«Η ανθρωπότητα βιώνει στις μέρες μας την είσοδο του πλανήτη μας σε μια περίοδο πρωτόγνωρη, μη καταγεγραμμένη στην ιστορική μνήμη μας: Μια κλιματική αλλαγή όχι σαν κι’ αυτές που γίνονται κατά μεγάλες περιόδους δεκάδων ή εκατοντάδων χιλιάδων ετών.

Ζούμε την αρχή, μιας κλιματικής αλλαγής που την έχουμε προκαλέσει εμείς οι άνθρωποι. Μέσα σε λιγότερο από ένα αιώνα. Εξαιτίας αυτού που ονομάζουμε σύγχρονο πολιτισμό, Βιομηχανική και τεχνολογική επανάσταση. Ανάπτυξη.

Το απαισιόδοξο μήνυμα είναι ότι μάλλον τα πράγματα οδεύουν σε σημείο μη επιστροφής. Το αισιόδοξο μήνυμα είναι ότι στην ασθένεια αυτή του πλανήτη έχει τεθεί η διάγνωση. Και αρχίζουμε να έχουμε διαθέσιμα θεραπευτικά μέσα. Μέσα στο αισιόδοξο μήνυμα είναι και το σημερινό συνέδριο. Γιατί αναδεικνύει το πρόβλημα, συζητά τις επιπτώσεις, προβάλει τις λύσεις. Η πρόκληση δεν είναι μόνο η επιβίωση των μελλοντικών γενιών. Η πρόκληση είναι κυρίως για τη γενιά μας. Για γρήγορη και αποτελεσματική αναζήτηση και εφαρμογή λύσεων ώστε να μην αντιμετωπίσουν πρόβλημα επιβίωσης οι μελλοντικές γενιές.

Ξέρουμε ότι οι λύσεις δεν είναι ούτε ανώδυνες ούτε φθηνές. Είναι όμως ασύγκριτα προτιμότερες από τη συνέχιση της πορείας προς τη Βιοκλιματική ανατροπή. Βεβαίως ο άνθρωπος είναι από τα πλέον αν όχι το πλέον προσαρμόσιμο όν στη Γη.

Αυτό σημαίνει ότι οι λύσεις θα έχουν δύο κατευθύνσεις: Αποτροπής, όσο γίνεται. Προσαρμογής, όπου γίνεται. Καμία λύση όμως δεν θα είναι ουσιαστική αν δεν έχει χαρακτήρα παγκοσμιότητας. Και στο σημείο αυτό βρίσκεται η μεγάλη δυσκολία. Διότι, δυστυχώς, η Ανθρωπότητα δεν βρίσκεται σε συντονισμένη φάση ανάπτυξης. Ούτε όσον αφορά την κοινωνικοοικονομική πραγματικότητα χωρών και περιοχών του πλανήτη. Ούτε όσον αφορά τη φροντίδα ή τον τραυματισμό του περιβάλλοντος. Ούτε όσον αφορά τη γνώση και την κατανόηση της έκτασης, της σημασίας και των επιπτώσεων του προβλήματος.

Και εδώ βρίσκεται το ουσιαστικό πρόβλημα. Διότι όσες λύσεις και αν επινοήσει η επιστήμη, όσες λύσεις κι αν εφαρμόσει η τεχνολογία, όσες οικονομικές δυνάμεις κι αν διαθέτουν για την υλοποίησή τους, δεν θα έχουν καμία τύχη εάν δεν τις αποδεχθούν, εάν δεν τις υιοθετήσουν και εάν δεν τις εφαρμόσουν όλα τα κράτη, όλες οι κοινωνίες, ο κάθε άνθρωπος.

Ιδίως, μάλιστα, τα κράτη και οι κοινωνίες που ρυπαίνουν περισσότερο. Είναι, λοιπόν, υποχρέωση των ηγεσιών του Κόσμου να αναλάβουν συγκεκριμένες και μετρήσιμες υποχρεώσεις. Είναι υποχρέωση της πολιτικής και των πολιτικών να ετοιμάσουν τις κοινωνίες για το δρόμο της σωτηρίας του πλανήτη. Να δημιουργήσουν πολιτικό κλίμα και πολιτικές συνθήκες που θα οδηγήσουν όσο γίνεται ταχύτερα, σε όλο τον Κόσμο, όλες τις κοινωνίες να αντιληφθούν το πρόβλημα, να υιοθετήσουν τις λύσεις, να αποδεχτούν τις θυσίες και να οδηγηθούν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Είναι ό,τι ουσιαστικότερο, είναι ό,τι σημαντικότερο μπορεί να κάνει η πολιτική στο σύγχρονο κόσμο.

Το συνέδριό σας υπό την αιγίδα της UNESCO και με σφαιρική συμμετοχή κοινωνικών, οικονομικών, επιστημονικών, εθνικών και διεθνών, οργανώσεων και παραγόντων είναι από τα πλέον άρτια σε περιεχόμενο για το θέμα της κλιματικής αλλαγής που έχουν γίνει στη Χώρα μας. Αποτελεί συνεπώς σημαντική συμβολή στην πορεία προς την Κοπεγχάγη το Δεκέμβριο.

Εκ μέρους της Βουλής των Ελλήνων καλωσορίζω τους διακεκριμένους συνέδρους στην Πατρίδα μας και συγχαίρω θερμά τους διοργανωτές. Εύχομαι κάθε επιτυχία. Μαζί με τη διαβεβαίωση ότι παρακολουθούμε τις εργασίες σας και περιμένουμε τα συμπεράσματά σας. Είναι ο αγώνας της δικής μας γενιάς που θα καθορίσει τη ζωή των επόμενων γενιών. Αλλά και τη ζωή στη Γη. Η πρόκληση είναι μεγάλη. Η πρόκληση είναι κοινή για όλο το σύγχρονο Κόσμο. Είναι δική μας και δική σας».