Ομιλίες Προέδρου Βουλής

Αθήνα, 24.10.2024

Ομιλία Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, κ. Κωνσταντίνου Τασούλα, στη γιορτή του Συλλόγου Υπαλλήλων της Βουλής για την 28η Οκτωβρίου

«Κυρίες και κύριοι, σήμερα στην Ολομέλεια απολαύσαμε μια πνοή δροσιάς και ελπίδας. Και κατάφεραν τα παιδιά, τα παιδιά σας, κατάφεραν κάτι σχεδόν ακατόρθωτο. Όταν αναφερόμαστε σε ιστορικά γεγονότα, συνήθως μπορούμε να αναπαραστήσουμε με γνώσεις τα γεγονότα: Ημερομηνίες, τοποθεσίες, έκβαση.

Το δύσκολο στην αναπαράσταση των γεγονότων είναι να μεταφέρεις το άρωμα της εποχής. Άλλο οι γνώσεις και άλλο το άρωμα της εποχής. Σήμερα το Καλλιτεχνικό Σχολείο Αθηνών, το Μουσικό Σχολείο Ιλίου μας μετέφεραν το άρωμα της εποχής, τον ψυχισμό της εποχής, τις αντιθέσεις του ψυχισμού της εποχής. Και μετέφεραν σ’ αυτή εδώ την αίθουσα, όπου πρέπει να γράφεται ιστορία, ότι το μέλλον της Ελλάδος είναι σε καλά χέρια. Γιατί αυτά τα παιδιά, όπως σας είπα, εδώ που συχνά λείπει αυτό, μας έστειλαν μια δροσιά ελπίδας και νιότης. Και θα ήθελα να τα ευχαριστήσω. Συγχαίρω το Σύλλογο Υπαλλήλων της Βουλής γιατί κάθε χρόνο καταφέρνει να μας εντυπωσιάζει όλο και περισσότερο με την καλή προετοιμασία αυτής της εκδηλώσεως.

Επειδή όμως τα παιδιά είπαν και κάτι σημαντικό, να μην ξεχνάμε τους πεσόντες, ήθελα να τους πω ότι ούτε τα παιδιά ξέχασαν τα θύματα, ούτε η σημερινή Ελλάδα ξεχνάει τους πεσόντες. Είχαμε μία πολύ καλή σύμπτωση χθες στο Πολεμικό Μουσείο η Βουλή των Ελλήνων τιμήθηκε από την Ένωση τέκνων και συγγενών πεσόντων κατά το έπος του ΄40-΄41. Τα χρόνια περνούν και όλοι αυτοί τα παιδιά και οι συγγενείς των πεσόντων, 12,5 χιλιάδες πεσόντες μέσα και έξω από την Ελλάδα στην Ήπειρο και στη Βόρειο Ήπειρο 12,5 χιλιάδες, εκ των οποίων οι 8 χιλιάδες έπεσαν μέσα στην Αλβανία, όλοι αυτοί λοιπόν, τα παιδιά τους ολοένα και μειώνονται. Η Βουλή των Ελλήνων που εκπροσωπείται σήμερα εδώ από όλα τα κόμματα, με απόφαση όλων των κομμάτων, χρηματοδότησε την κατασκευή του Μνημείου Πεσόντων του έπους της Πίνδου στην περιοχή Καλπακίου του δήμου Πωγωνίου Ιωαννίνων και αυτή τη στιγμή χαράσσονται σε μάρμαρο τα 12,5 χιλιάδες ονόματα αυτών των ανθρώπων, που τα παιδιά μας ζήτησαν να μην τους ξεχνάμε. Και στο πρόσωπο του σημερινού Προέδρου της Βουλής η Ένωση Τέκνων και Συγγενών Πεσόντων αφιέρωσε αυτό το αναμνηστικό: «Για την εθνική και κοινωνική προσφορά της Βουλής και την καθοριστική συμβολή της στην ανέγερση του Μνημείου Πεσόντων του έπους του ΄40 στο ηρωικό Καλπάκι.

Από ότι βλέπετε παιδιά και σας παρακολουθούμε και σας ακούμε και επειδή σήμερα μας μεταδώσατε αυτό το άρωμα της εποχής, μιας εποχής, που δεν τη γνωρίσατε και κλείσατε με Ελύτη, θα μου επιτρέψετε να πω ότι αυτό το υπέροχο ποίημα του Ελύτη, το άσμα ηρωικό και πένθιμο, μεταφέρει και αυτό το άρωμα της εποχής γιατί ο Ελύτης πολέμησε στην Αλβανία και περιγράφει ένα νέο, λίγο μεγαλύτερο από τη δική σας ηλικία, και τον χαρακτηρίζει ωραίο, γερό και γενναίο.

“Ήταν ωραίο παιδί.

Την πρώτη μέρα που γεννήθηκε σκύψαν τα βουνά

για να φανεί στους ώμους της στεριάς το στάρι που αναγάλλιαζε.

Ήταν γερό παιδί. 

Α τι θυμάρι δυνατό η ανασαιμιά του.

Τι χάρτης της περηφάνιας στο γυμνό του στήθος, όπου ξεσπούσαν λευτεριά και θάλασσα.

Ήταν γενναίο παιδί.

Mε τα θαμπόχρυσα κουμπιά και το πιστόλι του.

Mε τον αέρα του άντρα στην περπατησιά,

Βρόντηξαν τα βουνά της Αλβανίας.

Δεν έκλαψαν.

Γιατί να κλάψουν.

Ήταν γενναίο παιδί”

«Αυτό το γενναίο παιδί τώρα κείτεται πάνω στην τσουρουφλισμένη χλαίνη. Με ένα κλαράκι λησμονιάς» λέει ο Ελύτης, «με ένα κλαράκι λησμονιάς στο αριστερό του αυτί».

Σήμερα, ο Σύλλογος Υπαλλήλων της Βουλής, το Καλλιτεχνικό Σχολείο Αθηνών, το Μουσικό Σχολείο Ιλίου, αυτό το κλαράκι λησμονιάς το αφαίρεσαν και στη θέση του έβαλαν μία ηρωική μνήμη.

Σας ευχαριστώ»

 

Επιστροφή