Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2002
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΙΗ΄
      ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
      ΘΕΜΑΤΑ
      Α΄ ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
      1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
      2. Άδεια απουσίας των Βουλευτών Γ. Δεικτάκη και Π. Μαντούβαλου, σελ.
      3 .Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το Δημοτικό Σχολείο Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου, το 14ο Δημοτικό Σχολείο Χαϊδαρίου και το 7ο Γυμνάσιο Αγρινίου, σελ.
      4. Συζήτηση επί των αιτήσεων άρσης ασυλίας των Βουλευτών Χ. Βοσνάκη, Δ. Πιπεργιά και Ε. Τζιόλα.
      Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
      1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
      2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
      3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 14 Νοεμβρίου 2002.
      Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
      1. Κατάθεση εκθέσεων Διαρκούς Επιτροπής: Η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτει τις εκθέσεις της στα σχέδια νόμων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
      α)«Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Σλοβενίας για την αποφυγή της διπλής φορολογίας αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου», σελ.
      β) «Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Νοτίου Αφρικής για την αποφυγή της διπλής φορολογίας αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου.», σελ.
      γ) «Κύρωσης της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν για την αμοιβαία συνδρομή μεταξύ των Τελωνειακών του Διοικήσεων», σελ.
      2. Ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Γεωργίας:
      α) «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ του Υπουργείου Γεωργίας της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Γεωργίας Δασών και Τροφίμων της Δημοκρατίας της Σλοβενίας για συνεργασία στον τομέα της γεωργίας», σελ.
      β)«Κύρωση της Συμφωνίας για την εφαρμογή των διατάξεων της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982, όσον αφορά στη διατήρηση και στη διαχείριση των αλληλοεπικαλυπτόμενων αποθεμάτων και άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων υδρόβιων ζώων», σελ.
      3.Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Τροποποίηση και συμπλήρωση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου και άλλες διατάξεις», σελ.
      4. Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών: «Επιθεώρηση αρχών της εξωτερικής υπηρεσίας, εκπαίδευση και αξιολόγηση των υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών και άλλες διατάξεις», σελ.
      ΟΜΙΛΗΤΕΣ
      Α. Επί των αιτήσεων άρση ασυλίας: 
      ΚΟΝΤΟΜΑΡΗΣ Ε., σελ.
      ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φ., σελ.
      ΜΑΚΡΗ Ζ., σελ.
      ΤΖΕΚΗΣ Α., σελ.
      Β. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείού Οικονομίας και Οικονομικών:
      ΦΛΩΡΙΔΗΣ Γ., σελ.
      Γ. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών:
      ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ Α., σελ.
      ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ Ι., σελ.
      ΔΑΜΑΝΑΚΗ Μ., σελ.
      ΚΑΝΕΛΛΗ Λ., σελ.
      ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ Β., σελ.
      ΛΟΒΕΡΔΟΣ Α., σελ.
      ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ Κ., σελ.
      ΝΙΩΤΗΣ Γ., σελ.
      ΠΑΓΚΑΛΟΣ Θ., σελ.
      ΠΑΥΛΙΔΗΣ Α., σελ.
      ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ Β., σελ.
      ΣΠΥΡΑΚΗ Χ., σελ.
      ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ Κ., σελ.
      ΤΑΣΟΥΛΑΣ Κ., σελ.
      ΤΣΙΠΡΑΣ Β., σελ.
      ΧΑΪΤΙΔΗΣ Ε., σελ.
      
ΠΡΑΚΤΙΚΑ  ΒΟΥΛΗΣ
Ι΄  ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ  Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  ΙΗ΄
Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2002
      Αθήνα, σήμερα στις 13 Νοεμβρίου 2002, ημέρα Τετάρτη  και ώρα 10.55΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Α΄ Αντιπροέδρου αυτής  κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ.
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας):  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
	Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο των επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 14 Νοεμβρίου 2002.
	Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ. 2 και 3 Καν. Βουλής).
1.	Η με αριθμό 104/11.11.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Μπεντενιώτη προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικώς με την εκπροσώπηση της χώρας μας στην 8η Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής στην Μπιενάλε της Βενετίας.
2.	Η με αριθμό 106/11.11.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Δημητρίου Σιούφα προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σχετικώς με την καταβολή των χρημάτων που οφείλει το κράτος στο Ταμείο Επαγγελματιών Βιοτεχνών Ελλάδος κλπ.
      3. Η με αριθμό 109/11.11.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αντωνίου Σκυλλάκου προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικώς με την εγκατάσταση Κέντρου Υπερυψηλής Τάσης της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού στον Υμηττό, τις επιπτώσεις κλπ.
      4. Η με αριθμό 107/11.11.2002 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Ασημίνας Ξηροτύρη-Αικατερινάρη προς τους Υπουργούς Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικώς με τη διενέργεια προσεισμικών ελέγχων στα σχολικά κτίρια.
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ.2&3 Καν. Βουλής). 
      1. Η με αριθμό 100/11.11.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή προς τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, σχετικώς με τη δημιουργία κινητής μονάδας και ειδικών τμημάτων για την οδοντιατρική περίθαλψη των ατόμων με νοητική υστέρηση.
      2. Η με αριθμό 102/11.11.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ιωάννη Χωματά προς τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, σχετικώς με τα χρέη των δημόσιων νοσοκομείων.
      3. Η με αριθμό 108/11.11.2002 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Λιάνας Κανέλλη προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικώς με την κατάργηση των πτήσεων της Ολυμπιακής Αεροπορίας προς την Αυστραλία.»
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην 
      ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
      ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΑΡΣΕΩΣ ΑΣΥΛΙΑΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
      Συζήτηση και λήψη απόφασης, σύμφωνα με το άρθρο 62 του Συντάγματος, για τις αιτήσεις άρσεως της ασυλίας των Βουλευτών:
      1. Χρήστου Βοσνάκη
        2. Δημητρίου Πιπεργιά
      3. Ελευθερίου Τζιόλα
      Για τη συζήτηση των αιτήσεων άρσεως ασυλίας των Βουλευτών από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ορίζεται ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο Βουλευτής κ. Άγγελος Τζέκης.
      Ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ κ. Ευτύχιος Κοντομάρης έχει το λόγο.
      ΕΥΤΥΧΗΣ ΚΟΝΤΟΜΑΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε τρεις υποθέσεις άρσεως ασυλίας συναδέλφων. Η μία αναφέρεται στον  κ. Βοσνάκη ο οποίος ήταν στη Δημοτική Επιχείρηση Ραδιοφωνίας της περιοχής του νομού του ως δημοτικός σύμβουλος. Και υπήρξε από την ΑΕΠΙ, την Εταιρεία Πνευματικών Δικαιωμάτων, η απαίτηση να της αποδοθούν χρήματα, σύμφωνα με τη νομοθεσία, για τις εκπομπές που είχε αυτό το δημοτικό ραδιόφωνο. 
      Από τη συζήτηση που έγινε στην επιτροπή, αλλά και από όλα τα στοιχεία που έχουμε, φαίνονται δύο πράγματα. Πρώτον, υπάρχει μία συλλογική ευθύνη και δραστηριότητα εκεί. Το δεύτερο είναι ότι είχε ζητήσει ο ίδιος ο συνάδελφος από την ΑΕΠΙ να προσκομίσει συγκεκριμένα παραστατικά με τα οποία θα μπορούσε να πληρώσει αυτά που έπρεπε η δημοτική επιχείρηση. Από εκεί και μετά η ίδια η ΑΕΠΙ δεν φρόντισε έγκαιρα –δεν ξέρω μέχρι σήμερα αν τα έχει στείλει- να στείλει αυτά τα παραστατικά. Πάντως η θέληση και τότε του δημοτικού συμβούλου, αλλά και τώρα του συναδέλφου του κ. Βοσνάκη είναι ότι στο βαθμό που υπάρχουν τα παραστατικά από την ΑΕΠΙ πρέπει να πληρωθούν. Επομένως δεν βλέπω κανένα θέμα άρσης ασυλίας του συναδέλφου. 
      Η δεύτερη περίπτωση αναφέρεται στον συνάδελφο τον κ. Πιπεργιά για θέματα πολεοδομικής νομοθεσίας και παράβασης. 
      Υπάρχει μία συγκεκριμένη άδεια οικοδομής. Σύμφωνα με τη νομοθεσία στο βαθμό που γίνονται οι εργασίες μπορούν μέσα σ’ ένα τετράμηνο να διορθωθούν με αναθεώρηση της αδείας οι όποιες προσθήκες, οι όποιες διαρρυθμίσεις, οι όποιες διορθώσεις γίνονται στην οικοδομή. Αυτό δεν το έπραξε η υπηρεσία, να ενημερώσει δηλαδή όπως τους απλούς πολίτες και τον συνάδελφο ότι μπορούσε να κάνει αναθεώρηση της αδείας του. Απεναντίας έσπευσε να προχωρήσει σε μηνύσεις, σε καταλογισμό αυθαιρέτων και πρόστιμα. 
      Στο βαθμό, λοιπόν, που το έμαθε αυτό ο κύριος συνάδελφος, όπως μας πληροφόρησε κι έχουμε και τα αποδεικτικά στοιχεία στην επιτροπή, προέβη στην αναθεώρηση της συγκεκριμένης οικοδομικής αδείας και είναι νόμιμος και δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα. Επομένως και εδώ θεωρώ ότι νομίμως έπραξε ο συνάδελφος στο σύνολο της δραστηριότητάς του σε σχέση με την οικοδομή κι έτσι δεν συντρέχει λόγος άρσης ασυλίας. 
      Η τρίτη περίπτωση αναφέρεται στο γνωστό ατυχές περιστατικό του συναδέλφου μας του κ. Τζιόλα, ο οποίος πραγματικά σ’ ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα λίγο έλειψε να χάσει τη ζωή του. Ήταν στην Εντατική για αρκετό χρονικό διάστημα. Θεωρώ ότι ο φάκελος από την πλευρά και της εισαγγελίας και των ανακριτικών αρχών ήταν ατελής. Πρώτον αυτό. 
      Δεύτερον, στο βαθμό που και ο ίδιος μας ενημέρωσε, κάνει τα πάντα, ώστε αστικά οι άνθρωποι που τραυματίστηκαν κι έπαθαν και ζημιές στο αυτοκίνητό τους να μπορούν μέσω των ασφαλιστικών εταιρειών -διευκολύνει κι εκείνος με τη δική του κατάθεση ως απλός πολίτης βεβαίως- να μη χάσουν πράγματα για τα οποία είχαν απώλειες στο συγκεκριμένο αυτό αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Θεωρώ, λοιπόν, ότι και εδώ δεν συντρέχει λόγος άρσης ασυλίας του συναδέλφου και προτείνω να μην γίνει.
      Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το λόγο έχει η κ. Ζωή Μακρή, εισηγήτρια της Νέας Δημοκρατίας.
      ΖΩΗ ΜΑΚΡΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Στην πρώτη περίπτωση ζητείται σύμφωνα με το νόμο από τον Αντιεισαγγελέα Πρωτοδικών Έδεσσας η άρση ασυλίας του συναδέλφου κ. Χρήστου Βοσνάκη, ώστε να είναι δυνατή η δίωξή του για το αδίκημα της παράβασης του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων. 
      Από τη μελέτη των στοιχείων που μου τέθηκαν υπόψη η πράξη φαίνεται ότι τελέστηκε στην Έδεσσα στις 19-1-1998 όταν πρόεδρος της Επιχείρησης Ανάπτυξης και Πληροφόρησης της ΤΕΔΚ του Νομού Πέλλας, στην οποίαν ανήκει η οργάνωση και η λειτουργία του διαδημοτικού ραδιοφωνικού σταθμού, ήταν ο συνάδελφος. Από την ανάγνωση της συστατικής πράξης της εν λόγω επιχείρησης δεν προκύπτει σαφώς ποιος την εκπροσωπεί καίτοι το πιθανότερο είναι να εκπροσωπείται από τον πρόεδρό της. Από την ανάγνωση, όμως, και της καταθέσεως του αθωωθέντος κατηγορουμένου, που, κατά δήλωσή του, ήταν υπεύθυνος του διαδημοτικού ραδιοφώνου, προκύπτει ότι η πρόθεση ήταν να καταβληθούν τα οφειλόμενα πνευματικά δικαιώματα. Ποτέ όμως δεν γνωστοποιήθηκαν από την ΑΕΠΙ ούτε το ποσοστό που δικαιούται ούτε και ο κατάλογος των δημιουργών που είναι μέλη της. 
      Με τα δεδομένα αυτά θεωρούμε ότι δεν πρέπει να αρθεί η ασυλία του συναδέλφου και σε κάθε περίπτωση αναμφίβολα τα πνευματικά δικαιώματα πρέπει να καταβάλλονται στους δημιουργούς τους. Η σχετική, όμως, παράλειψη δεν έχει την απαξία που θα είχε μια ανάλογη ενέργεια ιδιωτικού ραδιοσταθμού γιατί δεν υπήρχε κανένα προσωπικό οικονομικό όφελος του συναδέλφου. 
      Στη δεύτερη περίπτωση του κ. Πιπεργιά ζητείται πάλι με τη νόμιμη διαδικασία η άδεια για την άσκηση ποινικής διώξεως εναντίον του για αυθαίρετη δόμηση. Δεν θα αποφύγω τον πειρασμό να επισημάνω ότι στην περίπτωση αυτήν η πολεοδομία ακολούθησε μια ασυνήθιστα ταχεία και αποτελεσματική διαδικασία, την οποία βεβαίως και επικροτούμε και επιδοκιμάζουμε. Όμως κατά κανόνα γίνονται συστάσεις στους οικοδομούντες και δίνεται χρονικό περιθώριο τριών μηνών για συμπλήρωση της εκδοθείσης άδειας και για άρση των αυθαίρετων κτισμάτων, άνεση η οποία δεν χορηγήθηκε στο διωκόμενο συνάδελφο.
      Ο κ. Πιπεργιάς, όμως, μας διαβεβαίωσε ότι προέβη σε αναθεώρηση της οικοδομικής αδείας του και έχει στα χέρια του έγγραφο της αρμόδιας αρχής, που πιστοποιεί ότι καμία οικοδομική παράβαση δεν υφίσταται πλέον. Όσες δε πιστοποιήθηκαν, έγιναν προσωρινά και μόνο γιατί ήταν απολύτως απαραίτητες για τη συνέχιση και την αποπεράτωση των οικοδομικών εργασιών. 
      Δεν συντρέχει, συνεπώς, κανένας απολύτως λόγος να αρθεί η ασυλία του και να δυσκολευτεί στην άσκηση των καθηκόντων του.
      Σε ό,τι αφορά τώρα στο αίτημα για άρση ασυλίας του συναδέλφου Ελευθέριου Τζιόλα που φέρεται ότι εκτέλεσε το αδίκημα της σωματικής βλάβης από αμέλεια κατά συρροή, θα ήθελα να πω ότι από τις καταθέσεις των εμπλεκομένων στο τροχαίο ατύχημα, προκύπτει ότι εκείνοι κατηγορούν το συνάδελφο ως υπαίτιο του ατυχήματος, γιατί, κατά την άποψή τους, έκανε επικίνδυνους ελιγμούς.
      Σε μένα βεβαίως φαίνεται εξαιρετικά περίεργο αυτό το γεγονός, δοθέντος ότι όλοι γνωρίζουμε πως στο δρόμο Θεσσαλονίκης-Νέων Μουδανιών που έγινε το τροχαίο ατύχημα, η κίνηση είναι πάντοτε υπερβολική και τα περιθώρια ελιγμών ελάχιστα. 
      Σε κάθε περίπτωση, όμως, νομίζω ότι είναι σκόπιμο και επίκαιρο να θυμίσουμε πόσο δύσκολη και επικίνδυνη είναι για τους Βουλευτές και ειδικά της περιφέρειας κάθε μετακίνηση, δεδομένου του φόρτου των υποχρεώσεων και του περιορισμένου χρόνου τους.
      Κατά τη δική μας άποψη για την υπό κρίση αίτηση δεν συντρέχει κανένας λόγος να αρθεί η ασυλία του συναδέλφου, που και ο ίδιος τραυματίστηκε βαρύτατα και ταλαιπωρείται ακόμα και σήμερα. Οι μηνυτές, όσο ο συνάδελφος διατηρεί τη βουλευτική του ιδιότητα, μπορούν κάλλιστα να επιδιώξουν με την κατάθεση σχετικής αγωγής και να επιτύχουν την ικανοποίηση των αστικών επιδιώξεών τους, εάν βεβαίως δικαιωθούν.
      Ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Τζέκης εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας έχει το λόγο.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Όσον αφορά στην περίπτωση του κ. Βοσνάκη, είναι γνωστό ότι ο συνάδελφος ήταν πρώην Δήμαρχος της Έδεσσας και παράλληλα πρόεδρος της επιχείρησης πληροφορικής της Πέλλας. Από ό,τι τουλάχιστον γνωρίζουμε, δεν αρνείται να πληρώσει τα δικαιώματα που προβάλλει η ΑΕΠΙ, με τη διαφορά βέβαια ότι ζητούσε να του δοθούν αναλυτικά στοιχεία από την πλευρά της εταιρείας, ώστε οι υπεύθυνοι του ραδιοφωνικού σταθμού να δώσουν το ποσό που οφείλουν.
      Σε αυτό το σημείο, κύριε Πρόεδρε, θα πρέπει να πούμε ότι πρέπει να θεσμοθετηθούν κανόνες και κριτήρια για τα δικαιώματα των δημιουργών μέσω της ΑΕΠΙ, διότι γνωρίζουμε ότι έχει τα δικά της κριτήρια και με βάση αυτά γίνονται και οι πληρωμές. Ως εκ τούτου θα πρέπει, λοιπόν, να γνωστοποιηθούν τα στοιχεία από πλευράς της ΑΕΠΙ και την οφειλή θα την πληρώσει ο συγκεκριμένος ραδιοφωνικός σταθμός. 
      Πιστεύουμε, επομένως, ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και δεν πρέπει να γίνει η άρση της ασυλίας του κ. Βοσνάκη.
      Για την περίπτωση του συναδέλφου κ. Πιπεργιά, διαβάσαμε το υλικό και υπήρξαν όντως κάποιες αυθαίρετες δομήσεις. Εξηγήσεις έδωσε ο κ. Πιπεργιάς στην αρμόδια επιτροπή, όπου μας ανέφερε ότι έχει πάρει πλέον τις άδειες. Είναι καλό βέβαια να αποφεύγονται οι όποιες παραβάσεις του ΓΟΚ. Πολύ σωστά έκανε τη δουλειά της η πολεοδομία, αλλά γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αυτή δεν είναι η μόνη περίπτωση, χωρίς αυτό να είναι βέβαια αιτιολογία για τον κ. Πιπεργιά.
      Εφόσον έχουν τηρηθεί οι κανόνες και έχει πάρει τις άδειες, πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να γίνει η άρση της ασυλίας του.
      Για τον κ. Τζιόλα, ζητείται η άρση της ασυλίας του, επειδή θεωρείται υπεύθυνος ενός τροχαίου ατυχήματος. Βέβαια διαβάσαμε ότι μπορεί να μην ήταν και έτσι τα πράγματα, όπως τα λένε αυτοί που ζητούν την άρση της ασυλίας. 
      Επισκέφτηκα τον κ. Τζιόλα κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του στο νοσοκομείο. Ήταν και ο ίδιος θύμα του τροχαίου και μάλιστα ήταν σοβαρή η κατάστασή του. Όπως αναφέρουν και τα έγγραφα που μας παρουσιάστηκαν, οι ασφαλιστικές εταιρείες έχουν αποζημιώσει τους αιτούντες την άρση ασυλίας του κ. Τζιόλα και έτσι πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει αιτιολογία για την άρση της ασυλίας.
      Θέλω να προσθέσω, κύριε Πρόεδρε, επειδή γνωρίζω τον εθνικό δρόμο Θεσσαλονίκης-Μουδανιών, ότι μπορεί να έχουν γίνει κάποια σημαντικά έργα στην περιοχή, αλλά στο συγκεκριμένο κομμάτι, όπου ακόμα δεν υπάρχει το διαχωριστικό στη λωρίδα, έχουν γίνει αλλεπάλληλα, ακόμα και θανατηφόρα, τροχαία ατυχήματα. Είναι ζήτημα και των αρμοδίων οργάνων της πολιτείας να επισπεύσουν τα έργα για να μην έχουμε και άλλα θανατηφόρα ατυχήματα.
      Να προσθέσω ότι εκείνη τη μέρα ο κ. Τζιόλας ήρθε με άλλους συναδέλφους από την Αλβανία και κατευθείαν έφυγε χωρίς την απαραίτητη συνοδεία για τη Χαλκιδική.
      Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, ότι δεν υπάρχουν οι συγκεκριμένοι λόγοι για την άρση ασυλίας του κ. Τζιόλα. Γι’ αυτό ζητάμε να απορριφθεί.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Κουβέλης έχει το λόγο.
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Σε ό,τι αφορά τον κ. Βοσνάκη αναφέρομαι στα όσα οι προλαλήσαντες συνάδελφοι υπεστήριξαν με την επισήμανση, κύριε Πρόεδρε, ότι η ΑΕΠΙ οφείλει να διαμορφώνει σαφής κανόνες για την είσπραξη των πνευματικών δικαιωμάτων.
      Σε ό,τι αφορά τον κ. Δημήτριο Πιπεργιά να επισημάνω ότι η πολεοδομική υπηρεσία ορθώς ενήργησε ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά του κ. Πιπεργιά, η οποία με οδηγεί στο να υποστηρίξω την άποψη ότι δεν πρέπει να αρθεί η βουλευτική του ασυλία.  
      Και σε ό,τι αφορά τον συνάδελφο κ. Τζιόλα, για να μην καταπονώ το Σώμα, αναφέρομαι στους συναδέλφους που ανέπτυξαν σχετικώς τα όσα συνιστούν την απόφασή μας για τη μη άρση της βουλευτικής ασυλίας του.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι ο συνάδελφος Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Δεικτάκης ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό.
      Η Βουλή εγκρίνει;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
      Επίσης, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτει τις εκθέσεις της στα σχέδια νόμων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
      Α. «Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Σλοβενίας για την αποφυγή της διπλής φορολογίας αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου».
      Β. «Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Νοτίου Αφρικής για την αποφυγή της Διπλής Φορολογίας και την αποτροπή της φοροδιαφυγής αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου».
      Γ. «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν για την αμοιβαία συνδρομή μεταξύ των Τελωνειακών τους Διοικήσεων».
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει άλλος εγγεγραμμένος να μιλήσει για τις αιτήσεις άρσης ασυλίας.
      Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί των αιτήσεων άρσεως ασυλίας των Βουλευτών κυρίων Χρήστου Βοσνάκη, Δημητρίου Πιπεργιά και Ελευθερίου Τζιόλα και η λήψη της απόφασης αναβάλλεται για άλλη συνεδρίαση που θα καθοριστεί με ειδική ημερήσια διάταξη.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
      ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
      Θα γίνει προεκφώνηση των νομοσχεδίων που είναι γραμμένα στην ημερήσια διάταξη.
      Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
      Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Τροποποίηση και συμπλήρωση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου και άλλες διατάξεις».
      Το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί στο σύνολο στη συνέχεια.
      Υπουργείου Γεωργίας.
      Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ του Υπουργείου Γεωργίας της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Γεωργίας, Δασών και Τροφίμων της Δημοκρατίας της Σλοβενίας για συνεργασία στον τομέα της γεωργίας».
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Γεωργίας: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ του Υπουργείου Γεωργίας της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Γεωργίας, Δασών και Τροφίμων της Δημοκρατίας της Σλοβενίας για συνεργασία στον τομέα της γεωργίας» έγινε δεκτό ομοφώνως σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
      (Το κείμενο του νομοσχεδίου βρίσκεται στο Τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)
      Του ιδίου Υπουργείου. 
      Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας για την εφαρμογή των διατάξεων της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών, σχετικά με το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982, όσον αφορά στη διατήρηση και στη διαχείριση των αλληλοεπικαλυπτόμενων αποθεμάτων και άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων υδρόβιων ζώων».
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Γεωργίας «Κύρωση της Συμφωνίας για την εφαρμογή των διατάξεων της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982, όσον αφορά στη διατήρηση και στη διαχείριση των αλληλοεπικαλυπτόμενων αποθεμάτων και άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων υδρόβιων ζώων» έγινε δεκτό ομοφώνως σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
      (Το κείμενο του νομοσχεδίου βρίσκεται στο Τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)
      Υπουργείου Εξωτερικών. 
      Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Επιθεώρηση αρχών της εξωτερικής υπηρεσίας, εκπαίδευση και αξιολόγηση των υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών και άλλες διατάξεις» σύμφωνα με τα άρθρα 72 παρ.4 του Συντάγματος και 108 παρ.7 του Κανονισμού της Βουλής.
      Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί κατά τη σημερινή συνεδρίαση.
      Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
      Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης. Αναβάθμιση του Σώματος Επιθεωρητών - Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης και του Συντονιστικού Οργάνου Επιθεώρησης και Ελέγχου» σύμφωνα με τα άρθρα 72 παρ. 4 του Συντάγματος και 108 παρ. 7 του Κανονισμού της Βουλής.
      Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί κατά την αυριανή συνεδρίαση.
      Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών.
      Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Σύσταση ανωνύμου τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Ελλάδος Ανώνυμη Τραπεζική Εταιρεία» και άλλες διατάξεις» σύμφωνα με τα άρθρα 72 παρ.4 του Συντάγματος και 108 παρ. 7 του Κανονισμού της Βουλής. 
      Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί σε προσεχή συνεδρίαση.
      Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.
      Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση του Κώδικα Προσωπικού Λιμενικού Σώματος».
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο; 
      ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τη συνήθη διαδικασία. 
      Υπουργείου Δικαιοσύνης.
      Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή».
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο; 
      ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τη συνήθη διαδικασία. 
      Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
      Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Οργανισμός Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και κατάσταση των Λειτουργών και των Υπαλλήλων του» σύμφωνα με τα άρθρα 72 παρ. 4 του Συντάγματος και 108 παρ. 7 του Κανονισμού της Βουλής.
      Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί σε προσεχή συνεδρίαση.
      Επανερχόμαστε στην ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Τροποποίηση και συμπλήρωση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου και άλλες διατάξεις». 
      Κύριε Υπουργέ, έχετε κάποια νομοτεχνική βελτίωση; 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Μάλιστα, κύριε Πρόεδρε. 
      Οι νομοτεχνικές βελτιώσεις που έχουμε να κάνουμε είναι οι εξής:
      Στο άρθρο 1, στην παράγραφο 7 διαγράφεται η περίπτωση γ΄ και αναριθμούνται οι επόμενες. Αυτό γίνεται επειδή αφαιρέθηκε η υποχρέωση για την εκτίμηση της οικογενειακής περιουσίας και επομένως πρέπει να φύγει και η αντίστοιχη προϋπόθεση. 
      Στο άρθρο 1, στην παράγραφο 7, μετά την ανωτέρω αναρίθμηση στην περίπτωση δ΄ και στην προτελευταία σειρά, η φράση της περίπτωσης γ΄ αντικαθίσταται με τη φράση της περίπτωσης β΄. 
      Στο άρθρο 14, στο τέλος της περίπτωσης δ΄ της παραγράφου 8 απαλείφεται η τελεία και προστίθεται κείμενο ως εξής: «για τους Γενικούς Γραμματείς Βουλής και Υπουργείων και εξακολουθούν να ισχύουν μόνο για τους Ειδικούς Γραμματείς Βουλής και Υπουργείων» (ως συνέπεια της εξαίρεσης από τις διατάξεις της παραγράφου 8 των Ειδικών Γραμματέων).
      Επίσης υπάρχει αναγκαιότητα αναρίθμησης των άρθρων, δηλαδή τα άρθρα 13 και 14 θα πρέπει για την ενότητα του νομοθετικού κειμένου να τεθούν πριν από το υπάρχον άρθρο 9 και να λάβουν αριθμό 9 και 10 αντίστοιχα και να αναριθμηθούν τα επόμενα άρθρα αναλόγως. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Πρόκειται για νομοτεχνικές βελτιώσεις.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο και στο σύνολο; 
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό και στο σύνολο κατά πλειοψηφία ως διενεμήθη με τις φραστικές και νομοτεχνικές βελτιώσεις του κυρίου Υπουργού.
      Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Τροποποίηση και συμπλήρωση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής: 
      (Το κείμενο του νομοσχεδίου βρίσκεται στο Τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο των παραπάνω νομοσχεδίων.
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση. 
      Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών: «Επιθεώρηση αρχών της εξωτερικής υπηρεσίας, εκπαίδευση και αξιολόγηση των υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών και άλλες διατάξεις» σύμφωνα με τα άρθρα 72 παρ. 4 του Συντάγματος και 108 παρ. 7 του Κανονισμού της Βουλής. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό το νομοσχέδιο συζητήθηκε και ψηφίστηκε στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή σε εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 70 παράγραφος 2 του Συντάγματος. Θα συζητηθεί σε μία συνεδρίαση ενιαία, όπως ορίζει το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής με τις προαναφερθείσες διατάξεις του και τις τροπολογίες. Υπάρχουν δύο τροπολογίες Υπουργών και τρεις εμπρόθεσμες Βουλευτών. 
      Η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε να διατεθεί συνολικός χρόνος τεσσάρων ωρών για τις αγορεύσεις των εισηγητών, των ειδικών αγορητών και των εγγεγραμμένων στον κατάλογο ομιλητών και δύο ωρών για τις αγορεύσεις του Υπουργού και των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων.
      Η εγγραφή των Βουλευτών στον κατάλογο των ομιλητών σας υπενθυμίζω θα είναι ελεύθερη και θα γίνει σύμφωνα με το άρθρο 96 του Κανονισμού της Βουλής δηλαδή κατά την έναρξη της συζήτησης έως το τέλος της ομιλίας των εισηγητών. Για τη διάρκεια των αγορεύσεων και τη σειρά των ομιλητών εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των άρθρων 64 και 97 του Κανονισμού της Βουλής.
      Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Λοβέρδος.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, έχω τρεις μικρές βελτιώσεις.
      Πρώτη είναι στο γ΄ εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του σχεδίου νόμου μετά τη λέξη «υποψηφίων» προστίθεται η λέξη «και» και διαγράφονται οι λέξεις «καθώς και τη σχετική εμπειρία των υποψηφίων».
      Δεύτερη είναι στο στ΄ εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του σχεδίου νόμου μετά τη λέξη «αλλοδαπής» το κόμμα που ακολουθεί αντικαθίσταται από τελεία και διαγράφονται οι λέξεις «ή και αντίστοιχη επαγγελματική εμπειρία σε αντικείμενο συναφές προς το έργο του Υπουργείου Εξωτερικών».
      Τρίτη είναι στο ένατο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του σχεδίου νόμου διαγράφεται.
      Και τέλος στην παράγραφο 7 του άρθρου 14 του σχεδίου  νόμου η λέξη «Κίνα» αντικαθίσταται με τις λέξεις «Αυτή του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στη Σαγκάη».
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Για τη συζήτηση του σημερινού νομοσχεδίου ορίζεται από το Κ.Κ.Ε ως Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος η Βουλευτής κ. Λιάνα Κανέλλη.
      Η εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ κ. Χριστίνα Σπυράκη έχει το λόγο.
      ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΠΥΡΑΚΗ: Κύριε Πρόεδρε, κυρία και κύριοι Βουλευτές, σήμερα συζητάμε ένα σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών που ως επί το πλείστον έχει τεχνικό χαρακτήρα αφού έρχεται να τροποποιήσει και να συμπληρώσει το νέο οργανισμό του Υπουργείου Εξωτερικών.
      Όπως είναι γνωστό σε όλους ο νέος οργανισμός του Υπουργείου Εξωτερικών κυρώθηκε το 1998 και θα ήταν εύλογο ένα ερώτημα: πώς ο οργανισμός ενός Υπουργείου, που συνήθως ισχύει για δεκαετίες, χρειάζεται τροποποίηση και συμπλήρωση μέσα σε τέσσερα χρόνια. Όσο εύλογο είναι αυτό το ερώτημα τόσο εύκολη είναι και η απάντηση και αυτό όταν καλοπροαίρετα αναλύσουμε τις αρχές πάνω στις οποίες κινείται το νομοσχέδιο και συνειδητοποιήσουμε το πώς εκτυλίσσεται η πραγματικότητα σήμερα.
      Το Υπουργείο Εξωτερικών προτείνει αυτό το σχέδιο μετά από αξιολόγηση εφαρμογής του νέου οργανισμού και αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία. Το Υπουργείο αξιολόγησε την εφαρμογή του νέου κανονισμού γι’ αυτό και οι ρυθμίσεις που προτείνει έχουν προκύψει από μια συνεχή και περισσότερο προσεκτική παρά πρόχειρη προσέγγιση και εκφράζουν συλλογικές απαιτήσεις και όχι μικροπολιτικά συμφέροντα. Επίσης νομίζω ότι όλοι παραδεχόμαστε η ταχύτητα με την οποία οι αλλαγές συμβαίνουν γύρω μας είναι εντυπωσιακή και πάρα πολύ αυξημένη σε σχέση με αυτή του πολύ πρόσφατου παρελθόντος.
      Έτσι γίνεται  αντιληπτό ότι τα τέσσερα χρόνια που εφαρμόζεται ο νέος οργανισμός είναι ένα επαρκές χρονικό διάστημα για να διαφανούν τα σημεία εκείνα που χρήζουν βελτίωσης και, επίσης, να επισημανθούν τα θέματα εκείνα τα οποία χρειάζεται είτε να συμπληρωθούν είτε να καταργηθούν.
      Εξάλλου θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι οι ανάγκες που παλαιότερα ανέκυπταν σ’ ένα διάστημα δεκαετιών στη σύγχρονη πραγματικότητα συσσωρεύονται μέσα σε λίγα χρόνια. Στη διεθνή αυτή συγκυρία των αλλαγών και των νέων προβλημάτων θα ήταν ασυγχώρητη παράλειψη, αν δεν συνεκτιμούσαμε την αύξηση της συμμετοχής της χώρας μας τα τελευταία χρόνια στα διεθνή δρώμενα και τον πρωταγωνιστικό και ουσιαστικό της ρόλο σε μια σειρά θεμάτων. 
      Η παρουσία της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή είναι ιδιαίτερα ενισχυμένη και ποσοτικά και ποιοτικά και σε ένταση και σε ρυθμούς. Αν δε συνεχίσει αυτή τη συνετή, αξιοπρεπή και σταθερή της στάση, οι ρυθμοί θα συνεχίσουν αυξανόμενοι. Αυτοί οι ρυθμοί θα ενισχύσουν τις απαιτήσεις για τη διατήρηση εύρυθμης και αποδοτικής λειτουργίας του Υπουργείου Εξωτερικών.
      Οι ρυθμίσεις που έρχονται σήμερα αφορούν τα ακόλουθα θέματα: Το σύστημα επιθεώρησης των ελληνικών αρχών στο εξωτερικό, την αξιολόγηση και εκπαίδευση των υπαλλήλων, την ενίσχυση των υπηρεσιών ενόψει της ελληνικής προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την επιστημονική στήριξη μέσω του Κέντρου Ανάλυσης και Σχεδιασμού, του Επιστημονικού Συμβουλίου, των Εμπειρογνωμόνων και των Ειδικών Επιστημόνων, τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις, τα οικονομικά θέματα και θέματα για επιμέρους κλάδους του προσωπικού και τέλος –και επιτέλους!- τη διάλυση του Εθνικού Ιδρύματος Υποδοχής και Αποκατάστασης Αποδήμων και Παλιννοστούντων Ομογενών Ελλήνων (Ε.Ι.Υ.Α.Α.Π.Ο.Ε.). 
      Ίσως δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι νιώθω συντονισμένη με τις αρχές στις οποίες βασίζονται οι προτεινόμενες ρυθμίσεις και ότι είναι αρχές αξιολόγησης, διά βίου εκπαίδευσης και επιμόρφωσης, σεβασμού στην εξειδίκευση και στη γνώση, επιστημονικής στήριξης των λειτουργιών του Υπουργείου, ευελιξίας στις διαδικασίες, δίκαιης αντιμετώπισης των θεμάτων των υπαλλήλων, διατήρησης και ενίσχυσης της αξιοπρεπούς εικόνας της χώρας μας στο εξωτερικό, ενίσχυσης της οικονομικής διπλωματίας, αλλά και της αλληλεγγύης των λαών.
      Όλες αυτές οι αρχές θεωρώ ότι διατρέχουν το σχέδιο νόμου και γι’ αυτό χωρίς καμία επιφύλαξη ψηφίζουμε το σχέδιο επί της αρχής. Πιστεύουμε ότι οι προτεινόμενες ρυθμίσεις είναι αποτέλεσμα αξιολόγησης και μελέτης και ότι, όταν τεθούν σε εφαρμογή με το νόμο που θα έχουμε ψηφίσει, θα ενισχύσουν την ευελιξία των διαδικασιών, θα οδηγήσουν σε βελτίωση απόδοσης των υπηρεσιών με αξιοκρατική στελέχωση, θα συμβάλουν στην αντιμετώπιση λιμναζόντων προβλημάτων, αλλά και θα βελτιώσουν τη λειτουργία των εξωτερικών αρχών.
      Το σχέδιο νόμου που συζητούμε σήμερα αποτελείται από τέσσερα κεφάλαια: 
      Το πρώτο κεφάλαιο αναφέρεται στην επιθεώρηση αρχών της εξωτερικής υπηρεσίας, στην αξιολόγηση των υπαλλήλων και στη συνάρτηση της αξιολόγησης αυτής με τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση. Θα προσπαθήσω να επικεντρωθώ στις καινοτομίες που εισάγει αυτό το πρώτο κεφάλαιο στα άρθρα 1- 3. Με την εφαρμογή του συστήματος επιθεώρησης του νέου οργανισμού του 1998, της λειτουργίας των αρχών της εξωτερικής υπηρεσίας ανέκυψαν προβλήματα, όπως οι μεγάλες δαπάνες για τον ετήσιο έλεγχο κάθε αρχής, οι ασάφειες μεταξύ του ρόλου του προϊσταμένου, του υπαλλήλου και του επιθεωρητή, η μη έγκαιρη διεξαγωγή ελέγχου με επιπτώσεις στην υπηρεσιακή εξέλιξη του υπαλλήλου. 
      Επιχειρείται αναμόρφωση του συστήματος. Ο θεσμός του γενικού επιθεωρητή διατηρείται και υπάγεται απευθείας στον Υπουργό Εξωτερικών. Στην άσκηση του έργου του επικουρείται από επιθεωρητές που είναι μόνιμοι υπάλληλοι του Υπουργείου Εξωτερικών, είναι υπάλληλοι εν ενεργεία, με βαθμό -από τους ανώτερους στο διπλωματικό κλάδο- πρέσβη ή πληρεξούσιου Υπουργού Α΄. 
      Τίθενται οι κανόνες σχετικά με τον προγραμματισμό της επιθεώρησης. Προβλέπεται η αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της και καθορίζονται τομείς ελέγχων που διενεργούνται, όπως είναι ο λογιστικός, ο οικονομικός, ο οργανωτικός-λειτουργικός, της αξιοπρεπούς εμφάνισης της αρχής, κτιριολογικής υποδομής, μηχανοργάνωσης και ηλεκτρονικού εξοπλισμού. 
      Πιστεύω ότι χρειάζεται να τονισθούν τα ακόλουθα δύο σημεία: 
      Πρώτον, με τον έλεγχο της λειτουργίας και της απόδοσης από τη γενική επιθεώρηση της αρχής κρίνεται έμμεσα και ο προϊστάμενος της αρχής και οι υπάλληλοι. 
      Δεύτερον, δίνεται η δυνατότητα στον προϊστάμενο της αρχής που βρίσκεται σε συνεχή και άμεση επαφή με τους υπαλλήλους της αρχής να αξιολογήσει άμεσα αυτούς τους υπαλλήλους.
      Η καινοτομία στη συγκεκριμένη περίπτωση θεωρώ ότι συνίσταται στο ότι εισάγεται μία διαδικασία διασταυρούμενου ελέγχου των υπαλλήλων από δύο ανεξάρτητους ελεγκτικούς μηχανισμούς, της γενικής επιθεώρησης έμμεσα, αλλά και άμεση από τον προϊστάμενο. Η διαδικασία, δηλαδή, της αξιολόγησης των υπαλλήλων από τον προϊστάμενο έμμεσα ελέγχεται, γεγονός που αποτελεί ασφαλιστική δικλείδα για μια αμερόληπτη κρίση.
      Θα ήθελα επίσης να επισημάνω άλλες δύο καινοτομίες. Η μία αφορά τη στελέχωση της γενικής επιθεώρησης με υπαλλήλους που προέρχονται από άλλα Υπουργεία, εκτός από το Υπουργείο Εξωτερικών, έτσι ώστε να γίνεται ουσιαστικός έλεγχος σε διαδικασίες, όπως για παράδειγμα αυτές του οικονομικού-λογιστικού ελέγχου, για τις οποίες πιθανόν οι υπάλληλοι του Υπουργείου Εξωτερικών να αντιμετώπιζαν δυσκολίες εξ αντικειμένου.
      Η δεύτερη καινοτομία αφορά το περιεχόμενο της εισήγησης του γενικού επιθεωρητή προς τον Υπουργό, η οποία εισήγηση θα περιέχει εκτός των παρατηρήσεων και προτάσεις βελτιωτικών παρεμβάσεων στην αρχή, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται πιο εύρυθμη λειτουργία της αρχής.
      Αντιλαμβάνομαι –και χαίρομαι γι’ αυτό- ότι η όλη διαδικασία της επιθεώρησης, όπως προτείνεται να ρυθμιστεί με το παρόν νομοσχέδιο, εξακολουθεί να ακολουθεί μία ιδεολογία περισσότερο αξιολόγησης παρά αυστηρού ελέγχου. Είμαι αισιόδοξη ότι όταν αρχίσει η εφαρμογή των ρυθμίσεων αυτών –και εύχομαι να είναι γρήγορα- εκτός των άλλων θα συμβάλει στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης των υπαλλήλων μέσα από αίσθημα δικαιοσύνης και μέσα από μία αντίληψη ότι το κράτος είναι αρωγός και όχι τιμωρός. Αυτό τελικά πιστεύω ότι θα δώσει ώθηση στη δραστηριότητά τους και θα καταλήξει σε μία βελτιωμένη απόδοση.
