Η ανθρωπότητα για τρεις δεκαετίες αντιμετωπίζει ένα μεγάλο πρόβλημα υγείας: τον ιό της επίκτητης ανοσοανεπάρκειας (HIV/AIDS). Τα θύματα είναι πολλά, ιδιαίτερα σε χώρες με ανεπαρκές σύστημα υγείας, παιδείας και ενημέρωσης. Η ιατρική έκανε μεγάλα βήματα στην μετατροπή ενός θανατηφόρου νοσήματος σε χρόνιο, με μακρά επιβίωση. Η ανθρωπότητα ως σύνολο, οι κοινωνίες και τα κράτη έχουμε καθήκον να συνεχίσουμε με αυξανόμενη ένταση τον επιστημονικό αγώνα. Έχουμε ηθικό χρέος να εξαλείψουμε τα όποια κοινωνικά στίγματα υπάρχουν ακόμη. Έχουμε υποχρέωση να εντείνουμε τη διαφώτιση και την πληροφόρηση για πρόληψη, γιατί η πρόληψη είναι το απόλυτο όπλο. Και πάνω απ’ όλα οφείλουμε να στηρίξουμε τον αγώνα ζωής που δίνουν οι φορείς και οι ασθενείς. Είναι προβλήματα σαν κι’ αυτό που δίνουν στην ανθρωπότητα τη δυνατότητα να αισθανθεί ως μια ενότητα στην αντιμετώπιση της κοινής απειλής. Είναι προβλήματα σαν κι αυτό που δίνουν τη δυνατότητα σε κάθε άνθρωπο να κατανοήσει, να συμπαρασταθεί, να στηρίξει ουσιαστικά με δύναμη ψυχής και έργου ανθρώπους που μάχονται ένα κοινό εχθρό.

Η 1^η Δεκεμβρίου είναι υπενθύμιση, ο αγώνας είναι καθημερινός.