(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΙΒ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β’ 
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  Δ΄
Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. ‘Αδεια απουσίας του Βουλευτή κ. Ι. Σκουλά, σελ.
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 8ο Δημοτικό Σχολείο  Ζωγράφου, το 4ο Δημοτικό Σχολείο Καματερού, το 16ο Γυμνάσιο Περιστερίου και το 8ο Γυμνάσιο Αιγάλεω, σελ.
3. Συγχαρητήρια αναφορά για την ανάληψη των καθηκόντων ως Αντιπροέδρων της Βουλής των κ. Δραγασάκη Ι. και Αποστολάτου Β, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Παρασκευής 10 Οκτωβρίου 2008, σελ.
4. Συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων.
α) Προς τον Υπουργό Εσωτερικών, i) σχετικά με το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τις μεταθέσεις-αποσπάσεις του προσωπικού της ΕΛΑΣ, σελ.
 ii) σχετικά με το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τις μεταθέσεις του προσωπικού της ΕΛΑΣ, σελ.
β) Προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τα προβλήματα λειτουργίας και την αναπτυξιακή προοπτική στην περιοχή της Διώρυγας Κορίνθου κ.λπ., σελ.
γ) Προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης της Δ.Ε.Η, σελ.
δ) Προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την ανέγερση νέων σχολικών μονάδων σε Ηλεία και Αχαΐα, μετά τον καταστροφικό σεισμό του Ιονίου, σελ.
ε) Προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων i) σχετικά με τη λειτουργία των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας στον Πόρο, τις επιπτώσεις στο περιβάλλον κ.λπ., σελ.
 ii) σχετικά με τη δημιουργία Τεχνολογικού Πάρκου στον ορεινό όγκο της Πάρνηθας κ.λπ., σελ.
στ) Προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την κατασκευή νοσοκομείων μέσω συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) κ.λπ., σελ.


Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Συζήτηση επί των άρθρων και της τροπολογίας του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού: «Ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ»», σελ.
2. Κατάθεση Πρότασης Νόμου.
Η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κα Αλεξάνδρα Παπαρήγα και είκοσι ένας (21) Βουλευτές του Κόμματός της κατέθεσαν πρόταση νόμου: «Μέτρα για την προστασία των ανέργων», σελ.
3. Κατάθεση Σχεδίου Νόμου.
Οι Υπουργοί Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Μεταρρυθμίσεις για την οικογένεια, το παιδί, την κοινωνία και άλλες διατάξεις», σελ.
4. Κατάθεση Εκθέσεως Διαρκούς Επιτροπής.
Η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Προστασία δανειοληπτών και άλλες διατάξεις», σελ.


ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί των επικαίρων ερωτήσεων:
ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ Β., σελ.
ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ Σ., σελ.
ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Σ., σελ.
ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ Ν., σελ.
ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φ., σελ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ Γ., σελ.
ΛΕΒΕΝΤΗΣ Α., σελ.
ΛΕΓΚΑΣ Ν., σελ.
ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ Α., σελ.
ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ Π., σελ.
ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ Α., σελ.
ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ Ε., σελ.
ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ Α., σελ.
ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ Π., σελ.

Β. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού:
ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ Κ., σελ.
ΑΔΡΑΚΤΑΣ Π., σελ.
ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ Κ., σελ.
ΑΛΑΒΑΝΟΣ Α., σελ.
ΑΛΕΥΡΑΣ Α., σελ.
ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Κ., σελ.
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε., σελ.
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Α., σελ.
ΔΡΑΓΩΝΑ Θ., σελ.
ΚΑΖΑΚΟΣ Κ., σελ.
ΚΑΪΛΗ Ε., σελ.
ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Α., σελ.
ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ Θ., σελ.
ΚΑΡΤΑΛΗΣ Κ., σελ.
ΚΟΛΛΙΑΣ Κ., σελ.
ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ Μ., σελ.
ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ Γ., σελ.
ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ Γ., σελ.
ΛΙΑΝΗΣ Γ., σελ.
ΛΙΑΠΗΣ Μ., σελ.
ΜΕΛΑ Ε., σελ.
ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ Γ., σελ.
ΠΑΥΛΙΔΗΣ Α., σελ.
ΡΑΓΙΟΥ-ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ Ν., σελ.
ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ Α., σελ.
ΣΑΛΜΑΣ Μ., σελ.
ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ.
ΣΚΡΑΦΝΑΚΗ Μ., σελ.
ΤΖΑΒΑΡΑΣ Κ., σελ.
ΦΙΛΙΝΗ Α., σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
      ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
      ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Δ΄
      Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008
      
      Αθήνα, σήμερα στις 9 Οκτωβρίου 2008, ημέρα Πέμπτη και ώρα 09.32΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Β΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΕΛΣΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
      Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα. 
      (Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Αστέριο Ροντούλη, Βουλευτή Λαρίσης, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
      1) Ο Βουλευτής Ηλείας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  το Δασαρχείο Πύργου ζητεί την επίλυση προβλημάτων των ρητινοσυλλεκτών της περιοχής του που επλήγησαν από τις περυσινές πυρκαγιές.
      2) Ο Βουλευτής Ηλείας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  Βιοκαλλιεργητές του Νομού Ηλείας ζητούν τον επαναπροσδιορισμό της έννοιας  «ανωτέρα βία»  της ΚΥΑ 232556/19-5-2008.
      3) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ  ΠΑΓΚΑΛΟΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δημοτικός Παιδικός Σταθμός του Δήμου Νέας Περάμου Αττικής ζητεί να του διατεθούν 18μηνες συμβάσεις του προγράμματος Stage.
      4) Η Βουλευτής Τρικάλων κ. ΑΘΑΝΑΣΙΑ (ΣΟΥΛΑ) ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Πανελλήνια Ένωση Εργοληπτών Γεωπόνων Έργων Πρασίνου διαμαρτύρεται για τη μη καταβολή επιδομάτων στους εργαζόμενους στο Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας.
      5) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ  ΠΑΓΚΑΛΟΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμος Ζεφυρίου Αττικής διαμαρτύρεται για τη νέα διοικητική μεταρρύθμιση κ.λ.π.
      6) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ (ΜΑΚΗΣ) ΒΟΡΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Κοινότητα Κουβαρά Αττικής ζητεί τη μή συνένωσή της με άλλον όμορο Δήμο αλλά να παραμείνει αυτοτελής.
      7) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής  κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ  ΠΑΓΚΑΛΟΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Ένωση Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων και Επιστημόνων Πληροφόρησης ζητεί την ένταξη στον κρατικό προϋπολογισμό της χρηματοδότησης των Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών κ.λ.π.
      8) Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. ΕΚΤΟΡΑΣ  ΝΑΣΙΩΚΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Πανελλήνια Ένωση Εργοληπτών Γεωπόνων Έργων Πρασίνου διαμαρτύρεται για τη μη καταβολή επιδομάτων στους εργαζόμενους στο Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας.
      9) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ  ΠΑΓΚΑΛΟΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμος Ελευσίνας ζητεί την άμεση ανέλκυση όλων των ναυαγίων στο θαλάσσιο κόλπο της Ελευσίνας.
      10) Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. ΕΚΤΟΡΑΣ  ΝΑΣΙΩΚΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η ΠΑΣΚ Γεωπόνων Νομού Λάρισας διαμαρτύρεται για προσλήψεις δημοσιογράφων στον ΟΠΕΓΕΠ  ή Agrocert .
      11) Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. ΕΚΤΟΡΑΣ  ΝΑΣΙΩΚΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Σύνδεσμος Θεσσαλικών Βιομηχανιών ζητεί την άμεση ίδρυση και εγκατάσταση Πυροσβεστικού Σταθμού στη ΒΙ.ΠΕ. Λάρισας.
      12) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής  κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ  ΠΑΓΚΑΛΟΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο κ. Ζήσης Απόστολος, μαθηματικός ζητεί την αναστολή εφαρμογής της νέας διάταξης που θέτει όρια Σωματικής Μάζας για την εισαγωγή στις στρατιωτικές σχολές.
      13) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ  ΚΟΥΒΕΛΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Ιερέας Βασίλειος Σπηλιόπουλος ζητεί τη μετεγγραφή του από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Κρήτης στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
      14) Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. ΧΡΙΣΤΟΣ  ΒΕΡΕΛΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ναυπακτίας και Δωρίδας ζητεί την επαναλειτουργία του Γραφείου Εργασίας στη Ναύπακτο.
      15) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής  κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ  ΠΑΓΚΑΛΟΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Σύλλογος Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος ζητεί τη διατήρηση της Εθνικής Ασφαλιστικής, στον όμιλο της Ε.Τ.Ε..
      16) Ο Βουλευτής Λέσβου κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Ιατρικός Σύλλογος Λέσβου ζητεί την πληρωμή των μελών του από τον Ο.Π.Α.Δ..
      17) Η Βουλευτής Ευβοίας κ. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΛΕΠΕ - ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία  εργαζόμενοι της Δ.Ο.Υ. Κύμης Εύβοιας ζητούν την επίλυση εργασιακών και λοιπών προβλημάτων τους.
      18) Οι Βουλευτές, Πρεβέζης κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ  ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ , Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ  ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ , Ιωαννίνων κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ  κατέθεσαν αναφορά με την οποία  Σχολικοί Φύλακες υπηρετούντες στο Δήμο Ηγουμενίτσας ζητούν την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών τους.
      19) Η Βουλευτής Ευβοίας κ. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΛΕΠΕ - ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Επιτροπή Συλλόγου Γονέων Λυκείου Κύμης διαμαρτύρεται για τις ελλείψεις Καθηγητών από το πιο πάνω Λύκειο.
      20) Ο Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΕΡΑΝΙΔΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας ζητεί την άμεση εξόφληση των χρεών του ελληνικού δημοσίου προς τους Γεωτεχνικούς Εργολήπτες Πράσινου.
      21) Ο Βουλευτής Αργολίδος κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΜΑΝΙΑΤΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικού Σχολείου Διδύμων Αργολίδας διαμαρτύρεται για τη μετακίνηση δασκάλου.
      22) Ο Βουλευτής Κοζάνης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Σύλλογος Γονέων και Φίλων Παιδιών με αισθητοκινητικές διαταραχές Δυτικής Μακεδονίας «Η ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ» ζητεί τη χορήγηση δαπάνης για την εφαρμογή της μεθόδου ΒΟΒΑΤΗ  για τη θεραπεία των πασχόντων παιδιών  από εγκεφαλική παράλυση.
      23) Ο Βουλευτής Αργολίδος κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΜΑΝΙΑΤΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμος Μυκηναίων Νομού Αργολίδας ζητεί την αποζημίωση των παραγωγών της περιοχής για τις ζημιές  από την παρατεταμένη ξηρασία του καλοκαιριού, στα εσπεριδοειδή κ.λπ..
      24) Ο Βουλευτής Αργολίδος κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΜΑΝΙΑΤΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  το Κέντρο Πρόληψης Νομού Αργολίδας «Ελπίδα Ζωής» ζητεί τη συνέχιση της χρηματοδότησής του.
      25) Η Βουλευτής Πέλλης κ. ΠΑΡΘΕΝΑ  ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ - ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Σύνδεσμος Εταιρειών Φωτοβολταϊκών ζητεί την ψήφιση των τροπολογιών για τα φωτοβολταϊκά που θα κατατεθούν με το νομοσχέδιο Συμπαραγωγής.
      26) Η Βουλευτής Πέλλης κ. ΠΑΡΘΕΝΑ  ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ - ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Ένωση Νοσοκομειακών Γιατρών Νομού Πέλλης διαμαρτύρεται για την περικοπή της προσαύξησης του Νόμου 1397/83, που δόθηκε στα μέλη του.
      27) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ  ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  το Σωματείο Στελεχών Πρόληψης ζητούν τη χρηματοδότηση των Κέντρων Πρόληψης από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους κ.λπ..
      28) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών και ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμος Ελληνικού Νομού Αττικής ζητεί να του παραχωρηθεί η αποκλειστική χρήση του βοηθητικού γηπέδου μπάσκετ, του πρώην αεροδρομίου.
      29) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η κ. Μάρθα Σαλονικίδου ζητεί  να ενημερωθεί για την πορεία της ένστασής της στην προκήρυξη 7Κ/2007.
      30) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο κ. Αντώνιος Ιακωβίδης διαμαρτύρεται για την επιβολή προστίμου από τη Δ.Ο.Υ. Γιαννιτσών για αυθαίρετη κατασκευή σε οικόπεδό του στην Καλλικράτεια Χαλκιδικής.
      31) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο κ. Νικόλαος Λένος ζητεί να του χορηγηθεί επίδομα θέρμανσης.
      32) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η κ. Τσομπανίδου Ελένη ζητεί την επίλυση προβλήματος που αντιμετωπίζει στον Ο.Γ.Α..
      33) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου, εργαζόμενοι στην Αρχαιολογική Υπηρεσία Πέλλης ζητούν να τους χορηγηθεί το επίδομα των 120 ευρώ.
      34) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Δ/ντρια του Γυμνασίου Καρυώτισσας Νομού Πέλλης ζητεί την αντικατάσταση των υπολογιστών, στο εργαστήριο πληροφορικής του σχολείου αυτού.
      35) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η κ. Μόσχου Πολυξένη ζητεί να πληροφορηθεί για την πορεία της ένστασης που υπέβαλλε  στα αποτελέσματα διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π..
      36) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η κ. Παπαδοπούλου Ευτέρπη ζητεί τη συνέχιση της αστικής συγκοινωνίας στις Εργατικές Κατοικίες της Έδεσσας.
      37) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η κ. Σκορδή Γαρυφαλλιά, Πτυχιούχος Σχολής Καλών Τεχνών Τμήματος Θεάτρου Α.Π.Θ. διαμαρτύρεται για την κατάρτιση των πινάκων κατάταξης Αναπληρωτών Εκπαιδευτικών Σχολικών Μονάδων Ειδικής Αγωγής για το διδακτικό έτος 2008-09.
      38) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ  ΚΟΥΒΕΛΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δικηγορικός Σύλλογος Ζακύνθου ζητεί τη στελέχωση των Δικαστηρίων Ζακύνθου και την αποπεράτωση του δικαστικού μεγάρου.
      39) Η Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Ένωση Ξενοδόχων Σκιάθου και το Σωματείο Τουριστικών Πρακτόρων και Ενοικιάσεως Αυτοκινήτων Σκιάθου ζητούν τη θέσπιση ευνοϊκών οικονομικών μέτρων για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο νησί.
      40) Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο  Δήμος Αλυζίας Αιτωλ/νίας ζητεί χρηματοδότηση για την αναστήλωση μνημείου στο Δήμο του.
      Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
     1. Στην με αριθμό 3839/7.1.2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κωνσταντίνου Βρεττού δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 3106/ΙΗ/30.1.2008 έγγραφο από τον Yπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
      «Aπαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 3839/7-1-2008, την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Ντίνος Βρεττός σχετικά με τα ειδικά σχολεία για τους τυφλούς, και στα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
      Η Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση τέθηκε εξαρχής βασικός στόχος της πολιτικής του ΥΠΕΠΘ και καταβάλλεται κάθε προσπάθεια προκειμένου οι μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες να έχουν όσο το δυνατόν ουσιαστικότερη υποστήριξη σε ανθρώπινο δυναμικό. Το ΥΠ.Ε.Π.Θ. θέτει ανάμεσα στις πρώτες του προτεραιότητες την Αγωγή και Εκπαίδευση των τυφλών μαθητών και καταβάλλει κάθε προσπάθεια προκειμένου οι μαθητές αυτοί να έχουν όσο το δυνατόν ουσιαστικότερη και αποτελεσματικότερη υποστήριξη αναφορικά με την εκπαίδευση, την επαγγελματική κατάρτιση και την κοινωνική ενσωμάτωσή τους.
      Σε ό, τι αφορά την παροχή όλων των αναγκαίων τεχνικών βοηθημάτων καθώς και την ανάπτυξη του εθνικού τυπογραφείου για εκτύπωση βιβλίων στη γραφή Braille σας ενημερώνουμε ότι το 2002 ακολουθώντας την εξέλιξη της τεχνολογίας και ιδιαίτερα των ηλεκτρονικών υπολογιστών ανανεώθηκαν ο εξοπλισμός και οι εφαρμογές με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι δυνατότητες μεταγραφής και ο όγκος των εκτυπώσεων.
      Επιπροσθέτως, η βιβλιοθήκη σήμερα διαθέτει σε ακουστική μορφή περί τους 1850 τίτλους πανεπιστημιακών συγγραμμάτων, 60 τίτλους βιβλίων Γυμνασίου και Λυκείου και συνεχώς εμπλουτίζεται (Κατάλογος με τους τίτλους των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων βρίσκεται στην ιστοσελίδα του Κ.Ε.Α.Τ. (www.keat.gr), από όπου μπορούν να υποβληθούν αιτήματα δανεισμού). Επίσης, διαθέτει 100 τίτλους παραμυθιών για μικρά παιδιά και η βιβλιοθήκη στη γραφή Braille περιλαμβάνει όλα τα σχολικά βιβλία του Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου καθώς και 260 τίτλους.
      Επιπλέον, βρίσκεται σε εξέλιξη έργο που αφορά την παροχή τεχνολογικών βοηθημάτων, διασφάλιση ψηφιακής προσβασιμότητας και προσαρμοσμένο υλικό στην κατηγορία της αναπηρίας και ήδη έχει γίνει καταγραφή των μαθητών με προβλήματα όρασης -328 μαθητές, 49 τυφλο-κωφοί μαθητές, με κινητικά προβλήματα -1430 μαθητές (όλοι οι παραπάνω φοιτούν σε σχολεία Γενικής Εκπαίδευσης και Ειδικής Αγωγής) και με νοητική υστέρηση -1952 μαθητές, οι οποίοι φοιτούν σε ειδικά Δημοτικά σχολεία Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για την παροχή Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Ειδικού Εξοπλισμού η οποία θα ολοκληρωθεί το 2008.
      Τέλος, σε ό,τι αφορά την προμήθεια Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στο πλαίσιο του Μέτρου 1.1 του Ε.Π. της Κοινωνίας της Πληροφορίας, «Εξοπλισμός και δικτύωση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης» το ΥΠΕΠΘ υλοποίησε την προμήθεια και εγκατάσταση υπολογιστικού, δικτυακού και ειδικού εξοπλισμού για την κάλυψη των αναγκών των μονάδων Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα. Στόχος του έργου ήταν η δημιουργία εργαστηρίων υποστηρικτικού εξοπλισμού στις μονάδες Ειδικής Αγωγής που να εξυπηρετούν τη διδασκαλία και τη μάθηση στις εξειδικευμένες κατηγορίες ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών. Έχει ήδη γίνει η παραλαβή του εργαστηρίου του ΚΕΑΤ με δίκτυο υπολογιστών (υπολογιστές και serνer) και ειδικό εξοπλισμό (εκτυπωτές Braille, Braille monitors και CCTVs). 
      Ο Υπουργός
      ΕΥΡΥΠΙΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ»
      2. Στην με αριθμό 9662/3.4.2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Εμμανουήλ Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β13-224/21.4.2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
      «Aπαντώντας στην παραπάνω ερώτηση, που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Εμ. Στρατάκης, με θέμα «Προστασία καταναλωτών από ακατάλληλα και επιβλαβή προϊόντα», σας γνωστοποιούμε τα ακόλουθα:
      Σύμφωνα με την Κ.Υ.Α. Ζ3/2810/2004, με την οποία μεταφέρθηκε στο εθνικό μας δίκαιο η Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 2001/95/ΕΚ της 3ης Δεκεμβρίου 2001 για τη Γενική Ασφάλεια των Προϊόντων, οι αρμόδιες αρχές που ορίζονται στο Άρθρο 6 αυτής, εξασφαλίζουν, με την επιτήρηση της αγοράς και την εφαρμογή των διατάξεων της Κ.Υ.Α., ότι οι παραγωγοί και διανομείς τηρούν τις υποχρεώσεις τους, ώστε τα προϊόντα που διαθέτουν στην αγορά να είναι ασφαλή.
      Αρμόδια αρχή για την επιτήρηση της αγοράς ορίζεται η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή (Γ.Γ.Κ.) του Υπουργείου Ανάπτυξης για όλα τα προϊόντα πλην των ειδικών προϊόντων, για τα οποία βάσει διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας ορίζεται κατά περίπτωση άλλη αρμόδια αρχή. Έτσι για την εφαρμογή της νομοθεσίας σχετικά με την ποιότητα και την ασφάλεια των χημικών προϊόντων, αρμόδια αρχή είναι το Γενικό Χημείο του Κράτους (Γ.Χ.Κ.).
      Η Δ/νση Τεχνικού Ελέγχου της Γ.Γ.Κ., στο πλαίσιο της Συντονιστικής Επιτροπής της Κ.Υ.Α. για τη Γενική Ασφάλεια των Προϊόντων κατάρτισε και εφαρμόζει σε συνεργασία με το Γ.Χ.Κ. ένα συντονισμένο πρόγραμμα εποπτείας της αγοράς για τα χημικά προϊόντα που προορίζονται για τον τελικό καταναλωτή, το οποίο λειτουργεί ως εξής:
      Α) Η Δ/νση Τεχνικού Ελέγχου της Γ.Γ.Κ. συντονίζει τους ελέγχους των 57 Υπηρεσιών Εμπορίου των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, κατά τους οποίους λαμβάνονται μεταξύ άλλων δείγματα καταναλωτικών χημικών προϊόντων από την αγορά, όπως ενδεικτικά είναι: απορρυπαντικά, χρώματα, καθαριστικά, αερολύματα, κ.α.
      Επίσης, λαμβάνονται δείγματα προϊόντων προκειμένου να εξετασθούν βάσει της κείμενης νομοθεσίας του Γενικού Χημείου του Κράτους, ως προς τις χημικές ουσίες που ενδέχεται να περιέχουν, όπως ενδεικτικά είναι: παιχνίδια και σχολικά είδη ως προς τους φθαλικούς εστέρες, κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα ως προς τα αζωχρώματα, προϊόντα ξύλου ως προς τις ενώσεις αρσενικού κ.α., χρώματα και βερνίκια ως προς τις εκπεμπόμενες οργανικές πτητικές ουσίες, κ.α.
      Τα δείγματα των χημικών προϊόντων εξετάζονται και ως προς την επισήμανσή τους, (οδηγίες χρήσης - πληροφορίες ή/και σύμβολα κινδύνου), βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας του Γενικού Χημείου του Κράτους περί επικινδύνων ουσιών και παρασκευασμάτων, που είναι εναρμονισμένη με την αντίστοιχη κοινοτική.
      Β) Επίσης, η Δ/νση Τεχνικού Ελέγχου της Γ.Γ.Κ., προκειμένου να διευκολύνει και να κατευθύνει το έργο των Υπηρεσιών Εμπορίου των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, υπέγραψε με το Γ.Χ.Κ. πρωτόκολλο συνεργασίας για τον επίσημο έλεγχο χημικών και βιομηχανικών προϊόντων, που περιελάμβανε τον προγραμματισμό συγκεκριμένων ελέγχων με κατεύθυνση προς τα προϊόντα για τα οποία υπάρχουν ενδείξεις ότι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της νομοθεσίας, έτσι ώστε να υπάρχει κατανομή των δειγματοληπτικών ελέγχων ανά Υπηρεσία Εμπορίου ανάλογα με τις δυνατότητες του προσωπικού κάθε Υπηρεσίας και τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή της αρμοδιότητάς τους.
      Γ) Η Δ/νση Τεχνικού Ελέγχου της Γ.Γ.Κ., ως το σημείο επαφής της χώρας μας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη λειτουργία του Συστήματος Ταχείας Ανταλλαγής Πληροφοριών RAPEX, (Rapid Exchange Information System) ενημερώνει το Γ.Χ.Κ. και τις Υπηρεσίες Εμπορίου των Ν.Α. σχετικά με τα μη ασφαλή χημικά προϊόντα ή τα προϊόντα που εγκυμονούν χημικούς κινδύνους, τα οποία κοινοποιούνται μέσω του Συστήματος RAPEX,
      Δ) Παράλληλα, Υπάλληλοι του Γ.Χ.Κ. έχουν εντατικοποιήσει τους προληπτικούς ελέγχους στους χώρους παραγωγής και εισαγωγής (τελωνεία) των χημικών προϊόντων.
      Ε) Η Δ/νση Τεχνικού Ελέγχου της Γ.Γ.Κ. συντονίζει τις ενέργειες των Δ/νσεων Εμπορίου των Ν.Α. για τον επανέλεγχο της αγοράς σχετικά με προϊόντα που εντοπίσθηκαν από προηγούμενους ελέγχους ότι παρουσίαζαν προβλήματα.
      Αποτέλεσμα της συνεργασίας αυτής είναι:
      Α) Να εντοπισθεί, από τους στοχευόμενους ελέγχους στην αγορά και τους προληπτικούς ελέγχους κατά την παραγωγή και την εισαγωγή, ένας σημαντικός αριθμός προϊόντων που δεν πληρούσαν απόλυτα, ως προς την επισήμανσή τους, τις απαιτήσεις της νομοθεσίας περί «Επικίνδυνων Ουσιών και παρασκευασμάτων» του Γ.Χ.Κ.
      Β) Από το 2005 και ύστερα στα πλαίσια εφαρμογής και της νομοθεσίας για τη Γενική ασφάλεια των Προϊόντων, να εκδοθούν (επιπλέον των διοικητικών κυρώσεων που εφαρμόζονταν από τις Χημικές Υπηρεσίες και των προβλεπομένων από τον Αγορανομικό Κώδικα ποινικών κυρώσεων) Αποφάσεις του Γ.Χ.Κ περί «δέσμευσης και απόσυρσης χημικών ουσιών και παρασκευασμάτων» με τη δυνατότητα επαναδιάθεσής τους, μόνο εφόσον διορθωθεί η επισήμανσή τους σύμφωνα με τις υποδείξεις του Γ.Χ.Κ.
      Γ) Να επιβληθούν από τη Δ/νση Προστασίας Καταναλωτή της Γ.Γ.Κ. κυρώσεις του Ν. 2251/1994, όπως έχει τροποποιηθεί και συμπληρωθεί με το Ν. 3587/2007 σε εταιρείες διακίνησης χημικών προϊόντων που δεν συμμορφώθηκαν με τις υποδείξεις του Γ.Χ.Κ. ως προς τα διορθωτικά μέτρα που έπρεπε να λάβουν για να επιτραπεί η επανακυκλοφορία των αποθεμάτων των προϊόντων τους
      Δ) Να εντοπισθεί στην ελληνική αγορά ένας πολύ μικρότερος αριθμός προϊόντων, όπως σχολικά είδη, παιχνίδια, είδη make υρ για παιδιά, ψευδοκοσμήματα, τα οποία και λόγω της φύσης τους επειδή κυρίως απευθύνονται σε παιδιά, εγκυμονούσαν κίνδυνο για τους καταναλωτές. Για τα προϊόντα αυτά, συνολικά 23 τον αριθμό, πέραν των μέτρων που ελήφθησαν από το Γ.Γ.Χ., εκδόθηκαν από τη Γ.Γ.Κ. δελτία τύπου για την προειδοποίηση των καταναλωτών για τους χημικούς κινδύνους που ενέχουν τα προϊόντα αυτά και υποβλήθηκαν κοινοποιήσεις μέσω του συστήματος ταχείας ανταλλαγής πληροφοριών RAPEX για να ενημερωθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη.
      Εκτός από το παραπάνω έργο που αφορά αμιγώς στην εποπτεία της αγοράς, η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή έχει αναπτύξει και άλλες δράσεις που αποσκοπούν στην εύρυθμη λειτουργία της αγοράς και την προστασία του καταναλωτή, όπως:
      * Έχει διοργανώσει εκδηλώσεις ενημέρωσης του καταναλωτικού κοινού, όπως στα πλαίσια του Συνεδρίου για την Ευρωπαϊκή Στρατηγική Καταναλωτή, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, στις 3 με 4 Φεβρουαρίου 2006, στο οποίο παρουσιάστηκαν ομιλίες με θέματα υγείας και ασφάλειας του καταναλωτή από βιομηχανικά καταναλωτικά προϊόντα και αυτά που ελλοχεύουν χημικούς κινδύνους, από εκπρόσωπο της Δ/vσης Περιβάλλοντος του Γενικού Χημείου του Κράτους, καθώς και δράσεις που λαμβάνονται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες για την προστασία του καταναλωτικού κοινού, σε εφαρμογή του υφιστάμενου νομικού πλαισίου.
      * Έχει προβεί στην έκδοση ενημερωτικού φυλλαδίου σχετικά με τις επισημάνσεις των χημικών προϊόντων που πρέπει να γνωρίζουν για να προστατεύονται οι καταναλωτές, σε συνεργασία με τη Δ/νση Περιβάλλοντος του Γ.Χ.Κ. και επεξεργάζεται την έκδοση νέου φυλλαδίου σχετικά με τα απορρυπαντικά.
      * Επεξεργάζεται και προωθεί νομοθεσία για να ελέγχονται τα όρια εκπομπής φορμαλδεΰδης από τα έπιπλα
      * Τέλος παρακολουθεί τον Κανονισμό REACH, Καν. 1907/2006/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Κοινότητα προβαίνει σε μια αναθεώρηση της ισχύουσας νομοθεσίας, προκειμένου να επιτύχει τη βελτίωση της υγείας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος, την αύξηση της διαφάνειας, την προώθηση των δοκιμών στις οποίες δεν χρησιμοποιούνται ζώα, την πρόληψη του κερματισμού της εσωτερικής αγοράς και την αναβάθμιση της ανταγωνιστικότητας της κοινοτικής χημικής βιομηχανίας.
      Η επισπεύδουσα αρχή για την εφαρμογή των διατάξεων του Κανονισμού 1907/2006/EK, είναι η Δ/νση Περιβάλλοντος του Γενικού Χημείου του Κράτους.
      Η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή θα συνεχίσει με εντατικούς ρυθμούς τους ελέγχους και θα συνδράμει και μέσω των Υπηρεσιών Εμπορίου των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων στον έλεγχο της εφαρμογής του Κανονισμού REACH στα καταναλωτικά προϊόντα.
      Ο Υφυπουργός
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ»
      3. Στην με αριθμό 8526/14.3.2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Θαλασσινού Θαλασσινού δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1702Β-1743Β/4.4.2008  έγγραφο από τον Yφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων  η ακόλουθη απάντηση:
      «Στο σχέδιο Κ.Υ.Α. του Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (Γ.Π.Χ.Σ.Α.Α.), όπως αναμορφώθηκε μετά τη ολοκλήρωση (την 13.12.2007) της διαδικασίας γνωμοδότησης του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (Ε.Σ.Χ.Σ.Α.Α.), προβλέπονται τα εξής:
      * Σε ό, τι αφορά στον χαρακτηρισμό της Σάμου ως δευτερεύοντα πόλου ανάπτυξης
      Το Γενικό Πλαίσιο περιορίζεται από τη φύση του στον προσδιορισμό για τα επόμενα 15 χρόνια των πόλων ανάπτυξης εθνικής σημασίας, που επιλέχθηκαν βάσει αντικειμενικών κριτηρίων (πληθυσμιακά μεγέθη, αναπτυξιακή δυναμική, χωροταξική διάρθρωση και διοικητικός ρόλος). Με βάση τα κριτήρια αυτά δεν κρίθηκε δυνατή η ένταξη της Σάμου στους δευτερεύοντες εθνικούς πόλους.
      Επισημαίνεται πάντως ότι η ενότητα Σάμου - Ικαρίας περιλήφθηκε στις κύριες αναπτυξιακές ενότητες του πολυπολικού αναπτυξιακού νησιωτικού συμπλέγματος Βορείου και Νοτίου Αιγαίου. Οι ενότητες αυτές αποτέλεσαν σημαντικό κριτήριο και για τον προσδιορισμό των εθνικής σημασίας θαλάσσιων αξόνων σύνδεσης (κείμενο και σχετικός χάρτης άρθρου 5).
      * Σε ό, τι αφορά στην παροχή λιμενικών υπηρεσιών για εκτέλεση κρουαζιέρων και συναφών τουριστικών δραστηριοτήτων:
      Στο σχέδιο Κ.Υ.Α. του Γ.Π.Χ.Σ.Α.Α. περιλαμβάνεται (κείμενο και σχετικός χάρτης άρθρου 6) α) συγκεκριμένη αναφορά περί του ιδιαίτερου ρόλου μεταξύ άλλων και του λιμένα της Σάμου ως σημείου κόμβου του δικτύου των ακτοπλοϊκών μεταφορών, β) γενική κατεύθυνση περί της δημιουργίας νέων ή της αναβάθμισης υφιστάμενων λιμενικών υποδομών που ενισχύουν την τουριστική ανάπτυξη της χώρας μέσω του κλάδου της κρουαζιέρας.
      * Σε ό, τι αφορά στο χαρακτηρισμό του αερολιμένα της Σάμου ως εθνικού:
      Στο σχέδιο Κ.Υ.Α. του Γ.Π.Χ.Σ.Α.Α. δεν προβλέπεται κατηγοριοποίηση των αερολιμένων ως εθνικών, ενώ δεν κρίνεται αντικειμενικά εφικτή η ένταξη του αερολιμένα Σάμου στην κατηγορία των κύριων διεθνών αερολιμένων στην οποία περιλαμβάνονται οι αερολιμένες Ηρακλείου, Ρόδου, Κέρκυρας και Αλεξανδρούπολης (λόγω της αναμενόμενης αναβάθμισης του ρόλου της ως διεθνούς σημασίας ενεργειακού κόμβου).
      Περαιτέρω θεωρούμε ενισχυτική για τον αερολιμένα της Σάμου την πρόβλεψη ότι μπορεί να αναλάβει κεντρικό ρόλο στις αεροπορικές υπηρεσίες στο Αιγαίο (κείμενο άρθρου 6).
      Τέλος, οι στρατηγικού χαρακτήρα κατευθύνσεις του Γ.Π.Χ.Σ.Α.Α. ειδικότερα σε ό,τι αφορά το νησιωτικό χώρο, θα εξειδικευτούν περαιτέρω με το υπό κατάρτιση Ειδικό Πλαίσιο για τον παράκτιο χώρο και τα νησιά.
      Ο Υφυπουργός
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΛ. ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»
      4. Στην με αριθμό 11800/12-5-2008 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Χαράλαμπου Χαραλάμπους και Κωνσταντίνου Αλυσανδράκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡ.ΥΠ./Κ.Ε./958/6-6-2008 έγγραφο από τον Υπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της με αριθμ. πρωτοκόλλου 11800/12.5.2008 ερώτησης των Βουλευτών κ.κ. Mπάμπη Χαραλάμπους και Κώστα Αλυσανδράκη και σύμφωνα με τα στοιχεία που έθεσαν υπόψη μας οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Η αρμόδια Εφορεία υπέβαλε στο τοπικό Συμβούλιο Μνημείων Ιονίων Νήσων για την κατά νόμο γνωμοδότηση (αρ. 6/29.6.06 συνεδρία του) τη μελέτη ανέγερσης πολυώροφης οικοδομής με υπόγειο στο οικόπεδο ιδιοκτησίας των Αδελφάτων Ορφανοτροφείου και Γηροκομείου - Πτωχοκομείου Κέρκυρας, το οποίο εντάσσεται στο ΝΑ τμήμα της παλιάς πόλης της Κέρκυρας. Η πόλη της Κέρκυρας αποτελεί κηρυγμένο από το Υπουργείο Πολιτισμού ιστορικό διατηρητέο μνημείο, καθώς και μνημείο σήμερα Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCΟ. Το εν λόγω οικόπεδο βρίσκεται στον άμεσα περιβάλλοντα χώρο βενετικού τείχους του 16ου αιώνα. Επί του προμαχώνα, δημιουργήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα ο δρόμος της σημερινής οδού Γερ. Ασπιώτη και οικοδομήθηκαν νεώτερα διατηρητέα κτήρια.
      Με το ζήτημα της ανέγερσης του κτηρίου, είχε ασχοληθεί και η πρώην αρμόδια 8η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Η Εφορεία εισηγήθηκε την κατεδάφιση ισογείου νεώτερου κτηρίου εντός του οικοπέδου, που εγκρίθηκε από το Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων Ιονίων Νήσων στην αρ. 3/16.3.2006 συνεδρία του. Για την κατεδάφιση του ισογείου κτηρίου και την ανέγερση στον εν λόγω οικόπεδο της προτεινόμενης οικοδομής των Αδελφάτων, υπήρχε προηγούμενη σύμφωνη γνώμη της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Ηπείρου στις αρμοδιότητες της οποίας εμπίπτουν τα νεώτερα διατηρητέα κτήρια που είναι χτισμένα στο άνω επίπεδο του προμαχώνα «Ραϋμόνδου».
      Στον φάκελο που υποβλήθηκε στο Τοπικό Συμβούλιο περιλαμβάνοντο τα αποτελέσματα του προκαταρτικού αρχαιολογικού ελέγχου εκσκαφών που είχαν διενεργηθεί από την 8η ΕΒΑ (διερευνητικές τομές εδάφους εντός των ορίων του οικοπέδου και επί του κοινόχρηστου δρόμου ανάμεσα σε αυτό και το τείχος /έρευνα για το βάθος της παρειάς του τείχους, τις κλίσεις και την έδρασή του). Περιλαμβάνετο επίσης έγγραφο του Τμήματος Πολεοδομίας του Δήμου Κερκυραίων, με συνημμένο θεωρημένο διάγραμμα κάλυψης του εν λόγω οικοπέδου και της προτεινόμενης οικοδομής (σε σχέση με το τείχος), σύμφωνα με το οποίο ελέγχθηκαν και βεβαιώθηκαν κατά ΓΟΚ τα στοιχεία της εν λόγω μελέτης, βάσει της ισχύουσας πολεοδομικής Νομοθεσίας (ύψους κτηρίου, πλάτος δημοτικού κοινόχρηστου δρόμου, οικοδομικές γραμμές, ποσοστό κάλυψης του οικοπέδου, θέματα «ιδεατού στερεού», αποστάσεις από τα όρια του οικοπέδου και όμορες ιδιοκτησίες).
      Η Εφορεία στην εισήγησή της έλαβε υπόψη της τα παρακάτω, όσον αφορά την προστασία της στατικής επάρκειας του τείχους, την διατήρηση της οπτικής επαφής με αυτό και την ένταξη του οικοδομήματος στο δομημένο περιβάλλον σε σχέση με το μνημείο (μορφή-απόσταση από την οχύρωση):
      1. Τη χωροθέτηση του προτεινόμενου οικοδομήματος στο συγκεκριμένο οικόπεδο η οποία δεν εμποδίζει την ελεύθερη οπτική επαφή με το τείχος, όπως υπάρχει σήμερα από την πλευρά του κεντρικού οδικού άξονα, καθώς και την ελεύθερη πρόσβαση κατά μήκος του οχυρωματικού μετώπου του προμαχώνα. Επίσης το οικοδόμημα τοποθετείται σε ασφαλή απόσταση από το τείχος όσον αφορά την προστασία της στατικής του επάρκειας (10μ-11μ περ. απόσταση από το τείχος).
      2. Την υψομετρική σχέση του οικοδομήματος με την υπάρχουσα διαμορφωμένη κατάσταση του συνόλου του πρώην προμαχώνα Ραϋμόνδου, επί του οποίου τα νεώτερα διατηρητέα κτήρια αναπτύσσονται καθ’ ύψος και υπεράνω της ανωδομής του τείχους. Σημειώνεται ότι το ισόγειο του κτηρίου τοποθετείται σε στάθμη -0.75μ χαμηλότερα από τη σημερινή έδραση του τείχους (καταβίβαση εισόδου).
      3. Την προτεινόμενη αρχιτεκτονική μορφή του κτηρίου, η οποία θεωρείται ότι ενσωματώνει κερκυραϊκά στοιχεία νεώτερης κυρίως εποχής (γωνιόλιθοι, σκοτίες, κυριαρχία ορθογωνικών ανοιγμάτων σε κατακόρυφη διάταξη, κεραμοσκεπή, κιγκλιδώματα εξωστών). Το Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων Ιονίων μετά την εξέταση των στοιχείων του φακέλου και λόγω της σοβαρότητας του θέματος γνωμοδότησε υπέρ της παραπομπής του στο ΥΠ.ΠΟ./ΔΒΜΑ (Τμήμα Αρχ/κών Χώρων Μνημείων και Αρχαιογνωστικής Έρευνας) με την επισήμανση να εξεταστεί η μείωση του ύψους της προτεινόμενης κατασκευής και η σχεδιαστική απλότητα των όψεων. Η ανέγερση του κτηρίου εγκρίθηκε, μετά από γνωμοδότηση του ΚΑΣ στην αρ. 30/5-9-2006 συνεδρία του με την αρ. πρωτ. ΥΠ.ΠΟ./ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Β1/Φ52/84758/4352/2-10-2006 Απόφαση. Κατά την πρώτη φάση των οικοδομικών εργασιών η Εφορεία διέκοψε εκτελούμενες εργασίες στο δρόμο πρόσβασης στο οικόπεδο, δεδομένου ότι κατά την διάρκεια επίχωσης που έγινε στα πλαίσια του έργου, χωρίς την επίβλεψη της Εφορείας, προκλήθηκαν επιφανειακές φθορές στην τοιχοποιία του τείχους. Επιπλέον, δεν είχε υποβληθεί για την κατά το νόμο έγκριση σχετική μελέτη επίστρωσης του δρόμου. Στη συνέχεια μετά από γνωμοδότηση του Τοπικού Συμβουλίου Μνημείων Ιονίων Νήσων στην αρ. 6/7-6-2007 συνεδρία του, εγκρίθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού τροποποίηση της μελέτης ανέγερσης του κτηρίου (μικρής κλίμακας τροποποιήσεις στην αρχικά εγκεκριμένη μελέτη), με τον όρο ότι για την επίστρωση του δρόμου πρόσβασης στο οικόπεδο (κατά μήκος της οχύρωσης), θα πρέπει να υποβληθεί για έγκριση στην αρμόδια Εφορεία σχετική εμπεριστατωμένη μελέτη (δεν έχει προς το παρόν υποβληθεί). Καμία άλλη εργασία δεν έχει εγκριθεί μέχρι σήμερα στο πλαίσιο του έργου (οικόπεδο και περιβάλλοντα χώρο) και οι οικοδομικές εργασίες βρίσκονται σε φάση παύσεως (επίπεδο θεμελίωσης).
      Ο Υπουργός
      ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΙΑΠΗΣ»
      5. Στην με αριθμό 10377/15-4-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Σπυρίδωνος-Άδωνι Γεωργιάδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠ.ΠΟ./ΓΡ.ΥΠ./Κ.Ε./875/29-5-2008 έγγραφο από τον Υπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της με αριθμ. πρωτοκόλλου 10377/15.4.2008 ερώτησης του Βουλευτή κ. Σπυρίδωνα - Άδωνι Γεωργιάδη και σύμφωνα με τα στοιχεία που έθεσαν υπόψη μας οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Στην πλατεία Μοναστηρακίου βρίσκονται σημαντικά μνημεία και διατηρητέα κτήρια της πόλης των Αθηνών, όπως ο Ι. Ν. της Κοιμήσεως Θεοτόκου Παντανάσσης, το Τζαμί του Κάτω Συντριβανίου ή (Τζισδαράκη), το κτήριο του Σιδηροδρομικού Σταθμού του ΗΣΑΠ, ο αρχαιολογικός χώρος της βιβλιοθήκης του Αδριανού και στο επίπεδο του σταθμού ΗΣΑΠ ο αρχαιολογικός χώρος της κοίτης του Ηριδανού ποταμού με σημείο αναφοράς επί της πλατείας φωταγωγό, που καθιστά ορατά τα αρχαία από το άνω τμήμα της.
      Το θέμα που εξετάστηκε στη συνεδρία της 19.2.2008 του ΚΑΣ αφορούσε σε αίτημα της Εταιρείας «ΑΦΟΙ ΜΠΑΪΡΑΚΤΑΡΗ & ΣΙΑ Ο.Ε.» που βρίσκεται επί της οδού Μητροπόλεως 71. Το Συμβούλιο γνωμοδότησε για τη χορήγηση άδειας για τραπεζοκαθίσματα μόνο επί της οδού Μητροπόλεως 71, πλάτους 1 μ. επί της πρόσοψης του καταστήματος και η απομάκρυνση όλων των τραπεζοκαθισμάτων του ιδίου καταστήματος που παρανόμως επεκτείνοντο στην πλατεία Μοναστηρακίου. Η μη τήρηση του όρου αυτού θα έχει ως άμεση συνέπεια την άρση της ανωτέρω έγκρισης τοποθέτησης τραπεζοκαθισμάτων επί της οδού Μητροπόλεως 71.
      Καμία άδεια δεν έχει δοθεί έως σήμερα για την τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων επί της πλατείας Μοναστηρακίου, ούτε και προβλέπονται στη μελέτη διαμόρφωσης της Πλατείας.
      Δυστυχώς, προ ολίγων ημερών η Εταιρεία «ΑΦΟΙ ΜΠΑΪΡΑΚΤΑΡΗ & ΣΙΑ Ο.Ε.» τοποθέτησε και πάλι μια σειρά τραπεζοκαθισμάτων σε επαφή σχεδόν με την ανατολική πλευρά του ναού της Παντάνασσας. Η αρμόδια 1η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων απέστειλε και πάλι έγγραφο προς το Αστυνομικό Τμήμα, τον Δήμο και την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών από την οποία ζητήθηκε η ποινική δίωξη των υπευθύνων.
      Ο Υπουργός
      ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΙΑΠΗΣ»
      6. Στην με αριθμό 7585/29.2.2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κυριάκου Βελόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β13-210/14.4.2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση, που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Κ. Βελόπουλος, με θέμα «Παραβατική συμπεριφορά από τα ινστιτούτα αδυνατίσματος», και κατά το μέρος που τα διαλαμβανόμενα σε αυτή εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της Γ.Γ.Εμπορίου - Γ.Γ. Καταναλωτή σας γνωστοποιούμε τα ακόλουθα:
      1. Νομοθετικό πλαίσιο: σκοπός
      Η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή ανταποκρινόμενη σε παράπονα των καταναλωτών, και δυνάμει της νομοθετικής εξουσιοδότησης της παραγράφου 9 του άρθρου 14 του νόμου 2251/04, η οποία προστέθηκε με το άρθρο 18 παρ.4 του ν. 3587/2007, προχώρησε στην έκδοση της Υπουργικής Απόφασης Ζ1-1262/29-10-2007 (ΦΕΚ 2122/Β/31-10-2007).
      Με την εν λόγω απόφαση επήλθε η ρύθμιση των τύπων και των όρων των συμβάσεων που συνάπτουν οι καταναλωτές με μονάδες αδυνατίσματος και γυμναστήρια, με απώτερο σκοπό την εξάλειψη μιας σειράς από προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι καταναλωτές στις εν λόγω συμβάσεις.
      2. Ειδικότερες διατάξεις της παραπάνω απόφασης
      -Άρθρο 2
      Με το άρθρο αυτό ορίζεται ο τύπος και το περιεχόμενο της σύμβασης. Ειδικότερα προβλέπεται ότι
      * Η σύμβαση πρέπει να είναι έγγραφη.
      * Ο καταναλωτής λαμβάνει αντίγραφο της σύμβασης.
      * Το έντυπο της σύμβασης πρέπει να αναφέρει αναλυτικά μια σειρά από στοιχεία τα οποία σχετίζονται με
      ** Την ταυτότητα της επιχείρησης,
      	**. Τη φύση των παρεχόμενων υπηρεσιών, τον τρόπο παροχής τους και το κόστος κάθε παρεχόμενης υπηρεσίας,
      	**. Το δικαίωμα υπαναχώρησης του καταναλωτή, και τέλος
      	**. Τους μηχανισμούς εξώδικης επίλυσης διαφορών.
      -Άρθρο 3
      Με το άρθρο αυτό κατοχυρώνονται τα δικαιώματα του καταναλωτή και προσδιορίζονται οι οικονομικές του υποχρεώσεις ως εξής:
      i. Τα δύο βασικά δικαιώματα είναι:
      * Το δικαίωμα υπαναχώρησης από τη σύμβαση αναιτιολόγnτα εντός 30 ημερολογιακών μερών, και
      * Το δικαίωμα καταγγελίας της σύμβασης σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο.
      ii. Τι πληρώνει ο καταναλωτής
      * Προκαταβολή: Απαγορεύεται η προκαταβολή, που ως ποσοστό υπερβαίνει το 2,5% του συμφωνηθέντος συνολικού τιμήματος.
      * Όταν υπαναχωρεί: Μόνο το αντίτιμο για τις υπηρεσίες που του έχουν αποδεδειγμένα παρασχεθεί.
      * Όταν καταγγείλει τη σύμβαση: Μόνο το αντίτιμο για τις υπηρεσίες που του έχουν αποδεδειγμένα παρασχεθεί και αποζημίωση της επιχείρησης, η οποία θα ανέρχεται σε ποσοστό μέχρι 2,5% επί της αξίας του υπολοίπου ανεκτέλεστου προγράμματος, εφόσον προβλέπεται στη σύμβαση ρητά.
      -Άρθρο 4
      Με το άρθρο αυτό ρυθμίζονται τα θέματα λύσης των συνδεδεμένων συμβάσεων, δηλαδή τι ισχύει όταν το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από τράπεζα ή τράπεζες. Κύριος στόχος του είναι να εξασφαλίσει ότι ο καταναλωτής δεν θα είναι αναγκασμένος να εξακολουθεί να πληρώνει τίμημα μέσω πιστωτικών καρτών, για υπηρεσίες που έχει σταματήσει να δέχεται είτε γιατί υπαναχώρησε ή κατήγγειλε τη σύμβαση, είτε γιατί η επιχείρηση έπαψε να παρέχει τις υπηρεσίες της για οποιονδήποτε λόγο.
      3. Συμπέρασμα
      Με την Υ.Α Ζ1/1262/29-10-2007
      α) ικανοποιείται το παράπονο του μεμονωμένου πολίτη-καταναλωτή καθώς επίσης και ένα πάγιο αίτημα του καταναλωτικού κινήματος,
      β) υπηρετείται το κοινό περί δικαίου αίσθημα, και
      γ) επιτρέπεται στους καταναλωτές, με την θέσπιση κανόνων διαφάνειας, να αποκτήσουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις προσφερόμενες από τις επιχειρήσεις του κλάδου υπηρεσίες, ευνοώντας παράλληλα την ανάπτυξη συνθηκών υγιούς ανταγωνισμού.
      Σημειώνεται ότι ενώ το δεκάμηνο διάστημα 1-1-2007 έως 31-10-2007, ημερομηνία έναρξη ισχύος της Υ.Α, οι καταγγελίες των καταναλωτών σχετικά με τα Κέντρα Αισθητικής και τα Γυμναστήρια ανήλθαν σε 1339, μετά την έκδοση της Υπουργικής απόφασης, και μέχρι την 31-3-2008, δηλαδή σε διάστημα πέντε μηνών, ο αριθμός των καταγγελιών ανήλθε σε μόλις 113, γεγονός που καταδεικνύει την ορθότητα, σκοπιμότητα και αποτελεσματικότητα της συγκεκριμένης ρύθμισης.
      Ο Υφυπουργός
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ»
     7. Στην με αριθμό 9106/26.3.08 ερώτηση των Βουλευτών κύριων Χαράλαμπου Χαραλάμπους και Κωνσταντίνου Αλυσσανδράκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 23682/15.4.2008  έγγραφο από τον Yφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της υπ' αριθμ. 9106/26-3-2008 ερώτησης, που κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Μπάμπης Χαραλάμπους κα Κώστας Αλυσανδράκης, αναφορικά με προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα Κέντρα Πρόληψης κατά των Ναρκωτικών και ιδιαίτερα σε ότι αφορά στο Κέντρο Πρόληψης «Ν. Μώρος» του Νομού Κέρκυρας, σας γνωρίζουμε κατά λόγο αρμοδιότητάς μας, ότι το Υπουργείο Εσωτερικών, βάσει των εγγεγραμμένων στην Κ.Υ.Α. περί Κατανομής των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων των Δήμων και Κοινοτήτων για το έτος 2007 πιστώσεων, η οποία εκδόθηκε ύστερα από πρόταση και συμφωνία με την ΚΕΔΚΕ και στο πλαίσιο της από 19-2-2004 Προγραμματικής Σύμβασης με το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, τον Ο.Κ.Α.Ν.Α. την Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. και την Ε.Ε.Τ.Α.Α. Α.Ε., για τη λειτουργία των Κέντρων Πρόληψης, έχει εγκαίρως, με σχετική απόφασή του αποδώσει στο ακέραιο το προβλεπόμενο ποσό, ήτοι 5.000.000 ευρώ, για την υλοποίηση σχετικών προγραμμάτων πρωτογενούς πρόληψης κατά των ναρκωτικών.
      Επισημαίνεται ότι, το Υπουργείο μας κατά το τρέχον έτος (2008) με συμπληρωματικές του αποφάσεις του, διέθεσε ήδη 1.502.000,00 ευρώ, επιπλέον του προβλεπόμενου ποσού από τους ΚΑΠ έτους 2007, για τα Κέντρα Πρόληψης κατά των Ναρκωτικών.
      Όσον αφορά στις οφειλές παρελθόντων ετών σας γνωρίζουμε ότι, στο πλαίσιο των συμβατικών του υποχρεώσεων το Υπουργείο μας, έχει αποδώσει για χρηματοδότηση των Κέντρων Πρόληψης, από το έτος 2004 έως και το έτος 2006, συνολικό ποσό 15.002.693,00 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στο συνολικό αναλογούν ποσό της χρηματοδότησής τους, βάσει των Οικονομικών Προϋπολογισμών αυτών για τα εν λόγω έτη, όπως αυτοί μας γνωστοποιήθηκαν με σχετικά έγγραφα του ΟΚΑΝΑ.
      Κατά τα λοιπά και σε ότι αφορά στην λειτουργία του ΕΚΤΕΠΝ, αρμόδιο να απαντήσει είναι το συνερωτώμενο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, που έχει και την ευθύνη για τα θέματα αντιμετώπισης των ναρκωτικών και της εξασφάλισης των απαιτούμενων κονδυλίων για το σκοπό αυτό.
      Ο Υφυπουργός
      ΘΑΝΑΣΗΣ ΝΑΚΟΣ»
     8. Στην με αριθμό 8860/19.3.08 ερώτηση της Βουλευτού κ. Αθανασίας Μερεντίτη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 22349/8.4.08  έγγραφο από τον Yφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ανωτέρω ερώτηση αναφορικά με το αντικείμενο του θέματος, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Με το νέο Αναπτυξιακό Πρόγραμμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης «ΘΗΣΕΑΣ» (2005-2009), ύψους 3,5 δις ευρώ, χρηματοδοτούνται, μεταξύ άλλων, δράσεις ανάπτυξης και βελτίωσης των υποδομών οργάνωσης και λειτουργίας των Ο.Τ.Α., των τεχνικών τους υποδομών καθώς και των κοινωνικών και πολιτιστικών τους υποδομών οι οποίες θεσμοθετήθηκαν το 2004. Βασικός στόχος του προγράμματος «ΘΗΣΕΑΣ» είναι η αρμονική, ισόρροπη και βιώσιμη ανάπτυξη των Ο.Τ.Α. α΄ βαθμού, σύμφωνα με τις φυσικές, οικονομικές και κοινωνικές ιδιαιτερότητές τους.
      Ειδικότερα όσον αφορά τον τομέα των υποδομών του αναπτυξιακού αυτού προγράμματος για την υποστήριξη των ΑμεΑ περιλαμβάνει τις κάτωθι επιλέξιμες ενέργειες, όπου οι Δήμοι μπορούν να προτείνουν ανάλογα έργα και κυρίως:
      Στο πλαίσιο του Υποπρογράμματος 1: «οργάνωση και ανάπτυξη των υπηρεσιών των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης στο μέτρο 1.3: «Έργα οργάνωσης και ανάπτυξης των υπηρεσιών των ΟΤΑ» είναι επιλέξιμες οι ενέργειες βελτίωσης του τρόπου πληροφόρησης και εξυπηρέτησης των ΑμεΑ με τη χρήση των νέων τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών.
      Στο πλαίσιο του Υποπρογράμματος 3: «Κοινωνικές και πολιτιστικές υποδομές και δραστηριότητες» το μέτρο 3.2: «Υποδομές και έργα διοικητικής υποστήριξης» περιλαμβάνει και την εκτέλεση έργων διευκόλυνσης και εξυπηρέτησης των ΑμεΑ (π.χ. εκτέλεση έργων για την εξασφάλιση της προσβασιμότητας των κτιρίων που στεγάζονται οι υπηρεσίες των ΟΤΑ, και κοινόχρηστων χώρων), το μέτρο 3.3: «Υγεία - Πρόνοια - Αντιμετώπιση κοινωνικού αποκλεισμού» περιλαμβάνει την κατασκευή έργων και ανάπτυξη δραστηριοτήτων στους τομείς της υγείας και πρόνοιας, όπως κέντρα ενημέρωσης, πληροφόρησης κ.λ.π. ευπαθών κοινωνικών ομάδων καθώς και την επισκευή και επέκταση της υπάρχουσας κτιριακής υποδομής, με προτεραιότητα στην βελτίωση της πρόσβασης των ατόμων με αναπηρίες, το μέτρο 3.4: «Αθλητισμός» περιλαμβάνει έργα συντήρησης αθλητικών εγκαταστάσεων με προτεραιότητα στην βελτίωση της πρόσβασης των ατόμων με αναπηρίες, το μέτρο 3.5: «Πολιτισμός», περιλαμβάνει έργα βελτίωσης της πολιτιστικής υποδομής και της βελτίωσης της προσβασιμότητας αυτών για άτομα με αναπηρίες τέλος στο μέτρο 3.6 «Εκπαίδευση - κατάρτιση», είναι επιλέξιμα έργα βελτίωσης της πρόσβασης των ατόμων με αναπηρίες στα υφιστάμενα σχολικά κτίρια.
      Σχετικά με την εντατικοποίηση των ελέγχων για τον εντοπισμό παραβάσεων στα πεζοδρόμια σας γνωρίζουμε ότι, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, ο έλεγχος της τήρησης των διατάξεων για τις καταλήψεις κοινόχρηστων χώρων μεταβιβάστηκε και ασκείται από τους οικείους Ο.Τ.Α. (Δημοτική Αστυνομία).
      Οι Αστυνομικές Υπηρεσίες της, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, διενεργούν ελέγχους για την τήρηση των διατάξεων τόσο του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας όσο και του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού, εφαρμόζοντας την ισχύουσα νομοθεσία σε κάθε τρέχουσα περίπτωση. Παράλληλα, προς το σκοπό της προστασίας και της ελεύθερης διέλευσης των πεζών, διενεργούνται αυστηροί έλεγχοι για τη βεβαίωση παραβάσεων τοποθέτησης παράνομων διαφημιστικών πινακίδων σε πεζοδρόμια:
      Ενδεικτικά σημειώνεται ότι, κατά το χρονικό διάστημα από 01-01-2007 μέχρι σήμερα στην πόλη των Τρικάλων βεβαιώθηκαν 3.560 παραβάσεις, για παράνομες σταθμεύσεις οχημάτων σε πεζοδρόμια.
      Όσον αφορά στις άδειες ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων αυτές χορηγούνται σύμφωνα με την κείμενη Νομοθεσία και εφόσον πληρούνται οι όροι χωροθέτησης και χρήσεων γης της κάθε περιοχής. Το βασικό στοιχείο που διέπει την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής από τους ΟΤΑ είναι ότι με την άδεια αποκλειστικής χρήσης κοινόχρηστου πράγματος (πεζόδρομοι, πεζοδρόμια, πλατείες,) δεν πρέπει να βλάπτεται ή γενικώς να παρακωλύεται η κοινή χρήση σε τέτοιο βαθμό ώστε να βλάπτεται ο κοινόχρηστος χαρακτήρας του πράγματος. Συνεπώς το ζήτημα της παρακώλυσης της κοινής χρήσης δεν αντιμετωπίζεται γενικά αλλά κρίνεται κάθε φορά στη συγκεκριμένη περίπτωση.
      Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι το Υπουργείο έχει φροντίσει να παρέμβει αποτελεσματικά στην ανεμπόδιστη πρόσβαση των ΑμεΑ με ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο δράσης και επιπλέον με εγκυκλίους φροντίζει και πρακτικά να υλοποιήσει τους ανωτέρω στόχους.
      Τέλος η από 17 Μαίου 2006 πρόταση της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων για τη θεσμοθέτηση ενιαίου οργάνου που θα στηρίζει, ως επιστημονικός σύμβουλος στα θέματα ΑμεΑ, την Πολιτεία και θα συμμετέχει στο σχεδιασμό και την παρακολούθηση των δράσεων και των μέτρων στη προσπάθεια κατοχύρωσης ίσων ευκαιριών πρόσβασης για τα ΑμεΑ σε όλα τα αγαθά της κοινωνίας, της οικονομίας, του πολιτισμού, της ζωής, δεν έχει υλοποιηθεί μέχρι σήμερα.
      Ο Υφυπουργός
      ΑΘ. ΝΑΚΟΣ»
      9. Στην με αριθμό 2672/29-7-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κωνσταντίνου Μπαντουβά δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ.90022/20704/1638/11-8-2008 έγγραφο από την Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της με αρ. πρωτ. 2672/29.07.2008 ερώτησης, η οποία κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων από το βουλευτή κ. Μπαντουβά Κωνσταντίνο και σχετικά με το ανωτέρω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
      Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (διατάξεις του άρθρου 20, του ν. 2434/1996, όπως ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους με τις διατάξεις του άρθρου 24, του ν. 2556/1997), τα εισοδηματικά κριτήρια που τίθενται, προκειμένου για τη χορήγηση του Ε.ΚΑ.Σ., αναπροσαρμόζονται ετησίως, με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και Εμπορικής Ναυτιλίας, με βάση το ποσοστό αύξησης του εισοδήματος από συντάξεις, μισθούς, ημερομίσθια και λοιπά επιδόματα, σε σχέση με το προηγούμενο έτος και το οποίο αντιστοιχεί σε συνταξιούχο πλήρους κατωτάτου ορίου κύριας σύνταξης γήρατος του Ι.Κ.Α. -Ε.Τ.Α.Μ., χωρίς προσαυξήσεις.
      Ο ανωτέρω τρόπος αναπροσαρμογής των εισοδηματικών κριτηρίων διασφαλίζει, σε σημαντικό βαθμό, τη συνέχιση της χορήγησης του Ε.ΚΑ.Σ. στους χαμηλοσυνταξιούχους, χωρίς, βεβαίως, αυτό να σημαίνει ότι δεν σημειώνονται και περιπτώσεις δικαιούχων συνταξιούχων, στους οποίους περικόπτεται η καταβολή του επιδόματος, καθώς υπερβαίνουν, έστω και κατ' ελάχιστο, τα θεσπιζόμενα ανώτατα εισοδηματικά όρια.
      Η Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας προβληματίζεται έντονα ως προς το ζήτημα αυτό και εξετάζει κάθε δυνατότητα μελλοντικής αναπροσαρμογής των σχετικών εισοδηματικών κριτηρίων, με γνώμονα την παροχή της μεγαλύτερης δυνατής προστασίας σε αυτήν την ιδιαίτερα ευαίσθητη κατηγορία συνταξιούχων.
      Πάντως, κάθε αλλαγή ή αύξηση των κλιμακίων χορήγησης του Ε.ΚΑ.Σ., ώστε να περιορισθεί ο αριθμός των δικαιούχων Ε.ΚΑ.Σ. που το στερούνται από τη μία χρονιά στην άλλη, προϋποθέτει σοβαρή μελέτη, η οποία γίνεται από το Υπουργείο, προκειμένου οι όποιες τελικές προτάσεις να μη δημιουργούν οικονομικούς και κοινωνικούς κραδασμούς.
      Η Υπουργός
      ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ - ΠΑΛΛΗ»
      10. Στην με αριθμό 1587/16-7-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Θεοδώρου Καράογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 2124/11-8-2008έγγραφο από την Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της με αρ. πρωτ. 1587/16-7-2008 ερώτησης, που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Θ. Καράογλου, σχετικά με το ανωτέρω θέμα, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Το εργασιακό άγχος αποτελεί έναν από τους λεγόμενους αναδυόμενους κινδύνους που σχετίζονται με την εργασία και ήδη η Ευρωπαϊκή Ένωση το έχει συμπεριλάβει στα θέματα της Κοινοτικής Στρατηγικής για την Ασφάλεια και Υγεία στην Εργασία 2007-2012. Το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας προάγει τα θέματα ασφάλειας και υγείας στη εργασία δια μορφώνοντας εθνική πολιτική, η οποία βασίζεται στην ισόρροπη συμμετοχή εργαζομένων και εργοδοτών και η οποία υλοποιείται μέσω ενός εθνικού συστήματος κατάλληλων δομών και διαδικασιών, που περιλαμβάνει κυβερνητικούς φορείς, οργανώσεις εργοδοτών και εργαζομένων, επιστημονικούς και επαγγελματικούς φορείς, εκπαιδευτικά ιδρύματα και υπηρεσίες ασφάλειας και υγείας.
      Στο εθνικό μας δίκαιο έχουν ενσωματωθεί όλες οι Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά στην ασφάλεια και υγεία στην εργασία. Πολλές εξ αυτών, όπως για παράδειγμα η Οδηγία 92/85/ΕΟΚ «ελάχιστες προδιαγραφές για τη βελτίωση της προστασίας, της ασφάλειας και της υγείας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων», προτείνουν μέτρα που η εφαρμογή τους κατατείνει στην μείωση του εργασιακού άγχους. Αξίζει επίσης να μνημονευθεί ένα από τα πλαισιακά νομοθετήματα για την πρόληψη των κινδύνων στους χώρους εργασίας που είναι το π.δ. 17/96. Αυτό περιλαμβάνει βασικές διατάξεις για την υγεία και ασφάλεια στο χώρο εργασίας και αναθέτει στον εργοδότη την ευθύνη να διασφαλίζει ότι οι εργαζόμενοι δεν βλάπτονται από την εργασία, άρα και από τις συνέπειες του άγχους που οφείλεται στην εργασία. Μεταξύ άλλων προβλέπεται η σύνταξη εκτίμησης των κινδύνων, που είναι το απαραίτητο σύγχρονο εργαλείο που βοηθάει να αντιμετωπισθούν αποτελεσματικά τα θέματα ασφάλειας και υγείας στην εργασία.
      Η εκτίμηση των κινδύνων του άγχους που οφείλεται στην εργασία στηρίζεται στις ίδιες βασικές αρχές και διαδικασίες που ισχύουν επίσης για τους άλλους κινδύνους στο χώρο εργασίας. Καθοριστικός παράγοντας επιτυχίας της διαδικασίας είναι η συμμετοχή των εργαζομένων και των αντιπροσώπων τους, οι οποίοι πρέπει να ερωτηθούν σχετικά με τους παράγοντες που τους προκαλούν άγχος, να επισημανθούν τα άτομα που κινδυνεύουν περισσότερο καθώς και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για τη βελτίωση της κατάστασης.
      Για την εξάλειψη ή τη μείωση του άγχους που οφείλεται στην εργασία, οι εργοδότες πρέπει:
      - Να στοχεύουν στην πρόληψη του άγχους
      - Να εκτιμούν τους κινδύνους, αναζητώντας τους παράγοντες άσκησης πίεσης στην εργασία που είναι δυνατό να προκαλέσουν υψηλά και διαρκή επίπεδα άγχους αξιολογώντας ποιοι από αυτούς είναι δυνατό να αντιμετωπισθούν
      - Να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα
      Ενδεικτικά αναφέρονται μερικοί από τους παράγοντες που ενδέχεται να επιφέρουν στους εργαζόμενους άγχος:
      Αλλαγές στην εργασία, σύγκρουση ρόλων, κακές διαπροσωπικές σχέσεις, επιβαρυντικό φυσικό περιβάλλον (θόρυβος, ελλιπής φωτισμός, κακός εξαερισμός κλπ), κίνδυνοι ατυχημάτων, πολύωρη απασχόληση, πίεση για αύξηση της ποιότητας και της ποσότητας του παραγόμενου προϊόντος ή υπηρεσίας, προσωπικά προβλήματα, φόβοι και ανησυχίες (π.χ. ανεργία).
      Τέλος, για την προώθηση των θεμάτων που αφορούν στο εργασιακό άγχος, πέραν του νομοθετικού και ελεγκτικού έργου, έχουν γίνει σημαντικές δράσεις και στον ενημερωτικό τομέα με τη διοργάνωση ημερίδων και την έκδοση έντυπου ενημερωτικού υλικού.
      Η Υπουργός
      ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ - ΠΑΛΛΗ»
      11. Στην με αριθμό 2497/25-7-08 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Κοντογιάννη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1280/12-8-08 έγγραφο από τον Yφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
    «Σε απάντηση της ανωτέρω σχετικής ερώτησης, σας ενημερώνουμε για τα εξής
    1. Ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ στις 6/8/08 υπέγραψε μαζί με τον Παραχωρησιούχο και τις Δανείστριες Τράπεζες την έναρξη της παραχώρησης και των προθεσμιών της σύμβασης της Βορειοδυτικής Οδού Πελοποννήσου, δηλαδή του αυτοκινητοδρόμου «Ελευσίνα - Κόρινθος - Πάτρα - Πύργος - Τσακώνα».
    2. Με την έναρξη των προθεσμιών υλοποίησης του έργου, ενεργοποιούνται και οι 70 δανειακές συμβάσεις που έχουν υπογραφεί μεταξύ του Παραχωρησιούχου και τραπεζών. Αυτό σημαίνει ότι αρχίζει και η χρηματοδότηση του έργου και μάλιστα δεν θα υπάρχει εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε στα έργα που κατασκευάστηκαν παλαιότερα με συμβάσεις παραχώρησης.
    3. Πρόκειται για το μεγαλύτερο και δυσκολότερο από τα μεγάλα έργα που ξεκίνησαν με την μέθοδο της παραχώρησης, ένα έργο μαμούθ μήκους 365 χλμ. και συνολικού κόστους 2,8 δις ευρώ μεγαλύτερου από το κόστος της Αττικής Οδού και της γέφυρας Ρίου Αντιρρίου μαζί.
    4. Μετά την κύρωση από την Βουλή και αυτής της Σύμβασης Παραχώρησης και τη δημοσίευση του κυρωτικού Ν3621 στο ΦΕΚ της 20ης Δεκ. 2007, ακολουθεί το αίτημα του Ελληνικού Δημοσίου προς την Ε.Ε. για την χρηματοδότηση του έργου. Η έγκριση αυτή αποτελεί υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου και προϋπόθεση για την «έναρξη παραχώρησης» δηλαδή για την δέσμευση Δημοσίου και Παραχωρησιούχου ότι αρχίζουν οι προθεσμίες υλοποίησης του έργου σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της σύμβασης παραχώρησης. Η Ε.Ε. έστειλε την έγκριση, όπως άλλωστε έγινε γνωστό και στον ημερήσιο τύπο, το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Απριλίου.
    Μετά την έγκριση της Ε.Ε. ρυθμίστηκαν τα διαδικαστικά θέματα με τις δανείστριες τράπεζες, όπως, επίσης και διάφορα θέματα τα οποία θέτει ο Παραχωρησιούχος στο πλαίσιο των πρόδρομων εργασιών και μελετών εφαρμογής, τις οποίες δικαιούται να ξεκινήσει προ της ημερομηνίας της έναρξης παραχώρησης.
    Παρά το ογκώδες οικονομικό και τεχνικό αντικείμενο του έργου, οι διαδικασίες αυτές διήρκεσαν μόλις τρεις μήνες και εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι, όχι μόνο η προετοιμασία του ΥΠΕΧΩΔΕ κατά την κύρωση της σύμβασης στην Βουλή ήταν πλήρης, αλλά και ότι παρέμειναν αναλλοίωτες οι βασικές αρχές σχεδιασμού του έργου. Υπενθυμίζεται εδώ ότι σε ανάλογες Συμβάσεις Παραχώρησης της δεκαετίας του 90 οι διαδικασίες αυτές διήρκεσαν κάποια χρόνια και σε μια περίπτωση (Μετρό Θεσσαλονίκης) οδήγησαν και στην ακύρωση της κυρωθείσας από την Βουλή Σύμβασης Παραχώρησης.
    5. Ο νέος Αυτοκινητόδρομος Ελευσίνα - Κόρινθος - Πάτρα - Πύργος Τσακώνα, είναι από τεχνικής πλευράς ένα ιδιαίτερα απαιτητικό έργο συνολικού μήκους 365,4 χιλιομέτρων, εκ των οποίων τα 283,7 χλμ. θα κατασκευαστούν από την αρχή και τα υπόλοιπα 81,7 χλμ. θα βελτιωθούν και θα αναβαθμιστούν σε αυτοκινητόδρομους υπάρχοντα τμήματα της οδού. Πάνω απ' όλα όμως, είναι ένα έργο στρατηγικής σημασίας για την ανάπτυξη της Πελοποννήσου, της Δυτικής Ελλάδας και της Ηπείρου, που το περίμενε ολόκληρη η Νοτιοδυτική Ελλάδα δεκαετίες τώρα.
    6. Οι αποκλειστικές προθεσμίες για την ολοκλήρωση τμημάτων του έργου έχουν ως εξής:
    - Εντός 12 μηνών: ολοκλήρωση εργασιών στην Εθνική Οδό Κορίνθου Πατρών για άρση επικινδυνότητας και βελτίωση κυκλοφοριακών συνθηκών.
    - Εντός 20 μηνών: ολοκλήρωση αναβάθμισης του Αυτοκινητόδρομου Ελευσίνα - Κόρινθος.
    - Εντός 32 μηνών: ολοκλήρωση κατασκευής των τμημάτων:
    (i) Α/Κ Αραχωβίτικων - Α/Κ Ρίου -Κ1
    (ii) Αρχαία Κόρινθος - Ζευγολατιό - Α/Κ Κιάτου
    (iii) Ημικόμβος Μηντιλογλίου - Α/Κ Κάτω Αχαΐας
    - Εντός 34 μηνών: ολοκλήρωση κατασκευής του τμήματος Α/Κ Κιάτου-Δυτικού Α/Κ Αιγίου
    - Εντός 42 μηνών: ολοκλήρωση κατασκευής των τμημάτων:
    (i) Δυτικός Α/Κ Αιγίου-Α/Κ Αραχωβίτικα και
    (ii) Α/Κ Κάτω Αχαΐας - Α/Κ Εισόδου Πύργου
    - Εντός 70 μηνών ο Παραχωρησιούχος υποχρεούται να έχει ολοκληρώσει το σύνολο του έργου.
