, η δεύτερη και η τρίτη αναβολή, αυτό εξαρτάται από τη συνδρομή κάποιων προϋποθέσεων. Κύριε Υπουργέ, να είστε απόλυτα βέβαιος ότι θα βρεθούν του κόσμου οι μεθοδεύσεις, προκειμένου να συντρέχουν αυτές οι προϋποθέσεις κάθε φορά που κάποιος θα αποφασίζει, γιατί τον συμφέρει, να ζητήσει αναβολή της δίκης. Θα «κατασκευάζει» τέτοιες προϋποθέσεις. Μάλιστα, όταν οι ισχυρισμοί για τη συνδρομή αυτών των προϋποθέσεων θα είναι έστω αληθοφανείς, λόγω του φόρτου εργασίας που έχουν τα δικαστήρια, δε θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να δίνονται οι αναβολές.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι αν θα υπάρξουν μία, δύο ή τρεις αναβολές. Το θέμα είναι πόσο θα απέχει η μία από την άλλη. Αν η μία από την άλλη απέχει δύο, τρεις, τέσσερις ή πέντε μήνες, δεν πειράζει. Όταν, όμως, απέχει η μία από την άλλη –όπως συνήθως συμβαίνει - οκτώ, δέκα μήνες ή χρόνια ολόκληρα, τότε καταλαβαίνετε πού οδηγούμεθα.
Επιπλέον, σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι το σύστημα των διακοπών ή των σύντομων αναβολών, θα πρέπει να αποκλείεται σχεδόν τελείως, γιατί είναι τόσο πολύ φορτωμένα τα πινάκια που δε χωρούν νέες υποθέσεις. Αλλά και αν προστεθούν νέες υποθέσεις, ισχύει η άλλη μεγάλη, θα έλεγα, αμαρτία της συμπλήρωσης του ωραρίου συνεδρίασης των δικαστηρίων. Θα έρχεται η τρίτη απογευματινή και θα αναβάλλονται οι μισές ή και οι περισσότερες υποθέσεις ακόμα από το πινάκιο. Συνήθως δε αυτές που προέρχονται εξ αναβολής μπαίνουν προς το τέλος του πινακίου. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ποια θα είναι η εξέλιξη. Αυτή δε η αναβολή δε θα θεωρείται μία από τις τρεις αναβολές. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι με αυτό το θέμα δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα με επιτυχία.
Το δεύτερο θέμα το οποίο θέλω να παρατηρήσω είναι το εξής: Αυξάνεται η καθ’ ύλην αρμοδιότητα των μονομελών πλημμελειοδικείων. Μπορεί τώρα το μονομελές να επιβάλει φυλάκιση ακόμη και πέντε ετών. Πέρα από τα προβλήματα που μπορεί να έχει μια τέτοια απόφαση ως προς την ορθότητά της, υπάρχουν και ορισμένα άλλα θέματα τα οποία είναι πάρα πολύ σοβαρά.
Γιατί γίνεται; Για να εξοικονομηθούν δικαστές. Όμως, με την αύξηση των συνθέσεων των μονομελών πλημμελειοδικείων έχουμε αύξηση των εισαγγελέων. Έχουμε αύξηση των δικαστικών γραμματέων. Πρέπει οπωσδήποτε να εξοικονομηθούν καινούργιες αίθουσες συνεδριάσεων, αφού θα είναι περισσότερα τα μονομελή.
Όμως, ούτε επιλύονται όλα αυτά τα προβλήματα ούτε εξοικονομούνται αίθουσες. Οι αυξήσεις των δικαστών, των εισαγγελέων και των δικαστικών γραμματέων είναι πάρα πολύ περιορισμένες. Ακόμη δεν καλύφθηκαν τα υπάρχοντα κενά στους δικαστικούς γραμματείς. Ήθελα, λοιπόν, να ξέρω: Χωρίς αυτή την υποδομή, πώς αυξάνετε την καθ’ ύλην αρμοδιότητα των μονομελών; Τι θα κερδίσετε; Δεν κερδίζετε –πιστεύω- απ’ αυτό το μέτρο απολύτως τίποτα.
Μια άλλη παρατήρηση, την οποία θέλω να κάνω, είναι σχετική με την αυτοπρόσωπη παράσταση του κατηγορουμένου. Ήταν –νομίζω- πάρα πολύ σωστά και πολύ επιτυχημένα αυτά τα οποία είπε ο κ. Κουβέλης. Δε θα επαναλάβω τίποτα, ει μη μόνον θα πω το εξής: Αλίμονο αν η ποινική δικαιοσύνη καταντήσει να απονέμεται διαβάζοντας μόνο έγγραφα! Εκεί θα καταλήξουμε. Με την απουσία του κατηγορουμένου θα διαβάζουμε τις απολογίες του ή και τις καταθέσεις, αν υπάρχουν προανακριτικές καταθέσεις ή οτιδήποτε άλλο.
Εις το ακροατήριο, όμως, γεννώνται πάρα πολλά θέματα στα οποία πρέπει να πάρει θέση ο κατηγορούμενος. Γίνονται αποκαλύψεις από μάρτυρες. Αν, λοιπόν, δεν είναι παρών ο κατηγορούμενος, ώστε να δώσει εξηγήσεις και να πάρει θέση πάνω στα καινούργια στοιχεία που προκύπτουν, πιστεύετε ότι μπορεί η απόφαση αυτή να είναι αυτή την οποία θέλει ο νόμος, αυτή η οποία εξυπηρετεί την αλήθεια και το συμφέρον εκείνων οι οποίοι εθίγησαν από την εγκληματική συμπεριφορά του κατηγορουμένου; Και πέρα από αυτό πώς θα εκτιμήσει την προσωπικότητα του κατηγορουμένου ο δικαστικής στην επιμέτρηση της ποινής;
Είπατε ότι υπάρχει η Σύμβαση της Ρώμης, ότι υπάρχουν αποφάσεις των ευρωπαϊκών δικαστηρίων. Κύριε Υπουργέ, η Ελλάδα ασκεί την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εσείς προεδρεύσατε σε συσκέψεις με τους Υπουργούς της Δικαιοσύνης. Είναι ένα από τα θέματα τα οποία έπρεπε να θίξετε. Τουλάχιστον να μας πείτε τι ισχύει στις άλλες χώρες, πώς εφαρμόζεται η Σύμβαση της Ρώμης και ποια είναι η νομολογία του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Το τελευταίο που θέλω να πω είναι το εξής: Κύριε Υπουργέ, πιστεύω ότι στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η απονομή της ποινικής δικαιοσύνης, στο τεράστιο αυτό τέλμα που υπάρχει και που διευρύνεται κάθε μέρα, υπάρχει δυνατότητα μιας μεταβατικής λύσης. Θα έπρεπε να μην κάνετε τίποτα άλλο, ει μη να πείτε ότι θα υπάρχουν και απογευματινές συνεδριάσεις των δικαστηρίων, συνεδριάσεις με άλλη σύνθεση, με άλλους δικαστές και με άλλους δικαστικούς υπαλλήλους. Αυτό θα διευκόλυνε και τους δικηγόρους και νομίζω ότι έτσι θα εκδικαζόταν διπλάσιος αριθμός υποθέσεων, δηλαδή όσες έμεναν από την πρωινή συνεδρίαση θα τελείωναν το απόγευμα. Βεβαίως, ας μην καθιερωνόταν αυτό εις το διηνεκές. Τουλάχιστον, για δύο-τρία χρόνια, ώστε να ξεφύγουμε απ’ αυτό το τέλμα. Είναι μια λύση, η οποία ύστερα από έναν πολύ σωστό διάλογο με όλους τους ενδιαφερομένους -με τους δικηγόρους, τους δικαστές, τις ενώσεις όλων εκείνων και των δικαστικών υπαλλήλων- θα μπορούσε να ισχύσει σε ένα μεταβατικό στάδιο, για να μπει μια σειρά σ’ αυτό το τεράστιο πρόβλημα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Αλέξανδρος Λυκουρέζος έχει το λόγο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, όσοι έχουμε θητεύσει στα ακροατήρια των ποινικών δικαστηρίων πιστεύουμε –και νομίζω ότι δεν υπάρχει εδώ άλλη άποψη- ότι αυτές οι κατά καιρούς αποσπασματικές παρεμβάσεις και επεμβάσεις τόσο στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας όσο και στον Ποινικό Κώδικα επ’ ευκαιρία κάποιων προβλημάτων, κάποιων καταστάσεων που δημιουργούνται, δεν αποτελούν ουσιαστική λύση. Πολλές φορές μάλιστα δεν φέρουν τα αποτελέσματα που επιδιώκει ο νομοθέτης. Ρηγματώνουν την ενότητα των κωδίκων, οι οποίοι βεβαίως έχουν ήδη συμπληρώσει ζωή πάνω από πενήντα χρόνια και αναμφισβήτητα θέλουν μια ριζική αναθεώρηση.
Και θα συμφωνήσω με το συνάδελφο κ. Κουβέλη ότι αυτή τη στιγμή είναι ώριμος ο χρόνος να αντιμετωπισθεί από το Υπουργείο αυτό το έργο, η δημιουργία δύο νέων κωδίκων, που θα καλύπτουν τις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας.
Στο νομοσχέδιο το οποίο έφερε η Κυβέρνηση και το οποίο πράγματι εισάγει ουσιαστικές τομές στις διατάξεις της Ποινικής Δικονομίας, θα ήθελα να επισημάνω το εξής: μιλώντας επί της αρχής, θα πρέπει, νομίζω, πρώτα απ’ όλα να διαπιστώσει κανείς δύο βασικές κατευθύνσεις του νομοσχεδίου.
Πρώτα απ’ όλα κάμπτεται η αρχή της νομιμότητας όσον αφορά τη δραστηριότητα των εισαγγελέων. Δεν θα ήμουν αντίθετος, αλλά εν πάση περιπτώσει είναι ένα γεγονός το οποίο είναι αντίθετο προς τη φιλοσοφία και τη δομή της Ποινικής Δικονομίας.
Και κάμπτεται κατά ένα δεύτερο λόγο, έμμεσα, αν θέλετε, και η αρχή της μυστικότητας της ανακρίσεως, εφόσον στο στάδιο της υποχρεωτικής πλέον προκαταρκτικής εξετάσεως –όταν έχουμε κακουργηματικές διώξεις- ο ύποπτος, που δεν είναι ακόμα κατηγορούμενος θα έχει δικαίωμα να λάβει γνώση της μηνύσεως –πιστεύω ορθά, γιατί δε συμφωνώ με την αρχή της μυστικότητας της ανακρίσεως, για άλλους λόγους βέβαια-. Θα έπρεπε, νομίζω, να συμπληρωθεί η διάταξη αυτή και, σύμφωνα με τις υποδείξεις του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής, ο ύποπτος να έχει δικαίωμα να λαμβάνει αντίγραφα όλων των εγγράφων της κατηγορίας, αφού καλείται να δώσει εξηγήσεις από τον οιονδήποτε που θα διενεργεί την προκαταρκτική εξέταση.
