(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις) ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ ΙΒ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΣ Β’ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΝΕ’ Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008 ΘΕΜΑΤΑ Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 4o Γυμνάσιο Ιωαννίνων, σελ. Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ 1. Κατάθεση αναφορών, σελ. 2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ. Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού και των προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2009», σελ. ΟΜΙΛΗΤΕΣ Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ Κ., σελ. Α’Ι’ΒΑΛΙΩΤΗΣ Κ., σελ. ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Γ., σελ. ΒΟΡΙΔΗΣ Μ., σελ. ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ Ι., σελ. ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ Ν., σελ. ΚΟΡΚΑ-ΚΩΝΣΤΑ Α., σελ. ΚΟΥΣΕΛΑΣ Δ., σελ. ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ Ε., σελ. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ Π., σελ. ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ Δ., σελ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Μ., σελ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ Χ., σελ. ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ Κ., σελ. ΣΤΑ’Ι’ΚΟΥΡΑΣ Χ., σελ. ΣΤΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ Ν., σελ. ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ NE΄ Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008 Αθήνα, σήμερα στις 17 Δεκεμβρίου 2008, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18.15΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΙΟΥΦΑ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση. Παρακαλείται η κυρία Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα. (Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τη Γραμματέα της Βουλής κ. Όλγα Κεφαλογιάννη , Βουλευτή Ρεθύμνης, τα ακόλουθα: Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ 1) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΣΟΥΡΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Νομού Μαγνησίας ζητεί την επίλυση προβλημάτων του Τ.Α.ΞΥ.. 2) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΣΟΥΡΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Ένωση  Συνταξιούχων Ν.Α.Τ. Νομού Μαγνησίας «Ο Άγιος Νικόλαος» ζητεί την επίλυση συνταξιοδοτικών προβλημάτων των μελών του. 3) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΣΟΥΡΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Συνεταιρισμός Νέας Αγχιάλου Μαγνησίας «Η ΔΗΜΗΤΡΑ», ζητεί την έγκριση του προγράμματος αναδιάρθρωσης και μετατροπής αμπελώνων 2008/2009. 4) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΣΟΥΡΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Σύλλογος Ερασιτεχνών Αλιέων Αγριάς «Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ» διαμαρτύρεται για την απαγόρευση του ψαρέματος με δίχτυ. 5) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΣΟΥΡΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Διασυλλογική Επιτροπή Σκιάθου ζητεί το πάγωμα της καταβολής της δόσης των δανείων και κυρίως των επιτοκίων κ.λ.π.. 6) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΣΟΥΡΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Ελευθέριος Ζούμπος ζητεί την εφαρμογή των κανονιστικών αποφάσεων για τις πυρόπληκτες περιοχές. 7) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΣΟΥΡΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμος Μουρεσίου Μαγνησίας ζητεί την επίλυση ασφαλιστικού προβλήματος των κατόχων μικρών ξενοδοχειακών επιχειρήσεων. 8) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΣΟΥΡΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Αγροτικός Παραγωγικός Συνεταιρισμός Νέας Αγχιάλου Μαγνησίας «Η ΔΗΜΗΤΡΑ» ζητεί την καταβολή των δικαιούμενων οικονομικών ενισχύσεων για τα σχέδια βελτίωσης των αγροτών κ.λπ.. 9) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΣΟΥΡΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Ένωση Πτυχιούχων Περιβαλλοντολόγων  Ελλάδος ζητεί το διορισμό των μελών του, την αναγνώριση της εκπαιδευτικής τους επάρκειας κ.λπ.. 10) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΣΟΥΡΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο κ. Θεόδωρος Περράκης ζητεί την επίλυση συνταξιοδοτικού του  προβλήματος. 11) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΣΟΥΡΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Πολιτικού Προσωπικού Υπουργείου Δημόσιας Τάξης Θεσσαλίας ζητεί την ικανοποίηση θεσμικών, εργασιακών και οικονομικών αιτημάτων των μελών του. 12) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΣΟΥΡΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Επαγγελματικός Αλιευτικός Σύλλογος Σκοπέλου «Ο ΑΣΤΑΚΟΣ» ζητεί την επέκταση της Β΄Ζώνης Ε.Θ.Π.Α.Β.Σ. στη θαλάσσια περιοχή της νήσου Σκοπέλου. 13) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΣΟΥΡΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Πρωτοπρεσβύτερος του Ιερού Ναού Αγίου Ελευθερίου Βόλου ζητεί χορήγηση οικονομικής ενίσχυσης. 14) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΣΟΥΡΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  οι κυρίες Αθανασία Λιθαδιώτου, Γιώτα Πεταλούδα και η Κατερίνα Μάτσου ζητούν την αναγνώριση προϋπηρεσίας τους στον Εθνικό  Οργανισμό  Πρόνοιας ως συντάξιμης. 15) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΣΟΥΡΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Αλμυρού Μαγνησίας διαμαρτύρεται για τη διάκριση που γίνεται στην επιστροφή του Φ.Π.Α. στο ποσό της επιδότησης της βιομηχανικής τομάτας. 16) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΣΟΥΡΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Πορταριάς Μαγνησίας κάνει προτάσεις για την περιοχή «NATURA 2000» «ΠΗΛΙΟ ΟΡΟΣ» προστασία της πηγής «ΜΑΝΑ» Πορταριάς. 17) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  ΡΗΓΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Κυκλάδων ζητεί την καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών στους εργαζόμενους στις προνοιακές δομές κ.λ.π.. 18) Η Βουλευτής Ηλείας κ. ΚΡΙΝΙΩ  ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αμαλιάδας ζητεί την επανίδρυση του Γραφείου Εργασίας στην Αμαλιάδα. 19) Η Βουλευτής Ηλείας κ. ΚΡΙΝΙΩ  ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ  κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας που αναφέρεται στην καταστροφή τμήματος του Εθνικού δρόμου Αρχαίας Ολυμπίας-Τρίπολης. 20) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμαρχος Καλαμάτας διαμαρτύρεται για την τοποθέτηση κεραιών κινητής τηλεφωνίας στο Γήπεδο του Μεσσηνιακού Γυμναστικού Συλλόγου. 21) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Νομάρχης Μεσσηνίας ζητεί χρηματοδότηση για την αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν από έντονα καιρικά φαινόμενα. 22) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ  ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο κ. Α. Αγγελάκης, Πρόεδρος του EUREAU διαμαρτύρεται για τη λειτουργία λατομείου στη Βιάννου Νομού Ηρακλείου και τις επιπτώσεις στο περιβάλλον. 23) Ο Βουλευτής Λέσβου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ – ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ και ο Βουλευτής Β΄Πειραιά κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο ζητεί τη δημιουργία Τμήματος Τεχνικής και Υγειονομικής Επιθεώρησης με ικανό αριθμό μόνιμου προσωπικού για την κάλυψη των αναγκών των Νησιών Λέσβου και Λήμνου. 24) Ο Βουλευτής Λέσβου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ - ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  το Σωματείο Εργαζομένων Δακοκτονίας Νομού Λέσβου ζητεί τη χορήγηση επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας στα μέλη του. 25) Ο Βουλευτής Χανίων κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ  ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Σύνδεσμος Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης ζητεί την κατοχύρωση του κρητικού ελαιολάδου ως προϊόντος Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης. 26) Ο Βουλευτής Χανίων κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ  ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Παγκρήτια Ομοσπονδία Τουριστικών Καταλυμάτων ζητεί την αναστολή του φόρου αεροδρομίων και των τελών στάθμευσης των αεροσκαφών τσάρτερ στα Ελληνικά Αεροδρόμια. 27) Ο Βουλευτής Λέσβου κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία   ζητεί την άμεση χρηματοδότηση του έργου της αποκατάστασης του ιερού ναού Αγίου Θεράποντα, στην πόλη της Μυτιλήνης. 28) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ  ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Λεύκας «Ο Άγιος Νικόλαος» ζητεί την ολοκλήρωση των απαιτούμενων έργων για την αποκατάσταση της γέφυρας στις παραγλαύκιες οδούς του Ν. Διαμερίσματος των Πατρών. 29) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  ΡΗΓΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Εμπορικός Σύλλογος Σύρου ζητεί τη διεύρυνση της ιατρικής κάλυψης για τους ασφαλισμένους  του Ο.Α.Ε.Ε. στη Σύρο. 30) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  ΡΗΓΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κυνιδάρου Νάξου «Ο ΑΠΙΚΡΑΝΤΟΣ» διαμαρτύρεται για τις ενέργειες του Ο.Τ.Ε. που αφορούν στην εγκατάσταση ψηφιακού κέντρου στην περιοχή αυτή. 31) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  ΡΗΓΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Εμπορικός Σύλλογος Πάρου - Αντιπάρου ζητεί τη θέσπιση ρυμοτομικού σχεδίου για την Παροικιά  της Πάρου. Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ 1. Στην με αριθμό 8608/22-10-2008 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Σπυρίδωνα Άδωνι Γεωργιάδη και Αθανασίου Πλεύρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ.90022/27727/2859/6-11-08 έγγραφο από την Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην αρ. 8608/22-10-2008 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από τους Βουλευτές κ. Σπυρίδωνα Άδωνι Γεωργιάδη και κ. Αθανάσιο Πλεύρη, σχετικά με την κάλυψη των εξόδων ασφαλισμένων του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ για εγχειρήσεις καρκίνου του προστάτη με την μέθοδο της ρομποτικής, σας γνωρίζουμε τα εξής: Ι. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 29 του Ν. 1565/1939 (ΦΕΚ 16, τ. Α'), η κοστολόγηση των ιατρικών πράξεων και εργαστηριακών εξετάσεων ανήκει στην αρμοδιότητα του Υπουργείoυ Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγλύης και γίνεται με Προεδρικό Διάταγμα, ύστερα από γνωμοδότηση του ΚΕΣΥ. 2. Με το Π.Δ/γμα 157/1991 «Αύξηση αμοιβών ιατρικών επισκέψεων και ιατρικών και των οδοντιατρικών πράξεων» (ΦΕΚ 62, τ. Α') και το ΠΔ 127/2005 (ΦΕΚ 182, τ. Α΄) «Αύξηση αμοιβών ιατρικών επισκέψεων», όπως ισχύουν σήμερα, έχει κοστολογηθεί μια σειρά ιατρικών πράξεων και εργαστηριακών εξετάσεων, τις δαπάνες των οποίων οι ασφαλιστικoί οργανισμοί αποδίδουν στους ασφαλισμένους τους. 3. Οι ασφαλιστικοί οργανισμοί δύνανται να αποδίδουν πέραν των δαπανών των ιατρικών πράξεων που περιλαμβάνoνται στα ανωτέρω, δαπάνες για ιατρικές πράξεις που έχουν κοστολογηθεί ύστερα από συγκεκριμένες γνωμοδοτήσεις του ΚΕΣΥ που έχουν γίνει αποδεκτές από τον αρμόδιο υπουργό. 4. Η κοστολόγηση της ιατρικής πράξης «εγχείρηση καρκίνου του προστάτη με τη μέθοδο της ρομποτικής» δεν έχει εξεταστεί από το ΚΕΣΥ και συνεπώς, οι ασφαλιστικοί οργανισμοί, μεταξύ των οποίων και το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, δεν νομιμοποιούνται να αποδίδουν στους ασφαλισμένους τους το σύνολο ή μέρος της σχετικής δαπάνης. 5. Το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, στο οποίο κοινοποιείται το παρόν με φωτοαντίγραφο της Ερώτησης, παρακαλείται να διαβιβάσει στο ΚΕΣΥ το σχετικό αίτημα, προκειμένου να γνωμοδοτήσει. Η Υπουργός ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ» 2. Στην με αριθμό 3506/19-12-2007 ερώτηση του Βουλευτή κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 147013/π.έ/ΙΗ/9-1-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 3506/19-12-07, την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης και αφορά στις λειτουργικές ανάγκες της Επαγγελματικής Σχολής (ΕΠΑΣ) Κορυδαλλού, και γενικότερα στην κάλυψη των διδακτικών κενών στα σχολεία Δευτεροβάθμιας Εκπ/σης της περιοχής Α΄ Πειραιά, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα: Το ΥΠΕΠΘ στο πλαίσιο του προγραμματισμού του για την εξασφάλιση της ομαλής λειτουργίας των σχολείων Δευτεροβάθμιας Εκπ/σης και αφού έλαβε υπόψη τις ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικό, πέτυχε ώστε οι διορισμοί εκπαιδευτικών να πραγματοποιηθούν έγκαιρα ενόψει της έναρξης του σχολικού έτους 2007-2008. Συγκεκριμένα, στην περιοχή Α΄ Πειραιά, για το σχολική χρονιά 2007-2008 έγιναν οι παρακάτω διορισμοί μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού Β/θμιας Εκπ/σης. (α) Από τους πίνακες διοριστέων του Α.Σ.Ε.Π, από τον πίνακα 30μηνου και από τον Ενιαίο Πίνακα αναπληρωτών διορίστηκαν συνολικά 42 εκπαιδευτικοί διαφόρων ειδικοτήτων, με τις Υ.Α 89181/Δ2/10-08-07 και 94406/Δ2/31-08-07 (Φ.Ε.Κ.599/τ.Γ΄/16.08.2007 και Φ.Ε.Κ.687/τ.Γ΄/31-08-2007 αντίστοιχα), (β) Από αυτούς που διορίστηκαν, οι 7 ήταν πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί, με την Υ.Α 96287/Δ2/5-9-07 (Φ.Ε.Κ. 691/τ.Γ΄/06.09.2007). Για την κάλυψη εκτάκτων αναγκών το ΥΠ.Ε.Π.Θ., προέβη στην πρόσληψη προσωρινών αναπληρωτών και ωρομισθίων εκπαιδευτικών. Στα σχολεία Δ/θμιας Εκπ/σης περιοχής Α΄ Πειραιά, με τις Υπουργικές Αποφάσεις 108121/Δ2/02-10-2007, 115192/Δ2/16-10-2007, 126395/Δ2/07-11-2007, 130854/Δ2/16-11-2007, 133928/Δ2/23-11-07, 140060/Δ2/6-12-07, προσελήφθησαν συνολικά 79 αναπληρωτές διαφόρων ειδικοτήτων. Επιπλέον, στη Διεύθυνση Δ/θμιας Εκπ/σης Πειραιά, έχουν δοθεί έως τώρα 550 ώρες για την πρόσληψη ωρομισθίων εκπαιδευτικών. Ειδικότερα, για το ΕΠΑΣ Κορυδαλλού, όπως μας ενημέρωσε η Δ/νση Δ/θμιας Εκπ/σης Πειραιά, έχουν καλυφθεί τα κενά Φιλολόγου και Φυσικού και καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για να καλυφθούν και τα κενά των υπόλοιπων ειδικοτήτων. Επισημαίνεται ότι το Υ.Π.Ε.Π.Θ. καθ' όλη τη διάρκεια του διδακτικού έτους καταβάλλει τη μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια, σε συνάρτηση με τις πιστώσεις που διατίθενται από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, έτσι ώστε οι σχολικές μονάδες να είναι πλήρως στελεχωμένες, και να εξασφαλίζεται η ομαλή και εύρυθμη λειτουργία τους. Σταθερή επιδίωξη της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠ.Ε.Π.Θ., είναι ο σχεδιασμός και η υλοποίηση ενός νέου στοχοχρονοδιαγράμματος, το οποίο θα συμπεριλαμβάνει όλες τις απαιτούμενες υπηρεσιακές μεταβολές και οι οποίες θα ολοκληρώνονται μέχρι τέλους του εκάστοτε τρέχοντος σχολικού έτους. Επιδιώκουμε, η έναρξη κάθε νέου σχολικού έτους να πραγματοποιείται με ομαλό και απρόσκοπτο τρόπο, τον οποίο θα διασφαλίζουν η πληρότητα των σχολικών μονάδων όλων των βαθμίδων σε εκπαιδευτικό δυναμικό. Όσον αφορά στη Δευτεροβάθμια Επαγγελματική Εκπαίδευση, σας γνωρίζουμε ότι ο παιδαγωγικός σκοπός του Επαγγελματικού Λυκείου καθώς και της Επαγγελματικής Σχολής είναι σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3475/2006 (ΦΕΚ 146/Α/13-7-2006), άρθρο 1, η Δευτεροβάθμια Επαγγελματική Εκπαίδευση να αποβλέπει στο συνδυασμό της γενικής παιδείας (Ν. 1566/1985) με την τεχνική επαγγελματική γνώση, και ειδικότερα: α) στην ανάπτυξη των ικανοτήτων, της πρωτοβουλίας, της δημιουργικότητας και της κριτικής σκέψης των μαθητών β) στη μετάδοση των απαιτούμενων τεχνικών και επαγγελματικών γνώσεων και την ανάπτυξη των συναφών δεξιοτήτων τους, γ) στην παροχή στους μαθητές των απαραιτήτων γνώσεων και εφοδίων για την συνέχιση των σπουδών τους στην επόμενη εκπαιδευτική βαθμίδα. Σύμφωνα με τον Ν. 3475/2006(άρθρα 8 και 28) όπως αυτός συναρτάται με τον Ν. 1566/1985 (αρ. 8, παρ.5,και άρθρα.49,50) η προσθήκη τομέων και ειδικοτήτων στα Δημόσια Επαγγελματικά Λύκεια και η προσθήκη ειδικοτήτων στις Επαγγελματικές Σχολές γίνεται με Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Οικονομίας και Οικονομικών, μία φορά κατά έτος και κατά το πρώτο τρίμηνο αυτού. Για την συγγραφή μιας τέτοιας απόφασης χρειάζεται κατά το πρώτο τρίμηνο του σχολικού έτους να υπoβληθo~ οι προτάσεις των προϊσταμένων των Γραφείων Ε.Ε. και των Διευθυντών των Δευτεροβάθμιων Επιτροπών Εκπαίδευσης σε συνεργασία με τους Περιφερειακούς Διευθυντές Εκπαίδευσης. Οι προτάσεις αυτές θα πρέπει να συνοδεύονται από την γνωμοδότηση των αρμοδίων φορέων, όπως οι τελευταίοι αναφέρονται στα άρθρα 49 και 50 του Ν.1566/1985. Τέλος, η εγκύκλιος με αρ. πρωτ. Δ4/127127/8-11-2007 που αφορά στην υποβολή των σχετικών με τα ως άνω αναφερόμενα έχει αποσταλεί ήδη προς τους αρμόδιους φορείς και αυτοί πρέπει μέχρι τις 31-12-2007 να έχουν υποβάλει τις προτάσεις τους προς το ΥΠΕΠΘ. Ο Υφυπουργός ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ» 3. Στην με αριθμό 5251/29-1-08 ερώτηση του Βουλευτή κ. Απόστολου Κακλαμάνη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΤΚΕ/Φ2/4002/11-2-08 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών η ακόλουθη απάντηση: «Σε απάντηση της ερώτησης, με αριθμό πρωτ. 5251/29-1-08, που κατέθεσε στη Βουλή ο βουλευτής κ. Απόστολος Κακλαμάνης, με θέμα «Προβλήματα στη λειτουργία της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και της Εθνικής Σχολής Τοπικής Αυτοδιοίκησης», σας πληροφορούμε τα εξής: Δεν τίθεται πρόβλημα χρηματοδότησης των προγραμμάτων προεισαγωγικής εκπαίδευσης των δύο ανωτέρω Σχολών μας. Μέχρι την έναρξη των έργων της Τέταρτης Προγραμματικής Περιόδου (Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς) οι σχετικές πιστώσεις θα προέλθουν από τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Στις 21 Ιανουαρίου 2008, με σχετικό Δελτίο Τύπου του Ε.Κ.Δ.Δ.Α., έγινε γνωστό προς όλους τους ενδιαφερόμενους ότι ο κοινός εισαγωγικός διαγωνισμός έτους 2008 των Εθνικών Σχολών Δημόσιας Διοίκησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα αρχίσει τον Απρίλιο τρέχοντος έτους. Ο Υφυπουργός ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ» 4. Στην με αριθμό 4356/14-1-08 ερώτηση του Βουλευτή κ. Λεωνίδα Γρηγοράκου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 373/11-2-08 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση: «Σε απάντηση της ανωτέρω σχετικής ερώτησης σας γνωρίζουμε ότι, στη Σύμβαση Παραχώρησης του αυτοκινητοδρόμου Κόρινθος - Τρίπολη - Καλαμάτα και Λεύκτρο - Σπάρτη που κυρώθηκε με τον Νόμο 3559/2007, περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων: 1. Ο δεύτερος κλάδος της σήραγγας Αρτεμισίου, που περιλαμβάνει την κατασκευή Νέου Κλάδου. 2. Η κατασκευή των σηράγγων στην περιοχή Νεοχωρίου, όπου πραγματοποιείται παραλλαγή του υφιστάμενου αυτοκινητόδρομου, για την οποία ο Παραχωρησιούχος αναλαμβάνει την πλήρη κατασκευή. 3. Οι εργασίες αναβάθμισης του υφιστάμενου εν λειτουργία κλάδου της σήραγγας Αρτεμισίου. 4. Σύμφωνα με το συμβατικό χρονοδιάγραμμα οι παραπάνω εργασίες θα πρέπει να ολοκληρωθούν εντός 24 μηνών από την έναρξη της περιόδου Παραχώρησης. 5. Σύμφωνα με τα Συμβατικά Τεύχη της Σύμβασης Παραχώρησης του Αυτοκινητόδρομου Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα, το Δημόσιο δεν συμβάλλει σε Συγκεκριμένο Προϋπολογισμό του Έργου. Ο προϋπολογισμός κάθε επιμέρους έργου (Σήραγγα Αρτεμισίου και Νέα Σήραγγα Νεοχωρίου), αποτελεί μέρος του συνόλου του αυτοκινητόδρομου, κατανέμεται σε γεωγραφικές ενότητες και Ομάδες Ομοειδών Εργασιών, επί των οποίων έχει γίνει εκτίμηση του συνολικού κατασκευαστικού κόστους ύψους 844 εκατ. €, το οποίο αναλαμβάνει ο Παραχωρησιούχος. 6. Ο Παραχωρησιούχος αναλαμβάνει επίσης πλήρως κάθε κατασκευαστικό κίνδυνο ακόμα και αυξήσεις του συνολικού κόστους, δεδομένο που συνιστά τη διαφορά από τις κλασσικές εργολαβίες Δημοσίων Έργων. Ο Υφυπουργός Θ. ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ» 5. Στην με αριθμό 10819/18-4-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Νικολάου Τσούκαλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1710/8-5-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Ν. Τσούκαλης, για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής: Με τις διατάξεις του Ν. 2612/98 (ΦΕΚ 112/Α΄), η ευθύνη, ο επιχειρησιακός σχεδιασμός της κατάστασης και το έργο της καταστολής των δασικών πυρκαγιών ανατέθηκε στο πυροσβεστικό σώμα. Στις αρμοδιότητες των δασικών υπηρεσιών παραμένει μόνο η πρόληψη των δασικών πυρκαγιών, σε ότι αφορά τον σχεδιασμό και την εκτέλεση των προκατασταλτικών έργων που συμβάλλουν στην αντιμετώπισή τους. Μετά την ισχύ των διατάξεων του Ν. 2503/97 (ΦΕΚ 107/Α') για τη «Διοίκηση, οργάνωση και στελέχωση της Περιφέρειας», η ευθύνη της προστασίας, διαχείρισης και ανάπτυξης των δασών και δασικών εκτάσεων της χώρας ανάγεται στις αρμοδιότητες της οικείας Περιφέρειας. Παρά ταύτα σύμφωνα και με τα συμπεράσματα σχετικής διημερίδας που διοργανώθηκε στις 21-22/02/08 στη Θεσσαλονίκη με τίτλο «Πολιτική Ανάπτυξης, Προστασίας και Αειφορικής Διαχείρισης των Δασών», οι άμεσοι στόχοι του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων αφορούν μεταξύ άλλων την προώθηση των ενεργειών για την πλήρη αναδιοργάνωση της Δασικής Υπηρεσίας (τόσο με τη στελέχωση όσο και με την επιμόρφωση των ήδη υπηρετούντων), τη σύνταξη των Δασικών Χαρτών, τη συνεργασία με τα Ακαδημαϊκά και Τεχνολογικά Ιδρύματα, τα Ινστιτούτα Δασικών Ερευνών και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις και τη διαχείριση των δασών ως οικοσυστημάτων πολλαπλών σκοπών και λειτουργιών σκοπεύοντας παράλληλα στην ενίσχυση των παραδασόβιων πληθυσμών. Για το λόγο αυτό έχει αποσταλεί το με αριθμ. πρωτ. 91718/764/29-04-08 έγγραφο του Προϊσταμένου της Γενικής Δ/νσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος προς τις Περιφερειακές Δασικές Υπηρεσίες με το οποίο ζητείται η υποβολή σε πίνακα όλων των κενών οργανικών θέσεων όλων των ειδικοτήτων. Επιπλέον, ήδη εκδόθηκε εγκύκλιος σχετικά με το πρόγραμμα δασοπροστασίας εν όψει της τρέχουσας αντιπυρικής περιόδου που αναφέρεται στην εποπτεία και τον έλεγχο των δασικών οικοσυστημάτων. Για την υλοποίηση του προγράμματος αυτού το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων θα χρηματοδοτήσει τις Περιφερειακές Δασικές Υπηρεσίες, στο πλαίσιο των πιστώσεων που έχουν εγγραφεί στον Τακτικό Προϋπολογισμό, προκειμένου να εξασφαλιστεί η λειτουργία τους κατά τις απογευματινές ώρες και τις εξαιρέσιμες ημέρες. Παράλληλα θα συγκροτηθούν στις υπηρεσίες αυτές συνεργεία από εποχικούς υπαλλήλους τρίμηνης απασχόλησης, που θα απασχοληθούν σε εργασίες αποτροπής του κινδύνου εκδηλώσεως πυρκαγιάς (απομάκρυνση ξερών χόρτων, θάμνων, φρυγάνων, κλαδεύσεις δέντρων κ.τ.λ.) σε περιοχές υψηλού κινδύνου. Περαιτέρω για τη συντήρηση του δασικού οδικού δικτύου της χώρας διατίθεται στις Περιφέρειες από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων ποσό ύψους 4.560.000,00 € . Ήδη εγκρίθηκε πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και θα προχωρήσουμε άμεσα στην κατανομή της πίστωσης των 4.560.000,00€, της ΣΑΕ 084 έργο 2001 Σ.Ε.8400000 που τέθηκαν στη διάθεσή μας, στις Περιφέρειες της χώρας προκειμένου οι δασικές υπηρεσίες να προχωρήσουν όπου αυτό απαιτείται στη συντήρηση του δασικού οδικού δικτύου. Συμπληρωματικά των ανωτέρω και για την πληρέστερη ενημέρωσή σας, διαβιβάζεται το με αριθμ. πρωτ. 2141/05-05-08 έγγραφο του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος. Ο Υφυπουργός Κ. ΚΙΛΤΙΔΗΣ» Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων). 6. Στην με αριθμό 10379/15-4-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Σπυρίδωνος – Άδωνι Γεωργιάδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 17674/ΕΥΣΑΠ 1000/8-5-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση: «Σε απάντηση του ανωτέρω σχετικού και στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της Γενικής Γραμματείας Επενδύσεων και Ανάπτυξης του ΥΠ.ΟΙ.Ο., η οποία έχει μεταξύ των άλλων την ευθύνη της οργάνωσης και του συντονισμού της διαδικασίας σχεδιασμού και κατάρτισης του αναπτυξιακού προγραμματισμού για την περίοδο 2007-2013, σας γνωστοποιούμε συνοπτικά τα ακόλουθα: Η εθνική στρατηγική για την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση διαμορφώθηκε κατόπιν διαβούλευσης με τους εμπλεκόμενους κοινωνικούς εταίρους και τους αρμόδιους φορείς χάραξης τομεακής και περιφερειακής πολιτικής, και αποτυπώθηκε στο ΕΣΠΑ, και στο ΕΠ «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση». Η στρατηγική αυτή εστιάζει στην ανάπτυξη ενός σύγχρονου, δυναμικού, ανταγωνιστικού, και αποδοτικού συστήματος εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης και θέτει ως στόχο της την «αύξηση της ποσότητας, της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας των επενδύσεων στο ανθρώπινο κεφάλαιο προκειμένου να αναβαθμιστεί το ελληνικό σύστημα εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης» αναδεικνύοντας την εκπαίδευση σε κρίσιμο αναπτυξιακό παράγοντα. Η εν λόγω στρατηγική βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία τόσο με το στρατηγικό στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και με τη νέα προσέγγιση προγραμματισμού των διαρθρωτικών ταμείων που απαιτεί προσανατολισμό στη στοχοθεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πολιτική της Συνοχής και τη Στρατηγική της Λισαβόνας. Στη βάση αυτή αναπτύχθηκε ο στρατηγικός σχεδιασμός για την προγραμματική περίοδο 2007-2013 που θεμελιώνεται στο τετράπτυχο «Ανάπτυξη - Ανταγωνιστικότητα – Εκπαίδευση – Απασχόληση» και θα χρηματοδοτηθεί, μετά από διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, από τρεις πυλώνες χρηματοδότησης: i. το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ), το οποίο θα συγχρηματοδοτήσει το τομεακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης και Δια Βίου Μάθησης δίνοντας έμφαση - στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων στο εκπαιδευτικό σύστημα, - στην ενίσχυση της δια βίου μάθησης, - στην αντιμετώπιση της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου και - στη βελτίωση της ποιότητας και της ελκυστικότητας της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης ii. το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), το οποίο θα συγχρηματοδοτήσει τα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα υποδομές και εξοπλισμό σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, της αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης & της δια βίου μάθησης. iii. Αμιγώς εθνικούς πόρους μέσα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και τον τακτικό προϋπολογισμό. Στο πλαίσιο της διαβούλευσης για το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή οι δαπάνες για την κάλυψη των πάγιων και λειτουργικών εξόδων δράσεων των βιβλιοθηκών κρίθηκαν ως μη επιλέξιμες για συγχρηματοδότηση. Αντίθετα κρίθηκαν ως επιλέξιμες δαπάνες για τη συγχρηματοδότηση δράσεων καινοτομικού χαρακτήρα. Ειδικότερα, μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και στο πλαίσιο των Αξόνων Προτεραιότητας 1, 2 και 3 «Αναβάθμιση της ποιότητας της Εκπαίδευσης και προώθηση της κοινωνικής ενσωμάτωσης» προβλέπεται χρηματοδότηση καινοτόμων δράσεων, ιδίως ηλεκτρονικών εφαρμογών ενίσχυσης του θεσμού των Ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών. Παράλληλα μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» θα υποστηριχθούν εξειδικευμένες εφαρμογές για την ανάπτυξη καινοτόμων τεχνολογικών δράσεων που έχουν εφαρμογή στην εκπαιδευτική διαδικασία καθώς και στην ανάπτυξη ψηφιακών υπηρεσιών για παρεμβάσεις στην παιδεία. Επίσης μέσω των ΠΕΠ όπως προαναφέρθηκε προβλέπονται οι χρηματοδοτήσεις εξοπλισμών στην ανώτατη εκπαίδευση. Στην παρούσα φάση, είναι πρόωρη η αναφορά για ένταξη συγκεκριμένων έργων στα προγράμματα της Δ’ Προγραμματικής Περιόδου. Κάτι τέτοιο θα είναι εφικτό μετά την ολοκλήρωση της εξειδίκευσης των συγχρηματοδοτούμενων Επιχειρησιακών Προγραμμάτων (Ε.Π.) από τις αρμόδιες υπηρεσίες και με την εφαρμογή των προβλεπόμενων από τις διατάξεις εφαρμογής των Ε.Π. διαδικασιών και των εγκεκριμένων κριτήριων ένταξης από τις Επιτροπές Παρακολούθησης. Ο Υφυπουργός ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ» 7. Στην με αριθμό 11250/06-05-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1774/16-5-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Κ. Αϊβαλιώτης, σας πληροφορούμε τα εξής: Για τη σύνταξη των δασικών χαρτών υποβλήθηκε ολοκληρωμένη πρόταση ένταξης στο «Εθνικό Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης» της Δ' Προγραμματικής Περιόδου 2007 -2013 (Δ΄ ΚΠΣ), του έργου της κατάρτισης των δασικών χαρτών, το οποίο, όμως, κρίθηκε μη επιλέξιμο. Κατόπιν τούτου, υποβλήθηκε νέα πρόταση στην ειδική υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών για ένταξη του ανωτέρω έργου στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Ψηφιακή Σύγκλιση 2007-2013», με τα 86888/104/6-3-2008 και 84996/224/14-3-2008 έγγραφα της Δ/νσης Δασικών Χαρτών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Πέραν των ανωτέρω, για να επιτευχθεί στο άμεσο μέλλον η απρόσκοπτη χρηματοδότηση της κατάρτισης των δασικών χαρτών, ανεξάρτητα από τις διαδικασίες κτηματογράφησης του Εθνικού Κτηματολογίου, υποβλήθηκαν προτάσεις: i. για την εξασφάλιση πιστώσεων για τα έτη 2008, 2009 και 2010 από πιστώσεις του Τακτικού Προϋπολογισμού εξόδων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων το ύψος των οποίων ανέρχεται στα 25.500.000 ευρώ κατ' έτος αντίστοιχα και ii. για την ένταξη προγράμματος κατάρτισης δασικών χαρτών στον Ειδικό Φορέα Δασών του Κ.Τ.Γ.Κ. και Δασών (άρθρο 8 του Ν. 3208/03), για το έτος 2007, σε επιλεγμένες περιοχές της χώρας, ύψους δαπάνης 4.350.000 ευρώ και γίνεται επεξεργασία των διαδικασιών ανάθεσης του διαγωνισμού σε ιδιωτικά γραφεία δασολόγων. Εφόσον εγκριθεί οποιαδήποτε εκ των ανωτέρω προτάσεων της Δ/νσης Δασικών Χαρτών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, θα γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες για την κατάρτιση των δασικών χαρτών και στη συνέχεια την εντός της οριζομένης προθεσμίας από την κύρωσή τους, σύνταξη του δασολογίου, σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 1 του Ν. 3208/2003. Ο Υφυπουργός Κ. ΚΙΛΤΙΔΗΣ» 8. Στην με αριθμό 11337/06-05-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Φωτίου Κουβέλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1787/16-5-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Φ. Κουβέλης για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής: Σύμφωνα με την υπ' αριθμ. 3080/20-11-1990 απόφαση του Νομάρχη Ανατολικής Αττικής έχει παραχωρηθεί στο Δήμο Αχαρνών έκταση 10 στρεμμάτων στη θέση «Λιούγκο» Δήμου Άνω Λιοσίων για αποκλειστική χρήση της προς δημιουργία αθλητικού χώρου (Σκοπευτήριο) και από 13-12-1990 η έκταση παραδόθηκε από το Δασαρχείο Πάρνηθας στο Δήμο Αχαρνών, χωρίς να απαιτείται η έγκριση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), σύμφωνα με τις διατάξεις του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.. Σύμφωνα με την απόφαση αυτή, η παραχώρηση ισχύει όσο υφίσταται ο σκοπός για τον οποίο υπάρχει το σκοπευτήριο. Αρμόδια για την ύπαρξη του σκοπευτηρίου είναι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Συμπληρωματικά των ανωτέρω διαβιβάζεται το με αριθμ. πρωτ. Γ.Γ.:2000/12-05-08 έγγραφο του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Αττικής με συνημμένο το με αριθμ. Δ.Υ./08-05-08 έγγραφο της Διεύθυνσης Αυτοδιοίκησης και Αποκέντρωσης της Περιφέρειας Αττικής. Ο Υφυπουργός Κ. ΚΙΛΤΙΔΗΣ» Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων). 9. Στην με αριθμό 10727/17-4-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Περικλή Κοροβέση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡ.ΥΠ/Κ.Ε./807/9-5-2008 έγγραφο από τον Υπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση: «Σε απάντηση της με αριθμ. πρωτοκόλλου 10727/17.4.08 ερώτησης του Βουλευτή κ. Περικλή Κοροβέση και σύμφωνα με τα στοιχεία που έθεσαν υπόψη μας οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, σας γνωρίζουμε τα εξής: Ο Ν. 3525/2007 «Πολιτιστική Χορηγία» (ΦΕΚ 16/26-1-2007 τ.Α), σύμφωνα με την αιτιολογική του έκθεση, έχει ως στόχο, μεταξύ άλλων, να ενθαρρύνει τις χορηγίες, να αποσαφηνίσει τις συγχύσεις και να άρει τα εμπόδια που ταλανίζουν τον χορηγικό θεσμό, να διαμορφώσει το πλαίσιο των σχέσεων με τις οποίες οι χορηγοί θα συμπράττουν με τους πολιτιστικούς φορείς, δημόσιους και ιδιωτικούς, να ρυθμίσει τον τρόπο διαχείρισης από πλευράς όλων των εμπλεκομένων με σαφείς και γνωστούς εκ των προτέρων κανόνες και με διαφάνεια και να επεκτείνει τις χορηγίες και στον τομέα της πολιτιστικής κληρονομιάς. Ο νόμος θεσπίζει μια ταχεία και απλή διαδικασία, η οποία δε μπορεί να χαρακτηρίζεται «γραφειοκρατική». Η άποψη που διατυπώθηκε ότι ο χορηγός καλείται να παράσχει τη χορηγία του αορίστως και όχι να εκδηλώσει την προτίμησή του για τη διάθεση του ποσού σε συγκεκριμένη δραστηριότητα είναι λανθασμένη. Ο νόμος είναι πολύ σαφής για το θέμα αυτό και συνδέει ξεκάθαρα τον χορηγό με την επιλογή της χορηγούμενης δραστηριότητας στα άρθρα 1 και 6.1.α. Λόγω του μικρού χρόνου εφαρμογής του, ο νόμος αυτός δεν έχει δοκιμαστεί στην πράξη, με συνέπεια να μην είναι δυνατό ακόμη να διαπιστωθεί αν εκπληρώνεται ο σκοπός του και αν δημιουργούνται προβλήματα και δυσλειτουργίες, που θα απαιτούσαν συμπλήρωση ή τροποποίησή του. Το Συμβούλιο Χορηγιών μεριμνά για την εκπόνηση της πολιτικής χορηγιών, την αποτίμησή τους καθώς και για την προβολή του θεσμού προς τους χορηγούς, ώστε να βελτιωθούν τα μεγέθη και τα αποτελέσματά του. Από τον Δεκέμβριο του 2007, οπότε ολοκληρώθηκε σε μεγάλο βαθμό το κανονιστικό πλαίσιο για την πολιτιστική χορηγία μέχρι σήμερα έγιναν 17 χορηγίες συνολικού ύψους 1.589.600 ευρώ. Ο Υπουργός ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΙΑΠΗΣ» 10. Στην με αριθμό 9136/27-3-2008 ερώτηση της Βουλευτού κ. Ελπίδας Τσουρή δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡ.ΥΠ/Κ.Ε./770/9-5-2008 έγγραφο από τον Υπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση: «Σε απάντηση της με αριθμ. πρωτοκόλλου 9136/27.3.08 ερώτησης της Βουλευτού κ. Ελπίδας Τσουρή και σύμφωνα με τα στοιχεία που έθεσαν υπόψη μας οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, σας γνωρίζουμε τα εξής: 1. Το τριώροφο κτήριο της οδού Λάδης της πόλης Χίου, ιδιοκτησίας Δήμου Χίου, βρίσκεται εκτός του οχυρωμένου οικισμού του Κάστρου, που είναι κηρυγμένος ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο αλλά και ως αρχαιολογικός χώρος (Π.Δ. 30-10-1924, ΦΕΚ 279/6-11-1924). Το κτήριο είναι κτισμένο στη γωνία των οδών Λάδης και Κανάρη, στον ευρύτερο περιβάλλοντα χώρο του Κάστρου Χίου, έξω από την τάφρο του. Η Υπηρεσία, σε ερώτημα που ετέθη από τον Δήμο Χίου, διετύπωσε την θετική άποψή της για την κατεδάφισή του, ζήτησε όμως να υποβληθεί ο σχετικός φάκελος για την κατά νόμο γνωμοδότηση. 2. Ο κηρυγμένος οικισμός του Κάστρου Χίου προστατεύεται από την αρχαιολογική νομοθεσία. Κατά την τρέχουσα περίοδο, η 3η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, μέσα στο Κάστρο Χίου, προέβη στην αναστήλωση του κτηρίου του οθωμανικού Λουτρού (ιδιοκτησίας του Υπουργείου Πολιτισμού), στο πλαίσιο του έργου Αποκατάστασης Οθωμανικού Λουτρού στο Κάστρο της Χίου (Γ΄ ΚΠΣ, ΠΕΠ Β. Αιγαίου, Μέτρο 2.4 Ολοκληρωμένες παρεμβάσεις αστικής ανάπτυξης σε τοπικές ζώνες μικρής κλίμακας-ΕΤΠΑ), για να λειτουργήσει ως επισκέψιμο μνημείο και χώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων. Διαθέτει επίσης το αναστηλωμένο κτήριο της καλούμενης «Σκοτεινής Φυλακής» για περιοδικές εκθέσεις πολιτιστικού ή καλλιτεχνικού χαρακτήρα. Ακόμη, η 3η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων: - Ενέκρινε την μελέτη του Δήμου Χίου για την ανάπλαση της πλατείας του Κάστρου και του παραδοσιακού κτηρίου «Ξενοδοχείο Απόλλων» και επιβλέπει τις εργασίες. - Συνεργάζεται με τον Πολιτιστικό Σύλλογο του Κάστρου Χίου για την επίλυση καθημερινών προβλημάτων που άπτονται των αρμοδιοτήτων της. - Ενέκρινε την ένταξη έργου με τον τίτλο «Αποκατάσταση οχυρώσεων Κάστρου Χίου» στο Ταμείο Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων, με φορέα υλοποίησης την ήδη λειτουργούσα Επιστημονική Επιτροπή του Αναβάτου και αντικείμενο την στερέωση και ανάδειξη των τειχών του Κάστρου, με χρηματοδότηση από διάφορες πηγές (ΕΣΠΑ, ΠΔΕ κ.λπ.). Ο Υπουργός ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΙΑΠΗΣ».) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Μόνη συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού και των προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2009». Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση επί του προϋπολογισμού του κράτους θα διεξαχθεί σύμφωνα με το άρθρο 123 του Κανονισμού της Βουλής σε πέντε συνεχείς συνεδριάσεις. Σήμερα θα μιλήσουν οι ορισθέντες από τα κόμματα γενικοί και ειδικοί εισηγητές. Ο χρόνος αγορεύσεως των γενικών εισηγητών είναι τριάντα λεπτά της ώρας και των ειδικών εισηγητών είκοσι λεπτά της ώρας. (Στο σημείο αυτό εισέρχεται στην Αίθουσα ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής) (Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα) Στη Διάσκεψη των Προέδρων συμφωνήθηκε να δοθούν από τα κόμματα που το επιθυμούν κατάλογοι ομιλητών προς το Προεδρείο. Θα ήθελα να προτείνω στο Σώμα να δεχθεί, όπως προβλέπει και ο Κανονισμός της Βουλής στο άρθρο 65, παράγραφος 5, την υποβολή καταλόγου ομιλητών από τα κόμματα, εάν το επιθυμούν. Οι συνάδελφοι που επιθυμούν να μιλήσουν και που δεν συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο του κόμματός τους, θα εγγραφούν με το ηλεκτρονικό σύστημα έως το τέλος της ομιλίας των γενικών εισηγητών και θα καταρτιστεί ενιαίος κατάλογος με εναλλαγή των ομιλητών. Οι ομιλητές που θα δοθούν από τα κόμματα με κατάλογο, θα προηγηθούν των ομιλητών που θα εγγραφούν με το ηλεκτρονικό σύστημα. Επίσης, στη Διάσκεψη των Προέδρων συμφωνήθηκε μετά τις ομιλίες των εισηγητών να υπάρξει ένας κύκλος ομιλητών κατά προτεραιότητα με ομιλητές ένα Βουλευτή από κάθε κόμμα. Δηλαδή, κατά προτεραιότητα θα έχουμε πέντε εναλλασσόμενους Βουλευτές από τα πέντε κόμματα. Στη συνέχεια και για να τηρηθεί, όσο το δυνατόν, η κατ’ αναλογία βουλευτικών εδρών εκπροσώπηση των κομμάτων, προτείνω στον ενιαίο κατάλογο να εγγράφονται πέντε Βουλευτές από τη Νέα Δημοκρατία, τέσσερις Βουλευτές από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ένας Βουλευτής από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Θα ακολουθήσει πάλι ο ίδιος κύκλος, δηλαδή θα έχουμε πέντε ομιλητές από τη Νέα Δημοκρατία, τέσσερις από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., έναν από το Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Κατόπιν, ο ίδιος κύκλος με πέντε ομιλητές από τη Νέα Δημοκρατία, τέσσερις από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., έναν από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και τέλος πέντε ομιλητές από τη Νέα Δημοκρατία, τέσσερις από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ένας από το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. Τυχόν αλλαγές της σειράς των εγγεγραμμένων ομιλητών θα πρέπει να γίνονται σε εξαιρετικές περιπτώσεις με έγκριση του Προεδρείου και έγγραφο του Γενικού Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας που θα απευθύνεται στο Προεδρείο και με την απαραίτητη προϋπόθεση της αμοιβαίας αλλαγής έως τη λήξη της δεύτερης συνεδρίασης. Μεταγενέστερες αλλαγές δικαιολογούνται μόνο για λόγους ανωτέρας βίας μόνο με την έγκριση του Προέδρου της Βουλής. Παρακαλώ αυτό να το προσέξετε όλως ιδιαιτέρως. Θα καταβάλουμε και φέτος κάθε προσπάθεια, όπως γίνεται τα τελευταία χρόνια, ώστε να μιλήσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι συνάδελφοι. Αυτό θα καταστεί δυνατό, αν περιοριζόμαστε όλοι στο χρόνο που δικαιούται ο καθένας και αν οι συνεδριάσεις μας αρχίζουν ακριβώς την ώρα που έχει καθοριστεί από την ημερήσια διάταξη. Γι’ αυτό, τονίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι θα είναι αυστηρότατη η τήρηση του χρόνου και η έναρξη των συνεδριάσεων θα γίνεται την ώρα που έχει προβλεφθεί. Την Παρασκευή, το Σάββατο και την Κυριακή, προτείνω στο Σώμα να υπάρξουν και πρωινές συνεδριάσεις, όπως συμφωνήθηκε στη Διάσκεψη των Προέδρων, οι οποίες θα αρχίζουν στις 10.00΄ το πρωί. Το βράδυ της Κυριακής, όπως ορίζεται από τον Κανονισμό, η συζήτηση θα κλείσει ακριβώς στις δώδεκα τα μεσάνυχτα και θα αρχίσει η ψηφοφορία. Επίσης, ο χρόνος ομιλίας για όλους τους εγγεγραμμένους στον κατάλογο ομιλητές θα είναι επτά λεπτά, σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής. Σας υπενθυμίζω και πάλι ότι ο χρόνος ομιλίας των γενικών εισηγητών είναι τριάντα λεπτά, των ειδικών εισηγητών είκοσι λεπτά, του αρμόδιου Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών τριάντα πέντε λεπτά, των Υφυπουργών του ιδίου Υπουργείου δεκαοκτώ λεπτά, των Υπουργών των άλλων Υπουργείων είκοσι λεπτά και οι δευτερολογίες των ανωτέρω είναι το μισό του χρόνου της πρωτολογίας τους. Οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι δικαιούνται να μιλήσουν για δώδεκα λεπτά, εφόσον όμως προηγηθούν των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων. Αλλιώς, θα περιοριστούν στο χρόνο της δευτερολογίας και στα τρία λεπτά της τριτολογίας, σύμφωνα με το άρθρο 167 παράγραφος 2 του Κανονισμού της Βουλής. Τέλος, προτείνω η σημερινή συνεδρίαση να λήξει μετά το πέρας των ομιλιών των ειδικών εισηγητών. Συμφωνεί το Σώμα; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Συνεπώς, το Σώμα συνεφώνησε ομοφώνως. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ να βγάλετε όλοι τις κάρτες τις οποίες έχετε από τις ειδικές θήκες, για να μην υπάρξει κάποια εμπλοκή στο σύστημα. Όταν θα σας ανακοινώσω, τότε θα βάλετε τις κάρτες. Σας παρακαλώ, να μην παραμείνει καμμία κάρτα μέσα στο σύστημα. Σας παρακαλώ θερμά! Κατόπιν τούτου, καλείται στο Βήμα ο γενικός εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Κωνσταντίνος Αγοραστός. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Πρωθυπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι … ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Με συγχωρείτε μισό λεπτό, κύριε Αγοραστέ. Κύριοι συνάδελφοι, τώρα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις κάρτες σας. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: …τα πρόσφατα δραματικά γεγονότα μας έχουν επηρεάσει όλους αρνητικά. Είμαστε όλοι συντετριμμένοι με το θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ενός νέου ανθρώπου που η ζωή του διακόπηκε βίαια. Ας αποτελέσει ο άδικος χαμός του το έναυσμα για την ανανέωση της ελπίδας της νέας γενιάς, για ανανέωση των δυνάμεων και των ιδεών στη χώρα μας. (Θόρυβος στην Αίθουσα) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Αγοραστέ, με συγχωρείτε και πάλι. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ. Θα εγγραφείτε όλοι. Βάλτε την κάρτα στη θέση της και το ηλεκτρονικό σύστημα θα την καταγράψει. Άλλωστε, σας το δείχνει η ένδειξη. Μην έχετε καμμία ανησυχία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Με την πρόσθετη πρωινή συνεδρίαση, θα μιλήσετε όλοι. Σας παρακαλώ θερμά! Κύριε Αγοραστέ, έχετε και πάλι το λόγο. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Τα απαράδεκτα γεγονότα που ακολούθησαν δεν δικαιολογούνται. Επέδρασαν αρνητικά σε όλους τους τομείς της ζωής μας, στην καθημερινότητα του πολίτη, στην πολιτική δραστηριότητα, στην οικονομία. Οι υποκινητές των τελευταίων καταστροφών, οι «αρχιτέκτονες», προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα ανασφάλειας και να πλήξουν την κοινωνική συνοχή, την ψυχολογία και το δυναμισμό της οικονομίας. Σε κρίσιμες ώρες δεν χωράει η αναζήτηση μικροκομματικών κερδών. Απαιτείται μέγιστη ενότητα των πολιτικών δυνάμεων. Απαιτείται αίσθημα και στάση ευθύνης από όλους. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δίνει έναν πολυεπίπεδο αγώνα για να αντιμετωπίσει τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που άφησε πίσω του το χθες. Αναφέρομαι στο παρελθόν, γιατί όταν το παρελθόν μετριέται στις επιπτώσεις του δεν είναι παρελθόν, αλλά είναι χρόνος μέλλοντος. Γιατί οι επιπτώσεις των υψηλών ελλειμμάτων, του υψηλού δημόσιου χρέους, της υψηλής ανεργίας, της υψηλής φορολογίας, της ακρίβειας, της φτώχειας του 21% του πληθυσμού επηρεάζουν το σήμερα και το αύριο. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση αρνείται να συνειδητοποιήσει τις ευθύνες για τα προβλήματα και τις ευθύνες που κληροδότησε στο κράτος, στην οικονομία, στην κοινωνία. Κάποιοι ορθώνουν εμπόδια στις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος. Κατασκευάζουν ισχυρισμούς, προσπαθούν να καλλιεργήσουν το φόβο απέναντι στις απαραίτητες, στις αναγκαίες αλλαγές. Καταφεύγουν σε πρακτικές ισοπέδωσης, σε πρακτικές παραπλάνησης, σε πρακτικές στείρας αντίδρασης. Αρνούνται τη συνεννόηση. Αρνούνται τη συμμετοχή σε δράσεις ευθύνης. Προσφέρουν τις χειρότερες υπηρεσίες στην κοινωνία και στην οικονομία. Άκουσα ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση μιλάει για άλλο αναπτυξιακό πρότυπο; Ποιο; Εκείνο που εφάρμοσαν έως το 2004; Εκείνο που δημιούργησε την Ελλάδα των δύο ταχυτήτων; Εκείνο που πήρε την ανεργία από το 4% και την εκτίναξε στο 11%; Εκείνο που υπερτριπλασίασε το δημόσιο χρέος; Εκείνο που οδήγησε στη δημοσιονομική εκτροπή; Κάποιοι μιλούν για άλλες πολιτικές. Ποιες; Εκείνες που είδαμε στο Χρηματιστήριο, στην υγεία, στην παιδεία, στις Δ.Ε.Κ.Ο., στον αγροτικό χώρο, στα στάδια εξυγίανσης της Ολυμπιακής, στις πολιτικές των τριών υποτιμήσεων της δραχμής; Κάποιοι δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να επιδίδονται σε ασκήσεις ανέξοδου λαϊκισμού, σε ευχολόγια χωρίς συγκεκριμένες προτάσεις και σε ακοστολόγητα πακέτα υποσχέσεων και παροχών. Παραποιούν την πραγματικότητα και κινδυνολογούν ανεύθυνα. Τα γεγονότα τους διέψευσαν και τα γεγονότα τους διαψεύδουν καθημερινά. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα τον προϋπολογισμό του 2009, ίσως τον πιο δύσκολο προϋπολογισμό που συνέταξε η Κυβέρνηση. Λόγω της απροσδιοριστίας των οικονομικών εξελίξεων και της υψηλής αβεβαιότητας που αυτές δημιουργούν, ο προϋπολογισμός αυτός καταρτίστηκε κάτω από το αδιαμφισβήτητο βάρος που δημιουργεί η παγκόσμια οικονομική κρίση και η ρευστότητα στις αγορές, μία κρίση που εκδηλώθηκε το καλοκαίρι του 2007, συνεχίζεται με απρόβλεπτη ένταση και ήδη επηρεάζει την πραγματική οικονομία σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, έχει εισέλθει σε ύφεση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται στη δίνη της οικονομικής κρίσης. Η αβεβαιότητα επικρατεί παντού. Ουδέποτε η ανθρωπότητα αντιμετώπισε περισσότερες επικίνδυνες περιπλοκές. Η ελληνική οικονομία ταλαιπωρείται διαχρονικά από δύο βαριές κληρονομιές. Η πρώτη είναι το υπέρογκο φαραωνικό δημόσιο χρέος, η αχίλλειος πτέρνα της ελληνικής οικονομίας. Πληρώνουμε 12.000.000.000 ευρώ για τόκους. Είναι όλα όσα εισπράττονται από το φόρο εισοδήματος των φυσικών προσώπων. Παράλληλα, μας υποχρεώνει το υψηλό αυτό δημόσιο χρέος σε δανεισμό με δυσμενέστερους όρους. Η δεύτερη, είναι η χαμηλή ανταγωνιστικότητα που οδηγεί σε μεγάλα ελλείμματα. Η χαμηλή ανταγωνιστικότητα προέρχεται από το μεγάλο, αναποτελεσματικό ευρύτερο δημόσιο τομέα, που έκτισαν -και το γνωρίζει ο κόσμος και οι πολίτες διαμαρτύρονται γι’ αυτό- οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αν σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα περιθώρια ελιγμών του Προϋπολογισμού είναι μικρά, υπεύθυνο είναι κυρίως το δημόσιο χρέος. Όμως και το ότι υπάρχουν έστω και τα μικρά αυτά περιθώρια αποτελεί επίτευγμα των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας. Δεν προέκυψαν από τύχη. Οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην πολιτική της δημοσιονομικής προσαρμογής και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, μεταρρυθμίσεων που διασφάλισαν τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Μείωσαν το έλλειμμα από το 7% του Α.Ε.Π. το 2004 σε επίπεδα κάτω του 3%. Μείωσαν το δημόσιο χρέος στο 93,1% το 2008 από 98,6% το 2004. Και υπενθυμίζω ότι το 1981 ήταν στο 29,7%. Μειώνουμε τους φορολογικούς συντελεστές για τα μικρά και τα μεσαία εισοδήματα. Ο κεντρικός φορολογικός συντελεστής από 33% το 2004 μειώθηκε οκτώ μονάδες. Σήμερα είναι στο 25%. Συνεχίζουμε να τους μειώνουμε μέχρι να φθάσουμε σε ένα κεντρικό φορολογικό συντελεστή 20%. Η φορολογική επιβάρυνση στην Ελλάδα είναι η χαμηλότερη της τελευταίας δεκαετίας. Έχουμε συμπιέσει την ανεργία, το μεγαλύτερο κοινωνικό πρόβλημα από 11% το 2004 στο 7,5% φέτος. Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις έχουν αυξηθεί. Περίπου 20.000.000.000 παραπάνω τα τελευταία χρόνια. Για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής η Κυβέρνηση έχει λάβει τα τελευταία χρόνια σημαντικά μέτρα για την ενίσχυση των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων. Μόνο φέτος το Ε.Κ.Α.Σ. αυξήθηκε περίπου 10% και έφθασε στα 230 ευρώ και αντίστοιχα οι συντάξεις του Ο.Γ.