Στρασβούργο, 26 Ιουνίου 2018

Α. Καββαδία στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης: «Να πάψει ο στρουθοκαμηλισμός της Ευρώπης στο προσφυγικό»

Την αντιδιαστολή στην αντιμετώπιση των προσφύγων μεταξύ των γειτονικών με τη Συρία χωρών και αυτών της Ε.Ε. ανέδειξε η βουλεύτρια Αννέτα Καββαδία κατά την παρέμβασή της, εκ μέρους της ομάδας της Αριστεράς, στην Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (PACE), στο Στρασβούργο.

Κάνοντας λόγο για την υποχρέωση στήριξης χωρών όπως η Ιορδανία και ο Λίβανος, η επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στην PACE, προέτρεψε την Ευρώπη να διδαχθεί, όπως είπε, από τη στάση όσων φιλοξενούν εκατομμύρια πρόσφυγες στο έδαφός τους. «Αυτές οι χώρες δίνουν ένα μάθημα στην Ευρώπη: ένα μάθημα στις ανθρωπιστικές αρχές, στην αλληλεγγύη, στην οργάνωση μιας σωστής αντιμετώπισης σε μια τόσο μεγάλη κρίση. Ας μην ξεχνάμε», τόνισε, «ότι μιλάμε για χώρες με σχετικά μικρό πληθυσμό -με εξαίρεση την Τουρκία- που είναι φτωχότερες από τη μέση χώρα της Ε.Ε., με αδύναμες κοινωνικές δομές. Και όμως, ολόκληρη η ευρωπαϊκή ήπειρος, ίσως η πλουσιότερη ομάδα κρατών στον κόσμο, έχει αποτύχει να δώσει καταφύγιο, να απορροφήσει και να ενσωματώσει ακόμη και ένα μικρό τμήμα του πληθυσμού των προσφύγων που κατοικούν στις χώρες αυτές».

Φέρνοντας ως παράδειγμα την υποδειγματική –αν και εν μέσω τεράστιων δυσκολιών– στάση της Ελλάδας στην αντιμετώπιση των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών, η κ. Καββαδία επανέφερε το θέμα της απροθυμίας των ευρωπαϊκών ηγεσιών να ενσκήψουν και να αντιμετωπίσουν επί της ουσίας το θέμα.

«Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνει η Ευρώπη;» αναρωτήθηκε η Αννέτα Καββαδία. «Προφανώς, η Τουρκία πρέπει να υποστηριχθεί, όπως πρέπει να δοθεί περισσότερη βοήθεια στις γειτονικές της Συρίας χώρες προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι άμεσες ανάγκες. Ωστόσο, πρόκειται για βραχυπρόθεσμα μέτρα. Ο τόνος πρέπει να καθοριστεί από την Ε.Ε., η οποία θα μπορούσε εύκολα να αποσυμφορήσει την κατάσταση επιτρέποντας τη μετεγκατάσταση των προσφύγων στην επικράτειά της και αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες για τερματισμό του πολέμου. Η πολιτική μιας «Ευρώπης-Φρούριο», κατέληξε, «όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα, αντιθέτως το επιδεινώνει περαιτέρω.»

Επιστροφή