Λευκωσία, 13 Σεπτεμβρίου 2019

Ομιλία του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων στην Ολομέλεια της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας

Ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, κ. Κωνσταντίνος Τασούλας, στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψής του στην Κύπρο, απηύθυνε σήμερα, στις 11:00, την ακόλουθη ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας:

Εξοχότατε κ. Πρόεδρε της Βουλής των Αντιπροσώπων,

Αξιότιμοι κ.κ. Βουλευτές,

Αποτελεί ιδιαίτερη χαρά και τιμή να βρίσκομαι σήμερα στην Κύπρο με την ιδιότητά μου ως Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και να απευθύνομαι σε εσάς από το ιστορικό αυτό βήμα της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η παρουσία μου εδώ σήμερα διατρανώνει την αταλάντευτη συστράτευση και τον διαρκή και στενό συντονισμό των δύο Κοινοβουλίων, Ελλάδος και Κύπρου, στην κοινή μας προσπάθεια για την επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος.

Η συμπόρευση αυτή αποτελεί το καλύτερο όπλο στον αγώνα μας για μια δίκαιη, βιώσιμη, αλλά και λειτουργική λύση. Μία λύση, η οποία θα λύνει τα προβλήματα, χωρίς να δημιουργεί άλλα, νέα. Οι σχετικές Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών αποτελούν την πυξίδα μας.  Προσδιορίζουν το πλαίσιο της λύσης, η οποία και θα πρέπει να διασφαλίζει την εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου σε ολόκληρη την κυπριακή επικράτεια.

Έχουμε καταστήσει σαφή σε όλους τους εμπλεκόμενους την κοινή μας θέση ότι δεν νοείται λύση χωρίς την πλήρη κατάργηση των Εγγυήσεων, του επεμβατικού δικαιώματος και την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων. Σταθερός στόχος των προσπαθειών μας, προφανής πλέον σε ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα, είναι η αποκατάσταση της ανεξαρτησίας, κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, με μία διεθνή προσωπικότητα και μία ιθαγένεια, χωρίς συστήματα Εγγυήσεων που μας γυρίζουν σε  εποχές που έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί.

Και είναι η σημασία αυτής της συμπόρευσης, αυτής της ταύτισης, μεγάλη, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς επιπτώσεις δυσαρμονιών μεταξύ των χωρών στο παρελθόν, αλλά ιδιαίτατα αν αναλογιστεί κανείς πως οι υπόλοιποι παράγοντες, από τους οποίους εξαρτάται η ποθητή επίλυση, παραμένουν απολύτως ή εντόνως εκτός δικού μας ελέγχου. Η συμπόρευση των δύο λαών μας είναι  βαθιά πολιτική και διπλωματική ανάγκη.  Το Κυπριακό έχει ήδη ιστορία και οι εξωγενείς από εμάς παράγοντες που το επηρέασαν έχουν ήδη ιστορικά καταγραφεί ως διαμορφώσαντες τη σημερινή, από πάσης πλευράς απαράδεκτη, κατάσταση. Η πεισματικά μυωπική πολιτική της Μεγάλης Βρετανίας στο ξεκίνημα του αγώνα, στην κρίσιμη δεκαετία του ’50, έφερε το Κυπριακό σε σημείο βρασμού και παράλληλα ευνόησε τη διόγκωση του τουρκικού παράγοντα. Ο τουρκικός επεκτατισμός καταπάτησε κάθε έννοια διεθνούς τάξης και οδήγησε σε χρήση ωμής βίας και σε απειλή κατά της ειρήνης. Η ασυνέπεια άλλων μεγάλων δυνάμεων κλόνισε την αξιοπιστία των διακηρύξεων περί δημοκρατίας, διεθνούς δικαίου και ελευθερίας και ο λεγόμενος τρίτος κόσμος καθώς και τα Hνωμένα Έθνη, όπου με τις ψήφους τους κυριαρχούν οι αδέσμευτοι, έδειξαν την αδυναμία τους να εφαρμόσουν τις αρχές του Χάρτου.