Κύριε Πρόεδρε, ποιος είναι ο στόχος αυτού του νομοσχεδίου; Είναι να επισπευσθεί η απονομή της δικαιοσύνης, δηλαδή να μην έχουμε μεγάλες καθυστερήσεις, αφού και η έγκαιρη απονομή της δικαιοσύνης αποτελεί στοιχείο απαραίτητο για την ορθή απονομή της. Είχα εκφράσει την άποψη και κατά τη διάρκεια των συζητήσεων στην επιτροπή ότι προϋπόθεση πρώτη και πρώτη προτεραιότητα για να αντιμετωπισθεί αυτό το φαινόμενο, που οδηγεί πολλές φορές σε αρνησιδικία και έχουμε καταδικασθεί από το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, θα ήταν να εξασφαλιστούν κάποια άλλα πράγματα.
Πρώτον είναι η δημιουργία ποινικών τμημάτων. Αυτό δεν είναι άποψη μόνο δική μας, είναι άποψη πολλών αρμοδίων φορέων της δικαιοσύνης. Δεύτερο είναι η δημιουργία δικαστικής αστυνομίας η οποία θα επέτρεπε στους ανακριτές, που σήμερα έχουν πολύ δύσκολο έργο να επιτελέσουν με τις πολύπλοκες, πολυσύνθετες υποθέσεις, να κινήσουν τις διαδικασίες ταχύτερα και αποτελεσματικότερα.
Και τρίτον, ο εκσυγχρονισμός στην υλικοτεχνική υποδομή, με αίθουσες, με συστήματα ηλεκτρονικά τα οποία λείπουν σήμερα. Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη και ίσως και στη Μικρά Ασία που τα πρακτικά των ποινικών δικαστηρίων γράφονται με το χέρι. Είναι αδιανόητο αυτό. Και ξέρετε τι καθυστέρηση επιφέρει αυτή η έλλειψη όταν πρέπει να καθίσεις ώρες να διαβάζεις τα ορνιθοσκαλίσματα, χωρίς να αποτυπώνεται με ακρίβεια το τι λέγεται στα δικαστήρια! Αυτά νομίζω, είναι τα μέτρα που θα έπρεπε κατά προτεραιότητα να ληφθούν.
Εν πάση περιπτώσει, το νομοσχέδιο αυτό έχει θετικές διατάξεις. Και με τις βελτιώσεις και τις αναδιατυπώσεις που έκανε ο Υπουργός τόσο κατά τη διάρκεια των συζητήσεων στην επιτροπή όσο και σήμερα στην Ολομέλεια, το νομοσχέδιο γίνεται δεκτό και από τη Νέα Δημοκρατία γι’ αυτό και θα το ψηφίσουμε επί της αρχής.
Θα ήθελα να κάνω μερικές παρατηρήσεις, γιατί τα υπόλοιπα θα τα πούμε την Πέμπτη, όταν θα συζητήσουμε τα άρθρα.
Θα διαφωνήσω και εγώ με τη δεύτερη παράγραφο του άρθρου 1. Αποτελεί κατά την άποψή μου βελτίωση η παράγραφος 1 –ο κ. Κουβέλης είναι κάθετα αντίθετος με τη δυνατότητα που έχει ο Υπουργός Δικαιοσύνης να παραγγέλνει προκαταρκτική εξέταση, αλλά καλώς ή κακώς η διάταξη υπήρχε μέχρι σήμερα. Είχε δικαίωμα ο Υπουργός να παραγγέλνει ποινική δίωξη, ως προς το σημείο αυτό, λοιπόν, υπάρχει βελτίωση. Νομίζω ότι ο Υπουργός πρέπει να έχει αυτό το δικαίωμα. Είμαι αντίθετος με την παράγραφο 2, διότι δε χρειάζεται, όταν ο ίδιος ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έχει δυνατότητα να παραγγέλνει την κατά προτεραιότητα διεξαγωγή ανακρίσεως σε μια υπόθεση σοβαρή.
Το δεύτερο θέμα το οποίο θα μπορούσε κατά την άποψή μου να βελτιωθεί, είναι όσον αφορά την αυτοπρόσωπη εμφάνιση του κατηγορουμένου. Θα διαφωνήσω και με τον κ. Κουβέλη και με άλλους συναδέλφους. Πιστεύω ότι είναι ορθό το μέτρο, και θα έπρεπε να επεκταθεί. Διότι ακόμα και επί κακουργημάτων, όταν μεν ο κατηγορούμενος είναι κρατούμενος, οδηγείται στο δικαστήριο, δεν έχει επιλογή. Όταν δεν είναι κρατούμενος και είναι ελεύθερος, θα πρέπει να είναι δικαίωμά του αν θέλει να εμφανιστεί ή όχι. Αν το δικαστήριο κρίνει απαραίτητη την παρουσία του, μπορεί να διατάξει την βιαία προσαγωγή του. Αν όμως δε χρειάζεται, γιατί να αναστέλλεται η ποινική διαδικασία, να συσσωρεύονται οι υποθέσεις στο αρχείο φυγοδίκων, όταν θα μπορεί διά πληρεξουσίου να εκπροσωπείται και να δικάζεται ωσεί παρών.
Το τρίτο θέμα που είναι πολύ σημαντικό, τονίστηκε απ’ όλους. Νομίζω ότι θα έπρεπε μέχρι το τέλος να το ξανασκεφθεί το Υπουργείο, είναι το άρθρο 20, το θέμα αναιρέσεως, βάσιμος ή παραδεκτός λόγος, τα είπαμε πριν, να μην τα επαναλαμβάνω.
Είναι ένα νομοσχέδιο προς τη σωστή κατεύθυνση. Ελπίζω να φθάσουμε στο σκοπό που επιδιώκουμε όλοι. Έχουμε πολλές αμφισβητήσεις. Ακόμα και αυτές οι πολλές προκαταρκτικές εξετάσεις, δεν ξέρω αν θα επιταχύνουν ή θα προκαλέσουν ακόμη μεγαλύτερες καθυστερήσεις στο ρυθμό απονομής της δικαιοσύνης. Εν πάση περιπτώσει, όλες τις άλλες λεπτομέρειες θα τις συζητήσουμε την Πέμπτη.
( Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Τσίπρας έχει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Είναι αναμφίβολο, κύριε Πρόεδρε, ότι το συζητούμενο νομοσχέδιο, αναφέρεται στη δικαιοσύνη και δε χρειάζονται πολλά λόγια, δε χρειάζονται πολλές αναλύσεις, για να πει κανείς τι σημαίνει δικαιοσύνη για τον ελληνικό λαό. Όλοι το γνωρίζουμε. Θεό θέλει το δικαστή ο αγρότης, ο κτηνοτρόφος, ο αλιέας, ο εργάτης. Αυτούς εκπροσωπώ εγώ, τέτοιους έχει η δική μου περιφέρεια.
Μάγο θέλει τον εισαγγελέα. Θα σε πάω στον εισαγγελέα λέει και αυτή είναι η ελπίδα του απλού ανθρώπου του απλού πολίτη.
Αυτό το νομοσχέδιο, λοιπόν, έρχεται να ρυθμίσει τα θέματα της ορθής απονομής της δικαιοσύνης. Επιτάχυνση –ατυχής πιστεύω και εγώ, έκφραση όπως και ο κ. Κουβέλης είπε- της δικαιοσύνης. Η δικαιοσύνη όμως για να εκπληρώσει το σκοπό της έχει δυο στόχους. Πρώτον να είναι ταχεία, να είναι κοντά στην πράξη, γιατί πράγματι είναι αδιανόητο και αντίθετο προς την έννοια της δικαιοσύνης, άλλο πρόσωπο να διαπράττει το έγκλημα και άλλη προσωπικότητα να δικάζει τον δικαστή. Γιατί η πάροδος δέκα ή και δεκαπέντε ετών, μεταξύ τελέσεως της πράξεως και εκδικάσεως της υποθέσεως επιφέρει πολλές μεταβολές και στον ίδιο τον άνθρωπο. Άρα άλλο πρόσωπο διαπράττει την πράξη και άλλη προσωπικότητα δικάζεται από το δικαστήριο. Αυτό είναι αναμφίβολο και πρέπει να θεραπευθεί. Είναι μέσα στους σκοπούς της δικαιοσύνης και η ταχεία απόδοσή της αλλά βασική προϋπόθεση, βασικός όρος, βασικός στόχος της δικαιοσύνης είναι και η διασφάλιση των ατομικών δικαιωμάτων του Έλληνα πολίτη, της περιουσίας του, της τιμής του, της ζωής του.
Αυτά είναι δικαιώματα τα οποία κατοχυρώνει το ελληνικό Σύνταγμα αλλά και τα οποία προβλέπουν ο Ποινικός Κώδικας και οι λοιποί ποινικοί νόμοι, αυτά είναι δικαιώματα τα οποία καθιερώνονται και από την ΕΣΔΑ, από τη σύμβαση της Ρώμης, η οποία όπως γνωρίζουμε αποτελεί εσωτερικό δίκαιο της Ελλάδος από το 1974. Και προστατεύει ειδικά τα δικαιώματα του κάθε Έλληνα πολίτη, του κάθε ανθρώπου οποιασδήποτε καταγωγής και αν είναι, από οποιαδήποτε φυλή και αν προέρχεται και οποιαδήποτε γλώσσα μιλάει ή θρησκεία πρεσβεύει.
Σ’ αυτό το νομοσχέδιο, όπως εγώ το βλέπω, και ανεξάρτητα από τη θέση του κόμματός μου με την οποία δε διίσταμαι, τις προσωπικές μου απόψεις όμως θα τις εκφράσω, έχω να πω τα εξής· Πώς το βλέπω εγώ αυτό το νομοσχέδιο. Το βλέπω μονοδρομημένο. Βλέπει την απονομή της δικαιοσύνης και την εκπλήρωση του σκοπού της μόνο διά της επιταχύνσεως. Και αποτελεί πράγματι άγχος η σώρευση τόσων υποθέσεων στη διάρκεια αυτή. Η τέτοια όμως αντιμετώπιση, κύριε Πρόεδρε, –επιτρέψτε μου να έχω τη δική μου άποψη- μπορούσε να είναι έργο ή απόφαση ή πράξη μιας υπηρεσιακής κυβερνήσεως, μιας προσωρινής κυβερνήσεως. Αυτές όμως οι ενέργειες κυβερνήσεως κόμματος το οποίο επί είκοσι έτη βρίσκεται στην εξουσία, ενέργειες κυβερνήσεως κόμματος το οποίο επανειλημμένα έφερε διατάξεις τροποποιήσεως της Ποινικής Δικονομίας, του Ποινικού Κώδικα, ακόμη και αντεγκληματικές διατάξεις, ανέβασε το όριο της αναστολής των ποινών στα δυο χρόνια, τις μετατροπές, τις παραγραφές γιατί είχαν συμφορηθεί οι φυλακές και δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις των κρατουμένων, δεν είναι ενέργειες οι οποίες αντιμετωπίζουν τους σκοπούς της δικαιοσύνης. Είναι ενέργειες προσωπικής ή υπηρεσιακής κυβερνήσεως. Ο σκοπός αυτός εδώ όταν αντιμετωπίζεται επί είκοσι χρόνια πρέπει να ξεκινήσει από τα αίτια τα οποία προκάλεσαν τη σώρευση των υποθέσεων.
