Είναι βαρύ το χρέος να αποχαιρετάς, εκ μέρους της Βουλής των Ελλήνων, έναν άνθρωπο, έναν πολιτικό όπως ο Μιλτιάδης Έβερτ που επί τριάντα και πλέον έτη υπηρέτησε την κοινοβουλευτική δημοκρατία από τα έδρανα της Βουλής.

Δεν ήταν συνήθης περίπτωση πολιτικού ο Έβερτ.

Εκλέχτηκε Βουλευτής σε ηλικία μόλις 35 ετών, σπάνιο για την εποχή του, μια εποχή που, ως γνωστόν, δεν υπήρχαν οι σημερινές διαδικασίες γρήγορης ανάδειξης νέων προσώπων στην πολιτική.

Έγινε μέλος της κυβέρνησης σε ηλικία 38 ετών όταν ο μέσος όρος ηλικίας των υπουργών τότε μετρούσε έξι δεκαετίες. Και αμέσως άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστός στο πανελλήνιο γιατί δεν θέλησε ποτέ να περιοριστεί σε απλές διαχειριστικές πολιτικές.

Υπηρέτησε σε κρίσιμες υπουργικές θέσεις στην Οικονομία και τη Δημόσια Διοίκηση, επιχειρώντας αλλαγές και παίρνοντας αποφάσεις χωρίς να διστάσει, έστω και αν δυσαρεστούσε κάποιους ακόμα και στο ίδιο του το κόμμα.

Έγινε δήμαρχος Αθηναίων και άνοιξε νέους δρόμους στην ενημέρωση ξεκινώντας το πείραμα της δημοτικής ραδιοφωνίας.

Αναδείχτηκε αρχηγός του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας μετά από μια μεγάλη εκλογική ήττα. Έδειξε τις ικανότητές του στη φάση της ανόδου του στην ηγεσία του κόμματος διασφαλίζοντας την ενότητα της παράταξής του.

Και επέδειξε μια μοναδική αξιοπρέπεια στη φάση της αποχώρησής του από την ηγεσία, κάτι που βέβαια είναι πάντα και το πιο δύσκολο.

Ο Μιλτιάδης Έβερτ με την πληθωρική προσωπικότητά του και με τις πράξεις του έβαλε τη δική του σφραγίδα στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας μας. Σε όλη την πολιτική του διαδρομή, υπηρέτησε με συνέπεια και δυναμισμό τις ιδέες τις οποίες πρέσβευε.

Με πολιτική γενναιότητα υπερασπιζόταν τις θέσεις του και δεν δίσταζε να συγκρούεται για αυτές, πάντοτε με ευπρέπεια.

Ήταν γνωστός για τον πηγαίο αυθορμητισμό και την ειλικρίνειά του, την αμεσότητα στις σχέσεις του με τους πολίτες, το σεβασμό προς τους πολιτικούς του αντιπάλους και τους θεσμούς.

Και όλοι θυμόμαστε ότι είχε τον τρόπο, μ΄ ένα πλατύ χαμόγελο, με χιούμορ, να αποφορτίζει καταστάσεις σε στιγμές έντασης.

Πάνω από όλα, όμως ο Μιλτιάδης Έβερτ διακρίθηκε για την εντιμότητα και το ήθος του, γνωρίσματα που τον έκαναν αγαπητό πέρα κι από τα όρια της πολιτικής του παράταξης, αλλά και ιδιαίτερα σεβαστό στους πολιτικούς του αντιπάλους .

Σε μια χρονική συγκυρία δύσκολη για τη χώρα και απαιτητική για τους πολιτικούς θεσμούς, τα προσόντα του αυτά αποτελούν παράδειγμα, από τα παραδείγματα εκείνα που θα έπρεπε να είναι περισσότερα στις μέρες μας.

Εκ μέρους της Βουλής των Ελλήνων, αλλά και προσωπικά, με βαθιά λύπη για την απώλεια του, εκφράζω στην αγαπημένη του σύζυγο, στις δυο του κόρες, σ΄ όλη του την οικογένεια τα θερμά μου συλλυπητήρια.