    7. Σύμφωνα με τα προαναφερόμενα δίδεται άμεση προτεραιότητα στο τμήμα Κόρινθος-Δυτικός Κόμβος Αιγίου, Αραχωβίτικα - Α/Κ 1 της Ευρείας Παράκαμψης Πάτρας καθώς και στο τμήμα Πάτρα - Κάτω Αχαΐα, λόγω μεγάλου φόρτου και πολλών ατυχημάτων. Έπονται τα τμήματα Δυτικός Κόμβος Αιγίου-Αραχωβίτικα Κάτω Αχαΐας - Πύργος, όπου προβλέπεται νέα χάραξη ανατολικά της υφιστάμενης ΝΕΟ, μετά από 8 μήνες.
    8. Όλοι ΟΙ «Δρόμοι Ανάπτυξης», δηλαδή τα 1.417 χλμ. σύγχρονων και ασφαλών αυτοκινητοδρόμων, αρχίζουν επιτέλους να κατασκευάζονται ανατρέποντας τα δεδομένα ανάπτυξης της χώρας. Δημιουργούνται νέες σύγχρονες υποδομές για ταχύρυθμη ανάπτυξη και έξοδο από την απομόνωση μεγάλων περιοχών της περιφέρειας».
    Ο Υφυπουργός
    Θ. ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ»)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στη συζήτηση των
      ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
      Επίκαιρες ερωτήσεις πρώτου κύκλου:
      Θα συζητηθούν ταυτόχρονα, διότι είναι ταυτόσημες, η δεύτερη επίκαιρη ερώτηση πρώτου κύκλου με αριθμό 92/6.10.2008 του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Αντωνίου Σκυλλάκου προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τις μεταθέσεις-αποσπάσεις του προσωπικού της ΕΛ.ΑΣ. και η τέταρτη επίκαιρη ερώτηση του δευτέρου κύκλου με αριθμό 89/6.10.2008 του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αστέριου Ροντούλη προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τις μεταθέσεις του προσωπικού της ΕΛ.ΑΣ.. 
      Οι Βουλευτές έχουν πλήρως τα δικαιώματά τους ως προς το χρόνο ομιλίας τους στη βάση του άρθρου 131 παράγραφος 4. 
      Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Σκυλλάκου έχει ως εξής: 
      «Η Κυβέρνηση προχώρησε πρόσφατα σε σειρά σοβαρών ρυθμίσεων ερήμην και σε βάρος του προσωπικού της ΕΛ.ΑΣ..
      Συγκεκριμένα το Υπουργείο Εσωτερικών συνέταξε και προώθησε νέο αντιδημοκρατικό Πειθαρχικό Δίκαιο. Ενώ υπήρχε ως αίτημα ο εκδημοκρατισμός του Πειθαρχικού Δικαίου, η Κυβέρνηση προώθησε διατάξεις που οδηγούν στη φίμωση και δίωξη του συνδικαλιστικού κινήματος του προσωπικού, αλλά και κάθε δημοκρατικής φωνής στο εσωτερικό του Σώματος.
      Συνέταξε επίσης, σχέδιο προεδρικού διατάγματος μέσα από το οποίο καταργούνται στοιχειώδη δικαιώματα στον τομέα των μεταθέσεων-αποσπάσεων του προσωπικού. Η εξέλιξη αυτή γυρίζει σε εποχές πολύ προηγούμενες όπου ο αστυνομικός ήταν έρμαιο των διαθέσεων των ανωτέρων του και η μετάθεση κρεμόταν σαν «δαμόκλειος σπάθη» και μέσο τιμωρίας του.
      Τα μέτρα αυτά έχουν ξεσηκώσει τις δικαιολογημένες αντιδράσεις του προσωπικού της ΕΛ.ΑΣ. σε όλη την Ελλάδα.
      Ερωτάται ο κύριος Υπουργός αν είναι στις προθέσεις του η απόσυρση του προεδρικού διατάγματος για το πειθαρχικό δίκαιο και του σχεδίου προεδρικού διατάγματος για τις μεταθέσεις-αποσπάσεις και η προώθηση δημοκρατικών αλλαγών και βελτιώσεων, σε συνεννόηση και διάλογο με τους εκπροσώπους των εργαζομένων».
      Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Ροντούλη έχει ως εξής:
      «Μεγάλη αναστάτωση επικρατεί στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ. λόγω της προώθησης ενός κατάπτυστου σχεδίου προεδρικού διατάγματος, με το οποίο καταργείται η διάταξη του υφισταμένου Κώδικα Μεταθέσεων που δεν επιτρέπει τις μεταθέσεις εκτός της αυτής περιοχής, μετάθεσης χωρίς την αίτηση των ενδιαφερομένων.
      Με άλλα λόγια, το απαράδεκτο προαναφερθέν σχέδιο προεδρικού διατάγματος περιλαμβάνει διάταξη που επιτρέπει τακτικές μεταθέσεις με πρωτοβουλία της υπηρεσίας και χωρίς προγενέστερες αιτήσεις ενδιαφερομένων.
      Έτσι, λοιπόν, ακυρώνεται στην πράξη ο ρόλος των Συμβουλίων Μεταθέσεων, αλλοιώνεται ουσιαστικά η έννοια του τόπου συμφερόντων και εισάγονται παλαιοκομματικού τύπου μεθοδεύσεις στον ευαίσθητο τομέα των μεταθέσεων που, κυριολεκτικά, προσβάλλουν τους ένστολους της ΕΛ.ΑΣ..
      Συνεπώς ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
      1. Γιατί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προωθεί διατάξεις που αποβλέπουν στον πλήρη κομματικό εναγκαλισμό της ΕΛ.ΑΣ.;
      2. Γιατί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ενσπείρει την ανασφάλεια και αβεβαιότητα στους αστυνομικούς, τη στιγμή, μάλιστα, που ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένα ευρύτερο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης και εκσυγχρονισμού της ΕΛ.ΑΣ.»;
      Πριν δώσω το λόγο στον κύριο Υπουργό, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Παρασκευής 10 Οκτωβρίου 2008.
      Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρα 130 παράγραφος 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
      1. Η με αριθμό 95/7-10-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Κωνσταντίνου Βρεττού προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με το ανώτατο εγγυημένο όριο των καταθέσεων των πολιτών κ.λπ..
      2. Η με αριθμό 105/7-10-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικολάου Καραθανασόπουλου προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τον αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων στην Ελαφόνησο του Νομού Λακωνίας κ.λπ..
      3. Η με αριθμό 99/7-10-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανασίου Λεβέντη προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την ανέγερση νέου Γενικού Νοσοκομείου στο Μύτικα Πρέβεζας κ.λπ..
      4. Η με αριθμό 102/7-10-2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Δήμητρας Αράπογλου προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με ελλείψεις και την ακαταλληλότητα μέσων στη μεταφορά των μαθητών στα σχολεία ειδικής αγωγής κ.λπ.
      Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
      1. Η με αριθμό 96/7-10-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεωργίου Λιάνη προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, σχετικά με τη λειτουργία του Πεδίου Βολής Λόφων-Μελίτης στη Φλώρινα κ.λπ.
      2. Η με αριθμό 106/7-10-2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Σοφίας Καλαντίδου προς τους Υπουργούς Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και Ανάπτυξης, σχετικά με το κλείσιμο του εργοστασίου «SIEMENS» στη Θεσσαλονίκη κ.λπ..
      3. Η με αριθμό 98/7-10-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του  Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη προς τους Υπουργούς Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τη στήριξη των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων κ.λπ..
      4. Η με αριθμό 103/7-10-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Σπυρίδωνος-Άδωνι Γεωργιάδη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με την παραγωγή ενέργειας από πυρηνικά εργοστάσια και κατασκευή τέτοιων μονάδων στις Βαλκανικές χώρες κ.λπ..
      Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. 
      Κατ’ αρχήν, επιτρέψτε μου να πω ότι αντιπαρέρχομαι τον όρο «κατάπτυστο» που αναφέρεται στην ερώτηση του κ. Ροντούλη. Επιτρέψτε μου να προσθέσω πως είναι κάτι το οποίο με εκπλήσσει και με απογοητεύει βέβαια σε μια κοινοβουλευτική διαδικασία -και δη αναφερόμενοι σε μια πρόταση, στην ουσία σχεδίου προεδρικού διατάγματος, για να αποδώσω την πραγματική έννοια- να χρησιμοποιείται αυτός ο όρος. Καθ’ οιονδήποτε τρόπο, όπως είπα, το αντιπαρέρχομαι. 
      Επί της ουσίας των ερωτημάτων, ως προς το θέμα του πειθαρχικού δικαίου, θα πρέπει να κάνω μια πολύ σύντομη αναφορά στο τι ορίζεται ως πειθαρχία. Με τον όρο «πειθαρχία» νοείται η πιστή συμμόρφωση των αστυνομικών προς το Σύνταγμα και τους νόμους, η πρόθυμη και χωρίς αντιρρήσεις υπακοή των κατωτέρων προς τους ανωτέρους ως και η άμεση εκτέλεση των διαταγών τους, οι οποίες αφορούν στην εφαρμογή των νόμων και των κανονισμών και των διαταγών της υπηρεσίας, ο σεβασμός των κατά βαθμό κατωτέρων προς τους ανωτέρους εντός και εκτός υπηρεσίας, η αξιοπρεπής και κόσμια συμπεριφορά των κατά βαθμό ανωτέρων προς τους κατωτέρους, η ευγενής συμπεριφορά των αστυνομικών προς τους πολίτες, καθώς και ο σεβασμός και η προστασία των δικαιωμάτων αυτών που προβλέπονται από το Σύνταγμα και τους νόμους. 
      Κατ’ αυτήν την έννοια, δίδεται και ο ορισμός του πειθαρχικού παραπτώματος, όπου πειθαρχικό παράπτωμα αποτελεί κάθε υπαίτια και καταλογιστή παράβαση του υπηρεσιακού καθήκοντος με πράξη, ενέργεια ή παράλειψη. Το  υπηρεσιακό καθήκον προσδιορίζεται από τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται στον αστυνομικό από τις διατάξεις του Συντάγματος, τους νόμους, τους κανονισμούς του Σώματος, τις διαταγές της υπηρεσίας, καθώς και από τη συμπεριφορά που πρέπει να τηρεί ο αστυνομικός εντός και εκτός υπηρεσίας λόγω της ιδιότητάς του.
      Με βάση αυτά, με το νέο προεδρικό διάταγμα διατυπώνονται πλείστες διατάξεις του ισχύοντος σήμερα πειθαρχικού δικαίου, ώστε να είναι πληρέστερες και νομοτεχνικά αρτιότερες. Κωδικοποιούνται ως ενιαίο κείμενο όλες οι πειθαρχικές διατάξεις που μέχρι σήμερα βρίσκονται διάσπαρτες σε τρία νομοθετήματα, προεδρικό διάταγμα 22/96, 31/2001 και 3/2004. Καλύπτονται νομοθετικά κενά τα οποία υπήρχαν και οδηγούσαν σε πλήθος ακυρώσεων πειθαρχικών αποφάσεων από τα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια και θεσπίζονται νέες διατάξεις, οι οποίες θα συμβάλλουν σημαντικά στην ταχύτερη απονομή της πειθαρχικής δικαιοσύνης.
      Με τις νέες πειθαρχικές διατάξεις διατηρείται η συμμετοχή εκπροσώπων των συνδικαλιστικών ενώσεων στα πειθαρχικά συμβούλια –άρθρο 34, προεδρικού διατάγματος 128/2008- με εξαίρεση τα πειθαρχικά συμβούλια που δικάζουν τις πειθαρχικές υποθέσεις των αστυνομικών, διευθυντών και των ανωτάτων αξιωματικών για τα οποία άλλωστε και σήμερα δεν προβλέπεται εκπροσώπησή τους…
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
      Ένα λεπτό, κυρία Πρόεδρε.
      Σήμερα παρίστανται οι Πρόεδροι της Π.Ο.ΑΣ.Υ. και της Π.Ο.Α.Ξ.Ι.Α. χωρίς δικαίωμα ψήφου, με το ισχύον καθεστώς. Και τούτο επειδή κρίθηκε ότι πρέπει να διατηρηθεί η βασική αρχή διαφοράς βαθμού μεταξύ εγκαλουμένου και μελών του πειθαρχικού συμβουλίου.
      Τέλος, οι διατάξεις περί παραγραφής των πειθαρχικών παραπτωμάτων του άρθρου 7 του νέου προεδρικού διατάγματος πράγματι τροποποιούνται επί το αυστηρότερον, προκειμένου να είναι εναρμονισμένες με αυτές του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα. Διότι ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας ήταν αυστηρότερος απ’ ό,τι το Πειθαρχικό Δίκαιο, σε ορισμένες περιπτώσεις, που ισχύει για τους αστυνομικούς.
      Ως προς το θέμα της πρότασης του σχεδίου προεδρικού διατάγματος είναι γνωστό τοις πάσι ότι αποτελεί κοινωνική απαίτηση και συνάμα επιταγή η επαύξηση της αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας της Αστυνομίας. Η ηγεσία δεν επιθυμεί να θίξει τα κατοχυρωμένα δικαιώματα των αστυνομικών που εκτελούν τα καθήκοντά τους με επαγγελματισμό, ευσυνειδησία και αμεροληψία. Έχει όμως χρέος και ευθύνη να προωθήσει όλα τα αναγκαία μέτρα που θα εξαλείψουν τις έστω και λίγες περιπτώσεις αμφισβήτησης της προσφοράς και αποτελεσματικότητας των αστυνομικών, που αποδομούν τη θετική εικόνα της προσπάθειας της πλειονότητας των συναδέλφων τους, που με κόπο και κίνδυνο της ζωής τους τη κτίζουν καθημερινά. 
      Προς την κατεύθυνση αυτή η ηγεσία είναι πρόθυμη και ανοικτή σε κάθε εποικοδομητική πρόταση που θα προάγει και θα βελτιώνει τις ρυθμίσεις της εν λόγω πρότασης σχεδίου προεδρικού διατάγματος. Αυτό εδηλώθη και κατά τη διάρκεια της συζητήσεως για το νομοσχέδιο για τις εταιρίες ασφάλειας, σε σχετική αναφορά που είχε κάνει ο κύριος Ροντούλης. Εξ όσων ενθυμούμαι παρίστατο και ο κ. Σκυλλάκος. Αναφέρομαι σε μια χαρακτηριστική πρόταση επί της απαντήσεως που εδόθη από τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Παυλόπουλο. Άρα αυτό ήταν μια πρόταση. Ετέθη προς συζήτηση και η συζήτηση ελπίζω ότι θα καταλήξει, μετά από γόνιμο διάλογο, σ’ έναν κοινό τόπο. Γιατί, όπως και οι ίδιοι ομολογούν, χρειάζεται να γίνουν ορισμένες διορθώσεις. Και οι διορθώσεις θα γίνουν με τρόπο που και την Υπηρεσία υπηρετεί αλλά και την οικογένεια των ανθρώπων δεν θίγει. Δεν είναι, λοιπόν, τίποτα προαποφασισμένο. 
      Επιπρόσθετα, είχε συνάντηση ο Υπουργός Εσωτερικών –ήμουν κι εγώ παρών- με τα προεδρεία των δυο ομοσπονδιών, την ίδια ημέρα, καθώς επίσης και τη Δευτέρα –αν δεν κάνω λάθος- πριν από τρεις ημέρες, παρευρέθη στο Συμβούλιο της Π.Ο.Α.Σ.Υ. και της Π.Ο.Α.Ξ.Ι.Α. όπου στην ουσία επανεπιβεβαίωσε αυτή την τοποθέτησή του. 
      Ευχαριστώ πολύ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ. 
      Το λόγο έχει ο κ. Σκυλλάκος. 
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Είναι αλήθεια ότι αποσύρθηκε το σχέδιο προεδρικού διατάγματος. Το ζήτημα είναι γιατί συντάχθηκε τέτοιο σχέδιο. Και μην τα φορτώνουμε στους υπηρεσιακούς παράγοντες. Υπάρχει πολιτική ηγεσία, η οποία δίνει κατευθύνσεις για το τι προεδρικά διατάγματα θα ετοιμαστούν. Θέλετε να επικρέμαται η μετάθεση σαν δαμόκλειος σπάθη απέναντι στους εργαζόμενους στην ΕΛ.ΑΣ.. Γυρνάμε σε παλιές εποχές. Κι αυτό που λέτε, που κάνετε πίσω ως Υπουργείο, είναι γιατί υπήρξαν μαζικότατες γενικές συνελεύσεις και έντονη κατακραυγή σ’ όλη την Ελλάδα. Και δεν κάνετε εντελώς πίσω. Ουσιαστικά λέτε ότι «ξεκινάμε από μηδενική βάση» -στη βάση του παλιού βεβαίως σχεδίου- αλλά θέλετε να ξαναπεράσετε αυτά που σκεπτόσασταν, με άλλη μέθοδο, επειδή υπήρξε κατακραυγή. 
      Όμως, κυρία Πρόεδρε, εδώ υπάρχει το εξής ζήτημα. Αυτό είναι η κορυφή του παγόβουνου. Έχουν ένα συγκεκριμένο στρατηγικό σχέδιο, να αφαιρεθούν δικαιώματα που αφορούν τους εργαζόμενους στα Σώματα Ασφαλείας και να υπάρξει ένας αυταρχισμός και μια στρατικοποίηση πολύ μεγαλύτερη από το παρελθόν, με στόχο οι μηχανισμοί καταστολής να είναι πιο αποδοτικοί απέναντι στο λαϊκό κίνημα. Αυτή είναι η αλήθεια. Θα τα περιγράψω όσο μου επιτρέπει ο χρόνος.
      Πρώτον, πειθαρχικό δίκαιο. Άκουσα πολλά για το πειθαρχικό δίκαιο. Μπορεί ορισμένα απ’ αυτά που ειπώθηκαν να ισχύουν. Εγώ δεν θέλω να τα αμφισβητήσω. Η ουσία ποια είναι; Και το θέτει καθαρά και η Π.Ο.Α.Σ.Υ. κι όλες οι ομοσπονδίες. Η ουσία είναι ότι πάνε να φιμώσουν τους συνδικαλιστές και είναι σαφείς οι αλλαγές που γίνονται στο πειθαρχικό δίκαιο ώστε να μην μπορούν να μιλήσουν. Γιατί δεν έγινε διάλογος γι’ αυτό το προεδρικό διάταγμα; Πέρασε το καλοκαίρι, χωρίς να το γνωρίζουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις. 
      Δεύτερον, ταυτόχρονα με το πέρασμα του προεδρικού διατάγματος έχουμε υποκίνηση, διαταγή για Ε.Δ.Ε.. Επειδή περιέγραψαν τα προβλήματα που έχουν οι αστυνομικοί στην Κεφαλλονιά σέρνονται σε Ε.Δ.Ε. οι συνδικαλιστές και στην Πυροσβεστική στην περιοχή της Δωδεκανήσου. Αυτά γίνονται ταυτόχρονα. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Τελειώνω με τα εξής. Τρίτο βήμα, καλοκαιρινό, θα πηγαίνουν στο Στρατό για εκπαίδευση. Από πού ακούστηκε αυτό το πράγμα, ότι δηλαδή οι αστυνομικοί που εκπαιδεύονται θα πηγαίνουν στο Στρατό, τριάντα και σαράντα ημέρες στα Τεθωρακισμένα και στο Πυροβολικό; Δεν υπάρχουν αστυνομικοί να τους εκπαιδεύσουν στη σχολή τους;
       Και όχι μόνο αυτό. Μειώνετε το χρόνο θεωρητικής μόρφωσης και τους βγάζετε στο δρόμο –με 200 ευρώ το μήνα!- να κάνουν πρακτική άσκηση και να δουλεύουν, χωρίς να είναι έτοιμοι και μάλιστα στο σκληρό πυρήνα, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, για να διαμορφωθεί ένα κλίμα διαφορετικό στους αστυνομικούς, επιθετικό απέναντι στην κοινωνία.
      Τέταρτο σημείο. Παίρνετε χίλιους επτακόσιους ειδικούς φρουρούς που δεν είναι με πανελλήνιες εξετάσεις. Ξέρουμε πολύ καλά ότι είναι με μόρια, αλλά με τα μόρια αυτά θα περάσουν οι πρώην λοκατζήδες και εκείνοι που ήταν στις Ειδικές Δυνάμεις που έχουν άλλη αντίληψη για το πώς αντιμετωπίζουν τις λαϊκές εκδηλώσεις, πώς αντιμετωπίζουν την κοινωνία. Είναι βήματα προς τα πίσω!
      Πέρα απ’ αυτό, δημόσια εξουσία, δικαιώματα που είχαν οι αστυνομικοί, τα μεταφέρετε στην ιδιωτική αστυνομία μέσα από το τελευταίο νομοσχέδιο. Όλα αυτά δείχνουν στρατηγικό σχέδιο –κάνετε αναδιαρθρώσεις- στην κατεύθυνση μεγαλύτερου αυταρχισμού και μεγαλύτερης θωράκισης του συστήματος απέναντι στις κοινωνικές διαμαρτυρίες, οι οποίες οπωσδήποτε θα είναι οξύτερες λόγω της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου):  Ευχαριστώ, κύριε Σκυλλάκο. 
      Ορίστε, κύριε Ροντούλη, έχετε το λόγο. 
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
      Κύριε Υφυπουργέ, ξέρετε πόσο σας εκτιμώ προσωπικά και το λέω αυτό γιατί είδα ότι σας έθιξε ο όρος «κατάπτυστο το σχέδιο προεδρικού διατάγματος».
      Κοιτάξτε να δείτε. Ένας Βουλευτής είναι ιμάντας μεταφοράς απόψεων που επικρατούν στους ενδιαφερομένους στην κοινωνία προς το Κοινοβούλιο. Ο όρος, λοιπόν, «κατάπτυστος» δεν είναι ένα δικό μου εφεύρημα. Είναι ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε από τη συνδικαλιστική ηγεσία των πανελληνίων ομοσπονδιών, της Π.Ο.Α.Σ.Υ. και της Π.Ο.Α.Ξ.Ι.Α.. Και όποιον χαρακτηρισμό, σε τελική ανάλυση, να δώσουμε όλοι εμείς, δεν έχει καμμία αξία, διότι οι αστυνομικοί βιώνουν οι ίδιοι μια πραγματικότητα και τη χαρακτηρίζουν όπως τη χαρακτηρίζουν. 
      Περίμενα μετά τη συνάντηση που είχαν οι ενδιαφερόμενοι με τον κ. Παυλόπουλο, να δηλώσετε ξεκάθαρα εδώ, κύριε Υφυπουργέ –και περιμένω να το ακούσω στη δευτερολογία σας, κάτι που δεν το κάνατε- για να είμαστε και χρήσιμοι  στους ανθρώπους που παρακολουθούν, ότι το σχέδιο προεδρικού διατάγματος αποσύρθηκε. Αυτό είναι το μείζον για τους ανθρώπους αυτούς. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Τώρα, τι συζητήσεις θα γίνουν για ένα νέο σχέδιο προεδρικού διατάγματος θα το δούμε, αλλά περιμένω να ακούσω τον όρο: «απόσυρση» που δεν ακούστηκε σήμερα στην Αίθουσα. 
      Και βεβαίως, θα συμφωνήσω ότι με τους χειρισμούς σας δόθηκε η εντύπωση –εγώ δεν θα πω ότι αυτή είναι η ουσία- ότι πάτε να κομματικοποιήσετε την Ελληνική Αστυνομία κραδαίνοντας το ζήτημα των μεταθέσεων, ή –να το πω διαφορετικά- ότι πάτε να φιμώσετε τη συνδικαλιστική ηγεσία των αστυνομικών. 
      Θα σας πω, επειδή έχω μπροστά μου το προεδρικό διάταγμα το υπ’ αριθμόν 120 αρχές Σεπτεμβρίου, ότι αναφέρεται στο άρθρο 10 στα πειθαρχικά παραπτώματα που επισύρουν, κύριε Υφυπουργέ, την ποινή της απόταξης. Ξέρετε τι λέτε σε κάποιο σημείο; «Η δημόσια προφορικώς ή εγγράφως άσκηση κριτικής των πράξεων της ιεραρχίας με προσβλητικές ή υποτιμητικές εκφράσεις επισύρει ποινή απόταξης».
      Κύριε Υφυπουργέ, ξέρω ότι είστε άνθρωπος λογικότατος. Το να λέμε «εξυβριστικές ή συκοφαντικές» το κατανοώ –εξυβρίζω, συκοφαντώ κάποιον- αλλά προσβλητικές ή υποτιμητικές, αυτό ανοίγει ένα ευρύ πεδίο υποκειμενικής αντίληψης των πραγμάτων. Άρα, δεν είναι μια προσπάθεια φίμωσης; Τι είναι; 
      Και βεβαίως θα σας θέσω υπ’ όψιν το εξής. Αυτή τη στιγμή –και θα καταθέσω και στα Πρακτικά, κυρία Πρόεδρε, ένα έγγραφο- βγαίνει κραυγή αγωνίας από τους ενστόλους της ΕΛ.ΑΣ. που υπηρετούν στη Σάμο, διότι είναι τεράστιο το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και κωφεύετε, κύριε Υφυπουργέ. Και μιλάω για λαθρομετανάστες που έρχονται από τα απέναντι τουρκικά παράλια κατά χιλιάδες.
      Ακούστε, έτος 2005, πεντακόσιες έντεκα αφίξεις λαθρομεταναστών. Έτος 2006, χίλιες εξακόσιες τριάντα οκτώ αφίξεις.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Ροντούλη, σας παρακαλώ.
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μισό λεπτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Τι μισό λεπτό; Με συγχωρείτε, επί του θέματος παρακαλώ. 
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, πρέπει να τα ακούσει ο κύριος Υφυπουργός. 
      Έτος 2007, τέσσερις χιλιάδες οχτακόσιοι τριάντα και μέχρι σήμερα, το 2008, πέντε χιλιάδες οκτακόσιες αφίξεις λαθρομεταναστών. Κραυγή αγωνίας βγάζουν οι ένστολοι της ΕΛ.ΑΣ. στη Σάμο, διότι έχετε δημιουργήσει ένα πρότυπο κέντρο φύλαξης λαθρομεταναστών δυναμικότητας διακοσίων ογδόντα-τριακοσίων θέσεων και είναι μέσα τουλάχιστον επτακόσιοι, που τους φυλάσσουν με βάρδιες των δύο και δεν έχετε κάνει ακόμα ούτε ένα τμήμα συνοριοφυλάκων στη Σάμο, ενώ υπάρχει από το 2007 νόμος που επιτάσσει τη δημιουργία τμήματος στη Σάμο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε, κύριε  Ροντούλη.
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Άρα, λοιπόν, θα πρέπει να τα δούμε όλα τα θέματα, είναι θέματα που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια του πολίτη και να μην «κυνηγάμε» τους ένστολους της ΕΛ.ΑΣ., γιατί κάνουν ένα πραγματικό έργο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Θα ήθελα να τοποθετηθώ επί δύο κυριάρχων σημείων τα οποία ετέθησαν. Ειπώθηκε ότι η πολιτική ηγεσία μεταθέτει τις ευθύνες προς τη φυσική ηγεσία του Σώματος. Ούτε κατά διάνοια συμβαίνει αυτό και νομίζω ότι και στο παρελθόν δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση, με οιαδήποτε Κυβέρνηση, η πολιτική ηγεσία να μεταθέτει τις ευθύνες στη φυσική ηγεσία. 
      Η φυσική ηγεσία του Σώματος πάντα ήταν σεβαστή, έχει το κύρος της και ειδικότερα για την παρούσα φυσική ηγεσία του Σώματος, κύριε Σκυλλάκο, επιτρέψτε μου να πω ότι ο Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας περιβάλλεται με κύρος, με σεβασμό από όλο το Σώμα, γιατί πραγματικά έχει προσφέρει στην Ελληνική Αστυνομία, έχει υπηρετήσει σε τέτοιες θέσεις που ησχολείτο διαρκώς και αδιαλείπτως με τη δίωξη κατά του εγκλήματος, είναι Αρχηγός με ήθος, είναι Αρχηγός έντιμος και έχει μια σφαιρική αντίληψη για όλα τα συμβαίνοντα στην Ελληνική Αστυνομία.
      Ως προς το θέμα της στρατιωτικοποίησης της εκπαίδευσης που αναφέρατε, ήθελα να πω ότι η στρατιωτική εκπαίδευση προβλέπεται από το 1996. Αυτό το οποίο εμείς τώρα προσθέτουμε…
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Μα, δεν γίνεται.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): …είναι να γίνει στα δύο Κέντρα Εκπαιδεύσεως, στη Θήβα και στον Αυλώνα, επειδή υπάρχουν σύγχρονες υποδομές και κατάλληλες εγκαταστάσεις οι οποίες δεν υπάρχουν στις έξι αστυνομικές σχολές, να υπάρχει το ενιαίο της εκπαίδευσης όλων αυτών των δοκίμων οι οποίοι κατετάγησαν και αντί να είναι διεσπαρμένοι σε έξι κέντρα για τέσσερις εβδομάδες, να είναι σε αυτά τα δύο κέντρα και η εκπαίδευση να γίνεται αποκλειστικά από ειδικά εκπαιδευμένους και εξειδικευμένους αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων, παρισταμένων και αρκετών εκ των εκπαιδευτών οι οποίοι βρίσκονται στις άλλες έξι σχολές της Ελληνικής  Αστυνομίας. Το περιεχόμενο της εκπαίδευσης είναι ακριβώς το ίδιο το οποίο προβλέπεται από το 1996. Δεν αλλάζει τίποτα. Απλά και μόνο είναι βελτιστοποίηση αυτών τα οποία πρέπει να γίνονται.
      Στη συνέχεια έρχομαι στο θέμα του πειθαρχικού δικαίου. Η αυστηροποίηση του πειθαρχικού δικαίου για ένα ένστολο Σώμα, το οποίο έχει ως αντικειμενικό σκοπό να εξασφαλίσει τον πολίτη, λειτουργεί υπέρ του κοινωνικού συνόλου, υπέρ των ευσυνειδήτων αστυνομικών και κατά βάση διασφαλίζει αυτά τα οποία επιτάσσει το Σύνταγμα. Αυτό είναι όλο. Δεν υπάρχει ούτε πρόθεση φίμωσης των συνδικαλιστών, ούτε τίποτε άλλο από αυτά τα οποία αναφέρθηκαν. Ούτε κατά διάνοια. Οι συνδικαλιστές έχουν το συγκεκριμένο καθεστώς, ορίζεται από το νόμο, δεν γίνεται καμμία προσπάθεια ούτε για να τροποποιηθεί ο νόμος, αλλά ούτε και για να αλλάξει το καθεστώς το οποίο ισχύει μέχρι τώρα. Όλα αυτά λειτουργούν στα πλαίσια μιας καλύτερης αποδοτικότητας και λειτουργικότητας του Σώματος.
      Ως προς το θέμα της πρότασης σχεδίου προεδρικού διατάγματος –διότι επιτρέψτε μου να το υπογραμμίσω, αυτός είναι ο ακριβής όρος, πρόταση σχεδίου προεδρικού διατάγματος- το Αρχηγείο, η Ελληνική Αστυνομία εντοπίζει κάποια κενά, προϊόντος του χρόνου, στην όλη λειτουργικότητα. Άρα, υποχρεούται εκ του νόμου, διότι είναι υπόλογη απέναντι του Υπουργού, να προωθήσει μια πρόταση προς τον Υπουργό, ο οποίος Υπουργός θα τη δει, έχοντας την πολιτική ευθύνη του Υπουργείου και καθορίζοντας την πολιτική επί όλων αυτών των θεμάτων, θα αποφανθεί και θα πει προς τη φυσική ηγεσία: «μάλιστα, θα κάνετε ένα δύο, τρία, τέσσερα, πέντε πράγματα» ή «δεν δέχομαι να ξεκινήσει συζήτηση επ’ αυτού» ή «θα συσταθεί η συγκεκριμένη ομάδα εργασίας κ.λπ.».
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ολοκληρώστε, κύριε Υπουργέ.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Στη συνέχεια, έρχεται πλέον η φυσική ηγεσία, η οποία θα κινηθεί στο πλαίσιο εφαρμογής των κατευθύνσεων ή εντολών, αν θέλετε, του Υπουργού. 
      Και αυτό είναι όλο αυτό που έγινε. Ούτε εν κρυπτώ ούτε τίποτα άλλο! Είναι υποχρεωτικό να ακολουθηθεί αυτή η οδός. Ειδάλλως, μπορεί να ξεκινήσει κάποιο θέμα από το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, για παράδειγμα επί του προκειμένου, χωρίς η πολιτική ηγεσία να γνωρίζει τίποτα. Και αυτό είναι το ίδιο ανεπίτρεπτο. Και αυτό είναι όλο! Δεν υπάρχει τίποτα άλλο!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Υπουργέ, ευχαριστώ πολύ.
      Είκοσι πέντε λεπτά για μία επίκαιρη ερώτηση! Νομίζω ότι κάτι δεν πάει καλά με την τήρηση του Κανονισμού!
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Με συγχωρείτε, αλλά ήταν δύο οι ερωτήσεις!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Εντάξει. Αυτό πάει να πει ότι οι Βουλευτές έχουν ο καθένας από τρία λεπτά! Δεν σημαίνει τίποτα άλλο!
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Είχε ενδιαφέρον το θέμα, κυρία Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Τώρα, θα συζητεί η πρώτη με αριθμό 82/6-10-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Παναγιώτη Μπεγλίτη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τα προβλήματα λειτουργίας και την αναπτυξιακή προοπτική στην περιοχή της Διώρυγας Κορίνθου, κ.λπ..
      Το περιεχόμενο της ερώτησης έχει ως εξής:
      «Το 2001 η Διώρυγα της Κορίνθιου παραχωρήθηκε με σύμβαση παραχώρησης για τριάντα χρόνια στην εταιρεία «SEA CONTAINERS», η οποία είχε αναλάβει και συγκεκριμένες επενδυτικές και αναπτυξιακές υποχρεώσεις, στη βάση δεσμευτικού χρονοδιαγράμματος. Το 2006 η ανωτέρω εταιρεία τέθηκε σε καθεστώς πτώχευσης, με αποτέλεσμα να μην τηρούνται οι συμβατικές υποχρεώσεις, να μην γίνονται οι προβλεπόμενες επενδύσεις και το μέλλον της Διώρυγας και των εργαζομένων να είναι αβέβαιο. Αυτή η κατάσταση έχει αναστείλει κάθε αναπτυξιακή αξιοποίηση της ευρύτερης περιοχής.
      Σύμφωνα με πρόσφατες πληροφορίες που μου έχουν περιέλθει, η θυγατρική εταιρεία «ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ Α.Ε.» έχει υποβάλει αίτημα προς το αρμόδιο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών για την αναθεώρηση της σχετικής ρύθμισης της σύμβασης παραχώρησης, σύμφωνα με την οποία θα επιτρέπεται η μεταβίβαση του συνόλου του μετοχικού κεφαλαίου σε τρίτο ενδιαφερόμενο επενδυτή, αντί του 40% που προβλέπεται σήμερα στη σύμβαση.
      Η παρατεινόμενη αυτή εκκρεμότητα αποτρέπει την εκδήλωση σοβαρού επενδυτικού ενδιαφέροντος και στερεί τη Διώρυγα από έργα εκσυγχρονισμού της λειτουργίας της και την περιοχή από την αξιοποίηση ενός στρατηγικού πλεονεκτήματος που διαθέτει.
      Ερωτάται ο κύριος Υπουργός τα εξής:
      Ποιες είναι οι προθέσεις του αρμόδιου Υπουργείου, λαμβανομένης υπ' όψιν της κατάστασης που δημιουργήθηκε με την πτώχευση της εταιρείας για τη διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος και της αναπτυξιακής προοπτικής στην περιοχή της Διώρυγας Κορίνθου;
      Πώς αντιλαμβάνεται την άρση του αδιεξόδου και την ανάληψη συγκεκριμένων πολιτικών πρωτοβουλιών για τη λειτουργική επιβίωση της Διώρυγας, την ανάπτυξη και τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας»;
      Στην επίκαιρη ερώτηση θα απαντήσει ο Υφυπουργός κ. Νικόλαος Λέγκας για τρία λεπτά.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Κατ’ αρχάς, οφείλω να πω ότι είναι εύλογο το ενδιαφέρον του κυρίου συναδέλφου για το συγκεκριμένο θέμα και βεβαίως και της κ. Κόρκα, η οποία επανειλημμένως έχει επισκεφτεί το γραφείο και έχει μεταφέρει τον προβληματισμό και το ενδιαφέρον των συμπολιτών της γι’ αυτό το θέμα που ενδιαφέρει άμεσα την περιοχή τους.
	Κατ’ αρχάς, οφείλουμε να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους και να πούμε ένα πολύ σύντομο ιστορικό για το τι συμβαίνει με τη Διώρυγα της Κορίνθου. Να πούμε ότι το 2004, στην αρχή της διακυβέρνησής μας, η εικόνα στη Διώρυγα της Κορίνθου ήταν η ακόλουθη. Με λίγα λόγια τι βρήκαμε; Βρήκαμε μια Διώρυγα παραχωρημένη, όπως σωστά αναφέρει η ερώτηση, στην «ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ Α.Ε.» από το 2001, με κυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ. Επίσης, βρήκαμε μια σύμβαση με προβλέψεις και ασάφειες που την καθιστούν σχεδόν ετεροβαρή προς όφελος των ιδιωτών. 
	Η Α.Ε.Δ.Υ.Κ. από τη μια ήταν αποψιλωμένη από το προσωπικό της και αδύναμη να επιτελέσει ακόμη και τις συμβατικές της υποχρεώσεις, δηλαδή την παρακολούθηση εφαρμογής της σύμβασης. 
	Από την άλλη οι ιδιώτες παραχωρησιούχοι, εκμεταλλευόμενοι τα συμβατικά παράθυρα τα οποία έχουν παραδεχθεί αρκετές πλευρές της τοπικής κοινωνίας, δεν είχαν υλοποιήσει τη συμβατική υποχρέωση για υλοποίηση επενδύσεων αξίας δύο δισεκατομμυρίων δραχμών σε πρώτη φάση. Μετά το 2004 η Α.Ε.Δ.Υ.Κ. επανειλημμένως εξέφρασε αντιρρήσεις σχετικά με τον τρόπο συντήρησης και λειτουργίας της διώρυγας. Όμως, στην όποια κίνηση εμφανιζόταν συνεχώς το ίδιο εμπόδιο, η επαχθής σύμβαση που, όπως είπα, συνήφθη το 2001 από την κυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ. 
	Η κατάσταση αυτή επιδεινώθηκε το 2006, όταν η μητρική εταιρεία και μοναδική μέτοχος της «ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ Α.Ε.» υπήχθη μαζί με λοιπές εταιρείες του ομίλου στο άρθρο 11 του Πτωχευτικού Δικαίου των Η.Π.Α., το οποίο προβλέπει προστασία της εταιρείας από τους πιστωτές της. Η «ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ Α.Ε.» αρχικά ζήτησε να ενεργοποιηθεί σχετικό άρθρο της σύμβασης, να της επιτραπεί να μεταβιβάσει σε τρίτο επενδυτή το 40% των μετοχών της και λίγο αργότερα ζήτησε να μεταβιβαστεί το 100% των μετοχών. 
	Σταθερά η Α.Ε.Δ.Υ.Κ. αντιδρά σ’ αυτήν τη θέση και ζητά την εκτέλεση των συμβατικών υποχρεώσεων της «ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ Α.Ε.», επικαλούμενη, βεβαίως, και την εγγυητική επιστολή καλής εκτέλεσης της σύμβασης. 
	Και αυτό, γιατί η υφιστάμενη σύμβαση αφενός δημιουργεί μια σκανδαλωδώς πλεονεκτική θέση για την εταιρεία αυτή, άρα και για όποιον υπεισέλθει στη θέση αυτή, αφετέρου, όπως αποδείχθηκε, ουδόλως διασφαλίζει την υλοποίηση, αλλά και τη σωστή διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων της διώρυγας, αλλά και της Α.Ε.ΔΥ.Κ.. 
	Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι οι πολιτικές πρωτοβουλίες, οι όποιες πολιτικές πρωτοβουλίες στις οποίες αναφέρεστε, περιορίζονται σημαντικά από το υφιστάμενο νομικό  πλαίσιο, από τις υφιστάμενες συμβατικές υποχρεώσεις που ανέλαβε και από τα συμβατικά δικαιώματα που προσέφερε η τότε κυβέρνηση. 
	Θα ήταν, λοιπόν, ιδιαίτερα γόνιμο οι δημιουργοί αυτού του αδιεξόδου, αυτοί που υπέγραψαν αυτή τη σύμβαση –και βεβαίως δεν εννοώ εσάς, κύριε συνάδελφε- να μην περιορίζονται στην οποιαδήποτε ανέξοδη κριτική, αλλά να προβούν σε αυτοκριτική και να κάνουν, βεβαίως, ουσιαστικές προτάσεις, γιατί αυτό είναι και το ζητούμενο. 
	Εμείς από την πλευρά μας μέσα απ’ αυτό το ασφυκτικό νομικό και πραγματικό πλαίσιο αναζητούμε την ταχύτερη δυνατή και την πιο συμφέρουσα για το δημόσιο λύση, σε συνεργασία, βεβαίως, με την Α.Ε.Δ.Υ.Κ. και με βασικό άξονα τη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας της διώρυγας και, βεβαίως, των εργαζομένων, που είναι και το ζητούμενο. 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ. 
    Κύριε Μπεγλίτη, έχετε το λόγο. 
    ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, ευχαριστώ πολύ. 
    Να ευχαριστήσω τον κύριο Υπουργό για την απάντησή του, αλλά να μου επιτρέψει να πω ότι έκανε ένα διπλό λάθος. 
    Πρώτον, αφέθηκε στη γραφειοκρατική προσέγγιση των υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. 
    Δεύτερον, έκανε ένα πολιτικό λάθος, ότι αντί να απαντήσει ουσιαστικά για τις υποχρεώσεις της σημερινής Κυβέρνησης απέναντι στη σύμβαση παραχώρησης, πήγε πάλι στο παρελθόν. 
    Εγώ δεν θα υπερασπιστώ τη σύμβαση παραχώρησης του 2001. Διαφωνώ και σήμερα και μπορώ να το πω αυτό γι’ αυτήν την απόφαση του 2001. Όμως, θέλω, κύριε Λέγκα, να γνωρίζετε το εξής: Το κράτος έχει συνέχεια. Έχει συνέχεια στα δικαιώματα και στις υποχρεώσεις. Αν θέλουμε να υπερασπιστούμε το δημόσιο συμφέρον, την αξιοπιστία του κράτους, ανεξάρτητα από την Κυβέρνηση που ευρίσκεται κάθε φορά στην εξουσία, το κράτος πρέπει να υπερασπιστεί τα συμφέροντά του και σήμερα δεν μας είπατε απολύτως τίποτα για το τι κάνει πέντε χρόνια η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, για να σεβαστεί τα δικαιώματά της και, βεβαίως, για να ανακαλέσει στην τάξη τη μητρική και τη θυγατρική εταιρεία. 
    Το ζήτημα, κύριε Λέγκα, δεν είναι η αξιολογική σας προσέγγιση σε σχέση με τη σύμβαση παραχώρησης. Διαφωνούμε καθοριστικά με αυτήν την αξιολόγηση. Το συγκεκριμένο ζήτημα είναι το πώς σήμερα το κράτος, δια της Κυβέρνησης, υπερασπίζεται τα βασικά του δικαιώματα. Υπάρχει το άρθρο 15 στη σύμβαση παραχώρησης, που αναφέρει ρητά και με ευκρίνεια κάτω από ποιες προϋποθέσεις οφείλει το κράτος να καταγγείλει αυτή τη σύμβαση παραχώρησης. Και  μόνο το γεγονός ότι κηρύχθηκε σε πτώχευση η «SEA CONTAINERS» είναι σοβαρός λόγος να προχωρήσετε στην καταγγελία της σύμβασης. 
Να αναλάβει η Α.Ε.Δ.Ι.Κ. και πάλι τη Διώρυγα της Κορίνθου μέχρι να βρεθούν νέα αξιόπιστα επενδυτικά σχήματα και προτάσεις για να βγει από την υπανάπτυξη η περιοχή της Διώρυγας της Κορίνθου, για να δημιουργηθεί ένα νέο επιχειρησιακό πρόγραμμα που θα διασφαλίζει το αναπτυξιακό μέλλον της περιοχής της Κορινθίας, που θα διασφαλίζει τις θέσεις εργασίας και θα δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε. 
      Κύριε Υπουργέ, το ζήτημα είναι –και εδώ είναι το λάθος- ότι δεν αναλάβατε σήμερα τις ευθύνες σας, τι πρόκειται να κάνετε, πώς θα υπερασπιστείτε το άρθρο 15 της σύμβασης παραχώρησης, τι θα κάνετε με το άρθρο 22 της σύμβασης παραχώρησης που σας δίνει τη δυνατότητα να αλλάξετε το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας, το 40% στο οποίο αναφέρθηκα και αναφερθήκατε. Κυρίως όμως το κρίσιμο ζήτημα σήμερα είναι. Θα προχωρήσετε στην καταγγελία της σύμβασης; Υπάρχουν οι λόγοι. Έχουν πληρωθεί οι προϋποθέσεις για την καταγγελία της σύμβασης. Αυτή είναι η πολιτική ευθύνη της Κυβέρνησης και όχι η αξιολογική προσέγγιση του παρελθόντος. Και όπως σας είπα, διαφωνώ με την πολιτική απόφαση του 2001. Δεν είναι όμως ετεροβαρής η σύμβαση. Η σύμβαση διασφάλιζε τα δικαιώματα του κράτους. Η σύμβαση του 2001 διασφάλιζε τα εργασιακά δικαιώματα και τις εργασιακές σχέσεις στο άρθρο 10. 
      Είναι αλλού το ζήτημα, κύριε Λέγκα, στο οποίο δεν απαντήσατε.
      Ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Θα συμφωνήσω με τον κύριο συνάδελφο ότι το κράτος έχει συνέχεια. Βεβαίως και η Αντιπολίτευση έχει συνέχεια, έχει την ιστορία της και βεβαίως οι ευθύνες της δεν παραγράφονται.
      Κύριε συνάδελφε, στην πρωτολογία μου τόνισα ότι το δυσμενές πλαίσιο που διαμορφώθηκε από αυτή τη σύμβαση δεν επιτρέπει πάρα πολλές κινήσεις. Κι εσείς βεβαίως ήσασταν από αυτούς, οι οποίοι εδώ μέσα αναγνώρισαν ότι αυτό το πλαίσιο ήταν προβληματικό, ήταν η «ταφόπλακα» της διώρυγας. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Κάνετε μεγάλο λάθος, κύριε Υπουργέ.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Οφείλω όμως να σας θυμίσω ότι η Νέα Δημοκρατία από τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είχε διατυπώσει από την αρχή αντιρρήσεις για το ζήτημα της Διώρυγα της Κορίνθου, αλλά και για το επισφαλές περιεχόμενο αυτής της σύμβασης. Να θυμίσω ότι ο κ. Φωτιάδης από τη θέση του τότε Υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών καθησύχαζε εδώ στη Βουλή, λέγοντας τα εξής: «Πρόκειται για μια σύμβαση και η σύμβαση σημαίνει συμφωνία. Επομένως, δεν μπορεί ο καθένας τους δικούς του προσωπικούς φόβους να τους μεταφέρει εδώ». Και συνέχιζε: «Το θέμα είναι να δούμε τη σύμβαση. Μπορείτε να τη δείτε και να την κρίνετε μελλοντικά με μια επερώτηση σας ή οτιδήποτε άλλο και να δείτε εάν πραγματικά καλύπτονται αυτά, τα οποία η Κυβέρνηση επιδίωξε». Και να μην σας πω τι έλεγε και τι κάλυπτε και τι περιέγραφε αυτή η σύμβαση. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Σας ενδιαφέρει το παρελθόν ή το μέλλον του τόπου, κύριε Υπουργέ;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Πρακτικά Βουλής 21 Μαίου2001. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Σας ενδιαφέρει το 2001 ή το 2008, κύριε Υπουργέ;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Μπεγλίτη, παράκληση.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Τελικά, αγαπητέ συνάδελφε, ήρθαν έτσι τα πράγματα που πράγματι με μια επερώτηση, προερχόμενη όμως από το κόμμα που τότε ήταν κυβέρνηση, διαπιστώσατε την αποτυχία σας. Και ποια ήταν η αποτυχία αυτή; Το ότι δεν καλύψατε με τη σύμβαση αυτή αυτά που έπρεπε να καλυφθούν και δημιουργήσατε μια κατάσταση, η οποία σήμερα είναι δύσκολο να ανατραπεί.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Με το άρθρο 15 τι θα κάνετε;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Σχετικά τώρα με τους υπαινιγμούς για αδράνεια και άλλες σκοπιμότητες, οφείλω να σας θυμίσω ότι βάση της συμβάσεως αυτής οι ιδιώτες, όπως διατυμπάνιζε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όφειλαν να καταβάλουν 2.000.000.000 δραχμές στην πρώτη διετία, η οποία έληγε το 2003. Και εδώ τίθεται το ερώτημα: Η τότε κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν ήθελε ή δεν μπορούσε να λάβει μέτρα εκείνη τη στιγμή; Εμείς πιστεύουμε ότι δεν μπορούσε. Και δεν μπορούσε εξαιτίας αυτής ακριβώς της επαχθούς σύμβασης, η οποία προφανώς υπήρξε αποτέλεσμα της αδράνειας και ενδεχομένως και των σκοπιμοτήτων κάποιων, οι οποίοι συνυπέγραψαν αυτή τη σύμβαση.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Μην μιλάτε για σκοπιμότητες, κύριε Υπουργέ.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Μην ψάχνετε, λοιπόν, αλλού για ευθύνες. Περιοριστείτε στην αυτοκριτική σας και αφήστε την Κυβέρνηση να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση και της καλής λειτουργίας της διώρυγας και βεβαίως των εργαζομένων.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Η σύζυγος του κ. Αλογοσκούφη ήταν εκπρόσωπος της «SEA CONTAINERS», κύριε Υπουργέ. Μην μιλάτε για σκοπιμότητες.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ντροπή, κύριε Μπεγλίτη. Μας ήρθατε και από το Ευρωκοινοβούλιο. Να έχετε λόγο, κάντε μιαν ερώτηση, αλλά όχι αυτός ο αγοραίος τρόπος. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Να ξέρουμε τι γίνεται! 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επόμενη είναι η Τρίτη με αριθμό 87/6-10-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Φωτίου Κουβέλη προς τους Υπουργούς Ανάπτυξης και Οικονομίας και Οικονομικών –είναι εδώ για να απαντήσει ο Υφυπουργός κ. Καλαφάτης- σχετικά με τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης της Δ.Ε.Η. κ.λπ..
      Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Κουβέλη έχει ως εξής:
      «Ασυνήθιστα αυξημένα αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα παρουσίασαν οι οικονομικές καταστάσεις της Δ.Ε.Η. στις οποίες απεικονίζεται η επιχειρηματική δραστηριότητα της επιχείρησης κατά το πρώτο (α) εξάμηνο του έτους 2008 (ζημία ύψους 115.000.000 ευρώ). 
      Είναι η πρώτη φορά που δηλώνεται ζημία μετά την απελευθέρωση της αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας, της μετατροπής της εταιρείας σε Α.Ε. και την εισαγωγή της στο Χρηματιστήριο, παρά το γεγονός ότι κατά την τελευταία τριετία οι αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος, καθώς και στις πάγιες υποχρεώσεις που κλήθηκαν να καταβάλουν οι καταναλωτές, ήταν κατά πολύ υψηλότερες του πληθωρισμού της αντίστοιχης περιόδου. 
      Επειδή η εικόνα αυτή της ζημιογόνας κατάστασης της Δ.Ε.Η., η οποία αποτελεί τη μεγαλύτερη δημόσια επιχείρηση της χώρας, εκτιμάται ότι θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο κατά το δεύτερο (β) εξάμηνο του έτους 2008, με αποτέλεσμα αυτή να οδηγείται σε μία αδιέξοδη οικονομική θέση όπου για την αντιμετώπισή της λόγω του κοινωφελούς της χαρακτήρα θα κληθούν να πληρώσουν οι καταναλωτές και φορολογούμενοι της χώρας.
      Επειδή η σημερινή κρίση αποδίδεται στην Κυβέρνηση τόσο για τις αναποτελεσματικές επιλογές της που έκανε στο επίπεδο των ανώτατων διοικητικών στελεχών όσο και στις πολιτικές ανάπτυξης της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας οι οποίες υιοθετήθηκαν και εφαρμόστηκαν κατά τα τελευταία χρόνια στο πλαίσιο της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί τα εξής: 
      Ποια είναι η θέση τους για τη ζημιογόνα κατάσταση που παρουσιάζει σήμερα η Δ.Ε.Η., ποια τα αίτια που την οδήγησαν σ’ αυτή την οικονομική θέση και ποια μέτρα προτίθενται να λάβουν, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η αρνητική αυτή κατάσταση και να υπάρξει μια αναπτυξιακή πορεία της Δ.Ε.Η.; 
      Ποιο είναι το οικονομικό αποτέλεσμα που προκύπτει από τις οικονομικές καταστάσεις της Δ.Ε.Η. για τη δραστηριότητα που ασκεί αυτή στο πλαίσιο του ανταγωνισμού, μετά την απελευθέρωση της αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας από το εισαγόμενο ή παραγόμενο ρεύμα από ιδιωτικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής το οποίο αγοράζει και στη συνέχεια διαθέτει στην κατανάλωση»;
      Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά. 
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εκλεκτό συνάδελφο κ. Κουβέλη για την ερώτηση, καθώς μας δίνεται η ευκαιρία να ενημερωθεί η Βουλή με έγκυρο τρόπο για ένα σημαντικό ζήτημα, πέρα από σπερμολογίες και φήμες. 
      Όντως, στις οικονομικές καταστάσεις του πρώτου εξαμήνου της ΔΕΗ Α.Ε. καταγράφονται αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα. Βάσει της εταιρείας, αυτά είναι 58,1 εκατομμύρια ευρώ, χωρίς την πρόβλεψη για το διοξίδιο του άνθρακα ή 115.000.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του κόστους του διοξειδίου του άνθρακα.
      Σύμφωνα με τη Διοίκηση της ΔΕΗ Α.Ε., αυτή η αρνητική κατάσταση οφείλεται στις αυξήσεις των τιμών καυσίμων και ενέργειας, καθώς το 51% των εσόδων της εταιρείας είναι άμεσα εκτεθειμένο στις διακυμάνσεις των διεθνών τιμών των καυσίμων, αλλά βεβαίως και στο κόστος δικαιωμάτων εκπομπών του διοξιδίου του άνθρακα. 
      Είναι γνωστό ότι το λειτουργικό κόστος της ΔΕΗ Α.Ε. επηρεάζεται καθοριστικά από τις τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, οι οποίες έχουν αυξηθεί σημαντικά το τελευταίο χρονικό διάστημα. 
      Επιπλέον, όπως είναι γνωστό, ειδικά κατά τους μήνες αιχμής, υπάρχει ανεπάρκεια ισχύος, γεγονός που σε συνδυασμό με τη μείωση της λιγνιτικής παραγωγής επιδρά αρνητικά στην οριακή τιμή συστήματος και επιτείνεται το πρόβλημα. 
      Επιπρόσθετα, για πρώτη φορά το 2008 η Δ.Ε.Η. αναγκάζεται να προβαίνει σε σημαντικές αγορές δικαιωμάτων εκπομπών διοξιδίου του άνθρακα, επιβαρύνοντας τα αποτελέσματα του πρώτου εξαμήνου του 2008 με δαπάνη 57.000.000 ευρώ περίπου, ενώ η αντίστοιχη δαπάνη του 2007 ήταν μηδενική. 
      Κύριε συνάδελφε, παρά ταύτα, όλα αυτά θα μπορέσουν να αποτελέσουν αντικείμενο λεπτομερούς συζήτησης στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, όπου ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Δ.Ε.Η. θα έχουν τη δυνατότητα να δώσουν και όλες τις απαιτούμενες απαντήσεις με ακόμα μεγαλύτερη λεπτομέρεια. 
      Όμως, ανεξάρτητα από το τι ακριβώς λένε τα νούμερα, κανένας δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος, όταν η Δ.Ε.Η. Α.Ε. καταγράφει ζημιές. Γνωρίζετε ότι η Δ.Ε.Η. λειτουργεί ως ανώνυμη εταιρεία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο και την ευθύνη της λειτουργίας της έχει το Διοικητικό Συμβούλιο, που ελέγχεται, βεβαίως, από τη Γενική Συνέλευση των μετόχων.
      Κάθε πράξη, λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι, κρίνεται και στην όποια κρίση μεγάλη βαρύτητα -τη μέγιστη, θα έλεγα- έχει και το κοινωνικό συμφέρον σε συνδυασμό με την αγορά.
      Θέλω, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνοντας, με την ευκαιρία της πρωτολογίας μου, σ’ αυτήν τη συζήτηση να σημειώσω ότι η Δ.Ε.Η. είναι μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της εθνικής μας οικονομίας, εργοδότης χιλιάδων εργαζομένων, με διαχρονική προσφορά υπηρεσιών σε όλους τους Έλληνες, σε όλη την Ελλάδα. Γι’ αυτό και είναι ευθύνη όλων μας να παραμείνει μια υγιής και ανταγωνιστική επιχείρηση. Γι’ αυτό και θα πρέπει να συζητήσουμε σοβαρά το μέλλον της, διερευνώντας το πώς θα ενδυναμώσουμε τη Δ.Ε.Η. και θα της διασφαλίσουμε ένα πρωταγωνιστικό ρόλο στην αγορά ενέργειας ολόκληρης της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, σε ένα χώρο που γνωρίζει μεγάλη επέκταση και βεβαίως, οβιδιακές αλλαγές, θα έλεγα.
      Για την Κυβέρνηση, λοιπόν, η στόχευση είναι δεδομένη. Απελευθερωμένη αγορά με υγιή ανταγωνισμό, μέγιστη προστασία του καταναλωτή, λειτουργική και σύγχρονη Δ.Ε.Η. στην υπηρεσία του καταναλωτή.
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Κουβέλη, έχετε το λόγο.
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Και εσάς, κύριε Υπουργέ, σας ευχαριστώ, κυρίως για την παραδοχή σας ότι πράγματι, προκαλείται πολιτική δυσαρέσκεια από τη ζημιογόνα εξέλιξη της Δ.Ε.Η..
      Και βεβαίως, θα συμφωνήσω μαζί σας ότι η Δ.Ε.Η. έχει προσφέρει και καλείται, επίσης, πολλά να προσφέρει στην ελληνική κοινωνία, στους Έλληνες πολίτες.
      Όμως, κύριε Υπουργέ, πέρα από τις αυξημένες τιμές των καυσίμων, που αναμφισβήτητα -εγώ το συνομολογώ- επηρεάζουν το κόστος λειτουργίας της Δ.Ε.Η., υπάρχουν και άλλες αιτίες οι οποίες συνιστούν πρόβλημα διοίκησης και εν τέλει, πολιτικής ευθύνης διαχείρισης της Δ.Ε.Η.
      Και οφείλω να είμαι συγκεκριμένος. Δεν έγιναν νέες μονάδες, παρ’ ότι της είχε δοθεί της Δ.Ε.Η. το σχετικό δικαίωμα από το έτος 2003. Ζημιώνεται -και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό και κρίσιμο- από τις στρεβλώσεις στην οριακή τιμή συστήματος και πρέπει να παρέχει ρεύμα προς τον καθένα, όντας η Δ.Ε.Η. το τελευταίο καταφύγιο.
      Επίσης, κύριε Υπουργέ, οφείλω με θλίψη να καταγράφω ότι υπάρχουν ζητήματα σχέσεων της διοίκησης της Δ.Ε.Η. με τους εργαζομένους, γεγονός που αντανακλά αναμφισβήτητα στις εργασιακές συνθήκες και, κατά συνέπεια, στην απόδοση της Δ.Ε.Η. σε ό,τι αφορά το σκοπούμενο.
      Κύριε Υπουργέ, δεν μας είπατε, όμως, τίποτα αναφορικά με την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας.
      Υπάρχουν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, κυρία Πρόεδρε, οι οποίες αγοράζουν το ρεύμα για τις δραστηριότητές τους σε πολύ φθηνότερη τιμή από εκείνη στην οποία οι ίδιες οι επιχειρήσεις, ως παραγωγοί, πωλούν στη Δ.Ε.Η. Πρόκειται για μία τραγική κατάσταση. Αυτές οι επιχειρήσεις έχουν τη δυνατότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, την πουλάνε στη Δ.Ε.Η. ακριβότερα από την τιμή στην οποία αγοράζουν ρεύμα από τη Δ.Ε.Η. για τις δικές τους δραστηριότητες.
      Επίσης, κύριε Υπουργέ, πρέπει να συνομολογήσετε ότι η ζημία της Δ.Ε.Η. από την πώληση στη βιομηχανία, βάσει των τιμολογίων υψηλής τάσης, η γνωστή Α-150, είναι τεράστια. Υπάρχουν στοιχεία -τα γνωρίζετε πάρα πολύ καλά, τουλάχιστον, εξίσου με εμένα- τα οποία αποδεικνύουν ότι από αυτή την πώληση της υψηλής τάσης στις διάφορες βιομηχανίες έχει επιβαρυνθεί τεράστια η Δ.Ε.Η..
      Θέλω με άλλα λόγια να πω -και ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε- ότι το μεγάλο ζήτημα, κύριε Υπουργέ, είναι μέσα σε ποια επιχειρηματική λογική εντάσσεται η Δ.Ε.Η. Διότι, αν συνεχιστεί αυτή η πορεία -και δεν μας είπατε τίποτα για την ανάκαμψη της Δ.Ε.Η.- ο μεγάλος ζημιωμένος θα είναι ο ελληνικός λαός, στις πλάτες του οποίου θα μεταφερθούν με τα διάφορα τιμολόγια οι ζημιές οι οποίες δυναμικά όσο και αρνητικά καταγράφονται, τουλάχιστον στο πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους. Και λυπάμαι που το διαπιστώνω, αλλά αυτή η ζημιογόνα πορεία θα εξελιχθεί σε περισσότερο ζημιογόνα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου):  Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Κυρία Πρόεδρε, κύριε συνάδελφε, σας άκουσα με προσοχή.
       Είναι προφανές ότι είναι κοινή η ανησυχία για την πορεία της «Δ.Ε.Η. Α.Ε.». Συνομολογήσαμε ότι σημαντική επιβάρυνση της Δ.Ε.Η. προέρχεται από τις αυξήσεις στις τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Να υπογραμμίσω, όμως, μερικά στοιχεία ακόμα.
      Το 31,8% της παραγωγής ρεύματος της «Δ.Ε.Η. Α.Ε.» προέρχεται από αυτές τις πηγές. Και γνωρίζετε ότι οι τιμές ιδιαίτερα στα καύσιμα αυτά αυξήθηκαν ραγδαία. Φέτος υπήρξε μειωμένη λιγνιτική παραγωγή με αποτέλεσμα να συμμετέχει κατά 45% έναντι 50% που συμμετείχε ο λιγνίτης στην παραγωγή στο πρώτο εξάμηνο του 2007. Αυτό σε συνδυασμό με την αυξημένη ζήτηση ηλεκτρισμού οδήγησε σε αύξηση των εισαγωγών και των αγορών από ανεξάρτητους παραγωγούς κατά 32%. Οι αγορές ηλεκτρισμού διαμόρφωσαν, καθώς στηρίζονται στην παραγωγή με εισαγόμενα καύσιμα, αυξημένη οριακή τιμή. Όλα αυτά μαζί με την επιβάρυνση για την αγορά δικαιωμάτων εκπομπών διοξιδίου του άνθρακα αύξησαν το κόστος και προκάλεσαν τις ζημιές. 
      Κύριε συνάδελφε, πάντως θα ήθελα να υπογραμμίσω και  κάτι ακόμα. Σε κάθε περίπτωση για εμάς στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας, ήταν, είναι και θα είναι οι καταναλωτές. Και αυτό ας είναι σαφές. Ήδη οι οικονομικά ασθενείς καταναλωτές μέχρι 800 κιλοβατώρες δεν είχαν καμμία αύξηση. Και θα πρέπει επιτέλους, κύριε συνάδελφε, να αναγνωριστεί και ένα πραγματικό γεγονός το οποίο δεν έχει τύχει και της απαραίτητης εάν θέλετε δημοσιότητας, δεν το γνωρίζει ο κόσμος. 
      Το τιμολόγιο της Δ.Ε.Η. σε πραγματικές τιμές είναι το πρώτο χαμηλότερο μεταξύ της Ευρώπης των είκοσι επτά και σε απόλυτες τιμές, το τρίτο χαμηλότερο. Και σε καμμία περίπτωση εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξει αυτή η σχέση. Η «Δ.Ε.Η. Α.Ε.» είναι και θα παραμείνει μία μεγάλη επιχείρηση στην υπηρεσία των καταναλωτών. Η Κυβέρνηση προσεκτικά παρακολουθεί όλες τις εξελίξεις. Όπου κριθεί σκόπιμο, θα παρέμβει.
      Ο Υπουργός Ανάπτυξης κ. Φώλιας έχει καταστήσει σαφή τη θέση της Κυβέρνησης για τη Δ.Ε.Η.. Δεν θα την αφήσουμε να γίνει ένα πρόβλημα τύπου Ολυμπιακής. Είναι δεδομένη η ευθύνη όλων μας γι’ αυτό: Κυβέρνησης, Αντιπολίτευσης, συνδικαλιστών. Η άρνηση και οι μικροκομματικές σκοπιμότητες έχουν αποδειχθεί επανειλημμένως τροχοπέδη στην ανάπτυξη της επιχείρησης. Όλοι  κρινόμαστε και αξιολογούμαστε από τον ελληνικό λαό. Αξιολογεί ο λαός και τι λέμε και τι κάνουμε και τι θέλουμε να πετύχουμε. Αξιολογεί πάνω από όλα την υπευθυνότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα της κοινωνίας και είμαι σίγουρος, κύριε συνάδελφε, ότι όλα τα αναχώματα που ανέφερα προηγουμένως και που αποτελούσαν αναχώματα σε μεγάλες μεταρρυθμίσεις και προωθήσεις κυβερνητικού έργου με αναπτυξιακές δομές, με στόχο βεβαίως τελικά την ωφέλεια της ανάπτυξης να την καρπωθούν οι ασθενέστερες κοινωνικές τάξεις, αυτό θα είναι και το μόνιμο διακύβευμα. Και νομίζω ότι σ’ αυτό το διακύβευμα, το οποίο καλούμαστε όλοι να το κερδίσουμε, όλοι θα βάλουμε τον καλύτερό μας εαυτό. 
      Ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με επιστολή του ο συνάδελφος Γιάννης Σκουλάς προς τον Πρόεδρο της Βουλής ζητάει από το Σώμα να του εγκριθεί άδεια απουσίας από τις εργασίες μας για το διάστημα από 13 μέχρι και 16 Οκτωβρίου, λόγω μετάβασής του στο εξωτερικό.
      Εγκρίνει η Βουλή;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ:  Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Συνεπώς, η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
      Επιπλέον θέλω να κάνω γνωστό στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων δεκαπέντε μαθητές και μαθήτριες και ένας συνοδός δάσκαλος από το 8ο Δημοτικό Σχολείο Ζωγράφου.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Επίκαιρες ερωτήσεις δευτέρου κύκλου:
      Θα συζητηθεί τώρα η δεύτερη υπ’ αριθμόν 93/6.10.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Νικολάου Καραθανασόπουλου προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την ανέγερση νέων σχολικών μονάδων σε Ηλεία και Αχαΐα, μετά τον καταστροφικό σεισμό του Ιουνίου. 
      Ειδικότερα στην επίκαιρη ερώτηση ο συνάδελφος κ. Καραθανασόπουλος αναφέρει:
      «Οργή και αγανάκτηση προκαλεί στο λαό της Ηλείας και Αχαΐας το γεγονός πως τέσσερις μήνες μετά τον καταστρεπτικό σεισμό του Ιούνη, τόσο η Κυβέρνηση όσο και οι τοπικές αρχές, δεν πήραν κανένα ουσιαστικό μέτρο για την ανακούφιση των πληγέντων. 
      Μετά τις φωτιές ήρθαν οι σεισμοί και η κατάσταση για τα λαϊκά στρώματα γίνεται πλέον οδυνηρότερη. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου διακόσια είκοσι δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια –εβδομήντα πέντε στην Ηλεία και εκατόν σαράντα πέντε στην Αχαΐα- υπέστησαν σοβαρές ζημιές, ενώ τα είκοσι τέσσερα από αυτά κρίνονται ακατάλληλα προς χρήση.
      Η Κυβέρνηση αντί να προχωρήσει στη λύση της ανέγερσης νέων σχολικών μονάδων, προωθεί –προσωρινά ισχυρίζεται- τις λυόμενες αίθουσες, που ως γνωστό κι από προηγούμενες περιπτώσεις ισχύει το «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού».
      Τρανταχτά παραδείγματα οι περιπτώσεις του 6ου Δημοτικού Σχολείου και του 1ου Γυμνασίου Πύργου.
      Στην κυριολεξία ο λαός της περιοχής βρίσκεται γυμνός απέναντι στα φυσικά φαινόμενα. Η συγκεκριμένη περιοχή συγκαταλέγεται στις εξαιρετικά σεισμογενείς και οι κυβερνήσεις δεν μπορεί να ισχυρίζονται ότι δεν γνώριζαν. Οι ευθύνες τους είναι τεράστιες και διαχρονικές.
      Η σχολική χρονιά έχει αρχίσει και χιλιάδες μαθητές βρίσκονται στους δρόμους, θύματα μιας ανάλγητης κοινωνικά πολιτικής, από την οποία απουσιάζει παντελώς η αντισεισμική θωράκιση και προστασία.
      Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
      Τι μέτρα προτίθεται να πάρει η Κυβέρνηση, ώστε άμεσα να ξεκινήσει η διαδικασία ανέγερσης νέων σχολικών μονάδων, με ορίζοντα αποπεράτωσής τους στο τέλος αυτής της σχολικής χρονιάς;
      Προτίθεται η Κυβέρνηση να προβεί σε ουσιαστικά μέτρα αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας;»
      Ο Υφυπουργός κ. Λυκουρέντζος έχει το λόγο.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Κύριε συνάδελφε, θέλω να σας ενημερώσω ότι η Κυβέρνηση δεν προτίθεται, έχει ήδη λάβει μέτρα από την πρώτη στιγμή της εκδήλωσης της συμφοράς, της πυρκαγιάς και στη συνέχεια των σεισμών. Σε λιγότερο χρόνο από δυόμισι ώρες ο Υφυπουργός ήταν παρών στην Κάτω Αχαγιά σε σύσκεψη μετά τον καταστροφικό σεισμό και ακολούθως στο Νομό Ηλείας. Μέχρι αργά το βράδυ, την ίδια, την πρώτη μέρα, με την παρουσία του Υπουργού κ. Αβραμόπουλου και άλλων συναδέλφων Υφυπουργών, του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος, πραγματοποιήσαμε επί τόπου επισκέψεις σε σχολικές μονάδες που εμφάνιζαν προβλήματα. Συνέδραμαν στην προσπάθειά μας τριάντα πέντε μηχανικοί του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων με αποτέλεσμα να αποτυπωθεί η πραγματικότητα σε πάρα πολύ σύντομο χρόνο. 
      Πράγματι, τα στοιχεία τα οποία λέτε, είναι αυτά ακριβώς. Διακόσια είκοσι σχολεία επλήγησαν συνολικά, εξ αυτών τα εβδομήντα πέντε στο Νομό Ηλείας και τα εκατόν σαράντα πέντε στο Νομό Αχαΐας. Όμως, η δαπάνη η οποία προκαλείται ύψους 50.000.000 ευρώ, έχει κατανεμηθεί για ελαφρές επισκευές σε εκατόν ογδόντα οκτώ σχολεία, για μεγάλες επιδιορθώσεις σε οκτώ σχολεία και σε πολύ μεγάλες ενισχύσεις και αναβαθμίσεις σε άλλα δεκατέσσερα σχολεία και σε κατασκευή δώδεκα νέων σχολείων, μεταξύ των οποίων το 1ο Γυμνάσιο Πύργου και το 1ο Λύκειο Πύργου.
      Αυτή τη στιγμή δεν αντιμετωπίζουμε πρόβλημα σχολικής στέγης στην Ηλεία και στην Αχαΐα, παρά το σημαντικό αυτό πρόβλημα που δημιουργήθηκε από το σεισμό και εσείς με την ερώτησή σας αναγνωρίζετε. Έχουν ολοκληρωθεί οι αντισεισμικοί έλεγχοι σε ό,τι αφορά την αντισεισμική θωράκιση των σχολείων και βεβαίως θέλουμε να εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας στη νομαρχιακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση για το γεγονός της συνεργασίας, της παραγωγικής, αποδοτικής συνεργασίας.
      Οι λυόμενες αίθουσες, οι οποίες έχουν τοποθετηθεί, είναι βέβαιο ότι θα αποσυρθούν μέσα στο χρονοδιάγραμμα κατασκευής των νέων σχολικών μονάδων στο Νομό Ηλείας και Νομό Αχαΐας, όπως ήδη έχει προγραμματιστεί.
      Νομίζω ότι εκ παραδρομής έχει αναφερθεί το 6ο Δημοτικό Σχολείο του Πύργου, διότι δεν αντιμετωπίζει τέτοιο ζήτημα. Αντίθετα, είναι ένα σχολείο το οποίο είναι καινούργιο, διαθέτει αίθουσες σύγχρονες, είναι ένα σχολείο στο οποίο θέλουν τα παιδιά να φοιτήσουν, γιατί είναι τόσο καλό από πλευράς δομής και οργάνωσης. Γενικώς στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση του Νομού Ηλείας δεν αντιμετωπίζουμε ζητήματα. Επαναλαμβάνω, τα ζητήματα τα οποία υπάρχουν για την κατασκευή των νέων σχολείων, έχουν τοποθετηθεί σε χρονοδιάγραμμα και έχει εξασφαλιστεί και η χρηματοδότησή τους. 