Αίτιο πρώτο, γιατί δεν αναφέρεται αυτό; Η αλλαγή του ωραρίου. Είμαι και εγώ δικηγόρος πολλών ετών. Ήμουν βέβαια γιατί τώρα είμαι εν αναστολή. Δεν μας επιτρέπει το Σύνταγμα για το οποίο εμείς οι ίδιοι αποφασίσαμε. Πολλά χρόνια λοιπόν, δικηγόρος και έξι η ώρα το πρωί μου δόθηκε κάποια στιγμή ο λόγος για να αγορεύσω. Είπα τότε μάλιστα, τέτοια ώρα, μόνο οι βρυκόλακες ομιλούν. Όμως, μου δόθηκε ο λόγος στις έξι η ώρα το πρωί, στις τέσσερις ή στις πέντε. Αυτό είναι υπερβολή. Η κατάργηση όμως του ωραρίου από την πολιτεία είναι ανεπίτρεπτο να λέγεται ότι δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί είτε διά της καταβολής των υπερωριών είτε διά της δημιουργίας άλλων τμημάτων, όπως είπε ο κ. Κατσαρός, απογευματινών τμημάτων. Ένας λόγος είναι αυτός και δεν αντιμετωπίζεται.
Δεύτερος λόγος ο οποίος αποτελεί επίσης, κύριε Υπουργέ, πάγιο αίτημα της δικαιοσύνης, όλων των δικαστικών υπευθύνων, η δημιουργία ποινικού τμήματος τουλάχιστον στα μεγάλα δικαστήρια της χώρας, στο Εφετείο Αθηνών, στο Εφετείο Θεσσαλονίκης ή δεν ξέρω πού αλλού.
Η δημιουργία ποινικού τμήματος θα συντελέσει πράγματι στην ορθή και ουσιαστική απονομή της δικαιοσύνης, γιατί θα αποδεσμεύσει τους δικαστές από το άγχος των άλλων υποθέσεων. Θα μου πείτε βέβαια ότι αυτό έχει κόστος.
Παρακολουθώ τα νομοσχέδια που έρχονται στη Βουλή και συζητούνται. Βλέπω ότι η Κυβέρνηση δε φείδεται χρημάτων για τη σύνθεση επιτροπών για τη δημιουργία οργανικών θέσεων διοικητικών υπαλλήλων. Φείδεται όμως χρημάτων για τη δημιουργία θέσεων δικαστών, επαρκών για να αποτελέσουν το ποινικό τμήμα. Φείδεται χρημάτων για τη δημιουργία θέσεων ή την τοποθέτηση δικαστικών επιμελητών στο εφετείο.
Χωλαίνει η λειτουργία του εφετείου από έλλειψη δικαστικών επιμελητών. Δεν μπορεί η πολιτεία να αντιμετωπίσει αυτό το απλό πρόβλημα. Χωλαίνει η απονομή της δικαιοσύνης από την έλλειψη δικαστικών γραμματέων. Δεν μπορεί ούτε αυτό να το αντιμετωπίσει. Θα χρειασθούν βεβαίως και κάποιες αίθουσες. Αυτά τα προβλήματα έχει καθήκον η πολιτεία να τα αντιμετωπίσει και μάλιστα όχι με μονομέρεια.
Στα ελάχιστα λεπτά που μου μένουν θα αναφέρω γιατί θεωρώ ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι μονομερές. Παραβλέπει τα ουσιαστικά δικαιώματα του πολίτη, δεν λέω κατηγορουμένου. Για παράδειγμα, υπήρχε η διάταξη του άρθρου 471 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας που έλεγε: «Όταν ασκηθεί αναίρεση, μπορεί για οποιονδήποτε λόγο να δοθεί αναστολή, αν το δικαστήριο το κρίνει». Λόγοι αναιρέσεως δεν μπορούν να κριθούν γιατί είναι υπέρβαση δικαιοδοσίας. Αυτό είναι αρμοδιότητα του Αρείου Πάγου.
Έρχεται τώρα και τίθεται αυτή η διάταξη, η οποία καθίσταται σχεδόν ανεφάρμοστη –όπως τη συναντήσαμε στο άρθρο 597, παράγραφος 7 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας- ότι πρέπει δηλαδή να αποδείξει και εδώ ο κατηγορούμενος ανεπανόρθωτη βλάβη αυτού ή της οικογενείας του. Αυτό είναι το ένα στοιχείο.
Το δεύτερο είναι ότι αποτελεί μονόλογο των δικαστών, σε άλλες συζητήσεις, που έχουν την άποψη ότι πρέπει να υπάρχει κάποιος περιορισμός στην ελεύθερη κρίση του άρθρου 177, ώστε αυτό να μην υπερβαίνει τα όρια της αυθαιρεσίας. Να υπάρξει ένας τρόπος όταν έχουμε υπέρβαση των ακροτάτων ορίων, της ελεύθερης εκτίμησης των αποδείξεων, να ελέγχεται τουλάχιστον ακυρωτικά. Δε ζητώ να κόβονται τα κεφάλια εκείνων που αυθαιρετούν, αλλά τουλάχιστον να έχουμε αναιρετικό έλεγχο.
Εκεί αντιδρούν οι δικαστές και όλοι. Θέλουμε λεβέντες τους δικαστές; Ναι τους θέλουμε. Γιατί στο 429 δεν τους θέλουμε και τους βάζουμε τον αριθμό των δύο αιτιών αναβολών; Δεν είναι αυτό στέρηση της λεβεντιάς των δικαστών, στέρηση της ελεύθερης εκτίμησης του ιδίου του δικαστηρίου, έλλειψη εμπιστοσύνης προς αυτό το δικαστή ο οποίος θα κρίνει αν υπάρχει ή δεν υπάρχει σημαντικό αίτιο;
Αυτά τα ολίγα μου έδωσε την ευκαιρία ο χρόνος να πω. Πιθανώς να συμπληρώσω και την Πέμπτη στη συζήτηση επί των άρθρων.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Υπουργέ, αν δεν έχετε αντίρρηση, να δώσουμε το λόγο και στον τελευταίο ομιλητή;
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ναι, κύριε Πρόεδρε, δεν έχω αντίρρηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει ο κ. Τζανής.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ: Μόνο το μισό χρόνο από όσο σου δίνει ο Κανονισμός. Μόνο έτσι συναινούμε!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ: Ό,τι θέλετε εσείς, κύριε Νεράντζη. Πάντως δεν φταίω εγώ, αλλά το ηλεκτρονικό σύστημα που δεν κατέγραψε το όνομά μου ως ομιλητή.
Κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα αποσκοπεί στην επιτάχυνση της απονομής ποινικής δικαιοσύνης. Όπως επιβάλλεται σε όλα τα σύγχρονα νομοθετήματα να γίνεται, νομίζω ότι πρέπει να απαντηθούν τρία ερωτήματα αναφορικά με την ανάγκη που οδήγησε την Κυβέρνηση στην εισαγωγή αυτού του νομοσχεδίου.
Το πρώτο ερώτημα αφορά αυτό που είπα λίγο πριν, την αναγκαιότητα ή μη της καθιέρωσης των νέων ρυθμίσεων. Το δεύτερο αφορά την ωφελιμότητα αυτών των διατάξεων για τον πολίτη. Και το τρίτο είναι -και αναφέρομαι στα στοιχεία αυτά που ο σύγχρονος τρόπος νομοθέτησης απαιτεί να πληρούνται, προκειμένου να προβαίνουμε σε νέες κανονιστικές ρυθμίσεις- αυτό της φιλικότητας προς τον πολίτη.
Θα επιχειρήσω να δώσω σύντομα κάποιες απαντήσεις, γιατί νομίζω ότι απαντώντας σε αυτά τα ερωτήματα μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα για το αν έχουμε μπροστά μας ένα χρήσιμο νομοσχέδιο. Είναι αναγκαία η τροποποίηση του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και γιατί; Αυτό είναι το πρώτο ερώτημα. Βεβαίως κανείς δεν παραβλέπει –ο κ. Κουβέλης στην εισαγωγή της ομιλίας του το τόνισε- την ανάγκη προσεκτικών και περιορισμένων παρεμβάσεων στους κώδικες.
Και είναι γεγονός ότι τουλάχιστον στη δεκαετία που εγώ είμαι Βουλευτής παρακολουθώ μια αυξητική τάση στο φαινόμενο της παρέμβασης στους κώδικες· τέτοια, που θα έλεγα ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να αντιμετωπιστεί κι αυτό το φαινόμενο, η Βουλή δηλαδή να καταλήξει σε μια πολιτική -κοινοβουλευτική συμφωνία για περιορισμένο αριθμό παρεμβάσεων στους κώδικες. Και τούτο διότι η ίδια η έννοια του κώδικα δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά συμμάζεμα των επιμέρους ρυθμίσεων σε ένα ενιαίο κείμενο το οποίο δεν το αγγίζει κανείς εύκολα. Γιατί όταν το αγγίζει εύκολα τότε διαταράσσεται η ασφάλεια του δικαίου, ο χρήστης του δικαίου έρχεται σε δυσκολότερη θέση, είτε αυτός είναι δικαστής είτε είναι δικηγόρος είτε πολίτης· και τούτο δεν εξυπηρετεί την απονομή της δικαιοσύνης και τη λειτουργία της διοίκησης.
Στο ερώτημα όμως αν είναι αναγκαία η τροποποίηση του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας νομίζω ότι πριν απαντήσουμε πρέπει να λάβουμε υπόψη το τοπίο που υπάρχει σήμερα, σε σχέση με το τοπίο που είχαμε από την εποχή της ψήφισης του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και μέχρι τις ενδιάμεσες τροποποιήσεις του.
Στην τελευταία δεκαπενταετία, είναι γεγονός ότι, παρατηρείται σημαντική βραδύτητα στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης, παρατηρείται μια αύξηση του αριθμού των εγγεγραμμένων στα πινάκια υποθέσεων, ιδιαίτερα στα μονομελή και τριμελή πλημελλειοδικεία, και βεβαίως θα έλεγα ότι παρατηρείται και μια ένταση του φαινομένου της στρεψοδικίας -και από τους παράγοντες και από τους δικηγόρους συχνά- ενός φαινομένου που όταν εγώ ξεκινούσα τη δικηγορία μου, το ’80 περίπου, δεν ήταν τόσο εκτεταμένο. Οι κανόνες δεοντολογίας δηλαδή μεταξύ των δικηγόρων ήταν πιο σεβαστοί, περισσότερο ιεροί. Το φαινόμενο σήμερα επιβάλλει, κατά την άποψή μου, την τροποποίηση του κώδικα, που δεν γίνεται με νέες διατάξεις, αλλά με τροποποίηση των ισχυουσών.
