ΣΗΜΕΙΩΣΗ:  Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις. ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
      ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
      ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΜΓ΄
      Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008
       
      Αθήνα, σήμερα στις 2 Δεκεμβρίου 2008, ημέρα Τρίτη και ώρα 18.06΄, συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Α΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΡΛΑ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
      Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα. 
     (Ανακοινώνονται προς το Σώμα από την κ. Σοφία Καλαντίδου, Βουλευτή Α΄ Θεσσαλονίκης, τα ακόλουθα: 
      Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. Ηλίας Καλλιώρας κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Εργοληπτών Δημοσίων Έργων Νομού Φθιώτιδος διαμαρτύρεται για την καθυστέρηση αποπληρωμής πιστοποιημένων εργασιών δημοσίων έργων στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και ειδικότερο στο Νομό Φθιώτιδας.
     Ο Βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. Βασίλειος Γερανίδης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ζητεί την εξόφληση φαρμάκων που έχουν χορηγηθεί σε ασφαλισμένους δημοσίους υπαλλήλους από τον ΟΠΑΔ.
     Οι Βουλευτές κ. Λιάνα Κανέλλη και κ. Ιωάννης Γκιόκας κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Επιτροπή Αγώνα για την προστασία του Εθνικού Δρυμού Σουνίου ζητεί να σταματήσει κάθε προσπάθεια μετατόπισης των ορίων του πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Σουνίου και η προστασία του να καλυφθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
     Ο Βουλευτής κ. Φώτης Κουβέλης κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Σύλλογοι Κατοίκων Ολυμπιακού Χωριού και Γονέων και Κηδεμόνων Σχολείων Ολυμπιακού Χωριού ζητούν την επίλυση του προβλήματος στέγασης των σχολείων  του Ολυμπιακού Χωριού.
     Ο Βουλευτής Σάμου κ. Θαλασσινός Θαλασσινός κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Σάμου ζητεί τη χορήγηση επιδότησης στους κτηνοτρόφους του Νομού Σάμου λόγω ανομβρίας για τις ζωοτροφές.
     Η Βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. Χρυσή Αράπογλου κατέθεσε αναφορά με την οποία η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία ζητεί τη λήψη μέτρων για τον εκσυγχρονισμό του σωφρονιστικού συστήματος και την κάλυψη των αναγκών των ατόμων με αναπηρία που διαβιούν στις φυλακές.)
     
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στη συζήτηση των 
     ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
     Η με αριθμό 3631/27-8-2008 ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Έκτορα Νασιώκα προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με την καταβολή των λογαριασμών συνταγών φαρμάκων δεν συζητείται λόγω κωλύματος Υπουργού. 
     ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο; 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ. 
     ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Σέβομαι το δικαίωμα του Υπουργού να δηλώσει κώλυμα, είτε αυτό είναι υπαρκτό είτε όχι, σύμφωνα με τον Κανονισμό. Σε αυτήν την περίπτωση δεν πρόκειται περί αυτού. Ο Υπουργός δήλωσε στις Υπηρεσίες της Βουλής και σ’ εμένα ότι είναι απολύτως αναρμόδιος και έτσι απαλείφθηκε αυτή η ερώτηση. Και όταν διαμαρτυρήθηκα στις Υπηρεσίες της Βουλής και στον Υπουργό, κύριε Πρόεδρε, παραδέχτηκε -γιατί ο νόμος είναι σαφέστατος- ότι είναι αποκλειστικά αρμόδιος για τη διαχείριση, τα οικονομικά, τον έλεγχο και τη χρηματοδότηση. Παραδέχτηκε αυτό και τότε δήλωσε κώλυμα. Θεωρώ αυτήν τη δήλωση υπεκφυγή. Υποβαθμίζει το Κοινοβούλιο, γιατί, αν ήταν από την αρχή, το δέχομαι. 
     Δεύτερον, δεν μπορεί να μην γνώριζε ότι έχει αρμοδιότητα, κύριε Πρόεδρε, γιατί, αν δεν γνώριζε, τότε ένα τόσο σημαντικό θέμα που απασχολεί όλους τους ασφαλισμένους του δημοσίου, δεν ξέρει ο Υπουργός ότι είναι αποκλειστική δική του ευθύνη, ενώ ο Υπουργός Υγείας έχει μόνο τη δυνατότητα να ελέγξει την ποιότητα των υπηρεσιών; Τότε, να γιατί αυτό δεν πάει καλά. Γι’ αυτό είμαι εδώ να διαμαρτυρηθώ, κύριε Πρόεδρε, γι’ αυτό. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Νασιώκα, εγώ έχω εδώ από τους συνεργάτες μου σημείωμα που αναφέρει ότι δεν συζητείται λόγω κωλύματος Υπουργού. Αυτά που προηγήθηκαν δεν τα γνωρίζω και δεν είναι δυνατόν να ανατρέξω. Αυτήν τη στιγμή το κώλυμά του είναι βάσιμο, διότι είναι στη συζήτηση του Προϋπολογισμού. Αυτό, λοιπόν, εγώ αναφέρω επισήμως από τη θέση του κατέχω και θα την επανακαταθέσετε. 
     ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχετε δίκιο, εντάξει, αλλά αυτό συνέβη σήμερα. Σας είπα ότι η περιπέτεια έχει τρεις μέρες τώρα που συζητείται και σήμερα έγινε αυτό το κώλυμα και εγώ αυτό ήθελα να το θέσω υπ' όψιν του Προέδρου, γιατί υποβαθμίζεται το Κοινοβούλιο. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεχόμαστε την απάντησή σας. Το Προεδρείο επιδιώκει να κινούμεθα μέσα στη δεοντολογία και να υπάρχει σωστή κοινοβουλευτική τάξη, αλλά εδώ δηλώνει κώλυμα. Μπορείτε να επανακαταθέσετε την ερώτησή σας. 
     Η με αριθμό 7996/13-10-2008 ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Σοφίας Καλαντίδου προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τη παραχώρηση οικοπέδου στη Νέα Κρήνη Καλαμαριάς στη Μονή Βατοπεδίου, δεν συζητείται λόγω κωλύματος Υπουργού. 
     Κυρία Καλαντίδου, ο Υπουργός αυτήν τη στιγμή πρόκειται να πάει στην Εξεταστική Επιτροπή να καταθέσει. 
     ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο για μισό λεπτό; 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε. 
     (EP)
     
     
      (1ST)
      ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ. Το μόνο που θέλω να πω ήταν ότι πολύ αργά ειδοποιήθηκε το γραφείο μου. Αυτό δεν έχει σημασία, αλλά επειδή τόσο πολύ συζητάμε στην Επιτροπή και τόσο πονάμε με τη Μονή Βατοπεδίου, το συγκεκριμένο οικόπεδο είναι μέσα σ’ αυτά της ανταλλαγής. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας):  Μην το υποτιμάτε, κυρία Καλαντίδου.
      ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ: Δεν θέλω να το υποτιμήσω, θέλω να το αναπτύξω.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας):  Να μην το αναπτύξετε. 
      ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ: Ούτε θα το αναπτύξω, γιατί αν το ανέπτυσσα χωρίς τον Υπουργό θα το υποτιμούσα. Θέλω μόνο να βάλω δύο στοιχεία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ, κυρία Καλαντίδου, σεβαστείτε τη διαδικασία. Εγώ σας έδωσα το λόγο κατά παραχώρηση, ενώ κανονικά δεν μπορούσατε να τον πάρετε. Θα επανέλθουμε στην ερώτησή σας, ας μπούμε τώρα στην ουσία του θέματος.
      ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ: Είναι η δεύτερη φορά, κύριε Πρόεδρε. Ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας):  Αυτό καταγράφεται. Άλλωστε αντιλαμβάνεστε ότι όταν καλείται στην Εξεταστική Επιτροπή ο Υπουργός δεν μπορεί να είναι εδώ. Την κατανόηση αυτή οφείλουμε να την δείξουμε.
      Εισερχόμαστε στην ερώτηση με αριθμό 3784/28/8/2008 του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικά με τους ελέγχους ντόπινγκ στην Ολυμπιάδα του Πεκίνου. ΄
      Ειδικότερα η ερώτηση του κ. Αϊβαλιώτη έχει ως εξής:
      «Ιδιαίτερο ζήλο δείχνει η World Anti-Doping Agency (WADA) αναφορικά με την Εθνική Ελλάδος και τους ελέγχους για χρήση αναβολικών. 
      Κατόπιν τούτου ερωτάσθε:
      1.Ζήτησε επισήμως (και πότε) η ελληνική πλευρά από την WADA να επιδεικνύει τον ίδιο τουλάχιστον ζήλο και για όλες τις εθνικές ομάδες που «σαρώνουν τα μετάλλια» σε μεγάλες διοργανώσεις; 
      2.Πότε θα δοθεί το χρυσό μετάλλιο στην Κ. Θάνου το οποίο δικαιούται από την Ολυμπιάδα του Σίδνεϋ, αφού η αθλήτρια που τερμάτισε πρώτη σε εκείνον τον αγώνα ομολόγησε ότι τότε ήταν «ντοπαρισμένη»; 
      Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Πολιτισμού κ. Ιωαννίδης.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού):  Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε συνάδελφε, ευχαριστώ για την ερώτησή σας αν και πρέπει να σημειώσω ότι η συγκεκριμένη ερώτηση την οποία είχατε καταθέσει και γραπτώς έχει απαντηθεί από την πλευρά μου ήδη από το Σεπτέμβριο. Αλλά φαίνεται ότι εκ παραδρομής δεν καταγράφηκε από την αρμόδια υπηρεσία της Βουλής, εφόσον λέτε ότι δεν την πήρατε.
      Σε κάθε περίπτωση και σε ό,τι αφορά το πρώτο μέρος της ερώτησής σας επιτρέψτε μου να πω ότι δεν τίθεται θέμα ιδιαίτερης μεταχείρισης υπέρ ή εις βάρος κάποιας χώρας παγκοσμίως, ούτε λοιπόν και για τη δική μας χώρα την Ελλάδα. Δεν πρέπει να καταφεύγουμε σε τέτοιου είδους λογικές, θα πρέπει να κοιτάζουμε πως εμείς θα κάνουμε τη δουλειά μας και αν εμείς είμαστε συνεπείς έναντι των υποχρεώσεών μας. Ο WADA είναι διεθνής οργανισμός με συγκεκριμένες αρμοδιότητες και λειτουργεί βάσει συγκεκριμένων κανόνων. 
      Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ενημερώσω το Σώμα ότι στις αρχές Σεπτεμβρίου, είχα την ευκαιρία να συναντηθώ με ένα εκ των διευθυντών του WADA τον κ. Άντερσεν, από τον οποίο επιβεβαιώθηκε η καλή συνεργασία που έχει ο WADA  με το Εθνικό Συμβούλιο Καταπολέμησης του ντόπινγκ και κατ’ επέκταση προφανώς με τη χώρα μας. Στην ίδια συνάντηση είχα την ευκαιρία να ενημερώσω τον κ. Άντερσεν για τη νέα νομοθετική ρύθμιση που πλέον είναι νόμος του κράτους και με την οποία αυστηροποιήσαμε το νομοθετικό πλαίσιο για παραβάσεις του ντόπινγκ.
      Στα υπόλοιπα θα απαντήσω στη δευτερολογία μου. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας):  Ο ερωτών συνάδελφος κ. Αϊβαλιώτης έχει το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ, έχω ιδιαίτερη ευαισθησία για τον αθλητισμό και ειδικώς για το στίβο, διότι ο πατέρας μου ήταν πρωταθλητής στα 110 εμπόδια με τον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο και λυπάμαι που δεν μπόρεσα ούτε στο ελάχιστο να μιμηθώ τις αθλητικές του επιδόσεις. Θαυμάζω λοιπόν τους αθλητές και είμαι περήφανος για τις επιδόσεις της Εθνικής Ελλάδος σε όλα τα αθλήματα, σε όλες τις Ολυμπιάδες. Όλοι θυμούνται ότι την παραμονή της έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας κάποιοι τύποι από την WADA επεδείκνυαν με καμάρι τις αφαιρεθείσες ταυτότητες-κάρτες του Κεντέρη και της Θάνου στο Χίλτον. Προσπάθησαν έτσι μ’ αυτόν τον τρόπο να τους στερήσουν και το κατάφεραν την Ολυμπιάδα της Αθήνας και κατά πάσα πιθανότητα άλλα δύο χρυσά μετάλλια, τα οποία έχασε η Ελλάδα.
      Αυτοί λοιπόν οι τύποι προσπαθούσαν να χαλάσουν τη γιορτή της Αθήνας, όταν Αμερικανοί, Ρώσοι, Κινέζοι, Τζαμαϊκανοί και λοιποί παρέμεναν στο απυρόβλητο.
      Τι είναι όμως η WADA. Σήμερα μπήκα στο site της WADA στο διαδίκτυο –και θα τα καταθέσω στα Πρακτικά- και προσπάθησα να βρω ένα στέλεχός της που να είναι Έλληνες, ένα στέλεχος που να ασχολείται με την Επιτροπή Ελέγχου ή επίσης με τα εργαστήρια. Κινέζοι, Αμερικανοί, Αυστραλοί, Καναδοί στον τομέα ελέγχου για  τα γονίδια, τέσσερις στους πέντε Αμερικανοί ένας Γάλλος. Για ποιο λόγο γίνεται αυτό; Η χώρα η οποία γέννησε την Ολυμπιάδα να μην έχει ένα στέλεχος στην WADA  και να είναι μονίμως στο στόχαστρό της. Στο Σίδνεϋ πήραμε δέκα τέσσερα μετάλλια, στην Αθήνα δέκα έξι, στο Πεκίνο τέσσερα. Τους είδαμε προχθές τους Ολυμπιονίκες μας. Στους Παραολυμπιακούς δε του Πεκίνου σαρώσαμε. Εγώ σας κάνω την πρόβλεψη ότι οι παραολυμπιονίκες μας θα μπουν στο στόχαστρο της WADA. 
      H Θάνου, κύριε Υπουργέ, βγήκε δεύτερη στο Σίδνεϋ. Η πρώτη η Μάριον Τζόουνς πιάστηκε ντοπαρισμένη. Ζητήσαμε να δοθεί το χρυσό μετάλλιο στη Θάνου; Πιάστηκε ντοπαρισμένη η Θάνου και δεν το μάθαμε. Βγήκε δεύτερη στο Σίδνεϋ, της έγιναν όλοι οι έλεγχοι. Βγήκε δεύτερη, γιατί δεν πήρε το χρυσό μετάλλιο. Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής ο κ. Μίνως Κυριακού είπε –διαβάζω επί λέξει τη δήλωσή του- ότι η Θάνου αξίζει το μετάλλιο. Εσείς ως Κυβέρνηση ζητήσατε να δοθεί το χρυσό μετάλλιο; Η χρυσή Ολυμπιονίκης η κυρία Φανή Χαλκιά δήλωσε στο περιοδικό ντάουν τάουν το οποίο κυκλοφορεί –αυτό είναι το περιοδικό με την ωραία φωτογραφία της κυρίας Χαλκιά –ότι είχε υποβληθεί μέσα σε ένα χρόνο σε δεκαέξι αιφνιδιαστικούς ελέγχους, ενώ άλλοι κορυφαίοι ξένοι αθλητές μόνο σε τρεις. Της έπαιρναν λέει ούρα μεσημέρι και βράδυ με αιφνιδιαστικούς ελέγχους στο σπίτι της, όταν άλλοι πηδούσαν μάντρες και γλίτωναν τον έλεγχο. Αυτά λέει η χρυσή ολυμπιονίκης και θα τα καταθέσω στα Πρακτικά. 
      Η Χαλκιά δεν είναι τρίτης διαλογής αθλήτρια της Μπανανίας, είναι χρυσή ολυμπιονίκης και έτυχε αυτής της συμπεριφοράς από την WADA. Ζήτησε η ελληνική Κυβέρνηση να δει σε πόσους ελέγχους υπεβλήθησαν άλλοι ξένοι κορυφαίοι αθλητές. Ποιος επιτέλους στοχοθέτησε την ελληνική εθνική ομάδα στίβου και τις εθνικές ομάδες των άλλων αθλημάτων και τις διέλυσαν, όταν άλλοι αθλητές λέει η κυρία Χαλκιά έβαζαν ούρα μέσα στην κύστη τους και γλίτωναν έτσι τους ελέγχους. Τιμωρούνταν, πιάνονταν ντοπαρισμένοι και στο τέλος διαγραφόταν η τιμωρία. 
      Ποιος στοχοθετεί την Εθνική Ελλάδος σε όλα τα αθλήματα;
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης                          καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)    
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Υφυπουργός έχει το λόγο.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Κύριε συνάδελφε, λυπάμαι αν νομίζετε ότι οι χώρες, οι κυβερνήσεις μπορούν να επεμβαίνουν σε παγκόσμιες ομοσπονδίες, στη ΔΟΕ, στη WADA που είναι παγκόσμιοι οργανισμοί, τότε δεν έχετε σχέση με τον αθλητισμό. Ασχέτως αν ο πατέρας σας ήταν πρωταθλητής. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Εγώ δεν έχω σχέση;
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού):  Σας παρακαλώ εγώ δεν σας διέκοψα. Αν οι ερωτήσεις γίνονται με το τι γράφει το τάδε περιοδικό και τι συνέντευξη δίνει ο οιοσδήποτε, τότε σίγουρα θα είστε ο πρωταθλητής των ερωτήσεων. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Λέει ψέματα…
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού):  Η ερώτηση είναι συγκεκριμένη για ποιο λόγο αθλητής δικός μας δεν πήρε το μετάλλιο. Αυτή είναι η ερώτηση. Αφήστε όλους τους άλλους αθλητές που δίνουν συνεντεύξεις. Αυτό είναι το επιπλέον για να πούμε και κάτι παραπάνω. 
      (PE)
      
      (1EP)
      Η μόνη αρμόδια για να δώσει τα μετάλλια δεν είναι ούτε η ΕΟΕ, ούτε η Κυβέρνηση, ούτε κανένας, αλλά η ΔΟΕ και μόνο. 
      Επομένως, η ΔΟΕ κρίνει, όταν και όπως κρίνει. Και αν μπορείτε εσείς να μας πείτε τι μπορούμε να κάνουμε, να μας συμβουλέψετε για να το κάνουμε…
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Εσείς πείτε μας τι θα κάνετε.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Δεν υπάρχει καμία χώρα που να μπορεί να επέμβει στη ΔΟΕ. 
    Για δε τη WADA, θα ήθελα να σας πω ότι είχαμε προχθές συμβούλιο των Υπουργών Αθλητισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προσπαθούμε να βάλουμε άνθρωπο στη WADA, όταν πληρώνει η Ευρώπη το 45% όλων αυτών των εξόδων της WADA και δεν υπάρχει εκπροσώπηση. Από τη στιγμή που παραιτήθηκε από τη διεκδίκηση ο Γάλλος Lamour, δεν υπάρχει αυτήν τη στιγμή εκπροσώπηση της Ευρώπης.
    Επομένως, δεν είναι θέμα της Ελλάδος, είναι θέμα της Ευρώπης και στο Συμβούλιο…
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ούτε ένας δεν υπάρχει.
    ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Θα ακούσετε, για να μάθετε. Εάν θέλετε να μάθετε, ρωτάτε, για να μάθετε. Ακούστε. 
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Σας ακούω.
    ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Στο Συμβούλιο των Υπουργών της Ευρώπης, το οποίο θα γίνει εδώ, θα ψηφίσουμε για να μπει εκπρόσωπος της Ευρώπης στη WADA. Αυτό είναι για την ερώτησή σας, όπου λέτε ότι δεν βρίσκουμε Έλληνα κ.λπ. Δεν υπάρχει Ευρωπαίος.
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Εσείς δεν ζητάτε.
    ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Από εκεί και πέρα, η ΔΟΕ αποφασίσει τι πρέπει να κάνει με τα μετάλλια. Αυτή τα δίνει, αυτή τα παίρνει. Το τι ζητούμε εμείς και το τι δεν ζητούμε δεν παίζει κανένα ρόλο. Το θέμα είναι εάν τυχόν μπορείς να επηρεάσεις, ώστε να μην κάνουμε κάτι για να λέμε ότι το κάναμε, απλώς και μόνο για λαϊκισμό.
    Σας ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι  μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί καθηγητές από το 5ο  Γενικό Λύκειο Κέρκυρας.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλές σπουδές.
    (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
    Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συνάδελφος Βουλευτής κυρία Ελπίδα Τσουρή ζητεί άδεια ολιγοήμερης απουσίας στο εξωτερικό.
    Η Βουλή εγκρίνει;
    ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς, η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια. 
    Η με αριθμό 7565/8-10-2008 ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Στρατάκη προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την εφαρμογή του προγράμματος Αναμπέλωσης στην Κρήτη διαγράφεται λόγω κωλύματος του κυρίου Υπουργού.
    Κύριε Στρατάκη, σας ενημερώνω ότι η ερώτησή σας δεν θα συζητηθεί λόγω κωλύματος του Υπουργού, όπως ανέφερα και προηγουμένως, όταν ανέγνωσα την ερώτηση της κ. Καλαντίδου. 
    ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εάν μου επιτρέπετε, μια κουβέντα επί της διαδικασίας.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Στρατάκης.
    ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Το μεσημέρι ενημερώθηκα από το γραφείο του κυρίου Υπουργού ότι δεν πρόκειται να συζητηθεί η ερώτησή μου, επειδή ο κύριος Υπουργός θα ήταν στην Εξεταστική Επιτροπή για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου.
    Πληροφορούμαι, όμως, από τα Μέσα Επικοινωνίας ότι αναβλήθηκε αυτή η παρουσία του Υπουργού στην Επιτροπή απόψε και πραγματικά μου δημιουργεί αίσθηση γιατί δεν είναι εδώ ο Υπουργός. Θέλω να το καταθέσω αυτό, γιατί πραγματικά υποβαθμίζεται το Κοινοβούλιο και είναι κρίμα, κύριε Πρόεδρε. Νομίζω ότι το Προεδρείο φέρει τεράστια ευθύνη. Από τις τέσσερις ερωτήσεις που είναι στην ημερήσια διάταξη συζητείται μόνο μία. Αυτό δείχνει ότι έχουμε μια διαλυμένη Κυβέρνηση. Και εμείς μεν το γνωρίζουμε, γιατί το βλέπουμε εδώ, αλλά πρέπει να το μάθει και ο ελληνικός λαός. Νομίζω ότι είναι ένα τεράστιο ζήτημα που θα πρέπει να το αντιμετωπίσει το Προεδρείο της Βουλής. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε τέσσερις ερωτήσεις και να έρχεται μόνο ένας Υπουργός! Νομίζω ότι το θέμα πρέπει να απασχολήσει πρώτα εσάς.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Στρατάκη, είναι δικαίωμά σας να διαμαρτυρηθείτε.  Όμως, υπάρχει η πληροφόρηση ότι θα είναι στην Εξεταστική Επιτροπή. Εάν, παρά ταύτα, τώρα, πριν από λίγη ώρα, αναβλήθηκε δεν μπορεί αυτό να πραγματοποιηθεί στη Βουλή. Δεν θα έχει και κανένα λόγο. Άλλωστε, βλέπω μια ερώτηση με ένα θέμα το οποίο και εμένα προσωπικά ως καταγόμενο από τη Μαγνησία με απασχολεί πάρα πολύ και είναι ένα θέμα που δεν είναι θέμα αιχμής, για να θελήσει να το αποφύγει ο Υπουργός. 
    ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Όχι, δεν είναι θέμα εάν είναι ζήτημα αιχμής.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μα, έχει σημασία αυτό. 
    ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Έχουμε κάνει σωρεία ερωτήσεως για πολλά θέματα στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και καμία δεν απαντιέται. Είμαστε υποχρεωμένοι, δηλαδή, να επαναλαμβάνουμε συνεχώς τις ερωτήσεις μήπως και πάρουμε καμία απάντηση. Αν είναι δυνατόν! 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ακούστε. Για την τάξη, είπα στους συνεργάτες μου και τηλεφώνησαν. Ο κ. Κοντός καταθέτει αυτήν τη στιγμή στην Εξεταστική Επιτροπή. Είναι κρίμα να τον αδικούμε. Άλλωστε, είναι από τους Υπουργούς που προσέρχεται και απαντά. Να μην τον αδικήσουμε.
    Κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των αναφορών και ερωτήσεων.
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της 
    ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
    Θα γίνει προεκφώνηση των νομοσχεδίων που είναι γραμμένα στην ημερήσια διάταξη.
    Υπουργείου Ανάπτυξης. 
    Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Υπηρεσία Εποπτείας Αγοράς και άλλες διατάξεις».
    Το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί στο σύνολο στη συνέχεια. 
    Υπουργείου Δικαιοσύνης.
    Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης, μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης και άλλες διατάξεις».
    Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί κατά τη σημερινή συνεδρίαση.
    
    
    
    Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. 
    Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Προστασία ανηλίκων από τον καπνό και τα αλκοολούχα ποτά και άλλες διατάξεις». 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
    ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τη συνήθη διαδικασία.
    Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. 
    Συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου της πρότασης νόμου: «Ρύθμιση των θεμάτων που αφορούν την κυριότητα της λίμνης Βιστωνίδας και των παραλίμνιων εκτάσεων, την ανταλλαγή ακινήτων μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους και συναφείς διατάξεις. 
    Για την πρόταση νόμου θα γίνει ονομαστική ψηφοφορία στις 20.00΄. 
    Κύριοι συνάδελφοι, επανερχόμαστε στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης.
    Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Υπηρεσία Εποπτείας Αγοράς και άλλες διατάξεις». 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο και στο σύνολο;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό και στο σύνολο κατά πλειοψηφία.
    Συνεπώς, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης «Υπηρεσία Εποπτείας Αγοράς και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής, των άρθρων και στο σύνολο κατά πλειοψηφία και έχει ως εξής: 
    (Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου)
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
    ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
    Κύριοι συνάδελφοι, επανερχόμαστε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
    Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης, μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης και άλλες διατάξεις».
    Η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε στη συνεδρίασή της, στις 27/11/2008, τη συζήτηση του νομοσχεδίου σε δυο συνεδριάσεις. Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθεί το νομοσχέδιο επί της αρχής και στην αυριανή συνεδρίαση θα συζητηθούν τα άρθρα και οι τροπολογίες ως μια ενότητα.
    ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χατζηγάκης.
    ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
    Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω ορισμένες φραστικές τροποποιήσεις, τις οποίες για λόγους οικονομίας καταθέτω στα Πρακτικά, για να διανεμηθούν στους συναδέλφους. 
    (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Σωτήρης Χατζηγάκης καταθέτει στα Πρακτικά τις προαναφερθείσες φραστικές τροποποιήσεις, οι οποίες έχουν ως εξής: 
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δεν θα τις διαβάσει ο Υπουργός;
    ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Θέλετε να τις διαβάσω; Θα τις δείτε.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα έχετε το χρόνο, κύριε Βενιζέλο, να τις δείτε.
    ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ναι, αλλά επηρεάζει την εισήγηση των Εισηγητών.
    ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Όχι, είναι επουσιώδεις, είναι φραστικές τροποποιήσει.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Άλλωστε, εσείς, κύριε Βενιζέλο, παραπάνω από μια ανάγνωση δεν χρειάζεστε. 
    ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Δεν είναι τροπολογίες πάνω σε ουσιαστικά σημεία, είναι ορισμένες τροποποιήσεις, βελτιώσεις. Εάν θέλετε να τις διαβάσω, μπορώ να τις διαβάσω.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Για οικονομία χρόνου γίνεται αυτό. Θα διανεμηθούν αμέσως, κύριε Βενιζέλο.
    Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Χαλβατζής ορίζει ως Ειδικό Αγορητή τον Βουλευτή κ. Γκιόκα.
    Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Ροντούλης ορίζει ως Ειδικό Αγορητή τον Βουλευτή κ. Βορίδη. 
    Το λόγο έχει η Εισηγήτρια της Νέας Δημοκρατίας κυρία Κεφαλογιάννη.
    ΟΛΓΑ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα επί της αρχής ένα σχέδιο νόμου μεγάλης κοινωνικής σημασίας, άμεσα συνδεδεμένο με επίκαιρες και κρίσιμες κοινωνικές προκλήσεις. Η Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης, μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης και άλλες διατάξεις αποτελεί μια τολμηρή, ριζοσπαστική νομοθετική πρόταση, που αφενός επιδιώκει να εξελίξει το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο, αφετέρου προσβλέπει στην κάλυψη των αναγκών ευάλωτων συμπολιτών μας, συμπολιτών μας που η ίδια η κοινωνία έχει την τάση να απομονώνει και να περιθωριοποιεί, έχει την τάση να παραβλέπει τα αιτήματα και να προσπερνά τα προβλήματά τους. 
    (BE)



	
     Αναφέρομαι κατ’ αρχήν στην πρώτη ομάδα στόχο του νομοθέτη. Μια ιδιαίτερα ευαίσθητη ομάδα που λόγω της έντονης κοινωνικής προκατάληψης εντός και εκτός του οικογενειακού περιβάλλοντος παραμένει αθέατη, αόρατη για τους πολλούς. Τα παιδιά θύματα γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης από ενήλικες, ένα νοσηρό φαινόμενο σύμφυτο με την καθημερινότητα, σε χώρες του τρίτου και του αναπτυσσόμενου κόσμου όπου η ανεπαρκής νομοθεσία και η ατιμωρησία ευνοούν τη μαζική εκμετάλλευση και κακοποίηση ανηλίκων. 
Ένα παθολογικό φαινόμενο που μέρα με τη μέρα γίνεται μέρος και της δικής μας καθημερινότητας. Διεισδύει στις ανεπτυγμένες κοινωνίες και εξαπλώνεται βαθύτατα με τη βοήθεια της τεχνολογίας. 
	Σήμερα, σε καμιά περίπτωση, δεν είναι τυχαίο ή υπερβολικό το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο περιγράφει την εκμετάλλευση ανηλίκων, ως τη μάστιγα του αιώνα μας. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι οι ιστοσελίδες με υλικό παιδικής πορνογραφίας, έχουν αυξηθεί κατά 1500% μεταξύ 1997-2005 όπως μαρτυρούν τα στοιχεία της ευρωπαϊκής επιτροπής. Τα έσοδα από την ηλεκτρονική διακίνηση παιδικής πορνογραφίας, ξεπερνούν τα τρία δισεκατομμύρια δολάρια σε ετήσια βάση. Ενώ ο αριθμός των σχετικών ιστοσελίδων ξεπερνά τις διακόσιες χιλιάδες. Ένας στους έξι εφήβους στην Ευρώπη πέφτει κάθε χρόνο θύμα on line εξύβρισης, σεξουαλικής παρενόχλησης, προσβολής και εκφοβισμού, ενώ όποιος ισχυρίζεται ότι οι έφηβοι δεν κινδυνεύουν λόγω περιορισμένης εξοικείωσης με τις νέες τεχνολογίες, απλώς πλανάται. Το 74% των εφήβων, ηλικίας 12 με 15 ετών χρησιμοποιεί το διαδίκτυο τουλάχιστον 3 ώρες ημερησίως. Και αυτό καταδεικνύει ότι έχουμε πράγματι να κάνουμε με ένα υπαρκτό κίνδυνο για τα παιδιά και τους εφήβους και στη χώρα μας. Ένα κίνδυνο που διογκώνεται μέσα από την τεράστια άγνοια της κοινωνίας για το φαινόμενο και τη συνήθεια της συγκάλυψης για τους εγκληματίες που προέρχονται και μέσα από το οικογενειακό περιβάλλον του ανηλίκου. 
      Αυτό τον κίνδυνο επιδιώκει να προλάβει το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου, εναρμονίζοντας την εθνική νομοθεσία με τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης. Συμπληρώνει τα υφιστάμενα μέτρα καταστολής της παιδικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης και επιχειρεί την πάταξη του ανεξέλεγκτου σε μεγάλο βαθμό ηλεκτρονικού εγκλήματος εις βάρος ανηλίκων. 
      Ειδικότερα, απαγορεύει την άσκηση επαγγέλματος που συνεπάγεται επαφή με παιδιά σε άτομα που διώκονται ή έχουν καταδικαστεί για γενετήσια εκμετάλλευση ή κακοποίηση παιδιών. Εισάγει προγράμματα ενημέρωσης των μαθητών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σχετικά με τους κινδύνους και τις μορφές που μπορεί να προσλάβει η γενετήσια εκμετάλλευση και κακοποίηση. Μεριμνά για την ενημέρωση όλων των εργαζομένων σε φορείς και οργανισμούς που σχετίζονται με το παιδί καθώς επίσης και για την ενημέρωση του ευρύτερου κοινού ως προς την αναγνώριση των συμπτωμάτων που παρουσιάζουν τα ανήλικα θύματα γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης. Προβλέπει την παροχή βραχυπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης συνδρομής για τη σωματική και ψυχοκοινωνική αποκατάσταση των θυμάτων και θεμελιώνει ένα σαφές δεσμευτικό πλαίσιο συνεργασίας των αρμόδιων δημόσιων υπηρεσιών, των μη κυβερνητικών οργανώσεων και των εθελοντικών οργανώσεων για την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας, γύρω από το ζήτημα της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης ανηλίκων καθώς και για την εξεύρεση λύσεων για την καταστολή του φαινομένου. 
      Επιπλέον τροποποιεί τον ποινικό κώδικα και τον κώδικα ποινικής δικονομίας έτσι ώστε να δημιουργήσει ισχυρά αντικίνητρα για τους δυνητικούς εγκληματίες εις βάρος ανηλίκων. Ορίζει πιο αυστηρές ποινές σε όσους προσβάλλουν μέσα από το διαδίκτυο ή οποιοδήποτε άλλο μέσο την αξιοπρέπεια ανηλίκων, επιταχύνει την εκδίκαση σχετικών υποθέσεων και θεσπίζει αυστηρότερα μέτρα για την προστασία των μαρτύρων κατά την εκδίκαση υποθέσεων γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης ανηλίκων. 
      Ένα βήμα παραπέρα το σχέδιο νόμου που συζητάμε εδώ σήμερα, προσεγγίζει με ευαισθησία και συνέπεια άλλο ένα κρίσιμο ζήτημα. Εκείνο του διαχωρισμού των εμπόρων από τους χρήστες ναρκωτικών ουσιών. Αποβλέποντας σε μια κοινή προσέγγιση σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης η υπό συζήτηση πρόταση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, περιλαμβάνει ρυθμίσεις για την εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την απόφαση πλαίσιο 2004/757 του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη θέσπιση ελάχιστων διατάξεων σχετικά με τα στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης των εγκλημάτων και τις ποινές που ισχύουν στον τομέα της παράνομης διακίνησης ναρκωτικών. Στόχος του εθνικού νομοθέτη, είναι να συμπληρώσει το νόμο 3459/2006 κώδικας νόμων για τα ναρκωτικά με νέες πραγματικά αποτελεσματικές και αποτρεπτικές κυρώσεις για όσους εμπορεύονται και διακινούν ναρκωτικές ουσίες. 
      Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, περιλαμβάνει ανάμεσα στα άλλα το χαρακτηρισμό της αποστολής, παράδοσης και εκχύλισης ναρκωτικών ως αξιόποινες πράξεις τη δε στήριξη αυστηρότερης ποινικής μεταχείρισης όταν η διακίνηση αφορά μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών ή ουσίες που βλάπτουν σοβαρά την υγεία, προκαλούν σωματικές βλάβες ή σωματικές βλάβες σε ευρύ αριθμό προσώπων. 
      Τον ορισμό αυστηρότερων ποινών όταν η εμπορία και η διακίνηση γίνεται στα πλαίσια εγκληματικής οργάνωσης και την αναγνώριση ελαφρυντικών στην περίπτωση που ο δράστης έχει διακόψει την εγκληματική δραστηριότητα ή συνεργάζεται με τις αρχές. Παράλληλα προβλέπει την ευθύνη των φυσικών προσώπων που ενεργούν προς όφελος νομικών προσώπων κατά παράβαση των νόμων για τα ναρκωτικά, ενώ ορίζει αυστηρές διοικητικές κυρώσεις για τις περιπτώσεις αυτές. 
      Προσθέτω στο σημείο αυτό, μια ιδιαίτερη σημαντική καινοτομία του νομοσχεδίου για την αποφυγή της άδικης, συνηθισμένης σήμερα, κατάχρησης του χαρακτηρισμού ως τοξικομανών των κατηγορουμένων που επιδιώκουν ευνοϊκότερη ποινική μεταχείριση, προβλέπει κατά την αυτόφωρη σύλληψη τη λήψη βιολογικού υλικού εντός 24 ωρών ούτως ώστε να επιβεβαιώνεται άμεσα ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου. 
      Τέλος, το τρίτο σκέλος του νομοσχεδίου περιλαμβάνει μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης στα καταστήματα κράτησης. Μια ανάγκη που δεν θα έπρεπε να αφήνει κανέναν πολίτη αδιάφορο που έπειτα και από τις πρόσφατες διαμαρτυρίες κρατουμένων στις φυλακές ολόκληρης της χώρας, θα πρέπει να μας κινητοποιεί όλους. Με αιχμή του δόρατος την ανεπάρκεια υποδομών οι φυλακές όπου στοιβάζονται υπεράριθμοι κρατούμενοι, δεν μπορούν να αποτελέσουν ανθρώπινα περιβάλλοντα διαβίωσης και εργασίας για τους κατάδικους, ούτε και για τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους. Η καθημερινότητα και για τις δυο πλευρές είναι μια σύνθεση προβλημάτων και βασικών ελλείψεων τις οποίες εντόπισε και επεξεργάστηκε έγκυρα το Υπουργείο Δικαιοσύνης, καταλήγοντας σε ένα νέο ριζοσπαστικό νομικό πλαίσιο για την αποσυμφόρηση των φυλακών. Ανάμεσα στα άλλα προβλέπει την μετατροπή της ποινής σε χρηματική για όσους δεν έχουν καταδικαστεί σε πλέον των 5 ετών καθώς επίσης μειώνει το ποσό εξαγοράς ανά ημέρα φυλάκισης ώστε να καταστήσει εφικτή την απόλυση και για τους οικονομικά ασθενέστερους. 
      Προβλέπει εναλλακτικά τη δυνατότητα μετατροπής της ποινής φυλάκισης σε ποινή παροχής κοινωφελούς εργασίας. Καθιερώνει ευνοϊκότερες προϋποθέσεις για την εφαρμογή της υφ’ όρων απόλυσης των καταδικασθέντων για πλημμελήματα που έχουν εκτίσει μέρος της ποινής τους. Το 1/5 για ποινή έως 2 έτη και το 1/3 για ποινή άνω των 2 ετών.
      Επεκτείνει την υφ’ όρων απόλυση για κρατούμενους με επίκτητη ανοσοποιητική ανεπάρκεια και στις περιπτώσεις της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας, της ανθεκτικής φυματίωσης, της τετραπληγίας, της κύρωσης του ήπατος, της αναπηρίας άνω του 67% ή της γεροντικής άνοιας σε όσους έχουν υπερβεί το 80ο έτος της ηλικίας τους και ήδη σε όσους έχουν κακοήθη νεοπλάσματα τελικού σταδίου.
      Αυξάνει κατά 5 ημέρες τη συνολική ετήσια άδεια των καταδίκων και καθιερώνει για πρώτη φορά τη συγχώνευση πειθαρχικών ποινών των καταδίκων ύστερα από απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου του εκάστοτε καταστήματος. Τονίζω σε αυτό το σημείο ότι τα προτεινόμενα μέτρα για την υπό όρων απόλυση κρατουμένων δεν σχεδιάστηκαν βεβιασμένα ή επιπόλαια όπως καταγγέλλει η ως συνήθως αφοριστική και δύσκαμπτη αντιπολίτευση. Σημαντικό είναι και γι’ αυτό στέκομαι σε αυτό με ιδιαίτερη έμφαση ότι οι προϋποθέσεις πρόωρης απόλυσης ή οι κυρώσεις για την υποτροπή των κρατουμένων που αποφυλακίζονται με τα νέα μέτρα, σχεδιάζονται και πρόκειται να δρομολογηθούν πολύ προσεκτικά. 
      Όπως προκύπτουν από τα στοιχεία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, μέχρι τον Μάρτιο, Απρίλιο του 2009 αναμένεται να αποφυλακιστούν 5.500 κρατούμενοι, εξαιρουμένων των εμπόρων και διακινητών μεγάλων ποσοτήτων ναρκωτικών και όλων των δραστών ειδεχθών εγκλημάτων.
      Αντίστοιχα μέχρι τον Φεβρουάριο του 2009 511 υπόδικοι κρατούμενοι θα έχουν συμπληρώσει τους 12 μήνες προφυλάκισης και μεγάλο μέρος τους θα μπορεί να αποφυλακιστεί σύμφωνα με τα νέα μέτρα του νομοσχεδίου. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ο αριθμός των κρατουμένων πρόκειται να πέσει από 12.315 σε 6.815.
      (ΧΑ)
      