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Καραθανασόπουλος έχει το λόγο για δύο λεπτά.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Υπουργέ, βεβαίως αυτό το οποίο θέλετε να κάνετε εδώ πέρα είναι να ωραιοποιήσετε την κατάσταση. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι του δόθηκαν χρήματα. Αλλού είναι το πρόβλημα. Θα σας θυμίσω πολύ απλά ότι το Φλεβάρη συζητήσαμε μία αντίστοιχη επίκαιρη ερώτηση με αφορμή τα σχολεία της Μεσσηνίας και την ανάγκη αντισεισμικής θωράκισης. Πολύ γρήγορα, δυστυχώς, οι εξελίξεις μας επιβεβαίωσαν. Ευτυχώς που ο σεισμός έγινε Κυριακή απόγευμα και όχι ημέρα και ώρα κατά την οποία τα σχολεία λειτουργούν. Βεβαίως, δεν περιμένουμε καμμία διαφορετική αντιμετώπιση. Ως πολιτικοί εκπρόσωποι και ως δική σας Κυβέρνηση της πλουτοκρατίας, ο προσανατολισμός, η ιεράρχηση, οι προτεραιότητες των στόχων που βάζετε δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ικανοποίηση των αναγκών του κεφαλαίου. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο και θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες στην κερδοφορία του κεφαλαίου, όπου προσπαθείτε να τις ικανοποιείτε αυτές και τις εμπορευματοποιείτε για να τις πληρώνει πολύ βαθιά ο λαός. 
      Δεύτερο ζήτημα: Δεν πρέπει να σας εμπιστεύεται όχι μόνο εσάς προσωπικά και την Κυβέρνησή σας αλλά συνολικότερα τις κυβερνήσεις τις αστικές ο ελληνικός λαός. Το παράδειγμα του Αγίου Ανδρέα στο Νοσοκομείο της Πάτρας είναι τρανταχτό. Αύγουστο θα λειτουργήσει, Σεπτέμβριο θα λειτουργήσει; Στις καλένδες η λειτουργία του με αποτέλεσμα να κερδίζουν τα ιδιωτικά νοσοκομεία. 
      Οι έλεγχοι οι οποίοι έγιναν –το λέμε πολύ καθαρά, κύριε Υπουργέ, και δεν φταίνε οι μηχανικοί, φταίνε οι κατευθύνσεις που έχουν πάρει- είναι «άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε, καραβάκια στο Αιγαίο, δεν μου γράφετε καλέ!». Αυτό ήταν το αποτέλεσμα των ελέγχων. 
      Η ανακαίνιση η οποία έγινε -γιατί χρήματα βεβαίως δόθηκαν- δεν εξασφαλίζει τίποτα, γιατί δεν υπάρχει καμμία διαβεβαίωση και από κανέναν ότι αποκαταστάθηκε αντισεισμική θωράκιση με βάση τον Κανονισμό του 1998. Ορισμένες τοιχοποιίες έγιναν και βάφτηκαν οι αίθουσες. Παίζουν λοιπόν μπιλιάρδο στις πλάτες των μαθητών, των γονιών και των εκπαιδευτικών και με ευθύνες της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Και γίνεται ένα τεράστιο φαγοπότι στις τσέπες των φορολογούμενων εργαζόμενων. 
      Εδώ πρέπει να μας δώσετε συγκεκριμένα στοιχεία, κύριε Υπουργέ, τι δαπάνες δόθηκαν για κάθε σχολείο και τι εργασίες έγιναν. Μπορείτε να μας δώσετε βεβαίωση ότι όλα τα σχολεία της περιοχής είναι σύμφωνα με τον Αντισεισμικό Κανονισμό του 1998 και αποκαταστάθηκαν όλες οι βλάβες; 
      Χρονοδιάγραμμα συγκεκριμένο θέλουμε, κύριε Υπουργέ, για το πότε θα κατασκευαστούν τα σχολεία στην Αμαλιάδα, στον Πύργο, στο Σιμόπουλο, στα Καράτουλα, στα Λουσικά, στην Πάτρα.
      Τρίτο ζήτημα: Αυτό το οποίο ζητάμε από την Κυβέρνηση, κύριε Υπουργέ, είναι ένα συγκεκριμένο σχέδιο σαφώς προδιαγεγραμμένο. Πρώτον, να υπάρχει ουσιαστικός έλεγχος όλων των σχολείων και των δημόσιων κτηρίων. Αλλά εσάς σας αφορούν τα σχολεία, είτε αυτά που υπέστησαν ζημιές είτε αυτά τα οποία δεν έχουν υποστεί ζημίες. Να γίνει ουσιαστικός έλεγχος, να καταγραφούν οι ανάγκες, να υπάρξει χρονοδιάγραμμα εργασιών στην πραγματικότητα, για να διασφαλιστεί η σωματική ακεραιότητα και η υγεία όχι για να επιστρέψουμε στην πρότερη κατάσταση, αλλά για να γίνουν συμβατά με τον Αντισεισμικό Κανονισμό του 1998.
      Τελειώνοντας θα ήθελα να κάνω ένα μικρό δώρο στον κύριο Υπουργό, όχι προσωπικό, ως πολιτικό προϊστάμενο. Έχω εδώ ένα απλό πρόγραμμα που μοιράζουν από έναν εκδοτικό οίκο, ο οποίος λέει: «Η διαφορετική πρόταση στο εκπαιδευτικό βιβλίο». Στην πίσω σελίδα λέει: «Θες να μάθεις τα μυστικά της κουζίνας και να γίνεις junior chef αλλά δεν ξέρεις πώς; Ζήτα από το δάσκαλό σου να πάρει το τάδε τηλέφωνο κι εμείς θα κανονίσουμε να επισκεφθείς με τους συμμαθητές σου ένα εστιατόριο της τάδε εταιρείας. Όλα τα μυστικά της κουζίνας θα πάψουν να είναι μυστικά». Και γι’ αυτόν το λόγο εύχονται καλή σχολική χρονιά όταν θα γίνουν junior chef. Αυτό είναι μέσα στα προγράμματα της ευέλικτης ζώνης και τι αποτελέσματα θα έχουν. 
      Το καταθέτω στα Πρακτικά, κύριε Υπουργέ.
       (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Νικόλαος Καραθανοσόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο, για να απαντήσει και για την κουζίνα και για τους chef και για τις αρμοδιότητές σας!
	ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
	Γνωρίζετε ότι ως φιλελεύθερος πολιτικός δεν αντιδικώ με την αγορά και την ιδιωτική πρωτοβουλία, η οποία μπορεί να προβάλλει τις δικές της δραστηριότητες, αλλά ως Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων είμαι υπεύθυνος για να προστατεύω τα προγράμματα σπουδών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και βεβαίως και στην ευέλικτη ζώνη. Θεωρώ ότι αυτό είναι εκτός των προγραμμάτων τα οποία υπό την ευθύνη του το Υπουργείο λειτουργεί σε όλες τις σχολικές μονάδες της χώρας. 
       Κύριε συνάδελφε, λυπάμαι για τους χαρακτηρισμούς που μας αποδώσατε και δεν θα αντιπαρατεθώ μαζί σας σ’ αυτό το επίπεδο. Μου προξενείτε εντύπωση, διότι το κόμμα σας κι εσείς δεν χρησιμοποιείτε τέτοιες εκφράσεις. Αυτά τα περί πλουτοκρατίας και τα υπόλοιπα τα έχουμε απαντήσει πολλές φορές στη Βουλή. Αφήστε τα στην άκρη. Εγώ πιστεύω ότι όλοι εδώ εξυπηρετούμε στο ίδιο μέτρο και με το ίδιο ενδιαφέρον τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Σταματώ σ’ αυτό για να επανέλθω στα στοιχεία της επίκαιρης ερώτησης.
	Σε ό,τι αφορά τις δαπάνες οι οποίες έχουν ήδη προωθηθεί, έχουν σταλεί ήδη στις νομαρχίες και είναι 4.000.000 ευρώ για την κάθε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Δαπανήθηκαν 6.000.000 για την αγορά των λυόμενων αιθουσών. 
      Βεβαίως δεν είναι δυνατό να με ρωτάτε στο πρώτο ερώτημά σας εάν μπορούμε να κατασκευάσουμε σχολικές μονάδες μέσα σε εννέα μήνες. Αντιλαμβάνεστε ότι οποιοσδήποτε μηχανικός ακούει αυτό το ερώτημα μάλλον υπομειδιά διότι δεν έχει καμμία σχέση με την πραγματικότητα. Είναι αδύνατο να κατασκευαστούν σχολικές μονάδες μέσα σε εννέα μήνες. 
      Σας επαναλαμβάνω ότι ο προγραμματισμός με βάση τις διαδικασίες που προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία είναι η διαδικασία της μελέτης, της δημοπράτησης, της ανάδειξης του αναδόχου και στη συνέχεια της έναρξης της κατασκευής. Αντιλαμβάνεστε ότι το συντομότερο χρονικό διάστημα που έχει χρειαστεί για μία σχολική μονάδα είναι αυτό των δεκαοκτώ μηνών. Έτσι έχουν τα πράγματα και παρακαλώ πολύ να μην επιμένετε με επιχειρήματα τα οποία είναι αβάσιμα. Ευχαριστώ πάντως για το γεγονός ότι αναγνωρίσατε ότι εδόθησαν χρήματα.
	Θέλω να καταθέσω κι εγώ στα Πρακτικά την απόφαση του Υπουργού κ. Στυλιανίδη, ο οποίος εντός είκοσι ημερών από την ημέρα του σεισμού εξέδωσε την απόφαση για τη χρηματοδότηση όλου αυτού του τεραστίου προγράμματος. 
	ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Tα χρήματα είναι το πρόβλημα.
	ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε συνάδελφε, διακόσιες είκοσι σχολικές μονάδες, όπως κι εσείς αναφέρετε, εκ των οποίων οι περίπου διακόσιες παρεδόθησαν σε χρήση, είναι επίτευγμα και το οφείλουμε στη συνεργασία μας με την Τοπική και τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, με τους μηχανικούς του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων, με τους συνεργάτες της εκπαιδευτικής κοινότητας, με όλους. 
	Κυρία Πρόεδρε, θα πω μια τελευταία φράση, ότι οι αποφάσεις μας, οι δράσεις μας εξυπηρετούν αυτές τις προδιαγραφές που θέσατε με πρώτιστη μέριμνα την ασφάλεια των μαθητών. Δεν παραμελούμε την ασφάλεια των μαθητών. Ασφαλείς αίθουσες, σύγχρονα και καινούργια σχολεία.
	Σας ευχαριστώ.
	(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ανδρέας Λυκουρέντζος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
	ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαιώνετε ότι είναι με βάση τον Αντισεισμικό Κανονισμό;
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Τελειώσαμε, κύριε Καραθανασόπουλε.
	Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
	Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν σε χώρους του Μεγάρου της Βουλής, σαράντα οκτώ μαθήτριες και μαθητές και τρεις συνοδοί δάσκαλοι από το 8ο Δημοτικό Σχολείο Ζωγράφου.
	Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
	Επανερχόμαστε στις επίκαιρες ερωτήσεις πρώτου κύκλου και θα συζητηθεί η τέταρτη με αριθμό 90/6-10-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βαϊτση Αποστολάτου προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με τη λειτουργία των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας στον Πόρο, τις επιπτώσεις στο περιβάλλον κ.λπ..
	Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
	«Τα τελευταία χρόνια ο Πόρος έχει μετατραπεί σε ένα άτυπο ιχθυοκαλλιεργητικό κέντρο. Στο νησί λειτουργούν σήμερα τέσσερις μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας, στις οποίες προγραμματίζεται να προστεθούν άλλες δύο πολλαπλάσιας έκτασης και παραγωγής. 
      Δικαιολογημένα οι κάτοικοι και οι τοπικοί φορείς της περιοχής αντιδρούν ενάντια στη συγκεκριμένη βιομηχανική δραστηριότητα, τη στιγμή που βλέπουν να θίγονται η τουριστική ανάπτυξη του νησιού, η βιομηχανία της αλιείας, καθώς και η ποιότητα και η καταλληλότητα των υδάτων της περιοχής.
      Συνεπώς, ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
      Πρώτον, έχει ελεγχθεί η νομιμότητα λειτουργίας των συγκεκριμένων μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας; 
      Δεύτερον, τι μέτρα προτίθεται να λάβει για την άμεση απομάκρυνση των εν λόγω μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας από τη νησί του Πόρου, δεδομένων των πλέον δυσμενών επιπτώσεων της δραστηριότητάς τους στο περιβαλλοντικό, οικονομικό και τουριστικό γίγνεσθαι, τόσο της περιοχής όσο και των υπολοίπων νησιών του Αργοσαρωνικού;». 
      Στην επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συνάδελφου θα απαντήσει ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων κ. Σταύρος Καλογιάννης. 
      Κύριε Καλογιάννη, έχετε το λόγο. 
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων):  Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. 
      Συγχαίρω και εγώ με τη σειρά μου τον κύριο συνάδελφο για την εκλογή του στη θέση του Αντιπροέδρου της Βουλής και του ευχόμαστε καλή δουλειά. 
      Σε ό,τι αφορά τώρα το θέμα των ιχθυοκαλλιεργειών στον Πόρο, θέλω να δώσω ορισμένα στοιχεία. Σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, αρμόδιος για την έκδοση απόφασης-έγκρισης περιβαλλοντικών όρων για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα είναι ο Γενικός Γραμματέας της οικείας Περιφέρειας. Η Περιφέρεια Αττικής έχει εκδώσει περιβαλλοντικούς όρους που είναι σε ισχύ στην ευρύτερη περιοχή του Πόρου από το 2004 και εντεύθεν, οπότε ανέλαβε και την αρμοδιότητα για τρεις υφιστάμενες μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας, ενώ για δύο υπό ίδρυση μονάδες εκκρεμεί από την Περιφέρεια η έκδοση νέας απόφασης περιβαλλοντικών όρων λόγω μετεγκατάστασης. Επίσης εκκρεμούν αιτήματα για έκδοση  δύο ακόμη αποφάσεων έγκρισης περιβαλλοντικών όρων για άλλες δύο μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας.
       Όλες οι μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας που δραστηριοποιούνται στην περιοχή του Πόρου λειτουργούν σύμφωνα με όλες τις προβλεπόμενες από τη νομοθεσία αδειοδοτήσεις. Επισημαίνω ότι οι αναφορές σε δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον από συγκεκριμένες δραστηριότητες δεν τεκμηριώνονται. 
      Σε ό,τι αφορά τους περιβαλλοντικούς ελέγχους στις συγκεκριμένες μονάδες, σας αναφέρω ότι αρμόδια υπηρεσία είναι η Διεύθυνση Γεωργικής Ανάπτυξης της Περιφέρειας Αττικής και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Πειραιά. Μετά την ερώτηση την οποία έχετε καταθέσει, έχουμε συνεννοηθεί με την Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., η οποία το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα εντάσσει στον προγραμματισμό της ελέγχους στις συγκεκριμένες μονάδες της περιοχής. 
      Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Αποστολάτος έχει το λόγο. 
      ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ (Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. 
      Το θέμα θα μπορούσαμε να το θέσουμε με αφορμή τον Πόρο για το περιβάλλον. Τους κατοίκους τούς είδαμε όλοι την Κυριακή στην τηλεόραση μαζί με τους δημάρχους, τους κοινοτάρχες, που είχαν βγει με βάρκες τους με ένα σλόγκαν σε κάτι σημαίες που έλεγε «Η θάλασσά μας μπορεί και πρέπει να σωθεί», την ίδια στιγμή που εκτός από τον ευρύτερο Αργοσαρωνικό και μέχρι την Καβάλα, τη Θάσο, οι ιχθυοκαλλιέργειες στην Κεφαλλονιά, στον Κορινθιακό και με τη θρυλούμενη κατασκευή μιας φάμπρικας λιθάνθρακα και με τη μόλυνση στο Αλιβέρι, θα έλεγα ότι πόρρω απέχουν από το θέμα που λέγεται «περιβάλλον». 
      Άκουσα να μιλάτε πολύ σωστά για όλα αυτά τα γραφειοκρατικά, τα οποία, εάν μου επιτρέπετε, είναι ένα πινγκ-πονγκ γραφειοκρατικής διαδικασίας. Το θέμα είναι ότι καταστρατηγούνται βασικές διατάξεις του Συντάγματος -τα άρθρα 24, 79 και 106- οι οποίες ορίζουν την πολιτεία ως μόνη αρμόδια για το χωροταξικό σχεδιασμό και για τη θέσπιση ρυθμίσεων με τις οποίες διασφαλίζεται η προστασία του περιβάλλοντος και οι άριστοι δυνατοί όροι διαβίωσης του πληθυσμού και όπου εκφράζεται σαφώς πως η οικονομική ανάπτυξη οφείλει να ασκείται στο πλαίσιο της αρχής της αειφόρου ανάπτυξης. 
      Ξέρετε πάρα πολύ καλά από το αξίωμά σας ότι στις περιοχές αυτές όπου δραστηριοποιούνται οι ιχθυοκαλλιέργειες, πολύ απαραίτητες για τη βιωσιμότητά μας ως είδος, για την υγεία μας, δυστυχώς έχει επίπτωση η αύξηση των μικροβίων, όπως η escherichia coli, τα βαρέα μέταλλα που ευθύνονται για χιλιάδες νόσους (αναπνευστικές, καρκινογενέσεις κ.λπ.)
    Δεν θέλω να κινδυνολογήσω. Διάβασα για την Ελαφόνησο. Θα είδατε τον τίτλο: «Τσιμεντοποιείται ο παράδεισος». Δεν είναι το θέμα μας. Είναι, όμως, το θέμα μας το περιβάλλον, δεδομένου ότι έχουμε δηλώσει, όπως και ένας συνάδελφός σας πριν είπε, ότι όλοι εδώ βρισκόμαστε για το κοινό καλό των Ελλήνων πολιτών αυτής της χώρας, ταγμένοι στο σκοπό τούτο. Θέλω ειλικρινά γι’ αυτές τις τέσσερις και δύο μονάδες, για τις οποίες από τους κατοίκους λέγεται ότι είναι έντεκα, να είμαστε εμείς εκείνοι οι οποίοι θα κάνουμε -και δεν εκμεταλλεύομαι τη στιγμή, γιατί θύματα μπορεί να είμαστε όλοι- το νόμιμο και δίκαιο. Να ψάξουμε βαθιά και να δούμε πώς αυτό μπορεί να είναι υγιές, σωστό και ανθρώπινο.
    Ευχαριστώ πολύ.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων κ. Καλογιάννης.
    ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
    Κατ’ αρχάς, αγαπητέ συνάδελφε, επιτρέψτε μου να πω ότι τα όσα προανέφερα δεν είναι μια γραφειοκρατική διαδικασία. Αναφέρθηκα στην τήρηση της κείμενης περιβαλλοντικής νομοθεσίας, η οποία είναι αυστηρή, μάλιστα, σε ό,τι αφορά τόσο τη χωροθέτηση όσο και την περιβαλλοντική αδειοδότηση ειδικότερα τέτοιων μονάδων.
    Επειδή κάνατε αναφορά στο χωροταξικό σχεδιασμό, θέλω να αναφέρω ότι στο ειδικό χωροταξικό πλαίσιο για τον τουρισμό, το οποίο προωθεί και ολοκληρώνει ουσιαστικά το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., η χωροθέτηση νέων μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας αναφέρεται ότι θα πρέπει να αποφεύγεται σε περιοχές που χαρακτηρίζονται ως αναπτυγμένες τουριστικά. Στις υπόλοιπες περιοχές, όπου υπάρχει τουριστικό ενδιαφέρον, όπως είναι για παράδειγμα ο Πόρος για τον οποίο συζητάμε, η χωροθέτησή τους βάσει πάντοτε του σχεδίου χωροταξικού σχεδιασμού για τον τουρισμό είναι κατ’ αρχάς δυνατή, είτε σε διακριτά τμήματα, σε οργανωμένους υποδοχείς, είτε και μεμονωμένα.
    Τέλος, επειδή κάνατε γενικότερη αναφορά σε χωροθετήσεις τέτοιων μονάδων σε όλη τη χώρα, θέλω να αναφέρω ότι με κοινή απόφαση των Υπουργών ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων έχει ήδη συσταθεί επιτροπή, η οποία συντονίζει όλες τις απαραίτητες ενέργειες, έτσι ώστε να καταλήξουμε το 2009 σε ένα ειδικό χωροταξικό πλαίσιο για τις ιχθυοκαλλιέργειες που θα λαμβάνει υπ’ όψιν και τη δυναμικότητα που έχει ο συγκεκριμένος κλάδος, αλλά ασφαλώς και την προστασία του περιβάλλοντος.
    Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
    Επανερχόμαστε στις επίκαιρες ερωτήσεις δευτέρου κύκλου και θα συζητηθεί η τρίτη με αριθμό 88/6.10.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανασίου Λεβέντη προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Ανάπτυξης, σχετικά με τη δημιουργία Τεχνολογικού Πάρκου στον ορεινό όγκο της Πάρνηθας κ.λπ.
    Ειδικότερα, η επίκαιρη ερώτηση του κ. Λεβέντη έχει ως εξής:
    «Μετά την καταστροφική πυρκαγιά της Πάρνηθας το καλοκαίρι του 2007, θεσμοθετήθηκαν ζώνες προστασίας του ορεινού όγκου της, με το π.δ. 27/7/2007. Σήμερα, το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., με νέο σχέδιο π.δ., προσθέτει δύο ζώνες όχι μόνο για την προστασία της, αλλά και για την εγκατάσταση Τεχνολογικού Πάρκου, με σχεδιαζόμενη οικοδόμηση εκατόν δέκα χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, καθώς και κατασκηνώσεις σε τριάντα στρέμματα του δασοκτήματος της Μονής Πετράκη, συνολικής έκτασης εκατόν δέκα στρεμμάτων.
    Το 2006, το Ε΄ τμήμα του Σ.τ.Ε. είχε κρίνει παράνομη και αντίθετη με το άρθρο 24 του Συντάγματος, αλλά και με το νόμο του ρυθμιστικού σχεδίου της Αθήνας την εξαίρεση πεντακοσίων στρεμμάτων από το σώμα της Πάρνηθας για τη δημιουργία Τεχνόπολης «Ακρόπολις» και την προσθήκη των κατασκηνώσεων της Εκκλησίας. Προκειμένου να αρθεί κάθε εμπόδιο, με Κ.Υ.Α. των Υπουργών ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και Ανάπτυξης τα διακόσια δεκαέξι στρέμματα που είχαν καθοριστεί για την εγκατάσταση του Β.Ε.Π.Ε. Τεχνόπολης «Ακρόπολις» ονομάζονται ζώνη προστασίας Ε7, όπου επιτρέπονται διάφορες παρεμβάσεις.
    Να σημειωθεί πως αρχικά χωροθετήθηκε έκταση του ΒΕΠΕ Τεχνόπολης «Ακρόπολις» στα Σπάτα και η οποία έχει πλέον πωληθεί.
    Με βάση τα παραπάνω, ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί:
    1. Γιατί η Κυβέρνηση οδηγείται σε αυτήν την απόφαση, παρά τις δεσμεύσεις της μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 2007 ότι δεν θα προχωρήσουν σχέδια που περιλαμβάνουν νέες δομημένες περιοχές σε βάρος φυσικών χώρων;
    2. Θα αποσύρετε το νέο σχέδιο Π.Δ. που προβλέπει στη δημιουργία Τεχνολογικού Πάρκου στον ορεινό όγκο της Πάρνηθας;».
    Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων κ. Καλογιάννης.
    Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. 
     Θα δώσω ορισμένα αναλυτικά στοιχεία στον κύριο συνάδελφο σε ό,τι αφορά το τεχνολογικό πάρκο που γίνεται στα όρια της Πάρνηθας. Με το υπ’ αριθμό 305 του 2006 πρακτικό του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο εκδόθηκε κατά τη διαδικασία εξέτασης του σχεδίου προεδρικού διατάγματος, με το οποίο καθορίζονταν οι ζώνες προστασίας της Πάρνηθας, κρίθηκε, ως μη νόμιμη, η εξαίρεση από το πεδίο εφαρμογής του εν λόγω σχεδίου, μιας έκτασης της τάξεως των πεντακοσίων στρεμμάτων στην περιοχή Αφιδνών. 
     Με την παρατήρηση αυτή δεν κρίθηκε μη νόμιμη κάποια διάταξη του σχεδίου, αλλά η εξαίρεση της περιοχής από τα όρια της προστασίας. Στη συνέχεια κρίθηκε ότι η υπ’ όψη εξαίρεση δεν κωλύει την έκδοση του εξετασμένου προεδρικού διατάγματος, αλλά ότι η διοίκηση οφείλει με νέο προεδρικό διάταγμα να συμπληρώσει τις ρυθμίσεις που αφορούν την εξαιρεθείσα έκταση. 
     Το Μάιο του 2007 ο Οργανισμός Αθήνας ενέκρινε τροποποίηση του σχεδίου προεδρικού διατάγματος προστασίας της Πάρνηθας, με την οποία μεταξύ άλλων επεκτείνονται τα όρια προστασίας του ορεινού όγκου, κατά πεντακόσια περίπου στρέμματα, στην περιοχή της Κοινότητας Αφιδνών. Καθορίζεται εντός των ορίων της εν λόγω έκτασης μία ζώνη με την ονομασία Ε7, επιφάνειας περίπου διακόσια δεκαέξι στρεμμάτων, για την οποία ισχύουν οι διατάξεις, περί καθορισμού θέσης, έκτασης και ορίων, της ΒΕΠΕ Τεχνόπολης «Ακρόπολις», στα διοικητικά όρια πάντα των Αφιδνών και αιτιολογείται επίσης, η πρόταση καθορισμού μιας ζώνης, με κωδικό Ε6, στους πρόποδες του ορεινού όγκου, με επιτρεπόμενη χρήση παιδικές κατασκηνώσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος. 
     Με την προτεινόμενη τροποποίηση τριακόσια περίπου στρέμματα εντάσσονται στη ζώνη Β1 προστασίας του ορεινού όγκου. Η συγκεκριμένη ζώνη προβλέπει χρήσεις αναψυχής, περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, υπαίθριου αθλητισμού και υπαίθριων πολιτιστικών εκδηλώσεων, με τους όρους πάντοτε και τους περιορισμούς σε ό,τι αφορά τη δόμηση που θέτει το προεδρικό διάταγμα. 
     Η ζώνη Ε7 αποτελεί το μη δασικό τμήμα της ευρύτερης περιοχής, στο οποίο υπάρχει η Β.Ε.Π.Ε. Τεχνόπολης «Ακρόπολις», έτσι όπως έχει θεσμοθετηθεί και ισχύει. Η  υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου εκτιμάται ότι μπορεί να συμβάλλει στην κάλυψη της υστέρησης που έχει η χώρα σε θέματα ψηφιακής τεχνολογίας. Μπορεί να προωθήσει και την καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες. 
     Τονίζω, επίσης, ότι η Τεχνόπολη, σύμφωνα με την κατάταξη που γίνεται στις ΒΕΠΕ, βάσει της υφιστάμενης νομοθεσίας, αποτελεί την επιχειρηματική περιοχή με την πιο χαμηλή όχληση, καθώς εκεί δεν χωροθετούνται βιομηχανικές δραστηριότητες. 
     Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο συνάδελφος κ. Λεβέντης έχει το λόγο.
     ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε. 
     Κύριε Υπουργέ, οι καλόγεροι του μεσαίωνα είχαν κάνει την εξής καινοτομία: Για να καταβροχθίσουν τα καπόνια, τις χήνες και όλα αυτά, τα βάφτιζαν, τέλος πάντων οστρακόδερμα, ότι ήταν χταπόδια, ότι ήταν ψάρια, ότι ήταν κάτι άλλο, ώστε να ξεπεράσουν τους περιορισμούς που έθετε η θρησκεία στις νηστείες που τους επιβάλλονταν. 
     Και εδώ, λοιπόν, το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. για να καταβροχθίσει τους διάφορους χώρους κάνει αυτές τις καινοτομίες. Τα βαφτίζει Ε6, Ε7. Και λέτε για την Ε7 ότι είναι ζώνη προστασίας, όπου θα χτιστούν εκατόν δέκα χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα τσιμέντο, το οποίο θα εξυπηρετεί τεχνολογικές δραστηριότητες. Δηλαδή, είναι χαμηλής όχλησης, όπως είπατε. 
      Δεν είναι, κύριε Υπουργέ, αυτή η αντιμετώπιση που θα έπρεπε να έχει ο Εθνικός Δρυμός της Πάρνηθας μετά τη συμφορά του 2007, όπου ακούσαμε πολλά μεγαλόστομα και από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και από τον Πρωθυπουργό, ότι θα αναδασωθούν τα πάντα και ότι θα προστατευθεί αυτός ο Εθνικός Δρυμός, ο οποίος έχει κατακρεουργηθεί. Και τώρα, αν πάτε προς αυτήν την περιοχή, βλέπετε μέσα στο δάσος να φυτρώνουν σαν μανιτάρια βίλες μεγαλόσχημες, όπου βέβαια είναι δάσος. Και εδώ λέτε ότι περιλαμβάνει αυτή η περιοχή το μη δασικό όγκο, το μη δασικό τμήμα. Τι σημαίνει αυτό; Εκεί ήταν δάσος, κύριε Υπουργέ. Η Αττική στις αρχές του 20ου αιώνα ήταν 80% δάσος. Επειδή τα καταφάγαμε με τις πυρκαγιές κατά καιρούς, τώρα λέμε ότι δεν υπάρχει δάσος. Βέβαια, αφού το έχουμε καταβροχθίσει! 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό, κύριε Υπουργέ. Έχετε και το Ε6, το οποίο λέτε ότι είναι για άλλου είδους δραστηριότητες, κατασκηνώσεις κ.λπ., πάλι μέσα στο δάσος. Και εδώ, εκτός από τις δεσμεύσεις οι οποίες είχαν υπάρξει, ότι θα υπάρξει αναδάσωση, υπάρχει και το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο έχει απορρίψει –το επικαλεστήκατε εδώ- γιατί αυτός ο χώρος δεν μπήκε στη ζώνη προστασίας και εσείς το βάζετε στη ζώνη προστασίας Ε7. Δηλαδή, βαπτίζετε σαν προστασία το τεχνολογικό πάρκο; Νομίζω όσο και να θεωρούμε τον ελληνικό λαό πολύ αφελή και, τέλος πάντων, κρετίνο, μέχρις αυτού του σημείου δεν φθάνει. 
      Επίσης, κάτι άλλο, κύριε Υπουργέ. Δεν ξέρω πόσο λαμβάνετε υπ’ όψιν τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του νομαρχιακού συμβουλίου, το οποίο έχει απορρίψει κατηγορηματικά αυτήν την ενέργεια και επίσης, πρόσφατα ανανέωσε αυτήν την απόρριψη ομόφωνα το Νομαρχιακό Συμβούλιο της Ανατολικής Αττικής. Και το Νομαρχιακό Συμβούλιο Ανατολικής Αττικής, στην πλειοψηφία του και ο Νομάρχης Ανατολικής Αττικής είναι στον ιδεολογικό χώρο που καλύπτει το κυβερνών κόμμα. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει τίποτα, γιατί και αυτοί ανθίσταται, διότι σε αυτόν τον αυχένα, ανάμεσα στην Πάρνηθα και την Πεντέλη, που έρχεται ένα ίχνος δροσιάς και καθαρού αέρα και αυτόν πάμε να τον κατακρεουργήσουμε. 
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου):  Ευχαριστούμε.
      Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο για δύο λεπτά.
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Πιστεύω ότι τα στοιχεία, τα οποία έδωσα στην πρωτολογία μου ήταν αναλυτικά και δεν έχω να προσθέσω επ’ αυτών κάτι. Θα ήθελα, σε όσα ανέφερε ο κύριος συνάδελφος, να απαντήσω ότι σε καμμία απολύτως περίπτωση, αγαπητέ κύριε συνάδελφε, δεν καταβροχθίζει το ΥΠΕΧΩΔΕ ελεύθερους χώρους. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Μόλις χθες, ο Υπουργός κ. Σουφλιάς υπέγραψε την κοινή υπουργική απόφαση, με την οποία μία τεράστια περιοχή στη Μακεδονία –αναφέρομαι στη Βιστωνίδα, Ισμαρίδα, στο δέλτα του Νέστου, που απλώνεται σε τρεις νομούς της χώρας- χαρακτηρίζεται ως εθνικό πάρκο. Είναι ένα τελευταίο πολύ χαρακτηριστικό, πολύ ενδεικτικό παράδειγμα.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Αυτό δεν σημαίνει….
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων):  Επιτρέψτε μου παρακαλώ.
      Επίσης, για την Πάρνηθα θέλω ξεκάθαρα να τονίσω πως για ό,τι είχαμε δεσμευθεί πέρυσι μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές, το έχουμε υλοποιήσει στο ακέραιο. Μάλιστα, έχουμε κάνει περισσότερα απ’ όσα είχαμε εξαγγείλει πέρυσι το Σεπτέμβριο. 
      Ευχαριστώ πάρα πολύ, κυρία Πρόεδρε.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Δεν είναι έτσι τα πράγματα, κύριε Υπουργέ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου):  Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
      Τέλος, θα συζητηθεί η πρώτη με αριθμό 86/6.10.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Σκουλάκη προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την κατασκευή νοσοκομείων μέσω συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (Σ.Δ.Ι.Τ.) κ.λπ..
      Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής: 
      «Στη βάση του ν. 3389/2005 του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης προχώρησε στον προγραμματισμό για την κατασκευή με τη μέθοδο των Σ.Δ.Ι.Τ., τεσσάρων νοσηλευτικών μονάδων: (του Γενικού Νοσοκομείου Παίδων Θεσσαλονίκης, του Ογκολογικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, του Γενικού Νοσοκομείου Πρέβεζας και του Κέντρου Αποκατάστασης και Αποθεραπείας Βορείου Ελλάδας), συνολικού κόστους 1,33 δισεκατομμυρίων ευρώ περίπου. 
      Επειδή, τα χρηματικά ποσά που θα κληθεί να καταβάλλει το ελληνικό δημόσιο στις εταιρείες που θα αναλάβουν την κατασκευή των παραπάνω έργων, είναι υπέρογκα σε σχέση με τα ποσά που θα απαιτούνταν για να κατασκευαστούν  μέσα από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Παιδιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης δυναμικότητας τετρακοσίων κλινών, για την ολοκλήρωση του οποίου θα καταβληθούν από το δημόσιο στον ιδιώτη κατασκευαστή 464.000.000 ευρώ περίπου (κατασκευή, εξοπλισμός, Φ.Π.Α.).
      Επειδή, τα έως σήμερα αποτελέσματα από την αποκτηθείσα εμπειρία δημιουργούν έντονο προβληματισμό και αμφιβολία σχετικά με την χρησιμότητα και αποτελεσματικότητα των Σ.Δ.Ι.Τ. στην υγεία.
      Επειδή, η κατασκευή υγειονομικών μονάδων μέσω Σ.Δ.Ι.Τ. συνιστά χτύπημα στον πυρήνα του κράτους πρόνοιας, που είναι το Ε.Σ.Υ., ακυρώνοντας  την έννοια της κοινωνικής παροχή αφού πλέον οι υπηρεσίες  υγείας θα παρέχονται έναντι καταβολής χρηματικού αντιτίμου και μάλιστα κατά την ώρα της χρήσης.
      Ερωτάσθε: Επιμένετε ως Υπουργείο Υγείας, μετά την προκήρυξη του διαγωνισμού από τη Δ.ΕΠ.Α.Ν.Ο.Μ., για το έργο «Υλοποίηση Παιδιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης με Σ.Δ.Ι.Τ.» και την δημοσιοποίηση των οικονομικών στοιχείων της σύμβασης, στη συνέχιση της συγκεκριμένης διαδικασίας, με δεδομένη την τεράστια οικονομική επιβάρυνση που συνεπάγεται η ακολουθούμενη μορφή συμβάσεων, για το κράτος και τους Έλληνες φορολογούμενους πολίτες;»
      Θα απαντήσει ο Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Κωνσταντόπουλος.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε  Σκουλάκη, γνωρίζετε πολύ καλά τι συνέβαινε στο παρελθόν και για ποιους λόγους οδηγηθήκαμε στα συγκεκριμένα νοσοκομεία να επιλέξουμε τη συγκεκριμένη μέθοδο των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Είστε παλιός σ’ αυτήν την Αίθουσα και γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι νοσοκομεία τα οποία θεμελίωσε ο κ. Γείτονας ακόμη είναι στη φάση της κατασκευής. Αυτό το γνωρίζετε πολύ καλά εσείς. 
      Και όσον αφορά αυτά τα οποία αναφέρετε στην ερώτησή σας θα ήθελα να σας υπενθυμίσω, θα ήθελα να σας πω ότι όσον αφορά το κόστος προϋπολογισμού το οποίο αναφέρετε για το συγκεκριμένο νοσοκομείο, 389.000.000 ευρώ, σύμφωνα με τη μελέτη σκοπιμότητας, το κόστος κατασκευής και εξοπλισμού ανέρχεται στο ποσό των 118 εκατομμυρίων ευρώ, αν δηλαδή θα θέλαμε να το κτίσουμε τώρα. Λαμβάνοντας όμως υπ’ όψιν ότι ο ιδιωτικός φορέας σύμπραξης θα αναλάβει επιπλέον καθ’ όλη τη διάρκεια της σύμπραξης, είκοσι επτά έτη επιπλέον δηλαδή από το χρόνο κατασκευής, τη διαθεσιμότητα, που συνίσταται στην εγκατάσταση, αντικατάσταση, συντήρηση, διαχείριση και εποπτεία της λειτουργίας όλων αυτών που θα σας πω: ιατρικός και ξενοδοχειακός εξοπλισμός –όχι μόνο εγκατάσταση, αλλά και αντικατάσταση και συντήρηση για τριάντα χρόνια- πληροφοριακό σύστημα, λογιστικές εφαρμογές, συστήματα τηλεπικοινωνιών, τεχνική διαχείριση, διαχείριση αποθήκης υλικών και λοιπές υπηρεσίες εξαιρουμένων των ιατρικών και νοσηλευτικών, το κόστος των οποίων αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου ο ιδιώτης επενδυτής, ο συνολικός προϋπολογισμός του εν λόγω νοσοκομείου που αναφέρατε, εν προκειμένω του παιδιατρικού στη Θεσσαλονίκη, θα ανέλθει συνολικά για τα τριάντα χρόνια στα 389 εκατομμύρια ευρώ.
      Θέλω να σας παρακαλέσω και να κάνετε μια συγκριτική μελέτη του κόστους λειτουργίας για τριάντα χρόνια άλλων νοσοκομείων τετρακοσίων κλινών, τα οποία υπάρχουν στη χώρα με τεχνικές υπηρεσίες, κόστος τεχνικών υπηρεσιών για τριάντα χρόνια, κόστος αποθηκών για τριάντα χρόνια, κόστος συντήρησης για τριάντα χρόνια, κόστος συντήρησης και αντικατάστασης τεχνικού και λοιπού ιατρικού εξοπλισμού για τριάντα χρόνια. Θέλω να σας διαβεβαιώσω επίσης –και αυτό γιατί δεν παίζουμε- ότι είναι ένα καθαρά δημόσιο νοσοκομείο και σύμφωνα με την απόφαση θα μπορούσε με το Σ.Δ.Ι.Τ. να είναι και διαφορετικά. Τα συγκεκριμένα όμως νοσοκομεία σύμφωνα με τη διϋπουργική και τα Πρακτικά της 1.3.2007, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου θα είναι πλήρως ενταγμένο στο Ε.Σ.Υ. και θα παραμείνει στο δημόσιο, όπως άλλωστε και η διοίκησή του.
      Άρα, λοιπόν, κινδυνολογίες ότι το νοσοκομείο αυτό δεν θα είναι δημόσιο, ότι δεν θα είναι ενταγμένο στο Ε.Σ.Υ. δεν μπορεί να τις αναφέρετε. Ίσως η συγκεκριμένη χρονική στιγμή να είναι ευμενής ή να νομίζετε ότι μπορείτε να κριτικάρετε εύκολα πως οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ή οτιδήποτε έχει να κάνει με επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα δεν θα έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα, ευελπιστώντας ίσως ότι θα πετύχετε ευήκοα ώτα σε κάποιες άλλες πλευρές του πολιτικού φάσματος. 
    Αυτό όμως δεν σας επιτρέπει να μπορείτε να κάνετε εύκολη κριτική στις συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, όταν η πλειοψηφία των διεθνών βιβλιογραφικών αναφορών πάνω στις συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στην Ισπανία, στην Ιταλία, στη Γερμανία, όπου έγιναν είναι θετικότατες, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
    Και θέλω να μου πείτε κάτι πολύ απλό. Εάν στα κτήρια στην Κατερίνη και στην Κέρκυρα, τα οποία θεμελίωσε ο κ. Γείτονας προ δεκατεσσάρων, δεκαπέντε ετών με κόστος κατασκευής τότε 5.000.000 και τώρα 50.000.000 και ακόμα δεν είναι έτοιμα, είχε επιλεγεί η μέθοδος των συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα για τριάντα χρόνια, θα είχαν τελειώσει στα τρία με τέσσερα χρόνια, γιατί απλά ο ιδιώτης στα τέσσερα με πέντε χρόνια που θα τελείωνε, θα μπορούσε να πάρει τα ενοίκιά του, να πάρει τα ποσά που θα έπρεπε να πάρει, ώστε να κάνει απόσβεση της επένδυσής του. Θα ήταν δηλαδή έτοιμα εδώ και δώδεκα χρόνια και στα δεκαπέντε χρόνια θα είχε τελειώσει και η σύμβαση. Με τις μεθόδους που είχατε επιλέξει, ακόμη τα νοσοκομεία δεν είναι έτοιμα. 
    Στη δευτερολογία μου θα μιλήσω για τα υπόλοιπα τα οποία αναφέρετε στην ερώτησή σας.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
    Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, πέντε μαθητές και μαθήτριες και δυο συνοδοί δάσκαλοι από το 4ο Δημοτικό Σχολείο Καματερού.
    Η Βουλή τους καλωσορίζει.
    (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
    Το λόγο έχει ο κ. Σκουλάκης.
    ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
    Κύριε Υφυπουργέ, αντελήφθην το φανατισμό σας και στο χώρο της υγείας για τις Σ.Δ.Ι.Τ.. Δεν ξέρω αν είναι ιδεολογικές εμμονές αυτές ή αν είναι προσπάθεια απόκρυψης των ελλειμμάτων και θέλετε να κατασκευάσετε σώνει και καλά κάποια νοσοκομεία τα οποία θα τα κατασκευάσουν οι ιδιώτες και το Ε.Σ.Υ. από ένοικος θα γίνει ενοικιαστής. 
    Και μιας που επικαλεστήκατε τη διεθνή εμπειρία, θα καταθέσω τρία άρθρα έγκριτων Βρετανών ειδικών για να δείτε τι λένε σήμερα μετά από τόσα χρόνια εφαρμογής των Σ.Δ.Ι.Τ.. Ειδικά θα σας διαβάσω πώς καταλήγει ο Μάρτιν ΜακΚί, ο οποίος είναι ένας πολύ γνωστός καθηγητής της δημόσιας υγείας, για τα Σ.Δ.Ι.Τ.. Λέει: «Ακόμα και αν τα προγράμματα Σ.Δ.Ι.Τ. πεθάνουν στη Βρετανία, φαίνεται ότι θα εξακολουθήσουν να ζουν πέρα από τις ακτές της. Η Βρετανία για άλλη μια φορά θα αποδειχθεί επιτυχημένη στην εξαγωγή των αποτυχιών της». Αυτά λένε οι ειδικοί της Βρετανίας και αυτή είναι η απάντηση όσον αφορά την επιτυχία των Σ.Δ.Ι.Τ. σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
    Και έρχομαι τώρα στα τέσσερα νοσοκομεία. Επικαλούμαι στην ερώτησή μου το Παιδιατρικό. Τετρακόσια κρεβάτια, σαράντα επτά χιλιάδες τετραγωνικά. Θα στοιχίσει στο δημόσιο 465.000.000 ευρώ. Τα νούμερα, κύριε Υπουργέ, είναι αστρονομικά. Δεν θα χρεώσουμε τα παιδιά μας. Θα χρεώσουμε τα εγγόνια μας. 
    Το ίδιο συμβαίνει και με την Πρέβεζα. Εκεί μάλιστα με έναν τρόπο αυταρχικό η ΔΕ.ΠΑ.ΝΟΜ. εκβιάζει το δήμο. Και λέει ο δήμος: «Να κουβεντιάσουμε τους όρους». Δεν κάνει ραντεβού με το δήμο καθόλου, παρά του στέλνει τελεσίγραφο «Ή δέχεσαι τους όρους της Δ.Ε.Π.Α.Ν.Ο.Μ. ή πάμε σε άλλο οικόπεδο». Είναι φοβερά πράγματα αυτά.
    Ακούστε να δείτε. Τούτη η ώρα δεν είναι κατάλληλη για τέτοιες ενέργειες. Την ώρα της κρίσης του νεοφιλελευθερισμού παγκοσμίως δεν νομίζω ότι ενδείκνυνται τέτοιες ενέργειες. 
    Με πήρε ο Δήμαρχος της Πρέβεζας με αγωνία τώρα το πρωί. Νομαρχιακό Συμβούλιο επιμένει στην πόλη. Δημαρχιακό Συμβούλιο ομόφωνα στην πόλη. Εκατόν εξήντα τέσσερις κλίνες, 48.000.000 ευρώ. Θα πληρώσει το δημόσιο 350.000.000 ευρώ. Και με τελεσίγραφο η Δ.Ε.Π.Α.Ν.Ο.Μ. λέει «Δεν συζητώ. Δεν δέχεστε τους όρους. Πάω σε άλλο χώρο».
      Κύριε Υφυπουργέ, θα καταθέσω τα έγγραφα αυτά, τα οποία έχω αυτήν τη στιγμή πάρει από την περιοχή, αλλά θα σας πω κάτι. Έχετε αγωνία να βρείτε λεφτά, μια που έχετε χρεώσει τα νοσοκομεία. Σε 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ ανέρχεται το χρέος των νοσοκομείων. Τα νοσοκομεία έχουν γονατίσει. Οι εργαζόμενοι είναι σε απόγνωση. Τι κάνετε; Απαντάτε στη Βουλή. Έχετε το θάρρος να απαντήσετε στη Βουλή ότι για εξεύρεση πόρων για τη συνέχιση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης -και αυτό απαντάτε για τα Χανιά, αλλά ισχύει όπως λέτε για όλη την Ελλάδα- θα αναπτύξουμε –και τελειώνω, κυρία Πρόεδρε- υπηρεσίες τουρισμού υγείας σε ένα γενικότερο συνδυασμό του Υπουργείου για την αξιοποίηση των χώρων των ψυχιατρείων, που έχουν κλείσει ή πρόκειται να κλείσουν, μέσω Σ.Δ.Ι.Τ., έτσι ώστε να στηριχθεί οικονομικά η ψυχιατρική μεταρρύθμιση. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου): Τελεία και παύλα, κύριε συνάδελφε.
      ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Ξεπουλάτε δημόσια γη, κύριε Υφυπουργέ, για να βρείτε χρήματα για να συνεχίσετε την ψυχιατρική μεταρρύθμιση μέσω Σ.Δ.Ι.Τ.…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου): Κύριε Σκουλάκη, σας παρακαλώ.
      ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Και από την άλλη μεριά χρεώνετε τα εγγόνια μας για να κατασκευάσετε νοσοκομεία μέσω ιδιωτών, οι οποίοι επιβάλλουν τους δικούς τους όρους. Δεν υπάρχουν όροι τους οποίους να γνωρίζουμε, δεν υπάρχει διαφάνεια. 
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Εμμανουήλ Σκουλάκης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου): Κύριε Σκουλάκη, πέντε λεπτά! Έλεος! 
      ΕΜΜΑΝΟΥΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Με αποζημιώσατε, γιατί με αφήσατε τελευταίο! Ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου): Αυτός είναι τόπος που υπερβαίνει κάθε έννοια Σ.Δ.Ι.Τ.!
      Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Αγαπητέ μου κύριε Σκουλάκη, καταλαβαίνω την αγωνία σου. Μια που μίλησες και για ιδεολογικές εμμονές, καταλαβαίνω την αγωνία σου να αναζητήσεις και να αναζητάς πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης από την Αριστερά σε αυτήν την αγωνιώδη προσπάθεια που γίνεται τελευταία. Και θα το κάνετε συνέχεια αυτό –βλέπω- όσο ο Συνασπισμός δεν θα σας τείνει το χέρι, θα θυμάστε και σοσιαλισμούς, θα θυμάστε και αντινεοφιλελεύθερες κορώνες, θα τα θυμάστε έστω και όψιμα τις τελευταίες ημέρες, όσο οι δημοσκοπήσεις και όσο το πολιτικό κλίμα δεν θα σας  βγαίνει. 
      Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με τίποτα, κύριε Σκουλάκη, και δεν απαντήσατε τίποτα για την ταμπακιέρα που σας είπα ότι με τις δικές σας μεθόδους δύο νοσοκομεία τα έχετε εγκλωβίσει εδώ και δεκαπέντε χρόνια που τα έχετε θεμελιώσει, επειδή κρίνατε έτσι ότι έπρεπε να γίνονται οι διαγωνισμοί, όπως τους κάνατε τότε. Και σας λέμε ότι με τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα οι εργολήπτριες εταιρείες είναι υποχρεωμένες να τα δώσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα.
      ΕΜΜΑΝΟΥΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Τα δεκαέξι δεν τα λογαριάζετε που λειτουργούν; Τα Χανιά που είχαν δυόμισι δισεκατομμύρια κάτω από τον προϋπολογισμό;
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ξέρετε πολύ καλά ότι όπου εφαρμόστηκαν οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και αυτό είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα …
      ΕΜΜΑΝΟΥΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Όχι στην υγεία! Σε όλα τα άλλα, ναι.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Έχετε μία μανία να διακόπτετε και να φωνασκείτε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου): Παρακαλώ να μη γράφεται κανένας ηρωισμός στα Πρακτικά!
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Με αυτό το είδος πολιτικού διαλόγου δεν παίρνετε το δίκιο σας. Όσο δίκιο και αν έχετε, το χάνετε. 
      Σας επαναλαμβάνω, λοιπόν, ότι οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα έγιναν για να ελαχιστοποιήσουν τις υπερβάσεις κόστους και τα χρονοδιαγράμματα κατά τη φάση κατασκευής. Μπορείτε να κατηγορήσετε για τα πάντα τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, όχι όμως για υπέρβαση κόστους και χρονοδιαγράμματος.
      Και επίσης, σε αυτό πρέπει να είμαι σαφής, γι’ αυτό το οποίο αναφέρετε, μια άποψη ενός Βρετανού συγγραφέα. Δεν αναφέρεται στο χρονοδιάγραμμα κόστους και κατασκευής, αναφέρεται σε άλλα, στη λειτουργία μετά, γιατί επελέγη άλλο είδος λειτουργίας στις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Δεν είναι όλες οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ίδιες. Εδώ διασφαλίσαμε το δημόσιο χαρακτήρα αυτών των νοσοκομείων. Διασφαλίσαμε ότι θα είναι στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, διασφαλίσαμε ότι η διοίκηση του νοσοκομείου αλλά και το νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό θα είναι ενταγμένο στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Το μόνο το οποίο επίσης διασφαλίσαμε και για το οποίο είμαστε υπερήφανοι, θέλω να ξέρετε ότι οι εργολήπτριες εταιρείες θα είναι υπεύθυνες ακόμα και για το τελευταίο πόμολο το οποίο θα αντικαταστήσουν, για την αντικατάσταση του ιατρικού-τεχνολογικού εξοπλισμού, για την αντικατάσταση πάσης φύσεως τεχνικών τα οποία υπάρχουν και χωρίς να πληρώνουμε τα μαλλιοκέφαλά μας για τεχνικές υπηρεσίες, για όλες αυτές τις απίθανες υπηρεσίες οι οποίες υπάρχουν στα νοσοκομεία σήμερα και απομυζούν τα νοσοκομεία του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου): Κύριε Υπουργέ, παρακαλώ.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Όλα αυτά είστε υποχρεωμένος να τα γνωρίζετε, είστε υποχρεωμένος να τα μελετήσετε και είστε υποχρεωμένος να κάνετε και συγκριτικές μελέτες μεταξύ του παλαιού τύπου κατασκευής και λειτουργίας και του νέου συστήματος Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτέλους ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου):  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην ημερήσια διάταξη της 
      ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
      Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού: «’Ιδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ».
      Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε επί της αρχής στη χθεσινή συνεδρίαση.
      Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθούν τα άρθρα και οι τροπολογίες ως μια ενότητα. Η διαδικασία έχει ως εξής: Θα μιλήσουν οι εισηγητές και οι ειδικοί αγορητές επί των άρθρων. Θα ακολουθήσουν οι εναπομείναντες ομιλητές επί της αρχής από τη χθεσινή λίστα και επί των άρθρων. Τέλος, θα μιλήσουν όσοι τυχόν Βουλευτές εγγραφούν. Εσείς, κύριε Υπουργέ, συνήθως παίρνετε το λόγο μετά τον έκτο αγορητή, αλλά μπορείτε να πάρετε το λόγο και όποτε θέλετε. 
      Ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Σαλμάς έχει το λόγο.
      ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε στη δεύτερη ημέρα συζήτησης του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου για την ίδρυση του Μουσείου της Ακρόπολης. ‘Εχω να κάνω μερικές παρατηρήσεις που έχουν σχέση με τις εισηγήσεις της πρώτης επί της αρχής χθεσινής συνεδρίασης.
      Πρώτα απ’ όλα γεννάται το εξής ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν σε ένα τόσο σημαντικό σχέδιο νόμου, μέσα σε τόσο δεδομένες διεθνείς και εθνικές συγκυρίες σε εποχές που οι κοινωνίες αλλάζουν, να σας βρίσκουν αντίθετους στα πάντα; Πώς είναι δυνατόν να μην συμφωνείτε στις περισσότερες διατάξεις οι οποίες σε τελική ανάλυση βλέπουν μπροστά και όχι πίσω; Πώς είναι δυνατόν από τη μία να υπερασπίζεστε το όραμα της Μελίνας Μερκούρη και από την άλλη να σας ενοχλεί που θα διαφημίσουμε αυτό το μουσείο; Πώς είναι δυνατόν από τη μία να θεωρείτε αυτό το μουσείο κορυφαίο δημιούργημα της χώρας  μας και μέσον προβολής του πολιτισμού μας και από την άλλη να σας ενοχλεί το ότι θα πληρώσουμε 6.000.000 ευρώ για την παγκόσμια διαφήμιση -και όχι βέβαια για τα εγκαίνια- και προβολή του μουσείου και μέσω αυτού για την προβολή της διεκδίκησης της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα;
      Πώς είναι δυνατόν από τη μια μεριά να συμβιβάζεται η αγωνία σας για την επιστροφή των μαρμάρων και από την άλλη να σας ενοχλεί το να δαπανούμε έξι εκατομμύρια ευρώ τη στιγμή που χρωστάμε εκατομμύρια ευρώ, ακόμη και σήμερα, για τη διαφήμιση πολλών πολιτιστικών εκδηλώσεων επί των ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ; Κύριε Αλευρά, αυτά είναι σοβαρά θέματα και δεν θέλω να γελάτε. Να σας θυμίσω τη Θεσσαλονίκη ως πολιτιστική πρωτεύουσα. Ακόμη το Υπουργείο χρωστάει εκατομμύρια ευρώ για τη διαφήμισή της. ‘Αρα, χρειάζεται μεγαλύτερη υπευθυνότητα και σοβαρότητα, όταν θέλουμε να έχουμε την εκτίμηση των πολιτών.
      ‘Ερχομαι στη συζήτηση επί των άρθρων. Το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου είναι ένα άριστο νομοτεχνικό κείμενο. Επ’ αυτού, δεν διατυπώθηκε καμμία ένσταση. Οφείλουμε να το ομολογήσουμε. Οι παρατηρήσεις της αντιπολίτευσης πάντοτε ήταν ότι ένα κείμενο πλατειάζει. Αυτό το σχέδιο νόμου είναι στοχευμένο, συγκεκριμένο, δεν φέρει άσχετες τροπολογίες. Ως εκ τούτου τεκμηριώνεται η άποψή μου για την αρτιότητά του. 
      Να έρθω στα κυριότερα άρθρα. Στο άρθρο 1 περιγράφεται η νομική μορφή που θα έχει αυτό το μουσείο. Θα λειτουργεί ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου.
      Στο άρθρο 2 προσδιορίζεται ο πυρήνας του σκοπού του μουσείου, δηλαδή η προστασία, η μελέτη, η ανάδειξη, η προβολή των μνημείων της Ακρόπολης σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Αναφέρονται οι βασικές αρχές λειτουργίας του και δίνονται οι κατευθύνσεις αυτής της λειτουργίας. Παράλληλα, διατυπώνονται και περιγράφονται οι τρόποι εκπλήρωσης της αποστολής του καθώς απαριθμούνται ενδεικτικά τομείς δράσεων και ενεργειών που θα αναλάβει για την εκτέλεση του ανατιθέμενου σε αυτό ρόλου.
      Με το άρθρο 3 προσδιορίζεται η παραχώρηση κατά χρήση και χωρίς αντάλλαγμα των ακινήτων τα οποία θα χρησιμοποιεί το μουσείο για τη στέγαση των λειτουργιών του, καθώς και των κινητών μνημείων τα οποία παραχωρούνται προς εκπλήρωση του σκοπού αυτού. Κατά τρόπο ρητό προβλέπεται η εξαίρεση των μεταβιβάσεων και παραχωρήσεων χρήσης προς το μουσείο, ακινήτων και κινητών, από κάθε φόρο, τέλος ή δικαίωμα τρίτου.
      Στο άρθρο 4 αναφέρονται οι πηγές των εσόδων του μουσείου. Επίσης επισημαίνεται ότι το νομικό πρόσωπο του μουσείου έχει όλα τα προνόμια που προβλέπονται από το δημόσιο έναντι κάθε τρίτου και με την τελευταία παράγραφο δίδεται η εξουσιοδότηση στους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Πολιτισμού να ορίσουν με αποφάσεις τους το ποσοστό από τα έσοδα του μουσείου το οποίο θα παρακρατείται υπέρ του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων. 
      Με το άρθρο 5 ορίζεται ότι τα όργανα διοίκησης του μουσείου είναι το Διοικητικό Συμβούλιο και ο Προϊστάμενος της Γενικής Διεύθυνσης. Να θυμίσω δε το γεγονός ότι ο κ. Παντερμαλής, ένας έγκριτος αρχαιολόγος που επί οκτώ χρόνια ήταν Πρόεδρος του Οργανισμού για την κατασκευή του Μουσείου της Ακρόπολης, στην επιτροπή, κατά την ακρόαση των φορέων, υπεραμύνθηκε του πλουραλισμού και της σύνθεσης των απόψεων που θα εκφράζει ένα εννεαμελές –όπως το διαμόρφωσε στην επιτροπή ο Υπουργός- διοικητικό συμβούλιο σε αντίθεση με την ενός ανδρός ευθύνη που ήταν ως τώρα για τα υπόλοιπα μουσεία και ήταν ο έφορος αρχαιοτήτων.
      Στο άρθρο 6 ρυθμίζονται ζητήματα που αφορούν το διοικητικό συμβούλιο του μουσείου, δηλαδή ο αριθμός των μελών του, ο τρόπος επιλογής και η θητεία τους, θέματα εκπροσώπησης του μουσείου και αναπλήρωσης του προέδρου, σύγκλυση του διοικητικού συμβουλίου, κωλύματα διορισμού και λόγοι έκπτωσης για τα μέλη και ο τρόπος ορισμού της αποζημίωσης των μελών. 
      Διατυπώθηκαν ενστάσεις για το κατά πόσο πρέπει να εμπιστευόμαστε τον εκάστοτε Υπουργό Πολιτισμού να διορίζει αυτό το συμβούλιο. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ο πολιτικός προϊστάμενος, είναι η επίσημη κυβέρνηση και βεβαίως πρέπει να εμπιστευόμαστε την κρίση του, διότι ο εκάστοτε Υπουργός Πολιτισμού έχει και την ευθύνη για τη λειτουργία, την καλή ή την κακή, του μουσείου. 
      Στο άρθρο 7 ρυθμίζονται θέματα λειτουργίας του διοικητικού συμβουλίου του μουσείου. Η παράγραφος 1 ορίζει ότι το Διοικητικό Συμβούλιο βρίσκεται σε απαρτία και συνεδριάζει νόμιμα όταν παρίστανται τα τέσσερα μέλη και ότι η απαρτία πρέπει να υπάρχει σ’ όλη τη διάρκεια της συνεδρίασης. 
      Στο ίδιο άρθρο ορίζονται και οι λεπτομέρειες για το πώς ο πρόεδρος μπορεί να αναθέσει σε μέλος του διοικητικού συμβουλίου την ειδικότερη μελέτη και εισήγηση συγκεκριμένου προς συζήτηση θέματος, αλλά και άλλες λεπτομέρειες λειτουργίας του διοικητικού συμβουλίου, που δεν νομίζω ότι χρειάζεται να τις αναπτύξουμε.
      Στο άρθρο 8 προσδιορίζονται οι αρμοδιότητες του διοικητικού συμβουλίου. Ειδικότερα ορίζεται ότι το διοικητικό συμβούλιο ανήκει –ιδίως η αρμοδιότητα για την υλοποίηση της πολιτικής του μουσείου- στα πλαίσια της κείμενης νομοθεσίας του Οργανισμού και της πολιτικής του Υπουργείου Πολιτισμού.
      Εξειδικεύονται οι αρμοδιότητες του διοικητικού συμβουλίου, ενώ στο άρθρο 9 αναφέρεται ότι συνίσταται θέση προϊσταμένου της γενικής διεύθυνσης του μουσείου με τριετή θητεία και δυνατότητα ανανέωσης για ίσο χρόνο κάθε φορά. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Κυρία Πρόεδρε, να έχω την ανοχή σας για ένα λεπτό; Σας ευχαριστώ.
      Ορίζεται ιεραρχική θέση προϊστάμενου όλων των υπηρεσιών του μουσείου, γεγονός που σημαίνει τίποτα περισσότερο από αυτό που αυτονόητα υποστήριξα και στην επί της αρχής συζήτησης, ότι αυτό το σύγχρονο μουσείο, επειδή χρειαζόμαστε να έχει εξωστρέφεια προς την κοινωνία και επειδή πλέον είναι ένας χώρος όπου θα συντηρούνται τα μνημεία, όπου θα επιφυλάσσεται για τον υπεύθυνο η τοποθέτηση και η αισθητική τους, η φύλαξη, ο τρόπος με τον οποίο θα ξεναγούνται οι επισκέπτες, τα ωράρια λειτουργίας, η καθαριότητα και μια σειρά πάρα πολλών θεμάτων που είναι σε εκκρεμότητα, αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι δεν μπορεί ένας έφορος αρχαιοτήτων με την παραδοσιακή του μορφή να είναι υπεύθυνος για όλα αυτά.
      Επομένως, θα ήθελα να καταλήξω ότι αυτό το σχέδιο νόμου έχει λάβει υπ’ όψιν όλες τις παραμέτρους που χρειάζεται για να φθάσει αυτό το μουσείο στα κορυφαία πολιτιστικά ιδρύματα του κόσμου.
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Σας ευχαριστώ.
      Κύριοι συνάδελφοι, καλώ στο Βήμα τον κ. Αλευρά και παραδίδω το Προεδρείο, με τις θερμότερες ευχές μου και πολλή αγάπη, στον εκλεκτό Έκτο Αντιπρόεδρο κ. Δραγασάκη.
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ.  ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ)
      (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ: Καλορίζικος!
      ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Καλορίζικος!
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Σιδεροκέφαλος, κύριε Δραγασάκη!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κύριοι συνάδελφοι, ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνατε να με εκλέξετε έκτο Αντιπρόεδρο της Βουλής και είμαι σίγουρος ότι με τη βοήθειά σας θα έχουμε μια καλή συνεργασία με βάση τον Κανονισμό της Βουλής.
      Ορίστε, κύριε Αλευρά, έχετε το λόγο. 
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Να προσθέσω κι εγώ τις ευχές μου, κύριε Πρόεδρε, κι είμαι βέβαιος ότι η εμπειρία και οι ικανότητες είναι ασφαλής οδηγός για την επιτυχία στα καθήκοντά σας. 
      Είχαμε την ευκαιρία χθες, κύριοι συνάδελφοι, να ακούσουμε για μια ακόμη φορά την επιχειρηματολογία του κυρίου Υπουργού στο συζητούμενο σχέδιο νόμου υπέρ της αυτοτέλειας και ευελιξίας του νομικού προσώπου παράλληλα με μια σειρά από φραστικές εγγυήσεις, οι οποίες υποτίθεται ότι διασφαλίζουν τη συνεργασία ανάμεσα στο νομικό πρόσωπο που δημιουργείται για το Μουσείο της Ακρόπολης και στην Α΄ Εφορεία, η οποία έχει την ευθύνη για όλο τον αρχαιολογικό χώρο. 
      Είναι κατανοητό, παρήγορο το ότι ο κύριος Υπουργός αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει πρόβλημα. Δεν είναι παρήγορο το γεγονός ότι δεν αντιλαμβάνεται πως το πρόβλημα της συνεργασίας, όπως έχει αποδείξει η εμπειρία στη Δημόσια Διοίκηση, δεν μπορεί να λυθεί με φραστικές εγγυήσεις, με λεκτικά σχήματα από το Βήμα της Βουλής. Απαιτείται αυτές οι συνεργασίες και οι συνέργειες να αποτυπώνονται με σαφήνεια γιατί αν, ο μη γένοιτο, προκύψουν ζητήματα που αφορούν ευθύνες τίποτε δεν είναι σαφώς προσδιορισμένο για να μπορεί και η Βουλή και ο ίδιος ως πολιτικός προϊστάμενος να κατανείμει ευθύνες ή να λάβει τις δέουσες αποφάσεις.
      Αυτό το επιχείρημα λοιπόν, το οποίο είχαμε την ευκαιρία να αναπτύξουμε στη διάρκεια και της εισήγησής μου αλλά κι όλων των αγορεύσεων των συναδέλφων και από το κόμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αλλά και από τα υπόλοιπα κόμματα της Αντιπολίτευσης, δυστυχώς δεν έχει απαντηθεί. Και άκουσα με κατάπληξη πριν από λίγο τον εισηγητή της Πλειοψηφίας να μέμφεται το ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί δεν συναινεί στο κόστος προβολής και εγκαινίων του νέου μουσείου με το εξωφρενικό επιχείρημα, που δυστυχώς το ακούω συχνά από στελέχη της Πλειοψηφίας, περί ατασθαλιών στην υπόθεση της Θεσσαλονίκης. 
      ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Δεν μίλησα για ατασθαλίες. 
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Δεν καταλαβαίνω, κύριε συνάδελφε, τι είδους επιχείρημα είναι το ότι επειδή κάπου κάποτε μπορεί να έγιναν κάποιες ατασθαλίες θα πρέπει να έχετε την εν λευκώ διαχείριση των οικονομικών.
      ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Μα, δεν μίλησα για ατασθαλίες. 
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Σημειώνω τη δήλωσή σας ότι δεν μιλήσατε για ατασθαλίες. Ακόμη χειρότερα, πρέπει να πω. Ακόμη χειρότερα!
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Αν αναγνωρίζετε την αναγκαιότητα προβολής, είπε. 
      ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Για το ποσό της διαφήμισης είπα. Απαντήστε επί της ουσίας!
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το επιχείρημα. Εμείς αναφέραμε ορισμένα πράγματα και είπε κι ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος επίσης ορισμένα πράγματα. Είπε ότι χρειάζεται μια διεθνής προβολή, έντονη, εντατική και συστηματική και κανείς δεν θα διαφωνήσει σ’ αυτό. 
      Από την άλλη μεριά όμως οφείλω να σας πω και να σας ρωτήσω αν γνωρίζετε τον τρόπο με τον οποίο επιχειρείται να γίνει αυτό. Διότι εγώ βλέπω ότι υπάρχει μια προκήρυξη του ΟΠΕΠ για την προβολή και για τα εγκαίνια, η οποία συμπλέκει δύο διαφορετικά και ανόμοια πράγματα: από τη μια μεριά την τελετή των εγκαινίων και από την άλλη μεριά το επικοινωνιακό έργο και την επικοινωνιακή προβολή. Και αναρωτιέμαι: Γιατί ένας διαγωνισμός για δυο διαφορετικά πράγματα; Και νομίζω ότι καλό είναι να δίνονται απαντήσεις. 
      Δεν θα μεμφθώ την ανάγκη ή τη σκοπιμότητα της διεθνούς προβολής, για όνομα του Θεού! Όμως έχω υποχρέωση να ζητήσω τις εγγυήσεις διαφάνειας και τις εγγυήσεις νομιμότητας έτσι ώστε να είμαστε βέβαιοι ότι κάθε ευρώ αυτής της ιστορίας θα πιάσει τόπο. Και νομίζω ότι αυτός είναι ο καλύτερος κανόνας για τη χρηστή διοίκηση.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα ήθελα να σας κουράσω με πολλά λόγια για τις επιμέρους διατάξεις και τα επιμέρους άρθρα, στα οποία έχουμε εκφράσει και στην επιτροπή τις αντιρρήσεις μας σε επιμέρους ζητήματα και αυτό γιατί πιστεύω ότι μπορεί κανένας να αναζητήσει ευστοχότερες παρεμβάσεις για ορισμένα ζητήματα, τα οποία αφορούν θέματα διοικητικής φύσεως στη λειτουργία του νομικού προσώπου.
      Εκείνα στα οποία κατ’ εξοχήν θα ήθελα να επιμείνω είναι: 
      Πρώτον, το ζήτημα του διορισμού του προσωπικού. Δεν υπάρχει καμμία εγγύηση διαφάνειας, καμμία εγγύηση αντικειμενική για την πρόσληψη του προσωπικού. 
      Δεύτερον, παρ’ ότι το ζητήσαμε και στην επιτροπή, δεν έχει παρουσιαστεί κανένα επιχειρησιακό σχέδιο για την έναρξη λειτουργίας του νέου μουσείου. Εγώ δεν αντιλαμβάνομαι πώς πρόκειται να ξεκινήσει σε λίγους μήνες ένα τόσο σημαντικό μουσείο για τη χώρα με ευρύτερη διεθνή προβολή και δεν έχει παρουσιαστεί ένα επιχειρησιακό σχέδιο. 
      Ποιο είναι το πλάνο, με βάση το οποίο θα δουλέψει τους πρώτους μήνες αυτό το μουσείο; Δεν έχει παρουσιαστεί κανένα σχέδιο –και δεν προβλέπεται στις διατάξεις του νομοσχεδίου- για το πώς θα στελεχωθεί το μουσείο σ’ αυτούς τους κρίσιμους μήνες μέχρι την έναρξη της λειτουργίας του. Ποια προγράμματα και ποιες δράσεις αναλαμβάνονται, προκειμένου να εξοικειωθεί προσωπικό –και ποιο προσωπικό- για τη λειτουργία του μουσείου; 
      Αναρωτιέμαι. Πρέπει να είμαστε επιμηθείς διαρκώς; Δεν μπορούμε σήμερα να μάθουμε τι πρόκειται να γίνει; Δεν θα μπορούσε το νομοσχέδιο αυτό να δίνει σαφείς εγγυήσεις για την πρόσληψη του προσωπικού σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2190 ως σήμερα ισχύει με όλες τις εγγυήσεις αξιοκρατίας που πρέπει να υπάρχουν; 
      Και δυστυχώς όταν επισημαίνουμε ότι ένα κεντρικό όργανο στη λειτουργία του νέου μουσείου, όπως είναι ο γενικός διευθυντής, επιλέγεται όχι από το διοικητικό συμβούλιο του μουσείου αλλά από τον ίδιο τον Υπουργό, αυτό είναι μια βαρεία παράβαση της αυτονομίας που πρέπει να έχει το νομικό πρόσωπο και μία βαρεία προσβολή της ανεξαρτησίας και της δυνατότητάς του να χαράξει την πολιτική του. 
      Μα, αν το διοικητικό συμβούλιο του οργανισμού δεν μπορεί να επιλέξει το γενικό διευθυντή, τον άνθρωπο με τον οποίο θα συνεργάζεται σε καθημερινή βάση κατά τη διάρκεια λειτουργίας του μουσείου, ποιος μπορεί να το κάνει; Και γιατί μπορεί να το κάνει; Γιατί μπορεί ο Υπουργός να το κάνει αυτό; Γιατί θα πρέπει η επιλογή του γενικού διευθυντή, χωρίς καμμία εγγύηση ανεξαρτησίας της διαφάνειας και αντικειμενικών προσόντων, να αφεθεί σε μια προκήρυξη και σε μια απόφαση του Υπουργού; 
      Ακόμα, στο χώρο της Δημόσιας Διοίκησης γνωρίζετε πολύ καλά ότι για τους γενικούς διευθυντές υπάρχει μια διαδικασία επιλογής τους που πρέπει να υπηρετεί κάποια εχέγγυα, άσχετα αν η Κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια την έχει βαρύτατα προσβάλει κι αυτή. Όμως, εδώ έχουμε έναν γενικό διευθυντή, ο οποίος επιλέγεται από τον Υπουργό, κατά τρόπο τελείως αδιαφανή.
      Αυτά είναι νομίζω πολύ σημαντικά ζητήματα για να τα προσπερνάμε εν σιωπή, όπως προσπεράστηκαν εν σιωπή και στη διάρκεια της συζήτησης στην επιτροπή. 
      Θα ήθελα όμως ιδιαίτερα να επιστήσω την προσοχή σας στο τελευταίο άρθρο, το άρθρο 12, το οποίο εισήλθε με υπουργική τροπολογία και για το οποίο έχω την υποχρέωση να επισημάνω προς το Σώμα για μια ακόμα φορά –το έκανα και χθες, θα το κάνω και σήμερα- ότι με το συγκεκριμένο άρθρο, το Υπουργείο στην ουσία δημιουργεί ένα νέο ειδικό λογαριασμό. 
      (Στο σημείο αυτό χτυπά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Επιτρέψτε μου, κύριε Πρόεδρε, ένα-δυο λεπτά ακόμα.
