ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΚΒ΄ Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2002 ΘΕΜΑΤΑ Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ. 2. Άδεια απουσίας του Βουλευτή Π. Σκανδαλάκη, σελ. 3. Ονομαστική ψηφοφορία επί των αιτήσεων άρσης ασυλίας των Βουλευτών Χ. Βοσνάκη, Δ. Πιπεργιά και Ε. Τζιόλα, σελ. 4. Ανακοινώνεται η κατάθεση του Απολογισμού και Ισολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2001 και του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2003, σελ. Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ 1. Κατάθεση αναφορών, σελ. 2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ. Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ 1. Ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου των σχεδίων νόμων του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: α) «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Μάλτας στον τομέα της πολιτικής προστασίας», σελ. β) «Κύρωση του Πρωτοκόλλου Προθέσεων μεταξύ του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης/ Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Χειρισμού Καταστάσεων Έκτακτων Αναγκών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (FEMA) για τη συνεργασία στην πρόληψη και αντιμετώπιση φυσικών και τεχνολογικών καταστροφών», σελ. 2. Ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου των σχεδίων νόμων του Υπουργείου Μεταφορών κα Επικοινωνιών: α) «Κύρωση του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Επικοινωνιών της Συριακής Αραβικής Δημοκρατίας στον τομέα των ταχυδρομείων και των τηλεπικοινωνιών», σελ. β) «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Σλοβενίας περί τακτικών αεροπορικών δρομολογίων», σελ. 3. Ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων κα του συνόλου των σχεδίων νόμων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: α) «Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Σλοβενίας για την αποφυγή της διπλής φορολογίας αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου», σελ. β) «Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Νοτίου Αφρικής για την αποφυγή της διπλής φορολογίας και την αποτροπή της φοροδιαφυγής αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου», σελ. γ) «Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν για την αμοιβαία συνδρομή μεταξύ των Τελωνιακών τους Διοικήσεων», σελ. 4. Συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων κα του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών «Σύσταση Ανωνύμου Τραπεζικής Εταιρείας με την επωνυμία «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Ελλάδος Ανώνυμη Τραπεζική Εταιρεία» και άλλες διατάξεις, σύμφωνα με τα άρθρα 72 παράγραφος 4 του Συντάγματος και 108 παράγραφος 7 του Κανονισμού της Βουλής, σελ. 5. Κατάθεση εκθέσεων Διαρκούς Επιτροπής: Η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων καταθέτει τις εκθέσεις της στα σχέδια νόμων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας: α) «Κύρωση του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου της Σύμβασης για τα δικαιώματα του παιδιού σε σχέση με την ανάμειξη παιδιών σε ένοπλη σύρραξη», σελ. β) «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Άμυνας της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, για συμμετοχή στο Πολυεθνικό Κέντρο Εκπαίδευσης Επιχειρήσεων Υποστήριξης της Ειρήνης (Π.Κ.Ε.Ε.Υ.Ε.)», σελ. ΟΜΙΛΗΤΕΣ Α. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών: ΒΑΘΕΙΑΣ Ι., σελ. ΒΑΡΔΙΚΟΣ Π., σελ. ΒΕΡΕΛΗΣ Χ., σελ. ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ Η., σελ. ΒΡΕΝΤΖΟΣ Σ., σελ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Γ., σελ. ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Ν., σελ. ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ Γ., σελ. ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ. ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ Β., σελ. ΚΙΛΤΙΔΗΣ κ., σελ. ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ Κ., σελ. ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ Π. σελ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ Γ., σελ. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ Π, σελ. ΜΑΝΤΕΛΗΣ Α., σελ. ΜΠΟΥΡΑΣ Α., σελ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ Ε., σελ. ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ Σ., σελ. ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ Κ., σελ. ΣΠΥΡΟΥ Σ., σελ. ΤΖΑΜΤΖΗΣ Ι., σελ. ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ Κ., σελ. ΤΣΙΠΡΑΣ Β., σελ. ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ Ι΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ) ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΚΒ΄ Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2002 Αθήνα, σήμερα στις 19 Νοεμβρίου 2002, ημέρα Τρίτη και ώρα 18.44΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση. Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα. (Ανακοινώνονται προς το Σώμα από το Γραμματέα της Βουλής κ. Ιωάννη Βαθειά, Βουλευτή Φθιώτιδας, τα ακόλουθα: Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ 1) Οι Βουλευτές κύριοι ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Ανώτατη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος ζητεί την επίλυση φορολογικών αιτημάτων των μελών της. 2) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Συνταξιούχων Αυτοκινητιστών Νομού Μεσσηνίας «Άγιος Χριστόφορος» ζητεί την πλήρη ενοποίηση των ταμείων ΤΕΒΕ, ΤΣΑ και ΤΑΕ. 3) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πανελλήνιος Σύλλογος Παραπληγικών ζητεί την επίλυση αιτημάτων των μελών του που αφορούν στα αναπηρικά αυτοκίνητα. 4) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Στυρέων Εύβοιας διαμαρτύρεται για την κατάργηση της πορθμειακής γραμμής Αγίας Μαρίνας – Αλμυροποτάμου. 5) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Αθλητική Γυμναστική Ένωση Ψαχνών και ο Παλαιστικός Όμιλος Ψαχνών ζητεί δίκαιη μεταχείριση της Πρωταθλήτριας Ελλάδος Φανής Ψαθά από την Ελληνική Ομοσπονδία Φιλάθλων Πάλης. 6) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Στυρέων Εύβοιας ζητεί τη δημιουργία Κέντρου Υγείας στο Δήμο Στυρέων. 7) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Κοινότητα Καφηρέως Εύβοιας ζητεί την άμεση αντικατάσταση αγωγού της ΔΕΗ που συνδέει την Κάρυστο με τον Καβοντόρο. 8) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Κονιστρών Εύβοιας ζητεί τη λήψη μέτρων για την εύρυθμη λειτουργία του Ταχυδρομικού Γραφείου Κονιστρών. 9) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Στυρέων Εύβοιας διαμαρτύρεται για την κατάργηση του υπάρχοντος Ταχυδρομικού Γραφείου και του Ταχυδρομικού Γραφείου Στύρων. 10) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Κύθνου ζητεί τη λήψη μέτρων για την προστασία και διατήρηση των παραδοσιακών οικισμών της νήσου Κύθνου. 11) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πρόεδρος της Κοινότητας Αντιπάρου ζητεί να συμπεριληφθεί και η Αντίπαρος στην έκπτωση του 50% επί των εισιτηρίων σε εφαρμογή του νέου Ναυτολογίου Ακτοπλοϊκών πλοίων, από 1/11/02. 12) Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Δημοτική Πινακοθήκη Λαμίας ζητεί να ενταχθεί η Πινακοθήκη στους υπό χρηματοδότηση οργανισμούς. 13) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας που αφορά στην μη ύπαρξη πιστώσεων για τα νέα τμήματα του ΤΕΙ Κρήτης. 14) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας που αφορά στα χρέη των δημοσίων νοσοκομείων προς τις φαρμακευτικές εταιρείες και τους προμηθευτές. 15) Οι Βουλευτές κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ, ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο κ. Β. Κυλινδρής ή Γαρδίκας, κάτοικος Αμπελώνα Λάρισας, διαμαρτύρεται για την απόρριψη του αιτήματός του για συνταξιοδότηση λόγω γήρατος με τις διατάξεις των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων από το Περιφερειακό Υποκατάστημα ΙΚΑ Λάρισας. 16) Οι Βουλευτές κύριοι ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ και ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ κατέθεσαν αναφορά με την οποία οι Συνεργαζόμενες Ομοσπονδίες Συνταξιούχων ΙΚΑ – ΤΕΒΕ – ΤΣΑ – ΝΑΤ – ΕΛΤΑ – ΤΑΕ – ΟΤΑ – Δημοσίου καταγγέλλουν την προσαγωγή στο Αστυνομικό Τμήμα του Γεν. Γραμματέα του Εργατικού Κέντρου της Αθήνας. 17) Οι Βουλευτές κύριοι ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ και ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Ένωση Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος Νομού Λακωνίας ζητεί την αναβάθμιση του Σταθμού της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Σπάρτης από Γ΄ τάξης σε Β΄ τάξης, τη χορήγηση κλιμακοφόρου οχήματος κ.λπ. 18) Η Βουλευτής Πέλλας κ. ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Εργαζομένων Νομαχιακής Αυτοδιοίκησης Νομού Πέλλας ζητεί να αυξηθεί το ποσοστό επιδόματος και για τα μέλη του. 19) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Μαγνησίας ζητεί να ανασταλεί η εκποίηση των σιλό της ΚΥΔΕΠ στο Βελεστίνο. 20) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Εθνική Οργάνωση Πολυτέκνων Ελλάδος ζητεί πρόσθετες φορολογικές ελαφρύνσεις για τις πολύτεκνες οικογένειες με 4 τέκνα και άνω. 21) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ανώτατη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος ζητεί τροποποίηση στη φορολόγηση των πολυτέκνων. 22) Ο Βουλευτής Καρδίτσας κ. ΣΠΥΡΟΣ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κυρία Ασπασία – Ελένη Κωτούζα, ωρομίσθια ειδικότητας πιάνου, ζητεί την πρόσληψή της ως αναπληρώτρια καθηγήτρια. 23) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Εργαζομένων Περιφέρειας Αττικής ζητεί την επίλυση προβλημάτων λειτουργίας της περιφέρειας Αττικής που σχετίζονται με την υπηρεσιακή κατάσταση και τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων. 24) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΠΕΝΤΕΝΙΩΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Αίγινας ζητεί να χορηγηθούν άδειες οικοδομής σε οικισμούς που υφίσταντο προ του 1923 σε περιοχές του Δήμου Αίγινας. 25) Ο Βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ένωση Ιατρών Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης ζητεί να δοθεί η δυνατότητα και στους ιατρούς άνευ ειδικότητας, υπό προϋποθέσεις, να ασκούν καθήκοντα ιατρού εργασίας. 26) Ο Βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κυρία Κοσμά Συραγώ, συνταξιούχος Σχολική Σύμβουλος, ζητεί την επίλυση συνταξιοδοτικού της προβλήματος. 27) Ο Βουλευτής Ξάνθης και Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Γονείς του Βασίλη Δοσούλα, που υπέστει τριπλό ακρωτηριασμό σε ατύχημα με ιπτάμενο δελφίνι, υποβάλλουν υπόμνημα στο οποίο αναφέρονται τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το παιδί τους στη ζωή του και ζητούν την εξεύρεση λύσεων. Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ 1. Στην με αριθμό 81/2.7.02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 2752/23.7.02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση: «Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 81/2.7.02 που υποβλήθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Δημήτρη Πιπεργιά και αφορά τη στήριξη του θεσμού του Εθελοντισμού και ειδικότερα την οικονομική στήριξη του Συλλόγου Εθελοντών Δασοπροστασίας και Διάσωσης, σας γνωρίζουμε τα παρακάτω: Τη θερινή περίοδο του 2001 δημιουργήθηκε το Μητρώο Εθελοντικών Οργανώσεων της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας με τις πρώτες Εθελοντικές Οργανώσεις. Οι Εθελοντικές αυτές Οργανώσεις επιλέχτηκαν με ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια, που πιλοτικά είχε καθορίσει η επιτροπή εθελοντισμού της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, από συνολικά 120 Εθελοντικές Οργανώσεις. Οι Οργανώσεις συμπλήρωσαν το δελτίο καταγραφής αξιολόγησης Εθελοντικών Οργανώσεων Πολιτικής Προστασίας που υπάρχει στον δικτυακό τόπο της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας www.civilprotection.gr. Παράλληλα, στην τηλεφωνική υπηρεσία εξυπηρέτησης πολιτών του Υπουργείου Εσωτερικών 1464, δημιουργήθηκε μια ανάλογη βάση δεδομένων για καταγραφές Εθελοντικών Οργανώσεων και συνέβαλε στη διαδικασία καταγραφών το 2001. Οι 84 αυτές Εθελοντικές Οργανώσεις πιστοποιήθηκαν από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας και εντάχθησαν στα Συντονιστικά Νομαρχιακά Όργανα της Νομαρχίας που ανήκουν βάσει της έδρας τους. Για το έτος 2001 η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας τους κατένειμε οικονομική ενίσχυση, την οποία έλαβαν σε μορφή εξοπλισμού από τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις, με μεταφορά πίστωσης από τον προϋπολογισμό της. Σημαντικό βήμα για την εδραίωση του Εθνικού Συστήματος Εθελοντισμού Πολιτικής Προστασίας αποτελεί το Άρθρο 14 του νέου Νόμου 3013/2002 περί αναβάθμισης της Πολιτικής Προστασίας και αφορά την υποστήριξη του Εθελοντισμού Πολιτικής Προστασίας. Σύμφωνα με τα παραπάνω, η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας το 2001 κατένειμε το ποσό των 3.500.000 εκατομμυρίων δραχμών, αποκλειστικά για προμήθεια εξοπλισμού στο Σύλλογο Εθελοντικών Δυνάμεων Δασοπροστασίας και Διάσωσης με έδρα τα Ψαχνά Ευβοίας. Επίσης, έχοντας αξιολογήσει θετικά τη δράση και προσφορά του παραπάνω συλλόγου από την ένταξη του στο Μητρώο, θα του κατανείμει αντίστοιχη οικονομική ενίσχυση και για το 2002, το οποίο θα λάβει και πάλι μέσω της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ευβοίας. Ο Υφυπουργός ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ» 2. Στην με αριθμό 83/2-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 30388/24-7-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση: «Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 83/2-7-2002 του Βουλευτή κ. Δ. Πιπεργιά αναφορικά με την κατασκευή αποχετευτικού συστήματος των Δήμων Ωρεών, Ιστιαίας, Αρτεμισίου, σας πληροφορούμε ότι στις 6-7-2002 θεωρήθηκε, από την ΤΥΔΚ Ν. Ευβοίας, η οριστική μελέτη για το δίκτυο αστικών λυμάτων του Δήμου Ιστιαίας και των παραλιακών κοινοτήτων της ευρύτερης περιοχής. Επίσης, έχει υποβληθεί πρόταση κατασκευής αποχετευτικού δικτύου και εγκατάστασης επεξεργασίας λυμάτων για χρηματοδότηση από το ΠΕΠ Στ. Ελλάδας 2000-2006, η οποία και βρίσκεται στο στάδιο της αξιολόγησης. Ο Υφυπουργός Λ. ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ» 3. Στην με αριθμό 88/2-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 3689/24-7-02 έγγραφο από τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην με αριθμό 88/2-7-2002 ερώτηση, και το από 30-5-2002 Υπόμνημα του Σωματείου Εργαζομένων Ολυμπιακής Αεροπορίας Θεσσαλονίκης, που κατατέθηκαν στη Βουλή από τους Βουλευτές κυρίους Π. Καμμένο και Στ. Παπαθεμελή, για τα θιγόμενα σ΄αυτά θέματα, σας πληροφορούμε τα εξής: Με την αριθμό 93567/16-5-2001 απόφαση Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων συγκροτήθηκε Ομάδα Εργασίας (τροποποιήθηκε με την αριθμό 90444/29-1-2002 απόφαση Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων), με αντικείμενο την πλήρη εναρμόνιση της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 «Σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τα εργατικά συνδικάτα (CES), την εργοδοτική συνομοσπονδία (UNICE) και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Δημοσίων Επιχειρήσεων (CEEP)», στο Εθνικό μας Δίκαιο. Η ομάδα στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι της Γ.Σ.Ε.Ε. και του Σ.Ε.Β., συνέταξε σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος το οποίο θα διαβιβασθεί στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ) για γνωματοδότηση. Ο Υπουργός ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ» 4. Στην με αριθμό 97/2-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμό 181785/24-7-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας η ακόλουθη απάντηση: «Σε απάντηση του υπ’ αριθμόν 97/2-7-2002 εγγράφου σας με το οποίο κοινοποιείται ερώτηση του Βουλευτή κ. Ηλ. Δ. Καλλιώρα, σας γνωρίζουμε τα εξής: Η τεκμηρίωση της ίδιας συμμετοχής κατά τη διαδικασία υπαγωγής επενδυτικών προτάσεων στους αναπτυξιακούς νόμους γίνεται με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία κατά την χρονική στιγμή αξιολόγησης των υποβαλλόμενων φακέλων. Κατά την υπαγωγή της επένδυσης στις διατάξεις των αναπτυξιακών νόμων δεν δεσμεύεται ο φορέας της επένδυσης για την χρησιμοποίηση αυτών και μόνο των κεφαλαίων τα οποία επικαλέσθηκε για την τεκμηρίωση της δυνατότητας διάθεσης της ίδιας συμμετοχής κατά τη φάση της αξιολόγησης της επένδυσης. Αντίθετα έχει τη δυνατότητα να επιλέγει και πλέον επωφελείς για την επιχείρηση του τρόπους κάλυψης της απαιτούμενης ιδίας συμμετοχής, εφόσον βέβαια είναι αποδεκτοί από τις σχετικές διατάξεις των αναπτυξιακών νόμων. Σε κάθε περίπτωση όμως το ακριβές ποσό της ιδίας συμμετοχής και ο τρόπος κάλυψης της πιστοποιείται με την ολοκλήρωση της επένδυσης και με βάση τα απολογιστικά στοιχεία που αφορούν την πραγματοποίησή της. Όσον αφορά την επένδυση της εταιρείας «ΑΓΡΟΠΑΚ ΑΒΕΕ» επισημαίνεται ότι ολοκληρώθηκε σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις της απόφασης υπαγωγής και τις διατάξεις του ν. 1892/90 και η πιστοποίηση των απολογιστικών σχετικών στοιχείων περιγράφεται αναλυτικά στην τελική έκθεση ελέγχου της επένδυσης, η οποία έχει αποσταλεί, μεταξύ άλλων στην Βουλή των Ελλήνων με την υπ’ αριθμόν 37633/28-11-2001 απάντηση του Υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών. Ο Υφυπουργός ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ» 5. Στην με αριθμό 111/2-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 13/24-7-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση: «Σε απάντηση της με αριθμό 111/2.7.02 ερώτησης που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Σ. Χατζηγάκης, σχετικά με το ανωτέρω θέμα, σας γνωρίζουμε τα εξής: Με την υπουργική απόφαση 1044171/1369/ΠΟΛ.1155/22.5.02 που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 28 του ν.3016/200, όπως αυτή τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με την πρόσφατη απόφαση 1057857/1532/ΠΟΛ1192/9.7.02 καθορίστηκε διαδικασία συνοπτικού αυτοελέγχου και περαίωσης στη φορολογία εισοδήματος και ΦΠΑ επί αποδοχής των αποτελεσμάτων, των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων χρήσεων μέχρι και 1988 επιχειρήσεων και επαγγελματιών με βιβλία Β΄ κατηγορίας του ΚΒΣ, μέχρι ορισμένου ύψους ακαθαρίστων εσόδων ή Α΄ κατηγορίας ή χωρίς υποχρέωση τήρησης βιβλίων. Η συγκεκριμένη ρύθμιση είναι προαιρετικής αποδοχής και έγινε αποδεκτή ευμενώς από το σύνολο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όπως αυτές εκπροσωπούνται από τις τριτοβάθμιες οργανώσεις τους με τις οποίες και έγιναν εκτενείς συζητήσεις για όλα τα ουσιαστικά ζητήματα σχετικά με την υλοποίηση και την έκταση εφαρμογής της. Εξ΄ άλλου σε ό,τι αφορά την ενδεχόμενη δυσκολία των επιχειρήσεων να ανταποκριθούν σε οικονομικές υποχρεώσεις από την εφαρμογή της παραπάνω απόφασης που αναφέρονται στο πιο πάνω υπόμνημα, σημειώνεται ότι με την απόφαση αυτή προβλέπεται ευνοϊκό καθεστώς καταβολής των φόρων σε δόσεις (12, 18 ή 24 δόσεις ανάλογα με το ύψος του συνολικού ποσού φόρου που προκύπτει για όλες τις περαιούμενες χρήσεις) ενώ ειδικά για τους επιτηδευματίες που υπέβαλαν ειδικά σημειώματα συνάφεια της τριετίας 1999 -2001 και έχουν βεβαιωθεί ποσά ΦΠΑ σε εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 6 του ν. 2753/1999, η πρώτη δόση καταβάλλεται σε κάθε περίπτωση μέχρι 31.10.2002, ανεξαρτήτως του αριθμού των δόσεων των οφειλόμενων ποσών ΦΠΑ από την παραπάνω αιτία. Περαιτέρω με την πρόσφατη υπουργική απόφαση ΠΟΛ. 1192/9.7.02 διευκρινίστηκε ότι για τις επιχειρήσεις ή τους ελεύθερους επαγγελματίες που για τις υπαγόμενες στη ρύθμιση χρήσεις 1994 έως και 1998 έχουν υπαχθεί στις διατάξεις των άρθρων 33 και 51 του ν. 2238/94, όπως αυτές ίσχυαν για τις χρήσεις αυτές (αντικειμενικά κριτήρια) ανεξάρτητα αν έχουν φορολογηθεί σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές ή με το μεγαλύτερο ποσό εισοδήματος με βάση τα βιβλία τους, δεν αναζητούνται ποσά φόρων για τις διαφορές καθαρών κερδών ή αμοιβών, εκτός αν πρόκειται για χρήσεις που υφίστανται διαπιστωμένες ουσιαστικές παραβάσεις ΚΒΣ. Τέλος, με την πρόσφατη υπουργική απόφαση 1059961/1545/ ΠΟΛ.1195/16.7.02, που εκδόθηκε ύστερα από σχετικά αιτήματα των ενδιαφερόμενων φορέων, δόθηκε η δυνατότητα τα ειδικά σημειώματα περαίωσης της απόφασης ΠΟΛ. 1155/2002 να υποβάλλονται μέχρι και 31.12.2002, χωρίς την επιβολή προσαυξήσεων και προστίμων, αλλά μόνο με την καταβολή στο χρόνο υποβολής του σημειώματος περαίωσης, πέραν από το 1/10 της συνολικής οφειλής και επί πλέον δόσεων ανάλογα με τα χρόνο υποβολής και με την προϋπόθεση, προκειμένου για σημειώματα που υποβάλλονται από 2.9.02 έως και 31.12.02, ότι μέχρι την ημέρα υποβολής δεν έχουν επιδοθεί ειδικά σημειώματα ελέγχου της απόφασης 1061203/1148/ΠΟΛ1144/1998 ή δεν έχουν εκδοθεί οριστικά φύλλα ελέγχου εισοδήματος ή προσωπικές ή οριστικές πράξεις προσδιορισμού ΦΠΑ για καμία από τις υπαγόμενες στη ρύθμιση χρήσεις. Με βάση τα παραπάνω, δεν τίθεται θέμα περαιτέρω μεταβολών και επανεξέτασης της παραπάνω απόφασης και της προβλεπόμενης διαδικασίας περαίωσης, δεδομένου ότι έχουν ήδη αντιμετωπισθεί όλα τα σχετικά ζητήματα σύμφωνα με τον προηγηθέντα διάλογο με τους φορείς των επιχειρήσεων και επαγγελματιών, επί πλέον δε ικανοποιήθηκε και το αίτημα για παράταση του χρόνου εφαρμογής της. Ο Υφυπουργός Α. ΦΩΤΙΑΔΗΣ» 6. Στην με αριθμό 112/2-7-2002 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1338/26-7-2002 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 112/2-7-2002 που κατατέθηκε στη Διεύθυνση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου από το Βουλευτή κ. Σωτήρη Χατζηγάκη σχετικά με αιτήματα συνταξιούχων ΟΤΕ, σας γνωρίζουμε τα εξής: 1. Η ειδική εισφορά που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 60 του ν. 2084/92 όπως ισχύει υπέρ του ΛΑΦΚΑ καθιερώθηκε προκειμένου και οι συνταξιούχοι να συμβάλουν στη χρηματοδότηση του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος. Με το ν. 3029/2002 (ΦΕΚ 160 Α/11-7-2002 «Μεταρρύθμιση του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης» που ψηφίστηκε πρόσφατα από τη Βουλή, επιχειρείται κατά κύριο λόγο η διασφάλιση της ομαλής χρηματοδότησης του συστήματος και η περαιτέρω ενίσχυση των ασφαλιστικών οργανισμών ώστε να μην είναι αναγκαία η οποιαδήποτε συμβολή των συνταξιούχων που αποτελούν την πλέον ευαίσθητη κοινωνική ομάδα του πληθυσμού στη χρηματοδότηση του συστήματος. Έτσι με τις διατάξεις της παρ. 8 του άρθρου 4 του νόμου αυτού η ειδική αυτή εισφορά καταργείται από 1/1/2008, χρονικό σημείο για το οποίο κρίνεται ότι τα μέτρα που λαμβάνονται με την ψήφιση του νόμου θα αποδώσουν πλήρως. 2. Η αναπροσαρμογή των τιμολογίων των ιατρικών πράξεων ανάγεται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας, το οποίο μελετά το θέμα αυτό. 3. Η ενσωμάτωση της ΑΤΑ στις συντάξιμες αποδοχές είναι θέμα γενικότερο για το οποίο έχουν υποβληθεί ανάλογα αιτήματα και από άλλους Συλλόγους Συνταξιούχων Ειδικών Ταμείων. Από την εξέταση των αιτημάτων αυτών και τα στοιχεία που τέθησαν υπόψη μας, προκύπτει ότι η ενσωμάτωση της ΑΤΑ προκαλεί σοβαρή οικονομική επιβάρυνση σε ορισμένους φορείς. Πάντως το θέμα αυτό, θα τεθεί σε διάλογο με τους ενδιαφερόμενους φορείς αφού καθοριστούν οι κοινωνικές και οικονομικές παράμετροι ώστε να αναζητηθούν λύσεις που θα βοηθήσουν στην εξομάλυνση των διαφοροποιήσεων και στην άρση των ανισοτήτων που έχουν προκύψει από τη μη ενσωμάτωση της ΑΤΑ στις συντάξιμες αποδοχές των συνταξιούχων του ΤΑΠ-ΟΤΕ όπως και των άλλων ειδικών ταμείων. Ο Υφυπουργός ΡΟΒΕΡΤΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ») ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι Βουλευτές, εισερχόμαστε στη συζήτηση ΤΩΝ ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ Αναφορές-ερωτήσεις πρώτου κύκλου: Η πρώτη, η με αριθμό 1608/16-9-2002 ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ηλία Καλλιώρα προς τον Υπουργό Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, σχετικώς με την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών, από τα πειρατικά CD-κασέτες, διαγράφεται λόγω κωλύματος του κυρίου Βουλευτή. Η δεύτερη η με αριθμό 677/3-9-2002 αναφορά του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Άγγελου Τζέκη προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, σχετικώς με τη χορήγηση μερίσματος από το Μετοχικό Ταμείο Στρατού στα μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Αξιωματικών και Υπαξιωματικών Εθνικής Αντίστασης 1941-1944, διαγράφεται λόγω κωλύματος του αρμοδίου Υπουργού. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των αναφορών και ερωτήσεων. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Θα γίνει προεκφώνηση των νομοσχεδίων, που είναι γραμμένα στην ημερήσια διάταξη. Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών. Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: Σύσταση ανωνύμου τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Ελλάδος Ανώνυμη Τραπεζική Εταιρεία» και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με τα άρθρα 72 παρ.4 του Συντάγματος και 108 παρ.7 του Κανονισμού της Βουλής. Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί κατά τη σημερινή συνεδρίαση. Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση του Κώδικα Προσωπικού Λιμενικού Σώματος». Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο; ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τη συνήθη διαδικασία. Υπουργείου Δικαιοσύνης. Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή». Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο; ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τη συνήθη διαδικασία. Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Οργανισμός Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και κατάσταση των Λειτουργών και των Υπαλλήλων του», σύμφωνα με τα άρθρα 72 παρ. 4 του Συντάγματος και 108 παρ.7 του Κανονισμού της Βουλής. Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί σε προσεχή συνεδρίαση. Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Μάλτας στον τομέα της πολιτικής προστασίας». Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Μάλτας στον τομέα της Πολιτικής Προστασίας» έγινε δεκτό ομοφώνως σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής: (Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου 6α) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Του ιδίου Υπουργείου. Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: Κύρωση του Πρωτοκόλλου Προθέσεων μεταξύ του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης/ Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Χειρισμού Καταστάσεων Έκτακτων Αναγκών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (FEMA) για τη συνεργασία στην πρόληψη και αντιμετώπιση φυσικών και τεχνολογικών καταστροφών». Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: «Κύρωση του Πρωτοκόλλου Προθέσεων μεταξύ του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης / Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Χειρισμού Καταστάσεων Έκτακτων Αναγκών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (FEMA) για τη συνεργασία στην πρόληψη και αντιμετώπιση φυσικών και τεχνολογικών καταστροφών» έγινε δεκτό ομοφώνως σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής: (Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου 7α) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών. Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Επικοινωνιών της Συριακής Αραβικής Δημοκρατίας στον τομέα των ταχυδρομείων και τηλεπικοινωνιών». Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών «Κύρωση του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Επικοινωνιών της Συριακής Αραβικής Δημοκρατίας στον τομέα των ταχυδρομείων και τηλεπικοινωνιών» έγινε δεκτό ομοφώνως σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής: (Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου 8α) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Του ιδίου Υπουργείου. Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Σλοβενίας περί τακτικών αεροπορικών δρομολογίων». Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Σλοβενίας περί τακτικών αεροπορικών δρομολογίων» έγινε δεκτό ομοφώνως σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής: (Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου 9α) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Του ιδίου Υπουργείου. Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας Αεροπορικών Μεταφορών, μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας». Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών «Κύρωση της Συμφωνίας Αεροπορικών Μεταφορών, μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας» έγινε δεκτό ομοφώνως σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής: (Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου 10α) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Σλοβενίας για την αποφυγή της διπλής φορολογίας αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου». Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Σλοβενίας για την αποφυγή της διπλής φορολογίας αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου» έγινε δεκτό ομοφώνως σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής: (Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου 11α) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Του ιδίου Υπουργείου. Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Νοτίου Αφρικής για την αποφυγή της διπλής φορολογίας και της αποτροπής της φοροδιαφυγής αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου». Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Νοτίου Αφρικής για την αποφυγή της διπλής φορολογίας και της αποτροπής της φοροδιαφυγής αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου» έγινε δεκτό ομοφώνως σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής: (Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου 12α) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Του ιδίου Υπουργείου. Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν για την αμοιβαία συνδρομή μεταξύ των Τελωνιακών τους Διοικήσεων». Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν για την αμοιβαία συνδρομή μεταξύ των Τελωνιακών τους Διοικήσεων» έγινε δεκτό ομοφώνως σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής: (Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου 13α) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο των παραπάνω νομοσχεδίων. ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση. Κύριοι συνάδελφοι, επανερχόμεθα στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών. Μόνη συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Σύσταση Ανωνύμου Τραπεζικής Εταιρείας με την επωνυμία «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Ελλάδος Ανώνυμη Τραπεζική Εταιρεία» και άλλες διατάξεις» σύμφωνα με το άρθρα 72 παρ. 4 του Συντάγματος και 108 παρ. 7 του Κανονισμού της Βουλής. Θα συζητηθεί σε αυτήν τη συνεδρίαση όπως λέει το Σύνταγμα και ο Κανονισμός, μαζί με τις τροπολογίες του. Ο χρόνος που θα διατεθεί για τις αγορεύσεις των εισηγητών, των ειδικών αγορητών και των εγγεγραμμένων στον κατάλογο ομιλητών αποφασίσαμε στη Διάσκεψη να καθοριστεί ανάλογα με τον αριθμό των ομιλητών που θα εγγραφούν. Το δίωρο που απαιτείται για τις αγορεύσεις του Υπουργού και των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων θα είναι επιπλέον του χρόνου που θα καθοριστεί. Παρακαλώ, όσοι επιθυμούν να μιλήσουν, να εγγραφούν αμέσως μετά την έναρξη της συζήτησης έως το τέλος της ομιλίας των εισηγητών. Το λόγο έχει ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Ηλίας Βλαχόπουλος. ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εκατό χρόνια και πλέον πέρασαν από την ίδρυση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στην πατρίδα μας και ήταν χρόνια προσφοράς στον ελληνικό λαό, στη χώρα, στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του τόπου. Όμως, ποια είναι η ιστορία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και όλων των ταμιευτηρίων στην Ευρώπη; Τον 18ο αιώνα, το 1778, ιδρύθηκε το πρώτο ταμιευτήριο στο Αμβούργο. Τον 18ο και 19ο αιώνα υπήρξαν πολλές μορφές ταμιευτηρίων, ιδιωτικά, δημοτικά, συνεργατικά κ.ο.κ. Για πρώτη φορά το 1861 στην Αγγλία ο Πρωθυπουργός Γκλάντστοουν ίδρυσε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο υπό κρατική εγγύηση και μπορούμε να πούμε ότι από τότε ξεκίνησαν και οι άλλες χώρες για αντίστοιχα ταμιευτήρια. Στην πατρίδα μας το 1880 ο Κ. Χ. Βάμβας σε μία διάλεξη στο φιλολογικό σύλλογο «Παρανασσός» -σ΄ ένα κλίμα όπου ξεκινούσε το εκσυγχρονιστικό έργο του, στις υποδομές, ο Χαρίλαος Τρικούπης- αναφέρθηκε στην ανάγκη δημιουργίας ταμιευτηρίου και πραγματικά προέτρεψε στη δημιουργία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Στη συνέχεια υπήρξαν και άλλοι, δημοσιογράφοι όπως ο Κ. Μαρίνος το 1893, ο οποίος πρότεινε, με κρατική πρωτοβουλία να προχωρήσουν σε Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Το 1900 για πρώτη φορά ξεκίνησε από την Κρητική Πολιτεία η ίδρυση του πρώτου ελληνικού Ταμιευτηρίου. Αυτή είναι πολύ σύντομα η ιστορία των Ταχυδρομικών Ταμιευτηρίων και του δικού μας Ταμιευτηρίου. Έτσι, λοιπόν, η μικρή αποταμίευση του κάθε πολίτη χωριστά αλλά και όλες μαζί έφταναν σαν καταθέσεις στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο από κάθε γωνιά της πατρίδας μας, από το ορεινό χωριό και από το απομονωμένο νησάκι του Αιγαίου, από το μετανάστη της Γερμανίας και από τις φτωχογειτονιές των μεγάλων πόλεων. Όλες αυτές οι πολλές, τα εκατομμύρια καταθέσεις μαζί αποτελούσαν και αποτελούν εκείνα τα κεφάλαια που χρηματοδότησαν και χρηματοδοτούν τις επενδύσεις των δημόσιων φορέων για την κατασκευή κυρίως των έργων υποδομής που είχε ανάγκη η χώρα μας και θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλές τέτοιες περιπτώσεις. Ήταν, λοιπόν, οι αποταμιεύσεις του ελληνικού λαού που τις εμπιστεύονταν στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο για να χορηγούνται χαμηλότοκα στεγαστικά δάνεια σε υπαλλήλους και συνταξιούχους του δημοσίου, για να δίνεται η δυνατότητα κοινωνικής προσφοράς από το Ταμιευτήριο, για να απολαμβάνουν οι μικροαποταμιευτές ευνοϊκών επιτοκίων, ακόμα και για καταθέσεις οποιουδήποτε ποσού. Ήταν και είναι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο η μικρή-μεγάλη δική μας τράπεζα, η τράπεζα των μικρών αποταμιευτών, με τους περισσότερους καταθέτες-πελάτες και με τα μεγαλύτερα αποθεματικά καταθέσεων, που εξυπηρετεί τους πελάτες του σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας. Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα εκατό χρόνια μετά την ίδρυσή του και εκατό χρόνια προσφοράς στον ελληνικό λαό, μετά από αυτά τα εκατό χρόνια θα μπορούσε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο να συνεχίσει και στο νέο αιώνα, που ξεκίνησε πριν από λίγο, την επιτυχημένη του πορεία στο χρηματοπιστωτικό χώρο, συνεχίζοντας παράλληλα την κοινωνική του προσφορά, όπως μέχρι σήμερα; Ήδη το μερίδιό του στην αγορά την τελευταία δεκαετία παρουσίαζε μία πτωτική τάση. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν θα μπορούσε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο να προχωρήσει με επιτυχία και στο νέο αιώνα. Μία ρεαλιστική προσέγγιση σε αυτό το ερώτημα θα μας οδηγούσε στη διαπίστωση, ότι η απελευθέρωση της τραπεζικής αγοράς, η ένταξη στην ενιαία αγορά με κοινό νόμισμα, καθώς και η απελευθέρωση της κίνησης κεφαλαίων δημιούργησαν νέα δεδομένα στη λειτουργία των τραπεζών και στο χρηματοπιστωτικό χώρο, δεδομένα που αυξάνουν περισσότερο τον ανταγωνισμό μεταξύ τους. Πρέπει, λοιπόν, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, που δρα ως ειδικός πιστωτικός οργανισμός, να επιβιώσει σήμερα σ΄ ένα σύγχρονο και άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον, στο οποίο δραστηριοποιούνται όλοι οι λοιποί πιστωτικοί οργανισμοί. Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με σύγχρονη οργανωτική δομή, με νέες μεθόδους εργασίας, με υποδομή σε σύγχρονο εξοπλισμό, κτίρια και εγκαταστάσεις, κυρίως, όμως, με την προσφορά μεγάλης γκάμας προϊόντων, υψηλής ποιότητας υπηρεσιών, με την εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων μάρκετινγκ και βεβαίως με τη στελέχωση με εξειδικευμένο προσωπικό. Σε αυτό το σημείο πρέπει να σημειώσουμε ότι τα τελευταία χρόνια με την αποφασιστική στάση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Μεταφορών, την ευθύνη της Διοίκησης και τη σημαντικότατη συμβολή και συνεργασία των εργαζομένων, ξεκίνησε μία προσπάθεια εκσυγχρονισμού με αναβάθμιση και αύξηση των παρεχομένων υπηρεσιών, με οργανωτικές και λειτουργικές αναδιαρθρώσεις. Σημαντικότατη επίσης είναι η σύμβαση συνεργασίας Ελληνικών Ταχυδρομείων και Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, που υπεγράφη προ έτους περίπου μεταξύ των δύο φορέων, με στόχο την περαιτέρω ανάπτυξη των εργασιών, την εξυπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου και αυτό θα επιτευχθεί με την αξιοποίηση του δικτύου των δύο οργανισμών, με την ανάπτυξη κοινών προϊόντων και με την αξιοποίηση του προσωπικού -παραδείγματος χάρη ταχυδρόμοι σε τραπεζικές εργασίες- με σταθερό πάντα στόχο την παροχή προϊόντων σε ευρύτατες ομάδες πελατών και στην πιο απόμακρη γωνιά της χώρας. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλες αυτές οι παρεμβάσεις που έγιναν από τη σημερινή διοίκηση και ήταν θετικότατες, οι οργανωτικές και λειτουργικές αναδιαρθρώσεις μόνο οριακές βελτιώσεις μπορούν να προσφέρουν, που δεν κρίνονται επαρκείς για μια πιο ευέλικτη και αποτελεσματική λειτουργία, που θα ανταγωνίζεται με τους ίδιους όρους και κανόνες τα λοιπά πιστωτικά ιδρύματα της χώρας. Κρίνεται επομένως επιβεβλημένη μία θεσμική μεταβολή στο νομικό καθεστώς, η οποία προβλέπει τη μετατροπή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε ανώνυμη τραπεζική εταιρία, που υπάγεται στο ν. 2076/92. Νομοθετικές μεταρρυθμίσεις σαν αυτή που επιχειρείται σήμερα για το δικό μας ταμιευτήριο, υπήρξαν και στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τις οποίες μετεξελίχθηκαν τα ταχυδρομικά ταμιευτήρια σε τράπεζες. Έτσι, λοιπόν, και εμείς δεν έχουμε το δικαίωμα να αποστερήσουμε τη δυνατότητα να εξελιχθεί το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο σε ένα σημαντικό πόλο στην τραπεζική αγορά, για να μπορεί να προσφέρει στα 2,7 εκατομμύρια των ενεργών καταθετών του τις δυνατότητες της σύγχρονης τραπεζικής αγοράς, με την αξιοπιστία όμως με την οποία το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο μέχρι σήμερα εξυπηρετεί τις ανάγκες των πελατών του. Έτσι η μετατροπή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε ανώνυμη τραπεζική εταιρεία, -την οποία εισηγούμαι σήμερα με το παρόν σχέδιο νόμου- διασφαλίζει την ανταγωνιστική του παρουσία στο χρηματοπιστωτικό χώρο, την αύξηση της κερδοφορίας του και ως εκ τούτου τη δυνατότητα να συνεχίσει την κοινωνική του προσφορά, η οποία εκφράζεται με πολλές δράσεις. Μία δράση ήταν η συμβολή του στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, όπως έγινε με τους σεισμούς της Κοζάνης όταν το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο χορήγησε χιλιάδες επιδοτούμενα χαμηλότοκα δάνεια για την ανακατασκευή των κατεστραμμένων κατοικιών. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι στη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων υπήρξε ένας προβληματισμός και δικαιολογημένα ερωτήματα κατά πως δηλαδή μια ανώνυμη εταιρεία, όπως θα είναι από αύριο το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, θα μπορεί να συνεχίζει την κοινωνική προσφορά. Φυσικά στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου εκφράζεται η βούληση του νομοθέτη καθώς και το πνεύμα του νόμου όπου επί λέξει αναφέρεται, ότι η κοινωνική προσφορά και η διαρκής προσπάθεια για ευημερία της τοπικής κοινωνίας θα εξακολουθήσουν και μετά τη μετοχοποίηση να αποτελούν τα σημαντικά γνωρίσματα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, που θα το διαφοροποιούν από τα υπόλοιπα πιστωτικά ιδρύματα. Επίσης, στην έκθεσή της για το σχέδιο νόμου η Επιστημονική Επιτροπή αναφέρει επί λέξει ότι η διατήρηση αυτών των κοινωνικών δεσμεύσεων σημαίνει ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο με τη νέα του μορφή ως ανώνυμη τραπεζική εταιρεία δεν αποκόπτεται από την προσφορά υπηρεσιών δημοσίου συμφέροντος. Και πέραν αυτών των διατυπώσεων στη εισηγητική έκθεση και στην έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής, υπάρχει βεβαίως σχετική αναφορά στην παράγραφο 3 του άρθρου 1 του νομοσχεδίου όπου επί λέξει λέει «η Εταιρεία προωθεί με την πιστωτική πολιτική της την εν γένει οικονομική ανάπτυξη της χώρας και των τοπικών κοινωνιών όπου δραστηριοποιείται και συμβάλλει στην εκπλήρωση γενικότερων κοινωφελών σκοπών». Εδώ θα πρότεινα, κύριε Υπουργέ για να είναι και πιο πειστική η βούληση της Κυβέρνησης αλλά να είναι και πιο δεσμευτική προς τη διοίκηση που θα αναλάβει την εταιρεία αυτή. Εκεί που λέμε «προωθεί με την πιστωτική πολιτική» να προσθέσουμε «και προωθεί με την αξιοποίηση των καταθέσεων και την πιστωτική πολιτική» και στη φράση «…την πιστωτική πολιτική για την εν γένει οικονομική ανάπτυξη της χώρας». Να προσθέσουμε -και πρέπει να προσθέσουμε- «και ιδιαίτερα της ελληνικής περιφέρειας». Διότι στην ελληνική περιφέρεια ήταν το μεγαλύτερο ποσοστό των πελατών. Εδώ, κύριε Υπουργέ, για να είμαστε ακόμη πιο συγκεκριμένοι μπορούμε να καθορίσουμε και ένα ποσοστό των κερδών το οποίο θα διατίθεται ακριβώς γ’ αυτήν την κοινωνική προσφορά του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Ως προς τις διατάξεις του σχεδίου νόμου, το οποίο περιλαμβάνει δεκαπέντε άρθρα, θα έλεγα ότι με το σχέδιο νόμου αυτό ακριβώς συνιστάται η ανώνυμη τραπεζική εταιρεία Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, προσδιορίζεται το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας βάσει του ν.2190, διατηρείται ο κοινωνικός ρόλος όπως προανέφερα και με τις προτάσεις που είπα προηγουμένως αν γίνουν αποδεκτές. Επίσης το νομοσχέδιο περιλαμβάνει τις διατάξεις του Καταστατικού το οποίο θα διέπει εφεξής τη λειτουργία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Και προτιμήθηκε να ψηφιστεί εδώ το καταστατικό, γιατί το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ως μια αποκεντρωμένη δημόσια υπηρεσία για την οποία είχαν εκδοθεί διατάγματα και άλλες νομοθετικές παρεμβάσεις, διέπεται από ένα ιδιόρρυθμο καθεστώς. Έτσι θα έλεγα ότι το καταστατικό μιλά για τη νομική μορφή, ως νομικού προσώπου δηλαδή ιδιωτικού δικαίου υπό μορφή ανώνυμης εταιρείας, μιλά για την επωνυμία, την οποία αναφέραμε, για την έδρα που είναι η Αθήνα, για τη διάρκεια, που είναι εκατό χρόνια, για το σκοπό της νέας εταιρείας, για τη δυνατότητα να εκτελεί όλες τις τραπεζικές εργασίες. Αναφέρεται επίσης το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας, το οποίο ορίζεται στα 900 εκατομμύρια ευρώ, το οποίο σχηματίζεται από μερική κεφαλαιοποίηση των ιδίων κεφαλαίων του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου όπως αυτό προκύπτει από τον ισολογισμό της 31.12.2000. Το μετοχικό κεφάλαιο διαιρείται σε εκατόν πενήντα εκατομμύρια κοινές μετοχές ονομαστικής αξίας 6 ευρώ η κάθε μία. Στη συνέχεια με το καταστατικό ορίζονται τα της συγκρότησης του διοικητικού συμβουλίου, το οποίο θα είναι υπεύθυνο για τη διοίκηση και διαχείριση των υποθέσεων της εταιρείας. Ορίζεται επίσης η σύνθεση που είναι εντεκαμελής, η θητεία που είναι πενταετής και ότι αυτό εκλέγεται από τη γενική συνέλευση που είναι και το ανώτατο όργανο της εταιρείας. Στη συνέχεια περιλαμβάνονται διατάξεις που ρυθμίζουν άλλα θέματα της λειτουργίας του Ταμιευτηρίου. Θα ήθελα, όμως, να αναφέρω επιγραμματικά μερικά άρθρα και κυρίως το τελευταίο του καταστατικό, το οποίο λέει ότι ορίζεται ότι το σύνολο των μετοχών κατά τη δημοσίευση του παρόντος, ανήκει στο ελληνικό δημόσιο. Επανέρχομαι στα άρθρα του νομοσχεδίου και όχι του καταστατικού. Ρυθμίζονται όλα τα θέματα υποκατάστασης της εταιρείας και όλα τα περιουσιακά στοιχεία που έχουν αποκτηθεί επ’ ονόματι του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου περιέρχονται στην εταιρεία «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο» η οποία βεβαίως υπεισέρχεται αυτοδικαίως σε όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Εξαιρούνται οι μετοχές των τραπεζών, Εθνικής Τραπέζης, Εμπορικής Τραπέζης, Τράπεζας της Ελλάδος, της Alpha Πίστεως και της ΕΤΕΒΑ, οι οποίες περιγράφονται στις οικείες οικονομικές καταστάσεις της 31.12.2001 και μεταβιβάζονται με τον παρόντα νόμο στο ελληνικό δημόσιο. Προβλέπεται επίσης ότι τμήμα της υπεραξίας που θα προκύψει, μέχρι ύψους που αναφέρεται –αλλά ίσως ο κύριος Υπουργός το αλλάξει και δώσει μία άλλη λύση- δύναται με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου να κατατίθεται και να αποδίδεται σε ειδικούς λογαριασμούς που υπάρχουν και πρόκειται να συσταθούν για την κάλυψη στεγαστικών παροχών των εργαζομένων στην εταιρεία. Ήταν μία πρόταση που έγινε στην επιτροπή. Υπάρχει αυτή η διατύπωση αλλά και η δυνατότητα κάπως διαφορετικά να ρυθμιστεί το θέμα. Επίσης, εξειδικεύονται τα μέτρα αναδιοργάνωσης που πρέπει να λάβει η εταιρεία και έχουν σχέση με το περιεχόμενο του οργανισμού της εταιρείας αλλά και με την κατάρτιση του κανονισμού του προσωπικού, και δίνεται η δυνατότητα στους εργαζομένους να συμμετάσχουν στη διαμόρφωσή του για θέματα εργασιακά που τους αφορούν. Υπάρχει ένα κομμάτι του νομοσχεδίου που αναφέρεται στα θέματα του προσωπικού. Με ιδιαίτερη προσοχή, ενδιαφέρον και ευαισθησία αντιμετωπίζονται και ρυθμίζονται τα θέματα του προσωπικού, που θα υπηρετεί πλέον στην εταιρεία με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, όπως επιβάλλει η νέα νομική μορφή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, έτσι ώστε να προστατεύονται τα δικαιώματα του ήδη υπηρετούντος προσωπικού και ταυτόχρονα να είναι σε θέση το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο να ανταποκρίνεται με επάρκεια στις απαιτήσεις της νέας μορφής. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Παρακαλώ λίγο χρόνο. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Νομίζω ότι σε δύο-τρία λεπτά θα τελειώσετε. ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Λίγο περισσότερο, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Επειδή όπως ξέρετε, είναι καθορισμένος ο χρόνος για τη συνεδρίαση, αν αυτό γίνει και με τους άλλους ομιλητές, κάποιοι δεν θα μιλήσουν. Παρακαλώ, να κλείσετε σε δυο λεπτά. ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Έτσι, ο έχων τη νομοθετική πρωτοβουλία που δεν είναι άλλος από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Μεταφορών και συγκεκριμένα ο κ. Βερελής καθώς και οι εργαζόμενοι, διεξήγαγαν ένα διάλογο ο οποίος συνεχίστηκε και στην επιτροπή, και έτσι καταλήξαμε να έχουμε ρυθμίσεις που διασφαλίζουν τα δικαιώματα του προσωπικού. Προβλέπεται δηλαδή η αυτοδίκαιη μεταφορά στην εταιρεία του προσωπικού, που υπηρετεί κατά τη δημοσίευση του νόμου, κατοχυρώνεται η μονιμότητα της θέσης, το κατώτατο όριο αποδοχών, η διαδικασία ένταξης, δίνεται η δυνατότητα στο μόνιμο προσωπικό να ζητήσει μετακινήσεις από την εταιρεία, όπως και μετατάξεις μέσα σε προθεσμία ενός έτους από την έναρξη ισχύος του νόμου, σε κενές θέσεις σε ΝΠΔΔ, σε ΟΤΑ, σε περιφέρειες κ.ο.κ. Θα πρότεινα, κύριε Υπουργέ, εκεί που λέμε «στο μόνιμο προσωπικό» να προστεθεί «και στο προσωπικό με σύμβαση αορίστου χρόνου» στο άρθρο 5 παράγραφος 6. Ορίζονται επίσης, η διαδικασία και οι προϋποθέσεις για εθελούσια έξοδο. Και εκεί που ως προϋπόθεση είναι τα τριάντα χρόνια πραγματικής υπηρεσίας, να γίνει τριάντα χρόνια συνολικής συντάξιμης υπηρεσίας. Και αυτοί να έχουν και το δικαίωμα της μετάταξης. Ρυθμίζονται ακόμη θέματα ασφαλιστικής κάλυψης, καθώς και ο τρόπος πρόσληψης του προσωπικού που θα υπηρετήσει στη νέα εταιρεία, εκτός από μία μεταβατική περίοδο, όπου η εταιρεία πρέπει να προσλάβει σαράντα άτομα με ρυθμίσεις και κριτήρια που έχουν καθοριστεί στο νόμο. Προβλέπεται ρητή εξαίρεση της εταιρείας από τις διαδικασίες της κείμενης νομοθεσίας εκτελέσεως έργων και προμηθειών για να υπάρξει ευελιξία για προμήθειες και έργα στην εταιρεία, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί. Προβλέπεται ακόμη η δυνατότητα εισαγωγής στο χρηματιστήριο των μετοχών της εταιρείας. Στην επιτροπή -αν κατάλαβα καλά το δεχθήκατε, κύριε Υπουργέ- ειπώθηκε, ένα μεγάλο μέρος των μετοχών αυτών να διατεθεί στα ασφαλιστικά ταμεία και σε τέτοιο ποσοστό, ώστε να διασφαλίζεται ο δημόσιος χαρακτήρας της εταιρείας, που θα ιδρυθεί. Το νομοσχέδιο περιέχει και ένα δεύτερο κεφάλαιο, που αφορά ρυθμίσεις όχι σχετικές με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Γι’ αυτές θα αξιοποιήσω τη δευτερολογία μου. Ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε αυτό το σημείο θα διακόψουμε τη συζήτηση του νομοσχεδίου. Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών θα καταθέσει τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του Κράτους οικονομικού έτους 2001 καθώς και τον Κρατικό Προϋπολογισμό οικονομικού έτους 2003. Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Χριστοδουλάκης έχει το λόγο. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να καταθέσω στο Σώμα το Γενικό Προϋπολογισμό του Κράτους οικονομικού έτους 2003 καθώς και τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του οικονομικού έτους 2001. Σας παρακαλώ να ορίσετε τις ημερομηνίες για τη συζήτηση τόσο στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων όσο και στην Ολομέλεια του Σώματος. Καταθέτω επίσης τον τόμο των φορολογικών δαπανών καθώς επίσης και τον τόμο που αναφέρεται στους προϋπολογισμούς των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) (Στο σημείο αυτό ο κ. Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Ν. Χριστοδουλάκης καταθέτει το Γενικό Προϋπολογισμό του Κράτους του οικονομικού έτους 2003 τον Ισολογισμό και Απολογισμό του οικονομικού έτους 2001 καθώς και τους τόμους φορολογικών δαπανών και προϋπολογισμών Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση του Κρατικού Προϋπολογισμού στην Ολομέλεια της Βουλής θα αρχίσει στις 18 Δεκεμβρίου και σύμφωνα με το άρθρο 123 του Κανονισμού της Βουλής θα ολοκληρωθεί σε πέντε συνεχείς συνεδριάσεις, στις 22 Δεκεμβρίου, στις 24.00΄. Ο Πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων θα συγκαλέσει την Επιτροπή για εξέταση του Κρατικού Προϋπολογισμού σε πρώτη συνεδρίαση την επόμενη Τετάρτη 27 Νοεμβρίου. Υπενθυμίζω ότι οι γενικοί και οι ειδικοί εισηγητές θα πρέπει να υποβάλουν τις εισηγήσεις τους σε οκτώ ημέρες από την πρώτη συνεδρίαση της επιτροπής όπως προβλέπει ο Κανονισμός, ώστε να διανεμηθούν εγκαίρως μέσα στις προθεσμίες που προβλέπονται πριν από την έναρξη της συζήτησης στην Ολομέλεια. Φέτος για πρώτη φορά θα εφαρμοσθούν οι νέες διατάξεις του Κανονισμού οι οποίες προβλέπουν ότι διαχωρίζεται πλέον η συζήτηση του Κρατικού Προϋπολογισμού και του Απολογισμού και του Ισολογισμού του Κράτους. Ουσιαστικά, θα αρχίσουν να συζητούνται ο Απολογισμός και ο Ισολογισμός διότι μέχρι τώρα περιοριζόμασταν στη συζήτηση του Προϋπολογισμού. Σύμφωνα με τον Κανονισμό θα συζητούνται στην ειδική επιτροπή του άρθρου 31Α΄ σε δύο συνεδριάσεις ο Ισολογισμός και ο Απολογισμός του 2001, εντός ενός έτους από την κατάθεση. Θα συζητήσουμε στη Διάσκεψη των Προέδρων για να προσδιορίσουμε σύντομα τη συζήτηση στην επιτροπή και εν συνεχεία τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής, πάλι σύμφωνα με το νέο Κανονισμό που προβλέπει αυτήν τη χωριστή συζήτηση. Θα συνεχίσουμε τώρα τη συζήτηση του νομοσχεδίου. Κατά τη διάρκεια της εισήγησης του δευτέρου εισηγητού θα διανεμηθούν και τα ψηφοδέλτια ώστε να διενεργηθεί η ψηφοφορία για τις άρσεις των ασυλιών. Ο κ. Κιλτίδης έχει το λόγο. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, αγαπητοί συνάδελφοι, έρχεται προς ψήφιση στην Ολομέλεια το συγκεκριμένο νομοσχέδιο που αφορά τη σύσταση της ανωνύμου τραπεζικής εταιρείας Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Είμαι, όμως, στη δυσάρεστη θέση όπως, έγινε αντιληπτό κατά τη διάρκεια των συζητήσεων στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, να καταγγείλω τη σύγχυση γύρω από τις έννοιες «ιδιωτικοποίηση» και «αποκρατικοποίηση» που επικρατεί στην Κυβέρνηση γενικότερα αλλά προπάντων στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Αγαπητοί συνάδελφοι, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έχει μια ιστορία εκατόν δύο ετών. ΄Ηταν και είναι μέχρι σήμερα σκληρά δημοσία υπηρεσία. Δεν πρόκειται περί μιας επιχειρήσεως αναπτυξιακής του δημοσίου ή του ευρύτερου δημοσίου τομέα. Δεν πρόκειται καν για νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, πρόκειται για δημόσια υπηρεσία στα πρότυπα της Αστυνομίας και του Στρατού. Περί αυτού σήμερα μιλάμε, περί μιας αμιγώς δημοσίας υπηρεσίας, η οποία αυτονοήτως είχε τον κοινωνικό της χαρακτήρα και προορισμό. Δηλαδή, ήταν μια μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα τραπεζική εργασία που αναπτυσσόταν από τη δημόσια εν λόγω υπηρεσία. ‘Έρχεται σήμερα η Κυβέρνηση και φέρνει το νομοσχέδιο τούτο συστήνοντας την ανώνυμη εταιρεία για την οποία ουδεμία αμφισβήτηση εκφράζει το κόμμα μας, ίσα-ίσα μάλιστα είναι στο περιεχόμενο των ιδεών μας ότι ναι, τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια να κυριαρχήσουν ακόμη και στο δημόσιο τομέα, για να γίνουν εργαλείο παραγωγής και αναπτύξεως. Είναι αδιανόητο να αλλοιώνεται ο σκοπός της συστάσεως του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Η Κυβέρνηση θα έλεγε κανείς ή από άγνοια ή εσκεμμένα, έρχεται αυτήν τη στιγμή και αλλοιώνει την υφή και τον πυρήνα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου που λειτουργούσε με τα πρότυπα των ευνομουμένων κρατών της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης. Αγαπητοί συνάδελφοι, πολλές φορές έρχεται η Κυβέρνηση φέρνοντας τέτοιου είδους ρυθμίσεις να υποστηρίξει ότι είναι επιταγή ή οδηγία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Και σ’ αυτό η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση δια της οδηγίας της του 2012 στο άρθρο 2 παράγραφος 3, όπως η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής καθορίζει, λέει ότι κατά ιδιαίτερο τρόπο εξαιρούνται, γιατί αναγνωρίζει την ιδιαιτερότητα, το δημόσιο και τον κοινωνικό χαρακτήρα του Ταμιευτηρίου, ότι μπορούν να εξαιρεθούν η ΕΤΒΑ, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στην Ελλάδα. Τα τρία ιδρύματα που με την ευρωπαϊκή οδηγία, η Ευρωπαϊκή ‘Ενωση αφήνει στο απυρόβλητο του ανταγωνισμού των τραπεζών , είναι η ΕΤΒΑ, είναι το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. ΄Αρα ούτε η επίκληση τυχόν νέων κανόνων από την Ευρωπαϊκή ‘Ενωση μπορεί να ευσταθήσει στη λογική με την οποία φέρνει η Κυβέρνηση το παρόν νομοσχέδιο για τη σύσταση της ανωνύμου εταιρείας. Επομένως η Κυβέρνηση οφείλει να ξεκαθαρίσει αν εμμένει στον κοινωνικό ρόλο αυτής της μη κερδοσκοπικής τραπεζικής εργασίας του δημοσίου. Εμείς, υποστηρίξαμε, προτείναμε, αν το θέλετε συμμετείχαμε στο οργανόγραμμα της συστάσεως της τραπεζικής εταιρείας της ανωνύμου, αλλά είναι αδιανόητο να αλλοιώνουμε το σκοπό και το ρόλο αυτού του ιδρύματος. Και επειδή από τα χείλη της Κυβέρνησης ακούγεται ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση πορεύεται με μία αντίληψη, η οποία δεν συνάδει με τη διακηρυχθείσα θέση της όσον αφορά τις αποκρατικοποιήσεις ή τις ιδιωτικοποιήσεις, θέλω να σας τονίσω, και ιδιαίτερα προς την Κυβέρνηση, ότι είναι άλλο πράγμα η ιδιωτικοποίηση ή αποκρατικοποίηση αυτού του ευρύτερου δημόσιου τομέα, για τον οποίο η Νέα Δημοκρατία διακηρύττει από τη δεκαετία του 1980 ότι το ελληνικό δημόσιο πρέπει να απεμπλακεί από το εμπόριο και τις παραγωγικές διαδικασίες. Θεωρούμε, όμως, αδιανόητο να καταστρατηγήσουμε την ύπαρξη του μικρού και ισχυρού κράτους με υπηρεσίες προς τον πολίτη. Είναι ξεκάθαρα τα ιδεολογικά διλήμματα τα οποία ψευδώς η Κυβέρνηση θέτει προς την Αξιωματική Αντιπολίτευση και είναι υποχρέωσή μου ως εισηγητού να το ξεκαθαρίσω μια για πάντα. Εμείς είμαστε υπέρ της απεμπλοκής του δημοσίου από τις εμπορικές και παραγωγικές διαδικασίες. Αλλά είμαστε αμετακίνητοι όσον αφορά τη θέση μας υπέρ του κράτους - υπηρέτη του πολίτη. Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο υπηρετούσε τον πολίτη. Και μάλιστα, υπηρετούσε περισσότερο τον πολίτη για τον οποίο χύνονται κροκοδείλια δάκρυα μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα και έξω από αυτή, τον απομακρυσμένο πολίτη, τον πολίτη της υπαίθρου. Αν το θέλετε, δεν είχε κατεξοχήν ο πολίτης των αστικών κέντρων ανάγκη το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Το είχε ανάγκη ο πολίτης της υπαίθρου. Έτσι λοιπόν, η Κυβέρνηση οφείλει να σεβαστεί και την ιστορία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, αλλά προπάντων και την προοπτική και τον προορισμό όλων των ομοίων Ταχυδρομικών Ταμιευτηρίων ανά την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ιταλία, στην Αυστρία, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, τα Ταχυδρομικά Ταμιευτήρια είναι μη κερδοσκοπικές εταιρείες και στο μετοχικό κεφάλαιο, κύριε Υπουργέ, συμμετέχουν, εάν όχι το δημόσιο, οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ασφαλιστικά ταμεία και οποιοσδήποτε άλλος κοινωνικός φορέας, που δεν είναι του παρόντος να τα απαριθμήσω. Έτσι, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, τον κοινωνικό χαρακτήρα και τον κοινωνικό ρόλο δεν θα τον καθορίσουν τα ευχολόγια και οι διακηρύξεις της Κυβέρνησης. Θα τον καθορίσει η σύσταση του μετοχικού κεφαλαίου. Επ’ αυτού η Κυβέρνηση, όσον αφορά δηλαδή το σκοπό, την ίδρυση και τη σύσταση της Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο», ποιεί την νύσσαν. Αφήνει να λειτουργεί στο μέλλον, μετά από μία διετία, με τους κανόνες τον λοιπών πιστωτικών ιδρυμάτων. Και τι θα συμβεί εκεί, αγαπητοί συνάδελφοι; Ποια διασφάλιση θα έχουν τα λόγια τα οποία σήμερα διακηρύσσει με εύκολο τρόπο η Κυβέρνηση και ο εκπρόσωπός της, ο Υπουργός; Δεν θα έχουν καμία διασφάλιση. Γνωρίζετε, και το γνωρίζουμε, ότι οι διαδικασίες γύρω από την εισαγωγή στο χρηματιστήριο και γύρω από το θέμα της αλλαγής της σύνθεσης του μετοχικού κεφαλαίου, είναι δεδομένες και οδηγούν σε οποιαδήποτε εξέλιξη. Επομένως είναι επιτακτική ανάγκη, κύριε Υπουργέ -εγώ καταθέτω για τα Πρακτικά το τι συμβαίνει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, για να τα έχετε ως οδηγό για το τι συμβαίνει σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσον αφορά τα Ταχυδρομικά Ταμιευτήρια- και καλείστε να καθορίσετε τι θα πράξετε όσον αφορά το συσχετισμό των δυνάμεων στη σύνθεση του μετοχικού κεφαλαίου αυτής της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Κιλτίδης, καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Και θα ήμασταν σύμφωνοι, αγαπητοί συνάδελφοι -γιατί θα το διαβάσετε το νομοσχέδιο και θα το δείτε- αν η Κυβέρνηση ερχόταν με ειλικρίνεια και παραδεχόταν ότι έχουμε ανάγκη είσπραξης 300 ή 400 ή 500 δισεκατομμυρίων. Και εμείς τότε θα συμβάλαμε σ’ αυτήν την εθνική προσπάθεια. Αλλά, η Κυβέρνηση, έρχεται κατά έμμεσο τρόπο δημεύει περιουσιακά στοιχεία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Οι μετοχές του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου -σημερινή αξία 200 δισεκατομμύρια, αύριο-μεθαύριο μπορεί να είναι παραπάνω- που ήταν το περιουσιακό κεφάλαιο, το αίμα και ο ιδρώτας των μικροκαταθετών και των εργαζομένων στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο εισπράττονται από το δημόσιο. Οι εγγυήσεις του δημοσίου –περιουσιακό στοιχείο και αυτό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου- που έχουν εκπέσει, έρχονται εις το δημόσιο μέχρι 31/12/2002. Τα κέρδη του 2001, τα 72 δισεκατομμύρια τα οποία καταγράφει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ως κέρδη, έρχονται πάλι στο δημόσιο. Και κανείς δεν ισχυρίζεται -ούτε αγνοούμε τις πραγματικότητες γύρω από τη σύσταση τραπεζικών εταιρειών ή τραπεζών- ότι το κεφάλαιο μπορεί να χαρακτηριστεί πολύ μικρό. Εδώ, όμως, τίθεται θέμα ηθικό και δεοντολογικό. Δηλαδή δημιουργήθηκε μία περιουσία και ένα απόθεμα από τους μικροκαταθέτες και τους εργαζομένους του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Αντί τούτο να χρησιμοποιηθεί για τον κοινωνικό ρόλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου έστω την υστάτη ώρα που όλοι μιλάμε για αναζωογόνηση και ανασυγκρότηση της υπαίθρου, έρχεται και με εισπρακτικό εντελώς πνεύμα παίρνει αυτά τα χρήματα για να κλείσει τις λεγόμενες, οι αποκαλούμενες –που είναι όμως πραγματικότητα- μαύρες τρύπες του προϋπολογισμού. Εάν με ειλικρίνεια ερχόταν μπροστά μας τέτοιο αίτημα, να είσθε βέβαιοι ότι και εμείς θα είχαμε ευήκοον ους και θα φροντίζαμε για τις κατευθυντήριες γραμμές του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου να τις διορθώσουμε αφού, όμως, έχουν υποστεί αυτήν την αφαίμαξη. Αγαπητοί συνάδελφοι, στη σύσταση του μετοχικού κεφαλαίου η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας λέει κάτι πολύ απλό, ότι για να ξεκαθαρίζουμε τις θέσεις μας να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και φεύγοντας από εδώ να ξέρουμε σε τι θα απολογηθούμε, πόσο θα λογοδοτήσουμε και σε τι θα υπερηφανευθούμε σ’ αυτούς οι οποίοι μας έχουν στείλει σ’ αυτήν την Αίθουσα. Και είναι ξεκάθαρη η θέση μας: ‘Η δια βίου η σύνθεση του μετοχικού κεφαλαίου, η απόλυτη πλειοψηφία ανήκει στο δημόσιο προκαθορισμένα ή συμβαίνει το πλέον ευέλικτο σχήμα -και θα τολμούσα να το πω το πλέον αποδεκτό σήμερα από την Ευρωπαϊκή ‘Ένωση και άλλες χώρες- στη σύνθεση του μετοχικού κεφαλαίου που ούτως ή άλλως το 51% των μετοχών από τα εκατόν πενήντα εκατομμύρια μετοχές που δημιουργούνται με τη σύσταση της ανωνύμου εταιρείας μπορούν να δοθούν στους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στα ασφαλιστικά ταμεία, μπορεί να γίνει αυτό που προτείνουμε διαρκώς και η Κυβέρνηση το αγνοεί, η ανταλλαγή των μετοχών των ΕΛΤΑ με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Είναι αδιανόητο να επικαλείται η κυβέρνηση ότι θα παραμείνει ή ότι δύναται το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο –όπως λέει- να συνεργαστεί με τα ΕΛΤΑ. Νομίζω ότι η ελληνική γλώσσα καθορίζει με τις λέξεις της το περιεχόμενο των εννοιών που θέλουμε να αποδώσουμε. Όχι «δύναται», κύριε Υπουργέ, αλλά επιβάλλεται να συνεργαστεί. Και για να επιβάλλεται κανείς, επιβάλλεται δια νόμου, δια νομοθετικής ρυθμίσεως. ‘Ετσι λοιπόν, εάν προβείτε στην ανταλλαγή των μετοχών των ΕΛΤΑ με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, διασφαλίζετε δια βίου αυτή τη συνεργασία, την οποία τόσο έχει ανάγκη η ύπαιθρος και η υπόλοιπη πατρίδα μας. ‘Ετσι πρέπει να καταλάβετε κύριε Υπουργέ, ότι αυτός ο τόπος δεν είχε ανάγκη από μια τράπεζα ακόμη. Δεν είναι το ζητούμενο αυτό. Και αύριο μεθαύριο, μετά από μια πενταετία-δεκαετία θα πουν κάποιοι εδώ ότι ασφυκτιά αυτός ο οργανισμός. Πρέπει να μικραίνει τις δραστηριότητές του, πρέπει να αποχωρήσει από τα σύνορα και της απομακρυσμένες περιοχές της υπαίθρου. Και θα είμαστε τότε όλοι σύμφωνοι γιατί θα δούμε αυτή την πραγματικότητα, ότι μια τράπεζα πάει να αναπτυχθεί όχι ένα Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Έτσι, λοιπόν, βρισκόμαστε ενώπιον αμείλικτων ερωτημάτων, κύριε Υπουργέ. Και πρέπει εσείς αυτήν τη στιγμή να μας τα απαντήσετε, που είσθε οι άνθρωποι που διαχειρίζεσθε αυτήν τη μετατροπή την οποία εμείς την υποστηρίξαμε ως εργαλείο, όχι όμως ως αλλοίωση του σκοπού. Η Νέα Δημοκρατία είναι αποφασισμένη να διασφαλίσει τον κοινωνικό χαρακτήρα και τον κοινωνικό ρόλο που επί εκατό χρόνια έκτισαν οι εργαζόμενοι και οι μικροκαταθέτες. Κάνατε και μια απρέπεια, κύριε Υπουργέ. Στην επιτροπή υποσχεθήκατε ότι κάποια από αυτά τα οποία αναφέρετε στην εισηγητική έκθεση θα τα φέρετε στο νόμο για να μας πείσετε τέλος πάντων, ότι δεν έχετε άλλου είδους πρόθεση για το μέλλον. Ούτε αυτό είδαμε στο κείμενο το οποίο κατατέθηκε σήμερα προς συζήτηση. ΄Ετσι, λοιπόν, υπόλογοι όντας για το θέμα της συνθέσεως του μετοχικού κεφαλαίου –γιατί επί της αρχής ομιλούμε, κύριε Υπουργέ, και θα τα πούμε και στα άρθρα γιατί βρίθει άλλων λαθών και αδικιών το νομοσχέδιο- σήμερα σας θέτω ενώπιον των ευθυνών σας. Η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας είναι ξεκάθαρη και δεν επιδέχεται διαστρεβλώσεις. Εμείς θέλουμε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ανώνυμη τραπεζική εταιρεία, ευέλικτο εργαλείο αναπτύξεως, αρνούμαστε, όμως, να υποταχθούμε στη λογική της διαστροφής του κοινωνικού και του ρόλου, όπως συμβαίνει σε όλην την Ευρωπαϊκή ‘Ένωση. Ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουν εγγραφεί στον κατάλογο των ομιλητών δεκαεπτά συνάδελφοι. Αν αθροίσουμε το χρόνο που σύμφωνα με τον Κανονισμό απαιτείται για τις αγορεύσεις των εγγεγραμμένων στον κατάλογο Βουλευτών, το χρόνο που απαιτείται για τις ομιλίες των δύο ειδικών αγορητών από τα άλλα δύο Κόμματα της Αντιπολιτεύσεως και το χρόνο για τις αγορεύσεις του Υπουργού και των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων, χωρίς τις δευτερολογίες, ο συνολικός χρόνος είναι διακόσια πενήντα λεπτά. Επομένως, για να ολοκληρωθεί η συζήτηση του νομοσχεδίου μας, θα χρειαστούμε γύρω στις τεσσερισήμισι –αν προσθέσουμε και μία ακόμη ώρα- πεντέμισι ώρες. Υπολογίζω ότι θα τελειώσουμε κατά τις δώδεκα και μισή. Είμεθα σύμφωνοι; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς η Βουλή συνεφώνησε. Θα διακόψουμε τώρα τη συζήτηση του νομοσχεδίου για να διεξαχθεί μυστική ψηφοφορία σύμφωνα με τα άρθρα 61 και 62 του Συντάγματος επί των αιτήσεων άρσεως ασυλίας των Βουλευτών Χρήστου Βοσνάκη, Δημητρίου Πιπεργιά και Ελευθερίου Τζιόλα. Παρακαλώ να προσέλθουν επί του καταλόγου ο κ. Ανδρέας Μακρυπίδης από το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Γεώργιος Καλαντζής από τη Νέα Δημοκρατία. Επί της ψηφοδόχου για τη μυστική ψηφοφορία παρακαλώ να προσέλθουν ο κ. Θεόδωρος Κολιοπάνος από το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Κωνσταντίνος Καραμπίνας από τη Νέα Δημοκρατία. Πρόεδρος της Εφορευτικής Επιτροπής θα είναι κατά τον Κανονισμό ο κοσμήτορας κ. Δημήτριος Λιντζέρης. Όποιος συνάδελφος ψηφίζει υπέρ της άρσης ασυλίας θα γράφει δίπλα από το όνομα του Βουλευτή του οποίου ζητείται να αρθεί η ασυλία τη λέξη «ΝΑΙ». Όποιος συνάδελφος ψηφίζει κατά της άρσης ασυλίας θα γράφει δίπλα από το όνομα του Βουλευτή του οποίου ζητείται να αρθεί η ασυλία τη λέξη «ΟΧΙ». Όποιος συνάδελφος αρνείται να ψηφίσει θα γράφει δίπλα από το όνομα του Βουλευτή του οποίου ζητείται να αρθεί η ασυλία τη λέξη «ΠΑΡΩΝ». Σας έχουν διανεμηθεί και λευκά ψηφοδέλτια. Παρακαλώ να αρχίσει η ανάγνωση του καταλόγου. (ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ) (Κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ) (ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Υπάρχει κάποιος κύριος συνάδελφος, ο οποίος δεν άκουσε το όνομά του; Κανείς. Κηρύσσεται περαιωμένη η ψηφοφορία και παρακαλώ τους κυρίους ψηφολέκτες να προβούν στην καταμέτρηση και διαλογή των ψηφοδελτίων και την εξαγωγή του αποτελέσματος. (ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗ – ΔΙΑΛΟΓΗ) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριοι συνάδελφοι, πριν συνεχίσουμε τη συζήτηση του νομοσχεδίου θέλω να κάνω ορισμένες ανακοινώσεις στο Σώμα. Ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Σκανδαλάκης ζητεί άδεια ολιγοήμερης απουσίας στο εξωτερικό. Η Βουλή εγκρίνει; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων καταθέτει τις εκθέσεις της στα σχέδια νόμων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας: α) «Κύρωση του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου της Σύμβασης για τα δικαιώματα του παιδιού σε σχέση με την ανάμιξη παιδιών σε ένοπλη σύρραξη». β) «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Άμυνας της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, για συμμετοχή στο Πολυεθνικό Κέντρο Εκπαίδευσης Επιχειρήσεων Υποστήριξης της Ειρήνης (ΠΚΕΕΥΕ)». Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επανερχόμεθα στην ημερήσια διάταξη της νομοθετικής εργασίας. Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών: «Σύσταση ανωνύμου τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Ελλάδος Ανώνυμη Τραπεζική Εταιρείας» και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με τα άρθρα 72 παρ. 4 του Συντάγματος και 108 παρ. 7 του Κανονισμού της Βουλής. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι ορίζεται για τη σημερινή συζήτηση ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος από τη Νέα Δημοκρατία ο Βουλευτής κ. Νικήτας Κακλαμάνης. Από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ορίζεται ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο Βουλευτής κ. Σταύρος Σκοπελίτης. Από το Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου ορίζεται ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης. Κύριε Υπουργέ, πριν προχωρήσουμε στους ειδικούς αγορητές, έχετε να κάνετε κάποιες νομοτεχνικές παρατηρήσεις και διορθώσεις; Ορίστε, έχετε το λόγο. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θα ήθελα να αναγνώσω μία σειρά από διατυπώσεις οι οποίες βελτιώνουν –και με βάση τη συζήτηση η οποία έγινε στην επιτροπή- συνολικά το νομοσχέδιο περί μετατροπής του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε ανώνυμη εταιρεία. Οι βελτιώσεις αυτές θα διανεμηθούν και στους συναδέλφους. Στο άρθρο τρίτο, παράγραφος 3, διαγράφονται οι λέξεις «τμήμα της υπεραξίας» έως «εργαζομένους της εταιρείας». Στο άρθρο δέκατο τίθεται παράγραφος 12 ως ακολούθως: «Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας διατίθεται ποσό δέκα επτά εκατομμυρίων ευρώ από τα κατά τη δημοσίευση του νόμου αυτού υπάρχοντα αποθεματικά του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, σε λογαριασμό, που υπάρχει ή πρόκειται να συσταθεί με όμοια απόφαση. Το προϊόν της εκμετάλλευσης του ως άνω λογαριασμού διατίθεται για την κάλυψη στεγαστικών παροχών στους απασχολούμενους στην εταιρεία. Κάθε σχετικό με το λογαριασμό αυτό θέμα καθορίζεται με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου». Στο άρθρο δέκατο τίθεται παράγραφος 13 ως ακολούθως: «13. α. Εντός δεκαοκτώ μηνών από τη δημοσίευση του νόμου αυτού μετοχές της α.ε. με την επωνυμία «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Ελλάδος Ανώνυμη Τραπεζική Εταιρεία» διατίθενται σε ασφαλιστικούς οργανισμούς και ασφαλιστικά ταμεία, σύμφωνα με τη διαδικασία και κατ’ ανάλογο εφαρμογή του ν. 3049/2002 (Α 212) και των άλλων κείμενων διατάξεων. β. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου εφαρμόζεται και για τη μεταβίβαση μετοχών της α.ε. με την επωνυμία «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Ελλάδος Ανώνυμη Τραπεζική Εταιρεία» προς την α.ε. με την επωνυμία «Ελληνικά Ταχυδρομεία Α.Ε.», καθώς και μετοχών της δεύτερης προς τη πρώτη, μέχρι ποσοστού 10% των μετοχικών τους κεφαλαίων.». Στο άρθρο δωδέκατο, στο τέλος της παραγράφου 1, διαγράφονται τα εισαγωγικά και τίθεται τελευταίο εδάφιο ως ακολούθως: Το δευτεροβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο της Ε.Ε.Τ.Τ. συγκροτείται με απόφαση του προέδρου της από τρία μέλη της επιτροπής και δύο αιρετούς εκπροσώπους των υπαλλήλων. Οι ανωτέρω ορίζονται με τους αναπληρωτές τους.». Στο άρθρο δέκατο τίθεται παράγραφος 14 ως ακολούθως: «Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου μπορεί να διατίθεται για κοινωφελείς, εκπαιδευτικούς και αναπτυξιακούς σκοπούς έως και το 3% επί των ετήσιων καθαρών κερδών της εταιρείας μετά από φόρους.». Τέλος απ’ όσα πρότεινε ο εισηγητής κ. Βλαχόπουλος, τα οποία με πολλή προσοχή άκουσα, αποδέχομαι: Άρθρο πέμπτο, παράγραφος 6, εδάφιο α: Στις αρχικές λέξεις «το μόνιμο προσωπικό» προστίθενται μετά τη λέξη «μόνιμο» οι λέξεις «και με σύμβαση αορίστου χρόνου». Άρθρο πέμπτο, παράγραφος 11: Οι λέξεις «πραγματική υπηρεσία» αντικαθίστανται από τις λέξεις «συνολική συντάξιμη υπηρεσία». (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών κ. Χρίστος Βερελής καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες τροποποιήσεις που έχουν ως εξής: «Στο άρθρο τρίτο, παράγραφος 3, διαγράφονται οι λέξεις «Τμήμα της υπεραξίας……….εργαζομένους της Εταιρείας» Στο άρθρο δέκατο τίθεται παράγραφος 12 ως ακολούθως: «Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας διατίθεται ποσό δέκα επτά εκατομμυρίων ευρώ από τα κατά τη δημοσίευση του νόμου αυτού υπάρχοντα αποθεματικά του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, σε λογαριασμό, που υπάρχει ή πρόκειται να συσταθεί με όμοια απόφαση. Το προϊόν της εκμετάλλευσης του ως άνω λογαριασμού διατίθεται για την κάλυψη στεγαστικών παροχών στους απασχολούμενους στην Εταιρεία. Κάθε σχετικό με το λογαριασμό αυτό θέμα καθορίζεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου.» Στο άρθρο δέκατο, τίθεται παράγραφος 13 ως ακολούθως: «13. α. Εντός δέκα οκτώ μηνών από τη δημοσίευση του νόμου αυτού μετοχές της α.ε. με την επωνυμία «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Ελλάδος Ανώνυμη Τραπεζική Εταιρεία» διατίθενται σε ασφαλιστικούς οργανισμούς και ασφαλιστικά ταμεία, σύμφωνα με τη διαδικασία και κατ’ ανάλογο εφαρμογή του ν. 3049/2002 (Α 212) και των άλλων κείμενων διατάξεων. β. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου εφαρμόζεται και για τη μεταβίβαση μετοχών της α.ε. με την επωνυμία «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Ελλάδος Ανώνυμη Εταιρεία» προς την α.ε. με την επωνυμία «Ελληνικά Ταχυδρομεία Α.Ε.», καθώς και μετοχών της δεύτερης προς τη πρώτη, μέχρι ποσοστού 10% των μετοχικών τους κεφαλαίων.» Στο άρθρο δέκατο τίθεται παράγραφος 14 ως ακολούθως: «Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου μπορεί να διατίθεται για κοινωφελείς, εκπαιδευτικούς και αναπτυξιακούς σκοπούς έως και το 3% επί των ετήσιων καθαρών κερδών της Εταιρείας μετά από φόρους.» Στο άρθρο δωδέκατο, στο τέλος της παραγράφου 1, διαγράφονται τα εισαγωγικά και τίθεται τελευταίο εδάφιο ως ακολούθως: Το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ε.Ε.Τ.Τ. συγκροτείται με απόφαση του Προέδρου της από τρία (3) μέλη της Επιτροπής και δύο (2) αιρετούς εκπροσώπους των υπαλλήλων. Οι ανωτέρω ορίζονται με τους αναπληρωτές τους.» 3. Άρθρο πέμπτο, παρ. 6, εδάφιο α. Στις αρχικές λέξεις «το μόνιμο προσωπικό» προστίθενται μετά τη λέξη «μόνιμο» οι λέξεις «και με σύμβαση αορίστου χρόνου» 4. Άρθρο πέμπτο, παρ. 11. Οι λέξεις «πραγματική υπηρεσία» αντικαθίστανται από τις λέξεις «συνολική συντάξιμη υπηρεσία».») ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Όλες οι τροποποιήσεις έχουν κατατεθεί στα Πρακτικά και μπορούμε να συνεχίσουμε τη συζήτηση. Ο κ. Σκοπελίτης έχει το λόγο εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος. ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να κάνω εξαρχής καθαρό ότι η Κυβέρνηση με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο έχει σαν στόχο της την ιδιωτικοποίηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και την παράδοσή του στο μεγάλο κεφάλαιο, όπως κάνει ή έχει κάνει με μια σειρά δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς, όπως ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, λιμάνια, ΟΠΑΠ, ΕΥΔΑΠ κλπ. Και στο στόχο της βέβαια αυτό της ιδιωτικοποίησης –για μας ξεπούλημα- έχει αβανταδόρο και το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που πλειοδοτεί σ’ αυτήν την κατεύθυνση και όποιες διαφωνίες εκφράζει, δεν είναι διαφωνίες επί της ουσίας, αλλά σε επιμέρους σημεία. Προσωπικά σήμερα εγώ δεν αντιλήφθηκα καθαρά ποια είναι η θέση της Νέας Δημοκρατίας στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο. Αυτήν την προοπτική, δηλαδή της ιδιωτικοποίησης, προωθεί ρητά με το νομοσχέδιο αυτό –όπως είπα προηγουμένως- αφού στο άρθρο 2 του νομοσχεδίου και στο άρθρο 6 και 7 του καταστατικού της νέας υπό δημιουργία εταιρίας, η εταιρία αυτή ορίζεται σαν πολυμετοχική, με εκατόν πενήντα εκατομμύρια μετοχές, αξίας 6 ευρώ εκάστη. Επίσης στο άρθρο 10, παράγραφος 3 του νομοσχεδίου ορίζεται ότι οι μετοχές αυτές της εταιρίας μπορούν να εισαχθούν για διαπραγμάτευση στο χρηματιστήριο της Αθήνας, αλλά και σε άλλα χρηματιστήρια. Προβλέπει ακόμα -για να μην αφήσει η Κυβέρνηση κανένα κενό γύρω από τις προθέσεις της- και τη δυνατότητα πλήρους ιδιωτικοποίησης του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, μέσα από την απόκτηση της μεγάλης πλειοψηφίας των μετοχών του από ιδιώτες, αφού το άρθρο 2 του νομοσχεδίου και το άρθρο 8 του καταστατικού της νέας εταιρίας ορίζεται -στην παράγραφο 7- ότι με απόφαση της γενικής συνέλευσης των μετόχων μπορεί να περιοριστεί ή ακόμα και να καταργηθεί το δικαίωμα προτίμησης απόκτησης μετοχών από τους ήδη μετόχους, δηλαδή από το δημόσιο, σε περίπτωση αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου. Και αυτό βέβαια θα γίνει με πολιτική απόφαση της Κυβέρνησης, της εκάστοτε κυβέρνησης, που με δύο Υπουργούς της εκπροσωπείται ως μέτοχος το δημόσιο στην γενική συνέλευση της νέας εταιρίας. Αυτός, λοιπόν, είναι ο στόχος σας, κύριοι της Κυβέρνησης, και όσα λέτε περί του αντιθέτου αποτελούν «έπταια πτερόεντα», δηλαδή λόγια του αέρα, όπως αποδείχτηκε –επαναλαμβάνω- και σε άλλες περιπτώσεις, που με παρόμοιους προσχηματικούς λόγους βγάλατε στο σφυρί δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς. Ανοίγετε δρόμο στην ιδιωτικοποίηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και την ανοίγετε με τους καλύτερους δυνατόν όρους και τη φτηνότερη τιμή για τους επίδοξους ιδιώτες επενδυτές-αγοραστές μετοχών της νέας εταιρίας, όπως αυτό προωθείται με τις παρακάτω συγκεκριμένες διατάξεις του νομοσχεδίου. Θα αναφέρω ορισμένες από αυτές. Πρώτη: Το αρχικό μετοχικό κεφάλαιο της νέας εταιρίας, 900.000.000 ευρώ, σχηματίζεται -όπως προβλέπει το άρθρο 9 παράγραφος 8 του νομοσχεδίου- με μερική κεφαλοποίηση των ιδίων κεφαλαίων του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Τονίζουμε αυτό το «μερική». Δεύτερη: Η αποτίμηση της ακίνητης περιουσίας του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου θα γίνει, όπως προβλέπει το άρθρο 3 παράγραφος 3 του νομοσχεδίου, μετά από έξι μήνες από την αλλαγή του θεσμικού του πλαισίου. Τρίτη: Το μέρος των ιδίων κεφαλαίων του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου δεν θα κεφαλοποιηθεί για να αποτελέσει το αρχικό κεφάλαιο της νέας εταιρίας, μαζί με την υπεραξία που θα προκύψει από την αποτίμηση της ακίνητης περιουσίας του. Θα αποτελέσουν -όπως αναφέρεται στο άρθρο 3 και 9 του νομοσχεδίου- ειδικό αφορολόγητο αποθεματικό, το οποίο θα μπορεί να κεφαλοποιηθεί. Τα παραπάνω τρία αυτά σημεία, που ανέφερα, συνιστούν μία σκανδαλώδη ρύθμιση υπέρ των μελλοντικών ιδιωτών μετόχων της εταιρίας. Τους δίνετε δηλαδή τη δυνατότητα να αγοράσουν φθηνότερα τις μετοχές, αφού η αξία της προς μεταβίβαση εταιρείας εμφανίζεται πολύ μικρότερη από την πραγματική και τους προικίζετε με το τμήμα της αξίας της εταιρίας που θα αποτελέσει το ειδικό αφορολόγητο -αποθεματικό, που θα μπορεί, όμως, να κεφαλοποιηθεί και στη συνέχεια να γίνει μετοχές οι οποίες και θα δοθούν δωρεάν στους νέους μετόχους της εταιρίας. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από την ιδιωτικοποίηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου -και γενικά μέσα από όλη τη διαδικασία- θα προκύψει ένα προϊόν. Με το προϊόν αυτό η Κυβέρνηση, όπως έκανε και κάνει και σε παρόμοιες άλλες περιπτώσεις, στοχεύει να μειώσει το δημόσιο χρέος και τις μαύρες τρύπες του δημόσιου νομικού ελλείμματος. Αυτό το επιτυγχάνει με πέντε συγκεκριμένες ρυθμίσεις του νομοσχεδίου. Με την εισαγωγή και πώληση μετοχών της νέας εταιρίας στο Χρηματιστήριο Αθηνών και άλλα χρηματιστήρια, όπως λέει το άρθρο 10 παράγραφος 3 του νομοσχεδίου. Με την εφάπαξ αύξηση κατά 214.000.000 περίπου ευρώ των δημοσίων εσόδων, λόγω περιέλευσης στο ελληνικό δημόσιο του θετικού αποτελέσματος της λειτουργίας του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, της χρήσης από 1-1-2001 μέχρι 31-12-2201, στο άρθρο 9 παράγραφος 9 του νομοσχεδίου. Με την αποτροπή δαπάνης ύψους 102 εκατομμυρίων ευρώ από τη διαγραφή απαιτήσεων του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου έναντι του ελληνικού δημοσίου, από καταπτώσεις εγγυήσεων του ελληνικού δημοσίου για το μέχρι 31.12 .2001 χρονικό διάστημα, άρθρο 9 παράγραφος 12 του νομοσχεδίου. Με την αύξηση του δημοσίου χαρτοφυλακίου από τη μεταβίβαση στο ελληνικό δημόσιο των μετοχών τραπεζών που κατέχονται από το ταχυδρομικό ταμιευτήριο. Και η αύξηση αυτή κυρίες και κύριοι συνάδελφοι είναι ικανή αφού το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο κατέχει δώδεκα εκατομμύρια εξακόσιες πενήντα οκτώ χιλιάδες εβδομήντα εννέα μετοχές της Εθνικής Τράπεζας, επτά εκατομμύρια οκτακόσιες ογδόντα πέντε χιλιάδες επτακόσιες δώδεκα της Εμπορικής Τράπεζας, επτακόσιες ογδόντα πέντε χιλιάδες πεντακόσιες είκοσι μία της Τράπεζας της Ελλάδος, ένα εκατομμύριο εξακόσιες είκοσι δύο χιλιάδες οκτακόσιες τριάντα μία της ALPHA Τράπεζας Πίστεως και οκτακόσιες ενενήντα οκτώ χιλιάδες επτακόσιες ογδόντα της ΕΤΒΑ. Οι μετοχές αυτές θα περιέλθουν στη «ΔΕΚΑ Α.