(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις) ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ ΙΒ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΣ Β’ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΜΔ’ Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008 ΘΕΜΑΤΑ Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ. 2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 41ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου, το Τ.Ε.Ε. Ειδικής Αγωγής Αγίου Δημητρίου, το 3ο Δημοτικό Σχολείο Νίκαιας και το 2ο Τοσίτσειο Δημοτικό Σχολείο Εκάλης, σελ. 3. Επί προσωπικού θέματος, σελ. Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ 1. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ. 2. Ανακοίνωση του δελτίου αναφορών και ερωτήσεων της Πέμπτης 4 Δεκεμβρίου 2008, σελ. Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Συζήτηση επί των άρθρων και των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης, μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης και άλλες διατάξεις», σελ. ΟΜΙΛΗΤΕΣ Α. Επί προσωπικού θέματος: ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ Φ., σελ. ΤΡΑΓΑΚΗΣ Ι., σελ. Β. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ Ι., σελ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε., σελ. ΒΟΡΙΔΗΣ Μ., σελ. ΓΚΙΟΚΑΣ Ι., σελ. ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ. ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ Ο., σελ. ΚΟΥΡΑΚΗΣ Α., σελ. ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ Φ., σελ. ΡΗΓΑΣ Π., σελ. ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ. ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ Ε., σελ. ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ Σ., σελ. ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΜΔ΄ Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008 (πρωΐ) Αθήνα, σήμερα στις 3 Δεκεμβρίου 2008, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.07΄συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του ΣΤ΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΙΩΑΝΝΗ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση. (ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 2/12/2008 εξουσιοδότηση του Σώματος επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα πρακτικά της ΜΓ΄ συνεδριάσεώς του, της Τρίτης 2 Δεκεμβρίου 2008 σ΄ ό,τι αφορά την ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Υπηρεσία Εποπτείας Αγοράς και άλλες διατάξεις».) Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 4 Δεκεμβρίου 2008. Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφοι 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής) 1. Η με αριθμό 332/1-12-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Αποστόλου Σταύρου προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικά με την πρόσληψη δικαστικών υπαλλήλων, τη σύσταση νέων πρωτοδικείων κ.λπ.. 2. Η με αριθμό 329/1-12-2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Αντωνίας Αντωνίου προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης, σχετικά με λειτουργία της εταιρείας «ΛΑΡΚΟ» κ.λπ.. 3. Η με αριθμό 334/1-12-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Γεωργίου Μαρίνου προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης, σχετικά με λειτουργία της εταιρείας «ΛΑΡΚΟ» κ.λπ.. 4. Η με αριθμό 340/1-12-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Περικλή Κοροβέση προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με την καταβολή διοδίων στους επικίνδυνους αυτοκινητόδρομους κ.λπ.. 5. Η με αριθμό 337/1-12-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κυριάκου Βελόπουλου προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με την πώληση είκοσι τόνων χρυσού από την Τράπεζα της Ελλάδος κ.λπ.. Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφοι 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής) 1. Η με αριθμό 328/1-12-2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας κ. Φωτεινής Πιπιλή προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με τα μέτρα για τον περιορισμό των υδροβόρων χρήσεων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους πολίτες κ.λπ.. 2. Η με αριθμό 335/1-12-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Στρατάκη προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με την αποκατάσταση των ζημιών από τις έντονες βροχοπτώσεις και πλημμύρες στο Νομό Ηρακλείου κ.λπ.. 3. Η με αριθμό 342/1-12-2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Διαμάντως Μανωλάκου προς τους Υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με την καθυστέρηση πληρωμής των «Σχεδίων βελτίωσης» του Γ΄ Κ.Π.Σ. κ.λπ.. 4. Η με αριθμό 336/1-12-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη προς την Υπουργό Εξωτερικών, σχετικά με τις γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις κ.λπ.. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης, μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης και άλλες διατάξεις». Στη χθεσινή συνεδρίαση ψηφίστηκε το νομοσχέδιο επί της αρχής. Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθούν τα άρθρα και οι τροπολογίες ως μία ενότητα. Το λόγο έχει η εισηγήτρια της Πλειοψηφίας κ. Κεφαλογιάννη, για οκτώ λεπτά. ΟΛΓΑ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα ως προς τα άρθρα το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Το έχουμε χαρακτηρίσει ένα κοινωνικό νομοσχέδιο που εγγυάται ασφάλεια και σεβασμό των δικαιωμάτων για τα παιδιά, τους τοξικομανείς και τους κρατούμενους, τρεις διαφορετικές ομάδες συνανθρώπων μας μ’ ένα ισχυρό κοινό σημείο, την ανάγκη για περισσότερο σεβασμό στα δικαιώματά τους, για ακόμα πιο συστηματική φροντίδα από την πλευρά μας. Το παρόν σχέδιο νόμου προσφέρει αυτήν τη φροντίδα και αποτελεί ένα βήμα παράλληλης πολιτικής και κοινωνικής προόδου που παρεμβαίνει θεσμικά για να προστατέψει το παιδί, θύμα γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης από ενήλικο, τον τοξικομανή που χρήζει διαφορετικής μεταχείρισης από τον έμπορο ναρκωτικών, τον κρατούμενο που δικαιούται ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Το πρώτο κεφάλαιο του νομοσχεδίου επεκτείνει την υφιστάμενη νομοθεσία, αναφορικά με την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης από ενήλικο, ενώ ταυτόχρονα επιχειρεί την ευρεία συστηματική ευαισθητοποίηση της κοινωνίας για την προστασία των θυμάτων. Το πρώτο άρθρο κυρώνει τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης και εναρμονίζει την εθνική νομοθεσία με το περιεχόμενό της. Ειδικότερα απαγορεύει την άσκηση επαγγέλματος που συνεπάγεται επαφή με παιδιά σε ενήλικους που έχουν καταδικαστεί ή διώκονται για εγκλήματα με ανήλικα θύματα. Εισάγει τη δυνατότητα εκπόνησης ενημερωτικών και επιμορφωτικών προγραμμάτων σε ιδιωτικούς και δημόσιους φορείς, αναφορικά με την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών και την έγκαιρη διάγνωση των περιστατικών γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης. Στο δεύτερο άρθρο εισάγεται η εκπόνηση ανάλογων προγραμμάτων στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Προβλέπεται βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη συνδρομή για τη σωματική και ψυχοκοινωνική αποκατάσταση των θυμάτων, ενώ για την αποτελεσματική πρόληψη του φαινομένου προβλέπεται η μη τήρηση της υποχρέωσης εχεμύθειας στους επαγγελματικούς χώρους που συνεπάγονται επαφή με το παιδί. Ακόμα καθορίζεται ως κοινή αρμοδιότητα διαφόρων Υπουργείων ο συντονισμός μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών, δημόσιων αρχών και εθελοντικών οργανώσεων, καθώς και η συλλογή στοιχείων για την παρακολούθηση του φαινομένου στη χώρα μας. Τέλος, δημιουργείται τηλεφωνική ή διαδικτυακή γραμμή άμεσης βοήθειας. Στα άρθρα 3, 4 και 5 του σχεδίου νόμου τροποποιείται και εμπλουτίζεται ο Ποινικός Κώδικας με σκοπό την αυστηρότερη ποινική μεταχείριση των δραστών. Έτσι τιμωρείται με ποινή φυλάκισης, τουλάχιστον, δύο ετών ο ενήλικος που μέσω διαδικτύου ή άλλου μέσου επικοινωνίας προσβάλλει την αξιοπρέπεια ανηλίκου κάτω των δεκαπέντε ετών και με φυλάκιση ενός έτους, τουλάχιστον, σε περίπτωση που το θύμα παρουσιάζεται χωρίς να είναι ανήλικο. Επιπλέον, αυξάνεται το ηλικιακό όριο για την επίταση της ποινής για την τέλεση του εγκλήματος της πορνογραφίας ανηλίκων από δέκα σε δεκαπέντε χρόνια. Όσον αφορά την πρόσθεση νέων διατάξεων στον Ποινικό Κώδικα, το παρόν σχέδιο νόμου εισάγει το αδίκημα της προσέλκυσης παιδιών για γενετήσιους λόγους και για πρώτη φορά ποινικοποιεί την παθολογική τάση που αποδίδεται διεθνώς ως grooming, την εκ προθέσεως πρόταση σε ενήλικο μέσω τεχνολογικού μέσου να συναντήσει ανήλικο με σκοπό τη γενετήσια εκμετάλλευσή του. Ακόμη ορίζονται ποινές κάθειρξης και χρηματικές ποινές για όσους εξωθούν ή προάγουν ανήλικους στην πορνεία, ενώ προστίθενται ως νέες επιβαρυντικές περιπτώσεις η χρήση νέων τεχνολογιών και η προσφορά χρηματικών ή μη ανταλλαγμάτων για τη γενετήσια εκμετάλλευση και κακοποίηση ανηλίκων. Ακόλουθα στο άρθρο 6, τροποποιείται ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας. Εισάγεται το δικαίωμα ενημέρωσης του ανήλικου θύματος και της οικογένειάς του για την προσωρινή ή οριστική απόλυση του δράστη και της άδειες εξόδου του, ώστε να ενισχύεται η δυνατότητα προστασίας του θύματος. Εισάγεται στον πίνακα πραγματογνωμόνων η ειδικότητα των παιδοψυχιάτρων. Στο άρθρο 7, επιδιώκεται η εγγύηση της μεγαλύτερης δυνατής ασφάλειας του θύματος μέσα από την επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης. Στο άρθρο 8, επεκτείνεται η προστασία των μαρτύρων και των οικείων του ανηλίκου έτσι ώστε να αποφεύγεται πιο αποτελεσματικά το ενδεχόμενο εκφοβισμού ή εκδίκησης από την πλευρά του δράστη. Στο δεύτερο κεφάλαιο ο νομοθέτης στοχεύει στην αυστηρότερη ποινική μεταχείριση των εμπόρων ναρκωτικών, καθώς επίσης και στον αναγκαίο διαχωρισμό τους από τους τοξικομανείς κατά την αυτόφωρη σύλληψη. Εισάγει ρυθμίσεις για την εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την απόφαση- πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συμπληρώνει τον Κώδικα Νόμων για τα Ναρκωτικά με νέες πιο αποτελεσματικά και αποτρεπτικές κυρώσεις για όσους εμπορεύονται και διακινούν ναρκωτικές ουσίες. Στα άρθρα 9 και 10 του νομοσχεδίου, διευρύνεται το φάσμα των αξιόποινων πράξεων και προβλέπονται αυστηρότερες ποινές για τους εμπόρους ναρκωτικών. Προστίθεται στις αξιόποινες πράξεις η αποστολή, παράδοση και εκχύληση ναρκωτικών ουσιών. Προβλέπεται αυστηρότερη ποινική μεταχείριση για τους εμπόρους και διακινητές μεγάλων ποσοτήτων ναρκωτικών, ουσιών που βλάπτουν σοβαρά την υγεία ή προκαλούν σοβαρές βλάβες σε ευρύ αριθμό προσώπων. Ακόμα προβλέπονται αυστηρότερες ποινές για τους παραβάτες της νομοθεσίας για τα ναρκωτικά που δρουν στο πλαίσιο εγκληματικής οργάνωσης. Στο άρθρο 11, προβλέπεται η αναγνώριση ελαφρυντικών στην περίπτωση που ο δράστης έχει διακόψει την εγκληματική του δραστηριότητα, έχει δείξει μεταμέλεια και συνεργάζεται με τις αρχές. Το άρθρο 12, καθιδρύει την ευθύνη των φυσικών προσώπων που ενεργούν προς όφελος νομικών προσώπων και ορίζει γι’ αυτές τις περιπτώσεις διοικητικά πρόστιμα, προσωρινή ή οριστική απαγόρευση άσκησης εμπορικής δραστηριότητας, πρόσκαιρο αποκλεισμό από φορολογικά ευεργετήματα, καθώς επίσης και την προσωρινή ή οριστική παύση λειτουργίας καταστήματος, γραφείου ή όποιων εγκαταστάσεων χρησίμευαν για την τέλεση του εγκλήματος. Με το άρθρο 13, θεσπίζεται η διεθνής δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστικών αρχών για όλες τις αξιόποινες πράξεις του νόμου περί ναρκωτικών, όταν οι παραβάσεις έχουν τελεστεί εκτός Ελλάδος από Έλληνες υπηκόους και εισάγει αντίστοιχη ρύθμιση έτσι ώστε να υπαχθούν στην ίδια δικαιοδοσία οι υπαίτιοι αξιόποινων πράξεων του νόμου, όταν ενεργούν για λογαριασμό νομικού προσώπου εγκατεστημένου στην ελληνική επικράτεια. Τέλος, στο άρθρο 14 του σχεδίου νόμου περιλαμβάνεται μία σημαντική καινοτομία που έχει στόχο να τερματίσει τη συνηθισμένη, δυστυχώς, σήμερα μεθόδευση ελαστικότερης ποινικής μεταχείρισης μέσα από τον αυτοχαρακτηρισμό των εμπόρων ως τοξικομανών. Ο νομοθέτης προβλέπει την άμεση λήψη βιολογικού υλικού κατά την αυτόφωρη σύλληψη, ούτως ώστε να επαληθεύεται άμεσα ο ισχυρισμός και έτσι να διαχωρίζονται δίκαια οι έμποροι από τους χρήστες. Το τρίτο κεφάλαιο του νομοσχεδίου προσεγγίζει ένα ακόμα κρίσιμο θέμα με τεράστιες κοινωνικές προεκτάσεις. Αναφέρομαι στους κρατούμενους που εκτίουν την ποινή τους κάτω από αντίξοες συνθήκες, συνθήκες που δεν ανταποκρίνονται στο δικαίωμα κάθε κρατούμενου στην αξιοπρεπή διαβίωση. Οφείλουμε άμεση δράση και θεσμικές παρεμβάσεις που να εγγυώνται σε πρώτο χρόνο την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης. Σ’ αυτό το πλαίσιο με πλήρη συνείδηση της σημερινής δύσκολης πραγματικότητας στις φυλακές που βρίσκονται υπεράριθμοι κρατούμενοι, το Υπουργείο Δικαιοσύνης παρουσιάζει ένα πλήρες πρόγραμμα αποσυμφόρησης που υπόσχεται την άμεση αποφυλάκιση πεντέμισι χιλιάδων κρατουμένων, εξαιρουμένων των εμπόρων μεγάλων ποσοτήτων ναρκωτικών και όλων των δραστών ειδεχθών εγκλημάτων. Ειδικότερα, αναφορικά με τις δυνατότητες πρόωρης απόλυσης, το άρθρο 15, προβλέπει τη μετατροπή της περιοριστικής της ελευθερίας ποινής σε χρηματική για όσους έχουν καταδικαστεί σε έως και πέντε χρόνια κράτησης. Παράλληλα, για την περίπτωση ποινών που δεν υπερβαίνουν συνολικά τα τρία έτη παρέχεται η δυνατότητα μετατροπής της φυλάκισης σε παροχή κοινωφελούς εργασίας, ενώ το άρθρο 16, προσδιορίζει ευνοϊκότερες προϋποθέσεις για την υπό όρον απόλυση των καταδικασθέντων για πλημμελήματα και διαμορφώνει ισχυρά αντικίνητρα, για την αποφυγή υποτροπής του απολυθέντος κρατουμένου. Στο άρθρο 17, επιβεβαιώνεται η πρόθεση του νομοθέτη να ανταποκριθεί στο αίσθημα δικαίου και την ανάγκη ασφάλειας της κοινωνίας μας, κλιμακώνοντας την παροχή του δικαιώματος απόλυσης. Με γνώμονα τη σοβαρότητα του εγκλήματος πραγματοποιεί έναν ακόμη σημαντικό διαχωρισμό, προτείνοντας αυστηρότερες διατάξεις για την υπό όρον απόλυση στην περίπτωση των καταδικασθέντων για εγκλήματα του νόμου περί ναρκωτικών, ορίζοντας ως προϋπόθεση τη συμπλήρωση των 4/5 της ποινής για πρόσκαιρη και, τουλάχιστον, είκοσι πέντε ετών για ισόβια κάθειρξη. Στο άρθρο 18, επιδιώκεται η κατ’ εξαίρεση παράταση της προσωρινής κράτησης κατά έξι μήνες να περιοριστεί μόνο στα σοβαρότερα κακουργήματα της ποινικής νομοθεσίας. Στο άρθρο 19, επεκτείνεται η υπό όρο απόλυση για κρατούμενους με επίκτητη ανοσοποιητική ανεπάρκεια και σε περιπτώσεις άλλων, πολύ σοβαρών ασθενειών. Στο άρθρο 20, επαναπροσδιορίζονται οι προϋποθέσεις για την χορήγηση τακτικών αδειών στους καταδίκους για εγκλήματα του νόμου περί ναρκωτικών. Στο πλαίσιο του άρθρου 21, αυξάνεται το όριο τακτικών αδειών κατά μια ημέρα κι η συνολική διάρκεια των αδειών ανά έτος κατά πέντε μέρες. Και τέλος, στο άρθρο 22, προβλέπονται διατάξεις για την καθιέρωση για πρώτη φορά της συγχώνευσης των πειθαρχικών ποινών των καταδίκων, καθώς επίσης και για τη σύντμηση του απαιτούμενου χρόνου για τη διαγραφή των πειθαρχικών ποινών, προκειμένου να είναι δυνατή η χορήγηση τακτικής άδειας και η υπό όρο απόλυση. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα πολύπλευρο νομοθετικό εγχείρημα, με τολμηρά μέτρα, για την πιο αποτελεσματική προσέγγιση χρόνιων κοινωνικών προβλημάτων, όπως είναι η εγκληματικότητα εις βάρος ανηλίκων, η μάστιγα των ναρκωτικών κι οι αντίξοες συνθήκες κράτησης. Εκείνο που θέλω να τονίσω είναι ότι αυτά τα ζητήματα αποτελούν σταθερά διαχρονικές προτεραιότητες για την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Δικαιοσύνης, που ήδη εφαρμόζουν πολιτικές για την αποτελεσματική αντιμετώπισή τους. Γι’ αυτό και θα πρέπει να εκλαμβάνουμε το παρόν σχέδιο νόμου στην πραγματική του διάσταση, όχι σαν μεμονωμένη ενέργεια, αλλά σαν τμήμα μιας συνεχιζόμενης και εντατικής προσπάθειας χάραξης πολιτικών με επίκεντρο το σεβασμό στις ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα. Αυτό αποδεικνύει το παρόν σχέδιο νόμου και σας καλώ να το υπερψηφίσετε. Ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κι εμείς ευχαριστούμε. Το λόγο έχει ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ρήγας για οκτώ λεπτά. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Πρόεδρε, μια διευκρινιστική παρατήρηση στην αρχή θα ήθελα να κάνουμε, σχετικά με τις τροπολογίες οι οποίες έχουν κατατεθεί κι οι οποίες είναι αρκετές. Θα συζητηθούν τώρα μαζί με τα άρθρα; ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Η συμφωνία είναι όλα μαζί. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Μαζί με τα άρθρα. Αφού τελειώσουν οι εισηγητές θα σας πω ποιες κάνω δεκτές. Να σας ακούσω όμως πρώτα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χθες είχαμε τη δυνατότητα να τοποθετηθούμε επί της αρχής του νομοσχεδίου και να κάνουμε τις παρατηρήσεις μας και να διατυπώσουμε και τις βασικές μας αντιρρήσεις και ενστάσεις, σχετικά με τις ρυθμίσεις που εισάγει το υπό συζήτηση και ψήφιση νομοσχέδιο. Είχαμε πει ότι το ψηφίζουμε επί της αρχής, θεωρώντας ότι ο τρόπος που από νομοτεχνικής πλευράς παρουσιάζεται κι εξαιτίας της συμφωνίας μας και της αποδοχής των ρυθμίσεων που εισάγονται στο πρώτο και στο δεύτερο κεφάλαιο και της ανάγκης και επιθυμίας μας να υπάρξει μια αποσυμφόρηση, προσωρινή έστω, στα σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας μάς υποχρέωσε να συμφωνήσουμε επί της αρχής στο συζητούμενο νομοσχέδιο. Είπαμε όμως ότι έχουμε να διατυπώσουμε αρκετές παρατηρήσεις επί των άρθρων, όπως επίσης έχουμε συνυπογράψει τροπολογίες ή και συμφωνούμε σε τροπολογίες που έχουν καταθέσει συνάδελφοι άλλων κομμάτων. Στο κεφάλαιο 1 στο άρθρο 1 και γενικότερα στο κεφάλαιο που αφορά στην προστασία των ανηλίκων από τα εγκλήματα της γενετήσιας προσβολής και κακοποίησής τους οι παρατηρήσεις μας δεν αφορούν τόσο το κείμενο των άρθρων. Είναι παρατηρήσεις οι οποίες έχουν να κάνουν, παραδείγματος χάρη, με το άρθρο 1 που επιτρέπει σε φορείς του ιδιωτικού τομέα, σε δημόσιες υπηρεσίες, φορείς του δημοσίου, να εκπονούν προγράμματα ενημέρωσης, κατάρτισης κ.