      Ενώ θα περίμενε κανείς ότι η εμπειρία που οδήγησε στην κατάργηση του ειδικού λογαριασμού στο Υπουργείο Πολιτισμού έχει κάνει όλους σοφότερους, δυστυχώς, από την πίσω πόρτα, δημιουργείται ένας νέος ειδικός λογαριασμός. Αυτό καθεαυτό είναι απαράδεκτο. Και δημιουργεί τον ειδικό λογαριασμό με  πονηρό τρόπο, μεταφέροντας δηλαδή διατάξεις από το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων σε άλλα νομικά πρόσωπα, όπου δεν υπάρχει το πρόβλημα του δημοσίου λογιστικού και μέσω των πόρων, οι οποίοι μεταφέρονται, δίνεται η ευχέρεια στον Υπουργό να συνεχίσει μια τακτική επιχορηγήσεων και λοιπών επιλογών. 
      Αυτό καθαυτό είναι απαράδεκτο και πιστεύω ότι ο κ. Υπουργός οφείλει να δώσει σαφείς και συγκεκριμένες εγγυήσεις, αν όχι δεσμεύσεις.
      Επίσης, απαράδεκτο είναι -και το γνωρίζουν ιδιαίτερα οι συνάδελφοι από όλες τις περιοχές της χώρας- ότι το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων έχει ένα πολύ σημαντικό έργο το οποίο επιτελεί.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
      Ποιο είναι αυτό το έργο; Είναι οι αρχαιολογικές απαλλοτριώσεις, είναι τα αρχαιολογικά έργα, οι ανασκαφές. Όλα αυτά βαπτίζονται σήμερα ως περίσσευμα του ταμείου, μπορεί να σταματήσει η χρηματοδότησή τους και αυτό θα αποβεί σε βάρος των πολιτών που περιμένουν αποζημιώσεις για περιοχές οι οποίες έχουν δεσμευθεί για αρχαιολογικούς χώρους, θα αποβεί σε βάρος του ίδιου του αρχαιολογικού και επιστημονικού έργου το οποίο πρέπει να επιτελεί το Υπουργείο, αποβαίνει σε βάρος του ίδιου του πολιτισμού.
      Ακούσαμε το επιχείρημα από τον πρόεδρο του ταμείου ότι το ταμείο έχει περίσσευμα. Και αναρωτιέται κανένας εάν μιλάμε για κάποια ανώνυμη εταιρεία η οποία είναι υπερήφανη ότι έχει περίσσευμα στα ταμεία της. Με την Ελλάδα σήμερα σε όλα τα μήκη και όλα τα πλάτη της να έχει τεράστια ανάγκη από αρχαιολογικά και πολιτιστικά έργα, το γεγονός ότι έρχεται το Υπουργείο Πολιτισμού και αφαιρεί πόρους από αυτά τα έργα, είναι απαράδεκτο.
      Ας αναφέρω, λοιπόν, ένα έργο που ο κύριος Υπουργός θα μπορούσε να είχε χρηματοδοτήσει από αυτό το περίσσευμα: Ο «ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ ΤΩΝ ΚΑΣΤΡΩΝ» είναι ένα πρόγραμμα το οποίο δε γίνεται αυτήν την εποχή. Σταμάτησε λόγω έλλειψης χρηματοδότησης. Και από την άλλη μεριά, μας εμφανίζετε ότι υπάρχει περίσσευμα. Και όχι μόνο υπάρχει περίσσευμα, αλλά και μεταφέρονται πόροι από το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων, δυστυχώς, σε αδιαφανείς δραστηριότητες και δράσεις.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κύριε Συνάδελφε, πρέπει να ολοκληρώνετε.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Ολοκληρώνω, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε.
      Πιστεύω ότι το νομοσχέδιο για αυτούς τους λόγους δεν μπορεί να έχει την έγκρισή μας και πιστεύω ότι θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο και φρόνιμο, σε συνεργασία με την επιστημονική κοινότητα, να επιμείνει η Κυβέρνηση στο διάλογο και να προχωρήσει σε όλες τις αναγκαίες διορθώσεις, προκειμένου να έχει μία ευρύτερη ομοφωνία ή μία ευρύτερη αποδοχή το σχέδιο αυτό.
      Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε τον κ. Αλευρά.
      Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Καζάκος για οκτώ λεπτά.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε και καλορίζικος.
      Έχει σχεδόν εξαντληθεί το θέμα. Σήμερα, δεύτερη μέρα, απομένει να πούμε ορισμένα ζητήματα ακόμα επί της αρχής του νομοσχεδίου, παρ’ ότι ψηφίστηκε χθες κατά πλειοψηφία.
      Θέλω να επισημάνω μερικά σημεία για να μην σας κουράσω. Πρώτα απ’ όλα, το κτήριο έγινε. Δε μπορεί να γκρεμιστεί. Θα μας άρεσε να θύμιζε τη Βιβλιοθήκη, την Ακαδημία ή το Πανεπιστήμιο, αλλά δε γίνεται πια αυτό. Και θα είμαστε ικανοποιημένοι και ευτυχείς, εάν μας δώσετε την ευκαιρία στη συνέχεια της λειτουργίας του μουσείου, να το υπερασπιζόμαστε και εμείς.
      Πρώτα απ’ όλα, αυτά τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και η περίφημη ευελιξία τους έχουν όλα τις ίδιες αγκυλώσεις που έχει και το ελληνικό δημόσιο, αφού υπόκεινται στο δημόσιο λογιστικό και είναι ο πάρεδρος κέρβερος από πάνω και δεν μπορούν να αγοράσουν ούτε ένα πακέτο χαρτομάντιλα χωρίς την υπογραφή του.
      Έπειτα, δε μας αρέσουν οι εκδηλώσεις για την προσέλκυση πελατείας. Έτσι, προσελκύονται οι «τουρισταί», -θυμάστε, όπως το έλεγε ο αλήστου μνήμης Ανδρουτσόπουλος: «Οι Τουρισταί». Οι Έλληνες δεν είναι «τουρισταί» στον τόπο τους. Το Μουσείο της Ακρόπολης δεν έχει καμμία σχέση με τα μουσεία της Δύσης, του δυτικού κόσμου. Ο δυτικός κόσμος δεν έχει αρχαιολογικά μουσεία. Έχει μόνο εθνολογικά μουσεία, όπου εκτίθενται κάτι καρότσες του Μεσαίωνα με αγρότες πάνω, κάτι σκαπτικά εργαλεία και κεντήματα, χειροτεχνήματα.
      Αυτά που έχουν σχέση με τους αρχαίους πολιτισμούς είναι κλεπταποδοχικά μουσεία και οι συλλογές τους προέρχονται από τη λεηλασία των λαών της Ανατολής, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής.
      Αυτό το Μουσείο της Ακρόπολης πρέπει να είναι ένας χώρος αυτοσυγκέντρωσης, σιωπής, δέους και να παρέχει αυτογνωσία στους επισκέπτες του. Άλλωστε, όπως ξέρετε, η τέχνη δεν απευθύνεται ομαδικά. Απευθύνεται ατομικώς. Χρειάζεται προετοιμασμένες, ανοιχτές, αναπτυγμένες συνειδήσεις που να μπορούν να δεχθούν τα μηνύματά της. 
      Και η σημερινή νεολαία -επειδή αυτό το ζήτημα είναι ευθύνη της παιδείας- όταν φεύγει από το λύκειο ανελλήνιστη και ανιστόρητη, σε βαθμό κακουργήματος, προσέρχεται ομαδικά σε αυτά τα μουσεία, δίκην εκδρομής. Τα έργα του κλασικού ελληνικού πολιτισμού θα παραμένουν ενώπιων τους βουβά, άλαλα. 
      Οι μόνοι ικανοί για να τα κάνουν να μιλήσουν και να  μας κάνουν και εμάς να τα ακούσουμε μέχρι σήμερα ήταν οι αρχαιολόγοι, αυτοί που έφαγαν τη ζωή τους για να τα βρουν, να τα ανασύρουν, να τα χρονολογήσουν, να τα ταξινομήσουν και να τα ερμηνεύσουν, να μας βοηθήσουν δηλαδή να προσεγγίσουμε τις αξίες, τις ιδέες και τις αρχές, να ζωντανέψουν το παρελθόν αυτού του πολιτισμού που τα γέννησε.
      Ένα άλλο σημείο. Δεν μας αρέσει ο Φειδίας και ο Ικτίνος να αποκτήσουν ευελιξία. Είναι τα κορυφαία επιτεύγματα του παγκόσμιου πολιτισμού, είναι ογκόλιθοι που δεν χρειάζονται καμμία ευελιξία. Η ευελιξία παραπέμπει σε ευλυγισία του αυχένα και της μέσης και δεν μας αρέσει σε αυτή την περίπτωση. 
      Επίσης, δεν μας αρέσει η φιλοσοφία των μάνατζερς. Ήδη την έχει πληρώσει ο Πολύκλειτος πολύ ακριβά. Έφτιαξε στην Επίδαυρο ένα θέατρο, κόσμημα του παγκόσμιου πολιτισμού, που οι πρωτοπόροι του ελληνικού θεάτρου κατόρθωσαν με τη δουλειά τους, με το μόχθο τους, να τον καταστήσουν στη συνείδηση των Ελλήνων ως χώρο ιερό, όπου θα ακούγεται ο περίφημος Αττικός Λόγος, που είναι το άλλο μεγάλο επίτευγμα του παγκόσμιου πολιτισμού, η δραματική ποίηση και που οι μάνατζερς κατόρθωσαν να τον μετατρέψουν τα τελευταία καλοκαίρια σε χώρο ασχημοσύνης και ασέβειας. 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Μπράβο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Ο ελληνικός κλασικός πολιτισμός και για να ακριβολογούμε ο πολιτισμός της Αρχαίας Αθήνας, είναι ο μόνος πολιτισμός που γεννήθηκε κάτω από την περίφημη άμεση δημοκρατία της Πνύκας, από την Εκκλησία του Δήμου. Όλους τους άλλους πολιτισμούς των αρχαίων λαών τους έφαγε το σκοτάδι της ιστορίας γιατί γεννήθηκαν κάτω από τυραννικά καθεστώτα. Κανένας λαός στα μεταγενέστερα χρόνια μέχρι σήμερα δεν επιθυμεί να φτιάξει την κοινωνία του, την πολιτεία του στα χνάρια των Χετταίων, των Ασσυρίων, των Βαβυλωνίων, των Περσών, των Αρχαίων Αιγυπτίων. Όλοι, όμως, υπερηφανεύονται ότι στηρίζουν τις κοινωνίες τους στις αρχές και τις ιδέες του κλασικού ελληνικού πολιτισμού, με όλες τις αλλοιώσεις, τις παραχαράξεις και τα υποκατάστατα που βλέπουμε σήμερα. 
      Πρέπει να αντιληφθούμε κάποτε ότι ο Φειδίας και ο Ικτίνος δεν περιμένουν να τους αναδείξουμε εμείς. Η Ακρόπολη αναδεικνύει εμάς. Εμείς έχουμε ανάγκη την Ακρόπολη και όχι η Ακρόπολη εμάς. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Εμείς πρέπει να παιδευτούμε –και κυριολεκτικά και μεταφορικά- για να κατορθώσουμε κάποτε να γίνουμε φορείς αυτών των αξιών και των αρχών αυτού του πολιτισμού, για να μπορέσουμε να θεωρούμε τους εαυτούς μας ότι φέρουμε το βάρος αυτής της μοναδικής κληρονομιάς. Ακόμα τώρα φαίνεται ότι δεν μπορούμε να το κουβαλήσουμε επαρκώς, γιατί αυτό προϋποθέτει συνολικά άλλη κατεύθυνση για την κοινωνία μας.
      Θέλω να απαντήσω σε μερικά που ειπώθηκαν εχθές. Απαίτησε ο φίλος μου Πάνος Παναγιωτόπουλος, να αναγνωρίσουμε στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας την ευθιξία της, την ευαισθησία της για τους εργαζόμενους του τόπου μας. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Θα ήμασταν πραγματικά ευτυχείς, αν η πραγματικότητα μας το επέτρεπε. Σήμερα, όμως, η εξαθλίωση μεγάλου μέρους του πληθυσμού μας από την εποχή που μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ο.Ν.Ε., τη Νομισματική της Ένωση, με όλα αυτά που μεσολάβησαν, το ξεθεμελίωμα των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, τη φορομπηχτική πολιτική, την εγκατάλειψη της ανθρώπινης εργασίας στα χέρια της ασυδοσίας των κερδοσκοπικών επιχειρήσεων, τη μετατροπή της ανθρώπινης εργασίας σε ανθρώπινη δουλεία στην κυριολεξία, δεν μας επιτρέπουν, δυστυχώς, να ικανοποιήσουμε αυτήν την απαίτησή του.
      Και ένα άλλο σημείο που εχθές μου φάνηκε υπερβολικό και άδικο, είναι το εξής: Είπε ο κύριος Υπουργός ότι οι σύλλογοι των αρχαιολόγων είναι συντεχνιακά σωματεία και όχι σωματεία επιστημόνων.
      Νομίζω ότι αυτό είναι πολύ βαρύ για τους αρχαιολόγους. Οι αρχαιολόγοι είναι πολύ υψηλά στην εκτίμηση του ελληνικού λαού και στη συνείδησή μας. Αυτή η αντίληψη επέτρεψε εχθές να αναθέσετε στα Μ.Α.Τ. να κυνηγούν τους αρχαιολόγους στους διαδρόμους και στα γραφεία του Υπουργείου; Ήταν άσχημα τα γεγονότα τα χθεσινά.
      Και αυτό στο οποίο θέλω να καταλήξω είναι το εξής: Αντιλαμβανόμαστε ότι το πνεύμα της Ακρόπολης δεν εμπνέει τις πολιτικές μας αποφάσεις. Και γι’ αυτό είμαστε εντελώς αντίθετοι με την αρχή του νομοσχεδίου.
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε τον κ. Καζάκο και για τη συνέπεια ως προς το χρόνο.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, σαράντα τρεις μαθήτριες και μαθητές και δύο συνοδοί καθηγητές από το 16ο Γυμνάσιο Περιστερίου.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Το λόγο έχει η κα Φιλίνη, ειδική αγορήτρια του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Είστε ο πρώτος Πρόεδρος χωρίς γραβάτα, κύριε Δραγασάκη.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Είναι πολλοί οι Έλληνες χωρίς γραβάτα, οπότε δεν νοιώθω μειοψηφία.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Δεν ρίχνετε τον πήχυ, κύριε Πρόεδρε.
      ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κι από εμένα, κύριε Πρόεδρε, καλή επιτυχία! Αγαπητέ σύντροφε Γιάννη, όλα καλά και καλή δύναμη!
      Κυρίες και κύριοι, είπαμε πολλοί από εμάς –και από τους εισηγητές και από τους συναδέλφους Βουλευτές από την Αντιπολίτευση- ότι κατακρίνουμε όλες τις διατάξεις αυτού του νομοθετήματος το οποίο συζητάει αυτή τη στιγμή η Βουλή μας. Ήθελα πάντως να κάνω μία διευκρίνιση. Πιστεύω ότι σε όλες τις εποχές της ανθρώπινης δημιουργίας και της τέχνης, υπάρχουν καλά και κακά καλλιτεχνήματα. 
      Συγκεκριμένα, για το νέο μουσείο, σέβομαι απολύτως το διαγωνισμό που έγινε με συγκεκριμένα κριτήρια. Πιστεύω ότι η σύγχρονη αρχιτεκτονική, όπως και η σύγχρονη τέχνη, έχει δικαίωμα ύπαρξης στη σημερινή κοινωνία μας με τα χαρακτηριστικά της. Και λέω ξανά ότι όπως είχαμε καλή αρχιτεκτονική στην αρχαιότητα -αλλά και λιγότερο καλή- αλλά και μετά στην παραδοσιακή μας αρχιτεκτονική, τη βυζαντινή αρχιτεκτονική, έτσι και σήμερα μπορούμε να έχουμε καλύτερη και χειρότερη αρχιτεκτονική. Πάντως, και η σύγχρονη αρχιτεκτονική έχει δικαίωμα ύπαρξης και την τιμώ ιδιαιτέρως και ως αρχιτέκτονας.   
      Θα ξεκινήσω τώρα με την τροπολογία που φέρατε, κύριε Υπουργέ, σχετικά με το Τ.Α.Π.Α..
      Όσον αφορά αυτήν την τροπολογία, θα ήθελα να πω και εγώ ότι συμφωνούμε απολύτως με την εκτίμηση και τη θέση που έχει πάρει ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων. Αυτή η τροπολογία σχετικά με το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων τελικά διαλύει τις λίγες ελπίδες που έχουν μέχρι τώρα οι Έλληνες αρχαιολόγοι -και που έχουμε και εμείς, κατά συνέπεια- προκειμένου να ολοκληρωθούν απαλλοτριώσεις που εκκρεμούν εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όπως και συντήρηση μνημείων που εκκρεμεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Όπως ξέρω προσωπικά από συζητήσεις που είχα με αρχαιολόγους στα Δωδεκάνησα, εδώ στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες περιοχές της χώρας μας, υπάρχουν πάρα πολλές τέτοιες απαλλοτριώσεις και ανάγκες για συντήρηση μνημείων που δεν έχουν ολοκληρωθεί. 
      Επαναλαμβάνω ότι το Τ.Α.Π.Α. είναι η τελευταία ελπίδα και τώρα εσείς αφαιρείτε αυτή την τελευταία ελπίδα για την ολοκλήρωση αυτών των οφειλών που έχουμε προς τα μνημεία, αλλά και προς πολίτες για την ολοκλήρωση απαλλοτριώσεων που δεν έχουν γίνει. 
      Τώρα, θα μιλήσω πιο συγκεκριμένα για τα άρθρα αυτού του σχεδίου νόμου, ξεκινώντας από το άρθρο 1, λέγοντας ότι, όπως είπαμε και χθες, αυτή η απόσπαση που γίνεται του νέου μουσείου από τον Ιερό Βράχο είναι και διοικητικά και επιστημονικά εντελώς λαθεμένη.
      Είπε χθες ο κ. Υπουργός ότι τελικά τους νόμους τους εφαρμόζουν οι άνθρωποι. Αυτό από την πείρα μας, είναι κάτι το οποίο ισχύει. 
      Όμως, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να πω ότι οι θεσμοί χρειάζονται, προκειμένου αυτοί οι άνθρωποι να έχουν πλαίσιο, να έχουν όρια και κατευθύνσεις από την πολιτεία. Χωρίς αυτά, θα μπορούσε ο καθένας από εμάς να παίρνει ορισμένες θέσεις μέσα στους θεσμούς και να δρα όπως θέλει. 
      Επίσης, θέλω να θυμίσω ότι όταν θέσαμε αυτό το ερώτημα και στο σημερινό διευθυντή του Οργανισμού της Ακρόπολης κ. Παντερμαλή, κατά τη διάρκεια της συζήτησης που έγινε στην αρμόδια Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, είπε και εκείνος ότι έχουμε καλές σχέσεις με την Εφορία Ακροπόλεως και ότι δεν θέλουμε και στο μέλλον το μουσείο να έχει οξύνσεις με την εφορία κ.λπ. Αυτό είναι κάτι που θέλουμε και εμείς, αλλά δεν μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη γενικά σε ανθρώπους. Υπάρχουν άνθρωποι και καλοί και κακοί. Χρειαζόμαστε θεσμούς και γι’ αυτό διαφωνούμε πλήρως και λυπάμαι πάρα πολύ που δεν αλλάζει αυτό το πρώτο άρθρο από τη μεριά του Υπουργείου Πολιτισμού. Έτσι όπως προτείνεται, νομίζουμε ότι θα χρειαζόταν να δεχθούμε αυτή την πρόταση που έχει γίνει, προκειμένου να υπάρξει μία ενιαία υπηρεσία Μνημείων της Ακρόπολης και όπου εκεί θα εντάσσεται και το νέο μουσείο. 
	Δεύτερον, σχετικά με τους σκοπούς αυτού του νέου μουσείου, ο κύριος Υπουργός είχε υποσχεθεί ότι θα υπήρχε ρητή διατύπωση ότι μέσα στους σκοπούς περιλαμβάνεται και η επαναφορά ή ο αγώνας για την επαναφορά των κλεμμένων Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο. 
    	ΜΙΧΑΗΛ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Το βάλαμε. 
    	ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Μπήκε τελικά;
    	ΜΙΧΑΗΛ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Μάλιστα.
    	ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Ωραία. Χαίρομαι. 
    	Έρχομαι στο άρθρο 3. 
      Και γι’ αυτό το άρθρο ο κύριος Υπουργός είχε πει ότι θα υπάρξει μια διατύπωση, η οποία θα λέει ότι σε αυτό το Μουσείο δεν υπάρχουν μόνο κινητά μνημεία, αλλά ότι παραδίδονται και μέλη αρχιτεκτονικά των ίδιων των μνημείων, του Παρθενώνα, του Ερεχθείου κ.λπ.. 
      ΜΙΧΑΗΛ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Το βάλαμε και αυτό. 
      ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Ωραία. Όμως, θέλω και άλλη μία διευκρίνιση και προσθήκη, κύριε Υπουργέ: Θα πρέπει να διασφαλίζετε ότι αυτά τα αρχιτεκτονικά μέλη μπορούν στο μέλλον να επιστρέψουν πάνω στα μνημεία. Δεν υπήρξε σαφής διατύπωση πάνω σε αυτό στη διάρκεια της συζήτησης που κάναμε στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή και πιστεύω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό. Δηλαδή το Μουσείο, από τη στιγμή που διαμορφώνονται οι συνθήκες για την επιστροφή αυτών των αρχιτεκτονικών μελών, θα πρέπει να είναι υποχρεωμένο να τα επιστρέψει. 
      Επίσης, να επαναλάβω ότι πάλι στο άρθρο 3 αναφέρεται ότι και τα απαλλοτριωθέντα υπέρ του ελληνικού δημοσίου γειτονικά κτήρια του κτηρίου του μουσείου παραδίδονται στην ιδιοκτησία του μουσείου. 
      Θέλω να επαναλάβω –και παρακαλώ και τον κύριο Υπουργό να κάνει εδώ μια διατύπωση-  ότι μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας θα πρέπει να υπάρξει ρητή πια απόφαση ότι τα συγκεκριμένα διατηρητέα στην οδό Διονυσίου Αρεοπαγίτου δεν πρόκειται να γκρεμιστούν. 
      Ξαναλέω ότι η ιστορία της αρχιτεκτονικής της πόλης μας περιλαμβάνει μνημεία από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα και αυτό το σύνολο της ιστορίας της πόλης μας πρέπει να διατηρηθεί. Η οδός Διονυσίου Αρεοπαγίτου έτσι όπως είναι σήμερα στεφανώνει την Ακρόπολη και είναι ο πιο ωραίος δρόμος της Αθήνας.
      Επίσης, θα επαναλάβω αυτά που είπαμε και χθες για το άρθρο 6, ότι χρειάζονται κριτήρια και προϋποθέσεις για τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του νέου μουσείου. Δεν μας καλύπτει η υπόσχεση του κυρίου Υπουργού ότι τα κριτήρια αυτά θα διευκρινιστούν σε επόμενο προεδρικό διάταγμα. Το προεδρικό διάταγμα δεν έρχεται για συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής και γι’ αυτό δεν είμαστε καθόλου διασφαλισμένοι. 
      Το ίδιο ισχύει και για τον διευθυντή του νέου μουσείου. Πιστεύουμε ότι δεν δίνονται τα κριτήρια, προκειμένου και η σημερινή διοίκηση του μουσείου, αλλά και οι μέλλουσες γενιές να διασφαλιστούν όσον αφορά τη διοίκηση, την προοπτική και το μέλλον αυτών των σπουδαίων γλυπτών και των σπουδαίων αρχιτεκτονικών μελών για εμάς τους Έλληνες, αλλά και για όλη την Ευρώπη και για όλη την ανθρωπότητα. 
      Ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε την κ. Φιλίνη. Το λόγο έχει ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης από το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό για οκτώ λεπτά. 
      ΣΠΥΡΙΔΩΝ – ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. 
      Να ευχηθώ, βεβαίως, και εγώ, καλορίζικος! Η παρουσία σας κοσμεί σε κάθε περίπτωση την Έδρα. 
      Όμως, δεν αντέχω να μην κάνω μια μικρή αναφορά στις ενδυματολογικές επαναστάσεις της Αριστεράς. Από την εποχή του ζιβάγκο περάσαμε στην εποχή sans cravate, χωρίς την γραβάτα. Οφείλω να ομολογήσω και να υπενθυμίσω στο Σώμα ότι αφότου η εποχή του ζιβάγκο πέρασε στην εξουσία, επανήλθε εις την καθεστηκυία τάξη της γραβάτας, όπως συνήθως…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κύριε συνάδελφε, επιτρέψτε μου και μένα να πω ότι όχι μόνο είστε εκτός θέματος, αλλά είναι και άστοχο το σχόλιό σας, διότι υπάρχουν και προσωπικά –εν πάση περιπτώσει- δικαιώματα…
      ΣΠΥΡΙΔΩΝ – ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Δεν τα αμφισβητώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Δεν θεωρώ ότι η ενδυματολογική κατάσταση του κάθε ανθρώπου έχει να κάνει με το σεβασμό ή όχι του χώρου στον οποίο βρισκόμαστε. 
      Όμως, συνεχίστε. 
      ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ερχόμαστε λοιπόν κατευθείαν στη συζήτηση του σημερινού νομοσχεδίου. 
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Το ζιβάγκο έγινε κυβέρνηση,  κύριε Γεωργιάδη. 
      ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Εγώ δεν είπα  ότι δεν έγινε. Ίσα-ίσα εγώ επεσήμανα ότι αφότου έγινε, επανήλθαμε στη γραβάτα,  κύριε Αλευρά. 
      Επανερχόμαστε στη συζήτηση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. 
      Κύριε Υπουργέ, όπως είπαμε και χθες, εμείς καταψηφίζουμε αυτό το νομοσχέδιο. Άρα, δεν θα είχε νόημα να κάτσουμε να εξηγήσουμε στο κάθε άρθρο ειδικά. Όλα τα καταψηφίζουμε. Θέλω όμως να επικεντρωθώ σε ορισμένα από τα άρθρα, τα οποία για εμας έχουν πολύ μεγάλη σημασία. 
      Μπαίνω ιδιαίτερα στο άρθρο 3, στο οποίο επισημαίνεται -στην παράγραφο 2- ότι στο μουσείο παραχωρούνται κατάχρηση, ιδίως για συντήρηση, φύλαξη και έκθεση, τα κινητά μνημεία του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης κ.λπ.. Σας το είπε χθες και ο ομιλητής μας κ. Πλεύρης, σας το είπε και ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος. 
      Θέλω να καταλάβετε, κύριε Υπουργέ, ένα απλό πράγμα: Εμείς δεν είμαστε Σουμέριοι, εμείς δεν είμαστε Βαβυλώνιοι, εμείς δεν είμαστε Ασσύριοι. Εμείς δεν μπαίνουμε σε μουσείο. Ο ελληνισμός εξακολουθεί να είναι ζωντανός, να έχει ενιαία, διαχρονική, αδιάσπαστη συνέχεια σε αυτόν το χώρο. Και ο στόχος που πρέπει να έχει η εκάστοτε ελληνική πολιτεία δεν είναι να κλείσει σε ένα μουσείο τα ιερά αντικείμενα του παρελθόντος και τα καλλιτεχνήματα που κοσμούν τους χώρους που έφτιαξαν οι πρόγονοί μας. Ο στόχος ενός πραγματικού ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού είναι να αναδείξει αυτούς τους χώρους, να ζωντανέψει αυτούς τους χώρους, να τους κάνει ξανά οργανικό τμήμα της πόλεώς μας. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος κατά τη γνώμη μας ενός ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού και όχι να αντιμετωπίζουμε εμείς οι Έλληνες τα αρχιτεκτονικά μας μνημεία όπως τα αντιμετώπισε ο Έλγιν, ο οποίος πήγε και ξήλωσε και πριόνισε και κατέβασε από την Ακρόπολη ό,τι μπορούσε να κλέψει για να τα κλείσει σε ένα μουσείο. Πρέπει λοιπόν να σας πω ότι για λόγους αρχής πιστεύουμε ότι θα πρέπει το Υπουργείο Πολιτισμού να αποφασίσει την ουσιαστική ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων και των αρχαιολογικών μνημείων και όχι τη δημιουργία μεγάλων μουσείων, όπως αυτό που φτιάχνετε τώρα. 
      Οφείλω να σας πω –για να αναφέρω και μια προσωπική εμπειρία- ότι δεν είναι δυνατόν να κάνει το Υπουργείο σας, όπως ακριβώς είναι διαρθρωμένο, μια τόσο μεγάλη κίνηση κι ένα τόσο μεγάλο έργο. Πριν από μερικά χρόνια, όταν έκανα μία δημοσιογραφική έρευνα για την αναστήλωση του Ναού της Αθηνάς Νίκης στην Ακρόπολη, είχα επισκεφθεί το Διευθυντή του Τμήματος Αναστηλώσεων του Υπουργείου Πολιτισμού κ. Δημοσθένη Ζίρο. Πρόκειται περί ενός εξαιρετικού επιστήμονος, που λατρεύει τα μνημεία. 
      Το γραφείο λοιπόν του Διευθυντού του Τμήματος Αναστηλώσεων στο Υπουργείο Πολιτισμού, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήταν ένα γραφειάκι –και προφανώς παραμένει- τρία επί τρία, όπου δεν χώραγε καρέκλα για να του πάρω συνέντευξη. Μα, περιμένουμε στα σοβαρά ότι μια ελληνική πολιτεία, που θα έπρεπε να  έχει το πλέον γιγαντιαίο πρόγραμμα αναστηλώσεων αρχαιολογικών μνημείων στον κόσμο, δίνει ως Διεύθυνση Αναστηλώσεων στο Υπουργείο Πολιτισμού ένα χώρο τρία επί τρία, όπου δεν χωράει ούτε καρέκλα; Αυτά είναι τα μείζονα, αυτά πρέπει να λύσετε, εάν πράγματι σας ενδιαφέρει κάποια στιγμή οι Έλληνες να ενδιαφερθούν για τον πολιτισμό τους, να αγαπήσουν τον πολιτισμό τους και να αναδείξουν τα μνημεία τους . Εάν αυτά δεν τα λύσουμε, δεν θα έχουμε κάνει απολύτως τίποτα. 
      Οφείλω να πω και το εξής: 
      Χθες, κύριε Υπουργέ, μιλήσατε –θα μου επιτρέψετε να πω απαξιωτικά- για τους ΄Ελληνες αρχαιολόγους. Όταν συλλήβδην αναφέρεστε στο ότι ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων είναι ένα συντεχνιακό σώμα -όταν αυτό λέγεται από τον Υπουργό Πολιτισμού και δη από εσάς, που όλοι γνωρίζουμε την αξιοπρέπειά σας- νομίζω ότι πραγματικά έχετε κάνει ένα μεγάλο λάθος. 
      ΜΙΧΑΗΛ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Μιλάτε για το σύλλογο, όχι για τους αρχαιολόγους. 
      ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Για το σύλλογο μιλάω. Δεν είναι ο σύλλογος ξένος από τους Έλληνες αρχαιολόγους. Μέσα στο σύλλογο συμμετέχουν όλοι οι ΄Ελληνες αρχαιολόγοι. Κι επειδή τυγχάνει να έχω σχέση με αυτόν τον κλάδο λόγω σπουδών, πρέπει να σας πω ότι μίλησα με πάρα πολλούς αρχαιολόγους όλο αυτό το διάστημα. Μίλησα και με τους πιο γνωστούς αρχαιολόγους στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει κανένας που να υποστηρίζει αυτή την ιδέα του ξεχωριστού προσώπου δημοσίου δικαίου. Και ξέρετε γιατί; Διότι από τη μία αυτό το ξεχωριστό νομικό πρόσωπο –σας το είπα και χθες- δεν προσφέρει κάτι ουσιαστικό στη διαχείριση, εφόσον παραμένει νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Και όπως σωστά επεσήμανε ο κ. Καζάκος, αυτό σημαίνει ότι παραμένει υπό τον έλεγχο του δημοσίου λογιστικού και άρα όλων των δυσχερειών που έχει το δημόσιο. Άρα, προς την κατεύθυνση της ευελιξίας, όπου θεωρητικά είναι η τομή που κάνετε, δεν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό. Ποια είναι η μόνη δυνατότητα που σας δίνει στην ουσία η δημιουργία αυτού του οργανισμού;
      Να δώσετε κατά το δοκούν τους μισθούς που θέλετε στο γενικό διευθυντή και τις αποζημιώσεις στο διοικητικό συμβούλιο, όπου δεν θα μπορούσατε να τους δώσετε σ' αυτό το ύψος, εάν ήταν οργανικά δεμένο με το δημόσιο. Αυτή είναι η μόνη διαφορά, καμμία άλλη. Αντίθετα, η ανάδειξη ξεχωριστού νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου θα δημιουργήσει αναγκαστικά τριβές μεταξύ της οικείας εφορείας και του μουσείου. Ξέρουμε πως λειτουργούν τα πράγματα στην Ελλάδα. Θα μπούμε σε μία διελκυστίνδα ανταγωνισμού του κ. Παντερμαλή ως Γενικού Διευθυντή του Μουσείου Ακροπόλεως και της οικείας Εφορείας Αρχαιοτήτων Ακροπόλεως, όπου θα έχουμε αλλεπάλληλες διαφωνίες και γραφειοκρατικά προβλήματα τα οποία θα τα συναντούμε διαρκώς μπροστά μας. 
      Νομίζουμε, λοιπόν, ότι αντί να κάνετε πιο απλό το σχήμα, το κάνετε πιο δύσχρηστο, πιο δύσκολο. Και ενώ φαινομενικά ο στόχος είναι η πάταξη της γραφειοκρατίας, θα έχουμε περισσότερη γραφειοκρατία απ’ όλο αυτό τον οργανισμό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το καταψηφίζουμε.
      Θέλω να επαναλάβω ότι ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, θα μου το επιτρέψετε κύριε Υπουργέ, έχει αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια ότι αποτελείται από μέλη εξαιρετικώς εξέχοντα με πολύ μεγάλη συνείδηση. Πρέπει να σας πω ότι οι Έλληνες αρχαιολόγοι δουλεύουν στις πλέον αντίξοες συνθήκες με σαράντα βαθμούς θερμοκρασία το καλοκαίρι, με ελάχιστο προσωπικό να κάνει τις εργασίες, με υποχρηματοδότηση από το ελληνικό δημόσιο. Αλλά τα προβλήματα, τα οποία έχουν, δεν λύνονται. Και θα σας μεταφέρω ένα παράδειγμα απ’ αυτό που έζησα εγώ φέτος το καλοκαίρι, για να δείτε σε τι κατάσταση είναι το Υπουργείο σας. 
      Έχω επισκεφτεί με μία ομάδα φίλων μου τη Σαντορίνη, τη Θήρα, όπου έλεγα και χθες ότι ο αρχαιολογικός χώρος στο Ακρωτήρι παραμένει κλειστός. 
      Ακούστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τι θα πει ελληνικό κράτος. Αφού έχουμε επισκεφτεί το αρχαιολογικό Μουσείο της Θήρας, το οποίο είναι ένα πολύ παλαιό μουσείο της δεκαετίας του ’30 που δεν ικανοποιεί αυτό το νησί, πήγαμε στο μουσείο Προϊστορικών Αρχαιοτήτων που έχει φτιαχτεί με τα χρήματα του Ιδρύματος «Νομικού», που είναι ένα πραγματικό αριστούργημα. Βγαίνοντας ένας φίλος μου αστυνομικός από το νησί ο κ. Καλύβας, μέλος του κόμματος, μου είπε έλα να σου δείξω κάτι που δεν έχεις ξαναδεί. Και τι έγινε; Με παίρνει από κάτω, στρίβουμε το δρομάκι από το Αρχαιολογικό Μουσείο Προϊστορικών Αρχαιοτήτων της Θήρας, μπαίνουμε κάτω στην αποθήκη του μουσείου, όπου φαντάζομαι ότι ενδεχομένως δεν θα το ξέρετε ούτε και εσείς, και τι βλέπουμε; Μέσα στις αποθήκες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, του μουσείου υπάρχει η ωραιότερη αρχαϊκή κόρη του κόσμου, δυόμιση μέτρα ύψους σε αρίστη κατάσταση. Μιλάμε για ένα μνημείο που αν εμφανιστεί ποτέ στη δημοσιότητα θα δημιουργήσει κύμα περιηγητών προς τη Σαντορίνη και την Ελλάδα, μόνο και μόνο για να δουν από κοντά αυτό το αριστούργημα. Και ερωτώ: Γιατί το έχετε κλεισμένο εδώ μέσα αυτό που είναι το νούμερο ένα, η ωραιότερη κόρη του κόσμου; Απαντούν, ακούστε, διότι περιμένουμε τα κονδύλια για να εκσυγχρονιστεί το Αρχαιολογικό Μουσείο Θήρας και να υπάρχει κατάλληλη αίθουσα για να εκτεθεί η κόρη. 
      Μέχρι να βρεθούν, κύριε Υπουργέ, αυτά τα κονδύλια, η κόρη θα  παραμένει κλεισμένη στις αποθήκες, θα χάνουμε εκατομμύρια ευρώ από τον τουρισμό που θα εισπράτταμε μόνο από την προβολή που θα είχαμε από αυτό το εύρημα. Χάνουμε τη δυνατότητα να προβάλουμε ένα σπουδαίο εύρημα της πατρίδας μας, ποιος ξέρει για πόσα χρόνια και τα χρήματα που χρειάζονται για να προχωρήσουμε σ' αυτό το έκθεμα δεν είναι περισσότερα απ’ όσα ξοδεύετε εδώ για το αρχαιολογικό μουσείο και το διοικητικό του συμβούλιο. 
      Άρα, λοιπόν, είναι θέμα προτεραιοτήτων και ιεράρχησης, τι θέλουμε να κάνουμε. Θέλουμε να προβάλουμε σοβαρά την πολιτιστική μας κληρονομιά; Εάν το θέλετε, εμείς είμαστε εδώ να σας φέρουμε πολλές προτάσεις, γιατί αυτό είναι ένα ζήτημα που μας καίει. Εάν το θέλετε, είμαστε εδώ. Θα φέρουμε πολλές προτάσεις. Αυτές που φέρνετε δεν είναι οι ενδεδειγμένες. 
      Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας για άλλη μια φορά ότι καταψηφίζουμε και την τροπολογία για το ΤΑΠ, διότι θεωρούμε ότι είναι απαράδεκτο να μοιράζουμε τα ελάχιστα κονδύλια του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων απλώς και μόνο για να συντηρήσουμε και άλλους παθογενείς οργανισμούς. Ζητείστε την υποστήριξή μας και θα την έχετε για να αυξηθούν τα κονδύλια του κρατικού προϋπολογισμού προς το Υπουργείο Πολιτισμού και να μπορείτε να χρηματοδοτήσετε σωστά όλους αυτούς τους οργανισμούς. Εάν πάρετε χρήματα από το ήδη ελλειμματικό ταμείο σας για να τα πάτε στα άλλα ταμεία σας, δεν πρόκειται να έχετε πλεόνασμα, αλλά θα έχετε μεγαλύτερο έλλειμμα σε όλα. 
      Κλείνοντας, θα ήθελα την άποψή σας για την τροπολογία που καταθέσαμε, κύριε Υπουργέ, σε σχέση με χρονίζοντα προβλήματα του προσωπικού της Λυρικής Σκηνής, όπου έχουν δημιουργηθεί κάποιες αδικίες. 
      Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε τον κ. Γεωργιάδη. 
      Το λόγο έχει ζητήσει η κ. Μελά, Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για οκτώ λεπτά.
      ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε και καλορίζικος. 
      Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, έχουμε θέσει την αντίληψή μας για την πολιτιστική κληρονομιά. Είμαστε αντίθετοι ως Κομμουνιστικό Κόμμα με κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης. Επειδή ακριβώς θεωρούμε την πολιτιστική κληρονομιά αναπόσπαστο στοιχείο της συνείδησης του ελληνικού λαού, του λαού μας, πιστεύουμε ότι δεν χωράει στο θέμα αυτό η έννοια της οικονομικής ανταποδοτικότητας. Γι’ αυτό και κυριολεκτικά θέλουμε να πούμε ότι είναι τελείως άστοχο αυτό που ο εισηγητής της Πλειοψηφίας έθεσε στην επιτροπή, ότι τα μουσεία είναι ζημιογόνα. Δεν τίθεται τέτοιο θέμα, όταν μιλάμε για συνείδηση. Πρέπει να είναι οικονομικά ζημιογόνα γιατί αναδεικνύουν κάποιες άλλες αξίες, δεν μπαίνουν στο παζάρι των ευρώ αυτά. 
      Έχουμε πει κατ’ επανάληψη ότι μας βρίσκει αντίθετους η χρησιμοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς σαν στοιχείο της αγοράς. Και θεωρούμε πολύ επικίνδυνη την όποια σύνδεσή της με την τουριστική βιομηχανία, την καπιταλιστική όπως ακριβώς εξελίσσεται, γιατί αυτό έτσι όπως το αντιλαμβάνεστε και όπως έχουμε δει να εφαρμόζεται, μπορεί να οδηγήσει στην αλλοίωση των επιστημονικών κριτηρίων διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς με ολέθριες συνέπειες για τα ίδια τα μνημεία. Όπως είμαστε και αντίθετοι στη θεώρηση που έχετε ότι και αυτό μπορεί να είναι ένα καλό οικονομικό φιλέτο. 
      Αυτή η σταδιακή υπονόμευση του τομέα της πολιτιστικής κληρονομιάς που συντελείται εδώ και πολλά χρόνια με πολύ μικρά βήματα –θα θυμίσω τις αλλαγές με το ν. 2557/97 με τη δημιουργία του Ο.Π.Ε.Π., θα θυμίσω τον αρχαιολογικό νόμο του 2002 και τις συγκεκριμένες επιφυλάξεις που είχαμε εκφράσει τότε για ορισμένους τομείς- δείχνει ότι έχουν μπει οι σπόροι της ιδιωτικοποίησης. 
      Και έρχεται σήμερα η Κυβέρνηση σε ένα θέμα που έχει να κάνει –και δεν θέλω να μιλήσω για τη σοβαρότητά του, είναι δεδομένη- με την ιστορική μνήμη και με την ίδια μας την οντότητα και φέρνει ένα νομοσχέδιο το οποίο στην ουσία περνάει μία μορφή ιδιωτικοποίησης με πολύ περίτεχνο τρόπο. Ο θεσμός του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου δεν θα εξυπηρετήσει την ευελιξία, ούτε συνάδει με τους σκοπούς, όπως περιγράφονται. Θα δημιουργήσει γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και χωρίς να θέλουμε να είμαστε προάγγελοι κακών ειδήσεων, εδώ θα είσθε ή εσείς ή ο επόμενος υπουργός όπου θα αναγκαστείτε να φέρετε, για να υλοποιηθεί αυτό το όραμα που έχετε, την πλήρη ιδιωτικοποίηση του νομικού προσώπου. Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Διορίζεται ένα διοικητικό συμβούλιο απροσδιορίστων προσόντων. Στην ουσία ξαναλέμε ότι η ίδια η μετατροπή του Μουσείου είναι μία πρόφαση για να μετατραπεί σε ιδιωτικού δικαίου. 
      Να πούμε και κάτι; Νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, κύριε Υπουργέ, δεν είναι κράτος. Είναι δημοσίου συμφέροντος. Το κράτος, με βάση το Σύνταγμα, έχει υποχρέωση για την πολιτιστική κληρονομιά. Υπάρχει ζήτημα, λοιπόν, με το νομοσχέδιο.
      Ένα ουσιαστικό θέμα που δεν συζητήθηκε είναι ότι τα έσοδα του μεγαλύτερου Μουσείου της χώρας με τη θεσμοθέτηση του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, ξεκόβονται από το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων. Δεν έχει σημασία αν θα δώσετε ένα ποσοστό. Το θέμα είναι ότι δεν μπαίνουν στον κοινό κορβανά και θα ζημιωθούν τα μικρότερα μουσεία. Θα ζημιωθεί συνολικά η πηγή εσόδων της αρχαιολογικής υπηρεσίας για να κάνει το έργο της. Τα περιφερειακά μουσεία που είναι στα χάλια τους και μιλάμε από πλευράς στήριξης και ό,τι κάνουν το κάνουν με την αυτοθυσία των ανθρώπων που εργάζονται εκεί, θα έρθουν σε δυσχερέστερη θέση.
      Επίσης, ειπώθηκε ότι δεν μπορεί ένα τέτοιο Μουσείο να έχει οποιαδήποτε σχέση με τα μουσεία της Δύσης που είναι άλλου τύπου μουσεία. Τα αρχαιολογικά μουσεία υποστηρίζονται από τα ανεξάρτητα και συνεχώς ανανεούμενα αποθέματα των ευρημάτων που εξασφαλίζουν οι ανασκαφές στο συγκεκριμένο χώρο. Και αυτό είναι που κάνει τη διαφορά. 
      Και εδώ δεν έχετε απαντήσει σε ερωτήματα του δημόσιου διαλόγου όπως: Ποιος θα διαχειρίζεται τα νέα ευρήματα που θα προκύπτουν στο μέλλον από την Ακρόπολη; Ποιος θα αποφασίζει ποια και πότε από τα νέα ευρήματα θα εκτεθούν; Πώς θα γίνεται η ουσιαστική επικοινωνία ανάμεσα στους υπεύθυνους για το Βράχο και το Μουσείο, γιατί δεν εξασφαλίζετε, με την τροπολογία που φέρατε, να συμμετέχει ο έφορος και τα λοιπά;
      Ποιος θα οργανώνει και ποιος θα έχει την ευθύνη της παρουσίασης του συνόλου κινητών και ακίνητων στοιχείων του Μνημείου στο κοινό; 
      Τέλος, να πούμε ότι το σχήμα που προτείνετε θα βαρύνει πάρα πολύ τον κρατικό προϋπολογισμό, θα είναι πολλαπλάσια η δαπάνη που προκύπτει από το αν αυτό ήταν στα πλαίσια του κράτους.
      Εμείς, οφείλω να σας πω ότι είχαμε διαφωνήσει και με το να γίνει το Μουσείο στη συγκεκριμένη θέση, στο οποίο είχαν συμφωνήσει τα άλλα κόμματα, όπως και είχαμε διαφωνήσει και με τον διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό. Βεβαίως, τώρα είναι αργά. Ελπίζουμε στο μέλλον, όταν ο λαός πάρει την εξουσία, να πάρει στα χέρια του και την αισθητική αυτής της πόλης. Εμείς, κύριε Υπουργέ, θεωρούμε ότι δεν δικαιολογείται με τίποτα η απόφασή σας για το γκρέμισμα των κτηρίων της Διονυσίου Αρεοπαγίτου.
      Θέλω να θέσω και ένα ερώτημα, αφού αποφασίσατε να διορίσετε ένα διοικητικό συμβούλιο του χεριού σας με το νομοσχέδιο, γιατί δεν προβλέψατε να υπάρχουν ex officio εκπρόσωποι των αρχαιολόγων μέσα, που δεν το προβλέπετε, εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Αθήνας, του μεγαλύτερου δήμου της χώρας, που δεν το προβλέπετε –λέω ένα παράδειγμα- ή καλλιτεχνικών οργανώσεων, ή του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών, που είναι δημόσιο. Δεν προβλέπεται όμως κάτι τέτοιο. Θέλετε απόλυτα ελεγχόμενο από τον όποιο Υπουργό Πολιτισμού. Και ξαναλέμε, οι Υπουργοί έρχονται και παρέρχονται, οι θεσμοί μένουν. 
      Επίσης, η συνολική υποχρηματοδότηση με 0,5%, όπως και στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. 0,5% ήταν κατά το παρελθόν,  που έχει να κάνει με την κατάσταση που έχει περιέλθει σήμερα γενικώς η δράση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, δεν είναι ανεξάρτητη από τη συνολική πολιτική σας στον πολιτισμό. Και βεβαίως, το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με τον τρόπο που το συγκροτείτε δεν θα είναι παρά ένας οργανισμός που εργαζόμενοι θα προσφέρουν εργασία με ελαστικές σχέσεις εργασίας. 
      Και βεβαίως, να είναι ανοικτό στο κοινό είπε ο εισηγητής της Πλειοψηφίας. Μα, για να είναι ανοιχτά στο κοινό τα μουσεία, θέλουν προσωπικό. Και για να θυμίσω, έχετε χιλιάδες εργαζόμενους συμβασιούχους, χιλιάδες εργαζόμενους ομήρους και το Υπουργείο σας είναι από τα πρώτα Υπουργεία σε έλλειψη προσωπικού και σε αρχαιολόγους και σε συντηρητές και σε φύλακες. Δεν έχετε δώσει ακόμα τα οδοιπορικά, δεν έχετε δώσει τα δεδουλευμένα. 
      Οι προσπάθειες,  λοιπόν, ιδιωτικοποίησης της πολιτιστικής κληρονομιάς έχουν ξεκινήσει από παλαιότερα. Εμείς θα θυμίσουμε και αυτό σχετίζεται και με τις τροπολογίες που σήμερα καταθέτετε –αν και θα επεκταθώ στον επόμενο χρόνο που έχω- ότι και η τροπολογία για το Ταμείο Διαχείρισης Πιστώσεων και για το ΤΑΠΑ θα πρέπει να πούμε ότι οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν ξεκινήσει από πολύ παλιά και η αμαρτία ξεκινάει από το 1997, εάν θέλουμε να μιλήσουμε. Όσο γι’ αυτό, να θυμίσω ότι ίδρυσαν τότε τον Ο.Π.Ε.Π. με σκοπό να βοηθήσει το έργο του Τ.Α.Π.Α. και κατάντησε σήμερα ο Ο.Π.Ε.Π. να είναι προβληματικός και να χρειάζεται τη διασπάθιση των 60.000.000 που έχει στο αποθεματικό του το Τ.Α.Π.Α., για να επιβιώσουν αυτές οι ανώνυμες εταιρείες. 
      Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι η πολιτιστική κληρονομιά δεν θέλει έργα βιτρίνας, θέλει έργα υποδομής, θέλει μόνιμο προσωπικό, θέλει εκπαίδευση, όχι κατάρτιση. Και πάνω από όλα θέλει να αντιληφθούμε ότι δεν μας ανήκει, ανήκει στον τόπο και στο μέλλον και χρειάζεται περισσότερος σεβασμός στα μνημεία. 
      Ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βελόπουλος έχει το λόγο για οκτώ λεπτά. 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, να ευχηθώ κι εγώ με τη σειρά μου «σιδεροκέφαλος», «αδέκαστος» και «ακριβοδίκαιος». Αν και για τα δύο τελευταία είμαι βέβαιος, γιατί από την πορεία σας αυτό έχετε αποδείξει. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Αν το πρώτο είναι υπό «αίρεση», τι να τα κάνει τα άλλα δύο;
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Το «σιδεροκέφαλος» το ευχόμαστε. Για τα άλλα δύο είμαστε σίγουροι!
      Κύριε Υπουργέ, αρχίζω και αντιλαμβάνομαι ότι μετά από περίπου ένα χρόνο παρουσίας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, ό,τι συζητάμε εδώ μέσα, το συζητάμε για μας και δεν ακουγόμαστε.
Αν ήμουν εγώ χθες στη δική σας θέση και άκουγα έναν Βουλευτή να λέει ότι υπάρχουν κλοπές από Ιταλούς φασίστες και ναζιστές με ολόκληρη σειρά των ευρημάτων που είναι –και το λέω ειλικρινά- ο πλούτος μας, η πρώτη μου δουλειά θα ήταν να ζητήσω από το Βουλευτή, τον εκπρόσωπο του ελληνικού λαού, τα στοιχεία. 
      Η δεύτερη δουλειά, αφού σας τα παρέθεσα, κύριε Υπουργέ, είναι να βρείτε εκείνο το πόνημα για τις κλοπές των αρχαιοτήτων του 1946 στο Υπουργείο Θρησκευμάτων και Παιδείας, να κάνετε μία λίστα και να τα διεκδικήσετε από τους ναζιστές και τους φασίστες που τα έκλεψαν από την Ελλάδα. Δεν άκουσα τίποτα, δεν είπατε τίποτα, ούτε ένα τηλέφωνο να πάρετε στο Βουλευτή να πείτε: «Τι ήταν αυτό που είπες». Θα το ξαναπώ ακόμα μία φορά, θα κάνω μόνο μία μικρή αναφορά στο τι έκλεψαν οι φασίστες και οι ναζιστές από τον τόπο μας.
	Σάμος, Νοέμβριος του 1943: Δράστης ο Γερμανός στρατηγός Μίλερ και η Ιταλία, από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην κατοχή. Ακούστε: Πέταξαν τα αρχαία έξω από το μουσείο, πολλά καταστράφηκαν και άλλα εκλάπησαν και άρπαξαν τουλάχιστον δύο συλλογές αρχαιοτήτων. Κνωσός: Τρία κιβώτια με αρχαία στο μουσείο, δράστης ο στρατηγός Ρέγκελ. Φαιστός, Ιανουάριος 1942 και 1943, δεκάδες λαθρανασκαφές, δράστης η τοπική γερμανική φρουρά. Μέγαρα, δίπλα μας, 11-9-1941, κατέκλεψε το μουσείο ο Ιταλός υπολοχαγός Μπελίνι. Θέλετε και άλλα; Θα σας πω και άλλα. 
      Ζητάμε συνεχώς τα μάρμαρα του Παρθενώνα και παρακαλούμε ή, αν θέλετε, εκλιπαρούμε τη Μεγάλη Βρετανία να μας τα δώσει πίσω. Δεν θα μας τα δώσουν. Φαίνεται αυτό, γιατί πολύ απλά, αν μας τα δώσουν πίσω, κύριε Υπουργέ, τι θα έχουν να δείξουν οι απόγονοι των Βησιγότθων, Οστρογότθων και όλων αυτών που δεν έκαναν ποτέ πολιτισμό; Όταν αυτοί έτρωγαν ανθρώπους, εμείς κάναμε πολιτισμό και αυτό δεν είναι ακρότητα, είναι μία πραγματικότητα. Αν τα δώσουν, αν αποδομήσουν το Βρετανικό μουσείο και το Λούβρο, δεν θα υπάρχει τίποτα εκεί μέσα. Έχουν κατακλέψει Αιγυπτίους, Σουμερίους, Χετταίους, Έλληνες και έχουν μουσεία. Άρα, λοιπόν, αυτό πρέπει να κάνουμε και τουλάχιστον όταν μιλάμε εδώ μέσα να ακουγόμαστε. Εντάξει, είμαστε αντίθετοι με το νομοσχέδιο, καταθέσαμε τις προτάσεις μας, αλλά είπαμε κάποια πράγματα. 
      Θα σας πω και άλλα σήμερα, κύριε Υπουργέ, και είμαι βέβαιος ότι από αύριο το πρωί θα κάνετε την έρευνα που πρέπει να κάνετε, γιατί είστε ένας έντιμος άνθρωπος, ένας αξιόλογος Υπουργός και πρέπει τουλάχιστον οι Βουλευτές όταν μιλούν στη Βουλή να ακούγονται, να μην μιλάμε σε «ώτα μη ακουόντων». 
	Λέω λοιπόν για τη νομική μορφή για το μουσείο ότι έχουμε την ένστασή μας. Η ένστασή μας ουσιαστικά λέει το εξής: Μ’ αυτήν την επιλογή οδηγείτε σε απαξίωση όλη την αρχαιολογική υπηρεσία. Είναι μία πραγματικότητα. Απαξιώνουμε την αρχαιολογική υπηρεσία, είναι δεδομένο. 
	Στο άρθρο 6 ρυθμίζονται ζητήματα που αφορούν το διοικητικό συμβούλιο. Εδώ έχουμε πάρα πολλές ενστάσεις. Εγώ θέλω να επιλέξω ένα διοικητικό συμβούλιο όταν έχω μία εταιρεία. Έχω κι εγώ προσωπικά εταιρείες, όχι off shore βέβαια, οff shore έχουν άλλοι. Εμείς έχουμε κανονικές εταιρείες, όπου δηλώνουμε τα πάντα. Εν πάση περιπτώσει, όταν θέλω να επιλέξω ένα διοικητικό συμβούλιο και έχω μία εταιρεία, διαλέγω διευθυντές, υποδιευθυντές, αλλά με συγκεκριμένα κριτήρια, κύριε Παυλίδη. Δεν μπορείς να βάλεις τον οποιονδήποτε εκεί, χωρίς κριτήρια. Εδώ είναι λίγο έωλο. Τουλάχιστον να νομοθετούμε, αλλά όταν φέρνουμε κάποια πράγματα εδώ, να είναι μέσα από τη λογική τους οπτική γωνία σοβαρά. 
	Για την τροπολογία θα σας πω μόνο το εξής, που αφορά το Τ.Α.Π.Α.: Είναι μάλλον ύποπτη, διότι το Τ.Α.Π.Α. δεν πληρώνει τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις. Αν πάμε μαζί στη Θεσσαλονίκη, θα δείτε ότι υπάρχουν απαλλοτριωμένα πάρα πολλά οικόπεδα, αλλά ουδέποτε αποζημιώθηκαν οι άνθρωποι. Ξέρω, δεν έχετε χρήματα. Δεν έχετε άδικο. Στον Αλογοσκούφη να τα πούμε αυτά. Εν πάση περιπτώσει, δεν μπορείς να αφήνεις τον πολίτη έρμαιο της διαθέσεως του κράτους, το οποίο είναι άδικο απέναντί του και να του λες ότι τώρα αλλάζω το Τ.Α.Π.Α. και θα το κάνω κάτι άλλο. Αυτό δεν είναι σωστό.
	Κύριε Υπουργέ, θα πω και κάτι ακόμα. Κύριε Μανώλη, μην απασχολείτε τον Υπουργό. Μην κάνετε «αντάρτικο» μέσα στη Βουλή. Να μιλήσουμε θέλουμε. 
	ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΛΑΣ: Μην τα λέτε αυτά.
	ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Χαριτολογούμε, κύριε Μελά, δεν είναι κακό να «αριστοφανίζουμε», διότι είμαστε και Έλληνες.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΛΑΣ: Ας μη λέγονται αυτές οι εκφράσεις.
	ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί; Κακό είναι ένας «αντάρτης» στην εποχή μας; Το τελευταίο δεκαήμερο είναι κακό, έχετε δίκιο, απαγορεύεται και αυτό.
	Λέω λοιπόν το εξής, για να ολοκληρώσω: Κύριε Υπουργέ, χθες ανέφερα την εκπομπή του κ. Χαρδαβέλλα η οποία αναφερόταν στην Αγία Σοφιά. Θα σας πω μόνο τι έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να καταλάβετε ότι δεν είναι δικό σας πρόβλημα, αλλά και των προηγούμενων. Η κ. Μωροπούλου που ήταν η υπεύθυνη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου έκανε μία έρευνα για το τι χρειάζεται η Αγία Σοφιά, ώστε να μπορέσει στατικά να αντέξει σ’ έναν μικρό σεισμό. Ξέρετε ότι της έκοψαν τα κονδύλια επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., το 1999; Αυτά είναι τα Υπουργεία Πολιτισμού, αυτή είναι η νεοελληνική τραγωδία. Μιλάμε για την Αγία Σοφιά, μιλάμε για ένα συγκεκριμένο κτήριο το οποίο είναι ιστορικό, είναι μνημείο της UNESCO και έρχεται το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1999 και κόβει τα κονδύλια από την έρευνα που έκανε η κ. Μωροπούλου. Ψάξτε και βρείτε την, κύριε Υπουργέ, βοηθήστε και στηρίξτε την. Στηρίξτε την προσπάθεια να διατηρηθεί όρθια η Αγία Σοφιά και θα επιτελέσετε –το ξαναλέω- εθνικό έργο.
    Η Αγιά Σοφιά δεν είναι κάτι αφηρημένο. Είναι μνημείο της ΟΥΝΕΣΚΟ, είναι κυρίως μνημείο της παγκόσμιας ιστορίας. Εγώ διαφωνώ σε ένα πράγμα. Είναι μεν ελληνικός πολιτισμός, αλλά είναι και παγκόσμια ιστορία. Γιατί χωρίς τον ελληνικό πολιτισμό δεν υπάρχει παγκόσμια ιστορία. Κόβεται ο κρίκος της συνέχειας της ιστορίας. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Διαφωνώ με κάποιους που είπαν εδώ ότι είναι μόνο ο ελληνικός πολιτισμός. Ο ελληνικός πολιτισμός διαφέρει, γιατί είναι πνευματικός. Παρείχε τα πάντα, παρείχε πνεύμα, παρείχε φιλοσοφία, παρείχε αρχιτεκτονική, παρείχε την ουσία του ανθρώπου ως κέντρο ενός πολιτισμού σε ολόκληρο τον κόσμο. 
    Επειδή μιλήσατε για την Αγιά Σοφιά, θα σας πω ότι κάνουμε αναπαλαιώσεις. Δυστυχώς –το λέω αυτό και θα το ξαναπώ για το ΠΑ.ΣΟ.Κ.- ο κ. Βενιζέλος επί υπουργίας του έδωσε 800.000.000 δραχμές για να αναπαλαιώσει ένα τζαμί στα Τρίκαλα. Δεν έχει μουσουλμάνους εκεί. Καλά κάναμε και το αναπαλαιώσαμε και κάναμε και υποδαπέδια θέρμανση. Το ξέρετε, κύριε Υπουργέ; Για ένα τζαμί που δεν επισκέπτεται κανένας, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έδωσε 800.000.000 δραχμές να το αναπαλαιώσει. Ενώ καταρρέουν κτήρια, δεν υπάρχουν χρήματα για αρχαιολογικές ανασκαφές, κάποιοι έδιναν χρήματα για να κάνουμε τζαμιά.
     Το λέω αυτό, γιατί πρέπει να αντιληφθούμε τη σοβαρότητα της ιστορικής κληρονομιάς. Αναπαλαιώσεις βέβαια κάνουμε και κάναμε στο Άγιο Όρος πάρα πολλές -ας μη το ξεχνάμε αυτό- που ξεκίνησαν επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. και συνεχίστηκαν επί Νέας Δημοκρατίας. Εκεί -θα το πω δημοσίως- κάνατε το μεσίτη του «Θεού» Εφραίμ, «κτηματομεσίτη». Αυτό έγινε ο Εφραίμ. «Κτηματομεσίτης». Σήμερα το πρωί βρισκόμουν σε ένα τηλεοπτικό δίαυλο, κύριε Λιάπη, και κυκλοφόρησε μία λίστα -δεν ξέρω πως την βρήκαν οι δημοσιογράφοι, αλλά ακούστε νούμερα, κύριοι συνάδελφοι- σύμφωνα με την οποία διαχειρίστηκε η Μονή Βατοπαιδίου 130.000.000 ευρώ σε συναλλαγές. Εκατόν τριάντα εκατομμύρια ευρώ, κύριε Λιάπη, σε επτά, οκτώ μήνες. Είναι από την τράπεζα τα έγγραφα αυτά. Έπαθα σοκ. Ο «μεσίτης του Θεού» Εφραίμ έγινε «κτηματομεσίτης» και φθάνει σήμερα να έχει το θράσος θα απειλεί Υπουργούς, να απειλεί «θεούς και δαίμονες», να απειλεί Βουλευτές των δύο κομμάτων. Γιατί; Διότι του δώσατε την ευκαιρία να απειλεί. Του δίναμε χρήματα να κάνει αναπαλαιώσεις μέσω των ευρωπαϊκών προγραμμάτων στη Μονή και αυτός δημιούργησε τη χλιδή. Αυτή είναι η αλήθεια. 
    Θέλω να είμαι ξεκάθαρος, κύριε Υπουργέ. Θα σας πω ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να σας στηρίξουμε, γιατί εμείς, το έχω πει χίλιες φορές, δεν ήλθαμε εδώ μέσα για να κάνουμε κριτική για την κριτική. Δεν είμαστε ένα κόμμα αντίδρασης. Είμαστε ένα κόμμα αντίστασης. Δεν είμαστε κόμμα αντίδρασης.
    Πρώτον, κάνω έκκληση να μην κάνετε εγκαίνια με 6.000.000 ευρώ. Μην προκαλείτε τον ελληνικό λαό των 700 ευρώ, των 500 ευρώ, τον υπάλληλο …
    ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Δεν είναι για τα εγκαίνια τα λεφτά αυτά. 
    ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ωραία, συνεχίζω. 
    Μην δίνετε 112.000 ευρώ το χρόνο στο Γενικό Διευθυντή, που ο οποιοσδήποτε Υπουργός, όχι εσείς προσωπικά, τοποθετεί. Γιατί αυτό δεν είναι συμβατό με την πάταξη της διαφθοράς ή τη διαφάνεια που επικαλείσθε και με τη σημαία που έχετε εκλεγεί.
    Ψάξτε τα αρχεία των ναζί και των φασιστών που μας κατέκλεψαν. Φέρτε συνολική πρόταση για όλα τα μουσεία. Δεν μπορείτε επιμεριστικά να κάνετε επιλογές. Πείσετέ μας και θα σας στηρίξουμε. Κυρίως, βρείτε εκείνες τις προϋποθέσεις που δείχνουν διαφάνεια. Κάνατε ένα νομοσχέδιο -δυστυχώς θα το πω ευθέως- για να βολέψετε τα «γαλάζια» παιδιά. Υπάρχουν και άλλα παιδιά, που δεν είναι παιδιά ενός «κατώτερου» Θεού. 
    ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΛΑΣ: (Δεν ακούστηκε).
    ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, γι’ αυτό έγινε στο Διοικητικό Συμβούλιο, κύριε Μελά. Δυστυχώς, η επιλογή έτσι θα γίνει.
    Δείξτε μας κάποια σημάδια στα πέντε χρόνια που κυβερνάτε, όπου κάνατε αυτό που υποστηρίζω εγώ. Ότι δηλαδή ήσασταν διαφανείς, ότι είχατε αξιοκρατία και δεν κάνατε προσλήψεις «γαλάζιων» παιδιών. Τότε θα σας στηρίξουμε. Τώρα, δυστυχώς, δεν μπορούμε.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε τον κ. Βελόπουλο.
    Πριν καλέσω στο Βήμα την κ. Δραγώνα, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κουμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αλεξάνδρα Παπαρήγα και είκοσι ένας Βουλευτές του κόμματος της κατέθεσαν πρόταση νόμου: «Μέτρα για την προστασία των ανέργων». 
    Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή.
    Το λόγο έχει η κ. Δραγώνα για οκτώ λεπτά.
    ΘΑΛΕΙΑ ΔΡΑΓΩΝΑ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε από χθες ένα σημαντικό νομοσχέδιο, που δεν αφορά μόνο διαδικαστικά ζητήματα χωρίς ουσιαστικές συνέπειες ή πολιτικές προεκτάσεις. Ανεξάρτητα από την αρχιτεκτονική αισθητική ή τη χωροθέτηση, κάτι που αυτήν τη στιγμή δεν έχει σημασία, αφού το Μουσείο είναι μία πραγματικότητα, το νέο Μουσείο της Ακρόπολης αποτελεί μείζον εθνικό και παγκόσμιο αγαθό. 
    Το νομοσχέδιο αυτό θα έπρεπε κανονικά να αποτελεί πεδίο σύμπραξης σύσσωμου του πολιτικού κόσμου. Ωστόσο, υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις, που εκφράζονται όχι μόνο από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, αλλά και από το Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων, που κατά τεκμήριο έχει καθοριστικό λόγο. Θα ήθελα να κωδικοποιήσω αυτές τις ενστάσεις.
    Πρώτον, όπως τόνισε ο εισηγητής μας, καθώς και ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων και γνωμάτευσε ο Διευθυντής του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου, το νομοσχέδιο αποκόπτει τη λειτουργική σχέση του Μουσείου με το αρχαιολογικό χώρο του Βράχου της Ακρόπολης και υιοθετεί την αντίληψη ότι τα κινητά ευρήματα δεν αποτελούν ένα ενιαίο όλο με τον αρχαιολογικό χώρο από τον οποίο προέρχονται.
      Εξακολουθώ να θεωρώ ότι το επιχείρημα του Υπουργού, που υποστηρίζει ότι άλλου είδους διαχείριση απαιτείται για το Μουσείο και άλλου είδους για τον αρχαιολογικό χώρο, παραγνωρίζει την αρχαιολογική ενότητα η οποία χαρακτηρίζει τα φορητά αντικείμενα με τα ακίνητα μνημεία και έρχεται σε αντίθεση τόσο με τις σύγχρονες επιστημονικές και μουσειολογικές προσεγγίσεις όσο και με τις διεθνείς τάσεις και πρακτικές. Η πρόταση που υιοθετήσαμε είναι αυτή που εκφράστηκε από το Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων, δηλαδή η δημιουργία ειδικής περιφερειακής υπηρεσίας του Υπουργείου, που θα περιλαμβάνει το σύνολο του αρχαιολογικού χώρου, το Βράχο της Ακρόπολης και το Μουσείο.
      Δεύτερον, το βασικό διακύβευμα εν τέλει δεν είναι η νομική μορφή του Μουσείου, αλλά το να προκριθεί εκείνο το οργανωτικό μοντέλο που θα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του αδιάσπαστου συνόλου που συνθέτει το Μουσείο με το Βράχο και θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη λειτουργία ενός σύγχρονου, δυναμικού, κοσμοπολιτικού μουσείου, με προσωπικό υψηλής επιστημονικής επάρκειας, με παροχή υπηρεσιών αντάξιων των εκθεμάτων του. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο δεν εξασφαλίζει την ενότητα των δράσεων. Κατασκευάζει ένα πιο πολύπλοκο σχήμα και είναι πολύ αμφίβολο εάν θα μπορέσει να αποδώσει αυτό το σχήμα. 
      Πέραν της βασικής επιλογής για τη δημιουργία δύο ξεχωριστών μονάδων διαχείρισης, οι επιμέρους ρυθμίσεις δεν εξυπηρετούν ούτε την αποτελεσματική λειτουργία του Μουσείου ούτε την αυτονομία της οργανωτικής του δομής που αποτέλεσε και το λόγο πρόκρισης της νομικής μορφής του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου. 
      Οι αναφορές σε πόρους του Μουσείου είναι ασαφείς και δεν υπάρχει συγκεκριμένη δέσμευση για την προβλεπόμενη κατ’ έτος επιχορήγηση του Μουσείου από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Πολιτισμού. Πού είναι οι οικονομικές προϋποθέσεις που θα εγγυηθούν ένα σύγχρονο πλαίσιο λειτουργίας του;	
      Επίσης, δεν διευκρινίζεται τι προσόντα πρέπει να διαθέτουν τα διοριζόμενα από τον Υπουργό μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου. Γενικόλογη αναφορά σε «προσωπικότητες αναγνωρισμένου κύρους». Πώς θα εξασφαλίζει ότι θα προκρίνονται εξειδικευμένοι επιστήμονες με γνώση και εμπειρία στη διαχείριση των μουσείων; Και αυτό δεν είναι δυσπιστία προς το πρόσωπο του Υπουργού. Σε μία κοινωνία που δυστυχώς και για λόγους που δεν είναι του παρόντος δεν βασίζεται σε σχέσεις εμπιστοσύνης, χρειάζονται δικλείδες ασφαλείας.
      Παράλληλα, σε αντίθεση με τις διακηρυγμένες προθέσεις του Υπουργείου για τα ισχύοντα σε άλλα μεγάλα μουσεία του εξωτερικού, ο προϊστάμενος της Γενικής Διεύθυνσης του Μουσείου διορίζεται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και όχι του Διοικητικού Συμβουλίου. Ποιος ο λόγος αυτήν τη στιγμή που συστήνεται Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δκαίου, με την επίκληση της ανάγκης γι’ αυτήν την ευελιξία της λειτουργίας του, να διατηρεί ο Υπουργός σημαντικές αρμοδιότητες, αντί να ανατίθενται στο Διοικητικό Συμβούλιο; Ο Γενικός Διευθυντής, αποφασιστικός παράγοντας για τη λήψη αποφάσεων και πρόοδο του Μουσείου, πρέπει να επιλέγεται αποκλειστικά με βάση τα προσόντα και σύμφωνα με μία αξιοκρατική διαδικασία, την ευθύνη της οποίας θα έχει το Διοικητικό Συμβούλιο του Μουσείου. 
      Επίσης, όσον αφορά το θέμα των προσλήψεων και των προσόντων του προσωπικού του Μουσείου, προβλέπεται η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος. Το να δίνεται εξουσιοδότηση για την έκδοση κανονιστικών πράξεων που αργούν ή πολλές φορές δεν εκδίδονται και ποτέ, για τη στελέχωση και οργάνωση των αναγκαίων υπηρεσιών, θέτει υπό αίρεση την αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου και υποβιβάζει την ίδια τη νομοθετική λειτουργία του Κοινοβουλίου.
      Τρίτον, θα σταθώ στην τροπολογία για το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων που ενσωματώθηκε στο άρθρο 12 και η οποία προκάλεσε τις αναμενόμενες αντιδράσεις. Λυπάμαι, αλλά δεν είναι διόλου πειστικό το επιχείρημα ότι έχει περάσει μεγάλος χρόνος από τη σύσταση του Ταμείου και έχουν προκύψει νέα δεδομένα και ανάγκες που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Σε μία περίοδο που η Αρχαιολογική Υπηρεσία ασφυκτιά λόγω έλλειψης πιστώσεων ακόμη και για τις αναγκαίες δράσεις, με αποτέλεσμα τα μνημεία να κινδυνεύουν άμεσα και οι επισκέπτες να βρίσκουν τα μουσεία κλειστά, η διάθεση πόρων από το Τ.Α.Π.Α. για αλλότριους σκοπούς όχι μόνο οδηγεί σε περαιτέρω υποβάθμιση της προστασίας της αρχαιολογικής μας κληρονομιάς, αλλά αποτελεί και εμπαιγμό των πολιτών που ταλαιπωρούνται για χρόνια, περιμένοντας την καταβολή των αποζημιώσεων για την απαλλοτριωμένη περιουσία τους. Με αυτήν τη μεθόδευση μεταφέρονται χρήματα εκτός δημόσιου λογιστικού και δημιουργείται αφανώς ένας νέος ειδικός λογαριασμός, χωρίς έλεγχο. 