Ε.» για να δοθούν πιθανά στη συνέχεια σε ιδιώτες επενδυτές, μειώνοντας ακόμα περισσότερο τη συμμετοχή του δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο των παραπάνω τραπεζών. Επίσης με την αύξηση των δημοσίων εσόδων από την είσπραξη μεγαλύτερου φόρου από τη φορολόγηση των καθαρών κερδών της νέας εταιρείας λόγω μη έκπτωσης από τα ακαθάριστα έσοδά της των αποσβέσεων που υπολογίζονται επί της υπεραξίας που θα αναλογεί στην αποσβεσθείσα αξία των εισφερομένων παγίων περιουσιακών στοιχείων της, άρθρο 3 παράγραφος 4 του νομοσχεδίου. Κύριοι συνάδελφοι, τις αρνητικές επιπτώσεις που θα προκύψουν από την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου θα τις πληρώσουν οι χιλιάδες Έλληνες πολίτες που εξυπηρετούνται σήμερα από αυτό, θα τις πληρώσουν, όμως, και οι εργαζόμενοι σε αυτό. Αυτό θα γίνει με τις παρακάτω διατάξεις που περιέχονται στο νομοσχέδιο και που αφορούν το προσωπικό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Μετά τη δημιουργία της ανώνυμης εταιρείας παύει να ισχύει ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας και το υπάρχον οργανόγραμμα για το υπηρετούν προσωπικό και θα εκδοθούν νέοι κανονισμοί με απόφαση του Δ.Σ. της νέας εταιρείας, με τους οποίους οι εργαζόμενοι μπορεί να αλλάζουν θέσεις, κλάδο και ειδικότητα, να μετατεθούν, να μετακινηθούν κλπ. Αυτό προβλέπει το άρθρο 5 παράγραφος 2 του νομοσχεδίου. Επίσης με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της νέας εταιρείας μπορεί να ορίζεται ωράριο λειτουργίας ορισμένων ή όλων των καταστημάτων της εταιρείας κατά τις απογευματινές ώρες. Αυτό προβλέπει το άρθρο 5 παράγραφος 14 του νομοσχεδίου. Όσον αφορά το μόνιμο προσωπικό μεταφέρεται βέβαια στη νέα εταιρεία αλλά με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου και υπογράφει ατομική σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, άρθρο 5 παράγραφος 1 του νομοσχεδίου. Το προσωπικό με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου μεταφέρεται και αυτό στη νέα εταιρεία, όμως, η σύμβασή του μπορεί να καταγγελθεί για αιτία που αφορά το πρόσωπο του εργαζομένου, άρθρο 5 παράγραφος 4 του νομοσχεδίου. Αυτό αποτελεί διαφοροποίηση σε σχέση με το ό,τι ισχύει στο δημόσιο, όπου το προσωπικό αορίστου χρόνου ουσιαστικά εξομοιώνεται με το μόνιμο προσωπικό. Το δε προσωπικό με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου με τη λήξη της σύμβασής του απολύεται. Εμείς είμαστε αντίθετοι σε αυτό. Ως προς τις αποδοχές δε του προσωπικού που θα μεταφερθεί από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο σε άλλες εταιρείες, δεν μπορούν να μειωθούν. Όμως, για τις από εκεί και πέρα αυξήσεις θα ισχύει ό,τι και στα λοιπά πιστωτικά ιδρύματα και όχι ό,τι ισχύει για τους δημόσιους υπαλλήλους. Όσον αφορά τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά θέματα των εργαζομένων, θέλουμε να επισημάνουμε ότι δεν ορίζεται ρητά στο σχετικό άρθρο 6 τι θα γίνει με το συνταξιοδοτικό καθεστώς των ήδη υπηρετούντων, που λογικά πρέπει να ισχύει το καθεστώς της διαδοχικής ασφάλισης, αλλά και τι θα γίνει με τις εισφορές που έχουν καταβάλει για το εφάπαξ. Προκειμένου δε να μειωθεί το προσωπικό της νέας εταιρείας και να αφεθούν ελεύθερα τα χέρια του νέου διοικητικού συμβουλίου -στόχος σας είναι αυτός, η μείωση- προβλέπεται με το άρθρο 5, παράγραφος 6 και 7, για διαδικασίες μετάταξης υπηρετούντων υπαλλήλων, μονίμων και δοκίμων, σε δημόσια υπηρεσία, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου –αναφερθήκαμε και προηγούμενα-, αλλά προβλέπεται και εθελούσια έξοδος των υπαλλήλων του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Εντάσσονται όλα αυτά, κατά τη δική μας άποψη, μέσα στην προοπτική μείωσης του υπαλληλικού προσωπικού του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και στο να δοθεί η δυνατότητα στη νέα Εταιρεία να κάνει τις όποιες αλλαγές αυτή θέλει προς αυτήν την κατεύθυνση. Τέλος, η πρόσληψη του προσωπικού της νέας Εταιρείας δεν θα γίνεται με βάση τα κριτήρια του 2190/1994, όπως ισχύει σήμερα, αλλά σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν κάθε φορά για την πρόσληψη προσωπικού από τις τράπεζες, άρθρο 7 του νομοσχεδίου. Με τον ίδιο βέβαια τρόπο θα γίνουν και οι προσλήψεις των σαράντα στελεχών που προβλέπονται από το συγκεκριμένο άρθρο. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση επιχειρεί να αιτιολογήσει την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου που διέπει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και τη μετατροπή του από αποκεντρωμένη δημόσια υπηρεσία, που λειτουργεί με διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια υπό την εποπτεία του Υπουργείου Μεταφορών, σε ανώνυμη εταιρεία, με επιχειρήματα του τύπου ότι το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο που διέπει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι πολύ παλιό και ότι η αλλαγή αυτή είναι απαραίτητη, ώστε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο να μπορέσει να ανταγωνιστεί τις εμπορικές τράπεζες στην τραπεζική αγορά. Αποσιωπά, όμως, υποκριτικά ότι το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, που διέπει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, δεν το εμπόδισε να είναι μια κερδοφόρα δημόσια υπηρεσία που συγκεντρώνει τις καταθέσεις χιλιάδων μικροκαταθετών, που οι καταθέσεις τους έχουν την εγγύηση του κράτους, με τεράστια ίδια κεφάλαια και ακίνητη περιουσία. Και τούτο, χωρίς να επιχορηγείται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αποσιωπά επίσης ότι το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο δεν εμπόδιζε τον εκσυγχρονισμό και τη μηχανοργάνωση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και τη στελέχωσή του με εξειδικευμένο και έμπειρο προσωπικό και υψηλή ποιότητα παροχής υπηρεσιών στους πολίτες. Αναγνωρίζει βέβαια τον τεράστιο κοινωνικό του ρόλο, τον οποίο μάλιστα περιγράφει στην εισηγητική έκθεση, και τον οποίο παίζει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ακριβώς, όμως, λόγω του χαρακτήρα του ως δημόσια υπηρεσία. Είναι, όμως, πέρα για πέρα υποκριτικός και αναληθής ο ισχυρισμός της ότι αυτός ο κοινωνικός του ρόλος θα διατηρηθεί και μετά τη μετατροπή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε ανώνυμη εταιρεία, που θα λειτουργεί με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια. Και λέμε ότι είναι υποκριτικός και αναληθής διότι είναι αδύνατον στα πλαίσια του ανταγωνισμού, με ένα ιδιωτικοποιημένο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο που επιδιώκει το κέρδος να διατηρηθεί παραδείγματος χάρη η προσφορά ευνοϊκών επιτοκίων σε καταθέσεις οποιουδήποτε ποσού και μάλιστα από την πρώτη δραχμή ή ευρώ, όταν όλες οι εμπορικές τράπεζες εφαρμόζουν κλιμακωτό επιτόκιο και μάλιστα από ένα σεβαστό χρηματικό ποσό κι επάνω. Διότι είναι αδύνατον και μετά την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου να συνεχιστεί η χορήγηση στεγαστικών δανείων με επιτόκιο χαμηλότερο της αγοράς σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και υπαλλήλους ή συνταξιούχους του ΙΚΑ, όταν βλέπουμε τη ληστρική πολιτική επιτοκίων των εμπορικών τραπεζών. Γιατί δεν είναι δυνατόν να πιστέψουμε ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο θα συνεχίσει, με το νέο καθεστώς της ιδιωτικοποιημένης τράπεζας και χωρίς την εγγύηση του δημοσίου, να εξυπηρετεί τους μικροκαταθέτες σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας με το υψηλό κόστος που αυτό συνεπάγεται, όταν μάλιστα η συνεργασία του με τα ΕΛΤΑ προβλέπεται απλώς ως δυνατότητα. Εμείς, λοιπόν, γι’ αυτούς τους λόγους καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο και συνάμα καταγγέλλουμε στον ελληνικό λαό την Κυβέρνηση που έφερε αυτό το νομοσχέδιο για ψήφιση στη Βουλή και με το οποίο κάνει δώρο στο μεγάλο κεφάλαιο έναν οργανισμό, μιαν επιχείρηση που λειτουργούσε και απέφερε στο Ελληνικό δημόσιο, χωρίς να καταλογίζει τίποτα σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Λαφαζάνης ως ειδικός αγορητής του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου έχει το λόγο. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μου δόθηκε η ευκαιρία και στην επιτροπή στις αλλεπάλληλες συνεδριάσεις που κάναμε για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο να μιλήσω επί της ουσίας. Θέλω ευθύς εξ’ αρχής να πω στον κύριο Υπουργό και στην κυβέρνηση κατ’ επέκταση συνολικότερα ότι με αυτό το νομοσχέδιο διαπράττει ένα μεγάλο έγκλημα κατά της ελληνικής οικονομίας, κατά των εκατοντάδων χιλιάδων μικροεπενδυτών που έβρισκαν καταφύγιο στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ένα μεγάλο έγκλημα κατά της ελληνικής περιφέρειας, ιδιαίτερα εναντίον των νησιωτικών και άγονων περιοχών της πατρίδας μας. Διότι μ’ αυτό το νομοσχέδιο κύριε Υπουργέ αυτό που κάνετε είναι να καταργείτε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ως δημόσιο λαϊκό αποταμιευτικό οργανισμό με κοινωνικό ρόλο, να καταργείτε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο από δημόσια υπηρεσία και να το μετατρέπετε σε μια κοινή, όπως τόσες άλλες, εμπορική τράπεζα την οποία θα εισαγάγετε στο χρηματιστήριο και ταυτόχρονα, είτε μετά είτε και πριν από την εισαγωγή –διότι το επιτρέπει αυτό το νομοσχέδιό σας- θα την πωλήσετε σε ιδιώτες, σε ξένο ακόμα ή σε εγχώριο πιστωτικό ίδρυμα. Με αυτή την μετατροπή κύριε Υπουργέ, ξέρετε πολύ καλά τι πράττετε και ποιο είναι το σχέδιό σας. Πρώτα απ’ όλα σας είπα ότι ζημιώνονται απ’ αυτή τη μετατροπή σε εμπορική τράπεζα και στη συνέχεια εισαγωγή στο χρηματιστήριο και ιδιωτικοποίηση, εκατοντάδες χιλιάδες μικροαποταμιευτές της χώρας μας. Οι φτωχότεροι δηλαδή αποταμιευτές της Ελλάδας οι οποίοι έβρισκαν καταφύγιο στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο το οποίο τόκιζε και μάλιστα με υψηλότερους τόκους από κάθε άλλη εμπορική τράπεζα της καταθέσεις τους από την πρώτη δραχμή με τη μετατροπή αυτή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε εμπορική τράπεζα αυτό ξεχάστε το. ΄Εχετε δει καμία εμπορική τράπεζα να τοκίζει το χιλιάρικο, το δεκαχίλιαρο και τις πενήντα χιλιάδες; ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Αν θέλει το κάνει. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Δεν την συμφέρει και σας παρακαλώ μη με διακόπτετε για να ολοκληρώσω και να πω αυτά που θέλω να πω. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Σας παρακαλώ κύριε Κεδίκογλου, μη διακόπτετε! ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Δεν μπορεί να το κάνει καμια εμπορική τράπεζα γιατί καμια εμπορική τράπεζα δεν δίνει σήμερα από τη πρώτη δραχμή επιτόκιο. Αντιθέτως, δίνει από ένα ορισμένο ποσό και πάνω το οποίο έχει αυξηθεί πάρα πολύ τελευταία και μάλιστα δίνουν ληστρικά επιτρόκια, με επιτόκια τα οποία στην ουσία δεν υπάρχουν και ένας μικροαποταμιευτής που πηγαίνει σήμερα σε μια εμπορική τράπεζα πληρώνει ακόμα και την τράπεζα να του φυλάει τα λεφτά. Θα κλείσουν οι θυρίδες και τα υποκαταστήματα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στις άγονες περιοχές, ιδιαίτερα της ελληνικής περιφέρειας σε μικρά χωριά. Και αυτό είναι επόμενο διότι οι επισφάλειες που θα έχει μια εμπορική τράπεζα δεν της δίνουν τη δυνατότητα να στηρίξει τέτοιου είδους θυρίδες. Γι’ αυτό βάζετε την πρόνοια με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου να μπορούν να καταργούνται αυθαίρετα, θυρίδες, υποκαταστήματα, μικρά καταστήματα που εξυπηρετούν χιλιάδες μικροαποταμιευτές, πολλές φορές ανήμπορους, γέρους και γριές, σε απόμακρα σημεία της πατρίδας μας. Επίσης, θα χαθεί η εγγύηση του δημοσίου γι’ αυτές τις καταθέσεις, γιατί μέχρι τώρα όλες οι καταθέσεις στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ήταν εγγυημένες από τη πρώτη δραχμή και ανεξαρτήτως ύψους. Ρητά αναφέρει το νομοσχέδιό σας –και αυτό δείχνει ότι πάτε να το κάνετε εμπορική τράπεζα ιδιωτικοποιημένη- ότι τώρα χάνεται η εγγύηση του δημοσίου. Δηλαδή, θα πάμε στο ταμείο εγγύησης τραπεζών, όπου η εγγύηση είναι μέχρι έξι εκατομμύρια κατάθεση και από κει και πάνω τα χρήματα χάνονται αν, ο μη γένοιτο, κάτι δεν πάει καλά με μια συγκεκριμένη τράπεζα. Επίσης, θα χαθεί οριστικά πλέον και κάθε κοινωνικός ρόλος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου τον οποίο όλοι γνωρίζαμε και ιδιαίτερα η περιφέρεια τον είχε νοιώσει, νομίζω καλά, αυτό το ρόλο με πάρα πολύ συγκεκριμένες δραστηριότητες. Στους πρόσφατους σεισμούς εκατόν πενήντα σπίτια έκτισε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Έχει κάνει βιβλιοθήκες, αναδασώσεις, έχει βοηθήσει σχολεία, ανέγερση σχολείων στην περιφέρεια. Όλα αυτά ήταν ένα κοινωφελές έργο που απέρεε από το ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ήταν δημόσια υπηρεσία, δεν γίνονται πλέον, κύριε Υπουργέ, τελειώσαμε με αυτά. Διότι η Εμπορική Τράπεζα, στο μόνο που αποβλέπει είναι το κέρδος όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κέρδος σε βάρος μάλιστα των μικροκαταθετών, προκειμένου να ωφελούνται οι επενδυτές της, οι μέτοχοι, μεγαλομέτοχοι και μικρομέτοχοι φυσικά. Αυτή τη λογική βεβαίως δεν μπορείτε να την αναιρέσετε με την τροπολογία που μας φέρατε εδώ και μας λέτε ότι είναι δυνατόν από τα καθαρά κέρδη του Ταμιευτηρίου, με απόφαση του Δ.Σ. να διατίθενται 3% για κοινωφελείς σκοπούς. Αυτό είναι στάχτη στα μάτια που ρίχνετε, κύριε Υπουργέ και υποτιμάτε τη νοημοσύνη μας. Τι σημαίνει μπορεί; Τουλάχιστον κάντε το δεσμευτικό. Ποιο Δ.Σ. ανωνύμου τραπεζικής εταιρείας, ενός πιστωτικού ιδρύματος θα δίνει το 3% των καθαρών κερδών του για κοινωφελείς σκοπούς, αν δεν του το επιβάλλετε με νόμο και το αφήνετε στην καλή του θέληση; Αν θα το πράξει αυτό, οι μεγαλομέτοχοι θα κυνηγούν αυτό το Δ.Σ. και την άλλη μέρα θα το εκπαραθυρώσουν. Είναι προφανέστατα αυτά που σας λέω. Αλλά θέλετε να ρίξετε στάχτη στα μάτια και του Κοινοβουλίου, αλλά και του επενδυτικού κοινού που καταφεύγει στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και της περιφέρειας και να τους πείτε ότι θα συνεχίσει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο τον κοινωνικό του ρόλο. Τελείωσε με αυτόν τον κοινωνικό του ρόλο με το νομοσχέδιό σας. Το τρίτο ερώτημα είναι γιατί όλη αυτή η αγωνία του κυρίου Υπουργού, της Κυβέρνησης. Δεν το προσωποποιώ το θέμα, αλλά ο κύριος Υπουργός είναι εδώ, ο οποίος υπερασπίζεται αυτό το νομοσχέδιο και μας το έφερε. Γιατί αυτή η αγωνία να βγάλει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο από δημόσια υπηρεσία και να το περάσει στους ιδιώτες, όταν μάλιστα ξέρουμε τι γίνεται στο τραπεζικό χώρο με τις συγχωνεύσεις, με τις εξαγορές των τραπεζών, όπου μεγάλες τράπεζες, εμπορικές, δεν μπορούν να σταθούν στον ελληνικό χώρο και είναι έτοιμες να εξαγοραστούν. Και είναι κατεύθυνση της Κυβέρνησης να τις πουλάει εδώ και εκεί. Γιατί το κάνετε αυτό κύριε Υπουργέ; Ήταν μήπως προβληματικό το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο; Μήπως σας υποχρέωνε να βγάζετε από το δημόσιο χρήματα και να του δίνετε για το στηρίξετε; Όχι. Η δημόσια αυτή υπηρεσία πήγαινε καλά, εξυπηρετούσε το κοινό και ήταν κερδοφόρος. Και μάλιστα το δημόσιο έπαιρνε το 65% των κερδών της. Δηλαδή κέρδιζε το δημόσιο απ’ αυτή την υπόθεση. Μήπως αυτό το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν είχε προοπτική, δεν είχε μέλλον; Ασφαλέστατα είχε μέλλον και μάλιστα μέλλον εκεί όπου δεν μπορεί να έχουν οι εμπορικές τράπεζες. Γι’ αυτό θέλουν να καταργήσουν το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στη χώρα μας, γιατί θέλουν να φάνε αυτό τον κόσμο, ο οποιος καταφεύγει με ευνοϊκούς όρους στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Θέλουν να του αρπάξουν και να του λεηλατήσουν την πελατεία. Είχε και προοπτική. Χρειαζόταν εκσυγχρονισμό και αναβάθμιση το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο; Ασφαλέστατα, ουδείς αντίλογος. Και είχατε όλη τη δυνατότητα, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο με βάση και την προηγούμενη νομοθεσία και ως δημόσια υπηρεσία να το αναβαθμίσετε, να το εκσυγχρονίσετε, να επεκτείνετε τις λειτουργίες και τις δραστηριότητές του, ώστε ακόμα πιο δυναμικά να εξυπηρετεί το ρόλο του ως λαϊκός αποταμιευτικός οργανισμός και ως οργανισμός με κοινωφελή ρόλο. Γιατί δεν το κάνατε αυτό; Γιατί δεν προχωρήσατε σε αυτή την κατεύθυνση; Διότι σας πίεσαν οι τράπεζες. Σας πιέζει η νεοφιλελεύθερη, άγρια νεοφιλελεύθερη λογική που σας διέπει. Σας πιέζουν οι ανάγκες της μαύρης τρύπας του προϋπολογισμού. Όλα αυτά μαζί ίσως και άλλα που εγώ δεν τα έχω υπόψη μου, σας έβαλαν στη λογική άρον-άρον να προχωρήσετε στην ιδιωτικοποίηση του χρηματιστηρίου, Εμπορική Τράπεζα, εισαγωγή στο χρηματιστήριο, ιδιωτικοποίηση. Και μη μου πείτε ότι δεν θα κάνετε ιδιωτικοποίηση. Μας δίνετε διαβεβαιώσεις ότι το δημόσιο δεν θα πουλήσει ποτέ το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Πείτε μου μια εμπορική τράπεζα από όλες τις κρατικές που να έχει μείνει σε κρατικά χέρια. Ουδεμία υπάρχει. Οι τελευταίες εναπομείνασες είναι η Εθνική, η Εμπορική και η Α.Τ.Ε. Η Εμπορική φεύγει τώρα. Η Εθνική έχει φύγει πλέον από τον έλεγχο του δημοσίου. Την Α.Τ.Ε. την έχετε υποιδιωτικοποιήσει. Γιατί θα κρατήσετε τώρα το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ως εμπορική τράπεζα σε κρατικά χέρια; Δεν λέτε την αλήθεια. Αυτήν τη στιγμή ξέρετε πολύ καλά ότι μπορεί να υπάρχει έτοιμος και ο αγοραστής του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Αυτό το ισχυρίζομαι με σωρεία διατάξεων για την ιδιωτικοποίηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου που περιέχονται μέσα στο νομοσχέδιο. Θα σας πω ορισμένες εξ αυτών με τις οποίες είναι φανερό ότι δεν θέλει το δημόσιο να έχει σχέση με την εμπορική τράπεζα στην οποία θα μετατραπεί το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Κατ’ αρχάς, εξαιρείτε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο από το ν. 2190 για τις προσλήψεις που θα κάνει. Γιατί το εξαιρείτε; Ο ν.2190 είναι ευέλικτος νόμος που μπορεί να αξιοποιηθεί για πολύ εξειδικευμένες προσλήψεις. Το εξαιρείτε και για ρουσφετολογικούς λόγους, αλλά και γιατί θέλετε να το απαγκιστρώσετε από κάθε δημόσιο ως εμπορική τράπεζα. Εξαιρείτε το νέο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο από τις δημόσιες δεσμεύσεις για έργα και προμήθειες. Προφανώς έτσι θα καλύψετε και μερικές συμβάσεις οι οποίες, νομίζω, έχουν γίνει ήδη με μερικούς εκλεκτούς μεγαλοσχήμονες της ελληνικής κοινωνίας και δεν προχωράνε λόγω και του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου. Έτσι θα προχωρήσουν τάχιστα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο όμως δεν δίνεται και καμία εγγύηση. Ενώ εσείς θα διορίζετε το Διοικητικό Συμβούλιο, απαλλάσσετε αυτόν τον οργανισμό από τις εγγυήσεις του δημοσίου για έργα και προμήθειες. Αυτό είναι πρωτοφανές και εγείρει πάρα πολλά ερωτηματικά. Γιατί το κάνετε; Θα διορίζετε ένα Διοικητικό Συμβούλιο και δεν θα έχετε τις δεσμεύσεις του δημοσίου για τα έργα και τις προμήθειες που θα κάνει; Προφανώς και εδώ θέλετε να το απεγκλωβίσετε από το δημόσιο, να κρατάτε εσείς το πάνω χέρι, για να προχωρήσετε στην ιδιωτικοποίηση. Επίσης, γι’ αυτό το λόγο διορίζοντας εσείς το Διοικητικό Συμβούλιο, τον πρόεδρο και τους δυο αντιπροέδρους, δεν θα τους φέρετε στη Βουλή στη σχετική επιτροπή, προκειμένου να εκφράσει γνώμη γι’ αυτούς. Κάνετε όμως το τέχνασμα και λέτε «Διορίζουμε το Διοικητικό Συμβούλιο και το Διοικητικό Συμβούλιο εκλέγει τους προέδρους και τους δύο αντιπροέδρους μέσα από αυτό, έτσι ώστε να μην περνάνε ούτε από την επιτροπή της Βουλής.». Ήδη έχετε προχωρήσει ταχύτατα στον απεγκλωβισμό του νέου Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου που δεν θα είναι πια ταμιευτήριο από κάθε επαφή του με το δημόσιο, προκειμένου να το δώσετε σε ιδιώτες. Και σας ρωτώ: Σε ποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα υπάρχει τέτοιο καθεστώς; Σε ποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα τα Ταχυδρομικά Ταμιευτήρια μπορούν να λειτουργήσουν με αυτήν τη λογική που λέτε; Γιατί η Ελλάδα θα είναι εξαίρεση σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν θα έχει Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο με τον εξειδικευμένο κοινωνικό ρόλο που επιτελεί; Γιατί θέλετε η Ελλάδα να αποτελεί αυτήν την πρωτοτυπία σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο; Είναι προφανές βεβαίως, πέραν αυτών που είπα, ότι η λογική που διαπερνά το νομοσχέδιο είναι να καταληστευθεί το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και να εισπραχθούν πόροι από αυτό, για να κλείσετε μαύρες τρύπες του προϋπολογισμού λόγω και της «Eurostat» η οποία σας τίναξε στον αέρα τη μυθολογία των πλεονασμάτων και της μείωσης των χρεών. Ζητάτε εναγωνίως λεφτά, για να κλείσετε αυτές τις μαύρες τρύπες και να εμφανίσετε τον προϋπολογισμό ως σχετικά αξιόπιστο. Βρήκατε λοιπόν το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και ερχόσαστε με μια «αρπαχτή» να πάρετε από αυτό 500 δισεκατομμύρια δραχμές. Αυτά τα χρήματα δεν ανήκουν σ’ εσάς αλλά σ’ αυτήν τη δημόσια υπηρεσία. Έγιναν μέσα από το ρόλο της. Έρχεστε να τα πάρετε ενόψει και της ιδιωτικοποίησης του, για να το πουλήσετε δωρεάν. Παίρνετε τις συμμετοχές του σε μια σειρά από τράπεζες οι οποίες ανέρχονται σε 240 δισεκατομμύρια δραχμές με τις τρέχουσες τιμές. Επίσης, του παίρνετε όλα τα κέρδη του 2001 που ανέρχονται σε 100 δισεκατομμύρια δραχμές. Επίσης, διαγράφετε και τις απαιτήσεις του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου για δάνεια που εσείς το αναγκάσατε να κάνει, τα οποία εξέπεσαν με εγγύηση του δημοσίου. Τώρα αυτές τις απαιτήσεις με μια μονοκονδυλιά τις διαγράφετε. Το χειρότερο, όμως, που κάνετε, είναι ότι αντιμετωπίζετε τους εργαζόμενους του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου ως δουλοπάροικους και τους παραδίδετε βορά στην ανασφάλεια και ίσως αύριο στην ανεργία ως εργαζόμενους μειωμένων προσδοκιών, μειωμένων δικαιωμάτων με κατακρεουργημένα τα ασφαλιστικά και τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα. Καταργείτε τη μονιμότητα και δίνετε την εγγύηση ότι τάχα μπορεί να τους προστατεύσει μία διάταξη, σύμφωνα με την οποία δεν θα μπορούν να απολυθούν πριν τη συνταξιοδότησή τους. Καμία ανώνυμη εταιρεία, όπως αυτή που κάνετε με το ν.2190, δεν θα σταθεί σε αυτή τη διάταξη, που θα εκπέσει αύριο. Θα έρθετε και θα την αλλάξετε, γιατί εφόσον βάζετε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο σε ανταγωνισμό με τις άλλες εμπορικές τράπεζες, ο αυριανός ιδιώτης θα πει ότι δεν είναι δυνατόν στον ανταγωνισμό να του βάζετε δεσμεύσεις και υποχρεώσεις που δεν έχουν οι άλλες εμπορικές τράπεζες. Ρίχνετε στάχτη στα μάτια όταν βάζετε ένα τέτοιο άρθρο. Δεν πρόκειται να τηρηθεί. Οι εργαζόμενοι περνούν από μόνιμοι του δημοσίου σε σχέση ιδιωτικού δικαίου ανασφαλείς και δεν ξέρει κανείς αύριο τι θα γίνει. Τους συμβασιούχους ορισμένου χρόνου με μια μονοκονδυλιά τους απολύετε από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου βάζετε έναν υπηρεσιακό οργανισμό, ο οποίος μπορεί να κάνει τα πάντα, μεταθέσεις, τοποθετήσεις, ανεξέλεγκτα και χωρίς να δώσει πουθενά λογαριασμό. Αυτά που λέτε για τους δύο εργαζόμενους που θα εκπροσωπούν το χώρο των εργαζομένων στο Διοικητικό Συμβούλιο είναι έπεα πτερέοντα, όταν αυτό δεν το έχετε ούτε καν σε νομοθετική διάταξη, αλλά μέσα στο καταστατικό, το οποίο μας το φέρατε να το ψηφίσουμε με νόμο, ενώ θα μπορεί να το αλλάξει αύριο η γενική συνέλευση. Άκουσον-άκουσον! Η γενική συνέλευση να μπορεί να αλλάξει ένα καταστατικό, που ήρθε στη Βουλή και κυρώθηκε με νόμο. Είναι δώρον- άδωρον αυτό το καταστατικό, το οποίο μας παραδίδετε. Δεν μιλάω για τις μετατάξεις, διότι ούτε αυτό το δικαίωμα αποδίδεται. Δεν θα πω ούτε για την εθελουσία έξοδο, διότι και αυτή είναι αόριστη. Μάλιστα στην ηλικία που τη βάζετε με τριάντα χρόνια υπηρεσίας, καλύπτετε περισσότερο την ανανέωση του προσωπικού, παρά βοηθάτε εργαζόμενους που βρίσκονται σε μεγάλη ηλικία και έχουν πολλά χρόνια στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Θα πω περισσότερα στη δευτερολογία μου, γιατί είναι πάρα πολλά αυτά που θα ήθελα να πω. Το βέβαιο είναι ότι αυτό το νομοσχέδιο, κατά τη γνώμη μας, είναι καταστροφικό. Δεν εξυπηρετεί τον πολίτη, παρά μονάχα τα μεγάλα ιδιωτικά τραπεζικά λόμπι, εγχώρια και ξένα, που βλέπουν ως μεγάλη λεία το τραπεζικό σύστημα της χώρας μας και κυρίως το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Με αυτό το νομοσχέδιο δίνεται η ευκαιρία να το αρπάξουν από τα χέρια του δημοσίου και να το μετατρέψουν σε ένα κερδοσκοπικό πιστωτικό ίδρυμα, που θα ενταχθεί στη ληστεία που κάνουν σήμερα γενικότερα οι τράπεζες στη χώρα μας. Για όλους αυτούς τους λόγους θα καταψηφίσουμε αυτό το νομοσχέδιο. Ζητάμε από τον Υπουργό να το αποσύρει, διότι θα καταγραφεί ως «ο νεκροθάφτης» της ταμιευτηριακής λογικής και αποταμίευσης στην Ελλάδα. Δεν μπορεί, κύριε Υπουργέ, να κάνετε αυτή την εξαίρεση σ’ αυτή τη χώρα. Άλλου είδους πράγματα χρειάζεται η χώρα μας και όχι αυτά που κάνετε με το νομοσχέδιο σας. Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω το αποτέλεσμα της διεξαχθείσης μυστικής ψηφοφορίας. Ψήφισαν συνολικά 188 Βουλευτές. Υπέρ της άρσης ασυλίας του κ. Βοσνάκη ψήφισαν 11 Βουλευτές. Κατά της άρσης ασυλίας του κ. Βοσνάκη ψήφισαν 172 Βουλευτές. Ψήφισε «ΠΑΡΩΝ» 1 Βουλευτής. Υπήρχαν, επίσης, 4 λευκά και δεν υπήρξαν άκυρα. Υπέρ της άρσης ασυλίας του κ. Πιπεργιά ψήφισαν 19 Βουλευτές. Κατά της άρσης ασυλίας του κ. Πιπεργιά ψήφισαν 164 Βουλευτές. Ψήφισε «ΠΑΡΩΝ» 1 Βουλευτής. Υπήρχαν, επίσης, 4 λευκά και δεν υπάρξαν άκυρα. Υπέρ της άρσης ασυλίας του κ. Τζιόλα ψήφισαν 11 Βουλευτές. Κατά της άρσης ασυλίας του κ. Τζιόλα ψήφισαν 171 Βουλευτές. Ψήφισαν «ΠΑΡΩΝ» 2 Βουλευτές. Υπήρχαν, επίσης, 4 λευκά και δεν υπάρχουν άκυρα. Συνεπώς όλες οι άρσεις ασυλίας απορρίφθηκαν. Το λόγο έχει ο κ. Σπυριούνης. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Η γοητεία της δημοκρατίας είναι ότι μέσα από το διάλογο φωτίζεται ολόπλευρα το συζητούμενο θέμα. Και στο Κοινοβούλιο αυτό έχει την υπέρτατη αξία του, διότι όταν στις πτέρυγες υπάρχει η καλή προαίρεση και ασκείται κριτική με διάθεση, με αναζήτηση τη σύνθεση, τότε το Κοινοβούλιο βρίσκεται στο απόγειο της αποστολής του. Πριν ακούσω, κύριε Υπουργέ, τις πλευρές -επειδή δεν έχω ειδικές γνώσεις- είχα σχηματίσει μία θετικότερη άποψη –εξακολουθώ να την έχω- για το νομοσχέδιο. Ωστόσο εντάθηκαν οι εντοπισθέντες, οι προκληθέντες προβληματισμοί μου κυρίως στα θέματα του προσωπικού, στα θέματα της κοινωνικής του προσφοράς, στα θέματα της λειτουργίας του με αυτή την ιστορική του διαδρομή στην αντίληψη ότι αποτελεί μία δημόσια στέγη που επιτελεί κυρίως ακριτική οικονομική αποστολή κλπ. Πιστεύω ότι είναι λογικά όλα τα προβλήματα που τέθηκαν από τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης. Ωστόσο, κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορούμε να μένουμε στη μία όψη του νομίσματος. Θα πρέπει να κοιτάξουμε και την άλλη. Τι γίνεται δηλαδή μέσα σε αυτή την παγκόσμια απελευθέρωση, μέσα σε αυτό τον ίλιγγο της αλληλοεξάρτησης, μέσα στον πέτρινο ανταγωνισμό που ούτως ή άλλως επιβάλλεται ακόμα και στο πλαίσιο –για να μην πω και ιδία- της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μπορούν και με την παλαιά νοοτροπία ίσως συρόμενες οι δημόσιες επιχειρήσεις, να ανταποκριθούν σε αυτό τον ανταγωνισμό; Μπορεί η πατρίδα να μην ενσωματώσει το συντρέχον και καλύπτον τη σχετική τραπεζική ομοιομορφία καθεστώς όπως άρχισε να διαμορφώνεται με την οδηγία του 1977, την άλλη του 1985 –αν θυμάμαι καλά- την τρίτη, την απόφαση που κωδικοποίησε το σύνολο των κοινοτικών οδηγιών, του Μαρτίου του 2000 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κλπ., που δίνει αυτή την ομοιομορφία στις τραπεζικές δραστηριότητες; Μπορεί η πατρίδα να μείνει έξω; Δηλαδή, κάποτε δεν θα πρέπει να γίνει συνείδηση αφού κάναμε αυτές τις επιλογές και βρεθήκαμε σε αυτό τον πολιτικό και οικονομικό χώρο; Πως θα πάει η πατρίδα όταν ο άλλος σε αντιμετωπίζει με το ξίφος και εσύ πηγαίνεις με την οδοντογλυφίδα; Θα πρέπει δηλαδή να διαμορφώσουμε όρους ώστε σε αυτό τον πιεστικό ανταγωνισμό να έχουμε ελπίδα οικονομική επιβίωσης. Πιστεύω, λοιπόν, ότι γίνεται μία σαφής προσπάθεια να αρμονίσει η Κυβέρνηση –και οφείλω να το παραδεχθώ- αυτές τις δύο απαιτήσεις, αυτές τις δύο επιταγές. Να διατηρήσει το κοινωνικό του πρόσωπο, την κοινωνική του προσφορά κατά το δυνατόν και να αρμονίσει τις απαιτήσεις του ελεύθερου ανταγωνισμού. Που θα προκύψει και που θα εξασφαλιστεί η χρυσή τομή, εδώ είναι η τέχνη του νομοθέτη και εδώ είναι η δική μας ευθύνη να αναζητήσουμε τη σύνθεση, να αναζητήσουμε την καλύτερη λύση. Σκοπός, λοιπόν, του νομοσχεδίου είναι να το μετασχηματίσουμε, να πορευθεί από την αποκεντρωμένη του μορφή, την αποκεντρωμένη δημόσια υπηρεσία σε μία μορφή ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας υπό τον έλεγχο του δημοσίου. Η ιστορία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου: Και μόνο αν αξιολογήσει κανείς το γεγονός ότι έχει εκατόν τριάντα έξι ταχυδρομικά καταστήματα και περίπου επτακόσια πενήντα ταχυδρομικά γραφεία, επαληθεύει την υψηλή προσφορά του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Και ένα μέρος κύριοι συνάδελφοι –για να μην πω το μείζον μέρος- αυτής της προσφοράς αναμφισβητήτως οφείλεται στο κατά καιρούς υπηρετήσαν προσωπικό. Επιβάλλεται αυτός ο μετασχηματισμός που πραγματοποιούμε συνεχώς για να μεταπέσουμε από τη δημόσια μορφή στη μορφή της ιδιωτικής οικονομίας, της ελεύθερης αγοράς που πρέπει να γίνεται με ένα σύστημα σεβασμού των υφισταμένων καταστάσεων, ένα σύστημα δηλαδή αρμονίας των αντιτιθεμένων παραγόντων. Αυτοί οι μετασχηματισμοί που πραγματοποιούνται την τελευταία δεκαετία μετά τις συγκλονιστικές αλλαγές, από την ένταξή μας στην Ευρώπη μέχρι την ευκολία με την οποία κινούνται σήμερα τα κεφάλαια, μέχρι την απελευθέρωση των αγορών και όλα αυτά τα πράγματα, αυτές οι απαιτήσεις γίνονται με έναν τρόπο ομαλό; Θα μου επιτρέψετε, κύριε Υπουργέ, να επικαλεστώ ένα προσωπικό παράδειγμα. Yπέβαλα πριν από δύο-τρία χρόνια μία αίτηση να ηλεκτροφωτίσω ένα σπιτάκι και μου απάντησε η Δ.Ε.Η. ότι χρειάζεται περίπου 1.700.000 δραχμές. Έλεγε και τον όρο ότι είχε μια δίμηνη προθεσμία, την οποία δεν αξιολόγησα. Μου φάνηκαν πολλά τα λεφτά τότε. Επανήλθα ύστερα από δύο-τρεις μήνες με μία νέα αίτηση να το κάνω με 1.700.000 δραχμές. Μου απάντησαν ότι πέρασε η δίμηνη προθεσμία και ισχύει άλλο καθεστώς τιμών: 3.800.000 δραχμές! Αν αυτή η μετοχοποίηση αρμονίζει τα πράγματα, τότε φαίνεται ότι έχουμε χάσει ακόμα και την έννοια των αριθμών, κύριε Υπουργέ. Κύριε Πρόεδρε, αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο. Είναι ένα στοιχείο, κύριοι συνάδελφοι, που προκαλεί και τη δική μας τάξη, τη δική μας φιλοσοφία περί οικονομίας. Δεν θα μείνω στις τριτοκοσμικές απόψεις. Ούτε έχω καμιά διάθεση, ούτε υπήρξα ποτέ τριτοκοσμικός. Μπορώ να επαναλάβω, κύριε Πρόεδρε, ότι είμαι ακραιφνής κεντρώος Βουλευτής. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν κατανοώ, γιατί χρειάζεται αυτή η δήλωση σήμερα στο νομοσχέδιο αυτό. (Θόρυβος στην Αίθουσα) ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Είναι στο κέντρο των εξελίξεων. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Προσπαθώ να συνδυάσω τη δήλωση με το νομοσχέδιο. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Πιστεύω ότι το κέντρο αρμονίζει, κύριε Πρόεδρε, απορροφά, συνθέτει. Το νομοσχέδιο έχει δύο κεφάλαια και δεκαέξι άρθρα. Το πρώτο κεφάλαιο, μέχρι το άρθρο 10, αναφέρεται στη μορφή της εταιρείας, στα διοικητικά και σε όλες αυτές τις λεπτομέρειες κλπ. Το δεύτερο περιλαμβάνει τα άρθρα από 11 έως 16, τα υπόλοιπα θέματα από την ΥΠΑ μέχρι την Εθνική Επιτροπή Ταχυδρομείων κλπ. Θέλω να πω ότι τα θέματα του προσωπικού –είδα ότι κάνατε μία βελτίωση και περιλάβατε και το προσωπικό αορίστου χρόνου- είναι ένα πολύ λεπτό σημείο για όλες αυτές τις μετοχοποιήσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις αλλαγές των νομικών μορφών των δημοσίων επιχειρήσεων. Είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο η διατήρηση του αισθήματος ασφάλειας του εργαζόμενου προσωπικού. Είναι σημαντικό. Αυτό αρμονίζει τους δύο αντίθετους παράγοντες. Με τη βεβαιότητα ότι -όπως αναγράφεται- εξυπηρετείται ακριβώς και αυτή η τελική απαίτηση και προστατεύεται τωόντι το εργαζόμενο προσωπικό, ψηφίζω το νομοσχέδιο. Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Καλώς. Παρακαλώ να τηρούν οι συνάδελφοι το χρόνο γιατί είναι ορισμένος ο χρόνος συζήτησης του νομοσχεδίου και θα αδικήσουν άλλους συναδέλφους. Το λόγο έχει ο κ. Κωνσταντόπουλος. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, έκανε ο στρατηγός προηγουμένως ένα βήμα προς την παράταξή μας, να κάνουμε και εμείς ένα βήμα προς τα εκεί με αφορμή το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Ιδιαίτερα ακούγοντας τον Υπουργό στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής σχημάτισα την εντύπωση ότι θέλει να δημιουργήσει μέσω του Ταμιευτηρίου έναν τέταρτο κρατικό παίκτη στον τραπεζικό χώρο, ότι θέλει να ενισχύσει την κρατική παρουσία στην τραπεζική αγορά με την είσοδο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Αυτή ήταν μια πρώτη εντύπωση που σχημάτισα. Βλέποντας όμως τα δημοσιεύματα των εφημερίδων, ακούγοντας τι γίνεται στην τραπεζική αγορά και βλέποντας και τα ψιλά γράμματα του νομοσχεδίου αυτού, κύριε Υπουργέ, πολύ φοβάμαι ότι θέλετε και επιχειρείτε να γίνει μια έμμεση μετοχοποίηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου δια της πλαγίας οδού και, όπως λέει η αγορά, μέσω της Τράπεζας Αττικής να βάλετε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στο Χρηματιστήριο Αθηνών Αξιών. Θέλω μια σαφή απάντηση: Είναι αληθή τα δημοσιεύματα αυτά; Επιχειρείται όντως μια έμμεση μετοχοποίηση, μια ταχεία είσοδο στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών μέσω της Τράπεζας Αττικής όπου έχει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ένα 17% και ήδη άρχισαν οι συζητήσεις με το ΤΣΜΕΔΕ, έναν από τους βασικούς μετόχους αυτής της Τράπεζας; Περιμένω μια απάντησή σας στην πρωτομιλία σας. Αυτή τη στιγμή έχουμε ένα δημόσιο οργανισμό ο οποίος ούτε λίγο, ούτε πολύ, έχει το μέγεθος της Τράπεζας Πειραιώς. Τα αναμενόμενα κέρδη για φέτος είναι 300 εκατομμύρια ευρώ, ενώ 212 εκατομμύρια ευρώ ήταν τα κέρδη το 2001. Σήμερα ο δείκτης φερεγγυότητας είναι 16%, όταν πολλές εμπορικές τράπεζες έχουν δείκτη φερεγγυότητας κοντά στην κόκκινη ζώνη, στο 8%. Έχουμε, δηλαδή, χωρίς μεγάλες υπερβολές ένα γίγαντα στον τραπεζικό χώρο. Όπως είπαν οι συνάδελφοι, έχει εκατόν τριάντα πέντε υποκαταστήματα, εννιακόσια σημεία πώλησης, περίπου δυόμισι εκατομμύρια ενεργούς καταθέτες, ένα δηλαδή, θα έλεγα «αντικείμενο πόθου» για πολλές τράπεζες σήμερα. Μάλιστα θα ήθελα να μας δώσετε συγκριτικά στοιχεία, κύριε Υπουργέ, για τα κέρδη τραπεζών κολοσσών στο εννιάμηνο που μας πέρασε, όπως της Εμπορικής, της Εθνικής και τα κέρδη του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στο ίδιο εννιάμηνο. Θα δείτε υποχώρηση κερδών ύψους 55% στην Εθνική και 65% στην Εμπορική. Τι γίνεται όμως με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο; Μάλιστα μιλάμε για ένα Ταμιευτήριο το οποίο δεν αναζητεί «πελάτες» για να τους «γδάρει» κατά το κοινώς λεγόμενο, δεν αναζητεί πελάτες για να τους αντιμετωπίσει σαν πραγματικούς πελάτες, όπως οι υπόλοιπες τράπεζες, αλλά για ένα Ταμιευτήριο το οποίο σε μια τραπεζική αγορά άγρια, έχει καταφέρει να καλλιεργήσει σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ ενός πιστωτικού οργανισμού, όπως είναι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και των εκατομμυρίων «πελατών» του και αυτοί οι «πελάτες» δεν είναι τυχαίοι. Είναι μικροκαταθέτες στην πλειοψηφία τους, είναι άνθρωποι που εμπιστεύονται το κράτος, την πολιτεία, έχουν μια ιδιότυπη σχέση με το Ταμιευτήριο. Το Ταμιευτήριο κατόρθωσε όλα αυτά τα χρόνια να δημιουργήσει αποταμιευτική συνείδηση … ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Με συγχωρείτε, κύριε Πρόεδρε, αλλά οι καταθέτες δεν είναι πελάτες. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Κεδίκογλου, μη διακόπτετε τον ομιλητή. Σας παρακαλώ. Θα έλθει σε λίγο η σειρά σας να ομιλήσετε. ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Μα, πελάτης είναι ο καταθέτης; ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Παρακαλώ, μη διακόπτετε. Συνεχίστε, κύριε Κωνσταντόπουλε. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μα, είπα πελάτης εντός εισαγωγικών, κύριε Κεδίκογλου. Πρέπει να ακούτε τι λέω. ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Α, τότε με συγχωρείτε. Ανακαλώ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επαναλαμβάνω, λοιπόν. Πώς θέλει να τους αντιμετωπίσει τώρα; Υπάρχει μια σχέση εμπιστοσύνης. Μετά τη ληστρική επιδρομή που έγινε επί Κυβερνήσεώς σας, κύριε Υπουργέ, με τα γνωστά γεγονότα του Χρηματιστηρίου Αθηνών που ήταν μια πραγματικά ληστρική επιδρομή, τι θέλετε να κάνετε σήμερα; Κατόρθωσε το Ταμιευτήριο να καλλιεργήσει μια αποταμιευτική νοοτροπία σ’ ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού. Τι θέλετε σήμερα; Θέλετε και αυτός ο οργανισμός να δημιουργήσει εκταμιευτική νοοτροπία, εκταμιευτική συνείδηση; Δίδοντας τα λεγόμενα τραπεζικά παράγωγα ή τραπεζικά προϊόντα θέλετε να τα κάνετε γνωστά και σ’ αυτούς τους καταθέτες, και σ’ αυτούς τους ανθρώπους-«πελάτες», οι οποίοι λείπουν από την τραπεζική αγορά; Αυτός είναι ο στόχος; Να αλλάξουμε συνείδηση και σ’ αυτούς; Έχουμε ένα κομμάτι –ευτυχώς- στην ελληνική κοινωνία οι οποίοι θέλουν να αποταμιεύουν. Να τους γεμίσουμε και αυτούς με όλα αυτά τα τραπεζικά παράγωγα, με όλα αυτά τα τραπεζικά προϊόντα, τα οποία τα γνωρίζετε πολύ καλά και γνωρίζετε πολύ καλά σε τι αλλαγή συνείδησης οδηγούν; Και όχι μόνο αυτό, έχετε έναν οργανισμό ο οποίος είναι ένα πολύ καλό εργαλείο άσκησης κοινωνικής πολιτικής από τις ελληνικές κυβερνήσεις και ξέρετε πολύ καλά τα κέρδη του Ταμιευτηρίου πού οδηγούνται. Ξέρετε πόσο βοηθήθηκαν οι σεισμοπαθείς του 1999 με αυτά τα κέρδη; Ξέρετε πόσο βοηθούνται πολιτιστικοί, αθλητικοί σύλλογοι ακόμη και ναοί για την αναστήλωσή τους που κανένας δεν ενδιαφέρεται, ή πολιτιστικοί, αθλητικοί σύλλογοι στην ελληνική επαρχία για τους οποίους κανένας δεν ενδιαφέρεται και ενδιαφέρεται το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο; Ναοί που κινδυνεύουν να καταστραφούν και βοηθούνται σήμερα. Ένας ολόκληρος κόσμος ο οποίος σήμερα μέσα από τα κοινωνικά προγράμματα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου βρίσκει όποιο καταφύγιο. Θέλετε να μπει και αυτός ο οργανισμός λοιπόν και αυτό το εργαλείο άσκησης κοινωνικής πολιτικής κάτω από τα δεσμά μιας τράπεζας; Ξέρετε πολύ καλά τι πιστεύει ο λαός μας σήμερα, ο κόσμος ολόκληρος για τα τραπεζικά πιστωτικά ιδρύματα. Και πότε το κάνετε αυτό, κύριε Υπουργέ; Πότε θέλετε να ενισχύσετε –γιατί αυτό πίστεψα από την ομιλία σας στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων- την επιρροή του δημοσίου στον τραπεζικό χώρο; Σε μια εποχή που αποσύρεται το κράτος από τις τράπεζες, από τις τράπεζες που εμμέσως ελέγχει Εθνική, Αγροτική, Εμπορική. Σε μια εποχή που επιχειρείτε να πουλήσετε πλειοψηφικό πακέτο τραπεζών είτε της Εθνικής είτε της Αγροτικής είτε της Εμπορικής είτε επιχειρείτε ακόμη να πουλήσετε και πλειοψηφικό πακέτο της Εθνικής μέσω της ΔΕΚΑ ώστε να βρείτε επενδυτές να πουλήσετε. Σε μια στιγμή λοιπόν που επιχειρείτε να φύγετε απ’ αυτές τις τράπεζες, μπαίνετε μέσα. Αυτό τουλάχιστον μας δώσατε να καταλάβουμε. Και οι πληροφορίες μας λένε ότι επιχειρείτε να μπείτε στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, να πουλήσετε ουσιαστικά να ξεπουλήσετε ένα δημόσιο οργανισμό. Τι απ’ όλα αυτά αληθεύει και ιδιαίτερα σε ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον το οποίο αλλιώς αντιμετωπίζει τα ταχυδρομικά ταμιευτήρια; Πουθενά, κύριε Υπουργέ, είτε λέγεται Stadtsparkasse είτε όπως αλλιώς λέγονται τα αντίστοιχα ιδρύματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν μπαίνουν στα χρηματιστήρια και δεν αντιμετωπίζονται με τραπεζική πιστωτική κατεύθυνση. Επιτέλους σκεφθείτε έστω και την ύστατη στιγμή να αποσύρετε αυτό το νομοσχέδιο. Αν θέλετε τον εκσυγχρονισμό του έχετε και τα προεδρικά διατάγματα και τους νόμους. Οι υπάλληλοι του Ταμιευτηρίου σας φωνάζουν διαρκώς ότι έχετε τα εργαλεία αυτά για να δώσετε νέα τραπεζικά προϊόντα. Πότε θα το κάνετε αυτό; Δεν το έχετε κάνει παρά τις συστάσεις των εργαζομένων στο Ταμιευτήριο. Οι διαφημίσεις αυτή την εβδομάδα κατακλύζονται από τα νέα προϊόντα όπως είναι η νέα κάρτα «VISA» του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Μπορείτε να κάνετε τον εκσυγχρονισμό. Έχετε τα εργαλεία. Δεν το κάνετε. Άλλους σκοπούς έχετε. Θέλετε να τινάξετε στον αέρα και το τελευταίο δημόσιο εργαλείο αποταμίευσης που έχουμε σήμερα στη χώρα μας. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Υπουργέ, ζητήσατε το λόγο. Μπορείτε να κάνετε παρέμβαση πριν τελειώσει ο κατάλογος των έξι πρώτων ομιλητών, για πέντε λεπτά. Ορίστε, έχετε το λόγο. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Ζήτησα να κάνω μια παρέμβαση για ένα πολύ απλό λόγο, κύριε Πρόεδρε. Διότι υπάρχουν στην Αίθουσα αρκετοί συνάδελφοι οι οποίοι δεν παρακολούθησαν όλη τη διαδικασία την οποία είχαμε στην επιτροπή. Θεωρώ απαραίτητο να ακούσουν έστω για πέντε λεπτά την άποψη της Κυβέρνησης γύρο από το θέμα αυτό. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο μέχρι σήμερα είναι μια δημόσια υπηρεσία -το ακούσατε επανειλημμένα- η οποία μέχρι πριν από δύο χρόνια είχε ως πρόεδρο τον εκάστοτε γενικό γραμματέα του Υπουργείου Μεταφορών, ο οποίος συνήθως είναι συγκοινωνιολόγος. Έχουν γίνει μια σειρά από βήματα τα τελευταία δύο χρόνια, τα οποία έγιναν με σταδιακές αλλαγές του νομικού πλαισίου που διέπει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και το οποίο ίσχυε στις βασικές του διατάξεις από το 1938. Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι ένας υγιέστατος οργανισμός. ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Πως καταγράφηκαν όλα αυτά στα αποτελέσματα; ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Κεδίκογλου, δεν θα προχωρήσει έτσι συζήτηση. Κάνει μια πεντάλεπτη παρέμβαση ο κύριος Υπουργός. Μετά στην πλήρη ομιλία του θα δώσει περισσότερα στοιχεία. Συνεχίστε κύριε Υπουργέ. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Αυτός, λοιπόν, ο οργανισμός ο υγιέστατος έχει μια σειρά από όρια τα οποία δεν μπορεί να υπερβεί προκειμένου να παραδώσει στα δύο εκατομμύρια επτακόσιες χιλιάδες ενεργούς καταθέτες του νέα προϊόντα. Άκουσα μία άποψη η οποία πράγματι μου έκανε εντύπωση, ότι δεν θα πρέπει να προσφέρει ένα ίδρυμα όπως το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο νέα προϊόντα στους ανθρώπους οι οποίοι συναλλάσσονται μαζί του. Δηλαδή δεν θα πρέπει σε όλες τις περιοχές που απλώνεται το τεράστιο σήμερα δίκτυό του, να δίνεται αυτή η δυνατότητα στους συναλλασσόμενους σε αυτό το ίδρυμα που γίνεται η αξιόπιστη τράπεζα της γειτονιάς, η αξιόπιστη τράπεζα του χωριού και που διαθέτει αυτή τη στιγμή περίπου χίλια σημεία συναλλαγής. Φροντίσαμε και εξοπλίσαμε το μέλλον του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου με μία στέρεη, αποτελεσματική και επωφελή και για το ελληνικό δημόσιο και για τους συναλλασσόμενους και για τα ιδρύματα αυτά σύμβαση μεταξύ ΕΛΤΑ και Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Σύμφωνα με τη σύμβαση αυτή, το ένα ίδρυμα δίδει προϊόντα του άλλου ιδρύματος σε όλα τα σημεία πώλησης. Αυτά είναι σημεία στα οποία συναλλάσσονται οι επαγγελματίες, οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν σχέση εμπιστοσύνης με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Υπάρχει ένας κοινωνικός ρόλος ο οποίος διατηρείται και επαυξάνεται. Και για πρώτη φορά μπαίνει μια συγκεκριμένη διάταξη, η οποία δίνει μια κατεύθυνση προκειμένου ένα ποσοστό 3% των καθαρών κερδών να αποδίδονται με αποφάσεις του Δ.Σ. για έργα που έχουν να κάνουν με αυτόν τον κοινωνικό του ρόλο. Ο κοινωνικός ρόλος μέχρι σήμερα δεν είχε άλλη διασφάλιση πέραν της παράδοσης που είχε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Η παράδοση λοιπόν θα συνεχισθεί μέσα στο νομοσχέδιο, στα συγκεκριμένα άρθρα που θα αναφέρω αργότερα. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Δεν υπάρχει έλεγχος του μετοχικού κεφαλαίου από δημόσιο. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Σας παρακαλώ. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Σημαντικό είναι ότι για πρώτη φορά στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα δίνεται η δυνατότητα, υπάρχει η πολύ σημαντική εξέλιξη, τα ασφαλιστικά ταμεία να μπορέσουν προνομιακά για δεκαοκτώ μήνες να πάρουν μετοχές του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, με βάση διατάξεις του νόμου για τις αποκρατικοποιήσεις που ψήφισε η Βουλή πριν δύο μήνες. Ο Ο.Γ.Α., το Ι.Κ.Α., μεγάλες επαγγελματικές οργανώσεις και τα ασφαλιστικά τους ιδρύματα έχουν τη δυνατότητα για τους επόμενους δεκαοκτώ μήνες να αποτελέσουν μετόχους του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου…. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Η πλειοψηφία ποια θα είναι; ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Και να φθάσουν σε ύψος που αυτή η συγκεκριμένη προνομιακή αγορά θέλει να ορίσει. Αυτό είναι σημαντικότατο. Δεν έχει γίνει ποτέ και πρέπει να χειροκροτηθεί. Και γίνεται, γιατί η ελληνική τραπεζική αγορά έχει μία σειρά από κανόνες λειτουργίας που πιέζουν τους μικρούς καταθέτες. Και σήμερα εμφανίζεται ένα μεγάλο ίδρυμα υγιέστατο, με νέες δυνατότητες το οποίο θα αποτελέσει ένα αντίβαρο στις εξελίξεις της τραπεζικής αγοράς. Αυτό είναι που θέλει να κάνει η Κυβέρνηση, μία τράπεζα στην οποία να μπορούν να μετέχουν ασφαλιστικά ταμεία προκειμένου να καθοδηγήσει στο βαθμό που θα μπορέσει -θετικά για τους αποταμιευτές και τους συναλλασσόμενους- την τραπεζική αγορά. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Βαθειάς έχει το λόγο. ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Έχοντας εισηγηθεί το νόμο για τη δυνατότητα των ασφαλιστικών ταμείων όσον αφορά την παρουσία τους και σε εταιρείες του χρηματοπιστωτικού χώρου και γενικότερα, θα ήθελα να κάνω ορισμένες επισημάνσεις σε αυτό το νομοσχέδιο σχετικά με την παρουσία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στον χρηματοοικονομικό χώρο με τα νέα δεδομένα των μεγάλων αλλαγών. Μπαίνει το ζήτημα αν το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο πρέπει να είναι ανώνυμος εταιρεία. Έχουν γίνει ανώνυμες εταιρείες πολλές επιχειρήσεις του δημοσίου τομέα, μονοπωλιακού χαρακτήρα, πόσω μάλλον το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο που λειτουργεί εκ των πραγμάτων ανταγωνιστικά σε ένα χώρο όπου το τραπεζικό σύστημα και άλλες εταιρείες λειτουργούν με κανόνες που είναι δυσμενέστεροι απ’ αυτούς του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Δηλαδή, εκμεταλλεύονται τις δυνατότητες της αγοράς κάτι που το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν το έχει κατορθώσει μέχρι σήμερα. Παρ’ όλα αυτά έχει δείξει ότι έχει τεράστιες δυνατότητες. Είναι ένας γίγαντας ο οποίος πρέπει να απελευθερωθεί από τον αυστηρό δημόσιο τομέα, δηλαδή, από το δημόσιο με τη μία μετοχή –όχι ευρύτερα από το δημόσιο- για να λειτουργήσει με τους όρους της κεφαλαιαγοράς και με τα ευρωπαϊκά και παγκόσμια δεδομένα. Υπάρχει η ανησυχία όσον αφορά το ρόλο που έχει παίξει μέχρι σήμερα με τον ιδρυτικό του νόμο και όσον αφορά το αν θα πουληθεί σε ιδιώτες και για το ρόλο των εργαζομένων. Κατ’ αρχήν το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο πρέπει να γίνει μια πολυμετοχική τράπεζα στο δημόσιο τομέα. Αυτό είναι σαφές. Ο δημόσιος τομέας έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει τη νέα εταιρεία με τη συμμετοχή των ασφαλιστικών ταμείων και με όλους εκείνους που ενδιαφέρονται πραγματικά να φτιάξουν ένα Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο του εικοστού πρώτου αιώνα διατηρώντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματά του για τα δύο εκατομμύρια επτακόσιες χιλιάδες καταθέτες του. Κύριε Υπουργέ, πρέπει να πούμε σαφέστατα ότι η κατεύθυνση είναι δεδομένη. Δεν πωλείται το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο σε ιδιώτες. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Πού το ξέρετε: ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Θα το πει και ο κύριος Υπουργός στην ομιλία του. Όσοι γνωρίζουν απ’ αυτές τις διαδικασίες το καταλαβαίνουν. Δεν χρειάζεται μόνο το 51%. Μία πολυμετοχική τράπεζα σήμερα που βρίσκεται στο δημόσιο τομέα λειτουργεί με διαφορετικά ποσοστά. Επειδή έχω εργαστεί επί εικοσιτέσσερα χρόνια στην πολυμετοχική Τράπεζα Αττικής η οποία μπαίνει τώρα μέτοχος στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, γνωρίζω τα πράγματα. Οι τοποθετήσεις που έγιναν από τη Νέα Δημοκρατία δείχνουν την άγνοια πραγμάτων. Το ΤΣΕΜΔΕ έχει το 34% στην Τράπεζα Αττικής, το 15,5% ανήκει στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και το 17% το έχει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Άρα, δεν δίνεται η δυνατότητα να αλλαχθεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς και να μεταφερθεί στο Λάτση όπως προσπάθησαν να αποδείξουν κάποιοι σ’ αυτήν την Αίθουσα. Πιστεύω ότι και τα μεταβατικά στάδια που διαμορφώνονται με το νομοσχέδιο είναι στην ίδια κατεύθυνση. Δημιουργούμε ένα Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο που θα δημιουργήσει μεγάλο ανταγωνισμό απέναντι στο τραπεζικό σύστημα. Ιδιαίτερα οι τράπεζες φοβούνται την παρουσία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου με νέα δεδομένα διότι είναι βέβαιο ότι με τη νέα του μορφή θα πάρει καταθέτες σε τέτοιους ρυθμούς που πραγματικά θα ξαφνιάσουν. Όσον αφορά το ρόλο των εργαζομένων πρέπει να πούμε ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν τέτοιες αλλαγές χωρίς οι εργαζόμενοι να αισθάνονται απόλυτα ασφαλείς. Γι’ αυτό και οι συμβάσεις θα κατοχυρωθούν απόλυτα και όσοι εργαζόμενοι θα συνταξιοδοτηθούν θα βγουν με τους καλύτερους όρους. Οι νέοι εργαζόμενοι και αυτοί που θα μπουν στην παραγωγική διαδικασία και θα προσληφθούν θα δημιουργήσουν το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Α.Ε. στον εικοστό πρώτο αιώνα. Πιστεύω ότι όλοι σ’ αυτήν την Αίθουσα έχουμε την εμπειρία για να παρακολουθήσουμε την πορεία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου ώστε όλα αυτά που ψηφίσαμε μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα να διασφαλιστούν απόλυτα. Αυτό γιατί το έμψυχο δυναμικό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου που είναι οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που θα το δημιουργήσουν με τα νέα δεδομένα και θα το καταστήσουν ό,τι καλύτερο και για τους καταθέτες αλλά και για τις προσδοκίες των ίδιων και για τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα και για τα εργασιακά τους δικαιώματα, σαφώς μεγαλύτερες αμοιβές γιατί είναι γεγονός ότι στον τραπεζικό χώρο οι αμοιβές που υπάρχουν είναι σαφώς μεγαλύτερες από αυτές των εργαζομένων στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο που προσφέρουν αντίστοιχα τις ίδιες και πολλές φορές καλύτερες υπηρεσίες. Συνεπώς πρέπει να συνδυάσουμε όλη αυτή την κατεύθυνση και επί των άρθρων όσοι συνάδελφοι έχουν τροποποιήσεις να τις θέσουν ώστε να υπάρξουν οι αντίστοιχες βελτιώσεις… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε συνάδελφε, συγγνώμη για την διακοπή. Σας υπενθυμίζω, για την προαγωγή της συζήτησης και την ουσιαστική επεξεργασία και βελτίωση του νομοσχεδίου, ότι η συζήτηση είναι ενιαία επί της αρχής και επί των άρθρων. Άρα οι ομιλούντες όταν έχουν συγκεκριμένες παρατηρήσεις και προτάσεις επί των άρθρων πρέπει να τις λένε στην ομιλία τους. Γιατί, επαναλαμβάνω, η συζήτηση είναι ενιαία. Δεν γίνεται χωριστή συζήτηση επί των άρθρων. ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή έχουν γίνει πάρα πολλές αλλαγές, ο κύριος Υπουργός έχει πάρει και τις τροποποιήσεις και εμείς έχουμε καταθέσει προτάσεις όλη αυτή την περίοδο. Τώρα, αν υπάρχουν και βελτιώσεις και αν κάποιοι συνάδελφοι από τη Νέα Δημοκρατία και από τα άλλα κόμματα έχουν προτάσεις, να τις καταθέσουν ευθέως στη διαδικασία συζήτησης του Κοινοβουλίου. Πάντως αυτό που ζητήσαμε, κύριε Υπουργέ, ήταν να διασφαλίσουμε απόλυτα τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων να αισθάνονται ότι αυτή η υπόθεση είναι δική τους και αν το αισθανθούν από την ψήφιση του νομοσχεδίου είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει τεράστιο κέρδος και για σας που φέρνετε το νομοσχέδιο, για μας που το ψηφίζουμε στο Κοινοβούλιο αλλά και για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και όλους τους συναλλασσόμενους. Επίσης, πιστεύω ότι θα υπάρξει δυνατότητα να δημιουργήσετε και τα νέα προϊόντα και έτσι να υπάρξει εύρος καταθετών αλλά και πελατείας που εμείς στον απολογισμό των μεταβατικών σταδίων που θα κάνετε να θεωρούμε ότι αυτό που ψηφίσαμε ήταν αυτό που χρειαζόταν. Όσον αφορά τους εργαζόμενους τους δύο που θα είναι στο διοικητικό συμβούλιο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου με τη νέα σύνθεση πρέπει να προσθέσετε ότι θα είναι αιρετοί γιατί πρέπει να προέρχονται με εκλογικές διαδικασίες και τι θα είναι αυτοί που θα δημιουργήσουν το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο του εικοστού πρώτου αιώνα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Σπύρου έχει το λόγο. ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΣΠΥΡΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων συζητήθηκε το νομοσχέδιο διεξοδικά για τη σύσταση ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία Ταχυδρομικά Ταμιευτήρια, Ανώνυμος Τραπεζική Εταιρεία. Ο κύριος Υπουργός όμως δεν μπόρεσε να μας απαντήσει ούτε να πείσει όλους εμάς τους δύσπιστους και φιλελεύθερους στην ιδεολογία πως ένας Υπουργός σοσιαλιστικής Κυβέρνησης, κατ’ επίφαση βέβαια σοσιαλιστικής πήρε μια νομοθετική πρωτοβουλία όπου και η πλέον νεοφιλελεύθερη Θατσερική κυβέρνηση θα προβληματιζόταν, ή θα είχε και κάποιες αναστολές, αφού μια δημόσια χρηματοπιστωτική επιχείρηση όπως το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο με έντονο και σαφή τον δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα, που η λαϊκή πίστη για αποταμίευση έχει εδραιωθεί στη συνείδηση των πολιτών από την ίδρυσή του και άντεξε στα εκατό χρόνια λειτουργίας του ώστε να έχει μια συνεχή αύξηση του αριθμού των καταθετών, φτάνοντας τα δύο εκατομμύρια επτακόσιες χιλιάδες καταθέτες και το ποσό των καταθέσεων να ξεπερνάει τα 3.000.000.000 και κέρδη για το 2001 73.000.000.000 περίπου, να θέλει να τη μετατρέψει σε άλλη μια εμπορική τράπεζα προκειμένου να αντέξει στον ανταγωνισμό, όπως λέει, και να αυξήσει την κερδοφορία του ανατρέποντας παράλληλα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα και κλονίζοντας το αίσθημα ασφάλειας σε χιλίους τριακόσιους εργαζόμενους που μπόρεσαν να εμπεδώσουν το αίσθημα σύγχρονης εξυπηρέτησης, σιγουριάς και αγάπης των πολιτών και μάλιστα των πλέον αδύναμων προς το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Έτσι, όσο και αν προσπαθείτε, κύριε Υπουργέ, και κύριοι της Κυβέρνησης, να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα, άλλη μία δημόσια κερδοφόρα επιχείρηση, υπηρέτης των μικροκαταθετών, ακόμη και από το 1 ευρώ, αλλά και αρωγός τους σε δύσκολες στιγμές, όπως σε περίοδο σεισμών, σε στεγαστικά προγράμματα, πολιτιστικές και εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες, μετατρέπεται σε άλλη μία εμπορική τράπεζα, ενδεχομένως η εξηκοστή πρώτη. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο ανταγωνισμός θα οδηγήσει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο να απωλέσει και τον κοινωνικό και τον κοινωφελή του χαρακτήρα. Ταυτόχρονα, όμως, θα συρρικνωθεί και η εμπιστοσύνη των πολιτών, αφού είναι γνωστό ότι χιλιάδες δανειολήπτες ή και επενδυτές έχασαν τα χρήματά τους ή τα σπίτια τους ή τις περιουσίες τους από τις τράπεζες. Κύριε Πρόεδρε, σήμερα, οι Έλληνες χρωστάνε εννέα τρισεκατομμύρια στις Τράπεζες, μέσω των καταναλωτικών δανείων. Άλλωστε, είναι γνωστά τα προβλήματα που προέκυψαν από τη ληστρική συμπεριφορά των τραπεζών, όταν και οι αποφάσεις που ψηφίστηκαν σ’ αυτή τη Βουλή δεν τηρήθηκαν και οδήγησαν στο να χάσουν τις περιουσίες τους πάρα πολλοί επαγγελματίες, με τα πανωτόκια. Επίσης, κύριε Υπουργέ, ο ανταγωνισμός θα περιορίσει ασφαλώς αυτά τα καταστήματα, τα οποία είτε περιφερειακά είτε σαν γραφεία είτε σαν θυρίδες είτε και σαν πρακτορεία λειτουργούν ως αποκεντρωμένες υπηρεσίες ή κοντά στους πολίτες, κοντά στους αγρότες, κοντά στους ηλικιωμένους. Ένας άλλος λοιπόν παράγοντας εγκατάλειψης της υπαίθρου, θα προστεθεί. Και αυτό συμβαίνει, γιατί οι τράπεζες δεν ανοίγουν καταστήματα στην περιφέρεια και σε μικρές περιοχές, γιατί ασφαλώς ο ανταγωνισμός δεν το επιτρέπει. Αντίθετα, τα Ταχυδρομικά Ταμιευτήρια μέχρι σήμερα βρέθηκαν κοντά σ’ αυτούς τους μικρούς επενδυτές, κοντά στους αγρότες μας, κοντά στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Τι ήταν λοιπόν αυτό που οδήγησε την Κυβέρνηση σ’ αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία, μία Κυβέρνηση που μπέρδεψε την έννοια της «αποκρατικοποίησης» με την έννοια της «ιδιωτικοποίησης»; Στην πραγματικότητα, κύριε Υπουργέ, πρόκειται για μετοχοποίηση. Το είπαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Το είπαν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στα επανειλημμένα ερωτήματα των Βουλευτών στη Διαρκή Επιτροπή. Στην πραγματικότητα, επιχειρείτε μία λεηλασία των περιουσιακών στοιχείων και των αποθεμάτων του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, τα οποία αποκτήθηκαν με κόπο από τους ίδιους τους εργαζόμενους και από τους χιλιάδες μικροεπενδυτές ή καταθέτες, προκειμένου να καλύψετε μαύρες τρύπες, που η κακοδιαχείριση και η σπατάλη σας έχουν δημιουργήσει. Μάλιστα, μέσα στην κεκτημένη ταχύτητα που έχετε πάρει, διαγράφετε απαιτήσεις του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου από το Ελληνικό Δημόσιο, ύψους 102 περίπου δισεκατομμυρίων δραχμών από εγγυήσεις που κατέπεσαν μέχρι 31/12/2001 (άρθρο 9 παράγραφος 11). Ακόμη, θεωρείτε ως νομίμως καταβληθέντα ποσά για δαπάνες που έγιναν από 1/1/1994, όπως χαρακτηριστικά αναφέρετε, κύριε Υπουργέ, γιατί πριν κυβερνούσαν οι Τούρκοι. Πριν ήταν η Νέα Δημοκρατία. Από τότε και μετά απαλλάσσετε την ευθύνη αυτών που διαχειρίστηκαν αυτά τα χρήματα, και «καταλογισμοί που συντελέστηκαν για τις ανωτέρω δαπάνες δεν εκτελούνται και τα τυχόν βεβαιωθέντα ποσά για την αιτία αυτή, διαγράφονται», κύριοι συνάδελφοι (άρθρο 10 παράγραφος 6 και 7). Και δεν ντρέπεται κανείς σ’ αυτήν την Αίθουσα. Έτσι εξαγοράζετε και όσους έκαναν λοβιτούρες σ’ αυτό το διάστημα, πάντα από το 1994 και μέχρι ισχύος του παρόντος νόμου. Πιο πριν, δεν σας απασχολεί. Αλήθεια, σε ποια αφρικανική χώρα συμβαίνουν αυτά, κύριε Υπουργέ; Ασφαλώς, οι εργαζόμενοι δικαίως κάνουν τις δικές τους προτάσεις σχετικά με τις εργασιακές τους σχέσεις, σχετικά με τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Επιπλέον, ζητούν να εξασφαλιστεί ένα ποσό από τις υπεραξίες της πώλησης για την κάλυψη λογαριασμών πρόνοιας και στεγαστικών αναγκών των εργαζομένων, όπως και ένα ποσό για απαιτήσεις του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου για στεγαστικά δάνεια που πήραν οι εργαζόμενοι, ώστε να διαγραφούν. Από ό,τι γνωρίζω, με σχετική τροπολογία θα ικανοποιήσετε αυτό το αίτημα. Μάλιστα, κύριε Υπουργέ, από εμάς δεν θα υπήρχε καμία αντίρρηση, αλλά αυτή η νοοτροπία εξαγοράς συνειδήσεων είναι τραγική, γιατί -θεωρείτε την περιουσία του δημοσίου ως λάφυρο πολέμου- και αυτήν τη νοοτροπία πολλά την καλλιεργούσατε έντονα και για πολλά χρόνια! Ειλικρινά με εντυπωσιάζει πώς οι εργαζόμενοι σε ανάλογη περίοδο όταν η Νέα Δημοκρατία επιχειρούσε να αποκρατικοποιήσει τον Ο.Τ.Ε. έφευγαν τα πεζοδρόμια. Σήμερα, λοιπόν, μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία όλα ξεπουλιώνται, όποιος προλάβει αρκεί να έχουμε ησυχία, αρκεί να έχουμε εργασιακή ειρήνη. Τώρα, πώς ο φτωχός ο αγρότης, ο φτωχός επαγγελματίας, ο αλιέας, ο κτηνοτρόφος χάνει το σπίτι του από την Αγροτική Τράπεζα επειδή δανείστηκε για να αγοράσει δίχτυα, φυτοφάρμακα ή κάποιο γεωργικό μηχάνημα, είναι μια άλλη ιστορία. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό δεν είναι εκσυγχρονισμός. Αυτό που γίνεται με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν είναι αποκρατικοποίηση. Αυτό είναι διάλυση και λεηλασία, είναι ξεπούλημα και δεν θα αργήσουν να φανούν οι πραγματικές προθέσεις της Κυβέρνησης. Ξεπουλάτε ό,τι είναι υγιές, ό,τι έχει κέρδη, αφού το απαξιώνετε πρώτα όπως τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, όπως την Ολυμπιακή. Αυτή την τύχη σύντομα θα έχει και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Έχετε χάσει και τα τελευταία ψήγματα της κοινωνικής σας ευαισθησίας. Σας έχει ειλικρινά φοβηθεί το μάτι μου. Το καταψηφίζω γιατί άλλα λέτε, άλλα εννοείτε και άλλα κάνετε. Γιατί από αλλού ξεκινήσατε και κανείς δεν ξέρει πού πάτε ή πού το πάτε. Αρκεί να μείνετε γαντζωμένοι στην εξουσία. Διαλύσατε τη Δημόσια Διοίκηση, διαλύετε τώρα και τις δημόσιες κερδοφόρες επιχειρήσεις και το καταψηφίζω. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Βρέντζος έχει το λόγο. ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΡΕΝΤΖΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα το σχέδιο νόμου για τη μετατροπή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, το οποίο μέχρι τώρα υπάγεται στο Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών και λειτουργεί ως δημόσια αποκεντρωμένη αρχή, σε ανώνυμη τραπεζική εταιρεία που θα υπαχθεί στις διατάξεις του ν. 2076/92. Στην εποχή των απελευθερωμένων τραπεζικών αγορών και του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος τούτη η κίνηση οφείλει να κριθεί όχι μόνο χρήσιμη, αλλά και αναγκαία. Αφ’ ενός η είσοδος του σταθερά κερδοφόρου Ταμιευτηρίου στο ανταγωνιστικό χρηματοπιστωτικό περιβάλλον δημιουργεί ικανές προοπτικές για την περαιτέρω ανάπτυξη του ιδρύματος και την ενίσχυση του κοινωνικού του ρόλου. Αφ’ ετέρου η διατήρηση της παρούσας νομικής μορφής και οργάνωσης που σχεδιάστηκε και υιοθετήθηκε εν όψει διαφορετικών οικονομικών και κοινωνικών δεδομένων θα κινδύνευε να στερήσει από το Ταμιευτήριο την επιχειρηματική ευελιξία που απαιτούν οι σύγχρονες τραπεζικές εξελίξεις και από την ελεύθερη χρηματοπιστωτική οικονομία έναν παράγοντα ισχύος και σταθερότητας. Η μετεξέλιξη του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε ανώνυμη εταιρεία εντάσσεται στο πλαίσιο των σημαντικών διαρθρωτικών αλλαγών που προωθεί η Κυβέρνηση με στόχο την πραγματική σύγκλιση με τις χώρες της ευρωζώνης. Ειδικότερα δίνει τη δυνατότητα στο Ταμιευτήριο να δραστηριοποιηθεί με βάση τους ίδιους όρους και κανόνες που λειτουργούν όλα τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Θα του επιτρέψει να αποκτήσει σύγχρονη οργανωτική δομή και μεθόδους εργασίας έτσι ώστε να καταστεί ανταγωνιστικό καθώς θα συμβάλει στην αύξηση και τη βελτίωση των παρεχόμενων από το ίδρυμα υπηρεσιών. Δεν χωρεί αμφιβολία ότι το Ταμιευτήριο είναι καθ’ όλα έτοιμο να ανταποκριθεί στις νέες προκλήσεις. Επί του παρόντος έχει δύο εκατομμύρια επτακόσιους εκατομμύρια ενεργούς καταθέτες σε σύνολο τεσσεράμισι εκατομμυρίων. Για το 2001 το συνολικό ύψος των καταθέσεων έφθασε τα 9 δισεκατομμύρια ευρώ, σημειώνοντας αύξηση 9,45% σε σύγκριση με την προηγούμενη χρήση. Τα καθαρά κέρδη του Ταμιευτηρίου στην περίοδο 2000-2001 ενισχύθηκαν κατά 235% και έφτασαν τα 73 δισεκατομμύρια δραχμές, περίπου 214 εκατομμύρια ευρώ ενώ οι χορηγήσεις δανείων στην ίδια περίοδο αυξήθηκαν κατά 20%. Το μέρισμα που διανεμήθηκε κατά την τελευταία χρήση ξεπερνά τα 140 εκατομμύρια ευρώ. Είναι δηλαδή περίπου τέσσερις φορές μεγαλύτερο από το αντίστοιχο του Ο.Τ.Ε.. Επιπλέον, το εύρος των υπηρεσιών που προσφέρει το Ταμιευτήριο αντανακλά ήδη σε μεγάλο βαθμό εκείνο των λοιπών πιστωτικών ιδρυμάτων, όπως φαίνεται και από την πρόσφατη έκδοση από το Ταμιευτήριο ομολόγων εγγυημένης απόδοσης, repos, με ανταγωνιστικό επιτόκιο και ελάχιστο ποσό κατάθεσης. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο B΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ) Εκείνο, όμως, που πρέπει να τονιστεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι η οικονομική ευρωστία και οι σπουδαίες προοπτικές του Ταμιευτηρίου εγγυώνται πάνω από όλα τη διατήρηση και ενίσχυση του κοινωνικού του ρόλου. Στοχεύει: Πρώτον, να παράσχει ταχείες και αξιόπιστες υπηρεσίες εκεί όπου η επιχειρηματική λογική δεν θα συνιστούσε τη λειτουργία τραπεζικού καταστήματος. Δεύτερον, να ανασχέσει τον κίνδυνο οικονομικού και συνάμα κοινωνικού αποκλεισμού εκεί όπου τα οφέλη της σύγχρονης ανάπτυξης αργούν να γίνουν απτά. Τρίτον, να στηρίξει τον υπάλληλο και τον συνταξιούχο του δημόσιου τομέα, καθώς και άτομα των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων και της μεθορίου παρέχοντας στεγαστικά επιτόκια με τόκο χαμηλότερο από εκείνον της αγοράς. Προκαλεί, λοιπόν, μεγάλη ικανοποίηση ότι ο κοινωνικός ρόλος του Ταμιευτηρίου κατοχυρώνεται στο άρθρο 1 του νομοσχεδίου ως αναπόσπαστο τμήμα της αποστολής του και αποτελεί δέσμευση προς τον Έλληνα πολίτη. Προς την ίδια κατεύθυνση συμβάλλει και η ανάπτυξη στενότερης συνεργασίας μεταξύ του Ταμιευτηρίου και των ΕΛ.ΤΑ.. Σε αυτό το επίπεδο έχει γίνει σημαντική προεργασία και τα οφέλη είναι ήδη ορατά τόσο για τους δύο οργανισμούς όσο και για το κοινό. Ήδη με την υπογραφή της σύμβασης επιχειρηματικής συνεργασίας με τα ΕΛ.ΤΑ. το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο καθιέρωσε για πρώτη φορά προνομιακό επιτόκιο στεγαστικών δανείων για τους ταχυδρομικούς υπαλλήλους που ανέρχεται σε 3,95% ετησίως, ενώ το εκτεταμένο δίκτυο καταστημάτων των ΕΛ.ΤΑ. θα φέρει τις υπηρεσίες του Ταμιευτηρίου ακόμη πιο κοντά στις τοπικές κοινωνίες. Η διατήρηση του κοινωνικού προσανατολισμού του Ταμιευτηρίου στο παρόν νομοσχέδιο είναι, επίσης, έκδηλη και στην αντιμετώπιση των εργασιακών ζητημάτων που προκύπτουν από την αλλαγή της νομικής μορφής και οργάνωσής του. Το άρθρο 4 του σχεδίου νόμου σχετικά με την κατάρτιση του νέου υπηρεσιακού οργανισμού και του γενικού κανονισμού προσωπικού προβλέπει ειδική διαδικασία που δίδει στους εργαζόμενους τη δυνατότητα να γνωμοδοτήσουν σχετικά με θέματα αμέσου ενδιαφέροντός τους, ενώ το άρθρο 5 προβλέπει δικαίωμα του μόνιμου προσωπικού να ζητήσει μετάταξη εντός ενός έτους. Επιπλέον, οι ιδιαίτερης σημασίας για τους εργαζόμενους διατάξεις των παραγράφων 6 και 7 του άρθρου 10 επιλύουν κατηγορηματικά όποια ζητήματα έχουν δημιουργηθεί ως προς την καταβολή του επιδόματος πληροφορικής στους υπαλλήλους του Ταμιευτηρίου. Πέρα από το ότι έτσι ικανοποιούνται δίκαια εργασιακά αιτήματα, η προσήλωση σε τούτη την πτυχή της μετεξέλιξης του Ταμιευτηρίου σε ανώνυμη εταιρεία συμβαδίζει με την πάγια πολιτική θέση της Κυβέρνησης να επιτυγχάνει όσο το δυνατόν ευρύτερη κοινωνική συναίνεση στις διαρθρωτικές αλλαγές που απαιτούνται. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η μετατροπή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε Ανώνυμη Εταιρεία δρομολογείται μετά από προσεκτική και επίπονη προετοιμασία. Πιστεύω πως η νέα νομική και οργανωτική μορφή του ιδρύματος θα του επιτρέψει να αναπτύξει τις παρεχόμενες από αυτό υπηρεσίες και να αναζητήσει γόνιμες και ισχυρές συμμαχίες στο χρηματοπιστωτικό χώρο. Πιστεύω, επίσης, ότι αναβαθμίζει τον ιδιαίτερο ρόλο που κατέχει το Ταμιευτήριο ως κατεξοχήν τράπεζα της τοπικής κοινωνίας. Θεωρώ ότι η υπερψήφιση του νομοσχεδίου από τη Βουλή θα αποτελέσει σημαντικό βήμα για την επίτευξη των θεμελιακών κοινωνικών στόχων του ιδρύματος και ιδιαίτερα εκείνων της ισομερούς και ομοιόμορφης οικονομικής ανάπτυξης του τόπου. Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Κεδίκογλου έχει το λόγο. ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Απόψε, κύριε Πρόεδρε, διεξάγουμε –και απολαμβάνουμε τους καρπούς της- μια συζήτηση η οποία έχει μία πληθώρα επιπτώσεων και άπτεται πολλών τομέων. Ο πρώτος είναι η λειτουργία του Κοινοβουλίου και η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία. Παρακολούθησα με πολλή προσοχή τις θέσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, η οποία προσδοκά να γίνει κυβέρνηση αύριο. Και πρέπει να γίνει, η εναλλαγή είναι στο πνεύμα της δημοκρατίας. Άκουσα –και το λέω μάλιστα με εκτίμηση και συμπάθεια προς τον εισηγητή ο οποίος χρησιμοποιήθηκε και ο οποίος είναι επιμελής συνάδελφος- να λέγει ότι είναι υπέρ του κοινωνικού χαρακτήρα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου κλπ. Δεν άκουσα όμως κάποια συγκεκριμένη πρόταση. Δεν άκουσα να λέτε ότι με αυτά τα άρθρα και με αυτές τις διατάξεις διαφωνείτε ή έχετε άλλη άποψη. Ναι μεν ιδιωτικά, αλλά όχι ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε. Χωρίς όμως συγκεκριμένες θέσεις, αγαπητοί φίλοι της Νέας Δημοκρατίας, εξουσία δεν βλέπετε. Να το καταλάβετε. Εύχομαι να τα ακούσω στη συνέχεια και να αλλάξω γνώμη. Θα το χαρώ πολύ. Δεύτερον, κύριε Πρόεδρε, μιλάμε για μία υπηρεσία, για ένα σώμα, αν θέλετε, το οποίο έχει δύο συστατικά. Έχει τον ιδιοκτήτη και τον εποπτεύοντα. Ιδιοκτήτης του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου είναι, κατά τα ισχύοντα και τους νόμους του κράτους, το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών. Αυτό είναι το ελληνικό δημόσιο. Αυτό εκπροσωπεί μετοχές και μετόχους, αυτό κανονίζει τα οικονομικά του ελληνικού δημοσίου. Πού είναι ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών σήμερα να μας υποστηρίξει τις απόψεις του, να μας πει γιατί ισχύουν οι διατάξεις που αφορούν την ιδιοκτησία; Ήρθε αντίθετα εδώ ο Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, ένας επιτυχημένος Υπουργός, ο οποίος έχει κάνει πράγματι πολύ καλή εποπτεία σε ό,τι αφορά τις εργασίες του Ταμιευτηρίου. Τις είπε και ο ίδιος και τις γνωρίζουμε ως ένα βαθμό. Όλοι όμως εδώ πατούν πάνω στα κέρδη που σημείωσε και τις συμβατικές αλλαγές κλπ., ενέργειες που έκανε ο εποπτεύων για να περάσουν κάποιες άλλες διατάξεις. Αυτό όμως δεν το καταλαβαίνω, κύριε Πρόεδρε. Να έρθει εδώ ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών για να υποστηρίξει τις διατάξεις που αφορούν το ιδιοκτησιακό και όχι να στηρίζονται στο ότι ήρθε ο Υπουργός Επικοινωνιών, του οποίου η επιτυχής εποπτεία είναι αδιαμφισβήτητη και να καλύπτονται πίσω απ’ αυτόν. Αυτό βέβαια είναι κάτι το οποίο έχει και άλλες προεκτάσεις, αλλά δεν θέλω να επεκταθώ. Τώρα, γίνονται ορισμένες παρατηρήσεις και εκφράζονται ορισμένες θέσεις. Και εγώ προσωπικώς δεν θα ήθελα να έχει την τύχη αυτή της εταιρείας. Θα ήθελα, αν θέλετε, να έχει αυξημένες δεσμεύσεις υπέρ του κοινωνικού συνόλου, να έχει περισσότερο κοινωνικό χαρακτήρα, τον οποίον –προς τιμήν του- τονίζει και ο Υπουργός. Θα το ήθελα αυτό. Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι, εγώ αντιπολιτεύομαι την Κυβέρνηση, αλλά οφείλω να πω και κάτι άλλο. Το έχω πει εξάλλου αρκετές φορές. Την ιστορία μας δεν την γράφουμε όπως θα θέλαμε. Την ιστορία μας την γράφουμε σύμφωνα με καταστάσεις άμεσα δεδομένες και κληροδοτημένες από το παρελθόν. Για το δε ΠΑ.ΣΟ.Κ. προσθέτω ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε ότι είμαστε υποχρεωμένοι να συμβιώσουμε με καταστάσεις που κληρονομήσαμε, προκειμένου να γράψουμε την ιστορία μας προς τα εμπρός. Και αυτό που κληρονόμησε αυτή η Κυβέρνηση –για το οποίο ως ένα βαθμό έχει και μεγάλη ευθύνη- είναι το λεγόμενο δημόσιο χρέος. Το δημόσιο χρέος είναι ο βραχνάς και αν δεν το διαγράψουμε αυτό θα αφανίσει το έθνος, σύμφωνα με όσα γίνονται και ειδικότερα σύμφωνα με όσα είχε πει και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Το δημόσιο χρέος είναι αυτό που επιβάλλει σε μέγιστο βαθμό αυτή την κύρωση που έρχεται σήμερα και φοβούμαι ότι επιβάλλει και κάποιες πρακτικές και τακτικές. Διότι, κατά τα άλλα θα μπορούσε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο να γίνει μια ανώνυμη εταιρεία με σημαντικές δεσμεύσεις. Είναι, λοιπόν, το δημόσιο χρέος που επιβάλλει –και δεν ξέρω πόσο νόμιμο είναι- οι μετοχές της ΑΛΦΑ ΜΠΑΝΚ, της Εθνικής Τραπέζης, της Εμπορικής Τραπέζης κλπ. να περιέλθουν στο ελληνικό δημόσιο. Είναι αυτό που επιβάλλει τα κέρδη της χρήσεως του 2001 να πάνε στο ελληνικό δημόσιο. Γιατί; Για να αποσβεστεί ένα μέρος του δημοσίου χρέους. Να γιατί δεν είναι παρών εδώ ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών. Αυτό δεν είναι ένα στοιχείο το οποίο θα μπορούσε να αλλάξει δεν είναι της βούλησης καθ’ αυτό του εποπτεύοντος Υπουργού. Προσοχή λοιπόν στο γεγονός ότι έχουμε το δημόσιο χρέος. Το ότι γίνεται μια ανώνυμη εταιρεία και το ότι υπάρχει βούληση ιδιαίτερα από το εποπτεύον σήμερα πρόσωπο και το Υπουργείο να έχει κοινωνικό χαρακτήρα το Ταμιευτήριο, δεν χωρεί συζήτηση. Ειπώθηκε ότι υπάρχουν κίνδυνοι. Κανένας κίνδυνος δεν υπάρχει αν δεν θέλει το συμβούλιο και η γενική συνέλευση. Γενική συνέλευση ποιος είναι; Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών και όχι ο Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών. Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κατέχει τις μετοχές, αυτός έχει την ιδιοκτησία, αυτός θα επιβάλει αύριο στο διοικητικό συμβούλιο και όλες τις αποφάσεις που τυχόν θα πάρει και θα ελέγξει και θα ανακαλέσει στην τάξη. Δεν παρουσιάζεται εδώ όμως, το εξήγησα στην αρχή. Είπε ο Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών ότι έχω καταφέρει και έχω χίλια σημεία πώλησης των προϊόντων, δηλαδή έχει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο χίλια υποκαταστήματα. Εγώ δεν έχω τη βεβαιότητα, κύριε Υπουργέ, αν εσείς δεν είσθε εκεί και αν δεν ασκήσετε την επιρροή σας ότι αύριο τα ΕΛ.ΤΑ. δεν θα κάνουν μια άλλη σύμβαση με μια άλλη τράπεζα. Πού είναι οι εγγυήσεις; Πού είναι ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών να μου πει «κύριε Κεδίκογλου, αποκλείεται τα ΕΛ.ΤΑ. να χάσουν την πλειοψηφία και αποκλείεται να ληφθεί τέτοια απόφαση και να κάνουν σύμβαση με άλλη τράπεζα;». Να, γιατί έπρεπε να ήταν εδώ ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών. Είναι κάτι που δεν μπορώ να το αξιώσω από εσάς. Αν αύριο τα ΕΛ.ΤΑ. γίνουν μια ανώνυμη εταιρεία και αυτή κάνει σύμβαση με μια άλλη τράπεζα, τα χίλια σημεία πώλησης των προϊόντων πάνε περίπατο. Είπατε κάτι άλλο –δεν ξέρω πόσο έχει αξιολογηθεί, το οποίο κατ’ εμέ είναι παρεξηγήσιμο- ότι προνομιακώς και προ του χρηματιστηρίου –νομίζω ότι θα πρέπει να φέρετε τροπολογία, εγώ δεν το διάβασα, δεν είχα και την τιμή να είμαι στην επιτροπή για να ξέρω περισσότερα- δηλαδή, ως ειδική ιδιωτική τοποθέτηση θα δοθούν μετοχές στα ασφαλιστικά ταμεία κλπ. Η τακτική του να παρακάμπτεται το Κοινοβούλιο και να χρησιμοποιούνται τα συνδικαλιστικά όργανα είναι τακτική του Μουσολίνι. Παραπέμπω στο άρθρο φασισμός της εγκυκλοπαίδειας «Λαρούς Μπριτάνικα». Επάνω είναι η εγκυκλοπαίδεια, διαβάστε την. Σήμερα δεν προχωρεί λόγου χάριν το σύστημα υγείας, γιατί κάποιοι παράγοντες του συνδικαλιστικού κινήματος αρνούνται τα ιατρεία του Ι.Κ.Α. να γίνουν πρωτοβάθμιος φορέας υγείας. Σήμερα δεν προχωρεί το πρωτοβάθμιο σύστημα υγείας και έχουν τα πάντα σιωπήσει, γιατί κάποιοι παράγοντες του συνδικαλιστικού κινήματος αρνούνται κάποια προνόμια των δημοσίων υπαλλήλων να έχουν το δικό τους γιατρό, να υπαχθούν στον οικογενειακό γιατρό. Αυτή η κατά προτίμηση διάθεση μετοχών σε ασφαλιστικά ταμεία που ελέγχονται από παράγοντες του συνδικαλιστικού κινήματος, δεν γνωρίζω πόσο επωφελής είναι. Πάντως, δεν είναι πράξη που ξεκίνησε από δημοκρατικά κοινοβούλια. Είναι πράξη η οποία επεβλήθη από τον Μουσολίνι στην αρχή και ακολούθησε και ο Χίτλερ μετά, προκειμένου να έχει την εύνοια και την αγάπη των εργαζομένων στο όνομα αυτού και να αποφύγει τα δυσάρεστα. Γενικώς, κύριε Πρόεδρε –και κλείνω- είναι ένα νομοσχέδιο, για τα άρθρα του οποίου κανείς δεν μπορεί να έχει αντίρρηση. Είναι ζήτημα του τι αποφασίζει και τι κάνει το διοικητικό συμβούλιο, το οποίο όμως είναι κυρίως ζήτημα του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. Και τέλος, πολλά άκουσα για την ανάγκη προστασίας των εργαζομένων. Εγώ είμαι σύμφωνος, αλλά δεν είμαι υπέρ της υπερπροστασίας, όταν στρατιές ανέργων ζητούν εργασία, κύριε Υπουργέ, και είναι ενδεχομένως με πολλά περισσότερα και καλύτερα προσόντα. Αυτά λοιπόν να τα συνυπολογίσουμε. Γενικώς, δίδω θετική ψήφο γιατί έχω εμπιστοσύνη πιο πολύ στον παρόντα Υπουργό και όχι στους υπόλοιπους, οι οποίοι έχουν διαλάθει της προσοχής του Κοινοβουλίου και δεν είναι παρόντες. Δεν έκαναν καν την τιμή στο Κοινοβούλιο να είναι εδώ. Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Κουλούρης έχει το λόγο. ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μίλησα και στη Διαρκή Επιτροπή και με τρόπο, νομίζω, πολύ καθαρό έβαλα ζητήματα που συνδέονται και με ιδεολογικούς αλλά και με πολιτικούς λόγους. Δεν θα εξηγήσω στην Ολομέλεια αυτούς τους λόγους για οικονομία χρόνου. Έχουμε κάνει σημαντικές πολιτικές παρεμβάσεις όλη αυτή την περίοδο για να μπορέσουμε να πάμε πιο μπροστά αυτόν τον τόπο. Ήμουν και είμαι πάντα θετικός σε μεγάλες τομές, στις αποφάσεις για μεγάλες ρήξεις, γιατί ουσιαστικά αυτές είναι οι κατ’ εξοχήν εκσυγχρονιστικές επιλογές για έναν τόπο. Και κράτησα τις επιφυλάξεις μου για αυτή την νομοθετική πρωτοβουλία, γιατί δεν έβλεπα ούτε κοινωνικούς λόγους, ούτε πολιτικούς ούτε οικονομικούς ούτε προς το συμφέρον -αν θέλετε- του ίδιου του τραπεζικού συστήματος ώστε εύκολα να συναινέσω. Πόσο δε μάλλον για το συμφέρον των μικροκαταθετών και το συμφέρον ενός οργανισμού όπως αυτός του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου που υπηρετεί τόσα χρόνια και το τελευταίο χωριό και που συνδέεται με την ιστορία και την παράδοση. Όπως είπα και στην κοινοβουλευτική επιτροπή, εκείνο το βιβλιάριο ήταν σημαντικό για την γιαγιά και τον παππού. Ο Υπουργός σήμερα έκανε μία σειρά από διορθώσεις. Επειδή είμαι δίκαιος, λέω πως είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Δεν έπιασε όμως τον πυρήνα αυτού του ίδιου του ζητήματος, έτσι όπως παρουσιάζεται με την πρόταση του νομοσχεδίου. Θα ξεκινήσω πολύ γρήγορα και θα τον παρακαλέσω –επειδή είναι παρών και τον ευχαριστώ μάλιστα, γιατί δόθηκε η δυνατότητα να με ακούσει- για το ποσό των 17.000.000 στην πρώτη του τροπολογία. Είναι πάρα πολύ μικρό, κύριε Υπουργέ. Γιατί ξέρετε ότι αύριο μπορούν να είναι χίλιοι τριακόσιοι, χίλιοι τετρακόσιοι –απ’ ό,τι υπολογίζω- οι υπάλληλοι, μια και θέλουμε να πάει πολύ γοργά η ανάπτυξη του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Γι’ αυτό το λόγο, το ποσό αυτό να γίνει τουλάχιστον 30.000.000 ευρώ. Δεν είναι τίποτα σπουδαίο γι’ αυτούς τους υπαλλήλους που τόσα χρόνια έχουν προσφέρει τις υπηρεσίες τους. Σας παρακαλώ, δεσμευτείτε στην τοποθέτησή σας γι’ αυτό. Δεν είναι μεγάλη η παραχώρηση. Το δεύτερο έχει να κάνει με κάτι το οποίο πιστεύω ότι αγγίζει τον πυρήνα των επιφυλάξεών μου και των διαφωνιών μου γι΄ αυτήν την πρωτοβουλία του Υπουργείου. Έχετε αρνηθεί, κύριε Υπουργέ, και συνεχίζετε να το αρνείστε –και σας το ζήτησαν και πολλοί άλλοι συνάδελφοι- το αν θα κατοχυρώσετε ή όχι το δημόσιο χαρακτήρα αυτής της ανώνυμης εταιρίας. ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Αφού οι μετοχές είναι του δημοσίου! ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Αν λοιπόν δούμε την δεύτερή σας τροπολογία, όπου λέτε να πάρουν ποσοστό από τα Ελληνικά Ταχυδρομεία και άλλοι φορείς, ασφαλιστικά ταμεία κ.λ.