13/07/2025  09:00 - 10:30

Ο Πιανίστας Σερ Άντρας Σιφ σε ένα Ρεσιτάλ Πιάνου στη Βιβλιοθήκη της Άννας Αμαλίας - Προστάτιδας των Τεχνών στη Βαϊμάρη σε Έργα Μπαχ, Μπετόβεν και Σούμπερτ 

Σε αποκλειστική μετάδοση η Βουλή Τηλεόραση παρουσιάζει τo εξαιρετικό και μοναδικό ρεσιτάλ του επιφανούς βιρτουόζου του πιάνου András Schiff  στην βιβλιοθήκη της Άννας Αμαλίας στη Βαϊμάρη στη Συναυλία της Κυριακής την 13η Ιουλίου 09.οο π.μ σε ειδική επεξεργασία και τηλεοπτική επιμέλεια με ειδικότερες πληροφορίες από τον Κωνσταντίνο Κακαβελάκη. Η βιβλιοθήκη της Άννας Αμαλίας στη Βαϊμάρη είναι ένας πνευματικός και ξεχωριστός φυσικός τόπος όπου έχει χαρακτηριστεί από την Unesco παγκόσμια κληρονομιά.
Η Άννα Αμαλία του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπιτέλ (24 Οκτωβρίου 1739 – 10 Απριλίου 1807) ήταν Γερμανίδα πριγκίπισσα και σημαντική συνθέτις. Έγινε δούκισσα της Σαξονίας-Βαϊμάρης-Άιζεναχ μέσω γάμου και ήταν επίσης αντιβασιλέας των κρατιδίων της Σαξονίας-Βαϊμάρης και της Σαξονίας-Άιζεναχ από το 1758 έως το 1775. Μετέτρεψε την αυλή της και την γύρω περιοχή στο πιο ισχυρό πολιτιστικό κέντρο της Γερμανίας. Η πρόσκλησή της προς τη θεατρική ομάδα του Άμπελ Σάιλερ το 1771 σηματοδότησε την έναρξη του κλασικισμού της Βαϊμάρης, που θα περιλάμβανε προσωπικότητες όπως ο Βίλαντ, ο Γκαίτε, ο Χέρντερ και ο Σίλερ που δημιούργησαν υπό την προστασία της. Σε αυτή την «αυλή των μουσών», όπως την ονόμαζε ο Βίλχελμ Μπόντε, τα μέλη περιλάμβαναν τους Γιόχαν Γκότφριντ Χέρντερ, Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε και Φρίντριχ Σίλερ. Κατάφερε να εμπλέξει την θεατρική ομάδα του Άμπελ Σάιλερ, η οποία θεωρούνταν η καλύτερη θεατρική ομάδα στη Γερμανία εκείνη την εποχή.

Η ίδια η Άννα Αμαλία έπαιξε σημαντικό ρόλο στη συγκέντρωση της ποίησης του «Κλασσικισμού της Βαϊμάρης». Το πιο επιτυχημένο κωμειδύλλιο (ηθογραφική κωμωδία) του Γιόχαν Άνταμ Χίλερ, το Die Jagd (η παρτιτούρα του οποίου είναι αφιερωμένη στη δούκισσα), παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Βαϊμάρη το 1770, και η Βαϊμάρη ήταν επίσης ο τόπος που φιλοξένησε την αξιοσημείωτη πρεμιέρα στις 28 Μαΐου 1773 της «πρώτης γερμανικής όπερας», της Άλκηστης του Βίλαντ σε σκηνοθεσία Άντον Σβάιτσερ. Η Άννα Αμαλία συνέχισε την παράδοση του κωμειδυλίου τα επόμενα χρόνια με παραστάσεις στο ερασιτεχνικό αυλικό θέατρο με δικές της συνθέσεις σε κείμενα του Γκαίτε.

Ίδρυσε επίσης τη Βιβλιοθήκη της Δούκισσας Άννας Αμαλίας, η οποία σήμερα φιλοξενεί περίπου 1.000.000 τόμους. Η δούκισσα τιμήθηκε στο έργο του Γκαίτε με τον τίτλο Zum Andenken der Fürstin Anna-Amalia.

