ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ’
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΛΕ’

Τετάρτη 23 Μαΐου 2007

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 1ο Δημοτικό Σχολείο Αλιβερίου Ευβοίας και το 18ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
2. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 24 Μαΐου 2007, σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Δημιουργία Φορέα Διαχείρισης Ολοκληρωμένου Προγράμματος Δια βίου Μάθησης, ρύθμιση θεμάτων ιδιωτικής εκπαίδευσης και φορέων εποπτείας Υπουργείου Φορέων Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και άλλες διατάξεις», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων:
ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ Κ., σελ.
ΑΡΣΕΝΗΣ Γ., σελ.
ΓΕΙΤΟΝΑΣ Κ., σελ.
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Ι., σελ.
ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ Ι., σελ.
ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Α., σελ.
ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ Ι., σελ.
ΜΑΝΩΛΙΑ Χ., σελ.
ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ Μ., σελ.
ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ Μ., σελ.
ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ.
ΣΚΟΥΛΑΣ Ι., σελ.
ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ Ε., σελ.
ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ Σ., σελ.
ΤΑΣΟΥΛΑΣ Κ., σελ.
ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ Γ., σελ.
ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ Μ., σελ.

      
      ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
      ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
      ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΛΕ΄
      Τετάρτη 23 Μαΐου 2007
      Αθήνα, σήμερα στις 23 Μαΐου 2007, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.50΄συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρεία του Α΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΣΩΤΗΡΗ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
      (ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 22/5/2007 εξουσιοδότηση του Σώματος επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα Πρακτικά της ΡΛΔ΄ συνεδριάσεώς του, της Τρίτης 22 Μαΐου 2007 σ’ ό,τι αφορά την ψήφιση στο σύνολο των σχεδίων νόμων: 1) «Συνεταιρισμοί θαλάσσιας αλληλασφάλισης και άλλες διατάξεις αρμοδιότητος Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας». 
      2) «Κύρωση του Πρωτοκόλλου μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Μεγάλης Σοσιαλιστικής Λαϊκής Λιβυκής Αραβικής Τζαμαχιρίας για Συνεργασία στον τομέα του Τουρισμού». 
      3)«Κύρωση του Μνημονίου Κατανόησης για συνεργασία στον τομέα του τουρισμού μεταξύ του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Τουρισμού και Αθλητισμού του Βασιλείου της Ταϋλάνδης».
      4) «Κύρωση της Συμφωνίας για συνεργασία στον τομέα του Τουρισμού μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Κορέας».
      5) «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Εσωτερικών της Αλβανικής Δημοκρατίας για τη συνεργασία των Πυροσβεστικών Σωμάτων των δύο χωρών σε θέματα αρμοδιότητάς τους».
      6) «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Πακιστάν για Συνεργασία στον τομέα του Τουρισμού». 
      7) «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Πακιστάν, περί συνεργασίας στην καταπολέμηση του εγκλήματος, ιδιαίτερα της τρομοκρατίας, της παράνομης διακίνησης ναρκωτικών και του οργανωμένου εγκλήματος».
      8) «Κύρωση της Συμφωνίας Έδρας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών».)
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 24 Μαΐου 2007.
      Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
      1. Η με αριθμό 570/21-5-2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Σίμου Κεδίκογλου  προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με τα έργα παράκαμψης Βασιλικού και Αμαρύνθου στην Εύβοια κ.λπ.
      2. Η με αριθμό 563/21-5-2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Στρατάκη προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικά με την έλλειψη Αυτόματων Ταμειολογιστικών Μηχανών (ΑΤΜ) στο αεροδρόμιο «Νίκος Καζαντζάκης» του Ηρακλείου.
      3. Η με αριθμό 568/21-5-2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικολάου Γκατζή προς τους Υπουργούς Ανάπτυξης και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την ανανέωση των εξαμηνιαίων αδειών πώλησης στους ελαιοπαραγωγούς βρώσιμης ελιάς από τον Οργανισμό Λαϊκών Αγορών Αθηνών-Πειραιώς κ.λπ.. 
      4. Η με αριθμό 567/21-5-2007 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ασημίνας Ξηροτύρη-Αικατερινάρη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με την είσοδο ιδιωτών στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας κ.λπ.
      Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
      1. Η με αριθμό 565/21-5-2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Απόστολου Τσοχατζόπουλου προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Εθνικής Άμυνας, σχετικά με τη λειτουργία του εργοστασίου της ΕΛ.Β.Ο. κ.λπ..
      2. Η με αριθμό 569/21-5-2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Άγγελου Τζέκη προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τη λήψη μέτρων για την πληρωμή των καπνοπαραγωγών του Νομού Ροδόπης από την καπνεμπορική εταιρεία «ΠΕΤΡΙΔΗ» κ.λπ..
      Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της 
      ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
      Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Δημιουργία Φορέα Διαχείρισης Ολοκληρωμένου Προγράμματος Διά βίου Μάθησης, ρύθμιση θεμάτων ιδιωτικής εκπαίδευσης και φορέων εποπτείας Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και άλλες διατάξεις».
      Ως γνωστόν, το νομοσχέδιο ψηφίστηκε επί της αρχής στη χθεσινή συνεδρίαση και έχει ληφθεί απόφαση στη σημερινή συνεδρίαση να συζητηθεί η πρώτη ενότητα των άρθρων από το 1 έως και 20 ως μία ενότητα.
      Θα ομιλήσουν οι εισηγητές και οι ειδικοί αγορητές, κατόπιν οι εναπομείναντες έξι Βουλευτές οι οποίοι θα ομιλήσουν επί της αρχής και επί της πρώτης ενότητας των άρθρων και θα ακολουθήσουν οι τυχόν εγγεγραμμένοι ομιλητές της πρώτης ενότητας των άρθρων.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, να προηγηθούν οι συνάδελφοι που δεν μίλησαν χθες.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Είναι πάγια η τακτική να ομιλούν οι εισηγητές πρώτα και αμέσως μετά θα ακολουθήσουν οι συνάδελφοι. Είναι θέμα ελαχίστου χρόνου.
      Ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Ιωαννίδης έχει το λόγο.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
      Να μιλήσω για όλα τα άρθρα τώρα για να μην ξανακάνουμε εισήγηση;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Η απόφαση είναι για την πρώτη ενότητα των άρθρων από το 1 έως και το 20. Προχωρήστε και θα το δούμε.
      Ορίστε, έχετε το λόγο.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Χθες επί της αρχής ακούστηκαν τεράστιες κατηγορίες ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει κάνει τίποτα στα τρία χρόνια και ότι έχει υποβαθμίσει την εκπαίδευση.
      Η εκπαίδευση είχε υποβαθμισθεί όλα τα προηγούμενα χρόνια και γι’ αυτό το λόγο δεν υπάρχει ούτε ένα πανεπιστήμιο, που να είναι μέσα στα διακόσια καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Και τα τέσσερα κόμματα στη Βουλή παραδεχθήκαμε ότι η ανώτατη παιδεία ήταν απαράδεκτη. Επομένως έπρεπε να γίνουν αλλαγές. Αυτές που δεν τόλμησε τόσα χρόνια να φέρει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., εμείς στα τρία χρόνια τις κάνουμε.
      Μιλάτε όλο για αξιολόγηση για τις θέσεις πώς θα καλυφθούν κ.λπ., αλλά δεν βάλατε την αξιολόγηση πρώτα απ’ όλα στα πανεπιστήμια.
    Φέραμε το νομοσχέδιο για τη διά βίου εκπαίδευση, αναβαθμίσαμε την τεχνική εκπαίδευση και έγινε ανωτάτη πλήρως, φέραμε τη βάση του δέκα «10» που είναι πάρα πολύ θετικό, ώστε τα  παιδιά να ξέρουν ότι όπως περνούν τη χρονιά, έτσι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να εισάγονται και στο πανεπιστήμιο. Κάναμε το Διεθνές Πανεπιστήμιο. Ακόμα μας κατηγορείτε, γιατί το Δεκέμβρη είπε ο Πρωθυπουργός ότι τα νηπιαγωγεία πρέπει να λειτουργούν υποχρεωτικά και είναι πλέον μέσα στην υποχρεωτική εκπαίδευση. 
    Για όλα αυτά, λοιπόν, επί είκοσι χρόνια που κυβερνάτε, δεν κάνατε τίποτε. Αυτήν τη στιγμή έχει πρόβλημα η Κυβέρνηση με το βιβλίο της ΣΤ΄ Δημοτικού και κατηγορείται η Υπουργός, ενώ είχε γίνει από τον προηγούμενο Υπουργό του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτός ανέθεσε σ’ αυτήν τη συγγραφική ομάδα. Επομένως βλέπετε ότι έχουμε παραλάβει προβλήματα τα οποία είναι τεράστια και έχετε και θράσος να λέτε, αν τυχόν έχει ανοδική πορεία η παιδεία ή όχι. 
    Για το άρθρο 16, το οποίο ήταν προεκλογική δέσμευση του Αρχηγού του ΠΑ.ΣΟ.Κ., του κ. Παπανδρέου, αντέδρασαν τρία άτομα. Βρήκατε τον τρόπο να φύγετε από τη Βουλή και αυτήν τη στιγμή ο γενικός εισαγγελέας φέρνει την Κυβέρνηση προ των ευθυνών της, για να αναγνωρίσει επαγγελματικά δικαιώματα και ταυτόχρονα να αναγνωρίσει και τα πτυχία, τα οποία θα παίρνουν μέσω ξένων πανεπιστημίων.
    Όσο για τα κέντρα ελευθέρων σπουδών -επειδή αναφέρθηκε και η εισηγήτρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και άλλοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- θα πω ότι έγιναν επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. Άρα, λοιπόν, υπάρχει μια ιδιωτική τριτοβάθμια παιδεία, η οποία έγινε και αυτή επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτά για να δούμε, ποιος έχει λειτουργήσει για την ιδιωτική παιδεία παράνομα, αλλά και ποιος δεν έκανε καμμία τομή. Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο είχε γίνει επί Σουφλιά. Δεν μπορώ, λοιπόν, να καταλάβω τι έχετε κάνει επί είκοσι χρόνια και μιλάτε.
    Ερχόμαστε, λοιπόν, στη συζήτηση των άρθρων του νομοσχεδίου. 
    Και πάλι θέλω να πω ότι υπάρχουν πάρα πολλές ρυθμίσεις. Επαναλαμβάνω ότι ο χώρος της εκπαίδευσης είναι ένας χώρος που αλλάζει και μάλιστα με ταχύτατους ρυθμούς. Όπως είπα και χθες, είναι προς όφελος της κοινωνίας και των παιδιών μας, όταν το εθνικό εκπαιδευτικό σύστημα μπορεί να προσαρμόζεται, ώστε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις και τις προκλήσεις των καιρών. 
    Ξέχασα να πω ότι ακόμα και τα βιβλία τα οποία θα κυκλοφορούσαν το 2004 που αναλάβαμε την Κυβέρνηση, κύριε Γείτονα …
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Ιωαννίδη, με συγχωρείτε. Σας κρατώ το χρόνο.
    Μπορείτε να μιλήσετε για όλα τα άρθρα, γιατί μετά την ομιλία τη δική σας, θα θέσω το εξής ζήτημα στη Βουλή. Υπάρχει, όπως βλέπω, μια συμφωνία των κομμάτων να συζητήσουμε όλο το πακέτο των άρθρων, όπως επίσης και τις τροπολογίες, ώστε να τελειώνει σήμερα το νομοσχέδιο. Επομένως θα σας δώσω και άλλο χρόνο, εάν χρειαστείτε. 
    ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Για να μπορέσουν, λοιπόν, να κυκλοφορήσουν  τα βιβλία το 2004, αν θυμάστε, επειδή δεν είχε υπογράψει ο Υπουργός κ. Ευθυμίου την υπουργική απόφαση, αναγκαστήκαμε να φέρουμε νόμο και καθίσατε δίπλα μας σαν «βρεγμένες γάτες», για να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα το δικό σας. 
    Το να έρχεται το Υπουργείο Παιδείας και να συμπληρώνει, να βελτιώνει νόμους του παρελθόντος, ακόμα και νόμους σχετικά πρόσφατους, όταν η εμπειρία της εφαρμογής τους επιβάλλει συμπληρώσεις ή τροποποιήσεις, εγώ δεν το θεωρώ προχειρότητα, αλλά υπεύθυνη πολιτική. 
    Έρχομαι, λοιπόν, στα άρθρα.
    Στο Κεφάλαιο Α΄ από το άρθρο 1 έως το άρθρο 7 ρυθμίζονται τα θέματα, που αφορούν στη δημιουργία του Οργανισμού Διαχείρισης Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων με την επωνυμία «Σόλων» ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με έδρα την Αθήνα και υπό την εποπτεία του Υπουργείου, που θα λειτουργεί ως Εθνική Μονάδα Συντονισμού. Η δημιουργία του οργανισμού και ο προβλεπόμενος ορισμός του Υπουργείου Παιδείας ως εθνικής αρχής του Ολοκληρωμένου Προγράμματος Διά βίου Μάθησης προβλέπονται στην απόφαση 1720/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του συμβουλίου.
      Η θέσπιση προγράμματος για την κοινοτική δράση στον τομέα της διά βίου μάθησης, αποτελεί μία από τις σημαντικότερες εξελίξεις στο χώρο της εκπαίδευσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο αποσκοπώντας ιδίως στην ενίσχυση των ανταλλαγών, της συνεργασίας και της κινητικότητας μεταξύ των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να καταστούν παγκόσμιο σημείο ποιοτικής αναφοράς. 
      Αναφέραμε και χθες ότι μέχρι σήμερα λειτουργούσε ως Εθνική Μονάδα Συντονισμού το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών. Βάσει των προϋποθέσεων που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ι.Κ.Υ. δεν μπορεί να αποτελεί την Εθνική Μονάδα Συντονισμού του νέου προγράμματος διότι, πρώτον, δεν αποτελεί διακριτό νομικό πρόσωπο και δεύτερον, υπάρχει ταύτιση ελέγχοντος και ελεγχόμενου, καθώς το Ι.Κ.Υ. αποτελεί αποκεντρωμένη δημόσια υπηρεσία του Υπουργείου. Ο οργανισμός μπορεί να συνεργάζεται μ’ άλλους φορείς του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα και του εξωτερικού για την πραγματοποίηση των σκοπών του. 
      Στο άρθρο 3 ορίζονται τα όργανα διοίκησης του οργανισμού, το διοικητικό συμβούλιο και ο διευθυντής. Το διοικητικό συμβούλιο είναι πενταμελές, συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας –πλην μιας θέσης που υποδεικνύεται από τον Υπουργό Απασχόλησης- και έχει τριετή θητεία. Η ίδια διάρκεια θητείας με δυνατότητα ανανέωσης ισχύει και για τη θέση του διευθυντή. 
      Στην επιτροπή τέθηκε το θέμα των προσόντων του προέδρου του διοικητικού συμβουλίου. Στο συγκεκριμένο άρθρο προβλέπεται, πως πρέπει αυτό το πρόσωπο να είναι αναγνωρισμένου κύρους και με εμπειρία –και το τόνισε και χθες ο κύριος  Υπουργός- στο αντικείμενο του οργανισμού. 
      Το άρθρο 4 ορίζει τη διάρθρωση του οργανισμού σε πέντε τμήματα και ένα γραφείο νομικού συμβούλου, προσδιορίζοντας τα προσόντα και τις αρμοδιότητές του. Επίσης συνιστώνται τριάντα πέντε συνολικά θέσεις προσωπικού, τριάντα ανώτατης εκπαίδευσης και πέντε δευτεροβάθμιας, ενώ επιτρέπεται η απόσπαση στον οργανισμό υπαλλήλων του δημοσίου και φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Στο άρθρο 6 ρυθμίζονται τα οικονομικά θέματα του οργανισμού. Προβλέπεται ότι μπορεί να επιχορηγείται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου, καθώς και από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή άλλους διεθνείς οργανισμούς –άρα, κυρία Μανωλιά, όχι μόνο από το Υπουργείο και το τονίζω- ενώ ρυθμίζονται και τα θέματα της αποζημίωσης των διοικητικών οργάνων. 
      Θα ήθελα να κάνω μία γενικότερη παρατήρηση για τη λειτουργία του οργανισμού. Επιτρέψτε μου να επαναλάβω –το ανέφερα και χθες- πως τα ίδια τα σχετικά ευρωπαϊκά κείμενα, προσδιορίζουν δικλίδες ασφαλείας ως προς τη λειτουργία των οργανισμών σε κάθε χώρα, καθώς και διασφαλίσεις που πρέπει να δίνονται από κάθε εθνικό γραφείο προς την ευρωπαϊκή επιτροπή τόσο πριν από την έναρξη λειτουργίας τους, αλλά και μετά. Θα πρέπει να παρέχουν στην επιτροπή όλα εκείνα τα στοιχεία, που θα δείχνουν πως τα εθνικά γραφεία λειτουργούν καθ’ όλα σωστά. 
      Στο άρθρο 8 προβλέπεται η ίδρυση στη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς ειδικής υπηρεσίας με τίτλο «Παρατηρητήριο Νεανικής Επιχειρηματικότητας». Στόχος της υπηρεσίας είναι η ενίσχυση της ανάληψης επιχειρηματικών πρωτοβουλιών από τους νέους. Τους χρειάζεται η οικονομία μας, αλλά δημιουργούνται και για τους ίδιους περισσότερες διέξοδοι επαγγελματικής αποκατάστασης. 
      Ακούσαμε στην επιτροπή την κυρία εκπρόσωπο της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς να λέει πως πρόκειται για ένα θετικό μέτρο. Το παρατηρητήριο θα συνεργάζεται με τις θυρίδες νεανικής επιχειρηματικότητας, που ήδη λειτουργούν, θα συγκεντρώνει στοιχεία που αφορούν στο επιχειρηματικό περιβάλλον και θα διοχετεύει αυτές τις πληροφορίες σε κάθε ενδιαφερόμενο. 
      Πρέπει κάποτε στην Ελλάδα να αποποινικοποιήσουμε το κέρδος. Εάν τυχόν δεν υπάρχουν επιχειρήσεις, δεν θα υπάρχει ανάπτυξη. Η Νέα Δημοκρατία κατάφερε να δώση ώθηση στην ανάπτυξη στο πρώτο τρίμηνο της τάξης του 4,6% σε σχέση με πέρυσι, που ήταν 4,3% και αυξάνονται συνεχώς οι θέσεις εργασίας. Τώρα, αν κάποιος θέλει το παιδί του να πάρει όλα εκείνα τα φώτα που πρέπει για να γίνει δημόσιος υπάλληλος, επειδή αυτό είναι το όνειρό του, είναι δικό του πρόβλημα. Εμείς θέλουμε τα παιδιά μας να έχουν ανοικτό μυαλό, να επιχειρούν και να έρχεται η πρόοδος του τόπου.
      Επομένως δεν θα σταματήσουμε την πρόοδο του τόπου, γιατί ορισμένοι –όλοι- θέλουν να είναι στο κράτος και να είναι εξασφαλισμένοι. Τα «βραχιόλια» που έλεγαν οι παλιοί. 
      Το άρθρο 9 ρυθμίζει θέματα του Ινστιτούτου Νεολαίας, που άπτονται της διαχειριστικής του δυνατότητας, αλλά και της δυνατότητας να στελεχώνεται με προσωπικό ειδικών γνώσεων. 
      Στο άρθρο 10 επεκτείνεται ο θεσμός των τοπικών συμβουλίων νέων και σε κάθε δημοτικό διαμέρισμα των δήμων, οι οποίοι διαιρούνται σε δημοτικά διαμερίσματα, καθιστώντας το θεσμό ακόμα πιο αντιπροσωπευτικό και ακόμα πιο κοντά στους νέους. Τι δεν καταλαβαίνετε λοιπόν; Ότι στους μεγάλους Δήμους της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης θα είναι καλύτερη λειτουργία αυτού του θεσμού, ώστε να υπάρχει εκπροσώπηση και σε επίπεδο δημοτικού διαμερίσματος; Είναι το ίδιο αυτοί οι δήμοι μ’ ένα μικρό δήμο; 
      Το άρθρο 11 παρέχει τη δυνατότητα χρηματοδότησης μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων –σκέλος κοινοτικών προγραμμάτων του Υπουργείου Παιδείας- των φορέων που χαρακτηρίζονται ως ««τελικοί δικαιούχοι του επιχειρησιακού προγράμματος «Εκπαίδευση και Αρχική Επαγγελματική Κατάρτιση»». 
      Το ίδιο ισχύει και για το πανελλήνιο σχολικό δίκτυο, όπου προβλέπεται η εξουσιοδότηση στον Υπουργό Παιδείας, να διασφαλίζει τη χρηματοδότηση για τη συνέχιση της λειτουργίας του πανελλήνιου σχολικού δικτύου. 
      Στο άρθρο 12 επιλύεται ερμηνευτικά το θέμα για τους ειδικούς λογαριασμούς των ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης και αποσαφηνίζεται ότι η σχετική εξουσιοδοτική διάταξη, αφορά και σε θέματα σχετικά με τη νόμιμη εκπροσώπηση και τη διαδικασία διάθεσης, διαχείρισης και αιτιολόγησης των κονδυλίων των ειδικών λογαριασμών.
      Με την ίδια διάταξη λαμβάνεται πρόνοια για την υποστήριξη των παιδιών, που έχουν μείνει ορφανά από τον έναν ή και από τους δύο γονείς  -αυτό σημαίνει ευαισθησία, να βλέπεις και αυτές τις λεπτομέρειες- για τη μετεγγραφή τους σ’ άλλη σχολή ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος του εσωτερικού, εφόσον δεν θα ισχύει πλέον ο μέσος όρος της τελευταίας τριετίας, αλλά ο καινούργιος με την προϋπόθεση ότι θα είναι μέσα στα όρια τα χαμηλόμισθων. Αυτή η συμπλήρωση κρίνεται αναγκαία, καθώς δεν είναι δίκαιο να συνυπολογίζεται το εισόδημα του γονέα που απεβίωσε εντός των τελευταίων τριών ετών πριν την αίτηση μετεγγραφής.
      Με το άρθρο 13 προτείνονται μέτρα, ώστε να είναι αποτελεσματικότερη η λειτουργία της Αρχής Διασφάλισης Ποιότητας στην ανώτατη εκπαίδευση, μέχρι την πλήρη στελέχωσή της. Προβλέπει τη δυνατότητα για τον πρόεδρο και τα μέλη να μετέχουν σε συλλογικά όργανα, σε σχέση με ακαδημαϊκά ζητήματα, ώστε να μη διακόπτεται η επαφή τους με το ακαδημαϊκό περιβάλλον, κάτι που είναι σημαντικό και για την αποτελεσματικότητά τους κατά την άσκηση των καθηκόντων τους στην Α.ΔΙ.Π..
      Στο άρθρο 14 αναγνωρίζεται νομοθετικά ότι ο μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών του Κολλεγίου της Ευρώπης, θεωρείται ως τίτλος ομοταγούς εκπαιδευτικού ιδρύματος ανώτατης εκπαίδευσης πανεπιστημιακής κατεύθυνσης της αλλοδαπής. 
      Είναι γνωστό πως το Κολλέγιο της Ευρώπης, απονέμει μόνο μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών. Είναι επίσης γνωστό, πως πρόκειται για ένα ίδρυμα εγνωσμένου κύρους με ιδιαίτερη αξία στην αγορά εργασίας. Παράλληλα, συμμετέχουμε τόσο στο διοικητικό συμβούλιο του ιδρύματος, όσο και στη χρηματοδότησή του. Δεν είναι, λοιπόν, λογικό να μην αναγνωρίζονται στη χώρα μας, οι τίτλοι που απονέμει. 
      Στο άρθρο 15  περιέχονται συμπληρωματικές ρυθμίσεις του ν. 3376/2005, αναφορικά με τη λειτουργία του Σχολείου Ευρωπαϊκής Παιδείας και τη δυνατότητα απόσπασης δημόσιων εκπαιδευτικών λειτουργών.
      Παράλληλα με την ίδια διάταξη, προβλέπεται η διαδικασία απόσπασης των δημόσιων εκπαιδευτικών λειτουργών, οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται, καθώς και τα προσόντα  που πρέπει να διαθέτουν οι ενδιαφερόμενοι. Επίσης ορίζεται αμοιβή στους επιθεωρητές των ευρωπαϊκών σχολείων, για το έργο που θα προσφέρουν στα σχολεία αυτά. 
      Στο άρθρο 16 καθορίζονται τα όργανα που αποφασίζουν ή γνωμοδοτούν για έργα, που εκτελούνται από τη Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων και το Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων, χρηματοδοτούμενα από επιχειρησιακά προγράμματα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και τα οποία αφορούν προγράμματα και υποδομές διά βίου εκπαίδευσης.
      Αντίστοιχη ρύθμιση γίνεται και στο άρθρο 17 για τις ανώτατες εκκλησιαστικές ακαδημίες, όπου ορίζονται τα αποφαινόμενα όργανα επί τεχνικών έργων, μέχρι να αποκτήσουν οι ανώτατες εκκλησιαστικές ακαδημίες οργανωμένη τεχνική υπηρεσία. 
      Το άρθρο 18 περιλαμβάνει ρυθμίσεις, που αφορούν στη λειτουργία του Διεθνούς Πανεπιστημίου, το οποίο ήδη λειτουργεί με τη διοικούσα επιτροπή.
      Ρυθμίζονται θέματα σχετικά με τα μεταπτυχιακά προγράμματα και τη διαδικασία αξιολόγησης και επιλογής των υποψηφίων του Πανεπιστημίου. Διευρύνονται τα κριτήρια για τη δυνατότητα φοίτησης στο Διεθνές Πανεπιστήμιο. Αυτό ισχύει, όταν δεν έχουν πληρωθεί θέσεις βάσει των κριτηρίων που ισχύουν τώρα και προκειμένου οι θέσεις να μην μείνουν κενές. Το ανέφερε εν εκτάσει και στην Επιτροπή ο κύριος Υπουργός. 
      Λέμε δηλαδή, πως αν δεν υπάρχει επαρκής αριθμός υποψηφίων που να πληρούν την προϋπόθεση του πτυχίου εξωτερικού και εξαετή διαμονή στο εξωτερικό, να καλύπτεται η θέση με λιγότερες προϋποθέσεις από το να μείνουν κενές. Αν, λοιπόν, ένας έχει τελειώσει ένα πανεπιστήμιο της Ελλάδος και είναι δέκα χρόνια στο εξωτερικό, δεν νομίζω ότι θα υπολείπεται. 
      Επίσης, ρυθμίζονται θέματα του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Τα θέματα αυτά αφορούν μεταξύ άλλων στην υπηρεσιακή κατάσταση των μελών του Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Σ.Ε.Π.) του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, ορίζοντας πως με απόφαση της Συγκλήτου οι θέσεις για τα μέλη Σ.Ε.Π. θα προκηρύσσονται για συγκεκριμένες θεματικές ενότητες. Είναι θέματα που αναφέρονται στο άρθρο 19. Έχουμε και τα Πρακτικά από τη συζήτηση που είχε γίνει και τι ζητάει το ίδιο το Πανεπιστήμιο. 
      Προβλέπεται, επίσης, από τον Πρύτανη η συγκρότηση Τριμελούς Επιτροπής Αξιολόγησης των υποψηφίων ανά θεματική ενότητα, που αποτελείται από μέλη Δ.Ε.Π. του Ανοικτού Πανεπιστημίου του ίδιου ή συγγενούς γνωστικού αντικειμένου. 
      Στη συζήτηση στην Επιτροπή ο Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Ανοικτού Πανεπιστημίου ουσιαστικά επιδοκίμασε τις προτεινόμενες τροποποιήσεις. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ολοκληρώστε, όμως, κύριε Ιωαννίδη. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Είπαμε να τα πούμε όλα, κύριε Πρόεδρε. Τι να κάνουμε; 
      Στο άρθρο 20 ρυθμίζονται θέματα της Ακαδημίας Αθηνών, επιτρέποντας την απαλλοτρίωση ακινήτων  υπέρ της Ακαδημίας, για την εκπλήρωση του σκοπού της. 
      Το κεφάλαιο Γ΄ ρυθμίζει θέματα ιδιωτικής εκπαίδευσης και ειδικότερα, όπως είπαμε και στη συζήτηση επί της αρχής, δίνεται η δυνατότητα διάθεσης εκπαιδευτικών ιδιωτικών σχολείων σε φορείς δια βίου εκπαίδευσης κατά το ν. 1369/2005, υπό τον όρο να μην επηρεάζεται η εκπαιδευτική λειτουργία του ιδιωτικού εκπαιδευτικού φορέα από τον οποίο προέρχεται ο εκπαιδευτικός. Και αυτό το μέτρο κρίθηκε ως θετικό από τον Αντιπρόεδρο της Ο.Ι.Ε.Λ.Ε., τον οποίον είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε στην επιτροπή. 
      Στο άρθρο 22 παρέχεται στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς οι οποίοι απασχολούνται με πλήρες ωράριο διδασκαλίας, η δυνατότητα να μπορούν να αναγνωρίσουν την ως άνω  υπηρεσία τους από το έτος 2006 -  2007 και για μία μόνο φορά ως προϋπηρεσία αναπληρωτή σε δημόσιο σχολείο. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συντομεύετε, κύριε Ιωαννίδη. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Νομίζω πως είναι δίκαιη και εύλογη αυτή η ρύθμιση. Στηρίζει τον εργαζόμενο εκπαιδευτικό, δίνοντάς του τη δυνατότητα να μην αποχωρεί από το ιδιωτικό σχολείο που εργάζεται στο μέσο της χρονιάς, αλλά να παραμένει, με το χρόνο προϋπηρεσίας του να συνυπολογίζεται. 
      Στο άρθρο 23 ρυθμίζονται θέματα του Αρσακείου Ελληνοαλβανικού Κολλεγίου και ειδικά για το Αρσάκειο στα Τίρανα παρέχεται η δυνατότητα απόσπασης στο σχολείο, εκπαιδευτικών που έχουν σύμβαση εργασίας με τα σχολεία της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας στην Ελλάδα. 
      Στο άρθρο 24 ρυθμίζεται το θέμα των παραβάσεων που διαπιστώθηκαν σε ιδιωτικά Τ.Ε.Ε. της χώρας, με την πρόβλεψη ειδικών πτυχιακών εξετάσεων για την χορήγηση του πτυχίου των σχολικών ετών 2004-2008 των μαθητών Α΄ και Β΄ Κύκλου των Τ.Ε.Ε., στα οποία έχουν επιβληθεί ή πρόκειται να επιβληθούν κυρώσεις. 
      Ο κύριος Υφυπουργός είπε στην Επιτροπή ότι αφ’ ενός πριν από το 2004 δεν γινόταν κανένας έλεγχος και αφ’ ετέρου από το 2004 και μετά έχουν κρατηθεί και έχουν χορηγηθεί σε αυτά τα ιδρύματα τα πτυχία. Αν η κ. Μανωλιά έχει να πει για συγκεκριμένες αποφάσεις πριν, να τις πει τώρα που θα μιλήσει. 
      Προβλέπονται, λοιπόν, οι σχετικές κυρώσεις για τους παραβάτες ιδιοκτήτες, αλλά και οι αντίστοιχοι περιορισμοί για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς στο εν λόγω ιδιωτικό Τ.Ε.Ε..
      Στο άρθρο 26 προβλέπεται η παράταση μέχρι…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Ιωαννίδη, θα τα πείτε αυτά και στη δευτερολογία σας. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε. Έχω τελειώσει. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ελάτε, όμως, γιατί σας ξεφεύγει ο χρόνος και θα ξεφύγει στη συνέχεια και στην κ. Μανωλιά. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Ε, τι να κάνουμε, κύριε Πρόεδρε; 
      ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Να πάρουμε και τη δευτερολογία μας, κύριε Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ορίστε, ολοκληρώστε!
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Εντάξει, από το άρθρο 26 και μετά θα τα πούμε και στη δευτερολογία μας. Αφού θέλετε να τελειώσουμε, τι να κάνουμε; 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Ιωαννίδη, ήδη μιλάτε για 29,5 λεπτά. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Μα, κύριε Πρόεδρε, είναι δυνατόν τριάντα έξι άρθρα να τα πούμε σε 8 λεπτά; Αυτό είναι αδύνατον! 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Ιωαννίδη, ζητήσαμε να ακολουθήσουμε μία διαδικασία. Την αποδέχθηκε σύσσωμη η Βουλή. Επομένως, ερχόμαστε εναντίον αυτής της διαδικασίας που εμείς αποφασίσαμε και με πολύ μεγάλη ανοχή του Προεδρείου. Έλεος! 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατόπιν διαβούλευσης με τα κόμματα, προτείνεται να τροποποιηθεί η χθεσινή απόφαση και να γίνει η συζήτηση των άρθρων σε μία ενότητα. Συμφωνεί το Σώμα;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το λόγο έχει η εισηγήτρια της μείζονος αντιπολιτεύσεως κ. Χρυσάνθη Μανωλιά. 
      ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Προσπαθώντας να κερδίσω λίγο χρόνο, κύριε Πρόεδρε, μπαίνω κατευθείαν  στο σχολιασμό των άρθρων.
      Στα άρθρα 1 έως 7, κύριε Υπουργέ, δημιουργείτε ένα φορέα για τη διαχείριση του Προγράμματος Δια Βίου Μάθησης και επιλέγετε να είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Επιλέγετε δηλαδή να είναι υπό τον απόλυτο έλεγχο του Υπουργού Παιδείας, αφού αυτός ορίζει το διοικητικό συμβούλιο, τον διευθυντή, αυτός χρηματοδοτεί.
      Επίσης, γεννάται μία νέα γενιά συμβασιούχων με τη σχέση εργασίας που προβλέπεται για την πρόσληψη προσωπικού. Δεν διασφαλίζεται ότι το προσωπικό θα διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις για θέματα διαχείρισης ευρωπαϊκών προγραμμάτων, εκπαίδευσης και κατάρτισης. 
      Όλα αυτά δείχνουν ότι προτίθεστε να στελεχώσετε τον οργανισμό με υπεράριθμους ημέτερους αμφιβόλων προσόντων. Η γενικότερη πρόθεσή σας για απόλυτο έλεγχο των πάντων μέσω και της ιδιωτικοποίησης και με αδιαφάνεια, είναι και εδώ εμφανής. Γι’ αυτό δεν μπορούμε να ψηφίσουμε τα άρθρα 1 έως 7, που αφορούν τον φορέα διαχείρισης του Ολοκληρωμένου Προγράμματος Δια βίου Μάθησης.
      Όσον αφορά το άρθρο 8, στη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, ιδρύετε μία ειδική υπηρεσία «Παρατηρητήριο Νεανικής Επιχειρηματικότητας». Δομές όμως για τη στήριξη της νεανικής επιχειρηματικότητας υπάρχουν. Επομένως, τι ακριβώς κάνετε; Όπως βλέπουμε στο άρθρο, ορίζετε πενταμελή επιτροπή αμειβόμενη. Συστήνετε δύο θέσεις επιστημονικού προσωπικού ιδιαίτερα αμειβόμενες και καλείτε υπαλλήλους της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς να παρέχουν διοικητική γραμματειακή και τεχνική υποστήριξη.
      Αν κοιτάξει κανείς την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου διαπιστώνει ότι υπάρχουν πάρα πολλά έξοδα λειτουργίας αυτού του «Παρατηρητηρίου Νεανικής Επιχειρηματικότητας».
      Δεν πείθετε λοιπόν. Μάλλον κάποιοι θέλετε να βολευτούν και επομένως δεν ψηφίζουμε το άρθρο αυτό.
      Όσον αφορά το άρθρο 9, ψηφίσατε για το Ινστιτούτο Νεολαίας το ν.3369/2005 και το εξειδικεύσατε με το π.δ. 129/2006. Έρχεστε τώρα να νομοθετήσετε εξουσιοδοτώντας μάλιστα τους Υπουργούς Παιδείας και Οικονομικών, για τον τρόπο διενέργειας προμηθειών του Ινστιτούτου, προσπαθώντας να ενισχύσετε, όπως λέτε, τη διαχειριστική ευελιξία. Τροποποιείτε επίσης τα σχετικά άρθρα με τις συμβάσεις εργασίας και έργου και μάλιστα με αναδρομική ισχύ. 
      Διατυπώνουμε πάλι την παρατήρησή μας: Δηλαδή κάνατε ενέργειες μέχρι στιγμής χωρίς νομοθετική κάλυψη; Δεν μπορούμε λοιπόν να ψηφίσουμε το άρθρο 9.
      Όσον αφορά το άρθρο 10, τα Τοπικά Συμβούλια Νέων, αποθέωση της προχειρότητας, που ίσως κρύβει και σκοπιμότητες. Με το ν.3443/2006 είχαν ιδρυθεί τα Τοπικά Συμβούλια Νέων. Έρχεστε τώρα να συστήσετε τα Τοπικά Συμβούλια Νέων των δημοτικών διαμερισμάτων, που είναι ανάγκη να είναι έτσι.
      Όμως, αυτό αποτελούσε ήδη, πριν τον προηγούμενο νόμο σας, πρόταση της Κεντρικής Ένωσης Δημοτικών και Νομαρχιακών Συμβουλίων Νεολαίας της Ελλάδας. Γιατί δεν την είχατε υιοθετήσει; Κάτι καινούργιο προέκυψε; Αλλάζετε το χρόνο διεξαγωγής των εκλογών των τοπικών συμβουλίων μέσα σε αυτό το άρθρο, γιατί δεν σταθήκατε ικανοί να προλάβετε τις προθεσμίες που ορίζετε εσείς με τον προηγούμενο νόμο σας. Αφήνετε, επίσης, μέσα σε αυτό το άρθρο, ακόμη και τώρα, σε εκκρεμότητα τα της εθνικής επιτροπής των συμβουλίων νέων και ορίζετε μόνον αυτήν την εθνική επιτροπή ως νομικό πρόσωπο, παραπέμποντας όλα τα της λειτουργίας της σε υπουργικές αποφάσεις, προσπαθώντας να διαχειριστείτε μόνοι σας τα θέματα αυτά. Σας ρωτήσαμε, πώς θα διασφαλίζεται η δημοκρατική και αναλογική εκπροσώπηση όλων των συμβουλίων των νέων και δεν μας απαντήσατε. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να το ψηφίσουμε.
      Με το άρθρο 13 του ν.3374/2005 δημιουργήθηκε η Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας. Τώρα, έχουμε μπροστά μας ένα σωρό τροποποιήσεις, δύο αντικαταστάσεις, παρέκκλιση από κείμενες διατάξεις για πλήρωση θέσεων με προσλήψεις, για πλήρωση θέσεων με μετατάξεις -και προβλέπεται μάλιστα και ειδική πρόσθετη αμοιβή- και ρωτάμε: Γιατί δεν κινείστε με διαδικασίες κανονικής στελέχωσης; Προχειρότητες, σκοπιμότητες αποπνέει και αυτό το άρθρο και δεν μπορούμε να το ψηφίσουμε.
      Το άρθρο 15: Απόλυτη προχειρότητα από τη μία και φωτογραφικές διατάξεις από την άλλη. Τώρα διαπιστώνεται, όπως λέτε στην αιτιολογική έκθεση, ότι είναι αναγκαία η δυνατότητα απόσπασης  δημοσίων υπαλλήλων στο Σχολείο της Ευρωπαϊκής Παιδείας. Μα, καλά, αυτό δεν ήταν κάτι που φώναζε ότι έπρεπε να γίνει, όταν ψηφίσατε το συγκεκριμένο νόμο; Δεν μπορούμε, λοιπόν, να ψηφίσουμε το άρθρο 15.
      Τα άρθρα 16 και 17. Διερωτόμαστε: Τι ανάγκες σε τεχνικά έργα έχει η Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ανηλίκων και το Ι.Δ.Ε.Κ.Ε., που προέκυψαν ξαφνικά κι έτσι προέκυψε ξαφνικά η ανάγκη να συγκροτηθούν αποφαινόμενα όργανα; Επομένως, στήνονται όργανα και επιτροπές σε άσχετες υπηρεσίες, προκειμένου να νομιμοποιήσετε διαδικασίες διαχείρισης δημοσίου χρήματος στα δημόσια έργα και κάτι τέτοιο δεν μπορούμε να το δεχθούμε.
      Το άρθρο 18 αποπνέει ένα μεγάλο ΘΑ. Πότε κιόλας προέκυψε η ανάγκη βελτίωσης στοιχείων του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδας που το ψηφίσατε το 2005, αφού δεν το λειτουργήσατε καν; Πλήρης αδιαφάνεια υπάρχει στην παράγραφο 3 με τον «κατ΄ εξαίρεση καθορισμό κριτηρίων», αντί να  προχωρήσετε στη συγκρότηση των οργάνων. Απόφαση για δίδακτρα σε  όλους στην παράγραφο 4. Δεν μπορούμε να ψηφίσουμε το άρθρο αυτό.
      Το άρθρο 19: Υποβάθμιση της λειτουργίας του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, αντί για αναβάθμισή του διακρίνουμε στο άρθρο 19. Τις προσλήψεις εκπαιδευτικών θα τις κάνει  η διοικούσα επιτροπή, λέτε, με κριτήρια αξιολόγησης που θα καθορίζει η ίδια. Άρα, το ποιοι θα διδάσκουν θα το καθορίζει ο Υπουργός Παιδείας, αφού αυτός διορίζει τη διοικούσα επιτροπή. Αν είναι δυνατόν!  Ζητάμε εκλογή πρυτανικών αρχών και συγκλήτου και φυσικά το αυτοδιοίκητο του ιδρύματος. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να ψηφίσουμε το άρθρο αυτό.
      Το άρθρο 21 αποτελεί μία οφθαλμοφανή διάθεση χαριστικής ρύθμισης στα ιδιωτικά σχολεία, στους ιδιοκτήτες κυρίως των ιδιωτικών σχολείων και σε τέτοιες χαριστικές ρυθμίσεις δεν μπορούμε να συναινέσουμε.
      Άρθρο 23: Ζητάμε να έχει αναδρομική ισχύ -και αν τυχόν το κάνετε θα το ψηφίσουμε- για όλους τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στο σχολείο  της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας στα Τίρανα από την ίδρυση του σχολείου, στο πνεύμα της ισότιμης αντιμετώπισής τους και προκειμένου να αποφευχθούν αδικίες.
      Όσον αφορά στο άρθρο 24 σε σχέση με την αντιμετώπιση του θέματος των πλαστών πτυχίων των ιδιωτικών ΤΕΕ, θα ψηφίσουμε τη ρύθμιση που προβλέπεται, με την προϋπόθεση η διαδικασία αυτή να θεσμοθετηθεί σε μόνιμη βάση και θα καλύπτει και περιπτώσεις καταδίκης πριν το 2004 και όσες τυχόν προκύψουν στο μέλλον. 
      Όσον αφορά στο άρθρο 26, θέλοντας να  διευκολύνουμε τη δαιδαλώδη κατάσταση που υπάρχει στα επαγγελματικά δικαιώματα συγκεκριμένων πτυχιούχων, ψηφίζουμε το άρθρο αυτό.
      Το άρθρο 27 το καταψηφίζουμε, γιατί είναι ενταγμένο στην απαράδεκτη λογική της Κυβέρνησης για απόλυτο κομματικό έλεγχο της διοίκησης της εκπαίδευσης, όπως αποδεικνύουν οι χειρισμοί του Υπουργείου στο όλο θέμα μέχρι σήμερα. 
      Στο άρθρο 28, η ευκαιριακότητα και η αποσπασματικότητα του άρθρου αυτού δεν μας επιτρέπει να το ψηφίσουμε. Πουθενά στο άρθρο δεν φαίνεται η πρόθεση επέκτασης του ως θεσμού, εντάσσοντάς το μέσα σε μία συγκεκριμένη γενικότερη φιλοσοφία. 
      Στο άρθρο 29 υπάρχουν μπαλώματα και προχειρότητες για ένα θέμα για το οποίο υπήρχε αρκετός χρόνος για την κανονική αντιμετώπισή του, τέσσερα χρόνια από την ψήφιση του νόμου και δύο από τροποποιητική διάταξη που ψηφίσατε. 
      Επίσης, για την παράγραφο 2 αυτού του άρθρου που επιτρέπει την επικουρική εφαρμογή κειμένων διατάξεων περί πανεπιστημίων, εκφράζουμε και πάλι τις επιφυλάξεις μας για την ασάφεια που δημιουργείται και που μπορεί να γεννήσει νομοθετικές εμπλοκές. 
      Για τους λόγους αυτούς καταψηφίζουμε το άρθρο.
      Στο άρθρο 32, είναι απαράδεκτη η αντιμετώπιση ενός ιδιαίτερα ευαίσθητου θέματος, αυτού της προσχολικής αγωγής σε δημοτικά νηπιαγωγεία. Ζητάμε την άμεση εφαρμογή του ν. 3518/2006 για την υποχρεωτική προσχολική αγωγή σε δημοτικά νηπιαγωγεία. Το Υπουργείο είχε και έχει και την απόλυτη ευθύνη και μπορεί -αν θέλει- να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις άμεσης εφαρμογής του από την επόμενη σχολική χρονιά. Δεν μπορούμε να γίνουμε συνένοχοι στο αλαλούμ που θα δημιουργηθεί λειτουργικά και εργασιακά, αλλά και στις παρενέργειες και στην εκμετάλλευση που θα προκύψουν από την εφαρμογή του άρθρου 32, το οποίο ζητάμε να το αποσύρετε. 
      Το άρθρο 33 αποτελεί στην ουσία απόδειξη και ομολογία αποτυχίας του στεγαστικού προγράμματος προσχολικής αγωγής πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, γι’ αυτό και το καταψηφίζουμε. 
      Όσον αφορά στο άρθρο 35, θεωρούμε θετικό το γεγονός της μετατροπής των συμβάσεων εργασίας σε αορίστου χρόνου των καθαριστριών και καθαριστών των σχολείων, αλλά το προσωπικό καθαρισμού των σχολείων είναι μήνες απλήρωτο και ζητάμε την άμεση πληρωμή του. Επίσης, είναι προβληματική, όπως προβλέπεται, η διαδικασία πληρωμής του προσωπικού.
       Όσον αφορά επίσης στον τρόπο αντιμετώπισης του ωραρίου εργασίας, εκδόθηκε σχετική εγκύκλιος του Υπουργείου  Παιδείας και την καταθέτω στα Πρακτικά.
      (Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Χρύσα Μανωλιά καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
      Ο τρόπος, λοιπόν, που αντιμετωπίζεται το ωράριο εργασίας δημιουργεί προβλήματα και ερωτηματικά. Θα καθαρίζουν δηλαδή οι καθαρίστριες με βάση την εγκύκλιο την ώρα λειτουργίας του σχολείου;
      Επίσης, η περίπτωση κατά 0,5% περικοπής σχετικών πόρων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση μας βρίσκει αντίθετους. Γι’ αυτόν το λόγο καταψηφίζουμε το άρθρο. 
	Τα υπόλοιπα άρθρα στα οποία δεν αναφέρθηκα, εννοείται ότι τα ψηφίζουμε. 
	ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Πείτε μας ποια ψηφίζετε.
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι, αφήστε την ομιλήτρια, αυτό θα φανεί στην ψηφοφορία.
	ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Ψηφίζουμε τα άρθρα 11, 12, 14, 20, 21, 23, 25, 26, 30, 31 και 34. Είναι τα υπόλοιπα άρθρα, απ’ αυτά στα οποία αναφέρθηκα. 
	Κλείνοντας, θα ήθελα να πω ότι και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι ενταγμένο στη γνωστή λογική της συντηρητικής παράταξης, που ακόμα και έναν τόσο κρίσιμο τομέα όπως αυτόν της δια βίου μάθησης τον αντιμετωπίζει με κομματική ιδιοτέλεια, με διάθεση απόλυτου ελέγχου όλων των διαδικασιών και με πνεύμα που καταστρατηγεί τον ουσιαστικό ρόλο αυτού του σημαντικού θεσμού. 
	Καταψηφίζουμε τη γενικότερη εκπαιδευτική φιλοσοφία της Νέας Δημοκρατίας που επιμένει στις χαριστικές ρυθμίσεις, που υπηρετεί την ιδιωτικοποίηση του εκπαιδευτικού συστήματος και ενισχύει τον ταξικό χαρακτήρα σε κάθε θεσμική παρέμβασή της στον τομέα της εκπαίδευσης και της παιδείας γενικότερα.
	Ευχαριστώ.
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε την κ. Μανωλιά.
	Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Χουρμουζιάδης.
	ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
	Στα άρθρα μέχρι το 7 που αφορούν τη δια βίου μάθηση και ιδιαίτερα τον ορισμό της εθνικής αρχής και της Εθνικής Μονάδας Συντονισμού, έχουμε να κάνουμε κατ’ αρχάς μία πρακτική πρόταση ή παρατήρηση, να ρωτήσουμε δηλαδή γιατί αυτή η Ε.Μ.Σ., η Εθνική Μονάδα Συντονισμού, πρέπει να είναι ιδιωτικού δικαίου. Μάλιστα αυτή η επιλογή δεν εντάσσεται μόνο στη γενική αντίληψη της Νέας Δημοκρατίας, ώστε να εισάγει ιδιωτικούς θεσμούς, όργανα ιδιωτικού δικαίου, αλλά συντελείται και κάτω από την απειλή της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι εάν δεν οριστεί ένα τέτοιο όργανο ιδιωτικού δικαίου, δεν θα χρηματοδοτήσει το ολοκληρωμένο πρόγραμμα, γιατί υπάρχει σύγκρουση ανάμεσα στο Ι.Κ.Υ., το οποίο δεν είναι διακριτό νομικό πρόσωπο και υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων. Η φράση αυτή μέσα στο χώρο της εκπαίδευσης αποκαλύπτει τελικά αυτό που λέμε ότι προωθείται η γενική ιδιωτικοποίηση των πραγμάτων του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
	Ωστόσο, υπάρχει και μία άλλη παρατήρηση, μία προσέγγιση του θέματος, αν και δεν συζητάμε τελικά ένα νομοσχέδιο που αφορά στην ουσία της δια βίου μάθησης. Είναι μία παρατήρηση –θα μπορούσα να πω- ιδεολογικού χαρακτήρα. Αναρωτιέται δηλαδή κανείς, πώς εννοεί, πώς αντιλαμβάνεται το όλο πρόγραμμα αυτό, την έννοια της μάθησης. Ακόμα και η λέξη «μάθηση» δεν ταυτίζεται με την έννοια της γνώσης, την έννοια της μόρφωσης, αλλά η μάθηση είναι μία διαδικασία. Πάει κανείς προς τη γνώση, πάει κανείς προς τη μόρφωση, άρα η δια βίου μάθηση σημαίνει μία διαρκή διαδικασία προς τη γνώση, σημαίνει μία εμμονή στη μάθηση, αν θέλετε, με τη μορφή της αγωνίας, ώστε να μπορεί ο πολίτης τελικά να ενημερώνεται για να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των επιχειρήσεων. 
	Είπα και στην Επιτροπή το εφιαλτικό σύνθημα των βιομηχάνων ότι πρέπει κάποιος να μαθαίνει από τα σπάργανα μέχρι τα σάβανα. Γιατί οι επιχειρήσεις χρειάζονται ανανέωση των γνώσεων, ανανέωση της ενημέρωσης, ανανέωση της μάθησης. Δηλαδή, δεν βλέπει κανείς ποιο είδος, ποιος είναι ο χαρακτήρας της μάθησης έστω αυτής της μάθησης, που δεν είναι ούτε γνώση ούτε μόρφωση. 
    Όσον αφορά στα άρθρα της νεανικής επιχειρηματικότητας, χθες ακούστηκαν οι απόψεις του κ. Γεωργιάδη, ο οποίος δεν είναι σήμερα στην Αίθουσα. Χαρακτήρισε την αντίθεσή μας στην ιδιωτικοποίηση ή στην επιχειρηματικότητα ως ιδεολόγημα. Εγώ θα ήθελα να πω ότι η δική του πρόταση δεν είναι καν ιδεολόγημα. Είναι απειλή. Είπε χθες στον Κοινοβούλιο «πείτε μου τι άλλο υπάρχει μέσα στη ζωή εκτός από το επιχειρείν». Φαντάζεστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μια κοινωνία η οποία να έχει μια μόνη δραστηριότητα, την επιχειρηματικότητα: Και αν θέλετε, θα αποκαλύψω στον κ. Γεωργιάδη και άλλα απαρέμφατα που συνιστούν τη ζωή μας εκτός από το επιχειρείν: το γιγνώσκειν, το αναγιγνώσκειν, το πολιτεύεσθαι, το αγωνίζεσθαι προπαντός στον χώρο του πολιτισμού, της τέχνης, το οικολογείν. Πάμπολλα, κύριε συνάδελφε, επιχειρήματα που είναι δυνατόν να συγκροτήσουν μια ζωή, μια κοινωνία ανθρώπινη και όχι μέσα στα πλαίσια των επιχειρήσεων που, βέβαια, για μια καπιταλιστική κοινωνία αποτελεί ένα κλίμα, ένα περιβάλλον, θα έλεγε κανείς νόμιμο. 
    Αναφέρθηκε ο κ. Τζίμας στον ανταγωνισμό. Την συνεργασία την οποία είχα με τον κ. Τζίμα, όταν ήταν δήμαρχος στην Δράμα, εγώ την θυμάμαι με αγαθή μνήμη. Ωστόσο είπε για τον ανταγωνισμό. Αναφέρθηκε και στην θεωρεία της εντροπίας. Ο ανταγωνισμός, αν θέλετε και από την δαρβίνεια άποψη, είναι μια διαδικασία ζωής, μια διαδικασία εξέλιξης. Αλλά εμείς τον ανταγωνισμό δεν τον εννοούμε ως μια διαδικασία αλληλοεξόντωσης, όπως συμβαίνει ο ανταγωνισμός να είναι μέσα στο χώρο των επιχειρήσεων. Τον θεωρούμε ως μια μορφή «σύγκρουσης» διαλεκτικού χαρακτήρα. Ως μια μορφή, θα έλεγα, φυσικής επιλογής, η οποία από την αντίθεση, οδηγεί στη θέση. Ναι, ο ανταγωνισμός πραγματικά είναι ένα στοιχείο ζωής, αλλά όχι όπως τον εννοεί ο κόσμος των επιχειρήσεων. 
    Γι’ αυτό ακριβώς όσον αφορά στην νεανική επιχειρηματικότητα είμαστε αντίθετοι και ιδιαίτερα με την θέσπιση αυτού του παρατηρητηρίου. Είπε προχθές στην επιτροπή η κ. Σαββαΐδου -αν θυμάμαι καλά το όνομά της- της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς ότι αυτό το παρατηρητήριο προστατεύει. Τελικά μπορεί κανείς τις λέξεις και τις εκφράζει, να τις βλέπει, να τις διαβάζει, να τις καταλαβαίνει από διαφορετική γωνιά. Μα, εδώ είναι εξόφθαλμο ότι αυτό το παρατηρητήριο δεν προστατεύει. Αντίθετα, ακολουθεί με μια καχυποψία, αν θέλετε με μια παρατηρητικότητα κατασκοπευτικού χαρακτήρα τι τελικά παράγει ο νέος όσον αφορά στην επιχειρηματικότητα, να το εκμεταλλευθεί, να το αξιοποιήσει φυσικά στον χώρο των επιχειρήσεων.
    Δεν θα τοποθετηθώ σε όλα τα άρθρα, όπως  στα 9 και 10. Ως προς τα Συμβούλια των Νέων επαναλαμβάνω αυτό που επανειλημμένως λέω στις επιτροπές. Τελικά, κανείς όταν δει αυτή την έκφραση, σχεδόν αφηρημένα ή θεωρητικά, «Συμβούλιο Νέων» φαντάζεται ότι υπάρχει η δυνατότητα των νέων να συμμετέχουν μέσα σ’ αυτά τα συμβούλια. Αλλά φοβούμαστε ότι δεν συμμετέχουν μέσα από αυτά τα συμβούλια. Αντίθετα, υποτάσσονται στο νόημα και στις επιταγές της γενικότερης πολιτικής. 
      Όσον αφορά το άρθρο 14, όπου υπάρχει η ισοτίμηση των μεταπτυχιακών τίτλων του κολεγίου, τα επιχειρήματα, τα οποία ακούστηκαν και πάνω στα οποία στηρίζεται η πρόταση αυτή, δεν είναι, κύριε Ιωαννίδη, επιστημονικά. Είναι –το είπατε κι εσείς σήμερα- ότι συμμετέχουμε σε αυτό το  κολέγιο, στο Διοικητικό Συμβούλιο, ότι συμμετέχουμε στις δαπάνες. Όταν, όμως, προωθεί κανείς την ισοτίμηση δύο επιστημονικών φαινομένων, δηλαδή των τίτλων του κολεγίου με τους τίτλους των δικών μας πανεπιστημίων, χρειάζονται επιστημονικά επιχειρήματα, γιατί τα θεωρούμε ισότιμα. Δηλαδή εγώ, ως επιστήμονας –να χαρακτηρίσω έτσι τον εαυτό μου- περίμενα επιστημονικά επιχειρήματα. Γι’ αυτό θέλουμε να τα ισοτιμήσουμε, γιατί ακριβώς προσφέρουν αυτό το σύστημα γνώσεων επιστημονικού περιεχομένου. 
      Γι’ αυτό είμαστε αντίθετοι με αυτή την ισοτίμηση.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Αυτά που είπαμε, κύριε καθηγητά, ήταν προσθετικά. Και συμμετέχουμε και πληρώνουμε…
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Ναι, ότι συμμετέχουμε στο Συμβούλιο κ.λπ., αυτό το καταλαβαίνω. Συμμετέχουμε, χρηματοδοτούμε. Αυτό να το δεχθούμε. Να μην τα ισοτιμήσουμε όμως. Αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Ας μην το συζητήσουμε τώρα.
      Το άρθρο 18 αναφέρεται στο Διεθνές Πανεπιστήμιο. Κατ’ αρχάς
       είμαστε αντίθετοι με την παράγραφο 4, όπου προβλέπεται η οικονομική συμμετοχή των μεταπτυχιακών φοιτητών στην ανάπτυξη και στην εξαίρεση από τα κριτήρια. Τελικά, μπορεί να μην υπάρχει συμμετοχή μεταπτυχιακών φοιτητών, που να συγκεντρώνουν τα κριτήρια ή να υπάρχουν λίγοι. Ενδεχομένως την άλλη χρονιά να υπάρχουν περισσότεροι. Όταν, όμως, τελικά νομοθετούμε την εξαίρεση από τα κριτήρια, σημαίνει ότι παγιώνουμε μία αυθαιρεσία. Δηλαδή –το είπε κάποια ή κάποιος συνάδελφος χθες- προτού αρχίσει η λειτουργία του Διεθνούς, ανοίγουμε ήδη ένα παράθυρο, ώστε αυτή η λειτουργία να μην είναι σωστή ή να μην είναι όπως πρέπει.
      Στο άρθρο 19, το οποίο αφορά το Ελληνικό, Ανοικτό Πανεπιστήμιο, για τις προσλήψεις του Σ.Ε.Π., του Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού, έχουμε τα ίδια. Προβλέπεται τελικά η πρόσληψη επιστημόνων συνεργατών και αυτό κατά παρέκκλιση των κρατούντων. Δηλαδή, ένας πανεπιστημιακός δάσκαλος πρέπει να έχει διδακτορικό. Λέει, όμως, «…σε θέματα εξαιρετικής και αδιαμφισβήτητης σημασίας…». Μα, όταν μέσα σ’ ένα νόμο μία σημασία απλώς χαρακτηρίζεται ως εξαίρετη ή ως αδιαμφισβήτητη, καταλαβαίνετε ότι ανοίγει το δρόμο για ερμηνείες. Και τελικά, δεν ξέρουμε πότε και πού θα σταματήσει η Σύγκλητος του Ελεύθερου Πανεπιστημίου να προσλαμβάνει κατ’ εξαίρεση των κριτηρίων.
      Υπάρχει, λοιπόν, όλη αυτή η λαίλαπα της ισοτίμησης, της απόφασης του Εισαγγελέα –αναφέρθηκε ο κ. Ιωαννίδης- ο οποίος κηρύσσει ή εν πάση περιπτώσει προβλέπει, την ισοτίμηση των πτυχίων από τα ελεύθερα κέντρα σπουδών. Αν, όμως, αρχίσουμε να ισοτιμούμε, να δεχόμαστε, να αναγνωρίζουμε, να εξαιρούμε περιπτώσεις από τα κριτήρια, τελικά τι θα συμβεί με το Ελληνικό Πανεπιστήμιο και τους τίτλους του; Από τη μία πλευρά λέμε ότι τα πανεπιστήμιά μας δεν είναι μέσα στα διακόσια πρώτα. Όταν, όμως, κάνουμε συνεχώς υποχωρήσεις στα κριτήρια, στην αυστηρότητα, πού οδηγείται η ανώτατη εκπαίδευση; Οδηγείται στην αγκαλιά των ιδιωτών.
      Θα ήθελα να κάνω μία παρατήρηση στο άρθρο 24, που αφορά τα πτυχία των Τ.Ε.Ε.. Το είχαμε πει: Όταν το σχολείο γίνεται μία επιχείρηση, πού θα οδηγηθεί; Στο δρόμο της κερδοφορίας. Και ξέρετε, το κέρδος για εμάς δεν είναι μία δαιμονοποιημένη έννοια. Ακόμα κι ο Μαρξ δέχεται την έννοια του κέρδους. Εάν το κέρδος τελικά επιδιώκεται με άνομα μέσα, τότε και το σχολειό θα γίνει επιχείρηση, θα θέλει οι πτυχιούχοι του να έχουν μεγάλους βαθμούς ή να παίρνουν τελικά πτυχία αυτοί που βοηθούν τη κερδοσκοπική του αγωνία και δραστηριότητα. Εμείς πιστεύουμε ότι αυτοί των οποίων τα πτυχία δεν είναι νόμιμα, πρέπει να παρακολουθήσουν σπουδές και όχι να δώσουν απλώς εξετάσεις.
      Στο άρθρο 28 προβλέπεται η ίδρυση του Πρότυπου Κέντρου Πολιτιστικής Εκπαίδευσης. Όταν βλέπει κανείς ότι ιδρύεται ένα πολιτιστικό κέντρο που θα καταγράψει την πολιτιστική κληρονομιά ενός τόπου, το δέχεται, αλλά σκέφτεται ότι στον ίδιο τόπο δραστηριοποιούνται πανεπιστήμια, μουσεία, δηλαδή υπάρχουν ήδη τα κελύφη κάτω από τα οποία είναι δυνατόν να συνεργαστούν τέτοιες δραστηριότητες καταγραφής της πολιτιστικής κληρονομιάς ενός τόπου. Υπάρχει η Εφορία Αρχαιοτήτων, η οποία κάνει ακριβώς αυτό, δηλαδή τελικά προασπίζεται και, αν θέλετε, συγκεντρώνει τα πολιτιστικά κατάλοιπα του χώρου. 
      Με το άρθρο 32 είμαστε βεβαίως εντελώς αντίθετοι. Βλέπουμε την εισβολή της ιδιωτικής προσχολικής εκπαίδευσης στα νηπιαγωγεία. Λέει η αιτιολογική έκθεση «ώστε να μην αιφνιδιαστούν οι γονείς». Μα, ήδη από το 2006 η υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση είναι γνωστή. Άρα, ποιος ο αιφνιδιασμός; 
      Το άρθρο 33 δεν είναι ένα άρθρο τόσο σημαντικό, αλλά μας δίνεται η ευκαιρία να κάνουμε ένα σχόλιο όσον αφορά τον Ο.Σ.Κ.. Από τότε που έγινε ο Ο.Σ.Κ. ανώνυμη εταιρεία, έγινε φανερό πώς αντιμετωπίζει τα θέματα της σχολικής στέγης. Ήδη, σε μερικές περιπτώσεις άρχισε ο Ο.Σ.Κ. τελικά να παραχωρεί δυνατότητες μέσω των Σ.Δ.Ι.Τ. στους εργολάβους, για να δραστηριοποιούνται στο χώρο της σχολικής στέγης.
      Τελειώνω με το άρθρο 34, κύριε Πρόεδρε. Πολλά ελέχθησαν για αυτά τα κέντρα, τα οποία χρηματοδοτούνται, τα οποία φέρουν τα ονόματα Πρωθυπουργών της χώρας, αλλά όπως έχει ειπωθεί και έχει υπογραμμιστεί και από άλλους συναδέλφους, εάν θέλετε μετρήστε τα κέντρα τα οποία δεν έχουν βαρύγδουπα και ιστορικά ονόματα. Είναι άπειρα.