      Επίσης στο ίδιο κεφάλαιο, με το άρθρο 2 αποδίδεται η αρμόζουσα σημασία στην εκπαίδευση και τη διαρκή επιμόρφωση των υπαλλήλων. Θεσπίζεται το ατομικό μητρώο εκπαίδευσης κάθε υπαλλήλου, ένα είδος χαρτοφυλακίου το οποίο περιέχει τους τίτλους σπουδών και μετεκπαίδευσης, βεβαιώσεις συμμετοχής σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες, δημοσιεύσεις, εργασίες. Αυτό μαζί με το προσωπικό μητρώο και τον ατομικό φάκελό του διευκολύνουν την κρίση των υπηρεσιακών συμβουλίων για τη δικαιότερη, αλλά για την πιο σφαιρική αξιολόγηση των υπαλλήλων. Θα πρέπει να τονιστεί ότι το μητρώο εκπαίδευσης συνεκτιμάται επικουρικά κατά την αξιολόγηση των ουσιαστικών προσόντων των υπαλλήλων.
      Πιστεύω ότι η ρύθμιση αυτή της αξιολόγησης προσφέρει στο Υπουργείο Εξωτερικών ένα εμπεριστατωμένο αρχείο, μία δεξαμενή από την οποία θα μπορεί να αντλεί δυναμικό και να αξιοποιεί τους καταλληλότερους των υπαλλήλων, τους πλέον ενημερωμένους για συγκεκριμένα θέματα. Με αυτόν τον τρόπο, εκτός από τα κίνητρα που δίνονται σε κάθε υπάλληλο για βελτίωση των γνώσεων, συγχρόνως αναβαθμίζεται η λειτουργία του Υπουργείου Εξωτερικών και ενισχύεται η ετοιμότητά του στην αντιμετώπιση ειδικών αναγκών που θα προκύπτουν.
      Ένα άλλο σημείο που θα ήθελα να σχολιάσω είναι η προστασία του υπαλλήλου έναντι οποιασδήποτε πιθανής αυθαιρεσίας της διοίκησης. Δίνεται η δυνατότητα τόσο στα υπηρεσιακά συμβούλια να αναθεωρήσουν εσφαλμένες κρίσεις, αλλά και στον υπάλληλο να έχει την άνεση με τεκμηριωμένα στοιχεία να ανατρέψει κάποια πιθανή ασυνέπεια και αδικία στην κρίση του. Άλλωστε διατηρείται η δυνατότητα άσκησης ενδικοφανούς προσφυγής, που είχε εισαχθεί με τον ν. 2594/1998, αλλά ο υπάλληλος περαιτέρω προστατεύεται, αφού η παράλειψή της δεν δημιουργεί απαράδεκτο για άσκηση αίτησης ακύρωσης.
      Με το άρθρο 3 διευρύνονται οι αρμοδιότητες της Διπλωματικής Ακαδημίας με την πρόβλεψη της δυνατότητας εκπόνησης συμφωνιών για μεταπτυχιακά προγράμματα και εκτέλεση ερευνητικών προγραμμάτων με Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, Τεχνολογικά Ιδρύματα και ερευνητικούς φορείς. Και εδώ θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι το Υπουργείο Εξωτερικών δεν διενεργεί τα μεταπτυχιακά προγράμματα. Απλά έρχεται σε συνεννόηση με τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και προτείνει θεματικές ενότητες, έτσι ώστε τα εκπαιδευτικά ιδρύματα να έχουν γνώση των αναγκών της αγοράς και να προγραμματίζουν τα κατάλληλα μεταπτυχιακά προγράμματα, αλλά και να δεχτούν για εκπαίδευση υπαλλήλους του Υπουργείου Εξωτερικών. Πρόκειται για μια συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών την οποία επιθυμεί να θεσμοθετήσει μέσα από τη ρύθμιση.
      Αντλώντας απόψεις από το πρόσφατο παρελθόν μου –που αναφέρεται σε μία άλλη ζωή, εκτός πολιτικής- θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι η ωφέλεια είναι αμφίδρομη και αμφίπλευρη. Πολλές φορές τα πανεπιστήμια παρασύρονται από περιορισμένα προσωπικά ενδιαφέροντα κάποιων μελών για να αναπτύξουν μεταπτυχιακά προγράμματα των οποίων οι θεματικές ενότητες απέχουν πολύ από τις ανάγκες του ελληνικού δημοσίου και της ελληνικής κοινωνίας.
      Θα ήθελα, επίσης, με την ευκαιρία να τονίσω ότι το Υπουργείο Εξωτερικών ενθάρρυνε με χρηματική ενίσχυση μεταπτυχιακά μαθήματα και σεμινάρια που ενέπιπταν στον κύκλο των ενδιαφερόντων και των αναγκών του, όπως και άλλα Υπουργεία που ασχολούνται με διπλωματικά θέματα. Θα ήθελα να αναφέρω το παράδειγμα του Πανεπιστημίου Κρήτης όπου το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών, ένας ερευνητικός φορέας, και ο τομέας Αρχαιολογίας-Ιστορίας για σειρά ετών διοργάνωνε για υπαλλήλους του δημοσίου μεταπτυχιακά μαθήματα σε θέματα τουρκολογίας. 
      Επίσης αντιλαμβάνομαι ότι με τις ρυθμίσεις αυτές το Υπουργείο Εξωτερικών δεν θα έχει κανένα κώλυμα για την αξιοποίηση κοινοτικών κονδυλίων, που θα χρησιμοποιήσει στη διά βίου εκπαίδευση τόσο των υπαλλήλων του όσο και υπαλλήλων άλλων Υπουργείων. 
      Το δεύτερο κεφάλαιο του νομοσχεδίου αναφέρεται σε υπηρεσιακά και υπαλληλικά θέματα του Υπουργείου Εξωτερικών και περιλαμβάνει τα άρθρα 4 ως 14. Συγκεκριμένα με το άρθρο 4 δίνεται η δυνατότητα εφαρμογής της ηλεκτρονικής διακίνησης εγγράφων για την εξυπηρέτηση Ελλήνων πολιτών στο εξωτερικό. Επίσης με την έκδοση προεδρικού διατάγματος θα ρυθμιστούν και θέματα ηλεκτρονικής υπογραφής. 
      Ένα πολύ σημαντικό θέμα είναι ότι θεσπίζεται μία σύντομη διαδικασία ανάκλησης υπαλλήλου, όταν αυτός υποπέσει σε κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα, ή το Κράτος διαπίστευσης αρνηθεί ή άρει τη διαπίστευση του υπαλλήλου. Παράλληλα, όμως, δημιουργείται μία ασπίδα προστασίας του υπαλλήλου από πιθανές αυθαιρεσίες, διότι πολύ γρήγορα συγκροτείται Υπηρεσιακό Συμβούλιο, το οποίο γνωμοδοτεί για αυτό το παράπτωμα. 
      Με το άρθρο 5 ρυθμίζονται όλα αυτά τα θέματα που αφορούν το γραφείο της Ελληνικής Προεδρίας, το οποίο βεβαίως αντιμετωπίζεται ως μία προσωρινή οργανική μονάδα, αλλά εμπλουτίζεται με ειδικό προσωπικό. Ρυθμίζονται θέματα μετάθεσης, προσέλκυσης υπαλλήλων από άλλα Υπουργεία. Ρυθμίζονται, με ιδιαίτερη δικαιοσύνη, τα θέματα όλων των υπαλλήλων, ανεξάρτητα της προϊστορίας τους και του Υπουργείου από το οποίο προέρχονται. Όλες αυτές οι ρυθμίσεις, που προβλέπονται με το άρθρο 5, αποσκοπούν στην καλύτερη διεξαγωγή της Ελληνικής Προεδρίας. 
      Με το άρθρο 6 διευρύνεται η δυνατότητα συνεργασίας του Κέντρου Ανάλυσης και Σχεδιασμού του ΥΠΕΞ…
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
      Μπορώ να έχω δύο επιπλέον λεπτά στην πρωτολογία μου, κύριε Πρόεδρε; 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Βεβαίως, κυρία Σπυράκη. 
      ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΠΥΡΑΚΗ: ….με πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα της Ελλάδας ή του εξωτερικού, με μη κυβερνητικές οργανώσεις. Προβλέπεται η δυνατότητα απόσπασης εξειδικευμένου προσωπικού από φορείς του δημοσίου για την υλοποίηση των προγραμμάτων αυτών. Αυτό το οποίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε αυτό το άρθρο είναι ότι δημιουργείται θέση επιστημονικού διευθυντή, ο οποίος θα αναλάβει κατά αποκλειστικότητα όλη την οργάνωση του εκπαιδευτικού μέρους και των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων του Υπουργείου Εξωτερικών, έτσι ώστε ο ανώτερος διευθυντής του Κ.Α.Σ. -ο οποίος είναι ανώτερο διπλωματικό στέλεχος- να μπορέσει απρόσκοπτα να εποπτεύει το Κ.Α.Σ.. 
      Όλες αυτές οι ρυθμίσεις, όπως και η ρύθμιση για το πώς συνάπτονται συμβάσεις έργου με διάφορους φορείς, πιστεύω ότι κατά κάποιον τρόπο δίνουν την ευκαιρία να ξεφύγουμε από μία μίζερη διαδικασία και όταν επειγόντως το Υπουργείο Εξωτερικών χρειάζεται τη γνώμη ειδικών για ένα θέμα, να μπορεί να την ζητά και μάλιστα να μπορεί να την ζητά με αξιοπρέπεια. 
      Με το άρθρο 7 ορίζεται η δομή του Επιστημονικού Συμβουλίου και ο τρόπος διορισμού των μελών. Και εδώ φαίνεται η ανάγκη να εμπλουτιστεί το Υπουργείο Εξωτερικών με άτομα με εξειδικευμένη γνώση σε ορισμένα θέματα. 
      Με το άρθρο 8 ρυθμίζονται θέματα τα οποία προσφέρουν ηθική ικανοποίηση σε εν ενεργεία και συνταξιοδοτηθέντες υπαλλήλους του διπλωματικού κλάδου. 
      Με το άρθρο 9 καθορίζονται τα θέματα τα οποία αφορούν τον κλάδο των εμπειρογνωμόνων. Περιγράφεται η διαδικασία επιλογής, τα προσόντα, οι δυνατότητες μετατάξεων. 
      Θεωρώ ότι εδώ χρειάζεται να γίνει μία υπενθύμιση: Θέσεις εμπειρογνωμόνων είχαν ανασυσταθεί το 2001 με το ν. 2949. Με την ανασύσταση οι θέσεις αυτές ήταν περίπου εξήντα, ίσως και παραπάνω. Οι νέες θέσεις που προκύπτουν με τη σημερινή ρύθμιση είναι περίπου τριάντα, αλλά από αυτές φαίνεται ότι αρκετές θέσεις θα καταληφθούν από μετατάξεις υπαλλήλων της καταργούμενης υπηρεσίας Διεθνών Σχέσεων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. 
      Έτσι προκύπτει ότι ο αριθμός των νέων προσλήψεων στον κλάδο αυτό θα είναι μικρός και όχι όπως φαίνεται ενενήντα θέσεις –όπου έγινε και μία σχετική κριτική- και αυτές οι επιπλέον είκοσι θέσεις ενόψει της Προεδρίας θα έκρινα ότι είναι το ελάχιστο δυνατό για να δοθεί ευκαιρία να λειτουργήσει με εντατικούς ρυθμούς το Υπουργείο Εξωτερικών. 
      Με το άρθρο 10 ρυθμίζονται εκκρεμή θέματα που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις του προσωπικού και επίσης εδώ εμφανίζεται μια ιδιαίτερη κοινωνική ευαισθησία σε θέματα συνυπηρέτησης συζύγων με τη διευκόλυνση των αποσπάσεων και την επέκταση των αδειών άνευ αποδοχών. 
      Στο άρθρο 11 γίνονται οι κατάλληλες προσαρμογές που οφείλονται στην καθιέρωση του ευρώ.
      Στο άρθρο 12 ρυθμίζονται επίσης διάφορα θέματα. Κυρίως δίνεται η δυνατότητα να αλλαχθούν αυτά τα περίφημα αυτοκίνητα εικοσαετίας και δεκαετίας που βρίσκονται στις πρεσβείες του εξωτερικού. Επίσης προβλέπεται μια συμμετοχή στην Επιτροπή Αναπροσαρμογής Εκπροσώπου του Γενικού Λογιστηρίου, που διευκολύνει έτσι τις διαδικασίες. Επίσης εάν μου επιτρέπετε και μια ιατρική παρέμβαση, θεωρώ πολύ σημαντικό το ότι τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου, άτομα ηλικιωμένα, μπορούν επιτέλους να ταξιδεύουν σε μια θέση πολύ πιο άνετη για να μην έχουμε και συμβάντα θρομβώσεων, όπως ακούμε πολύ συχνά να συμβαίνουν.
      Το άρθρο 13 αφορά την ενίσχυση του Κοσόβου μέσα από το Ελληνικό Σχέδιο Οικονομικής Ανασυγκρότησης των Βαλκανίων με διάθεση 15 εκατομμυρίων ευρώ, που γίνεται μέσα από χρηματοδότηση διαφόρων φορέων, κοινωφελών και μη κυβερνητικών οργανώσεων και θα πρέπει να τονιστεί ότι και οι φορείς του δημοσίου, αλλά και του ιδιωτικού, που πιθανόν θα συμμετάσχουν, θα αξιολογούνται τόσο πριν την κατάθεση των προγραμμάτων -δηλαδή στη διαδικασία προεκπιλογής- αλλά επίσης και κατά τη διάρκεια της υλοποίησης.
      Με το άρθρο 14 συνιστάται περιφερειακή υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών με τον τίτλο «Γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων Βόρειας Ελλάδας» στη Θεσσαλονίκη, που αποσκοπεί στο να ενισχυθούν οι διμερείς οικονομικές σχέσεις με τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της παρευξείνιας ζώνης.
      Το τρίτο κεφάλαιο αναφέρεται στη διάλυση και εκκαθάριση του Ιδρύματος Υποδοχής και Αποκατάστασης Παλιννοστούντων Ομογενών Ελλήνων. Δίνεται ένα τέλος σε μια υπηρεσία που δεν είχε πλέον λόγο ύπαρξης και που τα λειτουργικά της έξοδα ήταν δυσανάλογα με το προσφερόμενο έργο. Τα θέματα των υπηρετούντων λύνονται κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Επίσης ρυθμίζονται τα θέματα της περιουσίας που έρχεται στο δημόσιο, διαπιστώνεται πότε θα γίνει το πέρας της εκκαθάρισης και οι παλιννοστούντες συνεχίζουν να παίρνουν τις αποδοχές που λάμβαναν από το ίδρυμα της οικείας περιφέρειας. 
      Τέλος, στο τέταρτο κεφάλαιο έχουμε τις εξουσιοδοτήσεις για αλλαγή της μορφής διαβατηρίων και κωδικοποίηση του οργανισμού. 
      Ψηφίζουμε ανεπιφύλακτα επί όλων των άρθρων το νομοσχέδιο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Παυλίδη, έχει παρακαλέσει να προηγηθεί η κ. Κανέλλη και έχω, πιστεύω, την έγκρισή σας για να προηγηθεί .
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Με χαρά παραχωρώ τη θέση μου στην κ. Κανέλλη.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Θα προηγηθεί υμών. Η κ. Κανέλλη εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας έχει το λόγο.
      ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Ευχαριστώ και τον συνάδελφο.
      Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, ευχαριστώ για την ανοχή λόγω ανειλημμένης υποχρέωσης.
      Αγαπητοί συνάδελφοι, διανύουμε περίοδο προσαρμογής στις επιταγές της σύγχρονης Γαληνοτάτης. Είναι προφανές ότι η σύγχρονη Γαληνοτάτη εγεννήθη εν Φλόριντα. Επιτάσσει, λοιπόν, στις συμμάχους χώρες –basales ή, προς μετάφραση, χώρες συναρτημένες από τα συμφέροντα της Γαληνοτάτης- κάποιες πολύ συγκεκριμένες προσαρμογές, οι οποίες βοηθούν την εξάρτηση από το χρόνο. «Ο χρόνος είναι χρήμα» για τη φιλοσοφία της Γαληνοτάτης και το χρήμα προσπορίζεται με πολλούς τρόπους. Ένας από αυτούς είναι ο έλεγχος των μεταφορών, των διόδων, των αντιστάσεων, των διαφορετικών γνωμών και της αντιμετώπισης των συγκρουομένων συμφερόντων.
      Έτσι, λοιπόν, έχουν εξαχθεί από τη Γαληνοτάτη μοντέλα, μοντέλα αντίστοιχα με αυτά που ζούμε τώρα στο Κυπριακό, για παράδειγμα.
      Η ελευθερία στη «Γαληνοτάτη» του 21ου αιώνα της νεοταξίτικης μορφής, είναι να παρέχεται στις περιφερειακές μικρότερες πληθυσμιακές ομάδες της παγκοσμιοποιημένης ομογένειας η δυνατότητα να επιλέγουν ένα εκ των προσφερομένων μοντέλων. Αν κάποιος είναι ο τυχερός, μπορεί τα μοντέλα να είναι πέντε ή έξι. Αν δεν είναι πολύ τυχερός, κατά την κρίση της «Γαληνοτάτης», μπορεί τα μοντέλα να είναι δύο και να καταλήγουν σε σίριαλ τύπου «Εσύ αποφασίζεις».
      Στα πλαίσια αυτής της πρακτικής ως τεχνική αλλαγή μεταφράζεται η προσαρμογή. Το ίδιο συμβαίνει και με αυτό το νομοσχέδιο, το επισημάναμε και προ της εμφάνισης εθνικοποιημένων μοντέλων. Εσχάτως έχουμε και μοντέλα που έχουν ταυτότητα εθνική, εκεί επιτρέπεται. Δεν είναι αντιπατριωτική ούτε θα ομιλήσει κανείς περί «λουλουδούδων» του πατριωτισμού. Έχουμε εδώ, για παράδειγμα, βοσνιακό μοντέλο, ελβετικό μοντέλο. Έχουμε λιβανέζικο μοντέλο, φιλανδοποιϊκό μοντέλο, έχουμε μοντέλο Βελγίου, έχουμε ενδεχομένως μοντέλο βαλκανικής προσαρμογής της Ελβετίας. 
      Είχα την ατυχή εμπειρία να ζήσω την εφαρμογή του ελβετικού μοντέλου στην αφρικανική χώρα που λέγεται Ρουάντα και είχε και το παρατσούκλι «η Ελβετία της Αφρικής»!  Τα αποτελέσματα είναι γνωστά τοις πάσι.
      Οι τεχνικές, λοιπόν, προσαρμογές θεμελιωδών υπηρεσιών κατά τας επιταγάς της «Γαληνοτάτης» συνεπάγονται διόγκωση των αρμοδιοτήτων τριών χρησίμων Υπουργείων, όλα τα υπόλοιπα περισσεύουν απανταχού της γης: Υπουργεία Εξωτερικών προς ταχύτατη συνεννόηση των βασάλες, υπερδιογκωμένα τα οποία ασκούν –προσέξτε τον τεχνικό όρο που χρησιμοποιείται- συνολικότερη, αποτελεσματικότερη πολιτική, Υπουργεία Δημοσίας Τάξεως τα οποία ασκούν συνολικότερη κατασταλτική πολιτική και Υπουργεία Οικονομικών και αυτά υπερδιογκωμένα –τώρα αν θα το λέει κάποιος Εθνικής Οικονομίας ή Οικονομικών ή και τα δύο, είναι απολύτως αδιάφορο στη «Γαληνοτάτη»- τα οποία ασκούν πώς θα χειριστούν συνολικότερα την οικονομική κατανομή του πλούτου για τους ελαχίστους.
      Έτσι, λοιπόν, και εδώ και σε άλλες χώρες-βασάλες έρχονται συνήθως νομοσχέδια τεχνικού χαρακτήρα. Η πολιτική κριτική δεν μπορεί να ασκηθεί επί της ουσίας στον τεχνικό χαρακτήρα. Είναι και ένα εκπληκτικό άλλοθι ο τεχνικός χαρακτήρας, όταν προωθούνται προσαρμογές πολιτικής ή πολιτική προσαρμογής στα καινούρια δεδομένα με ρεαλισμό, με ψυχραιμία, με επιστημονικοφάνεια ή με επιστημοσύνη ενισχυμένα πάρα πολλές φορές και με δημοσκοπήσεις, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μηχανές προώθησης αυτής της καινούριας πολιτικής με την οποία το Κομμουνιστικό Κόμμα διαφωνεί, όπως διαφώνησε από την αρχή και με αυτό το νομοσχέδιο.
      Τι έχουμε; Έχουμε μία τεχνική ρύθμιση επί τω αντιδραστικοτέρω. Για παράδειγμα: Ο προσωποποιημένος απολύτως εκ των προτέρων ως προαπαιτούμενος σύμφωνος μηχανισμός με κριτήρια επιλογής, τα οποία στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν –θα τα δείτε, υπάγονται και αυτά στη διαδικασία της πολιτικής σκοπιμότητας- ενισχύει το ρόλο, τη δυνατότητα, τα μέσα και τα έργα του Υπουργού Εξωτερικών, του σημερινού, του αυριανού, του μεθαυριανού. 
      Με έναν άνθρωπο μιλάει η «Γαληνοτάτη» -δεν μιλάει με πολλούς στο Υπουργείο Εξωτερικών- ο οποίος άνθρωπος χρειάζεται να έχει γύρω του έναν στρατό από εμπειρογνώμονες, από ειδικούς, από συνδεδεμένους με τα πανεπιστήμια για να ενισχύει προς τα έξω και να κατανοεί το popolo,  ο λαός τι έχει αποφασίσει το ένα πρόσωπο κάτω από διαδικασίες. Αυτό συμβαίνει στο νομοσχέδιο. 
      Ο τρόπος επιλογής και αξιολόγησης των υπαλλήλων ειλικρινά αν τον δει κανένας αναλυτικά, θα δει ότι η επαναφορά των εμπειρογνωμόνων γίνεται επί της ουσίας προς άσκηση αυτής της πολιτικής, αφού προηγουμένως ξεκαθαρίστηκε από εμπειρογνώμονες, των οποίων η γνώμη, ως εμπειρογνωμόνων, δεν ήταν σύμφωνος. Τώρα θα επανέλθουν οι καινούριοι εμπειρογνώμονες, που με καινούρια κριτήρια θα είναι κοντινότεροι στην κυρίαρχη άποψη. Η «Γαληνοτάτη» το επιτυγχάνει αυτό. Έχει μοντέλα εξαγωγής εκσυγχρονισμού των συστημάτων, όπως έχει εκσυγχρονισμού των Σωμάτων Ασφαλείας, εκσυγχρονισμού του οπλοστασίου, εκσυγχρονισμού και του ανθρωπισμού. 
      Για να κατανοήσει κάποιος την τεχνική δημοκρατία ή αν θέλετε την τεχνοκρατική δημοκρατία της «Γαληνοτάτης», την οποία φαίνεται ότι ασπαζόμεθα, λόγω των διεθνών συνθηκών, της θέσης μας και των πολιτικών μας επιλογών, θα σας φέρω ένα παράδειγμα. Θα μου πείτε: Έχει σχέση με το νομοσχέδιο; Ναι, έχει σχέση με το νομοσχέδιο γιατί μιλούμε για τεχνικά πράγματα, που υποκρύπτουν άλλες πολιτικές αποφάσεις.
      Στις πρόσφατες εκλογές για το Κογκρέσο στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχει πολιτεία, η οποία αποφάσισε και μάλιστα δημοψηφισματικά διαρκουσών των εκλογών ότι πρέπει να συνεχιστεί η θανατική ποινή και να υπάρχει στην πολιτεία φευ! Δεν μπορεί να συνεχιστεί η βαρβαρότης του εγκλεισμού των θηλυκών γουρουνιών σε κλουβιά προ της γέννας. Αυτή είναι μία τεχνική ρύθμιση, η οποία έγινε με όλες τις δημοκρατικές διαδικασίες, διότι ιεραρχήθηκε ως σημαντικότερον.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Με τη διπλωματία θα ασχοληθείτε;
      ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Εδώ, λοιπόν, έχουμε ζητήματα υπαλλήλων που θα έπρεπε κατά κύριο λόγο να προβλέπονται από έναν ολοκληρωμένο, καινούριο οργανισμό. Αν αποδεχθούμε ότι ο παλιός οργανισμός απέτυχε, θα πρέπει να έχουμε έναν καινούριο οργανισμό και να αντιμετωπιστούν αυτά συνολικά, πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει στο παρόν νομοσχέδιο. Ο οργανισμός αυτός θα μπορούσε να καθορίζει συγκεκριμένα καθήκοντα με αντίστοιχα συναφή προσόντα και ικανότητες αναλόγου προσωπικού. Αυτά δεν προβλέπονται, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται η κατάσταση της ασυδοσίας και των πελατειακών σχέσεων.
      Για παράδειγμα, με το άρθρο 2 του νομοσχεδίου –θα είμαι επιλεκτική, θα το καταψηφίσουμε, θα σας πω και τα δύο άρθρα μόνο που θα ψηφίσουμε- έχουμε μια Σένγκεν, ένα πλήρες φακέλωμα των υπαλλήλων. Γνωρίζουμε εκ των προτέρων το επιχείρημα. Λόγω της ιδιαιτερότητας και της ευαισθησίας των αποφάσεων που πρέπει να πάρει το Υπουργείο Εξωτερικών, καλό είναι οι αρμόδιοι και κυρίως ο Υπουργός και η Κυβέρνηση να γνωρίζουν τα πάντα για τους υπαλλήλους.
      Εμάς μας προξενεί πολιτική καχυποψία η εφαρμογή της Σένγκεν και σε ατομικό επίπεδο, με το πρόσχημα της τεχνικής βελτίωσης και αξιολόγησης των υπαλλήλων. Έχουμε προσωπικά μητρώα, οικογενειακές καταστάσεις. Είναι μια υπερβολή που γεννά ευλόγως πολιτική καχυποψία. 
      Αν προσέξουμε καλά τον τρόπο με τον οποίο καθορίζεται η αξιολόγηση των υπαλλήλων στο νομοσχέδιο, θα δούμε ότι τα κριτήρια που αναφέρονται δεν είναι συγκεκριμένα μετρήσιμα. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι δείκτες για μια αξιολόγηση, που θα καταλήξει εν πολλοίς να είναι πάλι υποκειμενική και πάλι θα κυριαρχούν επί μιας υποκειμενικής αξιολόγησης οι πολιτικές σκοπιμότητες. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε ότι επίκειται και σύνδεση του μισθού των δημοσίων υπαλλήλων, επομένως και των υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών, με τη λεγόμενη παραγωγικότητα, είναι προφανές ότι η αξιολόγηση θα καθορίζει και τις αποδοχές των υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών. Επομένως αυτή η τεχνική θα διευκολύνει την πολιτική σκοπιμότητα.
      Πουθενά βέβαια ούτε σ’ αυτό το άρθρο ούτε σ’ ολόκληρο το νομοσχέδιο δεν καθορίζονται κάποια σαφή, συναφή με το αντικείμενο εκπαίδευσης των υπαλλήλων του Υπουργείου, παρά τον τίτλο του νομοσχεδίου για τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση.
      Δεν θα θέλαμε να σταθούμε σε πράγματα τα οποία κουβεντιάσαμε και στην αρμόδια επιτροπή. Ο τρόπος με τον οποίο διασπαθίζεται, κατά την άποψή μας, τεχνικά, τεκμηριωμένα, χρήμα ενόψει της ανάληψης της Προεδρίας είναι πολύ σημαντικός. 
      Ο τρόπος με τον οποίο θα εξελιχθεί η σύνδεση μη κυβερνητικών οργανώσεων και πανεπιστημίων με το Υπουργείο Εξωτερικών, οφείλει να μας βάλει όλους, αγαπητοί συνάδελφοι σε πολύ μεγάλη υποψία. Για παράδειγμα, αν λειτουργούσαν αυτά τα πράγματα έως τώρα, ενόψει της Ελληνικής Προεδρίας, θα είχαμε ενδεχομένως ακούσει –και θα ήταν και αποτελεσματικά και σαφή- τι σκοπεύει να κάνει η Ελληνική Προεδρία, ερώτηση που ετέθη από αξιωματικούς της Σχολής Πολέμου στην αρμόδια Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας. Τι σκοπεύει να κάνει η Ελληνική Προεδρία για το Κοζλοντούι; Θα το είχαμε μάθει. Θα είχαμε κάποιες τεκμηριώσεις. 
      Γιατί; Γιατί δεν πρέπει να ασχοληθεί κάποιος με το Κοζλοντούι μόνο σ’ ένα επίπεδο ακαδημαϊκό, τακτοποίησης συμφερόντων ως Υπουργείο Εξωτερικών, αλλά γιατί αποτελεί ουσιαστική απειλή για τους κατοίκους πολλών χωρών και όχι μόνο της χώρας που έχει το Κοζλοντούι. Πρέπει να ασχοληθεί και λόγω γειτνιάσεως. Ουδέποτε είδαμε τέτοιες πρωτοβουλίες. Αντιθέτως, είδαμε πάρα πολλές πρωτοβουλίες, οι οποίες συνεπάγονται διασπάθιση χρήματος. 
      Ο τρόπος με τον οποίο διαλύεται το λήξαν ή περατωθέν ως έργο του Ιδρύματος Παλιννοστούντων είναι διαφανής τεχνικά; Έχουμε τη δυνατότητα ελέγχου στη διαδικασία εκκαθάρισης; Από την τελευταία εταιρειούλα, από το τελευταίο μαγαζάκι που θα βάραγε διάλυση, θα ζητάγαμε -θα ζήταγε ο πρωτοδίκης, το δικαστήριο το ζητάει, η κείμενη νομοθεσία ζητάει μια εκκαθάριση διαφανή- να ξέρουμε πού πήγαν κάποια χρήματα. Διασπαθίστηκαν χρήματα εκεί. Δεν υπάρχει αμφιβολία περί αυτού. Θα πρέπει να γνωρίζουμε τουλάχιστον πού πήγαν. Δεν το προβλέπει το νομοσχέδιο. Προβλέπει τη διάλυση.
      Για να μη μακρηγορώ, θα πω ότι βρισκόμαστε ήδη σε πάρα πολύ κρίσιμες ώρες, σ’ έναν κόσμο που αλλάζει, σε εσωτερικές δομές που αλλάζουν. Υπάρχει μια διαρκής υπερπροβολή και τονισμός των τεχνικών προσαρμογών.
      Καλώ όλους τους συναδέλφους και όλες τις συναδέλφους, ανεξαρτήτως κόμματος, να γίνουν οπαδοί μιας αμφισβήτησης του αμιγώς τεχνικού χαρακτήρα των προτεινομένων μεταβολών, δηλαδή να εμφιλοχωρήσει και η υποψία, ενδεχομένως και αδόλων, όχι κατ’ ανάγκη δολίων ή υπόπτων ή σκοπίμων πολιτικών αλλαγών που κρύπτονται κάτω από τις τεχνικές αλλαγές. 
      Όταν τα συμφέροντα τακτοποιούνται τελεσιγραφικώς, όταν οι τεχνικές αλλαγές γίνονται με τη διαδικασία περίπου του κατεπείγοντος, δηλαδή όταν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα έχουμε αλλεπάλληλες νομοθετικές τεχνικές αλλαγές, είναι προφανές ότι η «γαληνοτάτη» παγκοσμιοποίηση, η νέα τάξη -πείτε τι όπως θέλετε- έχει επείγουσα ανάγκη να αντιμετωπίσει τα συμφέροντά της.
      Και όταν αυτές δεν καλύπτονται είθισται να προσλαμβάνει άλλες παραστάσεις για το πώς θα πρέπει να είναι ένας καλύτερος κόσμος. Αυτό το νομοσχέδιο δεν πρόκειται να βελτιώσει παρά μόνον απλά καθημερινά πράγματα, τα οποία προσφέρουν και το καρύκευμα της ανθρωποκεντρικής προσέγγισης αυτών των τεχνικών αλλαγών, όπως είναι η συνυπηρέτηση και διάφορα άλλα τέτοια.
      Εμείς θα ψηφίσουμε το άρθρο 10 μόνο  και το άρθρο 17 επί της αρχής  και για τα υπόλοιπα άρθρα θα καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο. Και θα μου  συγχωρέσετε, γιατί είναι εκτός Κανονισμού, να πω ότι είναι θετική η γνώμη μας για την τροπολογία που αφορά την αντιμετώπιση των δικηγόρων στο ΄Ιδρυμα Παλιννοστούντων, αν και εφόσον ψηφιστεί σήμερα  ενώ είναι αρνητική για τις υπόλοιπες τροπολογίες. Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι από το Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου ορίζεται ως ειδική αγορήτρια για τη συζήτηση του νομοσχεδίου η Βουλευτής κ. Μαρία Δαμανάκη.
      Το λόγο έχει ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Αριστοτέλης Παυλίδης.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Αν θα ήθελε η κ. Μαρία Δαμανάκη να ακολουθήσει την κ. Κανέλλη στο Βήμα, εγώ παραχωρώ τη θέση μου, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Όχι, δεν το ζήτησε η κ. Δαμανάκη.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Εγώ παραχωρώ τη θέση μου!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Εσείς έχετε το λόγο, κύριε Παυλίδη. Δεν ζήτησε η κ. Δαμανάκη να μιλήσει τώρα. Καταλαβαίνω τις αβρότητες  και φιλοφρονήσεις προς τις κυρίες.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ παραχώρησα τη θέση μου…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Σας παρακαλώ, κύριε Παυλίδη, ελάτε στο Βήμα.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κυρία Δαμανάκη προς ενημέρωσή σας παρεχώρησα τη θέση μου σ’ εσάς μετά τη συνάδελφο κ. Κανέλλη, αλλά ο κύριος Πρόεδρος δεν ενέκρινε.
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Ούτε εγώ θα ενέκρινα!
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Εγώ πάντως τη χειρονομία την έκαμα!
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Είμαι εναντίον των παραχωρήσεων! 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Είσθε εκτός κλίματος. Το κλίμα των ημερών είναι, παραχώρηση! 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Παυλίδη, αρχίστε σας παρακαλώ την ομιλία σας!
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Είμαστε κατά των παραχωρήσεων!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Μην απαντάτε, κυρία Δαμανάκη, είναι γνωστός ο κ. Παυλίδης για την προσπάθεια αποπροσανατολισμού… σε τέτοια θέματα, όπως των γυναικών…
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Για να βοηθήσω, λοιπόν, ώστε να μην υπάρχουν υπονοούμενα και να διατυπώνει ο κύριος Πρόεδρος την άποψη …
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Σε τέτοια θέματα φιλοφρονήσεων αναφερόμουν. Δεν αναφερόμουν σε θέματα πολιτικής. Μη χάνετε το χιούμορ σας τώρα!
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: … περί αποπροσανατολισμού, θέλω να πω από αυτού του Βήματος ότι η συζήτηση για θέμα έχον σχέση με την εξωτερική πολιτική της χώρας μας –διότι όταν ομιλούμε περί του Υπουργείου Εξωτερικών, ομιλούμε περί του οργάνου ασκήσεως της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας- αυτή η συζήτηση γίνεται υπό τη συνθλιπτική  σκιά της προτάσεως του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, του κ. Κόφι Ανάν για την –παρακαλώ προσέξτε την έκφραση- «πολιτική διευθέτηση» του Κυπριακού. Όχι τη λύση, κύριοι συνάδελφοι, αλλά την πολιτική διευθέτηση! Είναι ένα άλλο λεκτικό εφεύρημα δια του οποίου επιχειρείται να σερβιρισθεί «τακτοποίηση» εκείνων που μέχρι στιγμής η ελληνική πλευρά, ο Ελληνισμός, θεωρούσε ως απαράδεκτα!
      Θεωρώ υποχρέωσή μου ως απλό μέλος του Κοινοβουλίου να εκφράσω τη μη συμφωνία μου προς όσα κυκλοφορούν και τα οποία η Κυβέρνηση δια στόματος του Πρωθυπουργού κ. Σημίτη, παρουσίασε, μάλιστα, θριαμβευτικά όταν παρέλαβε το σχέδιο του κ. Ανάν, το οποίο επιμελώς απέκρυψε από πολιτειακούς παράγοντες…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Επί του νομοσχεδίου, κύριε Παυλίδη!
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: … όπως ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, με ένα αφελές επιχείρημα. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Παυλίδη, επί της αρχής του νομοσχεδίου παρακαλώ!
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Επαναλαμβάνω με ένα αφελές επιχείρημα, το οποίο υποθέτω κανείς εξ ημών δεν δέχεται, μην τυχόν, δηλαδή, και διαρρεύσουν τα περιεχόμενα στο σχέδιο Ανάν στον Τύπο ή οπουδήποτε αλλού, την ώρα που το ίδιο σχέδιο δοθέν στις άλλες εγγυήτριες δυνάμεις, Τουρκία και Βρετανία κυκλοφορούσε περίπου ως «φέιγ βολάν»
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Παυλίδη, δεν συζητούμε το Κυπριακό. Δεν είναι δυνατόν να ανοίξουμε σήμερα συζήτηση για το Κυπριακό, ενώ μιλούμε για το νομοσχέδιο. Νομίζω ότι αυτό το καταλαβαίνετε. Δεν διευκολύνετε έτσι. Η Βουλή, όταν θα συζητήσει το Κυπριακό, το μείζον εθνικό θέμα θα το συζητήσει με τις κανονικές διαδικασίες και όχι στο περιθώριο. Σας παρακαλώ, λοιπόν, να έρθετε στο νομοσχέδιο.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Η επιμονή σας….
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν υπάρχει κανένας λόγος επιμονής και μην σπεύδετε να με επικρίνετε. Είμαι υποχρεωμένος να τηρήσω τον Κανονισμό.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Η επιμονή σας να με λογοκρίνετε δεν θα αποδώσει.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Παυλίδη, δεν λογοκρίνω εσείς και κανέναν συνάδελφο. Σας παρακαλώ να ανακαλέσετε. Το Προεδρείο δεν λογοκρίνει, αλλά παρεμβαίνει, για να διευκολύνει τη συζήτηση και για να τηρείται ο Κανονισμός από όλους. Άλλωστε είναι σαφές ότι δεν προσφέρει στο κύρος του Κοινοβουλίου η έκθεση απόψεων για το Εθνικό θέμα, αποσπασματική και στο περιθώριο μιας άλλης συζήτησης.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Για να μην σας στενοχωρήσω, διορθώνω.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Έτσι, λοιπόν, διορθώστε.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Διορθώνω, λοιπόν. Η απόπειρά σας να με βάλετε στον «ίσιο δρόμο», κατά την κρίση σας, μάλλον δεν πρόκειται να αποδώσει. Συζητούμε περί θέματος έχοντος σχέση με την εξωτερική πολιτική, την οποία ασκεί το ελληνικό Υπουργείο των Εξωτερικών. Οτιδήποτε έχει σχέση με αυτήν την υπόθεση θα ακουσθεί σε αυτήν την Αίθουσα επ’ ευκαιρία αυτής της συζητήσεως. Αυτό παρακαλώ να το θεωρήσετε σαν, τουλάχιστον, δική μου τοποθέτηση.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Είναι μία καινοφανής θεωρία, η οποία δεν εδράζεται στον Κανονισμό της Βουλής, κύριε Παυλίδη. Δεν είστε υπεράνω του Κανονισμού. Σας παρακαλώ, λοιπόν, να ακούτε και τον αντίλογο.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Μα, δεν κάνουμε και τίποτα άλλο στη Βουλή.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, θα ακουστεί και ο αντίλογος, αν συνεχίσει ο κ. Παυλίδης.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Υπουργέ, σήμερα δεν συζητούμε το Κυπριακό. Η Βουλή έχει Κανονισμό. Χθες μιλούσαμε για αναβάθμιση του Κοινοβουλίου. Αν θέλουμε αυτήν την αναβάθμιση, το πρώτο, που πρέπει να κάνουμε όλοι, είναι να σεβόμαστε τον Κανονισμό.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Η Αξιωματική Αντιπολίτευση κάνει αναφορές. Θα απαντηθούν αυτά που λέει η Αξιωματική Αντιπολίτευση. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Σας παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, να καθίσετε.
	Παρακαλώ τον κ. Παυλίδη να συνεχίσει την εισήγησή του και να επανέλθει επί του νομοσχεδίου.
    ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Είναι αίτημα επί της αρχής να γίνεται μία γενική αναφορά.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Άλλο η αναφορά και άλλο η συζήτηση. Είδατε πότε παρενέβην. Παρακολουθώ τη συζήτηση, κύριε συνάδελφε.
    Μπορείτε να συνεχίσετε, κύριε Παυλίδη.
    ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Δημιουργήσατε θέμα εκ του μη όντος. Αναγκάζομαι και εγώ να αλλάξω θέμα, όχι ιδιαιτέρως μακράν της πρώτης μου παρατηρήσεως. Πάντως επανέρχομαι στα θέματα του Υπουργείου των Εξωτερικών.
    ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών) : Πάντως ακούστηκαν, κύριε Πρόεδρε, και από την κ. Κανέλλη και από τον κ. Παυλίδη αυτά τα πράγματα και δεν θα μείνουν μετέωρα στην Αίθουσα θα απαντηθούν. 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Υπουργέ, σας παρακαλώ αρχικά να μην παίρνετε το λόγο χωρίς να τον έχετε προηγουμένως ζητήσει.
    Δεύτερον, το Προεδρείο έχει την ευθύνη της διαδικασίας και όταν κρίνει, παρεμβαίνει. Καθίστε.
    Ορίστε, κύριε Παυλίδη.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Βλέπω ότι η Κυβέρνηση είναι έτοιμη να σχολιάσει παρατηρήσεις των Βουλευτών. Χαίρομαι γι’ αυτό. Είναι προφανώς προπομπός των όσων θα ακουστούν αύριο κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Κοινοβουλίου μας. Αρχή της συζητήσεως γίνεται σήμερα επί του Κυπριακού και αύριο θα υπάρξει συνέχεια.
      Έρχομαι τώρα στο Υπουργείο των Εξωτερικών. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν εψηφίσαμε –και όχι τυχαίως- το νομοσχέδιο στην επιτροπή. Αναγνωρίσαμε ορισμένες καλές προσπάθειες του Υφυπουργού των Εξωτερικών, του κ. Λοβέρδου. Δεν έχω κανένα δισταγμό να επαναλάβω τις κρίσεις, που διετύπωσα τότε. Επήρε στους ώμους του το φορτίο να συστήσει –αποφεύγω το να ιδρύσει, γιατί θα το συνδέσετε πάλι με το περιεχόμενο του «σχεδίου Ανάν»- ένα νεό τμήμα του Υπουργείου των Εξωτερικών.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός των Εξωτερικών): Δεν ενεκρίθη το «σχέδιο Ανάν», κύριε Παυλίδη. Συνεχίζεται η συζήτηση.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ανέλαβε, λοιπόν, ο κ. Λοβέρδος αυτήν την αποστολή. Μέχρι στιγμής η προσπάθειά του κάπως προχωρεί, παρά τις δυσχέρειες που προβάλλει αυτός καθ’ αυτόν ο κρατικός μηχανισμός, ο οποίος ελέγχεται από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ως είναι φυσικό. Αυτό είναι το μόνο θετικό που έχει το νομοσχέδιο.