Δεν ελέγχουμε προφανώς και τη γεωγραφία. Γιατί αποδεικνύεται πως η γεωγραφία μπορεί να διαμορφώσει όχι μόνο την ιστορία αλλά και το πεπρωμένο, όπως έγραψε πρόσφατα διεθνής κριτική βιβλίου για την ενδιαφέρουσα έκδοση με τίτλο «Αιχμάλωτοι της γεωγραφίας» του Τιμ Μάρσαλ.  Να πώς περιγράφει ο Γάλλος Ακαδημαϊκός Μωρίς Ντρυόν την Κύπρο: «Ακίνητο πλοίο, αγκυροβολημένο μέσα στον κόλπο που σχηματίζουν οι τρεις ήπειροι του παλαιού κόσμου, η Κύπρος είναι ο πρώτος σκοπός, η πρώτη έλξη, το πρώτο καταφύγιο των αρχαίων ναυτικών που έριχναν στα κύματα τα όνειρά τους για περιπέτειες και τις ελπίδες τους για εμπόριο.  Είναι όμως το πρώτο βήμα για τις μικρές χώρες, οι οποίες ευρισκόμενες στις ακτές της Ασίας, της Αφρικής και της Ευρώπης επιζητούν να επεκταθούν: Για τις πόλεις που θέλουν να γίνουν βασίλεια, για τα βασίλεια που θέλουν να γίνουν αυτοκρατορίες και που βλέπουν στη θάλασσα το μέλλον της δυνάμεώς των.

Οι Αιγύπτιοι επιθυμούν να ασφαλίσουν το μέλλον της θαλάσσης όπου εκβάλλει ο Νείλος: Χρειάζονται την Κύπρο. Η Μινωϊκή Κρήτη οργανώνει τη θαλασσοκρατορία της: Χρειάζεται την Κύπρο. Όταν οι Φοίνικες θα πάνε να ιδρύσουν την Καρχηδόνα, θα περάσουν αναγκαστικά από την Κύπρο. Όταν οι Αχαιοί και γενικότερα οι Έλληνες θα αποδυθούν στην αποικιακή πολιτική και θα σπείρουν παντού πόλεις και πρακτορεία, θα είναι αναγκασμένοι να δημιουργήσουν στήριγμα στην Κύπρο. Όλοι με τη σειρά τους, ανάλογα με τις περιστάσεις τις ιστορικές, θα θελήσουν να την κυριεύσουν ή να εξασφαλίσουν την εύνοιά της…  Όλοι λοιπόν εποφθαλμιούν την Κύπρο τη μοναδική».

Δεν μπορούμε τέλος να μετατρέψουμε στη διεθνή σκηνή το μέγεθος του δικαίου σε δύναμη του δικαίου. Και αν ο ΟΗΕ εγκυμονεί ακόμη ελπίδες, και αν στόχος σήμερα είναι ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ να συγκαλέσει μια νέα σύνοδο για την Κύπρο, αυτός ο ίδιος ο ΟΗΕ που απέφυγε μεν να καταστεί, όπως ακριβώς η ΚτΕ του μεσοπολέμου, ευγενής προβολή του ρομαντισμού από τη φιλολογία του 19^ου αιώνος στην πολιτική του 20^ού αιώνος, δεν έχει ωστόσο παρά πεπερασμένες δυνατότητες και πάντως το μέγεθος του δικαίου δεν το μεταφράζει, ως οργανωμένη έκφραση της διεθνούς κοινότητας, σε δύναμη δικαίου.

Η περιφρόνηση του Διεθνούς Δικαίου από την Τουρκία συνιστά πεπατημένη διεθνή πρακτική της. Στις 17 Φεβρουαρίου ’41, δυο μήνες πριν από τη γερμανοβουλγαρική εισβολή στην Ελλάδα, η Άγκυρα υπέγραφε τη δήλωση τουρκοβουλγαρικής φιλίας, που παραβίαζε απροσχημάτιστα τη συνθήκη βαλκανικής συνεννόησης του 1934. Η Τουρκία αθέτησε επίσης τη βρετανοτουρκική δήλωση αμοιβαίας αρωγής του 1939 για αμοιβαία σύμπραξη, ενώ παράδειγμα ακόμη πιο έκδηλης παραβίασης από την πλευρά της Τουρκίας στάθηκε η αθέτηση των υποχρεώσεων που απέρρεαν από τις Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959, οι οποίες ρητά απαγόρευαν τη διχοτόμηση του νησιού.

Να γιατί η συμπόρευση δεν είναι ένα εύκολο λεκτικό καταφύγιο, αλλά βαθιά πολιτική και διπλωματική ανάγκη σύσσωμος ο Ελληνισμός να δράσει συντονισμένα ώστε να υπάρξει επανέναρξη των διαπραγματεύσεων κι ενίσχυση διεθνώς των ερεισμάτων της Κύπρου.