Το ρεσιτάλ του András Schiff περιλαμβάνει τα ακόλουθα έργα
1. Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπάχ :Το νεανικό καπρίτσιο  «Η αναχώρηση του αγαπητού αδελφού»
2. Λ.β.Μπετόβεν Ποιμενική Σονάτα  αρ. Έργου 28
3. Φραντς Σούμπερτ: Τα τρία ύστερα κομμάτια αρ.έργου D.946 τα οποία κατηγοριοποιούνται με τα Impromptus και Moments musicaux ως παραδείγματα του όψιμου στυλ του Σούμπερτ για πιάνο. Το σετ περιλαμβάνει τρία ολοκληρωμένα κομμάτια και δύο αποσπάσματα, όλα γραμμένα στο παρόμοιο στυλ της όψιμης περιόδου του συνθέτη
4. Φραντς Σούμπερτ: Ουγγρική Μελωδία σε Σι ύφεση ελάσσονα, αρ. Έργου D817

Ο Schiff γεννήθηκε στη Βουδαπέστη από εβραϊκή οικογένεια, ως μοναχοπαίδι. Ξεκίνησε μαθήματα πιάνου σε ηλικία πέντε ετών, σπουδάζοντας στην Ακαδημία Μουσικής Franz Liszt στη Βουδαπέστη με την Elisabeth Vadász, στη συνέχεια με τους Pál Kadosa και Ferenc Rados. Για τον Rados, ο Schiff ανέφερε: «Δεν υπήρξε ποτέ ούτε μια θετική κουβέντα από αυτόν. Όλα ήταν άσχημα, φρικτά. Αλλά ενστάλαξε μια υγιή στάση, ένα στοιχείο αμφιβολίας». Ανέφερε όμως επίσης  επίσης ότι από τον Rados έμαθε «τα κύρια στοιχεία της ερμηνείας στο κλειδοκύμβαλο, της παραγωγής του σωστού τόνου και του αυτοελέγχου· πώς να ακούει [τον εαυτό του] και πώς να εξασκείται καλά, χωρίς να χάνει χρόνο, πάντα μουσικά, ποτέ μηχανικά». Μεταξύ των συμμαθητών του ήταν οι διάσημοι πιανίστες συναυλιών Zoltán Kocsis και Dezső Ránki. Παράλληλα με τις σπουδές του στη Βουδαπέστη, σπούδασε επίσης με την Tatiana Nikolayeva και την Bella Davidovich σε θερινά μαθήματα στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής Franz Liszt της Βαϊμάρης. Στη συνέχεια σπούδασε στο Λονδίνο με τον Τζορτζ Μάλκολμ, έναν πρωτοπόρο στη χρήση πληκτροφόρων οργάνων εποχής. Ο Σιφ ηχογράφησε με τον Μάλκολμ μουσική για τέσσερα χέρια του Μότσαρτ χρησιμοποιώντας ένα πιάνο που κάποτε ανήκε στον συνθέτη. Σπούδασε επίσης πιάνο και μουσική δωματίου με τον Γκιόργκι Κούρταγκ.
Ο Schiff ήταν ο τέταρτος νικητής του Διεθνούς Διαγωνισμού Πιάνου Τσαϊκόφσκι το 1974 και ισοβάθμησε με τον Pascal Devoyon για το τρίτο βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό Πιάνου του Λιντς το 1975. Μετανάστευσε από την Ουγγαρία το 1979. Έλαβε την αυστριακή υπηκοότητα το 1987 και ίδρυσε σπίτια στο Λονδίνο και το Σάλτσμπουργκ.
Από το 1989 έως το 1998, ο Schiff ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ μουσικής δωματίου "Musiktage Mondsee" κοντά στο Σάλτσμπουργκ. Το 1995, συνίδρυσε τη Συναυλία της Πεντηκοστής του Ίτινγκεν (Ittinger Pfingstkonzerte) στο Ίτινγκεν της Ελβετίας, μαζί με τον διάσημο ομποΐστα Heinz Holliger. Από το 2004 έως το 2007 ήταν καλλιτέχνης-φιλοξενούμενος στο Kunstfest Weimar. Την περίοδο 2007–08 ήταν πιανίστας-φιλοξενούμενος της Φιλαρμονικής του Βερολίνου. Την περίοδο 2011–12 ήταν ένας από τους "Καλλιτέχνες με Προοπτικές " του Carnegie Hall.