      Ακούστε τώρα ποιοι είναι οι άλλοι λόγοι, για τους οποίους εμείς δεν το ψηφίζουμε. Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε δύο χρόνια που γίνεται επέμβαση στον Κανονισμό του Υπουργείου των Εξωτερικών. Αν μία απόφαση μίας κυβερνήσεως μπορεί να χαρακτηριστεί θετική, αυτό προπάντων κρίνεται από τη μακροβιότητά της. 
      Ο ν. 419 είναι προϊόν εισηγήσεως μελών της Κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ. Ο ν. 2949/2001 το ίδιο. Μέσα σε δύο χρόνια έρχεσθε, κύριοι του ΠΑΣΟΚ, και κάνετε εισβολή σε κανονισμό ενός Οργανισμού, τον οποίον εσείς προτείνατε στο Κοινοβούλιο.
      Αποτελεί αυτό απόδειξη επιτυχών αποφάσεων; Ισοπεδώνετε πρωτοβουλίες δικές σας, ιδέες δικές σας. Αυτή είναι η πρώτη παρατήρηση. 
      Παρατήρηση δεύτερη η οποία με ανάγκασε, κύριοι συνάδελφοι, στην επιτροπή να χρησιμοποιήσω την έκφραση «ρουσφετολογικές διατάξεις, οι οποίες μάλιστα έχουν χαρακτήρα εγχρώμου φωτογραφίας και δη αναγλύφου».
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Παραδείγματος χάρη. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Στρατιά ολόκληρη συμβούλων, αγαπητέ, κύριε συνάδελφε, για να μην έχετε και εσείς απορία, αυτόματα θα γίνουν διπλωματικοί υπάλληλοι, έχοντες σαν κύριο χαρακτηριστικό το ότι αυτήν την ώρα υπηρετούν στο γραφείο του κυρίου Υπουργού των Εξωτερικών ή σε περί τον κύριο Υπουργό υπηρεσίες. Πείτε μου ποιο πνεύμα δικαιοσύνης δικαιολογεί τέτοια κριτήρια επιλογής διπλωματικών υπαλλήλων; Δεν ψηφίζουμε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες! 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Μήπως δεν μπορούσε να επιβληθεί η πολιτική βούληση του Υπουργού; Το έχετε σκεφθεί αυτό; 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Θέμα τρίτο. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Δεν απαντάτε. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Παραμερίζει από τον υπηρεσιακό σχεδιασμό της εξωτερικής πολιτικής αυτούς που εσείς και εγώ τους πληρώνουμε για να κάμουν αυτή την αποστολή. Ποιους δηλαδή; Τους διπλωμάτες μας. Πεντακόσιοι πενήντα είναι όλοι οι διπλωμάτες οι υπαγόμενοι στο Υπουργείο των Εξωτερικών. Οι υπολογισμοί που κατάφερα να κάμω, παρά το μισοσκόταδο που καλύπτει το πόσοι τελικώς θα διορισθούν, ανεβάζουν περίπου στους εκατό τους εισερχομένους σ΄ ένα Υπουργείο που έχει πεντακόσιους πενήντα όλους και όλους διπλωμάτες. 
      Επιχειρεί ή προτείνει το νομοσχέδιο να πάρουμε manager την τετάρτη ελληνική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εμείς, κύριοι συνάδελφοι, θα έπρεπε να αναλαμβάναμε «εργολαβικώς» να οργανώναμε «προεδρίες» άλλων κρατών μετά από τέσσερις συνεχείς προεδρίες. Αλίμονο αν οι δημόσιες υπηρεσίες μας, οι εμπλεκόμενες σε αυτήν τη διαδικασία –η οποία διαρκεί, όπως ξέρετε, ένα εξάμηνο- δεν είναι ικανές μετά από την πείρα που υποθέτει κανείς ότι απέκτησαν επί τρία εξάμηνα ασκούσα η Ελλάς την προεδρία, να μην μπορούν να οργανώσουν την τετάρτη προεδρία και η οποία –θα ακουσθεί μεθαύριο και κατά τις επερωτήσεις που θα αναπτυχθούν εδώ- προπαρασκευάζεται πλημμελώς, πλημμελέστατα.
      Ανάγκη, λοιπόν, manager, «άλα» Ολυμπιακοί Αγώνες για να οργανώσουμε την τετάρτη ελληνική «προεδρία»; Δεν συμφωνούμε με αυτήν την αντίληψη. Θεωρούμε ότι στη Δημόσια Διοίκηση και ιδιαιτέρως στο Υπουργείο των Εξωτερικών έχουμε Ελληνόπουλα κατάλληλα, ικανά, διακεκριμένα στελέχη του δημοσίου για να ασκήσουν αυτά τα καθήκοντα.
      Διάλυση του Ιδρύματος Υποδοχής και Αποκαταστάσεως των Ομογενών Παλιννοστούντων. Ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι αυτό το ίδρυμα εξεπλήρωσε αποστολή και έχει και άλλους λόγους για να προχωρήσει στη διάλυση. Να το συζητήσουμε αυτό! Αλλά ποιο είναι το υποκατάστατο; Δεν έχουμε πρόβλημα παλιννοστούντων στην Ελλάδα; Η απόφαση που πήρατε να διασπείρετε στη χώρα δια των Περιφερειών αρμοδιότητες έχουσες σχέση με το μέγα θέμα της παλιννοστήσεως απεδείχθη ότι δεν αποδίδουν. Ο καθένας κάνει του κεφαλιού του. Η χώρα μας έχει πρόβλημα παλιννοστούντων. Πιστεύουμε βάσιμα ότι αυτό αντιμετωπίζεται με τη συγκροτημένη δραστηριότητα ενός στιβαρού οργάνου. Δεν σας αρέσει το Ίδρυμα Παλιννοστούντων, φέρτε μου μία άλλη πρόταση. 
      Πώς γίνεται η διάλυση; Θα αναφερθώ μόνο στο ανθρώπινο δυναμικό. Το ανθρώπινο δυναμικό αυτού του Ιδρύματος προήρχετο από περιοχή ιδιαιτέρως ευαίσθητη εθνικά. Θα μου πείτε ποιο κομμάτι της Ελλάδος δεν είναι εθνικά ευαίσθητο; Μιλάμε, όμως, για το Βορρά. Προσπάθειες επί προσπαθειών για να πεισθούν μέλη της Κυβερνήσεως -βάζουμε και εσάς, ως μεσολαβητή, κύριε Υφυπουργέ και σε ορισμένες περιπτώσεις κάτι καταφέρατε- να αποδεχθούν τα μέλη της Κυβέρνησης, ποια  ιδέα; Να μην αποδυναμώσουμε πληθυσμιακά την περιοχή. Δηλαδή να δώσουμε δυνατότητα σε όλους τους υπηρετούντες εκεί να παραμείνουν κοντά στις εστίες των. Καλά, η σκοπιμότητα δεν είναι αντιληπτή από την Κυβέρνηση; Δεν το αντιλαμβάνεται αυτό το Υπουργείο Εξωτερικών, το Υπουργείο Αμύνης, το Υπουργείο των Εσωτερικών που μάλλον αρνείται να τους δεχθεί στις υπηρεσίες του τις εγκατεστημένες στο Βορρά;
      Έγινε ολόκληρος αγώνας στο Υπουργείο Παιδείας για να δεχθεί κάποιους εξ αυτών. Τι θέλετε να κάνουμε; Να τους φέρουμε όλους εδώ, στην πλατεία Συντάγματος και στην πλατεία Ομονοίας; Αυτή είναι η πολιτική σας;
      Κύριοι συνάδελφοι, για μας αυτά συνιστούν σοβαρούς λόγους που δικαιολογούν την άρνηση αποδοχής των ιδεών του νομοσχεδίου. Η αξιότιμη συνάδελφος και εισηγήτρια της Πλειοψηφίας μας είπε ότι το νομοσχέδιο αυτό κάνει ρηξικέλευθες επεμβάσεις. Ποιο είναι το ρηξικέλευθο; 
      ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΠΥΡΑΚΗ: Είπα: «καινοτόμες επεμβάσεις».
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Καινοτόμες, έστω. Ευχαριστώ για τη διόρθωση. Ποια είναι η καινοτομία; Το ότι ξαναγυρνάτε σε αυτά που εσείς εισηγηθήκατε; Το ότι καταργήσατε το Γενικό Επιθεωρητή που ήταν υπηρεσιακός και τον εκάματε εξωυπηρεσιακό; Τώρα καταργείτε τον εξωυπηρεσιακό και ξαναγυρνάτε στον υπηρεσιακό. Είναι καινοτομία αυτή; Μας έχετε όμως συνηθίσει εσείς σε τέτοιου είδους αλλαγές. 
      Ποιο είναι το καινοτόμο; Ότι σας φωνάζαμε πριν από μερικούς μήνες, όταν εκάνατε Έδρα Παρακολούθησης του ΕΣΟΑΒ την πλατεία Συντάγματος, να την κάμετε στη Θεσσαλονίκη; Η Θεσσαλονίκη είναι «εφαλτήριο» του άλματος της Ελλάδας στα Βαλκάνια. Δεν μιλάω για διείσδυση, να εξηγούμεθα. Μιλάω για άλμα. Εσείς επιμένατε για την πλατεία Συντάγματος. Έρχεσθε, λοιπόν, τώρα και καθιερώνετε τη Θεσσαλονίκη βάσει των εισηγήσεών μας ως έδρα της Γραμματείας Παρακολούθησης αυτού του προγράμματος. Αυτό είναι καινοτομία, κύριοι συνάδελφοι;
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι λόγοι που πολύ συνοπτικά προανέφερα οδηγούν στη σκέψη: Μα, τι επιδιώκει αυτό το νομοσχέδιο; Ποια είναι η αρχή του; Ποιοι είναι οι στόχοι του; Περιλαμβάνει μεμονωμένες διατάξεις για να ικανοποιήσουμε επιμέρους αιτήματα και για να κάνουμε τα ρουσφετάκια μας, τα οποία διαπιστώνεται πως ήταν πολύ προσεκτικά καταγεγραμμένα σαν αιτήματα και τώρα ικανοποιούνται λαμβάνοντας και τη μορφή νόμου.
      Κύριοι συνάδελφοι, ένα τελευταίο θέμα στο οποίο θα αναφερθώ είναι η διάταξη που περιλαμβάνεται πλέον στο συζητούμενο νομοσχέδιο –ήρθε ως τροπολογία στην επιτροπή- για την ενίσχυση με το ποσό των 5 δισεκατομμυρίων δραχμών, «Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων» για να αναπτύξουν δραστηριότητες στο Κόσοβο. 
      Κύριε Υπουργέ, πολιτικά έχω πολλές αμφιβολίες για το αν πρέπει η χώρα μας να κάμει αυτήν τη χειρονομία, γνωστής ούσης και της υποδείξεως κυβερνήσεως γειτονικής χώρας να είμεθα προσεκτικότεροι. Κι εσείς το γνωρίζετε αυτό. Πρέπει να συζητηθεί ιδιαιτέρως ακόμη και το ότι μέσω τρίτου στέλνετε χρήμα σε αυτήν την περιοχή. Είναι ένα ερώτημα που θέτω και ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής. Εν πάση περιπτώσει, δε δεχόμεθα να συνεχιστεί αυτή η μη ιδιαιτέρως ελεγχόμενη δραστηριότητα των μη κυβερνητικών οργανώσεων.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Κύριε Παυλίδη, μου επιτρέπετε να πω κάτι;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Υπουργέ, ο κ. Παυλίδης δεν τελείωσε ακόμα.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, όσα σας είπα προσπάθησα να τα κατατάξω κατά τη σειρά που παρουσιάζονται στο νομοσχέδιο. Έχω μία σειρά λόγων που δεν μου επιτρέπουν ως εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, να δώσω θετική ψήφο σ’ αυτό το νομοσχέδιο. Καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής. Σε ορισμένες περιπτώσεις θα προτείνουμε κάποιες τεχνικές βελτιώσεις και υποθέτω ότι η Κυβέρνηση θα δεχθεί να τις συζητήσουμε. Η γενική μας άποψη πάντως παραμένει ως εξετέθη προηγουμένως.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Υπουργέ, δεν μπορείτε να κάνετε τώρα την ομιλία σας. Ζητήσατε να κάνετε μία παρέμβαση. Μπορείτε. Θα σας δώσω ένα λεπτό.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ήθελα απλώς να πω στον κ. Παυλίδη ότι στη Διαρκή Επιτροπή, σχετικά με το Κοσσυφοπέδιο, προκειμένου να αποδεχθεί την τροπολογία για το βαλκανικό πρόγραμμα, μου είχε ζητήσει να καταθέσω τη λίστα των μη κυβερνητικών οργανώσεων της αλλοδαπής που ενεργοποιούνται εκεί. Κύριε Παυλίδη, έχω φέρει τον κατάλογο, όπως μου είχατε ζητήσει, και στην ομιλία μου θα τον αναφέρω και θα τον καταθέσω.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Καλώς, κύριε Υπουργέ.
      Το λόγο έχει η κ. Δαμανάκη εκ μέρους του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου.
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΆΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ )
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Κύριοι συνάδελφοι, το σημερινό νομοσχέδιο είναι ένα οργανωτικό νομοσχέδιο που αφορά επιμέρους θέματα του Υπουργείου Εξωτερικών, είναι ένα νομοσχέδιο που δεν έχει ουσιαστικά αρχή και θα τοποθετηθώ στα συγκεκριμένα ζητήματα που θέτει.
      Θα ήθελα, όμως, πρώτα να σας πω δύο λόγια περί της δικής μας αντίληψης για το Υπουργείο Εξωτερικών με τις σημερινές συνθήκες και για τις γενικές αρχές της οργάνωσής του. 
      Ακούστηκαν εδώ πολλά για τη διόγκωση των Υπουργείων Εξωτερικών στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης. Θα ήθελα να πω ότι υπάρχει ανάγκη –και σ’ αυτό εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνει μια σοβαρή και ουσιαστική συζήτηση στη Βουλή- να ενισχυθεί το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας. Υπάρχει πραγματική ανάγκη η οποία προκύπτει από τις σημερινές συνθήκες της παγκόσμιας εξέλιξης που πρέπει να παρακολουθήσουμε.
      Θα ήταν λάθος να αποδοθεί η διόγκωση του Υπουργείου Εξωτερικών και η προσπάθεια της όποιας αναδιοργάνωσής του στην επιβολή της υπερδύναμης ή στις προσπάθειες που κάνουν μέσω συνωμοσιών διάφοροι κύκλοι του εξωτερικού. Ας μη γελιόμαστε, υπάρχουν διεθνή συμφέροντα. Υπάρχουν τα συμφέροντα της υπερδύναμης, υπάρχουν τα συμφέροντα πολλών χωρών και υπάρχει η εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κανείς δεν αγαπά εκ των προτέρων την Ελλάδα, ούτε είναι και υποχρεωμένος. Εμείς, όμως, είμαστε υποχρεωμένοι ως χώρα να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, ώστε η δική μας κυβερνητική δομή, το δικό μας το Υπουργείο Εξωτερικών να μπορεί να ανταποκριθεί στις δεδομένες συνθήκες. 
      Επομένως για μας, για το Συνασπισμό, το ερώτημα δεν είναι αν πρέπει να ενισχυθεί το Υπουργείο Εξωτερικών. Το ερώτημα είναι αν η ενίσχυση αυτή οργανώνεται με ένα δημοκρατικό τρόπο που επιτρέπει και την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού που το Υπουργείο Εξωτερικών διαθέτει, το δημοκρατικό έλεγχο από την πλευρά των πολιτικών κομμάτων και της ελληνικής πολιτείας, αλλά και την καλύτερη δυνατή συμφωνία, ώστε να εξασφαλίζεται ένα εσωτερικό μέτωπο κατά το δυνατόν ενιαίο απέναντι στις προκλήσεις των καιρών. 
      Αυτό είναι μια γενική τοποθέτηση, που θα εξηγήσει, πιστεύω, και τις θέσεις που πιστεύουμε απέναντι στα συγκεκριμένα θέματα. 
      Επομένως, θέλω να πω εξ αρχής ότι εμείς πιστεύουμε πως το Υπουργείο Εξωτερικών πρέπει να ενισχυθεί και ότι πρέπει με θετικό τρόπο όλα τα κόμματα να δούμε τις όποιες προσπάθειες για την ενίσχυσή του.
      Το Υπουργείο Εξωτερικών πράγματι πριν τρία χρόνια είχε ένα νέο οργανισμό που ψηφίστηκε από τη Βουλή. Πράγματι υπάρχει θέμα διορθώσεων αυτού του οργανισμού, σύμφωνα με την Επιτροπή Αξιολόγησης. Το αν οι διορθώσεις είναι όλες σωστές και στη σωστή κατεύθυνση, αυτό είναι ένα ζήτημα προς εξέταση. Εμείς με τις περισσότερες συμφωνούμε, σε ορισμένες έχουμε διαφορετική άποψη και στις οποίες θα αναφερθώ συγκεκριμένα. Αλλά συνολικά για μας είναι θετικό να παρακολουθεί η Κυβέρνηση και η Βουλή στενά το Υπουργείο Εξωτερικών, να παίρνει τα απαιτούμενα μέτρα και να προσαρμόζει κάθε φορά την κατάσταση στις σημερινές συνθήκες. 
      Επομένως, και ανάγκη ενίσχυσης των υπηρεσιών υπάρχει, αλλά και ανάγκη διόρθωσης από την εφαρμογή ενός οργανισμού. ΄Ολα αυτά πρέπει να τα δούμε με ψυχραιμία. Γιατί πράγματι το διάστημα των τριών χρόνων είναι μικρό και πράγματι θα έπρεπε να υπάρχουν οι καλύτερες δυνατές προβλέψεις σε ορισμένα θέματα. Διότι πήρε πρόχειρες αποφάσεις, όπως φαίνεται από τα συγκεκριμένα σημεία του νομοσχεδίου, με αποτέλεσμα να ερχόμαστε τώρα να τα διορθώνουμε. Νομίζω ότι όλα αυτά θα πρέπει να υπαχθούν σε μια ψύχραιμη εξέταση των συγκεκριμένων ζητημάτων.
      Τώρα έρχομαι στα συγκεκριμένα θέματα που θίγει το νομοσχέδιο. Κατ’ αρχάς θέλω να πω ότι θα  ξεκινήσω απ’ αυτά για τα οποία έχω λιγότερα να πω και έχουμε μια απολύτως σαφή άποψη. Συμφωνούμε απολύτως και διαφωνούμε πλήρως με τη Νέα Δημοκρατία για τη διάλυση του Εθνικού Ιδρύματος για τους Παλιννοστούντες Ομογενείς. Ήταν μια ατυχής έμπνευση το ίδρυμα αυτό, τα πεπραγμένα του δεν είναι θετικά και νομίζω ότι δεν βοηθάει κανέναν να ανοίξουμε τη συζήτηση αυτή. Θα έπρεπε να είχε διαλυθεί από καιρό. Βεβαίως, υπάρχουν ζητήματα που έχουν σχέση με τη διαφάνεια της διαχείρισης των οικονομικών κλπ., τα οποία εμείς θεωρούμε ότι αντιμετωπίζονται και νομίζω ότι δεν μπορεί η Βουλή να κάνει πίσω αυτήν τη στιγμή. Αυτή είναι η άποψή μας. Από κει και πέρα το πολύ σοβαρό θέμα τι κάνουμε στη Θράκη ή στη Μακεδονία ή στη Βόρειο Ελλάδα με τα ζητήματα των παλιννοστούντων να το συζητήσουμε. Νομίζω ότι και στην Επιτροπή του Απόδημου Ελληνισμού, αλλά και στην Επιτροπή των Εξωτερικών κάναμε μια συζήτηση.
      Κατά την άποψή μου γόνιμη ή λιγότερο γόνιμη. Αλλά δεν είναι δυνατόν σε καμιά περίπτωση να επιμένει κανείς στη λειτουργία ενός ιδρύματος το οποίο κατά γενική ομολογία έχει αποτύχει, κατά γενική ομολογία έχει κοστίσει πάρα πολλά χρήματα στο ελληνικό δημόσιο και κατά γενική ομολογία δεν έχει παραδώσει έργο. Δεν αντιλαμβάνομαι αυτήν την  προσκόλληση της Νέας Δημοκρατίας. Πού οφείλεται;
      Έρχομαι τώρα στα θέματα που αφορούν κυρίως το Υπουργείο Εξωτερικών, τον κύριο κορμό του. Υπάρχει κατ’ αρχάς το θέμα της γενικής επιθεώρησης. Η γενική επιθεώρηση ήταν ένας θεσμός ο οποίος είχε εισαχθεί πρόσφατα στο Υπουργείο Εξωτερικών με βάση τον οργανισμό που ψηφίστηκε πριν τρία χρόνια. Εμείς και τότε είχαμε εκφράσει επιφυλάξεις για το πώς θα λειτουργήσει. Θέλω να πω, όμως, σήμερα ότι η λύση που δίνεται -η οποία κατ’ αρχάς μας βρίσκει σύμφωνους, διότι η γενική επιθεώρηση κόστιζε πάρα πολλά- είναι μία λύση ασαφής. Δηλαδή η γενική επιθεώρηση παραμένει ως θεσμός και θα ελέγχει τη λειτουργία των πρεσβειών. Βεβαίως όχι κάθε χρόνο όπως προέβλεπε κατ’ αρχάς ο οργανισμός, αλλά κάθε τρία χρόνια και αυτό για λόγους εξοικονόμησης δαπανών με τους οποίους συμφωνούμε, αλλά δεν θα ελέγχει το προσωπικό των πρεσβειών. Το προσωπικό των πρεσβειών αποσπάται από τη γενική επιθεώρηση και επιστρέφει στις διατάξεις που ίσχυαν και πριν για το Υπουργείο Εξωτερικών. Το διπλωματικό δηλαδή προσωπικό δεν υπάγεται πλέον στη γενική επιθεώρηση.
      Αναρωτιέμαι μετά από όλα αυτά αν έχει νόημα να μένει αυτός ο θεσμός και μήπως πρέπει σοβαρότερα να συζητήσουμε το αν χρειάζεται να υπάρχει και πόσο κοστίζει. Διότι αν κατάλαβα καλά οι γενικοί επιθεωρητές, οι οποίοι υποτίθεται ότι είναι ένας θεσμός εκτός του Υπουργείου, θα επισκέπτονται κάθε τρία χρόνια τις πρεσβείες και θα συντάσσουν κάποιες εκθέσεις, που όμως έχω ορισμένες επιφυλάξεις για την αξιοπιστία τους και την αξιοποίησή τους από εκεί και πέρα. Αυτά όσον αφορά τη γενική επιθεώρηση. Πάντως εμείς δεν μπορούμε να έχουμε αντίρρηση εφόσον η Επιτροπή Αξιολόγησης του οργανισμού και εφόσον οι δυνατότητες του Υπουργείου Εξωτερικών οδηγούν σε μία κατεύθυνση συμψηφισμού θα έλεγα και εξορθολογισμού των αρμοδιοτήτων τους, να προχωρήσουμε σε αυτήν την κατεύθυνση.
      Έρχομαι τώρα σε ζητήματα που αφορούν το προσωπικό του Υπουργείου Εξωτερικών. Εδώ υπάρχουν ορισμένες διατάξεις που τις βρίσκουμε θετικές και θέλω ευθύς εξ αρχής να το πω και συμφωνούμε. Συμφωνούμε με τις διατάξεις που διευκολύνουν τη συνυπηρέτηση των υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών. Είναι διατάξεις που αποτελούν αιτήματα και του διπλωματικού κλάδου και των άλλων κλάδων του Υπουργείου και νομίζω ότι χρειάζεται να τους διευκολύνουμε, να διευκολύνουμε δηλαδή θέματα οικογενειακής επανένωσης, πολύ περισσότερο που υπάρχουν και δύσκολες οικογενειακές συνθήκες. 
      Συμφωνούμε επίσης με ορισμένα άρθρα, τα οποία αφορούν διαδικαστικά και οργανωτικά θέματα και αποτελούν αιτήματα των ίδιων των υπαλλήλων.
      Υπάρχουν δύο ζητήματα στα οποία θέλω να αναφερθώ. Το πρώτο αφορά την οργάνωση των υπηρεσιών για την ελληνική προεδρία και το δεύτερο αφορά τον περίφημο κλάδο των εμπειρογνωμόνων.
      Για τα θέματα που έχουν σχέση με την οργάνωση της ελληνικής προεδρίας, θέλω να πω, ότι εμείς έχουμε την πληροφόρηση –και αυτό είναι ένα θέμα στο οποίο πρέπει η Κυβέρνηση να αναφερθεί- ότι υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στην οργάνωση των υπηρεσιών της ελληνικής προεδρίας. Και έχω την εντύπωση ότι και οι διατάξεις που εδώ ψηφίζουμε –τις οποίες θα ψηφίσουμε, δεν μπορούμε να αρνηθούμε εφόσον έχουμε αυτόν τον επείγοντα χαρακτήρα για να έχουμε μάνατζερς και να κάνουμε μια οργάνωση, έστω εκ των ενόντων, αυτήν την στιγμή των υπηρεσιών- ενδεχομένως να μη λύσουν το πρόβλημα. 
      Επανέρχομαι, λοιπόν, στο θέμα της προετοιμασίας της ελληνικής προεδρίας από το ίδιο το διπλωματικό προσωπικό και το υπόλοιπο υπαλληλικό προσωπικό Υπουργείου και θα ήθελα εδώ ο κύριος Υπουργός να δώσει ορισμένες περισσότερες εξηγήσεις. 
      Όσον αφορά τώρα τα θέματα των εμπειρογνωμόνων. Κάναμε μία αρκετά αναλυτική συζήτηση με όλους τους συναδέλφους που συμμετέχουν στην αντίστοιχη επιτροπή και ο κύριος Υπουργός έδωσε αρκετές διευκρινίσεις, τις οποίες είδαμε. Θέλω, όμως, κύριε Υφυπουργέ, να πω το εξής. Το Υπουργείο Εξωτερικών επαναφέρει ουσιαστικά αυτόν τον κλάδο. Η πρότασή σας είναι να επανέλθει αυτός ο κλάδος. Εμείς έχουμε ορισμένες επιφυλάξεις για το αν πρέπει να επανέλθει ως κλάδος και μάλιστα μετά από ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά εν πάση περιπτώσει αφού είναι αυτή η ώριμη σκέψη σας, ας το δεχθούμε. Υπάρχουν, όμως, ζητήματα που έχουν σχέση με τον τρόπο πρόσληψης των εμπειρογνωμόνων αυτών με μια διαδικασία η οποία είναι εντελώς ασαφής. Παραπέμπονται όλα σε αποφάσεις του Υπουργού Εξωτερικών.
      
      Πρέπει να μπουν κάποια κριτήρια, έτσι ώστε να μην επιτρέπεται σε οποιουσδήποτε κριτές καλόπιστους ή κακόπιστους να ισχυριστούν ότι μέσω αυτής της υπόθεσης γίνεται προσπάθεια να «τακτοποιηθούν» καταστάσεις που σήμερα έχουν διαμορφωθεί στο Υπουργείο Εξωτερικών. Για τον πληρέστερο προσδιορισμό των προσόντων και το διαφανέστερο προσδιορισμό των διαδικασιών υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις τις οποίες είχαμε κάνει και στην επιτροπή. Αν έχουμε χρόνο, θα τις κάνουμε και στην κατ’ άρθρον συζήτηση. Νομίζω ότι πρέπει να δούμε τα ζητήματα αυτά με πιο προσεκτικό τρόπο. Αυτά όσον αφορά τα οργανωτικά θέματα του Υπουργείου Εξωτερικών.
      Όσον αφορά τα θέματα της αναπτυξιακής βοήθειας, συμφωνούμε με τις διατάξεις. Διατυπώθηκε πριν μια άποψη από τον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας κ. Παυλίδη για την αναγκαιότητα να υπάρξει αναπτυξιακή βοήθεια και στο χώρο του Κοσόβου. Αυτή πράγματι είναι μια ενδιαφέρουσα συζήτηση. Συμφωνώ ότι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί σ’ αυτό το θέμα. Συμφωνώ –για να μιλήσω ευθέως- ότι πρέπει να έχουμε καλή συνεργασία με την κυβέρνηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, ώστε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο να αξιοποιηθεί η ελληνική παρέμβαση εκεί. Υποθέτω ότι το Υπουργείο θα τα κάνει αυτά. Πιστεύω, όμως, κύριοι συνάδελφοι, ότι πρέπει να δώσουμε τη δυνατότητα στο Υπουργείο Εξωτερικών να έχει παρέμβαση στο Κόσοβο μέσω μη κυβερνητικών οργανώσεων.
      Θέλω εδώ να πω και να το δούμε ρεαλιστικά, κύριοι συνάδελφοι, να μη σας διαφεύγει το γεγονός ότι εκεί υπάρχουν στρατεύματα. Όταν, λοιπόν, γίνεται μια προσπάθεια να ενεργοποιηθεί η κοινωνία των πολιτών σ’ αυτό το χώρο, δεν μπορεί η Ελλάδα που βρίσκεται εκεί με στρατιωτική παρουσία να λέει ότι δεν θα κάνει προσπάθεια οικονομικής συνεργασίας και οικονομικής ανάπτυξης. Αυτό το επιχείρημα είναι πρωτοφανές.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Δεν το είπαμε εμείς αυτό.
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Χαίρομαι που διευκρινίζετε το θέμα, γιατί δόθηκε προς στιγμή αυτή η εντύπωση.
      Λέω, λοιπόν, ότι υποστηρίζουμε την ανάγκη να υπάρξει οικονομική συνεργασία. Όπως υποστηρίξαμε και ο κύριος Υπουργός το έχει δεχτεί και έχει φέρει σχετικό άρθρο με το οποίο συμφωνούμε, πρέπει να υπάρξει αντίστοιχη δράση και στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Νομίζω ότι η Ελλάδα πρέπει να πολιτευθεί σ’ αυτόν το χώρο μ’ έναν τρόπο που να πείθει ότι δεν χρησιμοποιεί επιλεκτικά κριτήρια ούτε ξεκινά από πολιτικές, θρησκευτικές ή άλλες δεσμεύσεις, αλλά κάνει μια ευρωπαϊκή πολιτική με βάση τα κριτήρια που είναι αποδεκτά από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη διεθνή κοινότητα και με βάση έναν τελικό στόχο, να βελτιωθεί η ζωή του πληθυσμού και κυρίως του άμαχου πληθυσμού που είναι το πρώτο θύμα σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Νομίζω ότι επ’ αυτού δεν υπάρχει αμφιβολία. Επομένως, κύριοι Bουλευτές, οι διατάξεις αυτές πρέπει να ψηφιστούν τουλάχιστον από αυτούς που είναι υπέρ της ανάγκης να προωθηθεί η οικονομική συνεργασία μ’ αυτές τις περιοχές.
      Συνοψίζοντας, κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο αυτό λύνει ορισμένα οργανωτικά ζητήματα του Υπουργείου Εξωτερικών και νομίζω ότι πρέπει να αντιμετωπισθεί στις διαστάσεις που έχει. Είναι ένα νομοσχέδιο οργανωτικού και τεχνικού χαρακτήρα. Εμείς με τις περισσότερες διατάξεις συμφωνούμε. Γι’ αυτό και ο Συνασπισμός αποφάσισε να ψηφίσει το νομοσχέδιο κατ’ αρχήν. Για τα επιμέρους ζητήματα και τις ενστάσεις, θα αναφερθώ στην κατ’ άρθρον συζήτηση.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη- Ψαρούδα): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ » για τα εκατόν ογδόντα χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, εβδομήντα ένας μαθητές και τρεις δάσκαλοι του Δημοτικού Σχολείου Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Επίσης, ο Βουλευτής κ. Πέτρος Μαντούβαλος ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό. Η Βουλή εγκρίνει;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη- Ψαρούδα): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
      Το λόγο έχει ο κύριος Υφυπουργός για δύο λεπτά.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Τώρα που έκλεισε ο κύκλος των εισηγητών εκ μέρους των κομμάτων, θέλω να κάνω μια διευκρίνιση για όσα ακούστηκαν για το Υπουργείο Εξωτερικών, αλλά όχι το σχέδιο νόμου και ειδικά για το Κυπριακό.
      Θα ήθελα να αναφερθώ σε δύο εκ των ομιλητών και να πω τα εξής: Έχουμε τη δυνατότητα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, αυτή τη στιγμή συντονισμένα στην Ελλάδα και στην Κυπριακή Δημοκρατία, συντονισμένα τα πολιτικά συστήματα των δύο χωρών, να συζητούμε το σχέδιο του Κόφι Ανάν. Όσο και αν ειπώθηκαν από τον κ. Παυλίδη τα περί απόκρυψης του σχεδίου για κάποιες ώρες, το μεγάλο θετικό αποτέλεσμα του συντονισμού της συζήτησης στο εσωτερικό των πολιτικών συστημάτων είναι ήδη προφανές.
      Θέλω να πω στον κ. Παυλίδη επίσης ότι σε καμία περίπτωση από τις ρυθμίσεις τις οποίες ήδη το Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έχει δεν προκύπτει η ίδρυση νέου κράτους. Αυτό θα ήταν έξω από κάθε λογική ελληνικής θέσης. Αντίθετα, από εννέα και πλέον διατάξεις του σχεδίου –μπορείτε να το επαληθεύσετε- προκύπτει η συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας. 
      Τέλος, όσον αφορά στα πρότυπα που αναφέρθηκε η κ. Κανέλλη περιπαίζοντας τη στάση της ελληνικής Κυβέρνησης περί αναδρομών σε πρότυπα που αφορούν χώρες τρίτες, μακρινές που εν πάση περιπτώσει δεν μπορούν να αποτελέσουν πρότυπο πραγματικό για μία βιώσιμη και λειτουργική λύση, θέλω να πω το εξής: Ευτυχώς, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν διαφωνούμε με πάρα πολλά από τα θέματα που ρυθμίζονται από το σχέδιο και που η εντατική διαπραγμάτευση –όπως ο κ. Σημίτης είπε- σκοπό έχει αυτά τα θέματα να τα θέσει, να τα συζητήσει και να τα ξεπεράσει, ευτυχώς, λοιπόν, τα ομοσπονδιακά πρότυπα, στα οποία το σχέδιο αναφέρεται, δεν ξεφεύγουν από την Ευρώπη. Οι αναφορές γίνονται στο Βέλγιο και στην Ελβετία, δεν παραπεμπόμαστε το Ντέιτον, ή στο Λίβανο που κατά καιρούς δυστυχώς είχαμε ακούσει και στο πλαίσιο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Ευτυχώς τα θεσμικά ομοσπονδιακά πρότυπα του σχεδίου Ανάν δεν ξεφεύγουν από το χώρο της Δυτικής Ευρώπης. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
      ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Κύριε Υφυπουργέ, μέχρι στιγμής (επιδεικνύοντας το σχέδιο)…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Σας παρακαλώ, κύριε Καψή, δεν έχετε το λόγο.
      ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: …έχω ανακαλύψει δύο κράτη. Υποπτεύομαι ότι θα ανακαλύψω και τρίτο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα):  Σας παρακαλώ κύριε Καψή. 
      Κύριε Πρόεδρε, έχετε ζητήσει το λόγο αλλά κατά τον Κανονισμό προηγούνται οι έξι εγγεγραμμένοι Βουλευτές. Εάν, όμως, συγκατατίθεται η Βουλή, βεβαίως θα μιλήσει ο κύριος Πρόεδρος. Είναι ο νέος Κανονισμός που λέει ότι ακολουθούν οι έξι Βουλευτές. 
      Συμφωνεί η Βουλή;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα):   Η Βουλή συνεφώνησε.
      Ορίστε κύριε Πρόεδρε, έχετε το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήλθε το θέμα το Κυπριακό παρένθετο και ήταν φυσικό αφού συζητούμε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Εγώ δεν πρόκειται επ’ αυτού να μιλήσω. Θα έλεγα μόνο, κύριε Υφυπουργέ, ότι η κατηγορηματική σας δήλωση ότι από το κείμενο προκύπτει πως είναι συνέχεια του παλαιού κράτους, του κράτους που υπάρχει σήμερα, εύχομαι να επαληθεύεται από τα κείμενα. Δεν είμαι, όμως, απόλυτα βέβαιος. 
      Εγώ δεν θέλω να κάνω καμία απολύτως παρατήρηση αυτήν την ώρα πέραν του ότι αναντιρρήτως ήταν λάθος της Κυβέρνησης ότι εκράτησε, έστω και για ένα εικοσιτετράωρο, μία μυστικότητα που ίσχυσε μόνο για την Ελλάδα και για τα ελληνικά πολιτικά κόμματα και πουθενά αλλού.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Και για την Κυπριακή Δημοκρατία. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Για την Κυπριακή Δημοκρατία όχι, κύριε Υφυπουργέ, διότι εκεί εγνώριζαν από μακρού τα προβλήματα και εκεί τα συνεζήτουν μεταξύ τους. Και τα συζητούν ακόμα και σήμερα, ενώ στην Ελλάδα δυστυχώς ούτε και αυτήν τη στιγμή υπάρχει ο έντιμος και ειλικρινής διάλογος και η πλήρης ενημέρωση.
      Δεν επιμένω, όμως, κυρία Πρόεδρε, όπως και το Κόμμα μας έθεσε τέρμα σε αυτήν τη συζήτηση. Δεν είναι το πρόβλημα αυτό. Καλό θα είναι μόνο, θα έλεγα εγώ, κάποτε και οι κυβερνήσεις να λένε ότι «ναι, κάναμε λάθος και μας συγχωρείτε». Είναι μία διατύπωση την οποία δεν άκουσα ποτέ από το ΠΑΣΟΚ. Καλά, δεν το έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν το κάνουν και οι επίγονοι! 
      Εκείνο το οποίο θα ήθελα εγώ να πω, κύριοι συνάδελφοι, επί του θέματος είναι μόνο ότι αυτήν την ώρα αναντιρρήτως είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση. Βρισκόμαστε σε μία κρίσιμη καμπή. Δεν είναι ανάγκη να βιαστούμε. Να μελετήσουμε με προσοχή το πρόβλημα και να τοποθετηθούμε υπεύθυνα ενώπιον μιας εξελίξεως η οποία αναντιρρήτως είναι πολύ σοβαρή και δεν μπορούμε να την περάσουμε με ευκολία.
      Θα μπω κατευθείαν στο νομοσχέδιο. Έγινε συζήτηση για την αναβάθμιση του Υπουργείου των Εξωτερικών και η κ. Δαμανάκη έθεσε το πρόβλημα, σωστά νομίζω. Χρήσιμο είναι να αναβαθμιστεί το Υπουργείο των Εξωτερικών, του οποίου η σημασία ανεβαίνει διαρκώς και περισσότερο. Το ερώτημα, όμως, είναι: Πώς θα γίνει η αναβάθμιση; Θα φτιάξουμε ένα υδροκέφαλο που θα απαρτίζεται από το παλιό Υπουργείο των Εξωτερικών και από ένα δεύτερο παράλληλο Υπουργείο, το οποίο θα υποκαταστήσει το πρώτο; Η Διπλωματική Υπηρεσία της Ελλάδος, που έχει παράδοση και ποιότητα κι έχει προσφέρει και προσφέρει υπηρεσίες, θα πρέπει να παραγκωνιστεί για να έρθει μία ατέλειωτη σειρά από συμβούλους, οι οποίοι επιλέγονται από τον Υπουργό ή τους εκάστοτε Υπουργούς με τα δικά τους κριτήρια και οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν παρέχουν τα εχέγγυα που παρέχει ο διπλωμάτης; 
      Αυτό είναι ένα πρόβλημα, το οποίο το Υπουργείο των Εξωτερικών αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια με το σημερινό ιδιαίτερα Υπουργό, για τον οποίον επανειλημμένως έχω μιλήσει, κύριε Υφυπουργέ, από του Βήματος αυτού κι έχουμε διαμαρτυρηθεί για τον παραγκωνισμό της Διπλωματικής Υπηρεσίας. Ακόμα και από κτιριακής πλευράς έγινε κάτι το ανεπίτρεπτο: Πετάχτηκαν έξω από τα γραφεία τους για να τα καταλάβουν οι σύμβουλοι. Συμβολικό δείγμα και αυτό, αν θέλετε, της σημασίας που δίνει στη Διπλωματική Υπηρεσία το Υπουργείο. 
      Και νομίζω ότι ιδιαίτερα σε δύσκολες εποχές, όταν υπάρχουν μεγάλα εθνικά προβλήματα όπως είναι η εποχή που σήμερα διανύουμε, η πείρα και οι ικανότητες των διπλωματών της Ελλάδος πρέπει να αξιοποιηθούν στο σύνολό τους, χωρίς εγώ να αρνούμαι ότι μπορεί και σ’ ένα λογικό αριθμό, όπως πάντοτε συνέβαινε κατά παράδοση στο Υπουργείο, κι όχι μ’ αυτόν το εξωφρενικό τρόπο που γίνεται σήμερα να υπάρχουν και σύμβουλοι. Πρέπει, όμως, να υπάρχει και μία ισορροπία. Και το Υπουργείο των Εξωτερικών πρέπει να το διευθύνουν οι διπλωμάτες και όχι οι σύμβουλοι. Και ο Υπουργός πρέπει να συνεργάζεται με τους διπλωμάτες και παράλληλα με τους συμβούλους και όχι να υποκατασταθεί το Υπουργείο των Εξωτερικών, η Διπλωματική Υπηρεσία, από συμβούλους.
      Είναι μία παρατήρηση που κουραστήκαμε να την επαναλαμβάνουμε. Λυπούμαι διότι ο κύριος Υπουργός των Εξωτερικών δείχνει αυτήν την αδιαφορία και προς τη Διπλωματική Υπηρεσία και προς τις παρατηρήσεις, οι οποίες συνεχώς γίνονται από του Βήματος αυτού. Είναι δική του υπόθεση. Αναλαμβάνει βαριά πολιτική ευθύνη. Ελπίζω, όμως, ότι αυτό δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελέσει το μόνιμο καθεστώς στο Υπουργείο των Εξωτερικών και ότι θα επανέλθει η ομαλότητα μόλις έχουμε την πρώτη κυβερνητική αλλαγή.
      Σε ό,τι αφορά τώρα στα επιμέρους θέματα: Κι εγώ θα έλεγα, όπως και η κ. Δαμανάκη, ότι υπάρχουν άρθρα, τα οποία είναι σωστά και τα εγκρίνουμε. Υπάρχουν όμως και μερικά άρθρα, στα οποία θα ήθελα να κάνω παρατηρήσεις.
