ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  Γ΄

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2006

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Άδεια απουσίας του Βουλευτή κ. Ν. Νικολόπουλου, σελ.
2. Ειδική συζήτηση προ Ημερησίας Διατάξεως με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κ.Ο. του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Α. Αλαβάνου σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων με θέμα την ανεργία των νέων και τη λήψη μέτρων κοινωνικής προστασίας τους, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου αναφορών και ερωτήσεων της Τρίτης 28 Φεβρουαρίου 2006, σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί της προ Ημερησίας Διατάξεως:
ΑΛΑΒΑΝΟΣ Α., σελ.
ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ Κ., σελ.
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Γ., σελ.
ΠΑΠΑΡΗΓΑ Α., σελ.
ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ Σ., σελ.
     ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
     ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
     ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
     ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ   SΓ΄
     Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2006
     Αθήνα, σήμερα στις 27 Φεβρουαρίου 2006, ημέρα Δευτέρα και ώρα 19.24΄, συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Προέδρου αυτής κ. ΑΝΝΑΣ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ.
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση. 
     (Στο σημείο αυτό εισέρχεται στην Αίθουσα ο Πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής. Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
     Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
     (Ανακοινώνονται προς το Σώμα από το Γραμματέα της Βουλής κ. Μιχαήλ Μπεκίρη, Βουλευτή Αχαΐας, τα ακόλουθα:
     Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
     1) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία ο κ. Ιωάννης Περράκης ζητεί τη συνταξιοδότησή του από τον Ο.Γ.Α..
     2) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία ο κ. Μιχάλης Ζυγάκης ζητεί τη συνταξιοδότησής του από τον Ο.Γ.Α..
     3) Ο Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης κ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ-ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Συντονιστική Επιτροπή Αποφοίτων Ιατρών χωρών εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης ζητεί την αναγνώριση, με το νέο σύστημα εξετάσεων, των πτυχίων των αποφοίτων ιατρών χωρών εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
     4) Ο Βουλευτής Λάρισας κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΞΑΡΧΟΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία οι Σύλλογοι των Εργαζομένων στα Κέντρα Υγείας της Θεσσαλίας ζητούν την επαναξιολόγηση των οργανισμών λειτουργίας των Κέντρων Υγείας, την κάλυψη αυτών με τις βασικές ιατρικές ειδικότητες κ.λπ..
     5) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία ο Δήμος Νάξου ζητεί να ενταχθεί στο Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης η κατασκευή του φράγματος Τσικαλαριού Νάξου.
     6) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία ο Νομάρχης και φορείς των Κυκλάδων ζητούν να χορηγηθεί ασφαλιστική ενημερότητα σε εταιρείες του Δήμου Άνω Σύρου.
     7) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία ο Δήμος Άνω Σύρου ζητεί την επίλυση οικονομικού του προβλήματος με το Ι.Κ.Α. Σύρου.
     8) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία ο Δήμος Εξωμβούργου Τήνου ζητεί τη συνέχιση της καθημερινής ακτοπλοϊκής σύνδεσης  της νήσου Τήνου με το λιμάνι της Ραφήνας.
     9) Ο Βουλευτής Ηλείας κ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία ο κ. Παναγιώτης Σταθάς εκφράζει την άποψή του για το θέμα της αγοράς οικοπέδου από το Ι.Κ.Α. στον Πύργο Ηλείας κ.λπ.
     10) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Νομού Ιωαννίνων ζητεί τη χορήγηση επιδόματος μετακίνησης στους αστυνομικούς του Α.Τ. Μέρτζανης Ιωαννίνων.
     11) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία ο Νομάρχης Ιωαννίνων ζητεί τη στεγαστική αποκατάσταση των κατοίκων του οικισμού Χαροκοπίου Ιωαννίνων, οι οποίοι επλήγησαν από τις κατολισθήσεις.
     12) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία ο Νομάρχης Ιωαννίνων ζητεί την κατοχύρωση του δικαιώματος απασχόλησης στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση των πτυχιούχων του Τμήματος Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
     13) Οι Βουλευτές Α΄ Θεσσαλονίκης και Β΄ Πειραιώς κ.κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ και ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ αντίστοιχα, κατέθεσαν αναφορά, με την οποία οι κυρίες Αγγελική Παπαρήγα και Ιωάννα Βουρακίδου ζητούν την εφαρμογή του ν. 3194/2003, άρθρο 1, παράγραφος 8.
     14) Οι Βουλευτές Λαρίσης και Μαγνησίας κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ αντίστοιχα, κατέθεσαν αναφορά, με την οποία ο Δήμαρχος Νέσσωνος Νομού Λάρισας ζητεί τη χορήγηση οικονομικής ενίσχυσης για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκάλεσε η κακοκαιρία στο Δήμο του.
     15) Οι Βουλευτές Λαρίσης και Μαγνησίας κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ αντίστοιχα, κατέθεσαν αναφορά, με την οποία το Συνδικάτο Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Νομού Λάρισας ζητεί την ικανοποίηση εργασιακών, συνταξιοδοτικών, ασφαλιστικών και λοιπών προβλημάτων των μελών του.
     Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
     1. Στην με αριθμό 6163/9-1-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κωνσταντίνου Βρεττού δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡ.ΥΦΥΠ/Κ.Ε./431/23-1-06 έγγραφο από τον Υφυπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
     «Σε απάντηση της με αριθμ. πρωτοκόλλου 6163/9-1-06 ερώτησης του Βουλευτή κ. Ντ. Βρεττού, σχετικά με την κατάσταση του αρχαιολογικού χώρου της Βραυρώνας, σας πληροφορούμε τα εξής:
     Μέσα στον επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο της Βραυρώνας (ιερό Αρτέμιδος) λειτουργεί από πολλών ετών σύστημα αποστράγγισης των υδάτων, που αναβλύζουν από τη φυσική πηγή εντός του αρχαιολογικού χώρου, αλλά και αυτών που προέρχονται από τις βροχοπτώσεις. Το σύστημα αυτό, που αποτελείται από αγωγούς με ενδιάμεσα φρεάτια και αντλίες, που οδηγούν τα νερά προς τη θάλασσα, δε λειτουργεί αποτελεσματικά τα τελευταία χρόνια, λόγω φυσικής φθοράς, αλλά και εξαιτίας της πυκνής βλάστησης, η οποία διαπερνά τα φρεάτια, με αποτέλεσμα τη σχεδόν μόνιμη απόφραξή τους.
     Επιπλέον, εξαιτίας των εκτεταμένων εργασιών διαμόρφωσης της Αττικής Οδού, του νέου Αεροδρομίου των Σπάτων και των άλλων δημοσίων έργων, της αυξημένης οικοδομικής δραστηριότητας στην περιοχή αλλά και του χαμηλού υδροφόρου ορίζοντα, ο όγκος των υδάτων δεν είναι δυνατόν πλέον να απορροφηθεί από το έδαφος, με αποτέλεσμα να πλημμυρίζει ο χώρος κατά τους χειμερινούς μήνες.
     Αναγνωρίζοντας την αναγκαιότητα εξεύρεσης λύσης για την προστασία των σημαντικών αρχαιοτήτων του Ιερού της Αρτέμιδος στην Βραυρώνα και ιδιαίτερα για την αντιμετώπιση των υδρογεωλογικών προβλημάτων του χώρου (απορροή ομβρίων υδάτων) το Υπουργείο Πολιτισμού διά των αρμοδίων Υπηρεσιών του -της Διεύθυνσης Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και των αρμοδίων για την περιοχή Β' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και 1ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων- αλλά και διά των οργάνων του, δηλαδή του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, ενέκρινε με Υπουργική Απόφαση, τη μελέτη που εκπόνησε η ΕΥΔΑΠ για τη διευθέτηση της κοίτης του Ερασίνου ποταμού. Σύμφωνα με αυτή θα δημιουργηθεί αύλακα απορροής υδάτων, που θα οδεύει παράλληλα με την οδική αρτηρία Βραυρώνας-Λούτσας, η οποία θα εκβάλλει μακριά από τον αρχαιολογικό χώρο.
     Κατόπιν της έγκρισης της μελέτης από το Υπουργείο Πολιτισμού η Ειδική Υπηρεσία Περιβάλλοντος του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. προχώρησε στην Απόφαση Προέγκρισης Χωροθέτησης του έργου: «Διευθέτηση ρέματος Ερασίνου στο τμήμα της κοίτης του από την περιοχή κατάντη του φράγματος της Αττικής οδού μέχρι την εκβολή του στον κόλπο της Βραυρώνας» Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ανατολικής Αττικής, Περιφέρεια Αττικής.
     Την περσινή χρονιά, που σημειώθηκαν ξανά εκτεταμένες πλημμύρες στον αρχαιολογικό χώρο της Βραυρώνας με Υπουργική Απόφαση εγκρίθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού κονδύλι από τον Ειδικό Λογαριασμό, ύψους 32.500,00 ευρώ, για τον αρχαιολογικό χώρο της Βραυρώνος, που αποσκοπούσε στην αγορά και εγκατάσταση γεννήτριας, στην περίφραξη και στην πρόσληψη δύο εργατών για τον καθορισμό του χώρου. Μετά την εγκατάσταση των μηχανημάτων και την άντληση των υδάτων, ο χώρος έχει επανέλθει στην προτεραία κατάσταση από την 27η Νοεμβρίου 2005 και έχει καταστεί επισκέψιμος.
     Επί του παρόντος αναμένεται η τελευταία εφαρμογή της μελέτης της ΕΥΔΑΠ από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. που οφείλεται στη διαβίβαση των αρμοδιοτήτων αποχέτευσης των ομβρίων από την ΕΥΔΑΠ στη Δ10 του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ.
     Ο Υφυπουργός
     ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΟΥΛΗΣ»
     2. Στην με αριθμό 6269/11-1-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Παπαγεωργίου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡ.ΥΦΥΠ/Κ.Ε./436/26-1-06 έγγραφο από τον Υφυπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
     «Σε απάντηση της με αριθμ. πρωτοκόλλου 6269/11-1-06 ερώτησης του Βουλευτή κ. Γ. Παπαγεωργίου, σχετικά με το Μουσείο Ωρεών, σας πληροφορούμε τα εξής:
     Στην περιοχή της Β. Ευβοίας λειτουργεί μια οργανωμένη και επισκέψιμη αρχαιολογική συλλογή στην Αιδηψό, η οποία στεγάζεται σε αίθουσα του νέου Υδροθεραπευτηρίου του ΕΟΤ και μία δεύτερη συλλογή, μη επισκέψιμη, στο παραλιακό τμήμα των Ωρεών, όπου φυλάσσονται ευρήματα από σωστικές ανασκαφές μέσα από την πόλη των Ωρεών και από την ευρύτερη περιοχή μέχρι την Ιστιαία.
     Ο δήμος Ωρεών παραχώρησε ένα ακίνητο στη θέση «Περιβολάκι» στους Ωρεούς προκειμένου να ιδρυθεί στην περιοχή ένα Αρχαιολογικό Μουσείο. Το οικόπεδο είναι έκτασης 2.000 τ.μ., αλλά η επιτρεπόμενη κάλυψη είναι μόλις 200 τ.μ. Ως εκ τούτου η συγκεκριμένη έκταση θεωρείται ανεπαρκής για να καλύψει τις εκθεσιακές ανάγκες ενός σύγχρονου Μουσείου, που να ανταποκρίνεται στα σύγχρονα μουσειολογικά πρότυπα.
     Όσον αφορά στα τρία κτήρια, γνωστά ως «οχυρά των Ωρεών», τα οποία προτείνονται εναλλακτικά από το Δήμο δεν είναι κατάλληλα για να αποτελέσουν το νέο εκθεσιακό χώρο, καθώς αν διαμοιραστούν τα ευρήματα σε τρία διαφορετικά ακίνητα θα κατακερματιστεί η εικόνα της αρχαιολογικής ιστορίας και εξέλιξης του τόπου.
     Δεδομένου ότι οι χώροι που έχουν προταθεί από το Δήμο κρίνονται ακατάλληλοι, αναμένουμε από τις τοπικές αρχές να επανεξετάσουν τη δυνατότητα εξεύρεσης ενός άλλου χώρου, στην ευρύτερη περιοχή της Βορείου Εύβοιας, η οποία θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες προδιαγραφές και θα αποτελέσει το κεντρικό Μουσείο όπου θα συγκεντρωθούν οι αρχαιότητες από την εν λόγω περιοχή.
     Ο Υφυπουργός
     ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΟΥΛΗΣ»
     3. Στην με αριθμό 4546/15-11-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Παπαγεωργίου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡ.ΥΦ./Κ.Ε./329/30-11-05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
     «Σε απάντηση της με αρ. πρ. 4546/15-11-2005 ερώτησης του Βουλευτή κ. Γ. Παπαγεωργίου, σας πληροφορούμε τα εξής:
     Τα έργα του Υπουργείου Πολιτισμού, τα οποία έχουν ενταχθεί στο Γ' ΚΠΣ στο Νομό Ευβοίας, εκτελούνται με υποδειγματικό τρόπο από τους φορείς υλοποίησης και παρουσιάζουν ικανοποιητικούς ρυθμούς απορρόφησης δαπανών όπως φαίνεται στον παρακάτω κατάλογο:
     ΠΕΠ Στερεάς Ελλάδας
     1. Προστασία, συντήρηση, διαμόρφωση, ανάδειξη του προϊστορικού οικισμού Παλαμαρίου Σκύρου, με φορέα υλοποίησης το Τ ΔΠΕΑΕ και προϋπολογισμό 2.054.292 ΕΥΡΩ. Δαπάνες 1.864.365 ΕΥΡΩ, ποσοστό απορρόφησης 91%.
     2. Ανάπλαση, ανάδειξη, συντήρηση αρχαιολογικών χώρων Ερέτριας, με φορέα υλοποίησης τη ΙΑ' ΕΠΚΑ και προϋπολογισμό 580.000 ΕΥΡΩ. Δαπάνες 209.281 ΕΥΡΩ και ποσοστό απορρόφησης 36%.
     3. Σεισμόπληκτα μνημεία Σκύρου. Στερέωση και αποκατάσταση Ι.Ν.Αγίου Δημητρίου Φερεκάμπους στη Χώρα Σκύρου με φορέα υλοποίησης τη ΔΑΒΜΜ και προϋπολογισμό 760.000 ΕΥΡΩ. Δαπάνες 351.219 ΕΥΡΩ και ποσοστό απορρόφησης 46%.
     4. Επισκευή και αποκατάσταση στεγών Αγ. Παρασκευής Χαλκίδας, με φορέα υλοποίησης την 1η ΕΒΑ και προϋπολογισμό 576.071 ΕΥΡΩ. Δαπάνες 113.762 ΕΥΡΩ και ποσοστό απορρόφησης 20%.
     5. Επανέκθεση γλυπτών στο Φρούριο Καράμπαμπα Χαλκίδας με φορέα υλοποίησης την 1η ΕΒΑ και προϋπολογισμό 160.000 ΕΥΡΩ. Δαπάνες 83.035 ΕΥΡΩ, ποσοστό απορρόφησης 52%.
     Από τα παραπάνω κρίνεται σαφές ότι όλα τα έργα συνεχίζονται απρόσκοπτα και δεν τίθεται κίνδυνος περικοπής των προϋπολογισμών.
     Ο Υφυπουργός
     ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΟΥΛΗΣ»
     4. Στην με αριθμό 6443/16-1-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Παπαγεωργίου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡ.ΥΦΥΠ.Κ.Ε./464/9-2-06 έγγραφο από τον Υφυπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
     «Σε απάντηση της με αριθμ. πρωτοκόλλου 6443/16-1-06 ερώτησης του Βουλευτή κ. Γ. Παπαγεωργίου, σχετικά με τη Δημοτική Αγορά Χαλκίδας, σας πληροφορούμε τα εξής:
     Το θέμα του χαρακτηρισμού ή μη ως μνημείου της παραπάνω αναφερόμενης Αγοράς, εξετάσθηκε από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού ύστερα από σχετικό αίτημα πολιτών.
     Με ομόφωνη γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου συγκροτήθηκε επιτροπή για τη διενέργεια αυτοψίας στο κτίριο της Δημοτικής Αγοράς.
     Αναμένεται να κατατεθεί το πόρισμα της εν λόγω επιτροπής, προκειμένου να επανεξετασθεί από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων για την έκδοση της τελικής απόφασης περί του χαρακτηρισμού της Δημοτικής Αγοράς ως μνημείου ή όχι και για την περαιτέρω δρομολόγηση των απαραιτήτων διαδικασιών.
     Όπως είναι προφανές, έχουν ήδη δρομολογηθεί οι απαραίτητες διαδικασίες και δεν τίθεται θέμα λησμόνησης των υποχρεώσεων ούτε αδιαφορίας περί της εν λόγω κατάστασης της Δημοτικής Αγοράς.
     Πρέπει ωστόσο να γίνει κατανοητό ότι για το κάθε θέμα υπάρχουν διαδικασίες, τις οποίες οφείλουμε να σεβόμαστε και να τηρούμε.
     Ο Υφυπουργός
     ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΟΥΛΗΣ»
     5. Στην με αριθμό 6467/17.1.06 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Παναγιώτου Κοσιώνη και Δημητρίου Τσιόγκα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ90022/2424/189/6.2.06 έγγραφο από τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
     «Σε απάντηση της υπ' αριθμ. πρωτ. 6467/17.01.2006 ερώτησης, η οποία κατατέθηκε στη Βοuλή των Ελλήνων από τους Βουλευτές κ. Παvαγιώτη Κοσιώνη και Τάκη Τσιόγκα, σχετικά με τη διασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, απασχολούμενων εργατοτεχνιτών σε έργα επιδοτούμενα από τον Οργανισμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, «Πάτρα 2006», σας πληροφορούμε τα ακόλουθα:
     Βασική επιδίωξη και στόχος του Ιδρύματος, είναι η ορθή ασφαλιστική τακτοποίηση των απασχολούμενων, η κατά το δυνατόν καλύτερη εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων και των εργοδοτών και η εξάλειψη της εισφοροδιαφυγής.
     Για τον σκοπό αυτό, διενεργούνται επιτόπιοι έλεγχοι σε επιχειρήσεις και οικοδομοτεχνικά έργα, από τους αρμόδιους υπαλλήλους τόσο των κατά τόπους υποκαταστημάτων του Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ., όσο και της Ειδικής υπηρεσίας Ελέγχου Ασφάλισης, στο βαθμό που τους το επιτρέπουν οι ιδιαιτερότητες κάθε μονάδας και σύμφωνα, πάντα, με τις οδηγίες της Διοίκησης.
     Σε ότι αφορά τα έργα που διενεργούνται στο πλαίσιο των ανακαινίσεων κτιρίων ή αναπλάσεων προσόψεων κτιρίων, που επιδοτούνται από τον Οργανισμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, «Πάτρα 2006» και, πιο συγκεκριμένα, την ασφάλιση των απασχολούμενων σε αυτά εργατοτεχνιτών, σύμφωνα με όσα μας γνωστοποίησε η Διοίκηση του  Ιδρύματος (υπ’ αριθμ. 151/27.01.06 έγγραφό της), προκύπτουν τα ακόλουθα:
     Το Περιφερειακό Υποκατάστημα Πάτρας, προκειμένου να διαπιστώσει τον αριθμό και τα ατομικά στοιχεία των ιδιοκτητών κτιρίων, οι οποίοι επιχορηγήθηκαν από τον Οργανισμό «Πάτρα 2006», ώστε να μπορέσει να ελέγξει την απογραφή των οικοδομοτεχνικών έργων και, εν συνεχεία, την ασφάλιση των απασχολούμενων εργατοτεχνιτών, έχει προβεί στις ακόλουθες ενέργειες:
     Με έγγραφό του προς τον Οργανισμό «Πάτρα 2006», ζήτησε κατάσταση με τα στοιχεία των ιδιοκτητών κτιρίων που επιδοτήθηκαν και έχει ήδη λάβει τέτοια κατάσταση, με τα στοιχεία εκατόν πενήντα (150) ιδιοκτητών, που είχαν αρχικά επιδοτηθεί για την ανακαίνιση των όψεων των κτιρίων τους.
     Σε εκείνους τους ιδιοκτήτες, οι οποίοι δεν είχαν αναγγείλει την εκτέλεση των οικοδομοτεχνικών έργων και δεν είχαν ασφαλίσει το εργατοτεχνικό προσωπικό που απασχολούσαν, έχουν ήδη αποσταλεί έγγραφες προσκλήσεις, οι οποίες τους γνωστοποιούν την υποχρέωση αυτή και οι αρμόδιες υπηρεσίες προβαίνουν σε όλες τις περαιτέρω ενέργειες.
     Για τις επιχορηγήσεις που έλαβαν χώρα σε μεταγενέστερο διάστημα, έχει σταλεί νεότερο έγγραφο προς τον οργανισμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, προκειμένου να γνωστοποιηθούν στην υπηρεσία του Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ., τα στοιχεία και των υπολοίπων ιδιοκτητών, ώστε να απογράψει και τα αναπόγραφα από αυτούς οικοδομικά έργα και, εν συνεχεία, να ελέγξει την ασφάλιση των απασχολούμενων.
     Πέραν των ανωτέρω ενεργειών, πραγματοποιούνται και επιτόπιοι έλεγχοι από τα όργανα του υποκαταστήματος, για τη διαπίστωση του αριθμού των απασχολούμενων, του ύψους των αποδοχών και των ημερών απασχόλησης για κάθε έργο.
     Προς επίτευξη του σκοπού αυτού, έχει ήδη διαβιβαστεί από το υποκατάστημα Πατρών, αντίγραφο της κατάστασης των ιδιοκτητών στην Ειδική Υπηρεσία Ελέγχου Ασφάλισης, ώστε και η ίδια να διενεργήσει επιτόπιους ελέγχους, να καταγράψει τα ονοματεπώνυμα των εργατοτεχνιτών οικοδόμων, το χρόνο απασχόλησης και το είδος των εργασιών, στοιχεία που είναι απαραίτητα για την ορθή ασφαλιστική τακτοποίηση των απασχολούμενων. Προς την ίδια κατεύθυνση, κινούνται αναλόγως και τα τοπικά Υποκαταστήματα Άνω Πόλης και Αγ. Αλεξίοu.
     Ο Υπουργός
     ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ»
     6. Στην με αριθμό 6399/13.1.06 ερώτηση των Βουλευτών κ.κ. Ελπίδας Παντελάκη, Σταύρου Σκοπελίτη και Βέρας Νικολαΐδου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 18/6.2.06 έγγραφο από τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας η ακόλουθη απάντηση:
     «Σε απάντηση του με αριθ. πρωτ. 6399/13-01-2006 εγγράφου σας, με το οποίο μας διαβιβάσθηκε ερώτηση των Βουλευτών κας Ε. Παντελάκη, κ. Σ. Σκοπελίτη και κας Β. Νικολαΐδου, που κατατέθηκε στην Βουλή των Ελλήνων, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
     1. Το ΥΕΝ αναγνωρίζει πλήρως την τεράστια συμβολή και συνεισφορά των ελλήνων ναυτικών στην έως σήμερα πορεία και ανάπτυξη της εμπορικής μας ναυτιλίας. Όλα τα θέματα που αφορούν τους έλληνες ναυτικούς εξετάζονται με κυρίαρχη επιδίωξη την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών τους.
     	2. Για το έτος 2006 έχει εγκριθεί κρατική επιχορήγηση ποσού 853.000.000,00 € (754.086.696,00 € για το ΝΑΤ και 98.913.304,00 € για το ΚΑΑΝ).
     3. Το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, με αποφάσεις του, καλύπτει με συμπληρωματικές επιχορηγήσεις ή προκαταβολές, το σύνολο σχεδόν των οργανικών ελλειμμάτων ΝΑΤ -ΚΑΑΝ.
     Τα ελλείμματα που εμφανίζονται στους υπό έγκριση προϋπολογισμούς αναθεωρούνται μετά τη λήξη του Γ' τριμήνου εκάστου έτους (αρκετές από τις δαπάνες που εγγράφονται στις πιστώσεις των εξόδων δεν πραγματοποιούνται στο σύνολό τους, για διαφόρους λόγους) και με βάση τα νέα δεδομένα ζητείται συμπληρωματική επιχορήγηση.
     4. Όσον αφορά το ΚΕΑΝ, το έλλειμμά του για το έτος 2006 ανέρχεται στο ποσό των 54.948.784,00 €. Το έλλειμμα αυτό θα ήταν πολύ μεγαλύτερο αν δεν είχε επιδοτηθεί από το ΚΑΕΟ με το ποσό των 34.000.000,00 € για το έτος 2006.
     Επίσης, με την εφαρμογή του ν. 3075/2002, που είχε σαν αποτέλεσμα τον διπλασιασμό του ποσού για τις καταβαλλόμενες συντάξεις, το ΚΕΑΝ εξάντλησε τα αποθεματικά του διαθέσιμα και εμφανίζεται πλέον ελλειμματικό.
     5. Οι συντάξεις των ναυτεργατών έχουν αυξηθεί από το 60% του βασικού μισθού που ήταν το 2002 στο 70% από 01/01/2006.
     6. Από τις κείμενες περί ΝΑΤ διατάξεις (άρθρο 88 του π.δ. 913/1978 και άρθρο 1 του ν. 1711/1987), καθορίζεται η υποχρέωση του Ταμείου να βεβαιώνει τις οφειλές των πλοίων στις αρμόδιες Δ.Ο.Υ. σύμφωνα με τον ΚΕΔΕ, να απαγορεύει τον απόπλου τους και να υποβάλλει μηνύσεις σε βάρος των πλοιοκτητών και εκπροσώπων πλοιοκτητριών εταιρειών εφαρμόζοντας τις διατάξεις του α.ν. 86/1967.
     Πέραν τούτου, η αρμόδια Υπηρεσία του ΝΑΤ, δια μέσου του Γραφείου Νομικών Υποθέσεων, προβαίνει σε έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων των υπόχρεων, προκειμένου να διασφαλισθούν οι απαιτήσεις του Ταμείου και να αποδοθούν όλες οι οφειλόμενες εισφορές, το ίδιο δε συμβαίνει και σε κάθε περίπτωση που διαπιστώνεται κάποια οφειλή ή δυστροπία των υπόχρεων για την είσπραξή της.
     Ο Υπουργός
     ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»
     7. Στην με αριθμό 6402/13.1.06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Χρίστου Βερελή δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 915/3.2.06 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
     Σας διαβιβάζουμε συνημμένα το με αριθ. πρωτ. 340/1-2-06 έγγραφο του Ειδικού Γραμματέα του Γ΄ ΚΠΣ σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης του Βουλευτή Κ. Χ. Βερελή.
     Ο Υπουργός
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
     Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
     8. Στην με αριθμό 6496/17.1.06 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Λεωνίδα Γρηγοράκου και Μιχάλη Καρχιμάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 936/3.2.06 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
     «Aπαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Λ. Γρηγοράκος, Μ. Καρχιμάκης, σας πληροφορούμε τα εξής:
     Η κατάρτιση της Βάσης Δεδομένων των συναλλασσομένων στον τομέα των νωπών οπωροκηπευτικών αποτελεί υποχρέωση της χώρας μας, η οποία απορρέει από τον Καν. (ΕΚ) 1148/2001.
     Με την κατάρτιση της Βάσης Δεδομένων καθίσταται δυνατός ο προγραμματισμός, η οργάνωση και η διασταύρωση των ποιοτικών ελέγχων σε σύγχρονη ηλεκτρονική βάση, ενώ, παράλληλα, καθιερώνεται η ιχνηλασιμότητα σε όλα τα νωπά οπωροκηπευτικά, μέσω της κωδικοποίησης στη σήμανση του προϊόντος, προσαρμόζοντας την ελληνική παραγωγή στις απαιτήσεις των αγορών, οι οποίες επιζητούν' όλο και περισσότερο ποιοτικώς αναβαθμισμένα αγροτικά προϊόντα.
     Για την εγγραφή ενός συναλλασσομένου στη' Βάση' Δεδσμένων, μεταξύ των δικαιολογητικών που απαιτούνται, είναι και η κατάθεση παράβολου, ανάλογα με την κατηγορία στην οποία ανήκει ο συναλλασσόμενος (εξαγωγέας; εισαγωγέας, έμπορος εγχώριας αγοράς, κ.τλ.).
     Η με αριθμ. 313925/9-11-2005 (ΦΕΚ 1606/Β') απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, η οποία απαλλάσσεί όλους τους παραγωγούς και κάποιες κατηγορίες μικρών εμπόρων από την υποχρέωση καταβολής των παράβολων, εκδόθηκε μετά από συνεχή αιτήματα των συλλογικών τους οργάνων.
     Από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ( Δ/νση Μεταποίησης - Τυποποίησης & Ποιοτικού Ελέγχου) εξετάζεται η περίπτωση να τύχουν ευνοϊκής μεταχείρισης και οι συναλλασσόμενοι οι οποίοι ανήκουν σ’ αυτές τις κατηγορίες και ήδη έχουν καταβάλει το παράβολο, πάντα εντός των πλαισίων της ισχύουσας νομοθεσίας.
     Ο Υπουργός
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
     9. Στην με αριθμό 6699/23.1.06 ερώτηση της Βουλευτού κ. Έλενας Ράπτη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ.90022/2242/151/6.2.06 έγγραφο από τον Υφυπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
     «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων η Βουλευτής κ. Έλενα Ράπτη αναφορικά με το παραπάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα τα οποία μας έκανε γνωστά η Διοίκηση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ:
     1. Στα παιδιά των ασφαλισμένων του Ιδρύματος, ανεξαρτήτως ηλικίας, που αντιμετωπίζουν νοητική ανεπάρκεια όλων των βαθμών ή νευρολογικές παθήσεις ή αναπτυξιακού τύπου διαταραχές και ανήκουν στην κατηγορία των παιδιών με ειδικές ανάγκες, το ΙΚΑ αποδίδει εφόρου ζωής δαπάνες για θεραπευτικές πράξεις που βοηθούν στη βελτίωση του προβλήματος της υγείας τους (λογοθεραπείες, εργοθεραπείες ψυχοθεραπείες κ.λ.π.).
     Με σχετικό έγγραφο από 6-10-2004 η αρμόδια υπηρεσία του Ιδρύματος υπενθύμισε στις Υγειονομικές Επιτροπές του, ότι οι παραπάνω πράξεις θα εγκρίνονται για τα παιδιά ασφαλισμένων που παρουσιάζουν ψυχονοητικά προβλήματα και όχι δυσκολίες προσαρμογής στο σχολικό περιβάλλον και δυσκολίες στη σχολική τους επίδοση και τούτο διότι βάσει επιστημονικών δεδομένων η δυσλεξία δεν αποτελεί ασθένεια, αλλά ειδική αναπτυξιακή διαταραχή του γραπτού λόγου και αποτελεί αμιγώς μαθησιακή δυσκολία.