Το δεύτερο ερώτημα είναι εάν είναι ωφέλιμες οι εισαγόμενες ρυθμίσεις. Για να απαντήσουμε στο ερώτημα πρέπει επιγραμματικά να τις θυμηθούμε. Ο κ. Παπαγεωργίου τις θύμισε, όπως και οι άλλοι συνάδελφοι. Επιτρέψτε μου κι εγώ να θυμίσω τις κυριότερες από αυτές: Πρώτον, σχετικά με το δικαίωμα που δίνεται στον Υπουργό Δικαιοσύνης θέλω να πω ότι έγινε πολύς λόγος γύρω απ’ αυτό το θέμα. Θα διαφωνήσω με τον κ. Κουβέλη γύρω απ’ αυτό το ζήτημα, αλλά και κάπου θα εκφράσω την απορία μου για το αν ο κ. Μητσοτάκης τελικά από τη μια πλευρά συμφωνεί με τη νέα ρύθμιση, αλλά καταγγέλλει την παλιά γιατί ήταν της δικτατορίας, ενώ ταυτόχρονα ζητά από την Κυβέρνηση να κάνει παρεμβάσεις στο έργο της δικαιοσύνης. Εγώ έτσι το αντιλήφθηκα. Δεν αντιλήφθηκα τίποτα διαφορετικό, όταν άκουσα από τον επίτιμο Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας να λέει στην Κυβέρνηση: «Γιατί δεν ασχολείστε με το ότι το σοβαρό θέμα του χρηματιστηρίου πήγε σε έναν κοινό ανακριτή κι όχι σε εφέτη ανακριτή;». Θα το ευλογούσε αυτό ένας πρώην Πρωθυπουργός, εάν δηλαδή έβλεπε την Κυβέρνηση να παρεμβαίνει στην ουσία του έργου της δικαιοσύνης;
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Είναι η ολομέλεια εφετών.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ: Αν λοιπόν εγώ το αντιλαμβάνομαι ως ωμή παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης –το να μπει δηλαδή η Κυβέρνηση και να πει: «Κακώς δίνετε το έργο σ’ αυτόν τον ανακριτή και δεν το δίνετε σε εφέτη ανακριτή» μάλλον ορθά το αντιλαμβάνομαι. Αυτά όμως είναι ζητήματα που για να τα απαντήσει κανείς νομίζω ότι πρέπει να λάβει υπόψη του και την ιστορία. Θυμάμαι ότι την εποχή που ξεκινούσα τη συμμετοχή μου στα ψηφοδέλτια –δεν θέλω να το θυμίζω αυτό, πιστεύω ότι το ξεπέρασε η Ιστορία- ο κ. Κόκκινος μετείχε στη σύνθεση του Ειδικού Δικαστηρίου, μολονότι προήχθη μετά από την απαγγελία της κατηγορίας. Και ήταν ένα μείζον θέμα αυτό, το αν εδικαιούτο να μετέχει ο κ. Κόκκινος στη σύνθεση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου εκ του Συντάγματος και με βάση τον νόμο «Περί ευθύνης Υπουργών» που έλεγε ότι «μεταξύ της απαγγελίας της κατηγορίας και της εκδικάσεως της υποθέσεως δεν πρέπει να μεσολαβήσει προαγωγή». Ήταν ένα μέγα θέμα τότε, αλλά ας μην ξύνουμε πληγές.
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν ο Υπουργός παρεμβαίνει στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης έχοντας τη δυνατότητα «να ζητάει» –θέλετε να αντικατασταθεί ο όρος «να παραγγέλλει»;- από την ανεξάρτητη πάντα δικαιοσύνη να κάνει σωστά τη δουλειά της και να φροντίζει για την απονομή της δικαιοσύνης και για τη διασφάλιση του αγαθού της δικαιοσύνης. Και αυτό μόνο παρέμβαση στα εσωτερικά της δικαιοσύνης δεν είναι. Η παρέμβαση στα εσωτερικά της δικαιοσύνης νοείται ως παρέμβαση στη λειτουργία της δικαιοσύνης, στην κρίση του δικαστή. Και βεβαίως πρέπει καμιά φορά να θυμόμαστε ότι ανεξαρτησία του δικαστή είναι και η εσωτερική του ανεξαρτησία. Δεν είναι μόνο η ανεξαρτησία απέναντι στην εκτελεστική εξουσία. Κακώς ορισμένοι το αντιλαμβάνονται έτσι.
Πρέπει τα μέτρα που θα λαμβάνουμε κάθε φορά να είναι προστατευτικά του δικαιώματος του δικαστή να έχει την εσωτερική του ανεξαρτησία, δηλαδή να υπακούει μόνο στη συνείδησή του.
Δεύτερο στοιχείο από τα κυριότερα του νομοσχεδίου που πρέπει να τονίσω είναι ότι δίνεται η δυνατότητα στον εισαγγελέα να θέτει τη μήνυση ή την αναφορά στο αρχείο μετά τη διενέργεια προκαταρτικής εξέτασης, όταν κρίνει ότι τα στοιχεία δεν συνηγορούν υπέρ της παραπομπής. Εκφράζω την ευχή κάποιοι εισαγγελείς να αποφασίσουν να εφαρμόσουν αυτήν τη διάταξη.
Αυτό που είπε ο κ. Μητσοτάκης είναι σωστό. Πρωτοσέλιδο: «Ασκήθηκε ποινική δίωξη». Ε, και; Εδώ πρέπει να μας προβληματίσει και η ευκολία, με την οποία συμφωνούν να καταργηθεί η ασυλία των Βουλευτών. Αυτό το έχουμε ακούσει κατά καιρούς να λέγεται από χείλη που δεν επιτρέπεται να το υποστηρίζουν. Μα, αν παραδείγματος χάρη, αρθεί η ασυλία των Βουλευτών και εφόσον η υποβολή μήνυσης κατά κανόνα ταυτίζεται με άσκηση ποινικής δίωξης, δεν θα έχουν χρόνο να είναι εδώ οι Βουλευτές! Όλη μέρα θα είναι στα δικαστήρια, διότι είναι στόχοι! Είναι δημόσιοι στόχοι!
Εύχομαι, λοιπόν, οι εισαγγελείς να κάνουν χρήση αυτής της δυνατότητας όχι μόνο για να ελαφρυνθούν τα πινάκια, αλλά για να πάψουν και οι εφημερίδες να έχουν αντικείμενα με την κίνηση της ποινικής δίωξης. Το βασικό, θεμελιώδες δόγμα του ποινικού δικαίου «ο κατηγορούμενος θεωρείται αθώος μέχρι αμετακλήτου καταδίκης του» έχει ανατραπεί, έχει κονιορτοποιηθεί από πολύ καιρό!
Τρίτο στοιχείο είναι ότι διασφαλίζονται πλήρως τα δικαιώματα του πολίτη με την αναγνώριση εαυτόν του δικαιώματος να παρίσταται με συνήγορο και στην προκαταρκτική εξέταση, καθώς βέβαια και του δικαιώματος της σιωπής. Η πρακτική είναι γνωστή. Συνήθως έντρομος ο κατηγορούμενος, όταν πέσει στα χέρια των προανακριτικών αρχών, υπογράφει την περίφημη ανωμοτί κατάθεση. Και στην ανωμοτί κατάθεση δεν δικαιούται να παρίσταται με συνήγορο. Η ανωμοτί κατάθεση μπορεί μεν να είναι συχνά ειλικρινής, άλλοτε όμως είναι και προϊόν φόβου. Δεν μιλώ για προϊόν εκφοβισμού, αλλά φόβου, μιας ψυχολογικής κατάστασης όπου ο κατηγορούμενος οδηγείται να υπογράψει κάποια πράγματα παραπάνω απ’ αυτά που είπε.
Τέταρτο στοιχείο είναι ότι δίνεται η δυνατότητα εκπροσώπησης του κατηγορουμένου στο ακροατήριο. Ο κ. Κουβέλης είπε κάτι πολύ σωστό περί της εκπροσώπησης του κατηγορουμένου στο ποινικό ακροατήριο μονομελούς ή τριμελούς από το συνήγορό του. Αυτό μόνο σε υποθέσεις ρουτίνας πρέπει να επικρατήσει, όχι σε υποθέσεις όπου η ζωντανή επικοινωνία του δικαστή με τον κατηγορούμενο λειτουργεί για την υλοποίηση της αρχής της ηθικής εκτιμήσεως των αποδείξεων. Η ζώσα επικοινωνία του δικαστή με τον κατηγορούμενο συχνά λέει πολύ περισσότερα από όσα λέει ολόκληρη η διαδικασία. Η ματιά του κατηγορουμένου συχνά λέει πολύ περισσότερα από όσα έχει πει η προηγηθείσα διαδικασία.
Πέμπτο στοιχείο είναι, κύριε Πρόεδρε, το ότι τίθενται ανώτατα χρονικά όρια στη διενέργεια της προκαταρτικής εξέτασης έως τέσσερις μήνες.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Έκτο στοιχείο είναι ότι ορίζεται πως η κύρια ανάκριση διενεργείται μόνο για κακουργήματα καθώς και για σοβαρά πλημμελήματα.
Έβδομο στοιχείο είναι ότι επεκτείνεται η αρμοδιότητα του μονομελούς πλημμελειοδικείου σε βάρος του τριμελούς.
Όγδοο στοιχείο είναι ότι αυξάνεται το όριο του εφεσίμου από ένα σε δύο μήνες για τις αποφάσεις του μονομελούς και από τρεις σε τέσσερις μήνες για τις αποφάσεις του τριμελούς.
Τελευταίο αφήνω το στοιχείο του περιορισμού του αριθμού των αναβολών στην ποινική δίκη. Νομίζω ότι έγινε διεξοδική συζήτηση κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας του νομοσχεδίου στην επιτροπή.
Περιορίζομαι να επαναλάβω ότι η ειδική μνεία που γίνεται ότι η αποχή των δικηγόρων δεν συνιστά σημαντικό αίτιο κατά την έννοια της παραγράφου 1 του άρθρου 29 θα πρέπει ίσως να επεκταθεί και στις περιπτώσεις της αναβολής λόγω του ωραρίου. Το επισημαίνει και η έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής.
Επομένως, στο ερώτημα –και τελειώνω- εάν είναι ωφέλιμες οι διατάξεις νομίζω ότι, εφόσον τείνουν να αντιμετωπίσουν προβλήματα που έχει ο διάδικος, αποσκοπούν όντως σε όφελος του διαδίκου και συνεπώς ορθώς εισάγονται οι διατάξεις αυτές. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για το κριτήριο της φιλικότητας.
Θα επισημάνω –και θα τελειώσω, κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε για την κατάχρηση του χρόνου- ότι ένα στοιχείο που θα πρέπει κάποια στιγμή να δούμε, γιατί, κύριε Υπουργέ, το διαπιστώσαμε και κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην επιτροπή, είναι ο περίφημος προκοινοβουλευτικός έλεγχος. Ένα νομοσχέδιο, όταν θα έρχεται στη Βουλή, δεν φτάνει πια να ακολουθεί αυτήν την παραδοσιακή προπαρασκευαστική διαδικασία: οι υπάλληλοι του Υπουργείου, τα στελέχη του Υπουργείου, η κεντρική νομοπαρασκευαστική επιτροπή, δεν πληρούν επαρκώς την έννοια του προκοινοβουλευτικού διαλόγου.
Χρειάζεται προκοινοβουλευτικός διάλογος ουσιαστικός. Πρέπει να μπουν οι φορείς στον κοινοβουλευτικό διάλογο. Και δεν φτάνει η ακρόαση των φορέων στη Βουλή όπου εκεί συνήθως ο χρόνος είναι περιορισμένος.
Η παράκλησή μου, τελειώνοντας, είναι η εξής: Σε όποιο επόμενο νομοσχέδιο φέρετε –και έχετε και μία επιδεξιότητα να τα περνάτε, κύριε Υπουργέ, και σας συγχαίρω γι’ αυτό, γιατί πρέπει να είναι ρεκόρ εσείς περάσατε τα νομοσχέδιά σας χωρίς να λυθεί μύτη, επιτρέψτε μου να πω…
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Μάλλον εκτιμώνται ως πολύ καλά νομοσχέδια και γι’ αυτό ψηφίζονται.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ: Εγώ δεν αντιλέγω. Έτσι είναι ακριβώς.