      Η επιθεώρηση: Πριν από μερικά χρόνια ο παριστάμενος τέως Υπουργός, ο κ. Πάγκαλος, έφερε ένα νόμο για την Επιθεώρηση. Εγώ και τότε και πάντοτε έχω υποστηρίξει παγίως ότι η επιθεώρηση είναι η πιο χρήσιμη υπηρεσία σ’ ένα κράτος και προπαντός σ’ ένα κράτος σαν το ελληνικό. Είμαι φανατικός οπαδός της επιθεώρησης και υποστήριξα την επιθεώρηση ως αρχή. Και ο κ. Πάγκαλος έκανε, νομίζω, μια κατά βάση σωστή αντιμετώπιση του προβλήματος. Είπε ότι θα πρέπει να επιλέξουμε δέκα, νομίζω, παλιούς συνταξιούχους πρέσβεις –δεν μας περισσεύουν, ειρήσθω εν παρόδω, κύριοι συνάδελφοι, οι πρέσβεις αυτήν την εποχή και απ’ αυτήν την πλευρά η χρησιμοποίηση συνταξιούχων επιλέκτων πρέσβεων ήταν χρήσιμη ιδέα- οι οποίοι θα κάλυπταν αυτήν την ανάγκη. Και οργάνωσε ένα πλήρες σύστημα κι έκανε και επιλογές.
      Και πρέπει να πω προς τιμή της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του τότε Υπουργού κ. Πάγκαλου, έκανε ποιοτικές επιλογές, χωρίς κανένα κομματικό κριτήριο, κάτι τελείως ασύνηθες στην εποχή μας. Και συνέβη το εκπληκτικό γεγονός, αυτοί οι οποίοι επελέγησαν, να διοριστούν, να πληρώνονται –γιατί ακούω και για δαπάνες- να πληρώνονται επί χρόνια και να μην χρησιμοποιηθούν καθόλου από τον διάδοχό του. Καθόλου. Αγνοήθηκαν. Αυτό είναι τραγέλαφος, αυτό είναι οπερέτα, αυτό δεν είναι κράτος, κύριοι συνάδελφοι. Και δεν επιτρέπεται κανένας κατά αυτόν τον τρόπο να σπαταλά τα λεφτά του ελληνικού λαού. 
      Αν δεν του άρεσαν του κ. Γεωργίου Παπανδρέου οι επιθεωρητές και ήθελε να αλλάξει το σύστημα, ας το άλλαζε αμέσως. Αλλά όσο καιρό τους είχε επιθεωρητές, γιατί δεν τους αξιοποίησε; Γιατί δεν τους έδωσε μια εντολή να ταξιδέψουν κάπου; 
      Είχαν χωρίσει σε τομείς το κόσμο κανένας, όμως, δεν πήγε πουθενά. Καμία επιθεώρηση δεν έγινε. Είναι ντροπή, η λέξη ταιριάζει απόλυτα. 
      Τώρα η καινούρια διοίκηση του Υπουργείου, ο καινούριος Υπουργός αλλάζει τους κανόνες για την επιθεώρηση. Δεν κάνω σύγκριση, δεν λέω τι είναι καλύτερο, δεν έχει και πολύ σημασία. Σημασία έχει να γίνει επιθεώρηση. Και ελπίζω ότι τουλάχιστον τώρα δεν θα μείνει στα χαρτιά γραμμένο το άρθρο, αλλά θα εφαρμοστεί επιθεώρηση. Και η επιθεώρηση είναι πολύ σημαντική, διότι υπάρχουν και αδυναμίες στην ελληνική Διπλωματική Υπηρεσία. Υπάρχουν πολλές αδυναμίες, τις οποίες γνωρίζουν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Πρέπει να υπάρχει ένα μάτι, το οποίο κατά διαστήματα και χωρίς προειδοποίηση, να πηγαίνει να βλέπει στις πρεσβείες τι γίνεται. Είναι ανάγκη για πολλούς λόγους. Και είναι ανάγκη και ο επιθεωρητής –εγώ τουλάχιστον θα το έβλεπα- να δίνει και τη γνώμη του για την απόδοση του διπλωμάτη στην περιοχή την οποία θα επισκέπτεται. Διότι κατά κάποιο τρόπο θα βοηθήσει μία αμερόληπτος τρίτη γνώμη και ο επιθεωρητής θα μπορέσει να πάρει και πληροφορίες επί τόπου, θα μάθει. Διότι όταν πηγαίνει -ας πούμε και εγώ έχω την εμπειρία πολλά χρόνια ως Υπουργός των Εξωτερικών- όταν πας επί τόπου, πληροφορείσαι για τον πρέσβη σου τι αξίζει, ποια είναι η περί αυτού κοινή γνώμη. Και αυτό το πράγμα μπορεί θαυμάσια να το κάνει και ο επιθεωρητής. 
      Συνιστώ στο Υπουργείο να αξιοποιήσει όσο μπορεί αυτήν τη δυνατότητα, να φτιάξει μια καλή επιθεώρηση. Είναι βέβαιο ότι κατά αυτόν τον τρόπο θα ανεβάσει το επίπεδο και την απόδοση της Διπλωματικής Υπηρεσίας. 
      Από εκεί και πέρα θα κάνουμε δύο μόνο παρατηρήσεις. Μία παρατήρηση για τους εμπειρογνώμονες. Το εάν χρειάζονται ή όχι εμπειρογνώμονες εμείς το είχαμε πει από παλιά. Εμείς είμαστε υπέρ των εμπειρογνωμόνων, και εναντίον της κατάργησης η οποία είχε γίνει στο παρελθόν. Κατά συνέπεια δεν μπορεί να έχουμε αντίρρηση αρχής. Το πρόβλημα όμως είναι, πώς, θα τοποθετηθούν αυτοί οι εμπειρογνώμονες, ποιος θα τους επιλέξει και με ποια κριτήρια. 
      Και εδώ ο νόμος είναι τελείως ασαφής, κύριε Υφυπουργέ. Αφήνει τη δυνατότητα στον Υπουργό να κάνει ό,τι θέλει. Και υπάρχει η εντύπωση, σαφής εντύπωση, υπόνοια και ανησυχία, ότι με την ψήφιση του άρθρου αυτού διά της οδού των εμπειρογνωμόνων, θα μονιμοποιηθούν και θα εισέλθουν στη μόνιμη υπηρεσία του Υπουργείου των Εξωτερικών οι στρατιές των συμβούλων, οι οποίοι και προτιμούνται λόγω προϋπηρεσίας στο Υπουργείο των Εξωτερικών κατά τη ρητή διατύπωση του άρθρου, το οποίο περιλαμβάνεται σε αυτό το νόμο. 
      Νομίζω ότι καλό θα είναι να γίνει πιο συγκεκριμένος ο τρόπος με τον οποίο θα γίνεται η μονιμοποίηση. 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών):  Απαλείφθηκε η προϋπηρεσία. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Πρόεδρε, επιτρέπετε παρέμβαση του κυρίου Υφυπουργού; 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Ναι, γιατί κάνει μια συμπλήρωση χρήσιμη. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, κάναμε βελτιώσεις και απαλείψαμε αυτήν την αναφορά στην προϋπηρεσία. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Καλά κάνατε! Δεν το παρακολούθησα και λυπούμαι που έκανα το λάθος, αλλά χαίρομαι γιατί το κάνατε. Πάντως, δεν αλλάζει η βάση για την οποία μίλησα πρωτύτερα. Είναι ανάγκη να υπάρξει μια τελείως συγκεκριμένη πρόταση όσον αφορά στον τρόπο με τον οποίο θα μονιμοποιηθούν ή θα επιλεγούν, εν πάση περιπτώσει, οι άνθρωποι οι οποίοι θα επανδρώσουν αυτήν την υπηρεσία. 
      Τέλος θα ήθελα να αναφερθώ στη διεθνή βοήθεια. Είναι ανάγκη και η Ελλάς να βοηθήσει τις χώρες του κόσμου που έχουν ανάγκη από βοήθεια. Είναι μάλιστα υποχρέωση σημαντική της Ελλάδος. Πρέπει να πω ότι μέχρι τώρα είχαμε αδικαιολόγητα καθυστερήσει. Η πρωτοβουλία καθεαυτή είναι σωστή. 
      Σε ό,τι αφορά στο Κόσοβο, θα μου επιτρέψετε να έχω και εγώ την άποψη, την οποία προηγουμένως διετύπωσε ο κ. Παυλίδης. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Είναι πάρα πολύ ευαίσθητο το θέμα και δεν θα ήθελα αυτήν την ώρα να το συζητήσουμε δημόσια. Άλλωστε, δεν είναι το Κόσοβο το πρόβλημα αυτού του άρθρου. Το πρόβλημα είναι η Ελλάς να δώσει βοήθεια στον αναπτυσσόμενο κόσμο, στις χώρες που έχουν ανάγκη και να τη δώσει κατά τρόπο σωστό. 
      Νομίζω ότι απ’ αυτήν την πλευρά είναι ανάγκη να γίνει μεγαλύτερη προσπάθεια απ’ αυτήν που έγινε μέχρι σήμερα. Είναι βέβαιο ότι κάνετε μια απαρχή οργάνωσης. Οργανώνετε μια υπηρεσία στο Υπουργείο, η οποία θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα, έχει όμως ακόμα δρόμο πολύ να διανύσει. Η βοήθεια δεν μπορεί να δίνεται επιπόλαια, δεν μπορεί να δίνεται πρόχειρα, δεν μπορεί να δίνεται χωρίς συγκεκριμένα κριτήρια. Είναι ανάγκη να γίνονται σωστές επιλογές και να αξιοποιείται αυτή η βοήθεια κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο. 
      Πάντως, εις ό,τι αφορά στην αρχή, χαίρομαι, διότι γίνεται μια προσπάθεια. Συνιστώ να γίνει σωστότερη προσπάθεια, γιατί μέχρι σήμερα νομίζω ότι τυχαίως μάλλον ασκήσεις επί χάρτου κάνουμε. Αναζητούμε τις χώρες για να δώσουμε και εδώ, να δώσουμε και εκεί, διότι κάποιος μας το είπε ή κάποιος το συνέστησε. Είναι ανάγκη να γίνει επιμελέστερη η μελέτη και η φροντίδα, ώστε η Ελλάς να πάρει και αυτή τη θέση της μεταξύ των κρατών του κόσμου, τα οποία βοηθούν τις χώρες που έχουν ανάγκη. 
      Οι μη Κυβερνητικές Οργανώσεις στην Ελλάδα σήμερα, δόξα τω Θεώ, έχουν σημαντικά αναπτυχθεί. Παράλληλα πρέπει και το κράτος να κάνει τη δική του προσπάθεια. Είναι από τις προσπάθειες εκείνες που με πολύ λίγα χρήματα ανεβαίνει το κύρος και το όνομα της χώρας διεθνώς. 
      Κατά συνέπεια, αυτό το πρόβλημα να μην το βλέπουμε με μικροψυχία, αλλά να το δούμε με ανοιχτή την καρδιά, με περίσσευμα καρδίας, βέβαιοι όντες ότι κάνουμε μια προσπάθεια η οποία βοηθά τη χώρα. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κ. Σπυριούνης. 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Δεν διστάζω να πω ότι πολλά από τα σημεία που ελέχθησαν από τον κύριο Πρόεδρο με βρίσκουν, κύριε Υπουργέ, σύμφωνο. Για  παράδειγμα, η ευθύνη της αναβάθμισης του Υπουργείου Εξωτερικών, όντως σημαντικότατου Υπουργείου της εθνικής μας πορείας, αποτελεί καθολική ευθύνη και μόνιμη, αδιάλειπτη μέριμνα όλων μας.
      Επομένως τεκμαίρεται ότι κάθε προσπάθεια που γίνεται από τις κυβερνήσεις σήμερα, αύριο, μεθαύριο με συχνότητα, με ρυθμό και βεβαίως με επιμέλεια και με προσοχή και ευθύνη, είναι επιβαλλομένη, είναι ενδεδειγμένη. Άρα η κριτική ότι ήρθε ένα νομοσχέδιο να συμπληρώσει ορισμένα άρθρα του οργανισμού -ένα κείμενο που όντως αποτελεί ένα βασικό πλαίσιο ανάπτυξης, αναβάθμισης, βελτίωσης του Υπουργείου Εξωτερικών- δεν είναι δικαιολογημένη.
      Ένα δεύτερο στοιχείο. Ο προβληματισμός για ποια αναβάθμιση θα μιλήσουμε και πώς θα την πετύχουμε, είναι λογικός. Πρέπει να είναι παράγοντας αυτός ο προβληματισμός στην αξιολόγηση των επιδρώντων στοιχείων στην αναζήτηση της καλύτερης σύνθεσης, της καλύτερης λύσεως. 
      Πιστεύω ότι -και αυτό αφορά και τις Ένοπλες Δυνάμεις, αφορά το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας- έκαστος εφ’ ο ετάχθη και το αρμόζον εκάστω, όπως έλεγαν οι σοφιστές τον 5ο αιώνα, που ήταν βασικό στοιχείο εκείνης της πολιτείας τότε. Σήμερα με τις συγκλονιστικές πιέσεις της καθημερινότητας, όχι μόνο για τα κράτη αλλά και για τα άτομα, αντιλαμβάνεστε ότι ο ειδικός πλέον προσλαμβάνει την επιβαλλομένη βαρύτητα για τη λύση των ειδικών προβλημάτων. Και στα δύο ευαίσθητα Υπουργεία ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση είναι η αναγκαιότερη προϋπόθεση για τη δημιουργία καλύτερων συνθηκών και γονιμότερης συγκρότησης της συνολικής προσπάθειας, της ενωμένης εθνικής προσπάθειας που αξίζει να αποδίδεται στη σοβαρότητα των χειριζομένων θεμάτων από το Υπουργείο Εξωτερικών.
      Ένα τρίτο σημείο συναφές που θέλω να πω είναι το εξής: Για ποια Δημόσια Διοίκηση, κύριοι συνάδελφοι, θα μιλήσουμε στην πατρίδα μας; Ό,τι συγκροτεί μια αποδοτική, αποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση βάλλεται με έναν τρόπο εντελώς ανεύθυνο και επιπόλαιο. Και εξηγούμαι:
      Σε έναν γαλλικό κανονισμό του 1959, άκουσον-άκουσον, διάβασα το εξής: Πριν ασκήσεις τη διοίκησή σου, κύριε λοχαγέ, κύριε ταγματάρχη, οφείλεις πρώτα και πάνω απ΄ όλα να καταφέρεις, τι; Να σε εμπιστεύονται. Ποια, λοιπόν, Δημόσια Διοίκηση θα φτιάξουμε χωρίς να την εμπιστευόμαστε, όταν υπάρχουν λόγοι κομματοκρατίας κλπ. ; 
      Αυτά πρέπει να τα λέμε εδώ μέσα για να βγαίνουν συμπεράσματα. Το Κοινοβούλιο έχει απόλυτη δημοκρατική ελευθερία να λέει ό,τι θέλει. Και η φίμωση των Βουλευτών είναι αντιδημοκρατική νοοτροπία και διαιωνίζει την κομματοκρατία. Δεν επιτρέπονται οι ελεύθερες φωνές στο Κοινοβούλιο. Ρίξτε μια ματιά στα κόμματά σας όλοι. Εγώ μιλώ για το δικό μου, το πολύπαθο δικό μου.
      Όταν δεν εμπιστευόμαστε τον ειδικό της Δημόσιας Διοίκησης γιατί να έχουμε απαίτηση για μια αποτελεσματικότερη εικόνα και λειτουργία; Εξ ιδίων τα βέλη και να φοβάσαι περισσότερο τις δικές σου αμαρτίες από τις επιβουλές των ξένων. Είναι μια γενική παρατήρηση.
      Όσον αφορά το νομοσχέδιο, επιλύει πολύ σοβαρά θέματα. Εγώ θα σταθώ στο σύστημα επιθεώρησης. Οι Ένοπλες Δυνάμεις σε μερικά πράγματα προηγούνται τριάντα με σαράντα χρόνια και μη με παρεξηγείτε που το λέω. Μπορούσε διμοιρίτης να σταθεί χωρίς σύστημα επιθεώρησης; Ερχόμαστε, λοιπόν, στο Υπουργείο Εξωτερικών και αγωνιζόμαστε να το εγκαθιδρύσουμε. Το καλύτερο δυνατό σύστημα χωρίς επιθεώρηση, χωρίς έλεγχο, δεν μπορεί να ασκήσει εξουσία. Η εναρμόνιση γίνεται όταν «σου παραχωρώ εξουσία από τη μια μεριά και ισοτίμως σε συμψηφίζω μ’ ένα αυστηρό σύστημα ελέγχου».
      Αν αυτά δεν υπάρχουν τότε κυνηγάμε χίμαιρες. Θα έχουμε δυσαναλογία μεταξύ προσπάθειας και αποτελέσματος.  Ιδού η άντλησις από πίθο Δαναΐδων. Βέβαια δεν αμφιβάλλω στα λεχθέντα από τον κύριο Πρόεδρο αλλά δεν θέλω να πιστέψω ότι έχει συγκροτηθεί ένα όργανο εδώ και τρία χρόνια αλλά δεν χρησιμοποιείται. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Αυτή είναι  μια πραγματικότητα.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν αμφιβάλλω γι’ αυτά που λέτε αλλά εγώ δεν δέχομαι να ακούσω, δεν δέχομαι να πιστέψω. Το κάνω αυτό ενστικτωδώς. Είναι δηλαδή τόσο εξωφρενικό που δεν θέλω να το πιστέψω ότι έγινε αυτό το πράγμα.
      Τελικά κάθε βελτίωση του συστήματος επιθεώρησης είναι επιβεβλημένη και δικαιολογείται από τη σοβαρότητα της αποστολής του.
      Ένα δεύτερο πολύ θετικό στοιχείο του νομοσχεδίου είναι το θέμα της αξιολόγησης του προσωπικού. Έχουμε ακούσει εδώ για αξιολόγηση και έχουμε ψηφίσει διαδοχικά νομοσχέδια για διάφορες κατηγορίες υπαλλήλων. Πώς θα γίνει η αξιολόγηση αν δεν υπάρχουν τα στοιχεία που αναφέρονται στο νομοσχέδιο; Πώς θα γίνει η αξιολόγηση αν δεν υπάρχει ο ατομικός φάκελος, το ατομικό μητρώο, το σύστημα εκπαίδευσης; Αν αυτά δεν αποτυπώνουν την καθημερινή προσωπική και υπηρεσιακή κατάσταση του υπαλλήλου ποια αξιολόγηση θα γίνει; 
      Μήπως είναι λάθος το ότι δεν βάζετε τους επιθεωρητές στα υπηρεσιακά συμβούλια κρίσεων; Γιατί να μην μπει ο επιθεωρητής; Εφόσον τον επιλέγετε με αξιοκρατικά κριτήρια από εκείνη τη στιγμή έχει την αμεροληψία και την αντικειμενικότητα να κρίνει. Θεωρώ ότι πρέπει οι επιθεωρητές να βρίσκονται στα συμβούλια κρίσεων.
      Το τρίτο θετικό σημείο είναι η εκπαίδευση και η υπηρεσιακή κατάσταση του προσωπικού. Η καθημερινή μέριμνα για το προσωπικό είναι όρος για την απόδοση του προσωπικού και όχι μόνο επιβαλλόμενη ως παράγοντας από την ανθρώπινη πλευρά. Αν θέλουμε να αξιοποιήσουμε το προσωπικό μας αυτό πρέπει να κάνουμε. Το δεύτερο στοιχείο του γαλλικού κανονισμού εσωτερικής υπηρεσίας 59 λέει μεταξύ των άλλων ότι για να αποκτήσεις την εμπιστοσύνη τους πρέπει να αποδείξεις ότι τους πονάς, ότι τους αγαπάς διότι τότε σου ανταποδίδουν το σεβασμό και ανταποκρίνονται στην αποστολή τους. Αυτά είναι εκ των ων ουκ άνευ στοιχεία. 
      Ψηφίζω το νομοσχέδιο διότι περιλαμβάνει πλείστες όσες χρήσιμες ρυθμίσεις για την αναβάθμιση του Υπουργείου Εξωτερικών. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κ. Τσίπρας έχει το λόγο.
      ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, απ’ αυτό το νομοσχέδιο παρέχονται κάποιοι ερεθισμοί. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να δικαιολογήσω την αρνητική στάση μου. Εκείνα τα οποία προκαλούν ιδιαίτερη εντύπωση σ’ αυτό το νομοσχέδιο είναι τα εξής: Είναι γνωστό ότι η χρησιμότητα ενός θεσμού αποκαλύπτεται και επιβεβαιώνεται από την αντοχή του στο χρόνο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε έναν κανονισμό ο οποίος έζησε επί σαράντα πέντε χρόνια. Είναι ο κανονισμός του Βενιζέλου. Έχουμε ένα δεύτερο κανονισμό του 1976 του Κωνσταντίνου Καραμανλή ο οποίος επέζησε μέχρι το έτος 1998. Επί δεκαπέντε χρόνια η ίδια κυβέρνηση εφήρμοζε αυτόν τον κανονισμό.
      Η δεύτερη παρατήρηση που επίσης έχω να κάνω είναι η εξής. Το 1998 ανατρέπονται ή διορθώνονται ή καταργούνται οι προηγούμενοι κανονισμοί και έχουμε έναν καινούριο κανονισμό. Τότε θεσπίζεται ο θεσμός των εξωϋπηρεσιακών, των συνταξιούχων πρέσβεων και με αφορμή αυτό το γεγονός, διερωτώμαι τι μεσολάβησε μέσα σε τρία χρόνια, από το 1998 μέχρι και σήμερα, ώστε να έχουμε την πλήρη ανατροπή του συστήματος αντί εκείνου το οποίο καθιερώθηκε, δεδομένου ότι η κατάργηση ενός συστήματος προϋποθέτει διαπίστωση ατελειών. 
      Όμως, ακούσθηκε, και είναι γεγονός, ότι αυτός ο θεσμός των εξωϋπηρεσιακών παραγόντων, των συνταξιούχων πρεσβευτών, δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου, δεν αποκτήθηκε καμία πείρα και δεν έχουμε καμία δυνατότητα για να τον κρίνουμε ως ορθό ή εσφαλμένο.
      Τι ήταν, λοιπόν, αυτό το οποίο προκάλεσε αυτήν τη μεταβολή μέσα στα τρία χρόνια; Επίσης αυτό συνέχεται και με κάποιο άλλο γενικότερο θέμα. Ότι έρχεται στη Βουλή από ένα Κόμμα απηχεί τις απόψεις του Κόμματος ή τις απόψεις του εκάστοτε Υπουργού; Δύναται και πρέπει κάθε Υπουργός, ο νέος Υπουργός ως Τσε Γκεβάρα, να καταστρέφει τα πάντα χωρίς λόγο, και ενδεχομένως ευρισκόμενος εν διαφωνία, του προηγούμενου Υπουργού; 
      Τρίτον, είπαμε όπως πολλές φορές, όπως είπε και ο επίτιμος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, ότι κανένας δεν δικαιούται να διαχειρίζεται χρήματα του ελληνικού λαού. Κανένας δεν δικαιούται να βάζει το χέρι στην τσέπη των Ελλήνων χωρίς λόγο. Τρία χρόνια επιθεωρητές συνταξιούχοι, οι οποίοι επανήλθαν στην υπηρεσία δεν πληρώθηκαν. Αυτό είναι κάτι πρωτάκουστο! 
      Επίσης, αυτό που θέλω να παρατηρήσω όσον αφορά τη φιλοσοφία αυτού του νομοθετήματος είναι ότι διακρίνω μία «εισβολή» στο Υπουργείο Εξωτερικών και μάλιστα σε μία κρίσιμη εποχή και περίοδο. Εισβολή προσώπων, εισβολή ρουσφετιών. 
      Ακούσθηκε και διάβασα στα Πρακτικά της επιτροπής την άποψη του κ. Μολυβιάτη, σύμφωνα με την οποία διακόσια σαράντα καινούρια πρόσωπα υπό τη μορφή των συμβούλων ή των εμπειρογνωμόνων, και πάντως των εξωϋπηρεσιακών παραγόντων, εισέρχονται σ’ ένα Υπουργείο, Υπουργείο του οποίου η συνολική δύναμη δεν υπερβαίνει τα πεντακόσια πενήντα άτομα. Διακόσια τριάντα ή διακόσια σαράντα άτομα εξωϋπηρεσιακοί παράγοντες. 
      Τι μου λέει αυτό; Άνθρωποι οι οποίοι ανήκουν, πρόσκεινται στο κυβερνών Κόμμα πρέπει να «τακτοποιηθούν», πρέπει να ενισχυθούν οι «πράσινες» λεγεώνες. Ο κομματικός μηχανισμός πρέπει να διεισδύσει, να εισβάλει και να αλώσει και το Υπουργείο των Εξωτερικών. Μάνατζερ για την προεδρία, σημαίνει ότι είμαστε ανέτοιμοι. Διανύουμε την τέταρτη προεδρία της Ευρωπαϊκής ‘Ένωσης και με αυτό το νομοσχέδιο αποκαλύπτουμε ότι είμαστε ανέτοιμοι.
      Διερωτώμαι, όμως, μήπως η ίδια ανετοιμότητα υφίσταται και στην περίπτωση αντιμετωπίσεως του σοβαρού εθνικού προβλήματος της Κύπρου. Επί τόσα χρόνια το Υπουργείο Οικονομικών λειτουργούσε με αυτόν τον τρόπο που λειτουργούσε και η Ελλάδα βρισκόταν σε κίνδυνο, διότι της έλειπαν οι εκπρόσωποι των συμφερόντων της στο εξωτερικό, επειδή έλειπαν οι εξωϋπηρεσιακοί παράγοντες, οι συμπαθείς προς το κυβερνών Κόμμα. Νομίζω ότι και αυτό δεν βρίσκεται μέσα στον πνεύμα και τη φιλοσοφία του νομοθετήματος, αλλά εις τα κομματικά συμφέροντα και μόνο. 
      Τα θέματα βεβαίως έχουν αναλυθεί, αλλά θέλω από τις διατάξεις αυτές να σχολιάσω και το θέμα των παλιννοστούντων. Διάλυση του Οργανισμού των Παλιννοστούντων, των νεοπροσφύγων, όπως είπε ένας συνάδελφος πολύ ορθά. 
      Πρόκειται περί ανθρώπων η καταγωγή των οποίων έσβησε στα βάθη της Ανατολίας ή της Σοβιετικής Ένωσης. Έρχονται τώρα οι απόγονοί τους. Δεν είναι εκείνοι, οι οποίοι μετανάστευσαν και επανέρχονται στην πατρίδα. 
      Ανεξάρτητα, όμως, από το δόκιμο ή αδόκιμο του όρου αυτού, η διάλυση αυτού του γραφείου τι σημαίνει; Σημαίνει νέες ανάγκες αυτών των ανθρώπων, να περιέρχονται από γραφείο σε γραφείο, προκειμένου να αποκτήσουμε νέα πελατειακή σχέση, να αποκτήσουμε νέα ψηφοθηρική κατάσταση ως Κυβέρνηση. 
      Για όλους αυτούς τους λόγους και επειδή πιστεύω και υπογραμμίζω ότι από τη φιλοσοφία του νομοθετήματος αυτού προβλέπεται μόνο ενίσχυση των πράσινων λεγεώνων και επειδή προβλέπω ότι πρόκειται περί ενός νέου θεσμού και δεν εμπιστευόμεθα την τακτική διπλωματική υπηρεσία και την ενισχύουμε μόνο με εξωυπηρεσιακούς παράγοντες υπό τη μορφή των συμβούλων οι οποίοι στη συνέχεια με κάποιες μεθοδεύσεις θα καταλάβουν και τις μόνιμες θέσεις των διπλωματικών υπαλλήλων. Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα):  Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Θεόδωρος Πάγκαλος πρώην Υπουργός Εξωτερικών.
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, σας ευχαριστώ. Θα ήθελα να κάνω αν μου επιτραπεί κάποιες παρατηρήσεις επί των θεμάτων που και άλλοι συνάδελφοι ανέφεραν.
      Κατ’ αρχάς το σύστημα της επιθεώρησης. Η έννοια της επιθεώρησης υπήρχε και στο παλιό οργανισμό. Να μου επιτραπεί να αναφέρω  ότι ο οργανισμός αυτός για τον οποίο είχαν γίνει διάφορες τροποποιήσεις βασικά ήταν ένας αναγκαστικός νόμος, γιατί τότε η Βουλή δεν λειτουργούσε, το 1926 και έφερε τις υπογραφές του τότε Υπουργού Εξωτερικών του κ. Ρούφου του πατέρα του μετέπειτα γνωστού λογοτέχνη και διπλωμάτη και του τότε Πρωθυπουργού Θεοδώρου Παγκάλου. Για τον λόγο αυτό ήταν αναγκαστικός ο νόμος, δεν ήταν ψηφισμένος από τη Βουλή, ελλείψει Βουλής. 
      Μετά από αυτά ήλθε η στιγμή να τον αναθεωρήσουμε και βρίσκω ότι η αναθεώρηση αυτή έρχεται κατά τρόπο εξαιρετικά σύντομο. Ίσως επειδή συντομεύτηκε η ζωή, η ιστορία πάει πιο γρήγορα, συνειδητοποιούμε τις ανάγκες, γιατί υπάρχουν που δημιουργούνται από την εφαρμογή.
       Πάντως η επιθεώρηση είναι αντιπαθής στους διπλωμάτες ιδιαίτερα στην κορυφή της ιεραρχίας. Ο λόγος είναι απλός. Υπάρχει μια νοοτροπία, ότι όταν είσαι επικεφαλής πρεσβείας είσαι αυτό που λένε οι Γάλλοι sir maitre bord apr?s Dieυ. Είναι ο Θεός και μετά είσαι εσύ. Αυτό σου δίνει τη δυνατότητα κάθε είδους αυθαιρεσίας και θα μου επιτρέψετε να πω σε μερικές περιπτώσεις ελάχιστες ελπίζω, αλλά διαπιστώθηκαν και τέτοιες περιπτώσεις και ατασθαλίας περί τα οικονομικά της Πρεσβείας. 
      Συχνότερες ήταν οι παραβιάσεις του καθεστώτος των υπαλλήλων και η χρησιμοποίηση αυτών για προσωπικούς σκοπούς του πρέσβη, της οικογένειάς του, αυθαιρεσίες περί της επαγγελματικής κρίσης, διαφορετικός τελείως ρυθμός εκπροσώπησης της χώρας, ανάλογα με την προσωπικότητα του πρέσβηή τη στιγμή της θητείας του. Εγώ είχα τη φοβερή απογοήτευση να τοποθετήσω σε μία μεγάλη πρεσβεία ευρωπαϊκής χώρας ένα λαμπρό διπλωμάτη ο οποίος εθεώρησε ότι εκεί έπρεπε να αποκτήσει ένα είδος sabbatical, δηλαδή εξαφανίστηκε επί δύο χρόνια και έπαψε η χώρα να εκπροσωπείται. 
      Αυτά είναι συχνά και γι’ αυτό είχαμε πει να υπάρχει μια τακτική επιθεώρηση η οποία πρέπει να διενεργείται από ανθρώπους οι οποίοι είναι πέραν της κανονικής ζωής του Υπουργείου, πρέπει να είναι στην κορυφή γιατί οι άλλοι εξαρτώνται από σχέσεις προς τα επάνω, δηλαδή είναι υφιστάμενοι ανθρώπων θα κληθούν να ελέγξουν  ή είναι παράλληλες οι σχέσεις τους, είναι συνάδελφοι των ανθρώπων που θα κληθούν να ελέγξουν, να ζήσουν μαζί, θα συνεργαστούν και δυσκολεύονται να κρίνουν. Γι’ αυτό είπαμε να χρησιμοποιήσουμε τους συνταξιούχους. Είναι πολύ σωστό βέβαια και αυτό που είπε ο κ. Μητσοτάκης ότι επαρκείς για να ασκήσουν αυτό το ύψιστο λειτούργημα της επιθεώρησης, ικανοί διπλωμάτες στους υψηλούς βαθμούς δεν είναι άπειροι. Πρέπει να επανδρώσουμε τις μόνιμες αντιπροσωπείες, να επανδρώσουμε τις βασικές πρεσβείες, τις διευθύνσεις του Υπουργείου και εκτός αυτού είπαμε ότι φεύγουν νέοι οι διπλωμάτες, φεύγουν πενήντα έξι ετών. Βλέπω πολλούς  από εμάς εδώ που έχουν υπερβεί το όριο αυτό των πενήντα έξι ετών και θεωρούν τον εαυτό  τους δικαίως ικανό να διενεργήσει μια επιθεώρηση σε μια πρεσβεία. Νομίζω λοιπόν ότι ήταν μία καλή ευκαιρία η χρήση των συνταξιούχων και δεν καταλαβαίνω γιατί επί τρία χρόνια η Κυβέρνηση κατασπατάλησε τα χρήματα του ελληνικού λαού μη χρησιμοποιώντας τους διπλωμάτες τους οποίους επλήρωνε, γιατί θα είχε τη δυνατότητα να μας πει, αν η χρησιμοποίησή τους ήταν επαρκής ή όχι. Θα είχαμε μία απόδειξη περί αυτού. 
      Θεωρώ ότι η επιθεώρηση περί την πρεσβεία αλλά όχι περί το προσωπικό της πρεσβείας και κυρίως περί τον πρέσβη είναι τραγέλαφος και μια κωμωδία. Δεν έχει νόημα. Καλύτερα να μη στέλνουμε κανένα. Να αφήνουμε κάθε πρεσβεία να είναι ανεξάρτητο κράτος και να κάνει ο κάθε πρέσβης ό,τι του κατεβαίνει, όπως πάντα επιθυμούσε το συνδικαλιστικό όργανο των διπλωματών και κυρίως οι ανώτατοι διπλωμάτες, οι οποίοι δια του τρόπου αυτού καταπιέζουν τους υφισταμένους τους και παραβιάζουν τα δικαιώματά τους. Αυτό είναι το ένα μεγάλο θέμα των ρυθμίσεων που μας προτείνατε. Τα περισσότερα από τα άλλα δεν προλαβαίνουμε να τα συζητήσουμε τώρα εδώ ούτε είχα την ευκαιρία, δυστυχώς, να είμαι στην επιτροπή, γιατί έλειπα στο εξωτερικό. 
      Το δεύτερο θέμα είναι οι εμπειρογνώμονες. Εδώ μένω κατάπληκτος με το γεγονός ότι η Κυβέρνηση μας εισάγει μια δημοσιοϋπαλληλική ρύθμιση του απελευθερωτικού εκσυγχρονισμού του δημόσιου τομέα. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Απελευθερωτικός; 
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Απελευθερωτικός ως προς τις δυνάμεις της οικονομίας και του πνεύματος.  
      Γιατί πάμε να δημιουργήσουμε νέους δημοσίους υπαλλήλους εκεί που μπορούμε να βασιστούμε στην αγορά; Άκουσα το επιχείρημα του Υπουργείου, ότι  παρά τις προσπάθειες που έγιναν μέχρι τώρα να στρατολογηθούν από την αγορά εργασίας εμπειρογνώμονες, αυτοί δεν προσήλθαν. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τους δώσουμε άλλα κίνητρα, ώστε να προσέλθουν. Διότι αν δεν προσέρχονται, τότε τι νόημα έχει; Τι εμπειρογνώμονες είναι; Αν τους δίνουμε λεφτά δημοσίου υπαλλήλου, τότε θα έχουμε και άλλους άχρηστους δημοσίους υπαλλήλους, τεμπέληδες, ανειδίκευτους που δεν ενδιαφέρονται για τη δουλειά τους. Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι ένα μέρος των εμπειρογνωμόνων που αυτήν τη στιγμή έχουμε στο Υπουργείο είναι τέτοιου είδους υπάλληλοι. Υπάλληλοι που πηγαίνουν το πρωί στο γραφείο, κάθονται και «κοπανάνε μύγες», σφραγίζουν  ή τακτοποιούν χαρτιά, κάνουν δηλαδή δουλειές που σε άλλες πολιτισμένες χώρες τις κάνει ο ηλεκτρονικός υπολογιστής. Είναι ανθρωποειδή κομπιούτερ. Είναι γεμάτο το δημόσιο, όπως ξέρετε, από τέτοιους. Γιατί να γεμίσει και το Υπουργείο Εξωτερικών με νέες προσλήψεις τέτοιου είδους υπαλλήλων; 
      Εμείς με τον οργανισμό αυτό κάναμε μια πρωτοπόρα κίνηση στο δημόσιο τομέα. Καταργήσαμε την πρόσληψη αποφοίτων δευτεροβαθμίου εκπαιδεύσεως και είπαμε ότι πλέον το Υπουργείο Εξωτερικών δεν χρειάζεται άλλους υπαλλήλους παρά μόνο πτυχιούχους. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ήλθατε δεύτεροι. Προηγήθηκε το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. 
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Μπορεί να το έκανε το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Δεν το γνωρίζω. Ζητώ συγγνώμη. Εν πάση περιπτώσει. 
      Επανερχόμαστε στο θέμα. Εμπειρογνώμων είναι κάποιος που για ειδικούς λόγους γνωρίζει κάτι που για ειδικούς λόγους χρειάζεται κάποια ειδική στιγμή. Αλλιώς οι υπάλληλοι του Υπουργείου Εξωτερικών έχουν γνώσεις περί διαφόρων θεμάτων. Είναι μορφωμένοι, εξειδικευμένοι. Αλλιώς τι είδους διπλωμάτες είναι αυτοί που δεν γνωρίζουν τίποτα περί ουδενός; Είναι προφανές ότι γνωρίζουν πλήθος πραγμάτων για πλήθος θέματα. 
      Η πραγματικότητα, όμως, μας λέει –και είναι γεγονός- ότι κάποια στιγμή έχεις ανάγκη την εντελώς εξειδικευμένη γνώση για το εντελώς εξειδικευμένο θέμα που προκύπτει. Και μπορεί να προκύπτει προσωρινά. Εγώ στην περίπτωση αυτή προτείνω να προσλαμβάνεις με σύμβαση, ανανεούμενη μια φορά, κάποιον εμπειρογνώμονα. Μετά, όμως, να προσλαμβάνεις άλλο, γιατί ο εμπειρογνώμων δεν διαρκεί ισοβίως. Ουδείς εξ ημών εδώ σ’ αυτήν την Αίθουσα είναι εμπειρογνώμων επί παντός επιστητού ισοβίως. Μπορεί να είσαι εμπειρογνώμων για ένα θέμα και για σύντομα χρονικά διαστήματα. Δεν μπορείς να είσαι εμπειρογνώμων σε όλη σου τη ζωή διά ένα μεγάλο τομέα. Αυτός δεν λέγεται εμπειρογνώμων, αλλά υπάλληλος τακτικός, τον οποίον προσλαμβάνεις για να τον προσθέσεις στους άλλους υπαλλήλους. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί η Κυβέρνηση, η οποία θέλει να μειώσει το δημόσιο τομέα και τους δημοσίους υπαλλήλους, θέλει εδώ να ξανανοίξει ένα παράθυρο, για να μπουν στο δημόσιο και άλλοι χαμηλόμισθοι, ανειδίκευτοι, άχρηστοι δημόσιοι υπάλληλοι; 
      Κύριε Υπουργέ, αυτοί είναι οι εμπειρογνώμονες τους οποίους θα προσλάβετε. Δεν είναι δυνατόν να προσλάβετε άλλους, εφόσον λέτε ότι τώρα δεν προσέρχονται. Αυτοί που θα προσέλθουν θα προσέλθουν με μόνο δέλεαρ τη μονιμότητα. Άρα, θα είναι άνθρωποι που θέλουν μια «θεσούλα» στο δημόσιο, για να ηρεμήσουν και να μπορέσουν να πάρουν το «φτωχό» μισθό που θα τους δώσετε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριοι συνάδελφοι, τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω-δυτικά θεωρία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» για τα 180 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, τριάντα τρεις μαθητές και δύο δάσκαλοι από το 14ο Δημοτικό Σχολείο Χαϊδαρίου. Η Βουλή τους καλωσορίζει. 
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
      Το λόγο έχει ο κ. Κεδίκογλου.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Κυρία Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, συζητούμε ένα νομοσχέδιο στο οποίο διακρίνουμε κατ’ αρχάς μία αμφιβολία της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου η έλλειψη εμπιστοσύνης προς την διοίκηση του. Από το πνεύμα του νομοσχεδίου προκύπτει ότι η πολιτική ηγεσία δεν φαίνεται να έχει εμπιστοσύνη στη διοικητική ιεραρχία, στη διοίκηση του Υπουργείου Εξωτερικών. Δεν έχω ειδική γνώση, αλλά εισάγονται τέτοιες διατάξεις από τις οποίες προκύπτει ότι δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί η πολιτική βούληση της ηγεσίας. Ως εκ τούτου η Κυβέρνηση έχει την ευθύνη και δεν έχουμε παρά να δεχθούμε την άποψη της.
      Αναφέρεσθε κυρίως στον κλάδο της επιθεώρησης και χαίρομαι που για πρώτη φορά επί Κυβερνήσεως του σημερινού Πρωθυπουργού έρχεται νομοσχέδιο που διαλαμβάνει κλάδο επιθεώρησης. Επιθεώρηση πράγματι δεν είναι αστυνόμευση. Επιθεώρηση σημαίνει έλεγχος και έλεγχος σημαίνει εκδήλωση του ενδιαφέροντος εάν κάτι γίνεται ορθώς και νομίμως.
      Σε κανένα άλλο τομέα της ελληνικής διοίκησης δεν υπάρχει επιθεώρηση, γι’ αυτό και η διαφθορά. Όπου υπάρχουν σώματα επιθεωρητών έχουν τεθεί και μάλιστα με διορθωτική τροπολογία εκ των υστέρων επικεφαλής πρόσωπα πολιτικά. Είτε αυτό είναι το Σώμα Επιθεωρητών Δημοσίων Έργων είτε το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης είτε Υγείας, επικεφαλής των Σωμάτων αυτών είναι ένα πολιτικό πρόσωπο, επιλεγόμενο, που φυσικά στέλνει και κάνει έλεγχο μόνον εκεί που θέλει. Δεν υπάρχει έλεγχος της ιεραρχίας όπως προηγουμένως τον όρισα, δηλαδή ως εκδήλωση του ενδιαφέροντος εάν κάτι γίνεται ορθώς ή όχι.