     Για το λόγο αυτό και επειδή σύμφωνα με το άρθρο 1 του ν. 2817/2000 (Α,78), τα άτομα με δυσλεξία περιλαμβάνονται στα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, αποκλειστικός φορέας για την ειδική αγωγή τους είναι το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, το οποίο λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα ώστε να εξασφαλίζεται η αναγκαία διδακτική και ψυχοπαιδαγωγική των ατόμων αυτών.
     Τέλος, το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, προς το οποίο κοινοποιείται το παρόν με φωτοαντίγραφο της ερώτησης, παρακαλείται να απαντήσει στη Βουλή για το θέμα αρμοδιότητας του.
     Ο Υφυπουργός
     ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ»
     10. Στην με αριθμό 6694/23.1.06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 967/3.2.06 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
     «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Β. Κεγκέρογλου, για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
     Μετά τη σύσταση των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων με τις διατάξεις του Ν. 2218/94 (ΦΕΚ 90 Α'), όπως συμπληρώθηκαν με τις διατάξεις του Ν. 2240/94 (ΦΕΚ 153 Α'), το προσωπικό του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων που υπηρετούσε σε υπηρεσίες των Νομαρχιών της χώρας που καταργήθηκαν, θεωρήθηκε ως αποσπασμένο στις υπηρεσίες των Νομαρχιακών Αυτ/σεων.
     Στη συνέχεια, με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2910/2001 (ΦΕΚ- 91 Α') μετατάχθηκε στις οικείες Ν .Α.
     Ύστερα από τα παραπάνω και σύμφωνα με τον Οργανισμό Οργάνωσης και λειτουργίας των Ν.Α. της χώρας, ο προγραμματισμός για την πλήρωση κενών οργανικών θέσεων υπηρεσιών των Ν.Α. της χώρας ανήκει στην αρμοδιότητά τους, σε συνεργασία με το Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
     Ο Υπουργός
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»)
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα):  Ευχαριστούμε πολύ. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο αναφορών και ερωτήσεων της Τρίτης 28 Φεβρουαρίου 2006.
     Α. ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ  Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 5 του Κανονισμού της Βουλής)
     1. Η με αριθμό 3007/5-10-2005 ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Αναστασίου Καραμάριου προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με την ένταξη των Νομών Δωδεκανήσου, Λέσβου, Σάμου και Χίου, στο μέτρο επιδότησης των επιτοκίων δανεισμού των κεφαλαίων κίνησης των εμπορικών επιχειρήσεων.
     2. Η με αριθμό 3829/24-10-2005 ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Στρατάκη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με την κάλυψη από εθνικούς πόρους των ζημιών που προκλήθηκαν στις πτηνοτροφικές μονάδες από τη γρίπη των πουλερικών.
     Β. ΑΝΑΦΟΡΕΣ- ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 5 του Κανονισμού της Βουλής)
     1. Η με αριθμό 6517/17-1-2006 ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Κωνσταντίνου Γείτονα προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με την επίλυση του προβλήματος διάθεσης της συσσωρευμένης λυματολάσπης στην Ψυτάλλεια και τη δημιουργία νέων χώρων υγειονομικής ταφής απορριμμάτων.
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην
     ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
     Συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως, σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου, σε επίπεδο Αρχηγών κομμάτων, με θέμα την ανεργία των νέων και τη λήψη μέτρων κοινωνικής προστασίας τους.
     Σύμφωνα με το άρθρο 143 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής, η διάρκεια της αγόρευσης του Πρωθυπουργού είναι τριάντα λεπτά της ώρας, του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού, με πρωτοβουλία του οποίου πραγματοποιείται η σημερινή συζήτηση, επίσης τριάντα λεπτά της ώρας, των Προέδρων των δύο άλλων Κοινοβουλευτικών Ομάδων είκοσι πέντε λεπτά της ώρας και των Υπουργών δεκαπέντε λεπτά της ώρας.
     Δικαίωμα δευτερολογίας έχουν για δεκαπέντε λεπτά της ώρας ο Πρωθυπουργός και για δέκα λεπτά της ώρας οι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων και οι Υπουργοί. Στη συζήτηση συμμετέχουν έως δύο Υπουργοί. Ο Πρωθυπουργός μπορεί να τριτολογήσει για πέντε λεπτά της ώρας. Ο χρόνος ομιλίας Υπουργού που παρεμβαίνει στο στάδιο των κυρίων αγορεύσεων ή των δευτερολογιών, πριν ολοκληρωθούν οι αγορεύσεις ή οι δευτερολογίες των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, περιορίζεται στο ήμισυ του χρόνου που δικαιούται.
     Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως κ. Κώστας Καραμανλής έχει το λόγο.
     (Ζωηρά χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     (Στο σημείο αυτό εισέρχεται στην Αίθουσα του Κοινοβουλίου ο Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεώργιος Παπανδρέου)
     (Ζωηρά χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Καλό ήταν. Ευχαριστώ, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ!
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να ξεκινήσω τη σημερινή συζήτηση με μία κοινή παραδοχή: Η κοινωνία μας αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα που διαιωνίζονταν, που διογκώνονταν για πολλά χρόνια. Το πιο σοβαρό απ’ όλα είναι η ανεργία και αυτό για τρεις κυρίως λόγους: Πρώτον, γιατί τα ποσοστά των ανέργων στη χώρα μας και ιδίως των άνεργων γυναικών, των άνεργων νέων και ακόμα περισσότερο των άνεργων πτυχιούχων, είναι από τα πιο υψηλά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεύτερον, γιατί το πρόβλημα της ανεργίας –το ξέρουμε όλοι- δεν αντιμετωπίζεται από τη μία μέρα στην άλλη και τρίτον, γιατί πέρα από τους απρόσωπους στατιστικούς δείκτες είναι το δυσβάσταχτο ανθρώπινο κόστος, δυσβάσταχτο για τις οικογένειες των ανέργων, δυσβάσταχτο για τις νέες και τους νέους που τους «αφοπλίζει», δυσβάσταχτο για τον κοινωνικό ιστό, στον οποίο προκαλούνται αλυσιδωτές επιπτώσεις από την περιθωριοποίηση τμημάτων της κοινωνίας.
     Θέλω, όμως, να κάνω μία ακόμα επισήμανση: Οι άνεργοι δεν οργανώνονται, δεν συνδικαλίζονται, δεν έχουν τη δυνατότητα να διεκδικούν συλλογικά. Παραμένουν σιωπηλοί διεκδικητές του δικαιώματός τους στην εργασία. Όλα αυτά σημαίνουν περισσότερες ευθύνες για όλους. Είναι βέβαια γεγονός ότι το πρόβλημα της ανεργίας είναι το πιο συζητημένο σε επίπεδο Αρχηγών κομμάτων στη Βουλή. 
     Ενώ, όμως, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, μιλάτε για την ανεργία, την ίδια ώρα αντιδράτε σε κάθε αλλαγή, σε κάθε μεταρρύθμιση που στοχεύει στην αύξηση της απασχόλησης. Υπάρχει αντίδραση στις μεταρρυθμίσεις, που ενθαρρύνουν την επιχειρηματικότητα του Έλληνα. Υπάρχει αντίδραση στις πολιτικές, που ενθαρρύνουν την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων. Υπάρχει αντίδραση στις πολιτικές, που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα, την εξωστρέφεια της οικονομίας μας.
     Και ερωτώ: Αντιμετωπίζεται έτσι η ανεργία; Αντιμετωπίζεται με ευχολόγια; Αντιμετωπίζεται με λαϊκισμό και αντιδραστικότητα; Υπάρχει χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που πέτυχε μείωση της ανεργίας χωρίς μεταρρυθμίσεις; 
     Η Κυβέρνηση απαντά με ξεκάθαρη στόχευση, με συγκροτημένο σχέδιο, και συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές. Όμως, απέναντι στην ανεργία απαιτείται ισχυρή κοινωνική συνείδηση απ’ όλους, και από τα κόμματα και από τα συνδικάτα και από τις επιχειρήσεις. Αυτή είναι η πρόκληση και αυτή η πρόκληση είναι μπροστά σε όλους μας.
     Σήμερα, λοιπόν, είναι μια ευκαιρία, καλή ευκαιρία, για ολόκληρη την Αντιπολίτευση να πάρει ξεκάθαρη θέση. Δεν βοηθούν οι απόπειρες πόλωσης και όξυνσης. Δεν βοηθούν οι αοριστίες και οι αφορισμοί. Τα ερωτήματα είναι ξεκάθαρα: Πώς να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας; Ποια μέτρα προτείνονται; Ποιες πολιτικές; Συγκεκριμένα πράγματα, ήμασταν και είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε κάθε πρόταση, έτοιμοι να συζητήσουμε κάθε καινούργια ιδέα, να υιοθετήσουμε κάθε εφικτή δράση με πολιτική και κοινωνική ευθύνη. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω αναφέρει και άλλη φορά από το ίδιο αυτό Βήμα το παράδειγμα της Ιρλανδίας και αισθάνομαι την ανάγκη να το υπενθυμίσω σ΄ εκείνους που προσποιούνται άγνοια και αμνησία. Πριν από δυόμισι δεκαετίες η Ιρλανδία βρισκόταν περίπου στην ίδια κατάσταση μ΄ εκείνη που βρέθηκε η χώρα μας το 2004. Το δημόσιο χρέος της αυξανόταν, τα ελλείμματά της μεγάλωναν, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της υποχωρούσε, η ανεργία αυξανόταν ραγδαία. Τα συνδικάτα υπερασπίζονταν εκείνους που ήδη εργάζονταν και αγνοούσαν εκείνους που έψαχναν, αλλά δεν έβρισκαν δουλειά. Τα προβλήματα διογκώνονταν, με δύο λόγια. 
     Σ’ εκείνη τη φάση η κυβέρνηση, τα κόμματα, τα συνδικάτα πήραν μια μεγάλη απόφαση. Συμφώνησαν να αντιμετωπίσουν με τόλμη τα προβλήματα, να κοιτάξουν μπροστά, να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Η Ιρλανδία άρχισε να εφαρμόζει με συνεννόηση και συνένωση δυνάμεων στρατηγική αλλαγών και μεταρρυθμίσεων. Το αποτέλεσμα; Κατάφεραν μέσα σε μια δεκαετία να αυξήσουν σχεδόν κατά 50% το κατά κεφαλήν εισόδημά τους και να μειώσουν την ανεργία σχεδόν κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες: από 14,5% περίπου το ’94, περίπου στο 4,5% το 2003. 
     Το συμπέρασμα είναι ευδιάκριτο. Με τόλμη και πολιτική ευθύνη, με σχέδιο αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, με κοινωνική συνείδηση απ’ όλους, δόθηκαν λύσεις σε χρόνια και δυσεπίλυτα προβλήματα. Το κόστος ήταν προσωρινό. Το όφελος ήταν και είναι μόνιμο. Και το όφελός τους είναι για όλους. Αυτό απαιτούν και από εμάς οι Ελληνίδες και οι Έλληνες και στο αίτημα αυτό, ανταποκρινόμαστε με συνέπεια και αποτελεσματικότητα.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι κοινωνίες που δεν τολμούν, είναι καταδικασμένες να ζουν με τα προβλήματα του παρελθόντος τους. Για να δοθούν λύσεις, χρειάζεται διορατικότητα, σύνθεση απόψεων, πολιτική γενναιότητα. Ο λαϊκισμός είναι έκφραση πολιτικής φοβίας. Η αντιδραστικότητα είναι εκδήλωση απομονωτισμού. Η ατολμία είναι συνώνυμη του συντηρητισμού. Η Χώρα δεν τα αντέχει όλα αυτά. Η Χώρα δεν μπορεί να μένει καθηλωμένη στο χθες. 
     Βεβαίως το πρόβλημα της ανεργίας, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο τόπος μας, δεν αφορά μόνο την ελληνική κοινωνία. Θυμίζω ότι βασικό θέμα στη Σύνοδο της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας τον περασμένο Ιούνιο ήταν η απασχόληση των νέων. Επισημάνθηκε η παγκόσμια διάσταση του προβλήματος και προτάθηκε η ανάπτυξη σειράς μέτρων για την αντιμετώπισή του. Θυμίζω ακόμη ότι το ίδιο πρόβλημα απασχόλησε τον περασμένο Μάρτη και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Αναγνωρίστηκε από όλους ο καθοριστικός ρόλος που διαδραματίζουν οι νέες γενιές στην επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας και υιοθετήθηκε το Σύμφωνο για τους νέους, που δίνει προτεραιότητα σε τρεις βασικούς άξονες:
     Πρώτον, στην εκπαίδευση και τη στοχευμένη κατάρτιση. 
     Δεύτερον, στην απασχόληση και την κοινωνική ενσωμάτωση.
     Και τρίτον, στη συμφιλίωση της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής. 
     Με μία φράση, τόσο η διεθνής όσο και η δική μας πρόσφατη εμπειρία καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Μείωση της ανεργίας δεν υπάρχει παρά μόνο μέσα από τρεις παράλληλους στρατηγικούς άξονες: εκπαίδευση, ανάπτυξη, απασχόληση. Αυτό είναι το κλειδί του προβλήματος και αυτή είναι η στρατηγική μας. Γι’ αυτό δεσμευτήκαμε και αυτό κάνουμε. 
     Εναρμονίζουμε τις προσπάθειές μας με τη στρατηγική της Λισαβόνας και εφαρμόζουμε εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων. Δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στο ανθρώπινο κεφάλαιο, στην προσαρμογή στην κοινωνία της γνώσης, στη διάδοση της επιχειρηματικότητας. Εφαρμόζουμε, δηλαδή, πολιτικές που αφ’ ενός οδηγούν στην ενίσχυση των δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού -και ειδικότερα των νέων ανθρώπων- και αφ’ ετέρου ενθαρρύνουν και προσελκύουν νέες επενδύσεις. Έτσι και μόνο έτσι μπορεί να γεννιούνται θέσεις εργασίας. Έτσι και μόνο έτσι μπορεί να μειωθεί η ανεργία.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο πρώτος στρατηγικός άξονας της πολιτικής μας για την τόνωση της απασχόλησης και τη μείωση της ανεργίας, είναι η παιδεία. Αφορά, δηλαδή, την εκπαίδευση, τη μετεκπαίδευση, αλλά και τη διαρκή επανεκπαίδευση. Την αποτελεσματικότερη κατάρτιση και επανακατάρτιση. Την εντατικότερη προώθηση της δια βίου μάθησης. Αφορά τη σύζευξη της εκπαίδευσης με την παραγωγική διαδικασία και την αγορά εργασίας, την επίτευξη δηλαδή ισορροπίας ανάμεσα στις ειδικότητες που ζητούνται από την αγορά εργασίας και στην κατανομή που γίνεται στο εκπαιδευτικό σύστημα.
     Στόχος μας είναι η εφαρμογή συγκροτημένης εκπαιδευτικής πολιτικής με διάρκεια στο χρόνο, αλλά και με ευελιξία προσαρμογής στο συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Στόχος μας είναι ένα σύγχρονο ανοικτό εκπαιδευτικό σύστημα, εναρμονισμένο με όσα συμβαίνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στον ευρύτερο διεθνή χώρο. Ένα σύστημα που να αξιοποιεί τη νέα γνώση και τις νέες τεχνολογίες, ένα σύστημα που να συμβάλλει στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας των Ελλήνων και στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, ένα σύστημα ικανό να παρέχει στα παιδιά μας τα εφόδια που χρειάζονται, για να πετύχουν στη ζωή τους.
     Ταυτόχρονα, προωθούμε τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες που απαιτούνται για την Αναθεώρηση του Συντάγματος, με πρώτο στόχο να απελευθερώσουμε τη δύναμη της παιδείας, να καταστήσουμε τη χώρα κέντρο εκπαίδευσης και πολιτισμού, να αξιοποιήσουμε το επιστημονικό μας δυναμικό, να εισάγουμε αντί να εξάγουμε φοιτητές, να παράγουμε παιδεία, να παράγουμε θέσεις εργασίας στην πατρίδα μας. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο δεύτερος στρατηγικός άξονας της πολιτικής μας για την απασχόληση, αφορά τη δημιουργία οικονομίας ευκαιριών και τη θεμελίωση ισχυρής ανθρωποκεντρικής ανάπτυξης. Κάνω μία επισήμανση ως βάση για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Τα προηγούμενα χρόνια είχαμε αύξηση του Α.Ε.Π.. Όμως η αύξηση εκείνη, πέρα από τους κοινοτικούς πόρους, σ’ ένα μεγάλο βαθμό βασιζόταν στα ελλείμματα και στα χρέη. 
     Είχαμε, δηλαδή, αύξηση του Α.Ε.Π., που δεν ήταν όμως διατηρήσιμη. Αύξηση καταδικασμένη, με άλλα λόγια, να μην αντέξει στο χρόνο, να αποτύχει, να καταρρεύσει, να αφήσει τεράστια δημοσιονομικά προβλήματα, αλλά και τελικά να αναγκάσει την Ελλάδα να αναζητά πόρους από το σήμερα, για να καλύψει τα βάρη του χθες. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα αυτή είναι το πιο μεγάλο εμπόδιο που συναντάει η χώρα μας στον αγώνα της για την αύξηση της απασχόλησης. 
     Άλλες θα ήταν οι δυνατότητές μας σήμερα, αν το δημόσιο χρέος δεν έφθανε σχεδόν στο 110% του Α.Ε.Π. το 2004. Άλλες θα ήταν οι δυνατότητές μας, αν δεν χρειαζόταν να πληρώνουμε σχεδόν 10.000.000.000 ευρώ το χρόνο για τόκους. Άλλες θα ήταν οι δυνατότητές μας, αν το έλλειμμα ήταν πράγματι αυτό που έλεγε η προηγούμενη κυβέρνηση και όχι το πενταπλάσιο. 
     Επιπλέον, η ανάπτυξη που είχαμε, βασιζόταν κατά κύριο λόγο στα δημόσια έργα. Αυτό, όμως, είχε ως αποτέλεσμα να περιορίζεται η όποια δυναμική της στη δημιουργία θέσεων χαμηλής ειδίκευσης, που δεν διατηρούνταν παρά μόνο -ως επί το πλείστον- μέχρι την ολοκλήρωση του κάθε έργου. Δεν είχαμε, δηλαδή, ούτε βιώσιμες ούτε καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Το είδος της ανάπτυξης εκείνης ήταν μία από τις βασικές αιτίες για τις οποίες αυξανόταν η ανεργία των νέων και, ιδίως, η ανεργία των νέων πτυχιούχων. Είχαμε έτσι το ελληνικό παράδοξο να αυξάνεται το Α.Ε.Π., αλλά να αυξάνεται και η ανεργία. Και αυτό γινόταν μάλιστα την ίδια στιγμή που αυξάνονταν και οι προσλήψεις στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Αυτή είναι η αλήθεια. 
     Ο τρόπος της ανάπτυξης που είχαμε στο  προηγούμενο διάστημα, δεν ήταν βιώσιμος. Δεν ταίριαζε στα χαρακτηριστικά και τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας. Δεν αντιμετώπιζε τα θεμελιώδη, τα καίρια αίτια που συντηρούσαν την ανεργία σε υψηλά επίπεδα. 
     Μία πραγματικά ισχυρή οικονομία παράγει θέσεις εργασίας σε όλο το φάσμα των δεξιοτήτων και των εκπαιδευτικών επιπέδων. Μία δυναμική οικονομία, προσανατολισμένη στις ανάγκες και τις δυνατότητες της νέας εποχής, παράγει θέσεις σταθερές και βιώσιμες. Αυτός είναι σήμερα ο κεντρικός στόχος, η δυναμική στροφή στις νέες τεχνολογίες, στη νέα γνώση, στη νέα οικονομία. Η ενθάρρυνση νέων επενδύσεων, νέων επιχειρήσεων, νέων οικονομικών δραστηριοτήτων, η δημιουργία νέων και βιώσιμων θέσεων εργασίας. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε ήδη ξεκινήσει και συνεχίζουμε με εντεινόμενους ρυθμούς τολμηρές μεταρρυθμίσεις. 
     Προωθούμε σημαντικές αλλαγές στις δομές και τις λειτουργίες του Κράτους, γιατί ο σπάταλος, ο αντιπαραγωγικός, ο γραφειοκρατικός δημόσιος τομέας αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη, ταλαιπωρεί τους πολίτες και αποθαρρύνει τις επενδύσεις. 
     Θεμελιώνουμε με σίγουρα, με σταθερά βήματα μία άλλη αναπτυξιακή και οικονομική πολιτική. Μειώνουμε δραστικά το δημόσιο έλλειμμα με τον πιο ήπιο και δυνατό τρόπο. Δημιουργούμε οικονομία ανταγωνιστική, με εξωστρέφεια και ισχυρή παρουσία στις εξωτερικές αγορές. 
     Υπογραμμίζω, για μία ακόμα φορά, ότι στο διάστημα που ακολουθεί, πρώτη προτεραιότητά μας είναι η εφαρμογή του νόμου για τις Δ.Ε.Κ.Ο.. Είναι μία κομβικής σημασίας μεταρρύθμιση, που αφορά άμεσα και το κράτος και την οικονομία. Οδηγεί στην εξυγίανση του ευρύτερου δημόσιου τομέα, εξασφαλίζει το σεβασμό στο χρήμα του φορολογούμενου και διασφαλίζει καλύτερες υπηρεσίες για κάθε πολίτη.
     Ταυτόχρονα, δίνουμε άμεση προτεραιότητα στις μεταρρυθμίσεις που αφορούν την απελευθέρωση των αγορών και την προώθηση των αποκρατικοποιήσεων, την εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου για την αδειοδότηση των επιχειρήσεων που περιορίζει και το χρόνο και το κόστος για την ίδρυσή τους και τη δημιουργική συνεργασία Κράτους και ιδιωτικού τομέα με την εφαρμογή ενιαίου θεσμικού  πλαισίου. 
     Εφαρμόζουμε νέο αναπτυξιακό πρότυπο, που αποβλέπει στην ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας του Έλληνα, στην προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων, στην κινητοποίηση του εγχώριου παραγωγικού δυναμικού και στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
     Στόχος μας είναι να γίνουν ανταγωνιστικά τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, να αυξηθεί η παραγωγή μας, να αυξηθούν οι εξαγωγές μας, να αυξηθεί το τουριστικό ρεύμα προς τη χώρα μας, να αυξάνεται διαρκώς η απασχόληση.
     Αυτούς ακριβώς τους στόχους υπηρετεί η σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών, η παροχή μέσω του νέου αναπτυξιακού νόμου ενισχυμένων χρηματοδοτικών και φορολογικών κινήτρων, η προώθηση ειδικών χωροταξικών σχεδίων για τις χρήσεις γης, η αναμόρφωση του Πτωχευτικού Δικαίου, η ανάπτυξη δράσεων βασισμένων στις νέες τεχνολογίες, στη νέα γνώση, στην καινοτομία, η ανάπτυξη εθνικής ψηφιακής στρατηγικής.
     Αυτά απαιτεί η νέα εποχή, αυτά χρειάζονται για να υπάρξουν νέες θέσεις εργασίας και αυτά κάνουμε.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο τρίτος στρατηγικός άξονας της πολιτικής μας απέναντι στην ανεργία, αφορά ενεργητικές πολιτικές στήριξης της απασχόλησης, αφορά στοχευμένες παρεμβάσεις για την ένταξη ή επανένταξη των ανέργων στην αγορά εργασίας. Αφορά, κυρίως, την εξατομικευμένη προσέγγιση του κάθε ανέργου, την επιδότηση των επιχειρήσεων για την πρόσληψη ανέργων, την επιχορήγηση των νέων ελεύθερων επαγγελματιών, την επιχορήγηση της αυτοαπασχόλησης, την εφαρμογή τοπικού χαρακτήρα παρεμβάσεων σε περιοχές που πλήττονται πιο έντονα από την ανεργία, την εφαρμογή προγραμμάτων για την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, την επιχορήγηση συνδυασμένων δράσεων για τη δημιουργία νέων και βιώσιμων επιχειρήσεων.
     Πέρα, όμως, από τα προγράμματα που απευθύνονται σε όλους τους ανέργους, εφαρμόζονται ειδικά προγράμματα τόσο για τους νέους όσο και για τις άνεργες γυναίκες. Ενδεικτικά και μόνο αναφέρω την ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας των νέων με την παροχή υποστηρικτικών συμβουλευτικών και χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και την επιδότηση των άνεργων γυναικών που θέλουν να δημιουργήσουν τη δική τους μικρή επιχείρηση, ακόμα και στο σπίτι τους.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στη χώρα μας για πολλά χρόνια διαιωνίζονταν μεγάλα προβλήματα, συντηρούνταν παθογένειες που εμπόδιζαν την πρόοδο, αναβάλλονταν οι αλλαγές, οι τομές και οι μεταρρυθμίσεις που ήταν αναγκαίες για την ανταγωνιστικότητα, την ανάπτυξη, την απασχόληση.
     Έτσι συντηρήθηκε η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια των πολιτών για το μέλλον τους. Έτσι χάθηκε η εμπιστοσύνη τους στο Κράτος. Έτσι δημιουργήθηκε η δυσπιστία απέναντι στην πολιτική. Έτσι, έμεινε η Ελλάδα στις τελευταίες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
     Και όλα αυτά δεν μπορούν να συνεχίζονται. Είναι ανάγκη να αλλάξουν τα πράγματα. Χρειάζονται τομές, χρειάζονται αλλαγές, χρειάζονται μεταρρυθμίσεις. Χρειάζεται συνένωση δυνάμεων. Δεν μπορεί να αναπτύσσεται συνθηματολογία για αλλαγές, αλλά να κατασκευάζονται προφάσεις συντηρητισμού. Δεν μπορεί να αγνοούμε και τη δική μας και τη διεθνή εμπειρία. Δεν μπορεί η πολιτική να γυρίζει φοβισμένη την πλάτη της στο αύριο. Δεν συμβαδίζει η πρόοδος με την αντίδραση. Δεν δίνουν λύσεις τα άκρα και οι ακρότητες. 
     Είναι ώρες ευθύνης. Και το ερώτημα είναι για όλους: Θα ακολουθήσουμε το δρόμο των μεταρρυθμίσεων, που οδηγεί με ασφάλεια στους κοινούς μας στόχους ή θα αφήσουμε τον τόπο στην αβεβαιότητα που γεννά η συντήρηση, η στασιμότητα, η ατολμία;
     Η δική μας απόφαση είναι δεδομένη. Απόφασή μας είναι να συνεχίσουμε αταλάντευτα, πιο γρήγορα και πιο αποφασιστικά τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις που ξεκινήσαμε.
     ( Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας )
     Απόφασή μας είναι να αντιμετωπίσουμε ριζικά τα αίτια των προβλημάτων, μόνο έτσι μπορεί να διασφαλιστεί η βιώσιμη και ισόρροπη ανάπτυξη, μόνο έτσι μπορούν να γεφυρωθούν οι ανισότητες, μόνο έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η ανεργία, μόνο έτσι μπορεί να αναβαθμιστεί το βιοτικό επίπεδο και να ενισχυθεί η κοινωνική συνοχή. 
     Οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις που ξεκινήσαμε, δεν κατευθύνονται από ιδεοληψίες. Γίνονται για να ωφεληθούν οι φορολογούμενοι, για να βελτιώσουν τα εισοδήματά τους οι εργαζόμενοι, για να δημιουργηθούν νέες θέσεις δουλειάς. Οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις που ξεκινήσαμε, γίνονται μαζί με τους πολίτες, μαζί με τους εργαζόμενους, μαζί με τους συμπολίτες μας που ψάχνουν μια θέση δουλειάς.
     Ήδη και ενώ οι πολιτικές μας βρίσκονται ακόμα ουσιαστικά σε πρώιμο στάδιο, τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι η ανεργία μειώνεται. Από το 11,3% το πρώτο τρίμηνο του 2004, μειώθηκε στο 9,7% το τρίτο τρίμηνο του 2005. Τα ποσοστά ανεργίας των νέων ηλικίας δεκαπέντε έως είκοσι εννέα ετών, από το 21,3% για την αντίστοιχη περίοδο, έπεσαν στο 19,3%. Η ανεργία των γυναικών από 16,8% υποχώρησε στο 15%. Οι απασχολούμενοι έφτασαν πάνω από τέσσερα εκατομμύρια τριακόσιες ογδόντα χιλιάδες και αυτός είναι ο μεγαλύτερος αριθμός που έχει καταγραφεί στη χώρα μας.
     Όλα αυτά δείχνουν ότι η τάση που αναπτύσσεται, είναι ενθαρρυντική. Η πολιτική μας άρχισε να αποδίδει. Ο αριθμός των απασχολουμένων αυξάνεται. Η ανεργία μειώνεται. Στόχος μας είναι να μειώνεται σταθερά κάθε χρόνο ο αριθμός των ανέργων, έτσι ώστε να ανταποκριθούμε απόλυτα στις δεσμεύσεις μας.
     Ήμουν και είμαι κατηγορηματικός. Ούτε εγώ ούτε κανένα μέλος της Κυβέρνησης μπορεί να αισθάνεται ικανοποίηση, όσο η ανεργία βρίσκεται σ΄ αυτά τα επίπεδα. Ένα τέτοιο πρόβλημα, τόσο σύνθετο, τόσο περίπλοκο, τόσο οδυνηρό για τους πολίτες, απαιτεί μεγάλη προσπάθεια, απαιτεί ακόμα πιο γρήγορους ρυθμούς σ΄ αυτά που ήδη έχουμε ξεκινήσει. Απαιτεί απ’ όλους μας υπεύθυνες θέσεις και πολλή δουλειά.
     Όλοι έχουμε ευθύνες,  όλοι έχουμε υποχρεώσεις, η Κυβέρνηση πρώτα απ’ όλα, αλλά και το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, οι επιχειρήσεις, αλλά και τα συνδικάτα. Οι προκλήσεις είναι για όλους. Απαιτείται ευθύνη από τις πολιτικές δυνάμεις, αίσθημα χρέους προς το κοινωνικό σύνολο απ’ όλους, έμπρακτη απόδειξη εταιρικής ευθύνης από τις επιχειρήσεις, καλλιέργεια σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ των επιχειρήσεων και των εργαζομένων. Τομείς που παρουσιάζουν υψηλά κέρδη, έχουν τη δυνατότητα και την ευθύνη για νέες επενδύσεις, τη δυνατότητα και την ευθύνη δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Έτσι ακριβώς μπορούν να αποδεικνύουν έμπρακτη κοινωνική ευθύνη, έμπρακτη εταιρική ευθύνη. Και αυτό, ανάμεσα στα άλλα, σημαίνει ότι μέρος από τα μεγάλα κέρδη, μπορεί να κατευθυνθεί και σ΄ εκείνους που συνέβαλαν στην επίτευξή τους.