    (BE)
    Άρα μπορεί εύκολα να αντιληφθεί κανείς ότι για πρώτη φορά πρόκειται να δημιουργηθούν πραγματικά καλύτερες συνθήκες διαβίωσης με την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης, ότι για πρώτη φορά μπορούμε να μιλάμε για ένα ουσιαστικό βήμα εξόδου από μία χρόνια προβληματική, εξευτελιστική σε μερικές περιπτώσεις πραγματικότητα, ότι μπορούμε να μιλάμε για συνθήκες κράτησης, που σέβονται το δικαίωμα κάθε κρατούμενου στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια για την αφετηρία μιας σύγχρονης σωφρονιστικής πολιτικής με δυνατότητες περαιτέρω βελτίωσης στο άμεσο μέλλον, με νέες κτηριακές υποδομές, καλύτερες συνθήκες υγιεινής, αναβαθμισμένες, σύγχρονες συνθήκες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και αποτοξίνωσης, περισσότερες δυνατότητες εκπαίδευσης  και απασχόλησης κατά την έκτιση της ποινής. 
    Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου στο σημείο αυτό να σταθώ σε ένα σημαντικό γεγονός. Και τα τρία αυτά κρίσιμα ζητήματα, που τολμά να αγγίξει το παρόν σχέδιο νόμου, αποτελούν κεντρικές προτεραιότητες του Υπουργείου Δικαιοσύνης, αποτελούν απόδειξη για το γεγονός ότι η πρόοδος στα ευαίσθητα αυτά πεδία εκλαμβάνεται ως βασική προϋπόθεση της κοινωνικής και πολιτικής προόδου. Γι’ αυτό η Κυβέρνηση και ο αρμόδιος Υπουργός μεριμνούν σταθερά για την προστασία του παιδιού από νοσηρές μορφές εγκληματικότητας. Σας θυμίζω σχετικά ότι ο πρόσφατος νόμος 3625 για την προστασία των παιδιών και των εφήβων για την εμπορία, την πορνεία και την πορνογραφία θεσπίστηκε μόλις πριν από ένα χρόνο, τον Οκτώβριο του 2007. Μεριμνούν σταθερά για την προστασία των χρηστών και τον διαχωρισμό τους από τους εμπόρους ναρκωτικών. Το αποδεικνύει το γεγονός ότι ο προηγούμενος νόμος 3459 για τον ορισμό των ναρκωτικών ουσιών, τη ρύθμιση και τον έλεγχο της διάθεσής τους, καθώς και για τον προσδιορισμό ποινικών διατάξεων, θεραπευτικών και ασφαλιστικών μέτρων ήταν πρωτοβουλία της Κυβέρνησής μας που ψηφίστηκε μόλις πριν από δύο χρόνια, το 2006. Μεριμνούν σταθερά για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης στα καταστήματα κράτησης. Αυτό προκύπτει από την εντατική και συστηματική δράση προς αυτήν την κατεύθυνση πριν ακόμα από τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των κρατουμένων. Σας θυμίζω ότι από το 2006 άρχισε η οικοδόμηση νέων καταστημάτων κράτησης για την αποσυμφόρηση των υφισταμένων, ενώ αντίστοιχα το 2007 δρομολογήθηκε η ενίσχυση των καταστημάτων κράτησης με νέο προσωπικό σε όλους τους κλάδους με ιδιαίτερη έμφαση στις ειδικότητες των εκπαιδευτικών. 
    Επομένως, μόνο άδικη και αβάσιμη μπορεί να χαρακτηρίζεται κάθε προσπάθεια απαξίωσης των προτεινόμενων μέτρων από την πλευρά της αντιπολίτευσης. Μπροστά στο μείζονα στόχο της αποσυμφόρησης των φυλακών, για την αντιπολίτευση φαίνεται να υπερισχύει ξανά ο λαϊκισμός και ο εντυπωσιασμός. Εφαρμόσιμα και αποτελεσματικά μέτρα για την άμεση ανακούφιση των υπεράριθμων φυλακών δεν ακούσαμε να προτείνονται από κανένα κόμμα της Αντιπολίτευσης. 
    Και αναφέρω αυτήν την τακτική ως παράδειγμα προς αποφυγή για τις πολιτικές και τις κοινωνικές δυνάμεις του τόπου, διότι η μέριμνα για τους ευάλωτους συνανθρώπους μας, για την προστασία και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι κάτι περισσότερο από πολιτική επιλογή. Είναι το μέγιστο δείγμα πολιτισμού μέγιστο δείγμα πολιτικής και κοινωνικής προόδου. Γι’ αυτό δεν μπορεί να αποτελεί αποκλειστικό έργο μιας παράταξης, μιας κυβέρνησης ή ενός υπουργείου. Οφείλει να είναι ισχυρό καθήκον και έργο όλων μας. 
    Αποδεικνύουμε σήμερα ότι το αναγνωρίζουμε. Αναλαμβάνουμε την ευθύνη να ανταποκριθούμε. Τολμάμε σημαντικά νομοθετικά βήματα όσο υπάρχουν ακόμα δικαιώματα και ελευθερίες που καταπατούνται. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κυρία Κεφαλογιάννη. 
    Το λόγο έχει ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ κ. Ρήγας. 
    ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
    Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έρχεται για συζήτηση στην ολομέλεια του Σώματος ένα νομοσχέδιο που και στην επιτροπή το χαρακτηρίσαμε νομοτεχνικά προβληματικό, που μας δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα την ψήφισή του επί της αρχής. Και αυτό γιατί με ένα νομοσχέδιο έρχονται να ρυθμιστούν πράγματι υπαρκτές ανάγκες που χρήζουν απάντησης και ρύθμισης. Αυτή η προσπάθεια να ρυθμίσουμε τρία ζητήματα σε ένα δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα και στην προσέγγιση και των τριών μεγάλων ζητημάτων που ρυθμίζονται ή που γίνεται απόπειρα να ρυθμιστούν με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. 
    Στο πρώτο κεφάλαιο ρυθμίζεται ένα ζήτημα, που αφορά μία σύγχρονη κοινωνική παθολογία, τη γενετήσια κακοποίηση και εκμετάλλευση των ανηλίκων και δεν κάνει τίποτα άλλο από το να κυρώνει τη σύμβαση και να εναρμονίζει ως οφείλει ως σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος η Ελλάδα την εθνική νομοθεσία με την κοινοτική νομοθεσία σε αυτό το θέμα.
    Στο δεύτερο κεφάλαιο προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι εναρμονίζεται η εθνική νομοθεσία με την απόφαση-πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκές Επιτροπής στα ζητήματα των ναρκωτικών. Όμως, εδώ υπάρχει μία πλημμελής και ατελής εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας με το ευρωπαϊκό κείμενο. 
    Η τρίτη ανάγκη που απαντιέται μέσα από αυτό το σχέδιο νόμου είναι η ανάγκη που δημιούργησε η έκρυθμη κατάσταση στα καταστήματα κράτησης όλης της χώρας με την πρόσφατη απεργία πείνας των κρατουμένων. Είναι, λοιπόν, το τρίτο κεφάλαιο του νομοσχεδίου μία νομοθετική πρωτοβουλία, η οποία αναλαμβάνεται υπό το κράτος και υπό την πίεση συγκεκριμένων γεγονότων. Είναι η αντίδραση, η οργισμένη αγανάκτηση των κρατουμένων στις αποθήκες-φυλακές, οι οποίοι με αυτόν τον θα έλεγα πρωτόγνωρο τρόπο και σοβαρότητας και σωφροσύνης διεκδίκησαν τα αναπαλλοτρίωτα δικαιώματά τους στο αν διαβιούν σε ανθρώπινες συνθήκες μέσα στα σωφρονιστικά καταστήματα. 
    Είναι υποχρέωσή μας, μας το επιβάλλει ο θεσμικός μας πολιτισμός, ο χαρακτήρας μας ως κράτους σύγχρονου ευρωπαϊκού, αλλά κυρίως το αξιακό σύστημα πάνω στο οποίο εδράζεται και η κοινωνική μας συγκρότηση και το οποίο διέπει την κοινωνική μας λειτουργία, να δείξουμε την ευαισθησία μας ως πολιτεία απέναντι στους κρατουμένους σήμερα στις ελληνικές φυλακές. Το κάνουμε; Γίνεται με τρόπο συστηματικό; Γίνεται με τρόπο ώστε να αποδεικνύει ότι υπάρχει μία συγκεκριμένη πολιτική που αναθεωρεί το σωφρονιστικό μας σύστημα; Όχι, βεβαίως. Και αυτό γιατί τα μέτρα που παίρνονται είναι μέτρα αποσπασματικά, μεταβατικού χαρακτήρα και σαν στόχο έχουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα των φυλακών, το οποίο δημιουργήθηκε τα τελευταία κυρίως χρόνια ή διογκώθηκε τα τελευταία κυρίως χρόνια και δεν αντιμετωπίζονται οι αιτίες που προκάλεσαν, συνεχίζουν να προκαλούν και θα προκαλούν και στο μέλλον αυτό το φαινόμενο του υπερπληθυσμού στις ελληνικές φυλακές. Κυρίως, όμως, δεν αντιμετωπίζονται ουσιαστικά και με μέτρα η ανάγκη βελτίωσης πλην της αποσυμφόρησης, που αποτελεί μία αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για να μιλάμε για βελτίωση των όρων κράτησης των φυλακισμένων. Δεν υπάρχουν, λοιπόν, ουσιαστικά μέτρα, που να απαντούν συνολικά στο πρόβλημα της βελτίωσης των συνθηκών κράτησης και κυρίως αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει πολιτική στο συγκεκριμένο θέμα. 
    (ZE)
     
      (XA)
      Ο υπερπληθυσμός στις φυλακές δημιουργήθηκε από συγκεκριμένες αιτίες. Οι αιτίες που δημιούργησαν αυτή την αύξηση κατά 32% των κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές είναι γνωστές σε όλους. Οι αριθμοί μας παραπέμπουν και στις αιτίες. Αυτή τη στιγμή ο πληθυσμός των αλλοδαπών κρατουμένων μέσα στις ελληνικές φυλακές είναι δυσανάλογος  σε σχέση με την παρουσία τους  στην ελληνική κοινωνία. Αυτό κρύβει πίσω του πολλά προβλήματα, πολλές παθογένειες, πολλές στρεβλώσεις, αλλά κυρίως κρύβει προβλήματα στη μεταναστευτική μας πολιτική .
      Ένα δεύτερος αριθμός  οι μισοί από τους κρατουμένους είναι μέσα για ναρκωτικά. Και εδώ υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα και  ένα ερώτημα: Τι πρέπει να υποθέσουμε; Ότι 5.500 εμπόρους ναρκωτικών έχουμε στην Ελλάδα; Δηλαδή στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή –γιατί για  εμπορία έχουν φυλακιστεί- έχουμε 5500 εμπόρους ναρκωτικών; Μήπως υπάρχει λοιπόν, σοβαρό πρόβλημα που πρέπει να επανεξεταστεί όσον αφορά την επιμέτρηση των ποινών και όσον αφορά τον χαρακτηρισμό συγκεκριμένων παραβατικών πράξεων όταν έχουν σχέση με τα ναρκωτικά; Και κυρίως ο αριθμός  που λέει ότι 7% αυξήθηκαν οι ανήλικοι κρατούμενοι τα τελευταία χρόνια πρέπει να μας καταστήσει ιδιαίτερα προσεκτικούς για το ποιες είναι οι αιτίες που δημιουργούν αυτή την κατάσταση. 
      Όσον αφορά τώρα τα μέτρα τα οποία λαμβάνονται για την αποσυμφόρηση των φυλακών είναι μέτρα που επαναλαμβάνω είναι μεταβατικού χαρακτήρα και θα εφαρμοστούν εφάπαξ. Από τη συζήτηση στην επιτροπή διατυπώσαμε τη  διαφωνία μας ότι δεν είναι  δυνατόν να υπάρχει αυτή η διαφορετική μεταχείριση απέναντι σε πολίτες οι οποίοι έχουν καταδικαστεί από την  ελληνική  δικαιοσύνη με  ποινές ίσες και όταν καλούνται να εκτίσουν την ποινή μετά από έξι μήνες από την ισχύ του συγκεκριμένου νόμου να έχουν διαφορετική μεταχείριση από αυτούς που σήμερα εκτίουν την ποινή τους ή που η ποινή τους  γίνεται  αμετάκλητη στο διάστημα  των έξι μηνών από την ημέρα που θα ισχύσει ο συγκεκριμένος νόμος. 
      Θεωρούμε και  υποστηρίζουμε ότι παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της ισότητας με τη συγκεκριμένη ρύθμιση. Εάν δεν θέλετε σας το επαναλαμβάνουμε να εμφανιστεί η νομοθετική σας πρωτοβουλία απλώς ως μία συγκυριακή και εξαιτίας των γεγονότων νομοθέτηση, θα πρέπει  αυτά τα μέτρα να ισχύσουν παγίως πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να αναθεωρήσουμε και την ποινική μας νομοθεσία και το σωφρονιστικό μας σύστημα.
      Η άποψή μας όπως διατυπώθηκε στην επιτροπή είναι ότι χρειάζονται πολλά πρόσθετα ουσιαστικά μέτρα για να απαντήσουμε στο αίτημα της βελτίωσης των συνθηκών κράτησης. Αυτά τα μέτρα είναι και θεσμικά και επίσης είναι και παρεμβάσεις  που πρέπει να γίνουν και την υλικοτεχνική υποδομή των σωφρονιστικών καταστημάτων, αλλά κυρίως στη βελτίωση της πρόσβασης των φυλακισμένων σε υπηρεσίες υγείας στους εναλλακτικούς τρόπους  έκτισης της ποινής και στην ενεργοποίηση διατάξεων που ήδη ισχύουν και αφορούν κυρίως τους ανηλίκους και αφορούν όπως είπα  προηγουμένως και τον τρόπο με τον οποίο θα εκτελείται  η επιβαλλόμενη από το δικαστήριο ποινή. Όλα αυτά θα μπορούσαν να αποτελούν ουσιαστικά μέτρα που στοχεύουν στη βελτίωση των συνθηκών κράτησης όμως αυτά δεν υπάρχουν μέσα στο συζητούμενο νομοσχέδιο γι’ αυτό και εμείς θεωρούμε ότι η παρέμβασή σας είναι εντελώς συγκυριακή και αποσπασματική. 
      Πράγματι μας ξενίζει το γεγονός ότι λειτουργείτε και εσείς, αλλά ακούσαμε και την εισηγήτρια της πλειοψηφίας με ένα αυτάρεσκο τρόπο. κινδυνεύουν οι λέξεις να χάσουν το νόημά τους. Ακούσαμε για ριζοσπαστική παρέμβαση, για προοδευτική μεταρρύθμιση για  αλλαγή επιτέλους συμπεριφοράς της πολιτείας. Θέλω να ξέρω γιατί δεν προσγειώνεστε και γιατί δεν βάζετε αυτές τις αλλαγές που κάνετε τις ατελείς και τις ατελέσφορες στα πραγματικά τους όρια; Είναι αλλαγές άλλες μεν που επιβάλλονται από την υποχρέωση της εναρμόνισής μας με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και άλλες γιατί  τα ίδια τα γεγονότα  και οι ίδιες οι ανάγκες σας επιβάλουν να προχωρείτε σε αυτές τις νομοθετικές πρωτοβουλίες. Θα έλεγα λοιπόν, ας είμαστε λίγο πιο μετριόφρονες όσον αφορά  τις «μεταρρυθμίσεις» που κάθε τόσο εξαγγέλλετε ότι κάνετε και ας συζητήσουμε με νηφαλιότητα και ας προσπαθήσουμε να συγκλίνουμε σε κάποιου είδους μέτρα και αποφάσεις. 
      Θα μας δοθεί η δυνατότητα  όταν συζητήσουμε επί των άρθρων να κάνουμε συγκεκριμένες παρατηρήσεις για ένα ζήτημα  που είναι ιδιαίτερα σημαντικό και  αφορά και  αυτόν τον υπερπληθυσμό στις φυλακές. Είναι   η καταδίκη σε βαθμό κακουργήματος όσον  καταδικάζονται για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών και είναι εξαρτημένοι υπότροποι και καταδικάζονται για διακίνηση. Είναι ένας  πολύ μεγάλος αριθμός κρατουμένων που εξαιτίας αυτής της νομολογιακής ας το  πούμε έτσι συμπεριφοράς των κανόνων που έχουν επικρατήσει και του τρόπου που απονέμεται η δικαιοσύνη έχουν φθάσει οι πλημμεληματικές παραβάσεις  αυτού του τύπου να είναι πλέον κακουργήματα με αποτέλεσμα να επιβάλλονται εξοντωτικές ποινές και κυρίως οι καταδικασθέντες γι ‘αυτούς τους λόγους να μην μπορούν να τύχουν των ευεργετημάτων του συγκεκριμένου νόμου. 
      Επίσης έχουμε σοβαρές ενστάσεις όσον αφορά   τον αριθμό των κρατουμένων που ισχυρίζεστε ότι θα αποφυλακιστούν. Δεν ξέρω εάν θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε μια ανακοίνωση που βγήκε  τώρα από τους κρατούμενους όλων των σωφρονιστικών καταστημάτων της χώρας όπου λένε ότι διαψεύστηκαν όσον αφορά τις προσδοκίες που τους είχατε καλλιεργήσει με τα όσα είχατε υποσχεθεί . Αν πρέπει να επικαλεστούμε το ΚΕΘΕΑ που και αυτό ισχυρίζεται και διατείνεται ότι δεν υιοθετήσατε πολλές από τις προτάσεις που είχε καταθέσει και σχετίζονται με την προσαρμογή με την εναρμόνιση της νομοθεσίας μας με την  απόφαση πλαίσιο όμως είμαστε σίγουροι ότι ο αριθμός αυτών που θα αποφυλακιστούν δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να είναι αυτός που εσείς υπολογίζετε. Για πάρα πολλούς λόγους: Πρώτον γιατί θα πρέπει  τα ίδια δικαστήρια τα οποία επέβαλαν την ποινή και είναι στη διακριτική τους ευχέρεια να αποφασίσουν την αποφυλάκιση αυτών που μπορούν να υπαχθούν στις διατάξεις του νόμου και γιατί οι πλημμεληματικές ποινές πολλές φορές είναι ποινές που επιβάλλονται επιπλέον των ποινών για κακουργήματα και αυτές υπάρχουν σωρευτικά στο ίδιο άτομο με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αξιοποιήσουν πάρα πολλοί κρατούμενοι αυτές τις ευεργετικές διατάξεις. 
      (TS)




	



	
      Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς επειδή ακριβώς προχωρήσατε σ’ αυτό τον ιδιότυπο τρόπο να καταθέσετε το νομοσχέδιο βάζοντας τρεις διαφορετικές ρυθμίσεις σε μερικές από τις οποίες συμφωνούμε, είπαμε ότι και στην Επιτροπή πως επί της αρχής δεν μπορούμε παρά να ψηφίσουμε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Όμως, κλείνοντας επαναλαμβάνουμε ότι οι ρυθμίσεις που προβλέπονται σ’ αυτό το νομοσχέδιο, είναι στα περισσότερα σημεία ατελέσφορες και πάρα πολλές από αυτές νομοθετούν την ανισότητα. 
      Επειδή ο χρόνος είναι περιορισμένος και επειδή επί των άρθρων θα αναφερθώ και στα ζητήματα της πραγματογνωμοσύνης που αφορούν τη διακρίβωση αν κάποιος είναι εξαρτημένος, καθώς και στα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την εφαρμογή προγραμμάτων ενημέρωσης στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση για τα ζητήματα της γενετήσιας κακοποίησης και εκμετάλλευσης των ενηλίκων, θα έλεγα το εξής: Σας καλέσαμε να επανεξετάσετε το μεταβατικό χαρακτήρα των ρυθμίσεων που εισάγονται με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, να σκεφτείτε και πάλι την ανάγκη πολύ πιο προοδευτικών και ριζοσπαστικών ρυθμίσεων στο θέμα του κώδικα νόμων περί ναρκωτικών και τέλος να προχωρήσετε σε ουσιαστικές αλλαγές και του σωφρονιστικού συστήματος, αλλά και της ποινικής μας νομοθεσίας, έτσι ώστε να αποδειχθεί ότι λειτουργούμε με βάση τις αρχές, τις συμβάσεις που σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης σήμερα ισχύουν  και τις οποίες θεωρητικά μεν κυρώνουμε, στην πράξη όμως σε καμία περίπτωση δεν υιοθετούμε. 
      Ψηφίζουμε, λοιπόν, επί της αρχής το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, όμως έχουμε πάρα πολλές επιφυλάξεις επί των άρθρων, τις οποίες και θα διατυπώσουμε. 
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κύριο  Ρήγα. 
      Το λόγο έχει ο Ειδικός Αγορητής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Γκιόκας.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ:  Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θεωρούμε ότι κυρίαρχο στοιχείο στο παρόν νομοσχέδιο και στα τρία επιμέρους κεφάλαιά του και στο κεφάλαιο δηλαδή που αφορά την γενετήσια κακοποίηση ανηλίκων και στο κεφάλαιο που αφορά το νόμο περί ναρκωτικών, αλλά και στο κεφάλαιο που αφορά τις φυλακές, δεν είναι η άσκηση κοινωνικής πολιτικής από τη μεριά του Υπουργείου Δικαιοσύνης, όπως ισχυρίστηκε ο κύριος Υπουργός στην Επιτροπή. 
      Κατά τη γνώμη μας, εκείνο που χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, είναι η αδυναμία της πολιτικής που έχει ακολουθηθεί όλα αυτά τα χρόνια να δώσει ουσιαστική λύση σε πολύ  σοβαρά κοινωνικά προβλήματα. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο επιχειρεί σε γενικές γραμμές με μέτρα εκτόνωσης, όπως είναι τα μέτρα για την αποσυμφόρηση των φυλακών ή με μέτρα εξαιρετικά αμφίβολης αποτελεσματικότητας, όπως είναι η αυστηροποίηση κάποιων ποινών, να διαχειριστεί αυτά τα προβλήματα, αλλά όχι να τα λύσει, ούτε και να μετριάσει έστω τις αρνητικές συνέπειές τους. Βέβαια αυτό μένει να αποδειχθεί, όμως εμείς δεν είμαστε καθόλου αισιόδοξοι, ότι με τέτοια μέτρα θα υπάρχουν ουσιαστικά αποτελέσματα στους κρίσιμους, είναι αλήθεια, τομείς εκείνους που προσπαθεί να ρυθμίσει το υπό συζήτηση νομοσχέδιο.
      Η βασική αιτία γι’ αυτό είναι η αδυναμία της πολιτικής που ακολουθείτε να αντιμετωπίσει τις αιτίες που γεννούν και αναπαράγουν τις εγκληματικές συμπεριφορές, η αδυναμία να υλοποιήσει ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης του εγκλήματος, να υλοποιήσει ουσιαστικά μέτρα επανένταξης και σωφρονισμού. 
      Μάλιστα, το νομοσχέδιο θεωρούμε ότι διακρίνεται και από μία μεγάλη αντίφαση, που, αν θέλετε, είναι ενδεικτική των αδιεξόδων αυτής της πολιτικής. Ποια είναι αυτή η αντίφαση; Από τη μια μεριά αυστηροποιούνται οι ποινικές κυρώσεις σε εγκλήματα που ασφαλώς και έχουν μία έντονη ηθικοκοινωνική απαξία και πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά, από την άλλη μεριά παίρνονται μέτρα τεχνικής αποσυμφόρησης των φυλακών, τη στιγμή που σύμφωνα με τα στοιχεία τα 4/5 των αποφυλακισμένων ξανακαταλήγουν στις φυλακές.
      Αυτό κατά τη γνώμη μας δείχνει αδυναμία πρόληψης, δείχνει αδυναμία άσκησης αποτελεσματικής σωφρονιστικής πολιτικής, αδυναμία αντιμετώπισης  των αιτιών που γεννούν το έγκλημα. Ασφαλώς, κατά τη γνώμη μας, αυτές οι αιτίες πρέπει να αναζητηθούν στα κοινωνικά αδιέξοδα που έχει αυτό το σύστημα, τη φτώχεια, τη χαμηλής ποιότητας εκπαίδευση, την ανεπαρκέστατη προστασία της οικογένειας και των παιδιών, τις αξίες και τα πρότυπα της ανταγωνιστικότητας και του ατομισμού που θεοποιούνται και προβάλλονται μέσα ακόμη και από το εκπαιδευτικό σύστημα.
      Και ερχόμαστε στα επιμέρους κεφάλαια του νομοσχεδίου. Στα δύο πρώτα κεφάλαια και ιδιαίτερα στο κεφάλαιο για την κακοποίηση των ανηλίκων, οι μόνες συγκεκριμένες ρυθμίσεις που γίνονται, είναι αυτές που αφορούν την αυστηροποίηση των ποινών στα άρθρα 4 και 5, με τις οποίες δεν θα μπορούσε κανείς να διαφωνήσει και κάποιες ρυθμίσεις δικονομικού χαρακτήρα στα άρθρα 6 και 8. Άρα, και στη μία και στην άλλη περίπτωση μιλάμε για ρυθμίσεις που τυγχάνουν εφαρμογής, αφού έχει δημιουργηθεί το πρόβλημα.
      Εμείς λέμε, κύριε Υπουργέ, ότι η ένταση της ποινικής καταστολής δεν είναι λύση στο πρόβλημα, παρά το γεγονός ότι δεν διαφωνούμε με τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις. Εάν θέλετε, κύριε Υπουργέ, εμείς θεωρούμε ότι σε ένα μεγάλο βαθμό η ποινική καταστολή είναι η εύκολη λύση, είναι το άλλοθι εκείνων των πολιτικών που δεν μπορούν αφενός να αντιμετωπίσουν τις αιτίες που γεννούν το πρόβλημα και αφετέρου να οργανώσουν ένα ολοκληρωμένο σύστημα επανένταξης και σωφρονισμού. 
      Επειδή ακριβώς δεν γίνεται ούτε με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αυτό, αξιοποιείται το ποινικό δίκαιο σαν υποκατάστατο κοινωνικής πολιτικής. Πραγματικά, δεν νομίζουμε ότι περιμένει κανείς να αντιμετωπιστεί επί της ουσίας το πρόβλημα της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων επειδή θα αυξηθούν κατά τι οι ποινές, τη στιγμή μάλιστα που η εμπειρία από χώρες  οι οποίες εφαρμόζουν τα πιο αυστηρά συστήματα ποινικής καταστολής, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, δείχνει ότι η εγκληματικότητα και μάλιστα στην πιο ειδεχθή μορφή της όχι μόνο δεν μειώνεται αλλά αυξάνεται χρόνο με το χρόνο τη στιγμή μάλιστα –και αυτό κατά γνώμη μας είναι το πιο ουσιαστικό- που υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε υποδομές και υπηρεσίες που να μπορούν από το σχολείο να διαγνώσουν το πρόβλημα, να εντοπίσουν παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο, να τα φιλοξενήσουν για όσο καιρό χρειαστεί.
      Εδώ  υπάρχει η γενική ομολογία και από φορείς που ασχολούνται με το συγκεκριμένο ζήτημα, όπως είναι για παράδειγμα ο Συνήγορος του Παιδιού, ότι τέτοιες υπηρεσίες, τέτοιες  υποδομές δεν υπάρχουν, ούτε προβλέπονται οι πόροι για να δημιουργηθούν στο μέλλον.
      Και ρωτάμε το εξής: Υπάρχουν επαρκείς χώροι, ξενώνες, κέντρα που να μπορούν να φιλοξενήσουν παιδιά που έχουν υποστεί τέτοια κακοποίηση, ή που έχει διαπιστωθεί ότι το περιβάλλον στην οικογένειά τους είναι ακατάλληλο; Υπάρχει υποδομή στο εκπαιδευτικό σύστημα με ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, με μετεκπαίδευση, έτσι ώστε να μπορούν να εντοπίζονται και να στηρίζονται παιδιά που είτε είναι κακοποιημένα είτε βρίσκονται σε επικίνδυνο οικογενειακό περιβάλλον, πολύ περισσότερο που τα εγκλήματα αυτά έχουν μεγάλο βαθμό αθεατότητας και δεν καταγγέλλονται από τα θύματά τους; 
      Τα όποια μέτρα παίρνει το Υπουργείο Δικαιοσύνης για την πρόληψη, για την εκπόνηση προγραμμάτων ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης ιδίως των άρθρων 1 και 2, κινούνται στη λογική των διακηρύξεων όπως περιέχονται στη Σύμβαση και η συγκεκριμένη ρύθμισή τους παραπέμπεται στις καλένδες, να λυθεί δηλαδή με υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα. 
      Το χειρότερο κατά τη γνώμη μας είναι ότι εμπλέκετε τον ιδιωτικό τομέα, τις διάφορες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις στην εκπόνηση και εφαρμογή αυτών των προγραμμάτων, με τα οποία εμείς διαφωνούμε ριζικά. Δεν είναι ζήτημα προκατάληψης, αλλά πραγματικά δεν γνωρίζουμε και από την ίδια την εμπειρία σε ποιες περιπτώσεις η εμπλοκή ιδιωτών σε κρίσιμους τομείς κοινωνικής πολιτικής όπως είναι η ψυχική υγεία, όπως είναι η ειδική αγωγή, έχει βοηθήσει, έχει συμβάλει στην ποιότητα αυτών των  υπηρεσιών. Στις περισσότερες περιπτώσεις έρχεται να καλύψει τα κενά και τις ελλείψεις που αφήνει το κράτος. 
      Αν λάβουμε υπόψη ότι η πλειοψηφία των θυμάτων της συγκεκριμένης κατηγορίας είναι από πολύ φτωχιές οικογένειες, μετανάστες ή χωρίς καθόλου οικογένεια, γίνεται φανερό ότι τα θύματα αυτά θα μείνουν αβοήθητα ή θα γίνουν έρμαια στα χέρια των κάθε λογής κερδοσκόπων. Γι’ αυτό λέμε ότι η Σύμβαση και η προσαρμογή της στο Ελληνικό Δίκαιο, αντικειμενικά συγκαλύπτει το όλο πρόβλημα, αντί να επιχειρεί να το λύσει.
      Εμείς υποστηρίζουμε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, την ίδρυση δημόσιου φορέα για τη δωρεάν ολόπλευρη στήριξη αυτών των παιδιών, φορέας που να λειτουργεί και πρέπει να λειτουργεί  με 100% χρηματοδότηση από τον κρατικό  προϋπολογισμό, να συνδέεται με τα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, να υπάρχει ένταξη στα προγράμματα μετεκπαίδευσης των εκπαιδευτικών ο εντοπισμός παιδιών που βρίσκονται σε κίνδυνο, παιδιών κακοποιημένων ή παιδιών με γονείς και περιβάλλον επικίνδυνο.
      Όσον αφορά το τρίτο κεφάλαιο του νομοσχεδίου που αφορά τις φυλακές, κατά τη γνώμη μας ο τίτλος του νομοσχεδίου που αναφέρεται στο συγκεκριμένο κεφάλαιο σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται. Και δεν δικαιολογείται γιατί πολύ απλά ρυθμίζει μόνο το ζήτημα της αποσυμφόρησης των φυλακών και όχι το μείζον ζήτημα των συνθηκών διαβίωσης σε αυτές, που για μας είναι το κυρίαρχο.
      (GH)
      (1TS)
      Είναι επίσης εξαιρετικά σοβαρό το γεγονός και ενδεικτικό, αν θέλετε, των πολιτικών που ακολούθησαν στον τομέα αυτό και οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι δέκα χρόνια μετά τη θέσπιση του Σωφρονιστικού Κώδικα ορισμένες θετικές ρυθμίσεις που και εμείς τότε είχαμε συμφωνήσει να υιοθετηθούν και αφορούν π.χ. το διαχωρισμό των κρατουμένων, τα επισκεπτήρια, την ημιελεύθερη διαβίωση, την κοινωφελή εργασία, παραμένουν ακόμη σε μεγάλο βαθμό ανεφάρμοστες.
      Όλα αυτά τα προβλήματα σε συνδυασμό με τις ελλείψεις σε προσωπικό, ιδιαίτερα προσωπικό ειδικευμένο για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την ψυχοκοινωνική στήριξη των κρατουμένων δικαιολογεί κατά τη γνώμη μας απόλυτα τον χαρακτηρισμό των φυλακών ως ανθρώπινων χωματερών ή  ως σχολείων εγκλημάτων.
      Το υπό συζήτηση νομοσχέδιο δεν αντιμετωπίζει επί της ουσίας κανένα από τα οξυμένα προβλήματα διαβίωσης έτσι ώστε πραγματικά οι κρατούμενοι να μη στερούνται κανένα άλλο δικαίωμα πλην αυτού της προσωπικής ελευθερίας. Κινείται στην πεπατημένη των προηγούμενων κυβερνήσεων και έχει σαν στόχο την εκτόνωση μιας κατάστασης που έχει διαμορφωθεί με τις κινητοποιήσεις των κρατουμένων κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ημερών. Αυτό το επιδιώκει με την λήψη ορισμένων εφάπαξ μέτρων αμφίβολης αποτελεσματικότητας για το άδειασμα των φυλακών που ακόμη και αν εκτονώσουν προσωρινά το πρόβλημα, αυτό θα επανέλθει με μεγαλύτερη οξύτητα, οι φυλακές δηλαδή θα ξαναγεμίσουν γιατί πολύ απλά η πολιτική σωφρονισμού στήριξης και κοινωνικής επανένταξης των αποφυλακισμένων είναι ανεπαρκής έτσι ώστε πραγματικά να δοθεί στους ανθρώπους αυτούς μια δεύτερη ευκαιρία και να μην ξαναοδηγηθούν στις φυλακές. 
      Τα μέτρα μείωσης του χρόνου παραμονής στις φυλακές που προβλέπονται στα άρθρα 15, 16 και 17, της υπό όρων απόλυσης, της μετατροπής της ποινής, της μερικής εφαρμογής και στους κρατουμένους για παράβαση της νομοθεσίας περί ναρκωτικών του γενικού κανόνα των 3/5 έκτισης της ποινής για την υπ’ όρων απόλυση ακόμη και αν πράγματι οδηγήσουν στην αποφυλάκιση κάποιων κρατουμένων δεν θα έχουν καμία αξία αν δεν συνδυαστούν με μέτρα γενναίας ενίσχυσης των αποφυλακισμένων απεξάρτησης των χρηστών κ.α. Απλώς θα μεταθέσουν το πρόβλημα με μεγάλες πιθανότητες υποτροπής αφού όπως δείχνουν οι έρευνες τα 4/5 των αποφυλακισμένων επανέρχονται στις φυλακές. Μάλιστα ιδιαίτερα το μέτρο της μετατροπής της ποινής θεωρούμε ότι είναι σε μεγάλο βαθμό και κοινωνικά άδικο καθώς είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα μπορούν να κάνουν χρήση του συγκεκριμένου μέτρου κρατούμενοι οι οποίοι είναι άποροι. Φοβούμαστε δηλαδή ότι θα παραμείνουν στις φυλακές οι μικροί παραβάτες, οι μικροκακοποιοί ακόμη και κρατούμενοι για χρέη, για ακάλυπτες επιταγές λόγου χάρη για τους οποίους είναι εξαιρετικά αμφίβολο ακόμη και αν αυτό το μέτρο του εγκλεισμού έχει κάποιο νόημα, κάποιο σκοπό σωφρονισμού.
      Η μείωση του χρόνου προσωρινής κράτησης των υποδίκων από 18 σε 12 μήνες αφενός μειώνει την εμβέλεια του μέτρου που είναι θετικό, αφετέρου αν δεν συνδυαστεί με τη λήψη μέτρων για την ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης και τη γρήγορη εκδίκαση των υποθέσεων, θα αποβεί αναποτελεσματική.
      Κατά τη γνώμη μας, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, δεν αντιμετωπίζεται το σοβαρό πρόβλημα που υπάρχει με ειδικές κατηγορίες κρατουμένων π.χ. ανήλικοι. Πιστεύουμε ότι χρειάζεται να επανεξεταστεί το θεσμικό πλαίσιο αντιμετώπισης των ανηλίκων φυλακισμένων και αποφυλακισμένων. Να προχωρήσει επιτέλους η ίδρυση των μονάδων μέριμνας νέων και να ενισχυθεί η υπηρεσία επιμελητών του δικαστηρίου ανηλίκων, να δημιουργηθούν όλες εκείνες οι προϋποθέσεις που σήμερα δεν υπάρχουν σε αρκετά μεγάλο βαθμό έτσι ώστε αυτά τα παιδιά να παρακολουθούν και να ολοκληρώνουν τουλάχιστον την υποχρεωτική εκπαίδευση.
      Δεύτερη κατηγορία, χρήστες. Υπάρχει πρόβλημα με τη δικαστηριακή πρακτική που έχει να κάνει και με το χαρακτηρισμό των πράξεων, που δεν διασφαλίζει την ένταξη αυτών των ανθρώπων σε θεραπευτικά προγράμματα ή δεν την αναγνωρίζει ως ελαφρυντική περίσταση κατά την επιμέτρηση της ποινής. Αλλά ακόμη και αν το έκανε θεωρούμε και μπαίνει ένα ερώτημα εάν υπάρχουν εκείνες οι υποδομές να απορροφήσουν αυτούς τους ανθρώπους.
      Εμείς υποστηρίζουμε την ειδική αντιμετώπιση των χρηστών φυλακισμένων που θα στοχεύει στην πλήρη απεξάρτηση, στην ψυχοκοινωνική τους στήριξη και την κοινωνική επανένταξη, τη στελέχωση του εγκαταλελειμμένου κέντρου αποτοξίνωσης κρατουμένων, την αύξηση και μονιμοποίηση των προγραμμάτων του ΚΕΘΕΑ και του «18 και άνω».
      Τρίτη κατηγορία, οικονομικοί μετανάστες. Ένας πολύ μεγάλος αριθμός κρατείται αυτή τη στιγμή στις φυλακές και έχει την ίδια μεταχείριση με τους ποινικούς κρατουμένους μόνο και μόνο για το λόγο ότι βρέθηκαν παράνομα στη χώρα μας το ότι παραβίασαν δηλαδή τη μεταναστευτική νομοθεσία. Αυτοί οι κρατούμενοι θεωρούμε ότι πρέπει να απελευθερωθούν, αυτοί οι αλλοδαποί κρατούμενοι που βρίσκονται υπό καθεστώς διοικητικής κράτησης εν όψει απέλασης και το ίδιο να ισχύσει και για τους αλλοδαπούς που είναι υπό καθεστώς δικαστικής κράτησης, έχουν εκτίσει δηλαδή την ποινή τους και δεν είναι εφικτή η παρεπόμενη ποινή της απέλασης.
      Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, εμείς  από τη μεριά μας σαν Κ.Κ.Ε. διεκδικούμε τα μέτρα για την αποσυμφόρηση των φυλακών και πιστεύουμε ότι αυτά τα μέτρα για την αποσυμφόρηση των φυλακών πρέπει να συνοδευτούν με την τήρηση των προδιαγραφών του σωφρονιστικού κώδικα για τα δικαιώματα των κρατουμένων με την κάλυψη των αναγκών σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και ένταξη του νοσοκομείου και ψυχιατρείο των φυλακών στο ΕΣΥ, με την κατάργηση του άβατου των φυλακών για πολιτικά κόμματα και επιστημονικούς φορείς, με τη δημιουργία εκπαιδευτικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων μέσα στις φυλακές, με γενναία μέτρα στήριξης των αποφυλακισμένων οι οποίοι αφήνονται κυριολεκτικά στη μοίρα τους με ένα επίδομα ελεημοσύνης 184 ευρώ από τον ΟΑΕΔ και μάλιστα αυτό δίνεται και υπό προϋποθέσεις. Εμείς λέμε ότι πρέπει να δοθεί επίδομα ανεργίας για όσο διάστημα είναι άνεργοι, πλήρης δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη  χωρίς προϋποθέσεις ασφαλιστικής κάλυψης, να δοθούν κίνητρα για την κοινωφελή εργασία ως εναλλακτικού τρόπου έκτισης των ποινών και να στελεχωθεί η υπηρεσία επιμελητών κοινωνικής αρωγής.
      Κύριε Υπουργέ, Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θεωρούμε ότι με το υπάρχον νομοσχέδιο δεν αντιμετωπίζονται αυτά τα ουσιώδη προβλήματα και ούτε γίνεται κάποιο αποφασιστικό βήμα για την επίλυσή τους. Το νομοσχέδιο περιέχει ρυθμίσεις αποσπασματικού χαρακτήρα που δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα αυτά για τα οποία θεσπίζονται παρά το γεγονός ότι υπάρχουν ρυθμίσεις οι οποίες έχουν ένα θετικό περιεχόμενο. Θα το αναδείξουμε κατά τη συζήτηση των άρθρων. Θα ψηφίσουμε και αρκετές από αυτές τις ρυθμίσεις. Παρόλα αυτά σε γενικές γραμμές θεωρούμε ότι το νομοσχέδιο δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή και στους τρεις τομείς που υποτίθεται ότι έρχεται να ρυθμίσει και γι’ αυτούς τους λόγους εμείς επί της αρχής θα καταψηφίσουμε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Ειδικός Αγορητής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Κουράκης.
      ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Κύριε Υπουργέ,  κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να σας πω ότι μου συνέβη ένα περιστατικό σήμερα το οποίο σχετίζεται με το θέμα που μιλούμε. Ειδοποιήθηκα το πρωί ότι είχε γίνει διάρρηξη στο γραφείο μου στο πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη και γι’ αυτό αναγκάστηκα να μεταβώ εκεί για να δω περί τίνος επρόκειτο. 
      Προφανώς κάποιος άνθρωπος ο οποίος είχε ανάγκη με ό,τι σημαίνει αυτό, πιθανότατα εξαρτημένος, είχε κάνει μια διάρρηξη και είχε αναστατώσει το σύμπαν, είχε κλέψει διάφορα αντικείμενα από το εργαστήριο το δικό μας της βιολογίας της ιατρικής σχολής.
      Ως φυσικό πρόσωπο θα είχα δικαίωμα να αγανακτήσω και να ζητήσω την τιμωρία του δηλαδή καταστολή, αλλά ως πολιτικό πρόσωπο και εσείς ως πολιτική ηγεσία δεν μπορούμε παρά να βλέπουμε τα αίτια που ωθούν τους ανθρώπους σε τέτοιου είδους παραβατικότητα. 
      Αν είχαμε προγράμματα απεξάρτησης εφόσον ήταν εξαρτημένος, αν είχαμε προγράμματα κοινωνικής ένταξης, αν είχαμε ως πολιτεία αντιμετωπίσει τα κοινωνικά αίτια της παραβατικότητας, δηλαδή τη φτώχια, την ανέχεια, την ανεργία, την έλλειψη προοπτικής για τους νέους τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
      Παρόλα αυτά βρισκόμαστε σε μια διαδικασία όπου έχετε φέρει κάποιες τροπολογίες στο υπάρχον σύστημα και έχετε λάβει κάποια μέτρα. Θα έλεγα βέβαια ότι έχετε υποσχεθεί πολύ περισσότερα από αυτά που στην πράξη έχετε φέρει. Και τα φέρατε και σταμάτησε με μια αίσθηση εμπιστοσύνης ένα μεγαλειώδης κίνημα κρατουμένων που επί δεκαοκτώ μέρες ανέδειξε θα έλεγα ένα νέο υποκείμενο αυτή τη στιγμή. 
      