      Σχετικά με τους παλιννοστούντες, είναι γνωστό ότι οι έκτακτες καταστάσεις, οι έκτακτες νομοθεσίες, τα έκτακτα ιδρύματα προσιδιάζουν σε μη ευνομούμενες χώρες. Καιρός ήταν να διαλυθεί αυτό το Σώμα. Πρέπει να έχουμε διοίκηση η οποία αντιμετωπίζει τα θέματα της κοινωνίας και η παλιννόστηση και η μετανάστευση είναι κάτι που γίνεται στην κοινωνία και πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα αντιμετώπισης.
      Εξεδήλωσε την άποψη ο κύριος Υπουργός ότι το Σχέδιο Ανάν είναι συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κύριε Υπουργέ, αυτό δεν ενδιαφέρει, διότι η πολιτική καταξιώνεται όταν έχει ανατρεπτική πνοή. Συνεπώς η συνέχεια ή η μη συνέχεια ποσώς ενδιαφέρει. Το μέλλον θα κρίνει το Σχέδιο Ανάν.
      Πέρα απ΄ αυτά, κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να αναφερθώ σε δυο-τρία πράγματα. Το Υπουργείο Εξωτερικών δεν είναι απλά για να κάνουμε σχέσεις και επαφές. Το Υπουργείο Εξωτερικών οφείλει να ανταποκρίνεται στους μεγάλους στόχους της χώρας προς τα έξω. Και σήμερα ο μεγάλος στόχος είναι η διείσδυση της ευρωπαϊκής οικονομίας στα Βαλκάνια, η διείσδυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα Βαλκάνια. Για μας δε στόχος είναι αυτή η διείσδυση να γίνει μέσω της Ελλάδος, αφού διαθέτουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα.
      Διείσδυση όμως χωρίς κοινή γλώσσα συνεννόησης δεν γίνεται πουθενά στον κόσμο. Ούτε ενοποιούνται καταστάσεις ή κοινωνίες ή περιοχές. Η Γαλλία έγινε έθνος από την ημέρα που ο τότε Λουδοβίκος αποφάσισε και είπε ότι η γαλλική γλώσσα υποχρεωτικώς διδάσκεται παντού. Έτσι έγινε έθνος.
      Διείσδυση δεν γίνεται, κυρία Πρόεδρε, εάν δεν υπάρχει γνώση των οικονομικών δομών. Βεβαίως, θα ήταν θαυμάσιο να υπάρχει κοινό νόμισμα. Εάν όμως δεν υπάρχει, τότε πρέπει να υπάρχει γνώση των οικονομικών δομών. Πρωταρχικός ρόλος, λοιπόν, του Υπουργείου Εξωτερικών είναι να φτιάξει εκπαιδευτήρια –δεν ξέρω πώς θα το ονομάσετε- στα οποία θα έλθουν στελέχη των βαλκανικών χωρών να μάθουν καλά την ελληνική γλώσσα, στελέχη δικών μας επιχειρήσεων να μάθουν γλώσσες βαλκανικών χωρών. Να μάθουν τη δομή των ελληνικών επιχειρήσεων, τον τρόπο λειτουργίας τους και βεβαίως τα προϊόντα που παράγονται. Αντιστοίχως εμείς των Βαλκανίων.
      Προς αυτήν την κατεύθυνση, κυρία Πρόεδρε, δεν έχει γίνει και δεν γίνεται τίποτα. Προς την κατεύθυνση αυτή δεν έχει πάρει καμία πρωτοβουλία η Ελλάδα. Συνέβη να είμαι στη Γαλλία το καλοκαίρι και οι Γάλλοι μου έλεγαν: «Θα το κάνουμε εμείς τελικά και θα κερδίσουμε εμείς τα οφέλη». 
      Είναι τρομακτική η παράλειψη του Υπουργείου Εξωτερικών στον τομέα αυτό. Δεν είναι θέμα του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, είναι θέμα του Υπουργείου Εξωτερικών να συνεργαστεί εδώ με τους ιδιωτικούς φορείς, το Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών, το Τεχνικό Επιμελητήριο και ενδεχομένως και κάποια εμπορικά επιμελητήρια, πάντως με συνδικαλιστικούς φορείς για να αντιμετωπίσουν το ζήτημα αυτό της διείσδυσης, αρχίζοντας από την Τουρκία και καταλήγοντας μέχρι τη Γιουγκοσλαβία. Το θεωρώ καίριο και απαραίτητο και μεγάλη την παράλειψη και μεγάλη την καθυστέρηση. 
      Βεβαίως, μπορεί η ελληνική γλώσσα στις πρεσβείες εκεί να διδάσκεται σε ένα διάστημα τριών ή πέντε ή έξι μηνών και εδώ να έρχονται σε ένα επίπεδο συγκεκριμένο, με δαπάνες δικές μας και φιλοξενίας, διαμονής, τα πάντα. Είναι το πλέον παραγωγικό στοιχείο που πρέπει να κάνουμε και μπορούμε να κάνουμε, προκειμένου να αυξήσουμε τις εξαγωγές μας και προκειμένου να αποκτήσουν τα προϊόντα μας μία φιλική αντιμετώπιση από εκεί όπου απευθύνονται. 
      Το δεύτερο, κυρία Πρόεδρε, είναι βεβαίως το Κυπριακό. Δεν θα μπούμε στη συζήτηση του Σχεδίου Ανάν, αλλά –και χθες το βράδυ τοποθετήθηκα- συμβαίνει να είμαι γόνος μίας σειράς οικογενειών που στις ρίζες μας έχουμε θύματα και απαγχονισμούς από Τούρκους. Αυτό όμως δεν έχει καμία σχέση με μένα και με την προηγούμενη γενιά. Αυτά τα δημιουργούν οι κοινωνικές συνθήκες και καταστάσεις. Υπάρχει λήθη από την πλευρά μας. Συγκεκριμένα στο Ερζερούμ είχε γίνει μία κίνηση από Έλληνες και ….
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Δώστε μου δύο λεπτά ακόμα, κυρία Πρόεδρε. 
      ….είχε γίνει μία κίνηση να ιδρυθούν ελληνικά και ελληνοαρμενικά σχολεία και έγινε μεγάλη σύρραξη και κίνημα και οι ρίζες της οικογένειάς μου αναγκάστηκαν να φύγουν και από αυτούς αρκετοί απαγχονίστηκαν κλπ. 
      Αυτό, λοιπόν, μου δίνει το δικαίωμα να έχω μία εκδήλωση γενναιοψυχίας και να σημειώσω κάποιες παραλείψεις που έγιναν στο παρελθόν και οι οποίες πρέπει να μη γίνουν στο μέλλον, αν θέλουμε να προχωρήσουμε, με βάση αυτό το σχέδιο που όπως φαίνεται είναι προσυμφωνημένο. Διότι, κυρία Πρόεδρε, αν λέει ως την τάδε του μηνός να γίνει εκείνο, ως την άλλη το άλλο, ως την τρίτη το δείνα, αυτά είναι ολοφάνερο -για όσους γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα και κοινωνία- ότι έχουν προσυμφωνηθεί. Απλώς περιμέναμε να έρθει τυπικά το χαρτί. Φάνηκε άλλωστε και από τις δηλώσεις και του Πρωθυπουργού μας και του κ. Κληρίδη. 
      Οφείλουμε λοιπόν, πρώτα –πρώτα να επιδείξουμε μία λήθη. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Και αυτό μπορεί να το επιδείξει η πλειονότητα, κυρία Πρόεδρε. Η μειονότητα δικαιούται να ζητάει εγγυήσεις. Τα άλλα οφείλει να τα επιδείξει η πλειονότητα. Τα θέματα της ασφάλειας και τα άλλα οφείλει να τα καλύψει πρώτα η πλειονότητα. Η ελληνική πλευρά στην Κύπρο, λοιπόν, είναι η πλειονότητα και όχι μόνο η πλειονότητα, αλλά και η οικονομικώς ισχυρή. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Κεδίκογλου, εύλογο το ενδιαφέρον, αλλά το νομοσχέδιο συζητούμε. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Στους στόχους του Υπουργείου Εξωτερικών που δεν έχουν μπει, εκεί αναφέρομαι. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Δεν είναι του παρόντος. 
      Παρακαλώ, ολοκληρώστε γιατί συμπληρώθηκε και ο χρόνος. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ναι, αλλά ο κύριος Υπουργός δεν με παρακολουθεί.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Σας παρακαλώ, κύριε Υπουργέ. Ο ομιλητής θέλει την πλήρη προσοχή σας. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Καταλάβετέ το. Δεν σας επιτρέπει το Σύνταγμα να ασχολείστε με κάτι άλλο!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Εντάξει, κύριε Κεδίκογλου, σας παρακολουθεί. Ολοκληρώστε. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Και καταλήγουμε, κυρία Πρόεδρε. 
      Στον τόμο 36 της εγκυκλοπαίδειας Larousse Britanica, σελίδα 392, διαβάζουμε ότι στην Κύπρο πλην των άλλων –είναι μάλιστα και κεφάλαιο- υπάρχουν και οι υπεράκτιες εταιρίες. Στην δεκαετία ΄75-΄85 είχε τρεις χιλιάδες πεκτακόσιες υπεράκτιες εταιρίες, οι οποίες απέδωσαν το 1985 30.000.000 κυπριακές λίρες, τουτέστιν περίπου 55.000.000 ευρώ, τουτέστιν περίπου 20.000.000.000 δραχμές καθαρά έσοδα μόνο από υπεράκτιες, για να σας δείξω πόσο πιο μεγάλη είναι η οικονομική δυνατότητα της ελληνοκυπριακής από την τουρκοκυπριακή. 
      Δεν πρόκειται να προχωρήσετε σε ομοσπονδία, δεν πρόκειται να υλοποιηθεί και να προχωρήσει το σχέδιο Ανάν, αν πρώτον δεν καθιερωθεί η γλώσσα, μια κοινή γλώσσα επαφής. Μπορεί να λέμε το ελβετικό μοντέλο, αλλά εκεί υπάρχουν τρεις γλώσσες και δύναται ο οιοσδήποτε Ελβετός να πάει σε οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία, να μιλήσει είτε Γαλλικά είτε Ιταλικά είτε Γερμανικά και να πάρει απάντηση σε μια από τις γλώσσες αυτές. 
      Οι υπηρεσίες είναι υποχρεωμένες να ξέρουν τη γλώσσα. Όταν δίνουμε αυτήν τη βοήθεια στο Κόσοβο, πρέπει να σκεφθείτε πώς θα πείσετε την Κυπριακή Δημοκρατία –εσωτερικό τους θέμα είναι βέβαια, αλλά οφείλουμε….
     	ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Κεδίκογλου, παρακαλώ μην επεκτείνεστε τόσο πολύ. Επιτρέψαμε κάποιες παρεκβάσεις, αλλά όχι να κάνουμε και ανάλυση του Σχεδίου.
     ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Πώς είπατε;
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα):  Είπα ότι δεν είναι ώρα για  να κάνουμε ανάλυση.
     ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ένα Υπουργείο Εξωτερικών πρέπει να έχει σκοπούς διείσδυσης της χώρας σε άλλες κοινωνίες. Σε αυτό αναφέρομαι, στους σκοπούς του Υπουργείου. Και ο Οργανισμός πρέπει να υπηρετεί αυτό και αυτό δεν υπάρχει στον Οργανισμό που παρουσιάζεται εδώ, κυρία Πρόεδρε...
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συμφωνώ να πείτε αυτό που θέλετε να πείτε, αλλά είναι και δέκα λεπτά. Σας παρακαλώ.
     ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Σας τα λέω αυτά, αν θέλετε να σας τα πω και τεχνικά: παραλείψεις του Οργανισμού του Υπουργείου Εξωτερικών, που δεν έχει αυτόν τον κλάδο της ενημέρωσης, της υπόδειξης, της συμβουλής. Δεν πρόκειται λοιπόν να γίνει ομοσπονδία, αν δεν καθιερωθούν και οι δύο γλώσσες ισοτίμως και θα ήταν άλλη η εξέλιξη αν είχαν καθιερωθεί από το 1959.
     Και βεβαίως πρέπει να μελετήσετε και το θέμα της βοήθειας. Χθες παρακάλεσα τον Πρόεδρο της Βουλής να πάρει πρωτοβουλία δίνοντας κίνητρα για τη δημιουργία αυτής της κοινής γλώσσας και παρακάλεσα επίσης -και τώρα απευθύνομαι σ’ εσάς και κλείνω, κυρία Πρόεδρε- το εξής: Επιτρέπεται στο Υπουργείο Αιγαίου εμείς να μην έχουμε κέντρο ισλαμικών και μωαμεθανικών σπουδών και ζητάμε να κάνουμε διείσδυση και ζητάμε να περάσουμε την πολιτική μας; Ποια χώρα θα το έκανε αυτό; Η μισή μας ιστορία είναι στα αρχεία του μωαμεθανικού κράτους κι εμείς δεν έχουμε Κέντρο, ώστε να είναι τελείως διαφορετική η κατάσταση. Αναφέρομαι σε  κέντρο ισλαμικών σπουδών, γιατί περιλαμβάνω και την αραβική γλώσσα.
     Είναι μεγάλες, λοιπόν, οι παραλείψεις του Οργανισμού σε ό,τι αφορά τη διείσδυση της ελληνικής χώρας, επικράτειας, κοινωνίας και παραγωγής κυρίως, αφού αυτή μας ενδιαφέρει ενόψει του μέλλοντος, γιατί σε λίγο τελειώνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και θα υποστούμε τα όσα θα έλθουν. Υπάρχει παράλειψη στον Οργανισμό τρόπων διείσδυσης σε άλλες κοινωνίες, έτσι ώστε να αναπτυχθεί και η δική μας οικονομία και η κοινωνία μας γενικότερα. 
     Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε, αλλά νομίζω ότι ήσαστε εν αδίκω.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κ. Βαρβιτσιώτης.
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, θα ξεκινήσω με μια προεισαγωγική παρατήρηση. Αντιλαμβάνομαι ότι η σημερινή απουσία του κυρίου Υπουργού Εξωτερικών είναι δικαιολογημένη.
     ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Έχει Υπουργικό Συμβούλιο.
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Αντιλαμβάνομαι ότι είναι δικαιολογημένη, αλλά δεν μπορώ να δεχθώ το ότι έχει μεταβληθεί σε μόνιμο καθεστώς η μόνιμη απουσία των Υπουργών από την Αίθουσα αυτή, τόσο στον κοινοβουλευτικό έλεγχο όσο και στο νομοθετικό έργο. Μονίμως, αντί των Υπουργών εμφανίζονται οι Υφυπουργοί. Ξέρετε, κυρία Πρόεδρε, ποιοι Υπουργοί εμφανίζονται στην Αίθουσα αυτή; Οι Υπουργοί που δεν έχουν υφυπουργό. Οι άλλοι έχουν εξαφανιστεί παντελώς και νομίζω ότι αυτό είναι ένα στοιχείο το οποίο υποβαθμίζει τη Βουλή, υποβαθμίζει κι εμάς τους ίδιους. Δεν υποτιμώ το αξίωμα του Υφυπουργού, αλλά το καθεστώς το οποίο τείνει να καθιερωθεί είναι απαράδεκτο.
     Δύο λέξεις τώρα για το νομοσχέδιο, γιατί νομίζω ότι πολλά από όσα ήθελα να πω έχουν ήδη διατυπωθεί. Ομιλεί κάτω από τη βαρύγδουπη επωνυμία «Επιθεώρηση Αρχών Υπουργείου Εξωτερικών». Ουσιαστικά, καταργεί την Επιθεώρηση σε μια εποχή, κυρία Πρόεδρε, που άλλες υπηρεσίες δημιουργούν εσωτερικές υπηρεσίες για έλεγχο των λειτουργιών των Υπουργείων, άλλες δημιουργούν υπηρεσίες ελέγχου, άλλους κάνουν γενικούς επιθεωρητές –αύριο έρχεται το νομοσχέδιο για το Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης- κι εδώ το Υπουργείο Εξωτερικών, πρωτοτυπώντας βεβαίως παγκοσμίως, καταργεί την Επιθεώρηση.  Αν είναι δυνατόν να σκεφθεί κανείς ότι οι πρέσβεις της Ελλάδας στο εξωτερικό θα είναι ανεξέλεγκτοι! Ο κ. Πάγκαλος ήταν αποκαλυπτικός σε ορισμένα στοιχεία τα οποία παρέθεσε. Και όμως, χωρίς ντροπή το νομοσχέδιο αυτό προχωρεί στην κατάργηση της Επιθεωρήσεως.
      Η δεύτερη παρατήρηση την οποία θέλω να κάνω αφορά στους εμπειρογνώμονες. 
Υπάρχει μια διόρθωση αναμφισβήτητα, η οποία όμως δεν λύνει το θέμα. Πρόκειται σαφώς περί κατ’ εξοχήν ρουσφετολογικών προσλήψεων και είναι βέβαιον ότι οι εμπειρογνώμονες οι οποίοι θα προσληφθούν θα εισπηδήσουν κάποια στιγμή στη μόνιμη υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών, τη Διπλωματική. Είναι βέβαιον αυτό. Και μην κάνετε καμία δήλωση, κύριε Υφυπουργέ, ότι δεν θα γίνει ποτέ γιατί θα διαψευσθείτε οικτρά.
      Το τρίτο το οποίο θα ήθελα να πω, είναι ότι δεν έχει αντιληφθεί η Κυβέρνηση ότι έχει διαλυθεί η Διπλωματική Υπηρεσία; Όλες αυτές οι στρατιές των συμβούλων στο Υπουργείο Εξωτερικών οι οποίοι ανέρχονται στους διακόσιους σαράντα, διερωτώμαι αν έχουν γραφεία να κάθονται. Μάλλον μισθοδοτούνται και είναι σύμβουλοι στα σπίτια τους! Είναι πρόσωπα, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με τη Διπλωματική Υπηρεσία. Σύμβουλος του Υπουργού είναι υπάλληλος του ΟΤΕ ή της ΔΕΗ. Τι σχέση έχει αυτό το πρόσωπο με τη Διπλωματική Υπηρεσία; Αυτά τα πρόσωπα βεβαίως, ούτε την πείρα έχουν ούτε, αν θέλετε, και το ανάλογο ήθος και βλέπουμε εδώ στα έδρανα των συμβούλων των κυρίων Υπουργών πώς εμφανίζονται οι σύμβουλοι των κυρίων Υπουργών και ποια είναι η συμπεριφορά τους σ’ αυτήν την Αίθουσα. 
      Δεν θέλω να αναφερθώ στο σημερινό περιστατικό αλλά, κυρία Πρόεδρε, είναι απαράδεκτη η συμπεριφορά των συμβούλων σ’ αυτήν την Αίθουσα και εδώ έχει ευθύνη το Προεδρείο που δεν ανακαλεί αμέσως στην τάξη τους συμβούλους αυτούς.
      Πιστεύω ότι μια άλλη παράμετρος, η οποία δεν τονίστηκε επαρκώς στο νομοσχέδιο –νομίζω ότι την τόνισε ο κ. Παυλίδης- είναι ότι θέλει να προσλάβει μάνατζερ για να οργανώσει την τετάρτη ελληνική προεδρία. Τόσο ανίκανη είναι η υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών; Τόσο ανίκανοι είναι οι διακόσιοι σαράντα σύμβουλοι Υπουργών, Υφυπουργών και οι διάφοροι παρατρεχάμενοί τους για να οργανώσουν την ελληνική προεδρία; Δεν είναι η πρώτη φορά που οργανώνεται  ελληνική προεδρία. Θα κάνει την τέταρτη προεδρία η Ελλάδα και θέλουμε μάνατζερ διότι δεν έχουμε αποκτήσει καμία πείρα; Δεν έχουμε το στελεχιακό δυναμικό για να τα βγάλουμε πέρα;
      Κυρία Πρόεδρε, νομίζω ότι η υπερψήφιση του νομοσχεδίου από μένα τουλάχιστον –και χαίρομαι διότι αυτή είναι η θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- θα αποτελούσε ύβρη στον εαυτό μου και γι’ αυτό θα καταψηφίσω το νομοσχέδιο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Εξαντλήθηκε ο κατάλογος των πρώτων εγγεγραμμένων κατά τον Κανονισμό, κύριε Υφυπουργέ, και έχετε το λόγο, εάν θέλετε. 
      ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, αν το δέχεται και ο κύριος Υφυπουργός, θα ήθελα να μιλήσω και εγώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Τώρα δικαιούστε να λάβετε το λόγο, εάν θέλετε. Πάντως υπάρχουν άλλοι τρεις συνάδελφοι εγγεγραμμένοι για ένα δεκάλεπτο ο καθένας.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών):  Κυρία Πρόεδρε, να ακούσω ακόμα μια τοποθέτηση και μετά να πάρω το λόγο, διότι μου έχει ζητηθεί από τον κ. Νιώτη.
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Νιώτης έχει το λόγο.
      ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το παρόν νομοσχέδιο τροποποιεί τον Οργανισμό του Υπουργείου Εξωτερικών, όπως αυτός κυρώθηκε με το ν. 2594/1998 και στα τέσσερα κεφάλαιά του ασχολείται με τροποποιητικές ρυθμίσεις. Το πρώτο κεφάλαιο αφορά την επιθεώρηση αρχών των εξωτερικών υπηρεσιών, το δεύτερο κεφάλαιο αναφέρεται σε υπηρεσιακά και υπαλληλικά θέματα, το τρίτο κεφάλαιο ασχολείται επιτυχώς με τα θέματα που αφορούν τη διάλυση και εκκαθάριση του Εθνικού Ιδρύματος Υποδοχής και Αποκατάστασης Αποδήμων και Παλιννοστούντων Ομογενών Ελλήνων, ενώ το τέταρτο αφορά κάποιες τελικές διατάξεις. 
     Στο λίγο χρόνο που διαθέτω θα ασχοληθώ με δύο κυρίως ζητήματα. 
     Το ένα αφορά τις ενστάσεις τις όχι ορθές, κατά τη γνώμη μου, που ακούστηκαν από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, ότι στο Υπουργείο Εξωτερικών υπάρχουν στρατιές συμβούλων…
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Διακόσιοι σαράντα.
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Μάλιστα άκουσα –και ακούω και τώρα- έκπληκτος τον κ. Βαρβιτσιώτη να απαγγέλλει αυτό το εκπληκτικό και ανύπαρκτο νούμερο των διακοσίων σαράντα συμβούλων.
      Ήθελα να τον παρακαλέσω και να παρακαλέσω και τους υπολοίπους συναδέλφους να μη δημιουργούμε μια τέτοια σύγχυση, καθώς επανειλημμένως στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου έχει απαντηθεί ότι οι νομοθετημένες θέσεις των ειδικών συμβούλων και των ειδικών συνεργατών στον Υπουργό, παραδείγματος χάρη, Εξωτερικών –άρα μόνο αυτούς μπορεί να προσλάβει- είναι δεκαεπτά. Εξ αυτών δώδεκα έχουν καλυφθεί. Φαντάζομαι ότι ο κύριος Υφυπουργός θα έχει περισσότερα στοιχεία να σας δώσει. Από τη μακρά μου θητεία στο Υπουργείο Εξωτερικών ως Υφυπουργός θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι κανένας Υφυπουργός δεν έχει πέραν των έξι θέσεων ειδικών συμβούλων. Αν προσμετρηθούν και οι αποσπασμένοι, οι οποίοι κάνουν περιφερειακές, υποβοηθητικές εργασίες, μπορεί να έχουμε άλλους δύο ή τρεις, αλλά σε καμία περίπτωση αυτοί δεν εμπλέκονται με τα θέματα αυτά και εννοώ τους μη ειδικούς συμβούλους και συνεργάτες.
      Μάλιστα αυτοί οι ειδικοί σύμβουλοι και συνεργάτες είναι ειδικοί στα θέματα στρατηγικής. Για παράδειγμα, στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις και στην αμερικανική εξωτερική πολιτική είναι η κ. Κόναλη, ο κ. Παπαχρήστος για τη γεωοικονομία και τη γεωστρατηγική κλπ. 
      Σε μια εποχή που είναι ανάγκη να ανταποκριθούμε στο νέο διεθνές περιβάλλον, είναι σαφές ότι οι έγκυροι και πάρα πολύ σημαντικοί διπλωμάτες μας, οι οποίοι είναι και πολυάριθμοι, πεντακόσιοι πενήντα με εξακόσιοι –δεν ξέρω ακριβώς τον αριθμό- ασφαλώς επαρκούν, αλλά χρειάζεται και η παρουσία δίπλα στους Υπουργούς και Υφυπουργούς, όπως γίνεται σε όλα τα κράτη, εξειδικευμένων στελεχών, αναλυτών, οι οποίοι μπορούν και αυτοί να συμβάλουν στις ομολογημένες και διαπιστωμένες άλλωστε επιτυχίες της διαρκώς αναβαθμιζόμενης δουλειάς, που γίνεται στο Υπουργείο των Εξωτερικών. Μερίδιο μεγάλο των επιτυχιών που έχει η εξωτερική πολιτική της χώρα μας δικαιούται η διπλωματική υπηρεσία, αλλά και οι σύμβουλοι,  τους οποίους εδώ καταγγέλλετε.
       Ας μην ανοίγουμε, λοιπόν, ένα κεφάλαιο εδώ επί της τελικής λύσεως του Κυπριακού. Ας μείνουμε στη μεγάλη επιτυχία ότι η ελληνική διπλωματία, η Κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός, ο Υπουργός Εξωτερικών, οι Υπουργοί Εξωτερικών των παρελθόντων ετών που συνήργησαν επιτυχώς, έφεραν ένα λαμπρό εθνικό αποτέλεσμα, τη βεβαιωμένη πλέον ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση στις 12 του Δεκέμβρη. Ας μην υπάρχει συζήτηση επί του θέματος, παρά μόνο μία προσοχή για τους εξαίρετους διπλωματικούς χειρισμούς, γιατί ελληνικοί ήταν οι διπλωματικοί χειρισμοί, για να πάμε σ΄ αυτό το αποτέλεσμα, και μακροχρόνιοι.
      Βεβαίως, αν θέλετε, θα ήθελα να πω και κάτι ακόμη. Η Τουρκία είχε πάντα πάγια θέση ότι το Κυπριακό, Ετζεβίτ και στρατιωτικοί, έχει λυθεί με την εισβολή και οι ελληνικοί χειρισμοί, οι ευρωπαϊκοί χειρισμοί και η αμερικανική συνδρομή έφεραν το Κυπριακό και πάλι στο προσκήνιο. Αν είναι καλή ή όχι λύση, θα κριθεί βεβαίως και από τη συνδρομή όλων των πτερύγων της Βουλής, αλλά θα κριθεί αποφασιστικά από την κυπριακή ηγεσία και τον κυπριακό λαό σε δημοψήφισμα. Μέχρι το Μάρτιο δεν θα περιμένουμε απλώς, αλλά θα συμπαριστάμεθα ενεργώς για μια επιτυχή, λειτουργική και βιώσιμη λύση, γιατί αυτό είναι το ζητούμενο σήμερα, δηλαδή να είναι λειτουργική και βιώσιμη η λύση, στα πλαίσια βεβαίως των αποφάσεων του ΟΗΕ. Και φαίνεται ότι το σχέδιο εμπεριέχει τέτοιες ρυθμίσεις, που κατ΄ αρχήν δίνουν τη δυνατότητα για να ανοίξει μια συζήτηση, η οποία θα μπορούσε κάτω από ορισμένες διαπραγματευτικές διαδικασίες να οδηγήσει και σε μια λύση ευκταία.
      Το λέω αυτό για να πω ότι όχι μόνο οι 240 σύμβουλοι, αλλά και αυτοί οι σύμβουλοι που είναι στο Υπουργείο Εξωτερικών κάθε φορά δίπλα στους Υπουργούς συμβάλλουν για να προωθούνται επιτυχώς, μαζί με τους διπλωμάτες μας, μαζί με τους χειρισμούς του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Εξωτερικών αυτές οι επιτυχίες που προανέφερα.
      Θα πω λίγα για το θέμα που αφορά τη διάλυση του Ιδρύματος Παλιννοστούντων, γιατί παρατήρησα ότι υπάρχει μια σύγχυση του σκοπού, για τον οποίο έρχεται αυτή η διάταξη σε ορισμένους συναδέλφους ή και πτέρυγες της Βουλής.
      Το Ίδρυμα Παλιννοστούντων διαλύεται ορθώς, όχι γιατί αποφασίστηκε αυτό ξαφνικά πριν από μερικές ημέρες ή εβδομάδες, αλλά γιατί η Κυβέρνηση από το 1999 είχε αποφασίσει να μεταφέρει με μια δομική ανασυγκρότηση των αρμοδιοτήτων και της πολιτικής εποπτείας του προγράμματος αποκατάστασης παλιννοστούντων την εποπτεία και την παραγωγή και υλοποίηση προγραμμάτων από το Υπουργείο Εξωτερικών στο Υπουργείο Εσωτερικών.
	Κανείς συνάδελφος δεν μπορεί να διαφωνήσει ότι με το ν. 2790/2000 επιτυχώς και ορθώς η Κυβέρνηση έφερε και ψήφισε νόμο στη Βουλή με τον οποίο πράγματι έγινε αυτή η μεταφορά των αρμοδιοτήτων. Και έγινε αυτή η μεταφορά διότι έπαψαν πλέον οι παλιννοστούντες να είναι ομογενείς οι οποίοι ήρθαν περιπτωσιολογικώς και εκτάκτως εδώ αλλά αποφάσισαν –και είναι λογικό- να παραμείνουν μονίμως και άρα η κοινωνική τους ενσωμάτωση, η στεγαστική τους αποκατάσταση, η επαγγελματική και η εκπαιδευτική τους υποβοήθηση δεν μπορεί παρά να γίνει με τα καθ’ ύλην αρμόδια Υπουργεία και με τις περιφερειακές εκφάνσεις τους όπως είναι ιδιαιτέρως το πάρα πολύ σημαντικό και αποκεντρωμένο Υπουργείο Εσωτερικών το οποίο και μεταφέρει τις αρμοδιότητες στις δεκατρείς περιφέρειες του κράτους.
	Να λοιπόν, γιατί ορθώς διαλύεται το Ίδρυμα Παλιννοστούντων αλλά σε καμία περίπτωση δεν διαλύεται γιατί απέτυχε όπως λένε στην αποστολή του. Εγώ θα πω κάτι πάρα πολύ καθαρά. Ορθώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη ίδρυσε το Ίδρυμα αυτό. Δεν θα μπορούσε να κάνει καμιά άλλη πολιτική σε εκείνες τις έκτακτες περιόδους. Ορθότατα έβαλε ως στόχο οι περισσότεροι εξ αυτών αν είναι δυνατόν να μετοικήσουν στις εκτός του αστικού κέντρου περιοχές και ιδιαιτέρως στη Θράκη η οποία είχε πρόβλημα μειώσεως των μονίμων κατοίκων της και ερημώσεως. Υπήρξε πραγματικά λοιπόν, μια πολιτική την οποία έτυχε, έλαχε ο κλήρος στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ να υλοποιήσουν. Και θέλω να πω ότι ο νομοθέτης, όρισε κυρίως αυτόν το σκοπό και ισχυρίζομαι ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας ότι επεραίωσε  και ολοκλήρωσε το έργο του το Ίδρυμα σε γενικές γραμμές. Πέντε χιλιάδες οικογένειες είναι μονίμως εγκατεστημένες στη Θράκη και το Ίδρυμα έχει κτίσει χίλιες τριακόσιες κατοικίες και τις έχει παραδώσει σε χίλιες τριακόσιες οικογένειες. Τρεις χιλιάδες δάνεια από το ν.2790 έχουν δοθεί στους δικαιούχους δηλαδή σε άλλες τρεις χιλιάδες οικογένειες, τα οποία δάνεια έφεραν στη Θράκη ένα πάρα πολύ σημαντικό ποσό 45 εκατομμυρίων δραχμών –τόσο αντιστοιχούν τα τρεις χιλιάδες δάνεια- αφού επ΄ αυτών των 45 δισεκατομμυρίων έχουμε 15 δισεκατομμύρια δωρεάν κρατική αρωγή προς τους πρόσφυγες ομογενείς, εγγύηση του δημοσίου, δωρεάν οικόπεδα, ατελή οικοδομική άδεια, μειωμένους συντελεστές στο ΙΚΑ. Άλλες χίλιες οικογένειες αναμένουν για να αποκατασταθούν και μέχρι τότε το Ίδρυμα και τώρα οι περιφέρειες καταβάλουν εδώ και μια εξαετία το μηνιαίο μίσθωμα, ενώ συγχρόνως είκοσι χιλιάδες δάνεια των 15 εκατομμυρίων έχουν αρχίσει να δίνονται στις υπόλοιπες περιφέρειες της Ελλάδος, διότι το Ίδρυμα πλήρωσε πολλά από τη μη γνώση του γεγονότος ότι ο νομοθέτης το είχε περιορίσει στη βόρεια ζώνη και ιδιαιτέρως στη Θράκη και στην Καβάλα και μέχρι εκεί. 
	Αν λοιπόν, για όλα τα θέματα που αφορούσαν τους υπόλοιπους παλιννοστούντες οι ομογενείς έψαχναν να βρουν τον αίτιο και τον ανακάλυπταν στο Ίδρυμα Παλιννοστούντων, τους πληροφορώ ότι λάθος πόρτα κτυπούσαν και ήρθε ο ν. 2790 ο οποίος καθόρισε μια πολιτική που μπορώ να πω ότι μετά το βεβαίως πολύ μεγαλύτερο εθνικό πρόγραμμα αποκατάστασης επί Βενιζέλου, αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη τομή για τη δανειοδότηση με ποσά περίπου 300 δισεκατομμυρίων δραχμών. Αυτό είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το μεγαλόπνοο πρόγραμμα της Κυβέρνησης Σημίτη για τα είκοσι πέντε χιλιάδες δάνεια τα οποία φέρουν και την εγγύηση του δημοσίου και επί των οποίων ήδη οκτώ χιλιάδες οικογένειες εκτός Θράκης έχουν προωθήσει τα χαρτιά τους και τα  έχουν λάβει ή τα λαμβάνουν. 
	Αυτά τα λέω γιατί πάρα πολλοί συνάδελφοι, ιδιαιτέρως από τη Νέα Δημοκρατία μας έλεγαν ότι αυτά είναι προεκλογικές φούσκες του ΠΑΣΟΚ και τα κάναμε για να κοροϊδέψουμε τους ομογενείς. Ιδού η αλήθεια. Τα προγράμματα προωθούνται και ορθώς η Κυβέρνηση τώρα διαλύει το Ίδρυμα διότι από το 1999 που εφαρμόσαμε αυτήν την πολιτική έπρεπε να γίνουν δυο πράγματα.
     (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ ) 
      Το πρώτο να προετοιμαστεί καταλλήλως το Υπουργείο Εσωτερικών και οι περιφέρειες και δεύτερον να διευθετηθεί η θέση των υπαλλήλων που η Νέα Δημοκρατία προσέλαβε επί κ. Σαμαρά και για τους οποίους η Κυβέρνηση δέχθηκε να παραμείνουν στο δημόσιο. 
      Έκανε μια ρύθμιση πάρα πολύ ορθή και για τα συμφέροντα του δημοσίου, αλλά και για τα συμφέροντα των εργαζομένων. Ήδη μετατάσσονται στις περιφέρειες, για να συνεχίσουν να υπηρετούν το σκοπό, για τον οποίο προσελήφθησαν. 
      Αυτά τα λίγα ήθελα να πω, διότι τελείωσε ο χρόνος. Στην κατ’ άρθρον συζήτηση, εάν υπάρξουν ενστάσεις επί των όσων είπα ή τεθεί οποιοδήποτε θέμα, για το οποίο θα κρίνω ότι πρέπει να τοποθετηθώ, ασφαλώς και θα το πράξω στην κατ’ άρθρον συζήτηση. 
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Χαϊτίδης έχει το λόγο.
      ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΧΑΪΤΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν θα κάνω το λάθος να αναφερθώ στο Κυπριακό, γιατί νομίζω ότι άλλο θέμα συζητούμε τώρα. Εάν η Κυβέρνηση ή οι συνάδελφοι ή οι τέως Υπουργοί των Εξωτερικών θέλουν να συζητηθεί ένα τόσο σοβαρό θέμα, νομίζω ότι θα πρέπει να έρθει στη Βουλή ως κύριο θέμα και όχι να αναφερόμαστε παρεμπιπτόντως σε αυτό.
      Επί του συζητουμένου νομοσχεδίου θα ήθελα να περιορίσω τη δική μου παρέμβαση και ομιλία στο άρθρο 15. Προβλέπεται η διάλυση του Εθνικού Ιδρύματος Υποδοχής και Αποκατάστασης Αποδήμων και Παλιννοστούντων Ομογενών Ελλήνων, γιατί, όπως ακούσαμε προηγουμένως, κατά μια άποψη έπρεπε να διαλυθεί, γιατί ολοκλήρωσε το έργο του. 
      Αγαπητοί συνάδελφοι, πράγματι στη δεκαετία του 1990 η Ελλάδα βρέθηκε προ ενός σοβαροτάτου γεγονότος. Οι κοσμογονικές ανακατατάξεις, που έγιναν στον τέως ανατολικό συνασπισμό, προκάλεσαν σοβαρά προβλήματα σε ομογενείς, οι οποίοι ήταν γηγενείς. Στις περιοχές, όπου ζούσαν, οι τοπικές αναταραχές, οι πόλεμοι δημιούργησαν σ’ αυτούς προβλήματα παραμονής και διαβίωσης εις τις χώρες, όπου εγεννήθησαν.
       Γι’ αυτόν το λόγο η τότε κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη εσπευσμένα κατήρτισε ένα πρόγραμμα και για τη διευκόλυνση της εδώ αφίξεως των ομογενών μας νεοπροσφύγων, αλλά και για την αποκατάστασή τους. Ασφαλώς, δεν ήταν δυνατόν να περιμένουμε μόνοι τους σε έναν άγνωστο τόπο, κάτω από έκτακτες συνθήκες φυγής, να μπορούν να αποκατασταθούν μόνοι τους.
       Ιδρύθηκε, λοιπόν, αυτό το ίδρυμα. Ήταν ένα ίδρυμα που, όπως προελέχθη και από το συνάδελφο τον κ. Νιώτη, προσέφερε πάρα πολλά, παρά το γεγονός ότι δεν βοηθήθηκε και ότι πολλοί έσπευσαν πολύ εύκολα και άδικα να το κατηγορήσουν. 
      Θα σας πω μόνο τούτο. Κατ’ επανάληψη είχα συνεργαστεί ως μέλος της Επιτροπής Απόδημου Ελληνισμού με τον για ένα διάστημα Πρόεδρο του Ιδρύματος, τον κ. Ιακώβου, ο οποίος εμπιστευτικά –μπορώ να το πω τώρα, γιατί πλέον δεν υπάρχει λόγος να  το αποκρύψουμε- είχε εκφράσει ένα παράπονο. Ενώ είχε καταρτίσει προγράμματα για τη δραστηριοποίηση και την παραγωγή πολύτιμου έργου αυτού του ιδρύματος τόσο εντός όσο και εκτός της Ελλάδος, ώστε να μην έχουμε άλλους νεοπρόσφυγες από τη Βόρειο Ήπειρο ή από άλλες χώρες των Βαλκανίων, αυτά τα προγράμματα ουδέποτε ενεκρίθησαν από το Υπουργείο Εξωτερικών. Παρέμειναν στα συρτάρια του Υπουργείου Εξωτερικών και όχι μόνο δεν εδόθη η δυνατότητα στο Ίδρυμα να παράξει το έργο, το οποίο ήθελε και μπορούσε να παράξει, αλλά δεν κατορθώσαμε να απορροφήσουμε και τεράστια κονδύλια, τα οποία διέθετε και διαθέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση για τέτοιους σκοπούς, για την αποκατάσταση των προσφύγων. Έτσι, η Ελλάς έχασε κονδύλια της τάξεως των 100 και πλέον δισεκατομμυρίων δραχμών, δεδομένου ότι αυτά τα προγράμματα, τα οποία τουλάχιστον επί προεδρίας του κ. Ιακώβου είχαν καταρτιστεί, αλλά ουδέποτε ενεκρίθησαν προς εφαρμογή από το Υπουργείο Εξωτερικών.
      Έτσι, λοιπόν, οδηγηθήκαμε στο άδικο φαινόμενο για το Ίδρυμα να φθίνει και να είναι ανάγκη να διαλυθεί, διότι δεν παρείχε δήθεν έργο. 
      Αυτό το Ίδρυμα όχι μόνο παρήγε έργο, αλλά σας είπα ότι παρήγε έργο κάτω από πολύ δυσμενείς συνθήκες, ίσως διότι όπως προελέχθη υπήρχε η άποψη πως κάποιοι άλλοι το ίδρυσαν και επομένως δεν έπρεπε να βοηθηθεί. Πιστεύω ότι δεν υπήρχε αυτή η σκέψη, αλλά και κανείς δεν μπορεί να την αποκλείσει. 
    Εν πάση περιπτώσει, φτάσαμε σήμερα σε ένα γεγονός ομολογημένο από την Κυβέρνηση. Τουλάχιστον, εκατόν πενήντα χιλιάδες νεοπρόσφυγες από τις χώρες της τέως Σοβιετικής Ενώσεως έχουν έρθει επισήμως στη χώρα μας. Απ΄ αυτούς όπως είπε προηγουμένως και ασφαλώς δύναται να ξέρει περισσότερα καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον εξ ημών, ο Πρόεδρος της Επιτροπής ο κ. Νιώτης έχουν αποκατασταθεί σήμερα στη Θράκη μόνον πέντε χιλιάδες οικογένειες που σημαίνει περίπου δεκαπέντε χιλιάδες άτομα. Δεκαπέντε χιλιάδες νεοπρόσφυγες από τις εκατόν πενήντα χιλιάδες που επισήμως ομολογείτε ότι έχουν έρθει, κύριε Υπουργέ, στη χώρα μας έχουν εγκριθεί –δεν ξέρω σε ποιο στάδιο χορηγήσεως και απορροφήσεως είναι- και είναι γύρω στις είκοσι χιλιάδες δάνεια. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ένα τεράστιο έργο προς ολοκλήρωση, το οποίο ομολογείται από επίσημα χείλη ότι δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Πώς, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, εξηγείται –και παρακαλώ εξηγήστε στη Βουλή, γιατί δεν μας το εξηγήσατε ούτε στην επιτροπή- το γεγονός, ότι ενώ υπάρχει ένα τεράστιο έργο προς ολοκλήρωση, διαλύεται αυτό το Ίδρυμα, το οποίο παρά τις όποιες δυστοκίες, τις όποιες αδυναμίες δεχθούμε ότι ενδεχομένως είχε, αντί να το βελτιώσουμε, το διαλύουμε; Και ξέρετε τι θα κάνουμε; Θα στείλουμε τους αδελφούς μας πρόσφυγες να ταλαιπωρούνται, όπως ταλαιπωρούμαστε και εμείς, πηγαίνοντας από υπηρεσία σε υπηρεσία. Και φυσικά, αν ταλαιπωρούμαστε μία φορά εμείς που γνωρίζουμε κάπως τα πράγματα εδώ μέσα, καταλαβαίνετε πόσες φορές ταλαιπωρούνται εκείνοι οι οποίοι δεν γνωρίζουν το πώς λειτουργεί γενικώς ο κρατικός μηχανισμός. Έτσι, εκτός από την ταλαιπωρία έχουμε επιπλέον και την ανάπτυξη μιας απαράδεκτης πελατειακής σχέσεως μεταξύ των προσφύγων αδελφών μας και ορισμένων κάθε είδους μεσαζόντων, οι οποίοι θα αναλαμβάνουν πλέον –και φυσικά με το αζημίωτο- να τους «εξυπηρετούν». 