      Θα μπορούσε, λοιπόν, το Υπουργείο Παιδείας, κύριε Υπουργέ, να ψάξει να βρει τέτοια κέντρα, τα οποία ενδεχομένως αυτή την στιγμή να μην είναι κέντρα, αλλά μικρά σωματεία, τα λεγόμενα εκπολιτιστικά, τα οποία χρειάζονται μια βοήθεια, για να γίνουν και αυτά κάποτε κέντρα και τελικά να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες του λαού μας, όσον αφορά την έρευνα που πρέπει να γίνει στο χώρο μας.
      Ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Χουρμουζιάδη.
      Εισερχόμαστε στον κατάλογο των εγγεγραμμένων ομιλητών.
      Ο κ. Νασιώκας έχει το λόγο.
      ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα μια νομοθετική παρέμβαση της Κυβέρνησης για την παιδεία. Ακούγοντας τον εισηγητή της Πλειοψηφίας πριν λίγο, ξαναδιαπιστώσαμε ότι ενώ ο λαός εψήφισε αυτήν την παράταξη για να έρθει και να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα και να βελτιώσει, ει δυνατόν, την υπάρχουσα κατάσταση, αυτή συνεχίζει να μην κυβερνά, αλλά να κάνει αντιπολίτευση στην Αντιπολίτευση. Είναι ένας ρόλος που τον ξέρετε καλά, γι’ αυτό και ο λαός σάς άφησε εκεί πολλά χρόνια, αλλά φαίνεται ότι τον επιδιώκετε εκ νέου, γιατί σας το είπαμε και το ξαναλέμε και τώρα ότι κυρίως στην παιδεία, στην υγεία, στο κοινωνικό κράτος, θέλουμε, εάν θέλετε και εσείς, να συγκριθεί το έργο των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με το δικό σας. 
      Αφήστε, λοιπόν, αυτά που λέτε περί εικοσαετίας, γιατί όπως γνωρίζετε, από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, δεκαοκτώ χρόνια και τρεις μήνες, εάν μετρήσουμε και την οικουμενική κυβέρνηση, ήταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην κυβέρνηση και περίπου δεκαπέντε παρά ένα δύο μήνες είναι η Νέα Δημοκρατία. Άρα, ας μιλήσουμε για το έργο αυτής της τριετίας, το έργο των τριάντα εννέα μηνών.
      Υπάρχει μια πλήρης υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας, του δημόσιου πανεπιστημίου και του δημόσιου σχολείου. Και αυτή η επιλογή είναι συνειδητή, καταγράφεται με πολλές πράξεις. Αλλά σημαντικότερο όλων είναι, κύριοι της Κυβέρνησης, κύριε Υπουργέ, ότι άλλα είπατε και άλλα κάνετε. Είπατε ότι θα δώσετε χρήματα για τη δημόσια παιδεία και δεν δίνετε. Μειώνονται οι δαπάνες για τη δημόσια παιδεία. Το «5%», λοιπόν, ήταν ένας προεκλογικός τίτλος που εξαργυρώθηκε με την ψήφο του ελληνικού λαού και δεν είχε άλλο αντίκρυσμα. Φαντάζομαι ότι θα το ξανατάξετε σε αυτές τις εκλογές, αλλά δεν θα σας πιστέψει κανένας. 
      Επειδή ο εισηγητής τόνισε μερικά πράγματα, θα μου επιτρέψετε να κάνω κάποια σχόλια. Η βάση του «10» στις πανελλήνιες εξετάσεις. Μα, είναι τρικ. Δεν το ξέρετε; Διότι ο βαθμός δυσκολίας των θεμάτων στις εξετάσεις μπορεί να τροποποιήσει τον αριθμό των εισακτέων, μπορεί να αυξήσει τον αριθμό των εισαγομένων ή να τον μειώσει. 
      Ας δούμε, όμως, πώς λειτούργησε και γιατί τέθηκε η βάση του «10». Κατ’ αρχάς, κλείνουν Τ.Ε.Ι.. Ρωτήστε τους κατοίκους της Καστοριάς, της Κοζάνης, της Λάρισας, του Καρπενησίου, της Κεφαλονιάς και αλλού, για να δείτε πόσοι λιγότεροι σπουδαστές μπήκαν στα Τ.Ε.Ι.. Και αυτός ήταν ένας χρόνος. Μετρήστε το αυτό στα τέσσερα χρόνια, για να δείτε πώς θα λειτουργήσουν εκεί τα Τ.Ε.Ι..
      Όμως, αυτό έχει μια βάση που μπερδεύει τη γνώση με το «επιχειρείν», όπως είπε και ο κ. Χουρμουζιάδης. Εδώ ας πάμε στην ουσία. Στην ουσία, λοιπόν, ποιοι πλήρωσαν αυτό το μέτρο; Μειώθηκαν οι εισαγόμενοι στα πανεπιστήμια. Οι φοιτητές που πέτυχαν μειώθηκαν, μειώθηκαν όμως όλοι το ίδιο; Το ίδιο στην Αθήνα, το ίδιο στην περιφέρεια; Το ίδιο στο κέντρο της Λάρισας, το ίδιο στις επαρχίες; Θα σας πω. Είναι υπερδιπλάσια η μείωση σε όλη την περιφέρεια και ιδιαίτερα στα μικρά γυμνάσια και λύκεια στις φτωχές περιοχές. Και συνοδεύθηκε αυτό με ένα επιπλέον μέτρο αυτά τα τριάμισι χρόνια. Με ουσιαστική μείωση μέχρι 50% της ενισχυτικής διδασκαλίας, δηλαδή της προετοιμασίας και της προσπάθειας που κάνει το κράτος, για να βοηθήσει τα παιδιά να περάσουν στα πανεπιστήμια.
      Άρα, το μέτρο που εκ πρώτης όψεως έχει την επίφαση της αξιοκρατίας και της αναβάθμισης της ποιότητος, τι κάνει; Είναι ταξικό μέτρο και λειτουργεί εναντίον των φτωχότερων, των πιο απομακρυσμένων περιοχών και των παιδιών που έχουν λιγότερες δυνατότητες. 
      Ας δούμε, όμως, τι έγινε αυτά τα τρία χρόνια. Το περιεχόμενο των σπουδών βελτιώθηκε; Όχι, μειώθηκε αισθητά. Όλα τα μέτρα –και αυτά που ψηφίζετε σήμερα- μειώνουν τα ποιοτικά κριτήρια. Άλλα λέτε. Μιλάτε στα λόγια για αναβάθμιση, στην πράξη για υποβάθμιση. Σήμερα, λοιπόν, το περιεχόμενο των σπουδών μειώνεται και το μέλλον του ελληνικού πανεπιστημίου και σχολείου είναι ζοφερό. Ο επόμενος χρόνος θα είναι πιο δύσκολος, τα επόμενα χρόνια στην παγκοσμιοποίηση ακόμη πιο δύσκολα.
      Ας μιλήσουμε για ένα τρίτο μέτρο, για το οποίο επαίρεστε και σήμερα έχετε μια διάταξη, για τις μετεγγραφές. Είπατε ότι βάλατε τάξη στις μετεγγραφές. Θα σας πω, λοιπόν, τρία παραδείγματα. Ένας γονιός με δύο παιδιά, με χαμηλό εισόδημα, έχει τρία σπίτια σήμερα και δεν έχει τη δυνατότητα να πάει τα παιδιά του μαζί στην ίδια πόλη και στο ίδιο πανεπιστήμιο, ας είναι ομοειδής, ταυτόσημη η σχολή. Φυσικά, δεν μπορεί να σπουδάσει τα παιδιά του και ή χρεώνεται ή τα σταματάει. 
      Θα σας πω μια συγκεκριμένη περίπτωση ενός παιδιού, το οποίο νοσηλεύθηκε σε ψυχιατρική κλινική με προβλήματα σχιζοφρένειας και χρειάζεται δίπλα του τους γονείς. Δεν μπορεί να πάρει μετεγγραφή στα Τ.Ε.Ι.. Μα, γιατί; Είναι αποδεδειγμένο ότι νοσηλεύθηκε σε δημόσιο ψυχιατρείο επί  μακρόν.
      Θα σας πω μια τρίτη περίπτωση. Είναι ένα παιδί που οι δυο γονείς του έχουν καρκίνο και παρακολουθούνται συστηματικά. Αυτά είναι αποδεδειγμένα. Για να βάλει τάξη στις μετεγγραφές. Μα, αυτό δεν είναι τάξη, μου είπε ένας γονιός, αυτό είναι αναλγησία. Εδώ δεν αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα, εδώ δημιουργούμε πρόβλημα. Γι' αυτό, λοιπόν, γενικώς αυτά που λέτε περί μεταρρυθμίσεων είναι ανέκδοτο. Πείτε τα στην εκπαιδευτική και στην πανεπιστημιακή κοινότητα.
      Ζήτησα το λόγο, κύριε Πρόεδρε, κυρίως για ένα συγκεκριμένο θέμα. Πριν από τέσσερις μήνες μαζί με τη συνάδελφο κ. Συλβάνα Ράπτη κατέθεσα μια ερώτηση σε εσάς, στο Υπουργείο, και ζήτησα να πει το Υπουργείο τι θα κάνει με την υποχρεωτική προσχολική αγωγή, για την οποία δεσμεύθηκε στις μεγάλες κινητοποιήσεις των δασκάλων και των νηπιαγωγών στις 17 Οκτωβρίου 2006 η Υπουργός και ο Πρωθυπουργός μετά. Ρώτησα τέσσερις μήνες πριν: «Πλησιάζει η χρονιά, τι θα κάνετε; Θα το υλοποιήσετε και πώς; Δεν βλέπουμε κάτι.». Και απαντά το Υπουργείο –υπογράφει ο κ. Καλός και όχι εσείς- ότι προχωράει η διαδικασία, ότι η ίδρυση νηπιαγωγείων με κοινή υπουργική απόφαση μελετάται, περιμένουν τις τελευταίες προτάσεις και ότι η ίδρυση νηπιαγωγείων και η σύσταση οργανικών θέσεων και νηπιαγωγών θα υποβληθούν στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου και θα ληφθούν υπ' όψιν, για να έχουμε και την προσχολική εκπαίδευση, που έγινε υποχρεωτική. 
      Αποκρύψατε αυτό που κάνατε σήμερα τρεις μήνες μετά, γιατί η απάντηση ήταν ένα μήνα μετά από τότε που ρώτησα εγώ. Δεν είπατε την αλήθεια, κύριε Υπουργέ. Τι φοβόσασταν; Τι θέλατε να κρύψετε; Να πιστέψουμε ότι τρεις μήνες πριν δεν γνωρίζατε τι θα κάνετε στο συγκεκριμένο θέμα; 
      Η ρύθμιση, λοιπόν, που τη χαρακτηρίζετε μεταβατική, επιτρέπει στους ιδιωτικούς και δημοτικούς παιδικούς σταθμούς να κρατήσουν την τάξη του νηπιαγωγείου για τη σχολική χρονιά 2007-2008. Αλλά όπως καταγγέλλει και η ΔΟΕ, αν ανοίξει αυτός ο δρόμος στο όνομα της μεταβατικότητας, δεν κλείνει. Δημιουργείται ένα νέο σκηνικό στο χώρο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και αντί ο κάθε πεντάχρονος να έχει το Σεπτέμβρη μια θέση στο δημόσιο νηπιαγωγείο της γειτονιάς του, θα βρεθεί στα χέρια των ιδιωτών.
       Πείτε μου, κύριε Υπουργέ, αυτό είναι λύση ανάγκης; Είναι  λύση εκ των ενόντων; Είναι λύση γιατί δεν θα έχετε να δώσετε χρήματα στην εκπαίδευση ή είναι προγραμματικός σας στόχος και ιδεολογικός στόχος της Κυβέρνησης; Δηλαδή στόχος σας είναι να ενισχύσετε την ιδιωτική εκπαίδευση και να καταργήσετε τη δημόσια; Πείτε το. Γιατί το να μιλάτε υπέρ του δημόσιου και να παίρνετε συνεχώς μέτρα υπέρ του ιδιωτικού σχολείου, αυτό μπορεί σε πρώτη φάση να ξεγελάσει τον κόσμο, αλλά δεν μπορεί να συνεχιστεί. 
      Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας το εξής: Η κατοχύρωση του δημόσιου συστήματος παιδείας, του δημόσιου πανεπιστημίου, του δημόσιου σχολείου, ήρθε μετά από αγώνες του λαού μας. Και βεβαίως χρωστάμε μεγάλη χάρη στη δωρεάν δημόσια παιδεία, την οποία κατοχύρωσε στην πατρίδα μας πραγματικά το 1965 ο Ευάγγελος Παπανούτσος και ο Γεώργιος Παπανδρέου. Μπορεί τα χρόνια να αλλάζουν και μπορεί να υπάρχουν δυσκολίες, αλλά μερικές μεγάλες αξίες παραμένουν αναλλοίωτες και η αξία της δημόσιας παιδείας, αγαθού και δικαιώματος των παιδιών, δωρεάν παρεχόμενο από το κράτος αυτό, δεν μπορεί να αλλάξει και γι’ αυτό θα αγωνιστούμε. Αυτό πιστεύουμε και αυτό λέει και το πρόγραμμά μας.
      Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Νασιώκα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Οι Έλληνες στη Διασπορά 15ος-21ος αι.», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων,  είκοσι πέντε μαθητές και  μαθήτριες και τρεις συνοδοί δάσκαλοι από το 1ο  Δημοτικό Σχολείο Αλιβερίου Ευβοίας.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής) 
      Το λόγο έχει ο κ. Αγοραστός. Έχει την τιμητική της η Λάρισα σήμερα και κατ’ επέκταση η Θεσσαλία!
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Είμαστε μεγαλόψυχοι! Εμείς, οι Θεσσαλοί φροντίζουμε για όλη την Ελλάδα! 
      ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ: Ναι, αλλά το πολιτιστικό κέντρο γίνεται στην Κέρκυρα, όχι στη Θεσσαλία. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ορίστε, κύριε Αγοραστέ, έχετε το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε Υπουργέ, άκουσα τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης να ασκούν για άλλη μια φορά αντιπολίτευση προσποιούμενοι απώλεια μνήμης για τα πεπραγμένα του παρελθόντος και να πλέουν σε πελάγη ηθελημένης άγνοιας. Ένα μη αυτοδιοικούμενο πανεπιστήμιο, όπως είναι το Ανοικτό Πανεπιστήμιο φυσικά έχει τις διαδικασίες και τους όρους με τους οποίους ορίζονται τα μαθήματα, αλλά και οι καθηγητές.
      Τώρα, ότι υπάρχει αναβάθμιση στην παιδεία, υπάρχει. Και με το «10». Υπάρχει και αξιολόγηση. Υπάρχει αξιοκρατία. Υπάρχει και ποιοτική αναβάθμιση. Ας μας πείτε εσείς ποιο θεωρείτε ότι πρέπει να είναι το όριο, το μέτρο, ποια πρέπει να είναι η βάση. Ανεξέλεγκτα; Δημιουργούσατε φρούδες ελπίδες σε πολλούς νέους και νέες, αλλά και σε οικογένειες. Ξεχάσατε τις σχολές, τις οποίες ιδρύσατε, εική και ως έτυχε σε διάφορες πόλεις της χώρας μας, για να υφαρπάξετε τις ψήφους του ελληνικού λαού; Ξεχάσατε ότι δεν υπήρχε προγραμματισμός για αυτές τις σχολές; Ξεχάσατε ότι τα παιδιά που σήμερα αποφοιτούν από αυτές τις σχολές, δεν έχουν κανένα επαγγελματικό δικαίωμα και βρίσκονται σε απόγνωση και αυτοί και οι οικογένειες τους;
      Κύριε Υπουργέ, για τις σχολές οι οποίες –τα έχουμε ξαναπεί- δεν έχουν επαγγελματικά δικαιώματα και τις οποίες μας κληροδότησε η προηγούμενη Κυβέρνηση, κάτι πρέπει να κάνουμε. Γνωρίζω ότι εργάζεστε στο Υπουργείο με ειδική επιτροπή. Πρέπει να επιταχύνουμε, διότι πολλοί τελειόφοιτοι, πολλοί απόφοιτοι, αλλά και πολλές οικογένειες βρίσκονται σε απόγνωση.
      Εν πάση περιπτώσει, αυτή η Κυβέρνηση άκουσα ότι έταξε. Τα περισσότερα απ’ όσα έταξε τα υλοποίησε ή τα υλοποιεί σταδιακά ή πρόκειται να τα υλοποιήσει στο αμέσως προσεχές διάστημα, αλλά θα πρέπει να δούμε και το περιβάλλον μέσα στο οποίο υλοποιεί τις προγραμματικές ή προεκλογικές της δεσμεύσεις, ένα περιβάλλον οικονομικό το οποίο ήταν πολύ δυσμενέστερο απ’ ό,τι περίμενε και ο πιο καλοπροαίρετος συνάδελφος της Αντιπολίτευσης. 
      Κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα ένα νομοσχέδιο αρκετά σοβαρό, γιατί η δια βίου μάθηση είναι ένα από τα πρωταρχικά εργαλεία για την αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού μέσω της επέκτασης των γνώσεων, της βελτίωσης των δεξιοτήτων και ικανοτήτων, ώστε να υπάρχει προοπτική για μια καλύτερη αποκατάσταση, για καλύτερη προσωπική και κοινωνική εξέλιξη. Η ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού με κύριο μέσο τη δια βίου μάθηση βρίσκεται στο επίκεντρο της εθνικής εκπαιδευτικής στρατηγικής, αλλά και στην κορυφή της κοινωνικής και οικονομικής ημερήσιας διάταξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
      Η στρατηγική της Λισαβόνας προβλέπει ως βασικό στόχο να γίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση η ανταγωνιστικότερη και η δυναμικότερη οικονομία της γνώσης, ικανή για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, με περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας και με μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή. 
      Η δημιουργία προϋποθέσεων για μια προηγμένη κοινωνία της γνώσης είναι το κλειδί για τα υψηλά ποσοστά ανάπτυξης και απασχόλησης. Για το λόγο αυτό άλλωστε η εκπαίδευση και η κατάρτιση αποτελούν προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας. 
      Με δεδομένο πως η αλλαγή αποτελεί μια σταθερή παράμετρο σε κάθε επίπεδο της οικονομικής και κοινωνικής μας ζωής στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικό είναι να αναθεωρούνται οι σχετικές πολιτικές με βάση τις εξελίξεις που σημειώνονται, αλλά και το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα να προσαρμόζεται ανάλογα, ώστε να ευθυγραμμίζεται με τη σύγχρονη ευρωπαϊκή πραγματικότητα, όπως αυτή, διαμορφώνεται.
      Το συζητούμενο νομοσχέδιο έχει σήμερα δύο βασικούς άξονες. Ο πρώτος άξονας είναι η θεσμοθέτηση του ολοκληρωμένου προγράμματος της δια βίου μάθησης και η θεσμοθέτηση του παρατηρητηρίου επιχειρηματικότητας. Η Κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή ανέδειξε τη σημασία της διά βίου μάθησης για την ανάπτυξη των ανθρωπίνων πόρων με το ν. 3369/2005 για τη δια βίου μάθηση που αποτέλεσε την πρώτη ουσιαστική προσπάθεια συστηματοποίησης των υφισταμένων πλαισίων εκπαίδευσης και κατάρτισης, έτσι ώστε οι φορείς αυτοί να παρέχουν γνώση καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής. 
      Μια από τις πιο βασικές εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσον αφορά το χώρο της εκπαίδευσης, είναι η θέσπιση προγράμματος δράσης στον τομέα της δια βίου μάθησης. Το πρόγραμμα αυτό θα περιλαμβάνει ως πρόγραμμα-πλαίσιο το σύνολο των διαφόρων ευρωπαϊκών προγραμμάτων, όπως είναι τα προγράμματα «ERASMUS», «SOKRATES», «ZAN MONE», και άλλα. Στο πλαίσιο της απόφασης 1720 του 2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τη λειτουργία αυτού του προγράμματος απαιτείται να υπάρχουν σε κάθε κράτος-μέλος τόσο μια εθνική αρχή που θα έχει τη συνολική ευθύνη για την υλοποίηση του προγράμματος στη χώρα, όσο και ένας οργανισμός ο οποίος θα λειτουργεί ως εθνική μονάδα συντονισμού για το ολοκληρωμένο πρόγραμμα δια βίου μάθησης 2007-2013.
      Εδώ δημιουργείται μία εθνική αρχή που θα είναι το Υπουργείο Παιδείας το οποίο εποπτεύει την υλοποίηση του προγράμματος σε κάθε χώρα. Επιπλέον, ο οργανισμός που θα λειτουργεί ως εθνική μονάδα συντονισμού συστήνεται με το παρόν σχέδιο νόμου και πρόκειται να λειτουργεί σύμφωνα με τις προδιαγραφές που θέτουν τα σχετικά κείμενα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
      Η ευρωπαϊκή μονάδα συντονισμού θα διαχειρίζεται την υλοποίηση των δράσεων και των προϋπολογισμών. Θα είναι ένα ανεξάρτητο Ν.Π.Ι.Δ. με συγκεκριμένες προδιαγραφές που έχουν τεθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. 
      Ο δεύτερος άξονας του νομοσχεδίου επιλύει θέματα και εκκρεμότητες του παρελθόντος καθώς και ζητήματα που προέκυψαν στην πράξη. Η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας επιχειρούν να αναβαθμίσουν ποιοτικά την εκπαίδευση με συγκροτημένα νομοθετήματα κάνοντας τομές και μεταρρυθμίσεις σε ζητήματα τα οποία ουδέποτε στο παρελθόν τα είχε αγγίξει κάποιος. 
      Ειδικότερα, ρυθμίζονται θέματα φορέων που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, θέματα ιδιωτικής εκπαίδευσης και άλλα. Πιο συγκεκριμένα προβλέπεται η ίδρυση στη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς ειδικής υπηρεσίας με τίτλο: «Παρατηρητήριο Νεανικής Επιχειρηματικότητας» με βασικό στόχο την ενίσχυση της ανάληψης επιχειρηματικών πρωτοβουλιών από τους νέους με προφανή τα πολλαπλά αποτελέσματα για την ενίσχυση των επιχειρηματικών δράσεων, την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και την αύξηση επαγγελματικών διεξόδων στους νέους. 
      Τροποποιούνται και συμπληρώνονται οι διατάξεις του ν. 3442/2006 που αφορά τα Τοπικά Συμβούλια Νέων, με το οποίο ενθαρρύνεται η ενασχόληση των νέων με τα κοινά, μέσω της συμμετοχής τους στην επίλυση προβλημάτων που τους απασχολούν σε τοπικό επίπεδο. 
      Επίσης, παρέχει τη δυνατότητα χρηματοδότησης, μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και Κοινοτικών Προγραμμάτων, από το Υπουργείο Παιδείας, των φορέων που χαρακτηρίζονται τελικοί δικαιούχοι του υπηρεσιακού προγράμματος εκπαίδευσης και της αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης. 
      Επιλύεται, ακόμα το θέμα για τους ειδικούς λογαριασμούς των ιδρυμάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης και λαμβάνεται πρόνοια για την υποστήριξη των παιδιών που έχουν μείνει ορφανά από έναν ή και από τους δύο γονείς, για τη μετεγγραφή τους σε άλλη σχολή Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος εσωτερικού. 
      Με ρυθμίσεις του νομοσχεδίου που συζητούμε, προτείνονται μέτρα, ώστε να είναι αποτελεσματικότερη η λειτουργία της αρχής, μέχρι την πλήρη στελέχωσή της. 
      Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο του σχεδίου νόμου, είναι η νομοθετική αναγνώριση του Κολλεγίου της Ευρώπης, ως ομοταγούς εκπαιδευτικού ιδρύματος.
      Επίσης, καθορίζονται τα όργανα που αποφασίζουν ή γνωμοδοτούν για έργα που εκτελούνται τόσο από τη Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων, όσο και από το Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων. Ανάλογη ρύθμιση γίνεται για τις Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες. 
      Επιπλέον, με το παρόν σχέδιο νόμου ρυθμίζονται θέματα ιδιωτικής εκπαίδευσης, θέματα που αφορούν στην υπηρεσιακή κατάσταση των εκπαιδευτικών, θέματα που ανέκυψαν με τη διαπίστωση παραβάσεων της ισχύουσας νομοθεσίας σε ιδιωτικά Τ.Ε.Ε. της χώρας και ρυθμίζονται θέματα διοίκησης της εκπαίδευσης. 
      Προβλέπεται η ίδρυση ενός Πρότυπου Κέντρου Πολιτιστικής Εκπαίδευσης στην Κέρκυρα για την καταγραφή και την εν γένει πολιτιστική ανάπτυξη των Επτανησίων. 
      Ακόμη, προβλέπεται η δυνατότητα επιχορήγησης, από το Υπουργείο Παιδείας, ορισμένων ιδρυμάτων, τα οποία με το έργο τους και λόγω του πλούσιου ιστορικού τους αρχείου, συμβάλλουν στην έρευνα και στην εκπαίδευση, αποτελώντας ταυτόχρονα σημαντικές πηγές ιστορικής γνώσης για την παλαιότερη ιστορία του ελληνικού έθνους. 
      Σας ευχαριστώ πολύ. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
       ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Αγοραστέ. 
      Ο κ. Απόστολος Κωστόπουλος έχει το λόγο. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αναμφίβολα, κύριε Πρόεδρε, όταν έχουμε να συζητήσουμε, ιδιαίτερα στη Βουλή των Ελλήνων, νομοσχέδια που αφορούν το εκπαιδευτικό μας σύστημα, όντως οι ορίζοντες είναι πολύ μεγάλοι και η αναγκαιότητα κατάθεσης προβληματισμών, ιδεών και προτάσεων είναι το ζητούμενο. Γιατί το οποιοδήποτε εκπαιδευτικό σύστημα -ιδιαίτερα μάλιστα μετά την αλματώδη πρόοδο των επιστημών και της τεχνολογίας- δεν μπορεί να είναι στατικό, ούτε άλλωστε από τη φύση του, τη λειτουργία και τη χρησιμότητά του, δεν επιτρέπεται να αντιμετωπίζεται με μίζερο και συντεχνιακό τρόπο. 
      Το οποιοδήποτε εκπαιδευτικό σύστημα έχει ανάγκη διαρκών, συνεχών προσαρμογών στα σύγχρονα δεδομένα, στις σύγχρονες και διεθνείς επιστημονικές εξελίξεις και πολύ περισσότερο στην κοινωνία, στην εργασία, έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στα σημεία των καιρών. 
      Κύριοι συνάδελφοι, οι προκλήσεις είναι πολλές, οι αναγκαιότητες είναι πάρα πολύ μεγάλες και η ευθύνη μας, ως συντεταγμένη πολιτεία, απέναντι στο διαρκώς εξελισσόμενο εκπαιδευτικό τομέα, είναι επίσης τεράστια. Δεν μπορεί να λέμε ότι το μέλλον ανήκει στη νέα γενιά και την ίδια ώρα να κλείνουμε, να στενεύουμε τους ορίζοντες της μάθησης, της γνώσης και πολύ περισσότερο της δράσης. 
      Η οποιαδήποτε στάση κριτικής και αντιπολίτευσης σε ένα νομοσχέδιο που αφορά το εκπαιδευτικό μας σύστημα, είτε αυτό χαρακτηρίζεται ιδιωτικό είτε δημόσιο, είτε αφορά τους μεγάλους είτε αφορά του μικρούς, πρέπει να αποσκοπεί στη διεύρυνση λειτουργίας του εκπαιδευτικού συστήματος, στη διάχυση της μάθησης και της γνώσης και πολύ περισσότερο στην απόλυτη προσφορά σε όλους όσους έχουν τη διάθεση να σπουδάσουν, όσους έχουν το κουράγιο, ακόμα και σε  μεγάλες ηλικίες, να παρακολουθήσουν αυτό που λέμε πορεία προς τη μάθηση. 
      Θα μου επιτρέψετε να επαναλάβω αυτό που είπε ο καθηγητής κ. Χουρμουζιάδης προηγουμένως, ότι η μάθηση είναι ο δρόμος προς τη γνώση. Κύριε καθηγητά, ισχύει το αρχαίο ρητό: «γηράσκω αεί διδασκόμενος».
      Σ’ ένα τέτοιο νομοσχέδιο λοιπόν πρέπει να κυριαρχούν οι προτάσεις και όχι η στείρα αντιπολιτευτική κριτική και η απόρριψη. Όσο και αν ακούγεται παράφωνο, κανείς συνάδελφος Βουλευτής δεν πιστεύω ότι δεν αποδέχεται πως πρέπει να οργανωθεί κατά τον τελειότερο και αποτελεσματικότερο τρόπο ο νέος αυτός θεσμός που λέγεται «διά βίου εκπαίδευση». Η αναγκαιότητα των σύγχρονων εξελίξεων στο χώρο της εκπαίδευσης, όχι μόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και παγκοσμίως, επιβάλλει να θεσμοθετηθεί σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα η διά βίου εκπαίδευση, που θα περιλαμβάνει το σύνολο των διαφόρων προγραμμάτων που μέχρι σήμερα χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. 
      Αυτό ακριβώς κάνει και το συζητούμενο νομοσχέδιο και μάλιστα κατά τον καλύτερο τρόπο και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την παρεχόμενη παιδεία στη χώρα μας. Θέτει τη λειτουργία, θέτει την εποπτεία, την υλοποίηση του προγράμματος, τη διαχείριση του προϋπολογισμού, το συντονισμό των δράσεων κάτω από μία εθνική ομάδα, κάτω από μία εθνική αρχή που ως νομικό πρόσωπο πληροί όλες της προϋποθέσεις της ελληνικής νομοθεσίας έχοντας μάλιστα δική του διοικητική, οργανωτική, υπηρεσιακή συγκρότηση και ασφαλώς πρέπει να αποκτήσει και λειτουργική αυτοτέλεια. 
      Μπορεί να καταγράφονται κάποιες ατέλειες ή και παραλείψεις. Μπορεί να απαιτούνται βελτιώσεις και συμπληρώσεις και περαιτέρω διευκρινήσεις. Κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν να καθίσουμε εδώ να το συμπληρώσουμε όπου χρειάζεται, να το διορθώσουμε με προτάσεις και όχι με απορριπτικούς αντιπολιτευτικούς αντιπερισπασμούς.
      Γίνεται πάρα πολύς λόγος για δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση. Ειλικρινά, έχω την αίσθηση ότι θέλουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Αλήθεια, κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει στην Ελλάδα ιδιωτική εκπαίδευση, είτε σε βρεφονηπιακούς σταθμούς είτε σε νηπιαγωγεία είτε σε δημοτικά σχολεία είτε σε γυμνάσια είτε σε λύκεια και πολύ περισσότερο και στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση; Δεν υπάρχουν κολλέγια; Και ρωτώ ειλικρινά: Αν δεν ήταν τα ιδιωτικά φροντιστήρια των ξένων γλωσσών, όπως διδάσκονται σήμερα οι ξένες γλώσσες στη δευτεροβάθμια -και γιατί όχι; - και στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, θα ήξερε κανένας Έλληνας πολίτης μια ξένη γλώσσα; Όλοι απέκτησαν αυτήν τη γνώση σε κάποια φροντιστήρια. Έχουμε λοιπόν στην Ελλάδα μικτό σύστημα, και ιδιωτικό και δημόσιο. 
      Ασφαλώς και η πολιτεία οφείλει να έρθει αρωγός και να βελτιώσει ακόμα περισσότερο τη δημόσια, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε κάθετοι και να μην βλέπουμε ότι υπάρχει ιδιωτική εκπαίδευση, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει. Κάποιοι την έχουν αποδεχθεί. Και δεν έγινε επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας. Χρόνια ολόκληρα υπάρχει. Ας δούμε λοιπόν το σύστημα και πού μπορούμε να το βελτιώσουμε, τι μπορούμε να προσφέρουμε εμείς και όχι να ρίχνουμε στον Καιάδα την ιδιωτική εκπαίδευση και από την άλλη πλευρά να υπεραμυνόμαστε του δημόσιου συστήματος, το οποίο, πράγματι, έχει ανάγκη βελτίωσης και ασφαλώς έχει ανάγκη τις υπηρεσίες όλων μας. 