      Επιπλέον, αφαιρείται από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο η αρμοδιότητα να διατυπώνει γνώμη για το διορισμό του Διοικητικού Συμβουλίου του Τ.Α.Π.Α.. Επιπροσθέτως, στην παράγραφο 3 του άρθρου 12 του νομοσχεδίου ορίζεται ότι ο διορισμός των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Τ.Α.Π.Α. ανακαλείται οποτεδήποτε με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού. Αυτό είναι σε αντίθεση με τη γενική αρχή του Διοικητικού Δικαίου και τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, που ορίζουν ότι, όταν ο νόμος προβλέπει θητεία για τα μέλη συλλογικού οργάνου, η αντικατάσταση μέλους πριν από τη λήξη της θητείας επιτρέπεται μόνο για σοβαρό λόγο σχετικό με την άσκηση των καθηκόντων του και πρέπει να είναι ειδικώς αιτιολογημένη.
      Τελειώνοντας, επισημαίνω ότι η αντίθεση στο νομοσχέδιο δεν αποτελεί επ’ ουδενί αντίθεση στο Μουσείο. Απορρέει από την έγνοια το Μουσείο να εξοπλιστεί με εκείνα τα αναγκαία εργαλεία που θα επιτρέψουν να λειτουργήσει με το βέλτιστο τρόπο και να συνεισφέρει στην επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα.
    Και ένα μικρό σχόλιο. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, στο Υπουργείο Πολιτισμού και το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. έχει κατατεθεί μελέτη αρχιτεκτονικής μονάδας που κέρδισε το πρώτο βραβείο σε πανελλήνιο διαγωνισμό, με θέμα την αρμονική συνύπαρξη των διατηρητέων κτηρίων της Διονυσίου Αρεοπαγίτου με το νέο Μουσείο. Μακάρι, οι λύσεις που έχουν μελετηθεί, να βρεθεί τρόπος να υλοποιηθούν, προκειμένου να επιτευχθεί η καλύτερη δυνατή ένταξη των διατηρητέων στο νέο περιβάλλον, όπως αυτό ορίζεται πλέον από την παρουσία του Μουσείου και να διατηρηθεί το αρχιτεκτονικό παλίμψηστο της πόλης της Αθήνας. 
    Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε την κ. Δραγώνα.
      Το λόγο έχει ο κ. Αριστοτέλης Παυλίδης για οκτώ λεπτά.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Να ευχηθώ, κύριοι Αντιπρόεδροι -λέγω Αντιπρόεδροι, καθόσον ευρίσκεσθε δύο εις τις θέσεις σας- για την ανάληψη καθηκόντων. Είμαι βέβαιος πως θα είσθε επιτυχημένοι κατά τη θητεία σας, όπως ήσαν οι προκάτοχοί σας. Η ατμόσφαιρα το επιβάλλει εδώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Εγώ είμαι βεβαιότατος.
      Συχνά-πυκνά άκουσα σ’ αυτήν την Αίθουσα, κατά χρόνια που θητεύω εδώ, την έκφραση, «ταράττειν τους ανθρώπους, ου τα πράγματα», περί τα πράγματα λοιπόν η θεώρηση. Τώρα, τι μας ταράττει σήμερα; Το Μουσείο της Ακροπόλεως. Επιμένω εγώ να το αποκαλώ, κύριε Υπουργέ, το νέο Μουσείο της Ακροπόλεως, για να μην ξεχνάμε το ιστορικό Παλαιό Μουσειάκι που προσέφερε υπηρεσίες επί χρόνια.
       Την ταραχή τη θεωρώ πάντως άκαιρον. Κτηριακά ολοκληρώθηκε. Οργανωτικά οσονούπω, κύριε Πρόεδρε, κύριε Κακλαμάνη, παραδίδεται. Ποιο είναι το θέμα; Η σύσταση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου. Πόσες φορές έχουμε συζητήσει σε αυτήν την Αίθουσα συστάσεις νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου; Εσείς και εγώ από διάφορες θέσεις έχουμε  συζητήσει τέτοιες περιπτώσεις. Συνιστάται λοιπόν, ένα νομικό πρόσωπο. Πιθανώς να μην είναι άριστη η σύνθεσή του -ο χρόνος θα δείξει- αλλά γίνεται μία επέμβαση στο σύστημα.
       Νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου για τη διαχείριση ενός μουσείου. Σε παλαιότερες περιπτώσεις, σε παρόμοιες, εξεδηλώθησαν αντιθέσεις. Αναφέρομαι τώρα στο χώρο της διαχειρίσεως των πολιτιστικών αγαθών.
      Ενθυμείσθε, Πρόεδρε, κύριε Κακλαμάνη, τι έγινε επί εποχής Δημητρίου Νιάνια, ως Υπουργού Πολιτισμού, όταν το πρώτον επεχειρήθη να σταλούν στο εξωτερικό αρχαιότητες προς έκθεση; Εχάλασε το σύμπαν. Διαδηλώσεις σε διάφορες νήσους που είχαν μουσεία και εφυλάσσοντο αρχαιότητες. Και μάλιστα εδόθη ευκαιρία τότε σε κάποιους διαδηλωτές για πρώτη φορά να μάθουν πού είναι και το μουσείο. Τους κατέβασαν σε διαδήλωση, όμως δεν γνώριζαν πού είναι το μουσείο.
      Πέρασαν τα χρόνια και σήμερα παρακαλούμε να μας δοθούν ευκαιρίες να στείλουμε στο εξωτερικό αρχαιότητες να τις απολαύσει ο κόσμος, ο οποίος ακόμη ενδιαφέρεται για τα πολιτιστικά αγαθά. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει σήμερα. Για πρώτη φορά στη διαχείριση πολιτιστικών αγαθών -και μάλιστα του αγαθού, η «Ακρόπολις», με ό,τι αυτό συνεπάγεται- λειτουργεί ή θα λειτουργήσει νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου για τη διαχείρισή του. Καινούργια επέμβαση. Αιτιολογημένες οι αντιθέσεις. Αλλά να μην είμεθα και απολύτως έτσι, «μπετόν αρμέ». 
      Κύριε Υπουργέ, ένα σημείο μόνο. Τα άρθρα δεν τα σχολιάζω, είναι τυπική διαδικασία: Ιδρύεται νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Να μην αποκοπεί, όμως και αυτή είναι επιθυμία μου, από την Αρχαιολογική Υπηρεσία και το λέγω εγώ, κύριοι συνάδελφοι, για όσους δεν γνωρίζουν, που είμαι, για οικογενειακούς λόγους, αρχαιολογόπληκτος. Έχω πληρώσει αυτήν την υπηρεσία. Άλλα, της έχω αναγνωρίσει -και το κάνω και τώρα- και προσφορά και την αφοσίωσή των μελών της στην υπόθεση της αρχαιότητας. Να μην αποκοπεί, λοιπόν, από το Μουσείο Ακροπόλεως.
      Χαίρομαι, γιατί χθες, Υπουγέ μου, εκάματε εξαιρετική προσθήκη. Τη θεωρώ προσθήκη, διότι δεν είχα ξανακούσει, ότι ex officio στο διοικητικό συμβούλιο θα μετέχει ο εκπρόσωπος της Εφορείας, η οποία μέχρι σήμερα διαχειρίζεται τα της Ακροπόλεως και βέβαια θα είναι ο επικεφαλής αυτής.
      Κύριοι συνάδελφοι, θα έχετε διαπιστώσει ότι είναι ένα μουσείο το οποίο έχει ένα αποκλειστικό προορισμό. Δεν έχει την πολυσυλλεκτικότητα των άλλων μουσείων. Ό,τι βγαίνει από το Βράχο, από τις κλιτύες και από τα πέριξ, αυτό θα αποθηκεύεται εκεί και θα ακολουθεί διαδικασία έρευνας, επεξεργασίας, και προβολής. Δεν συμφωνώ με την άποψη να μην προβληθεί το άνοιγμα αυτού του μουσείου. 
      Προ ημερών, κύριοι συνάδελφοι, το Συμβούλιο της Ευρώπης στην Επιτροπή Πολιτισμού, ο φιλέλλην Βουλευτής του Βρετανικού Κοινοβουλίου, ΄Εντι Ο’ Xάρα, επικεφαλής της επιτροπής, αναφέρθηκε στο μουσείο, το οποίο επισκέφθηκε προ μηνός και είπε: «Επιβάλλεται να δαπανήσουμε» –παρακινούσε και το Συμβούλιο της Ευρώπης- «για την προβολή αυτού του έργου», δηλαδή προβολή Ακροπόλεως και ό,τι η Ακρόπολις περιλαμβάνει. Ανέφερε επίσης τι έγινε με την υπόθεση της βιβλιοθήκης στην Αλεξάνδρεια. Διότι όσον αφορά τη δαπάνη για τη δεξίωση, δεν πιστεύω να φτάνει τα 6.000.000 ευρώ. Τώρα, εγώ, ο «καρμίρης» περί τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος, όταν ακούω 6.000.000 ευρώ, παθαίνω «εφτά λογιών θέρμες», το ξέρετε. Αλλά είναι μεγάλη υπόθεση, που θα κρατήσει χρόνο, η προβολή αυτού του μεγάλου έργου. Είναι το δεύτερο μεγάλο, κατά το κτηριακό κριτήριο, πολιτιστικό έργο που γίνεται στην Αθήνα. Το Μέγαρο Μουσικής και το Μουσείο Ακροπόλεως, παράλληλων προορισμών. 
      Να προχωρήσετε, κύριε Υπουργέ. Θα έχει δυσκολίες η υπόθεση. Μου λένε «Μα, θα μπουν οι ιδιώτες». Ε, να μπουν οι ιδιώτες. Γιατρέ, τα νοσοκομεία μας ποιοι τα διοικούν; Το αγαθό της υγείας ποιοι το έχουν στα χέρια τους; Ο ιδιώτης, ο διοριζόμενος από τον Υπουργό. Το διοικητικό συμβούλιο από τον Υπουργό. Γιατί να μην διορίσει ο Υπουργός το διοικητικό συμβούλιο του Μουσείου; Να φροντίσει μονάχα να κάνει την κατάλληλη επιλογή. Αν δεν την κάνει, ο πρώτος που θα τραβήξει «των παθών τον τάραχο», θα είναι ο υπογράψας Υπουργός. Ορισμένοι εξ ημών την τέτοια, μη ιδιαίτερη προσοχή, την έχουμε πληρώσει. Πρώτα οι Υπουργοί!
      Χαίρομαι, διότι θα αρχίσει να λειτουργεί το Μουσείο. Να σας πω, κύριε  Υπουργέ, και την προσωπική μου αντίληψη περί το κτηριακό. Δεν έχω εξοικειωθεί με το κτήριο ακόμη. Μου χτυπά λίγο περίεργα. Σέβομαι τους διαγωνισμούς, την έμπνευση των αρχιτεκτόνων, αλλά μου χτυπά λίγο περίεργα. «Περίμενα κάτι άλλο». Τώρα, όμως «ο γέγονε, γέγονε». Και δεν έγινε επί ημερών Νέας Δημοκρατίας, αν και εκφράσαμε κάποια άποψη περί το κτήσμα. Σήμερα πρέπει να φροντίσουμε να προχωρήσει αυτή η υπόθεση και να απαλλαγούν αι Αθήναι από τα τεχνάσματα να σκορπίζουμε δώθε-κείθε ευρήματα από το Βράχο και τις κλιτύες. Συγκεντρωμένα, οργανωμένη προβολή. Πλούτος της χώρας και σημείο έλξεως θα είναι αυτό το Μουσείο. 
      Κύριοι συνάδελφοι, εσείς που ασχολείσθε τώρα με το Τ.Α.Π.Α. ακούστε με: Πέρασε η εποχή των ελληνολατρών. Προερχόμενος από τουριστική περιοχή, κύριε εισηγητά της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, ξέρετε τι θα σας πω; Οι ερχόμενοι τουρίστες δεν «αγοράζουν» πλέον εκδρομές για επίσκεψη αρχαιολογικών χώρων, στην έκταση που «αγόραζαν» παλαιότερα. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Κύριε Καζάκο, μελαγχολική η διαπίστωση. Πέρασαν οι αρχαιολάτρες. Με άλλα ασχολούνται τώρα και άλλα είναι τα ενδιαφέροντά τους. Προχθές, στο Μέγαρο Μουσικής, μας δώσατε μήνυμα, κατά το εξαιρετικό μονόπρακτο, με την τέχνη που το παρουσιάσατε. Το μήνυμα εκείνο δεν ξέρω αν το έλαβαν πολλοί, αλλά όσοι το έλαβαν θα κατέληξαν σε μελαγχολική επίσης διαπίστωση. Παράλληλη είναι και αυτή εδώ. Πέρασαν οι αρχαιολάτρες! Πρέπει να βρούμε τρόπους να ξανατραβήξουμε το ενδιαφέρον του κόσμου και ίσως τέτοιες περιπτώσεις ως του Μουσείου να βοηθούν.
      Κύριε Πρόεδρε, αυτά περί των μουσείων. Γενικώς περί τα μουσεία: Όλη η Ελλάς είναι ένα μουσείο, είτε ανοιχτό, είτε κλειστό. Δεν θα αποφύγετε την αναφορά στην εκλογική μου περιφέρεια που την επεσκέφθητε κατ’ επανάληψη. Ρόδος! Ό,τι είπατε προχωρήστε το γρήγορα. Παλιά πόλις. Υπογράψτε τη σύμβαση με το Δήμο. Μπορούν να συμβάλουν οι Δήμοι στο έργο σας. Συγκεκριμένα: Ο Δήμος της Ρόδου με την προγραμματική! Καστέλο: Πιο γρήγορα. Και εκείνη η μελέτη τι θα γίνει; Αυτή είναι μία μεσαιωνική πόλις ολόκληρη. Το λεγόμενο master plan που ευρίσκεται; Κύριε Πρόεδρε, έχει οκτώ χιλιάδες κόσμο μέσα, αλλά κατέβηκε το επίπεδό της.
     Πολύ φασαρία, ανακατωσούρα. Σε άλλες περιοχές, σε άλλες χώρες τις έχουν αναδείξει. Επιβάλλεται να γίνει κάτι παρόμοιο, ώστε και οι επαγγελματίες να «δουλεύουν» και η Μεσαιωνική πόλη να αναβαθμισθεί. 
     Τι θα κάνετε με το Monte Smith; Δώρο Θεού! Το Τ.Α.Π.Α., για το οποίο μιλούμε, έχει πληρώσει δισεκατομμύρια δραχμές σε απαλλοτριώσεις. Γιατί το κάναμε αυτό; Για να κυκλοφορούν τα κατσίκια; Δισεκατομμύρια, κύριοι συνάδελφοι για απαλλοτριώσεις στο λόφο του Monte Smith. Κάντε μία μελέτη ηπίας αναπλάσεως, να φανεί, να φανούν και οι αρχαιότητες που είναι εκεί και να τις απολαύσει όχι μόνο ο ντόπιος, αλλά και οποιοσδήποτε επισκέπτεται την περιοχή. 
     Και επιτέλους όσο γίνεται πιο γρήγορα και  κοιτάξτε την υπόθεση της Λίνδου, μία εξαιρετική εικόνα για την οποία μάλιστα έχετε και Ταμείο που καλώς κάνετε και το συντηρείτε. Μόνο ως παράκληση, ακούστε την προσθήκη μου. Εδώ έχετε «Ταμείο» για την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων των Αθηνών. Κάντε κάτι παρόμοιο για την περιφέρεια. Ταμείο Λίνδου και ενοποιήσεως αρχαιολογικών χώρων πόλεως Κω. Δεν είναι μεγάλες οι δαπάνες. Πόση είναι η Κως, κύριε Υπουργέ;
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κύριε συνάδελφε, επειδή έχουμε μακρύ κατάλογο ομιλητών, αν έχετε την καλοσύνη να συντομεύσετε. 
     ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Επειδή αναφέρθηκα στην τροπολογία, για την οποία θα ξαναμιλήσουμε, κλείνω την αναφορά μου στο νομοσχέδιο για να σας πω το εξής. Κύριοι συνάδελφοι, δεν αλλάζουν πολλά πράγματα στο Τ.Α.Π.Α.. Το Τ.Α.Π.Α. είναι ο εισπράκτορας σήμερα. Διευρύνεται ο κύκλος αυτών που θα απολαύσουν τα των εσόδων του. 
     ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είναι έτσι. 
     ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Αυτή είναι η γνώμη μου. Γι’ αυτό ίσως οι αρχαιολόγοι σου λέγουν, κύριοι θα συρρικνωθεί ο πόρος τον οποίο αναμένουμε να πάρουμε από το Τ.Α.Π.Α.. Είναι μία άποψη. Μακάρι να έχει έσοδα και από κει και πέρα ας τα διαχειριστεί όπως νομίζει. 
     Θα συμφωνήσω με τον προλαλήσαντα συνάδελφο, που ανεφέρθη στην Αγιά- Σοφιά. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κύριε συνάδελφε, είσαστε στα δέκα λεπτά. Θα πρέπει να βοηθήσετε. 
     ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Αγία Σοφία. Δεν είναι υπόθεση μόνο Ελλήνων. Δεν είναι μόνο υπόθεση ορθοδόξων χριστιανών. 
     ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Είναι παγκόσμιο μνημείο. 
     ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Είναι παγκόσμιο μνημείο. 
     Προ ημερών στο Συμβούλιο της Ευρώπης με πρωτοβουλία Ρώσου συναδέλφου συνυπογράψαμε πρόταση το Συμβούλιο της Ευρώπης να αναλάβει εκστρατεία, ώστε εργασίες όπως της κ. Μωροπούλου και άλλων να αξιοποιηθούν για την Αγία-Σοφία, που ανήκει στο παγκόσμιο πνεύμα και στον παγκόσμιο σεβασμό των θρησκειών. Ιδιαιτέρως εμείς έχουμε μία ευαισθησία. 
     Κύριε Υπουργέ, συνυπηρετήσαμε στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Πέραν των άλλων, πρέπει να ασχοληθούμε και μ' αυτό έστω και για την προβολή της ιδέας. 
     Καθ’ όσον αφορά στο νομοσχέδιο, ναι, δυσκολίες θα φανούν τώρα κατά την εφαρμογή. Προχωρήστε το, ώστε κατά την ημέρα των εγκαινίων να αμβλυνθούν οι αντιθέσεις και προπάντων να στηρίξουμε όλοι μία μεγάλη ελληνική προσπάθεια. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Το λόγο έχει ζητήσει ο κ. Αλαβάνος, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς. 
     Κύριε Πρόεδρε, με βάση τον Κανονισμό έχετε δικαίωμα να ζητήσετε το λόγο και σας τον δίδω. 
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κύριε Πρόεδρε, -και καταλαβαίνετε ότι το λέω με άλλο νόημα και έτσι με μεγάλη χαρά που είστε στην Έδρα- εύχομαι οι εργασίες κατά τη διάρκεια της προεδρίας σας να είναι ουσιαστικές. Εύχομαι καλή επιτυχία στη δουλειά σας, όπως και για τον παρακαθήμενό σας τον κ. Αποστολάτο. Νομίζω δε ότι αυτό είναι ένα βήμα μπροστά στην πιο αναλογική και δημοκρατική εκπροσώπηση όλων των δυνάμεων μέσα στη Βουλή. 
     Δεν θα έπαιρνα το λόγο, κύριε Υπουργέ, αν δεν είχα να προσθέσω κάτι πολύ καινούργιο, γιατί νομίζω ότι και από πολλούς Βουλευτές της Αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα για μένα  από την εισηγήτριά μας την κ. Φιλίνη, τα κεντρικά ζητήματα τέθηκαν. Θέλω απλώς να τα υπογραμμίσω. Είμαι εδώ, όχι για να πω κάτι καινούργιο, αλλά απλώς για να υπογραμμίσω μία πολύ μεγάλη ευθύνη που έχετε. Και κατ’ αρχάς, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να πω ότι στο Υπουργείο Πολιτισμού θα περίμενε κάποιος να υπάρχει διάλογος. Να πάρεις άλλα Υπουργεία με αιτήματα, ζητήματα, πιέσεις δημοσιονομικές και άλλες, θα έπρεπε και εκεί να υπάρχει διάλογος.  
      Εάν όμως υπάρχει ένας χώρος διαλόγου ο οποίος θα έπρεπε να είναι διαφορετικός και θα έπρεπε να είναι και ένας πιλότος και ένα παράδειγμα για την επίλυση των προβλημάτων σε άλλους τομείς δραστηριότητας και επομένως και σε άλλα Υπουργεία, θα ήταν το Υπουργείο Πολιτισμού. 
      Δεν μπορώ να καταλάβω, κύριε  Υπουργέ, γιατί όλη αυτή η «βιομηχανία παρέμβασης» στη δικαιοσύνη του Υπουργείου, να κηρυχθούν παράνομες και καταχρηστικές οι κινητοποιήσεις που κάνουν. Ποιοι τις κάνουν αυτές τις κινητοποιήσεις; Οι αρχαιολόγοι. Άνθρωποι που όλη τους η ζωή, όλη τους η δραστηριότητα, όλη τους η προσφορά έχει συνδεθεί με το αντικείμενο του Υπουργείου σας. Θέλετε να σας χωρίζει αυτή η δικαστική αντιπαράθεση; Είναι παράλογοι; Έχουν κάποια παράλογα αιτήματα όλα αυτά τα χρόνια; Πολλά από τα αιτήματά τους δεν δικαιώθηκαν αργότερα από τις Κυβερνήσεις, για ένα μέρος απ’ αυτούς; Για παράδειγμα, για ένα μικρό μέρος απ’ αυτούς, για τους συμβασιούχους που πάλι πήγαιναν οι Κυβερνήσεις και ζητούσαν να είναι παράνομη και καταχρηστική. Γιατί είναι παράνομες και καταχρηστικές οι απόψεις των αρχαιολόγων και όλων των συλλογικών φορέων τους για το θέμα του Μουσείου της Ακρόπολης και για τα θέματα του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και η παρέμβασή σας στη Δικαιοσύνη; Είναι κρίμα. Και θα έλεγα ότι θα μπορούσατε να καινοτομήσετε εδώ πέρα και να δημιουργήσετε μία άλλη πρακτική διαλόγου και συνεννόησης.
      Το δεύτερο που θέλω να πω. Κύριε Υπουργέ, ήμουν πάρα πολλά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ένα σημείο μιας ιδιαίτερης δραστηριότητας από την πλευρά μου ήταν το θέμα της επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα με μία εξαιρετική συνεργασία που είχα με τον Ζιλ Ντασσέν, την επιτροπή κ.λπ. Βγαίναμε και είχαμε ένα επιχείρημα. Εγώ δεν ξαναπάω στις Βρυξέλλες -εάν υπάρχουν παλιοί συνάδελφοί μου να με δουν- αν περάσει αυτός ο νόμος. Λέγαμε ότι το Μουσείο με τα εκθέματά του είναι αδιάρρηκτο από το χώρο και ότι τα κινητά αυτά εκθέματα, τα οποία μπαίνουν, για να παρουσιαστούν και να προστατευτούν μέσα στο Μουσείο, δεν μπορούν να χωριστούν από το χώρο. Και η ίδια η κατασκευή και η αρχιτεκτονική του Μουσείου –άσχετα αν αρέσει ή δεν αρέσει- υποτίθεται ότι υπηρετεί αυτήν την ανάγκη, δηλαδή να έχεις την οπτική επαφή και τη λειτουργική επαφή και τη συναισθηματική επαφή και τη νοητική επαφή ανάμεσα στα εκθέματα και τον αρχαιολογικό χώρο. Γιατί έρχεσθε και τα χωρίζετε; Γιατί άλλο καθεστώς και άλλη διοίκηση και άλλου «παπά ευαγγέλιο» το Μουσείο και άλλο ο αρχαιολογικός χώρος; 
      Είναι παράλογο αυτό που σας προτείνει ο Σύλλογος των Αρχαιολόγων; Σας προτείνουν μία ενιαία ενότητα με επιμέρους καταμερισμό που θα έχει τον αρχαιολογικό χώρο, θα έχει το Μουσείο με τις διάφορες λειτουργίες του, θα έχει τη συντήρηση, θα έχει όλα αυτά τα πράγματα. Γιατί επιμένετε; Για ποιο λόγο;
      Ξέρετε, θα δυσκολευόταν κάποιος πάρα πολύ να απαντήσει. Θα έλεγε ότι είναι μία παραξενιά του Υπουργού και μία ιδιοτροπία. Δυστυχώς, δεν είναι παραξενιά σας και ιδιοτροπία. Είναι αυτή η τάση την οποία βλέπουμε να περνά και στο χώρο του Πολιτισμού -την είδαμε και τη βλέπουμε σε ακραίο βαθμό στην Ιταλία- δηλαδή μία προσπάθεια να αποκοπούν από το δημόσιο χώρο με βαθμιαία βήματα στοιχεία κεντρικά της πολιτιστικής δράσης και του πολιτιστικού πλούτου στη χώρα μας. 
      Γι’ αυτό βλέπουμε και το Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου αυτή τη στιγμή με ένα Διοικητικό Συμβούλιο το οποίο θα κάνετε εσείς και θα είναι αξιοπρεπές, αλλά με ένα Διοικητικό Συμβούλιο που μετά από δύο, τρία ή τέσσερα χρόνια δεν ξέρουμε τι θα είναι, με τα χρήματα του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων, την ίδια στιγμή με τροπολογία σας να έρχονται και να πηγαίνουν σε πρόσωπα που είναι και ιδιωτικού δικαίου και να έχει κάποιος πολλά ερωτηματικά και να δημιουργείται ένα καινούργιο είδος ειδικού λογαριασμού. Και όλα αυτά τα οποία στήριζε χρηματοδοτικά το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων, όπως ήταν οι απαλλοτριώσεις, οι δημοσιεύσεις, οι συντηρήσεις σε ένα χώρο επιστημονικό, ο οποίος είχε ανάγκη στήριξης και ο οποίος έχει ποδοπατηθεί, έχει περιφρονηθεί με τέτοιο τρόπο, λειτουργεί υπό συνθήκες πενίας. Η αξιοποίηση και η προώθηση των ανασκαφών, των συντηρήσεων κ.λπ., όλα αυτά γίνονται υπό συνθήκες τρομερής πενίας και αυτά τα πάτε σε Οργανισμούς που υπάρχουν και Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου. 
      Νομίζω ότι είστε σε λάθος κατεύθυνση και νομίζω επίσης ότι μπορείτε να αποδείξετε αν δέχεστε το διάλογο. Και νομίζω ότι το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να αποσύρετε αυτό το νομοσχέδιο. Και μην συζητήσετε μαζί μας, μην συζητήσετε με το Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Μην συζητήσετε -αν θέλετε- και με τις άλλες δυνάμεις της Αντιπολίτευσης. Συζητήστε με το Σύλλογο των Ελλήνων Αρχαιολόγων. Συζητήστε με τους υπευθύνους των Εφορειών. Κάντε κάτι που να ανταποκρίνεται στα επιστημονικά και άλλα κριτήρια και στις βαθιές τους ανησυχίες. Αφήστε το χώρο και αυτόν τον αέρα της συρρίκνωσης του δημοσίου έξω από το Υπουργείο Πολιτισμού, ειδικά σήμερα, γιατί πρέπει να ξέρουμε σε ποια εποχή σήμερα ζούμε. Και βλέπουμε, ακούμε τον Πρωθυπουργό να μιλάει για μεταρρυθμίσεις. Ενδεχομένως –ήταν και Υπουργός Πολιτισμού- να εννοεί τις μεταρρυθμίσεις που θα έκανε στο Υπουργείο Πολιτισμού. Όλη η λογική, όλο το θεμέλιο που ήταν το «λιγότερο κράτος» έχει καταρρεύσει και αυτό είναι το μάθημα που βλέπουμε διεθνώς. Βλέπουμε καθημερινά σε εφημερίδες στην Αμερική, στην Αγγλία, στη Γαλλία, που ούτε μπορούσε να το ονειρευτεί κάποιος, η κεντρική είδηση να είναι «εθνικοποίηση». 
      Εσείς εδώ και στον πολιτισμό πάτε προς ιδιωτικοποίηση. Και γι’ αυτό εμείς εκφράζουμε ανησυχίες για τη συνολική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, της Κυβέρνησης, όπως και στον τομέα -αν θέλετε- του πολιτισμού, αλλά όπως και στον τομέα που ζούμε σήμερα –δεν θα αργήσω, κύριε Πρόεδρε, ένα, ενάμισι λεπτό- στο καυτό ζήτημα που ζούμε σήμερα και είναι τα θέματα της οικονομικής κρίσης, της τραπεζικής κρίσης, της κατάρρευσης των αγορών. Βλέπουμε εδώ πέρα να βγαίνουν οι κυβερνήσεις των διαφόρων χωρών και να κόβουμε επιταγές δισεκατομμυρίων λιρών, δολαρίων, ευρώ, για να αντιμετωπιστούν τα χρέη των τραπεζών και εμείς αναρωτιόμαστε πού ήταν όλα αυτά, όταν υπήρχαν οι κοινωνικές ανάγκες, όταν υπήρχαν οι ανάγκες ασφαλιστικής στήριξης, όταν υπήρχαν οι ανάγκες παιδείας σε όλο τον κόσμο. Και βλέπουμε ότι είναι τόσο εύκολος ο τρόπος αυτός που βγάζουμε τις επιταγές, ώστε κανείς πρέπει να διατυπώσει την ανησυχία του. Ανησυχεί σοβαρά ότι η κατάρρευση των τραπεζών και ο τρόπος που χειρίζονται αυτό το ζήτημα οι κυβερνήσεις και των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά και πολλών ευρωπαϊκών χωρών μπορεί να οδηγήσει σε κατάρρευση νομισμάτων. Θέλουμε εγγύηση των καταθέσεων, αλλά που θα στηρίζει την αγοραστική δύναμη των καταθέσεων και που δεν θα γίνει με «κατοχικά» ευρώ ή με ευρώ «χαρτοπετσέτες» και με αυτήν την έννοια θεωρούμε ότι και στην Ελλάδα θα έπρεπε να παρθούν δομικά μέτρα για να ανασυνταχθεί η όλη κατάσταση και αυτό σημαίνει ανάμεσα στα άλλα ένας ισχυρός, κρατικός, δημόσιος τομέας μέσα στο τραπεζικό σύστημα. Σημαίνει «στοπ» στην Αγροτική Τράπεζα, στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, στην Εθνική Ασφαλιστική, στην Αγροτική Ασφαλιστική, στις ιδιωτικοποιήσεις και σημαίνει εξεύρεση του δρόμου, ώστε αυτή η κεντρική παρουσία που είναι η Εθνική Τράπεζα να επανέλθει στον πλήρη έλεγχο του δημοσίου.
      Καταλήγοντας, κύριε Υπουργέ, σας λέω ξανά άλλη μία φορά: Ας «μυριστούμε» τον αέρα, ας δούμε τι γίνεται. Αυτή η μεταρρύθμιση που κάνετε που συνδέεται με τη λογική «λιγότερο κράτος» είναι πια για το Μουσείο. Πρέπει και αυτό να το βάλουμε στο Μουσείο όχι της Ακρόπολης, σε κάποιο άλλο Μουσείο, στο Μουσείο Γκίνες, δεν ξέρω πού. Και δείτε, ακούστε τους αρχαιολόγους, τους συλλόγους τους, τους αρμόδιους επιστήμονες και μην δώσετε τα καλύτερα επιχειρήματα που θα μπορούσε να έχει το Βρετανικό Μουσείο στην υπόθεση της επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα.
      Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, σαράντα τρεις μαθητές και μαθήτριες και τέσσερις συνοδοί καθηγητές από το 8o Γυμνάσιο Αιγάλεω.
    Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους ευχόμεθα καλή πρόοδο.
    (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
    Καλώ τώρα στο Βήμα τον Πρόεδρο κ. Κακλαμάνη.
    Πριν όμως πάρει το λόγο, θα ήθελα να παραχωρήσω την Έδρα στον Ζ΄ Αντιπρόεδρο το συνάδελφο κ. Αποστολάτο. 
    Κύριε συνάδελφε, ως αρχαιότερος κατά μία ώρα στο έργο αυτό, σας εύχομαι καλή επιτυχία.
    (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
    (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο  Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ)
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστώ για την τιμή και καλώς σας βρίσκω.
    Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ μεγάλη τιμή το ότι ξεκινώ αυτή την καριέρα σ’ αυτή την ηλεκτρική καρέκλα με έναν ιστορικό μεγάλο Πρόεδρο της Βουλής όπως είστε εσείς. 
    (Χειροκροτήματα)
    ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Είμαι βέβαιος ότι έχετε την ικανότητα να αποφορτίζετε τις οποιεσδήποτε ηλεκτρικές ή άλλες κενώσεις αυτής της «ηλεκτρικής καρέκλας». Είστε ήρεμος, ήπιος και αυτό είναι πολύ σημαντικό νομίζω για την Προεδρία του Σώματος. Εύχομαι και σε σας, όπως και στον προσωρινώς απελθόντα από την Έδρα, τον κ. Δραγασάκη, να έχετε επιτυχία για να έχει επιτυχία στο έργο του και το Κοινοβούλιο.
    Κύριε Πρόεδρε, όπως και ο κ. Αλαβάνος είπε, δεν νομίζω ότι έχουμε πολλά νέα στοιχεία να εισφέρουμε σ’ αυτήν τη συζήτηση. Και βέβαια μπορεί κάποιος να ρωτήσει, γιατί παίρνουμε το λόγο. Απλούστατα για να τονίσουμε, κύριε Υπουργέ, τη σημασία και τους κινδύνους που προκύπτουν από αυτήν την πρωτοβουλία σας, να αποχωριστεί αυτό το Μουσείο που ήδη είναι γνωστό, όχι εντός των ορίων της χώρας, αλλά εκτός αυτής, από τη φυσική του θέση. Δηλαδή κάνετε μία δοκιμή εδώ που δεν θα έπρεπε να την αποτολμήσετε. 
    Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο εισηγητής μας σας πρότεινε μία πιστεύω λειτουργική λύση, το όποιο πρόβλημα νομίζετε ότι θα αντιμετωπίσετε με τη δημιουργία ενός νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου. Μπορεί να υπάρξει μια εφορεία που θα έχει ως αντικείμενο την Ακρόπολη και το Μουσείο της Ακροπόλεως. Διότι οι μη ειδικοί έχουμε την τάση να μη λαμβάνουμε υπ’ όψιν την γνώμη των ειδικών όταν νομίζουμε ότι έχει τα μειονεκτήματα του επαγγελματισμού και του εθισμού στην πεπατημένη. Δεν ξέρω, ο κ. Παυλίδης που τον άκουσα πριν, αν θα προσβλέπει πλέον, στην ψήφο της αρχαιολόγου αδελφής του, με αυτά τα οποία είπε υποστηρίζοντας το νομοσχέδιο.
    ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Εξαιτίας της έχω χάσει άλλους ψήφους. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Και οι μη ειδικοί εδώ δεν καταλαβαίνουμε το λόγο, πέραν του να έχει τη δυνατότητα ο εκάστοτε Υπουργός να διαχειρίζεται -με κάποιους ιδιαίτερους κανόνες- και η εκάστοτε Κυβέρνηση όχι μόνο το ήμισυ των εσόδων του Μουσείου αυτού -που προβλέπουμε να είναι αρκετά- αποστερώντας από το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων σημαντικότατους πόρους, κατανέμοντάς τους στο ειδικό αυτό νομικό πρόσωπο με τη μακροσκελή ονομασία, το Ταμείο Διαχείρισης Πιστώσεων Εκτελέσεως Αρχαιολογικών Έργων, που υποτίθεται ότι συστήθηκε για να αξιοποιηθούν πόροι  του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Έγινε τίποτα; Αξιοποιήθηκε κάποιο σημαντικό ποσό; Προφανώς από εδώ θα περιμένει και το Ταμείο αυτό. Το ίδιο και με τον άλλο φορέα για την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας.
      Αν και είμαι Βουλευτής του Λεκανοπεδίου, πραγματικά διερωτώμαι: Σε μία σειρά άλλων περιοχών της χώρας με ποιο τρόπο αντιμετωπίζουμε το ανάλογο πρόβλημα, για τη λύση του οποίου επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. ξεκίνησε η πρωτοβουλία αυτή, της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων, αν και η ιδέα βέβαια προϋπήρξε. Δεν θέλουμε να υφαιρέσουμε το ρόλο και την πρωτοβουλία κανενός από το παρελθόν, γιατί μας ενοχλεί, όταν οι σήμερα κυβερνώντες κάνουν κάτι ανάλογο σε βάρος της ιστορίας και του έργου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και των κυβερνήσεών του, στο οποίο αφήνουν μόνο τα ενδεχόμενα λάθη, αναπόφευκτα σε μία μακρά και εργώδη διακυβέρνηση της χώρας. 
      Υπάρχει και ο τρίτος φορέας, ο Οργανισμός για τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού, ο οποίος δεν έχει αναδειχθεί και εις τον καλύτερο πραγματοποιό έργου  και κυρίως διαχειριστή του δημοσίου χρήματος.
      Κύριε Υπουργέ, ξεφύγατε από το «Ζαχοπούλειο άγος». Εγώ το εκτιμώ αυτό. Η πρώτη πολιτική σας κίνηση ήταν να απαλλαγείτε προσωπικά, γιατί η Κυβέρνηση και φυσικά ο Πρωθυπουργός δεν έχουν απαλλαγεί, έστω και αν, όπως έχει συμβεί με μια σειρά άλλων πολύ κραυγαλέων περιπτώσεων διασπάθισης του δημοσίου χρήματος, το αρχείο της Εισαγγελίας Αθηνών είναι πρόθυμο –όπως συνέβη και εδώ- να «καταπιεί» και άλλα. 
      Ο πολιτικός κόσμος πρέπει να αισθάνεται ιδιαίτερη δυσκολία να αντιμετωπίσει αυτή τη γενική καταφορά εναντίον του με αφορμή το «βατοπεδιακό άγος». Εδώ συμβαίνουν πράγματα τα οποία δεν μπορεί να ανεχθεί πλέον η συνείδηση και του πλέον πιστού κομματικού φίλου, του οποιουδήποτε πολίτη που θέλει να έχει ενασχόληση και ενδιαφέρον για τα κοινά.
      Δεν καταλαβαίνω. Λέτε ότι καταργούνται -αφού πέρασαν πέντε χρόνια από τότε που το διακηρύσσατε- οι ειδικοί λογαριασμοί, ότι θα περάσουν στον κρατικό προϋπολογισμό. Ταυτόχρονα, όμως -όπως και με τη διακήρυξη της επανίδρυσης του κράτους, του περιορισμού του- συνιστάτε ουσιαστικά και άλλους ειδικούς λογαριασμούς με τα νέα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου που δημιουργείτε. Και αυτό βέβαια δεν περιορίζει το κράτος. Μάλλον το επεκτείνει. Νέοι διορισμοί, χωρίς διαδικασίες Α.Σ.Ε.Π.. Κάποιο «παράθυρο» θα βρεθεί κι εδώ. Άλλωστε έχετε τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τα stage, όλα αυτά τα μέσα. Δεν τα αξιοποιείτε, πιστεύω, για τη μεγάλη ευκαιρία που έχετε για ένα έργο-όραμα -κι έναρξη πραγματοποίησης- της Μελίνας Μερκούρη, στο οποίο πρέπει να πούμε ότι όλοι πιστέψαμε: και οι κυβερνήσεις που προηγήθηκαν –είναι εδώ παρόντες και ο κ. Βενιζέλος κι ο κ. Πάγκαλος- αλλά και η Κυβέρνηση αυτή σήμερα. Αυτό το έργο λοιπόν γιατί θα πρέπει να μας διχάζει αντί να μας ενώνει; 
      Κι «ήρξασθο χειρών αδίκων» εσείς, κύριε Υπουργέ¨. Σε μια τέτοια υπόθεση τι άλλο πρέπει να κάνουμε ως πολιτική ηγεσία οποιουδήποτε κρατικού φορέα παρά να συζητήσουμε με αυτούς που μπορεί να έχουν ενδεχομένως κάποια άποψη διαφορετική από τη δική μας, να υιοθετήσουμε κάποια άλλη άποψη για να διορθώσουμε τη δική μας; Εγώ πραγματικά δεν συμφωνώ με την τάση σας αυτή, όπως αποδεικνύεται. Αυτό καταγγέλλω. Και δεν περιορίζομαι μόνο στο Σύλλογο των Ελλήνων Αρχαιολόγων. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος, με μια ιστορία. Μην ξεχνάμε ότι η προστασία των αρχαίων μας, του πολιτισμού μας, ουσιαστικά ξεκίνησε με την ίδρυση της Αρχαιολογικής Εταιρείας πριν από ενάμιση αιώνα και σήμερα στα χέρια, στο μυαλό, στην καρδιά αυτών των ανθρώπων έχουμε εναποθέσει την ευθύνη. 
      Έρχεστε λοιπόν με την τροπολογία αυτή για το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων - και προχωρώ πέραν του νομοσχεδίου αυτού καθεαυτού- και ουσιαστικά, αντί να ενισχύσετε και να συνδράμετε και να αξιοποιήσετε το ρόλο του Ταμείου δυναμιτίζετε το έργο και τη δυνατότητά του. 
      Είπατε στη Διαρκή Επιτροπή ότι το Ταμείο έχει πλεόνασμα, ότι έχει εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις του. Εγώ διάβασα προ ημερών στα «ΝΕΑ»  –το δημοσίευμα αυτό ήταν στις 25 Αυγούστου- το Γενικό Διευθυντή του Ταμείου, ο οποίος έλεγε ότι έχει περίπου επτακόσιες απαλλοτριώσεις που πρέπει να εξοφληθούν και δεν εξοφλούνται. Εκκρεμούν εγκεκριμένες απαλλοτριώσεις που έχουν «παγώσει». Υπάρχουν προτάσεις για άλλες απαλλοτριώσεις, οι οποίες δεν προχωρούν. Σ’ ένα σημείωμα που μου έχουν δώσει θέλουν να σας ρωτήσω πότε γνωμοδότησε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο για τελευταία φορά για απαλλοτριώσεις. 
      Και βέβαια θα μου πείτε σωστά –κι ο καθένας συνάδελφος- ότι δεν αρκεί να κηρύσσονται απαλλοτριώσεις, να ξοδεύονται λεφτά, δισεκατομμύρια, και να μην γίνεται τίποτε από εκεί και πέρα. Κι εδώ ερχόμαστε στο τι γίνεται από εκεί και πέρα. Έρευνες που γίνονται αναδεικνύονται; Δημοσιεύονται; Το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων, που έχει αυτή την αποστολή, θα το ενθαρρύνετε ή όπως νομοθετείτε τώρα θα περιορίσετε και την όποια διάθεση που μπορεί να υπάρχει για να δημοσιεύονται; Αυτή είναι η αποστολή του: να συντηρήσει, να αναδείξει τον αρχαιολογικό πλούτο της χώρας. 
      Κύριε Υπουργέ, φαντάζομαι ότι θα εμμείνετε στο κύριο σώμα του νομοσχεδίου. Αλλά, -όπως με πληροφόρησε πιο πριν ο κ. Βενιζέλος- εάν θέλετε πέραν των καθεαυτό υπηρεσιακών παραγόντων για ένα τόσο μεγάλο έργο να υπάρχει και η δυνατότητα προσφοράς απόψεων, βοήθειας από διακεκριμένες προσωπικότητες, ο νόμος ήδη σας δίνει τη δυνατότητα. Όπως για τις βιβλιοθήκες και τα κρατικά αρχεία έχουμε δίπλα έναν συμβουλευτικό φορέα, μπορείτε να το κάνετε κι εδώ. 
      Κύριε Πρόεδρε, μιλάω με πολύ καλή διάθεση και μετριοπάθεια. Δεν θέλω να ξύσω πληγές που είναι πολλές, κύριε Υπουργέ, στο Υπουργείο Πολιτισμού αυτές οι πληγές. Διότι ναι μεν απαλλαγήκατε –όπως είπα- από το «Ζαχοπούλειον άγος», αλλά τα αποτελέσματά του υπάρχουν και δεν αρκεί η οποιαδήποτε «Σανίδειος» προσπάθεια όσο κι αν σήμερα με τη βοήθεια ορισμένων επίορκων στο χώρο της δικαιοσύνης αποδίδει. Δεν σημαίνει ότι αυτά θα παραμείνουν στο σκότος, διότι τίποτα «κρυπτόν υπό τον ήλιον». 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κύριο Πρόεδρο.
      Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω διπλά για τη διευκόλυνση του έργου στην παρθενική μου εμφάνιση στην Έδρα ως Αντιπρόεδρος, γιατί δεν ήξερα το μαγικό τρόπο πώς έναν Νέστορα του ύφους και της πείρας σας θα μπορούσα να τον διακόψω. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω ότι ο Νέστορας ήταν ένας γέρος πενήντα περίπου ετών, τον οποίο δεν ελάμβανε κανείς υπ’ όψιν. Αφήστε τι λέει ο Όμηρος. Ούτε ο Αχιλλέας τον λάμβανε υπ’ όψιν ούτε ο Αγαμέμνων! 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Τα έλεγε όμως!
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κι εγώ είμαι υπέρ τα εβδομήκοντα και σκοπεύω να συνεχίσω να είμαι ακόμα πιο νέος από τον Νέστορα!
      (Χειροκροτήματα)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Με τους σημερινούς όρους είστε νεότατος!
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ:  Ο κύριος Πρόεδρος είναι πάντα ομηρικός!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος):  Βεβαίως. 
      Το λόγο έχει τώρα ο συνάδελφος κ. Κώστας Αϊβαλιώτης  
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ πολύ. Επέλεξα να μιλήσω από το Βήμα –μπορούσα να μιλήσω από τη θέση μου, εξάλλου το κάνω συχνά- αλλά νομίζω ότι αυτή την εικόνα την αξίζουν οι τριακόσιες χιλιάδες Έλληνες που ψήφισαν Γιώργο Καρατζαφέρη, την αξίζει ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ.. Και φυσικά εννοώ την εικόνα του να είστε εσείς στην Έδρα και να προεδρεύετε και ταυτόχρονα να μιλάω εγώ από το Βήμα και να είμαστε και οι δύο από το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. 
      Σας εύχομαι να είστε «σιδεροκέφαλος» και φυσικά πρέπει να δοθούν εύσημα στον Πρόεδρο της Βουλής για την πρωτοβουλία του αυτή, η οποία έδωσε τη δυνατότητα στα λεγόμενα μικρότερα κόμματα να έχουν κι εκείνα συμμετοχή στο Προεδρείο. 
      «Σιδεροκέφαλος», λοιπόν, όπως ευχήθηκε στον κ. Δραγασάκη και ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος κ. Βελόπουλος λίγο πιο πριν. 
      Δεν βλέπω κάποιον στην Αίθουσα που να ήταν Ευρωβουλευτής –εκτός από τον Πρόεδρο του ΛΑ.Ο.Σ.- πριν το 2004. Είχε ανέβει στο Βήμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κάποιος Ευρωβουλευτής –ας μην πούμε από ποια χώρα ήταν- ο οποίος είχε καταστεναχωρέσει κάθε Έλληνα. Δεν είχε μιλήσει για την Κύπρο, για την Τουρκία, για το σκοπιανό και όλα αυτά, είχε μιλήσει για την αισθητική της Αθήνας. 
      Είχε αναφέρει –και αν ήταν εδώ ο κ. Αλαβάνος θα με επιβεβαίωνε, διότι ήταν μέχρι το 2004 Ευρωβουλευτής- ότι η Αθήνα έχει μια αηδιαστική αισθητική. Όταν είχα ακούσει εγώ, ως ταπεινός συνεργάτης τότε Ευρωβουλευτού, αυτό το πράγμα, με είχε σοκάρει η οξύτητα και –λυπάμαι να το πω- η ακρίβεια της έκφρασης. Δυστυχώς, η Αθήνα είναι μια πόλη η οποία έχει, αν όχι αηδιαστική, τουλάχιστον αισθητική με πολλά προβλήματα. 
      Θυμάμαι όμως –και κάθισα και το έψαξα μετά, επειδή οι κοινοτικές πρωτοβουλίες είναι πραγματικά πολυσχιδείς και αν κανείς τις δει, θα βρει μέσα ευκαιρίες για κάθε πόλη, για κάθε χώρα που έχει προβλήματα και ίσως θα μπορούσε να βουλώσει κάποιες τρύπες- ότι είχα δει πως κάποιες πόλεις της Ευρώπης, οι οποίες είχαν μια όχι ιδιαίτερα καλή αισθητική, είχαν βρει δυνατότητα μέσα απ’ αυτά τα κοινοτικά κονδύλια να αναμορφώσουν το αστικό περιβάλλον. 
      Περνούσε πάντα από το μυαλό μου το εξής και τώρα που έφτασα με τη βοήθεια του κόσμου σ’ αυτή τη θέση το πρότεινα στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.. Η Αθήνα, η οποία είναι πνιγμένη από τις πολυκατοικίες, θα μπορούσε να αποκτήσει μια πολύ ωραία μορφή. Είναι μία πόλη, η οποία έχει όλη αυτή την άσχημη αισθητική της δεκαετίας του ’50 και του ’60. 
      Έχουμε όμως ταλαντούχους αρχιτέκτονες. Δείτε πόσα άσχημα κτίρια οι Έλληνες αρχιτέκτονες έχουν μεταμορφώσει σε κομψοτεχνήματα. Και όλα αυτά μπορούν να γίνουν με κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι υπάρχει η πρωτοβουλία για την αναβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος. Υπάρχουν προσόψεις κτιρίων, οι οποίες βάφονται και εξωραΐζονται. Θα μπορούσε, όμως, αυτά τα κτίρια να γίνουν πραγματικά όμορφα.
      Τα λέω όλα αυτά και ίσως φαίνεται ότι δεν έχουν σχέση με το θέμα, αλλά έχουν σχέση με το θέμα.
      Έχουμε ένα μουσείο -και δεν ευθύνεστε εσείς, κύριε Υπουργέ, δεν έγινε επί των ημερών σας η επιλογή- λοιπόν, το Μουσείο της Ακρόπολης, άσχημης αισθητικής. Είναι άσχημο το Μουσείο της Ακρόπολης. Βρίσκεται σε ένα από τα ωραιότερα μέρη της Ευρώπης, ακριβώς κάτω από την Ακρόπολη, το Ωδείο του Ηρώδου του Αττικού, τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και βλέπουμε μια εμφάνιση κτιρίου η οποία είναι αποκρουστική. Γιατί στην Αθήνα, στο στολίδι της Ευρώπης, τέλος πάντων, στην πόλη που γέννησε τη δημοκρατία να υπάρχει αυτό το κτίριο με αυτήν την άθλια αισθητική; Δεν εξετάζω τους εσωτερικούς χώρους. Μπορεί να είναι λειτουργικοί, μπορεί να προβάλλουν ωραία τα υπέροχα εκθέματα. Όμως, απ’ έξω είναι χάλια. Και όχι μόνο αυτό -το είπε πριν και η κ. Φιλίνη που λείπει τώρα- αλλά αυτό το κτήριο δεν μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή δύο κομψοτεχνήματα που βρίσκονται εκεί και για τα οποία είχε ληφθεί μια πάρα πολύ αρνητική απόφαση προ της Υπουργίας σας.
      Μπορείτε, κύριε Υπουργέ, να μείνετε στην ιστορία -το λέω, γιατί είσαστε άνθρωπος με ευαισθησία- ανακαλώντας αυτήν την απόφαση, να μην πέσουν αυτά τα κτίρια. Πάρτε, επιτέλους, αυτήν την απόφαση να μην πέσουν αυτά τα κτίρια. Είναι κρίμα δύο από τα ελάχιστα κτίρια που έχουν μείνει στην Αθήνα και θυμίζουν μια άλλη εποχή και έχουν μια τόσο ξεχωριστή αισθητική, να πέσουν.
      Μιλώντας για το αστικό περιβάλλον -διότι ακούω συχνά και οικολόγους- θα ήθελα να πω ότι οικολογία δεν είναι μόνο τα δάση. Είναι και τα δάση. Είναι, όμως και το αστικό περιβάλλον. Και όλοι αυτοί οι οικολόγοι οι οποίοι, εν πάση περιπτώσει, τόσα πολλά λένε για το περιβάλλον, βλέπω ότι δεν ενδιαφέρονται καθόλου για το αστικό περιβάλλον. Μα, το αστικό περιβάλλον είναι αυτό που βλέπουμε κάθε μέρα, το Μουσείο της Ακρόπολης, τις άσχημες πολυκατοικίες οι οποίες μπορούν τέλος πάντων να αναμορφωθούν και να δώσουν μια ωραία όψη στην πρωτεύουσα της Ελλάδας.
      Έχουμε τόσα φοβερά μνημεία. Αναφέρθηκε πιο πριν το ζήτημα των αγαλμάτων που βρίσκονται στο εξωτερικό. Τα είδα με τα μάτια μου. Δεν σέβονται στα ξένα μουσεία την Αφροδίτη της Μήλου. Πήγαινε ο καθένας, καθόταν δίπλα στο σημείο που βρισκόντουσαν αυτά τα αγάλματα, τα έπιανε, τα κουνούσε. Αυτά είναι αγάλματα της Ελλάδας. Μπορεί να βρίσκονται αυτή τη στιγμή κάπου αλλού. Είναι, όμως, δικά της αγάλματα.
      Για την Αγιά Σοφιά, επίσης -έχει δίκιο ο κ. Παυλίδης- δεν είναι μόνο θέμα της Ελλάδας. Είναι παγκόσμιο μνημείο προστατευόμενο από την UNESCO. Υπάρχουν, λοιπόν, μνημεία τα οποία έλκουν την καταγωγή τους ακριβώς και ευθέως από τον ελληνικό πολιτισμό και με τα οποία, δυστυχώς, δεν ασχολούμαστε.
      Διάβασα στο άρθρο 2 για το σύλλογο «Φίλων του Μουσείου Ακρόπολης». Είναι πολύ σωστό να δημιουργηθεί ένα σύλλογος «Φίλων του Μουσείου Ακρόπολης», αλλά είναι ακόμα πιο σωστό και πιο επείγον να δημιουργηθεί ένας σύλλογος «Επιστροφής Γλυπτών του Παρθενώνα». Μη λέμε μάρμαρα, μάρμαρα είναι στις σκάλες. Είναι τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Μιλώ, λοιπόν, για σύλλογο «Επιστροφής Γλυπτών του Παρθενώνα», με συμμετοχή διεθνών προσωπικοτήτων.
      Επίσης, ανάδειξη της Ακρόπολης. Από αυτό το μουσείο φαίνεται η Ακρόπολη. Σας είχα προτείνει, αλλά εκκρεμεί η απάντηση, να μπει κάποια ταμπέλα τέλος πάντων σε πέντε-έξι γλώσσες στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου της Ακρόπολης, με την οποία να εξηγούν στους ξένους για ποιο λόγο έχει αυτήν την πληγωμένη όψη η Ακρόπολη. Είναι πληγωμένη η όψη της Ακρόπολης. Τη βλέπαμε επί χρόνια φασκιωμένη, προσπαθούσαν -και ήταν και θετικό αυτό να γίνει- μια αναμόρφωση, να μπορέσει εν πάση περιπτώσει να εξωραϊστεί, να αποκατασταθεί η μορφή της. Πρέπει να πούμε, όμως, στους ξένους ότι έχει αυτό το χάλι ή βλέπουν αυτή την καταστροφή, διότι ευθύνεται αυτός και εκείνος εκείνες τις χρονικές περιόδους, για να δούμε ποιος, εν πάση περιπτώσει, προήγαγε τον πολιτισμό και ποιος κατέστρεψε τι.
      Για τους αρχαιολόγους ατυχής είναι ο χαρακτηρισμός. Αν κάτι έχει μείνει σήμερα όρθιο στην Ελλάδα, αν κάποιος αντιστέκεται σε όλα αυτά τα σχέδια των μεγάλων συμφερόντων, της οικοπεδοποίησης, της καταστροφής κ.λπ., αυτοί είναι οι αρχαιολόγοι. Ας τους κοιτάξουμε με πιο πολύ προσοχή.
      Ακούμε στον Τύπο για 6.000.000 ευρώ για τα εγκαίνια, για άλλα 5.500.000 ευρώ για θέσεις προσωπικού αυτού του μουσείου. Μάλιστα, ο Γενικός Διευθυντής παίρνει 112.000 ευρώ, όπως αναφέρεται στο άρθρο 9. Ποια είναι τα προσόντα του; Δεν έπρεπε να υπάρχει μια περιγραφή των προσόντων του; Πολύ μεγάλη αμοιβή είναι 10.000 ευρώ το μήνα. Είναι πολύ μεγάλο ποσό. Δεν θα έπρεπε να δούμε αυτά τα έξοδα τα οποία είναι σίγουρα; Τα έξοδα αυτά είναι σίγουρα. Τα 7.000.000 ευρώ έσοδα δεν είναι σίγουρα. Όμως, αυτό το μεγάλο κονδύλι, τα 6.000.000 ευρώ, είναι σίγουρο και επιβαρύνει τον κόσμο.
      Νομίζω, κύριε Υπουργέ, αγαπητοί συνάδελφοι -και δε θα πάρω παραπάνω χρόνο- ότι αυτό το μουσείο θα έπρεπε να ενώνει όλους τους Έλληνες. Σήμερα, θα έπρεπε να ψηφιστεί από όλες τις πτέρυγες της Βουλής. Δυστυχώς, λόγω των προβλέψεων οι οποίες υπάρχουν, δεν μπορεί να ψηφιστεί από όλες τις πτέρυγες της Βουλής, ενώ έτσι θα έπρεπε να γίνει.
      Θα έπρεπε, λοιπόν, να μας ενώνει και να αφαιρέσουμε επιχειρήματα από τους Βρετανούς. Επιτέλους, να γυρίσουν τα Γλυπτά του Παρθενώνα σε ένα μουσείο το οποίο θα βρίσκεται στην Αθήνα, θα κοσμεί την πόλη μας και θα είναι πόλος έλξης για χιλιάδες ξένους από όλο τον κόσμο, γιατί θα θαυμάζουν την πρωτεύουσα της Ελλάδας.
      Διότι, όπως είπε κατά την ομιλία του και ο Πρόεδρός μας, έχουμε τόσα πολλά πράγματα να προβάλουμε και πολλές φορές τα κρύβουμε, όπως αγάλματα, φιλοσόφους οι οποίοι δεν προβάλλονται πουθενά και φθάνουμε στο πολύ αρνητικό σημείο να υφιστάμεθα και τις συνέπειες της κλοπής από ανθρώπους οι οποίοι είναι εθνικιστές, προκλητικοί και παίρνουν αέρα από την υποχωρητικότητά μας.
      Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού) 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
      Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Βενιζέλος έχει το λόγο για οχτώ λεπτά.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, καλή επιτυχία στο έργο σας. Το ίδιο εύχομαι και στον κ. Δραγασάκη.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έθεσα χθες στη συζήτηση επί της αρχής μια σειρά από μείζονος σημασίας ερωτήματα στον κύριο Υπουργό και δεν έλαβα καμία απάντηση. Ζήτησα τη θέση της Κυβέρνησης και σχετική τροποποίηση του συζητούμενου νομοσχεδίου για το Ίδρυμα «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ». Δεν άκουσα ούτε μία λέξη, όχι σε απάντηση της παρατήρησής μου, αλλά σε απόδοση τιμής προς τη Μελίνα, το Ζιλ Ντασέν και το Ίδρυμα χωρίς το οποίο δεν θα υπήρχε τώρα το μουσείο. Το Ίδρυμα είναι αυτό που οργάνωσε τον πρώτο διεθνή διαγωνισμό, το Ίδρυμα είναι αυτό που μετέχει στη διοίκηση του Οργανισμού Ανέγερσης του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης συνεχώς και βεβαίως, το Ίδρυμα είναι αυτό που έδωσε τη διεθνή διάσταση σε όλη αυτή την εκστρατεία επί χρόνια τώρα.
      Δεύτερον, δεν έλαβα απάντηση για την τύχη του νομικού προσώπου και μάλιστα νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου που είναι ο Οργανισμός Ανέγερσης του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Τι θα απογίνει με την εκκαθάρισή του; Ποιο είναι το μέλλον του; Γιατί δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη στο νομοσχέδιο; Είναι τυχαίο ή είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό;
      Τρίτον, ζήτησα να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία της συζήτησης αυτής, προκειμένου η Βουλή των Ελλήνων να επαναδιατυπώσει και να προβάλλει τη στρατηγική για την επιστροφή και την επανένωση των γλυπτών, των μαρμάρων του Παρθενώνα. Δεν αρκεί η μνεία στο νομοσχέδιο ότι ένας από τους σκοπούς του μουσείου είναι να ασχολείται και με το θέμα αυτό. Αυτό δεν είναι αρμοδιότητα του μουσείου. Αυτό είναι μια ευθύνη της διεθνούς πολιτιστικής κοινότητας. Κινούμαστε στο όνομα του Μνημείου του Παρθενώνα ως πληρεξούσιοί του και βεβαίως, πρέπει να αξιοποιηθεί το δίκτυο των επιτροπών που λειτουργούν σε πολλές χώρες για την επιστροφή των μαρμάρων, με κορυφαία τη βρετανική επιτροπή. Πρέπει αυτό το δίκτυο να αποκτήσει υπόσταση, μη κυβερνητική βεβαίως, αλλά με την υποστήριξη της ελληνικής Κυβέρνησης, πρέπει να υπάρξει διασύνδεση με τη διεθνή πανεπιστημιακή και ακαδημαϊκή κοινότητα και πρέπει να επαναδιατυπώσουμε την πρότασή μας στο βρετανικό Μουσείο και στη βρετανική Κυβέρνηση που διορίζει την πλειοψηφία των κηδεμόνων του βρετανικού μουσείου. Πως ζητούμε να υπογραφεί συμφωνία των δύο μουσείων, να έρθουν τα γλυπτά, τα μάρμαρα στην Ελλάδα, να ενωθούν, να εκτεθούν ενιαία, ανεξάρτητα από το νομικό σχήμα. Ας είναι μακροχρόνιος δανεισμός, ας λειτουργεί παράρτημα του Βρετανικού Μουσείου μέσα στο Μουσείο της Ακρόπολης. Σημασία έχει να έρθουν, να ενωθούν και να αποκατασταθεί η ιστορική και αισθητική ενότητα, να πάψει να είναι ακρωτηριασμένο το Μνημείο. 
      Και αυτό είναι το μεγάλο πλεονέκτημα του Μουσείου της Ακρόπολης. Είναι το γεγονός ότι βρίσκεται σε οπτική επαφή με το βράχο, σε οπτική επαφή με το Μνημείο, είναι ένα μουσείο αρχαιολογικού χώρου, γι’ αυτό επελέγη η θέση και γι’ αυτό, αν θέλετε, έγινε αποδεκτό από τη διεθνή επιτροπή του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού και το σχέδιο Τσουμί-Φωτιάδη, ακριβώς επειδή διασφαλίζει αυτή την οπτική επαφή.
      Το σημαντικότερο, βέβαια, το οποίο ετέθη και δεν έλαβε απάντηση είναι η διάσπαση της ενότητας του χώρου. Το επαναλαμβάνω και σήμερα. Ειπώθηκε από τον εισηγητή μας, τον κ. Αλευρά και όλους τους ομιλητές ότι δεν είναι δυνατόν να έχουμε τέσσερις διοικητικές και νομικές οντότητες στον ίδιο χώρο, την Α’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, την Επιτροπή Συντήρησης των Μνημείων της Ακροπόλεως, την Υπηρεσία Συντήρησης των Μνημείων της Ακροπόλεως και το νομικό πρόσωπο του μουσείου.
      Να σας πω ένα απλό, πέραν όλων των άλλων; Είναι αστείο να μην υπάρχει ενιαίο εισιτήριο για τον αρχαιολογικό χώρο και το μουσείο! Το εισιτήριο του αρχαιολογικού χώρου το διαχειρίζεται το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων. Το εισιτήριο του μουσείου θα το διαχειρίζεται το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου του μουσείου. 
      Αφήστε που κάποια στιγμή, βέβαια, μπορεί για λόγους ευρύτερης πολιτικής να πάμε στη λύση της δωρεάν εισόδου για να ακυρώσουμε το επιχείρημα του Βρετανικού Μουσείου ότι αυτό προσφέρει δωρεάν πρόσβαση σε όποιον θέλει να επισκεφτεί και να δει τα ακρωτηριασμένα τμήματα του μνημείου που βρίσκονται εκεί.
      Όλο αυτό θα οδηγήσει σε τριβές, ενώ υπάρχουν σχήματα τώρα, όπως η Επιτροπή Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως και η πρόβλεψη για τις επιστημονικές επιτροπές των μουσείων –των μουσείων γενικά που είναι δημόσιες υπηρεσίες- που επιτρέπουν την αξιοποίηση και του κ. Παντερμαλή και άλλων προσώπων με επάρκεια, γνώση και εμπειρία στα θέματα αυτά που μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Άλλωστε, έτσι έχει στελεχωθεί διαχρονικά και το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Ανέγερσης του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης.
      Ουσιαστικά, αυτό που συζητούμε εδώ βεβαίως είναι ο ρόλος του δημοσίου. Ο ρόλος του δημοσίου στα θέματα της πολιτιστικής κληρονομιάς είναι εξ ορισμού καθοριστικός. Η αρμοδιότητα ανήκει εκ του Συντάγματος στην πολιτεία. Είναι δυνατόν να έχουμε αμφιβολίες για τα θέματα αυτά και το ρόλο του κράτους στην πολιτιστική κληρονομιά, όταν τις τελευταίες εβδομάδες η παγκόσμια κοινή γνώμη βλέπει την κατάρρευση όλων των αντικρατικιστικών αντιλήψεων, την κατάρρευση όλων των εύκολων νεοφιλελεύθερων ρητορειών; Διότι οι πάντες, οι πολίτες, οι επιχειρήσεις, οι αγορές, τα χρηματοπιστωτικά συστήματα, τα ασφαλιστικά ταμεία, προσβλέπουν στο κράτος, προκειμένου το κράτος να εγγυηθεί τη σταθερότητα των τραπεζικών συστημάτων, τη σταθερότητα των τραπεζών, τη σταθερότητα των αγορών, τις καταθέσεις και μάλιστα συνολικά, προκειμένου να παρέμβει μετοχικά στα τραπεζικά ιδρύματα, προκειμένου να στηρίξει τα ασφαλιστικά ταμεία και τα αποθεματικά τους και να εγγυηθεί τις συντάξεις, γιατί η χρηματοπιστωτική κρίση ως κρίση χαρτοφυλακίων θίγει τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων.
      Όταν έρχεται η Κυβέρνηση –διότι δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά- και λέει ότι είναι εγγυημένες όλες οι καταθέσεις στην Ελλάδα –και σωστά- από το κράτος και ερχόμαστε εμείς και λέμε ότι αυτό δεν αρκεί να το δηλώνει ένας Υπουργός, αλλά πρέπει να προσλάβει μορφή νόμου ώστε να υπάρχει όχι πολιτική, αλλά κρατική νομοθετική εγγύηση, αντιλαμβάνεστε τι πράγματα πρέπει να γίνουν στο χώρο του πολιτισμού και ιδίως της αρχαιολογικής κληρονομιάς.
      Και όλα αυτά έχουν πολύ μεγάλη σημασία σ’ ένα κλίμα πολιτικής δυσπιστίας, γιατί στην Ελλάδα η διεθνής οικονομική κρίση έρχεται και διασταυρώνεται με μία εγχώρια ενδογενή κρίση που στην πραγματικότητα είναι κρίση πολιτικής, κρίση ανεπάρκειας και αναποτελεσματικότητας του κράτους λόγω των επιλογών και των αδυναμιών της Κυβέρνησης. Και έτσι φθάνουμε σ’ ένα εκρηκτικό μείγμα, διότι έρχεται και η εποχή των σκανδάλων, η οποία εντείνει όλη αυτήν την κατάσταση και δημιουργεί ανασφάλεια και πανικό, δηλαδή κρίση εμπιστοσύνης. 
      Μα, η κρίση εμπιστοσύνης είναι ουσιαστικά η μήτρα του προβλήματος! Γι’ αυτό και πρέπει να πω και από το Βήμα ότι είναι υποχρέωση της Βουλής –και ως εκ τούτου καλώ τον Πρόεδρο της Βουλής- να απευθυνθεί στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου με βάση αυτά που ο ίδιος ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου περιέλαβε στην παραγγελία του για την υπόθεση της Μονής Βατοπαιδίου, ζητώντας να αποσταλεί ο σχετικός φάκελος δικογραφίας στη Βουλή, η οποία ούτως ή άλλως μπορεί να κινηθεί και χωρίς φάκελο, αλλά προκειμένου να είμαστε υπεύθυνοι και τεκμηριωμένοι και προκειμένου η κάθε αρχή και εξουσία να σέβεται τη διάκριση των εξουσιών και το ρόλο της άλλης εξουσίας, πρέπει να έρθει ο φάκελος στη Βουλή για να μπορέσει η Βουλή να επιτελέσει το καθήκον της, να προστατεύσει δηλαδή τη διαφάνεια και την εμπιστοσύνη…
    (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
    …σε μία περίοδο βαθιάς και ανεξέλεγκτης κρίσης εμπιστοσύνης στην Ελλάδα.
    Ευχαριστώ πολύ.
    (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
       ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστώ πολύ τον κ. Βενιζέλο για την αρωγή.
      Συνεχίζουμε με το συνάδελφο κ. Θεόδωρο Καράογλου.
      Ορίστε, κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο.
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή συνεδρίαση είναι μία συνεδρίαση ιδιαίτερης συναισθηματικής και εθνικής σημασίας για τον καθένα από εμάς ξεχωριστά. 
      Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης συσπειρώνει το κοινό όνειρο όλων των Ελλήνων για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στον τόπο προέλευσης και καταγωγής τους, την Ελλάδα. 
      Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης αποτελεί ζήτημα μείζονος εθνικής σημασίας, αποτελεί αντικείμενο πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας, αποτελεί αντικείμενο εξωτερικής πολιτικής της χώρας, αποτελεί αντικείμενο τουριστικής πολιτικής της χώρας. 
      Η προστασία και η προάσπιση της πολιτιστικής κληρονομιάς κάθε λαού είναι χρέος κατ’ αρχήν του ίδιου του λαού, αλλά αποτελεί υποχρέωση και κάθε πολιτισμένου λαού. 
      Ο Ιερός Βράχος της Ακρόπολης, ο Ναός του Παρθενώνα δεν έχει ιστορική και πολιτιστική αξία μόνο για τον ελληνικό λαό. Αποτελεί κομμάτι της ιστορίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας μας, αλλά αναμφισβήτητα αποτελεί και ένα σημαντικό κομμάτι της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. 
      Οφείλουμε, λοιπόν, να προασπιστούμε και να διαδώσουμε το μήνυμα της προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς, να στιγματίσουμε την αρχαιοκαπηλία και την παράνομη διακίνηση πολιτιστικών αγαθών. Την ίδια στιγμή, είναι χρέος μας η προβολή και η ανάδειξη των αρχαιολογικών θησαυρών της χώρας μας. 
      Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης είναι ένα μουσείο σύγχρονο, ένα μουσείο που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε με σεβασμό στα αρχαία ευρήματα που ήρθαν στο φως με την έναρξη των εργασιών κατασκευής του και ως εκ τούτου, βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τον περιβάλλοντα χώρο. 
      Αναμφίβολα το νέο Μουσείο της Ακρόπολης είναι ένα μουσείο πρότυπο όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο. 
      Στο συγκεκριμένο σημείο, θα ήθελα να αναφερθώ με δύο μόνο λέξεις στις κριτικές που ακούστηκαν για την αισθητική του μουσείου. Είναι προφανές ότι ο καθένας από εμάς εδώ, όπως και όλος ο ελληνικός λαός, μπορεί να έχει την προσωπική και υποκειμενική του άποψη για την αισθητική του μουσείου. Όμως, αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι το μουσείο δεν χτίστηκε έτσι γιατί κάποιος Υπουργός το φαντάστηκε και έτσι θέλησε να γίνει, αλλά προέκυψε μετά από διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό και είναι το αποτέλεσμα μελέτης που βραβεύθηκε μετά από αυτόν το διεθνή διαγωνισμό. 
      Επομένως, λοιπόν, όπως απλά λέει ο λαός μας «περί ορέξεως κολοκυθόπιτα». Θα έλεγα ότι καλά θα κάνουν αυτοί οι οποίοι κάνουν απλώς και μόνο κριτική για την κριτική για την αισθητική του μουσείου, να σέβονται τους θεσμούς και τις διαδικασίες οι οποίες προβλέπονται από την ελληνική πολιτεία. 
      Σε μικρή απόσταση από τον Παρθενώνα, σε έναν εκθεσιακό χώρο που εκτείνεται σε περισσότερα από δεκατέσσερις χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα, το σύγχρονο Μουσείο της Ακρόπολης υποδέχεται τον επισκέπτη για να τον ταξιδέψει στην Αρχαία Ελλάδα και στον ελληνικό πολιτισμό. 
      Εξέχον σημείο του μουσείου αποτελεί αναμφισβήτητα η γυάλινη Αίθουσα που προβλέπεται να φιλοξενηθεί η ζωοφόρος του Παρθενώνα και που είναι προσανατολισμένη στο ναό, έτσι ώστε ο επισκέπτης να έχει τη δυνατότητα να βλέπει τα γλυπτά μέσα στον εκθεσιακό χώρο, αλλά να αντιλαμβάνεται και τη φυσική τους θέση στο ναό. 
      Ωστόσο, μελανό σημείο στο όραμα του ελληνικού λαού και των εμπνευστών και δημιουργών του νέου μουσείου είναι το κομμάτι που λείπει, το κομμάτι της Ζωοφόρου του Παρθενώνα που εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο. 
      Η χώρα μας πλέον με εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία και με απτές αποδείξεις -καθώς το νέο Μουσείο της Ακρόπολης αποτελεί πραγματικότητα- διεκδικεί αυτά που της ανήκουν. Η Ελλάδα με την κατασκευή και λειτουργία του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, καταρρίπτει το μέχρι πρότινος κυριότερο επιχείρημα των εκπροσώπων του Βρετανικού Μουσείου ως προς την υπεροχή και την καταλληλότητα του χώρου όπου εκτίθενται σήμερα τα γλυπτά του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο έναντι του χώρου όπου προβλέπεται να εκτεθούν στη χώρα καταγωγής και προέλευσής τους. 