      (DP)
      (1GH)
Το νέο υποκείμενο ήταν ο κρατούμενος. Δεν ήταν ο εγκληματίας, ούτε περιθωριακός, αλλά ήταν ο έγκλειστος των φυλακών του οποίου καταπατούνται συστηματικά τα δικαιώματα. Και θα έλεγα προς τιμήν αυτού του μεγαλειώδους κινήματος ότι το κύριο αίτημα δεν ήταν οι συνθήκες κράτησης, οι οποίες είναι μεσαιωνικού χαρακτήρα, αλλά ήταν το αίτημα για λιγότερη φυλακή. 
      Και κάτι περισσότερο: Μετά από αυτό το κίνημα άρχισε να κουβεντιάζει η κοινωνία για την ηθική νομιμοποίηση του θεσμού των φυλακών, δηλαδή του εγκλεισμού των ανθρώπων και όσον αφορά την ηθική τους νομιμοποίηση και όσον αφορά την αποτελεσματικότητά τους. 
      Πριν από μερικές εβδομάδες, κύριε Υπουργέ, είχα επισκεφτεί τις φυλακές Τρικάλων και είχα συναντήσει τους κρατούμενους Κούρδους που είχαν ράψει το στόμα τους. Εκεί, λοιπόν, βρεθήκαμε μπροστά σ’ ένα πρωτοφανές πράγμα: να συνομιλείς με έναν άνθρωπο ο οποίος έχει ράψει το στόμα του και ταυτόχρονα να συνεννοείσαι με τη γλώσσα της απελπισίας. Μας είπε, λοιπόν, αυτός ο κρατούμενος Κούρδος ότι παρόλο που είχε εκτίσει την ποινή του, επειδή δεν μπορούσε με κάποιο τρόπο –που θα σας πω- να πληρώσει το χρηματικό ποσό που του είχε επιβάλλει το δικαστήριο διαμαρτύρονταν με αυτόν τον ακραίο τρόπο. Και δεν μπορούσε να πληρώσει το πρόστιμο όχι γιατί δεν είχε λεφτά –μπορεί να είχε, μπορεί να μην είχε- αλλά γιατί στους αλλοδαπούς που δεν έχουν ΑΦΜ, δεν μπορεί να πιστωθεί το χρηματικό ποσό στην εφορία. 
      Να πω εδώ από το Βήμα αυτό ότι ο όρος «λαθρομετανάστης» είναι εξαιρετικά χυδαίος και ρατσιστικός. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι, δεν υπάρχουν λαθραίες ζωές, αλλά υπάρχουν απελπισμένοι άνθρωποι οι οποίοι εγκαταλείπουν τον τόπο τους –ένα καθόλου ευχάριστο συναίσθημα για όλους αυτούς- και αναζητούν την τύχη τους, μια καλύτερη τύχη, πού; Στην Ευρώπη – φρούριο, στην Ευρώπη η οποία κτίζει νέες φυλακές. 
      Στην Επιτροπή θυμάμαι ότι είχατε πει, κύριε Υπουργέ, ότι θα αντιμετωπίσουμε το καθεστώς αυτό με ειδικό ΑΦΜ όλων αυτών των οικονομικών μεταναστών, που δεν έχουν τη δυνατότητα μέσω της οδού που υπάρχει να πληρώνουν τα ποσά που τους επιβάλλονται. 
      Στον υπερπληθυσμό των φυλακών απαντάτε με το προσωρινό μέτρο της απόλυσης και λέτε ένα πολύ μεγάλο νούμερο. Εμείς εκτιμούμε ότι δεν θα είναι τόσο μεγάλο το νούμερο, αλλά θα απολυθούν πολύ λιγότεροι άνθρωποι. Να ξέρετε ότι θα υποβάλω ερώτηση τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο για να δούμε τότε εάν αυτό το προσωρινό μέτρο έχει δώσει ουσιαστική ανάσα στο ζήτημα του υπερπληθυσμού. Είμαστε σίγουροι ότι με τις εξοντωτικές ποινές που επιβάλλονται, με την υπερβολική χρήση της προφυλάκισης, πάλι θα γεμίσουν οι φυλακές σε μερικούς μήνες και πάλι θα έχουμε αυτούς τους πολύ μεγάλους αριθμούς. Η απάντηση όμως που δίνετε και εδώ στη Βουλή, αλλά και στις συνεντεύξεις σας είναι για τις νέες φυλακές. 
      Εμείς λέμε ότι δεν χρειαζόμαστε, κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, νέες φυλακές. Θα έλεγα μάλιστα ότι προτείνουμε να σταματήσει το πρόγραμμα ανέγερσης νέων φυλακών και τα χρήματα να δοθούν για προγράμματα απεξάρτησης, εναλλακτικών μορφών ποινής, τμηματικής έκτισης, ημιελεύθερης διαβίωσης. Θα έλεγα ότι ο εγκλεισμός των ανθρώπων είναι ένα ακραίο μέτρο. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν άλλοι τρόποι για τιμωρία των παραβατών και βεβαίως άλλοι τρόποι έκτισης. Κάτι τέτοιο πραγματικά θα ήταν και ριζοσπαστικό και εξαιρετικά αποτελεσματικό, πιστέψτε με σ’ αυτό. 
      Όσον αφορά για τα προγράμματα απεξάρτησης ξέρουμε ότι αυτή τη στιγμή εκτός από τις φυλακές Κορυδαλλού δεν λειτουργούν πουθενά αλλού. Δεν είναι εξαιρετικά άδικο ένας χρήστης σήμερα έξω από τις φυλακές να έχει τη δυνατότητα είτε να παραμείνει χρήστης, είτε αν θέλει να χρησιμοποιήσει ένα από τα άλλα εναλλακτικά προγράμματα απεξάρτησης και στη φυλακή να μην έχει αυτό το δικαίωμα; Δεν είναι εξαιρετικά αναχρονιστικό να έχουμε φυλακές ανηλίκων; Έχετε υποσχεθεί ότι θα γίνει μια νομοπαρασκευαστική επιτροπή για να εξετάσει αυτό το πολύ δίκαιο αίτημα που και εσείς αναγνωρίζετε. Περιμένουμε το χρονοδιάγραμμα ώστε να φύγουν από τα λεξικά αυτοί οι δυο ασύμβατοι όροι «φυλακές ανηλίκων». Είναι αδιανόητο για την εποχή μας. 
      Ακόμα πρέπει να πω, κύριε Υπουργέ –είμαι υποχρεωμένος- ότι αυτή τη στιγμή μέσα στις φυλακές βρίσκονται οι παραβάτες για εκείνα τα αδικήματα που τυχαίνει να τιμωρούνται, γιατί υπάρχουν και αδικήματα που δεν τιμωρούνται. Δεν τιμωρείται το αδίκημα, λόγου χάρη, ένας εφοπλιστής να έχει σαπιοκάραβα τα οποία να βυθίζονται γιατί δεν έχει λάβει τα αναγκαία μέτρα, γιατί δεν υπάρχει έλεγχος από την πολιτεία και να χάνονται ζωές. Δεν τιμωρούνται εκείνοι οι εργοδότες που δεν παίρνουν όλα τα μέτρα και συμβαίνουν –υπάρχει αυτός ο απαίσιος όρος- εργατικά ατυχήματα. Δεν είναι εργατικά ατυχήματα, αλλά είναι εργατικά εγκλήματα. Αυτοί, λοιπόν, δεν τιμωρούνται, όπως δεν τιμωρούνται οι οικοπεδοφάγοι και αυτοί που έχουν οικοδομική δραστηριότητα μέσα στα δάση. Δεν τιμωρούνται, ας πούμε, τα golden boys που κυκλοφορούν τοξικά ομόλογα και άλλες επενδύσεις ή οι τράπεζες που κάνουν επίσημη τοκογλυφία. Αυτή η παραβατικότητα βλέπετε ότι δεν τιμωρείται. 
      Επανέρχομαι σ’ ένα άλλο ζήτημα, που έγινε μια προσπάθεια αλλά ήταν εξαιρετικά αναποτελεσματική, της παραβατικότητας του νόμου περί ναρκωτικών. Γνωρίζουμε ότι γύρω στο 45% οι κρατούμενοι είναι για παραβάσεις του νόμου περί ναρκωτικών. Αυτοί οι άνθρωποι, λοιπόν, σε αντίθεση με άλλους παραβάτες μπορούν να υποβάλλουν αίτηση για υφ’ όρων απόλυση όταν έχουν εκτίσει τα 4/5, ενώ όλοι οι άλλοι όταν έχουν εκτίσει τα 3/5. Η πρόβλεψη που κάνετε στην πραγματικότητα αφήνει όλους αυτούς εκτός της δυνατότητας χρήσης των 3/5. Πιστεύουμε ότι είναι ένα άδικο μέτρο. Θα προκαλούσε πραγματική αποσυμφόρηση. Δεν στρέφεται εναντίον της κοινωνίας. Δεν νομίζουμε ότι όλοι αυτοί οι τεσσεράμισι, πέντε, έξι, εξήμισι χιλιάδες –δεν ξέρω πόσοι ακριβώς είναι- που βρίσκονται για αδικήματα περί τα ναρκωτικά είναι όλοι μεγαλέμποροι. Είναι φτωχοδιάβολοι, βαποράκια που διακινούν μικρές ποσότητες, επομένως όταν τους χαρακτηρίζουμε συλλήβδην όλους αυτούς τους εμπόρους, δεν κάνουμε τίποτε άλλο, παρά να γεμίζουμε τις φυλακές με εκείνους που κάνουν διακίνηση και είναι μέσα, γιατί υπάρχουν πάρα-πάρα πολύ έμποροι που είναι απέξω. 
      Μάλιστα πρέπει να σας πω –και το γνωρίζετε πολύ καλά- ότι από τους τετρακόσιους θανάτους που έχουν συμβεί τα τελευταία δέκα χρόνια στις φυλακές η συντριπτική πλειοψηφία, σχεδόν το σύνολο έχουν γίνει εξαιτίας των ναρκωτικών, δηλαδή υπερβολικές ποσότητες και ελάχιστες άλλες αυτοκτονίες. Επομένως, η ρύθμιση που κάνετε είναι εξαιρετικά αναιμική, θα έλεγα και δεν θα δώσει λύση στο πρόβλημα. 
      Επίσης, κύριε Υπουργέ –θα τα πούμε και στην κατ’ άρθρον συζήτηση- η υφ’ όρων απόλυση που κάνετε στο άρθρο 16, θα έλεγα ότι είναι εξαιρετικά μικρή ελάφρυνση. Δηλαδή, ένας κρατούμενος με ποινή μέχρι δυο χρόνια κερδίζει έως πέντε μήνες και όταν έχει τη δυνατότητα να κάνει μερικά ημερομίσθια το κέρδος σε μήνες κράτησης είναι ακόμα μικρότερο. Δηλαδή, για ποινές δύο έως πέντε χρόνων στην πραγματικότητα κερδίζει δυο-τρεις μήνες. Ούτως ή άλλως είναι έκτακτη η διάταξη, αλλά θα έλεγα ότι δεν θα έπρεπε, κύριε Υπουργέ –κι αυτό πρέπει να το δείτε πάρα πολύ σοβαρά- να εξαιρεθούν από τη ρύθμιση εκείνοι που έχουν καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης μέχρι πέντε ετών για κακούργημα. Είναι, όπως γνωρίζετε, περιπτώσεις που έχει καταδικαστεί κάποιος για κακούργημα σε ποινή κάτω των πέντε ετών με ελαφρυντικά ... 
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Λέει για πέντε χρόνια ... 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Χαίρομαι. Εμείς πάντως έχουμε καταθέσει μια τροπολογία που λέει ότι να απαλειφθεί η λέξη «πλημμελήματα». Δεν ξέρω αν είναι στις τροπολογίες που θα μας δώσετε…
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Δεν είναι στην τροπολογία. Λέει για πέντε χρόνια ανεξάρτητα τι είναι. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Δεν έχω εδώ το νόμο. Λέει τη λέξη «πλημμελήματα». 
      Νομίζουμε ότι πρέπει να απαλειφθεί η λέξη «πλημμελήματα». Το είδα και στο νόμο που μας μοιράσατε πριν από λίγο, εκτός αν διάβασα λάθος και εύχομαι να διαβάζω λάθος. Αλλά πρέπει να γίνει «ποινή φυλάκισης». 
      Νομίζουμε ότι η μείωση του χρόνου έκτισης των ποινών και για τα κακουργήματα με χαμηλότερες ποινές θα ήταν ένα δίκαιο μέτρο άμβλυνσης της συσσωρευμένης έντασης και του αισθήματος αδικίας μέσα στις φυλακές. Νομίζω ότι αυτό πραγματικά θα δώσει μια λύση. Και γιατί θα δώσει λύση; Δεν είναι μόνο ότι θα αποσυμφορήσει τις φυλακές, αλλά στις φυλακές αυτή τη στιγμή βρίσκονται άνθρωποι εξαιτίας του γεγονότος ότι έχουν αντιμετωπιστεί με εξαιρετικά μεγάλη αυστηρότητα από τους δικαστές, κυρίως μετά το παραδικαστικό κύκλωμα. Επομένως, οφείλει η πολιτεία να πάρει τέτοιου είδους μέτρα, ώστε να δει κάπως αυτούς τους ανθρώπους που βρίσκονται στις φυλακές με αυτές τις εξοντωτικές ποινές. 
      
      
      
      (ML)
      
     (DP)
     Θα έλεγα επίσης ότι δεν είναι δυνατόν κάποιος ο οποίος έχει ένα πειθαρχικό παράπτωμα να οδηγείται τελικά με διάφορους τρόπους στον να παραμείνει περισσότερο στη φυλακή. Δεν μπορεί δηλαδή, το πειθαρχικό παράπτωμα να μετριέται  δύο φορές, μία φορά ως  πειθαρχικό παράπτωμα και μία φορά με τη μεγαλύτερη έκταση της ποινής. 
     Για παράδειγμα  μήπως θα έπρεπε να λάβουμε μέριμνα, κύριε Υπουργέ, ώστε αυτοί οι οποίοι παίρνουν μία πειθαρχική ποινή να μην εξαιρούνται από το να εκτίουν τα μεροκάματα, τα οποία λειτουργούν ευεργετικά. Πόσο σημαντικό θα ήταν αν κάποιος, παρ’ όλο το πειθαρχικό παράπτωμα, μπορούσε να συμμετέχει στην εργασία μέσα στη φυλακή ώστε να έχει ευνοϊκό χρόνο μεταχείρισης; Ευνοϊκό όσον αφορά στην προσμέτρηση της ποινής του. 
     Κάτι ακόμα σχετικά με το άβατο των φυλακών. Δεν είδαμε διάταξη. Θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρξει υπουργική απόφαση ώστε η μόνιμη Επιτροπή της Βουλής  να εξακολουθεί να διατηρεί το χαρακτήρα των επισκέψεων και μετά το χρόνο λήξης της θητείας της. Νομίζω ότι το υποσχεθήκατε ήδη.
     Θα ήθελα να τοποθετηθείτε στο εάν σκοπεύετε να επεκτείνετε τη δυνατότητα του κοινωνικού ελέγχου και της διαφάνειας και στο Συνήγορο του Πολίτη, αλλά και στους άλλους θεσμικούς φορείς όπως είναι ο Δικηγορικός Σύλλογος.
     Θα έλεγα, κύριε Υπουργέ, ότι οι διατάξεις του νομοσχεδίου, εάν παραμείνουν όπως κατετέθησαν -που θέλω να πιστεύω ότι θα λάβετε σοβαρά υπ’ όψιν και θα υιοθετήσετε αρκετές από τις τροπολογίες που θα αναπτύξουμε αύριο- είναι λίγες και αποσπασματικές και θα προκαλέσουν μόνο μία προσωρινή αποσυμφόρηση των φυλακών. 
     Εμείς, παρ’ όλα όσα είπαμε, κύριε Υπουργέ, θα πούμε «ναι» στο νομοσχέδιο. Το «ναι» δεν θα αφορά το νομοσχέδιο, ούτε αυτό που έχει κατατεθεί, που θεωρούμε ότι είναι εξαιρετικά λίγες, παραμένει ο άδικος χαρακτήρας του εγκλεισμού, αλλά θα είναι ένα «ναι» και μία επιβράβευση του μεγαλειώδους αγώνα που έχουν κάνει οι κρατούμενοι. Το «ναι» θα είναι ότι χαιρετίζουμε τον αγώνα αυτών των ανθρώπων, όπως χαιρετίζουμε τη συμπαράσταση και τη κοινωνική αλληλεγγύη που έδειξε, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, όλη η ελληνική κοινωνία. Είναι ένας αγώνας ο οποίος θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος. Το τέλος δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η άρση των κοινωνικών αιτίων που οδηγούν τους ανθρώπους στην παραβατικότητα και τη μείωση του εγκλεισμού των ανθρώπων στις φυλακές έως το μηδέν. 
     Νομίζουμε ότι πρέπει να αναζητήσουμε άλλους τρόπους αντιμετώπισης και της έκτισης της ποινής και της παραβατικότητας.
     Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας):  Ευχαριστούμε τον κ. Κουράκη.
      Το λόγο έχει ο κ. Βορίδης, ειδικός αγορητής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. 
     ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να συζητήσουμε επί της αρχής ενός σχεδίου νόμου το οποίο περιέχει τρία τελείως διαφορετικά ζητήματα και επομένως περιέχει τρεις τελείως διαφορετικές αρχές. Υπάρχει μία σύμβαση η οποία προστατεύει τη γενετήσια ελευθερία των παιδιών. Υπάρχουν διατάξεις οι οποίες προσπαθούν να καταστήσουν αποτελεσματικότερη τη νομοθεσία περί ναρκωτικών και υπάρχει το τμήμα του σχεδίου νόμου το οποίο τιτλοφορείται «βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης στα καταστήματα κράτησης» και έχει ορισμένες ρυθμίσεις οι οποίες τροποποιούν άρθρα του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
     Όπως αντιλαμβάνεστε, είναι δυνατόν κάποιος να συμφωνεί με την αρχή του πρώτου ή να συμφωνεί με την αρχή του δεύτερου και να διαφωνεί με την αρχή του τρίτου. Επομένως, είναι τελείως αδύνατον να υπάρξει μία ενιαία τοποθέτηση όταν γίνονται τέτοιου είδους νομοθετικές επιλογές. Κάποια στιγμή, λοιπόν, αυτό πρέπει να τελειώσει, διότι δεν είναι λογικά ορθό, διότι δεν είναι νομοτεχνικά ορθό και γιατί ουσιαστικά είναι κακή ποιότητα νομοθεσίας. Και μόνο γι’ αυτό το λόγο θα άξιζε κανείς άνευ ετέρας τοποθετήσεως να καταψηφίσει επί της αρχής το σχέδιο νόμου, για έναν απλό λόγο:  Διότι δεν υπάρχει τέτοια αρχή. Δεν υπάρχει ενιαία αρχή του σχεδίου νόμου ώστε να τοποθετηθεί κάποιος. Είναι τρία διαφορετικά ζητήματα.
     Επιμέρους τώρα. Προφανώς, σε ό,τι αφορά στην κύρωση της συμβάσεως η οποία προστατεύει τη γενετήσια ελευθερία των παιδιών και προσπαθεί να αποτρέψει την οικονομική εκμετάλλευση αυτής, δεν μπορούν να υπάρχουν σοβαρές και βάσιμες αντιρρήσεις. Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό και εξαιτίας του διαδικτύου υπάρχει μία ένταση φαινομένων εκμεταλλεύσεως της γενετήσιας ελευθερίας ανηλικότητας. Είναι ένα τεράστιο ζήτημα. Συνδέεται με την παιδική πορνογραφία, η οποία έχει εξελιχθεί κυριολεκτικά σε μάστιγα, συνδέεται με την εμπορία των παιδιών, η οποία είναι ένα τεράστιο πρόβλημα και αφορά όχι μόνο τον τρίτο κόσμο και επομένως πρέπει να υπάρξουν πρόσθετα μέτρα, πρέπει να υπάρξει η διεθνής συνεργασία για να αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα. 
     Παρά ταύτα οφείλω να πω ξανά το εξής: Το μείζον για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος δεν είναι οι νομοθετικές ρυθμίσεις. Δεν είναι τόσο κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι μας λείπει το νομοθετικό πλαίσιο για να προστατεύσουμε την ανηλικότητα. Δεν είναι ότι είναι κακής ποιότητας οι ήδη υφιστάμενες ρυθμίσεις στον Ποινικό Κώδικα. Δεν βρίσκεται εκεί το πρόβλημα. Το πρόβλημα κυρίως βρίσκεται στον τρόπο που στα πλαίσια της καταστολής, στα πλαίσια της πρόληψης θα μπορέσουμε να έχουμε μηχανισμούς παρακολούθησης αυτού του νοσηρού φαινομένου. Και το όλο πλαίσιο που φτιάχνει αυτή τη σύμβαση,  έτσι όπως το διαμορφώνει για να λειτουργήσει, το μεγάλο ερώτημά του, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι –και αυτό κανονικά θα έπρεπε να εποπτεύει και να παρακολουθήσει το Κοινοβούλιο- είναι το πώς θα εκτελεστεί. Είναι το ποιοι διοικητικοί μηχανισμοί θα φτιαχτούν ώστε να μπορέσουμε να εποπτεύσουμε αποτελεσματικά το πρόβλημα αυτό. 
     Έχω τώρα μία επιμέρους τοποθέτηση, την έχω κάνει και στην επιτροπή. Κατά την άποψή μου το άρθρο 348 Β΄, που προστίθεται και αφορά την προσέλκυση παιδιών για γενετήσιους λόγους, αλλά και το άρθρο του Ποινικού Κώδικα  341, παρ. 1  που αντικαθίσταται, το πρώτο αφορά σε πρόταση ενηλίκου  να συναντήσει ανήλικο με σκοπό τη διάπραξη αδικημάτων που προσβάλουν τη γενετήσια ελευθερία, σε περίπτωση που αυτός δεν έχει συμπληρώσει τα δεκαπέντε έτη, τιμωρείται με μία πλημμεληματική ποινή, δηλαδή, με φυλάκιση δύο ετών, μέχρι πέντε. Κατά τη γνώμη μου είναι εξαιρετικά επιεικής αυτή η ποινή για κάποιον ο οποίος χρησιμοποιεί την τεχνολογία για να προσελκύσει ανήλικο. Είναι επιεικής η ποινή για ένα ειδεχθέστατο έγκλημα. 
     Επίσης, επιεικής είναι η ποινή η οποία ουσιαστικά προβλέπεται στο 349, 1,  όποιος για να εξυπηρετήσει την  ακολασία άλλων, προάγει ή εξωθεί στην πορνεία ανήλικο ή τον υποθάλπει ή εξαναγκάζει ή διευκολύνει ή συμμετέχει στην πορνεία ανηλίκων, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών, δηλαδή, πέντε με δέκα χρόνια φυλάκιση. Κατά τη γνώμη μου επίσης κάποιος που προωθεί ανήλικους σε πορνεία, δεν μπορεί να τιμωρείται με την ελαφρότερη των καθείρξεων. Θα χρειαζόταν αυστηρότερες ποινές σ’ αυτές τις δύο παραγράφους. 
     Παρά ταύτα, εν πολλοίς, λέω ξανά το κρίσιμο για την όλη λειτουργία του συγκεκριμένου συστήματος και για την εποπτεία του διαδικτύου, είναι οι διοικητικοί μηχανισμοί. Αυτό είναι το μείζον και όχι τόσο οι ποινικές διατάξεις, οι οποίες ούτως ή άλλως υπήρχαν. Το να τις βαρύνουμε κάπως ή ακόμα περισσότερο δεν είναι το κεντρικό θέμα. 
     Στο θέμα των ναρκωτικών τοποθετηθήκαμε. Είναι στη σωστή κατεύθυνση αυτές οι μεταρρυθμίσεις, είναι στη σωστή κατεύθυνση οι τροποποιήσεις του κώδικα ναρκωτικών και νομίζω ότι γίνεται μία σημαντική τομή η οποία θα διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό τα δικαστήρια. Καθίσταται επιβαρυντική περίστασης, δεν υπήρχε μέχρι σήμερα, η εμπορεία της μεγάλης ποσότητας. Επομένως, εδώ αυτό είναι θετικό σε δύο κατευθύνσεις, γιατί η μεγάλη ποσότητα πράγματι δεν χρειάζεται να γίνει μία κατασκευή, την έκαναν τα δικαστήρια, υπό την έννοια ότι θεωρούσαν ότι είναι κατ’ επάγγελμα όταν είχαν μεγάλη ποσότητα και επομένως πηγαίνανε στην επιβαρυντική περίσταση. 
     
     (ST)
     
      
      
        
      
      
      (1ML)
Τώρα όμως δεν χρειάζεται να γίνεται αυτή η κατασκευή. Μεγάλη ποσότητα σημαίνει επιβαρυντική περίσταση, σημαίνει ποινή ισοβίων. Αυτό είναι στη θετική κατεύθυνση και με αυτήν την έννοια το θεωρούμε σημαντικό. Ομολογώ ότι νομοτεχνικά δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει το «προκάλεσε σημαντικές βλάβες σε τρίτο πρόσωπο και ειδικότερα στις προβλεπόμενες από το 310 του Ποινικού Κώδικα σωματικές βλάβες». 
      Με την ευκαιρία αυτή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να ξεκαθαρίσουμε τη δική μας θέση απέναντι στα ναρκωτικά. Εμείς απέναντι στα ναρκωτικά έχουμε κηρύξει πόλεμο. Το διευκρινίζουμε. Βρίσκουμε στο ζήτημα της διάδοσης των ναρκωτικών ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα και δεν θέλουμε να το αντιμετωπίσουμε με ανοχή. Ακούω συναδέλφους οι οποίοι μπαίνουν σε μια άλλου τύπου διαχειριστική λογική. Δυο λεπτά. Και καταρχάς, για να τα βγάλουμε και να ξεκαθαρίσουμε τις δυο τοποθετήσεις, εμείς δεν είπαμε ότι καλώς λειτουργεί το όλο σύστημα της προλήψεως. Λέμε ότι βεβαίως υπάρχουν ελλείψεις στο θέμα τις προλήψεως των ναρκωτικών. Ταυτόχρονα, δεν είπαμε ότι το ζήτημα της αντιμετωπίσεως των εξαρτημένων χρηστών είναι αυτό που πρέπει να είναι. Και εκεί υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις. Αλλά δεν έχω καταλάβει: Ενόψει του ότι υφίστανται αυτές οι ελλείψεις και ότι βεβαίως πρέπει να τις διορθώσουμε και ότι σε αυτά όλα μπορούμε να συμφωνήσουμε και είναι σχεδόν κοινός τόπος αυτού του τύπου οι τοποθετήσεις, παρά ταύτα παραμένουν οι διοικητικές, οικονομικές ή άλλες παθογένειες. 
      Εν τω μεταξύ, η θέση ορισμένων πτερύγων της Βουλής ποια είναι; Ότι θα πρέπει να μειώσουμε την ποινική απαξία του εγκλήματος της εμπορίας των ναρκωτικών; Αυτό είναι η θέση σας; Αν είναι αυτό, αυτό πρέπει να το πείτε ξεκάθαρα, διότι εμείς λέμε «και τούτο ποιείν, κακοί νόμοι αφιέναι». Βεβαίως να κάνουμε ό,τι πρέπει να κάνουμε για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τους εξαρτημένους, να τους θεραπεύσουμε, να τους επανεντάξουμε, να τους δώσουμε προοπτική. Βεβαίως να κάνουμε ό,τι πρέπει να κάνουμε, προκειμένου να μπορέσουμε να αποτρέψουμε νέους από το να εμπλακούν στην κόλαση των ναρκωτικών. Αλλά, εν τω μεταξύ, η απηνής δίωξη της εμπορίας των ναρκωτικών πρέπει να συνεχίσει. Άκουσα σε μια τοποθέτηση ότι: «Ξέρετε, κύριε Βορίδη; Αυτό το σύστημα ακολουθείται σήμερα και –ξέρετε- δεν φέρνει αποτελέσματα». Δηλαδή, το σύστημα της χαλαρώσεως των ποινών έχει φέρει πουθενά αποτελέσματα; Πουθενά δεν έχει φέρει αποτελέσματα σε ό,τι αφορά την χρήση των ναρκωτικών. Επομένως, λοιπόν τα ζητήματα είναι ξεκάθαρα. Μπορούμε κάλλιστα να διεκδικούμε και να διεκδικήσουμε όλοι και να φωνάξουμε όλοι ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα κέντρα απεξάρτησης, ότι πρέπει να χαράξουμε -αν θέλετε- και μία πολιτική απέναντι στην απεξάρτηση συγκεκριμένα, ότι θα πρέπει να ενημερωθούν τα παιδιά ακόμη περισσότερο, ότι θα πρέπει να γίνουν περισσότερα κέντρα πρόληψης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα μας οδηγεί στο να μειώσουμε τις ποινές για τους εμπόρους ναρκωτικών.
      Άκουσα επίσης ότι πρέπει –λέει- να γίνει μία διάκριση ανάμεσα στον εξαρτημένο έμπορο και σε αυτόν που δεν είναι εξαρτημένος. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή υπάρχουν μέσα στην Αίθουσα διακεκριμένοι συνάδελφοι δικηγόροι, δεν γίνεται σήμερα στην έννομη μας τάξη αυτή η διάκριση; Γιατί το φέρνετε ως αίτημα; Δεν είναι ξεχωριστή και διαφορετική η μεταχείριση του εξαρτημένου εμπόρου ναρκωτικών από τον μη εξαρτημένο έμπορο ναρκωτικών; Βεβαίως και είναι. Ακούστε, λοιπόν, πώς είναι. Εγώ δεν θέλω να εξηγώ τα εύκολα, αλλά να σας πω, λοιπόν, πώς είναι. Άρα λοιπόν, πλαίσιο ποινής βασικό, νομοτυπικό, κεντρικό και κεντρικό αδίκημα εμπορίας ναρκωτικών, δέκα με είκοσι χρόνια φυλακή. Εξαρτημένος χρήστης, δυο με πέντε, για το ίδιο αδίκημα, για την εμπορία των ναρκωτικών. Πουλάει ο ένας που δεν είναι εξαρτημένος, δέκα με είκοσι χρόνια φυλακή. Πουλάει ο άλλος που είναι εξαρτημένος, δυο με πέντε. Πόσο θέλετε να το κάνουμε; Παράσημο να του δίνουμε; Συγχαρητήρια να του δίνουμε που εμπορεύεται; Άρα, λοιπόν, να είμαστε ρεαλιστές. Εάν θέλετε να χαράξετε μια άλλου τύπου αντιεγκληματική πολιτική, όπου αποποινικοποιείτε πλήρως και τη χρήση και την εμπορία, αυτό είναι διαφορετικό. Ελάτε πείτε το. Μην λέτε όμως ότι δεν γίνεται αυτή η διάκριση σήμερα. Η διάκριση φυσικά και γίνεται και είναι απολύτως επαρκής. Εγώ θα σας έλεγα ότι είναι και ιδιαίτερα επιεικής. Άρα, λοιπόν, εδώ αυτό γίνεται. 
      Τώρα, το γεγονός ότι κάποιος εμπλέκεται στην υπόθεση των ναρκωτικών, στον κόσμο των ναρκωτικών, εσείς πιστεύετε ότι δεν το βλέπουν και δεν το αντιμετωπίζουν τα δικαστήρια; Αλλά θα μου επιτρέψετε να σας πω: Και το βλέπουν και το αντιμετωπίζουν. Θα μου επιτρέψετε όμως να σας πω -και εκεί είναι μια καινοτομία και πράγματι στο συγκεκριμένο σημείο αξίζουν οι έπαινοι στην Κυβέρνηση- ότι ο κλασικός ισχυρισμός που γίνεται από οποιονδήποτε συλλαμβάνεται για εμπορία ναρκωτικών το πρώτο δευτερόλεπτο είναι ότι είναι εξαρτημένος, με το «καλημέρα σας» στον ανακριτή. Και βεβαίως από εκεί και πέρα υπάρχει ένα ζήτημα το οποίο παράγει και διαφθορά, γιατί ακριβώς τα κριτήρια με τα οποία θα κριθεί κάποιος εξαρτημένος ή όχι είναι δυστυχώς ακόμα υποκειμενικά. Εδώ είναι σημαντική η διάταξη αυτή του άμεσου ελέγχου του αίματος, προκειμένου να διαπιστώσουμε, αν μη τι άλλο, αν γίνεται χρήση. Δεν είναι σίγουρο ότι θα μας πει κάτι για την τοξικομανία, αλλά τουλάχιστον θα μας πει ποιος λέει ψέματα ότι είναι εξαρτημένος. Μπορεί να μην είναι σίγουρο ότι θα μας πει ποιος είναι εξαρτημένος, αλλά θα μας πει σίγουρα ποιος λέει ψέματα ότι είναι εξαρτημένος. Άρα εδώ είναι κατ’ αρχήν μία θετική διάταξη.           
      Επειδή μου μένει λίγος χρόνος για αυτό που είναι ίσως από τα πιο σημαντικά κεφάλαια, αυτό που λέγεται μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης στα καταστήματα κράτησης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι προφανές ότι οι συνθήκες κράτησης είναι άθλιες και υπό αυτήν την έννοια υπάρχει ένα έλλειμμα και του νομικού μας πολιτισμού, αλλά αν θέλετε και ευρύτερα, που μπορεί να φτάνει στο ζήτημα της παραβιάσεως δικαιωμάτων των κρατουμένων. Όχι όμως με την έννοια που το αναπτύσσουν ορισμένες πτέρυγες. Παραβιάζονται τα δικαιώματά τους γιατί κρατούνται; Μην τρελαθούμε! Βεβαίως και κανένα δικαίωμα δεν παραβιάζεται, επειδή υπεβλήθη μια ποινή καθείρξεως. Όμως, όταν πράγματι η έκτιση γίνεται κάτω από άθλιες συνθήκες, όπως και γίνεται κάτω από άθλιες συνθήκες, εκεί γεννάται ένα ζήτημα. 
      Τι μας λέει όμως αυτό ως πολιτεία και ως κοινωνία; Μας λέει ότι πρέπει να βελτιώσουμε τις συνθήκες κρατήσεως. Μας λέει αυτά που λέει επί είκοσι χρόνια η επιστήμη, ότι πρέπει να γίνεται ο διαχωρισμός των υποδίκων από τους καταδίκους, ότι πρέπει να γίνεται ο διαχωρισμός των οικονομικών εγκλημάτων από άλλα βαρύτερα εγκλήματα, ότι πρέπει να γίνεται προφανώς ο διαχωρισμός των μικροτέρων καταδίκων, των νεοτέρων από τους μεγαλυτέρους, ότι πρέπει βεβαίως να υπάρχει ευνομία και ευταξία μέσα στις φυλακές, που δεν υπάρχει, ότι πρέπει να υπάρχει ο επαρκής χώρος, ότι πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα να εξελιχθούν και να μορφωθούν οι κρατούμενοι, όλα αυτά βεβαίως και πρέπει να γίνονται, ότι βεβαίως τα νοσοκομεία των κρατουμένων πρέπει να είναι σοβαρά και αξιοπρεπή και να μην είναι σε αθλία κατάσταση. Βεβαίως όλα αυτά πρέπει να γίνουν.
      Τι αντιμετωπίζει από όλα αυτά το σχέδιο νόμου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Τι αντιμετωπίζει απ’ όλα αυτά; Τίποτε, διότι για όλα αυτά δεν χρειάζεται κανένα σχέδιο νόμου, χρειάζεται να λειτουργήσει ο διοικητικός μηχανισμός του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Δεν χρειαζόμαστε σχέδιο νόμου για να φτιάξουμε ανθρωπινές φυλακές. Χρειάζεται επιτέλους να φτιάξουμε ανθρώπινες φυλακές. Δεν είναι θέμα της Βουλής αυτό. Έρχεται, όμως, εδώ και κάνει μία ομολογία η Βουλή, κάνει μια ομολογία η πολιτεία δια του σχεδίου νόμου: Δεν μπορούμε να το φτιάξουμε, είμαστε έκθετοι και υπόλογοι απέναντι σε αυτήν την μερίδια πληθυσμού, στους κρατουμένους, στους καταδίκους και επομένως ποια είναι η λύση που προτείνουμε; «Βγάλτε τους από τη φυλακή». Αυτό είναι ουσιαστικά που λέει: «Επειδή δεν μπορούμε να έχουμε ούτε συνθήκες σωφρονισμού ούτε σοβαρές συνθήκες εκτίσεως της ποινής τους, βγάλτε τους από τη φυλακή». 
      Έρχομαι, λοιπόν, εγώ και ρωτάω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι: Κάποιος αποφυλακίστηκε αξιοποιώντας τις πρόνοιες εδώ των συγκεκριμένων άρθρων. Του έχει  επιβληθεί μία ποινή τεσσάρων ετών, αξιοποιεί τις πρόνοιες και αποφυλακίζεται. Σήμερα, λοιπόν, κάποιος άλλος τιμωρείται με την ίδια ακριβώς ποινή των τεσσάρων ετών. Γιατί αυτός που καταδικάστηκε σήμερα δεν θα μπορεί να αξιοποιήσει και να εκτίσει με τον ίδιο τρόπο την ποινή του, όπως την εξέτισε αυτός ο οποίος αποφυλακίζεται με αυτές εδώ τις πρόνοιες; Δηλαδή κάποιοι υπήρξαν πιο τυχεροί στο δικαιικό μας σύστημα και κάποιοι πιο άτυχοι. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και λέμε: Ή αυτό δεν πρέπει να γίνει ή, αν πρέπει να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να γίνει με την έννοια μίας συνολικής μετατόπισης του τρόπου αποτίσεως των ποινών. Θέλετε να μειώσετε; Ή δεν θα το κάνουμε καθόλου, το οποίο είναι μια συνεπής πράξη. Εάν είναι όμως να το κάνετε, τότε πρέπει όλοι να μπορούν να εξαγοράζουν τη ποινή τους με τρία ευρώ, όχι μερικοί. Γιατί κάποιοι θα την εξαγοράσουν σήμερα με δέκα ευρώ την ποινή τους και κάποιοι με τρία;  Για ποιο λόγο; 
      (ΕΡ)




	



	
      (2ST)
      Γιατί κάποιοι άλλοι θα εκτίσουν την ίδια ποινή τρία χρόνια και κάποιοι θα κάνουν ένα χρόνο; Για ποιο λόγο; 
      Άρα εδώ υπάρχει ένα μείζον ζήτημα ισότητας, το οποίο επεσημάνθη και από την Επιτροπή για τα ανθρώπινα δικαιώματα. 
      Θέλω λοιπόν να πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι ενώ εμείς έχουμε μία ξεκάθαρη θέση την οποία θα αναπτύξω και επί των άρθρων και για λόγους ισότητος, το οποίο είναι βασικό και για λόγους δικαιοσύνης, αλλά και για λόγους αντεγκληματικής πολιτικής εμείς δεν κατανοούμε πώς είναι δυνατόν να υπάρξουν τέτοιου είδους ρυθμίσεις.
      Και επιτρέψτε μου, γιατί οφείλω μια απάντηση: Ακούστε κάτι. Εγώ το ακούω το αίτημα για τις εναλλακτικές ποινές. Και μπορεί να έχει μία ορισμένη βάση, αλλά τονίζω και συνεχίζω να το τονίζω ότι στην αντεγκληματική πολιτική δεν υπάρχει ένα μέγεθος, το οποίο λέγεται «ο εγκληματίας», υπάρχει κυρίως ένα μέγεθος που λέγεται «η εγκληματική πράξη». Να μην το ξεχνάμε αυτό. Για να κινηθεί η ποινική διαδικασία, για να κινηθεί όλη η διαδικασία του συστήματος της δικαιοσύνης έχει υπάρξει μία εγκληματική πράξη. Αυτή είναι που έγινε καταλογιστή, αυτή είναι που οδήγησε στην επιβολή της ποινής.
      Αυτό, λοιπόν, έχει να κάνει με το ό,τι μέτρο θεσπίζουμε δεν έχει στόχο μόνο να κάνει ηπιότερη την ποινή, αλλά κυρίως με το να προστατεύσει την κοινωνία, να προστατεύσει την κοινωνική ειρήνη και την κοινωνική συνοχή από το έγκλημα. Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, 33 μαθητές και μαθήτριες και 2 συνοδοί καθηγητές από το δεύτερο γυμνάσιο Λευκάδας.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλές σπουδές.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας):  Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για μία παρέμβαση.
      ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης):  Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παίρνω το λόγο για μια μικρή παρέμβαση για να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα, στα οποία αναφέρθηκαν σχεδόν όλοι οι εισηγητές όλων των κομμάτων.
      Είπα και στην Επιτροπή, θέλω να το επαναλάβω ακόμη μία φορά ότι δεν είμαστε από εκείνους που ωραιοποιούμε τις καταστάσεις. Δεν είμαστε από εκείνους οι οποίοι  λένε ότι βρήκαμε το κουμπί, την πανάκεια που θα λύσει όλο το πρόβλημα του σωφρονιστικού συστήματος. Είπαμε, όμως, ότι το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί μία αφετηρία, ένα ξεκίνημα και σαν ξεκίνημα το θεωρούμε απόλυτα θετικό, το θεωρούμε ένα ξεκίνημα μεταρρυθμιστικό, ριζοσπαστικό και κοινωνικό και θα αναφερθώ στην κυρίως ομιλία μου.
      Θα ήθελα, όμως, να πω ότι το νομοθέτημα αυτό δεν είναι ευκαιριακό, δεν ήρθε δηλαδή, επειδή προέκυψε κάποια απεργία, η οποία έγινε με τον πολιτισμένο τρόπο με τον οποίο έγινε και γι’ αυτό εμείς σπεύσαμε να φέρουμε το νομοσχέδιο. 
      Είναι μία σειρά ρυθμίσεων, οι οποίες προγραμματίζονταν εδώ και πολύ καιρό και δια του λόγου το ασφαλές θα επικαλεστώ δύο επιχειρήματα. Πρώτον, μόλις πριν από τρεις-τέσσερις μήνες την 1η Σεπτεμβρίου δημοσιεύτηκε με την υπογραφή μου απόφαση με την οποία θεσμοθετείται και προωθείται στην πράξη, κύριε Βορίδη,  το θέμα της κοινωφελούς εργασίας.
      Συνεπώς, αυτό είναι μία ένδειξη, η οποία αποδεικνύει ή ενδεικνύει ότι η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν πιάστηκε στα πράσα, δεν βρέθηκε ξαφνικά προ ενός προβλήματος, αλλά μελετούσε το πρόβλημα και μέσα σ’ αυτό το πρόβλημα έφερνε και προετοίμαζε ορισμένες λύσεις. Όπως, επανειλημμένως έχω δηλώσει και στις εφημερίδες και στα Μέσα Ενημέρωσης ότι ήδη προγραμματίζουμε νομοσχέδιο, το οποίο θα έρθει πολύ γρήγορα και το οποίο ετοιμάζουμε πολύ καιρό, που θα αφορά τους χρήστες, τα σωφρονιστικά καταστήματα και θα έχουν υποκατάστατα ναρκωτικά κ.ο.κ..
      Θα ήθελα να σας πω, κύριε Βορίδη, ότι μιλήσατε με έναν φανατισμό κατά της χαλάρωσης των ποινών και είπατε ότι η χαλάρωση των ποινών έφερε κανένα αποτέλεσμα; Εγώ θα σας αντιστρέψω το επιχείρημα και θα σας πω ότι σε όλον τον κόσμο οι νομοθεσίες για τα ναρκωτικά είναι αυστηρότατες και σας ερωτώ: Έφεραν κανένα αποτέλεσμα; Επομένως, μήπως πρέπει να ανατρέξουμε αλλού, μήπως πρέπει να δούμε ότι αν αυτή η παραβατική συμπεριφορά είναι αρρώστια; Και είναι κάτι το οποίο θα πρέπει με άλλα μέτρα και με άλλους τρόπους να το αντιμετωπίσουμε; Αυτό κάνουμε εμείς, αυτό προχωρούμε εμείς και σήμερα κάνουμε το πρώτο βήμα και θα έρθουν και άλλα βήματα. 
      Και για να επιβεβαιώσω αυτό το οποίο λέτε έχω μαζί μου το τελευταίο μου βιβλίο που αναφέρεται στην παγκοσμιοποίηση. Εκεί γίνεται μία διάστιξη, ένας διαχωρισμός μεταξύ της εποχής όπου υπήρχε το σύστημα της πειθαρχίας, η σκληρή φυλακή και όπου υπάρχει το σημερινό σύστημα του ελέγχου, όπως λέγεται, όπου τα μέτρα τα οποία λαμβάνονται και πρέπει να λαμβάνονται από τις σύγχρονες πολιτείες τώρα που ζούμε σε ένα καθεστώς παγκοσμιοποίησης, είναι μέτρα τα οποία αναφέρονται περισσότερο στην κατήχηση, περισσότερο στον τρόπο επικοινωνίας, περισσότερο στις κυβερνητικές πολιτικές και λιγότερο στην καταστολή. 
      Αυτό, λοιπόν, κάνουμε εμείς. Μ' αυτό το πρώτο βήμα το οποίο κάνουμε, κάνουμε ένα βήμα πίσω στην καταστολή και προσπαθούμε με διάφορα κυβερνητικά, διοικητικά, όπως πολύ σωστά είπατε μέτρα, να μπορέσουμε να υποκαταστήσουμε το παλιό καθεστώς της πειθαρχίας με ένα καινούργιο καθεστώς ελέγχου, όπως αναφέρεται και όπως το αναφέρουν όλοι οι φιλόσοφοι και συγγραφείς που ασχολήθηκαν από τον  Φουκώ μέχρι τον Χαρτ και τον Τσόμσκι. Όλοι ασχολήθηκαν μ' αυτό το ζήτημα και ήδη χαράσσουν αυτόν το δρόμο.
      Σ’ αυτόν το δρόμο λοιπόν είμαστε εμείς και νομίζω ότι αυτός ο δρόμος, είναι δρόμος μεταρρύθμισης, είναι δρόμος ριζοσπαστικός, είναι δρόμος που βλέπει μπροστά. 
      Και για τελειώσω, κύριε Πρόεδρε, ήθελα να απαντήσω επιγραμματικά σε δύο-τρεις παρατηρήσεις του κ. Κουράκη.
      Κύριε Κουράκη, για τον αριθμό μητρώου ήδη έχει βρεθεί τρόπος και θα εφαρμόζεται. Θέλω να σας πω ότι θα δοθεί εντός των ημερών ειδική εγκύκλιος σε όλες τις οικείες ΔΟΥ για να χορηγήσουν ειδικό ΑΦΜ στους κρατούμενους αλλοδαπούς. Υπάρχει μία διάταξη και την ενεργοποιούμε.
      Τώρα σ’ αυτό που είπατε για τα 3/5 τα νούμερά σας δεν είναι σωστά. Με τα 3/5 από μία έρευνα η οποία έγινε φέτος το 2008 στην Εισαγγελία Πρωτοδικών διαπιστώθηκε ότι επί 1.600 διώξεων για εμπορία δεν βρέθηκε ούτε ένας κατηγορούμενος, ο οποίος να μην εμπίπτει στις ευεργετικές διατάξεις των 3/5. Επομένως, τα στοιχεία είναι διαφορετικά.
      Επίσης, δεν είναι σωστό αυτό που είπατε ότι με τις ευνοϊκές ρυθμίσεις του 1/5 και 1/3 θα απαλλαγούν μόνο οι πέντε μήνες. Ακούστε πώς θα απαλλαγούν. Με το 1/5 οι μήνες είναι είκοσι τέσσερις. Εκτίονται πέντε, χαρίζονται δεκαεννιά. Με το 1/3 εκτίεται μόνο 1,5 χρόνος και τα 3,5 απαλλάσσονται. Εάν είναι, όπως είπατε κακούργημα, τότε εμπίπτει στην κατηγορία της εξαγοράς. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορέσει να εξαγοράσει το υπόλοιπο με το μάξιμουμ για τα 3,5 περίπου 3.500-4.000 ευρώ. Εν συνεχεία λόγω των οικονομικών συνθηκών και όλων των συνθηκών που θα λάβει υπ’ όψιν το δικαστήριο μπορεί να φθάσει τα 1.000 ευρώ. Δεν είναι, λοιπόν, πλέον του θανατά ένας ο οποίος είναι κατηγορούμενος για κακούργημα μέχρι πέντε χρόνια να δώσει 1.000 ή 2.000 ευρώ για να αφεθεί ελεύθερος.
       Ήδη οι διατάξεις αυτές τα περιλαμβάνουν με τον πιο ευνοϊκό και με τον πιο καλό τρόπο. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας):  Μια και από όλους τους εισηγητές και από τον κύριο Υπουργέ έγινε εκτεταμένη αναφορά στα ναρκωτικά, θέλω να καταστήσω σαφές ότι δεν μπορούμε να προσδοκούμε αποτελέσματα ότι δεν πλησιάζουμε, δεν αγγίζουμε τα αίτια που οδηγούν τους νέους στα ναρκωτικά πρώτον και δεύτερον, όταν οι ισχυροί της γης είναι θεατές στην παραγωγή της ηρωίνης. Και για μία ακόμη φορά θα επαναλάβω, όταν στο Αφγανιστάν υπάρχουν πάνω από 60.000 ένοπλοι από 37 χώρες του κόσμου, από το ΝΑΤΟ, από την Ευρώπη, από την Ελλάδα και από άλλες χώρες. 
      (ΒΕ)
      