     Η ανάπτυξη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορεί παρά να συνδυάζεται με αύξηση του κοινωνικού μερίσματος. Και αυτό είναι πρωτίστως υποχρέωση του κράτους, αφορά όμως και τους τομείς του ιδιωτικού τομέα με υψηλά κέρδη.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ελλάδα έχει οριστικά ξεφύγει από τη λογική των χαμένων ευκαιριών, έχει ξεφύγει από τη λογική της αναβλητικότητας και τα φοβικά σύνδρομα που στέκονταν εμπόδιο στην πρόοδο. Οι στόχοι της πολιτικής που ακολουθούμε είναι κοινοί για όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες. Στο ζήτημα της ανεργίας δεν χωρούν ούτε μισές κουβέντες ούτε στρογγυλοποιήσεις. Δεν χωρούν λαϊκισμοί και ωραιοποιήσεις. 
     Η μάχη είναι δύσκολη. Βλέπουμε τα πρώτα θετικά αποτελέσματα. Δεν εφησυχάζουμε όμως, δεν σταματούμε, δεν έχουμε το δικαίωμα να υποτιμήσουμε το πρόβλημα, ούτε στιγμή και δεν έχουμε το δικαίωμα να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος. Πληρώσαμε και πληρώνουμε ακριβά την εποχή των αποσπασματικών πολιτικών, των ευκαιριακών αναζητήσεων, της ατολμίας. Υπάρχει τώρα μακροχρόνια στρατηγική, στρατηγική συνεννόησης και σύνθεσης, στρατηγική που φέρνει αποτελέσματα. Οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις που προωθούμε είναι χρέος στον τόπο και την κοινωνία, είναι ο ασφαλέστερος δρόμος για την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή, για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής όλων των πολιτών.
     Ακολουθούμε μεταρρυθμιστική στρατηγική, γιατί θέλουμε κράτος που σέβεται και υπηρετεί τον πολίτη, θέλουμε οικονομία ανταγωνιστική στην  Ευρώπη και το σύγχρονο κόσμο, θέλουμε κοινωνία που παράγει και αυξάνει το κοινωνικό μέρισμα.
     Αυτός είναι ο στόχος μας, αυτή είναι η στρατηγική μας επιλογή, επιλογή για το συμφέρον των πολλών, επιλογή που τολμούμε με τη δύναμη που μας δίνει η ελληνική κοινωνία, με τη σιγουριά της επιτυχίας, με τη σιγουριά της ανάπτυξης και της προόδου για όλους τους πολίτες. 
     (Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος.
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κύριε Πρωθυπουργέ, κατ’ αρχάς θέλω να σας ευχηθώ «ευτυχές το 2006». Και το λέω αυτό, γιατί είναι η πρώτη φορά που σας βλέπουμε στην Αίθουσα της Βουλής το 2006.
     (Χειροκροτήματα από τις πτέρυγες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
     Έχουν περάσει δύο μήνες και δεν είχαμε ασήμαντα γεγονότα. Είχαμε τη γρίπη των πουλερικών, την υπόθεση των Πακιστανών, τις υποκλοπές, την επίθεση ενάντια σε σημαντικά εργασιακά δικαιώματα, την απεργία των ναυτεργατών. Επίσης, είχαμε ερωτήσεις από το συνάδελφο κ. Κωνσταντόπουλο, από συναδέλφους άλλων κομμάτων προς τον Πρωθυπουργό την ώρα του Πρωθυπουργού και δεν σας είδαμε. Δεν θέλω να κάνω τον απουσιολόγο, αλλά πιστεύω ότι κάπου πρέπει σ’ αυτόν το χώρο να συζητάμε και με δική σας παρουσία τα μεγάλα προβλήματα του τόπου.
     Εμείς στο Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς γι’ αυτόν το λόγο κινητοποιήσαμε αυτήν τη δυνατότητα που μας δίνει, δυστυχώς μια φορά το χρόνο, ο Κανονισμός της Βουλής –σημαντική όμως- για να γίνεται προ ημερησίας διάταξης συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών. Είχαμε δίλημμα και όχι μόνο δίλημμα, αλλά και πολλαπλές επιλογές στα πολλά και μεγάλα θέματα που βασανίζουν τη χώρα μας. Επιλέξαμε την ανεργία και ειδικά από τις κατηγορίες, που πλήττονται με μεγάλο βάρος από την ανεργία, όπως είναι οι γυναίκες, οι ηλικιωμένοι, οι μακροχρόνια άνεργοι, επιλέξαμε τους νέους, γιατί πιστεύουμε ότι κάπου πρέπει να σπάσει αυτό το τείχος που υπάρχει ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις και τους νέους, ότι κάπου πρέπει να απαντήσουμε με θετικό τρόπο στην απογοήτευση, στη δυσπιστία, στην απομάκρυνση από την πολιτική, καταλαβαίνοντας και την τεράστια όξυνση του προβλήματος. 
     Αυτά που έγιναν αυτές τις ημέρες στη Θεσσαλονίκη, που κυριαρχείται από πολιτικές προσωπικότητες του δικού σας χώρου, και που δείχνουν το μεγάλο αδιέξοδο, που δείχνουν το πρόβλημα του κοινωνικού αποκλεισμού, τις τάσεις περιθωριακών συμπεριφορών, που δείχνουν ότι μέσα από τη νεολαία γεννιέται βία, πρέπει να χτυπήσουν για όλους μας ένα καμπανάκι συναγερμού και μάλιστα σοβαρού συναγερμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο συνάδελφός σας, ο Πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, προχθές Σάββατο στο συνέδριο που είχε το κόμμα του στη Σκωτία ανακοίνωσε ότι θα ορίσει Υπουργό Κοινωνικού Αποκλεισμού με βασικό στόχο την αντιμετώπιση των προβλημάτων της νεολαίας. Εγώ δεν λέω ότι ένας Υπουργός λύνει τα ζητήματα, λέω όμως πόση οξύτητα έχουν πάρει αυτά τα προβλήματα και στη χώρα μας και αλλού.
     Επομένως, το πρώτο θέμα που θέλω να θίξω, είναι το μέγεθος και η οξύτητα της ανεργίας. Είπατε κάποια πράγματα. Εγώ, όμως, θέλω να σας πω τις εμπειρίες που είχα τόσο αυτές τις μέρες όσο και από την παρακολούθηση και τη συμμετοχή στην πολιτική ζωή. Ναυτεργάτες. Έχουμε μία ναυτιλία, η οποία ζει χρυσές εποχές με την είσοδο της Κίνας, της Ινδίας στο διεθνές εμπόριο, με την πολύ μεγαλύτερη κίνηση κεφαλαίου, με την αύξηση του τουρισμού και των ναύλων. 
     Από την άλλη μεριά, έχουμε μια τεράστια ανεργία σ΄ αυτόν το χώρο, πήγα στα πλοία τις μέρες της απεργίας και είδα νέους ανθρώπους, καμαρώτους, σερβιτόρους.
     Δεν είναι ρετιρέ με 500 ευρώ και 600 ευρώ. Και τι ζητούσαν; Να μη δουλεύουν τέσσερις και πέντε μήνες, όταν βολεύει τους ιδιοκτήτες των ακτοπλοϊκών. Ζητούσαν δεκάμηνη δουλειά. Ούτε καν δωδεκάμηνη δουλειά. 
     Υπάρχει παραλογισμός. Από τη μια έχουμε έναν κλάδο που πάει καλά, από την άλλη έχουμε μία τεράστια ανεργία και την ίδια στιγμή έχουμε διαφημίσεις του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, κάθε Σεπτέμβρη και Οκτώβρη, για να προσελκύσει νέα άτομα στην Εμπορική Ναυτιλία. Τι να κάνουν; Για να είναι με 600 ευρώ μακριά από τις γυναίκες τους; Για να δουλεύουν πέντε μήνες; Για να είναι τον άλλο μισό χρόνο επιδοματούχοι; Δεν είναι κατάσταση αυτή.
     Δεύτερον. Σε μία από τις μεγαλύτερες ιδιωτικές τράπεζες πηγαίνουν οι επιθεωρητές εργασίας βράδυ και δεν επιτρέπεται να μπουν μέσα στην τράπεζα να επιθεωρήσουν. Έρχεται η Αστυνομία και μπαίνουν με τη συνοδεία συνδικαλιστών και Αστυνομίας και βλέπουν εκατόν τριάντα πέντε άτομα να έχουν αναγκαστεί να δουλεύουν σε ώρες υπερεργασίας, όταν σ’ αυτόν το φοβερά κερδοφόρο κλάδο, θα μπορούσε ο καθένας να δουλεύει το ωράριό του ή κάποια φυσιολογική υπερωρία και να ανοίξει ο δρόμος σε νέες προσλήψεις. Δεν συμφέρουν οι νέες προσλήψεις.
     Τρίτον. Ήμουν στη Δράμα την περασμένη εβδομάδα. Στη Μακεδονία υπάρχει μια κατάσταση μαζικής ανεργίας -Δράμα, Φλώρινα, Καστοριά, Ημαθία- που χτυπά ειδικά τους νέους. Σύμφωνα με τις στατιστικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης τρίτη περιφέρεια όλης της Ευρώπης σε ανεργία είναι  η δυτική Μακεδονία με 49,3%. Την ξεπερνούν μόνο η Μαρτινίκα και η Γουαδελούπη, πρώην αποικίες της Γαλλίας. 
     Τέταρτον. Ήμουν προχθές στα Χανιά, στο νυχτερινό Γυμνάσιο και Λύκειο του Νομού Χανίων. Είχα συζήτηση εκεί με τους μαθητές. Μου είπαν, κρίμα που απουσιάζει η αριστούχος μας – στο νυχτερινό Γυμνάσιο ήταν- για να τη γνωρίσετε, η οποία είναι μια νέα γυναίκα με παιδιά και στην οποία μεγάλο πολυκατάστημα από τις γνωστές πολυεθνικές, δεν της έδινε τη δυνατότητα να δουλεύει τις Παρασκευές πρωί, με συνέπεια να χάνει το μάθημά της. 
     Εδώ βλέπουμε να συναντώνται με δραματικό  τρόπο τα θέματα της ανεργίας, της απασχόλησης, των προοπτικών της νεολαίας. Στην Ελλάδα έχουμε ποσοστό 18,8% ανεργία στους νέους. Είμαστε οι πρώτοι στην Ευρωζώνη. Είμαστε οι πρώτοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσα στους δεκαπέντε. Και το ποσοστό αυτό υποτιμά την πραγματική ανεργία, γιατί μία ώρα να έχει δουλέψει την προηγούμενη εβδομάδα ένας νέος, δεν γράφεται στις στατιστικές ανεργίας. Και γιατί αν κάποιος νέος είναι δεσμευμένος σε μια διαδικασία κατάρτισης και πει, ότι δεν θέλει θέση εργασίας για τις επόμενες εβδομάδες, δεν  καταγράφεται στον ενεργό πληθυσμό. Είναι διπλάσια, είναι πολύ μεγαλύτερη η ανεργία. Έχει χτυπήσει κάθε σπίτι. Δεν περιμένει κανείς απ’ αυτούς που θα μας ακούσουν, να δώσουμε στατιστικές και νούμερα. Έχει χτυπήσει όλα τα σπίτια. Είναι το βίωμα κάθε οικογένειας σε όλες τις συνοικίες. Είναι πολιορκία. Γίνεται πολιορκία και σε εμάς από ανθρώπους απελπισμένους που λένε, θέλουμε δουλειά  ή θέλουμε δουλειά για το παιδί μας. Ποιος από τους συναδέλφους εδώ, δεν έχει ντοσιέ πάνω στο γραφείο του, με εκατοντάδες βιογραφικά που ζητάνε απασχόληση; Ποιος συνάδελφος; Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς. 
     Ένα άλλο θέμα που θέλω να τονίσω, είναι η πολυμορφία αυτής της ανεργίας. Φυσικά χτυπάει πρώτα απ’ όλα τα παιδιά των εργατικών οικογενειών στις ζώνες παρακμής που κλείνουν τα εργοστάσια, που υπάρχουν εγκαταστάσεις φαντάσματα και που και τα ίδια δεν έχουν προοπτικές εργασίας. Όχι, όμως, μόνο αυτό.
     Έχουμε την εντεινόμενη ανεργία στις νέες, όπου η μητρότητα, η εγκυμοσύνη, οι δυσκολίες και οι ελλείψεις για κοινωνική φροντίδα βάζουν τη νέα γυναίκα σε μειονεκτική θέση. Είναι μειονέκτημα πια να φέρνεις στον κόσμο παιδί. 
     Δεύτερον, ανεργία των νέων πτυχιούχων, το είπατε και εσείς. Δεν είναι όμως τόσο απλό. Για σκεφθείτε, έχουμε ανεργία των πτυχιούχων και όχι μόνον αυτό. Έχουμε φοβερή ανεργία αυτών που έχουν μεταπτυχιακό δίπλωμα. Και την ίδια ώρα η χώρα της ανεργίας, η Ελλάδα, προσφέρει θέσεις εργασίας σε εργαζόμενους που έρχονται ως μετανάστες. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει, ότι και το δημόσιο αλλά κυρίως ο ιδιωτικός τομέας δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε προσφορά εργασίας υψηλού επιπέδου. ‘Ερχεται ο άλλος ο οποίος έχει διδακτορικό αεροναυπηγικής ή ναυπηγικής από την Αμερική ή από τη Μεγάλη Βρετανία ή από τη Γαλλία ή από τη Γερμανία και δεν μπορεί να βρει δουλειά. Και την ίδια στιγμή οι μόνες δουλειές που προσφέρονται είναι δουλειές χαμηλού κόστους οι οποίες δεν γίνονται δεκτές. Εδώ ερχόμαστε στην εθελούσια ανεργία. ‘Ενα μέρος των νέων δεν πηγαίνει σε θέσεις εργασίας λόγω των χαμηλών αμοιβών που έχει. Και τι κάνει μ’ αυτό; Προσπαθεί να υπερασπιστεί την αξιοπρέπειά του, προσπαθεί να υπερασπιστεί τα χρόνια εκπαίδευσης, προσπαθεί να υπερασπιστεί το βιοτικό επίπεδο που κατακτήσανε οι πατεράδες και οι μανάδες τους με τους συνδικαλιστικούς αγώνες. Τι να την κάνει την ευλυγισία που είπατε και τις αλλαγές στο χρόνο εργασίας και τις νέες μορφές και τα τετράωρα και τα εξάωρα και τη δουλειά το Σαββατοκύριακο; Υπερασπίζεται ένα βιοτικό επίπεδο και πρέπει να τον ενθαρρύνουμε εμείς να υπερασπιστεί αυτό το βιοτικό επίπεδο.
     Έχουμε την επαναλαμβανόμενη ανεργία. Πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι μέχρι τριάντα ετών τι έχουν γνωρίσει στη ζωή τους; Συμβάσεις, απολύσεις, περιόδους κατάρτισης, απολύσεις, ανασφάλιστες εργασίες, εργασίες σε συγγενείς. Επαναλαμβανόμενη ανεργία με διάφορες μορφές. Και έχουμε και τη διαταξική ανεργία πια. Κτυπάει όλες τις πόρτες. Και των σπιτιών της μεσαίας τάξης και σπιτιών που έχουν μεγαλύτερες δυνατότητες. 
     Εδώ πρέπει να επισημάνουμε το ρόλο της οικογένειας και της χαμηλότερου εισοδήματος και της μεγαλύτερου εισοδήματος. Η οικογένεια σήμερα υποκαθιστά την πολιτεία, υποκαθιστά το κράτος. Η οικογένεια απορροφά τις πιέσεις της ανεργίας. Και γι’ αυτό έχουμε παιδιά των τριάντα και τριανταπέντε χρονών, νέους ανθρώπους, κύρια άνδρες αλλά και γυναίκες, οι οποίοι εξακολουθούν και μένουν στο πατρικό σπίτι. Γιατί, δυστυχώς, κύριε Πρωθυπουργέ, κινείστε στην κατεύθυνση που κινούνται πάρα πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής  Ένωσης που θέλουν αυτή η γενιά να είναι η generation low cost και fast food. Ενώ στο κάθε σπίτι το ερώτημα που απασχολεί -γιατί μαζί με το νέο άνθρωπο έρχεται και το άγχος και οι δυσλειτουργίες στο σπίτι- όλες τις γενιές είναι: Θα βρει δουλειά το παιδί; Αυτό είναι το ερώτημα. Βρείτε σπίτια πολλά που να μην τα απασχολεί αυτό το ερώτημα, πλούσια και φτωχά. 
     Οι συνέπειες; Αναφέρατε τις συνέπειες, μερικές. ‘Ελλειψη εισοδήματος, έλλειψη ευκαιριών. Εγώ θα σας έλεγα απαξίωση γνώσεων, απαξίωση ειδικοτήτων, θα σας έλεγα τάση προς περιθωριακές συμπεριφορές και εγκληματικότητα. Ο καθηγητής Γιάννης Πανούσης γράφει ότι η μακροχρόνια ανεργία καταλήγει σε αλλαγή των αντιλήψεων και των σκέψεων για την κοινωνία με ενδεχόμενη παρενέργεια την αντικοινωνική συμπεριφορά και το έγκλημα. Καταλήγει στα προβλήματα ψυχολογικής τάξης που ξέρουμε πια ότι έχουν περάσει μαζικά στη νεολαία και όχι μόνον αυτό. 
     Πολλές δυνάμεις εδώ ενδιαφέρονται για το δημογραφικό πρόβλημα. Πώς θα λυθεί το δημογραφικό πρόβλημα; Με ποιο τρόπο;
     Με το να μεταθέτουμε συνεχώς την ηλικία γάμου, διότι δεν μπορεί να σταθεί ένα σπίτι, δεν έχει τα οικονομικά να σταθεί ένα σπίτι; Ή με το να προσπαθεί απεγνωσμένα η γυναίκα να τεκνοποιήσει όταν φτάνει στα μέσα και παραπέρα της δεκαετίας των τριάντα της; 
     Έχουμε τεράστια πίεση στην αγορά εργασίας. Είναι εφεδρικός στρατός πίεσης στις κατακτήσεις των εργαζομένων και χρησιμοποιείται από το Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών και άλλους. Και γιατί να μη χρησιμοποιείται, όταν είναι εξευτελισμός αυτό που γίνεται; Παιδιά δουλεύουν για διανομή φαγητού με 3 ευρώ την ώρα χωρίς ασφάλιση, χωρίς νυκτερινά. Άλλα παιδιά δουλεύουν για διανομή φυλλαδίων με 3,5 ευρώ την ώρα ή είναι υπάλληλοι σε σούπερ μάρκετ με τετράωρα ή εξάωρα με 350 ευρώ και με πολλαπλάσιο ωράριο απ’ αυτό που υποτίθεται ότι έχουν συμφωνήσει. Είναι μηχανισμός που αποδιαρθρώνει την εκπαίδευση και την απαξιώνει. Πώς μπορεί να έχει αξία μια εκπαίδευση όταν το χαρτί, όχι για κάδρο δεν κάνει αλλά δεν έχει χρησιμότητα για να βρεις θέση στην αγορά εργασίας! Απαξιώνεται απ’ αυτήν την κατάσταση της ανεργίας. Και φυσικά βαρύνει τα συνταξιοδοτικά ταμεία. 
     Έρχομαι τώρα στις πολιτικές της Κυβέρνησης. 
     Κύριε Πρωθυπουργέ, κατά τη γνώμη μου οι πολιτικές της Κυβέρνησης δεν κατευθύνονται στη θεραπεία, αλλά είναι από τις βασικές αιτίες της ύπαρξης αυτού του έντονου, ακραίου, δραματικού, του πιο μεγάλου, στην Ευρώπη των δεκαπέντε, φαινομένου της ανεργίας των νέων. Στην Ελλάδα το είδαμε αυτό το περίεργο φαινόμενο –το αναφέρατε και εσείς- και φυσικά υπάρχουν ευθύνες και στις προηγούμενες κυβερνήσεις, μεγάλες μάλιστα, δηλαδή έχουμε ανάπτυξη με ρυθμούς μεγαλύτερους από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ίδια στιγμή έχουμε καλπασμό της ανεργίας. Τι σημαίνει αυτό; Νομίζω ότι καλύτερη έκφραση είναι αυτή που έχει χρησιμοποιήσει ο καθηγητής κ. Βεργόπουλος σ’ ένα τελευταίο του βιβλίο: «Η αρπαγή του πλούτου». Και δεν θα καλέσουμε εμείς τις τράπεζες να σκεφτούν, ότι αφού βγάζουν πολλά κάτι να δώσουν. Δεν είναι φιλόπτωχο ταμείο. Εδώ οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που δημιουργούν αυτόν τον πλούτο της χώρας μας. Δεν μπορούν να λειτουργούν ασύδοτα οι μεγάλες επιχειρήσεις, να έχουμε στις τράπεζες ή αλλού αύξηση κερδών 50% και 70% και 80% και σε μερικές πάνω από 100% μέσα σε μία χρονιά και να προσπαθούν όχι μόνο να μη διευρύνουν αλλά να σπάσουν βασικά δικαιώματα των εργαζομένων και να περιφρονούν και να λένε ότι δεν κάνουμε εμείς κλαδικές συμβάσεις. Αυτή είναι ασυδοσία και δεν μπορούμε να τη δεχόμαστε. Δεν πρέπει να τη δέχεστε, δεν μπορείτε να την ανέχεστε. 
     Μιλάτε για την ευλυγισία της αγοράς εργασίας. Να σας πω τι μορφές υπάρχουν στο δημόσιο σήμερα; Υπάρχουν μόνιμοι, υπάλληλοι αορίστου χρόνου, συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου, εποχικοί, ωρομίσθιοι, έκτακτοι των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, νοικιασμένοι από εργολάβους, καταρτιζόμενοι στο stage στα προγράμματα του Ο.Α.Ε.Δ., εργαζόμενοι με σύμβαση έργου, ιδιωτικοποιημένοι εργαζόμενοι, ιδιωτικοποιούμενοι εργαζόμενοι, επικουρικοί εργαζόμενοι. Όλο αυτό είναι ένα χάος. Αυτή είναι η επανίδρυση του κράτους, να δημιουργούμε μια ανεξέλεγκτη μορφή εργασιακών σχέσεων, η οποία αξιοποιείται τελικά και θα πλήξει τα κεκτημένα των εργαζομένων. Κι έχει αποδειχθεί και από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι η χαμηλή αμοιβή των εργαζομένων και κυρίως των νέων δεν φέρει συνολική αύξηση της απασχόλησης, αντίθετα δημιουργεί ανακύκλωση της ανεργίας, υποκατάσταση άλλων κατηγοριών εργαζομένων χωρίς συνολική αύξηση της απασχόλησης. 
     Τρίτο σημείο της πολιτικής σας είναι η πολιτική θυσία της Ιφιγένειας, την οποία την είδαμε στον ΟΜΕ-Ο.Τ.Ε., την βλέπουμε στις Δ.Ε.Κ.Ο., στις προτάσεις, με τις οποίες φλερτάρετε, του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, ότι οι νέοι εργαζόμενοι δεν θα έχουν τις κατακτήσεις των παλαιών, ότι θα έχουν σχέσεις και αμοιβές οι οποίες δεν θα συγκρίνονται με τους παλιούς. Έτσι πρέπει να είναι τα πράγματα; Έτσι αντιμετωπίζουμε τη νέα γενιά, λέγοντάς της ότι το αύριο θα είναι χειρότερο από το χθες; 
     Εσείς είπατε ότι θέλετε μια σύγκρουση με το χθες και κάνετε το αύριο ακόμη χειρότερο από το χθες; 
     Τέλος νομίζω ότι έχετε μεγάλες ευθύνες για το ότι καλύπτετε, δεν αντιδράτε και δεν βάζετε στη θέση τους όσους αυτήν τη στιγμή έχουν αρχίσει μια επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους με ηγέτες την ηγεσία του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών και την ηγεσία των ελληνικών τραπεζών. Μια επίθεση σε κεκτημένα δικαιώματα. Ήμουν πριν από δέκα μέρες σε μια συνάντηση με εργαζομένους. Ήταν μαζί μου και ο Μήτσος  Κωστόπουλος, ο οποίος είναι και παλιός συνάδελφος και παλιός συνδικαλιστής, και έλεγε «τρία είναι τα θεμέλια του κοινωνικού κράτους και των κατακτήσεων: το δικαίωμα στις απεργίες, οι κλαδικές συμβάσεις, τις οποίες έχουμε, και το οκτάωρο». Τι απ’ αυτά αφήσατε ανέγγιχτο; Το οκτάωρο, τις κλαδικές συμβάσεις ή το δικαίωμα στην απεργία; 
     Και εδώ, κύριε Πρόεδρε, υπάρχει ένα σημαντικό και σοβαρό πρόβλημα σχετικά με τη στάση σας στην απεργία των ναυτεργατών, ένα χώρο που πλήττεται ιδιαίτερα από ανεργία και ιδιαίτερα από ανεργία των νέων. Προχωρήσατε στην επιστράτευση. Έκανα κριτική εδώ μέσα γι’ αυτό το θέμα και κάποιοι δημοσιογράφοι, καλόπιστα ίσως, από φιλικές σας εφημερίδες είπαν ότι ήταν υπερβολική η κριτική. Είναι υπερβολική η κριτική αυτή; Έχει διαβάσει κανείς την απόφαση που υπογράφετε όπου λέτε «παίρνοντας υπόψη τις διατάξεις του Συντάγματος και μετά από εισήγηση του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας» θα παρθεί ένα μέτρο της σημερινής Κυβέρνησης που έχει σχέση με την οικονομική ή την κοινωνική πολιτική; Τι μας συμβουλεύετε; Να βάλουμε στις κεντρικές μας επιτροπές συνταγματάρχες να μας λένε μέχρι πού πρέπει να πάμε ή τι να κάνουμε; Δεν καταλαβαίνετε τους συνειρμούς και τις οπισθοχωρήσεις; Και πού μας πηγαίνει αυτή η πολιτική; Μπορεί στην Ελλάδα, μ’ αυτήν την ιστορία και μ’ αυτές τις περιπέτειες που περάσαμε, να λέμε ότι παίρνεται μέτρο του Πρωθυπουργού για κοινωνικό ζήτημα μετά από εισήγηση του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας; Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. 
     Στη συνάντηση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας η οποία είναι το όργανο του Ο.Η.Ε. για τα εργασιακά ζητήματα, η Ελλάδα καταδικάστηκε για την πολιτική επιστράτευση που έκανε το 2002 η τότε κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Υπήρχε στην απόφασή της μια μαύρη λίστα που είχε τρεις χώρες που χρησιμοποιούν την πολιτική επιστράτευση: η Ελλάδα, η Ζιμπάμπουε, και η Ζάμπια. Αυτές οι τρεις χώρες είναι στην απόφαση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Έτσι θέλουμε να είμαστε; Αυτή είναι η ιδέα για την Ευρώπη; 
     Κύριε Πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ., περάσανε αυτές οι μέρες και δεν είδα μια δική σας τοποθέτηση στο θέμα της επιστράτευσης. Είδα μια θέση του κόμματός σας που έλεγε: «είμαστε αντίθετοι γιατί μάλιστα έγινε μετά από απόφαση του δικαστηρίου». Εγώ πιστεύω ότι έχει ευθύνες το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για το ότι είχε δημιουργήσει προηγούμενα για να χρησιμοποιείται αυτή η μέθοδος. Ευθύνες όλοι έχουμε για κάτι. Μπορούμε να τις ξεπεράσουμε. 
     Σας καλώ να καταδικάσετε αυτήν την ενέργεια. Αυτήν τη μεθοδολογία. Σας καλώ να συμμετάσχετε σε μια κοινή προσπάθεια να έρθει εδώ μια νομοθετική παρέμβαση που θα απαγορεύει, θα ακυρώνει κάθε διασταλτική ερμηνεία νόμου που θα οδηγεί στην πολιτική επιστράτευση και στη στρατιωτικοποίηση της πολιτικής ζωής. Και καλώ όλους: και τους Βουλευτές του Κομμουνιστικού Κόμματος, και τον κ. Μανώλη, όποιον Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας αισθάνεται αυτή την ανάγκη, να λειτουργήσουμε ξεκομμένοι από το παρελθόν και δημοκρατικά. 
     Το επόμενο σημείο που θα ήθελα να θέσω είναι ότι δυστυχώς τα προβλήματα αυτά έχουν σχέση με τη συνολική κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση όπου οι πολιτικές που ακολουθούνται είναι: κατακρήμνιση του κοινωνικού κράτους, αγορές και μεγάλες επιχειρήσεις χωρίς έλεγχο, εκποίηση του δημόσιου τομέα. Αυτό που λέμε νεοφιλελευθερισμός με λίγα λόγια. 
     Και βλέπουμε την αντίδραση των εργαζομένων, στη Γερμανία με την προσπάθεια να διευρυνθεί το ωράριο των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα και στη Γαλλία με τα συμβόλαια προ της εργασίας στα οποία υπάρχει πλήρης άνεση στον εργοδότη να απολύει, αποδεσμευμένος από τους νόμους κ.λπ. 
     Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει μία απάντηση και εμείς, το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, προσπαθούμε να συμμετέχουμε σ’ αυτόν το συντονισμό και κινητοποίηση όπως εκφράστηκε στην οδηγία Μπολκενστάϊν, όπως εκφράστηκε στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα κ.λπ.. Αλλά θέλω να υπογραμμίσω  ότι παρά τις γενικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι ίδια η κατάσταση σε κάθε χώρα. Έχει πολλές διαφορές. Η Δανία έχει 5% ανεργία των νέων και η Ελλάδα έχει 20%. Απλώς λέω το εξής: Στη Δανία ο δημόσιος τομέας είναι ο πιο ανεπτυγμένος μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση μαζί με την Ολλανδία. Αυτές είναι οι δύο χώρες με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ένα δημόσιο τομέα, ο οποίος βέβαια προσπαθεί να ανταποκριθεί στα αιτήματα των εποχών και δεν είναι ρουσφετολογικός, πελατειακός και καθυστερημένος και αναχρονιστικός όπως είναι εδώ. Η Δανία έχει επίσης το πιο προωθημένο –όπως και οι άλλες σκανδιναβικές χώρες- σύστημα ενίσχυσης των ανέργων. Έχουν άλλες δυνατότητες. Δεν είναι μοιραίο αυτό που γίνεται. 