Λέω, λοιπόν, ότι θα είναι πιο δυνατά τα νομοσχέδιά σας, πιο καταξιωμένα με μεγαλύτερες πιθανότητες πλήρους επιτυχίας στην εφαρμογή τους αν όλοι οι φορείς ερωτώνται και έχουν ουσιαστική άποψη. Είδαμε εδώ ότι οι δικηγόροι είχαν μια πλημμελή παρουσία στην επεξεργασία του νομοσχεδίου αυτού. Νομίζω ότι αυτό μπορεί να διορθωθεί στο μέλλον για να μπορούμε να έχουμε μια ομοφωνία και των φορέων κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Φίλιππος Πετσάλνικος έχει το λόγο.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κατ’ αρχήν, θα ήθελα, κύριοι συνάδελφοι, να σας ευχαριστήσω –πρέπει να το πω από την αρχή- γιατί με τις τοποθετήσεις σας επισημάνατε ότι είναι –και το λέω σεμνυνόμενος, όχι υπερηφανευόμενος- ένα πολύ καλό νομοσχέδιο. Είχαμε τη δυνατότητα μάλιστα στη διάρκεια του αναλυτικού διαλόγου που αναπτύχθηκε και στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή στις τέσσερις συνεδριάσεις της πράγματι να επιφέρουμε περαιτέρω βελτιώσεις έτσι ώστε το νομοσχέδιο αυτό που σήμερα συζητούμε εδώ να είναι ένα πολύ καλό νομοσχέδιο.
Η κατάθεση στη Βουλή προς ψήφιση αυτού του σχεδίου νόμου επιβεβαιώνει πρώτα απ’ όλα, θα μου επιτραπεί να πω την προτεραιότητα της πολιτικής μας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης για την επίτευξη της ταχύτητας, παράλληλα βέβαια με την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια στην απονομή της δικαιοσύνης. Αποτελεί επιπροσθέτως απτό δείγμα το νομοσχέδιο αυτό της αποφασιστικότητάς μας για την επίλυση των προβλημάτων που αφορούν καθημερινά τις εκατοντάδες χιλιάδες των πολιτών που προσφεύγουν στην ελληνική δικαιοσύνη. Και το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί υλοποίηση της δέσμευσής μας προς τους πολίτες αλλά και τους δικαστές και τους δικηγόρους, αφού είναι κοινή διαπίστωση ότι η καθυστέρηση που παρατηρείται σήμερα στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης είναι, όπως ειπώθηκε στην Αίθουσα αυτή και σήμερα, ένα από τα πιο σοβαρά ζητήματα που κατέστη οξύτερο και με την ποσοτική αλλά κυρίως με την ποιοτική μετεξέλιξη της εγκληματικότητας.
Με δεδομένο ότι μια ποινική υπόθεση όπως γνωρίζουμε, εφόσον εξαντληθούν όλες οι δικονομικές δυνατότητες από τους διαδίκους, δηλαδή οι προσφυγές, αιτήσεις ακυρώσεως, ένδικα μέσα κλπ., σε συνδυασμό με τις πολλές αναβολές κατά την εκδίκασή της στο ακροατήριο, μια υπόθεση μπορεί να διαρκέσει ανάλογα βέβαια και με τη σοβαρότητά της, περισσότερο ακόμη και από δέκα χρόνια. Το γνωρίζουμε αυτό. Πολλές αναβολές δίδονται και περνούν πολλά χρόνια. ‘Αρα, είναι αναγκαία η νομοθετική παρέμβαση για μια σημαντική επιτάχυνση των ρυθμών στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης. Οι μέχρι σήμερα ρυθμοί καθιστούν θα έλεγα «όμηρους» εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες οι οποίοι υποχρεούνται να προσέρχονται αλλεπάλληλες φορές στα ακροατήρια των δικαστηρίων και γι’ αυτό να ταλαιπωρούνται επί χρόνια. Επίσης, δεν είναι λίγες, όπως γνωρίζουμε, οι περιπτώσεις υποθέσεων που παραγράφονται πριν ολοκληρωθεί η δικαστική διαδικασία ή υποθέσεις που εκδικάζονται κάτω από την ασφυκτική πίεση της επικείμενης παραγραφής ή της συμπλήρωσης του ανώτατου χρονικού ορίου της προσωρινής κράτησης των υποδίκων κατηγορουμένων. Η απαίτηση όμως για δίκαιη δίκη από κάθε πολίτη συνδέεται άμεσα και με την εκδίκαση των υποθέσεων μέσα σε εύλογο διάστημα. Γιατί η δίκαιη δίκη σημαίνει και εκδίκαση της υπόθεσης σε εύλογο διάστημα, διαφορετικά θα καταλήγουμε σε αρνησιδικία.
Επομένως, βασικός άξονας των προτεινόμενων ρυθμίσεων είναι η πεποίθησή μας ότι οι πολίτες που προσφεύγουν στη δικαιοσύνη δικαιούνται όχι μόνο ποιότητα αλλά δικαιούνται και ταχύτητα στην απονομή της. Και ως πολιτεία οφείλουμε να εξασφαλίσουμε και τα δύο, και την ποιότητα και την ταχύτητα στην απονομή της δικαιοσύνης.
Όλα τα ανωτέρω καθιστούν πρόδηλη την αναγκαιότητα αντιμετώπισης του θέματος που αποτελεί άλλωστε απαίτηση του νομικού κόσμου στο σύνολό του και της κοινωνίας γενικότερα. Με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου επιδιώκεται η επιτάχυνση της ποινικής διαδικασίας σε όλα τα στάδια, τόσο στο στάδιο της προδικασίας, της άσκησης ποινικής δίωξης, της ενδιάμεσης διαδικασίας, αλλά και στο στάδιο της κύριας διαδικασίας και πιο συγκεκριμένα της διαδικασίας ενώπιον του ακροατηρίου.
Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις αποτελούν καρπό ενός γόνιμου διαλόγου. Η Ειδική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή που με απόφασή μου συγκροτήθηκε υπό την προεδρία του τότε Αντιπροέδρου και νυν Προέδρου του Αρείου Πάγου, του κ. Κάππου και με τη συμμετοχή διακεκριμένων δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών, πανεπιστημιακών και δικηγόρων, διαμόρφωσε τις προτάσεις για τον εκσυγχρονισμό του δικονομικού συστήματος.
Μετά την τελική επεξεργασία τους και αφού ελήφθησαν υπόψη οι παρατηρήσεις που έγιναν από τις ενώσεις δικαστών και εισαγγελέων, δικηγορικούς και επιστημονικούς συλλόγους, εισηγούμαστε προς ψήφιση το παρόν σχέδιο νόμου που προβλέπει εξήντα επτά γενναίες, τολμηρές, σημαντικές νομοθετικές παρεμβάσεις και επιδιώκει, όπως είπα, την επιτάχυνση στην απονομή της δικαιοσύνης προς όφελος των πολιτών που προσφεύγουν σ’ αυτή, χωρίς βέβαια να θίγεται καθόλου η ποιότητα της απονεμόμενης δικαιοσύνης.
Μ’ αυτό το νομοσχέδιο επιχειρείται μία αποτελεσματική τροποποίηση διατάξεων του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας με τέτοιο τρόπο, ώστε να εναρμονίζονται και να προσαρμόζονται στις σύγχρονες απαιτήσεις για ταχεία και αποτελεσματική απονομή της δικαιοσύνης, ενώ παράλληλα διασφαλίζεται η ενότητα στη δομή και στη λειτουργικότητα του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, με σεβασμό βέβαια στα δικαιώματα των διαδίκων.
Συγκεκριμένα, προτείνονται ουσιώδεις μεταβολές στα κεφάλαια του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αναφορικά με την κίνηση της ποινικής δίωξης, τον τρόπο περάτωσης της προανάκρισης και της κύριας ανάκρισης, την κατανομή της καθ’ ύλην αρμοδιότητας μεταξύ του μονομελούς και του τριμελούς πλημμελειοδικείου, τις αρμοδιότητες των δικαστικών συμβουλίων και τα ένδικα μέσα κατά των βουλευμάτων, την εκπροσώπηση του κατηγορουμένου στο ακροατήριο από συνήγορο, την εξελικτική πορεία της διαδικασίας στο ακροατήριο, τη μεταβολή του ορίου του εγκλητού των αποφάσεων, τους λόγους αναίρεσης κατά των προσβαλλομένων δικαστικών αποφάσεων.
Ειδικότερα, οι σημαντικότερες ρυθμίσεις-τομές που εισάγονται με το παρόν σχέδιο νόμου συνοψίζονται στις εξής δώδεκα: Πρώτα απ’ όλα, οι αναβολές για σημαντικά αίτια και απουσία μαρτύρων περιορίζονται, για να ανακουφιστούν τα ακροατήρια, με προσδοκώμενη συνέπεια την επιτάχυνση της ποινικής διαδικασίας. Η διεύρυνση της δυνατότητας διακοπής της δίκης αντί για προσφυγή στη χρονοβόρα αναβολή της και η ειδική αιτιολόγηση της διάταξης της αναβολής, καθώς και η εισαγωγή κλιμάκωσης στην αυστηρότητα των όρων για δεύτερη ή τρίτη αναβολή, σε συνδυασμό με την ευρεία πλέον επέκταση της εκπροσώπησης του κατηγορουμένου από συνήγορο, οδηγούν βάσιμα σε σοβαρή βελτίωση ως προς το φόρτο των ακροατηρίων και, συνακόλουθα, ως προς το χρόνο περάτωσης των ποινικών δικών.
Εξάλλου, η απαίτηση της ειδικής αιτιολογίας για την αναβολή της απόφασης στην ποινική δίκη, με αναφορά συγκεκριμένων περιστατικών που θα την καθιστούν αναγκαία, υπαγορεύει την ιδιαίτερη περίσκεψη με την οποία όλοι οι παράγοντες της δίκης θα προσφεύγουν πλέον στην αναβολή που τώρα αποτελεί τον κανόνα. Κανόνα δεν αποτελεί μόνο η μία ούτε μόνο η δεύτερη, αλλά και η τρίτη, η τέταρτη, η πέμπτη, η έκτη, η έβδομη ή και περισσότερες αναβολές, ως γνωστόν.
Είναι κοινός τόπος, θα έλεγα, ότι οι επανειλημμένες αναβολές ευθύνονται κατά σοβαρό ποσοστό για τη μεγάλη καθυστέρηση στην ποινική διαδικασία. Επομένως, με το συζητούμενο νομοσχέδιο, αντί της αναβολής -που είναι συνήθης πρακτική, όπως είπα και μετατοπίζει την εκδίκαση υποθέσεων σε απώτερο και απροσδιόριστο πολλές φορές χρόνο- παρέχεται πλέον η ευχέρεια στο δικαστήριο να διακόψει τη δίκη μέχρι και δεκαπέντε ημέρες, για δύο φορές το πολύ, προκειμένου να αρθούν τα σημαντικά αίτια που προβάλλονται, για να προσέλθουν οι απουσιάζοντες μάρτυρες.