      Το βασικό, λοιπόν, επιχείρημα των Άγγλων ότι δεν υπάρχει στη χώρα μας κατάλληλος χώρος για την έκθεση, προβολή και προστασία των γλυπτών του Παρθενώνα καταρρίπτεται με τη λειτουργία του συγκεκριμένου μουσείου. 
      Το νομικό πλαίσιο λειτουργίας του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, όπως αυτό διαμορφώνεται στο υπό ψήφιση σχέδιο νόμου, έχει στόχο να εξυπηρετήσει όσο το δυνατόν καλύτερα τόσο τις λειτουργικές ανάγκες του ίδιου του μουσείου όσο και τον ίδιο τον επισκέπτη. 
      Κατ’ αρχήν, γίνεται σαφές ότι το νέο Μουσείο της Ακρόπολης θα είναι αυτόνομο ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, αλλά με τη στενή εποπτεία του Υπουργείου Πολιτισμού. Και στο σημείο αυτό υπήρχαν πολύ μεγάλες κριτικές και διαφορετικές απόψεις από συναδέλφους συνολικά της Αντιπολίτευσης. 
	Θέλω, όμως, να ξέρω αν οι συνάδελφοι είναι ικανοποιημένοι με τη λειτουργία των άλλων μουσείων, με το δημοσιοϋπαλληλικό ωράριο, που στις τρεις η ώρα κλείνουν τα μουσεία. Παραπέρα, τα συγκεκριμένα μουσεία, όπως λειτουργούν μέχρι σήμερα, είναι μουσεία νεκρά με την έννοια ότι δεν είναι χώροι άλλων εκδηλώσεων, χώροι άλλων δραστηριοτήτων, δεν είναι μέσα στην κοινωνία και μέσα στον πολίτη. 
	Θεωρώ, λοιπόν, ότι το μουσείο θα λειτουργεί υπό τη διοίκηση ενός νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου. Είναι ένα βήμα προς τα εμπρός. Είναι ένα βήμα προόδου και παραπέρα από τη λειτουργία του ίδιου του μουσείου θα αποδειχθεί στην πράξη αν και κατά πόσο αυτό εξυπηρετεί κάτι, που είμαι βέβαιος ότι θα γίνει στην πράξη. 
	Τα διαδικαστικά αναφέρονται αναλυτικά στα σχετικά άρθρα του νομοσχεδίου. Προσδιορίζονται ακριβώς οι αρμοδιότητες του διοικητικού συμβουλίου, οι διαδικασίες διαχείρισης των οικονομικών του μουσείου , καθώς και η διάρθρωση των υπηρεσιών του. 
	Αυτό, ωστόσο, που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ο σκοπός δημιουργίας και λειτουργίας του νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Σκοπός του Μουσείου της Ακρόπολης, όπως αναλυτικά αναφέρεται στο σχετικό άρθρο του νομοσχεδίου είναι η συγκέντρωση, μελέτη, προστασία, ανάδειξη και προβολή των μνημείων του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. 
	Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης, όμως, επιτελεί ακόμη ένα μεγάλο στόχο, ένα στόχο που αποτελεί όραμα του ελληνικού λαού. Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης αποτελεί το μεγαλύτερο επιχείρημα στον αγώνα της χώρας μας για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. 
	Στο σημείο αυτό, επίσης, να αναφερθώ στην κριτική που ακούστηκε για την περίφημη σπατάλη των 6.000.000 ευρώ. Επανειλημμένως και από τον αρμόδιο Υπουργό, αλλά και από συναδέλφους τονίστηκε ότι τα περίφημα 6.000.000 δεν αφορούν αυτή καθαυτή τη διαδικασία των εγκαινίων, όπου εκτιμάται ότι το κόστος για τα εγκαίνια αυτά καθαυτά, δηλαδή την ημέρα που θα γίνουν τα εγκαίνια, δεν θα ξεπεράσει τις 50 ή άντε 100.000 ευρώ. 
      Τα 6.000.000 ευρώ είναι η προίκα που δίνεται στο μουσείο έτσι ώστε να υπάρχει διεθνής προβολή αυτού του μουσείου σε όλο τον κόσμο, ώστε να γίνει διαφημιστική καμπάνια μήνες πριν και μήνες μετά, για να πληροφορηθούν όλη η παγκόσμια κοινότητα και οι πολίτες όλου του κόσμου ότι στην Ελλάδα ξεκίνησε να λειτουργεί το υπερσύγχρονο Μουσείο της Ακρόπολης και με αυτόν τον τρόπο να προσελκύσει αυτούς τους τουρίστες. 
	Νομίζω, λοιπόν, ότι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Τονίστηκε επανειλημμένως ότι τα 6.000.000 δεν αφορούν –επαναλαμβάνω- τη διαδικασία των εγκαινίων, όπου το κόστος δεν θα ξεπερνά τις 50.000, αλλά αφορούν την προβολή και την παγκόσμια απήχηση που πρέπει να έχει η λειτουργία του μουσείου αυτού. 
	Η χώρα μας με σταθερά και σίγουρα βήματα έχει σημειώσει σημαντική δουλειά σε διεθνές επίπεδο, αναφορικά με την πάταξη της παράνομης διακίνησης αρχαιοτήτων. 
	Επιπλέον, έχει κερδίσει έμπρακτα το σεβασμό και την εκτίμηση μεγάλων ιδρυμάτων του εξωτερικού όσον αφορά την προστασία, συντήρηση και προβολή της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. 
	Ειδικότερα τα δυο τελευταία χρόνια η συστηματική δουλειά και η αφοσίωση της Κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή στην πολιτιστική ιστορία του τόπου έχει αποδώσει. 
	Θυμίζω χαρακτηριστικά ότι το Μάρτιο του 2007 επεστράφη στη χώρα μας χρυσό νεκρικό μακεδονικό στεφάνι του 4ου αιώνα π.Χ. από το Μουσείο Πωλ Γκετύ του Λος Άντζελες. 
	Τον Αύγουστο του 2008 επαναπατρίστηκαν το άνω τμήμα μαρμάρινης επιτύμβιας στήλης και ο χάλκινος καλυκωτός κρατήρας, δύο σημαντικά ευρήματα του 3ου και 4ου αιώνα π.Χ. τα οποία βρίσκονταν στην ιδιωτική συλλογή Shelby White στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. 
	Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, να τονίσω ότι είναι ιδιαίτερη τιμή για τον καθένα από εμάς να συμμετέχει σήμερα, με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ». 
	Συμμετέχουμε ενεργά στην ανάδειξη ενός κορυφαίου μνημείου της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, της δικής μας αρχαίας ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς. 
	Συμμετέχουμε στην επίτευξη του εθνικού μας στόχου για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, γιατί στην Ελλάδα έχουμε επανειλημμένως αποδείξει ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. 
	Σας ευχαριστώ. 
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ): Ευχαριστούμε τον κ. Θεόδωρο Καράογλου. 
	Συνεχίζουμε με το συνάδελφο κ. Γεώργιο Κοντογιάννη. 
	ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Υπουργείο Πολιτισμού με την ίδρυση του Μουσείου της Ακροπόλεως υλοποιεί ένα όραμα δεκαετιών και προσφέρει στην Αθήνα ένα μοναδικό κόσμημα. Είναι βέβαιο ότι η λειτουργία του θα συμβάλει στην αναβάθμιση του πολιτισμού στη χώρα μας και θα αποφέρει οφέλη για την οικονομία μας.
    Η χώρα που γέννησε τον πολιτισμό, η χώρα στην οποία αναπτύχθηκε και αναδείχθηκε κάθε μορφή τέχνης και επιστήμης, σε τέτοιο μάλιστα βαθμό ώστε δίκαια σήμερα να υποστηρίζουμε ότι όλα τα σύγχρονα ρεύματα τόσο στην τέχνη όσο και στις επιστήμες, έχουν τη ρίζα τους στην Ελλάδα, πρέπει και πάλι να αποκτήσει πρωτεύοντα ρόλο στη σύγχρονη πολιτιστική πραγματικότητα. 
    Για το πετύχει όμως, η χώρα μας αυτό θα πρέπει πάνω απ’ όλα να αναδειχθεί ο πολιτιστικός πλούτος του παρελθόντος, ο οποίος πρέπει να αποτελέσει το εφαλτήριο για τη διαμόρφωση, ανάπτυξη και ανάδειξη του σύγχρονου πολιτιστικού μας οράματος. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν καταφέρουμε να κινητοποιήσουμε τους δύο εθνικούς πόλους διάχυσης του ελληνικού πνεύματος, του ελληνικού πολιτισμού: Το Εθνικό Κέντρο και τον Απόδημο Ελληνισμό. Και για την κινητοποίηση των δύο αυτών πόλων η ευθύνη η δική μας είναι μεγάλη. 
    Το Εθνικό Κέντρο πρέπει να καταλάβει -και αυτή η Κυβέρνηση αλλά και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού το έχουν πλέον αντιληφθεί- ότι η διάθεση χρημάτων για τη διάδοση του πολιτισμού μας δεν αποτελεί δαπάνη αλλά επένδυση, δεν αποτελεί έξοδο αλλά έσοδο για το κράτος, δεν αποτελεί στοιχείο διαχείρισης μιας ακόμα πολιτικής δράσης αλλά εθνικό χρέος. Και τούτο, διότι μέσα από τη διάδοση του πολιτισμού μας –και σ’ αυτό καθοριστικό ρόλο μπορεί να διαδραματίσει ο Απόδημος Ελληνισμός- μπορούμε τελικά να φέρουμε την παγκόσμια κοινωνία πιο κοντά στην Ελλάδα με ό,τι θετικό αυτό συνεπάγεται για τη στήριξη των εθνικών μας υποθέσεων.
    Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νέο Μουσείο της Ακρόπολης μπορεί να αποτελέσει την κινητήρια δύναμη για την προώθηση αυτής της προσπάθειας που αναπόφευκτα συνδέεται και με την παιδεία, αλλά και με τον τουρισμό.
    Η Ελλάδα, η χώρα που γέννησε κάθε μορφή τέχνης και πολιτισμού, είναι προσιτή σε όλους και έχει μια μοναδικότητα. Ο πολίτης του κόσμου μπορεί να περπατήσει εκεί που περπάτησε ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας. Να τρέξει στην Ολυμπία, στο χώρο που αγωνίζονταν οι Αρχαίοι Ολυμπιονίκες και να απολαύσει στον μυστηριακό χώρο της Επιδαύρου έργα που σημάδεψαν την παγκόσμια σκέψη. Μπορεί όμως να ζήσει και στους ίδιους τόπους που αναφέρει ο Όμηρος και να γευθεί το φως του Αιγαίου αλλά και τη μοναδικότητα της φύσης στα αρχαία ιερά των Δελφών και της Δωδώνης, αλλά και την ηρεμία του τοπίου της Αρχαίας Ολυμπίας. Πάνω απ’ όλα όμως το νέο Μουσείο της Ακρόπολης είναι εκεί για να μας θυμίζει τη βίαιη αποκοπή των γλυπτών του Παρθενώνα και τον εκπατρισμό τους.
    Το αίτημα για την επιστροφή τους που οραματίστηκε και αγωνίστηκε γι’ αυτό η Μελίνα Μερκούρη, είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ. Είναι σημαντικό ότι αναφέρεται ρητώς ως στόχος στο κείμενο που αύριο θα είναι νόμος του κράτους. Το βασικό επιχείρημα των εκπροσώπων του Βρετανικού Μουσείου για πλημμελή φύλαξη των αρχαιοτήτων μας, δεν υφίσταται πλέον. Οι υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του μουσείου καταρρίπτουν κάθε τέτοιο ισχυρισμό. Εξάλλου από εδώ και πέρα θα έχουμε στο πλευρό μας τους εκατομμύρια τουρίστες οι οποίοι επισκεπτόμενοι το μουσείο θα μετατρέπονται σε πρεσβευτές των ελληνικών θέσεων. 
    Ο χώρος έκθεσης των Γλυπτών του Παρθενώνα που βρίσκεται σε άμεση οπτική επαφή με τον Ιερό Βράχο, πραγματικά δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο ως προς το έγκλημα που έχει συντελεστεί, ένα έγκλημα που δεν είναι το μοναδικό στον τόπο μας, αφού το 1812, μια ομάδα Βρετανών αρχαιολόγων υπό τους Φόστερ, Γκρόπιους και Τάνελμπεργκ πήραν στην Αγγλία, αφού είχαν εξασφαλίσει την άδεια του Δελή Πασά είκοσι τρία γλυπτά από τη Ζωοφόρο του Επικούρειου Απόλλωνα. Είναι ένα ζήτημα το οποίο επανειλημμένως θέτουμε όλοι οι  Βουλευτές της Ηλείας, όλων των κομμάτων.
    Το 1814 τα γλυπτά αυτά αριστουργήματα του Ικτίνου βγήκαν σε δημοπρασία στο Λονδίνο. Με εντολή του τότε πρίγκιπα Γεωργίου αγοράστηκαν και το 1815 μεταφέρθηκαν στο Βρετανικό Μουσείο. Σήμερα άλλα βρίσκονται εκεί και άλλα βρίσκονται στις προθήκες των Μουσείων του Λούβρου και του Μονάχου. Τα συγκεκριμένα γλυπτά αφαιρέθηκαν από ένα έργο του δημιουργού του Παρθενώνα, του Ικτίνου και η τύχη τους είναι κοινή με αυτά της Ακροπόλεως. Το ίδιο άλλωστε είχε επισημάνει το 1821 και ο Άγγλος διανοούμενος Μούλερ, ο οποίος παρομοίασε τον βανδαλισμό των συμπατριωτών στον ναό του Επικούρειου Απόλλωνα με εκείνον του ‘Ελγιν στον Παρθενώνα.
    Δέχομαι πως όταν διεκδικούμε πολλά δυσκολεύουμε την επίτευξη του κύριου στόχου μας που είναι η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Θέλω όμως να δεχθείτε και εσείς η επιστροφή των Γλυπτών του Επικούρειου Απόλλωνα να συμπεριληφθεί στην ατζέντα του Υπουργείου Πολιτισμού.
    Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τη δημιουργία του νέου Μουσείου της Ακρόπολης πιστεύω ότι γίνεται μια νέα αρχή στην προβολή και ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού.
      Στο χέρι όλων μας είναι να μη μείνουμε στην αρχή. Γιατί πιστεύω ότι ο πολιτισμός αφορά όλους τους Έλληνες και το κλειδί στην ανάδειξή του, με όσα οφέλη προκύπτουν για τη χώρα μας, δεν είναι τόσο η επαρκής χρηματοδότηση, αλλά η δική μας κινητοποίηση και ενεργοποίηση, η δική μας συμμετοχή.
      Ο πολιτισμός δεν έχει χρεώματα, δεν έχει κομματικές σημαίες και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε. Η μόνη σημαία που ταιριάζει στον πολιτισμό μας είναι η ελληνική. 
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κύριο συνάδελφο.
      Το λόγο έχει η κυρία Μαρία Σκραφνάκη.
      ΜΑΡΙΑ ΣΚΡΑΦΝΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε και να σας ευχηθώ να διευθύνετε πολύ καλά τις συνεδριάσεις της Βουλής.
      Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με λύπη μου διαπιστώνω ότι και στα θέματα πολιτισμού κυβερνάτε με γνώμονα το μικροκομματικό σας συμφέρον και προωθείτε διοικητικές ρυθμίσεις που δεν έχουν ούτε ένα ψήγμα μεταρρύθμισης, την οποία κόπτεστε ότι προωθείτε. Θα ξεκινήσω από το Μουσείο της Ακροπόλεως, που φορτίζει συναισθηματικά όλους τους Έλληνες, συμπυκνώνει τον ελληνικό πολιτισμό και συντηρεί την ιστορική μας μνήμη. 
      Η ίδρυση αυτού του μουσείου πιστεύω ότι θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην προσπάθεια που ξεκίνησε η Μελίνα Μερκούρη και πρέπει να συνεχιστεί, όπως ακριβώς και σωστά είπε προηγουμένως ο κ. Βενιζέλος, για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στο «σπίτι» τους, εδώ όπου ανήκουν. Και επειδή κύριε Υπουργέ, το θέμα του Μουσείου της Ακρόπολης απαιτεί μία ευρύτερη συνεννόηση και συναίνεση, σας καλώ να λάβετε σοβαρά υπόψη σας τις ενστάσεις της αντιπολίτευσης και τις ενστάσεις και επιφυλάξεις της επιστημονικής κοινότητας και να επανεξετάσετε τις διατάξεις του νομοσχεδίου.
      Κύριε Υπουργέ, οργανώνετε το νέο Μουσείο της Ακρόπολης με τη μορφή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, δημιουργώντας δύο απόλυτα διακριτές διαχειριστικές μονάδες: Το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου του μουσείου και τον υπαγόμενο στην Εφορεία Αρχαιοτήτων αρχαιολογικό χώρο. Αποκόπτεται έτσι το μουσείο από τον Ιερό Βράχο. 
      Εγώ καταλαβαίνω ότι το γραφειοκρατικό σύστημα του δημοσίου δεν μπορεί εύκολα να λειτουργήσει, αλλά πώς θα λειτουργήσουν ουσιαστικά τέσσερις υπηρεσίες, πώς θα συντονίζονται; Θέλω σας παρακαλώ να ξαναδείτε αυτό το θέμα.
      Ακόμη κι αν αντιπαρέλθω τον τρόπο οργάνωσης και διοίκησης του μουσείου, δεν μπορώ να δεχθώ, κύριε Υπουργέ, ότι για μια ακόμη φορά η Κυβέρνησή σας επιλέγει να εφαρμόσει αδιαφανείς διαδικασίες όσον αφορά τον τρόπο διορισμού της διοίκησης του μουσείου. Αναφέρετε στα άρθρα 5 έως 10 ότι ο διορισμός του διοικητικού συμβουλίου και του προέδρου ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Υπουργού. Και δεν περιορίζεστε μόνο σ’ αυτό, αλλά αναφέρετε ότι ο Υπουργός θα επιλέγει και το γενικό διευθυντή. Με ποια προσόντα; Με ποια κριτήρια και τρόπο αξιολόγησης; Το ίδιο και για την πρόσληψη προσωπικού, η οποία –άκουσον άκουσον- δεν θα γίνεται μέσω Α.Σ.Ε.Π., όπως ορίζει το Σύνταγμα, αλλά μέσω διατάγματος που θα εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού. 
      Και εδώ, κύριε Υπουργέ, σ’ αυτόν τον ευαίσθητο τομέα του πολιτισμού, θέλετε να επιβάλετε αδιαφάνεια και αναξιοκρατία; Να γεμίσετε με γαλάζια παιδιά και το νέο μουσείο; Δεν σας ανήκει, κύριε Υπουργέ. Το μουσείο ανήκει σε όλα τα ελληνόπουλα. 
      Λυπούμαι, αλλά μας υποχρεώνετε να καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο, ενώ θα έπρεπε σήμερα όλοι εδώ να το χαιρετίζουμε. 
      Θα μου επιτρέψετε, όμως, στο λίγο χρόνο που έχω, να αναφερθώ στην ιδιαίτερη πατρίδα μου το Ηράκλειο, που διαθέτει μερικούς από τους πιο σπουδαίους αρχαιολογικούς θησαυρούς στον κόσμο, οι οποίοι όμως δεν έχουν αξιοποιηθεί όσο θα έπρεπε και είμαι υποχρεωμένη ως Βουλευτής να το αναφέρω και στη Βουλή.
      Συγκεκριμένα: Ο αρχαιολογικός χώρος της Κνωσού χρειάζεται την άμεση διάθεση πιστώσεων για τη συντήρηση και την περαιτέρω ανάδειξή του. Η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων της Κνωσού και η δημιουργία του Μινωικού Πάρκου, η κατασκευή έργων στον οικισμό της Κνωσού που βρίσκεται δίπλα από τον αρχαιολογικό χώρο, είναι έργα που πρέπει να γίνουν, για να μπει και η Κνωσός επιτέλους στα μνημεία που προστατεύονται από την UNESCO. 
      Πρέπει επίσης να γίνει επιτέλους ο επανακαθορισμός των αρχαιολογικών ζωνών της Κνωσού. 
      Έχουν περάσει, κύριε Υπουργέ, τριάμισι χρόνια από την κατάθεση της ομόφωνης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Ηρακλείου και ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα. Η «ομηρία» των κατοίκων των περιοχών Φορτέτσας, Σκαλανίου, Καλλιθέας και Μαραθίτη συνεχίζεται. Η ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων της Φαιστού και της Γόρτυνας και η ίδρυση του Μουσείου στη Μεσαρά, το οποίο έχει βαλτώσει και δεν προχωρά. 
      Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, το οποίο είναι από τα πρώτα στη χώρα, σήμερα υπολειτουργεί. Πότε επιτέλους θα επαναλειτουργήσει πλήρως, κύριε Υπουργέ; 
      Το Ενετικό Φρούριο του Κούλε, ένα εξαιρετικό μνημείο της οχύρωσης της πόλης, το σήμα κατατεθέν της πόλης μας, κινδυνεύει με πλήρη κατάρρευση. Καμία εργασία για την αποκατάσταση των ζημιών στη θεμελίωσή του δεν γίνεται. 
      Δεν είναι μόνο αυτά. Το Κάστρο στην περιοχή του Προφήτη Ηλία, το Θέατρο Χερσονήσου καθώς και τα μνημεία στην Τύλισσο και στον Πρινιά χρειάζονται κρατική μέριμνα για την ανάδειξη και αναστήλωση τους. 
      Κύριε Υπουργέ, οι Κρητικοί είναι περήφανοι άνθρωποι και τιμούν την ιστορία τους. Εγώ που τους εκπροσωπώ, δεν είμαι εδώ για να επαιτώ, είμαι όμως εδώ για να απαιτώ. Και η τοπική κοινωνία απαιτεί το 50% τουλάχιστον των εσόδων που προέρχονται από το Μουσείο του Ηρακλείου, από τη Κνωσό, από τη Φαιστό να μένει στην Κρήτη για τη συντήρηση, την ανάδειξη και την προβολή όλων αυτών των παραπάνω αρχαιολογικών χώρων. Είναι πρόκληση για την τοπική κοινωνία όλες οι εισπράξεις να κατευθύνονται αποκλειστικά στα ταμεία του Υπουργείου Πολιτισμού, χωρίς να εφαρμόζεται η αρχή της ανταποδοτικότητας. 
      Σας ζητώ ξανά να δείτε αυτό το θέμα με τη δέουσα προσοχή, να γίνει και σε συνεργασία με όλους τους Βουλευτές ένα πενταετές, δεκαετές πρόγραμμα, με τα έσοδα που οι ίδιοι οι χώροι αυτοί αποδίδουν, προκειμένου να γίνει η ανάδειξη όλων αυτών των χώρων. Αυτό αρμόζει στην ένδοξη ιστορία της Κρήτης και την προσφορά της. 
      Πριν κλείσω, κύριε Υπουργέ, θέλω να σας ρωτήσω τον ίδιο. Αληθεύει ότι διαπραγματεύεστε με το Κ.Κ.Ε. για την πώληση του κτιρίου στην Οδό Μπουμπουλίνας, το οποίο το Κ.Κ.Ε. έχει πουλήσει στο δημόσιο; Ποιος ήταν ο λόγος της επίσκεψης στελεχών του Κ.Κ.Ε. στο γραφείο σας και ποιο είναι το τίμημα το οποίο διαπραγματεύεστε; Επιτρέπεται, όταν πωλείται ένα ακίνητο από ένα κόμμα, να θέλει το κόμμα να το ξαναπάρει πίσω;
      Θέλω μία απάντηση από εσάς εδώ στη Βουλή, διότι είδα, δημοσιεύματα και στον Τύπο και άκουσα και συζητήσεις για το θέμα.
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Συνεχίζουμε τη συνεδρίαση με τον κ. Παναγιώτη Σγουρίδη. Συγνώμη, συνεχίζουμε με τον κ. Τζαβάρα. Παραδρομή! Είναι ανθρώπινο!
      Κύριε Τζαβάρα έχετε το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρά την παραδρομή σας θα ήθελα μέσα από την καρδιά μου να σας ευχηθώ καλή επιτυχία. Είστε άξιος συνάδελφος και αντί άλλων συγχαρητηρίων θα ήθελα να σας αφιερώσω τις λέξεις της γλώσσας του Ομήρου «Κλητόν γαρ θυμόν θέσαν ανθρώποις οι μοίρες».
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστώ πάρα πολύ τον φίλο μου και συνάδελφο.
	ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Πράγματι σήμερα συζητάμε για ένα πολύ σημαντικό νομοσχέδιο. Όλες οι πτέρυγες αναγνώρισαν ότι στη Βουλή σήμερα και χθες συζητάμε ένα νομοσχέδιο το οποίο πράγματι έχει στοιχεία σημαντικότητας και σπουδαιότητας, πλην όμως δεν συμφωνούμε, ούτε ομονοούμε όλες οι πτέρυγες για το ποιό είναι εκείνο το στοιχείο που αποτελεί κατά κοινή παραδοχή τη σημαντικότητα αυτού του νομοσχεδίου. Επιτρέψτε μου λοιπόν να ασχοληθώ μ’ αυτό το ζήτημα. 
      Με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο ένας τόπος της πραγματικότητας μεταβάλλεται σ’ έναν τόπο της θεσμικής πραγματικότητας, δηλαδή ιδρύεται ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με τον τίτλο «Μουσείο της Ακρόπολης». Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά η καταληκτική προσπάθεια της ελληνικής πολιτείας που ξεκίνησε με τα οράματα της αειμνήστου Μελίνας Μερκούρη και συνεχίστηκε με τη δράση όλων των Υπουργών Πολιτισμού που ασχολήθηκαν επιτυχώς με το συγκεκριμένο θέμα. Ξεχώρισαν έναν συγκεκριμένο τόπο από τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως και σ’ αυτόν τον ξεχωριστό τόπο με δαπάνες της ελληνικής πολιτείας ανήγειραν ένα πολύ μεγάλο και σοβαρό αρχιτεκτόνημα το οποίο σήμερα ως Μουσείο της Ακρόπολης ήλθε η στιγμή να ενδυθεί και μ’ αυτήν τη θεσμική μορφή που του ταιριάζει.
	Ας μην υποκρινόμαστε, κύριοι συνάδελφοι. Σ’ έναν τέτοιο ξεχωριστό τόπο αντιστοιχεί και ένας ειδικός και ξεχωριστός θεσμός. Αυτό μας λέει η λογική, αυτό μας επιβάλλει η κοινωνική παρατήρηση και αυτό μας διδάσκει η εμπειρία γιατί πράγματι σ’ αυτήν την προσπάθεια το να περνάει αυτός ο ξεχωριστός τόπος από το χώρο της πραγματικότητας στο χώρο των ιδεών, στο χώρο των θεσμών, αυτό είναι ένα καθήκον και ένα χρέος που πρέπει να το αντιμετωπίσει μόνο η πολιτική και κανείς άλλος. 
      Θα συμφωνήσω με την πολύ μεγάλη διαπίστωση του Γιούργκεν Χάμπερμας: «Ο κόσμος της πραγματικότητας και ο κόσμος του ισχύοντος έχουν μόνο μία δημιουργική μεσολάβηση, αυτήν που λειτουργεί υπό το όνομα “πολιτική δράση”». Γι’ αυτό λοιπόν θεωρώ και άστοχες και άδικες τις αιτιάσεις που διατυπώθηκαν εναντίον του Υπουργού Πολιτισμού που σήμερα ως πραγματικά συνεπής συνεχιστής της πολιτικής δράσης των προκατόχων του σ’ αυτό το περικαλλές δημιούργημα της αρχιτεκτονικής, σ’ αυτό το αξεπέραστο δημιούργημα της φαντασίας και όχι της τύχης και της δράσης συντεχνιών και συλλόγων, ήλθε να δώσει το θεσμικό ένδυμα που του αξίζει, νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου ειδικού στόχου, ειδικού σκοπού. Αυτός ο ειδικός σκοπός και περιγράφεται και αναλύεται και βεβαίως κατά τρόπο αναντίρρητο -γιατί δεν άκουσα καμία διαφορετική άποψη επ’ αυτού- τον αποδεχόμεθα όλοι. 
	Αυτό όμως που δεν αποδεχόμεθα –και αυτό αποτελεί τη δική μας ιδιαιτερότητα σ’ αυτήν την Αίθουσα- είναι ότι όλοι πρέπει να αντιληφθούν ότι από το Μάρτιο του 2004 στην Ελλάδα, στην ελληνική κοινωνία και την πολιτική έχει σημειωθεί μία ιστορική αλλαγή η οποία μεταξύ των άλλων περιλαμβάνει και μία πολύ συγκεκριμένη πτυχή. Ο Καραμανλής και η Κυβέρνησή του, αλλά και οι Βουλευτές που υποστηρίζουν αυτήν την Κυβέρνηση, δεν δέχονται να συγκυβερνούν τον τόπο με τις συντεχνίες και τους συλλόγους των επαγγελματιών. Πιστεύουμε στην πολιτική δημοκρατία και όχι στην επαγγελματική ή στη συντεχνιακή δημοκρατία.
      Γι’ αυτό λοιπόν, θα απαντήσω και στον κ. Καζάκο αλλά και σ’ όλους όσους προλάλησαν ότι και αναγνωρίζουμε και σεβόμαστε και ευγνωμονούμε τους αρχαιολόγους επιστήμονες, οι οποίοι αποκάλυψαν, οι οποίοι ταξινόμησαν, οι οποίοι μόχθησαν, οι οποίοι πόνεσαν και οι οποίοι αγωνίστηκαν μαζί με τους πολιτικούς, για να έχει η Ελλάδα ένα πρόσωπο ελκυστικό στον τομέα του πολιτισμού και στον τομέα των μνημείων της οικουμένης. 
      Όμως, αυτό που δεν επιτρέπουμε σε κανέναν –και  αυτή είναι η μεγάλη αξία που έχουμε σ’ αυτήν την Αίθουσα- είναι να γινόμαστε φερέφωνα συντεχνιακών διεκδικήσεων, γιατί με λυπεί ιδιαιτέρως σήμερα, ακούγοντας πολύ σημαντικούς παράγοντες της πολιτικής ζωής, να διαπιστώνω ότι μιλούν με τα λόγια ενός συλλόγου επαγγελματιών  και μάλιστα ενός συλλόγου, που είναι οργανωμένος συντεχνιακά και αποδίδει θα έλεγα –είναι προσωπική  μου άποψη- όχι και τις πιο ένδοξες σελίδες συνδικαλιστικής δράσης της ελληνικής δημοσιοϋπαλληλίας. 
      Γι’ αυτό, λοιπόν, πρέπει να αποφασίσουμε. Αγωνιζόμαστε για να θέσουμε τα σύμβολα του ελληνικού πολιτισμού και του ελληνικού έθνους υπό την κυριαρχία της πολιτικής, υπό την κυριαρχία και τη διαχείριση των αντιπροσώπων του λαού, γιατί αυτά τα σύμβολα είναι ιδιοκτησία του ελληνικού λαού και δεν είναι ιδιοκτησία καμμίας συντεχνίας επαγγελματιών ή επιστημόνων, όσο σκληρά και αν έχουν αγωνιστεί και όσο σκληρά και αν έχουν εργαστεί για το καλό του τόπου. 
      Θα πρέπει, λοιπόν, να διακρίνουμε. Πιστεύω ότι την ικανότητα της διάκρισης την είχε και ο κ. Καζάκος και ο κ. Βενιζέλος. Άλλα είναι εκείνα που τους εμποδίζουν να αναγνωρίσουν την πολύ μεγάλη αξία και τη σπουδαιότητα αυτού του συγκεκριμένου νομοθετήματος. Γι’ αυτό ακριβώς μου δίνεται σήμερα η ευκαιρία, να αποκαλύψω και την υποκρισία και τη μικροψυχία που έχουν. 
      Θεωρώ δε υποχρέωσή μου καταλήγοντας, να απευθυνθώ προς τον κ. Καζάκο, ο οποίος κατά τρόπο που δεν συμβιβάζεται με την ευπρέπεια της παρουσίας που μας έχει συνηθίσει τουλάχιστον μέχρι σήμερα σ’ αυτήν την Αίθουσα, χαρακτήρισε το νέο Μουσείο της Ακροπόλεως, ως μουσολινικής αρχιτεκτονικής. Θεωρώ ότι ήταν άστοχη αυτή η τοποθέτηση του κ. Καζάκου, αλλά με λυπεί, γιατί διαπιστώνω ότι έρχεται να συνεχίσει με συνέπεια εκείνη τη στάση των διανοούμενων του Κουμουνιστικού Κόμματος, οι οποίοι κατά τις δεκαετίες του ‘30 και του Μεσοπολέμου, με τις αλήστου μνήμης γραφίδες του Σπήλιου, λοιδορούσαν κατά τρόπο απαράδεκτο και εξοντωτικό την ποίηση του Νίκου Εγγονόπουλου και του Ανδρέα Εμπειρίκου. 
      Έχετε, λοιπόν, ιστορία σ’ αυτές τις συγκεκριμένες συμπεριφορές, αλλά επιτρέψτε μου να σας πω ότι είμαι βαθιά αντίθετος σ’ αυτές τις συγκεκριμένες στάσεις. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κύριο συνάδελφο. 
      Θα ήθελα να παρακαλέσω όλους τους συναδέλφους, επειδή είναι τεράστιος ο αριθμός των Βουλευτών που πρέπει να μιλήσει, να κάνουν οικονομία, όση δύναται, του χρόνου για να ακουστούν περισσότερες δημοκρατικές φωνές στην Αίθουσα τούτη. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ - ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Έχετε κάτι επί προσωπικού, κυρία Μελά;
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ - ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Όχι επί προσωπικού. Ακούστηκαν κάποια πράγματα για το Κομμουνιστικό Κόμμα και θα ήθελα να απαντήσω. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Επειδή εγώ δεν άκουσα κάτι τέτοιο, ήταν ένας ένθερμος μεσογειακός λόγος, ο οποίος αναγνώρισε στους αρχαιολόγους την αξία τους, την προσφορά τους ..
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ - ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Μίλησε για το Κομμουνιστικό Κόμμα ο κύριος συνάδελφος. Έκανε αναφορά.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Εάν θέλετε, να ολοκληρώσουμε -σας παρακαλώ να με διευκολύνετε- και αν υπάρχει κάτι που έχει να κάνει μ' αυτό που λέτε …
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ - ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Συγγνώμη, αλλά δικαιούμαι να μιλήσω. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Δεν δικαιούστε, αλλά θα σας δώσω ένα λεπτό. 
      Ορίστε, έχετε το λόγο.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ - ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Εμείς θεωρούμε ότι είναι, πραγματικά, αποκαλυπτικό το να χρησιμοποιείται το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου για να εκφράζονται απόψεις και θέσεις για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, που απλώς προσπαθούν να δημιουργήσουν και να σπείρουν συγχύσεις. Αντιπαρέρχομαι τις τοποθετήσεις του προλαλήσαντος, λέγοντας ότι ο ελληνικός λαός από την τοποθέτηση που μιλάει για ολόκληρη κατηγορία εργαζομένων ως συντεχνίες, έχει βγάλει τα συμπεράσματά του. 
      Ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστώ.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ δεν θα ζητήσω το λόγο. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παναγιώτης Σγουρίδης. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
      Σας εύχομαι καλή πορεία στο δύσκολο έργο του Αντιπροέδρου που αναλαμβάνετε. Νομίζω ότι όλοι οι συνάδελφοι θα βοηθήσουν, ώστε η διεξαγωγή των συζητήσεων να είναι πάντα σε κόσμιο επίπεδο. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ιδιαιτέρως σας ευχαριστώ, σας εκτιμώ.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Θα ξεκινήσω από εκεί που τελείωσαν οι δύο προλαλήσαντες και θα πω ότι περί αισθητικής δεν υπάρχει λόγος για κρίση και επίκριση. Καθένας έχει την άποψή του. Η αισθητική είναι κάτι το οποίο ανήκει στον καθένα. Όμως, είναι λάθος, η αισθητική να παίρνει και να επενδύεται τον κομματικό μανδύα. Είναι τελείως διαφορετικό το ένα με το άλλο. Μπορεί κάτι να μου αρέσει και κάτι άλλο να μη μου αρέσει. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι επειδή εμένα κάτι με ελκύει, θα πρέπει να περιβληθεί και με την ιδεολογία μου. Η αισθητική είναι κάτι καθαρά προσωπικό. Κρίσεις και επικρίσεις μπορούν να γίνονται επ’ αυτού, αλλά όχι να αποδίδονται σε κόμματα τα θέματα της αισθητικής. Είναι έξω και πέρα από κάθε επιστημονική λογική. 
      Σίγουρα το νομοσχέδιο που συζητάμε, είναι ένα νομοσχέδιο αρκετά σοβαρό, διότι καθορίζει τη διοίκηση και τη λειτουργία του νέου Μουσείου της Ακροπόλεως, ενός κοσμήματος, που πραγματικά είναι ένα ατού στα χέρια της Ελλάδος. Το εάν θα διοικείται από μορφή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, εάν θα διοικείται από μορφή νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου ή εάν είναι ένα κομμάτι Δημόσιας Διοίκησης, είναι κάτι που μπορούμε να συζητήσουμε με αρκετά επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα. Αρκεί να σας πω ότι το Ταμείο Εγγυοδοσίας, όταν όλοι μας σήμερα βρισκόμαστε πίσω από τη φοβερή εξέλιξη των γεγονότων στην οικονομία και το Ταμείο Εγγυοδοσίας των τραπεζών, είναι αν θέλετε, το ανάχωμα για την εγγύηση των Ελλήνων καταθετών, είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Είναι, λοιπόν, νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου το Ταμείο Εγγυοδοσίας. Δεν είναι ούτε δημοσίου δικαίου ούτε Δημόσια Διοίκηση. 
      Όμως, θέλω να επιχειρηματολογήσω για την άποψη του κόμματός μου, λέγοντάς σας το εξής: Κάποτε πρέπει επιτέλους, σ’ αυτήν τη χώρα να αποδώσουμε και τις δυνατότητες της Δημόσιας Διοίκησης, ως ανεξάρτητης και ακηδεμόνευτης. Κάποτε σ’ αυτήν τη χώρα, επιτέλους, θα πρέπει η Δημόσια Διοίκηση να είναι ανεπηρέαστη από το οποιοδήποτε κόμμα κυβερνά αυτόν τον τόπο. Και γιατί το λέω αυτό; Το λέω, γιατί οι καιροί που θα έρθουν, δεν θα βγάλουν αυτοδύναμες κυβερνήσεις. Μια ισχυρή Δημόσια Διοίκηση, η οποία βαδίζει πάνω σε αρχές και κανόνες ανεξάρτητους, θα είναι, αν θέλετε, το βάθρο της συνέχισης της πορείας ανάπτυξης αυτής της χώρας. 
      Επιτέλους, το να είναι η συνέχεια μιας ειδικής εφορείας, η οποία είναι στο μνημείο και θα διοικεί το μουσείο γιατί είναι μια ενιαία οντότητα, δεν είναι κάτι κακό. Δεν είναι συντεχνιακό. Τι θα πει συντεχνία; Δηλαδή, είναι συντεχνία οι μηχανικοί; Είναι συντεχνία οι γιατροί; Δηλαδή, αυτήν τη συντεχνιακή λογική που πάμε να αποδώσουμε, κάτι το οποίο ανέφερε ως επιχείρημα ο προλαλήσας κύριος συνάδελφος, δεν την αποδέχομαι. Κάποτε η Δημόσια Διοίκηση, πρέπει να είναι Δημόσια Διοίκηση. Τι θα πει ότι επειδή είναι αρχαιολόγοι, είναι συντεχνία; Είναι επιστήμονες. Ένας διευθυντής αρχαιολόγος σε μία υπηρεσία, μπορεί να κάνει πολύ καλύτερα τη δουλειά του από έναν διορισμένο. Αλλά και αντιστρόφως. Εκεί πρέπει να υπάρχει ο έλεγχος, οι θεσμοί, όλα εκείνα τα οποία να προστατεύουν τον Έλληνα πολίτη. Γιατί εδώ μιλάμε για τον Έλληνα πολίτη. 
      Τέλος πάντων, δεν πήρα το λόγο για το νομοσχέδιο, γιατί σας είπα ότι η μορφή λίγο με ενδιαφέρει. Το θέμα είναι να υπάρχει μια απόδοση έργου. 
    Θέλω, όμως, να σας επαναφέρω ένα ερώτημα, το οποίο έθεσαν πάρα πολλοί, ένα ερώτημα που απασχολεί ακόμα και σήμερα το χειμαζόμενο Έλληνα πολίτη, από την οικονομική κατάσταση που υπάρχει, τα προβλήματα που έχει με τις κάρτες, με τις τράπεζες, με όλα αυτά τα σχετικά. Αν του πούμε για το θέμα της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα, ευαισθητοποιείται. Ο Έλληνας πολίτης θεωρεί ότι είναι εθνικό του φιλότιμο, ότι το θέμα της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα είναι γι’ αυτόν ένας κώδικας τιμής. 
    Έρχομαι, λοιπόν, να ρωτήσω: Πού βρίσκεται αυτή η υπόθεση; Η Ελλάδα μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την προσπάθεια την οποία έκανε κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων και λίγο πριν, για το θέμα της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα, από εκεί και πέρα υπήρξε μία κοιλιά. Η κατασκευή του νέου μουσείου, αποτέλεσε και αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα διαπραγματευτικά μας χαρτιά, διότι πρώτον, απαντάμε στο ότι το μουσείο είναι σύγχρονο, δεύτερον, απαντάμε ότι είναι ασφαλής η έκθεση των γλυπτών του Παρθενώνα και τρίτον, η επιστροφή αυτών των θησαυρών που ανήκουν στην ανθρωπότητα μεν αλλά στο ελληνικό έθνος, έχουν μία άμεση επικοινωνία με το Βράχο της Ακροπόλεως. 
    Το ελληνικό αίτημα διαφέρει από τα αιτήματα των άλλων κρατών για την επιστροφή ενός αγάλματος ή μίας σαρκοφάγου, διότι είναι κινητά κομμάτια και αυτοτελή. Τα κομμάτια των γλυπτών του Παρθενώνα, είναι διαμελισμένα τμήματα ενός ενιαίου ακινήτου και μοναδικού μνημείου παγκόσμιας αρχιτεκτονικής και πολιτισμικής κληρονομιάς. Είναι δομικά στοιχεία ενός ολόκληρου έργου και γι’ αυτό τα ζητάμε πίσω. Τα ζητάμε πίσω, γιατί χωρίς αυτά το Μνημείο του Παρθενώνα είναι ένα κουτσό μνημείο.
    Δέχομαι το να υπάρχουν δάνεια αγαλμάτων ή διαφόρων κομματιών που να διαφημίζουν, αν θέλετε, την αρχαία Ελλάδα ανά τον κόσμο. Ας είναι και χρησιδάνεια σ’ άλλα μουσεία, αλλά όχι για τα γλυπτά του Μνημείου του Παρθενώνα. Παράλληλα, αυτά ζωντανεύουν, αν θέλετε, την αθηναϊκή δημοκρατία, που είναι η βάση της δημοκρατίας του δυτικού τύπου που έχουμε σήμερα και αποτελούν ένα ενιαίο ολόκληρο έργο. 
    Γι’ αυτό, ακριβώς, θέτω ξανά το ερώτημα, κύριε Υπουργέ, σε σας. Υπήρχαν δύο προτάσεις. Η μία ήταν να υπάρξει ένα δάνειο του Βρετανικού Μουσείου ή να λειτουργήσει το νέο Μουσείο της Ακροπόλεως ως παράρτημα του Βρετανικού Μουσείου, με επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα. Πού βρισκόμαστε; Τι κάνουμε σήμερα; Υπήρχε ένα κίνημα προσωπικοτήτων, οι οποίοι δούλεψαν γύρω από αυτό το πράγμα. Προσπάθησαν. Ήταν Βουλευτές ακόμα και του αγγλικού Κοινοβουλίου. Τι γίνεται με αυτό; Πόσο επίκαιρο είναι το όλο θέμα και πόσο μπορούμε να επικαιροποιήσουμε όλη αυτήν την προσπάθεια και κίνηση η οποία είχε γίνει; 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
    Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, σε μισό λεπτό.
    Κλείνοντας αυτό το κομμάτι  θέλω να σας πω, πως ανεξάρτητα με την απόφαση που πήρε το Συμβούλιο της Επικρατείας για τις πολυκατοικίες, η οποία πάρθηκε –το ξέρω πολύ καλά- με πολλές πιέσεις και πολλά συμφέροντα, ότι είναι κομμάτια της σύγχρονης αρχιτεκτονικής και θα πρέπει να περισωθούν, είναι εκτρώματα. Το μουσείο μαζί με την Ακρόπολη, μόνο του, χωρίς πολυκατοικίες, θα ήταν, πράγματι, κάτι το φανταστικό. Λυπάμαι που το Συμβούλιο της Επικρατείας πήρε μία τέτοια απόφαση. Λυπάμαι πάρα πολύ. 
    Όσο δε για την τροπολογία που καταθέσατε για το Τ.Α.Π.Α., πιστεύω ότι δεν συνάδει με αυτό που είπα προηγουμένως, ότι τα χρήματα πρέπει να δίδονται για τον πραγματικό σκοπό που έχει ανάγκη η διαφύλαξη των αρχαιοτήτων μας.
    Σε αυτό το σημείο, θέλω να σας πω ότι ταξίδεψα πρόσφατα στη Δήλο. Πληρώνεις ένα εισιτήριο για να μπεις μέσα. Το μισό μουσείο δεν λειτουργεί, γιατί δεν υπάρχουν φύλακες. Όλος ο χώρος δεν φυλάσσεται. Φεύγεις παίρνοντας μία πέτρα. 
    Και αρχίζω να πιστεύω ότι καλώς δεν συνεχίζονται οι ανασκαφές στα Άβδηρα της Ξάνθης γιατί αν αφήναμε τις ανασκαφές πιθανόν αυτά που θα ήταν στην επιφάνεια θα πήγαιναν και θα τα κλέβανε. 
    Είναι τραγικό να μην μπορούμε να φυλάξουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά. Αυτά τα χρήματα πρέπει να τα δώσουμε και ο Έλληνας πολίτης θα τα δώσει. 
    Σας ευχαριστώ.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Το λόγο τώρα έχει η συνάδελφος κ. Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά.
    ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα και εγώ να σας συγχαρώ για τη θέση που έχετε λάβει και να σας ευχηθώ καλό έργο και καλή θητεία, να έχετε τη φώτιση να επιτελέσετε και απ’ αυτήν τη θέση την αποστολή σας, όσο γίνεται καλύτερα. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Με πολύ αγάπη σας ευχαριστώ κυρία συνάδελφε.
    ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, το νομοσχέδιο που συζητούμε και κλείνει η συζήτηση του σήμερα το μεσημέρι πιστεύω ότι έχει ιδιαίτερη σημασία και θέλω και εγώ να ενώσω τη φωνή με όλους τους συναδέλφους όλων των πτερύγων παρ’  όλες τις αντιρρήσεις και αιτιάσεις που ακούστηκαν αυτές τις μέρες, γιατί πιστεύω ότι δεν αφορά μόνο τη σύσταση του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, αλλά γιατί επιπλέον σηματοδοτεί μια σπουδαία αλλαγή της μουσειακής πολιτικής της χώρας μας. Με τη συγκεκριμένη νομική μορφή που προτείνεται, το Μουσείο της Ακρόπολης εφοδιάζεται με την απαραίτητη αυτοτέλεια, τη διοικητική και οικονομική, ώστε η λειτουργία του να ανταποκριθεί στο νέο κοινωνικό ρόλο των μουσείων, όπως αυτός έχει δημιουργηθεί στη σύγχρονη εποχή μας.
    Όπως τονίζεται και στην αιτιολογική έκθεση του υπό συζήτηση νομοσχεδίου, η δημιουργία του νέου Μουσείου της Ακρόπολης ήταν επιβεβλημένη, καθώς οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις ήταν περιορισμένες και δεν επέτρεπαν την κατάλληλη μουσειακή παρουσίαση των γλυπτών και μνημείων που έπρεπε να μετακινηθούν. 
    Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης το οποίο αποτελεί ένα σύνθετο θεσμό με ευρύ κοινωνικό ρόλο, αν μη τι άλλο πρέπει να ανταποκριθεί στη νέα υπόσταση και προορισμό των σύγχρονων μουσείων. Είναι σ’ όλους μας γνωστό ότι ο ρόλος των μουσείων μέσα στο πέρασμα των χρόνων, συνεχώς μεταβάλλεται αντίστοιχα με τις κοινωνικές, τις πολιτικές και οικονομικές αλλά και τις τεχνολογικές αλλαγές. 
    Κατά συνέπεια, από τα μουσεία-αποθήκες και τους χώρους φύλαξης εκθεμάτων έχουμε πλέον περάσει στα μουσεία θεματοφύλακες της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, στα μουσεία που διαδραματίζουν ένα πολυδιάστατο ρόλο και πέρα από τον πολιτισμό, αναφέρονται σε τομείς όπως η εκπαίδευση, η έρευνα και ο τουρισμός.
    Με το παρόν, λοιπόν, νομοσχέδιο επιδιώκεται η εξασφάλιση των απαραίτητων προϋποθέσεων και αποστάσεων του Μουσείου της Ακρόπολης τόσο από το δημόσιο όσο και από τον ιδιωτικό τομέα, ώστε να αποτελέσει ένα διοικητικά ευέλικτο θεσμό, που θα μπορέσει να ανταποκριθεί με αποτελεσματικότητα στο ρόλο που καλείται να διαδραματίσει σήμερα. Σαφώς η εποπτεία και ο αυστηρός έλεγχος από το Υπουργείο Πολιτισμού, όπως και η τήρηση της ισχύουσας εθνικής νομοθεσίας περί πολιτιστικής κληρονομιάς, είναι δεδομένες υπό προϋποθέσεις. Πρέπει όμως να ξεφύγουμε από στερεότυπες πρακτικές του παρελθόντος και να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, αν θέλουμε να πρωτοστατήσουμε στο σύγχρονο ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον.
    Σαν αποτέλεσμα, το συζητούμενο νομοσχέδιο, απαλλάσσει τη διοίκηση του μουσείου από ένα σωρό γραφειοκρατικά κωλύματα και χρονοβόρες διαδικασίες που του προσδίδουν έναν ευέλικτο διοικητικό χαρακτήρα. Προσδιορίζει, δηλαδή, τη νομική μορφή του μουσείου σαν πρόσωπο δημοσίου δικαίου, ενώ ορίζεται ότι ο σκοπός του είναι η προβολή, η διαφύλαξη, η έκθεση και η ανάδειξη των μνημείων της Ακρόπολης. Αναφέρονται δε οι δράσεις μέσω των οποίων τα εκθέματα του μουσείου θα γίνουν προσιτά στο ευρύ κοινό της χώρας μας, αλλά και του εξωτερικού. 
    Η σύσταση, λοιπόν, και μόνο του επταμελούς διοικητικού συμβουλίου αποδεικνύει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το εποπτικό ρόλο του Υπουργείου Πολιτισμού, καθώς τα μέλη διορίζονται από τον Υπουργό Πολιτισμού. Επιπλέον το διοικητικό συμβούλιο έχει την υποχρέωση να υποβάλει στον Υπουργό ετήσια έκθεση πεπραγμένων, όπως επίσης ετήσιο προϋπολογισμό, απολογισμό και ισολογισμό, ενώ παράλληλα προβλέπεται η δυνατότητα ελέγχου από ορκωτούς ελεγκτές. Εξασφαλίζεται μ’ αυτόν τον τρόπο η διαφάνεια και ο έλεγχος της λειτουργίας του θεσμού. 
    Επίσης θα ήθελα να τονίσω και εγώ το γεγονός ότι το νομοσχέδιο πριν την ψήφισή του, δόθηκε στη δημόσια διαβούλευση, έτσι ώστε να επέλθει η ευρύτερη συναίνεση των απόψεων και των ενδιαφερόμενων φορέων. Είχαμε την ευκαιρία σαν αποτέλεσμα να ακούσουμε τις διάφορες και διαφορετικές προτάσεις και να προβούμε σε ανταλλαγή απόψεων και ιδεών, οι οποίες είναι ιδιαίτερα εκτεταμένες. 
      Εν κατακλείδι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω ότι το παρόν νομοσχέδιο ανταποκρίνεται στα δεδομένα της εποχής για τη λειτουργία των μουσείων, συμβάλλει καθοριστικά στη δημιουργία ενός σύγχρονου θεσμού, ο οποίος ανάμεσα στα άλλα, προωθεί τη χώρα και τον πολιτισμό. Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης εφοδιάζεται με όλα εκείνα τα απαραίτητα στοιχεία, ώστε να αποτελέσει ένα ζωντανό πυρήνα της κοινωνίας και να αποκτήσει ένα δυναμικότερο και πιο καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση και εξέλιξη του κοινωνικού συνόλου, απαλλαγμένο από την τροχοπέδη των χρονοβόρων γραφειοκρατικών διαδικασιών που προκύπτουν από μία πεπαλαιωμένη και αναχρονιστική δομή λειτουργίας.
      Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έχει εξαγγείλλει μια σειρά ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων σε πολλούς τομείς, ώστε η χώρα να ξεφύγει από τη στασιμότητα των τόσων δεκαετιών και να ηγηθεί των εξελίξεων και πιστεύω ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έχει σαφή προσανατολισμό προς την κατεύθυνση αυτή. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι το μεταρρυθμιστικό έργο είναι εύκολο, κανείς δεν ισχυρίζεται ότι δεν θα προσκρούει σε μια σειρά αντιδράσεων, όπως βλέπω ότι υπάρχουν. Το αποτέλεσμα, όμως, των αλλαγών το κρίνει ο ελληνικός λαός ο οποίος μας έδωσε πρόσθετη εντολή να συνεχίσουμε το έργο το οποίο αρχίσαμε. 
      Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
       ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε την κ. Κόλλια-Τσαρουχά.
      Το λόγο έχει ο κ. Κωνσταντίνος Κόλλιας.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΛΛΙΑΣ: Ευχαριστώ και εγώ, κύριε Πρόεδρε. Να σας ευχηθώ καλή δύναμη και καλή επιτυχία στο έργο σας.
       ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστώ ιδιαιτέρως.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΛΛΙΑΣ:  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ελλάδα διεκδικούσε επί δεκαετίες την επιστροφή των Μαρμάρων της Ακρόπολης. Διεκδικούσε διαμαρτυρόμενη γι’ αυτήν τη μεγάλη αδικία, διαμαρτυρόμενη για τη μεγάλη κλοπή, διαμαρτυρόμενη για τη βίαιη απόσπαση του ιστορικού μας παρελθόντος, διαμαρτυρόμενη όμως, εις μάτην αφού δυστυχώς, δεν είχε τη δυνατότητα να απαντήσει στις αιτιάσεις όλων όσων από τη μια μεριά υποστήριζαν ότι η Ελλάδα διεκδικεί την επιστροφή των αγαλμάτων και όλων όσων δεν βρίσκονται σήμερα εδώ, από την άλλη μεριά όμως, ισχυρίζονταν ότι δεν έχουμε την υποδομή να τα φιλοξενήσουμε, να τα προστατεύσουμε και να τα αναδείξουμε, την ίδια στιγμή, που η χώρα μας παραμελούσε τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, την ίδια στιγμή, που ό,τι μας είχε απομείνει το είχε παραδώσει στη ρύπανση, τη φθορά και την εγκατάλειψη.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έπειτα από τόσα χρόνια, αποκτούμε επιτέλους ένα μουσείο αντάξιο των θησαυρών της Ακρόπολης, ένα μουσείο σύγχρονο, που μπορεί να προστατεύσει αυτήν τη σπάνια πολιτιστική μας κληρονομιά, να την αναδείξει και να την προβάλει κατάλληλα. Και μαζί με το μουσείο αποκτούμε επιχειρήματα, δίνουμε χειροπιαστή απάντηση σ’ όλους όσους αρνούνται την επιστροφή των μαρμάρων, προφασιζόμενοι την ακαταλληλότητα και την έλλειψη υποδομών.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, θα παρουσιάσουμε κάτι παραπάνω από έναν εκθεσιακό χώρο. Θα παρουσιάσουμε τα επιχειρήματά μας. Θα κάνουμε τον κόσμο και την διεθνή κοινότητα, κοινωνό της ακατάβλητης επιμονής μας για την ικανοποίηση του δίκαιου αιτήματός μας. Στα εγκαίνια, θα έχουμε μία και μόνη ευκαιρία να κερδίσουμε την πρώτη εντύπωση, να πείσουμε ότι μπορούμε να είμαστε ικανοί, ότι είμαστε αντάξιοι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και να κερδίσουμε συμμάχους, να βρούμε την οικουμενική εκείνη υποστήριξη που χρειαζόμαστε, για να ασκήσουμε πίεση. 
      Ο αγώνας θα συνεχιστεί, με μία συγκροτημένη και μακροπρόθεσμη εκστρατεία προβολής στην Ελλάδα και το εξωτερικό, μια εκστρατεία, που θα λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά τόσο ως προς τα έξοδα όσο και προς την ενίσχυση των διεκδικήσεών μας, για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα.  Είναι μία μάχη, που η Ελλάδα δεν πρέπει να χάσει. Είναι μία μάχη, που θα πρέπει όλοι μαζί να δώσουμε ομόφωνα και αποφασιστικά. 
      Δεν είναι ώρα για εκπτώσεις κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Γι’ αυτό οφείλω να διαφωνήσω με όσους επικεντρώνουν την πολεμική τους στο κόστος των εγκαινίων του νέου μουσείου. 
      Κατ’ αρχήν, είναι γνωστό πλέον σε όλους και αποδείχθηκε και σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα ότι τα 6.000.000 ευρώ που έχουν προϋπολογιστεί για τη δαπάνη, δεν αφορούν μόνο αυτή, καθεαυτή την τελετή. Αφορούν το σύνολο της εκστρατείας προβολής του χώρου των εκθεμάτων αλλά και του αιτήματος, για την επανένωση των γλυπτών του Παρθενώνα.
     Αυτός ο σκοπός μας, έχει ενώσει και στο παρελθόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, τον όρισε σαν εθνικό στόχο. Και επειδή σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα έγιναν πολλές αναφορές στα έργα και τις ημέρες της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη, θα ήθελα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να σας ρωτήσω: Εάν σήμερα ήταν εδώ αυτή η μεγάλη προσωπικότητα παγκόσμιας ακτινοβολίας, αυτή που έθεσε σαν στόχο και σκοπό της ζωής της την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα, αυτή που κατάφερε να κάνει το θέμα γνωστό στην παγκόσμια κοινότητα, τι θα έλεγε σήμερα; Δεν θα ήθελε να ακουστεί δυνατά η φωνή της Ελλάδας σ’ όλο τον κόσμο; 
     Οι ποικίλες συνοδευτικές εκδηλώσεις που προγραμματίζονται σε εθνικό και διεθνές επίπεδο πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά την έναρξη λειτουργίας του μουσείου, εξυπηρετούν ένα σκοπό, να γίνει άμεσα και παγκόσμια γνωστό το νέο εκθεσιακό κόσμημα της Αθήνας. Είτε μας αρέσει είτε όχι, στον κόσμο της πληροφορίας η σωστή επικοινωνιακή εκστρατεία, είναι ένα όπλο που πολύ περισσότερο στον τόσο ανταγωνιστικό τομέα του εκπαιδευτικού και πολιτιστικού τουρισμού μπορεί να συμβάλει θετικά. Σήμερα αν δεν είσαι γνωστός, αν δεν ακούγεσαι, δεν υπάρχεις. Οφείλουμε να προβάλουμε κατάλληλα αυτό το τεράστιο έργο υποδομής, που φιλοξενεί ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Οφείλουμε να προσελκύσουμε επισκέπτες και εδώ, στην εστία, στο φυσικό χώρο των Γλυπτών του Παρθενώνα, να τους ενημερώσουμε, να τους κάνουμε συμμάχους στον αγώνα για την επιστροφή τους. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η λειτουργία και οι στόχοι του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, που είναι και το κατ’ εξοχήν αντικείμενο του νομοσχεδίου που συζητούμε, είναι ο θεμέλιος λίθος για την ευόδωση των στόχων μας. Με τη συγκρότησή του ως νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, εξασφαλίζουμε την ευελιξία του, τη διοικητική και οικονομική του αυτοτέλεια, χωρίς να απειλείται ο δημόσιος χαρακτήρας του, γιατί αυτό το μουσείο ξεφεύγει από τα στενά συντηρητικά πρότυπα ενός εκθεσιακού χώρου. Στους στόχους του περιλαμβάνονται εθνικές δράσεις και διεθνείς συνεργασίες, πρωτοφανείς για τα ελληνικά δεδομένα, που απαιτούν σωστό συντονισμό, ευελιξία στο ωράριο και τη λειτουργία και την περίπλοκη διαχείριση. 
     Ας μην κινδυνολογούμε περί δήθεν παράδοσης του δημοσίου πλούτου σε ιδιωτικά συμφέροντα. Το μουσείο είναι εδώ για να υπηρετήσει τον πολιτισμό. Η σημασία του για την οικονομία και τον πολιτισμό, μας επιβάλλει την ορθολογική χάραξη των στρατηγικών του στόχων και την ανάθεση της διαχείρισης σε ανθρώπους που γνωρίζουν. Η οργάνωση του νέου μουσείου ούτε διασπά την ενότητα των αρχαιολογικών χώρων ούτε παρεμποδίζει τη συνεργασία. Απεναντίας, αφήνει απερίσπαστους τους αρχαιολόγους στο σοβαρότατο επιστημονικό έργο που έχουν να επιτελέσουν στην προστασία και συντήρηση των αρχαίων μνημείων. Με το νέο Μουσείο της Ακρόπολης, διαθέτουμε πλέον το μεγαλύτερο, το πρώτιστο όπλο σ’ αυτόν τον αγώνα, μία στέγη σύγχρονη, ασφαλή, θελκτική, αντάξια των μοναδικών εκθεμάτων μας. 
     Μ’ αυτήν την ευκαιρία, κύριε Υπουργέ, να μου επιτρέψετε να επαναδιατυπώσω το αίτημα που ήδη σας έχω υποβάλει και αφορά την ανέγερση ενός σύγχρονου μουσείου στην αρχαία Κόρινθο. Σας ευχαριστώ που ήδη έχετε αποδεχθεί την πρόταση. Παρακαλώ να προγραμματίσετε μία επίσκεψη. Είναι ένας αρχαιολογικός χώρος παγκόσμιας ακτινοβολίας. Δυστυχώς σήμερα, κύριε Υπουργέ, χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα βρίσκονται στα υπόγεια ενός μουσείου το οποίο είναι πεπαλαιωμένο, καθόλου σύγχρονο. Η ανέγερση ενός καινούργιου μουσείου, βεβαίως θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις και να το προστατεύσουμε και να αναδείξουμε τον αρχαιολογικό πλούτο που διαθέτει η αρχαία Κόρινθος, αλλά και ακόμη είμαι σίγουρος, κύριε Υπουργέ, ότι θα είναι ο καλύτερος πρεσβευτής της χώρας μας στο εξωτερικό. 
     Τελειώνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να τονίσω ότι μακριά από μικροπολιτικές σκοπιμότητες και μίζερους λαϊκισμούς, οφείλουμε όλοι να στηρίξουμε τη μακροπρόθεσμη στρατηγική που σκιαγραφεί το σημερινό νομοσχέδιο.
     Σας ευχαριστώ. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κύριο συνάδελφο. 
     Το λόγο έχει ο κ. Αδρακτάς Παναγιώτης, εξαίρετος ιατρός και συνάδελφος. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Κύριε Αντιπρόεδρε, να σας συγχαρώ και να σας ευχηθώ καλή θητεία στα νέα σας καθήκοντα. Είμαι βέβαιος ότι θα πετύχετε και εκεί. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με την ευκαιρία της συζήτησης του νομοσχεδίου για το Μουσείο της Ακροπόλεως, δόθηκε η ευκαιρία σε όλους να κάνουν ερωτήσεις και ο καθένας να καταθέσει τις απόψεις του και τις διεκδικήσεις του για την περιφέρειά του ή γενικότερα. Νομίζω ότι δεν ήταν η κατάλληλη μέρα και δεν θα το κάνω εγώ. Θέλω να πω στους συναδέλφους που διεκδικούν το μονοπώλιο της ευαισθησίας για τις αρχαιότητές μας ότι δεν έχουν δίκιο. Όλοι την ίδια ευαισθησία έχουμε.
      Ποια είναι για μένα η διαφορά. Είμαστε κάποιοι, που βλέπουμε αντικειμενικά και πραγματιστικά τα πράγματα. Όλη η Ελλάδα είναι ένα μουσείο, ένας αρχαιολογικός χώρος. Ποιος δεν θα ήθελε να αναστηλωθεί ο Παρθενώνας; Ποιος δεν θα ήθελε η Αρχαία Ίλιδα –να το πω και εγώ για την πατρίδα μου- να ξαναγίνει, όπως ήταν, όταν προετοίμαζε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Όλοι θα το θέλαμε. Γίνεται πρακτικά; 
      Άκουγα προχθές τον πρώην Υπουργό Πολιτισμό τον κ. Μπένο, που έλεγε ότι δεν μπόρεσε να αναστηλώσει τα θέατρα. Και σήμερα έχει αναλάβει μια πρωτοβουλία με μια κίνηση πολιτών για να μπορέσουν να βρουν πόρους, ώστε να αναστηλώσουν τα αρχαία θέατρα. Εκτιμώ και επαινώ την προσπάθεια που κάνει. Το λέω αυτό ως παράδειγμα, για να δείξω τη μεγάλη δυσκολία που έχει το Υπουργείο για να ικανοποιήσει όλα αυτά τα αιτήματα που και εμείς και όλοι θα θέλαμε να ικανοποιηθούν. Δυστυχώς δεν είναι δυνατόν. 
      Να έρθω τώρα στο νομοσχέδιο. Ήταν όνειρο τριάντα ετών. Το πάλεψαν όλοι. Όλοι δικαιούνται μερίδιο από τη μεγάλη χαρά που σήμερα πρέπει να έχουμε. Και βεβαίως γίνεται σήμερα στην υπουργία του Μιχάλη Λιάπη και είναι τιμή του και χαρά του ιδιαίτερη, να το εγκαινιάσει αυτό το καινούργιο μουσείο. Πού είναι το πρόβλημα; Γιατί να μην είμαστε όλοι μαζί; Γιατί σήμερα να μη χαιρόμαστε όλοι μαζί; 
      Επιτρέψτε μου εγώ ως χειρουργός να είμαι πρακτικός και στη ζωή και στην πολιτική και στην ιατρική. Έγινε ένας διεθνής διαγωνισμός. Υπήρχε ψεγάδι; Πρέπει να συνεννοηθούμε σ’ αυτόν τον τόπο. Τι καλύτερο μπορούσε να κάνει η όποια κυβέρνηση; Απεδέχθημεν, λοιπόν, τη συγκεκριμένη πρόταση για το μουσείο. Εγώ δεν είμαι αρχιτέκτονας. Υπάρχουν κάποιοι που διαφωνούν. Όμως κάπου πρέπει να καταλήξουμε. Αυτό που έγινε με το διεθνή διαγωνισμό το αποδεχθήκαμε. Και αυτό που πρέπει να κάνει η πολιτεία και το έκανε με συνέπεια, ήταν να το ολοκληρώσει. Αυτό έκανε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, μέσα στην πενταετία. Σήμερα είμαστε στην ευχάριστη θέση να λέμε ότι θα εγκαινιάσουμε αυτό το μουσείο που δεν είναι μόνο το μουσείο που βλέπει ο Υπουργός και η Κυβέρνηση, αλλά είναι και το όχημα προβολής σε ολόκληρο τον κόσμο. Μ' αυτό το μουσείο, φιλοδοξούμε να προβάλλουμε την Ελλάδα, τον Παρθενώνα και την Ακρόπολη σε ολόκληρο τον κόσμο.
      Είναι λίγα λεφτά, κύριε Υπουργέ, τα 6.000.000, εάν δείτε πόσα ξοδεύτηκαν για άλλα μικρότερης εμβελείας θέματα και μικρότερης διάρκειας. Αυτό θα μείνει για όλη μας τη ζωή στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας. Και θα είναι το όχημα, για το οποίο πρέπει να επιδιώξετε και άλλες χρηματοδοτήσεις. Λέχθηκαν διάφορα για τα εγκαίνια. Πού τα λένε αυτά όσοι τα λένε; Για 50.000 και 100.000 είναι τα εγκαίνια. Αυτά τα καναπεδάκια είναι 6.000.000; Μην τρελαθούμε σ’ αυτόν τον τόπο επιτέλους. Είναι τα 6.000.000 για να κάνουμε εκείνη την ημέρα καφέδες και να κεράσουμε αναψυκτικά; Είναι αυτά, που με διεθνή διαγωνισμό διαφανέστατο και με την έγκριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα προβάλλουν αυτό το μεγάλο έργο που συντελείται σήμερα στην Ελλάδα, ένα έργο, που το περιμένουμε όλοι πριν από τα εγκαίνια, κατά τα εγκαίνια και μετά τα εγκαίνια. 
      Επαναλαμβάνω ότι είναι λίγα, κύριε Υπουργέ. Θα πρέπει αυτήν την προσπάθεια να τη συνεχίσετε, μέχρι να περάσει στη συνείδηση ολόκληρου του κόσμου ότι υπάρχει αυτό το μουσείο για να το επισκεφθούν επιτέλους στην Ελλάδα. Αυτά είναι τα 6.000.000 και οι οικονομικές συγκυρίες, βεβαίως, υποψιάζομαι ότι δεν επιτρέπουν να αυξηθεί το κόστος αυτής της προβολής. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
      Ας έρθουμε τώρα στο άλλο θέμα δημοσίου δικαίου. Τι λέει εδώ; Όπως διοικούνται όλα τα ιδρύματα να έχει και αυτό μια διοικητική αυτοτέλεια, όταν σήμερα έχουμε τον τάδε Υπουργό, αύριο έναν άλλον, μεθαύριο έναν άλλον. Επίσης, να μπορεί να κινηθεί μέσα στις καινούργιες διεθνείς συνθήκες που δημιουργούνται, της προβολής τέτοιου μεγάλου μουσείου.
      Πού είναι, λοιπόν, το τεράστιο πρόβλημα; Δεν υπάρχει. Είναι για να κάνουμε αντιπολίτευση, είναι μόνο για να πούμε, για να βρούμε τρόπο να αντιπαλέψουμε, όχι όμως και στον πολιτισμό, όχι όμως και σε τόσο μεγάλα έργα, όχι όμως σε έργα που στιγματίζουν την πρόοδο της Ελλάδας, που βγάζουν την Ελλάδα μπροστά διεθνώς. 
      Παράκληση, λοιπόν, είναι τέτοια ζητήματα και στο Κοινοβούλιο να μην τα βρίσκουμε ως αφορμή αντιπαράθεσης. Κατάθεση απόψεων; Αυτή είναι η δημοκρατία. Εγώ δεν αμφισβητώ ούτε τις δικές σας, κύριε Καζάκο, ευαισθησίες ούτε κανενός άλλου συναδέλφου. Σέβομαι τις ευαισθησίες, όμως κάπου πρέπει να συμφωνήσουμε. Δεν μπορεί να νομοθετούμε κατ’ επιλογή του καθενός μας.
      Νομίζω ότι η προσπάθεια του Υπουργείου είναι πάρα πολύ μεγάλη. Σας συγχαίρω, κύριε Υπουργέ! Προχωρήστε και ο ελληνικός λαός πραγματικά από το Μάρτιο θα μπορεί να απολαύσει, όπως και η διεθνής κοινότητα, με τη λίγη δυστυχώς προβολή που κάνετε, να ενημερωθεί γι’ αυτό το μεγάλο έργο που έγινε.
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κύριο συνάδελφο ιδιαιτέρως για την τήρηση του χρόνου.
      Το λόγο έχει ο κ. Γεώργιος Λιάνης.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ: Θα μιλήσω από τη θέση μου, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε Πρόεδρε, όλοι σας εύχονται καλή επιτυχία. Εγώ που είμαι τριάντα χρόνια φίλος σας, είμαι βέβαιος γι’ αυτήν.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστώ.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, ο ελάχιστος φόρος τιμής που η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φάνηκε ότι αποτείει στον πολιτισμό, καταρρακώθηκε από τον τρόπο που η Νέα Δημοκρατία διαχειρίστηκε το ίδιο το Υπουργείο Πολιτισμού. 
      Δεν μιλάω για εσάς που είστε ο τελευταίος σκυταλοδρόμος, μιλάω γι’ αυτούς που προηγήθηκαν και έκαναν πολύ κακές αλλαγές. Σε κανένα άλλο Υπουργείο δεν έγιναν τόσες αλλαγές όσες σ’ αυτό, αρχής γενομένης, κύριε  Υπουργέ, με την –έτσι την παρουσιάσατε- αρχετυπική και με μεγάλους συμβολισμούς ανάληψη της ηγεσίας του Υπουργείου από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. 
      Δεν επιθυμώ να κρίνω τον Πρωθυπουργό και δεν θα ήταν πρέπον. Έκρινε όμως ο ίδιος τον εαυτό του. Όπως άνευ λόγου είχε αναλάβει το Υπουργείο, έτσι άνευ λόγου το παρέδωσε και απήλθε. Τι κρίμα! Ο Μιτεράν έλεγε πως αν ήταν Πρωθυπουργός της Ελλάδας, δεν θα έκανε τίποτα, που να μην περνάει από το Υπουργείο Πολιτισμού. 
      Ιδέσθαι! Η μεγίστη πρωθυπουργική εξαγγελία ήταν η Ακαδημία Τεχνών, ενώπιον ενός κύκλου επιφανών ή μεγάλων Ελλήνων καλλιτεχνών στο Μαξίμου. Δεν τους κατονομάζω, γιατί ξέρω ότι, εάν με ακούνε, θα ντρέπονται. Η Ακαδημία δεν έγινε ποτέ. Ο κύκλος απεδείχθη ο κύκλος των χαμένων συγγραφέων, ο κύκλος των χαμένων ποιητών, ο κύκλος των χαμένων ζωγράφων.
      Δεν θέλω να αναφέρω με λεπτομέρειες αυτά που συνέβησαν στο Υπουργείο από την περίοδο της κ. Πετραλιά, του κ. Τατούλη, του κ. Βουλγαράκη ως και τη χείριστη στιγμή με τα γεγονότα Ζαχόπουλου. Γι’ αυτά τα τελευταία δεν θα πω λέξη, σεβόμενος έναν άνθρωπο που γύρισε μόλις από τα επέκεινα.