      
      
Επ
       
     	Και όσο εκεί παραμένουν πολλαπλασιάζεται η καλλιέργεια της οπιοπαπαρούνας και ενώ το 2000 ήταν 185 οι τόνοι  του οπίου, σήμερα ξεπερνά τις 8.500 τόνους. Ας το καταλάβουμε όλοι μας και ας ασχοληθούμε περισσότερο σοβαρά και υπεύθυνα. Καλές οι ρυθμίσεις, καλές οι κουβέντες, αλλά όμως οι έμποροι ναρκωτικών μάλλον χλευάζουν μαζί μας. 
     Ο κ. Βενιζέλος έχει το λόγο. 
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρ’ ότι η αντιπολίτευση ψηφίζει επί της αρχής το νομοσχέδιο, γιατί θέλει να ενθαρρύνει τον κύριο Υπουργό στην ανάληψη πρωτοβουλιών που θα καθιστούν πιο φιλελεύθερο και πιο αποτελεσματικό το ποινικό και το σωφρονιστικό μας σύστημα, βλέπω ο κύριος Υπουργός να ενοχλείται όταν ακούει και την πιο μικρή παρατήρηση εκ μέρους της αντιπολίτευσης γιατί πιστεύει με αυτάρεσκο τρόπο, το είπα και την προηγούμενη φορά που συζητούσαμε για το θέμα αυτό, ότι έχει συλλάβει φιλοσοφικά και δικαιοπολιτικά όλο το πρόβλημα του σωφρονιστικού συστήματος και του ποινικού συστήματος και ως εκ τούτου θα το λύσει και το θέμα αυτό. 
     Άκουσα μάλιστα κύριε Πρόεδρε, χθες σε μια σύντομη τηλεοπτική του συνέντευξη τον Υπουργό της Δικαιοσύνης να λέει: «Τώρα με προσωρινά μέτρα, μεταβατικές διατάξεις μειώνουμε τον αριθμό των κρατουμένων, αλλά μη στεναχωριέστε το πρόγραμμα κατασκευής νέων σωφρονιστικών καταστημάτων συνεχίζεται θα αυξηθούν οι διαθέσιμες θέσεις κρατουμένων και θα τις γεμίσουμε». Αυτή είναι η σωφρονιστική δικαιοπολιτική αντίληψη που εκπέμπετε κύριε Υπουργέ και αυτό είναι αντιφατικό, γιατί από τη μια θέλετε να εμφανιστείτε ως ένας άνθρωπος φιλελεύθερος, ανεκτικός, ανοικτός στις σύγχρονες ιδέες, από την άλλη το μυαλό σας δεν κατευθύνεται προς την αναζήτηση λύσεων για τα ουσιαστικά προβλήματα, όπως είναι το πρόβλημα των ναρκωτικών, της ποινικής μεταχείρισης των εξαρτημένων ατόμων, αλλά το πώς θα αξιοποιήσουμε τις διαθέσιμες θέσεις με βάση το κτιριολογικό πρόγραμμα κατασκευής νέων σωφρονιστικών καταστημάτων. 
     Αυτό είναι μια βαθιά ιδεολογική και πολιτική και αξιακή σύγχυση. Γι’ αυτό σας είπα και την προηγούμενη φορά ότι αν θέλετε να αντιμετωπίσετε το ζήτημα, προχωρήστε στη συνολική αναθεώρηση της σχετικής νομοθεσίας. Το πρόβλημα των φυλακών στην Ελλάδα, είναι δευτερογενές. Το πρωτογενές πρόβλημα είναι η ποινική μεταχείριση των αλλοδαπών, το πρόβλημα των ναρκωτικών και η ποινική μεταχείριση των εξαρτημένων, η υπερποινικοποίηση των συμπεριφορών που υπερβαίνει την αρχή της αναλογικότητας και η έλλειψη εσωτερικής ανεξαρτησίας στο χώρο της δικαιοσύνης γιατί ο δικαστής αναγκάζεται για λόγους σταδιοδρομίας να γίνεται αυστηρός και αδέκαστος, απάνθρωπος, δυσανάλογος για να παραβιάζει τις αρχές του κράτους δικαίου. Δεν μας δίδετε με τις παρεμβάσεις σας επί της αρχής του νομοσχεδίου, απάντηση σε αυτά τα μεγάλα ερωτήματα. Δεν μας λέτε γιατί οι δυο βασικές διατάξεις που στοχεύουν στην αποσυμφόρηση των φυλακών, η διάταξη του άρθρου 15 και η διάταξη του άρθρου 16, που είναι διατάξεις μεταβατικές, δεν μας εξηγείτε πως δικαιολογείται συνταγματικά ο μεταβατικός χαρακτήρας αυτών των ρυθμίσεων που θα έπρεπε να είναι πάγιες ρυθμίσεις. Και δεν δίνετε απάντηση στο αίτημα να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα στη ρίζα του, δηλαδή να χαρακτηριστούν πλημμελήματα τα εγκλήματα διακίνησης ναρκωτικών από εξαρτημένους όπως προτείνουν με πολύ συγκεκριμένο τρόπο το ΚΕΘΕΑ σε έγγραφο που έχει απευθύνει και σε σας και στη Βουλή και το οποίο καταθέτω στα Πρακτικά, ώστε να το λάβετε υπόψη σας, μέχρι το τέλος της συζήτησης του νομοσχεδίου. 
     (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ευάγγελος Βενιζέλος,                        καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής) 
     Κύριε Υπουργέ, τα προβλήματα του τομέα σας είναι εντυπωσιακά πολλά. Και αντί να έρθετε εδώ και να δώσετε κάποια δείγματα υπέρβασης των προβλημάτων στο χώρο της δικαιοσύνης, έρχεστε και επαναλαμβάνετε την ίδια αδιέξοδη και αυταρχική νοοτροπία η οποία έχει οδηγήσει σε τόσα και τόσα προβλήματα μέχρι στιγμής. Και επειδή στην επάνω αίθουσα συνεχίζεται αυτή τη στιγμή η λειτουργία της Εξεταστικής Επιτροπής, δεν πρέπει να αξιοποιήσει την ευκαιρία της σημερινής συζήτησης του νομοσχεδίου ο κύριος Υπουργός Δικαιοσύνης για να μας εξηγήσει επιτέλους, πως είναι δυνατόν η πολυπρόσωπη Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, να προχωρά με τέτοιους ρυθμούς και να εξετάζει τόσο μεγάλο αριθμό μαρτύρων και να συγκεντρώνει τόσο μεγάλο αριθμό εγγράφων. Και η προκαταρκτική εξέταση από την εισαγγελία Εφετών Αθηνών να προχωράει με τους ρυθμούς που προχωράει οι οποίοι σας θυμίζω, ότι οδήγησαν και σε παραίτηση δυο εισαγγελικών λειτουργών. Πως είναι δυνατόν να προχωρά έτσι η Εξεταστική Επιτροπή και να μην ξέρουμε τι γίνεται με την περιβόητη υπόθεση των ομολόγων για να θυμηθούμε μια άλλη ζοφερή υπόθεση. 
     (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
     Αυτά είναι ερωτήματα στα οποία πρέπει να απαντήσετε κύριε Υπουργέ, γιατί επί των ημερών σας η δικαιοσύνη εκτίθεται θεσμικά και εσείς ο ίδιος όσες φορές επιχειρήσατε να καλύψετε δικαστικούς λειτουργούς που δεν ασκούν ευόρκως τα καθήκοντά τους, εκτεθήκατε πολιτικά και αυτός ο φαύλος κύκλος δεν έχει σπάσει δυστυχώς. Δώστε απαντήσεις σε αυτά. Πείτε μας τι θα γίνει με όλα αυτά τα θέματα. Και πείτε μας τώρα πως νοιώθετε ως Υπουργός Δικαιοσύνης όταν αποδεικνύεται ότι η Εξεταστική Επιτροπή έπρεπε να έχει λειτουργήσει προ πολλού.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Βενιζέλο, σας παρακαλώ τελειώνετε. Διαμαρτύρονται και οι ομιλητές. 
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Και ανακόλουθοι ήρθατε εκόντες άκοντες μετά την παραίτηση των δυο εισαγγελέων και την αποδεχθήκατε όταν το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου έχει κατακλύσει την Κυβέρνηση και την κυβερνητική πλειοψηφία.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ, τελειώνετε. 
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Αν θέλετε να έχετε αξιοπιστία στη νομοθετική σας πολιτική πρέπει να έχετε αξιοπιστία στο σύνολο της αρμοδιότητάς σας. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ, δεν ακούτε τον Προεδρεύοντα. Έχετε στο μυαλό σας μερικά πράγματα, τα λέτε, αδιαφορείτε. Κύριε Βενιζέλο, παρακαλώ. 
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Και τέτοια αξιοπιστία δεν έχετε δυστυχώς. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μη με φέρνετε σε δύσκολη θέση. Παρακαλώ πολύ. Εντάξει, κάτι έχετε να πείτε, στην κανονική σας αγόρευση πείτε και άλλα τόσα. Παρακαλώ. Τις Εξεταστικές Επιτροπές τις ζήσαμε χρόνια εδώ. Έτσι γίνεται 27 χρόνια που είμαι εγώ στη Βουλή. Αυτό γινόταν πάντα. Όποιος είχε την πλειοψηφία τελείωνε γρήγορα. Ε, λοιπόν αυτή δεν είναι η πραγματικότητα; Αν και δεν μου πέφτει λόγος σε αυτά. Θα προτιμούσα να ήμουν στα έδρανα τώρα για να μιλούσα. 
     Ο κ. Κουβέλης κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος έχει το λόγο για τρία λεπτά, με τη θερμή παράκληση να είναι εντός του χρόνου του γιατί οι Βουλευτές δικαιολογημένα διαμαρτύρονται. 
     ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, για δυο λεπτά.
     Ο κύριος Υπουργός, έθεσε διάφορα ζητήματα που όπως είπε αφορούν στη φιλοσοφία του σωφρονιστικού συστήματος. 
     Κύριε Υπουργέ, ο σωφρονιστικός κώδικας είναι ένα πάρα πολύ καλό κείμενο με εξαιρετικά σημαντικές ρυθμίσεις που αναγνωρίζει και προστατεύει τα δικαιώματα των κρατουμένων, βεβαίως πλην του εγκλεισμού. Αλλά αυτός ο σωφρονιστικός κώδικας με τους κανονισμούς λειτουργίας των φυλακών και με τις διαδικασίες του πειθαρχικού ελέγχου έχει αφυδατωθεί. Αν εφαρμόζονταν ο σωφρονιστικός κώδικας, να είμαστε βέβαιοι κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι άλλες θα ήταν οι συνθήκες και άλλη θα ήταν η αναγνώριση των δικαιωμάτων των κρατουμένων.
     Το δεύτερο. Κύριε Υπουργέ, εκείνο το οποίο πλήττεται από την πραγματικότητα που σήμερα υπάρχει είναι η απονομή της δικαιοσύνης. Και είναι η απονομή της δικαιοσύνης το πληττόμενο στοιχείο στη διαδικασία απονομής της ποινικής δικαιοσύνης, διότι ακριβώς οι δικαστές μέσα από μια γενικότερη προκατάληψη όσο και  κοινωνική φοβία, δεν έχουν τη δυνατότητα να εφαρμόσουν το νόμο. Πράγματι, ο χρήστης έμπορος -όπως ακούστηκε από συνάδελφο, εν τη νομική επιστήμη, τον κ. Βορίδη- αντιμετωπίζεται διαφορετικά από τον έμπορο ναρκωτικών και βεβαίως διακρίνει ο νόμος τις δυνατότητες επιβολής διαφορετικών ποινών. 
     Όμως κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν έχει πέσει στην αντίληψή σας, να υπάρχουν κατηγορούμενοι για εμπορία μικροποσοτήτων ναρκωτικών ουσιών και να δέχονται ποινή 20 ετών και να υπάρχουν έμποροι οι οποίοι να δέχονται ποινή 5 και 6 ετών για πολύ μεγαλύτερες ποσότητες. 
     (ΖΕ)
      Θα έλεγα, κύριε Υπουργέ, κατά συνέπεια ότι εκκρεμεί ένα ζήτημα το πώς θα οριοθετηθεί το κάθε αδίκημα έτσι ώστε να καθοδηγείται και ο δικαστής στην ορθή απονομή της δικαιοσύνης για να μην έχουμε αυτά τα φαινόμενα τα οποία προσβάλλουν αναφορικά με την επιμέτρηση των ποινών την ισοπολιτεία. 
      Επιφυλάσσομαι διεξοδικότερα να αναφερθώ σ΄αυτά τα ζητήματα αλλά σπεύδω να σας πω ότι θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ο νόμος περί ναρκωτικών έχει πολλά θετικά και βεβαίως πρέπει να υπάρξουν και κάποια άλλα. Αλλά και αυτά τα θετικά με τη φοβία, με την προκατάληψη η οποία υπάρχει δεν αξιοποιούνται. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σουρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Κουβέλη. 
      Το λόγο έχει ο συνάδελφος κύριος Μπαντουβάς.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου παρακαλώ να διαμαρτυρηθώ άλλη μία φορά –το έχω ξανά κάνει από εδώ αυτό το Βήμα- για τον Κανονισμό της Βουλής ο οποίος κατά τη γνώμη  μου, έχει φτιαχτεί στα μέτρα των Υπουργών, των κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων και παραβιάζει κατάφορα τα δικαιώματα των βουλευτών. Και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι πάρα πολλές φορές δεν τηρούν το χρόνο τον οποίο τους δίνετε, κλέβοντας χρόνο από εμάς τους βουλευτές. Είμαι εδώ πέρα από τις 18:00΄ η ώρα, ήμουν έτοιμος να μιλήσω ήδη πριν από δέκα λεπτά….
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τι να κάνουμε, κύριε Μπαντουβά;  Αν γίνετε κοινοβουλευτικός θα κάνετε το ίδιο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Το λέω με πάσαν γνώση του τι λέω αυτή τη στιγμή ότι αισθάνομαι καταπιεσμένος και θα το πω λαϊκά, αισθάνομαι «γλάστρα», κύριε Πρόεδρε, πολλές φορές εδώ μέσα και όχι μόνο εγώ αλλά και άλλοι συνάδελφοι. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Μπαντουβά, δεν σας πιστεύω γιατί εσείς δεν καταπιέζεστε εύκολα.
      Παρακαλώ συνεχίστε.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα τον εισηγητή της μείζονος αντιπολίτευσης να αποκαλεί τα ελληνικά σωφρονιστικά καταστήματα «αποθήκες» όπου η Κυβέρνηση στοιβάζει τους κρατούμενους και θέλω να του υπενθυμίσω ότι νέος βουλευτής το 2004 μία από τις πρώτες μου παρεμβάσεις ήταν προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης σχετικά με το αδιαχώρητο στις φυλακές της Νέας Αλικαρνασσού οι οποίες έχουν χτιστεί με το μονοκελικό σύστημα. Και το λέω αυτό γιατί θα έπρεπε πριν μιλάτε, κύριοι συνάδελφοι της μείζονος αντιπολίτευσης και κατηγορείτε και λασπολογείτε, να κάνετε αυτοκριτική, μία λέξη την οποία δυστυχώς δεν γνωρίζετε. Να κάνετε αυτοκριτική για το τι κάνατε από το 1993 έως το 2004 που δεν βάλατε μία πέτρα πάνω σε άλλη, όπως λέμε, σχετικά με τις συνθήκες κράτησης και έχετε δυστυχώς, το θράσος να μας εγκαλείτε, γιατί σε τεσσεράμισι χρόνια δεν λύσαμε όλα τα άλυτα προβλήματα τα οποία μας κληροδοτήσατε. Έλεος!
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κύριος Δημήτριος Σιούφας)
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο αυτό είναι κατά τη γνώμη μου, ένα από τα πλέον σημαντικά που έχει έρθει τους τελευταίους μήνες στο Κοινοβούλιο και αυτό για δύο λόγους: Πρώτον, διότι δίνεται η δυνατότητα να αποδείξουμε ότι ο σωφρονισμός μας απασχολεί σε ύψιστο βαθμό και κατά δεύτερο λόγο διότι αφορά ένα από τα πλέον σημαντικά προβλήματα της εποχής μας, την παιδική εκμετάλλευση. 
      Μέχρι πρόσφατα γίναμε μάρτυρες μιας γενικευμένης αναταραχής στα περισσότερα σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας και σε πολλές περιπτώσεις όχι άδικα, αφού όλοι γνωρίζουμε ότι οι συνθήκες κράτησης στα ιδρύματα αυτά δεν είναι αυτές που θα θέλαμε. Η ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης φέρνει λοιπόν, το νομοσχέδιο τούτο, ως άμεση απάντηση στο πρόβλημα της υπερσυσσώρευσης κρατουμένων στις φυλακές της χώρας. 
      Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις υπολογίζεται ότι ένας πολύ μεγάλος αριθμός κρατουμένων θα μπορέσει να αποφυλακιστεί σύντομα δίνοντας ένα τέρμα στο οξύ αυτό πρόβλημα. Δίνεται η δυνατότητα σε όσους έχουν καταδικαστεί για πλημμελήματα και έχουν εκτίσει το 1/3 της ποινής τους να αποφυλακιστούν ενώ οι ποινές μέχρι πέντε έτη γίνονται εξαγοράσιμες με πρόβλεψη για όσους δεν έχουν τους πόρους να μειωθεί στο 1/3 το σχετικό ποσό, δηλαδή από3 ευρώ σε 1 ευρώ ανά ημέρα. 
      Παράλληλα προβλέπεται η δυνατότητα απόλυσης κρατουμένων που πάσχουν από συγκεκριμένες παθήσεις, όπως παραδείγματος χάριν, νεφρική ανεπάρκεια, ούτως ώστε να εδραιωθεί το αίσθημα σεβασμού προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
      Προσέξτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι: Οι ρυθμίσεις αυτές και η επιδιωκόμενη βελτίωση των συνθηκών κράτησης δεν έγιναν με το σκεπτικό να βγάλουμε τους υπεράριθμους κρατούμενους έξω ώστε να λύσουμε το πρόβλημα. Έγιναν με υπευθυνότητα και πρωτίστως τη μέριμνα να συνδυαστούν τα εξής στοιχεία φυσικά να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων και να αναβαθμιστεί ο σωφρονιστικός ρόλος των ιδρυμάτων χωρίς όμως σε καμία περίπτωση να θίγεται το αίσθημα της κοινωνίας περί δικαιοσύνης. Αντιθέτως κάνουμε νόμο την πρόθεση της ελληνικής κοινωνίας να αποδεχθεί τη μεταμέλεια πολλών από τους κρατούμενους που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στις φυλακές και την επιθυμία της να τους δώσει  μία δεύτερη ευκαιρία, δείχνοντας επιείκεια και κατανόηση στα λάθη του παρελθόντος. Εξάλλου σίγουρα όλοι γνωρίζουμε ότι με την κατάσταση που επικρατεί στις φυλακές μπαίνει κανείς άγγελος και βγαίνει διάβολος. Συνεπώς, καλά κάνουμε και δίνουμε αυτή τη δεύτερη ευκαιρία σε οποιονδήποτε την αξίζει. Αυτήν ακριβώς την επιθυμία και πρόθεση επικυρώνουμε σήμερα στην Αίθουσα αυτή. 
      Επικυρώνουμε όμως, και κάτι ακόμη, την ευαισθησία μας ενάντια σε οποιαδήποτε μορφής εκμετάλλευση των παιδιών και πολύ περισσότερο τη σεξουαλική εκμετάλλευση, η οποία τείνει να γίνει μάστιγα στη εποχή μας που τα παιδιά γίνονται ευάλωτα μέσω της σχέσης τους με την τεχνολογία και ειδικότερα το διαδίκτυο. Η εισαγωγή εκπαιδευτικών προγραμμάτων στην πρωτοβάθμια Εκπαίδευση για την κακοποίηση και την εκμετάλλευση των παιδιών η οργάνωση εκστρατειών ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης όλων των πολιτών  η λήψη συντονισμένων μέτρων μεταξύ πολιτείας και ιδιωτικών φορέων για την καταπολέμηση του φαινομένου και η δυνατότητα σε κάποιους επαγγελματικούς κλάδους όπως των γιατρών  και των δικηγόρων να καταθέτουν πιθανή ύπαρξη κακοποίησης κατά παρέκκλιση του επαγγελματικού τους απορρήτου είναι ένα μονάχα μέρος το κυρίως προληπτικό για την καταπολέμηση της παιδικής κακοποίησης  σεξουαλικής και μη.
      Παράλληλα δημιουργούνται κέντρα παροχής βοήθειας και συμβουλών σε όσους τα χρειάζονται. Προβλέπεται η ύπαρξη τήρησης κοινωνικής και ψυχολογικής σε παιδιά που έχουν  υπάρξει θύματα ενώ παράλληλα μειώνεται ο χρόνος αναμονής για τη δίκη κατηγορούμενου για κακοποίηση παιδιών στο ανώτατο των έξι μηνών, προκειμένου να προφυλαχθεί το θύμα.
      Τέλος, ποινικοποιείται αυστηρά και αμετάκλητα η με οποιονδήποτε τρόπο προσπάθεια κάποιου να ασελγήσει πάνω σε κάποιο παιδί ή η προτροπή προς το παιδί να δεχθεί να υποστεί άσεμνες πράξεις ή τη θέα αυτών είτε αυτή η προτροπή ή η κακοποίηση δίνεται άμεσα πρόσωπο με πρόσωπο είτε μέσω παραδείγματος χάριν του διαδικτύου.
      Είναι σημαντικό, αγαπητοί συνάδελφοι, να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας προκειμένου να ευαισθητοποιήσουμε τους συμπολίτες μας όχι μονάχα στην καταδίκη του αρρωστημένου αυτού φαινομένου, αλλά και στην ενεργή συμμετοχή τους, ώστε να αποτραπεί το φαινόμενο πείθοντάς τους ότι είναι υπόθεση όλων μας.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Ολοκληρώστε, κύριε Μπαντουβά.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
      Θα πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε ότι αύριο μπορεί να είναι το δικό μας το παιδί ή το εγγόνι το οποίο θα πέσει θύμα ανώμαλων ορέξεων σιχαμερών ανθρώπων και θα πρέπει όλοι να είναι πρόθυμοι αλλά και πεπεισμένοι ότι η αδιαφορία και η κάλυψη για κοινωνικούς λόγους ενός τέτοιου εγκλήματος μονάχα τροφή δίνει σε όποιους αρέσκονται σε τέτοιου είδους διαστροφές.
      Αγαπητοί συνάδελφοι, αυτά όλα μπορεί να ακούγονται ρομαντικά, αλλά το πρόβλημα υπάρχει ανάμεσά μας. Και αυτό μας το υπενθυμίζουν συνεχώς οι ορδές των ανώμαλων και εκφυλισμένων πολιτών των υποτιθέμενων και δήθεν πολιτισμένων χωρών που πάνε ετησίως στην νοτιανατολική Ασία για να επιδοθούν στην παιδοφιλία και να κορέσουν τις όποιες άλλες ανώμαλες ορέξεις τους. Το μόνο, λοιπόν, που μένει να γίνει είναι να εφαρμόσουμε το νομοσχέδιο αυτό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ούτως ώστε να απομονώσουμε από την κοινωνία μας τέτοιους είδους περιστατικά. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Έχει λήξει ο χρόνος σας, κύριε Μπαντουβά. Λυπάμαι πολύ!
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Ελπίζω βέβαια ότι όλα αυτά που συζητούμε δεν θα γίνουν εν τέλει γραφικά και το λέω διότι βλέποντας να καταφθάνουν στην Αίθουσα αυτή προτάσεις νόμου στήριξης της ομοφυλοφιλίας ή της συμβίωσης ομοφυλοφίλων αναρωτιέμαι ειλικρινά…
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Μπαντουβά, εσείς είστε πάντοτε συνεπής στο χρόνο σας!
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: ...πώς θα διαφυλάξουμε την αίσθηση του κανονικού και του φυσιολογικού στα μάτια των παιδιών μας.
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      
      
      (TS)
      (2 ZE)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριοι συνάδελφοι, θα πάρει το λόγο ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού για τρία λεπτά και αμέσως μετά θα αρχίσει η ονομαστική ψηφοφορία.
      Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, για την κατανόησή σας. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Ανθρώπινα είναι αυτά, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε Υπουργέ, εάν έχω καταλάβει καλά, νομοθετείτε κάτω από την πίεση των φυλακισμένων. Περί αυτού είναι. Είχαμε πριν από δεκαπέντε ημέρες τη μεγάλη απεργία πείνας και εσείς νομοθετείτε κάτω από αυτή την πίεση. Εάν αυτό γίνει σχολή, καταλαβαίνετε πού θα οδηγηθεί η οργανωμένη κοινωνία. Η μία παρατήρηση είναι αυτή.
      Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι βγάζετε έξω ανθρώπους οι οποίοι έχουν καταδικαστεί από την πολιτεία και είχαν μία συγκεκριμένη ποινή, που έβαλαν ανεξάρτητοι δικαστές. Εσείς έρχεστε τώρα και λέτε «Όχι, αλλάζω την ποινή». Δεν υπεισερχόμεθα με αυτό τον τρόπο στη δικαιοσύνη;
      Τρίτος παράγων: Αυτός ο οποίος έκανε ένα έγκλημα πριν από τέσσερα χρόνια, έχει αυτά τα ευεργετήματα. Αυτός ο οποίος θα κάνει το ίδιο, το όμοιο, κάτω από τις ίδιες συνθήκες έγκλημα δεν έχει αυτό το πλεονέκτημα. Άρα, λοιπόν, έχετε δύο μέτρα και δύο σταθμά. 
      Επιτέλους πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το θέμα των εμπόρων ναρκωτικών από τον ασθενή, από τον τραυματία όπως λέω εγώ. Κύριε Υπουργέ, να μεριμνήσετε να φέρετε νομοσχέδιο και να εναρμονιστούμε με αυτό που ψήφισε ο λαός της Ελβετίας. Όποιος είναι ασθενής, όποιος έχει ανάγκη ναρκωτικών, όποιος έχει εθιστεί, παίρνει τη δόση που επιτρέπεται από το γιατρό από το νοσοκομείο. Έτσι, λοιπόν, ο έμπορος ναρκωτικών πάει σπίτι του. Και αυτόν που πρέπει να εξοντώσουμε εμείς ως κοινωνία, είναι τον έμπορο ναρκωτικών, που τον περιποιούμεθα ενίοτε στα δικαστήρια κάτω από κάποιες συνθήκες.
      Πάμε, λοιπόν, στην πρόταση αυτή της Ελβετίας και να πούμε «Είσαι ασθενής; Έχεις μπει στα ναρκωτικά; Έχεις εθιστεί; Έλα να πάρεις τη δόση σου από το Λαϊκό Νοσοκομείο». Έτσι, λοιπόν, δεν έχει να πάει στον έμπορο ναρκωτικών, δεν έχει ανάγκη να κλέψει, να ληστέψει για να μπορέσει να βρει τη δόση του. Και θα καταγράψουμε ποιοι είναι οι ασθενείς από εκείνους που παριστάνουν τους ασθενείς, τους εμπόρους, για να γλιτώσουν.
      Αυτή είναι μία ριζοσπαστική λύση, την οποία πρέπει να την προσέξετε, πρέπει να την υιοθετήσετε, εάν θέλετε να ξεκαθαρίσουμε την ήρα από το στάρι.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑΟΣ)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο σημείο αυτό θα διακόψουμε τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης. 
      Θα διεξαχθεί ονομαστική ψηφοφορία επί της αρχής της πρότασης νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Ρυθμίσεις των θεμάτων που αφορούν την κυριότητα της Λίμνης Βιστωνίδας και των παραλίμνιων εκτάσεων, την ανταλλαγή ακινήτων μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου του Αγίου Όρους και συναφείς διατάξεις».
      Οι αποδεχόμενοι την αρχή της πρότασης νόμου λέγουν «ΝΑΙ».
      Οι μη αποδεχόμενοι την αρχή της πρότασης νόμου λέγουν «ΟΧΙ».
      Οι αρνούμενοι ψήφο λέγουν «ΠΑΡΩΝ».
      Σας ενημερώνω ότι έχουν έρθει στο Προεδρείο τηλεομοιοτυπίες (φαξ) συναδέλφων σύμφωνα με το άρθρο 70 Α΄ του Κανονισμού της Βουλής, με τις οποίες γνωστοποιούν την ψήφο τους επί της αρχής της πρότασης νόμου. Οι ψήφοι αυτές θα ανακοινωθούν και θα συνυπολογιστούν στην καταμέτρηση, η οποία θα ακολουθήσει.  
      Καλούνται επί του καταλόγου ο κ. Κωνσταντίνος Τσιάρας από τη Νέα Δημοκρατία και ο κ. Ιωάννης Διαμαντίδης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. 
      Παρακαλώ να αρχίσει η ανάγνωση του καταλόγου. 
      (ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ)
      
      (PE)
      
      
      (2TS)
      (ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων,  είκοσι μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί καθηγητές από το 2ο Γυμνάσιο Λευκάδας. 
      Η Βουλή καλωσορίζει τους μαθητές, τους εύχεται καλή πρόοδο και να είναι καλότυχοι. 
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες) 
      (ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ)
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      (ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Υπάρχει κάποιος συνάδελφος, ο οποίος δεν άκουσε το  όνομά του;  Κανείς.
      Οι επιστολές, οι οποίες απεστάλησαν στο Προεδρείο από τους συναδέλφους, σύμφωνα με το άρθρο 70Α του Κανονισμού της Βουλής, καταχωρίζονται στα Πρακτικά και έχουν ως εξής:
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριοι συνάδελφοι, θέλω να σας ενημερώσω ότι έχουν έρθει στο Προεδρείο επιστολές από τους συναδέλφους κ.κ. Κουβέλη Σπυρίδωνα, Αηδόνη Χρήστο και Τσουρή Ελπίδα, με τις οποίες μας γνωρίζουν ότι, εάν ήταν στην ψηφοφορία, θα ψήφιζαν «ναι». Οι ψήφοι αυτές δεν προσμετρώνται στο αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. 
      Οι επιστολές, οι οποίες απεστάλησαν στο Προεδρείο από τους συναδέλφους και εκφράζουν πρόθεση ψήφου, καταχωρίζονται στα Πρακτικά και  έχουν ως εξής: 
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Επίσης, η συνάδελφος από το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, η κυρία Δήμητρα Αράπογλου, μας γνωρίζει ότι αδυνατεί να συμμετάσχει στην ψηφοφορία, λόγω ασθενείας. Η επιστολή της κυρίας Αράπογλου καταχωρίζεται στα Πρακτικά και έχει ως εξής:
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η ψηφοφορία και παρακαλώ τους  κυρίους ψηφολέκτες να προβούν στην καταμέτρηση των ψήφων και την εξαγωγή του αποτελέσματος. 
      (ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗ)
      
      (GH)
      
      
      
       




	



	
      (2PE)
      (ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗ)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το αποτέλεσμα της διεξαχθείσης ονομαστικής ψηφοφορίας.
      Εψήφισαν 273 συνάδελφοι Βουλευτές. ΝΑΙ, εψήφισαν 109 Βουλευτές. ΌΧΙ, εψήφισαν 159 Βουλευτές. ΠΑΡΩΝ, εψήφισαν 5 Βουλευτές.
      Κατόπιν αυτού του αποτελέσματος η πρόταση νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Ρύθμιση των θεμάτων που αφορούν την κυριότητα της λίμνης Βιστωνίδας και των παραλίμνιων εκτάσεων, την ανταλλαγή ακινήτων μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους και συναφείς διατάξεις», απορρίπτεται. 
      Επανερχόμεθα στη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης, μέτρα για την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης και άλλες διάταξεις».
      Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Γείτονας.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ θα περιοριστώ στο κύριο Σώμα του νομοσχεδίου που αφορά την κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών από την γενετήσια εκμετάλλευση και κακοποίηση. Και το λέω αυτό, κύριε Υπουργέ, παρόλο που χρησιμοποιήθηκε ουσιαστικά αυτό το κεφάλαιο ως όχημα για να έλθουν με το νομοσχέδιό σας και τα άλλα κεφάλαια, διατάξεις δηλαδή που έχουν σχέση με τη νομοθεσία για τα ναρκωτικά και διατάξεις λόγω της συγκυρίας που έχουν σχέση με την αποσυμφόρηση των φυλακών.
      Δεν θα επεκταθώ σε αυτά. Θέλω να πω μόνο δυο κουβέντες προκαταβολικά. Σας είχα επισημάνει, κύριε Υπουργέ, και από αυτό το Βήμα το πρόβλημα τότε των φυλακών και όπως σας είχα πει –μάλιστα θυμάμαι την έκφραση- ότι βαδίζετε επί ξηρού ακμής. Πήρατε ορισμένες πρωτοβουλίες. Εκείνο που εγώ θέλω να τονίσω –εμείς έχουμε εκφράσει τις αντιρρήσεις μας με τον Εισηγητή μας, θα πούμε ίσως περισσότερα στα άρθρα- είναι ότι αποκτά επείγοντα χαρακτήρα πλέον το θέμα συνθηκών υγιεινής στις φυλακές. Και το λέω και αυτό υπό την πρώην ιδιότητά μου ως Υπουργού Υγείας.
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο  Δ' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ.  ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ)
      Όσο δε για τα ναρκωτικά, άκουσα και την παρέμβασή σας στην τοποθέτηση του κ. Βορίδη και μάλιστα βάλατε το ερώτημα, κύριε Υπουργέ, «πιο ήπια ποινική καταστολή ή πιο σκληρή; Και τι έδωσαν ως αποτέλεσμα;». 
      Εγώ θα σας πω, επειδή κατά σύμπτωση είχα τη δυνατότητα να αντιμετωπίσω το πρόβλημα των ναρκωτικών και στα δυο του σκέλη ως Υπουργός Δημόσιας Τάξης ως προς το σκέλος της καταστολής και ως Υπουργός Υγείας ως προς το σκέλος της πρόληψης, ότι αν περιμένουμε από το θέμα της ποινικής καταστολής να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα των ναρκωτικών, κάνουμε λάθος. Το θέμα των ναρκωτικών είναι θέμα πρόληψης, αντιμετώπισης των αιτίων που οδηγούν στη ζήτηση των ναρκωτικών, που οδηγούν νέους ανθρώπους στα νύχια των ναρκωτικών και από την άλλη μεριά είναι θέμα προσφοράς, αντιμετώπισης δηλαδή της παραγωγής και της εμπορίας των ναρκωτικών.
      Και εδώ θέλω να πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι υποκρινόμαστε. Η παγκόσμια κοινότητα υποκρίνεται σ’ αυτό το θέμα. 
      Εγώ είχα διερωτηθεί κάποτε, κύριε Υπουργέ, σε ένα Συμβούλιο Υπουργών Υγείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πώς είναι δυνατόν να μιλάμε -όπου μάλιστα συζητούσαμε επί οκτώ ώρες εάν θα έχουμε, τότε θυμάμαι, ένα ποσό αστείο 20-30 εκατομμυρίων δραχμών που αντιστοιχούσε στην Ελλάδα για τα ναρκωτικά και σκεφθείτε τι ήταν για όλη την Ευρώπη και συζητούσαμε επί ώρες- όταν ταυτόχρονα η Ευρώπη χρηματοδοτούσε χώρες μέσα από τα διάφορα διαρθρωτικά ή άλλα προγράμματα όπου ήταν αποδεδειγμένα χώρες παραγωγής των ναρκωτικών; Το ίδιο γίνεται σε όλο τον κόσμο. Αν δεν αντιμετωπίσουμε, λοιπόν, η διεθνής κοινότητα το θέμα της παραγωγής, το θέμα της εμπορίας και από την άλλη μεριά το θέμα της ζήτησης δεν το δούμε σε σχέση με τα αίτια νομίζω ότι κοροϊδεύουμε και τους εαυτούς μας και τον κόσμο. Είναι υποκρισία, είναι φαρισαϊσμός.
      Επανέρχομαι στο θέμα του νομοσχεδίου όπως είπα στο κεφάλαιο εκείνο που αφορά την κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη γενετήσια εκμετάλλευση, την προστασία δηλαδή των παιδιών από την γενετήσια εκμετάλλευση και την κακοποίησή τους. Το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει δώσει δείγματα ότι είναι υπέρ της προστασίας των δικαιωμάτων. Εμείς όπως είπαμε το ψηφίζουμε επί της αρχής. Είναι σημαντικό άλλωστε να δώσουμε δείγμα από αυτή την Αίθουσα μηνύματος ότι όλες οι πτέρυγες είμαστε ενωμένες σε ζητήματα που αφορούν το ευαίσθητο θέμα της προστασίας των παιδιών, γιατί το απεχθές, το αποτρόπαιο θα έλεγα έγκλημα της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης των παιδιών οργανώνεται και επεκτείνεται στην εποχή μας τόσο σε διεθνές όσο και σε εθνικό επίπεδο. Και σ’ αυτό, κύριε Υπουργέ, πέρα από τις άλλες παραμέτρους που ευνοούν την ανάπτυξη της εγκληματικότητας –αναφέρομαι σε παραμέτρους και παράγοντες που έχουν σχέση με την ηθική απαξία, με τις κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις και εκφυλιστικά φαινόμενα που παρουσιάζονται σήμερα στις κοινωνίες-  πέρα από αυτό το θέμα της τεχνολογίας, της πληροφόρησης και της επικοινωνίας διευκολύνει έτσι ώστε τα παιδιά να πέφτουν θύματα σ’ αυτό το έγκλημα, το διαδίκτυο δηλαδή με άλλα λόγια κοντολογίς που από τη μια μεριά ανοίγει ορίζοντες στα παιδιά για τη γνώση και την πληροφορία, από την άλλη είναι και μια παγίδα. Και εδώ χρειάζεται ο έλεγχος της πολιτείας αλλά και  ο έλεγχος των γονέων για να μην πέσουν τα παιδιά εύκολα θύματα. 
      