λπ. δεν είμαστε καθόλου αντίθετοι γιατί έχει αποδειχθεί ότι οι ιδιωτικοί φορείς και στον τομέα της ψυχικής υγείας και σ΄ άλλους τομείς κάνουν πάρα πολύ καλή δουλειά. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να είναι σαφείς οι κανόνες και να είναι σαφώς πιστοποιημένοι από κρατική αρχή οι φορείς οι οποίοι θα αναλάβουν αυτό το έργο. Θέλουμε, λοιπόν, να υπάρξει εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα και αξιοποίηση των προγραμμάτων, όμως -επαναλαμβάνω και πάλι- με πιστοποίηση από κρατική αρχή με συγκεκριμένους κανόνες και συγκεκριμένους όρους που θα τεθούν μέσα από τις υπουργικές αποφάσεις που βάζετε στο τέλος του άρθρου 1. Όσον αφορά το άρθρο 2 -και ισχύει και για το άρθρο 1 αυτό- για τα προγράμματα τα οποία θα εισαχθούν στα σχολεία στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση σχετικά με την ενημέρωση, και στη συζήτηση στην επιτροπή και τώρα θα επαναλάβουμε την ίδια παρατήρηση, ότι πάρα πολλές νομοθετικές ρυθμίσεις μένουν ανενεργές, είτε διότι απαιτούνται πόροι, είτε διότι απαιτείται πολιτική βούληση ή γιατί απαιτείται η έκδοση κανονιστικών πράξεων, κανονιστικών διαταγμάτων, προεδρικών διαταγμάτων, υπουργικών αποφάσεων, οι οποίες δεν βγαίνουν, καθυστερούν. Άρα, λοιπόν, για μας είναι περισσότερο ενδιαφέρον η εφαρμογή των συγκεκριμένων κανόνων παρά η θέσπισή τους, η υιοθέτησή τους. Αλλά η μη εφαρμογή τους για μας αποτελεί πρόβλημα. Και σ’ αυτόν τον τομέα, λοιπόν, έχουμε να επισημάνουμε, όσον αφορά την εφαρμογή της συνθήκης και την εναρμόνιση της εθνικής μας νομοθεσίας με την κοινοτική νομοθεσία, την πολιτική βούληση, τη δέσμευση πόρων και την σύντομη υλοποίηση αυτών που προβλέπονται μέσα από τη συγκεκριμένη Σύμβαση. Πάντα στο κεφάλαιο 1, θεωρούμε ότι το άρθρο 4 είναι θετικό γιατί εισάγει μια καινούργια διάταξη με την οποία ποινικοποιείται και αναφέρεται για πρώτη φορά στο δίκαιό μας η τιμωρία της πράξης του grooming, της «άγρας των παιδιών». Στο κεφάλαιο 1 δεν έχουμε άλλες παρατηρήσεις. Θεωρούμε επίσης ότι το άρθρο 7 είναι θετικό, γιατί επιταχύνει τη διαδικασία απονομής της δικαιοσύνης όσον αφορά τα αδικήματα σε βάρος των ανηλίκων στον τομέα της προσβολής της γενετήσιας ελευθερίας τους. Και πάμε στο κεφάλαιο 2. Στο κεφάλαιο 2 έχουμε μια τροποποίηση και συμπλήρωση των διατάξεων του κώδικα νόμων για τα ναρκωτικά, που στην ουσία είναι μια εναρμόνιση με την απόφαση -πλαίσιο του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εδώ έχουμε μια αυστηροποίηση των ποινών και μια προσθήκη περιπτώσεων στις επιβαρυντικές περιστάσεις, που δεν μας βρίσκει αντίθετους. Εκείνο όμως το οποίο έχουμε επισημάνει είναι ότι πλέον -και αυτό υπάρχει και μέσα στις τροπολογίες μας- πρέπει να προσαρμοστούμε και με το πνεύμα αυτής της απόφασης- πλαίσιο, δηλαδή ότι η νομοθεσία μας, οι παρεμβάσεις μας, η αντιεγκληματική πολιτική μας και η ποινική νομοθεσία μας όσον αφορά τα ναρκωτικά θα πρέπει να υιοθετήσουν την αρχή της πρόληψης, της ενημέρωσης, της μείωσης της διακίνησης των ναρκωτικών περισσότερο παρά της ποινικής, αυστηρής τιμωρίας. Δηλαδή στην Ευρώπη σήμερα το πνεύμα είναι σαφές. Δεν είναι υπέρ της αυστηροποίησης απλά των ποινών, αλλά είναι υπέρ της αρχής της ενημέρωσης, της πρόληψης και της μείωσης κατ’ αυτόν τον τρόπο της διακίνησης των ναρκωτικών. Αυτό δεν φαίνεται να περνάει μέσα από το κεφάλαιο 2 του νομοσχεδίου και –επιμένουμε σ’ αυτό- ειδικότερα θα πρέπει ρητά να προβλεφθεί από το νόμο και να μην παραβλέπεται και από τη νομολογία μας, ο πλημμεληματικός χαρακτήρας της διακίνησης από εξαρτημένο. Αυτή η διάταξη, αυτή η πρόβλεψη, αυτή η ρητή αναφορά θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρξει έτσι ώστε να μην έχουμε αυτό το φαινόμενο που νομολογιακά πλέον υιοθετείται, ώστε ακόμα και νέοι άνθρωποι σαφέστατα και αποδεδειγμένα εξαρτημένοι οι οποίοι κατηγορούνται για διακίνηση και οι οποίοι πιθανόν να είναι υπότροποι, όπως είναι τις περισσότερες φορές, καταδικάζονται με ποινές για κακουργήματα, φυλακίζονται, κρατούνται προσωρινά και οι ποινές που τους επιβάλλονται είναι εξοντωτικές. Αυτό, λοιπόν, θα πρέπει με κάποιον τρόπο να αρθεί. Δεν αναφερόμαστε, επαναλαμβάνω, σε καμμία περίπτωση διότι δεν είναι στις προθέσεις μας ούτε η μείωση των ποινών όσον αφορά τους εμπόρους και διακινητές των ναρκωτικών, επαναλαμβάνουμε, όμως, ότι δεν είναι δυνατόν να ισχυριζόμαστε ότι στην πατρίδα μας υπάρχουν πεντέμισι χιλιάδες έμποροι ναρκωτικών. Κάτι συμβαίνει και το τι συμβαίνει το είπαμε και επί της αρχής, το ξέρουμε και θα πρέπει να το προλάβουμε. Επειδή ο χρόνος είναι πολύ λίγος, θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα της πραγματογνωμοσύνης. Θετικό είναι ότι εισάγεται αυτός ο τρόπος της έγκυρης σε ένα μεγάλο ποσοστό διάγνωσης και διαπίστωσης του αν κάποιος είναι χρήστης ή ακόμα περισσότερο εξαρτημένος. Θα έλεγα, όμως, ότι πρέπει να συμπληρώσουμε αυτή τη διάταξη με τα εξής: Επειδή προβλέπουμε ότι όλες αυτές οι δομές οι οποίες θα εμπλακούν στο θέμα της πραγματογνωμοσύνης, της εξέτασης των συγκεκριμένων ατόμων είναι ανεπαρκείς, θα πρέπει να υπάρξει μία πρόβλεψη. Το Ο.ΚΑ.ΝΑ. ή το ΚΕ.Θ.Ε.Α. που έχουν μητρώα και έχουν μια έγκυρη άποψη για το αν κάποιος είναι χρήστης εξαρτημένος και μπορούν εάν υπάρχει πρόβλημα μ΄ αυτές τις δομές να ανταποκριθούν στη μεγάλη ζήτηση της πραγματογνωμοσύνης, θα πρέπει να εμπλακούν σ΄ αυτήν τη διαδικασία και ο Ο.ΚΑ.ΝΑ. και το ΚΕ.Θ.Ε.Α.. Το ένα, λοιπόν, είναι αυτό. Το δεύτερο, θα πρέπει η πραγματογνωμοσύνη να αφορά και πράξεις για τις οποίες κατηγορείται κάποιος και έχουν σχέση με το γεγονός ότι είναι εξαρτημένος. Για να το πω πιο συγκεκριμένα, θα πρέπει αυτές οι πραγματογνωμοσύνες να επεκτείνονται και σε περιπτώσεις που κάποιος διέπραξε π.χ. μια κλοπή και ο οποίος την κλοπή αυτή τη διέπραξε, ενώ ξέρουμε ή μπορεί να αποδειχθεί ή θα πρέπει να γίνει η πραγματογνωμοσύνη για να αποδειχθεί ότι είναι εξαρτημένος. Θα πρέπει, δηλαδή αυτή η πραγματογνωμοσύνη να επεκτείνεται και σε περιπτώσεις όπου διαπράττονται αδικήματα εξαιτίας του γεγονότος ότι ο συγκεκριμένος είναι εξαρτημένος και απ’ αυτό το γεγονός προέβη σ΄ αυτήν την παράνομη και καταλογιστέα πράξη. Όπως επίσης θα πρέπει να υπάρξει και μια δυνατότητα για μεγαλύτερα διαστήματα πριν από τη διάπραξη του αδικήματος, να διερευνάται η περίπτωση να είναι κάποιος εξαρτημένος. Υπάρχουν και επιστημονικοί τρόποι και η ιατρική επιστήμη έχει τη δυνατότητα να εξετάζει εάν κάποιος είναι εξαρτημένος ή αν κάνει χρήση μακροχρόνια. Διότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να φαλκιδευτεί ή να αλλοιωθεί το αποτέλεσμα όταν γίνεται εφάπαξ η εξέταση για να διαπιστωθεί αν κάποιος είναι χρήστης. Θα έλεγα, λοιπόν, ότι και υπέρ αυτού που κατηγορείται για ένα τέτοιο αδίκημα είναι σωστό να υπάρχει και να προβλέπεται η δυνατότητα διάγνωσης του αν είναι εξαρτημένος για χρονικό διάστημα που προηγείται της διάπραξης του αδικήματος αλλά και για την ασφάλεια της πραγματογνωμοσύνης, θα πρέπει αυτό να εξεταστεί. Εγώ όσον αφορά το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, δεν έχω άλλες παρατηρήσεις. Τελειώνω με τα άρθρα 15 και 16, τα οποία θεωρούμε ότι παρεμβαίνουν μ΄ αυτόν τον τρόπο τον αποσπασματικό και το μεταβατικό και επειδή θεωρούμε ότι, ναι μεν, αυτές οι διατάξεις λύνουν προσωρινά το υπαρκτό πρόβλημα των σωφρονιστικών καταστημάτων, θεωρούμε, όμως, ότι αυτές οι διατάξεις θα πρέπει να εξεταστούν μ΄ έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο, να προβλέπουν πάγιες ρυθμίσεις, γι’ αυτό το λόγο, λέω ότι αυτές τις διατάξεις δεν τις ψηφίζουμε. Κύριε Πρόεδρε, εγώ τελείωσα, θα ήθελα μόνο να ακούσω τον κύριο Υπουργό, να μας πει για τις τροπολογίες, οπότε στις δευτερολογίες μας θα μπορέσουμε να κάνουμε κάποιες παρατηρήσεις. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κύριε Ρήγα, έχετε εξαντλήσει και το χρόνο της δευτερολογίας σας. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, είναι αρκετά τα άρθρα. Σας ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής σαράντα ένας μαθητές και μαθήτριες και δυο συνοδοί-δάσκαλοι από το 41ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου. Τους καλωσορίζουμε. (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής) Ο κ. Γκιόκας έχει το λόγο για οκτώ λεπτά. ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Πριν μπούμε στην κατ’ άρθρον τοποθέτησή μας και πριν διατυπώσουμε τη γνώμη μας για τα επί μέρους άρθρα του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, θέλουμε να πούμε το εξής: Οι χθεσινές τοποθετήσεις του κυρίου Υπουργού επί της αρχής, μας δημιούργησαν σοβαρές ανησυχίες ιδιαίτερα όσον αφορά το ζήτημα της νομοθεσίας για τα ναρκωτικά. Και για τις εξαγγελίες του Υπουργού όσον αφορά τη χορήγηση υποκατάστατων στις φυλακές αλλά και για τις εξαγγελίες αν καταλάβαμε καλά όσον αφορά την ελάφρυνση των ποινών. Ιδιαίτερα δε, όταν υπάρχει σε ισχύ μια απόφαση-πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που κατά τη γνώμη μας είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, διότι θεωρούμε ότι οδηγεί σταδιακά στην αποποινικοποίηση, τουλάχιστον, της χρήσης ναρκωτικών και στο διαχωρισμό των ναρκωτικών σε σκληρά και μαλακά. Πολύ φοβούμαστε ότι θα οδηγηθούμε στην υιοθέτηση μοντέλων που απέτυχαν παταγωδώς σ΄ όσες χώρες εφαρμόστηκαν και οδήγησαν στην τεράστια αύξηση της χρήσης ναρκωτικών, της εξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες. Χαρακτηριστικά στην Ολλανδία είχαν αύξηση 250% τα τελευταία χρόνια. Για μας είναι πολύ σοβαρό το συγκεκριμένο ζήτημα. Είμαστε κάθετα αντίθετοι σ’ αυτές τις πρακτικές οι οποίες δημιουργούν κοινωνική ανοχή σ’ αυτό το φαινόμενο. Είναι άλλο ζήτημα το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, ιδιαίτερα οι χρήστες, θα πρέπει να έχουν ειδική αντιμετώπιση. Δεν πρέπει να έχουν προφανώς τη μεταχείριση που έχουν οι άλλοι ποινικοί κρατούμενοι. Θα πρέπει να οδηγούνται και να εντάσσονται σε θεραπευτικά προγράμματα, σε θεραπευτικά καταστήματα, τα οποία σήμερα κατά γενική ομολογία είναι παντελώς ανεπαρκή συν το γεγονός ότι η δικαστηριακή πρακτική με το σταγονόμετρο κάνει χρήση των δυνατοτήτων που προσφέρει ο νόμος. Αυτά σε σχέση με τις χθεσινές τοποθετήσεις του κυρίου Υπουργού. Στο κεφάλαιο Α: Διαφωνούμε με τα άρθρα 1 και 2 όχι φυσικά για την αναγκαιότητα να εκπονηθούν και να υλοποιηθούν αυτά τα προγράμματα, αλλά διαφωνούμε με την εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα, των διαφόρων μη κυβερνητικών οργανώσεων στην προώθηση αυτών των προγραμμάτων. Εμείς ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι πολλές φορές κάτω από το μανδύα των Μ.Κ.Ο. κρύβονται μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, κρύβονται προσπάθειες άντλησης ευρωπαϊκών πόρων, κρύβονται ακόμα και εγκληματικές ενέργειες και φυσικά δεν ισχύει για όλες τις Μ.Κ.Ο.. Εμείς υποστηρίζουμε τα προγράμματα αυτά να εκπονηθούν στα πλαίσια ενός δημόσιου φορέα που θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα που έχουν να κάνουν με κακοποιημένα και εγκαταλελειμμένα παιδιά, με παιδιά που ζουν σε επικίνδυνο οικογενειακό περιβάλλον. Επίσης, θέλω να πω ότι το νομοσχέδιο δεν κάνει κάποιο βήμα όσον αφορά στη δημιουργία όλων εκείνων των απαραίτητων δομών και υπηρεσιών για τη στήριξη και φιλοξενία αυτών των παιδιών που κατά γενική ομολογία τέτοιες δομές απουσιάζουν. Γίνεται ένα βήμα για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών αλλά και αυτό παραπέμπεται σε υπουργικές αποφάσεις για να λυθεί πιο συγκεκριμένα. Συμφωνούμε με την παράγραφο 1 του άρθρου 1 που αναφέρεται στην άσκηση επαγγέλματος που συνεπάγεται επαφή με παιδιά, όσον έχουν καταδικαστεί για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας. Εμείς υποστηρίζουμε την ανάγκη επέκτασης αυτής της παραγράφου και σε όσους απασχολούν ως εργοδότες ανήλικα παιδιά με διάφορους τρόπους. Εκεί είναι το μεγάλο πρόβλημα στους χώρους δουλειάς επειδή έχετε που έχετε νομιμοποιήσει με την πολιτική σας την ανήλικη εργασία, τουλάχιστον, πάρτε κάποια μέτρα προκειμένου να προστατευθούν αυτά τα παιδιά. Ζητούμε, λοιπόν, την επέκταση της συγκεκριμένης παραγράφου και σ΄ όσους εργοδότες απασχολούν ή επιθυμούν να απασχολήσουν ανήλικα παιδιά, δεκαπεντάχρονα, δεκαεξάχρονα με διάφορους τρόπους. Συμφωνούμε με τα άρθρα 3,4,5, με την επισήμανση βέβαια όπως είπαμε και χθες ότι είναι αυταπάτη να περιμένει κάποιος ότι μόνο με την ένταση της ποινικής καταστολής θα αντιμετωπισθεί το πρόβλημα, αν δεν δοθεί βάρος στην πρόληψη, στην ψυχική και κοινωνική αποκατάσταση αυτών των παιδιών, στην στήριξη της οικογένειας και κατά τη γνώμη μας το Ποινικό Δίκαιο πρέπει να αξιοποιείται όχι όμως σαν υποκατάστατο της κοινωνικής πολιτικής που αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει. Συμφωνούμε με τα άρθρα 6,7 και 8 που αφορούν τις δικονομικές διατάξεις και την εκδίκαση των σχετικών υποθέσεων. Το άρθρο 10, αν και αναφέρεται ότι στόχο έχει να καταπολεμήσει τους μεγάλους έμπορους ναρκωτικών, θεωρούμε ότι έχει πολλά προβλήματα λόγω αοριστίας πολλών εννοιών που περιλαμβάνει και που δημιουργούν προβλήματα ασάφειας. Όπως επίσης κατά τη γνώμη μας είναι προβληματική η συσχέτιση της πράξης του άρθρου 10 με την πρόκληση σημαντικών βλαβών, ή η αναφορά σε ναρκωτικά που βλάπτουν τα μέγιστα την υγεία. Δεν συμφωνούμε μ΄ έναν τέτοιο ποιοτικό διαχωρισμό μεταξύ λιγότερο ή περισσότερο βλαπτικών ναρκωτικών. Με το άρθρο 12, που αναφέρεται στην ευθύνη νομικών προσώπων συμφωνούμε. Πιστεύουμε όμως ότι όλες οι διοικητικές κυρώσεις που αναφέρονται στο συγκεκριμένο άρθρο και όχι μόνο αυτή που αναφέρεται στη διάλυση του νομικού προσώπου πρέπει να επιβάλλονται από τα δικαστήρια με την προβλεπόμενη διαδικασία των δικαστηρίων και όχι από έναν προϊστάμενο μιας διεύθυνσης του Υπουργείου Οικονομικών, γιατί θεωρούμε ότι αυτή η ρύθμιση ανοίγει άλλους δρόμους, ανοίγει δρόμους για πιέσεις και για συναλλαγές άλλου είδους. Τα μέτρα μείωσης του χρόνου παραμονής στις φυλακές που προβλέπονται στα άρθρα 15,6, και 17 α) της υπό όρον απόλυσης β) της μετατροπής της ποινής, γ) της μερικής εφαρμογής και στους κρατούμενους για παράβαση της νομοθεσίας περί ναρκωτικών του γενικού κανόνα των 3/5 έκτισης της ποινής για την υπό όρον απόλυση ακόμη και αν, πράγματι, οδηγήσουν στην αποφυλάκιση κάποιων κρατουμένων, δεν θα έχουν καμμιά αξία αν δεν συνδυαστούν με μέτρα γενναίας ενίσχυσης των αποφυλακισμένων απεξάρτησης των χρηστών. Κάναμε συγκεκριμένες προτάσεις στη χθεσινή συζήτηση και δεν θα τις επαναλάβω. Για μας συνεπώς τα μέτρα αυτά είναι ανεπαρκή όχι μόνο εξ αιτίας του ad hoc χαρακτήρα τους, αλλά και γιατί δεν συνοδεύονται από τέτοια μέτρα στήριξης των κρατουμένων, των αποφυλακισμένων, δεν συνοδεύονται με μέτρα πραγματικής βελτίωσης των συνθηκών στα καταστήματα κράτησης, δεν συνοδεύονται με κατοχύρωση όλων εκείνων των δικαιωμάτων που προβλέπει ο Σωφρονιστικός Κώδικας. Όπως επίσης και η μείωση, τυχόν, προσωρινής κράτησης των υποδίκων από δεκαοκτώ σε δώδεκα μήνες που αφ’ ενός μειώνει την εμβέλεια του μέτρου και είναι θετικό όμως αν δεν συνδυαστεί με τη λήψη μέτρων για την ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης και τη γρήγορη εκδίκαση των υποθέσεων θα αποβεί αναποτελεσματική. Ειδικά για το άρθρο 17, θα μπορούσε να καθιερωθεί η γενική εφαρμογή του μέτρου των 3/5. Συμφωνούμε με τα άρθρα 19, 20 και 21, δεν συμφωνούμε με τα άρθρα 23 και 24, που αναφέρονται στη «ΘΕΜΙΣ» κατασκευαστική και γενικότερα με το όλο θεσμικό πλαίσιο για την λειτουργία της συγκεκριμένης εταιρείας, όπως επίσης δεν συμφωνούμε και με τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που βέβαια δεν συμπεριλαμβάνεται στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο όμως στην τοποθέτησή σας και στην επιτροπή, είπατε ότι η νέα ανέγερση φυλακών προχωράει με τη συγκεκριμένη διαδικασία. Τέλος, διαφωνούμε με το άρθρο 25 δεν θεωρούμε ότι η προϋπηρεσία είναι από μόνη της επαρκές προσόν για την επιλογή σε θέσεις κρίσιμες όπως είναι εκείνες των αρχιφυλάκων και υπαρχιφυλάκων των καταστημάτων κράτησης. Ειδικά σ΄ αυτές τις θέσεις, το προσωπικό χρειάζεται να έχει υψηλού επιπέδου εκπαίδευση και ειδίκευση και βέβαια χρειάζεται να καλυφθούν όλα τα κενά που υπάρχουν όσον αφορά το προσωπικό στα καταστήματα κράτησης. Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ο κ. Κουράκης έχει το λόγο για οκτώ λεπτά. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε. Κατ΄ αρχάς κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να πούμε για την 757 ότι δεν έχουν υιοθετηθεί στο βαθμό που συμπεριλάβατε στο παρόν νομοσχέδιο τα χαμηλά όρια ποινής, περιμένουμε στο μέλλον να υλοποιηθεί η 757 όσον αφορά τα όρια της ποινής γιατί γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι σήμερα στη χώρα μας, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης, έχουμε μια αυστηροποίηση των ποινών. Ήθελα να επισημάνω μια αντίφαση. Η αντίφαση είναι η εξής: Στο δελτίο το οποίο έχει βγει στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης στις 19 Νοεμβρίου και το οποίο στάλθηκε μάλιστα και στα σωφρονιστικά καταστήματα, στο εδάφιο που αναφέρεται στις πειθαρχικές ποινές, αναφέρονται επί λέξει δυο πράγματα. Πρώτον ότι καταργείται το καθεστώς της αθροιστικής μέτρησης των ποινών και δεύτερον πάμε για τη συγχώνευση. Το πρώτο δεν ισχύει. Δηλαδή θα ήθελα να υπάρχει μια αντιστοίχιση ανάμεσα σ΄ αυτό που υποσχεθήκατε και κυκλοφορήσατε με το άρθρο 22 στο οποίο δεν φαίνεται καθόλου. Φαίνεται η συγχώνευση, όπως την επιχειρείτε αλλά δεν φαίνεται καθόλου ότι καταργείτε το καθεστώς της αθροιστικής μέτρησης. Και νομίζω ότι για να είμαστε συνεπείς σε σχέση μ΄ αυτά που λέμε και αυτά που κάνουμε στο τέλος, επειδή είναι και γραπτό κείμενο, στην ιστοσελίδα είπα, του Υπουργείου Δικαιοσύνης, θα έπρεπε να καταργηθεί το καθεστώς της αθροιστικής προσμέτρησης των ποινών και εν πάση περιπτώσει όταν γίνεται συγχώνευση αυτή να μην υπερβαίνει ένα όριο οροφής. Παραδείγματος χάρη, σύμφωνα με τη δική μας τροπολογία, δεν μπορεί σε περίπτωση συμψηφισμού αυτό να φθάσει πάνω από το μισό του χρόνου της διαγραφής της βαρύτερης ποινής. Νομίζω ότι έχει νόημα όπως επίσης θα πρέπει να σκεφθούμε πολύ σοβαρά γιατί θα έπρεπε να στερούνται του ευεργετικού δικαιώματος της κατάρτισης ή της εργασίας, όταν υπάρχει μια πειθαρχική ποινή. Εμείς εκτιμούμε ότι δεν πρέπει ούτε η κατάρτιση, ούτε η εργασία να σχετίζεται με ένα πειθαρχικό παράπτωμα. Νομίζω ότι είναι άδικο και πέραν των άλλων είναι και αναποτελεσματικό. Θα ήθελα επίσης σ΄ αυτά που είπατε ότι θα κάνετε δεκτά, γιατί είδα χθες ότι το προσέξατε με ιδιαίτερη σημασία, τη μείωση του ποσού των 3 ευρώ αν είναι δυνατόν στο 1 ευρώ. Γιατί σας λέω ότι τελικώς ωφελούνται μόνο αυτοί που έχουν χρήματα γιατί το ποσό είναι μεγάλο και δεν μπορώ να διανοηθώ, κύριε Υπουργέ, ότι χρησιμοποιείται αυτός ο τρόπος για να έχουμε έσοδα στον κρατικό προϋπολογισμό. Δεν είναι το καταλληλότερο κοινωνικό στρώμα για να πάρουμε έσοδα για τον κρατικό προϋπολογισμό. Νομίζω ότι η μείωση από τα 3 στο 1 ευρώ είναι ρεαλιστική και τείνει να είναι δίκαιη στο βαθμό που εκτιμούμε εμείς ότι έπρεπε να πάει προς το μηδέν. Σχετικά με τα υπόλοιπα θα έλεγα ότι η εναρμόνιση με την 757 που ανέφερα προηγουμένως την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης του Συμβουλίου Υπουργών είναι ότι το 23α και το 23 είναι έξω από τα πλαίσια αυτής της απόφασης. Μιλάμε για μια πολύ μεγάλη αυστηροποίηση ποινών η οποία είναι έξω απ’ αυτό το πνεύμα. Επιπλέον, κύριε Υπουργέ, χθες μιλώντας για το άρθρο 16 σας το είπα και ιδιαιτέρως προηγουμένως, αναφέρεται στην υπό όρον απόλυση μόνο για τα πλημμελήματα. Και τότε μου είπατε ότι ένα που είναι κακούργημα ας χρησιμοποιήσει το άρθρο 15 για την μετατροπή και την εξαγορά. Στο άρθρο 15, στην πρώτη παράγραφο στο τέλος αναφέρεται ότι αφορά τις ποινές που δεν υπερβαίνουν τα πέντε χρόνια φυλάκισης. Νομίζω ότι αυτή η λέξη «φυλάκιση», η οποία σχετίζεται με τα πλημμελήματα, είναι απαγορευτική για τους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν καταδικαστεί με πράξεις επιβαρυντικές, όπως τα λέμε «κακουργήματα». Εκτιμούμε ότι θα ήταν δίκαιο η λέξη «φυλάκιση» να απαλειφθεί από την πρώτη παράγραφο του άρθρου 15, έτσι ώστε να μπορούν να μετακινούνται τα άτομα, τα οποία δεν απολύονται με την υφ’ όρον απόλυση και δεν τους περιλαμβάνει στο άρθρο 15 και να χρησιμοποιούν τη μετατροπή της ποινής τους. Νομίζω ότι είναι λογικό να ευνοηθούν απ’ αυτήν τη ρύθμιση, γιατί γνωρίζετε καλύτερα από εμένα, εγώ δεν είμαι νομικός, ότι υπάρχουν κρατούμενοι, οι οποίοι έχουν δικαστεί από το τριμελές εφετείο κακουργημάτων και έχουν ποινές κάτω από πέντε χρόνια, αλλά δεν χαρακτηρίζονται ως πλημμελήματα. Ο νομοθέτης έκρινε ότι δεν είναι τόσο βαρύ το αδίκημά του και μπορεί να αντιμετωπιστεί με μία πλημμεληματική ποινή κάτω των πέντε χρόνων. Αυτοί όμως που έχουν καταδικαστεί από τριμελές εφετείο κακουργημάτων χαρακτηρίζουν την πράξη τους ως κακούργημα, άρα δεν ωφελούνται καθόλου. Γι’ αυτό λέω ότι στο άρθρο 16 η λέξη «πλημμέλημα» αποκλείει μια μεγάλη κατηγορία που, με κάποιους πρόχειρους υπολογισμούς, αφορά περίπου χίλιους οκτακόσιους κρατούμενους –επαναλαμβάνω- για πλημμεληματικές πράξεις, οι οποίες όμως έχουν επιβληθεί από κακουργιοδικεία. Νομίζω ότι μπορούμε να απαλείψουμε τη λέξη «πλημμελήματα» στο άρθρο 16, όπως και την πολύ σημαντική λέξη «φυλάκιση» στο άρθρο 15. Θα είναι πολύ πιο δίκαιο. Τώρα, για το άρθρο 16, για την υφ΄ όρον απόλυση, ανέφερα και χθες –το επαναλαμβάνω και τώρα γιατί είμαστε στο τελικό στάδιο- ότι είναι μια αναγκαία ρύθμιση και θα έπρεπε να αφορά και τους ανήλικους και επιπλέον να έχει ένα μόνιμο χαρακτήρα για τους ενήλικους και να μην είναι έκτακτη. Έτσι, λοιπόν, θα λέγαμε, σύμφωνα με την τροπολογία, την οποία έχουμε καταθέσει εμπροθέσμως, ότι καταδικασθένες για κακούργημα, οι οποίοι ήταν ανήλικοι κατά την τέλεση της πράξης, απολύονται με την υφ΄ όρον απόλυση, εφόσον έχουν εκτίσει, ή εκτίουν, τα 2/5 της ποινής τους. Σχετικά με την προφυλάκιση, ορθώς είπατε ότι είναι ένα μόνιμο μέτρο –δεχόμαστε βεβαίως ότι δεν είναι έκτακτο- το οποίο όμως δεν μπορεί να υπερβαίνει τους δώδεκα μήνες, εκτός από ορισμένες εξαιρέσεις. Αυτές, όμως, οι εξαιρέσεις, κύριε Υπουργέ, πολύ φοβόμαστε ότι είναι τόσες πολλές που στην πραγματικότητα υπάγονται πάρα-πάρα πολλά αδικήματα σ’ αυτές και τελικώς αυτοί οι άνθρωποι θα παραμείνουν δεκαοκτώ μήνες. Είναι μια προκαταβολή ποινής, την οποία δεν δικαιούται κανείς, αν δεν δικαστεί από το δικαστήριο. Όσον αφορά το άρθρο 19, νομίζουμε ότι η αναπηρία 67% πραγματικά είναι ένα καλό μέτρο κι εμείς έχουμε βάλει μια πρόταση για επέκταση –το δεχθήκατε νομίζω αυτό- βαριάς μορφής καρκινοπάθειες, επιπλέον όλων των άλλων, αν και ο καρκίνος –σαν γιατρός μιλάω τώρα- δεν έχει πολλές ελαφριές περιπτώσεις. Δεν μπορεί κανείς να ξέρει πότε θα αρχίσει μια επιταχυνόμενη διαδικασία ενός νεοπλάσματος. Σχετικά τώρα με τις ημέρες της άδειας –νομίζω ότι είναι κάτι που αφορά όλους τους κρατούμενους- είπατε να μη σπεύσουμε σε πλειοδοσία. Δεν πρόκειται για πλειοδοσία. Νομίζω ότι αν τις πέντε μέρες που υπάρχουν τώρα τις κάνουμε επτά, είναι κάτι απολύτως ρεαλιστικό. Άλλωστε, γνωρίζετε καλύτερα από εμένα ότι η άδεια βοηθά σε μια επανένωση με την οικογένεια, επανένωση με την κοινωνία, έτσι ώστε –όταν τελικά κάποιος αποφυλακιστεί- να μπορεί πολύ πιο εύκολα να προσαρμοστεί σε μια νέα πραγματικότητα. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Ελάχιστο χρόνο θα χρησιμοποιήσω ακόμη, κύριε Πρόεδρε. Επιπλέον, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα το εξής: Αυτήν τη στιγμή βιώνουμε ένα αναχρονιστικό και προσβλητικό καθεστώς της ενδοσωματικής έρευνας. Έχουμε καταθέσει, κύριε Υπουργέ, μια τροπολογία, ώστε να καταργηθεί η ενδοσωματική έρευνα σε κάθε περίπτωση. Είναι εξευτελιστική για την προσωπικότητα κάθε ανθρώπου και νομίζουμε ότι υπάρχουν άλλοι τρόποι, ώστε να διασφαλιστεί ο έλεγχος αυτών που μπαίνουν στη φυλακή, των αντικειμένων και άλλων ή ουσιών, αλλά σε καμμία περίπτωση με ενδοσωματική έρευνα. Νομίζουμε ότι είναι εξευτελιστικό και για τις γυναίκες και για τους άνδρες και για κάθε άνθρωπο αυτό το στοιχείο. Είναι στιγμή που, επειδή νομίζουμε ότι είναι προσβολή της αξιοπρέπειας, έχουμε καταθέσει σχετική τροπολογία στο άρθρο 23 παράγραφο 6 του Σωφρονιστικού Κώδικα, λέγοντας να καταργηθεί η ενδοσωματική έρευνα σε κάθε περίπτωση. Επίσης έχουμε καταθέσει τροπολογία για το Σωφρονιστικό Κώδικα που λέει ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αμφισβητείται το δικαίωμα του κάθε κρατούμενου να ενημερώνεται με εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Και προφανώς δεν μπορεί να εννοηθεί καμμία μορφή λογοκρισίας περιορίζοντας το δικαίωμα του κρατούμενου στην ενημέρωση. Μια άλλη διάταξη, την οποία δεν ξέρω πώς την αντιμετωπίζετε –γιατί δεν ακούστηκε ιδιαίτερα- είναι το δικαίωμα του κρατούμενου να διατηρεί στο κελί του ηλεκτρονικό υπολογιστή. Νομίζουμε ότι το δικαίωμα των κρατουμένων στις νέες τεχνολογίες, όσον αφορά τη γραφή και την ανάγνωση, είναι αδιαμφισβήτητο. Κανείς δεν έχει τιμωρηθεί για να γράφει μόνο με το χέρι. Επιπλέον, θα λέγαμε ότι η εκμάθηση ηλεκτρονικού υπολογιστή είναι ένα επιπλέον εφόδιο στην κοινωνική του επανένταξη μετά το τέλος του εγκλεισμού. Υπάρχουν χώρες, όπου οι κρατούμενοι έχουν υπολογιστή και δεν μιλάω για σύνδεση με το ίντερνετ, μιλάω μόνο για έναν προσωπικό υπολογιστή. Αυτό είναι και εφόδιο και δίνεται η δυνατότητα να επικοινωνεί με τις νέες τεχνολογίες. Δεν έχουμε να φοβηθούμε απολύτως τίποτα αν εισαχθεί ένα τέτοιο μέτρο. Δεν είναι ριζοσπαστικό, απλά είναι υποβοηθητικό μιας ολόκληρης διαδικασίας, που όπως είπα βοηθά και στην κοινωνική επανένταξη. Ακόμη, είχαμε αναφέρει –και αναπτύξαμε και το σκεπτικό αυτό και στην επιτροπή- ότι εκείνοι οι κρατούμενοι, οι οποίοι βρίσκονται στις φυλακές όχι για εγκλήματα του νόμου περί ναρκωτικών, αλλά εξαιτίας της εξάρτησής τους διαπράττοντας άλλα αδικήματα –κλοπές και άλλα- θα μπορούσαν να τύχουν του ευεργετικού μέτρου της αναγνώρισης ότι είναι χρήστες, με μια διαδικασία την οποία έχετε προτείνει. Νομίζω ότι μπορεί να επεκταθεί και σ΄ όλους όσους βρίσκονται σ’ αυτήν την κατηγορία και βεβαίως να αναγνωρίζεται ως ελαφρυντική περίσταση κατά την επιμέτρηση της ποινής κάποιος, ο οποίος συμμετέχει και ολοκληρώνει ένα εγκεκριμένο θεραπευτικό πρόγραμμα απεξάρτησης. Τέλος, θα ήθελα να ασχοληθούμε κάποια στιγμή στο μέλλον, κύριε Υπουργέ, με δύσκολα ζητήματα, όπως είναι τα ζητήματα των συνθηκών κράτησης των πολιτικών κρατουμένων σε υπόγεια και σε απομόνωση. Νομίζω ότι δεν πρέπει να συγχέουμε καθόλου –όχι μόνο γι’ αυτήν την κατηγορία των κρατουμένων, αλλά για κάθε κρατούμενο- αν συμφωνούμε ή όχι με το αδίκημα που έχει διαπράξει, αν εμείς θα το κάναμε ή όχι στη θέση του, αν θα χρησιμοποιούσαμε αυτόν τον τρόπο διεκδίκησης ή όχι ή αγανάκτησης, με το δικαίωμα στο σεβασμό του κάθε κρατουμένου. Κάποια στιγμή νομίζω ότι θα πρέπει να ασχοληθούμε με τα υπόγεια, όπως είπα, των φυλακών Κορυδαλλού και την απομόνωση των πολιτικών κρατουμένων. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ολοκληρώστε, κύριε Κουράκη, για να κρατήσετε και χρόνο από τη δευτερολογία σας. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Δεν θυμάμαι αν ανέφερα προηγουμένως –μέσα σ΄ όλα αυτά γιατί είναι πάρα πολλά- και το δικαίωμα της χρηματικής μείωσης από τα 3 ευρώ όσο γίνεται λιγότερο και για τους μη έχοντες τη δυνατότητα, απόρους, το ποσό αυτό να είναι μηδενικό. Νομίζω ότι μπορείτε πολλά απ’ αυτά να τα κάνετε δεκτά, έτσι ώστε να έχουμε ένα καλύτερο νομοσχέδιο. Προφανώς, θα ακολουθήσουν και άλλα. Νομίζω ότι είναι μια καταπληκτική ευκαιρία αυτήν τη στιγμή να προχωρήσουμε. Ξέρετε, ο κ. Κουβελάκης έμεινε ως ο Υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος έκανε τις περισσότερες μεταρρυθμίσεις στο δικαιικό μας σύστημα. Θα θέλαμε –φαντάζομαι όλοι οι συνάδελφοι σ’ αυτήν τη Βουλή- εσείς να είστε ένας Υπουργός που μ΄ αυτό και με τα άλλα νομοσχέδια θα έχετε προχωρήσει πολύ περισσότερο αυτό το ζήτημα του σωφρονιστικού συστήματος –και όχι μόνο- αλλά και του ζητήματος της δικαιοσύνης στο σύνολό του. Νομίζω ότι αποτελεί τιμή για όλη τη Βουλή να λένε ότι και ο Χατζηγάκης ξεπέρασε τον Κουβελάκη, όσον αφορά τις ρυθμίσεις, τη γενναιότητα και την προοδευτικότητα γύρω απ’ αυτά τα ζητήματα. Σας ευχαριστώ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ευχαριστώ πολύ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε τον κ. Κουράκη. Το λόγο έχει ο κ. Βορίδης για οκτώ λεπτά. ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αφού ακούσαμε τη συνδικαλιστική εκπροσώπηση των κρατουμένων, τώρα έχει έλθει η ώρα να ακούσουμε και το πώς θα αντιμετωπιστεί το έγκλημα, υπό την έννοια ότι εξαιρετικά είναι όλα αυτά –εγώ αντιλαμβάνομαι ότι η Κυβέρνηση βρίσκεται σ΄ έναν ανοικτό διάλογο με τους εκπροσώπους των κρατουμένων, δηλαδή τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., καταλαβαίνω και τη συνδικαλιστική αγωνία από μια πλευρά- αλλά πρέπει κάπως μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα να καταλάβουμε ότι αυτήν τη στιγμή, κυρίως και πρωτίστως, όταν μιλάμε για σωφρονιστικό σύστημα, όταν μιλάμε για Ποινικό Κώδικα, όταν μιλάμε για Ποινική Δικονομία, όταν μιλάμε για τον Κώδικα περί ναρκωτικών, μιλάμε για αντεγκληματική πολιτική. Δεν μιλάμε για το πως κάποιος θα περνάει καλύτερα, αφού έχει διαπράξει ένα έγκλημα παρά μόνο εάν αυτό εντάσσεται στα πλαίσια μιας αναμορφώσεως. Αυτό δεν είδαμε να ακούγεται καθόλου. Βεβαίως, εγώ δεν έχω γνωρίσει κανέναν από την εμπειρία μου και την επαγγελματική ο οποίος να θέλει να εκτίει φυλακή. Δε γνωρίζω κανέναν, μα κανέναν. Στην καλύτερη φυλακή να τον βάλεις, προφανώς θέλει να βγει. Αυτό είναι αυτονόητο. Γιατί; Γιατί η φυλάκιση είναι ποινή. Προφανώς πρέπει να είναι κάτι κακό και προφανώς, πρέπει να γίνεται αντιληπτό ως κάτι κακό. Δεν μπορεί την ποινή να την μετατρέψουμε σε καλό, διότι τότε δεν υπάρχει πια ποινικό σύστημα. Επομένως, λοιπόν, σ΄ αυτά εισαγωγικώς, θεωρώ ότι η Κυβέρνηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μας έχει αποκαλύψει τις πραγματικές της προθέσεις. Εν μέσω εξάρσεως της εγκληματικότητος, εν μέσω αυτού του χαμού, κυριολεκτικά, που γίνεται μέσα στην κοινωνία από την πλευρά και της βαριάς, αλλά και της ελαφρότερης εγκληματικότητος, η Κυβέρνηση είπε πώς πρέπει να το αντιμετωπίσει. Θα ελαφρύνει τις ποινές, θα κάνει ηπιότερη την ποινική καταστολή και θα δώσει και ένα μήνυμα σ΄ όλους ότι σε τελευταία ανάλυση και αν εγκληματούν, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Όσο βαρύ και να είναι το έγκλημά τους, θα κάνουν ίσως λίγα χρόνια στη φυλακή. Και επειδή θα είναι και γεμάτες και δεν θα έχουμε άλλες, θα έρθει μετά από τρία ή τέσσερα χρόνια, θα τις αποσυμφορήσει εκ νέου, αφήνοντας τους εγκληματίες να συνεχίσουν απρόσκοπτα την εγκληματική τους δραστηριότητα. Ποιο είναι το γενικό προληπτικό μήνυμα αυτής της συζητήσεως σήμερα; Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνουμε σ΄ όσους θέλουν να εγκληματήσουν, σε όσους σκέφτονται να παραβούν το νόμο; Εγώ να σας καταλάβω, να καταλάβω τι είναι αυτό το οποίο εισέπραξε σήμερα ο πολίτης. Μπορούν να εγκληματούν. Σε τελευταία ανάλυση, δε θα κακοπεράσουν κιόλας και εν πάση περιπτώσει, σύντομα θα συνεχίσουν την εγκληματική τους δραστηριότητα, μετά από μια μικρή παρένθεση στη φυλακή. Αυτή είναι η ξεκάθαρη δηλωθείσα πρόθεση της Κυβερνήσεως και βεβαίως, των συνδικαλιστικών εκπροσώπων των κρατουμένων. Τώρα στα συγκεκριμένα. Θα ψηφίσουμε τα άρθρα 1, 2 και 3, τα οποία ουσιαστικά είναι άρθρα για την προστασία των παιδιών. Θα καταψηφίσουμε το άρθρο 4. Θα καταψηφίσουμε το άρθρο 4, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γιατί είπαμε ότι θεωρούμε ότι δεν είναι δυνατόν αυτός που προωθεί σε πορνεία ανήλικο να τιμωρείται με την επιεική -κατά τη γνώμη μας- και ελαφριά ποινή των πέντε με δέκα χρόνων φυλακίσεως. Χρειάζεται βαρύτερη ποινή. Η άποψή μου είναι ότι θα έπρεπε να επιβάλλεται γι’ αυτούς που προωθούν στη πορνεία ανηλίκους η ποινή της ισοβίου καθείρξεως. Αν, όμως, τη βρίσκετε πολύ αυστηρή, τουλάχιστον δέκα με είκοσι χρόνια φυλακή. Το αυτό και για εκείνον ο οποίος επιχειρεί να συναντήσει ανήλικο μέσα από το διαδίκτυο. Δεν είναι πλημμεληματική αυτή η πράξη. Θα έπρεπε να έχει άλλο χαρακτήρα, κακουργήματα. Θα ψηφίσουμε το άρθρο 6. Επομένως τα άρθρα 4 και 5 τα καταψηφίζουμε. Το άρθρο 6 για τις τροποποιήσεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας θα υπερψηφίσουμε, όπως θα υπερψηφίσουμε και τα άρθρα 7, 8 και 9. Εδώ, επιτρέψτε μου πάλι να διακρίνω μια αντινομία. Από τη μια μεριά, η Κυβέρνηση έρχεται στον Κώδικα περί ναρκωτικών και, πράγματι, καθιστά υπό μια έννοια βαρύτερη την ποινική μεταχείριση, διευρύνει το αξιόποινο, μιλά για τη μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών που την καθιστά επιβαρυντική περίσταση. Καλά κάνει και υπ΄ αυτήν την έννοια, θέτει το ζήτημα των ισοβίων γι’ αυτούς που κατέχουν ή εμπορεύονται μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών και εκεί είμαστε υπέρ, όπως και στο 11. Στο 12, ευθύνη νομικών προσώπων για την παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών, είπαμε ότι δεν μπορεί να είναι τόσο ελαφριές οι διοικητικές κυρώσεις, να κρίνεται εάν θα αφαιρέσουμε προσωρινά την άδεια λειτουργίας ενός καταστήματος, μόνο και μόνο μ΄ αυτή, δηλαδή, την αίρεση, παρ΄ότι θα έχει εμπλακεί σε παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών. Θεωρούμε, δηλαδή, ότι είναι επιεικής η ρύθμιση εδώ και δεν μπορούμε να την ψηφίσουμε. Το 13 και το 14 θα τα ψηφίσουμε. Δεν θα ψηφίσουμε, βεβαίως, το 15. Κύριε Υπουργέ, θερμή παράκληση, τις έχουμε πει τις αντιρρήσεις μας. Δεν επιμένω στο να με παρακολουθείτε. Ξέρετε ότι εγώ είμαι χαλαρός σ΄ αυτά τα πράγματα. Μόνο σ΄ ένα σημείο θέλω να δώσετε βάση. Κοιτάξτε στο άρθρο 15, εγώ θα το επαναλάβω -το είπαμε και στην επιτροπή- ότι κατά τη γνώμη μου, από τη στιγμή που επιβάλλεται συνολική ποινή και από τη στιγμή που η συνολική ποινή απαρτίζεται εν μέρει από καθείρξεις και εν μέρει από φυλακίσεις, εφόσον δίνετε τη δυνατότητα της μετατροπής, θα έπρεπε να δώσετε τη δυνατότητα της μετατροπής και στις ποινές φυλακίσεως, αφού αναλυθούν, δηλαδή, μετά τη συγχώνευση. Αφού αναλυθούν, μην το συνδέσετε με το ότι η βαρύτερη είναι η ποινή καθείρξεως άνω των πέντε ετών. Γιατί; Διότι επαναλαμβάνω ότι το σκεπτικό ούτως ή άλλως της επιβολής συνολικής ποινής είναι ευνοϊκό για τον καταδικασθέντα. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Να βγει η λέξη «φυλάκιση». ΜΑΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Ναι, εκεί θα συμφωνήσω με τον κ. Κουράκη. Εγώ θα πω το εξής, ότι… ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Μέχρι πέντε χρόνια συγχώνευση. ΜΑΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Μέχρι πέντε χρόνια συγχώνευση. Και μάλιστα, εγώ θα σας έλεγα πως σωστά, η βαρύτερη δεν υπερβαίνει τα πέντε έτη, εγώ δεν θα πω φυλάκισης. Όχι, εγώ δεν λέω αυτό, αλλά εγώ λέω και βαρύτερη. Διότι μπορεί να έχει κάποια ποινή καθείρξεως, για να πούμε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα, επτά έτη και τρία έτη φυλάκιση και δύο έτη φυλάκιση. Δηλαδή, κάποιος καταδικάζεται, σε τελευταία ανάλυση, για ένα κακούργημα και για δύο πλημμελήματα. Κανονικά, η όλη φιλοσοφία της συνολικής είναι να του δώσει τη δυνατότητα μιας ευμενέστερης ποινής, δηλαδή, να μην βαρύνει υπερβολικά. Εσείς λέτε «Εγώ δέχομαι τα πλημμελήματα να τα εξαγοράζει, ακόμα και αυτά τα οποία, κατ΄αρχάς, δεν μετατρέπονται, δηλαδή, αυτά που είναι από τρία έως πέντε έτη». Προσέξτε τώρα ποιο είναι το παράδοξο στη ρύθμιση αυτή. Έτσι όπως είναι διατυπωμένο, που λέτε ότι δεν υπερβαίνει τα πέντε έτη φυλάκισης, μπορεί να έχετε μια συνολική ποινή εννέα ετών η οποία απαρτίζεται από την επτάχρονη κάθειρξη, συν ένα χρόνο από τη φυλάκιση, συν άλλον ένα χρόνο από τη φυλάκιση. Εννέα έτη. Αυτός, όμως, αν ήθελε, θα μπορούσε εκείνη τη στιγμή να πει: «Δώστε μου τη δυνατότητα να εξαγοράσω τα δύο χρόνια και τα τρία χρόνια», που δεν θα μπορούσε στο δικαστήριο να το πει, γιατί δεν ήταν μετατρέψιμα τα τρία και τα τέσσερα εκείνη τη στιγμή. Άρα, αυτά τα δύο έτη που θα μπορούσε να είναι μετατρέψιμα, επειδή έχουμε την υπέρβαση αυτή, δεν μπορεί. Εγώ λέω: Αφήστε την ποινή της καθείρξεως, όποια είναι, να την εκτίσει, αλλά δώστε τη δυνατότητα όλες τις πλημμεληματικές, που είναι και ήσσονος απαξίας, να τις μετατρέψει. Αυτή είναι η θέση μου. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Και θεωρώ ότι μπορείτε να το κάνετε αυτό. Διότι, πραγματικά, και σε επίπεδο αντιεγκληματικής πολιτικής, που εμένα με νοιάζει ιδιαιτέρως, τι του δίνουμε τη δυνατότητα να εξαγοράσει; Ήσσονος απαξίας πράξεις. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Και κατά συγχώνευση πάνω από πέντε χρόνια; ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Και πάνω από πέντε χρόνια, εγώ λέω «ναι». Και κατά συγχώνευση πάνω από πέντε χρόνια, δώστε του τη δυνατότητα να εξαγοράσει ποιες; Να εξαγοράσει τις πλημμεληματικές. Εγώ δεν είμαι εκεί στη γραμμή του κ. Κουράκη, γιατί μπορεί να έχω μια ποινή, λόγου χάρη, πενταετούς κάθειρξης, οριακή. Εγώ λέω τις ποινές που αφορούν πλημμελήματα, όποιες και αν είναι αυτές, ακόμα και αν είναι στα τέσσερα χρόνια, ακόμα και αν είναι στα πέντε χρόνια και ακόμα και αν είναι συνολική και είναι πάνω από πέντε χρόνια, δώστε του τη δυνατότητα. Γιατί; Γιατί αφορούν αδικήματα ήσσονος απαξίας. Αυτή είναι η σκέψη μου εδώ. Επειδή το ρολόι τρέχει και είναι αμείλικτο, το άρθρο 16 δεν θα το ψηφίσουμε για τους λόγους που έχουμε πει, όπως δεν θα ψηφίσουμε τα άρθρα 17 και 18. Ως προς το 18, επιτρέψτε μου, κύριε Υπουργέ, δεν ξέρω αν σας έχει διαφύγει αυτό, αλλά κατά τη γνώμη μου, εδώ είναι πολύ μεγάλο το ζήτημα. Ακούστε κάτι. Εν πάση περιπτώσει, εγώ έχω την επιφύλαξή μου για το θέμα της προσωρινής κρατήσεως και της μειώσεως του χρόνου, για τους λόγους που σας είπα, κυρίως γιατί πιστεύω ότι δεν υπάρχει υποδομή σήμερα στα δικαστήρια να εκδικάσουν εντός του δωδεκαμήνου. Όμως, εν πάση περιπτώσει, αυτό είναι μια πολιτική επιλογή και πολιτική θέση. Όμως, δε μπορεί να είναι πολιτική θέση το να αποφυλακιστούν άμεσα οι υπόδικοι. Δηλαδή, με συγχωρείτε, όταν προφυλάκισαν ο ανακριτής και ο εισαγγελέας, προφυλάκισαν με την έννοια ότι έχουν στο μυαλό τους το δεκαοκτάμηνο. Δε δίνετε καν τη δυνατότητα εδώ, μέσα από μια μεταβατική διάταξη, να προσδιοριστεί η δίκη. Δηλαδή, όποιος έχει σήμερα συμπληρώσει το δωδεκάμηνο, τον βγάζετε, τον υπόδικο, δηλαδή. Μα ξέρετε τι μπορεί να έχει τελέσει αυτός; Αυτός μπορεί να έχει τελέσει ανθρωποκτονίες. Γιατί; ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Όχι, μπαίνει στην εξαίρεση. ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Δεν εμπίπτει στα εγκλήματα της προηγούμενης παραγράφου. Ωραία. Μπορεί να έχει τελέσει εμπορίες ναρκωτικών. Είναι μέσα; ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Είναι μέσα. ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Εγώ λέω το εξής, για να μη μπούμε στην περιπτωσιολογία, ότι εδώ μπορεί να υπάρξει αποφυλάκισις υποδίκου, χωρίς να έχει δοθεί η δυνατότητα στο δικαστήριο να προσδιορίσει και εκεί να είναι ανακόλουθο με τη θέληση, αν θέλετε, του ανακριτή και του εισαγγελέα που εκτίμησαν την περίπτωση. Γιατί δεν δίνετε και ένα μεταβατικό διάστημα, ώστε σε τελευταία ανάλυση, να μπορέσουν τα δικαστήρια να προσδιορίσουν δικασίμους; ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ολοκληρώστε, κύριε Βορίδη. Κρατήστε χρόνο και για τη δευτερολογία, αν θέλετε. ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Σ΄ ένα λεπτό έχω τελειώσει, κύριε Πρόεδρε και με συγχωρείτε που έχω πάρει αυτόν το χρόνο. Το άρθρο 20, θα το καταψηφίσουμε. Εμείς έχουμε τη λογική, την οποία αναπτύξαμε, ότι δεν είναι δυνατόν να έχουμε επιεικείς ρυθμίσεις για τα ναρκωτικά, ακόμα και στο επίπεδο της έκτισης ποινής. Θα ψηφίσουμε υπέρ του άρθρου 21 και του άρθρου 22, καθώς και των άρθρων 23, 24 και 25. Κύριε Υπουργέ, παρακαλώ για ένα δευτερόλεπτο την προσοχή σας. Έχουμε καταθέσει μια τροπολογία η οποία αφορά τους δικαστικούς λειτουργούς του Δικαστικού Σώματος των Ενόπλων Δυνάμεων. Εκεί υπάρχει μια ρύθμιση, η οποία ουσιαστικά δημιουργεί εξαιρετικές συνθήκες εις βάρος των δικαστικών λειτουργών του Δικαστικού Σώματος των Ενόπλων Δυνάμεων. Δείτε το αυτό, για να ρυθμιστεί ενιαία. Σ΄ ό,τι αφορά τις τροπολογίες που έχουν κατατεθεί, αυτές που βρίσκουμε λογικές είναι οι εξής. Είναι αυτή η οποία αφορά το ζήτημα του να έχουν πρόσβαση σε εφημερίδες και περιοδικά -νομίζουμε ότι αυτό είναι πολύ απλό- καθώς και το θέμα της χρηματικής ποινής. Εκεί η επισήμανση που γίνεται από την πλευρά του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι σωστή. Δεν είναι δυνατόν για χρηματικές ποινές να κρατάμε ανθρώπους μέσα, γιατί δεν είναι ποινές φυλακίσεως, γιατί δεν είναι ποινές στερητικές της ελευθερίας. Είναι μέσο εκτελέσεως ουσιαστικά η κράτηση εδώ και δεν είναι σωστό αυτό. Από τη στιγμή που υπάρχει ένα ζήτημα Α.Φ.Μ. να τελειώσουμε εκεί. Επίσης, θα πω ότι βαρύνεται πάρα πολύ μ' αυτό το 95%, δηλαδή την προσαύξηση 95% και στις ποινές μετατροπής το οποίο ουσιαστικά πάει υπέρ του ταμείου του δημοσίου. Εδώ δηλαδή είναι μια επιβάρυνση. Έχει που έχει το κόστος, παίρνει μια προσαύξηση 95%. Εμείς συμφωνούμε με την τροπολογία. Αυτό πρέπει να αλλάξει. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε. ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Τελειώνω, λέγοντας επίσης ότι συμφωνούμε και με την τροπολογία της προσθήκης της βαριάς καρκινοπάθειας και για τις βαριές μορφές καρδιακής ανεπάρκειας. Αυτή η τροπολογία είναι σωστή. Θέλω να πω ότι στο θέμα της ποσοτικοποίησης των ναρκωτικών, νομίζω ότι ανοίγετε πάρα πολύ επικίνδυνο δρόμο. Εκείνο το οποίο κάνετε είναι ότι δίνετε μια οδηγία στους εμπόρους ναρκωτικών να κρατούν ο καθένας από είκοσι γραμμάρια, ο άλλος από ενάμισι γραμμάριο και αυτό θα αποτελεί ένα τεκμήριο ότι δεν εμπορεύονται. Δεν χρειάζεται και νομίζω ότι ανοίγετε έναν επικίνδυνο δρόμο. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, για την ανοχή σας. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, πενήντα μαθητές και δέκα συνοδοί-καθηγητές Τ.Ε.Ε. Ειδικής Αγωγής Αγίου Δημητρίου. Η Βουλή τους καλωσορίζει. (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής) ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο και υποθέτω ότι θα ανακοινώσετε τώρα και ποιες τροπολογίες κάνετε δεκτές. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ακριβώς, κύριε Πρόεδρε. Κατ’ αρχάς, όσον αφορά την τροπολογία την οποία έχω καταθέσει και αφορά το ελάχιστο όριο της κατασχεθείσης στην κατοχή του συλληφθέντα ποσότητας, παρακαλώ να τεθεί ως άρθρο 15 και να αναριθμηθούν τα υπόλοιπα άρθρα. Επί της ουσίας θεωρώ ότι είναι μια προχωρημένη διάταξη, η οποία θα δυσκολέψει τους εμπόρους. Διότι εάν τώρα μπορεί ένας έμπορος ναρκωτικών να κάνει τη δουλειά του μ΄ έναν άνθρωπο, εκεί θα χρειαστεί, δέκα, είκοσι, τριάντα, σαράντα, πράγμα που θα είναι πιο δύσκολο. Εν πάση περιπτώσει, άνθρωποι με μικρή ποσότητα κατοχής μιας ναρκωτικής ουσίας δεν πρέπει να μπαίνουν στις φυλακές και να ταλαιπωρούνται, θεωρούμενοι ως άρρωστοι άνθρωποι. Θα σας πω τώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποιες τροπολογίες κάνω κατ’ αρχήν δεκτές. Πρώτον, την τροπολογία με γενικό αριθμό 418 και ειδικό 40. Είναι η τροπολογία την οποία προτείνουν Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και λέει τα εξής: «Η υπάρχουσα παράγραφος του άρθρου 20 του νομοσχεδίου αριθμείται 1 και προστίθεται παράγραφος 2 ως εξής: «Στην παράγραφο 1 του άρθρου 37 του Σωφρονιστικού Κώδικα προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Αυτός ο προσδιορισμός δεν μπορεί να εξικνείται σε άσκηση λογοκρισίας με περιορισμό της ενημέρωσης του κρατουμένου»». Εύλογος είναι ο προσδιορισμός αυτός, αν και εξ’ όλων των συμφραζομένων εξυπονοείτο. Αλλά εν πάση περιπτώσει δεν είναι κακό, δεν βλάπτει και την κάνω δεκτή. Δεύτερη τροπολογία. Είναι η τροπολογία των Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., της κ. Πασχαλίδου, της κ. Δραγώνα, του κ. Δρίτσα, του κ. Κουβέλη, του κ. Κουράκη και του κ. Ρήγα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Συγγνώμη, αυτό που είπατε τώρα θα είναι αυτοτελές άρθρο, κύριε Υπουργέ; ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Η υπάρχουσα παράγραφος του άρθρου 20 του νομοσχεδίου αριθμείται 1 και προστίθεται παράγραφος 2. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Άρα παράγραφος στο ίδιο άρθρο. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Θα σας δώσω και το σημείωμα στο τέλος. Προχωράμε στη δεύτερη. Η υπάρχουσα παράγραφος του άρθρου 17 του νομοσχεδίου αριθμείται 1 και προστίθενται οι παράγραφοι 2 και 3 ως εξής: Είναι η τροπολογία που σας διάβασα των κ.κ. Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Το περιεχόμενο έχει ως εξής: «Η παράγραφος 11 του άρθρου 31 του Κώδικα νόμων για τα ναρκωτικά αντικαθίσταται ως εξής: «Επιτυχής ολοκλήρωση του εγκεκριμένου, σύμφωνα με το νόμο, θεραπευτικού προγράμματος συντήρησης και απεξάρτησης αναγνωρίζεται ως ελαφρυντική περίσταση κατά την επιμέτρηση της ποινής». Δηλαδή φεύγει η λέξη «μπορεί», όπως το ζητούν οι κυρίες και οι κύριοι συνάδελφοι. Τρίτη τροπολογία. Στις περιπτώσεις β΄ και γ΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 30 του Κώδικα νόμων για τα ναρκωτικά, αντί των λέξεων και αριθμού «του άρθρου 23» τίθενται οι λέξεις και αριθμοί «των άρθρων 23 και 23Α΄». Η τροπολογία αυτή κατατίθεται επίσης, από τους ίδιους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και είναι η τροπολογία που έχει γενικό αριθμό 404 και ειδικό 26. Θεωρώ ότι η τροπολογία αυτή είναι σωστή, γιατί οι τοξικομανείς τιμωρούνται με την τροπολογία αυτή ελαφρότερα. Διαφορετικά θα ενέπιπταν στις επιβαρυντικές περιπτώσεις οι οποίες περιγράφονται μέσα στο νόμο. Θα ήθελα τώρα να σχολιάσω λίγο και να κρατήσω επιφυλάξεις για τις εξής τροπολογίες. Κατ’ αρχάς, είναι η τροπολογία με γενικό αριθμό 415 και ειδικό 37 που προτείνεται από τους Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., της κ. Πασχαλίδου, του κ. Δρίτσα, του κ. Κουβέλη και του κ. Κουράκη. Λέει ότι η ενδοσωματική έρευνα είναι εξευτελιστική και όλα αυτά τα οποία ανέπτυξε ο κ. Κουράκης. Κύριε Κουράκη, όσο θελκτική και αν ακούγεται η πρότασή σας, φοβόμαστε ότι χωρίς να γίνει η έρευνα θα υπάρχει φόβος να υπεισέλθουν στις φυλακές ναρκωτικές ουσίες και άλλα, πράγμα το οποίο προσπαθούμε να αποφύγουμε. Γι’ αυτό, αυτήν τη στιγμή δεν μπορώ να την κάνω δεκτή. Την κρατώ πάντως, όπως κρατώ και τις άλλες που θα σας διαβάσω. Η με γενικό αριθμό 411 και ειδικό 33 υπογράφεται πάλι από την κ. Πασχαλίδου, τον κ. Δρίτσα, τον κ. Κουβέλη, και τον κ. Κουράκη. Αναφέρεται στις καρδιακές ανεπάρκειες. Εμείς βέβαια βάλαμε τους καρκινοπαθείς του τελευταίου σταδίου. Αυτήν τη στιγμή θέλω να το εξετάσω, διότι η καρδιακή ανεπάρκεια είναι κάτι πολύ γενικό και δεν θέλω κάτω από ένα γενικό τίτλο να υπεισέλθουν και άνθρωποι οι οποίοι θα είναι αμφιβόλου καρδιακής ανεπάρκειας. Και αυτό, όμως, το κρατώ. Επίσης, κρατώ την τροπολογία με γενικό αριθμό 408 και ειδικό 30 που αναφέρεται στις προσαυξήσεις. Εδώ θέλω να σας πω ότι μπήκαν τα 3 ευρώ, αλλά ανάλογα με την κρίση του δικαστού και ανάλογα με τον άνθρωπο, τον κρατούμενο ο οποίος προβάλλει την ένσταση για να πληρώσει λιγότερα, μπορεί να φθάσει και 1 ευρώ. Επομένως μιλάμε για κάτι το οποίο δεν είναι σημαντικό και νομίζω ότι θα μπορέσει ο καθένας να το πληρώσει. Όσον αφορά την τροπολογία με γενικό αριθμό 407 και ειδικό 27, που προτείνεται από τους Βουλευτές κ. Πασχαλίδου, κ. Δραγώνα, κ. Δρίτσα, κ. Κουβέλη, κ. Κουράκη και τον κ. Ρήγα που αναφέρεται στους ανηλίκους, όπως σας είπα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το θέμα των ανηλίκων θα το μελετήσω συνολικά. Είναι μια δέσμευση την οποία έκανα και στην επιτροπή, την έκανα και χθες, την κάνω και σήμερα. Όσον αφορά τώρα τις μειώσεις των ποινών, πρέπει να σας πω ότι προβλέπεται ήδη οι ανήλικοι να απολύονται μετά την έκτιση του 1/2 της ποινής. Συνυπολογίζεται και ο ευεργετικός υπολογισμός, δηλαδή διπλασιασμός λόγω παροχής εργασίας και προβλέπεται μέχρι και την έκτιση του 1/3 της ποινής. Δηλαδή, ήδη υπάρχει μία ευνοϊκή μεταχείριση. Εν πάση περιπτώσει όμως, είναι κάτι το οποίο θα το μελετήσω, πράγμα το οποίο σας είπα επανειλημμένως και δράττομαι της ευκαιρίας να το επαναλάβω. Επίσης όσον αφορά στην τροπολογία με γενικό αριθμό 405 και ειδικό αριθμό 27, που υπογράφεται πάλι από την κ. Πασχαλίδου, την κ. Δραγώνα, τον κ. Δρίτσα, τον κ. Κουβέλη, τον κ. Κουράκη και τον κ. Ρήγα, θα ήθελα να σας πω ότι και αυτήν την κρατώ να τη μελετήσω. Εκείνο που μπορώ να σας πω τώρα είναι ότι δεν μπορεί να γίνεται κατ’ αρχάς, χωρίς παρέμβαση του δικαστηρίου που υπέβαλε την ποινή. Ήδη, πάντως κάναμε ένα πολύ μεγάλο βήμα. Με την αντιστροφή του βάρους της αποδείξεως, με την αντιστροφή του τεκμηρίου, ήδη είναι σαν να πραγματώνεται η ουσία αυτής της προτάσεως, διότι για να το απορρίψει ο δικαστής, θα πρέπει να υπάρχει αιτιολογημένη έκθεση. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού) Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Άλλωστε, κάποια στιγμή έπρεπε να τα πω αυτά. Στο άρθρο 22 που είπατε, κύριε Κουράκη, για τις πειθαρχικές ποινές που συγχωνεύονται, λέει ότι δεν εκτίονται αθροιστικά –αυτό που λέτε, το λέει μέσα το άρθρο- αλλά σχηματίζεται μία ενιαία ποινή, η οποία λαμβάνεται υπ΄όψιν. Επομένως αυτό προβλέπεται. Σωστή ήταν η παρατήρηση, αλλά ήδη προβλέπεται. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Πού το λέει αυτό, κύριε Υπουργέ; ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Στο άρθρο 22. Οι πειθαρχικές ποινές που συγχωνεύονται δεν εκτίονται αθροιστικά, αλλά σχηματίζεται μία ενιαία ποινή που λαμβάνεται υπ΄όψιν. Αυτές τις παρατηρήσεις, κατ’ αρχάς, είχα να κάνω, κύριε Πρόεδρε, και σας ευχαριστώ πολύ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κύριε Υπουργέ, αν έχετε την καλοσύνη να μας επαναλάβετε τις τροπολογίες που κάνατε δεκτές και να μας δώσετε τις νομοτεχνικές βελτιώσεις προκειμένου να διανεμηθούν και να καταχωρισθούν στα Πρακτικά. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Βεβαίως, κύριε Πρόεδρε. Όπως ανέφερα και πιο πριν, γίνονται δεκτές οι τροπολογίες με αριθμό: α. Γενικό 418 και Ειδικό 40. β. Γενικό 417 και Ειδικό 39. γ. Γενικό 404 και Ειδικό 26. Επίσης καταθέτω για τα Πρακτικά τις νομοτεχνικές βελτιώσεις. (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Σωτήρης Χατζηγάκης καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες νομοτεχνικές βελτιώσεις, οι οποίες έχουν ως εξής: «ΝΟΜΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ» 1) Η υπάρχουσα παράγραφος του άρθρο 20 του νομοσχεδίου αριθμείται 1 και προστίθεται παράγραφος 2 ως εξής: 2. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 37 του Σωφρονιστικού Κώδικα προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Αυτός ο προσδιορισμός δεν μπορεί αν εξικνείται σε άσκηση λογοκρισίας με περιορισμό της ενημέρωσης του κρατουμένου». 2) Η υπάρχουσα παράγραφος του άρθρου 17 του νομοσχεδίου αριθμείται 1 και προστίθεται παράγραφοι 2 και 3 ως εξής : (ΠΑ.ΣΟ.Κ., ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) 2. Η παράγραφος 11 του άρθρου 31 του Κώδικα Νόμων για τα Ναρκωτικά, αντικαθίσταται ως εξής: «Επιτυχής ολοκλήρωση του εγκεκριμένου, σύμφωνα με το νόμο θεραπευτικού προγράμματος συντήρησης και απεξάρτησης αναγνωρίζεται ως ελαφρυντική περίσταση κατά την επιμέτρηση της ποινής». 3.Στις περιπτώσεις β΄και γ΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 30 του Κώδικα Νόμων για τα Ναρκωτικά αντί των λέξεων και αριθμού «του άρθρου 23» τίθεται οι λέξεις και αριθμοί «των άρθρων 23 και 23Α».) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προχωρούμε τώρα στον κατάλογο των ομιλητών. Το λόγο έχει ο κ. Αμοιρίδης για οκτώ λεπτά. ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, αγαπητοί συνάδελφοι, σήμερα η μέρα είναι αφιερωμένη στα άτομα με ειδικές ανάγκες και νομίζω ότι πρέπει να στείλουμε ένα μήνυμα εκφράζοντας τη συμπαράστασή μας, εκφράζοντας την πολιτική βούληση και θέληση να στηρίξουμε την προσπάθειά τους να αποκτήσουν πραγματικά ίσα δικαιώματα, δικαίωμα πρόσβασης στην παιδεία, στην εργασία, στην κοινωνία. Ειδικά, για τα άτομα τα οποία είναι νεαρής ηλικίας –και υπάρχει και αναφορά σ’ αυτά στο νομοσχέδιο, κύριε Υπουργέ, και λέει και για σεξουαλική κακοποίηση μικρών παιδιών και φυλάκιση πέντε με δέκα χρόνων- οφείλουμε σήμερα, αυτήν την ειδική μέρα, όταν η σεξουαλική κακοποίηση αφορά παιδιά με νοητική στέρηση, η ποινή να είναι πολύ αυστηρότερη και να ξεπερνά τα δέκα χρόνια. Οφείλουμε σήμερα να το κάνουμε σε μία τροπολογία. Δεν το αναφέρει το νομοσχέδιο σε κανένα σημείο. Όμως, σήμερα, αυτήν τη συγκεκριμένη μέρα, για τα νεαρά άτομα τα οποία έχουν νοητική στέρηση, θεωρώ ότι η σεξουαλική κακοποίηση είναι το ύψιστο κακούργημα και –αν μη τι άλλο- επισείει τη βαρύτερη των ποινών. Είναι ο βιασμός της ίδιας της κοινωνίας. Κύριε Υπουργέ, πήγαμε στις φυλακές Κορυδαλλού ένα κλιμάκιο αποτελούμενο από τέσσερις Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Δεν πήραμε μαζί μας ούτε δημοσιογράφους ούτε τηλεοπτικά μέσα, αλλά πήγαμε να εκφράσουμε τη δική μας συμπαράσταση. Πήγαμε έχοντας μαζί μας την αγωνία να δούμε τι, ακριβώς, συμβαίνει. Δεν μας επετράπη να δούμε κανέναν φυλακισμένο. Όχι να μπούμε στα κελιά, αγαπητοί συνάδελφοι, αλλά δεν μας επετράπη να δούμε έστω και έναν, μία αντιπροσωπεία, για να συζητήσουμε. Αυτή είναι η αντιμετώπιση κατόπιν εντολής του Υπουργείου Δικαιοσύνης και της πολιτικής ηγεσίας του, να μη μπορούμε να μιλήσουμε με κάποιον από τους φυλακισμένους ώστε σ’ αυτό το νομοσχέδιο να έχουμε και μία δεύτερη εικόνα για να έχουμε και πιο στοχευμένες προτάσεις. Δεν ξέρω, κύριε Υπουργέ, τι φοβηθήκατε, γιατί τηλεφωνήσαμε στο Υπουργείο, στο γενικό γραμματέα. Ο διευθυντής των φυλακών, ενώ σ΄ άλλες φυλακές περιφερειακά επετράπη η είσοδος σ΄ όλους τους Βουλευτές τη συγκεκριμένη ημέρα, δεν μας το επέτρεψε και είπε «μόνο Αρχηγοί των κομμάτων». Και βέβαια, μετά από εμάς, επισκέφθηκε τις φυλακές και ο κ. Αλαβάνος με κάμερες, με τους δημοσιογράφους και όλα επετράπηκαν. Εμείς, τέσσερις Βουλευτές, που πήγαμε χωρίς κάμερες, χωρίς δημοσιογράφους, να δούμε τι συμβαίνει δεν μας επετράπη. Δεν είπαμε να μπούμε στα κελιά. Καθίσαμε στο γραφείο του διευθυντή και ζητήσαμε μία αντιπροσωπεία των φυλακισμένων να μας ενημερώσει. Ούτε πήγαν τριακόσιες επιτροπές! Πήγε μία αντιπροσωπεία –όχι διακομματική επιτροπή- Βουλευτών του τομέα της δικαιοσύνης να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει. Εν πάση περιπτώσει, νομίζω ότι θα ήταν πολύ πιο δημοκρατικό να έχουμε αυτήν την πρόσβαση. Αγαπητοί συνάδελφοι, αυτό το νομοσχέδιο και κυρίως τα άρθρα 15 και 16, όπου γίνεται αναφορά ότι αυτό θα ισχύει για ένα εξάμηνο, μου θυμίζει τη ρύθμιση χρεών όταν περνούν κάποια χρόνια και το κράτος δεν έχει έσοδα και ρυθμίζει τα χρέη για να μαζέψει κάποια έσοδα. Έτσι κι εδώ, μόλις γέμισαν οι φυλακές, αφού δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε διαφορετικά με περισσότερες υποδομές, φέρνουμε ένα νομοσχέδιο για έξι μήνες και λέμε ότι αποσυμφορούμε τις φυλακές και από δώδεκα χιλιάδες, τους κάνουμε έξι χιλιάδες πεντακόσιους ή επτά χιλιάδες. Άρα, θα ελπίζουν όλοι ότι όταν ξαναγεμίσουν, θα έρθει ξανά το ίδιο νομοσχέδιο, θα δώσει άλλους έξι μήνες όπως γίνεται με τη ρύθμιση χρεών και βέβαια θα αδειάζουν οι φυλακές. Δεν υπάρχει ένας σχεδιασμός. Ή υπήρχε ένας σχεδιασμός επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., είχαν ξεκινήσει και κτήρια φυλακών, αλλά εγκαταλείφθηκε. Και όταν πλέον η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, ο κύριος Υπουργός ανέλαβε πλέον να τρέξει ανά την Ελλάδα ο ίδιος να βρει και σημεία να χωροθετηθούν φυλακές. Πέρα από το γενικό χωροταξικό, όπου δεν είχαν εξειδικευτεί τα σημεία, ανέλαβε ο ίδιος. Δεν αμφιβάλλω για την καλή πρόθεση και την αγωνία που έχει γι’ αυτό το συγκεκριμένο ζήτημα. Όμως, δεν γίνονται αυτά τελευταία στιγμή χωρίς σχεδιασμό, χωρίς προγραμματισμό. Έτσι, λοιπόν, έχουμε το φαινόμενο της συμφόρησης των φυλακών και τις άθλιες συνθήκες. Και ήταν η πρώτη φορά που συντονισμένα οι φυλακισμένοι, οριζόντια, σ΄ όλες τις φυλακές, αντέδρασαν μ΄ έναν τόσο ήπιο τρόπο, γιατί γνωρίζετε ότι τα προηγούμενα χρόνια είχαμε καταστολή τέτοιων εξεγέρσεων. Τώρα ήταν ειρηνική εξέγερση, διεκδίκησαν τα δικαιώματα, συμπαραστάθηκαν οι πολίτες και οι φορείς και αναγκάστηκε το Υπουργείο Δικαιοσύνης να φέρει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Κύριε Υπουργέ, για μένα –σας είπα ξανά- δεν έχει σημασία πόσοι θα βγουν από τις φυλακές. Για μένα σημασία έχει πόσοι δεν θα μπουν ξανά. Και για να μη μπουν ξανά, αυτοί που βγαίνουν θα πρέπει να έχουν μία πρόσβαση στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Έτσι, λοιπόν, οι αποφυλακισμένοι για ναρκωτικά δεν γίνονται δεκτοί πουθενά για εργασία. Υπάρχουν προγράμματα του Ο.Α.Ε.Δ., τα οποία χρηματοδοτούν τέτοιες δράσεις. Όμως, δεν καλύπτεται και το ημερομίσθιο και το ένσημο ασφάλισης του εργαζομένου. Αν, λοιπόν, υπάρχει μία προτεραιότητα γι’ αυτήν την κατηγορία μέσα από τα προγράμματα του Ο.Α.Ε.Δ. που ανήγγειλε και ο Πρωθυπουργός αυτές τις ημέρες και ανέρχονται σ΄ εκατόν πενήντα χιλιάδες θέσεις εργασίας ή τέσσερις-πέντε χιλιάδες που θα βγουν και αφορούν χρήστες ναρκωτικών, θα μπορούσαν να καλυφθούν με συγκεκριμένο πρόγραμμα και σε συγκεκριμένο σημείο όλες αυτές οι θέσεις, δίνοντας μεγαλύτερη οικονομική δυνατότητα σ’ αυτούς που θα τους απασχολήσουν, γιατί αν δεν απασχοληθούν, να είστε σίγουρος ότι σε λίγο θα γυρίσουν πίσω και θα βρίσκουμε συνεχώς ανθρώπους σε κώμα έξω από τις φυλακές, αλλά και μέσα στις φυλακές. Διάβαζα χθες ότι και άλλος κρεμάστηκε σ΄ ένα κρατητήριο της αστυνομίας με την κουβέρτα του. Τώρα, πώς έγινε αυτό, δεν ξέρω. Πάντα λέμε «χρήστης ναρκωτικών ήταν», ένας ακόμη, ανώνυμος ήταν. Το ξεπερνάει η κοινωνία γιατί θέλει να εθελοτυφλεί. Εμείς δεν έχουμε δικαίωμα να εθελοτυφλούμε. Εμείς πρέπει να δούμε γιατί οδηγούνται τα γεγονότα σε τέτοιες τραγικές καταστάσεις, πώς τα οδηγούμε και γιατί τα οδηγούμε. Τότε θα βρούμε απαντήσεις. Αν ψάξουμε πιο βαθιά, αν έχουμε πολιτική βούληση, θα βρούμε απαντήσεις. Ένα άλλο σημείο το οποίο ήθελα να τονίσω αφορά αυτούς που είναι φυλακισμένοι για χρέη στο Τ.Ε.Β.Ε. και στο Ι.Κ.Α.. Από τη μια πλευρά η Κυβέρνηση παγώνει τα χρέη προς αυτούς τους οργανισμούς και από την άλλη βρίσκονται μέσα φυλακισμένοι για τέτοια χρέη. Προτείνω, λοιπόν, με τη διάταξη να αναστείλετε αυτές τις ποινές ή όσοι έχουν δικαστήρια να αναβληθούν για όσο χρονικό διάστημα όλα αυτά θα προβλέπονται στο νομοσχέδιο που θα καταθέσετε για την αναστολή των πληρωμών των χρεών. Πρέπει να αναστείλετε και τις δικαστικές εκδικάσεις, αλλά και τις ποινές στους ανθρώπους οι οποίοι σήμερα είναι φυλακισμένοι. Εκτιμώ ότι θα πρέπει να προχωρήσετε τα προγράμματα για τους αποφυλακισμένους από ναρκωτικά με μεθαδόνη και κυρίως αυτούς που είναι παντρεμένοι με παιδιά, οι οποίοι περιμένουν και αυτοί στη σειρά και στην ουρά να μπορέσουν να ενταχθούν σ΄ ένα πρόγραμμα να βοηθηθούν, για να μπορέσουν παράλληλα να βοηθήσουν και την οικογένειά τους. Και θα κλείσω, κύριε Υπουργέ, λέγοντας ότι πάντα υπάρχει το ρητό «φτιάχνοντας ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή». Δυστυχώς, ούτε σχολεία βλέπουμε ούτε κτήρια φυλακών βλέπουμε. Δεν αμφιβάλλω ότι αγωνιάτε που είδατε από μόνος σας το πρόβλημα από κοντά και αποδεχθήκατε σχεδόν όλες τις τροπολογίες. Όμως δεν φτάνετε μόνο εσείς. Χρειάζεται μία κεντρική πολιτική βούληση και αυτή είναι που δεν υπάρχει. Ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε τον κ. συνάδελφο. Κύριοι συνάδελφοι, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής είκοσι μαθήτριες και μαθητές και δύο συνοδοί-δάσκαλοι από το 3ο Δημοτικό Σχολείο Νίκαιας. Η Βουλή τους καλωσορίζει. (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής) Το λόγο έχει ο κ. Καστανίδης για οκτώ λεπτά. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, θα κάνω σύντομα μερικές παρατηρήσεις που αφορούν το άρθρο 3 στο πρώτο κεφάλαιο του σχεδίου νόμου που εισηγείστε και μετά ορισμένες παρατηρήσεις για το δεύτερο κεφάλαιο, σχετικά με τα μέτρα αποσυμφόρησης των φυλακών. Σχετικά με το άρθρο 3 του πρώτου κεφαλαίου, θα σας παρακαλέσω να προσέξετε ορισμένες αντινομίες και θα σας προτείνω στο τέλος της συζήτησης αυτές τις αντινομίες να τις διορθώσετε. Με βάση το ισχύον δίκαιο -αναφέρομαι στο άρθρο 337 του Ποινικού μας Κώδικα- εάν κάποιος με χειρονομίες ή με προτάσεις που σχετίζονται με ασελγείς πράξεις προσβάλλει βάναυσα την αξιοπρέπεια ενός ανήλικου παιδιού, ας πούμε δέκα ετών, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης από τρεις μήνες έως δύο χρόνια. Εάν τώρα το ίδιο πρόσωπο, ο θύτης, είναι πρόσωπο στο οποίο έχουν αναθέσει τη φροντίδα του ανήλικου παιδιού –και ένα τέτοιο πρόσωπο μπορεί να είναι ο δάσκαλός του ή ο πνευματικός του πατέρας, κληρικός- τότε, επειδή είναι επιβαρυμένη μορφή εγκλήματος τιμωρείται βαρύτερα με ποινή φυλάκισης από έξι μήνες έως πέντε χρόνια. Με τη ρύθμιση που εισηγείστε στο άρθρο 3, εάν κάποιος έρθει σε επαφή μέσω του διαδικτύου με ανήλικο και κάνει χειρονομίες ή προτάσεις που σχετίζονται με ασελγείς πράξεις, τιμωρείται ακόμη βαρύτερα με ποινή φυλάκισης από δύο έως πέντε έτη. Αυτό, όπως αντιλαμβάνεστε, είναι μία αντινομία. Διότι η προσβολή της ανηλικότητας είναι βαρύτερη όταν γίνεται με πράξεις πάνω στο σώμα του παιδιού και όχι μέσω του διαδικτύου. Έτσι, έχουμε την αντινομία: Με τις ισχύουσες διατάξεις για πράξεις ασελγείς να τιμωρείται κάποιος με ποινή φυλάκισης τρεις μήνες έως δύο χρόνια ή στην επιβαρυντική περίπτωση που κάποιος είναι προστάτης, φροντίζει το παιδί, να τιμωρείται με ποινή φυλάκισης από έξι μήνες έως πέντε χρόνια και μέσω του διαδικτύου να τιμωρείται αυστηρότερα. Αντιλαμβάνεστε ότι η προσβολή της ανηλικότητας είναι πολύ πιο έντονη όταν οι χειρονομίες γίνονται πάνω στο σώμα του παιδιού και όχι μέσω του διαδικτύου. Άρα υπάρχει ένα πρόβλημα εναρμόνισης των ποινών. Η δεύτερη παρατήρησή μου είναι η εξής. Εάν κάποιος, σύμφωνα με το άρθρο 336 του Ποινικού Κώδικα, χρησιμοποιώντας βία τελέσει ασελγή πράξη σε ανήλικο, τότε τιμωρείται για το έγκλημα του βιασμού με ποινή καθείρξεως από πέντε έως είκοσι έτη. Εάν τώρα τελέσει την ίδια ασελγή πράξη χωρίς βία, εκμεταλλευόμενος για παράδειγμα τη μέθη του ανήλικου θύματός του, σύμφωνα με όσα προτείνετε στο σχέδιο νόμου στο άρθρο 3, τιμωρείται με κάθειρξη από δέκα έως είκοσι έτη. Αυτή είναι η κατάχρηση σε ασέλγεια. Έχουμε και πάλι μια σοβαρότατη αντινομία, διότι ο βιασμός κατά το άρθρο 336 για να τελεστεί, απαιτεί χρήση βίας. Και αυτό είναι βαρύτερο έγκλημα από την κατάχρηση σε ασέλγεια. Άρα, λοιπόν, για την κατάχρηση σε ασέλγεια, δεν μπορεί να έχουμε ποινή φυλάκισης δέκα έως είκοσι ετών και για την άσκηση βίας που οδηγεί σε ασελγή πράξη να έχουμε ποινή φυλάκισης πέντε έως είκοσι ετών. Υπάρχει αντινομία. Γι’ αυτό και ο Ποινικός μας Κώδικας στη βασική μορφή του βιασμού προβλέπει ποινές καθείρξεως πέντε έως είκοσι ετών και για την κατάχρηση σε ασέλγεια μικρότερη, πέντε έως δέκα ετών. Πρέπει και εδώ να υπάρξει εναρμόνιση των ποινών. Είναι λάθος. Τέλος, η χρήση βίας για την τέλεση ασελγών χειρονομιών σ΄ ένα νέο δεκαπέντε έως δεκαοκτώ ετών τιμωρείται πλημμεληματικώς. Στο σχέδιο νόμου σας, όταν οι ίδιες πράξεις γίνονται λόγω καταχρήσεως της ανικανότητας του ανηλίκου, τιμωρούνται με κάθειρξη. Πάλι έχουμε αντινομία. Άρα κλείνω με την εξής παρατήρηση. Εάν θέλετε να επιμείνετε στις ποινές και στην τυποποίηση των εγκλημάτων, όπως τις εισηγείστε στο άρθρο 3 του σχεδίου νόμου σας, πρέπει να τροποποιήσετε και το άρθρο 336 του Ποινικού Κώδικα για να υπάρξει εναρμόνιση ποινών. Θα σας δώσω ένα σχετικό σχέδιο για να το έχετε υπ΄όψιν σας. Δεν μπορεί σε εγκλήματα ηπιότερης απαξίας να προβλέπονται βαρύτερες ποινές απ’ ό,τι σε εγκλήματα με πολύ μεγαλύτερη απαξία. Κύριε Πρόεδρε, θα κλείσω με ορισμένες παρατηρήσεις οι οποίες αφορούν τα μέτρα αποσυμφόρησης των φυλακών. Κύριε Υπουργέ, είχα την ευκαιρία να δώσω μαζί μ΄ άλλους συναδέλφους μου συνέντευξη Τύπου σχετικά με τα μέτρα που είχατε ανακοινώσει -και τώρα περιλαμβάνονται στο σχέδιο νόμου σας- και είχα πει ότι υπάρχουν και θετικές εκδοχές, θετικές προτάσεις, στο σχέδιο νόμου που εισηγείστε. Πολλά από αυτά τα μέτρα έχουν εφαρμοσθεί και στο παρελθόν. Παρά το γεγονός, όμως, ότι έχουν εφαρμοστεί από την πολιτεία αρκετές φορές, δεν έχουν επιλύσει το πρόβλημα της συμφόρησης των φυλακών. Άρα, λοιπόν, εγείρεται θέμα αποτελεσματικότητας των μέτρων μας. Αυτά τα μέτρα συνήθως ανακοινώνονται όταν υπάρχει πρόβλημα συμφόρησης. Έτσι, εφαρμόζονται μία ορισμένη χρονική περίοδο και εφάπαξ, προκειμένου να αποσυμφορηθούν οι φυλακές, και σ΄ άλλες περιόδους που δεν έχουμε προ των οφθαλμών μας αυτό το πρόβλημα, οι ίδιες διατάξεις δεν ισχύουν για άλλους κρατουμένους. Ως εκ τούτου, είναι και άδικα. Άρα, λοιπόν, πρέπει να κάνουμε μία επέμβαση που να συνιστά διαρκή λύση. Θα σας δώσω, λοιπόν, μία-δύο ιδέες. Ένα μεγάλο μέρος των ποινικών κρατουμένων είναι οι υπόδικοι. (Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ, δώστε μου ακόμη δύο λεπτά. Η συμφόρηση, δηλαδή, των φυλακών σ΄ ένα μεγάλο μέρος οφείλεται και στους υποδίκους. Γιατί προκύπτει μεγάλος αριθμός υποδίκων; Εξαιτίας της διατύπωσης του άρθρου 282 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Η τελευταία περίπτωση του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας -άρθρο 282- είναι περίπτωση ασαφώς διατυπωμένη. Δίδει τη δυνατότητα στις ανακριτικές αρχές να διατάξουν την προφυλάκιση, την προσωρινή κράτηση, εάν κρίνουν ότι υπάρχει ιδιαιτερότητα στην τέλεση του κακουργήματος από το δράστη. Η ιδιαιτερότητα, όμως, στην τέλεση του κακουργήματος, είναι, ξέρετε, κάτι πάρα πολύ ασαφές. Έτσι, λοιπόν, οι ανακριτικές αρχές σχεδόν σε κάθε κακούργημα, ακόμα κι αν μετά τα δικαστήρια επιβάλλουν ποινές φυλάκισης, δηλαδή αντιμετωπίσουν την πράξη ως πλημμέλημα, στέλνουν τους δράστες για προσωρινή κράτηση. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Η γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει να τροποποιηθεί το άρθρο 282 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και να υπάρξουν σαφέστερες προϋποθέσεις. Παραδείγματος χάρη, να επιβάλλονται οι συνθήκες προσωρινής κράτησης για κακουργήματα ιδιαίτερης βαρύτητας, που πρέπει να περιγράφονται συγκεκριμένα από το νομοθέτη. Για κακουργήματα ιδιαίτερης βαρύτητας! Επίσης θα έπρεπε αυτός ο οποίος για πρώτη φορά, κατηγορείται, να έχει διαφορετική μεταχείριση από κάποιον άλλο, που έχει τελέσει και στο παρελθόν εγκληματική πράξη. Κύριε Υπουργέ, θέλω να σας προτείνω και κάτι ακόμη. Αφορά τους μικροδιακινητές ναρκωτικών ουσιών, που είναι και χρήστες. Ο ν.3459, ο νόμος για τα ναρκωτικά, προβλέπει σωστά στο άρθρο 30, ότι λόγω της εικαζόμενης μειωμένης ενοχής τους, αφού είναι χρήστες ναρκωτικών, επιβάλλονται πλημμεληματικές ποινές ή και απολύονται με ορισμένους όρους, γιατί το Ποινικό μας Δίκαιο τους αντιμετωπίζει ως ασθενείς. Και είναι ορθή η πρόβλεψη του άρθρου 30. Έρχεται, όμως, η νομολογία μας και ανεξαρτήτως του ότι ο νομοθέτης ορίζει στο άρθρο 30 ότι αυτοί τιμωρούνται με πλημμεληματικές ποινές, θεωρεί τη φύση των εγκλημάτων αυτών κακουργηματική και διατάσσει την προφυλάκισή τους έτσι κι αλλιώς. Αυτό είναι λάθος. Θα πρέπει, λοιπόν, να προσθέσουμε μία διάταξη στο ν.3459, στο άρθρο 30, παράγραφος 4 που να ορίζει ότι: «ο ποινικός χαρακτήρας των πράξεων που τυποποιούνται στο άρθρο αυτό, άρθρο 30, παράγραφος 4 του ν 3459, κρίνεται από τις απειλούμενες στις περιπτώσεις β΄και γ΄ποινές, σύμφωνα με το άρθρο 18 του Ποινικού μας Κώδικα». Το άρθρο 18 του Ποινικού μας Κώδικα προβλέπει ποιες είναι οι ποινές ανάλογα με τη διαβάθμιση των εγκλημάτων. Άρα, λοιπόν, θα πρέπει να κρίνεται η φύση, ο ποινικός χαρακτήρας αυτών των εγκλημάτων με βάση τη γενική διάταξη του άρθρου 18. Τέτοιου είδους μέτρα μπορούν να δώσουν λύσεις στο διηνεκές. Εξετάστε τα. Έχω την εντύπωση ότι και μέχρι το τέλος της συζήτησης μπορούμε να κάνουμε βελτιώσεις. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, για την ανοχή σας. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε κι εμείς. Το λόγο έχει ο κ. Σγουρίδης για τέσσερα λεπτά ως προτασσόμενη δευτερολογία. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θέλω να επαινέσω το συνάδελφο Βουλευτή, το Χάρη τον Καστανίδη, ο οποίος πραγματικά υποδειγματικά μέσα στην Αίθουσα, αλλά και σ΄άλλες περιπτώσεις, έχει αποδείξει ποιος θα πρέπει να είναι ο ρόλος του Βουλευτή πάνω στη συζήτηση των άρθρων και με συγκεκριμένες προτάσεις, με συγκεκριμένη αιτιολογία να υπάρχουν βελτιώσεις επί των άρθρων. Δυστυχώς εγώ δεν έχω τις γνώσεις τις νομικές που έχει ο Χάρης ο Καστανίδης. Μπορώ να προσεγγίσω το θέμα μόνο πολιτικά. Προσεγγίζοντας πολιτικά το θέμα, θέλω να σας πω, κύριοι συνάδελφοι, επί του θέματος της μάστιγας των ναρκωτικών, τα εξής: Θεωρώ ως κύρια αιτία της διείσδυσης και προώθησης του θέματος των ναρκωτικών στην ελληνική κοινωνία και κυρίως στη νεολαία, τον εύκολο πλουτισμό, το γρήγορο κέρδος και το μαύρο χρήμα. Εάν εκλείψει, εάν αφαιρέσουμε, εάν απαλείψουμε αυτήn την κύρια αιτία, τότε η διείσδυση των ναρκωτικών θα είναι ασύμφορη. Δεν θα υπάρξουν ούτε μαύροι έμποροι ούτε διακινητές. Έτσι, λοιπόν, είχα κάνει πρόσφατα, αλλά και παλαιότερα και χθες, όμως, στη συζήτηση επί της αρχής, μία πρόταση, η οποία πιστεύω ότι σήμερα είναι ανώριμη για την ελληνική κοινωνία. Κάποια στιγμή, όμως, και τα ανώριμα, ωριμάζουν. Γι’ αυτό ας επαναλαμβάνουμε μία τέτοια πρόταση, που οι ειδικοί, όπως οι νομικοί που βρίσκονται πίσω από το έδρανό σας, κύριε Υπουργέ, αλλά και άλλοι συνάδελφοι που έχουν αυτές τις γνώσεις, μπορούν αυτήn την ιδέα να την υλοποιήσουν από απόψεως Ποινικής Δικονομίας, ποινών, αλλά και φυλακίσεων. Θεωρώ ότι εφόσον τον αποδεδειγμένα χρήστη του άρθρου 14 που μετά από εξέταση έχει αποδειχθεί ότι είναι χρήστης ναρκωτικών ουσιών, θα πρέπει να τον διευκολύνουμε, εφόσον δεν μπορούμε να τον βάλουμε σε ίδρυμα απεξάρτησης. Κι εδώ θέλω να κάνω μία παρένθεση, κύριε Υπουργέ, και θέλω να σας πω ότι πολλές φορές επιχείρησα με τρόπους διάφορους, με παρεμβάσεις, χρήστες ναρκωτικών, νέα παιδιά που ήταν στην εκλογική μου περιφέρεια, την Ξάνθη, να τους βάλω σε ομάδες απεξάρτησης και δεν μπόρεσα. Έχουν σειρά. Και καλώς έχουν. Αξιοκρατικά και σύμφωνα με τα στοιχεία μπορείς να τα εντάξεις. Άρα, δεν υπάρχουν θέσεις εύκολες για να μπορέσουμε να τους εισάγουμε σε ομίλους απεξάρτησης. Σ΄ αυτούς, τουλάχιστον, μέχρι που να βρεθεί θέση, να μπορούμε να τους χορηγούμε αδαπάνως και με ιατρική φροντίδα την ικανοποίηση της δόσης τους. Αυτό είναι κάτι που πιστεύω ότι θα βοηθήσει τουλάχιστον αυτούς τους οποίους βάσει του άρθρου 14 του νόμου, τον οποίο ψηφίζουμε, τους έχουμε πλέον ελέγξει, να προχωρήσουμε και περαιτέρω στο μέλλον να τους βοηθήσουμε. Είμαι βέβαιος ότι κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν να περάσει. Εγώ, όμως, θα το επαναλαμβάνω, διότι θεωρώ ότι η αιτία διακίνησης των ναρκωτικών είναι ο εύκολος πλουτισμός. Μέχρι που να εξαλείψουμε αυτό, θα πρέπει τουλάχιστον να βοηθήσουμε όλους αυτούς που πραγματικά είναι άρρωστοι, που έχουν ανάγκη. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Σας ευχαριστούμε κι εμείς. Το λόγο έχει ο κ. Στρατάκης για τέσσερα λεπτά. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, δεν έχω να προσθέσω πολλά στα όσα είπαν οι συνάδελφοι σε σχέση με τις προτάσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τις διατάξεις που ψηφίζουμε. Ιδιαίτερα ως προς το πρώτο και το δεύτερο κεφάλαιο θεωρώ ότι είμαστε στη σωστή κατεύθυνση, διότι το πρώτο είναι η κύρωση Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης και το δεύτερο αφορά τις διατάξεις για τα ναρκωτικά. Και πιστεύω ότι πράγματι εκεί και η συμβολή η δική μας είναι ουσιαστική. Θέλω, όμως, να σας μεταφέρω την αγωνία των κρατουμένων -το προηγούμενο διάστημα, που είχαν την απεργία, επισκεφτήκαμε της φυλακές της Αλικαρνασσού- και να σας πω ότι και μέσα από τους κρατουμένους και τα υπομνήματα που σας έχουν καταθέσει κι έδωσαν και σε εμάς, υπάρχουν χρήσιμες προτάσεις που θα μπορούσαν πράγματι να βελτιώσουν το νομοθετικό πλαίσιο κυρίως γύρω από τα ναρκωτικά. Διότι δημιουργούνται πολλές απορίες και στους ίδιους. Και εν πάση περιπτώσει, μέσα από το ίδιο το νομικό πλαίσιο προκύπτουν αντινομίες και αντιφάσεις που καλό θα ήταν κάποια στιγμή αυτές να θεραπευτούν, δηλαδή, να διορθωθούν, στην προκειμένη περίπτωση, για να μην παρουσιάζονται αυτής της μορφής τα φαινόμενα και κάποιοι οι οποίοι δεν είναι έμποροι, να τιμωρούνται περισσότερο ενδεχομένως απ’ όσο πρέπει και κάποιοι που είναι απλά χρήστες, να τιμωρούνται ως έμποροι. Θεωρώ ότι υπάρχουν τέτοια ζητήματα και τέτοια προβλήματα. Βέβαια, δεν είμαι κι εγώ ειδικός για να μπορώ να τα αναλύσω λεπτομερώς και να σας προτείνω συγκεκριμένες φράσεις, με τις οποίες θα μπορούσαμε να τα διορθώσουμε. Θεωρώ ότι υπάρχει η δυνατότητα προς αυτή την κατεύθυνση και κάτι πρέπει να γίνει. Θέλω όμως να έρθω στο τρίτο κεφάλαιο. Θεωρώ ότι είναι και αυτό σημαντικό, αλλά διαφωνούμε διότι είναι ευκαιριακό και διότι παραβιάζει συνταγματικές διατάξεις ισότητας και όλα αυτά, τα οποία αναφέρθηκαν και από τον εισηγητή μας. Κύριε Υπουργέ, βασικό σημείο και βασικό στοιχείο της απονομής της δικαιοσύνης είναι η ταχύτητα, με την οποίαν αυτή αποδίδεται. Δυστυχώς, παρατηρούμε ότι αυτό το πράγμα δεν γίνεται με τον τρόπο που πρέπει να γίνεται. Σας αναφέρω μια περίπτωση που την ξέρετε και απλά θα ήθελα να τη λάβετε υπ΄όψιν σας. Είναι τώρα δύο-τρεις μήνες που οι δικηγόροι του Ηρακλείου και του Λασιθίου απέχουν από τα καθήκοντά τους, από τη δυνατότητα που έχουν να παραστούν στα δικαστήρια. Υπάρχει πραγματικό χάος και η Κυβέρνηση είναι εντελώς απούσα. Δεν θα έπρεπε κάποια στιγμή η Κυβέρνηση να ασχοληθεί με αυτή την απεργία, την αποχή, με τη μη σωστή και εννοώ στο χρονικό πλαίσιο που πρέπει να γίνει η απονομή της δικαιοσύνης; Θεωρώ ότι είναι ένα ζήτημα, στο οποίο θα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσετε. Κάποια στιγμή θα πρέπει η Κυβέρνηση να δώσει την πρέπουσα προσοχή, γιατί δημιουργούνται τεράστια προβλήματα και στην πράξη φαίνεται ότι η Κυβέρνηση είναι εντελώς απούσα. Θα ήθελα πραγματικά να δώσετε προσοχή. Γνωρίζετε τα αίτια της όλης κατάστασης, δεν θέλω να επανέλθω σε αυτά. Υπάρχουν δεσμεύσεις, υπάρχουν χρονικά περιθώρια, στα οποία πρέπει να κινηθείτε, θεωρώ όμως ότι αυτό είναι ένα μείζον θέμα. Κάποια στιγμή δεν πρέπει η πολιτεία να ασχοληθεί με αυτό το θέμα, όταν οι πολίτες αγωνιούν, αγανακτούν, σαν να μην υπάρχει κράτος σ΄ έναν από τους σημαντικότερους θεσμούς λειτουργίας του κράτους; Είναι ένα ζήτημα που σας το θέτω. Επίσης, πρέπει επιτέλους να ξεκαθαρίσει τι θα γίνει με τις νέες φυλακές της Κρήτης. Είναι γνωστό ότι οι φυλακές της Αλικαρνασσού έχουν περίπου εκατό κελιά για εκατό κρατούμενους. Τώρα έχουν τριακόσιους ογδόντα οκτώ κρατούμενους. Κάποια στιγμή ξεπέρασαν και τους τετρακόσιους. Είναι δυνατόν να πούμε ότι σ’ αυτές τις φυλακές υπάρχουν ανθρώπινες συνθήκες κράτησης; Για όνομα του Θεού! Αν είναι δυνατόν να το λέμε αυτό! Και όμως η Κυβέρνηση πέντε χρόνια τώρα κάνει μια προσπάθεια για τις φυλακές της Νεάπολης με τις οποίες με τις οποίες δεν γίνεται τίποτα και το κακό διαιωνίζεται. Εν πάση περιπτώσει, αν εκ των πραγμάτων και λόγω της αύξησης της εγκληματικότητας υπάρχει ανάγκη να αυξήσουμε και τις φυλακές, να το κάνουμε κι αυτό, αλλά όχι με αυτήν την καθυστέρηση, διότι δεν καλύπτουμε ούτε τις ανάγκες που υπήρχαν από το παρελθόν ούτε και τώρα βέβαια που ο αριθμός των κρατουμένων πολλαπλασιάζεται με αυτούς τους ρυθμούς, τους οποίους γνωρίζετε εσείς καλύτερα από εμάς. Γι’ αυτό παράκλησή μου, κύριε Υπουργέ, είναι να δείτε αυτά τα δύο σημαντικά θέματα που μπορεί να μην άπτονται άμεσα του νομοσχεδίου, έμμεσα όμως έχουν σχέση το ένα με το άλλο, γιατί αφορούν συνολικά το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας και αφορούν συνολικά την απονομή της δικαιοσύνης, η οποία επιτέλους κάποια στιγμή θα πρέπει να αποδίδεται με την ταχύτητα που πρέπει να αποδίδεται για να έχει και τις θετικές επιπτώσεις, στις οποίες στοχεύουμε και επιθυμούμε να έχει μέσα από την απόδοσή της. Ευχαριστώ πολύ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε κι εμείς. Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός για έξι λεπτά. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Για πολύ λίγο θα παρέμβω, κύριε Πρόεδρε. Κατ’ αρχήν, υπογραμμίζω με ιδιαίτερη προσοχή τις πράγματι αξιοπρόσεκτες παρατηρήσεις που έκανε ο κ. Καστανίδης. Το πρώτο μέρος των παρατηρήσεων μιλάει για αντινομίες. Θεωρώ ότι πράγματι υπάρχει μια αντινομία. Σωστά το επισημαίνει. Εκείνο που θα ήθελα να απαντήσω είναι ότι ο σημερινός νόμος αντιμετωπίζει αυτές τις περιπτώσεις πιο σοβαρά και βάζει πιο βαριές ποινές. Αυτό είναι δεδομένο και αυτή ήταν η βούληση της σύμβασης, η οποία υπεγράφη στο Λαζαρότε κι έγινε νομοσχέδιο στη συνέχεια στη χώρα μας. Αυτό είναι το πνεύμα, το οποίο διαπνέει όλο αυτό το κομμάτι του νομοσχεδίου. Ωστόσο θα ήθελα να πω, όπως και άλλες φορές έχω πει, ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο μεγάλες νομοπαρασκευαστικές επιτροπές, οι οποίες λειτουργούν και μέσα στο 2009 θα έχουν δώσει τα πορίσματά τους. Αναφέρομαι στη νομοπαρασκευαστική επιτροπή του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, που έχει επικεφαλής τον πρώην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, τον κ. Λινό και τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, που έχει επικεφαλής τον έγκριτο Καθηγητή Πανεπιστημίου, τον κ. Μυλωνόπουλο. Επομένως, όποιες διαφοροποιήσεις και αντινομίες πιθανόν προκύπτουν σε σχέση με το σημερινό νομοσχέδιο, θα κληθούν αυτές οι νομοπαρασκευαστικές επιτροπές να προσαρμόσουν τον Ποινικό Κώδικα ανάλογα με το γενικότερο κοινωνικό και νομικό πλαίσιο. Εμείς αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να κάνουμε παρεμβάσεις άμεσες στον Ποινικό Κώδικα και στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και νομίζω ότι αυτό είναι εύλογο. Όσον αφορά τα άλλα ζητήματα που έθεσε ο κ. Καστανίδης και αφορούν στο ζήτημα της αποσυμφόρησης, είναι κάτι που, όπως σας είπα, θα το μελετήσω και θα το δω στο επόμενο νομοσχέδιο. Θέλω πάντως να σας πω για μια ακόμη φορά ότι το παρόν σχέδιο νόμου είναι μια καλή αφετηρία ρυθμίσεων όσον αφορά τα τρία κεφάλαια, στα οποία αναφέρεται. Θεωρώ ότι το πρόβλημα της αποσυμφόρησης, στο οποίο σχεδόν όλοι οι συνάδελφοι αναφέρθηκαν και μίλησαν κάνοντας σωστές παρατηρήσεις, βάσει των υπολογισμών που έχουμε κάνει, τουλάχιστον στα επόμενα δύο-τρία χρόνια θα είναι λελυμένο. Και θα είναι λελυμένο με τα νομοθετικά μέτρα, τα οποία παίρνουμε και με τα οποία θα απολυθούν πάνω από τέσσερις με πέντε χιλιάδες κρατούμενοι στους επόμενους τρεις-τέσσερις μήνες. Πέρα από αυτό, υπάρχει κι ένα πρόγραμμα που προχωράει σε σχέση με την κατασκευή νέων σωφρονιστικών καταστημάτων. Το λέω αυτό γιατί παρεξηγήθηκε κάποια συνέντευξη που έδωσα χθες στον έγκυρο τηλεοπτικό σταθμό «ΣΚΑΙ» ότι με την ίδρυση νέων φυλακών θα λύσουμε το πρόβλημα. Δεν είπα αυτό το πράγμα και δεν λέω αυτό το πράγμα. Κοντά όμως στα μέτρα που παίρνουμε και οι καινούργιες φυλακές θα είναι ένα σημαντικό μέτρο, το οποίο θα βοηθήσει, διότι στα επόμενα δύο με τρία χρόνια θα έχουμε μιαν αύξηση θέσεων -και μάλιστα σε σύγχρονες φυλακές με σύγχρονα μέσα- της τάξεως των δύο με τριών χιλιάδων κρατουμένων. Δηλαδή, το 2004 είχαμε πεντέμισι χιλιάδες θέσεις σε φυλακές για κρατούμενους. Το 2010 θα έχουμε πάνω από έντεκα χιλιάδες. Και αυτό είναι κάτι. Είναι ένα σημαντικό βήμα, το οποίο μεθοδικά οι Κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας όλο αυτό το διάστημα επιχείρησαν και προσπάθησαν και θα το ολοκληρώσουν. Αυτό θα είναι ένα μέτρο, το οποίο θα έχει σύνοδά του άλλα μέτρα νομοθετικά, τα οποία παίρνουμε. Όσον αφορά τώρα την Αλικαρνασσό, κάτι που έθιξε ο κ. Στρατάκης. Πράγματι, κύριε Στρατάκη, έχετε δίκιο. Το ξέρουμε ότι δεν είναι μόνο η Αλικαρνασσός. Είπαμε ότι η δυνατότητα που έχουν οι φυλακές είναι οκτώ με οκτώμισι χιλιάδες και σήμερα είναι δωδεκάμισι χιλιάδες. Με το μέτρο που παίρνουμε ο αριθμός αμέσως θα πέσει κάτω από το οκτώ. Μέσα στο 2009 με τις τρεις φυλακές που θα παραδοθούν -και θα είναι και τα Χανιά μέσα σ΄ αυτές- θα προχωρήσουμε. Όσον αφορά την Αλικαρνασσό συγκεκριμένα, όπως ξέρετε έχουμε ήδη ξεκινήσει ένα πρόγραμμα ίδρυσης φυλακών στη Νεάπολη. Αυτό έχει ξεκινήσει. Οι φυλακές αυτές, στις οποίες είχαμε πολλές δυσκολίες και τις οποίες ξεπεράσαμε… ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Πέντε χρόνια είναι αυτό. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Είχαμε πάρα πολλές δυσκολίες, κύριε Στρατάκη και επί των ημερών μου ξέμπλεξε. Ξέρετε πολύ καλά πόσες δυσκολίες είχε. Ο σκοπός αυτής της φυλακής -γι’ αυτό επελέγη ο τόπος αυτός και όλες αυτές οι προϋποθέσεις- είναι να ελαφρώσουν την Αλικαρνασσό που είναι ένα κομμάτι, το οποίο και ο δήμος διεκδικεί και μισθώματα δίνει το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Νομίζω ότι το θέμα θα λυθεί μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με αυτές τις παρατηρήσεις ολοκληρώνω την τοποθέτησή μου, όσον αφορά τα άρθρα. Για την προφυλάκιση, που ελέχθη από τον κ. Καστανίδη πάλι αν δεν κάνω λάθος, ήθελα να πω ότι είναι κι αυτό ένα θέμα πολύ μεγάλο. Εμείς προχωρήσαμε σ΄ ένα τολμηρό βήμα μειώσεως στους δώδεκα μήνες. Είναι όμως κάτι, όσον αφορά τις παρατηρήσεις που έκανε ο κ. Καστανίδης, το οποίο θα δώσουμε για εξέταση στη νομοπαρασκευαστική επιτροπή του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ώστε από κοινού με τα άλλα μέτρα που συζητούνται και λαμβάνονται να ληφθεί υπ΄όψιν και αυτό. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε κι εμείς, κύριε Υπουργέ. Το λόγο έχει ο κ. Βενιζέλος, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για οκτώ λεπτά. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να ξεκινήσω εκφράζοντας τη βαθιά μου θλίψη για τη χθεσινή στάση των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και των Βουλευτών του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, που στην ονομαστική ψηφοφορία για την αποδοχή ή την απόρριψη επί της αρχής της πρότασης νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με την οποία προστατεύεται η περιουσία του δημοσίου, ακυρώνονται οι διοικητικές πράξεις και οι συμβάσεις των περιβόητων ανταλλαγών σε σχέση με τη λίμνη Βιστωνίδα, ψήφισαν αρνητικά, καταψήφισαν την πρόταση νόμου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ατομικά ο κάθε Βουλευτής της κυβερνητικής Πλειοψηφίας να καθίσταται συνυπεύθυνος του δεύτερου σκανδάλου που συντελείται τώρα που είναι το σκάνδαλο εγκατάλειψης δημόσιας περιουσίας, δηλαδή το συνεχιζόμενο δευτερογενές σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου, άλλο από το σκάνδαλο που διερευνάται από την Εξεταστική Επιτροπή. Γιατί δυστυχώς δεν ασχολούμαστε με ένα σκάνδαλο που έχει ολοκληρωθεί και τώρα αναζητά τους ενόχους του αλλά αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε τη δεύτερη φάση της υπόθεσης. Και λυπάμαι γιατί οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας δεν συνειδητοποίησαν την ευκαιρία που τους έδινε η πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ούτε το μέγεθος της προσωπικής πολιτικής τους ευθύνης για τη χθεσινή αρνητική τους ψήφο. Σας καλώ, κύριε Υπουργέ Δικαιοσύνης, παρ’ ότι αρμόδιος είναι ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών να κινητοποιηθείτε στο εσωτερικό της Κυβέρνησης ώστε να γίνουν όλες οι αναγκαίες ενέργειες για την προστασία της περιουσίας και των συμφερόντων του δημοσίου. Είναι αδιανόητο να μιλάμε για διαφάνεια και για καταλογισμό ευθυνών πολιτικών ενδεχομένως και ποινικών κάτι που το απευχόμαστε αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να εφαρμόσουμε τους νόμους του κράτους και πρωτίστως το Σύνταγμα. Και εσείς ως Υπουργός Δικαιοσύνης έχετε την υποχρέωση να συμβουλεύσετε την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό προσωπικά για το τι πρέπει να γίνει. Και το μόνο που θα ήταν μία ασφαλής και έγκυρη λύση θα ήταν η υπερψήφιση της πρότασης νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Έστω και κατά τη δική σας λογική ανακαλέστε όλες τις διοικητικές πράξεις, ασκήστε τις αγωγές, ζητήστε τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων, προστατέψτε την περιουσία του δημοσίου. Είναι αδιανόητο να αναζητούνται λεπτομέρειες, ευθύνες, στοιχεία, έγγραφα, τραπεζικοί λογαριασμοί και να μην ξέρουμε πού ανήκουν αυτά τα ακίνητα, πού ανήκει το Ολυμπιακό Ακίνητο, η Ουρανούπολη, το Γραμματικό, τα οικόπεδα της Θεσσαλονίκης, του Ωραιοκάστρου κ.ο.κ.. Προσβάλλει θεσμικά τη Βουλή και κυρίως προσβάλλει δημοκρατικά την ευαισθησία και τη νοημοσύνη του Έλληνα πολίτη αυτή η στάση της Κυβέρνησης. Δεν πρόκειται για αμηχανία, πρόκειται για συνειδητή συμμετοχή στον εμπαιγμό του Κοινοβουλίου και στη δεύτερη φάση, στη δεύτερη γενιά του σκανδάλου της Μονής Βατοπεδίου. Σας καλώ, κύριε Υπουργέ Δικαιοσύνης, να αναλάβετε την ευθύνη σας, γιατί η δικαιοσύνη πρέπει να επιληφθεί και αυτής της φάσης του σκανδάλου. Φυσικά, δεν περιμένω κάποια σοβαρή και υπεύθυνη πολιτική απάντηση γιατί δεν έχετε την εξουσιοδότηση να τη δώσετε. Μόνο ο Πρωθυπουργός έχει την ευθύνη να δώσει αυτή την απάντηση και δυστυχώς δεν το βλέπω να είναι σε θέση να αναλάβει πρωτοβουλίες, να δώσει πειστικές απαντήσεις, να αποκαταστήσει το κλίμα της δυσφορίας που υπάρχει για την καταρράκωση της δημόσιας ηθικής. Το μεγάλο πρόβλημα της χώρας είναι η κατάργηση οποιασδήποτε σχέσης πολιτικής εμπιστοσύνης στον τόπο μας. Αυτό δεν μας επιτρέπει να υπερβούμε και την οικονομική κρίση και γι’ αυτό βλέπω την απόλυτη αδυναμία σας να δώσετε απαντήσεις ως Κυβέρνηση στα προβλήματα που προκύπτουν στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε εθνικό επίπεδο. Παρ’ όλα αυτά, καλωσορίζω την πρωτοβουλία σας να αποδεχθείτε μια σειρά από τροπολογίες των συναδέλφων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., του εισηγητή μας του κ. Ρήγα και της κ. Δραγώνα. Αυτό το φαινόμενο είναι σπάνιο. Χαίρομαι όταν βλέπω Υπουργούς της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας να αποδέχονται τροπολογίες προερχόμενες από τη Βουλή. Όμως το γεγονός ότι αποδεχθήκατε αυτές τις τροπολογίες την υστάτη στιγμή και το γεγονός ότι επιφυλαχθήκατε να μελετήσετε όλες τις άλλες τροπολογίες, επιβεβαιώνει αυτό που σας είπα, ότι χρειάζεται μία συστηματική επανεξέταση της νομοθεσίας περί ναρκωτικών. Δεν έπρεπε να φέρετε αυτές τις ρυθμίσεις ως ρυθμίσεις πανικού, ως ρυθμίσεις με μέτρα συγκυριακά, μεταβατικού χαρακτήρα, που αφορούσαν την καταστολή της εξέγερσης στις φυλακές, την ανακοπή των εξεγέρσεων στις φυλακές. Κατ’ αρχήν, αυτό δεν προσιδιάζει στο κύρος της πολιτείας. Πρέπει να εισάγετε στη Βουλή πάγιες, ολοκληρωμένες, συστηματικές ρυθμίσεις οι οποίες υπακούουν σε μία ενιαία δικαιοπολιτική στρατηγική. Γι’ αυτό σας επαινώ για την αποδοχή των τροπολογιών. Σας καλώ το ταχύτερο δυνατό να υιοθετήσετε και τις υπόλοιπες. Κυρίως όμως απαιτείται η συστηματική και ενιαία αντιμετώπιση. Και δεν αρκεί να μας παραπέμπετε στις νομοπαρασκευαστικές επιτροπές για την τροποποίηση των βασικών κωδίκων γιατί αποδέχεστε αυτή τη στιγμή τροποποιήσεις σε βασικούς ποινικούς, ειδικούς νόμους όπως είναι ο Κώδικας Νόμων περί Ναρκωτικών. Ως εκ τούτου δεν μπορεί να ακούγεται το καταπληκτικό επιχείρημα σ΄ αυτήν την Αίθουσα ότι τώρα νομοθετούμε ποινικά δυσανάλογες ρυθμίσεις αλλά θα αποκαταστήσουμε αυτήν τη δυσαναλογία που καθιστά αντισυνταγματικές και άδικες αυτές τις ρυθμίσεις μετά, όταν θα περάσουμε στη φάση της τροποποίησης των βασικών κωδίκων. Είναι δυνατόν ο Υπουργός Δικαιοσύνης να έρχεται και με χαρακτηριστική άνεση να λέει αυτό ενώπιον της Βουλής ότι ναι, μπορεί να είναι δυσανάλογη και ως εκ τούτου αντισυνταγματική η ρύθμιση που εισηγούμαι αλλά μην στεναχωριέστε, αργότερα εν ευθέτω χρόνω θα αποκαταστήσουμε αυτή τη δυσαναλογία; Είναι αδιανόητο να ακούγονται αυτού του είδους οι τοποθετήσεις καλόπιστα σας λέω, χωρίς επίγνωση του τι σημαίνει αυτή η δήλωση ενώπιον της Βουλής. Αλλά πείτε μου εσείς αν ήσασταν δικηγόρος μάχιμος της πράξης ή ποινικός δικαστής πώς θα αντιμετωπίζατε αυτό το στοιχείο της ιστορικής ερμηνείας του νόμου σε σχέση με τη δυσαναλογία αυτών των ποινικών διατάξεων; Σε ποιο δίλημμα θα βρισκόσασταν σε σχέση με τη συνταγματικότητα αυτών των ρυθμίσεων; Γι’ αυτό σας καλώ έστω και τώρα να αποκαταστήσετε το πιο προβληματικό σημείο του νομοσχεδίου που είναι τα άρθρα 15 και 16 ως προς τον μεταβατικό τους χαρακτήρα. Βελτιώστε τις ρυθμίσεις και καταστήστε τις πάγιες. Αλλιώς, όπως αναφέρει με ευγένεια και διακριτικότητα και η έκθεση του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής, δεν μπορεί να αιτιολογηθεί συνταγματικά η μεταβατική ρύθμιση. Δεν δικαιολογείται, στο πεδίο του Ποινικού Δικαίου μάλιστα. Επίσης, σας θυμίζω ότι χθες κατέθεσα στη Βουλή και περιλαμβάνεται στο σώμα των Πρακτικών την ολοκληρωμένη πρόταση του ΚΕ.