      Κύριε Πρόεδρε, έχω καταθέσει δύο τροπολογίες. Θα μου επιτρέψετε να κάνω μία ανάπτυξη, διότι θεωρώ ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση, κύριε Υπουργέ, η πρώτη τροπολογία με γενικό αριθμό 1025 και ειδικό 195 έχει να κάνει με ένα πάγιο και δίκαιο αίτημα των εκπαιδευτικών του κλάδου ΤΕ που είναι πτυχιούχοι των Σχολών ΠΑ.ΤΕ.Σ. και ΣΕ.ΛΕ.ΤΕ.. Ξέρουμε όλοι ότι αυτοί οι εκπαιδευτικοί, σήμερα είναι η σπονδυλική στήλη των τεχνικών μας λυκείων, των Επαγγελματικών Σχολών –μία νέα τομή που έγινε- και των Επαγγελματικών Λυκείων. Σήμερα το εκπαιδευτικό τους πρόγραμμα κατά 70% καλύπτεται από τους καθηγητές αυτούς. 
      Οι καθηγητές αυτοί έχουν το δικαίωμα να ψηφίζουν, να προτείνουν στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο διευθυντές και υποδιευθυντές, αλλά δεν έχουν το δικαίωμα να είναι οι ίδιοι υποψήφιοι. Δηλαδή, τους στερούμε το δικαίωμα να διεκδικήσουν μία θέση διευθυντών, υποδιευθυντών, προϊσταμένων γραφείων, προϊσταμένων τομέων. Την τροπολογία αυτή την κάνατε μερικώς δεκτή σε ό, τι αφορά τους καθηγητές των Σχολικών Εργαστηριακών Κέντρων, αλλά βάλατε και έναν περιορισμό, κύριε Υπουργέ, ότι δηλαδή πρέπει να έχουν είκοσι επτά ολόκληρα χρόνια υπηρεσίας. Θέλω να επισημάνω ότι τα είκοσι επτά αυτά ολόκληρα χρόνια είναι πάρα πολλά ως όριο, δεδομένου ότι στη Δημόσια Διοίκηση η Δ.Ε. κατηγορία έχει δικαίωμα να κρίνεται σύμφωνα με το Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα και ως υποδιευθυντές και ως διευθυντές και ως τμηματάρχες, εφόσον έχουν συμπληρώσει δεκαοκτώ χρόνια υπηρεσίας τουλάχιστον.
      Εδώ δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται αυτή η διάκριση και θα παρακαλέσω πάρα πολύ να το δείτε το θέμα με σχολαστικότητα μέχρι να ψηφίσουμε το νόμο, ούτως ώστε οι καθηγητές αυτοί, οι εκπαιδευτικοί αυτοί, οι απόφοιτοι των σχολών ΠΑ.ΤΕ.Σ. και ΣΕ.ΛΕ.ΤΕ. που υπηρετούν στα ΕΠΑ.Λ., στα ΕΠΑ.Σ. και στα Σχολικά Εργαστηριακά Κέντρα να έχουν το δικαίωμα να είναι υποψήφιοι στο υπηρεσιακό τους συμβούλιο για να κριθούν ως διευθυντές. Και δεν σας λέμε εμείς να τους κάνετε διευθυντές, σας λέμε να έχουν το δικαίωμα να υποβάλλουν αίτηση, ούτως ώστε να γίνονται και αυτοί διευθυντές, μετά από την κρίση και την απόφαση του υπηρεσιακού συμβουλίου. Το αίτημα ασφαλώς είναι δίκαιο και θα πρέπει να σας πω ότι υπάρχει και ομόφωνη απόφαση του Ε.ΣΥ.Π. σε συνεδρίαση στις 30-6-2005 και έχει γίνει ανάλογη πρόταση προς το Υπουργείο. 
	Κύριε Υπουργέ, με το νόμο 2002 μπορούν σήμερα να κρίνονται ως διευθυντές. Όσοι υπηρετούν στις επαγγελματικές σχολές του Ο.Α.Ε.Δ. έχουν αυτό το δικαίωμα και προτείνονται για διευθυντές, υποδιευθυντές και προϊστάμενοι τμημάτων. Όσοι υπηρετούν στα ΕΠΑ.Λ. και στα ΕΠΑ.Σ. του Υπουργείου δεν το έχουν. Πιστεύω ότι είναι μία διάκριση, η οποία ασφαλώς αντιβαίνει στην αρχή της ισότητας. Πρέπει λοιπόν, να τους δώσουμε το δικαίωμα να υποβάλλουν αίτηση μετά από κάποια χρόνια υπηρεσίας, εγώ σας λέω, μετά από δεκαοκτώ χρόνια, όσα λέει ο υπαλληλικός κώδικας για τους απόφοιτους των Λυκείων, όχι όμως και είκοσι επτά, το οποίο πραγματικά θεωρώ ότι είναι ένα εμπόδιο στην εξέλιξή τους, διότι είναι σχεδόν στο όριο της συνταξιοδότησής τους. 
	Κύριε Πρόεδρε, με τη δεύτερη τροπολογία, με γενικό αριθμό 1.030 και ειδικό 196 προτείνεται επίσης ένα δίκαιο, δικαιότατο αίτημα. Σήμερα στα επαγγελματικά κέντρα καλούνται ορισμένοι εκπαιδευτικοί, είτε να έχουν εκπαιδευτικό έργο είτε ως σύμβουλοι εκπαίδευσης. Βεβαίως, είναι τα κέντρα, στα οποία διορίζονται προσωρινά είτε ως ωρομίσθιοι είτε ως αναπληρωτές. Σε αυτούς δεν αναγνωρίζεται το δικαίωμα να προσμετράται ο χρόνος υπηρεσίας τους, ως προϋπηρεσία για την κατάταξή τους στον ενιαίο κατάλογο, στους ενιαίους πίνακες αναπληρωτών και ωρομισθίων. Ενώ προβλέπεται σε δεκατρείς περιπτώσεις ποιες κατηγορίες προϋπηρεσίας λαμβάνονται υπ' όψιν για ένταξη στοΝ κατάλογο των αναπληρωτών και ωρομισθίων, για όσους υπηρετούν στα Κέντρα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης του Ι.ΔΕ.Κ.Ε. δεν προβλέπεται να προσμετράται. 
      ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΤΣΑΛΙΔΗΣ: Η Ο.Λ.Μ.Ε. δεν θέλει. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Υπουργέ, η υπηρεσία σας, η Γενική Διεύθυνση Διοίκησης Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης πριν από ένα μήνα περίπου, στις 2-4-2007, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα ενδιαφερομένου κατέληξε ως εξής: «Ύστερα από τα ανωτέρω, καθίσταται σαφές ότι για την ικανοποίηση του αιτήματός σας που αφορά στην αναγνώριση προϋπηρεσίας ως σύμβουλος εκπαιδεύσεως στο Κέντρο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης από το Ι.Δ.Ε.Κ.Ε. απαιτείται νομοθετική ρύθμιση». Το θεωρώ λογικότατο. Ορίστε, λοιπόν, η υπηρεσία σας είπε ότι απαιτείται νομοθετική ρύθμιση. Το νομοσχέδιο είναι παρόν, η τροπολογία έχει κατατεθεί. Εκτιμώ ότι θα πρέπει να δώσουμε το δικαίωμα και σ’ αυτούς να αναγνωρίζουν το χρόνο προϋπηρεσίας ούτως ώστε να εντάσσονται τους ενιαίους πίνακες για ωρομίσθιους και αναπληρωτές. 
      Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ. 
	Το λόγο έχει ο κ. Ιωάννης Κουτσούκος. 
	ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
	Αγαπητή συνάδελφε και κύριοι συνάδελφοι, αποτελεί μια ευκαιρία το νομοσχέδιο αυτό του Υπουργείου Παιδείας να συζητήσουμε για τα μεγάλα θέματα, τις αλλαγές, τις προσαρμογές και τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο χώρος της παιδείας για να αντιμετωπίσει τις εξελίξεις, τα νέα δεδομένα και τις προκλήσεις της νέας εποχής. Όμως, αυτό το νομοσχέδιο το οποίο συζητάμε σήμερα δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια συνέχεια της γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής και του τρόπου που αντιμετώπισε μέχρι σήμερα τα ζητήματα της παιδείας. 
	Ποια ήταν τα χαρακτηριστικά της κυβερνητικής πολιτικής; Ήταν η συνεχής  υποχρηματοδότηση, η οικονομική ασφυξία, με δεδομένο ότι κάθε χρόνο έχουμε μείωση του ποσοστού του Α.Ε.Π. που οδεύει προς τη δημόσια εκπαίδευση, είναι ο ασφυκτικός κομματικός έλεγχος, τον οποίο η Κυβέρνηση επέβαλε με το πρώτο νομοθέτημα που έφερε εδώ στο Κοινοβούλιο για την κατάργηση των στελεχών της διοίκησης και της εκπαίδευσης με τους διορισμούς των στελεχών με αυθαίρετα υποκειμενικά και κομματικά κριτήρια, μία κατάσταση η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, και βέβαια είναι η συντηρητική κατεύθυνση της πολιτικής της σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης. 
      Πέραν τούτου, βεβαίως, αυτό το νομοθέτημα αναδεικνύει και την προχειρότητα με την οποία νομοθετεί η Κυβέρνηση αφού εξαντλείται σε μια «κοπτοραπτική» διορθώνοντας παλιές δικές της ρυθμίσεις ακόμα και πρόσφατες. Θα έλεγα ότι το νομοσχέδιο στους τίτλους του θίγει μεγάλα θέματα της εκπαίδευσης αλλά η προοπτική και η έμπνευση με την οποία τα αντιμετωπίζει είναι μικρή ή θα έλεγα ότι δεν υπάρχει και καθόλου. Τέτοια μεγάλα θέματα είναι προφανώς η διά βίου μάθηση, η συμμετοχή των νέων και μια σειρά άλλα σημαντικά ζητήματα.
      Και αναρωτιέται κάποιος γιατί, δεν θέλει η Κυβέρνηση, ή δεν μπορεί; Η δική μου εξήγηση, κύριε Υπουργέ, είναι ότι η Κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει αυτά τα μεγάλα ζητήματα και ιδιαίτερα τα ζητήματα της εκπαίδευσης και της προσαρμογής της στις νέες ανάγκες, πρέπει να εξαντλήσει τις διαδικασίες συνεννόησης, κοινωνικού διαλόγου και ιδίως της πολιτικής συνεννόησης. Αυτά τα ζητήματα είναι μεγάλης προοπτικής και δεν μπορούν να εξαντλούνται στο επίπεδο μιας τριετούς, ή τετραετούς διακυβέρνησης και στα όρια των κομματικών σκοπιμοτήτων.
      Είναι σε θέση αυτή η Κυβέρνηση να κάνει αυτά τα μεγάλα άλματα, να δημιουργήσει αυτές τις διαδικασίες των συναινέσεων με την κοινωνία, με τους φορείς και με τα πολιτικά κόμματα; Δυστυχώς αποδείχθηκε ότι δεν είναι ικανή. ΄Ολη η ιστορία της σ’ όλες τις μεγάλες αλλαγές ήταν ιστορία συγκρούσεων  και ιδιαίτερα στο χώρο της εκπαίδευσης. Συγκρούσεις παντού, συγκρούσεις ακόμη και για τα απλά διαχειριστικά ζητήματα, για να μην σας μιλάω καν για τα μεγάλα.
      Βέβαια, είναι και η έλλειψη στρατηγικής, ή η στρατηγική της υποβάθμισης; Σε αυτό το ερώτημα πρέπει να απαντήσει κάποιος. Σαφώς είναι τα δύο, διότι για να απαξιώσεις τη δημόσια εκπαίδευση και να την υποβαθμίσεις, μπορείς να το κάνεις με δύο συγκεκριμένους τρόπους. Ο ένας είναι ο ευθύς, ο οποίος, βεβαίως, περνάει μέσα από την πολιτική κριτική, από την αντιπαράθεση και από τις συγκρούσεις και ο άλλος είναι ο έμμεσος της υποβάθμισης. Νομίζω ότι η Κυβέρνηση έχει επιλέξει τον τρόπο της έμμεσης υποβάθμισης συνεχώς ενός δημόσιου και κοινωνικού αγαθού που είναι η εκπαίδευση στα παιδιά του ελληνικού λαού.
      Θέλω να σας θυμίσω, κύριε Υπουργέ, ότι όλες οι μεγάλες αναμετρήσεις σε αυτήν τη χώρα αφορούσαν τα δημόσια και κοινωνικά αγαθά και η παιδεία ήταν το πρώτο ζήτημα των μεγάλων αναμετρήσεων από την εποχή του 15% μέχρι και σήμερα του 5% του Α.Ε.Π., γιατί άλλαξαν τα πράγματα. Και βεβαίως εσείς θα το ενσωματώνατε στη ρητορεία σας για να εξαπατήσετε τους ΄Ελληνες μπροστά σε μια εκλογική αναμέτρηση. Όμως αποδείχθηκε ότι ήταν μια σκόπιμη πολιτική η οποία αποσκοπούσε μόνον στη διαδικασία υποκλοπής των ψήφων και δεν είχε ουσιαστικό περιεχόμενο. 
      Θα έλεγα ότι στη μεγάλη αναμέτρηση της σημερινής κοινωνίας που έχει να κάνει με το πώς θα δώσουμε τα εφόδια στη νέα γενιά για να έχει ασφαλείς πλόες στους ωκεανούς της γνώσης η Κυβέρνηση έχει αποδειχθεί κατώτερη των περιστάσεων σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης. Γιατί, είναι αλήθεια ότι χρειάζονται μεγάλες αλλαγές και νέες προσαρμογές σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης, στην πρωτοβάθμια στην οποία διαμορφώνεται ο χαρακτήρας των νέων, με τη δυνατότητα νέων υπηρεσιών, όπως είναι τα ολοήμερα σχολεία, στην αλλαγή του χαρακτήρα του λυκείου για να γίνει το λύκειο της μάθησης, σ’ ένα ανοικτό και ανταγωνιστικό δημόσιο πανεπιστήμιο και με τις πολιτικές της διά βίου μάθησης και επαγγελματικής κατάρτισης, με ισότητα ευκαιριών σε όλους τους πολίτες ώστε να μπορούν να παρακολουθούν τις αλλαγές και να προσαρμόζονται στην αγορά εργασίας.
      ΄Εχει κάνει τίποτα από αυτά η Κυβέρνηση; Θα έλεγα ότι δεν έχει κάνει τίποτα. Βέβαια, στη ρητορεία της είναι οι στόχοι της Λισαβόνας για την κοινωνική συνοχή και για την ανταγωνιστικότητα, αλλά οι δείκτες αυτών των στόχων υποχωρούν. ΄Εχουμε μετρήσιμα αποτελέσματα. Δεν είναι μόνο οι κοινωνικές αντιδράσεις η πολιτική της και η κοινωνική συνείδηση που χρεώνει την οπισθοδρόμηση αλλά είναι και οι δείκτες που διαπιστώνουν την υποβάθμιση αυτών των στόχων και το απεικονίζουν με πολύ σαφή στοιχεία.
      Έρχεται με αυτό το νομοσχέδιο να αντιμετωπίσει τίποτα; Θα έλεγα ότι δεν κάνει τίποτα, αντίθετα συνεχίζει. Γνωρίζουμε ποια είναι η κατάσταση στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Αθετείτε μια δέσμευση που την έδωσε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, στη λογική που ανέφερα νωρίτερα, μπροστά στις εκλογές, για την ανάπτυξη του νηπιαγωγείου στο δημόσιο σχολείο και που αφορά την ολοκλήρωση του θεσμού προσχολικής εκπαίδευσης, όπως έχετε υποβαθμίσει και τον άλλο μεγάλο θεσμό που ήταν κατάκτηση και τον οποίο τον ονομάσατε «πάρκινγκ», το ολοήμερο σχολείο. 
      Κρατάτε όμηρους τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, θα έλεγα μπροστά και σε μια εκλογική αναμέτρηση, που έχει να κάνει με τις εκλογές των αντιπροσώπων στα συνέδρια της Δ.Ο.Ε. και της Ο.Λ.Μ.Ε., έχοντας ένα προεδρικό διάταγμα, το οποίο δίνει πάρα πολλούς βαθμούς στη λεγόμενη συνέντευξη, στο όνομα της οποίας, σας θυμίζω, καταργήσατε τους προϊσταμένους της εκπαίδευσης. 
      Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση φυσικά τα έχουμε ζήσει στο προηγούμενο νομοσχέδιο, δεν τα επαναλαμβάνω, αλλά στο ελεύθερο ανοιχτό πανεπιστήμιο, επιτέλους, δεν πρέπει να δώσετε μια δομή, μια νόμιμη διαδικασία μέσα από μια σύγκλητο; 
      Και τέλος, κύριε Υπουργέ, και αγαπητοί συνάδελφοι, αυτό το άγος, των προγραμμάτων «STAGE» με αδιαφάνεια και κομματικές λίστες, που είναι το άλλο σκέλος της επαγγελματικής κατάρτισης, δεν σας έχει προβληματίσει ως Υπουργείο Παιδείας, τι συνειδήσεις και τι χαρακτήρες διαμορφώνει στη νέα γενιά; Διότι δεν οδηγεί στον ανταγωνισμό της γνώσης, αλλά μας οδηγεί σε μια πελατειακή, παλαιοκομματική πολιτική, του «μπάρμπα στην Κορώνη», η οποία έχει απορριφθεί από τον ελληνικό λαό. 
      Έχει από όλα το νομοσχέδιό σας. Έχει συμβάσεις έργου. Έρχεται να δώσει μια συνέχεια σ’ αυτή την επαίσχυντη πολιτική των εκατό χιλιάδων συμβάσεων έργων που παρακάμπτουν τη διαδικασία των προσλήψεων. Έχει συμβούλους, έχει νέα νομικά πρόσωπα -εσείς που λέγατε ότι θα τα καταργήσετε- μπορεί να έχει και κουμπάρους. Σας συνιστώ να το αποφύγετε βεβαίως. 
      Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, θα πω ότι απέχει παρά πολύ από τις ανάγκες της παιδείας και της νέας γενιάς αυτό το νομοσχέδιο. Θα έλεγα ότι η Κυβέρνηση ροκανίζει το χρόνο, μη αντιλαμβανόμενη ότι ο λαός σε λίγο θα σφυρίξει το τέλος του χρόνου της κυβερνητικής πολιτικής.
      Σας ευχαριστώ. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
       ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Κουτσούκο. 
      Ο κ. Χρυσοχοϊδης έχει το λόγο. 
      ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
      Με τον υφυπουργό κ. Ταλιαδούρο είμαστε τρείς ημέρες τώρα εδώ συνέχεια, με πρώτη τη Δευτέρα, που συζητήσαμε μια επερώτηση των συναδέλφων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για το ζήτημα του ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου και διαπιστώσαμε όλοι μαζί ότι η παιδεία βρίσκεται σε ένα πολύ μελαγχολικό τοπίο σήμερα. Η παιδεία, η οποία έπρεπε σήμερα να αναπτύξει μια δυναμική που θα ανταποκρινόταν στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και της ελληνικής οικονομίας, δυστυχώς παραμένει στάσιμη, κοιτάζοντας το τρένο της ανάπτυξης και της κινητικότητας στην Ευρώπη να τρέχει. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η παιδεία είναι ζήτημα στρατηγικής σημασίας για δυο λόγους. Από τη μια αποτελεί όχημα ανάπτυξης και οικονομικής κινητικότητας για τη χώρα -είναι η βαριά βιομηχανία του σήμερα και του μέλλοντος- και από την άλλη πλευρά είναι το όχημα για την κοινωνική κινητικότητα που είναι αναγκαία στη σημερινή εποχή για να κλείσουν οι κοινωνικές ανισότητες, να μικρύνει το κοινωνικό χάσμα το οποίο υπάρχει στην ελληνική κοινωνία. 
      Απέναντι στο μεγάλο αυτό ζήτημα δεν υπάρχει πολιτική σήμερα. Υπάρχει μια παρατήρηση από την πλευρά της Κυβέρνησης. Η Κυβέρνηση παρατηρεί το πρόβλημα. Προσπαθεί να κάνει κάποιες μικρές παρεμβάσεις, χωρίς όμως να απαντάει στα κρίσιμα ερωτήματα και ζητήματα που αφορούν στην ελληνική εκπαίδευση. 
      Δεν υπάρχει στρατηγική. Δεν υπάρχει μακρόπνοη αντιμετώπιση των προβλημάτων, δεν υπάρχει ευρωπαϊκή διάσταση του προβλήματος. 
      Και κυρίως, κύριε Πρόεδρε, αυτό που δεν υπάρχει είναι η έλλειψη ευαισθησίας και κοινωνικής δικαιοσύνης για ένα ζήτημα το οποίο, ως γνωστόν, δεν είναι ένα απλό ζήτημα της δημόσιας κοινωνικής και οικονομικής ζωής, αλλά είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό. Μιλάμε λοιπόν για ένα δημόσιο κοινωνικό αγαθό το οποίο υποχρεούται η πολιτεία να το προσφέρει με τον ίδιο τρόπο σε όλους τους πολίτες ανεξαιρέτως φύλου, καταγωγής κ.λπ.. 
      Εδώ, αντί για στρατηγική, υπάρχει προχειρότητα. Σας θυμίζω τι πέρασε η χώρα, ποιες περιπέτειες υπέστη το πανεπιστήμιο δέκα μήνες σχεδόν τώρα, από την ώρα που ανακοίνωσε τις προθέσεις της η Κυβέρνηση, με το προσχέδιο του νόμου-πλαισίου για τα πανεπιστήμια. 
      Έφερε και ψήφισε ένα νόμο-πλαίσιο ο οποίος δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του πανεπιστημίου. Στο πανεπιστήμιο το τοπίο αυτήν τη στιγμή είναι απογοητευτικό. Γίνεται προσπάθεια μέσα σε έξι μήνες να καλυφθούν ανάγκες προηγούμενων χρόνων, σ’ ένα μήνα πολλές φορές να καλυφθούν ανάγκες δύο εξαμήνων. Είναι μια κατάσταση η οποία δεν προάγει την εκπαιδευτική πραγματικότητα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα  καταλαμβάνει ο  Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ.  ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ)
      Ο νόμος σας είναι ανεφάρμοστος, ένας  νόμος ο οποίος δεν προάγει την εκπαιδευτική και πανεπιστημιακή κινητικότητα που είναι αναγκαία σήμερα, προκειμένου το ελληνικό πανεπιστήμιο τα επόμενα χρόνια να παίξει σημαντικό ρόλο στα ευρωπαϊκά και παγκόσμια πράγματα. Αντί για μακροπρόθεσμο σχεδιασμό έχουμε μπαλώματα, μπαλώματα παντού, όπως ακριβώς κάνατε και στο νόμο-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια. 
      Επίσης είστε εσωστρεφείς. Δεν υπάρχει η αναγκαία οικουμενική και παγκόσμια αντίληψη για τα πράγματα. Αυτό είναι κρίσιμο στοιχείο, κύριε Υπουργέ, το γεγονός δηλαδή ότι η Κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται τα πράγματα σήμερα παγκόσμια, όπως είναι, αλλά τα αντιλαμβάνεται σε επίπεδο περιφέρειας, σε επίπεδο μιας μικρής χώρας και όχι σ’ ένα ευρύτερο επίπεδο όπου καλούμαστε να ανταγωνιστούμε με τους υπόλοιπους.
      Τέλος, σας ανέφερα το θέμα της εμπορευματοποίησης, της κοινωνικής αναλγησίας. Στείλατε πέρυσι είκοσι πέντε χιλιάδες παιδιά στον ιδιωτικό τομέα, πελάτες στον ιδιωτικό τομέα με την εμπορευματοποίηση της παιδείας και με την απαράδεκτη, αναιτιολόγητη απόφαση της βάσης του δέκα. 
      Φέτος απ’ ό,τι φαίνεται επιχειρείτε να κάνετε κάτι διαφορετικό, το οποίο σε λίγες μέρες θα φανεί. Το βέβαιο είναι πως αν προσπαθείτε να βάζετε εύκολα θέματα φέτος για να υπερβείτε τη βάση του δέκα και να μην έχετε πρόβλημα, τότε τινάζετε στον αέρα και το θεσμό των εξετάσεων.
      Ίδια γεύση υπάρχει τώρα και στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα. Κοπτοραπτική διατάξεων! Αυτό υπάρχει. Κατ’ αρχάς κάνετε μια αναθεώρηση δικών σας διατάξεων, τις οποίες ψηφίσατε μάλιστα πολύ πρόσφατα. 
      Το νομοσχέδιο αναφέρεται στη δια βίου μάθηση, ένα μείζονος σημασίας ζήτημα, το οποίο αφορά σχεδόν όλους τους Έλληνες. Για το ζήτημα αυτό δεν υπάρχει καμία ουσιαστικά διάταξη που να προάγει στο μέλλον τη δια βίου μάθηση. Έχετε όμως ορισμένες αναφορές οι οποίες είναι άξιες λόγου και θα ήθελα να τις σχολιάσω.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από δέκα μήνες περίπου με τη μεγάλη απεργία των δασκάλων και των εκπαιδευτικών, ο Πρωθυπουργός, προκειμένου να εκτονώσει την κατάσταση, υποσχέθηκε να δώσει υποχρεωτικά ένα χρόνο επιπλέον προσχολικής αγωγής. Αποτέλεσμα; Ψηφίσατε ένα νόμο στις 21 Δεκεμβρίου 2006 και έρχεσθε σήμερα, πέντε μήνες μετά, να αναθεωρήσετε αυτό το νόμο γιατί αντιληφθήκατε ότι αυτός ο νόμος δεν είναι εφαρμόσιμος.
      Τελικά γιατί συμβαίνουν όλα αυτά, κύριε Υπουργέ; Αυτά δείχνουν ότι δεν έχετε κανέναν απολύτως σχεδιασμό, ότι νομοθετείτε και ψηφίζετε πρόχειρα, επιπόλαια. Δεν δημιουργήσατε υποδομές. Τελικά εκθέτετε τον Πρωθυπουργό ο οποίος είπε ψέματα στους εκπαιδευτικούς και βεβαίως εκχωρείτε αυτήν τη στιγμή το ζήτημα της προσχολικής αγωγής στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς και στους δήμους, παρά τις αντιδράσεις και των δήμων και των εργαζομένων στους δήμους.
      Υπάρχει ένα άλλο άρθρο, στο οποίο επιχειρείτε να παγιώσετε μια κατάσταση με τα στελέχη της διοίκησης. Έχουμε τώρα, τέταρτο χρόνο, διορισμένα στελέχη διοίκησης. Αυτό είναι απαράδεκτο και μάλιστα στο χώρο της εκπαίδευσης, σ’ έναν τόσο ευαίσθητο χώρο. Δίνετε «πολύ καλό μήνυμα» στους εκπαιδευτικούς, δίνετε «εξαιρετικό μήνυμα» στα παιδιά, ότι το Υπουργείο Παιδείας διορίζει εκπαιδευτικούς αρεστούς στο κυβερνών κόμμα και από εκεί και πέρα γράφουμε στα παλιά μας τα παπούτσια την αξιοκρατία, την επιλογή, την εκλογή, όπως επιβάλλεται να γίνεται σε μια δημοκρατία, και θα πάμε τελικώς στις εκλογές με διορισμένα όργανα. 
      Εκείνο, όμως, που είναι εξωφρενικό είναι η ρύθμιση που φέρνετε με την τροπολογία. Κύριε Υπουργέ, να την πάρετε πίσω, διότι η τροπολογία αυτή είναι αντισυνταγματική. Και είναι αντισυνταγματική διότι επιχειρείτε να ρυθμίσετε ζητήματα και να διορίσετε διευθυντές στα Ι.Ε.Κ. με ένα όργανο επιλογής, με ένα δικαιοδοτικό όργανο, δηλαδή το Κ.Υ.Σ.Δ.Ε., το οποίο ανήκει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.  Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ως γνωστόν, είναι τα γυμνάσια και τα λύκεια. Τα Ι.Ε.Κ., ως γνωστόν, είναι μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση. Και ίσως  και σκόπιμα να φέρατε την τροπολογία και να μην την πήγατε στην Κ.Ε.Ν.Ε., στην Επιστημονική Επιτροπή. Σας προκαλώ να την πάτε στην Επιστημονική Επιτροπή. Είναι αντισυνταγματική η διάταξη. Και, εν πάση περιπτώσει, γιατί να γίνει όλη αυτή η ρύθμιση αφού υπάρχει η δυνατότητα μέσα από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο του Οργανισμού Επαγγελματικής Κατάρτισης να γίνουν επιλογές στελεχών; Για ποιο λόγο βάζετε άλλους να επιλέξουν για άλλο χώρο της εκπαίδευσης; Αυτό προφανώς το κάνετε για δικούς σας λόγους. 
      Είναι προφανές ότι όλη αυτή η πολιτική συμπεριφορά δεν οδηγεί σε προαγωγή ενός ζητήματος το οποίο έχει εθνική εμβέλεια. Και η δική σας συμπεριφορά δεν είναι εθνικής εμβέλειας. Είναι κομματικής εμβέλειας στο ζήτημα της παιδείας. Εμείς έτσι προσεγγίζουμε το ζήτημα της εκπαίδευσης γιατί πιστεύουμε ότι αφορά όλους τους Έλληνες. Αυτό το μεγάλο αγαθό πρέπει να προσφέρεται σε όλους και σε όλες τις Ελληνίδες και συνεπώς πρέπει να υπηρετείται με τρόπο πάνω απ’ όλα εθνικό. 
      Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
      Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Αρσένης. 
      ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, επειδή δεν έχω χρόνο να σχολιάσω όλα τα άρθρα, θα επικεντρωθώ στο πρώτο κεφάλαιο του νομοσχεδίου και συνοψίζω τη θέση μου σ’ αυτές τις διατάξεις με δύο σχόλια. 
      Πρώτον, η νομοτεχνική επεξεργασία αυτών των διατάξεων είναι απαράδεκτα ατελής, θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα και, σε τελευταία ανάλυση, ο φορέας συντονισμού θα είναι ο καταλύτης αποσυντονισμού των δράσεων της Κυβέρνησης στο χώρο της δια βίου μάθησης.
      Δεύτερον, παρά τις ρητορείες περί φιλελευθερισμού και λιγότερου κράτους, οι διατάξεις αυτές προωθούν, χωρίς λόγο, έναν κρατικισμό, προωθούν και διογκώνουν το κράτος, ένα κράτος ιδιότυπο: το κομματικό κράτος. 
      Και εξηγώ τις θέσεις μου. 
      Αρχίζω από τον ορισμό της διά βίου μάθησης. Πού ορίζεται η διά βίου μάθηση; Το νομοσχέδιο δεν έχει τέτοιο ορισμό. 
Ο ορισμός αναφέρεται στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αλλά θα σας διαβάσω από την απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου τι είναι η διά βίου μάθηση.
      Το διαβάσατε; Λέει: «Δια βίου μάθηση είναι κάθε είδους γενική εκπαίδευση, επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, ανεπίσημη εκπαίδευση και άτυπη μάθηση, καθ’ όλη τη διάρκεια του βίου, που έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση των γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων». Δηλαδή, τα πάντα. 
      Αυτός ο γενικόλογος ορισμός δεν μπορεί να προσδιορίσει ποιος είναι τελικά ο συντονισμός τον οποίο θα κάνει ο νέος φορέας. Και το πράγμα χειροτερεύει γιατί, στην ίδια διάταξη, προσθέτουμε σ’ αυτήν τη γενικολογία και μία άλλη διάταξη που λέει ότι ο Υπουργός μπορεί να αναφέρεται σ’ αυτές τις δραστηριότητες και να δίνει στο φορέα και άλλες «συναφείς δραστηριότητες». Δηλαδή, ποιες; 
      Έχουμε, λοιπόν, μία απροσδιοριστία εδώ και επιχειρούμε να συντονίσουμε κάτι που δεν το έχουμε ορίσει σαφώς. Και αυτό δεν είναι θέμα θεωρητικό, είναι θέμα πρακτικό, διότι στη δια βίου μάθηση έχουμε επικαλυπτόμενα συστήματα. 
      Και σας υπενθυμίζω ποια είναι αυτά τα υποσυστήματα. Πρώτον, έχουμε τη δια βίου εκπαίδευση. Η δια βίου εκπαίδευση λειτουργεί κυρίως σε επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, είτε με τα ινστιτούτα κατάρτισης, τα οποία θεσπίσατε εδώ και δύο χρόνια είτε μέσω του Ανοιχτού Πανεπιστημίου, ή παλαιότερα με το θεσμό των Προγραμμάτων Σπουδών Επιλογής τα οποία καταργήσατε εδώ και δύο χρόνια. Αυτό είναι ένα θέμα που αφορά κυρίως την πανεπιστημιακή κοινότητα και δεν είναι σαφές εάν αυτός ο φορέας τον οποίο ιδρύουμε σήμερα, έχει σχέση και συντονίζει δραστηριότητες αυτής της διά βίου εκπαίδευσης ή όχι.
