Ομιλίες Προέδρου Βουλής

ΟΜΙΛΙΑ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΗΜΩΝ & ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ «Η ΝΕΑ ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ & Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ» Ζάππειο, Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2003

Αποτελεί ιδιαίτερη χαρά και τιμή για εμένα να βρίσκομαι σήμερα εδώ, προκειμένου να κηρύξω την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων του Νομού Αττικής, με το ιδιαίτερα σημαντικό θέμα της νέας διευρυμένης Ευρώπης και του ρόλου της Μεσογείου.
Οι εργασίες του Συνεδρίου αυτού συμπίπτουν με μία ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο τόσο για την Ευρώπη, όσο και για τον ευρύτερο μεσογειακό χώρο. Η πρόσφατη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης αγκάλιασε και χώρες της Μεσογείου, όπως η Κύπρος και η Μάλτα. Κατά συνέπεια, οι δυσάρεστες εξελίξεις στο Μεσανατολικό υπό τη σκιά των επιπτώσεων τρομοκρατικών φαινομένων και του πολέμου στο Ιράκ, που απειλούν την ειρήνη και την ασφάλεια στη Μεσόγειο, αγγίζουν τώρα ένα χώρο αμέσου ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος.
Η σταθεροποίηση της Μεσογείου αποτελεί πλέον προϋπόθεση για τη σταθεροποίηση της Ευρώπης ως χώρου ελευθερίας και ασφάλειας. Η διαμόρφωση της Ευρώπης σε περιοχή ειρήνης και ασφάλειας δεν είναι η ευκολότερη πρόκληση. Ωστόσο, λόγοι πολιτικοί, οικονομικοί και ιστορικοί επιβεβαιώνουν την αμετάκλητη απόφαση των λαών μας να μην επιστρέψουμε στην οροθετημένη γραμμή του ψυχρού πολέμου και να εξασφαλίσουμε ένα συλλογικό σύστημα ασφάλειας για όλη την περιοχή.
Η ΄Ενωση προχώρησε στη μεγαλύτερη επέκταση που έχει επιχειρήσει από την ίδρυσή της και μάλιστα σε περιοχές εκτός της παραδοσιακής Δυτικής Ευρώπης, προς τη Κεντρική και Νότια Ευρώπη και τη Μεσόγειο. Πρόκειται για ευρύτερη εξέλιξη, αφού για πρώτη φορά τίθεται τέρμα στην "τεχνητή διαίρεση" της ηπείρου μας, που επιβλήθηκε ως αποτέλεσμα του β΄ παγκοσμίου πολέμου.
Ας ελπίσουμε ότι η επέκταση αυτή θα σηματοδοτήσει την έναρξη της ενοποίησης της Ευρώπης και θα φέρει κοντά κράτη και έθνη, που συνδέονται με κοινές ιστορικές και πολιτιστικές εμπειρίες. Και ότι οι νέες χώρες θα εισφέρουν με τη δική τους εθνική και πολιτιστική ταυτότητα στο θεσμικό κεκτημένο και το ευρωπαϊκό πλούτο.
Το ενδιαφέρον της χώρας μας για τη Μεσόγειο είναι έντονο και παραδοσιακό. Δεν αναφέρομαι μόνο στα γνωστά δεδομένα της ιστορίας, αλλά και στη σύγχρονη περίοδο. Ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να αποτελέσει ένα δυνατό κρίκο ανάμεσα στις διάφορες γεωγραφικές περιοχές της ευρύτερης ευρωπαϊκής ηπείρου. Σε κάθε περίπτωση, έχουμε χρέος να προστατέψουμε τη «μεσογειακότητά» μας.
Η Βουλή των Ελλήνων εκφράζοντας τις ευαισθησίες και το ενδιαφέρον του λαού μας για τα ζητήματα αυτά έχει πρωτοστατήσει σε σειρά περιφερειακών πρωτοβουλιών, είτε πρόκειται για τα Βαλκάνια, τον Εύξεινο Πόντο, ή τη Μεσόγειο.
Έχουμε διοργανώσει συναντήσεις τόσο σε επίπεδο Προέδρων Κοινοβουλίων, όσο και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο και έχουμε εξετάσει σε βάθος τις πτυχές των προβλημάτων των περιοχών μας και της συνεργασίας των χωρών μας για την αντιμετώπισή τους.
Στις συναντήσεις αυτές είχαμε την ευκαιρία να αναφερθούμε διεξοδικά σε όλες τις διαστάσεις του μεσογειακού ζητήματος. Εξήραμε την τεράστια συμβολή της Μεσογείου στο παγκόσμιο πολιτισμό, τη σημαίνουσα γεωστρατηγική της θέση και τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές. Υπογραμμίσαμε, παράλληλα, και τη σειρά των προβλημάτων, από τα οποία δοκιμάζεται ο ευαίσθητος αυτός χώρος όπως πολιτικές εντάσεις, οικονομικές ανισότητες και έξαρση του φανατισμού. Επισημάναμε, τέλος, και τις προκλήσεις του διεθνούς περιβάλλοντος, το οποίο διαχέει τις ποικίλες κρίσεις και ανακατατάξεις του και προς τη μεσογειακή λεκάνη.
Η συνεργασία των χωρών και των πολιτών μας βασίζεται στη θεμελιώδη πίστη μας για τον διάλογο, ως μοναδικό εργαλείο αλληλοκατανόησης και αλληλογνωριμίας των λαών μας, που είναι φορείς διαφορετικών πολιτισμικών παραδόσεων.
Ακριβώς αυτή η ανάγκη πολιτισμικού διαλόγου και συνεργασίας, που είναι μία παγκόσμια απαίτηση σήμερα, μας οδηγεί στο να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στο μοναδικό αυτό παράδειγμα της ιστορίας, τη Μεσόγειο, και να εξετάσουμε με μία σύγχρονη οπτική το πανάρχαιο αίτημα των λαών της για συνεργασία που αποτελεί την προϋπόθεση για ένα περιβάλλον ειρήνης και ασφάλειας.
Πιστεύω ότι δεν θα πρέπει να ενθαρρύνουμε ή να ανεχθούμε φαινόμενα ή πολιτικές που ευνοούν την επικράτηση μιας συγκεκριμένης πολιτιστικής αντίληψης ή ακόμα μιας πολιτιστικής ομοιομορφίας. Ιδίως όταν αυτά τα δείγματα συνδέονται με το γενικότερο συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων ή καθρεπτίζουν το γεωπολιτικό χάρτη της εποχής μας.
Ανάγλυφο παράδειγμα είναι η διοργάνωση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, που αντί να προβάλει τα επιτεύγματα των λαών στον αθλητικό και πολιτιστικό τομέα, έχει καταντήσει να υπηρετεί στην ουσία τα εμπορικά συμφέροντα ποικίλων δυνάμεων που μάλιστα δεν συνδέονται με το συγκεκριμένο αντικείμενο.
Στο πλαίσιο αυτό, η χώρα μας, που έχει αναλάβει να φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, δεσμεύτηκε να στηρίξει την αναβίωση της «Ολυμπιακής Εκεχειρίας», ώστε να επικρατήσει, έστω στη διάρκεια του αγωνιστικού δεκαπενθήμερου, το όραμα της «παγκόσμιας ειρήνης». Η τεκμηριωμένη αυτή ελληνική πρόταση έτυχε ήδη της γενικής αποδοχής με το πρόσφατο ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών, που την υιοθέτησε.
Με τις σκέψεις αυτές επιθυμώ να κηρύξω την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου και να ευχηθώ καλή επιτυχία στο έργο του.




Επιστροφή