«Κύριε Δήμαρχε, σας ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση να είμαι μαζί σας στην αντικατοχική εκδήλωση του Σαββάτου. Με τιμά και με συγκινεί. Θλίβομαι γιατί έκτακτες υποχρεώσεις, καλά γνωστές και σ’ εσάς, δε μου επιτρέπουν να ανταποκριθώ.
Ήθελα, όσο τίποτε άλλο, να είμαι σήμερα μαζί σας. Θεωρείστε ότι είμαι μαζί σας. Γιατί η σκέψη μου θα είναι εκεί. Στο συρματόπλεγμα της Δερύνειας, απ’ όπου αντικρίζουμε την Αμμόχωστο να μας περιμένει. Στο συρματόπλεγμα, που εξακολουθεί να χωρίζει την Κύπρο μας στα δυο. Είναι το τελευταίο διχοτομικό τείχος που παρέμεινε στην Ευρώπη. Και το τείχος αυτό, το τείχος που όρθωσε η εισβολή και εξακολουθεί να ορθώνει η συνεχιζόμενη κατοχή, δεν μπορεί να παραμένει, άλλο.
Εύχομαι οι συνεχιζόμενες ενδοκυπριακές συνομιλίες να καταλήξουν, σύντομα, σε μια λειτουργική και βιώσιμη λύση. Να πέσει το τείχος της κατοχής και να επανενωθεί η Κυπριακή Δημοκρατία. Να γυρίσετε στις πατρογονικές σας εστίες, στα σπίτια και τις περιουσίες σας, στα ιερά και τα όσια της φυλής και της χριστιανοσύνης. Στη Σαλαμίνα και τον Απόστολο Βαρνάβα.
Ως Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, ως Έλληνας πολίτης, αλλά και ως επίτιμος δημότης Μόρφου, θέλω να σας βεβαιώσω ότι είμαι και θα είμαι πάντα κοντά σας. Συμπαραστάτης στους δίκαιους αγώνες σας. Προσδοκώντας την ώρα που θα περπατήσουμε μαζί στην οδό Δημοκρατίας στην πόλη της Αμμοχώστου, εύχομαι από τα βάθη της καρδίας μου, η ημέρα αυτή να μην αργήσει. Ο αγώνας συνεχίζεται. Όλοι οι Έλληνες είμαστε δίπλα σας. Παλεύουμε μαζί».