    Δημιουργείται, λοιπόν, ένα τεράστιο θέμα, διότι με το να λέμε κατά τρόπο οικονομικίστικο ότι δεν συμφέρει η λειτουργία αυτού του Ιδρύματος, το διαλύουμε και έστω λαμβάνουμε μία πρόνοια για την αποκατάσταση των υπαλλήλων, παραβλέπουμε ένα τεράστιο πρόβλημα, το οποίο δημιουργούμε με τη διάλυση του Ιδρύματος. Εκατό χιλιάδες και πλέον Έλληνες πολίτες, θα βρίσκονται σε μία δύσκολη κατάσταση, δεν θα μπορούν να ενσωματωθούν και να ζήσουν, ως ισότιμοι Έλληνες πολίτες μέσα στην ελληνική κοινωνία, όπως όλοι μας το θέλουμε και συγχρόνως, θα δώσουμε τη δυνατότητα να εκτρέφονται διάφοροι μεσολαβητές, οι οποίοι θα αναλαμβάνουν δήθεν να τους εξυπηρετούν. Συγχρόνως, δεν μας λέει η Κυβέρνηση ποιο θα είναι εκείνο το επιτελικό όργανο, το οποίο θα εισηγείται στην Κυβέρνηση για την προώθηση όλων αυτών των προγραμμάτων, τα οποία πράγματι προεκλογικά είχαν αναγγελθεί και τα οποία πράγματι δεν απέδωσαν εκείνα τα οποία είχε υποσχεθεί η Κυβέρνηση που ούτε λίγο ούτε πολύ και μάλιστα με επίσημες ανακοινώσεις τότε Υπουργών κατά τις παραμονές εκλογών του 2000 είχαν υποσχεθεί περίπου ότι την επομένη των εκλογών θα είχαν αποκατασταθεί και οι εκατόν πενήντα χιλιάδες.
    Όλα αυτά, λοιπόν, είναι θέματα στα οποία αφ΄ενός, κύριε Υπουργέ, θα παρακαλούσα να μας εξηγήσετε -γιατί δεν προκύπτει από το νομοσχέδιο ότι τα αντιμετωπίζετε- πώς θα τα αντιμετωπίσετε και αφ΄ετέρου θα παρακαλούσα να μας πείτε εάν σκέπτεστε διαλύοντας το ΕΥΑΠΟΕ  να δημιουργήσετε κάποιο υποκατάστατο, ώστε οι ενδιαφερόμενοι ομογενείς να προσέρχονται εάν είναι δυνατόν σε μία υπηρεσία, η οποία θα αναλαμβάνει για το σύνολο των προβλημάτων τους να τους εξυπηρετεί.
    Αποτελεί μία ανεπίτρεπτη αντίφαση να δημιουργεί η Κυβέρνηση τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών από τη μία και από την άλλη να δημιουργεί, να διασπά και να διαλύει ένα ίδρυμα το οποίο έπαιζε το ρόλο των κέντρων εξυπηρέτησης πολιτών με την έννοια ότι όλες οι απαιτούμενες ενέργειες για κάποιες ομάδες συμπολιτών μας συγκεντρωνόταν σε ένα ίδρυμα, το οποίο και τους εξυπηρετούσε.
      Κύριε Υπουργέ, σας παρακαλώ να μας δώσετε κάποιες εξηγήσεις για όλα αυτά, να κάνετε κάποιες διορθωτικές ενέργειες, όπως κάνατε με μία τροπολογία –και σας τιμά το ότι τη δεχθήκατε- που είχαμε καταθέσει και την υιοθετήσατε για την αποκατάσταση έξι, επτά δικηγόρων, οι οποίοι από το σύνολο των τριακοσίων υπαλλήλων θα εξαιρούνταν από τη μετάταξη σε άλλες υπηρεσίες. 
      Για όλους αυτούς τους λόγους εγώ, μέχρις ότου ακούσω την απάντησή σας, κύριε Υπουργέ, διατηρώ μία επιφύλαξη για το εάν θα ψηφίσω ή όχι το εν λόγω νομοσχέδιο.
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Υπουργέ, στο θέμα που έθεσε ο κ. Χαϊτίδης πρέπει να δείτε ότι υπάρχουν και τρεις μηχανικοί, οι οποίοι τουλάχιστον μέχρι την εκκαθάριση του Ιδρύματος θα πρέπει να μπορούν να παραμείνουν. 
      Ο κ. Τασούλας έχει το λόγο.	
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ξεκινήσω την ομιλία μου λέγοντας πως είναι κοινό μυστικό ότι έχει μεγάλη σημασία για την αποτελεσματικότητα οποιασδήποτε μορφής διοικήσεως η έννοια και η εφαρμογή της συνέχειας. 
      Η έννοια και η εφαρμογή της συνέχειας είναι πολύ πιο σημαντικές όταν ομιλούμε για τη Δημόσια Διοίκηση. Αυτό φαίνεται σε χώρες που έχουν παράδοση Δημοσίας Διοικήσεως και φαίνεται από το πώς αντιμετωπίζουν οι πολιτικές ηγεσίες ή οι διαδοχικές κυβερνήσεις το θεσμό της Δημοσίας Διοικήσεως. 
      Σήμερα βλέπουμε πως η Κυβέρνηση μέσω ενός νομοσχεδίου του Υπουργείου Εξωτερικών συνεχίζει στην ουσία να φαλκιδεύει και να υπονομεύει την έννοια της συνέχειας και μάλιστα σε ένα εντελώς κρίσιμο Υπουργείο, όπως είναι το Υπουργείο Εξωτερικών, με την εμμονή σε όλους εκείνους τους «εξωτικούς» παράγοντες, μέσα από ένα ωραίο λεκτικό και από ένα θαυμάσιο σκεπτικό. Στην πράξη όλα αυτά δεν είναι ούτε ωραία ούτε θαυμάσια. Η Κυβέρνηση, λοιπόν, εγκαθιδρύει συμβούλια είτε υπό την επωνυμία «Συμβούλια Εμπειρογνωμόνων» είτε υπό την επωνυμία «Επιστημονικά Συμβούλια» είτε υπό την επωνυμία «Κέντρα Αναλύσεως και Σχεδιασμού». 
      Αυτός ο διορισμός «εξωτικών» παραγόντων στη Δημόσια Διοίκηση και ιδιαίτερα στο Υπουργείο Εξωτερικών, θέτει τη Δημόσια Διοίκηση–και αυτό είναι κρίσιμο, κύριε Υπουργέ, μιας και μιλάμε για την έννοια της συνέχειας στη διαχείριση των εθνικών θεμάτων- σε ένα καθεστώς οιονεί δικαστικής αντιλήψεως, την αποξενώνει από τη συνέχεια της παρακολουθήσεως και της αναμείξεως στις υποθέσεις και παράγει αποτελέσματα που είναι σπασμωδικά και που δεν προάγουν το συμφέρον του τόπου μας. 
      Σε εποχές που το κόμμα σας είχε μια καθεστωτική καχυποψία κατά της Δημοσίας Διοικήσεως ή κατά του κατεστημένου, δηλαδή την εποχή του 1981, θα μπορούσε κανείς να δημιουργήσει τέτοιους θεσμούς για να νιώθει ότι μπορεί να έχει κάποια καλύτερη επαφή με τη Δημόσια Διοίκηση, η οποία ανήκε σε κάποιον «εχθρό». 
      Σήμερα, όμως, μέσα από την εμπειρία, την τριβή και το «προσγείωμα» της Κυβερνήσεώς σας, νομίζω πως η εμμονή σε τέτοιου είδους θεσμούς κάθε άλλο παρά ωφελεί κι εσάς και το σκοπό που υπηρετεί η διοίκηση.
      Θυμάμαι αίφνης, καθώς είναι επίκαιρο το θέμα, όταν σε άλλες εποχές το Κυπριακό ήταν σε μία ιδιαίτερα δεινή φάση, περισσότερο από σαράντα χρόνια πριν, την εικόνα του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών, του Ευάγγελου Αβέρωφ, στην Πολιτική Επιτροπή του Ο.Η.Ε., το Δεκέμβριο του 1958, υπό την καταθλιπτική σκιά του σχεδίου Μακμίλαν, το οποίο δεν ήταν σχέδιο, αλλά εφαρμοζόταν. Εφαρμοζόταν, δηλαδή, η τριπλή κυριαρχία επί της Κύπρου. Θυμάμαι, λοιπόν, τον Αβέρωφ, όταν ετέθη θέμα μιας γνωμοδοτήσεως. Θα έπρεπε να αντιταχθεί σ΄ ένα επιχείρημα του Φατίν Ζορλού, του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών, περί διχοτομήσεως της Κύπρου, κάτι που η Τουρκία τότε πολύ το επεδίωκε και ήταν και απερίφραστη στις λέξεις. Ο Αβέρωφ δεν ζήτησε γνώμη από κάποια επιστημονική επιτροπή, από κάποιο κέντρο αναλύσεως και σχεδιασμού, αλλά έστειλε τον αείμνηστο Δημήτρη Μπίτσιο σε ένα διεθνούς φήμης διεθνολόγο που ζούσε στο Παρίσι, τον Αλεσάντρο Αλβαρέζ και πήρε τη γνωμοδότηση ότι η αρχή της αυτοδιαθέσεως, που ήταν τότε το ζητούμενο της ελληνικής διπλωματίας, μπορούσε να εφαρμοστεί και στην Κύπρο.
      Σε κάθε περίπτωση που ήθελε η ελληνική διπλωματία μια έγκυρη γνώμη  -και αυτό δεν ήταν διαρκές ζητούμενο, αλλά κατά περίπτωση και ανάλογα με τη βαρύτητα- κατέφευγε σε υπηρεσίες αξιολόγων είτε διεθνών είτε εγχωρίων επιστημόνων και χρησιμοποιούσε αυτό το πόρισμα. Δηλαδή, δεν υπήρχε κάποια επιτροπή η οποία αποξένωνε την υπηρεσία. Και θυμάμαι ως αναγνώστης πως σε όλα τα βιβλία των Ελλήνων Υπουργών Εξωτερικών  και του Τούμπα και του Μπίτσιου και του  Αβέρωφ και του ‘Αγγελου Βλάχου,  οι αναφορές ήταν πάντα σε συναδέλφους, ήταν πάντα στην υπηρεσία. Υπήρχε δηλαδή, ένας σεβασμός προς την υπηρεσία, μια αξιοποίηση της υπηρεσίας και ουδέποτε έχω διαβάσει σε όλα αυτά τα βιβλία και ουδέποτε έχω δει αναδιφώντας σε ιστορικά αρχεία να καταφεύγουν σε υπηρεσίες κέντρων διαχειρίσεως κρίσεων ή σε συνέδρια ή σε ημερίδες ή σε όλες αυτές τις μοντέρνες λέξεις και πρακτικές οι οποίες ως ένα σημείο μόνο εξυπηρετούν. Από κει και πέρα καταντούν τροχοπέδη και εμποδίζουν την ιερή συνέχεια που πρέπει να υπάρχει ιδιαίτερα στο Υπουργείο Εξωτερικών.
      Μιας και παρασύρθηκα από νοσταλγικές αναφορές θα σας πω ότι τότε υπήρχε και μια αξιοποίηση και του κοινοβουλευτικού παράγοντα διότι πάντα μπορούσε κανείς να δει ότι Υπουργός Εξωτερικών όταν πήγαινε σε κρίσιμη συνεδρίαση του ΟΗΕ για θέματα ύψιστης εθνικής σημασίας έπαιρνε πάντα Βουλευτές μαζί του. 
      Το ανθρώπινο φόντο του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών στον ΟΗΕ την εποχή εκείνη που το Κυπριακό έβραζε ήταν  ο Μπαμπάκος, ήταν η Λίνα Τσαλδάρη, ο Σάββας Λοϊζίδης, ήταν Βουλευτές που συνόδευαν πάντα τον Ελληνα Υπουργό Εξωτερικών.
      Συνεπώς αυτή η ιστορία διαιωνίσεως των εξωτικών μηχανισμών, οι οποίοι θα φαλκιδεύουν την έννοια της συνέχειας και την έννοια της συμμετοχής των υπηρεσιακών παραγόντων ιδιαίτερα στο Υπουργείο Εξωτερικών, είναι μεγάλο λάθος και υπ’ αυτήν την έννοια το νομοσχέδιο το οποίο τη συνεχίζει, εξακολουθεί να συμβάλει σ’ αυτό το λάθος. Κατά τα άλλα και επειδή με τη νέα τροποποίηση του Κανονισμού πρέπει να μιλήσω για όλα τώρα, θα προσϋπογράψω και εγώ την άποψη του κ. Χαϊτίδη, ότι καλώς έρχεται η τροπολογία η οποία παρέχει ίδια μεταχείριση στους νομικούς του Ε.Ι.Υ.Α.Α.Π.Ο.Ε. με τους υπόλοιπους υπαλλήλους. Και θα ήθελα να προσθέσω και μια άλλη υπόδειξη ότι δηλαδή, από τη στιγμή που το στελεχιακό δυναμικό του Ε.Ι.Υ.Α.Α.Π.Ο.Ε. αποφασίζεται να μεταφερθεί στο δημόσιο τομέα και να συνυπολογίζει το χρόνο υπηρεσίας εκεί που θα πάει, θα έπρεπε αυτό να προβλεφθεί και για ελάχιστα στελέχη του Ιδρύματος αυτού τα οποία προγενέστερα έχουν πετύχει σε εξετάσεις του δημοσίου, είναι ήδη στο δημόσιο, αλλά το δημόσιο δεν αναγνωρίζει την υπηρεσία τους στο Ε.Ι.Υ.Α.Α.Π.Ο.Ε. γιατί τη θεωρεί υπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα. Γι’ αυτό έχει κατατεθεί και σχετική τροπολογία που να τους διευκολύνει ώστε να έχουν την ίδια μεταχείριση με αυτούς που σήμερα μεταφέρονται μ’ αυτό το νομοσχέδιο. 
      Έχουμε συνεπώς ένα νομοσχέδιο που είναι πολύπτυχο. Η πτυχή του γεγονότος ότι το Υπουργείο Εξωτερικών εξακολουθεί να τίθεται σε ένα καθεστώς φροντίδος παραγόντων που είναι έξω της υπηρεσιακής ιεραρχίας, προσωπικώς δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο για τους λόγους που κυρίως ελέχθησαν και αναλύθηκαν πολύ καλύτερα από τον κ. Μητσοτάκη, από τον κ. Πάγκαλο, από τον κ. Βαρβιτσιώτη και προσθέτω και τη δική μου φωνή.
      Ως προς τις άλλες λεπτομέρειες συμφωνώ με την άποψη του εισηγητού της Νέας Δημοκρατίας του κ. Παυλίδη. Απλώς προσθέτω την ελάχιστη πινελιά της τροπολογίας που έχω υποβάλλει και για εκείνους τους υπαλλήλους του Ε.Ι.Υ.Α.Α.Π.Ο.Ε. οι οποίοι προγενέστερα έχουν νόμιμα διοριστεί στο δημόσιο και δικαιούνται και αυτοί να αναγνωρίσουν τη θητεία τους στο Ε.Ι.Υ.Α.Α.Π.Ο.Ε. Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» για  τα 180 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση σαράντα μαθητές και δύο συνοδοί -καθηγητές από το 7ο Γυμνάσιο Αγρινίου.
      Η Βουλή τους καλοσωρίζει.
      (Χειροκροτήματα)
      Ο κ. Σιούφας με επιστολή του στο Προεδρείο ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας για τη συζήτηση του παρόντος νομοσχεδίου το Βουλευτή κ. Βύρωνα Πολύδωρα.
      Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Λοβέρδος.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, η αγόρευση του τελευταίου συναδέλφου του κ. Τασούλα, με υποχρεώνει να αλλάξω κάπως τη φορά της δικής μου αγόρευσης και να προτάξω αυτό το θέμα το οποίο σχολίασε ιδιαίτερα ο κύριος συάδελφος, σχετικά με τον δήθεν παραμερισμό των ουσιωδών παραγόντων του Υπουργείου Εξωτερικών, που είναι φυσικά ο κλάδος των διπλωματικών χάριν της αξιοποίησης εξωτερικών ανθρώπων, συμβούλων κ.ο.κ.
      Είχαμε μία εξαιρετική συζήτηση στη διαρκή επιτροπή. Ο κ. Μολυβιάτης ως ειδικός αλλά και ο κ. Παυλίδης, ως άνθρωπος, που ασχολείται τόσα χρόνια με τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, εμέμφθησαν το Υπουργείο Εξωτερικών γι’ αυτό το φαινόμενο, γι’ αυτήν τη διαδικασία και μου δόθηκε η ευκαιρία εκεί να απαντήσω με τον τρόπο που εγώ μπορώ στο γιατί αυτό που ισχυρίζονται οι συνάδελφοι δεν συμβαίνει στην πράξη, γιατί οι πεντακόσιοι πενήντα διπλωμάτες του Υπουργείου Εξωτερικών έχουν ανάγκη από υποστήριξη στο έργο τους, ένα έργο το οποίο βοηθούν οι υπόλοιποι ανήκοντες κλάδοι στο Υπουργείο Εξωτερικών, τους οποίους προσμετρά ο κ. Μολυβιάτης, για να κάνει λόγο για διακόσιους σαράντα «συμβούλους». Δεν είναι σύμβουλοι όλοι αυτοί. Τώρα ποιος είναι ο αριθμός των συμβούλων; Επειδή και κατά τον κοινοβουλευτικό έλεγχο τέθηκε αυτό το ερώτημα, το Υπουργείο Εξωτερικών πολλές φορές έχει απαντήσει. Η τελευταία απάντησή του είναι τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, συγκεκριμένα 28-3-2002. Με την απάντηση αυτή φαίνεται ότι ο αριθμός των συμβούλων είναι μικρός. Εάν τώρα αρχίσουμε και προσμετρούμε το Κέντρο Ανάλυσης και Σχεδιασμού, αν μετράμε το Επιστημονικό Συμβούλιο, αν αρχίζουμε και υποτιμούμε τέτοιου είδους συνοδευτικούς και υποστηρικτικούς του έργου των διπλωματών φορείς, που έχουν συσταθεί στο Υπουργείο Εξωτερικών και μ΄ αυτόν τον τρόπο τους εξορίζουμε από τα όριά του, τότε κάνουμε λάθος, διότι σήμερα και το έχω ζήσει σε έναν καινούριο τομέα για το Υπουργείο Εξωτερικών και έχω δει πώς λειτουργούν οι διπλωμάτες σε αυτόν τον τομέα -έχει ανάγκη ο διπλωματικός υπάλληλος ακόμη και όταν είναι πρέσβης- πέραν της υλικοτεχνικής υποδομής και την επιστημονική στήριξη. 
      Κύριοι συνάδελφοι, δεν νομίζω ότι θα ήταν υπερβολή να επαναλάβω ακόμα μια φορά κάτι που είχα πει -βέβαια με πιο αναλυτικά λόγια στη Διαρκή Επιτροπή- ότι η μείζον εργασία σήμερα στο Υπουργείο Εξωτερικών, το βασικό κομμάτι της δουλειάς συντελείται και προωθείται διά των διπλωματικών υπαλλήλων, διά των ανθρώπων που κατέχουν τα διπλωματικά θέματα, αλλά και τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής στα χέρια τους. Και θα αναφέρω τον κ. Τριντάρη για τα κυπριακά, τον κ. Κλη για τα τουρκικά, τον κ. Μαλιά για τα βαλκανικά, τον κ. Βλασσόπουλο για τη Μέση Ανατολή. Θα αναφέρω ακόμη τον κ. Μηλιαρέση, ο οποίος είναι γενικός διευθυντής στη Γενική Γραμματεία που εγώ έχω την εποπτεία της. Και θα πω ότι σε ορισμένες περιπτώσεις που νέες δράσεις εμφανίζονται, για τις οποίες το Υπουργείο Εξωτερικών δεν έχει άποψη, σ΄ αυτήν την περίπτωση δεν είναι κακό να χρησιμοποιεί για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα κάποιους εξωτερικούς σε σχέση με το Υπουργείο ανθρώπους που έχουν γνώση και στη συνέχεια να αναθέτει το σύνολο αυτών των δραστηριοτήτων στους ανθρώπους του Υπουργείου στο μείζονα κλάδο που είναι οι διπλωματικοί του υπάλληλοι όταν αυτοί αποκτήσουν εμπειρία. Το δε διευθυντικό δικαίωμα έχει παρακαμφθεί μόνο δύο φορές μέχρι στιγμής. Η μία είναι μεταβατική. Έχει να κάνει με την υπηρεσία της αναπτυξιακής συνεργασίας που είναι καινούρια λειτουργία του ελληνικού δημοσίου συνολικώς, της οποίας γενικός διευθυντής για κάποια χρόνια είναι εξωτερικός παράγων του Υπουργείου, ο οποίος τώρα έγινε πρέσβης επί τιμή και στη θέση του εγώ τουλάχιστον από τον κύριο Υπουργό έχω ζητήσει την τοποθέτηση ενός διπλωμάτη καριέρας.
      Δεν νομίζω, λοιπόν, ότι πέραν αυτής της κάμψης ή αν θέλετε ακόμη και πέραν της μιας διεύθυνσης που θα διοικήσει οικονομικός και εμπορικός ακόλουθος εκ μεταφοράς από το Υπουργείο Οικονομικών και έχει να κάνει με τις επιχειρηματικές αποστολές, το διευθυντικό δικαίωμα στο Υπουργείο Εξωτερικών έχει καμφθεί και αυτό το υπογραμμίζουμε. Συνεπώς η σχετική κριτική άλλοτε είναι αστήρικτη και άλλοτε υπερβολική. 
      Τώρα, επιστρέψτε μου να κάνω εκκίνηση συζητώντας κατ΄ άρθρο, από τα θέματα της δικής μου αρμοδιότητος, στα οποία έγινε αναφορά στην Ολομέλεια σήμερα. Ο κ. Παυλίδης, αλλά και άλλοι συνάδελφοι, όπως ο κ. Κεδίκογλου, έκαναν μνεία του άρθρου 13, αναφερόμενοι στο βαλκανικό πρόγραμμα. Θέλω να επισημάνω ότι τα 15 εκατομμύρια ευρώ που προορίζουμε για το Κοσσυφοπέδιο μετά από εισήγηση της αρμόδιας διεύθυνσης και ειδικώς του πρέσβη κ. Μαλιά, δεν θέλουμε να τα δώσουμε στην UNΜΙΚ -και νομίζω είχατε πει ότι καλά κάνουμε να έχουμε αυτήν την επιθυμία- επιθυμούμε να τα προωθήσουμε με έναν τρόπο πιο ευέλικτο. Θέλουμε αυτά να προσανατολιστούν όχι σε λειτουργικές ανάγκες της UNΜΙΚ, αλλά να πάνε σε τομείς που σχετίζονται με τη φτώχεια ή με την ανάπτυξη. Για τα χρήματα αυτά, αν δεν πας να κάνεις σύμβαση με την UNΜΙΚ, πρέπει να απευθυνθείς πού; Στην παλιά Γιουγκοσλαβία; Στη σημερινή Γιουγκοσλαβία; Με ποιον θα συνεργαστείς; Με ποιον θα υπογράψεις Συμφωνία; Είχα πει και είχε φανεί ότι θα γίνει δεκτό υπό μια αίρεση που είχατε βάλει, είχα πει λοιπόν ότι αυτά τα χρήματα πρέπει να τα προωθήσουμε μέσω του ταμείου που έχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο Κοσσυφοπέδιο, το είχαν δεχθεί αυτό όλες οι πτέρυγες της Βουλής και δευτερευόντως κάποια χρήματα να προωθηθούν μέσω μη κυβερνητικών οργανώσεων. 
      Όσον αφορά στις ελληνικές μη κυβερνητικές οργανώσεις, αναφέρω μία, έχω μία στο μυαλό μου και μόνο γι’ αυτήν κάνω λόγο και δεσμεύομαι και εδώ. Αναφέρομαι στο ΜΚΟ που λέγεται «Αλληλεγγύη», το οποίο λειτουργεί μέσα στο πλαίσιο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Και με είχατε ρωτήσει κύριε Παυλίδη όταν ομιλώ για αλλοδαπές ΜΚΟ, ποιες εννοώ; Διότι καλά γνωρίζετε, έχουμε κοινή εμπειρία από το Κοσσυφοπέδιο, ότι πολλές είναι κατευθυνόμενες εκεί από διάφορους «περίεργους» της διεθνούς κοινότητας.
      Εγώ σας είχα απαντήσει ότι θα φέρω αυτόν τον κατάλογο των αλλοδαπών μη κυβερνητικών οργανώσεων που έχουμε υπόψη μας. Τον καταθέτω, κύριε συνάδελφε, και αν έχετε αντίρρηση για κάποια απ΄ αυτές, πριν γίνει η πρώτη υπογραφή πράξης προώθησης χρηματοδότησης αλλοδαπής ΜΚΟ, θα το συζητήσουμε. Ως προς αυτό δεσμεύομαι.
      (Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Α. Λοβέρδος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής:
      «1) GOAL (ιρλανδική ΜΚΟ)
      2) ASB (γερμανική ΜΚΟ)
      3) SOLIDARITE (βελγική ΜΚΟ)
      4) MOVIMODO (ιταλική ΜΚΟ)
      5) SESVI (ιταλική ΜΚΟ)
      6) MPDL (ισπανική ΜΚΟ)
      7) ARC (αμερικάνικη ΜΚΟ)
      8)  MERCI CORP (αμερικάνικη ΜΚΟ)
      9) HADICAR INTERNATIONAL (Διεθνής Ευρωπαϊκή ΜΚΟ)»)
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Τώρα όσον αφορά στο συνολικότερο βαλκανικό πρόγραμμα, έχει ήδη εκκινήσει όχι μόνο η εφαρμογή του μέσω παραγωγικών επενδύσεων από το Υπουργείο Οικονομίας. Ήρθαν και οι πρώτες προτάσεις έργων από βαλκανικές χώρες. Και είχαμε επιδιώξει –και είχαμε δουλέψει αρκετά γι΄ αυτό- και θέλω να συγχαρώ και στην Αίθουσα αυτή τον πρέσβη κ. Κουκάκη που υπηρετεί στο Σεράγιεβο, είχαμε επιδιώξει λοιπόν πρώτο βαλκανικό έργο, συμβολικό του προγράμματος, να είναι η ανοικοδόμηση του κτιρίου των κοινών θεσμών. Το Κοινοβούλιο απέναντι στο οποίο διαμέναμε, κύριε Παυλίδη, όταν είχαμε επισκεφθεί τη Βοσνία – Ερζεγοβίνη, το οποίο είναι «πολυβομβαρδισμένο». Η εικόνα του κτιρίου αυτού έχει περιφερθεί ανά τον κόσμο τον καιρό του εμφυλίου πολέμου. Είναι ακόμη έτσι και νομίζω ότι συμβολίζει την ανασυγκρότηση των Βαλκανίων, όταν πρώτο έργο είναι αυτό.
      Τώρα, οι ελληνικές αρχές εκεί θα επιδιώξουν να γίνει σωστά ο διαγωνισμός, να μην αποκλειστούν ελληνικές εταιρείες όταν το αξίζουν. Και έτσι και σε αυτό το κτίριο, όπως σε ένα κτίριο νοσοκομείου που ο κ. Πάγκαλος –νομίζω πάλι με τον ίδιο διπλωματικό υπάλληλο -προ ετών είχε χρηματοδοτήσει- θα κυματίζει η ελληνική σημαία, στο κέντρο του Σεράγιεβο. Έτσι λοιπόν και στο κτίριο των κοινών θεσμών, που θα στεγαστούν οι υπηρεσίες των Κοινοβουλίων των τριών εθνοτήτων και των κοινοτήτων της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, από κάτω θα είναι η ελληνική σημαία. Και όπως με το έργο του κ. Πάγκαλου η ταμπέλα θα λέει ότι το έργο αυτό έγινε από τους Έλληνες.
      Δεν ξέρω αν μπορούμε να καταθέσουμε στη Βουλή φωτογραφίες.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Μπορείτε να τις καταθέσετε. 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ευχαριστώ πολύ.
      (Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Α. Λοβέρδος καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα φωτογραφία η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Πρακτικά εικονογραφημένα!
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Είπε και ο κ. Κεδίκογλου  για την ελληνική γλώσσα και για την εκμάθησή της στους Νοτιοανατολικούς Ευρωπαίους, που άλλοι απ’ αυτούς είναι Βαλκάνιοι ή θέλουν να είναι Βαλκάνιοι και άλλοι δεν είναι Βαλκάνιοι ή δεν θέλουν να είναι Βαλκάνιοι, ότι η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας θα έπρεπε να είχε προωθηθεί για στελέχη επιχειρήσεων κλπ. Είναι και σε μένα πια φανερό με τη λίγη εμπειρία που διαθέτω ότι η γλώσσα που χρησιμοποιούν όλοι αυτοί και ειδικά όσοι σχετίζονται με τα οικονομικά θέματα στη Νοτιανατολική Ευρώπη και στα Βαλκάνια είναι η αγγλική. Η ανάγκη να κάνουμε ελληνικά μαθήματα δεν ξέρω αν υπάρχει. Ξέρω όμως ότι η πρόταση του κ. Κεδίκογλου είναι καλή και εμείς θα επιδιώξουμε να δούμε μήπως μπορεί να οργανωθεί κάτι τέτοιο. 
      Πάντως ήδη χρηματοδοτούμε σεμινάρια πάσης μορφής μέσω αξιόπιστων φορέων. Είχαμε τη Δευτέρα στη Θεσσαλονίκη εκατόν είκοσι πέντε ανώτατους δικαστές από οκτώ χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Η Εθνική Σχολή Δικαστών έκανε το πρόγραμμα. Παρακολούθησα μια συνεδρία του και ήταν πολύ σοβαρό, καθώς δικαστές από την Ευρωπαϊκή Ένωση και Έλληνες νομικοί μετέφεραν το κοινοτικό κεκτημένο. Αυτό θα το συνεχίσουμε και για πολλούς άλλους κλάδους. Είναι καλή δράση και δεν είναι ιδιαιτέρως ακριβή. Επιπλέον είναι ιδιαιτέρως αποτελεσματική, όταν δεν καταφεύγεις σε γνωστούς άγνωστους  της ελληνικής αγοράς των μη κυβερνητικών οργανώσεων, τους οποίους νομίζω ότι θα πρέπει κανείς να αποφεύγει. 
      Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, εγώ δεν έχω την εμπειρία που έχουν  άλλοι συνάδελφοι σ’ αυτήν την Αίθουσα, για να ισχυριστώ ότι όσα θα υποστηρίξω είναι οπωσδήποτε ορθά. Είναι παρών Υπουργός των Εξωτερικών και πριν από λίγο ήταν εδώ άλλοι δύο Υπουργοί των Εξωτερικών. Εγώ είμαι μόνο λίγους μήνες Υφυπουργός στο Υπουργείο και δεν μπορώ να ελέγξω αυτά που θα υποστηρίξω από επιστημονικής πλευράς, γιατί δεν είμαι σχετικός. 
      Ωστόσο έχω την τιμή να τα εισηγούμαι λέγοντας εισαγωγικά τα εξής: Ο κανονισμός του Υπουργείου Εξωτερικών του 1926 με την υπογραφή του Θεοδώρου Πάγκαλου ως Πρωθυπουργού, όπως ανέφερε ο πρώην Υπουργός κ. Πάγκαλος, άρχισε να τροποποιείται από το 1927. Οι δε τροποποιήσεις του κωδικοποιήθηκαν το 1932. Ο κανονισμός του Υπουργείου Εξωτερικών 400/1976 –αυτό το θυμάμαι και ως δικηγόρος- είχε τροποποιηθεί τόσο πολύ, ώστε η αλλαγή που έγινε το 1998 ήταν ήδη αναγκαία ούτως ή άλλως για θέματα κωδικοποίησης. 
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Ουδείς καταλάβαινε τίποτα.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ουδείς καταλάβαινε τι ακριβώς προκύπτει. Ειδικά ένας δικηγόρος, επειδή τότε δεν υπήρχε και η τεχνολογία, έβγαζε με το Ραπτάκη τα μάτια του, για να δει τι ισχύει και να δικηγορήσει. Το ίδιο ακριβώς ίσχυε για μισό αιώνα για τον Υπαλληλικό Κώδικα. Το νέο Υπαλληλικό Κώδικα είχα εισηγηθεί εγώ ως πρόεδρος σχετικής επιτροπής και γνωρίζω καλώς. 
      Υπάρχουν ανάγκες που προκύπτουν από την επομένη της ψήφισης ενός τέτοιου κειμένου. Αυτό είναι σωστό, γίνεται όμως και άλλοθι: είτε γιατί άλλαξε ο Υπουργός είτε γιατί άλλαξε η Κυβέρνηση είτε γιατί μετά από ένα μήνα κάτι μας φάνηκε διαφορετικό απ’ ότι το είχαμε δει. Πάντα είμαστε πρόχειροι στην Ελλάδα, όταν σχεδιάζουμε νόμους. Αυτό όποιος δεν το υποστηρίζει λέει ψέματα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Χαίρομαι που έχετε τη γενναιότητα να το παραδεχτείτε. Είναι αλήθεια αυτό.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε. Εμείς, μια ομάδα πέντε-έξι ανθρώπων στην επιστήμη και όχι στην πολιτική υποστηρίζουμε ότι πρέπει επιτέλους όλα τα Υπουργεία να αποκτήσουν ενιαίο τρόπο του νομοθετείν. Αυτό όμως δεν το θέλουμε στην πολιτική. Κάθε Υπουργείο έχει τους δικούς του τρόπους, έχει συνηθίσει μέσα από τις δεκαετίες να νομοθετεί με τρόπο που το ίδιο καταλαβαίνει. 
      Δεν καταφεύγουμε σε κάτι απολύτως απαραίτητο, να ενιαιοποιήσουμε δηλαδή την προκοινοβουλευτική νομοθετική διαδικασία. Το λέμε μία, το λέμε δύο. Θα μου πείτε: «Και τι είσαι εσύ που το λες;». Τίποτα. Αλλά δεν γίνεται και δεν είναι κακό να πει κανείς ότι οι χώρες που έχουν αυτό το σύστημα, όπως οι ιδιαίτερα ορθολογιστές της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, δεν έχουν πάθει απολύτως τίποτα. Αντίθετα τους επιτρέπεται, ενώ σε μας δεν επιτρέπεται, να μετράνε με κριτήρια ποιος νόμος είναι καλός -και το επίθετο δεν είναι αφελές, γιατί αυτό το επίθετο χρησιμοποιείται- και ποιος νόμος δεν είναι καλός στη φάση που αυτός ψηφίζεται και όταν αυτός εφαρμόζεται. 
      Εμείς στην Ελλάδα «κόβουμε με το μάτι» αν πήγε καλά ή όχι. Είναι δε πολλές οι φορές που θεσπίζουμε διατάξεις που δεν εφαρμόζουμε και θα ήταν υποκρισία να μιλήσουμε μόνο για τους γενικούς επιθεωρητές. Για κάντε «μια βόλτα» μέσα στο χρόνο να δείτε ανεφάρμοστες και αδρανείς διατάξεις που ψηφίζονται μετά τη Μεταπολίτευση.
      Για κάντε μία βόλτα στα Υπουργεία -υπό οποιαδήποτε κυβέρνηση- και θα δείτε αυτό το φαινόμενο.
      Εδώ υπάρχει μία διαφορά. Εγώ την επικαλούμαι, την υπογραμμίζω και πιστεύω ότι είναι σωστή η επισήμανσή μου. Υπήρξε αμέσως μετά το 1998 Επιτροπή Παρακολούθησης της εφαρμογής του νέου Οργανισμού του Υπουργείου Εξωτερικών τα πορίσματα δε της οποίας εγώ εισηγούμαι σε ένα μεγάλο μέρος. Εγώ το εμπιστεύομαι αυτό. Το θεωρώ προτιμότερο από το «να κόβεις ένα νόμο με το μάτι», ειδικά στις διατάξεις του που δεν έχουν εφαρμογή. Ως Βουλευτής έχω πολλές φορές ακούσει να αλλάζουν θεσμοί δίχως, όμως, αυτός ο θεσμός που αλλάζει να έχει εφαρμοστεί ούτε για μία ημέρα. Πάσχουμε απ΄ αυτό στην Ελλάδα. Είναι παθολογία αυτό.
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Όπως οι επιθεωρητές, κύριε Υφυπουργέ.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Αναφέρομαι και σε αυτό.
      Η εισηγήτρια της Πλειοψηφίας, η κ. Σπυράκη, ανέφερε ότι κατά τη γνώμη του Υπουργείου, πέραν όλων των άλλων, ο θεσμός αυτός εμφανίζεται κοστοβόρος. Και το ζήτημα του ελέγχου των πρεσβειών, του προσωπικού κλπ., συντελείται από τον πρέσβη εκεί. Το ζήτημα βέβαια του πρέσβη εκεί και της δικής του δουλειάς, του ελεγχόμενου πρέσβη –πώς να το πω- είναι το θέμα. Ο κ. Πάγκαλος είπε ότι αυτός κατ’ ουσίαν, κατά τη γνώμη του, θα μένει χωρίς έλεγχο. Η απάντηση που εμείς δίνουμε είναι ότι ο έλεγχος αυτός θα συντελείται από την αρμόδια Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Εξωτερικών. Αν αυτό είναι ικανοποιητικό ή δεν είναι θα φανεί όταν ο έλεγχος για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία του Υπουργείου υπάρξει και εφαρμοστεί. 
      Ας τον υποδεχθούμε, λοιπόν, θετικά -αυτή είναι η δική μας πρόταση- και ας αποκτήσουμε εκείνη την εμπειρία που θα μπορέσει να επαληθεύσει του λόγου μας το αληθές ή το αναληθές. 
      Η κ. Σπυράκη ήταν ιδιαίτερα αναλυτική, πέραν του πρώτου άρθρου για τους επιθεωρητές και όσον αφορά στο άρθρο 2 για το Μητρώο Εκπαίδευσης ειδικότερα, που ως εκπαιδευτικός μπορεί καλύτερα να το σχολιάσει και για το άρθρο 3 σχετικά με τη Διπλωματική Ακαδημία. Απήντησε και σε μία παρατήρηση του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής. Θυμίζω στα μέλη της Διαρκούς Επιτροπής ότι τη γνώμη και τις παρατηρήσεις του Συμβουλίου διεξοδικά τις συζητήσαμε στη Διαρκή Επιτροπή  και έχουμε καταγράψει στα πρακτικά τις απόψεις μας. 
      Για μία, λοιπόν, από τις απόψεις αυτές, ίδρυση μεταπτυχιακών τμημάτων κ.ο.κ., η κ. Σπυράκη έκανε αναφορά. 
      Σε ό,τι αφορά τώρα το άρθρο 5 για την Προεδρία, η κ. Σπυράκη ήταν εκτενής στην αγόρευσή της, όπως και για το Κέντρο Ανάλυσης και Σχεδιασμού. 
      Να πω ότι για τα θέματα της Προεδρίας δεν καλούμε κάποιον «μάνατζερ» από τον ιδιωτικό τομέα, κύριε Παυλίδη, να του πούμε «έλα εσύ εδώ γιατί εμείς στο Υπουργείο Εξωτερικών δεν ξέρουμε, έλα εσύ που ξέρεις να κάνεις Προεδρία», όταν αυτό το Υπουργείο έχει κάνει τρεις. Μία κυρία, στην οποία αναφερθήκαμε στη Διαρκή Επιτροπή, που ήδη απασχολείται στο πόστο αυτό, στην ευθύνη αυτή, αλλά δεν είναι από τον ιδιωτικό τομέα, είναι από τον «ΑΘΗΝΑ 2004» και την έχουμε αποσπάσει, αυτή η κυρία την οποία ξέρετε μας βοηθάει…
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Να παραμείνει και μόλις τελειώσει η δουλειά της να πάει σπίτι της. 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Αυτό θα κάνει. Θα δείτε τη διάταξη. 
      Επίσης, η κ. Δαμανάκη -δεν ξέρω αν έχει διαβάσει τα πρακτικά της επιτροπής- είχε πει «τι είναι αυτά τα αναδρομικά επιδόματα, ποιους αφορούν;» κλπ. Αφορούσαν και αφορούν τέσσερα πρόσωπα. Ο νόμος αυτός και οι διατάξεις αυτές είναι έτοιμες από την άνοιξη. Επειδή όμως έπρεπε να ολοκληρωθεί το σχέδιο και αυτό πήρε καιρό, χάσαμε τα θερινά Τμήματα, μπήκαμε στην Ολομέλεια, πήγαμε Νοέμβριο και πια κάνουμε αναφορά σε τέσσερις ανθρώπους που έχουν αποσπαστεί από άλλα Υπουργεία στο Υπουργείο Εξωτερικών, που είναι το πιο φτωχό και λιτό Υπουργείο από πλευράς χρημάτων. Δεν μπορούν οι υπάλληλοι του δημοσίου αποσπαζόμενοι να εξασφαλίσουν τις αποδοχές που είχαν στην προηγούμενη υπηρεσία τους και έτσι χρειάζεται ρύθμιση. Δεν υπάρχει τίποτα κακό λοιπόν ή πονηρό ως ρουσφετολογικό πίσω απ΄ αυτό, περισσότερο ή λιγότερο. 
      Το άρθρο 9 αφορά στους εμπειρογνώμονες. Είχα μεταφέρει στην επιτροπή τη γνώμη του κ. Πάγκαλου, αλλά και γνώμες πολλών συναδέλφων. Έκαναν το θέμα αυτό, θέμα μείζονος σημασίας για τη συζήτησή μας στην επιτροπή. Η κ. Δαμανάκη είχε πει τότε ότι το Υπουργείο αλλάζει θέση. Επί Πάγκαλου καταργεί τους εμπειρογνώμονες και τώρα τους ξαναφέρνει. Έχει δίκιο η κ. Δαμανάκη. 