Για την Ελλάδα ο τερματισμός της τουρκικής κατοχής παραμένει σταθερά το κορυφαίο της μέλημα και η απόλυτη σταθερή στρατηγική επιδίωξη της εξωτερικής της πολιτικής. Και είναι ενθαρρυντικό ότι η εντεινόμενη τουρκική προκλητικότητα, που παραβιάζει κατάφωρα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν συναντά μόνον αντίδραση προερχόμενη από την άριστη συνεργασία Ελλάδος και Κύπρου. Συναντά αντίδραση η οποία αφορά την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί η τουρκική παρανομία και προκλητικότητα πλήττει και την ίδια την ενεργειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς την ανάγκη να διαφοροποιήσει τις πηγές πολύτιμης ενέργειας στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου.

Η συσπείρωση συνεπώς της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας της Ελλάδος, αλλά και ολόκληρου του ελληνικού λαού, στο πλευρό της δοκιμαζόμενης Κύπρου είναι και θα συνεχίσει να είναι πάνδημη, ουσιαστική και αταλάντευτη.  Όλοι προσβλέπουμε, κ. κ. Βουλευτές, σε μία ελεύθερη και επανενωμένη Κύπρο, όπου ο λαός στο σύνολό του θα απολαμβάνει τα αγαθά που προσφέρει απλόχερα το νησί, μέσα σ’ ένα περιβάλλον ειρήνης και ασφάλειας.  Ωστόσο, οι διαρκείς αγώνες του Κυπριακού Ελληνισμού για την επίτευξη οριστικής διευθέτησης του Κυπριακού δεν έχουν ακόμη δικαιωθεί.  

Κατά το τελευταίο, όπως προείπα, χρονικό διάστημα, η Τουρκία με έξαρση της προκλητικότητας και με παράνομες ενέργειες στην Αιγιαλίτιδα Ζώνη και στην ΑΟΖ της Κύπρου, για άλλη μία φορά, προσβάλλει την κυριαρχία της και επιχειρεί να την παρεμποδίσει από την άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων που στηρίζονται ακλόνητα στο εθιμικό και συμβατικό διεθνές δίκαιο.

Οι θέσεις μας είναι κοινές και σταθερές και είχαν ως αποτέλεσμα τη διεθνή αποδοκιμασία της παράνομης αυτής συμπεριφοράς της Τουρκίας και την ομόφωνη υιοθέτηση μέτρων σε βάρος της από το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε. Για άλλη μια φορά, θα καταστήσουμε σαφές το μήνυμα προς όλους τους αποδέκτες, ότι δοκιμασίες, προκλήσεις και απειλές δεν μας κάμπτουν, αλλά, αντίθετα, ενισχύουν τη διαρκή συνεργασία και τον συντονισμό δράσης των δύο κρατών μας. Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω, και από το βήμα αυτό, ότι χρησιμοποιούμε όλα τα διαθέσιμα από το Διεθνές Δίκαιο, ειρηνικά, δίκαια και ισχυρά μέσα, για να διασφαλίσουμε τα δικαιώματά μας έναντι οιουδήποτε ενεργεί κατά παράβαση της διεθνούς νομιμότητας.

Το άγος της συνεχιζόμενης τουρκικής κατοχής και της αρνητικής στάσης της Άγκυρας καταδεικνύεται ταυτόχρονα και από την απροθυμία της να συμβάλει ουσιαστικά, στο εξόχως ανθρωπιστικό ζήτημα της διερεύνησης της τύχης των Αγνοουμένων μας, Κυπρίων και Ελλαδιτών. Πρόκειται αναμφίβολα για την πιο τραγική και ανθρώπινη διάσταση του Κυπριακού Ζητήματος.

Επιτρέψτε μου από τη θέση αυτή να δηλώσω δυνατά ότι η Ελλάδα επιμένει και θα επιμένει στη διακρίβωση της τύχης ενός εκάστου των εξ Ελλάδος και εκ Κύπρου Αγνοουμένων, ως ελάχιστο μέτρο εκδήλωσης της υποστήριξής μας στις οικογένειές τους. Στις οικογένειες αυτές που εδώ και 45 χρόνια βιώνουν το δράμα να μην γνωρίζουν την τύχη αγαπημένων τους προσώπων. Για το θέμα αυτό, θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε μαζί σας όσο εντατικά μπορούμε, όσο αποφασιστικά χρειαστεί. Για όσο απαιτηθεί.