     Φυσικά είναι τρομερές οι επιδράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά είχαμε άλλες δυνατότητες να ανταποκριθούμε, να αντισταθούμε και να εφαρμόσουμε άλλα μοντέλα.
     Έρχομαι στην αντίληψη τη δικιά μας. Υπάρχει κατ’ αρχάς μια διαφορά στο μοντέλο ανάπτυξης το οποίο ακολουθούμε. Θα ακολουθήσουμε ένα μοντέλο ανάπτυξης όπως έρχεται από το Σ.Ε.Β., από τις τράπεζες, από τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας, από την Κυβέρνησή σας, το οποίο θα στηρίζεται στον ευτελισμό της αμοιβής της εργασίας και στην επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων; Δεν οδηγεί πουθενά αυτό. 
     Οι Financial Times με ευκαιρία τις συζητήσεις για το μέλλον της Ευρώπης που είχαν γίνει στο Hampton Hall από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο –ήσασταν και εσείς παρών- τον Οκτώβριο του 2005 ανέφεραν χαρακτηριστικά σ’ ένα μεγάλο αφιέρωμα ότι μεγαλύτερες δυνατότητες ανάπτυξης, για τις ευρωπαϊκές χώρες, θα υπάρξουν σ’ εκείνες τις οικονομίες που είναι συμπληρωματικές στις ανερχόμενες ασιατικές οικονομίες και όχι ανταγωνιστικές. Αυτές που στηρίζονται στην έρευνα, στην ανάπτυξη, στην εξειδίκευση θα μπορέσουν να αντέξουν, όπως η Σουηδία για παράδειγμα και αυτές που στηρίζονται στο φθηνό κόστος εργασίας, όπως η Πορτογαλία, θα πιεστούν αφόρητα. 
     Είναι λάθος το μοντέλο ανάπτυξης. Είναι λάθος η όλη πολιτική σας για μείωση των εργασιακών δικαιωμάτων, για ευλύγιστες εργασιακές σχέσεις, για μείωση των αμοιβών κ.λπ.. 
     Δεν αρκεί για μας η οικονομική μεγέθυνση. Καλοδεχούμενη η οικονομική μεγέθυνση, αλλά αποδείχθηκε στην Ελλάδα ότι δεν φέρνει κατ’ ανάγκη θέσεις εργασίας. Μπορεί να έχει γεμίσει ολυμπιακά γήπεδα η Αθήνα, που δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε, αλλά θέσεις εργασίας δεν έφερε.
     Χρειάζεται ένα μοντέλο ανάπτυξης που είναι προσανατολισμένο στην απασχόληση σε συνδυασμό με εκπαίδευση υψηλής ποιότητας, με έρευνα και τεχνολογία. Χρειάζεται ενεργή στήριξη του δημόσιου τομέα, εκσυγχρονισμός, ανανέωσή του και απελευθέρωσή του από τους κομματικούς δεσμούς και την υποταγή του στο κυβερνητικό κόμμα, όπως παραδοσιακά συμβαίνει στην Ελλάδα, ώστε να παρέμβει και παραγωγικά και δημιουργώντας θέσεις απασχόλησης. 
     Χρειάζεται μείωση των ωρών εργασίας. Όταν λέμε ότι ο συνταξιούχος θα δουλεύει άλλα τρία ή τέσσερα χρόνια δεν πλήττεται μόνο αυτός, δεν πλήττεται μόνο ο παππούς και η γιαγιά, αλλά και το εγγόνι που περιμένει γιατί οι παππούδες και οι γιαγιάδες θα είναι καθισμένοι άλλα τέσσερα χρόνια στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα. Κάθε προσπάθεια αύξησης του χρόνου εργασίας χωρίς μάλιστα αμοιβή, χωρίς αντίστοιχη απόκριση οικονομική, ουσιαστικά συμβάλλει στην αύξηση της ανεργίας.
     Θέλετε προτάσεις. Θα σας κάνουμε προτάσεις. Δεν άκουσα όμως από σας. Άκουσα μια έκθεση πάνω στα θέματα της ανεργίας.
     Προτάσεις. Πρώτη πρόταση. Στη συνταγματική αναθεώρηση να μπει ο στόχος της πλήρους απασχόλησης, με σαφήνεια και με δεσμευτικότητα. ΄Όπως η πολιτεία, με βάση το Σύνταγμα, οφείλει να σέβεται το περιβάλλον ή να σέβεται κάποιες ελευθερίες, οφείλει η πολιτεία να βρίσκει, να συμβάλλει να βρεθούν, δουλειές για τους νέους, για τους μεγαλύτερους, για τις γυναίκες, για όλους. 
     Δεύτερον, να καθιερωθεί ο θεσμός του  προϋπολογισμού απασχόλησης. Όπως στο τέλος κάθε χρόνου έχουμε το δημοσιονομικό προϋπολογισμό, να έχουμε τον προϋπολογισμό απασχόλησης, με ποσοτικοποίηση των δεικτών, σαφή ποσοτικοποίηση. Δηλαδή φέτος θα βρούμε πενήντα χιλιάδες θέσεις εργασίας για νέους και με τη δυνατότητα να κριθεί και η Κυβέρνηση και οι Υπουργοί πάνω στο τι πετύχανε.
     Τρίτον, η θέσπιση του κατώτερου εγγυημένου εισοδήματος, σύμφωνα με την πρόταση που είχε κάνει ο Συνασπισμός, ο Γιάννης ο Δραγασάκης πριν λίγο καιρό. 
     Τέταρτον, ειδικό πρόγραμμα ανάπτυξης, στήριξης της απασχόλησης και ανάπτυξης στη βόρεια Ελλάδα. Η βόρεια Ελλάδα είναι σε απελπιστική κατάσταση απ’ αυτήν την άποψη. Και όχι μόνο η κατάσταση που υπάρχει, αλλά και οι προτάσεις που δέχεται, προτάσεις από τον Σ.Ε.Β. που λένε, ναι διοικητικά θα είστε σε μας, αλλά οικονομικά και κοινωνικά η πολιτική θα ασκείται σύμφωνα μ’ αυτά που ισχύουν στη Βουλγαρία ή στη FYROM, έξω από τις συλλογικές συμβάσεις, γιατί είσθε περιοχή παρακμής! Όχι, όχι δεν πρέπει να υποτιμήσουμε τη βόρεια Ελλάδα. Να υπάρξει ειδικό πρόγραμμα ανάπτυξης. Όπως ήταν αθηνοκεντρικό το Γ΄ Κ.Π.Σ. να είναι βορειοελλαδοκεντρικό αλλά και στις περιφέρειες που έχουν έντονα προβλήματα ανάπτυξης και ανεργίας, το Δ΄ Κ.Π.Σ. και τα προγράμματα δημοσίων επενδύσεων.
     Πέμπτον, προώθηση των εξατομικευμένων προγραμμάτων στον Ο.Α.Ε.Δ. και αλλού, να ξέρει ο πολίτης ότι μπορεί να πάει και θα χειρίζεται κάποιος την υπόθεσή του. Όχι κοράκια ιδιωτικών γραφείων εργασίας. Θα είναι το κράτος και θα λέει στον άλφα, βήτα ότι γίνεται αυτό, παρακολουθούμε εκείνο, εκτιμούμε, ελέγχουμε την κατάρτισή σου. Τι κέρδισε από τα προγράμματα κατάρτισης, που μπορεί να βρει δουλειά.
     Έκτον, δημιουργία ειδικού κονδυλίου στον προϋπολογισμό από ανακατανομή εισοδημάτων για νέους ανέργους όπως γυναίκες, ηλικιωμένους και μακροχρόνιους ανέργους.
     Έβδομον, ενσωμάτωση των εργαζομένων, αυτών που θέλουν εργασία πάνω από δεκαοκτώ ετών χωρίς προϋποθέσεις ενσήμων στο επίδομα ανεργίας. Φθάνει δύο-τρεις μήνες να ζητάνε εργασία και να είναι έτοιμοι να δεχτούν την εργασία. Όχι προϋποθέσεις ενσήμων. Τα ένσημα που μπαίνουν είναι αποκλεισμός των νέων από το επίδομα εργασίας. Στη Δανία παίρνουν επίδομα στα δεκαπέντε τους. Και εδώ φθάνουν τα τριάντα και δεν μπορούν να πάρουν επίδομα εργασίας. Και το επίδομα εργασίας μπορεί να συνδυαστεί με κίνητρα για παρακολούθηση μαθημάτων κατάρτισης κ.λπ. σε όσους τα χρειάζονται.
     Όγδοο, να υπάρχει υποχρέωση στις μεγάλες εταιρείες στο εξής. Αναφέρατε το ιρλανδικό παράδειγμα. Εντάξει. Έχετε διαβάσει το the protection of young persons employment act του 1996; Υποχρεώνει τα σούπερ μάρκετ, υποχρεώνει τα πολυκαταστήματα να έχουν μια αφίσα και να λένε πόσες ώρες, με τι συνθήκες, με τι αμοιβές δουλεύουν οι νέοι εργαζόμενοι, αυτοί που εδώ πάνε για τέσσερις ώρες και δουλεύουν για οκτώ και δέκα ώρες. Σας το προτείνουμε αυτό. Απλό πράγμα είναι, να υποχρεώνονται οι μεγάλες επιχειρήσεις και ειδικά  αυτές στις οποίες υπάρχει πρόσβαση του κοινού, να έχουν αυτήν την αφίσα.
     Και τέλος, για να τελειώσω, κάρτα απεριορίστων διαδρομών, εκπτωτική κάρτα για την πολιτιστική ψυχαγωγία -για να έχουμε υψηλό ανεπτυγμένο πολιτιστικά επίπεδο στους νέους ανθρώπους-  για όσους νέους είναι άνεργοι.
     Εμείς ως Αριστερά θα δώσουμε τη μάχη σε δύο επίπεδα, σε σύγκρουση με τις πολιτικές σας. Ζητήσατε σύγκρουση στην Κεντρική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας. Θα υπάρξει, κύριε Πρωθυπουργέ, αυτή η σύγκρουση, όχι γιατί είμαστε δύναμη του χθες. Εσείς είστε δύναμη του χθες. Μας πάτε πίσω από το Sacco και Vanzetti, πίσω από τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, χωρίς δικαίωμα απεργίας, με επιστρατεύσεις, χωρίς κλαδικές συμβάσεις. Την ίδια όμως, στιγμή θα είμαστε πάντα εδώ να προτείνουμε θετικά μέτρα, που πιστεύουμε ότι θα βελτιώσουν τη ζωή των νέων ανέργων. 
     Ευχαριστώ πολύ. 
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα):  Το λόγο έχει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γεώργιος Παπανδρέου.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος):  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να χαιρετίσω την πρωτοβουλία του Συνασπισμού και του Αρχηγού του, του κ. Αλαβάνου. Η πρότασή του να συζητήσουμε για την ανεργία των νέων είναι θεμελιώδους σημασίας για τη δημοκρατία μας, σε μια εποχή ανασφάλειας, που εντείνεται, βεβαίως, από την κυβερνητική πολιτική. Είναι μεγάλης σημασίας, γιατί χωρίς δουλειά, χωρίς σιγουριά για το μέλλον, ο νέος, η οικογένεια, χάνουν την αυτοπεποίθησή τους και η χώρα μας σπαταλά τον πιο σημαντικό πλούτο. 
     Να καλωσορίσουμε στην Αίθουσα αυτή, του Κοινοβουλίου, τον Πρωθυπουργό της χώρας. Εδέησε να παρουσιαστεί στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Να θυμίσω ότι, η τελευταία του επίσκεψη στο ελληνικό Κοινοβούλιο ήταν προ εξήντα επτά ημερών. Με το ρυθμό που εμφανίζεστε, κύριε Πρωθυπουργέ, θα μας τιμάτε με την παρουσία σας πέντε φορές το χρόνο. 
     Είπαμε κύριε Πρωθυπουργέ «σεμνότητα και ταπεινότητα». Αλλά εσείς κάτι άλλο εννοούσατε. Δεν εννοούσατε «σεμνότητα και ταπεινότητα» απέναντι στον εργαζόμενο λαό. Δεν εννοούσατε σεμνότητα και ταπεινότητα απέναντι στον άνεργο, στον αγρότη, στον τραπεζικό υπάλληλο, στον ναυτεργάτη, στον μικρομεσαίο, στη νοικοκυρά, στον Έλληνα πολίτη. Εννοούσατε να σας αντιμετωπίζουμε εσάς, όλοι εμείς της Αντιπολίτευσης, σεμνά και ταπεινά. Για να μην απαιτήσουμε να ελέγχονται δημοκρατικά οι αποφάσεις της εξουσίας και η λειτουργία της Κυβέρνησης. Για να μην απαιτήσουμε να προστατεύονται τα δικαιώματα του πολίτη. Για να μην παρεμποδίζεται η αυθαιρεσία και η ασυδοσία κάθε εξουσίας. Ακόμα και της δικής σας εξουσίας, κύριε Πρωθυπουργέ. Αλλά μην ξεχνάτε ότι, η δική μας παράδοση είναι να δίνουμε αγώνες με ανιδιοτέλεια, αγώνες για τη δημοκρατική λειτουργία του ελληνικού Κοινοβουλίου. Αγώνες για τη δημοκρατική λειτουργία της χώρας. Αγώνες για να μην φοβάται ο πολίτης να λέει την άποψή του,  ελεύθερα τη γνώμη του, ελεύθερα να συνδικαλίζεται, ελεύθερα να επιλέγει το κόμμα της αρεσκείας του. Και αυτές του οι επιλογές να μην σταθούν ποτέ εμπόδιο στη σταδιοδρομία του, στην επιχείρησή του, στο δικαίωμά του για εργασία, για υγεία, για σύνταξη ή για παιδεία.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Γι’ αυτό καταδικάζουμε τη δική σας πολιτική, και δεν θα αφήσουμε τη Δεξιά και τη συντήρηση να πλήξει ξανά τους δημοκρατικούς θεσμούς, τα δικαιώματα της ελευθερίας του πολίτη.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Κύριε Πρωθυπουργέ, η Βουλή είναι οχυρό και ασπίδα της Δημοκρατίας. Ο ελληνικός λαός σάς ψήφισε και σ’ αυτόν λογοδοτείτε. Στη Βουλή δεν θα έπρεπε να έρθετε σήμερα. Θα έπρεπε να έρθετε το Μάρτιο του 2005. Επιλέξατε να κρατήσετε την υπόθεση των υποκλοπών για τον εαυτό σας και τον περίγυρό σας. Επιλέξατε άλλους συμμάχους, όχι τις πολιτικές δυνάμεις και τους εκλεγμένους αντιπροσώπους του ελληνικού λαού. ‘Οχι την ελληνική Βουλή.
     Εμπιστευτήκατε εσείς τους υπαλλήλους των πολυεθνικών. Αντί για τη διαφάνεια επιλέξατε μυστικότητα και συγκάλυψη. 
     Και τα ερωτήματα που έχουμε θέσει παραμένουν, και πρέπει, κύριε Πρωθυπουργέ, να απαντηθούν. Και εδώ είσαστε, και δεν μπορείτε να κρυφτείτε απ’ αυτόν το δημοκρατικό χώρο, που λέγεται Βουλή των Ελλήνων. Ποια είναι η πραγματική λίστα αυτών που επαρακολουθούντο; Ποιοι άλλοι υπάρχουν μέσα σ’ αυτήν τη λίστα, που μικραίνει και μεγαλώνει κατά βούληση; Ποιος ήξερε και τι πριν απ’ τις 10 Μαρτίου του 2005; Ποιοι είναι αυτοί που δεν θέλουν να απαντηθούν αυτά τα απλά ερωτήματα; Αυτοί που έχουν λερωμένοι τη φωλιά τους; Αυτοί που έχουν κάτι να κρύψουν; 
     Η δική σας συμπεριφορά, η συμπεριφορά της Κυβέρνησής σας, η συμπεριφορά η δική σας κύριε Πρωθυπουργέ αυτό ακριβώς δείχνει. Για μας, οι ευθύνες σας για τη συγκάλυψη είναι δεδομένες. Για ό,τι άλλο, θα το δούμε στην πορεία. Εδώ θα είμαστε.
     Και αυτά που λέω δεν είναι εκτός της σημερινής συζήτησης. Διότι ο Έλληνας πολίτης αισθάνεται βαθιά ανασφάλεια με την Κυβέρνησή σας. Πώς μπορεί να εμπιστευτεί μια Κυβέρνηση και έναν Πρωθυπουργό που συγκαλύπτει την αλήθεια για έντεκα ολόκληρους μήνες;
     (Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Ανασφάλεια και αβεβαιότητα σε όλους τους τομείς της ζωής. Είστε η Κυβέρνηση της ανασφάλειας και της αβεβαιότητας. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ας δούμε τι έχει κάνει η Κυβέρνηση τα τελευταία δύο χρόνια για την ανεργία. Τα προεκλογικά σας λόγια δημιούργησαν μεγάλες προσδοκίες. Οι πράξεις σας δημιουργούν αναξιοπιστία και ανασφάλεια.
     Στα δύο χρόνια της Νέας Δημοκρατίας τι είδαμε; Παραβίαση της εργασιακής νομοθεσίας, αύξηση της μαύρης εργασίας, φοροελαφρύνσεις στις μεγάλες επιχειρήσεις, μείωση του εισοδήματος του εργαζόμενου. Είδαμε την διάλυση της Επιθεώρησης Εργασίας. Είδαμε την διευθέτηση του χρόνου εργασίας με διευθυντικό δικαίωμα, χωρίς, δηλαδή, τη συναίνεση των εργαζομένων, ένα μέτρο διευθυντικού αυταρχισμού. Είδαμε να ενθαρρύνεται και να εντείνεται η ασυδοσία των εργοδοτών. Είδαμε οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις να προβάλλονται σαν λύση στο πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, και σαν συμβολή στην αύξηση της απασχόλησης. Επενδύσεις που θα οδηγούσαν σε νέες θέσεις εργασίας, δεν είδαμε. Τα κέρδη από τα μέτρα σας, πάνε στους λίγους και ισχυρούς, ενώ η ανταγωνιστική θέση της χώρας μας, το 2005 επιδεινώθηκε κατά εννέα θέσεις.
     Σας ρωτώ: Αυξήσατε τα επιδόματα ανεργίας που είναι, πράγματι, χαμηλά στη χώρα μας; Δεν τα αυξήσατε. Αξιοποιήσατε τους πόρους του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης; ‘Οχι, δεν τους αξιοποιήσατε, όπως και σε πάρα πολλούς άλλους τομείς. Ξεκινήσατε νέα προγράμματα; Μετά από δύο χρόνια κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, επαναλαμβάνετε τα ίδια τα προγράμματα, τα οποία επαναλάβατε πριν από ένα χρόνο, και τα οποία επαναλάβατε και στις προγραμματικές σας δηλώσεις, και τα οποία προγράμματα, κύριε Καραμανλή, είναι τα προγράμματα που είχαν ξεκινήσει επί κυβέρνησης ΠΑ.ΣΟ.Κ..
     Έτοιμα προγράμματα παραμένουν στο συρτάρι. Πάρτε για παράδειγμα την κατάρτιση τριάντα χιλιάδων επωφελούμενων σε δεξιότητες τεχνολογιών, πληροφορίας και επικοινωνιών. Προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός το 2003, κατακυρώσατε το διαγωνισμό τον Μάη του 2005.
     Το Πρόγραμμα «εξατομικευμένης στήριξης». Ενεργητική πολιτική και εξατομικευμένη υπηρεσία, σημαίνει ένταξη σε θέση εργασίας και σε πρόγραμμα κατάρτισης και στενή βοήθεια και παρακολούθηση για τον άνεργο. Όχι απλές συνεντεύξεις  σε ανέργους από τις υπηρεσίες Ο.Α.Ε.Δ., για τα μάτια του κόσμου.
     Είπατε ότι, ο άνεργος δεν είναι οργανωμένος, και έτσι είναι. Γι’ αυτό, ακριβώς, χρειάζεται το πρόγραμμα της εξατομικευμένης προσφοράς υπηρεσιών. Για να μπορεί να τον βοηθήσει. Να μην είναι απομονωμένος, να μην είναι περιθωριοποιημένος. Ο αρμόδιος Υπουργός σας, δήλωνε ότι, έχει επιτευχθεί ο στόχος της εξατομικευμένης στήριξης στο 70% των ανέργων.
     Φαίνεται γι’ αυτό τον αλλάξατε τον Υπουργό σας, κύριε Καραμανλή, λόγω των μεγάλων του επιδόσεων και επιτυχιών. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Τι κάνει η Κυβέρνηση για να στηρίξει τον νέο, τον νέο άνεργο; Τίποτα απολύτως. Τι κάνετε με τις επιδοτήσεις για νέες θέσεις εργασίας; Σας θυμίζω το ν. 3227 του 2004, προέβλεπε την επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών για άνεργες μητέρες, για τους νέους και για τους μακροχρόνια άνεργους, με κίνητρα στους εργοδότες για την πρόσληψη αυτών των ατόμων, των ομάδων. 
     Εσείς τι κάνατε; Πρώτα απ’ όλα, καταψηφίσατε το νόμο, ως Αντιπολίτευση. Μετά δηλώσατε ότι, ήταν δικό σας πρόγραμμα, ως Κυβέρνηση. Δύο χρόνια μετά τον ξεχάσατε. Γιατί; Διότι κοστίζει. Και δεν θέλετε, λέτε, να κάνετε σπατάλες. Σας περιορίζει, είπατε, το έλλειμμα. Έτσι κόψατε τα προγράμματα που θα έδιναν δουλειά στους νέους άνεργους και στις άνεργες μητέρες. Εκεί κόψατε. 
     Όταν, όμως, δώσατε φοροαπαλλαγή των επιχειρήσεων για τα διανεμόμενα κέρδη. Αυτό δεν κόστισε στο δημόσιο κύριε Καραμανλή; Αυτή δεν είναι η πολιτική σας; 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Κάποιος έπρεπε να πληρώσει την απογραφή σας. Πληρώνουν οι πολλοί, όχι όμως οι έχοντες. Δώρα για τους λίγους, βάρη για τους πολλούς, αυτή είναι η πολιτική σας. Όσο και να κρύβεστε, το πραγματικό σας πρόσωπο αποκαλύπτεται. 
     Τι έχετε κάνει στον Ο.Α.Ε.Δ. και πώς βοηθάει τους ανέργους να βρουν δουλειά; Ανακοίνωσε την πρόσληψη τετρακοσίων σαράντα τριών ατόμων για τις ανάγκες των Κέντρων Προώθησης Απασχόλησης. Χωρίς συγκεκριμένα κριτήρια. Εσείς, δηλαδή, αντί τον Ο.Α.Ε.Δ. να τον κάνετε να βρει δουλειά, για τους Έλληνες, τους ‘Ελληνες νέους, τον μετατρέπετε σε εργασιακό εργολάβο του δημοσίου, σε εργαλείο ρουσφετολογικών προσλήψεων, με αδιαφανείς, στημένες και παράτυπες διαδικασίες. 
     Κυρίες και κύριοι, οι Υπουργοί σας δεν ασχολούνται με το να βρούνε απασχόληση  για τους νέους. Απασχολούνται και ασχολούνται με την εξαγορά τους. Εκμεταλλεύεστε την ανασφάλειά τους, την ανασφάλεια του Έλληνα νέου, για να τον χειραγωγήσετε. Αλλά να ξέρετε ότι, ο Έλληνας νέος δεν θα δεχθεί αυτήν την προσπάθεια κομματικής εκμετάλλευσης από την πλευρά σας, τη λογική των «γαλάζιων παιδιών». 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Όσο και να κρύβεστε, το πραγματικό σας πρόσωπο αποκαλύπτεται. 
     Προεκλογικά είχατε μιλήσει για ανάπτυξη άνω  του 5%, και ανεργία κάτω του 6%. Ξεχάσατε βεβαίως αυτούς τους στόχους σήμερα. Σήμερα στην Ελλάδα, ένας στους πέντε νέους, δεκαπέντε έως είκοσι εννέα ετών, θέλει να δουλέψει και δεν βρίσκει δουλειά. Ένας στους δύο ανέργους είναι νέοι κάτω των είκοσι εννέα ετών. Πάνω από διακόσιες χιλιάδες άτομα. 
     Επικαλείστε, μετά την απογραφή που κάνατε, ότι η ανεργία αυξήθηκε πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες και μειώθηκε αμέσως μετά. Αυτή είναι μια επιστημονική φαντασία, ή κάτι περισσότερο, νεοδημοκρατική φαντασία. Γι’ αυτόν το λόγο είχαμε προτείνει, να δημιουργηθεί μια ανεξάρτητη στατιστική υπηρεσία, για να μην μπορεί καμία κυβέρνηση, ούτε η αυριανή δική μας κυβέρνηση, να λέει ό,τι θέλει. 
     Την επαναφέρουμε την πρόταση αυτή, αλλά μάλλον δεν πολυσυμπαθείτε τις ανεξάρτητες αρχές κύριε Καραμανλή, διότι αυτές διασφαλίζουν τη διαφάνεια, αποκαλύπτουν αλήθειες, ελέγχουν την εξουσία. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Και όταν μιλάτε για τη μείωση της ανεργίας, δεν χρειάζεται παρά να πεταχτείτε στην εκλογική σας περιφέρεια, τη Θεσσαλονίκη, και τη Μακεδονία, τη δική μας εκλογική περιφέρεια, όπου εκεί υπάρχει, πραγματικά, το δράμα που περιέγραψε ο κ. Αλαβάνος. 
     Τα στοιχεία που βλέπουμε δείχνουν ότι, από τη στιγμή που αναλάβατε, δεκάδες χιλιάδες νέοι κάτω των είκοσι τεσσάρων ετών έχουν χάσει τη δουλειά τους και δεν εγγράφονται στον Ο.Α.Ε.Δ.. Αυτοί οι νέοι δεν δηλώνουν καν άνεργοι, δεν ελπίζουν να βρουν δουλειά, αποτραβιούνται από την κοινωνία, οδηγούνται στο περιθώριο. 
     Αυτό είναι το αποτέλεσμα της δικής σας οικονομικής πολιτικής, που έχει οδηγήσει σε μείωση των πραγματικών εισοδημάτων. Είναι αποτέλεσμα της ασφυξίας και της ακρίβειας που έχετε δημιουργήσει στην αγορά. Είναι αποτέλεσμα του στραγγαλισμού των δημοσίων επενδύσεων, που έχει τα έργα στην περιφέρεια. Και μάλιστα, μας ανακοινώσατε και σήμερα, ουσιαστικά, ότι  θα πρέπει να μην περιμένουμε άλλα έργα στην περιφέρεια, λέγοντας ότι, είναι έργα τα οποία δεν δίνουν δουλειές ουσιαστικές και υψηλών προτεραιοτήτων και προδιαγραφών. Αλλά το λέτε απλώς για να αποφύγετε μια πραγματικότητα και μια αλήθεια ότι εκατό χιλιάδες θέσεις εργασίας χάθηκαν μόνο από τον κατασκευαστικό κλάδο,  με βάση τα στοιχεία -επί δικών σας ημερών- του Ινστιτούτου Οικονομίας Κατασκευαστών. Και αν θέλετε, εργαζόμενους με υψηλά προσόντα. Γιατί  κόψατε το γνωστό πρόγραμμα της «Κοινωνίας της Πληροφορίας;» 
     Αποκαλύπτεστε καθημερινά με την πολιτική σας, κύριε Καραμανλή.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην εποχή του έντονου ανταγωνισμού στην παγκόσμια αγορά, της κυριαρχίας των πολυεθνικών, υπάρχουν τρεις τάσεις, τρεις βασικές φιλοσοφίες για το μεγάλο θέμα της ανεργίας διεθνώς. Η μία λέει,  αρνούμαστε τις εξελίξεις, αρνούμαστε να αλλάξουμε. Ευελπιστούν οι θιασώτες αυτής της άποψης ότι, έτσι διατηρούν τα κεκτημένα τους, ως επιχειρηματίες, ως εργαζόμενοι, ως αγρότες, ως επαγγελματίες. Είναι ένας εύκολος αλλά πολύ επικίνδυνος στρουθοκαμηλισμός. Εμπνέεται  η θέση αυτή από το φόβο και την ανασφάλεια, την έλλειψη αυτοπεποίθησης, την εσωστρέφεια και την ξενοφοβία. Δεν αποτελεί σχέδιο για το μέλλον. Αποτελεί συνταγή συντριβής.
     Υπάρχει η δεύτερη αντίληψη, είναι η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος. Αδυνατούμε να προστατεύσουμε τα δικαιώματά μας, λέει, άρα ας αποδεχθούμε τα σχέδια των ισχυρών, των πολυεθνικών, των χρηματιστηριακών κεφαλαίων, των μεγάλων, των απόλυτων κανόνων της αγοράς, των κατεστημένων. Αυτή είναι η πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή. Αυτή η φιλοσοφία λέει ότι, για να υπάρξουν δουλειές και επενδύσεις πρέπει να χάσουμε ασφαλιστικά δικαιώματα, να υποβαθμιστούν οι συνθήκες εργασίας, να γίνουμε χώρα φθηνής εργασίας, να αλλάξουν άρδην οι εργασιακές σχέσεις, να χάσει ο εργαζόμενος τη φωνή του, τη διαπραγματευτική του δύναμη, τη σιγουριά του, να επιβαρυνθεί το κόστος η ελληνική οικογένεια. Και γι’ αυτό οι συντηρητικοί, οι δεξιοί, τα συμφέροντα που υπηρετούν, βολεύονται να υπάρχει υψηλή ανεργία. Διότι γίνεται μοχλός πίεσης για χαμηλότερους μισθούς, για περιστολή των συλλογικών δικαιωμάτων, για συμπίεση του κόστους εργασίας. Υπάρχει πάντα η απειλή του εφεδρικού στρατού των ανέργων.
     Είναι και αυτός ένας εύκολος αλλά επικίνδυνος δρόμος. Είναι ο μονόδρομος της Νέας Δημοκρατίας. Που δεν υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, δεν υπηρετεί την προοπτική της χώρας, αλλά εξυπηρετεί ειδικά συμφέροντα. Το σχέδιό σας δεν αποτελεί σχέδιο για την Ελλάδα. Είναι σχέδιο που ωφελεί τους λίγους και ισχυρούς σε βάρος των πολλών και των αδυνάτων. 