Είναι προφανές ότι το Υπουργείο αλλάζει θέση. Νομίζω ότι η αλλαγή της θέσης δεν συντελείται σήμερα, δεν είναι η πρώτη της στιγμή. Έχει ιστορικό περίπου ενός χρόνου γιατί κάποια άλλη ρύθμιση, όπως έχω ενημερωθεί, έχει έρθει στη Βουλή γι’ αυτόν τον κλάδο. Αλλά κατ’ ουσίαν η αύξηση των θέσεών του γίνεται σήμερα με το άρθρο 9. 
     Πρώτο το κρατούμενο ότι στον κλάδο αυτόν, με τη συμφωνία των υπαλλήλων του, θα μπορούν μετά την ψήφιση του άρθρου 9, παράγραφος 2…
     (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
     Επιτρέψτε μου να συνεχίσω, κύριε Πρόεδρε.
     Σύμφωνα λοιπόν με τη διάταξη αυτή θα μπορούν να μεταταγούν στο Υπουργείο Εξωτερικών υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, των οποίων η αρμοδιότητα και οι υπηρεσίες μεταφέρθηκαν στο ΥΠΕΞ, όταν αυτό ανέλαβε και την αρμοδιότητα του διεθνούς εμπορίου και της αναπτυξιακής συνεργασίας. Οι υπάλληλοι αυτοί δεν επιθυμούν να μεταταγούν διότι αν έρθουν στο Υπουργείο Εξωτερικών, θα «υποστούν» όπως λένε, το διευθυντικό δικαίωμα των διπλωματικών υπαλλήλων. Αυτοί είναι υπάλληλοι καριέρας όμως. Θα χάσουν επίσης και τις αποδοχές του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
     Άρα είπαμε ότι ένας μικρός αριθμός με ιδιαίτερα προσόντα απ’ αυτούς –πανεπιστημιακής εκπαιδεύσεως, με ντοκτορά, μεταπτυχιακά και με εμπειρία- να μπορεί να έρθει εντασσόμενος στον κλάδο των εμπειρογνωμόνων. Αυτό είναι το άρθρο 9, παράγραφος 2.
     ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Επιτρέψτε μου να πω ότι δεν χάνετε κανένα κελεπούρι.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ξέρετε κάτι περισσότερο.
     ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Ναι, ξέρω κάτι περισσότερο για την απόδοση του Υπουργείου Οικονομικών τα προηγούμενα χρόνια.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Εκεί πάντως, σ’ αυτό το Υπουργείο εμείς έχουμε συναντήσει ορισμένους ανθρώπους, οι οποίοι είναι πολύ έμπειροι στα θέματα της αναπτυξιακής συνεργασίας, ειδικά σε ό,τι αφορά στον τρόπο της λειτουργίας αυτής της –ας πούμε- μονάδας τώρα πια στο Υπουργείο Εξωτερικών σε σχέση με τον ΟΟΣΑ που κάνει τους σχετικούς ελέγχους. Χρειαζόμαστε ανθρώπους να μας βοηθήσουν και στον έλεγχο αλλά και στην ανάπτυξη των ίδιων των αναπτυξιακών προγραμμάτων. Εκτιμούμε ότι αυτοί θα βοηθήσουν. Κι έτσι πήγαμε στο άρθρο 9, παράγραφος 2.
	Όμως με το άρθρο 9, παράγραφος 1 ιδρύονται είκοσι τέσσερις νέες θέσεις και οι διαδικασίες, οι οποίες καταγράφονται στο άρθρο 9, είναι οι εξής: Διαπίστωση της ανάγκης, παραδείγματος χάρη: Η Ελλάδα διεκδικεί τη θέση του Γενικού Γραμματέα στο διεθνή ναυτιλιακό οργανισμό. Ο κ. Μητρόπουλος ελπίζουμε ότι σε λίγους μήνες θα είναι ο μόνος, αυτήν τη στιγμή, Γενικός Γραμματέας διεθνούς οργανισμού που θα είναι Έλληνας.
	Στην πρεσβεία μας στο Λονδίνο δεν υπάρχει άνθρωπος που να ασχολείται επί χρόνια ως ειδικός -όχι να κάνει μια διετία εκεί ή μια τριετία- με τα θέματα αυτά. Συμβουλευόμαστε και μας βοηθούν Κύπριοι που έχουν εμπειρία στα ναυτιλιακά θέματα, οι οποίοι έχουν εκεί πολλά χρόνια.
	Να λοιπόν μια ανάγκη που θα μπορούσε να την καλύψει ένας εμπειρογνώμονας στα ναυτιλιακά. Δύο άνθρωποι είναι καλύτερα. Ένας από το ένα Υπουργείο, το ΥΠΕΞ, ένας από το άλλο το Εμπορικής Ναυτιλίας. Αυτή είναι η γνώμη της αρμόδιας Β4 Διεύθυνσης του Υπουργείου Εξωτερικών, που είναι αρμόδια γι΄ αυτά τα θέματα των διεθνών οργανισμών.
	Διαπιστώνεις λοιπόν μια ανάγκη –εγώ δεν λέω ότι είναι έτσι, ένα παράδειγμα φέρνω- και με υπουργική απόφαση καθορίζεις τα ειδικά προσόντα εμπειρογνώμονα που εκάστοτε έχεις ανάγκη. Δεν υπάρχει κλάδος εμπειρογνωμόνων εφ’ όλης της ύλης. Δηλαδή, στο ερώτημα τι είστε εσείς, κύριε, δεν μπορεί να απαντήσει κάποιος. «Εμπειρογνώμων»! Είναι κάποιος  εμπειρογνώμων επειδή για κάποια χρόνια έμαθε και για κάποια χρόνια ακόμη μπορεί να χειριστεί σωστά αυτό ή το άλλο θέμα. Συνεπώς διατυπώνεις τις ειδικές ανάγκες με υπουργική απόφαση, αντί για προεδρικό διάταγμα που συγκροτεί κάτι μονιμότερο.
	ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Έχει δημοσιότητα το προεδρικό διάταγμα.
	ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ναι, είχαμε πει προεδρικό διάταγμα το 2001 -επανέρχομαι στο προηγούμενο θέμα- και είχε πει η Νέα Δημοκρατία διά του κ. Παυλόπουλου υπουργική απόφαση. Γιατί υπουργική απόφαση και όχι προεδρικό διάταγμα; 
      Να θέματα που έχουν να κάνουν με την προκοινοβουλευτική νομοθετική διαδικασία που θα τα είχαμε λυμένα, αν είχαμε προχωρήσει στην ενιαία προκοινοβουλευτική διαδικασία.
	Αφού λοιπόν καθορίζονται με υπουργική απόφαση οι ιδιαιτερότητες της εκάστοτε ειδικότητας και οι διαδικασίες, στη συνέχεια γίνεται διαγωνισμός και προσλαμβάνεται ο εμπειρογνώμων.
	Ο κ. Πάγκαλος νομίζω ότι όταν έλεγε ότι κάναμε διαγωνισμούς και δεν ήρθαν υποψήφιοι εμπειρογνώμονες, μάλλον εννοεί τη μη προσέλευση στις σχετικές προκηρύξεις που γίνονται για τους επιστημονικούς συμβούλους πενταετούς θητείας. Πράγματι, κύριε Υπουργέ, δεν έρχονται. Λένε «δεν πάω». Με αυτά τα προσόντα που τον ζητάς, έχει προσόντα για να κάνει άλλου είδους δουλειά ο άνθρωπος στη ζωή του και δεν έρχεται.
	ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Γιατί είναι υπερβολικά χαμηλή η αμοιβή για τα προσόντα που έχουν.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Συνεπώς αυτός ήταν κι ένας λόγος βιωμένης εμπειρίας που ξαναγυρίζουμε στους εμπειρογνώμονες.
      Μου μένουν, αφού εξαντλώ αυτό το θέμα, ακόμα ορισμένα πράγματα να πω για το ΕΙΥΑΑΠΟΕ. Πράγματι το είχα υποσχεθεί στη Διαρκή Επιτροπή, εφόσον από όλες τις πλευρές είχε κατατεθεί το ζήτημα των δικηγόρων. Η τροπολογία αυτή είναι η πρώτη εκ των δύο που έχει καταθέσει η Κυβέρνηση. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
      Θα πω αυτή τη λέξη, κύριε Πρόεδρε, και δεν θα πω τίποτα όταν θα έρθει…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας έχω πει και για τους τρεις μηχανικούς.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ναι, μου το είχατε πει, αλλά δεν προχώρησε. Υπάρχουν δύο λύσεις.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Μέχρι το τέλος της εκκαθαρίσεως του Ιδρύματος, γιατί έχουν υποθέσεις όπως και οι δικηγόροι.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Αυτό δεν χρειάζεται να μπει στην τροπολογία. Μπορεί να μπει στο κυρίως σώμα της διάταξης, γιατί η παραμονή των δικηγόρων μέχρι και τη διαδικασία της εκκαθάρισης είχε μπει στο κυρίως σώμα της σχετικής διάταξης, απ’ ό,τι θυμάμαι. 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Να το βάλετε τώρα.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ναι, στη δευτερολογία μου θα το βάλω.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Τώρα τους δικηγόρους τους επιτρέπει να μεταφέρονται κιόλας.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Οι δικηγόροι μετατάσσονται. 
      Θα κλείσω λέγοντας ότι η κ. Σπυράκη έθεσε ένα ζήτημα που αφορά σε τι βαθμό προσλαμβάνονται οι εμπειρογνώμονες των τριάντα ετών. Είπε η κ. Σπυράκη στην αγόρευσή της…
      ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΠΥΡΑΚΗ: Σας το έδωσα γραπτώς.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Δεν πειράζει, είναι το ίδιο, κυρία Σπυράκη. 
      Αναφέρατε, λοιπόν, εάν είναι σωστό να προσλαμβάνεται στη θέση συμβούλου ο νεοεισερχόμενος στον κλάδο εμπειρογνώμονας ή πρέπει να καθορίσουμε ως εισαγωγικό το βαθμό του γραμματέα. Ζητήματα που έχουν σχέση με αυτήν τη διαδικασία, δεν μπορούμε να τα δούμε σήμερα. Χρειάζεται διάλογος. Χρειάζεται οπωσδήποτε συνεννόηση και με τον ίδιο τον κλάδο και με τους άλλους κλάδους του Υπουργείου Εξωτερικών.
      Η αλλαγή του βαθμολογίου στον κλάδο των εμπειρογνωμόνων δεν μπορεί να γίνει –κάτι λογικό μου λέτε- γιατί εάν το αποδεχόμουν θα παρέβλεπε τη δεοντολογία της προκοινοβουλευτικής διαδικασίας που πρέπει κανείς να σεβαστεί, δηλαδή, μεταξύ άλλων, να μιλήσει με τους φορείς.
      Κύριε Πρόεδρε, θα σταματήσω εδώ, γιατί έχω υπερβεί το χρόνο μου και θα συνεχίσω στη δευτερολογία μου.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, γιατί δεν μας λέει ο κύριος Υφυπουργός και για τις άλλες τροπολογίες;
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Πόσες είναι οι τροπολογίες;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Οι τροπολογίες έχουν δοθεί.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, εάν μου δώσετε δύο λεπτά ακόμα, δεν θα χρειαστεί να πω τίποτε άλλο.
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Εμείς το δεχόμαστε αυτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας δίνω, λοιπόν, κύριε Υφυπουργέ, άλλα τρία λεπτά.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Για το επιστημονικό συμβούλιο στο άρθρο 7 δεν έχω να προσθέσω τίποτα.
      Για το άρθρο 8 που ομιλεί περί εξελίξεως, επίσης δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω για να μη χάνουμε χρόνο.
      Στο άρθρο 15 για τους δικηγόρους και την τροπολογία, είπα στους συναδέλφους –ο κ. Τασούλας είναι ακόμη παρών- που αναφέρθηκαν στην ανάγκη διατήρησης στη ζωή του ΕΙΥΑΑΠΟΕ, ότι έχουμε ακριβώς την αντίθετη γνώμη. Από το 1996 σε μια επιτροπή που είχε ιδρυθεί με νόμο για την ελάττωση του κράτους χωρίς να ελαττώνονται οι υπηρεσίες του, είχα προτείνει –ταπεινή μου γνώμη- να καταργηθεί αυτό το κέντρο. 
      Όσον αφορά στις ενέργειές μας, ο σύλλογος προσωπικού του ΕΙΥΑΑΠΟΕ στηρίζει αυτήν τη διαδικασία.
      Καταθέτω στα Πρακτικά μια ανακοίνωσή του, που είναι πολύ χαρακτηριστική.
      (Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Ανδρέας Λοβέρδος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Οι αρμοδιότητες δεν μένουν μετέωρες, κύριοι Βουλευτές –φοβάστε για το αντίθετο- αλλά υπάρχει μια διαδικασία μεταβίβασης αυτών των αρμοδιοτήτων στην περιφέρεια, η οποία είναι σε εξέλιξη. Αυτό να το θεωρήσετε δεδομένο και καταθέτω μάλιστα και σχετικό έγγραφο.
      (Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Ανδρέας Λοβέρδος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Να επισημάνω ότι για κάποιες περιόδους το ΕΙΥΑΑΠΟΕ εάν, αντί να χρησιμοποιήσει τα χρήματα τα οποία προωθούσε για τις λειτουργικές του ανάγκες τα μοίραζε με κάποιο τραπεζάκι σε κάποια πλατεία περιοχής που υπάρχουν πρόσφυγες θα είχε κάνει μεγαλύτερο καλό. Δεν αναφέρομαι σε όλες τις περιόδους του αλλά σε κάποιες φάσεις της δουλειάς του.
      Εκτιμώ, λοιπόν, ότι καλά κάνει το Υπουργείο και προτείνει την κατάργησή του.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Στο Υπουργείο Παιδείας θα μπορούν να πάνε, κύριε Υπουργέ;
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Μόλις τώρα θα αναφερόμουν το άρθρο 17, κύριε Τασούλα, για να πω ότι είχε γίνει στην επιτροπή μια πολύ μεγάλη συζήτηση για το πού μετατάσσονται οι άνθρωποι του ΕΙΥΑΑΠΟΕ και υπήρξε από ορισμένους συναδέλφους η σκέψη να μπορούν να μετατάσσονται και στο Υπουργείο Παιδείας και στα πανεπιστήμια. Είχα πει τότε ότι δεν μπορώ μόνος μου να πάρω την ευθύνη και πρέπει να ρωτήσω τον κ. Σκανδαλίδη ή τον κ. Φλωρίδη.
      Μαζεύτηκαν αυτές οι υπογραφές, αλλά δεν ήταν εδώ ο κ. Παπανδρέου για να υπογράψει την τροπολογία. Έτσι, λοιπόν, αρκεί η πρόσθεση μίας φράσης στο άρθρο 17 παράγραφος 2.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Βάλτε το σε όλα, κύριε Υπουργέ, παντού.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ας αφήσουμε, κύριε Ακριβάκη, τον κύριο Υφυπουργό να μας πει ποια θα είναι η φράση που θα προσθέσει.
      Ορίστε, κύριε Λοβέρδο.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Στο άρθρο 17 παράγραφος 2 μετά τα ονόματα των Υπουργείων Εξωτερικών, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης τίθεται το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.
      Λίγο παρακάτω, στη Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού και στις περιφέρειες προστίθεται η φράση: «καθώς και στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα».
      (Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Ανδρέας Λοβέρδος καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες προσθήκες, οι οποίες έχουν ως εξής:
      «Στην παράγραφο 2 του άρθρου 17 του σχεδίου νόμου πριν τις λέξεις «Μακεδονίας – Θράκης» τίθενται μεταξύ κομμάτων οι λέξεις «Παιδείας και Θρησκευμάτων».
      Στην παράγραφο 2 του άρθρου 17 του σχεδίου νόμου μετά τα λέξη «Περιφέρειες» τίθενται μεταξύ κομμάτων οι λέξεις «καθώς και στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα».
                  							13/11/2002
      											»)
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Αυτό προέκυψε, κύριοι Βουλευτές, από τη συζήτηση στη Βουλή. Δεν είπε κανείς κάτι άλλο.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Τι πάει να πει αυτό;
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Εντάξει, κύριε Ακριβάκη, αλλά είχα πει ότι προκειμένου να κάνω δεκτή μια τροπολογία που έχει σχέση με συναρμοδιότητα, πρέπει να ρωτήσω.
      Αυτός είναι ο δεοντολογικός τρόπος λειτουργίας μιας κυβέρνησης. Δεν είμαι μόνος αρμόδιος. Απευθύνθηκα σε δύο Υπουργεία που είναι συναρμόδια και μου έδωσαν τη σύμφωνη γνώμη τους. Επειδή είχα δεσμευτεί το έκανα. Και σήμερα κάνω αυτήν τη βελτίωση. Δεν μπορώ όμως να αναφερθώ σε άλλα Υπουργεία των οποίων τους Υπουργούς δεν έχω ρωτήσει. Ας το κρατήσουμε. Σε λίγο καιρό ούτως ή άλλως θα καταθέσω σχέδιο νόμου για τους οικονομικούς και εμπορικούς ακολούθους. Και εκεί μπορούμε κάτι άλλο να προσθέσουμε, αν κάτι τέτοιο είναι ανάγκη και μας το λέτε.
      Κύριε Ακριβάκη, αυτό σήμερα ακούστηκε για πρώτη φορά.
      Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ για την κατανόηση.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Πολύδωρας έχει το λόγο.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Συγγνώμη κύριε Πρόεδρε. Δεν έκανα αναφορά στη δεύτερη τροπολογία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Η τροπολογίες έχουν κατατεθεί, τις έχουν οι συνάδελφοι Βουλευτές και τις μελετούν. Από εκεί και πέρα αν θέλετε κάνετε αναφορά, αν δεν θέλετε δεν κάνετε.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Δεν έχω να προσθέσω τίποτα, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Πολύδωρα.
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχω να σημειώσω ότι από την ομιλία του κυρίου Υφυπουργού συνήγαγα το συμπέρασμα ότι μας εξέθεσε ακαδημαϊκή πολιτική θεωρία νομιμοποιήσεως της τσαπατσουλιάς. Καινοφανής θεωρία ότι βρισκόμαστε σε μία διαρκή νομοθετική μεταρρύθμιση, ότι μπορούμε να εισάγουμε το θεσμό των επιθεωρητών. Ασφαλώς και αμέσως μετά δυνάμεθα να καταργούμε το θεσμό των επιθεωρητών. Επίσης μπορούμε να καταργούμε το θεσμό των εμπειρογνωμόνων και με νέο νομοθετικό διάταγμα να φέρνουμε τους εμπειρογνώμονες εν ισχύι και όλο αυτό να είναι νομική και πολιτική νομιμοποίηση. 
      Νομίζω ότι αυτές οι καινοφανείς θεωρίες εκτός από το γεγονός ότι δεν μπορεί να είναι σοβαρώς αποδεκτές από την Εθνική Αντιπροσωπεία, βλάπτουν ουσιαστικά τη Δημόσια Διοίκηση. Και εκεί όπου αυτές οι καινοφανείς θεωρίες θέλουν να εφαρμόζονται όπως παραδείγματος χάρη στο ευαίσθητο Υπουργείο των Εξωτερικών, είναι σαφώς βλαπτικές. Και είναι σαφώς βλαπτικές διότι, όπως είπε και ο εισηγητής μας ο κ. Παυλίδης και άλλοι αγορητές της Νέας Δημοκρατίας μεταξύ των οποίων και ο κ. Τασούλας εμφαντικά, διασπούν αυτές οι καινοφανείς θεωρίες εφαρμοζόμενες την ενότητα και τη συνέχεια της διοικήσεως. 
      Απαιτείται η συνέχεια της διοικήσεως όχι μόνο με την αναγκαία, την επιβαλλόμενη συνέπεια στην άσκηση και εφαρμογή της πολιτικής, αλλά και στην διαδικασία της εσωτερικής λειτουργίας των διοικητικών μονάδων. Η διαδικασία της εσωτερικής λειτουργίας των διοικητικών μονάδων ως πολιτική πράξη εδώ στην Ελλάδα και φυσικά στην Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία είκοσι χρόνια είναι η υπηρεσία να τίθεται, δηλαδή η μονάδα η διοικητική, στην υπηρεσία του πολιτικού προϊσταμένου. Ο πολιτικός προϊστάμενος μπορεί να εμφανίζεται είτε ως εκείνος ο οποίος έχει τις άδηλες νομιμοποιήσεις να κάνει ό,τι θέλει έξω και πέρα από τους κανονισμούς και τους οργανισμούς, γιατί είναι μια πολύ σοβαρή προσωπικότητα, γιατί έχει πολύ σοβαρές διασυνδέσεις, γιατί έχει μια νομιμοποίηση πολιτική και όχι αυτήν τη νομιμοποίηση τη θεσμική, δηλαδή από τη Βουλή, από το νόμο, από τη λαϊκή κυριαρχία και δουλοπρεπώς όλοι οι άλλοι πρέπει να αποδεχόμαστε τις ορέξεις του αφέντη. Και αυτό είναι θεσμός. Αυτό είναι θεσμική διαδικασία.
      Ε, δεν είναι θεσμική διαδικασία. Είναι παλινωδίες, είναι τσαπατσουλιές του ΠΑΣΟΚ, είναι διοικητικό αλαλούμ. Όλα αυτά είναι σε βάρος της ελληνικής δημόσιας υπηρεσίας και στην προκειμένη περίπτωση σε βάρος του Υπουργείου Εξωτερικών. Εγώ για το κεφάλαιο των επιθεωρητών αποδέχομαι ό,τι είπε ο κ. Πάγκαλος χωρίς να προσθέσω ή να αφαιρέσω κάτι. Αυτό αφορά και τη λογική με την οποία θεσπίσθηκε ο θεσμός των επιθεωρητών.
      Θα έλεγα ότι και τους συνταξιούχους διπλωμάτες μπορούμε να τους αξιοποιήσουμε σε θέματα επιθεώρησης αλλά όχι μόνο. Μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτά τα στελέχη και ως δεξαμενές σκέψεων επειδή χρειαζόμαστε την εμπειρία τους, επειδή τη χρειάζεται το νέο κάδρο, αυτό που διαδέχεται τη θεσμική λειτουργία στο Υπουργείο Εξωτερικών, στο Διπλωματικό Σώμα. 
      Όσον αφορά το ότι είχε μια εκπεφρασμένη άποψη ο καθηγητής Λοβέρδος γι’αυτό το θέμα των επιθεωρητών είναι αδιάφορο. Δοκιμαζόμενη η θεωρία αυτή στην πράξη κατατείνει στη θεσμική νομιμοποίηση της τσαπατσουλιάς, πράγμα που είναι επικίνδυνο. Διακόπτει τη θεσμική μνήμη και την ίδια τη συνέχεια του κράτους και τη συνέχεια της διοικητικής λειτουργίας. Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να αποδεχθεί με σοβαρότητα αυτά τα πράγματα. Μπορεί να λέγονται με σοβαρότητα αλλά δεν μπορούμε να τα αποδεχθούμε με σοβαρότητα.
      Στο δεύτερο κεφάλαιο, όσον αφορά τους εμπειρογνώμονες, θα ήθελα να ρωτήσω αν έτσι δημιουργείται μια παράλληλη διοίκηση τεχνοκρατικού τύπου με υψηλά προσόντα; Παύει το ad hoc έτσι όπως παρουσιάζεται στη νομοθετική ρύθμιση που εισάγεται. Το ΠΑΣΟΚ συνηθίζει να το εφαρμόζει αυτό στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Φτιάχνει κάποιους παράλληλους θεσμούς έξω από την παραδοσιακή διοικητική ιεραρχία και έξω από τη θεσμική τάξη. Τα στελέχη σε αυτούς τους θεσμούς είναι υψηλόμισθα. Ερωτώ: Τι μισθό θα παίρνουν οι εμπειρογνώμονες; Θα παίρνουν το συνήθη μισθό που υπάρχει για τον ακόλουθο, για το γραμματέα, για το σύμβουλο, για τον πρέσβη ή θα παίρνουν άλλα λεφτά; 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Είναι εξομοιωμένα. 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Ναι, αλλά θα βρεθεί κάποιος νεοείσακτος που θα ταξινομηθεί στην κατηγορία του συμβούλου Α΄ τάξεως και θα είναι εισαγόμενος από το παράθυρο και με τα λεφτά που παίρνει κάποιος που έχει ξοδέψει τη μισή του ζωή για να γίνει σύμβουλος Α΄ τάξεως. Είναι θεμιτό αυτό; Το θέλουν οι διπλωματικοί; Το θέλει το Υπουργείο; Δεν είναι μια υποτίμηση του Διπλωματικού Σώματος; Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε ότι ο θεσμός που εισάγεται δημιουργεί ένα παράλληλο διπλωματικό σώμα από το παράθυρο; 
      Το Διπλωματικό Σώμα έχει την ικανότητα και την πρόνοια να κάνει καταμερισμούς και να βρίσκεται ένας εξπέρ, εμπειρογνώμονας, μέσα στα κάδρα του Υπουργείου Εξωτερικών για την υφαλοκρηπίδα, για το δίκαιο της θαλάσσης. Πέρασα από το Υπουργείο Εξωτερικών επί έντεκα μήνες και τα είδα αυτά. Η περίπτωση της γνωμοδότησης που μπορείς να πάρεις από ένα επιστημονικό ινστιτούτο διεθνούς κύρους και εγνωσμένης επιστημονικής αξίας είναι μια άλλη ιστορία για τις ad hoc περιπτώσεις. Όταν όμως θεσπίζεις καινούριο κάδρο, έτσι όπως λέει το σχετικό άρθρο, νομίζω ότι δημιουργείται μια παραδιοίκηση με παραστελέχωση του Υπουργείου Εξωτερικών.
      Το θέτω εγώ σαν πρόβλημα, γιατί αν ζήσετε πολιτικά επί μακρόν θα έρθετε να μου πείτε, όταν μεταβάλετε γνώμη, ότι είναι μέσα στη θεωρία σας και ότι είσαστε μέσα σε μια διαρκή μεταρρύθμιση, είδαμε το λάθος και το αλλάζουμε και τίποτα δεν συμβαίνει. Όμως δεν είναι έτσι. Βλάπτεται η λειτουργία του κράτους, το Υπουργείο Εξωτερικών, που είναι πολύ ευαίσθητο.
       Σας είπα, λοιπόν, για τους επιθεωρητές, για τους εμπειρογνώμονες. Θέλω να πω για τους εμπειρογνώμονες, για άλλον τομέα της διοικήσεως, το εξής ανέκδοτο, που όμως είναι υπαρκτό. Ένας πολυγραμματισμένος βρέθηκε εμπειρογνώμονας σε ένα Υπουργείο. Έρχεται ένα έγγραφο στο γραφείο του από ένα άλλο Υπουργείο, ας πούμε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Τον κοιτάει ο εμπειρογνώμων με διδακτορικά, ρωτάει τι είναι αυτό και του λέει ένας υπηρεσιακός παράγων, μια παλιά καραβάνα ότι δεν είναι τίποτα, είναι προς επιστροφήν στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης από το οποίο προέρχεται το έγγραφο, ίσως εκ παραδρομής. Ο άπειρος πλην γραμματισμένος άνθρωπος παίρνει το έγγραφο, παίρνει και την τσάντα του και όταν τον ρώτησαν πού πας, απάντησε ότι πάει μια βόλτα μέχρι το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, για να τους επιστρέψει το έγγραφο. Δεν γίνεται έτσι, του απάντησε ο υπηρεσιακός παράγων. Τον έδιωξαν από αυτό το Υπουργείο, τον πήγαν στο Υπουργείο Χ. Τον είδαν ότι δεν μπορούσε να αποδώσει, ήταν καλός για τα γράμματά του, για ένα ακαδημαϊκό εργαστήρι, και τώρα αυτός είναι περιπλανώμενος για να βρει θέση σε έναν Υπουργό. Δεν μυθολογώ, είναι υπαρκτή εικόνα, αλλά από διακριτικότητα δεν λέω το όνομα και τα ειδικότερα στοιχεία του ανθρώπου. 
      Χρειάζεται προσοχή, λοιπόν, και με αυτούς τους εμπειρογνώμονες ήθελα να σημειώσω ότι ο μεγάλος αριθμός των συμβούλων, για το οποίο κάνει επισήμως καταγγελία η Νέα Δημοκρατία, δεν διασκεδάζεται με την εξήγηση που έδωσε ο κύριος Υφυπουργός, ότι δηλαδή έχουμε μόνο είκοσι επτά συμβούλους του Υπουργού των Εξωτερικών και οι άλλοι είναι σε διάφορα άλλα ινστιτούτα. Το ίδιο κάνει. Summus summarum, είναι σύμβουλοι στο Υπουργείο Εξωτερικών, είναι στη λογική της παραδιπλωματίας. Ναι ή όχι; Και φυσικά μπορούμε να δούμε γιατί χρειάζονται κι αυτά τα ινστιτούτα να έχουν τη στελέχωσή τους κλπ. Εμάς όμως μας ενδιαφέρει να κατοχυρωθεί με νομοθετικές πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις της Κυβέρνησης και να ενισχυθεί ή αναβαθμιστεί ο ρόλος του Υπουργείου Εξωτερικών και του στελεχικού δυναμικού του.
      Έχουμε το φόβο περίπου αυταπόδεικτο από τις ρυθμίσεις που γίνουμε, ότι δεν αναβαθμίζεται, υποβαθμίζεται ο ρόλος του στελεχικού δυναμικού του Υπουργείου Εξωτερικών, δηλαδή της διπλωματικής υπηρεσίας και των κλασικών διοικητικών υπηρεσιών, εσωτερικού και εξωτερικού, του Υπουργείου Εξωτερικών.
      Θέλω να σημειώσω ειδικότερα για το άρθρο 13, και δεν θα υπεισέλθω στις λεπτομέρειες του άρθρου, ότι είμαστε ενθουσιωδώς συνήγοροι, στηρικτές και υποστηρικτές της πολιτικής της βαλκανικής συνεργασίες ή της οποιασδήποτε συμβολής, προσφοράς και αρωγής στις γείτονες χώρες των Βαλκανίων. 
      Θέλουμε απλά να επισημάνουμε με ιδιαίτερη έμφαση και προσοχή τους κινδύνους από πράξεις επιπολαιότητας. Δεν χαρακτηρίζω τη συγκεκριμένη, ότι πρέπει να γίνει μέσω της αρχής της υπηρεσίας του Κοσόβου η όποια δράση ή να αναφερόμαστε σ΄ αυτήν, αλλά απλά όπως λέχθηκε στην επιτροπή θέλω να επιστήσω την προσοχή να μην έχουμε πράξεις, που τελικά ζημιώνουν την υπόθεση, παρά τις οποιεσδήποτε καλές μας προθέσεις. 
      Αποδεχόμαστε την πρώτη ιδέα, για να διαδηλώσουμε την παρουσία μας ως αρωγή στο νοσοκομείο και στο βομβαρδισμένο κτίριο για την περίπτωση του Σαράγιεβο, αλλά κατά τα λοιπά θέλουμε να θυμίσουμε τις επιπλοκές που έχει το Κόσοβο και η δική μας παρέμβαση εκεί. Πρέπει να γίνει με τη μέγιστη δυνατή διακριτικότητα.
      Καταλήγω με δύο σημεία. Θεωρώ ότι το Ίδρυμα Παλιννοστήσεως κακώς το καταργείτε. 
      Μας είχατε πει, όταν αναζητούσαμε τις μορφές του λιγότερου κράτους, χωρίς να χάνονται οι λειτουργίες του κράτους, ότι το Ίδρυμα Παλιννοστήσεως ανήκει σε εκείνες τις υπηρεσίες ή τις μονάδες ή τις αρχές που πρέπει να καταργηθούν. Τότε, διάφοροι επέλεγαν διάφορες μονάδες προς κατάργηση. Εσείς επιλέξατε και αυτή. Κακώς, γιατί η λογική των γεγονότων μας λέει ότι ο Πόντιος αδερφός χρειάζεται μία διοικητική υποδοχή βάσει του συστήματος που ονομάζεται “one stop service”. 
      Όταν, λοιπόν, παραδεχόμαστε την εξυπηρέτηση μιας στάσεως για όλο τον τομέα -σε μια στάση, σε ένα γραφείο, σε μια υπηρεσία- πώς φτάνουμε στο σημείο, για τον πιο αναξιοπαθούντα αδερφό μας Πόντιο, να καταργήσουμε το Ίδρυμα Παλιννοστήσεως, έχοντας τον περιπλανώμενο μέσα  στις διάφορες υπηρεσίες ή στις περιφέρειες; 
      Για παράδειγμα, η περιουσία παραμένει σε εκκρεμότητα, γιατί προκειμένου να τακτοποιηθεί αυτό το θέμα απαιτείται η υπογραφή -Κύριος οίδε πώς θα το ρυθμίσουν- τριών Υπουργών. 
      Επιπλέον, και η διασπορά των υπηρεσιών ανά περιφέρεια –όπου βρίσκονται ενδεχομένως οι αδερφοί μας Πόντιοι- δεν ικανοποιεί, διότι τα αντικείμενα δεν υπάγονται στις ίδιες περιφέρειες στις οποίες έχουν εγκατασταθεί οι άνθρωποί μας –βάσει ενός προγράμματος που θα διευθετήσει το θέμα αυτό, όσον αφορά την κατοικία ή τη διαμονή. 
      Η ύπαρξη αυτού του Ιδρύματος Παλιννόστησης ήταν αναγκαία, προκειμένου εκεί να εφαρμόζεται –και θα δούμε το σχετικό καταμερισμό όσον αφορά τις ανάγκες που μπορεί να προκύψουν κατά την αποκέντρωση και τις περιφέρειες- το πρόγραμμα υποδοχής των αδερφών Ποντίων με βάση το σύστημα εξυπηρέτησης σε μία στάση, δηλαδή βάσει του συστήματος “one stop service”. 
      Τώρα, τους βλέπω περιπλανώμενους. Η Επιτροπή Πρωτοβουλίας έχει προβάλει ειδική ένσταση και διαμαρτυρία για την οργάνωση του Πανελλαδικού Οργανωτικού Συνεδρίου των αδερφών Ποντίων και αντιλέγουν όσον αφορά την κατάργηση και τη διάλυση του Ιδρύματος Παλιννοστούντων. 
      Επίσης θέλω να σημειώσω ότι στη λογική της θεσμικής αναδιάταξης, τα θέματα που αφορούν το πέρας της εκκαθάρισης -ο χρόνος είναι άδηλος- και το προσωπικό –για τη μεταφορά του και όχι τη μετάταξη, γιατί είναι αορίστου χρόνου- μένουν σε εκκρεμότητα. Παραδείγματος χάρη, γιατί να μη μεταφερθούν σε όλα τα Υπουργεία ή γιατί όχι στο Υπουργείο Ανάπτυξης;  
      Πρόκειται για μια εκκρεμότητα, την οποία δεν ξέρω αν θα μπορέσετε να τη λύσετε μέχρι το πέρας της συνεδριάσεως ή σε άλλο νομοσχέδιο, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι από τους υπαλλήλους να μη μεταφερθούν στο Υπουργείο Ανάπτυξης. Μπορεί να είναι ένας χημικός, ένας φυσικός ή ένας μηχανικός, οι οποίοι θα έχουν καλύτερη απόδοση αν μετά τη διάλυση του Ιδρύματος μεταφερθούν στο Υπουργείο. 
      ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Σε όλα τα Υπουργεία. 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Σε όλα τα Υπουργεία. Αναφέρω το Υπουργείο Ανάπτυξης ενδεικτικά. 
      ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Νομίζω ότι το Υπουργείο το έχει αποδεχθεί. 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Νομίζω ότι μένει ακόμα σε εκκρεμότητα. Δεν ξέρω αν αυτό το θέμα θα αντιμετωπιστεί σ’ αυτήν τη συζήτηση. 
      Εμείς σας ζητούμε ευθέως η δυνατότητα μεταφοράς να ισχύει για όλα τα Υπουργεία. Μελετήστε το, γιατί μπορείτε ακόμα και τώρα να δώσετε αυτήν τη λύση. Δεν αποτελεί απάντηση το ότι θα πρέπει να συνεννοηθείτε και με τους άλλους Υπουργούς, για τον απλούστατο λόγο ότι κανένας δεν θα αρνιόταν επιστημονικό προσωπικό, προερχόμενο από το υπό διάλυση Ίδρυμα.  Νομίζω ότι όταν μπει η ρήτρα «σε όποιο Υπουργείο» θα κάνετε διευκόλυνση και εξυπηρέτηση και στα άλλα Υπουργεία, και αυτό θα φανεί στην πράξη. 
      Καταλήγω, λέγοντας ότι επιθεώρηση, εμπειρογνώμονες, η ρύθμιση της βαλκανικής αρωγής, η διάλυση του Ιδρύματος Παλιννόστησης, όλα αυτά συνθέτουν μία νομοθετική ρύθμιση για διόρθωση ημαρτημένων, για την οποία προβάλατε  τον ισχυρισμό ότι αυτή η διόρθωση των ημαρτημένων αποτελεί θεσμικό πλεονέκτημα. 
      Το αποκρούω κατηγορηματικά. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το επαναληπτικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Νομίζω ότι είναι μια πιστοποίηση της πολιτικής του «ράβε-ξήλωνε», η οποία διακατέχει το ΠΑΣΟΚ και, δυστυχώς, στο Υπουργείο Εξωτερικών. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς, κύριε Πολύδωρα. 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Μια τελευταία παρατήρηση, κύριε Πρόεδρε. 
      Κύριε Υφυπουργέ, μην είστε τόσο βέβαιος για το ότι με το σχέδιο Ανάν μιλούμε για ένα κράτος. Στο ίδιο το σχέδιο βλέπουμε ότι όλη η οργάνωση των «λύσεων» ομιλεί για δύο πολιτικά ισότιμα συστατικά κράτη. Όπως σας είπε και ο κ. Μητσοτάκης, μακάρι να είναι έτσι όπως τα λέτε. Να έχουμε δηλαδή ένα κράτος, να αποτελεί τη λύση κατά τον ιδεώδη τρόπο και να δούμε πού θα συναντηθούμε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Δεν λύνεται έτσι το Κυπριακό. 
Άμα το λύναμε…
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Και το δεύτερο που θέλω να σας πω είναι το εξής: 
      Κύριε Πρόεδρε, διαμαρτύρομαι για την ψεύτικη ρητορική που ακούγεται ότι το σχέδιο Ανάν είναι άσχετο με την ενταξιακή διαδικασία της Κύπρου. Είναι σχετικότατο. Αυτό φαίνεται από το ότι το σχέδιο Ανάν ζει ή πεθαίνει μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου στην Κοπεγχάγη. Αν δεν έχει γίνει δεκτό μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου, δεν υπάρχει πλέον σχέδιο. Επομένως από μια άποψη είναι «leave or take it». Πάρε το ή άφησέ το. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Πολύδωρα, μην κάνετε κατάχρηση! Μα είναι δυνατόν να συζητιέται τώρα το σχέδιο Κόφι Ανάν έτσι αποσπασματικά; 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο; Πρέπει να δώσω μια απάντηση. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ. 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Δυστυχώς έγινε έτσι. Ενώ τέλειωνε η εισήγηση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας για το σχέδιο νόμου, αναφέρθηκε σε θέματα που αφορούν το Κυπριακό, τα οποία είχαμε κουβεντιάσει -και πάλι χωρίς να τηρούμε τον Κανονισμό- το πρωί. 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Σε εσάς απάντησα. 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Κύριε Πολύδωρα, αυτό που είπατε δεν ξέρω τι ήταν. Κάνατε μια ερμηνεία του σχεδίου, καθ’ όπως δεν θέλουμε εμείς, οι Έλληνες και οι Ελληνοκύπριοι. 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Γιατί;
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Κάνατε μια ερμηνεία του σχεδίου καθ’ όπως –ενδεχομένως- σκέπτονται άλλοι, η οποία μάλιστα ερμηνεία σας είναι αστήρικτη. Απορώ. Γιατί το κάνετε αυτό; 
      Πρώτον, η συνέχεια του κράτους εμπεδώνεται σε εννέα ρυθμίσεις του σχεδίου. 
      Δεύτερον, ερμηνεύετε ότι υπάρχουν δύο κράτη –δεν ξέρω πώς ακριβώς τα είπατε- άρα, διασπάται η αρχή του ενός κράτους. Όμως αν κάτι είναι σαφώς ρυθμισμένο, αυτό είναι η συνέχεια του κράτους. 
      Τρίτον, λέτε για ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις ημερομηνίες. Πεθαίνει το σχέδιο ή ζει με κριτήριο την Κοπεγχάγη. Έτσι όμως δημιουργείτε συμπτώσεις των δύο διαδικασιών που η ελληνοκυπριακή κυβέρνηση και η ελληνική Κυβέρνηση σαφώς λένε ότι δεν είναι ασύμπτωτες! 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Δεν είναι έτσι; 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Μα, και έτσι να είναι, συμφέρει να το πούμε από του Βήματος της Βουλής; Δεν είναι σωστό. 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Είναι απίστευτο να γίνονται ερμηνείες, σε βάρος της Ελλάδας που δεν στηρίζονται στο σχέδιο μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Εγώ θεωρώ ότι καμία από τις τρεις παρατηρήσεις δεν στέκει, χωρίς, κύριε Πρόεδρε, αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πολλά θέματα για διαπραγμάτευση, ότι δεν υπάρχουν θέματα που δεν μας αρέσουν ή ότι δεν υπάρχουν θέματα για τα οποία η εντατική διαπραγμάτευση, όπως είπε ο Πρωθυπουργός, θα ξεκινήσει κατά τις συντεταγμένες διαδικασίες. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς. 
      Ορίστε, κύριε Ακριβάκη. Έχετε το λόγο. 
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν θα παρασυρθώ και εγώ, ώστε να μιλήσω για το σχέδιο Ανάν. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ευχαριστώ, γι’ αυτό το θέμα, γιατί από την αρχή βγήκαμε εκτός θέματος. Γι’ αυτό δεν φταίει ούτε ο Υπουργός ούτε ο κ. Πολύδωρας. Ξεκίνησε από πιο μπροστά.  
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Θα αναφερθώ σε αυτό. Εγώ περίμενα ο κ. Πολύδωρας στο τέλος της ομιλίας του να μας πει –έστω επιγραμματικά- για ποιους λόγους η Νέα Δημοκρατία καταψηφίζει το νομοσχέδιο. Όμως ο κ. Πολύδωρας έκλεισε την ομιλία του αναφερόμενος στο σχέδιο Ανάν, στο Κυπριακό και -δεν ξέρω- σε ό,τι άλλο. 
