«Υπάρχουν εποχές στην ιστορία των λαών που αναδεικνύουν εθνικές αρετές και συλλογικά χαρακτηριστικά. Εποχές ιστορικά σημαντικές και ανθρώπινα επικίνδυνες. Σ' αυτές τις εποχές αναδεικνύονται άνθρωποι που με την παρουσία και τη δράση τους χαρακτηρίζουν την εποχή και ξεχωρίζουν ως κορυφαίοι. Θέτουν τη δική τους ζωή σε κίνδυνο για να στηρίξουν τη συνέχιση της εθνικής ζωής. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος είναι κορυφαία ιστορική εποχή του 20^ου αιώνα. Ο Πόλεμος '40 - '41 και η Εθνική Αντίσταση της Κατοχής υπήρξε κορυφαία επίσης ιστορική περίοδος για την Ελλάδα. Εποχή ηρωϊκή και μαρτυρική για την Ελλάδα και τους Έλληνες.

Πολεμήσαμε πέρα από τις δυνάμεις μας και αντισταθήκαμε πέρα από το αναμενόμενο. Υποφέραμε περισσότερο από άλλους λαούς και βασανιστήκαμε από τις συνέπειες για πολύ περισσότερα χρόνια. Η εποχή αυτή ανέδειξε και μεγάλους ανθρώπους. Σπάνιους αλλά συμβατούς με τα εθνικά μας χαρακτηριστικά και τη μακραίωνη ιστορία μας. Έναν άνθρωπο αυτής της γενιάς και αυτού του αναστήματος τιμάμε σήμερα. Τον Γιώργο Πετρακογιώργη, τον Καπετάν Πετρακογιώργη. Υπέροχο Έλληνα, περήφανο Κρητικό, γενναίο μαχητή, ηγέτη της αντίστασης. Στη μάχη στο Τραχήλι του Ψηλορείτη, στην υποστήριξη της απαγωγής του Στρατηγού Κράϊπε, στη μάχη του Μαδάρι, την επίθεση στο Ζαρό, στη Φανερωμένη, στα πολυάριθμα σαμποτάζ, στις πάμπολες επιχειρήσεις φυγάδευσης συμμάχων και μεταφοράς αιχμαλώτων του Άξονα στη Μέση Ανατολή, στις προσπάθειες για εθνική συμφιλίωση την ώρα του πολέμου. Αρχηγό της Αντίστασης και φρούραρχο της Απελευθέρωσης. Δεκάδες οι στενοί συγγενείς του που έχασαν τη ζωή τους αγωνιζόμενοι.

Αναδείχθηκε σε πολεμικό ηγέτη, Χωρίς να είναι επαγγελματικά καταρτισμένος αξιωματικός. Ήταν ένας πλούσιος άνθρωπος που βγήκε στο βουνό, έγινε αντάρτης και πλούτισε την ιστορία αυτού του τόπου. Και όταν τελείωσε ο πόλεμος εκπροσώπησε επάξια τον τόπο του για δέκα χρόνια στη Βουλή των Ελλήνων. Ανήκε στην κατηγορία των ανθρώπων που περιγράφει ο Θουκυδίδης στον Επιτάφιο, σε μετάφραση Ελευθερίου Βενιζέλου : «… ως έχοντες μεγίστην ευψυχίαν, όσοι, μολονότι έχουν καθαρώτατη αντίληψη και των δεινών του πολέμου και των τερπνών της ειρήνης, δεν υποχωρούν, εν τούτοις, απέναντι των κινδύνων … Και μόνοι αφόβως ωφελούμεν τους άλλους όχι από υπολογισμόν διά το ιδικόν μας υλικόν συμφέρον, αλλ' από εμπιστοσύνην προς το ελεύθερον πνεύμα, από το οποίον εμπνεόμεθα.»… …Θεωρούντες ότι θεμέλιο της ευτυχίας είναι η ελευθερία, και της ελευθερίας η ευψυχία». 

Αυτό το ελεύθερο πνεύμα της Κρήτης ενσάρκωσε ο Γιώργος Πετρακογιώργης. Αυτόν και αυτό το πνεύμα τιμούμε σήμερα. Τιμή, παράδειγμα και παρακαταθήκη για τις γενιές των Ελλήνων που θα συνεχίσουν τη ζωή και την πορεία αυτού του Έθνους. Τιμή για την Κρήτη που γεννά και φτιάχνει τέτοιους ανθρώπους. Τιμή για όλους μας που σήμερα, μ' αυτό το άγαλμα στεργιώνουμε τη θύμησή του».