      Το δεύτερο υποσύστημα είναι το υποσύστημα της αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης. Η αρχική επαγγελματική κατάρτιση είναι μία επέκταση του εκπαιδευτικού μας συστήματος που, μετά τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ο μαθητής προχωράει σε μία εκπαίδευση για δεξιότητες που θα του είναι χρήσιμες στην απασχόληση, όταν θα βγει μετά στην αγορά εργασίας. Και φυσικά αυτό είναι ένα υποσύστημα, το οποίο εμπεριέχεται μέσα στο γενικότερο εκπαιδευτικό μας σύστημα. 
      Τέλος, έχουμε τη συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση, η οποία αφορά τους εργαζόμενους οι οποίοι πηγαίνουν σε κέντρα κατάρτισης για να επικαιροποιήσουν τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους ή και για να αλλάξουν επάγγελμα. Αυτό εντάσσεται περισσότερο στο χώρο της απασχόλησης και της πολιτικής απασχόλησης του Υπουργείου Απασχόλησης.
      Λοιπόν, δεν μας λέει αυτό το νομοσχέδιο εάν θα πάμε σε μία ενιαία δομή αντιμετώπισης και συντονισμού αυτών των θεμάτων της δια βίου εκπαίδευσης, της αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης ή της συνεχιζόμενης κατάρτισης. Εφόσον δεν προσδιορίζεται αυτό, έχουμε μία ασάφεια τι συντονίζουμε. Και το νομοσχέδιο αυτό δεν μας λέει ποιες αρμοδιότητες των, σήμερα, υφισταμένων οργάνων, που κάνουν κάποιο συντονισμό, είτε είναι το Ι.Κ.Υ. είτε είναι η εταιρεία Επαγγελματικής Κατάρτισης του Ο.Α.Ε.Δ. κ.ά. μεταφέρονται στο νέο Οργανισμό, ούτε μας λέει ποιες αρμοδιότητες καταργούνται. Αυτό δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα, διότι οι αρμοδιότητες αυτών των Οργανισμών έχουν καθιερωθεί με νόμους. Δεν μπορούν να καταργηθούν με υπουργικές αποφάσεις, τις οποίες προβλέπει το Νομοσχέδιο.
      Γι’ αυτό λέω ότι υπάρχει νομοτεχνική ατέλεια στην επεξεργασία και, αργά ή γρήγορα, κύριε Υπουργέ, θα έλθετε εδώ στο Κοινοβούλιο για να αναθεωρήσετε αυτές τις διατάξεις, διότι οι διατάξεις αυτές δεν θα είναι εφαρμόσιμες. Θα δημιουργηθεί μία χαοτική κατάσταση αποσυντονισμού σε όλους αυτούς τους Οργανισμούς. 
      Τώρα προχωράτε στη δημιουργία ενός νέου Οργανισμού. Γιατί; Δεν είναι αναγκαίο να ιδρυθεί νέος φορέας. Χρειάζεται ένας φορέας συντονισμού, αλλά δεν υπάρχουν Οργανισμοί, εποπτευόμενοι από το Υπουργείο Παιδείας, που θα μπορούσαν να κάνουν αυτό το συντονισμό; Γιατί να φτιάξουμε και έναν ακόμα νέο φορέα; Θα ήθελα να είχα την απάντησή σας. Έχουμε τουλάχιστον είκοσι τρεις φορείς, εποπτευόμενους από το Υπουργείο Παιδείας, που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του συντονισμού με μια κατάλληλη αναδιατύπωση των αρμοδιοτήτων τους.
      Αναφέρω ενδεικτικά την περίπτωση του Κ.Ε.Ε., του Κέντρου Εκπαιδευτικής ΄Ερευνας, που είναι ένα ανεξάρτητο όργανο εκπαιδευτικής έρευνας, είναι διασυνδεδεμένο με οργανισμούς στο εξωτερικό και θα μπορούσε να τους είχε ανατεθεί το συντονιστικό έργο, χωρίς να δημιουργούμε καινούργια λογιστήρια, νέες διευθύνσεις, νέα τμήματα για λόγους που δεν είναι αναγκαίοι.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Τελειώνω σε μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
      Αλλά, εν πάση περιπτώσει, κάνοντας αυτόν το φορέα, δημιουργείτε ένα φορέα του οποίου το διοικητικό συμβούλιο επιλέγεται από τον Υπουργό Παιδείας, ο διευθυντής επιλέγεται από τον Υπουργό Παιδείας, χωρίς να προσδιορίζει ο νόμος ποια είναι τα προσόντα τους. Τουλάχιστον δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Πρόεδρος αυτού του Οργανισμού εκλέγεται μετά από τη σύμφωνη γνώμη ή τη γνώμη της διακομματικής επιτροπής της Βουλής και να προσδιορίσουμε και ποια πρέπει να είναι τα προσόντα του διευθυντού;
      Δεν μας λέτε πόσοι θα μεταφερθούν από άλλους Οργανισμούς σ’ αυτό το νέο Οργανισμό και γιατί χρειάζονται τριάντα πέντε νέες θέσεις προσωπικού και γιατί θα χρειαστεί να προσληφθούν με μίσθωση έργου ένας μεγάλος αριθμός προσώπων που τα προσόντα τους δεν τα έχουμε προσδιορίσει.
      Εγώ πιστεύω ότι μ’ αυτήν τη διαδικασία δημιουργούμε ένα γραφειοκρατικό μηχανισμό, ο οποίος ελέγχεται απολύτως από τον Υπουργό Παιδείας -και ελέγχεται και κομματικά- και, σε τελευταία ανάλυση, αποσυντονίζει το έργο της διά βίου μάθησης.
      Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι αυτό που θα μπορούσε να κάνει η Κυβέρνηση είναι να αποσύρει αυτές τις διατάξεις, να ξαναδεί το θέμα νομοτεχνικά.  Και απορώ πώς η Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή της Βουλής πέρασε αυτές τις διατάξεις. Θα δημιουργηθούν σοβαρότατα προβλήματα συντονισμού στην πράξη, τα οποία δεν θα μπορούν να επιλυθούν ούτε με Κοινές Αποφάσεις των Υπουργών και θα αναγκαστεί η Κυβέρνηση, αργά ή γρήγορα, να ξαναέρθει στο Κοινοβούλιο για να αναθεωρήσει τις διατάξεις που μας ζητάει σήμερα να ψηφίσουμε. 
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
      Το λόγο έχει ο συνάδελφος, κ. Σκουλάς.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ:  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την ώρα που η ελληνική νεολαία διαγωνίζεται στις πανελλήνιες εξετάσεις για μια θέση στα πανεπιστήμια, για μια θέση στη γνώση, η Κυβέρνηση παρουσιάζει ένα διάτρητο νομοσχέδιο που δεν προάγει στο ελάχιστο την παιδεία.
      Βρισκόμαστε πάλι μπροστά σ’ ένα νομοσχέδιο «σκούπα» με επτά άρθρα για τη δημιουργία φορέα διαχείρισης ολοκληρωμένου προγράμματος Διά βίου  μάθησης και είκοσι εννέα άρθρα άσχετα μεταξύ τους, υπό τον τίτλο «άλλες διατάξεις», που αποτελούν ρυθμίσεις, συμπληρώσεις και διορθώσεις προσφάτων νόμων που εσείς ψηφίσατε, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό το γεγονός δείχνει τουλάχιστον προχειρότητα, όπως επισημάνθηκε από την πλευρά της Αντιπολίτευσης.
      Πραγματικά δεν ξέρω αν ο όρος «άλλες διατάξεις» αποτελεί ελληνική πατέντα, ελληνική ευρεσιτεχνία και γι’ αυτό η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα πρέπει να βραβευθεί. Θερμά συγχαρητήρια γι’ αυτό το πράγμα! Το πώς θα γίνει η συζήτηση επί της αρχής τέθηκε σήμερα σ’ ένα νομοσχέδιο που στην ουσία δεν έχει σπονδυλική στήλη, αλλά απλώνεται παντού σαν αμοιβάδα.
Νομίζω ότι με τέτοιου είδους νομοθετήματα και πρακτικές απαξιώνεται και υποβαθμίζεται ουσιαστικά ο ρόλος του Κοινοβουλίου. 
    Προκύπτει, όμως, ακόμα άλλο ένα ερώτημα. Γιατί, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, η Κυβέρνηση φέρνει νομοσχέδια, τα οποία ψηφίζονται και επανέρχεται μετά από ένα ή δύο χρόνια για να τροποποιήσει τους προηγούμενους νόμους; Η εύκολη απάντηση είναι ότι η Κυβέρνηση εργάζεται με προχειρότητα. Όμως, στον κάθε ένα από μας μπορεί να δίδεται το δικαίωμα να υποθέσει ρουσφετολογικές διευθετήσεις και τακτοποίηση ημετέρων. 
    Κύριε Υπουργέ, ενώ η Νέα Δημοκρατία διακηρύσσει «Urbi et Orbi» ότι η παιδεία είναι από τις κύριες προτεραιότητές της, με το σημερινό νομοσχέδιο αποκαλύπτεται ξανά μία Κυβέρνηση που εισάγει νομοσχέδια πρόχειρα, ρουσφετολογικά, χωρίς να έχει προηγηθεί συζήτηση με τους ενδιαφερόμενους, δηλαδή την πανεπιστημιακή κοινότητα, τους εκπαιδευτικούς, τους εργαζόμενους. 
    Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η Κυβέρνηση της ηθικολογίας και της ρητορικής της διαφάνειας, αποκαλύπτει το πραγματικό της πρόσωπο, δηλαδή, αυτό της συντήρησης που βολεύει τους ημέτερους, χωρίς να προάγει στο ελάχιστο το δημόσιο συμφέρον. 
    Στο άρθρο 2, παράγραφος 1, ιδρύεται Οργανισμός Διαχείρισης που είναι πάλι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Εδώ, κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, πρόκειται τελικά περί ιδεοληψίας. Σε κάθε νομοσχέδιο ξεφυτρώνει ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. 
    Άκουσα εχθές τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας να υποστηρίζουν ότι αυτό γίνεται λόγω των αγκυλώσεων, των καθυστερήσεων, των προβλημάτων του δημοσίου. Σοβαρά, κύριοι συνάδελφοι; Και οι μεταρρυθμίσεις; Ξεχάσατε τις μεταρρυθμίσεις; Εάν το δημόσιο έχει προβλήματα, προσπαθήστε να το βελτιώσετε. Όμως, εσείς με τη συνεχιζόμενη απαξίωσή του παντού, οδηγείτε την ελληνική δημόσια σφαίρα στα χέρια των ιδιωτών. 
    Στο άρθρο 3, παράγραφος 2, το Διοικητικό Συμβούλιο συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού και επιλέγονται επιστήμονες ή προσωπικότητες αναγνωρισμένου κύρους, με εμπειρία σε θέματα σχετικά με το έργο του Οργανισμού. Πού και πώς περιγράφονται τα προσόντα αυτών των επιστημόνων; Ο Διευθυντής ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας, με τριετή θητεία. Ποια είναι τελικά τα προσόντα του και πού είναι η περίφημη διαφάνεια; 
    Στο άρθρο 5, όσον αφορά στο προσωπικό του Οργανισμού, με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου είναι δυνατή η πρόσληψη προσωπικού με σύμβαση εργασίας, δηλαδή η δημιουργία μιας νέας γενιάς συμβασιούχων, των οποίων δεν περιγράφονται πάλι τα προσόντα. 
    Στο άρθρο 8 θέλω να δώσω τα συγχαρητήριά μου στο Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Γεωργιάδη, γιατί εχθές εδώ από το Βήμα της Βουλής έλυσε το μεγάλο φιλοσοφικό ερώτημα «τι είναι τελικά η ζωή;». Οι θέσεις του κ. Γεωργιάδη προβληματίζουν γιατί η ζωή δεν είναι επιχειρείν, ενώ αυτή η αμφιλεγόμενη νεοφιλελεύθερη άποψη μας βρίσκει απολύτως αντίθετους. 
    Στο άρθρο 10 για τα Τοπικά Συμβούλια Νέων, θέλω να πω ότι είναι μία ρύθμιση δικού σας νόμου, ενώ η Εθνική Επιτροπή Τοπικών Συμβουλίων Νέων αποτελεί πάλι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Και εδώ πάλι, βάζουμε θαυμαστικό. 
    Το άρθρο 13 είναι και πάλι ρύθμιση δικού σας νόμου. Η παράγραφος 2 και η παράγραφος 3 είναι πάλι ρυθμίσεις δικού σας νόμου. 
    Το άρθρο 18, παράγραφος 2, λέει ότι σε περίπτωση μη πλήρωσης των θέσεων του μεταπτυχιακού επιπέδου από πρόσωπα πληρούντα τα κριτήρια του τρίτου εδαφίου, δύναται κατ’ εξαίρεση να εγγράψει υποψηφίους που δεν πληρούν αυτά τα κριτήρια. Με την εισαγωγή εξαιρέσεων ανοίγουμε παράθυρα. Και εδώ πάλι βάζουμε θαυμαστικό γι’ αυτό το νομοσχέδιο. 
    Όσον αφορά στο άρθρο 19 για τα θέματα του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, θα έλεγα ότι δέκα χρόνια μετά την ίδρυσή του και δεν έχουμε Σύγκλητο. Υπάρχει Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα χωρίς Σύγκλητο; 
    Το Ε.Α.Π. σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί να προσλάβει κατόχους μεταπτυχιακών τίτλων ειδίκευσης για γνωστικά αντικείμενα εξαιρετικής και αδιαμφισβήτητης ιδιαιτερότητας για τα οποία δεν είναι δυνατή ή συνήθης η εκπόνηση διδακτορικής διατριβής. Και ποια είναι αυτά τα γνωστικά αντικείμενα; Και ποια είναι αυτά τα διδακτορικά; Εδώ, πρόκειται για μία φωτογραφική διάταξη. 
    Μέχρι να συγκροτηθεί η Σύγκλητος, όλα τα μέλη Σ.Ε.Π. διορίζονται με απόφαση της Δ.Ε. του Ιδρύματος. Είναι αρμόδια για την επιλογή των μελών Σ.Ε.Π. που ορίζονται ταυτόχρονα και ακαδημαϊκοί υπεύθυνοι προγραμμάτων. 
    Και το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων πάει περίπατο, ενώ η διοίκηση ελέγχει όλη τη διαδικασία και τα κριτήρια επιλογής ενός Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος. 
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλο το νομοσχέδιο είναι διάτρητο.
      Και φθάνουμε στο άρθρο 32. Σας καταθέτω μία ερώτηση που έχω κάνει από τις 8/3/2007, σχετικά με ίδρυση τμημάτων νηπιαγωγείων στους δήμους και δεν έχω πάρει ακόμη απάντηση. Εφαρμόστε το νόμο που ψηφίσατε πέρυσι, το ν. 3518/2006 για ένα χρόνο υποχρεωτική προσχολική αγωγή.
      Με το άρθρο 32 στέλνετε τα παιδιά στα χέρια των ιδιωτικών παιδικών σταθμών, διότι είναι ξεκάθαρο ότι ένα παιδάκι που πηγαίνει σ’ ένα ιδιωτικό σταθμό δε θα θέλει να φύγει από εκεί, αν μπορεί να πάει και στο νηπιαγωγείο του. 
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Σκουλάς καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα ερώτηση, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)    
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τέτοια νομοσχέδια δεν μπορούμε να πάμε μπροστά. Με τέτοια νομοσχέδια δεν μπορούμε να συζητάμε για δημόσια εκπαίδευση και παιδεία. Σε λίγο, όλα θα έχουν έρθει στα χέρια των ιδιωτών.
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης):  Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Μαγκριώτης.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Πρώτα-πρώτα, θα ήθελα να απαντήσω σε ορισμένες απόψεις που ακούστηκαν στη συζήτηση από συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας για το γεγονός ότι τώρα που η Κυβέρνηση έσωσε την οικονομία, έχει πλέον χρήματα για να χρηματοδοτήσει και την παιδεία.
      Κατ’ αρχάς, δεν έσωσε καμμία οικονομία. Προβλήματα δημιούργησε στην οικονομία η Νέα Δημοκρατία και αυτό το γνωρίζουν όλοι. Ξέρουν όλοι πολύ καλά ότι η αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος στο πρώτο τρίμηνο του 2007 κατά 4,3% δεν οφείλεται σε μία αυτοτροφοδοτούμενη οικονομική δραστηριότητα, ούτε σε επενδύσεις του δημόσιου ή του ιδιωτικού τομέα. Πρόκειται για μία καθαρά εισαγόμενη και δανειακή οικονομική δραστηριότητα. Οφείλεται στις εισροές του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης -παρά το γεγονός ότι είναι βραδύτερες των προηγούμενων χρόνων- στα δάνεια, στην υπερχρέωση. Υπερχρέωση των νοικοκυριών για τα στεγαστικά δάνεια, υπερχρέωση για τα καταναλωτικά δάνεια με μεγάλες επισφάλειες. 
      Οι πολίτες θέλουν να διατηρήσουν ένα μέσο επίπεδο ευημερίας που κατέκτησαν τα προηγούμενα χρόνια και τη μείωση της αγοραστικής τους δύναμης την αντικαθιστούν με το δανεισμό. Όμως αυτό, όπως έχουν αποδείξει οι άλλες οικονομίες της Δύσης, έχει όριο και όταν κλείσει αυτός ο κύκλος και είμαστε κοντά στο τέλος του, η οικονομία βυθίζεται σε βαθειά ύφεση, έχουμε έκρηξη της ανεργίας και μείωση του κοινωνικού κράτους. Σ’ αυτόν το δρόμο πορεύεται η Νέα Δημοκρατία. Δημιουργεί, δηλαδή, δανειακό και εισαγόμενο πλούτο, ο οποίος φυσικά δεν κατανέμεται ισομερώς σε όλη την ελληνική επικράτεια. Τα επίσημα στοιχεία του κράτους από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία το αποκαλύπτουν. 
      Δεύτερον, βεβαίως και δεν κατανέμεται δίκαια, διότι συγκεντρώνεται ολοένα και περισσότερο σε λιγότερα χέρια. Πιέζονται τα μεσοστρώματα και πολύ περισσότερο τα λαϊκά στρώματα.
       Όλα αυτά δεν ανατρέπονται και δεν αλλάζουν με προεκλογικές εξαγγελίες και παροχές, όπως οι χθεσινές του κ. Αλογοσκούφη, και ιδιαίτερα όταν είναι επαναλαμβανόμενες, ίδιες, πανομοιότυπες σε κάθε προεκλογική περίοδο. Τη μήνη και τη δυσφορία των πολιτών ξεσηκώνουν, κύριε Πρόεδρε. 
      Οφείλω να πω ότι πράγματι το Υπουργείο Παιδείας έχει φέρει πολλά νομοθετήματα στη Βουλή, σε μια Βουλή που τους τελευταίους μήνες ουσιαστικά «αργεί». Συζητά και ψηφίζει για πολλές μέρες, κυρώνει συμβάσεις, δημιουργεί ιδρύματα, είτε είναι υποσχέσεις προεκλογικού χαρακτήρα είτε έχουν τη σημασία και το νόημά τους, αλλά όταν ο αναπτυξιακός νόμος της χώρας ψηφίστηκε στις 24.00΄ τα μεσάνυχτα ως τροπολογία σε άλλο νομοσχέδιο, αντιλαμβάνεστε τι έργο παράγει η παρούσα Βουλή. Ασθμαίνουσα πάει για να κλείσει από την Κυβέρνηση πολύ γρήγορα για να σταματήσει να είναι ενοχλητική η Βουλή στην κυβερνητική αυθαιρεσία και στην κυβερνητική πολιτική σε όλους τους τομείς και ειδικότερα στο θέμα του σκανδάλου των ομολόγων.
      Όλοι πλέον κινούνται σε προεκλογική τροχιά. Ανεπίσημα ο κ. Καραμανλής από τη μακρινή Νέα Ζηλανδία, από την Αυστραλία, από τους ομογενείς, κήρυξε πλέον τον προεκλογικό του αγώνα με δύο ουσιαστικά πυροτεχνήματα, την ψήφο στην ομογένεια και το ασφαλιστικό επίδομα στους Έλληνες μετανάστες της Αυστραλίας που επιστρέφουν στη χώρα μας. 
Δεν θα αναφερθώ περισσότερο σε αυτά, γιατί δεν μου δίνει αυτό το δικαίωμα και ο χρόνος, κύριε Πρόεδρε. 
	Όμως, και σε τούτο το νομοθέτημα γίνονται αποσπασματικές ρυθμίσεις. Τα είπε πολύ χαρακτηριστικά και ο εισηγητής μας και ο κ. Αρσένης προηγουμένως. Δημιουργούμε φορείς επί φορέων, ιδρύματα επί ιδρυμάτων και να φανταστείτε ότι τούτη η παράταξη, η Νέα Δημοκρατία, ήρθε στην εξουσία μ’ ένα σύστημα για αποτελεσματικότερο κράτος και πράττει ακριβώς το αντίθετο από την αρχή της θητείας της έως σήμερα. 
	Ελπίζω πως όλα αυτά τα κρατικά και ημικρατικά μορφώματα που δημιουργεί, τα οποία θέλουν πολύ υψηλό κόστος -και στα οποία θα προσθέσω τη γραφειοκρατία- θα τακτοποιήσουν προσωρινά κάποιους ημετέρους, αν προλάβουν τις υπουργικές αποφάσεις και την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως μέχρι τις εκλογές, αλλά αποτελέσματα δεν θα φέρουν. 
      Ελπίζω να μην έχουν το ίδιο αποτέλεσμα και την κατάληξη που είχε η Γενική Γραμματεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων Συντονισμού της Επενδυτικής Πολιτικής των Ασφαλιστικών Ταμείων με επικεφαλής τον κ. Παπαδόπουλο, η οποία καταργήθηκε τις προηγούμενες μέρες. Γιατί, όπως μας είπε ο κ. Μαγγίνας, δεν τη χρειάζεται. Άλλωστε, όπως είπε, δεν έπαιξε και κανένα ρόλο μέχρι σήμερα. 
	Να θυμίσω, όταν τη δημιουργούσε ο κ. Τσιτουρίδης πριν από ένα χρόνο, με τι πομπώδεις εκφράσεις κατέθετε αυτήν την πρότασή του και ζητούσε την ψήφο της πλειοψηφίας. 
	Προσθέτετε, λοιπόν, φορείς, προσθέτετε γραφειοκρατία, ενώ μπορούσατε να συστηματοποιήσετε τους φορείς, να τους ενοποιήσετε στο Υπουργείο Παιδείας, για να λειτουργήσει επιτελικά και πρωτίστως να αποκεντρώσετε το Υπουργείο Παιδείας και τους φορείς. 
      Ο συγκεντρωτισμός, γενικότερα, του κράτους και της Κυβέρνησης -όχι μόνο σήμερα, αλλά και τα προηγούμενα χρόνια, όμως περισσότερο στις δικές σας ημέρες- η προσθήκη και δημιουργία νέων κεντρικών φορέων και συγκέντρωσης και δημιουργίας νέων θυλάκων εξουσίας απονευρώνουν το ελληνικό παραγωγικό εκπαιδευτικό σύστημα, κυρίως της ελληνικής περιφέρειας. Κάποια στιγμή πρέπει να το αντιληφθεί η Κυβέρνηση. Πήρε ένα, ούτως ή άλλως, υπερσυγκεντρωτικό κράτος και το «συγκεντρώνει» ακόμη περισσότερο. Αυτό είναι απαράδεκτο! 
	Τέλος, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω πως η Κυβέρνηση δεν τόλμησε να κάνει το μεγάλο βήμα, παρ’ ότι είχε τη δηλωμένη υποστήριξη και του Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γιώργου Παπανδρέου, αλλά και της ελληνικής κοινωνίας στο σύνολό της, στη μεγάλη της πλειοψηφία, για μια μεγάλη μεταρρύθμιση στο σύνολο του εκπαιδευτικού συστήματος. 
	Όπως πολύ σωστά είπε και ο κ. Χρυσοχοΐδης, ήδη από τις προηγούμενες δεκαετίες, αλλά και πολύ περισσότερο σήμερα και ακόμη περισσότερο αύριο, η γνώση δεν είναι μόνο δημόσιο, κοινωνικό αγαθό, δεν είναι μόνο το εισιτήριο της κοινωνικής κινητικότητας και της ισότητας, δεν είναι μόνο το διαβατήριο των ίσων ευκαιριών, αλλά είναι και ο μεγάλος μοχλός της ανάπτυξης. 
      Η χώρα μας κέρδισε με πολλές θυσίες μια θέση στο κέντρο της ανεπτυγμένης Ευρώπης. Όχι μόνο θα πρέπει να τη διατηρήσει, αλλά πρέπει να κάνει ακόμη πιο μεγάλα βήματα μπροστά. Μόνο η μεταρρύθμιση στο εκπαιδευτικό σύστημα, η αναβάθμισή του, η ενίσχυσή του, η ποιοτική του αναβάθμιση και η ανταγωνιστική του παρουσία στο ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον μπορούν να εγγυηθούν και στα λαϊκά στρώματα κατά την κρατική αρωγή, ώστε να κερδίσουν ένα καλύτερο αύριο και μια  καλύτερη θέση συνολικά για την ελληνική κοινωνία και τη χώρα μας. Δυστυχώς, οι αποσπασματικές, διοικητικές κυρίως ρυθμίσεις που κάνατε ή πειθαρχικού χαρακτήρα μέχρι σήμερα ή εγκατάστασης κομματικών στελεχών σε κρίσιμους θύλακες της παιδείας δεν εγγυώνται ένα τέτοιο μέλλον. 
	Δυστυχώς η Κυβέρνησή σας δεν τόλμησε να αναλάβει αυτές τις μεγάλες ευθύνες, ενώ είχε την αρωγή της Αντιπολίτευσης και της ελληνικής κοινωνίας. Μένει, λοιπόν, στην επόμενη κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να προχωρήσει στις μεγάλες τομές, με όλο το πολιτικό κόστος, γιατί πρωτίστως θα κερδίσει η χώρα, η κοινωνία και κυρίως τα παιδιά των μεσαίων και λαϊκών στρωμάτων. 
	Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. 
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστώ. 
	Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Παντούλας. 
	ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
	Η εισηγήτρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και οι εισηγητές των άλλων κομμάτων της Αντιπολίτευσης, αλλά και όλοι οι αγορητές μέχρι τώρα κατέδειξαν ότι και με τη νέα νομοθετική πρωτοβουλία της η Κυβέρνηση απέδειξε ότι είναι ανίκανη να σχεδιάσει στο χώρο της εκπαίδευσης και αδυνατεί να νομοθετήσει σοβαρά. 
Αποδεικνύεται και σ’ αυτό το νομοσχέδιο ατελέσφορη στην εφαρμογή των νόμων.
      Ουσιαστικά υπηρετεί μόνο μία σκοπιμότητα. Η σκοπιμότητα αφορά την υπηρέτηση των ταξικών προτεραιοτήτων της συντηρητικής παράταξης. Αυτά ως μία γενική τοποθέτηση.
      Θα ήθελα τώρα να τοποθετηθώ μόνο σε δύο τροπολογίες. Όλα τα άλλα έχουν τονιστεί δεόντως. 
      Η πρώτη τροπολογία κατατέθηκε από την κυρία Υπουργό και από τον Υπουργό Εσωτερικών και αναφέρεται στην επιλογή των διευθυντών και των αναπληρωτών διευθυντών δημοσίων Ι.Ε.Κ.. Όμως, υπάρχει μια νομοθεσία γύρω απ’ αυτό το ζήτημα, την οποία παρακάμπτει η Υπουργός Παιδείας. 
      Η πρώτη νομοθετική παρέμβαση έγινε το 1992 με το ν.2009. Ο τίτλος του νόμου ήταν «Εθνικό Σύστημα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης» όπου στο άρθρο 4 αναγράφεται ότι τα δημόσια και ιδιωτικά Ι.Ε.Κ. δεν εντάσσονται στο εκπαιδευτικό σύστημα και σε εκπαιδευτική βαθμίδα.
      Η δεύτερη παρέμβαση αφορά υπουργική απόφαση του 2000 με θέμα: «Κανονισμός λειτουργίας του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης», όπου εκεί αναγράφονται μεταξύ των άλλων και τα εξής: «Μέχρι τη συγκρότηση του Υπηρεσιακού Συμβουλίου και του Πειθαρχικού Συμβουλίου, οι ως άνω τοποθετήσεις –δηλαδή διευθυντών και υποδιευθυντών δημοσίων Ι.Ε.Κ.- γίνονται και απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ο.Ε.Ε.Κ. και πράξη του Προέδρου αυτού». Και τούτο διότι δεν υπήρχαν τότε υπάλληλοι Α΄ βαθμού στον Οργανισμό για να συγκροτήσουν το Υπηρεσιακό και Πειθαρχικό Συμβούλιο. Καλύφθηκε αυτό το κενό και εσείς ως Κυβέρνηση –δηλαδή υπήρχαν πλέον υπάλληλοι Α΄ βαθμού- με πρωτοβουλία του Διοικητικού Συμβουλίου του Ο.Ε.Ε.Κ., που εσείς διορίσατε και με βάση την απόφασή του 44/27.12.2006, προβλέψατε τη συγκρότηση Υπηρεσιακού Συμβουλίου όπως οι νόμοι το όριζαν. Εκεί λοιπόν αναφέρονται οι σχετικές νομοθετικές προϋπάρχουσες διατάξεις.
      Μάλιστα ένα μήνα μετά και κάτι μέρες, την 1η δηλαδή του Φλεβάρη του 2007, ο Πρόεδρος του Ο.Ε.Ε.Κ. κατά εξουσιοδότηση δική σας, εξέδωσε και την πράξη συγκρότησής του. Ό,τι προέβλεπε δηλαδή ο αρχικός νόμος ίδρυσης του Ο.Ε.Ε.Κ.  για το Υπηρεσιακό Συμβούλιο που θα επιλέγει τους διευθυντές και υποδιευθυντές των δημοσίων Ι.Ε.Κ., το έχουμε στα χέρια μας ολοκληρωμένο ως παρέμβαση από την 1.2.2007. 
      Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, τρεισήμισι μήνες μετά, δηλαδή τώρα που συζητούμε, η Υπουργός Παιδείας με τη συγκατάνευση και του Υπουργού Εσωτερικών που είναι και καθηγητής πανεπιστημίου κιόλας –η Υπουργός Παιδείας έχει και ευρωπαϊκή κουλτούρα- καταθέτει τροπολογία, ενώ γνωρίζει ότι ο Ο.Ε.Ε.Κ. από την ίδρυσή του δεν ανήκει σε εκπαιδευτική βαθμίδα, ενώ γνωρίζει ότι τώρα υπάρχει υπηρεσιακό συμβούλιο στον Ο.Ε.Ε.Κ. και ενώ γνωρίζει ότι το Κ.Υ.Σ.Δ.Ε., το οποίο εξουσιοδοτεί πλέον αυτή η νομοθετική πρωτοβουλία, αν περάσει να επιλέγει τους διευθυντές των δημοσίων Ι.Ε.Κ. και τους υποδιευθυντές, αυτό είναι ένα υπηρεσιακό συμβούλιο των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και ενώ επίσης γνωρίζει ότι εκ του ιδρυτικού νόμου διευθυντές και υποδιευθυντές των δημοσίων Ι.Ε.Κ. μπορούν να γίνουν εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αλλά και στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης, του δημόσιου τομέα, εφόσον έχουν συγκεκριμένα προσόντα. 
      Το Κ.Υ.Σ.Δ.Ε. όμως είναι Υπηρεσιακό Συμβούλιο των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Γιατί το κάνετε αυτό και δεν το εντάσσετε ως άρθρο στο αρχικό σχέδιο νόμου; Για να μην πάει στο Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, γιατί όλα αυτά θα αποκαλύπτονταν.
Το συζητήσαμε χωρίς τροπολογία και στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και το φέρνετε ως τροπολογία τώρα, όταν πέρασαν δηλαδή όλες οι «συμπληγάδες πέτρες» της νομοθετικής επεξεργασίας, όπως είπε ο κ. Αρσένης, της επίδειξης της νομοθετικής ατέλειάς σας. Κι αυτό το κάνατε σκόπιμα. 