      Είναι τυχαίο αυτό; Πιστεύω όχι. Διότι αν ήσασταν, κύριε Πρόεδρε, το πρωί, όταν άρχισε η συνεδρίαση στην Αίθουσα αυτή, θα διαπιστώνατε το εξής πρωτοφανές φαινόμενο: Ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας ανέβηκε στο Βήμα και άρχισε να ομιλεί επί του Κυπριακού αποκλειστικά, χωρίς νύξη επί του νομοσχεδίου! 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Μια λέξη είπε. 
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Σας παρακαλώ πολύ. Παρενέβη ο κύριος Πρόεδρος, τον διέκοψε ευγενικότατα –μία, δύο, τρεις φορές- και έλεγε ο κ. Παυλίδης «ό,τι και να κάνετε εγώ θα συνεχίσω να μιλώ επί του Κυπριακού». Και είπε και τα εξής καινοφανή πράγματα ο κ. Παυλίδης: ότι αφού είναι νομοσχέδιο του Υπουργείου Εξωτερικών, άρα μπορούμε να μιλάμε και επί του Κυπριακού. Είπε επίσης και το εξής, κύριε Πρόεδρε: αφού αύριο συνεδριάζει η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής για το Κυπριακό και το σχέδιο Ανάν, άρα και εμείς σήμερα εδώ μπορούμε να μιλάμε επί του Κυπριακού. Και αυτά τα είπε ο κ. Παυλίδης! Έμπειρος κοινοβουλευτικός! Έχει συμπληρώσει εικοσαετία στην Αίθουσα αυτή! Και τα έλεγε αυτά ο κ. Παυλίδης!
      Είναι τυχαίο ένας έμπειρος πολιτικός να κάνει αυτό το κοινοβουλευτικό ολίσθημα; Όχι, δεν είναι τυχαίο. Όπως δεν είναι τυχαίο το ότι ο κ. Πολύδωρας έκλεισε την ομιλία του αναφερόμενος στο Κυπριακό. Είναι επίσης εμπειρότατος πολιτικός και ικανότατος αγορητής. Και όμως υπέπεσε και αυτός σε αυτό το ολίσθημα. Γιατί το θεωρώ ολίσθημα, αξιότιμε κύριε Πρόεδρε.
      Δεν είναι τυχαίο. Και δεν είναι τυχαίο για τον εξής απλούστατο λόγο: πιστεύω ότι για μία ακόμα φορά –το έχω ξαναπεί και το ξαναλέω- η Νέα Δημοκρατία είναι όμηρος της τακτικής που ακολουθεί στην Αίθουσα αυτή να καταψηφίζει όλα τα νομοσχέδια, έστω και αν δεν έχει να πει τίποτα εις βάρος τους.
      Και θα το εξηγήσω αυτό. Η Νέα Δημοκρατία καταψηφίζει το νομοσχέδιο. Με τι επιχειρήματα; Έχει ένδεια επιχειρημάτων. Δεν έχει να πει τίποτα επί του νομοσχεδίου, γι’ αυτό –θα μου επιτρέψετε να πω την έκφραση- πετάει την μπάλα έξω από το γήπεδο και μιλάει για άλλα θέματα. Γιατί ποια είναι τα επιχειρήματα; Γιατί εμένα μου αρέσει αυτή η λειτουργία…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Πετάει την μπάλα εκτός της Λεωφόρου.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Ναι, εκτός Λεωφόρου.
      Μου αρέσει, λοιπόν, η αυστηρώς κοινοβουλευτική λειτουργία.
      Ποια είναι τα επιχειρήματα της Νέας Δημοκρατίας, που λέει ότι καταψηφίζει το νομοσχέδιο; Ακούσατε-ακούσατε! Είπε ο κ. Παυλίδης ότι καταψηφίζουν το νομοσχέδιο διότι το 1998 έφερε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τροποποίησε αυτόν τον Οργανισμό του Υπουργείου Εξωτερικών. Και πριν περάσουν τρία χρόνια τον τροποποιεί ξανά. Άρα, καταψηφίζουν…
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Όχι, να καταργήσει εκείνον που έφερε.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Ναι, να καταργήσει εκείνον που έφερε. Όπως θέλετε πείτε το.
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Ε, τι είναι αυτό;
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Μισό λεπτό, κύριε συνάδελφε.
      Κύριε Πολύδωρα, ψηφίζουμε νόμο σήμερα εδώ μέσα. Το ερώτημα είναι: ο νόμος αυτός ο συγκεκριμένος είναι καλός; Τότε τον ψηφίζουμε. Δεν είναι καλός; Τον καταψηφίζουμε. Εάν στον προηγούμενο νόμο ατύχησε η Κυβέρνηση, κατά την άποψη τη δική σας, εάν ο προηγούμενος νόμος του 1998 ήταν κακός και χρήζει αλλαγής, ψηφίζουν το σημερινό καλό νόμο και καταγγέλλουμε την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που τότε, το 1998, έφερε τον κακό νόμο. Είναι απλά τα πράγματα. Δεν χρειάζεται να έχουμε τελειώσει πανεπιστήμια για να ξέρουμε τι κάνουμε στην Αίθουσα αυτή.
      Το ερώτημα λοιπόν είναι γιατί καταψηφίζετε αυτόν το νόμο. Είναι επιχείρημα να λέμε ότι καταψηφίζουμε το νόμο αυτόν επειδή ο προηγούμενος ήταν κακός και άρα η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν έπραξε καλά τότε που το ψήφιζε, ενώ σήμερα τον αλλάζουμε με τον καλό νόμο; Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Ένα μεγάλο κόμμα, το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που φιλοδοξεί να κυβερνήσει και τη χώρα, είναι δυνατόν να λέει αυτούς τους ισχυρισμούς;
      Δεύτερο επιχείρημα που είπε ο εισηγητής και με το οποίο εξήντλησε την πολεμική του κατά του νομοσχεδίου: ο νόμος αυτός είναι ρουσφετολογικός. Γιατί; Γιατί υπάρχει διάταξη που προβλέπει τη μονιμοποίηση κάποιων συμβούλων του Υπουργού Εξωτερικών, οι οποίοι βαφτίζονται εμπειρογνώμονες κλπ.
      Πλην όμως ο κύριος Υπουργός, στην αρχή της συνεδρίασης, έκανε τροποποίηση και είπε: «Απαλείφω την παράγραφο αυτή που λέει ότι η προϋπηρεσία αποτελεί κριτήριο για την πρόσληψη του μονίμου προσωπικού». Αναφέρω χαρακτηριστικά -γιατί έτυχε να είμαι εδώ και το είδα- ότι ο κ. Μητσοτάκης, ακολουθώντας αυτήν τη γραμμή της Νέας Δημοκρατίας, άρχισε να μιλάει για το θέμα. Δεν ήταν όμως παρών το πρωί. Αγνοούσε ο άνθρωπος ότι είχε κάνει την τροποποίηση ο κύριος Υπουργός και ζήτησε συγγνώμη γι΄ αυτό το οποίο προσπάθησε να πει και να φορτώσει στον Υπουργό. 
      Αυτά ήταν τα επιχειρήματα της Νέας Δημοκρατίας, που καταψηφίζει το νομοσχέδιο. Καταψηφίζω τον καλό νόμο, επειδή αλλάζει τον κακό. Δεύτερον, είναι ρουσφετολογικό, που δεν είναι ρουσφετολογικό, πράγμα που αναγνώρισε και ο επίτιμος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. 
      Κύριε Πρόεδρε, χθες είχαμε τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό της Βουλής, όπου επετειακά, θα έλεγα, όποτε συζητείται ο Προϋπολογισμός της Βουλής γίνονται διάφορες σκέψεις, εκφράζονται διάφορες απόψεις από όλους μας για το κύρος του Βουλευτή, των κομμάτων κλπ. κλπ. 
      Θα μου επιτρέψετε να πω με καλή προαίρεση –και κλείνω εδώ, γιατί πραγματικά δεν έχω να πω τίποτε άλλο, τι να απαντήσω, να μπω στο Κυπριακό και εγώ; αρνούμαι να το κάνω- ότι ο ρόλος του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του κυβερνώντος κόμματος είναι να απαντήσει, αν μπορεί να απαντήσει, στις αιτιάσεις της Αντιπολίτευσης κατά του νομοσχεδίου. Απήντησα σε αυτές, αποκλειστικά σε αυτές και δεν σκοπεύω να απαντήσω σε τίποτε άλλο. 
      Λέγω λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, πως για το γεγονός ότι η εικόνα του Βουλευτηρίου και των Βουλευτών δεν είναι η καλύτερη στην κοινή γνώμη, φταίμε και εμείς. Φταίμε και εμείς, διότι ο ελληνικός λαός σε ένα βαθμό –μεγάλο ή μικρό- παρακολουθεί τι γίνεται σε αυτήν την Αίθουσα, είτε από το συνδρομητικό κανάλι που μεταδίδει απευθείας τις συνεδριάσεις είτε από τις εφημερίδες –όσα, εν πάση περιπτώσει, γράφουν, τα ολίγα που γράφουν για τις συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου. Τα παρακολουθεί και νομίζω ότι τέτοιες συζητήσεις σαν αυτή που έγινε και σήμερα εδώ, όπου ασκούμε το νομοθετικό μας έργο και νομοθετούμε, δεν μας κολακεύουν. 
      Θα παρακαλούσα πάρα πολύ στο μέλλον να είμαστε πιο πειστικοί. Να κάνω και την ευχή το Προεδρείο να προσπαθεί πάντα, αν θέλετε και με κάποια μεγαλύτερη πίεση προς όλους εμάς τους ομιλητές, να είμαστε μέσα στο θέμα. Βεβαίως αυτό δεν αποτελεί μομφή. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς, κύριε Ακριβάκη. 
      Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στη έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» «180 Χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση», τριάντα εννέα μαθητές και δύο καθηγητές του 7ου Γυμνασίου Αγρινίου Αιτωλοακαρνανίας. 
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.  
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Το λόγο έχει η κ. Σπυράκη για να δευτερολογήσει. 
      ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΠΥΡΑΚΗ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. 
      Πραγματικά, σήμερα το πρωί, επειδή ήξερα ότι θα ήμουν και η πρώτη, ομιλούσα σε αυτό το νομοσχέδιο ως εισηγήτρια της Πλειοψηφίας, σκέφτηκα ότι λόγω του καυτού θέματος του Κυπριακού, θα έπρεπε να κάνω μία αναφορά. 
      Κοιτώντας όμως και πάλι τον Κανονισμό –γιατί εγώ είμαι νέα Βουλευτής και οφείλω να προστρέχω πολύ συχνά στον Κανονισμό- είδα ότι αυτό δεν επιτρέπεται. Αυτό όμως που θα ήθελα να πω, κύριε Υπουργέ, σε σας είναι ότι σεβόμαστε τις συντεταγμένες διαδικασίες που αναφέρατε και μας καλύπτουν πλήρως και οι διαδικασίες αυτές, έτσι όπως εξελίσσονται και από την κυπριακή Κυβέρνηση και από την ελληνική Κυβέρνηση. Είναι μία συνετή προσέγγιση. 
      Θα ήθελα να κάνω ορισμένα γενικότερα σχόλια, σχετικά με τις τοποθετήσεις οι οποίες έγιναν. Ένα γενικό σχόλιο είναι ότι μέσα από αναφορές στην ακαδημαϊκή προσέγγιση του Υφυπουργού, στους συμβούλους, στους εμπειρογνώμονες, τους καλούς ή τους κακούς, η αίσθησή μου είναι –και δεν είναι, πιστεύω, μια αίσθηση λόγω ευαισθησίας κάποιας συγκεκριμένης θέσης και εμπειρίας- ότι γίνεται κάποια προσπάθεια –ελπίζω και εύχομαι ασυνείδητη- απαξίωσης της γνώσης. Διότι δεν απαξιώνεται ούτε ο Υφυπουργός ούτε οι σύμβουλοι ούτε οι εμπειρογνώμονες. Απαξιώνεται η γνώση και αυτό χρειάζεται μια ιδιαίτερη προσοχή, διότι η εποχή είναι η εποχή της γνώσης και νομίζω ότι όσοι δεν το αντιληφθούμε, όσοι δεν το σεβαστούμε αυτό και για την πολιτική μας προσέγγιση, έχουμε χάσει το τρένο.
      Θα ήθελα, επίσης, να κάνω κάποιο σχολιασμό σε αυτά τα οποία είπε ο κ. Πάγκαλος, ο οποίος έκανε μια τοποθέτηση με έναν πολύ βαθύ προβληματισμό και λόγω του ότι έναν τέτοιο βαθύ προβληματισμό πάντα εκφράζει στο Κοινοβούλιο, αλλά και λόγω της εμπειρίας την οποία είχε στο Υπουργείο Εξωτερικών και πιστεύω ότι αυτή η τοποθέτησή μου ίσως απαλύνει κάποιες τεκμηριωμένες και πολύ σωστές επιφυλάξεις, που εξέφρασε η κ. Δαμανάκη ως προς το θέμα της επιθεώρησης.
      Η επιθεώρηση –και θα ήθελα να πω ότι ο λόγος που κάνω τη συγκεκριμένη τοποθέτηση είναι γιατί έχω μια εμπειρία, έχω συμμετάσχει σε αξιολογήσεις δομών δημόσιου τομέα, έχω ασχοληθεί πάρα πολύ με τη βιβλιογραφία κι έχω προβληματιστεί πάρα πολύ- διέπεται από δύο διαφορετικές φιλοσοφίες σήμερα. Η μία έχει μία φιλοσοφία ελέγχου κι η άλλη έχει μια φιλοσοφία αξιολόγησης. Εξαρτάται ποια θα ακολουθήσεις. Ο έλεγχος συνήθως ξεκινάει από μια εξωτερική επιτροπή και όχι εσωτερική επιτροπή, με νοοτροπία, από ό,τι λέγεται, χωρίς να είναι αυτό σίγουρο, να βρει κάποια προβλήματα, κάποιες ατασθαλίες, κάποια μη συμμόρφωση των ατόμων που δουλεύουν μέσα σε ορισμένη δομή, να τα καταγγείλει και να επιβάλει κυρώσεις. Η πρόσφατη όμως προσέγγιση είναι η προσέγγιση της αξιολόγησης και αυτή η αξιολόγηση έχει και αυτή μια ορισμένη μεθοδολογία.
      Η μεθοδολογία αυτή κατ’ αρχάς έχει τα εξής χαρακτηριστικά. Πρώτον, είναι εσωτερική αξιολόγηση και πιστεύω ότι αυτή η φιλοσοφία διέπει τη σημερινή προσέγγιση του Υπουργείου Εξωτερικών, όπου γίνεται Σώμα από άτομα που βρίσκονται εν ενεργεία μέσα στην Υπηρεσία, από τους ανώτατους βέβαια υπαλλήλους του Διπλωματικού Σώματος.
     Ένα άλλο χαρακτηριστικό της μεθοδολογίας αξιολόγησης, που πάλι νομίζω ότι ακολουθεί η συζητούμενη ρύθμιση, είναι ότι δεν αξιολογούμε μόνο πρόσωπα. Αξιολογούμε κατ’ αρχάς διαδικασίες, αξιολογούμε κατ΄ αρχάς λειτουργίες, αξιολογούμε απόδοση έργου και αυτό προτείνουν οι ρυθμίσεις- με το Γενικό Επιθεωρητή, συνεπικουρούμενο από επιθεωρητές. Μέσα όμως από αυτήν την αξιολόγηση προκύπτει και το αν είναι καλός ο προϊστάμενος μιας Αρχής που λειτουργεί. Και γιατί γίνεται αυτό; Γίνεται γιατί θέλουμε να ορίσουμε ποια είναι η κατάσταση της συγκεκριμένης αξιολογούμενης ή ελεγχόμενης δομής στο διεθνές περιβάλλον, δηλαδή τι συμβαίνει διεθνώς, τι κάνει η δομή και τι πρέπει να κάνει και μέσα από εκεί προκύπτουν και στρατηγικές, έτσι ώστε η επόμενη αξιολόγηση να αξιολογήσει τη συνέπεια της Αρχής, αν δηλαδή έχει ακολουθήσει τις στρατηγικές που ετέθησαν. Υπάρχει μια συνέχεια.
     Επίσης, οι υπάλληλοι σήμερα πάντα αξιολογούνται από τον προϊστάμενο. Υπάρχει βέβαια μια κριτική, την οποία ανέφερε και ο κ. Πάγκαλος, ότι υπάρχει ίσως μια θετική ή μία αρνητική φόρτιση με τα άτομα τα οποία βρίσκονται στη συγκεκριμένη δομή. Αλλά, ποιος είναι καταλληλότερος να κρίνει; Δεν είναι εκείνος ο οποίος παρακολουθεί τους υπαλλήλους σε μια καθημερινή βάση; Αν, τώρα, δεν εμπιστευόμαστε την κρίση ορισμένων προϊσταμένων, τότε εκεί είναι υπεύθυνος ο υπουργός που είχε την πολιτική απόφαση να τους τοποθετήσει, αλλά πάλι μέσα από τη γενική αξιολόγηση και ο υπουργός ο ίδιος θα μπορεί να δει τι συμβαίνει στην Αρχή και να προβεί σε αλλαγές στον προϊστάμενο της συγκεκριμένης Αρχής.
     Επομένως έχουμε εδώ μια διαφορετική φιλοσοφία, η οποία επιτρέψτε μου να πω ότι είναι αυτή που ακολουθείται πρόσφατα σε όλες τις προσεγγίσεις αξιολόγησης και επιθεώρησης και γι’ αυτό την στήριξα πάρα πολύ και στην πρωτολογία μου και συνεχίζω να την στηρίζω.
      Αυτό που εύχομαι, κύριε Υπουργέ, είναι να εφαρμοστούν γρήγορα αυτές οι ρυθμίσεις και να συνεχίσετε αυτήν την παρακολούθηση της εφαρμογής διότι τότε μόνο θα έχει κλείσει ο κύκλος, διότι τότε μόνο θα γνωρίζουμε στο Κοινοβούλιο αν πραγματικά οι οποιεσδήποτε αλλαγές που εσείς ή κάποιος άλλος θα προτείνει στο μέλλον, δικαιολογούνται. 
      Θα ήθελα τελειώνοντας στο άρθρο 10 στην παράγραφο 5 στο εδάφιο β΄ να κάνω μια γλωσσική διόρθωση στο τέλος εκεί που λέει «μπορεί να ανανεωθεί». Κρίνω ότι η λέξη «ανανεωθεί», πρέπει να αλλάξει και να γίνει «ανανεώνεται» διότι σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση η επιθυμία νομίζω ότι είναι να υπάρχει δυνατότητα συνεχούς ανανέωσης περισσότερες από μια φορά και όχι μόνο μια φορά. Η λέξη «ανανεωθεί» νομίζω ότι πρέπει να γίνει «ανανεώνεται». ΄Ετσι είναι και σωστά γλωσσικά. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Παυλίδης έχει το λόγο.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κατ’ αρχήν οφείλω να δώσω μια απάντηση στην κυρία συνάδελφο εισηγήτρια της Πλειοψηφίας. Κανείς από μας της Νέας Δημοκρατίας δεν διατύπωσε άποψη η οποία να εναντιώνεται προς τη διάθεση διευρύνσεως και εμβαθύνσεως της μάθησης. Κανένας. Αντιθέτως, αγωνιούμε οσάκις αυτό δεν γίνεται. Μακάρι να είχαμε ευκαιρίες και μάλιστα ευκαιρίες νομοθετημένες που να διευκόλυναν τη γνώση κάθε είδους, προπάντων σε υπηρεσιακά θέματα. Διευκολύνουν τη διοίκηση, είναι συμφέρον του κράτους μας, υπηρετεί το εθνικό συμφέρον.
      Στο νομοσχέδιο αναφέρεσθε και στο ΚΑΣ το οποίο αρνείσθε να το μετονομάσετε σε άλλο τι. Διότι το μυαλό μας κάθε φορά, κύριε Πρόεδρε που ακούμε ΚΑΣ –το είπα και στην επιτροπή- τρέχει σε στιγμές ανατριχιαστικές όταν κάποιο θέμα συζητείται προ του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ και αυτό). Και εμείς κάτω εκεί στα Δωδεκάνησα είμαστε καμένοι από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Εγώ βέβαια δεν μπορώ να πω ότι δεν έχει πάρει και πολύ σωστές αποφάσεις, αλλά αρκετές φορές είναι ελαφρώς περίεργο. 
      Το ΚΑΣ λοιπόν, που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο, καλή ιδέα, το Επιστημονικό Συμβούλιο καλή ιδέα, η Ακαδημία καλή ιδέα, να μη διογκώνουμε όμως τη σημασία τους και να μη διογκώνουμε και τις αποστολές που τους αναθέτουμε. Υπάρχουν και άλλα συγκροτημένα όργανα τα οποία μπορούν να κάνουν κάτι παράλληλο. Αυτά τα όργανα, όσο πιο πρακτικά λειτουργούν, τόσο αποδοτικότερα είναι.
      Κύριε Υπουργέ, τις γενικές απόψεις μας τις παρουσίασα κατά την πρωτολογία μου. Τις ιδιαίτερες επί των άρθρων τις γνωρίζετε κατά τη μακρά επεξεργασία που έγινε στην επιτροπή γιατί κατά την κρίση μου ήταν μια από τις καλές συνεργασίες μεταξύ της κυβερνητικής πλευράς και της πλευράς τουλάχιστον της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως για την οποία μπορώ να μιλήσω. Ιδιαιτέρως θα επιμείνω στο αντικείμενο το οποίο από την ημέρα που ορκισθήκατε Υφυπουργός Εξωτερικών έχετε πάρει στα χέρια σας και το οποίο θεωρούμε ότι είναι ιδιαιτέρας σημασίας. Διά των οργάνων που προσπαθείτε να ενισχύσετε ή να ιδρύσετε, προσπαθείτε να δώσετε ένα ουσιαστικότερο περιεχόμενο στη λεγόμενη «οικονομική διπλωματία» που για μια ακόμη φορά το λέω εδώ στην Ολομέλεια την έχουμε ανάγκη, πέραν των άλλων μορφών διπλωματίας. Χθες το βράδυ, κατά τη συζήτηση επί του Προϋπολογισμού της Βουλής, κάποιοι εκ των συναδέλφων, μεταξύ αυτών και εγώ, αναφερθήκαμε στην «κοινοβουλευτική διπλωματία» την οποία ασκήσαμε ενόσω ήσασταν εσείς απλός Βουλευτής και εμείς επί τόσα χρόνια και νομίζω ότι τον τελευταίο καιρό ασκείται με ιδιαίτερη επιτυχία. ΄Εχουμε την άνεση, μας την παρέχει η Βουλή.
      Οικονομική διπλωματία! Την έχει ανάγκη το κράτος μας. Πού μπορούμε να αναπτύξουμε οικονομική διπλωματία;
Στις Ηνωμένες Πολιτείες; Δεν νομίζω. Στη Μεγάλη Βρετανία; Μπορεί με κάποια σκέψη. Και λέω «με κάποια σκέψη» γιατί εκεί έχουμε την παρουσία των Ελλήνων εφοπλιστών που, κατά προέκταση της εννοίας «οικονομική διπλωματία» ασκουμένη υπό της Ελλάδος, μπορεί να τους εντάξουμε σε αυτό το πλαίσιο. 
      Μπορούμε όμως να ασκήσουμε αποτελεσματική οικονομική διπλωματία προς αμοιβαίο συμφέρον. Και το τονίζω αυτό για να διαγραφεί παντελώς η λέξη «διείσδυση». Δεν διεισδύουμε, αναφέρομαι στα Βαλκάνια. Υπάρχει αμοιβαίο συμφέρον, κοινοί στόχοι αναπτύξεως. Να το περάσουμε αυτό και προς τους γείτονές μας. 
      Λοιπόν, το Υπουργείο των Εξωτερικών πήρε στους κόλπους του μια μεγάλη δραστηριότητα, εκ μεταφοράς από το Υπουργείο Οικονομίας. Είναι μια πολιτική απόφαση. Η πράξη θα δείξει αν ήταν η αρίστη των αποφάσεων. Εγώ την πιστεύω πάντως σαν ιδέα και γι’ αυτό και στήριξα και την προσπάθεια που έχετε αναλάβει, τόσο κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου περί του Ε.Σ.Ο.Α.Β., όσο και τώρα που παρακολουθώ πως επιχειρείτε να ξεπεράσετε τις δυσχέρειες. 
      Θεωρώ όμως σαν πρωταρχικό στοιχείο επιτυχίας αυτής της προσπάθειας την ενίσχυση της Υπηρεσίας σε ανθρώπινο δυναμικό. Το χρήμα η Βουλή αποφάσισε να το διαθέσει. Είναι κάμποσα δισεκατομμύρια δραχμές. Δεν είναι λίγα. Δεν είναι βέβαια, το ποσό εκείνο που θα αναμορφώσει τα Βαλκάνια, αλλά ο στόχος μας δεν ήταν αυτός. Θα συμβάλουμε στο να γίνουν ορισμένες κινήσεις για ανάπτυξη. 
      Έμψυχο υλικό. Έχουμε το κατάλληλο έμψυχο υλικό; Εγώ νομίζω πως το έχουμε σε σημαντική έκταση. Αυτούς που αποφασίζετε να μεταφέρετε από το Υπουργείο Οικονομίας στο Υπουργείο των Εξωτερικών τους περισσοτέρους τους γνωρίζουμε, δεν είναι νέοι υπάλληλοι. Αν επρόκειτο να πάρετε νέους υπαλλήλους, εγώ θα ήμουνα φανατικά αντίθετος. Αυτού του είδους η δραστηριότητα θέλει πεπειραμένους, να ξέρουν όχι μόνο τα πράγματα, αλλά αρκετές φορές και τα πρόσωπα. Γιατί πού πέσαμε έξω στην προσπάθειά μας να κάνουμε αυτό το καλό άλμα προς τα Βαλκάνια; Όταν «ποντάραμε» σε όχι κατάλληλα πρόσωπα. Αρκετές φορές ξεγελαστήκαμε και σαν κράτος, αλλά και σαν ιδιώτες Έλληνες επιχειρηματίες, γι’ αυτό και κάποιες προσπάθειες δεν τελεσφόρησαν.
      Στο πνεύμα, λοιπόν, αυτό κατέθεσα και την τροπολογία την οποία μου είπατε ότι επί του παρόντος δυσκολεύεσθε να την αποδεχθείτε. Αναφέρομαι, κύριοι συνάδελφοι, σε υπηρετούντες στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας οι οποίοι κατέχουν υψηλού επιπέδου θέσεις, διευθυντικές θέσεις, και δεν τους δίδεται η δυνατότητα, εάν το θέλουν, να μεταφερθούν από το ένα Υπουργείο στο άλλο Υπουργείο, προκειμένου αποτελεσματικότερα να επιτευχθεί ο στόχος που προηγουμένως περιέγραψα. Είναι οι προϊστάμενοι διευθύνσεων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών που μέχρι σήμερα υπηρετούν στις διευθύνσεις των οποίων οι αρμοδιότητες όμως μεταφέρονται στο Υπουργείο σας με το π.δ. 159/2002. Αυτοί να μπορούν να ενταχθούν στο βαθμό του εμπειρογνώμονα πρεσβευτή Α΄ του κλάδου των εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Εξωτερικών.
      Κάτι παρόμοιο να γίνει και για τους προϊσταμένους των τμημάτων και διευθύνσεων της προηγούμενης περιπτώσεως. 
      Ποια είναι τώρα η προϋπόθεση και αυτό για μένα έχει αξία. Είναι αρκετοί που έχουν διευθυντική θέση αλλά δεν έχουν την εμπειρία. Η εμπειρία πώς εξασφαλίζεται; Από τη μακροβιότητα σε μια θέση και βάζω σαν όριο τα εικοσιπέντε χρόνια συνολικής υπηρεσίας, που είναι μακρά περίοδος για τη ζωή του δημοσίου υπαλλήλου. Ακούστηκε κατά τη συζήτηση, μετά την κατάθεση της τροπολογίας, πως θα μπορούσαν να είναι τα είκοσι χρόνια. Μα, πάλι και τα είκοσι χρόνια είναι χρόνος πολύς. Άρα, το τεκμήριο της εμπειρίας και της γνώσεως του αντικειμένου το έχεις. 
      Εάν δεν είναι δυνατόν σήμερα αυτή η πρόταση να προχωρήσει, παρακαλώ μην την απορρίψετε. Τουλάχιστον μέσα σας, κρατείστε την. Εφόσον θα φέρετε ξανά νομοσχέδιο, να την προχωρήσουμε να ενισχυθεί μια Υπηρεσία με την οποία θα ασκήσετε οικονομική διπλωματία. Την έχουμε ανάγκη. 
      Είχα επιφυλάξεις για τη δυνατότητα που παρέχετε σε νέους επί συμβάσει υπαλλήλους αυτόματα να γίνουν διπλωματικοί υπάλληλοι.
      Το θεωρώ και κάπως άδικο. Αλλά αυτούς που  δεν κοστίζουν στο κράτος, διότι ούτως ή άλλως τους έχουμε ως δημοσίους υπαλλήλους, είναι εγνωσμένη η ικανότητά τους να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που έχουμε, δεν νομίζω πως μπορούμε να τους παραβλέψουμε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς, κύριε Παυλίδη.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Αυτό θα παρακαλούσα να το κρατήσετε …
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Θα το λάβει υπόψη του ο Υπουργός στο επόμενο νομοσχέδιο.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κατά τα λοιπά –και κλείνω, κύριε Πρόεδρε-  οι θέσεις που ανέπτυξα παραμένουν ως έχουσι, δεχόμενος βεβαίως ορισμένες τεχνικές βελτιώσεις που έκανε ο κύριος Υπουργός, οι οποίες πάντως κατά την κρίση μου δεν μεταβάλλουν τη γενική εικόνα του νομοσχεδίου.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Σπυριούνης έχει το λόγο.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επαναλαμβάνω ότι το νομοσχέδιο έχει προβλέψεις που βελτιώνουν σαφώς το πλαίσιο του Οργανισμού. Πιστεύω ότι γονιμοποιεί την ενδιάμεση εμπειρία, υπερβαίνει αδυναμίες που διαπιστώθηκαν και βελτιώνει σε σημαντικό βαθμό καίρια προβλήματα, όπως είναι το σύστημα επιθεωρήσεων, το σύστημα εκπαίδευσης, το σύστημα αξιολόγησης κλπ. 
      Ένα δεύτερο σημείο που θέλω να αναφερθώ είναι το εξής: Θα ήθελα να ευχαριστήσω, γιατί έχετε αποδείξει ότι περιβάλλετε τη Θεσσαλονίκη, τη βόρεια Ελλάδα με μια ακριτική ευαισθησία, κύριε Υπουργέ. Θέλω να το πω και να καταχωρισθεί στα Πρακτικά της Βουλής. Θέλω να σας ευχαριστήσω βαθέως. Η τοποθέτηση της έδρας του Κέντρου στη Θεσσαλονίκη είναι μία πράξη που επαληθεύει, κυρώνει αυτήν τη διαπίστωσή μου. 
      Ζούμε σε μία εποχή εκρηκτικής κομματοκρατίας που είναι η μεγάλη ζημιά της δημοκρατίας. Όσο εξογκώνεις την παρέμβαση των κομμάτων στην καθημερινή ζωή του λαού, τόσο υπονομεύσεις, φαλκιδεύεις, ακρωτηριάζεις, κατακερματίζεις τη δημοκρατία και αντί παραγωγής πολιτικής, που έτσι δικαιολογείται η ύπαρξη των κομμάτων, έχουμε νόθευση του κράτους από τη μια μεριά και κρατικοποίηση των κομμάτων από την άλλη, με το γνωστό σύστημα της πελατειακής κατάστασης.
      Θέλω, λοιπόν, να σας παρακαλέσω, μαζί με τη μέριμνά σας για να έρθει το Κέντρο εκεί, να μη δεχθείτε τους κομισάριους να το εμπλουτίσουν με τους ιδιαίτερούς τους.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ούτε μία πρόσληψη. 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Ωραία.
      Ένα τρίτο σημείο στο οποίο μου  επιβάλλει η κατάσταση να αναφερθώ είναι το εξής:
      Κύριε Υπουργέ, σπεύδουν μερικές εφημερίδες να γράψουν κάποια πράγματα. Υποπτεύομαι ότι είναι υποβολιμαίο. Δεν νομίζω να είμαι στόχος. Δεν αξίζω να είμαι στόχος. Τι να κερδίσουν δηλαδή από το φτωχό στρατηγό κάποιοι από εδώ ή από εκεί; Δεν έχω παρά την ελευθερία μου να λέω κατά συνείδηση τα πράγματα με το όνομά τους, όπως τα αντιλαμβάνομαι. 
      Πολλές εφημερίδες πρόβλεψαν ότι είμαι έτοιμος να κάνω τούτο και το άλλο, κύριε Πρόεδρε, για το εθνικό θέμα της Κύπρου. Δεν έχω μιλήσει καθόλου μέχρι τώρα. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας θεωρούν συνήθη ύποπτο.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Είμαι ακραιφνής Βενιζελικός –οφείλω να το τονίσω- ακραιφνής κεντρώος. 
      Επομένως, κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να πω ότι έχω και μια ευκινησία εύκολης μετακίνησης. Από το κέντρο πας και από δω και από κει εύκολα. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Μου αρέσει που λέτε «κέντρο» και όχι μεσαίο χώρο. Το κέντρο έχει πολιτικά χαρακτηριστικά. 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Όταν μάλιστα αρχίζουν να μπερδεύονται οι γραμμές στην ιδεολογία, τότε η ευκινησία αυτή προσλαμβάνει στρατηγική διάσταση. Είδομεν όμως. Το ίδιο είχαν κάνει και το 1995 κάποιοι, κύριε Παυλίδη, που με έβαλαν στη δική σας πλευρά, ότι είχα προετοιμάσει την έξοδό μου από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να έρθω σε σας.
      Αν ήθελα, κύριε Πρόεδρε, να πάω σε άλλο κόμμα θα το δήλωνα με την παλικαριά που ως, συνταξιούχος έστω, στρατηγός οφείλω στην πατρίδα και στο λαό που με ψήφισε. Δεν υπάρχει λοιπόν τέτοιο θέμα. 
      Απορώ, λοιπόν, πώς προκρίνουν κάποιοι ότι είμαι έτοιμος να φύγω από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Γι’ αυτό κάνω τις δηλώσεις, κύριε Υπουργέ. Πρώτον, λένε ότι θα καταψηφίσω τον Προϋπολογισμό και θα γίνω ανεξάρτητος για να οδεύσω μετά προς άλλο κόμμα. Δεύτερον, λένε ότι θα συγκρουστώ πλέον με τις επιλογές της Κυβέρνησης, λόγω εθνικού θέματος και εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία θα πορευθώ προς άλλη κατεύθυνση.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Θα πορευθείτε προς το Άγιο Όρος!
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Σωφροσύνη και αποφασιστικότητα. Αυτή είναι η απάντησή μου απέναντι σε ένα θέμα, που το αγνοώ μέχρι αυτήν τη στιγμή. Οι χειρισμοί πρέπει να γίνονται με σωφροσύνη και αποφασιστικότητα. Χρειάζεται σωφροσύνη για να έχουμε την ψυχραιμία να βλέπουμε με διαύγεια τα πράγματα και αποφασιστικότητα, όπου χρειάζεται να πούμε το «όχι» και να είναι το μεγάλο «όχι», για το οποίο δεν θα μετανιώσουμε ποτέ. 
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Υπουργέ, αν θέλετε να κάνετε κάποιες προσθήκες ή διορθώσεις, έχετε το λόγο.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω,  κύριε Σπυριούνη, για τα καλά σας λόγια για τη Θεσσαλονίκη. Άλλωστε δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς, γιατί η Βουλή μου είχε υποδείξει, όταν ψηφίζαμε το βαλκανικό πρόγραμμα, το κέντρο παρακολούθησης του προγράμματος να είναι στη Θεσσαλονίκη. Εσείς, κύριε Παυλίδη, ο στρατηγός, ο κ. Κωνσταντίνου και τρεις, τέσσερις ακόμα μου το είχατε συστήσει. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Όλοι οι Βορειοελλαδίτες.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κι εγώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Εσείς, λόγω του τόξου Θράκης, Αιγαίου, Κύπρου! 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Την περασμένη Δευτέρα ανακοινώθηκαν οι φορείς, που αναλαμβάνουν την παρακολούθηση του προγράμματος. Επιλέξαμε ανάμεσα σε τρεις προτάσεις μία, η οποία προέκυψε από το Βιομηχανικό και Εμπορικό Επιμελητήριο της πόλης, του οποίου είναι πρόεδρος ο κ. Δημήτρης Μπακατσέλος. Στο Σύνδεσμο Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος είναι πρόεδρος ο κ. Συμεωνίδης, ο οποίος αν θυμάστε ήρθε στη Βουλή και τον ρωτήσαμε για τα βαλκανικά θέματα, όταν ήμασταν στην επιτροπή. Είναι ακόμα και ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος, καθώς και δύο κέντρα μη κερδοσκοπικού σκοπού που ίδρυσαν οι ανωτέρω φορείς, το ΚΕΠΑ και το ΔΙΠΕΚ. Αυτοί οι πέντε ανέλαβαν την παρακολούθηση του προγράμματος. 
      Με τις σημερινές διατάξεις, στρατηγέ, απλώς ιδρύεται ένα γραφείο οικονομικού ακολούθου στο Υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης. Θα είναι δικό μας, αλλά θα εδρεύει στο Υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης.
      Θα ήθελα να συμπληρώσω ότι έχω αναλάβει να οργανώσω ένα άτυπο Συμβούλιο Υπουργών Αναπτυξιακής Συνεργασίας, του οποίου προεδρεύω στο εξάμηνο της Ελληνικής Προεδρίας. Κάθε πολιτικός ονειρεύεται να διοργανώσει κάτι τέτοιο στην περιφέρειά του. Εγώ θα το οργανώσω στην Αλεξανδρούπολη. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Στην Ξάνθη να το κάνετε.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, μπορείτε να βρείτε άλλο συμβούλιο για την Ξάνθη. Γίνονται πάρα πολλά. 
      Νομίζω ότι έτσι πρέπει να κάνουμε και όχι να κοιτάμε, κυρίως εμείς οι Βουλευτές του Λεκανοπεδίου, μόνο την Αθήνα. 
     Για την τροπολογία του κ. Παυλίδη θα ήθελα να πω, επειδή αναφέρθηκε στους πολύπειρους υπαλλήλους του Υπουργείου Οικονομίας, ότι έχω την ίδια άποψη. Σήμερα το πρωί όμως το Υπουργείο Οικονομικών μου είπε να μην προχωρήσω στην αποδοχή της τροπολογίας. 
     Επίσης, ο Σύλλογος Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Εξωτερικών έκανε προχθές μια διαμαρτυρία και είπε ότι αν είναι κάτι να συμβεί, να το ξέρει και να το συζητήσει. Συνεπώς, επειδή σε είκοσι ημέρες ή ένα μήνα το αργότερο θα καταθέσω σχέδιο νόμου για τη ρύθμιση των θεμάτων των οικονομικών και εμπορικών ακολούθων και των γραφείων τους, εκεί αφού συζητήσουμε με τον αρμόδιο κυβερνητικό φορέα αλλά και με το Σύλλογο των Εμπειρογνωμόνων, θα επιφυλαχθούμε, κύριε συνάδελφε, να το δούμε τότε. 
     Η ουσία της τροπολογίας  αναφέρεται σε συγκεκριμένους και πολύ λίγους πολύπειρους υπαλλήλους, που τα θέματα των εξωτερικών εμπορικών σχέσεων, τα παίζουν στα δάχτυλα. Νομίζω ότι θα πρέπει να το δούμε τον επόμενο καιρό. Δεν μπορώ να το κάνω δεκτό αυτήν τη στιγμή, γιατί δεσμεύομαι για τους λόγους, που σας ανέφερα.
     Κυρία  Σπυράκη, αυτό που λέτε στην ουσία είναι η αλλαγή μιας λέξης. Είναι ένα ρήμα σε άλλο χρόνο και έχει και ερμηνευτική σημασία. Άρα, λοιπόν, στο στοιχείο β΄ της παραγράφου 5 του άρθρου 10 του σχεδίου νόμου η λέξη «ανανεωθεί», αντικαθίσταται με τη λέξη «ανανεώνεται».
     ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Δεν είναι μόνο γλωσσική η διαφορά. 
     ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Είπα ότι υπάρχει πολύ μεγάλη σημασία και ερμηνευτικά. Ρήμα σε διαφορετικό χρόνο σημαίνει διαφορετική ερμηνευτική σημασία. 
     ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: «Ανανεωθεί» είναι για μία φορά, ενώ «ανανεώνεται» είναι για πολλές φορές.
     ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Το είπα, κύριε Πολύδωρα. Θέλουμε τη λέξη «ανανεώνεται» αντί για τη λέξη «ανανεωθεί». 
     Η παράγραφος 1 της τροπολογίας 1229/14 -ερωτηθήκαμε από τις υπηρεσίες της Βουλής και αποσαφηνίζουμε- τίθεται στο άρθρο 3 του σχεδίου νόμου ως παράγραφος 6.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Μια στιγμή. Και στην παράγραφο 5 του άρθρου 12 του σχεδίου νόμου, μετά τις λέξεις «οργανισμού του Υπουργείου Εξωτερικών» προστίθενται μεταξύ κομμάτων οι λέξεις «όπως αναριθμείται με την παράγραφο 4 του άρθρου 1 του παρόντος νόμου. Και υπάρχει ακόμα μία αλλαγή μιας λέξης. Στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 8 του άρθρου 88 του οργανισμού του Υπουργείου Εξωτερικών, όπως αυτή τίθεται με την παράγραφο 2 του άρθρου 9 του σχεδίου νόμου, η λέξη «εκδίδεται» αντικαθίσταται με τις λέξεις «τίθεται σε ισχύ». Αυτά, ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών: «Επιθεώρηση αρχών της εξωτερικής υπηρεσίας, εκπαίδευση και αξιολόγηση των υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών και άλλες διατάξεις».
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής, των άρθρων και στο σύνολο με τις τροποποιήσεις και τις τροπολογίες που πρότεινε ο κύριος Υπουργός, τις με αριθμό 1228/13/8-11-2002 και 1229/14/8-11-2002;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εξωτερικών: «Επιθεώρηση αρχών της εξωτερικής υπηρεσίας, εκπαίδευση και αξιολόγηση των υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών και άλλες διατάξεις», έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και στο σύνολο, με τις τροποποιήσεις και τις τροπολογίες του κυρίου Υπουργού.
      (Το κείμενο του νομοσχεδίου βρίσκεται στο Τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
	Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
	Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 15.40΄, λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη και ώρα 10.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                               ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



1
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 13-11-02