Η μοίρα που ορίζει τα δύο μας κράτη είναι κοινή.  Ήδη, ετεροχρονισμένα ως προς το ξεκίνημα αλλά τώρα ταυτόχρονα, και οι δύο χώρες διεκδικούν μερίδιο στη σταθερή ευημερία και προκοπή τους, ενίσχυση των διμερών τους σχέσεων, συνέχιση της συνεργασίας μας για την ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας για την Κυπριακή τραγωδία του 1974 με την παράδοση συντομότατα του έβδομου και του όγδοου τόμου των σχετικών ιστορικών αρχείων και μαρτυριών.   Σήμερα, ενώπιόν σας, είμαι ευτυχής εν σχέσει με την ανεπαίσθητη συμμετοχή μου στην ιστορικότητα των σχέσεών μας, αλλά είμαι και έμφροντις εν σχέσει με τη συγκυρία του Κυπριακού ζητήματος. Επικρατεί όμως τελικά το ευτυχής, γιατί πιστεύω βαθύτατα ότι οι κοινές προσπάθειες και οι κοινοί αγώνες Κύπρου και Ελλάδος θα δικαιώσουν τις ελπίδες για την επανένωση της νήσου και για την επιστροφή του Κυπριακού Ελληνισμού στις πατρογονικές του εστίες.

Με την ελπίδα και την προσμονή, τη βάσιμη παρά τις δυσκολίες, η πολυπόθητη μέρα της επανένωσης της νήσου και της επιστροφής του Κυπριακού Ελληνισμού στις πατρογονικές του εστίες να μην αργήσει περισσότερο, σας υπόσχομαι, εκ μέρους της Βουλής των Ελλήνων, ότι θα συνεχίσουμε μαζί τον αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση.

Να γιατί, αρχίζοντας την ομιλία μου, εξέφρασα πως είναι χαρά και τιμή να βρίσκομαι σήμερα εδώ, «ες γην εναλίαν Κύπρον ου μ’ εθέσπισεν οικείν», όχι ο Απόλλων, αλλά η κοινή μας μοίρα.

Ακολουθεί ο σύνδεσμος με τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας: https://www.pio.gov.cy

Επισκέψεις του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων σε εμβληματικά μνημεία του Κυπριακού Αγώνα κατά τη σημερινή ημέρα

Νωρίτερα σήμερα, ο κ. Τασούλας επισκέφθηκε τον Τύμβο της Μακεδονίτισσας, όπου κατέθεσε στεφάνι προς τιμήν των Ελλαδιτών και Κυπρίων μαχητών που έπεσαν κατά την τουρκική εισβολή του 1974 αλλά και σε προηγούμενους αγώνες της Κύπρου για ελευθερία. Ο Πρόεδρος των Βουλής των Ελλήνων έγραψε στο βιβλίο επισκεπτών:

«Για να προστατευθούν τα γεωγραφικά σύνορα, πρέπει πρώτα να προστατευθούν τα σύνορα της μνήμης. Δηλαδή να τιμηθούν! Σήμερα τιμήσαμε τα σύνορα της μνήμης των ηρωικώς πεσόντων μαχητών της ανεξαρτησίας της Κύπρου.  Μεγάλη η συγκίνηση, ελάχιστη η τιμή! Αιωνία τους η μνήμη!».

Στη συνέχεια μετέβη στα Φυλακισμένα Μνήματα, ένα μικρό κοιμητήριο στις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας, όπου απέτισε φόρο τιμής στους θαμμένους ήρωες του απελευθερωτικού αγώνα 1955-59 για την απαλλαγή της Κύπρου από τον αποικιακό ζυγό.

Τέλος, ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων επισκέφθηκε στη Μαλούντα το Στρατόπεδο «Αντιστράτηγου Σωτήριου Σταυριανάκου», ήρωα της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου (ΕΛΔΥΚ), και κατέθεσε στεφάνι στο Ηρώο.  Η επίσκεψη ολοκληρώθηκε με ξενάγηση στο μουσείο του στρατοπέδου, μετά το πέρας της οποίας ο κ. Τασούλας έγραψε στο βιβλίο επισκεπτών:

«“Ανδρείοι, εσείς που πολεμήσατε και πέσατε ευκλεώς…”, όπως λέει ο ποιητής.  Σε αυτό το μουσείο της ΕΛΔΥΚ ο πατριωτικός παλμός είναι ζωντανός και αξίζει να το επισκεφθούν όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες! Τιμώντας τη μνήμη πεσόντων είναι πιο εύκολο να μείνουμε όρθιοι!».

 

 

 

 

 

 

 

 Φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης

Οι φωτογραφίες αναρτώνται για την πληρέστερη προβολή της κοινοβουλευτικής δραστηριότητας και η αναδημοσίευσή τους είναι ελεύθερη.





Επιστροφή