      (ML)
      
       
    (GH)
    Σωστά, λοιπόν, εκσυγχρονίζεται η νομοθεσία μας, εξοπλίζεται με καινοτόμες διατάξεις. Με το νομοσχέδιο, ιδιαίτερα με τα άρθρα 1 και 2 διατυπώνονται οι επιλογές για την ενσωμάτωση των προβλέψεων της σύμβασης είτε όσον αφορά τα θέματα της πρόληψης είτε όσον αφορά της εξειδικευμένης αρχής, το συντονισμό και προγράμματα δράσης. 
    Στα δύο λεπτά που έχω ακόμα θα κάνω ορισμένες χρήσιμες επισημάνσεις, κατά τη γνώμη μου, κύριε Υπουργέ, σε σχέση με αυτά τα ζητήματα. 
    Πρώτη παρατήρηση: Στη χώρα μας δεν αφορά το έλλειμμα, κυρίως στα θέματα της ποινικής καταστολής, αλλά την απουσία μίας εθνικής στρατηγικής πρόληψης και σε αυτό το ζήτημα. Εκεί πιστεύω ότι είναι το πρόβλημα. Η καταστολή πάντα είναι ένα μέρος της λύσης. Όταν μάλιστα μιλάμε για παιδιά, για να εκμηδενίσουμε τις συνέπειες ενός εγκλήματος, το οποίο ανεπανόρθωτα τραυματίζει παιδικές ψυχές και δημιουργεί στίγμα διά βίου, η πρόληψη είναι εξαιρετικά σημαντική. Γιατί το τονίζω, κύριε Υπουργέ; Διότι ο κύριος στόχος πρέπει να είναι η πρόληψη και να γίνει εθνική προτεραιότητα. Αυτό, όμως, σημαίνει πρόγραμμα, δράσεις και απαραίτητα κονδύλια.
    Η δεύτερη παρατήρησή μου αφορά την αποτελεσματικότητα των ρυθμίσεων. Οι ρυθμίσεις αυτές που λέμε για να εφαρμοσθούν έχουν προϋπόθεση έκδοσης υπουργικής απόφασης και προεδρικού διατάγματος. Πολλοί ξέρουμε τις καθυστερήσεις όταν πρόκειται για συνοδό κανονιστικό δίκαιο νόμων, πώς είναι οι καθυστερήσεις, αλλά πέρα από αυτό εκείνο που έχει σημασία είναι, για να μην μείνουν στα χαρτιά, κύριε Υπουργέ, ότι χρειάζονται πιστώσεις. Εγώ είδα την έκθεση του Λογιστηρίου, δεν υπάρχει κανένας συγκεκριμένος υπολογισμός του κόστους, επομένως δεν μπορεί να υπάρχει δέσμευση. Αν έχετε κάποια δέσμευση κονδυλίων στον προϋπολογισμό που συζητάμε στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων και εγώ δεν τον έχω δει, παρακαλώ να μας το πείτε. 
    Και η τρίτη παρατήρησή μου –και με αυτό τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, και ευχαριστώ για την ανοχή σας- αφορά τις δομές της κοινωνικής πρόνοιας. Δυστυχώς, λυπάμαι να πω ότι με την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας οι δομές αυτές είναι ουσιαστικά εγκαταλελειμμένες. Το κοινωνικό κράτος γενικά αποδυναμώνεται, μαραζώνει και συρρικνώνεται. Τα δίκτυα προστασίας των αδυνάτων διαλύονται το ένα μετά το άλλο και οι δομές παιδικές προστασίας στη χώρα έχουν την ίδια μοίρα. 
    Υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις στις υπηρεσίες διάγνωσης της παιδικής κακοποίησης, είναι υποστελεχωμένες οι αντίστοιχες υπηρεσίες, το Εθνικό Σύστημα Κέντρων Άμεσης Βοήθειας, που είχα την τιμή ως Υπουργός Υγείας να θεσμοθετήσω, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες που υπάρχουν. Ήδη, κύριε Υπουργέ –δεν είναι μόνο δομές για τα παιδιά, είναι δομές στον τομέα που έχουν σχέση με τους ψυχικούς ασθενείς- τετρακόσιες δομές από την υποχρηματοδότηση απειλούνται με κλείσιμο. Ειδικές μονάδες ψυχικής υγείας δεν έχουμε σε όλους τους νομούς που χρειαζόμαστε και ελάχιστες μη κερδοσκοπικές μονάδες που υπάρχουν, επίσης δεν επιδοτούνται. 
    Κοντολογίς ήθελα να πω και με αυτό κλείνω, ότι η παιδική προστασία έχει πέσει θύμα κυβερνητικής αδιαφορίας. Το λέω αυτό και το τονίζω, γιατί και με την ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου γίνεται ένα βήμα, στο οποίο πρέπει να συμβάλλουμε όλοι, ούτως ώστε οι διατάξεις αυτές να εφαρμοστούν στην πράξη. Γιατί, κύριε Υπουργέ, πρέπει να απαντήσουμε, μεταξύ των άλλων και στο ζήτημα που θέτει πολλές φορές ο ΟΗΕ, όπου μας κατηγορούν για διάσταση ανάμεσα στις εξαγγελίες και στην πράξη. Αναλαμβάνετε, λοιπόν, με αυτήν την πρωτοβουλία μεγάλες ευθύνες για να γίνουν πράξη εκείνες οι δράσεις που πραγματικά θα προστατέψουν τα παιδιά μας από τα νύχια ενός απεχθούς και αποτρόπαιου εγκλήματος, το οποίο είναι ντροπή για το σύγχρονο πολιτισμό. 
    Ευχαριστώ. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει η Βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, κ. Ευθαλία Καφαντάρη.
    ΕΥΘΑΛΙΑ (ΛΙΛΑ) ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
    Το πρώτο κεφάλαιο ασχολείται με το κορυφαίο πρόβλημα της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης των παιδιών. Αυτό το φαινόμενο οξύνεται και μέσω του διαδικτύου παίρνει ανατριχιαστικές διαστάσεις. Σίγουρα δεν μπορούμε να αφήσουμε στην άκρη τις αιτίες που συντελούν στην παραμόρφωση του ψυχισμού και το σάπισμα των συνειδήσεων στους ανθρώπους που εγκληματούν στα παιδιά. Δεν μπορούν να μείνουν αλώβητες ψυχές και συνειδήσεις σε καπιταλιστικές κοινωνίες, που πάσχουν ακριβώς στις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να καλλιεργηθούν αξίες, που αντίθετα εκπαιδεύονται οι άνθρωποι στον ανταγωνισμό, άρα και στον ατομισμό και μάλιστα σε πλαίσιο απόλυτης ανασφάλειας σε όλα τα επίπεδα στα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, όπως είναι το δικαίωμα στην εργασία, στην παιδεία, την υγεία, τον πολιτισμό. 
    Αν, λοιπόν, δεν ασχοληθούμε σοβαρά με τα αίτια, δεν είναι δυνατόν να είμαστε αποτελεσματικοί. Πόσο μάλλον όταν το μόνο που κάνει το Υπουργείο είναι να αναπαράγει τη σύμβαση που φέρνει για κύρωση, χωρίς μελέτες, χωρίς έρευνες, χωρίς νόμους, άρα και χωρίς δυνατότητα ελέγχου. Περιγράφει στα άρθρα το πρόβλημα και παραπέμπει τις λύσεις σε υπουργικές αποφάσεις και διατάγματα. 
    Επίσης διαφωνούμε ριζικά στην ανάμειξη των ιδιωτών έτσι και αλλιώς, πόσο μάλλον σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα. Ο ιδιωτικός φορέας, είναι σαφές, αποσκοπεί να βγάλει κέρδος, αδιαφορώντας βασικά για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει στα παιδιά και τις οικογένειές τους. Αν πάρουμε υπόψη μας ότι η πλειοψηφία των θυμάτων είναι από πολύ φτωχές οικογένειες, είναι από μετανάστες, παιδιά που δεν έχουν καν οικογένεια, καταλαβαίνουμε ότι τα θύματα αυτά μένουν αβοήθητα, έρμαια στα χέρια των κάθε λογής κερδοσκόπων που το παίζουν και φιλάνθρωποι.
    Έρχομαι τώρα στις μη κυβερνητικές οργανώσεις και τους εθελοντές. Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Εκτός ότι και αυτοί ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, επίσης δεν είναι αξιόπιστοι ότι θα χειριστούν το θέμα προς όφελος των παιδιών. Έχουμε παραδείγματα από διεθνή μη κυβερνητική οργάνωση αγοραπωλησίας παιδιών στην Αφρική, όπως και σεξουαλική κακοποίηση παιδιών από εκκλησιαστικούς παράγοντες. Με τι δεδομένη εμπιστοσύνη, λοιπόν, τους δίνουμε πρωτοβουλίες γενικά; Εδώ δεν μπαίνει καν ένας κεντρικός σχεδιασμός που να ελέγχεται από το κράτος. Μένουν ασύδοτοι.
    Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε αυτήν τη λογική, παρ’ όλο που υπάρχουν κάποιες διατάξεις που είναι στη σωστή κατεύθυνση. 
    Στο δεύτερο κεφάλαιο για τα ναρκωτικά υπάρχουν και εδώ αντιφάσεις. Πρώτον, πώς είναι δυνατόν να μιλάτε σοβαρά για μέτρα αντιμετώπισης όταν έχετε αφήσει τα κέντρα απεξάρτησης να μαραζώνουν; Για την ακρίβεια θα είχαν κλείσει ήδη αν δεν έδειχναν τέτοια αυτοθυσία οι εργαζόμενοι σε αυτά τα κέντρα. 
    Δεύτερον, ενώ το ΚΕΘΕΑ και με τεράστια επιτυχία ακολουθεί θεραπευτικά τα στεγνά προγράμματα, ο Υπουργός στηρίζει τα υποκατάστατα, ανοίγοντας μάλιστα και έμμεσα σε αυτό το νομοσχέδιο, το δρόμο στο διαχωρισμό σκληρών και μαλακών ναρκωτικών στο άρθρο 10, ασχολούμενο το συγκεκριμένο άρθρο με το ποια ναρκωτικά κάνουν μεγαλύτερο ή μικρότερο κακό στην υγεία. Ποια είναι τα κριτήρια; Πόσο λαμβάνονται υπόψη οι συνεργάτες του Υπουργού ουσιαστικά, αφού αυτοί είναι οι επιστήμονες –μιλάω για το ΚΕΘΕΑ- που έχει εξουσιοδοτήσει η πολιτεία να δίνουν μάχη καθημερινή με το πρόβλημα των ναρκωτικών; Και πώς θα αποφαίνονται οι πραγματογνώμονες, μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες από τη σύλληψη, για το αν υπάρχει εξάρτηση, όταν οι ειδικοί λένε ότι είναι πολλοί παράγοντες που αποδεικνύουν την εξάρτηση και το βαθμό και χρειάζονται τουλάχιστον δέκα ημέρες παρακολούθησης για να διαπιστωθούν και μάλιστα όταν από αυτήν τη διαπίστωση θα βγει συμπέρασμα από τους δικαστές, ως προς τον καταλογισμό ευθύνης, λόγω βαθμού εξάρτησης, στην πράξη για την οποία δικάζουν; 
    (XA)
    
     (2ML)
     Αυτά είναι απαράδεκτες προχειρότητες που  καθορίζουν ζωές. 
     Σύμφωνα με εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου ο ένας στους πέντε χρήστες ανέφερε ότι πρώτη φορά χρήση ναρκωτικών έκανε στη φυλακή. Αυτό καθ’ εαυτό δεν λέει κάτι; Επίσης, σε περισσότερες από εκατό έρευνες που έγιναν στις Ηνωμένες Πολιτείες  βρέθηκε ότι σε αποφυλακισμένους χρήστες που δεν είχαν δεχθεί θεραπεία στη διάρκεια του εγκλεισμού τους τα ποσοστά υποτροπής κυμαίνονταν από 70% σε 98% τον πρώτο χρόνο. Επίσης, οι περισσότεροι από τους μισούς που ήταν εξαρτημένοι από ουσίες ξαναβρέθηκαν στη φυλακή μέσα στον πρώτο χρόνο για παραβάσεις περί ναρκωτικών. 
     Ασχολείται το νομοσχέδιο με το σοβαρότατο πρόβλημα της έλλειψης γιατρών που στην περίπτωση των εξαρτημένων παίρνει άλλη διάσταση; Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τι από αυτά λαμβάνει υπ’ όψιν και ρυθμίζει αυτό το σχέδιο νόμου; Δεν λέμε ότι είναι απλά τα ζητήματα αυτά. Λέμε ότι δεν είναι αυτός ο δρόμος επίλυσης. 
     Στο τρίτο κεφάλαιο έχουμε μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης στα καταστήματα κράτησης. Ωραία, εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε ένα τεράστιο κενό. Ψηφίσατε πριν από μία δεκαετία περίπου τον σωφρονιστικό κώδικα με τη λογική του οποίου δεν συμφωνούσαμε. Παρ’ όλα αυτά προέβλεπε και τακτοποιούσε κάποια σημαντικά θέματα. Δέκα χρόνια μετά διαπιστώνουμε όλοι ότι δεν εφαρμόζεται ο σωφρονιστικός κώδικας. Δεν πρέπει πρωτίστως να μας απασχολήσει το γιατί; Πού κολλάει; Μήπως αν αποφασίσουμε να ασχοληθούμε με το αυτονόητο ερώτημα που προκύπτει, θα εκτεθεί γενικότερα η πολιτική που εφαρμόζεται; Γιατί αν ας πούμε δεν διαθέτει το Υπουργείο Οικονομικών τα χρήματα για να εφαρμοστούν οι αποφάσεις της πολιτείας που είναι σε σωστή κατεύθυνση, αφού τα Υπουργεία είναι συγκοινωνούντα δοχεία της ίδιας πολιτικής, δεν μυρίζει χοντρή κοροϊδία στο λαό; 
     (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
     Πολύ λίγο ακόμα, κύριε Πρόεδρε. 
     Μπροστά μας είναι ο προϋπολογισμός. Αποδεικνύονται οι προθέσεις. Οι συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές είναι απάνθρωπες και ταπεινωτικές για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αυτές οδήγησαν τους κρατούμενους σε απεργία πείνας. Και ο Υπουργός εκτονώνει με εφάπαξ μέτρα -που δεσμευτήκατε ότι θα σκεφθείτε μήπως δεν είναι εφάπαξ αλλά τα εφαρμόσετε μόνιμα- την αγανάκτηση των κρατουμένων ανοίγοντας προσωρινά τις πόρτες των φυλακών, όπου σε λίγο οι περισσότεροι από αυτούς έτσι και αλλιώς θα επιστρέψουν, μια που εκτός των άλλων η λογική της επανένταξης που θα έπρεπε να είναι ο πυλώνας της σωφρονιστικής πολιτικής, δεν υφίσταται καν ως οργανωμένη διαδικασία. 
     Και φυσικά κλείνοντας θα εντοπίσω άλλο ένα ζήτημα σοβαρό που απαξιώνει με έναν επιπλέον τρόπο το Κοινοβούλιο στο οποίο αναφέρεστε όλοι με αξιοσημείωτο σεβασμό, σαν από μόνο της η ύπαρξη του Κοινοβουλίου να είναι η απόδειξη για Δημοκρατία. 
     Υπάρχει ειδική επιτροπή στη Βουλή που ασχολείται με το σωφρονιστικό σύστημα. Είναι μια ομάδα Βουλευτών που μαζί με επιστήμονες, με ειδικούς συνεδριάζουμε, κάνουμε ακροάσεις φορέων, επισκέψεις σε φυλακές, βγάζουμε συμπεράσματα. Ε, και; Τι γίνονται αυτά; Δεν μας συμβουλεύεται ο Υπουργός καν στο προπαρασκευαστικό στάδιο του νομοσχεδίου. Αν και η αλήθεια είναι ότι υπήρχε στη Βουλή ομόφωνο πόρισμα. Τι το κάνατε; Τίποτα απολύτως. 
     Από τη μια απαξιώνετε τους θεσμούς που υπερασπίζεστε και από την άλλη τους χρησιμοποιείτε ως πρόφαση για καταστολή που εσείς αρνείστε. Εμείς δεν θα σταματήσουμε ούτε να αποκαλύπτουμε αυτή την πολιτική, ούτε να την πολεμάμε. Ευχαριστώ πολύ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Ιωάννης Μπανιάς.
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΑΝΙΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι καλή η ώρα που ένας αγώνας σταματά προσωρινά απ’ ό,τι φαίνεται έχοντας βρει έστω και μερική δικαίωση. Αυτό συμβαίνει με τον αγώνα των φυλακισμένων που δίκαια εξεγέρθηκαν για να σταματήσει η αθλιότητα μέσα στην οποία ζουν για πολλά χρόνια πολλοί απ’ αυτούς. Τώρα δίνεται μία μεγάλη ευκαιρία στην Κυβέρνηση, στο Κοινοβούλιο, στην κοινωνία μας να προχωρήσει σε μέτρα για να αλλάξει μια κατάσταση που κυριολεκτικά ντροπιάζει τη χώρα μας, ντροπιάζει όλες και όλους μας για να αλλάξει ριζικά αυτή η κατάσταση. 
     Ο αγώνας των φυλακισμένων ήταν και είναι αγώνας για το αυτονόητο, αγώνας για την εφαρμογή των νόμων, για την εφαρμογή του σωφρονιστικού κώδικα που παραβιάζονται βάναυσα από την ίδια την πολιτεία. Είναι αγώνας για ανθρώπινες συνθήκες ζωής στις φυλακές και στους χώρους κράτησης ιδιαίτερα των μεταναστών και των προσφύγων όπου η κατάσταση πραγματικά θυμίζει μεσαίωνα, σε χώρους που έχουν καταντήσει πραγματικά χώροι και τόποι μαρτυρίου. Είναι αγώνας για την αποσυμφόρηση των φυλακών, αγώνας για να σωθεί ό,τι είναι δυνατόν από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια σ’ αυτούς τους χώρους ντροπής. 
     Μιλάμε για μερική δικαίωση γιατί το νομοσχέδιο που κατέθεσε ο Υπουργός Δικαιοσύνης στα σημεία που αφορούν τα προβλήματα των καταστημάτων κράτησης είναι κατά τη γνώμη μας λειψό, άτολμο, διστακτικό, αντιφατικό και αποσπασματικό, με μεταβατικές διατάξεις, με διατάξεις δηλαδή προσωρινού χαρακτήρα, με μέτρα εκτόνωσης της διαμαρτυρίας και της αποτροπής μεγαλύτερης κλιμάκωσης της εξέγερσης. 
     Σ’ αυτό το συμπέρασμα καταλήγουμε βάσιμα γιατί ενώ αιωρούνται σοβαρά ερωτήματα όπως γιατί τώρα, γιατί τόσο αργά ενώ τα προβλήματα χρονίζουν, ποιες οι ευθύνες για τη μέχρι τώρα κατάσταση, ποια είναι τα επόμενα βήματα, οι ρυθμίσεις που κάνει ο κύριος Υπουργός με το παρόν νομοσχέδιο υπολείπονται σε πολύ μεγάλο βαθμό των εξαγγελιών που έκανε και των ρυθμίσεων που υποσχέθηκε  στη διάρκεια της εξέγερσης των φυλακισμένων. Και αυτό το συμπέρασμα θα φανεί δυστυχώς πολύ σύντομα. Γιατί ο Υπουργός δεν δεσμεύεται και σήμερα και για πιο αποφασιστικά βήματα και μέτρα από τώρα αλλά κυρίως στο κοντινό μέλλον, δηλαδή, ότι θα υπάρξουν και νέες αλλαγές για τη βελτίωση αυτής της πραγματικά απαράδεκτης κατάστασης. 
     Εάν ο κύριος Υπουργός θεωρεί ότι σήμερα δεν υπάρχουν οι αναγκαίες προϋποθέσεις για να προχωρήσει σε τολμηρότερες ρυθμίσεις από αυτές που κάνει με αυτό το νομοσχέδιο, πρέπει να μας το πει, πρέπει να το αιτιολογήσει, πρέπει να μας το εξηγήσει. Και πιστεύουμε ότι είναι ανεπαρκή αυτά τα μέτρα και για έναν επιπλέον πολύ σημαντικό λόγο, διότι δεν υπάρχει αναφορά στις αιτίες και γιατί στο νομοσχέδιο δεν παίρνουν μέτρα για την πρόληψη που κατά τη γνώμη μας αποτελεί την πιο αναγκαία και ουσιαστική παρέμβαση για τη ριζική αλλαγή της σημερινής απαράδεκτης κατάστασης. 
     Παρ’ όλα αυτά το νομοσχέδιο αποτελεί ένα πρώτο θετικό βήμα στη μεγάλη ανάγκη που υπάρχει διάνοιξης ενός καινούργιου δρόμου στο δύσβατο πραγματικά τοπίο του σωφρονιστικού μας συστήματος των χώρων κράτησης των φυλακών. Αποτελεί μια σημαντική νίκη που ήρθε ως αποτέλεσμα δύο κυρίως παραγόντων, αφ’ ενός ενός κινήματος φυλακισμένων που αυτή τη φορά είχε σαφή και ολοκληρωμένα αιτήματα, είχε ωριμότητα στα μέσα που χρησιμοποίησε και είχε πανελλαδικό συντονισμό, αφετέρου μιας πρωτοφανούς σε έκταση και δυναμική κοινωνικής αλληλεγγύης. Στις σημερινές σκληρές συνθήκες της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης που θα τις κάνει ακόμα πιο δύσκολες η βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση που είναι βέβαιο το κόστος και τις συνέπειές της θα τις πληρώσουν για μια ακόμα φορά οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, χρειαζόμαστε τέτοιες νίκες που συνδυάζουν το στοιχείο του αγώνα των άμεσα ενδιαφερομένων με το στοιχείο της κοινωνικής αλληλεγγύης. 
     Το πρόβλημα του σωφρονιστικού μας συστήματος και των χώρων κράτησης συνιστά σίγουρα ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα. Η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος αποτελεί ένα βασικό στοιχείο και ένα πραγματικά κρίσιμο και βασικό κριτήριο του πολιτισμού μας. Δεν μπορεί να γίνεται με διστακτικά και προσωρινά μέτρα η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Αποτελεί ντροπή για τον πολιτισμό μας, το Γκουαντάναμο πρώτα από όλα, οι συνθήκες στις φυλακές, στους χώρους κράτησης και στα Αστυνομικά Τμήματα. Ειδικότερα στη χώρα μας, μια και μιλάμε για το νομοσχέδιο, έχουν καταγγελθεί πάρα πολλά ώστε να χρειάζεται να πούμε περισσότερα σήμερα.
     (ST)
     
     
     
        
     
      
     (2XA)
Δεν επιτρέπεται πλέον καμιά ολιγωρία, δεν επιτρέπεται καμιά αδιαφορία απέναντι σε τόσο σημαντικά κοινωνικά προβλήματα όπως αυτό. 
     Τα φαινόμενα της παραβατικότητας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι βέβαιο ότι θα επιδεινωθούν την επόμενη περίοδο, καθώς η κρίση έρχεται ως τσουνάμι, θα έλεγα, εντός εισαγωγικών, που θα χτυπήσει σκληρά και τη χώρα μας. Και αν μέχρι τώρα σφυρίζαμε αδιάφορα για ό,τι συμβαίνει γύρω μας και αμέριμνοι περί άλλων τυρβάζαμε, τώρα δεν επιτρέπεται πλέον άλλος εφησυχασμός. Και το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει και απαιτεί απάντηση  είναι: Τι θα κάνουμε; Θα υποδεχθούμε το νέο κύμα παραβατικότητας που θα υπάρξει με αύξηση των κατασταλτικών μέτρων και με μεγαλύτερη αυστηρότητα από μέρους των δικαστικών αρχών, κάτι που είναι βέβαιο ότι θα γεμίσει ακόμα περισσότερο τις φυλακές με όποια αποσυμφόρηση και αν έχει υπάρξει από την εφαρμογή του παρόντος νομοσχεδίου; Θα αφήσουμε να καταργηθούν στην πράξη οι όποιες ευεργετικές διατάξεις του νομοσχεδίου με το διστακτικό και προσωρινό χαρακτήρα που τις διακρίνει; Θα χτίσουμε νέες φυλακές για να στεγάσουν τους νέους καταδικασμένους; Ή αντίθετα θα πάρουμε από τώρα πιο αποφασιστικά μέτρα για να προλάβουμε αυτές τις εξελίξεις και κυρίως για να αντιμετωπίσουμε τις αιτίες που προκαλούν και αναπαράγουν αυτά τα φαινόμενα; 
     Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει συγκεκριμένες προτάσεις και τροπολογίες στο νομοσχέδιο. Έχει κάνει προτάσεις συγκεκριμένες για τέτοια μέτρα που πρέπει επιπλέον να παρθούν, αλλά ταυτόχρονα έχει διατυπώσει και τις γενικότερες απόψεις του για την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτίων που τροφοδοτούν και αναπαράγουν τη σημερινή κατάσταση, δηλαδή για το θέμα των πολέμων, για το πρόβλημα της εκμετάλλευσης, για το πρόβλημα της φτώχειας και της κοινωνικής περιθωριοποίησης, για την αντιμετώπιση των μεταναστών και των προσφύγων όχι ως παιδιά ενός κατώτερου Θεού, για την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος και του εμπορίου των ναρκωτικών που έχουν -μην έχουμε αμφιβολία γι’ αυτό- και πολιτική κάλυψη στις περισσότερες των περιπτώσεων. 
     Σε όλα αυτά, κύριε Υπουργέ, οφείλετε κατά τη γνώμη μας να πάρετε συγκεκριμένη θέση. Είναι ένα γενικότερο πρόβλημα που δεν αφορά μόνο τα συγκεκριμένα μέτρα, αλλά και γενικότερα τη φιλοσοφία αντιμετώπισης αυτού του τεράστιου κοινωνικού προβλήματος. Διαφορετικά, ο νόμος που θα ψηφίσετε -και εμείς θετικά είπαμε ότι θα δώσουμε την ψήφο μας κατ’ αρχήν σ’ αυτό το νομοσχέδιο και θα κάνουμε και τις επιμέρους παρατηρήσεις μας στα συγκεκριμένα άρθρα- θα μείνει μετέωρος και δεν θα έχει ουσιαστικά αποτελέσματα. Με αυτές τις σκέψεις και προτάσεις δίνουμε θετική ψήφο κατ’ αρχήν στο νομοσχέδιο και ως ΣΥΡΙΖΑ εμείς θα επιμείνουμε και σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο και για την ενημέρωση της κοινωνίας και για να υπάρξουν πιο επεξεργασμένες προτάσεις και εμείς έχουμε τέτοιες και θα τις εμπλουτίσουμε και να μπορέσουμε να επιβάλουμε -αν θέλετε- και με τον αγώνα τους οι φυλακισμένοι και με την αλληλεγγύη της κοινωνίας νέα πολύ πιο σημαντικά μέτρα για την αλλαγή πραγματικά αυτής της απαράδεκτης κατάστασης. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης. 
     ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
     Ετερόκλητο είναι το νομοσχέδιο που μας παρουσιάζετε, κύριε Υπουργέ. Συρράφεται έτσι η σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών με τις ρυθμίσεις για τα καταστήματα κράτησης και όλα τα υπόλοιπα. Κατ’ αρχάς, όλοι συμφωνούν – νομίζω- με την ευρωπαϊκή αυτή σύμβαση, αν και θα πρέπει να επισημανθεί ότι είναι πολλές οι διατάξεις για την ενημέρωση και λίγα λέγονται για την τιμωρία, φαίνεται δηλαδή σαν να είναι όλα ένα ζήτημα ενημέρωσης επί της παιδεραστίας και της παιδικής πορνείας. Δεν αποτελεί κριτική προς εσάς. Μιλάω για τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Επικεντρώνεται, όπως το κάνουν συχνά στο Συμβούλιο της Ευρώπης και στα κείμενα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πολύ στην ενημέρωση. Μιλάνε για το ότι θα πρέπει να υπάρξει ενημέρωση περί της παιδεραστίας, περί της παιδικής πορνείας, της κακοποίησης και όλα αυτά και όχι ότι υπάρχουν πραγματικά διεστραμμένοι παιδεραστές, ανώμαλοι εγκληματίες που κακοποιούν παιδιά και νήπια και από τις οποίες η κοινωνία, δηλαδή τα παιδιά του βιοπαλαιστή, του μεροκαματιάρη, θα πρέπει να προστατευθούν. Υπάρχει αυτή η παράξενη και ακραία -κατά την άποψή μου- άποψη ότι, αν οι παιδεραστές και οι άλλοι εγκληματίες ενημερωθούν κατάλληλα επί των διεστραμμένων πλευρών, ξέρω εγώ, της παιδεραστίας, τότε θα πάψει και η παιδεραστία. Αν δηλαδή οι Ολλανδοί παιδεραστές π.χ. ενημερωθούν καταλλήλως, θα σταματήσουν να κυνηγούν παιδάκια για να τα κακοποιήσουν. Και παράλληλα οι Ολλανδοί παιδεραστές θα κλείσουν και το ολλανδικό αυτό κόμμα που έχουν, το οποίο έχουν ιδρύσει και υποστηρίζουν με πάθος και ευχερέστερα φυσικά τις κακουργηματικές πράξεις στις οποίες θέλουν να προβαίνουν. Το ερώτημα είναι: Το έγκλημα της παιδικής πορνείας είναι ή όχι ειδεχθές; Τότε, αν είναι ειδεχθές, που είναι, γιατί μιλάμε για ποινή το πολύ δέκα χρόνια, άρα φυλάκιση πέντε έως δέκα χρόνια; 
     Ναρκωτικά τώρα. Χάνουμε κάθε μέρα δύο ανθρώπους. Δύο Έλληνες, κυρίως νέοι, πεθαίνουν την ημέρα, κάθε μέρα από τα ναρκωτικά. Μαζί με τα τροχαία η σούμα φθάνει στους οκτώ νεκρούς την ημέρα. Οκτώ νέοι Έλληνες φεύγουν από τη ζωή κάθε μέρα από ναρκωτικά και τροχαία, από δύο μόνο λόγους. Πέρυσι οι γεννήσεις ήταν περισσότερες από τους θανάτους κατά πέντε χιλιάδες. Φανταστείτε ότι χάνουμε τρεις χιλιάδες το χρόνο από τα ναρκωτικά και τα τροχαία. Όλοι ξέρουμε, λοιπόν, ότι είναι νέοι οι περισσότεροι. Βρέθηκα με ένα κλιμάκιο του ΛΑ.Ο.Σ. στον ΟΚΑΝΑ της Ρόδου. Για όσους δεν το ξέρουν, ο ΟΚΑΝΑ της Ρόδου στεγάζεται σε ένα ερειπωμένο κτήριο, το παλιό ιταλικό νοσοκομείο στη Ρόδο, με σπασμένα τζάμια, μια εφιαλτική κατάσταση, ένα κτήριο ερείπιο πραγματικά. Είναι το παλιό νοσοκομείο που ρημάζει. Εκεί, λοιπόν, δεν ζυγώνει περιπολικό, δεν ζυγώνει αστυνομικός και βέβαια οι έμποροι κάνουν πάρτι. 
     Μιλάνε κάποιοι για απελευθέρωση και ελαστικότερες ποινές. Στην Ολλανδία άραγε που όλα είναι ελεύθερα, ξέρω εγώ, υπήρχε μείωση των ναρκωτικών; Μήπως εξαλείφθηκαν παράλληλα οι Ολλανδοί έμποροι που θησαυρίζουν εκεί; Νομίζω ότι γίνεται δύσκολα κατανοητή και η φιλολογία περί μείωσης των ποινών των εμπόρων που είναι χρήστες. Μα, νομίζω ότι το είπε και ο αγορητής μας, ο κ. Βορίδης, ότι όποιος έμπορος συλλαμβάνεται δηλώνει αμέσως χρήστης, γιατί προσπαθεί πολύ απλά να πετύχει ευνοϊκότερη μεταχείριση στα δικαστήρια, η οποία ήδη υπάρχει. Η επιείκεια ήδη υπάρχει για τους χρήστες που είναι έμποροι, αφού ο εξαρτημένος έμπορος καταδικάζεται σε φυλάκιση από δύο έως πέντε χρόνια, ενώ ο έμπορος που είναι μη χρήστης από δέκα έως είκοσι. Άρα, επιείκεια ήδη υπάρχει. Διερωτάται κανείς τι άλλο πρέπει να γίνει. Έτσι, λοιπόν, ο κάθε ένας που συλλαμβάνεται έχει κίνητρο να δηλώσει ότι είναι χρήστης. Μιλάμε για τον κάθε έμπορο, έτσι; Και όταν κάποιοι μιλούν για ελαφρότερες ποινές για τους εμπόρους-χρήστες, αφ’ ενός κάνουν ότι αγνοούν ότι υπάρχει αυτή η επιείκεια που είπαμε πριν και αφ’ ετέρου ίσως προσπαθούν να φτιασιδώσουν έτσι και την επιθυμία τους για την πλήρη ατιμωρησία. 
     Τα ναρκωτικά τι κάνουν; Φουντώνουν. Ο κάθε έμπορος αλωνίζει και υπάρχει δραματική έλλειψη αστυνόμευσης, την οποία φυσικά την κληρονομήσατε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., που υπήρξε και η πλήρης κατάρρευση στην αστυνόμευση. Έκανα μία ερώτηση γραπτή στον κ. Χηνοφώτη και τον ρώτημα πόσα είναι τα περιπολικά που υπάρχουν στο Λεκανοπέδιο. Μου απάντησε με παρρησία ο κ. Χηνοφώτης ότι είναι τριάντα πέντε. Τριάντα πέντε περιπολικά ανά βάρδια. Δηλαδή για μία πόλη πέντε εκατομμυρίων κατοίκων έχουμε τριάντα πέντε περιπολικά και τριάντα πέντε Ζητάδες το πολύ, μου γράφει στην απάντηση. Τριάντα πέντε και τριάντα πέντε εβδομήντα. Εβδομήντα αστυνομικά οχήματα. Σε αυτά περιλαμβάνονται και οι Ζητάδες. Εβδομήντα οχήματα, πέντε εκατομμύρια, μας κάνει εβδομήντα χιλιάδες. Ένα αστυνομικό όχημα, Ζητάς ή περιπολικό, ανά εβδομήντα χιλιάδες της Αθήνας. Τι να πρωτοκάνει αυτό το περιπολικό; Τι να πρωτοκάνει αυτός ο Ζητάς για εβδομήντα χιλιάδες κατοίκους της Αθήνας; Στη Β΄ Αθηνών στην οποία εκλέγομαι, για πέντε Δήμους, Χαλάνδρι, Αγία Παρασκευή, Χολαργός, Μελίσσια, Βριλήσσια ένα περιπολικό ανά βάρδια, ένα. Αυτό, λοιπόν, σημαίνει ότι έχουμε αστυνόμευση στην Ελλάδα του 2008. 
     Υπάρχει κανείς που να αμφιβάλλει ότι είναι άθλιες οι συνθήκες κράτησης; Κανείς. Εδώ, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, μας λέτε ουσιαστικά ότι έχουμε άθλιες συνθήκες κράτησης, άρα ας τους βγάλουμε έξω. Δηλαδή, έχουμε τα ντόπια μπουμπούκια της εγκληματικότητας, μπήκαν φυλακή, ήρθαν τα εισαγόμενα μπουμπούκια της εγκληματικότητας, για μένα είναι ακριβώς το ίδιο, μπουμπούκια είναι και οι δύο, ήρθαν λοιπόν και αυτά τα ξένα μπουμπούκια, μπήκαν μέσα στα κτήρια των φυλακών, φράκαραν οι φυλακές, δεν φτάνουν γιατί έπηξαν, οι συνθήκες είναι άθλιες, άρα ας τους βγάλουμε έξω. Κάπως σαν «πονάει δόντι, κόψει κεφάλι». 
     Για να τελειώσω, για να κάνω και οικονομία χρόνου, πυκνώνουν νομίζω τα σημάδια που δείχνουν ότι η Κυβέρνησή σας τα έχει παρατήσει τελείως. Όσοι είδαν εχθές στην επερώτηση τον κ. Τασούλα, όσοι είδαν σήμερα την απάντηση του κ. Ιωαννίδη στην ερώτηση που έκανα για τους Ολυμπιονίκες, όλα δείχνουν ότι η Νέα Δημοκρατία έχει ρίξει λευκή πετσέτα, τα έχει παρατήσει. Παραπαίει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, σήκωσε λευκή σημαία και αποχαιρετά -και λυπάμαι που το λέω- αμαχητί την εξουσία φέρνοντας πλέον και τυπικά στην εξουσία τον κ. Παπανδρέου και τον κ. Τσίπρα, γιατί από πλευράς ιδεολογίας δυστυχώς και ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Τσίπρας κυριαρχούν από καιρό στις επιλογές σας. 
     Ευχαριστώ. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
      (BE)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει η κυρία Κανελλοπούλου. 
     ΚΡΙΝΙΩ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε. Εγώ δεν θα συμφωνήσω ότι το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα είναι ετερόκλητο. Θεωρώ απεναντίας ότι αφορά και στις τρεις περιπτώσεις στις οποίες αναφέρεται κοινωνικά μέτρα του Υπουργείου Δικαιοσύνης και την προστασία τριών αδύναμων κοινωνικών ομάδων, αποδεικνύοντας έτσι και έμπρακτα την ευαισθησία της Κυβέρνησης, την ευαισθησία του Υπουργείου Δικαιοσύνης ειδικότερα και τον σημαντικό του ρόλο στην κοινωνική πολιτική. 
     Το πρώτο μέρος αφορά την προστασία των παιδιών, εναρμονίζοντας την ελληνική νομοθεσία με τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Επιτρέψτε μου να σταθώ λίγο περισσότερο στο μέρος αυτό, γιατί είχα την ευκαιρία να συμμετέχω στη σχετική συζήτηση στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
     Κατ’ αρχήν, πριν μπω στη σύμβαση αυτή καθ’ αυτή, θέλω να θυμίσω ότι η χώρα μας βρίσκεται μπροστά στο θέμα της προστασίας των παιδιών. Αναφέρομαι ειδικότερα στους νόμους του 2007 και το νόμο που ψηφίστηκε το 2006 που προστατεύει το παιδί από τις καινούργιες μορφές παιδοφιλίας, όπως π.χ. αυτές στο διαδίκτυο, ή την παιδοφιλία από πρόσωπα του στενού περιβάλλοντος του, τα προστατεύει και από ψυχολογική βία, θεωρώντας ως βία όχι απλώς αυτή που γίνεται εναντίον του παιδιού, αλλά και αυτή που γίνεται ενώπιον του παιδιού, Με την ποινικοποίηση δε της σωματικής τιμωρίας, η Ελλάδα είναι πολύ πιο μπροστά ακόμη και από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ένταξη λοιπόν της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης, στην ελληνική νομοθεσία θεωρώ ότι ήταν δεδομένη. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η γενετήσια εκμετάλλευση και η κακοποίηση εντάσσονται βεβαίως στη γενικότερη βία εναντίον του παιδιού. Όταν όμως ένα παιδί κακοποιείται είτε για γενετήσια εκμετάλλευση, είτε για οικονομική εκμετάλλευση, είτε απλώς κακοποιείται σωματικά, δηλώνει θεωρώ την αποτυχία της κοινωνίας μας απέναντι στον άνθρωπο.
     Δυστυχώς κατά τη UNICEF περίπου 7000 παιδιά πεθαίνουν το χρόνο ακόμη και στα αναπτυγμένα κράτη από σωματική κακοποίηση. Το 2002 κατά τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, 53.000 παιδιά πέθαναν από κακοποίηση. Παιδιά είναι γεγονός, ωθούνται σε πορνεία, τα όργανά τους πωλούνται, γίνονται θύματα εκμετάλλευσης στην εργασία και ασφαλώς βεβαίως και γενετήσιας εκμετάλλευσης. Σήμερα δε αυτή η παιδική πορνογραφία παίρνει ακόμη μεγαλύτερες και διαφορετικές διαστάσεις με τη χρησιμοποίηση του διαδικτύου. Ένα στα έξι παιδιά είναι δυστυχώς σήμερα θύμα από το διαδίκτυο. Η παιδική πορνογραφία έχει εξελιχθεί δε και σε κερδοφόρο πια βιομηχανία. Αυτή όμως η εκμετάλλευση ακόμη και όταν τα παιδιά σωθούν τους αφήνει πολλές φορές σημάδια και σε όλη τους τη ζωή. 
     Όχι λοιπόν μόνο το Συμβούλιο της Ευρώπης, αλλά και ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών με το πρωτόκολλο για τα δικαιώματα του παιδιού, την παιδική πορνεία, την εμπορία των παιδιών και την παιδική πορνογραφία και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και η UNICEF αλλά και προγράμματα του ΟΗΕ όπως το «Κτίζουμε μια Ευρώπη για τα παιδιά και με τα παιδιά» έχουν από καιρό συμβάλλει στη συνειδητοποίηση της σοβαρότητας του προβλήματος. 
     Πολύ σωστά λοιπόν, η Κυβέρνηση συμπληρώνει τα υφιστάμενα μέτρα καταπολέμησης της παιδικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης ενσωματώνοντας στην ελληνική νομοθεσία την σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης. 
     Προωθούνται μέτρα για την πρόληψη με την εισαγωγή προγραμμάτων ενημέρωσης, ενημέρωση μαθητών ενημέρωση εργαζομένων σε φορείς και οργανισμούς που έχουν σχέση με παιδιά και βεβαίως ενημέρωση της κοινωνίας γενικότερα. Και η πρόληψη είναι ένα κομμάτι πάρα πολύ σημαντικό του ζητήματος αυτού. Με τη μέριμνα δε, για την ψυχολογική στήριξη των θυμάτων, με την ψυχολογική τους αποκατάσταση, γίνεται ακόμη μεγαλύτερη προστασία των θυμάτων με την εγγύηση εθνικής και διεθνούς συνεργασίας των αρμοδίων υπηρεσιών και αρχών. Αποτρέπεται πλέον η επαφή με παιδιά, ανθρώπων που έχουν ήδη διαπράξει σχετικά αδικήματα και βεβαίως εισάγονται και αυστηρότερες ποινές σε όσους προσβάλλουν την αξιοπρέπεια των ανηλίκων ποινικοποιώντας π.χ. και την προσέλευση παιδιών για την εκμετάλλευσή τους μέσω διαδικτύου. 
     Είναι βέβαιο κύριοι συνάδελφοι, ότι δεν μπορούμε να πολεμήσουμε την βία εναντίον των παιδιών μόνο δια νόμου. Είναι βέβαιο ότι χρειάζονται υποδομές, είναι βέβαιο ότι χρειάζεται παιδεία, αλλά θεωρώ ότι μόνο με μια συγκεκριμένη νομοθεσία δίνεται στα θύματα η δυνατότητα να υπερασπίσουν τον εαυτό τους, και να τον υπερασπίσουμε με αξιοπρέπεια. Αυτό που θεωρώ ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πλέον όλοι και που θέλω να τονίσω τελειώνοντας το κομμάτι αυτό, είναι ότι πρέπει να υπάρξει και πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένο και είναι δικαίωμα, το δικαίωμα του παιδιού, ως ανθρώπινο δικαίωμα. Θεωρώ μάλιστα ότι θα μπορούσε κάποια στιγμή να γίνει και ένας κώδικας των δικαιωμάτων του παιδιού όπου θα μαζευόταν όλη η σχετική νομοθεσία σε αυτό τον κώδικα. 
     Έρχομαι τώρα στο δεύτερο κεφάλαιο, πολύ γρήγορα, το οποίο θίγει και ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, το θέμα της εμπορίας και της διακίνησης των ναρκωτικών διαχωρίζοντας αυτή τη φορά τους τοξικομανείς από τους εμπόρους και τιμωρώντας μάλιστα πολύ αυστηρότερα τους μεγαλοεμπόρους. 
     Και εδώ η λογική του Υπουργείου θεωρώ ότι είναι η προσπάθεια επανένταξης των τοξικομανών στην κοινωνία. Η μέριμνα και η θεσμική προστασία είναι δείγμα για άλλη μια φορά θεωρώ της κοινωνικής ευαισθησίας που επιδεικνύει το Υπουργείο Δικαιοσύνης στην προκειμένη περίπτωση.
     Και έρχομαι τώρα στο τρίτο μέρος του νομοσχεδίου το οποίο βελτιώνει τις συνθήκες διαβίωσης στις φυλακές θέτοντας προϋποθέσεις για την αποσυμφόρηση τους. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης, υπολογίζει ότι σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα οι κρατούμενοι από 12.500 περίπου που είναι σήμερα θα μειωθούν στους 7.000 περίπου λαμβάνοντας υπόψη ότι η υποδομή σήμερα στην Ελλάδα, δεν μπορεί να αντέξει πάνω από 8000 με 8.500 άτομα. Και νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι ότι δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει ότι και οι πολίτες της κατηγορίας αυτής έχουν δικαίωμα στα ανθρώπινα δικαιώματα τους. Έχουν δικαίωμα να διεκδικούν ανθρώπινα δικαιώματα και ότι πρέπει να λειτουργούμε με βάση την αρχή του σεβασμού της ανθρώπινης αξίας, της ανθρώπινης προσωπικότητας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που είναι άλλωστε και συνταγματικά κατοχυρωμένο. Από την άλλη μεριά θεωρώ ότι η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να ξαναπολιτοποιήσει όσο γίνεται περισσότερο αυτούς τους ανθρώπους. 
     Θεωρώ ότι καθήκον  της πολιτείας είναι η ανεύρεση μιας χρυσής τομής θα έλεγα ανάμεσα στην καθησυχαστική και αποτρεπτική λειτουργία της ποινής και στην πιθανή αναμορφωτική λειτουργία της σωφρονιστικής μεταχείρισης. 
     Δεν υπάρχει αμφιβολία κύριοι συνάδελφοι ότι το σωφρονιστικό μας σύστημα θέλει βελτίωση. Σε αυτό νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι. Η αντιπολίτευση όμως εκτός από κριτική και ιδιαίτερα η αξιωματική αντιπολίτευση, ποτέ δεν ασχολήθηκε με τη βελτίωση του σωφρονιστικού μας συστήματος. Αντίθετα και στο παρελθόν αλλά και πρόσφατα τέτοιες προσπάθειες έγιναν και γίνονται από την Κυβέρνηση, τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας.
     Κύριε Υπουργέ, επιτρέψτε μου όμως τελειώνοντας να επισημάνω και ένα πρόβλημα. Το θέμα των ανηλίκων κρατουμένων. Θεωρώ ότι τα παιδιά δεν μπορεί να έχουν την ίδια μεταχείριση με τους ενήλικες. Και επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε ένα ειδικότερο θέμα που έχει δημιουργηθεί στην περιφέρειά μας. Το 1991 είχε προγραμματιστεί στην περιφέρειά μου στην περιοχή της Ανδρίτσαινας ένα σωφρονιστικό κατάστημα ανηλίκων. Για το σκοπό αυτό είχε βρεθεί το οικόπεδο, είχε το δημόσιο ξοδέψει αρκετά χρήματα, υπάρχει η μελέτη η οποία είναι έτοιμη, αργότερα το σχέδιο αυτό άλλαξε και μετατράπηκε σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, πράγμα που προκάλεσε την αντίδραση της κοινωνίας και το έργο σταμάτησε. Επειδή θεωρώ δεδομένη τη διάθεση του Υπουργείου με τη μεγαλύτερη ευαισθησία που επιδεικνύει να ξαναφέρει στο προσκήνιο τη διαφορετική μεταχείριση των ανηλίκων και τα ειδικά πλέον καταστήματα γι’ αυτές τις ηλικίες θα ήθελα και εγώ σήμερα αν και το θέμα δεν είναι αυτό, να επαναφέρω το σωφρονιστικό κατάστημα αυτό, της Ανδρίτσαινας με την αρχική του μορφή, δηλαδή ένα είδος σχολείου δεύτερης ευκαιρίας και την επανένταξη των παιδιών αυτών στην κοινωνία. Είναι κάτι που η περιοχή αυτή, η περιοχή μου, όχι μόνο το δέχεται αλλά και το ζητά. 
     Σας ευχαριστώ πολύ.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας ).
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Σγουρίδης έχει το λόγο. 
     