     Είναι σχέδιο που θα στρεβλώσει την ανάπτυξη στη χώρα μας και δεν θα ανοίξει προοπτικές. Απέναντι σ’ αυτήν την πολιτική, που θέλει την Ελλάδα χώρα φθηνής εργασίας και ανασφάλειας, εμείς λέμε ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Εμείς δεν επενδύουμε στη φθηνή εργασία. Εμείς επενδύουμε στην αξία που λέγεται άνθρωπος, στη δημιουργικότητά του, στην επιχειρηματικότητά του, στη δημιουργικότητα όλων των πολιτών. Η βασική μας αρχή είναι ξεκάθαρη. Η πλήρης απασχόληση, η δουλειά για όλους.
     Ζητάμε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού για να εγγυηθούμε τομές, τομές με ασφάλεια. Πρώτη τομή η αναμόρφωση και η αποκέντρωση του συστήματος και του σχεδιασμού της εκπαίδευσης και της κατάρτισης. Η ουσιαστική σύνδεση, της οικονομίας και της αγοράς εργασίας με την εκπαίδευση. Δεύτερη τομή, η εγγύηση της δυνατότητας στους νέους να μπουν εύκολα για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας και τρίτη τομή, ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο, μια νέα αναπτυξιακή αντίληψη. 
     Διαβάζουμε συνέχεια για τα υπέρογκα κέρδη των τραπεζών. Κύριοι της Κυβέρνησης, φτάνει πια η επένδυση στο κεφάλαιο. Πρέπει επιτέλους να κάνουμε επένδυση στον άνθρωπο, επένδυση στον πολίτη, στο δημιουργικό πολίτη.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Είναι η επένδυση στον άνθρωπο και στη βιώσιμη ανάπτυξη που θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και θα αναζωογονήσει την περιφέρεια, από τη γεωργία μέχρι τον τουρισμό. Εμείς θα στηρίξουμε κάθε πολίτη, ώστε να είναι δημιουργικός, καινοτόμος, παραγωγικός και ασφαλής. Γι’ αυτό, δεσμευόμαστε να υπάρξει σημαντική αύξηση των επενδύσεων στην εκπαίδευση από το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και επίσης από τον εθνικό προϋπολογισμό.
     Επειδή μας μίλησε ο κ. Καραμανλής για τη σημασία της παιδείας ωσάν να μην ήταν Πρωθυπουργός της χώρας εδώ και δύο χρόνια, θέλω να του υπενθυμίσω, πόσα επένδυσε τα δύο αυτά χρόνια η Νέα Δημοκρατία στην παιδεία; Ποια είναι η μεταρρύθμιση που έκανε η Νέα Δημοκρατία για την παιδεία; Αυτό το οποίο θα μείνει όταν φύγετε από την εξουσία, είναι ότι, αποκλείετε φέτος τριάντα πέντε χιλιάδες παιδιά, κατά τα γραφόμενα στις εφημερίδες, από την τριτοβάθμια εκπαίδευση με τις δικές σας μεταρρυθμίσεις. Αυτή είναι η σημασία που δίνετε εσείς στην παιδεία. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Εμείς εγγυόμαστε ότι, θα επενδύσουμε σε ειδικά προγράμματα για την καταπολέμηση του αναλφαβητισμού, τη ριζική αντιμετώπιση της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου, την ένταξη των μεταναστών στο εκπαιδευτικό σύστημα, τη θέσπιση κριτηρίων αξιολόγησης του εκπαιδευτικού συστήματος, ενώ ο Ο.Α.Ε.Δ. και οι παρόμοιοι φορείς πρέπει να πάνε στους παραγωγικούς φορείς. Αυτοί νομίζω ότι πρέπει να σχεδιάζουν σε τοπικό επίπεδο, μαζί με την Αυτοδιοίκηση, εργοδότες και εργαζόμενοι, τα προγράμματα αυτών των φορέων. Εγγυόμαστε οι δομές κατάρτισης του Υπουργείου Εργασίας να συνδεθούν με τις δομές εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας, όπως είχα προτείνει προεκλογικά. Στόχος μας είναι μια πολιτεία που δεν θα έρχεται εκ των υστέρων για να δώσει επιδόματα, αλλά θα δίνει εκ των προτέρων δυνατότητες, δυνατότητες διά βίου για όλους.
     Εγγυόμαστε να εξασφαλίσουμε τη δυνατότητα πρώτης εργασίας στο νέο, να σπάσει ο φαύλος κύκλος που λέει: «Δεν έχει εμπειρία, δεν σε προσλαμβάνω, δεν προσλαμβάνεσαι, δεν αποκτάς εμπειρία». Εγγυόμαστε κίνητρα για την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, την επιδότηση αρχικού σταδίου απασχόλησης, και την υποστήριξη σε νέους επιχειρηματίες. Εγγυόμαστε τη σιγουριά για τη φροντίδα του παιδιού. Το παιδί δεν μπορεί να αποτελεί βάρος για καμία οικογένεια, δεν μπορεί να αποτελεί εμπόδιο για την απασχόληση και ιδιαίτερα, βεβαίως, να γίνεται εμπόδιο για τις γυναίκες.
     Εγγυόμαστε να ενθαρρύνουμε την επιχειρηματικότητα, να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις να πάρει ρίσκο ο νέος, και το ρίσκο πρέπει επιτέλους να αναλάβουν οι τράπεζες. Αντί να κοιτάζουν την εύκολη κερδοφορία, να κοιτάξουν τον αναπτυξιακό τους ρόλο για την ελληνική οικονομία. Όσο για την ευελιξία, μπορεί να υπάρξει μόνο με αύξηση της ασφάλειας στην απασχόληση, με σεβασμό στην εργασιακή νομοθεσία, με αξιόπιστα συστήματα ενεργού στήριξης και απασχόλησης και δια βίου μάθησης. Για μας, οι νέες μορφές εργασίας πρέπει να είναι δικαίωμα και επιλογή, και όχι υποχρεωτική διέξοδος. Χωρίς εκπτώσεις σε δικαιώματα, ώστε να υπάρχει το αίσθημα της ασφάλειας, στο νέο εργαζόμενο. Μόνο τότε θα υπάρχει και η δυνατότητα δημιουργικότητας. 
     Εσείς, η Νέα Δημοκρατία, δεν προτείνετε ευελιξία με ασφάλεια. Αυτό που προτείνετε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, είναι η ασυδοσία. Μία άκρατη ασυδοσία που αξιοποιείται από τους εργοδότες και τους τραπεζίτες για την κατάργηση συλλογικών διαπραγματεύσεων και συλλογικών συμβάσεων εργασίας. 
     Επικαλείσθε, κύριε Καραμανλή, την Ιρλανδία, αλλά δεν έχετε καταλάβει κάτι. Δεν έχετε καταλάβει ότι στην Ιρλανδία αν έγιναν αλλαγές, έγιναν διότι υπήρξε η στενή συνεργασία και η συνεννόηση μεταξύ κράτους, εργοδοτών και εργαζομένων. Αυτό ακριβώς που εγγυόμαστε εμείς. Όχι με τη λογική των επιστρατεύσεων, όχι με τη λογική των μονομερών ρυθμίσεων εκ μέρους της Κυβέρνησης.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Και τέλος, προτείνουμε να αντιμετωπίσουμε με ειδικά περιφερειακά προγράμματα προβλήματα σε περιοχές όπου έχουμε τεράστια ανεργία, όπως τη Μακεδονία. Και δεν χρειάζεται κανείς να ανακαλύψει τον τροχό. Αγγλία, Σουηδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ολλανδία, μπορεί να δει κανείς προγράμματα για να αντιμετωπίσει πολύ καλύτερα το ζήτημα της ανεργίας. 
     Οι στόχοι μας είναι ξεκάθαροι. Δημιουργική και αξιοπρεπή δουλειά για κάθε νέο. Νέες και καλής ποιότητας θέσεις εργασίας, χωρίς εκπτώσεις στα δικαιώματα των εργαζομένων. Ποικιλία και ελευθερία επιλογών. κινητικότητα με ασφάλεια. Κανόνες και κοινωνική ευθύνη των ίδιων των επιχειρήσεων. Δυνατότητα για οικονομική αυτονόμηση του νέου από την οικογένεια και ελευθερία να δημιουργήσει ο ίδιος οικογένεια.
     Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι, το συμπέρασμα μετά από δύο χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία, από την Κυβέρνηση Καραμανλή, είναι ότι, κλονίζεται καθημερινά η εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού και για το παρόν και για το μέλλον της χώρας και για το μέλλον των παιδιών. Οι πολιτικές σας οδηγούν στην πόλωση. Νομίζετε ότι, θα βρείτε διέξοδο στον αυταρχισμό και την αλαζονεία, στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια του πολίτη. Νομίζετε ότι, θα βρείτε διέξοδο με το να κρύβεστε από την πραγματικότητα, κύριε Καραμανλή. Όσο κρύβεστε από τις ευθύνες σας, τόσο αυτές θα σας βαραίνουν. Όσο συγκαλύπτετε την αλήθεια, τόσο αυτή θα αποκαλύπτεται. Όσο κρύβεστε από τους δημοκρατικούς θεσμούς, τόσο αυτοί θα ζητούν να λογοδοτήσετε. Όσο προσπαθείτε να χειραγωγήσετε τη δικαιοσύνη, τόσο αυτή θα χειραφετείται. Όσο μιλάτε για το παρελθόν, τόσο θα ξυπνάτε στο σήμερα. Και όσο επαναλαμβάνετε τις προγραμματικές σας δηλώσεις, τόσο θα καταλαβαίνει ο ελληνικός λαός ότι εσείς δεν έχετε πρόγραμμα.
     (Ζωηρά χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Δεν θα αποδράσετε από τις ευθύνες σας κύριε Καραμανλή, στρέφοντας τη μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης. Η κοινωνία ζητά όραμα, θέλει σχέδιο και κέφι για δουλειά. Και εσείς, όραμα δεν έχετε, σχέδιο δεν έχετε και κέφι για δουλειά φαίνεται ότι δεν έχετε. Στο δεύτερο μισό της συνταγματικής σας θητείας έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση, και ο ελληνικός λαός αρχίζει και συνειδητοποιεί την αλήθεια, σας είδε, σας έμαθε, σας γνωρίζει. Γνωρίζει πια τις αντιλαϊκές σας πολιτικές. Γνωρίζει ότι, εξυπηρετείτε τα συμφέροντα των λίγων, έναντι των πολλών. Γνωρίζει τι σημαίνει «σεμνότητα και ταπεινότητα».
     Γνωρίζει την υποκρισία και την αναξιοπιστία σας. Γνωρίζει τον αυταρχισμό σας και την αλαζονεία σας. 
     Επί Κυβέρνησής σας, ο ελεύθερος Έλληνας πολίτης έγινε επιτηρούμενος, υποκλεπτόμενος, απορρυθμιζόμενος, υπερχρεωμένος, επιστρατευόμενος και εξαπατώμενος, άφωνος. 
     (Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Επί Κυβέρνησή σας έχασε την ασφάλειά του. Έχασε την ελπίδα του για το αύριο. Εμείς εγγυόμαστε τομές και αλλαγές με ασφάλεια και σιγουριά. Εμείς θα ξαναδώσουμε στον Έλληνα οικογενειάρχη, στην Ελληνίδα και στο νέο, την δυνατότητα να ελπίζει με σιγουριά για το αύριο.
     Στο τέλος αυτού του δρόμου θα αντιμετωπίσετε την λαϊκή ετυμηγορία. Και όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα για τον τόπο. 
     (Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Αυτήν τη φορά δεν εξαπατάτε τον ελληνικό λαό. Και μην πιστέψετε ότι, ο Έλληνας ψηφοφόρος μπορεί να επιστρατευθεί. Η κοινωνία δεν επιστρατεύεται κύριε Καραμανλή. 
     (Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής  Ομάδας και Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κυρία Αλέκα Παπαρήγα. 
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας):  Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, κατά τη γνώμη μου ο Πρωθυπουργός ήταν σαφής και καθαρός. Πρώτα-πρώτα δεν υποσχέθηκε κατάργηση της ανεργίας. Υποσχέθηκε μια πολιτική που θα δημιουργεί θέσεις εργασίας. Μα δεν υπάρχει περίοδος στην ιστορία της πολιτικής ζωής του τόπου που να μη δημιουργούνται θέσεις εργασίας. Το ζήτημα είναι ότι αυτές που χάνονται είναι πολύ περισσότερες από αυτές που δημιουργούνται. 
     Ο Πρωθυπουργός είπε καθαρά: Επιχειρηματικότητα, και μάλιστα μίλησε για προσέλκυση ξένων επενδύσεων, για εξαγωγές κεφαλαίων στην ευρύτερη περιοχή, μίλησε για στοχευμένη κατάρτιση στην παιδεία και για συγκερασμό των οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων. Δηλαδή το είπε καθαρά: «Μπάτε σκύλοι αλέστε στην Ελλάδα». Ελάτε, μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, εκεί που νομίζετε ότι σας συμφέρει, να επενδύσετε και μάλιστα πάνω από το μέσο ποσοστό κέρδους που άλλες επιχειρήσεις βγάζουν στον ίδιο κλάδο στις διάφορες χώρες. Εμείς σας προσφέρουμε ένα εργατικό δυναμικό φθηνό, ειδικευμένο εκεί που εσείς θα καθορίσετε και όχι στους τομείς που έχει ανάγκη ο τόπος. Και σας προσφέρουμε μάλιστα ένα εργατικό δυναμικό που τη μερική απασχόληση τη βαφτίζουμε συγκερασμό των οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων. Βέβαια αυτό δεν είναι πρωτοτυπία της Νέας Δημοκρατίας, είναι πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που την ακούμε χρόνια και την ακούσαμε και επί διακυβέρνησης ΠΑ.ΣΟ.Κ.  Όταν δουλεύετε παραδείγματος χάριν μερικές ώρες την εβδομάδα, ναι μεν μπορεί να πεινάτε, ναι μεν θα έχετε λίγα εισοδήματα αλλά θα μπορείτε να είσαστε πολλές ώρες στο σπίτι με τα παιδιά σας. 
     Είναι μεν η μερική απασχόληση δωρεά του συστήματος για να ζει καλά και αρμονικά η οικογένεια. Αυτά είπε ο Πρωθυπουργός και νομίζω με πολύ μεγάλη συνέπεια η Κυβέρνηση κινείται προς αυτήν την πρακτική. Δεν καταλαβαίνω γιατί ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είπε ότι η Κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο. Έχει σχέδιο και μάλιστα αντιλαϊκό.
     Επίσης, ο Πρωθυπουργός μίλησε για ακρότητες για να μας θυμίσει ακριβώς ότι η επιστράτευση που έκανε σε βάρος των ναυτεργατών, βεβαίως δεν ήταν η πρώτη, αλλά δεν θα είναι και η τελευταία. 
     Εμείς ξεκαθαρίζουμε ότι δεν περιμέναμε τίποτα διαφορετικό από τη Νέα Δημοκρατία και τίποτα δεν μας εκπλήσσει. Η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας είναι συγκεκριμένη και δεν χρειάζεται ούτε να υψώνουμε τη φωνή ούτε να κλαίμε για την ανεργία, προκειμένου να την πείσουμε. Η Νέα Δημοκρατία ακολουθεί πιστά αυτήν την πολιτική που επαγγέλθηκε και προγραμματικά.
     Δεύτερον, ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είπε ότι ακολουθεί άλλο δρόμο. Εγώ θα ήθελα να τον ρωτήσω το εξής: Άλλο δρόμο από αυτόν που ακολουθήσατε το 1983-1984 μέχρι το 1989; Άλλο δρόμο από αυτόν που ακολουθήσατε από το 1993 μέχρι το 2000; Για να καταλάβουμε, ποιον άλλο δρόμο θα ακολουθήσετε; 
     Στην πρώτη σας θητεία «ξελασπώσατε» τις χρεοκοπημένες ιδιωτικές επιχειρήσεις, τις κρατικοποιήσατε και βεβαίως, δώσατε καινούριες θέσεις εργασίας στο δημόσιο, το οποίο πραγματικά διευρύνθηκε -μια αναγκαστική για εσάς επιλογή- προκειμένου να ενσωματώσετε ένα σημαντικό μέρος του εργατικού δυναμικού. 
     Θα ακολουθήσετε την πολιτική της δεύτερης οκταετίας, όπου αρχίσατε τις αποκρατικοποιήσεις και ανατρέψατε κατακτήσεις; Η Νέα Δημοκρατία πάνω στο δικό σας δρόμο πατάει και βέβαια επιταχύνει. Γιατί να κάνει και διαφορετικά; 
     Όσον αφορά τον «άλλο δρόμο» που θα ακολουθήσετε, θα ζητήσετε κατάργηση των νόμων που εσείς ψηφίσατε στην οκταετία –τον αντιεργατικό και άλλους- και τους οποίους η Νέα Δημοκρατία έχει κάνει «σημαία» και άλλοθι για να συνεχίσει; 
     Επίσης, είπατε ότι θα εξασφαλίσετε την πρώτη δουλειά στους νέους. Αυτό θα πει καταπολέμηση της ανεργίας; Να σου βρω δουλειά για κανένα εξάμηνο; Και δεν ξέρω πώς θα την βρείτε! Θα πείσετε τους επιχειρηματίες; Φυσικά! Μπορεί να τους «ταΐσετε» καλά, προκειμένου να πάρουν ανέργους. Αυτό είναι το ζήτημα; Ούτε και εσείς υποστηρίξατε την καταπολέμηση της ανεργίας. Λέτε ότι μας υπόσχεστε την πρώτη δουλειά. «Σας υποσχόμαστε να βρείτε για πρώτη φορά μια δουλειά»!
     Επιπλέον, μιλήσατε και γι’ αυτό που λέει βεβαίως και η Νέα Δημοκρατία, δηλαδή για τη συνεργασία κράτους-εργοδοσίας και εργαζομένων. Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο. Όποιος υποστηρίζει αυτή τη συνεργασία, στην ουσία υποστηρίζει μια καθαρά ταξική πολιτική σε βάρος των εργαζομένων. Στοιχειώδης προοδευτισμός είναι, ακόμα και μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού να δέχεσαι την αντίθεση. Να δέχεσαι από τη μια μεριά το κράτος και την εργοδοσία και τους εργαζομένους από την άλλη. Μα, ακόμα και αυτοί οι απλοί ρεφορμιστές –ας το πούμε- υποστήριζαν αυτό το πράγμα. Μα, και ο κλασσικός ρεφορμισμός έχει εγκαταλειφθεί!
     Θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο για την ομιλία του Προέδρου του Συνασπισμού που είχε και την πρωτοβουλία για να έρθει αυτό το θέμα προς συζήτηση. Δεν ξέρω, αλλά ειλικρινά λυπάμαι. «Φταίει το μοντέλο ανάπτυξης». Καλά, τίποτα δεν έμεινε από μια ιστορία που είχε ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων που απαρτίζουν σήμερα τον Συνασπισμό; Μα, ακόμα και οι απλοί ριζοσπάστες που δεν ήταν ποτέ κομουνιστές, δέχονται ότι η κοινωνία είναι ταξική. Το μοντέλο φταίει; Δεν υπάρχει ανάπτυξη που δεν έχει ταξικό χαρακτήρα. Αν φύγεις από αυτό, έχεις τελειώσει! Τότε, σου αρέσει το ολλανδικό πείραμα, σου αρέσει το δανέζικο πείραμα και περίπου κάτι τέτοιο. 
     Δεν θα ήθελα να πω τίποτε άλλο, αλλά απλώς θα ήθελα να απαντήσω και στην πρόταση που έγινε στο να συμφωνήσουμε όλα τα κόμματα ότι δεν θα δεχτούμε την επιστράτευση, όταν τα δικαστήρια νομιμοποιούν μια απεργία. Εμείς ξεκαθαρίζουμε ότι αξιοποιούμε το νόμο που δίνει το δικαίωμα της απεργίας στον εργαζόμενο και οτιδήποτε -έστω και τυπικά- του επιτρέπεται. Όμως, σήμερα δεν φτάνει να συμφωνήσουμε σ’ αυτό, διότι σήμερα πλειοψηφούν οι αντεργατικοί νόμοι. Σήμερα, πλειοψηφούν οι αποφάσεις των δικαστηρίων που βγάζουν παράνομες τις απεργίες. Πραγματικά, ήταν έκπληξη –και μάλιστα πολύ θετική- η απόφαση του Πρωτοδικείου Πειραιά.
     Εμείς δηλώνουμε από αυτό το Βήμα ότι είτε ο νόμος αναγνωρίζει το δίκιο του εργάτη είτε δεν το αναγνωρίζει, εμείς δεν θα σταθούμε σ’ αυτό το ζήτημα. Εάν το αναγνωρίζει, το αξιοποιούμε και αποτελεί «όπλο». Όμως, αυτό που χρειάζεται σήμερα ο εργάτης, είναι ακριβώς να τον στηρίξεις για να παρανομήσει έναντι του άδικου νόμου!
     Όχι, εμείς δεν πρόκειται να σεβαστούμε τη νομιμότητα και παλεύουμε ακριβώς να βρουν τη δύναμη οι εργαζόμενοι –διότι είναι θέμα δύναμης, είναι θέμα επιλογής τους, δεν μπορεί να τους το επιβάλει κανείς ούτε το Κ.Κ.Ε.- να κουρελιάσουν αυτήν την αντεργατική νομιμότητα. Και αυτό πείραξε την Κυβέρνηση, πείραξε και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τους ιδιοκτήτες ραδιοτηλεοπτικών μέσων οι  οποίοι όλως τυχαίως ένα μέρος από αυτούς είναι και εφοπλιστές. Δεν τους πείραξε η απεργία, τους πείραξε μια φράση που ειπώθηκε ότι εμείς θα κάνουμε κουρελόχαρτα τα χαρτιά της επιστράτευσης. Σου λέει πού πάει η νομιμότητα, πού πάει η κοινωνική γαλήνη; Αυτήν την κοινωνική γαλήνη που μετατρέπει τον εργαζόμενο σε έναν υπάκουο σκλάβο, εμείς δεν την αναγνωρίζουμε. Την πραγματική κοινωνική γαλήνη μπορούν να την εξασφαλίσουν μόνο οι εργαζόμενοι που παλεύουν για το δίκιο τους. Εμείς με αυτήν τη γαλήνη είμαστε. Η άλλη είναι η σιγή του νεκροταφείου.
     Θα ήθελα να σταθώ σε αυτό καθ’ εαυτό το πρόβλημα της ανεργίας. Κατ’ αρχάς είναι μια αγιάτρευτη ασθένεια του συστήματος, αλλά δεν θέλω να μείνω μόνο σε αυτό. Αλλά ειδικά αυτά που ακούσαμε από αυτό το Βήμα, αυτά που ξέρουμε, που προωθούνται σήμερα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από τα κράτη-μέλη, ένα πράγμα διασφαλίζουν: η ανεργία θα αυξάνεται. Τώρα στη μια χώρα μπορεί να αυξηθεί περισσότερο, στην άλλη λιγότερο αλλά η ανεργία θα αυξηθεί.
     Να ξεκαθαρίσουμε το εξής πράγμα: Είπατε, κύριε Πρωθυπουργέ, ότι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Εμείς ρωτάμε: Πού; Η μεγάλη ανεργία παραδείγματος χάρη αφορά δεκατρείς από τους είκοσι δύο κλάδους της μεταποίησης. Μέσα εκεί είναι η κλωστοϋφαντουργία, ο ιματισμός και άλλοι κλάδοι. Πώς θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας αφού αυτοί οι κλάδοι  βεβαίως δεν είναι ανταγωνιστικοί; Με ποια κριτήρια όμως; Με ταξικά κριτήρια. Αυτοί οι κλάδοι χρειάζεται να αναπτυχθούν στην Ελλάδα με βάση τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, με  βάση τις ανάγκες της χώρας; Λέει ότι δεν είναι ανταγωνιστικοί. Γιατί δεν είναι ανταγωνιστικοί; Με ποιο κριτήριο; 
     Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ακριβώς τέτοια που δημιουργεί επιχειρήσεις περισσότερο ή λιγότερο ανταγωνιστικές. Τι σημαίνει ανταγωνιστικότητα; Σημαίνει ότι θα επιβιώσουν εκείνες οι επιχειρήσεις που βγάζουν όχι απλώς κέρδος αλλά πάνω από το μέσο ποσοστό κέρδους. Ποιες επιχειρήσεις μπορούν να επιβιώσουν; Οι μεγάλης κλίμακας επιχειρήσεις. Μα, οι μεγάλης κλίμακας επιχειρήσεις έχουν τη δυνατότητα ακριβώς να κάνουν καινοτομίες, έχουν τη δυνατότητα να εκσυγχρονίζουν τα μέσα παραγωγής και να μειώνουν την ανθρώπινη, τη ζωντανή εργασία. Και αυτός είναι ο στόχος τους; Η ανταγωνιστικότητα δεν στηρίζεται μόνο στον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό αλλά και στην ένταση της εκμετάλλευσης. Επομένως, η ανεργία είναι συνυφασμένη. Δεν μας είπατε πώς θα αναπτυχθούν αυτοί οι κλάδοι. Βεβαίως αυτοί οι κλάδοι δεν πρόκειται να εξαφανισθούν στην Ελλάδα. Θα υπάρχουν συγκεκριμένες μεγάλες επιχειρήσεις -είναι αυτό που ο κ. Σημίτης έλεγε όχι καθετοποίηση αλλά οριζόντια ανάπτυξη- που θα παρασκευάζουν το ενδιάμεσο προϊόν ανάλογα με το τι συμφέρει πια το ευρωενωσιακό κεφάλαιο σε διακρατική βάση. Πώς θα δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης σε αυτούς τους τομείς;
     Δεύτερον, εδώ ενθαρρύνετε την εξαγωγή κεφαλαίων, τις επενδύσεις επιχειρήσεων, το να φεύγουν επιχειρήσεις έξω από την Ελλάδα. Βεβαίως, ξέρω πολύ καλά ότι δεν μπορείτε να το αναχαιτίσετε. Γιατί; Διότι εδώ και λίγα χρόνια –δεν ξέρω τι αλλαγές έχουν γίνει, μάλλον δεν υπάρχουν αναλυτικά στοιχεία- ανάμεσα στις πεντακόσιες πρώτες μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις οι εκατόν δέκα οκτώ ήταν επιχειρήσεις οι οποίες στην ουσία ήταν ήδη  θυγατρικές ξένων. Η «ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΪΑ» όταν μετέφερε τις δραστηριότητές της από την Ελλάδα και έκλεισε τις θέσεις εργασίας, έφυγε ως θυγατρική της «HEINEKEN». Βεβαίως, δεν υπάρχουν σήμερα αμιγώς Έλληνες επιχειρηματίες. Βρείτε μου πόσοι επιχειρηματικοί όμιλοι είναι αμιγώς ελληνικοί. Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα, είναι γνωστό αυτό.
     Επομένως, ακόμη και αν θα θέλατε, ό,τι και να κάνετε, όσο και να προσελκύσετε σήμερα επενδύσεις, όσο και να υποσχεθείτε πάμφθηνο εργατικό δυναμικό, οι επιχειρήσεις αυτές θα φεύγουν από την Ελλάδα, ανάλογα με το πού ενδιαφέρεται να μεταφέρει τα κεφάλαιά της η πολυεθνική. Η μεταφορά δραστηριοτήτων γίνεται και για οικονομικούς λόγους, αλλά πολλές φορές και για πολιτικούς λόγους. 
     Άλλη πλευρά. Λέτε παραδείγματος χάριν ότι φταίει η παιδεία. Αυτά τα ακούγαμε και επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., όταν ήταν Πρωθυπουργός ο κ. Σημίτης. Τα έλεγε συνέχεια. Τα έγραψε και στο βιβλίο που εξέδωσε, όπου εγκαινίασε την «απασχολησιμότητα» και αντί για δουλειά για όλους μπήκε η έννοια της απασχόλησης. Τι θα πει απασχόληση; Λες και είναι κέντημα ή κάνουμε γλυκά, για να περάσει η ώρα. Όχι δουλειά για όλους, αλλά απασχόληση. Και το τένις απασχόληση είναι και η ιππασία απασχόληση. Όλα απασχόληση θεωρούνται. Εν πάση περιπτώσει. 
     Λέτε ότι φταίει η παιδεία. Κατ’ αρχάς, μια σειρά από μεταρρυθμίσεις έχουν γίνει στην παιδεία, ακριβώς για να βγάλουν τους απόφοιτους που τάχα χρειάζεται η οικονομία. Όμως, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής πράγμα: Ποιος τις καθορίζει; Η οικονομία, που οργανώνεται με βάση τις ανθρώπινες ανάγκες, τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες ή οι επιχειρηματικοί μονοπωλιακοί όμιλοι; Παραδείγματος χάρη, αν εμείς θέλουμε να δώσουμε έμφαση στον λαϊκό αθλητισμό, στο σχολείο και στη γειτονιά, θα βγάλουμε χιλιάδες γυμναστές. Αν θέλουμε πραγματικά υγιεινό τρόπο ζωής, αν θέλουμε τη γυμναστική για όλους, τότε δεν ξέρω και εγώ πόσους γυμναστές θα βγάλουμε. Πού θα βρουν δουλειά; Αν θέλουμε παραδείγματος χάρη να δώσουμε έμφαση στην πρόληψη, θα βγάλουμε αντίστοιχους γιατρούς ή το αντίστοιχο προσωπικό. Αν θέλουμε παραδείγματος χάρη να αναπτύξουμε τις υπηρεσίες της δημόσιας υγείας, τότε θα προσανατολιστούμε εκεί. 
     Όλα αυτά τα χρόνια τι αλλαγές έγιναν στην παιδεία; Αλλαγές που έβγαλαν ένα φθηνό εργατικό δυναμικό. Έχουν περισσέψει. Όλα τα πανεπιστήμια και τα Τ.Ε.Ι. κάνουν –λέει- σχολές διοίκησης επιχειρήσεων. Σιγά μην πάρουν οι επιχειρηματίες από τα Τ.Ε.Ι. και τα Α.Ε.Ι.! Τους αμερικανοσπουδαγμένους και τους αγγλοσπουδαγμένους και τους γερμανοσπουδαγμένους βάζουν και κυρίως τα παιδιά που προέρχονται από οικογένειες επιχειρηματιών. Σιγά, μη βάλει διευθυντή της επιχείρησης ένα παιδί μέσα από την αγροτιά! Σπάνιο είναι αυτό. Για να δούμε από πού έχουν βγει; Πόσοι έχουν γίνει διευθυντές επιχειρήσεων; Τα τηλέφωνα σηκώνουν αυτοί που τελειώνουν τη διοίκηση επιχειρήσεων και το μάνατζμεντ. 
