Γραφείο Τύπου
Αθήνα, 4 Μαρτίου 2011
Ενημέρωση της Βουλής από τον Ευρωπαίο Επίτροπο Κοινωνικών Υποθέσεων

Η Αντιπρόεδρος της Βουλής και Πρόεδρος της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων κυρία Ροδούλα Ζήση προήδρευσε στην κοινή συνεδρίαση της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων, κατά την οποία τα μέλη των Επιτροπών ενημερώθηκαν και έθεσαν ερωτήσεις στον Ευρωπαίο Επίτροπο αρμόδιο για την Απασχόληση, τις Κοινωνικές Υποθέσεις και την Κοινωνική Ένταξη, κ Làszló Andor.
Αφού καλωσόρισε τον κ. Andor, η κ. Ζήση αναφέρθηκε στα ζητήματα που περιλαμβάνονται στο χαρτοφυλάκιο του Επιτρόπου, τα οποία η Ελλάδα, και η Βουλή ειδικότερα, τοποθετεί πολύ ψηλά στην ατζέντα των προτεραιοτήτων της. Μεταξύ αυτών, η κ. Ζήση έδωσε έμφαση στις κοινοτικές πρωτοβουλίες που περιλαμβάνονται στην αναπτυξιακή στρατηγική Ευρώπη 2020 και έχουν ως στόχο τους την κοινωνική συνοχή, την πλήρη απασχόληση, την προστασία της εργασίας και την καταπολέμηση της φτώχειας και των κάθε είδους κοινωνικών αποκλεισμών.
Εξάλλου, η Αντιπρόεδρος της Βουλής επεσήμανε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο οφείλει να συνδυάζει την ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη με την κοινωνική συνοχή, στηριζόμενο στις θεμελιώδεις αρχές της αλληλεγγύη, της αειφορίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να θωρακιστεί και να προστατευτεί, ώστε να είναι βιώσιμο στις πολύ διαφορετικές και αντίξοες συνθήκες του 21ου αιώνα.
Στη συνέχεια, η κ. Ζήση έθεσε στον Ευρωπαίο Επίτροπο ερωτήσεις πάνω στο πρόγραμμα εργασιών της Επιτροπής όσον αφορά στα ζητήματα κοινωνικής πολιτικής. Μεταξύ αυτών, η Αντιπρόεδρος της Βουλής έδωσε ιδιαίτερο βάρος στην ευρωπαϊκή ρύθμιση του χρόνου εργασίας, στην ενίσχυση της έννομης προστασίας των εργαζομένων από την άποψη της υγιεινής και της ασφάλειας στην εργασία και στη σχεδιαζόμενη από την Ευρωπαϊκή Ένωση μεταρρύθμιση των συνταξιοδοτικών συστημάτων. Κλείνοντας την παρέμβασή της, η κ. Ζήση ζήτησε από τον Ευρωπαίο Επίτροπο να αναλάβει η Ένωση δράση για την εξάλειψη της φτώχειας, τονίζοντας την ανάγκη θεσμοθέτησης περιορισμών του κοινωνικού ελλείμματος αντίστοιχων με εκείνους που ισχύουν ήδη για το οικονομικό έλλειμμα.
Επιστροφή