      Σας καλούμε, λοιπόν, κύριε Υφυπουργέ -επειδή πρόκειται προφανώς για αντισυνταγματική διάταξη που κατατέθηκε -όπως κατατέθηκε- για να υπηρετήσει σκοπιμότητες- να αποσύρετε αυτήν τη διάταξη. Υπάρχει το όργανο, το οποίο από 1.2.2007 λειτουργεί ως υπηρεσιακό συμβούλιο στον Ο.Ε.Ε.Κ. για να κάνει αυτήν τη δουλειά, όπως επιτάσσει ο ιδρυτικός νόμος. Δεν το ακυρώνετε, δεν το παρακάμπτετε με τη διαγραφή του, αλλά παραπέμπετε στο Κ.Υ.Σ.Δ.Ε.. Υπάρχει, λοιπόν, υπηρεσιακό συμβούλιο με δική σας απόφαση. Προκαλεί αυτή η νομοθετική σας πρωτοβουλία. Είναι και ατελής, είναι και επιπόλαιη, είναι και ατελέσφορη, είναι και επικίνδυνη, διότι θα εμπλακεί όλη η υπόθεση σε μία διαδικασία χωρίς τέρμα.
      Η δεύτερη παρέμβαση που θέλω να κάνω αφορά την τροπολογία με γενικό αριθμό 1033 και ειδικό 199, η οποία κατατέθηκε και από μένα και από το Κ.Κ.Ε. κι έχει να κάνει με δώδεκα εκπαιδευτικούς μουσικής, κατόχους πτυχίων και διπλωμάτων ωδείου, εννέα από τους οποίους πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας και τρεις από ομόζυγη μεσογειακή αναιμία, οι οποίοι, μετά την ψήφιση του ν.3475/2006 «περί τεχνικής εκπαίδευσης», αποκλείονται πλέον να εργαστούν ούτε ως αναπληρωτές ούτε ως ωρομίσθιοι, όπως ο προηγούμενος ν.3194/2003 όριζε και τους προέτασσε αυτούς, με αυτήν την ασθένεια, ως άτομα με αναπηρία μαζί με τους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς. Και ενώ λύθηκε το ζήτημα των πολυτέκνων εκπαιδευτικών με μόνιμο διορισμό στην εκπαίδευση, αυτοί αφέθηκαν στην τύχη τους. Οι αδύναμοι για σας πρέπει να αφήνονται στην τύχη τους.
      Κατά τη συζήτηση που έγινε στη Βουλή  στο ν.3475/2006 οι εκπρόσωποι όλων των κομμάτων -και της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του Κ.Κ.Ε. και του Συνασπισμού- κατέθεσαν με ιδιαίτερα θετικό τρόπο τη συμφωνία τους για την ικανοποίηση του προβαλλόμενου αιτήματος, δηλαδή την αναλογική ρύθμιση με αυτή των πολύτεκνων εκπαιδευτικών. Τότε ο κ. Καλός, που εκπροσωπούσε το Υπουργείο Παιδείας, δεσμεύτηκε στην Ολομέλεια της Βουλής, αναγνωρίζοντας το δίκαιο, ότι με την πρώτη νομοθετική πρωτοβουλία που θα αναλάβει το Υπουργείο Παιδείας –τότε το προσδιόριζε ότι θα είναι το νομοσχέδιο για την ειδική αγωγή- θα υπάρξει ειδική ρύθμιση για να λυθεί αυτό το ζήτημα. Όμως το σχετικό νομοσχέδιο παραπέμπεται στις καλένδες. Ιδού, λοιπόν, η νομοθετική πρωτοβουλία που την έχουμε μπροστά μας. Ό,τι ίσχυε για εκείνους που είχαν τα ίδια δικαιώματα, τους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς, πρέπει να ισχύσει  και γι’ αυτήν τη συγκεκριμένη κατηγορία. Η δέσμευση της Υπουργού Παιδείας υπήρξε εδώ γι’ αυτό το θέμα. 
      Σας καλούμε, λοιπόν -είναι ευκαιρία τώρα- να λυθεί το ζήτημα, αφού  και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας έχει εκφραστεί  και διά της Υπουργού και διά του Υφυπουργού θετικά, αλλά και όλες οι πτέρυγες της Βουλής.
      Καταθέτω τα έγγραφα στα Πρακτικά της Βουλής.
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Μιχαήλ Παντούλας καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης):  Ευχαριστούμε τον κ. Παντούλα.
      Ο κ. Σγουρίδης έχει το λόγο.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, δεν θα αναφερθώ στα όσα επί της αρχής είπα στην τοποθέτησή μου. Πήρα το λόγο για τέσσερα ζητήματα, για τα οποία κρίνω σκόπιμο ότι θα πρέπει να καταθέσω κι εγώ την άποψή μου. 
      Το πρώτο ζήτημα έχει να κάνει με το ότι εν όψει των πανελλαδικών εξετάσεων, που διενεργούνται αυτήν την εποχή, ακούστηκαν θριαμβολογίες εκ μέρους συναδέλφων της Νέας Δημοκρατίας για την αξιοκρατία και την αξιολόγηση με βάση το «10». θεωρώ ότι αυτό το μέτρο είναι άδικο, είναι ταξικό και αποκλείει την πρόσβαση από χιλιάδες νέους.
      Θα ήταν δίκαιο, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, εφόσον υπήρχε ομαδοποίηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων κατά κλίμακες. Διότι ένας ο οποίος αγωνίζεται σε πανελλαδικές εξετάσεις για το Πολυτεχνείο με έναν ο οποίος αγωνίζεται σε πανελλαδικές εξετάσεις για το Τ.Ε.Ι. Τροφίμων της Καλαμάτας, σαφώς δεν έχουν την ίδια δυνατότητα για να πάρουν τη βάση του «10». Αν όμως υπήρχε μία ομαδοποίηση των εκπαιδευτικών αυτών ιδρυμάτων σε κλιμάκωση, τότε δέχομαι τη βάση του «10». Αλλά εσείς οδηγείτε τους νέους με βάση το «10» και θα μείνουν εκπαιδευτικά ιδρύματα τα οποία δεν θα έχουν ούτε έναν φοιτητή. 
      Το δεύτερο που ήθελα να πω είναι ότι στηρίζω κι εγώ την τροπολογία- προσθήκη του κ. Παντούλα και των Βουλευτών κ. Βέρας Νικολαΐδου και κ. Χουρμουζιάδη για το θέμα αυτών των εκπαιδευτικών μουσικών, από τους οποίους οι εννέα πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας και οι τρεις από μεσογειακή αναιμία. Επιτέλους, ένα θέμα για δώδεκα εκπαιδευτικούς γιατί να ταλανίζει και να μεταφέρεται από νομοσχέδιο σε νομοσχέδιο της Κυβέρνησης αυτής σε θέματα παιδείας; Το θεωρώ απαράδεκτο. Κάντε δεκτή αυτήν την τροπολογία. Λύνετε ένα κοινωνικό θέμα, ένα ευαίσθητο θέμα. Και μάλιστα υπάρχει στήριξη σχεδόν από όλες τις πτέρυγες της Βουλής ακόμα και από την πλευρά της Συμπολίτευσης. Γιατί δεν το κάνετε δεκτό; Αυτός λέγεται κοινοβουλευτικός εγωισμός. Δεν μπορώ να το πω διαφορετικά. Ακόμα και από το Προεδρείο για τους δώδεκα αυτούς εκπαιδευτικούς μουσικούς δεν υπάρχει θέληση; Κάντε την αποδεκτή. Μη μου πείτε τώρα ότι δεν έχει την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Αν είναι δυνατόν! 
      Το τρίτο ζήτημα είναι για την αθέτηση της πρωθυπουργικής δέσμευσης για τα δημόσια νηπιαγωγεία. Δεν νομίζω ότι σας τιμά η νομοθέτηση την οποία κάνετε σήμερα με το συζητούμενο νομοσχέδιο. Είναι καθαρά αθέτηση της υπόσχεσης. Εκθέτετε τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. 
      Κι έρχομαι, τέταρτον, στο θέμα της τροπολογίας, την οποία καταθέτετε εδώ, για την επιλογή των διευθυντών και υποδιευθυντών στα Ι.Ε.Κ. του Ο.Ε.Ε.Κ.. Δεν θα έπαιρνα το λόγο γι’ αυτήν την τροπολογία, αν δεν με ενοχλούσε αυτό που γράφετε στην αιτιολογική έκθεση: «Το Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Κ.Υ.Σ.Δ.Ε.) του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων είναι θεσμικό όργανο και διαθέτει την εμπειρία, το ένστικτο και τη γνώση για την επιλογή του διευθυντικού προσωπικού των Ι.Ε.Κ., τα οποία κατά συντριπτική τους πλειοψηφία αποτελούνται από εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ παράλληλα εγγυάται την αρτιότητα και τη διαφάνεια της όλης διαδικασίας». Είναι πενταμελές. Οι τρεις διορίζονται και οι δύο είναι αιρετοί. Ο ένας είναι από τη μεριά της Συμπολιτεύσεως και ο άλλος από τη μεριά της Αντιπολιτεύσεως. Διαφάνεια. 
      Ποιοι είναι οι κανονισμοί; Πώς επελέγησαν οι διευθυντές των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στη δευτεροβάθμια και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση από το Κ.Υ.Σ.Δ.Ε.; Χιλιάδες προσφυγές έχουν γίνει. Αυτή είναι η αξιοκρατία; 
Ακούστε τι λένε, χώρια όσα είπε ο κ. Παντούλας και –πιστεύω- ο κ. Αρσένης και οι άλλοι για το θέμα αυτής της τροπολογίας. Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων του Ο.Ε.Ε.Κ., κ. Κοντολογάς και ο Γενικός Γραμματέας, κ. Γεώργιος Μαρίνος λένε τα εξής και καταλήγουν: «Η τροπολογία αυτή, εκτός του ότι δεν συμβαδίζει με τις αρχές της αξιοκρατίας, της διαφάνειας και της χρηστής διοίκησης και εκτός του ότι απαξιώνει πρόσφατα ψηφισθέντα Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα, εντάσσει στην ουσία την αρχική επαγγελματική κατάρτιση στη βαθμίδα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, γεγονός που επιφέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις στο εκπαιδευτικό σύστημα». Ακόμα ένα «ράβε-ξήλωνε» στο νομοσχέδιό σας.
	Δεν έχω τίποτε άλλο να πω. 
      Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο συνάδελφος κ. Γείτονας έχει το λόγο.
	ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
	Όσον αφορά τα άρθρα 1 έως 7, το κεφάλαιο α΄ που αφορούν τη σύσταση του φορέα διαχείρισης του ολοκληρωμένου προγράμματος για τη διά βίου μάθηση, τοποθετήθηκα χθες αναλυτικά επί της αρχής. Εκείνο που θέλω ανακεφαλαιώνοντας να τονίσω, κύριε Πρόεδρε, είναι ότι και από τη συζήτηση προκύπτει ότι σ’ ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, όπως η διά βίου μάθηση, η Κυβέρνηση πάλι νομοθετεί με προχειρότητα και αποσπασματικότητα.
	Κύριε Υπουργέ, σας το είπα και χθες και θέλω να το επαναλάβω: Πριν από σχεδόν δύο χρόνια ψηφίσαμε το νόμο για τη συστηματοποίηση του συστήματος διά βίου μάθησης, όπως το λέγατε. Σας είπαμε τότε ότι για το έλλειμμα ως προς το περιεχόμενο και ως προς τις αρχές της πολιτικής σας. Κάνατε ουσιαστικά με το νόμο φορείς. Ερχόμαστε σήμερα κατ’ επιταγή, όπως λέτε, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και λόγω των αναγκών να δημιουργήσουμε αυτόν το νέο φορέα διαχείρισης. Ενώ ξέρατε από τότε ότι υπήρχε αυτή η ανάγκη, το ξέραμε ότι υπήρχαν αυτές οι κατευθύνσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση. 
      Είναι δυνατόν τώρα σε ένα τέτοιο ζήτημα πραγματικά να έρχεστε κάθε φορά και να επιβεβαιώνετε την παροιμία «δύο ή και τρεις φορές κουκιά με λάδι». Για ένα θέμα μείζον, την διά βίου μάθηση, που πέρα από τη συστηματική εκπαίδευση στηρίζουμε και προσδοκούμε πολλά; Επιτέλους καθίστε και μελετήστε το θέμα, δείτε όλες τις αδυναμίες και ελάτε όχι με νομοσχέδιο-«σκούπα», ελάτε με σχετικές ρυθμίσεις να συμπληρώσουμε πλαίσιο για το σύστημα. Έτσι ώστε να αποδώσει και στα δύο του σκέλη εννοώ στο σκέλος της μόρφωσης και αυτομόρφωσης που αποσκοπεί στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του ανθρώπου και στο σκέλος της κατάρτισης που έχει σχέση με την απασχόληση. Σε αυτά τα επτά άρθρα, κύριε Πρόεδρε, δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτα περισσότερο από όσα ανέπτυξα χθες.
	Έρχομαι στο άρθρο 16, κύριε Υπουργέ. Απορώ πώς το συνυπέγραψε ο κ. Σουφλιάς. Δημιουργείτε αποφαινόμενα όργανα για έργα κατ’ εφαρμογήν του ν. 1418, για έργα στη Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων και στο θυγατρικό της, ιδιωτικού δικαίου και εποπτευόμενο από τη Γραμματεία, Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων. 
	Ερώτημα: Ποια είναι τα έργα εκείνα και οι υποδομές που θα κάνει αυτοτελώς η Γενική Γραμματεία Επιμόρφωσης Ενηλίκων; Εγώ αναζήτησα μέσα από το περιεχόμενο, την αποστολή, τις αρμοδιότητες αυτής της Γενικής Γραμματείας και δεν βρίσκω τέτοια και τόσα έργα. Βάζετε ως προϊσταμένη αρχή -κάνατε και μία διόρθωση μάλιστα- το Γενικό Γραμματέα ή το Διοικητικό Συμβούλιο μετά τη διόρθωση που κάνατε. 
	Γιατί παρακάμπτετε τα καθιερωμένα όργανα τα οποία έχουν εμπειρία, εξασφαλίζουν διαφάνεια στον τομέα των έργων; Αυτό που κάνετε προάγει τη διαφάνεια; Σε τι διευκολύνει; Έχει τόσα πολλά έργα η Γενική Γραμματεία; Να μας τα πείτε. Παρακαλώ να καταθέσετε κατάλογο έργων. Η Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων έχει τόσα πολλά έργα που τα υπάρχοντα αποφαινόμενα όργανα, είτε του Υπουργείου είτε των νομαρχιών, δεν μπορούν να τα αντιμετωπίσουν;
	Κάνετε και ένα άλλο λάθος, κύριε Υπουργέ, που μπορεί να αποδειχθεί και πρόβλημα. Στην παράγραφο 3 λέτε ότι σε «θέματα που δημιουργούνται από εκκρεμείς συμβάσεις» αποφασίζουν και γνωμοδοτούν τα οριζόμενα με το άρθρο αυτό όργανα.
    Αναδρομικά αλλάζετε αποφαινόμενα όργανα; Είναι δυνατόν αυτό να σταθεί στα δικαστήρια; Θα εμπλακείτε. Παρακαλώ, αυτό να το προσέξετε ιδιαίτερα. Γι’ αυτό είπα και στην αρχή πως απορώ πώς ο κ. Σουφλιάς, Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., συνυπέγραψε αυτήν τη διάταξη. Πραγματικά, δεν είμαι καχύποπτος άνθρωπος, κύριε Υπουργέ. Ούτε «δικάζω» προθέσεις ακόμα και των πολιτικών αντιπάλων. Θεωρώ ότι όλοι έχουν καλές προθέσεις. Στην προκειμένη περίπτωση όμως μας υποψιάζει αυτή η διάταξη. Θα σας παρακαλέσω να το επανεξετάσετε. 
    Για το άρθρο 32 και το νηπιαγωγείο αναφέρθηκα χθες. Δεν είναι μόνο ότι αθετείτε την δέσμευση του Πρωθυπουργού. Ουσιαστικά μεταφέρετε τη βάση της εκπαίδευσης που είναι το νηπιαγωγείο, μεταφέρετε την ευθύνη τοπικά και στους Ο.Τ.Α. αλλά ουσιαστικά στον ιδιωτικό τομέα. Και επαναλαμβάνω και θα το επαναλαμβάνω κάθε φορά αυτό που πιστεύω. Το καλό σχολείο, το καλό πανεπιστήμιο προϋποθέτει καλό νηπιαγωγείο. Γιατί δεν λειτουργείτε τα δημόσια νηπιαγωγεία; Γιατί δεν τους δίνετε τις δυνατότητες να λειτουργήσουν; 
    Βάζετε ουσιαστικά ως πρόσχημα τη μεταφορά της αρμοδιότητας στους Ο.Τ.Α.. Ενώ ξέρετε ότι οι Ο.Τ.Α. δεν έχουν καμμία τέτοια δυνατότητα αν δεν τους δώσετε πόρους, δεν τους εξασφαλίσετε υλικοτεχνική υποδομή και προσωπικό. 
    Οι Ο.Τ.Α. –και μ’ αυτό έρχομαι στο επόμενο άρθρο, το 35- έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά για τις καθαρίστριες. Δεν τους δώσατε πιστώσεις. Είναι απλήρωτες οι καθαρίστριες των σχολείων επί πέντε μήνες. Και έρχεστε με το άρθρο 35 και αντί να λύσετε οριστικά το ζήτημα, κύριε Υπουργέ, παρεμβαίνετε εμβαλωματικά και  δημιουργείτε πάλι νέα προβλήματα. Τι θα γίνει με τις καθαρίστριες; Τι θα γίνει με την εγκύκλιο για το ωράριο; Αναφέρθηκε και η εισηγήτριά μας. Τι θα γίνει με την πληρωμή; Οι καθαρίστριες αυτές που είναι πλέον με συμβάσεις αορίστου χρόνου, προφανώς έχουν αυξημένο μισθό. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν έχει τους πόρους. Θα διαθέσετε τους πόρους; Παίρνετε ουσιαστικά μετά την 1η Απριλίου την ευθύνη -και σωστά- ώστε να πληρώνονται από κονδύλια του Υπουργείου Παιδείας. Δεν έχετε λύσει όμως το θέμα για τους προηγούμενους μήνες. Επίσης με τη ρύθμιση αφαιρείτε και από την Τοπική Αυτοδιοίκηση πάλι πόρους. Αυτό δεν είναι λύση. Γι’ αυτό και η εισηγήτριά μας τόνισε ότι έτσι όπως είναι διατυπωμένο το άρθρο είναι ανεπαρκές και νέα προβλήματα θα δημιουργηθούν. Θα θέλαμε εμείς να ψηφίσουμε τη διάταξη ολοκληρωμένη. Έχουν κατατεθεί και σχετικές τροπολογίες και από το Συνασπισμό και από άλλους Βουλευτές πάνω σ’ αυτό, που συμπληρώνουν τη διάταξη.
    Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας απλώς –άκουσα προηγουμένως και τον κ. Παντούλα- ότι συμφωνώ και εγώ και στηρίζω την τροπολογία που αφορά την τακτοποίηση των δώδεκα ασθενών καθηγητών Μουσικής με ανάλογη ρύθμιση που ισχύει για τους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς.
    Ευχαριστώ. 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ. 
    Ο κ. Μπόλαρης έχει το λόγο.
    ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
    Στο νομοσχέδιο που συζητούμε στο άρθρο 2 μαθαίνουμε ότι η αποστολή του οργανισμού τον οποίο ιδρύει το νομοσχέδιο είναι να λειτουργεί σαν εθνικό γραφείο σύμφωνα με το άρθρο 6 της απόφασης 1720/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και το άρθρο 2 της απόφασης 1807/2007 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. 
    Παίρνουμε, λοιπόν, τα κείμενα αυτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έκπληκτοι διαπιστώνουμε ότι τα επτά πρώτα άρθρα, τα οποία ψηφίζουμε, βρίσκονται σε διάσταση με αυτά τα οποία ορίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα είπε προηγουμένως ο πρώην Υπουργός, ο κ. Αρσένης. Λέει, λοιπόν, η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι τα κράτη μέλη πρέπει να κάνουν την κατάλληλη δομή για να υπάρχει συντονισμένη διαχείριση της εφαρμογής των δράσεων. Και αναφέρομαι σε μερικά στοιχεία απ’ αυτήν την κατάλληλη δομή, για να διαπιστώσει το Σώμα ότι τα επτά πρώτα άρθρα του νομοσχεδίου δεν εφαρμόζουν αυτά τα οποία υποτίθεται ότι καλούνται να υλοποιήσουν με τη νομοθέτηση του συγκεκριμένου φορέα. 
      Λέει, λοιπόν, η Ευρωπαϊκή Ένωση ότι κάθε εθνικό γραφείο πρέπει να διαθέτει κατάλληλο προσωπικό, για την εκπλήρωση των καθηκόντων του, με επαγγελματικές και γλωσσικές ικανότητες κατάλληλες για εργασία σε ένα περιβάλλον διεθνούς συνεργασίας στον τομέα της εκπαίδευσης και της κατάρτισης. Καμμία από αυτές τις προϋποθέσεις δεν συμπεριλαμβάνεται στο νόμο. Ο νόμος, όταν αναφέρεται στο προσωπικό, έχει απόλυτη αοριστία.
      Λέει, λοιπόν, η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ότι πρέπει να είναι σε θέση να εφαρμόζει κανόνες οικονομικής διαχείρισης και συμβατικούς όρους, που θεσπίζονται σε κοινοτικό επίπεδο. Μιλάει για τη διαχειριστική ικανότητα, που πρέπει να είναι κατάλληλη για το επίπεδο κοινοτικής χρηματοδότησης. Λέει για την ευθύνη για ορθή διαχείριση και ότι πρέπει να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα, για να διασφαλιστεί ο κανονικός λογιστικός έλεγχος. Αναφέρει, επίσης, ότι όλα τα κράτη-μέλη θα πρέπει κάθε έτος να κάνει δήλωση διασφάλισης όσον αφορά την αξιοπιστία των οικονομικών συστημάτων και διαδικασιών των εθνικών γραφείων, καθώς και την εντιμότητα των λογαριασμών τους.
      Τι από όλα αυτά συμπεριλήφθηκε σε αυτό το νομοσχέδιο; Διαβάζοντας αυτά, τα οποία υποτίθεται πως υλοποιούμε, διαπιστώνουμε ότι δεν έχει συμπεριληφθεί τίποτα απ’ όσα έχει υποχρέωση η χώρα-μέλος, η Ελλάδα, να συμπεριλάβει. 
      Απεναντίας, τι διαπιστώνουμε; Διαπιστώνουμε ότι υπάρχει μία λογική υπουργοκεντρικής δομής, η οποία ξεκινάει από ένα διοικητικό συμβούλιο, για το οποίο δεν ορίζουμε ούτε προσόντα ούτε κριτήρια ούτε διαδικασία επιλογής, αλλά ορίζονται από τον Υπουργό. Κάνουμε, δηλαδή, ένα κομματικό μαγαζί, σε απόλυτη διάσταση με αυτά που λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Και απορώ πώς θα δώσει διαβεβαίωση το Υπουργείο, ότι έχει θεσπίσει τους κανόνες και διασφαλίζει την ορθή διαχείριση, την εντιμότητα των λογαριασμών, όταν η όλη διαδικασία, που μεθοδεύεται εξ αρχής με το νομοσχέδιο, το οποίο μας καλείτε να ψηφίσουμε, χαρακτηρίζεται απόλυτη αδιαφάνεια. 
      Το ίδιο συμβαίνει και στην υπόθεση του διευθυντού. Και ο διευθυντής ορίζεται από τον Υπουργό. Και για το διευθυντή δεν ορίζονται κριτήρια. Και για το διευθυντή δεν ορίζονται προσόντα. Και για το διευθυντή δεν ορίζεται καθηκοντολόγιο. Απόλυτη αοριστία. Δεν ξέρουμε τι θα κάνει ο διευθυντής. 
      Τώρα, θα μου πει κανείς ότι αυτά μπορεί να τα ορίσει ο εσωτερικός κανονισμός. Ναι, αλλά στο άρθρο 4, παράγραφος 2, έχουμε ένα κείμενο είκοσι γραμμών –στο νόμο- όπου ορίζονται λεπτομερώς τι προσόντα και τι κριτήρια πρέπει να πληροί ο Νομικός Σύμβουλος αυτού του Οργανισμού. Για το Νομικό Σύμβουλο, λοιπόν, λέμε ότι πρέπει να είναι παρ’ Αρείω Πάγω, άρα πρέπει να έχει τόσα χρόνια εμπειρίας, πρέπει να ξέρει ξένες γλώσσες κλπ. Για το διευθυντή, όμως, για τις οικονομικές υπηρεσίες, για τους υπαλλήλους, για το διοικητικό συμβούλιο κανένα κριτήριο. 
      Τελικά, ερχόμαστε ξανά στο άρθρο 5 για το προσωπικό, όπου ανοίγουμε και πάλι την πόρτα για τους συμβασιούχους. Τόσος πόλεμος γίνεται, για να λυθεί αυτό το ζήτημα κι εδώ ανοίγουμε ξανά την πόρτα για συμβασιούχους εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου ή με σύμβαση μίσθωσης έργου. Και δεν ορίζεται ούτε ο αριθμός αυτών οι οποίοι θα προσληφθούν ούτε βεβαίως και τα προσόντα τους.
      Κλείνω το κεφάλαιο Α’, αυτήν την απαράδεκτη υλοποίηση της ευρωπαϊκής απόφασης, όπου μαθαίνουμε ότι ο Υπουργός έχει δικαίωμα στον εσωτερικό κανονισμό να ορίσει και νέους σκοπούς, άλλους από αυτούς που θέτει η ευρωπαϊκή απόφαση, σκοπούς που δεν τους ορίζει ο νόμος, σκοπούς για τους οποίους μας ζητάτε να δώσουμε εξουσιοδότηση στον Υπουργό.
      Έρχομαι πολύ σύντομα στα επόμενα άρθρα, στα οποία έγινε αναφορά και χθες. 
      Θέματα του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδας: Λυπάμαι που θα το επαναλάβω, κύριε Υπουργέ, αλλά εκτίθεται η Κυβέρνηση. Εκθέτετε όμως και το Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδας προτού καν αρχίσει να λειτουργεί, προτού καν εφαρμοστεί ο ιδρυτικός νόμος, με διατάξεις οι οποίες εισάγουν εξαιρέσεις, είναι σαφές ότι είναι φωτογραφικές και είναι βέβαιο ότι υποβαθμίζουν το πανεπιστήμιο.
      Το ίδιο ισχύει και για το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, με την πρόσληψη Συνεργαζόμενου Επιστημονικού Προσωπικού, το οποίο δεν έχει διδακτορικό. Δίνετε τη δυνατότητα, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, να προσληφθούν κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων ειδίκευσης για γνωστικά αντικείμενα εξαιρετικής και αδιαμφισβήτητης ιδιαιτερότητας, για τα οποία –κι εδώ είναι ανέκδοτο, για το οποίο θα εκτεθούμε συνολικά- δεν είναι δυνατή ή συνήθης η εκπόνηση διδακτορικής διατριβής. Νομίζω πως αυτό δεν χρειάζεται κανέναν άλλο σχολιασμό.
Είναι βέβαιο ότι αυτοί οι κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων υπάρχουν. Είναι βέβαιο ότι έχει συμφωνηθεί η πρόσληψή τους και καλείτε τη Βουλή να επικυρώσει αυτές τις φωτογραφικές διατάξεις.
      Στα Μουσικά Σχολεία, για ποιο λόγο καταργούμε, κύριε Υπουργέ, τα κριτήρια για τους διευθυντές; Για ποιο λόγο καταργούμε τα μόρια; Για ποιο λόγο υποβαθμίζουμε την αντικειμενική διαδικασία, αντί να την ενισχύσουμε; Εγώ  περίμενα ότι το Υπουργείο Παιδείας, ακολουθώντας αυτές τις προτροπές, τις μεγαλόστομες διακηρύξεις του Πρωθυπουργού και της κυρίας Υπουργού ότι κινείται σε διαδικασία αναβάθμισης, αξιολόγησης της ποιότητας κ.λπ., θα έφερνε διατάξεις   οι οποίες θα εξασφάλιζαν την περαιτέρω αντικειμενικότερη επιλογή των διευθυντών των Μουσικών Σχολείων. Δυστυχώς γίνεται το αντίθετο.
      Θα μου επιτρέψετε να κλείσω με αυτό το οποίο είναι όντως πρωτότυπο, είναι όντως πρότυπο ανέκδοτο. Μεγάλες κουβέντες. Με το Πρότυπο Κέντρο Πολιτιστικής Εκπαίδευσης στην Κέρκυρα -με ένα άρθρο, το οποίο δεν ορίζει ούτε ποια είναι η νομική μορφή ούτε ποια είναι τα κριτήρια ούτε ποια είναι τα προσόντα ούτε ποιος είναι ο προϋπολογισμός, δημιουργείται Πρότυπο Κέντρο, στο οποίο θα υπάρχει ένας και μόνος συνεργάτης, για τον οποίο δεν υπάρχει προϋπολογισμός και θα δούμε με ποιον τρόπο θα τον πληρώνει ο Δήμος Κέρκυρας- μας λέτε ότι κάνετε πολιτιστική παρέμβαση πρότυπη, με ένα πρόσωπο, που τάχα θα την μιμηθούν σε όλη την Ελλάδα.
      Κύριε Υπουργέ,  οι καθαρίστριες των σχολείων βρίσκονται σε μεγαλύτερο αδιέξοδο απ’ αυτό που βρίσκονται οι Ο.Τ.Α., οι οποίοι δεν μπορούν να τις πληρώσουν, διότι επί επτά μήνες είναι απλήρωτες. Σας παρακαλούμε πολύ να πάψετε να κρύβεστε πίσω από το δάκτυλό σας και να δώσετε οριστική λύση.
      Ευχαριστώ πολύ.
      ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Τα λεφτά να δώσουν.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο. 
      ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πέραν των όσων είχα πει χθες στην πρωτολογία μου, όπου αναφέρθηκα σε πολλά ζητήματα που και σήμερα τέθηκαν, θα ήθελα να πω ότι με την πρώτη ενότητα, καθιερώνεται ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα διά βίου μάθησης. Αυτό θα λειτουργεί ως ένα πρόγραμμα – πλαίσιο, που θα ενσωματώνει τα μέχρι σήμερα υφιστάμενα προγράμματα, τα οποία λειτουργούν και χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπως τα προγράμματα «SOCRATES», «LEONARDO DA VINCI», «GRUNDTVIG», «ERASMUS», «JEAN MONNET». Η υλοποίηση αυτού του προγράμματος είναι αναγκαία, διότι δεν θα μπορούν να λειτουργούν πλέον μεμονωμένα, όπως λειτουργούσαν και χρειάζεται να υπάρχει από τη μια πλευρά μια εθνική αρχή, που θα εποπτεύει την υλοποίηση αυτού του πλαισίου – προγράμματος και από την άλλη η σύσταση μιας Εθνικής Μονάδας Συντονισμού, που θα το διαχειρίζεται. Άρα καμμία ασάφεια δεν υπάρχει ως προς το τι συντονίζεται και ως το προς το τι επιδιώκεται.
      Στο ζήτημα της Μονάδας Συντονισμού προτείνεται η δημιουργία ενός νέου φορέα, που θα αφορά το νέο πρόγραμμα, το οποίο έχει την επωνυμία «Σόλων». Είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και διοικείται από πενταμελές διοικητικό συμβούλιο. Θα πρέπει να πω ότι αυτό είναι διακριτό από ό,τι ήταν μέχρι σήμερα η ρύθμιση που είχε η προηγούμενη κυβέρνηση με το Ι.Κ.Υ., με το οποίο είχαμε ταύτιση ελέγχοντος και ελεγχόμενου. Γι’ αυτό ήρθε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και είπε ότι δεν είναι θεμιτό.
      Θα ήθελα να πω ότι το πρόγραμμα αυτό και το σχέδιο νόμου έχει ήδη τεθεί υπ’ όψιν των αρμοδίων οργάνων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και έχει τύχει της αποδοχής τους. Άρα όλοι οι όροι, οι οποίοι απαιτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, πληρούνται. Συνεπώς και σ’ αυτό το θέμα δεν τίθεται κανένα πρόβλημα από αυτά τα οποία ελέχθησαν.
      Σε ό,τι αφορά τα προσόντα. Τα προσόντα των μελών του διοικητικού συμβουλίου προσδιορίζονται με βάση κυρίως την εμπειρία. Αυτό είναι το ζητούμενο, η εμπειρία. Άρα προσδιορίζονται και θα εξειδικευτούν περαιτέρω και με την υπουργική απόφαση.
