«Είναι ιδιαίτερη η χαρά όταν βρίσκεται κανείς ανάμεσα σε φίλους. Φίλους στη ζωή, φίλους στη δουλειά και φίλους με ίδια ενδιαφέροντα ζωής.

Όλους όσοι βρισκόμαστε εδώ μας συνδέει η φιλία μας με το Μίμη Ανδρουλάκη. Μας συνδέει κοινός αγώνας για την πατρίδα, το λαό και το μέλλον του, βεβαίως με διαφορετικές ιδέες και προτάσεις, μας συνδέει η κοινή προσπάθεια συνεισφοράς στο κοινό καλό.

Ο Μίμης Ανδρουλάκης δεν είναι συνηθισμένος πολίτης ή πολιτικός. Είναι πολίτης με ανησυχίες, ιδέες, προτάσεις και στάση κοινωνικής συμμετοχής. Γι αυτό έγινε πολιτικός. Και είναι πολιτικός με αυτόνομη σκέψη και λόγο, πολιτικός ιδεών, προτάσεων και προσφοράς και όχι πολιτικός φιλοδοξιών και αξιωμάτων.

Γι’ αυτό και ο λόγος του έχει ιδιαίτερη αξία και ουσία. Ιδιαίτερα όταν ανοίγεται στην κοινωνία με την έκταση, τη θεμελίωση, την τεκμηρίωση και την πληρότητα ενός βιβλίου.

Μας έχει συνηθίσει στα βιβλία, έχει γράψει περισσότερα από 10. Όλα όμως είναι ασυνήθιστα και δεν μοιάζουν μεταξύ τους. Είναι το πάθος του να διακρίνεται στα διαφορετικά και να αριστεύει σε όλα.

Μπορεί να διαφωνείς με την οπτική του γωνία ή τα συμπεράσματά του και τις λύσεις που προτείνει. Δεν μπορείς ποτέ όμως να διαφωνήσεις μαζί του για την ποσότητα της πληροφόρησης, την πληρότητα της ανάλυσης και την ποιότητα της παρουσίασης.

Αυτή τη φορά το πόνημά του, με τον τίτλο - γρίφο, αφορά τους πόνους της εποχής μας. Τους πόνους της συντριβής μιας κατεστημένης και φαινομενικά πανίσχυρης παγκόσμιας οικονομικής τάξης πραγμάτων. Ή τους πόνους της γέννας μιας νέας εποχής.

Γραμμένο στις μέρες που ξεκίνησε η μεγάλη κρίση που διανύει η ανθρωπότητα θυμίζει την περιγραφική δεινότητα ενός έμπειρου πολεμικού ανταποκριτή με βαθειά γνώση ιστορίας. Δεν περιγράφει απλά την κρίση. Πηγαίνει πίσω, με ακρίβεια στις ιστορικές ρίζες της και σπεύδει μπροστά με φαντασία και όραμα να αντιληφθεί τον κόσμο που έρχεται κάνοντας μια πληροφορημένη, διεισδυτική και νηφάλια παρουσίαση, ανάλυση και κατανόηση του παρόντος.

Τον τελευταίο καιρό, σχεδόν κάθε βδομάδα, νέοι τίτλοι βιβλίων βρίσκουν τη θέση τους στα βιβλιοπωλεία, που αναφέρονται στην παγκόσμια οικονομική κρίση. Τα περισσότερα προέρχονται από οικονομολόγους. Οι περισσότεροι από αυτούς, αφού θεμελίωσαν και εξαγίασαν το σύστημα, τώρα εξηγούν τα προβλήματά του, αόρατα τότε, προφανή τώρα. Αναρωτιέται κανείς πότε είχαν ή έχουν δίκιο. Όταν έχτιζαν το παρελθόν που γκρεμίστηκε ή όταν προβλέπουν το μέλλον μετά την κρίση.  Η οικονομία, λένε πολλοί, δεν είναι επιστήμη με την κλασσική έννοια. Έχουν δίκιο. Γιατί τα οικονομικά φαινόμενα δεν έχουν την επαναληψιμότητα των φυσικών, χημικών ή βιολογικών φαινομένων. Νόμοι της οικονομίας είναι τις περισσότερες φορές η καθημερινότητα και η ψυχολογία.

Ο Μίμης Ανδρουλάκης είναι μηχανικός. Από επαγγελματική συνήθεια αντιλαμβάνεται δομές, μηχανισμούς, κατασκευές, λειτουργίες. Ίσως γι αυτό αντιλαμβάνεται πολλές πλευρές της οικονομίας, των προβλημάτων της, των λύσεών τους. Το βιβλίο του είναι ένας ευχάριστος περίπατος στον κόσμο, τα τοπία, οι εποχές, οι ορίζοντες εναλλάσσονται. Ο συγγραφέας και όποιος βαδίζει μαζί του δεν χάνει ποτέ το δρόμο του, την οξυδέρκειά του και προπαντός το χιούμορ του. Είναι κοντά 500 σελίδες γεμάτες φως, ταχύτητα, γνώση και απόλαυση. Με ερωτήματα, απόψεις και απαντήσεις. Με γνώση λόγου και γλώσσας.

Τον ευχαριστούμε και γι αυτή τη συνεισφορά του στη γνώση, τη σκέψη και την εθνική συζήτηση. Και όλοι οι φίλοι του τον ενθαρρύνουμε να συνεχίσει έτσι: Σκεπτόμενος πολίτης, ενεργός πολιτικός, παραγωγικός συγγραφέας.

Είναι εξαιρετική τιμή να είμαι σήμερα μαζί με το Θεόδωρο Πάγκαλο στην παρουσίαση του βιβλίου του Μίμη Ανδρουλάκη, που επιμελήθηκαν λαμπρά οι εκδόσεις Καστανιώτη και του ευχόμαστε καλό κυκλοφοριακό ταξίδι.

Η δημόσια ζωή χρειάζεται περισσότερους σαν τον Μίμη Ανδρουλάκη, η δημόσια συζήτηση χρειάζεται περισσότερα βιβλία σαν το Λευκό κοτσύφι, blue tree, Μαύρο καράβι».