     Άλλωστε σήμερα οι επιχειρήσεις θέλουν μια μικρή διευθυντική ελίτ και από κάτω μάζα υπάκουη, που ξέρει λίγο απ’ όλα και που δεν έχει, αν θέλετε, ούτε φιλοδοξίες να δουλεύει με βάση το επιστημονικό της ενδιαφέρον και τον επαγγελματικό προσανατολισμό που διάλεξε. Να δείτε τώρα πού θα φθάσουν! 
     Η Ευρωπαϊκή Ένωση στις 13 Φεβρουαρίου έβγαλε μια απόφαση και στην ουσία επεκτείνει πιο ανοικτά και πιο επίσημα την ανταγωνιστικότητα μέσα στην εκπαίδευση. Εξέδωσε μια ανακοίνωση που λέει ότι υπάρχει ανάγκη στην πρωτοβάθμια παιδεία να γίνονται μαθήματα επιχειρηματικότητας. Εκεί θα διδάσκεται το δίκαιο του εφοπλιστή, το δίκαιο όλων αυτών. 
     Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση γίνεται σύσταση να γίνονται μικρές επιχειρήσεις που να τις διαχειρίζονται οι ίδιοι οι μαθητές. Δεν είναι τυχαίο σήμερα ότι οι πενθήμερες εκδρομές οργανώνονται με αυτό τον τρόπο και βγάζουν κέρδη. Οι μαθητικές κοινότητες έχουν γίνει μικροεπιχειρήσεις. Μέσα εκεί είναι και ορισμένοι εκπαιδευτικοί, οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων. Αυτή είναι η κατάσταση. Αυτή την παιδεία πάμε να κάνουμε, όπου θα εκπαιδεύονται οι μαθητές ως επιχειρηματίες, δηλαδή θα μαθαίνουν το δίκαιο του επιχειρηματία. Στην πραγματικότητα, όμως, θα είναι αυτό το φθηνό εργατικό δυναμικό, που θα χαίρεται όταν δουλεύει μερικούς μήνες το χρόνο.
     Εμείς πραγματικά έχουμε κάθε διάθεση ακόμα και μέσα στο Κοινοβούλιο –που εδώ στο Κοινοβούλιο πια δεν παίζουν ρόλο οι προτάσεις που κάνεις- σεβόμενοι τη συμμετοχή μας να καταθέτουμε όσο γίνεται προτάσεις, διεκδικήσεις, να ασκούμε πίεση. Βεβαίως, κάθε μέρα που περνάει αυτό που έχει σημασία είναι η πίεση και η διεκδίκηση έξω.
     Και εμείς θα σας πούμε αυτό στο οποίο μπορούμε κατ’ αρχάς να συγκεντρώσουμε την προσοχή σας, που είναι δυστυχώς αμυντικά μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους. Διότι εδώ δεν υπάρχει ελπίδα καταπολέμησης της ανεργίας. Και γι’ αυτό ακριβώς το βάρος –χωρίς να παραιτούμαστε από τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης- το ρίχνουμε εκεί, στα μέτρα δηλαδή προστασίας των ανέργων όλων των ηλικιών και με έμφαση στους νέους.
     Εδώ βέβαια πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ποιον θεωρούμε άνεργο. Εμείς θεωρούμε άνεργο και αυτόν που είναι σήμερα άνεργος και αυτόν που θα γίνει αύριο άνεργος και αυτόν που είναι μερικά απασχολούμενος. Τριακόσιες χιλιάδες νέοι άνεργοι θα προστεθούν από τον τομέα της αγροτικής οικονομίας. Οι νέοι αγρότες σήμερα στη Γρίλια έχουν προχωρήσει σε κινητοποιήσεις, διότι θα αναγκαστούν να φύγουν από το χωριό για χίλιους λόγους, αλλά και για τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι: η Δ.Ε.Η. δεν τους δίνει τα παλιά τιμολόγια που έδινε, αλλά τους δίνει το κανονικό επιβαρημένο τιμολόγιο. Δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα και θα σηκωθούν να φύγουν και θα τα παρατήσουν.
     Μέτρα και για τους νέους ανέργους: θα επιδοτείται αυτός που δεν μπορεί να βρει δουλειά και όχι να δίνεται –όπως είπε η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.- ατομική βοήθεια στον άνεργο. Τι είναι ο άνεργος για ατομική βοήθεια; Είναι μαζικό το φαινόμενο, είναι γενικό το φαινόμενο, είναι πολύ μεγαλύτεροι οι αριθμοί. Σοβαρά αυτό θα γίνεται; Τι θα κάνετε; Κ.Ε.Π.;
     Δέκα Υπουργούς κατά της ανεργίας να κάνετε και δέκα Υπουργούς κατά του κοινωνικού αποκλεισμού, το πολύ-πολύ θα δημιουργείτε κλίμα για ατομικό βόλεμα και προσδοκίες για ατομικό βόλεμα. Γιατί αν μπορούσατε να βρείτε δουλειά σε όλους αυτούς, θα το κάνατε. Δεν μπορείτε όμως να το κάνετε, γιατί η πολιτική σας δεν είναι τέτοια. Και βεβαίως, με αυτή την έννοια, δεν θέλετε κιόλας.
     Ατομική –λέει- βοήθεια! Εμείς μιλάμε για επιδότηση στο 80% του βασικού μισθού –και όχι αυτού του βασικού μισθού που δίνετε- για δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και βιβλιάριο ασθενείας σε όλους χωρίς όρους και προϋποθέσεις, επιδότηση ενοικίου για τους νέους και τις νέες άνεργες που νοικιάζουν σπίτι, για «πάγωμα» των δανείων στη διάρκεια της ανεργίας, οι μέρες ανεργίας να ασφαλίζονται.
     Και μεγάλο πρόβλημα είναι τα μέτρα για τα νέα ζευγάρια. Και σήμερα έχει τελειώσει η περίοδος εκείνη που είχε κανείς ένα οικόπεδο, το έδινε για πολυκατοικία, έπαιρνε δύο διαμερίσματα, σε ένα ζούσε και έδινε στο παιδί του. Σήμερα δημιουργείται πρόβλημα στέγης για τα νέα ζευγάρια. Υπάρχει ζήτημα δικτύου κοινωνικών εγκαταστάσεων για την οικογένεια, το παιδί και εξειδικευμένα για οικογένειες με άτομα με ειδικές ανάγκες. Και αυτά βεβαίως δεν λύνονται δίνοντας το «μπαλάκι» στους δήμους, οι οποίοι μετέτρεψαν τους κρατικούς σταθμούς σε σταθμούς που στην ουσία πληρώνουν οι εργαζόμενοι. Και βέβαια άρχισαν να πληρώνουν λίγο, στη συνέχεια θα πληρώνουν πολύ περισσότερο.
     Και υπάρχει και ένα ζήτημα. Έχετε μια πολιτική, υποτίθεται, για τους νέους αγρότες. Εμείς ζητάμε να αλλάξουν τα κριτήρια καταβολής των επιδοτήσεων και των κινήτρων, έτσι ώστε να έχουν πρόσβαση σε αυτά και οι φτωχοί νέοι αγρότες. Γιατί με τα υπάρχοντα κριτήρια οι φτωχοί αποκλείονται. Και πρέπει να υπάρχουν γι’ αυτούς τους νέους αγρότες –για να μην έρθουν και αυτοί εδώ και συνωστίζονται και είναι οι νέοι άνεργοι- δωρεάν δικαιώματα παραγωγής και απαλλαγή από πρόστιμα συνυπευθυνότητας, βεβαίως με την προοπτική να καταργηθούν οι ποσοστώσεις.
     Από κει και πέρα, βεβαίως, εμείς θα συμφωνήσουμε. Αν για την κατάργηση της ανεργίας θέλετε να χρησιμοποιήσετε τον όρο «μεταρρύθμιση», εμείς δεν φοβόμαστε να τον χρησιμοποιήσουμε. Αλλά εδώ χρειάζεται στην ουσία ριζική ανατροπή. Δεν μπορεί να καταργηθεί η ανεργία όσο οργανώνεται η οικονομία και ολόκληρη η κοινωνία στη λογική του κέρδους και όχι με βάση τις ανθρώπινες ανάγκες. Δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί το ζήτημα όσο θεωρείται πρώτη παραγωγική δύναμη το κεφάλαιο, που είπε και ο κ. Παπανδρέου. Άμα είναι πρώτη παραγωγική δύναμη το κεφάλαιο, βεβαίως. Δεν είναι όμως δυνατόν ο πλούτος να παράγεται από τους πολλούς και οι ιδιοκτήτες των μέσων που παράγουν τον πλούτο να είναι οι λίγοι.
     Δεν είναι δυνατόν να θεωρείται ο άνθρωπος κόστος και να μετριέται η υπόθεση με το πόσο κοστίζει η εργασία. Η έννοια κόστους-εργασίας εκεί που υπάρχει, έχει τελειώσει. Βεβαίως αυτή η ριζική αλλαγή δεν είναι αντικείμενο της Βουλής, είναι υπόθεση του λαού. Γι’ αυτό εμείς παλεύουμε με αμυντικά μέτρα –ναι είναι αμυντικά, αλλά είναι κοινωνικά- να υπάρχουν διορισμοί εκεί που διαπιστωμένα σήμερα επί χρόνια υπάρχουν κενές θέσεις. Στα νοσοκομεία, στον τομέα της υγείας, στον τομέα της παιδείας, στον τομέα γενικότερα της δημόσιας υγείας των κοινωνικών υπηρεσιών υπάρχουν διαπιστωμένες κενές θέσεις και δεν κάνετε τις προσλήψεις –και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν τις έκανε, πρόσχημα το Α.Σ.Ε.Π. και πώς θα το οργανώσουμε- μέχρι να προχωρήσετε στην ιδιωτικοποίηση, μέχρι να ανατρέψετε ριζικά τους εργατικούς νόμους, για να κάνετε τις προσλήψεις με το βάρβαρο τρόπο: προσλήψεις ενός μηνός, πέντε μηνών, έξι μηνών με νέες συνθήκες, που δεν δημιουργούν  θεμελιωμένα δικαιώματα. Θέλετε με νέους όρους. Θα αναγκαστείτε να κάνετε τις προσλήψεις. Και μάλλον δεν θα τις κάνει το κράτος, θα τις κάνουν οι ιδιώτες. 
     Και τέλος, οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα θα οδηγήσουν τους ιδιώτες στο ακόμα μεγαλύτερο «άρμεγμα» του δημόσιου τομέα και τελικά αυτό που θα έχουμε θα είναι ένα ημιδημόσιο, ημιδιωτικό σύστημα κοινωνικής πολιτικής, από το οποίο θα επωφελούνται και οι ιδιώτες και θα χάνει ο λαός. 
     Η ανεργία θα αυξηθεί στους κλάδους της μεταποίησης και στους νέους τομείς που σημειώθηκαν αυξήσεις θέσεων εργασίας, παραδείγματος χάρη, στις τηλεπικοινωνίες, στην ενέργεια, διότι οι νέοι τομείς που αναπτύχθηκαν στην Ελλάδα είχαν ανάγκη από προσωπικό μέχρι να μπουν και να διεισδύσουν βαθιά στην αγορά και κυρίως μέχρι να λύσουν το ζήτημα του ανταγωνισμού μεταξύ τους. Ο ανταγωνισμός, όμως, ανάμεσα στους πολλούς θα αρθεί από ένα σημείο και μετά. Αν σήμερα έχουμε δέκα επιχειρήσεις κινητής τηλεφωνίας, αύριο θα έχουμε πέντε και επομένως θα ενιαιοποιηθεί το δίκτυο και θα μειωθούν οι θέσεις απασχόλησης. Το ίδιο θα συμβεί και στον τομέα της ενέργειας. Μπαίνουν πολλοί μνηστήρες στον τομέα της ενέργειας. Στην πορεία θα συγκεντρωθούν –αυτό θα γίνει, απελευθέρωση αγοράς- πολλοί επιχειρηματικοί όμιλοι, ενιαίο δίκτυο, μείωση των θέσεων απασχόλησης. 
     Θα ήθελα να τελειώσω -γιατί τέθηκε το ζήτημα απ’ όλα τα κόμματα- με  το ζήτημα της νομιμότητας. Αυτή η συζήτηση είναι άκρως επικίνδυνη. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει κάνει κατάχρηση αυτού του όρου, που δείχνει ότι έχει συνείδηση ότι τα επόμενα χρόνια μόνο με την κρατική καταστολή και τη βία θα επιχειρήσει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα. 
     Όσον αφορά το ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν ξεκαθάρισε το θέμα. Στην πλάτη του έχει εννέα επιστρατεύσεις, Μ.Α.Τ. κ.λπ.. Μίλησε για συνεργασία κράτους-εργοδοσίας και εργαζομένων. Όταν αυτή δεν επιτυγχάνεται, πώς θα το χειρίζεστε, κύριε Παπανδρέου; Αυτή η θεσμολαγνεία του Συνασπισμού μπορεί να του ανοίγει το δρόμο για ειδύλλια, αλλά είναι ζημιά για το λαϊκό κίνημα.
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας κ. Τσιτουρίδης έχει το λόγο.
     ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα για ένα ιδιαίτερα σοβαρό πρόβλημα, για ένα πρόβλημα σύνθετο και με ευρύτατες κοινωνικές προεκτάσεις και αισθάνομαι υψηλή ευθύνη στην πρώτη παρέμβασή μου στη Βουλή ως Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας να συζητούμε γι’ αυτό το θέμα. 
     Θα ήθελα και εγώ να ευχαριστήσω με τη σειρά μου το Συνασπισμό για την ευκαιρία που μας δίδει και που μου δίδει να αναφερθώ στην Κυβερνητική πολιτική στο ευαίσθητο και σύνθετο αυτό θέμα.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ανεργία γενικά, η ανεργία των νέων και των γυναικών ιδιαίτερα, είναι ζητήματα στα οποία το πολιτικό σύστημα και οι δυνάμεις που εκπροσωπούν την κοινωνία πρέπει να αντιμετωπίζουν με υψηλή κοινωνική συνείδηση. 
     (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ.  ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ)
     Πριν από όλα, λοιπόν, θέλω να σας καταστήσω σαφή, τον αυτονόητο προβληματισμό της Κυβέρνησης αλλά νομίζω και όλων μας. Πριν έρθουμε στα στατιστικά στοιχεία, πρέπει να πούμε ότι η ανεργία στους νέους έχει έντονα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Η ανεργία των νέων αναβάλλει την εμπλοκή στην εργασίας μίας ηλικιακής κατηγορίας που συνδέεται άμεσα με την παραγωγή καινοτομίας και ιδιαίτερα με την απαίτηση επινοητικότητας ενός πληθυσμού  που εξοικειώνεται ευκολότερα με τις νέες τεχνολογίες. 
     Σε ένα ψυχολογικό και κοινωνικό επίπεδο, η ανεργία των νέων διαμορφώνει μία ψυχολογία εισαγωγικής ή αρχικής απογοήτευσης, με αποτέλεσμα να συγκροτούνται οι προϋποθέσεις για μία συγκρουσιακή σχέση με την κοινωνία ή για μία φυγή στο περιθώριο της κοινωνίας.
     Θα επαναλάβω, λοιπόν, στη βάση αυτής της προβληματικής την παραδοχή που έκανε ο Πρωθυπουργός: Ναι, υπάρχει πρόβλημα. Τα ποσοστά των ανέργων στη χώρα μας και ιδίως των ανέργων γυναικών, των ανέργων νέων και των ανέργων πτυχιούχων, είναι υψηλά παρά τις πολιτικές μας και τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα που έχουμε.
     Επιτρέψτε μου, να επαναλάβω τα αποτελέσματα που ανέφερε ο Πρωθυπουργός. Να τα επαναλάβω, γιατί είναι πολύ ενθαρρυντικό να βλέπουμε ότι υπάρχει προσπάθεια και υπάρχει πτωτική τάση στα ευαίσθητα αυτά ζητήματα. Η ανεργία από το 11,3% στο πρώτο τρίμηνο του 2004 μειώθηκε στο 9,7% στο τρίτο τρίμηνο του 2005 και είναι εμφανής η συνεχιζόμενη πτωτική τάση.
     Στο ίδιο διάστημα, το ποσοστό ανεργίας των νέων από 21,3% έπεσε στο 19,3% και η ανεργία των γυναικών από το 16,8% έπεσε στο 15%. Οι απασχολημένοι φθάνουν στη χώρα μας τα τέσσερα εκατομμύρια τριακόσιους ογδόντα χιλιάδες και αυτός είναι ο μεγαλύτερος αριθμός που έχει καταγραφεί ποτέ στη χώρα. 
     Βεβαίως, όπως προελέχθη, κανείς δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος με αυτά τα ποσοστά ανεργίας, έστω και αν αυτά μειώνονται. Γιατί πέρα από τους στατιστικούς δείκτες, που είναι απρόσωποι, το ανθρώπινο κόστος είναι δυσβάσταχτο, αλλά και οι επιπτώσεις στην κοινωνία είναι εξαιρετικά επώδυνες, ειδικότερα όταν περιθωριοποιούνται τμήματά της. 
     Για κάθε άνεργο και την οικογένειά του, το πρόβλημα δεν είναι στατιστικό. Είναι πρόβλημα της τάξης του 100%. Γι’ αυτό και δεν μπορούμε να εφησυχάζουμε και δεν μπορούμε να έχουμε αποσπασματική προσέγγιση στην αντιμετώπιση του προβλήματος. 
     Δεν μπορούμε για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί το πρόβλημα της ανεργίας δεν αντιμετωπίζεται από τη μια μέρα στην άλλη και δεύτερον γιατί η αντιμετώπισή του βρίσκεται σε εξάρτηση με τη γενικότερη πορεία της οικονομίας και της ανάπτυξης της χώρας. Εντάσσεται σε μία ολοκληρωμένη πολιτική, όπως αυτή που περιγράφεται στο Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων, με στόχο την ενίσχυση της απασχόλησης, της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής.
     Επιτρέψτε μου να κάνω εδώ ορισμένες παρατηρήσεις στη βάση των όσων προελέχθησαν από τους πολιτικούς Αρχηγούς. Ο κ. Αλαβάνος έκανε μία πρόταση σε ό,τι αφορά την ανάγκη να αναφέρουμε στο υπό αναθεώρηση Σύνταγμα τη θέση της πλήρους απασχόλησης. 
     Πρέπει να σας πω ότι η θέση αυτή θα αποτελούσε μία κατευθυντήρια διάταξη όπως αυτές που είδαμε στο συνταγματικό παρελθόν, οι οποίες αποτελούσαν ατελείς διατάξεις. Επειδή δεν απέδωσαν γι’ αυτό και καταργήθηκαν με το Σύνταγμα της Βαϊμάρης και γι’ αυτό δεν υπάρχουν πλέον σε κανένα σύγχρονο Σύνταγμα. 
     Επιπλέον πολλά από αυτά που ανέφερε ο κ. Αλαβάνος γίνονται ήδη στη χώρα. Γι’ αυτό είμαι στη διάθεσή σας, κύριε Αλαβάνο, να σας ενημερώσω για την κυβερνητική δράση. Μπορείτε να έρθετε όποτε θέλετε, μπορώ να έρθω εγώ σε σας. Θέλω να συνεννοηθούμε. Το λέω αυτό, διότι πραγματικά κάνατε αναφορές σε ενέργειες και σε δράσεις, οι οποίες βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη και υπάρχουν αποτελέσματα. 
     Ο κ. Παπανδρέου με τη σειρά του δεν έκανε προτάσεις για το θέμα αυτό. Ακούσαμε και πάλι συνθήματα και ένα λόγο που αποδεικνύει πως το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν επενδύει στον άνθρωπο, αλλά μάλλον στην καταστροφολογία.
     Τόσο για το τι έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στον τομέα αυτό, όσο  και για το τι κάνει η Νέα Δημοκρατία, ο κ. Παπανδρέου μάλλον έχει πλημμελή ενημέρωση. Ο κ. Παπανδρέου μίλησε για μια ακόμη φορά ως εάν το κόμμα του και ο ίδιος έφθασαν στη χώρα μας μόλις σήμερα το πρωί και δεν κυβερνούσαν είκοσι χρόνια.
     Τα στοιχεία του Ο.Α.Ε.Δ. –και δεν τα αμφισβητεί κανείς- λένε, κυρίες και κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι οι άνεργοι στη χώρα το 2003 ήταν πεντακόσιοι ένας χιλιάδες. Οι άνεργοι στη χώρα το 2004 έπεσαν στις πεντακόσιες είκοσι επτά χιλιάδες διακόσια είκοσι δύο και ο αριθμός των ανέργων το 2005 είναι στις τετρακόσιες πενήντα οκτώ χιλιάδες δέκα εννέα. Υπάρχει, λοιπόν, πτωτική τάση από τα χρόνια ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η τάση αυτή συνεχίζεται. Αυτή είναι η πραγματικότητα. 
     Και πρέπει να πω, επειδή ακούσαμε και λόγια του παρελθόντος, πως η εκμετάλλευση της ανασφάλειας των νέων και η χειραγώγησή τους ήταν δουλειά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επί είκοσι χρόνια. Διαπρέψατε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ,. σ’ αυτές τις πρακτικές και μην τις προβάλλετε σ’ εμάς. 
     Μας κατηγόρησε απόψε ο κ. Παπανδρέου για τον τρόπο με τον  οποίο προσλάβαμε τους εργασιακούς συμβούλους, όταν τέτοιες προσλήψεις δεν έχουν γίνει ακόμη. Για να μην αναφερθώ σε μία άλλη σειρά από ανακριβή στοιχεία, τα οποία παρουσιάστηκαν εδώ.
     Και εις ό,τι αφορά την κυρία Παπαρήγα θα ήθελα να πω για τη μείωση των θέσεων εργασίας στη χώρα, ότι οι θέσεις εργασίας που χάνονται είναι λιγότερες, κυρία Παπαρήγα, από τις θέσεις εργασίας που δημιουργούνται, που δημιουργήθηκαν το 2004, που δημιουργήθηκαν το 2005 και θα δημιουργηθούν, όπως εκτιμούμε, το 2006.
     Τελειώνω με μια αναφορά που έκανε ο κ. Παπανδρέου στη μείωση θέσεων εργασίας στον κατασκευαστικό τομέα. Ποια είναι η πρόταση δηλαδή; Να συνεχίσουμε τις κατασκευές Ολυμπιακών εγκαταστάσεων;
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Να υπενθυμίσω ότι σε κάθε περίπτωση το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για το 2006, δηλαδή η δημόσια δαπάνη που θα πάει σε έργα, άρα και στον κατασκευαστικό τομέα, είναι αυξημένο κατά 9,5% σε σχέση με πέρυσι. Άρα, εάν υπάρχει άλλη πρόταση για το τι πρέπει να κάνουμε, να την ακούσουμε. Όμως, δεν υπήρξε. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να αντιμετωπίσουμε το κρίσιμο αυτό ζήτημα πρέπει να γυρίσουμε λίγο πίσω, όχι για να αναζητήσουμε ευθύνες άλλων πλέον, -αυτές είναι σήμερα δικές μας και προφανώς και αυτονοήτως τις αναλαμβάνουμε- αλλά για να δούμε τι δεν πρέπει να κάνουμε στο μέλλον και τι πρέπει να κάνουμε στο μέλλον. Ζούμε σε μια εποχή σημαντικών αλλαγών στην Ευρώπη και στον κόσμο. Σ’ εμάς ο ελληνικός λαός ανέθεσε να φύγουμε από τους ολέθριους παλαιούς δρόμους και να πορευθούμε σε νέους, να μεταβάλλουμε ένα οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό κατεστημένο που δημιούργησε αδιέξοδα, που κατασπατάλησε πόρους, που δεν αξιοποίησε ευκαιρίες, γιγάντωσε χρέη, γιγάντωσε ελλείμματα, γιγάντωσε την ανεργία. Εμείς δεν είμαστε εδώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να συνεχίσουμε να μεταφέρουμε τα προβλήματα στο αύριο και στις επόμενες γενιές. Είμαστε εδώ για να εκσυγχρονίσουμε το κράτος μας, την κοινωνία μας, την οικονομία μας. 
     Στο πλαίσιο αυτό, οι προτεραιότητες στην πορεία μας είναι:
     Πρώτον, η αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας και η εξασφάλιση της μακροχρόνιας βιωσιμότητας των Δημοσίων Οικονομικών.
     Δεύτερον, η αύξηση της παραγωγικότητας. 
     Τρίτον, η βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
     Τέταρτον, η αύξηση της απασχόλησης, η επαγόμενη αύξηση της απασχόλησης, εφόσον πετύχουμε τους άλλους στόχους, με μείωση της ανεργίας, καθώς και η αποτελεσματικότερη λειτουργία των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης με μια σειρά από στοχευμένες δράσεις που προωθούμε και που θα αντιμετωπίζουν, παράλληλα, τον κίνδυνο του κοινωνικού αποκλεισμού.
     Στους είκοσι τρεις μήνες της νέας διακυβέρνησης κάναμε σημαντικά βήματα και για τον περιορισμό των μεγάλων δημοσιονομικών ελλειμμάτων και στον τομέα των μεγάλων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και στον τομέα της ανάπτυξης και στον τομέα της απασχόλησης.
     Η ελληνική οικονομία, με καθυστέρηση πολλών ετών, περνάει μπροστά.  Υπάρχει στρατηγική διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Μεταρρυθμίσεις που έχουν ως στόχο μια κοινωνία ανάπτυξης και συνοχής, ασφάλειας και ευημερίας για όλους. 
     Θα ήθελα να υπενθυμίσω μερικές μόνο από τις μεταρρυθμίσεις μας που άπτονται αυτού του κρίσιμου ζητήματος. Κάναμε κρίσιμες μεταβολές στο εργασιακό καθεστώς. Διευθετήσαμε τον χρόνο εργασίας και κατανομής των ωρών κατά τη διάρκεια της εβδομάδος, βάσει των πραγματικών αναγκών των επιχειρήσεων. 
     Καταργήσαμε το παράλογο καθεστώς της υπερωριακής εργασίας, το οποίο στρέφονταν τελικά, εναντίον των ίδιων των εργαζομένων. Διευρύναμε το ωράριο λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων με τάσεις πλήρους απελευθέρωσης που θα φέρει αυτό το μέτρο νέες θέσεις εργασίας. Νομοθετήσαμε και ρυθμίσαμε το ασφαλιστικό των τραπεζών. Εισάγαμε νέο επενδυτικό νόμο με υψηλά κίνητρα που μέχρι σήμερα, μέχρι την ώρα που μιλούμε με τις υπαγωγές που έγιναν σ’ αυτόν το νόμο δημιουργούμε τρεις χιλιάδες πεντακόσιες νέες θέσεις εργασίας πέρα από τις άμεσες και με την ολοκλήρωση αυτού του προγράμματος οι νέες θέσεις εργασίας μόνο από τον αναπτυξιακό νόμο θα ξεπεράσουν τις επτά χιλιάδες. Άλλες τόσες κατ’ ελάχιστο θα είναι οι νέες θέσεις εργασίας σε παράλληλα πλαίσια τα οποία επεξεργάζεται το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και το Υπουργείο Ανάπτυξης. Και βεβαίως δεν αναφέρομαι εδώ σε χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας στα προγράμματα «Νέων Αγροτών» και σε άλλες παραγωγικές δράσεις. 
     Και, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτά είναι λίγα μόνο από τα μέτρα και τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν στα δύο χρόνια της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με κύριο άξονα την οικονομία και την απασχόληση. Όπως θα διαπιστώσει κάθε αντικειμενικός παρατηρητής, τα παραπάνω, δεν είναι ούτε λίγα ούτε ασήμαντα. Μακάρι να είχαν δρομολογηθεί έστω και ελάχιστα από αυτά επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Τότε απλά ακούγαμε για μεταρρυθμίσεις, που δεν πραγματοποιήθηκαν όμως ποτέ και έτσι χάθηκε πολύτιμος χρόνος για την ελληνική οικονομία, ενώ τώρα αυτά που εξαγγέλλονται πραγματοποιούνται με ορατά αποτελέσματα. Και ακόμη πιο ορατά θα είναι αυτά τα αποτελέσματα στο άμεσο μέλλον.
     Το 2006, κυρίες και κύριοι, θα πετύχουμε όλους τους οικονομικούς μας στόχους. Και η πρόσφατη αξιολόγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής διαψεύδει όλους  αυτούς που καταστροφολογούσαν μέχρι και πριν από λίγες βδομάδες σε αυτήν την Αίθουσα και έρχεται να επιβεβαιώσει τις δικές μας εκτιμήσεις για την πορεία της οικονομίας κατά το τρέχον έτος. Δημιουργούμε με την ενίσχυση της ανάπτυξης, διαρκώς νέες θέσεις εργασίας.
     Και στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να κάνω ορισμένες επισημάνσεις, τις οποίες θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικές. Η Κυβέρνησή μας ναι, μένει προσηλωμένη στην πολιτική των μεταρρυθμίσεων κινούμενη σε έναν ενδιάμεσο δρόμο μεταξύ του κρατισμού κάποιων και του ακραίου νεοφιλελευθερισμού άλλων όπως το νεοφιλελευθερισμό που είδαμε στα χρόνια των κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. Άλλωστε εκτιμούμε, πιστεύουμε βαθιά, πως τόσο ο κρατισμός όσο και η κοινωνική αναλγησία των ισχυρών οδηγούν σε οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα, οδηγούν σε ακινησία και σε τέλμα. Πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που μένουν στην κουλτούρα και σε πρακτικές άλλων εποχών ή αντιδρούν αλλεργικά σε οτιδήποτε συνδέεται με την κοινωνική ευαισθησία είναι βέβαιο πως δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις προκλήσεις των καιρών.