      Ελέχθη «γιατί όταν το 2005 που ψηφιζόταν ο νόμος για τη διά βίου μάθηση δεν έγιναν και δεν συμπεριλήφθησαν ρυθμίσεις, όπως αυτές που φέρνουμε σήμερα».
      Είναι απλό. Διότι το 2005 δεν είχε οριστικοποιηθεί ως πρόγραμμα διά βίου μάθησης, αυτό το οποίο σήμερα φέρνουμε. Τώρα αποτελεί αυτό πρόγραμμα-πλαίσιο. Η οριστικοποίησή του έγινε το 2006, μετά δηλαδή από την ψήφιση του νόμου του 2005, και αφορά την περίοδο 2007-2013. 
      Ετέθη το θέμα, γιατί επιλέγετε να είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Αυτή η νομική μορφή έχει επιλεγεί, για να διαθέτει την απαιτούμενη ευελιξία στην οικονομική διαχείρισή του, όπως προτείνεται και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλιώς, θα είχαμε μία δύσκαμπτη εφαρμογή του δημόσιου λογιστικού, που οδηγεί πολλές φορές σε χρονοβόρες και σε γραφειοκρατικές διαδικασίες.
      Έρχομαι στο δεύτερο θέμα που αφορά στο Παρατηρητήριο της Νεανικής Επιχειρηματικότητας. Αυτό αποτελεί εργαλείο υποστήριξης και ανάπτυξης του επιχειρηματικού πνεύματος των νέων και το θέλουμε, γιατί συνδέεται με τις θυρίδες επιχειρηματικότητας που έχουν ήδη θεσπισθεί. 
      Τι κάνει αυτό; Συλλέγει πληροφορίες, επεξεργάζεται επιστημονικά κριτήρια και σε τελευταία ανάλυση ενημερώνει τους νέους, συνδέεται και συνεργάζεται με αντίστοιχο παρατηρητήριο, που λειτουργεί στον Ε.Ο.Μ.Μ.Ε.Χ. στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Ανάπτυξης. Αυτά τα δύο παρατηρητήρια, λοιπόν, θα συνεργάζονται και για τους νέους και για τις επιχειρήσεις, θα δίδουν πληροφορίες, γιατί θεωρούμε ότι η ανάπτυξη του «επιχειρείν» είναι σημαντική, δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας και βοηθά στην ανάπτυξη της οικονομίας της πατρίδας μας.
      Έρχομαι στο άρθρο 15. Δεν καθιερώνεται τώρα η δυνατότητα απόσπασης, όπως ελέχθη, στο Σχολείο Ευρωπαϊκής Παιδείας, αλλά προστίθενται εναλλακτικά και άλλες προϋποθέσεις, ώστε να καθίσταται ευχερέστερη η δυνατότητα απόσπασης και να μην δημιουργούνται κενά. 
      Το άρθρο 16 αφορά στα αποφαινόμενα όργανα. Εδώ θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν δημιουργούνται νέα όργανα, αλλά ορίζουμε τα υπάρχοντα όργανα του Κέντρου Εκπαίδευσης Ενηλίκων και του Ι.Δ.Ε.Κ.Ε., ώστε να μπορεί να εφαρμοσθεί η νομοθεσία των δημοσίων έργων και να προχωρήσει η υλοποίηση έργων υποδομής από τη Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων και το Ι.Δ.Ε.Κ.Ε..
      Επειδή ελέχθη τι κάνει η Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων και τι κάνει το Ι.Δ.Ε.Κ.Ε., θέλω να σας πληροφορήσω ότι τα τεχνικά έργα που έχουν εκτελεσθεί αυτήν την τριετία σε συνεργασία με δήμους είναι πενήντα οκτώ έναντι πέντε του παρελθόντος. Βεβαίως όταν κάποιος έχει στο μυαλό του τα πέντε, διερωτάται ποια η ανάγκη αυτής της ρύθμισης. Όταν όμως έχουμε πενήντα οκτώ, η ρύθμιση είναι αναγκαία.
      Έρχομαι στο άρθρο 18 σχετικά με το Διεθνές Πανεπιστήμιο. Με τις ρυθμίσεις που κάνουμε σε αυτήν τη μεταβατική περίοδο που διανύει το Διεθνές Πανεπιστήμιο, επιχειρούμε να το ενισχύσουμε, για να πετύχει στο στόχο του, που είναι να αποτελέσει στοιχείο διεθνοποίησης της ανώτατης εκπαίδευσης της πατρίδας μας. Τι ρυθμίζουμε; Παρέχουμε μία ευελιξία κατά τη διαχείριση του ειδικού λογαριασμού και κατά τη διαδικασία επιλογής των φοιτητών. Δεν αναιρείται η ρύθμιση του να είναι κάποιος έξι χρόνια στο εξωτερικό ή να έχει πτυχίο από αλλοδαπό πανεπιστήμιο. Όμως, επειδή είναι ο πρώτος χρόνος λειτουργίας, εάν δεν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις και έχουν υποβληθεί αιτήσεις από άλλους, που έχουν λιγότερο χρόνο παραμονής στο εξωτερικό ή έχουν τον αναγκαίο χρόνο παραμονής στο εξωτερικό, αλλά έχουν πτυχίο από ημεδαπό πανεπιστήμιο, γιατί να μην μπορούν να έρθουν και να φοιτήσουν στο Διεθνές Πανεπιστήμιο; Άρα, δεν υποβαθμίζονται τα ποιοτικά κριτήρια, αλλά δίνουμε κοινωνική διάσταση, για να μπορέσει η πρώτη χρονιά, η μεταβατική περίοδος, να ξεκινήσει καλά και παράλληλα, εναρμονίζουμε τη λειτουργία των προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών με αυτήν των άλλων πανεπιστημίων.
      Έρχομαι στο άρθρο 19, που αφορά τα θέματα του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, όπου ελέχθη ότι εκεί γίνονται, με τις ρυθμίσεις μας, παρεμβάσεις και διασαλεύεται η ακαδημαϊκή τάξη. Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω τα πράγματα και να πω ευθέως τι ρυθμίζουν αυτές οι διατάξεις του άρθρου 19.
      Πρώτον, αποσαφηνίζονται με ξεκάθαρο τρόπο οι περιπτώσεις που μπορούν να προσλαμβάνονται μέλη Σ.Ε.Π. με μεταπτυχιακό τίτλο ειδίκευσης.
      Παράδειγμα: Στα συμβατικά πανεπιστήμια, στις αρχιτεκτονικές σχολές ή στις Σχολές Καλών Τεχνών αναγνωρίζεται η δυνατότητα έργου, καλλιτεχνικού ή άλλου, που αντικαθιστά το διδακτορικό. Αυτό κάνουμε και εδώ. Παράλληλα, όπως είχα την ευκαιρία και τη Δευτέρα να πω, με αποφάσεις της διοικούσης επιτροπής καθορίζονται με σαφήνεια οι όροι, οι προϋποθέσεις και δεν μπορεί να προσλαμβάνεται ένα μέλος Σ.Ε.Π. με μεταπτυχιακό τίτλο ειδίκευσης, όταν υπάρχει υποψήφιος με διδακτορικό.
       Δεύτερον, απαλείφεται ο όρος «δυνατότητα» που είχε δημιουργήσει στο παρελθόν προβλήματα ερμηνείας.
      Τρίτον, οι θέσεις στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο προκηρύσσονται πλέον με τη ρύθμιση αυτή για συγκεκριμένες θεματικές ενότητες και όχι, κατά τρόπο γενικό και αόριστο, όπως ίσχυε στο παρελθόν και εξυπηρετούσε διαφόρους.
      Τέταρτον, η σύγκλητος καθορίζει πλέον με τη ρύθμισή μας τα κριτήρια αξιολόγησης, τους όρους σύμβασης, τις υποχρεώσεις και  τα καθήκοντα των μελών Σ.Ε.Π. με τρόπο σαφή και συγκεκριμένο, ενώ μέχρι τώρα καθορίζονταν με τρόπο γενικό και αόριστο. Εάν ενοχλεί κάποιους το ότι καθορίζονται με συγκεκριμένο και σαφή τρόπο και όχι με αόριστο και γενικό, αυτό δεν μας αφορά. Και να επισημάνω ότι αυτήν τη ρύθμιση με συγκεκριμένο τρόπο τη ζήτησε και το Συμβούλιο της Επικρατείας, σε απόφαση, την οποία έχει εκδώσει και ζήτησε ουσιαστικά να τροποποιηθεί η παλαιά διάταξη, που με αόριστο τρόπο ρύθμιζε το θέμα. Άρα, ουσιαστικά, τηρούμε τα ακαδημαϊκά κριτήρια, που ισχύουν και για τα άλλα πανεπιστήμια της πατρίδας μας, για να μην υπάρχει πρόβλημα. Και επειδή ετέθη το ερώτημα χθες από τον κ. Μπόλαρη, για το πότε θα υπάρξει αυτονόμηση του πανεπιστημίου, επιτρέψτε μου να σας διαβάσω το νόμο, ο οποίος προβλέπει τα σχετικά. Λέει ο ν. 3027/2002 ότι το πανεπιστήμιο αυτονομείται, όταν συντρέχουν οι παρακάτω προϋποθέσεις:
      Πρώτον, όταν είναι αυτοδύναμες δύο τουλάχιστον σχολές. Δεύτερον, όταν έχουν διοριστεί τρία τουλάχιστον μέλη Δ.Ε.Π. του Ε.Α.Π. στη βαθμίδα του καθηγητή. Τρίτον, όταν έχει διοριστεί ο προϊστάμενος των διοικητικών υπηρεσιών του Ε.Α.Π. και όταν έχει διοριστεί ένα τουλάχιστον μέλος Δ.Ε.Π., για κάθε πρόγραμμα σπουδών, που λειτουργεί σε αυτοδύναμη ή μη σχολή του ιδρύματος και οδηγεί σε πτυχίο ή σε μεταπτυχιακό τίτλο ειδίκευσης. Από τις παραπάνω προϋποθέσεις έχουν καλυφθεί η πρώτη, η δεύτερη και η τρίτη. Ενώ για το στοιχείο τέταρτο, είτε έχουν εκλεγεί μέλη Δ.Ε.Π., είτε έχουν προκηρυχθεί και βρίσκονται στη διαδικασία, όπως είχα την ευκαιρία τη Δευτέρα να πω, εκλογής θέσης μελών Δ.Ε.Π. για όλα τα προσφερόμενα προγράμματα σπουδών. Η διαδικασία ολοκλήρωσης των εκλογών είναι αποκλειστικά θέμα των κοσμητειών και ας μην κάνουν δεκαέξι και δεκαεννέα μήνες να καθυστερούν οι κοσμητείες και ορισμένοι κοσμήτορες στην εκλογή και ας μην κάνουν δεκαεννέα μήνες στο να συντάξουν μια εισηγητική έκθεση, αντί των σαράντα ημερών, για να μπορέσουμε να έχουμε το ταχύτερο δυνατόν την αυτονόμηση του πανεπιστημίου.
      Σε ό,τι αφορά στο άρθρο 27, που ελέχθη για την επιλογή σε θέσεις διευθυντών στα μουσικά σχολεία, εκείνο το οποίο κάνουμε είναι πάλι να εξειδικεύουμε τη συνέντευξη. Να μην είναι γενική και αόριστη στο τι θα περιλαμβάνει η συνέντευξη, αλλά να καθορίζονται και να συνεκτιμώνται, ιδιαιτέρως, οι ειδικές σπουδές και το αναγνωρισμένο καλλιτεχνικό έργο. Εισάγουμε δηλαδή συγκεκριμένα κριτήρια στη συνέντευξη, ώστε να υπάρχει η δέσμευση.
      Σε ό,τι αφορά τα νηπιαγωγεία, θα επαναλάβω και πάλι, ότι όπως δήλωσε ο συνάδελφός μου ο κ. Καλός στη συνάντηση, που είχε με τη Δ.Ο.Ε., έχουν εκπονηθεί όλες οι απαραίτητες μελέτες, έχουν προχωρήσει οι προκηρύξεις για τριακόσιες θέσεις αναπληρωτών νηπιαγωγών και κατασκευάζονται νέα νηπιαγωγεία. Άρα η δέσμευσή μας ότι από τη φετινή χρονιά 2007-2008, θα λειτουργήσει μια τάξη υποχρεωτική στα νηπιαγωγεία, ισχύει. Από εκεί και πέρα, η μεταβατικότητα αυτής της ρύθμισης βοηθά τους γονείς περισσότερο, όπως είχα την ευκαιρία να εξηγήσω.
    Έρχομαι τώρα στις τροπολογίες και θα ήθελα δυο, τρία λεπτά παραπάνω, κύριε Πρόεδρε, για να ολοκληρώσω.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όσο μπορείτε συντομότερα, παρακαλώ.
    ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Πάρτε το χρόνο και από τη δευτερολογία μου. Δεν θα απαιτηθεί.
    Η προτεινόμενη διάταξη για τα Ι.Ε.Κ. εδράζεται στη συνεκτίμηση των εξής ιδιαιτεροτήτων, σε ό,τι αφορά τη στελέχωση των δημοσίων Ι.Ε.Κ. από διευθυντικά στελέχη. Έχουμε εκατόν δεκατέσσερα δημόσια Ι.Ε.Κ. Η συντριπτική πλειοψηφία, το 90% των διευθυντών και των αναπληρωτών διευθυντών, είναι μόνιμοι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι δεν ασκούν μόνο διοικητικό έργο. Ασκούν κυρίως εκπαιδευτικό, όπως είναι η παρακολούθηση της καλής εκτέλεσης των προγραμμάτων κατάρτισης, επιλογή εκπαιδευτικών, σχεδιασμό και πραγματοποίηση προγραμμάτων και συμμετέχουν στις περιφερειακές επιτροπές. Έτσι το Κ.Υ.Σ.Δ.Ε., το Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, είναι το θεσμικό όργανο για την επιλογή των διευθυντών τού προσωπικού και εγγυάται αρτιότητα, διαφάνεια και καλύτερη διαδικασία, με βάση τα προσόντα και τα κριτήρια επιλογής, γι’ αυτό και εισηγούμαστε αυτήν την τροπολογία. 
    Δεν θα κάνουμε δεκτές άλλες τροπολογίες. Θα ήθελα μόνο να αναφερθώ στην τροπολογία με γενικό αριθμό 1025, που ανέφερε ο συνάδελφος κ. Κωστόπουλος. Εν μέρει την έχουμε κάνει δεκτή, διότι οι εκπαιδευτικοί του κλάδου ΤΕ1, μπορούν να είναι υποψήφιοι για θέσεις διευθυντών Σ.Ε.Κ. Σημειώνω ότι οι εκπαιδευτικοί αυτοί είναι απόφοιτοι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και μερικοί έχουν παρακολουθήσει και την ΠΑ.ΤΕ.Σ.. Το όριο των είκοσι επτά ετών, που έχει τεθεί, είναι γιατί οι άλλοι υποψήφιοι για τις ίδιες θέσεις είναι κλάδων Π.Ε., δηλαδή απόφοιτοι πανεπιστημίων και Τ.Ε.Ι.. 
    Για την τροπολογία με γενικό αριθμό 1030, του κ. Κωστόπουλου, θα ήθελα να πω ότι τα Κ.Ε.Ε. του Ι.Δ.Ε.Κ.Ε., δεν αποτελούν σχολικές μονάδες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ως εκπαιδευτική προϋπηρεσία υπολογίζεται μόνο αυτή που προσφέρεται από τα δημόσια σχολεία. 
    Για την τροπολογία με γενικό αριθμό 1033, για τους μουσικούς, θα ήθελα να πω ότι αν γινόταν δεκτή θα αποτελούσε μια αποσπασματική αντιμετώπιση ενός σοβαρότατου θέματος, πράγματι, που αφορά εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων και όχι μόνο της μουσικής. Υπάρχουν και άλλοι εκπαιδευτικοί, που πάσχουν από σοβαρές ασθένειες και δεν περιλαμβάνονται στην προτεινόμενη ρύθμιση. Γι’ αυτό, το θέμα αυτό, όπως είχε επισημάνει και ο κ. Καλός, θα αντιμετωπιστεί συνολικά για όλους τους κλάδους των εκπαιδευτικών. Σήμερα οι εκπαιδευτικοί που έχουν αυτές τις ασθένειες προτάσσονται στον πίνακα των αναπληρωτών.
    Κλείνω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, λέγοντας ότι με αυτήν τη νομοθετική μας πρωτοβουλία θεωρούμε ότι ανταποκρινόμαστε στην υποχρέωσή μας το εκπαιδευτικό σύστημα να είναι ποιοτικό και ανταγωνιστικό σε σχέση με τις προκλήσεις της σύγχρονης μεταβαλλόμενης πραγματικότητας. 
    Σας ευχαριστώ  πολύ.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
    Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παπαϊωάννου έχει το λόγο.
    ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Λίγα λόγια θα πω, κύριε Πρόεδρε.
    Κύριε Υπουργέ, υπάρχει ένα κρίσιμο ερώτημα: Αυτό που επιχειρείτε σήμερα με το νομοσχέδιό σας διασφαλίζει την εναρμόνιση του ελληνικού δικαίου με τη σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σε σχέση με το ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσης; 
    ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ  (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ναι, το είπα προηγουμένως. 
    ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Το είπατε, αλλά επειδή έχετε πει πολλά στο παρελθόν -χθες σας είπα, όχι μόνο εγώ αλλά και οι συνάδελφοί μου, ότι λόγω της προχειρότητας που σας διακρίνει στις νομοθετικές σας πρωτοβουλίες, σήμερα το νομοσχέδιο που συζητάμε αλλάζει κατά πολύ τη δική σας νομοθεσία των τριών τελευταίων χρόνων, κατά το 1/3 παρατήρησαν κάποιοι συνάδελφοι- θέλω να σας πω το εξής: Αν ανατρέξετε στο άρθρο 6 της σχετικής απόφασης και δείτε τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις, οι οποίες τίθενται, σχεδόν τίποτε απ’ αυτές δεν περιλαμβάνει το σχέδιο νόμου. Και όπως σας είπαν όλοι οι συνάδελφοί μου –μένω ιδιαίτερα στον κ. Αρσένη που έχει χειριστεί τα θέματα αναλυτικά- θα αναγκαστείτε να πάτε πάλι σε διορθωτικές κινήσεις και ρυθμίσεις, αν προκάνετε, γιατί δεν βλέπω να προλαβαίνετε. 
      Πάμε τώρα σε κάποιο άλλο ζήτημα, το οποίο θίξαμε χθες. Φτιάχνετε ένα φορέα συντονισμού. Τι αρμοδιότητες αφαιρείτε από τους σημερινούς φορείς, που υπάρχουν, που συντονίζουν και προστίθενται εδώ; Εδώ, σας απαντώ, θα βρεθείτε μπροστά σε σύγχυση καθηκόντων και αρμοδιοτήτων, για άλλη μια φορά. Άρα αντί για συντονισμό, θα έχουμε αποσυντονισμό. 
      Τρίτη παρατήρηση. Γιατί φτιάχνετε καινούργιο φορέα; Σας είπαμε χθες, σας είπαν οι συνάδελφοί μας, άλλωστε δεν είστε το μόνο Υπουργείο, έχετε κάνει πάνω από εξήντα-εβδομήντα, δεν υπάρχει σχέδιο νόμου που να μη φτιάχνετε κάποιο καινούργιο φορέα. Και αυτό βέβαια, στη λογική του λιγότερου κράτους ή περισσότερου, για να βολεύουμε «ημετέρους»; Διότι περί αυτού πρόκειται. 
      Σας ερωτώ, λοιπόν, γιατί αυτές τις αρμοδιότητες δεν μπορούσατε να τις αναθέσετε στο Κέντρο Εκπαιδευτικής Μέριμνας, σ’ έναν άλλο φορέα; Έχετε τόσους για να τους δώσετε τις αρμοδιότητες, που έχουν μια εμπειρία. Θα λύσετε τα ζητήματα παραδείγματος χάριν, των κριτηρίων που σας ανέφερα προηγούμενα, ότι πρέπει να έχει ο φορέας το κατάλληλο προσωπικό, με επαγγελματικές και γλωσσικές ικανότητες, και να έχουν γνώση του περιβάλλοντος, της διεθνούς συνεργασίας, με αυτούς που θα πάρετε με σύμβαση έργου, που θα είναι ρουσφέτια; Κοροϊδευόμαστε, κύριε Υπουργέ; 
      Εγώ δεν θέλω να πω περισσότερα. Εκείνο που θέλω να πω, είναι, ότι γενικά το εκπαιδευτικό μας σύστημα θέλει τομές. Ο χώρος της παιδείας θέλει να απαντήσουμε σε μεγάλα ζητήματα. Και έθιξαν οι συνάδελφοι από όλα τα κόμματα, ότι υπάρχει εκκρεμότητα σήμερα και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο σε σχέση με την αναγνώριση των πτυχίων των κέντρων των σχολών του εξωτερικού. Τι θα κάνετε με αυτά τα ζητήματα; Αυτά θα έπρεπε να σας απασχολούν. Και εσείς, αντί να κάνετε όλα αυτά, εν’ όψει και των επερχόμενων εκλογών, διαμορφώνετε θέσεις, προσλήψεις, ρουσφέτια. Έτσι θα πάει μπροστά ο τόπος και ιδιαίτερα ο χώρος της παιδείας; Δυστυχώς σήμερα η πλειοψηφία της Βουλής ψηφίζει ένα νομοσχέδιο που δεν έχει αρχή, που δεν έχει στόχους, που θα επιφέρει σύγχυση. Το μόνο που θα έχει να κάνει θα είναι να εξυπηρετηθούν μερικά δικά μας παιδιά ακόμη. Κρίμα. Δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Παπαϊωάννου.
      Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Τασούλας έχει το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, πρέπει να ξεκαθαριστεί εδώ ότι όχι μόνο επειδή το είπε κατ’ επανάληψη ο παριστάμενος Υφυπουργός κ. Ταλιαδούρος, αλλά επειδή έτσι έπρεπε να γίνει κιόλας, το νομοσχέδιο αυτό, το οποίο ουσιαστικά εναρμονίζει τους διοικητικούς και τους θεσμικούς μηχανισμούς οργανώσεως της διά βίου εκπαιδεύσεως στη χώρα μας, προς τις κοινοτικές επιταγές, δεν αποτελεί εφεύρεση ή επινόηση των στελεχών του Υπουργείου Παιδείας υπό την εποπτεία της πολιτικής ηγεσίας. Αυτό το νομοσχέδιο έχει τεθεί υπ' όψιν και των κοινοτικών παραγόντων, οι οποίοι το έχουν ήδη προκαταβολικά θεωρήσει, ότι είναι σύμφωνο με τις αξιώσεις, που έχουν για τη δημιουργία ενός τέτοιου μηχανισμού. Συνεπώς το επιχείρημα ότι αυτός ο  μηχανισμός γίνεται περίπου πειραματικά, για να δούμε αν θα σταθεί στα πόδια του και αν θα συναντηθεί με τα προαπαιτούμενα που βάζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν ευσταθεί. Επιπλέον δεν θα έχουμε σύγκρουση με τον υπάρχοντα μηχανισμό. Διότι ο υπάρχων μηχανισμός του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών έχει ήδη κριθεί ότι δεν μπορεί να επιτελέσει αυτόν το ρόλο, γιατί δεν είναι ξεχωριστό νομικό πρόσωπο ο ίδιος. Έχει νομολογηθεί από το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της χώρας, από το Συμβούλιο της Επικρατείας ότι το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών είναι μια αποκεντρωμένη δημόσια υπηρεσία. Δεν είναι συνεπώς ξεχωριστό νομικό πρόσωπο. Και επιπλέον ο μηχανισμός, ο οποίος θα εφαρμόσει και θα υλοποιήσει τη διαχείριση του προγράμματος της διά βίου μαθήσεως, θα πρέπει να εποπτεύεται από την εθνική αρχή, που θα είναι το Υπουργείο Παιδείας και το οποίο θα ελέγχει αυτήν την υλοποίηση. Δεν είναι δυνατόν να ελέγχει την υλοποίηση ένας μηχανισμός, το Υπουργείο Παιδείας δηλαδή, το οποίο θα ταυτίζεται με τον ελεγχόμενο μηχανισμό, όπως θα ήταν εάν παραδίδαμε αυτήν τη διαδικασία στο Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών. 
      Με την ίδρυση αυτού του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου απαντάμε σε δύο βασικά προαπαιτούμενα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρώτον, να είναι ένα διακριτό νομικό πρόσωπο και δεύτερον, να υπόκειται στην εποπτεία, στον έλεγχο δηλαδή της εθνικής αρχής, του Υπουργείου Παιδείας. Αυτές είναι οι σαφείς απαντήσεις, οι οποίες δίδονται σε αυτά τα ερωτήματα που ετέθησαν.
      Από εκεί και πέρα, ακούστηκαν οι τετριμμένες υπόνοιες ή οι τετριμμένες καταγγελίες περί κομματισμού και περί διορισμού προσκείμενων προς τη Νέα Δημοκρατία, τα οποία για μία ακόμα φορά θεωρώ ότι, στην καλύτερη για εσάς των περιπτώσεων, ακούγονται ως ένας σαρκασμός του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το οποίο διέπρεψε ομολογουμένως σε αυτόν τον τομέα, έχει τα απαράμιλλα πρωτεία υποστηρίξεως των κομματικών του φίλων και σήμερα έχοντας αυτά τα απαράμιλλα και απαράγραπτα πρωτεία σαρκάζει την άλλη μισή Ελλάδα. Πράγματι αν έχει κάτι να παραπονείται με όρους ΠΑ.ΣΟ.Κ. και όχι με όρους οργανωμένου κράτους ο κόσμος της Νέας Δημοκρατίας, είναι γιατί η Νέα Δημοκρατία δεν ακολουθεί την πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έναντι των κομματικών φίλων της Κυβερνήσεως. Αυτό, όμως, στέκει μόνον με όρους ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Με όρους σύγχρονου κράτους και με όρους των προοπτικών που έχουμε βάλει, αυτά όλα κάποτε πρέπει να φύγουν από το προσκήνιο της πολιτικής. Θα υπάρχει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., να μας υπενθυμίζει με αυτούς τους σαρκασμούς, με αυτούς τους αναχρονισμούς του, με αυτά τα παρωχημένα επιχειρήματά του ότι το κόμμα, το οποίο διέπρεψε και δικαιούται «παρασήμων» για τη στιβαρή και αμετακίνητη κομματική του συμπεριφορά, σήμερα στον απόηχο της εξουσίας που βρίσκεται, στα μακρινά σημεία από την εξουσία που βρίσκεται, έχει τη δυνατότητα να εκπέμπει αυτούς τους σαρκασμούς, για να θεωρηθεί τάχα από μία μερίδα ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας ότι η Νέα Δημοκρατία κομματίζεται και αυτό να προκαλέσει τη μήνη των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας εναντίον της Νέας Δημοκρατίας, γιατί άραγε δεν κομματίζεται με αυτούς που ακούν αυτά τα πράγματα και δεν βλέπουν να υλοποιείται αυτού του είδους η συμπεριφορά. 
      Νομίζω πως αυτά τα επιχειρήματα, αυτές οι κατηγορίες, αυτές οι επαναλαμβανόμενες αιτιάσεις είναι ξεπερασμένες, κανείς δεν τους δίνει σημασία και καλό θα ήταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το οποίο καλώς ή κακώς έχει μία τεράστια εμπειρία ασκήσεως της εξουσίας και μεγάλη δυνατότητα να ασκεί περισσότερο εποικοδομητική αντιπολίτευση, να κάνει προτάσεις περισσότερο εποικοδομητικές, να κάνει προτάσεις, οι οποίες είναι υλοποιήσιμες και πρακτικές. Γιατί, αν μη τι άλλο, το γεγονός ότι ασκήσατε την εξουσία και στον τομέα της παιδείας επί δεκαετίες σάς έχει εφοδιάσει σαφώς με τη δυνατότητα να είστε πολύ πιο γόνιμοι στην αντιπολίτευσή σας. Αποποιείστε αυτόν το γόνιμο ρόλο διαρκώς, δεν μας λέτε αυτά που η εμπειρία σάς έχει διδάξει, αυτά που τα λάθη σας σάς έχουν διδάξει, για να μπορέσουμε και εμείς να βελτιώσουμε τη νομοθετική μας παραγωγή. Επιμένετε διαρκώς να μιλάτε για φαντάσματα, να μιλάτε για κομματισμούς, για επέλαση «γαλάζιων» δήθεν παιδιών, ωσάν αυτό να είναι το μοναδικό σας επιχείρημα. Ήταν το μοναδικό σας επιχείρημα, όταν ασκούσατε την εξουσία, ο κομματισμός. Είναι ένα στοιχείο το οποίο σήμερα εκλείπει και δεν θα το αναβιώσετε μ’ αυτήν τη σαρκαστική διάθεση που έχετε και με τη διάθεση να προσπαθείτε να δημιουργήσετε στους οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας το παράπονο, γιατί, ενώ κάπου γίνονται ρουσφέτια, όπως κατηγορεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν γίνονται και για μας. 
      Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα σήμερα. Είναι ένα στοιχείο αδυναμίας βραχυπρόθεσμο, γιατί οι πολίτες δεν αντιλαμβάνονται τόσο εύκολα, γιατί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν ακολουθεί την κομματική πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά νομίζω ότι όσο σιγά-σιγά οικοδομείται ένα κράτος αμερόληπτο, ακομμάτιστο, ένα κράτος το οποίο υπηρετεί όλους τους Έλληνες, τόσο θα δικαιώνεται αυτή η πολιτική, τόσο θα ανταμείβεται αυτή η πολιτική και θα μένει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τώρα και μετά τις εκλογές με τη δυνατότητα απλώς να κάνει αυτούς τους ανοίκειους σαρκασμούς, αυτούς τους ανιστόρητους σαρκασμούς, αυτούς τους αναχρονιστικούς σαρκασμούς, υπενθυμίζοντας σε όλους τους Έλληνες τη δική του κομματική συμπεριφορά και αναδεικνύοντας την ακριβώς αντίθετη συμπεριφορά της σημερινής Κυβερνήσεως. 
      Ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Τασούλα.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι την συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Οι Έλληνες στη Διασπορά 15ος-21ος αι.» καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι πέντε μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί-δάσκαλοι από το 18ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλές σπουδές.
      (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
       Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, ο κ. Χουρμουζιάδης.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Βέβαια, η παρέμβασή μου μετά την αρνητική τοποθέτηση του κυρίου Υφυπουργού κοινοβουλευτικά είναι τυπική, αλλά πιστεύω ότι κοινωνικά και πολιτικά είναι ουσιαστική, κύριε Υπουργέ και αφορά την τροπολογία με γενικό αριθμό 1032 και ειδικό 198, που αναφέρεται στο διορισμό των καθηγητών της Μουσικής που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας. 
      Είχα θέσει το θέμα στον κ. Καλό πριν από δύο χρόνια, κύριε Υπουργέ και είπε ότι θα αντιμετωπιστεί το θέμα με ειδικό νομοσχέδιο που θα αφορά όλες αυτές τις κατηγορίες των εκπαιδευτικών. Δεν έγινε, όμως, τίποτα. Δεν νομίζω ότι ανατρέπεται η τάξη των πραγμάτων, αν γίνει δεκτή αυτή η τροπολογία. Είναι ένα θέμα συγκεκριμένο, με κοινωνική διάσταση και τελικά πρόκειται για μια κατηγορία ανθρώπων, εκπαιδευτικών, για τους οποίους τελικά η αναμονή δεν είναι σωστή, δεν θα έχει καλά αποτελέσματα. 
      Επίσης, κύριε Πρόεδρε, ήδη έχουν τοποθετηθεί θετικά γι’ αυτήν την τροπολογία χθες ο κ. Αλαβάνος, σήμερα ο κ. Παντούλας, ο κ. Μπόλαρης, ο κ. Σγουρίδης, δεν ξέρω αν θα τοποθετηθεί και ο κ. Ιωαννίδης. Πιστεύω ότι θα έπρεπε να γίνει δεκτή αυτή η τροπολογία.
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Χουρμουζιάδη.