Θα ήθελα να σημειώσω εδώ ότι η τρίτη αναβολή δεν μπορεί να διαταχθεί, εκτός αν με ειδική αιτιολογία το δικαστήριο κρίνει ότι είναι αδύνατη άλλως η διεξαγωγή της δίκης.
Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να επισημάνω ότι η αποχή των δικηγόρων, ενώ αποτελεί σημαντικό αίτιο για την αναβολή των ποινικών δικών, ορίζεται ρητά ότι δεν περιλαμβάνεται στους περιορισμούς του σχετικού άρθρου του σχεδίου νόμου. Όταν δηλαδή θα έχουμε αποχή δικηγόρων, αυτό δεν σημαίνει ότι θα συμπεριλαμβάνεται ο λόγος αυτός στους λόγους που δικαιολογούν την πρώτη, τη δεύτερη ή την τρίτη αναβολή. Αυτό το λέω, γιατί η υπεράσπιση είναι αναφαίρετο και ιερό δικαίωμα του κατηγορουμένου και δεν είναι επιτρεπτή η στέρηση νομικής συμπαράστασης, εκ μόνου του λόγου εξάντλησης των περιθωρίων αναβολής.
Δεύτερη σημαντικότατη αλλαγή είναι το ότι για να ασκηθεί ποινική δίωξη για κακούργημα ή πλημμέλημα που υπάγεται στην αρμοδιότητα του τριμελούς πλημμελειοδικείου απαιτείται πλέον προηγούμενη συγκέντρωση ουσιαστικών στοιχείων με προκαταρκτική εξέταση, εκτός αν έχουν ενεργηθεί οι ανακριτικές πράξεις του άρθρου 243, παράγραφος 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και αιτιολογημένη κρίση του εισαγγελέα ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις για την κίνηση ποινικής δίωξης.
Με τον τρόπο αυτό έχουμε τη διασφάλιση της προστασίας των πολιτών από προπετείς μηνύσεις και αναφορές. Και πολύ ορθά θα έλεγα περιγράφηκε αυτό από τον κ. Μητσοτάκη ότι για «ψύλλου πήδημα» σήμερα μπορεί να καταθέτει κάποιος μια μήνυση, έστω και αν είναι προπετής η μήνυση αυτή, έστω και αν δεν στηρίζεται πουθενά και από εκεί και πέρα αρχίζει η ταλαιπωρία του καθ’ ου η μήνυση αυτή. Με τον τρόπο, λοιπόν, αυτό που προβλέπουμε στο νομοσχέδιο, προστατεύουμε τους πολίτες από προπετείς μηνύσεις και από διασυρμούς και θα επιτευχθεί παράλληλα σοβαρή ελάφρυνση στην προδικασία και στα ακροατήρια.
Τρίτη σημαντική αλλαγή είναι αυτή που αφορά τη διεύρυνση του δικαιώματος του εισαγγελέα να αρχειοθετεί τη μήνυση ή να απορρίπτει την έγκληση, όχι μόνο όταν αυτές είναι προφανώς αβάσιμες στην ουσία τους ή δεν στηρίζονται στο νόμο ή είναι ανεπίδεκτες δικαστικής εκτίμησης, αλλά και όταν από την εξέταση δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις.
Σήμερα είναι γνωστό ότι για να απορριφθεί μία έγκληση ή να αρχειοθετηθεί μία μήνυση θα πρέπει να είναι προφανώς ψευδής η έγκληση ή προφανώς αβάσιμη η μήνυση, προϋπόθεση που είναι πολλές φορές δυσχερές να διαγνωσθεί. Και αυτό έχει ως αποτέλεσμα στην πράξη, όλες σχεδόν οι εγκλήσεις ή μηνύσεις να σημαίνουν ταυτόχρονα και άσκηση της ποινικής δίωξης.
Σημειωτέον ότι στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών για παράδειγμα, το χρονικό διάστημα του Σεπτεμβρίου 2000 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2001 –παίρνουμε ένα έτος- εισήχθησαν εκατόν ογδόντα χιλιάδες περίπου μηνύσεις. Αυτό σήμαινε αυτόματη κίνηση όλων των διαδικασιών εναντίον εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών. Πολλές απ’ αυτές βέβαια διαπιστώνεται εκ των υστέρων ότι δεν εστηρίζοντο πουθενά, δεν είχαν επαρκείς ενδείξεις. Αλλά η διαδικασία ξεκίνησε, προχώρησε, υπήρξε ταλαιπωρία αυτών εναντίον των οποίων εστρέφοντο και βέβαια απασχόληση ολόκληρου του συστήματος της δικαιοσύνης.
Με την προτεινόμενη εδώ ρύθμιση προλαμβάνεται στο αρχικό στάδιο η αδικαιολόγητη παραπομπή στο ακροατήριο σημαντικού αριθμού υποθέσεων για τις οποίες τελικά, όπως διαπιστώνεται στην πράξη, εκδίδονται, αλλά εκ των υστέρων, απαλλακτικές αποφάσεις.
Η τέταρτη σημαντική αλλαγή αφορά τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του καταμηνυομένου πριν από την άσκηση της ποινικής δίωξης. Και τούτο, διότι πριν από την άσκηση της ποινικής δίωξης, το πρόσωπο που καταμηνύεται ή στο οποίο αποδίδεται η τέλεση αξιόποινης πράξης θα καλείται πλέον για παροχή εξηγήσεων, θα έχει το δικαίωμα να παρίσταται με συνήγορο, να λάβει προθεσμία για την προετοιμασία της εξέτασής του και να λάβει και αντίγραφο της μήνυσης.
Καθορίζεται επομένως έτσι ο τρόπος διενέργειας της προκαταρκτικής εξέτασης, ενώ αναγνωρίζονται στον «ύποπτο» βασικά ατομικά δικαιώματα σιωπής και μη αυτοενοχοποίησης, παράστασης με συνήγορο, εν όψει και της εξέλιξης στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Η πέμπτη αλλαγή αφορά το ότι η προανάκριση, όσο και η προκαταρκτική εξέταση είναι συνοπτικές και δεν επιτρέπεται να υπερβούν τους έξι και τέσσερις μήνες αντίστοιχα, χωρίς την έγκριση του εισαγγελέα εφετών στην πρώτη περίπτωση και εκείνου που την παρήγγειλε στη δεύτερη περίπτωση.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ)
Τίθεται έτσι για πρώτη φορά χρονικός περιορισμός και μ’ αυτόν τον τρόπο αποτρέπεται το ενδεχόμενο μακρόχρονης και χωρίς λόγο διάρκειας των διαδικασιών αυτών, δηλαδή της προανάκρισης ή της προκαταρκτικής εξέτασης, που μέχρι σήμερα έχουν αρνητική επίπτωση στο χρόνο διεκπεραίωσης μιας ποινικής υπόθεσης, αφού ως γνωστόν δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο της παραμονής υποθέσεων στα στάδια αυτά, δηλαδή της προανάκρισης ή της προκαταρκτικής εξέτασης μέχρι και δύο χρόνια.
Έκτον, δίδεται η δυνατότητα στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών, ακόμα και μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης, με αιτιολογημένη διάταξή του και με την έγκριση του εισαγγελέα εφετών, να αρχειοθετεί πλημμελήματα αρμοδιότητος μονομελούς πλημμελειοδικείου, όταν από την προανάκριση δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις για την παραπομπή του κατηγορουμένου στο ακροατήριο.
Πρόκειται για ένα νεοεισαγόμενο θεσμό -τομή θα έλεγα- στον τομέα της άσκησης της ποινικής δίωξης, αφού μέχρι τώρα ο εισαγγελέας ήταν υποχρεωμένος να απευθύνεται στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών για να απαλλάξει με βούλευμα τον κατηγορούμενο.
Έβδομον, επιτρέπεται η αναίρεση κατά βουλεύματος στον κατηγορούμενο, εφόσον παραπέμπεται για κακούργημα και επιτρέπεται, βέβαια, και η αναίρεση όλων των βουλευμάτων από τον εισαγγελέα κατά το νόμο.
Όγδοον, επεκτείνεται το δικαίωμα του κατηγορουμένου να εκπροσωπείται στο δικαστήριο από δικηγόρο-συνήγορο, αντί της αυτοπρόσωπης παρουσίας του, σε όλα ανεξαιρέτως τα πλημμελήματα και στο εφετείο, χωρίς να απαιτείται η συνδρομή οποιασδήποτε προϋπόθεσης προς τούτο.
Υπογραμμίζω ότι αυτή η ρύθμιση είναι, κατά την άποψή μου, ιδιαίτερης κοινωνικής σημασίας και σπουδαιότητας, γιατί θα οδηγήσει στην ανακούφιση των πολιτών από το άγχος της παρουσίας τους κατά τη διεξαγωγή της ποινικής δικής, που αφορά πλημμελήματα, με τις γνωστές γι’ αυτούς συνέπειες της απορρύθμισης τους από τις επαγγελματικές ή τις άλλες τους δραστηριότητες.
Επίσης, αυτή η ρύθμιση της εκπροσώπησης σ’ αυτές τις περιπτώσεις μόνο διά του συνηγόρου θα οδηγήσει επιπρόσθετα σε δραστικό περιορισμό των αιτίων για αλλεπάλληλες αναβολές των δικών και θα ανακουφίσει και τα ακροατήρια, με συνέπεια την επιτάχυνση της ποινικής διαδικασίας.
Θα ήθελα σ’ αυτό το σημείο, με αφορμή τη διαφωνία που εξέφρασε ο κ. Κουβέλης, να θυμίζω ότι το δικαστήριο μπορεί βεβαίως να διατάξει και σ’ αυτές τις περιπτώσεις, όταν πρόκειται για πλημμελήματα, την αυτοπρόσωπη εμφάνιση ή τη βίαιη προσαγωγή του κατηγορουμένου, όταν το κρίνει απαραίτητο και κυρίως όταν αποβλέπει και στην απολογία του κατηγορουμένου για τη στήριξη του αποδεικτικού πορίσματος.
Άρα, λοιπόν, σε τέτοιες περιπτώσεις που το δικαστήριο κρίνει απαραίτητη την παρουσία, τότε μπορεί να διατάξει την αυτοπρόσωπη παρουσία του κατηγορουμένου. Δεν θίγεται η σχετική διάταξη του άρθρου 340, παράγραφος 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Θα ήθελα, λοιπόν, να πω για τα παραδείγματα, στα οποία αναφέρθηκε ο κ. Κουβέλης, ότι, αν έχουμε μία πλημμεληματική ασέλγεια ή μαστροπεία, το δικαστήριο μπορεί κάλλιστα να διατάξει την αυτοπρόσωπη παρουσία του κατηγορουμένου.
Η ένατη αλλαγή αφορά την υπαγωγή στην αρμοδιότητα του μονομελούς πλημμελειοδικείου, πλην ειδικώς εξαιρουμένων πλημμελημάτων, όλων των πλημμελημάτων, για τα οποία το προβλεπόμενο ελάχιστο όριο φυλάκισης είναι κάτω των τριών μηνών.
Μ’ αυτήν τη ρύθμιση, που δεν αντιμετωπίζει ιδιαίτερα προβλήματα εφαρμογής και δεν συνεπάγεται ιδιαίτερη επιβάρυνση των μονομελών δικαστηρίων με σοβαρά νομικά ζητήματα, προβλέπεται και θα επιτευχθεί η εξοικονόμηση σημαντικού αριθμού ημερών απασχόλησης για τους πρωτοδίκες, ώστε με κατάλληλη κατανομή της υπηρεσίας να συντομευτεί ο χρόνος της εκδίκασης των πλημμελημάτων.