Α. έφθασαν στα 330 ευρώ, όπως ακριβώς είχαμε δεσμευθεί. Το επίδομα για τους ανέργους αυξήθηκε κατά 10%, ξεπερνά πλέον τα 400 ευρώ το μήνα. Αυξήθηκε το αφορολόγητο όριο για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, που για πολλά χρόνια κυρίως επωμίζονται τα φορολογικά βάρη. Οι πολύτεκνες μητέρες δεν πληρώνουν πλέον φόρο για το επίδομα. Οι πολίτες με αναπηρία ωφελούνται πολλαπλά, οι ενοικιαστές πληρώνουν χαμηλότερο ενοίκιο, λόγω της κατάργησης του χαρτοσήμου, οι φορολογούμενοι ωφελούνται από τις νέες και μεγαλύτερες εκπτώσεις. Να θυμίσω ότι ο κατώτερος μισθός αυξήθηκε τα τελευταία τέσσερα χρόνια κατά 27%. Από 610 ευρώ το 2003, σε 780 ευρώ το 2008. Το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π., σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης των «15», αυξήθηκε στο 87,2%. Με το συνδυασμό της φορολογικής μεταρρύθμισης και του επενδυτικού νόμου, οι επενδύσεις στη χώρα μας αυξήθηκαν στο 26% περίπου του Α.Ε.Π. Αποτελεί την τρίτη καλύτερη επίδοση στην Ευρωζώνη. Εγκρίθηκαν πέντε χιλιάδες επενδυτικά σχέδια ύψους 11.000.000.000 ευρώ, τα οποία δημιουργούν είκοσι πέντε χιλιάδες άμεσες θέσεις εργασίας και πολλές περισσότερες έμμεσες. Την αποτελεσματικότητα του νόμου μπορούμε, αν θέλετε, να τη συγκρίνουμε την περίοδο 1998-2004. Τότε εγκρίθηκαν μόνο τρεις χιλιάδες επενδύσεις και το ύψος των επενδύσεων ήταν μόνο 3,5 δισεκατομμύρια. Ενισχύθηκαν με 1,6 δισεκατομμύρια ευρώ είκοσι οκτώ χιλιάδες επιχειρήσεις και δημιουργήθηκαν τριάντα τέσσερις χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Με την εξυγίανση των δομών του Γ΄ Κ.Π.Σ. υπερδιπλασιάσαμε την απορρόφηση των κοινοτικών πόρων. Ολοκληρώνουμε υποδομές με καίρια σημασία για τη μελλοντική πορεία του τόπου, αλλά και για την ποιότητα ζωής των πολιτών. Πετύχαμε στρατηγικές συμμαχίες για τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, που το συνολικό πραγματικά αντάλλαγμά τους σε παρούσες αξίες, σε τρέχουσες τιμές, φθάνει τα 6.000.000.000 ευρώ. Δίνουμε λύση στο πρόβλημα της Ολυμπιακής και εξυγιαίνουμε τον Ο.Σ.Ε., που επιβαρύνουν το φορολογούμενο με ζημιές 2,7 εκατομμύρια ευρώ την ημέρα. Αναβαθμίζουμε τη γεωπολιτική θέση της χώρας με τις διεθνείς ενεργειακές συμφωνίες που πετύχαμε, οι οποίες φέρνουν έσοδα στο κράτος και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Με το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς, που ξεκινά φέτος, αξιοποιούμε αποτελεσματικά τα 24.000.000.000 των κοινοτικών πόρων. Δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη της περιφέρειας. Για πρώτη φορά το 80% των πόρων επενδύεται στην περιφέρεια. Προχωρούμε στην τεχνολογική αναβάθμιση της χώρας. Προωθούμε την ευρυζωνικότητα με ταχείς ρυθμούς, καλύπτοντας μεγάλο μέρος του χάσματος που μας χώριζε από την υπόλοιπη Ευρώπη. Η ευρυζωνικότητα του 2004 ήταν 0,1%. Σήμερα έχει φθάσει στο 12%. Με τη νέα εξαγωγική πολιτική ενισχύουμε δυναμικά την προβολή της χώρας μας και των προϊόντων της στις μεγάλες αγορές. Κυρίες και κύριοι, η οικονομική κρίση επηρεάζει παράλληλα, όπως και σε κάθε άλλη χώρα, τα έσοδα και τις δαπάνες του Προϋπολογισμού, λόγω της ανόδου των επιτοκίων, αυξάνεται η πίεση για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους. Υπάρχουν υστερήσεις στις φορολογικές εισπράξεις και αυξάνονται οι ανάγκες για κοινωνικές ενισχύσεις. Γι’ αυτό εξαντλούμε κάθε περιθώριο για τη στήριξη των τομέων που πλήττονται περισσότερο, για τη θωράκιση της απασχόλησης και την προστασία των οικονομικά αδυνάμων. Η έγνοια μας για τον αγροτικό κόσμο είναι μόνιμη. Διασφαλίσαμε την καταβολή του συνόλου των εισροών για το βαμβάκι στους καπνοπαραγωγούς μέχρι το 2013, την αύξηση της χρηματοδότησης για τους νέους αγρότες στις 70.000 ευρώ. Καταβάλλαμε στους δικαιούχους μειονεκτικών περιοχών την εξισωτική αποζημίωση ύψους 170.000.000 ευρώ. Χρηματοδοτούμε με άτοκο δάνειο 150.000.000 ευρώ τις Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών για άμεσες προκαταβολές στους παραγωγούς δημητριακών. Πιστώνονται νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά οι λογαριασμοί εννιακοσίων χιλιάδων αγροτών ενιαίας ενίσχυσης με ποσό 2,1 δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι η μεγαλύτερη εφ’ άπαξ καταβολή επιδοτήσεων που έχει γίνει μέχρι σήμερα. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ) Για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις σχεδιάζουμε, σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη μεταφορά όσο το δυνατόν περισσότερων πόρων από το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο της νέας περιόδου σε προγράμματα που αφορούν την ενίσχυσή τους. Είναι σε εφαρμογή νέο πρόγραμμα του Ταμείου Εγγυοδοσίας που αφορά την διευκόλυνση της δανειοδότησης τους, όχι μόνο για επενδύσεις, αλλά και για κεφάλαια κίνησης. Παρέχεται τριετής εγγύηση και επιδοτείται το σύνολο του επιτοκίου. Εξειδικεύεται συγκροτημένος κύκλος δράσεων που αφορά πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες και ξεπερνά τα 2.000.000.000 ευρώ εθνικών και κοινοτικών πόρων. Παρέχεται μέχρι τέλος του 2009 υποστήριξη σε διακόσιες χιλιάδες άνεργους συμπολίτες μας, να ενταχθούν στην αγορά εργασίας. Διπλασιάζεται για τριακόσιες χιλιάδες επιδοτούμενους άνεργους το δώρο για τις γιορτές. Μετατρέπεται το επίδομα ανεργίας σε επίδομα για την απασχόληση εξήντα χιλιάδων συμπολιτών μας. Έχουν ήδη προκηρυχτεί προγράμματα για την προώθηση ανέργων στην απασχόληση, για τη δημιουργία ευκαιριών στους νέους που εγκαταλείπουν το σχολείο και για τη στήριξη νέων επιστημόνων σε ένα δικό τους ξεκίνημα. Παρακολουθούμε διαρκώς την κατάσταση και είμαστε αποφασισμένοι να πάρουν όποιες πρωτοβουλίες χρειαστούν. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις τελευταίες προβλέψεις για την Ελλάδα σκιαγραφεί μία καλύτερη εικόνα σε σύγκριση με άλλες, μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης που πριν από την κρίση θεωρούνταν οικονομίες πρότυπο. Οι προβλέψεις του προϋπολογισμού του 2009 δεν απέχουν από εκείνες τις Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που πρέπει να σημειώσουμε ότι πάντα εμφανίζονται συγκρατημένες. Ο προϋπολογισμός προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης 2,7%, όταν της Ευρωζώνης προβλέπεται να είναι 0,1%. Το έλλειμμα της γενικής Κυβέρνησης μειώνεται στο 2% του Α.Ε.Π. από 2,5%, φέτος. Το χρέος της γενικής Κυβέρνησης προβλέπεται να διαμορφωθεί το 2009 στο 91,4 από 98,6 του Α.Ε.Π. το 2004. Ο πληθωρισμός το 2009 αναμένεται να επιβραδυνθεί στο 3% από 4,3%, φέτος. Οι πραγματικές κατά κεφαλήν αμοιβές προβλέπεται να αυξηθούν κατά 3,5%, όταν στην ευρωζώνη προβλέπεται να αυξηθούν κατά 0,9%. Η απασχόληση προβλέπεται να αυξηθεί κατά 0,8% και το ποσοστό ανεργίας θα παραμείνει στο 7,5%, στο επίπεδο δηλαδή που διαμορφώνεται και φέτος. Αυτό στις συνθήκες της οικονομικής επιβράδυνσης αποτελεί σημαντική επιτυχία. Τα έξοδα προβλέπεται να διαμορφωθούν στο ύψος των 65,9 δισεκατομμυρίων ευρώ. Καταργούνται οι ειδικοί λογαριασμοί. Η ενσωμάτωση των ειδικών λογαριασμών ήταν ένα πάγιο αίτημα για πάρα πολλά χρόνια και αποτελεί μία πολύ σημαντική θεσμική μεταρρύθμιση, η οποία υλοποιείται το 2009 και βοηθάει στη μεγαλύτερη διαφάνεια, στην καλύτερη διαχείριση των εσόδων του προϋπολογισμού. Η αύξηση των εσόδων προκύπτει από την ανάπτυξη που διατηρείται μέσα στο 2009, από την αύξηση των εισοδημάτων, από την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Δεν υπάρχει καμμία, μα καμμία, φορολογική επιβάρυνση, αλλά αντίθετα, προβλέπεται μείωση για τα μεσαία τουλάχιστον εισοδήματα. Πράγματι, ο προϋπολογισμός προβλέπει αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 7,1 δισεκατομμύρια. Δεν είναι όμως νέοι φόροι. Δεν υπάρχει κανένας νέος φόρος. Τα 3,1 δισεκατομμύρια ευρώ προέρχονται από την ανάπτυξη της οικονομίας. Το 1,1 δισεκατομμύρια ευρώ προέρχεται από την περαίωση εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων. Τα 560.000.000 προέρχονται από την αύξηση της προκαταβολής για επιχειρήσεις Α.Ε. και Ε.Π.Ε.. Τα 450.000.000 ευρώ προέρχονται από τη φορολόγηση του ειδικού αποθεματικού των επενδύσεων, μετά από απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θεώρησε ότι δεν ήταν συμβατός με την ευρωπαϊκή νομοθεσία ο σχετικός νόμος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Ιανουαρίου του 2004, προεκλογικώς, που προέβλεπε το αφορολόγητο των αποθεματικών. Τα 650.000.000 ευρώ προέρχονται από την καλύτερη οργάνωση του συστήματος του ενιαίου τέλους ακινήτων. Τα 250.000.000 ευρώ προέρχονται από τη φορολόγηση με συντελεστή με το 10% των μερισμάτων των ειδικών αμοιβών των στελεχών και της υπεραξίας των μετοχών. Τα 380.000.000 ευρώ προέρχονται από την καλύτερη αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου στα καύσιμα και της σχετικής φοροδιαφυγής. Κανένας νέος φόρος δεν επιβάλλεται. Αυτή είναι η αλήθεια. Και η αλήθεια δεν έχει καμμία σχέση με αυτά που ισχυρίζεται η Αντιπολίτευση περί δήθεν φοροεπιδρομής. Οι ισχυρισμοί αυτοί γίνονται για προφανείς λόγους και λόγους μικροπολιτικούς, μικροκομματικούς. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ασκεί αντιπολίτευση προσποιούμενο απώλεια μνήμης για τα πεπραγμένα επί των ημερών του, όταν οι Έλληνες πολίτες πλήρωναν υψηλότατους φόρους με δυσβάστακτους φορολογικούς συντελεστές και με ένα φορολογικό σύστημα βουτηγμένο στην αδιαφάνεια και τη συναλλαγή. Ογδόντα νέοι φόροι είχαν επιβληθεί επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι δαπάνες θα φθάσουν τα 65,9 δισεκατομμύρια ευρώ έναντι 60,4 που είναι οι εκτιμήσεις για το 2008. Η αύξηση αυτή οφείλεται στα κονδύλια για τη χρηματοδότηση των αυξήσεων στις συντάξεις του Ο.Γ.Α. και του Ε.Κ.Α.Σ.. Οι δαπάνες για μισθούς και συντάξεις αυξάνονται κατά 10,2%, οι δαπάνες για τα επιδόματα πρόνοιας κατά 8,7%. Η καταβολή των επιδομάτων στις τρίτεκνες γυναίκες και στις πολύτεκνες οικογένειες για την αύξηση των δαπανών των ειδικών λογαριασμών, για την αύξηση της χρηματοδότησης στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης στους πρώτους βαθμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης το 2004 ήταν 1,7 δισεκατομμύρια, το 2009 3,19 δισεκατομμύρια. Δεύτερος βαθμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης: 691 εκατομμύρια ευρώ έπαιρναν το 2004, εμείς δίνουμε 1.360.000.000 ευρώ. Αυτή είναι η διαφορά μας, αυτή είναι η εμπιστοσύνη που δείχνουμε στις τοπικές κοινωνίες, αυτή είναι η επιλογή μας, κοντά στις τοπικές κοινωνίες. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) Για το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής προβλέπονται από τον τακτικό προϋπολογισμό 350.000.000 ευρώ και άλλα 100.000.000 ευρώ προβλέπονται από τον φετινό προϋπολογισμό. Στα πλαίσια αυτού χορηγείται το επίδομα θέρμανσης στους οικονομικά ασθενέστερους με θεσμοθετημένο τρόπο, όχι μία φορά, όχι προεκλογικά, όχι εφάπαξ. Επίσης χορηγείται το έκτακτο επίδομα στεγαστικού δανείου σε δικαιούχους του Ε.Κ.Α.Σ. και στους επιδοτούμενους άνεργους του Ο.Α.Ε.Δ.. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κοινωνική διάσταση του Προϋπολογισμού προκύπτει και από τα κονδύλια που πρόκειται να αξιοποιήσουν τα επιμέρους Υπουργεία. Οι πιστώσεις που προβλέπονται για το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας προκειμένου να καλύψει χρηματοδοτήσεις επιδομάτων, προγραμμάτων απασχόλησης και καταπολέμησης της ανεργίας και για τη συμμετοχή του κράτους στο ασφαλιστικό σύστημα είναι αυξημένες κατά 12,9% σε σχέση με το 2008. Οι πιστώσεις του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης είναι αυξημένες κατά 8,7% και είναι κυρίως για την κάλυψη των αναγκών των νοσηλευτικών ιδρυμάτων σε ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό, αλλά και για την αύξηση του ποσού των βοηθημάτων υγειονομικής περίθαλψης. Στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων οι πιστώσεις είναι αυξημένες κατά 6,1% Επενδύουμε στον ανθρώπινο παράγοντα. Συνεχίζεται η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και διοικητικών στελεχών. Από το 2004 μέχρι σήμερα δαπανήθηκαν 250.000.000 ευρώ για τον εκσυγχρονισμό των σχολικών εργαστηρίων. Κατασκευάστηκαν τέσσερις χιλιάδες τετρακόσιες νέες σχολικές αίθουσες, τριάντα τέσσερα γυμναστήρια, διακόσιες εννενήντα βιβλιοθήκες, αναβαθμίστηκαν εκατόν ογδόντα τρία παλαιότερα σχολεία, δημιουργούνται πενήντα έξι σχολεία και εργαστήρια για άτομα με ειδικές ανάγκες. Ξεκινά ο ανοικτός διάλογος στις αρχές του χρόνου για να αλλάξουμε το σημερινό σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είμαστε κοντά στους νέους, αφουγκραζόμαστε τα όνειρά τους και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια μεγαλύτερη ελπίδα και μία συμμετοχή στο αύριο. Στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων προβλέπεται αύξηση κατά 7,7% για να καλυφθούν επιδοτήσεις, αποζημιώσεις και ενισχύσεις στη γεωργία, αλλά και μία σειρά από προγράμματα προστασίας της αγροτικής παραγωγής και ανάπτυξης της περιφέρειας. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για το οποίο γίνεται πολύς λόγος προβλέπεται να φθάσει στα 8,8 δις ευρώ. Τα 5,1 δις ευρώ είναι για την προώθηση έργων που συγχρηματοδοτούνται από τα ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ποσό αυτό είναι μικρότερο από το αντίστοιχο του 2008, λόγω του ότι εφέτος υπήρχαν μεγαλύτερες ανάγκες για την ολοκλήρωση των επιχειρησιακών προγραμμάτων του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Το υπόλοιπο, που είναι 3,7 δισεκατομμύρια ευρώ αφορά έργα που χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από εθνικούς πόρους και είναι σημαντικά αυξημένο σε σχέση με φέτος κατά 38% περίπου. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αύξηση των δημοσίων επενδύσεων από εθνικούς πόρους από το έτος 2000. Είναι προφανές ότι τα κονδύλια αυτά ενισχύουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις αναπτυξιακές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Παράλληλα με τις δημόσιες επενδύσεις υπάρχει και μία σειρά από έργα που εκτελούνται με συμβάσεις παραχώρησης. Είναι οι δρόμοι ανάπτυξης, έργα ύψους 6,6 δισεκατομμυρίων ευρώ. Επίσης στο πλαίσιο των Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα έχουν εγκριθεί έργα αξίας 5,7 δισεκατομμυρίων ευρώ και αρκετά απ’ αυτά πρόκειται να αρχίσουν να υλοποιούνται με αυξανόμενους ρυθμούς το 2009. Καταθέτω στα Πρακτικά τον πίνακα όλων των έργων σ’ όλη την Ελλάδα. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αγοραστός καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα ο οποίος έχει ως εξής: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Υπάρχει βέβαια και η συνέχιση των ενισχύσεων του επενδυτικού νόμου για τις ιδιωτικές επενδύσεις, που είναι και αυτό ένα σημαντικό στοιχείο που πρόκειται να βοηθήσει την αναπτυξιακή δυναμική της οικονομίας. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα μας επί δεκαετίες είχε ένα τεράστιο έλλειμμα. Στερείτο δύο βασικών εργαλείων: Του ειδικού χωροταξικού σχεδιασμού και του κτηματολογίου. Επιτέλους και τα δύο γίνονται πραγματικότητα. Εφαρμόζουμε ακόμα τις αρχές της δημοσιότητας, της σαφήνειας και της καθολικότητας, με τον προϋπολογισμό προγραμμάτων του 2009. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην περίοδο της κρίσης αντιδράσαμε άμεσα και αποφασιστικά. Την ώρα που εκδηλωνόταν η κρίση, με τα πρώτα δείγματα αναστάτωσης στον χρηματοπιστωτικό τομέα δώσαμε την πολιτική εγγύηση για το σύνολο των καταθέσεων στην Ελλάδα. Αυξήσαμε το ελάχιστο νομικά εγγυημένο ποσό των καταθέσεων στα 100.000 ευρώ. Αποφύγαμε κλυδωνισμούς στο ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα που δεν θα βασιζόταν σε πραγματικά δεδομένα των ελληνικών τραπεζών, αλλά θα προερχόταν από την αυξημένη ανησυχία καταθετών και επενδυτών. Φέραμε στη Βουλή ταχύτατα το νομοσχέδιο για την προστασία των δανειοληπτών. Το ίδιο κάναμε και για το σχέδιο που αφορά την αύξηση της ρευστότητας στην ελληνική οικονομία με ποσό 28.000.000.000 ευρώ, το οποίο και έλαβε από τα πρώτα την έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στόχος είναι η συνέχιση της παροχής ρευστότητας από το πιστωτικό σύστημα στην ελληνική οικονομία. Και γίνεται για την κάλυψη των αναγκών των επιχειρήσεων, των νοικοκυριών, των νέων παιδιών, των δημοσίων έργων που εκτελούνται με συμβάσεις παραχώρησης των επιχειρήσεων που συμμετέχουν στον επενδυτικό νόμο και των έργων που εκτελούνται με Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα. Η ρευστότητα των 28.000.000.000 ευρώ δεν συνιστά καμμία επιβάρυνση στον κρατικό προϋπολογισμό. Αντίθετα, από την εφαρμογή του σχεδίου προβλέπεται ωφέλεια για τον κρατικό προϋπολογισμό, καθώς το δημόσιο θα έχει την δυνατότητα να εισπράξει από τις τράπεζες ποσό έως 500.000.000 ευρώ ετησίως. Αυτή είναι η αλήθεια, αυτή είναι η πραγματικότητα. Με τον προϋπολογισμό του 2009 πρώτον επιδιώκουμε την στήριξη της αναπτυξιακής δυναμικής της οικονομίας και την ενίσχυση της απασχόλησης σε μία δύσκολη περίοδο που διανύει η παγκόσμια οικονομία. Δεύτερον, την ενίσχυση του εισοδήματος των οικονομικά ασθενέστερων οι οποίοι έχουν υποστεί και τις μεγαλύτερες αναλογικά επιπτώσεις από την διεθνή κρίση. Και τρίτον, επιδιώκουμε κάθε ευρώ να δημιουργεί προστιθέμενη αξία στην πραγματική οικονομία. Πολιτική που ακολουθούμε και με τον προϋπολογισμό του 2009 και αποτελεί την καλύτερη εφικτή απάντηση στο πλαίσιο της δύσκολης διεθνούς κατάστασης που έχει διαμορφωθεί. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η στρατηγική που επέλεξε ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής είναι ξεκάθαρη. Είναι στρατηγική ευθύνης απέναντι στο παρόν και στο μέλλον του τόπου. Ανταποκρινόμαστε στον μέγιστο βαθμό στα αιτήματα της κοινωνίας. Ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες των οικονομικά ασθενέστερων. Δεν πρόκειται όμως να υποθηκεύσουμε το μέλλον της χώρας για μικροπολιτικά οφέλη όπως έκαναν προηγούμενες κυβερνήσεις. Εμείς με τον προϋπολογισμό του 2009 επιλέγουμε τον δύσκολο δρόμο της υπευθυνότητας. Είναι το χρέος μας απέναντι στους πολίτες που μας εμπιστεύθηκαν. Είναι το χρέος μας απέναντι στους συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη τη βοήθεια του κράτους. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) Είναι το χρέος μας απέναντι σε μία Ελλάδα που πρέπει να γίνει πιο ασφαλής, πιο σύγχρονη, πιο δυνατή. Είναι το χρέος μας απέναντι στην νέα γενιά που ζητά μία καλύτερη προοπτική, ένα ασφαλέστερο μέλλον, περισσότερες θέσεις εργασίας. Είναι το χρέος μας απέναντι στο μέλλον της χώρας μας. Φαίνεται όμως ότι παρά την δύσκολη διεθνή συγκυρία την οποία υποβάθμισε ή ακόμα και αρνιόταν η Αξιωματική Αντιπολίτευση επέλεξε την προσφιλή σε αυτήν καταστροφολογία. Όπως κάνει και από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε την διακυβέρνηση της χώρας. Και βέβαια χρησιμοποιεί συνεχώς τα ίδια επιχειρήματα. Επικίνδυνος προϋπολογισμός, αναποτελεσματικός προϋπολογισμός, αποσύρετε τον προϋπολογισμό. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καταρρέει το άλλοθι των προγραμμάτων και του σχεδίου οικονομίας που έχει η Αντιπολίτευση. Και καταρρέει για έναν απλό λόγο: Διότι η Αντιπολίτευση είχε την ευκαιρία να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να καταθέσει πρόταση αναμόρφωσης του προϋπολογισμού σύμφωνα με το άρθρο 79 του Συντάγματος. Όμως, δεν προχώρησε ούτε σε μία, ούτε σε μικρή, ελάχιστη πρόταση αναμόρφωσης. Γιατί; Γιατί δεν υπήρχε στοιχειοθετημένη, τεχνικά τεκμηριωμένη πρόταση. Τα 11.000.000.000, ευρώ τα οποία έλειπαν, τα είπαν στον αέρα. Δεν υπήρχε πρόταση. Εάν είχαν πρόταση για την αναμόρφωση, εδώ θα ήταν και θα τη συζητούσαμε στη Βουλή. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πάει άλλο η υποκρισία. Στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν ανεύθυνοι. Στις δημοκρατίες η στάση ευθύνης είναι υποχρέωση για όλες και για όλους. Εμείς θα συνεχίσουμε να επιδιώκουμε την εθνική συναίνεση για το καλό του συνόλου της κοινωνίας. Ξέρουμε πολύ καλά την πραγματικότητα. Ακούμε καθαρά τους πολίτες στα αιτήματά τους. Δεν κρύβουμε τίποτε και δεν ωραιοποιούμε καταστάσεις. Είμαστε στην ίδια πλευρά με τους πολίτες και είμαστε απέναντι στα προβλήματα. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε δύο επιλογές. Πρώτον, να αναλάβουμε όλοι μας τις ευθύνες και να μη φοβόμαστε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους όταν ακόμα ξεσπά κάθε τόσο το τσουνάμι του λαϊκισμού και δεύτερον, να επενδύσουμε στο εφήμερο πολιτικό κέρδος και να αφήσουμε τα προβλήματα να χειροτερεύουν, να διογκώνονται, να οδηγούμαστε σε αδιέξοδα. Η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή επιλέγει το δρόμο της ευθύνης. Αυτή είναι η πολιτική που έχει ανάγκη η νέα γενιά. Αυτήν χρειάζεται ο τόπος, αυτήν την πολιτική εφαρμόζουμε και δεν κάνουμε πίσω. Κάθε βήμα πίσω θα μας καταστήσει υπόλογους στην ιστορία και στα παιδιά μας. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εντολή του Πρωθυπουργού, του Κώστα Καραμανλή, είναι να εναρμονιζόμαστε με τα δίκαια «θέλω» των πολιτών. Αυτή είναι η πολιτική της Κυβέρνησης, αυτήν τη στρατηγική ακολουθούμε. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Αγοραστό. Το λόγο έχει ο γενικός εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο κ. Παπουτσής. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Όχι, κύριε συνάδελφε, όχι, κύριε Αγοραστέ, γενικέ εισηγητά της Πλειοψηφίας. Ο Προϋπολογισμός σας ούτε θωρακίζει την οικονομία, ούτε δίνει ελπίδα στο λαό. Το αντίθετο μάλιστα. Φέρνει μεγαλύτερα αδιέξοδα στη χώρα. Είναι Προϋπολογισμός απελπισίας και απόγνωσης για τους πολίτες στην Ελλάδα. Είναι Προϋπολογισμός οπισθοδρόμησης και διάλυσης των πάντων. Είναι Προϋπολογισμός της χρεοκοπίας της Νέας Δημοκρατίας, μιας Κυβέρνησης σε αποσύνθεση και παραλυσία, μιας Κυβέρνησης που μετράει μέρες. Αλλά, όπως ξέρετε όλοι, δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ. Σύντομα θα μιλήσει ο λαός. Το δικό μας μέλημα, το μέλημα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι πώς να μην παρασυρθεί ολόκληρη η χώρα στην παταγώδη κατάρρευση της Νέας Δημοκρατίας. Δικό μας μέλημα, του Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είναι να εγγυηθούμε μαζί με τις δημοκρατικές δυνάμεις της κοινωνίας μία προοδευτική αλλαγή που φέρνει τον άνθρωπο στο επίκεντρο, που δίνει αισιοδοξία και όραμα στο λαό και στη νέα γενιά της πατρίδας μας. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός του 2009 δεν είναι για την αντιμετώπιση της κρίσης. Είναι για την αντιμετώπιση της κρίσης της Νέας Δημοκρατίας. Μιας παράταξης που έχει υποστεί συντριπτική ήττα. Ήττα πολιτική, ιδεολογική, ηθική, μιας παράταξης που θέλει να μένει γαντζωμένη στη εξουσία, αρνούμενη να αναλάβει τις ευθύνες της, αξιοποιώντας τη διεθνή κρίση –ακούσατε και σήμερα το ίδιο- ως άλλοθι για τα τραγικά αδιέξοδα στα οποία έχουν οδηγήσει τη χώρα. Όμως, η αλήθεια είναι διαφορετική. Η ελληνική δημοσιονομική κρίση προϋπήρξε της διεθνούς κρίσης. Πότε και ποιος είπε στους Έλληνες ότι πιάσαμε πάτο; Πριν από ενάμιση χρόνο ο Υπουργός των Οικονομικών. Ζήτησαν πρόωρες εκλογές, γιατί δεν μπορούσαν να συντάξουν τον προϋπολογισμό. Έτσι μας είπαν. Από το πρώτο εξάμηνο του 2008 έγινε η διάγνωση. Ο προϋπολογισμός παρέμενε ανεκτέλεστος. Έτσι, προχωρήσαμε στη φοροεπιδρομή του Σεπτεμβρίου, αλλά, και αυτή, απ’ ό,τι μαθαίνουμε, χωρίς αποτέλεσμα. Ποιους λοιπόν θα πείσετε, κύριε Καραμανλή, κύριε Αλογοσκούφη, κύριοι της Κυβέρνησης, ότι μπορείτε να βγάλετε τη χώρα από την κρίση, όταν η δική σας Κυβέρνηση είναι αυτή που έβαλε τη χώρα στην κρίση; Και το ερώτημα είναι: Θα αντέξουμε, ως οικονομία; Θα αντέξουμε ως κοινωνία; Θα μπορέσει η πολιτεία να εξασφαλίσει στον ελληνικό λαό το βασικό δικαίωμα να ζει σε μία χώρα που αναπτύσσεται, σε ένα κράτος που εγγυάται την ανθρώπινη ζωή; Είναι αλήθεια ότι υπάρχει δομική κρίση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και αυτή η κρίση είναι η μεγάλη ήττα του νεοφιλελευθερισμού. Δυστυχώς, όμως, εκατομμύρια αθώων πολιτών σε όλο τον κόσμο θα πληρώσουν το τίμημα. Είναι μία κρίση, χωρίς προηγούμενο, που οδηγεί γρήγορα στην ύφεση, στην αύξηση της ανεργίας και στη μείωση των επενδύσεων. Έχουμε όλοι, μα όλοι, ανεξαρτήτως πολιτικών και ιδεολογικών τοποθετήσεων, υποχρέωση σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, με συντονισμό των προσπαθειών μας, όλες οι πολιτικές ηγεσίες να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα, έτσι ώστε να μη πληρώσουν οι οικογένειες των ανθρώπων το τίμημα της απληστίας, της ανευθυνότητας, αλλά και της αναλγησίας των κερδοσκόπων. Αλλά, εδώ στην Ελλάδα, πώς να πείσει τους πολίτες η Νέα Δημοκρατία ότι θα εγγυηθεί αυτά που απαιτούνται σήμερα, που είναι όμως τα ίδια που κατακεραύνωνε μέχρι χθες; Πώς θα εγγυηθεί, δηλαδή, την αύξηση των εισοδημάτων, την αύξηση της ζήτησης; Πώς θα εγγυηθεί την ενεργητική παρέμβαση του κράτους; Πώς θα υποστηρίξει, ως παραγωγικές επενδύσεις, την Παιδεία, την Υγεία, το Κράτος Πρόνοιας; Όταν ο κ. Καραμανλής και οι Υπουργοί του επί πέντε ολόκληρα χρόνια υποκλίνονται, με «αγιορείτικη», θα έλεγα, «ευλάβεια», στα νεοφιλελεύθερα δόγματα; Πώς θα εφαρμόσουν μια πολιτική που όχι μόνο δεν πιστεύουν, αλλά και αποστρέφονται και λοιδορούν μετά βδελυγμίας σε κάθε ευκαιρία; Πέντε χρόνια τώρα η αναπτυξιακή πολιτική της Νέας Δημοκρατίας βασίστηκε στη διόγκωση του τομέα των υπηρεσιών, με αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα ρηχή η παραγωγική μας υποδομή, με ελάχιστη καθετοποίηση και τεχνολογική βάση, χωρίς δυναμισμό. Η χρηματοπιστωτική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας επέτρεψε στο τραπεζικό σύστημα να εκμεταλλεύεται τους καταναλωτές και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με υψηλά επιτόκια, υψηλότερα από το μέσο ευρωπαϊκό όρο, αντί να απαιτήσει τη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας. Ακυρώσατε το ρόλο του κράτους, ως στρατηγείου ανάπτυξης. Απαξιώσατε τις δημόσιες επιχειρήσεις και ξεπουλήσατε τον Ο.Τ.Ε. και τα λιμάνια. Με ποιες προϋποθέσεις, του προϋπολογισμού σας θα αντιμετωπίσετε τη κρίση; Ούτε η επιβράδυνση της ανάπτυξης, ούτε η ύφεση της οικονομίας είναι νομοτέλειες της φύσης, όπως γνωρίζετε όλοι. Είναι πάντοτε αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών εκείνων που έχουν την πολιτική εξουσία. Κάθε πρωτοετής φοιτητής των οικονομικών γνωρίζει ότι η δημοσιονομική πολιτική πρέπει να έχει αντικυκλικό χαρακτήρα. Δηλαδή, σε συνθήκες ισχυρής οικονομικής ανάπτυξης τα ελλείμματα πρέπει να μειώνονται, ει δυνατόν, να γίνονται πλεονάσματα, ενώ σε συνθήκες οικονομικής κρίσης είναι εύλογο, είναι αποδεκτό, να αυξάνονται, για να τονώνουν την οικονομία και τη ζήτηση στην αγορά. Η Νέα Δημοκρατία έκανε ακριβώς το αντίθετο και έχασε την ευκαιρία, όταν παρέλαβε την ελληνική οικονομία από την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., με μεγάλους αναπτυξιακούς ρυθμούς. Τώρα, μεσούσης της παγκόσμιας κρίσης, τι κάνει; Περιορίζει τις επενδύσεις και αυξάνει τους φόρους. Δεν αμφισβητώ την επιστημονική σας επάρκεια, κύριε Υπουργέ, αλλά είμαι βέβαιος ότι ο καθηγητής Γεώργιος Αλογοσκούφης, θα έκοβε στις εξετάσεις τον Υπουργό Οικονομίας της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) Η πλήρως αποτυχημένη εκτέλεση του φετινού προϋπολογισμού είναι προάγγελος για το πού βαδίζουν τα δημοσιονομικά της χώρας. Έχουμε μεγάλη υστέρηση στα καθαρά έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού. Έχουμε υπέρβαση στις δαπάνες. Έχουμε πάγωμα στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός αποτυπώνεται στο έλλειμμα της κεντρικής Κυβέρνησης. Μέχρι το εννεάμηνο -γιατί αυτά τα στοιχεία γνωρίζουμε- έχει ξεπεράσει τα 11,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Ενώ ο ετήσιος στόχος, σύμφωνα με τον δικό σας προϋπολογισμό που ψήφισε η Βουλή, ήταν 8,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Με απλές προσθαφαιρέσεις και υπολογισμούς αποκαλύπτεται εύκολα η αλχημεία στη δημοσιονομική σας διαχείριση. Η Νέα Δημοκρατία δανείστηκε 198.000.000.000 ευρώ μέχρι σήμερα. Αλλά για την ίδια περίοδο, 2004 δηλαδή μέχρι σήμερα, οι υποχρεώσεις ήταν 180.000.000.000 ευρώ για την αναχρηματοδότηση του χρέους, αλλά και για τα ελλείμματα της κεντρικής κυβέρνησης. Τα 18.000.000.000 ευρώ, αυτή η διαφορά που αποκαλείτε προσαρμογές ελλείμματος χρέους είναι αυτή που αποκαλύπτει τα κρυφά ελλείμματα και τα κρυφά χρέη της Νέας Δημοκρατίας. Γνωρίζετε φυσικά, ότι αν συνεχιστεί η πολιτική σας, προβάλλει απειλητικότατα ο κίνδυνος να οδηγήσετε ξανά τη χώρα σε επιτήρηση. Θα είναι «κόλαφος» για τη Νέα Δημοκρατία. Αλλά βέβαια θα είναι τραγική εξέλιξη για τη χώρα. Γι’ αυτό και δεν χαιρόμαστε, γι’ αυτό και υψώνουμε τη φωνή μας, γι’ αυτό και αποκαλύπτουμε την αλήθεια. Επί πέντε χρόνια υποστηρίζετε επίμονα ότι η πολιτική σας, θωρακίζει, την οικονομία. Αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική: Στη διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας η χώρας υποβαθμίστηκε κατά είκοσι οκτώ θέσεις στην περίοδο της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης μέχρι το 2007 και από τότε μέχρι τώρα συνεχίζει καθοδικά την πορεία. Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών βρίσκεται στα ύψη. Έχει, ήδη, ξεπεράσει το 14% του Α.Ε.Π. και συνεχώς αυξάνεται. Το χρέος των νοικοκυριών τριπλασιάστηκε σε απόλυτους αριθμούς. Ποιο είναι το αποτέλεσμα της υπερχρέωσης των νοικοκυριών; Η αγορά στενάζει από τις ακάλυπτες επιταγές. Οι ελληνικές οικογένειες ζουν με τον εφιάλτη των δανείων και των πιστωτικών καρτών. Η Ελλάδα των αδιεξόδων, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ελλάδα της κοινωνικής ανασφάλειας, είναι δικό σας κατόρθωμα, συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας: Αποκλειστικό δικό σας κατόρθωμα, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης. Η μοναδική ασπίδα της ελληνικής οικονομίας είναι η συμμετοχή της στην οικονομική και νομισματική ένωση, την οποία ακόμα και αυτή επιχειρήσατε να αμαυρώσετε και να απαξιώσετε. Επειδή είναι το μεγάλο επίτευγμα των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αλλά σκεφτείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το εφιαλτικό σενάριο, σκεφτείτε με τη σημερινή διεθνή κρίση την Ελλάδα εκτός Ο.Ν.Ε. και τη δραχμή «φτερό στον άνεμο» που σαρώνει τα πάντα. Αρκεί να δείτε τη διαρκή διολίσθηση της αξίας των νομισμάτων των κρατών που βρίσκονται εκτός Ο.Ν.Ε., εκτός της Ευρωζώνης, της Μεγάλης Βρετανίας, της Σουηδίας, της Δανίας, της Ουγγαρίας. Ακούμε συχνά τον Πρωθυπουργό και τους Υπουργούς αλλά και άλλους αρμόδιους, να παρουσιάζουν τα κατορθώματα για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Είναι ένα σαθρό επικοινωνιακό επιχείρημα μιας και μόνο χρήσης, αποκλειστικής χρήσης. Όσο συνεχίζετε να το χρησιμοποιείτε, τόσο θα μεγαλώνει ο θυμός των πολιτών, τόσο θα μεγαλώνει και η οργή των νέων ανθρώπων και θα τους βλέπετε στους δρόμους. Για ποια μείωση της ανεργίας μας μιλάτε, όταν δεν υπάρχει ελληνική οικογένεια χωρίς να έχει την ανεργία σήμερα που μιλάμε, εγκατεστημένη μέσα στο ίδιο της το σπίτι; Το μαγείρεμα των στατιστικών μεγεθών, όσο και αν προσπαθείτε κύριε Υπουργέ, δεν έχει ως αποτέλεσμα λιγότερους ανέργους.. Εκείνο που έχει ως αποτέλεσμα –και θα έλεγα μοναδικό αποτέλεσμα- είναι ότι έχει εξοργισμένους ανέργους και θα τους βρείτε στο δρόμο. Αλήθεια, πώς εξηγείτε επιστημονικά, κύριε καθηγητά, την πρόβλεψή σας να παραμείνει η ανεργία και για του χρόνου, όπως για φέτος, στο 7,5%. Ενώ μειώνεται την ίδια περίοδο ο ρυθμός αύξησης του Α.Ε.Π. μέχρι –το 1,9% το πιο αισιόδοξο σενάριο αυτή την εποχή, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ο.Ο.Σ.Α.. Και δεν πάω στα άλλα που ακούγονται σήμερα. Η Ελλάδα εμφανίζει το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση των είκοσι επτά κρατών, -όχι των δεκαπέντε της Ευρωζώνης- μετά τη Λετονία. Ένας στους πέντε Έλληνες ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Από το 2005 η ακρίβεια καλπάζει ανεξέλεγκτα και ο πληθωρισμός γίνεται ολοένα και πιο ταξικός, καθώς οι μεγαλύτερες αυξήσεις αφορούν τις τιμές των βασικών καταναλωτικών αγαθών. Έχω εδώ τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδος με την επεξεργασία του Ινστιτούτου Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών «Ανδρέας Παπανδρέου», τα οποία και καταθέτω, όπου φαίνεται ότι ο πληθωρισμός των φτωχών κάνει τους φτωχούς Έλληνες ακόμα φτωχότερους. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χρήστος Παπουτσής καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η ακρίβεια και ο πληθωρισμός εισάγονται –λέει- από το εξωτερικό. Σας ρωτώ, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης. Γιατί οι αυξήσεις στα καύσιμα, το κόστος της ενέργειας και οι δαπάνες λειτουργίας της κατοικίας είναι διπλάσιες στην Ελλάδα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρωζώνη; Γιατί τα ίδια ελληνικά προϊόντα είναι ακριβότερα στην Ελλάδα απ’ ότι είναι στις αγορές του εξωτερικού; Γιατί στην Ελλάδα έχουμε διαρκή αύξηση του κόστους παραγωγής και διαρκή μείωση στις τιμές των αγροτικών προϊόντων; Γιατί ο αγροτικός τομέας συρρικνώνεται διαρκώς; Γιατί στην Ελλάδα μειώθηκε το αγροτικό εισόδημα κατά 16% τα χρόνια της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης, όταν στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης την ίδια περίοδο αυξήθηκε κατά 11%; Ποιο είναι το συμπέρασμα; Ότι η Ελλάδα της ακρίβειας και της ανέχειας είναι αποκλειστικά δικό σας κατόρθωμα κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης. Η Ελλάδα των νέων χωρίς ελπίδα, των εγκαταλελειμμένων αγροτών, η Ελλάδα των υψηλών κερδών για τους λίγους και ισχυρούς είναι αποκλειστικά δικό σας κατόρθωμα κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης. Το υψηλό δημόσιο χρέος που λέτε ότι κληρονομήσατε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι πάντα το ισχυρό άλλοθι όπως νομίζετε για τη χρεοκοπημένη νεοδημοκρατική δημοσιονομική διαχείριση και την αντιλαϊκή σας πολιτική. Για την πολιτική αξιολόγηση του βάρους του παρελθόντος οι κυβερνητικοί κήρυκες παραλείπουν συστηματικά να αναφέρουν ποια ήταν η Κυβέρνηση που εκτίναξε στα ύψη το δημόσιο χρέος. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 η Κυβέρνηση Μητσοτάκη σε χρόνο ρεκόρ λιγότερο από τέσσερα έτη, κατάφερε να αυξήσει το δημόσιο χρέος κατά 35 ποσοστιαίες μονάδες. Να μια πρωτότυπη εξίσωση για τους οικονομολόγους, για τους φοιτητές, κύριε Αλογοσκούφη. Νεοδημοκρατική διαχείριση μικρής διάρκειας ισούται με μηδενικό έργο και μεγάλη αύξηση χρέους. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) Ας αποφεύγετε, λοιπόν, τη σύγκριση διαχείρισης του δημοσίου χρέους. Είναι συντριπτικά εις βάρος της Νέας Δημοκρατίας. Από το 2004 μέχρι σήμερα το χρέος αυξάνεται ετησίως κατά 15.000.000.000 ευρώ, δηλαδή 4.000.000.000 ευρώ περισσότερα σε σχέση με την περίοδο 1993-2004 των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χρήστος Παπουτσής καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία έχουν ως εξής: (να μπουν οι σελίδες 47, 48) ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Μας λέτε συνέχεια ότι πνίγεστε από τους τόκους και τα χρέη του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Η αλήθεια δυστυχώς για σας είναι εντελώς διαφορετική. Η επιβάρυνση από το χρέος στη δεκαετία 1994-2004 είχε περιοριστεί ακριβώς στο μισό απελευθερώνοντας έτσι πόρους για ανάπτυξη και κοινωνική πολιτική. Και αυτό παρά τις μεγάλες αυξημένες δημόσιες επενδύσεις της εποχής για τα μεγάλα έργα που άλλαζαν την εικόνα της χώρας, για τα μεγάλα έργα υποδομής για μια χώρα που φιλοξένησε –και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό- τους Ολυμπιακούς αγώνες. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) Μην τολμάτε να ανατρέχετε στο απώτερο παρελθόν, την περίοδο 1981-1989, γιατί τότε θα σας θυμίσω την ανάπτυξη της περιφέρειας της χώρας, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης και την Εθνική συμφιλίωση, τη χρηματοδότηση του εκδημοκρατισμού της χώρας, της ίδιας της δημοκρατίας. Θα σας θυμίσω επίσης την αναδιανομή υπέρ των μη προνομιούχων Ελλήνων, εκείνων ξέρετε που δεν έβλεπαν στον ήλιο μοίρα επί της κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας και τη δικτατορίας. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) Και όλα αυτά σας θυμίζω για να μην ξεχνιόμαστε, στα χρόνια της βίαιης προσαρμογής της οικονομίας της χώρας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα της εποχής εν μέσω μάλιστα διεθνών κρίσεων, αναταράξεων πολιτικών και διεθνών, μεγάλων ανακατατάξεων αλλά και αβεβαιότητας λόγω της ισχύος του εθνικού νομίσματος και των διακυμάνσεων και των συναλλαγματικών ισοτιμιών της δραχμής. Αρκετά, λοιπόν, με την παραπληροφόρηση του κόσμου. Εμείς, σας το λέμε ακόμα μια φορά καθαρά και το εννοούμε, είμαστε περήφανοι για το έργο και τη μεγάλη προσφορά των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) Εσείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, μπορείτε να ισχυριστείτε το ίδιο για τις Κυβερνήσεις Καραμανλή; Μπορείτε να μας εξηγήσετε πού πήγαν τα λεφτά από την αύξηση τα πέντε τελευταία χρόνια του χρέους της Κεντρικής Κυβέρνησης κατά 79.000.000.000 ευρώ, σε ποσοστό δηλαδή 43%; (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) Μπορείτε να μας εξηγήσετε πώς αντιλαμβάνεστε την έννοια της χρηστής διοίκησης, την οποία πολυδιαφημίσατε μάλιστα, όταν για το 2008 σχεδιάσατε δανεισμό 37.000.000.000 ευρώ και ήδη, σύμφωνα πάντοτε -για να κρατάμε μια επιφύλαξη για την αξιοπιστία μας- με τα μέχρι τώρα γνωστά στοιχεία, έχει εκτιναχθεί στα 43.000.000.000. Πού πήγαν, λοιπόν, τα λεφτά, κύριε Αλογοσκούφη; Δικαιούται να μάθει ο ελληνικός λαός πού διατίθενται τα χρήματα που δανείζεται η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και στη συνέχεια θα τα πληρώσουν οι μελλοντικές γενιές. Σήμερα είναι τεράστια η επιδείνωση των όρων δανεισμού του δημοσίου και μην ψάχνετε, κύριε Πρωθυπουργέ, να βρείτε εχθρούς στο εσωτερικό της χώρας που δυσφημούν –δήθεν- την ελληνική οικονομία. Η αλήθεια είναι ότι στις σημερινές συνθήκες της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης οι αγορές αξιολογούν την πραγματικότητα. Η αλήθεια είναι καθαρή, είναι προφανής. Προφανώς, τους αφήνει παγερά αδιάφορους η εικονική πραγματικότητα της Νέας Δημοκρατίας και η δημοσιονομική σας φαντασία. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αλήθεια είναι σκληρή και μάλιστα πολύ σκληρή. Το 2003 με την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. η διεθνής αγορά αξιολογούσε την ελληνική οικονομία ως μία υγιή οικονομία με ισχυρή προοπτική. Η Ελληνική Δημοκρατία δανειζόταν με περιθώριο δεκαπέντε μονάδων βάσης έναντι των γερμανικών ομολόγων δεκαετίας, που είναι το μέτρο σύγκρισης για τα κράτη-μέλη της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης. Ξέρετε πού βρίσκεται σήμερα αυτή η διαφορά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Πού βρίσκεται δηλαδή η διαφορά στα επιτόκια με την οποία δανείζεται σήμερα η Ελλάδα; Στις διακόσιες είκοσι έξι μονάδες. Ναι, κύριοι συνάδελφοι, σωστά ακούσατε. Από τις δεκαπέντε μονάδες το 2003, σήμερα το 2008 στις διακόσιες είκοσι έξι μονάδες βάσης. Ποιος θα αναλάβει τώρα την ευθύνη να πληρώσει τον λογαριασμό με επιτόκια δανεισμού ανάλογα των κρατών του Τρίτου Κόσμου; Θα θυμάστε βέβαια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τον κ. Αλογοσκούφη ως Βουλευτή της Αντιπολίτευσης με κροκοδείλια δάκρυα στα μάτια να αγωνιά τότε και να κατηγορεί τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί χρέωσαν, όπως έλεγε, κάθε παιδί που γεννιόταν την εποχή εκείνη με 18.000 ευρώ. Αλήθεια, τι λέτε σήμερα, κύριε Υπουργέ, που ως αποτέλεσμα της δικής σας πολιτικής κάθε παιδί που γεννιέται χρεώνεται με 26.000 ευρώ; Λογικά θα έπρεπε να έχετε πέσει σε βαθιά κατάθλιψη και σε μεγάλη απογοήτευση. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν κάθε εποχή διακρίνεται για τους ήρωές της, η εποχή της Νέας Δημοκρατίας είναι γεμάτη με πολλούς ήρωες του παρασκηνίου και της διαφθοράς. Πού είναι, αλήθεια, η μηδενική ανοχή στη διαπλοκή και στη διαφθορά που έλεγε ο Πρωθυπουργός; Καταλήξατε στην απόλυτη ανοχή της διαφθοράς, των ενόχων, των κουμπάρων, των φοροφυγάδων, των πάσης φύσεως διαπλεκομένων εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Χθες μας είπατε, κύριε Πρωθυπουργέ, ότι για το Βατοπαίδι φταίνε οι πανέξυπνοι καλόγεροι που παρέσυραν τους Υπουργούς και έριξαν στάχτη στα μάτια του Πρωθυπουργού. Με συγχωρείτε που θα το πω, αλλά παίζετε τον «παπά», κύριε Καραμανλή. «Εδώ παπάς, εκεί παπάς». Μην ψάχνετε, στη Νέα Δημοκρατία είναι ο «παπάς»! Στην αυλή του Μαξίμου έκοβε βόλτα ο «παπάς»! Αυτή είναι η αλήθεια! (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) Στον ελληνικό λαό είναι πλέον πεποίθηση ότι στις μέρες της Νέας Δημοκρατίας η διαφθορά εξαπλώνεται ραγδαία. Καταθέτω τον πίνακα από την ετήσια έκθεση της διεθνούς διαφάνειας, σύμφωνα με την οποία, ενώ το 2004 το 34% των Ελλήνων πίστευε ότι θα αυξηθεί η διαφθορά, τρία χρόνια μετά, το 2007, το ποσοστό έχει φτάσει στο 59% και σήμερα είναι προφανώς μεγαλύτερο. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χρήστος Παπουτσής καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος έχει ως εξής: (να μπουν οι σελίδες 56, 57) ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι συνάδελφοί μου ειδικοί εισηγητές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. οι κ. Δημήτρης Κουσελάς, Στάθης Κουτμερίδης και Κώστας Σπηλιόπουλος θα αναφερθούν διεξοδικά στα επιμέρους κεφάλαια του Προϋπολογισμού. Ωστόσο τα πολιτικά συμπεράσματα βγαίνουν αβίαστα. Έχουμε μείωση της χρηματοδότησης και περαιτέρω απαξίωση της δημόσιας παιδείας. Έχουμε μείωση για την έρευνα, την καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες. Υπονομεύεται το κράτος πρόνοιας, οδηγείται σε χρεοκοπία το Εθνικό Σύστημα Υγείας και τα Ασφαλιστικά Ταμεία κινδυνεύουν να τιναχθούν κυριολεκτικά στον αέρα. Έχουμε μια ακόμα μείωση στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων που φθάνει στο 3,4% του Α.Ε.Π. στο χαμηλότερο δηλαδή ποσοστό από το 1996. Η Νέα Δημοκρατία κρατάει στην κυριολεξία σε ομηρία την Αυτοδιοίκηση και την περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας. Εδώ και δυο χρόνια δεν έχει καν ξεκινήσει η υλοποίηση του εθνικού σχεδίου περιφερειακής ανάπτυξης ενώ το 2009 μειώνονται κατά 26% οι πιστώσεις για το συγχρηματοδοτούμενο σκέλος των έργων που περιορίζονται στο κλείσιμο του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Πού καταγράφεται η ευαισθησία της Νέας Δημοκρατίας στον προϋπολογισμό σας; Στην φοροεπιδρομή των 7,1 δισεκατομμυρίων ευρώ; Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Ένας μισθωτός παντρεμένος με δυο παιδιά και με εισόδημα 15.000 ευρώ το χρόνο το 2006 του αναλογούσε φόρος 591 ευρώ ενώ το 2009 μετά τις ονομαστικές αυξήσεις του μισθού του θα του αναλογεί φόρος 841 ευρώ. Δηλαδή ενώ το εισόδημά του αυξήθηκε 5% το χρόνο ο φόρος του αυξήθηκε στα τρία χρόνια κατά 42,3%. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της επιλογής σας για τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας. Και έτσι ο μεγάλος όγκος των φόρων πέφτει σταθερά στις πλάτες των μισθωτών, των συνταξιούχων και των μικρομεσαίων. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι η μη τιμαριθμοποίηση δεν αφορά μόνον τους μισθωτούς αλλά αφορά και εξακόσιες χιλιάδες ατομικές επιχειρήσεις οι οποίες με την κατάργηση του αφορολόγητου ορίου θα κληθούν να πληρώσουν κεφαλικό φόρο. Και αυτό το λέτε φορολογική δικαιοσύνη; Επιπλέον ο προϋπολογισμός για τα έσοδα του κράτους είναι κυριολεκτικά στον αέρα. Για παράδειγμα, προσέξτε τον δείκτη ελαστικότητας των φόρων ο οποίος φτάνει στο 2,25 και είναι ο υψηλότερος των τελευταίων ετών. Θα καταθέσω και τα διαγράμματα και πίνακα επ’ αυτού. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χρήστος Παπουτσής καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία έχουν ως εξής: (να μπουν οι σελίδες 59, 60) ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Σημαίνει ότι η Κυβέρνηση για να διασφαλίσει την εκτέλεση του προϋπολογισμού πρέπει να πετύχει αύξηση των εσόδων κατά 13,2%, όταν η αύξηση του ονομαστικού Α.Ε.Π. δεν θα ξεπεράσει σύμφωνα με το πιο αισιόδοξο σενάριο το 5,9%. Μόνο στα όνειρά σας, κύριε Υπουργέ. Ομολογώ ότι πρώτη φορά βλέπω την απόλυτη ουτοπία καταγεγραμμένη σε κρατικό προϋπολογισμό. Αυτός δεν είναι προϋπολογισμός είναι άσκηση παραλογισμού. Αλήθεια, κύριε Αλογοσκούφη, γιατί δεν παίρνετε ένα τηλέφωνο τον ομόλογό σας τον Υπουργό της Ισλανδίας που χρεωκόπησε να του περάσετε τη συνταγή; Με δείκτη ελαστικότητας των φόρων στο 2,25 μάλλον δεν θα είχαν ανάγκη να κηρύξουν πτώχευση του κράτους τους. Θα είχαν κλείσει προϋπολογισμό. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ) Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χρειάζονται άμεσες παρεμβάσεις. Χρειάζεται στιβαρή δημοσιονομική διαχείριση. Χρειάζεται αποκατάσταση της δημοσιονομικής αξιοπιστίας. Χρειάζεται αύξηση των επενδύσεων και βεβαίως ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά. Η σημερινή Ελλάδα με την Νέα Δημοκρατία προχωρά χωρίς τίποτα από όλα αυτά. Προχωράει δηλαδή στο πουθενά. Κυριολεκτικά στο πουθενά. Σήμερα απαιτείται αναδιανομή του πλούτου. Απαιτείται δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών έτσι και αλλιώς για όλους. Απαιτείται αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% και για την έρευνα στο 2%. Χρειάζεται η αποκατάσταση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων ξανά στο 5% που το είχαμε φτάσει εμείς. Χρειάζεται αποκατάσταση της εξωστρέφειας της ελληνικής οικονομίας την οποία επίσης καταστρέψατε. Χρειάζεται μείωση της κρατικής σπατάλης και αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, την οποία ακόμα ψάχνετε. Χρειάζεται ισχυρή πολιτική βούληση. Χρειάζεται ικανότητα. Χρειάζεται και αξιοπιστία εκείνων που διαχειρίζονται την κυβερνητική εξουσία. Μα, πάνω από όλα χρειάζεται κάτι άλλο που δεν το έχετε. Χρειάζεται η εμπιστοσύνη των πολιτών, ότι η Κυβέρνησή τους στέκεται δίπλα στον άνθρωπο και στις ανάγκες του, ότι στέκεται δίπλα στη νεολαία και στα δικά της όνειρα. Μόνο έτσι μπορούμε να θέσουμε τις βάσεις για τη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων και ταυτόχρονα να εγγυηθούμε την ουσιαστική υποστήριξη του κοινωνικού κράτους και την περιφερειακή ανάπτυξη. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αναφέρθηκα στις προτάσεις μας, γιατί εμάς, όπως το έχουμε αποδείξει με την πληθώρα των νομοθετικών πρωτοβουλιών που έχει αναλάβει η κοινοβουλευτική μας ομάδα, δεν μας ενδιαφέρει μόνο η κριτική για την κριτική χωρίς προοπτική. Όμως, Κυβέρνηση της χώρας όσο και αν το ξεχνούν ορισμένοι, είναι Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή και τα ερωτήματα είναι πολλά και κρίσιμα. Μπορεί η Νέα Δημοκρατία, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να βγάλει τη χώρα από την κρίση; Μπορεί η σημερινή Κυβέρνηση να επαναφέρει την πραγματική οικονομία στην αναπτυξιακή της τροχιά; Μπορεί να εγγυηθεί την προστασία του περιβάλλοντος και την ποιότητα ζωής των πολιτών; Υπάρχει Έλληνας που να εμπιστεύεται τη Νέα Δημοκρατία, η οποία ταύτισε την ανάπτυξη με την ακρίβεια, την υπερχρέωση των πολιτών και την υποβάθμιση του επιπέδου της ζωής τους; Ποιος Έλληνας μπορεί πλέον να παραπλανηθεί, όταν ξέρει ότι η Νέα Δημοκρατία απαξιώνει με συστηματικό τρόπο τις δομές του κοινωνικού κράτους, τα νοσοκομεία και τους οργανισμούς πρόνοιας για να περάσουν σε χαμηλές τιμές στα χέρια των γαλάζιων μεγαλοπελατών της κυβερνητικής παράταξης; Μπορεί αυτή η Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της εκτεταμένης φοροδιαφυγής, όταν βάζουν αφίσες στους δρόμους για την ενίσχυση της φορολογικής συνείδησης του απλού πολίτη και την ίδια στιγμή οι Υπουργοί της παραδίδουν μαθήματα φοροαποφυγής από την τηλεόραση… (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) …όταν στις εφορίες ορίζονται γαλάζιοι επικεφαλείς για τη διεκπεραίωση των υποχρεώσεων των γαλάζιων πελατών; Μπορεί η Νέα Δημοκρατία να πείσει ότι διαχειρίζεται τη δημόσια περιουσία για το συμφέρον των Ελλήνων, όταν είναι η ίδια η Κυβέρνηση που με τους γαλάζιους «κουμπάρους», τους επιχειρηματίες Υπουργούς μετέτρεψαν τους δημόσιους οργανισμούς σε χώρους συναλλαγών του παρασκηνίου, άνομων ανταλλαγών και κρυφού πλουτισμού των επιτηδείων; Μπορεί η πλειοψηφία των Ελλήνων να εμπιστευτεί τη Νέα Δημοκρατία; Προφανώς όχι. Και κάθε μέρα ολοένα και περισσότεροι Έλληνες απαντούν συντριπτικά «όχι». Καταψηφίζοντας λοιπόν στο σύνολο τον Προϋπολογισμό του 2009, καταψηφίζουμε το σύνολο της αντιλαϊκής σας πολιτικής. Καταψηφίζουμε τον αυταρχισμό της εξουσίας σας. Φτάνει πια! Γνωρίζετε άριστα ότι είστε μια Κυβέρνηση οριακής πλειοψηφίας στη Βουλή, αλλά καθαρής μειοψηφίας στο λαό, μειοψηφία που συρρικνώνεται μέρα με τη μέρα. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) Ακούτε, αλήθεια, ακούτε τον κόσμο στους δρόμους; Σας φωνάζουν «παραιτηθείτε και φύγετε»! Φτάνει πια, λοιπόν! Επιτέλους, για το καλό του τόπου αναλάβετε τις ευθύνες σας. Αποτύχατε! Ήρθε η ώρα για να αποχωρήσετε. Ας δώσει τη λύση ο λαός. Όσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο για τη χώρα και για τους Έλληνες! (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο γενικός εισηγητής από το Κομμουνιστικό Κόμμα, κ. Νικόλαος Καραθανασόπουλος. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού του 2009 ξεκίνησε σε στιγμές που η καπιταλιστική κρίση φέρνει οδυνηρές συνέπειες στην εργατική τάξη, στα πλατιά λαϊκά στρώματα σε πολλές καπιταλιστικές χώρες, ιδιαίτερα στις πλέον ανεπτυγμένες. Στη χώρα μας οξύνονται τα προβλήματα της εργατικής λαϊκής οικογένειας και ειδικότερα της νέας γενιάς. Η χρονιά που τελειώνει σημαδεύτηκε από μεγάλες εργατικές διαδηλώσεις, από μαζικότατες κινητοποιήσεις των εργατών και των άλλων εργαζόμενων και με εντυπωσιακή την παρουσία των νέων ανθρώπων, των μαθητών, των φοιτητών, των σπουδαστών. Η μαζική συμμετοχή των μαθητών, της νεολαίας, οφείλεται κυρίως στη συνεχή χειροτέρευση της θέσης των νέων ανθρώπων τα τελευταία χρόνια. Η ανεργία, η ανασφάλεια, η εργασιακή περιπλάνηση, η ανασφάλιστη εργασία, τα προγράμματα stage, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις επιδρούν καταλυτικά στη ζωή των νέων ανθρώπων. Αυτές είναι και οι βασικές αιτίες που βγάζουν τους νέους και τις νέες στο δρόμο του αγώνα και αυτά είναι τα αποτελέσματα της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής, της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρωμονόδρομου. Ασφαλώς και την κύρια ευθύνη την έχει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ωστόσο κανένας δεν είναι άμοιρος ευθυνών, ιδιαίτερα όσοι αποδέχονται και προωθούν τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Όσοι υποστηρίζουν το μονόδρομο των μονοπωλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν απαλλάσσονται από τις ευθύνες. Η εν ψυχρώ δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ήταν η σπίθα που έβγαλε στους δρόμους δεκάδες χιλιάδες μαθητές και φοιτητές, στο δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης. Εμείς καλούμε τους νέους και τις νέες να συνεχίσουν ακόμη πιο οργανωμένα, ακόμη πιο μαχητικά, συντονισμένα, για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις βαθύτερων, συνολικότερων αλλαγών και στη χώρα μας αλλά και στην Παιδεία. Συζητάμε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, τον κρατικό προϋπολογισμό ενώ η κρίση έχει ήδη πλήξει τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες και ήδη βιώνουμε τις επιπτώσεις αυτής της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης και στην ελληνική οικονομία. Μέχρι τώρα έχουμε επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης, σημαντική μείωση των επενδύσεων, πτώση της βιομηχανικής παραγωγής, ιδιαίτερα στον τομέα των κατασκευών, της κλωστοϋφαντουργίας αλλά και σε άλλους κλάδους της οικονομίας. Ο τουρισμός και η ναυτιλία, ιδιαίτερα ευάλωτοι στις διεθνείς εξελίξεις, ήδη γνωρίζουν τα συμπτώματα αυτής της ύφεσης. Έχουμε επιβάρυνση του δημόσιου χρέους και ακόμη μεγαλύτερη επιβάρυνση για την εξυπηρέτησή του και βεβαίως σημαντικές απειλές, εκβιασμούς και τρομοκρατία για τις θέσεις εργασίας, διόγκωση της ανεργίας. Η κρίση προσεγγίζει και τη χώρα μας. Είναι άμεσα συνδεδεμένη με την εξέλιξη της οικονομίας στα Βαλκάνια και θα έχει ιδιαίτερα οδυνηρές συνέπειες για τη λαϊκή οικογένεια, για τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Κατά τη γνώμη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, παρακολουθούμε και σήμερα από τους δύο προλαλήσαντες εισηγητές μια ψευδεπίγραφη αντιπαράθεση τόσο για τα αίτια της κρίσης όσο και για τη γραμμή της διαχείρισης αυτής της κρίσης. Για τη Νέα Δημοκρατία η διεθνής κρίση φταίει για όλα, η απληστία του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Βλέπει την κρίση σαν να πρόκειται για φυσικό φαινόμενο και την αντιμετωπίζει με τέτοιο τρόπο, καλώντας τον λαό, την κοινωνία σε συστράτευση. Λέει: «ας βάλουμε όλοι, ρε αδελφέ, λίγο νερό στο κρασί μας, για να αντιμετωπίσουμε αυτήν την περιοδική, ζημιογόνα περίοδο». Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. από την άλλη μεριά μιλάει για κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και του νεοφιλελεύθερου μοντέλου. Όμως, ρίχνει ιδιαίτερες ευθύνες για τις επιπτώσεις της κρίσης στην Ελλάδα στην κυβερνητική πολιτική. Διαχωρίζει τεχνητά τη διεθνή καπιταλιστική κρίση, γιατί θέλει ακριβώς να οικοδομήσει την αντιπαράθεσή του στη λογική της ακυβερνησίας, στη λογική της απουσίας Κυβέρνησης. Είναι μια «άσφαιρη» κριτική, όσο οξυμένη και αν είναι, από τη στιγμή που θέλει να κρύψει ότι υπάρχει μια στρατηγική συμφωνία και σύμπλευση. Και ο στόχος τον οποίο αναδεικνύει είναι ότι είναι τώρα πλέον η ώρα για κυβερνητική αλλαγή, απλά και μόνο για να αλλάξει ο μηχανοδηγός σ’ ένα τρένο που βαδίζει στις αντιλαϊκές ράγες του ευρωμονόδρομου. Κατά τη γνώμη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, ο πραγματικός άξονας της αντιπαράθεσης πρέπει να προκύψει από την απάντηση τριών βασικών ερωτημάτων. Πρώτο ερώτημα. Ποια είναι η πραγματική αιτία της διεθνούς κρίσης; Αν δεν εντοπίσεις την αιτία, δε μπορείς να δεις και τι μέτρα θα προτείνεις. Δεύτερο ζήτημα. Ποιος θα πληρώσει τη διαχειριστική πολιτική, τα διάφορα πακέτα διαχείρισης, που καθημερινά απασχολούν τους κυρίαρχους κύκλους; Και τρίτον, αλλά και σημαντικότερο, κατά τη γνώμη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Ποιος θα είναι αυτός ο οποίος θα βγει ενισχυμένος μετά από αυτήν την κρίση; Επί της ουσίας -και θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε και στα τρία αυτά ερωτήματα- συγκρούονται οι δύο δρόμοι ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας, αυτό που το Κόμμα μας εδώ και χρόνια προβάλλει με σταθερότητα και συνέπεια. Ο ένας ο δρόμος, στον οποίο συμπλέουν με τη μία ή την άλλη παραλλαγή τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, είναι ότι αυτήν την κρίση πρέπει να την πληρώσει ο λαός, να θυσιάσει ακόμα περισσότερο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών στο βωμό στήριξης του κεφαλαίου, στήριξης της κερδοφορίας, για να βγει μέσα από αυτά τα πλαίσια ακόμα πιο ενισχυμένο το μεγάλο κεφάλαιο. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ) Και ο άλλος ο δρόμος είναι ο δρόμος που προτείνει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, ο δρόμος της ανατροπής του συστήματος, ενός συστήματος που γεννά τις κρίσεις, ενός βαθιά απάνθρωπου και εκμεταλλευτικού συστήματος. Είναι ο δρόμος της ρήξης με τον ευρωμονόδρομο και της οικοδόμησης μιας πλατιάς λαϊκής συμμαχίας όλων των στρωμάτων και των τάξεων που πλήττονται από αυτήν την πολιτική, για να οικοδομήσουν τις προοπτικές περάσματος στην αντεπίθεση, αλλά και οικοδόμησης ταυτόχρονα της λαϊκής εξουσίας. Ποιες, όμως, είναι οι αιτίες της κρίσης; Κατ’ αρχάς, προβάλλονται από τους απολογητές του αστικού συστήματος διάφορες απατηλές αιτίες της κρίσης ή τα φαινόμενα που έχει πάρει αυτή η κρίση, δηλαδή, επικεντρώνουν την προσοχή τους στην απληστία, στα κερδοσκοπικά παιχνίδια του χρηματοπιστωτικού τομέα ή το πολύ – πολύ, προχωρούν πάρα πέρα, στην ακραία νεοφιλελεύθερη διαχείριση και στα διάφορα μοντέλα που αυτή επέβαλε. Όμως, αυτή δεν είναι η αιτία της κρίσης. Η αιτία της κρίσης είναι μία και μοναδική. Είναι η υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου, είναι η υπερπαραγωγή, η οποία δεν μπορεί να βρει απάντηση και να καλύψει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, όχι γιατί αυτές ικανοποιήθηκαν, αλλά γιατί δε μπορούν τα λαϊκά στρώματα να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες τους αυτές. Η βάση της βρίσκεται στις δυσκολίες αναπαραγωγής του κεφαλαίου. Είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός ως συνώνυμο της κρίσης. Είναι η αναρχία στην παραγωγή. Για ποιον παράγουν στο καπιταλιστικό σύστημα οι καπιταλιστές; Για τα κέρδη και όχι για τις ανάγκες. Αυτός είναι ο μοχλός προσδιορισμού των επενδυτικών τους πολιτικών. Έχουμε τη συσσώρευση του πλούτου, του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια και ταυτόχρονα, οι άμεσοι παραγωγοί του να οδηγούνται στη φτώχεια, στο κοινωνικό περιθώριο και στην εξαθλίωση. Βρίσκεται, δηλαδή, στη βασική αντίθεση που μαστίζει το καπιταλιστικό σύστημα, στην αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στην ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Έχουμε, δηλαδή, να κάνουμε με μία διαχρονικότητα του προβλήματος. Οι κρίσεις εμφανίζονται και θα εμφανίζονται στο καπιταλιστικό σύστημα, αλλά ταυτόχρονα, υπάρχει και μια δυσκολία, ένα όλο και πιο εντεινόμενο διαχειριστικό αδιέξοδο από τη μεριά της αστικής τάξης. Για παράδειγμα, είχαμε την κευνσιανή διαχείριση μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που οδήγησε στα αδιέξοδα, στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Αυτή η κευνσιανή διαχείριση βασίστηκε σε δύο άξονες, στον εθνοκρατικό προστατευτισμό της εγχώριας παραγωγής και στην ενθάρρυνση, από την άλλη μεριά, της ζήτησης. Αυτό το μοντέλο του, όμως, έφτασε στα όρια με την πτώση του μέσου ποσοστού κέρδους. Με τις δυσκολίες αναπαραγωγής του κεφαλαίου, τα εθνικά όρια αποδείχτηκαν στενά για τη δράση του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Έτσι, λοιπόν, στη θέση του ήρθε το νεοφιλελεύθερο μοντέλο διαχείρισης από τις αρχές της δεκαετίας του ’80. Πού βασίστηκε αυτό; Βασικοί του άξονες ήταν η απελευθέρωση των αγορών, οι ιδιωτικοποιήσεις, η ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων και εργαζόμενων, η εμπορευματοποίηση τομέων, όπως της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας. Η θυσία κατακτήσεων, αλλά και δικαιωμάτων των εργαζόμενων στα εργασιακά και στον ασφαλιστικό τομέα στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου είχε ως συνέπεια την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυτή η πολιτική σηματοδοτήθηκε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Αυτή, λοιπόν, η εσωτερική ικανοποίηση των αναγκών του κεφαλαίου, αυτή η στρατηγική βρήκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μία πολύχρωμη υποστήριξη, νεοφιλελεύθεροι και σοσιαλδημοκράτες και οπορτουνιστές, οι οποίοι μάλιστα έδωσαν και ένα αριστερό άλλοθι με την υπερψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Όμως, και αυτή η επιλογή αποτέλεσε μία προσωρινή διέξοδο. Στήριξε με κάθε τρόπο τις ανάγκες του κεφαλαίου και ταυτόχρονα επιδείνωσε τη θέση της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Συλλογικές συμβάσεις και μισθοί λιτότητας που δεν αμφισβητούν την κερδοφορία του κεφαλαίου ήταν το κύριο χαρακτηριστικό, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, εμπορευματοποίηση της παιδείας, της υγείας, ιδιωτικοποίηση δημόσιων επιχειρήσεων, της Δ.Ε.Η. και του Ο.Τ.Ε. που το πλήρωσε πανάκριβα η λαϊκή οικογένεια, φορολογική επιδρομή στα λαϊκά στρώματα. Το αποτέλεσμα ήταν η συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης ως βασική παράμετρος της ενίσχυσης της κερδοφορίας, ταυτόχρονα με τη μείωση του πραγματικού εισοδήματος και τη μη ικανοποίηση των σύγχρονων και διευρυμένων λαϊκών αναγκών, τη συγκέντρωση δηλαδή σε όλο και πιο λίγα χέρια του κοινωνικού παραγόμενου πλούτου. Ποια διέξοδο βρήκαν οι διαχειριστές του συστήματος; Το δανεισμό. Ο εύκολος δανεισμός αναδείχθηκε σε επίσημη κρατική πολιτική, για να καλύψουν τις ανάγκες τους τα λαϊκά στρώματα μέσα από την υπερχρέωση των νοικοκυριών. Έτσι, λοιπόν, από 12% που ήταν τον Αύγουστο του 2000 η υπερχρέωση των λαϊκών νοικοκυριών ως ποσοστό του Α.Ε.Π., έφθασε το Δεκέμβρη του 2003 στο 26% και σήμερα έχει φθάσει στο 47,3%, έναντι του 59% μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι, λοιπόν, αυτή η πολιτική έδωσε μία προσωρινή διέξοδο στο υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο. Σήμερα, τα πράγματα έχουν καταντήσει να είναι ακόμα χειρότερα για τους διαχειριστές του συστήματος, γιατί ακριβώς πρέπει να λάβουν υπ' όψιν τις μεγάλες δυσκολίες και τα αδιέξοδα που έχει να αντιμετωπίσει η διαχειριστική τους λογική, γιατί στα πλαίσια της διεθνοποιημένης καπιταλιστικής αγοράς είναι αδύνατη η επιστροφή στον εθνοκρατικό κεϋνσιανισμό. Και τι προτείνουν; Διακρατικές ρυθμίσεις! Δηλαδή, ένα απατηλό όραμα! Από τη στιγμή που έχουμε όξυνση των αντιθέσεων, των ενδοιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, έχουμε μεταβολή στους συσχετισμούς δύναμης ανάμεσα στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Και βεβαίως είναι απατηλό διότι κανένας νόμος, καμμία διάταξη και ρύθμιση δεν μπορεί να βάλει φραγμό στο κυνήγι του μέγιστου κέρδους που αποτελεί τον κινητήριο μοχλό του καπιταλιστικού συστήματος. Και ταυτόχρονα είναι και αντιλαϊκό όραμα γιατί προωθεί τη διαιώνιση του εκμεταλλευτικού χαρακτήρα του συστήματος. Προτείνουν και άλλα μέτρα, όπως της «πράσινης οικονομίας» για την εθελούσια απαξίωση ενός τμήματος του κεφαλαίου και την αντικατάστασή του με άλλο, δηλαδή με τα υβριδικά αυτοκίνητα, με τα βιοκλιματικά σπίτια. Όμως, είναι και αυτή μία ταξική πολιτική. Δεν αναιρεί τον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα του συστήματος. Ίσα-ίσα, δίνει διέξοδο στα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια για να ενισχύσουν την κερδοφορία αξιοποιώντας τις λαϊκές ανάγκες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι η τιμή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ποιοι είναι πίσω απ’ αυτήν την «πράσινη οικονομία»; Το ίδιο το μεγάλο κεφάλαιο, οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι είναι πίσω από την «πράσινη οικονομία». Και βεβαίως, θα διευρύνει ακόμα περισσότερο τις ανισότητες ανάμεσα σε περιοχές και σε κράτη, γιατί τα φτωχά κράτη δεν θα μπορέσουν να επενδύσουν εκεί όταν δεν έχουν λύσει βασικά ζητήματα, αλλά και ταυτόχρονα θα είναι ιδιαίτερα επιβαρυντική σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Ιδού τι σκέφτεται το Υπουργείο ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. για τα ζητήματα των τελών κυκλοφορίας, ανάλογα με το αν θα έχεις ή όχι υβριδικό αυτοκίνητο. Ποιοι μπορούν να αγοράσουν τέτοιο αυτοκίνητο; Όχι βεβαίως ο άνεργος και ο νέος, αλλά τα πιο υψηλά λαϊκά στρώματα. Άρα, λοιπόν, η επίφαση της «πράσινης οικονομίας» δεν πρόκειται να οδηγήσει πουθενά αλλού, παρά σε μία νέα «φούσκα» με ακόμα πιο οδυνηρές συνέπειες. Και βεβαίως, δεν αποκλείεται η λύση των ιμπεριαλιστικών πολεμικών επεμβάσεων. Και ως συνέπεια της αλλαγής του συσχετισμού δύναμης και το κυνήγι των αγορών, μεγαλώνει αυτός ο κίνδυνος των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Ήδη υπάρχουν μελέτες για τόξο αστάθειας που πιάνει Βόρειο Κορέα, Ιράν και Συρία. Ήδη ο Γκόρντον Μπράουν σε πρόσφατη ομιλία του τόνισε χαρακτηριστικά ότι πρέπει να προετοιμαζόμαστε για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, για την αντιμετώπιση του προβλήματος της μετανάστευσης, καθώς επίσης και για την ανοικοδόμηση περιοχών μετά από πολεμικές συγκρούσεις. Άρα, λοιπόν, η διέξοδος του πολέμου παραμένει καθαρή. Έτσι, λοιπόν, υπάρχει μία στρατηγική συναίνεση στο γενικό πλαίσιο αντιμετώπισης της κρίσης. Αυτό αποτελείται από κρατικές ενισχύσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, ανεξάρτητα από διαφορές στους όρους ή και στην αναλογία ανάμεσα στις τράπεζες και στη βιομηχανία. Επιδόματα για την ακραία φτώχεια, δηλαδή διαχείριση της φτώχειας, μοίρασμα της φτώχειας. Διευκόλυνση του δανεισμού στις λαϊκές οικογένειες μέσα από τη μείωση και τα χαμηλά επιτόκια, άρα υπερχρέωση των λαϊκών νοικοκυριών και βεβαίως, επιτάχυνση των αναδιαρθρώσεων, της απελευθέρωσης της αγοράς, των ιδιωτικοποιήσεων, των περαιτέρω ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό. Αυτή η στρατηγική συμφωνία εκφράζεται, λοιπόν, στην ανάγκη υλοποίησης της στρατηγικής της Λισσαβώνας, στην πλήρη υποταγή στην ανταγωνιστικότητα. Σ’ αυτά τα πλαίσια κινήθηκαν και οι πρόσφατες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής στις 11 και 12 Δεκέμβρη. Αυτό το πακέτο, λοιπόν, στο οποίο κατέληξαν οι κυβερνήσεις είναι χέρι-χέρι με τον ωμό εκβιασμό στο λαό της Ιρλανδίας για νέο δημοψήφισμα για το Ευρωσύνταγμα. Και βεβαίως, αυτά τα μέτρα δεν ξεπερνούν τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του συστήματος. Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ο κρατικός προϋπολογισμός αποτελεί εργαλείο υλοποίησης της αντιλαϊκής πολιτικής διαχρονικά και ως χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι ότι είναι βαθύτατα ταξικός. Για παράδειγμα στο σκέλος των εσόδων, έχουμε μια διαχρονική -και με τον προϋπολογισμό του 2009- φοροεπιδρομή στα λαϊκή εισοδήματα. Παίρνονται νέα μέτρα σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων, όπως για παράδειγμα η κατάργηση του αφορολόγητου στους αυτοαπασχολούμενους, στους νέους μισθωτούς με δελτία παροχής υπηρεσιών, όπως η μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας που επιβαρύνει τους συνταξιούχους και τους εργαζόμενους, η αύξηση των έμμεσων φόρων, των φόρων στην κατανάλωση καυσίμων, η αύξηση των τελών κυκλοφορίας ή το ειδικό τέλος ακινήτων που επιβαρύνει συνολικά τη μικρή ιδιοκτησία. Και ταυτόχρονα, χέρι-χέρι μ’ αυτήν την προκλητική επιδρομή ενάντια στο λαϊκό εισόδημα, έχουμε μια εξόχως προκλητική φοροαπαλλαγή προς το μεγάλο κεφάλαιο, παρά την τεράστια κερδοφορία του. Και το 2008 έχουν κέρδη οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι στη χώρα μας. Και μάλιστα, προτείνει, σχεδιάζει και νέα μείωση των φορολογικών συντελεστών του κεφαλαίου. Αυτός ο ταξικός χαρακτήρας της φορολογικής πολιτικής επιβεβαιώνεται από τη μια μεριά από τη στιγμή που θεωρείται η φορολογική πολιτική ως εργαλείο για την ανταγωνιστικότητα και τη στήριξη των επιχειρήσεων και από την άλλη μεριά, ενώ από την άλλη μεριά επιβεβαιώνεται και από την ίδια την πορεία των φορολογικών εσόδων και επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και επί Κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας. Η σημερινή Κυβέρνηση αποδεικνύεται ως άξιος μαθητής και συνεχιστής της προηγούμενης κυβέρνησης και στη φορολογική πολιτική. Βεβαίως, πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας και να αναδείξουμε ότι σε συνθήκες επιβράδυνσης της ελληνικής οικονομίας και μείωσης της λαϊκής κατανάλωσης, θα έχουμε μειωμένα έσοδα από το Φ.Π.Α.. Έτσι, λοιπόν, η πρόβλεψη ως έσοδα από Φ.Π.Α. από τον κρατικό προϋπολογισμό, είναι μία πρόβλεψη που δεν «πατάει» πουθενά. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας τονίζει ότι δεν πρέπει να αποκλείσουμε ένα νέο πακέτο έκτακτων φοροεισπρακτικών μέτρων και μέσα στο 2009. Ο προϋπολογισμός επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις, όπως της Ολυμπιακής Αεροπορίας, των ΕΛ.ΤΑ., της εταιρείας «Τουριστικά Ακίνητα Α.Ε.» και άλλα. Ταυτόχρονα, είναι βαθιά αντιλαϊκός, διότι έχουμε το συνεχές πάγωμα των μισθών και των συντάξεων, το οποίο «πάγωμα» και η εισοδηματική πολιτική, σε συνδυασμό με την ακρίβεια -που η ακρίβεια δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η μετακύληση των βαρών των επιχειρηματιών στη λαϊκή οικογένεια για τη διασφάλιση των υπερκερδών- προκαλεί μείωση του πραγματικού εισοδήματος για ακόμα μια χρονιά των λαϊκών στρωμάτων. Και βεβαίως η ακρίβεια έχει βαθύτατα ταξικά χαρακτηριστικά. Έχει πολύ μεγαλύτερη επίδραση στους χαμηλόμισθους, γιατί κύρια η ακρίβεια πλήττει τα είδη λαϊκής κατανάλωσης, τα είδη άμεσης ανάγκης που έχουν τα χαμηλά εισοδήματα. Και βεβαίως το σύνολο του λαϊκού εισοδήματος των χαμηλόμισθων πηγαίνει στην κάλυψη των καταναλωτικών αναγκών. Δεύτερον, όσον αφορά το σκέλος των δαπανών και του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, εμείς δεν θα αντιπαρατεθούμε απλώς και μόνο σε ορισμένες αυξομειώσεις αριθμών ή ποσοστών. Είναι απατηλή ακόμη και αυτού του είδους η αντιπαράθεση. Το κυρίαρχο που πρέπει να απαντηθεί είναι σε ποιον δίνει ο κρατικός προϋπολογισμός, σε ποιον δίνει το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, ποιες προτεραιότητες ιεραρχεί ως κύριες και καλείται να τις εξυπηρετήσει. Στο κάτω-κάτω της γραφής ποιες ανάγκες εξυπηρετεί; Εξυπηρετεί τις ανάγκες της κερδοφορίας του κεφαλαίου ή της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών. Έτσι, για παράδειγμα, στην παιδεία είναι παγωμένες οι δαπάνες. Στην υγεία το ίδιο. Ταυτόχρονα, δεν πρέπει να μας διαφεύγουν από την προσοχή τα τεράστια αδιέξοδα που δημιουργούνται στους νέους από την παιδεία, η οποία υποβαθμίζεται, από την αποσύνδεση του πτυχίου από τα επαγγελματικά δικαιώματα, για να έχουμε ένα νέο τύπο νέου ανθρώπου, μερικά καταρτισμένου, μερικά απασχολήσιμου, μερικά ασφαλισμένου, για να έχει δηλαδή μερική ζωή και όξυνση των αδιεξόδων. Αντίστοιχα παγωμένες παραμένουν οι δαπάνες για την υγεία, με αποτέλεσμα όλο και μεγαλύτερο μέρος των δαπανών για παιδεία, για υγεία να το καταλαμβάνει η ιδιωτική δαπάνη. Ταυτόχρονα, βλέπουμε αύξηση των δαπανών για τη θωράκιση του συστήματος. Έχουμε αύξηση των δαπανών για τη λεγόμενη «εξωτερική οικονομική διπλωματία», που εξυπηρετεί τη διεύρυνση του κεφαλαίου και την είσοδό του σε νέες χώρες και σε νέες αγορές. Ταυτόχρονα, έχουμε σταθερά αυξημένους τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς και κυρίως τις δαπάνες για το ΝΑΤΟ. Ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας προτείνουμε άμεσα να καταργηθούν αυτοί οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί που αφορούν το ΝΑΤΟ, που μαζί με τη χρηματοδότηση του κεφαλαίου άλλωστε αποτελούν τον κύριο υπεύθυνο του δημόσιου χρέους. Αντίστοιχα, στην αγροτική οικονομία η επιμονή της Κυβέρνησης στην αντιαγροτική πολιτική, με βασικούς πυλώνες τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και την νέα Κ.Α.Π., θα επιταχύνει τον κατήφορο της αγροτικής οικονομίας, με ολέθριες συνέπειες στους μικρομεσαίους αγρότες, στο ξεκλήρισμά τους δηλαδή και στη διατροφική εξάρτιση του λαού μας, αλλά και ταυτόχρονα θα εξασφαλίσει προκλητικά κέρδη στους εμποροβιομήχανους. Έτσι, λοιπόν, και το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων αξιοποιείται ως μηχανισμός για την επιτάχυνση της διαδικασίας συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, τη στήριξη και την εξυπηρέτηση των γενικότερων σχεδιασμών και συμφερόντων του. Δεν είναι τυχαίο ότι ένα μεγάλο τμήμα του καλείται να χρηματοδοτήσει τα διάφορα κοινοτικά πλαίσια στήριξης, που στην ουσία τους αυτά τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να υλοποιούν τις αντιλαϊκές ευρωενωσιακές επιλογές, όπως το ΕΣΠΑ 2007-2013. Όμως, και η επιλογή των έργων που θα χρηματοδοτηθούν αμιγώς από τους εθνικούς πόρους θα γίνει με κριτήριο τη συμπληρωματικότητα απέναντι στο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και βασικό εργαλείο για το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων αναδεικνύονται οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εμπορευματοποιούνται τομείς της κρατικής δράσης ακόμη περισσότερο και στον τομέα της παιδείας, της υγείας, αλλά και σε άλλους τομείς και το μεγαλύτερο, βεβαίως, μέρος να κατευθύνεται στα μεγάλα αστικά κέντρα. Έτσι, λοιπόν, επιβεβαιώνεται η κριτική του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για τις συμπράξεις ότι η χρησιμοποίησή τους θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη επιβάρυνση της ανισομετρίας, στην περαιτέρω υποβάθμιση της υπαίθρου, από τη στιγμή που βασικό κριτήριο της βιωσιμότητας αποτελεί ο κύκλος εργασιών, ο οποίος καθορίζεται από το μέγεθος της αγοράς. Και βεβαίως, είναι πανάκριβα έργα για το λαό. Η εμπειρία του Ηνωμένου Βασιλείου είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική. Επίσης, ένα μεγάλο τμήμα κατευθύνεται για να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες του κεφαλαίου. Η ίδια η εισηγητική έκθεση λέει μέσα ότι 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ δόθηκαν ως κίνητρα στις επενδυτικές πρωτοβουλίες του μεγάλου κεφαλαίου. Και θα πει κάποιος: «Μα, δημιούργησαν θέσεις απασχόλησης.» Πόσες; Μόνο είκοσι έξι χιλιάδες. Και πόσες θέσεις χάθηκαν μέσα απ’ αυτήν τη διαδικασία; Πολλαπλάσιες απ’ αυτές. Έτσι, λοιπόν, για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων θα έπρεπε να αξιοποιείται για έργα υποδομής, για τη δωρεάν χρήση από το λαό, που θα συμβάλουν στην ποιότητα των συνθηκών διαβίωσης των λαϊκών στρωμάτων, έργα τα οποία είναι αποκλεισμένα, όπως της αντισεισμικής θωράκισης και της αντιπλημμυρικής προστασίας. Αλλά και η κριτική των άλλων κομμάτων είναι άσφαιρη απέναντι στην πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., μιλήσαμε και πριν, μιλάει για απουσία κυβερνητικής πολιτικής. Από τη στιγμή, όμως, που θέλει να κρύψει τη στρατηγική του επιλογή, ρίχνει όλα τα βάρη στις κυβερνητικές αδυναμίες και ταυτόχρονα αθωώνει, την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και δεν μας λέει εδώ πέρα, γιατί μαστίζει μια τεράστια κρίση την Ισπανία όπου υπάρχει η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Θαπατέρο; Γιατί αντίστοιχη εικόνα υπάρχει στο Νέο Εργατικό Κόμμα της Αγγλίας. Ακριβώς, γιατί αυτή η πολιτική του δεν μπορεί να βγάλει από την κρίση. Δεύτερο ζήτημα. Κάνει έναν πλαστό διαχωρισμό ανάμεσα στην πραγματική οικονομία και στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αλήθεια, ο κ. Βγενόπουλος τι είναι; Είναι της πραγματικής οικονομίας ή του χρηματοπιστωτικού συστήματος; Ο κ. Λάτσης πού ανήκει, που έχει τα ΕΛ.ΠΕ. και έχει και την «EUROBANK»; Άρα, λοιπόν, όλες αυτές οι προτάσεις που κάνει δεν είναι τίποτε άλλο παρά το πώς θα ενισχυθεί το κεφάλαιο. Αντίστοιχη λογική έχει και το Κόμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., το οποίο αν δεν πηγαίνει από τη μια άκρη στην άλλη, από θέσεις νεοφιλελεύθερες σε θέσεις σοσιαλδημοκρατικές, καλλιεργεί μια αυταπάτη. Τι καλλιεργεί και πάλι σήμερα; Τις λεγόμενες σοσιαλιστικές νησίδες, ένα νέο δημόσιο τομέα ο οποίος δεν θα είναι ούτε κερδοφόρος ούτε και ζημιογόνος, λες και θα ζει σε αποστειρωμένο σωλήνα. Επαναφέρει, δηλαδή αποστειρωμένα και αποτυχημένα πρότυπα του ευρωκομμουνισμού, τα οποία έχουν χρεοκοπήσει από τη ζωή. Μιλάνε περί σοσιαλιστικών νησίδων, λες και θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τους σιδερένιους νόμους της καπιταλιστικής οικονομίας που δρουν με κίνητρο το κέρδος. Δεν μπορεί να υπάρχουν τέτοιες επιχειρήσεις. Δεν είναι τυχαίο, οι συνεταιρισμοί, οι εταιρείες λαϊκής βάσης τι έγιναν; Έγιναν ατμομηχανή για να δράσει το μεγάλο κεφάλαιο. Πάρτε για παράδειγμα την ΑΝΕΚ, πάρτε τις Μινωικές Γραμμές. Πού κατέληξαν στο τέλος, ως εταιρείες λαϊκής βάσης; Απ’ αυτήν, λοιπόν, την άποψη είναι μια τεράστια αυταπάτη την οποία θέλει να καλλιεργήσει. Και δεν είναι ζήτημα ότι απλά και μόνον κάνει αποσπασματικές προτάσεις. Κάτι χειρότερο υπάρχει. Πολλές φορές συμπλέει με τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου, δεν θίγει τη δράση του μεγάλου κεφαλαίου γι’ αυτό και παίρνει τα εύσημα από τον ίδιο τον Σ.Ε.Β. Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο συναντιέται και πάει χέρι-χέρι με τη σοσιαλδημοκρατία. Έτσι, λοιπόν, εμείς στο κλίμα της συναίνεσης και της συστράτευσης που καλούν τα αστικά κόμματα, βάζουμε καθαρά το ζήτημα, ποιος θα πληρώσει αυτήν την κρίση, ποιος θα βγει ενισχυμένος; Ενισχυμένος από την κρίση θα βγει ο πραγματικός αντίπαλος του λαού, το μεγάλο κεφάλαιο. Γιατί δεν θα χάσουν όλοι. Κέρδη έχουν οι βιομήχανοι και σήμερα. Και ταυτόχρονα, οι ανατροπές που θα γίνουν στους εργαζόμενους δεν θα έχουν κανένα περιορισμένο χαρακτήρα, αλλά θα είναι διαχρονικές. Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας καταψηφίζει τον κρατικό προϋπολογισμό του 2009. Ο λαός δεν πρέπει να δεχθεί να πληρώσει τα βάρη της κρίσης, γιατί δεν έχει καμμία ευθύνη γι’ αυτήν. Έχει ήδη πληρώσει πάρα πολλά για να στηρίξει την καπιταλιστική ανάπτυξη και την κερδοφορία του κεφαλαίου. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να απαλλαγεί από τις κρίσεις του. Η καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν εξανθρωπίζεται. Δεν κάνουμε ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας προτάσεις διεξόδου από την κρίση, δεν κάνουμε προτάσεις αναδιάρθρωσης του καπιταλιστικού μοντέλου ανάπτυξης, γιατί θα είναι πάντοτε βαθειά εκμεταλλευτικό. Έτσι, λοιπόν, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας καλεί τους εργαζόμενους να κλείσουν τα αφτιά τους στις πολύχρωμες σειρήνες που τους καλούν στην υποταγή και στον κοινωνικό εταιρισμό και να περάσουν στην αντεπίθεση, να απαιτήσουν δηλαδή μέτρα τέτοια και στόχους που θα θίγουν την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου και την ανταγωνιστικότητα. Να απαιτήσουν πλήρη, σταθερή εργασία για όλους. Όχι απολύσεις. Μείωση του εργάσιμου χρόνου, επτάωρο, πενθήμερο, 35άωρο με πλήρη μισθοδοτικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Με αύξηση του κατώτερου μισθού στα 1.400 ευρώ, που θα συμπαρασύρει και την κατώτερη σύνταξη αλλά και το επίδομα ανεργίας στο 80%. Αποκλειστικά, δημόσια, καθολική ασφάλιση, αναβαθμισμένη δημόσια υγεία και παιδεία, με κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας σ’ αυτούς τους τομείς. Αύξηση του ατομικού αφορολόγητου ορίου. Κατάργηση του Φ.Π.Α. και των έμμεσων φόρων στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και φορολογική επιβάρυνση του μεγάλου κεφαλαίου, των κερδών, της μεγάλης κινητής και ακίνητης περιουσίας. Αυτοί οι στόχοι αποτελούν στόχους πάλης, οι οποίοι δεν αντιμετωπίζουν με αποσπασματικό τρόπο τα προβλήματα, αμφισβητούν τη λογική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, διευκολύνουν τη λαϊκή χειραφέτηση και τη ριζοσπαστικοποίηση της λαϊκής συνείδησης. Συμβάλλουν αποφασιστικά στην οικοδόμηση του κοινωνικού μετώπου πάλι, που όχι μόνο θα αμφισβητεί αλλά και θα ανατρέψει το τέλος την εξουσία του κεφαλαίου. Το Κ.Κ.Ε. καλεί το λαό να απαντήσει στο δικό του μονόδρομο, αυτόν δηλαδή της λαϊκής εξουσίας, ο οποίος δεν χωράει στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή αποτελεί τη μόνη ρεαλιστική διέξοδο για το λαό, δηλαδή αντικατάσταση της χρεοκοπημένης και παρασιτικής καπιταλιστικής αγοράς, που γεννά την κρίση από την κεντρικά σχεδιασμένη λαϊκή οικονομία με κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής με τον πλήρη εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Αυτή είναι η μόνη διέξοδος που μπορεί να απελευθερώσει το σύνολο των δυνατοτήτων της κοινωνικής παραγωγής για την ολόπλευρη ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστώ τον κ. Καραθανασόπουλο. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα έξι μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί-καθηγητές από το 4ο Γυμνάσιο Ιωαννίνων. Η Βουλή τους καλωσορίζει. (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής) Το λόγο έχει ο γενικός εισηγητής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Λαφαζάνης. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, μια και είστε εδώ, θέλω να σας εκφράσω μια ειλικρινή μου απορία: αν αυτόν τον προϋπολογισμό τον έχετε φτιάξει για την Ελλάδα, ή για καμμιά άλλη χώρα. Γιατί φαντάζομαι, έχω την εντύπωση, τουλάχιστον, ότι αυτός ο προϋπολογισμός πρέπει να συντάχθηκε μεταξύ Πεκίνου και Στοκχόλμης, γιατί μπορεί να έχει κάποια αξία για μία χώρα που έχει αναπτυξιακούς ρυθμούς τύπου Κίνας 9%-10% και μια χώρα τύπου Σουηδίας, που έχει ένα πολύ μεγάλο κατά κεφαλήν εισόδημα. Οπότε ένας τέτοιος προϋπολογισμός για μία τέτοια θεωρητική χώρα μπορεί να βόλευε για να αποθερμάνει την οικονομία και να ρίξει τα εισοδήματα. Αλλά, αν συντάξατε, κύριε Υπουργέ, τον προϋπολογισμό αυτόν -που πολύ το φοβάμαι- για την Ελλάδα, οδηγείτε αυτήν τη χώρα σε μεγάλη καταστροφή και την κοινωνία σ’ ένα μεγάλο εφιάλτη. Καλά, δεν βλέπετε την πραγματικότητα που υπάρχει γύρω σας; Δεν ακούτε τον κοινωνικό αναβρασμό; Δεν βλέπετε το ξέσπασμα της νεολαίας, μετά το ποτήρι που ξεχείλισε από τη δολοφονία του ανήλικου Αλέξανδρου; Κλείνετε τα μάτια και σ’ αυτές τις πραγματικότητες ακόμα; Δεν αντιλαμβάνεσθε αγωνίες, διεκδικήσεις και αιτήματα, τα οποία μέσα στους δρόμους διαδηλώνει σήμερα η νεολαία και μάλιστα στις μικρότερες ηλικίες των δεκαπέντε και δεκαέξι ετών, κατά προφανή τρόπο και για τα δεδομένα της χώρας μας; Αλλά φοβάμαι ότι και αυτές τις πραγματικότητες αγνοείτε. Κλείνετε τα μάτια και οχυρώνεστε πίσω από μία ετερόκλητη συμμαχία δυνάμεων, η οποία προσπαθεί να ανακαλύψει εσωτερικούς εχθρούς σ’ αυτές τις κινητοποιήσεις. Αυτή η ετερόκλητη συμμαχία δυνάμεων, πίσω από την οποία κρύβεστε, τι πάει να κάνει; Αφήνει συνεχώς υπαινιγμούς για τη στάση, υποτίθεται, του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. απέναντι στις ομάδες κουκουλοφόρων. Ξέρετε, όμως, τι επιτυγχάνετε μ’ αυτόν τον τρόπο; Προσπαθείτε να γυρίσετε τη χώρα δεκαετίες πίσω στις χειρότερες μεταπολεμικές καταστάσεις, όπου, αντί να βλέπουν τα προβλήματα, έβλεπαν τα μιάσματα, τους συμμορίτες και τους εσωτερικούς εχθρούς. Δεν υπάρχουν εσωτερικοί εχθροί, κύριοι της Κυβέρνησης. Οι εχθροί σας είναι τα προβλήματα που δημιουργεί η πολιτική σας και οι πολιτικές που έχουν δημιουργήσει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Μην ψάχνετε, λοιπόν, να βρείτε πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς, οι οποίες τάχα δείχνουν μία ανοχή, ή καλύπτουν κουκουλοφόρους. Γιατί αυτό που θα έλεγα εγώ και θα έχει μία πραγματική αξία είναι ότι ο προϋπολογισμός που καταθέσατε φοράει μία ιδιόμορφη κουκούλα, μία κουκούλα για να μη βλέπει τα πραγματικά προβλήματα και τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, ιδιαίτερα της νεολαίας, μία κουκούλα για να μη βλέπει καν την κρίση που έχουμε σήμερα και να την ξεπερνάει και να φέρνει έναν προϋπολογισμό εκτός τόπου και χρόνου, που θα παροξύνει την κρίση, θα παροξύνει τα κοινωνικά προβλήματα. Τι προϋπολογισμό έχετε καταθέσει; Ποια είναι τα βασικά του χαρακτηριστικά; Το πρώτο χαρακτηριστικό: Μ’ αυτόν τον προϋπολογισμό πάτε να επιβάλετε ένα φορολογικό «τσουνάμι» πρωτοφανές με πρόσθετους φόρους 7.000.000.000 ευρώ και πάνω από 7.000.000.000 ευρώ. Βεβαίως ξέρουμε ότι όλες οι κυβερνήσεις όλων των τελευταίων χρόνων έβαζαν πρόσθετους φόρους, αλλά αυτό το οποίο επιχειρείτε εν μέσω κρίσης όπου χρειάζεται να ανακουφίσετε φορολογικά τους οικονομικά ασθενέστερους είναι απίστευτο, δηλαδή πάτε μέσα στην κρίση να κάνετε μια φοροεπιδρομή σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Μη μου πείτε ότι πάτε να μαζέψετε αυτούς τους πρόσθετους φόρους από τη φοροδιαφυγή. Αυτά τα έχουμε ακούσει απ’ όλες τις κυβερνήσεις και η φοροδιαφυγή γιγαντώνεται και θα αντιμετωπίσετε τη φοροδιαφυγή μέσα στην κρίση όπου ως συνήθως μέσα στην κρίση οι άνθρωποι «στριμωγμένοι» κοιτάζουν μέσα από τη φοροδιαφυγή να συγκρατήσουν τα εισοδήματά τους; Αυτό που πάτε να κάνετε θα επιβάλει κατά μέσο όρο σε κάθε τετραμελή οικογένεια 3.000 ευρώ πρόσθετους φόρους ετησίως μέσα στην κρίση και αυτό το λέτε πολιτική για την αντιμετώπιση της κρίσης και των κοινωνικών προβλημάτων; (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ) Το δεύτερο που κάνετε: Μέσα από τον προϋπολογισμό επιβάλλετε μια νέα σκληρή λιτότητα σε συνέχεια της λιτότητας όλων των προηγούμενων χρόνων με αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις που κατά τι θα ξεπερνούν το 3%. Δεν έχετε πάρει χαμπάρι τι γίνεται; Δεν βλέπετε γύρω σας; Δεν βλέπετε ότι οι μισθοί και οι συντάξεις πλέον έχουν καταρρεύσει και έχουν καταντήσει επιδόματα; Δεν ξέρετε ότι ενάμισι εκατομμύριο εργαζόμενοι παίρνουν μισθό κάτω από 1000 ευρώ, ότι επτακόσιες χιλιάδες εργαζόμενοι συμπολίτες μας παίρνουν μισθό κάτω από 750 ευρώ και οι νέοι συχνά κάτω από 500 ευρώ; Δεν ξέρετε ότι το 70% των συντάξεων είναι κάτω από 600 ευρώ; Δεν γνωρίζετε ότι χάρη και στη συμπαιγνία Π.Α.Σ. και Δ.Α.Κ.Ε., της ηγεσίας της Γ.Σ.Ε.Ε., οι κατώτεροι μισθοί έχουν φθάσει πλέον να είναι σε πραγματικό επίπεδο κάτω από τα μέτρα του 1984, δηλαδή έχουμε πάει τριάντα χρόνια πίσω; Ερχόσαστε σ’ αυτήν τη συγκυρία της κρίσης, της κατάρρευσης μισθών και συντάξεων να μιλήσετε για νέα λιτότητα; Το τρίτο που κάνετε: Υποχρηματοδοτείτε τη γεωργία με αυξήσεις στις γεωργικές δαπάνες κάτω από τα ονομαστικά όρια της προβλεπόμενης αύξησης του Α.Ε.Π.. Ερωτώ: Δεν καταλαβαίνετε τι έχει γίνει στην ύπαιθρο; Δεν βλέπετε την κατάρρευση της αγροτικής παραγωγής; Δεν βλέπετε την κατάρρευση του αγροτικού εισοδήματος; Δεν ξέρετε ότι το 3% και μόνο του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος προέρχεται πλέον από τη γεωργία; Τι πάτε να κάνετε; Ποιος είναι ο στόχος σας; Να εξοντώσετε εντελώς τον αγροτικό κόσμο, ιδιαίτερα τη μικρομεσαία αγροτιά, να ερημώσετε την ύπαιθρο; Το τέταρτο που κάνετε: Καθηλώνετε σε απαράδεκτα επίπεδα της τάξης του 2,5% του Α.Ε.Π. τις δαπάνες για την υγεία και αυτό το κάνετε σε μία περίοδο που το δημόσιο σύστημα υγείας κυριολεκτικά καταρρέει, όταν το 60% των δαπανών για την υγεία που ξοδεύει ο ελληνικός λαός είναι από την τσέπη του. Αυτήν την ώρα καθηλώνετε τις δαπάνες για την υγεία. Πώς θα καλυφθούν οι τεράστιες ανάγκες σε υγειονομικό προσωπικό; Πώς θα καλύψετε τις ανάγκες σε υποδομές στα νοσοκομεία; Πώς θα καλύψετε τις ανάγκες σε εξοπλισμό και σε ιατρικό προσωπικό; Τι θα γίνει; Θα «φεσώσετε» κι άλλο τα νοσοκομεία για να κάνετε πλαστούς προϋπολογισμούς, ενώ τα νοσοκομεία ήδη χρωστάνε πάνω από 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ; Το πέμπτο που κάνετε: Καθηλώνετε επίσης σε απαράδεκτα επίπεδα τις δαπάνες για την παιδεία σ’ ένα ύψος 3% του Α.Ε.Π.. Τρία πάρα κάτι, τρία και κάτι «παίζει» το ποσοστό για την παιδεία. Και αυτό τη στιγμή που διαρκώς η δημόσια παιδεία υποβαθμίζεται, που βράζει η νεολαία και εξεγείρεται. Την ώρα που για να σπουδάσει ένα παιδί χρειάζεται η οικογένειά του να δώσει μια ολόκληρη περιουσία. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός είπε ότι θα πάει τις δαπάνες για την παιδεία στο 5%. Γιατί αθετείτε τις υποχρεώσεις σας; Γιατί αθετείτε δεσμεύσεις σας; Και μπορεί έτσι να δώσετε διέξοδο και απάντηση στην κρίση με τέτοιες δαπάνες για την παιδεία όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος σε δαπάνες για την παιδεία είναι πάνω από 5% και οι δαπάνες για την έρευνα είναι πάνω από 3%; Το έκτο που κάνετε: για πρώτη φορά στην Μεταπολίτευση μειώνετε απόλυτα το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Και το μειώνετε περίπου κατά 10%. Τι σημαίνει αυτή η μείωση; Απλά και σταράτα: αναπτυξιακή αυτοκτονία. Ο προϋπολογισμός σας, κύριοι της Κυβέρνησης, είναι η τέλεια ανακάλυψη, η τέλεια συνταγή θα έλεγα για να σπρωχθεί βίαια η ελληνική οικονομία στην ύφεση και η οικονομία σ’ ένα απερίγραπτο εφιάλτη. Αυτά που βλέπετε στους δρόμους με τα παιδιά των δεκαπέντε και των δεκαέξι χρονών, να διαδηλώνουν ειρηνικά και να προσπαθούν να στείλουν τα δικά τους μηνύματα είναι προανακρούσματα των κοινωνικών εξεγέρσεων που έρχονται μ’ αυτήν την πολιτική που ακολουθείτε. Και, βεβαίως, για όλα αυτά επικαλείστε, κύριοι της Κυβέρνησης, την διεθνή κρίση. Πότε ανακάλυψε η Κυβέρνηση τη διεθνή κρίση; Μπορείτε να μας πείτε; Πότε οι κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κατάλαβαν ότι υπάρχει διεθνής κρίση; Γιατί εδώ έχω το γενικό πρακτικό από την περυσινή συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Μίλησε όλο το οικονομικό επιτελείο, μίλησαν οι γενικοί και ειδικοί εισηγητές της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και των άλλων κομμάτων. Ούτε μια κουβέντα για την τότε εξελισσόμενη διεθνή καπιταλιστική κρίση. Την ξεχάσατε. Δεν την βλέπατε. Την αποσιωπούσατε. Ή την θεωρούσατε ένα μικρό επεισόδιο σε όλη αυτήν την εξέλιξη. Σας διαβάζω, λοιπόν, τι έλεγα εγώ εκ μέρους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Είναι πράγματα γραμμένα στο γενικό πρακτικό. «Πρέπει να αντιληφθείτε» έλεγα, πέρυσι, το 2007 «ότι έχει ξεκινήσει μια διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση με αφορμή τα επισφαλή στεγαστικά δάνεια των Η.Π.Α.. Η κρίση αυτή που ξεκίνησε από τον περασμένο Ιούλιο, δηλαδή, τον Ιούλιο του 2007, όχι μόνο δεν ανακόπτεται αλλά συνεχώς βαθαίνει και επεκτείνεται. Η Κυβέρνηση δεν εκτιμά σοβαρά την σημασία αυτής της κρίσης και τις ενδεχόμενες επιπτώσεις της στην παγκόσμια οικονομία αλλά και στην ανάπτυξη στην Ελλάδα. Η διεθνής πιστωτική κρίση» έλεγα τότε «παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες που γίνονται διεθνώς για την συγκράτησή της θα λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις οι οποίες θα οδηγήσουν σε ύφεση όχι μόνο την οικονομία των Η.Π.Α. αλλά και την παγκόσμια οικονομία. Η ρίζα αυτής της διεθνούς πιστωτικής κρίσης βρίσκεται στην πρωτοφανή διεθνή υπερσυσσώρευση κεφαλαίου σε λίγα χέρια, καθώς και στην επεκτεινόμενη παγκόσμια κερδοσκοπία. Η πιθανότητα μιας παγκόσμιας ύφεσης, η βεβαιότητα υποχώρησης των τιμών παγκόσμιας ανάπτυξης είναι βέβαιο ότι θα έχει επιπτώσεις στη χώρα μας. Η πρόβλεψη του προϋπολογισμού του 2008 για ανάπτυξη της τάξης του 4% όχι μόνο είναι παρακινδυνευμένη αλλά βρίσκεται και εκτός τόπου και χρόνου. Ο προϋπολογισμός του 2008 λόγω των προβληματικών αυτών εκτιμήσεων όχι μόνο θα πέσει έξω αλλά και θα βρεθεί κυριολεκτικά στον αέρα. Η υποχώρηση των ρυθμών ανάπτυξης του 2008 όχι μόνο δεν μπορεί να αποκλειστεί αλλά και το ερχόμενο έτος μπορεί να αποδειχθεί αφετηρία μιας σταδιακής ύφεσης της ελληνικής οικονομίας». Τα γράφετε στα παλιά σας τα παπούτσια βεβαίως. Και ο λόγος που το κάνατε και η Κυβέρνηση και η Αξιωματική Αντιπολίτευση είναι απλός. Όχι γιατί δεν γνωρίζατε αλλά γιατί είστε τόσο δογματικά προσηλωμένοι στο νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό που δεν πιστεύατε ότι αυτό το ουρανόπεμπτο σύστημα μπορεί να υποστεί κρίση και πολύ περισσότερο να αποτύχει και να οδηγείται στην σημερινή κατάρρευση. Και τώρα όμως που η κρίση διεθνώς βγάζει μάτια δεν θέλετε να δείτε τα χαρακτηριστικά της και, κυρίως, δεν θέλετε να βγάλετε συμπεράσματα για την έκταση και το βάθος της και συμπεράσματα για τις πολιτικές που πρέπει να ακολουθήσετε. Γι’ αυτό επιμένετε, όχι να αλλάξετε πολιτική, αλλά να κλιμακώσετε το νεοφιλελεύθερο μονόδρομο που οδήγησε στην κρίση. Επίσης η Αξιωματική Αντιπολίτευση, αντί και αυτή να βγάλει συμπεράσματα, επιδίδεται σε ασκήσεις προτασιολογίας, χωρίς να αμφισβητεί τα θεμελιώδη μεγέθη, τις θεμελιώδεις δομές του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, οι οποίες, εάν δεν ανατραπούν, δεν μπορεί να υπάρξει διαφορετική προοδευτική εξέλιξη. Σήμερα ο προϋπολογισμός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα έπρεπε να έχει ως κέντρο του τη νεολαία. Γιατί η νεολαία είναι το μέλλον της πατρίδας μας, γιατί η νεολαία πρωτοπόρα βγαίνει σήμερα στους δρόμους και εκφράζει ανάγκες όχι μόνο δικές της, αλλά όλης της κοινωνίας και της χώρας. Εσείς, όμως, κύριοι της Κυβέρνησης –και όχι μόνο της Κυβέρνησης- τι κάνετε; Αντί να αντιληφθείτε το σφυγμό της νεολαίας, τα αιτήματά της, τις αγωνίες της, προσπαθείτε να υποκινήσετε τους νοικοκυραίους και τα συντηρητικά αντανακλαστικά τους σε βάρος της νέας γενιάς. Όμως, εάν θέλετε να μιλήσουμε σ’ αυτό το επίπεδο του νοικοκύρη, να μιλήσουμε και σ’ αυτό. Τι κάνει ο νοικοκύρης με τον οικογενειακό προϋπολογισμό του, κύριοι της Κυβέρνησης; Το πρώτο πράγμα που κάνει ένας νοικοκύρης στον οικογενειακό προϋπολογισμό του είναι να μεριμνήσει για τις ανάγκες και να φροντίσει τα παιδιά του, να τα μορφώσει και να τα σπουδάσει και κατά δεύτερο λόγο σκέφτεται τον εαυτό του. Και για να το κάνει αυτό, δέχεται να υποστεί και στερήσεις, να κάνει θυσίες. Εσείς τι κάνετε; Καταθέτετε έναν προϋπολογισμό που υψώνει ακόμα μεγαλύτερα τείχη απέναντι στη νέα γενιά της πατρίδας μας. Αγεφύρωτα, πανύψηλα τείχη απέναντι στη νέα γενιά. Σας είπα για τις δαπάνες για την παιδεία, πού τις έχετε φτάσει και γιατί δεν ανταποκρίνεστε σε στοιχειώδεις απαιτήσεις των καιρών. Όμως, δεν κάνετε μόνο αυτό με τη νεολαία. Από τη δεκαετία του ‘90 κλιμακώνετε τώρα εσείς, ως Κυβέρνηση, μια πολιτική η οποία χειροτερεύει συνεχώς τη θέση της νεολαίας, ιδιαίτερα της εργαζόμενης και σπουδάζουσας νεολαίας, απέναντι στη θέση που έχουν οι μεγαλύτερες γενιές. Βροχή οι νόμοι από τη δεκαετία του ’90, με τους οποίους τι επιχειρείτε; Επιχειρείτε να χειροτερεύσετε τα εργασιακά, τα μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα ιδιαίτερα της νέας γενιάς. Μιλάμε για τη γενιά των 700 ευρώ, η οποία πολλές φορές έχει και διδακτορικό και μεταπτυχιακό, το οποίο έχει κοστίσει μια περιουσία στην οικογένειά της. Κάνουμε, όμως, ένα μικρό λάθος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Η γενιά των 700 ευρώ πάει να γίνει πλέον εξαίρεση. Κανονικά πρέπει να μιλάμε για τη γενιά των 400 και των 500 ευρώ. Αυτοί είναι οι μισθοί που παίρνει σήμερα η νεολαία. Κανόνας πάει να γίνει οι νέοι να δουλεύουν ως συμβασιούχοι, με την ομηρεία των συμβάσεων. Κανόνας πάει να γίνει οι νέοι να δουλεύουν με επινοικίαση, το σύγχρονο δουλεμπόριο. Κανόνας πάει να γίνει το μπλοκάκι, το οποίο σπεύσατε μάλιστα να φορολογήσετε, καταργώντας το αφορολόγητο όριο. Κανόνας πάει να γίνει να δουλεύει ο νέος πολλές φορές και να έρχεται το κράτος να πληρώνει είτε τα ασφάλιστρά του είτε το μισθό του, για να τον προσλάβει ο εργοδότης. Κανόνας πάει να γίνει η ανεργία και η υποαπασχόληση για τους νέους μέχρι τα τριάντα και συχνά τα τριάντα πέντε τους χρόνια. Αυτό το καθεστώς έχετε επιβάλει στην νεολαία. Και αυτό το καθεστώς έχει όνομα. Λέγεται «ηλικιακός ρατσισμός». Εδώ επιτρέψτε μου να διαφωνήσω πλήρως και με περισπούδαστες προτάσεις, που απευθύνει κατά τα άλλα η Αξιωματική Αντιπολίτευση, για να φροντίσει τους νέους και την προοπτική τους. Ποιες είναι αυτές οι προτάσεις; Μας είπε στην αρχή για τετραετή ανασφάλιστη εργασία των νέων. Μετά το διόρθωσε και λέει «με ασφάλιση, αλλά τα ασφάλιστρα θα τα πληρώνει το κράτος και όχι ο εργοδότης». Δηλαδή ποιοι θα τα πληρώνουν; Οι φορολογούμενοι. Αυτό βοηθάει τη νεολαία; Είναι μέτρο για να βοηθηθεί ο νέος σήμερα; Δηλαδή ποια είναι η πολιτική και η τακτική; Τζάμπα εργασία νεανική στους εργοδότες και να την επωμίζονται οι φορολογούμενοι; Αυτού του είδους τα μέτρα ανοίγουν τις πύλες ενός νέου εργασιακού μεσαίωνα. Ανοίγουν τις πύλες νέων αντιθέσεων, ανάμεσα σε νέους και παλαιότερους. Διότι τι θα κάνει ο εργοδότης με αυτές τις απίθανες παροχές που ούτε στα πιο μύχια όνειρά του δεν τις είχε φανταστεί; Θα απολύει τους μεγαλύτερους, για να παίρνει τετραετούς ανασφάλιστης εργασίας νέους, που δεν θα πληρώνει, δηλαδή, αυτός τα ασφάλιστρα, για φθηνό εργατικό κόστος. Αυτές δεν είναι πολιτικές για να αντιμετωπίσουν τα νεανικά προβλήματα και τη νεανική ανασφάλεια, το νεανικό δουλεμπόριο, το οποίο εξελίσσεται. Αυτήν την ώρα χρειάζεται να καταργηθούν όλοι οι νόμοι, οι οποίοι άρχισαν να θεσπίζονται από τη δεκαετία του ’90 και από όλες τις κυβερνήσεις και τους κλιμακώνετε, ως Κυβέρνηση, οι οποίοι νόμοι κάνουν αυθαίρετες αρνητικές διακρίσεις σε βάρος της νέας γενιάς που καταργούν το εργατικό δίκαιο απέναντι στη νέα γενιά. Δεν είναι δυνατόν, κύριοι της Κυβέρνησης, να μιλάμε για τον ίδιο χώρο δουλειάς σε πολλές Δ.Ε.Κ.Ο. και να έχετε άλλο καθεστώς για τους μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενους και να έχετε επιβάλει άλλο χειρότερο καθεστώς για το νέο που δουλεύει δίπλα του. Ποια χώρα θέλουμε να διαμορφώσουμε; Ποιο είναι το μέλλον αυτής της χώρας; Με ποια παιδιά και με ποια νεολαία θα διαμορφώσουμε αυτή τη χώρα, όταν της λέμε ότι το μέλλον σου θα είναι χειρότερο -το επιβάλλουμε εμείς οι μεγαλύτεροι- πολύ χειρότερο απ’ αυτό που είχαν και έχουν οι πατεράδες σου και παππούδες σου. Πότε έχει ξαναγίνει αυτό στην Ελλάδα που θέλουμε να το διαμορφώσουμε και θέλουν οι πολιτικές σας και οι πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων να το διαμορφώσουν, ως μέλλον, για τη νέα γενιά και τη χώρα μας; Βεβαίως δεν θα αναφερθώ καθόλου στο θέμα του Ταμείου Φτώχειας, του Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής, το οποίο υποτίθεται ότι είναι η μεγάλη ανακάλυψη της Κυβέρνησης για να βοηθήσει τους φτωχούς στη χώρα μας. Τι βάζετε στο Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, κύριοι; Τριακόσια πενήντα εκατομμύρια ευρώ φέτος και 100.000.000 ευρώ από τον περυσινό προϋπολογισμό. Τετρακόσια πενήντα εκατομμύρια. Ξέρετε πόσους φτωχούς έχουμε στην Ελλάδα με τα επίσημα στοιχεία; Πάνω από δύο εκατομμύρια. Αν κάνουμε αυτήν την απλή διαίρεση, ξέρετε τι αναλογεί ημερησίως σε κάθε φτωχό στη χώρα μας; Πενήντα λεπτά. Πενήντα λεπτά για να ζήσουν ποιοι; Τα άτομα που ζούνε μόνα τους και έχουν εισόδημα –γιατί αυτό είναι το όριο της φτώχειας- κάτω από 6.000 ευρώ το χρόνο. Ζει κανένας με κάτω από 6.000 ευρώ το χρόνο; Μπορεί να ζήσει τετραμελής οικογένεια με κάτω από 12.000 ευρώ το χρόνο που είναι το όριο της φτώχειας; Θα τους δώσετε πενήντα λεπτά και λέτε ότι κάνετε Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής; Ταμείο κοινωνικής αποσταθεροποίησης κάνετε. Ταμείο εμπαιγμού, ταμείο κοροϊδίας των φτωχών που έχει δημιουργήσει η πολιτική σας. Και ακόμη μεγαλύτερος είναι ο εμπαιγμός και η κοροϊδία, διότι όταν δίνετε 1 ευρώ στους φτωχούς, πάτε και στηρίζετε τις τράπεζες με πάνω από 56 ευρώ. Πού βρίσκονται τα λεφτά για να πηγαίνουν στους τραπεζίτες και το τραπεζικό κεφάλαιο και δεν βρίσκονται λεφτά για τους φτωχούς; Βεβαίως εμείς δεν ζητάμε ελεημοσύνη, δεν ζητάμε φιλοδωρήματα για να καταπολεμηθεί η φτώχεια. Η φτώχεια χρειάζεται άλλου είδους πολιτική, η οποία θα μειώσει, πραγματικά, τις κοινωνικές ανισότητες. Θα επιβάλλει φορολογική δικαιοσύνη, θα αυξήσει μισθούς και συντάξεις. Θα επιβάλλει μια πολιτική πλήρους απασχόλησης, θα επιβάλλει, τελικά, μια νέα δίκαιη ανθρώπινη κοινωνία. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ δεν οδηγούμαστε μόνο με πολιτικές κοινωνικής αδικίας, έσχατης κοινωνικής ανισότητας και απίστευτης κοινωνικής αναλγησίας. Δυστυχώς η Κυβέρνησή σας κλιμακώνει ένα μοντέλο, το οποίο διαμόρφωσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις που οδηγεί την ελληνική οικονομία από το κακό στο χειρότερο. Επαίρονταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την ισχυρή οικονομία. Θριαμβολογείτε και εσείς ότι με τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις σας έχετε θωρακίσει την οικονομία και την έχετε θωρακίσει τόσο πολύ που δεν θα έχει προβλήματα από την κρίση, τα προβλήματα θα είναι απειροελάχιστα ή εν πάση περιπτώσει δεν θα είναι ουσιαστικά. Αυτή τη μυθολογία σήμερα μπροστά στην κρίση δεν την πιστεύει κανένας και καταρρέει διότι οι αναπτυξιακοί ρυθμοί των τελευταίων χρόνων πού στηρίχτηκαν; Στην παραγωγική ανασυγκρότηση, στις εξαγωγές μας, στις υγιείς επιχειρήσεις μας, σ’ ένα κοινωνικό κράτος; Πού στηρίχτηκαν; Στηρίχτηκαν σ’ έναν υπέρμετρο δανεισμό ο οποίος κάλπαζε από τη δεκαετία του ΄90 και έχει φθάσει σήμερα σε απίστευτα ύψη, σ’ ένα δανεισμό που το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης μαζί με το χρέος των ιδιωτών ξεπερνάει τα 500.000.000.000 ευρώ, ασύλληπτο ποσό. Ήταν δάνεια που δεν πήγαιναν για επενδύσεις, αλλά δάνεια τα οποία συντηρούσαν τη δημόσια και την ιδιωτική κατανάλωση με αβέβαια εισοδήματα του μέλλοντος, ένας δανεισμός που σήμερα έχει γίνει θηλιά στο λαιμό της χώρας μας και αυτός ο δανεισμός στην ουσία –το έχω πει και άλλες φορές- υποκρύπτει την επιδότηση των υπερκερδών, διότι αντί να στηρίξουμε ό,τι μπορούμε να στηρίξουμε κοινωνικά στην αναδιανομή του εισοδήματος, αυξάναμε τα υπερκέρδη και δανειζόταν η χώρα αλλά και οι ιδιώτες με τεράστια υπερκέρδη των τραπεζών και με ληστρικούς όρους προκειμένου να συντηρούμε ένα επίπεδο κατανάλωσης το οποίο όμως δεν στηριζόταν σε κανένα πραγματικό επίπεδο. Πού βρίσκεται σήμερα η παραγωγή διάρθρωση της χώρας; Πού βρίσκονται οι επενδύσεις; Επαίρονταν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά και σεις για τις μεγάλες επενδύσεις σ’ αυτήν τη χώρα. Δεν μας λέτε όμως ποιες επενδύσεις. Το 80% των επενδύσεων στην Ελλάδα είναι σε κατασκευές και μέσα μεταφοράς. Μόνο το 20% σε εξοπλισμό. Και από το 20%, αν αφαιρέσουμε τις εξαγορές και τις ιδιωτικοποιήσεις και τις αποσβέσεις, τα επίπεδα επενδύσεων σε εξοπλισμό είναι ασήμαντα, ανύπαρκτα. Το αποτέλεσμα; Έχουμε γίνει μια οικονομία σχεδόν αποκλειστικά υπηρεσιών και μάλιστα υπηρεσιών κακής ποιότητας. Το 80% περίπου της ελληνικής οικονομίας είναι υπηρεσίες. Το 3% και κάτι είναι η αγροτική παραγωγή και είμαστε στον πάτο όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όλης της Ευρώπης όσον αφορά τη βιομηχανία με το 13% του Α.Ε.Π. Γι’ αυτό βλέπουμε από χρόνο σε χρόνο να κλιμακώνονται τα τεράστια ελλείμματα στο εμπορικό ισοζύγιο και στο ισοζύγιο πληρωμών. Αυτό που έκανε μόνο η χώρα αυτή από τη δεκαετία του ΄90 και κλιμακώνετε εσείς, τι είναι; Να δανείζεται για να καταναλώνει, δημόσιο και ιδιώτες, σε όφελος των τραπεζών και να πουλάει τις δημόσιες επιχειρήσεις, να πουλάει τη δημόσια περιουσία, να πουλάει ακόμα φυσικά και πολιτιστικά μνημεία αυτής της χώρας. Οι εισπράξεις από τις ιδιωτικοποιήσεις είναι 22.000.000.000 ευρώ. Επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. 15.000.000.000 και 7.000.000.000 επί Νέας Δημοκρατίας. Πουλήσατε όλη τη χώρα. Το δόγμα είναι «πωλείται η Ελλάς». Δώσατε τον Ο.Τ.Ε. στην κρατικών συμφερόντων «DEUTSCHE TELEKOM», πάτε να δώσετε τα λιμάνια σε κρατικών συμφερόντων επίσης εταιρείες κινέζικες, την Κόσκο και την Χάτσισον. Ψάχνετε να δώσετε την Ολυμπιακή στην κρατικών επίσης συμφερόντων «DUBAI AIRPORT». Και ερωτώ: Το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να στηρίξει δημόσιες επιχειρήσεις. Μπορεί το γερμανικό κράτος, το κινέζικο κράτος; Το Κατάρ μπορεί να το κάνει; Αυτή η πολιτική η οποία ξεκίνησε από τη δεκαετία του ΄90 και κλιμακώνετε σήμερα εσείς, μετατρέπει σταδιακά τη χώρα μας σε μπανανία των ιδιωτικών συμφερόντων, μπανανία των αγορών, μπανανία των πολυεθνικών εταιρειών. Το αποτέλεσμα; Για τόκους, μερίσματα και κέρδη να φεύγουν στο εξωτερικό καθαρά, αν αφαιρέσουμε τις εισπράξεις, 10.000.000.000 ευρώ ετησίως, ένα μυθώδες ποσό που είναι ο φόρος νεοϋποτέλειας της χώρας απέναντι στις χρηματιστηριακές αγορές, τις κεφαλαιαγορές, τις πολυεθνικές εταιρείες και στους δανειστές μας. Αυτό το αναπτυξιακό μοντέλο δεν έχει μέλλον. Έχει τελειώσει, μέσα στην κρίση καταρρέει, οδηγεί τη χώρα από το κακό στο χειρότερο, αν όχι και στον όλεθρο. Και αυτή είναι η ώρα που πρέπει να αλλάξουμε πορεία. Η χώρα χρειάζεται μια νέα προοδευτική ανάπτυξη που θα έχει στο κέντρο της τον άνθρωπο και το περιβάλλον, μια νέα προοδευτική αναπτυξιακή προοπτική με σοσιαλιστικό ορίζοντα. Και όταν λέω σοσιαλιστικό ορίζοντα, εννοώ ένα νέο σοσιαλισμό πέρα από τα αποτυχημένα πρότυπα του υπαρκτού σοσιαλισμού. Και, βεβαίως, για να πάμε σ’ αυτήν την κατεύθυνση, πρέπει να αμφισβητήσουμε τη νεοφιλελεύθερη αρχιτεκτονική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν έχω το χρόνο να μιλήσω περισσότερο επ’ αυτού, αλλά μπορώ να σχολιάσω το απαράδεκτο, ότι η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σ’ αυτήν την Αίθουσα ψήφισαν τη νεοφιλελεύθερη μονεταριστική συνθήκη της Λισαβόνας. Και επειδή αυτή η συνθήκη απορρίφθηκε από τον ιρλανδικό λαό με θεσμικό πραξικόπημα για το οποίο δεν μιλάνε και τα δύο κόμματα, επιχειρείται ξανά να ψηφίσει ο ιρλανδικός λαός, για να την επικυρώσει. Δηλαδή, κάνουμε τα δημοψηφίσματα αλλά όταν οι λαοί αντιδρούν, θα τους βάζουμε να ψηφίζουν όσες φορές χρειάζεται μέχρι να πουν το «ΝΑΙ». Αυτή είναι η δημοκρατία πάνω στην οποία οικοδομείται η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή η πρόταση που κάνουμε είναι ρεαλιστική για μια νέα προοδευτική πορεία, μια νέα ανάπτυξη με ορίζοντα ένα νέο σοσιαλισμό. Και να πω και κάτι. Μας λέτε ότι δεν κάνουμε προτάσεις και ειδικότερα ότι δεν κάνουμε προτάσεις σε κάθε τομέα. Δεν ξέρω αν διαβάζετε τα κείμενά μας. Δεν ξέρω αν παρακολουθείτε αυτά τα οποία λέμε. Ίσως, να τα θεωρείτε ότι λέγονται από ανθρώπους των σπηλαίων. Βλέπετε, όμως, ότι επιβεβαιώνονται καθημερινά από τις εξελίξεις και από τις καταστάσεις που αντιμετωπίζει όχι μόνο η Ελλάδα αλλά η Ευρώπη και όλη η ανθρωπότητα. Σήμερα αυτές οι προτάσεις τις οποίες αναδεικνύουμε και επεξεργαζόμαστε συνεχώς αποτελούν την ώριμη ανάγκη. Η χώρα δεν μπορεί να βαδίσει με τον παλιό τρόπο, με το παλιό πολιτικό, οικονομικό σύστημα, με το παλιό πολιτικό κατεστημένο των δύο κομμάτων που εναλλάσσονται στην εξουσία. Αυτήν την ώρα χρειάζεται να ηττηθεί, να συντριβεί η πολιτική της Κυβέρνησής σας, να ηττηθεί συνολικά ο δικομματισμός, να ενισχυθούν οι δυνάμεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που αντιπροσωπεύουν μία νέα ανατρεπτική, σύγχρονη δημοκρατική Αριστερά. Χρειάζεται πολύ περισσότερο, βεβαίως, να αναπτυχθούν οι ενωτικοί μαζικοί αγώνες των εργαζομένων και πρώτα από όλα της νεολαίας. Είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό που βλέπουμε, για τα παιδιά που διαδηλώνουν ειρηνικά στους δρόμους, για τα παιδιά των δεκαπέντε, δεκαέξι χρόνων, για τους φοιτητές που αφυπνίζουν την ελληνική κοινωνία και αποτελούν ένα πρωτοπόρο οδηγό της αυτήν τη στιγμή. Είμαστε στο πλάι τους όσο και να αντιδρούν κάποιοι, όσο και να προσπαθούν να σηκώσουν σύννεφα συκοφαντίας και λάσπης. Δεν λασπώνονται οι νέοι. Δεν λασπώνονται πολύ περισσότερο αυτοί που τους στηρίζουν στους ειρηνικούς ενωτικούς αγώνες τους. Η νεολαία μας ανοίγει τα μάτια. Εμείς πιστεύουμε ότι οι κρίσεις δεν φέρνουν μόνο δυσκολίες και καταστροφές. Οι κρίσεις μπορεί να αξιοποιηθούν από τους λαούς και τις χώρες και ως ευκαιρία για να ανοίξουν καινούργιους ελπιδοφόρους ορίζοντες. Γι’ αυτούς τους ελπιδοφόρους ορίζοντες παλεύουμε εμείς εδώ σήμερα ως ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Για όλους αυτούς τους λόγους είναι προφανές ότι καταψηφίζουμε αυτόν τον προϋπολογισμό ο οποίος είναι προϋπολογισμός κρίσης που οδηγεί τη χώρα μας σε κρίση και την κοινωνία σε εφιάλτη. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο γενικός εισηγητής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΙΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Πριν αρχίσω νομίζω ότι πρέπει να αποτίσω τον οφειλόμενο φόρο τιμής σ’ έναν αλύγιστο Έλληνα ο οποίος έφυγε αυτές τις μέρες από κοντά μας, στον Τάσσο Παπαδόπουλο τον οποίο πλέον σκεπάζει η γη της μαρτυρικής του πατρίδας. Έτσι και αλλιώς, όμως, «του αντρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δεν λογιέται». Τώρα που βρισκόμαστε στην τελική ευθεία της συζήτησης για τον προϋπολογισμό να κάνω την ευχή που έκανα και στην επιτροπή. Να πω ότι θα ήθελα αυτή η διαδικασία να είναι ένας γόνιμος διάλογος, να μην υπάρχουν παράλληλοι μονόλογοι και να υπάρχει προθυμία επικοινωνίας και διαλόγου όπως γίνεται και σε διεθνή όργανα. Έχω εμπειρία από την Ευρωβουλή. Υπάρχει συζήτηση. Πολλές φορές η Κομισιόν και το Συμβούλιο δέχονται τις τροπολογίες, εκατοντάδες τροπολογίες, που καταθέτουν οι Ευρωβουλευτές. Άρα θα μπορούσαμε και εμείς να συνεννοηθούμε στην πατρίδα μας γι’ αυτόν τον προϋπολογισμό, διότι νομίζω ότι η διαδικασία τις περισσότερες φορές τα προηγούμενα χρόνια ήταν κουραστική, δεν νομίζω ότι φάνηκε μόνο σ’ εμένα κουραστική, μας παρακολουθεί και ο κόσμος από την τηλεόραση. Αν κάποιος θα ήθελε να δώσει ένα όνομα σ’ αυτόν τον προϋπολογισμό, δηλαδή να τον χαρακτηρίσει με δύο λέξεις, θα τον έλεγε «φάντασμα» και «ακρότητα» ή -αν θέλετε- «το φάντασμα της ακρότητας». Γιατί; Γιατί είναι φάντασμα -παριστάνει ότι είναι προϋπολογισμός, αλλά είναι στον αέρα, ξέρουμε όλοι τι γίνεται με τη διεθνή κρίση- και ακρότητα γιατί είναι, πράγματι, ο ορισμός της ακρότητας να βάζεις πρόσθετους φόρους 7.000.000.000 ευρώ σε συνθήκες θυελλώδους κρίσης, να μην κόβεις κρατικές σπατάλες, να προσλαμβάνεις δεκάδες χιλιάδες υπαλλήλους και θα επανέλθω με στοιχεία ακόμη πιο κάτω, να έχεις μείωση των Δημοσίων Επενδύσεων, μείωση των εισροών από την Ευρωπαϊκή Ένωση και παράλληλα να προβλέπεις –λέει- αύξηση εξαγωγών, αύξηση επενδύσεων, σταθερή ανεργία και ανάπτυξη 2,5%. Ανάπτυξη και επενδύσεις δεν υπάρχουν, όταν ο καθένας βλέπει ότι έχετε σηκώσει λευκή σημαία, δεν μπορείτε να προστατεύσετε εμπόρους από το πλιάτσικο δίπλα στη Βουλή και το Μέγαρο Μαξίμου, ούτε καν το αυτονόητο να δώσετε το 1.000.000.000 ευρώ από τα 28.000.000.000 ευρώ που επιφυλάξατε για τις τράπεζες, 1.000.000.000 ευρώ, λοιπόν, σε όσους εμπόρους και πολίτες έπαθαν ζημιά από τα πρόσφατα τρομερά επεισόδια. Ανάπτυξη υπάρχει, όταν γίνονται επενδύσεις στην Ελλάδα και όχι στην Τουρκία, όπως έγινε με τα 5.000.000.000 που δόθηκαν στην «FINANCE BANK» και 5.000.000.000 σημαίνει πάνω από το μισό του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για το 2009. Καταντούν πραγματικά, νομίζω, παραπάνω από βαρετές οι συνεχείς αποστροφές περί ορθολογικοποίησης, περιστολής δαπανών κ.λπ.. Τα έχει βαρεθεί ο κόσμος, τα ακούει χρόνια. Ας είμαστε ρεαλιστές: Δύο τομείς απέμειναν πλέον στην ελληνική οικονομία, ο ένας τομέας είναι ο τουρισμός και ο άλλος είναι η ναυτιλία. Στη ναυτιλία, λοιπόν, πλέον μισοί-μισοί είναι οι Έλληνες και οι ξένοι ναυτικοί πάνω στα ελληνόκτητα πλοία, αυτά λένε τα στοιχεία της Ε.Σ.Υ.Ε., ενώ ο τουρισμός θα έχει οριακή πτώση, πράγματι, φέτος γύρω στο 2%, αλλά θα έχει μεγάλη πτώση το 2009 και το 2010, γιατί μ’ αυτά τα χάλια που παρουσίασαν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, αυτό το χάλι, το αίσχος, οι εικόνες που έφτασαν στο εξωτερικό, καταφέρατε με την ανεπάρκειά σας να εξανεμίσετε ακόμα και το κεφάλαιο που είχαμε συσσωρεύσει με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Θα καταθέσω, λοιπόν, στα Πρακτικά το μηνιαίο στατιστικό δελτίο της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Μιλάμε για μία κατάσταση στην οποία δεν υπάρχει ανάπτυξη και για να είμαστε ακριβείς η μόνη ανάπτυξη που υπάρχει είναι οι τράπεζες, τα ξενυχτάδικα και οι καφετέριες. Αυτό είναι το μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο προωθείτε πλέον στην Ελλάδα. Ξένες, άμεσες επενδύσεις των Ελλήνων, των ελληνικών επιχειρήσεων, στο εξωτερικό, ήταν σχεδόν 2.000.000.000 ευρώ το οκτάμηνο του 2008, δηλαδή οι ελληνικές επιχειρήσεις επενδύουν στο εξωτερικό και όχι στην Ελλάδα. Η Τουρκία όμως έχει τραβήξει μέχρι τώρα 12.000.000.000 δολάρια ξένες άμεσες επενδύσεις, τα FDI, ενώ πέρυσι προσήλκυσε 16.000.000.000 δολάρια. Και μια και μιλάμε και για την Τουρκία, να θυμηθούμε και την υπογεννητικότητα: εκατόν έντεκα χιλιάδες τετρακόσιες γεννήσεις πέρυσι, εκατόν δέκα χιλιάδες θάνατοι στην Ελλάδα. Δηλαδή, οι γεννήσεις περισσότερες από τους θανάτους μόνο χίλιες τετρακόσιες. Και αυτό βρίσκεται στο δελτίο της Ε.Σ.Υ.Ε., το οποίο μόλις κατέθεσα στα Πρακτικά. Στον προϋπολογισμό που μας παρουσιάσατε, κύριε Υπουργέ, ο στόχος για φόρους είναι 61.000.000.000 ευρώ, δηλαδή συν 7.000.000.000 ευρώ εν σχέσει με το 2008. Όμως, μόνο για τοκοχρεολύσια και πετρέλαιο πληρώνουμε 53.000.000.000 ευρώ: 61.000.000.000 ευρώ φόροι, 53.000.000.000 ευρώ τοκοχρεολύσια και πετρέλαιο, δηλαδή δαπάνες που γίνονται αμέσως καπνός. Ό,τι θα εισπράξετε από τους φόρους περίπου θα δώσετε για τοκοχρεολύσια που είναι οι αλυσίδες στα πόδια της Ελλάδας και βέβαια το πετρέλαιο, μη παραγωγική δαπάνη. Όταν μας είχε φοιτητές ο κ. Αλογοσκούφης στο μεταπτυχιακό της Α.Σ.Ο.Ε.Ε. μας μάθαινε για την ελαστικότητα των φορολογικών εσόδων, την οποία εσείς υπολογίζετε στον προϋπολογισμό σας στο 2,25, ενώ για τον Φ.Π.Α. την ελαστικότητα την υπολογίζετε στο 1,8. Όμως, το πανελλήνιο ρεκόρ ελαστικότητας φορολογικών εσόδων τα τελευταία επτά χρόνια ήταν 1,45. Πώς θα πάει τώρα 2,25 μέσα σε συνθήκες θυελλώδους κρίσης μένει να μας το εξηγήσετε. Και αν δεν φτάσει, λοιπόν, το 2 η ελαστικότητα, μήπως από τα 7,1 δισεκατομμύρια νέων φόρων τα οποία επιβάλλετε τα 6.000.000.000 ευρώ είναι φορολογικά έσοδα που είναι τελικά στον αέρα; Ακούστε τι γράφει ο κ. Χατζηνικολάου στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» στις 12 Οκτωβρίου: «Ήδη αρκετές επιχειρήσεις έχουν σταματήσει να αποδίδουν τους αναλογούντες φόρους προς το δημόσιο, όπως για παράδειγμα τον Φ.Π.Α., εξαιτίας αφ’ ενός της έλλειψης ρευστότητας και αφ’ ετέρου για να μπορέσουν να υπαχθούν στη ρύθμιση περί περαίωσης». Το δημόσιο χρέος είναι 273.000.000.000 ευρώ. Κάθε παιδί δηλαδή χρωστάει 22.000 ευρώ. Ακόμα και τα νεογέννητα χρωστάνε. Στο «ΒΗΜΑ» βλέπουμε ότι οι Δ.Ε.Κ.Ω., και ΔΕΚΩ γράφεται με ωμέγα, είναι Δημόσιες Επιχειρήσεις Κοινής Ωφελείας. Αν βγείτε έξω και πάρετε ένα φυλλάδιο από αυτό το έπιπλο το οποίο υπάρχει έξω από την Αίθουσα της Βουλής, θα δείτε ότι αντιγραφή των εγγράφων του Υπουργείου Οικονομίας αναφέρει ότι Δ.Ε.Κ.Ω. είναι η Δημόσια Επιχείρηση Κοινής Ωφέλειας. Γράφετέ το, λοιπόν, με ωμέγα, δεν γράφεται με όμικρον, η ωφέλεια γράφεται με ωμέγα. Έχουν, λοιπόν, αυτές οι Δ.Ε.Κ.Ω. τεράστιες ζημίες 1,6 δισεκατομμύρια. Το αναφέρει «ΤΟ ΒΗΜΑ». Οι ζημίες για τον Ο.Σ.Ε., οι ζημίες για τον Ο.Α.Σ.Α., για τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, για την Ε.Α.Β.. Αυτό είναι ένα γαλάζιο φέσι. Αλλά το φέσι είναι «STEREO». Υπάρχει και το γαλάζιο φέσι με τις υψηλές δανειακές ανάγκες. Και αυτό αναφέρεται στο δημοσίευμα του Βήματος. Σχεδόν 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ θα είναι του χρόνου οι δανειακές ανάγκες πέντε επιχειρήσεων μετά από πέντε χρόνια της Νέας Δημοκρατίας. Πέντε Δ.Ε.Κ.Ω. 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ οι δανειακές ανάγκες. Το καταθέτω για τα Πρακτικά το δημοσίευμα του «ΒΗΜΑΤΟΣ». (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν δημοσίευμα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Ο Πρόεδρος του Ε.Β.Ε.Α. ο κ. Μίχαλος είναι γνωστός. Είναι στέλεχος του κόμματός σας και ξέρουμε αυτά που είπε για τις απολύσεις. Πιο πριν είχε ανακοινώσει στην κυβερνητική τηλεόραση το αποτέλεσμα έρευνας που αναφέρει ότι τέσσερις στις δέκα επιχειρήσεις σκέφτονται να προχωρήσουν σε απολύσεις. Το 85% δηλώνει ότι είχε μείωση στις πωλήσεις και μια στις τρεις επιχειρήσεις πιστεύει ότι τα 28 δις δεν θα φτάσουν στην πραγματική οικονομία. Και εσείς μιλάτε για ρυθμό ανάπτυξης 2,7. Η Κομισιόν λέει 2,5. Κάποιοι άλλοι παράγοντες της οικονομίας λένε το πολύ να είναι 1,5. Αν ο ρυθμός ανάπτυξης είναι 1,5 εκατό χιλιάδες Έλληνες θα χάσουν τη δουλειά τους. Αυτός ο τόπος ζει δωδεκάμισι εκατομμύρια ανθρώπους, έντεκα εκατομμύρια Έλληνες και ενάμισι εκατομμύριο ξένους. Ποιος πληρώνει τη λυπητερή; Θα έχουμε πρόσθετη ανεργία. Θα σας πω τι έγραφε το 1987 το κορυφαίο στέλεχος της παράταξής σας ο αείμνηστος Αθανάσιος Κανελλόπουλος. Έγραφε ότι η ανεργία είναι «οικονομικό αποτέλεσμα προκρούστειας λογικής αφού εκτοπίζει από την αναπτυξιακή διαδικασία τον άνθρωπο τον αδρανοποιεί και τον απαξιώνει». Τώρα πώς θα τετραγωνίσετε τον κύκλο σε περίοδο κρίσης και στασιμότητας στις εξαγωγές μας αποτελεί άλυτο μυστήριο αφού κανείς δεν μπορεί να ξέρει πώς θα αυξηθούν οι επενδύσεις, οι εξαγωγές κατά 4%, ο μέσος πραγματικός μισθός κατά 3,5%, η ανεργία θα μείνει σταθερή και το έλλειμμα θα πέσει στο 2%. Και βέβαια για να είμαι δίκαιος πρέπει να πω ότι οι εισαγωγές θα σημειώσουν μείωση όχι φυσικά λόγω των μέτρων του κ. Φώλια που λέει ότι πολεμάει τον πληθωρισμό αλλά λόγω κατάρρευσης της ζήτησης. Γι’ αυτό θα υπάρξει και μείωση του πληθωρισμού. Έγινε έκρηξη στην Επιτροπή Οικονομικών όταν ανέφερα ένα όνειρο που είδα. Είδα ένα όνειρο στο οποίο υπήρχε μια ελληνική κυβέρνηση η οποία έκοβε δραστικά το μισθό του προέδρου της Δ.Ε.Η., το μισθό του προέδρου της Τράπεζας της Ελλάδος, του προέδρου των «ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΩΝ» και έτσι εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ θα έμπαιναν στο Ταμείο της Φτώχιας. Έγινε έκρηξη και από την Νέα Δημοκρατία και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με πρωταγωνιστή τον συμπαθή κ. Γείτονα γιατί όλοι αναγνώριζαν την ενοχή τους γι’ αυτήν την κατάσταση. Ονειρευόμουν ότι δεν θα υπήρχε καμμία παραγγελία νέων υπουργικών αυτοκινήτων και όσα αυτοκίνητα υπάρχουν θα εκποιούντο. Δυο εκατομμύρια ευρώ έγραψε ο κ. Χασαπόπουλος στο «ΒΗΜΑ» ότι ήταν τα έξοδα πέρυσι για νέα αυτοκίνητα και έξοδα συντήρησης. Ονειρεύτηκα ότι σταμάτησαν οι κρατικές σπατάλες, ότι δεν έδινε το Υπουργείο Εσωτερικών 30.000.000 ευρώ για τηλέφωνα, ότι δεν έδινε η Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας 4,2 εκατομμύρια ευρώ για τηλέφωνα, ότι δεν έδινε το κράτος 7.000.000 ευρώ για πτήσεις με τα κυβερνητικά LEAR JET με τους VIP. Και η Ελλάδα έχει τρία LEAR JET παρακαλώ. Λες και είναι Ελβετία ή Κουβέιτ. Δηλαδή πόσο πρέπει να γδάρουμε τον κόσμο για να αγοράζουμε τρία κυβερνητικά VIP αεροπλάνα που θα πετάνε και θα κοστίζουν 7.000.000 ευρώ το χρόνο;… Ονειρεύτηκα ότι σταμάτησε να υπάρχει η καταβόθρα για το δημόσιο χρέος και αρχίσαμε την άντληση πετρελαίου. Ο Κυριάκος Βελόπουλος έχει γράψει βιβλία γι’ αυτό το θέμα αλλά κανείς βέβαια δεν τραβάει τα πετρέλαια του Αιγαίου, τα δύο δισεκατομμύρια βαρέλια. Ονειρεύτηκα ότι άνοιξαν οι μεγάλες επιχειρήσεις, η «ΙZOLA», η «ESKIMO», η «ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΠΑΤΡΑΪΚΗ», η «NISSAN» στο Βόλο, η «PIRELLI», ο Λαδόπουλος, όλες αυτές που έκλεισαν και έσβησε η ελληνική μεταποίηση. Ήταν γίγαντες της ελληνικής οικονομίας. Παράλληλα ονειρεύτηκα ότι οι τράπεζες θα έβγαζαν επιτέλους λιγότερα χρήματα. Ορίστε τι αναφέρει το «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ». Δισεκατομμύρια τα κέρδη των τραπεζών, 1,7 δισεκατομμύρια η Εθνική, 850.000.000 ευρώ η ALPHA κ.λπ. Το καταθέτω για τα Πρακτικά. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν δημοσίευμα το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Υπερκέρδη, λοιπόν, που αν δεν υπήρχαν θα αναζωογονούσαν την ελληνική οικονομία. Ονειρεύτηκα ότι ενισχύθηκε η απορρόφηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ποια, όμως, είναι η ενίσχυση; Από το 2004 έως το 2007 ήταν τραγωδία η απορρόφηση. Επιταχύνθηκε μετά το 2007, θέλω να είμαι δίκαιος αλλά σε σχέση με το μαύρο χάλι γίνεται πάντα η σύγκριση. Από το 2007, λοιπόν, επιταχύνθηκε η απορρόφηση. Αποκρατικοποιήσεις. Ο.Τ.Ε., «DEUTSCHE TELEΚOM», βλέπουμε ότι κερδοφόρες επιχειρήσεις αποκρατικοποιούνται. Ονειρεύτηκα ότι παραδοσιακοί κλάδοι της ελληνικής οικονομίας δεν έσβηναν, δεν έσβηνε η παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών, μείον 41% φέτος, τα έτοιμα ενδύματα μείον 6,5%, έτοιμο σκυρόδεμα μείον 12%, η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας που έλεγε και ο ιδρυτής του κόμματός σας. Ο γενικός δείκτης βιομηχανικής παραγωγής δεν έπεφτε στο 2%. Ονειρεύτηκα ότι ο δανεισμός της Ελλάδος μειωνόταν δραστικά. Δεν υπήρχαν 207.000.000.000 ευρώ χρέη για τα νοικοκυριά. Κάποιος θα μπορούσε επιτέλους να τα ελαφρύνει. Μια και μίλησα για το δανεισμό να καταθέσω δικό σας έγγραφο, του Υπουργείου Οικονομίας, στο οποίο φαίνεται ότι σε τρεις μήνες ανέβηκε ο δανεισμός της κεντρικής κυβέρνησης κατά 6.000.000.000 ευρώ. Δικό σας έγγραφο κατέθεσα. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Ονειρεύτηκα ότι δινόταν ώθηση στη νέα τεχνολογία και την μικροηλεκτρονική. Για την έρευνα και την τεχνολογία έχουμε μείωση όμως στην Ελλάδα το 2009 κατά 15%, ενώ για τα ολυμπιακά έργα έχετε 132.000.000 ευρώ. Θυμάμαι σαν τώρα πέρυσι, καθόταν σ’ εκείνα τα έδρανα ο πολύ σημαντικός Βουλευτής που λέγεται Ηλίας Πολατίδης, ο Βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. από τις Σέρρες, ο οποίος έλεγε «δεν είναι δυνατόν να έχουμε τέτοιο χάλι στην έρευνα και την τεχνολογία στην Ελλάδα, τίποτα να μην προχωράει». Τέτοιες μέρες τα έλεγε ο κ. Πολατίδης. Φτάσαμε μετά από ένα χρόνο ακριβώς στο ίδιο σημείο, και όχι μόνο αυτό, βρισκόμαστε και σε χειρότερο σημείο, μείον 15% είναι τα κονδύλια για την έρευνα και την τεχνολογία. Αυτή είναι, λοιπόν, η Ελλάδα την οποία μας επιφυλάσσετε. Τα ίδια λέγαμε πριν από ένα χρόνο. Η βιομηχανία και η βιοτεχνία μείον 8%, πολιτισμός μείον 40%. Καταθέτω το απόσπασμα από την εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού σας, όπου φαίνονται όλα τα στοιχεία. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Νομαρχιακά έργα μείον 14%. Ένα Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων κολοβό, μειωμένο κατά 850.000.000 ευρώ. Τι άλλο είδα στο όνειρό μου; Ονειρεύτηκα ότι οι ιμάντες που μεταβιβάζουν ενισχύσεις στους Έλληνες που υποφέρουν δεν είχαν τρύπες. Η κ. Πετραλιά προς τιμήν της, η οποία διακρίνεται για την ποιότητα των απαντήσεών της σε κοινοβουλευτικές ερωτήσεις –και γι’ αυτό θα πρέπει να κάνει ένα γρήγορο φροντιστήριο στον κ. Μεϊμαράκη για να τη μιμηθεί- σημειώνει στην απάντηση που έστειλε σε ερώτησή μου ότι μόλις το 13% όσων διαβιούν στην Ελλάδα κάτω από το όριο της φτώχειας καταφέρνει να υπερβεί το όριο αυτό μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις. «Ως αποτέλεσμα, λέει η κ. Πετραλιά –θα το καταθέσω- το ποσοστό των ατόμων που διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας μετά τις μεταβιβάσεις παραμένει σταθερό –προσέξτε- τα τελευταία έτη κοντά στο 20%». Το καταθέτω και αυτό στα Πρακτικά. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Αυτή, λοιπόν, η θαρραλέα ομολογία μιας κυβερνητικής ανεπάρκειας μετά από πέντε χρόνια γαλάζιας διακυβέρνησης. Τι άλλο ονειρεύτηκα; Ονειρεύτηκα ότι ο κ. Καραμανλής έγινε Σαρκοζί. Δύσκολο θα μου πείτε. Κύριε Ροντούλη, γελάτε… ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Λόγω ύψους. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΙΒΑΛΙΩΤΗΣ: Δύσκολο, δεν μπορεί να το μιμηθεί. Ονειρεύτηκα ότι ο κ. Καραμανλής έγινε Σαρκοζί καταργώντας ως το 2010 κάθε φορολογία για νέες επενδύσεις των επιχειρήσεων και το Υπουργείο Απασχόλησης της Ελλάδος άρχισε να επιδοτεί χαμηλότοκα δάνεια για σπουδές, όπως κάνει ο Σαρκοζί, ώστε να ανακουφιστεί ο οικογενειακός προϋπολογισμός. Ονειρεύτηκα ότι σταμάτησε το αίσχος του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ». Στοχοθετείται –έτσι έλεγε το όνειρό μου- επιτέλους η υποτροπή και όχι ο βιοπαλαιστής που του φεύγει μια επιταγή, και αυτό το ξέρουν όλοι οι Έλληνες πλην της Κυβέρνησής σας. Ονειρεύτηκα ότι οι επιχειρήσεις στους πυρόπληκτους νομούς στην Πελοπόννησο άρχισαν να επιδοτούνται για το κόστος μισθοδοσίας των εργαζομένων με 12% και παράλληλα μειώθηκαν οι ασφαλιστικές εισφορές κατά 50%. Αυτό ζητούσε το Επιμελητήριο Μεσσηνίας από τον κ. Αλογοσκούφη. Ονειρεύτηκα ότι καθιερώσατε κίνητρα για τις μικρομεσαίες, ρυθμίσατε τα χρέη τους και κατεβάσατε το Φ.Π.Α., όπως σας ζήτησε και το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Πειραιά στις 4 Δεκεμβρίου. Καταθέτω την επιστολή προς την Κυβέρνησή σας από το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Πειραιά. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Ονειρεύτηκα ότι πήρατε πρωτοβουλία για να παγώσουν τα δημοτικά τέλη, όπως προς τιμήν του έκανε ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Κακλαμάνης, τον οποίο εσείς από τη Νέα Δημοκρατία και εμείς από το ΛΑ.Ο.Σ. τον στηρίξαμε και γι’ αυτό εξελέγη από τον πρώτο γύρο. Ονειρεύτηκα ένα εμπορικό ισοζύγιο που δεν θα είχε έλλειμμα 34.000.000.000 ευρώ, ένα ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που δεν θα είχε μαύρη τρύπα 22.000.000.000 ευρώ. Μια και μιλάμε για εμπορικά και άλλα ισοζύγια να καταθέσω άλλο ένα έγγραφο, απάντηση του κ. Αλογοσκούφη στον Γιώργο Καρατζαφέρη. Εδώ είναι ο πίνακας των χωρών από τις οποίες εισάγουμε Ι.Χ., πεντακόσιες δέκα χιλιάδες Ι.Χ., αξίας 3,3 δισεκατομμυρίων ευρώ. Από ποιες χώρες; Ακούστε. Περιμένεις να ακούσεις την Γερμανία. Ακούς την Γερμανία, αλλά και τι άλλο ακούς; Ακούς Τουρκία, Ινδία, Ταϊλάνδη, Μεξικό, Πακιστάν, ακόμα και τη Δομινικανή Δημοκρατία, σ’ αυτήν τη χώρα που παλαιά συναρμολογούσαμε «NISSAN», «DAIHATSU» «ZEBRA», «CITROEN» «PONY», «ALFA ROMEO 33», «MAZDA 323». Αυτοκίνητα συναρμολογούσε αυτή η χώρα και τώρα τα εισάγουμε από τη Δομινικανή Δημοκρατία. Αυτή είναι η απάντηση του κ. Αλογοσκούφη σε ερώτηση του Γιώργου Καρατζαφέρη. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Μόνο για αυτοκίνητα πέρυσι 3,3 δισεκατομμύρια ευρώ και οι τουρκικές εξαγωγές; Προϊόντα αξίας 1,6 δισεκατομμυρίων ευρώ εισάγαμε από την Τουρκία. Πόσα εξάγαμε; Πεντακόσια εκατομμύρια! Από την Τουρκία, που τη λέγαμε υποανάπτυκτη χώρα ή Ανατολία, όλοι αυτοί που βρίσκονται πίσω. Είχαμε 1,6 δισεκατομμύρια εισαγωγές από την Τουρκία και 500.000.000 ήταν οι εξαγωγές μας! Και να πω για την αποβιομηχάνιση -διότι οι κύριες βιομηχανίες συναρμολόγησης βρίσκονταν στην βόρεια Ελλάδα και αυτές που βρίσκονται στη βόρεια Ελλάδα φυτοζωούν- ότι έχει κάνει εκτεταμένη αναφορά ο κ. Αμπατζής στον τηλεοπτικό σταθμό «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» αλλά βέβαια το αυτί ορισμένων στην Αθήνα δεν ιδρώνει. Ο τουρισμός, λοιπόν, θα έχει πτώση κατά 2% φέτος, με την ανεπάρκειά σας, με τις εικόνες που πήγαν στο εξωτερικό. Θα δούμε τις αφίξεις στα ξενοδοχεία του χρόνου. Ορισμένοι πανηγυρίζουν γιατί -λέει- οι αφίξεις στα ξενοδοχεία ήταν συν 5% φέτος. Στην Κωνσταντινούπολη ξέρετε πόσο ήταν οι αφίξεις αυξημένες; Ήταν 18%. Τα έσοδα ανά διαθέσιμο δωμάτιο -πανηγυρίζουν κάποιοι στην Αθήνα!- ήταν συν 2%. Στην Κωνσταντινούπολη ήταν συν 15%. Άρα κι εκεί οι Τούρκοι τα καταφέρνουν καλύτερα από μας. Δεν θέλω να πω τίποτα για τις προβλέψεις για την τιμή του πετρελαίου. Ήδη η διεθνής υπηρεσία ενέργειας αναφέρει ότι την περίοδο 2008-2015 θα ξαναπάει στα 100 δολάρια το βαρέλι. Μαγική εικόνα λοιπόν ο προϋπολογισμός! Και ξαφνικά τιμητής το ΠΑ.ΣΟ.Κ.! Το είδαμε κι αυτό. Σαν να μην ήταν είκοσι χρόνια εξουσία, σαν να απουσίαζε στο εξωτερικό, ας πούμε, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., σαν να μη θυμόμαστε όλοι την περίφημη λαϊκίστικη «κοινωνικοποίηση», σαν να μη θυμόμαστε τα γραφικά περί «ναυπηγείων του λαού», σαν να μη θυμόμαστε πώς μπαίνανε στο δημόσιο από τα «παράθυρα», σαν να μη θυμόμαστε τα πανηγυράκια, την κατασπατάληση των κοινοτικών πόρων, έρχεται τώρα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και γίνεται τιμητής μιας κατάστασης την οποία δημιούργησε στη δεκαετία του ’80 η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου! Εξ ου κι ο δανεισμός, ο οποίος με πονηριά μετατέθηκε το ’92-’93 ώστε να φαίνεται ότι έφταιγε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η ανεπαρκής κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αλλά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μετέφερε την αποπληρωμή των δανείων το ’92-’93 ώστε να τη χρεωθεί η Νέα Δημοκρατία. Και όσο και αν ενοχλήθηκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., με πρωταγωνιστή τον κ. Γείτονα στην επιτροπή, πρέπει να πούμε ότι λόγω της ανδρεοπαπανδρεϊκής λαγνείας που σας διέπει συνεχίζεται και σήμερα η κατεδάφιση που άρχισε επί κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Τι άλλο συνέβη από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Ανελέητος διωγμός κάθε επενδυτικής πρωτοβουλίας μετά το ’81. Ξαφνικά στο ’85 με ’87 πήγαμε στη λαγνεία, στο γλείψιμο, έτσι για να έρθουν επιχειρήσεις. Είχαμε τότε και τα απίστευτα επιτόκια των ομολόγων. Μας έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου: «η γενιά των ραντιέρηδων». Εκείνος τη δημιούργησε τη γενιά των ραντιέρηδων. Συνεχώς έκανε καταγγελίες για τη γενιά των ραντιέρηδων, αλλά εκείνος την είχε δημιουργήσει. Φθάσαμε, λοιπόν, στο δημόσιο χρέος, το οποίο έφθασε το 100% περίπου. Δεν θα μαλώσουμε τώρα. Είναι πιο κοντά στο 100% παρά στο 90%, αλλά κάπου εκεί βρίσκεται. Είναι, λοιπόν, ένα υψηλό δημόσιο χρέος. Και είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ αντιμετωπίζουμε κρίση και χρειάζεται μείωση φορολογίας και αύξηση Δημοσίων Επενδύσεων, όπως μας μάθαιναν οι καθηγητές μας στο πανεπιστήμιο, τι γίνεται; Κάνετε το ακριβώς αντίθετο: τεράστια αύξηση φορολογίας και μείωση Δημοσίων Επενδύσεων. Ο κ. Μπέζας μίλησε στην επιτροπή μας στις 23/10 και είπε για διεύρυνση της φορολογικής βάσης -έχω σημειώσει τις φράσεις του- για δίκαιη κατανομή φορολογικών βαρών κ.λπ.. Όποιος είδε δικαιοσύνη σ’ αυτήν τη χώρα και κατανομή των φορολογικών βαρών με δίκαιο τρόπο, να μας το πει. Έχω εδώ μπροστά μου την γραπτή απάντηση του Χρήστου Φώλια σε ερώτηση του Γιώργου Καρατζαφέρη. Ο κ. Φώλιας αναφέρει επί λέξει τα εξής. Μιλάω για την εκροή επιχειρήσεων. Φεύγουν επιχειρήσεις από τη Μακεδονία και την Θράκη και πάνε στη Βαρντάσκα και σ’ άλλες χώρες και το ξέρουμε όλοι καλά. Ο κ. Φώλιας, λοιπόν, αναφέρει: «Η εκροή παραγωγικών δραστηριοτήτων σε όμορες χώρες» -το παραδέχεται- «αντικαθίσταται επαρκώς με στροφή στην αύξηση της παραγωγικότητας και της ποιότητας». Αυτό ας το πούμε στους τριακόσιους είκοσι απολυμένους της «IDEAL STANDARD». Και κάνω εδώ μια παρένθεση. Πλέον η Ελλάδα δεν παράγει λευκά είδη υγιεινής. Τα εισάγει από την Ινδονησία και από την Αίγυπτο. Τέλειωσε η «IDEAL STANDARD», έσβησε. Τριακόσιοι είκοσι εργαζόμενοι έμειναν στο δρόμο. Αλλά έσβησε κι η «ΒΙΑΜΥΛ», επίσης εγκατεστημένη στη Μακεδονία. Άλλοι ογδόντα εφτά στο δρόμο! Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Φώλιας μας λέει ότι αντικαθίσταται η απώλεια αυτή. Καταθέτω κι αυτήν την απάντηση στα Πρακτικά. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Η ανάπτυξη, λοιπόν, για την οποία καμαρώνετε, είναι τράπεζες, ξενυχτάδικα, καφετέριες. Αυτό είναι το μοντέλο το οποίο και τα δυο παλιά κόμματα εξουσίας συνεχώς προωθείτε. Και τώρα να έρθω στο θέμα της σπατάλης. Διαβάζω τις δαπάνες τις οποίες μας παρουσιάσατε. Επιτροπή Ανταγωνισμού: 21,5 εκατομμύρια ευρώ. Αν αυτά τα χρήματα δίνονταν στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων τότε οι δαπάνες για τις επικοινωνίες θα διπλασιάζονταν. Είμαι σίγουρος ότι ο κ. Μαργαρίτης Τζίμας- δεν ξέρω αν είναι στην Αίθουσα- δεν έχει δει τι παίρνει το Υπουργείο του και τι παίρνουν άλλες αρχές, όπως η Επιτροπή Ανταγωνισμού, ο Συνήγορος του Πολίτη, το Α.Σ.Ε.Π.. Τα μαζεύουνε. Είναι 46.000.000 ευρώ. Όμως το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, το οποίο κρατάει τον όγκο του σκοπιανού εθνικισμού, το οποίο ασχολείται και με τον τουρκικό εθνικισμό –διότι, δυστυχώς, δεν είμαστε μια χώρα στης οποίας την περίμετρο να βρίσκεται η Ολλανδία ή το Λουξεμβούργο, αλλά βρίσκονται οι χώρες τις οποίες ξέρουμε- παίρνει 21.000.000 ευρώ! Συνήγορος του Πολίτη, Α.Σ.Ε.Π. και Επιτροπή Ανταγωνισμού: 46.000.000 ευρώ! Και επ’ ευκαιρία, επειδή άκουσα ότι στην επιτροπή στις 11 Δεκεμβρίου ήρθε ο κ. Ζησιμόπουλος, ο Πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού και είπε ότι πιέζεται από τα μεγάλα συμφέροντα η Επιτροπή Ανταγωνισμού, ποια είναι αυτά τα συμφέροντα; Τον ρωτήσατε εσείς ως Κυβέρνηση; Ποιος πιέζει τον κ. Ζησιμόπουλο; Ονόματα υπάρχουν; Εγώ θα περίμενα να ακούσω κάποια ονόματα, ποιος πιέζει την Επιτροπή Ανταγωνισμού και τον κ. Ζησιμόπουλο. Και επίσης, θα ήθελα να πω ότι στο νομοσχέδιο που κατέθεσε το Υπουργείο Ανάπτυξης στις 21 Νοεμβρίου για τις μορφές ενέργειας, υπάρχει και το άρθρο 34 για το ακαταδίωκτο. Δεν το κατάλαβα αυτό: Γιατί υπάρχει ακαταδίωκτο για τα μέλη της Επιτροπής Ανταγωνισμού; Εδώ Βουλευτής είσαι και γίνεται χαμός με το παραμικρό. Ακαταδίωκτο για την Επιτροπή Ανταγωνισμού; Για ποιον Έλληνα, δηλαδή, ισχύει το ακαταδίωκτο; Όταν θα έρθει η ώρα της συζήτησης, θα το πούμε, αλλά, επειδή αναφέρθηκα στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, έπρεπε να το πω. Συνήγορος του Πολίτη, λοιπόν, Α.Σ.Ε.Π. και ένα σωρό άλλες αρχές οι οποίες κοστίζουν όσο κοστίζουν και καλό θα ήταν να κάνουμε κάποια στιγμή μια δημοσκόπηση, να βάλουμε στη ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών το ερώτημα «Είσαστε ευχαριστημένοι ή όχι;» και να βλέπουμε τις αρνητικές και θετικές κρίσεις για τη λειτουργία των παραπάνω οργάνων. Ολυμπιακά έργα 132.000.000 ευρώ, έρευνα και τεχνολογία 130.000.000 ευρώ. Πρέπει να προσθέσει κανείς τις πιστώσεις για επικοινωνίες, για τα δάση και την αλιεία και την άμυνα και πάλι, οι πιστώσεις για τα ολυμπιακά έργα είναι μεγαλύτερες. Μέγα μυστήριο τι γίνεται με τα ολυμπιακά έργα. Και τώρα έρχομαι στον τομέα ευθύνης -τον βλέπω και εδώ τον κ. Ρουσόπουλο- τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, 111,5 εκατομμύρια ευρώ, λίγο χαμηλότερα, δηλαδή, από εκείνα του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.. Για τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας 111,5 εκατομμύρια ευρώ; Το χρυσό αυγό έχει κάνει αυτή η Γραμματεία; Εδώ ακούμε για παπαγαλάκια, για εξαπτέρυγα, ένα σωρό πράγματα. Δεν θα μας εξηγήσει κανείς πού πάνε αυτά τα χρήματα; Δεν θα πρέπει να μάθουμε γιατί τόσα χρήματα σ’ αυτήν τη Γραμματεία; Πρέπει κανείς να προσθέσει -προσέξτε- τις λειτουργικές δαπάνες του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης, του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης και της Προεδρίας της Δημοκρατίας και πάλι, είναι μικρότερες από αυτές της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας. Θα πρέπει να μάθουμε γιατί προικίζεται με τέτοια κονδύλια μια απλή Γενική Γραμματεία. Η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, 181.000.000 ευρώ. Δεν είναι μαρουλόφυλλα. Είναι εκατομμύρια ευρώ. Είναι χοντρές δαπάνες, τις πληρώνει ο κόσμος, επιβάλλεται πρόσθετη φορολογία. Γι’ αυτό, όταν ήμασταν όλοι στη Νέα Δημοκρατία, στο πάλαι ποτέ, μιλούσαμε για περιστολή δαπανών, να σταματήσουν οι σπατάλες. Τα θυμόμαστε όλα μια χαρά. Εντάξει, δεν θέλω να σας πω να γυρίσετε πίσω στα κείμενα του Γιάννη Μαρίνου. Εμένα είναι κουμπάρος μου, εν πάση περιπτώσει, έχω συνεργαστεί μαζί του, είχα το γραφείο του στην Ευρωβουλή. Αφήστε τη σχέση που έχω εγώ με το Γιάννη Μαρίνο. Διαβάστε τι έλεγε ο Γιάννης Μαρίνος για τις σπατάλες, τι έγραφε στον «ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ» τόσα χρόνια. Και επιπροσθέτως, μια που μιλάμε για τις σπατάλες και για την έλλειψη κωδικών, εδώ έχω έναν πίνακα τον οποίο μου έδωσε ο κ. Λιάπης, ως απάντηση σε ερώτηση που έκανα και βλέπω ότι χρηματοδοτεί η Ελλάδα τουρκικά πανεπιστήμια χωρίς δικαιολογία. Πανεπιστήμιο Bogazici και Πανεπιστήμιο της Άγκυρας. Χρήματα υπάρχουν εδώ των Ελλήνων, όχι σε έδρες νεοελληνικών σπουδών. Πρόκειται για χρήματα που δίνονται στα τουρκικά πανεπιστήμια. Θα το καταθέσω, επίσης. Μου το έστειλε ο κ. Λιάπης, απαντώντας σε κοινοβουλευτική ερώτησή μου. Εισροές από το εξωτερικό. Η Ελλάδα δέχεται λαθρομετανάστες. Τι συμβαίνει, λοιπόν, με τους λαθρομετανάστες; Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων. Μόλις το 2% των πόρων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων παίρνουμε έως το 2013. Δεν το λέει ο Αϊβαλιώτης, δεν το λέει ο ΛΑ.Ο.Σ., το ομολογεί ο κ. Παυλόπουλος. Εδώ το έχω. Ο κ. Παυλόπουλος έδωσε αυτόν τον πίνακα στις Βρυξέλλες. Αυτόν τον πίνακα θα τον καταθέσω. Βρίσκεται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών. Η Ελλάδα παίρνει 2% των πόρων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων. Η Σουηδία; Επτά φορές περισσότερα. Δεν κατάλαβα: Έχει περισσότερους λαθρομετανάστες η Σουηδία; Κάποιος δεν έχει κάνει κάτι καλά. Θα καταθέσω, λοιπόν, το έγγραφο του κ. Προκόπη Παυλόπουλου. Το ανέφερε και σε συνέντευξη Τύπου. Διαβάζω και βλέπω ότι η Ε.Ρ.Τ. παίρνει 3.000.000 ευρώ από τον προϋπολογισμό. Δεν το κατάλαβα αυτό. Η Ε.Ρ.Τ. παίρνει λεφτά από τους λογαριασμούς της Δ.Ε.Η., παίρνει λεφτά και από τον κρατικό προϋπολογισμό, παίρνει και από τις διαφημίσεις. Δεν έχει έσοδα η Ε.Ρ.Τ.; Γιατί να χαρατσώνεται και 3.000.000 ευρώ ο Έλληνας; Εντάξει, δεν μπαίνω στη λογική ότι πρόκειται περί λιβανίσματος της κυβερνητικής πολιτικής. Εγώ δεν φοβάμαι κανέναν, δεν ήμουν ποτέ εκλεκτός ούτε της Ε.Ρ.Τ. ούτε κανενός άλλου καναλιού, είμαι εντελώς ελεύθερος και λέω τα πράγματα όπως τα πιστεύω. Επ’ ευκαιρία, απολαύσαμε και το διάγγελμα του προέδρου της Ε.Ρ.Τ. προχθές, ο οποίος πρόεδρος της Ε.Ρ.Τ. μας μιλούσε για το ρεζιλίκι αυτό με την εισβολή στο στούντιο. Μία φορά, λοιπόν, με έχει καλέσει η Ε.Ρ.Τ., μου ζήτησαν την ταυτότητά μου και την άφησα στο θυρωρείο. Εδώ ο καθένας μπαίνει μέσα και ανοίγει πανώ σε στούντιο της Ε.Ρ.Τ.; Και ο κ. Παναγόπουλος παραιτήθηκε; Παραιτήθηκε ο κ. Παναγόπουλος; Γιατί εδώ το καλαμπούρι με τις παραιτήσεις οι οποίες γίνονται για να μη γίνονται αποδεκτές πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει. Αντικαταστάθηκε ο κ. Παναγόπουλος; Τι γίνεται μ’ αυτές τις παραιτήσεις-μαϊμούδες; Κανένας δεν έχει την αίσθηση και λυπάμαι που θα το πω, ότι υπάρχει περιστολή της σπατάλης. Ήμουν χρόνια στην Ευρωβουλή. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει για λειτουργικές δαπάνες -προσέξτε, σαράντα χιλιάδες υπάλληλοι- όλα κι όλα 50.000.000 ευρώ. Για ένα μεγάλο κοινοτικό πρόγραμμα που λέγεται «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» και το οποίο καλύπτει είκοσι επτά χώρες, τα κονδύλια από το 2007 ως το 2013 είναι 41,5 εκατομμύρια ευρώ. Σεβασμός, δηλαδή, στο υστέρημα του φορολογουμένου! Σεβασμός στα κονδύλια που δίνει ο Ευρωπαίος φορολογούμενος στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Εδώ, πλουσιοπάροχα δίνονται τα κονδύλια! Θα καταθέσω –επειδή έγινε «έκρηξη» στην Επιτροπή Οικονομικών όταν το ανέφεραν- το έγγραφο του κ. Χρήστου Ζώη, του Υφυπουργού Εσωτερικών. Τι γράφει αυτό το χαρτάκι; Γράφει ότι από τον Οκτώβριο του 2007 ως τον Οκτώβριο του 2008 κάνετε –κρατηθείτε- εσείς της Νέας Δημοκρατίας σαράντα οκτώ χιλιάδες διακόσιες σαράντα πέντε προσλήψεις! Χρήστος Ζώης, Υπουργείο Εσωτερικών, σαράντα οκτώ χιλιάδες διακόσιες σαράντα πέντε προσλήψεις! Όταν το ανέφερα στην επιτροπή, έγινε «έκρηξη»! Εκεί, λοιπόν, πηγαίνουν τα φορολογικά έσοδα του κόσμου. Έτσι την πληρώνει ο κόσμος, για να κάνετε προσλήψεις των εκλεκτών σας. Και θα πρέπει να πω ότι επειδή προκλήθηκα μέσα στην επιτροπή και επειδή αμφισβητήθηκε αυτό το έγγραφο, είχα υποσχεθεί ότι θα το καταθέσω στα Πρακτικά και το κατέθεσα. Την έκανα την ερώτηση με τον κ. Κυριάκο Βελόπουλο, είναι κατατεθειμένο στα Πρακτικά. Όμως, εδώ ήρθε και δεύτερος patriot, δεύτερος πύραυλος από τον κ. Ζώη. Τον ρώτησα «πόσους υπαλλήλους προσλάβατε από το 2004 έως το 2007, δηλαδή από τότε που κερδίσατε τις εκλογές ως το 2007» και μου απαντάει ο άνθρωπος: Υπουργείο Εσωτερικών, Χρήστος Ζώης, εκατόν πέντε χιλιάδες επτακόσιους έντεκα! Χρήστος Ζώης. Θα το καταθέσω επίσης στα Πρακτικά. Επιβάλλονται, λοιπόν, νέοι φόροι για να προσλαμβάνονται κομματικοί ευγενείς. Και ο υπόλοιπος λαός να είναι στην πίεση. Και όχι μόνο αυτό, αλλά έχουμε και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο οποίο έχουμε μπλοκαρισμένο 1.000.000.000 ευρώ! Ένα δισεκατομμύριο ευρώ από το υστέρημα του ελληνικού λαού είναι μπλοκαρισμένο στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, για να παίρνει δάνεια η Τουρκία! Αυτή είναι η αλήθεια. Και δώσαμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο άλλα 290.000.000 ευρώ Δεν θα αναφερθώ σ’ αυτό που είπε ο κ. Προβόπουλος στην επιτροπή. Θα αναφερθώ, όμως, στα VIP αεροπλάνα, στα τρία LIAR JET. Μιλάμε για σπατάλες. Ευάγγελος Μεϊμαράκης, άλλο ένα έγγραφο. Πόσο στοίχισαν τα έτη 2006 και 2007 οι πτήσεις με τα κυβερνητικά LIAR JET που είναι τρία στον αριθμό; Τρία LIAR JET έχει η Ελλάδα, λες και είναι το Μπαχρέιν ή τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα! Στοίχισαν 7.000.000 ευρώ! Πόσο κάνει η πτήση; Σε τριακόσιες τριάντα δύο πτήσεις, 7.000.000 ευρώ. Κάντε τη διαίρεση και βγαίνει 22.000 ευρώ η πτήση! Πέταξαν όλα τα Υπουργεία –εννοείται οι πολιτικοί προϊστάμενοί τους- και ο κ. Μπαρόζο! Δεν το κατάλαβα! Του κ. Μπαρόζο, του δίνουμε αεροπλάνο να πετάει Αθήνα-Βρυξέλλες; Δεν έχει τρεις πτήσεις την ημέρα Αθήνα-Βρυξέλλες; Γιατί ο κ. Μπαρόζο χρησιμοποιεί κυβερνητικά αεροσκάφη που τα πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος με 22.000 ευρώ την πτήση; Χώρια όλα τα υπόλοιπα που πληρώνει. Τριακόσιες τριάντα δύο πτήσεις, 7.000.000 ευρώ! Έτσι, λοιπόν, γδέρνουμε τον κόσμο φορολογικά, για να πληρώνουμε όλα αυτά. Για τις σπατάλες μίλησα, αλλά θα πω μόνο κάτι το οποίο είναι χαρακτηριστικό. Τοκοχρεολύσια και πετρέλαιο, το είπα και στην αρχή της ομιλίας μου, 53.000.000.000! Προσέξτε τι πληρώνουμε για τα τοκοχρεολύσια. Τα τοκοχρεολύσια ισούνται με τις πιστώσεις των Υπουργείων Απασχόλησης, Παιδείας, Άμυνας, Υγείας, Εσωτερικών, Εξωτερικών, Δικαιοσύνης, Πολιτισμού, Μακεδονίας-Θράκης, Αγροτικής Ανάπτυξης, Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., Ανάπτυξης, Μεταφορών, Εμπορικής Ναυτιλίας και Τουρισμού μαζί! Τα τοκοχρεολύσια είναι οι λειτουργικές δαπάνες δεκαπέντε Υπουργείων! Γι’ αυτό λέμε ότι είναι οι αλυσίδες στα πόδια της Ελλάδας που τις βάλατε εσείς, τα δυο παλιά κόμματα εξουσίας. Αυτές τις αλυσίδες βάλατε στα πόδια της Ελλάδας, τα τοκοχρεολύσια, που θα μπορούσαν να δουλέψουν δεκαπέντε Υπουργεία! Για τις χρηματορροές μεταξύ Ελλάδος και Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θέλω να πω τίποτα. Θα αναφέρω μόνο το εξής: Μείωση κατά 56% από το FEOGA, μείωση κατά 35% από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και μείωση κατά 30% από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. Να πω παρενθετικά ότι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο ενίσχυσε και την έκδοση του αλήστου μνήμης βιβλίου της κ. Ρεπούση. Εκεί, λοιπόν, πήγαιναν μεταξύ άλλων και τα λεφτά από την Ευρωπαϊκή Ένωση! Όλα αυτά γίνονται, ενώ είστε ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στο αλεύρι. Κοιτάξτε εδώ έγγραφο του Υπουργείου Εξωτερικών ως προς το τι μας χρωστάει η Αλβανία και δεν τα ζητάμε. Θα το καταθέσω επίσης στα Πρακτικά. Πρόκειται για 330.000.000 που χρωστάει η Αλβανία και η Ελλάδα δεν τα ζητάει! Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά πόσες κατηγορίες και πόσα χρόνια και πόσους τόκους υπερημερίας χρωστάνε οι Αλβανοί! Πρόκειται για 330.000.000 και δεν τα εισπράττουμε! Όμως, βάζουμε φόρους στους Έλληνες! Αυτός, λοιπόν, είναι ένας προϋπολογισμός ο οποίος έχει απίστευτες σπατάλες, μεταξύ των οποίων και ο διαγωνισμός τραγουδιού της Γιουροβίζιον. Τι να πω πια; Δίνουμε 1,5 εκατομμύριο ευρώ για δυο χρόνια, για δυο διαγωνισμούς τραγουδιών της Γιουροβίζιον! Το υπογράφει ο Προκόπης Παυλόπουλος, 1,5 εκατομμύριο ευρώ. Αυτός λοιπόν είναι ένας προϋπολογισμός μιας χώρας η οποία ζει στον αστερισμό των τραπεζών, των ξενυχτάδικων και κάθε καφετέριας η οποία φυτρώνει. Τα έχουμε πει κατ’ επανάληψη, τα έχουμε καταγγείλει. Απίστευτες σπατάλες! Να πω μόνο ότι το κόστος –στο Θεό που πιστεύετε!- για τις εισιτήριες εξετάσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση φέτος θα είναι 28.000.000 ευρώ! Πέρυσι ήταν 1,418 εκ. Δεν κατάλαβα! Είκοσι φορές πάνω το κόστος για τις εισιτήριες εξετάσεις στα πανεπιστήμια; Εξηγείστε μας, πώς του χρόνου θα είναι 28,337 και πέρυσι ήταν 1,418; Τι συνέβη, δηλαδή; Τέτοια αύξηση του κόστους υπάρχει; Σ’ αυτήν την περήφανη χώρα, λοιπόν, παρακολουθούν οι πάντες την Ελλάδα να βασίζει σχεδόν τα 2 ευρώ στα 100 που παράγει στην ελεημοσύνη πολυτελείας που παίρνει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτόν, λοιπόν, τον προϋπολογισμό της μιζέριας, της εθνικής ανημπόριας, της υπανάπτυξης, εμείς τον καταψηφίζουμε, γιατί καταψηφίζουμε την αποβιομηχάνιση της Ελλάδας. Καταψηφίζουμε αυτόν το «γαλάζιο» προϋπολογισμό που βλέπει τους φορολογούμενους με «πράσινα» μάτια, όπως τόσα χρόνια έβλεπε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τους Έλληνες φορολογούμενους. Ήδη ο κ. Τσίπρας και η παρέα του ράβει υπουργικά κουστουμάκια και τρίβει τα χέρια της. Ο κ. Παπανδρέου παραγγέλνει νέα ζιβάγκο για τους Υπουργούς του, τους Υπουργούς που θα έχει και όλοι εσείς στη Ν.Δ. –λυπάμαι που θα το πω- θα φορέσετε ξανά τα παντελόνια που λιώσατε είκοσι χρόνια στα έδρανα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αφού το ιδεολόγημα και η κουταμάρα περί των δήθεν «άκρων», έσπρωξε τελικά εσάς στα άκρα. Σας καταθέτω τα έγγραφα που σας προανέφερα. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα τέσσερις μαθήτριες και μαθητές και τρεις συνοδοί καθηγητές από το 4ο Γυμνάσιο Ιωαννίνων. Η Βουλή τους καλωσορίζει. (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής) Το λόγο έχει ζητήσει για μια σύντομη παρέμβαση πέντε λεπτών ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γιώργος Αλογοσκούφης. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα με προσοχή τους εισηγητές όλων των κομμάτων και βεβαίως τους εισηγητές των κομμάτων της Αντιπολίτευσης που άσκησαν κριτική στον προϋπολογισμό. Άκουσα και τον Εισηγητή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να ασκεί κριτική στον προϋπολογισμό που καταθέσαμε και ελπίζω να μην υποκρίνεται, αλλά να ξέρει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι προβλήματα που δημιούργησαν και στη συνέχεια όξυναν οι κυβερνήσεις του κόμματός του. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δημιούργησε το τεράστιο δημόσιο χρέος, που σήμερα αποτελεί ένα μεγάλο βάρος για την ελληνική οικονομία, ιδιαίτερα στις δύσκολες συνθήκες δύσκολες της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης που τα δάνεια είναι πολύ δυσκολότερα και ακριβότερα. Υποκρίθηκε ότι δήθεν αυξήθηκε το δημόσιο χρέος από τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας της περιόδου ’90-’93. Το μόνο λάθος που έκανε η τότε Κυβέρνηση ήταν ότι δεν έκανε απογραφή για να καταγραφούν ακριβώς τα χρέη που παρέλαβε. Επίσης, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. οδήγησε την οικονομία και σε χαμηλή ανταγωνιστικότητα, εφαρμόζοντας επί χρόνια αντιλήψεις κρατισμού. Προκάλεσε αγκυλώσεις στον κρατικό μηχανισμό που ακόμα και σήμερα αντιμετωπίζουμε και αντιμετωπίζουν οι Έλληνες πολίτες. Διόγκωσε τη γραφειοκρατία που αντιμετωπίζουμε ακόμα και σήμερα, παρά τις προσπάθειες που κάνουμε, και υπονόμευσε την επιχειρηματικότητα. Δεν πρέπει να ξεχνούμε και δεν πρέπει να ξεχνά ο ελληνικός λαός ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. οδήγησε την ελληνική κοινωνία στο μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας μετά τη Μεταπολίτευση. Το πρώτο τρίμηνο του 2004 η ανεργία ήταν στο 11,3%. Καταφέραμε σταδιακά και τη μειώσαμε τον περασμένο Σεπτέμβριο -που είναι τα τελευταία στοιχεία- στο 7,4%, σχεδόν τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες. Αυτό σημαίνει ότι χιλιάδες άνεργοι βρήκαν δουλειά και χιλιάδες νέοι άνεργοι βρήκαν δουλειά. Αυτό, όμως, σημαίνει –και δεν το ξεχνάμε- ότι υπάρχουν ακόμα χιλιάδες άνεργοι για τους οποίους η πολιτεία πρέπει να μεριμνήσει. Θα εξακολουθήσουμε να μεριμνούμε και θα εξακολουθήσουμε να εφαρμόζουμε την πολιτική που για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες οδήγησε σε σημαντική μείωση της ανεργίας. Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η διεθνής οικονομική κρίση που βιώνουμε αναδεικνύει τις πάγιες διαρθρωτικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας. Τώρα φαίνονται οι επιπτώσεις και της χαμηλής ανταγωνιστικότητας και των δημοσιονομικών ανισορροπιών και της αναποτελεσματικότητας του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Τώρα γίνονται περισσότερο ορατές. Εμείς κάναμε πρόοδο, αλλά ασφαλώς χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να κάνουμε ακόμα μεγαλύτερη πρόοδο. Νομίζω πως όλοι μας θα πρέπει να δούμε αυτήν την κρίση που υπάρχει διεθνώς ως μια μεγάλη ευκαιρία να εντείνουμε τις προσπάθειές μας απέναντι σ’ αυτές τις αδυναμίες που έχουν ριζώσει βαθιά και στην κοινωνία και στην οικονομία μας. Προφανώς, οι αδυναμίες αυτές δεν ανέκυψαν σήμερα. Έχουν βαθιές ρίζες στο χθες. Και βεβαίως, αναλογούν συγκεκριμένες ευθύνες σ’ αυτούς που τις δημιούργησαν και σ’ αυτούς που ίσως να μην τις διόρθωσαν με την ταχύτητα που θα έπρεπε. Όμως, σε καμμιά περίπτωση δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να συντηρούμε μια κοινωνία συντεχνιών, μια κοινωνία οργανωμένων συμφερόντων, που διαιωνίζει αυτές τις παθογένειες. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να συντηρούμε μια κοινωνία στην οποία όλοι επιζητούν τη στήριξη από το κράτος και από τον προϋπολογισμό, χωρίς παράλληλα να εκπληρώνουν τις αυτονόητες υποχρεώσεις τους προς το δημόσιο και τον προϋπολογισμό. Και είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της έλλειψης υπευθυνότητας από όλους μας το τεράστιο πρόβλημα της φοροδιαφυγής. Δεν θέλουμε να αποδεχθούμε την απλή αλήθεια, ότι η φορολογική συνείδηση είναι όντως κοινωνική συνείδηση. Και σήμερα στην καμπάνια που γίνεται, για να αλλάξουμε αυτές τις νοοτροπίες, βλέπω και γράφονται τα γνωστά –δήθεν- επιχειρήματα, ότι πρώτα να αλλάξει το κράτος και μετά θα αποκτήσουμε φορολογική συνείδηση. Οι φόροι που αποδίδουμε επιστρέφουν στο κοινωνικό σύνολο, δηλαδή, σ’ όλους εμάς και κυρίως σ’ αυτούς που έχουν περισσότερο ανάγκη από το κοινωνικό κράτος. Πρέπει, λοιπόν, να αντισταθούμε σ’ αυτά τα φαινόμενα, να αποφεύγουμε λύσεις και εξαγγελίες εμβαλωματικές και αποσπασματικές. Άκουσα λίγες λύσεις και προτάσεις από την Αντιπολίτευση. Όμως, και αυτά που ακούστηκαν ήταν αποσπασματικά και εμβαλωματικά. Πρέπει να πάψουμε σταδιακά να δανειζόμαστε από τις μελλοντικές γενιές ή από το εξωτερικό και πρέπει να αρχίσουμε να παράγουμε περισσότερα απ’ όσα καταναλώνουμε. Το διεθνές περιβάλλον αντιμετωπίζει αυτήν τη στιγμή συνθήκες κρίσης. Η κρίση επηρεάζει και εμάς. Και στην περίοδο της κρίσης πιστεύω πως είναι απαράδεκτο να σπαταλούμε δυνάμεις σε εσωτερικές διαμάχες. Ξέρουμε όλοι τις ευθύνες που αναλογούν στον καθένα μας –σ’ όσους κυβερνήσαμε- και για πράξεις και για παραλείψεις. Προφανώς, διαφωνούμε στην απόδοση αυτών των ευθυνών. Όμως, ειδικά στην κρίση πρέπει να παραμερίζουμε το κομματικό συμφέρον και να προτάσσουμε το εθνικό συμφέρον. Στόχος όλων μας πρέπει να είναι η προστασία και η πρόοδος της χώρας και της κοινωνίας μας. Αυτό είναι το συλλογικό συμφέρον. Αυτό πρέπει να επιδιώκουμε και να προάγουμε ως πολιτικοί. Με την καταστροφολογία και τις στείρες αντιπαραθέσεις δεν πρόκειται να κερδίσει κανείς τίποτα. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα τοποθετηθώ αναλυτικά για τον προϋπολογισμό, αλλά ήδη έχω δηλώσει δημοσίως ότι αυτός ο προϋπολογισμός είναι ένας πολύ δύσκολος προϋπολογισμός, γιατί και η συγκυρία είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Η Κυβέρνηση αγωνίζεται με σοβαρότητα, με αποφασιστικότητα, με αυξημένο αίσθημα ευθύνης να προστατέψει τη χώρα και την κοινωνία από τις επιπτώσεις της κρίσης. Αγωνίζεται να θεμελιώσει τις βάσεις για περαιτέρω πρόοδο στην κοινωνία μας και στην οικονομία μας, μέσα απ’ αυτές τις δύσκολες διεθνείς συνθήκες. Και όταν οι διεθνείς συνθήκες θα βελτιωθούν, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να τις αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Γι’ αυτό θα ήθελα να καλέσω τους συναδέλφους απ’ όλες τις παρατάξεις –και τους εισηγητές- να συναισθανθούν την κρισιμότητα της περιόδου που διανύουμε και να αρθούν όλοι τους στο ύψος των περιστάσεων. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Εισερχόμεθα τώρα στον κατάλογο των ειδικών εισηγητών, με πρώτη την κ. Αθηνά Κόρκα – Κώνστα, Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και ειδική εισηγήτρια επί του συζητούμενου προϋπολογισμού. ΑΘΗΝΑ ΚΟΡΚΑ – ΚΩΝΣΤΑ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Η συζήτηση για τον προϋπολογισμό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αποτελεί μια κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία εκάστου έτους. Χρέος, λοιπόν, όλων μας είναι με υπευθυνότητα και με σοβαρότητα να αντιμετωπίσουμε τα οικονομικά δεδομένα που αφορούν το μέλλον. Δυστυχώς, ο γενικός εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θεωρώ πως, κατά την άποψή μου, δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, γιατί άκουσα εκφράσεις που ήσαν μόνο εκφράσεις καταστροφολογίας. Και να πω και κάτι άλλο. Από το 2004 μέχρι σήμερα, που παρακολουθώ τους προϋπολογισμούς κάθε Δεκέμβρη, οι ίδιες ακριβώς εκφράσεις. Ήσαν χαρακτηρισμοί, όπως «προϋπολογισμός χρεοκοπίας, υπό κατάρρευση» κ.λπ.. Επίσης, μιλήσατε, κύριε συνάδελφε, και για «προοδευτική αλλαγή» που θα φέρει το κόμμα σας. Μα, η πρόοδος και ο λαϊκισμός θεωρώ ότι δεν είναι έννοιες που συνάδουν. Και την ώρα αυτή που απαιτείται υπευθυνότητα, εσείς στηρίζεστε σε παροχολογίες, στηρίζεστε σε προβολή μικροκομματικών συμφερόντων. Την υπευθυνότητα όμως την έχει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ο στόχος μας είναι τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και θα συνεχίσουμε να προχωράμε σ’ αυτόν το στόχο. Ο προϋπολογισμός του 2009 είναι σταθερά προσανατολισμένος στους σκοπούς της οικονομικής πολιτικής, της ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που συνεχίζονται και κατά το έτος 2009. Ένας προϋπολογισμός με προτεραιότητες, χωρίς πειράματα, χωρίς λογιστικές αλχημείες, γιατί άλλωστε αυτά συνέβαιναν σε προηγούμενη κυβέρνηση και αυτές είναι οι αιτίες που οδήγησαν τη χώρα και στα κρυφά χρέη και στα ελλείμματα τα οποία εκλήθη και αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αυτά τα χρόνια. Να θυμηθούμε επιγραμματικά από το 2004: Έλλειμμα 7,8%,δυσβάσταχτο χρέος, τόκους 12.000.000.000 ευρώ κάθε χρόνο που επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό. Μεγάλο ποσοστό ανεργίας. Αυτό το παρελθόν, αυτά τα προβλήματα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μετακυλήσατε στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία ανέλαβε και ανταποκρίνεται για την οριστική τους λύση. Αυτήν τη δυσάρεστη παρακαταθήκη εξυπηρέτησε και εξυπηρετεί η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Μέσω του φετινού προϋπολογισμού επιδιώκεται η επίτευξη των βασικών στόχων της πολιτικής της Κυβέρνησής μας που είναι η ενίσχυση της ανάπτυξης, η ενίσχυση της απασχόλησης, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, η ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής, η στήριξη ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, η αύξηση της παραγωγικότητας. Τους παραπάνω στόχους καλείται η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή να υλοποιήσει μέσα σε μια πρωτοφανή για το σύγχρονο κόσμο, και με αβέβαιη χρονικά εξέλιξη, παγκόσμια οικονομική κρίση, η οποία επηρεάζει όλες της χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία επιφέρει μεγάλη και σημαντική επιβράδυνση και της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας οικονομίας και εν πολλοίς κατευθύνει και μεταβάλει βασικά μεγέθη οικονομικών προϋπολογισμών των κρατών. Δεν συγκρίνεται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με καμμία άλλη πρόσφατη οικονομική αναταραχή. Έχει χτυπήσει και έχει αγγίξει την καρδιά του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Οι αντοχές όμως που παρουσιάζει η ελληνική οικονομία σήμερα και τις οποίες πρέπει να ενισχύουμε συνεχώς θα ήσαν ανύπαρκτες εάν αυτή η Κυβέρνηση δεν ακολουθούσε από το 2004 αυτήν την πολιτική. Χωρίς αυτήν την πολιτική, χωρίς τις μεταρρυθμίσεις θα ήταν ευάλωτη η οικονομία μας μπροστά σ’ αυτήν την κατάσταση. Ο προϋπολογισμός του 2009, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, περιέχει και τον περιορισμό των επιπτώσεων από τη διεθνή οικονομική κρίση. Μέσα στο 2008 η Κυβέρνηση επεδίωξε την περαιτέρω μείωση του ελλείμματος κάτω από το 3%, την αποκλιμάκωση κατά το δυνατόν του δημοσίου χρέους, στήριξη ευπαθών ομάδων, ενίσχυση της περιφέρειας, μαζί όμως και με την τακτοποίηση των οικονομικών εκκρεμοτήτων του παρελθόντος. Σήμερα αλλά και για επόμενα έτη η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή έχει ένα πολύ δύσκολο έργο να επιτελέσει, το οποίο διαχειρίζεται με πρόγραμμα, με σχεδιασμό, με υπευθυνότητα και με ξεκάθαρους στόχους και προτεραιότητες. Διότι η Ελλάδα όπως διαπιστώσαμε και όπως έχουν διαβεβαιώσει και τα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες με ισχυρές θεωρούμενες οικονομίες, δέχεται τη μικρότερη πίεση. Και αυτό επαναλαμβάνω, είναι αποτέλεσμα της πολιτικής, είναι αποτέλεσμα του προγράμματος της φορολογικής μεταρρύθμισης κ.λπ.. Ταυτόχρονα πρέπει να επισημάνουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι από την ώρα ακριβώς που εκδηλώθηκαν τα πρώτα συμπτώματα της κρίσης, αντέδρασε άμεσα, αποφασιστικά, ανακοινώνοντας –θα το αναφέρω και εγώ, το είπε και ο γενικός εισηγητής μας- ένα συντονισμένο πακέτο μέτρων για τη θωράκιση της οικονομίας, αύξησε τις εγγυήσεις από 20.000 σε 100.000. Ήταν πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού, του Κώστα Καραμανλή, το ακολούθησαν και άλλες χώρες – το θυμόμαστε όλοι- της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έκανε νόμο του κράτους τα μέτρα για την προστασία των δανειοληπτών. Κατέθεσε νέο πρόγραμμα για το Ταμείο Εγγυοδοσίας για επιχειρήσεις και για επενδύσεις. Προχώρησε στην ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας με αναπτυξιακές προοπτικές των 28.000.000.000. Γιατί αυτό το σχέδιο κατάφερε να εξασφαλίσει, ώστε το τραπεζικό σύστημα να συνεχίσει να χορηγεί δάνεια σε μικρομεσαίες και μικρές επιχειρήσεις, για να μπορούν να πάρουν ανάσα, να βοηθά τα νοικοκυριά στα στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια, να προστατεύσει τους εργαζόμενους να μην βρεθούν στην ανεργία, να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση των μεγάλων έργων που εκτελούνται με συμβάσεις παραχώρησης και επενδύσεις που γίνονται με τις συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Αλλά ταυτόχρονα, να εξασφαλίσει και επενδύσεις που υπάγονται στον επενδυτικό νόμο, διότι αυτές εκτός από την κρατική επιχορήγηση και εκτός από τα ίδια κεφάλαια του επενδυτή, γνωρίζουμε όλοι ότι χρειάζονται και τη χρηματοδότηση από τις τράπεζες. Αυτό το πλαίσιο, θέλω να θυμίσω, εσείς, κυρίες και κύριοι της Αντιπολίτευσης το χαρακτηρίσατε «χάρισμα» στις τράπεζες, γιατί, όπως έχετε συνηθίσει, κλείνετε τα μάτια, διαστρεβλώνετε την πραγματικότητα και ταυτόχρονα σ’ αυτό το σημείο πέσατε σε αντιφάσεις, διότι μιλήσατε για ολιγωρία. Είπατε από τη μια πλευρά γιατί δεν δίνουμε περισσότερα, από την άλλη πλευρά το χαρακτηρίσατε απαράδεκτο –το θυμάμαι αυτό όταν το συζητούσαμε- και από την άλλη πλευρά είπατε ότι πρέπει να είναι υποχρεωτικό για όλες τις τράπεζες. Μιλήσατε και για αργοπορία, ενώ είναι το πρώτο σχέδιο που ενέκρινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δηλαδή μόνοι σας αυτοδιαψεύδεστε και αυτοαναιρείστε. Πιστεύω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι ο προϋπολογισμός του 2009 είναι ο πιο δύσκολος προϋπολογισμός των πέντε ετών -το είπε και ο κύριος Υπουργός- που καταρτίζει η Κυβέρνηση αυτή. Είναι ένας προϋπολογισμός ευθύνης, όπως απαιτούν οι περιστάσεις, συνέπειας και αποτελεσματικότητας για τη στήριξη και τη θωράκιση της οικονομίας, αλλά και την προστασία των πολιτών, αλλά και προοπτικής, εξαντλώντας όλα τα περιθώρια που εμφανίζονται. Όσον αφορά το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, αποτελεί και αυτό ένα μέσο άσκησης της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής και προώθηση της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας με 3,7 δισεκατομμύρια ευρώ στα έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού. Προβλέπεται το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων να φτάσει τα 8,8 δισεκατομμύρια ευρώ, αυξανόμενο σε σχέση με το προσχέδιο κατά 300.000.000 ευρώ. Μέσω αυτού του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων επιτυγχάνεται η υλοποίηση μεγάλων έργων υποδομής εθνικού και περιφερειακού επιπέδου (λιμάνια, αεροδρόμια, μετρό, προαστικός, εγγειοβελτιωτικά έργα, έργα γεωργικού τομέα). Περιλαμβάνονται έργα υποδομών για τη βελτίωση των συνθηκών μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων. Οι πιστώσεις που ενεγράφησαν για τα περιφερειακά προγράμματα ανέρχονται στο ποσό 1,265 δισεκατομμύριο ευρώ, εκ των οποίων τα 990.000.000 συγχρηματοδοτούμενα από το Ταμείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα 275 αμιγώς σε εθνικούς πόρους. Χρηματοδοτούνται έργα νομαρχιακών προγραμμάτων και Ο.Τ.Α. Α' Βαθμού, ενισχύονται οι ιδιωτικές επενδύσεις μέσω του επενδυτικού νόμου για τη δημιουργία και τον εκσυγχρονισμό βιοτεχνικών επιχειρήσεων, αλλά και άλλες δραστηριότητες. Δίδονται αντίστοιχα 1,2 δισεκατομμύριο ευρώ στην εκπαίδευση, στην έρευνα, στην τεχνολογία. Οι δαπάνες για την υγεία, για την ενέργεια, για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, για την προστασία του περιβάλλοντος, 280.000.000 ευρώ -το επισημαίνω αυτό, γιατί ο γενικός εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είπε στην επιτροπή ότι δεν διαθέτει αυτή η Κυβέρνηση καθόλου πόρους για την πράσινη ανάπτυξη- για την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που αποτελούν το σκελετό της οικονομίας, επηρεάζοντας τους δείκτες απασχόλησης και δρουν σαν εφαλτήριο για τη βελτίωση του οικονομικού κλίματος, που τόσο έχει ανάγκη η οικονομία μας, ειδικά αυτήν την περίοδο. Σημαντική είναι η συμβολή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων στην κατασκευή μεγάλων δημοσίων έργων. Προχώρησε η Κυβέρνηση αυτήν τη μεταρρύθμιση, αυτή που γνωρίζουμε, με διαφάνεια και υγιή ανταγωνισμό στην παραγωγή δημοσίων έργων. Έγιναν μελέτες, δημοπρατήθηκαν και υλοποιείται ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα, ονομάζονται «δρόμοι ανάπτυξης», που έχει επονομαστεί «πρόγραμμα μαμούθ» συνολικού προϋπολογισμού περίπου 20.000.000.000 ευρώ. Απ’ αυτό, τα μισά είναι για δημόσια έργα 9,9 δισεκατομμύρια ευρώ (οδικούς άξονες, λιμάνια, αεροδρόμια, φράγματα, αγροτικά έργα) και τα άλλα μισά 8,6 δισεκατομμύρια ευρώ κατευθύνθηκαν στους έξι μεγάλους αυτοκινητόδρομους με συμβάσεις παραχώρησης, που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, δίνοντας νέες προοπτικές και ανάπτυξης στην περιφέρεια, στα μέρη αυτά που ήταν πλήρως απομονωμένα, εξασφαλίζοντας και την ισόρροπη ανάπτυξή τους. Μόνο επιγραμματικά έχω το χρόνο να αναφερθώ: πέταλο Μαλιακού, Εγνατία Οδός, Ιόνια Οδός, οδικός άξονας Κεντρικής Ελλάδος Ε-65 και δυο οδικοί άξονες Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα-Σπάρτη και Ελευσίνα-Κόρινθος-Πάτρα-Τσακώνα, που οι δυο αυτοί αυτοκινητόδρομοι διασχίζουν και το νομό τον οποίον εκπροσωπώ. Και η προσπάθεια δεν σταματάει εδώ. Θέλω επίσης να επισημάνω ότι έχει προγραμματισθεί και μία νέα σειρά κατασκευής έργων που θα χρηματοδοτηθούν από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Είναι εντεταγμένα στο επιχειρησιακό πρόγραμμα ενίσχυσης της προσπελασιμότητας, αφορούν την προγραμματική περίοδο 2007-2013 και αυτά θα πραγματοποιηθούν στην περιφέρεια κατά κύριο λόγο με ποσοστό 80%. Θέλω επίσης να θυμίσω το Κτηματολόγιο και το χωροταξικό σχεδιασμό που τώρα άρχισαν να υλοποιούνται επί αυτής της Κυβερνήσεως. Ένας άλλος βασικός μοχλός υλοποίησης υποδομών είναι το πρόγραμμα των Σ.Δ.Ι.Τ., που με το ν. 3389/2005 αυτή η Κυβέρνηση προώθησε και εκτελείται. Διότι γνωρίζουμε όλοι ότι τα Σ.Δ.Ι.Τ. δημιουργούν μία νέα σειρά έργων και υπηρεσιών γιατί ενισχύουν την ανάπτυξη, διασφαλίζουν την έγκαιρη ολοκλήρωση αναγκαίων υποδομών, ταυτόχρονα όμως απελευθερώνουν κρατικούς πόρους που κατευθύνονται σε κοινωνικές και αναπτυξιακές τοποθετήσεις προς όφελος των πολιτών. Η μέχρι σήμερα δραστηριότητα μέσω των προγραμμάτων Σ.Δ.Ι.Τ. είναι ενθαρρυντική. Παρουσιάζουν μία θεαματική αύξηση ενδιαφέροντος από πλευράς ένταξης προγραμμάτων και επενδύσεων και ένα αυξημένο ενδιαφέρον. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, βιαστήκατε να πείτε ότι τα Σ.Δ.Ι.Τ. απέτυχαν την αποστολή τους, ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον, ότι δεν υπάρχουν κεφάλαια, ότι δεν έχει δώσει χρήματα η Κυβέρνηση, δηλαδή, με τις δηλώσεις σας ήδη έχετε απαξιώσει αυτό το πρόγραμμα. Και εδώ η αλήθεια σας διαψεύδει. Πενήντα δύο έργα ύψους 5,7 δισεκατομμυρίων ευρώ στους τομείς υγείας, εκπαίδευσης, δικαιοσύνης, στέγασης, δημοσίων υπηρεσιών. Ολοκληρώθηκε ήδη ο διαγωνισμός συντήρησης επτά νέων πυροσβεστικών σταθμών. Δώδεκα διαγωνισμοί ύψους 1,5 δισεκατομμυρίων ευρώ προκηρύχθηκαν πρόσφατα και έχουμε μία συχνότητα ένα έργο Σ.Δ.Ι.Τ. κάθε μήνα. Από το Φεβρουάριο του 2009 θα έχουν δημοπρατηθεί άλλα οκτώ έργα ύψους 800.000.000 ευρώ και στους επόμενους δεκαοκτώ μήνες τα υπόλοιπα έργα. Υπολογίζεται ότι η συμβολή των Σ.Δ.Ι.Τ. στην οικονομική δραστηριότητα από την έναρξη κατασκευής των έργων για το 2009 θα είναι της τάξης των 500.000.000 ευρώ. Το γιγάντιο αυτό πρόγραμμα που τόσο πολύ αντιπαλεύεστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, προγραμματίζει έργα σ’ όλους τους τομείς της οικονομίας –δεν θα έχω το χρόνο για να τα αναφέρω αναλυτικά- και αυτή είναι η απάντηση όταν λέτε ότι κανένα έργο Σ.Δ.Ι.Τ. δεν έχει υλοποιηθεί. Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και αυτό το πολύ βασικό: Ένα πρόγραμμα πρώτα οργανώνεται και μετά υλοποιείται. Θα ήθελα, κύριε Πρόεδρε, να καταθέσω στα Πρακτικά τους πίνακες με τις εγκεκριμένες από την αρμόδια επιτροπή προτάσεις υλοποίησης των Σ.Δ.Ι.Τ. γιατί όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι η συμβολή του παραπάνω προγράμματος των Σ.Δ.Ι.Τ. στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων είναι σημαντική, κάθε χρόνο αυξανόμενη, ειδικά σήμερα που τόσο ανάγκη έχει η οικονομία μας από στήριξη στην αναπτυξιακή της πορεία σ’ αυτήν τη δύσκολη συγκυρία. Θέλω να υπενθυμίσω ότι το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, τα έργα υποδομής καθώς και τα συγχρηματοδοτούμενα έργα που αυτό εκτελεί είναι αποτελεσματικά και επιτυχημένα όταν μπορούν και αξιοποιούν τις πηγές χρηματοδότησης, όταν μπορούν και απορροφούν εποικοδομητικά στο μέγιστο δυνατό ποσοστό τους πόρους που διαθέτουν τα διαρθρωτικά ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θέλω να επισημάνω για το έτος 2008 ότι οι συνολικές πληρωμές του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων έφτασαν στο ποσό των 9,650 δισεκατομμυρίων ευρώ και πρέπει να θυμηθούμε ότι μετά την κρίση υπήρξε μια αύξηση 350.000.000 ευρώ ώστε οι συνολικές απορροφήσεις να φτάσουν στο παραπάνω ποσό. `Όπως μας διαβεβαίωσε στην επιτροπή και ο καθ’ ύλην αρμόδιος Υφυπουργός κ. Παπαθανασίου, η χρηματοδότηση έχει φτάσει ήδη στα 9,949 δισεκατομμυρίων ευρώ στις 9/12/2008, δηλαδή, πριν ολοκληρωθεί ο χρόνος. Απ’ αυτά το ποσό των 7,296 δισεκατομμυρίων, δηλαδή, 300.000.000 παραπάνω, έχει διατεθεί για τα συγχρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση έργα και τα υπόλοιπα 2,65 από καθαρά εθνικούς πόρους, δηλαδή έχουμε 100% απορρόφηση. Στον προϋπολογισμό του 2009 από τα 8,8 δισεκατομμύρια που ανέφερα, τα 5,15 δισεκατομμύρια κατευθύνονται στην προώθηση των συγχρηματοδοτούμενων έργων από τα ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ολοκλήρωση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, για το Ε.Σ.Π.Α. 2007-2013, για το Ταμείο Συνοχής, για το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης «Αλέξανδρος Μπαλτατζής», για το επιχειρησιακό πρόγραμμα 2007-2013, για κοινοτικές πρωτοβουλίες και άλλα προγράμματα που ως στόχο έχουν τη βελτίωση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Τα 3,65 δισεκατομμύρια για έργα που αφορούν την ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής θα χρηματοδοτηθούν καθαρά και αποκλειστικά από εθνικούς πόρους. Έχουμε επενδυτικές δραστηριότητες περιφερειών, Ο.Τ.Α. και νομαρχιακά έργα, ενισχύσεις των ιδιωτικών επενδύσεων, δαπάνες για αποκατάσταση ζημιών σε έργα υποδομής και χορήγηση ενισχύσεων σε πληγέντες σε σεισμούς, σε πυρκαγιές, σε πλημμύρες –είχαμε και πρόσφατα τέτοια φαινόμενα- και άλλες φυσικές καταστροφές, όπως και την ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής με υποβοήθηση κοινωνικών ομάδων και ενίσχυση κοινωνικής πρόνοιας και άλλων προγραμμάτων. Όσον αφορά στην πρώτη περίπτωση θέλω να διευκρινίσω –γιατί και αυτό ειπώθηκε- ότι το ποσό το οποίο κατευθύνεται στα συγχρηματοδοτούμενα έργα βεβαίως είναι μικρότερο το 2009 συγκριτικά με το 2008. Αυτό επίσης οι συνάδελφοι από τη Μείζονα Αντιπολίτευση έσπευσαν να το ονομάσουν μείωση δαπανών για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Να το χαρακτηρίσουν αδυναμία της Κυβέρνησης να ενισχύσει την αναπτυξιακή πορεία της χώρας. Να θυμίσω λίγο για το Γ΄ Κ.Π.Σ. όσο μπορώ πιο επιγραμματικά: 2004, δηλαδή 2002-2004, τέσσερα χρόνια, ανέλαβε τη διακυβέρνηση η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Η απορροφητικότητα ήταν 23%. Το 2008 πάνω από το τετραπλάσιο, 88%. Και γίνονται προσπάθειες μέχρι τις 31/12 να μη χαθούν πόροι, να εξαντλώνται όσο γίνεται περισσότερο και επίσης η παράταση λόγω των πυρκαγιών του 2007. Θα ήθελα, κύριε Πρόεδρε, να καταθέσω επίσης και έναν πίνακα όσον αφορά στα υπηρεσιακά προγράμματα όπου εκεί φαίνεται και η αλήθεια και για το Γ΄ Κ.Π.Σ.. Αντίθετα στο σκέλος αυτό που αφορά στα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, που όντως μειώθηκε, αυξάνονται οι δαπάνες για αμιγώς εθνικούς πόρους προκειμένου να επιτευχθεί η προσδοκώμενη ανάπτυξη σε ποσοστό 37,7% σε σχέση με το 2008. Δίνεται παραπάνω 1.000.000.000 ευρώ. Είναι η μεγαλύτερη αύξηση των τελευταίων ετών και αυτό εσείς το ονομάζετε ως τη μεγαλύτερη μείωση. Αν είναι δυνατόν. Επίσης -συζητήθηκε κιόλας στην επιτροπή- ένα ποσοστό 30% του προγράμματος θα πληρωθεί στην αρχή του 2009 για να εξασφαλιστεί η ομαλή υλοποίηση των έργων, να επιταχυνθούν οι πληρωμές, να τακτοποιηθούν εκκρεμότητες. Είναι σωστό να τακτοποιούνται ανειλημμένες υποχρεώσεις και ας είναι και από το παρελθόν. Αν δείτε μέσα στην εισηγητική έκθεση και στους πίνακες ακόμα πληρώνονται χρήματα για τα ολυμπιακά έργα. Να ενισχυθεί η ρευστότητα της αγοράς. Όσον αφορά στο Ε.Σ.Π.Α. δύο μόνο λόγια ακόμα. Δύο δισεκατομμύρια ευρώ περίπου εκδόθηκαν οι προσκλήσεις, ποσοστό 8% του συνολικού προϋπολογισμού του προγράμματος. Ρυθμός: 550.000.000 ευρώ το μήνα. Εκτιμάται δε ότι στο πρώτο εξάμηνο του 2009 θα ανέρθουν στο 50% της επιλέξιμης δημόσιας δαπάνης. Αντίστοιχα αυτή είναι η απάντηση ότι το Ε.Σ.Π.Α. δεν προχωράει και ότι έχουν χαθεί πόροι από το Γ΄ Κ.Π.Σ.. Θα υπενθυμίσω βέβαια ότι υπάρχουν φαινόμενα που κάποια ποσά -διότι η χώρα μας δεν ανταποκρίθηκε στα προβλεπόμενα από τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης- δεν απορροφήθηκαν από το Γ΄ Κ.Π.Σ.. Βασική προτεραιότητα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για το 2009 είναι η αναπτυξιακή δυνατότητα σ’ ολόκληρη τη χώρα και αυτή να διευρύνεται και να κατευθύνεται κυρίως στην περιφέρεια και το μεγαλύτερο μέρος των κονδυλίων του Ε.Σ.Π.Α. 2007-2013 να προχωρήσει προς την περιφέρεια. Δύο λόγια για τα επενδυτικά προγράμματα και τον επενδυτικό νόμο διότι και αυτά προχώρησαν -11,1 δισεκατομμύρια ευρώ- με ρυθμό 60.000.000 ευρώ ανά μήνα, δηλαδή 600.000.000 ευρώ το χρόνο. Ανέφερε ο εισηγητής μας ότι έχουν κατατεθεί επτά χιλιάδες εννιακόσιες αιτήσεις, 20.000.000.000 ευρώ είναι το συνολικό πρόγραμμα και έχουν εγκριθεί τέσσερις χιλιάδες εννιακόσια αντίστοιχα σχέδια ύψους των 11.000.000.000. Έναν αντίστοιχο πίνακα θα σας έχω για το κομμάτι 1/1/2008-30/09/2008. Βεβαιώνεται, λοιπόν, η συμβολή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων στην ανάπτυξη της χώρας και στην προσπάθεια της Κυβέρνησης να εντάξει όσο περισσότερα έργα σ’ αυτό. Κλείνοντας θα ήθελα να πω το εξής. Γνωρίζουμε όλοι ότι μέσω του προϋπολογισμού αποτυπώνεται το σύνολο των δράσεων για τον επόμενο χρόνο με σαφήνεια και με διαφάνεια. Μπορεί να ακούγονται αριθμοί. Και εγώ καταναλώθηκα σε αριθμούς και ζητώ συγγνώμη γι’ αυτό. Ποσοστά. Αλλά πίσω από τα ποσοστά υπάρχουν οι Έλληνες, οι Ελληνίδες που περιμένουν υπεύθυνα την κατανομή και διαχείριση των δημόσιων λογαριασμών. Όλα δείχνουν ότι η πολιτική που ακολουθείται δεν είναι μόνο αριθμοί αλλά είναι μεγέθη που επηρεάζουν τον πολίτη, επηρεάζουν την καθημερινή του ζωή και βοηθούν στη βελτίωση του βιοτικού του επιπέδου. Ο προϋπολογισμός του 2009 αφορά το σύνολο της κοινωνίας στη δύσκολη συγκυρία όπως αναφέραμε. Αποτελεί την απάντηση στις δυσμενείς δυσκολίες των διεθνών προκλήσεων. Υλοποιεί έργα και μεταρρυθμίσεις και εφαρμόζονται μέτρα που ήδη έχει αποφασίσει η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή εξασφαλίζοντας το συμφέρον του πολίτη και της χώρας. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ελληνική οικονομία θα αντιμετωπίσει την κρίση, θα περάσουμε τις συμπληγάδες, θα δημιουργήσουμε υποδομές για το παρόν και για το μέλλον του τόπου ώστε να διασφαλιστεί η χώρα με ευθύνη για να ακολουθηθούν δράσεις με προοπτικές και για σήμερα και για το αύριο. Φυσικά σας καλώ να υπερψηφίσετε τον προϋπολογισμό του 2009. Ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) (Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Αθηνά Κόρκα-Κώνστα καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο ειδικός εισηγητής από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Δημήτριος Κουσελάς. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Άκουσα πριν από λίγο τον κ. Αλογοσκούφη πολύ πεσμένο και ειλικρινά αναρωτήθηκα: Μίλησε ως Υπουργός μιας αποχωρούσας Κυβέρνησης ή ως αποχωρών Υπουργός από το Υπουργείο Οικονομικών; Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο άδικος φόνος του δεκαεξάχρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου αποκάλυψε το μέγεθος της κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας, κρίση οικονομική, κοινωνική, κρίση θεσμών και αξιών. Μιας κρίσης, που, όπως χαρακτηριστικά σημείωσε ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., φέρει τη σφραγίδα της Νέας Δημοκρατίας και των αδιέξοδων επιλογών που ακολούθησε μέχρι σήμερα. Εμείς, κύριοι της Κυβέρνησης, σας είχαμε προειδοποιήσει μήνες τώρα ότι η ασκούμενη πολιτική θα οδηγήσει σε κοινωνική έκρηξη, γιατί είναι μια πολιτική που αναδιανέμει άδικα το εισόδημα σε βάρος των μικρομεσαίων στρωμάτων, σπρώχνοντας το 1/3 του πληθυσμού στο περιθώριο. Αφήνει ασύδοτη την αγορά, τα καρτέλ και τους κερδοσκόπους να αλωνίζουν και να διαμορφώνουν την ψαλίδα τιμών παραγωγού καταναλωτή στο ένα προς πεντέμισι. Η πολιτική σας οδήγησε χιλιάδες νοικοκυριά στην υπερχρέωση και στην απόγνωση. Έριξε τους ρυθμούς ανάπτυξης και χρέωσε βαριά τη χώρα. Μείωσε την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, επέβαλε την αδιαφάνεια, τη συγκάλυψη και την ατιμωρησία. Η Κυβέρνησή σας, κύριε Υπουργέ, απεδείχθη ανίκανη να θωρακίσει την οικονομία, αλλά και το κύρος της χώρας. Απεδείχθη ανίκανη να δώσει όραμα, διέξοδο και προοπτική στη νέα γενιά που βλέπει τα όνειρά της να τσαλακώνονται. Απεδείχθη ανίκανη να διαφυλάξει την περιουσία, την αξιοπρέπεια και την ασφάλεια του πολίτη. Αρνείται ακόμη και σήμερα να αναλάβει τις ευθύνες της, σαν να ήταν μια Κυβέρνηση περιορισμένης ευθύνης. Αυτή η λογική της περιορισμένης ευθύνης διαπερνά και τον προϋπολογισμό που σήμερα συζητάμε, έναν προϋπολογισμό που βασίζεται σε παραδοχές αβάσιμες, πειραγμένες, παραδοχές-λάστιχο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα μεγέθη υλοποίησης του 2008, τα οποία συνεχώς αναθεωρούνται, ανατρέπονται μήνα με το μήνα, ενώ ο προϋπολογισμός του 2008 έχει κυριολεκτικά καταρρεύσει. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα χρειάζεται έναν ειλικρινή και αξιόπιστο προϋπολογισμό, έναν προϋπολογισμό έκτακτης ανάγκης για τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας, των οικονομικά ασθενέστερων, των μεσαίων εισοδημάτων, έναν προϋπολογισμό που να σηματοδοτεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο εξόδου από την κρίση. Τη στιγμή που διεθνώς προτάσσονται η ανάγκη μείωσης των εισοδηματικών ανισοτήτων και η αναβάθμιση του εποπτικού και αναπτυξιακού ρόλου του κράτους, η Κυβέρνηση εμμένει στον αδιέξοδο δρόμο μιας άδικης και στρεβλά κατανεμόμενης φορολογικής αφαίμαξης. Εμμένει στην περαιτέρω υποβάθμιση του κοινωνικού κράτους, στην περαιτέρω μείωση των κοινωνικών δαπανών σε βασικούς τομείς και υποδομές, αναγκαίες για την ανάπτυξη της χώρας και ιδιαίτερα της περιφέρειας, η ώρα της οποίας για μια ακόμη φορά παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός του 2009 βαθαίνει την κρίση, εντείνει τις ανισότητες και υπονομεύει την ανάπτυξη. Δίνει ψίχουλα παροχών στους οικονομικά ασθενέστερους, ενώ παρέχει 28.000.000.000 ευρώ στις τράπεζες, χωρίς καμμία εγγύηση ότι τα χρήματα αυτά θα φθάσουν στην πραγματική οικονομία. Αυτά, όταν άλλες χώρες και κυβερνήσεις εγκαταλείπουν άρον-άρον τις αδιέξοδες πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού, υιοθετούν θαρραλέες πολιτικές δημοσιονομικής επέκτασης, τόνωση των δημοσίων επενδύσεων, στήριξη της ζήτησης. Αυτή η Κυβέρνηση του φουσκωμένου, αναποτελεσματικού και πελατειακού κράτους, η παράταξη που οι κυβερνήσεις της βούλιαξαν το δημόσιο στα χρέη, για να ασκήσει πολιτική, κατά της κρίσης, θα αρκεστεί στα ανεπαρκή και ατελέσφορα επιδόματα από το Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, στα ήδη περικομμένα κοινοτικά κονδύλια και στις εισφορές των κοινοτικών εταίρων. Και μιλάω για το Λ.Α.Ε.Κ., την εργατική κατοικία και τον Ο.Ε.Κ. και τα χρήματα αυτά δεν είναι χρήματα δικά σας. Είναι η μόνη Κυβέρνηση της Ευρωζώνης που δεν θέλει και δεν μπορεί, γιατί σπατάλησε τους δημόσιους πόρους και περιέκοψε τις δημόσιες επενδύσεις σε καλύτερες εποχές, να προχωρήσει σ’ ένα ουσιαστικό, κοινωνικό πακέτο μέτρων ανακούφισης των ασθενέστερων τάξεων. Τι μας δείχνει αλήθεια ο εκτροχιασμός των δημοσιονομικών μεγεθών του 2008 που ήδη είναι γεγονός; Τι μας δείχνει η σοβαρή επιδείνωση των αποτελεσμάτων στις Δ.Ε.Κ.Ο.; Μας δείχνει ότι ο «λιτός και αποτελεσματικός» δημόσιος τομέας που υποσχόταν προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία και η εξοικονόμηση 10.000.000.000 ευρώ από τη σπατάλη του δημοσίου, αποδείχτηκαν υποσχέσεις κενές περιεχομένου. Οι πρωτογενείς δαπάνες, η λειτουργία, δηλαδή, του κράτους θα είναι το 2009, κατά 47% αυξημένες, έναντι του 2004, που ήταν έτος Ολυμπιακών Αγώνων. Πίσω από τη συνεχιζόμενη διόγκωση των δαπανών, δεν βρίσκεται δυστυχώς η αναγκαία ποιοτική αναβάθμιση και στελέχωση των δημοσίων υπηρεσιών, των ελεγκτικών μηχανισμών, των υπηρεσιών υγείας, εκπαίδευσης και κοινωνικής φροντίδας. Βρίσκεται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα πλήθος κομματικών διορισμών που στο δημόσιο, στα χρόνια που πέρασαν από το 2004 μέχρι σήμερα, ξεπέρασαν τις εκατόν δεκατέσσερις χιλιάδες. Είχαμε σαράντα χιλιάδες καθαρή αύξηση στην απασχόληση του δημόσιου τομέα. Εκτός από τους κομματικούς διορισμούς της Νέας Δημοκρατίας έχουμε τη δημιουργία πολλών ακριβοπληρωμένων και χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο επιτροπών. Τη διογκούμενη διαφθορά και τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα. Αντί να εκσυγχρονίσει τις Δ.Ε.Κ.Ο., ώστε να μπορέσουν να αναπτυχθούν και να σταθούν στο διεθνές στερέωμα, εξασφαλίζοντας υψηλής ποιότητας υπηρεσίες στους πολίτες, η Κυβέρνηση τις κακοδιαχειρίζεται, τις απαξιώνει συνεχώς, φορτώνοντας τα βάρη στα φουσκωμένα τιμολόγια που πληρώνουν οι πολίτες, στους εργαζόμενους και στις εργασιακές τους σχέσεις. Παρά τις συνεχείς αυξήσεις των τιμολογίων, παρά τις «μεταρρυθμίσεις» και τα αλλεπάλληλα πλήγματα στους εργαζόμενους, δεν επήλθε καμμία εξυγίανση. Τα κέρδη των εισηγμένων Δ.Ε.Κ.Ο. γίνονται ζημιές. Δεν υπάρχει σήμερα, ούτε μία εισηγμένη Δ.Ε.Κ.Ο., που να είναι κερδοφόρα. Το 2008 τα ελλείμματα των πενήντα δύο μη εισηγμένων Δ.Ε.Κ.Ο. τριπλασιάστηκαν, φθάνοντας στα 1,4 δισεκατομμύρια. Αυτή είναι η εμπνευσμένη και οραματική διαχείριση της Κυβέρνησης στο δημόσιο και στις Δ.Ε.Κ.Ο.. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το κύριο πρόβλημα στη χώρα μας δεν είναι το μέγεθος των δαπανών, είναι η κατανομή και η αποτελεσματικότητά τους. Το ελληνικό κράτος δεν είναι το μεγαλύτερο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ως προς το μέγεθος των δαπανών. Οι Έλληνες πολίτες, όμως, θέλουν να πιάνουν τόπο οι φόροι που πληρώνουν. Να μη σπαταλούνται στην πελατειακή καταβόθρα ενός αδιαφανούς κράτους-λάφυρο, όπως τόνισε ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί έτσι, κύριοι της Κυβέρνησης, χρησιμοποιήσατε μέχρι σήμερα το κράτος στο πλαίσιο της περίφημης επανίδρυσης. Την ίδια στιγμή βέβαια επαναλαμβάνετε τις επιδόσεις της Κυβέρνησης Μητσοτάκη. Βυθίζετε το δημόσιο, τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις στα χρέη και στην απαξίωση. Το 2003 η Νέα Δημοκρατία, όπως χαρακτηριστικά είπε ο εισηγητής μας ο Χρήστος ο Παπουτσής, έκανε λόγο για υπερχρεωμένη χώρα, όπου ο κάθε πολίτης χρωστούσε για το δημόσιο χρέος 18.000 ευρώ περίπου. Σήμερα τι θα πρέπει αλήθεια να ειπωθεί, όταν ο κάθε Έλληνας πολίτης είναι χρεωμένος με πάνω από 26.000 ευρώ; Το κόστος του δανεισμού του ελληνικού δημοσίου έχει πλέον εκτιναχτεί στη διεθνή αγορά. Το spread των δεκαετών ομολόγων έφθασε τις 2,26 ποσοστιαίες μονάδες. Δηλαδή στις διακόσιες είκοσι έξι μονάδες βάσης έναντι δεκαπέντε που ήταν το 2004. Το 2003 η αγορά τιμολογούσε την ελληνική οικονομία, ως υγιή οικονομία και με καλές προοπτικές. Σήμερα η ίδια η αγορά δεν εμπιστεύεται τη δημοσιονομική διαχείριση της Νέας Δημοκρατίας. Τιμολογεί την ελληνική οικονομία σαν μια οικονομία μπροστά σε οικονομικό αδιέξοδο και σε χειρότερη κατάσταση από την Ιταλία που έχει υψηλότερο δημόσιο χρέος απ’ ό,τι εμείς. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, γιατί η διεθνής κρίση πλήττει περισσότερο την Ελλάδα απ’ ό,τι τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης που έχουν δημοσιονομικά προβλήματα. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα έβγαλαν πέρα με το διογκωμένο χρέος της κυβέρνησης Μητσοτάκη που αύξησε το δημόσιο χρέος κατά 35 ποσοστιαίες μονάδες του Α.Ε.Π.. Την ίδια περίοδο εμείς μ’ αυτό το δημόσιο χρέος που παραλάβαμε, αυξήσαμε τις δημόσιες επενδύσεις και τις κοινωνικές δαπάνες. Υλοποιήσαμε το μεγαλύτερο πρόγραμμα έργων και υποδομών που γνώρισε η χώρα. Αντίθετα επί κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας επιβραδύνθηκε η μείωση του χρέους ως ποσοστό του Α.Ε.Π., παρά την ανάπτυξη και την πρόσφατη αναθεώρηση του Α.Ε.Π.. Μάλιστα, από το 2008 και μετά σημειώνεται νέα τάση διόγκωσής του και τούτο παρά τις σοβαρότατες περικοπές των δημοσίων έργων, παρά την κατακόρυφη αύξηση της φορολογίας, παρά την «εντατική» εκποίηση της δημόσιας περιουσίας που στα χρόνια που πέρασαν απέδωσε 6,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα λόγω της διόγκωσης του δημόσιου χρέους, της σοβαρής επιδείνωσης των όρων δανεισμού και του κόστους εξυπηρέτησής του, η βελτίωση της διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας, που έχει βαρύτατα πληγεί από την απογραφή αλλά και τη μετέπειτα δημοσιονομική διαχείριση της Νέας Δημοκρατίας, αναδεικνύεται κατά τη γνώμη μας σε κεντρικό ζήτημα. Ζήτημα που αδυνατεί πλέον να το διαχειριστεί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και αυτό γιατί η ίδια η Κυβέρνηση έχει καταστεί αναξιόπιστη. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στον προϋπολογισμό του 2009 συνεχίζεται η υποχρηματοδότηση της παιδείας, παρά τις δεσμεύσεις του ίδιου του Πρωθυπουργού και παρά τα προβλήματα που υπάρχουν σ’ αυτήν. Αν δούμε τις τακτικές δαπάνες για την παιδεία, μαζί με το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων σαν ποσοστό του Α.Ε.Π., είναι μικρότερες από εκείνες του 2008. Αποδεικνύεται, λοιπόν, για μια ακόμη φορά ότι η δημόσια δωρεάν παιδεία δεν είναι στις προτεραιότητες της Νέας Δημοκρατίας, με αποτέλεσμα η χώρα μας να κατακτά επαξίως την τελευταία θέση στην Ευρώπη των είκοσι επτά. Αυτός, κύριε Υπουργέ, και αν είναι τίτλος τιμής. Τι να πούμε για τις δαπάνες της υγείας, όταν η ίδια η υγεία είναι στην εντατική; Έχουμε δεκαεννέα χιλιάδες πεντακόσιες ελλείψεις σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό. Το χρέος των νοσοκομείων φθάνει τα 5,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό ήταν και είναι αποτέλεσμα της κακοδιαχείρισης και της κακοδιοίκησης της Κυβέρνησης, γιατί αυτό το χρέος το 2003 δεν ξεπερνούσε το 1,7 δισεκατομμύριο ευρώ. Και οι πολίτες κάθε μέρα που περνάει εξωθούνται στην ιδιωτική κερδοσκοπική υγεία. Οι ιδιωτικές δαπάνες στο σύνολο των δαπανών στη χώρα μας είναι υψηλότερες ακόμα και σε σύγκριση με τον Ο.Ο.Σ.Α. και τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είμαστε εικοστή τρίτη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχοντας χάσει τα τελευταία χρόνια εννέα θέσεις ως προς το αρνητικό ρεκόρ που κατακτήσαμε στους δείκτες ποιότητας της υγείας. Και απέναντι σ’ όλα αυτά έχουμε μία Κυβέρνηση η οποία αδιαφορεί. Τα κονδύλια για τις νέες προσλήψεις εξακολουθούν να είναι τα ίδια, 10.000.000 ευρώ που δεν διατέθηκε ούτε ένα το 2008, σε σύγκριση με το 2004 που τα κονδύλια εκείνη την περίοδο για νέες προσλήψεις ήταν 100.000.000 ευρώ, 90% δηλαδή μείωση. Τα κονδύλια για τις εφημερίες είναι ανεπαρκή και βέβαια δεν προβλέπονται κονδύλια για την εξόφληση των χρεών των νοσοκομείων. Είναι γεγονός ότι η Κυβέρνηση -το καταλαβαίνει ο καθένας πλέον- συνειδητά οδηγεί το ΕΣΥ σε πλήρη απαξίωση σε βάρος της υγείας των Ελλήνων πολιτών και προς όφελος των ισχυρών ιδιωτικών συμφερόντων στο χώρο της υγείας. Οι δαπάνες της πρόνοιας και της κοινωνικής φροντίδας παραμένουν καθηλωμένες στα 12.000.000 ευρώ. Το εθνικό σύστημα κοινωνικής φροντίδας υποβαθμίζεται και αποδιοργανώνεται. Κοινωνικά προγράμματα όπως η «Βοήθεια στο Σπίτι», οι μονάδες απεξάρτησης, βρίσκονται κυριολεκτικά στον αέρα. Να μιλήσουμε για τα ασφαλιστικά ταμεία; Η υποχρηματοδότησή τους, η υποχρηματοδότηση του ΙΚΑ, του Ο.Γ.Α., του Ο.Α.Ε., του Ν.Α.Τ., του Ο.Π.Α.Δ., για το 2009 δημιουργούν μια νέα μαύρη τρύπα της τάξης των 3,6 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν εκπληρώνει ούτε τις θεσμοθετημένες υποχρεώσεις της απέναντι στα ασφαλιστικά ταμεία. Αποδίδει στα ταμεία πολύ λιγότερα απ’ αυτά που οφείλει να αποδώσει, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ένα πελώριο πρόβλημα, ένα έλλειμμα της τάξης των 11.000.000.000 ευρώ. Και φτάσαμε στο σημείο το Ταμείο Πρόνοιας των Δημοσίων Υπαλλήλων να μην μπορεί να καταβάλει ούτε τα εφάπαξ τους. Θέλω να πω δύο κουβέντες ειδικά για τον αγροτικό τομέα, που περνά τη μεγαλύτερη και χειρότερη κρίση. Το καλλιεργητικό κόστος –και το γνωρίζουμε όλοι όσοι προερχόμαστε από την περιφέρεια- βρίσκεται στα ύψη. Οι τιμές των λιπασμάτων, των φυτοφαρμάκων συνεχώς ανεβαίνουν. Οι τιμές όμως των αγροτικών προϊόντων είναι εξευτελιστικές και αυτές όπως είπα και πριν, δεν τις καρπούται ο καταναλωτής. Η τιμή του ελαιολάδου έπεσε κάτω από τα 2,5 ευρώ όταν ο καταναλωτής αγοράζει το λάδι τρεις φορές επάνω. Εσείς κύριοι της Κυβέρνησης, αντί λοιπόν να στηρίξετε το αγροτικό εισόδημα, μειώνετε και τις επενδύσεις και τις επιδοτήσεις στην γεωργία, μειώνετε τα κονδύλια και στον ΕΛ.Γ.Α. και για τα Π.Σ.Ε.Α.. Είναι φανερό ότι έχετε εγκαταλείψει, κύριε Υπουργέ, και τον αγροτικό τομέα αλλά και την περιφέρεια. Κύριοι της Κυβέρνησης, ήδη ο εισηγητής μας επισήμανε πως συνειδητά προχωρείτε σε ταξικές επιλογές που αποκτούν πλέον εκρηκτικές διαστάσεις και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης, όταν όλο και περισσότερα νοικοκυριά στις πόλεις και στην ύπαιθρο αδυνατούν πλέον να τα βγάλουν πέρα. Η ανεργία στο επόμενο χρονικό διάστημα θα εκτιναχθεί στα ύψη και εσείς δεν παίρνετε ούτε ένα μέτρο για να αντιμετωπίσετε αυτό το πρόβλημα. Εμείς ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήδη καταθέσαμε σχέδια νόμου για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων, για τη στήριξη των οικονομικά ασθενέστερων με το επίδομα αλληλεγγύης και το επίδομα θέρμανσης, πολύ καλύτερο από αυτό που πάτε εσείς να δώσετε για την αύξηση της επιστροφής του Φ.Π.Α. στους αγρότες για την προστασία των δανειοληπτών. Ήδη δεσμεύτηκε ο Πρόεδρός μας για την αναβάθμιση του κοινωνικού κράτους, την αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% του Α.Ε.Π. αρχής γενομένης με 1.000.000.000 ευρώ επιπλέον τον πρώτο χρόνο, τη διάθεση 2% του Α.Ε.Π. για την έρευνα, την αύξηση των δαπανών για την υγεία με τρεις χιλιάδες προσλήψεις κατ’ έτος ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και για τη στήριξη και την αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Δεσμευόμαστε για τη στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος και για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων του κράτους απέναντι σε αυτό. Εσείς, όπως φαίνεται, έχετε άλλες προτεραιότητες. Βρήκατε τα 28.000.000.000 για τις τράπεζες, πολύ υψηλότερα από τις συνολικές πιστώσεις του προϋπολογισμού για τα Υπουργεία Παιδείας, Υγείας, Πολιτισμού και Απασχόλησης. Από την άλλη πλευρά μας πλασάρετε ασπιρίνες και παροχές πτωχοκομείου σαν μέτρα εξόδου από την κρίση. Συνεχίζετε ενώ αποτύχατε, την αδιέξοδη οικονομική πολιτική των τελευταίων ετών. Και το ερώτημα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι: Μπορεί αυτή η Κυβέρνηση, μια Κυβέρνηση περιορισμένης ευθύνης, μια Κυβέρνηση ακόμη περισσότερο περιορισμένης κοινωνικής νομιμοποίησης που δεν κατάφερε όλα όσα υποσχέθηκε, που δεν στήριξε τα εισοδήματα σε ομαλότερους καιρούς, σε πολύ καλύτερες καταστάσεις, που δεν νοικοκύρεψε την οικονομία, μπορεί σήμερα αυτή η Κυβέρνηση να διαφημίζεται ως σωτήρας της; Προφανώς δεν μπορεί. Ο προϋπολογισμός σας κύριοι της Κυβέρνησης, είναι εκτός τόπου και χρόνου, είναι αντιαναπτυξιακός, είναι ένας προϋπολογισμός κοινωνικά άδικος. Είναι ένας προϋπολογισμός που καταδεικνύει την επείγουσα ανάγκη μιας άλλης κυβέρνησης για τη χώρα, μιας κυβέρνησης με σχέδιο, με βούληση, με κοινωνική αποδοχή, μιας κυβέρνησης ικανής να αντιμετωπίσει την κρίση και να χαράξει σε νέες βάσεις την ανάπτυξη της χώρας. Μιας κυβέρνησης ικανής να διασφαλίσει την φορολογική δικαιοσύνη, να στηρίξει τα μεσαία και τα χαμηλά εισοδήματα, να στηρίξει το κοινωνικό κράτος, την υγεία, την παιδεία, την πρόνοια, την απασχόληση, την κοινωνική ασφάλιση, μιας κυβέρνησης που να βάλει τέλος στις σπατάλες και στη διαφθορά που υπάρχει στον τόπο μας, να αποκαταστήσει το κύρος και την αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό και αυτή η κυβέρνηση, κυρίες και κύριοι, δεν θα αργήσει να έρθει. Αυτός ο προϋπολογισμός δεν μπορεί ούτε να ψηφιστεί ούτε και πρέπει να εκτελεστεί, γι’ αυτό και τον καταψηφίζουμε στο σύνολό του. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει η ειδική εισηγήτρια του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Διαμάντω Μανωλάκου. ΔΙΑΜΑΝΤΩ ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ: Ο Υπουργός κ. Αλογοσκούφης με την παρέμβασή του με προκλητικό τρόπο δείχνει και επιβεβαιώνει την αποφασιστικότητα της Κυβέρνησης να πληρώσουν τα σπασμένα της κρίσης οι εργαζόμενοι, όπως πλήρωναν και για τα κέρδη της πλουτοκρατίας. Τι σημαίνει, κύριε Υπουργέ, να μην ζητούν συντεχνίες τη στήριξη του κράτους και του προϋπολογισμού; Εσείς βέβαια μια μόνο συντεχνία αναγνωρίζετε, των τραπεζιτών και των βιομηχάνων. Γι’ αυτούς βρίσκετε ζεστό χρήμα 28.000.000.000 στο «πίτς φυτίλι». Για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα όμως επικαλείστε την κρισιμότητα των περιστάσεων και ζητάτε εργασιακή ειρήνη, να χάσουν και άλλα οι εργαζόμενοι σε εισόδημα και δικαιώματα. Αυτή είναι η πολιτική σας, σκληρή, σκληρότατη και βαθιά αντεργατική. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ) Προτρέπετε να σταματήσουμε να δανειζόμαστε από τις επόμενες γενεές, όμως εσείς μαζί με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχετε υποθηκεύσει το μέλλον τους, γι’ αυτό είναι στους δρόμους η νεολαία, γιατί, είτε ανάπτυξη είτε επιβράδυνση, ο κόσμος του μεροκάματου φτωχαίνει. Κάνετε συστάσεις να μην σπαταλάμε περισσότερα από όσα παράγουμε. Σε ποιους απευθύνεστε; Σ’ αυτούς που παράγουν τον πλούτο και δεν τον απολαμβάνουν, γιατί με την πολιτική τη δική σας και των προηγούμενων -και ας τα ρίχνετε ο ένας στον άλλον- τους έχετε καταδικάσει σε μισθούς και συντάξεις πείνας; Τους εξαναγκάζετε να δανείζονται και να είναι χρεωμένοι. Τους αρέσει, νομίζετε να χρεώνονται; Δεν βλέπετε ότι η οργή και η αγανάκτηση του λαϊκού κόσμου έχει ξεχειλίσει; Και να έρθω στις εξελίξεις. Ναι, ο προϋπολογισμός συζητιέται στο φόντο της εν ψυχρώ δολοφονίας του δεκαπεντάχρονου μαθητή και μετά από ένα δεκαήμερο μεγάλων κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων, όπως ήταν και σήμερα, του οργανωμένου περιφρουρούμενου μαθητικού και νεολαιίστικου αλλά και εργατικού ταξικού κινήματος ενάντια στην κρατική καταστολή και την αντιδραστική και αντιλαϊκή πολιτική που επιμελώς αποσιωπάται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης τα περισσότερα. Τα διάφορα ντόπια και ξένα συμφέροντα προσπάθησαν και με την ανοχή πολιτικών δυνάμεων αλλά και τη συνδρομή των μεγαλοκαναλαρχών να καλλιεργήσουν ότι λαϊκή απάντηση στην κρατική καταστολή αποτελούν οι βανδαλισμοί και οι καταστροφές κουκουλοφόρων, προκειμένου τη δίκαιη και αυθόρμητη οργή και αγανάκτηση να την προσανατολίσουν σε ακίνδυνες και ανώδυνες για το σύστημα δράσεις, που αφήνουν ανέγγιχτη την εξουσία και τα κέρδη του κεφαλαίου και ανενόχλητο να συνεχίζει τη στυγνότερη εκμετάλλευση των εργαζομένων. Η βοήθεια και προσφορά τους έγκειται στην παραποίηση και διαστρέβλωση της έννοιας και του περιεχομένου της λαϊκής εξέγερσης, που είναι η αναμέτρηση της εργατικής τάξης και του λαού με την εξουσία του κεφαλαίου με στόχο την ανατροπή του. Βαφτίζεται, λοιπόν, εξέγερση η δράση κουκουλοφόρων και βανδάλων και ως λύση η αλλαγή μιας αστικής Κυβέρνησης με μια άλλη παρόμοιας πολιτικής. Έτσι προστατεύεται η εξουσία του κεφαλαίου που στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και υπονομεύεται η εργατική τάξη και το κίνημά της που είναι στο στόχαστρο, ακριβώς γιατί αυτό φοβούνται πραγματικά, το δυνάμωμα του εργατικού μαζικού λαϊκού κινήματος που το καπιταλιστικό σύστημα προβλέπει, φοβάται και ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει, τη συνένωση δηλαδή της οργισμένης νεολαίας με το εργατικό κίνημα και κυρίως τα παιδιά των εργατικών και λαϊκών οικογενειών. Ξέρουν καλά τα νέα αντεργατικά μέτρα των εξήντα πέντε και εβδομήντα ωρών εργασίας την εβδομάδα, την μείωση του μεροκάματου και τον διαχωρισμό σε ενεργό και ανενεργό του ημερήσιου χρόνου εργασίας που ψηφίστηκε πριν λίγες ώρες στο Ευρωκοινοβούλιο, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων που θα ακολουθήσει και τόσων άλλων που έχουν σχεδιαστεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και έχουν τη στήριξη των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και θα περάσουν από τις κεντροδεξιές κυβερνήσεις ή τις σοσιαλδημοκρατικές με άλλοθι την οικονομική κρίση. Ταυτόχρονα με τις πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενδυναμώνονται οι εξοπλισμοί και η μεγαλύτερη στρατικοποίηση και καταστολή σε βάρος των λαών της Ευρώπης και όχι μόνο. Αυτά όλα αφορούν πριν απ’ όλα τα νέα παιδιά που θα βγουν στη βιοπάλη όταν τελειώσουν το σχολείο. Είναι ακριβώς αυτά τα παιδιά που έχουν κάθε λόγο να επαναστατήσουν και να ενισχύσουν την οργανωμένη πάλη και το μαζικό λαϊκό κίνημα. Γίνεται προσπάθεια να τα αποπροσανατολίσετε και να τα χειραγωγήσετε. Εμείς αποκαλύπτουμε καθαρά τους στόχους αλλά ταυτόχρονα καλούμε τη νεολαία σε ένα κίνημα αμφισβήτησης, ανυπακοής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μονοπωλίων και των πολέμων αλλά και των ευρωκομμάτων που συμβάλουν στην επιβολή της δικτατορίας του κεφαλαίου. Ως προς τον προϋπολογισμό θα ήθελα να πω ότι είναι αλήθεια ότι συμφωνούν όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης για τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του και μάλιστα αποδεικνύεται και τεκμηριώνεται με συγκεκριμένα νούμερα και στοιχεία. Συνεπώς δεν είναι ένας προϋπολογισμός εκτός τόπου και χρόνου. Είναι προϋπολογισμός ενάντια στο λαό και στις ανάγκες του. Όμως, πού έγκειται η διαφορά μας; Είναι ότι εσείς κρύβετε τα αίτια και τους στόχους που είναι η ενίσχυση αυτής της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του κεφαλαίου και κυρίως στις κατευθύνσεις αντιμετώπισης που για μας είναι η σύγκρουση με την πολιτική του κεφαλαίου και η ανατροπή του αλλά όχι για σας. Μπορεί να υποστηρίζετε ότι μειώθηκαν οι δαπάνες στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων ή είναι ανεπαρκείς οι πόροι για την παιδεία, την πρόνοια και έτσι δεν λέτε ότι αυτοί οι πόροι κατευθύνονται ουσιαστικά στην ενίσχυση του κεφαλαίου μέσω των συμπράξεων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα ή ότι η υποχρηματοδότηση έχει στόχο, ευνοεί τη γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα. Αποδέχεστε τη συνύπαρξη ιδιωτικού και δημόσιου και βασικές λαϊκές ανάγκες με παραλλαγές βέβαια και κυρίως αν είναι περισσότερο ή λιγότερο ελεγχόμενος ο ιδιωτικός τομέας. Λες και το κεφάλαιο έχει όρια και μπορεί να ελεγχθεί στην εκμετάλλευση του πλούτου του λαού και της χώρας. Λες και πανανθρώπινα δικαιώματα όπως η προστασία της υγείας που αφορά την ζωή του ανθρώπου ή μόρφωση της νεολαίας, ή η πρόνοια παιδιών και ενηλίκων των λαϊκών στρωμάτων θα τα παρέχει δωρεάν και σε υψηλές προδιαγραφές το κεφάλαιο, που έχει θεό το κέρδος και αποκλειστικά μόνο το κέρδος. Να γιατί υπάρχει σύμπλευση σε ό,τι αφορά στην εμπορευματοποίηση και στην ιδιωτικοποίηση βασικών αναγκών μαζί με την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Κατά τα άλλα τα δάκρυα και οι ενστάσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι χωρίς αντίκρυσμα γιατί την ίδια στρατηγική και πολιτική την έχει εφαρμόσει ως κυβέρνηση. Να γιατί η ευρωλαγνεία και η στήριξη σε διαχειριστικές λύσεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πάνε να καλυφθούν ως ενδοαριστερές κόντρες. Είναι βασικότατες και βαθύτατες ιδεολογικές διαφορές. Και είναι ζήτημα ουσίας τι λύση προτείνει η κάθε πολιτική δύναμη και ποιος είναι ο κύριος άξονας και κατά πόσο επιλέγεις να αντιπαρατεθείς και να συγκρουστείς με τα μονοπώλια και τα στηρίγματά τους και να παλέψεις για την πραγματική εξουσία του λαού και όχι για την καπιταλιστική διαχείριση που μεταβαπτίζεται σε νέο σοσιαλισμό. Επίσης ο φετινός προϋπολογισμός συζητείται κάτω από τη σκιά της οικονομικής κρίσης. Αυτή είναι η διαφορά του από τις προηγούμενες χρονιές. Η κρίση έπληξε πρώτα τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες που έχουν εφαρμόσει τα ίδια αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα. Βεβαίως η κρατική παρέμβαση ποτέ δεν σταματάει είτε με μορφή κρατικοποιήσεων επιχειρήσεων είτε με αποκρατικοποιήσεις, απελευθέρωση αγορών και άλλα, όπως κρατικές δράσεις από κυβερνήσεις, κεντροδεξιές και κεντροαριστερές, που είναι υπέρ του κεφαλαίου και κατά των εργαζομένων. Είναι ακριβώς μέτρα που προτάθηκαν και τα οποία συναποφασίσατε και στο τελευταίο Συμβούλιο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με παραλλαγές υποστηρίζετε και τα άλλα κόμματα. Στον προϋπολογισμό γίνονται αναφορές στην οικονομική κρίση, κρύβονται όμως τα πραγματικά αίτια, ότι είναι κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και φυσικά σε καμμία περίπτωση δεν παίρνονται μέτρα στήριξης για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, αλλά χρησιμοποιείται ως άλλοθι η κρίση για μεγαλύτερη επίθεση. Το επισφράγισαν άλλωστε και τα συμπεράσματα και του τελευταίου Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βαθιά πίστη στην αντιλαϊκή στρατηγική της Λισαβόνας και μετά το 2010. Βέβαια, από την αναδιανομή του πλούτου που έχει σαν ρόλο ο προϋπολογισμός, το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας πηγαίνει ουσιαστικά σε δράσεις στήριξης και ενίσχυσης του κεφαλαίου και αφήνονται κάτι ψίχουλα για τους εργαζόμενους τα οποία βαφτίζονται κομμάτια της πίτας που δήθεν θα χορτάσουν την ανεργία, τη φτώχεια και τις λαϊκές ανάγκες. Για τους εργαζόμενους δηλαδή εξασφαλίζεται ανασφάλεια και αβεβαιότητα, πληρώνοντας έτσι τα σπασμένα. Είναι επιθετικός, επικίνδυνος και εχθρικός προϋπολογισμός για τα λαϊκά συμφέροντα, γιατί αυξάνει τους φόρους και μάλιστα σε είδη πλατιάς κατανάλωσης, μειώνει ακόμη μια χρονιά το λαϊκό εισόδημα, μειώνει τις δημόσιες επενδύσεις, υποχρηματοδοτεί βασικούς τομείς που καλύπτουν λαϊκές ανάγκες, ακόμα και αν εμφανίζουν ποσοστιαία αύξηση σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά, με στόχο βέβαια την παραπέρα ιδιωτικοποίησή τους. Κρατικές επιχειρήσεις, από λιμάνια μέχρι αεροπορικές εταιρείες και σιδηροδρόμους, όπως και βασικές λαϊκές ανάγκες ιδιωτικοποιούνται και εμπορευματοποιούνται, με άλλοθι τη μείωση του χρέους, που όμως αυτό συνεχώς αυξάνει παρά τα ξεπουλήματα. Τελικά, χάνει ο λαός και η χώρα, κερδίζει όμως ο ιδιώτης. Ειδικά σε περιόδους κρίσης το κεφάλαιο γίνεται πιο επιθετικό, πιο αδίστακτο, πιο επικίνδυνο και πιέζει για νέες αιματηρές θυσίες από την εργατική τάξη. Όμως, καμμία θυσία δεν σταματά την κρίση ούτε αμβλύνει τα αποτελέσματά της. Εξάλλου, τα μέτρα είναι χρηματοδότηση του κεφαλαίου και τα σπασμένα της κρίσης για τους εργαζόμενους, δηλαδή ο ίδιος δρόμος, η ίδια μεθοδολογία που έφερε την κρίση. Είναι επίσης γεγονός ότι οι ανταγωνισμοί και οι αντιθέσεις οξύνονται. Το βλέπουμε στη χώρα μας, αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανταγωνισμοί με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Συνήθως το καπιταλιστικό σύστημα προσπαθεί να ξεπερνά τις κρίσεις του με ενίσχυση της κούρσας των εξοπλισμών, με συγκρούσεις τοπικές αλλά και ευρύτερης έκτασης. Το αναφέρουμε γιατί στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 11 και 12 Δεκέμβρη αποφασίστηκε όχι μόνο η ενίσχυση του κεφαλαίου με ζεστό χρήμα και η ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, αλλά και η ενίσχυση της ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας, της συνεργασίας με το ΝΑΤΟ, αυξάνοντας τις στρατιωτικές δυνάμεις και δυνατότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μεγαλύτερες και αποτελεσματικότερες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στον κόσμο ώστε να ενισχυθούν οι θέσεις των ευρωμονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων στην ενδοϊμπεριαλιστική διαμάχη μοιράσματος των αγορών. Ίσως σ’ αυτά τα πλαίσια προτείνονται στον προϋπολογισμό αυξήσεις στις αμυντικές δαπάνες κατά 8,7% παρά τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού να μειωθούν κατά 15%. Το ποσοστό αυτό γίνεται ακόμα μεγαλύτερο φτάνοντας στο 23% στο σύνολο των στρατιωτικών δαπανών που πληρώνονται και από άλλα Υπουργεία, Οικονομικών και Ανάπτυξης. Φυσικά, είναι τα κονδύλια που γράφονται γιατί υπάρχουν και άλλα που δεν γράφονται, όπως σημαντικότατο ποσοστό του δημοσίου χρέους οφείλεται στις αυξημένες αμυντικές δαπάνες. Ξέρουμε ότι όλα αυτά εξυπηρετούν ανάγκες κυρίως του ΝΑΤΟ και δευτερευόντως την άμυνα της χώρας. Επίσης συστηματικά και κάθε χρόνο οι πραγματοποιούμενες δαπάνες για το ΝΑΤΟ, τα εξοπλιστικά προγράμματα και άλλα ξεπερνούν τουλάχιστον το 25% των δαπανών που έχουν προϋπολογιστεί. Βέβαια, οι αποφάσεις για τις δραστηριότητες νατοϊκών και ευρωπαϊκών στρατιωτικών δυνάμεων στη χώρα μας παίρνονται εκτός Ελλάδας. Ο λαός μας πληρώνει και κινδυνεύει. Εμείς θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε απομάκρυνση των αμερικανονατοϊκών βάσεων και στρατηγείων, την κατάργηση των συμφώνων και δεσμεύσεων που έχει υπογράψει η χώρα μας με αυτούς και τον Ευρωστρατό. Ωστόσο για την παιδεία προβλέπεται μείωση κατά 0,19% στο γενικό κρατικό προϋπολογισμό. Η μείωση είναι συνεχής από το 2006, δηλαδή ακόμη χειρότερα. Αλλά και στις επιχορηγήσεις του πανεπιστημιακού και τεχνολογικού τομέα τα ποσοστά αύξησης είναι τα ίδια με τα περυσινά. Αυτή είναι πολιτική εξαναγκασμού των Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. της χώρας μας να στραφούν στην αγορά για άντληση πόρων, πουλώντας υπηρεσίες εκπαίδευσης και προσαρμόζοντας τη δομή και λειτουργία τους στις απαιτήσεις του κεφαλαίου και όχι των κοινωνικών αναγκών. «Παγωμένες» βέβαια είναι και οι επιχορηγήσεις στα ερευνητικά κέντρα. Να γιατί μαθητές και φοιτητές διαδηλώνουν στους δρόμους. Έχει ξεχειλίσει η οργή και η αγανάκτηση από τη λιτότητα και τις εκπτώσεις σε όλα τα επίπεδα μόρφωσης και αξιών. Αυτό είναι το καπιταλιστικό σύστημα! Το επιβεβαιώνετε και στην υγεία. Ενώ θα έπρεπε να είναι αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, οι δαπάνες για προσλήψεις είναι μόνο για πεντακόσιους ή εφτακόσιους νοσηλευτές, τη στιγμή που οι ανάγκες φθάνουν τουλάχιστον στις είκοσι χιλιάδες νέες προσλήψεις. Η κατάσταση θα χειροτερέψει. Το ξέρουμε, το εγγυώνται τα νούμερα. Προβλέπονται μόνο 6.400.000.000 για την υγεία και πρόνοια όταν τα χρέη των νοσοκομείων ξεπερνάνε τα 5.000.000.000. Η υποχρηματοδότηση είναι διαχρονική. Είναι συνειδητή πολιτική επιλογή. Υπηρετεί την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της υγείας και της πρόνοιας, γιατί είναι μεγάλο «φιλέτο» για τους ιδιώτες. Όμως κονδύλια έχετε για την κρατική καταστολή, με την παραπέρα αύξηση των δαπανών για ειρηνευτικές αποστολές -έτσι βαφτίζονται οι αποστολές αστυνομικών και στρατιωτών εκτός συνόρων, σε άλλες χώρες και λαούς- για την εξυπηρέτηση της Σένγκεν, των ευρωενωσιακών αστυνομικών υπηρεσιών κ.λπ.. Ταυτόχρονα, η Κυβέρνηση διατηρεί τον αντιλαϊκό προσανατολισμό της ΕΛ.ΑΣ. στη διάταξη, εκπαίδευση και διαπαιδαγώγηση του προσωπικού της προς τη δίωξη του λαϊκού κινήματος, όχι όμως της αποτελεσματικότερης αντιμετώπισης της εγκληματικότητας. Γιατί η ΕΛ.ΑΣ. αποτελεί έναν τεράστιο, πανάκριβο και δυσκίνητο μηχανισμό όταν πρόκειται για την αντιμετώπιση του εγκλήματος. Όμως είναι άμεσος, ευκίνητος και αποτελεσματικός όταν είναι να αντιμετωπίσει τη δράση του λαϊκού κινήματος. Έτσι οι προβλεπόμενες δαπάνες του προϋπολογισμού για τα Σώματα Ασφαλείας αυξάνονται σε σημαντικό βαθμό. Ξεπερνούν κατά πολύ τα 2.500.000.000 ευρώ. Μέσα σ’ όλα αυτά τι να πει κάποιος για τον πολιτισμό; Φαντάζει πολυτέλεια. Μειώνεται κάθε χρονιά ως ποσοστό δαπανών. Αλλά και τα ψίχουλα που έχετε, τα περισσότερα τα διοχετεύετε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης κι όχι στους άστεγους, όπως είναι η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών ή στη λύση του στεγαστικού προβλήματος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ούτε βέβαια στο Εθνικό Θέατρο και το Κρατικό Βόρειας Ελλάδας, που δίνονται ψίχουλα και μαραζώνουν οικονομικά. Έναν τέτοιο εχθρικό προϋπολογισμό για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και τις ανάγκες τους εμείς δεν πρόκειται να τον ψηφίσουμε. Θα τον καταψηφίσουμε. Αντίθετα, το Κ.Κ.Ε. θα κάνει ό,τι μπορεί για την ανάπτυξη και ενίσχυση της λαϊκής αντεπίθεσης που θα καταδικάζει την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, δίνοντας ταυτόχρονα δυναμική απάντηση στους καιροσκόπους του ρεφορμισμού και του οπορτουνισμού που είναι στηρίγματά σας. Όπως μπήκαμε μπροστά και πρωτοστατήσαμε καταγγέλλοντας την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και την κρατική καταστολή για τη δολοφονία, με την οργάνωση της πάλης των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας όλες αυτές τις μέρες, που ήθελαν πρωταγωνιστή να εμφανίζουν τους «κουκουλοφόρους» και την τυφλή βία για να αποπροσανατολίζουν και να φοβίζουν το λαό, έτσι θα δυναμώσουμε την αντεπίθεση για την προώθηση της κοινής δράσης και συμμαχίας ανάμεσα στην νεολαία, την εργατική τάξη, τους μικροεπαγγελματίες και μικρομεσαίους αγρότες, που ασφυκτιούν από τα μονοπώλια και τις πολιτικές των κυβερνήσεων. Είναι οι μόνες ικανές δυνάμεις που μπορούν να επιβάλουν αλλαγή συσχετισμού, να πυροδοτήσουν θετικές διεργασίες σε πολιτικό επίπεδο, για να έρθει στην εξουσία πραγματικά ο λαός και οι ανάγκες του. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστώ. Το λόγο έχει τώρα ο ειδικός εισηγητής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Ιωάννης Δραγασάκης. ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ (ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε τον προϋπολογισμό για το έτος 2009 στο φόντο μιας μεγάλης κρίσης, μιας κρίσης που έχει ήδη οδηγήσει διεθνώς σε τεράστιες καταστροφές, απολύσεις εκατομμυρίων εργαζομένων, χρεοκοπίες τεράστιων επιχειρήσεων, ακόμα και κρατών και, το σημαντικότερο, μια κρίση που ακόμα φαίνεται πως είναι στην αρχή της. Απειλεί, δηλαδή, να λάβει ακόμα ευρύτερες διαστάσεις και στη χώρα μας και διεθνώς. Κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος, έχοντας κατά νου αυτό το γεγονός, θα περίμενε ο προϋπολογισμός να κάνει το ελάχιστο, το αυτονόητο. Τι, δηλαδή; Μα, να είναι ένας προϋπολογισμός ανάσχεσης της κρίσης. Το τρένο της κρίσης έχει ξεκινήσει. Αυτό που θα μπορούσε να κάνει κάποιος και πρέπει να κάνει, είναι να βάλει ένα φρένο, να περιορίσει τις συνέπειες στο εισόδημα, στην απασχόληση, στο κοινωνικό κράτος. Δυστυχώς με τον προϋπολογισμό αυτό, η Κυβέρνηση κάνει ακριβώς το αντίθετο. Αντί να αυξάνει τις δημόσιες δαπάνες για επενδύσεις και μάλιστα, αποφασιστικά, πράγμα που θα τόνωνε την απασχόληση, τις περικόπτει. Αντί να δίνει κάποιο διορθωτικό μισθό ανακούφισης στους χαμηλόμισθους, στους χαμηλοσυνταξιούχους και στους ανέργους, πράγμα που θα τόνωνε την αγορά, αφήνει ιδιαίτερα τα πιο φτωχά στρώματα ανυπεράσπιστα βορά στην ακρίβεια. Αντί να μειώνει τους φόρους στα χαμηλά εισοδήματα και να αυξάνει τη φορολογία του πλούτου και του υπερπλούτου, η Κυβέρνηση συνεχίζει την κοινωνικά άδικη φορολογική της πολιτική. Δυστυχώς η Κυβέρνηση επιμένει δογματικά στην πολιτική της, μια πολιτική, όμως, που έχει χρεοκοπήσει εντελώς. Και η χρεοκοπία της πολιτικής της Κυβέρνησης από εδώ και πέρα θα έχει ως αποτέλεσμα να οδηγεί σε χρεοκοπία νοικοκυριά, επιχειρήσεις κ.ο.κ.. Γι’ αυτό, κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν αρκεί να πούμε ότι καταψηφίζουμε αυτόν τον προϋπολογισμό. Ο προϋπολογισμός αυτός δεν έπρεπε να έχει έρθει καν για συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής. Το είχαμε πει. Έπρεπε να έχει αποσυρθεί, διότι είναι ένας προϋπολογισμός εκτός τόπου και χρόνου, είναι ένας προϋπολογισμός που θα βαθύνει την κρίση. Δυστυχώς, η Κυβέρνηση, αντί να δει την πραγματικότητα, προσπαθεί να οικοδομήσει διάφορα επιχειρήματα. Λέει, δηλαδή -το ακούσαμε και εδώ απόψε από τον εισηγητή της Πλειοψηφίας- ότι το υψηλό δημόσιο χρέος είναι αυτό που δεν επιτρέπει στην Κυβέρνηση να ασκήσει κοινωνική πολιτική. Μα, ποιος είπε ότι εμείς ζητούμε μια κοινωνική πολιτική με δανεικά, κύριε Υπουργέ; Εμείς διεκδικούμε μια κοινωνική πολιτική που θα χρηματοδοτείται από την αναδιανομή και όχι από την υπερχρέωση του κόσμου. Η κοινωνική πολιτική που προτείνουμε είναι μια πολιτική η οποία, επίσης, θα δημιουργεί ανάπτυξη. Εμείς προτείνουμε μια αναπτυξιακή αναδιανομή. Θέλετε να γίνω πιο συγκεκριμένος, αν και ο χρόνος δεν το επιτρέπει; Θα αναφέρω ένα-δύο παραδείγματα. Εσείς μας είχατε πει ότι μειώσατε τους φορολογικούς συντελεστές στα κέρδη, στα μερίσματα, στον πλούτο, με την προσδοκία ότι αυτό θα οδηγούσε σε επενδύσεις και σε μείωση της φοροδιαφυγής. Πέσατε έξω. Ούτε επενδύσεις έχουμε παραγωγικές ούτε η φοροδιαφυγή μειώθηκε. Τα έσοδα μειώθηκαν και επειδή μειώθηκαν τα έσοδα, αυξήθηκε το δημόσιο χρέος. Αυξήστε, λοιπόν, τους φορολογικούς συντελεστές στα κέρδη και στα μερίσματα, έστω και τώρα και χρηματοδοτείστε με τα έσοδα αυτά τη δημόσια υγεία και τη δημόσια παιδεία. Να είστε βέβαιοι ότι αυτό θα έχει αναπτυξιακό αποτέλεσμα, πέρα από το ότι θα ικανοποιήσει κοινωνικές ανάγκες. Μας είχατε διαβεβαιώσει ότι τα οικονομικά του κράτους είναι ανθηρά. Και γι’ αυτό προχωρήσατε στην κατάργηση όλων των φορολογικών υποχρεώσεων της Εκκλησίας σε ό,τι αφορά τις εμπορικές δραστηριότητες. Μειώσατε τα πάντα! Καταργήσατε τα πάντα και κάνατε πλουσιοπάροχες φορολογικές απαλλαγές και σε άλλες ισχυρές κοινωνικές ομάδες. Δε φροντίσατε να φορολογηθούν εκείνες οι κοινωνικές κατηγορίες οι οποίες ελέγχουν τον πλούτο της κοινωνίας. Αν ήταν λάθος, διορθώστε το. Αν είναι επιλογή, αναλάβετε τις ευθύνες σας. Όταν, λοιπόν, λέτε ότι το χρέος μας εμποδίζει, δεν είστε ειλικρινείς. Πρέπει να πείτε: «δε θέλουμε να θίξουμε τα προνόμια των ισχυρών και γι’ αυτό δεν κάνουμε κοινωνική πολιτική». Πρέπει να πείτε: «δεν θέλουμε να κάνουμε αναδιανομή υπέρ των χαμηλών, υπέρ των αδύναμων κοινωνικών ομάδων, γι’ αυτό ασκούμε αυτήν την πολιτική. Δε θέλουμε να ενοχλήσουμε τους πλούσιους και τον πλούτο, γι’ αυτό ασκούμε αυτήν την πολιτική». Γιατί, λοιπόν, αυτά τα περίπλοκα σχήματα που χρησιμοποιείτε; Όμως, μια και μιλάμε για δημόσιο χρέος, θα σας ρωτήσω το εξής: Πού οφείλεται το δημόσιο χρέος; Διότι κάποιος οικονομολόγος παλαιά είχε πει ότι η ιστορία της Ελλάδας είναι ιστορία διαχείρισης του δημόσιου χρέους της. Και φοβούμαι ότι και το 2009 και τα μετέπειτα χρόνια, αυτή η ρήση θα ξαναγίνει επίκαιρη. Το δημόσιο χρέος είναι αποτέλεσμα της ανάληψης από το κράτος των ζημιών του ιδιωτικού τομέα. Ακόμα πληρώνουμε για τις προβληματικές επιχειρήσεις της δεκαετίας του 1970 και του 1980 που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τότε κοινωνικοποίησε τα χρέη τους. Το δημόσιο χρέος είναι αποτέλεσμα της κοινωνικοποίησης των ζημιών και της ιδιωτικοποίησης των κερδών. Το δημόσιο χρέος είναι η συσσωρευμένη φοροδιαφυγή. Είναι η κεφαλαιοποίηση των προνομίων των ισχυρών κοινωνικών ομάδων. Είναι η συνέπεια της μείωσης των φορολογικών συντελεστών που έκανε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Είναι το κόστος των εξοπλισμών. Είναι το κόστος της συντήρησης των κομματικών στρατών. Είναι το κόστος της σπατάλης και της παρασιτικής υπερδομής που στηρίζει το δικομματικό καρτέλ εξουσίας που ονομάζουμε «δικομματικό σύστημα». Το δημόσιο χρέος είναι ο κοινός και αδιαίρετος λογαριασμός του δικομματισμού και του μοντέλου ανάπτυξης που οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Νέας Δημοκρατίας συνδιαμόρφωσαν. Και τώρα είναι η επιταγή που θέλουν να πληρώσει ο ελληνικός λαός. Δεύτερο επιχείρημα. Μας λένε ότι έχουμε χαμηλή ανταγωνιστικότητα. Μ’ αυτό το βάρβαρο όρο, τον οποίο εγώ χρησιμοποιώ μόνο συμβατικά, εννοούν ότι δεν παράγουμε διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά. Εννοούν ότι δεν έχουμε μία διεθνώς βιώσιμη οικονομία. Σύμφωνοι! Όμως, προς τι η έκπληξη; Εννοείτε, δηλαδή, ότι με την πολιτική που ακολουθήσατε και εσείς και οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα έπρεπε να έχουμε υψηλή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας; Μα, γιατί να έχουμε υψηλή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας; Μήπως επενδύσατε στην παιδεία και την έρευνα, όπως έκανε η Φινλανδία και άλλες χώρες; Στην Ολυμπιάδα και σε εξοπλισμούς επενδύσατε! Γιατί, λοιπόν, να έχουμε υψηλή ανταγωνιστικότητα; Και προς τι αυτή η έκπληξη για το ότι δεν έχουμε ανταγωνιστικότητα; Μήπως χτυπήσατε τη σπατάλη και τη διαφθορά; Ο Τύπος, δυστυχώς, σας εκθέτει. Η Ελλάδα –το συνέδεσε ο διεθνής Τύπος και με τα πρόσφατα γεγονότα- της διαφθοράς, του ρουσφετιού, της αναξιοκρατίας! Αυτήν την Ελλάδα πολεμούν τα νέα παιδιά, λένε οι ξένοι δημοσιογράφοι. Δεν κάνατε, λοιπόν, τίποτα! Οι κομματικοί στρατοί, σιτισμένοι από τα δημόσια ταμεία, αποτελούν τον πυρήνα της εκλογικής σας πελατείας. Πώς, λοιπόν, να έχουμε υψηλή ανταγωνιστικότητα; Μήπως αξιοποιήσατε ορθολογικά τους καθόλου ευκαταφρόνητους ευρωπαϊκούς κοινοτικούς πόρους; Ή μήπως σεβαστήκατε και αξιοποιήσατε ορθολογικά τη δημόσια περιουσία; Το Βατοπέδιο είναι η απάντηση! Ή μήπως αξιοποιήσατε ορθολογικά τις αναπτυξιακές δυνατότητες των δημόσιων επιχειρήσεων; Οι ιδιωτικοποιήσεις που κάνατε, είναι η απάντηση. Μήπως, έστω και τώρα, εφαρμόζετε κάποιο μακροπρόθεσμο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας; Προς τι η έκπληξη, λοιπόν; Και σε ποιους απευθύνεστε; Στους εργαζόμενους; Να μειωθούν οι μισθοί τους για να ανέβει τάχα η ανταγωνιστικότητα; Το συμπέρασμα είναι προφανές. Η Κυβέρνηση αυτή δεν έχει σχέδιο, δεν έχει πρόγραμμα, δεν έχει ούτε πειστικά επιχειρήματα. Και δεν είναι μόνο η Κυβέρνηση, αλλά είναι ευρύτερα οι κυρίαρχες δυνάμεις της οικονομίας, το λεγόμενο «οικονομικό κατεστημένο», το οποίο διαπιστώνει με δέος ότι η κρίση στην Ελλάδα μπορεί να πάρει μεγαλύτερο βάθος και διάρκεια. Και αυτό ακριβώς το γεγονός εξηγεί και τις επιθέσεις που δέχεται ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. από τμήματα του κατεστημένου. Μάλιστα, τώρα έχουμε και επιχειρηματίες οι οποίοι στοχοποιούν το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. επειδή κάτι δεν πάει καλά με τις μπίζνες, με τις δουλειές τους. Οι επιθέσεις αυτές δεν αφορούν τα γεγονότα που έγιναν, αλλά τα γεγονότα που έρχονται. Αδυνατώντας να δώσουν θετική διέξοδο στις αγωνίες της κοινωνίας και της νεολαίας, διάφορες δυνάμεις της ελληνικής πλουτοκρατίας αναζητούν τρόπους όχι να λύσουν προβλήματα, αλλά να ελέγξουν τις εξελίξεις. Και στα σχέδιά τους αυτά βλέπουν –και σωστά - το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ως εμπόδιό τους. Γι’ αυτό και τον στοχοποιούν. Κάνει τραγικό λάθος το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας αν θεωρεί ότι μπορεί να επωφεληθεί μικροκομματικά παίζοντας μ’ αυτά τα σχέδια, επενδύοντας προσδοκίες σε τέτοια σχέδια. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι αυτό που ήδη είδαμε και απόψε εδώ, δηλαδή ένα Κομμουνιστικό Κόμμα να συμπεριφέρεται ως ένας αντι-ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Και έρχομαι στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτόν τον καιρό λέει πολλά, αλλά κατά τη γνώμη μου, δε λέει τίποτα. Και δε λέει τίποτα, υπό την έννοια ότι δεν απαντάει στα κρίσιμα ερωτήματα. Πρώτο ερώτημα: Ποιος θα πληρώσει το κόστος της κρίσης; Επαναλαμβάνω. Όχι ποιος δεν θα πληρώσει, αλλά ποιος θα πληρώσει το κόστος της κρίσης. Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα. Θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι; Για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι, πρέπει κάποιος να πληρώσει. Αυτό πρέπει να αναδειχθεί. Δεύτερο ερώτημα: Τι κρίση είναι αυτή που ζούμε; Είναι μία κρίση της ανικανότητας της Νέας Δημοκρατίας; Δηλαδή, αν είχαμε το Θαπατέρο Πρωθυπουργό αντί τον κ. Καραμανλή, δε θα είχαμε κρίση; Αν είναι κρίση του νεοφιλελευθέρου καπιταλιστικού μοντέλου, τι πρέπει να μπει στη θέση του; Τι λέει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επ’ αυτού; Το ίδιο μοντέλο με κάποιες μικροβελτιώσεις, εποπτείες και ρυθμίσεις; Τρίτο ερώτημα: Τι θα γίνει με τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν και με τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών; Ο γέγονε, γέγονε; Δηλαδή, ό,τι πουλήσαμε, πουλήσαμε; Ό,τι πλούτος αναδιανεμήθηκε, αναδιανεμήθηκε; Ό,τι δικαιώματα και εξουσίες πήγαν προς τις αγορές και την ιδιωτική σφαίρα κ.λπ., καλώς έγιναν; Ή θα πρέπει να υπάρξει μία πολιτική ανατροπής αυτών των αποτελεσμάτων; Και έρχομαι στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, το οποίο, κατά τη γνώμη μου, δεν έχει ούτε σαφή ούτε καθαρή γραμμή ούτε ιεράρχηση στόχων και προτεραιοτήτων. Δηλαδή, στο ερώτημα, ποιος είναι ο κύριος αντίπαλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας σήμερα, αν ρωτήσουμε έναν απλό άνθρωπο, θα πει ότι είναι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Ασκεί κριτική σε μας, διότι, λέει, κάνουμε προτάσεις εξόδου από την κρίση. Δεν θέλουμε να βγούμε από την κρίση; Θέλουμε να μείνουμε στην κρίση; Να βαθύνει η κρίση; Τότε, γιατί το ίδιο το Κ.Κ.Ε. κάνει προτάσεις άμβλυνσης της κρίσης; Προτείνει μέτρα όπως: να αυξηθούν οι μισθοί, να γίνουν προσλήψεις. Αυτά είναι μέτρα άμβλυνσης της κρίσης. Γιατί, δηλαδή, όταν τα λέμε εμείς, είναι –όπως λέτε- οπορτιουνισμός, ρεφορμισμός και όταν τα λέτε εσείς, είναι επαναστατική πολιτική; Μας κάνει κριτική το Κ.Κ.Ε., διότι κάνουμε, λέει, αποσπασματικές προτάσεις. Βεβαίως! Εμείς θέλουμε όπου υπάρχει πρόβλημα, να υπάρχει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Με τις δυνάμεις του, με τις προτάσεις του, μαζί με τον κόσμο, ως δύναμη αντίστασης και ελπίδας και προοπτικής. Είναι κακό αυτό; Το να κάνει κάποιος κριτική σε άλλες δυνάμεις είναι υποχρέωσή του. Όταν, όμως, κάνει μόνο κριτική και δε λέει τι πιστεύει ο ίδιος, αυτό είναι άλλης κατηγορίας θέμα. Το συμπέρασμα που βγάζουμε εμείς είναι το εξής: Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της χώρας μας είναι πίσω από τα γεγονότα. Είναι μακριά από τις ανάγκες. Είναι μακριά από τα προβλήματα που δέχεται αυτή η κρίση. Δεν έχει καν αναλυθεί αυτή η κρίση. Εμείς είμαστε ένα βήμα μπροστά. Διαπιστώσαμε έγκαιρα την κρίση. Διαπιστώσαμε ότι είναι ασυνήθιστη κρίση. Προσπαθήσαμε να τη μελετήσουμε. Συνεχίζουμε αυτήν την προσπάθεια και είμαστε το μόνο κόμμα που παρ’ όλο που έχουμε θέσεις, θέλουμε να κάνουμε ένα πληρέστερο πρόγραμμα και το κάνουμε. Εκείνο το οποίο βλέπουμε είναι ότι αυτή η κρίση θέλει ένα συνολικό σχέδιο. Θέλει ένα σχέδιο με τρεις στόχους: Πρώτον, χρειαζόμαστε μέτρα άμεσης απόδοσης. Χρειαζόμαστε μέτρα σαν και αυτά που είπα στην αρχή, που θα πρέπει να ληφθούν σήμερα και να αποδώσουν αύριο, αν δε θέλουμε να δούμε μια μαζική ανεργία, αν δε θέλουμε να δούμε μεγάλη διεύρυνση της φτώχειας. Τέτοια μέτρα έχουμε προτείνει ήδη πολλά. Δεύτερον, χρειαζόμαστε γενικότερα ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης. Όσο καλά και να είναι τα επιμέρους μέτρα, τα αποσπασματικά, όσο ριζοσπαστικά και να είναι, δε μπορούν να απαντήσουν σε αυτήν την κρίση. Διότι αυτή η κρίση μας επιβάλλει να δούμε τη διέξοδο μέσα από αλλαγή της ίδιας της οικονομίας και της κοινωνίας. Διατυπώνουμε, λοιπόν, εμείς εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης, δηλαδή μια πολιτική που θα δημιουργεί μια νέα οικονομία των αναγκών και των συλλογικών αγαθών. Θα εξηγήσω μετά εν συντομία τι εννοούμε. Τρίτον, η κρίση αυτή θέτει και το μεγάλο ερώτημα, τη μεγάλη ανάγκη να αναζητήσουμε δρόμους, για να φύγουμε όχι μόνο από αυτήν την κρίση, αλλά και από το σύστημα που γεννάει αυτές τις κρίσεις. Δεν είναι δυνατόν και δεν είναι πολιτισμός και δεν είναι πρόοδος το να ζούμε σε μια κοινωνία και σε ένα οικονομικό σύστημα στο οποίο ανά πάσα στιγμή μπορεί να ξεσπάσει μία κρίση και σε μία μέρα να διαλύσει, να καταστρέψει, να μηδενίσει αποταμιεύσεις και όνειρα μιας ζωής. Διότι αυτό συμβαίνει σήμερα. Τα ασφαλιστικά ταμεία στην Αμερική –και τα δικά μας, αλλά πολύ περισσότερο εκεί που ήταν ιδιωτικοποιημένα- έχουν χάσει τρισεκατομμύρια δολάρια. Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν χάσει τα σπίτια τους. Επιχειρήσεις τεράστιες έχουν διαλυθεί. Και όταν διαλύεται μια επιχείρηση δεν καταστρέφονται μόνο οι μέτοχοι. Κυρίως καταστρέφεται μια συσσωρευμένη εμπειρία, γνώσεις, εξειδικεύσεις. Χιλιάδες εργαζόμενοι βρίσκονται στο δρόμο. Είναι, λοιπόν, δυνατόν να αντιμετωπίζεται σα να πρόκειται για φυσική καταστροφή, για ένα σεισμό απέναντι στον οποίο δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα; Οι κρίσεις είναι κοινωνικά φαινόμενα. Έχουν πίσω τους κοινωνικές και πολιτικές αιτίες. Δε μπορούμε να συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι δεν υπάρχει καμμία άλλη προοπτική. Εμείς λέμε ότι τα άμεσα μέτρα που προτείνουμε εντάσσονται σε ένα συνολικό, εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης, παραγωγής, διανομής και κατανάλωσης. Και αυτό το συνδέουμε με έναν αγώνα και με μία προοπτική, η οποία θα μας οδηγήσει, πέρα από τον καπιταλισμό, σε μία μετακαπιταλιστική κοινωνία, σε ένα νεοσοσιαλισμό. Βεβαίως, υπήρξε αυτό που ονομάστηκε «υπαρκτός σοσιαλισμός». Σημαίνει πως δε μπορεί να υπάρξει άλλος σοσιαλισμός, που να ενσωματώσει και την εμπειρία από τα λάθη που έγιναν; Ο καπιταλισμός πόσες καταστροφικές κρίσεις είχε μέχρι τώρα στην ιστορία του; Και υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι και τώρα ο καπιταλισμός μπορεί να τις ξεπεράσει. Το θέμα, όμως, είναι να δούμε πώς. Διότι στο παρελθόν υπήρξαν κρίσεις που ξεπεράστηκαν ακόμη και μέσα από πολέμους. Επομένως σήμερα όλα αυτά τα προβλήματα τίθενται ενώπιόν μας. Και ακριβώς γι’ αυτό, ενώ συζητούμε σήμερα για τον προϋπολογισμό, χθες για ένα άλλο θέμα, αύριο για ένα άλλο επιμέρους θέμα, αυτά τα τρία –ας τα πω έτσι- κεφάλαια, αυτές οι τρεις μεγάλες ανάγκες απασχολούν τις κοινωνίες όλου του κόσμου. Ευτυχώς, δεν είμαστε μόνοι μας σ’ αυτήν την αναζήτηση. Βλέπουμε ότι αυτή η κρίση θα φέρει πόνο πολύ σε πολύ κόσμο, θα φέρει καταστροφές, αλλά, μαζί με όλα αυτά, είναι ελπιδοφόρο, ότι υπάρχουν και αχτίδες φωτός, υπάρχουν ρινίσματα ελπίδας, διότι βλέπουμε παντού να αρχίζουν ανακατατάξεις και πολιτικές ακόμη ανακατατάξεις. Διότι κρίση σημαίνει καταστροφές, σημαίνει και αναδιαρθρώσεις, σημαίνει αναδιατάξεις, σημαίνει αναπροσανατολισμούς. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Θα ήθελα να έχω την ανοχή σας, κύριε Πρόεδρε, και τελειώνω. Βλέπουμε παραδείγματος χάριν στη Γαλλία, στη Γερμανία, παντού η σοσιαλδημοκρατία να έχει μια εσωτερική ένταση, διότι πρέπει να γίνουν επιλογές. Το υπαινίχθηκα πριν. Και όταν τα κόμματα, οι ηγεσίες δεν κάνουν τις επιλογές που πρέπει να γίνουν, τις κάνει ο κόσμος. Στη Γερμανία, το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα πάει δεξιά. Ο κόσμος πάει αριστερά, πάει με τον Λαφοντέν, με τον Μπίσκι, πάει με το κόμμα της Αριστεράς. Στη Γαλλία το σοσιαλιστικό κόμμα πάει δεξιά. Δυο Βουλευτές έφυγαν και δημιούργησαν νέο αριστερό κόμμα. Αναζητούν με άλλες αριστερές δυνάμεις να κάνουν ένα κοινό μέτωπο, ένα ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στη Γαλλία. Και στα Κομμουνιστικά Κόμματα υπάρχει ένταση και ας μην το δείχνουν εδώ στην Ελλάδα. Έγινε πρόσφατα στο Σαο Πάολο της Βραζιλίας συνάντηση εξήντα τεσσάρων κομμουνιστικών κομμάτων. Έβγαλαν ένα κοινό ανακοινωθέν. Η γραμμή τους ήταν παράλληλη με τη γραμμή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Εδώ δεν λέγεται αυτό. Κρύβεται αυτό το πράγμα, αλλά είναι γεγονός. Εμείς έχουμε καθαρή γραμμή. Απαντούμε στην κρίση: πρώτον, με αντίσταση στον αυταρχισμό και τον πόλεμο. Δεύτερον, απαντούμε στη κρίση με πάλη για ώριμες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις και κατακτήσεις που θέλουμε να διεκδικήσουμε. Τρίτον, απαντούμε στην κρίση με μια συνολική προοδευτική διέξοδο απ’ αυτήν την κρίση στον ορίζοντα ενός νέου σοσιαλισμού. Μας χαροποιεί το γεγονός ότι αυτή η γραμμή, αυτό το τρίπτυχο του αγώνα, βρίσκει απήχηση και σε δυνάμεις που προέρχονται από το σοσιαλιστικό χώρο, σε ανένταχτους αριστερούς, στη νεολαία, ακόμη και σε οπαδούς και ψηφοφόρους του Κ.Κ.Ε.. Και θεωρούμε εντελώς ρεαλιστικό το στόχο, ότι μέσα απ’ αυτή την κρίση μπορεί να γεννηθεί μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία η οποία όχι μόνο θα μας βγάλει απ’ αυτήν την κρίση αλλά και από το σύστημα που γεννά τις κρίσεις. Ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο ειδικός εισηγητής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βορίδης. ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακολουθώντας αυτήν τη συζήτηση αλλά και κρίνοντας τον προϋπολογισμό τον οποίο κατέθεσε η Κυβέρνηση, ειδικά μέσα σε αυτό το συγκεκριμένο κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον, νομίζω ότι ο μόνος χαρακτηρισμός που αξίζει και στην Κυβέρνηση αλλά και στον προϋπολογισμό είναι ότι αυτή η Κυβέρνηση είναι μια Κυβέρνηση αυτιστική και αυτός είναι ένας προϋπολογισμός του αυτισμού. Διότι δεν είναι δυνατόν –και ίσως μας αφορά ευρύτερα αυτό- ολόκληρο το πολιτικό σύστημα να παριστάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Ακούμε από τη μια μεριά την αγωνία για τη διεθνή οικονομική κρίση, αυτό το ακούμε αρκετό καιρό –και ορθά το ακούμε- από την άλλη μεριά ζήσαμε αυτά τα απίστευτα γεγονότα στον τόπο μας, επομένως δεν ήταν πια ένα άκουσμα, αλλά ήταν μια βιωμένη εμπειρική πραγματικότητα. Δεν υπάρχει ακόμη μια πλήρης ανάλυση του τι έχει συμβεί και η Κυβέρνηση παρουσιάζει αυτό τον προϋπολογισμό, όπου στην ουσία λίγο ως πολύ επαναλαμβάνει τις πεπραγμένες συνταγές. Πως λοιπόν θα αντιμετωπιστεί αυτή η περίφημη επερχόμενη κρίση; Τι ακριβώς έχει στο μυαλό της η Κυβέρνηση να κάνει; Να εισπράξει περισσότερους φόρους; Αυτό είναι όλο και όλο το οποίο έχουμε να πούμε; Να εξακολουθήσουμε να συζητάμε σαν να μην έχει συμβεί απολύτως τίποτα, για την επόμενη εισοδηματική πολιτική; Να συζητάμε για επιμέρους κονδύλια τα οποία κάπως θα διατεθούν σε πάσχοντες συνανθρώπους μας; Αυτό είναι όλο κι όλο που έχουμε να πούμε γι’ αυτό που έρχεται; Αυτό είναι που έχουμε να πούμε σε μια κοινωνία που είναι ξεκάθαρο πλέον ότι δεν λειτουργεί; Δεν είναι μόνο το κράτος πια που δεν λειτουργεί, είναι η ίδια η κοινωνία η οποία δεν λειτουργεί, είναι η ίδια η κοινωνία που έχει διαρρήξει τις σχέσεις μεταξύ της, είναι η ίδια κοινωνία η οποία δεν μπορεί να βρει ένα ελάχιστο όρο κοινωνικής συναίνεσης τουλάχιστον για να μιλήσει. Αυτό, λοιπόν, που έχουμε να πούμε για τα οικονομικά αυτής της κοινωνίας, για τα οικονομικά αυτού του κράτους, είναι μια παραλλαγή αυτού που είπαμε και πέρυσι, το οποίο αντιστοίχως ήταν μια παραλλαγή αυτού που είπαμε και πρόπερσι. Άρα, στην πραγματικότητα δεν έχουμε να πούμε τίποτε το καινούργιο. Γι’ αυτό νομίζω ότι αξίζετε αυτό το χαρακτηρισμό, το χαρακτηρισμό του αυτισμού, γιατί είστε μόνοι σας, μιλάτε μόνοι σας. Είναι ένα πολιτικό σύστημα που διαλέγεται με τον εαυτό του με διαδικασίες οι οποίες είναι κενές νοήματος και επομένως, αντιστοίχως κανείς δεν το παρακολουθεί. Και επειδή κανείς δεν το παρακολουθεί, σαν να του γυρνάμε και εμείς την πλάτη. Αντιστοίχως, λοιπόν, αφού δεν μας παρακολουθεί η κοινωνία, δεν την παρακολουθούμε και εμείς. Όλοι είναι μόνοι τους. Αυτή είναι η απάντηση η οποία υπάρχει μέσα απ’ αυτόν τον προϋπολογισμό. Να πω και ένα συγκεκριμένο. Ξέρετε ποιο ήταν το κόστος των ζημιών που έγιναν αυτές τις ημέρες; Ήταν 1.300.000.000 ευρώ. Αυτήν την εκτίμηση άκουσα για τις ζημιές αυτόν τον καιρό. Δεν θέλετε να ήταν τόσο; Θέλετε να ήταν 300.000.000 ευρώ; Εγώ άκουσα την εκτίμηση του 1.300.000.000 ευρώ για τις ζημιές αυτό το συγκεκριμένο διάστημα στα μαγαζιά, σ’ αυτά τα ποσά που πρόκειται να κατατεθούν και αυτά που πρόκειται να χρειαστούν οι άνθρωποι να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους και τις περιουσίες τους που καταστράφηκαν. Μα, 300.000.000 ευρώ παλεύαμε να εξασφαλίσουμε, για να τα δώσουμε στο Ταμείο της Φτώχειας και τα οποία χάθηκαν εν μία νυχτί. Ποια ήταν η συνέπεια σε επίπεδο διεθνούς εικόνας της χώρας; Και όχι αυτά τα χαζοχαρούμενα τα οποία, λέει, μας είπαν οι ξένοι, μας έδειξαν τα τηλεοπτικά μέσα. Και επειδή μας έδειξαν τα τηλεοπτικά μέσα, λέει, κάτι συνέβη. Δεν είναι εκεί το ζήτημα. Και άλλες χώρες έδειξαν τα τηλεοπτικά μέσα. Προφανώς, όταν υπάρχουν τέτοια γεγονότα δείχνουν τα τηλεοπτικά μέσα σε όλον τον κόσμο αυτά που συμβαίνουν. Είχαν δείξει το Παρίσι, έχουν δείξει στην Αγγλία, έχουν δείξει στις Η.Π.Α. Δεν είναι εκεί το πρόβλημα, ούτε εκεί ετρώθη η τιμή της χώρας. Επηρέασε όμως αυτό τους όρους δανεισμού; Διότι με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο ξαφνικά θα πληρώνουμε περισσότερα. Να πω ένα τρίτο για όλους αυτούς που θεωρούν ότι έτσι η ελευθερία έκφρασης είναι γενικώς χαλαρή και χύμα και πρέπει να υπάρχει και δεν υπάρχει κανένας περιορισμός και δεν υπάρχει καμμία συνέπεια, ή όποια και να είναι η συνέπεια, για κάποιο περίεργο λόγο πρέπει να την αναλαμβάνουμε; Ποιες είναι και πόσες είναι οι ακυρώσεις που έχουμε αυτήν τη στιγμή που μιλάμε στα ξενοδοχεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης; ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Είναι 50%. ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Ποιο είναι το κόστος που έχουμε στη μείωση από τον τρέχοντα τουρισμό των εορτών εξαιτίας αυτής της καταστάσεως; Πώς ακριβώς θα ανταπεξέλθουν οι επιχειρήσεις, πώς θα ανταπεξέλθουν οι εργαζόμενοι σ’ αυτές τις επιχειρήσεις; Αυτά βεβαίως αφορούν –για να συνεννοηθούμε- πρωτίστως την Κυβέρνηση, γιατί η Κυβέρνηση έχει την ευθύνη του να διαφυλάσσει την έννομη τάξη. Διότι και εδώ υπάρχει μια παράλογη μετάθεση. Φώναξε, λέει, ο Πρωθυπουργός τους πολιτικούς Αρχηγούς, για να ζητήσει τη συναίνεσή τους για την αντιμετώπιση της κρίσης. Δηλαδή, τι ακριβώς υπήρχε για να συναινέσουν οι πολιτικοί Αρχηγοί; Στο αν θα επιβληθεί η έννομη τάξη; Αυτό ήταν το ζητούμενο και το πολιτικό διακύβευμα; Αυτό ρώτησε; Τους ρώτησε δηλαδή «πρέπει να επιβάλω το νόμο; Θέλετε και εσείς να επιβάλω το νόμο; Αν θέλετε, να τον επιβάλουμε». Γιατί αν δεν ήθελαν, τι θα γινόταν; Για να καταλάβω, σ’ αυτόν τον τόπο έχουμε χάσει τον κοινό νου; Όταν γίνονται καταστροφές, κακώς εμπλέκεται ο Υπουργός Εσωτερικών. Τι δουλειά έχει ο Υπουργός Εσωτερικών; Στο να κάνουν στοιχειωδώς τη δουλειά τους οι αστυνομικοί, χρειάζονται ειδική εντολή; Και ακούμε εδώ θεωρίες περί αμυνόμενης Αστυνομίας και περί της αστυνομίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κάτι άρες, μάρες, κουκουνάρες, λες και έχει κανένας πει σε κάποιον ότι πρέπει να χαράξει ο Υπουργός των Εσωτερικών την αστυνομική τακτική στο πεζοδρόμιο, που θα ακολουθήσει διμοιρία. Δεν πάει να κάνει το διμοιρίτη τότε; Τι δουλειά έχει ο Υπουργός των Εσωτερικών να καθορίζει αυτά τα πράγματα παρ’ εκτός εάν συμβαίνει κάτι άλλο, εάν περνάει ένα μήνυμα, εάν δίνει ένα νόημα; Το νόημα είναι της μη πράξεως, της μη εφαρμογής αυτών που προβλέπει η νομοθεσία προκειμένου να αντιμετωπίζονται τέτοια περιστατικά, λες και είμαστε μία χώρα ασύντακτη στην οποία κάθε φορά που θα συμβαίνει ένα περιστατικό θα έχουμε να κάνουμε μία διαπραγμάτευση μεταξύ μας. Δεν υπάρχουν νόμοι, δεν ορίζουν οι νόμοι τι συμβαίνει. Πρέπει εκείνη τη στιγμή που θα συμβεί κάτι να γίνει μια πολιτική διαπραγμάτευση και να σκεφτούμε τι πρόκειται να κάνουμε προκειμένου να εφαρμοστεί. Τι γίνεται, ας πούμε, όταν κάποιος καίει ένα κατάστημα, τι συμβαίνει; Να το συζητήσουμε πολιτικά στο Κοινοβούλιο, να υπάρξει νομοθετική πρωτοβουλία, να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα ενός εμπρησμού. Τι συμβαίνει όταν κάποιος χρησιμοποιεί εκρηκτικά; Να ένα μεγάλο ζήτημα για το Κοινοβούλιο, καινοφανές. Τι συμβαίνει άραγε; Τι πρέπει να γίνει; Άρα λοιπόν είναι γεγονός ότι δεν αντιμετωπίζεται ουσιαστικά καμμία κρίση διότι εκείνο το οποίο χαρακτηρίζει την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας είναι η πολιτική δειλία στα αυτονόητα, στη στοιχειώδη εφαρμογή του νόμου. Αυτό ακριβώς το γεγονός είναι που επιφέρει τις ζημίες. Μετά βέβαια πρέπει να πάτε να ψάξετε να βρείτε λεφτά να δανειστείτε. Ποιος θα σας δανείσει; Εδώ δεν μπορείτε να διαφυλάξετε δυο μαγαζιά, θα διαφυλάξετε την επένδυση του αλλουνού; Ποιος θα σας δανείσει μετά, γιατί όλα βέβαια είναι συνδεδεμένα; Δεν υπάρχει καμμία πολιτική συμπεριφορά ξεκομμένη. Ερχόμαστε στην οικονομική κρίση. Συζήτησε κάποιος σοβαρά για τα αίτια αυτής της κρίσεως; Τι έχει συμβεί δηλαδή; Γιατί υπάρχει κρίση; Τι έγινε; Ξαφνικά μία ωραία μέρα αποκτήσαμε μία κρίση; Τι είναι αυτό; Υπάρχει μία ερμηνεία που δίνει η Αριστερά. Λέει ότι είναι η καπιταλιστική συσσώρευση η οποία δεν βρίσκει διέξοδο και γι’ αυτόν το λόγο δημιουργήθηκε η κρίση. Αυτά λέει η Αριστερά. Είναι η συσσώρευση του κεφαλαίου. Υπάρχει καμμία άλλη απάντηση; Εσείς τι λέτε; Γιατί συνέβη αυτό; Αλλιώς να σας το θέσω διαφορετικά: Πώς θα αντιμετωπίσετε αυτήν την κρίση; Δηλαδή τι ακριβώς θα κάνετε; Την «ένεση» ρευστότητος; Έτσι θα την αντιμετωπίσετε; Μα, αυτή θα την αντιμετωπίσει, αν την αντιμετωπίσει και αν είναι επαρκής, σ’ ένα πολύ περιορισμένο επίπεδο. Ήδη η ψυχολογία της αγοράς έχει χαλάσει, ήδη έχουμε μείωση της ζήτησης, ήδη υπάρχει κάμψη των πωλήσεων, ήδη υπάρχει αύξηση των ακάλυπτων επιταγών, ήδη υπάρχει αύξηση των διαμαρτυρημένων συναλλαγματικών. Εντός ολίγου θα αρχίσουμε να έχουμε τα ζητήματα των πτωχεύσεων. Σε λίγο θα έχουμε αύξηση της ανεργίας. Αυτά συμβαίνουν τώρα, σ’ ένα επίπεδο αμιγώς ψυχολογικό, γιατί ακόμα σ’ αυτό το επίπεδο βρισκόμαστε. Άρα λοιπόν εσείς έχετε καμμία απάντηση στο τι συνέβη; Εκείνο το οποίο διαβάζω και το διαβάζω μετ’ εκπλήξεως υπό μία έννοια στην εισήγησή σας εδώ στον προϋπολογισμό είναι το εξής: Λέτε ότι οι λύσεις πρέπει να αναζητηθούν στο πλαίσιο ενός ελεύθερου παγκόσμιου εμπορικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος χωρίς καν την υποψία της επιστροφής στον προστατευτισμό. Ούτε υποψία. Άρα τι ακριβώς θα κάνουμε; Όλα καλώς βαίνουν, αφού δεν αγγίζουμε τίποτε. Ένα παγκόσμιο λοιπόν σύστημα έχει δημιουργηθεί το οποίο συνεχίζει να λειτουργεί και το μόνο το οποίο έχει να πει –δεν το λέω εδώ για την Ελλάδα, το λέω σε παγκόσμιο επίπεδο- το μόνο το οποίο έχουν να πουν όσοι συζητούν γι’ αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποιο είναι; «Θα αυξήσουμε» -λέει- «κατά τι την εποπτεία». Τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Έχουμε ακούσει κάτι συγκεκριμένο; Πρώτον, δεν ξέρουν οι ίδιοι ακόμα τι σημαίνει. Αυτοί που το συζητάνε δεν έχουν καταλήξει στο ποια είναι η εποπτεία που θα αυξήσουν, άρα λοιπόν μένει ένα ερωτηματικό. Δεύτερον, έχει αναλογιστεί κάποιος σε επίπεδο αμιγώς οικονομικό ποιο είναι το κόστος αυτής της εποπτείας; Αν αυξάνεις την εποπτεία, αυτό δεν είναι τζάμπα, αυτό σημαίνει ένα συγκεκριμένο διοικητικό κόστος, σημαίνει ένα γραφειοκρατικό κόστος, σημαίνει επίσης μεταφορά ενός κόστους στη λειτουργία όλων εκείνων που πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτές τις πρόσθετες υποχρεώσεις. Αυτό λοιπόν έχει συνεκτιμηθεί; Διότι από ένα σημείο και μετά αυτή η αύξηση της εποπτείας στην πραγματικότητα καθιστά αντιοικονομική τη συγκεκριμένη λειτουργία. Λύθηκε αυτό το ερώτημα; Όχι. Γιατί τέτοιος πανικός και γιατί δεν βάζουμε δυο διαστάσεις που για μένα είναι κομβικές και τις οποίες δεν μπορεί κανείς να αποφύγει; Η πρώτη διάσταση: Υπάρχει οικονομική δραστηριότητα χωρίς να συνδέεται από ηθικές αρχές; Είναι νοητό να υπάρχει τέτοιου είδους οικονομική δραστηριότητα; Το κέντρο της οικονομικής δραστηριότητας πρέπει να είναι η επιχειρηματική ηθική. Αν δεν υπάρχει αυτή είναι ένα ζητούμενο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Ένα ζητούμενο για το πολιτικό σύστημα, η πολιτική ηθική. Γιατί; Διότι βεβαίως όταν κάποιος πιστεύει –και αυτό ένα κομμάτι της Αριστεράς το πιστεύει- ότι με την διαρκή διεύρυνση του κράτους, με την διαρκή διεύρυνση της νομοθεσίας θα λύσουμε εν τέλει τα ζητήματα της ατομικής συμπεριφοράς βεβαίως αυτά θα πέσουν στο κενό. Δεν λύνεται έτσι. Εξ ου και πρέπει να συμφωνήσουμε σε ελάχιστους κανόνες μέσα στους οποίους θα λειτουργούμε. Έχουμε συμφωνήσει σε αυτούς τους κανόνες; Γιατί όλο αυτό το χρονικό διάστημα όλοι αυτοί που σήμερα κριτικάρουν τον νεοφιλελευθερισμό στην πραγματικότητα δεν παρήγαγαν κάτι το οποίο να υποκαθιστά σε ηθικό επίπεδο τη λειτουργία αλλά και οι υπερασπιστές του ουσιαστικά υπερασπίστηκαν την απληστία όχι όμως τη συντεταγμένη λειτουργία. Δεν υπερασπίστηκαν σε τελευταία ανάλυση το γεγονός ότι δεν μπορείς να οδηγείς σε βλάβη τα συμφέροντα εκείνου ο οποίος σου έχει αναθέσει να τα υπερασπίζεσαι μέσα στην οικονομική λειτουργία. Δεν μπορείς να βλάπτεις τον πελάτη σου. Δεν μπορείς να λες ψέματα. Δεν μπορείς να μην τηρείς τις υποσχέσεις σου. Δεν μπορείς να πουλάς σάπια. Διότι δεν είναι ότι πρέπει να σε υποχρεώσει ένας νόμος να τηρείς τις συμβατικές σου δεσμεύσεις. Πρέπει να σε υποχρεώνει η ηθική σου να τηρείς τις συμβατικές σου δεσμεύσεις. Διότι αν συνέχεια επικαλούμαστε έναν νόμο όσο πιο πολύπλοκη γίνεται μια συμπεριφορά τόσο είναι πιο δύσκολο να διαπιστώσουμε την παράβαση. Άρα, λοιπόν, από ένα σημείο και μετά -και αυτό είναι εκείνο το οποίο συνέβη- μέσα σε ένα τέτοιο πολύπλοκο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα κάποιοι δεν μπορούσαν να πιαστούν και ταυτόχρονα οι ίδιοι εκμεταλλευόντουσαν αυτή την εξουσία για δικό τους όφελος. Άρα, δυο δρόμους έχουμε. Να επανεύρουμε την ηθική διάσταση της οικονομικής λειτουργίας και να μην τη θεωρούμε ένα άψυχο κομμάτι αποσυνδεδεμένο από αυτά τα κοινωνικά αγαθά που έχει ταχθεί να υπηρετεί. Επομένως, να επανεύρουμε ηθικές αξίες οι οποίες διέπουν γενικότερα την συμπεριφορά μας και όχι συνεχώς να καταφεύγουμε στην καταστολή και στο νόμο λες και μπορεί να τα λύσει όλα το κράτος. Δεν μπορεί να τα λύσει όλα το κράτος. Δεν μπορεί να τα εποπτεύσει όλα το κράτος. Δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Και δεν θα έπρεπε κιόλας. Αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία μέσα στην κοινωνία να αναπτύξουμε αυτή τη θέση. Τη θέση της ακεραιότητας. Δεύτερον, δεν κατάλαβα γιατί το σύστημα αυτό πρέπει να μην έχει περιορισμούς. Δεν κατάλαβα γιατί το εθνικό κράτος δεν πρέπει να έχει κεντρικό ρόλο στην διαμόρφωση αυτών των οικονομικών συσχετισμών και των διεθνών οικονομικών πραγματικοτήτων. Γιατί ξαφνικά τα διεθνή χρηματιστήρια, οι διεθνείς κεφαλαιαγορές, τα διεθνή χρηματοπιστωτικά συστήματα, οι άνθρωποι που υπάρχουν πίσω απ’ αυτά πρέπει να έχουν απόλυτη προτεραιότητα σε σχέση με την πολιτική. Γιατί αυτοί είναι περισσότερο σημαντικοί στις επιλογές που κάνουν, γιατί αυτοί είναι περισσότερο ικανοί στις επιλογές που κάνουν απ’ αυτό που είναι η πολιτική. Γιατί στην πραγματικότητα η ανάλυση αυτού του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, του ανεξέλεγκτου, του άνευ ορίων είναι τι; Η υποκατάσταση της πολιτικής και η μετάβασή τους στα χέρια, ούτε καν των εμπόρων, αλλά στα χέρια των τραπεζιτών και των χρηματιστών σε διεθνές επίπεδο. Να λοιπόν που ξαναγυρνάμε στον ρόλο του εθνικού κράτους. Πάμε στον προϋπολογισμό και πάμε στα δικά μας τα συγκεκριμένα. Πρώτα απ’ όλα απ’ όλο αυτό το οποίο έχει συμβεί ο προϋπολογισμός δεν δείχνει να λαμβάνει υπόψη του τίποτα. Διότι οι απαντήσεις που δίνει είναι οι εξής. Τι θα κάνω μ’ ένα κράτος, αυτό εδώ που έχω; Άκουσα τον κύριο Υπουργό στην βασική του τοποθέτηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Δύο πράγματα λέει είναι αυτά που μας βαρύνουν. Το πρώτο είναι το μεγάλο χρέος και το δεύτερο είναι η έλλειψη ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Θαυμάσια. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον αυτό να το ακούσουμε το πρώτο εξάμηνο. Μετά από πέντε χρόνια εκείνο που είναι σημαντικό είναι να δούμε γιατί αυτά τα μεγέθη παρέμειναν εκεί που είναι όλα αυτά τα χρόνια. Επίσης, το λέω πολλές φορές. Δεν μπορείς τον πέμπτο χρόνο να επικαλείσαι την κακοδαιμονία του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Διότι δεν έχεις πια τόσα χρόνια μπροστά σου να κυβερνήσεις. Στα πόσα χρόνια, δηλαδή, φτιάχνεις αυτό που είναι να φτιάξεις; Δεν μπορεί να λες: «το κράτος εξακολουθεί να μην λειτουργεί, γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μου το παρέδωσε κακό». Μπράβο! Το παρέδωσε τρισάθλιο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και συμφωνούμε. Πάμε τώρα παρακάτω. Πέντε χρόνια δεν φτιάχτηκε; Στα πόσα θα φτιαχτεί; Στα δεκαπέντε; Δύο θητείες έχει ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, για να κάνει ό,τι είναι να κάνει. Τελειώνει μετά, πάει σπίτι του. Δεν είναι υποχρεωτικό ότι έχεις και μια ολόκληρη ζωή, μια εκατονταετία, για να διορθώσεις αυτά που σου άφησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Κάπως πρέπει να έρθεις, λοιπόν, και να πεις ότι έχουν γίνει αυτά, έχουν προχωρήσει, βελτιώθηκε η ανταγωνιστικότητα, βελτιώθηκαν αυτά τα μεγέθη. Ρωτώ, λοιπόν. Γιατί όλα αυτά τα χρόνια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, εξακολουθούσατε να προσλαμβάνετε σ’ αυτό το πολυπληθές δημόσιο; Γιατί ακόμα και σ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό της κρίσης –να, γιατί μιλώ για αυτισμό- υπάρχει πρόβλεψη 10.000.000 ευρώ για νέες προσλήψεις; Δεν έχουμε αρκετούς; Το πρόβλημα, δηλαδή, του ελληνικού δημοσίου και της λειτουργίας του είναι ότι δεν έχει αρκετούς υπαλλήλους; Αυτό είναι το πρόβλημά του; Ότι εάν προσλάβουμε μερικούς ακόμα πλέον οι παρεχόμενες υπηρεσίες από το ελληνικό δημόσιο θα βελτιωθούν; Διερωτάται κάποιος: Σ’ αυτό το σημείο, σε επίπεδο αμιγώς δημοσιονομικό, γιατί κάποιος δεν ξεκινά μια συζήτηση με τον ελληνικό λαό, μια πραγματική συζήτηση; Γιατί δεν ξεκινά μια συζήτηση ουσίας, που να λέει ότι δεν είναι δυνατόν να έχουμε ένα τόσο μεγάλο κράτος, το οποίο να παράγει ένα τόσο χαμηλής ποιότητας προϊόν, να επιβαρύνει με τόσο μεγάλο τρόπο την ελληνική οικονομία; Παρά ταύτα, η απάντηση που δίνει η Κυβέρνηση και η Νέα Δημοκρατία είναι ότι πρέπει να συνεχίσουμε να φορολογούμε. Ξέρετε ποιες ήταν οι μεταρρυθμίσεις που έγιναν αυτό το χρόνο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας; Ξέρετε τι είναι τα νομοθετήματα τα οποία ψηφίσατε; Να σας θυμίσω. Την ίδρυση του Εθνικού Συμβουλίου για τη Φοροδιαφυγή. Αυτό το ψηφίσαμε, θυμίζω, αρχές πέρυσι, τον Οκτώβριο. Έχει συνεδριάσει τρεις φορές. Πορισματικά; Μηδέν εις το πηλίκο! Κανένα μέτρο και καμμία σημασία η λειτουργία του. Τι άλλο κάνατε; Καταργήσατε το Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας και τον αντικαταστήσατε με το Ε.Τ.Α.Κ.. Για ποιο λόγο; Για να εισπράξετε περισσότερα χρήματα. Δηλαδή, για να βαρύνετε με φόρους την ελληνική κοινωνία. Τι άλλο κάνατε; Κάνατε τις διατάξεις για τον έλεγχο της λαθρεμπορίας καυσίμων. Είχαμε από τότε πει ότι δεν πρόκειται να αποδώσει τα αναμενόμενα, ότι ήταν υπερβολικά γραφειοκρατικός και δεν θα έκανε δουλειά. Και δεν έκανε. Τι άλλο κάνατε; Καταργήσατε το αφορολόγητο για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, για τις ατομικές επιχειρήσεις δηλαδή και για τους ελεύθερους επαγγελματίες. Δηλαδή φορολογήσατε εκείνους που κατ’ εξοχήν δεν έπρεπε να φορολογήσετε. Τι άλλο κάνατε; Επαναφέρατε τη φορολογία των νομικών προσώπων και δη ανωνύμων εταιρειών και Ε.Π.Ε. στο 45%. Αυτό κάνατε. Αφού το είχατε κατεβάσει στο 25%, εν συνεχεία φορολογήσατε μερίσματα και εταιρικά μερίδια με το 20% και το ξαναπήγατε ουσιαστικά στο 45%. Να, τι άλλο κάνατε. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Στο 10%. ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Στο 10% συν 25% φθάνουμε στο 35%. Σωστά. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ: Στο 15% θα φτάσει το 2014. ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Πόσο είναι ο φόρος αυτήν τη στιγμή; Με 25% συν 10% φθάνουμε στο 35%. Αυτό είναι. Το λάθος μου είναι το 10%. Εντάξει, κύριε Υπουργέ, το διορθώνω. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Δεν είναι και τόσο μεγάλο! ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Μεγάλο είναι. Δέχομαι τον έλεγχο, αλλά εκείνο που έχει σημασία είναι η έκταση της φορολογίας, κύριε Υπουργέ, και ας μη χάνουμε το επιχείρημα. Τι άλλο κάνατε παραπέρα; Αυξήσατε τα τέλη κυκλοφορίας. Να, τι άλλο κάνατε. Τι άλλο κάνατε; Φορολογήσατε τη κερδοφορία των μετοχών που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο. Να, τι άλλο κάνατε. Σε ό,τι αφορά τα περίφημα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης, για να μην κοροϊδευόμαστε, δεν προστατεύσατε την πρώτη κατοικία. Βεβαίως και δεν την προστατεύσατε, γιατί δεν είναι βέβαια διάταξη για την προστασία αυτή. Εκείνο που κάνατε είναι ότι αυξήσατε –θεμιτό και σωστό- τις καταθέσεις μέχρι τις 100.000 ευρώ. Φυσικά επιλέξατε να ενισχύσετε, βαρύνοντας αυτό που υποτίθεται ότι είναι το βασικό πρόβλημα, δηλαδή το δημόσιο χρέος, να ενισχύσετε τη κεφαλαιακή επάρκεια και όχι τη ρευστότητα των τραπεζών, γιατί η ρευστότητα αφορά τις εγγυήσεις. Αυτά είναι οι μεταρρυθμίσεις σας του τελευταίου έτους. Αυτά κάνατε. Αυξάνετε τη φορολογία, δεν περιορίζετε τις δαπάνες, δεν νοικοκυρεύετε το δημόσιο, προβαίνετε σε προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων και εν συνεχεία, το φαιδρότατο όλων, έρχεστε εδώ και λέτε ότι το πρόβλημα είναι το μεγάλο δημόσιο χρέος και η χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Τώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εάν εσείς βγάζετε νόημα από την οικονομική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, επειδή εμείς δεν το καταφέραμε, γι’ αυτόν το λόγο θα καταψηφίσουμε τον Προϋπολογισμό. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού) ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Συνεχίζουμε με τον ειδικό εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας κ. Παπαδόπουλο. ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Πάντως, κύριε συνάδελφε, μετά την ομιλία σας, νομίζω ότι με μία-δυο μικροαλλαγές θα μπορούσατε να ψηφίσετε τον προϋπολογισμό. Και βέβαια, δεν το λέω αυτό γιατί το έχει ανάγκη η Κυβέρνηση. Η Κυβέρνηση δεν το έχει σε καμμία περίπτωση ανάγκη, δεν χρειάζεται καμμία ψήφο παραπάνω. Απλώς, θεωρώ ότι την κρίσιμη αυτή περίοδο που περνάμε, θα ήταν σημαντικό και απαραίτητο, αν θέλετε, να μπορούσαμε να σπάσουμε την παράδοση της αρνητικής ψήφου στον προϋπολογισμό. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με ευκολία, εάν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το άρθρο 79 για την τροποποίηση του προϋπολογισμού. Και αυτό δεν έγινε από κανένα κόμμα της Αντιπολίτευσης και κυρίως, βέβαια, από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, που θα μπορούσαν να προτείνουν συγκεκριμένες προτάσεις και τότε η Κυβέρνηση θα ήταν υπόλογη εάν δεν τις κουβέντιαζε. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, δεν έγινε. Και ξέρετε κάτι, κύριοι συνάδελφοι; Κάθε χρόνο στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, βγάζω ένα συμπέρασμα τα τελευταία οκτώ χρόνια που τυχαίνει να είμαι Βουλευτής, ότι όλοι μας, Συμπολίτευση, Αντιπολίτευση, πιστεύουμε πως η πατρίδα μας δεν βρίσκεται στη θέση που της αξίζει. Πιστεύουμε όλοι ότι οι Έλληνες δεν ζουν όσο καλά θα μπορούσαν, πως στα παιδιά μας αξίζει ένα καλύτερο αύριο, πως δεν μας αξίζει η μιζέρια που υπάρχει. Το πιστεύουμε όλοι αυτό. Εάν όλοι πιστεύουμε ότι μας αξίζει κάτι καλύτερο, πώς μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα καλύτερα, τότε πρέπει όλοι να συνεργαστούμε, να διορθώσουμε αυτά που μας ταλαιπωρούν. Αυτό δεν συνέβη ποτέ μέχρι σήμερα και κανένα κόμμα δεν στράφηκε προς τη λογική αυτή. Όμως, τι μας έχει προτείνει η Αντιπολίτευση μέχρι σήμερα; Απλά δεν της αρέσει τίποτα απ’ ό,τι κάνουμε εμείς, μια γενικόλογη άρνηση. Όσον αφορά τις ιδέες, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τίποτα, δυστυχώς «νεκροταφείο» ιδεών και προτάσεων. Ούτε παράγετε ιδέες για το αύριο, αλλά δεν αφήνετε και εμάς να κάνουμε αυτά που πρέπει να κάνουμε. Πώς φιλοδοξείτε να κυβερνήσετε αυτόν τον τόπο; Θεωρώ ότι μόνο εσείς φιλοδοξείτε. Ο ελληνικός λαός ξέρει πάρα πολύ καλά και σας έχει κατατάξει εκεί που σας έχει κατατάξει. Η σημερινή κατάσταση απαιτεί υπευθυνότητα απ’ όλους, απαιτεί να συνειδητοποιήσουμε ότι ο χρόνος που έρχεται είναι δύσκολος. Είναι ανάγκη να συμβάλουμε όλοι, ώστε να περάσουμε με σιγουριά και ασφάλεια τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, να μην υπονομεύσουμε το μέλλον μας και κυρίως το μέλλον των παιδιών μας. Αντίθετα μάλιστα, να διασφαλίσουμε τους όρους για μία καλύτερη επόμενη ημέρα. Πρέπει να σας πω ότι εμείς οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, είμαστε αποφασισμένοι να μην διακινδυνεύσουμε το μέλλον του τόπου μας για κυρίως εφήμερες εντυπώσεις. Οι καιροί δεν είναι για λαϊκισμούς και πλειοδοσία υποσχέσεων. Οι καιροί απαιτούν απ’ όλους υπεύθυνη στάση. Είναι σημαντικό, είναι χρήσιμο για τη χώρα μας να θωρακίσουμε την οικονομία μας, να προστατεύσουμε τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι φέτος οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Ο φετινός προϋπολογισμός συζητείται σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία για την παγκόσμια κοινότητα, για την Ευρώπη, για τη χώρα μας. Η κρίση προκάλεσε τριγμούς και αβεβαιότητες στο παγκόσμιο σύστημα. Η οικονομική ύφεση πέρασε για πρώτη φορά το κατώφλι της Ευρωζώνης. Το κυρίαρχο ζήτημα είναι ότι παντού η διεθνής κρίση κυριαρχεί. Η οικονομία αναδεικνύεται σε μείζονα υπόθεση, σε μείζονα εθνική υπόθεση. Αυτή η πρόκληση είναι κοινή για όλους. Αφορά, βέβαια, κυρίως την Κυβέρνηση. Αφορά, όμως, πιστεύω, και το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, αφορά όλους τους κοινωνικούς εταίρους, αφορά το παρόν και το μέλλον του τόπου μας. Δυστυχώς, μπροστά σ’ αυτήν την κρίση κανένα αντιπολιτευόμενο κόμμα, όπως είπα και στην αρχή, δεν τόλμησε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Κάποιοι νόμισαν ότι είναι ευκαιρία επιστροφής σε παλιές χρεοκοπημένες κρατικίστικες αντιλήψεις. Κάποιοι επιδόθηκαν σε μια ασύστολη δημαγωγία. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έφτασε στο σημείο τη μια να λέει ότι το πλαίσιο για τη ρευστότητα είναι απαράδεκτο και την άλλη να υποστηρίζει ότι πρέπει να γίνει υποχρεωτικό. Φανταστείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποια θα ήταν η κατάσταση σήμερα στη χώρα αν Κυβέρνηση ήταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ούτε στη φαντασία μας δεν πρέπει να υπάρχει αυτό. Αρκεί μόνο να θυμηθούμε –και επιτρέψτε μου τον όρο- τις «κολοτούμπες» των θέσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του κ. Παπανδρέου. Ενώ αρχικά λεοντάριζε κατά των τραπεζών, στη συνέχεια σύρθηκε από πίσω τους. Όμως η Κυβέρνησή μας, η Κυβέρνηση Καραμανλή αντιμετωπίζει τα πάντα με υπευθυνότητα και ρεαλισμό που απαιτούν οι περιστάσεις. Εύκολες απαντήσεις σε μια παγκόσμια κρίση δεν βρίσκονται. Έτοιμες συνταγές δεν υπάρχουν. Σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση, θα έλεγε κανείς, δεν υπάρχουν συνταγές που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος και να λύσει το πρόβλημα. Ο προϋπολογισμός που συζητάμε σήμερα είναι ο πέμπτος προϋπολογισμός που καταρτίζει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και αναμφισβήτητα είναι ο πιο δύσκολος. Οι φετινές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιβεβαιώνουν ότι η ελληνική οικονομία παρουσιάζει μεγαλύτερες αντοχές απέναντι στη κρίση από όσο άλλες οικονομίες της Ευρωζώνης. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πολιτική της ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής και των διορθωτικών μεταρρυθμίσεων που εφαρμόζουμε από το 2004. Αποδεικνύεται ότι οι επιλογές μας από το 2004 μέχρι σήμερα ήταν στη σωστή κατεύθυνση. Οι Έλληνες πολίτες στις 7 Μαρτίου 2004 και στις 16 Σεπτεμβρίου 2007 έδωσαν την εμπιστοσύνη τους στην πολιτική της προόδου και της δημιουργίας, στη συνέπεια και την ευθύνη. Δεν το έκαναν τυχαία. Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι δεν θα σας διαψεύσουμε μέχρι το τέλος της τετραετίας. Προσπαθούμε να αναστρέψουμε μια βαριά κληρονομιά που άφησαν πίσω τους οι εκφραστές του χθες. Άκουσα με προσοχή τον εισηγητή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παπουτσή. Δεν μπόρεσε να πείσει κανέναν γιατί η κληρονομιά που κουβαλάει στην πλάτη του, γιατί οι μνήμες είναι νωπές και πρόσφατες από τη διαχείριση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τόσα χρόνια. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην πρώτη κυβερνητική μας θητεία νοικοκυρέψαμε την οικονομία, υλοποιήσαμε τις δεσμεύσεις μας, ολοκληρώσαμε μια πρώτη δέσμη μεταρρυθμίσεων. Είχαμε δεσμευθεί για την αποκατάσταση της δημοσιονομικής διαφάνειας, για την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος. Οι δεσμεύσεις μας έγιναν πράξη. Συνεργαστήκαμε στενά με την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία για να αποκτήσουμε τη διαφάνεια, την αξιοπιστία των λογαριασμών του δημοσίου. Μειώσαμε το δημοσιονομικό έλλειμμα από το 7,3% του Α.Ε.Π. που το παραλάβαμε το 2004 στο 2,5% το 2006. Το δημόσιο χρέος από 98,6% του Α.Ε.Π. το 2004 μειώθηκε πέρυσι στο 93,4% και φέτος στο 91%. Στη δεύτερη κυβερνητική θητεία προχωρούμε ακόμα πιο δυναμικά. Υλοποιούμε τη δεύτερη δέσμη του μεταρρυθμιστικού μας προγράμματος και προσπαθούμε με τον καλύτερο τρόπο να εξισορροπήσουμε την κατάσταση που υπάρχει. Η Αντιπολίτευση καταγγέλλει συνεχώς ότι ο προϋπολογισμός είναι άδικος, ταξικός, φορομπηχτικός. Από πού προκύπτει αυτό κύριοι συνάδελφοι; Μήπως από το γεγονός ότι οι κοινωνικές δαπάνες αυξήθηκαν τα τελευταία χρόνια κατά 19,8 δισεκατομμύρια ευρώ; Αυτό δείχνει ότι είναι ταξικός; Μήπως από το γεγονός ότι έχουμε μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές για τα μικρά και μεσαία εισοδήματα; Αυτό δείχνει ότι είναι φορομπηχτικός; Από πού αποδεικνύεται αυτό το οποίο λέτε; Το 2009 προσχωρούμε στη μείωση του φορολογικού συντελεστή από 27% στο 25%. Μειώσαμε την ανεργία από πάνω από 11% που ήταν το 2004, στο 7,5%, σε μέσα περίπου επίπεδα, φέτος. Ενισχύουμε σημαντικά τις κοινωνικές δαπάνες. Με τις συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις των τελευταίων ετών βελτιώθηκε σημαντικά το εισόδημα των συνταξιούχων. Έτσι οι συνεχείς δαπάνες τρέχουν με ρυθμούς αισθητά μεγαλύτερους των δαπανών για μισθούς. Για το 2009 οι σχετικές πιστώσεις είναι αυξημένες κατά 12,7% έναντι αύξησης 6,8% των μισθών. Οι δαπάνες για μισθούς του προσωπικού των νοσοκομείων αυξάνονται το 2009 κατά 8,2% έναντι της αύξησης 6,8% των πιστώσεων για μισθούς των υπαλλήλων στο υπόλοιπο δημόσιο. Σε σχέση με το 2008 δίνονται επιπλέον 200.000.000 ευρώ. Το 2009 η επιχορήγηση του Ο.Γ.Α. είναι 4,5 εκατομμύρια ευρώ. Την περίοδο 2006-2009 η επιχορήγηση αυτή αυξήθηκε κατά 50%, προκειμένου να καλυφθεί το κόστος των αγροτικών συντάξεων. Τη διετία 2007-2008 οι αγροτικές συντάξεις αυξήθηκαν κατά 102 ευρώ. Ανάλογη αύξηση του εισοδήματός τους είχαν και οι δικαιούχοι του Ε.Κ.Α.Σ., το οποίου τη διετία 2007-2008 αυξήθηκε κατά 70 ευρώ μηνιαίως. Από το 2008 αποδίδεται πλήρως το 1% του Α.Ε.Π. στο Ι.Κ.Α.. Το 2009 η πίστωση του ασφαλιστικού αυτού οργανισμού από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι της τάξης των 2.600.000.000 ευρώ. Επίσης, έχει δρομολογηθεί η διαδικασία απόδοσης και του συνόλου των οφειλών του προϋπολογισμού, ύψους 1.172.000.000 ευρώ. Για το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής προβλέπονται από τον τακτικό προϋπολογισμό 350.000.000 ευρώ, ενώ άλλα 100.000.000 ευρώ προβλέπονται από το φετινό προϋπολογισμό, σημειώνοντας ότι φέτος ξεκινάει και η λειτουργία του Ταμείου και οι πρώτες δράσεις ενεργοποιούνται πριν από το τέλος του χρόνου. Στην πρώτη φάση χορηγείται το επίδομα θέρμανσης στους οικονομικά ασθενέστερους με θεσμοθετημένο τρόπο και εμείς –ξέρετε- στη βόρεια Ελλάδα, στην Κοζάνη, ξέρουμε πάρα πολύ καλά τι σημαίνει αυτό το επίδομα θέρμανσης. Τα επιδόματα πρόνοιας το 2009 θα αυξηθούν κατά 9% περίπου. Για επιδόματα πολυτέκνων, τριτέκνων θα διατεθούν 730.000.000 ευρώ έναντι 450 το 2004. Θα ήθελα να τονίσω την κοινωνική διάσταση του προϋπολογισμού του 2009, αναφέροντας ακόμα μερικά μεγέθη. Οι πιστώσεις που προβλέπονται για το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, προκειμένου να καλύψει χρηματοδοτήσεις επιδομάτων, προγραμμάτων απασχόλησης και τη συμμετοχή του κράτους στο ασφαλιστικό σύστημα, είναι αυξημένες κατά 12,9% σε σχέση με το 2008. Οι πιστώσεις του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης είναι αυξημένες κατά 8,7%, κυρίως για την κάλυψη αναγκών των νοσηλευτικών ιδρυμάτων σε ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό αλλά και για την αύξηση του ποσού των βοηθημάτων της υγειονομικής περίθαλψης. Στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κατά 7,8%, για να καλυφθούν επιδοτήσεις, ενισχύσεις στη γεωργία, αλλά και μια σειρά προγράμματα προστασίας και ανάπτυξης της Περιφέρειας. Στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων οι πιστώσεις είναι αυξημένες κατά 6,1%. Την τετραετία 2000-2004 είχαμε αύξηση των εθνικών δαπανών για την παιδεία 1.000.000.000 ευρώ. Κατά το διάστημα 2004-2008 ήταν 2,4 δισεκατομμύρια. Αυτός είναι ο ταξικός προϋπολογισμός; Αυτός είναι ο φορομπηχτικός προϋπολογισμός; Ο υπερδιπλασιασμός της αύξησης των εθνικών δαπανών για την παιδεία δεν αποτυπώνεται ως ποσοστό του Α.Ε.Π. βέβαια, γιατί, λόγω της συνετής πολιτικής που ακολούθησε η ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, αλλά και η Κυβέρνηση, υπήρξε συνολική αύξηση του Α.Ε.Π.. Τονίζω και το τονίζω κατηγορηματικά ότι ο στόχος και η δέσμευσή μας για το 5% του Α.Ε.Π. για την παιδεία ισχύει στο ακέραιο και εργαζόμαστε έτσι ώστε να το πετύχουμε μόλις οι διεθνείς συνθήκες της κρίσης το επιτρέψουν. Ειδικά για το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων πρέπει να τονίσω ότι είναι το πρώτο Υπουργείο σε απορροφητικότητα πόρων στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Στις 31 Δεκεμβρίου 2008 που θα κλείσει το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης η απορροφητικότητα θα έχει φθάσει στο 102%. Επίσης, είναι το πρώτο Υπουργείο που πήρε έγκριση δαπανών και ήδη ξεκίνησε την απορρόφηση των πόρων στο Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης όπου έχουμε πετύχει μία αύξηση 29% των πόρων για την εκπαίδευση, δηλαδή 3,3 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία αποτελούν το 14% του συνόλου. Με την αύξηση των δαπανών για την παιδεία χαράσσουμε την εθνική μας στρατηγική για την εκπαίδευση με φιλοσοφία την κεντρική επιδίωξη, την ανάπτυξη ενός σύγχρονου εκπαιδευτικού συστήματος που θα παρέχει όχι απλά φρέσκιες γνώσεις και νέες δεξιότητες, αλλά θα δίνει τη δύναμη στην παιδεία που αυτή αρμόζει και που αυτή χρειάζεται η νέα γενιά σήμερα. Εθνικός στόχος της Κυβέρνησης Καραμανλή είναι η μετεξέλιξη της Ελλάδας από χώρα σχολικής διαρροής και «αιμορραγίας» φοιτητικού δυναμικού σ’ ένα σημαντικό διεθνές και περιφερειακό εκπαιδευτικό κέντρο. Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι η κοινωνική συνοχή, η ανάπτυξη, η παιδεία, είναι στόχοι και προτεραιότητες της Κυβέρνησής μας. Θέλω να πω απευθυνόμενος στους αγαπητούς συναδέλφους της Αντιπολίτευσης ότι η ανευθυνότητα του σήμερα είναι η μεγαλύτερη απειλή για το αύριο. Η ανευθυνότητα του σήμερα είναι μία απειλή που όλοι θα την κεφαλοποιήσετε αύριο. Και μιλάω σ’ αυτούς που έχουν μια ανεύθυνη στάση όσον αφορά τη χώρα, το έθνος, τις νέες γενιές που έρχονται. Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη νέα γενιά. Το μέλλον της νέας γενιάς εμείς δεν έχουμε καμμία, μα καμμία διάθεση και δεν διαπραγματευόμαστε με κανένα για να το θυσιάσουμε. Στηρίζουμε τη νέα γενιά και στηριζόμαστε στη νέα γενιά. Η κοινωνική προσφορά αποτελεί προτεραιότητα όλων των Υπουργείων της Κυβέρνησής μας. Αυτό αποδεικνύεται από την κοινωνική προσφορά ακόμα και στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας που ένα μεγάλο μέρος του χρησιμοποιείται για την κοινωνική προσφορά με ενεργό συμμετοχή του σε πολλές κοινωνικές δράσεις, κατάσβεση πυρκαγιών, διάνοιξη δρόμων, παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας κ.λπ.. Επίσης, σαφής και ξεκάθαρη είναι η επιλογή της Κυβέρνησης για τη στήριξη της Περιφέρειας. Σημειώνω ειδικά για το νομό μου, το Νομό Κοζάνης ότι από τις Κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας δόθηκαν 261.000.000 ευρώ όταν από τις κυβερνήσεις του χθες μέχρι το 2004 είχαν δοθεί 84.000.000. Επίσης, από το 2004 μέχρι σήμερα στο τρίτο ΠΕΠ Δυτικής Μακεδονίας εντάχθηκαν εκατόν επτά έργα συνολικού προϋπολογισμού 106.000.000 ευρώ όταν μέχρι το 2004 είχαν ενταχθεί σαράντα τέσσερα έργα συνολικού προϋπολογισμού 52.000.000 ευρώ. Στο Πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ» εντάχθηκαν τετρακόσια εβδομήντα εννέα έργα συνολικού προϋπολογισμού 78,4 εκατομμύρια ευρώ όταν την περίοδο 1993-1999-2003 είχαν διατεθεί μόνο 32.000.000 ευρώ. Στο Πρόγραμμα «ΠΙΝΔΟΣ» εντάχθηκαν τριάντα έξι έργα συνολικού προγραμματισμού 17,6 εκατομμύρια ευρώ όταν τα προηγούμενα χρόνια δεν υπήρχε το αντίστοιχο πρόγραμμα. Εντός του 2009 βγαίνουν άμεσα οι προκηρύξεις με στόχο την ολική αντιμετώπιση των ελλείψεων στα σχολεία, στις υποδομές της πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, από το Ε.Σ.Π.Α. ύψους 25.000.000 ευρώ. Παρά τις ανελαστικές δαπάνες και παρά τη μεγάλη μείωση των ελλειμμάτων, ο στόχος για την ενίσχυση για της κοινωνικής συνοχής υλοποιείται με ταχύτατους ρυθμούς. Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις από το 15,5% του Α.Ε.Π. το 2004 έφθασαν στο 17,9% το 2008 το υψηλότερο ποσοστό μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης. Με βάση τα δεδομένα του σχεδίου του προϋπολογισμού που συζητάμε σήμερα θα φθάσει το 18,6% το 2009, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 18,1 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού εκτός από τα τοκοχρεολύσια τα οποία είναι στην ουσία αναχρηματοδότηση του χρέους προβλέπεται να διαμορφωθούν στο 28,7% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος από το 28,5% του 2008. Θα φθάσουν τα 65.900.000.000 έναντι 60.400.000.000 το 2008. Με βάση τη στατιστική μελέτη που παρουσίασε πριν από λίγες ημέρες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το διάστημα 2004-2009 ενώ στο σύνολο της Ευρωζώνης οι κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό του Α.Ε.Π. μειώθηκαν κατά 0,3 μονάδες στη χώρα μας και αυξήθηκαν κατά 3,1%. Τις προάλλες διάβαζα ένα πίνακα ενός συναδέλφου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –δεν έχει σημασία το όνομά του- ο οποίος μιλούσε για τις δαπάνες εξυπηρέτησης του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης με τα καθαρά έξοδα. Βρήκα αυτόν τον πίνακα και ήθελα να τον καταθέσω μόνο και μόνο για να ενημερωθείτε εσείς και να δείτε ότι αυτές οι δαπάνες ήταν αυξημένες κυρίως την περίοδο 1994-1995-1996-1997-1998 είναι ιδιαίτερα μειωμένες το 2005-2006-2007-2008. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Μιχαήλ Παπαδόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά το σχετικό πίνακα , ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Η κοινωνική διάσταση του φετινού προϋπολογισμού αποδεικνύεται από το γεγονός οι κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό φορολογικής επιβάρυνσης αυξάνονται σημαντικά και φθάνουν το 54,4% για το 2009 ενώ στο σύνολο της Ευρωζώνης είναι περίπου σταθερές στο 40%. Από όλα αυτά όσα ανέφερα, πιστεύω ότι είναι ξεκάθαρο ότι η πολιτική που ακολουθούμε αφορά όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες και νομίζω ότι πλέον μαθήματα κοινωνικής ευαισθησίας δεν είναι εύκολο να δώσει κανείς σ’ αυτήν την Κυβέρνηση. Η Κυβέρνηση υλοποιεί τις δεσμεύσεις της. Κάνει πράξη αυτά για τα οποία δεσμεύθηκε με πρόγραμμα, με σχέδιο, χωρίς εκπλήξεις, χωρίς ενδοιασμούς, δημιουργεί μια νέα δυναμική για την οικονομία, νέες προοπτικές για όλους τους πολίτες αυτής της χώρας. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Τελειώνω σε μισό λεπτό, κυρία Πρόεδρε. Με τον προϋπολογισμό του 2009 κάνουμε ένα ακόμη σημαντικό βήμα, με αυτοπεποίθηση, με αισιοδοξία. Συνεχίζουμε την πορεία που ξεκινήσαμε και να είστε σίγουροι και σίγουρες ότι την πορεία που ξεκινήσουμε, θα την τελειώσουμε και θα είναι νικηφόρα πορεία. Ξέρετε γιατί; Γιατί ποτέ δεν κοροϊδέψαμε κανέναν, ποτέ δεν παίξαμε με τον ελληνικό λαό, κάτι το οποίο το κάνατε πολύ συχνά στο παρελθόν εσείς. Καλούμε, λοιπόν, όλους να στηρίξουν τη μεγάλη προσπάθεια που γίνεται, να υπερψηφίσουν τον προϋπολογισμό του 2009 για την ανάπτυξη και την απασχόληση, για μια δυναμική οικονομία, για μια δίκαιη κοινωνία, για αυτό που πιστεύω ότι είναι ο στόχος των Βουλευτών αυτού του χώρου, της Βουλής. Θέλουμε μια δίκαιη κοινωνία και ο προϋπολογισμός αυτός βάζει προϋποθέσεις για να συγκλίνουμε στην ελληνική κοινωνία. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστούμε και εμείς. Το λόγο έχει ο κ. Ευστάθιος Κουτμερίδης, ειδικός αγορητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για τον προϋπολογισμό της χώρας μας δεν είναι μια απαρίθμηση αριθμών, οικονομικών μεγεθών και μακροοικονομικών στόχων. Δεν είναι η αριθμητική ανάλυση μιας οικονομικοτεχνικής μελέτης, δεν είναι ο οικονομικός έλεγχος ενός βιβλίου εσόδων- εξόδων. Είναι μια συζήτηση πρωτίστως πολιτική με αμιγώς πολιτικά χαρακτηριστικά, γιατί πίσω από τους άψυχους και πολλές φορές ωραιοποιημένους και στρογγυλοποιημένους αριθμούς, βρίσκονται οι πολιτικές προτεραιότητες και πρωτοβουλίες μιας κυβέρνησης. Μέσα από αυτούς τους αριθμούς αναδεικνύονται με τον πιο ανάγλυφο τρόπο συγκεκριμένες πολιτικές προτεραιότητες. Ευνοούνται ή επιβαρύνονται συγκεκριμένες κοινωνικές και παραγωγικές ομάδες και αποτυπώνεται το ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο μιας κυβέρνησης. Για το λόγο αυτό θα προσπαθήσω και εγώ με λιγότερους αριθμούς, αλλά περισσότερο μέσα από πολιτικές επιλογές και προτεραιότητες της Κυβέρνησης, να αποδείξω ότι ο προϋπολογισμός του 2009 είναι ένας προϋπολογισμός φόρων, ένας προϋπολογισμός που δεν στηρίζει την παραγωγική διαδικασία, δεν ενισχύει την πραγματική οικονομία και δεν βοηθάει την οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας. Έχει, όμως, ιδιαίτερη σημασία να κάνω μια μικρή αναδρομή για την αξιοπιστία της Κυβέρνησης, σ’ αυτά που μας είπε, σ’ αυτά που μας υποσχέθηκε και τελικά σ’ αυτά που έπραξε και σ’ αυτά που πέτυχε. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υποσχέθηκε τα προηγούμενα χρόνια οικονομική σταθερότητα με την ήπια δημοσιονομική προσαρμογή, με διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις για τη διατήρηση των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης. Δυστυχώς, όλα τα στοιχεία των προηγούμενων προϋπολογισμών, αλλά και του προϋπολογισμού του 2008, είναι αναθεωρημένα προς το χειρότερο, με το ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης να βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υποσχέθηκε ένα αυτοτροφοδοτούμενο μοντέλο ανάπτυξης με δημοσιονομική εξυγίανση από τη μείωση του σπάταλου δημόσιου κράτους κατά 10.000.000.000 ευρώ, όπως μας έλεγε, με τη στήριξη των κοινωνικών δομών, με τη χρηματοδότηση και ενίσχυση της Περιφέρειας. Δυστυχώς η μεγέθυνση στηρίζεται όλο και περισσότερο από τις επενδύσεις στην κατοικία και την ιδιωτική κατανάλωση, μέσα από τον υπερδανεισμό των νοικοκυριών από τις τράπεζες. Το κράτος γίνεται περισσότερο σπάταλο και έχουμε την εγκατάλειψη της περιφέρειας, αλλά και την πλήρη κατάρρευση του κοινωνικού κράτους. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μετά από αυτές τις χωρίς αντίκρισμα υποσχέσεις και δεσμεύσεις της Κυβέρνησης έρχεται σήμερα να μας καταθέσει τον πέμπτο κατά σειρά προϋπολογισμό της, έναν προϋπολογισμό που χαρακτηρίζεται από την απουσία ενός νέου αναπτυξιακού σχεδίου, από την έλλειψη μέτρων ως προς την τόνωση της ανταγωνιστικότητας, έναν προϋπολογισμό που χαρακτηρίζεται από τη μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, από την υποχρηματοδότηση του κοινωνικού κράτους, από τη μεταφορά των φορολογικών βαρών στα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, έναν προϋπολογισμό μειωμένης ευθύνης και περιορισμένης διάρκειας, έναν προϋπολογισμό που τον συντάξατε εσείς, κύριοι της Κυβέρνησης, αλλά είναι πολύ πιθανόν να κληθούμε να τον υλοποιήσουμε εμείς, αφού βέβαια τον αναθεωρήσουμε. Ο προϋπολογισμός του 2009 αναζητά επιπλέον έσοδα 7,1 δισ. ευρώ. Μόνο αυτό το γεγονός αρκεί για να πούμε ότι δεν έχουμε έναν Προϋπολογισμό, αλλά έναν «κυβερνητικό φοροπαραλογισμό», που συμπυκνώνεται σε μία πρόταση: «και πάλι νέοι φόροι με ίδια θύματα»! Είναι χαρακτηριστικό ότι για άλλη μια χρονιά η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν προχωρά στην τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, με αποτέλεσμα οι όποιες πενιχρές αυξήσεις των μισθωτών και συνταξιούχων να εξανεμίζονται και να επιβαρύνονται ακόμη περισσότερο. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι για πρώτη φορά Ελληνική Κυβέρνηση επιβάλλει φορολογία σε εισοδήματα που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας, με τον κεφαλικό φόρο που θα προκύψει από την κατάργηση του αφορολογήτου ορίου των 10.500 ευρώ για χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες και μικροεπιτηδευματίες. Η περαίωση των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων μαζί με τη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων χρεών αποτελούν ομολογία της αποτυχημένης φορολογικής πολιτικής της, γιατί επιβαρύνεται ο φοροφυγάς κακοπληρωτής και τιμωρείται ο έντιμος φορολογούμενος πολίτης. Είναι ένας φορολογικός αναχρονισμός που γυρίζει τη χώρα μας και πάλι πίσω στο παρελθόν. Με το Ενιαίο Τέλος Ακινήτων επιβαρύνονται προκλητικά εκατομμύρια ιδιοκτήτες μικρής και μεσαίας ακίνητης περιουσίας, ενώ με την κατάργηση του Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας ωφελήθηκαν και απαλλάχθηκαν ορισμένοι μεγαλοϊδιοκτήτες. Τέλος, όλες αυτές οι επιβαρύνσεις, σε συνδυασμό με την αύξηση των τελών κυκλοφορίας, τις αυξήσεις των ειδικών φόρων κατανάλωσης και τις αυξήσεις της προκαταβολής φόρου εισοδήματος για τις επιχειρήσεις συνιστούν ένα φοροεισπρακτικό πλέγμα για τα εισοδήματα της ελληνικής οικογένειας και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο λόγω και της διεθνούς κρίσης. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πραγματικά εντυπωσιακό γιατί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι η μοναδική νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση στον κόσμο όπου μέσα σε περίοδο οικονομικής ύφεσης αυξάνει τους φόρους και μειώνει το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Το ερώτημα που τίθεται εύλογα είναι: Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Γιατί φθάσαμε σ’ αυτήν την κατάσταση; Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φθάσαμε σ’ αυτή την κατάσταση γιατί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εδώ και πέντε χρόνια, με τις νομοθετικές παρεμβάσεις της, έκανε το φορολογικό σύστημα της χώρας μας πιο άδικο, πιο άνισο, πιο αδιαφανές, πιο αναποτελεσματικό και εξυπηρέτησε συγκεκριμένα συμφέροντα. Η Κυβέρνηση αφού έχει εγγράψει στο ενεργητικό της τρεις τουλάχιστον αποτυχημένες, δήθεν φορολογικές μεταρρυθμίσεις, που οδήγησαν σε φορολογικές αδικίες και ανισότητες, σε επέκταση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, σε αύξηση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων, έρχεται σήμερα με τον προϋπολογισμό του 2009 να αποτελειώσει τα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα. Το έλλειμα διαφάνειας και αξιοκρατικών κριτηρίων στελέχωσης του Υπουργείου, η αποδιοργάνωση των ελεγκτικών υπηρεσιών, η θεσμοθέτηση του αυτοελέγχου και οι περαιώσεις αποδεικνύουν την ανεπάρκεια των ελεγκτικών μηχανισμών. Ουσιαστικά, έχουμε την κατάργηση του ελέγχου. Μαζί με μία σειρά από νομοθετικές πρωτοβουλίες, η Κυβέρνηση συνέβαλε στη δραματική υστέρηση των εσόδων, γιατί βοήθησε συγκεκριμένα συμφέροντα και επιβάρυνε τα μεσαία και χαμηλά στρώματα, επιβάλλοντας έτσι στην κοινωνία μας ένα αίσθημα αδικίας και ατιμωρησίας, με αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη επέκταση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή ο κάθε προϋπολογισμός είναι αλυσίδα με τον προηγούμενο και με τον επόμενο, αλήθεια, πόσο υπερήφανη μπορεί να είναι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που οδήγησε τη χώρα μας σε εκλογές εξπρές, μέσα στο κατακαλόκαιρο, με την επίκληση του εθνικού λόγου, για να πετύχει τελικά έναν πλήρως εκτροχιασμένο Προϋπολογισμό; Διότι, παρατηρούμε πως ο προϋπολογισμός του 2008 απέτυχε σε όλους τους στόχους του και το έλλειμμα θα ξεπεράσει το 3%. Σας καταθέτω και το σχετικό πίνακα. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ευστάθιος Κουτμερίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Βέβαια, αυτή η δραματική υστέρηση των εσόδων για το 2008 προβλέπεται να συνεχιστεί και το 2009, καθώς το σύνολο των εσόδων αναμένεται να αυξηθεί κατά 13,2%, τη στιγμή που η ονομαστική αύξηση του Α.Ε.Π. υπολογίζεται στο 5,9% -ειπώθηκε και από το γενικό εισηγητή μας τον κ. Παπουτσή- δηλαδή, έχουμε την ελαστικότητα του φόρου να φθάνει στο 2,2%, κάτι που αποτελεί ένα υπερφιλόδοξο σενάριο, αν λάβει κανείς υπ’ όψιν του ότι τα τελευταία χρόνια, ο δείκτης ελαστικότητας του φόρου στη χώρα μας ήταν κοντά στη μονάδα. Στα έσοδα του προϋπολογισμού προβλέπεται αύξηση των άμεσων φόρων κατά 18%. Οι φόροι στην περιουσία προβλέπεται να αυξηθούν κατά 58% και αυτό οφείλεται κυρίως στο Ενιαίο Τέλος Ακινήτων που θα κληθούν να πληρώσουν εκατομμύρια μικροϊδιοκτήτες, παρά τα λάθη και τις παραλείψεις. Σας καταθέτω, επίσης, έναν σχετικό πίνακα. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ευστάθιος Κουτμερίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Βέβαια, μελετώντας διαχρονικά τη σχέση των φόρων μεταξύ των φυσικών προσώπων και των νομικών προσώπων, παρατηρούμε ότι αυτή η σχέση επιδεινώνεται συνεχώς εις βάρος των φυσικών προσώπων. Το 2004 ήταν 62% για τα φυσικά πρόσωπα και 38% για τα νομικά πρόσωπα και το 2009 είναι 69% για τα φυσικά πρόσωπα και 31% για τα νομικά πρόσωπα. Σας καταθέτω και τον σχετικό πίνακα. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ευστάθιος Κουτμερίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Για τους έμμεσους φόρους παρατηρούμε ότι ο Φ.Π.Α. προβλέπεται να αυξηθεί με ρυθμό 10,7%, ένα ιδιαίτερα αισιόδοξο σενάριο. Αν μελετήσουμε, όμως, τη διαχρονική αύξηση του Α.Ε.Π. με το αντίστοιχο ποσοστό αύξησης του Φ.Π.Α. από το 2003, παρατηρούμε ότι έχουμε αύξηση του Α.Ε.Π. κατά 34%, ενώ η αύξηση του Φ.Π.Α. είναι κατά 18%. Άρα, προκύπτει μεγάλη υστέρηση και άρα, έχουμε μεγάλη φοροδιαφυγή στον Φ.Π.Α. Σας καταθέτω και τους σχετικούς πίνακες. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ευστάθιος Κουτμερίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τους προαναφερθέντες πίνακες, οι οποίοι βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Και τέλος, μελετώντας τη σχέση άμεσων και έμμεσων φόρων, η οποία αντικατοπτρίζει και τη φορολογική δικαιοσύνη της κυβερνητικής πολιτικής, προκύπτει ότι επί των Κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας, η σχέση άμεσων με τους έμμεσους φόρους είναι διαρκώς επιδεινούμενη, σε βάρος, βέβαια, των άμεσων φόρων. Σας καταθέτω και πάλι το σχετικό πίνακα. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ευστάθιος Κουτμερίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ψάχνει κάποια ελαφρυντικά για την οικονομική της πολιτική, φορτώνοντας τα λάθη και τις παραλείψεις της παλαιότερα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τώρα στη διεθνή κρίση, για τη φορολογική της πολιτική δε μπορεί να επικαλεσθεί καμμία δικαιολογία, γιατί ο προϋπολογισμός του 2009 είναι ο τραγικός απολογισμός της αποτυχημένης φορολογικής της πολιτικής. Διότι η Κυβέρνηση με τη φορολογική της πολιτική αποδυνάμωσε τη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ φορολογούσας αρχής και φορολογούμενου πολίτη. Βέβαια, η τελευταία διαφημιστική φορολογική σας καμπάνια, κύριοι Υπουργοί, για την ανάπτυξη της φορολογικής συνείδησης προϋποθέτει πρώτα και κύρια πολιτική υπευθυνότητα. Απαξιώσατε το πολιτικό σύστημα της χώρας μας, κύριοι Υπουργοί και σήμερα ζητάτε φορολογική συνείδηση από τους πολίτες. Η απαξίωση του πολιτικού συστήματος εντείνει την οικονομική παραβατικότητα. Η Κυβέρνηση, αφού κατάργησε το Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας που πλήρωναν μεγαλοϊδιοκτήτες, εφάρμοσε το Ενιαίο Τέλος Ακινήτων για όλους τους μικροϊδιοκτήτες. Αυτό το ονομάζει «μέτρο φορολογικής δικαιοσύνης»! Η Κυβέρνηση κατάργησε το αφορολόγητο για τους ελεύθερους επαγγελματίες και επιτηδευματίες με τον ισχυρισμό ότι αυτοί φοροδιαφεύγουν, χωρίς όμως να τους έχει ελέγξει. Και αυτό το ονομάζει «μέτρο φορολογικής δικαιοσύνης»! Η Κυβέρνηση μείωσε τους φορολογικούς συντελεστές των νομικών προσώπων χάνοντας έτσι το δημόσιο τεράστια έσοδα και επιβάρυνε τα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα. Και αυτό το ονομάζει «μέτρο φορολογικής δικαιοσύνης»! Κύριοι της Κυβέρνησης, αυτά που εσείς θεωρείτε μέτρα φορολογικής δικαιοσύνης, για μας αποτελούν τον ορισμό της φορολογικής αδικίας. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο εκτροχιασμός του προϋπολογισμού του 2008, αλλά και η συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2009, βρίσκουν την ελληνική οικονομία αθωράκιστη από τις επιβαρύνσεις της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης. Σ’ αυτήν την ιδιαίτερα δύσκολη πολιτικά και οικονομικά χρονική συγκυρία, ο προϋπολογισμός του 2009 δεν βοηθά στη θωράκιση της ελληνικής οικονομίας και στην αντιμετώπιση της κρίσης. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας βρήκε ένα ευχάριστο άλλοθι, τη διεθνή κρίση, για να φορτώσει επάνω της όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας. Αλήθεια, κύριοι της Κυβέρνησης, μήπως η μείωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας είναι ένεκα της διεθνούς κρίσης; Μήπως η αύξηση του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών είναι ένεκα της διεθνούς κρίσης; Μήπως η μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων είναι ένεκα της διεθνούς κρίσης; Μήπως η δυσβάσταχτη αύξηση της φορολογίας είναι ένεκα της διεθνούς κρίσης; Μήπως το υψηλό δημόσιο χρέος και ο υπέρογκος εξωτερικός δανεισμός είναι ένεκα της διεθνούς κρίσης; Μήπως η ανεξέλεγκτη ακρίβεια, τα καρτέλ στην αγορά και η αισχροκέρδεια στη χώρα μας είναι ένεκα της διεθνούς κρίσης; Και τέλος, μήπως η υψηλή παραοικονομία, η επέκταση της φοροδιαφυγής και τα κρούσματα διαφθοράς είναι ένεκα της διεθνούς κρίσης; Όχι, κύριοι της Κυβέρνησης. Γι’ αυτήν την κατάσταση στη χώρα μας δεν ευθύνεται η διεθνής κρίση, αλλά η δική σας ιδεολογική και πολιτική κρίση που περνάτε. Στο Νομό Σερρών, στο νομό μου, πραγματικά υπάρχουν τεράστια προβλήματα. Ένας νομός προικισμένος από τη φύση, αλλά ξεχασμένος από την Κυβέρνηση. Η ανεργία μαστίζει κυρίως τους νέους. Οι επιχειρήσεις κλείνουν. Οι Σερραίοι αγρότες αυτή τη στιγμή βρίσκονται στους δρόμους. Υπάρχουν δύο μπλόκα αγροτών. Οι αγρότες ζητούν απεγνωσμένα από την Κυβέρνηση να πάρει κάποια μέτρα. Δυστυχώς, όμως, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται σε «αγρανάπαυση». Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός πως η συζήτηση για τον προϋπολογισμό της χώρας μας πολλές φορές εξελίσσεται σε μία ξεπερασμένη περιγραφική έκθεση αριθμών και ίσως προκαλεί και εκνευρισμό στην ελληνική κοινωνία, γιατί τελικά η Κυβέρνηση δεν λογοδοτεί και δεν παρέχει επαρκή πληροφόρηση για το ποια θα είναι η κοινωνική ανταποδοτικότητα αυτού του προϋπολογισμού και για το πόσο συντελεί αυτός ο προϋπολογισμός στη βελτίωση του βιοτικού του επιπέδου. Εμείς στοχεύουμε σε μία δημόσια συζήτηση δημοσιονομικής διαχείρισης με προγραμματικούς προϋπολογισμούς που θα εγγυώνται τη διαφάνεια, τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στη διαμόρφωση συγκεκριμένων και κοστολογημένων προτεραιοτήτων. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ενισχύσεις από τη Β΄ Πειραιώς… ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ: Εμείς στοχεύουμε να μετατρέψουμε αυτή τη διαδικασία από μία, πολλές φορές, ανούσια και συμψηφιστική συζήτηση επί πληθώρα αριθμών, μεγεθών, κωδικών, κονδυλίων σε μία συζήτηση αμιγώς πολιτική με αξιολόγηση ποιοτικών κριτηρίων και κοινωνικής ανταποδοτικότητας προς όφελος των πολιτών. Να γνωρίζει επιτέλους ο Έλληνας πολίτης πώς και πού αξιοποιούνται οι φόροι που πληρώνει. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει το Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ) Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός πως βρισκόμαστε σε μία οικονομικά δύσκολη, αλλά και ιστορικά ενδιαφέρουσα χρονική περίοδο. Με τη διεθνή κρίση, αλλά και με τις προτάσεις σοσιαλιστών και συντηρητικών για παρέμβαση του κράτους. Χάθηκε η κυριαρχία της αγοράς. Χάθηκε η φιλοσοφία της αυτορρύθμισης της αγοράς. Αποδεικνύεται πως ο φιλελεύθερος καπιταλισμός και η ακραία έκφρασή του, που είναι ο μονοπωλιακός καπιταλισμός, περιέχουν ενδογενώς τον κίνδυνο της αυτοκαταστροφής και όχι τη δυνατότητα της αυτορρύθμισης. (Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ετοιμόρροπη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας βουλιάζει στο «Βαλτοπέδιό» της. Εμείς από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τον Γιώργο Παπανδρέου λέμε «ναι», μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Μπορούμε να μετατρέψουμε αυτή τη χρηματοπιστωτική κρίση σε μία δημιουργική ευκαιρία, όπου με νέες πολιτικές ρύθμισης και ελέγχου θα καθυποτάξουμε τις δυνάμεις της ανεξέλεγκτης αγοράς προς το συμφέρον των πολιτών και της ελληνικής κοινωνίας. Λέμε «ναι» μπορούμε, γιατί για μας αποτελεί πρώτιστο πολιτικό καθήκον. Ναι, μπορούμε να φέρουμε ξανά την ελπίδα, την αισιοδοξία και το χαμόγελο στην ελληνική κοινωνία. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε και εμείς. Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Φθιώτιδας κ. Χρήστος Σταϊκούρας. ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κατάρτιση, συζήτηση και τελικά ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού έχει ιδιαίτερη πολιτική, οικονομική και κοινωνική σημασία. Αποτελεί το εφαλτήριο συζητήσεων για την ακολουθούμενη οικονομική, πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης. Ο προϋπολογισμός του 2009 καταρτίστηκε και υποβλήθηκε σε μία από τις πιο κρίσιμες και δύσκολες περιόδους για την παγκόσμια οικονομία. Η οικονομική κρίση η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη είναι η σοβαρότερη στη μεταπολεμική περίοδο. Είναι πολυδιάστατη και διαρκώς μεταλλασσόμενη, λόγω της διασύνδεσης των οικονομικών και της ταχύτητας των επικοινωνιών. Το βάθος, η ένταση και η διάρκειά τους έχουν ήδη υπερβεί τις αρχικές εκτιμήσεις. Πολλές εθνικές οικονομίες έχουν ήδη εισέλθει σε στασιμότητα ή ύφεση. Η κρίση αγγίζει και επιβαρύνει και την ελληνική οικονομία. Η κατάσταση υπαγορεύει έκτακτες παρεμβάσεις και νέες προτεραιότητες. Επιβάλλει διορατικότητα και συντονισμό από τις εθνικές κυβερνήσεις και από τις εποπτικές αρχές σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο στην άσκηση τόσο της νομισματικής όσο και της δημοσιονομικής πολιτικής. Πολιτικής, υπεύθυνης και ρεαλιστικής, μακριά από εύκολες και ανέξοδες δόσεις υποσχεσιολογίας, αλλά και αδιέξοδους δογματισμούς. Πολιτικής που να καταδεικνύει τη σταθερή προσήλωση στους στόχους της οικονομικής αποτελεσματικότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Αυτή η προσήλωση εμπεριέχεται και αναδεικνύεται στον κρατικό προϋπολογισμό του 2009, όπου και αποτυπώνεται η τρέχουσα εικόνα της ελληνικής οικονομίας. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πορεία της ελληνικής οικονομίας παρά το δυσμενές παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον κρίνεται ικανοποιητική. Η Κυβέρνηση με τη στρατηγική και το μείγμα των πολιτικών της κερδίζει το στοίχημα. Οι εκτιμήσεις και οι προβλέψεις διεθνών οργανισμών, με την όποια επισφάλεια ενσωματώνουν, ιδιαίτερα στην τρέχουσα οικονομική συγκυρία, αλλά και τα μέχρι σήμερα δημοσιευμένα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας. Επειδή ο γενικός εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μας προκάλεσε, ναι, είμαι ή μάλλον είμαστε υπερήφανοι για το έργο των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας. Εξηγούμαι, ο αριθμός της οικονομικής μεγέθυνσης διαμορφώθηκε στο 3,3% κατά το πρώτο εννεάμηνο του 2008, πολλαπλάσιο του μέσου ευρωπαϊκού όρου. Το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. σε μονάδες σταθερής αγοραστικής δύναμης ανήλθε στο 97% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2007 από 94% το 2004. Το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης μειώθηκε στο 3,5% το 2007 από 7,5% το 2004. Το δημόσιο χρέος της γενικής κυβέρνησης μειώθηκε στο 94,8% του Α.Ε.Π. το 2007 από 98,9% του Α.Ε.Π. το 2004. Οι επενδύσεις ενισχύθηκαν στο 25,7% του Α.Ε.Π. το 2007 από 24,4% του Α.Ε.Π. το 2004. Το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε στο 8,3% το 2007 από 10,5% το 2004. Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις ενισχύθηκαν στο 17,2% το 2007 από 15,5% του Α.Ε.Π. το 2004. Αυτή, κυρίες και κύριοι, είναι η πραγματικότητα. Αυτή, όμως, η ικανοποιητική πορεία της οικονομίας δεν σημαίνει ότι έχουν επιλυθεί όλα τα προβλήματά της. Υπάρχουν ακόμη χρόνιες διαρθρωτικές αδυναμίες, υστερήσεις και παθογένειες, οι οποίες αναδεικνύονται με τον πλέον εμφατικό τρόπο στη σημερινή δύσκολη οικονομική συγκυρία. Πρώτη αδυναμία. Το υψηλό χρέος, πηγή μακροοικονομικής ανισορροπίας, αποτέλεσμα ανεύθυνης επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής κυβερνήσεων του παρελθόντος, κυβερνήσεων που τριπλασίασαν το χρέος από το 1981 έως το 2004, παρά τις εξαιρετικά ευνοϊκές για τη μείωσή του επικρατούσες τότε οικονομικές συνθήκες. Σήμερα, οι πολίτες, όμως, απαιτούν αντικειμενικές διαπιστώσεις. Επιζητούν ορθή αποτίμηση των πραγμάτων. Και επειδή ο κύριος εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αναφέρθηκε σε κάποιες σε κάποιες χρονιές, εγώ θα καταθέσω το δημόσιο χρέος από το 1981 έως το 2008. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Όπως έχει γραφεί, όμως, για το συγκεκριμένο θέμα, «η ηδονή κράτησε λίγο, ενώ η οδύνη διαρκεί ακόμη», στερώντας πόρους από την άσκηση αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής. Με αφορμή, όμως, το υψηλό δημόσιο χρέος και την αύξηση του κόστους δανεισμού του ελληνικού δημοσίου, αναπτύχθηκε πρόσφατα πλήθος ανεύθυνων και επικίνδυνων κρημνιστικών κριτικών για την ελληνική οικονομία. Επειδή, όμως, όπως γράφει και ο πρώην Υπουργός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Αλέκος Παπαδόπουλος στο τελευταίο του βιβλίο, «η σημερινή ιδεολογία της άρνησης και της αντίδρασης σε κάθε μεταρρυθμιστική σκέψη οδηγεί μεταξύ άλλων και σε κατασκευή ψευδών απεικονίσεων για τη χώρα», θα μου επιτρέψετε να καταθέσω ορισμένα στοιχεία. Η οικονομική κρίση συνετέλεσε στη στροφή των επενδυτών προς ασφαλέστερες σε όρους πιστοληπτικής ικανότητας τοποθετήσεις, με αποτέλεσμα τη μείωση των αποδόσεων των κρατικών τίτλων των αντίστοιχων φορέων. Έτσι, τα ομόλογα των δεκαετών γερμανικών ομολόγων μειώθηκαν περίπου στο 3,1%, που είναι στα χαμηλότερα επίπεδα της τελευταίας δεκαετίας. Δεύτερο στοιχείο. Οι διαφορές επιτοκίων των κρατικών τίτλων διευρύνθηκαν σημαντικά σε όλα σχεδόν τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, φθάνοντας στις περισσότερες περιπτώσεις σε επίπεδα προ της εισαγωγής του ευρώ. Θα καταθέσω σχετικούς πίνακες, οι οποίοι αποδεικνύουν ότι η διαφορά των επιτοκίων των ελληνικών ομολόγων με τα γερμανικά δεν είναι η μεγαλύτερη μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης από την περίοδο από την οποία ξεκίνησε η κρίση. Υπάρχουν υψηλότερα ποσοστά στην Ιρλανδία, στην Ισπανία, στην Ολλανδία. Θα καταθέσω και άλλο πίνακα που προέρχεται από μελέτη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και ο οποίος πίνακας αποδεικνύει ότι η διαφορά των επιτοκίων ανήλθε σε επίπεδα προ της Ο.Ν.Ε. στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο σχετικός πίνακας είναι ο συγκεκριμένος. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χρήστος Σταϊκούρας καταθέτει για τα Πρακτικά τους προαναφερθέντες πίνακες, οι οποίοι βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Τρίτο στοιχείο. Ο δείκτης υπερκάλυψης στις εκδόσεις του ελληνικού δημοσίου με την υιοθέτηση μιας ευέλικτης στρατηγικής εκδόσεων, διαμορφώθηκε στο επίπεδο του 3,1, όταν στην πλειονότητα των χωρών της Ευρωζώνης ο αντίστοιχος δείκτης ήταν περίπου στο 1,5. Δεύτερη αδυναμία. Το διευρυμένο έλλειμμα του ισοζυγίου των τρεχουσών συναλλαγών, κυρίως λόγω της υψηλής ζήτησης της οικονομίας αλλά και του ελλείμματος της ανταγωνιστικότητας. Τρίτη αδυναμία. Ο υψηλός πληθωρισμός και τα φαινόμενα αθέμιτου ανταγωνισμού στην αγορά, που διαβρώνουν την αγοραστική δύναμη των εισοδημάτων και αντανακλούν την ακαμψία σε ορισμένες αγορές προϊόντων και εργασίας. Επειδή ο αξιότιμος γενικός εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αναφέρθηκε στο ύψος του πληθωρισμού, θα καταθέσω σχετικό πίνακα ο οποίος καταδεικνύει ότι η διαφορά του πληθωρισμού μειώνεται μεταξύ Ελλάδος και Ευρωζώνης, όσο κυβερνά τη χώρα η Νέα Δημοκρατία. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χρήστος Σταϊκούρας καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σύνταξη του προϋπολογισμού σε ένα περιβάλλον μεγάλης διεθνούς αναταραχής και αβεβαιότητας είναι αναμφίβολα δύσκολη υπόθεση, ιδιαίτερα όταν τα δημοσιονομικά περιθώρια είναι περιορισμένα. Όμως ο προϋπολογισμός, εκτός από μεγέθη και προβλέψεις, ενσαρκώνει και αντανακλά την οικονομική φιλοσοφία και το πολιτικό πλαίσιο που διαπνέει τη λογική, τις επιλογές και τις πρακτικές της Κυβέρνησης. Σε αυτή τη βάση η Κυβέρνηση με τον προϋπολογισμό του 2009 εξαντλώντας και αξιοποιώντας τα περιθώρια ευελιξίας και τους διαθέσιμους βαθμούς ελευθερίας, επιδιώκει τη διασφάλιση ικανοποιητικών ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης, τη συνέχιση της δημοσιονομικής εξυγίανσης, την ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής, την ασφαλέστερη έξοδο από την πίεση της διεθνούς κρίσης. Τα πεπραγμένα και οι πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, πολλές από τις οποίες περιλαμβάνονται στον υπό συζήτηση προϋπολογισμό, δείχνει ότι η Κυβέρνηση διαθέτει συγκροτημένο πολιτικό σχέδιο, λειτουργεί με επίγνωση των δυσκολιών και των αβεβαιοτήτων του διεθνούς περιβάλλοντος. Διακρίνεται από βαθύ αίσθημα πολιτικής και κοινωνικής υπευθυνότητας. Βασικοί άξονες της πολιτικής δράσης είναι οι εξής: Πρώτος άξονας, η ενίσχυση των εσόδων με τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης, τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Έτσι, το 2009 ο λόγος των έμμεσων προς τους άμεσους φόρους διαμορφώνεται στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων δεκαπέντε ετών, στο 1,28. Στοιχείο που δείχνει ότι υπάρχει μια δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών. Καταθέτω το σχετικό πίνακα για τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χρήστος Σταϊκούρας καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Η αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 7,1 δισεκατομμύρια ευρώ δεν προκύπτει από νέους φόρους το 2009. Κατά κύριο λόγο προέρχεται: Από την πλήρη απόδοση των μέτρων αναμόρφωσης του συστήματος διακίνησης των καυσίμων. Από την περαιτέρω αναπροσαρμογή των συντελεστών του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα πετρελαιοειδή προϊόντα. Από τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, την αύξηση της προκαταβολής φόρου εισοδήματος των τελών από 65% σε 80%. Από την πλήρη απόδοση των ρυθμίσεων για την περαίωση των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων και των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο. Από τη βελτίωση της διαδικασίας για τη βεβαίωση του ενιαίου τέλους ακινήτων και τη διενέργεια ελέγχων για την απόδοσή του. Από την ενίσχυση των φορολογικών και τελωνιακών ελέγχων. Από το ρυθμό μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας. Επίσης αναμένεται η είσπραξη μη τακτικών εσόδων συνολικού ύψους 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ εκ των οποίων 972.000.000 ευρώ από την εισαγωγή στον τακτικό προϋπολογισμό των πόρων των καταργηθέντων ειδικών λογαριασμών και 400.000.000 ευρώ από τη χρηματοδότηση του προγράμματος ενίσχυσης της ρευστότητας της οικονομίας. Η ανάγκη ενίσχυσης των εσόδων επιβάλλει τη συνέχιση και ολοκλήρωση της φορολογικής μεταρρύθμισης. Βασικές επιδιώξεις αυτής της συνεκτικής προσπάθειας, προσπάθειας που ξεκίνησε το 2004, είναι η απλοποίηση του φορολογικού συστήματος, η μείωση των φορολογικών συντελεστών, η διεύρυνση της φορολογικής βάσης, η βελτίωση της φορολογικής διοίκησης, η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, η αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης, η απλοποίηση της φορολογίας ακινήτων, η αναδιάρθρωση του συστήματος φορολόγησης και διακίνησης των καυσίμων και η προώθηση διορθώσεων στη φορολογία του κεφαλαίου. Αυτοί οι στόχοι ενσωματώνονται και υλοποιούνται σε τρεις φάσεις μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων που έχουν ψηφιστεί την τελευταία πενταετία. Ειδικότερα, η πρώτη φάση έχει ως στόχο τη στήριξη της αναπτυξιακής διαδικασίας, την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, την εξασφάλιση ενός πιο διαφανούς φορολογικού συστήματος. Σε αυτή τη φάση, η οποία και ολοκληρώθηκε, μειώθηκαν οι φορολογικοί συντελεστές για τις μεγάλες επιχειρήσεις κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες και για τις μικρότερες επιχειρήσεις κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες. Η δεύτερη φάση έχει ως στόχο τη μεταρρύθμιση της φορολογίας φυσικών προσώπων με τη μείωση της φορολογικής τους επιβάρυνσης, την απλοποίηση και τον εκσυγχρονισμό του φορολογικού συστήματος, την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Η τρίτη φάση έχει ως στόχο την απλοποίηση και τον εξορθολογισμό του συστήματος φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας, τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την περαιτέρω αποκλιμάκωση των φορολογικών συντελεστών. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση βασικοί πυλώνες είναι: Πρώτος πυλώνας, η δραστική μείωση των φόρων που επωμίζονται τα ακίνητα στο πλέγμα της μεταβίβασης ακίνητης περιουσίας, της απόκτησης πρώτης κατοικίας και της κατοχής ακίνητης περιουσίας. Θεσπίστηκε η κατάργηση του φόρου γονικής παροχής και κληρονομιάς, η απαλλαγή της πρώτης κατοικίας από το φόρο μεταβίβασης ακινήτων και η επιβολή ενός ενιαίου, οριζόντιου και με αναλογικότητα τέλους ακινήτων. Δεύτερος πυλώνας, η αναμόρφωση του συστήματος φορολόγησης και διακίνησης των καυσίμων με την επιβολή ενιαίου φόρου στο πετρέλαιο κίνησης και στο πετρέλαιο θέρμανσης. Τρίτος πυλώνας, η παροχή σημαντικών, προσωρινών, προαιρετικών, αλλά όχι χαριστικών, κινήτρων στις επιχειρήσεις για τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών και των ανέλεγκτων φορολογικών υποθέσεων. Τέταρτος πυλώνας, η εισαγωγή, με την ύπαρξη βέβαια αρκετών περιπτώσεων φοροαπαλλαγών για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, ενός καινούργιου φορολογικού κλιμακίου για τους επιτηδευματίες και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Πέμπτος πυλώνας, η συνέχιση της απλοποίησης της φορολογίας των φυσικών προσώπων και η μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι τα μεσαία εισοδήματα που πλήρωναν φόρο 33% το 2004, θα πληρώνουν 25% το 2009, οκτώ ποσοστιαίες μονάδες λιγότερο. Δεύτερος άξονας δράσης, η βελτίωση της διάρθρωσης των πρωτογενών δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού με την περικοπή των λειτουργικών δαπανών. Τρίτος άξονας, η διανομή σημαντικού κοινωνικού μερίσματος. Με τις αυξημένες δαπάνες και τις πρόσθετες πιστώσεις για την κοινωνική προστασία, η Κυβέρνηση στηρίζει το εισόδημα των πολιτών, ειδικά των οικονομικά ασθενέστερων. Έτσι, οι δαπάνες για κοινωνική προστασία ανέρχονται στο 7,2% των πρωτογενών δαπανών από 5,5% το 2008 και 5,3% το 2007. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση ενισχύονται σημαντικά τα επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας, ενσωματώνεται η χρηματοδότηση του ασφαλιστικού κεφαλαίου αλληλεγγύης γενεών, ενεργοποιείται η λειτουργία του Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής με τη χορήγηση του εκτάκτου επιδόματος κοινωνικής συνοχής και του εκτάκτου επιδόματος στεγαστικού δανείου. Τέταρτος άξονας, η αξιοποίηση των πηγών χρηματοδότησης, η επίσπευση της απορρόφησης και η ορθολογική διαχείριση των κοινοτικών πόρων, η ενίσχυση των συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα και η αξιοποίηση του αναπτυξιακού νόμου, με στόχο τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και την άσκηση κοινωνικής πολιτικής. Πέμπτος άξονας, η συνέχιση και επιτάχυνση της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας για την αντιμετώπιση των αδυναμιών της οικονομίας. Σύμφωνα και με την ενδιάμεση έκθεση νομισματικής πολιτικής της Τράπεζας της Ελλάδος, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες, ιδίως στην παρούσα φάση, για τη θωράκιση της ελληνικής οικονομίας έναντι της δυσμενούς διεθνούς συγκυρίας. Αν αυτό δεν επιτευχθεί, οι αρνητικές συνέπειες θα είναι σοβαρότερες, θα διαρκέσουν περισσότερο και το μεγαλύτερο μέρος τους θα το επωμίζονται οι οικονομικά ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες. Οι τελευταίες θετικές εξελίξεις στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της Ολυμπιακής και σύναψης στρατηγικών συμμαχιών για τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, αναδεικνύουν και αποδεικνύουν την ορθή πολιτική στόχευση της Κυβέρνησης, εγγυώνται σημαντικό όφελος για το δημόσιο, για την οικονομία, για τους πολίτες. Έκτος άξονας: Η ενίσχυση της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας με δράσεις που αφορούν την τόνωση της πιστωτικής επέκτασης και τη μείωση των επιτοκίων, την ενίσχυση της απασχόλησης, τη στήριξη τομέων και κλάδων που πλήττονται περισσότερο από την κρίση όπως είναι ο αγροτικός τομέας και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αυτές οι πρωτοβουλίες έχουν γίνει ήδη αντιληπτές και στην επαρχία, έχουν γίνει αντιληπτές και στο Νομό Φθιώτιδας, ένα νομό ο οποίος στηρίζεται σημαντικά στον πρωτογενή τομέα. Προς αυτήν την κατεύθυνση η ελληνική Κυβέρνηση, μακριά από προσεγγίσεις άκρατου κρατικού προστατευτισμού, παρεμβαίνει και μεριμνά για τη βέλτιστη λειτουργία των μηχανισμών της αγοράς, την κοινωνικά δικαιότερη κατανομή του εισοδήματος και τη σταθεροποίηση της οικονομίας. Επειδή ο γενικός εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μίλησε για νεοφιλελεύθερα δόγματα, θα μου επιτρέψετε να καταθέσω τον αριθμό και το ποσό των ιδιωτικοποιήσεων που έγιναν από το 1993 μέχρι το 2003 και απ’ όπου εισπράχθηκαν πάνω από 15.000.000.000 ευρώ. Αλήθεια, αυτή η πραγματικότητα τι δόγμα υπηρετεί; Η Κυβέρνηση αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και μέτρα για την ενίσχυση της εγγύησης των καταθέσεων, την προστασία των δανειοληπτών, την ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας, πρωτοβουλίες που εναρμονίζονται στη φιλοσοφία τους και ευθυγραμμίζονται στις συγκεκριμένες δράσεις τους με τα αντίστοιχα σχέδια παρέμβασης που έχουν ανακοινώσει και οι λοιπές οικονομίες της Ευρωζώνης. Η εφαρμογή του κυβερνητικού σχεδίου για τη διοχέτευση ρευστότητας στην οικονομία επιφέρει πολλαπλά οφέλη στην ελληνική οικονομία, ενισχύει την κεφαλαιακή επάρκεια των πιστωτικών ιδρυμάτων, αμβλύνει τις πιέσεις στα επιτόκια, αποσοβεί την πιστωτική ασφυξία, παρέχει ισότιμη πρόσβαση στις αγορές χρήματος, περιορίζει μέσω του κρατικού εποπτικού ελέγχου τον ηθικό κίνδυνο, εξασφαλίζει επιπλέον πόρους στον κρατικό προϋπολογισμό. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός του 2009 βασίζεται στην πρόοδο που σταθερά σημειώνει η ελληνική οικονομία από το 2004. Είναι προϋπολογισμός συνέχειας και συνέπειας, αποτελεί ένα ακόμα σταθερό, σημαντικό, ρεαλιστικό βήμα στη μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλεται για μια εξωστρεφή, υγιή και δυναμική, παραγωγική και ανταγωνιστική οικονομία, για μια δίκαιη και συνεκτική κοινωνία. Η εφαρμογή όσων προβλέπει ο προϋπολογισμός αποτελεί αναμφίβολα ένα μεγάλο στοίχημα γιατί η πεμπτουσία της πολιτικής αξιολόγησης παραμένει η συμβολή των κυβερνήσεων στην παραγωγή μετρήσιμων οικονομικών, κοινωνικών και εθνικών αποτελεσμάτων, ένα μεγάλο στοίχημα για να μη χάσει η χώρα μας το βηματισμό της ανάπτυξης και της προόδου, ένα μεγάλο στοίχημα για να μεταβάλουμε τη διεθνή κρίση σε εθνική ευκαιρία και αυτό το στοίχημα πρέπει να το κερδίσουμε και θα το κερδίσουμε. Σας ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χρήστος Σταϊκούρας καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε τον κύριο συνάδελφο. Το λόγο έχει ο Βουλευτής και ειδικός εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Κωνσταντίνος Σπηλιόπουλος. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση που κάνουμε για τον προϋπολογισμό του 2009 γίνεται μέσα σ’ ένα κλίμα όπου κυριαρχεί ο φόβος και η αβεβαιότητα για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας αλλά και για την οικονομική κατάσταση του κάθε Έλληνα πολίτη. Δυστυχώς η παγκόσμια κρίση που βρίσκεται προ των πυλών βρίσκει τη χώρα μας, με ευθύνη της Κυβέρνησης, ανοχύρωτη και ευάλωτη. Παρ’ όλα αυτά ο προϋπολογισμός του 2009 που συζητούμε δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεται κυριολεκτικά «στον αέρα». Ο Υπουργός επανέλαβε ουκ ολίγες φορές –το είπε και σήμερα- ότι θα κάνουμε προσπάθειες για να πετύχουμε τους στόχους του, ομολογώντας ανοιχτά ότι οι προβλέψεις του προϋπολογισμού είναι υπεραισιόδοξες και ότι όλα τα μεγέθη του είναι μετέωρα. Η μόνιμη επωδός βέβαια και η μόνιμη δικαιολογία για τα προβλήματα του προϋπολογισμού είναι η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση η οποία εμφανίστηκε τους τελευταίους μήνες και απειλεί βεβαίως όλες τις οικονομίες του κόσμου. Ο Υπουργός Οικονομίας κ. Αλογοσκούφης διατυπώνει υπεραισιόδοξες προβλέψεις στον προϋπολογισμό για τα βασικά μεγέθη του, παρ’ότι στο Υπουργείο Οικονομίας γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα πως δεν πρόκειται να επιβεβαιωθούν. Το πιο χτυπητό παράδειγμα βέβαια αποτελεί ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας που αποτελεί και τη σημαντικότερη παράμετρο της οικονομίας. Διότι είναι αυτή που παράγει εισοδήματα, δημιουργεί θέσεις εργασίας και φέρνει έσοδα και στο κράτος. Η εκτίμηση του προϋπολογισμού για ρυθμό ανάπτυξης 2,7% μοιάζει να αγνοεί την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και το ότι βρισκόμαστε σε περίοδο κρίσης, τη στιγμή μάλιστα που αναλυτές ξένων οίκων και οργανισμών προέβλεπαν πριν από λίγο καιρό μικρότερο ρυθμό ανάπτυξης κάτω του 2%. Οι εκτιμήσεις αυτές των διεθνών οργανισμών θεωρούνται πια ξεπερασμένες από τη ραγδαία επιδείνωση της οικονομίας αποτέλεσμα και της πλήρους αδυναμίας της Κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της χώρας. Τα τελευταία γεγονότα και η διάλυση του κράτους επιδρούν καταλυτικά και επιδεινώνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Όπως πληροφορούμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και στο Υπουργείο Οικονομίας επεξεργάζονται ήδη νέα σενάρια με προβλέψεις για ανάπτυξη πολύ χαμηλότερη και κοντά βεβαίως στο 1%. Αξίζει όμως να θυμηθούμε την εξέλιξη του ρυθμού ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας από το 1993 μέχρι σήμερα, διότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υπερηφανεύεται συνεχώς ότι πέτυχε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της χώρας. Το 1993 ο ρυθμός ανάπτυξης ήταν αρνητικός: -1,6%. Και έκτοτε με την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μέχρι το 2000 είχε μια πολύ μεγάλη ανοδική πορεία, οπότε έφτασε και στο 4,5%. Για να κληθεί τα επόμενα χρόνια μέχρι το 2004 σε ποσοστά πάνω από 4,5%. Από το 2004 όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας η Νέα Δημοκρατία άρχισε μια πτωτική πορεία για να φτάσουμε στο 2008 στο 3,2% και τον επόμενο χρόνο οι προβλέψεις, όπως είπαμε, θα είναι κάτω από το 2%. Η αιτία είναι ότι η Κυβέρνηση πριόνισε την ανάπτυξη της χώρας με φόρους μαμούθ, αντιαναπτυξιακή αναδιανομή του φορολογικού βάρους στη μεσαία τάξη προς όφελος των ολίγων, περικοπές στις δημόσιες επενδύσεις για τη μείωση του ελλείμματος. Όλα αυτά τώρα πληρώνονται ακριβά. Πρόκειται για επιλογές που οδήγησαν την οικονομία σε ραγδαία επιδείνωση, η οποία δεν δικαιολογείται από τις επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής επιβράδυνσης και της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης. Δύο είναι τα μεγάλα λάθη της ηγεσίας του Υπουργείου Οικονομίας που αφαίρεσαν και συνεχίζουν να αφαιρούν μεγάλη ποσότητα οξυγόνου από την ελληνική οικονομία. Το πρώτο ήταν πολιτικό. Η λεγόμενη δημοσιονομική απογραφή και η επακόλουθη τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος, η οποία έριξε την ηγεσία του Υπουργείου Οικονομίας στο δημοσιονομικό καναβάτσο αναγκάζοντάς την να λαμβάνει συνεχώς νέα φορολογικά μέτρα για να περιορίσει το έλλειμμα. Το δεύτερο ήταν καθαρά λάθη οικονομικής πολιτικής που βασίζονταν σε ένα αμφιλεγόμενο ιδεολόγημα. Ήταν η δραστική μείωση της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων και η μεταφορά του φορολογικού βάρους στα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα. Και τούτο διότι η καρδιά της ελληνικής οικονομίας είναι οι επενδύσεις σε δημόσια έργα και οικοδομές και η κατανάλωση που γίνονται από τη μεσαία τάξη και όχι οι μεγάλες επενδύσεις που πραγματοποιούνται από τις επιχειρήσεις. Η σημαντική μείωση του φορολογικού βάρους των επιχειρήσεων και η σημαντική αύξηση του φορολογικού βάρους της λεγόμενης μεσαίας τάξης λειτούργησε αντιαναπτυξιακά. Σε συνδυασμό με την αύξηση των επιτοκίων η οικοδομή συρρικνώθηκε και η κατανάλωση μειώθηκε. Ενώ η μεγάλη γκάφα για την Κυβέρνηση είναι ότι πολλά από τα κεφάλαια που εξοικονόμησαν οι μεγάλες επιχειρήσεις από τη μείωση των φορολογικών συντελεστών έγιναν ή ατομικά πλούτη ή έγιναν επενδύσεις, όχι όμως στην Ελλάδα αλλά στο εξωτερικό: Στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία και στις άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Το τραγικό για την οικονομία είναι ότι ο προϋπολογισμός του 2009 δείχνει ότι έχει συνταχθεί χωρίς να έχει ληφθεί υπ’ όψιν η κατάσταση στην οποία οδηγείται η οικονομία. Βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου σε μια χρονιά που προβλέπεται ρυθμός ανάπτυξης κάτω του 2% ο προϋπολογισμός προβλέπει πρωτοφανή αύξηση φορολογικών εσόδων και μείωση των δημοσίων επενδύσεων. Ας σημειωθεί ότι ως μοναδικό αντίδοτο για την αντιμετώπιση της διεθνούς κρίσης και της καταπολέμησης της ύφεσης, τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και οι Η.Π.Α. αλλά και όλες οι άλλες χώρες του κόσμου προωθούν τη μείωση των φορολογικών βαρών και κυρίως τη γενναία αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Μόνο η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κάνει ακριβώς το αντίθετο: αυξάνει τη φορολογία και μειώνει το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Το μέτρο που πριονίζει την ανάπτυξη της οικονομίας για το έτος 2009 είναι η δραστική περικοπή των δημοσίων επενδύσεων. Σήμερα, σύμφωνα με όσα προβλέπονται στον προϋπολογισμό του 2009, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων θα μειωθεί κατά 8,8% σε σχέση με το 2008. Δηλαδή, από τα 9.600.000.000 ευρώ το 2008 θα φθάσουμε στα 8.800.000.000 ευρώ το 2009. Θα έχουμε μείωση κατά 850.000.000 ευρώ. Πρόκειται για δαπάνες που θα περικοπούν από κάθε είδους επενδύσεις, αφαιρώντας πόρους που η οικονομία έχει τεράστια ανάγκη. Ας δούμε, όμως, το ρόλο και τη σημασία του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Η ανάπτυξη της χώρας μας βασίζεται κυρίως στην κατανάλωση, στην οικοδομική δραστηριότητα, στις επενδύσεις, στα δημόσια έργα, στον τουρισμό και στη ναυτιλία. Όλοι αυτοί οι παράγοντες με ευθύνη της Κυβέρνησης, όπως τονίσαμε, αλλά και εξαιτίας της χρηματοπιστωτικής κρίσης, βρίσκονται σε κάμψη. Η πρόβλεψη για το 2009 είναι ότι η κατάσταση αυτή θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο. Γι’ αυτό χρειάζεται η παρέμβαση του κράτους, με τη γενναία αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, όπως συνιστούν όλοι οι οικονομολόγοι και εφαρμόζουν όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι μόνο. Δυστυχώς η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ακολουθεί αντίθετη πορεία. Από το 2004 μειώνει συνεχώς το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, χρησιμοποιώντας το σαν εργαλείο για τη μείωση των ελλειμμάτων. Δηλαδή, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων υπήρξε το εύκολο θύμα της καταστροφικής οικονομικής πολιτικής που εφάρμοσε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Τα 8.800.000.000 ευρώ του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων είναι ποσοστό 3,4% του Ακαθαρίστου Εθνικού Προϊόντος και αποτελεί το χαμηλότερο ποσοστό από το 1996 μέχρι σήμερα. Επανερχόμαστε, δηλαδή, στα επίπεδα του ’96. Αξίζει, όμως, να θυμηθούμε ότι την περίοδο 1996-2000 το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων μεγεθύνθηκε διαρκώς, με ιδιαίτερα υψηλό ρυθμό, με αποτέλεσμα από το μόλις 2,9% του Α.Ε.Π., που ήταν το ’96, η συνολική δαπάνη για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων να αντιπροσωπεύει το 2000 το 5,4% του Α.Ε.Π., ποσοστό που δεν έχει μέχρι σήμερα επαναληφθεί. Κατά την περίοδο 2000-2004 το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων διατηρήθηκε σε υψηλά επίπεδα, πάνω από το 5% ετησίως. Την περίοδο διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, από το 2005 έως το 2008, έχουμε μια ραγδαία μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων σε ποσοστά γύρω στο 3,8% του Α.Ε.Π., κάτι που αποτελεί αρνητικό σημείο δωδεκαετίας. Εάν υποθέσουμε ότι αυτήν την περίοδο 2005-2009 ακολουθούσαμε τον ίδιο ρυθμό για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, δηλαδή πάνω από το 5%, θα είχαμε εξοικονομήσει σε αυτήν την περίοδο ακόμη 13.000.000.000 ευρώ πόρους για την ανάπτυξη της χώρας μας, κάτι που δεν έγινε. Δυστυχώς, όπως τονίστηκε, η μεγάλη μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά την περίοδο 2005-2009 οφείλεται σε επιλογή της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για τη μείωση των ελλειμμάτων, που η ίδια τεχνητά φούσκωσε για άλλους λόγους. Αν παρακολουθήσουμε την καμπύλη του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων από το 1996 μέχρι σήμερα, βλέπουμε ότι αυτή ακολουθεί ακριβώς την ίδια πορεία με την καμπύλη του ρυθμού ανάπτυξης. Αυτό δείχνει ότι η αύξηση επί κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων οδήγησε και σε αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης. Το αντίθετο συμβαίνει μετά το 2004, με την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Η δικαιολογία του κ. Αλογοσκούφη γι’ αυτήν τη μεγάλη συρρίκνωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων ήταν ότι θα αντικατασταθεί από τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, τις γνωστές Σ.Δ.Ι.Τ.. Θα αναφερθούμε, όμως, παρακάτω για τις Σ.Δ.Ι.Τ., γιατί ακόμη δεν τις είδαμε στον ορίζοντα παρ’ ότι έχουν περάσει τεσσεράμισι χρόνια. Αξίζει να τονιστεί ότι ο τομέας με τις μεγαλύτερες απώλειες απ’ αυτήν την καθίζηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά τα πέντε τελευταία έτη είναι αυτός που αφορά την κατασκευή, τη βελτίωση και συντήρηση των τεχνικών έργων, δεδομένου ότι κατά μέσο όρο καταλαμβάνει το 65% του συνόλου των πληρωμών του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Παρακολουθώντας την εξέλιξη του σκέλους του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων που αφορά τα συγχρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση έργα κατά τα έτη 1996-1999 ως ποσοστό του Ακαθαρίστου Εθνικού Προϊόντος, βλέπουμε ότι στη λήξη της περιόδου του Β’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης 1999-2001 έχουμε κορύφωση του ποσοστού του συγχρηματοδοτούμενου σκέλους. Αυτό ήταν λογικό, διότι τότε χρειάστηκαν επιπλέον πόροι, για να γίνει η πλήρης απορρόφηση του Β’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Την ίδια συμπεριφορά θα αναμέναμε και κατά τη λήξη του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης 2006-2008, αφού τα προηγούμενα έτη, από το 2001 έως 2006, το ποσοστό αυτό κυμάνθηκε σε χαμηλά επίπεδα. Αυτό, όμως, δεν έγινε. Δηλαδή, σημαντικά ποσά του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης θα έπρεπε να απορροφηθούν κατά τις δύο τελευταίες χρονιές, δηλαδή το 2007 και το 2008, κάτι που δεν έγινε με ορατό κίνδυνο απώλειας σημαντικού ύψους πόρων. Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι προβλέπεται μείωση του συγχρηματοδοτούμενου σκέλους από τα 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ που ήταν το 2008, σε 5,1 δισεκατομμύρια ευρώ το 2009. Αυτό σαφώς υπονοεί ότι το ελληνικό κράτος έχει συμβιβαστεί αφ’ ενός με την απώλεια σημαντικών πόρων από το Γ΄ Κ.Π.Σ. και αφ’ ετέρου, ότι για το τρίτο συνεχόμενο έτος η χώρα μας δεν θα αξιοποιήσει τους τόσο σημαντικούς και πολύτιμους πόρους του Ε.Σ.Π.Α. 2007-2013. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απεφάσισε πρόσφατα ελαστικότητα και ταχύτητα για την απορρόφηση των πόρων των διαρθρωτικών τομέων για να βοηθήσει τις χώρες να αντεπεξέλθουν στη διεθνή κρίση. Δυστυχώς, όμως, η Ελλάδα αδυνατεί να επωφεληθεί απ’ αυτά τα μέτρα λόγω μείωσης του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Αναλυτικότερα με το Γ΄ Κ.Π.Σ. που ξεκίνησε από το 2000 και διαρκεί ως το 2008, πόροι συνολικού ύψους 34.000.000.000 ευρώ θα μπορούσαν να εισρεύσουν στη χώρα για υποδομές. Όμως, υπήρξε σημαντική καθυστέρηση στην απορρόφηση των πόρων του Γ΄ Κ.Π.Σ.. Εν όψει αυτού του κινδύνου, η Κυβέρνηση το 2006 έκανε μια συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση και προχώρησε σε αναθεώρηση του Γ΄ Κ.Π.Σ.. Μετά την αναθεώρηση αυτή αποφασίστηκε: Πρώτον, η αύξηση του ποσοστού της κοινοτικής συνδρομής με ταυτόχρονη μείωση της αντίστοιχης εθνικής συμμετοχής, που συμπληρώνει την κοινοτική και κατά συνέπεια, μικρότερο συνολικό πρόγραμμα κατά 1,75 δισεκατομμύρια ευρώ. Δεύτερον, η χρηματοδότηση νέων έργων τα οποία θα παρέχουν ρεαλιστικές προοπτικές υλοποίησης ακόμα και έργων που είχαν εκτελεστεί από άλλα προγράμματα και τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για να εισρεύσουν κάποιοι πόροι επιπλέον. Και, τρίτον, ο προσδιορισμός έργων γεφυρών, έργων δηλαδή που δεν ολοκληρώνονται στην τρέχουσα περίοδο και θα δεσμεύσουν πόρους από την επόμενη περίοδο. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι ισάριθμα έργα που είχαν προγραμματιστεί για την περίοδο 2007-2013 ακυρώνονται. Η σχετική συμφωνία μεταξύ της ελληνικής Κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να περιοριστούν οι απώλειες κοινοτικής χρηματοδότησης, συνεπάγεται τελικά μείωση των συνολικά διαθεσίμων πόρων για δημόσιες επενδύσεις κατά 2,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Με τη μείωση αυτή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, είναι πλέον βέβαιον ότι πολύτιμοι πόροι από την Ευρωπαϊκή Ένωση, πολλά εκατομμύρια ευρώ από το Γ΄ Κ.Π.Σ. θα χαθούν στερώντας από τη χώρα μας μια πολύ σημαντική πηγή χρηματοδότησης των έργων, παρά την παράταση που έχει δοθεί σε ορισμένα προγράμματα τα περιφερειακά των πυρόπληκτων περιοχών και σε δύο τομεακά λόγω των πυρκαγιών που είχαμε το 2007. Αλλά και η προετοιμασία για την πραγματοποίηση του προγράμματος Ε.Σ.Π.Α. 2007-2013 δεν ήταν η αναμενόμενη. Μέχρι σήμερα, που πέρασαν δυο πολύτιμα χρόνια από την έναρξη του προγράμματος, δεν υπάρχει καμμιά ουσιαστική πρόοδος όπως παραδέχεται και το ίδιο το Υπουργείο Οικονομίας απαντώντας σε σχετική ερώτησή μας. Μόνο ορισμένες προσκλήσεις για υποβολή προτάσεων έργων έχουν γίνει, ενώ, όπως αναφέρει το Υπουργείο, ο χρόνος έναρξης και ολοκλήρωση δεν μπορεί να εκτιμηθεί και να γίνει γνωστός αυτή τη στιγμή. Ταυτόχρονα, μας πληροφορεί ότι ήδη έχει εισπραχθεί 1.000.000.000 ευρώ προκαταβολή, την οποία έχει πάρει η χώρα μας από το Ε.Σ.Π.Α. 2007-2013. Αξίζει να επισημάνουμε την πολύ μεγάλη καθυστέρηση του Ε.Σ.Π.Α. 2007-2013 παρά το ότι υπάρχει πλέον η εμπειρία και η γνώση στις κρατικές υπηρεσίες. Δυστυχώς, με τα πολυδαίδαλα σχήματα, τις εταιρείες και τους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς για τον κομματικό έλεγχο των κονδυλίων και των έργων και την κατανομή των έργων, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατία αδυνατεί να ξεκινήσει την εφαρμογή του Ε.Σ.Π.Α. 2007-2013. Η καθυστέρηση και οι απώλειες του Γ΄ Κ.Π.Σ., σε συνδυασμό με τις καθυστερήσεις του Ε.Σ.Π.Α., στερούν από τη χώρα μας ένα συγκριτικό πλεονέκτημα, ένα μοναδικό εργαλείο για την τόνωση της ανάπτυξης που τόσο έχει ανάγκη. Η αύξηση του εθνικού σκέλους του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων από 2,65 δισεκατομμύρια ευρώ σε 3,65 δισεκατομμύρια ευρώ δεν μπορεί να καλύψει τη μεγάλη μείωση του συγχρηματοδοτούμενου σκέλους αλλά και του συνολικού Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Παρατηρούμε, όμως και κάτι στο σχέδιο του προϋπολογισμού. Στο σχετικό πίνακα δεν υπάρχει στήλη για την κατανομή των κονδυλίων του εθνικού σκέλους για το 2009. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει τα κονδύλια αυτά ως προσκέφαλο για οποιαδήποτε ανάγκη προκύψει και μάλλον για πολιτικούς και κομματικούς λόγους αφού το 2009 προβλέπεται ότι θα είναι κατά πάσα πιθανότατα εκλογικό έτος. Η μεγάλη μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων συνεπάγεται μεγάλη μείωση δαπανών σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας μας. Ενδεικτικά αναφέρω: Ενέργεια -24%. Σιδηρόδρομος -22%. Πολιτισμός -40%. Κατάρτιση -7%. Έρευνα και τεχνολογία -15%. Νομαρχιακά έργα -14%. Περιφερειακά προγράμματα -20%. Έτσι θεωρεί την ανάπτυξη της περιφέρειας η Νέα Δημοκρατία, περικόπτοντας τους φόρους ακόμα και από τα περιφερειακά προγράμματα. Η μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και η μεγάλη καθυστέρηση στην πληρωμή των έργων σε συνδυασμό με τις μεγάλες εκπτώσεις των έργων, κάτι που προέκυψε από το θεσμικό πλαίσιο που εισήγαγε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έχουν οδηγήσει σε ασφυξία και τον κατασκευαστικό κλάδο της χώρας μας. Τα έργα λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης αλλά και λόγω υπερβολικών εκπτώσεων καθυστερούν. Η ποιότητά τους υποβαθμίζεται. Πολύτιμοι πόροι από την Ευρωπαϊκή Ένωση χάνονται και οι κατασκευαστικές εταιρείες οδηγούνται σε λουκέτο δημιουργώντας πλήθος ανέργων. Για παράδειγμα θα αναφέρω τα έργα της Αχαΐας, τα έργα της Πάτρας. Τα τρία σημαντικά έργα που ξεκίνησαν από την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ εκτελούνται αυτή τη στιγμή και δυστυχώς έχουν βαλτώσει και τα τρία από τις αδυναμίες που ανέφερα προηγουμένως. Η Κυβέρνηση, όπως αναφέρθηκε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δικαιολόγησε τη μεγάλη μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων από το 2004 και μετά με την εισαγωγή των Σ.Δ.Ι.Τ. για την κατασκευή δημοσίων έργων. Δεν παραγνωρίζουμε τη χρησιμότητα της μεθόδου για την κατασκευή δημοσίων έργων. Βέβαια, η μέθοδος αυτή πρέπει να είναι συμπληρωματική και σε καμμιά περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Πρέπει να εφαρμόζεται με φειδώ και με μεγάλη προσοχή αφού προηγηθεί σχετική μελέτη σκοπιμότητας πριν την επιλογή της μεθόδου αυτής όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες που χρησιμοποιούν τη μέθοδο αυτή. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πετσοκόβοντας το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων στρέφει τους διάφορους φορείς να υποβάλλουν προτάσεις για πραγματοποίηση των προγραμμάτων τους μέσω Σ.Δ.Ι.Τ.. Θεωρούν δηλαδή ότι μέσω των Σ.Δ.Ι.Τ. θα ικανοποιήσουν όλα τα αιτήματά τους. Δυστυχώς μέχρι σήμερα από το 2005 που ψηφίστηκε ο νόμος, δεν έχει υλοποιηθεί, δεν έχει ξεκινήσει κανένα απολύτως έργο. Ανακοινώνονται διάφορα προγράμματα από τη διυπουργική και την ειδική γραμματεία συμπράξεων αλλά ακόμα δεν έχουμε δει κανένα έργο. Ταυτόχρονα θα πρέπει να επισημάνω ότι η διυπουργική επιτροπή και η ειδική γραμματεία που έχουν την αρμοδιότητα χειρίζονται τα ζητήματα επιλογής, ανάθεσης, εκτέλεσης και παρακολούθησης των έργων με πλήρη αδιαφάνεια και χωρίς να υφίσταται κανένας δημοκρατικός και κοινωνικός έλεγχος. Επιπλέον για τις Σ.Δ.Ι.Τ. δεν ισχύει και το θεσμικό πλαίσιο για την ανάθεση και την εκτέλεση των έργων και των μελετών. Δεύτερον, η αθρόα έγκριση των Σ.Δ.Ι.Τ. για την παραγωγή έργων που θα έπρεπε να γίνουν από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους υποθήκευσης των επόμενων προγραμμάτων δημοσίων επενδύσεων και υπερχρέωσης των διαφόρων φορέων. Τρίτον, ο Υπουργός Οικονομίας σύμφωνα με το νόμο θα έπρεπε κάθε χρόνο να φέρνει απολογισμό στη Βουλή για την πορεία και τις αποφάσεις για τις Σ.Δ.Ι.Τ.. Δυστυχώς δεν το έχει κάνει ούτε μια φορά μέχρι σήμερα. Αυτό δείχνει έλλειψη διαφάνειας και σεβασμό προς τη Βουλή. Τελειώνοντας θέλω να επισημάνω ότι το σκέλος του προϋπολογισμού που αφορά το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων δείχνει τη συνειδητή πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης για την ακύρωση του πλέον χρήσιμου εργαλείου για την τόνωση της ανάπτυξης και το ξεπέρασμα της κρίσης. Εγκλωβισμένος ο κ. Αλογοσκούφης -και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας- σε καταστροφικές πολιτικές επιλογές ακύρωσε τη σημασία του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και το μετέτρεψε σε εργαλείο μείωσης των ελλειμμάτων που η πολιτική τους δημιούργησε, βάζοντας σε περιπέτειες την ελληνική οικονομία. Δυστυχώς κωφεύει και στις συστάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των διεθνών οργανισμών ότι το ξεπέρασμα της κρίσης μπορεί να γίνει με την αύξηση των επενδύσεων σε κρίσιμους τομείς, όπως είναι οι υποδομές, η έρευνα, η τεχνολογία, η παιδεία, η «πράσινη» ενέργεια. Πριν από μερικές μέρες διέρρευσε ότι ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, αναγνωρίζοντας την οπισθοδρόμηση της ελληνικής οικονομίας και τους κινδύνους που δημιουργούνται από εσωτερικές αλλά και διεθνείς συνθήκες, έθεσε στην πολιτική ηγεσία της χώρας ζήτημα εφαρμογής πολυετούς προγράμματος ανασύνταξης και ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας, αντίστοιχου εκείνου που προετοίμασε την ένταξη της χώρας μας στη Ζώνη του ευρώ με σκοπό να ξαναδημιουργηθούν συνθήκες ανάπτυξης και να επανακτηθεί η χαμένη πειθαρχεία. Δυστυχώς ο προϋπολογισμός του 2009 είναι εκτός τόπου και χρόνου και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων κατώτερο των περιστάσεων. Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ. Και κλείνουμε την αποψινή συνεδρίαση με τον τελευταίο εκ των ειδικών εισηγητών επί του προϋπολογισμού, το Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Νίκο Σταυρογιάννη. Ορίστε, κύριε Σταυρογιάννη. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Συζητούμε σήμερα τον κρατικό προϋπολογισμό του έτους 2009. Είναι ο πέμπτος προϋπολογισμός που καταρτίζεται και κατατίθεται από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και είναι ίσως ο πιο δύσκολος, γιατί συζητείται σε μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους για την παγκόσμια και την ευρωπαϊκή οικονομία, σε μια εποχή εξαιρετικής αβεβαιότητας, μεγάλης χρηματοπιστωτικής κρίσης που ξεκίνησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και πέρασε γρήγορα σε όλες τις οικονομίες, επηρεάζοντας την πραγματική οικονομία, την ανάπτυξη, την απασχόληση, το εμπόριο, την κατανάλωση. Αυτός ο προϋπολογισμός που συζητούμε σήμερα εδώ είναι ένας προϋπολογισμός ευθύνης, όπως απαιτούν οι περιστάσεις, με τον οποίο θωρακίζεται η οικονομία, προστατεύεται η κοινωνία και όλοι οι Έλληνες πολίτες από τη διεθνή κρίση, κρίση που χτυπά και τις ευρωπαϊκές οικονομίες με ένταση πολύ μεγαλύτερη απ’ ό,τι αναμενόταν, προκαλώντας αβεβαιότητα και φόβο. Τίποτα δεν είναι όπως ήταν πριν από μερικούς μήνες. Επικρατεί έντονη ανησυχία για την έκρηξη της ανεργίας, επικρατεί φόβος για την ύφεση, ύφεση που είναι πραγματικότητα ήδη σε πολλές οικονομίες. Επηρεάζονται όλες οι χώρες, πλήττονται όλοι οι τομείς της οικονομίας και επιβαρύνονται επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Βιώνουμε μια πρωτοφανή για τη μεταπολεμική περίοδο διεθνή οικονομική κρίση και είναι φυσικό οι εξελίξεις αυτές να επηρεάζουν και τη χώρα μας. Αναπόφευκτα υπάρχουν επιπτώσεις και στη δική μας οικονομία, οικονομία όμως που απέδειξε ως σήμερα μεγαλύτερες αντοχές απ’ όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρωζώνης αλλά και τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιβεβαιώνοντας την ορθότητα της οικονομικής πολιτικής που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα χρόνια, απαντώντας έμπρακτα στη στείρα αντιπολίτευση και διαψεύδοντας τις Κασσάνδρες που συνεχώς προέβλεπαν οικονομική κατάρρευση και συνεχώς μιλούσαν για ψευδεπίγραφους προϋπολογισμούς που δεν θα μπορούσαν να εκτελεστούν. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις φθινοπωρινές της προβλέψεις μίλησε για επιδείνωση όλων των δεικτών των χωρών-μελών της Ευρωζώνης αλλά και όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι σημαντικό ότι οι προβλέψεις για την ελληνική οικονομία είναι καλύτερες, καλύτερες και για την ανάπτυξη και για την απασχόληση αλλά και για τα άλλα μεγέθη, όπως είναι για παράδειγμα οι μισθοί, όπου προβλέπονται αυξήσεις μεγαλύτερες από το 3%. Οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιβεβαιώνουν ότι η ελληνική οικονομία παρουσιάζει μεγαλύτερες αντοχές από τις άλλες οικονομίες της Ευρωζώνης. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο μείγμα οικονομικής πολιτικής που εφαρμόστηκε από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, την πολιτική δηλαδή της ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής και των μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών. Αποδεικνύεται ότι με τις επιλογές αυτές οδηγήσαμε τη χώρα προς τη σωστή κατεύθυνση. Αν και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποτέ μια κρίση, το σημαντικό είναι να προετοιμάζεται για να μπορεί να την αντιμετωπίσει. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το έλλειμμα μειώθηκε τα τελευταία χρόνια από ένα ποσοστό πάνω από 7% που παραλάβαμε το 2004 σε επίπεδο κάτω από το 3%. Το δημόσιο χρέος μειώνεται συνεχώς σε σχέση με το Α.Ε.Π.. Έχουν προωθηθεί σημαντικές αλλαγές. Εκσυγχρονίζονται οι υποδομές μας. Οι φορολογικοί συντελεστές μειώνονται συνεχώς για τα μικρά και τα μεσαία εισοδήματα και το ίδιο προβλέπεται και με τον προϋπολογισμό του 2009, μείωση δηλαδή του κεντρικού φορολογικού συντελεστή από το 27% στο 25%. Η ανεργία ως αποτέλεσμα όλων αυτών των πολιτικών μειώθηκε από το 11% περίπου το 2004 στο 7,5% φέτος σε μέσα επίπεδα. Έχουν ενισχυθεί σημαντικά και οι κοινωνικές δαπάνες τα τελευταία χρόνια με ποσοστό ισοδύναμο με 5.000.000.000 ευρώ και όλα αυτά με μια πολιτική που έχει εφαρμοστεί και εφαρμόζεται χωρίς ιδιαίτερες κοινωνικές εντάσεις, γιατί επιμείναμε από την αρχή, επέμεινε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με σταθερότητα σε μια αναπτυξιακή πολιτική που διαχέει τα αποτελέσματά της σε όλη την κοινωνία, ενισχύει την κοινωνική συνοχή και στηρίζει ιδιαίτερα όσους έχουν ανάγκη. Και όλα αυτά έγιναν με συγκεκριμένες πράξεις με αύξηση του Ε.Κ.Α.Σ. κατά 43,5% των συντάξεων του Ο.Γ.Α. κατά 45% και των επιδομάτων ανεργίας κατά 30% τη διετία 2007-2008. Οι συντάξεις κάθε χρόνο αυξάνονται με ρυθμούς μεγαλύτερους απ’ ό,τι οι ρυθμοί αύξησης των βασικών μισθών στο δημόσιο. Όλα αυτά δείχνουν ότι η πολιτική που ακολουθείτε στηρίζει την κοινωνική συνοχή, βοηθά τους οικονομικά ασθενέστερους και βελτιώνει γενικότερα το βιοτικό επίπεδο. Είναι μια έμπρακτη απάντηση σε όλους αυτούς που ισχυρίζονται ότι οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν είναι νεοφιλελεύθερες και δεν βοηθούν την κοινωνική συνοχή. Αυτή την πορεία συνεχίζουμε και με τον προϋπολογισμό του 2009, διότι και αυτός όπως και οι προηγούμενοι είναι ένας προϋπολογισμός ευθύνης και προοπτικής. Κινείται στο πλαίσιο της σοβαρής και υπεύθυνης οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται με συνέπεια τα τελευταία χρόνια στηριζόμενος και αυτός στο τρίπτυχο ανάπτυξη, απασχόληση και κοινωνική συνοχή. Είναι αυτονόητο ότι ο προϋπολογισμός του 2009 λαμβάνει υπ’ όψιν του τις διεθνείς εξελίξεις και τις επιπτώσεις της διεθνούς οικονομικής κρίσης, την επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας, τη μείωση της ρευστότητας διεθνώς, την αύξηση των επιτοκίων και τις υποχρεώσεις της χώρας μας από τη συμμετοχή της στην Ευρωζώνη. Με τον προϋπολογισμό του 2009 επιδιώκουμε τρεις βασικούς στόχους: Πρώτον, τη στήριξη της αναπτυξιακής δυναμικής της οικονομίας και την ενίσχυση της απασχόλησης σε μια δύσκολη περίοδο που διανύει και η ελληνική και η παγκόσμια οικονομία. Δεύτερον, την ενίσχυση του εισοδήματος των οικονομικά ασθενέστερων που έχουν υποστεί αναλογικά και τις μεγαλύτερες επιπτώσεις. Τρίτον, τη συνέχιση έστω και με ηπιότερους ρυθμούς της πολιτικής, δημοσιονομικής πειθαρχίας με μείωση των ελλειμμάτων σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις μας, αλλά και τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας. Και αυτό γιατί αχίλλειος πτέρνα των δημοσίων οικονομικών της πατρίδος μας επί πολλά χρόνια είναι το πολύ υψηλό δημόσιο χρέος και η ανάγκη αναχρηματοδότησής του. Κάθε χρόνο χρειαζόμαστε για τόκους και χρεωλύσια 40.000.000.000 ευρώ σχεδόν. Και σήμερα πρέπει να τα βρούμε σε πολύ δύσκολες διεθνείς αγορές με ένα κόστος που να είναι και ανταγωνιστικό και χαμηλό, γιατί αλλιώς σπαταλώνται πόροι που είναι ιδιαίτερα αναγκαίοι για την ελληνική οικονομία. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι αντοχές, που παρουσιάζει σήμερα η ελληνική οικονομία, τις οποίες πρέπει να συνεχίσουμε να ενισχύουμε τους επόμενους μήνες θα ήταν ανύπαρκτες αν δεν είχαμε ακολουθήσει αυτή την πολιτική από το 2004. Αυτή η πολιτική έχει αποδεδειγμένα θετικά αποτελέσματα. Η κρίση έρχεται με μικρότερη ένταση στην ελληνική οικονομία και δίνει τη δυνατότητα καλύτερης αντιμετώπισης αυτών των προβλημάτων. Χωρίς αυτή την πολιτική, χωρίς αυτές τις μεταρρυθμίσεις η οικονομία μας σήμερα θα ήταν ιδιαίτερα ευάλωτη στις πιέσεις που δημιουργούνται διεθνώς. Βλέπουμε άλλες οικονομίες άλλων χωρών, που μέχρι πριν από λίγο καιρό θαυμάζαμε να αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερα προβλήματα, οικονομίες όπως της Ιρλανδίας, της Ισπανίας, που έχουν υποστεί μεγάλες, δραματικές επιπτώσεις απ’ αυτή την κρίση. Από την ώρα που αναδείχτηκαν οι προκλήσεις της κρίσης η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας απάντησε άμεσα και υπεύθυνα με σοβαρότητα χωρίς λαϊκισμούς. Αύξησε την εγγύηση όλων των καταθέσεων στη χώρα μας από τα 20.000 ευρώ στα 100.000 ευρώ. Εγγυήθηκε με πολιτική δέσμευση όλες τις καταθέσεις στη χώρα. Πρέπει να συνομολογήσουμε ότι αυτό λειτούργησε πολύ θετικά για το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα. Ψήφισε νόμο για την προστασία των δανειοληπτών. Με νόμο έδωσε την αναγκαία ρευστότητα στην ελληνική οικονομία για τις αναπτυξιακές της προοπτικές και για τον επόμενο χρόνο. Αυτό το σχέδιο ρευστότητας ήταν και είναι αναγκαίο για την οικονομία. Είναι αναγκαίο γιατί η κρίση που βιώνουμε είναι ουσιαστικά χρηματοπιστωτική κρίση και εάν δημιουργούνταν πιστωτική ασφυξία, αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα και στην ελληνική και σε κάθε οικονομία, γιατί το σχέδιο αυτό εξασφαλίζει ότι θα συνεχίσει το πιστωτικό μας σύστημα να δίνει δάνεια στις μικρές, τις μικρομεσαίες και τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις. Θα προστατεύσει τους ανέργους και τους εργαζόμενους ή τους εργαζόμενους που κινδυνεύουν να βρεθούν στην ανεργία εάν δεν υπάρξει επαρκής χρηματοδότηση των επιχειρήσεων. Θα βοηθήσει όσους θέλουν να δανειστούν για να αποκτήσουν σπίτι. Το σχέδιο ρευστότητας έχει πολύ μεγάλη σημασία για τη χρηματοδότηση των έργων με σύμβαση παραχώρησης, των Σ.Δ.Ι.Τ., ακόμη και των ιδιωτικών, επενδυτικών σχεδίων, ακόμη και αυτών που επιχορηγούνται από τον επενδυτικό νόμο. Με τον προϋπολογισμό του 2009 εξαντλούμε όλα τα περιθώρια που υπάρχουν για τη στήριξη της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής. Τα περιθώρια, βεβαίως, θα ήταν πολύ μεγαλύτερα εάν δεν είχαμε να εξυπηρετήσουμε αυτό το τεράστιο δημόσιο χρέος που μας κληροδότησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Σταθερή επιλογή μας είναι να προστατεύσουμε, με δεδομένους αυτούς τους περιορισμούς, τους οικονομικά ασθενέστερους, να ενισχύσουμε την κοινωνική συνοχή. Ενεργοποιήσαμε το Ταμείο κατά της Φτώχειας, την ίδρυση του οποίου ανακοινώσαμε πριν ξεσπάσει η διεθνής αναταραχή. Προχωρήσαμε με συγκεκριμένα μέτρα στη στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων, των χαμηλόμισθων, των ανέργων, γιατί ακριβώς αυτή είναι η πάγια δέσμευσή μας. Ο ρυθμός ανάπτυξης προβλέπεται, με τον παρόντα προϋπολογισμό, να είναι 2,7%. Με τα σημερινά δεδομένα της διεθνούς συγκυρίας είναι ένας ικανοποιητικός ρυθμός ανάπτυξης και νομίζω πως χρειάζεται να κάνουμε τα πάντα προκειμένου να τον πετύχουμε. Το χρέος προβλέπεται να διαμορφωθεί το 2009 στο 91,4% του Α.Ε.Π. από 93,1% που ήταν το 2008. Η απασχόληση προβλέπεται να αυξηθεί κατά 0,8%. Το ποσοστό της ανεργίας προβλέπεται να παραμείνει το ίδιο και αυτό είναι μια μεγάλη επιτυχία στις σημερινές συνθήκες. Ο πληθωρισμός αναμένεται να μειωθεί στο 3% από 4,3%, κυρίως εξαιτίας της μείωσης του διεθνούς πληθωρισμού. Οι πραγματικές κατά κεφαλή αμοιβές προβλέπεται να αυξηθούν κατά 3,5% περίπου. Αυτό θα σημάνει σημαντική αύξηση της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών. Οι δαπάνες του προϋπολογισμού του 2009, πέρα από τα χρεολύσια, προβλέπεται να φθάσουν στα 65,9 δισεκατομμύρια ευρώ έναντι 60,4 που είναι οι εκτιμήσεις για το 2008. Η αύξηση αυτή οφείλεται στα κονδύλια που προβλέπονται για τη χρηματοδότηση των αυξήσεων στις συντάξεις του Ο.Γ.Α., του Ε.Κ.Α.Σ. και γενικότερα στους μισθούς και τις συντάξεις για την καταβολή των επιδομάτων στις τρίτεκνες και τις πολύτεκνες οικογένειες στα προνοιακά επιδόματα. Επίσης, την αύξηση της χρηματοδότησης των Ο.Τ.Α., στη χρηματοδότηση του Ασφαλιστικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης των Γενεών, που προβλέπεται με τον νέο ασφαλιστικό νόμο, στη χρηματοδότηση του Ι.Κ.Α. με 1% από το Α.Ε.Π., στη βελτίωση του μισθολογίου των συντάξεων και των συντάξεων των δικαστών. Οι δαπάνες για αποδοχές και συντάξεις αυξάνονται κατά 10,2%.. Αυτό θα στηρίξει ιδιαίτερα την αγοραστική δύναμη και μαζί με τις μειώσεις των φορολογικών συντελεστών θα βοηθήσει, ώστε να διατηρηθεί σε υψηλούς ρυθμούς η ενεργός ζήτηση και το 2009. Για το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, προβλέπονται 350.000.000 ευρώ από τον τακτικό προϋπολογισμό. Θα ήθελα όμως εδώ, κύριοι συνάδελφοι, να τονίσω την κοινωνική διάσταση του προϋπολογισμού, αναφέροντας μερικά ακόμη μεγέθη. Οι πιστώσεις που προβλέπονται για το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, προκειμένου να καλύψει χρηματοδοτήσεις επιδομάτων, προγραμμάτων απασχόλησης και τη συμμετοχή του κράτους στο ασφαλιστικό σύστημα, είναι αυξημένες κατά 12,9% σε σχέση με το 2008. Οι πιστώσεις του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης είναι αυξημένες κατά 8,7%. Στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων οι πιστώσεις είναι αυξημένες κατά 6,1% και στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης κατά 7,7%. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένας από τους βασικούς στόχους του προϋπολογισμού που συζητάμε, είναι η κοινωνική συνοχή, η προστασία των οικονομικά ασθενέστερων και η αποτελεσματική αντιμετώπιση της φτώχειας. Και αυτό ακριβώς αποδεικνύουν τα όσα πιο πάνω ανέφερα. Τα κοινωνικά χαρακτηριστικά του προϋπολογισμού που συζητάμε και η στόχευσή του αναδεικνύουν και περιγράφουν με σαφήνεια τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, την πολιτική πρακτική και τη φιλοσοφία αυτής της Κυβέρνησης που στοχεύει στη διάχυση των αποτελεσμάτων της οικονομικής ανάπτυξης σε όλη την κοινωνία και ιδίως σ’ εκείνους που έχουν ανάγκη μεγαλύτερης στήριξης. Γιατί οι ευνομούμενες πολιτείες και οι σύγχρονες κοινωνίες οφείλουν να οικοδομούν την ανάπτυξή τους και την ευημερία των πολιτών τους πάνω στις στέρεες βάσεις ενός σύγχρονου κι αποτελεσματικού κοινωνικού κράτους. Αυτό μας επιβάλλει και η ευρωπαϊκή κουλτούρα και η άποψη για το ρόλο του κράτους αλλά και ο ελληνικός κι ο ευρωπαϊκός πολιτισμός. Επιτρέψτε μου εδώ όμως να επισημάνω ένα σημαντικό πρόβλημα, ένα διαρθρωτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει το κοινωνικό κράτος στη χώρα μας κι αυτό ως αποτέλεσμα μιας ξεπερασμένης λογικής που λέει ότι αν ξοδεύονται κάπου πολλά χρήματα αυτό από μόνο του αρκεί. Η πραγματικότητα όμως κι αυτό που πρέπει να μας απασχολεί είναι τι αποτέλεσμα έχει μια παρέμβαση και μια δαπάνη που γίνεται ανά ευρώ. Γιατί αυτό που ενδιαφέρει τελικά την κοινωνία και τους πολίτες είναι το μέτρο της κοινωνικής αποτελεσματικότητας. Δεν είναι μόνο οι δαπάνες και το ύψος των δαπανών, αλλά το κοινωνικό αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται. Έτσι εξηγείται το παράδοξο στη χώρα μας ενώ οι κοινωνικές μεταβιβάσεις, οι κοινωνικές δαπάνες δηλαδή, έφθασαν το 2008 να είναι το 17,9% του Α.Ε.Π. έναντι 16% της Ευρωζώνης, το ποσοστό της φτώχειας στη χώρα μας έφθασε να είναι υψηλότερο από το μέσο όρο των χωρών της Ευρωζώνης, γεγονός που θα μπορούσε να αποδοθεί στα διαρθρωτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το σύστημα κοινωνικής προστασίας και στην αναποτελεσματικότητά του. Και γι’ αυτό οι κοινωνικές μεταβιβάσεις στην Ευρωζώνη, που είναι κατά 2% μικρότερες από τις δικές μας, μειώνουν τη φτώχεια κατά εννιά μονάδες, ενώ στη χώρα μας μόνο κατά τρεις. Το γεγονός αυτό αποτελεί μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις του συστήματος κοινωνικής προστασίας. Γι’ αυτό και προκύπτει περισσότερο από ποτέ η ανάγκη στοχευμένης παρέμβασης υπέρ αυτών που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη, όπως είναι οι άνεργοι, οι πολύτεκνες οικογένειες, οι χαμηλοσυνταξιούχοι. Κι αυτό ακριβώς κάνει αυτή η Κυβέρνηση. Προσπαθεί δηλαδή να αμβλύνει το πρόβλημα της αναποτελεσματικότητας των κοινωνικών δαπανών μεταβαίνοντας από τις γενικές κοινωνικές δαπάνες σε στοχευμένες δαπάνες στα φτωχά και στα πολύ φτωχά νοικοκυριά. Στηρίζει, λοιπόν, τους οικονομικά ασθενέστερους με τον πλούτο που δημιουργεί η δυναμική ανάπτυξη της οικονομίας, κάνοντας πιο ανθρώπινη, πιο δίκαιη, πιο συνεκτική την κοινωνία μας. Επιτρέψτε μου για του λόγου το αληθές να αναφερθώ παρακάτω σε μερικά στοιχεία που δείχνουν με σαφήνεια και ειλικρίνεια αυτά που παραπάνω αναφέρθηκαν. Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις στην Ευρωζώνη όλη την περίοδο από το 2004 μέχρι το 2008 παραμένουν σταθερές, ανάμεσα στο 15,5% και 17% του Α.Ε.Π.. Στην Ελλάδα αυξάνονται σταδιακά και το 2006 ξεπερνούν το μέσο όρο της Ευρωζώνης φθάνοντας στο 16,5% του Α.Ε.Π. έναντι 16,2% της Ευρωζώνης. Το 2008 φθάνουν στο 17,9% και το 2009 προβλέπονται να φθάσουν στο 18,6% του Α.Ε.Π., που είναι και το υψηλότερο ποσοστό μεταξύ όλων των χωρών της Ευρωζώνης. Είναι μία έμπρακτη απόδειξη για το ποια κυβέρνηση είναι πιο κοινωνικά ευαίσθητη, για το ποια κυβέρνηση ενδιαφέρεται για την κοινωνική συνοχή. Συνεπώς, μεταξύ 2004 και 2009, ενώ στο σύνολο της Ευρωζώνης οι κοινωνικές μεταβιβάσεις μειώθηκαν κατά 0,3 εκατοστιαίες μονάδες, στη χώρα μας αυξήθηκαν κατά 3,1 εκατοστιαίες μονάδες, ποσοστό ισοδύναμο με 8,1 δισεκατομμύρια ευρώ. Συνολικά στην πενταετία οι κοινωνικές δαπάνες στη χώρα μας αυξάνονται κατά 68,6% φθάνοντας στα 48,7 δισεκατομμύρια ευρώ το 2009 από 28,9 δισεκατομμύρια το 2004. Στο σύνολο της Ευρωζώνης την ίδια περίοδο η αύξηση είναι μόνο 18,8%. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη δυνατότητα της αύξησης των κοινωνικών δαπανών μάς την έδωσε η πραγματική αύξηση του Α.Ε.Π. την τελευταία τετραετία σε ποσοστό πάνω από 4%, σχεδόν δηλαδή διπλάσιο από το μέσο όρο της Ευρωζώνης. Η δε ταχύτερη, σε σχέση με την Ευρωζώνη, ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας οδήγησε σε σύγκλιση του κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. σε μονάδες σταθερής αγοραστικής δύναμης, από το 92,2% του μέσου όρου των είκοσι επτά το 2003 στο 97,3% το 2007. Και όλα αυτά σε μια περίοδο που είχαμε κατακόρυφη αύξηση των τιμών των καυσίμων, των πρώτων υλών, των τροφίμων, εμείς πετύχαμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης που συνοδεύτηκαν από την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής συνοχής. Πέρα, όμως, από τις κοινωνικές μεταβιβάσεις, είχαμε και μεγάλα, έμπρακτα αποτελέσματα στην καταπολέμηση της ανεργίας. Μειώθηκε κατά τέσσερις σχεδόν ποσοστιαίες μονάδες. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δίνει έναν πολυεπίπεδο αγώνα όλα αυτά τα χρόνια για να αντιμετωπίσει τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που μας άφησε πίσω του το χθες, έναν αγώνα απέναντι στα δημοσιονομικά ελλείμματα, στην ανεργία, στην αναποτελεσματικότητα του κράτους, έναν αγώνα απέναντι στις κοινωνικές ανισότητες και στις μεγάλες παθογένειες των τελευταίων δεκαετιών. Αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες, που προέρχονται από λάθη και παραλείψεις του παρελθόντος. Ωστόσο, υπάρχει σημαντική πρόοδος σε όλα τα επίπεδα. Η πολιτική της απέδωσε και αποδίδει καρπούς, παρά τη δύσκολη διεθνή συγκυρία, παρά τη μεγάλη οικονομική κρίση. Και ο προϋπολογισμός που συζητάμε σήμερα είναι ένα χρήσιμο, ένα αναγκαίο εργαλείο για να θωρακίσουμε τη χώρα και την οικονομία στην παγκόσμια οικονομική κρίση. Επιλέγοντας το δρόμο της υπευθυνότητας, συνειδητοποιώντας την κρισιμότητα των περιστάσεων, αντιλαμβανόμενοι το χρέος προς την κοινωνία και με υπευθυνότητα σε κάθε της βήμα, σε κάθε της απόφαση, θωρακίζει την αναπτυξιακή δυναμική της οικονομίας, προστατεύει την εργασία, τονώνει την απασχόληση, με πρώτη και τελευταία έγνοια σε κάθε της απόφαση τους συμπολίτες μας που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Με αυτόν το γνώμονα καταρτίστηκε και συζητείται σήμερα ο προϋπολογισμός του 2009, με πλήρη επίγνωση των δυσκολιών και των αβεβαιοτήτων του διεθνούς περιβάλλοντος, με βαθύ αίσθημα ευθύνης πολιτικής και κοινωνικής, με το βλέμμα στο σήμερα και τη σκέψη στο αύριο. Για όλα αυτά, κύριοι συνάδελφοι, εισηγούμαι την υπερψήφιση του Προϋπολογισμού του 2009. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Με την αγόρευση του κ. Σταυρογιάννη εξαντλήθηκε ο κατάλογος των ειδικών εισηγητών επί του προϋπολογισμού. Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 00.45’ λύεται η συνεδρίαση για σήμερα ημέρα Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008 και ώρα 18.00΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος νομοθετική εργασία: συνέχιση της συζήτησης επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού και των προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2009». Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ 17-12-08 2 Τελευταία Αποθήκευση: 7/1/2009 12:43:00 μμ Από: S.boulia Εκτυπώθηκε: 7/1/2009 12:42:00 μμ