      Κύριε Υπουργέ, αν είχαμε πολιτισμό, δεν θα συνέβαινε ποτέ στη χώρα μας αυτό που έγινε σε μια κοιτίδα πολιτισμού όπως είναι το Βατοπαίδι, σε μια κοιτίδα της Ορθοδοξίας. Τώρα βλέπουμε τα αποτελέσματα. Οι Υπουργοί σας, ως παίδες εν καμίνω τήκονται όλοι γύρω από αυτό το σκάνδαλο. Η Κυβέρνηση, λοιπόν, αυτή γέμισε οσίους που την εκμεταλλεύονται και ανόσιους που την εξευτελίζουν. Περί αυτού πρόκειται.
      Το νομοσχέδιο αυτό, κύριε Υπουργέ, -σας το είχα πει και στην επιτροπή- είναι αποσπασματικό, άκρως αποσπασματικό. Κι αυτό είναι θεμελιακό λάθος. Θέλει να τακτοποιήσει κάποια πράγματα. Όμως θα έπρεπε ένα νομοσχέδιο για το Μουσείο της Ακροπόλεως, να έχει διαστάσεις κοινωνικές, οικουμενικές και ουμανιστικές. Μιλάμε για την Ακρόπολη και μιλάμε για την Αθήνα του μέλλοντος. Ακούστε η Μελίνα, που τη μνημόνευσαν όλοι σήμερα στην Αίθουσα, τι έλεγε προφητικά όταν ενέταξε το μουσείο στο πρώτο πρόγραμμα. «Πιστεύω πως το καινούργιο Μουσείο της Ακρόπολης, θα στεγάσει μια μέρα τα Μάρμαρα του Παρθενώνα». Τόσο απλά, τόσο καθαρά, σταράτα. Αυτό ήταν όλο το θέμα.
      Πέρασαν τριάντα χρόνια και εμείς δεν έχουμε πραγματοποιήσει το άλφα αυτής της υποθέσεως, κύριε Υπουργέ, που είναι, τουλάχιστον, η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων. Τι είναι η Αθήνα έτσι όπως έχει σήμερα τους αρχαιολογικούς χώρους; Σκεπτόσαστε την Αθήνα του 2010 ενώ θα έπρεπε να σας απασχολεί η Αθήνα του 2100. Αντιμετωπίστε, λοιπόν, την Ακρόπολη, όπως ακριβώς αντιμετώπισε η Ρώμη τον εαυτό της κι έγινε όλη ένα τεράστιο μουσείο κι είναι η πιο καλά επισκέψιμη πόλη του κόσμου. Τι της λείπει της Αθήνας; Ένα ανοιχτό μουσείο, έτσι πρέπει να γίνει η πόλη. Μια πόλη μέσα στην πόλη. Κι αυτή η πόλη, μπορεί να είναι η ωραιότερη πόλη της γης. Από την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα έως το Θησείο και το Αστεροσκοπείο και έως τη Ρωμαϊκή Αγορά. Από την Ακρόπολη μέχρι το Θέατρο του Διονύσου, το ωραιότερο ίσως θέατρο του κόσμου, κλεισμένο με σιδεριές ακόμη. Από την Ακρόπολη έως τους στύλους του Ολυμπίου Διός και ως το Στάδιο.
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ)
      Μνημόνευσα τη λέξη «Στάδιο», κύριε Υπουργέ, και σας παρακαλώ ιδιαιτέρως, επειδή είστε πολύ ευαίσθητος, να ακούσετε το εξής. Τις τελευταίες μέρες το Καλλιμάρμαρο στάδιο μετατρέπεται σε Βαβυλώνα. Το καταλαμβάνουν εταιρίες, τεράστια κοντέινερς, τριάντα τον αριθμόν, πολλές χημικές τουαλέτες. Αντιλαμβάνομαι και κατανοώ την ανάγκη της Ε.Ο.Ε. να θέλει να βρει τρόπο να το αξιοποιήσει, αλλά δεν είναι αυτός ο τρόπος. Δεν μπορεί να το επισκεφθεί κανένας τουρίστας, ούτε εμείς οι περίοικοι. Μένω ακριβώς δίπλα. Αν το βλέπατε, ήταν μια εικόνα άσχημη.
      Δεν μπορώ να καταλάβω στο νομοσχέδιο και την επιμονή –όχι δική σας αλλά και δική μας- να αμείβονται τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων σ’ ανάλογες περιπτώσεις. Μα αφού είναι επιφανείς Έλληνες. Αφού έχουν λυμένα τα οικονομικά τους προβλήματα. Υπάρχει τι το σπουδαιότερον από την τιμή που τους γίνεται; Και μάλιστα αυτή η εξοργιστική αμοιβή στο διευθυντή του μουσείου; Αντί να λιγοστεύετε το κράτος, κύριε Υπουργέ, το μεγαλώνετε. Πάσχετε από άκρατη κρατίτιδα! Αντί να μειώνετε το κράτος το έχετε μετατρέψει σε χέρι του Καραγκιόζη. Ξέρετε, ο Καραγκιόζης είχε μακρύ χέρι όχι μόνο για να δίνει καρπαζιές σ’ όσους λέγανε ανοησίες, αλλά κυρίως για να βουτάει, καθότι συνεχώς τον έκοβε η λόρδα. Αυτό το χέρι, αυτό το σπονδυλωτό μεγαλώνει. 
      Δεν καταλαβαίνω, λοιπόν, γιατί ο Διευθυντής θα αμείβεται μ’ αυτό το εξοργιστικό ποσό. Βρίσκω θετικά βήματα στο νομοσχέδιο, θετικές διατάξεις, όπως είναι η αυτονομία του μουσείου, το να μην κλείνει στις 3 μ.μ., το να το κανονίζει αυτό το ίδιο το διοικητικό συμβούλιό του. Πιστεύω ότι τα μουσεία είναι για όλο τον κόσμο. Δεν είναι αποθήκες αρχαιολόγων. 
      Επανέρχομαι στο θέμα των Μαρμάρων με μια ρήση του καθηγητή Ανδρόνικου. Ακούστε τι έλεγε: «Ο διαμελισμένος Παρθενώνας στέκεται η λυδία λίθος που ελέγχει το πνευματικό ήθος αυτών που λένε πως τον θαυμάζουν». Αυτό είναι σημαντικό. Έτσι εκτίθενται αυτοί οι μεγάλοι και οι τρανοί. 
      Κύριε Υπουργέ, η Ακρόπολη είναι το μοναδικό μνημείο στον κόσμο, μαζί με την Πυραμίδα του Χέοπος, που άντεξε χιλιάδες χρόνια. Δεν υπάρχουν άλλα. Αυτά τα δύο είναι. Η UNESCO και η πολιτιστική οργάνωση του Ο.Η.Ε. έχουν σαν έμβλημα τον Παρθενώνα! Μας χρειάζεται λίγο περισσότερη μνήμη. Εκεί δούλεψε ο Σωκράτης σαν λιθοξόος. Στον Παρθενώνα δούλεψε ο Σωκράτης σαν απλός μαρμαράς. 
      Εμψυχωτές του έργου: Ο Περικλής και ο Φειδίας. 
      Βασικός του αρχιτέκτων: Ο Ικτίνος. 
      Δεν ήταν έργο ενός  ανθρώπου. Ήταν έργο ενός λαού. Δεν ήταν έργο μιας ιδέας. Ήταν η έκφραση της δημοκρατίας και του δημοκρατικού πολιτεύματος. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Δώστε μου δύο λεπτά ακόμη, κύριε Πρόεδρε.
      Εμείς οι Έλληνες, θα πρέπει να νιώθουμε σήμερα ότι ο Παρθενώνας ως ιδέα μας ανήκει μεν, θα πρέπει όμως να νιώθουμε επίσης ότι αυτό το αψεγάδιαστο μνημείο, ανήκει σ’ όλο τον κόσμο, ανήκει σ’ όλους τους ανθρώπους. 
      Θυμάμαι έναν ακόμη μεγάλο Έλληνα. Προστάζει ο Ελύτης: «Την οργή των νεκρών να φοβάστε και των βράχων τα αγάλματα!» Αυτό είναι, «των βράχων τα αγάλματα». Αυτός είναι, ο Παρθενώνας, που πρέπει να φοβόμαστε. 
      Είπα τη λέξη «Ελύτης» και τώρα θυμάμαι, γιατί ήμουν ο μοναδικός Έλληνας απεσταλμένος στη Στοκχόλμη –μαζί με την αείμνηστη Ελένη Βλάχου- πως όταν η σουηδική Ακαδημία του παρέδωσε το Νόμπελ της Ποίησης, οι Σουηδοί μοίρασαν ένα κείμενο, που δεν το ξέραμε εμείς οι Έλληνες. Τι έλεγε; Ανέφερε ότι το ψευδώνυμο «Ελύτης» είναι ένα είδος προγραμματικής σύμβασης του ποιητή με την Ελλάδα, την Ελπίδα και την Ελευθερία και ίσως και με την Ελένη, δηλαδή την ομορφιά.
      Η Ελλάδα –και κλείνω μ’ αυτό- θα πρέπει να ζητήσει να γυρίσουν πίσω όλα τα αρχαία ελληνικά μνημεία, όχι μόνο τα Μάρμαρα. Όλα τα αρχαία ελληνικά μνημεία! Να το κάνετε, κύριε Υπουργέ. Μόνο οι Γάλλοι από την εποχή του Ναπολέοντα έχουν πάρει πεντακόσια δεκαεπτά ελληνικά αγάλματα από τη Ρώμη! Πεντακόσια δεκαεπτά! Δεν γύρισε ένα!
      Τέλος, από τον Οκτώβρη του ’72 η γενική συνέλευση του Ο.Η.Ε. έχει διατυπώσει έκθεση επαναπατρισμού όλων των πολιτιστικών θησαυρών στις χώρες καταγωγής τους με ψήφους 134 υπέρ και μόνο 23 αποχές. Ποιοι απείχαν; Δεν θέλει φιλοσοφία, οι χώρες που κρατούν αιχμάλωτες τις αρχαιότητες. 
      Ένας τέτοιος αγώνας θα πρέπει να αρχίσει ξανά στις μέρες μας, ένας τέτοιος αγώνας δεν θα πρέπει να μας αφήσει και να σας αφήσει να κοιμάστε ποτέ ήσυχοι.
      Σας ευχαριστώ.  
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης):  Το λόγο έχει η Βουλευτής στο Νομό Αχαΐας κ. Νατάσα Ράγιου.
      Ορίστε, κυρία Ράγιου. 
      ΝΑΤΑΣΑ ΡΑΓΙΟΥ-ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Πριν αναφέρω αυτά που θέλω να πω, δεν μπορώ να μη συμφωνήσω με το τελευταίο που είπε ο κ. Λιάνης. Μια πάρα πολύ μικρή –θα μου επιτρέψει- διόρθωση στο εξής: «να ζητήσετε να μην κοιμάστε για όλα τα αρχαία ελληνικά μνημεία, που βρίσκονται διάσπαρτα σ’ όλο τον κόσμο». Είναι καλό, για να φαίνεται και η ομοψυχία, να λέμε «να ζητήσουμε να μην κοιμόμαστε». Όλοι μαζί πρέπει να το κάνουμε. Αυτό ήθελα μόνο να πω και βεβαίως συμφωνούμε όλοι ότι έτσι πρέπει να γίνει.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χρειάζεται να επαναλάβει κανείς ότι ο πολιτισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας; Ξέρετε ως επισκέπτες στα μεγάλα ευρωπαϊκά μουσεία, πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί όλοι τι έχουμε να ζηλέψουμε οι Έλληνες από τις άλλες χώρες, τι δεν έχουμε εμείς που έχουν εκείνοι. 
      Και καταλήγουμε στο ότι δεν έχουμε αυτά που μας ανήκουν και τα έχουν εκείνοι. Στη θέα των ελληνικών αγαλμάτων που βρίσκονται στα ξένα μουσεία πρώτη σκέψη μας ήταν πάντα «ένα μουσείο κοντά στο βραχώδη λόφο της Ακρόπολης αντάξιο της ιστορίας της».
      Το μουσείο αυτό έγινε επιτέλους πραγματικότητα και είναι πανέτοιμο να υποδεχθεί το κοινό του από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης και να το φέρει σε επικοινωνία με όλο τον ελληνικό πολιτισμό, αλλά στην έδρα του αυτήν τη φορά. 
      Το σημερινό νομοσχέδιο, λοιπόν, επισημαίνει το υψηλό χρέος των Ελληνίδων και των Ελλήνων στον 21ο αιώνα, να αξιοποιήσουν την τεράστια κληρονομιά του πολιτισμού μας. Η Αθήνα αποκτά πλέον ένα μουσείο αντάξιο της ιστορίας της, ένα μουσείο-σύμβολο, του ρόλου που θέλουμε να διαδραματίζει η χώρα μας ως διεθνής φάρος πολιτισμού, θεματικό, πολυεπίπεδο, υπερσύγχρονο, φιλόξενο και ασφαλές, κατάλληλο από κάθε άποψη, να φιλοξενήσει τα μνημεία του Ιερού Βράχου.
      Το σημερινό νομοσχέδιο, στοχεύει στον κοινωνικό και εκπαιδευτικό ρόλο ενός αυτόνομου μουσείου, που θα λειτουργεί προς όφελος των πολλών και της χώρας, ολοκληρωμένο δε σε τέτοιο βαθμό, ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα οδηγήσουν στην πραγμάτωση του ρόλου, που καλείται ιστορικά να επιτελέσει. 
      Κι εδώ –για να μην παίζουμε με τα λόγια- θα ήθελα κι εγώ να εξηγήσω μάλλον το αυτονόητο. Όταν λέμε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, εννοούμε το κράτος. Μιλάμε για μια αυστηρή εποπτεία του Υπουργείου Πολιτισμού, να συνδέεται με το κράτος, χωρίς βεβαίως να είναι ασφυκτικά δεμένο. Το μείζον εθνικό και παγκόσμιο αγαθό, θα έχει την ευθύνη για το ρόλο και τη λειτουργία του, ώστε να είναι περισσότερο αποτελεσματικό. 
      Γι’ αυτό και δεν καταλαβαίνω την ευκολία της αντιπαράθεσης και της οποιασδήποτε αντίρρησης σε μια τέτοια προοπτική. Ούτε καταλαβαίνω, πώς είναι δυνατόν να κάνει λόγο η Αντιπολίτευση για μη κατοχύρωση των αρχαιοτήτων μας, για υπονόμευση του δημόσιου χαρακτήρα των μουσείων γενικότερα! 
      Γιατί αντιδρούν οι αρχαιολόγοι; Ποιο είναι το κύριο επιχείρημά τους, ότι αποκόπτεται το ενιαίον του χώρου ή ότι χάνεται η δυνατότητα του μονοπωλίου;
      Κύριοι συνάδελφοι, τιμάμε και σεβόμαστε το έργο των αρχαιολόγων, αλλά ο κλασικός έφορος αρχαιοτήτων, δεν μπορεί πλέον να διαχειριστεί κατ’ αποκλειστικότητα τις ανάγκες των μουσείων της νέας εποχής. Χρειάζονται ευέλικτες διαδικασίες, διοικητική αυτονομία, οικονομική και ιδιωτική αυτοτέλεια. Χρειάζεται με άλλα λόγια μάνατζερ και μάνατζμεντ, για να ανταποκριθούμε όλοι μαζί στις σύγχρονες, στις σημερινές ανάγκες.
      Γι’ αυτό και νομίζω ότι τα επιχειρήματά σας είναι αδύναμα και μάλλον πάσχουν από ιδεολογική αγκύλωση, ειδικά, όταν μιλάτε -και κάποιοι έντονα και ανερυθρίαστα- για ξεπούλημα της Ακρόπολης. Είναι απαράδεκτο να ακούγονται τέτοιες κορώνες.
      Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης λειτουργεί, ως οφείλει, βάσει των διατάξεων του αρχαιολογικού νόμου. Τα σύγχρονα μουσεία, τα μουσεία όλου του κόσμου, διέπονται απ’ αυτήν τη λογική, λειτουργούν με ελεύθερο ωράριο, διοργανώνουν εκδηλώσεις, εκθέσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, για να προσελκύουν όσο το δυνατόν περισσότερους επισκέπτες και για να γίνουν ένα ζωντανό κομμάτι της πόλης και τελικά της χώρας.
      Μιλώντας για ένα τέτοιου βεληνεκούς πολιτιστικό αγαθό, δεν επιτρέπεται να διαστρεβλώνεται από την Αντιπολίτευση η πραγματικότητα. Εγκαλείται η Κυβέρνηση και ο Υπουργός Οικονομίας ότι διαθέτει πολλά χρήματα -το περιβόητο ποσό των 6.000.000 ευρώ- για τα εγκαίνια του μουσείου; Είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοια παραπληροφόρηση;
      Θα ήθελα να το πω και εγώ για άλλη μια φορά, γιατί η επανάληψη είναι η αρχή της μαθήσεως, ότι 100.000 ευρώ θα διατεθούν στα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Τα 6.000.000 ευρώ, προορίζονται για την τεράστια καμπάνια της Κυβέρνησης, της χώρας για την ακρίβεια, που θα πραγματοποιηθεί σε όλον τον πλανήτη μήνες πριν και μήνες μετά. Δεν είναι αυτό μεγάλος εθνικός στόχος; Έχουμε καταλάβει όλοι ότι πρόκειται για ένα μείζον εθνικό θέμα πολιτισμού; Δεν πρέπει να διαφημίσουμε με τον καλύτερο τρόπο τη χώρα μας και τον πολιτισμό μας; Θέλουμε ή δεν θέλουμε να πάρουμε πίσω τα Μάρμαρα του Παρθενώνα;
      Είναι γνωστό ότι η βρετανική κοινή γνώμη, είναι υπέρ της επιστροφής των Μαρμάρων στον τόπο τους, στην Ελλάδα. Το επιχείρημα ήταν μέχρι τώρα ότι δεν είχαμε μουσείο να τα στεγάσουμε. Τώρα έχουμε. Γνωρίζετε ότι μόνο το 6% των Βρετανών γνωρίζουν για το νέο Μουσείο της Ακρόπολης; Δεν πρέπει κατά την άποψή σας, να διαδώσουμε με τον καλύτερο τρόπο σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης το νούμερο ένα πολιτιστικό αγαθό μας;
      Οφείλουμε να κάνουμε τα πάντα, προκειμένου το Μουσείο της Ακρόπολης να υπενθυμίζει και στους Βρετανούς, αλλά και σ’ όλους τους λαούς, το χρέος της επανένωσης των γλυπτών του Παρθενώνα, του κορυφαίου αυτού ελληνικού μνημείου της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
      Το αίτημα της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα, αίτημα που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όρισε μεταπολιτευτικά ως εθνικό στόχο -και η Μελίνα Μερκούρη, που πάλι θα μνημονεύσουμε, ως Υπουργός Πολιτισμού, έκανε σκοπό ζωής- τώρα μπορεί να γίνει πράξη. Το νέο μουσείο θα είναι η απάντηση σ’ όλους εκείνους, που πεισματικά αντιστέκονται σ’ αυτήν την εξίσωση.
      Η Ελλάδα πρέπει να πρωταγωνιστεί για τον πολιτισμό. Αυτό είναι η κληρονομιά της, αυτό είναι η περιουσία της. Αν το χάσουμε αυτό, δεν είμαστε κανείς. Αυτό είχε πει η Μελίνα Μερκούρη κατά λέξει και εσείς σήμερα μου φαίνεται ότι πάτε να ακυρώσετε το όραμά της, πέφτοντας στην παγίδα μιας μικροκομματικής πολιτικής.
      Αν ήταν σήμερα Υπουργός Πολιτισμού η Μελίνα Μερκούρη, νομίζετε ότι θα ήταν αρκετά αυτά τα χρήματα για μια παγκόσμια καμπάνια για την Ακρόπολη, για την Ελλάδα, για τον πολιτισμό μας; Εγώ νομίζω ότι θα ήταν και λίγα.
      Είναι χρέος όλων μας στο στόχο αυτό, να ενώσουμε με παρρησία και εθνική ομοψυχία τις δυνάμεις, τις προσπάθειες και τις φωνές μας, τόσο απλά και τόσο καθαρά, κύριε Λιάνη, όπως το είπε και η Μελίνα. Τόσο απλά και τόσο καθαρά.
      Στο σημείο αυτό, κύριε Υπουργέ, με την ευκαιρία, για πολύ λίγο θα ήθελα να αναφερθώ -γιατί είναι πάρα πολύ σχετικό- και στο νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών. Το κτήριο όπου θα στεγαστεί είναι έτοιμο -το γνωρίζετε- και πραγματικά αποτελεί ένα κόσμημα για την αχαϊκή πρωτεύουσα. Ξέρω ότι το παρακολουθείτε. Προχωρά παράλληλα η τοποθέτηση των ευρημάτων. Ωστόσο, αργεί ακόμα η έναρξη λειτουργίας. Χρειαζόμαστε άμεσα τη στήριξή σας και τα κονδύλια για τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου και τη σύνδεση του μουσείου με το δρόμο πρόσβασης κ.λπ..
      Κρίνεται, επίσης, επιτακτική η ανάγκη της ενίσχυσης με εξειδικευμένο προσωπικό, προκειμένου να προχωρήσει η συντήρηση των αντικειμένων που θέλουν συντήρηση και η τοποθέτησή τους σε βάθρα και βιτρίνες κ.λπ.. Επειδή, σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτά πρέπει να γίνουν άμεσα, γιατί θέλουμε να λειτουργήσει ένα τόσο σπουδαίο έργο μέσα στο 2009, είμαι σίγουρη ότι θα κάνετε το παν και εσείς γι’ αυτό.
      Τελειώνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορώ παρά να πω -να επαναλάβω, μάλλον, διά στόματος Πρωθυπουργού- ότι πρωτεύουσα θέση της Κυβέρνησης έχουν η παιδεία και ο πολιτισμός. Εμείς έχουμε παρελθόν, άρα, έχουμε και μέλλον. Τα δεδομένα της εποχής, η νέα γνώση και η ψηφιακή επανάσταση, μας καλούν να κτίσουμε ένα αύριο που αργήσαμε να κτίσουμε, αλλά μπορούμε να το παλέψουμε. Έχουμε εμπειρία.
Δείτε τι κάναμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, έχοντας συναίσθηση κυρίως του εθνικού μας καθήκοντος. 
      Η δημιουργία του νέου Μουσείου Ακρόπολης, είναι το πρώτο βήμα της Ελλάδας με ξεχωριστό συμβολισμό και απαιτεί ομοψυχία. Για την ακρίβεια, αυτό το μνημείο μας φωνάζει τη λέξη «ομοψυχία», απαιτεί να είμαστε πολιτιστικά τουλάχιστον ενωμένοι, κάτω από την ιερή σκέπη της εδώ και αιώνες. 
      Ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ.
      Ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Μαγνησίας κ. Καρτάλης έχει το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, η συζήτηση, έτσι όπως εξελίχθηκε, είναι στην ουσία συζήτηση και επί της αρχής και επί των άρθρων, γεγονός που αδικεί πλήρως τη συζήτηση του νομοσχεδίου για το Μουσείο της Ακρόπολης και νομίζω ότι αποδεικνύει ότι θα χρειαζόταν τουλάχιστον μια ακόμη συνεδρίαση, για να μπορέσουμε, πραγματικά, να είμαστε συνεπείς και επί της αρχής και επί των άρθρων. Βεβαίως, αυτό που λέω, έρχεται σε πλήρη αντίφαση με την εικόνα της Αιθούσης τώρα, αλλά εν πάση περιπτώσει οφείλω να το πω. Και θέλω  να πω ότι θα προτιμούσα η Αίθουσα να είχε πολύ περισσότερο κόσμο, για ένα τόσο σημαντικό θέμα, όπως είναι το Μουσείο της Ακρόπολης.
      Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι χρειάζεται αναβάθμιση και ανάδειξη του πολιτισμού στη χώρα μας. Όλοι συμφωνούμε ότι χρειάζεται ένα ουσιαστικό νέο Μουσείο για την Ακρόπολη, διαφοροποιούνται όμως οι μέθοδοι και οι προτεραιότητές μας. Και αναφέρομαι σ’ αυτά που είπε προηγουμένως η κ. Ράγιου στην ομιλία της. Είναι τελείως διαφορετικό, να θεωρείς τον πολιτισμό δημόσιο αγαθό και να θεωρείς δεδομένο ότι η πολιτεία καλύπτει τις πιστώσεις που είναι αναγκαίες για τις υποχρεώσεις του και τελείως διαφορετικό, να θεωρείς ότι ο πολιτισμός είναι ένα αγαθό, που ενδεχομένως, αν δεν υπάρχουν επαρκείς πιστώσεις, μπαίνει στο περιθώριο.
      Γιατί αν ήταν έτσι τα πράγματα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα έπρεπε να γεμίσουμε την περιοχή της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων με τραπεζάκια, για να βγάλουν τα λεφτά τους τα έργα ή θα έπρεπε να κλείσουμε πολλά μουσεία σε όλη τη χώρα, γιατί δεν βγάζουν τα λεφτά τους. Δεν είναι αυτή η προσέγγιση. Είναι ένα δημόσιο αγαθό και ως δημόσιο αγαθό πρέπει να το αντιμετωπίζουμε.
      Φοβάμαι ότι έτσι όπως έγινε η συζήτηση στη Βουλή, πέρα από τις πολλές αναφορές που έγιναν για το Μουσείο της Ακρόπολης, που ήταν θετικές, με συγχωρείτε, αλλά δείχνει ότι σήμερα στον πολιτισμό της χώρας μας, έχουμε μια προσέγγιση Κολωνακίου. Και το λέω αυτό, με την έννοια ότι είναι μια προσέγγιση βιτρίνας. 
      Θα ήθελα, κύριε Υπουργέ, επειδή την έχουμε κάνει αυτήν τη συζήτηση στο παρελθόν, να σας πω ποια είναι η εικόνα και άλλων μουσείων, που δεν έχουν την αίγλη, αν θέλετε και την επικοινωνιακή αύρα του Μουσείου της Ακροπόλεως.
      Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας: Απορρόφηση 56,2%. Τελειώνει σε ενάμιση μήνα το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Τι θα γίνει;
      Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο: Απορρόφηση 24%. Τελειώνει το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
      Μουσείο Διδυμοτείχου: Απορρόφηση 19%.
      Μουσείο Αγίου Κήρυκα στην Ικαρία: Απορρόφηση 41%
      Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας: Απορρόφηση 25%.
      Μουσείο Ελληνικών Ολυμπιακών Αγώνων στο κτίριο του ABC στο Μαρούσι: Απορρόφηση 0%.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ: Δεν έχει ξεκινήσει.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Είναι προφανές ότι μιλάμε για διαφορετικά πράγματα. Κρύβουμε τη συζήτηση, πίσω από την προσδοκία όλων μας να προκύψει ένα νέο Μουσείο για την Ακρόπολη και χάνουμε τη μεγάλη εικόνα, που είναι ο πολιτισμός της τοπικής κλίμακας.
      Και συνεχίζω, κύριε Υπουργέ, γιατί την έχουμε κάνει και αυτήν τη συζήτηση. Προγραμματικές συμβάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού με τους δήμους. Μου είχατε πει στην επιτροπή -και το θυμάμαι- ότι δεν θα προχωρούσατε κομματικές συμβάσεις, συμβάσεις προγραμματικές, που έκαναν προηγούμενοι Υπουργοί με κομματικά κριτήρια. Ξέρετε, επιμελώς έκανα την άσκηση να κοιτάξω από τις διακόσιες πενήντα έξι προγραμματικές συμβάσεις που έχει συνάψει το Υπουργείο Πολιτισμού στην πορεία των ετών, πόσες απ’ αυτές ήταν με δημάρχους οι οποίοι έλκουν τη σχέση τους με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και δεν έλκουν τη σχέση τους με τη Νέα Δημοκρατία. 
       Σας πληροφορώ ότι στη δεύτερη κατηγορία ή στην πρώτη -γιατί είναι περίπου ισόποσες- είναι εκατόν τριάντα. Άρα, πού είναι η κομματική διασύνδεση των προγραμματικών συμβάσεων, κύριε Υπουργέ, τις οποίες σταματάτε…
      ΜΙΧΑΗΛ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Στην άσκηση που κάνατε, υπέγραψα καμμία εγώ;
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Μα, αυτό δεν είναι κακό. Μακάρι να είχαμε χίλιες προγραμματικές συμβάσεις. Μακάρι να είχαμε μία για κάθε δήμο, να υπάρχει πολιτισμός τοπικής κλίμακας και να σας βοηθήσουμε ως Υπουργείο Πολιτισμού να προκύψουν νέες πιστώσεις από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας που φαίνεται εξαιρετικά γαλαντόμο για άλλα πράγματα και εξαιρετικά, αν θέλετε, φιλάργυρο για τα θέματα πολιτισμού, γιατί έχει την αντίληψη ότι ο πολιτισμός, από τη στιγμή που δεν αποδίδει κέρδος, από τη στιγμή που δεν έχει άμεση οικονομική ανταλλακτική αξία, είναι ένα βαρίδι από το οποίο δεν θα είχε να προσποριστεί τίποτα.
      Κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι στον τακτικό προϋπολογισμό που θα συζητήσουμε σε λίγες εβδομάδες, θα πρέπει να μας πείσετε –και ελπίζω να το κάνετε αυτό στην πράξη- ότι όλες εκείνες οι πιστώσεις που είχατε στον ειδικό λογαριασμό που αφορούσαν μισθοδοσίες υπαλλήλων, προσλήψεις αρχαιοφυλάκων, προσλήψεις καθαριστών, προσλήψεις εκτάκτων αρχαιολόγων, υπερωρίες και επιδόματα, έχουν προβλεφθεί σε κωδικούς του νέου προϋπολογισμού. Εγώ περιμένω να το δω γιατί ξέρετε ότι το προσχέδιο είναι συνοπτικό και δεν λέει αυτά τα πράγματα.
      Περιμένω να δω ότι αυτά είναι αποτυπωμένα στους κωδικούς που θα μας πείτε, για να είμαστε σίγουροι ότι η τακτοποίηση της εκκρεμότητας των ειδικών λογαριασμών δεν θίγει τους εργαζόμενους στο Υπουργείο Πολιτισμού.
      Σε ό,τι αφορά στο μουσείο αυτό καθεαυτό, είπε ότι όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να έχει η χώρα μας ένα νέο Μουσείο για την Ακρόπολη. Όμως, η προσέγγισή μας, αγαπητή κυρία συνάδελφε, κυρία Ράγιου που μιλήσατε πριν από λίγο, δεν είναι ότι μας ενδιαφέρει να έχουμε ένα στατικό μουσείο το οποίο δεν θα έχει τη δυνατότητα να έχει ευελιξία ή θα είναι κρατικοδίαιτο. Μας ενδιαφέρει η νέα προσέγγιση που ακολουθεί η διεθνής πρακτική των μουσείων που λέει ότι όταν ένα μουσείο κατασκευάζεται για να έχει σύνδεση με το χώρο από τον οποίο προκύπτουν τα ευρήματα, πρέπει να είναι σε μία ενιαία ενότητα, με άλλα λόγια το μουσείο να έλκει τη σχέση του, την υπόστασή του από τον όμορο αρχαιολογικό χώρο.
      Αυτή είναι η διεθνής προσέγγιση. Το Λούβρο και το Βρετανικό Μουσείο είναι μουσεία ταξινομητικής διάθεσης. Ταξινομούνται εκθέματα. Δεν έχουν λόγο να συναρτώνται μ’ έναν αρχαιολογικό χώρο. Το Μουσείο της Ακρόπολης είναι τελείως διαφορετικό.
      Εμείς μιλάμε, λοιπόν, για ειδική αποκεντρωμένη περιφερειακή υπηρεσία. Για να βοηθήσω τη συζήτηση, αυτό σημαίνει δομή όπως το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. 
      Κύριε Υπουργέ, νιώθετε ότι το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο έχει «βαρίδια»; Δεν έχει υψηλή επισκεψιμότητα; Δεν συμμετέχει σε διεθνείς εκθέσεις; Δεν διεκδικεί εκθέματα; Δεν έχει ευελιξία στο πρόγραμμά του; Δεν μπορεί να «προικιστεί» με περισσότερες νομοθετικές πρόνοιες ώστε να γίνει ακόμα πιο ευέλικτο; 
      Μπορεί, αν το προβλέψει ο νομοθέτης, όπως κάναμε και στο Υπουργείο Πολιτισμού και στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και σ’ άλλα Υπουργεία με τις ειδικές υπηρεσίες που «προικίστηκαν» με νομοθετικές πρόνοιες που τις έκαναν πιο ευέλικτες. Μην κόπτετε το δεσμό μεταξύ του μουσείου και του ενιαίου αρχαιολογικού χώρου που συναρτάται κυρίως και, αν θέλετε, επικεντρώνεται στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. 
      Και νομίζω ότι θα πρέπει να δείξετε μία πολιτική τόλμη και να αποσύρετε την τροπολογία που έχει να κάνει με το Τ.Α.Π.Α.. Δεν χρειάζεται το Τ.Α.Π.Α. να χάσει πιστώσεις. Είχε θετικούς απολογισμούς όλα αυτά τα χρόνια. Κατάφερε με τους πενιχρούς πόρους που αποκτούσε να κάνει απαλλοτριώσεις για να μπορούν να διατηρηθούν περιοχές με αρχαιότητες, να κερδίσουμε νέους χώρους, όπως το Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας και να μπορέσουμε να αποκτήσουμε μία καλύτερη σχέση με τον πολιτισμό της χώρας.
      Εσείς έρχεστε και λέτε ότι το Τ.Α.Π.Α. θα δώσει τις πιστώσεις του ή κάποιο μέρος απ’ αυτές στην ενοποίηση αρχαιολογικών χώρων, στον Ο.Π.Ε.Π..
      Μα, γιατί; Δεν χρηματοδοτούνται αυτοί οι φορείς από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων; Γιατί ξαφνικά χρειάζεται το Τ.Α.Π.Α., δηλαδή οι πιστώσεις για τις απαλλοτριώσεις και για τις εκδόσεις να τροφοδοτήσουν δύο άλλους φορείς του Υπουργείου Πολιτισμού;
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Κάνετε λάθος! Και αυτό το λάθος θα φανεί στην πορεία! Και αυτό το λάθος είναι σημαντικό γιατί απεμπολεί ένα σημαντικό έσοδο του Υπουργείου Πολιτισμού για να καλύψει περιοχές που διεκδικούνται από ιδιώτες σε βάρος αρχαιολογικών χώρων είτε της κλασικής αρχαιότητας είτε της βυζαντινής περιόδου.
      Κύριε Υπουργέ, κλείνω, λαμβάνοντας αναφορά από την ομιλία του κ. Λιάνη. Έχετε ένα πολύ μεγάλο έργο να κάνετε. Έχετε κληρονομήσει από τους προκατόχους σας μία πολύ κακή εικόνα στην πολιτιστική διαδρομή της χώρας και στην εικόνα του πολιτισμού στη χώρα μας. Επικεντρωθείτε στα μεγάλα στοιχήματα. Σίγουρα, το νέο Μουσείο της Ακρόπολης είναι ένα μεγάλο στοίχημα, αλλά μεγάλα στοιχήματα είναι να σώσετε την Ακαδημία Πλάτωνος που αυτήν τη στιγμή έχει μία οικιστική έκρηξη άνευ προηγουμένου, να σώσετε τον Κεραμικό, να σώσετε τον Ελαιώνα! 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Δεν βλέπω τις παρεμβάσεις σας εκεί! Δεν τις βλέπει κανένας Έλληνας πολίτης! Δεν βλέπουμε τις παρεμβάσεις σας στους αρχαιολογικούς χώρους, όπως για παράδειγμα, στην Αγχίαλο στις Φθιώτιδες Θήβες. Δεν τις βλέπουμε σ’ άλλες περιοχές! Βλέπουμε να υποχωρεί το κράτος, να υποχωρεί η δημόσια πίστωση για τον πολιτισμό και να αναδεικνύεται ο ιδιωτικός χώρος, σαν να είναι αυτός που θα λύσει, επειδή έχουμε έλλειψη πιστώσεων, το πρόβλημα του πολιτισμού στη χώρα μας. 
      Επειδή το έχω ακούσει πολλές φορές στην Αίθουσα, νομίζω ότι έχετε μία πολύ μεγάλη ευθύνη να μας πείτε –κύριε Πρόεδρε, κλείνω μ’ αυτό- για τα περίφημα 6.000.000 ευρώ. Εγώ είμαι μαζί σας, δηλαδή, μαζί με το Υπουργείο Πολιτισμού, να διαφημίσουμε και να προβάλουμε το Μουσείο της Ακροπόλεως σ’ όλο τον κόσμο, για να δημιουργηθεί μία αίσθηση ότι κάτι καινούργιο αποκτάται το οποίο μπορεί να διεκδικήσει την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα. 
      Όμως, όταν η εκλεκτή συνάδελφος κ. Ράγιου μιλάει για 100.000 ευρώ για τα εγκαίνια και 5,9 για τη διαφημιστική προβολή -επειδή εγώ διάβασα την προκήρυξή σας, αυτό δεν το λέει πουθενά η προκήρυξή σας- αν έχετε βγάλει ήδη τα αποτελέσματα και ξέρετε ότι 100.000 ευρώ θα είναι για τα εγκαίνια και 5,9 για τη διαφημιστική καμπάνια, τότε να μας το πείτε να μην επενδύουμε τσάμπα χρόνο σε πολιτική κριτική.
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      ΝΑΤΑΣΑ ΡΑΓΙΟΥ-ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Γι’ αυτό σας το λέμε!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο κ. Αγοραστός, Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Λάρισας, έχει το λόγο.
      Ορίστε, κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς προσπαθούμε να σώσουμε όλα όσα εσείς γκρεμίσατε ή φθάσατε στην άκρη. Όμως, οι πολίτες αναρωτιούνται πώς θα σωθούν από τον ανέξοδο, ψευτοφιλάνθρωπο λαϊκισμό σας. Διότι κάντε το λαϊκισμό σας πράξη και πείτε μας πώς θα γίνει ο λαϊκισμός σας πράξη. Λαϊκίζετε πετώντας πυροτεχνήματα και δημιουργώντας εντυπωσιοθηρικές εικόνες. 
      Βεβαίως, ξέρετε από προκηρύξεις, γιατί κάνατε πολλές προκηρύξεις. Όμως, εδώ η υπεύθυνη ηγεσία μας ρωτάει αν θέλουμε πολιτισμό. Θέλουμε. Ο πολιτισμός, όμως, θέλει και προβολή. Το Μουσείο της Ακρόπολης είναι ένα μεγάλο έργο και χρειάζεται μεγάλη προβολή και τα ποσά τα οποία θα δαπανηθούν, θα δαπανηθούν σ’ ένα βάθος χρόνου για την προβολή της ελληνικής ιστορίας, της ελληνικής αρχαιολογίας, του ελληνισμού. 
      Από τη μία μας κατηγορείτε ότι δεν κάνουμε αρκετά για να προωθήσουμε την ιστορία μας και ότι οι γείτονές μας κάνουν περισσότερα και από την άλλη, μας κατηγορείτε γιατί επενδύουμε στη διάδοση και διατήρηση της ιστορίας μας. Αποφασίστε! Δεν μπορείτε να πατάτε σε δύο βάρκες. Και θα σας πω γιατί. 
      Διότι οι περισσότεροι στη Βρετανία, οι περισσότεροι Άγγλοι, θέλουν να επιστρέψουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στη χώρα μας, αλλά μόνο το 6%, σύμφωνα με έρευνες οι οποίες έγιναν -και γίνεται έργο με στρατηγική- γνωρίζει ότι υπάρχει μουσείο ικανό να διασφαλίσει και να εξασφαλίσει τη σωστή προστασία και έκθεση των Μαρμάρων. Και εκεί υπάρχει ένα πρόβλημα. 
      Γι’ αυτό, λοιπόν, και το Υπουργείο έχει σκεφθεί μία διαδικασία προβολής αυτού του μουσείου, το οποίο πιστεύω ότι δίνει στους πολίτες έναν ακόμη σημαντικό λόγο για να επισκέπτονται τη χώρα μας. Μην αντιπολιτευόμεθα για τον πολιτισμό. Βέβαια, ό,τι και να έλεγε ο Υπουργός, ό,τι και να έλεγε η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, εσείς θα λέγατε το αντίθετο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Δεν είναι σίγουρο αυτό! 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Και σας το λέω μετά λόγου γνώσεως και μετά λόγου γραπτών: Ελευθεροτυπία, 4/7/2008: «Δαμανάκη: Μουσείο και Ιερός Βράχος είναι ένα: Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης να συνδεθεί με τα μνημεία του Ιερού Βράχου και να αποτελέσει μια ειδική περιφερειακή υπηρεσία –ειδική περιφερειακή υπηρεσία- υπό τον έλεγχο του δημοσίου, θέλει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.».  
      Η Μαρία Δαμανάκη μιλώντας χθες για τις θέσεις του κόμματος επί αυτού του θέματος –και νομίζω ότι είναι η υπεύθυνη του κόμματός σας- είπε ότι δεν σας ενδιαφέρει τόσο η νομική μορφή του μουσείου όσο σας ενδιαφέρει το να μην αποκοπεί από τα μνημεία του Ιερού Βράχου. Γι’ αυτό προτείνουν να αποτελέσει μία ανεξάρτητη περιφερειακή υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού στην οποία θα συγχωνευθεί και η Εφορεία Αρχαιοτήτων που έχει την ευθύνη των μνημείων του Ιερού Βράχου. Λίγο τους νοιάζει αν θα αποτελέσει νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ακόμα και ιδιωτικού δικαίου. 
      Θεωρούμε ότι ένα μουσείο μπορεί να πάρει οποιαδήποτε απ’ αυτές τις μορφές, αρκεί να εξασφαλίζεται ο δημόσιος έλεγχος. 
      Το καταθέτω στα Πρακτικά της Βουλής, για να το έχετε. 
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αγοραστός καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν δημοσίευμα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Και; 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Σήμερα, έρχεστε εσείς και μας λέτε άλλα. Αποφασίστε! Θέλετε νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου; Τι θέλετε; Αποφασίστε! Εδώ είμαστε. 
      Και πρέπει να ξέρετε ότι και το μουσείο αυτό είναι ένα μεγάλο έργο το οποίο ξεκίνησε από την αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη και όλος ο καλλιτεχνικός κόσμος το στήριξε και το στηρίζει. Και είναι ένα μουσείο το οποίο προβάλλει τον ελληνισμό, προβάλλει την Ελλάδα και η διαχείρισή του χρειάζεται να είναι ειδική. Χρειάζεται ειδική διαχείριση. Δεν είναι ένα οποιοδήποτε μουσείο. Γι’ αυτό πιστεύω ότι πρέπει να ψηφίσετε αυτό το σχέδιο νόμου, γιατί είναι καλό. Μην προσπαθείτε πάντα να βρείτε ένα καλύτερο και δεν ψηφίζετε το καλό, διότι δεν είδαμε να το κάνετε τόσα χρόνια, παρά το γεγονός ότι υπήρχε η αναγκαιότητα. 
      Σας ευχαριστώ πολύ. 
      (Χειροκροτήματα)
    	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ και για τη συντομία σας, κύριε συνάδελφε. 
    	Ο συνάδελφος κ. Χαλκίδης είναι απών. Διαγράφεται. 
    	Το λόγο έχει ο κ. Κουτσούκος.
    	ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, ένας συνάδελφος –νομίζω πως ήταν από την Κόρινθο- αναρωτήθηκε απ’ αυτό εδώ το Βήμα τι θα έλεγε η αείμνηστη Μελίνα, εάν παρακολουθούσε αυτήν τη συζήτηση. 
    Νομίζω ότι ούτε η αείμνηστη Μελίνα ούτε κανένας άλλος απ’ αυτούς που εμπνεύστηκαν από το όραμά της για έναν παγκόσμιο αγώνα για την επιστροφή των κλεμμένων Μαρμάρων του Παρθενώνα δεν θα ήταν ικανοποιημένος απ’ αυτήν τη συζήτηση. Και δεν θα ήταν ικανοποιημένος απ’ αυτήν τη συζήτηση, διότι αντί να συζητούμε εδώ, με την ευκαιρία ότι θα λειτουργήσει το καινούργιο Μουσείο της Ακρόπολης, την εθνική στρατηγική για τη διεκδίκηση αυτών που δικαιούμαστε, αυτών που μας έκλεψαν από τον πολιτισμό μας και πώς θα υπηρετήσουμε αυτήν την κληρονομιά που, όπως είπε με πάρα πολύ ωραίο τρόπο από ψυχής και με την καλλιτεχνική φλέβα που έχει ο συνάδελφος κ. Καζάκος, μας τιμά και δεν την τιμούμε, εμείς ερχόμαστε εδώ να συζητήσουμε νομικά ζητήματα, διοικητικού χαρακτήρα ρυθμίσεις που αφορούν τη λειτουργία του νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Και αυτό δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με το μεγάλο ζήτημα του μουσείου, της ιστορικής μας κληρονομιάς και του τι σηματοδοτεί αυτό σε όλο τον κόσμο. 
    Γιατί ποιος είναι, αλήθεια, ο λόγος, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με όλα τα μεγάλα μουσεία της χώρας μας, που και αυτά είναι σε ιερούς τόπους –το Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας, το Μουσείο των Δελφών- και λειτουργούν στα πλαίσια της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας με τη δική τους αυτοτέλεια και με βάση τον οργανισμό τους, ένα άλλο Μουσείο, αυτό της Ακρόπολης, βεβαίως, με τη διαφορετικότητά του, βεβαίως, με τους συμβολισμούς του χώρου απέναντι από τον οποίο βρίσκεται, να μετατρέπεται σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου;
    «Για την ευελιξία μας» λέει ο νομοθέτης. Είναι σύνθημα των καιρών! Όμως, η ευελιξία πρέπει να γνωρίζετε ότι δεν υπηρετείται από ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, το οποίο, με βάση το Σύνταγμα και τη νομολογία, υπάγεται στην έννοια του στενού δημόσιου τομέα. Άρα, για να επιτευχθεί αυτή η ευελιξία, χρειάζονται παρεκκλίσεις και η Κυβέρνηση μ’ αυτό το νομοσχέδιο δημιουργεί ένα υβριδικού χαρακτήρα νομικό πρόσωπο στο οποίο η μορφή της λειτουργίας και της διοίκησης έχει σοβαρότατες παρεκκλίσεις απ’ ό,τι των υπόλοιπων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου. 
    Στη συζήτηση τέθηκε το ζήτημα του ορισμού του διοικητικού συμβουλίου έξω από τις διαδικασίες της Βουλής, κατά τη βούληση του Υπουργού κάθε φορά. 
    Τέθηκε, βεβαίως, και το ζήτημα του ορισμού του γενικού διευθυντή. Διότι εάν μεν επρόκειτο για το διευθυντή που θα προερχόταν από την Αρχαιολογική Υπηρεσία, η επιλογή του οπωσδήποτε περνάει από ορισμένες διαδικασίες των υπηρεσιακών συμβουλίων, που μπορούμε να κρίνουμε κάθε φορά πώς λειτουργούν. Εάν δε επρόκειτο για γενικό διευθυντή των υπηρεσιών των διευθύνσεων, δηλαδή, του μουσείου που θεσπίζει αυτό το νομοθέτημα, και αυτού η επιλογή θα περνούσε μέσα από μια αντίστοιχη κρίση ενός υπηρεσιακού συμβουλίου. 
Δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Πρόκειται για ένα γενικό διευθυντή, τον οποίο θα τον ορίζει μονομερώς, αυθαίρετα ο Υπουργός κάθε φορά και που η τοποθέτησή του ενδεχόμενα θα δημιουργεί πέρα από τα ζητήματα που τέθηκαν και τριβές στην όλη λειτουργία με το υπόλοιπο διοικητικό συμβούλιο.
      Άρα, για να υπηρετήσει αυτό που λέει η Κυβέρνηση, έρχεται να διαμορφώσει ένα πλαίσιο, το οποίο είναι ασφυκτικά ελεγχόμενο από τον Υπουργό, ένα πλαίσιο με το οποίο δεν λειτουργούν σήμερα τα υπόλοιπα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου.
      Και βεβαίως η Κυβέρνηση επιμελώς αποκρύπτει από το νομοσχέδιο τη διαδικασία στελέχωσης αυτού του νομικού προσώπου, δηλαδή, με ποιο τρόπο θα γίνονται οι προσλήψεις, ενώ είναι σαφές ότι έπρεπε να έχει αναφορά στο Α.Σ.Ε.Π.. Όπως επίσης, κατά τη γνώμη μου, έχει και ατέλειες, γιατί άκουσα κι ένα συνάδελφο να λέει ότι πρόκειται περί άψογου νομοθετήματος. Δεν μπορείς να προσδιορίσεις το μισό οργανισμό, δηλαδή, ποιες διευθύνσεις έχεις, να πηγαίνεις μετά στα αυτοτελή γραφεία και να παραλείπεις τα τμήματα. Είναι μια διοικητική ανακολουθία και αντίφαση.
      Θα έλεγα συμπερασματικά ότι αυτή η συζήτηση δεν χρειαζόταν. Υπάρχει τρόπος που είναι οργανωμένα τα μουσεία μας. Υπάρχουν οι αρχαιολόγοι που υπηρετούν σ’ αυτά και έχουν προσφέρει στην πατρίδα, έχουν προσφέρει στον πολιτισμό, έχουν διασώσει την εθνική μας κληρονομιά, έχουν δώσει μάχες ενάντια στα συμφέροντα και τους έχουμε εμπιστοσύνη. Και δεν θα χρειαζόταν αυτή η συζήτηση εάν αυτό το ζήτημα λυνόταν με τον τρόπο με τον οποίο έχουν αντιμετωπιστεί σήμερα οι λειτουργίες των υπόλοιπων μουσείων.
      Κατά την άποψή μου, λοιπόν, θα έπρεπε να συζητάμε για τους στόχους. 
      Άκουσα χθες σε κάποια εκπομπή ραδιοφώνου, ότι ο διευθυντής του μουσείου όπου φιλοξενούνται τα κλεμμένα Μάρμαρα, κύριε Υπουργέ, δήλωσε στην αυστραλιανή τηλεόραση ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό το αίτημα της επιστροφής των Μαρμάρων, γιατί εμείς δεν αναγνωρίζουμε την κυριότητα των Βρετανών πάνω σ’ αυτά. Δεν ξέρω αν έχετε υπόψη σας τη σχετική δήλωση. Αλλά αυτό είναι που θα έπρεπε να μας απασχολεί και πάνω εκεί να χαράξουμε μια στρατηγική που να συνδέεται με τη λειτουργία του μουσείου και όχι να κουβεντιάζουμε για το νομικό του χαρακτήρα. 
      Συμπερασματικά, όπως τέθηκε και από προηγούμενο συνάδελφο, στη στρατηγική διεκδίκησης των κλεμμένων θησαυρών της χώρας μας και των πολιτιστικών μας μνημείων, πρέπει να τεθεί και το ζήτημα του έργου επίσης του Ικτίνου που έχει να κάνει με τον Επικούρειο Απόλλωνα. 
      Και βεβαίως, κύριε Υπουργέ, μια και έχετε την ευθύνη της λειτουργίας όλων των μουσείων και των αρχαιολογικών χώρων, θέλω να εκφράσω από το Βήμα της Βουλής τη διαμαρτυρία μου για την τοποθέτησή σας όταν επισκεφτήκατε την Αρχαία Ήλιδα και τέθηκε το ζήτημα της χαμηλής επισκεψιμότητας, όπου αποδώσατε τις ευθύνες στην τοπική κοινωνία. Και έχω εδώ το δελτίο Τύπου. 
      Μα, κύριε Υπουργέ, η τοπική κοινωνία έβαλε τα οικόπεδα, διεκδίκησε, η προηγούμενη κυβέρνηση, όπως είπατε, έβαλε 4.000.000. Ε, όταν το ανασκαφικό έργο σταματάει, όταν η Αρχαία Ήλιδα είναι θύμα του Ζαχόπουλου, που προπηλακίζει τους Βουλευτές όλων των κομμάτων που του ζητούν να ενταχθεί η μελέτη του αρχαιολογικού έργου στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και όταν αλλάζει την επιστημονική επιτροπή, στην οποία προΐσταται ο κ. Γιαλούρης, εμείς ζητάμε ευθύνες από την τοπική κοινωνία; Οι ευθύνες είναι δικές σας και πρέπει να τις αναλάβετε.
      Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ κι εγώ.
      Το λόγο έχει ο κ. Νικητιάδης.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, περνάμε μια περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης. Οι σκηνές που είδαμε χθες και σήμερα στην τηλεόραση, των συνανθρώπων μας στη Θεσσαλονίκη να ζητιανεύουν στην κυριολεξία ένα μπουκαλάκι γάλα, είναι σίγουρα σκηνές που δεν μας κάνουν να αισθανόμαστε υπερήφανοι.
      Η μόνη, η μία από της ελάχιστες ασπίδες που έχει ο άνθρωπος μπροστά σ’ αυτές τις επιθέσεις που δέχεται είναι ο πολιτισμός, για να παραμείνουμε άνθρωποι, για να διατηρούμε τα αλτρουιστικά μας αισθήματα, για να υπάρχουν, αν θέλετε, ακόμα έστω και ελάχιστοι –αν υπάρχουν- αγωνιστές, όπως αυτοί που ανέφερε ο Κώστας ο Καζάκος χθες απ’ αυτό εδώ το Βήμα, αγωνιστές που έδιναν μολύβι στον εχθρό ξέροντας ότι μ’ αυτό θα τους σκότωνε, προκειμένου να σώσουν το μολύβι από τις κολώνες, προκειμένου να σώσουν τα αρχαία μνημεία.
       Τέτοια υψηλά αισθήματα είχαν κάποιοι συμπατριώτες μας, κάποιοι που πραγματικά λάτρευαν αυτά τα αρχαία μνημεία. 
      Είναι, λοιπόν, ο πολιτισμός μία ασπίδα. Αυτήν την ασπίδα οφείλουμε να την ενισχύσουμε όσο περισσότερο γίνεται. Σκεφθείτε λίγο: Παρθενώνας, Ερεχθείο, Προπύλαια, ο Ναός της Αθηνάς Νίκης, το Βραβρώνιο, όλα αυτά στον εσωτερικό χώρο και απ’ έξω στον ίδιο χώρο το Θέατρο του Διονύσου, η Πνύκα, ο Άρειος Πάγος. Ασύλληπτα μνημεία, ασύλληπτο κάλος μοναδικό! Και μπροστά σ’ αυτό το ασύλληπτο κάλος ορθώς τίθεται το ζήτημα της δημιουργίας ενός μουσείου, ορθώς τέθηκε εδώ και πολλά χρόνια, προκειμένου αφ’ ενός να προστατευτούν τα κινητά μνημεία που υφίστανται φθορά σ’ αυτήν τη μεγάλη περιοχή και παραλλήλως να συγκινηθούν οι ξένοι όταν ενδεχομένως θα αφήναμε κάποια κενά σημεία σ’ αυτό το μουσείο, για να βλέπει όλος ο κόσμος ότι κάποια Μάρμαρα κάποιοι τα έχουν κλέψει, η θέση τους είναι εδώ, εμείς μπορούμε να τα προστατεύσουμε, πρέπει κάποτε να επιστρέψουν στην πατρίδα μας. Και αυτός ήταν κατά την εκτίμησή μου ο βασικός πυρήνας του οράματος της Μελίνας Μερκούρη! 
      Γίνεται, λοιπόν, τώρα το μουσείο μ’ αυτόν το σκοπό. Σωστά. Ο φορέας που μέχρι σήμερα διαχειρίζεται όλο αυτόν το χώρο, κινητά, ακίνητα, αξίες, πνευματικές αξίες, είναι το Υπουργείο Πολιτισμού. Αποφασίζει η Κυβέρνηση το μουσείο να το διαχειριστεί ένας άλλος φορέας και επικαλείται κάποιους συγκεκριμένους λόγους –τους άκουσα- να είμαστε στο ίδιο επίπεδο μ’ άλλα μουσεία, τη National Gallery είπε ο εισηγητής της Πλειοψηφίας, το Αρχαιολογικό Μουσείο στο Λονδίνο, θα μπορούσα να πω δεκάδες άλλα, Λούβρο, Γκούγκενχαγκ, όλα τα μουσεία του κόσμου. Κανένα δεν έχει σχέση με το μουσείο που κάνουμε εμείς. Κανένα απ’ αυτά τα μουσεία δεν έχει τέτοιο αρχαιολογικό περίγυρο, τέτοιες αξίες. Κανένα! Πείτε μου ένα! Άρα, η αναφορά στα άλλα μουσεία δεν μπορεί να σχετίζεται με το συγκεκριμένο μουσείο που κάνουμε. 
      Θα με συγχωρέσει ο εισηγητής της Πλειοψηφίας, γιατί ζήτησε από εμάς εδώ χθες να σεβαστούμε τη Μελίνα Μερκούρη και να ψηφίσουμε το νομοσχέδιο. 
      Πραγματικά δεν ξέρω αν τη γνωρίσατε την αείμνηστη Μελίνα, αλλά πιστεύετε ότι πραγματικά επιδεικνύουμε έλλειψη σεβασμού διατυπώνοντας αυτές τις τόσο καθαρές σκέψεις; Ας τον βάζατε όλο τον Ιερό Βράχο μέσα, δεν τολμούσατε όμως, ας βάζατε όλα τα μνημεία μέσα να διαχειρίζονται αυτό το νομικό πρόσωπο, ολόκληρο το σύστημα των αρχαιολογικών μνημείων, αλλά δεν έφτασε μέχρι εκεί η χάρη σας, δεν το τολμήσατε. Σκεφτήκατε την κατακραυγή. Γιατί προφανώς η ιδεολογία σας αυτό σας επιβάλει να κάνετε «βάλε τα όλα μέσα, να τα διαχειριστούμε μ’ ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου». Δεν το τολμήσατε, λοιπόν και βάζετε μόνο το μουσείο. Δεν νομίζω όμως ότι η διαφορετική αυτή άποψη αποτελεί προσβολή στη μνήμη της Μελίνας και δεν νομίζω ότι αποτελεί επίδειξη ασέβειας προς τη Μελίνα! Θεωρώ σκόπιμο, είμαι βέβαιος δηλαδή, ότι το είπατε εν τη ρύμη του λόγου και δεν το εννοούσατε! 
      Αναφερθήκατε εσείς ο ίδιος σε κρίση των μουσείων. Μας είπατε ότι είναι 43% κάτω τα εισιτήρια. 
Μα, τα ανοίξατε τα μουσεία; Οι περισσότεροι αρχαιολογικοί χώροι της χώρας –και σας κάναμε δεκάδες ερωτήσεις εδώ- ήταν κλειστοί. Πηγαίνετε στην Κάλυμνο να δείτε, πηγαίνετε στην Κω να δείτε. Στην Κω οι ξεναγοί κατέλαβαν το Ασκληπιείο της Κω και πήγαν να το καθαρίσουν για να μπορέσει να γίνει επισκέψιμος χώρος. Πώς θα πήγαιναν οι ξένοι και πώς θα κόβατε εισιτήρια; Πέραν τούτου, δεν μπορεί να είναι στόχος μας μόνο τα εισιτήρια. 
      Θα επικαλεστώ πάλι τον Κώστα Καζάκο γιατί σήμερα πραγματικά φαντάζομαι ότι συγκίνησε όλους μας όταν έλεγε ότι ο χώρος αυτός, το μουσείο αυτό, είναι ένας χώρος αυτογνωσίας. Αυτό πρέπει να καταλάβουμε. Είναι χώρος όπου πηγαίνουμε και συναισθανόμαστε ποιοι είμαστε, από πού ξεκινήσαμε, ποια ήταν η ιστορία μας και αν αξίζουμε ή δεν αξίζουμε και αν είμαστε αντάξιοι ή όχι αυτών των προγόνων. Τέτοιος χώρος νομίζετε ότι διαμορφώνεται με το μουσείο που έχετε εσείς στο μυαλό σας;
      Σαφέστατα θα πρέπει το μουσείο αυτό να κάνει εκθέσεις, να είναι συνδεδεμένο μ’ όλα τα άλλα μεγάλα μουσεία του κόσμου. Τι θα γίνει όμως όταν θα υπάρχουν αντιθέσεις μεταξύ της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας που θα έχει την ευθύνη για κάποια πέτρα στο μουσείο και του μουσείου που θα θέλει να μπει ή να μην μπει στο μουσείο; Έχουν λυθεί αυτά τα ζητήματα; Τι θα γίνει όταν θα υπάρχει μία αντιπαράθεση; Ποιος θα επιλύει τα ζητήματα;
	Αυτά είναι προβληματισμοί, δεν είναι ασέβεια προς τη μνήμη της Μελίνας και ασέβεια στο όραμά της. Αυτούς τους προβληματισμούς σας καλούμε να συμμεριστείτε, κύριε Υπουργέ.
	Κλείνοντας θα πω μόνο το εξής: Η Ακρόπολη, όλος αυτός ο χώρος, το κάθε μνημείο ξεχωριστά, από τον Άρειο Πάγο μέχρι τον Παρθενώνα, το Βραβρώνιο, το Ερεχθείο, είναι μοναδικά μνημεία, δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο, όπου και αν ψάξεις, είναι ασύλληπτα μνημεία. Νομίζω ότι αξίζει ένας περαιτέρω προβληματισμός πάνω στις δικές μας σκέψεις.
	Σας ευχαριστώ πολύ.
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Η κ. Μερεντίτη έχει το λόγο.
	Απούσα. Διαγράφεται.
	Ο κ. Ροντούλης έχει το λόγο;
	ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, είναι και η κ. Καϊλή…
	ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Με την άδειά σας, κύριε Πρόεδρε, αν θέλετε να προηγηθεί η κ. Καϊλή, θα περιμένω.
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Αλευρά, έχετε αναλάβει τροχονόμος; Ο κ. Ροντούλης προηγείται κατά πολύ στη σειρά των ομιλητών, ζήτησε να πάει λίγο πιο πίσω, ζήτησε να μιλήσει και του δίνουμε το λόγο. Δεν έχουμε κανένα λόγο να αδικήσουμε ούτε την συμπαθέστατη κυρία, αλλά ούτε και τον κ. Ροντούλη. Ευθύς μετά θα μιλήσει ο κύριος Υπουργός και μετά είναι η σειρά της κ. Καϊλή. 
	Ορίστε, κύριε Ροντούλη, έχετε το λόγο.
	ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Eυχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
	Κύριε Υπουργέ, εμείς στο Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό είμαστε πρακτικοί άνθρωποι και εφόσον πλησιάζει η δευτερολογία σας, θα απευθύνω συγκεκριμένα ερωτήματα και περιμένουμε συγκεκριμένες απαντήσεις.
	Ερώτημα πρώτο: Συζητάμε μεν για το νέο Μουσείο της Ακρόπολης, σας παρακαλώ πολύ όμως να μου πείτε τι θα γίνει με το παλαιό διότι γράφονται διάφορα, ακούγονται διάφορα, «καφέ Ακρόπολις» κ.λπ.. Εγώ δεν λέω ότι αυτή είναι η άποψή σας, αλλά θέλω να ξέρω πού το πάτε το πράγμα και ποιος είναι ο προβληματισμός σας για τη χρήση του χώρου διότι αυτά πρέπει να τα δούμε εν συνόλω. 
      Εμείς έχουμε συγκεκριμένη άποψη για το θέμα. Θα σας την καταθέσω και θα περιμένω να ακούσω και τη δική σας. Για μας είναι σωστό να γίνει ένα εκθετήριο επιγραφών διότι οι επιγραφές της Ακροπόλεως υφίστανται, αυτές που υφίστανται –το γνωρίζετε καλύτερα απ’ όλους- άρα θα μπορούσαν να διασωθούν μέσα σ’ έναν τέτοιο ιστορικό χώρο ή, αν θέλετε, θα μπορούσε να υπάρξει μία κίνηση δημιουργίας εκθετηρίου μειζόνων αναπαραστάσεων όλων των μνημείων που υπάρχουν πάνω στον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως. Βλέπετε ότι εμείς δεν κάνουμε μία στείρα αντιπολίτευση και κριτική, αλλά θα πρέπει να μας ξεκαθαρίσετε τις προθέσεις σας για να ξέρουμε κι εμείς τι είδους κριτική θα κάνουμε. Αυτό είναι το ένα.
	Δεύτερον, κύριε Υπουργέ, η συζήτηση περί νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, περιφερειακή αποκεντρωμένη υπηρεσία κ.λπ. του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ένα έλασσον ζήτημα. Το μείζον είναι το ερώτημα που θα σας απευθύνω τώρα και δεν το απευθύνουμε εμείς με καμμία αντιπολιτευτική διάθεση, αλλά το απευθύνουν οι αρχαιολόγοι. Είναι το εξής: Αν δημιουργηθεί αυτό το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, αυτομάτως οι πόροι θα φύγουν από το Τ.Α.Π.Α., το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων. Άρα πείτε μου σας παρακαλώ πολύ πώς θα προχωρήσουν οι ανασκαφές, πώς θα προχωρήσουν οι αναστηλώσεις, πώς θα προχωρήσουν οι απαλλοτριώσεις.
      Εγώ να σας πω και για τη δική μου εκλογική περιφέρεια. Στο Θέατρο της Λάρισας, που εν όψει των Μεσογειακών Αγώνων το 2013 θα πρέπει να αναδείξουμε, πώς θα προχωρήσουν οι απαλλοτριώσεις, όταν θα λείψουν οι  πόροι αυτοί από το νέο Μουσείο Ακροπόλεως, διότι το νέο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου θα κάνει ιδία χρήση και διαχείριση των πόρων αυτών; Θα υπάρξει χρηματοδότηση; 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Δεν θα γίνουν Μεσογειακοί Αγώνες. 
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Αυτό, κύριε Καρτάλη, να το πείτε στο Βόλο. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Πρόκειται περί θεσσαλικής διενέξεως. 
      Συνεχίστε, κύριε Ροντούλη. 
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Θα υπάρξουν ποσοστά; 
      ΜΙΧΑΗΛ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Με απόφαση του Υπουργού.
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ωραία. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Έχετε υπομονή για τη Δωδεκάνησο, κύριε Παυλίδη. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Θα  έρθει η ώρα της, κύριε Πρόεδρε. Δεν γλυτώνετε από τη Δωδεκάνησο -πάρτε το απόφαση αυτό- και κυρίως από τους Δωδεκανήσιους. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Στο άλλο νομοσχέδιο. 
      Συνεχίστε, κύριε Ροντούλη.
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Από την πρώτη στιγμή, κύριε Υπουργέ, το θέμα του νέου Μουσείου Ακροπόλεως συνδέθηκε με το ζήτημα της επιστροφής των Μαρμάρων από τη Μεγάλη Βρετανία. Από την πρώτη στιγμή η προμετωπίδα του όλου εγχειρήματος ήταν ότι θα πρέπει να δημιουργήσουμε έναν κατάλληλο χώρο, ούτως ώστε να υποστηρίξουμε την επιχειρηματολογία επιστροφής των Μαρμάρων. 
      Ωραία, όμως, αυτή η σκέψη εγγενώς είναι προβληματική, αγαπητοί συνάδελφοι, και θα σας πω γιατί. Διότι θα έρθουν οι Βρετανοί που, επιτρέψτε μου να πω ότι μας έριξαν παγίδα στο θέμα αυτό, και θα πουν το εξής: «Κύριε Λιάπη, γιατί ζητάτε την επιστροφή των Μαρμάρων; Για να τα τοποθετήσετε στο νέο Μουσείο της Ακροπόλεως;  Τα έχουμε και εμείς στο Βρετανικό Μουσείο». 
      Τι θέλω να πω με αυτό; Ότι ο φυσικός χώρος του γλυπτού διακόσμου είναι πάνω στον Παρθενώνα, δεν είναι να τα βάλουμε μέσα σε μια γυάλα, διότι με την ίδια λογική παραμένουν και εκεί που είναι. Άρα, λοιπόν, τι κάνουμε; Έχουμε αφυδατώσει τη διεκδίκησή μας, διότι εμείς μόνοι μας, κύριε Υπουργέ, απογυμνώνουμε το διάκοσμο του Παρθενώνα και τον μεταφέρουμε κάπου αλλού. Περί αυτού πρόκειται. Επομένως, γιατί ο Βρετανός να μην πει ένα αντίθετο επιχείρημα του τύπου «Τι εδώ, τι εκεί»; Αφυδατώνουμε τη διεκδίκησή μας. Είναι λάθος η λογική που ακολουθούμε. 
      Έρχομαι τώρα σε μια δικιά σας ρήση αναφορικά με το νέο Μουσείο Ακροπόλεως. Είπατε σε σχέση με σχέδια κατεδαφίσεως οικιών –εγώ δεν μπαίνω σ’ όλα αυτά, γιατί ξέρω ότι έχετε κι εσείς ευαισθησία για τα νεοκλασικά και δεν θέλω να είμαι ο μοναδικός ή κάποιοι εδώ μέσα να έχουν τη μοναδικότητα της ευαισθησίας για την πολιτιστική μας κληρονομία- την εξής φράση: «Θα πρέπει να υπάρχει οπτικός διάλογος» -το έχω σημειώσει, γιατί διαβάζω τις συνεντεύξεις σας- «του Μουσείου με τον Παρθενώνα, με τον Ιερό Βράχο». 
      Εγώ να σας ρωτήσω εάν είναι σημαντικότερος ο οπτικός διάλογος ή ο αρχιτεκτονικός διάλογος, διότι εάν μιλήσουμε περί αρχιτεκτονικού διαλόγου, κύριε Υπουργέ, έχουμε ένα περίλαμπρο οικοδόμημα που τιμά τις αρχές, τις αξίες της αρχαίας Αθήνας και του ελληνισμού και έχουμε και ένα πυροβολείο της δεκαετίας του ’50 που προσιδιάζει με κατασκευές κρατών Ανατολικής Ευρώπης. 
      Άρα, τι θέλω να πω; Έγινε εκεί που έγινε. Ως Νέα Δημοκρατία, ως αντιπολίτευση, είχατε αντίρρηση για τη χωροθέτηση του μουσείου στο συγκεκριμένο χώρο. Καλώς είχατε τις ανησυχίες αυτές. Στη συνέχεια, βέβαια αλλάξατε ρότα, όπως κάνατε σε πολλά άλλα ζητήματα. Ακολουθήσατε τις ράγες και την πεπατημένη του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Καλά κάνατε πάλι, δικαίωμα σας είναι, αλλά θέλω να σας πω το εξής: Στο διαγωνισμό που έγινε, δεν θα μπορούσε να προβλεφθεί ο όρος ότι θα έπρεπε να είναι κλασικής αρχιτεκτονικής το νέο μουσείο; 
      Θα σας το πω διαφορετικά. Δεν θα μπορούσε να είναι, για να υπάρχει αυτός ο αρχιτεκτονικός διάλογος και όχι ο οπτικός, ένα μείγμα δωρικού και ιωνικού ρυθμού, γιατί έτσι είναι και ο Παρθενώνας; Είναι ένα μείγμα δωρικού και ιωνικού ρυθμού. Άρα, λοιπόν, αυτά όλα τα παραγνωρίσαμε και δημιουργήσαμε αισθητικά ένα έκτρωμα. 
      Για να καταλήξω, αγαπητέ κύριε Υπουργέ, θα σας πω το εξής: Ο Παρθενώνας και ο Ιερός Βράχος συμβολίζουν για τον Έλληνα την εθνική του ταυτότητα, αλλά και την εθνική του ενότητα. 
      Ακούσατε τι σας είπε και ο Κυριάκος Βελόπουλος επί αυτού του σημείου. Δηλαδή, οι χειρισμοί που θα γίνουν πάνω στο Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως σε σχέση με τα μνημεία ή το γλυπτό διάκοσμο έχουν και εθνική υπόσταση και διάσταση. Συμβολίζουν, ξαναλέω, την εθνική μας ενότητα. Όταν εμείς οι ίδιοι διασπούμε το χώρο από το διάκοσμό του και απογυμνώνουμε το μνημείο, τον Παρθενώνα, είναι σαν να διασπούμε ταυτόχρονα την αντίληψη σε συμβολικό επίπεδο της εθνικής ενότητας και ταυτότητας του ελληνισμού.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Τελειώνω, αγαπητέ κύριε Πρόεδρε.
      Θέλω να κάνω και μία παρατήρηση, επειδή ακούγονται διάφορα για εγκαίνια 6.000.000 κ.λπ.. Μέτρον άριστον, κύριε Υπουργέ, έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Δηλαδή, για να το πω διαφορετικά, το 23% των παιδιών στην Ελλάδα είναι κάτω από το όριο της φτώχειας. Σεμνά και ταπεινά σας είπε ο Πρωθυπουργός σας. Ξαναλέω ότι το 23% των παιδιών ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και εσείς βγαίνετε και λέτε ότι θα κάνουμε εγκαίνια, διαδικασίες προβολής κ.λπ. των 6.000.000. Εγώ να πω ότι έχετε δίκιο. Ελάτε, όμως, αυτό το δίκιο να το βρείτε στο επίπεδο του απλού κόσμου που μοχθεί καθημερινά για τα προς το ζην. Θα πρέπει αυτό το «σεμνά και ταπεινά» του Πρωθυπουργού σας και το «μέτρον άριστον» να το υλοποιήσετε πρώτος εσείς, ο Υπουργός Πολιτισμού, αξιότιμε κύριε Υπουργέ. 
      Ευχαριστώ πολύ. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
       ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας ευχαριστώ.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω προς το Σώμα ότι οι Υπουργοί Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Μεταρρυθμίσεις για την οικογένεια, το παιδί, την κοινωνία και άλλες διατάξεις». Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή. 
      Το λόγο έχει ο Υπουργός Πολιτισμού κ. Λιάπης. 
      ΜΙΧΑΗΛ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Είναι και άλλοι συνάδελφοι να μιλήσουν, κύριε Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Πολύ ωραία. 
      Κυρία Καϊλή, ο κύριος Υπουργός, ευγενέστατος όπως πάντα κατ’ εξοχήν προς το ωραίο φύλο, σας παραχωρεί τη σειρά του, κάτι που βέβαια διευκολύνει και τη συζήτηση. 
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: (Δεν ακούστηκε)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Διαφωνείτε, κύριε Αλευρά; Πιστεύω πως όχι.
      Το λόγο έχει η κ. Καϊλή. 