Επομένως, υπάγονται στην αρμοδιότητα του Μονομελούς αδικήματα, που είναι ήσσονος σημασίας και που σήμερα κακώς απασχολούν το Τριμελές Πλημμελειοδικείο.
Η δέκατη αλλαγή αναφέρεται στο ότι επιτρέπεται καταρχάς η κύρια ανάκριση μόνο στα κακουργήματα, εκτός από πλημμελήματα που λόγω της σοβαρότητας της υποθέσεως κρίνεται ότι πρέπει να επιβληθούν στον κατηγορούμενο περιοριστικοί όροι. Ο αποκλεισμός της ανάκρισης στα πλημμελήματα, με την εξαίρεση, που προαναφέραμε, εκτός του ότι αποτελεί μέτρο αποφυγής σπάταλης σε δικαστική ενέργειας, υποδεικνύεται, θα έλεγα, και από τον αποκλεισμό της προσωρινής κράτησης στα πλημμελήματα.
Η ενδέκατη αλλαγή αφορά την επέκταση ως λόγο απαλλαγής του κατηγορουμένου από την ποινή στην περίπτωση, που υπάρχει εντελής ικανοποίηση του ζημιωθέντος, και σε άλλα πλημμελήματα, εκτός αυτών που ήδη προβλέπονται στον Ποινικό Κώδικα. Προστίθενται, δηλαδή, και οι πράξεις των διακεκριμένων περιπτώσεων φθοράς, της τοκογλυφίας, εφόσον δεν τιμωρείται σε βαθμό κακουργήματος, και της αισχροκέρδειας. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις δεν τιμωρείται ο υπαίτιος, εφόσον πριν από την έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο έχει καταβάλλει στον παθόντα το κεφάλαιο και τους τόκους υπερημερίας που του οφείλει.
Τέλος, την προοπτική της ταχύτερης εκδίκασης των ποινικών υποθέσεων εξυπηρετεί και η πρόβλεψη του σχεδίου νόμου για αύξηση των οργανικών θέσεων των δικαστικών λειτουργών των ποινικών και πολιτικών δικαστηρίων.
Απαντούμε, έτσι, στην ανάγκη της αντιμετώπισης του φόρτου εργασίας, που αφορά κυρίως τα μεγάλα δικαστήρια, και στη βελτίωση της εύρυθμης λειτουργίας τους. Αυτή η αύξηση των οργανικών θέσεων συνδυάζεται βεβαίως με μέτρα, που προτείνονται με το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου, για την επιτάχυνση της ποινικής δίκης και την αποφόρτιση των εφετείων, κυρίως των Αθηνών, από τον υπερβολικά μεγάλο όγκο ποινικών των υποθέσεων που εκκρεμούν.
Με την αύξηση για παράδειγμα του αριθμού των θέσεων των εφετών και των προέδρων εφετών, που περιλαμβάνουμε στο νομοσχέδιο, θα υπάρξει η δυνατότητα να δημιουργηθούν τουλάχιστον τρία επιπλέον ακροατήρια στο Εφετείο Αθηνών.
Και αυτό θα σημαίνει στην πράξη επιτάχυνση της εκδίκασης υποθέσεων που τώρα μπορεί να έχουν προσδιοριστεί για το 2006 ή ακόμη και για το 2007, κατά δύο χρόνια. Δηλαδή αντί το 2006 να έρθουν κατά δύο χρόνια νωρίτερα οι εκδικάσεις των υποθέσεων αυτών. Να εκδικαστούν μέσα στο 2004 ή αντί για το 2007 να εκδικαστούν το αργότερο το 2005.
Εκτιμώ ότι με το σύνολο των διατάξεων του νομοσχεδίου και με την αύξηση των οργανικών θέσεων, η εξοικονόμηση χρόνου θα είναι κατά τα 2/3. Δηλαδή θα μπορεί να επιταχυνθεί η απονομή της δικαιοσύνης κατά μέσο όρο κατά τα 2/3 σε σχέση με τους χρόνους που ισχύουν σήμερα. Και βέβαια με την αύξηση των οργανικών θέσεων, ειδικά των ειρηνοδικών α΄ τάξης, παρέχεται η ευχέρεια στους ειρηνοδίκες που μένουν καθηλωμένοι για πολλά χρόνια στην ίδια τάξη να ικανοποιήσουν την εύλογη προσδοκία τους να προαχθούν στην αμέσως επόμενη τάξη. Είναι μια ρύθμιση απόλυτα δίκαιη που λύνει ένα χρονίζον πρόβλημα των ειρηνοδικών.
Πιο συγκεκριμένα, συνολικά οι οργανικές θέσεις –θυμίζω- αυξάνονται με το νομοσχέδιο αυτό, ως εξής: Των προέδρων εφετών κατά έξι, των εισαγγελέων εφετών κατά δύο, των εφετών κατά τριάντα εννέα, των αντεισαγγελέων εφετών κατά δέκα, των πρωτοδικών και παρέδρων πρωτοδικείων κατά τριάντα πέντε, των αντεισαγγελέων πρωτοδικών και παρέδρων εισαγγελίας κατά δέκα πέντε και βέβαια των ειρηνοδικών α΄ τάξης κατά εκατόν τριάντα.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να προσθέσω και να θυμίσω στους συναδέλφους που μίλησαν, ότι απαραίτητες προϋποθέσεις για να επιταχυνθεί η διαδικασία της απονομής γενικώς δικαιοσύνης είναι βέβαια να υπάρξει ενίσχυση της στελέχωσης και των άλλων υπηρεσιών των δικαστηρίων, όπως για παράδειγμα με δικαστικούς υπαλλήλους, δικαστικούς γραμματείς κλπ. Θα ήθελα, λοιπόν, να ενθυμίσω ότι πέρσι το 2002 διορίστηκαν σχεδόν επτακόσιοι νέοι δικαστικοί υπάλληλοι, νέοι γραμματείς και μάλιστα υψηλών προσόντων και με γνώση των νέων τεχνολογιών. Είναι ο μεγαλύτερος αριθμός δικαστικών υπαλλήλων που έχουν προσληφθεί σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Και με βάση τις διαδικασίες που είχαν γίνει αντικειμενικά από το ΑΣΕΠ πρόκειται να προσληφθούν και άλλοι περίπου πενήντα, για να ολοκληρωθεί αυτός ο αριθμός των προσλήψεων που ενίσχυσαν και βελτίωσαν σημαντικότατα τις συνθήκες λειτουργίας των γραμματειών όλων των δικαστηρίων της χώρας.
Συμπληρώνω επίσης ότι όπως είχαμε ανακοινώσει από το 2002 ξεκίνησε και προχωρά με γοργούς ρυθμούς πλέον, στα πλαίσια του προγράμματος κοινωνία της πληροφορίας, η εφαρμογή των νέων τεχνολογιών σε όλο το σύστημα της δικαιοσύνης. Προχωρά με γρήγορους ρυθμούς το πρόγραμμα αυτό και προχωράμε στη μηχανοργάνωση των υπηρεσιών των μεγάλων δικαστηρίων της χώρας, των μεγάλων εισαγγελιών και μέσα στο χρονικό ορίζοντα της τριετίας που είχαμε θέσει από πέρσι θα εφαρμοστούν πλέον νέες τεχνολογίες σε όλο το πλέγμα των λειτουργιών όλων των δικαστηρίων της χώρας. Παράλληλα προμηθεύουμε κάθε απόφοιτο από την Εθνική Σχολή Δικαστών με το δικό του προσωπικό ηλεκτρονικό υπολογιστή, ενώ ξεκινήσαμε και τη χορήγηση του προσωπικού ηλεκτρονικού υπολογιστή και στους υπηρετούντες εισαγγελείς και δικαστές της χώρας μας.
Όλα αυτά θα έλεγα ότι εξασφαλίζουν το απαραίτητο πλαίσιο, ώστε η ελληνική δικαιοσύνη να εξασφαλίζει, όχι μόνο όπως το κάνει μέχρι τώρα την ασφάλεια στην απονομή του δικαίου, αλλά να απονέμει και με ταχύτητα δικαιοσύνη στον πολίτη που προσφεύγει σε αυτήν. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται στο σημείο αυτό να απαντήσω σε ορισμένες επισημάνσεις που έκαναν συνάδελφοι Βουλευτές, γιατί θα έχουμε την ευκαιρία να το συζητήσουμε και κατά τη διάρκεια της συζήτησης επί των άρθρων.
Ωστόσο θα μου επιτρέψετε με αφορμή τα όσα είπε ο κ. Κουβέλης, διαφωνώντας με τη διατύπωση του άρθρου 1 που αφορά το δικαίωμα του Υπουργού να παραγγέλλει στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, να θυμίσω πρώτα απ’ όλα ότι η μέχρι σήμερα ισχύουσα διάταξη έχει ως εξής: «Ο Υπουργός Δικαιοσύνης έχει το δικαίωμα να παραγγείλει την ποινική δίωξη κάθε αξιόποινης πράξης» και αυτή η διάταξη ισχύει εδώ και πολλές δεκαετίες. Από την ισχύ του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και ακόμη παλαιότερα, από τα πρώτα νομοθετήματα της εποχής του Μάουερ.
Κατ΄ αρχήν, δεν είναι μία διάταξη, που θεσπίστηκε στη διάρκεια της δικτατορίας. Έχω την αίσθηση ότι όταν μιλούσε ο κ. Μητσοτάκης για δικτατορική διάταξη, εννοούσε ότι η μέχρι σήμερα ισχύουσα διάταξη δίνει τη δυνατότητα στον Υπουργό Δικαιοσύνης να παραγγείλει την ποινική δίωξη, άρα να παρεμβαίνει –θα λέγαμε- κατά κάποιον τρόπο πιο έντονα σε αυτές τις διαδικασίες.
Αυτή είναι η ισχύουσα διάταξη. Εδώ περιορίζουμε σημαντικότατα πλέον, εναρμονίζοντας και με τις άλλες διατάξεις του νομοσχεδίου αυτό το δικαίωμα του Υπουργού Δικαιοσύνης. Γιατί το άρθρο του προτεινόμενου νομοσχεδίου λέει ότι ο Υπουργός έχει πλέον δικαίωμα να παραγγέλνει στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για κάθε αξιόποινη πράξη. ΄Αρα, υπάρχει σημαντικός περιορισμός του δικαιώματος του Υπουργού.