     Εμείς, θα συνεχίσουμε στο δρόμο που θέλει η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων, μακριά από ιδεοληψίες και πρακτικές του παρελθόντος. Προχωρούμε σε μεταρρυθμίσεις που συνάδουν με την κοινωνική ευαισθησία, προχωρούμε αφουγκραζόμενοι την κοινωνία, προχωρούμε με διαρκή διαβούλευση και κοινωνική λογοδοσία. Για μας κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Απαιτούνται μεταρρυθμίσεις που ευνοούν τους πολλούς και στηρίζονται από αυτούς. Αυτές τις μεταρρυθμίσεις κάνουμε, αυτές τις μεταρρυθμίσεις συνεχίζουμε, γιατί πίστη μας είναι πως μόνο με τη στήριξη της κοινωνίας οι μεταρρυθμίσεις μπορούν να πετύχουν. Και επειδή οι καιροί μας είναι καιροί δύσκολοι, έχουμε χρέος όλοι να πορευόμαστε με υψηλό αίσθημα κοινωνικής ευθύνης αποφεύγοντας την αδιαλλαξία. Οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις πρέπει να συνεννοηθούμε. Μπορεί να μη συμφωνήσουμε, αλλά έχουμε χρέος να συνεννοηθούμε. Και αυτή η προτροπή αφορά όλους και ιδιαίτερα εκείνους που τα τελευταία χρόνια κέρδισαν πολλά. Δεν μπορεί οι εργαζόμενοι να μην έχουν δίκαιο μερτικό από τα κέρδη. Αυτό είναι ξεκάθαρη θέση της Κυβέρνησης. Να το πω και θετικά: Οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν μερτικό από τα κέρδη. Και εδώ δεν αναφέρομαι μόνο στις τράπεζες, αλλά αναφέρομαι και στις τράπεζες.
     Και έρχομαι τώρα στο ευαίσθητο θέμα της ενίσχυσης της απασχόλησης και της καταπολέμησης της ανεργίας γενικότερα και στους νέους και στις γυναίκες, ειδικότερα. Έχουμε έναν αγώνα σε πολλά μέτωπα. Το πρώτο μέτωπο αφορά τη διαχείριση της ανεργίας. Έχουμε μία σειρά από μέτρα με τα οποία δεν θα σας κουράσω σήμερα ως Σώμα. 
     Στο δεύτερο μέτωπο που αφορά την ενίσχυση της απασχόλησης εφαρμόζουμε σημαντικές πολιτικές. Θα πρέπει να σας πω ότι στόχος μας είναι να επιδοτείται η απασχόληση και όχι η ανεργία. Υπογραμμίζω ότι ο Ο.Α.Ε.Δ. το 2005 προσέφερε περισσότερες από ογδόντα χιλιάδες θέσεις επιδοτούμενης απασχόλησης, κατάρτισης και απόκτησης επαγγελματικής εμπειρίας έναντι μόνο τριάντα χιλιάδων θέσεων το 2003. 
     Επιπλέον, ξεκινήσαμε την αξιοποίηση μίας νέας σχετικής «πύλης» που άνοιξε στο διαδίκτυο στο πλαίσιο του «Ευρωπαϊκού έτους της Κινητικότητας των Εργαζομένων» και θα έχουμε αποτέλεσμα.
     Το τρίτο μέτωπο βεβαίως αφορά στην ανάπτυξη. Εάν διατηρήσουμε και εντείνουμε τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης που πετύχαμε το 2005 και θα πετύχουμε το 2006, είναι βέβαιο ότι πετυχαίνουμε πολλά στο μέτωπο της αντιμετώπισης της ανεργίας και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
     Δεν θα αναφερθώ σε μία σειρά από προγράμματα που αφορούν στον Ο.Α.Ε.Δ.. Είναι στη διάθεση του Σώματος και σε άλλες συζητήσεις θα αναφερθούμε ειδικότερα σ’ αυτά. Θα ήθελα μόνο να δώσω ένα στοιχείο που αφορά γενικώς τις δράσεις μας, γιατί εδώ έχουμε και πολύ συγκεκριμένες συγκρίσεις με το παρελθόν. Στα πενήντα χρόνια λειτουργίας του, ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας δημιούργησε περίπου είκοσι βρεφονηπιακούς σταθμούς. Στα δύο χρόνια της νέας διακυβέρνησης ολοκληρώθηκαν και παραδόθηκαν οκτώ νέοι βρεφονηπιακοί σταθμοί, ενώ προκηρύσσονται και είναι σε εξέλιξη άλλοι δεκατρείς.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Στο Ολυμπιακό Χωριό, στο Μενίδι, στην Καλαμάτα, στην Αλεξανδρούπολη, στη Λάρισα, στο Χαϊδάρι, στο Ίλιον, στη Καβάλα, στην Καρδίτσα, ξανά στη Λάρισα, στη Θήβα, στην Κατερίνη είκοσι ένας βρεφονηπιακοί σταθμοί σε δύο χρόνια έναντι είκοσι περίπου στα τελευταία πενήντα. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για την Κυβέρνησή μας η ανάπτυξη, η απασχόληση και η κοινωνική δικαιοσύνη αποτελούν ένα αλληλένδετο και αμοιβαία ενισχυμένο τρίπτυχο το οποίο θα δημιουργήσει ένα μοντέλο ανάπτυξης όπως αυτό που θέλουμε όλοι, ένα μοντέλο ανάπτυξης που θα προσφέρει θέσεις απασχόλησης υψηλής ποιότητας, θα βασίζεται σ’ ένα υψηλά καταρτισμένο εργατικό δυναμικό και θα διασφαλίζει τη συμμετοχή όλων στις ευκαιρίες που προσφέρει η κοινωνία.
     Ομολογούμε πως όσα και αν κάνουμε στον τομέα της ανεργίας, στην ανεργία των γυναικών, στον τομέα της ανεργίας των νέων, είναι βέβαιο πως πάντα θα είναι λίγα γιατί όσο υπάρχει έστω και ένας νέος που δεν βρίσκει δουλειά, δεν μπορούμε να εφησυχάζουμε. Θα συνεχίζουμε την προσπάθεια, θα προχωρήσουμε κάνοντας πολιτική την ανάγκη των καιρών και της κοινωνίας μας για το νέο, το νέο που θα συνδυάζει την αγορά με την κοινωνική ρύθμιση, τον ανταγωνισμό με την αλληλεγγύη, το νέο που δημιουργεί εμπιστοσύνη και ελπίδα για όλους, το νέο που θα φέρει νέες θέσεις απασχόλησης στη χώρα μας και κυρίως νέες θέσεις και νέες προοπτικές για τη γενιά που έρχεται μετά από μας.
     Σας ευχαριστώ.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο Τσιτουρίδη.
     Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Καραμανλής.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα με προσοχή όσα είπε ο Πρόεδρος του Συνασπισμού. Θα έλεγα ότι, σε μεγάλο ποσοστό, συμφωνώ με τα περισσότερα απ’ όσα είπε περιγράφοντας την κατάσταση που μας κληροδότησε το χθες, όμως στο «δια ταύτα» αφήσατε κενό. Από τη μια εισηγηθήκατε προγράμματα που ήδη εφαρμόζονται και από την άλλη αναπτύξατε ευχές. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
     (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Πρόεδρος της Βουλής κ.  ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ)
     Οφείλω να πω πως άκουσα και διάβασα τις δηλώσεις που κάνατε τις τελευταίες μέρες και θέλω να σας πω με κάθε ειλικρίνεια ότι με εξέπληξαν. Με εξέπληξαν και η οξύτητα και η σκληρότητα και η υπερβολή τους. Κανείς δεν κερδίζει από τέτοιου είδους τοποθετήσεις, κανείς δεν κερδίζει όταν χάνεται το μέτρο. Βεβαίως, σήμερα ήταν πιο μετριοπαθής η τοποθέτησή σας, αλλά πάντως οφείλω να τονίσω ότι όλοι μας οφείλουμε να μη «δηλητηριάζουμε» το δημόσιο βίο με εκφράσεις που είμαι βέβαιος ότι στο βάθος δεν τις πιστεύουμε κιόλας.
     Ακούσαμε τις προηγούμενες μέρες να ξυπνάτε «φαντάσματα» του παρελθόντος από το Βήμα της Βουλής.
     Και το ερώτημα ποιο είναι; Θέλετε να φανατίσετε; Θέλετε απλά να ακουστείτε; Αυτό είναι το θέμα; Τι συμβαίνει; Εγώ ένα και απλό θα σας πω και σας το λέω με κάθε ειλικρίνεια, με το χέρι στην καρδιά. Θέλω να πιστεύω ότι ήταν μια παρένθεση, διότι με τέτοιες τοποθετήσεις αδικείται ο δημόσιος διάλογος, σε τελική ανάλυση και η δημοκρατία. 
     Η υπερβολή και η διαστρέβλωση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν ωφελεί κανέναν. Οι πολίτες έχουν και κρίση και μνήμη. Οι πολίτες απαιτούν διάλογο, απαιτούν συνεννόηση. Απ’ την αρχή επιδιώξαμε το διάλογο και όχι το μονόλογο, τη συνεννόηση και όχι τη σύγκρουση, τη σύνθεση και όχι το δογματισμό, την ειλικρίνεια και όχι τις ψεύτικες υποσχέσεις. Δεν συγκρουόμαστε με την κοινωνία. Δεν συγκρουόμαστε με τον πολίτη ή με τους εργαζόμενους. Απέναντί μας βρίσκονται μόνο τα προβλήματα, οι κατεστημένες νοοτροπίες του παρελθόντος.
     Αυτή είναι η επιλογή μας και αυτή η επιλογή μας δεν αλλάζει. Είναι επιλογή που συμφώνησε μια μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, επιλογή μεταρρυθμίσεων που απευθύνεται στο σύνολο των πολιτών, μεταρρυθμίσεις που έχουν στόχο την καλύτερη ζωή για όλους τους πολίτες και σε αυτούς απευθύνονται. Οι πολίτες είναι οι τελικοί αποδέκτες. Μπορεί λοιπόν –και έτσι είναι- να έχουμε διαφωνίες, οφείλουμε όμως να θυμόμαστε ότι έχουμε και κοινούς στόχους. Μπορούμε να συζητούμε και να κάνουμε γόνιμο διάλογο, να κουβεντιάζουμε δημιουργικά.
     Αναγνωρίζω –το έχω πει πολλές φορές και θα το επαναλάβω- ότι πολλές κοινωνικές ομάδες έχουν και τα δίκια τους, έχουν και δίκαια αιτήματα. Η κατάσταση της οικονομίας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν αφήνει τα περιθώρια που εμείς πρώτοι θα θέλαμε να υπάρχουν. Τα προβλήματα είναι και πολλά και σοβαρά. Και ειδικότερα εδώ θα κάνω μια αναφορά. Με τα Κόμματα της Αριστεράς είναι βέβαιο ότι έχουμε διαφορετική προσέγγιση για τη λύση τους. Έχουμε πολλές διαφωνίες, αλλά δεν είναι αντίπαλοί μας. Έχουμε και κάποιους κοινούς τόπους. Και ας μη γελιόμαστε, τα προβλήματα μπορεί να λυθούν μόνο αν υπάρξει στοιχειώδης συνεννόηση.
     Εμείς, σε κάθε περίπτωση, σεβόμαστε την ελευθερία στην προβολή και τη διεκδίκηση αιτημάτων. Υποχρεούμαστε όμως –και θέλω να το υπογραμμίσω- να προασπίζουμε και τα δικαιώματα, να προασπίζουμε και τα συμφέροντα όλων των άλλων πολιτών, όλων των κοινωνικών ομάδων…
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
…ιδίως μάλιστα εκείνων που βρίσκονται σε δυσκολότερη θέση.
     Το είπα και το επαναλαμβάνω. Η άσκηση του δικαιώματος του ενός δεν μπορεί να φέρει την καταπάτηση των δικαιωμάτων του άλλου. Τα αιτήματα του ενός, όσο δίκαια και αν είναι, δεν μπορεί να διεκδικούνται με τρόπο που δημιουργεί κινδύνους για την περιουσία ή καμιά φορά και για τη ζωή των άλλων. 
     Οι αρχές της δημοκρατίας και της νομιμότητας υποδεικνύουν σε κάθε πολιτεία που σέβεται τον εαυτό της, υποδεικνύουν σε κάθε πολιτεία που σέβεται τους πολίτες της να παίρνει αποφάσεις που διασφαλίζουν τα δικαιώματα και τα συμφέροντα του συνόλου των πολιτών, να παίρνει αποφάσεις με σεβασμό στο Σύνταγμα, με σεβασμό στους νόμους, με σεβασμό στους πολίτες, όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες. 
     Αυτά λέγαμε όταν ήμασταν στην αντιπολίτευση, τα επαναλαμβάνουμε και τώρα. Κοινωνική ευθύνη ζητούσαμε, κοινωνική ευθύνη ζητάμε και τώρα. Διάλογο προτείναμε, διάλογο θέλουμε και τώρα. Σεβασμό στους πολίτες απαιτούσαμε, σεβασμό απαιτούμε και τώρα. Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε τα ίδια πράγματα: υπευθυνότητα, προάσπιση δικαιωμάτων, κοινωνική συνείδηση, αρχές και αξίες δηλαδή που υπερασπιζόμαστε χρόνια τώρα.
     Οι πολίτες απαιτούν από όλους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και από την Κυβέρνηση και τις πολιτικές δυνάμεις και επιχειρήσεις και τις όποιες οργανωμένες ομάδες υψηλό αίσθημα κοινωνικής ευθύνης. Όσοι νομίζουν ότι ωφελούνται από την αντιπαράθεση κοινωνικών ομάδων, διαπράττουν λάθος, και μάλιστα σοβαρό λάθος. Όσοι με ακραίες τοποθετήσεις ενθαρρύνουν οποιεσδήποτε ακρότητες δεν υπηρετούν ούτε τη δημοκρατία ούτε το συλλογικό συμφέρον. Όσοι παριστάνουν τους επιτήδειους ουδέτερους, δεν αποδεικνύουν ούτε υπευθυνότητα ούτε δυνατότητα ανταπόκρισης στις περιστάσεις. Κομματικά παιχνίδια στις πλάτες των εργαζομένων δεν δικαιούται να παίζει κανένας!
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Και το λέω αυτό, γιατί σε προηγούμενη συζήτηση στο Κοινοβούλιο ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε απειλήσει με απεργιακές κινητοποιήσεις. Το ατόπημα εκείνο τον εκθέτει ακόμα περισσότερο σήμερα…
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     …τόσο απέναντι στο συνδικαλιστικό κίνημα όσο και απέναντι στο σύνολο των πολιτών.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε ό,τι αφορά τους ισχυρισμούς για τις εργασιακές σχέσεις, θέλω να επαναλάβω ότι η κινδυνολογία κανέναν δεν ωφελεί.
     Η Κυβέρνηση δεν θίγει τα δικαιώματα των εργαζομένων. Εφαρμόζει πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που στοχεύει σε μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας, όπως συμβαίνει σ’ όλες τις προηγμένες χώρες, αλλά με ασφάλεια για τους εργαζόμενους. Οι αλλαγές αυτές προωθούνται μετά από διαβούλευση και συνεννόηση με τους κοινωνικούς εταίρους. Και οι αλλαγές αυτές τελικά στοχεύουν στη δημιουργία των προϋποθέσεων που είναι αναγκαίες για την αύξηση της απασχόλησης, των προϋποθέσεων που είναι αναγκαίες για τη μείωση της ανεργίας. Αυτός είναι ο στόχος μας. Και η επίτευξη του στόχου αυτού σημαίνει όφελος για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία: για τους ανέργους, τις νέες, τους νέους, αλλά και για τους ήδη εργαζόμενους, για όλες τις Ελληνίδες και για όλους τους Έλληνες.
     Ακούω και άκουσα και σήμερα τον κ. Παπανδρέου να μιλάει για διάφορα ζητήματα. Να λέει ότι μετά τις εκλογές είδαμε φτώχεια, είδαμε ανεργία, είδαμε ακρίβεια. Και μέχρι τις εκλογές που ήσασταν, κύριε Παπανδρέου; 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Μετά τις εκλογές τα είδατε όλα αυτά; Ως τότε δεν βλέπατε; Δεν ακούγατε; Δεν μαθαίνατε τίποτα; Τώρα δημιουργήθηκαν όλα αυτά τα προβλήματα; Δεν ακούσατε ποτέ ότι η ανεργία το 2004 ξεπερνούσε το 11%; Τώρα τη βλέπετε, που άρχισε να μειώνεται; Δεν ακούσατε ποτέ ότι η ακρίβεια ήτανε μόνιμο πρόβλημα στα είκοσι χρόνια που κυβερνούσατε; 
     (Θόρυβος, διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. )
     Δεν ακούσατε ποτέ για τη φτώχεια που δημιουργήθηκε στον τόπο μας τα προηγούμενα χρόνια; 
     Οι Έλληνες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είδαν και τις πολιτικές για την απασχόληση στο είκοσι χρόνια που κυβερνούσατε και τις θέσεις που αναπτύξατε προεκλογικά. Είδαν τις φαεινές ιδέες που καταθέσατε μιλώντας στο Λαύριο. Το καινούργιο που υποσχεθήκατε στους άνεργους νέους ήταν η ανασφάλιστη εργασία. Τίποτε άλλο. Καμία ουσιαστική πρόταση, κανένα πρόγραμμα, κανένα σχέδιο. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα επαναλάβω κάτι. Εμείς δεν αρνούμαστε τα προβλήματα. Δεν κατασκευάζουμε εικονικές πραγματικότητες. Δεν κρύβουμε την αλήθεια. Δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από προηγούμενες πρακτικές.
     Προσποιούμενοι ότι μόλις τώρα είδατε την ανεργία, ότι μόλις τώρα ανακαλύπτετε αυτά τα προβλήματα δεν διαγράφετε το παρελθόν σας. Προδιαγράφετε το μέλλον σας. Προδιαγράφετε το μέλλον που επιφυλάσσει η αμνησία και η αναξιοπιστία. 
     Τα προβλήματα στην οικονομία, στην κοινωνία, στους εργαζόμενους δεν προέκυψαν ξαφνικά. Κυβερνήσατε τόσα πολλά χρόνια. Καλλιεργήσατε την αντίληψη των δύο Ελλάδων. Επενδύσατε με κυνισμό στη μίζερη αντίληψη ότι «ε, αυτή είναι η Ελλάδα». Δείξατε ατολμία στα αδιέξοδα, τις ανισότητες που δημιουργούσε αυτή η πολιτική που ακολουθούσατε. Αυτήν την αβεβαιότητα, αυτήν την ανασφάλεια προσπαθείτε και πάλι να την επαναφέρετε με την ανεύθυνη Αντιπολίτευση που ασκείτε συστηματικά. 
     Και σ’ αυτήν την επιλογή σας κάνετε λάθος. Και σ’ αυτήν τη στάση σας απαντούμε υπεύθυνα. Απαντούμε με την πολιτική της βεβαιότητας, την πολιτική της ασφάλειας, την πολιτική της νέας προοπτικής. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Θέλετε να μάθετε την αλήθεια, κύριε Παπανδρέου; Ναι, αυξήσαμε τους κοινοτικούς πόρους που διατίθενται για την απασχόληση. Αυτή είναι η αλήθεια. Ναι, εφαρμόζουμε νέα προγράμματα. Ναι, προχωρά το πρόγραμμα –και μάλιστα ραγδαία- εξατομικευμένης προσέγγισης ώστε σύντομα να καλύψει το σύνολο των ανέργων. Ναι, μειώνεται σήμερα η ανεργία. Αναστρέψαμε τις τάσεις που δημιουργήθηκαν στα χρόνια των κυβερνήσεών σας. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
     Έγινε και μία αναφορά –επικριτική βέβαια- σε λιγότερους εισαγόμενους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το μόνο που κάναμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι προϋπόθεση για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια και τα Τ.Ε.Ι είπαμε ότι πρέπει να είναι η βάση. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Κάνω αυτήν την αναφορά, γιατί είναι εξόχως αποκαλυπτική η στάση σας εδώ. Διαφωνείτε με αυτό; Στον αντιπολιτευτικό σας οίστρο το βρίσκετε και αυτό αντιλαϊκό; 
     Εγώ βρίσκω την άποψη αυτή, όπως είπα, εξόχως αποκαλυπτική για τον απλούστατο λόγο ότι αντί να αγωνιάτε πώς τα παιδιά μας θα πάρουν πάνω από τη βάση, προδικάζετε ως Κασσάνδρα πόσα θα πάρουν κάτω από τη βάση. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Και αυτό θα πει νοοτροπία αποθέωσης και της μετριότητας και του ανέξοδου λαϊκισμού. 
     Άκουσα περί Ιρλανδίας ότι εγώ δεν κατάλαβα και εσείς έχετε καταλάβει. Μακάρι να ήταν έτσι σ’ ένα βαθμό. Αλλά εσείς δεν έχετε καταλάβει και είστε βαθιά νυχτωμένοι ακόμα ...
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     ... διότι πρώτον, ναι, το πείραμα εκεί πέτυχε διότι υπήρχε συνεννόηση και σύνθεση, που σημαίνει ότι αποκλείονται οι άκρατοι λαϊκισμοί, οι ανεύθυνες κινδυνολογίες και οι αντιπολιτευτικές υστερίες ...
     (Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. )
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Και δεύτερον  –εν πάση περιπτώσει, για να μην σας επικρίνω μόνο- να πω ότι μετά από τόσα χρόνια που άκουσα εδώ τον κ. Σημίτη να λέει «η Ελλάδα ποτέ δεν θα γίνει Ιρλανδία», έχετε κάνει μια κάποια πρόοδο. 
     Συνεχίστε σ’ αυτό το ρυθμό. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Έρχομαι τώρα, όμως, στους ισχυρισμούς για το έγκλημα που συντελέστηκε σε βάρος και του τόπου και των ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών και της ίδιας της Κυβέρνησης. Ακούγονται πολλές και αντιφατικές φωνές. Έφθασαν κάποιοι να ισχυρίζονται ότι νοιάζονται πιο πολύ από εμάς για την προστασία της Κυβέρνησης. Έφθασαν –και αυτό το θεωρώ αδιανόητο και απαράδεκτο- να μιλούν ακόμα και για δήθεν απόπειρα συγκάλυψης.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πρόκληση να μιλάει κανείς για συγκάλυψη. Είναι πρόκληση, γιατί αυτό που γίνεται είναι πλήρης διαστροφή της πραγματικότητας, γιατί γνωρίζετε πολύ καλά, όπως το γνωρίζει όλος ο ελληνικός λαός, ότι στόχος αυτής της αθλιότητας –πρώτιστος τουλάχιστον στόχος- υπήρξα εγώ και μέλη της Κυβέρνησης. Αυτή είναι η πραγματικότητα. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     (Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. )
     Στόχος ήταν η Κυβέρνηση, η Νέα Δημοκρατία σε πολύ μεγάλο βαθμό και βεβαίως πληττόμενος ήταν ο τόπος και η δημοκρατία η ίδια. 
     Θα περίμενε κάθε πολίτης σήμερα να καταδικάσουν όλοι, να καταδικάσουμε όλοι μας, να καταδικάσετε και εσείς τις άθλιες αυτές μεθοδεύσεις από όπου και αν προέρχονται. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 
     Και εύχομαι η Δικαιοσύνη να βρει πλήρως την άκρη του νήματος και να φωτίσει όλες τις πτυχές, για να μάθουμε ποιοι είχαν συμμετοχή, ποιοι είχαν συμφέρον να παρακολουθούν εμένα και τους συνεργάτες μου σε τελική ανάλυση, ποιοι είναι οι βαθύτεροι σκοποί τους και ποιους άραγε εξυπηρετούσε όλη αυτή η ιστορία. 
     (Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. )
     Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν επιλέξαμε τακτικές λαϊκισμού. Επιλέξαμε πολιτικές ευθύνης. Βασικό μας μέλημα ήταν και είναι το εθνικό, το συλλογικό, το κοινωνικό συμφέρον. Βασικό μας μέλημα ήταν και είναι η διαφάνεια. Βασικό μας μέλημα ήταν και είναι η θωράκιση των ατομικών δικαιωμάτων του πολίτη. 
     (Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Πρωθυπουργού)
     Ρωτώ, λοιπόν, ευθέως: Είναι λάθος να αντιμετωπίζεις ένα ζήτημα προτάσσοντας την προστασία του εθνικού και συλλογικού συμφέροντος; 
     Δεύτερον, θεωρώ ότι είναι αδιανόητο να μιλά κανείς για συγκάλυψη, όταν το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να προσφύγουμε στη Δικαιοσύνη, δίνοντας ό,τι  υπήρχε ως πληροφορία. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 
     (Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. )
     Και τρίτον, είναι αδιανόητο να μιλά κανείς για συγκάλυψη, όταν το θέμα αποκαλύπτεται από την ίδια την Κυβέρνηση και από τους Υπουργούς. 
     Και επειδή θέλετε να μιλήσουμε για συγκάλυψη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να μη ξεχνάει και ο καθένας το παρελθόν του στην Αίθουσα αυτή, συγκάλυψη ξέρετε πότε υπήρξε; Συγκάλυψη υπήρξε στο έλλειμμα του Χρηματιστηρίου. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 
     (Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. )
     Είναι το μεγαλύτερο έγκλημα που έγινε ποτέ σε βάρος της οικονομίας και ολόκληρης της κοινωνίας.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Και όμως, βοούν ακόμα τα «όχι» σας στις προτάσεις για διερεύνηση του εγκλήματος. 
     Συγκάλυψη υπήρξε στις παράνομες ελληνοποιήσεις και τα παρακρατικά κυκλώματα που πωλούσαν ακόμα και την ελληνική ιθαγένεια, ένα έγκλημα σε βάρος της ίδιας της δημοκρατίας που διαπράχθηκε μέσα από Υπουργεία και κομματικά γραφεία. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Δεν τολμήσατε ποτέ το άνοιγμα του φακέλου. Εξαπολύσατε επιθέσεις στη Δικαιοσύνη, όταν έστειλε την υπόθεση στη Βουλή. 
     Συγκάλυψη υπήρξε στην ασυδοσία της διαπλοκής και την εκτεταμένη παρανομία. 
     Και ερωτώ: ποια υπόθεση στείλατε στη Δικαιοσύνη; Καμία! Ποια ήταν κατά κανόνα η στάση σας ως προς τη σύσταση εξεταστικών επιτροπών; Ένα αυθαίρετο και μόνιμα δειλό «όχι»!
     Η συγκάλυψη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι έννοια και πρακτική ταυτισμένη με το παρελθόν και τις κυβερνήσεις σας. 
     Η Κυβέρνηση λειτουργεί πάντα με την ευθύνη που επιβάλλουν οι περιστάσεις. Από την πρώτη στιγμή, με δική μας πρωτοβουλία, η υπόθεση είναι στα χέρια της Δικαιοσύνης. Διερευνώνται τα πάντα και σε κάθε κατεύθυνση, χωρίς να υπάρχει παρέμβαση από κανέναν. 
     Έχετε αντίρρηση, λοιπόν, να εμπιστευτούμε τη Δικαιοσύνη; Αν την έχετε, να το πείτε και να αναλάβετε και τις ευθύνες σας. 
     ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Η ανεξάρτητη αρχή και το Σύνταγμα, Πρόεδρε. 
     ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Και ακόμα, εμείς έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη.
     Οι πολίτες απαιτούν -και δικαίως- να μάθουν την αλήθεια, όλη την αλήθεια και διαπιστώνουν ότι η πολιτεία ενισχύεται θεσμικά. Εμείς έχουμε ορίσει ήδη πολύ συγκεκριμένους άξονες:
     Πρώτον,  την περαιτέρω ενίσχυση του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου. 
     Δεύτερον, την ενίσχυση των αρμόδιων ανεξάρτητων αρχών με το προσωπικό και τα μέσα που απαιτούνται για να λειτουργούν πιο άμεσα και αποτελεσματικά.
     Τρίτον, τη συστηματική διενέργεια ελέγχων.
     Τέταρτον, την καθιέρωση αυστηρότερων ποινών, τόσο για εκείνους που εμπλέκονται σε παρόμοια εγκλήματα, όσο και για εκείνους που χρησιμοποιούν προϊόντα εγκλήματος.
     Κλείνοντας, θα ήθελα να στείλω ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Κανείς δεν δικαιούται να παίζει με το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, κανείς δεν δικαιούται να επιδίδεται σε μικροκομματικά παιχνίδια σε βάρος των πολιτών και της ίδιας της χώρας. 
     Υπαινιχθήκατε τέλος κάτι. Περίπου με ρωτήσατε, αν δώσαμε όλα όσα ξέραμε για την υπόθεση αυτή. Το ξέρετε και σας βεβαιώνω ότι ό,τι πληροφορία έφθασε σε εμάς δόθηκε στη Δικαιοσύνη και άλλα στοιχεία δεν έχουμε. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Αν εσείς έχετε κάτι παραπάνω, οφείλετε να το πείτε και πάντως άμεσα να προσφύγετε στη Δικαιοσύνη. Ο δρόμος είναι ανοικτός και επιβεβλημένος.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Τέλος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ψελλίσατε κάτι για εκλογές. Το ξέρετε ότι δεν σας νοσταλγεί ο ελληνικός λαός. Απλώς εσείς νοσταλγείτε τις μέρες της εξουσίας, καθώς και τα στελέχη σας που είχαν συνηθίσει στις καρέκλες.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Στην πραγματικότητα το ξέρετε ότι ο ελληνικός λαός ζητά από εμάς να μην επαναλάβουμε το δικό σας παράδειγμα και να μην αφήσουμε να διαιωνιστεί η νοοτροπία που είχατε επιβάλει.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ευθέως το λέω. Ας αφήσουμε τα τερτίπια. Η απόπειρα δημιουργίας αβεβαιότητας, η απόπειρα υπονόμευσης της οικονομικής δυναμικής, η απόπειρα πόλωσης, ούτε πρέπει να περάσει, ούτε θα περάσει. Η Κυβέρνηση έχει εντολή να λύσει τα προβλήματα, έχει ισχυρότατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και στηρίζεται σε μια πλατιά κοινωνική συμμαχία. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Η ώρα των εκλογών θα έρθει, είτε την εύχεστε, είτε την απεύχεστε. Και η ώρα εκείνη θα είναι η ώρα της αλήθειας για όλους, όσο και αν τη φοβάστε την ώρα αυτή.
     (Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα).
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος για να δευτερολογήσει.
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κύριε Πρωθυπουργέ, σ’ αυτήν τη δευτερολογία σας ασχοληθήκατε κάπως εκτεταμένα με το Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κάνοντας συγκεκριμένες αναφορές στη σκληρή κριτική που κάναμε εμείς στο θέμα της πολιτικής επιστράτευσης. 
     Καταθέτω στα Πρακτικά τις τρεις αποφάσεις σας για την πολιτική επιστράτευση.
     (Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος, καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες αποφάσεις, οι οποίες βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής).
     Διαβάζω μόνο ένα απόσπασμα, γιατί είπα τι θυμίζει αυτή η γλώσσα. Λέει μεταξύ άλλων: «Ο Πρωθυπουργός, έχοντας υπόψη …. την υπ’ αριθμόν 24505/21.2.2006 εισήγηση του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας. Κηρύσσουμε γενική πολιτική επιστράτευση από ώρας 06.00 πρωινής της 22ας Φεβρουαρίου 2006 και μέχρι νεότερης απόφασής μας των πληρωμάτων των δρομολογημένων επιβατηγών, επιβατηγών οχηματαγωγών πλοίων και φορτηγών οχηματαγωγών πλοίων του Εμπορικού Ναυτικού».