      (BE)
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το συζητούμενο νομοσχέδιο επί της αρχής περιλαμβάνει τρία μέρη.
      Το πρώτο μέρος πραγματεύεται και εντάσσει στο εθνικό μας δίκαιο την Σύμβαση του Συμβουλίου  της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών από την γενετήσια εκμετάλλευση 
      Το δεύτερο μέρος βελτιώνει τις διατάξεις που έχουν σχέση με τα ναρκωτικά και τις ποινές ως προς τους χρήστες και τους διακινητές.
      Και το τρίτο μέρος μπήκε εμβόλιμα μετά το θέμα που δημιουργήθηκε από την απεργία πείνας των φυλακισμένων που διαμαρτύρονταν για τις άθλιες συνθήκες κράτησής τους. 
      Θεωρούμε ότι το νομοσχέδιο κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Γι’΄αυτό και εμείς ψηφίζουμε το νομοσχέδιο αυτό επί της αρχής. Στα άρθρα έχουμε κάνει κάποιες προτάσεις για βελτίωση, τις οποίες πιστεύουμε ότι ο κύριος Υπουργός θα τις δεχθεί. 
      Ως προ το πρώτο μέρος θεωρώ το ότι εντάσσουμε την Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης στο εθνικό μας δίκαιο πάρα πολύ σημαντικό, διότι η Σύμβαση αυτή περιλαμβάνει μεταξύ των άλλων και τη συνεργασία των αρμοδίων αρχών μεταξύ τους παράλληλα και με μη κυβερνητικές οργανώσεις και άλλους εθελοντικούς οργανισμούς. 
      Το λέω αυτό γιατί η έρευνα του Παντείου Πανεπιστημίου έχει αποδείξει ότι μόνο ένας στους δέκα αναφέρει στις αρχές κακοποίηση παιδιών. Και ένας στους 15 αναφέρει την περίπτωση κακοποίησης παιδιών στην Αστυνομία. Αυτό γίνεται γιατί δεν εμπιστεύεται ο κόσμος τις αρχές. Και πραγματικά οι μη κυβερνητικές οργανώσεις και οι εθελοντικές οργανώσεις προσφέρουν έργο προς αυτή την κατεύθυνση. 
      Σε ενάμισι χρόνο από την 1η Ιανουαρίου του 2007 μέχρι τον Ιούλιο του 2008 η Οργάνωση «το Χαμόγελο του Παιδιού» δέχθηκε 362.000 τηλεφωνήματα εκ των οποίων οι έντεκα χιλιάδες των τηλεφωνημάτων αυτών αναφερόταν στην κακοποίηση παιδιών. Και από τη διερεύνηση οι 965 αφορούσαν σοβαρή κακοποίηση παιδιών. Αυτό σημαίνει ότι η συνεργασία των αρχών με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις και τις εθελοντικές οργανώσεις συμβάλει προς την κατεύθυνση αυτή.
       Παράλληλα θα πρέπει να ενισχυθούν τα ιδρύματα με χώρους για να μπορούν να φιλοξενούν και να υποδέχονται τέτοιες περιπτώσεις. Αρκεί να σας πω ότι «Το Χαμόγελο του Παιδιού» αναφέρει ότι 840 κακοποιηθέντα παιδιά που προσέφυγαν για να βρουν στέγη στο ‘Ίδρυμα δεν μπόρεσαν να φιλοξενηθούν, γιατί δεν υπήρχαν χώροι, από το 2002 μέχρι το 2008. 
      Έρχομαι τώρα στο δεύτερο μέρος του νομοσχεδίου ως προς το θέμα της προσπάθειας καταστολής της μάστιγας των ναρκωτικών: Θέλω να επισημάνω εδώ ότι όσο και να επιβάλλουμε πρόσθετες ποινές, όσο και να κάνουμε πιο πολύπλοκο το σύστημα δεν πρόκειται να επιτύχουμε νίκη στη μάστιγα κατά των ναρκωτικών. Και αυτό το λέω γιατί; Γιατί πρώτα πρέπει να προσέξουμε την πρόληψη και να προσέξουμε και ως Διεθνής Κοινότητα να μην χρηματοδοτούμε χώρες από προγράμματα βοήθειας εφόσον συνεχίζουν να παράγουν ναρκωτικά. Από την άλλη η αιτία διακίνησης των ναρκωτικών –το έχω πει κατ’ επανάληψη εδώ στη Βουλή- είναι το εύκολο κέρδος, ο εύκολος πλουτισμός. 
      Όταν λοιπόν, μέσα από τη διακίνηση μπορεί να κερδίσεις πολλά χρήματα και εύκολα χρήματα, είναι πολύ λογικό αυτή η μάστιγα να μην καταπολεμιέται. 
      Θα έπρεπε λοιπόν, όσοι είναι χρήστες ναρκωτικών και δηλωμένοι να βρίσκουν την  δόση τους και την περίθαλψή τους σε ιδρύματα ή εάν θέλετε σε νοσοκομεία. Έτσι θα λείψει το κίνητρο του κέρδους και το θέμα της διακίνησης. 
      Πηγαίνοντας με το τρόλεϊ επί της οδού Πατησίων, στη στάση του Πολυτεχνείου, πιστεύοντας ότι δεν με γνωρίζουν, γιατί δεν ήμουν και επίσημα ενδεδυμένος, με σταμάτησε κάποιος και μου λέει «κοιτάξτε κύριε Σγουρίδη, εδώ  πίσω από το Μετσόβιο,  υπάρχει μία σειρά από νέους ανθρώπους οι οποίοι κάνουν χρήση ναρκωτικών και μάλιστα η αγοραπωλησία γίνεται μέρα μεσημέρι. Εάν λοιπόν, η αγοραπωλησία γίνεται μέρα μεσημέρι, δεν θα μπορούσαν οι άνθρωποι αυτοί να ικανοποιήσουν εάν θέλετε αυτή τους την αδυναμία μέσα σε νοσοκομείο χωρίς να πληρώσουν δραχμή για να έχουν και την ψυχολογική στήριξη;
      Η παραβατικότητα αυξάνεται επειδή αναγκάζονται να βρουν λεφτά. Και έχουμε όλα τα υπόλοιπα που όλοι τα ξέρετε και δεν χρειάζεται να σας τα περιγράψω.
      Θεωρώ λοιπόν, ότι η Πολιτεία δεν πρέπει να κλείνει τα μάτια. Θα πρέπει για τους επίσημους χρήστες η διακίνηση των ναρκωτικών να είναι μηδενικής αξίας. 
      Έρχομαι τώρα στο τρίτο μέρος: Οι διατάξεις αυτές τις οποίες έχετε για την αποσυμφόρηση των σωφρονιστικών ιδρυμάτων είναι σταγόνα στον Ωκεανό. Θεωρώ ότι η ελληνική δικαιοσύνη χρειάζεται περισσότερο εκσυγχρονισμό των αντιλήψεων, αλλά και των  υποδομών. 
      Θα σας πω ότι οι εκκρεμείς υποθέσεις καθημερινά αυξάνονται κύριε Υπουργέ. Ο χρόνος που απαιτείται για τη  διεκπεραίωσή τους συνεχώς μεγαλώνει. Έχουμε όλο και περισσότερες υποθέσεις και απαιτείται όλο και περισσότερος χρόνος για την διεκπεραίωσή τους. Τα κενά που υπάρχουν από δικαστικούς υπαλλήλους δεν καλύπτονται, ο αριθμός των δικαστικών λειτουργών δεν επαρκή, η μηχανοργάνωση των υπηρεσιών των δικαστικών είναι ανύπαρκτη και καθυστερεί επικίνδυνα η κατασκευή των δικαστηρίων και των σωφρονιστικών ιδρυμάτων. 
      Πρέπει να αναληφθούν πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση αυτή, διότι τότε μόνο το πρόβλημα αυτό θα μπορέσουμε να το πολεμήσουμε. 
      Εμείς όπως είπα και στην αρχή ψηφίζουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής και περιμένουμε επί των  άρθρων τις παρατηρήσεις τις οποίες σας έχουμε υποβάλλει κύριε Υπουργέ, να τις δείτε θετικά. 
      Σας ευχαριστώ. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει η  Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κυρία Νατάσα Ράγιου. 
      ΝΑΤΑΣΑ ΡΑΓΙΟΥ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μείνω περισσότερο στη βία κατά των παιδιών. Η βία είναι σκάνδαλο μια και είναι η δημοφιλής λέξη της εποχής. Και όπως όλα τα σκάνδαλα η αποσιώπηση το κακοφορμίζει. Η βία όχι μόνο καταστρέφει ζωές και ψυχές, αλλά αναπαράγει και βία. Η μόνη θεραπευτική αγωγή για όλα αυτά τα απεχθή φαινόμενα δεν είναι η καταστολή, αλλά η κοινωνική μέριμνα και η πρόληψη. 
      Εάν δεν μπορούμε σε αυτή τη γενιά να σπάσουμε το απόστημα για να μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια, οφείλουμε να κάνουμε ό, τι περνάει από το χέρι μας για να το περιορίσουμε και να το αποτρέψουμε. Τουλάχιστον πρέπει να γίνει σαφές σε όλο τον κόσμο που μας ακούει ότι δεν το ανεχόμαστε ως άτομα και ως κοινωνία. 
      Είχα προβλέψει και όχι μόνο εγώ φαντάζομαι στην Κύρωση και εφαρμογή του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου στη Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, σχετικά με την εμπορία παιδιών, την παιδική πορνεία και την παιδική πορνογραφία, ότι πολύ σύντομα θα αναγκαστούμε να επανέλθουμε για να βγάλουμε και να δώσουμε περισσότερο αυστηρά πλαίσια στην ποινική αντιμετώπιση αυτής της άρρωστης και πέρα από κάθε λογική παραβατικής συμπεριφοράς. 
      Στο διεθνή χώρο κύριο όργανο για την έναρξη αντιμετώπισης του προβλήματος αποτέλεσε η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού το 1989. Ακολούθησε μια σειρά από διεθνείς συμβάσεις, σκοπός των οποίων ήταν η εξειδίκευση στο πρόβλημα. Οι σημαντικότερες μνημονεύονται και το προοίμιο αυτής της σύμβασης.
       Πέρα από την κύρωση των διατάξεων της Εθνικής νομοθεσίας προς το περιεχόμενο της Σύμβασης, σκοπός του σημερινού σχεδίου νόμου -πρέπει να πούμε ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό που το ψηφίζει και η Αξιωματική Αντιπολίτευση- δεν είναι άλλος από την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του παθολογικού κοινωνικού φαινομένου της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κακομεταχείρισης των παιδιών της παιδικής πορνογραφίας , μετά τη δραματική έκταση που έχει λάβει τα τελευταία χρόνια. 
      Έρευνες δείχνουν ότι έχουμε πολύ μεγάλη αύξηση των θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης, ειδικά σε μικρές ηλικίες, γεγονός που μας εξοργίζει όλους. Η πλειοψηφία αυτών βέβαια ελάχιστες φορές φθάνει στο δικαστήριο και βλέπει το φως της δημοσιότητας. 
      (ZE)




	



	
      Βλέπετε το κουκούλωμα μιας φρικιαστικής ιστορίας που έχει να κάνει με πληγές σε σώματα και ψυχές παιδιών είναι πιο εύκολο και σαφώς πιο ανώδυνο από την ευθύνη και το ρίσκο να το ξεσκεπάσεις και να το αποκαλύψεις. Ο περισσότερος κόσμος προτιμά να μη μπλέξει παρά να βρει τον μπελά του, προκειμένου να ξεσκεπάσει μια αποτρόπαια ιστορία κακοποίησης παιδιού που συμβαίνει δυο βήματα από την πόρτα του.
      Επειδή είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι, πρέπει να αντιληφθούμε ότι πάνω απ’ όλα οφείλουμε στους εαυτούς μας και πρωτίστως στα παιδιά μας ν’ αφήσουμε πίσω την ανευθυνότητα ή τη φοβία της ευθύνης και την αδιαφορία και να πάρουμε σοβαρά τη ζωή τους στα χέρια μας.  Τα παιδιά χρειάζονται  την προσοχή και την προστασία μας. Δεν γίνεται να μένουμε απλοί θεατές καταστάσεων που τα απειλούν. Πρέπει να κινητοποιηθούμε. Μια κινητοποίηση σοβαρή είναι και αυτό το νομοσχέδιο με τις διατάξεις του που αφορούν στη λήψη μέτρων για την καταπολέμηση και την πρόληψη της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών και της παιδικής πορνογραφίας. Προστατεύονται τα δικαιώματα των παιδιών-θυμάτων και παρέχεται βοήθεια προς αυτά μέσω ειδικών προγραμμάτων. 
      Σε ό,τι αφορά στην αντιμετώπιση της παιδικής πορνογραφίας επιβάλλεται ο συντονισμός των προσπαθειών όλων των ενδιαφερομένων πλευρών γιατί πρόκειται για ένα θέμα οργανωμένου εγκλήματος θα πρέπει να αντιληφθούμε που αφορά τους πάντες και το οποίο δεν είναι ότι εντοπίζεται μόνο σε ορισμένες χώρες ή περιφέρειες, καθώς είναι πρωτίστως θέμα διασυνοριακής συνεργασίας. Γι’ αυτό θα πρέπει να υπάρχει δυνατότητα διεθνούς και συντονισμένης δίωξης. Με το σημερινό σχέδιο νόμου, παρέχεται η δυνατότητα λήψης μέτρων σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο και η συνεργασία  των αρμοδίων αρχών μεταξύ τους, αλλά κυρίως με κυβερνητικούς οργανισμούς. 
      Κυρίες και κύριοι γενικότερα σε τέτοιου είδους θέματα, το σημείο κλειδί είναι η εναρμόνιση των κανόνων του Ποινικού Δικαίου, αλλά και διάρθρωση της σχέσης ευρωπαϊκού δικαίου έναντι εθνικών δικαίων. Δραστικές είναι και οι διατάξεις που αφορούν στη λήψη προστατευτικών μέτρων και παροχή βοήθειας στα θύματα και στις οικογένειές τους. Η δημιουργία γραμμής άμεσης βοήθειας μέσω τηλεφώνου η Help lines θα παρέχει τη συνδρομή για τη σωματική και ψυχοκοινωνική αποκατάσταση των θυμάτων, καθώς και ψυχολογική υποστήριξη στα πρόσωπα που είναι κοντά στο παιδί-θύμα.
      Προτείνονται νέες αυστηρότερες ποινές. Η τιμωρία με φυλάκιση  τουλάχιστον δύο ετών του ενήλικου ο οποίος μέσω διαδικτύου ή άλλου μέσου επικοινωνίας αποκτά επαφή τέτοια με πρόσωπο που δεν έχει συμπληρώσει το 15ο έτος της ηλικίας του. Προβλέπεται η επιβολή βαρύτερης ποινής κάθειρξης τουλάχιστον 10 ετών για την τέλεση του αδικήματος  της ασέλγειας κατά ανηλίκου. Μεταβάλλεται το ηλικιακό όριο για την τέλεση του εγκλήματος της πορνογραφίας ανηλίκων από 10 σε 15 χρόνια. Ποινικοποιείται το αδίκημα της προσέλκυσης παιδιών για σεξουαλικούς λόγους που είναι γνωστό με το διεθνή όρο «Grooming» μέσω της σύγχρονης τεχνολογίας δηλαδή διαδίκτυο και κινητά τηλέφωνα που είναι πολύ της μόδας να προσεγγίζουν μέσω αυτών των τρόπων. Είναι γνωστό ότι παιδιά και στη χώρα μας καθημερινά αντιμετωπίζουν βία, κακοποίηση, σεξουαλική κακοποίηση, εκμετάλλευση, αμέλεια και εγκατάλειψη. Όμως, είναι σημαντικό ότι το νομοθετικό πλαίσιο εμπλουτίζεται διαρκώς και η σημερινή κυβέρνηση  και το Υπουργείο Δικαιοσύνης έχουν δώσει σημασία σ’ ένα θέμα τόσο σοβαρό όπως αυτό της κακοποίησης παιδιών. Είναι εντυπωσιακό ότι η Ευρωπαϊκή  Επιτροπή αναγνωρίζει στην Ελλάδα τις προσπάθειες που καταβάλλονται στον τομέα του γρήγορου εντοπισμού εξαφανισμένων παιδιών και είναι κάτι για το οποίο θα έπρεπε να είμαστε περήφανοι. Βέβαια, υπάρχει και ο αριθμός των παιδιών που αποτύχαμε να προστατεύσουμε και νομίζω ότι μας κάνει όλους να αισθανόμαστε πάρα πολύ άσχημα παιδιά που κακοποιήθηκαν, παιδιά που εξαφανίστηκαν, που αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα υγείας, εγκαταλελειμμένα στα νοσοκομεία Παίδων. 
      Καμμία κοινωνία δεν επαναπαύεται, νομίζοντας ότι έκανε αν το έκανε το καθήκον της για να απομακρύνει ένα παιδί από τον κίνδυνο. Όλοι έχουμε ερωτηματικά για το ποια θα είναι η επόμενη μέρα. Εκείνο που χρειάζεται είναι ναι μεν στόχος η πρόληψη, αλλά κυρίως βοήθεια για προστασία στα  θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης.
      Και εδώ θα ήθελα τελειώνοντας να μου επιτρέψετε, κύριε Πρόεδρε, να διαβάσω δύο λόγια του Ράσελ για να εντυπωθούν πάρα πολύ βαθιά μέσα στο μυαλό μας: «Αν ένα παιδί ζει μέσα στην επίκριση, μαθαίνει να καταδικάζει. Αν ένα παιδί ζει μέσα στην εχθρότητα, μαθαίνει να καυγαδίζει. Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία, μαθαίνει να είναι δειλό. Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή, μαθαίνει να είναι ένοχο. Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ανεκτικότητα, μαθαίνει να είναι υπομονετικό. Αν ένα παιδί ζει με ενθάρρυνση, μαθαίνει να έχει εμπιστοσύνη. Αν ένα παιδί ζει με έπαινο, μαθαίνει να εκτιμά. Αν ένα παιδί ζει μέσα στη δικαιοσύνη, μαθαίνει να είναι τίμιο. Αν ένα παιδί ζει με ασφάλεια, μαθαίνει να πιστεύει. Αν ένα παιδί ζει με την επιδοκιμασία, μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση και αν ένα παιδί ζει με αποδοχή και φιλία, μαθαίνει να βρίσκει αγάπη στον κόσμο».
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      ( Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας )
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Κώστας Κουκοδήμος.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΚΟΔΗΜΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το υπό συζήτηση νομοσχέδιο για το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας μας, αποτελεί μια τολμηρή και ριζοσπαστική πρόταση που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες αντιλήψεις και αποτελεί την πρώτη ουσιαστική προσπάθεια της πολιτείας να αντιμετωπίσει με θάρρος αλλά και με ευαισθησία το θέμα αυτό. Είναι σκόπιμο μάλιστα να αναφερθεί ότι αυτή η δέσμη μέτρων δεν μπορεί παρά να αποτελεί την αρχή, την αφετηρία μιας ουσιαστικής αλλαγής στο σωφρονιστικό μας σύστημα που στοχεύει στην καλύτερη λειτουργία και ταυτόχρονα τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης μέσα στις φυλακές των κρατουμένων.
      Το τελευταίο διάστημα λίγες μόλις ημέρες πριν, οι αναταραχές στα σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας χτύπησαν το καμπανάκι και στην κοινωνία. Στις συζητήσεις και τις προτάσεις που ακολούθησαν, υπήρξε και σημαντική κατά την προσωπική μου άποψη  θέση που επαναλήφθηκε πολλές φορές και από τα στόματα των ίδιων των κρατουμένων, ότι λείπει ο σωφρονισμός και υπάρχει μόνο η τιμωρία στις ελληνικές φυλακές. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι φυλακές δεν αποτελούν αποθήκες ψυχών. Οι φυλακές δεν μπορεί να αποτελούν αποκλειστικά και μόνο χώρους συγκέντρωσης παρανομούντων πολιτών. Οφείλουμε ως πολιτεία να δώσουμε τη δεύτερη ευκαιρία να δείξουμε την ευαισθησία μας ειδικά στις κατηγορίες εκείνες των κρατουμένων με ελαφριές ποινές, όπως οι χρήστες ή οι υπόδικοι οικονομικοί μετανάστες. Και αυτό το νομοσχέδιο έχει στο επίκεντρό του αφ’ ενός αυτή την κατηγορία των κρατουμένων και προβάλλει δε μια νέα φιλοσοφία στην ιδέα του σωφρονισμού και θέτει όρους και προϋποθέσεις. 
      Είναι αλήθεια πως στόχος του είναι και η αποσυμφόρηση των σωφρονιστικών καταστημάτων, όχι όμως επιπόλαια και άκριτα. Θέτει ποιοτικά χαρακτηριστικά και οριοθετεί αδικήματα και ποινές. Διαχωρίζει τους χρήστες από τους εμπόρους ουσιαστικά και σε καμμία περίπτωση οι προτάσεις και τα μέτρα που περιλαμβάνει, δεν αποτελούν ευεργετικές διατάξεις για τους εμπόρους. 
      Οφείλουμε λοιπόν να υπερτονίσουμε, οφείλουμε να ενημερώσουμε τους πολίτες πως αυτή η δέσμη μέτρων δεν έχει στόχο να ευνοήσει ούτε στο ελάχιστο ανθρώπους που έχουν καταδικαστεί σε ειδεχθή εγκλήματα κατά της κοινωνίας, όσους έχουν καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη, όσους έχουν καταδικαστεί για εμπορία ναρκωτικών κατ’ επάγγελμα, ή με μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών ουσιών. 
      Ταυτόχρονα, το ίδιο νομοσχέδιο, περιλαμβάνει μια σειρά μέτρων που αφορά τους ίδιους τους χρήστες, τους ασθενείς από τη μάστιγα των ναρκωτικών και περιλαμβάνει ριζοσπαστικά  μέτρα για την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη, τη δημιουργία κέντρων απεξάρτησης, τη λειτουργία προγράμματος συμβουλευτικής υποστήριξης, την ενίσχυση συμβουλευτικών προγραμμάτων απεξάρτησης τοξικομανών, τη δημιουργία δε ειδικών θεραπευτικών τμημάτων για τους τοξικοεξαρτημένους.
      Για την αποσυμφόρηση των φυλακών προβλέπει ένα ταχύρρυθμο πρόγραμμα ανέγερσης νέων σωφρονιστικών καταστημάτων, η υλοποίηση των οποίων θα αποσυμφορήσει τις φυλακές. Τέσσερα νέα καταστήματα κράτησης έχουν ήδη ολοκληρωθεί, ενώ τρία νέα ολοκληρώνονται στο επόμενο διάστημα, ενώ έχει δρομολογηθεί και η κατασκευή νέων καταστημάτων. 
      Παράλληλα, με άμεσα μέτρα,  όπως για παράδειγμα με τη μείωση των ποινών και τις προσωρινής κράτησης, υπάρχει επίσης αποσυμφόρηση των σωφρονιστικών καταστημάτων άμεσα σε χρονοδιάγραμμα που σύμφωνα με τον Υπουργό Δικαιοσύνης, θα υλοποιηθεί μέχρι τον Απρίλιο του 2009.  
      Ειδικότερα, αποφυλακίζονται άμεσα 3.720 κρατούμενοι με τις λεγόμενες μικρές ποινές ενώ μέχρι τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, αποφυλακίζονται συνολικά 5.500 κρατούμενοι.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορούμε όμως να σταθούμε μόνο στους αριθμούς. Το μείζον και ουσιαστικό είναι να συζητήσουμε τις συνθήκες κράτησης αυτών των ανθρώπων. Με το νέο αυτό πλαίσιο, η πολιτεία δεν έχει απλώς ως στόχο την καλύτερη οργάνωση διοικητικά και λειτουργικά των καταστημάτων σωφρονισμού. Δεν σκοπεύει απλώς στην επίλυση του προβλήματος της αποσυμφόρησης, αλλά και στη βελτίωση της καθημερινής τους διαβίωσης σε σύγχρονες συνθήκες μέσα στις φυλακές και κυρίως στη διευκόλυνση μιας σειράς μέτρων μόρφωσης, εκπαίδευσης, θεραπευτικής αγωγής και γενικά προετοιμασίας για ομαλή κοινωνική ένταξη. Και αυτά τα μέτρα, ικανοποιούν σε μεγάλο βαθμό τα αιτήματα των κρατουμένων, έτσι όπως αυτά διατυπώθηκαν το τελευταίο διάστημα από τους ίδιους.
      Ας σταθούμε όμως στα δικαιώματα αυτών των ανθρώπων. Απαραβίαστες αρχές στην εφαρμογή των ανωτέρω κανόνων αποτελούν η νομιμότητα και  η ισότητα στη μεταχείριση των κρατουμένων. Ο σεβασμός των δικαιωμάτων των κρατουμένων που τους αναγνωρίζει ο νόμος και η έννομη προστασία τους. Αποτελούν επίσης δέσμη μέτρων ενσωμάτωσης στην εθνική νομοθεσία της απόφασης του πλαισίου του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η ενσωμάτωση αυτή, θα δημιουργήσει ένα σύγχρονο και ρεαλιστικό πλαίσιο για καλύτερη ισονομία και απονομή της δικαιοσύνης στο θέμα της αντιμετωπίσεως των συλληφθέντων και των κρατουμένων σε σχέση με τα ναρκωτικά.
      TS




	



	
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου κλείνοντας να σας τονίσω  πως στόχος μας δεν είναι να τιμωρήσουμε. Στόχος μας είναι να τους επαναφέρουμε στην κοινωνία. Η στέρηση της ελευθερίας τους δεν μπορεί να σημαίνει ταυτόχρονα απαξίωση και της προσωπικής τους αξιοπρέπειας. Δεν επιδιώκουμε να εξαγνίσουμε την κοινωνία μας στοιβάζοντας ανθρώπους που παρανόμησαν σε κελιά. Επιδιώκουμε την απόδοση της δικαιοσύνης. 
      Το Υπουργείο Δικαιοσύνης καταθέτει σήμερα κατά την άποψή μου μία συνολική πρόταση με πολύ συγκεκριμένα μέτρα, που ικανοποιούν το αίτημα καλύτερων συνθηκών διαβίωσης των κρατουμένων, το αίτημα για αποσυμφόρηση των σωφρονιστικών καταστημάτων και αντιμετώπισης των ποινών με δικαιότερο τρόπο. Κατέθεσε μία δέσμη μέτρων που ικανοποιεί τις επιταγές της διεθνούς νομοθεσίας. Παίρνει υπόψη του το κοινωνικό αίσθημα, δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες που θα ενισχύσουν την επικοινωνία, το δικαίωμα των κρατουμένων στην περίθαλψη, την απασχόληση και την προστασία. 
      Αυτή η πρόταση αντιμετωπίζει, παρεμβαίνει και δίνει λύσεις. Σε κάθε περίπτωση θέτει όρους, θεσπίζει κανόνες και οριοθετεί συνθήκες για μείζονα προβλήματα που ως σήμερα δεν έχουν αντιμετωπιστεί. Για να επιτύχει, χρειάζεται τη συνεργασία και τη συνδρομή όλων. Δεν επιδέχεται ανέξοδης κριτικής ή τακτικής στείρας αντιπολίτευσης. Οι άνθρωποι που παραμένουν στα σωφρονιστικά καταστήματα, ζητούν τώρα λύσεις. 
      Με αυτές τις σκέψεις κλείνοντας, θέλω να τονίσω για ακόμη μία φορά, πως το νομοσχέδιο δίνει λύσεις και θέτει βάσεις και για το λόγο αυτό οφείλουμε να το υποστηρίξουμε. 
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γεώργιος Νικητιάδης.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, να σας θυμίσω ότι πριν από λίγες ημέρες εδώ συζητούσαμε την επίκαιρη επερώτηση που σχετιζόταν με το σωφρονιστικό σύστημα, μία επερώτηση που σχετίζεται απολύτως με το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα, τουλάχιστον στο τρίτο σκέλος του. Θα σας θυμίσω ότι αναφερθήκαμε στο Φουκώ, στο Ντοστογιέφσκι. Σήμερα σας άκουσα με χαρά να αναφέρεστε και στον Τσόμσκι. Να σας θυμίσω, λοιπόν, ότι το εκκρεμές του Φουκώ, μάλλον, βρίσκεται στην αριστερή του πλευρά τώρα, αν μου αναφέρεστε και στον Τσόμσκι, γιατί πραγματικά δεν αντιλαμβάνομαι πού ο Τσόμσκι θα έδινε ερμηνείες όπως αυτή που δίνετε εδώ για την αποσυμφόρηση των φυλακών, αλλά θα αναφερθώ παρακάτω σ’ αυτό. 
      ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Θα σας στείλω το βιβλίο μου να δείτε πού αναφέρεται ο Τσόμσκι. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ: Θα το αγοράσω, κύριε Υπουργέ, το βιβλίο σας, σας βεβαιώνω και ελπίζω σε μία πολύ θερμή αφιέρωση.
      Κατ’ αρχάς σε  ότι αφορά την κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης, είναι απολύτως βέβαιο ότι δεν θα υπήρχε συνάδελφος στην Αίθουσα αυτή που δεν θα δεχόταν να κυρωθεί μία τέτοια σύμβαση. Αλίμονο! Είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό κείμενο, είναι μία πολύ σημαντική στιγμή για τους εταίρους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Λυπάμαι, γιατί αυτή η κύρωση δεν ήρθε αυτοτελώς να συζητηθεί στο Εθνικό Κοινοβούλιο, καθότι αν γινόταν κάτι τέτοιο, να συζητήσουμε μόνο γι’ αυτό το τόσο σημαντικό θέμα της καταπολέμησης της εκμετάλλευσης των μικρών παιδιών, σίγουρα θα καταφέρναμε να αναδείξουμε τη μεγάλη σημασία που έχει αυτό το ζήτημα.
       Έρχεται, όμως, μαζί με μία σειρά από άλλα ζητήματα στα οποία πολλοί διαφωνούν. Εγώ έχω ζωηρές επιφυλάξεις. Το κόμμα μας επέλεξε να ψηφίσει επί της αρχής το νομοσχέδιο αυτό, κυρίως επειδή θέλουμε κι εμείς να αποσυμφορηθούν οι φυλακές. Ξαναλέω ότι αν είχαμε μόνο του ως νομοσχέδιο την κύρωση αυτής της Σύμβασης, θα είχαμε σίγουρα πολλαπλά οφέλη. 
      Θέλω, κύριε Υπουργέ, να μου επιτρέψετε για άλλη  μία φορά –το είχα επισημάνει πριν από τέσσερις μήνες εδώ- να σας πω να δείτε επιτέλους το θέμα της μετάφρασης των κειμένων. Το ελληνικό κείμενο είναι τραγικό. Απαξιώνει αυτό το τόσο σημαντικό κείμενο της Σύμβασης της Ευρώπης. Σας παρακαλώ να το δείτε κάποτε, κάποια στιγμή, γιατί κάποιοι δεν ξέρουν αγγλικά. Θα διαβάσουν τα ελληνικά κείμενα. Υποχρεωνόμαστε  να διαβάσουμε τα ελληνικά κείμενα. Αν, λοιπόν, συνάδελφοι, διαβάσουμε αυτό το κείμενο στα ελληνικά, τη σύμβαση της Ευρώπης, θα δούμε ότι τίποτε δεν αναδεικνύεται από τα όσα σημαντικά που ψηφίζουμε και εμπεριέχει. 
      Να έρθω τώρα στα μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και της αποσυμφόρησης των φυλακών για να αναρωτηθώ κατ’ αρχάς πού είναι τα μέτρα αυτά, δεδομένου ότι εκτός από την αύξηση των ημερών αδείας, που αντιλαμβάνομαι ότι σε μεγάλο βαθμό υπηρετεί το σκοπό της καλύτερης διαβίωσης των κρατουμένων, από εκεί και πέρα μάλλον θα πρέπει εμείς να αρχίσουμε –και κρούω τον κώδωνα του κινδύνου- κύριε Υπουργέ, να μιλάμε για συνθήκες επιβίωσης.  Πόσο θα επιβιώσουν; Πώς επιβιώνουν; Με ποιο τρόπο επιβιώνουν και όχι απλώς διαβιώνουν; 
      Είμαι βέβαιος ότι είναι μία κατάσταση που τη μοιραζόμαστε. Είμαι βέβαιος ότι και εσείς έχετε ακριβώς τις ίδιες ευαισθησίες με εμάς σ’ αυτά τα ζητήματα και πρέπει κάποτε να τα πούμε με ένα διαφορετικό τρόπο, γιατί πρέπει να μπούμε στις ουσίες κάποτε. Δεν μπορεί να ξεπερνάμε τα αίτια του εγκλήματος. Δεν μπορεί να μην τα αναζητούμε.
      Εγώ εντυπωσιάστηκα, κύριε Υπουργέ, από το γεγονός ότι οι συνάδελφοί μου, ο Εισηγητής μας κ. Ρήγας και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος κ. Βενιζέλος, σας ανέφεραν συγκεκριμένους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε στην αποσυμφόρηση καταπολεμώντας συγκεκριμένα αίτια. Και τα ξαναφέρνω εδώ. Οι μισοί κρατούμενοι είναι μέσα για ναρκωτικά, άρα εντοπίζουμε ένα αίτιο που έχει οδηγήσει σ’ αυτή την υπερπληθώρα των κρατουμένων. Το δεύτερο είναι οι ξένοι. Δυσανάλογος ο αριθμός του πληθυσμού των ευρισκομένων στην χώρα μας με τους κρατούμενους. Άρα και εδώ μπορούμε να τα εντοπίσουμε. 
      Υπάρχει το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης –ελπίζω ότι υπάρχει. Ελπίζω ότι μπορούμε να λειτουργήσουμε ως μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να εντοπίσουμε κάποια πράγματα. Δηλαδή, αν ξέρουμε ότι από εκεί πάσχουμε, για ποιο λόγο να μην καταπολεμήσουμε απευθείας το αίτιο και να αναζητήσουμε άλλες μορφές, χωρίς μία μελέτη; Δηλαδή ερχόμαστε και παίρνουμε τόσο σημαντικά μέτρα χωρίς να έχει γίνει μία μελέτη; Μία μελέτη! 
      Ξεκίνησα να διαβάζω, κύριε Υπουργέ, την αιτιολογική έκθεση και λέω θα αναφέρεται σε κάποια μελέτη που έγινε από κάποιο κέντρο για να εξηγεί τους λόγους για τους οποίους πρέπει να προχωρήσουμε, να εντοπίζει κατ’ αρχάς το πρόβλημα, να έχουμε το πρόβλημα συνολικά μπροστά μας, να ξέρουμε περί τίνος πρόκειται και να δούμε ανάλογα τα μέτρα. Τίποτε. Καμία μελέτη.
      Ξέρετε τι γίνεται τώρα; Θα σας πω ένα παράδειγμα. Καταδικάζεται κάποιος πέντε χρόνια, είναι κάποιος στη φυλακή για πέντε χρόνια. Του δίνετε τη δυνατότητα να μετατρέψει την ποινή του σε χρηματική και έρχεται αυτός ο κύριος και μετατρέπει την ποινή του σε χρηματική. Μάλιστα. Ωρίμασε ποτέ αυτό το ζήτημα στην κοινωνία; Είδατε εσείς ποτέ η ελληνική κοινωνία να αναρωτιέται, «μα γιατί αυτός ο άνθρωπος να μην μπορεί να εξαγοράσει την ποινή του και να είναι μέσα πέντε χρόνια;». Υπήρξε ποτέ ένα τέτοιο αίτημα, γιατί πάντοτε όταν αποποινικοποιούμε εγκλήματα, το κάνουμε επειδή έχουν ωριμάσει στην κοινωνία. 
      Σας λέω, λοιπόν, ποια κοινωνία το έκρινε αυτό; Ο λαός δια των εκπροσώπων του ψήφισε μία συγκεκριμένη ποινή. Το δικαστήριο, η άλλη εξουσία που έχει η χώρα, καταδίκασε το συγκεκριμένο. Ήρθε η εκτελεστική εξουσία και εκτελεί την ποινή και εσείς τα αναιρείτε όλα. Αναιρείτε το τι έκανε η δικαστική εξουσία, αναιρείτε το τι έγινε με τη λαϊκή εντολή, αναιρείτε το τι έκανε μέχρι σήμερα η εκτελεστική εξουσία για να κάνει σήμερα κάτι άλλο.
      Και όλα αυτά πληρώνοντας και χρήμα. Δηλαδή, αν κάποιος δεν έχει χρήματα δεν θα μπορέσει να βγει έξω. Μόνο αυτός που έχει. Ξέρετε ότι υπάρχουν εκατοντάδες, για να μην πω χιλιάδες, εκεί μέσα που δεν θα βρουν αυτά τα χρήματα. Και αν τα βρουν, θα τα βρουν κάτω από διαφορετικές, πολύ ύποπτες συνθήκες που θα τους εξαναγκάσουν ξανά στην εγκληματικότητα. Σε έξι μήνες; Δηλαδή, όποιος προλάβει βγαίνει σε έξι μήνες, όποιος δεν προλάβει μένει μέσα; Όποιος προλάβει είναι αθώος, όποιος προλάβει χαίρεται την ελευθερία, όποιος δεν προλάβει κάθεται εκεί μέσα και σαπίζει; Δεν είναι αυτό ένα μεγάλο ζήτημα με αυτή την μεταβατικότητα;
      Τελειώνω, λέγοντας το εξής: Ολόκληρο το νομοσχέδιο το διατρέχει –χρησιμοποιώ μία έκφραση του γνωστού Καθηγητή της Εγκληματολογίας κ. Πανούση- μια τάση απονομής μίας ιδιότυπης χάριτος. Εδώ απονέμεται από το νομοσχέδιο αυτό μία ιδιότυπη χάρις προς αυτούς που είναι εκεί. Αυτό δεν έπρεπε  να το προσέξουμε; Γιατί χάρη σε αυτούς; Τι θα πούμε στους αυριανούς; Αυτοί δηλαδή, που σήμερα ξεσηκώθηκαν και ορθώς ξεσηκώθηκαν, απολαμβάνουν αυτών των προνομίων; Αυτοί που θα ξεσηκωθούν αύριο θα απολαμβάνουν ξανά των ίδιων προνομίων ή θα τους τα στερήσουμε;
      Δεχόμαστε, κύριε Πρόεδρε, επί της αρχής το νομοσχέδιο, γιατί συμφωνούμε στο στόχο της αποσυμφόρησης των φυλακών. Ο τρόπος, όμως, κατά την εκτίμησή μου δεν είναι ορθώς. Ελπίζω κάποια στιγμή να τα δούμε όλα αυτά τα ζητήματα. Είπατε ότι θα φέρετε και άλλα νομοσχέδια που θα οδηγούν σε καλύτερες συνθήκες στις φυλακές, που θα οδηγούν σε χτύπημα των αιτιών της παραγωγής του εγκλήματος. Εύχομαι να γίνει αυτό.  Εύχομαι επιτέλους να φτάσουμε στο σημείο, ως χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αντιμετωπίζουμε αυτά τα ζητήματα. 
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο  έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ.Παναγιώτης Μπεγλίτης.
      (PE)
(3TS)
      
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε απόψε κρίσιμα ζητήματα που σχετίζονται με την ποιότητα και τις αντοχές του κράτους δικαίου στη χώρα μας, στην ελληνική κοινωνία, που σχετίζονται με προβλήματα που είναι κρίσιμα για την πορεία του τόπου και των δημοκρατικών θεσμών. 
      Καταρχήν, θα ήθελα με δύο λέξεις να αναφερθώ στο ζήτημα της ενσωμάτωσης στην εθνική έννομη τάξη της πολύ σημαντικής Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης, που αναφέρεται στη λήψη μέτρων για αξιόποινες πράξεις σε περιπτώσεις σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης μικρών παιδιών. 
      Αυτή η Σύμβαση υπογράφηκε, κύριε Υπουργέ, τον Ιούλιο του 2007. Πιστεύω ότι θα μπορούσε να έρθει πολύ πιο γρήγορα για κύρωση και ενσωμάτωση στην εθνική έννομη τάξη, γιατί διαχειρίζεται κρίσιμα ζητήματα, περιέχει πρόνοιες και ρυθμίσεις πολύ σημαντικές, αποτρεπτικές και κατασταλτικές για ένα τεράστιας σημασίας κοινωνικό πρόβλημα σήμερα και στην Ελλάδα, τη σεξουαλική κακομεταχείριση των μικρών παιδιών. Θα έλεγα με μία δόση αισιοδοξίας ότι εάν το είχατε φέρει πέρυσι, τέτοιο καιρό, θα μπορούσε να λειτουργήσει αποτρεπτικά ή, εν πάση περιπτώσει, κατασταλτικά για πολλές περιπτώσεις που είδαν...
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ: (Υπουργός Δικαιοσύνης): Με συγχωρείτε, εάν μου επιτρέπετε. Το Σεπτέμβριο του 2007 το υπέγραψα εις το Συμβούλιο της Ευρώπης και χρειαζόταν ένα χρονικό διάστημα, για να μεταφραστεί και να ενταχθεί. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Είναι, όμως, μεγάλη καθυστέρηση γι’ αυτό το κρίσιμο ζήτημα, κύριε Υπουργέ. Εγώ δεν αμφισβητώ τις καλές σας προθέσεις, αλλά φοβάμαι ότι εάν δεν είχαμε την κοινωνική έκρηξη στις ελληνικές φυλακές, αυτή η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης θα καθυστερούσε ακόμη παραπάνω. Το φοβάμαι αυτό που σας λέω, διότι το φέρατε κατά τρόπο εσπευσμένο, λόγω της ανάγκης διαχείρισης του σοβαρού προβλήματος του υπερπληθυσμού στις ελληνικές φυλακές. Το τονίζω αυτό και νομίζω ότι είναι ένα θέμα που έχει γενικότερη αξία. Για ανάλογες συμβάσεις και του Συμβουλίου της Ευρώπης, αλλά και το παράγωγο δίκαιο τόσο κανονισμών όσο και οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αφορούν την καθημερινότητα του Έλληνα πολίτη, θα έπρεπε να έχουμε όλοι την ευθύνη -πρωτίστως οι αρμόδιοι Υπουργοί και η Κυβέρνηση- να έρχονται με ταχύτητα για κύρωση, για ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία. 
      Το δεύτερο κρίσιμο ζήτημα, κύριε Υπουργέ, είναι αυτό καθ’ αυτό το θέμα της διαχείρισης της εκρηκτικής, όπως είπα, κατάστασης στις ελληνικές φυλακές, μετά από μία απεργία δεκαοκτώ ημερών, πρωτόγνωρη για τα ελληνικά μεταπολιτευτικά δεδομένα στα ελληνικά σωφρονιστικά καταστήματα. Φοβάμαι, κύριε Υπουργέ, για μία ακόμη φορά ότι το κάνετε με έναν τρόπο βιαστικό, αγχωτικό, εσπευσμένο, για να μην βρεθείτε εσείς, Υπουργός Δικαιοσύνης, με όλες τις καλές προθέσεις, να διαχειριστείτε μία μεγάλη έκρηξη στις ελληνικές φυλακές, ενδεχομένως με πολλά θύματα, και ταυτίσετε την πολιτική σας πορεία με ένα τέτοιο δραματικό, απευκταίο σε κάθε περίπτωση, γεγονός. 
      Και φαίνεται παντού αυτή η βιασύνη και η σπουδή σας. Σε ένα ζήτημα, που απαιτεί απ’ όλους τις ευρύτερες δυνατές πολιτικές συνεννοήσεις και είμαστε έτοιμοι να προσχωρήσουμε σε αυτήν την ευρύτερη πολιτική συνεννόηση, σε ένα ζήτημα που χρειάζεται ολοκληρωμένη στρατηγική προσέγγιση, που θα αναβαθμίζει το κράτος δικαίου, την καθημερινή λειτουργία των ελληνικών φυλακών, που, πάνω απ’ όλα, θα συμβάλει στον εξανθρωπισμό, στον εξορθολογισμό, στον εκδημοκρατισμό των ελληνικών φυλακών, εσείς έρχεστε να απαντήσετε με έναν τρόπο αποσπασμαστικό, ad hoc, λύνοντας ένα πρόβλημα –συγχωρέστε με που θα το πω- με τη μέθοδο του Χότζα, αφαιρώντας ένα σημαντικό αριθμό κρατουμένων από τις ελληνικές φυλακές και έχοντας συγχρόνως την ψευδαίσθηση ότι με αυτόν τον τρόπο θα λύσετε τα τεράστια προβλήματα λειτουργίας, που αντιμετωπίζουν σήμερα τα ελληνικά σωφρονιστικά ιδρύματα. Είναι μία λαθεμένη προσέγγιση. 
      Θέλω να σας πω με πολλή ειλικρίνεια ότι είμαι προβληματισμένος, ακόμα και σήμερα, σε σχέση με το εάν θα μπορούσαμε να αποδεχθούμε αυτήν τη βιαστική σας προσέγγιση. Το Κόμμα μας, για λόγους συναίνεσης και συνεννόησης, επί της αρχής, υποστηρίζει αυτό το νομοσχέδιο. Είναι, όμως, σε όλα προβληματικό. Γιατί, όπως σας είπα, δεν αμφισβητώ τις καλές σας προθέσεις, αμφισβητώ όμως την αποτελεσματικότητα της παρέμβασής σας. 
      Πρώτον, αμφισβητώ την αποτελεσματικότητα στην καταπολέμηση της εγκληματικότητας. Πώς αξιολογείτε, κύριε Υπουργέ, την αποτελεσματικότητα αυτών των μέτρων σε σχέση με την καταπολέμηση της εγκληματικότητας; Γνωρίζουμε όλοι ότι τα τελευταία χρόνια έχουμε μια δραματική αύξηση των ποσοστών εγκληματικότητας στην Ελλάδα, που οφείλονται σε συγκεκριμένους λόγους. Πιστεύετε ότι μπορείτε να λύσετε το πρόβλημα αυτό με αυτά τα μέτρα; Μέσα σε ένα εξάμηνο μπορείτε να λύσετε αυτό το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα της ανασφάλειας που νοιώθει σήμερα ο Έλληνα πολίτης; Απαντάτε στο πρόβλημα της ανασφάλειας του Έλληνα πολίτη με αυτόν τον τρόπο της ad hoc ρύθμισης, το βιαστικό τρόπο, για να μην έχετε θύματα στις ελληνικές φυλακές; Δεν το πιστεύω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε καμία περίπτωση. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Θα ήθελα να αναφερθώ σε ορισμένα επιμέρους ζητήματα πολύ σύντομα, ζητήματα θεσμικά που θα έπρεπε να τα θίξετε. Ανέφεραν πολλοί, θα ήθελα και εγώ να αναφέρω ότι δεν υπάρχει καμία ρύθμιση για τους ανήλικους φυλακισμένους. Είδαμε –και εξελίσσεται παράλληλα μια μεγάλη συζήτηση στη Γαλλία, την οποία είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε- ότι η Γαλλική Κυβέρνηση, η κυρία Ρασιντά Τατί, φέρνει ένα νόμο στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση που προβλέπει εγκλεισμό και φυλάκιση και για δωδεκάχρονα παιδιά. Ελπίζω να το λύσετε με το επόμενο νομοσχέδιο, να μην πάμε σε αυτήν την κατάσταση, αλλά να λύσουμε το πρόβλημα των ανήλικων φυλακισμένων. 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κυρία ΕΛΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ)
      Κινείται σε θετική προσέγγιση η αντιμετώπιση του ζητήματος των ναρκωτικών και πιστεύω ότι θα έπρεπε να είστε πολύ πιο γενναιόδωροι, τολμηροί και γενναίοι στην προσέγγιση της ποινικής ρύθμισης των εμπόρων και χρηστών ναρκωτικών. Θα έλεγα ότι έπρεπε να είστε ακόμη πιο τολμηροί -και θα σας υποστηρίζαμε εδώ- εάν προβλέπατε σ' αυτό το νομοσχέδιο ή εάν προτίθεστε να προβλέψετε στο επόμενο νομοσχέδιο, να υπάρχουν μέσα στις ελληνικές φυλακές μονάδες που θα διαχειριστούν το πρόβλημα των χρηστών ναρκωτικών. Εννοώ μονάδες αποκατάστασης και απεξάρτησης και όχι υποκατάστασης των ναρκωτικών, που, κατά την προσωπική μου άποψη, δεν λύνει κανένα πρόβλημα. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Ένα ζήτημα που πρέπει όλοι να συζητήσουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεσμικό, είναι η αναβάθμιση της Επιτροπής Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε μία ισχυρή Επιτροπή που θα επιλαμβάνεται και θα έχει αρμοδιότητες και στα ζητήματα της λειτουργίας των σωφρονιστικών ιδρυμάτων. Πρέπει να το δούμε όλοι αυτό, επειδή συζητούμε παράλληλα τις αλλαγές και τις τροπολογίες στον Κανονισμό της Βουλής.
      Κύριε Υπουργέ -εδώ θα με συγχωρήσετε και θα είμαι αυστηρός- πρέπει να δούμε και το ζήτημα που προέκυψε με τη Συντονιστική Επιτροπή Δικηγορικών Συλλόγων, στην οποία αρνηθήκατε να επισκεφθεί τις φυλακές, να συναντηθεί με τους φυλακισμένους, να λειτουργήσει, αν θέλετε, ως υπερασπιστής των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών-φυλακισμένων. 
      Επίσης, δεν έχετε δει το ζήτημα ή το αίτημα ή το πρόβλημα που προέκυψε με το Συνήγορο του Πολίτη και την αρμοδιότητα που έχει πάνω στην κατάφωρη παραβίαση στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των φυλακισμένων. Γιατί ο Συνήγορος του Πολίτη πρέπει να είναι και συνήγορος του πολίτη-φυλακισμένου. Και αυτό πρέπει να το έχετε υπ' όψιν σας. 
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ: (Υπουργός Δικαιοσύνης): Το έχουμε λύσει αυτό. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Δεν το έχετε λύσει. Το λύσατε ad hoc, συγκυριακά, λόγω του προβλήματος που προέκυψε. 
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ: (Υπουργός Δικαιοσύνης): Το λύσαμε με απόφαση. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Πιστεύω να είναι έτσι τα πράγματα. Μπράβο, εάν το λύσατε, κινείστε στη σωστή κατεύθυνση. 
      Τελειώνω με το ζήτημα των κτιρίων. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Έπρεπε να είχατε ήδη τελειώσει, κύριε συνάδελφε. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
      Το ζήτημα των κτιρίων δεν είναι το μείζον πρόβλημα που συνδέεται με την κατάσταση των ελληνικών φυλακών. Είναι ένα πρόβλημα δευτερεύον. Ωστόσο, όμως, και εκεί καταγράφεται ένα σοβαρό έλλειμμα, μια μεγάλη καθυστέρηση από την πλευρά σας.  
      (ML)
      