      Το λόγο έχει ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Ιωαννίδης.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Θα ξεκινήσω από το τελευταίο. Εγώ συνυπογράφω αυτό το αίτημα. Μακάρι να επεκταθεί και στους υπόλοιπους φορείς, αλλά πρέπει να δείχνουμε και την ευαισθησία μας σε ορισμένα θέματα. Και χαίρομαι που ένα κομμάτι της τροπολογίας του κ. Κωστόπουλου, της με αριθμό 1025, ήδη βρίσκεται στο δρόμο της υλοποίησης. Ο κύριος Υπουργός σας εξήγησε ξεκάθαρα ότι το 2005, όταν ψηφίζαμε το νόμο για τη διά βίου εκπαίδευση, δεν είχε οριστικοποιηθεί το πρόγραμμα και αυτό έγινε το 2006. Επομένως, εάν δεν καταλαβαίνετε ότι χρειαζόταν αυτήν τη στιγμή να συμπληρωθεί και μάλιστα καλύπτοντας πλήρως αυτά τα οποία ζητάει η Κοινότητα, τότε λυπάμαι πάρα πολύ, γιατί γίνεται εσκεμμένως. 
      Όσον αφορά την ειδική υπηρεσία με τίτλο «Παρατηρητήριο Νεανικής Επιχειρηματικότητας» στη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, εγώ πιστεύω ότι οι επιχειρηματικές πρωτοβουλίες από τους νέους είναι απαραίτητες. Τους χρειάζεται η οικονομία μας, χρειάζονται στους ίδιους. Συμφωνώ με τον κ. Χουρμουζιάδη ότι αυτό δεν είναι το αποκλειστικό, αλλά επεκτείνονται και δίνονται περισσότερες διέξοδοι επαγγελματικής αποκατάστασης. Ακούσαμε και την κυρία, η οποία ήρθε από τη Γραμματεία Νέας Γενιάς, η οποία είπε ότι είναι ένα μέτρο το οποίο είναι πάρα πολύ θετικό. Είπε και ο Υπουργός ότι θα συνεργάζονται με τις Θυρίδες Νεανικής Επιχειρηματικότητας που λειτουργούν ήδη, θα συγκεντρώνουν τα στοιχεία που αφορούν το επιχειρηματικό περιβάλλον και θα διοχετεύονται αυτές οι πληροφορίες σε κάθε ενδιαφερόμενο.
      Έρχομαι στο άρθρο 9. Ρυθμίζει τα θέματα του Ινστιτούτου Νεολαίας, αλλά κα τη δυνατότητα να στελεχώνεται με προσωπικό ειδικών γνώσεων. Μιλώ για τα άρθρα στα οποία είχατε αντιρρήσεις. 
      Στο άρθρο 10, πάλι μας κατηγορήσατε και δεν θέλετε να καταλάβετε. Εμείς είμαστε που βάλαμε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση τη νεολαία να εκπροσωπείται, ώστε να ενημερώνει ο νεολαίος τη νεολαία. Και επειδή στους μεγάλους δήμους Αθήνας και Θεσσαλονίκης, λόγω του μεγέθους τους, υπάρχουν δημοτικά διαμερίσματα, σ’ αυτά θα  εκπροσωπούνται με περισσότερα άτομα, ώστε οι νέοι σ’ αυτές τις πόλεις να μπορούν να ενημερώνονται, γιατί αν υπήρχε μόνο το Δημοτικό Συμβούλιο, δεν θα μπορούσε να ενημερωθεί ο οιοσδήποτε νεολαίος. 
      Έρχομαι στα πανεπιστήμια. Λέει το νομοσχέδιο για εξαετή διαμονή στο εξωτερικό και πτυχίο εξωτερικού. Όταν δεν καλύπτονται αυτές οι προϋποθέσεις, τι γίνεται; Εάν τυχόν ένας πράγματι έχει ελληνικό πτυχίο -αφού κόπτεσθε για τα ελληνικά πτυχία- και έχει δέκα χρόνια παραμονή στο εξωτερικό, τότε δεν καλύπτει τις προϋποθέσεις, εάν τυχόν δεν καλυφθούν οι θέσεις απ’ αυτά τα οποία πραγματικά ζητούνται. Τις καλύπτει πλήρως. 
      Όσον αφορά στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, εάν ένας εκπαιδευτικός στο μέσο της περιόδου γίνει αναπληρωτής, πρέπει να παραμείνει ή πρέπει να δημιουργήσει πρόβλημα στην τάξη του και στους μαθητές; Άρα, δίνουμε τη δυνατότητα στα παιδιά να μην αλλάξουν εκπαιδευτικό και να μείνει αυτός για το υπόλοιπο. Από ‘κει και πέρα, η υπηρεσία αυτή θα θεωρείται προϋπηρεσία αναπληρωτή. 
      Φθάνουμε στις καθαρίστριες. Περιμέναμε να πείτε ένα «μπράβο», διότι το Υπουργείο Παιδείας ενέταξε τις καθαρίστριες. Πάλι, όμως, κάνετε στείρα αντιπολίτευση. Όμως, το χειρότερο είναι αυτό που λέτε, ότι η Νέα Δημοκρατία λειτουργεί κομματικά. Μα, το μεγαλύτερο πρόβλημα το οποίο έχουν οι νεοδημοκράτες, είναι ότι δεν ακολουθούν αυτό στο οποίο ήσασταν καθηγητές, δηλαδή τον κομματικό τρόπο λειτουργίας. Γι’ αυτόν το λόγο, δεν μπορούν να ικανοποιηθούν αιτήματα. Άνθρωποι οι οποίοι αδικήθηκαν επί είκοσι χρόνια, δεν μπορούν να αποκατασταθούν. Φθάσαμε στο σημείο να κατηγορούμεθα, γιατί ενημερώνουμε τον κόσμο για το ποια προκήρυξη υπάρχει. Κατηγορούμεθα για την ενημέρωση και όχι για τη βοήθεια που δεν μπορούμε να δώσουμε. Αν θέλετε να μας δημιουργείτε πρόβλημα κατ’ αυτόν τον τρόπο, είναι δικό σας πρόβλημα. Ο κόσμος καταλαβαίνει.
      Αυτό που έχω να πω, είναι ότι εδώ και χρόνια στην παιδεία ο κ. Αρσένης προσπάθησε να φέρει ένα άλλο κλίμα και γι’ αυτό έχασε τη θέση του. Εμείς, λοιπόν, στα τρία χρόνια φέραμε την αξιολόγηση, τη διά βίου εκπαίδευση. Ακόμη, φέραμε την αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης. Σ’ όλα αυτά λείπατε, φεύγατε και ποτέ δεν ήσασταν μαζί μας. Φέραμε το νόμο-πλαίσιο με όλα τα κόστη που υπήρχαν. Και άκουσα τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να μιλά για το άρθρο 16, για το γενικό εισαγγελέα και για το τι θα κάνουμε. Αυτά όλα είναι δικά σας. Τα κέντρα ελευθέρων σπουδών έγιναν από εσάς. Υπάρχει, λοιπόν, τριτοβάθμιος ιδιωτική εκπαίδευση επί ολόκληρα χρόνια. Δεν είδαμε να αντιδρά ούτε η Αριστερά ούτε κανένας άλλος. Γι’ αυτόν το λόγο ενοχλούμαι, γιατί ξαφνικά βγαίνετε και «βάζετε» τα δικά σας σ’ εμάς. Εμείς φέραμε και το Διεθνές Πανεπιστήμιο.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Όσο για τα νηπιαγωγεία, ο Πρωθυπουργός της χώρας το Δεκέμβριο είπε ότι θα μπουν στην υποχρεωτική εκπαίδευση. Από το Δεκέμβριο, μέσα σε πέντε μήνες, έρχεται για να υλοποιηθεί, παρ’ όλο που δεν υπήρχαν ήδη προδιαγραφές γι’ αυτό το θέμα. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Ιωαννίδη. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Τελειώνοντας, θα αναφερθώ σ’ αυτό που είπα, ότι οι πρώην Πρωθυπουργοί έχουν ιδρύματα, που θα χρηματοδοτούνται από το Υπουργείο Παιδείας. 
      Εγώ δεν λέω να το αναπτύξουμε αυτό παντού, αλλά υπάρχουν δυο κόμματα της Αριστεράς τα οποία δεν έχουν κυβερνήσει και δεν μπορούν να έχουν έναν Πρωθυπουργό. Να έχουν τουλάχιστον ινστιτούτα δικά τους. Νομίζω, λοιπόν, ότι υπάρχουν τεράστια αξιόλογοι άνθρωποι και θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί και ένα ινστιτούτο το οποίο θα κάνει ο Συνασπισμός, όπως και ένα που θα κάνει το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας. Μέχρι τώρα οι πρώην Πρωθυπουργοί ήταν μονίμως από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή τη Νέα Δημοκρατία. Ας δώσουμε την ίδια δυνατότητα και στα δυο κόμματα της Αριστεράς για να κάνουν ινστιτούτα δικά τους. 
      Ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σημαντικό άνοιγμα του κ. Ιωαννίδη αυτό!
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Είναι σοβαρό θέμα, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η εισηγήτρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Μανωλιά έχει το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Θα περιμένει Πρωθυπουργό από την Αριστερά φαίνεται.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Προφανώς εννοεί, επειδή δεν θα περιμένει.
      Η κ. Μανωλιά έχει το λόγο.
      ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Μπορείτε να αυτοθαυμάζεστε, λοιπόν, κύριε Ιωαννίδη, έχοντας απέναντί σας όλη την εκπαιδευτική κοινότητα σε όλες τις βαθμίδες, όλους όσοι είναι αρμόδιοι φορείς. Να τους έχετε απέναντί σας ξεσηκωμένους, διαμαρτυρόμενους γι’ αυτά που εσείς τουλάχιστον λέτε ότι έχετε κάνει ωραία, ότι τα έχετε κάνει καλά, ότι είστε οι πρώτοι που τα κάνατε. Φαίνεται ότι μόνο εσείς το αντιλαμβάνεστε έτσι και καθόλου η ελληνική κοινωνία και η εκπαιδευτική κοινότητα, δυστυχώς. 
      Κύριε Πρόεδρε, φτάσαμε στο τέλος της συζήτησης αυτού του νομοσχεδίου, ενός νομοσχεδίου που εκτός από απόδειξη της προχειρότητας και της αποσπασματικότητας με τα οποία νομοθετείτε, δείχνει ανάγλυφα και τους βασικούς προσανατολισμούς σας, που θα μπορούσα να πω ότι συμπυκνώνονται στην υπηρέτηση των ταξικών συμφερόντων σας σαν συντηρητική παράταξη που είστε. Εμείς έχουμε χρέος να αποκαλύψουμε τις προθέσεις σας και τον τρόπο λειτουργίας σας. 
      Είναι βασική και οφθαλμοφανής η μέριμνά σας, που είναι ο απόλυτος έλεγχος, όσο και αν δεν θέλετε να το παραδεχτείτε. Το βλέπουμε στον ίδιο τον οργανισμό. Ο Υπουργός ορίζει τον πρόεδρο, ο Υπουργός ορίζει το διοικητικό συμβούλιο και το διευθυντή. Το βλέπουμε στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Η διοικούσα επιτροπή ορίζει τα κριτήρια για το ποιοι θα διδάξουν, η διοικούσα επιτροπή που είναι ορισμένη από τον Υπουργό. 
      Το βλέπουμε κυρίως, κύριε Υπουργέ, στην ανερυθρίαστη κομματική παρέμβασή σας στη διοίκηση της εκπαίδευσης. Προσωρινοί ήταν οι διευθυντές. Πόσο προσωρινοί είναι; Κοντεύει να τελειώσει η θητεία. Σκόπιμα, λοιπόν, ασκείται όλη αυτή η παρελκυστική πολιτική. Αυτό αποτελεί πραγματικά ντροπή για τον ευαίσθητο χώρο της παιδείας.
      Από την άλλη, έχουμε θεοποίηση του ιδιωτικού τομέα ως «φάρμακο για πάσα νόσο». Έμμεσα ή άμεσα γίνεται επίπονη προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης, παρά τη ρητορική για στήριξη του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Το βλέπουμε στην επιλογή του νομικού προσώπου του οργανισμού, το βλέπουμε στην πρεμούρα και την προθυμία να εξυπηρετήσετε θέματα του ιδιωτικού τομέα, της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Είστε φειδωλοί όμως, με το σταγονόμετρο, αλλά και ανακόλουθοι πολλές φορές σε ό,τι έχει να κάνει με το δημόσιο τομέα, με το δημόσιο σχολείο, με ευπαθείς ομάδες. 
      Βρίθει σκοπιμοτήτων το νομοσχέδιο. Αφήνετε παράθυρα και αυτό, για να μπορέσετε να λειτουργήσετε ρουσφετολογικά: Παρεκκλίσεις από κείμενες διατάξεις, όπως τονίσαμε κατά τις ομιλίες μας προηγουμένως. Αναδρομική ισχύς διαφόρων ρυθμίσεων. Όλα αυτά στην κατεύθυνση της υπηρέτησης των σκοπιμοτήτων σας. 
      Κρούσαμε τον κώδωνα του κινδύνου, κύριε Υπουργέ, για πολλά σημεία του νομοσχεδίου. Δεν βλέπουμε να προβληματίζεστε. Για μια τελευταία φορά, σας ζητάμε να πάρετε πίσω την τροπολογία που φέρατε και που αφορά την επιλογή διευθυντικών στελεχών στα δημόσια ΙΕΚ. Αντίκειται στους νόμους, πώς να το κάνουμε; Ξέρετε πολύ καλά ότι με βάση τον ιδρυτικό νόμο των δημοσίων ΙΕΚ, τα δημόσια ΙΕΚ δεν εντάσσονται στο εκπαιδευτικό σύστημα, δεν εντάσσονται σε καμμία εκπαιδευτική βαθμίδα. 
      Πάρτε πίσω το άρθρο 32. Δεν σας τιμά. Εφαρμόστε το νόμο για την υποχρεωτική προσχολική αγωγή στα δημόσια νηπιαγωγεία και δημιουργήστε όλες εκείνες τις προϋποθέσεις, για να μπορεί να αρχίσει η λειτουργία του από την αρχή του επόμενου σχολικού έτους. 
      Οι στρεβλώσεις θα είναι πολύ μεγάλες και θα έχετε πολύ μεγάλη ευθύνη γι’ αυτό. Πάρτε πίσω το αλαλούμ του άρθρου 35. Αντιμετωπίστε με ευαισθησία το προσωπικό καθαριότητας των σχολείων. Πληρώστε τα χρήματα που τους χρωστάτε. Αποφασίστε ότι οι δαπάνες μισθοδοσίας τους άμεσα θα δοθούν και εξολοκλήρου από τον κρατικό προϋπολογισμό. Μην αφήνετε «παράθυρο» για συμβάσεις μίσθωσης έργου, όπως κάνετε στο συγκεκριμένο άρθρο 35, και αντιμετωπίστε ορθολογικά το ωράριο λειτουργίας τους, όπως αναφέρεται την εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας, που καταθέσαμε.
      Τέλος, κάντε δεκτή την τροπολογία για τους δώδεκα μουσικούς με σκλήρυνση κατά πλάκας. Και ο κ. Καλός και η κ. Γιαννάκου δέχθηκαν να υπάρξει ρύθμιση γι’ αυτό το θέμα. Είπαν ότι θα το φέρουν με το νομοσχέδιο για την ειδική αγωγή. Δεν το βλέπουμε να έρχεται, κύριε Υπουργέ. Μπορεί να γίνουν κι εκλογές μέχρι τότε. Δείξτε την ευαισθησία σας και κάντε το δεκτό τώρα. Αλλιώς, θα φανεί σαν να μη θέλετε να υλοποιήσετε τις δεσμεύσεις σας.
      Το εκπαιδευτικό σύστημα σίγουρα χρειάζεται τομές. Ενώ όμως τις χρειάζεται, η Νέα Δημοκρατία φαίνεται ότι δεν μπορεί να φέρει μια επεξεργασμένη, ολοκληρωμένη, υπεύθυνη πρόταση για το εκπαιδευτικό μας σύστημα, που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της εκπαίδευσης στη χώρα μας. 
      Ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Μανωλιά.
      Ο κ. Κωστόπουλος έχει το λόγο για να δευτερολογήσει. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ. 
      Θα μου επιτρέψετε, κύριε Υπουργέ, να εκφράσω τις ευχαριστίες μου για τη μερική αποδοχή της τροπολογίας. Θα ήμουν βεβαίως ευτυχής, εάν την αποδεχόσασταν στην ολότητά της, δεδομένου ότι αυτή είναι μια αξίωση δυόμισι χιλιάδων τεχνικών εκπαιδευτών, που εργάζονται στην τεχνική εκπαίδευση και ζητούν το δικαίωμά τους στην ίση μεταχείριση και όχι το προνόμιο. Δεν ζητάνε να γίνουν διευθυντές. Ζητάνε να έχουν το δικαίωμα να υποβάλλουν αίτηση προς κρίση από τα αρμόδια συμβούλια. 
      Κύριε Υπουργέ, μετά από την αναδιατύπωση που κάνατε στο άρθρο 7, παράγραφος 2 του ν. 3467, με τη μερική αποδοχή, θεωρώ ότι από νομοτεχνικής πλευράς προκύπτει ένα καινούργιο θέμα. Στο άρθρο 7 του ν. 3467 ορίζεται ότι οι κατηγορίες Π.Ε.1, Π.Ε.14, Π.Ε.17, Π.Ε.18 και Π.Ε.20 έχουν δικαίωμα να υποβάλλουν αίτηση για να γίνουν διευθυντές, υποδιευθυντές και προϊστάμενοι και ελλείψει αυτών και οι Τ.Ε.1. 
      Τώρα, όπως το αναδιατυπώνετε, λέτε ότι είναι όλοι οι εκπαιδευτικοί της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης Π.Ε. και Τ.Ε.1 για θέσεις στα Σχολικά Εργαστηριακά Κέντρα, δηλαδή μόνο στα Σ.Ε.Κ. και μάλιστα μ’ ένα αυστηρό κριτήριο, να έχουν είκοσι εφτά χρόνια υπηρεσίας. Αν διαγράφατε μόνο τις δύο λέξεις «ελλείψει αυτών» στο αρχικό άρθρο, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Τώρα, έτσι όπως τροποποιείται και συμπληρώνεται έχω τη γνώμη ότι από νομοτεχνικής πλευράς δημιουργεί περισσότερη σύγχυση, διότι εμφανίζεστε να απαλείφετε το δικαίωμα τους να υποβάλλουν στα ΕΠΑ.Λ και ΕΠΑ.Σ. και το αφήνετε μόνο για τα Σ.Ε.Κ.. Ενώ πρώτα, με τον προηγούμενο νόμο με τις λέξεις «ελλείψει αυτών», είχαν δικαίωμα να υποβάλλουν στα ΕΠΑ.Λ. και στα ΕΠΑ.Σ.. Και πράγματι, όπως γνωρίζετε κάλλιον εμού, κύριε Υπουργέ, σε πολλούς νομούς -και ιδιαίτερα στους ακριτικούς- δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, δηλαδή του πανεπιστημίου. Υπάρχουν τεχνικοί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Κι εκεί τι θα κάνουμε, ποιοι θα γίνονται προϊστάμενοι;
      Εκτιμώ λοιπόν ότι εάν διαγραφόντουσαν από το αρχικό άρθρο, δηλαδή από την παράγραφο 2 του άρθρου 7 του ν. 3467 οι λέξεις «ελλείψει αυτών», δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα, θα είχε γίνει στην ολότητά της αποδεκτή η τροπολογία και ασφαλώς θα δικαιώνονταν και οι εκπαιδευτές τεχνικών σχολών, οι οποίοι σήμερα ειλικρινά προσβλέπουν σ’ εσάς και ότι πρέπει αυτή η αδικία να αποκατασταθεί.
      Είπατε, κύριε Υπουργέ, ότι το Ι.Δ.Ε.Κ.Ε. δεν εντάσσεται στην εκπαιδευτική βαθμίδα. Εγώ εκτιμώ ότι με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, η δια βίου εκπαίδευση γίνεται ένα κύριο στοιχείο της εθνικής εκπαιδευτικής στρατηγικής και μάλιστα υπό την εποπτεία του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και θεωρώ ότι η υπηρεσία, την οποία προσφέρουν οι εκπαιδευτικοί με οποιαδήποτε μορφή σ’ αυτό το ίδρυμα που το αποκλειστικό του έργο είναι εκπαιδευτικό και πολύ περισσότερο παιδαγωγικό, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, ούτως ώστε η προϋπηρεσία αυτών να προσμετράται για την ένταξή τους στον ενιαίο κατάλογο των ωρομισθίων και των αναπληρωτών. 
      Κύριε Υπουργέ, στο Α.Σ.Ε.Π. προβλέπεται ως κριτήριο η προϋπηρεσία, οπουδήποτε κι αν έχει προσφερθεί. Και διερωτώμαι: Στους συναφείς κλάδους στο Ι.Δ.Ε.Κ.Ε.  ή, αν θέλετε, στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δεν λαμβάνεται υπόψη; 
      Θέλω να προβληματιστούμε και θέλω να το έχετε υπόψη σας σε μία επόμενη ρύθμιση. Εγώ θα έλεγα να το δείτε από σήμερα. Δεν μπορεί, δηλαδή, να λέμε ότι η προϋπηρεσία λαμβάνεται γενικώς υπόψη ως κριτήριο και παίρνουν μόρια όσοι υποβάλλουν χαρτιά στο Α.Σ.Ε.Π. και στη συγκεκριμένη περίπτωση, για τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν, στο Ι.Δ.Ε.Κ.Ε. και στα Κέντρα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, να μη λαμβάνεται υπόψη για τον ενιαίο κατάλογο καθηγητών.
      Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και θα παρακαλέσω, κύριε Υπουργέ, να το δείτε στην ολότητά του το θέμα.
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Κωστόπουλε. 
      Κατά παρέκκλιση ζητάω την εξουσιοδότηση του Σώματος για να μιλήσει ο συνάδελφος κ. Στρατάκης, ο οποίος δεν μπόρεσε να είναι παρών κατά τη συζήτηση της προτασσόμενης δευτερολογίας. 
      Συμφωνεί το Σώμα;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το Σώμα συμφώνησε.
      Ορίστε, κύριε Στρατάκη, έχετε το λόγο.
      ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      Θέλω μερικές μόνο παρατηρήσεις να κάνω σε κάποια συγκεκριμένα άρθρα –γι’ αυτό εξάλλου είχα γραφτεί για προτασσόμενη δευτερολογία- διότι, παρά το ότι συζητάμε ένα σοβαρό, θα έλεγε κανείς, και σημαντικό θεσμό, το θεσμό της δια βίου μόρφωσης, διαπιστώνουμε, κύριε Υπουργέ, ότι τον αντιμετωπίζετε με ένα ρουσφετολογικό και περιπτωσιολογικό, θα έλεγα, τρόπο. 
      Εν πάση περιπτώσει, δεν καλύπτει αυτή η αντιμετώπιση όσα μέχρι σήμερα έχετε πει και, κυρίως, αυτά που ακούστηκαν εδώ και από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο και από τον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας ότι, δηλαδή, εμείς σας κατηγορούμε ότι κάνετε ρουσφέτια για να προκαλέσουμε τη μήνη των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας. 
      Δεν προκαλούν αυτά, κύριε Υπουργέ και κύριοι συνάδελφοι, τη μήνη κατά της Νέας Δημοκρατίας. Τη μήνη των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και όλων των άλλων που ψήφισαν τη Νέα Δημοκρατία στις περασμένες εκλογές την προκαλεί όλη αυτή η διαδικασία που ακολουθείτε με τις δήθεν αλλαγές και με τις δήθεν μεταρρυθμίσεις, που στην πράξη είναι μόνο ρουσφετολογικές εξυπηρετήσεις. Δεν υπάρχουν πλέον άνθρωποι που δεν αντιλαμβάνονται. Όλοι οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τι κάνετε και πού το πάτε και, κυρίως, αντιλαμβάνονται ότι λειτουργείτε σε μία λογική αποκλειστικής εξυπηρέτησης κάποιων υμετέρων, είτε μέσα από τα «STAGE», είτε μέσα από άλλα προγράμματα. Βέβαια αυτό είναι σε αντίθεση μ’ αυτό που λέγατε από την αρχή για λιγότερο κράτος. Αλλά ίσως με το λιγότερο κράτος να εννοούσατε λιγότερο μεν κράτος για τους πολλούς, αλλά περισσότερο κομματικό κράτος για τους λίγους. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει και απ’ αυτό το νομοσχέδιο.
      Τώρα, έχω τρεις παρατηρήσεις για τρία συγκεκριμένα άρθρα.
      Έρχομαι στο άρθρο 15, κύριε Υπουργέ, που αναφέρεται στο Ευρωπαϊκό Σχολείο. Το Ευρωπαϊκό Σχολείο είναι ένας θεσμός που θα πρέπει ουσιαστικά στην πατρίδα μας να τον αναβαθμίσουμε γιατί εξυπηρετεί, εκτός από τις ανάγκες όσων ξένων είναι εδώ και όσων άλλων των οποίων τα παιδιά φοιτούν εκεί, και μία, αν θέλετε, συμβολή στην αναβάθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Αυτό το παραγνωρίζετε και γι’ αυτό μειώνετε και τα κριτήρια του ποιοι θα πρέπει να είναι στις υπεύθυνες θέσεις. 
      Θεωρώ ότι αυτό είναι λάθος και θα πρέπει να το δείτε ξανά διότι δημιουργούνται προβλήματα. Δεν είναι δυνατόν να μειώνουμε τα κριτήρια με τα οποία αξιολογούμε αυτούς που πρέπει να κατέχουν τις υπεύθυνες θέσεις γιατί, ενδεχομένως, θα πρέπει να εξυπηρετήσουμε και εδώ κάποια «δικά μας παιδιά» που έχουν λιγότερη προϋπηρεσία. Είναι σημαντικό. 
      Επιπλέον θεωρώ ότι, επίσης, σημαντικότερο είναι το πώς θα επεκτείνουμε το θεσμό. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι ειδικοί εμπειρογνώμονες δεν έρχονται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ασφάλειας Δικτύων και Πληροφοριών που εδρεύει στο Ηράκλειο όπου λειτουργεί και το Ευρωπαϊκό Σχολείο, ακριβώς γιατί δεν υπάρχει γυμνάσιο και λύκειο να μπορούν να φοιτήσουν τα παιδιά τους που τυχαίνει να έχουν μία μεγαλύτερη ηλικία. 
      Θα πρέπει, λοιπόν, άμεσα να φροντίσουμε να ολοκληρωθεί αυτό το Ευρωπαϊκό Σχολείο και στο δευτεροβάθμιο επίπεδο, προκειμένου να καλύψει ουσιαστικές ανάγκες. Αλλά, ας μη γελιόμαστε, λειτουργεί και συναγωνιστικά στα πλαίσια μιας άμιλλας συνολικά και με το σύστημα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
      Σε σχέση με το Ανοικτό Πανεπιστήμιο υπάρχουν και εδώ ρυθμίσεις που δεν ταιριάζουν με τη διαδικασία που έπρεπε να ακολουθήσουμε. 
      Αλλά, κύριε Υπουργέ, έρχομαι στο θέμα των διδάκτρων. Σας φαίνεται πολύ μικρό, αλλά είναι πάρα πολύ σοβαρό. Νομίζω ότι θα πρέπει να το αντιμετωπίσετε, διότι υπάρχουν πολλά παράπονα. Σας έχω καταθέσει ερωτήσεις και έχω πάρει απαντήσεις ότι αυτά είναι λίγα, αλλά όμως τα λίγα για σας, είναι για ορισμένους πάρα πολλά, όταν τους υποχρεώνουν να πληρώσουν έναν ολόκληρο μισθό προκειμένου να φοιτήσουν στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
      Σε σχέση με τις καθαρίστριες, για να έρθω στο άρθρο 35, θέλω να σας πω ότι η ρύθμιση αυτή που κάνετε από μία ημερομηνία και μετά δεν λύνει το πρόβλημα, διότι ήδη έχει δημιουργηθεί μείζον πρόβλημα σε πάρα πολλούς δήμους. Έχουν δώσει όλα τα χρήματα που αφορούσαν λειτουργικές δαπάνες για να καλύψουν τα χρήματα που έπρεπε να πάρουν οι καθαρίστριες. 
      Σήμερα, λοιπόν, δημιουργούμε ένα τεράστιο πρόβλημα με το να μην μπορούν να λειτουργήσουν ουσιαστικά τα σχολεία αυτά γιατί ακριβώς δεν υπάρχουν χρήματα να δοθούν στις σχολικές επιτροπές προκειμένου να καλύψουν άμεσες και επείγουσες ανάγκες. 
      Θέλω αυτό να το ξαναδείτε γιατί με τον τρόπο που προσπαθείτε να το λύσετε, δημιουργείτε ένα μόνιμο πρόβλημα στους δήμους και όταν ιδιαίτερα  οι δήμοι δεν έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν αυτές τις δαπάνες εξ ιδίων, καταλαβαίνετε ότι δημιουργούνται πολύ σοβαρά προβλήματα.
    Με αυτό κλείνω και θα ήθελα να σας παρακαλέσω να δείτε αυτά τα θέματα με προτεραιότητα, γιατί πραγματικά είναι θέματα για τα οποία καθημερινά αντιμετωπίζουμε τον προβληματισμό, αντιμετωπίζουμε τις απαιτήσεις των πολιτών, των δημάρχων και όλων αυτών που εμπλέκονται σ’ αυτή τη διαδικασία. Ευχαριστώ πολύ.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Στρατάκη.
    Δεν υπάρχει άλλος συνάδελφος εγγεγραμμένος για να ομιλήσει. 
    Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων από 1 έως και 35 και των τροπολογιών και θα γίνει η ψήφισή τους χωριστά.
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 1 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 1 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 2 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 2 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 3 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία.
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 3 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 4 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία.
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς, το άρθρο 4 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 5 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 5 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 6 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 6 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 7 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 7 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 8, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 8 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 9 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 9 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 10 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 10 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 11 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 11 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 12, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 12 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 13 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ MΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 13 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 14 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς, το άρθρο 14 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 15 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 15 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 16, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 16 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 17 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 17 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 18 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 18 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 19 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 19 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 20 ως έχει;
    ΟΛOI OI ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς, το άρθρο 20 έγινε δεκτό ομοφώνως ως έχει. 
    Κύριοι συνάδελφοι, ακούστε. Επειδή δεν ψηφίζουν κόμματα, αλλά ψηφίζουν Βουλευτές -και εμείς ως Προεδρείο καμμιά φορά παραβιάζουμε τον Κανονισμό και ζητάμε τις θέσεις των κομμάτων- δεν είναι δυνατόν να μην ακούγεται η φωνή των Βουλευτών, όπως της εισηγήτριας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 21 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 21 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 22 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 22 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 23 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 23 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 24 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς, το άρθρο 24 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 25 ως έχει;
    ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 25 έγινε δεκτό ομοφώνως ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 26, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
    ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 26 έγινε δεκτό ομοφώνως, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 27, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 27 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 28 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 28 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 29 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 29 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 30 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 30 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 31 ως έχει;
    ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 31 έγινε δεκτό ομοφώνως ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 32 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 32 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 33, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 33 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 34 ως έχει;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς, το άρθρο 34 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 35, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 35 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό. 
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτή η τροπολογία με γενικό αριθμό 1031 και ειδικό 197;
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή.
    ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Κατά πλειοψηφία. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς η τροπολογία με γενικό αριθμό 1031 και με ειδικό 197 έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία και εντάσσεται στο νομοσχέδιο ως ίδιο άρθρο. 
    Εισερχόμεθα στην ψήφιση του ακροτελεύτιου άρθρου του νομοσχεδίου.
    Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το ακροτελεύτιο άρθρο;
    ΟΛΟΙ  ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το ακροτελεύτιο άρθρο έγινε δεκτό ομοφώνως.
    Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων «Δημιουργία Φορέα Διαχείρισης Ολοκληρωμένου Προγράμματος Δια βίου Μάθησης, ρύθμιση θεμάτων ιδιωτικής εκπαίδευσης και φορέων εποπτείας Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και  Θρησκευμάτων και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής και επί των άρθρων. 
    Η ψήφισή του στο σύνολο αναβάλλεται για άλλη συνεδρίαση.
     Κύριοι συνάδελφοι, σας έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της συνεδρίασης της Δευτέρας 14 Μαΐου 2007 και ερωτάται το Σώμα, αν τα επικυρώνει. 
     ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς τα Πρακτικά της συνεδρίασης της Δευτέρας 14 Μαΐου 2007 επικυρώθηκαν.
     Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
     ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
     Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 14.30΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 24 Μαΐου 2007 και ώρα 10.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος κοινοβουλευτικό έλεγχο: συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων. 
     
      Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                        ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ  
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 23-5-2007		ΣΕΛ. -1-