Ομιλίες Προέδρου Βουλής
Ομιλία (20 Νοεμβρίου 2008)
του Προέδρου της Βουλής Δημήτρη Σιούφα στον εορτασμό για τα 170 χρόνια της Ιατρικής Σχολής
Τύχη αγαθή και ευτυχής συγκυρία για όλους τους Έλληνες είναι ο εορτασμός των 170 ετών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σ’ αυτή τη Σχολή θεμελιώθηκε η υγεία των Ελλήνων μετά την ίδρυση του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Οι σημερινοί Έλληνες οφείλουν πολλά για την καλή τους υγεία στην Ιατρική Σχολή και τους επιστήμονες που για σχεδόν δύο αιώνες καταρτίζονται σ’ αυτήν. Όπως και είναι βέβαιο ότι η σύνθεση και το μέγεθος του πληθυσμού της Χώρας μας θα ήταν διαφορετικά χωρίς την ιατρική παρέμβασή τους αυτά τα 170 χρόνια. Η διαφώτιση, η εκπαίδευση, η πρόληψη, η θεραπεία, η αποκατάσταση της σωματικής και ψυχικής υγείας ενός λαού στηρίζονται στην επάρκεια του ιατρικού σώματος. Οι γνώσεις, η κατάρτιση, τα εφόδια και ο διαθέσιμος εξοπλισμός στο γιατρό κάνουν όλη τη διαφορά ανάμεσα στην υγεία και την ασθένεια, τη ζωή και την ποιότητά της ή τον πρόωρο τερματισμό της. Και τελικά καθορίζουν το μέγεθος και τη δυναμικότητα ενός πληθυσμού. Η φράση «πρώτα η υγεία» δεν είναι απλό σχήμα λόγου. Είναι το θεμέλιο της ζωής, επιτυχίας και ευτυχίας για κάθε άνθρωπο και για κάθε λαό. Το σύγχρονο ελληνικό Κράτος από τα πρώτα του βήματα ευτύχισε να φροντίσει για την ίδρυση ενός καλού Πανεπιστημίου και μιας εξαιρετικής Ιατρικής Σχολής στην πρωτεύουσα. Στελεχώθηκε αρχικά από διαπρεπείς Έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού και γρήγορα απέκτησε διεθνή αναγνώριση.
Για σχεδόν έναν αιώνα ήταν η μοναδική Ιατρική Σχολή της Χώρας. Οι γιατροί που εκπαιδεύτηκαν σ’ αυτή φρόντισαν κάθε Έλληνα και Ελληνίδα από την πρώτη ως την τελευταία στιγμή της ζωής τους. Στήριξαν τον πληθυσμό στις δύσκολες εποχές αγώνων, πολέμων και μετασχηματισμών της κοινωνίας μας. Συνέβαλαν ουσιαστικά να διπλασιαστεί ο προσδόκιμος χρόνος επιβίωσης ενός λαού που δεν είχε ποτέ, με εξαίρεση τις τελευταίες δεκαετίες, σε αφθονία τα προς το ζην. Οι γιατροί της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών διακρίθηκαν επιστημονικά και στην Πατρίδα μας και στο εξωτερικό. Μερικοί από αυτούς, όπως ο Γεώργιος Παπανικολάου, προχώρησαν την επιστήμη και μέσω αυτής τη ζωή σε νέα όρια και έγιναν προσωπικότητες παγκόσμιας αναγνώρισης και τιμής.
Από τα μέσα του 20ου αιώνα στελεχώνουν και στηρίζουν τη δημιουργία των νέων ιατρικών σχολών στα υπόλοιπα ελληνικά Πανεπιστήμια Αλλά και πέρα από την ιατρική, οι απόφοιτοι αυτής της Σχολής διακρίθηκαν και διακρίνονται στο δημόσιο βίο προσφέροντας έργο στην Πατρίδα και το Λαό από θέσεις ευθύνης στα δημόσια πράγματα. Η δεύτερη μετά τους δικηγόρους ομάδα επιστημόνων - βουλευτών είναι στη σημερινή Βουλή οι γιατροί. Σχεδόν πάντα στις κυβερνήσεις υπήρχαν γιατροί, με σημαντική προσφορά έργου. Ως πρώην υπουργός Υγείας γνωρίζω από κοντά τις ευθύνες, τις δυσκολίες, αλλά και την επαγγελματική ικανοποίηση ενός γιατρού που σώζει ζωές και δίνει καλύτερη ποιότητα στις ζωές των συνανθρώπων του.
Όπως και την ευθύνη της Πολιτείας και της κοινωνίας να δίνει στο γιατρό τα ηθικά και υλικά εφόδια για να μπορεί να ανταποκριθεί στις ευθύνες της αποστολής του. Το λειτούργημα του γιατρού όπως και εκείνο του δασκάλου είναι τα σημαντικότερα που έχει επινοήσει ο άνθρωπος. Και στην Ιατρική Σχολή είστε και γιατροί και δάσκαλοι. Γι’ αυτό σας θαυμάζουμε και σας τιμούμε. Βεβαίως, η καλύτερη τιμή για τα 170 χρόνια που πέρασαν είναι να νοιαστούμε για τα χρόνια που έρχονται, ώστε η Ιατρική Σχολή να γίνει ακόμη καλύτερη και να προσφέρει πολύ περισσότερα στην επιστήμη και την υγεία του Ελληνικού Λαού. Η παράδοσή της μπορεί να στηρίζει την πρόοδό της.
Η έγνοια όλων μας, η φροντίδα μας, η υποστήριξή μας είναι η καλύτερη εγγύηση για το μέλλον. Προτείνετε, εξηγήσετε, ζητήστε και θα σας δώσουμε όλες τις δυνατότητες να προσφέρετε στην υγεία του Ελληνικού Λαού. Πάνω απ’ όλα κρατήστε ζωντανό το πνεύμα και το ήθος του Ιπποκράτειου Όρκου. Σεις είστε κληρονόμοι και θεματοφύλακες της Ιπποκράτειας Ιατρικής Παράδοσης για όλη την Ανθρωπότητα και πρωτίστως για την Ελλάδα. Εύχομαι στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών να γιορτάζει τις επιτυχίες της και την προσφορά της για πολλούς πολλούς αιώνες!
Επιστροφή