Θ.Ε.Α. για την τροποποίηση της νομοθεσίας περί ναρκωτικών. Η πρόταση αυτή είναι προϊόν ενδελεχούς μελέτης από σοβαρούς επιστήμονες διακεκριμένους στο χώρο της ποινικής επιστήμης, από τον επίτιμο Πρόεδρο του ΚΕ.Θ.Ε.Α. καθηγητή Νίκο Παρασκευόπουλο, από τον Αντιπρόεδρο του ΚΕ.Θ.Ε.Α. αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου τον κ. Μαρκή. Έχει, λοιπόν, πολύ μεγάλη σημασία να τοποθετηθείτε ως αρμόδιος Υπουργός απέναντι σε προτάσεις που καταθέτουν άνθρωποι που ζουν το πρόβλημα καθημερινά στο πεδίο της μάχης. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να μην αποδεχόμαστε την ένταξη σε προγράμματα μόνο ως ελαφρυντικό αλλά να ενθαρρύνουμε τη διοργάνωση αυτών των προγραμμάτων. Στην ίδια συνέντευξή σας στην οποία αναφερθήκατε προηγουμένως, ρωτηθήκατε για το τι συμβαίνει με τα στεγνά προγράμματα στο χώρο των φυλακών. Πληροφορηθήκατε εκείνη τη στιγμή ότι λειτουργεί μόνο ένα, στις φυλακές Κορυδαλλού ενώ πρέπει να ενθαρρυνθεί η οργάνωση τέτοιων ολοκληρωμένων προγραμμάτων σημείων επαφής. Άρα, έχει μεγάλη σημασία να ενθαρρύνετε αυτού του τύπου τις δραστηριότητες. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Υπάρχει και το πρόγραμμα απεξάρτησης στον Ελαιώνα. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ο Ελαιώνας, ούτως ή άλλως, κύριε Υπουργέ επειδή ως Υπουργός Δικαιοσύνης προ δώδεκα ετών είχα πάρει την πρωτοβουλία να αποκτήσουμε τον Ελαιώνα, θα ήταν ολόκληρος ένας χώρος απεξάρτησης ουσιαστικά. Αυτός ήταν ο αρχικός σχεδιασμός ο οποίος στη συνέχεια υπετάχθη στις ανάγκες των κτηριακών ελλείψεων του σωφρονιστικού μας συστήματος. Τέλος, θέλω να επαναφέρω τα όσα είπε ο εισηγητής μας ο κ. Ρήγας σε σχέση με την ανάγκη να ρυθμιστεί ρητά ο πλημμεληματικός χαρακτήρας της διακίνησης ναρκωτικών από εξαρτημένο δράστη. Ξέρετε πολύ καλά ότι ήδη πριν το ν.2408/96 που είναι η τελευταία συστηματική παρέμβαση ποινικού φιλελευθερισμού στη νομοθεσία μας, η νομολογία του Αρείου Πάγου με την περιβόητη 7/1995 απόφαση της Ολομέλειας διαμόρφωσε το πλαίσιο της αλλοίωσης της νομοθεσίας. Και αυτό διότι δεν επιτρέπει να χαρακτηριστούν οι πράξεις πλημμελήματα. Διατηρεί τον κακουργηματικό χαρακτήρα και η εξάρτηση λειτουργεί ως ελαφρυντικό. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ) Αυτό διαστρέφει όλο το σύστημα, γιατί όταν η πράξη δεν χαρακτηρίζεται πλημμεληματική, δεν μπορούν να επιβληθούν εναλλακτικά μέτρα, δεν αποφεύγει ο δράστης την προσωρινή κράτηση, η οποία λειτουργεί εις βάρος του και ουσιαστικά τροφοδοτεί το φαύλο κύκλο και επίσης δεν υπάγεται στην ευεργετική ρύθμιση της υπ΄ όρους απόλυσης με τα 2/5 της ποινής. Αυτό το τρίπτυχο είναι καταλυτικό για την ποινική αντιμετώπιση των εξαρτημένων και αυτό είναι βασικό ζήτημα, προκειμένου να μη βάζουμε αυτά τα άτομα στη φυλακή, αλλά να εντάσσουμε αυτά τα άτομα σε προγράμματα απεξάρτησης. Ξέρετε, λέει το ΚΕ.Θ.Ε.Α., ότι το 75% των εξαρτημένων που προσέρχονται στο ΚΕ.Θ.Ε.Α. έχουν μία ποινική και σωφρονιστική εμπειρία. Όμως, ελάχιστο ποσοστό από αυτούς που ολοκληρώνουν το πρόγραμμα, μετακυλίει σε μία ποινική συμπεριφορά και ζει μία δεύτερη σωφρονιστική εμπειρία. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Αυτό είναι ένα συγκλονιστικό στοιχείο. Εν πάση περιπτώσει, εδώ πρέπει να επιδεικνύουμε την ευαισθησία μας, αλλά και τον ορθολογισμό μας. Πρέπει να εισάγουμε στη νομοθεσία όλες τις αναγκαίες ρυθμίσεις, τις ρυθμίσεις οι οποίες δείχνουν προς την κοινή γνώμη ότι παρακολουθούμε το πρόβλημα και ότι μπορούμε να δώσουμε λύσεις. Θα μιλήσουμε κάποια στιγμή, όταν θα είναι εδώ και ο Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, συνολικά για την πολιτική αντιμετώπιση των ναρκωτικών. Υπάρχει διεθνές πρόβλημα και η Ελλάδα βεβαίως πρέπει να παρακολουθεί τις διεθνείς τάσεις, αλλά το ίδιο το αρμόδιο γραφείο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ομολογεί την αδυναμία του να κάνει κάτι σε διεθνές επίπεδο. Άρα, λοιπόν, πρέπει να δούμε πώς μπορούμε να συμβάλουμε και στη διαμόρφωση των διεθνών τάσεων και στη διαμόρφωση των σχετικών πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ολοκληρώστε, κύριε Βενιζέλο. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Επαναλαμβάνω -και κλείνω- για να δώσω έμφαση στα όσα είπε ο εισηγητής μας σε σχέση με το ζήτημα της πραγματογνωμοσύνης και σε σχέση με το ζήτημα των μικροποσοτήτων. Ελπίζω να μην διαστρέψει η νομολογία και η δικαστηριακή πρακτική τις δύο αυτές ρυθμίσεις. Συμβουλευτείτε τους επιστημονικούς σας συνεργάτες μέχρι το τέλος της συνεδρίασης, ώστε η νομοτεχνική κατάστρωση των διατάξεων αυτών να προστατεύσει αυτό που θέλει να κάνει η Βουλή. Αυτά που λέμε εδώ, αυτά που είπατε και εσείς προηγουμένως, αυτά που λέω και εγώ πρέπει να τα λάβουν πολύ σοβαρά υπ΄όψιν τα δικαστήρια ως στοιχεία ιστορικής ερμηνείας των διατάξεων αυτών, προκειμένου να διαφυλάξουμε τη στόχευσή τους, την ratio legis δηλαδή, γιατί είναι πολύ συνηθισμένο και επαχθές δυστυχώς το φαινόμενο η νομολογία και η πρακτική να διαστρέφουν και να αντιστρέφουν ρυθμίσεις που η Βουλή αλλιώς τις θέλησε, αλλιώς τις ψήφισε και αλλιώς τις επέβαλε στη νομοθεσία μας. Κύριε Υπουργέ, κρατήστε από τις πρακτικές σας τα θετικά στοιχεία, απορρίψτε τα αρνητικά. Λειτουργήστε ως θεματοφύλακας του κράτους δικαίου, της νομιμότητας και της διαφάνειας. Έχετε και ατομική ευθύνη λόγω της θέσεως που κατέχετε. Έχει συνταγματικές αρμοδιότητες ο Υπουργός Δικαιοσύνης. Ξέρω ότι ζείτε μέσα σε μία δίνη. Η Κυβέρνηση βρίσκεται σε μία περιδίνηση. Δεν είναι εύκολο να λειτουργήσετε έτσι, αλλά κάντε μία υστάτη προσπάθεια. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί δάσκαλοι του 2ου Τοσίτσειου Δημοτικού Σχολείου Εκάλης. Η Βουλή τους καλωσορίζει. (Χειροκροτήματα απ΄ όλες τις πτέρυγες της Βουλής) Θα ολοκληρώσουμε τη συζήτηση του νομοσχεδίου με μία σύντομη τοποθέτηση του κυρίου Υπουργού Δικαιοσύνης. Πριν όμως σας δώσω το λόγο, θα ήθελα, με αφορμή αυτά που ανέφερε στο τέλος ο κ. Βενιζέλος σε σχέση με την αναγκαιότητα λειτουργίας προγραμμάτων απεξάρτησης κρατουμένων, να θυμίσω ότι ο Ελαιώνας που είχε πράγματι προβλεφθεί, οργανωθεί και είχε ξεκινήσει να λειτουργεί ως κέντρο απεξάρτησης με τους πρώτους εξήντα κρατουμένους, είχε σχεδιαστεί με συνολική δυναμικότητα τριακοσίων κρατουμένων και εύχομαι, κύριε Υπουργέ, να αυξάνεται ο αριθμός των κρατουμένων που παρακολουθούν προγράμματα εκεί για να αξιοποιηθεί πλήρως η υποδομή αυτή. Επίσης, θα ήθελα να θυμίσω ότι και ένα δεύτερο κέντρο απεξάρτησης κρατουμένων-αντίστοιχης δυναμικότητας, για άλλους τριακοσίους κρατουμένους- είχε ανεγερθεί στη Χαλκιδική. Το Μάρτιο του 2004 ήταν στο 95% οι εγκαταστάσεις. Πριν από λίγους μήνες είχα κάνει την πιο πρόσφατη, την τελευταία δηλαδή επίσκεψη εκεί. Πράγματι ήταν στο τελικό στάδιο οι εγκαταστάσεις. Έχουν περάσει πέντε χρόνια. Εύχομαι να αρχίσει να λειτουργεί και αυτό το κέντρο, γιατί τριακόσιοι συν τριακόσιοι είναι ένας πολύ σημαντικός αριθμός για τη λειτουργία αυτών των κέντρων για την απεξάρτηση των κρατουμένων. Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κατ’ αρχάς, κύριε Πρόεδρε, να απαντήσω σε εσάς, επειδή ήσασταν ο τελευταίος ομιλών. Δυστυχώς, δεν υπάρχει προσέλευση κρατουμένων οι οποίοι θέλουν να μπουν σε τέτοια προγράμματα. Γι’ αυτό στον Ελαιώνα υπάρχουν θέσεις και δεν υπάρχουν κρατούμενοι που να θέλουν να μπουν στο πρόγραμμα. Αυτό είναι το πρόβλημα. Μάλιστα, όπως θα ξέρετε -και όπως θα ξέρουν και οι περισσότεροι συνάδελφοι- το σωφρονιστικό κατάστημα στον Ελαιώνα είναι καινούριο, είναι απόλυτα σύγχρονο και απόλυτα προσαρμοσμένο γι’ αυτόν το σκοπό. Όσον αφορά τη Χαλκιδική, πράγματι στη Χαλκιδική υπάρχουν ορισμένες εγκαταστάσεις, οι οποίες είχαν κατά κάποιον τρόπο εγκαταλειφθεί μέσα στο χρόνο… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Δεν είχαν εγκαταλειφθεί. Εγκαταλείφθηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια. Εγώ σας λέω ότι το είχα επισκεφθεί τέλος του 2003. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Δεν είναι έτσι … ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Είχα κάνει έναν έλεγχο και ήταν στις τελευταίες λεπτομέρειες ολοκλήρωσης των εγκαταστάσεων. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Δεν είναι έτσι, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Εν πάση περιπτώσει, κύριε Υπουργέ, έτσι ήταν, αλλά η εγκατάλειψη χρεώνεται δυστυχώς τα τελευταία πέντε χρόνια. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Εν πάση περιπτώσει, αφήστε με να μιλήσω. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Δεν το λέω με διάθεση αντιπολιτευτική … ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Αφήστε με, μην κάνετε κατάχρηση του ρόλου σας. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Δεν θέλω ούτε κατάχρηση του ρόλου μου να κάνω, αλλά το λέω με την ιδιότητα του πρώην Υπουργού Δικαιοσύνης, γιατί ξέρω τι ακριβώς είχαμε κάνει. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Η Χαλκιδική ευρίσκετο σε εμβρυώδη κατάσταση όταν ανέλαβε η Νέα Δημοκρατία το 2004. Υπήρχαν ορισμένα κτήρια τα οποία ήταν σχεδόν εγκαταλελειμμένα. Και τώρα είναι εγκαταλελειμμένα. Στείλαμε ειδικά συνεργεία να τα εξετάσουν. Τα εξετάζουν. Έχουν γίνει δέκα εργολαβίες πάνω σ΄ αυτό περίπου. Εν πάση περιπτώσει, πιστεύω ότι τον επόμενο χρόνο θα είναι σε θέση κτηριακά να λειτουργήσει και όχι μόνο κτηριακά, αλλά και σε ανθρώπινο δυναμικό. Προβλέπεται στο επόμενο νομοσχέδιο, αυτό της Χαλκιδικής. Το σωφρονιστικό κατάστημα της Χαλκιδικής θα λειτουργήσει ανοικτά. Θα λειτουργήσει για θεραπεία κρατουμένων με υποκατάστατα μέσα, όπως είναι η μεθαδόνη. Δηλαδή είναι άλλος ο ρόλος του κέντρου της Χαλκιδικής και άλλος ο ρόλος του Ελαιώνα. Σ’ αυτήν, λοιπόν, την κατεύθυνση προχωρούμε και θα το τελειώσουμε. Ήθελα να κάνω δύο πολύ σύντομες παρατηρήσεις σε όσα είπε ο κ. Βενιζέλος, στα οποία δεν αναφέρθηκα σε προηγούμενες παρεμβάσεις μου. Κατ’ αρχάς, κύριε Βενιζέλο, αναφερόμενος και απαντώντας στις παρατηρήσεις του κ. Καστανίδη είπα ότι ο νομοθέτης σήμερα θέλει, προκειμένου να προστατεύσει τα παιδιά, να κάνει τη νομοθεσία πιο αυστηρή. Αυτό είναι μία πρόθεση, μία βούληση του νομοθέτη και προς αυτή την κατεύθυνση προχωρεί. Τώρα αν υπάρχουν ορισμένες αντινομίες –εντός ή εκτός εισαγωγικών- αυτές θα τις εξετάσει συνολικά η επιτροπή που θα κρίνει συνολικά το ποινικό σύστημα και το σύστημα Ποινικής Δικονομίας. Δεν νομίζω να υπάρχει κάποια γενικότερη αντίφαση σ’ αυτό. Απλώς και μόνο ο νομοθέτης θέλει σήμερα να το κάνει πιο αυστηρά. Έρχομαι τώρα σε κάτι πολύ σοβαρό που είπατε –με το οποίο ξεκινήσατε- που δεν έχει σχέση με το νομοσχέδιο, αλλά έχει σχέση με τη χθεσινή πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που αφορά τη Βιστωνίδα. Κατά τη δική μου άποψη –βεβαίως εγώ δεν είμαι τόσο «έγκριτος» περί τα νομικά όσο είστε εσείς, αλλά επιτρέψτε μου μια και εγώ θυμούμαι κάτι και από την πρακτική και από τη θεωρία στην οποία διακόνησα επί αρκετά χρόνια- σωστά απορρίφθηκε από τη Βουλή, επί της ουσίας σωστά. Όπως γνωρίζουμε, η ιδιοκτησία ούτε απονέμεται ούτε αφαιρείται ούτε μεταβιβάζεται ούτε καταργείται ούτε παρέχεται με νόμους. Η ιδιοκτησία είναι μία υπόθεση η οποία διασφαλίζεται από το Σύνταγμα και επομένως, αν έχει κάποιος κάτι, αν ανήκει αυτό ή δεν ανήκει σε κάποιον άλλο, ο μόνος αρμόδιος είναι τα δικαστήρια. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σωστά λειτούργησε απέναντι στο γενικότερο πρόβλημα που αφορά αυτό το ζήτημα. Τι έκανε; Κατ’ αρχάς ήρε όλες τις διοικητικές αποφάσεις της περιόδου 1998-2003 των κυρίων Δρυ και Φωτιάδη. Με την άρση αυτών των διοικητικών πράξεων αμέσως αμέσως χάνεται γενικά η ιδιοκτησία, η οποία με αυτές τις πράξεις που είχαν μεταγραφεί, είχε μεταβιβαστεί στη μονή. Δεύτερον, προχωρώντας εφαρμόζει την απόφαση την οποία έβγαλε το Δικαστήριο της Ροδόπης, η οποία απόφαση του Δικαστηρίου της Ροδόπης ακυρώνει όλο το θέμα το ιδιοκτησιακό της μονής και αποδίδει όλη την έκταση των είκοσι πέντε χιλιάδων στρεμμάτων στο δημόσιο. Με βάση αυτές τις δυο πράξεις το δημόσιο μέχρι σήμερα δεν χάνει απολύτως τίποτα. Στη συνέχεια έρχεται με απόφαση και με δηλώσεις του αρμοδίου Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών και κάνει τις διοικητικές πράξεις των ανταλλαγών, βάσει των οποίων πλέον το δημόσιο έχει όλη την κατάσταση εκείνη την οποία είχε πριν από το 1998. Επομένως, νομικά η Κυβέρνηση λειτούργησε απόλυτα σύννομα, απόλυτα σωστά, χωρίς να κάνει λαϊκισμούς και χωρίς να προβαίνει σε πράγματα τα οποία θα ήταν αντίθετα με το νόμο κι απλώς και μόνο θα δημιουργούσαν εντυπώσεις. Τώρα για τις ευθύνες και αυτά, αν υπάρχουν ή αν δεν υπάρχουν, υπάρχει Εξεταστική Επιτροπή, υπάρχει το δικαστήριο και θα μας δείξουν ακριβώς το δρόμο ο οποίος θα ακολουθηθεί. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ορίστε κύριε Βενιζελο, έχετε το λόγο για μια δίλεπτη όμως παρέμβαση, για να ολοκληρώσουμε τη συζήτηση επί του νομοσχεδίου. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, άκουσα με πολύ μεγάλη έκπληξη τον Υπουργό Δικαιοσύνης να αναπτύσσει αυτές τις νομικές θεωρίες σε σχέση με την ιδιοκτησία και την προστασία της δημόσιας περιουσίας. Η πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επιτρέπει σε όποιον θεωρεί ότι έχει δικαιώματα να τα διεκδικήσει ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων. Όμως δικαιοπρακτικό θεμέλιο των σκανδαλωδών ανταλλαγών ήταν μια σειρά από διοικητικές πράξεις. Αυτές οι διοικητικές πράξεις πρέπει να ανακληθούν εκ του νόμου, γιατί προσβάλλουν την έννομη τάξη και η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι σαφέστατη και κατηγορηματική ως προς την υποχρέωση ανάκλησης αυτών των προδήλως παρανόμων διοικητικών πράξεων. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ανακλήθηκαν. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δεν ανακλήθηκαν. Δεν ανακλήθηκε η πράξη του 2004 που συγκεφαλαιώνει και επιβεβαιώνει τις προηγούμενες πράξεις, γιατί για λόγους μικροκομματικής σκοπιμότητας περιοριστήκατε στην ανάκληση πράξεων μέχρι το 2003. Δεν ανακαλέσατε τις κοινές υπουργικές αποφάσεις που επέτρεψαν και επέβαλαν τις ανταλλαγές και δεν έχετε προβεί σε καμμία ενέργεια, δικαστική ή εξώδικη, για την προστασία των συμφερόντων του δημοσίου επί των ακινήτων που αντηλλάγησαν. Ποιος έχει αυτήν τη στιγμή κυριότητα, νομή και κατοχή στο Ολυμπιακό Ακίνητο, στα οικόπεδα της Θεσσαλονίκης, του Ωραιοκάστρου, της Θέρμης, του Γραμματικού; Ποιος; Έχουν ασκηθεί αγωγές του ελληνικού δημοσίου, έχει ζητηθεί η λήψη ασφαλιστικών μέτρων; Και πώς νοείται να εκδίδεται αυτή η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης, εάν πράγματι ήταν τίτλοι κυριότητας οι διοικητικές πράξεις που ανεκλήθησαν; Δεν ήταν τίτλοι κυριότητας. Το δημόσιο αντιδίκησε, κέρδισε τη δίκη. Έχετε στα χέρια σας την απόφαση αυτή. Δεν έχει φροντίσει το δημόσιο για την καθαρογραφή και την κοινοποίησή της, ώστε να τρέχουν οι προθεσμίες προκειμένου να καταστεί η απόφαση αυτή τελεσίδικη και στη συνέχεια αμετάκλητη. Η απόφαση δεν αφορά ούτως ή άλλως τη λίμνη. Αφορά τις παρόχθιες περιοχές. Εξέδωσε ο κ. Μπέζας μια προβληματική πράξη, η οποία προσεβλήθη κιόλας στο Συμβούλιο της Επικρατείας, και οποιαδήποτε δικαστική ενέργεια γίνει ενώπιων των πολιτικών δικαστηρίων για την προστασία των συμφερόντων του δημοσίου θα βρίσκει απέναντί της το επιχείρημα ότι έχουμε εκκρεμοδικία στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Έχει στηθεί ένας μηχανισμός με πράξεις και παραλείψεις για τη δεύτερη φάση του σκανδάλου. Δεν έχετε βάλει μυαλό. Η Κυβέρνηση έχει καταβαραθρωθεί λόγω της πολιτικής της αδυναμίας, των οικονομικών της επιλογών, της ανικανότητας διαχείρισης της οικονομικής κρίσης, των ταξικών επιλογών που έκανε τα τελευταία πέντε χρόνια, καθιστώντας αντίπαλό της την ελληνική κοινωνία. Η Κυβέρνηση έχει οδηγήσει τη χώρα σε δημοσιονομικό αδιέξοδο. Οι δανειακές ανάγκες του δημοσίου αυτήν τη στιγμή δεν επιτρέπουν στην Κυβέρνηση να λάβει μέτρα τόνωσης της πραγματικής οικονομίας και υπέρβασης της κρίσης. Και όλα αυτά μέσα σε ένα ζοφερό περιβάλλον λόγω της υπόθεσης Βατοπεδιου η οποία βλέπω τώρα να διασυνδέεται με τη «SIEMENS», με τα ομόλογα, με όλο τον αστερισμό των σκανδάλων και δεν αντιλαμβάνεστε ότι δεν πρέπει να τροφοδοτήσετε τη δεύτερη φάση του σκανδάλου. Κι έρχεστε τώρα και μου λέτε άρρητα ρήματα. Και θέλω να σας απαλλάξω προσωπικά της ευθύνης. Τι να κάνετε κι εσείς; Να πάτε να πείτε στην Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό ότι αυτήν τη στιγμή συμπράττουν στη διάπραξη ενός δευτερογενούς σκανδάλου Βατοπεδιου; Η δεύτερη γενιά, θα είναι χειρότερη της πρώτης, του σκανδάλου. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε παρακαλώ το λόγο. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε παρακαλώ το λόγο. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Υπουργέ, θέλετε τώρα να κάνετε την παρέμβαση, αμέσως; Την τελική σας παρέμβαση; Γιατί και ο κ. Κουράκης έχει ζητήσει το λόγο για μια δευτερολογία... ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Όχι. Θέλω να απαντήσω σε σχέση με αυτά που είπε ο κ. Βενιζέλος. Γιατί ο κ. Κουράκης θα πει επί της ουσίας του νομοσχεδίου. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ένα δίλεπτο θα σας δώσω κι εσάς. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, υπήρξα σαφής όσον αφορά το ιδιοκτησιακό ζήτημα που αφορά την υπόθεση του Βατοπεδίου. Υπήρξα σαφής. Και οι διοικητικές πράξεις έγιναν σαφώς και ανήρεσαν, ακύρωσαν όλες τις προηγούμενες πράξεις, που δεν χρειάζεται νόμος, διότι η διοικητική πράξη καταργείται με διοικητική πράξη εφόσον υπάρχει σοβαρός λόγος και αυτό το έκανε η Κυβέρνηση, και για την απόφαση του δικαστηρίου μόλις διαπιστώθηκε ότι υπάρχει σε εκκρεμότητα έσπευσε η δικαιοσύνη και έβγαλε την απόφαση. Δημοσιεύτηκε η απόφαση. Τώρα αν δεν καθαρογράφηκε, θα καθαρογραφεί κι επομένως το θέμα του Βατοπεδίου από απόψεως ιδιοκτησίας είναι απόλυτα ξεκάθαρο. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: ΤΙ σχέση έχει το νομοσχέδιο με το Βατοπέδιο; ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Μην κάνετε παράσιτα κύριε συνάδελφε. Δεν έχει καμμία σχέση αλλά πρέπει να απαντηθεί. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δεν επιτρέπει ο κύριος Υπουργός στον αναπληρωτή του Προέδρου να μιλά; Έχει καταλυθεί το σύμπαν! ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Εγώ απευθυνόμενος στον Πρόεδρο τα είπα αυτά, ότι ξεστράτισε η συζήτηση. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Τραγάκη, ερχόμενος στην Αίθουσα προκαλέσατε, βλέπω, διάφορους κραδασμούς. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Πώς φέρεστε έτσι στον αναπληρωτή του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας; Έχει καταλυθεί το σύμπαν! ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ολοκληρώστε κύριε Υπουργέ. Σας παρακαλώ, κύριε Βενιζέλο. Ο κ. Τραγάκης προκάλεσε κραδασμούς, αλλά απαντά ο κύριος Υπουργός. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Απλώς από αγάπη το είπα, γιατί με τον κ. Τραγάκη συνυπήρξαμε στο Προεδρείο. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ολοκληρώστε κύριε Υπουργέ, σας παρακαλώ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Συνεπώς από απόψεως ουσίας που έχει σχέση με το Βατοπέδιο, με την υπόθεση Βατοπεδίου, η Κυβέρνηση έκανε όλα όσα έπρεπε να κάνει ώστε το δημόσιο να μην χάσει ούτε μια σπιθαμή γης. Τελεία και παύλα. Αυτό είναι καθαρό. Τώρα, αν θέλουμε να τα συγχέουμε αυτά με ομόλογα, με τη «SIEMENS» κι η «SIEMENS» σε ποια περίοδο έγινε κύριε Πρόεδρε; Για να τα ξεκαθαρίσουμε. Ήταν η περίοδος που έχει σχέση με το Βατοπέδι ή με την Νέα Δημοκρατία; Επομένως καταλαβαίνω ότι είναι εύλογη η ευρύτερη αγωνία από την οποία πολλές φορές διακατέχεται η Αντιπολίτευση, να ψαρεύει στα θολά νερά, να μπλέκει οικονομικά, Βατοπέδι, «SIEMENS», ομόλογα και κάθε τόσο να τα ανακυκλώνει και να τα λέει και να τα ξαναλέει. Εμείς είπαμε και λέμε «καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται». Η υπόθεση από απόψεως Εκκλησίας έχει ξεκαθαρίσει από την Κυβέρνηση, την υπόθεση για τυχόν πιθανές πολιτικές ή ποινικές ευθύνες η Κυβέρνηση με πρωτοβουλία της την έστειλε στην Εξεταστική Επιτροπή και συγχρόνως υπάρχει και στα δικαστήρια και επομένως δεν έχει να φοβηθεί απολύτως τίποτα. Τώρα αν η Αντιπολίτευση θέλει να τα μπερδεύει όλα, «SIEMENS», ομόλογα κ.λπ Ψάξτε αλλού. Στου κρεμασμένου το σπίτι δεν ψάχνουν για σκοινί! ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε το λόγο επί προσωπικού. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Όχι κύριε Τραγακη, δεν υπάρχει θέμα επί προσωπικού. Δεν αναφέρθηκε κανένας σε εσάς. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Θα μου δώσετε ένα λεπτό εκ του Κανονισμού της Βουλής. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Όχι κύριε Τραγάκη, σας παρακαλώ. Δεν έχετε το λόγο. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Έχω δικαίωμα εκ του Κανονισμού για ένα λεπτό..,. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Μισό λεπτό κύριε Τραγάκη. Έχει ζητήσει το λόγο ο κ. Κουράκης επί του νομοσχεδίου. Περιμένει τόση ώρα. Έγιναν οι σχετικές αναφορές με βάση, απ’ ό,τι αντιλαμβάνομαι, τοποθετήσεις που είχαν γίνει νωρίτερα. Εισέρχεστε εις την Αιθουσα, γίνεται ένας αστεϊσμός, ας πούμε, αλλά τώρα δεν υπάρχει κανένα προσωπικό. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Μην του το χαλάτε! Συμφωνεί και ο κ. Κουράκης. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Έχω δικαίωμα εκ του Κανονισμού για ένα λεπτο… Γιατί ο κ. Βενιζέλος είπε κάτι… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ο κ. Βενιζέλος επίσης δεν αναφέρθηκε σε εσάς. Κύριε Τραγάκη κατά παράβαση του Κανονισμού σας δίνω το λόγο. Έχετε ένα λεπτό. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Για ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε. Έχω και την άδεια του κυρίου συναδέλφου και τον ευχαριστώ πάρα πολύ. Μπήκα στην Αίθουσα κύριε Πρόεδρε, και απευθυνόμενος προς εσάς, επειδή ήξερα την ημερησία διάταξη και σε ποιο νομοσχέδιο αναφερόμεθα και για ποιο νομοσχέδιο μιλάμε κι επειδή άκουσα πάλι να μιλάμε για Βατοπέδιο σας είπα, σ’ εσάς απευθυνόμενος, ότι άλλο νομοσχέδιο έχουμε στην ημερήσια διάταξη κι άλλα συζητούνται. Αναφερόμενος κι ακούγοντας ο κ. Βενιζέλος αυτά που είπα, έκανε ένα σχόλιο για το οποίο θέλω να αναφερθώ και να πω ότι είναι επί προσωπικού. Κατ’ αρχάς για το θέμα του Βατοπεδίου κύριε Πρόεδρε , είμαστε τόσο κοντά όλοι μας στην έκδοση του πορίσματος και των εισηγήσεων της Μειοψηφίας που αν περιμένουμε δέκα μέρες ακόμα θα έχουμε ακριβώς το πόρισμα ώστε να τοποθετηθεί ελεύθερα ο καθένας μας. Άρα το να βγάζουμε από τώρα τα συμπεράσματά μας, όπως γίνεται, είναι λάθος. Το πόρισμα σε δέκα ημέρες θα είναι στα χέρια της Ολομέλειας της Βουλής, η Ολομέλεια θα αποφασίσει για τύχη της υπόθεσης και για την περαιτέρω συμπεριφορά της. Επομένως, αυτός ήταν ο λόγος… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Επειδή είπατε για Βατοπέδιο και «επί προσωπικού», εκφράσατε παράπονο ότι κάποιος σας συνδέει με το Βατοπέδιο. Δεν είναι λόγος «επί προσωπικού». ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: … αυτός ήταν ο λόγος που έκανα αυτήν την παρατήρηση. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο κ. Κουράκης για δευτερολογία. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Κύριε Υπουργέ, άκουσα για το ποιες τροπολογίες κάνατε αποδεκτές. Διερωτώμαι γιατί δεν κάνατε αμέσως αποδεκτή την τροπολογία 416 που αναφέρεται στα άτομα που είναι εξαρτημένα και βρίσκονται στη φυλακή για άλλα αδικήματα και ισχυρίζονται –και μπορούμε να το εξακριβώσουμε με το άρθρο 14- ποιοι είναι εξαρτημένοι ή όχι. Θα έπρεπε να επεκταθεί η δυνατότητα. Γιατί δηλαδή θεωρούμε ότι εγκλήματα περί τα ναρκωτικά είναι μόνο αυτοί που έχουν σχέση με την εμπορία και τη διακίνηση και όχι όσα εγκλήματα διεπράχθησαν από ανθρώπους που είναι εξαρτημένοι είτε βρίσκονται σε μια ιδιαίτερη κατάσταση εκείνη τη στιγμή ή γενικώς η συμπεριφορά τους έχει αλλοιωθεί. Ο ισχυρισμός ότι είναι εξαρτημένα αυτά τα άτομα μπορεί να διασφαλιστεί από μία πραγματογνωμοσύνη, όπως σωστά επισημαίνετε και έχετε φέρει στο άρθρο 14 και νομίζω ότι μπορεί να επεκταθεί χωρίς δεύτερη σκέψη. Επίσης, είπατε ότι θα εξετάσετε άλλα στοιχεία που έχουν σχέση με την ενδοσωματική έρευνα. Νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να δεχθεί ότι δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι για να ελέγχει η φυλακή τους κρατούμενους, οι οποίοι επιστρέφουν μετά από μια άδεια ή από μια έξοδο στο νοσοκομείο από τη φυλακή στο να μη μεταφέρουν κυρίως ναρκωτικές ουσίες αλλά και άλλα αντικείμενα και θα έπρεπε να υποβάλλονται αυτοί οι άνθρωποι στην απαξιωτική, θα έλεγα, για την προσωπικότητά τους, ενδοσωματική έρευνα. Δεν μιλάω για τη σωματική έρευνα, αναφέρομαι στην ενδοσωματική έρευνα. Είπατε ότι θα το εξετάσετε, φανταζόμουν ότι θα μπορούσατε να το κάνετε αποδεκτό πάραυτα ώστε να απαλλαγούμε απ’ αυτή την πρακτική η οποία προσβάλλει βαρύτατα τους ανθρώπους αυτούς. Δεν μιλήσατε βέβαια καθόλου για την αύξηση του χρόνου των αδειών, παρ’ όλο που είστε στην αντίληψη. Αυτό που κάνετε δεν είναι απονομή μιας εύνοιας, είναι σωφρονιστικό μέτρο, με την έννοια ότι βοηθάει στην αποκατάσταση, στην κοινωνική επανένταξη του κρατουμένου. Θα μπορούσε πραγματικά ο αριθμός των αδειών να είναι μεγαλύτερος από όσο έχουμε προτείνει και εμείς. Επίσης, στο άρθρο 20 καταθέσαμε τροπολογία και νομίζουμε ότι θα έπρεπε να δίδεται με ίσους όρους η άδεια και για τους καταδικασμένους για υποθέσεις ναρκωτικών. Επίσης, δεν κατάλαβα γιατί επιφυλαχθήκατε στις περιπτώσεις που αναφερόμαστε σε ασθένειες να συμπεριλάβετε και τους καρκινοπαθείς. Αμέσως έπρεπε να γίνει αυτό. Μάλιστα, σας λέω ότι στην επίσκεψη που είχαμε στις γυναικείες φυλακές του Αυλώνα ήταν μια κυρία η οποία βρισκόταν σε δύσκολη κατάσταση με το να διευκρινισθεί αν έχει καρκίνο του παγκρέατος ή όχι. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Τους βάλαμε, κύριε συνάδελφε. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Εάν τους βάλατε, δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω περισσότερο. Όσον αφορά για τις βαριές μορφές καρδιακής ανεπάρκειας, αυτός είναι ιατρικός όρος, δεν μιλάμε γενικώς, ότι έχει μεγαλώσει λίγο η καρδιά του ή γενικώς λαχανιάζει. Έχει σχέση με βαριές καταστάσεις μυοκαρδιοπάθειας, μπορεί να βρεθεί με αντικειμενικό τρόπο και να προσδιορισθεί αυτή η κατηγορία. Βεβαίως, δεν μας δόθηκε ο χρόνος να μιλήσουμε για την τμηματική έκτιση της ποινής αυτών που έχουν μικρές ποινές, τρία έως πέντε χρόνια και για την παροχή κοινωφελούς εργασίας. Τέλος, θέλω να ξανασκεφθείτε τη δυνατότητα στο άρθρο 15 να επεκταθεί το ευεργετικό αυτό μέτρο, έστω και ως εφάπαξ και σ’ αυτούς οι οποίοι έχουν διαπράξει πλημμελήματα αλλά έχουν καταδικαστεί από εφετεία κακουργημάτων. Νομίζω ότι είναι μια κατηγορία που αξίζει και σ’ αυτούς. Ήδη το δικαστήριο αποφάσισε ότι η ποινή τους παρ’ όλο που δικάστηκαν για κακούργημα είναι μέχρι τα πέντε χρόνια και νομίζω ότι θα μπορούσε να επεκταθεί ώστε να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Σας ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων και των τροπολογιών και θα γίνει η ψήφισή τους χωριστά. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 1 του νομοσχεδίου ως έχει; ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 1 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 2 ως έχει; ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 2 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 3 ως έχει; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 3 έγινε δεκτό ως έχει ομόφωνα. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 4 ως έχει; ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 4 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 5 ως έχει; ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 5 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 6 ως έχει; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 6 έγινε δεκτό ως έχει ομόφωνα. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 7 ως έχει; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 7 έγινε δεκτό ως έχει ομόφωνα. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 8 ως έχει; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 8 έγινε δεκτό ως έχει ομόφωνα. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 9, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 9 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, ομόφωνα. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 10 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό; ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 10 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 11 ως έχει; ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 11 έγινε δεκτό ως έχει, κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 12 ως έχει; ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 12 έγινε δεκτό ως έχει, κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 13, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 13 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, ομόφωνα. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 14 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό; ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 14 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτή η τροπολογία με γενικό αριθμό 385 και ειδικό 23, η οποία θα αποτελέσει το άρθρο 15 του νομοσχεδίου; ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς η τροπολογία με γενικό αριθμό 385 και ειδικό 23, η οποία θα αποτελέσει το άρθρο 15 του νομοσχεδίου έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το παλαιό άρθρο 15, το οποίο θα λάβει τον αριθμό 16; ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 15 το οποίο θα λάβει τον αριθμό 16, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το παλαιό άρθρο 16, το οποίο θα λάβει τον αριθμό 17; ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 16 το οποίο θα λάβει τον αριθμό 17, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το παλαιό άρθρο 17, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό και αναδιατυπώθηκε με τις υπ’ αριθμ. 417/39 και 404/26 τροπολογίες, το οποίο θα λάβει τον αριθμό 18; ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 17 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό και αναδιατυπώθηκε με τις υπ’ αριθμ. 417/39 και 404/26 τροπολογίες και θα λάβει τον αριθμό 18. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το παλαιό άρθρο 18, το οποίο θα λάβει τον αριθμό 19; ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 18 το οποίο θα λάβει τον αριθμό 19, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το παλαιό άρθρο 19, το οποίο θα λάβει τον αριθμό 20; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 19, το οποίο θα λάβει τον αριθμό 20, έγινε δεκτό ομόφωνα. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το παλαιό άρθρο 20, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό με την υπ’ αριθμόν 418/40 τροπολογία, το οποίο θα λάβει τον αριθμό 21; ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 20 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό με την υπ’ αριθμ. 418/40 τροπολογία και θα λάβει τον αριθμό 21. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το παλαιό άρθρο 21, το οποίο θα λάβει τον αριθμό 22; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 21 το οποίο θα λάβει τον αριθμό 22, έγινε δεκτό ομόφωνα. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το παλαιό άρθρο 22, το οποίο θα λάβει τον αριθμό 23; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 22 το οποίο θα λάβει τον αριθμό 23, έγινε δεκτό ομόφωνα. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το παλαιό άρθρο 23, το οποίο θα λάβει τον αριθμό 24; ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 23 το οποίο θα λάβει τον αριθμό 24, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το παλαιό άρθρο 24, το οποίο θα λάβει τον αριθμό 25; ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 24 το οποίο θα λάβει τον αριθμό 25, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το παλαιό άρθρο 25, το οποίο θα λάβει τον αριθμό 26, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό; ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 25 το οποίο θα λάβει τον αριθμό 26, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το ακροτελεύτιο άρθρο του νομοσχεδίου; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το ακροτελεύτιο άρθρο του νομοσχέδιου έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία. Επομένως το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης, μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής και επί των άρθρων και η ψήφισή του στο σύνολο αναβάλλεται για άλλη συνεδρίαση. Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 12.37΄ λύεται η συνεδρίαση για σήμερα ημέρα Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008 και ώρα 18.00΄με αντικείμενο εργασιών του Σώματος νομοθετική εργασία: συζήτηση επί της αρχής των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: «Προστασίας ανηλίκων από τον καπνό και τα αλκοολούχα ποτά και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί. Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ Ολομέλεια 3/12/08 πρωϊ σελ.2