«Η Ευρώπη παίρνει αποφάσεις κατώτερες των περιστάσεων  και με καθυστέρηση. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, έλαβε πράγματι κάποιες αποφάσεις, αλλά δεν δίνουν οριστική λύση στο πρόβλημα του Ευρώ και της Ευρώπης. Το πρόβλημα  που έχει δημιουργηθεί δεν είναι μόνο δημοσιονομικό αλλά και κοινωνικό. Τελικά το έλλειμμα  σε θέματα εκπαίδευσης, έρευνας, καινοτομίας σε υποδομές και κοινωνική συνοχή που θα κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές θα είναι μεγαλύτερο και σημαντικότερο από το δημοσιονομικό».

 

Αυτά τόνισε η Πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων, κυρία Βάσω Παπανδρέου κατά τη διακοινοβουλευτική συνάντηση, που διοργάνωσε η Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου την Τρίτη 15 Μαρτίου στις Βρυξέλλες.

 

Απευθυνόμενη στους κεντρικούς εισηγητές τον Πρόεδρο του Eurogroup κ. Jean Claude Juncker και τον Επίτροπο Oli Rehn, η κυρία Παπανδρέου επεσήμανε ότι το θέμα της εποπτείας του χρηματοπιστωτικού τομέα υπολείπεται σε σχέση με το δημοσιονομικό συντονισμό, με αποτέλεσμα οι Ευρωπαίοι πολίτες να πληρώνουν το κόστος της κρίσης, ενώ αυτοί που τη δημιούργησαν  συνεχίζουν να κερδίζουν.

 

Η κυρία Παπανδρέου και ο Αντιπρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου κ. Δημήτρης Τσιρώνης συμμετείχαν επίσης  σε συνεδρίαση που διοργάνωσε η Ειδική Επιτροπή για την Χρηματοπιστωτική, Οικονομική και Κοινωνική Κρίση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με αντικείμενο την επένδυση στην πραγματική οικονομία,  τη Δευτέρα 14 Μαρτίου

 

Κατά την τοποθέτησή της, η Πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων, υπογράμμισε   ότι η μονόπλευρη λιτότητα είναι ασύμβατη με το αναπτυξιακό και κοινωνικό μοντέλο που επαγγέλλεται η στρατηγική «Ευρώπη 2020». Διερωτήθηκε, εξάλλου για τη σκοπιμότητα  να υιοθετήσουν όλες οι χώρες της Ευρωζώνης ένα   μοντέλο οικονομικής πολιτικής ξεκομμένο από τη δική τους κοινωνική πραγματικότητα. Να λειτουργούν, δηλαδή, όλες ως οιονεί «μικρές Γερμανίες».

 

Ο κ. Τσιρώνης επεσήμανε την ανάγκη η στρατηγική «Ε2020» να λειτουργήσει ως αντιστάθμισμα στην ύφεση και τον κοινωνικό αποκλεισμό συνδυαζόμενη με την πολιτική συνοχής. Μοχλός της ανάπτυξης πρέπει να είναι οι περιφέρειες της Ευρώπης. Η ενίσχυση της εδαφικής συνοχής, δηλαδή η αναβάθμιση των απομακρυσμένων ορεινών και νησιωτικών περιοχών, πρέπει να αποτελέσει πραγματική προτεραιότητα της πολιτικής συνοχής, όπως αυτή θα αποτυπωθεί στο νέο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο μετά το 2013.