Σε ό,τι αφορά τη δεύτερη παράγραφο του άρθρου 1 του προτεινόμενου νομοσχεδίου, θέλω επίσης να θυμίσω ότι εδώ δεν φέρνουμε μία νέα ρύθμιση. Επαναλαμβάνεται η ρύθμιση που ισχύει εδώ και δύο χρόνια περίπου, και η οποία έλεγε μέχρι τώρα ότι «σε υποθέσεις που συνταράσσουν την κοινή γνώμη ο Υπουργός Δικαιοσύνης μπορεί να ζητήσει από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να παραγγείλει τη διενέργεια της ανάκρισης και την εισαγωγή της υπόθεσης στο ακροατήριο κατά απόλυτη προτεραιότητα». Αυτή η διάταξη ισχύει. Κάνουμε μία βελτίωση, γιατί ο νομικός κόσμος –και ορθώς- είχε κρίνει ότι δεν ήταν δόκιμη νομικά η έκφραση «που συνταράσσουν την κοινή γνώμη» και γι’ αυτό επαναλαμβάνουμε την ισχύουσα διάταξη με τη φραστική βελτίωση ότι «σε υποθέσεις εξαιρετικής φύσης ο Υπουργός Δικαιοσύνης μπορεί να ζητήσει από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να παραγγείλει τη διενέργεια της ανάκρισης και την εισαγωγή της υπόθεσης στο ακροατήριο κατ’ απόλυτη προτεραιότητα».
Όλα αυτά δεν σημαίνουν παρεμβάσεις στο έργο της δικαιοσύνης, σε καμία περίπτωση του Υπουργού Δικαιοσύνης, αλλά ανταποκρίνονται σε ένα αίτημα που πράγματι μπορεί να είναι υπαρκτό και απόλυτα δίκαιο, όταν η κοινή γνώμη λέει ότι δεν πρέπει να καθυστερήσουν αυτές οι περιπτώσεις. Τότε «θυμίζει», θα έλεγα, ο Υπουργός Δικαιοσύνης στα αρμόδια όργανα της δικαιοσύνης ότι πρέπει να προχωρήσουν με γρηγορότερους ρυθμούς.
( Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ)
Ευχαριστώ, κύριοι συνάδελφοι, για την ιδιαίτερα γόνιμη συζήτηση που είχαμε και επί της αρχής αυτού του νομοσχεδίου και εκτιμώ ότι μετά την υπερψήφισή του και την εφαρμογή του από το νέο δικαστικό έτος, θα μπορέσουμε πράγματι να διαπιστώσουμε στην πράξη ότι ο βασικός στόχος, που είναι η επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης, είναι αυτό που δικαιούται ο πολίτης στη χώρα μας, μπορεί να επιτευχθεί με την εφαρμογή των νέων διατάξεων.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Νεράντζης έχει το λόγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ: Η κοινοβουλευτική διαδρομή του συζητουμένου σχεδίου νόμου αποκρυσταλλώθηκε σε μία ενδιαφέρουσα σημειολογία και διαμόρφωσε ένα χρήσιμο και κρίσιμο συλλογισμό.
Είναι γνωστό ότι αυτό το σχέδιο νόμου συνάντησε τη σφοδρή αντίδραση των Δικηγορικών Συλλόγων, οι οποίοι κατήλθαν μάλιστα και σε αποχή, που διήρκησε συνολικά τρεις ημέρες. Σοβαρή αντίθεση είχε και η Ένωση Ποινικολόγων. Αντίθεση σοβαρότατη είχε και ολόκληρη η Αντιπολίτευση.
Επίσης είναι γνωστό ότι ο κύριος Υπουργός, προ της γενικής αυτής αντιθέσεως, υιοθέτησε μερικές από τις παρατηρήσεις –σημαντικές θα έλεγα- που είχαν διατυπωθεί.
Όλο αυτό το σκηνικό δημιουργεί το εξής δίλημμα: Πρέπει, άραγε, να είμαστε ευχαριστημένοι που, έστω και την τελευταία στιγμή, ενώπιον της επιτροπής, ο κύριος Υπουργός δεν άκουσε απλώς, αλλά εισάκουσε της φωνής μας και δέχθηκε αυτές τις τροποποιήσεις;
Έχουμε χειρότερο προηγούμενο, όταν ο προκάτοχός του, προκειμένου περί της διαδικασίας διενεργείας των αποδείξεων επέμενε, με αποτέλεσμα ο Δικηγορικός Σύλλογος να απόσχει περίπου δέκα μήνες από τη δικαστηριακή πρακτική.
Ή μήπως πρέπει να είμαστε απογοητευμένοι για το ότι στην επιτροπή συντάξεως του σχεδίου υπήρξαν ελάχιστοι δικηγόροι και τελικά επί του καταρτισθέντος από την επιτροπή σχεδίου, ο Δικηγορικός Σύλλογος δεν κλήθηκε, όπως οι ίδιοι κατήγγειλαν, να εκφράσει τις δικές του απόψεις;
Δεν ήταν, λοιπόν, όπως είπε ο κύριος Υπουργός, σεμνυνόμενος, άρτιο το νομοσχέδιό του. Το νομοσχέδιο απέβη άρτιο συνεπεία της επεξεργασίας, την οποία υπέστη στην επιτροπή και στην οποία επιτροπή ο κύριος Υπουργός αποδέχθηκε, την τελευταία ώρα, τις παρατηρήσεις όλων των παραγόντων.
Είναι αλήθεια ότι οι υποδείξεις όλων μας, που έγιναν αποδεκτές, έχουν αξία, όπως η παροχή του δικαιώματος τρίτης αναβολής, ο περιορισμός του ορίου ποινής για το έκκλητο των αποφάσεων, από έξι, σε τέσσερις μήνες και το δικαίωμα του κατηγορούμενου να ασκεί αναίρεση, εναντίον βουλευμάτων, τα οποία είναι παραπεμπτικά. Όλα αυτά αποτελούν σημαντικά στοιχεία.
Από την άλλη πλευρά, εκκρεμούν ακόμη θέματα. Οπωσδήποτε η δικαιοσύνη χρειάζεται υλικοτεχνική υποδομή, χρειάζεται κάλυψη των κενών, χρειάζεται νέες προσλήψεις δικαστών και δικαστικών γραμματέων.
Είπε ο κύριος Υπουργός: «Μα, πέρυσι προσλάβαμε επτακόσιους». Με αυτούς τους επτακόσιους λύθηκε το πρόβλημα; Μήπως ακόμη δεν είμαστε στο υπέλαττον; Μήπως ακόμη δε σημειώνονται δυσλειτουργίες; Άρα, λοιπόν, δεν αποτελεί λόγο εφησυχασμού η πρόσληψη επτακοσίων γραμματέων. Περαιτέρω, αυτή η αθρόα διενέργεια προκαταρκτικών εξετάσεων δε θα συνοδεύεται από έναν αφόρητο συνωστισμό του έργου των πταισματοδικών και δεν θα πρέπει να σημειωθεί μία σύστοιχη αύξηση των θέσεων αυτών;
Εκείνο που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι είμαι εντελώς αντίθετος με τη διαδικασία που καθιερώνει πλέον αυτό το συζητούμενο σχέδιο νόμου στον Άρειο Πάγο, δηλαδή να κρίνεται πρώτα το βάσιμο της αναιρέσεως και στη συνέχεια να εξετάζεται στην παραγραφή. Αυτή η ρύθμιση έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη δομική σύσταση, αλλά και με τη λειτουργία του θεσμού της αναιρέσεως. Στην ουσία, δηλαδή, θα πρέπει ο Άρειος Πάγος πρώτα να εξετάζει ολόκληρη την υπόθεση και μετά να αποφαίνεται για το αν υφίσταται ή όχι παραγραφή.
Επιθυμούμε να καταθέσουμε αυτές μας τις απόψεις, οι οποίες εξαντλητικά αναπτύχθηκαν προηγουμένως, τονίζοντας ιδιαιτέρως ότι οι κώδικες δεν είναι μία απλή αποθήκη, ένας χώρος στον οποίον αποθηκεύονται διάφορες ρυθμίσεις. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα των κωδίκων είναι ότι διαποτίζονται από μία κεντρική αρχή, ότι έχουν μία ενότητα. Εδώ πλέον κατέστη προφανές ότι οι κώδικες, δηλαδή ο Ποινικός και της Ποινικής Δικονομίας, θέλουν, εν τέλει, επανακωδικοποίηση. Αυτό αποτελεί μείον.
Δυστυχώς, ο κ. Τζανής λείπει. Συνήθως «χτυπάει και φεύγει». Ο κ. Τζανής μίλησε για πολιτική συμφωνία μέσα στην Αίθουσα αυτή, να μη γίνεται συχνή τροποποίηση των κωδίκων. Αυτό δεν είναι θέμα πολιτικής συμφωνίας. Είναι θέμα του πώς αντιλαμβανόμαστε τον τρόπο του νομοθετείν. Κοντεύουμε να ομοιάσουμε με το βυζαντινορωμαϊκό δίκαιο, επί αστικού πεδίου, όπου υπήρχαν οι επί μέρους ρυθμίσεις, χωρίς να υπάρχει μία κεντρική αρχή.
Άρα, λοιπόν, καλύτερα είναι να υπάρχει μία μόνιμη επιτροπή, η οποία να καταγράφει τις δυσλειτουργίες, να διατυπώνει τα πορίσματά της, να αποτελούν τα πορίσματα αυτά αντικείμενο ενός ευρύτερου διαλόγου, όχι εσπευσμένα και όχι με αποκλεισμούς και στο τέλος, σε ένα τακτό χρονικό διάστημα τεσσάρων, πέντε, έξι ετών, αν δεν προκύψει κάτι έκτακτο, να έρχονται τροποποιήσεις. Τώρα εδώ διαταράχθηκε όντως ολόκληρο το οικοδόμημα το οποίο συνθέτει και τον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
Θα μπορούσαμε να διατυπώσουμε και άλλες παρατηρήσεις, αλλά επιφυλασσόμαστε να πράξουμε αυτό στη συζήτηση των άρθρων. Εμείς, με όλες αυτές τις επιφυλάξεις, τασσόμαστε υπέρ της αρχής του νομοσχεδίου, έτσι όπως έχει τελικά διαμορφωθεί, μετά τις παραδοχές των παρατηρήσεων όλων των παραγόντων και της Αντιπολίτευσης, στις οποίες προέβη ο κύριος Υπουργός.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ρωτώ τους κυρίους εισηγητές, ειδικούς αγορητές και τους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους, αν θέλει κανείς να μιλήσει. Κανείς.
Ο κύριος Υπουργός θέλει να μιλήσει;
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Όχι, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης:«Επιτάχυνση της ποινικής διαδικασίας και άλλες διατάξεις».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο: «Επιτάχυνση της ποινικής διαδικασίας και άλλες διατάξεις» επί της αρχής;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το νομοσχέδιο έγινε δεκτό επί της αρχής κατά πλειοψηφία.
Έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Τετάρτης 7 Μαΐου 2003, της Πέμπτης 8 Μαΐου 2003 και της Παρασκευής 9 Μαΐου 2003 και ερωτάται το Σώμα αν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς τα Πρακτικά της Τετάρτης 7 Μαΐου 2003, της Πέμπτης 8 Μαΐου 2003 και της Παρασκευής 9 Μαΐου 2003 επικυρώθηκαν.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 22.20΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο Τετάρτη 28 Μαΐου 2003 και ώρα 10.30΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος νομοθετική εργασία, συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας: «Ναυτική επαγγελματική εκπαίδευση, κατάρτιση και επιμόρφωση και ρύθμιση άλλων θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας» σύμφωνα με τα άρθρα 72 παράγραφος 4 του Συντάγματος και 108 παράγραφος 7 του Κανονισμού της Βουλής, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ

Συνεδρίαση Ολομέλειας 27/5/2003 σελ.91

PDF:

SYN20030527.pdf

TXT:

es0527.txt

Επιστροφή