       
      
       
      
      
       
       
      (03PE)
      Θα αναφερθώ σε ένα ζήτημα που με αφορά ως Βουλευτή του Νομού Κορινθίας. Είχαμε προγραμματίσει ως Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. την κατασκευή …
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Αφήστε την Κορινθία για άλλη φορά. Έχετε φτάσει στα δέκα λεπτά, από τα επτά.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Τελειώνω με μία πρόταση. 
      …της φυλακής στον Άγιο Ιωάννη του Δήμου Σαρωνικού στο Νομό Κορινθίας. Το εντάξατε στο Πρόγραμμα ΣΔΙΤ, δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα, καθυστερείτε, εκφράζετε ελπίδες για να τελειώσει το 2010, αλλά ακόμη δεν έχει ξεκινήσει καμία διαδικασία. Είναι ένα θέμα το οποίο πρέπει να δείτε γιατί οι φυλακές της Κορίνθου έχουν υπερφορτωθεί, έχουν υπερπληρωθεί και υπάρχει σοβαρό πρόβλημα διαβίωσης των κρατουμένων.
      Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
       ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ κ. Ροντούλης έχει το λόγο.
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Κύριε Υπουργέ, η βασική κατηγορία που διατυπώνεται είναι ότι λειτουργήσατε ad hoc, να το πω έτσι, και υπό πίεση και αφού αιφνιδιαστήκατε λόγω των κινητοποιήσεων. Δεν τη δέχεστε, έχετε μία άλλη αντίληψη. Δεν θα εμμείνω στο θέμα αυτό, αλλά πρέπει να σας πω ότι έτσι το εξέλαβε η κοινή γνώμη και η λογική του νομοσχεδίου που φέρνετε, αυτή είναι. Διότι απλούστατα το ερώτημα που ετέθη και από τη δική μας παράταξη είναι το εξής, το οποίο δεν απαντήσατε καθόλου. Τα μέτρα αυτά ισχύουν για τους ήδη εγκλείστους. Αυτή είναι μία πραγματικότητα. Άρα, ότι πρόκειται για ad hoc μέτρα, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί με απλή λογική. Δεν θα εμμείνω όμως, σε αυτό το πράγμα. 
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης):  Τα δύο από τα μέτρα είναι με ad hoc …
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ωραία. Αναφέρομαι για την αποσυμφόρηση των φυλακών  κ.λπ..
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Για εκεί το είπα. 
       ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ωραία, δεν θα εμμείνω σε αυτό. Εγώ όμως, σας παρακολούθησα χθες, σε μία πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή που είχε το ΣΚΑΪ και παρακολούθησα τα λεχθέντα υπό του Υπουργού Δικαιοσύνης. 
      Θα σας διαβάσω εδώ τι λέει ένας εκ των εγκλείστων, αγαπητοί συνάδελφοι, ο οποίος ήταν και εκ των πρωτεργατών της όλης αυτής κινητικότητας, να το πω έτσι, να μη χρησιμοποιήσω τον όρο «εξέγερση» κ.λπ.. Δεν θα αναφέρω το όνομά του, δεν έχει σημασία. Πρόκειται περί συνεντεύξεως και ερωτάται από τον δημοσιογράφο: «Πού οφείλεται αυτό το μεγάλο πρόβλημα στις φυλακές, έλλειψη χώρου κ.λπ.;» και απαντά ο άνθρωπος αυτός: «Αποφασίσανε σε μία νύχτα να φυλακίσουν όλους όσους δεν έχουν χαρτιά. Έχουν φέρει δύο χιλιάδες με δύο χιλιάδες διακόσιους λαθρομετανάστες», κύριοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και θα σας πω γιατί αναφέρομαι σε εσάς. Λέει και κάτι άλλο, ένα δεύτερο σημείο που έχω υπογραμμίσει …
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ: Πιο συγκεκριμένα.
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: … αναφερόμενος στης φυλακές ανηλίκων: «Βλέπεις ένα παιδί δεκατεσσάρων ετών που εξαναγκάστηκε να κλέψει, να το βάζουν να εκτίει ποινή με δεκαοκτάρηδες, με δεκαεπτάρηδες που όλο το βράδυ το ξυλοκοπούν και το εξαναγκάζουν να δίνει τα ρούχα του, τα παπούτσια του, τα παντελόνια του. Αυτό, το κάνει αγρίμι, το παιδί των δεκατεσσάρων ετών». Άρα, ο άνθρωπος που έχει κάποια βιώματα, λέει δύο πράγματα μέσα στην αγωνία του και με αυτά που ζει. Ό,τι πω εγώ, ό,τι πει ο φίλος μου ο Κοροβέσης, ό,τι πει ο Υπουργός, θεωρώ ότι το πιο σημαντικό είναι να ακούσουμε την κραυγή αγωνίας του φυλακισμένου αυτού. 
      Θέτει λοιπόν, δύο ζητήματα, κύριε Υπουργέ. Να αρχίσω από το δεύτερο, το ζήτημα των φυλακών ανηλίκων. Εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να κάνουμε κάτι κατά προτεραιότητα για το ζήτημα αυτό. Να αναμορφώσουμε μία κατάσταση, η οποία πυορροεί καθημερινά. Εμείς θεωρούμε, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι οι φυλακές ανηλίκων είναι τα φυτώρια των φυλακών ενηλίκων, διότι είδατε χαρακτηριστικά τι λέει. «Τους κάνει αγρίμια η κατάσταση αυτή». Άρα, λοιπόν, πρόκειται περί σωφρονισμού; Όχι. Κάτι λοιπόν πρέπει να κάνουμε όλοι ως κοινωνία για το ζήτημα αυτό, ως γονείς, να το πω έτσι, κύριε Υπουργέ, γιατί δεν ξέρει κανείς τι γίνεται αύριο με το δικό του παιδί, με το δικό του εγγόνι. 
      Άρα, γι’ αυτό το αίσχος, να το πω έτσι, δεν ευθύνεται η παρούσα Κυβέρνηση. Είναι μια άσχημη χρόνια κατάσταση. Πρέπει να λήξει αυτό το πράγμα ή τέλος πάντων, να βελτιωθεί όσο είναι δυνατόν. 
      Το δεύτερο που θέλω να πω, αγαπητοί συνάδελφοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., είναι το εξής: Είπατε ότι πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τον όρο «λαθρομετανάστης». Κοιτάξτε να δείτε, καταλαβαίνω τι θέλετε να πείτε, αλλά θα χάσουν σε λίγο και οι ελληνικές λέξεις το νόημά τους. Ξέρετε, υπάρχει ο όρος «λαθροθήρας». Θα τον καταργήσουμε; Υπάρχει ο όρος «λαθρέμπορος», «λαθρεμπόριο». Θα το καταργήσουμε; Ο όρος δεν απευθύνεται στην προσωπικότητα του ατόμου, γιατί κάθε άνθρωπος έχει την προσωπικότητά του, την ατομικότητά του. Δεν πρόκειται για καταστολή της ατομικότητας του ανθρώπου. Πρόκειται για χαρακτηρισμό μίας συγκεκριμένης πράξεως. Κάποιοι άνθρωποι εισέρχονται παρανόμως χωρίς τα κατάλληλα έγγραφα και τα παραστατικά στοιχεία, σε μία άλλη χώρα. Περί αυτού πρόκειται. Γιατί, ακούστηκαν κορώνες περί ρατσισμού, περί, περί, …περί. Δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα.
      Το θέτω το θέμα αυτό, κύριε Υπουργέ, διότι βλέπετε τι λέει: «Έφεραν δύο χιλιάδες με δύο χιλιάδες διακόσιους λαθρομετανάστες μέσα». Αυτό διόγκωσε το πρόβλημα και ξέρετε πολύ καλά ότι η αθρόα λαθρομετανάστευση έχει επιτείνει το πρόβλημα. Ή, αν θέλετε να το πω διαφορετικά, είναι εις εκ των παραγόντων που σας «εξανάγκασε» να προβείτε σε αυτές τις ρυθμίσεις. Το κατανοούμε, αλλά πρέπει κι εσείς να ομολογήσετε επιτέλους ότι «ναι, είναι ένα πρόβλημα που διόγκωσε μία ήδη προβληματική κατάσταση. Αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο είναι και λογικό, θεωρώ, όπως το θέτουμε και νομίζω ότι το έχει κάνει δεκτό και η ελληνική κοινωνία. Αποδέχεται τη συλλογιστική αυτή η ελληνική κοινωνία. Γιατί να κρύψουμε την πραγματικότητα; Πρέπει να τη δούμε κατάματα και να την αντιμετωπίσουμε.
      Επίσης, θα ήθελα, κύριε Υπουργέ, επειδή εμάς δεν μας αρέσει η στείρα κριτική, είναι το τελευταίο που μπορεί κάτι να προσφέρει. Μπορεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να κάνει μία τυφλή, στείρα αντιπολίτευση, όπως λέτε, θα πάρει τα επίχειρα της τακτικής που ακολουθεί, αλλά εγώ θέλω να σας καταθέσω μία πάρα πολύ σημαντική πρόταση που και προσωπικά με βασάνισε και θα ήθελα, διότι θα την αναλύσω όσο είναι δυνατόν, στο λίγο χρόνο που μου απομένει για να μην καταχρώμαι και το χρόνο των συναδέλφων, να το δείτε το θέμα αυτό και θα ήθελα, ακροθιγώς τουλάχιστον, να ακούσω την άποψή σας. Υπάρχουν χώρες και η γειτονική Κύπρος το έχει φέρει στο δικό της Κοινοβούλιο, δεν ξέρω αν το ψήφισαν ή δεν το ψήφισαν, θεωρώ ότι ψηφίστηκε το ζήτημα του εγκλεισμού ενός ανθρώπου που κάνει ένα αδίκημα, όχι ιδιαιτέρως σοβαρό, δηλαδή δεν μιλάω για σεξουαλικά εγκλήματα τώρα, δεν μιλάω για εγκλήματα που μπορούν να χαρακτηρίσουν κάποιον ως ιδιαίτερα επικίνδυνο εγκληματία, κατάδικο, δεν μιλάω για αδικήματα βίας, μιλάω για αδικήματα τα οποία μπορούν να αντιμετωπιστούν ως εξής: Ο κρατούμενος, ο καταδικασμένος να κρατείται υπό προϋποθέσεις και ένα μέρος της ποινής να το εκτίει στο σπίτι του.  Βάζοντας ένα βραχιολάκι GPS, έχει γίνει αυτό.
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Το έχω πει εγώ από πριν. 
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Α, ωραία, αν το έχετε πει και συμφωνούμε και το βλέπετε κ.λπ., με χαροποιεί, γιατί δεν άκουσα …
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Το έχω πει σε δημόσια συζήτηση επανειλημμένως. 
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ωραιότατα. Το έψαξα το θέμα. Άρα, λοιπόν, θα μπορούσε αυτό το πράγμα, τουλάχιστον κάποιες χώρες το κάνουν -και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, σας λέω, συζητιέται και στην Κύπρο- τις τελευταίες εξήντα με ενενήντα ημέρες της ποινής να πηγαίνει στο σπίτι του.…
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Και στην προφυλάκιση.
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μπράβο. Και στην προφυλάκιση ακόμα. Ωραιότατα. 
      Και κατά δεύτερον, όχι μόνο αυτό, αλλά στην Κύπρο συζητάνε, ανεξαρτήτως χρόνου ποινής, να δίνουν ένα εξάμηνο στο σπίτι. Ανεξαρτήτως χρόνου ποινής που πρέπει κάποιος να εκτίσει, ένα εξάμηνο να το κάνει στο σπίτι του, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι ο ίδιος ο κρατούμενος το δέχεται και υπό τη μεγίστη προϋπόθεση ότι το αποδέχεται και το οικογενειακό του περιβάλλον. Διότι, ξέρετε, αυτομάτως το σπίτι μετατρέπεται σε μία οιονεί φυλακή, να το πω έτσι. Άρα, θεωρώ ότι είναι ένα μέτρο το οποίο θα ανακουφίσει πάρα πολύ και θα έχει ευεργετικές επιπτώσεις. Να σας πω κάποιες ευεργετικές επιπτώσεις, τις γνωρίζετε, για τους συναδέλφους και για εμπλουτισμό του προβληματισμού στην Αίθουσα. 
      
      GH
      (3ML)
      Πρώτη θετική επίπτωση. Το άτομο αυτό θα έχει μια ομαλή επανένταξη στην κοινωνία, ένα χρόνιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι. Άρα λοιπόν αυτόν τον άνθρωπο δεν τον αποκόπτουμε βιαίως από την κοινωνία από το κοινωνικό του περιβάλλον αλλά τον βοηθάμε με αυτό τον τρόπο.
      Δεύτερον και πάρα πολύ σημαντικό το κόστος σύμφωνα με μελέτες κύριε Υπουργέ, εμφανίζεται μειωμένο κατά πέντε φορές και για τον ίδιο τον κρατούμενο και για το κράτος. Άρα λοιπόν έχουμε και οικονομία κλίμακος να το πω έτσι. Η επανένωση, να το πω έτσι, με την οικογένεια είναι πάρα πολύ σημαντικό πράγμα. Δηλαδή αντί ο κρατούμενος να βιώνει όλα αυτά τα αρνητικά του περιβάλλοντος στις φυλακές που με τόση ενάργεια σας εξέθεσε ο εισηγητής μας ο κ. Βορίδης, θα μπορούσε στο σπίτι του με ένα βραχιολάκι, που τα συστήματα ασφαλείας θα βρίσκονται στη φυλακή, στο κατάστημα φυλακής για να υπάρχει έλεγχος…
      ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Στην αστυνομία.
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ:  Στην αστυνομία. Εντάξει. Δεν θα τα χαλάσουμε εκεί. Αλλά κύριε Υπουργέ αν κάνετε κάτι τέτοιο επί υπουργίας σας θα γραφεί με χρυσά γράμματα. Θα είναι τομή στο σωφρονιστικό σύστημα της χώρας. Τολμήστε το και θα βρείτε ένθερμους υποστηρικτές διότι πλην του ανθρωπιστικού περιεχομένου μιας τέτοιας ενέργειας θα πρέπει να σας πω ότι το σκέλος το ωφελιμιστικό του κράτος, το οικονομικό σκέλος όπως σας είπα και πριν θα είναι πάρα πολύ σημαντικό.
      Καταλήγοντας λοιπόν θέλω να πω ότι έχετε αγαθές προθέσεις. Αλίμονο. Αλλά θα δεχθείτε αυτά που είπαμε για ad hoc, αυτό λέει η λογική, μέτρα, ότι η λαθρομετανάστευση επιτείνει το πρόβλημα. Μπορεί να μην το δημιουργεί. Σίγουρα όμως το επιτείνει και σε κάθε περίπτωση τολμήστε να υλοποιήσετε και την πρόταση που μόλις σας ανέπτυξα αλλά και άλλα μέτρα τα οποία πρέπει να βελτιώσουμε τη ζωή των κρατουμένων γιατί μπορεί να είναι κρατούμενοι, μπορεί να υπέπεσαν σε κάποιο σφάλμα αλλά δεν παύει αυτοί να είναι άνθρωποι με όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα που δεν μπορεί καμιά ευνομούμενη πολιτεία να τους στερήσει. Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ελισάβετ Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Άννα Φιλίνη.
      ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατ΄ αρχήν θεωρούμε ότι είναι σε θετική κατεύθυνση το σκέλος του νομοσχεδίου που αφορά την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης. 
      Δεύτερον, με αφορμή τα μέτρα σχετικά με τα ναρκωτικά, θέλω και εγώ να προσθέσω τη φωνή μου στη φωνή όλων αυτών που διαμαρτύρονται για την υποβάθμιση ή και εγκατάλειψη των κέντρων απεξάρτησης. Τεράστιο πρόβλημα.
      Τρίτον, θέλω να μιλήσω σχετικά με τα μέτρα για την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης.
      Το παρόν νομοσχέδιο με τα μέτρα που παίρνει, σε θετική πρέπει να πούμε κατεύθυνση, αποβλέπει αποκλειστικά στην αποσυμφόρηση των φυλακών και την εκτόνωση της κρίσης μετά τη μεγάλη κινητοποίηση των κρατουμένων στις φυλακές όλης της χώρας, κινητοποίηση, που με τον συγκροτημένο τρόπο που έγινε, έφερε πρέπει να πούμε πιο κοντά τον κόσμο των φυλακών στην κοινωνία. Όμως ο υπερπληθυσμός των φυλακών δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται κύριε Υπουργέ μόνο με μέτρα αποσυμφόρησης, ούτε με κατασκευή νέων σωφρονιστικών ιδρυμάτων.
      Το Υπουργείο Δικαιοσύνης οφείλει να εξετάσει τους λόγους και να αναζητήσει τα βαθύτερα αίτια που γεμίζουν τις φυλακές. Τι γίνεται με την καθυστέρηση στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης; Εφαρμόζεται πράγματι μια αυστηροποίηση των ποινών; Γιατί η χώρα μας έχει το μεγαλύτερο ποσοστό προφυλακισμένων σε όλη την Ευρώπη και η προσωρινή κράτηση επιβάλλεται όχι ως έσχατο αλλά ως αυτονόητο μέτρο ειδικά στους μετανάστες; Πως είναι δυνατόν το 45% των κρατουμένων να βρίσκονται στην φυλακή για αδικήματα που σχετίζονται με ναρκωτικά και ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό να είναι εξαρτημένοι; Ποια είναι η κατάσταση με τους μετακινούμενους μετανάστες και πρόσφυγες οι οποίοι παραμένουν έγκλειστοι έως ότου απελαθούν; Και ποια είναι ακόμη τα στοιχεία για τη χρησιμότητα των φυλακών ανηλίκων οι οποίες φαίνεται να επανατροφοδοτούν τις φυλακές ενηλίκων; 
      Θεωρούμε ότι χωρίς λήψη μέτρων που θα αντιμετωπίζουν όλα αυτά τα ζητήματα, το Υπουργείο θα καταφέρει μόνο να ανοίξει την πόρτα των κελιών για ένα περιορισμένο αριθμό κρατουμένων και να τους αντικαταστήσει όμως σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα με πολλαπλάσιο αριθμό. Με δεδομένη μάλιστα την απουσία πολιτικών επανένταξης  με προγράμματα κατάρτισης, εκπαίδευσης κ.λπ. είναι γνωστά τα υψηλά ποσοστά υποτροπής. Επίσης γνωρίζουμε ότι στην υποτροπή οδηγούνται πολλοί από την απουσία του κοινωνικού κράτους που εξωθεί τους ανθρώπους στη φτώχεια, την ανέχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
      Είναι σαφές ότι η φυλάκιση αφορά μη επιβολή ποινής περιορισμούς της ελευθερίας και δεν μπορεί να συνεπάγεται τη συρρίκνωση ή την αποστέρηση οποιουδήποτε άλλου συνταγματικώς κατοχυρωμένου δικαιώματος των κρατουμένων. Ένας κρατούμενος δεν μπορεί να χάνει τα δικαιώματά του όταν φυλακίζεται. Είναι άνθρωπος και έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση, την εργασία, τον αθλητισμό, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση, την τέχνη, την ψυχική καλλιέργεια. Επίσης, είναι προσβολή για το νομικό και πολιτικό μας πολιτισμό να ανεχόμαστε σήμερα την ύπαρξη φυλακών όπου οι άνθρωποι στοιβάζονται χωρίς να τηρούνται οι όροι υγιεινής και χωρίς να διασφαλίζεται η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου, πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας σύμφωνα με το άρθρο 2 του Συντάγματός μας.
      Οι συνθήκες διαβίωσης στις φυλακές προσβάλλουν βάναυσα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η έλλειψη φροντίδας σε όσους χρειάζονται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη  μέσα στις φυλακές, άμεσα απειλεί με επιδείνωση την υγεία τους ή ακόμη θέτει σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή τους. Και αυτό σε απευθείας αντίθεση με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που κατ΄ επανάληψη έχει αποφανθεί ότι οι συνθήκες κράτησης πρέπει να εγγυώνται την προστασία της υγείας του κρατουμένου.
      Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω για λίγο να μιλήσω σχετικά με μια πρόσφατη προσωπική μου εμπειρία, Στα πλαίσια της προσπάθειας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς να επισκεφθούμε όσο το δυνατόν περισσότερες φυλακές, επισκέφθηκα και εγώ την περασμένη εβδομάδα, συγκεκριμένα την περασμένη Τετάρτη τις φυλακές της Χίου. Έγινα τελικά δεκτή από την διεύθυνση της φυλακής. Όμως, δεν μου επετράπη κύριε Υπουργέ παρά το γεγονός ότι είμαι Βουλευτής να συναντηθώ με συγκεκριμένο κρατούμενο όπως ζήτησα. 
      Πρέπει να πούμε ότι οι φυλακές αυτές απ’ ό,τι γνωρίζω και ιδίως από νομικούς, δικηγόρους δεν θεωρούνται ότι είναι από τις χειρότερες στη χώρα μας. Όμως πρέπει να καταθέσω ότι στις φυλακές αυτές της Χίου, τις τελευταίες εβδομάδες πέθαναν δύο κρατούμενοι εξαρτημένοι από παραισθησιογόνες ουσίες.
      (ΧΑ)
      (3GH)
      Επίσης την περασμένη Παρασκευή, δυο μέρες αφότου είχα πάει εγώ στις φυλακές της Χίου, ένας τρίτος κρατούμενος οδηγήθηκε –τη γλίτωσε τελικά- στο νοσοκομείο για τους ίδιους λόγους. Ήταν εξαρτημένος. Η περιγραφή του νοσοκομείου λέει ότι υπήρχε φερόμενος ξυλοδαρμός. 
      Μεγάλο πρόβλημα και σε αυτές τις φυλακές της Χίου είναι η υπερπληθώρα κρατουμένων με αποτέλεσμα να υπάρχουν βεβαίως άθλιες συνθήκες διαβίωσης και με αποτέλεσμα –θέλω να επιμείνω σ’ αυτό- την έλλειψη οποιουδήποτε χώρου για δυνατότητα εκπαιδευτικών σεμιναρίων, χώρου που υπήρχε προηγουμένως. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
      Ένα λεπτό. Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
      Επίσης πρέπει να πούμε ότι και σε αυτές τις φυλακές απουσιάζει εντελώς επιστημονικό προσωπικό απαραίτητο στη φυλακή, ψυχολόγος, νοσοκόμος, εκπαιδευτής. Ιδιαίτερα αρνητική είναι η κατάσταση –την είδα η ίδια προσωπικά- ενός υποτυπώδους ιατρείου όπου μετά βίας χωράει ένας κρατούμενος με την παρουσία ενός γιατρού. Αυτές είναι συνθήκες που και σ’ αυτή τη φυλακή τις είδα και που σίγουρα ίσως και χειρότερες συνθήκες να υπάρχουν και σε άλλες φυλακές. 
      Κλείνοντας θέλω να επαναλάβω ότι η αποσυμφόρηση σήμερα δεν επιλύει το υπάρχον πρόβλημα, γιατί αφήνει αρρύθμιστο το πρόβλημα των ανθρώπων που δεν αποφυλακίζονται γιατί δεν μπορούν να εξαγοράσουν την μετατρέψιμη ποινή τους. Μια σειρά από μέτρα αναγκαία, όπως η ρύθμιση των πειθαρχικών ποινών που αποστερούν συχνά τον κρατούμενο από την απόλαυση των ευεργετημάτων της ελαστικής έκτισης της ποινής με τη χορήγηση αδειών, δεν ρυθμίζονται μ΄αυτό το νομοσχέδιο. Και πάλι επικρατεί η βαρύτητα του τελεσθέντος αδικήματος. 
      Το Υπουργείο Δικαιοσύνης οφείλει να εξετάσει την αποτελεσματικότητα αυτού του σωφρονιστικού συστήματος, οφείλει να διερευνήσει την εφαρμογή εναλλακτικών ποινών, δηλαδή  μια ελεύθερη διαβίωση προσφοράς σε κοινωνικούς φορείς κ.λπ.. Οφείλουμε τελικά, ως κοινωνία να πάρουμε ουσιαστικά μέτρα, κύριε Υπουργέ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Προτελευταίος αγορητής ο κύριος Δρίτσας. Last but not least, ο κύριος Ψαριανός.
      Ορίστε, κύριε Δρίτσα.
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι δεν ήταν τόσο επιτυχής η επιλογή σας να φέρετε προς ψήφιση στο ίδιο νομοσχέδιο την κύρωση και εφαρμογή της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης μαζί με τα υπόλοιπα θέματα για τα ναρκωτικά και τα έκτακτα μέτρα για τις φυλακές και τους κρατούμενους. Πιστεύω ότι έτσι όπως τα φέρατε στο ίδιο νομοσχέδιο αδικήθηκαν και αδικούνται και τα δύο. 
      Θα ήθελα να αναφέρω ευθύς αμέσως για το πρώτο ζήτημα, για τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα παιδιά ότι αυτή η εναρμόνιση που επιχειρείτε σ΄αυτό το σχέδιο νόμου δεν είναι πλήρης. Δεν εναρμονίζεται το σύνολο της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Και βέβαια δεν είναι όλα τα άρθρα της σύμβασης αυτής της αρμοδιότητάς σας, είναι και του Υπουργείου Εσωτερικών. Εν πάση περιπτώσει δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι αυτή η σύμβαση στο άρθρο 2 και στο  άρθρο 7 ορίζει ότι κάθε παιδί ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή , θρησκεία κ.λπ., από τη γέννησή του έχει νομικά δικαιώματα και εγγράφεται στο Ληξιαρχείο αμέσως και έχει δικαίωμα να αποκτήσει ιθαγένεια. Ελπίζω ότι στο νομοσχέδιο που αυτές τις μέρες συζητείται στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης ο κύριος Παυλόπουλος θα δεχθεί να ενσωματώσει και να εναρμονίσει και αυτά τα άρθρα στο ελληνικό δίκαιο. 
      Δεν είναι όμως μόνο αυτά. Είναι και άλλα που λείπουν από αυτή τη σύμβαση και που δεν τα συμπεριλαμβάνετε σ΄αυτή την εναρμόνιση. Δεν έχετε συμπεριλάβει τα νομικά πρόσωπα και τις ευθύνες νομικών προσώπων -σας το είπα και στην επιτροπή και περίμενα ότι θα υπάρχει μία διόρθωση σ΄αυτό και μία βελτίωση- για την προστασία των παιδιών. Δράσεις νομικών προσώπων πέρα από τα φυσικά πρόσωπα με εγκληματικές συμπεριφορές έχουμε πολλές και εδώ δεν περιλαμβάνονται.
      Επίσης, οφείλω να πω ότι δεν άκουσα τίποτα και γι΄αυτό το οποίο σας είπα ότι είναι ευαισθησία μου, το άρθρο 1 στο κεφάλαιο Α όπου δεν επιτρέπεται η άσκηση επαγγέλματος που συνεπάγεται επαφή με παιδιά στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα σε όσους απλώς διώκονται. Είναι επικίνδυνη αυτή η διατύπωση. Επι της ουσίας, όπως σας είπα και στην Επιτροπή, συμφωνούμε στο πνεύμα, στην ουσία, σε όλα της διάταξης αυτής. Όμως μ΄αυτή τη διατύπωση είναι βέβαιο ότι καθηγητές, δάσκαλοι που αδίκως θα κατηγορηθούν, μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους μ΄αυτό τον τρόπο. Όχι, απλώς να αποξενωθούν από τα παιδιά που θα ήταν ένα σωστό μέτρο ασφαλείας, αλλά να χάσουν και τη δουλειά τους. Μιλάμε για άσκηση επαγγέλματος. Μ΄αυτή την έννοια νομίζω ότι χρειάζεται μία διόρθωση σ΄αυτό.
      Προχωρώ λέγοντας ότι αυτά τα θέματα δεν είναι απλώς θέματα νομοθετικών ρυθμίσεων. Είναι θέματα δομών, πρόληψης και πρόνοιας και τότε μόνο έχουν νόημα τέτοιου είδους νομοθετικές ρυθμίσεις. 
      Περνώ στα επόμενα, όσο γίνεται πιο γρήγορα, γιατί ο χρόνος είναι λίγος
      Όσον αφορά την απόφαση 757 του 2004 του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα δικαιώματα η οποία ενσωματώνεται και εναρμονίζεται σ΄αυτό το νομοσχέδιο, και εδώ είναι με επιλεκτικό τρόπο αυτή η εναρμόνιση. Υπάρχουν πάρα πολλά ζητήματα καίριας σημασίας. Σας τα τόνισε και ο κύριος Παπαϊωάννου από την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στην Επιτροπή και σας τα περιέγραψε. Αν εξαιρέσει κανείς το άρθρο 14 που είναι μία σημαντική κατάκτηση που  πρέπει να την τονίσουμε για τη διαδικασία διάγνωσης και διαχωρισμού του χρήστη και αντικειμενικής ταυτοποίησης του χρήστη των ναρκωτικών με ό,τι περαιτέρω συνεπάγεται για τη συμπεριφορά της πολιτείας και της δικαιοσύνης, στα υπόλοιπα υπάρχουν πολύ σημαντικές προβλέψεις της απόφασης 757, της απόφασης-πλαίσιο τα οποία δεν συμπεριλαμβάνονται και νομίζω κακώς. Υπάρχει μία συντηρητική εναρμόνιση και μία ελλιπής εναρμόνιση που δείχνει ότι το Υπουργείο διακατέχεται από ένα πνεύμα επιφύλαξης για ρυθμίσεις που ήδη όλη η Ευρώπη τις έχει αποδεχθεί. 
      Θέλω να πω αμέσως, ότι είναι πολύ σημαντικό και γι΄αυτό ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς παρά τις διαφωνίες του και τις επιφυλάξεις του για τα μέτρα που παίρνετε μ΄αυτό το σχέδιο νόμου για τους κρατούμενους και για τις φυλακές, αποφασίσαμε να ψηφίσουμε και για τις άλλες προβλέψεις στο πρώτο κεφάλαιο, αλλά και επί του συνόλου, επί της αρχής να ψηφίσουμε, όχι γιατί συμφωνούμε –τις θεωρούμε πολύ ελλιπείς και έχουμε κάνει ήδη την κριτική μας, δεν θα μείνω στις λεπτομέρειες- αλλά γιατί πρέπει να χαιρετιστεί και να σταλεί ένα μήνυμα από το Κοινοβούλιο ότι όταν η κοινωνία χειραφετείται, ακόμα και αυτοί που θεωρούνται κατακάθια της κοινωνίας –αν είναι δυνατόν- και με τόση αξιοπρέπεια, με τόση υπευθυνότητα, με τόση αξιοπιστία, με τόση τεκμηρίωση έθεσαν το θέμα και το ανέδειξαν στο πανελλήνιο, μια συμβολική κίνηση με αφορμή αυτό το νομοσχέδιο επιβράβευσης αυτή της παρουσίας και της κοινωνικής συμπεριφοράς είναι ευθύνη όλων μας. Μ΄αυτό το κριτήριο ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς ψηφίζει αυτό το νομοσχέδιο, γιατί κάτι κινείται και αυτό πρέπει να ενισχυθεί. Σε όλη αυτή τη διαδικασία των οκτώ ημερών ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς  με ευθύνη, με τις προτάσεις του, με τις επεξεργασμένες συμπεριφορές του ήταν παρών, όπως είναι παρών και στο ασφαλιστικό και στα ζητήματα της ακρίβειας και σε όλα τα ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας.
      Εδώ θέλω να επιμείνω.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Ένα λεπτό παραπάνω, αν θέλετε, κυρία Πρόεδρε, και τελειώνω.
      Η ανοχή και η βελτίωση των συνθηκών κράτησης, η επιείκεια, όλες αυτές οι ρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν στο ποινικό σύστημα και στο σωφρονιστικό σύστημα δεν είναι για να ανεχθούμε τον εγκληματία, αλλά για να κτυπήσουμε την εγκληματικότητα και να τον διαχωρίσουμε από τον εγκληματία.
      (ST)
      
      
      
     (3XA)
     Αυτή είναι η βασική παράμετρος, διότι η αυστηροποίηση των ποινών, η αυστηροποίηση της προσωποκράτησης, η αυστηροποίηση των συνθηκών έκτισης της ποινής και όλα αυτά έχουν εκπροσώπους. Ένας εκ των πλέον κλασικών εκπροσώπων αυτής της λογικής ήταν ο αλήστου μνήμης δικαστής κ. Καλούσης, ο οποίος δεν ελέγχθηκε ποτέ για την τερατώδη αυστηρότητά του και το ξέρετε όλοι και οι δικηγόροι και οι δικαστές και οι πάντες. Ποτέ δεν τον έλεγξε κανένας τον κ. Καλούση για την αυστηρότητά του, την παροιμιώδη αυστηρότητά του. Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω άλλο, γιατί αυτό το παράδειγμα δεν είναι μεμονωμένο, είναι πάρα πολύ χαρακτηριστικό. 
     Από αυτήν την άποψη -και τελειώνω, κυρία Πρόεδρε- η ανάγκη να σωφρονίσουμε τους σωφρονιστές, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβανόμαστε και εμείς, είναι επιτακτική. Και γι’ αυτό, δεν φτάνουν αυτές οι ρυθμίσεις, ούτε οι ad hoc  προσεγγίσεις ούτε οι επιφυλάξεις και η τόση έλλειψη γενναιότητας. Πολύ γρήγορα πρέπει να προχωρήσουμε σε μια ριζική αναμόρφωση του σωφρονιστικού και του ποινικού συστήματος και προπαντός να πάρουμε μέτρα εξανθρωπισμού των συνθηκών κράτησης επειγόντως και ιδιαίτερα για τους ανηλίκους που δεν νοούνται φυλακές ανηλίκων. Προτάσεις υπάρχουν πάρα πολλές και εξειδικευμένες και έξυπνες και ρεαλιστικές και πολύ σημαντικές απ’ όλους τους φορείς. Έχουν κατατεθεί και στην Επιτροπή. Είναι καιρός με πολύ γρήγορα βήματα να τις αποδεχθεί το Ελληνικό Κοινοβούλιο, να τις θεσμοθετήσει, αλλά και η κοινωνία και η πολιτεία να τις κάνει πράξη.
     Ευχαριστώ πάρα πολύ.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο κ. Ψαριανός. 
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, ευχαριστώ. 
     Κύριε Υπουργέ, θέλω να σας πω ότι με σπουδή, βιασύνη και πρόχειρα και αποσπασματικά φέραμε ένα νομοσχέδιο που είναι σαν το σαμπουάν τρία σε ένα. Με δεδομένη την εξέγερση στις φυλακές, την απεργία πείνας και την κινητοποίηση αυτή τη μεγάλη των χιλιάδων έγκλειστων στις ελληνικές φυλακές και με αφορμή το νομοσχέδιο για την κακοποίηση των παιδιών, πάμε να περάσουμε τώρα σε ένα πακέτο την κακοποίηση των παιδιών, τα ναρκωτικά, τις φυλακές, τον τρόπο διαβίωσης στις φυλακές. 
     Πιστεύω ότι είναι τελείως διαφορετικής ποιότητας τα τρία θέματα και θέλω να πω εδώ ότι για την κακοποίηση των παιδιών και την παιδική πορνεία και όλα αυτά τα συνακόλουθα ξέρουμε πάρα πολύ καλά, όπως σε όλες τις περιπτώσεις κατάχρησης εξουσίας ή εκδήλωσης βίας ή εκδήλωσης παραβατικότητας με ισχυρές άμυνες, ότι τα μεγάλα ψάρια δεν πιάνονται στα δίχτυα μας. Να πω μόνο για την κακοποίηση των παιδιών ότι αυτοί που κακοποιούν παιδιά είναι σε πολύ υψηλά ιστάμενες θέσεις συνήθως. Σε άλλες χώρες είναι Υπουργοί, Βουλευτές, κάνουν σεξουαλικό τουρισμό σε χώρες του Τρίτου Κόσμου. Είναι ένα τεράστιο ζήτημα αυτό, το οποίο έπρεπε μόνο αυτό να μας απασχολήσει. 
     Εγώ όμως εδώ θέλω να μιλήσω για τα άλλα δυο θέματα. Θέλω να μιλήσω για τα ναρκωτικά και να πω ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη για ένα γενναίο νόμο περί εξαρτησιογόνων ουσιών. Πρέπει να καταργήσουμε τη λέξη «ναρκωτικά». Υπάρχουν ναρκωτικά δεκάδες στα φαρμακεία, μπορεί να τα προμηθευτεί ο καθένας. Υπάρχει το αλκοόλ, η καφεΐνη, ο καπνός, που κυκλοφορεί και προκαλεί εξάρτηση. Είναι ναρκωτική ουσία, όμως κυκλοφορεί ελεύθερα. Υπάρχουν ουσίες που μπορεί να είναι ψυχοτρόπες, δεν είναι εξαρτησιογόνες και απαγορεύονται και για τρία γραμμάρια ενός τσιγάρου μπορεί ένας άνθρωπος να φάει πέντε χρόνια φυλακή. Υπάρχει άνθρωπος τριάντα επτά χρόνων που μόλις πριν μερικούς μήνες στη Μυτιλήνη συνελήφθη με δυο τσιγάρα, δηλαδή κάτι γραμμάρια χόρτου, και έφαγε πέντε χρόνια φυλακή. Δεν θέλω να αναφερθώ σε συγκεκριμένα παραδείγματα τέτοια, θέλω απλώς να πω ότι αυτοί που διακινούν ναρκωτικά, κοκαΐνη, το ναρκωτικό της υψηλής κοινωνίας, ηρωίνη, της μεγάλης μάζας των εξαρτημένων ατόμων, αυτοί που διακινούν κοντέινερ και καράβια ολόκληρα είναι συνήθως ελεύθεροι. 
     Πριν από δέκα μέρες πέρασα δυο συνεχόμενες μέρες στις φυλακές Μαλανδρίνου έξω από το χωριό Μαλανδρίνο στη Φωκίδα κοντά στο Λιδορίκι, μετά στις φυλακές της Άμφισσας και μετά πήγα στις φυλακές του Δομοκού. Κύριε Υπουργέ, και στις τρεις αυτές φυλακές πάνω από τους μισούς έγκλειστους κρατούμενους είναι για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών. Και στις τρεις αυτές φυλακές δεν υπάρχει γιατρός. Ο διευθυντής των φυλακών του Μαλανδρίνου που είναι ενάμισι χρόνο εκεί μου είπε ότι «χάνουμε έναν κρατούμενο, αν πάθει κάτι. Μέχρι να πάει στην Πάτρα ή στην Άμφισσα, τον χάνουμε». Οι φυλακές του Μαλανδρίνου έγιναν εκεί για να αναπτυχθεί η περιοχή, για θέσεις εργασίας. Κάνουμε φυλακές για να αναπτύξουμε περιοχές, για θέσεις εργασίας; Ξέρετε τι μου είπε κύριε Υπουργέ, σωφρονιστικός υπάλληλος, φύλακας σε μία από τις τρεις φυλακές; «Μιλάμε, κύριε Βουλευτά, για μια μεγάλη επιχείρηση. Μιλάμε για μια μεγάλη μπίζνα», έτσι μου είπε. Οι φυλακές στην Ελλάδα είναι μία μεγάλη επιχείρηση. Οι μερίδες των φαγητών, οι καπνοί, τα τσιγάρα, ο καφές. Αν δεν έχουμε πληρότητα των φυλακών, θα γονατίσει το σύστημα. Είναι σαν τα ξενοδοχεία στην εποχή αιχμής στα νησιά μας, πρέπει να έχουν πληρότητα. Βγάζουμε λοιπόν πεντέμισι χιλιάδες κρατούμενους που οι τέσσερις χιλιάδες έτσι και αλλιώς θα έφευγαν στο εξάμηνο και μέχρι τότε θα πρέπει να βάλουμε άλλους επτά χιλιάδες, περισσότερους απ’ ό,τι θα βγάλουμε. 
     Πρέπει να κάνουμε γενναία βήματα. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά, δεν θέλω να πω πώς οδηγείται κάποιος σε μικροκλοπές και μικροαδικήματα. Θέλω να πω ότι, όταν ένας κλέψει ένα καρβέλι ψωμί ή ένα πακέτο τσιγάρα ή μια κούτα γάλατα και πάει φυλακή, στη φυλακή δεν θα γίνει καλύτερος άνθρωπος, θα γίνει εγκληματίας ολκής και θα είναι και εξαρτημένο άτομο, διότι και οι διευθυντές των φυλακών και οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι-φύλακες μου είπαν ότι η διακίνηση των ναρκωτικών στις φυλακές είναι παροιμιώδης, είναι τρομερή και απορούν πώς γίνεται, δεν ξέρουν πώς γίνεται. Μήπως ξέρουμε εμείς; Μπορούμε να υποθέσουμε εμείς πώς γίνεται και πώς διευθυντές φυλακών αλλάζουν κατά τακτά χρονικά διαστήματα, διότι γίνονται τερατώδη πράγματα στις φυλακές; 
     Πόσες φορές έχουμε δει εξεγέρσεις στις ελληνικές φυλακές; Εγώ θυμάμαι από τα χρόνια του Βαγγέλη Γιαννόπουλου, του αείμνηστου, τις μεγάλες εξεγέρσεις στον Κορυδαλλό και τα γενναία μέτρα που θα έπαιρναν οι κυβερνήσεις τότε του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Τίποτα δεν έγινε. Πάρθηκαν μερικά μέτρα από το Θανάση τον Κανελλόπουλο αργότερα. Το ευεργετικό μέτρο των αδειών. Να σας πω ότι στις φυλακές Δομοκού, που είναι τελευταίας τεχνολογίας, φυλακές δυο ετών, digital, ψηφιακές φυλακές ολοκαίνουργιες, χωρητικότητας πεντακοσίων ογδόντα ατόμων είναι εξακόσιοι εξήντα. Στο Μαλανδρίνο η χωρητικότητα είναι εκατόν ογδόντα άτομα και είναι τετρακόσιοι τριάντα επτά μέσα. Μένουν πάρα πολλοί σε στρώματα. 
     Πρέπει να προχωρήσουμε σε γενναία μέτρα, να αδειάσουμε τις φυλακές, όχι να φτιάξουμε καινούργιες. Οι εξαρτημένοι άνθρωποι, οι άρρωστοι για την κοινωνία, που δεν κάνουν κακό παρά μόνο στον εαυτό τους, δεν είναι για φυλακή, είναι για νοσοκομείο ή για προγράμματα απεξάρτησης ή για θεραπευτικά κέντρα. Στις φυλακές δεν υπάρχει ούτε γιατρός ούτε θεραπευτικά κέντρα. Μπαίνεις για μικροαδικήματα και γίνεσαι μεγαλοεγκληματίας. Μίλησα στις φυλακές Δομοκού με δώδεκα ισοβίτες μόνος μου. Ο διευθυντής των φυλακών που μόλις πριν από δυο μήνες πήγε εκεί και ο αρχιφύλακας μου είπαν: «Θέλετε να μιλήσετε μόνος σας με τους κρατουμένους;» και μίλησα μόνος μου με δώδεκα ισοβίτες. Θα ήθελα πάρα πολύ να σας πω τι μου είπαν αυτοί οι άνθρωποι.
     EP
     