      ΕΥΑ ΚΑΪΛΗ: Ευχαριστώ πολύ που μου παραχωρήσατε το λόγο. Παρά το ότι είστε πολύ ευγενικός, εγώ δεν μπορώ να κάνω το ίδιο, γιατί τα θέματα είναι αρκετά σοβαρά και ως αρχιτεκτόνισσα έχω και μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τα ζητήματα αυτά. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Με το άγριο.
      ΕΥΑ ΚΑΪΛΗ: Παρ’ όλα αυτά, νομίζω ότι έχει εξαντληθεί αρκετά αυτή η συζήτηση. Εγώ θα  την τοποθετήσω, όσο μπορώ, σε ένα ευρύτερο πλαίσιο. 
      Με τις ευκαιρίες που δόθηκαν στη χώρα μας με τους Ολυμπιακούς του 2004 έγιναν πολλά βήματα. Ήμασταν περήφανοι για την Ελλάδα στο εξωτερικό. Τώρα πια έχουμε μια δυσκολία να παρακολουθήσουμε, μέσω του Τύπου στο εξωτερικό, τα σκάνδαλα που προκύπτουν. 
      Ένα από τα σκάνδαλα αυτά ήταν και η υπόθεση Ζαχόπουλου, το οποίο δυστυχώς δεν μας έγινε μάθημα. Γιατί; Γιατί εκεί που το αυτονόητο θα ήταν το διοικητικό συμβούλιο να μην ορίζεται από τον ίδιο τον Υπουργό, αλλά να υπάρχουν κριτήρια συγκεκριμένα, να τηρηθούν διαδικασίες διαφάνειας, αξιοκρατίας ή έστω τυπικών προσόντων, βλέπουμε πως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι μπορεί ο Υπουργός να έχει καλό κριτήριο ή να είναι καλές οι επιλογές του, αλλά ο εκάστοτε Υπουργός δεν μπορεί πια να απολογείται για τις επιλογές του προηγούμενου. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι διαλύεται ουσιαστικά αυτή η πυραμίδα ευθυνών που θα πρέπει να υπάρχει σε οποιαδήποτε λειτουργία κράτους ή σε οποιαδήποτε επιχείρηση η οποία λειτουργεί, για να αποδίδονται ευθύνες από τον ένα στον επόμενο. Όταν αυτό διαλύεται με αυτόν τον τρόπο, θα ψάχνουμε να βρούμε υπεύθυνους για ό,τι συμβεί και δεν θα βρίσκουμε. 
      Δεν έχουμε, βέβαια, συνηθίσει έτσι κι αλλιώς με την Κυβέρνηση αυτή σε τέτοιες λογικές, ούτε περιμέναμε ιδιαίτερη ευαισθησία σε θέματα αξιοκρατίας. Άλλωστε, και για τα θέματα των ειδικών λογαριασμών, κάτι που είναι κρίσιμο, ενώ έχουμε ακούσει ότι θα καταργηθούν, ότι θα υπάρχει πλήρης διαφάνεια, εδώ βλέπουμε να δημιουργούνται καινούργιοι ειδικοί λογαριασμοί. 
      Το σημαντικό, πάντως, είναι ότι πρέπει να υπάρξει ένας συνολικός στρατηγικός σχεδιασμός για τον πολιτισμό μας. Πρόσφατα έγινε μια κινητοποίηση με την UNESCO, η οποία κατήγγειλε τα όσα συμβαίνουν στην Αγιά Σοφιά στην Κωνσταντινούπολη και αντί να βρει την Κυβέρνηση συμπαραστάτη και πρωτοπόρο, αντί να μπει μπροστά και να οδηγήσει αυτές τις ενέργειες, η Κυβέρνηση δεν συμμετέχει, δεν βοηθά. Το αντίθετο, σε μια ομάδα επιστημόνων του Πολυτεχνείου που προσπάθησε να βοηθήσει στην αναστήλωση της Αγιάς Σοφιάς  η χρηματοδότηση έχει σταματήσει. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Μωροπούλου δηλαδή.
      ΕΥΑ ΚΑΪΛΗ: Ναι, η Τώνια Μωροπούλου. 
      Έγινε μια τέτοια προσπάθεια που ήταν πολύ σημαντική. Έχουμε την UNESCO, η οποία είναι μπροστά σ’ αυτήν την κίνηση, γίνεται μια διεθνής εκστρατεία, ένα παγκόσμιο κίνημα για τη διάσωση ενός μνημείου που -ευτυχώς ίσως- δεν αφορά όλη την Ελλάδα, αλλά όλο τον κόσμο. Είναι ένα θαύμα αρχιτεκτονικής, είναι παγκόσμια κληρονομιά και όχι μόνο ελληνική. Θα έπρεπε να το εκμεταλλευτούμε, να μπούμε μπροστά, κάτι όμως που δεν συμβαίνει. Και δεν συμβαίνει, γιατί ακριβώς ασχολούμαστε με τα επί μέρους και δεν σχεδιάζουμε μια συνολική στρατηγική στα θέματα αυτά.
      Νομίζω ότι αυτά είναι θέματα νοοτροπίας και είναι και ο λόγος που ο κόσμος έχει απαξιώσει πλέον την πολιτική γιατί κατ’αρχάς δεν θα μπορεί να βρει υπεύθυνο πουθενά. Θα ψάχνει και δεν θα βρίσκει. Γιατί προσπαθούμε να δούμε ότι η Ελλάδα είναι κοντά και στον ελληνισμό και στον πολιτισμό και εντός και εκτός συνόρων. Το ελληνικό κράτος έχει κληρονομιά παντού, σε όλα τα πλάτη και μέρη της γης. Πέρα, δηλαδή, από τα Μάρμαρα που ανέφεραν οι συνάδελφοι πολλές φορές, για μένα το θέμα της Αγιά Σοφιάς είναι πολύ σημαντικό και θα μπορούσαμε να το υποστηρίξουμε αρκετά, να το αναδείξουμε και να το χρησιμοποιήσουμε, αν θέλετε, ως διαφήμιση της ελληνικής αρχιτεκτονικής. Δεν έχω να πω περισσότερα.
      Ελπίζω, με αφορμή το Μουσείο της Ακρόπολης, να γίνει μια επανεξέταση όλων των θεμάτων του πολιτισμού και να βρει την Κυβέρνηση, στα θέματα αυτά, κοντά του. Με αυτήν την αφορμή εγώ θα ήθελα να φέρω και το πρόβλημα της Αγιάς Σοφιάς. Ελπίζω, λοιπόν, να υπάρξει μια ευαισθησία σ’ αυτά, ελπίζω να προσπαθήσει ο Υπουργός να προστατεύσει και στο μέλλον το Μουσείο της Ακρόπολης, οπότε το διοικητικό συμβούλιο να είναι ορισμένο με συγκεκριμένα κριτήρια και όχι αυθαίρετα από τον εκάστοτε Υπουργό. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
       ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κυρία Καϊλή, μεταξύ όλων των άλλων επαινούμε και τη συντομία σας. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω μια φράση σας παρακαλώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας παρακαλώ, κύριε Παυλίδη.
      Ο κ. Ψαριανός. Απών. Διαγράφεται. 
      Η κ. Έλενα Ράπτη. Απούσα. Διαγράφεται.
      Ο κατάλογος των πρωτολογιών θα κλείσει με τον Υπουργό Πολιτισμού κ. Μιχάλη Λιάπη.
      Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
      ΜΙΧΑΗΛ –ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από λίγο καιρό αντιπροσωπεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επισκέφθηκε το νέο Μουσείο της Ακρόπολης και, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του Τύπου, εντυπωσιάστηκε από ένα έργο το οποίο με το που το βλέπεις αντιλαμβάνεσαι αμέσως το μέγεθος της προσπάθειας που καταβλήθηκε, αλλά και τη σημασία στην ιστορία του πολιτιστικού γίγνεσθαι της χώρας. 
      Η ανέγερση του μουσείου, αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι –αυτού που θαυμάσατε- κατέστη τελικώς εφικτή χάρις στο ευέλικτο νομικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία του Οργανισμού Ανέγερσης Νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Σ’ αυτήν την περίπτωση η ευελιξία και η απαγκύλωση από τους μηχανισμούς του βαθέως κράτους ήταν εκείνες που επέτρεψαν να φτάσουμε μέχρι εδώ, μετά, ως γνωστόν, από άπειρα προβλήματα, ατέρμονες δίκες, ατελείωτες αναβολές. 
      Η ευελιξία, που αποδείχθηκε ως ο μόνος επιτυχημένος τρόπος διοίκησης,  είναι και η κεντρική ιδέα γύρω από την οποία αναπτύσσεται αυτό εδώ το νομοσχέδιο. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν μπορούμε να έχουμε –το επαναλαμβάνω- δύο μέτρα και δύο σταθμά. 
      Όλα τα άλλα που αναπτύχθηκαν γύρω από το νομικό πρόσωπο του νέου μουσείου, επιτρέψτε μου να πω ότι είναι και ανακρίβειες και υπερβολές. Μερικές μάλιστα φορές είναι και εσκεμμένα πυροτεχνήματα για να δημιουργηθούν εντυπώσεις, όπως ο ισχυρισμός ότι το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου ανοίγει το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση των μουσείων. Ένας ακόμη μύθος που συντηρείται από μερικές πτέρυγες της Βουλής μόνο και μόνο για πολιτικές σκοπιμότητες, για να δαιμονοποιηθεί και πάλι η ελεύθερη αγορά, η ιδιωτική πρωτοβουλία, ο φιλελευθερισμός. Δεν μπορώ, λοιπόν, να αντιληφθώ τη φύση των αντιρρήσεων, ούτε τον τρόπο –μερικές φορές τον απόλυτο- που αυτές διατυπώθηκαν. 
      Η Κυβέρνηση ποτέ δεν έχει αμφισβητήσει τις προθέσεις και τη φιλοπατρία όλων των πολιτικών κομμάτων, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πώς εν έτη 2008 ο κομματικός φανατισμός νικά την κοινή λογική, αλλά και τη στοιχειώδη πολιτική δεοντολογία.
      Να σας δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Αν και ξεκαθάρισα από την πρώτη στιγμή με τρόπο που δεν άφηνε καμμία αμφιβολία, ορισμένοι συνάδελφοι δεν δίστασαν να δώσουν ένα αληθινό ρεσιτάλ λαϊκισμού για το κονδύλι που θα διατεθεί για την προβολή των εγκαινίων του νέου Μουσείου της Ακρόπολης. 
      Πρώτον, αυτά τα χρήματα δεν προέρχονται από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Πολιτισμού, δεν θα βγουν από τα ταμεία μας, δεν θα τα στερηθεί κάποιος άλλος ούτε οι αρχαιολόγοι ούτε οι φορείς του Υπουργείου Πολιτισμού. Αυτά τα χρήματα δόθηκαν ad hoc από το Υπουργείο Οικονομικών ως μία επιπλέον προσφορά, ως μία επιπλέον ενίσχυση του ελληνικού κράτους προς το νέο μουσείο και την εθνική υπόθεση. 
      Αν κοιτάξουμε την ιστορία, θα βλέπαμε την πολιτική περασμένων ελληνικών κυβερνήσεων από την εποχή του Καποδίστρια ακόμη, να προβαίνουν σε χειρονομίες τέτοιου τύπου που υπογράμμιζαν τη σημασία κάποιου μεγάλου εθνικού έργου. Για παράδειγμα, όταν ιδρύθηκε το Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο Καποδίστριας σε χαλεπούς για τον τόπο καιρούς, με την ιδιότητα του Κυβερνήτη της Ελλάδος, δώρισε στο ίδρυμα ένα Ευαγγέλιο με χρυσή διακόσμηση και μεταξωτά χαλιά από τα Προύσα και τότε το νεογέννητο ελληνικό κράτος περνούσε ιδιαίτερα δύσκολα, αλλά τουλάχιστον την πολιτική ηγεσία την υπηρετούσαν άνθρωποι με όραμα. Ήλθε η ώρα τα πράγματα να αποκτήσουν ξανά το νόημά τους και να τους προσδίδεται η προσήκουσα σημασία. 
      Σε τελευταία ανάλυση, εσείς οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πώς εννοείτε το όραμα της Μελίνας Μερκούρη; Πώς θα διεθνοποιήσουμε επιτυχώς το αίτημα για την επιστροφή των Μαρμάρων και των γλυπτών μας; Ας σοβαρευτούμε. 
      Η καμπάνια -γιατί περί αυτού πρόκειται, για την προβολή του μουσείου, θα διαρκέσει μήνες πριν και μετά τα εγκαίνιά του. Και όπως σας ξαναείπα- αλλά μερικοί θέλετε να το ξεχνάτε- πρόκειται περί μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής επικοινωνίας για την προβολή του νέου μουσείου και σε παγκόσμια κλίμακα, κάτι που γίνεται σ’ όλα τα μεγάλα μουσεία του κόσμου, πολλώ μάλλον σε εμάς, όταν έχουμε να υπηρετήσουμε και τη γνωστή εθνική υπόθεση. Δεν πρόκειται περί μιας και μόνης εκδήλωσης που θα κοστίσει αυτά τα χρήματα στον ελληνικό λαό, αλλά μια ομπρέλα εκδηλώσεων σε παγκόσμιο δίκτυο. 
      Άλλωστε, επιτρέψτε μου να πω, εμείς έχουμε αποδείξει την ικανότητά μας να διαχειριζόμαστε τα οικονομικά του Υπουργείου Πολιτισμού επ’ ωφελεία του πολίτη, καλύπτοντας χρέη περασμένων ετών και μαζεύοντας άσκοπες σπατάλες. 
      Οι μίζερες αποστροφές απ’ όλα σχεδόν τα κόμματα, επιτρέψτε μου να πω, εκτός του Κ.Κ.Ε., όπως «ο κόσμος πεινάει και εσείς κάνετε γκλαμουριές» ή «πώς θα πείσουμε τον πολίτη με μισθό 500 ευρώ, ενώ το μουσείο κάνει φιέστες», είναι ανιστόρητες, απαράδεκτες και ξεπερνούν ακόμα και τα όρια του πιο ακραίου λαϊκισμού. 
      Ή, λοιπόν, αποφασίζετε ότι θέλουμε τα γλυπτά μας πίσω στον τόπο μας και να κάνουμε ό,τι μπορούμε γι’ αυτό ή, τουλάχιστον, σιωπήστε. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό το μουσείο είναι αποτέλεσμα μιας συλλογικής προσπάθειας. Δεν είναι έργο ενός αρχιτέκτονα, όπως λέγεται αριστερά και δεξιά. Κυρίως, είναι το αποτέλεσμα της δουλειάς μιας πλειάδας ανθρώπων, αυτών που το οραματίστηκαν, αυτών που κατέθεσαν προτάσεις για τη δημιουργία του, αυτών που εργάστηκαν και εργάζονται νυχθημερόν για τη δημιουργία του. Όλοι αυτοί κατάφεραν να συνεργαστούν επειδή ακριβώς κινούνταν μέσα σ’ ένα ευέλικτο νομικό πλαίσιο που όμως δεν ήταν λιγότερο αυστηρό και ήταν απόλυτα σύμφωνο με την επιταγή του νομοθέτη, που ορίζει το δημόσιο χαρακτήρα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Τις ίδιες ιδανικές συνθήκες θα δημιουργήσουμε εμείς σήμερα ψηφίζοντας αυτό το νομοσχέδιο. 
      Ανέφερα στην προηγούμενη ομιλία μου ότι τα μουσεία μαραζώνουν ειδικά στην επαρχία. Αυτό συμβαίνει επειδή οι πολίτες δεν τα έχουν εντάξει στην καθημερινότητά τους, δεν τα θεωρούν δικά τους. Πιστεύουν ότι ανήκουν στους λίγους, στους ειδήμονες, στους επαΐοντες. 
    Ερωτώ: Αυτά είναι τα μουσεία που θέλουμε; Είναι η πολιτιστική μας κληρονομιά ένα βάρος που πρέπει να το ξεφορτωθούμε, αποθέτοντάς το μέσα σε τέσσερις τοίχους; Έτσι αντιλαμβανόμαστε το χρέος μας απέναντι στο ένδοξο παρελθόν μας; Όχι, κυρίες και κύριοι. Τουλάχιστον όχι εμείς που πήραμε την εντολή από το λαό να μην επαναπαυθούμε στις εύκολες λύσεις, αλλά να αναλάβουμε τα όποια και όσα πολιτικά κόστη χρειαστούν. 
    Αντιλαμβάνομαι ότι πολλοί θα επιθυμούσαν η Κυβέρνηση να συνεχίσει την πολιτική των προκατόχων της και να πληρώνει με τα έσοδα του ΤΑΠΑ μισθούς, κάνοντας προσλήψεις και βολεύοντας «ημετέρους» ή να δανείζεται υπέρμετρα για να κάνει πανάκριβες απαλλοτριώσεις, όπως έγινε στη Ρόδο. Το μνημόνευσαν αγαπητοί συνάδελφοι.
    ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ποιοι συνάδελφοι; Ένας. 
    ΜΙΧΑΗΛ – ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Σύμφωνοι. 
    Και ήταν αμφίβολης σκοπιμότητας όταν μάλιστα ουδέποτε αυτές οι απαλλοτριώσεις χρόνια τώρα αξιοποιήθηκαν ανασκαφικά.
     Ε, λοιπόν, συγκρουστήκαμε μ’ αυτήν την κατεστημένη νοοτροπία. Συμμαζέψαμε τα ελλείμματα του Τ.Α.Π.Α.. Ξεχρεώσαμε τα δάνεια και καλύψαμε τους δικαιούχους των αποζημιώσεων. Και αντί να πάρουμε εύσημα γι’ αυτό το νοικοκύρεμα, υφιστάμεθα και κριτική. 
    Τα διάφορα παραληρήματα που ακούω για πολίτες που ταλαιπωρούνται, τα αποδίδω σε ελλιπή ενημέρωση. Δεν ξέρω, λοιπόν, γιατί να βαφτίζουμε ταλαιπωρία την εξωφρενική απαίτηση ορισμένων να κτίζουν ακόμα και μέσα στις αρχαιολογικές ζώνες Α. Αυτά είναι παραλογισμοί και επί εποχής μας δεν εφαρμόζονται. Υπάρχει αξιολόγηση, υπάρχουν συγκεκριμένα χρήματα, τα οποία διατίθενται για συγκεκριμένες απαλλοτριώσεις και υπάρχει μία ιεράρχηση των προβλημάτων. Έτσι αντιμετωπίζουμε εμείς το νοικοκύρεμα στο Υπουργείο Πολιτισμού. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
    Θα πάρω χρόνο και από τη δευτερολογία μου, κύριε Πρόεδρε.
    Έπειτα η Κυβέρνηση φρονεί ότι τα έργα που έχει ξεκινήσει ο πολυσυζητημένος Ο.Π.Ε.Π. πρέπει να ολοκληρωθούν. Δεν μπορούμε να τα αφήσουμε έτσι έρμαια, στη μέση. Η προβολή του πολιτισμού είναι ένα έργο σύνθετο, που απαιτεί ευελιξία, δυναμισμό και όραμα. Αυτό κάνουμε εμείς σήμερα.
    Τέλος, μία ακόμη παρατήρηση σ’ αυτά που ειπώθηκαν για την επιλογή του προϊσταμένου. Πρέπει να σας επισημάνω τα ακόλουθα. Ο γενικός διευθυντής του μουσείου είναι ο κύριος μοχλός συντονισμού και λειτουργίας του ίδιου του μουσείου, το πρόσωπο που οφείλει να σηκώσει το βάρος της λειτουργίας και το πρόσωπο που οφείλει να υλοποιήσει τους στόχους. Περιλαμβάνονται επακριβώς σ’ αυτόν το νόμο, με πολλές λεπτομέρειες. Η επιλογή του από τον Υπουργό, που κατακρίθηκε από σας, αφ’ενός έχει την έννοια να υποδηλώσει το πόσο κομβικός είναι αυτός ο ρόλος του, αφ’ετέρου να περιβάλλει αυτό το πρόσωπο με το αναγκαίο κύρος ώστε να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις επιτυχίας στο εξαιρετικά δύσκολο και σύνθετο έργο του. 
    Είναι με άλλα λόγια, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., θέση αυξημένων προσόντων και απαιτήσεων. Και αυτό θα γίνει σαφές σ’ όλους σύντομα, δεδομένου ότι στον οργανισμό του μουσείου που συντάσσουμε αναλυτικά θα περιγραφούν και κατά τρόπο διαφανή τα προσόντα της θέσης αυτής. Έτσι γίνεται σ’ όλα τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου. Αυτός είναι μονόδρομος. Δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε. Δεν μπορούσαν αυτά να περιγραφούν μέσα σ’ ένα νόμο. Με προεδρικά διατάγματα γίνεται και με κανονισμούς λειτουργίας των μουσείων. Ζητάτε πράγματα, τα οποία γνωρίζετε ότι δεν γίνονται.
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Γιατί δεν γίνονται;
    ΜΙΧΑΗΛ –ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Θέλω τέλος να επαναλάβω, όπως είπα και στην ομιλία μου στην επιτροπή, ότι η συγκεκριμένη θέση θα αποτελέσει αντικείμενο δημόσιας ανακοίνωσης για εκδήλωση ενδιαφέροντος, ενώ η όλη διαδικασία θα είναι απόλυτα διαφανής. 
    Τέλος, ένα άλλο θέμα στο οποίο υπέστημεν κριτική αφορά τους υπαλλήλους του οργανισμού. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτοί θα προσλαμβάνονται σύμφωνα με τα ισχύοντα στο δημόσιο τομέα, δηλαδή σύμφωνα με ό,τι προβλέπει ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας. Τι φοβάστε, λοιπόν; Τα προσόντα και οι ειδικότητές τους θα περιγραφούν αναλυτικά στον Οργανισμό του Μουσείου, που θα περιβληθεί με το κύρος ενός προεδρικού διατάγματος. Έτσι γίνεται πάντα, έτσι γίνεται σε όλους τους οργανισμούς. 
    Δεν μου αρέσει να κάνω κηρύγματα για οράματα, όμως αυτά που καταφέραμε μέσα σε τέσσερα χρόνια ήταν και πολλά και ουσιαστικά. Θα μας ήταν εύκολο να επιδοθούμε σε έργα βιτρίνας, αλλά προτιμήσαμε τη διοικητική αναδιάρθρωση, τον εκσυγχρονισμό απαρχαιωμένων θεσμών και νομικών πλαισίων και κυρίως τον εξορθολογισμό των δαπανών. Για πολλούς θα ήταν ίσως ευκολότερο να περπατήσουν παράλληλα με το ρεύμα και όχι κόντρα σε αυτό. Επιτρέψτε μου να έχω διαφορετική αντίληψη για τα πράγματα, μετά από είκοσι πέντε χρόνια στην πολιτική. Άλλωστε, συνηθίζω να λέω ότι σε μια δημοκρατία η συζήτηση για το λεγόμενο πολιτικό κόστος είναι μάλλον προσβλητική για τους πολίτες. 
    Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τελειώνοντας, μετά από λίγους μήνες η Κυβέρνηση θα παραδώσει στον ελληνικό λαό, αλλά και στους πολίτες του κόσμου, ένα από τα σημαντικότερα έργα που ήρθαν σε πέρας τα τελευταία χρόνια. Δεν θα έχουμε καταφέρει να χτίσουμε μουσείο, δεν θα έχουμε δημιουργήσει ένα σύγχρονο νομικό πλαίσιο λειτουργίας του. Στην πραγματικότητα, αυτό που θα έχουμε καταφέρει, είναι να έχουμε βάλει κι εμείς το λιθαράκι μας στη λεωφόρο της ιστορίας, που οδηγεί από το χθες στο σήμερα. Θα έχουμε καταφέρει, από παρατηρητές της ιστορίας, να γίνουμε οι πρωταγωνιστές της. Σας καλούμε, λοιπόν, να μας ακολουθήσετε.
    Τελειώνοντας και πριν κατέβω από αυτό το Βήμα, θα παρακαλούσα, για την τάξη της συζήτησης, να διαβάσω δυο μικρές, κύριε Πρόεδρε, νομοτεχνικές βελτιώσεις. Η μία αφορά στο σημερινό νομοσχέδιο. Το διαβάζω για τα Πρακτικά.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Θα δοθεί μετά στα Πρακτικά και θα διανεμηθεί στους συναδέλφους.
    ΜΙΧΑΗΛ – ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ». 
    Πρώτον: Τροποποιείται η παράγραφος 9 του άρθρου 7 του υπό συζήτηση νομοσχεδίου με τίτλο «Ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ», ως ακολούθως: 
    «9. Αντίγραφα ή αποσπάσματα των πρακτικών χορηγούνται σε κάθε ενδιαφερόμενο μετά από σχετική αίτησή του με απόφαση του Δ.Σ.».
    Δεύτερον, στον τίτλο του σχεδίου νόμου προστίθενται στο τέλος οι ακόλουθες τρεις λέξεις: «και άλλες διατάξεις».»
    Και μία δεύτερη νομοτεχνική βελτίωση στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο αφορά το νομοσχέδιο που ψηφίσαμε πριν από μία εβδομάδα για τη βία στα γήπεδα και για το ντόπινγκ. Έγινε μία νομοτεχνική παραδρομή. Διορθώνω: 
    Πρώτον: Μετά την παράγραφο 4 του άρθρου 12 του σχεδίου νόμου προστίθεται νέα παράγραφος 5 ως εξής:
    «5.α) Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 9 του άρθρου 18 του ν. 3708/2008 (ΦΕΚ 210 Α΄ 8-10-2008) καταργείται. 
    β) Στο τέλος της παραγράφου 9 του άρθρου 34 του ν. 2725/1995 (ΦΕΚ 121 Α΄), όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 18 του ν. 3708/2008, προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής: 
    Δικαίωμα διορισμού κατά τα οριζόμενα στα προηγούμενα εδάφια της παρούσας παραγράφου δικαιούνται και αθλητές που εντός χρονικού διαστήματος δέκα (10) ετών σημειώνουν πέντε τουλάχιστον από τις ακόλουθες αγωνιστικές διακρίσεις: 
- 4η έως 8η νίκη σε θερινούς ή χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες
- 1η έως 6η νίκη σε παγκόσμιους αγώνες ανδρών γυναικών
- 1η έως 6η νίκη σε πανευρωπαϊκούς αγώνες ανδρών γυναικών’». 
Σας ευχαριστώ πολύ. Είναι νομοτεχνικές αλλαγές.
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε!
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ, πρώτον, να καταχωρισθούν στα Πρακτικά, δεύτερον, να διανεμηθούν στους συναδέλφους.
    (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Πολιτισμού κ. Μιχαήλ – Γεώργιος Λιάπης καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες νομοτεχνικές βελτιώσεις, οι οποίες έχουν ως εξής: 
    «ΝΟΜΟΤΕΧΝΙΚΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ
    ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
    Ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία
    «ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ».
    
    1. Τροποποιείται η παράγραφος 9 του άρθρου 7 του υπό συζήτηση Νομοσχεδίου με τίτλο «Ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ.», ως ακολούθως:
    «9. Αντίγραφα ή αποσπάσματα των πρακτικών χορηγούνται σε κάθε ενδιαφερόμενο μετά από σχετική αίτησή του, με απόφαση του Δ.Σ.»
    2. Στον τίτλο του Σχεδίου Νόμου προστίθενται σε τέλος οι ακόλουθες τρεις λέξεις: «και άλλες διατάξεις».
    Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
    Μ.Γ. ΛΙΑΠΗΣ
    
    (Να φωτογραφηθεί η σελίδα 307)
    
    
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ορίστε, κύριε Αλευρά.
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, φαντάζομαι ότι υπάρχει κάποια παρανόηση, για να μη χρησιμοποιήσω άλλον όρο, από μέρους του κυρίου Υπουργού. Νομοτεχνική βελτίωση σε νομοσχέδιο που έχει ψηφιστεί από τη Βουλή είναι παγκόσμια πρωτοτυπία. Το νομοσχέδιο έχει ψηφιστεί, επομένως ο κύριος Υπουργός προφανώς θα ήθελε να υποστηρίξει ότι καταθέτει …
    ΜΙΧΑΗΛ – ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Έχει ψηφιστεί το νομοσχέδιο;
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Βεβαίως, επί της αρχής. 
    ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Επί της αρχής.
    ΜΙΧΑΗΛ – ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Εάν δεν μπορώ, έχετε δίκιο. Εγώ ζήτησα την άδεια του Προεδρείου.
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Προφανώς δεν μπορείτε. Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό  προφανώς είναι πλέον τροπολογία του προσφάτως ψηφισθέντος νόμου.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης):  Μόνο ως τροπολογία ήδη ψηφισθέντος νομοσχεδίου θα μπορούσε να έρθει αυτό, αλλά ως τροπολογία η οποία θα έχει υποβληθεί νομοτύπως. Επομένως, το δεύτερο κομμάτι από τις παρατηρήσεις του κυρίου Υπουργού,  θεωρείται ότι δεν εισήχθη, δηλαδή, αυτό που αφορά άλλο νομοσχέδιο, αφού υπάρχει έντονη αντίρρηση του κ. Αλευρά.
      Η κ. Μελά έχει το λόγο.
      ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Θα ήθελα να πω ότι την ώρα που μιλούσε η κ. Σκραφνάκη έθεσε κάποια ερωτήματα που δεν απαντήθηκαν σχετικά με το ότι διάβασε στον Τύπο για μια ομάδα στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, που επισκέφθηκε τον Υπουργό Πολιτισμού. Και άφησε να εννοηθεί στην Αίθουσα ότι υπήρξε κάποια συζήτηση σχετικά με αγοραπωλησίες κ.λπ..
      ΜΙΧΑΗΛ – ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Το διαψεύδω.
      ΕΥΑ ΜΕΛΑ:  Για να μην υπάρχουν στρεβλώσεις και δημιουργούνται εντυπώσεις άνευ λόγου, θέλω να πω ότι τον Υπουργό Πολιτισμού επισκέφθηκε  ομάδα στελεχών με επικεφαλής την κ. Βέρα Νικολαΐδου που είναι Αντιπρόεδρος της Βουλής, τον κ. Στριφτάρη πρώην Βουλευτή, τον κ. Μαραγκουδάκη συνταξιούχο συνδικαλιστή, για να συζητήσουν ζητήματα διάσωσης του ιστορικού τόπου της Μακρονήσου και της Γυάρου. 
      ΜΙΧΑΗΛ – ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Με αυτό συμφωνώ απόλυτα. Αυτή είναι η πραγματικότητα, αυτή είναι η αλήθεια. Όλα τα άλλα που λέγονται, είναι εκ του περισσού. 
      ΕΥΑ ΜΕΛΑ:  Αυτό θέλαμε να διευκρινίσουμε. 
      Να προχωρήσουμε στα υπόλοιπα ζητήματα. Κατ’ αρχήν, νομίζω ότι αν μένει κάτι από τη σημερινή συζήτηση είναι ότι η όποια αντίληψη έχει εκφραστεί σχετικά με ανεπάρκεια ή καθυστέρηση στο έργο για τη διάσωση και ανάδειξη των αρχαιολογικών θησαυρών του τόπου μας, ρίζα του προβλήματος έχει τη χαμηλή χρηματοδότηση και μόνο, η οποία έχει καταδικάσει την Αρχαιολογική Υπηρεσία να δουλεύει με λειψό προσωπικό, να υπάρχουν χιλιάδες εργαζόμενοι όμηροι συμβασιούχοι «στον αέρα», φύλακες, αρχαιολόγοι και συντηρητές. Και γενικότερα αν θέλει κάποιος να δηλώσει ότι κάτι θέλει να αλλάξει και να επιταχύνει αυτές τις διαδικασίες, δεν πρέπει να επινοούμε σχήματα, αλλά πραγματικά να υπάρξει μία γενναία χρηματοδότηση στον τομέα του πολιτισμού. 
      Για τις τροπολογίες που έχουν κατατεθεί και για τις οποίες δεν έγινε κουβέντα όσον αφορά την τροπολογία για το Ταμείο Διαχείρισης Πιστώσεων Εκτέλεσης Αρχαιολογικών Έργων, την οποία εμείς δηλώνουμε ότι καταψηφίζουμε, το κάνουμε γιατί αποσαφηνίζει την πλήρη ιδιωτικοποίηση του Ταμείου Διαχείρισης Πιστώσεων. Μάλιστα, την εμπλέκει στην κατάρτιση, δηλαδή, με διαδικασίες εκτός δημόσιας εκπαίδευσης. Θέλω να ρωτήσω τον κύριο Υπουργό από πού προκύπτει ότι δεκαοκτώ θέσεις προσωπικού θα έχουν ετήσια δαπάνη 903.000 ευρώ; Με μία απλή διαίρεση βγαίνει ότι ο κάθε εργαζόμενος θα αμείβεται με 50.000 ευρώ το χρόνο. 
      Γενικότερα, μέσα σ’ αυτήν την τροπολογία υπάρχουν υψηλές αμοιβές, σε διάφορους τομείς. Βέβαια, δεν είμαστε αντίθετοι με ρυθμίσεις, που τακτοποιούν συμβασιούχους αορίστου χρόνου.
      Για την τροπολογία που αφορά το Τ.Α.Π.Α., που την καταψηφίζουμε, θέλω να πω ότι το 1997 υποβαθμίστηκε το ΤΑΠΑ με τη δημιουργία του Ο.Π.Ε.Π., που ήταν θυγατρική ανώνυμη εταιρεία και σήμερα είναι πλέον προβληματική. 
     Το Τ.Α.Π.Α. έχει 60.000.000 ευρώ απόθεμα, γιατί –και αυτό επισημάνθηκε- υπάρχει καθήλωση των δραστηριοτήτων του, στο εκδοτικό κυρίως επίπεδο και στο επίπεδο προβολής του έργου της αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Θα πρέπει να πούμε ότι με τη συγκεκριμένη τροπολογία που φέρατε υπάρχει αφ’ ενός το μοίρασμα του αποθεματικού του Τ.Α.Π.Α. στις τρεις εταιρείες, στον Ο.Π.Ε.Π., στην Ε.Α.Χ.Α. και στο Ταμείο Διαχείρισης. 
     (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
     Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ. 
     Φεύγει και η προϋπόθεση γνωμοδότησης του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου για τον ορισμό του Διοικητικού Συμβουλίου του Τ.Α.Π.Α.. 
     Βεβαίως, να πούμε εδώ ότι το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έχει ήδη υποβαθμιστεί από το ν. 2557/97, ο οποίος αφαίρεσε τη σύμφωνη γνώμη ως απαραίτητη προϋπόθεση για τα αρχαιολογικά έργα και έβαλε την πλειοψηφία του Τ.Α.Π.Α. να είναι διορισμένη από τον Υπουργό Πολιτισμού και όχι με θεσμικούς εκπροσώπους, όπως ήταν. 
     Αν συνδυάσουμε, λοιπόν, το νομοθετικό έργο του 1997 και τις τροπολογίες, που φέρνετε σήμερα, το παζλ ανοίγει και στην ουσία ο δημόσιος κορβανάς μέσω του Τ.Α.Π.Α. διοχετεύεται στις ανώνυμες εταιρείες, τον Ο.Π.Ε.Π., το Ταμείο Διαχείρισης και την Ε.Α.Χ.Α.. 
     Εμείς, για όλους αυτούς τους λόγους, καταψηφίζουμε, όχι μόνο το σύνολο των άρθρων, αλλά και τις τροπολογίες του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. 
     Ευχαριστώ πολύ. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βελόπουλος. 
     ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Υπουργέ, κωδικοποιημένα θα τα πω. 
     Δεν μας είπατε τίποτε για τα ερωτήματα που έθεσα και για το θέμα των κλοπιμαίων, σε σχέση με τους ναζί και με την Αγία Σοφία. Πρέπει να τα δείτε. 
     ΜΙΧΑΗΛ – ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κάνετε κοινοβουλευτικό έλεγχο… 
     ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχει σημασία. Καμμιά φορά από εδώ, από τη Βουλή, βγαίνουν ειδήσεις. 
     Μιλάτε για 100.000 ευρώ στα εγκαίνια. Πιστεύει κανείς εδώ μέσα ότι 100.000 ευρώ είναι λίγα λεφτά; Λαϊκισμός! Όταν παίρνεις 600 ευρώ, κύριε Υπουργέ, δεν είναι λαϊκισμός και υπάρχουν συνάνθρωποι που παίρνουν 600 ευρώ. 
     Όσον αφορά τα 6.000.000, το αν η πηγή είναι το Υπουργείο Πολιτισμού ή το Υπουργείο Οικονομικών, ειλικρινά δικαιολογήστε με, αλλά δεν με ενδιαφέρει.  Είναι 6.000.000 ευρώ και θα βγουν από την εφορία. Θα φορολογηθεί ο πολίτης για να τα δώσουμε. Εγώ δεν διαφωνώ να κάνουμε προβολή. Ουδείς διαφωνεί. Αλλά φοβόμαστε τα γνωστά περί προμηθειών, προκηρύξεων κ.λπ.. 
     Μας δώσατε ένα εύστοχο παράδειγμα για τον Καποδίστρια. Θα σας πω ότι ο Καποδίστριας έφυγε από τη Ρωσία πάμπλουτος και ήρθε στη φτωχή Ελλάδα για να κάνει τους φτωχούς Έλληνες πολιτισμένους πνευματικούς άνδρες και πλούσια την Ελλάδα. Σήμερα πολλοί εκ των Υπουργών, ομοτράπεζοι εκεί δεξιά, μπήκαν φτωχοί στην πολιτική και έχουν πάρα πολλά χρήματα. Πολλά λεφτά και πολλά σπίτια, να τα χαίρονται. Άρα, λοιπόν, υπάρχει το αντιφατικό του παραδείγματος. 
     Υπάρχει, βέβαια, κι ένα ρητορικό ερώτημα: Αν από τους τριακόσιους Βουλευτές του Κοινοβουλίου μας, πιστεύει, έστω κι ένας εδώ μέσα, πως επειδή κάναμε το μουσείο θα μας επιστρέψουν οι Βρετανοί τα μάρμαρα του Παρθενώνα, πλανάται πλάνην οικτράν. Αν πιστεύουμε ότι με το Μουσείο μπορούν να επιστρέψουν τα αγάλματα, θεωρώ ότι τρέφουμε αυταπάτες και είναι άσχημο μέσα στη Βουλή να τρέφουμε αυταπάτες. 
     Προφάσεις εν αμαρτίαις των Βρετανών ήταν αυτή η ιστορία. Δεν θα μας τα δώσουν ποτέ πίσω, γιατί σας είπα και προηγουμένως, πως αν μας τα δώσουν θα απογυμνωθούν, θα μείνουν μόνο τέσσερα ντουβάρια του Βρετανικού Μουσείου. Δεν έχουν τίποτε άλλο να παρουσιάσουν. Αυτά έχουν. 
     Να πω επίσης το εξής, μιας και μιλάμε για σπατάλη. Κύριε Υπουργέ, 110.000 ευρώ είναι πολλά λεφτά για το Γενικό Διευθυντή. Εσείς κι εγώ αμειβόμαστε με 7.000 ευρώ το μήνα ο καθένας. Τα 110.000 ευρώ είναι πολλά. Επίσης...
     ΜΙΧΑΗΛ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Να σας δώσω μία απάντηση. Δεν είναι άποψη του Υπουργείου. Αυτή είναι η άποψη του Γενικού Λογιστηρίου. 
     ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Το γνωρίζω. 
     ΜΙΧΑΗΛ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Δεν ορίζουμε εμείς το μισθό. 
     ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, αλλά δεν είναι δυνατόν να παίρνουν περισσότερα αυτοί οι κύριοι, οι οποιοιδήποτε. Είστε Υπουργός της Κυβερνήσεως. Κάντε μία νομοθετική ρύθμιση. Δεν γίνεται αυτό. 
     Επίσης, είπατε ότι τα μουσεία θεωρούνται ξένα από τους πολίτες, ότι δεν τα αγκαλιάζει η τοπική κοινωνία. Κάνετε λάθος, κύριε Υπουργέ. Να σας πω γιατί κάνετε λάθος; Γιατί αν δεν τα αγκαλιάζει η τοπική κοινωνία, φταίτε εσείς, όχι εσείς προσωπικά, το Υπουργείο Παιδείας, διότι στο σχολείο τα παιδιά δεν μαθαίνουν ιστορία. Δεν αγαπούν την Ελλάδα, δεν αγαπούν την κλασική Ελλάδα, γιατί δεν την ξέρουν. Δεν ξέρουν ποιος είναι ο Ιπποκράτης, ο Σωκράτης, ο Επίκουρος, ποιοι είναι αυτοί οι φιλόσοφοι, τι σημαίνει Ακρόπολη. 
     Το βιβλίο της Ιστορίας της Α΄ Γυμνασίου, κύριε Υπουργέ, στο εξώφυλλο έχει έναν κίονα και πάνω έναν κόκορα. Το ξέρετε αυτό; Πώς να αγαπήσει το παιδί την ιστορία; 
      Αυτά είναι απλά παραδείγματα μιας πολιτικής, που ασκείται επί σαράντα χρόνια. Έχει έναν αρχαίο κίονα και πάνω έναν κόκορα, ο οποίος δεν ξέρω αν κουτσουλάει κιόλας! Αυτή είναι η ντροπή μας! Γι’ αυτό λέω ότι δεν είναι ένα απλό πρόβλημα του Υπουργείου σας. Είναι γενικό το πρόβλημα. 
      Και βέβαια, για την απαλλοτρίωση να σας πω, κύριε Υπουργέ μου, ότι στο Βόλο απαλλοτριώθηκε έκταση, που έχει δύο αρχαιολογικούς χώρους! Έτσι δεν είναι, κύριε Καρτάλη; Έγινε στο Βόλο! Όμως αυτό δεν τολμάτε να το πείτε, κύριε Υπουργέ, γιατί εμπλέκονται συγγενείς, κουμπάροι, μπατζανάκια, συμπεθέροι κ.λπ.. Αυτό είναι το πρόβλημα.
      Και κλείνοντας, κύριε Υπουργέ, θέλω να σας απευθύνω μια ερώτηση. Αισθητικά, σάς αρέσει το κτήριο, η αρχιτεκτονική του, έτσι, για να βγάλουμε ένα συμπέρασμα; Διερωτώμαι αν σας αρέσει. 
      Να είστε καλά!
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το λόγο έχει ο Ειδικός Αγορητής του Κ.Κ.Ε. κ. Καζάκος. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Μάκρυνε πολύ η συζήτηση, πήρε πάρα πολλές ώρες. Κούρασε κι εσάς, κουραστήκαμε κι εμείς οι ελάχιστοι εκ των συναδέλφων που παρακολούθησαν τη συζήτηση. Είχε πολύ περισσότερο ενδιαφέρον η κουβέντα στην Επιτροπή. Και άρχισε, υποτίθεται, η καινούργια Περίοδος της Ολομέλειας! 
      Ξέρετε, αυτό δημιουργεί μία αίσθηση ματαιότητας, η οποία έχει τη ρίζα της στο γεγονός ότι σ’ αυτό το θεσμό του Κοινοβουλίου υπάρχει βέβαια η υποταγή, ο σεβασμός στις αποφάσεις της πλειοψηφίας, πράγμα που σεβόμαστε όλοι, είτε μας αρέσουν οι αποφάσεις της είτε όχι, όμως υπάρχει και μια άλλη, παράπλευρη, ισότιμη αρχή, που είναι η απρόσκοπτη λειτουργία των μειοψηφιών. Αυτή έχει ακυρωθεί. Η πλειοψηφία, πάντα πολύ αφ’ υψηλού και με υπεροψία, αντιμετωπίζει τις μειοψηφίες. Όμως εκεί βρίσκεται η ουσία του διαλόγου. Και διάλογος σημαίνει σύγκρουση, καβγάς. Αυτή είναι η ουσία του διαλόγου. Συγκρούονται απόψεις, αντιλήψεις, ιδέες, ιδεολογίες, φιλοσοφίες. Εάν ακυρώνεται αυτή η λειτουργία και δεν λαμβάνεται καθόλου υπ’ όψιν, είναι ακύρωση βασικής αρχής. Και ξέρετε ότι όλοι αυτοί οι θεσμοί που στηρίζουν το δημοκρατικό πολίτευμα, τον κοινοβουλευτισμό, εάν δεν διαχέονται στην κοινωνία, ακυρώνονται. Δεν νομιμοποιείται ο θεσμός, δεν νομιμοποιούνται ούτε τα νομικά συστήματα της χώρας ούτε τίποτα ούτε το ίδιο το Σύνταγμα, αν δεν διαχέεται αυτό στην κοινωνία.
      Εδώ έγινε μια πολιτισμένη συζήτηση επί δυο ημέρες και στην επιτροπή επίσης. Κατατέθηκαν και απόψεις και αντιρρήσεις και μεμψιμοιρίες και φόβοι, αμφιβολίες. Κατατέθηκαν και προτάσεις πολύ συγκεκριμένες και πολλές πολύ αξιόλογες. Κατατέθηκαν ερωτήματα που αφορούν όλη την επικράτεια και τους αρχαιολογικούς χώρους και τις ελλείψεις και τα προβλήματα. Δεν λάβατε υπόψη σας, παρά ελάχιστα. 
      Περάσατε στους σκοπούς του μουσείου αυτό το θέμα που αφορά στα γλυπτά του Λονδίνου και απαλείψατε και αυτό τον περίφημο όρο για την πώληση έργων τέχνης, που είχε παρεισφρήσει εκεί. Δεν είναι κακό να ξαναδουλεύεται ένα νομοσχέδιο και για την καλή λειτουργία του Κοινοβουλίου να λαμβάνετε υπ’ όψιν μερικές προτάσεις. Ειπώθηκαν πάρα πολύ σοβαρά πράγματα. Δεν θα έχανε σε τίποτα το νομοσχέδιο εάν ακόμα και για τα μάτια του κόσμου -δεν θέλω να το πω έτσι- το κάνατε αυτό. Πρέπει να γίνονται σεβαστές μερικές από τις αντιρρήσεις και τις απόψεις των μειοψηφιών. Είναι απαραίτητος όρος για να νομιμοποιείται και ο σεβασμός στις αποφάσεις της πλειοψηφίας. Αλλιώς, δεν έχουν νόημα αυτά τα πράγματα. 
      Εν πάση περιπτώσει, εν προκειμένω έχω την εντύπωση ότι και οι τροπολογίες και βασικά ζητήματα του νομοσχεδίου που σας φέρνουν αντιμέτωπους με το σύνολο του αρχαιολογικού κόσμου, με τους συλλόγους, με τους φορείς, με τις ομοσπονδίες των εργαζομένων και με όλες τις πτέρυγες της μειοψηφίας, κάτι έπρεπε από αυτά να τα αξιοποιήσετε. Δεν θα το κάνετε. Είναι προαποφασισμένα τα πράγματα και αυτό δημιουργεί την αίσθηση της ματαιότητας. Δεν έχουν λόγο όλες αυτές οι ατέλειωτες ώρες να σπαταλιούνται για να λέγονται από του Βήματος και να τα ακούει, ποιος; Επειδή υπάρχει η τηλεόραση; Καταλαβαίνω ότι αυτός είναι ο  λόγος που κάνει πολλούς συναδέλφους να ανεβαίνουν στο Βήμα και να λένε τα ίδια και τα ίδια. Αυτό γίνεται για άλλους λόγους και όχι για την ουσία. 
      Εμείς δεν μπορούμε να συνεργαστούμε σ’ αυτόν τον τομέα. Θα καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο και επί της αρχής και επί των άρθρων.
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης):  Η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Προστασία δανειοληπτών και άλλες διατάξεις».
      Δικαίωμα δευτερολογίας έχει και θα το ασκήσει η ειδική αγορήτρια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Άννα Φιλίνη. 
      Ορίστε, κυρία Φιλίνη, έχετε το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Είμαι κι εγώ γραμμένος, κύριε Πρόεδρε, για να δευτερολογήσω.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Το δικαίωμα, είναι δικαίωμα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης):  Εντάξει, κύριε συνάδελφε.
      Ορίστε, κυρία Φιλίνη.
      ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Συνεχίζοντας στο πνεύμα του κ. Καζάκου που μίλησε πριν, θέλω κι εγώ να πω ότι εκφράζω τη βαθύτατη απογοήτευσή μου για το γεγονός ότι πάνω στο κεντρικό ζήτημα στο οποίο τοποθετήθηκαν όλες οι πτέρυγες της Αντιπολίτευσης και που ήταν η πρόταση για δημιουργία εφορίας μνημείων της Ακρόπολης με τον τίτλο ….
      ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Δεν το προτείναμε εμείς. 
      ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Δεν το προτείνατε εσείς; 
      ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Όχι.
      ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Καλώς. Εμείς πάντως το προτείναμε, όπως και άλλες πτέρυγες της Βουλής. 
      Πάνω σ’ αυτήν την πρόταση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, την οποία υποστηρίξαμε, δεν υπήρξε μία συγκεκριμένη απάντηση -γιατί είναι μία πολύ σοβαρή πρόταση- από τη μεριά του Υπουργείου Πολιτισμού και από τον κύριο Υπουργό. 
      Επίσης, θέλω να τονίσω κι εγώ ορισμένα ζητήματα που δεν απαντήθηκαν και που ανέφερε και ο κ. Αλαβάνος στην ομιλία του. Κατά πόσο το Υπουργείο έχει σκεφθεί ότι αυτός ο διαχωρισμός, αυτή η διάσπαση του νέου μουσείου από το χώρο της Ακρόπολης, δεν υπονομεύει την όλη προσπάθεια, τον όλο αγώνα που διεξάγουμε από κοινού εδώ και πολλά χρόνια για την επιστροφή των μαρμάρων και των γλυπτών του Παρθενώνα; Αυτό θεωρούμε ότι πρέπει να απαντηθεί. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης):  Έθεσε και ο κ. Ροντούλης προηγουμένως αυτό το θέμα.
      ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ:  Επίσης, ρωτήσαμε και εμείς τι θα γίνει σχετικά με το υπάρχον Μουσείο της Ακρόπολης. Υπήρξαν σκέψεις για αναψυκτήρια κ.λπ.. Ελπίζω να έχουν αποσυρθεί αλλά παρ’όλα αυτά, το τι θα γίνει, πρέπει να το ακούσουμε. 
      Για το άρθρο 7, επίσης, δεν μας απαντήσατε συγκεκριμένα, κύριε Υπουργέ. Γιατί δεν δίδετε κριτήρια για τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του νέου Μουσείου της Ακρόπολης; Για ποιο λόγο; Ούτε βέβαια και για το διευθυντή.
      Επίσης, για ποιο λόγο δεν αποσύρετε τη συγκεκριμένη διάταξη σχετικά με τη λειτουργία του διοικητικού συμβουλίου, που λέει ότι όσοι ψηφίζουν λευκό ή κάνουν αποχή, φαίνεται σαν να μην πήραν μέρος σ’ αυτή τη συνεδρίαση, φέρονται ως απόντες. Θεωρούμε ότι αυτό αποτελεί εντελώς αντιδημοκρατική διάταξη, ιδίως για τα πρακτικά ενός διοικητικού συμβουλίου, όπως θα είναι το διοικητικό συμβούλιο του Μουσείου της Ακρόπολης. 
      Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ ξανά στην τελευταία απεργία –χθες και σήμερα- του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων. Ούτε σ’ αυτό μας απάντησε κανείς. 
      Έχω εδώ μια επιστολή, την οποία διένειμε ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού μετά από την απεργία στο Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων. Μέσα σ’ αυτό το κείμενο αναφέρεται ότι έχει κηρυχθεί παράνομη η απεργία και υπάρχει μια σειρά διατυπώσεις, τις οποίες εγώ εκλαμβάνω ως απειλές, που λένε ότι αν ξαναγίνουν τέτοιου είδους απεργίες, προκαλούν εύλογους προβληματισμούς για παρελκυστικότητα, καταχρηστικότητα και εν τέλει αποδόμηση των θεσμών και της απρόσκοπτης λειτουργίας των υπηρεσιών της διοίκησης. 
      Ξαναθυμίζουμε ότι η απεργία έγινε για το νέο Μουσείο της Ακρόπολης, ότι πρώτα και κύρια οι Έλληνες αρχαιολόγοι έχουν δικαίωμα και χρέος –θα έλεγα,  από τη στιγμή που παρακολουθήσαμε όλη αυτή τη συζήτηση αυτές τις μέρες- να απεργούν και ότι μια τέτοια διατύπωση θα έπρεπε τουλάχιστον να αποσυρθεί για να μη τη θεωρήσει κανείς ούτε από τους εργαζόμενους ούτε από εμάς ως απειλή.
      Τέλος, για τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Πολιτισμού, θα έπρεπε, κύριε Υπουργέ, να δεσμευθείτε ότι θα αγωνιστείτε –θα αγωνιστούμε μαζί σας- για να αυξηθεί. Μιλάτε για κατάντια των επαρχιακών μας μουσείων. Για όνομα του Θεού! Οφείλεται πρώτα και κύρια στο ότι δεν υπάρχουν φύλακες, στο ότι δεν γίνονται καθαρισμοί, στο ότι δεν φροντίζουμε να υπάρχει όλο το απαραίτητο επιστημονικό προσωπικό, το οποίο είναι αναγκαίο, δεν φροντίζουμε την προβολή αυτών των μουσείων. 
      Λέτε ότι είναι αναγκαία η προβολή των εγκαινίων του Μουσείου της Ακρόπολης. Δεν συμφωνούμε με αυτό το υπέρογκο ποσό. Όμως, σίγουρα είναι αναγκαία μια προβολή. Γι’ αυτά τα μουσεία δεν χρειάζεται; Δεν χρειάζεται γι’ αυτά τα μουσεία που έχουν πολύτιμους θησαυρούς μέσα; 
      Δεν έχει το Υπουργείο οικονομικά, δεν τα ζητά, και από πάνω λέει ότι φταίει δεν ξέρω κι εγώ ποιος! 
      (Στο σημείο αυτό χτυπά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Δευτερολογία κάνετε, κυρία Φιλίνη, σας παρακαλώ!
      ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Ολοκλήρωσα, κύριε Πρόεδρε. Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης):  Κύριε Παυλίδη, έχετε το λόγο. δεν υπάρχει καμμία διάθεση του Προεδρείου να συναινέσει σε υπέρβαση του χρόνου εκ μέρους σας. Είστε υπότροπος και καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό!
      Ορίστε, παρακαλώ. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ένα χούι κακό έχω. Αυτό μόνο!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης):  Αυτό δεν είναι χούι πλέον! Πρόκειται περί διαστροφής, η οποία είναι μεταδοτική! Παρακαλώ!
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Εγώ τώρα παίρνω το λόγο να διηγηθώ, για να γράφονται στα Πρακτικά. 
      Θέλω να θυμίσω στον κύριο Υπουργό τα εξής: Τα χρόνια που ήμασταν με τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή στη Ρόδο με ρωτά ένα βράδυ: «Εδώ τι λέει για τους αρχαιολόγους;» και τόλμησα, κύριε Πρόεδρε, να του πω το εξής: 
      Κύριε Πρόεδρε, το πρώτο βράδυ της εκλογής μου –πριν χρόνια- χτυπά το τηλέφωνο, είναι μεσάνυχτα και λέει μια γερασμένη γυναικεία φωνή: «τον κύριο Βουλευτή παρακαλώ.». Εγώ δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι εγώ είμαι «ο Βουλευτής», μετά το πήρα είδηση και λέω «εγώ είμαι».
      Συνεχίζω, λοιπόν και λέω στον Καραμανλή: Κύριε Πρόεδρε, η φωνή μου είπε: «Παιί μου, συγχαρητήια. Ας σε ούμεν και Πρωυπουργό άμα σώσεις πρώτα την αρχαιολοΐα.»
      Η αίσθηση του κόσμου, ο λόγος, η αυστηρότης των αρχαιολόγων, καμμιά φορά η προσήλωσή τους σε κάποιες ιδέες που δεν ξεκολλάνε, δημιουργούν καταστάσεις, δυσαρεστούν κόσμο, αλλά παρ’ όλα αυτά, το έργο έργο. 
      Γι’ αυτό, κύριε Υπουργέ, -τώρα Υπουργός εσείς, Βουλευτής εγώ- πολύ καλά κάματε και δηλώσατε ότι εκπρόσωπος της αρμόδιας Εφορείας, υποθέτω η κεφαλή, γιατί για να γίνει κανείς κεφαλή στην αρμόδια Εφορεία περί την Ακρόπολιν, θα είναι το νούμερο uno...
      ΜΙΧΑΗΛ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού):  Ο Έφορος.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ο Έφορος, έτσι. 
      Κυρία Φιλίνη, το λέω για εσάς. Ο Έφορος θα είναι στο Δ.Σ., ο σύνδεσμος. Αυτός είναι ο διοικητικός σύνδεσμος, γιατί ψάχνατε προηγουμένως για τον αρχιτεκτονικό σύνδεσμο, τον άλλης μορφής σύνδεσμο με την Ακρόπολη. Αυτός είναι ο διοικητικός σύνδεσμος. Καλή η απόφασή σας, η πράξη θα δείξει πώς θα προχωρήσει το πράγμα.
      Τέλος, στη συζήτηση περί το μουσείο. Το μουσείο είναι ήδη έτοιμο. Να έχετε κουράγιο ίσα με την ημέρα που θα ανοίξει τις πύλες του να γίνουν τα σωστά προπαρασκευαστικά βήματα. Γίνονται και σε άλλα μουσεία. 
Μην παρεξηγήσετε: τα πιο πολλά μουσεία διοικούνται, όπως το λέτε εσείς κάτω στην Ομόνοια, από το Board of Directors. Οι πιο πολλοί από αυτούς ούτε αρχαιολόγοι είναι ούτε δημόσιοι υπάλληλοι. Είναι διακεκριμένοι πολίτες                  -Metropolitan Museum- οι οποίοι…
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μπορεί να μην του αρέσει.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: …τσοντάρουν κιόλας ή παρακινούν…
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Σας αρέσει, κύριε Υπουργέ;
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Παρακαλώ. Αναφέρομαι στα διοικητικά.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Ροντούλη, μην τον διακόπτετε. Μη διακόπτετε τον κ. Παυλίδη. Είναι επικίνδυνο αυτό που κάνετε. Σας παρακαλώ!
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Παρακινούν και άλλους και συντηρούν αυτά τα μεγάλα έργα. Αλλιώς, αν περιμέναμε από τους κρατικούς προϋπολογισμούς, τώρα και οι Αμερικάνοι με το χάλι που έχουν, θα περάσει το Metropolitan Museum μαύρες μέρες.
      Καλή, λοιπόν, η απόφασις να προχωρήσετε κατ’ αυτή την έννοια. Επαναλαμβάνω, η πράξη θα δείξει.
      Θέλω να σας πω ότι στο Συμβούλιο της Ευρώπης που ανέφερα προχθές τι μας είπε ο Έντι Ο’ Χάρα, μας είπε για τα γενικώς μεγάλα ευρωπαϊκά μουσεία, χωρίς να παραγνωρίζει τα μικρότερα.
      Σε αυτή τη συνάντηση, κύριε Πρόεδρε, η συνάδελφος, κ. Ζήση -δεν είναι εδώ- μας εξεπροσώπησε κατά τρόπο εντυπωσιακό στο γενικό θέμα. Καλή ελληνική παρουσία. Μπράβο της και από της θέσεως αυτής το λέγω.
      Τα περιφερειακά μουσεία είναι πολλά. Καταλαβαίνουμε ότι είναι πέλαγος. Όμως, έχετε δουλειές βάλει μπροστά: «Μουσειάκια». Κάλυμνος -καλή ώρα- που περιμένει να γυρίσει μεγαλοπρεπώς η Κόρη της Καλύμνου, εξαιρετικόν χάλκινον άγαλμα. Φυλάσσεται τώρα εδώ, στο Σύνταγμα. Επαναπατρισμός μεγαλοπρεπής πρέπει να γίνει, αφού προηγουμένως κλείσει η υπόθεση του μουσείου.
      Κως, ιταλικόν κτίσμα. Ό,τι ήταν να προσφέρει, κύριε Πρόεδρε, προσέφερε. Δεν είναι μεγάλες δαπάνες αυτές. Το Υπουργείο σας, δια του Τ.Α.Π.Α., έχει έσοδα από αυτούς τους τόπους. Το σχέδιο να επιστρέφουν σε μεγάλο ποσοστό ή σε μεγαλύτερο απ’ ό,τι μέχρι σήμερα εις τον τόπο προελεύσεως αυτοί οι πόροι, βάλτε το μπροστά τώρα, παράλληλα προς όσα λέγονται για το μεγάλο Μουσείο της Ακροπόλεως.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Θα μπορούσα δε να σας αναφέρω πολλά τέτοια, από το Καστελόριζο μέχρι το Αγαθονήσι και σε όλο το Αιγαίο.
      Θα ήθελα να κάνω και μια πρόταση: Στεγάστε τη ναυτικήν ιστορία της Ελλάδος. Εγώ πέρασα διάταξη για το Μουσείο Εμπορικής Ναυτιλίας, άλλοι Υπουργοί για το Πολεμικόν Μουσείον Ναυτιλίας, για το Πολεμικό Ναυτικό. Μα, επιτέλους, κάπου να στεγαστεί.
      Κάναμε το Πάρκο της Ναυτικής Παραδόσεως. Μαζί είμαστε, κύριε Πρόεδρε, κάτω στο Φλοίσβο. Έχετε δει στέγην; Να αναληφθεί μια πανελλήνιος εκστρατεία, αυτός ο πλούτος, η ναυτική μας παράδοση, να στεγαστεί και να δημιουργηθεί, όπως έγινε εις άλλες χώρες, ο Σύνδεσμος των Ναυτικών Μουσείων. Οι Οινούσσες έχουν, η Χίος έχει, η Μύκονος έχει, η Σαντορίνη, η Κάσος, πολλοί ναυτότοποι.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ολοκληρώστε, κύριε Παυλίδη.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Είναι πλούτος εθνικός, που προστίθεται σε αυτό που δημιουργείται τώρα εδώ, με την προβολή των όσων θα συγκεντρώσει στους κόλπους του το νέον Μουσείον της Ακρόπολης.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ.
      ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Κύριε Πρόεδρε, μου επιτρέπετε;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Μισό λεπτό, κυρία Μελά.
      Κλείνουμε το στάδιο των δευτερολογίων με τον κ. Καρτάλη, ο οποίος παρακολούθησε με εξαιρετική προσοχή τα όσα είπατε, κύριε Παυλίδη, για λόγους γενικότερους.
      Παρακαλώ, κύριε Καρτάλη, έχετε το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ πολύ για την παρατήρησή σας. Είναι συνεπής με τις παρατηρήσεις που κάνετε και στους άλλους συναδέλφους, όπως πάντα.
      Κύριε Υπουργέ, αναφερθήκατε στην τοποθέτησή σας στο θέμα του διαγωνισμού, μάλλον της προβολής του Μουσείου της Ακροπόλεως, των εγκαινίων και της προβολής του. Και αναφερθήκατε στο Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα και τις αναφορές Βουλευτών του, ότι είχαν χαρακτήρα λαϊκίστικο και εν πάση περιπτώσει, ότι προσπαθούσαν να δημιουργήσουν εντυπώσεις.
      Υποστηρίξαμε, πολλοί από εμάς -δεν τους άκουσα όλους- ότι θα πρέπει να υπάρχει προβολή του μουσείου μ’ έναν τρόπο διεκδικητικό της επιστροφής των Μαρμάρων και ανάδειξης του κεντρικού ρόλου τον οποίο πρέπει να έχει στο γενικότερο μουσειακό περιβάλλον και ότι η χρηματοδότηση για μια τέτοια προβολή είναι προφανές ότι δεν μπορεί να είναι η συμβατική χρηματοδότηση που γίνεται για την προβολή, λόγου χάρην, για να πω μουσείο για να μην προσβληθεί κανείς, του Μουσείου του Βόλου.
      Όμως, στην τοποθέτησή σας, εγκαλώντας μας, μάς ρωτήσατε γιατί λέμε πράγματα τα οποία είναι ανακριβή, τη στιγμή που αυτή όλη αυτή η προβολή θα συνεχιστεί για πολλούς μήνες και θα είναι για πολλούς μήνες πριν και πολλούς μήνες μετά από τα εγκαίνια του Μουσείου της Ακροπόλεως.
      Εγώ θα σας διαβάσω για τα Πρακτικά τι γράφει η προκήρυξη του διαγωνισμού σας. Λέει: «Χρονοδιάγραμμα υλοποίησης. Ο ανάδοχος υποχρεούται εντός δύο μηνών από την ημερομηνία υπογραφής της σύμβασης να έχει ολοκληρώσει το σύνολο του έργου.
    Προσφορά που αναφέρει σαν χρόνο ολοκλήρωσης του έργου χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από δυο μήνες θα απορρίπτεται ως απαράδεκτη». 
    Κύριε Υπουργέ, να είμαστε συνεπείς. Τότε δεν υπάρχουν οι πέντε ή οι έξι μήνες μετά τα εγκαίνια, για να ολοκληρωθεί η σύμβαση του έργου. Μη μας εγκαλείτε για πράγματα τα οποία δεν είναι συνεπή με την προκήρυξή σας. Πρώτο αυτό.
    ΜΙΧΑΗΛ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Είπαμε πριν και μετά τα εγκαίνια. Τέσσερις μήνες είναι πολλοί. 
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Δεύτερον, άκουσα πολλούς συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας να αναφέρονται στα 100.000 ευρώ των εγκαινίων και τα 5.900 εξ υπαγωγής που θα είναι για την προβολή. Δεν το γράφει πουθενά η προκήρυξη. Προσοχή, γιατί δημιουργείται μια λανθασμένη εντύπωση στην κοινή γνώμη ότι υπάρχουν ειδικά κριτήρια, που κυκλοφορούν και τα οποία δεν αναφέρονται στην προκήρυξη. 
    Εμείς υποστηρίζουμε την προβολή του μουσείου, υποστηρίζουμε την άποψη ότι αυτό πρέπει να είναι μια συνεπής δραστηριότητα της ελληνικής διοίκησης και υποστηρίζουμε και την ανάγκη συνέχειας στο χρόνο και συνέπειας στο χρόνο, γιατί δεν γίνεται τίποτα με δύο, τρία πυροτεχνήματα που θα κρατήσουν δύο μήνες, ακόμα κι αν θα δημιουργήσουμε μια αίσθηση αίγλης για το μουσείο. Όμως προσοχή: μη μας αδικείτε και μην αδικείτε και την ίδια τη διαδικασία της προβολής, με πράγματα τα οποία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. 
    ΜΙΧΑΗΛ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κύριε Καρτάλη, δεν ήσασταν εδώ συνεχώς. Δεν ήσασταν εδώ, όταν έγινε η συζήτηση αυτή. Πολλοί συνάδελφοι από το κόμμα σας εκφράστηκαν απαξιωτικά γι’ αυτό το διαγωνισμό. Έχουν μια πλάνη και χαίρομαι που το διευκρινίζετε, διαβάζοντας την προκήρυξη ότι δεν πρόκειται για διαγωνισμό εγκαινίων. Είναι ευρύτερης προβολής.
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Σύμφωνοι, όμως δεν πρόκειται και για διαγωνισμό, που θα κρατήσει ως εφαρμογή πολλούς μήνες μετά τα εγκαίνια. Είναι δύο μήνες από την υπογραφή της σύμβασης, κύριε Υπουργέ. Αλλιώς είναι απαράδεκτη και άκυρη η προσφορά. 
    ΜΙΧΑΗΛ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Πριν και μετά. 
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Προσέξτε τα κριτήρια.
    (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
    Κύριε Πρόεδρε, κλείνω την παρέμβασή μου, για να μην καταχραστώ παραπάνω χρόνο. Θα σας παρακαλούσα να μη σχολιάζετε τη συμπεριφορά μου εντός του Κοινοβουλίου, εκτός αν θεωρείτε ότι είναι ανάρμοστος, οπότε να εφαρμόσετε τον Κανονισμό για ανάρμοστη συμπεριφορά.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Φαίνεται ότι πάλι δεν έχετε αντιληφθεί τι γίνεται, διότι η συμπεριφορά σας επαινέθηκε δεν εμειώθη. Εάν δεν αντιλαμβάνεστε τον έπαινο, λυπούμαι ειλικρινώς.
    Η κ. Μελά έχει κάποια παρατήρηση να κάνει. 
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Αν το πνεύμα ήταν αυτό…
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Καθίστε, δεν έχετε το λόγο, κύριε Καρτάλη. 
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Αν το πνεύμα ήταν αυτό, προφανώς …
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Έχω δώσει σε άλλον το λόγο, κύριε Καρτάλη. Σας παρακαλώ, καθίστε. 
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Μα, κύριε Πρόεδρε …
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας παρακαλώ, καθίστε. Παρακαλώ να αντιλαμβάνεστε αυτά που λέει το Προεδρείο. Δυσανασχετήσατε προηγουμένως, επειδή έδωσα το λόγο στον κ. Παυλίδη, ενώ είχατε εγγραφεί δεύτερος και προηγείτο η Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος.
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Μα, δεν δυσανασχέτησα …
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Μη βιάζεστε. Σιγά-σιγά. Δεν υπάρχει καμμία τάση από το Προεδρείο ούτε να σας αδικήσει ούτε να φαλκιδεύσει τα δικαιώματά σας. Σας παρακαλώ τώρα να καθίσετε. Έχει το λόγο η κ. Μελά.
    Ορίστε, κυρία Μελά, έχετε το λόγο, γιατί πρέπει να κλείσουμε τη συζήτηση.
    ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Μια διευκρίνιση θα ήθελα να κάνω, γιατί μπορεί να δημιουργήθηκε μια παρανόηση από το διάλογο που έκανα με την κ. Φιλίνη. 
    Εμείς καταθέτουμε ως πρόταση, την πρόταση που έχω στα χέρια μου από το Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων, που λέει να ιδρυθεί ειδική περιφερειακή υπηρεσία στο Υπουργείο Πολιτισμού, αντί του νομικού προσώπου εννοείται, που θα περιλαμβάνει τα Μνημεία του Βράχου, το παλαιό και το νέο Μουσείο. 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Έγινε αντιληπτό, κυρία Μελά.
    ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Θα ήθελα να πω ότι αντ΄ αυτού βλέπουμε και να υποβαθμίζεται η Αρχαιολογική Υπηρεσία του Υπουργείου και με την τροπολογία για το Ταμείο Διαχείρισης να εκχωρούνται αρμοδιότητές της. Αυτά είναι πάρα πολύ σοβαρά, λοιπόν και νομίζω ότι ο ελληνικός λαός θα τα πληρώσει στο μέλλον. 
    Σας ευχαριστώ.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Υπουργέ, θέλετε να προσθέσετε κάτι; 
    ΜΙΧΑΗΛ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Όχι, κύριε Πρόεδρε.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί των άρθρων και των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού «Ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ» και θα γίνει η ψήφισή τους χωριστά.
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 1 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς το άρθρο 1 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 2 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς το άρθρο 2 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 3 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς το άρθρο 3 έγινε δεκτό  ως έχει κατά πλειοψηφία. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 4 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς το άρθρο 4 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 5 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς το άρθρο 5 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 6 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς το άρθρο 6 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 7 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς το άρθρο 7 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 8 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς το άρθρο 8 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 9 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς το άρθρο 9 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 10 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς το άρθρο 10 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 11 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς το άρθρο 11 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 12 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κατά πλειοψηφία.
    ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς το άρθρο 12 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτή η τροπολογία με γενικό αριθμό 316 και ειδικό 21;
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Για ποια τροπολογία μιλάμε; Για το Ταμείο Διαχείρισης Πιστώσεων; 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ναι, κύριε συνάδελφε.
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο; 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κατ’ αρχάς νομίζω ότι υπάρχει ανάγκη για κάποιες διευκρινίσεις.
      Με την τροπολογία αυτή ρυθμίζεται ένα θέμα των εργαζομένων…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Επί της ουσίας δεν έχετε το λόγο. Εάν έχετε κάποια άλλη παρατήρηση, τότε εντάξει. Είμαστε στο στάδιο της ψηφίσεως, στο οποίο μόνον η ψήφος χωρεί.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Με συγχωρείτε, κύριε Πρόεδρε, αλλά στάδιο συζήτησης τροπολογιών δεν αντελήφθην. Και ήμουν εδώ, στην Αίθουσα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Όχι, όχι. Συζητήθηκαν μαζί.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Εγώ δεν το αντελήφθην.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Καλά, μπορεί να μην το αντιληφθήκατε, αλλά τώρα δεν μπορείτε να το προβάλετε.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Ήμουν εδώ παρών διαρκώς και απ’ ό,τι γνωρίζω η διαδικασία…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο Προεδρεύων τότε –είναι καταχωρημένο στα Πρακτικά- είπε ότι θα γίνεται ενιαίως η συζήτηση των τροπολογιών και της ενότητας. Είναι καταχωρημένο. Ίσως δεν το αντιληφθήκατε, αλλά αυτό είναι άλλο.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Μπορεί να είναι δικό μου λάθος, αλλά θέλω να υποβάλω δύο ερωτήσεις, αν ο κύριος Υπουργός θέλει να τις απαντήσει.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Πάντως, σ’ αυτό το στάδιο δεν έχετε το λόγο επί της ουσίας. Αν θέλετε, μπορείτε να κάνετε άλλη παρατήρηση.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Αν θεωρεί…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ούτε και ο Υπουργός μπορεί να σας απαντήσει.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Αν ο Υπουργός θέλει να απαντήσει, έχει καλώς.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Δεν μπορεί να απαντήσει ο Υπουργός!
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της τροπολογίας με γενικό αριθμό 316 και ειδικό αριθμό 21.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτή η τροπολογία;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή.
      ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κατά πλειοψηφία.
      ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς, η τροπολογία με γενικό αριθμό 316 και ειδικό αριθμό 21 έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία.
      Εισερχόμαστε στην ψήφιση του ακροτελεύτιου άρθρου.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το ακροτελεύτιο άρθρο;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το ακροτελεύτιο άρθρο έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία.
      Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Πολιτισμού «Ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία “ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ” και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής και επί των άρθρων.
     Η ψήφισή του στο σύνολο αναβάλλεται για άλλη συνεδρίαση.
     Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
     ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
     Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 16.41’ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008 και ώρα 10.00΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος κοινοβουλευτικό έλεγχο: α) συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) συζήτηση επερώτησης είκοσι εννέα Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικά με τα τροχαία ατυχήματα, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί. 
     
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                        ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ 
Τελευταία Αποθήκευση:	14/10/2008 12:53:00 μμ	Από:	L.venetikidou
Εκτυπώθηκε:	14/10/2008 12:44:00 μμ