Το 1999, σχημάτισε μια περιστασιακή ορχήστρα δωματίου, την οποία ονόμασε Cappella Andrea Barca, με το όνομα να προέρχεται από μια ιταλική μετάφραση του επωνύμου του (Barca και Schiff σημαίνουν και τα δύο «βάρκα», Barca στα ιταλικά και Schiff στα γερμανικά). Έχει εμφανιστεί ως μαέστρος με αρκετές μεγάλες ορχήστρες, συμπεριλαμβανομένων τακτικών εμφανίσεων με την Philharmonia Orchestra στο Λονδίνο και την Chamber Orchestra of Europe, και πρόσφατων με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Σαν Φρανσίσκο και τη Φιλαρμονική του Λος Άντζελες.
Ο Schiff είναι ένας από τους πιο φημισμένους ερμηνευτές των Μπαχ, Μότσαρτ, Μπετόβεν, Σούμπερτ και Σούμαν. Οι πολλές ηχογραφήσεις του για την εταιρεία Decca περιλαμβάνουν μεγάλο μέρος της μουσικής για πληκτροφόρα του Μπαχ, μουσική των Ντομένικο Σκαρλάτι, Ερνστ φον Ντονάνι, Γιοχάνες Μπραμς και Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι, τις πλήρεις σονάτες για πιάνο των Μότσαρτ και Σούμπερτ, και τα πλήρεις κοντσέρτα για πιάνο του Μότσαρτ με την Camerata Academica Salzburg υπό τη διεύθυνση του Σάντορ Βεγκ, και του Μέντελσον με τον Σαρλ Ντιτουά. Οι ηχογραφήσεις του για την εταιρεία Teldec περιλαμβάνουν τα πλήρεις κοντσέρτα για πιάνο του Μπετόβεν με την Staatskapelle Dresden υπό τη διεύθυνση του Μπέρναρντ Χάιτινκ, και του Μπέλα Μπάρτοκ με την Ορχήστρα του Φεστιβάλ της Βουδαπέστης υπό τη διεύθυνση του Ιβάν Φίσερ, καθώς και σόλο έργα των Χάυντν, Μπραμς και άλλων. Αξιοσημείωτες ηχογραφήσεις για την δισκογραφική εταιρεία ECM περιλαμβάνουν τα ολοκληρωμένα κοντσέρτα για πιάνο του Μπραμς με την Ορχήστρα της Εποχής του Διαφωτισμού, μουσική των Γιάνατσεκ και Σάντορ Βέρες, σημαντικά έργα του Σούμπερτ και του Μπετόβεν με χρήση πιάνου εποχής, καθώς και ζωντανές ηχογραφήσεις όλων των σονάτων για πιάνο του Μπετόβεν, που έγιναν στη Ζυρίχη. Μεταξύ 2004 και 2006 έδωσε μια σειρά από διαλέξεις-ρεσιτάλ για τις ολοκληρωμένες σονάτες του Μπετόβεν στο Wigmore Hall του Λονδίνου.Οι ζωντανές ηχογραφήσεις του για την ECM περιλαμβάνουν επίσης τις δεύτερες διαβάσεις του στις Παρτίτες του Μπαχ και στις Παραλλαγές Γκόλντμπεργκ.
Ο Σιφ έχει δώσει διαλέξεις σχετικά με την ερμηνεία της μουσικής που παίζει. Το 2024, έδωσε διάλεξη στο Wigmore Hall του Λονδίνου για την Τέχνη της Φούγκας του Μπαχ, πριν ερμηνεύσει το έργο στην ίδια συναυλία.
Για τον G. Henle, παρείχε δακτυλογραφήσεις για νέες εκδόσεις του έργου «Το Καλοζυγισμένο Κλαβιέ» του Μπαχ (που εκδόθηκε το 2006) καθώς και δακτυλοθεσίες και ανολοκλήρωτες καντέντσες για τη νέα έκδοση των κοντσέρτων για πιάνο του Μότσαρτ (που ξεκίνησε το 2007).



Ο Schiff έχει πει ότι θαυμάζει πολλούς πιανίστες, συμπεριλαμβανομένων των Artur Schnabel, Edwin Fischer, Alfred Cortot, Sergei Rachmaninoff, Ignaz Friedman, Josef Hofmann, Glenn Gould, Annie Fischer, Rudolf Serkin, Mieczysław Horszowski, Radu Lupu, Murray Perahia, Richard Godde και Peter Serkin.