      (ST)
      Οι τρεις από αυτούς μου είπαν ότι είναι άδικα μέσα. Είναι πάρα πολύ σοβαρά αυτά. Θα σας κάνω μία έκθεση να σας τα πω. Όμως η φυλακή είναι ίδρυμα σωφρονισμού, δεν είναι τιμωρίας και εκδίκησης. Οι φυλακές πρέπει να αδειάσουν και όχι να φτιάξουμε καινούργιες και μάλιστα για να αναπτύξουμε κάποιες περιοχές. Και να έχουμε στο νου μας ότι κρυβόμαστε πίσω από το δαχτυλάκι μας όλοι. Γιατί μιλάμε για μία τεράστια επιχείρηση, την επιχείρηση των ναρκωτικών και την επιχείρηση των φυλακών. Και αυτό πρέπει να το καταργήσουμε. 
      Σας ευχαριστώ πολύ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε. 
      Κύριε Υπουργέ, το Βήμα δικό σας. 
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ευχαριστώ κυρία Πρόεδρε. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα με πολύ μεγάλη προσοχή όλες τις παρατηρήσεις τις οποίες κάνατε και θα προσπαθήσω απόψε να απαντήσω  γενικά στις τοποθετήσεις σας μια και όλη η Βουλή κάνει αποδεκτή την αρχή του νομοσχεδίου. Γι’ αυτό θα αρκεστώ σε μερικές γενικές παρατηρήσεις και τα ειδικότερα θα τα πούμε αύριο. 
      Κατ΄ αρχήν πρέπει να  απαντήσω σ' αυτό το οποίο είπατε, γιατί όπως είπε τελευταία  ο κ. Ψαριανός ότι είναι  τρία σε ένα. Δεν είναι τρία σε ένα κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Είναι μια αλυσίδα ορισμένων κοινωνικών μέτρων. Το είπε πολύ χαρακτηριστικά η κυρία Κανελλοπούλου. Είναι ένα  νομοσχέδιο που αφορά ορισμένες αδύνατες ,ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως είναι το παιδί, όπως είναι ο εξαρτημένος από ναρκωτικές ουσίες, όπως είναι ο φυλακισμένος και όπως είναι ο έμπορος ναρκωτικών. Αντίστροφα για τον έμπορο ναρκωτικών ως μη αδύναμη κοινωνική ομάδα, η προστασία η οποία προβλέπεται από το νομοσχέδιο είναι προστασία η οποία αποσκοπεί στην στήριξη και στην άμυνα της κοινωνίας. 
      Επομένως όλο το νομοσχέδιο έχει ένα έντονο κοινωνικό χαρακτήρα και επομένως τα διάφορα κοινωνικά κεφάλαια δεν είναι ένα συμπίλημα πλίνθων ατάκτως ερριμμένων, αλλά είναι μια αλυσίδα η οποία έχει συνάφεια μεταξύ της όπως έχει συνάφεια και με το γενικότερο πρόγραμμα το κοινωνικό το οποίο εφαρμόζει το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Είναι ένα πρόγραμμα που όπως ξέρετε ήλθε στη Βουλή και πέρασε νομοσχέδια που είχαν σχέση με το παιδί, είχαν σχέση με τα δικαιώματα, είχαν σχέση με μια σειρά πραγμάτων, με την οικογένεια, με την κοινωνία, με το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, με το διαζύγιο, τα οποία όλα έχουν μια οργανωτική συνάφεια. Όλα είναι κάτω από ένα κεφάλαιο που λέγεται κοινωνική πολιτική  την οποία εφαρμόζει το Υπουργείο Δικαιοσύνης. 
      Αυτό ως απάντηση στις παρατηρήσεις που έγιναν ότι το νομοσχέδιο αυτό αποτελείται από πολλά επιμέρους ζητήματα τα οποία δεν έχουν συνάφεια μεταξύ τους. 
      Δεύτερον σημείο που θέλω να απαντήσω είναι εκείνο το οποίο αφορά στο χαρακτηρισμό ότι είναι αποσπασματικό, ότι έγιναν ρυθμίσεις ad hoc. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από λίγο καιρό είχε γίνει μια έκθεση στο Συμβούλιο της Ευρώπης η οποία επεσήμαινε ορισμένες δυσλειτουργίες του συστήματος του σωφρονιστικού. Μία από αυτές τις δυσλειτουργίες ήταν ο υπερπληθυσμός των φυλακών. 
      Ερχεται λοιπόν, το νομοσχέδιο αυτό και με δύο καίριες ρυθμίσεις κάνει αυτό το οποίο ζητούσε το Συμβούλιο της Ευρώπης: Αποσυμφορεί τις φυλακές για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. 
      Όταν εγώ στη συνέντευξη στην οποία αναφέρθηκε ο κ. Βενιζέλος, ίσως και κάποιος άλλος συνάδελφος μίλησα για δημιουργία και οικοδόμηση καινούργιων φυλακών, δεν είπα ποτέ ότι το πρόβλημα του σωφρονισμού θα λυθεί με νέα κτίρια. Είπα όμως και το λέω και τώρα ότι το 2004 όταν ανέλαβε η Νέα Δημοκρατία υπήρχαν κτιριακές εγκαταστάσεις που μπορούσαν να φιλοξενήσουν 5500 κρατουμένους. Το 2010 δηλαδή πέντε χρόνια μετά οι εγκαταστάσεις που θα έχουν γίνει θα αφορούν φυλακισμένους της τάξεως πάνω από 11.000 ανθρώπους. Αυτό βέβαια  σε συνδυασμό με  τα μέτρα τα άλλα τα οποία παίρνουμε είναι σημαντικό, διότι όχι μόνο αυξάνεται η χωρητικότητα, όχι μόνο καταπολεμάται η αποσυμφόρηση, αλλά είναι και μέτρα με τα οποία μπορεί κανείς να κάνει μία ταξινόμηση των διαφόρων, ανάλογα με το αδίκημα των φυλακισμένων κρατουμένων, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται και η ουσία του σωφρονισμού.
      Σχετικά με την ιατρική περίθαλψη: Σωστά το είπατε κύριε Ψαριανέ όπως και οι άλλοι συνάδελφοι.  Σας είπα όμως ότι με το νομοσχέδιο αυτό γίνεται μια πρώτη προσέγγιση, είναι ένα πρώτο βήμα, είναι μια αφετηρία. Θα ακολουθήσει και άλλο νομοσχέδιο. Εμείς δεν νομοθετούμε περιστασιακά. Εάν ανατρέξετε σε δηλώσεις μου όλο αυτό το διάστημα θα δείτε ότι πάρα πολλές φορές μιλάω γι ‘αυτά τα νομοσχέδια. Μιλάω για την αποσυμφόρηση των φυλακών, μιλάω για δημιουργία ιατρείων και των  νοσοκομείων των φυλακών στο ΕΣΥ. Μιλάω για τη δημιουργία σωφρονιστικού κέντρου που θα  υπάρξει αποτοξίνωση μέσω υποκαταστάτων ουσιών χωρίς να καταργούνται τα ΚΕΘΕΑ, αλλά θα προχωρούν παράλληλα. Και μιλάω για μια σειρά μέτρων θα  τα παίρναμε. 
      Βεβαίως είναι αλήθεια ότι η απεργία των κρατουμένων επίεσε τα πράγματα. Αλλά δεν ήταν εκείνο το οποίο μας ώθησε να πάρουμε  αυτά τα μέτρα. Τα μέτρα αυτά θα τα παίρναμε ούτως ή άλλως. Διότι εάν ανατρέξετε θα δείτε ότι τα εξαγγέλλαμε, κάναμε ένα διάλογο κοινωνικο για να δούμε κατά πόσο θα ήταν αποδεκτά. 
      Το δεύτερο σημείο το οποίο αναφέρεται στην Έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης και αυτό θα καλυφθεί σε επόμενο νομοσχέδιο. 
      Και αυτό που ελέχθη από πολλούς για την ιατρική περίθαλψη είναι κάτι το οποίο θα το αντιμετωπίσουμε. 
      Ελέχθη επίσης ότι  υπάρχει πάρα πολλές φορές κακομεταχείριση, κακή χρήση του ανθρώπινου δυναμικού κ.λπ.
       Θα πρέπει να σας πω ότι η προσπάθεια του Υπουργείου Δικαιοσύνης είναι να  γίνουν με κάθε τρόπο ανθρωπινότερες οι συνθήκες. Υπάρχει επόπτης εισαγγελέας που κάθε τόσο κινεί τη διαδικασία όταν υποψιαζόμαστε ότι πρέπει να γίνει κάτι. Υπάρχει ο επιθεωρητής φυλακών ο οποίος είναι ένα πρόσωπο που εκλέγεται από την Διάσκεψη των  Προέδρων –αν δεν κάνω λάθος- της Βουλής και είναι συνταξιούχος ανώτατος δικαστικός. 
      Υπάρχουν δηλαδή πολλές ασφαλιστικές δικλίδες οι οποίες δημιουργούν τα πλαίσιο εκείνο ώστε να παρέχονται όλοι εκείνοι οι όροι οι οποίοι πραγματικά θα βοηθούν την κατάσταση και θα δημιουργούν τις προϋποθέσεις η κράτηση των κρατουμένων να είναι σε ανθρώπινα πλαίσια. 
      Θεωρώ ότι μας αδικήσατε λέγοντας ότι μόνο AD HOC παίρνουμε μέτρα. Πράγματι δύο μέτρα είναι άμεσα και έχουν αυτό το χαρακτήρα του AD HOC. Είναι το θέμα της μετατροπής της ποινής σε χρηματική ποινή και είναι το  θέμα της υφ’ όρον απόλυσης των καταδικασθέντων για πλημμελήματα όταν έχουν καλύψει το 1/5 κα το 1/3 αντίστοιχα της ποινής. 
      Αυτό πράγματι στόχευε στην αποσυμφόρηση των φυλακών που είναι και αυτό ένα μέτρο υπέρ των φυλακισμένων. Και δεν σας κρύβω  ότι ήδη συζητούμε και αντιμετωπίζουμε εάν αυτά τα μέτρα μπορούν να μπουν και σε μια πιο μόνιμη βάση. Αλλά αυτό είναι κάτι που θέλει λίγο χρόνο και πιστεύω ότι σε επόμενο νομοσχέδιο θα μπορέσουμε να το συζητήσουμε με πιο συγκεκριμένα στοιχεία. 
      Τώρα γιατί μας αδικείτε; Η αποσυμφόρηση και τα μέτρα τα οποία παίρνουμε δεν αφορούν μόνο αυτά τα δύο που σας είπα. Προσέξτε: Τα 3/5 της ποινής. Απολύονται πολλοί άνθρωποι. 
      (BE)
      




	



	
      (4EP)
      Είναι ένα μέτρο σταθερό, δεν είναι ad hoc. Το μέτρο της προσωρινής κράτησης, ένα μέτρο στο οποίο πραγματικά «βογκούσαν» πολλοί άνθρωποι. Παντού, το επικαλούντο ως κάτι αρνητικό. Ερχόμαστε και το διορθώνουμε, δεν είναι προσωρινό, δεν είναι ad hoc μέτρο. 
      Το θέμα των αδειών. Προσθέσαμε μέρες άδειας και αυτό είναι προς θετική κατεύθυνση. Βεβαίως, υπήρχαν και πλειοδοσίες. Εμείς ακολουθήσαμε ένα τρόπο, ώστε να μην προκαλέσουμε και την κοινή γνώμη. Δημιουργήσαμε προϋποθέσεις χορήγησης τακτικών αδειών και σε καταδίκους για εγκλήματα ναρκωτικών ουσιών και αυτό ήταν προς θετική κατεύθυνση, που δεν υπήρχε. 
      Προβλέπεται η επέκταση απόλυσης, εκτός από εκείνους που πάσχουν από aids, υπήρχε δηλαδή, και σε άλλες κατηγορίες. Σε τετραπληγικούς, σε πάσχοντες από νεφρική ανεπάρκεια, από ανθεκτική φυματίωση, από κύρωση του ύπατος, από γεροντική άνοια. Μια σειρά πραγμάτων που δεν είναι ad hoc, είναι μέτρα τα οποία παίρνουμε και αφορούν κατηγορίες ανθρώπων, ανθρώπινων ψυχών. 
      Τελικά, επειδή γίνεται πολύ κουβέντα για τα ναρκωτικά, ξέρουμε όλοι, ότι δεν υπάρχει καμία μαγική εικόνα, κανένα μαγικό φίλτρο, κανένα μαγικό ραβδάκι, το οποίο να χωρίζει τους χρήστες από τους εμπόρους, πουθενά στον κόσμο. Σε διάφορες χώρες εφαρμόζονται, άλλοτε αυστηρά, άλλοτε λιγότερο αυστηρά μέτρα. Κανένα σύστημα δεν έλυσε το πρόβλημα. Και βλέπετε ότι παντού στον κόσμο έχουμε το πρόβλημα των ναρκωτικών. Και πράγματι, είναι αληθές ότι περίπου το 50% των φυλακισμένων είναι από τη χρήση ναρκωτικών ουσιών. Τι κάνουμε; Ερχόμαστε και βάζουμε ένα-δύο κριτήρια.
      ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ: Αλλάζουμε το νόμο. 
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ: (Υπουργός Δικαιοσύνης): Πώς να αλλάξουμε το νόμο; Άλλωστε, αυτό κάνουμε. Και λέμε, θεωρείται χρήστης εκείνος που έχει στην τσέπη του ενάμισι γραμμάριο ηρωίνης και κοκαΐνης και δυόμισι γραμμάρια κατεργασμένης κάνναβης. Με αυτόν τον τρόπο δίνουμε μια δυνατότητα σε εκείνον που είναι πραγματικά χρήστης να βγει από το λογαριασμό. 
      Δεύτερον, δίνουμε την ευκαιρία μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες να γίνεται εξέταση των υγρών του σώματος του συλλαμβανομένου. Και αυτός είναι ένας τρόπος αντιμετωπίσεως. 
      Τρίτον, όπως σας είπα, με το νέο νομοσχέδιο που θα φέρουμε, αντιμετωπίζουμε το θέμα των ναρκωτικών με υποκατάστατα. Βλέπετε, λοιπόν, ότι υπάρχει μία σειρά προβλημάτων που αφορούν τα ναρκωτικά που με συγκεκριμένους τρόπους προσπαθούμε να τα λύσουμε. 
      Από εκεί και πέρα, μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Εάν κάποιος ξέρει πώς μπορεί να λύσει το πρόβλημα των ναρκωτικών, ας το καταθέσει και εμείς θα το υιοθετήσουμε. Υπάρχουν συστήματα, υπάρχουν λογικές που εφαρμόζονται είτε εδώ, είτε εκεί, αλλά δεν υπάρχει κάτι που να έχει λύσει το πρόβλημα. 
      Ελέχθη το θέμα της λαθρομετανάστευσης. Και εδώ το αντιμετωπίζουμε. Αν και το θέμα αυτό είναι ένα ζήτημα τελείως ξεχωριστό από τις φυλακές. Το γεγονός ότι υπάρχουν ορισμένοι φυλακισμένοι, οι οποίοι είναι λαθρομετανάστες και έχουν διαπράξει ορισμένα αδικήματα, αυτό δεν αφορά τόσο πολύ τη δικαιοσύνη και το σύστημα προστασίας με καταστατικά μέσα, όσο αφορά το πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζεται σχεδόν σε όλη την Ευρώπη σήμερα, ότι υπάρχει ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων. Και η Γαλλία το έχει και η Ιταλία το έχει και όλες οι χώρες το έχουν, ιδίως οι μεσογειακές, όπως είναι και η Ελλάδα. 
      Είναι ένα ζήτημα το οποίο, όπως έχει το πράγμα, δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε με τον εγκλεισμό στις φυλακές, ούτε μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε με το να τους κρατούμε φυλακισμένους. Τι κάνουμε εδώ; Επειδή πολλοί από τους καλούμενους λαθρομετανάστες –δεν είναι όλοι λαθρομετανάστες οι ξένοι που είναι στις φυλακές- έχουν μία οικονομική αδυναμία να πληρώσουν για να βγουν, τους δίνουμε την ευχέρεια –και μ' αυτό που είπα, απαντώντας στον κ. Κουράκη στην παρέμβαση που έκανα- τους δίνουμε μια ευκαιρία με ΑΦΜ, να μπορέσουν να εγγραφούν στη συγκεκριμένη εφορία και να βγουν έξω. 
      Και, ήδη, με τον τρόπο που κάνουμε, όπως το λέτε ad hoc, τους δίνουμε μια ευκαιρία μειώνοντας τελείως το ποσό της εξαγοράς της χρηματικής ποινής, από τρία μέχρι και ένα, έτσι ώστε να μπορεί ο καθένας να βγει και εκείνος που δεν θα έχει –θα το κρίνει το δικαστήριο- να μπορεί να γραφτεί στο ΑΦΜ. 
      Επομένως, όπως σωστά είπατε, σήμερα εάν κάνει κανείς μία ανατομία των εγκλεισμένων στις φυλακές, θα διαπιστώσει ότι πράγματι δύο είναι οι μεγάλες κατηγορίες. Η μία είναι τα ναρκωτικά και η άλλη είναι η λαθρομετανάστευση. Δεν υπάρχει μαγικό φίλτρο για να λύσει το θέμα αυτό και δεν έχει λυθεί πουθενά. Εμείς με συγκεκριμένα μέτρα προσπαθούμε να δώσουμε λύσεις. Αυτό κάνουμε με το νομοσχέδιο αυτό και με το επόμενο. Και το λέω αυτό, διότι πιστεύω ότι όλοι έχουμε μια ευαισθησία απέναντι σε κοινωνικές ομάδες που είναι ευάλωτες. Έτσι είναι οι φυλακισμένοι, έτσι είναι τα παιδιά, έτσι είναι οι γυναίκες σε πολλές περιπτώσεις, όχι πάντοτε, αλλά εμείς με την πολιτική που ακολουθούμε, θεωρώ, ότι αντιμετωπίζουμε το θέμα με τη σωστή ευαισθησία στη σωστή του βάση και με αποτελεσματικό τρόπο. 
      Τώρα, εάν υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις πάνω σε αυτά τα ζητήματα, εδώ είμαστε και στην κατ’ άρθρον συζήτηση, αλλά και στο άλλο νομοσχέδιο που έχουμε σχεδόν έτοιμο, ώστε να λυθεί και το οικονομικό ζήτημα και να μπορέσει να προχωρήσει. 
      Με αυτές τις γενικές σκέψεις θέλω να ευχαριστήσω ολόκληρη τη Βουλή για τις σωστές τοποθετήσεις που έκανε -λιγότερο για το αν ψηφίζει την αρχή ή όχι του νομοσχεδίου- διότι πράγματι κατατέθηκε ένας έντονος προβληματισμός, ο οποίος λειτούργησε σαν ένα διανοητικό πινγκ-πονγκ μεταξύ μας και συνεπώς, θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους και τα Κόμματα και να τους διαβεβαιώσω ότι πολλές από τις παρατηρήσεις που έκαναν και εκτός της Αιθούσης και στην Αίθουσα, θα γίνουν τουλάχιστον αντικείμενο σοβαρής επεξεργασίας και σοβαρής σκέψεως και πολλές απ’ αυτές θα γίνουν και αποδεκτές. 
      Σας ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Βορίδης έχει το λόγο. 
      ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι η παρούσα συζήτηση υπήρξε εξαιρετικά χρήσιμη. Ήταν χρήσιμη, γιατί η Κυβέρνηση προσπαθώντας να εξηγήσει τις επιλογές της εκείνο το οποίο έκανε ήταν ότι αποπειράθηκε να αποφύγει το προφανές, δηλαδή αυτό το οποίο της καταλόγισαν όλες οι πτέρυγες της Βουλής, ότι αυτό είναι ένα σχέδιο νόμου που ήρθε κάτω από ένα καθεστώς συγκεκριμένης πιέσεως και εξ αυτού του λόγου, σε τελευταία ανάλυση γίνονται οι ρυθμίσεις. Επιτρέψτε μου να ανοίξω μια παρένθεση εδώ. Ως εδώ, ξέρετε το επιχείρημά σας μπορεί να έχει και μία λογική. Διότι εάν πράγματι έχει δημιουργηθεί μια εκρηκτική κατάσταση στις φυλακές, έρχεστε εσείς άρον-άρον να κάνετε κάτι για να αντιμετωπίσετε την κατάσταση. Καταλαβαίνει κανείς τι είναι αυτό που λέτε, μπορεί να διαφωνεί σε ένα επίπεδο και πολιτικά να σας το καταλογίσει, γιατί το αφήσατε να εξελιχθεί ως εκεί, γιατί δεν το αντιμετωπίσατε πιο έγκαιρα, αυτό είναι κατανοητό, αλλά όμως καταλαβαίνει κανείς τι προσπαθείτε να κάνετε. Παραβιάζετε την αρχή της ισότητας, κάνετε αποσπασματικές ρυθμίσεις, αλλά προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε μία πραγματική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. 
      Για να αποφύγετε τον πολιτικό καταλογισμό, κάνατε τώρα κάτι ακόμα χειρότερο. Έρχεστε εδώ και απαντάτε και λέτε το εξής: «όχι, είναι πολιτική μας επιλογή να πάμε στην κατεύθυνση της ελαφρύνσεως ολόκληρου του ποινικού συστήματος, να το κάνουμε επιεικέστερο, να το κάνουμε ανεκτικότερο, να μαλακώσουμε τις ποινές». Πού; Σε συνθήκες εξάρσεως της εγκληματικότητας, σε συνθήκες πιέσεως της ίδιας της κοινωνίας από την εγκληματικότητα. Έρχεστε και κάνετε αυτή την επιλογή. 
      Και επιτρέψτε μου να πω το εξής. Ότι εδώ είναι χαρακτηριστικός και ο δρόμος που παίρνετε. Διότι για να δικαιολογήσει η Κυβέρνηση αυτή της την επιλογή, τι επικαλέστηκε; Επικαλέστηκε σε θεωρητικό επίπεδο, υπήρξε και η θεωρητικοποίηση αυτή, τρεις θεωρητικούς τον Τσόμσκι, ο οποίος είναι της Αριστεράς, τον Φουκό ο οποίος είναι της Αριστεράς, τον Χάρτ ο οποίος είναι φιλελεύθερος και ο οποίος παρεμπιπτόντως δεν θυμάμαι να έχει πει κάτι για τις ποινές, αλλά εν πάση περιπτώσει το σίγουρο είναι ότι πλέον –και το είδα και από το ύφος της Κυβερνήσεως- ο διάλογος είναι πρωτίστως και κυρίως με τον ΣΥΡΙΖΑ. 
      (ze)
       
      
      
     (4BE)
     Σας πιέζει ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση απολογούμενοι εσείς που δώσατε και το ιδεολογικό άλλοθι, ώστε πλέον, πράγματι να πειστούμε όλοι ότι έχετε εγκαταλείψει αυτό το οποίο είναι αν θέλετε ο βασικός κορμός αρχών μίας ευρύτερης παράταξης η οποία πρωτίστως στο κέντρο των προτεραιοτήτων της θέτει την κοινωνική άμυνα. Αυτό είναι το βασικό. Εάν εσείς τώρα θέλετε να το μεταχειριστείτε διαφορετικά, εγώ καταλαβαίνω τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ έχει μια άλλη οπτική. Βλέπει την αντιμετώπιση το πώς θα φροντίσει τον εγκληματία, βλέπει το πώς θα φροντίσει τον κατάδικο. Είναι μια άλλη οπτική. Αλλά όμως αυτό το οποίο είναι μια ευρύτερη πολιτική παράδοση θέτει στο κέντρο της –το ξαναλέω- το ζήτημα της κοινωνικής άμυνας. Και πότε το λέτε αυτό; Η κυβέρνηση το λέει αυτό κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακριβώς τη στιγμή που έχουμε έξαρση της εγκληματικότητας. Αυτή τη δεδομένη στιγμή επιλέγει για να πει ότι ναι, θα πάμε σε επιεικέστερη μεταχείριση. Επιτρέψτε μου, είναι σημαντικό νομίζω, το ότι εξήχθη αυτό το συμπέρασμα σήμερα σ’ αυτή την Αίθουσα, είναι σημαντικό για τους πολίτες που μας παρακολουθούν, είναι σημαντικό για τους ψηφοφόρους να ξέρουν ποιες είναι οι κυβερνητικές επιλογές. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο. 
     ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Επειδή λίγο θεωρητικοποιήθηκε το ζήτημα, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω τη στάση μου διότι νομίζω ότι ο κ. Βορίδης δεν με παρακολούθησε όταν έκανα την πρώτη μου παρέμβαση. 
     Κατ’ αρχήν, δεν με πειράζει εμένα καθόλου -και το λέω προς όλες τις πλευρές- να πω κάτι σωστό. Και αν αυτό το σωστό το λέει και η Αριστερά ή το λέει και η Δεξιά, δεν με πειράζει καθόλου και δεν με ενοχλεί καθόλου. Αν το είπε ο Τσόμσκι, αν το είπε ο Χάρντ, αν το είπε ο Νέγκρι, αν το είπε ο Ντελέζ, αν το είπε ο Φουκώ, επειδή καμια φορά εμείς οι πολιτικοί θέλουμε να βάζουμε ταμπέλες στους ανθρώπους ιδίως σε φιλοσόφους, εγώ αυτό δεν το δέχομαι και νομίζω ότι ξεκινάμε λάθος. Αλλά θα σας πω τι είπα ακριβώς, για να ξεκαθαρίσω και την επιείκεια και την αυστηρότητα των ποινών. 
     Εγώ, κύριοι συνάδελφοι, είμαι υπέρ των επιεικών ποινών, είμαι υπέρ της επιείκειας. Την επιείκεια σαν αρχή, δεν την είπε ούτε ο Φουκώ ούτε ο Ντελέζ, ούτε ο Νέγκρι, ούτε κανένας από τους σύγχρονους φιλοσόφους. Το είπε ο Αριστοτέλης πρώτος. Ο Αριστοτέλης είπε ότι η μητέρα της δικαιοσύνης είναι η επιείκεια. Αυτό εγώ το δέχομαι και θέλω να είναι η επιείκεια. 
     Τώρα, τι είπα σε σχέση με τους συγγραφείς. Είπα κάτι πολύ απλό. Είπα ότι κάθε εποχή χαρακτηρίζεται από μια σχέση του εγκλήματος και της ποινής. Και όταν μιλάμε για έγκλημα κάθε εποχή έχει συγκεκριμένα εγκλήματα τα οποία χαρακτηρίζονται και έχει και συγκεκριμένε ποινές. Εάν ανατρέξουμε πριν από το 18ο αιώνα, πριν από το Διαφωτισμό, θα δούμε ότι η ποινή η οποία αποδιδόταν σε ένα έγκλημα ήταν μια γενική διαπόμπευση. Έπαιρναν τον κατηγορούμενο τον έβαζαν στο ικρίωμα, πήγαινε ο δήμιος, ήταν όλος ο λαός και χειροκροτούσε από κάτω. Δημιουργείται έτσι μία τελετουργία διότι οι συνθήκες που επικρατούσαν τότε απέναντι στην εξουσία που ήταν ο βασιλιάς έπρεπε να ήταν αυτές. Ήταν μία επικύρωση αυτής της εξουσίας. Όταν άλλαξε το καθεστώς και ήρθε ο διαφωτισμός και μπήκαν πιο φιλελεύθερες αντιλήψεις, όταν έγινε η βιομηχανική επανάσταση και είχαμε άλλα δεδομένα, τότε η ποινή και γενικότερα η κοινωνία, διαρθρώθηκε σε ένα σύστημα όπως το λένε αυτοί οι φιλόσοφοι και οι συγγραφείς, το λένε «σύστημα πειθαρχίας». Το σύστημα αυτό της πειθαρχίας οργανώθηκε πάνω σε ορισμένες συγκεκριμένες πειθαρχημένες φάσεις. Και η φυλακή ήταν προϊόν αυτής της περιόδου. Οι φυλακές πριν από το 18ο αιώνα δεν υπήρχαν ως ποινή, έγιναν από τότε και έπειτα. Και έγιναν στοιχιζόμενες πάνω σ’αυτή τη λογική σ’ αυτό το σύστημα πειθαρχίας. Να μην επεκταθώ παραπάνω, αλλά για μένα σας είπα επειδή δεν είναι συμπτωματική αυτή η θέση, είναι γραμμένη στο βιβλίο μου που εκδόθηκε το 2007 και γράφτηκε μερικά χρόνια νωρίτερα για να εκδοθεί το 2007. 
     Με τον ερχομό της παγκοσμιοποίησης και της μετανεωτερικής εποχής του ώριμου καπιταλισμού...
     (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού) 
      Κυρία Πρόεδρε, αν θέλετε μία μικρή ανοχή. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Μπορώ να σας ακούω ώρες. Παρακαλώ συνεχίστε. 
     ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Σας ευχαριστώ για να τελειώσω και τη σκέψη μου. 
     Μετά τη μετανεωτεριστική εποχή, όταν ήδη τα σύνορα, τα έθνη και αυτό το σύστημα της πειθαρχίας άρχισε να χαλαρώνει έχουμε μια καινούρια φύση της εγκληματικότητας. Εκείνα τα εγκλήματα, τα οποία σήμερα δεσπόζουν είναι τα ναρκωτικά σε όλο τον κόσμο, εγκλήματος από τη λαθρομετανάστευση, εγκλήματα τρομοκρατίας, εγκλήματα βίας, τα οποία γίνονται λόγω των μετακινήσεων των μεγάλων μαζών. Αυτά είναι και αυτά που γεμίζουν τις φυλακές. 
     Και σας ερωτώ εγώ: Αυτά τα εγκλήματα αντιμετωπίζονται με τον κολασμό καλύτερα; Αν τους πάρεις αυτούς και τους βάλεις στη φυλακή θα τους αντιμετωπίσεις καλύτερα; Θα τους κάνεις καλύτερους; Θα σωφρονίσεις την κοινωνία καλύτερα; Θα έχεις ένα σωφρονιστικό σύστημα καλύτερο; Άλλο το να πούμε ότι θα πρέπει οι διοικήσεις, τα κράτη να πάρουν ορισμένα μέτρα να αντιμετωπίσουν τη λαθρομετανάστευση σωστά, να αντιμετωπίσουν τα ναρκωτικά σωστά, τον άρρωστο να κάνουν σωφρονιστικά καταστήματα τέτοια στα οποία ναι μπορεί να εγκλειστεί και να γίνει καλά. Αλλά το να τον πάρεις και να τον βάλεις στη φυλακή τον άρρωστο για να πεις ότι αυξάνει η εγκληματικότητα διότι ο άρρωστος προκειμένου να βρει τη δόση του πήγε και έκλεψε ένα πορτοφόλι, αυτό δεν είναι ούτε σωφρονισμός ούτε άμυνα της κοινωνίας ούτε γενική πρόληψη είναι. 
     Σήμερα που έχουμε μια τελείως διαφορετική εικόνα των πραγμάτων θα πρέπει εμείς οι Βουλευτές ως βουλευόμενοι πολίτες, ως σκεπτόμενοι άνθρωποι να δούμε τη σχέση εγκλήματος και ποινής σε μια καινούρια βάση. Αυτό είναι που σας είπα και αυτό είναι που σας ανέφερα. Και η καινούρια βάση σήμερα λέγεται βιοπολιτική, λέγεται η κοινωνία του ελέγχου. Και ο Τσόμσκι εδώ –επειδή αναφερθήκατε- είναι εκείνος ο οποίος είπε ότι οι σημερινές κοινωνίες αλλά οι αφανείς εξουσίες που υπάρχουν στις σημερινές κοινωνίες δημιουργούν σχολές κατήχησης κατά τρόπο τέτοιο ώστε να διοχετεύουν τα κακά μηνύματα εκεί που θέλουν. Και εγώ σας λέω ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης το κάθε Δικαιοσύνης, ή ο κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος ο οποίος θέλει να κάνει σχολείο κατήχησης δεν μπορεί να το κάνει προς την καλή κατεύθυνση, προς την παιδευτική κατεύθυνση; Δεν θα μπορούσε να το κάνει κατά τέτοιο τρόπο ώστε το μήνυμα το οποίο εκπέμπει για να δημιουργηθεί η νέα κατάσταση της βιοπολιτικής, όπως λέγεται, να είναι επί καλώ, επ’ αγαθώ όλης της κοινωνίας; Εδώ είναι η διαφορά μας. Και εγώ σας λέω ότι καθήκον μας είναι ότι αν μπορούμε και μέσω της τηλεόρασης, μέσω των πολυμέσων, με κάθε τρόπο να περάσουμε αυτό το μήνυμα, τότε και μόνο μπορούμε να χτυπήσουμε την εγκληματικότητα. Και τότε αλλά και όταν τα διάφορα φαινόμενα, τα οποία είναι φαινόμενα σύγχρονα της μετανεωτερικότητος ή μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε με διοικητικά μέσα, με μέσα κρατικής εξουσίας ή με γενικότερης εξουσίας και όχι μόνο με το να τον βάλεις, να τον εγκλείσεις σε μια φυλακή και να πεις ότι κάνεις σωφρονισμό. 
     Αυτά είχα, κυρία Πρόεδρε, να πω και σας ευχαριστώ. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Εμείς σας ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ, για όλα τα διαφωτιστικά. 
     Ο κ. Κουράκης έχει το λόγο. 
     ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Κύριε Υπουργέ, επειδή αναφερθήκατε κάποια στιγμή ότι κάνουμε μία μείωση του ποσού για εξαγορά στα 3 ευρώ και είπατε ότι αυτό είναι ένα χαμηλό ποσό, πρέπει να σας πω ότι τα 3 ευρώ με την προσαύξηση που έχουν γίνονται γύρω στα 6 ευρώ που σημαίνει ότι το χρόνο είναι γύρω στα 2.000 ευρώ. Αν μιλάμε για μια εξαγορά 4 ή 5 χρόνων, καταλαβαίνετε ότι 8.000 ή 10.000 ευρώ δεν είναι για όλους, είναι για ορισμένους. Σκεφθείτε ότι θα μπορούσατε μέχρι αύριο έχετε καιρό, αυτό να γίνει 1 ευρώ, ώστε να έχουν τη δυνατότητα περισσότεροι. Πάλι θα υπάρχουν μερικοί που δεν θα μπορούν να το δώσουν, αλλά εν πάση περιπτώσει, ας τείνουμε προς το μηδενισμό, αν θέλουμε ουσιαστικά να προσφέρουμε. Αλλιώς κάνουμε μια ταξική πολιτική και ξέρω ότι δεν είναι στην αντίληψή σας. Τα 3 ευρώ, επαναλαμβάνω, με την προσαύξηση του 92% είναι 6 ευρώ και είναι 2.000 το χρόνο. Δεν είναι ασήμαντο ποσό γι’ αυτούς τους ανθρώπους, γιατί οι φυλακές είναι κυρίως για τους φτωχούς. Αυτοί είναι η μεγαλύτερη πλειονότητα των ανθρώπων εκεί. 
     Το δεύτερο, σχετικά με τη μετατροπή και την εξαγορά που έχει ένα ad hoc χαρακτήρα εμείς προτείνουμε και νομίζω ότι θα μπορούσατε να το δεχθείτε, ότι θαμπορούσε για τους ανηλίκους να έχει ένα μόνιμο χαρακτήρα. Δηλαδή οι καταδικασθέντες για κακούργημα, οι οποίοι ήταν ανήλικοι κατά την τέλεση της πράξης να μπορούν...
     ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Για τους ανηλίκους θα το δω σας είπα και στην επιτροπή. Είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα. Δεν το πετάω αυτό που λέτε, το κρατώ πάρα πολύ καλά και εντός των ημερών θα ασχοληθώ ειδικά μ' αυτό το θέμα των ανηλίκων. Θέλω να το δω στη ρίζα του, να μην το δούμε αποσπασματικά. 
     ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Εγώ καταλαβαίνω την υπεύθυνη στάση με την οποία το αντιμετωπίζετε. Δεν μπορούμε να αποφασίσουμε σήμερα κατάργηση των φυλακών ανηλίκων, γιατί θα έπρεπε να πούμε ποιους άλλους τρόπους αντιμετώπισης της παραβατικότητας προτείνετε που θέλει κονδύλια, θέλει κοινωνικούς λειτουργούς, θέλει προσωπικό, θέλει μια ολόκληρη φιλοσοφία. 
     (TS)
     
      
      
      
     (4ZE)
     Το καταλαβαίνω, αλλά επειδή ακριβώς θα πάρει χρόνο, στο ζήτημα της μετατροπής να μην είναι ad hoc, αλλά να έχει ένα μόνιμο χαρακτήρα. Θα το καταθέσουμε σαν τροπολογία και σας παρακαλώ να το δείτε με τη μέγιστη δυνατή σοβαρότητα, όπως και τα υπόλοιπα βεβαίως.
     Μου απαντήσατε κάποια στιγμή όσον αφορά τα 2/5, το 1/5 κ.λπ. Επειδή δεν θέλω να χρησιμοποιήσω τη λέξη «παραπλάνηση» ή «ψέμα» ή κάτι άλλο, θα έλεγα ότι οι υπολογισμοί σας είναι απλά λάθος -όχι οι δικοί σας, των συνεργατών σας. Όταν συζητούσαμε στα 2/5 τι σημαίνει ένας μήνας και τόσοι μήνες κ.λπ., μου απαντούσατε σαν να εξέτιε ο κρατούμενος το σύνολο της ποινής του. Μα, δεν την εκτίει ολόκληρη. Ωφελείται  με τα 2/5 και τα 2/5 κάνουν 1/5 και αν βάλουμε και τα βοηθητικά μεροκάματα μιλάμε για κέρδος μερικών μηνών. 
     Θέλω να το δείτε λογιστικά. Να διαφωνήσουμε σε φιλοσοφία ναι, σε πολιτική αντίληψη ναι, αλλά στα data δεν μπορούμε να διαφωνούμε. Δείτε ότι  δεν είναι τόσο μεγάλη η ωφέλεια που προτείνετε. Είναι προς την αντίληψη τη δική μας που λέμε ότι είναι κέρδος μερικών μηνών. Με αυτήν την έννοια θέλω να μου απαντήσετε εάν συμφωνείτε σ’ αυτό ή όχι.
     Τέλος -νομίζω ότι απαντήσατε- σχετικά με την κατάργηση των φυλακών ανηλίκων και τις εναλλακτικές θα ήθελα μια απάντηση σήμερα ή αύριο πότε βλέπετε περίπου να έρχεται αυτή η επεξεργασία, διότι περί επεξεργασίας πρόκειται και προφανώς θα πάρει πάρα πολύ χρόνο. Νομίζω ότι σε ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο όπως είναι αυτό που συζητούμε, θα άξιζε τον κόπο και θα είχε το νόημά του να πούμε κάτι για το πότε έρχεται αυτό. Πρέπει να δώσουμε μια απάντηση στην ελληνική κοινωνία. Θα ήταν πολύ σωστό επί των ημερών σας οι λέξεις «φυλακές ανηλίκων» να πάψουν να υπάρχουν μαζί. Δεν μπορούν να υπάρχουν φυλακές ανηλίκων. Πρέπει να δώσουμε μια απάντηση σε τρεις μήνες, σε έξι μήνες ότι θα το αντιμετωπίσουμε. Θα ήθελα πραγματικά να υπάρχει μια δέσμευση επ’ αυτού, κύριε Υπουργέ. 
     Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Προτίθεστε να δεσμευθείτε, κύριε Υπουργέ;
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Η δέσμευση δεν μπορεί να είναι χρονική. Η δέσμευση είναι δέσμευση, αλλά δεν μπορώ να τη βάλω σε ένα χρονοδιάγραμμα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής; 
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ  ΒΟΡΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Συνεπώς, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης, μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και αποσυμφόρησης των καταστημάτων κράτησης και άλλες διατάξεις»                    έγινε δεκτό επί της αρχής κατά πλειοψηφία.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Παρασκευής 14 Νοεμβρίου 2008 και ερωτάται το Σώμα εάν τα επικυρώνει.
     ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Συνεπώς, τα Πρακτικά της Παρασκευής 14 Φεβρουαρίου 2008 επικυρώθηκαν.
      Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 23.44΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008 και ώρα 10.00΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος, νομοθετική εργασία, συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης, μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και αποσυμφόρησης των καταστημάτων κράτησης και άλλες διατάξεις» σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
      
      Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                 ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
      
      
       
      
       
       
       
      
      

1 / 192
/  ΝΑΣΙΟΥ
2.12.2008



Τελευταία Αποθήκευση:	2/12/2008 6:52:00 μμ	Από:	Z.stamata
Εκτυπώθηκε:	2/12/2008 6:52:00 μμ