π., αλλά δεν εξασφαλιστεί το 51%, αυτό είναι ουσιαστικά δώρο άδωρον. Και το συνδέω με το άρθρο 8 του καταστατικού που λέει «η κατά τα ανωτέρω πρόσκληση και προθεσμία άσκησης του δικαιώματος προτίμησης μπορούν να παραλειφθούν, εφόσον στην γενική συνέλευση παρέστησαν μέτοχοι… κλπ». Με αυτή τη μη διασφάλιση του 51% στο δημόσιο, σε συνδυασμό με το άρθρο που σας διάβασα πριν –του καταστατικού- που προβλέπει τη μη δημοσίευση προθεσμίας λήξης της άσκησης του δικαιώματος προτίμησης, εύλογα προκύπτει το συμπέρασμα ότι η πλειοψηφία με αλλεπάλληλες αυξήσεις θα περάσει στον ιδιωτικό τομέα, στους ιδιώτες. Αν θέλετε να γίνει αυτό, να μας το πείτε. Αν δεν θέλετε, διευκρινίστε το. Και στην άλλη τροπολογία σας –που όπως είπα βέβαια είναι προς τη σωστή κατεύθυνση- θέλω να αναφερθώ στη λέξη «μπορεί». Λέει: «Με απόφαση διοικητικού συμβουλίου μπορεί να διατίθενται για κοινωφελείς και εκπαιδευτικούς». «Μπορεί». Αύριο όμως το διοικητικό συμβούλιο δεν το θέλει. Άρα αυτό το «μπορεί» πρέπει να είναι δεσμευτικό. Ακριβώς γιατί πίστευα και πιστεύω ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο θα πρέπει να συνεχίζει να είναι χρήσιμο στην κοινωνία, πρέπει να διατηρήσουμε τον κοινωνικό του χαρακτήρα και να είναι σαφής ο διαχωρισμός αυτής της ανώνυμης εταιρίας από τις άλλες εμπορικές τράπεζες. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αφεθεί το ταμιευτήριο εκτεθειμένο σε παιχνίδια από το τραπεζικό κατεστημένο, αλλά τουναντίον θα πρέπει να θωρακιστεί και να συνεχίζει να παίζει τον κοινωνικό ρόλο διασφαλίζοντας το δημόσιό του χαρακτήρα του. Θα μπω κατευθείαν σε δύο τρεις προτάσεις. Εγώ διαφωνώ κατ’ αρχήν με αυτή την ιστορία, που λέμε να μπει στο χρηματιστήριο, γιατί τότε έτσι όπως ακριβώς περιγράφεται μπορεί κάποιος να πάρει όλο το πακέτο, το 100%, ή σε κάθε περίπτωση πάνω από το 51%. Πώς θα αποκλειστεί αυτό; Ας μου πει ένας συνάδελφος από το πως θα αποκλειστεί αυτό. Δεύτερον, γιατί δεν περιγράφεται –και το είπα πριν- ρητά ότι το δημόσιο σε κάθε μεταβολή του μετοχικού του κεφαλαίου θα διατηρεί το 51% των μετοχών -δεν αναφέρεται αυτό πουθενά- το δε υπόλοιπο των μετοχών θα διατίθεται σε ασφαλιστικά ταμεία, Ο.Τ.Α. και άλλους κοινωνικούς φορείς και αυτό το περιλάβατε πράγματι. Τώρα, λίγες κουβέντες για τους εργαζόμενους. Για τους εργαζόμενους που διορίστηκαν δημόσιοι υπάλληλοι και ξαφνικά τους μετατρέπουμε, παρά τη θέλησή τους, σε ιδιωτικούς υπαλλήλους με αβέβαιο μέλλον, με ό,τι άλλο συνεπάγεται αυτό, επιβάλλεται τουλάχιστον να προβλεφθεί ρύθμιση των υποχρεώσεών τους στα στεγαστικά δάνεια. Γι’ αυτό ακριβώς σας έκανα την πρόταση, αυτό ας γίνει δέκα τουλάχιστον δισεκατομμύρια, με το παλιό νόμισμα που είχαμε. Κύριε Υπουργέ, εγώ θα δεχθώ –ειλικρινά σας το λέω- την καλή σας πρόθεση και πολλοί έχουν μιλήσει γι’ αυτό και εσείς στην επιτροπή προσπαθήσατε προς αυτή την κατεύθυνση να μας ευαισθητοποιήσετε. Αυτό το ζήτημα για το οποίο έχουμε κάνει εδώ σε αυτή τη Βουλή πολλή συζήτηση και που έγινε και στη Διαρκή Επιτροπή και που ίσως δεν το γνωρίζετε –αλλά πιστεύω ότι το γνωρίζετε, ίσως να σας διαφεύγει- είναι ότι έχουμε ψηφίσει δύο διαφορετικούς νόμους: έναν το 1996 και έναν το 2000 στην κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού του, αλλά έμειναν όλες αυτές οι διατάξεις ανενεργές, όπως ήταν οι διατάξεις που έδιναν την δυνατότητα να ιδρύσει θυγατρικές εταιρείες, ευέλικτες διατάξεις για νέα προϊόντα, για μελέτες, για τον εκσυγχρονισμό του. Χάθηκαν όλες αυτές οι ευκαιρίες. Πώς εξασφαλίζετε, κύριε Υπουργέ, με την καλή σας διάθεση πως αυτό θα συμβεί αύριο; Να, γιατί επιμένω πως αυτή η πρωτοβουλία δυστυχώς θα οδηγήσει σε τεράστιο πρόβλημα, γιατί δεν θα αντέξει μέσα στο σκληρό τραπεζικό ανταγωνισμό, θα αλλοιωθεί ο δημόσιος χαρακτήρας του και από την άλλη μεριά οι υπάλληλοι, με την τόση προσφορά, θα βρεθούν σε καινούρια αδιέξοδα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για είκοσι λεπτά. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν θα ακούσετε κι εμάς; ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ήδη υπερβήκαμε τα του Κανονισμού. Μίλησαν επτά αντί για έξι. Από δω και πέρα μιλά ο Υπουργός, οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι και ακολουθείτε εσείς. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Θα μας πάτε μέχρι τις δύο η ώρα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Νομίζω ότι είναι χρήσιμο, κύριε συνάδελφε, να ακούτε και τους Υπουργούς διότι έτσι διαμορφώνεται πλήρης γνώμη. Διότι πολλά από αυτά τα οποία ακούστηκαν δεν ανταποκρίνονται στο περιεχόμενο του νόμου, ανταποκρίνονται, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε μια γενική εντύπωση η οποία υπήρχε περί του αυτού νομοσχεδίου. Άκουσα δε συνάδελφο να λέει: «από αυτά που διάβασα από τις εφημερίδες διαμόρφωσα μια εντύπωση». Μα, εδώ δεν είμαστε ως αναγνώστες εφημερίδων, είμαστε ως Βουλευτές υπεύθυνοι, οι οποίοι διαβάζουμε κείμενα και με βάση τα κείμενα αυτά ασκούμε την κριτική και αρθρώνουμε ένα δημόσιο διάλογο. Είπα και πριν, κύριοι συνάδελφοι, ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι σε θέση να βελτιώσει την κατάσταση η οποία υπάρχει στην ελληνική τραπεζική αγορά για τους συναλλασσόμενους με τις τράπεζες. Και είναι γνωστό ότι η κατάσταση η οποία υπάρχει δεν είναι μια κατάσταση που δίνει τη δυνατότητα στους μικροαποταμιευτές, στους συναλλασσόμενους οι οποίοι δεν ανήκουν στις εύρωστες οικονομικά κατηγορίες, να αντεπεξέλθουν στα βάρη τα οποία δημιουργούνται, ιδιαίτερα από διατάξεις οι οποίες υπάρχουν και οι οποίες έχουν συζητηθεί επανειλημμένα και τις οποίες και η Τράπεζα της Ελλάδας, που επιθυμεί πράγματι να επέλθει μια αλλαγή, έχει αναλύσει. Αυτή η αλλαγή βεβαίως δεν γίνεται με ευχολόγια. Αυτή η αλλαγή έχουμε την άποψη ότι γίνεται μέσα από μια δυναμική. Και στη δυναμική αυτή, μια από τις δυνατότητες που παρουσιάζονται είναι με την παρουσία ενός ισχυρού με πολύ μεγάλο δίκτυο, με μια πελατεία η οποία βρίσκεται σε όλες τις γωνιές της Ελλάδος, να έχει τη δυνατότητα να συναλλαγεί με μια σειρά από νέα μάλιστα προϊόντα, με ένα τραπεζικό ίδρυμα το οποίο έχει τη δυνατότητα να προσφέρει όρους που δεν συναντώνται στην τραπεζική αγορά μέχρι σήμερα, όπως να υπάρχουν αποδόσεις από το πρώτο ευρώ, όπως να υπάρχουν εξαιρετικά υψηλά επιτόκια εάν τα συγκρίνουμε με την κατάσταση η οποία επικρατεί στην αγορά των επιτοκίων, να υπάρχουν με εξαιρετικούς όρους στεγαστικά δάνεια. Αλλά επίσης, επειδή οι συναλλασσόμενοι με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι μικροεπαγγελματίες της γειτονιάς, μικροεπαγγελματίες του χωριού, είναι συνταξιούχοι, είναι αγρότες, είναι όλοι οι Έλληνες της ελληνικής περιφέρειας, νομίζω ότι η μεταβολή αυτή τους δίνει ένα πλεονέκτημα. Και ταυτόχρονα αυτή η μεταβολή δημιουργεί, θα μου επιτρέψετε να πω τη λέξη, ένα ανάχωμα στην επιθετική πολλές φορές συμπεριφορά των κλασσικών τραπεζικών ιδρυμάτων απέναντι στους συναλλασσόμενους. Αυτή, λοιπόν, είναι μια στερεά λογική η οποία υπάρχει στην πρόθεσή μας να δώσουμε τη δυνατότητα σ’ αυτόν τον κοιμώμενο γίγαντα να μπει στην τραπεζική αγορά. Υπάρχει όφελος για τους Έλληνες που συναλλάσσονται με τις τράπεζες, όφελος τελικά για την ελληνική τραπεζική αγορά. Με ποια όπλα θα το κάνει αυτό; Πρώτα-πρώτα θα το κάνει με το δίκτυο. Σας εξέθεσα πολύ σύντομα προηγουμένως ποιο είναι το δίκτυο. Είναι περίπου χίλια καταστήματα των Ταχυδρομικών Ταμιευτηρίων και των ΕΛ.ΤΑ. Άκουσα τον συνάδελφο κ. Κεδίκογλου προηγουμένως, που έλεγε αν τα ΕΛ.ΤΑ. αλλάξουν γνώμη. Δεν μπορούν να αλλάξουν γνώμη τα ΕΛ.ΤΑ. για δεκατρία χρόνια διότι έχουν μια αποκλειστική σύμβαση συνεργασίας με εξαιρετικά περιοριστικούς όρους με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, όπως και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο με τα ΕΛ.ΤΑ. Αυτός είναι και ο λόγος που δίδουμε τη δυνατότητα, με μια από τις τροπολογίες που σας έφερα –και ευχαριστώ πάρα πολύ τους συναδέλφους οι οποίοι αναγνώρισαν ότι είναι θετικές αυτές οι τροπολογίες, έτσι ώστε να υπάρξει ανταλλαγή μετοχών μεταξύ ΕΛ.ΤΑ. και Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Δημιουργείται μια προοπτική συνεργασίας σε βάθος χρόνου τέτοια που δίνει τη δυνατότητα, όχι μόνο τα χίλια αυτά σημεία συναλλαγής αλλά και το σύνολο των ταχυδρομικών διανομέων –πράγμα το οποίο γίνεται σήμερα για τους αγροτικούς διανομείς που είναι περίπου δυόμισι- να είναι κινητές τράπεζες που φτάνουν στο τελευταίο σπίτι του αγρότη, της αγρότισσας, του επαγγελματία που βρίσκονται απομονωμένοι σε περιοχές της χώρας που καμία τράπεζα μέχρι σήμερα δεν έχει πάει και που μόνο τα Ταχυδρομικά Ταμιευτήρια και τα Ελληνικά Ταχυδρομεία βρίσκονται. Υπήρξε ένα ερώτημα ρητορικό: Μα, λέει, κάπου δίδεται η δυνατότητα, το ΔΣ να ιδρύσει ή να καταργήσει θυρίδες ή καταστήματα. Αλίμονο εάν δεν εδίδετο. Είναι δυνατόν να έχουμε έναν αποστεωμένο οργανισμό τον οποίο ουδείς μπορεί να μεταβάλει στο βάθος του χρόνου; Είναι δυνατόν να μην μπορεί κανείς να ιδρύσει ή να μην μπορεί να καταργήσει κάτι το οποίο προφανώς θα πρέπει να ιδρυθεί ή να καταργηθεί; Η μεγάλη αξία την οποία ενσωματώνει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, είναι πρώτον η παράδοσή του και η εμπιστοσύνη την οποία έχει απέναντί του ο κόσμος ο οποίος αποταμιεύει και συναλλάσσεται σε όλες τις γωνιές της χώρας. Είναι η εξαιρετική του ευρωστία, η οποία με δείκτες τραπεζικούς είναι υπερδιπλάσια οποιουδήποτε άλλου τραπεζικού ιδρύματος στη χώρα και αυτό επετεύχθη με μια σειρά από εξαιρετικές επιλογές οι οποίες έγιναν και είναι και το δίκτυό του το οποίο είναι αναντικατάστατη αξία. Είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί, πιστεύω, κανένα άλλο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα να βρει αντίστοιχο δίκτυο. Δεν πρέπει να δώσουμε τη δυνατότητα στα δίκτυα αυτά να βγουν και να αντιμετωπίσουν τις δυνατότητες που τους δίνει η αγορά, να βγουν και να αντιμετωπίσουν τις απαιτήσεις και τα αιτήματα των ανθρώπων οι οποίοι συναλλάσσονται μαζί του; Κάποιος συνάδελφος είπε, γιατί να δίνει πιστωτικές κάρτες το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Δεν πρέπει αυτοί οι οποίοι έχουν λογαριασμό στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, αν το επιλέξουν, να αποκτήσουν πιστωτικές κάρτες; Πρέπει να τους τιμωρήσουμε και να τους πούμε να πάνε σε ένα άλλο ίδρυμα, σε μια ιδιωτική τράπεζα, προκειμένου να πάρουν αυτήν την κάρτα, όταν γνωρίζετε ότι το πλαστικό χρήμα είναι ένα πράγμα που χρειάζεται πάρα πολλές φορές και σε πάρα πολλές περιπτώσεις; Θα έβρισκα ότι είναι τραγικό λάθος να στερούμε από τους πελάτες του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, από τους Έλληνες μικροκαταθέτες μια σειρά από ευκολίες τις οποίες δίνουν παντού οι τράπεζες στους πελάτες τους. Δεν θα έπρεπε να έχουν ΑΤΜ, αυτόματες μηχανές συναλλαγής, οι άνθρωποι που συναλλάσσονται με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο; Δεν θα έπρεπε να έχουν μια σειρά από άλλες δυνατότητες; ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Τι σας εμποδίζει να το κάνετε; ΧΡIΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Δεν μας εμπόδισε κανείς, αλλά δεν έγιναν μέχρι σήμερα, διότι αυτή ήταν η συγκεκριμένη δομή. Αν νομίζουμε ότι με μια δημόσια υπηρεσία, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον ανταγωνισμό, κάνουμε μεγάλο λάθος. Το είπα και την προηγούμενη φορά. Ποιος ευνοείται από το γεγονός ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν βρίσκεται αυτήν τη στιγμή στην τραπεζική αγορά; Προφανώς όχι οι πελάτες του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Προφανώς ευνοούνται οι ανταγωνιστές του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου που δεν είναι άλλοι από τις υπόλοιπες τράπεζες. Αυτή είναι η πραγματικότητα και πρέπει να την αντιμετωπίσουμε. Όπως σας είπα προηγουμένως, μέχρι σήμερα δεν υπήρχε μια περιοριστική διάταξη η οποία υποχρέωνε τον κοινωνικό ρόλο. Ήταν μια γενική διάταξη που κάποια στιγμή για πρώτη φορά το 1976 μπήκε σ’ ένα προεδρικό διάταγμα. Σήμερα αυτή η διάσταση τοποθετείται μέσα σε άρθρα, μέσα στην εισηγητική έκθεση και μπήκε και σε μια τροπολογία την οποία σας παρουσίασα και η οποία λέει ότι διατίθεται ένα ποσό 3%. Υπήρξε μια πρόταση από το συνάδελφο κ. Κουλούρη. Αποδέχομαι την πρότασή σας, κύριε Κουλούρη. Με απόφαση λοιπόν του διοικητικού συμβουλίου διατίθενται –όχι μπορεί να διατεθούν- για κοινωφελείς, εκπαιδευτικούς, αναπτυξιακούς σκοπούς. Έτσι, αλλάζει το άρθρο 10 στην παράγραφο 14 ως ακολούθως: «διατίθενται». Άκουσα για το προσωπικό οιμωγές. Δεν υπάρχει αίτημα το οποίο δεν αντιμετωπίστηκε μέσα στα ακραία πλαίσια της κοινής λογικής. Θα σας πω λίγα πράγματα για τα θέματα των εργαζομένων, για να μην έχει κανείς την αμφιβολία ότι η πρόθεση είναι να υπάρξει μια δυσμενής εξέλιξη της τύχης του προσωπικού. Αυτήν τη στιγμή είναι χίλια τραικόσια άτομα. ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Πριν φύγετε, κύριε Υπουργέ, κάντε το 10 δισεκατομμύρια, για να τελειώσουμε. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Τα 17 εκατομμύρια ευρώ θα μείνουν 17 εκατομμύρια ευρώ, κύριε Κουλούρη. Ας εξασφαλίσουν στο μέλλον με την εργασία τους και με τη δυναμική του παρουσία στην αγορά δυνατότητες και ας έρθουν τότε οι μελλοντικές διοικήσεις, αυτά τα 17 εκατομμύρια να τα κάνουν περισσότερα. ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Πολύ ορθό, κύριε Υπουργέ. Υπάρχουν στρατιές ανέργων έξω… ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Σήμερα νομίζω ότι εδώ πρέπει να σταματήσουμε. Οι σχέσεις εργασίας του μεταφερομένου προσωπικού στην ανώνυμη εταιρεία λύεται μόνο όταν αυτό θεμελιώσει δικαίωμα άμεσης λήψης σύνταξης. Διατηρούνται μονίμως μέχρι να έχουν τη δυνατότητα να θεμελιώσουν δικαίωμα. Προς επίρρωση αυτού του δικαιώματος το προσωπικό υπογράφει ατομική σύμβαση εξηρτημένης εργασίας όπου περιλαμβάνονται πέραν της λήξης της σύμβασης και όλα τα διαμορφωμένα δικαιώματα του υπαλλήλου. Πού αλλού έχουν υπάρξει σε μετατροπή τέτοιες υπερβολικές δικλίδες ασφαλείας, για να ξεπεράσουμε τον ψυχολογικό παράγοντα; Το κάναμε και αυτό. Όμως το να έχουμε ακόμη και σήμερα κάποιες αμφιβολίες για το αν τα θέματα λύνονται με τον καλύτερο τρόπο, νομίζω ότι δεν δικαιούμεθα να το κάνουμε, αν έχουμε διαβάσει αυτά τα οποία έχουν περιληφθεί. Δείξτε μου, λοιπόν, ένα παράδειγμα καλύτερης διασφάλισης θέσης εργασίας του εργαζόμενου οπουδήποτε όταν μάλιστα έχουμε μία σειρά από παραδείγματα σε άλλες περιπτώσεις όπου δεν υπάρχουν αυτού του είδους οι διασφαλίσεις. Αποδοχές: Ρητά αναφέρεται ότι οι αποδοχές του μεταφερόμενου προσωπικού δεν μπορεί να είναι κατώτερες από αυτές που ελάμβανε πριν υπαχθεί στην εταιρεία από οποιαδήποτε αιτία και αυτές καταβάλλονταν. Πλήρης διασφάλιση. ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Κύριε Υπουργέ, υπήρχε περιθώριο… ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Σε πιο απλά ελληνικά, ενσωματώνονται στις βασικές αποδοχές τα κάθε είδους επιδόματα, τα ποσά που αυξάνουν μισθό σε ένα και πλήρως προστατευμένο σύνολο. Ακόμα περισσότερο μέσα στο νομοσχέδιο –αν το προσέξετε- σημειώνεται ότι στις αποδοχές αυτές δεν συμψηφίζονται τυχόν χορηγούμενες από τις κείμενες διατάξεις αυξήσεις. Είναι λοιπόν αυτό, όπως ακούστηκε μέση στη ρύμη και την υπερβολή από κάποιο συνάδελφο, μία κατεύθυνση στην οποία είμαστε έτοιμοι να οδηγήσουμε τους εργαζόμενους και να τους πετάξουμε στο δρόμο, να τους υποβιβάσουμε μισθολογικά, να τους υποβιβάσουμε εργασιακά; Γιατί τα λέμε αυτά; Για να εντυπωσιάσουμε ποιόν; Αυτοί που γνωρίζουν δεν εντυπωσιάζονται. ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΣΠΥΡΟΥ: Οι ίδιοι το λένε. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Ήρθαν οι εργαζόμενοι και εξετάστηκαν από την Επιτροπή της Βουλής. Εάν η Επιτροπή της Βουλής κατά τις εξετάσεις αυτές δεν αξιοποιεί τη γνώμη, την εμπειρία και τις καταθέσεις των γνωμών, τότε γιατί εξακολουθούμε και υφιστάμεθα αυτήν την ταλαιπωρία; Ήρθαν και είπαν αυτά τα οποία είπαν. Ικανοποιήθηκε, λοιπόν, σχεδόν το σύνολο των αιτημάτων. Ακόμα και σήμερα μιλήσαμε για τους αορίστου χρόνου. Και αυτούς. Έχουμε λάβει ειδική πρόνοια για το δόκιμο προσωπικό. Και γι’ αυτούς. Ρωτήστε, λοιπόν, τους εργαζόμενους στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και τους νομικούς συμβούλους εάν κάποιος θεωρεί ότι μέσα από μία μετατροπή μιας δημόσιας υπηρεσίας σε ανώνυμη εταιρεία θα πρέπει να υπάρξουν επιπλέον οφέλη. Νομίζω ότι αυτό θα συγκρούεται με το κοινό αίσθημα περί δικαίου. ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Μπορεί να πάει στο δημόσιο. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Εδώ τους δίνουμε κάθε δυνατότητα να αποφασίσουν. Το προσωπικό, λοιπόν, διασφαλίζεται πλήρως. Εξασφαλίζεται νέα δυνατότητα οργάνωσης και εξασφαλίζουμε στη διοίκηση τη δυνατότητα να προσλάβει με διαδικασίες -τις οποίες και περιγράφουμε μέσα- σαράντα στελέχη επί συνόλου χιλίων τριακοσίων. Η διοίκηση ζητούσε διακόσια πενήντα και το περιορίσαμε. Το κάναμε σαράντα. Και πιστεύω ότι είναι κάτι το οποίο σωστά γίνεται μέχρις ότου υπάρξει η δυνατότητα ενσωμάτωσης νέου μεγαλύτερου αριθμού προσωπικού στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Διότι, όπως είχα την ευκαιρία να εκθέσω και στην επιτροπή, η Τράπεζα της Ελλάδος με τον έλεγχο τον οποίο έκανε και τον οποίο εγώ ζήτησα να γίνει προκειμένου να έρθω στη Βουλή και να έχω τη δυνατότητα να απαντήσω σε οποιοδήποτε ερώτημα, θεωρεί ότι θα πρέπει το επόμενο διάστημα να εντάξει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στη δύναμή του ένα πολύ μεγάλο αριθμό στελεχών. Ας το κάνει, λοιπόν, αλλά ας το κάνει με μία λογική σειρά και με μία συντηρητική δυνατότητα απορρόφησης και σωστής εκμετάλλευσης όλου αυτού του κόσμου. Πιστεύω ότι αν ζητούσαμε περισσότερο κόσμο στη φάση αυτή, αν λέγαμε να πάρει τριακόσια, τετρακόσια στελέχη το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, μάλλον δεν θα προσφέραμε θετική υπηρεσία. Υπήρξε μία άποψη που έλεγε για τον τρόπο διορισμού της διοίκησης. Ο τρόπος διορισμού γίνεται όπως σε όλες τις άλλες τράπεζες, κύριοι συνάδελφοι. Μετατρέπεται σε ανώνυμη εταιρεία προκειμένου να λειτουργήσει με άλλες διαδικασίες. Εάν δεν υπάρχει και αυτή η δυνατότητα, τότε δεν θα υπήρχε μία σειρά από λόγους για μετατροπή. Θα είχαν εκλείψει. Ομιλεί εδώ ο συνάδελφος για την απόδοση στο ελληνικό δημόσιο μέρους των μετοχών. Το ελληνικό δημόσιο –σωστή, πιστεύω, άποψη του Υπουργείου Οικονομικών- είναι ο ιδιοκτήτης του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ας ευχηθούμε ότι είναι και νόμιμο. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Επί πολλά έτη το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έδινε το μέρισμά του. Τα τελευταία περίπου δέκα χρόνια, αν θυμάμαι καλά. Το μέρισμα αυτό για περίπου ενάμιση χρόνο από εδώ και στο εξής δεν θα καταβάλλεται. Και αυτός ήταν ο βασικός λόγος, όπως βεβαίως και η ανάγκη κάλυψης του δημοσίου χρέους. Γιατί να το κρύψουμε αυτό; Εις όφελος ποιου γίνεται αυτό; Γίνεται εις όφελος κάποιων ιδιωτών και κάποιος λέει πολύ άνετα ότι γίνεται αρπαχτή από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο; Για να τα πάρει ποιος; Για να τα πάρει το Υπουργείο Οικονομικών. Ποιος είναι το Υπουργείο Οικονομικών; Δεν είναι ο ελληνικός λαός ο οποίος επωφελείται ή δεν επωφελείται από τις εισπράξεις αυτές; Νομίζετε, λοιπόν, ότι είναι κάτι το οποίο δημιουργεί πρόβλημα; Ακούστηκε ότι δεν υπάρχουν ταχυδρομικά ταμιευτήρια και κάποιος συνάδελφος μίλησε για την «POSTBANK» στη Γερμανία. Η «POSTBANK» είναι στο χρηματιστήριο. Είναι μία τράπεζα η οποία ανήκει σε μεγάλο ποσοστό στα γερμανικά ταχυδρομεία. Είναι μία τράπεζα η οποία έχει εξαιρετικές ικανότητες. Εκεί θέλουμε να οδηγήσουμε και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Η «POSTBANK» δεν είναι ταχυδρομικό ταμιευτήριο. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Είναι τράπεζα. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν έχω πρόθεση –θα μιλήσω και στα άρθρα για διάφορα θέματα που δημιουργούνται- να επεκταθώ παραπέρα. Αυτό το οποίο πιστεύω ότι πρέπει να συγκρατήσουμε, είναι ότι δίνεται η δυνατότητα με τις διατάξεις που υπάρχουν, να υπάρξει πλέον μία τράπεζα η οποία για πρώτη φορά θα μπορεί να περιλαμβάνει στους μετόχους της ασφαλιστικά ταμεία. Υπάρχουν ασφαλιστικά ταμεία τα οποία έχουν ευρωστία και τα οποία θέλουν να τοποθετήσουν τα χρήματά τους σε μία τράπεζα όπως το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Τους δίνουμε τη δυνατότητα για δεκαοκτώ μήνες προνομιακά, αποκλειστικά να μπορούν να συζητήσουν με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο μέσα από τις διατάξεις του νόμου και να καταστούν μέτοχοι. Νομίζω ότι αυτό είναι εξαιρετικά θετικό. Νομίζω ότι ένα ταμείο, για παράδειγμα ο ΟΓΑ, εάν διαθέτει σε μία τράπεζα όπως είναι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ένα ποσοστό του μετοχικού κεφαλαίου, είναι κάτι το οποίο διασφαλίζει αυτούς οι οποίοι καλύπτονται κάτω από τον ΟΓΑ, ή το ΙΚΑ ή διάφοροι άλλοι…. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Σε τι ποσοστό, κύριε Υπουργέ; ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Δεν υπάρχει όριο, κύριε Κουρουμπλή. Εάν τα ασφαλιστικά ταμεία θελήσουν να κάνουν χρήση πλήρως, ας το αποκτήσουν πλήρως. Δεν υπάρχει απολύτως καμία αντίρρηση. Εμείς δεν οχυρωνόμαστε πίσω από διατάξεις, οι οποίες κάποια στιγμή μπορεί να ανατραπούν για οποιονδήποτε λόγο. Εμείς δημιουργούμε μια δυναμική στην αγορά και δίνουμε τη δυνατότητα να εκφραστεί η βούληση των ασφαλιστικών ταμείων, που εκφράζουν εκατομμύρια Έλληνες ασφαλισμένους, σχεδόν το σύνολο του ελληνικού λαού, προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν, να είναι συνιδιοκτήτες μιας τράπεζας με εξαιρετική ευρωστία. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ο ελληνικός λαός έχει την Κυβέρνησή του, κύριε Υπουργέ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Θέλει να μιλήσει κανείς εκ των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων; ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Να μιλήσουν οι Βουλευτές, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Καστανίδη, έχετε το λόγο. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Να μιλήσει πρώτα ο κ. Λαφαζάνης. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Λαφαζάνης δεν μπορεί να μιλήσει, διότι έχει πρωτολογήσει. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Είμαι Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Τι σχέση έχει αυτό; Έχετε μιλήσει στην πρωτολογία σας. Εάν θα περισσέψει χρόνος θα δευτερολογήσετε. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Δηλαδή ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος δεν μετράει εδώ; ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Πρέπει να τελειώσουν οι πρωτολογίες, κύριε Λαφαζάνη. Ορίστε, κύριε Καστανίδη. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θα ήθελα να συνοψίσω ορισμένες παρατηρήσεις, με βάση όσα ειπώθηκαν και από τον κύριο Υπουργό αλλά και από τους συναδέλφους μου. Ασφαλώς το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο πρέπει να εκσυγχρονιστεί να αποκτήσει την απαραίτητη ευελιξία προσαρμοζόμενο στις συνθήκες του ανταγωνισμού. Νομίζω ότι οι γενικοί όροι του νομοσχεδίου κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση. Θα πρέπει, κύριε Υπουργέ, να πω ότι πολλά πράγματα βελτιώθηκαν κατά τη συζήτηση στην κοινοβουλευτική επιτροπή και αρκετά διευκρινίστηκαν από τη σημερινή σας αγόρευση. Ωστόσο θα ήθελα να υπομνήσω και σε εσάς και στο Σώμα ορισμένες αρχές, οι οποίες, κατά την άποψή μου, πρέπει να συνοδεύουν την προσπάθεια του λειτουργικού εκσυγχρονισμού του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, αρχές που συνδέονται τόσο με την ιστορία του όσο και με τη συγκριτική μελέτη του καθεστώτος των ταχυδρομικών ταμιευτηρίων ανά την Ευρώπη. Η πρώτη αρχή που θα ήθελα να υπενθυμίσω αναφέρεται στους κοινωνικούς σκοπούς που υπηρετούνται μέχρι και σήμερα από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Στην εισηγητική έκθεση του συζητουμένου νομοσχεδίου καταγράφονται αναλυτικά οι σκοποί που υπηρετεί σήμερα το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, από τους μορφωτικούς στόχους μέχρι την ενίσχυση εκκλησιαστικών ιδρυμάτων, αθλητικών δραστηριοτήτων ή άλλων πολιτιστικών δραστηριοτήτων. Στο καταστατικό της νέας ανώνυμης εταιρείας, στο άρθρο 4 που αφορά τους σκοπούς, δεν γίνεται καμιά αναφορά στους κοινωνικούς σκοπούς. Βεβαίως η διάταξη που λίγο πριν εισηγηθήκατε για την κατανομή του 3% προς ενίσχυση των κοινωνικών σκοπών δίδει εμμέσως απάντηση. Ωστόσο, επειδή το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο υπηρετεί συγκεκριμένους σκοπούς που καταγράφονται στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου, θα πρόκρινα ως ορθότερο να επαναλαμβάνονται στο άρθρο περί σκοπών του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου ό,τι περιλαμβάνεται και στην εισηγητική έκθεση. Νομίζω ότι είναι σχετικά απλό να μεταφερθεί η απαρίθμηση στο άρθρο 4 του καταστατικού, όπως ψηφίζεται στο άρθρο 1 του συζητουμένου νομοσχεδίου. Η δεύτερη αρχή είναι, κύριοι συνάδελφοι, αυτό που πολλές φορές διατυπώθηκε με πειστικό, πιστεύω, τρόπο από τον Υπουργό Μεταφορών, η διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, είναι πολύ σημαντικά αυτά που λέει αυτήν τη στιγμή ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Κεδίκογλου, δεν χρειαζόμαστε την υπόμνησή σας για να καταλάβουμε πόσο σημαντικά είναι. Οι κύριοι Υπουργοί παρακολουθούν. Σας παρακαλώ. Το ρόλο του παιδαγωγού εντός της Αιθούσης παίζετε; Ορίστε, κύριε Καστανίδη. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ο δημόσιος χαρακτήρας των ταμιευτηρίων ανά την Ευρώπη είναι επίσης δεδομένος. Δεν με ενδιαφέρει αυτήν την ώρα να κρίνω τις επί μέρους πλευρές της λειτουργίας των Ταχυδρομικών Ταμιευτηρίων ή του ελέγχου τους από δημοτικές ή δημόσιες αρχές, αλλά είναι βέβαιον ότι πρέπει να παραμείνουμε -και ο Υπουργός το τόνισε αυτό το πράγμα- στην αρχή του δημόσιου χαρακτήρα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Αυτό μπορούμε. να το εξασφαλίσουμε καλύτερα με μια γενική διάταξη. Νομίζω ότι την υποστήριξαν και ορισμένοι συνάδελφοι. Όταν πρόκειται να επέλθει μεταβολή στη σύνθεση των μετόχων ή όταν έχουμε μία ή περισσότερες στο μέλλον, διαδοχικές αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, πρέπει να προβλέπεται η συντήρηση εκ μέρους του δημοσίου της πλειοψηφίας των μετοχών. Η τρίτη αρχή που θέλω να υπομνήσω αφορά τις εργασιακές σχέσεις. Πιστεύω ότι το σύνολο των ρυθμίσεων που προτείνονται από το νομοσχέδιο είτε στην αρχική του μορφή είτε με τις παρεμβάσεις του Υπουργού Μεταφορών διασφαλίζουν τα εργασιακά δικαιώματα. Νομίζω όμως, με βάση την εμπειρία του ν. 2324, κύριε Υπουργέ, ότι θα μπορούσαμε να επαναλάβουμε στο νομοσχέδιο μια γενική αρχή, την αρχή ότι οι εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων καθ’ οιονδήποτε τρόπο δεν μπορούν να υποστούν βλαπτική μεταβολή. Υπάρχει διάταξη, την οποία έχουμε συμπεριλάβει σε παλαιότερο νόμο, στο νόμο 2324. Όχι ότι αυτή η αρχή δεν υπηρετείται από όλα όσα έχετε ήδη υιοθετήσει, αλλά νομίζω ότι θα ήταν νομικά αναλογικότερο και ορθότερο να διατυπώσουμε αυτήν την αρχή όπως πριν την διατύπωσα. Υπάρχει και μια τέταρτη αρχή, την οποία θα ήθελα να υπομνήσω. Είναι η εφαρμογή του ν. 2190/1994 –όχι περί ανωνύμων εταιρειών. Προσωρινά προβλέπετε, κύριε Υπουργέ, την εφαρμογή άλλου συστήματος, πέραν των διατάξεων του ν. 2190, για τις σαράντα θέσεις του ειδικού προσωπικού που θα προσλάβει κατά τη μετατροπή του το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο σε ανώνυμο εταιρεία και προ της εκδόσεως της σχετικής πράξεως από την Τράπεζα της Ελλάδος. Πρέπει να σας πω ότι δεν έχω αντιληφθεί γιατί πρέπει να εφαρμόσουμε το καθεστώς προσλήψεως που έχουν οι ανώνυμες εταιρείες που έχουν ήδη εισαχθεί στο χρηματιστήριο, πολύ περισσότερο που στην προκειμένη περίπτωση δεν θα έχει συμβεί η εισαγωγή στο χρηματιστήριο και τη ώρα που ο ν. 2190, όπως διαδοχικά τροποποιήθηκε, προβλέπει διαδικασίες για την πρόσληψη ειδικού προσωπικού ταχείες και αποτελεσματικές. Άλλωστε η εμπειρία μου λέει ότι ο σωστός προγραμματισμός, ο έγκαιρος προγραμματισμός στην προκήρυξη θέσεων προσωπικού, είναι αυτός που οδηγεί και στην έγκαιρη πρόσληψη προσωπικού. Συνεπώς για να αποφύγουμε παρεξηγήσεις για τις προθέσεις της Κυβέρνησης, θα ήταν προτιμότερο στο σχετικό άρθρο να παραπέμπετε σε εφαρμογή του ν. 2190 και για τις σαράντα θέσεις του ειδικού προσωπικού. Ευχαριστώ. ( Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ ) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Βαρδίκος έχει το λόγο. ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, η τοποθέτησή μου θα περιοριστεί στο άρθρο 14. Με αυτό ιδρύεται η Διεθνής Ικάριος Αεραθλητική Ακαδημία. Έτσι, εκμεταλλευόμενοι το μύθο του Ικάρου, καθιστούμε την Ικαρία ένα νησί με πολλές ακόμα ανεκμετάλλευτες δυνατότητες, κέντρο του διεθνούς αεραθλητισμού. Ο Ίκαρος στα χρόνια των μύθων με τα κέρινα φτερά του και με την τραγική κατάληξη πέταξε προς τον ήλιο. Η Ικαρία σήμερα με τον αγώνα και την αγωνία των κατοίκων της και με μια από τις διαθέσιμες δυνατότητές της πλέον, την Ακαδημία, με την ελπίδα, το διακαή πόθο όλων μας, ανοίγει ακόμη πιο πολύ τα φτερά της προς την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική της ανάπτυξη. Ξεκινάει η υλοποίηση μιας ιδέας πολλών ανθρώπων. Έχουν προηγηθεί υπουργικές εξαγγελίες, πρωθυπουργική υπόσχεση και αρχιτέκτονας της έναρξης της υλοποίησης, ο σημερινός Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών. Τους πολλούς αυτούς ανθρώπους, τους Υπουργούς, τον Πρωθυπουργό και το σημερινό Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών –η σειρά όπως χρονολογικά προαναφέρθηκαν- η Ικαρία και ο Βουλευτής της, ευχαριστούν ελπίζοντας οι ευχαριστίες τους να γίνουν περισσότερες και θερμότερες όσο θα προχωρά η υλοποίηση του σχεδίου, η κατασκευή των έργων, η λειτουργία της Ακαδημίας που θα φέρει στην Ικαρία, στο Αιγαίο, ανάπτυξη, θέσεις εργασίας, ευημερία, θωράκιση! Η Διεθνής Ικάριος Αεραθλητική Ακαδημία, είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και έχει έδρα τον Άγιο Κήρυκο. Σκοπός της, η προαγωγή, διάδοση και προβολή του αεραθλητισμού και των εφαρμογών του. Διαχειρίζεται τον βωμό για την αφή της Ικάριας φλόγας των παγκόσμιων αεραθλητικών αγώνων. Η ακαδημία διοργανώνει αθλητικές εκδηλώσεις, συνέδρια, συμπόσια και ειδικά εκπαιδευτικά ερευνητικά και επιστημονικά προγράμματα. Το 1905 ιδρύθηκε στο Παρίσι η Διεθνής Αεροναυτική Ομοσπονδία (Federation Aeronautic International), F.A.I.. Σήμερα, περιλαμβάνει στις τάξεις της περισσότερους από πεντακόσιους χιλιάδες αθλούμενους από εκατόν πενήντα πέντε κράτη. Η Ελληνική Αεραθλητική Ομοσπονδία, η ΕΛ.Α.Ο. περιλαμβάνει ογδόντα έξι αερολέσχες σε ολόκληρη τη χώρα μεταξύ τους και ο Αεραθλητικός Σύλλογος Ικαρίας «Ο ΙΚΑΡΟΣ» και στην Ελλάδα οι αεραθλητές ξεπερνούν τις πέντε χιλιάδες. Το 1990 ανατέθηκε από τη Διεθνή Αεραθλητική Ομοσπονδία η οργάνωση των πρώτων Παγκόσμιων Αεραθλητικών Αγώνων. Οι αγώνες ονομάστηκαν «Ικαριάδα» για να τιμηθεί η Ελλάδα και ο Ίκαρος. Το Φεβρουάριο του 1993 υπεγράφη σύμβαση με την F.A.Ι. Τον Οκτώβριο του 1993 η ελληνική Κυβέρνηση αναίρεσε τη συγκατάθεσή της και το Σεπτέμβριο του 1995 υπεγράφη η σύμβαση μεταξύ της τουρκικής κυβέρνησης και της F.A.I. Η πρώτη «Ικαριάδα» έγινε πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αεραθλητισμού και διεξήχθη στην Αττάλεια το 1997. Το 1996 η Υ.Π.Α., η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Σάμου, η ΕΛ.Α.Ο. επαναφέρουν το θέμα στον Υπουργό Μεταφορών και όλοι μαζί απευθύνονται στον Πρωθυπουργό, ο οποίος δίνει εντολή να ξεκινήσει νέα προσπάθεια. Τον Οκτώβριο του 1999 στη Γενική Συνέλευση της F.A.I. αντιπροσωπεία της Υ.Π.Α. και της ΕΛ.Α.Ο. παρουσίασαν το φάκελο για την Ικάρια Φλόγα και τη Διεθνή Ικάριο Αεραθλητική Ακαδημία και έτυχαν παγκόσμιας αναγνώρισης και έγκρισης. Απλά για την ιστορία, κύριε Πρόεδρε, το φάκελο αυτό θέλω να τον καταθέσω στα Πρακτικά της Βουλής. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παθυγόρας Βαρδίκος καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα φάκελο, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Τέλος, το 2000 δημοπρατείται από το Υπουργείο Μεταφορών στην Ικαρία η κατασκευή του βωμού του Ικάρου και ολοκληρώνεται λίγες μέρες πριν την 22α Ιουνίου 2001 που άναψε για πρώτη φορά η φλόγα και ταξίδεψε για τη Σεβίλη στους Παγκόσμιους Αγώνες στους οποίους η Ελλάδα πήρε μέρος με τριάντα αθλητές. Σήμερα συζητάμε σχέδιο νόμου του Υπουργείου Μεταφορών στο δέκατο τέταρτο άρθρο του οποίου ο Υπουργός Μεταφορών ιδρύει τη Διεθνή Ικάριο Αεραθλητική Ακαδημία. Κύριε Υφυπουργέ, επιτρέψτε μου να σας υποβάλω τέσσερις προτάσεις και να σας ζητήσω να τις δεχθείτε. Η εμπειρία, οι γνώσεις και οι δυνατότητες των ανθρώπων της ΕΛ.Α.Ο., της Ελληνικής Αεραθλητικής Ομοσπονδίας είναι και θα είναι πολύτιμες και απαραίτητες, γι’ αυτό στην προσωρινή διοικούσα επιτροπή οι τρεις να προέρχονται από αυτή. Στο Διοικητικό Συμβούλιο στη θέση του αερολιμενάρχη του αερολιμένα Ικαρίας, που θα μπορούσε να είναι ένας από τους πέντε που ορίζονται με την κοινή υπουργική απόφαση, να μετέχει ο πρόεδρος ή ένας από τους αντιπρόεδρους της ΕΛ.Α.Ο. Στην παράγραφο 5 αναφέρεται ότι έργο της προσωρινής διοικούσας επιτροπής είναι η σύνταξη του καταστατικού, η εξεύρεση χώρων, η σύνταξη μελετών, η διενέργεια διαγωνισμών όπου απαιτείται και προτείνω να συμπληρωθεί: «και η παρακολούθηση και εποπτεία της εκτέλεσης των απαραίτητων έργων, όπως συνεδριακό κέντρο, μουσείο πτητικών μηχανημάτων και ομοιωμάτων, ξενοδοχειακή υποστήριξη, πίστες αθλημάτων» και μετά να συνεχίσει «καθώς και η εν γένει προετοιμασία λειτουργίας της Ακαδημίας». Όλα τα παραπάνω συμπεριλαμβάνονται στην πρόταση προμελέτη, γι’ αυτό καλό θα ήταν να αναφερθούν. Τέλος, στους πόρους της Ακαδημίας να συμπεριληφθεί –άλλωστε αυτό θα αφεθεί στη βούληση του Υπουργού- και το σπατόσημο. Άλλωστε είναι ένα τέλος που το πληρώνουμε εμείς, οι μακριά από την Αθήνα που πρέπει να ταξιδεύουμε για να ερχόμαστε στο κέντρο. Ναι, το σπατόσημο προορίζεται για εκσυγχρονισμό και ανάπτυξη αεροδρομίων, προβλέπονται όμως και τέτοια έργα για το αεροδρόμιο της Ικαρίας. Ας δοθούν από αυτό. Το σπατόσημο να καλύπτει μόνο τα έργα για το αεροδρόμιο. Βάλτε το, κύριε Υφυπουργέ. Σε τελική ανάλυση μπορεί να είναι και ο Υπουργός να μην εκταμιεύει ή μπορεί να μην είναι και ο Υπουργός να χρηματοδοτεί. Θα είναι ένα εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά, μπορεί και όχι. Κύριοι συνάδελφοι, στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή όλα τα κόμματα, όλοι οι Βουλευτές στήριξαν την ίδρυση της διεθνούς Ικαρίου Αεραθλητικής Ακαδημίας. Είμαι σίγουρος πως αυτή η σύμπνοια, αυτή η ομοψυχία θα μεταφερθεί και στην Ολομέλεια απόψε. Κάτι τέτοιο δημιουργεί αυξημένες υποχρεώσεις στην εκτελεστική εξουσία να προχωρήσει άμεσα στην υλοποίηση του προγράμματος. Κύριε Υφυπουργέ, προχωρήστε. Τη βούληση την έχετε. Τα χρήματα θα τα βρούμε. Την ακαδημία θα την κάνουμε πράξη έτσι για να πάρουν –να θυμηθούμε και τον ποιητή- τα όνειρα εκδίκηση. Η Ικαρία το αξίζει. Το Αιγαίο το αξίζει. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Τσίπρας έχει το λόγο. ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Την 1η Νοεμβρίου του 2002, κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, στο γραφικό χωριό της εκλογικής μου περιφέρειας στο Κρίκελο Ευρυτανίας έγινε μια εκδήλωση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Παρούσα ήταν η κυρία Πρόεδρος, η οποία είδα ότι παρακολουθούσε μέχρι πρότινος τη συνεδρίαση. Δεν γνωρίζω αν από ενδιαφέρον, από αγωνία ή από ικανοποίηση γι’ αυτά που ακούει εδώ σήμερα και για τη μετουσίωση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε ιδιωτική τράπεζα. Παρών ήταν και ο κύριος Υπουργός ο οποίος επίσης αυτήν τη στιγμή απουσιάζει. Εκεί άκουσα τις απόψεις της Προέδρου, η οποία ανέπτυξε τη δραστηριότητα την ακμαιότατη, την κοινωνική προσφορά του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Και άκουσα και τον κύριο Υπουργό για πρώτη φορά να λέει ότι θα μεταβληθεί αυτό το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο σε τράπεζα. Έκτοτε κατέστη το θέμα αυτό και για μένα έμμονη ιδέα. Έπαθα αυτό το οποίο έπαθε ο Σωκράτης όταν άκουσε το χρησμό του Μαντείου των Δελφών από το φίλο του τον Χαιρεφώντα. Έμεινε στο μυαλό μου. Τι συμβαίνει; Γιατί από τη μια πλευρά από την κυρία Πρόεδρο άκουσα αυτά τα οποία και ασφαλώς κι εγώ σαν γενικές γνώσεις είχα υπόψη μου, ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έχει ζωή εκατόν δύο ετών. Ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έχει πολυποίκιλη δραστηριότητα. Ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο μπαίνει στο σπίτι των φτωχών, έχει έδρα και επικοινωνεί με τις απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδας. Ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι το μόνο το οποίο δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά συνεισφέρει σε αυτόν. Ότι άντεξε στις περιπέτειες τόσων ετών. Και μην ξεχνάτε περιόδους που διήλθαμε, πολέμους εμφυλίους, πολέμους παγκοσμίους. Και όμως το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο άντεξε. Παρακολούθησα μέχρι αυτήν τη στιγμή και τις απόψεις του κυρίου Υπουργού για να δω αν θα ακούσω κάτι το οποίο θα διασκεδάσει αυτές τις αμφιβολίες οι οποίες είναι ενσταλαγμένες στην ψυχή μου, αν με αυτήν τη μεταρρύθμιση, με αυτήν τη μετουσίωση του δημοσίου χαρακτήρα ταμιευτηρίου σε ιδιωτική τράπεζα υποκρύπτεται κάτι το οποίο πράγματι προσβλέπει στην καλύτερη επάνδρωση αυτού, στην καλύτερη προκοπή του. Το μόνο που βρήκα είναι η περίφημη παγκοσμιοποίηση, ο φόβος ισοπεδώσεως των πάντων. Ε, μόνο εκεί θα μπορούσε κανείς να βρει κάποια δικαιολογία. Αυτά όμως θα έλεγα ότι αποτελούν και ελαφρώς μελλοντολογίες. Πρέπει κανείς να έχει και ορισμένες μεταφυσικές απόψεις για να καταλήξει σε θετικά αποτελέσματα για το μέλλον κάποιου οργανισμού. Οργανισμού δημοσίου χαρακτήρα ο οποίος, επαναλαμβάνω, άντεξε τις θύελλες τόσων δεκαετιών. Ενός δημοσίου χαρακτήρα οργανισμού ο οποίος επεμβαίνει σε κοινωνικές εκδηλώσεις. Πρέπει να το πω και αυτό, διότι για το ταμιευτήριο φέρω μαζί μου μια ευγνώμονα ανάμνηση, από τα μαθητικά μου χρόνια. Συνέβη όταν ήμουν στην τελευταία τάξη του γυμνασίου. Ας μην προσδιορίσουμε το χρόνο. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Πήρατε τον κουμπαρά; ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Ως μαθητής γυμνασίου έλαβα μέρος σε μία έκθεση του ταμιευτηρίου για την αποταμίευση. Και αγαθή τη τύχει ήρθα πρώτος και βραβεύθηκα με το ποσό των 300 δραχμών τότε, το οποίο δυστυχώς δεν χρησιμοποίησα για αποταμίευση αλλά για να έρθω στο πανεπιστήμιο για τις εισαγωγικές εξετάσεις. Και ίσως αυτό να με καταριέται σε όλη μου τη ζωή. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Και ο κουμπαράς έγραφε «φασούλι, το φασούλι, γεμίζει το σακούλι». ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Βέβαια, η εξήγηση που μπορεί να αναζητήσει κανείς είναι τούτη: Δεν πρέπει το ταμιευτήριο να στέκει απέναντι στους κολοσσούς στις ιδιωτικές τράπεζες. Αποτελεί εμπόδιο για τις ιδιωτικές τράπεζες. Θα πρέπει κι αυτό να ισοπεδωθεί. Ασφαλώς, δεν μπορώ να προσχωρήσω στη λογική και στα επιχειρήματα ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο με τη νέα του μορφή θα μπει στον ανταγωνισμό αλλά θα διατηρήσει το χαρακτήρα που έχει μέχρι σήμερα και θα παρέχει τις κοινωνικές προσφορές και θα είναι, όπως ήταν, έναντι των υπαλλήλων του. Αν μπει στον ανταγωνισμό, για να αντέξει, θα πρέπει να ακολουθήσει τους ίδιους κανόνες. Είναι νομοτέλεια, κύριοι συνάδελφοι, ότι για να αντέξει στον ανταγωνισμό, στην ιδιωτικοποίηση, θα πρέπει να παίξει με τους ίδιους κανόνες. Η αιτιολογία ότι η ιδιωτικοποίηση είναι αυτή που μας κάνει να προχωρούμε στην ιδιωτικοποίηση, είναι σαν να λέμε «βρήκαμε τον παπά, ας θάψουμε και τους δέκα». Είπαμε «ιδιωτικοποίηση» αλλά με μία αιτιολογία, να επαναφέρουμε στη ζωή καταρρέουσες επιχειρήσεις, αυτές που δεν μπορούν να πληρώσουν τους υπαλλήλους τους. Αυτή είναι η έννοια της ιδιωτικοποιήσεως, όχι τα πάντα. Μπορεί με την ίδια λογική αύριο να πούμε «το Κοινοβούλιο για να επιζήσει, θα πρέπει κι αυτό να ιδιωτικοποιηθεί». Η γενίκευση κάθε αρχής, η υπέρβαση των ακροτάτων ορίων είναι επικίνδυνη. Η ελευθερία είναι το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου. Η υπέρβαση όμως καταλήγει στην ασυδοσία και συνεπώς έχουμε το αντίθετο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Πέρα απ’ αυτά, οφείλω να πω ότι διακρίνω σε αυτό το νομοσχέδιο και ορισμένα νομικά παράδοξα. Γνωρίζαμε μέχρι σήμερα ότι τα καταστατικά των ανωνύμων εταιρειών συντάσσονται από τους συμβολαιογράφους. Γνωρίζουμε επίσης ότι κάτι που αποτελεί περιεχόμενο νομοθετικού διατάγματος, έχει νομική αξία, είναι νομικό κείμενο και ότι κάθε νόμος μεταβάλλεται μόνο διά μεταγενεστέρου νόμου. Νομοθετική εξουσιοδότηση μπορεί να δοθεί μόνο στον αρμόδιο Υπουργό που κι αυτό δεν θα πρέπει να γίνεται με κατάχρηση. Εδώ βλέπω διάταξη κατά την οποία το καταστατικό αυτό της ανωνύμου εταιρείας -το οποίο ψηφίζουμε εμείς, το Κοινοβούλιο και αποτελεί περιεχόμενο του νομοθετικού διατάγματος- μπορεί η γενική συνέλευση των μετόχων να το τροποποιήσει, άρα να κάνει τι; Να απαλείψει ή καθ’ οιονδήποτε άλλον τρόπο να μεταβάλει το περιεχόμενο του κειμένου που αποτελεί νομικό κείμενο. Αυτή η διάταξη είναι περίεργη και ασφαλώς δεν μπορώ να συμφωνήσω με τη λογική της, τουλάχιστον νομοτεχνικά. Θέματα προσωπικού: Δεν είμαι από αυτούς θρηνολογούν, που πιστεύουν ότι πρέπει άπαξ και αποκτήθηκε η ιδιότητα της μονιμότητας του δημοσίου υπαλλήλου, δεν θα πρέπει να καταργείται με νόμο. Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτός ο κολοσσός –κάπως έτσι νομίζω ότι χαρακτηρίστηκε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο από τον κύριο Υπουργό- στηρίχθηκε στο έργο, το διανοητικό και το σωματικό, των υπαλλήλων του. Κατά σύμπτωση δε, περίεργη για την Ελλάδα, μόνο χιλίων τριακοσίων υπαλλήλων, από ότι διάβασα. Ο Οργανισμός αυτός στηρίχθηκε και έφθασε στην κορυφή από τις μικροκαταθέσεις, από τα χρήματα του ελληνικού λαού, από τα χρήματα του βοσκού, από τα χρήματα του αγρότη, από τα χρήματα του κτηνοτρόφου. Πρέπει, λοιπόν, να έχουμε ιδιαίτερη ευαισθησία προς αυτόν τον οργανισμό. Δεν πρέπει να πούμε προς αυτούς τους υπαλλήλους ότι δεν θα είναι πια δημόσιοι υπάλληλοι και ότι θα βρίσκονται σε μια μετέωρη κατάσταση και πάντως στην τάξη των ιδιωτικών υπαλλήλων. Άλλη μια περίεργη διάταξη είναι η εξής: Οι υπάλληλοι που θα προσλαμβάνονται απ’ αυτήν την εταιρεία θα απαλλάσσονται από τις διατυπώσεις του ν. 2190. Θα προσλαμβάνονται όπως προσλαμβάνονται στις τράπεζες. Τράπεζες υπάρχουν και ιδιωτικές και μπορούν να προσλάβουν χωρίς καμία απολύτως δέσμευση. Είδα και ορισμένες τροπολογίες που είναι εντελώς άσχετες με το περιεχόμενο αυτού του νομοσχεδίου. Για λόγους αρχής και νομικής πεποιθήσεως, πρέπει να πω ότι κατά το άρθρο 74 παράγραφος 5 του Συντάγματος προτάσεις νόμων, τροπολογίες ή προσθήκες που δεν σχετίζονται με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου, είναι απαράδεκτες και δεν συζητούνται. Πιστεύω ότι αυτό το απαράδεκτο συντρέχει και σ’ αυτές τις τροπολογίες που αφορούν καθορισμό λωρίδων, αποθήκευση φαρμάκων κλπ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Μπούρας έχει το λόγο. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Για μια ακόμα φορά η Κυβέρνηση δεν λέει την αλήθεια ή δεν λέει όλη την αλήθεια. Αφήνει τα πράγματα θολά. Ομολογεί την αδυναμία του κράτους να εκσυγχρονίσει ένα δημόσιο πιστωτικό ίδρυμα. Γι’ αυτό το μετατρέπει σε ανώνυμη εταιρεία. Έτσι, ούτε ιδιωτικοποιείται το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ούτε ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας του διασφαλίζεται. Η λέξη δημόσιος χαρακτήρας ή κοινωνικός δεν αναγράφεται πουθενά στο νομοσχέδιο. Ο κ. Καστανίδης δεν ανέλυσε επαρκώς το θέμα. Είπε όμως ότι σε όλη την Ευρώπη τα ταχυδρομικά ταμιευτήρια είναι δημόσια. Έχω στα χέρια μου ένα έγγραφο της διεύθυνσης προσωπικού του Ταχυδρομικό Ταμιευτηρίου με ημερομηνία 12-11-2002. Αν το ξεφυλλίσει κανείς θα δει ότι σε όλες τις χώρες της Ευρώπης διατηρείται ο δημόσιος χαρακτήρας του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε γενικές γραμμές. Για παράδειγμα στην Αυστρία το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι δημόσιο ίδρυμα και λειτουργεί με τους κανόνες του δημοσίου δικαίου. Στη Γαλλία είναι πιστωτικό ίδρυμα δημόσιου συμφέροντος που λειτουργεί με τη μορφή συνεταιριστικών τραπεζών. Στη Γερμανία τα ταμιευτήρια είναι δημόσια ιδρύματα που εποπτεύονται από τις δημόσιες αρχές, οι οποίες παρέχουν την εγγύηση της λειτουργίας των. Τα ταμιευτήρια της Δανίας λειτουργούν ως αυτόνομα μη κερδοσκοπικά ιδρύματα δημοσίου συμφέροντος με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας. Δηλαδή, σήμερα ομολογείτε την αποτυχία σας και την ανικανότητα της Kυβέρνησης. Θα συνεχίσω: Στην Ιρλανδία το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι δημόσιο ίδρυμα και λειτουργεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Μεταφορών. Στην Ισπανία το ίδιο, είναι δημόσιο ίδρυμα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με στόχο τη συλλογή των καταθέσεων. Και αυτό λειτουργεί υπό την εποπτεία του Υπουργού Μεταφορών. Στην Ισλανδία, την Ιταλία, για να μην πω για τη Μεγάλη Βρετανία, το Λουξεμβούργο, Ολλανδία, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες λειτουργούν ταχυδρομικά ταμιευτήρια που όλοι -και εσείς το κάνετε- τα επαινείτε και τα επαινούμε. Υπάρχει η προσφορά των εκατό χρόνων της διαδρομής του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και η καταξίωσή του -εγώ δεν άκουσα κανέναν σήμερα απόψε να αμφισβητήσει την καταξίωση του- που οφείλεται στην άοκνη και διαρκή προσπάθεια των εργαζομένων αλλά και των απομάχων της εργασίας των σημερινών συνταξιούχων. Με τον ιδρυτικό νόμο της ανώνυμης εταιρείας «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο» ρυθμίστε τουλάχιστον, για να δώσουμε έναν έπαινο πρακτικό σ’ αυτούς τους ανθρώπους και σ’ αυτούς τους συνταξιούχους, και το ασφαλιστικό θέμα τους και δώστε τους απόψε εδώ στο νομοσχέδιο τη δυνατότητα να επιλέξουν τον ασφαλιστικό τους φορέα. Και τις όποιες ρυθμίσεις υπέρ του προσωπικού κάνετε, να τις επεκτείνετε και στους συνταξιούχους που αφιέρωσαν τη ζωή τους για να καταξιωθεί το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Όπως είπα και στη Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων το νομοσχέδιο αυτό θα το ψηφίσετε. Η κυβερνητική Πλειοψηφία θα το κάνει νόμο του κράτους. Θα καταθέσω όμως ορισμένες παρατηρήσεις-συμπληρώσεις τις οποίες κατάθεσα και στην επιτροπή και μάλλον πίστεψα ότι θα τις κάνετε δεκτές αλλά δεν τις έχετε κάνει. Θα ξεκινήσω να πω το εξής: Παρά το γεγονός ότι με σημερινή τροπολογία ο Υπουργός επεκτείνει τη διάταξη και για το προσωπικό αορίστου χρόνου, γιατί εν τοιαύτη περιπτώσει αυτήν τη στιγμή που πάμε –με κάποιο τρόπον που θα πω παρακάτω όσον αφορά στην πρόσληψη- να προσλάβουμε προσωπικό, να μην προστεθεί στο άρθρο πέμπτο στην παράγραφο 1α και μετά τη φράση «προσωπικό με σύμβαση αορίστου χρόνου» το εξής: «το προσωπικό με πάγια αντιμισθία και με θητεία μεταφέρεται στην εταιρεία». Από κει και πέρα θα επακολουθήσουν τα υπόλοιπα. Επίσης το ίδιο άρθρο, το πέμπτο στο 4 εκεί που τελειώνει «την πρόωρη απόλυση του υπαλλήλου» να προστεθεί «εξαιρουμένου εκείνου που αναφέρεται στην κατάργηση της θέσης». Δηλαδή, να μην απολύονται κάποιοι υπάλληλοι λέει το άρθρο αυτό, η σύμβαση εργασίας του μεταφερόμενου στην εταιρεία μόνιμου ή δόκιμου προσωπικού δεν λύεται παρά για τους ίδιους λόγους με τους δημόσιους υπαλλήλους. Είναι αυτοδικαίως άκυρη η καταγγελία της σύμβασης εάν προηγουμένως δεν κριθεί από το αρμόδιο πειθαρχικό συμβούλιο ότι συντρέχουν οι λόγοι που δικαιολογούν την πρόωρη απόλυση του υπαλλήλου εξαιρουμένου, όπως είπα -να προστεθεί- εκείνου που αναφέρεται στην κατάργηση της θέσης. Στο ίδιο άρθρο, στο πέμπτο άρθρο, στην παράγραφο 6α΄ εκεί που λέει «Το μόνιμο προσωπικό…» είχα τονίσει και στην επιτροπή -κατάλαβα ότι θα γινόταν δεκτό- και μάλιστα το ξαναλέω και επιμένω να προσθέσουμε «ή το μεταφερόμενο προσωπικό», γιατί υπάρχει και μία άλλη κατηγορία προσωπικού -πρόκειται για τις δύο κατηγορίες που πρότεινα εγώ, τις οποίες δεν ξέρω αν θα τις δεχθείτε- όπως το δόκιμο προσωπικό και το προσωπικό αορίστου χρόνου. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΨΑΡΟΥΔΑ) Επομένως στην αρχή του πέμπτου άρθρου, στην παράγραφο 6α΄, μετά τη λέξη «Το μόνιμο» να προστεθεί «ή το μεταφερόμενο προσωπικό». Ή τουλάχιστον καθ’ οικονομία, αν δεν δεχθείτε άλλες παρατηρήσεις, να προστεθεί και το προσωπικό με σύμβαση αορίστου χρόνου. Επίσης, στο ίδιο άρθρο, στην παράγραφο 6α΄, το οποίο αναφέρεται στις υποχρεωτικές μετατάξεις, τόνισα και στην επιτροπή το γεγονός ότι υπάρχουν εξαιρετικές περιπτώσεις κατά τις οποίες είναι δυνατόν κάποιος άνθρωπος που βρίσκεται στη Λαμία, να μην υπάρχει θέση και να βρεθεί στα Γρεβενά. Θα ήταν λοιπόν πιο δίκαιο, στο πέμπτο άρθρο, στην παράγραφο 6α΄, και δεδομένου μάλιστα ότι μιλάμε για ελάχιστους ανθρώπους –και μάλιστα μπορεί να μην υπάρξουν και τέτοιες περιπτώσεις- μετά τη λέξη «που υπηρετεί» να προστεθεί η φράση «εφόσον το επιθυμεί ο υπάλληλος», διότι μπορεί να είναι ένας υπάλληλος στη Λαμία και να επιθυμεί να πάει στη Λάρισα. Επίσης στο ίδιο άρθρο πέμπτο και στην παράγραφο 12, μετά τις λέξεις «το μόνιμο ή δόκιμο προσωπικό» να προστεθεί και η φράση «ή μεταφερόμενο προσωπικό». Επίσης, όσον αφορά το έβδομο άρθρο, το οποίο αναφέρεται στις σαράντα θέσεις, και δεδομένου ότι ο χρόνος μου είναι πολύ περιορισμένος, είπα και στην επιτροπή -το τόνισαν και πολλοί συνάδελφοι- το αιτιολογώ και τώρα, με γνώση μιας τουλάχιστον ξένης γλώσσας. Το ΑΣΕΠ σήμερα μέσω του ν. 2190 περιγράφει αναλυτικότατα τους βαθμούς γνώσης της ξένης γλώσσας: καλώς, πολύ καλώς, άριστα και εκθέτει και τις προϋποθέσεις. Θα πρέπει λοιπόν -και ειπώθηκε και από την κυβερνητική πλευρά- εσείς οι ίδιοι μην απαξιώνετε τον ν. 2190. Ή θα πείτε με τις διαδικασίες του ν. 2190 ή κατ’ οικονομίαν, να πείτε τουλάχιστον, με τα προσόντα του ν. 2190. Τι σημαίνει αυτό που λέτε, να έχει τραπεζική εμπειρία; Αν κάποιος έχει μια εβδομάδα τραπεζική εμπειρία, αυτή η εβδομάδα τίθεται πίσω από ένα μεταπτυχιακό ή διδακτορικό στον τομέα αυτόν; Θα ξεφυλλίσω λίγο βιαστικά… ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Μπούρα, πρέπει να ολοκληρώσετε. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε. Είμαι υποχρεωμένος να πω ότι στο ενδέκατο άρθρο, στην παράγραφο 8α΄, που αναφέρεται στο θέμα του ΟΣΕ, εμείς θα ψηφίσουμε αυτήν τη διάταξη, γιατί πρέπει να απεγκλωβίσουμε τους εργαζομένους του ΟΣΕ, που χρόνια τώρα σέρνονται στα δικαστήρια, με τη μη εφαρμογή του δικού σας νόμου που ψηφίστηκε το 1998 με τη διαδικασία του επείγοντος, και προέβλεπε τη διαδικασία επιλογής προϊσταμένων και διευθυντών. Ενώ εσείς, το Υπουργείο που εποπτεύει τον ΟΣΕ, τέσσερα χρόνια τώρα, μετά από αυτό το βιαστικό νόμο του εκσυγχρονισμού, δεν αξιωθήκατε ακόμα, να φέρετε τον Οργανισμό του ΟΣΕ. Γι’ αυτό ο ΟΣΕ βρίσκεται σ’ αυτήν τη μοίρα, γι’ αυτό τα έργα του ΟΣΕ έχουν καρκινοβατήσει και γι’ αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση –και καλώς, όπως γνωρίζουμε όλοι- εγκαλεί την ελληνική Κυβέρνηση για τα έργα του ΟΣΕ και για την ΕΡΓΟΣΕ. Σας ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κ. Καρασμάνης. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να αναφερθώ σε δύο κραυγαλέες αδικίες που δημιουργεί το υπό ψήφιση νομοσχέδιο. Η μία αφορά το προσωπικό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και η άλλη αδικία αφορά μία άλλη τάξη συνανθρώπων μας. Ενώ στη Διαρκή Επιτροπή στα άρθρα εκτός Ταμιευτηρίου έγινε σημαντική κουβέντα για τη συλλογική σύμβαση που αφορά τον ΟΣΕ –και καλά έγινε- στα άρθρα όμως που αφορούν το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο αναφέρεται μόνο στην υπογραφή ατομικών συμβάσεων εργασίας. Ερωτώ τον κύριο Υπουργό: Πώς είναι δυνατό με ατομικές συμβάσεις εργασίας να ρυθμίζονται θέματα σε μισθολογικά κλιμάκια κ.λ.π.; Πώς παραδείγματος χάρη ένας μηχανικός ή ένας οικονομολόγος που διορίστηκε το 1980 ή το 1984 θα ενταχθεί μισθολογικά εκεί που πρέπει και εκεί που αξίζει; Ποια είναι τα εχέγγυα αναγνώρισης της προϋπηρεσίας; Πού είναι η μέριμνα για εκείνους τους υπαλλήλους που διορίστηκαν στην ηλικία των τριάντα ή των τριάντα πέντε ετών με σοβαρή εμπειρία και με ευδόκιμη προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα; Αντίθετα, έρχεστε και, με τη διάταξη της παραγράφου 1γ΄ του άρθρου 5, θεσπίζετε δυνατότητα αναγνώρισης της προϋπηρεσίας μόνο για εκείνους που έχουν αναγνωρίσει την προϋπηρεσία τους στη δημόσια υπηρεσία. Κύριε Υπουργέ, είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Να μη δίνετε το δικαίωμα αναγνώρισης προϋπηρεσίας, ως χρόνου που διανύθηκε στην ανώνυμη εταιρεία, σε εκείνους που ως δημόσιοι υπάλληλοι βάσει του ν. 2084/1992 είχαν την άνεση και τη δυνατότητα να αναγνωρίσουν οποτεδήποτε εκείνοι ήθελαν την προϋπηρεσία τους; Πάτε δηλαδή να τους εξαιρέσετε, επειδή δεν μερίμνησαν ως σήμερα για αναγνώριση της προ του Ταμιευτηρίου προϋπηρεσίας τους στον ιδιωτικό τομέα. Είναι λογική αυτή; Και μιλάμε για μεγάλο αριθμό υπαλλήλων που διορίστηκαν από το 1984 μέχρι σήμερα. Πρέπει, λοιπόν, ο χρόνος προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα όλων αυτών των υπαλλήλων που έχουν προσληφθεί από το 1984 και εντεύθεν και που δεν έχει αναγνωριστεί στο δημόσιο να υπολογίζεται με μια απλή προσκόμιση στην ανώνυμη εταιρεία σχετικής βεβαίωσης από το φορέα ασφάλισης, όπου ήσαν τότε ασφαλισμένοι, ως χρόνου προϋπηρεσίας που διανύθηκε στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο της ανώνυμης εταιρείας, της τραπεζικής εταιρείας. Έρχομαι στην άλλη κραυγαλέα αδικία που δημιουργεί το άρθρο 11 στην παράγραφο 4, που θέτει σε ισχύ από την 31-12-2002 την παράγραφο 2 του άρθρου 14. Με το άρθρο αυτό απαγορεύεται στους οδηγούς-ιδιοκτήτες λεωφορείων να εργάζονται μετά την ηλικία των εξήντα πέντε ετών. Πρόκειται για μια κατηγορία βιοπαλαιστών, ιδιοκτητών οδηγών λεωφορείων, οι οποίοι έχουν επιτελέσει σημαντικότατο κοινωνικό έργο συχνά κάτω από συνθήκες δύσκολες και αντίξοες, συνθήκες που σε πολλές περιπτώσεις εμπεριείχαν κινδύνους. Οι άνθρωποι αυτοί αναγκάζονται μετά την ηλικία των εξήντα πέντε ετών να σταματήσουν να δουλεύουν. Ξέρετε πολύ καλά ότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν προβεί σε έξοδα, σε δαπάνες εκσυγχρονισμού ή αγοράς νέων λεωφορείων. Αντιλαμβάνεστε ότι με την πενιχρή σύνταξη των εκατό τριάντα δραχμών -και μάλιστα από αυτές οι εβδομήντα χιλιάδες δραχμές παρακρατούνται από το ΤΣΑ, όταν δεν κάνουν μεταβίβαση του λεωφορείου- δεν θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν σε αυτές τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι οι άνθρωποι αυτοί, οι ιδιοκτήτες των ΚΤΕΛ, δεν έχουν απασχολήσει ποτέ τον προϋπολογισμό, σε αντίθεση με τους ιδιοκτήτες των αστικών γραμμών των Αθηνών που επιβαρύνουν κάθε χρόνο τον προϋπολογισμό πάνω από εξήντα δισεκατομμύρια. Γι’ αυτό, κύριε Υπουργέ, προτείνουμε η διάταξη αυτή να έχει μια μεταβατική περίοδο τουλάχιστον δύο ετών. Σε αυτό το διάστημα των δύο ετών να υπάρχει υγειονομική επιτροπή, η οποία κάθε έξι μήνες να ελέγχει την κατάσταση υγείας αυτών των ανθρώπων, αν μπορούν δηλαδή να οδηγήσουν. Σας παρακαλούμε πάρα πολύ να επιδείξετε ευαισθησία σε αυτήν την κατηγορία των συνανθρώπων μας, οι οποίοι έχουν προσφέρει σημαντικότατο κοινωνικό έργο όλα αυτά τα χρόνια. Κύριε Υπουργέ, ειλικρινά με εκπλήσσει η προσπάθεια που κάνετε να μας πείσετε για την ιδιωτικοποίηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Και δεν μπορούμε να καταλάβουμε ποιοι είναι οι λόγοι που σας έχουν επιβάλει να το κάνετε. Εκτός και αν ο λόγος είναι να το ιδιωτικοποιήσετε και να το ρίξετε στο Χρηματιστήριο για την εξαγορά, όπως αναφέρθηκε από πολλούς συναδέλφους. Δεν σας πιέζει κανένας. Υπάρχει μάλιστα Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία επιτρέπει το δημόσιο χαρακτήρα για παράδειγμα στην ΕΤΒΑ, στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Και από την άλλη πλευρά, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, πέρα από το κοινωνικό έργο που προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια της λειτουργίας του, έχει και κέρδη. Εμείς δεν πιστεύουμε στο κράτος-παραγωγό, στο κράτος-εργοδότη. Εμείς πιστεύουμε ότι το τρένο της οικονομίας πρέπει να έχει σαν ατμομηχανή την ιδιωτική πρωτοβουλία. Στην προκειμένη όμως περίπτωση το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν έχει απασχολήσει ποτέ τον κρατικό προϋπολογισμό. Συνεπώς θα πρέπει να κρατήσουμε το δημόσιο χαρακτήρα του, για να μπορέσει να αποτελέσει ένα σημαντικό κοινωνικό εργαλείο, όπως έχει υπάρξει μέχρι τώρα για την ύπαιθρο, βοηθώντας και επιχορηγώντας σωματεία και συλλόγους. Στην περίεργη εποχή της παγκοσμιοποίησης, όπου τα πάντα ισοπεδώνονται, θα πρέπει να διατηρήσουμε το δημόσιο χαρακτήρα. Με αυτές τις σκέψεις δεν ψηφίζω το παρόν νομοσχέδιο. Ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κ. Παπανικολάου έχει το λόγο. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Κυρία Πρόεδρε, το συζητούμενο νομοσχέδιο του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών περί μετατροπής του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε ανώνυμη τραπεζική εταιρεία, χωρίς καμία τεκμηριωμένη και ουσιαστική επιχειρηματολογία από μέρους της Κυβερνήσεως, δημιουργεί ερωτηματικά, που ακούστηκαν από όλες τις πτέρυγες και είναι απολύτως δικαιολογημένα. Για πολλούς από εμάς τους Βουλευτές της περιφέρειας δημιουργείται επιπλέον συναισθηματική φόρτιση γιατί φέρνει στη μνήμη μας το πρώτο βραβείο που πήραμε από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ως μαθητές, διακρινόμενοι σε εκθέσεις ιδεών για την αποταμίευση, που καθιέρωνε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο καλλιεργώντας και προωθώντας με αυτόν τον τρόπο το πνεύμα της αποταμιεύσεως. Ακούστηκε από πολλούς συναδέλφους, αλλά αναφέρεται και στην εισηγητική έκθεση του συζητούμενου νομοσχεδίου ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι μία υγιέστατη δημόσια υπηρεσία, με μία υπεραιωνόβια ιστορία κοινωνισμού και με κέρδη, αφού το 65% των κερδών του όλα αυτά τα χρόνια το δίνει στο κράτος και τα έξοδα επιβαρύνουν τον δικό του προϋπολογισμό. Για δεκάδες χρόνια καλύπτει τις ανάγκες της λαϊκής αποταμίευσης, μέχρι και το τελευταίο χωριό της ελληνικής επικράτειας, δίνοντας τη δυνατότητα και στον πιο φτωχό Έλληνα να μπορεί να είναι καταθέτης με το πενιχρό του βαλάντιο και να παίρνει τόκο υψηλότερο από τις τράπεζες. Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο κατάφερε με την κοινωνική του πολιτική να σφυρηλατήσει για περισσότερο από έναν αιώνα ισχυρούς δεσμούς εμπιστοσύνης με εκατομμύρια καταθέτες. Ποιος δεν γνωρίζει τις χρηματικές ενισχύσεις με αποδέκτες από το πανελλήνιο, από τους ιερούς ναούς και αναστηλώσεις μνημείων, μέχρι αθλητικούς και μορφωτικούς συλλόγους. Και εδώ δημιουργείται ένα μεγάλο ερώτημα: είναι λογικό έναν τέτοιον οργανισμό, όπως το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, υγιέστατο, ευέλικτο και αποκεντρωμένο, που κατάφερε όλες αυτές τις δεκαετίες όχι μόνο να επιβιώσει, αλλά και να έχει τεράστια κέρδη, να τον μετατρέπετε σε μία τράπεζα, ακυρώνοντας έτσι τον κοινωνισμό του; Εάν δε λάβουμε υπόψη μας το ρόλο και την τακτική των τραπεζών με το σύγχρονο δράμα των πανωτοκίων, που αρνούνται όχι απλώς να συμπορευτούν για τη ρύθμισή τους με κοινοβουλευτικές και κυβερνητικές αποφάσεις, αντιλαμβάνεστε πόσο οδυνηρή είναι η συγκεκριμένη επιλογή της Κυβερνήσεως. Όσον αφορά τις αιτιάσεις της Κυβερνήσεως για δήθεν εκσυγχρονισμό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, γίνεται εμφανής ο λόγος με διατάξεις εισπρακτικού χαρακτήρα. Μιλάμε για εκατοντάδες δισεκατομμυρίων. Η Κυβέρνηση με το πρόσχημα του εκσυγχρονισμού επιδίδεται σε μία σκληρή εισπρακτική τακτική, συν τη μετοχοποίηση και τις διαγραφές από καταπτώσεις εγγυήσεων, προκειμένου να διευκολυνθεί η δημιουργική της λογιστική και οι λογιστικές της δραχμοχειρίες, για να παρουσιάζει πλασματικούς προϋπολογισμούς, ενώ ξεχνά τον αγρότη, το μικροσυνταξιούχο και τον Έλληνα που ζει στο απομακρυσμένο χωριό και νησί μας και δεν θα έχει τη δυνατότητα της εξυπηρετήσεώς του. Γιατί αν πράγματι η Κυβέρνηση ενδιαφερόταν για τον εκσυγχρονισμό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και την περαιτέρω γιγάντωσή του και κοινωνική του αποστολή υπήρχαν τρόποι επιτυχημένης λειτουργίας του με αναπτυξιακό προσανατολισμό και αφήνοντας κατά μέρος την άγρια εισπρακτική της πολιτική. Οπωσδήποτε η υποκρισία της Κυβερνήσεως για δήθεν εκσυγχρονισμό του Ταμιευτηρίου γίνεται μεγαλύτερη, αν σκεφθούμε δικούς της νόμους, όπως τον 2366/95, τον πρόσφατο 2810/2000, που ξέχασε να ενεργοποιήσει. Είναι ανάγκη η Κυβέρνηση να πάρει σαφή θέση στο συζητούμενο νομοσχέδιο. Θέλει μία ακόμη τράπεζα στις τόσες που υπάρχουν σήμερα με τα γνωστά προβλήματα ή θέλει έναν πιστωτικό φορέα διατηρώντας τον κοινωνικό του χαρακτήρα όπως συμβαίνει και με τα άλλα Ευρωπαϊκά Ταμιευτήρια; Δημιουργείται ένα σοβαρό πρόβλημα με τους χιλίους τριακοσίους εργαζόμενους στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Ακούστηκε από όλες τις πτέρυγες της Βουλής η διαχρονική αξία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου που έχει καταξιωθεί στη συνείδηση των Ελλήνων και η προσφορά των εργαζομένων του, που πολλές φορές κάτω από αντίξοες συνθήκες, με αυταπάρνηση μας υπηρετούν. Όμως το νομοσχέδιο τροποποιεί ριζικά το εργασιακό τους καθεστώς και ζουν υπό το κράτος ανασφάλειας και αβεβαιότητος, όπως μας είπε ο πρόεδρός τους στη Διαρκή Επιτροπή. Είναι ανάγκη η Κυβέρνηση να εγγυηθεί τα εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα. Την ίδια στιγμή όμως η Κυβέρνηση προκαλεί και έρχεται έτσι αβασάνιστα και παρακάμπτοντας το ν. 2190, να προσλάβει σαράντα υπαλλήλους. Γιατί; Ρωτούν οι δεκάδες, χιλιάδες άνεργοι νέοι επιστήμονες με δύο πτυχία, με τρεις γλώσσες που δεν έχουν πού την κεφαλή κλίναι σήμερα. Το γεγονός αυτός καταδεικνύει ότι ή ο Υπουργός δεν έχει ενημερωθεί τι υπαλλήλους ή στελέχη χρειάζεται ή ότι συνεχίζετε την παλιά σας τέχνη με τους κομματικούς διορισμούς. Στο άρθρο 11 που αναφέρεται στο ν. 2963/2001 σχετικά με τα ΚΤΕΛ και την εξάμηνη παράταση των οδηγών, θα ήθελα να επισημάνω ότι ο ελληνικός λαός -και σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας- είναι ο δεύτερος κατά σειρά μακροβιότερος λαός παγκοσμίως μετά τους Ιάπωνες και με μέσο όρο προσδοκίμου επιβιώσεως πάνω από τα ογδόντα χρόνια. Κατά συνέπεια μπορούμε κατόπιν υγειονομικού ελέγχου να παρατείνουμε για μερικά χρόνια και συγκεκριμένα μέχρι το εβδομηκοστό έτος της ηλικίας τους το χρόνο εργασίας των οδηγών στα ΚΤΕΛ. Είναι άδικος ο περιορισμός να ισχύει μόνο για οδηγούς ΚΤΕΛ, ενώ δεν ισχύει στους οδηγούς ταξί, στους οδηγούς τουριστικών λεωφορείων, στους οδηγούς σχολικών λεωφορείων και στους οδηγούς φορτηγών αυτοκινήτων που εκτελούν διεθνή ταξίδια. Οι οδηγοί μας επισημαίνουν, με επιστολές και με υπομνήματά τους, να βάλουμε ένα τέλος στην άνιση αυτή μεταχείριση. Έχουμε επενδύσει δεκάδες εκατομμύρια στην άσφαλτο, δεν μπορούμε να αφήσουμε το τιμόνι, μας λένε, γιατί οι υποχρεώσεις μας είναι αρκετές και τρέχουν. Πιστεύω ότι έχουμε χρέος να ανταποκριθούμε θετικά στο δίκαιο αυτό αίτημά τους. Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κ. Δασκαλάκης έχει το λόγο. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, εγώ προσωπικά δεν είμαι εναντίον της μετεξέλιξης του Ταμιευτηρίου σε ανώνυμη εταιρεία τραπεζικού χαρακτήρα, γιατί μόνο έτσι μπορεί να προσφέρει περισσότερα και να επιβιώσει στον ανταγωνισμό και να διευρύνει φυσικά και το αντικείμενό της. Νομίζω όμως ότι –από όσα άκουσα ή πρόφθασα να ακούσω ή πληροφορήθηκα ότι είπατε και σε σχέση με όσα είχα σημειώσει- χρειάζονται κάποιες ουσιαστικές διευκρινίσεις-απαντήσεις, προκειμένου να ξέρουμε όλοι –και πρέπει να ξέρουμε- ποιες είναι οι προοπτικές αυτού του τραπεζικού ιδρύματος, όσον αφορά, όχι πια το νομικό καθεστώς, αλλά το ιδιοκτησιακό καθεστώς και στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του νέου ιδρύματος, αλλά και στη μακρά του πορεία που εύχομαι και ευχόμαστε όλοι να έχει. Και αυτό για τους εξής απλούς λόγους: Είπατε ότι δίνεται το δικαίωμα αγοράς στα ταμεία. Αγοράς από το νυν μετοχικό κεφάλαιο ή παραιτούμενο το δημόσιο, να ασκήσει το δικαίωμα προτίμησης από τις αυξήσεις που ενδεχόμενα –και από ό,τι βλέπουμε- θα γίνουν και θα είναι και αλλεπάλληλες. Και αυτό σε συνδυασμό με ένα σημείο στο άρθρο 8, στο οποίο –και πραγματικά εγώ διερωτώμαι γιατί- λέτε «η πρόσκληση και η προθεσμία άσκησης του δικαιώματος προτίμησης μπορούν να παραλειφθούν». Δηλαδή να μην υπάρχει δημοσιότητα, υπό την προϋπόθεση ότι η Γενική Συνέλευση θα πάρει την απόφαση με το 100% της πλειοψηφίας. Όταν η εταιρία είναι μονομετοχική –και για όσο διάστημα είναι- ή, εν πάση περιπτώσει, ελεγχόμενη από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αναμφίβολα θα παίρνει αποφάσεις με το 100%. Δεν καταλαβαίνω γιατί η μη δημοσίευση, που μπορεί να οδηγήσει κάποιον –κακοπροαίρετα αν θέλετε, το δέχομαι- στην σκέψη ότι η μη άσκηση του δικαιώματος λόγω αδυναμίας ή λόγω άλλης πολιτικής από το κράτος και άρα η αγορά των καινούριων μετοχών μετά την αύξηση κεφαλαίου από κάποιον ιδιώτη, είναι προετοιμασμένη, προκατασκευασμένη. Εγώ δεν θέλω να το πιστέψω αυτό, αλλά γιατί να αφήσουμε αυτήν την ασάφεια και να δώσουμε το δικαίωμα να υπάρξουν τέτοιες σκέψεις; Γνωρίζω πολύ καλά, από τη ζωή και από την πρακτική που γίνεται στην αγορά σε όλες τις ανώνυμες εταιρείες, ότι ένας πολύ νόμιμος τρόπος να περιέλθει η πλειοψηφία των μετοχών μίας ανώνυμης εταιρείας σε άλλο πρόσωπο, σε άλλο φορέα –ιδιώτη ή όχι, δεν έχει σημασία- είναι η κατ’ επανάληψη αύξηση του κεφαλαίου. Αν δηλαδή, και σε συνδυασμό πάλι με την παράγραφο 1 του άρθρου 8 που λέτε «το Διοικητικό Συμβούλιο δύναται κατά τη διάρκεια της πρώτης πενταετίας να κάνει αυξήσεις κεφαλαίων αλλεπάλληλες», στον πρώτο, δεύτερο ή τρίτο χρόνο κάνει αύξηση 901.000.000 ευρώ και δεν ασκήσει το δικαίωμα προτίμησης το δημόσιο και αγοράσει κάποιος, αυτομάτως περιέρχεται πλειοψηφικά σε αυτόν τον κάποιον. Αν είναι αυτή η πρόθεση, εγώ θα το ψηφίσω, αλλά θέλω να το ξέρω. Δεν έχω καμία αντίρρηση. Μπορεί να έχω ιδεολογικές αντιρρήσεις, αλλά δυστυχώς η αγορά όλα αυτά τα έχει λιγάκι συμπαρασύρει και έχει συμπαρασύρει και εμάς στην άσκηση μίας πολιτικής που κοιτάζει μόνο πώς θα ακολουθήσει και όχι πώς θα προηγηθεί. Λυπάμαι, κυρία Πρόεδρε -απευθύνομαι σε σας- γιατί αυτό το οποίο έχει στείλει η Επιστημονική Επιτροπή είναι ελλιπέστατο και σε δύο σελίδες αναφέρεται όχι σε ζητήματα που αφορούν πράγματι το αν τροποποιούμε σήμερα τον 2190. Υπάρχουν διατάξεις που τροποποιούν τον 2190 περί Ανωνύμων Εταιριών. Δεν αναφέρεται όμως εδώ. Θα μου πείτε βέβαια: Νόμος είναι, μπορεί να τροποποιήσει τον προηγούμενο νόμο. Αλλά να μας το διευκρινίσει τουλάχιστον. Γιατί; Πώς; Τι συμβαίνει; Και αναφέρεται μόνο, έστω, –και διέκοψα τον Υπουργό προηγουμένως και ζητώ συγγνώμη- για τη διατήρηση των κοινωνικών δεσμεύσεων, που είχε μέχρι τώρα το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, και άρα αυτά θα διατηρηθούν. Δηλαδή τι; Μπορούμε να υποχρεώσουμε τον ιδιώτη, που ενδεχόμενα αποκτήσει πλειοψηφικό πακέτο, να ασκήσει κοινωνική πολιτική; Εγώ θα ευχόμουν να το μπορούμε, αλλά θα μου πουν κάποιοι νεωτεριστές ότι γυρνάω στη δεκαετία του ’70 και του ’80. Και εγώ δεν θέλω να γυρίσω πίσω, θέλω να βλέπω μπροστά. Και επειδή θέλω να είμαι και ειλικρινής ρωτάω: Για ποιες κοινωνικές δεσμεύσεις μιλάμε, αφού αφήνουμε με το άρθρο 8 και άλλες διατάξεις ανοικτό το θέμα, όχι από σας, όχι από μας, όχι από τους συναδέλφους απέναντι, αλλά από τους μεθεπόμενους ενδεχομένως, μέσα από αλλεπάλληλες αυξήσεις να περιέλθει το πλειοψηφικό πακέτο σε κάποιο άλλο φορέα ιδιωτικό ή πρόσωπο που δεν έχει καμία σχέση με το δημόσιο και άρα που δεν δεσμεύεται να διαθέσει τα ωραία του λεφτάκια, που θα έλεγε ο λαός, για κοινωνικές παροχές πια που κανείς δεν τις βλέπει και κανείς δεν τις πιστεύει. Δυστυχώς! Κατά συνέπεια, -και επειδή μπορεί να έχω διαφωνήσει και με προσωπικές σας πολιτικές, κύριε Υπουργέ, αλλά πολλές φορές έχω πει «μπράβο», γιατί τα λέτε μερικές φορές τα πράγματα με το όνομά τους- πείτε μας, λοιπόν, όλη την αλήθεια και να ξέρετε ότι θα πάρετε συντριπτική πλειοψηφία για το νομοσχέδιο. Αυτά τα ήξεις αφήξεις και αυτά που καλύπτονται κάτω από διατυπώσεις που χρειάζεται να πάμε στην Πυθία κάποιοι για να τις ερμηνεύσουμε, δεν προάγουν ούτε τον πολιτικό βίο ούτε τον εκσυγχρονισμό που προσωπικά υπηρετείτε. Άντε, λοιπόν, όλοι μαζί να σηκώσουμε πολύ ψηλά τη σημαία του εκσυγχρονισμού αλλά όλοι μαζί με διαφάνεια. Ευχαριστώ. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Κυρία Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο; ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Θέλετε να κάνετε παρέμβαση; Ορίστε, έχετε το λόγο. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Άκουσα με πολλή προσοχή αυτά τα οποία είπε ο συνάδελφος κ. Δασκαλάκης και ευχαριστώ διότι είδα ότι έχει μελετήσει και ήρθε εδώ με συγκεκριμένες τοποθετήσεις και ερωτήσεις. Πρέπει λοιπόν να επαναλάβω μερικά πράγματα. Πρώτον, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν διατίθεται προς πώληση. Η πολιτική μας είναι σαφέστατη. Δημιουργούμε μια δυναμική στην οποία δίνουμε τη δυνατότητα στα ασφαλιστικά ταμεία, σε εκατομμύρια δηλαδή ασφαλισμένους, να πάρουν μέχρι και το 100%… ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Των αυξήσεων. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Όχι. Από τώρα, για δεκαοκτώ μήνες. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Για τις αυξήσεις μιλώ. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Ας κάνουν χρήση. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Θα ασκήσει το κράτος το δικαίωμά του όταν γίνουν αυξήσεις; Αυτό είναι το ερώτημα. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Σας είπα ότι επί δεκαοκτώ μήνες από τη δημοσίευση υπάρχει το δικαίωμα των ασφαλιστικών ταμείων να έρθουν -και με συγκεκριμένες διατάξεις οι οποίες υπάρχουν, αποτίμησης δηλαδή της αξίας του ποσοστού, όπως προβλέπει πρόσφατος νόμος που πέρασε στη Βουλή- να πάρουν στην ιδιοκτησία τους ποσοστό των μετοχών, ποσοστό του μετοχικού κεφαλαίου. Αυτό είναι το μείζον και αυτό είναι χωρίς όριο. Μπορούν λοιπόν τα ασφαλιστικά ταμεία, τα εκατομμύρια των ασφαλισμένων, που τοποθετούν ουσιαστικά τις οικονομίες τους για να απολαύσουν στο μέλλον της συντάξεως και όλης της κοινωνικής κάλυψης, να τοποθετήσουν χρήματα σε αυτόν τον Οργανισμό. Αυτό δεν έχει μέχρι στιγμής προηγούμενο στην ιστορία των καταστατικών και των δεσμεύσεων που υπήρχαν για τράπεζες, για τραπεζικά ιδρύματα και για χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Πριν από το χρηματιστήριο δεν μπορεί να πάρει κανένα ταμείο, κύριε Υπουργέ. Ο νόμος προβλέπει μόνο χρηματιστηριακές εταιρείες… ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Κάνετε λάθος, κύριε συνάδελφε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Υπουργέ, επιτρέπετε να σας ρωτήσει ο κ. Δασκαλάκης; ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Δεν έχω αντίρρηση, κυρία Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ορίστε, κύριε Δασκαλάκη. Διατυπώστε την ερώτησή σας. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Επειδή βλέπω ότι ο κύριος Υπουργός έχει όλη τη διάθεση να δώσει κάποιες απαντήσεις, θέλω να πω ότι εάν δεν εισαχθεί η καινούρια εταιρεία στο χρηματιστήριο, κανένα ταμείο δεν μπορεί να μπει στο κεφάλαιό της… ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Όχι, κάνετε λάθος. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ:… γιατί μόνο μέσω χρηματιστηρίου λέει ο νόμος ότι μπορεί να αγοράζει και μέχρι κάποιο ποσοστό. Νόμος της δικής μας Κυβέρνησης είναι αυτός. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Όχι βεβαίως. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Θα σας απαντήσει, κύριε συνάδελφε. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Υπάρχει ο νόμος τον οποίο αναφέρω και στη συγκεκριμένη διάταξη και ο οποίος λέει ότι με απόφαση ΔΕΑ, της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων μπορεί να εντοπισθεί –και εδώ είναι ο νόμος πρόσφατος στις 10 Σεπτεμβρίου 2002- η αξία μετά από ειδική μελέτη η οποία γίνεται και να συμφωνήσει ο ιδιοκτήτης που είναι το ελληνικό δημόσιο να παραχωρήσει. Και αυτό είναι κάτι που κάνουμε χρήση για πρώτη φορά. Δεν υπάρχει λοιπόν οροφή στη δυνατότητα των ταμείων να πάρουν μετοχές. Εγώ ξέρετε τι θα έλεγα δημόσια; Θα έκανα πρόσκληση προς τα ασφαλιστικά ταμεία να αποτελέσουν τους μετόχους ενός τόσο υγιούς ιδρύματος όπως είναι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Τι θα γίνει αν δεν θέλουν; ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Εγώ κάνω πρόσκληση, κύριε Κακλαμάνη. ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ναι, αλλά εάν δεν θέλουν; ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Προφανώς, κανείς εάν δεν θέλει δεν υποχρεούται να αγοράσει. ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Επομένως δεν διασφαλίζεται. Τι μας λέτε τώρα; ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Και η αγορά δεν διασφαλίζεται με χαρτιά και μου κάνει εντύπωση πώς η Νέα Δημοκρατία έχει ξαφνικά μια αντίληψη τέτοια που θεωρεί ότι με αναφορές σε νόμους διασφαλίζεται η εξέλιξη της οικονομίας για τα επόμενα χρόνια. Αυτό ειλικρινά με εκπλήσσει. Αυτό λοιπόν το οποίο πρέπει να επαναλάβουμε είναι ότι προφανώς αυτό το οποίο διασφαλίζει είναι η δυναμική εξέλιξη των πραγμάτων. Είναι το γεγονός ότι θα βρεθούν να είναι ιδιοκτήτες αυτού του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου με δικαίωμα προτίμησης για δεκαοκτώ μήνες συνολικά τα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτό πιστεύω ότι είναι κάτι το οποίο θα έπρεπε να επαινεθεί. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Για τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου; ΧΡΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Οι αυξήσεις του μετοχικού κεφαλαίου για τους επόμενους δεκαοκτώ μήνες είναι προφανές ότι από τη στιγμή που τα ταμεία είναι μέσα συμμετέχουν και μπορούν και να μπλοκάρουν και να ελέγξουν. Εξαρτάται από τη διάθεσή τους να μετέχουν. Στο ν.2190 στο άρθρο 8 που αναφέρουμε εδώ δεν υπάρχει καμία διαφορετική ρύθμιση απ’ ό,τι στο αντίστοιχο άρθρο του ν.2190 περί ανωνύμων εταιρειών. Η μη δημοσίευση πρόσκλησης όταν παρίστανται όλοι οι μέτοχοι, δηλαδή ο εξής ένας, το δημόσιο, είναι για να αποφεύγονται οι περιττές διατυπώσεις όπως επίσης προβλέπονται στο ν.2190. Αυτό είναι που κάνουμε. Είναι διαφανέστατη η πρόθεσή μας, είναι διαφανέστατη η πολιτική μας πρόθεση και απόφαση. Το έχω πει επανειλημμένα και εγώ, το έχει πει και ο Υπουργός Οικονομίας, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν πωλείται σε ιδιώτες, δεν πωλείται σε τραπεζικά ιδρύματα, θα αναπτυχθεί, θα ακολουθήσει μία πορεία προς όφελος και κατοχύρωση τόσο των αποταμιευτών όσο και των ασφαλιστικών ταμείων. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κ. Τζαμτζής. ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, ο κύριος Υπουργός έχει φέρει ένα νομοσχέδιο το οποίο αναφέρεται στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, στα Ελληνικά Ταχυδρομεία, στον ΟΣΕ. Έχω ακούσει με προσοχή όλα αυτά τα οποία ειπώθηκαν και θα ήθελα να κάνω πολύ σύντομα κάποιες επισημάνσεις. Ειπώθηκε κατά κόρον ότι η ιδιωτικοποίηση ουσιαστικά του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου επιβάλλεται για λόγους εκσυγχρονισμού. Εκσυγχρονισμός θα ήταν κύριε Υπουργέ, πρώτα απ’ όλα να πατάξετε τη διαφθορά η οποία παρουσιάζεται εν πολλοίς από κάποιους επιόρκους υπαλλήλους. Εκσυγχρονισμός θα ήταν να μην έχετε διάταξη η οποία καταργεί ουσιαστικά το ν.2190 και μπαίνουμε πάλι στη διαδικασία των κομματικών προσλήψεων. Αν έχουμε τέτοια φαινόμενα διαφθοράς… ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Πού είναι αυτό; ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Είναι το άρθρο έβδομο που αναφέρεται στις προσλήψεις όπου εκεί μιλάτε ξεκάθαρα και όπου εξαιρείται ο ν.2190/94. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Τι είναι αυτά; Να γίνεται αντιπολίτευση αλλά να έχουμε και ένα μέτρο! ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Εσείς οδηγήσατε την κατάσταση μέχρι σήμερα και βεβαίως εσείς καλύπτετε… ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Μου επιτρέπετε μία διακοπή; ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Επιτρέψτε μου, κύριε Υπουργέ, σας παρακαλώ! ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Μία διακοπή μόνο. ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Σας παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, επιτρέψτε μου! ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Υπουργέ, δεν δέχεται διακοπή ο ομιλητής. Σας παρακαλώ! Συνεχίστε, κύριε Τζαμτζή. ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Εγώ θα μιλάω με παραδείγματα συγκεκριμένα. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Η δική σας η παράταξη… ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Σας παρακαλώ! Σας παρακαλώ, κύριε Τζαμτζή, απευθυνθείτε στο Προεδρείο και όχι στον κύριο Υπουργό. ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, εγώ δεν ανεβάζω τόνους και δεν καταλαβαίνω γιατί ο κύριος Υπουργός αυτά που είναι αλήθειες δεν θέλει να τα ακούσει. Εσείς, κύριε Υπουργέ, καλύπτετε ανθρώπους οι οποίοι έχουν υπεξαιρέσει εκατοντάδες εκατομμύρια. Να σας μιλήσω συγκεκριμένα. Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Αριδαίας: Υπάλληλος ο οποίος μετατέθηκε στα νησιά για υπεξαίρεση χρημάτων, ξαναγύρισε στη θέση του και στη συνέχεια καταχράστηκε 350 εκατομμύρια δραχμές και το ξέρετε πολύ καλά. Έρχομαι στα Ελληνικά Ταχυδρομεία. Αλλεπάλληλες ερωτήσεις σας έχω καταθέσει και έχετε απαντήσει εσείς ο ίδιος. Από τις εκατόν πενήντα περιπτώσεις υπαλλήλων οι οποίοι έχουν φάει χρήματα του ελληνικού λαού, έχουν καταχραστεί τα χρήματα αγροτών, έχουν καταχραστεί τα χρήματα των συντάξεων που έπρεπε να πληρωθούν οι αγρότες, από όλους αυτούς τους υπαλλήλους μόνο πενήντα άτομα έχουν διωχθεί, έχουν απολυθεί από την υπηρεσία. Πιο τρανταχτό παράδειγμα στη Σκύδρα, στο μέρος που ζω: Ογδόντα εκατομμύρια υπεξαίρεσε υπάλληλος των Ελληνικών Ταχυδρομείων ο οποίος είχε έρθει με μετάθεση δυσμενή ξέρετε από πού; Από τη Βέροια, από δίπλα. Του δώσατε δυσμενή μετάθεση γιατί και εκεί είχε κάνει το ίδιο πράγμα. Τα ξέρετε πολύ καλά αυτά. Και βεβαίως ήταν κομματικός, απόλυτα κομματικός και ήρθε στη Σκύδρα και έφαγε 180 εκατομμύρια. Και ήταν τα λεφτά των αγροτών, των ασφαλισμένων στον ΟΓΑ τα οποία σήμερα ακόμη, έχουν περάσει τρία χρόνια, κύριε Υπουργέ και αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να πάρουν συντάξεις, γιατί ούτε εσείς ούτε ο ΟΓΑ έχετε δώσει τη λύση σε συνεννόηση μεταξύ σας για να μπορέσετε να προχωρήσετε. Εκσυγχρονισμός, λοιπόν, κύριε Υπουργέ είναι ακριβώς να σταματήσουν πρώτα από όλα αυτά τα φαινόμενα και όχι να προχωρήσουν στην ιδιωτικοποίηση, στην εξαφάνιση του κοινωνικού προσώπου του ταμιευτηρίου. Ήδη ειπώθηκε και από άλλους συναδέλφους, θα σταθώ κι εγώ σε αυτό το σημείο. Αναφέρεστε στο χρηματιστήριο. Και κατά το παρελθόν και πριν αυτό το νόμο που αναφέρατε, θα μπορούσατε να δώσετε σε θεσμικούς επενδυτές ένα 10% με την είσοδο του φορέα στο χρηματιστήριο. Όμως μπαίνει ξεκάθαρα το θέμα των αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου. Τι θα γίνει; Θα μπορέσετε εσείς να χειραγωγήσετε ή δεσμεύεστε ότι τα χειραγωγήσετε τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου. Θα μπορέσετε να σταματήσετε τον επενδυτή, τον οποιονδήποτε επενδυτή μέσα στη διαδικασία του χρηματιστηρίου να πάρει τον έλεγχο στα χέρια του; Είναι δυνατόν να μας λέτε τέτοια πράγματα; Ξέρουμε πολύ καλά και ξέρει ο κάθε Έλληνας που ακούει τη λέξη χρηματιστήριο, του θυμίζει κάτι. Του θυμίζει 30 τρισεκατομμύρια χαμένα. Του θυμίζει τον κόπο του και το μόχθο του που χάθηκαν στο χρηματιστήριο όπου τα είχατε αφήσει όλα ανεξέλεγκτα. Και έρχεστε και μας λέτε ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να μεταφερθεί, ουσιαστικά να περάσει ο έλεγχος σε κάποια συμφέροντα; Κύριε Υπουργέ, θα σταθώ σε κάποια άρθρα. Ήδη έγινε αναφορά στο άρθρο το οποίο απαγορεύει ουσιαστικά στους οδηγούς των ΚΤΕΛ να μπορούν να ασκήσουν το επάγγελμά τους. Από πλευράς μου εδώ και μέρες είχε κατατεθεί και ερώτηση προς εσάς, ζητώντας και προσυπογράφοντας τα αιτήματα αυτής της κοινωνικής ομάδας. Δεν είναι πολλοί, είναι τετρακόσιοι πενήντα περίπου άνθρωποι. Και τι ζητούν; Ζητούν μια παράταση να μπορούν να δουλέψουν. Έχουν φορτωθεί χρέη. Έχουν οι άνθρωποι δάνεια στις πλάτες τους. Εκσυγχρόνισαν τα αυτοκίνητά τους. Δαπάνησαν χρήματα, αγόρασαν καινούρια λεωφορεία. Και σε αντίθεση με τους υπόλοιπους οδηγούς λέτε σε αυτούς «θα σταματήσετε να δουλεύετε κλείνοντας το εξηκοστό πέμπτο έτος της ηλικίας σας». Και το πάτε δηλαδή μέχρι τις 31.12.2002. Γιατί, κύριε Υπουργέ; Οδηγοί είναι και οι οδηγοί που οδηγούν νταλίκες. Οδηγοί είναι και οι ταξιτζήδες. Αυτοί γιατί έχουν το δικαίωμα και εξαιρείτε από αυτήν τη διαδικασία μόνο τους οδηγούς των λεωφορείων του ΚΤΕΛ; Ειπώθηκαν τόσα πολλά απ’ όλους τους συναδέλφους προς επίρρωση των όσων λέω και θέλω πραγματικά να σας παρακαλέσω και εγώ από την πλευρά μου να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή σ’ αυτό το αίτημα. Είναι μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, που έχει σοβαρότατα προβλήματα και δεν μπορεί να ζήσει. Δεν είναι συνταξιούχοι του ΙΚΑ. Είναι στο ΤΣΑ. Η σύνταξή τους είναι 130 χιλιάδες και με τις κρατήσεις που κάνετε πάει στις 88 χιλιάδες δραχμές. Δεν μπορούν να επιβιώσουν. Μπορούν να κρατήσουν το τιμόνι. Μπορείτε να το ρυθμίσετε και να ελέγξετε ιατρικά αν έχουν τη δυνατότητα να κρατήσουν το τιμόνι. Εφόσον μπορούν να κρατήσουν το τιμόνι, γιατί να απαγορεύετε να μπορούν να ασκήσουν το επάγγελμά τους; Ενώνω τη φωνή μου με τη φωνή όλων των συναδέλφων και σας καλώ να ρυθμίσετε το θέμα. Κλείνοντας θα ήθελα να πω το εξής. Στο άρθρο 10 στις τελικές διατάξεις, όπου έχετε μια παράγραφο η οποία αναφέρεται στις δαπάνες και τον εν γένει εκσυγχρονισμό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, θεωρούνται νομίμως καταβληθέντα τα χρήματα τα οποία έχουν ξοδευτεί. Αυτό το σημείο, κύριε Υπουργέ, ουσιαστικά είναι συγχωροχάρτι. Είναι συγχωροχάρτι για ό,τι έχει γίνει. Και βεβαίως θα σας ρωτήσω ευθέως: Αναφέρεστε σε όλες τις ατασθαλίες που έχουν γίνει; Λέτε πως για το χρονικό διάστημα 1-1-1994 έως την ισχύ του παρόντος νόμου συμπεριλαμβάνετε όλες αυτές τις περιπτώσεις ατασθαλιών; Είναι αυτό το σημείο συγχωροχάρτι για όλες αυτές τις διατάξεις; Θα ήθελα, σας παρακαλώ, μια απάντηση πάνω σ’ αυτό. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να πω για ένα λεπτό κάτι, γιατί άκουσα πολλούς να αναφέρονται στο θέμα των οδηγών των ΚΤΕΛ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Ήθελα να πω ότι η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω απ’ όλα αυτά τα οποία ειπώθηκαν. Προσωπικά τα αντιλαμβάνομαι και τα βλέπω πολύ συμπαθητικά, αλλά δημιουργούν συνθήκες ατυχημάτων και, όπως γίνεται σε όλον τον κόσμο, περιορίζονται τα όρια ηλικίας. Το επιχείρημα των ιατρικών εξετάσεων προφανώς, αν ισχύει για τα εξήντα πέντε, θα ισχύει και για τα εβδομήντα, τα εβδομήντα πέντε και τα ογδόντα. ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Δεν θα έχουν τη δυνατότητα στα ογδόντα. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Πρέπει να μπει ένα τέρμα. Η απόφασή μας είναι σταθερή. Τα εξήντα πέντε αποτελούν ένα όριο για αυτούς οι οποίοι έχουν την ευθύνη δημοσίων συγκοινωνιών όπου μπαίνουν μέσα πολίτες, παιδιά. Όπου μπαίνουν άνθρωποι δεν επιτρέπεται να τίθενται σε κίνδυνο. Τα εξήντα πέντε είναι ένα όριο το οποίο δεν μπορούμε να το υπερβούμε. ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Και τι θα γίνει, αν ο οδηγός νταλίκας τρακάρει με ένα λεωφορείο; ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Δεν διεξάγει δημόσια συγκοινωνία ο οδηγός νταλίκας. ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Γιατί, αν πέσει σ’ ένα λεωφορείο, τι θα γίνει; ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών):Ένα από τα δύο συμβαίνει. Ακούω συναδέλφους από τη Νέα Δημοκρατία να μου επισημαίνουν ότι κινδυνεύει κάποια στιγμή στο μέλλον το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο από ιδιωτικοποίηση. Πότε στο μέλλον; Μετά την παρέλευση δεκαοχτώ μηνών που βάζουμε σαν αποκλειστικό διάστημα προτίμησης για τα ασφαλιστικά ταμεία. Ένα από τα δύο συμβαίνει. Είτε πιστεύετε ότι δεν θα πάρετε τις εκλογές και ότι το ΠΑΣΟΚ σκέφτεται μετά από δεκαοχτώ μήνες να κάνει άλλα πράγματα, είτε αυτοκαταγγέλλεστε και θεωρείτε ότι πρέπει να αυτοπροστατευθείτε. Θεωρείτε ότι θα πάρετε τις εκλογές, αλλά δεν έχετε εμπιστοσύνη στην παράταξή σας. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Θα σας αποδείξω ότι λέτε ψέματα. (Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Γιατί διαμαρτύρεστε, κύριε Κιλτίδη; Εγώ δέχτηκα τόσες παρατηρήσεις. Αν είναι δυνατόν! ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Σας παρακαλώ, κύριε Υπουργέ και κύριε συνάδελφε, μην κάνετε διάλογο. Κύριε Υπουργέ, προχωρήστε σ’ αυτά που θέλετε να πείτε. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Είναι προφανές –το είχαμε πει αναλυτικά και στην επιτροπή- ότι οι καταλογισμοί για τους οποίους μιλούμε για την περίοδο, αφορούν κυρίως ένα επίδομα οθόνης των υπαλλήλων στα γκισέ για τη συγκεκριμένη περίοδο. ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Δεν μίλησα για τέτοιο πράγμα, κύριε Υπουργέ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Τζαμτζή! Σας παρακαλώ πάρα πολύ! ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Δεν μπορεί να απαντάει ο κύριος Υπουργός σε πράγματα που δεν έχουν ειπωθεί. (Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Παρακαλώ πολύ! Υπάρχει Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και θα πει αυτά που θέλετε. Σας παρακαλώ πάρα πολύ αφήστε τον κύριο Υπουργό να ολοκληρώσει. Ολοκληρώστε, κύριε Υπουργέ. ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Δεν είπα αυτό το πράγμα. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Εγώ νόμιζα ότι αυτό είπατε, για τη συγκεκριμένη περίπτωση. Αν είναι αλλιώς, έχετε την ευκαιρία να μου πείτε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Σας παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, ολοκληρώστε. Θα ξαναμιλήσετε μετά. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Κατ’ αρχήν απαντάει κατά την κρίση του ο κύριος Υπουργός. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κ. Μαντέλης έχει το λόγο. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι ένας γίγαντας. Είναι ο ηρεμότερος πιστωτικός οργανισμός της χώρας, ο μεγαλύτερος πιστωτικός οργανισμός της χώρας. Έχει ένα δίκτυο τεσσάρων εκατομμυρίων πελατών εκ των οποίων οι ενεργοί είναι πάνω από δυόμισι εκατομμύρια. Έχει έναν τζίρο που φθάνει το χρόνο τα 2,5 τρισεκατομμύρια δραχμές και έχει μια σταθερή κερδοφορία που, πέρσι έφθασε τα 70 δισεκατομμύρια δραχμές. Είναι ο οργανισμός ο οποίος έσωσε τα χρήματα του ελληνικού λαού. Δεν είναι απλώς ότι πέρασε το πνεύμα της αποταμίευσης αλλά έσωσε τα χρήματα του ελληνικού λαού. Είναι ο μόνος οργανισμός που έσωσε και τα χρήματα την περίοδο της κατοχής. Όλα αυτά δε, τα έκανε με ένα προσωπικό το οποίο δούλεψε και δουλεύει πάντοτε χωρίς να έχει δημιουργήσει ποτέ κανένα πρόβλημα είτε στη Δημόσια Διοίκηση είτε στις κυβερνήσεις είτε στους καταθέτες. Δεν είχε ποτέ προβλήματα διαχείρισης, διαφθοράς –δεν ακούστηκαν ποτέ ζητήματα τουλάχιστον σοβαρά- δούλευε και δουλεύει πολύ σωστά. Από την άλλη πλευρά, όμως, θα πρέπει να πούμε ότι έχουν αλλάξει οι συνθήκες της οικονομίας. Οι τράπεζες έχουν μπει δυναμικά στην αγορά, καταλαμβάνουν μεγαλύτερα πεδία, χτυπούν στα επιτόκια με μεγαλύτερες ταχύτητες, εναλλάσσουν και βρίσκουν καινούρια προϊόντα, προσπαθούν να βρουν πελάτες από παντού. Και βέβαια το ερώτημα είναι εάν το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο παίρνει κάποια στάση σε αυτήν την εξέλιξη της οικονομίας. Κατά τη γνώμη μου, ή τουλάχιστον στον εαυτό μου, γεννώνται πέντε μείζονα πολιτικά ερωτήματα για έναν οργανισμό που δουλεύει καλά μεν, αλλά που η προοπτική για το μέλλον είναι σκοτεινή εν όψει των εξελίξεων στην οικονομία. Και τα πέντε μείζονα ερωτήματα είναι τα εξής: Πρώτον, θα μείνει έτσι ο γίγαντας ή πρέπει να εξελιχθεί και να παρακολουθήσει τις εξελίξεις; Σε αυτό το πρώτο και μείζον ερώτημα η δική μου απάντηση είναι ότι πρέπει να παρακολουθήσει τις εξελίξεις. Πρέπει να αλλάξει μορφή, πρέπει να αλλάξει οργανωτικό σχήμα, πρέπει να πάει σε ένα ευέλικτο, επιθετικό σχήμα που να μπορεί να σταθεί στην αγορά. Και το σχήμα της ανώνυμης εταιρείας είναι ένα σχήμα που –πρέπει να πούμε- είναι πιο ευέλικτο, πιο καλό, μπορεί καλύτερα να αμυνθεί και να επιτεθεί από μια απλή δημόσια υπηρεσία. Αυτή είναι κατά τη γνώμη μου η αλήθεια της σημερινής εποχής. Αλλιώς ήταν χθες, αλλιώς μπορεί να είναι αύριο, αλλά η σημερινή εποχή αυτή την απάντηση δίνει κατά τη γνώμη μου στο πρώτο μείζον ερώτημα. Επομένως σωστά πάει προς την κατεύθυνση αυτή. Δεύτερο μείζον ερώτημα: Αυτό το νέο μόρφωμα που φτιάχνουμε, αυτή η εταιρεία ας το πούμε έτσι, η οποιαδήποτε οργανωτική εξέλιξη θα έχει αυτός ο γίγαντας, θα είναι ένα ειδικό πιστωτικό ίδρυμα ή θα είναι μια τράπεζα; Το νομοσχέδιο απαντάει ξεκάθαρα ότι θα είναι μια τράπεζα. Η γνώμη η δική μου είναι ότι πρέπει να είναι ειδικός πιστωτικός οργανισμός. Δεν πρέπει να είναι τράπεζα. Και ο λόγος είναι πολύ απλός. Πρώτα απ’ όλα οι τράπεζες έχουν πολλά πλεονεκτήματα, αλλά έχουν και πολλά μειονεκτήματα. Έχουν δεσμεύσεις και περιορισμούς που δεν τους έχει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Έχει υποχρεώσεις που δεν ξέρουμε εάν θα μπορέσει να τις σηκώσει και τι επιπτώσεις θα έχει στην κερδοφορία του. Οι τράπεζες έχουν μάθει να δουλεύουν αλλιώς, το Ταμιευτήριο έχει μάθει να δουλεύει αλλιώς. Αυτό που λέμε για κοινωνικό χαρακτήρα όταν θα μπει στον ανταγωνισμό των τραπεζών δεν θα μπορεί να γίνει. Αυτό που λέει η εισηγητική έκθεση ότι θα μπορεί να επενδύει ή να αποταμιεύει ο απλός πολίτης και ένα ευρώ, δεν θα μπορεί να γίνει. Το κόστος της συναλλαγής σε μια οποιαδήποτε περιοχή της περιφέρειας είναι 5 ευρώ τουλάχιστον ανά συναλλαγή και δεν μπορεί να στέκεται ανταγωνιστικά και ταυτόχρονα να σηκώνει αυτό το κόστος. Θα μπορούσε να έχει απαλλαγεί από αυτές τις επιβαρύνσεις εάν ήταν ένας ειδικός πιστωτικός οργανισμός. Επιπροσθέτως να τονίσω ότι η εμπειρία που έχουμε από τον ευρωπαϊκό χώρο είναι ότι τα ταχυδρομικά ταμιευτήρια, είτε με την άλφα μορφή είτε με τη βήτα μορφή, δεν είναι τράπεζες, αλλά ειδικά πιστωτικά ιδρύματα. Τρίτο μείζον ερώτημα: Η όποια μετάβαση που θα κάνουμε θα είναι σταδιακή ή θα είναι άμεση; Το νομοσχέδιο απαντά ότι πρέπει να είναι άμεση. Βέβαια θα πρέπει να πούμε ότι προηγήθηκε μια θεσμική μεταβολή που είχε την έννοια ότι προετοιμάζουμε τη διοίκηση. Με την προηγούμενη διοίκηση το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν μπορούσε να κάνει μεγάλες αλλαγές. Αλλάξαμε τον τρόπο διοίκησης για να αναλάβει η διοίκηση μέσα σε δύο, σε τρία, σε τέσσερα χρόνια να κάνει ουσιαστικές προετοιμασίες, ώστε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο να μπει στην ανταγωνιστική αγορά με οποιοδήποτε οργανωτικό σχήμα επιλέγαμε. Θα πρέπει, λοιπόν, να πω ότι δεν έχει σχέση όταν λέμε άμεσο ή σταδιακό η παρέλευση κάποιου χρόνου, αλλά εάν έγιναν κάποιες δουλειές που έπρεπε να έχουν γίνει. Για παράδειγμα, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν έχει πληροφοριακό σύστημα και οι τράπεζες έχουν. Ξέρουμε όλοι πολύ καλά τι σημαίνει να έχεις πληροφοριακό σύστημα και πώς στέκεσαι στην αγορά εάν έχεις ή δεν έχεις. Δύο χρόνια με ανακηρυγμένο το μειοδότη του πληροφοριακού συστήματος, δεν έχει ανατεθεί ακόμα η εργασία. Το λογιστικό σύστημα που έπρεπε να έχει αλλάξει δεν έχει αλλάξει, δηλαδή το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν έχει ακόμα το τραπεζικό λογιστικό σύστημα. Νέα προϊόντα που θα έπρεπε να έχει εισάγει δεν τα έχει εισάγει. Όπως ξέρετε, ένα προϊόν διαχειρίζεται, μόνο την αποταμίευση. Άλλες μορφές αποταμίευσης (πιστωτικές κάρτες, τηλεφωνικές πιστωτικές εργασίες, αυτόματες συναλλαγές, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά προγράμματα) δεν τα έχει εισάγει ακόμα. Δεν έχει κάνει αλλαγή στο δίκτυο του. Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έχει ένα δίκτυο κάποιων δικών του καταστημάτων και κάποιων υποκαταστημάτων του ΕΛΤΑ, συνολικά οκτακόσια υποκαταστήματα, αλλά δεν έχει μπει στα ΑΤΜ, στους αυτόματους μηχανισμούς εξυπηρέτησης. Επίσης δεν έχει μπει ακόμα εκεί που θα έπρεπε να έχει μπει, στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυτών των μηχανημάτων, τη UFR, η οποία έχει σαράντα πέντε χιλιάδες τερματικά στην Ευρώπη και τα οποία θα ήταν το απαραίτητο εφόδιο της προετοιμασίας του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου για να μπει στην αγορά αυτή. Δεν έχει αλλάξει την επενδυτική του πολιτική. Οι μόνες επενδύσεις που κάνει, είναι σε μετοχές και σε ομόλογα και αυτό είναι ένα πολύ δύσκολο κεφάλαιο για να το διαχειριστείς. Ακόμα δεν έχει κατακτήσει την τεχνογνωσία να το διαχειριστεί. Θα ήταν απαραίτητο να έχει αλλάξει τον τρόπο διαχείρισης του χαρτοφυλακίου. Επομένως η απάντηση η δική μου στο ζήτημα αυτό, είναι ότι έπρεπε να προχωρήσουμε σε σταδιακή προετοιμασία του οργανισμού για να μπει εκεί που θέλουμε να μπει. Το τέταρτο μείζον ερώτημα είναι το εξής: Τι ακολουθούμε σαν εξέλιξη στο μέλλον; Θέλουμε να έχουμε μια ελεύθερη μεταβίβαση των μετοχών εισαγωγής στο χρηματιστήριο, όπως δύο φορές αναφέρει ρητά το νομοσχέδιο ή να επιδιώξουμε τις στρατηγικές συμμαχίες; Το Ταμιευτήριο δεν έχει ανάγκη κεφαλαίων. Εκείνο που έχει ανάγκη είναι οργανωτική και τραπεζική εμπειρία, εμπειρία δικτύων. Να μπει σ’ ένα ευρύτερο δίκτυο πέρα από τα ελληνικά σύνορα, στα ευρωπαϊκά όρια. Η δική μου άποψη την οποία γνωρίζετε, γιατί πάντα την τονίζω, είναι ότι χρειάζονται στρατηγικές συμμαχίες και όχι χρηματιστήρια. Όταν μιλάμε για το χρηματιστήριο, είναι σαν να βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο, διότι σήμερα δεν χρειαζόμαστε χρηματιστήριο. Το χρηματιστήριο ενδεχόμενα χρειάζεται το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ένα γίγαντα, για να αναζωπυρώσει τις συναλλαγές. Αλλά σήμερα δεν συζητάμε νόμο περί χρηματιστηρίου, συζητάμε νόμο περί Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Αυτά είναι τα μέχρι τώρα ερωτήματα. Στο πρώτο απάντησα θετικά. Στα τρία επόμενα έβαλα διαφορετική άποψη. Θα ομολογήσω βέβαια ότι αυτά είναι θέματα επιλογής. Η δική μου γνώμη είναι αυτή και η Κυβέρνηση έχει μια άλλη άποψη την οποία σέβομαι. Καταλαβαίνω ότι μπορεί αυτό που λέω θεωρητικά να φαντάζει στο δικό μου μυαλό σωστό, αλλά ενδεχόμενα αυτό που λέει η Κυβέρνηση να είναι σωστότερο και να είναι μια επιλογή αυτήν τη στιγμή. Όμως, πρέπει να τονίσουμε ότι υπάρχουν αυτές οι επιλογές. Για το λόγο αυτό δεν έχω κανέναν ενδοιασμό, παρ’ ότι έχω αντίθετη άποψη, να πω ότι δεν πρόκειται να καταφερθώ κατά της Κυβέρνησης, επειδή κάνει άλλη επιλογή από αυτήν που κάνω εγώ. Πολιτική επιλογή είναι σε τελευταία ανάλυση. Υπάρχει, όμως, το τελευταίο μείζον ερώτημα στο οποίο είμαι σαφέστατα αντίθετος. Δεν νομίζω ότι έχουμε σωστή μεταχείριση απέναντι στους ανθρώπους που δούλεψαν και δουλεύουν στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Εκεί δεν κάνεις μεταβολή της υπηρεσιακής κατάστασης του προσωπικού έτσι. Δεν γίνεται αυτοδίκαιη μεταβολή της κατάστασης του προσωπικού από δημοσίου σε ιδιωτικού δικαίου. Τα παραδείγματα που έχουμε στην ελληνική πραγματικότητα είναι πάρα πολλά. Πάντοτε σεβαστήκαμε αυτόν τον κανόνα. Δεν υπήρχε λόγος να τον παραβιάσουμε. Διατηρήθηκε -ακόμα και όταν ένας οργανισμός ή υπηρεσία από δημόσια έγινε ανώνυμη εταιρεία- για τους μέχρι τότε υπηρετούντες η δυνατότητα να παραμείνουν δημόσιοι υπάλληλοι μέχρις ότου εξέλθουν της υπηρεσίας. Και όλοι οι καινούριοι και όσοι επίσης άλλαζαν γνώμη διότι τα κίνητρα προφανώς θα ήταν καλύτερα –και είναι πάντοτε καλύτερα- μπορούσαν να αλλάξουν. Δεν κάναμε αυτοδίκαιη ανατροπή της υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων. Και γι’ αυτό σε αυτό δεν είμαι σύμφωνος. Όμως, επειδή αντιλαμβάνομαι ότι αυτό είναι μια αλλαγή, δεν ξέρω αν ο Υπουργός και η Κυβέρνηση θα μπορούσε σήμερα να αλλάξει αυτό τον νόμο. Αυτό θα το θεωρούσα ιδανικό και θα επέμενα σε αυτό. Το προσωπικό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου είναι εκείνο το οποίο δεν έβαλε ποτέ ζητήματα για τον εαυτό του. Πάντοτε στάθηκε με έναν τρόπο, με τον οποίο ήθελε να βοηθήσει τις εξελίξεις. Δεν νομίζω ότι, επειδή ακριβώς είχαμε αυτού του είδους τη συμπεριφορά, εμείς δεν πρέπει να εξαντλήσουμε τα περιθώρια και τουλάχιστον να σταθούμε δίπλα στο προσωπικό. Αν δεν μπορεί να γίνει αυτό το οποίο λέω, κύριε Υπουργέ, και θα αντιληφθώ για ποιον λόγο, τουλάχιστον τρία ζητήματα θα μου επιτρέψετε να τονίσω, τα οποία θα μπορούσαν να βελτιώσουν αυτήν την εικόνα, την οποία εγώ θεωρώ αρνητική. Πρώτον, να δώσετε δυνατότητα η επιλογή να μη γίνει σ’ ένα χρόνο αλλά να γίνει σε πέντε χρόνια. Είναι εύλογο το χρονικό διάστημα. Διατηρήστε την πενταετία και για άλλους λόγους και για άλλες κατευθύνσεις. Πέντε χρόνια δυνατότητα επιλογής. Να σημειωθεί ότι στα πέντε χρόνια τα 3/4 τουλάχιστον του προσωπικού θα έχει συμπληρώσει το χρόνο συνταξιοδότησης και έτσι λύνεται το πρόβλημα εκ των πραγμάτων. Δεύτερη δυνατότητα: λέτε ότι δίνετε οικειοθελή αποχώρηση σε αυτούς που έχουν τριάντα χρόνια στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Γιατί μόνο στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο; Να δώσετε τη δυνατότητα σε αυτούς που έχουν τριάντα χρόνια συνολικής υπηρεσίας. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Έγινε. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Έγινε. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ: Έγινε; Πολύ ωραία. Μένει το τρίτο, κύριε Υπουργέ. Αυτό θα ήταν ευχάριστο να έχει γίνει. Αλλά αν δεν έχει γίνει θα ήταν ακόμα πιο ευχάριστο να το κάνετε τώρα. Το τελευταίο που μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτούς τους ανθρώπους –επειδή έχουν πάρει δάνεια- είναι να τους δώσουμε τη δυνατότητα γι’ αυτό που έχουν ζητήσει κατ’ επανάληψη -το ζήτησαν και στην επιτροπή μας- τα χρήματα, τα οποία έρχονται για την αποπληρωμή των δανείων, να αποτελέσουν κεφάλαιο ενός ειδικού στεγαστικού λογαριασμού εντός του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου με την οποιαδήποτε εξέλιξη θα έχει και αυτά να είναι ακριβώς για να προωθήσει, να διευκολύνει και να στηρίξει ακόμα τη στεγαστική πολιτική προς αυτούς τους υπαλλήλους-ενδεχόμενα και τους δημοσίους υπαλλήλους, θα ήταν καλύτερο- αλλά τουλάχιστον στους υπάλληλους και τους συνταξιούχους του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου ακριβώς για το λόγο να κρατήσουμε τουλάχιστον και αυτό το στοιχείο που θα δίνει μια κοινωνικότητα στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, κάτι που δείξατε ότι είναι στις προθέσεις σας να συνεχίσει να υπάρχει ανεξάρτητα αν οι νόμοι της αγοράς πολλές φορές είναι σκληρότεροι από εμάς. Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κ. Κουρουμπλής. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, ειλικρινά αισθάνομαι ιδεολογική ασφυξία όταν βλέπω και ακούω τους συναδέλφους της νεοφιλελεύθερης παράταξης να οδύρονται για τον κοινωνικό χαρακτήρα που πρέπει να έχει ένας δημόσιος φορέας. Βιώνω βιολογική και κοινωνική ανορεξία όταν με καλούν να προσαρμοστώ σε μια απροσάρμοστη εποχή που θέλει να χρησιμοποιήσει τον άνθρωπο από υποκείμενο των εξελίξεων σε καύσιμη ύλη. Θα ξεκινήσω χαιρετίζοντας τις παρεμβάσεις του Υπουργού σε ό,τι αφορά ζητήματα που ετέθησαν από πολλούς συναδέλφους και σήμερα και στην επιτροπή, ιδιαίτερα με εύληπτο τρόπο από τον εισηγητή του ΠΑΣΟΚ, τον κ. Βλαχόπουλο. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ) Αναφέρομαι στην περίπτωση που αναγνωρίζει πλέον ο Υπουργός όχι τα τριάντα χρόνια πραγματικής εργασίας στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο αλλά συνολικά εργασίας και σε άλλους ενδεχομένους ασφαλιστικούς οργανισμούς. Kύριε Υπουργέ, θεσπίζουμε επίσης μια σημαντική διάταξη στο άρθρο 3 που παρέχει το 20% από τις υπεραξίες για ένα ταμείο που μπορεί να δημιουργηθεί και που μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των εργαζομένων. Εδώ όμως υπάρχει μια αδικία και μια, θα έλεγα, ανισότητα συνταγματική, διότι αφήνουμε απέξω τους συνταξιούχους, εκείνους που πραγματικά, κύριε Υπουργέ, δούλεψαν ιδιαίτερα τα τελευταία σαράντα χρόνια και συνεισέφεραν αποφασιστικά και αποτελεσματικά, ώστε αυτός ο οργανισμός να αποκτήσει αυτήν τη μεγάλη περιουσία. Νομίζω ότι δεν είναι στις προθέσεις σας –σας γνωρίζω- και θεωρώ ότι έστω και σήμερα ή στην κατ’ άρθρον συζήτηση πρέπει να αυξήσουμε το ποσοστό αυτό, του 20% να το κάνουμε 30%. Δεν είναι μεγάλο το ποσό, γιατί ακούστηκε στην αρμόδια επιτροπή για 40 δισεκατομμύρια. Εξ όσων γνωρίζω δεν πρέπει το ποσό αυτό να είναι πάνω από 3 δισεκατομμύρια. Νομίζω ότι μπορούμε να το πάμε στο 30% και να εντάξουμε μέσα και τους συνταξιούχους. Είναι κάτι το οποίο οφείλουμε στους ανθρώπους που με κόπο και μόχθο εργάστηκαν σε δύσκολες συνθήκες, για να οικοδομηθεί αυτός ο γίγαντας στον οποίο αναφερόμαστε. Τώρα έρχομαι στο επίδικο. Κύριε Υπουργέ, υπάρχει αγωνία και ανησυχία στην Αίθουσα που έχει τη βάση της στην ειλικρίνεια που διακατέχει όλους μας για ένα μεγάλο οργανισμό –πραγματικά εγώ θέλω να αναγνωρίσω ότι τα τελευταία χρόνια της εποπτείας και της δικής σας ιδιαίτερα έχει αναπτύξει μία μεγαλύτερη δυναμική, γιατί τον απελευθερώσατε από μία σειρά δεσμά που πράγματι το δημόσιο και το δημόσιο λογιστικό επιβάλλει- που θέλουμε να τον κάνουμε ευέλικτο, λειτουργικό, ανταγωνίσιμο, έναν οργανισμό που τον μετατρέπουμε σε ανώνυμη εταιρεία και του παρέχουμε μια σειρά δυνατότητες να μπορέσει πραγματικά να απελευθερωθεί από τα δεσμά του ακραιφνούς δημόσιου χαρακτήρα. Όμως, κύριε Υπουργέ, για να μετατρέψουμε έναν τέτοιο οργανισμό σε ανώνυμη εταιρεία και να του δώσουμε δυνατότητα ευελιξίας και λειτουργικότητας χρειάζεται να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις, όχι εσείς, όχι η σημερινή Κυβέρνηση, ενδεχομένως μια αυριανή. Σε δημοκρατία ζούμε και το ενδεχόμενο υπάρχει, να έρθει μια άλλη κυβέρνηση –μία γνωστή παράταξη, η οποία έχει αυτές τις απόψεις και καλά κάνει να τις έχει- και με ανώδυνο τρόπο να μεταφέρει αυτόν το μεγάλο οργανισμό στα χέρια των ιδιωτών. Το ερώτημα πλέον, κύριε Υπουργέ, είναι αν με τις διατάξεις που θεσπίζουμε αυτό που ισχυρίζομαι δεν μπορεί να γίνει. Πιστεύω, λοιπόν, ότι θα μπορούσε να διασφαλιστεί το 51%, δηλαδή το δημόσιο να είναι όρος απαράβατος. Εξασφαλίζοντας το 51%, κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι δεν μειώνετε ούτε την ευελιξία, ούτε τη λειτουργικότητα ούτε την ανταγωνιστικότητα του φορέα. Βεβαίως πιστεύω ότι θα μπορεί να είναι πιστωτικό ίδρυμα και όχι να εισαχθεί ευθέως στο χρηματιστήριο, μάλιστα σε μια περίοδο που, τέλος πάντων δεν είναι και σε άνθιση το χρηματιστήριο, κύριε Υπουργέ, και δεν ξέρω πόσο θα αξιωθεί ή θα απαξιωθεί η διαδικασία αυτή μέσω του χρηματιστηρίου και πόσο θα διευκολύνει κάποιες άλλες εξελίξεις. Ειπώθηκε από τον αγαπητό συνάδελφο και προκάτοχό σας τον κ. Μαντέλη ότι ο φορέας δεν είναι επαρκώς προετοιμασμένος για να μπει σε αυτόν το σκληρό ανταγωνισμό και ενδεχομένως, άθελά μας, θα τον απαξιώσουμε όταν θα τον παραδώσουμε στα νύχια μιας αγοράς, η οποία από κοινωνική ευαισθησία δεν χαμπαριάζει, κύριε Υπουργέ. Λέμε εδώ ότι διασφαλίζουμε τα δικαιώματα των εργαζομένων. Τα δικαιώματα των εργαζομένων, κύριε Υπουργέ, τα διασφαλίζουμε και έχει αξία αυτό που ψηφίζουμε, εφόσον ο φορέας θα έχει δημόσιο χαρακτήρα. Αν ο φορέας περάσει στα χέρια του ιδιώτη, άνθρακας ο θησαυρός και θα συμβεί αυτό που συμβαίνει σήμερα στις ιδιωτικές τράπεζες. Βεβαίως πρέπει να έχουμε παραγωγικότητα. Αλλά, άλλο να έχουμε παραγωγικότητα και άλλο να μετατρέπουμε τους ανθρώπους σε νούμερα και να τους εξευτελίζουμε χωρίς κανένα δικαίωμα, διότι δείτε τι συμβαίνει στις ιδιωτικές τράπεζες αυτήν τη στιγμή. Στην Ιερουσαλήμ παρεπιδημούμε και όλοι γνωρίζουμε σε τι εργασιακό καθεστώς βρίσκονται οι άνθρωποι αυτοί. Θυμίζει μεσαίωνα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ξέρουμε όλοι, στην Ιερουσαλήμ παρεπιδημούμε, σε τι καθεστώς εργασιακό βρίσκονται οι άνθρωποι αυτοί. Θυμίζει μεσαίωνα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Οφείλουμε, λοιπόν, να αντιληφθούμε ότι οι διατάξεις που έχουν να κάνουν με τους εργαζόμενους δεν θα έχουν καμία αξία αν ο φορέας δεν διατηρήσει το δημόσιο χαρακτήρα του. Πιστεύω ότι όλες αυτές οι απόψεις που ακούστηκαν και οι ενστάσεις, δεν έχουν την έννοια να καταγγείλουν την Κυβέρνηση, κύριε Υπουργέ, ούτε εσάς πολύ περισσότερο. Έχουν την έννοια της αγωνίας και της ανησυχίας όλων ημών που πιστεύουμε στον κοινωνικό χαρακτήρα τέτοιων δραστηριοτήτων. Γιατί, κύριε Υπουργέ, τροποποιήσατε τη διάταξη που αναφέρεται στο διοικητικό συμβούλιο; Αν το διοικητικό συμβούλιο αυτό θα αποτελείται στην πλειοψηφία του από ιδιώτες, πώς θα ασκήσει αυτήν την κοινωνική πολιτική; Και βεβαίως ακόμη και δημόσιου χαρακτήρα να είναι, θα πρέπει νομίζω να συμπληρωθεί η διάταξη να υπάρχει ένα ελάχιστο όριο. Διότι όταν λέτε από μηδέν έως 3% θα μπορεί να είναι 0,2%. Τίποτα δηλαδή και δεν θα ασκείται κοινωνική πολιτική μέσα απ’ αυτόν τον φορέα, ο οποίος πραγματικά στηρίχθηκε από τα λαϊκά στρώματα όλα αυτά τα χρόνια. Πιστεύω, κύριε Υπουργέ, ότι θα πρέπει να διευκρινίσετε ορισμένα πράγματα. Αύριο μπορεί να μην επιδειχθεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον να αγοραστεί η πλειοψηφία των μετοχών. Τι θα γίνει τότε; Ποιος θα προσέλθει; Αν δε λάβουμε υπόψη μας και τις διατάξεις του άρθρου 8 του Καταστατικό θα δούμε ότι και εκεί γεννιούνται ορισμένα ερωτήματα με τη μη δημοσίευση της ημερομηνίας κατάληξης ασκήσεως του δικαιώματος προτίμησης. Νομίζω ότι αυτά τα ερωτήματα πρέπει να μας τα απαντήσετε. Γιατί θεωρούμε ότι όλοι εδώ αγωνιούμε για ένα φορέα ο οποίος πραγματικά υπηρέτησε την κοινωνία. Και σε τελική ανάλυση, κύριε Υπουργέ, ας υπάρχει και λίγη μυρωδιά κράτους, γιατί στο τέλος δεν θα μείνει τίποτα μου φαίνεται και πλέον το κράτος δεν θα έχει καμία αξία απέναντι σε όλα αυτά τα εξωθεσμικά κέντρα που ουσιαστικά θέλουν να το χρησιμοποιούν και όχι να υπακούουν τους νόμους και τις αποφάσεις που θα ψηφίζει. Ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Τσιπλάκης έχει το λόγο. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, πρέπει να είμαστε άπαντες υπέρμαχοι της κυριολεξίας στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Και αυτό το λέω μετ’ επιτάσεως αυτολεξεί χρησιμοποιώντας -και αντιστρέφοντας- αυτό το οποίο ακούστηκε από πλευράς Υπουργού, ότι η Αντιπολίτευση πρέπει να έχει και μέτρο. Και αυτό μετ’ επιτάσεως σας αντιστρέφω, κύριε Υπουργέ, ότι η Κυβέρνηση πρώτα πρέπει να έχει μέτρο. Και αν κάνουμε μια ιστορική αναδρομή και επιδιώξουμε να διερευνήσουμε την ταυτότητα λόγων και έργων, αυτήν την κυριολεξία, που με άλλα λόγια εγώ επεσήμανα εξ υπαρχής, τότε θεωρώ ότι είναι αδιαμφισβήτητο το αποτέλεσμα, το συμπέρασμα το συναγόμενο. Και δεν θέλω να επισημάνω πόσες φορές σε συγκεκριμένα νομοθετήματα που οι αιτιάσεις μας ήταν πλήρως αιτιολογημένες και που δεν τις αποδεχθήκατε, εκ των υστέρων απεδείχθη ότι ήταν βάσιμες. Και είμαστε, θα έλεγα, φραστικά και μόνο σε «ευχάριστη» σήμερα θέση, διότι οι ενστάσεις, αιτιάσεις, ανησυχίες, επιφυλάξεις, αμφισβητήσεις της Νέας Δημοκρατίας οι ουσιαστικές, αποτελούν μια διάχυτη άποψη και είναι αποδεκτές και από την πλειοψηφία την κυβερνητική. Διότι μη θεωρήσετε ότι μπορεί να είναι επιτυχία η τυχόν δική σας επιμονή σε επουσιώδη συναινετικές επισημάνσεις της κυβερνητικής Πλειοψηφίας αφήνοντας απέξω αυτό που είναι το ουσιώδες. Και το ουσιώδες είναι η μη διασφάλιση της κοινωνικότητας αυτού του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Και γίνομαι πιο σαφής. Αν κάνουμε μία προσέγγιση ρεαλιστική, αυθεντική το ποιο είναι σήμερα, μετά από διαδρομή πολλών χρόνων, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, συμφωνούμε ότι πρόκειται περί μίας υγιούς δημόσιας αποκεντρωμένης υπηρεσίας, όπως η παραδοχή αυτή υπάρχει και στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, και η οποία αν μη τι άλλο στην ιεράρχηση των αρμοδιοτήτων περί διαρθρωτικών αλλαγών στην οικονομία, δεν θα έπρεπε να είναι στις πρώτες προτεραιότητες. Γιατί το λέω αυτό; Κατά καιρούς έχετε δεσμευθεί συμβατικά ότι πρέπει να κάνετε κάποιες αλλαγές, χρονοδιαγράμματα συγκεκριμένα τα οποία υπερβαίνατε και υπερβαίνετε. Και έρχεσθε τώρα, επικοινωνιακά ενδεχομένως, να πείτε στον ελληνικό λαό «προχωρούμε τις ιδιωτικοποιήσεις». Και από πού; Από αυτόν τον υγιή φορέα του δημοσίου ενώ αφήνετε όλες τις αμέτρητες, τις απροσμέτρητες επιχειρήσεις του δημοσίου, που αποτελούν καθημερινή τρύπα στον προϋπολογισμό και βρίσκουμε την ευκαιρία να «πωλήσουμε» το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο; Και εν τη ροή του λόγου σας αποδεχθήκατε «θα εισπράξουμε κάποια χρήματα». Και αυτά που θα πάνε; Θα πάνε στον κρατικό κορβανά. Έχουμε τις ζημιογόνες επιχειρήσεις του δημοσίου, δεν μας ενδιαφέρει να ανακόψουμε αυτήν την πορεία για να μην πληρώνει ο φορολογούμενος Έλληνας και από την άλλη κάποιους υγιείς τομείς της ελληνικής οικονομίας, τους αποτιμούμε χρηματικά σε συγκεκριμένα ποσά, που θέλουμε γρήγορα να τα εισπράξουμε και να παρουσιάσουμε ευμενή εξέλιξη δεικτών έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και το αποτέλεσμα μακρόχρονα ποιο θα είναι; Να επωμιστούν κάποιοι άλλοι –οι οποίοι στη διαδρομή τους απεδείχθη ότι είναι συνετοί- τις ευθύνες. Έτσι είναι τα πράγματα. Επανέρχομαι. Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Λειτουργικά έξοδα: Τα επωμίζεται ο συγκεκριμένος φορέας. Το 65% των κερδών -αυτά είναι αναμφισβήτητα, τα περισσότερα εξ αυτών προκύπτουν εκ του περιεχομένου του νομοσχεδίου- τα αποδίδει στο κράτος. Και βεβαίως, αν θέλετε εναρμόνιση με τα διεθνώς ισχύοντα, πρόκειται περί ενός φορέα, ο οποίος δικαίως κρατήθηκε μέχρι τώρα έξω από το τραπεζικό σύστημα και δεν έγινε απόπειρα ένταξής του στο χρηματιστήριο. Και αυτά που επιβεβαιώνονται ως συμβαίνοντα σε άλλες προηγμένες χώρες, έρχεσθε εσείς να τα ανατρέψετε και να επικαλείσθε ότι σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει διακινδύνευση περί έλευσης του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε ιδιωτικά χέρια. «Συνάγω από την ουσία των όσων ακούστηκαν, ότι και ανορεξία σας διακατέχει και σας διέπει και τραγελαφικότητα και ιδεολογική σύγχυση υπάρχει για άλλη μια φορά στη Νέα Δημοκρατία». Προς Θεού! Κατά καιρούς έχουμε τοποθετηθεί στο ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων. Εκτός αν δεν τα διαβάζετε και δεν τα κατανοείτε. Και μιλάω για την κυβερνητική Πλειοψηφία και για όσους τυχόν έχουν την ιδία άποψη ότι εμείς έχουμε ιδεολογική σύγχυση. Εμείς λέμε να απεμπλακεί από το κράτος κάθε τι που έχει σχέση με παραγωγή και εμπόριο, όχι όμως ένας τέτοιος συγκεκριμένος φορέας υγιέστατος, που συνεισφέρει στη δημόσια οικονομία με κοινωνικό χαρακτήρα, που τον βιώσαμε και τον βιώνουμε χρόνια. Δεν μπορώ να θεωρήσω ότι υπάρχει αντίλογος ως προς το χαρακτήρα του, ο οποίος όμως τώρα είναι σε κατάσταση διακινδύνευσης. Διάβαζα το νόμο. Μα, ο νόμος δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία αντιγραφή του περιεχομένου του συμβολαιογραφικού εγγράφου, που είναι απαραίτητος τύπος για να γίνει μία ανώνυμη εταιρεία. Και σε όσες περιπτώσεις κάνει μεταβολές, είναι πάντα προς την κατεύθυνση μη διασφάλισης αυτού για το οποίο εμείς αιτιώμεθα την Κυβέρνηση, δηλαδή του κοινωνικού χαρακτήρα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Θέλετε να σας πω ενδεικτικά τραγελαφικές διατάξεις, κατά την άποψή μου; Άρθρο 9 παράγραφος 11: Διαγράφονται όλες οι απαιτήσεις έναντι του ελληνικού δημοσίου, που προκύπτουν από κατάπτωση κατά καιρούς των εγγυήσεων του δημοσίου. Άρθρο 10 παράγραφος 13: Μιλάει για περιπτώσεις προμηθειών, που έγιναν μετά το 1994 –προσέξτε- και νομοτεχνικά αναγνωρίζουμε ότι αυτές οι προμήθειες εξελίχθηκαν νομίμως. Έτσι γράφει ο νόμος. Το τεκμήριο αυτό το αδιαμφισβήτητο, το αμάχητο που πρέπει να υπάρχει, σε όσες των περιπτώσεων γίνονται προμήθειες, από πλευράς δημοσίου ότι είναι νόμιμες, ερχόμαστε εμείς με νόμο να αναγνωρίσουμε ότι από αρχές Ιανουαρίου 1994 και μετά τεκμαίρονται ως νόμιμες. Στην παρέμβασή σας αναφερθήκατε σ’ αυτήν την παράγραφο για το δεκαοκτάμηνο. Δεν υπάρχει καμία υποχρέωση από πλευράς ασφαλιστικών ταμείων να γίνει αυτή η αγορά μετοχικού κεφαλαίου. Σε συνδυασμό με αυτά που είπε ο κ. Κουλούρης στο άρθρο 8 περί αύξησης μετοχικού κεφαλαίου και περί δικαιώματος προτίμησης και σε συνδυασμό με τον πρόσφατο ν. 2349 περί αποκρατικοποιήσεων σας λέμε ότι δεν υπάρχει καμία ασφαλιστική δικλείδα για να μην πάει η πλειοψηφία των μετοχών σε ιδιωτικά χέρια. Και δεν πρέπει να θεωρηθεί απ’ αυτά που λέω ότι η Νέα Δημοκρατία αντιστρατεύεται «δυναμικές εξελίξεις» στο χώρο της οικονομίας, που δεν μπορούν να περιοριστούν με νόμους. Προκύπτει σαφώς ότι η διυπουργική επιτροπή στο νόμο περί αποκρατικοποιήσεων δεν μπορεί να διασφαλίσει κάτι που ειπώθηκε. Δηλαδή ότι σε μια ανώνυμη εταιρεία ή έχεις την πλειοψηφία των μετοχών ή έχεις το δικαίωμα διορισμού της πλειοψηφίας της διοίκησης. Εάν όλα αυτά δεν μπορείς να τα διασφαλίσεις τότε όλα όσα λέτε, κύριε Υπουργέ, είναι άνευ υποβάθρου. Είναι παραβίαση της λογικής και της νομικής τάξης. Δεν ιεραρχείτε τις προτεραιότητες και αυτό «πονά» τη Νέα Δημοκρατία. Δεν βλέπετε που υπάρχουν οι ζημιογόνες δραστηριότητες και δεν τις ανακόπτετε. Προτάσσετε ως προτεραιότητά σας το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στο οποίο κάνατε πρόσφατες νομοθετικές παρεμβάσεις το 1996 και το 2000. Τότε δεν είχατε αντιληφθεί την αναγκαιότητα αυτής της μεταβολής στη νομική φύση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου; Έρχεστε τώρα και επιβάλλετε αυτές τις ρυθμίσεις που δεν διασφαλίζουν τα συμφέροντα του ευρύτερου κοινού, αλλά ούτε και το εργασιακό καθεστώς των εργαζομένων. Ο επιχειρηματίας θέλει να έχει παραγωγική δραστηριότητα και εξ αυτής κέρδη. Πολλές φορές όμως εκ ποικίλων λόγων αρκείται και στην εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας. Τελικώς χρησιμοποιεί τη σκηνοθετημένη και μεθοδευμένη μέθοδο της πτώχευσης μιας ανωνύμου εταιρείας. Εάν μετά από τρία χρόνια πτωχεύσει η ανώνυμη εταιρεία που λέγεται Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο πως θα διασφαλιστούν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων και το ευρύτερο σύνολο του ελληνικού λαού που επί χρόνια τώρα έχει αποδεχθεί συγκεκριμένες υπηρεσίες; Βέβαια, ούτε λόγω υποχρεώσεών μας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση είχαμε υποχρέωση να αλλάξουμε τη νομική φύση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Επιπλέον και εξ άλλων λόγων καταπίπτουν όλοι οι αιτιολογικοί ισχυρισμοί του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Κακλαμάνης έχει το λόγο. ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα είμαι σύντομος γιατί έχω καλυφθεί από τους συναδέλφους και ιδιαίτερα τους συναδέλφους της Συμπολίτευσης. Θα ήθελα να κάνω μια δήλωση εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας που την έκανε και ο κ. Καραμανλής στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης. Είτε φέρετε νόμους με τους οποίους συγκαλύπτετε δαπάνες είτε όχι εμείς έχουμε δεσμευτεί δημόσια απέναντι στον ελληνικό λαό όταν με την ψήφο του γίνουμε κυβέρνηση να μπουν ορκωτοί λογιστές παντού. Αυτό θέλω να είναι καθαρό και απόλυτα κατανοητό. Δεύτερον, εκ λάθους πήγατε να απαντήσετε στον κ. Τζαμτζή για κάτι που δεν είπε, δεν το βάζω σαν θέμα παρακαλώ όμως απόψε πριν φύγουμε από την Αίθουσα να απαντήσετε σε όσα πολύ συγκεκριμένα πράγματα είπε για υπαλλήλους είτε του νομού του είτε και εκτός. Δεν σας άκουσα να απαντήσετε και ήταν πάρα πολύ συγκεκριμένα αυτά τα οποία κατήγγειλε. Αν θέλετε εγώ θεωρώ ανθρωπίνως αδύνατον ένας Υπουργός όποιος είναι αυτός, όποιου κόμματος να μπορεί να έχει γνώση τι γίνεται και στον τελευταίο κόμβο είτε των ΕΛΤΑ είτε του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Η διοίκηση όμως του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου οφείλει να ξέρει και επειδή είναι εδώ απόψε οφείλει να σας ενημερώσει και μας ενημερώσετε. Επίσης είναι ατυχής η ημέρα που συζητιέται αυτό το σχέδιο νόμου και αυτό συνέπεσε με την κατάθεση του προϋπολογισμού πριν από λίγες ώρες. Ένας προϋπολογισμός πολύ βαρύς σε όγκο χαρτιού, αλλά πολύ ελαφρύς σε περιεχόμενο. Ιδιαίτερα μάλιστα μετά το ευρωπαϊκό ρεζιλίκι της απόκρυψης των πραγματικών οικονομικών στοιχείων του προϋπολογισμού και τουλάχιστον του κατά 3,5 τρισεκατομμύρια ελλείμματος που αποκρύψατε, έρχεστε απόψε και μας λέτε για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ότι θέλετε να πάρετε τουλάχιστο τα μισά λεπτά από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο για να τα κάνετε δώρο στον κ. Χριστοδουλάκη για να καλύψει μέρος του τεράστιου ελλείμματος. Και περιμένατε στο όνομα του κοινωνικού φιλελευθερισμού να σας πούμε εμείς, ναι, απόψε στο νομοσχέδιο ακόμα και αν είχατε κάνει δεκτά όσα ο εισηγητής σας, συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, οι κακόπιστοι συνάδελφοι του Συνασπισμού και του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος και ακόμα πιο κακόπιστοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας σας είπαν και μόνο εξ αυτού που σας είπαν δεν θα το κάνουμε δεκτό. Ακούστηκαν τόσες προτάσεις εδώ. Στυλώσατε τα πόδια. Τις επουσιώδες τις κάνατε αποδεκτές και τα ουσιαστικά ούτε καν μας απαντήσατε ούτε σε εμάς ούτε στους συναδέλφους σας. Όταν, λοιπόν, δεν έχετε κατορθώσει να πείσετε τους συναδέλφους σας, θέλετε να πείσετε εμάς και τον ελληνικό λαό για την ορθότητα του νομοσχεδίου που εισηγείστε ως Κυβέρνηση; Και σχετικά για τη συζήτηση που έγινε για το δεκαοκτάμηνο, για τα ασφαλιστικά ταμεία που τόσο το υπερτονίσατε δεν θέλω να στερήσω τη χαρά από τον εισηγητή μας που θα δευτερολογήσει και παραπέμπεται με τη συμπλήρωση που κάνατε σήμερα στο ν. 3049, τον μόλις προ δύο μηνών ψηφισθέντα νόμο περί αποκρατικοποιήσεων, μόνο σιγουριά δεν δίνει. Ο συγκεκριμένος νόμος στον οποίο παραπέμπετε εάν τον έχετε διαβάσει μόνο σιγουριά και διασφάλιση δεν δίνει γι’ αυτό και μας καθησυχάζατε κάνοντας και τα γνωστά σας λογοπαίγνια. Μας διαβεβαιώνετε απόψε ότι δεν πωλείται το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Γιατί να σας πιστέψουμε; Ποιο αφερέγγυα κυβέρνηση από αυτή που έχει ο τόπος, δεν είχε ποτέ. ‘Ετσι και πριν από δυόμισι χρόνια για το συνδέσω με την επικαιρότητα μας διαβεβαίωνε η ίδια η Κυβέρνηση του ίδιου Πρωθυπουργού ότι δεν έχει καμία σχέση με βάση τη συμφωνία του Ελσίνκι η πολιτική λύση του Κυπριακού με την ένταξη. Τώρα βέβαια το έχετε μασήσει και λέτε άλλα. Έτσι μας ορκιζόσαστε επί δυόμισι χρόνια και μας κοροϊδεύατε και γι’ αυτό. Γιατί να σας πιστέψουμε, βέβαια ως άτομο την άποψή μου για σας την ξέρετε. Ως Κυβέρνηση και κυρίως γι’ αυτόν που προΐσταται της Κυβέρνησης, αυτόν δεν εμπιστευόμαστε κατ’ εξοχήν, τον κύριο Πρωθυπουργό. Απόψε μας είπατε, κάνοντας αποδεκτό αίτημα που είχε διατυπωθεί πράγματι από όλες τις πτέρυγες, ότι όσον αφορά το 3% πήρατε πίσω τη λέξη «μπορεί». Μα, με συγχωρείτε, από τη στιγμή που το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο θα γίνει τράπεζα, το 3% είναι αυτό που θα διασφαλίζει τον κοινωνικό του χαρακτήρα; Μέσα στα πλαίσια του ανταγωνισμού, όλες οι ιδιωτικές τράπεζες δίνουν 3% για δημόσιες σχέσεις, για σπονσοράρισμα, για κοινωνικούς σκοπούς και οτιδήποτε, χωρίς μάλιστα να περιλαμβάνεται μέσα στο νόμο. Αυτό είναι που διασφαλίζει τον κοινωνικό χαρακτήρα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου; Το γεγονός ότι πήρατε τη λέξη «μπορεί», ήταν καλό. Δεν λέω ότι είναι κακό, αλλά αυτό το 3% είναι αρκετό; Και θέλετε να σας πιστέψουμε γι’ αυτό το πράγμα; Ότι είναι αυτό που διασφαλίζει τον κοινωνικό χαρακτήρα; Για να μην τρελαθούμε τελείως απόψε σ’ αυτήν την Αίθουσα! Μία ιδιωτική τράπεζα θα διαθέτει περισσότερο από 3% για να ανταγωνιστεί όχι μόνο για κοινωνικούς, αλλά και για άλλους σκοπούς. Στο πέμπτο άρθρο, αν δεν κάνω λάθος που αφορά τις ρυθμίσεις προσωπικού, ακούσατε τις απόψεις μας. Θα ήθελα, λοιπόν, να μας απαντήσετε -και αν το Προεδρείο το επιτρέπει, εγώ δέχομαι τη διακοπή- όσον αφορά τους έξι εκτιμητές. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους δεν γράφετε τίποτα. Δεν θα πρέπει αυτούς του ανθρώπους να τους διασφαλίσουμε; Δεν θα πρέπει να γράψουμε κάτι μέσα σχετικά με την ανανέωση της θητείας τους, γιατί αυτοί είναι με θητείες, μέχρι να εξασφαλίσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα; Εγώ δεν θέλω να είμαι ισοπεδωτικός. Είναι γεγονός ότι κάνατε κάποιες ρυθμίσεις προς τη σωστή κατεύθυνση για το προσωπικό. Άλλες κρίνουμε ότι δεν τις κάνατε αποδεκτές, αλλά όσον αφορά αυτό το συγκεκριμένο θέμα -αν δεν κάνω λάθος πρόκειται για έξι άτομα- θεωρώ ότι αυτούς τους ανθρώπους δεν πρέπει να τους αφήσουμε με την πικρία ότι δεν ασχοληθήκαμε μαζί τους. Ούτε εσείς ούτε εμείς. Θέλω να πιστεύω ότι είναι εκ παραδρομής και ότι θα το δούμε και θα το επιλύσουμε απόψε. Έρχομαι στους οδηγούς των ΚΤΕΛ. Αν θέλετε, κύριε Υπουργέ, εγώ ως γιατρός, είμαι με το μέρος σας. Και το λέω ξεκάθαρα. Το ερώτημα όμως που μπαίνει είναι το γιατί δεν ισχύει για τους οδηγούς των τουριστικών λεωφορείων; Αφήστε τους ταξιτζήδες. Εκείνοι δεν μεταφέρουν κόσμο; Τι μεταφέρουν βόδια; Υπάρχει μία άνιση μεταχείριση. Εγώ σας επαναλαμβάνω ότι ως γιατρός είμαι με το μέρος σας και νομίζω ότι δεν θα είναι παρέκκλιση της σωστής κατ’ αρχήν αρχής και τοποθέτησής σας, να δεχθείτε την πρόταση που επεβλήθη, αν δεν κάνω λάθος από τον κ. Καρασμάνη, της μεταβατικής περιόδου των δύο ετών, με εξαμηνιαία ιατρική εξέταση. Δείτε το αυτό, διότι ο κάθε καλόπιστος ή κακόπιστος θα διερωτηθεί γιατί αυτή η επιχειρηματολογία για τον οδηγό του ΚΤΕΛ και όχι για τον οδηγό του πούλμαν; Αν θέλετε μάλιστα, τα τουριστικά πούλμαν είναι πολύ περισσότερα από τα λεωφορεία των ΚΤΕΛ και μεταφέρουν πολύ περισσότερο κόσμο. Λοιπόν, δείτε μήπως βρούμε τη λύση στην πρόταση που σας κάναμε, ακόμη και στο ενδιάμεσο αν θέλετε αυτού του χρόνου της διετίας που σας είπαμε. Έχουμε λίγο χρόνο ακόμα. Μιλώ συνολικά σαν συνεδρίαση. Υπεβλήθησαν πολλές προτάσεις. Εγώ αν θέλετε, δέχομαι και τις τέσσερις προτάσεις του κ. Καστανίδη. Στον εκπρόσωπό σας δεν απαντήσατε καν. Δεν ξέρω κατ’ ιδίαν αν τα είπατε, αλλά δεν του απαντήσατε. Όπως και στον εισηγητή σας, όπως και στον κ. Μαντέλη, όπως και σε άλλες προτάσεις που ακούστηκαν από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας. Δεν είμαι μαξιμαλιστής. Ξέρω ότι οποιοσδήποτε από εμάς αν καθόταν στη θέση σας, δεν θα μπορούσε να τα κάνει όλα αποδεκτά. Κάποια όμως από αυτά μπορείτε να τα κάνετε αποδεκτά, πέρα από κάποια συγκεκριμένα άρθρα, τα οποία θα τα ψηφίσουμε, όπως και το άρθρο 14 –έφυγε ο κ. Βαρδίκος- που αφορά την ίδρυση της Ικαρίου Ακαδημίας, την οποία είχατε υποσχεθεί -ο Πρωθυπουργός στη Σάμο- χρόνια πριν. Είναι καλό που το κάνετε τώρα εσείς και το περιλαμβάνετε μέσα στο νομοσχέδιο σας. Δώστε στην Ικάριο Ακαδημία και μία μικρή προίκα. Στο σημείο που ορίζεται τον τρόπο που θα χρηματοδοτείται, ορίστε ότι τουλάχιστον η πρώτη χρηματοδότησή της μέσω της πρώτης υπουργικής απόφασης, όπως λέτε της κοινής υπουργικής απόφασης από τρεις Υπουργούς, θα είναι τουλάχιστον 1.000.000 ευρώ. Αν δεν το βάλετε, φοβάμαι ότι όπως χρειαστήκατε τέσσερα χρόνια για να το νομοθετήσετε, ενώ το είχατε υποσχεθεί, θα περιμένουμε άλλα τέσσερα χρόνια είτε είναι έτσι ή αλλιώς η Κυβέρνηση, για να βγάλουμε την υπουργική απόφαση. Ας το βάλουμε μέσα. Ας τους δώσουμε 1.000.000 ευρώ. Αν δεν θέλετε, βάλτε 500.000 ευρώ. Η πρώτη υπουργική απόφαση να ορίζει την προίκα. Τουλάχιστον, ας δώσουμε στην Ικάριο Ακαδημία, μαζί με το γεγονός της ίδρυσής της και την προίκα. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, όπως ξέρετε, η συζήτηση αυτή γίνεται με βάση το άρθρο 72 και διεξάγεται σε μία μόνο συνεδρίαση με συγκεκριμένο χρόνο. Ο χρόνος αυτός τελειώνει στις δώδεκα και μισή. Αυτήν τη στιγμή έχουμε ακόμη στη διάθεσή μας ένα τέταρτο, κατά το οποίο θα πρέπει να μιλήσει ο Υπουργός και να πουν κάποια λόγια, δευτερολογώντας, οι εισηγητές. ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Μεσολάβησε, όμως, και η ψηφοφορία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο χρόνος αυτός είναι εκτός της ψηφοφορίας. Τελειώσαμε στις οκτώ η ώρα την ψηφοφορία. Από τις οκτώ η ώρα μέχρι τις δώδεκα και μισή είναι τεσσερισήμισι ώρες. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη ότι προηγήθηκαν της ψηφοφορίας οι δύο εισηγητές, οι οποίοι μίλησαν επί μισή ώρα, είναι πέντε ώρες. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Τεσσερισήμισι ώρες είναι, κύριε Πρόεδρε! ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι. Είναι σαφής η πρόταση η οποία έγινε και απεδέχθη το Σώμα. Ορίστε, κύριε Βλαχόπουλε. Έχετε τέσσερα λεπτά, για να εκθέσετε τις απόψεις σας ως εισηγητής της Πλειοψηφίας. ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή έχω μόνο τέσσερα λεπτά, θα ήθελα να σχολιάσω τις απόψεις των κυρίων συναδέλφων –ίσως προλάβω- και παράλληλα θα ήθελα να προτείνω μερικές τροποποιήσεις σε κάποια άρθρα. Στο τρίτο άρθρο παράγραφος 6 μετά τη λέξη «δικαιοπραξίες» να μπουν και οι λέξεις «συμβάσεις εργασίας». Συγκεκριμένα στην παράγραφο αυτή αναφέρονται τα εξής: «Στις κάθε είδους, τύπου, φύσεως και περιεχομένου δικαιοπραξίες, που έχουν συναφθεί και βρίσκονται σε ισχύ κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, στις οποίες το μοναδικό ή ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη κ.τ.λ. στη θέση αυτού υπεισέρχεται η εταιρεία χωρίς κανένα από τα συμβαλλόμενα μέρη να δικαιούται να ζητήσει για το λόγο αυτόν τη λύση των δικαιοπραξιών». Εκεί θα προσθέσουμε «και των συμβάσεων εργασίας». Στο πέμπτο άρθρο παράγραφος 4 στην πρώτη περίοδο μετά τις λέξεις «δημοσίους υπαλλήλους» θα πρέπει να θέσουμε και τις λέξεις «εξαιρουμένου εκείνου που αναφέρεται στην κατάργηση της θέσης». Συμφωνώ σε αυτό με τον κ. Μπούρα. Γι’ αυτό προηγουμένως είπα: «Κύριε Μπούρα, με προλάβατε». Επίσης, στο πέμπτο άρθρο παράγραφος 12 οι λέξεις «το μόνιμο ή δόκιμο» θα πρέπει να αντικατασταθούν από τη λέξη «το μεταφερόμενο», που είναι πιο γενικό. Στο πέμπτο άρθρο παράγραφος 5 στη φράση «στις αποδοχές αυτές δε συμψηφίζονται». Όπως είπε και ο κύριος Υπουργός, η διάταξη αυτή είναι πραγματικά υπέρ των εργαζομένων, όμως φαίνεται ότι η διατύπωση έχει μια ατέλεια λόγω του «δε». Αν μπερδευτεί το «δε» με το «δεν», αλλάζει όλη η σημασία. Επομένως πρέπει να το διορθώσουμε και να βάλουμε «αυτές δεν συμψηφίζονται». Αυτές τις παρατηρήσεις είχα να κάνω σε σχέση με τις τροποποιήσεις των άρθρων. Επίσης, στο ενδέκατο άρθρο στην παράγραφο γ΄, όπου μιλούμε για την απομάκρυνση των παραβατών της α΄ παραγράφου από την Ελληνική Αστυνομία, τους ειδικούς φρουρούς, και αναφερόμαστε στις ρυθμίσεις που γίνονται για τους χώρους του μετρό, των σταθμών κ.ο.κ., αναφέρεται ότι αυτήν την αρμοδιότητα της απομάκρυνσης από τους χώρους αυτούς την έχει η Ελληνική Αστυνομία, οι ειδικοί φρουροί και, όπως εσείς λέγατε, τα εξουσιοδοτημένα από την «ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ Α.Ε.» όργανα. Εδώ νομίζω –και αν θυμάμαι καλά, το είχατε δεχθεί- ότι πρέπει να διαγράψουμε «τα εξουσιοδοτημένα από την «ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ» όργανα» και να βάλουμε «από τους υπαλλήλους της «ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ». Αυτήν την αρμοδιότητα δηλαδή να την έχουν οι υπάλληλοι και όχι τα εξουσιοδοτημένα όργανα. Κύριε Πρόεδρε, σε σχέση με το δεύτερο κεφάλαιο, - τα λέω, για να τα έχουμε και στα Πρακτικά, ακριβώς επειδή είμαστε και εισηγητές και επειδή σχεδόν κανένας συνάδελφος δεν αναφέρθηκε στο δεύτερο κεφάλαιο- θέλω να πω ότι υπάρχουν κάποια άρθρα που αφορούν ρύθμιση θεμάτων επιβατικών και εμπορευματικών μεταφορών -έγινε προηγουμένως αναφορά στις εγκαταστάσεις, στους σταθμούς του μετρό, στα οχήματα, στους συρμούς κ.τ.λ.- άρθρα τα οποία μιλούν για την καθαριότητα, την ευπρέπεια κ.τ.λ. σ’ όλους αυτούς τους χώρους, άρθρο που αφορά ρυθμίσεις που γίνονται στα πλαίσια της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.), άρθρο που αφορά θέματα της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, όπως επίσης και την ίδρυση της Διεθνούς Ικαρίου Αεροαθλητικής Ακαδημίας. Εισηγούμαι μόνο την ψήφισή τους και δεν αναφέρομαι λεπτομερώς. Όμως θα μου επιτρέψετε, κύριε Πρόεδρε, μισό λεπτό. Ο συνάδελφος πριν από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας είπε ότι «οι συνάδελφοι της Συμπολίτευσης δεν καταλαβαίνουν αυτά που λέμε». (Στο σημείο αυτό κτυπάει το επαναληπτικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Και εγώ αναρωτιέμαι –έφυγε και ο συνάδελφος- πώς να καταλάβουμε αυτά τα οποία λένε, όταν αναφέρθηκε ότι οι της Νέας Δημοκρατίας, όταν μιλούν για αποκρατικοποίηση, μιλούν για χώρους όπου υπάρχει παραγωγή και εμπόριο. Αν κατάλαβα καλά, αυτή είναι η θέση τους. Όταν όμως μιλούν για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, δεν κατάλαβα ποια είναι η θέση τους. Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια τι παράγουν; Παράγουν κανένα εμπόρευμα; ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Γιατί τα μπερδεύετε; ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν τα μπερδεύω καθόλου. Όταν υιοθετείτε… ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Δεν καταλάβατε καθόλου καλά. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Βλαχόπουλε, έχει λήξει ο χρόνος σας. Το λόγο έχει ο κ. Κιλτίδης. ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε, γιατί υπήρξε διακοπή. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Μα, με το μισό λεπτό δεν θα τελειώσουμε! Κοιτάξτε, κύριοι συνάδελφοι, τον Κανονισμό δεν τον ψήφισα εγώ μόνος μου. Εσείς τον ψηφίσατε με αυτές τις τροποποιήσεις που έχει, που προβλέπεται ορισμένος χρόνος. Υπήρχε η παλιά διαδικασία. Ομόφωνα τον ψηφίσαμε. ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν παράγουν ούτε προϊόντα, ούτε εμπόριο κάνουν… ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Όχι ομόφωνα, κύριε Πρόεδρε. Υπήρχαμε και κάποιοι Βουλευτές που διαφωνήσαμε. ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Εκτός εάν οι κύριοι συνάδελφοι ακριβώς παραδέχονται ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια κάνουν εμπόριο. Τώρα, όσον αφορά την ταυτότητα λόγων και πράξεων… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας παρακαλώ, κύριε συνάδελφε! ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Πώς τελειώνετε; ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ήθελα να θυμίσω το ν. 2190, τον οποίον… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Κιλτίδη, έχετε το λόγο. ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: … πολέμησαν λυσσωδώς εδώ μέσα. Τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση στην αρχή την πολέμησαν και μετά την ήθελαν. Τους καποδιστριακούς δήμους τους πολέμησαν. Όλα αυτά… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Μα, είναι τώρα πράγματα αυτά; Ορίστε, κύριε Κιλτίδη. ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Και όλα αυτά… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας παρακαλώ, κύριε Βλαχόπουλε! ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε…. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Να μη γράφεται τίποτα απ’ όσα λέει ο κ. Βλαχόπουλος στα Πρακτικά. ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: …. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας παρακαλώ! ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: …. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς! Να μη γράφονται οι διακοπές του κ. Βλαχόπουλου στα Πρακτικά. Ορίστε, κύριε Κιλτίδη. ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: …. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε συνάδελφε, δεν γράφεται τίποτε απ’ όσα λέτε στα Πρακτικά. Ορίστε, κύριε Κιλτίδη. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Ο φίλτατος εισηγητής της Πλειοψηφίας επιμένει μάλλον να ενισχύει την άποψη του κ. Τσιπλάκη, όπως έχω αντιληφθεί εγώ. Και με το να ζητάει τον επίτιμο Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας για κάτι για το οποίο δεν χρειάζεται να παρευρίσκεται, νομίζω ότι επιτείνει αυτήν τη διάσταση. Κύριε Υπουργέ, απευθύνομαι σε σας. Γιατί πιστεύω –αν και δεν είμαι εγώ που μπορώ να δώσω άλλοθι για εσάς, με όλη την τιμή και την εκτίμηση που έχουμε προς όλα τα μέλη του Κοινοβουλίου- και φοβούμαι ότι εσείς θα καταστείτε ιστορικώς το εκούσιο –δεν εύχομαι αποδιοπομπαίος τράγος- θύμα μιας δυσνόητης, αλλά πάνω απ’ όλα μη πιστευτής, όπως είπε και ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος, πολιτικής της Κυβερνήσεως. Και γιατί το λέω τούτο; Κατ’ αρχάς, μίλησε και ο κ. Καστανίδης και επικροτώ απολύτως τις παρατηρήσεις, που θα τολμούσα να πω ότι είναι νουθεσίες ενός σώφρονος πολιτικού της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Εδώ, στον κανονισμό της ανωνύμου εταιρείας, στο άρθρο 8 –στο οποίο και ο κ. Δασκαλάκης και ο κ. Κουλούρης και όλοι έχουν εστιάσει την προσοχή τους- αναφέρετε διατάξεις ότι μέχρι πενταπλασιασμού του κεφαλαίου μπορούν να συμμετέχουν οι νέοι εταίροι. Και στο άρθρο 31, στο ακροτελεύτιο άρθρο του κανονισμού, βάζετε την επιθανάτιο σφραγίδα αυτού του πράγματος, για το οποίο αδίκως προσπαθείτε να μας πείσετε, όντας αχθοφόρος μιας κυβερνητικής πολιτικής, η οποία θα δούμε σε λίγα χρόνια πού θα οδηγήσει. Στο άρθρο 31, λοιπόν, παράγραφος 2, λέτε ότι η συγκέντρωση όλων των μετοχών της εταιρείας σ’ ένα πρόσωπο δεν αποτελεί λόγο λύσης της. Βεβαίως, αυτό το αντιγράψατε, όπως είπε και ο κ. Τσιπλάκης, από κάποια τέτοια καταστατικά. Αλλά αυτό έρχεται πλέον να επιβεβαιώσει ότι η πορεία αυτής της εταιρείας μπορεί να φτάσει μέχρι εκεί! Δεν χρειαζόμαστε άλλου είδους μαρτυρίες. ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Και δεν συνιστά αιτία λύσης! ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Και δεν συνιστά αιτία λύσης. Εσείς επικαλείσθε αυτήν τη στιγμή με ψευδεπίγραφο τρόπο να συναινέσουμε, γιατί φέρνετε μία διάταξη, ώστε εντός δεκαοκτώ μηνών το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Ανώνυμη Εταιρεία να διαθέσει στους ασφαλιστικούς οργανισμούς, ακούγοντας δήθεν τις δικές μας εκκλήσεις, που μιλήσαμε για καθορισμό –βεβαίως!- της πορείας αυτής της εταιρείας, σύμφωνα με τη σύσταση του μετοχικού κεφαλαίου. Δεν μπορώ να καταλάβω, ελληνικά μιλάμε εδώ. Αυτό είναι που διασφαλίζει. Αν εσείς το διασφαλίζατε, κύριε Υπουργέ, δεν θα είχαμε λόγους να αντιδράσουμε. Και έρχεστε και επικαλείστε το ν. 3049. Αυτός ο νόμος, κύριε Υπουργέ –ο κ. Δασκαλάκης δεν επέμεινε γιατί δεν θυμόταν ακριβώς τι διαπραγματεύεται- διαπραγματεύεται ή αποκρατικοποιημένες εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες ή προς αποκρατικοποίηση. Και μάλιστα για πρώτη φορά, γιατί υπάρχει αυτή η σύγχυση περί των εννοιών, η αποκρατικοποίηση χαρακτηρίζεται ως η εφάπαξ ή σταδιακή έξοδος επιχειρήσεων του δημοσίου από τον έλεγχό του. Εδώ είναι πασιφανές πλέον ότι και ο ν. 3049 που αφορά προς αποκρατικοποίηση, αυτό το δεκαοκτάμηνο που βάζετε, μιλάει για την αποκρατικοποίηση από το δημόσιο χαρακτήρα. Εμείς σας κάναμε συγκεκριμένες προτάσεις, κύριε Υπουργέ, όπως διασφαλίστε τη σύνθεση του μετοχικού κεφαλαίου, αν μη τι άλλο, αν όχι αυστηρώς, στο δημόσιο, με την ευρύτερη έννοια των πολιτών, που είναι οι τοπικές αυτοδιοικήσεις, που είναι οι ασφαλιστικοί οργανισμοί. Αλλά να τις δώσετε εσείς, που είναι η περιουσία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, είναι περιουσία αυτού του λαού και των εργαζομένων. Δεν μπορώ να κατανοήσω αλλιώς την έννοια του κράτους και των πολιτών. Αν εσείς το πράξετε προβλέποντας σε αυτόν το νόμο σε συγκεκριμένο άρθρο, τότε πράγματι να συμφωνήσουμε ότι έχετε την πρόθεση ως Κυβέρνηση να το υλοποιήσετε. Όσον αφορά τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, επειδή δεν φοβόμαστε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, κύριε Υπουργέ, πιστεύουμε ότι τα 17 εκατομμύρια είναι πολύ λίγα. Να συμπεριλάβετε και τους συνταξιούχους. Βάλτε 25 εκατομμύρια, όπως νομίζετε. Είναι σίγουρα πολύ λίγα. Και στο άρθρο περί του ΚΤΕΛ μη δείχνετε αυτήν την ακαμψία, διότι θα εκτεθείτε. Αύριο, μεθαύριο θα γίνει ατύχημα με τουριστικό πούλμαν και σεις θα λογοδοτήσετε πιθανόν στον εισαγγελέα. Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Σκοπελίτης έχει το λόγο. ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ δεν μας πείσατε με τα όσα είπατε σήμερα και με τα όσα είπατε και στην επιτροπή. Ομολογώ ότι δεν ήταν εύκολο να μας πείσετε με την πολιτική που ακολουθείτε. Είπατε ότι στόχος σας είναι να δώσετε νέα δυναμική στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο με την αλλαγή του πλαισίου που υπάρχει σήμερα. Είχαμε πει και ξανατονίζουμε –και πάλι εδώ έχει ένα κενό- τι ήταν εκείνο που σας εμπόδιζε αυτές τις αλλαγές, τις προσαρμογές, τους εκσυγχρονισμούς να τους κάνετε με αυτόν τον τρόπο. Δεν καταλάβαμε τι ήταν εκείνο που εμποδίζει. Βέβαια ξέρουμε τη γενική σας θέση. Το καλύτερο θα ήταν να μας λέγατε «πολιτική μας είναι να αποκρατικοποιήσουμε κάθε οργανισμό κάθε υπηρεσία και ιδιαίτερα εκείνοι που είναι κερδοφόροι». Αυτό θα ήταν πιο σωστό και –θα μου επιτρέψετε να πω- πιο έντιμο πολιτικά να ειπωθεί έτσι. Εγώ ξέρω τις προθέσεις σας αλλά δεν ξέρω τι θα γίνει αύριο με την εισαγωγή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στο χρηματιστήριο και ιδιαίτερα με τη δυνατότητα στη γενική συνέλευση να αλλάξει το καθεστώς αυτό ή να το καταργήσει, της προτίμησης δηλαδή για τον αρχικό επενδυτή για το δημόσιο. Ποιος μπορεί να μου προδικάσει ότι αυτό δεν θα γίνει και ότι αυτός δεν είναι ο στόχος; Θα περάσει στα χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και ‘μεις αντιδρούμε σε αυτό. Ένας οργανισμός που πρόσφερε πάρα πολλά, που κερδίζει πάρα πολλά, που δεν ματώνει τον κρατικό προϋπολογισμό και το δημόσιο με δαπάνες, θα περάσει στα χέρια του ιδιωτικού τομέα, για να κερδίζουν οι ιδιώτες. Αντιδρούν και οι εργαζόμενοι σε αυτήν τη διάταξη. Έχω στα χέρια μου ένα ψήφισμα μίας επιτροπής. Μας είπε βέβαια ο Πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων, που ήρθε εδώ, αλλά υπάρχει και η άποψη των εργαζομένων που και σήμερα υποστηρίζουν αυτό το αίτημα. Επιτρέψτε μου να πω ότι γνωρίζουν και αυτοί πολύ καλά και έχουν μεγάλη ανησυχία, γιατί στο ψήφισμα δεν αναφέρονται στα δικά τους προβλήματα. Ούτε μία αναφορά δεν κάνουν στα δικά τους προβλήματα, μιλούν για το αύριο αυτού του οργανισμού. Επιμένουμε, λοιπόν, στη θέση μας, κύριε Πρόεδρε, και επισημαίνουμε τις μεγάλες ευθύνες που αναλαμβάνετε με τη μετατροπή αυτή που επιχειρείτε με το νομοσχέδιο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και τα προβλήματα που θα δημιουργήσει στους χιλιάδες μικροεπενδυτές και ιδιαίτερα, όπως επισημάνθηκε και εδώ, και ιδιαίτερα στις απομακρυσμένες και νησιωτικές περιοχές. Όσον αφορά τα άρθρα του Β΄ κεφαλαίου -αναφερθήκαμε κατά τη συζήτηση στην επιτροπή- έχουμε βασικές αντιρρήσεις και διαφωνίες, ιδιαίτερα με τις τροπολογίες που ενσωματώθηκαν στα άρθρα, τις δύο από αυτές τις τροπολογίες. Θα τα καταψηφίσουμε, εκτός από το άρθρο 14 στο οποίο δηλώνουμε «παρών». ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Λαφαζάνη, έχετε το λόγο. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Νομίζω ότι μετά από όλη αυτήν τη συζήτηση –και όποιος αντικειμενικά την παρακολουθούσε το ίδιο θα έλεγε- το συμπέρασμα είναι σαφέστατο. Υπάρχει μία σχεδόν, θα έλεγα, ομοφωνία όλων των πτερύγων –εννοώ τους Βουλευτές- ότι το νομοσχέδιο αυτό δεν στέκει, δεν ανοίγει δρόμους για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, αλλά ανοίγει άλλες ατραπούς, επικίνδυνες για την μετατροπή του σε εμπορική τράπεζα και την ιδιωτικοποίησή του. Δεν ξέρω αν υπερβάλλω. Επαναλαμβάνω την έκκλησή μου στον Υπουργό, έστω και την ύστατη στιγμή, έστω και αν ξέρω ότι πλέον είναι πάρα πολύ αργά, αλλά πολιτικά οφείλω να το πω: Αν ήμουν εγώ στη θέση του και έβλεπα όλες αυτές τις αντιδράσεις, ακόμα και από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας –που είναι φανατική υπέρμαχος των ιδιωτικοποιήσεων- θα απέσυρα αυτό το νομοσχέδιο. Θα το ξανασκεφτόμουν το θέμα. Θα έλεγα μήπως εγώ κάνω λάθος. Εγώ, λοιπόν -πολιτικά είμαι υποχρεωμένος να το πω- νομίζω ότι πρέπει να το αποσύρετε έστω και την ύστατη στιγμή αυτό το νομοσχέδιο, κύριε Υπουργέ. Δεν νομίζω ότι μπορείτε να μας εμπαίζετε. Διότι αυτό που είπατε για τα ασφαλιστικά ταμεία και τα ΕΛ.ΤΑ. δεν είναι για να ενισχύσετε την άποψη ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν θα ιδιωτικοποιηθεί. Αντίθετα ακριβώς αυτή η διάταξη που φέρατε επιτείνει τις ανησυχίες μας ή μάλλον τις καθιστά βεβαιότητα ότι δηλαδή θα το ιδιωτικοποιήσετε. Κατ’ αρχάς ξέρετε ότι τα ασφαλιστικά ταμεία δεν έχουν χρήματα αυτήν τη στιγμή να αγοράζουν πακέτα μετοχών σε εμπορικές τράπεζες. Αυτές οι εποχές παρήλθαν. Αλλά και αν είχαν χρήματα τα ασφαλιστικά ταμεία, κύριε Υπουργέ, και διέθεταν τα χρήματα σε μία εμπορική τράπεζα, γιατί να επιλέξουν το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και όχι μία άλλη εμπορική τράπεζα που έχει πάρει το δρόμο της; Αλλά και στην περίπτωση ακόμα που θέλετε να βάλετε τα ασφαλιστικά ταμεία μέσα, αυτά έχουν διαχειριστές και οι διαχειριστές των κεφαλαίων τους δεν κινούνται με κοινωνικές λογικές, κύριε Υπουργέ. Το γνωρίζετε κάλλιστα αυτό. Κινούνται μ’ ένα και μόνο γνώμονα. Το κέρδος τους. Επομένως και πακέτο μετοχών αν είχαν, η λογική της διαχείρισης των πακέτων αυτών θα ήταν πώς θα είναι περισσότερο κερδοφόρα, ώστε να ευνοήσουν τους ασφαλισμένους τους. Αυτό κάνουν οι θεσμικοί επενδυτές ανά τον κόσμο. Και έχουν γίνει κοράκια δυστυχώς και το γνωρίζετε. Άρα μη μας φέρνετε αυτό το παράδειγμα ότι δήθεν έτσι θα αποτρέψετε την ιδιωτικοποίηση. Θα την ενδυναμώσετε, θα την ενισχύσετε και θα της ανοίξετε το δρόμο. Όσον αφορά αυτό που λέτε με τα ΕΛ.ΤΑ., δεν ξέρω πώς θα γίνει αυτή η περίφημη ανταλλαγή πακέτων 10% ανάμεσα στα δύο, που είναι και αυτό ένα πρόβλημα. Αλλά αυτό που λέτε ότι θα μπουν τα ΕΛ.ΤΑ., θα πάρουν το 10% και αντίστροφα, προφανώς επειδή πάτε προς ιδιωτικοποίηση των ΕΛ.ΤΑ. –και αν οι ταχυμεταφορές δεν ιδιωτικοποιήθηκαν οφείλεται σε άλλους λόγους, όχι στην πρόθεσή σας- αντιλαμβανόμαστε ότι θέλετε ίσως να κάνετε πιο ελκυστικό το πακέτο και να πείτε: «Εδώ ΕΛ.ΤΑ. και Εμπορική Τράπεζα μέσω ΕΛ.ΤΑ.», η οποία θα τα εξυπηρετεί. Τελειώνω λέγοντας το εξής απλό. Η Ελλάδα έχει πολλές εμπορικές τράπεζες. Τα καταστήματά τους έχουν κατακλύσει πλέον κάθε τετράγωνο. Και είναι και προβληματική πλέον η προοπτική τους ή να διατηρηθούν εάν δεν συγχωνευθούν, αν, αν… Αυτό που χρειαζόμαστε επομένως δεν είναι άλλη μία εμπορική τράπεζα, αλλά χρειαζόμαστε ένα ταμιευτήριο με ταμιευτηριακή και κοινωνική λογική. Αυτό το ταμιευτήριο εσείς έρχεστε να το διαλύσετε. Και κάνετε το εξής πρωτότυπο σε όλη την Ευρώπη: να είναι η Ελλάδα η μόνη χώρα που να μην έχει ειδικό πιστωτικό ίδρυμα ταμιευτηριακού τύπου για τη λαϊκή αποταμίευση και με κοινωνικό ρόλο. Αυτό το οποίο κάνετε, -το επαναλαμβάνω- εφόσον επιμείνετε, είναι ένα έγκλημα κατά της ελληνικής οικονομίας, κατά των μικροαποταμιευτών που δεν έχουν άλλο καταφύγιο παρά το Ταμιευτήριο, είναι ένα έγκλημα κατά της περιφέρειας. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ. Έχετε κι εσείς τέσσερα λεπτά. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ: Κύριε Υπουργέ, μην ξεχάσετε ότι υπάρχει και μία τροπολογία… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Αν έχετε κάτι να πείτε επί των τροπολογιών των Βουλευτών και επί των παρατηρήσεων… ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Ναι. Έχω να πω αρκετά πράγματα. Κατ’ αρχάς θα ήθελα να πω σε αυτά τα οποία ακούστηκαν, στα γενικότερα ζητήματα, ότι υπήρξε μια υποκριτική κριτική προς την Κυβέρνηση για το εάν όλοι οι υπάλληλοι στην Ελλάδα, οι οποίοι έχουν υποπέσει σε ποινικά αδικήματα, έχουν οδηγηθεί στην έξοδο από την υπηρεσία τους. Κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν νόμοι. Υπάρχει διάκριση εξουσιών, υπάρχουν κώδικες για τους υπαλλήλους. Μου ειπώθηκε μια περίπτωση για την Αριδαία ή την Αρναία. Δεν θυμάμαι ακριβώς τι ειπώθηκε. Έχει πάει στον εισαγγελέα, ασχολείται η δικαιοσύνη. Είναι μάλιστα υπάλληλος των ΕΛ.ΤΑ., δεν είναι υπάλληλος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Αλλά η κ. Μπούμη, η οποία παρίσταται εδώ, δεν γνωρίζει να μου πει πού ακριβώς έχει φθάσει η υπόθεση. Ειπώθηκε ότι είναι μια κακή συγκυρία σήμερα γιατί κατετέθη ένας «ελαφρύς προϋπολογισμός». Με αυτούς τους προϋπολογισμούς τα τελευταία χρόνια, που πάντοτε εσείς στερεότυπα χαρακτηρίζετε ως ελαφρείς, ως ψευδείς, ως ψευδεπίγραφους, ως απατηλούς, με αυτούς τους προϋπολογισμούς πήγαμε την Ελλάδα μπροστά. Τι να κάνουμε; Πήγαμε την Ελλάδα μπροστά. Και έχουμε συγκεκριμένα αποτελέσματα… ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δύο εκατομμύρια Έλληνες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Η Ελλάδα έχει φθάσει στην εικοστή τέταρτη θέση ως ισχυρή οικονομία στον κόσμο και η Κυβέρνηση έχει δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις. ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Και πρώτοι στη διαφθορά. Αυτό δεν το λέτε. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Και αυτό το οποίο έχει κανείς να πει για το θέμα της πολιτικής λύσης του Κυπριακού, που με τόση άνεση το καταγγέλλετε, είναι: περιμένετε τη 12η Δεκεμβρίου. ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δεν σας είπαμε αυτό. Άλλο σας είπαμε. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Περιμένετε τη 12η Δεκεμβρίου. Είναι πολύ εύκολο κανείς να βγαίνει και να λέει διάφορα πράγματα. Το δύσκολο είναι να τα κάνει. Ξέρετε, έχει ειπωθεί ότι όποιος γνωρίζει, πράττει. Όποιος δεν γνωρίζει, διδάσκει. Εδώ είμαστε μέσα στο ναό των πράξεων, όχι των λέξεων. Μην το ξεχνάμε. Έρχομαι σε συγκεκριμένες προτάσεις οι οποίες υπήρξαν. Ο κ. Καστανίδης ζήτησε –και μπορώ να το αποδεχθώ- να υπάρξει μια επανάληψη στο καταστατικό του κοινωνικού ρόλου. Για το λόγο αυτό η παράγραφος 3 του άρθρου πρώτου επαναλαμβάνεται χωρίς τον αριθμό 3 στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του καταστατικού. Επαναλαμβάνεται δηλαδή ο συγκεκριμένος κοινωνικός ρόλος και στο καταστατικό. Υπήρξε από τον κ. Κακλαμάνη ένα θέμα για κάποιους μικρού αριθμού εκτιμητές, που έχουν συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Ρυθμίζονται τα θέματά τους, πλήρως. Στις καταργούμενες διατάξεις στο άρθρο δέκατο πέμπτο παράγραφος 1 εδάφιο δ’ δεν καταργείται η δυνατότητα πρόσληψής τους. Σημειώνεται επί λέξει «πλην της περιπτώσεως γ΄ εκτιμητές του άρθρου 9 και του άρθρου 10». Στο δε άρθρο τρίτο παράγραφος 6 προστέθηκαν οι λέξεις «συμβάσεις εργασίας», ώστε να μεταφερθούν οι εκτιμητές στη νέα εταιρεία. ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Αυτό ενέχει δήλωσή σας ερμηνευτική, έτσι; ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Προφανώς. Στο άρθρο τέταρτο κάνω μια επαναδιατύπωση για να είμαι σαφής γιατί αφορά το γενικό κανονισμό προσωπικού. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού) Κύριε Πρόεδρε, θα μου επιτρέψετε γιατί πρέπει να ολοκληρώσω. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Επειδή είστε σε ουσιαστικές παρατηρήσεις θα σας δώσω το χρόνο. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Επαναδιατυπώνεται η παράγραφος 1 από την αρχή της –το άρθρο τέταρτο επαναλαμβάνω- μέχρι τις λέξεις «Γενικός Κανονισμός Προσωπικού» ως ακολούθως: «1.α.Με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου καταρτίζεται ο υπηρεσιακός οργανισμός. Μετά από τη γνώμη της αντιπροσωπευτικότερης πρωτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων ο υπηρεσιακός οργανισμός εγκρίνεται από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών εντός τριών μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου. β. Με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου και μετά από γνώμη της αντιπροσωπευτικότερης πρωτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων καταρτίζεται μέσα σε ένα έτος από τη δημοσίευση του νόμου αυτού ο Γενικός Κανονισμός Προσωπικού, που τίθεται σε εφαρμογή με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου». Στην επομένη περίοδο που αρχίζει με τη λέξη «εφόσον» αντί των λέξεων «των κανονισμών» τίθενται οι λέξεις «του κανονισμού αυτού». Στο άρθρο ένατο στην παράγραφο 3 τίθεται εδάφιο θ΄ ως ακολούθως: «θ.Παροχή συμβουλών σε επιχειρήσεις για αναδιαρθρώσεις ή εξυγίανση». Είναι το τι μπορεί να κάνει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Αυτό παραλείφθηκε κατά την αναδιατύπωση στο τελικό κείμενο. Αυτό το οποίο είπα και από το Βήμα προηγουμένως: Στο άρθρο δέκατο τίθεται παράγραφος 14 ως ακολούθως: «Με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου μπορεί να διατίθεται για κοινωφελείς, εκπαιδευτικούς και αναπτυξιακούς σκοπούς έως και το 3% επί των ετησίων καθαρών κερδών της εταιρείας μετά από φόρους». Στην παράγραφο αυτή διαγράφονται οι λέξεις «μπορεί να διατίθεται» και στη θέση τους μπαίνει η λέξη «διατίθεται». Γίνεται δηλαδή η παράγραφος: «Με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου διατίθεται για κοινωφελείς…». Αυτά τα οποία αναφέρονται στο άρθρο δέκατο τέταρτο και τα οποία πρότεινε ο κ. Βαρδίκος και επειδή δεν έχει προτείνει συγκεκριμένη τροπολογία είμαι αναγκασμένος να διαβάσω στο σύνολο: Στο άρθρο δέκατο τέταρτο στην παράγραφο 4 στο πρώτο εδάφιο μετά τη φράση «…η οποία αποτελείται από τον πρόεδρο και έξι μέλη», προστίθεται: «Από αυτά, τα δύο μέλη προέρχονται από την Ελληνική Αεραθλητική Ομοσπονδία». Στην παράγραφο 7 στο δεύτερο εδάφιο μετά τη φράση «… που προτείνεται από τον οικείο νομάρχη», προστίθεται: «Ο πρόεδρος ή ένας από τους αντιπροέδρους της Ελληνικής Αεραθλητικής Ομοσπονδίας, που προτείνεται από την ίδια…» και το λοιπό εδάφιο παραμένει ως έχει. Στην παράγραφο 5 στο πρώτο εδάφιο μετά τη φράση «…η διενέργεια διαγωνισμών όπου απαιτείται» προστίθεται: «και η παρακολούθηση της εκτέλεσης των σχετικών με τους σκοπούς της έργων, όπως συνεδριακό κέντρο, μουσείο πτητικών μηχανών και ομοιωμάτων, ξενοδοχειακή υποστήριξη, πίστες αθλημάτων» και το λοιπό εδάφιο παραμένει ως έχει. Στις προτάσεις τις οποίες έκανε ο εισηγητής κ. Βλαχόπουλος: Στο άρθρο τρίτο παράγραφος 6 μετά τη λέξη «δικαιοπραξίες» τίθεται οι λέξεις «συμβάσεις εργασίας». Στο άρθρο πέμπτο παράγραφος 4 στην πρώτη περίοδο μετά τις λέξεις «δημοσίους υπαλλήλους» τίθενται οι λέξεις «εξαιρουμένου εκείνου που αναφέρεται στην κατάργηση της θέσης». Στο άρθρο πέμπτο παράγραφος 12 οι λέξεις «το μόνιμο ή δόκιμο» αντικαθίστανται από τις λέξεις «το μεταφερόμενο». Επίσης, στο άρθρο πέμπτο παράγραφος 5 στη φράση «στις αποδοχές αυτές δεν συμψηφίζονται», τίθεται το «δεν» αντί του «δε» και γίνεται δηλαδή «στις αποδοχές δεν συμψηφίζονται». Τέλος, ρώτησα για ένα θέμα γιατί δεν κατάλαβα καλά τι ειπώθηκε και αντελήφθην τι εννοείτε, παρ’ όλο που θεωρώ ότι δεν δημιουργεί θέμα, για να είμαστε μέσα στη λογική –και θα το ξαναφέρω αργότερα, αφού θεωρήσω ότι έχετε πειστεί- στο άρθρο δέκατο στις τελικές διατάξεις στην παράγραφο 6 που αναφέρει: «Τα ποσά που καταβλήθηκαν από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο σε βάρος του προϋπολογισμού του και αφορούν το επίδομα της πληροφορικής (επίδομα προσέλκυσης και παραμονής) τις πάσης φύσεως αμοιβές, αποζημιώσεις και επιδόματα του προσωπικού του και τις δαπάνες για τον εν γένει εκσυγχρονισμό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου», διαγράφονται οι λέξεις «και τις δαπάνες για τον εν γένει εκσυγχρονισμό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου» και παραμένει στη συνέχεια ως έχει. Μπήκε ένα θέμα για το ν. 3049. Και θα σας ξαναπώ για τα ΚΤΕΛ. ‘Ολες οι διατάξεις αποτελούν, όπως είπατε και εσείς, απλές επαναλήψεις ενός κοινού καταστατικού, μιας οποιασδήποτε ανώνυμης εταιρείας. Ο 3049, στον οποίο παραπέμπει η διάταξη για τα ασφαλιστικά ταμεία, προβλέπει μια συγκεκριμένη διαδικασία. Τι λέω στη τροπολογία που σας κατέθεσα: «Με τη διαδικασία και κατ’ ανάλογο εφαρμογή του ν. 3049/2002». Έπρεπε να προσδιορίσω διαδικασία, είναι προφανές. Δεν υιοθετώ το σύνολο των δυνατοτήτων που δίδει ο νόμος, έπρεπε να προσδιορίσω διαδικασία. Τι να προσδιορίσω δηλαδή. Όταν έρθει το ασφαλιστικό ταμείο να πάρει μετοχές, με ποιο τρόπο το δημόσιο θα προσδιορίσει την αξία των μετοχών αυτών; Και αν διαβάσετε το συγκεκριμένο νόμο, θα δείτε ότι αναφέρεται σε συγκεκριμένα σημεία, στο άρθρο 6 παράγραφο 5, μετά την έκδοση της σχετικής απόφασης από τη ΔΕΑ διενεργείται αποτίμηση της επιχείρισης ή εκτίμηση των περιουσιακών στοιχείων της από ανεξάρτητο σύμβουλο και αν πρόκειται για ανταλλαγή μετοχών λέει τη διαδικασία με την οποία γίνεται ανταλλαγή μετοχών σε ό,τι αφορά τα ΕΛΤΑ και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Υπάρχουν πλήρεις και σαφείς απαντήσεις, τις οποίες δίδει ο συγκεκριμένος νόμος. Να καταλήξω με το θέμα των ΚΤΕΛ, όπου σας είπα την άποψη της Κυβέρνησης. Μου είπατε γιατί όχι οι νταλίκες, γιατί όχι τα Ι.Χ., γιατί όχι τα ποδήλατα, γιατί όχι οι πεζοί και βεβαίως τα πούλμαν. Όμως αυτήν τη στιγμή κάνουμε μια συγκεκριμένη ρύθμιση. Είναι ρύθμιση που έχει γίνει εδώ και καιρό και την οποία είχατε αποδεχτεί ως παράταξη και ήταν πολύ σωστό. Υποθέτω ότι διαπιστώθηκε στην πορεία πως κάποιοι από τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι σε μια ηλικία εξήντα πέντε ετών και οι οποίοι είχαν κάποια θέματα, αυτοί έρχονται και σας λένε «δώστε μας μια προθεσμία». Δίνουμε μια προθεσμία, η οποία είναι η 31.12.2002, προκειμένου … ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Προέβλεπε προεδρικό διάταγμα… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας παρακαλώ, κύριε Κιλτίδη, είπατε την άποψή σας, λέει την άποψή του ο Υπουργός. Από κει και πέρα τι θα κάνουμε; Η διαδικασία στο Κοινοβούλιο είναι συγκεκριμένη. Είπατε, είπε, τελείωσε, αυτό είναι. Αν εμμένει στην άποψή του, τι να τον κάνουμε; Να τον δείρουμε δηλαδή να αποδεχθεί την άποψή σας; Δεν το κατάλαβα καλά. Κύριε Υπουργέ, σας παρακαλώ. Και εγώ βρίσκομαι σε δύσκολη θέση. Θα μπορούσατε τις αλλαγές αυτές να τις κάνετε από την αρχή, να μην έχουμε αυτό το διάλογο με τους συναδέλφους. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Κύριε Πρόεδρε, η πρόθεσή μου, όποτε φέρνω σχέδιο νόμου στη Βουλή, είναι να έχω ένα διάλογο και το γνωρίζουν οι συνάδελφοι και να προσπαθώ πραγματικά να αντιμετωπίζω θέματα, τα οποία εμφανίζονται. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Δεν προέκυψαν αυτά από τη συζήτηση, ήταν κατά νου να γίνουν. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Εδώ στη συζήτηση διαρκώς εμφανίζονται οι εκατό, οι διακόσιοι, δεν ξέρω πόσοι είναι, υποθέτω τους έχετε μετρήσει έναν προς έναν, οι οποίοι έχουν το συγκεκριμένο πρόβλημα. Τι κάνουμε λοιπόν; τους δίνουμε μια παράταση μέχρι 31/12/2002 προκειμένου να τακτοποιήσουν και να νομιμοποιήσουν τις διάφορες διαδικασίες που υπάρχουν. Στο άρθρο 11 παράγραφος 4 η ημερομηνία 31/12/2002 μετατρέπεται σε 31/3/2003. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Δίνετε, λοιπόν, τρεις μήνες καιρό. Έχετε να προσθέσετε τίποτε άλλο, κύριε Υπουργέ; ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Όχι. (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών κ. Βερελής καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες τροποποιήσεις, οι οποίες έχουν ως εξής: «Η παράγραφος 3 του άρθρου πρώτου επαναλαμβάνεται χωρίς τον αριθμό 3 στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του καταστατικού. Άρθρο τέταρτο Επαναδιατυπώνεται η παρ. 1 από την αρχή της μέχρι τις λέξεις «Γενικός Κανονισμός Προσωπικού» ως ακολούθως 1.α.Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου καταρτίζεται ο Υπηρεσιακός Οργανισμός. Μετά από τη γνώμη της αντιπροσωπευτικότερης πρωτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων ο Υπηρεσιακός Οργανισμός εγκρίνεται από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών εντός τριών μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου. β. Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου και μετά από γνώμη της αντιπροσωπευτικότερης πρωτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων καταρτίζεται μέσα σ΄ ένα έτος από τη δημοσίευση του νόμου αυτού ο Γενικός Κανονισμός Προσωπικού, που τίθεται σε εφαρμογή με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου. Στην επομένη περίοδο που αρχίζει με τη λέξη «εφόσον» αντί των λέξεων «των κανονισμών» τίθενται οι λέξεις «του κανονισμού αυτού». Στο άρθρο ένατο στην παρ. 3 τίθεται εδάφιο θ΄, ως ακολούθως «θ. παροχή συμβουλών σε επιχειρήσεις για αναδιαρθρώσεις ή εξυγίανση». Στο άρθρο δέκατο τίθεται παράγραφος 14 ως ακολούθως: «Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου διατίθεται για κοινωφελείς, εκπαιδευτικούς και αναπτυξιακούς σκοπούς έως και το 3% επί των ετήσιων καθαρών κερδών της εταιρείας μετά από φόρους». Στο άρθρο 14ο (Ίδρυση Διεθνούς Ικαρίου Αεραθλητικής Ακαδημίας) Στην παράγραφο 4, στο 1ο εδάφιο μετά το «…η οποία αποτελείται από τον Πρόεδρο και έξι μέλη», προστίθεται: «Από αυτά, τα δύο μέλη προέρχονται από την Ελληνική Αεραθλητική Ομοσπονδία». Στην παράγραφο 7 στο 2ο εδάφιο μετά το «… που προτείνεται από τον οικείο Νομάρχη», προστίθεται: «Ο Πρόεδρος ή ένας από τους αντιπροέδρους της Ελληνικής Αεραθλητικής Ομοσπονδίας, που προτείνεται από την ίδια.», και το λοιπό εδάφιο ως έχει. Στην παράγραφο 5 στο 1ο εδάφιο, μετά το: «…η διενέργεια διαγωνισμών, όπου απαιτείται» προστίθεται: «και η παρακολούθηση της εκτέλεσης των σχετικών με τους σκοπούς της έργων, όπως συνεδριακό κέντρο, μουσείο πτητικών μηχανών και ομοιωμάτων, ξενοδοχειακή υποστήριξη, πίστες αθλημάτων» και το λοιπό εδάφιο ως έχει. Άρθρο τρίτο, παρ. 6 Μετά τη λέξη «δικαιοπραξίες» τίθεται οι λέξεις «, συμβάσεις εργασίας». Άρθρο πέμπτο, παρ. 4 Στην πρώτη περίοδο, μετά τις λέξεις «δημοσίους υπαλλήλους» τίθενται οι λέξεις «εξαιρουμένου εκείνου που αναφέρεται στην κατάργηση της θέσης». Άρθρο πέμπτο, παρ. 12 Οι λέξεις «το μόνιμο ή δόκιμο» αντικαθίστανται από τη λέξη «το μεταφερόμενο». Άρθρο πέμπτο, παρ. 5 στη φράση «Στις αποδοχές αυτές δεν συμψηφίζονται», τίθενται δεν αντί δε. Άρθρο δέκατο στην παράγραφο 6 μετά τις λέξεις «επιδόματα στο προσωπικό του» διαγράφονται οι λέξεις «και τις δαπάνες για τον εν γένει εκσυγχρονισμό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου» και συνεχίζει ως έχει. Στο άρθρο ενδέκατο στην παράγραφο 4 η ημερομηνία 31-12-2002 γίνεται 31.3.2003.»). ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση ενιαία επί της αρχής των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών: «Σύσταση ανωνύμου τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Ελλάδος Ανώνυμη Τραπεζική Εταιρεία» και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με τα άρθρα 72 παρ. 4 του Συντάγματος και 108 παρ. 7 του ΚτΒ. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο με τις τροποποιήσεις του κυρίου Υπουργού; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κατά πλειοψηφία, πλην των άρθρων που δηλώσαμε ότι ψηφίζουμε. ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών «Σύσταση ανωνύμου τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Ελλάδος Ανώνυμη Τραπεζική Εταιρεία» και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και στο σύνολο μαζί με τις τροπολογίες που κατέθεσε και απεδέχθη ο Υπουργός και έχει ως εξής: (Να καταχωρισθεί το κείμενο του νομοσχεδίου σελ. 263α) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ΄ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου. ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το Σώμα παρέσχε την ζητηθείσα εξουσιοδότηση. Κύριοι συνάδελφοι, στο σημείο αυτό δέχεστε να λύσουμε τη συνεδρίαση; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 00.51΄ λύεται η συνεδρίαση για σήμερα ημέρα Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2002 και ώρα 10.30΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος νομοθετική εργασία: Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας: «Κύρωση του Κώδικα Προσωπικού Λιμενικού Σώματος», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη. Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ Συνεδρίαση 19-11-2002 σελ. 5