     Τι είναι αυτή η γλώσσα και αυτές οι πράξεις;
     ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΡΤΣΑΡΗΣ: Καινούργιο είναι αυτό;
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Σας παρακαλώ!
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε.
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κύριε Πρωθυπουργέ, σας παρακαλώ να μου πείτε στην τριτολογία σας, -εσείς που κάνετε τόσες προσπάθειες για τη σύγκλιση με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης- μια χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση των δεκαπέντε που να ισχύει η νομοθεσία της πολιτικής επιστράτευσης. 
     Πείτε μου μία χώρα, μισή χώρα, που τα τελευταία χρόνια να έχει αντιμετωπίσει απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων με την πολιτική επιστράτευση. Μία χώρα, περιμένω να μου πείτε, ένα όνομα, τίποτα άλλο. 
     ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΣ: Πέστε μου μια χώρα που να έχει ανάλογη μορφολογία. 
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Παρακαλώ! 
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Ναι, η μορφολογία και η πολιτική επιστράτευση!
     Εμείς νιώσαμε τα προβλήματα των νησιωτών. Είμαι και εγώ νησιώτης, είμαι από το Αιγαίο Πέλαγος. Ξέρω τα προβλήματα που δημιούργησε η απεργία. Υπήρξαν εντονότατα προβλήματα. Είχε, όμως, τη δυνατότητα η Κυβέρνηση με το να αποσύρει ένα νομοσχέδιο και να πει προχωρώ σε διάλογο με τις μετριοπαθείς θέσεις που είχε η Π.Ν.Ο. να εκτονώσει την κρίση πέντε ημέρες πριν και όχι τώρα. Σας ρωτώ: Είμαστε ευχαριστημένοι που η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας μας έχει βάλει μαζί με την Ζάμπια και τη Ζιμπάμπουε; 
     Υπάρχουν υπερβολές στις πράξεις. Αυτές πρέπει να αναιρεθούν, να κλείσουν. Εγώ έκανα πρόταση στον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Άσχετα από το τι έχει γίνει, έχει ευθύνες το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Όμως, πιστεύω ότι δεν πρέπει να δεσμεύεται κανείς από το χθες. Έτσι αντιμετωπίζω και τον εαυτό μου και το δικό μας κόμμα και τις δικές μας δυνάμεις. Τώρα πρέπει να προχωρήσουμε σε κατάθεση νομοθετικής πρωτοβουλίας, πράξης, η οποία θα κλείνει εντελώς το δρόμο στην πολιτική επιστράτευση, ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε αποφάσεις δικαστηρίων, η οποία θα φέρει και στην Ελλάδα αυτό το νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει τουλάχιστον στις δεκαπέντε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σ’ αυτόν τον τομέα.
     Θέλω να πω ότι ανησυχούμε για τη δημοκρατία στον τόπο μας. Πέρα από τα όσα είχαμε, κάμερες και λοιπά, με τους ολυμπιακούς κατασταλτικούς μηχανισμούς έχουμε τρία νέα στοιχεία. Το πρώτο είναι η προσφυγή στην επιστράτευση, η στρατικοποίηση της πολιτικής ζωής, ένα καρκίνωμα που, εάν δεν το αφαιρέσουμε, μπορεί να γίνει επικίνδυνο. 
     Το δεύτερο είναι η λειτουργία και στην Ελλάδα του διεθνούς παρακράτους, το οποίο είδαμε και στην υπόθεση των Πακιστανών και στην υπόθεση των κινητών τηλεφώνων και της παρακολούθησής τους. Κάποτε πρέπει να βάλουμε στο λεξιλόγιο τις λέξεις: Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, Μεγάλη Βρετανία, C.I.A., M.I.6, όλους αυτούς οι οποίοι μπήκαν μέσα στο λογισμικό των εταιρειών της κινητής τηλεφωνίας με τους Ολυμπιακούς. Δεν μπορούμε να τα αγνοούμε αυτά και να λέμε απλώς για το τι έγινε, ποιος έγινε, ποιος έχει τις ευθύνες. Έχουν γίνει απαγωγές, υπάρχουν τόποι κράτησης στην Ελλάδα που δεν ξέρουμε ποιοι είναι. Δεν ξέρουμε ποιοι ακριβώς έκαναν τις απαγωγές. Ξέρουμε τα θύματα και δεν ξέρουμε τους θύτες. Έχουμε παρακολούθηση σ’ αυτό το ακραίο σημείο. 
     Το τρίτο σημείο είναι ο κίνδυνος και η προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα ρεύμα ακροδεξιάς στην Ελλάδα, η οποία ενθαρρύνεται από πολλές πλευρές και προσπαθεί να φυτρώσει πάνω στο έδαφος της ανεργίας. Μάλιστα, προσπαθεί να έχει ως βάση τη βόρεια Ελλάδα. Τη βόρεια Ελλάδα η ακροδεξιά; Εκεί, που το χώμα της Θεσσαλονίκης είναι ποτισμένο από το αίμα του Γρηγόρη του Λαμπράκη, θα βγουν κάτω από κάλυμμα μετριοπάθειας οι απόγονοι του Γκοτζαμάνη, του Εμμανουηλίδη και οι βασιλοχουντικοί να διεκδικούν θέση στην πολιτική ζωή της χώρας μας; Πού θα μιλάνε; Στους ανέργους; Όταν τους στρέφουν ενάντια στους μετανάστες, στην πραγματικότητα καλύπτουν το Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών που μόνο φθηνές εργασίες προτείνει, τις οποίες μόνο οι μετανάστες θα τις δέχονταν. Πού θα μιλάνε; Στους απόγονους των Ποντίων και των Μικρασιατών που ήρθαν εδώ, γιατί υπήρχε η Κόκκινη Μηλιά και ο εθνικισμός και νομίζουν ότι με τα δολώματα για τα Σκόπια θα ανοίξουν αυτόν το δρόμο; Υπάρχουν κίνδυνοι και η πολιτική δυσφορία, που δημιουργείται από τις πολιτικές της Κυβέρνησης, εντείνει αυτούς τους κινδύνους. 
     Αυτά, κύριε Πρωθυπουργέ, σε όσα είπατε σχετικά με την κριτική του Συνασπισμού. Θα είναι σκληρή. Μακάρι, να μην είναι σκληρή, ανακαλώντας αυτές τις πράξεις σας. 
     Κύριε Πρωθυπουργέ, θέλω να σας κάνω ακόμη μία ερώτηση: Πέρα από το όνομα της χώρας, μέχρι πότε θα ισχύει η πολιτική επιστράτευση των ναυτεργατών; 
     Είναι για ένα μήνα; Είναι μέχρι τις καλοκαιρινές διακοπές; Είναι μέχρι το τέλος των καλοκαιρινών διακοπών; Είναι επ’ αόριστον; Κάτι μας θυμίζει και το επ’ αόριστο. Μέχρι πότε; Και σκοπεύετε να το χρησιμοποιήσετε και σε άλλες περιπτώσεις; Θα ήθελα απαντήσεις; 
     Επίσης, θα ήθελα και μία απάντηση από τον κ. Παπανδρέου. Κάνουμε αυτήν την πρόταση. Πιστεύω ότι έχουμε μία δυνατότητα. Είδα την τοποθέτηση της κ. Παπαρήγα, η οποία είπε, απ’ ό,τι κατάλαβα –προσπάθησα να την καταλάβω- ότι ίσως είναι καλύτερο να έχουμε την πολιτική επιστράτευση, για να αποδεικνύουμε πόσο αδυσώπητο είναι το καθεστώς. Διαφωνούμε. Αν είναι αυτή η λογική. Αν είναι. Αν δεν είναι, εξηγήστε τη. 
     ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Αυτό καταλάβατε;
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Πανέξυπνο!
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Εμείς δίνουμε μάχη για να περάσουν τα δικαιώματα, όσα είναι δυνατόν σήμερα, παλεύοντας παράλληλα για ένα άλλο σύστημα, για έναν σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία.
     Έρχομαι, όμως και θα ολοκληρώσω με αυτό στα ζητήματά μας. Δεν πρέπει να χαθούν τα θέματα της ανεργίας των νέων και της συμβολής που μπορούμε να δώσουμε. Προσπαθήσαμε να κάνουμε συγκεκριμένες προτάσεις σε μια σειρά ζητήματα. Σας λέω: Προϋπολογισμός απασχόλησης. Κάθε χρόνο. Με ποσοτικοποίηση των δεικτών. Ξέρετε τι σημαίνει η κοινωνία να λέει,  είκοσι πέντε χιλιάδες θέσεις εργασίας, πενήντα χιλιάδες θέσεις εργασίας καινούργιες ανέλαβε η Κυβέρνηση να ανοίξει μέσα στη χρονιά. Όπως αναλαμβάνει να εισπράξει φόρους, αναλαμβάνει να ανοίξει συγκεκριμένα έργα, συγκεκριμένη πρόταση.
     Για το θέμα της συμπερίληψης στο Σύνταγμα της πλήρους απασχόλησης. Όχι, κύριε Τσιτουρίδη. Όχι με αυτόν τον τρόπο. Εδώ ακόμα και στο απαράδεκτο Ευρωσύνταγμα, πέρασε η αναφορά της πλήρους απασχόλησης. Τι μου λέτε τώρα για τη Βαϊμάρη; Και φυσικά δεν θέλουμε με τον τρόπο που θα περάσει στο Σύνταγμα. Εμείς κάναμε μία σειρά προτάσεων. Τελειώνω, αναφέροντας ότι υπάρχουν άμεσες δυνατότητες να δώσουμε λύση στα προβλήματα.
     Στα νοσοκομεία υπάρχουν σήμερα σαράντα πέντε χιλιάδες κενά νοσηλευτών ιατρικού προσωπικού, σε σχέση με τα οργανογράμματα του 1984. Όχι με τις σημερινές ανάγκες. Οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας έχουν τεράστια έλλειψη προσωπικού. Γιατί δεν τα καλύπτουμε αυτά τα πράγματα;
     Η Κοινή Αγροτική Πολιτική θα έπρεπε να συγκρατήσει την ανεργία. Σκεφθείτε ότι τα καπνοχώραφα, θα αρχίσουν να δίνουν ανέργους στη Μακεδονία. Πού θα πάει η κατάσταση; Οι υπολογισμοί που έχει κάνει το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο λένε ότι η νέα καπνική πολιτική που εφαρμόζεται,  μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα δώσει είκοσι χιλιάδες ανέργους. Τι θα γίνει; Πού θα πάει αυτή η κατάσταση; Γιατί δεν παρεμβαίνει η Κυβέρνηση; Γιατί δεν παίρνει μέτρα στήριξης; Γιατί δεν κάνει μία εθνική αγροτική πολιτική; 
     Υπάρχουν και άλλα ζητήματα. Η ανάγκη να υπάρξει επαγγελματικός προσανατολισμός. Η ανάγκη να μειώσουμε τις ώρες εργασίας, για να ανοίξουμε θέσεις εργασίας, φθάνοντας προς το τριανταπεντάωρο, μη αυξάνοντας το συντάξιμο χρόνο. Τη δυνατότητα να συνδεθούν τα αναπτυξιακά κίνητρα με δημιουργία νέων θέσεων εργασίας την  καταργήσατε. Αναπτυξιακά κίνητρα. Χρηματοδοτήσεις από το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, με δημιουργία θέσεων εργασίας. Τα μέτρα για τα άτομα με αναπηρίες, που φθάνουν στο 80% σε ανεργία στους νέους. Είναι πολλά αυτά που μπορούμε να κάνουμε.
     Θα σας δω, κύριε Τσιτουρίδη, θα σας δω κύριε Υπουργέ, για τις προτάσεις τις οποίες κάναμε και στις οποίες ουσιαστικά δεν αναφερθήκατε. Ξαναλέω ότι δίνουμε τη μάχη ενάντια σε αυτήν την πολιτική, ενάντια σε αυτήν τη λογική. Εμείς κινούμαστε προς την κατεύθυνση ενός άλλου συστήματος, μιας ιδέας η οποία θα στηρίζεται στην κοινωνική δικαιοσύνη, στις ιδέες του σοσιαλισμού, στις ιδέες της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Δεν μπορεί να περιμένει ο νέος άνεργος να γίνουν αυτές οι μεγάλες αλλαγές και να ζει μέσα σε μια τέτοια δραματική κατάσταση. 
     Ευχαριστώ πολύ.
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γεώργιος Παπανδρέου για να δευτερολογήσει.
     ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος):  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς δεν διαγράφουμε το παρελθόν μας. Μαθαίνουμε από το παρελθόν μας για να αλλάξουμε το μέλλον. Η σημερινή εμφάνιση του κυρίου Πρωθυπουργού, όμως, δείχνει ότι δεν μαθαίνει ο ίδιος, δεν μαθαίνει η Νέα Δημοκρατία, δεν μαθαίνει η συντηρητική παράταξη από το δικό της παρελθόν. Και καθημερινά επαναλαμβάνει τον ίδιο της παλαιό εαυτό.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
     Πριν απαντήσω για το θέμα των υποκλοπών, στα όσα είπατε, κύριε Καραμανλή, επιτρέψτε μου να πω δυο λόγια για τα θέματα της ανεργίας. Πρώτ’ απ’ όλα, για τις προεκλογικές μας εξαγγελίες στο Λαύριο: Είχα πει συγκεκριμένα -και εάν θέλετε να το διαβάσετε- «όλοι οι νέοι οι απόφοιτοι λυκείου ή τεχνικών λυκείων ηλικίας μέχρι είκοσι πέντε ετών, να μπορούν να προσλαμβάνονται από κάθε είδους επιχειρήσεις για τέσσερα χρόνια με πλήρη μισθό, πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς οι επιχειρήσεις ή οι νέοι να υποχρεώνονται να καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές. Για τους αποφοίτους Τ.Ε.Ι. και Α.Ε.Ι. το όριο ηλικίας θα μπορούσε να είναι είκοσι εννέα ετών». 
     Μας κατηγορούν ότι, εμείς προτείνουμε -εγώ το πρότεινα- ανασφάλιστη εργασία. Κάθε άλλο. Και επιμένω σε αυτήν την πρόταση. Δεν θέλατε να καταλάβετε αυτήν την πρόταση, γιατί θέλετε μόνο να συκοφαντήσετε τις προτάσεις μας. Εμείς σας καλούμε και τώρα να την υιοθετήσετε, διότι τα χρόνια αυτά, μπορούν να εξαγοραστούν με την ενίσχυση από το κράτος, ή κατά τη διάρκεια του συνολικού εργασιακού βίου, όπως είναι και η συνήθης πρακτική σε πολλές άλλες χώρες. 
     Όσο για την επιστράτευση, θέλω να συμφωνήσω ότι χρειάζεται ένας σύγχρονος εκτελεστικός νόμος, που θα ερμηνεύει σωστά το άρθρο 22 του Συντάγματος, και ιδιαίτερα για περιπτώσεις που θα πρέπει να περιορίζονται στο μέτρο που υπάρχουν θεομηνίες, θέματα υγείας κ.ο.κ.. Γι’ αυτό θα συμφωνήσω να συνεργαστούμε με το Συνασπισμό και με οποιοδήποτε άλλο κόμμα που θέλει, να δημιουργήσουμε το σωστό, δημοκρατικό πλαίσιο της ερμηνείας αυτού του άρθρου. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Είπε ο κ. Καραμανλής ότι η Αντιπολίτευση απειλεί με απεργιακές κινητοποιήσεις. Κύριε Καραμανλή, μην περιμένετε εμείς, η Αντιπολίτευση, να απεργήσουμε. Θα μας βρίσκεται μπροστά σας κάθε μέρα. Τις απεργίες τις κάνουν άλλοι, και τις κάνουν λόγω τη δικής σας πολιτικής, όχι λόγω των δικών μας θέσεων.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Είπατε ότι ξαναβγήκαν φαντάσματα, σε ό,τι αφορά τις αντιλήψεις και τα λόγια της Αντιπολίτευσης. Αλλά είναι φάντασμα τα πογκρόμ, που κάνατε στη Δημόσια Διοίκηση για να βάλλετε τους κομματικούς σας εγκάθετους; Είναι φάντασμα το ρουσφέτι; Είναι φάντασμα η γαλάζια πρόσληψη; 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Ποια προοπτική δίνετε στο νέο, που είναι άνεργος όταν ξέρει ότι επενδύει αυτός και η οικογένειά του στην παιδεία, και εσείς του λέτε ότι δεν υπάρχει προοπτική με την παιδεία, την εκπαίδευσή του, αλλά μόνο μέσα από τον κομματικό παράγοντα;
     Είναι φάντασμα ότι εσείς επανιδρύετε το κράτος της Δεξιάς και ας ελπίσουμε ότι δεν θα επανιδρύσετε το παρακράτος. Κύριε Πρωθυπουργέ, δεν μας πείσατε απόψε. Όχι μόνο δεν μας πείσατε, αλλά δείξατε και έναν πανικό. Δείξατε ότι αυτήν τη στιγμή δεν χειρίζεστε το θεσμό που λέγεται Πρόεδρος της Κυβερνήσεως, με την απαραίτητη ευθύνη που συνάδει με αυτήν τη δημοκρατική χώρα. 
     Διότι εσείς επί ένδεκα μήνες δεν πήγατε στην αρμόδια Αρχή, την Αρχή Διαφάνειας Τηλεπικοινωνιών, που είναι κατά το Σύνταγμα η αρμόδια Αρχή. Είμαι σίγουρος ότι έχετε έγκυρους νομικούς, γι’ αυτά τα θέματα, που εσείς επικαλείστε ότι είναι ύψιστης εθνικής σημασίας. Επί έντεκα μήνες, όταν η ίδια Αρχή μάς είπε ότι θα μπορούσε, εάν είχε ειδοποιηθεί, όχι μόνο να εξιχνιάσει, αλλά να ανακαλύψει και αυτούς οι οποίοι ήταν πίσω από αυτήν τη δράση των υποκλοπών. Μήπως δεν θέλατε να ανακαλυφθούν οι δράστες, αυτοί που είναι πίσω από τις υποκλοπές; 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Και μιλήσατε για λαϊκισμό. Όταν, όμως, οι Υπουργοί σας έδωσαν τη θεατρική παράσταση για την παρουσίαση των υποκλοπών, υπονόησαν ευθέως ότι  ευθύνη έχει μια συγκεκριμένη χώρα για τις υποκλοπές. Έχετε στοιχεία γι αυτό; Εάν έχετε στοιχεία, θα πρέπει αυτήν τη στιγμή, να ζητήσετε την αποπομπή του πρέσβη αυτής της χώρας.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Εάν δεν έχετε στοιχεία τότε εσείς, κύριε Καραμανλή, είστε λαϊκιστής, απέναντι στην ευθύνη τη μεγάλη που έχετε σε αυτήν τη δημοκρατική χώρα.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Να μην ξεχνάμε το Γουότεργκέϊτ. Από τότε και μετά, όσοι επικαλέστηκαν το εθνικό συμφέρον για να καλύψουν και να δικαιολογήσουν τις ενέργειές τους, αποδείχτηκε ότι κρύβουν αλήθειες.
     Είπατε ότι ήσασταν εσείς ο πρώτος στόχος. Πείτε μας τότε, γιατί ήσασταν εσείς ο πρώτος στόχος; Κάτι θα ξέρετε για να το λέτε εδώ, ενώπιον του ελληνικού λαού.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Ο κ. Καραμανλής κατά την προσφιλή του μέθοδο μεταφέρει τις ευθύνες στην Αντιπολίτευση και μας λέει, εάν εσείς έχετε στοιχεία καταθέστε τα. 
     Κύριε Καραμανλή, δεν είμαστε εμείς που θα καταθέσουμε στοιχεία, είσαστε εσείς που θα πρέπει να καταθέσετε στοιχεία, εσείς και ο διευθυντής του δικού σας γραφείου.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Ποιος και γιατί έδωσε άνωθεν εντολή, όπως λέει ο κ. Κορωνιάς; Ποιος έδωσε άνωθεν εντολή και ισχυρίστηκε ότι «όλα είναι τακτοποιημένα, κύριε Κορωνιά, εμείς θα καλύψουμε την υπόθεση, μην ανησυχείτε», ώστε ο ίδιος να μην ανησυχεί; 
     Ένδεκα μήνες, δεν ήξερε ο κ. Κορωνιάς, έξυπνος άνθρωπος, τι υπόθεση ήταν αυτή; Τι διαβεβαιώσεις δώσατε στον κ. Κορωνιά για να μην πάει ο ίδιος και καταγγείλει διαφανώς αυτήν την υπόθεση;
     Αλλά φίλες και φίλοι, η Ανεξάρτητη Αρχή έμεινε στο σκοτάδι. Και θα σας πω ότι η μόνη εγγύηση για να μπορέσει να προστατευτεί ο Έλληνας πολίτης είναι η διαφάνεια. Ο Έλληνας πολίτης δεν μπορεί να χειραγωγηθεί. Όσο και αν θέλετε εσείς να κρύψετε την αλήθεια, θα υπάρξει διαφάνεια και η αλήθεια θα αποκαλυφθεί. Και τότε θα δούμε ποιοι πραγματικά έχουν τις ευθύνες. 
     Εμείς δεν είχαμε κανένα λόγο να μετατρέψουμε αυτήν τη συζήτηση για την ανεργία σε συζήτηση για το θέμα των υποκλοπών. Αλλά το θέμα των υποκλοπών αποτελεί το μεγαλύτερο σκάνδαλο για τη δημοκρατία μας, από την εποχή της Μεταπολίτευσης.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Και δεν μπορεί η Νέα Δημοκρατία να νομίζει ότι επειδή την ψήφισε ο ελληνικός λαός, αυτή είναι ταυτισμένη με τους θεσμούς και την εξουσία. Ήσαστε ελεγχόμενοι από τους δημοκρατικούς θεσμούς, να το καταλάβετε αυτό, εσείς που είστε της Δεξιάς παράταξης, και θα ελέγχεστε, και θα σας ελέγχουμε για την υπόθεση των υποκλοπών.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Φίλες και φίλοι, θα κατεβώ από αυτό το Βήμα αισθανόμενος μεγαλύτερη ανησυχία και μεγαλύτερη ανασφάλεια για τη χώρα μας. Μεγαλύτερη ανησυχία, διότι δεν ήταν καθόλου πειστικές οι απαντήσεις του κ. Καραμανλή. Μεγαλύτερη ανασφάλεια, διότι όταν ένας Πρωθυπουργός μπορεί να κρύβει αυτήν την υπόθεση για ένδεκα μήνες, και να πιστεύει ότι αυτό ήταν και το σωστό, τόσο μεγάλου μεγέθους εγκληματικές πράξεις, τότε πρέπει πραγματικά να ανησυχούμε για τη λειτουργία των δημοκρατικών μας θεσμών. 
     Φίλες και φίλοι, κύριε Καραμανλή, εμείς  δεν νοσταλγούμε να επανέλθουμε στην εξουσία, και σίγουρα, γενικώς, εμείς δεν είμαστε «νοσταλγοί». Βλέπουμε το μέλλον της χώρας, και ξέρουμε ότι το μέλλον της χώρας δεν μπορεί να συνεχιστεί με Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Καραμανλή. Η προοπτική της χώρας είναι προοπτική δημοκρατική, με διαφάνεια, με σιγουριά, με ανάπτυξη και με ασφάλεια. Αυτό εγγυάται το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα.
     Σας ευχαριστώ.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, κ. Αλέκα Παπαρήγα.
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Ειλικρινά δεν ξέρω αν η ανεργία είναι το κερασάκι στην τούρτα των υποκλοπών ή το αντίθετο. Ωστόσο και η ανεργία και οι υποκλοπές είναι πάρα πολύ σοβαρά θέματα, αλλά το ανακάτεμά τους δεν ξέρω σε τι βοηθάει. 
     Θα έρθω σ’ αυτό το ζήτημα της νομιμότητας. Θέλω να ρωτήσω, κύριε Πρωθυπουργέ. Ξέρετε πάρα πολύ καλά –αυτά τα λένε και τα εγχειρίδια- ότι κάθε φορά οι νόμοι εκφράζουν ένα συγκεκριμένο συσχετισμό δύναμης, μια κυριαρχούσα άποψη. Και βεβαίως, αυτή η κυριαρχούσα άποψη είναι νομιμοποιημένη. Έχουμε δικαίωμα να παλεύουμε για να αλλάξουν οι συνθήκες και να επέλθει άλλη νομιμότητα και να αλλάξουν οι νόμοι; Πώς θα αλλάξουν οι νόμοι δίχως αγώνα, δίχως, αν θέλετε, να δημιουργηθεί μια άλλη κατάσταση.
     Και θα το πω καθαρά. Η απεργία είναι το μοναδικό, σχετικά, δυνατό όπλο μέσα στις συνθήκες που ζούμε. Η απεργία βέβαια πλήττει συμφέροντα, πριν από όλα της εργοδοσίας. Είναι δυνατόν να βελτιωθεί η θέση των εργαζομένων, δίχως να κτυπηθούν τα συμφέροντα των λίγων; Αυτή είναι η ουσία. Και η επιστράτευση προστάτευε τα συμφέροντα των εφοπλιστών. Είχε προκάλυμμα κάποιες διαμαρτυρίες μιας μικρής μερίδας αγροτών και θα το πω καθαρά, ιδιοκτητών θερμοκηπίων, οι οποίοι έβλεπαν να χάνουν ένα μέρος των κερδών τους. Βεβαίως, υπήρχαν άνθρωποι που δυσανασχέτησαν πάρα πολύ. Αυτό αν θέλετε ήταν το επίπεδο κατανόησης. Αυτοί που φώναζαν στις τηλεοράσεις δεν φοβόντουσαν μην πεθάνουν από την πείνα. Αυτοί που πραγματικά κινδύνευαν από συνέπειες –διότι οι απεργίες έχουν και συνέπειες- μπορεί να δυσανασχετούσαν, δεν καταδέχτηκαν, όμως, να «αξιοποιηθούν» ούτε από την Κυβέρνηση ούτε από τους εφοπλιστές. Και αυτό το λέμε με πλήρη γνώση, ποιοι ήταν αυτοί που φώναζαν στα κανάλια. 
     Απόδειξη είναι ότι και οι ίδιοι είπαν ότι, όταν σταμάτησε η απεργία, τα προϊόντα τους δεν είχαν πάθει τίποτε. Απλώς, είχαν χάσει κάποιες αγορές και θα αναγκαζόντουσαν να βρουν κάποιες άλλες για να τα πουλήσουν φθηνότερα. Είχαν απώλεια μέρους των κερδών τους. Οι ναυτεργάτες, όμως, παίζουν τη ζωή τους. Και δεν είναι τυχαία σήμερα η απόφαση του δικαστηρίου για το ναυάγιο του πλοίου «ΣΑΜΙΝΑ». Ο ιδιοκτήτης βγήκε «λάδι». Κανένα πρόβλημα. Το πλοίο βγήκε «λάδι». Κανένα πρόβλημα. Παλιό, αλλά δεν είχε προβλήματα. Ποιοι φταίνε; Οι καπετάνιοι και οι πλοίαρχοι. 
     Αυτήν τη νομιμότητα, κύριε Πρωθυπουργέ, εμείς δεν τη σεβόμαστε. Μακάρι να είχαμε τη δύναμη, να είχε τη δύναμη ο ελληνικός λαός και εμείς μαζί του, να μπορούσαμε να την ανατρέπαμε και να γινόταν μια νέα νομιμότητα που θα έστελνε τον κ. Κληρονόμο και τους άλλους εκεί που έπρεπε. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα συμμορφωθούμε. Πάνω απ’ όλα μας ενδιαφέρει να μην έχει κανένα κύρος ο αντιλαϊκός νόμος, απέναντι στο λαό. Όταν δεν έχει κύρος, πρέπει να σταματήσει να τον φοβάται. Εμείς σ’ αυτήν την κατεύθυνση παλεύουμε και δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε αυτήν την πάλη. 
     Η Γαλλική Επανάσταση άλλαξε ολόκληρο Σύνταγμα. Αυτό το Σύνταγμα που υπάρχει σήμερα εκφράζει ένα συγκεκριμένο συσχετισμό δύναμης. Τι θα κάνουμε; Εφ’ όρου ζωής θα μείνουμε με αυτό το Σύνταγμα; Εμείς θέλουμε να ανατραπεί. Το λέμε. Αύριο θα φέρετε καινούργιο Σύνταγμα με το οποίο θα ψηφίσετε τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Θα τα καταψηφίσουμε, μα δεν θα σεβαστούμε αυτό το Σύνταγμα. Αυτό, όμως, που εμείς κάνουμε και δεν πρόκειται να παραιτηθούμε απ’ αυτό είναι να προσπαθούμε να πείσουμε το λαό ότι πρέπει να αλλάξει συσχετισμό δύναμης, να αλλάζει και Συντάγματα. Αιώνιο σεβασμό στους αντιλαϊκούς νόμους δεν μπορούμε να έχουμε. 
     Θέλω να σταθώ σ’ ένα ζήτημα -μια που τέθηκε- στο θέμα των υποκλοπών, χωρίς να μπω επί της ουσίας στο θέμα των συγκεκριμένων υποκλοπών.  Και αναρωτιέμαι για το εξής: Δημιουργήθηκε ένα κλίμα -και σωστά- ύψιστης ευαισθησίας και αντίδρασης για το ζήτημα των υποκλοπών. Και πραγματικά ίσως πριν από δέκα, δεκαπέντε χρόνια πολύς κόσμος δεν θα φανταζόταν ότι ανάμεσα σ’ αυτούς που παρακολουθούνται είναι και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Δεν μπορώ, όμως, να καταλάβω την αντίδραση που έχει δείξει και ο Πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. 
     Να τα πω και σε σας, κύριε Παπανδρέου, γιατί το τελευταίο διάστημα έχετε διατελέσει περισσότερα χρόνια Υπουργός Εξωτερικών, αλλά και η Νέα Δημοκρατία νομίζω ότι στο διάστημα αυτό πολλά ξέρει. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι είναι νομιμοποιημένη η παρακολούθηση των πάντων; Και αν δεν είναι νομιμοποιημένη η παρακολούθηση, έχετε ή δεν έχετε υποστεί ωμό εκβιασμό για αγορές εξοπλιστικών προγραμμάτων; Ποιο είναι το εθνικό συμφέρον σήμερα; Η έννοια του εθνικού συμφέροντος σήμερα έχει γίνει λάστιχο. Έχετε δεχθεί πολύ περισσότερα από κάποιες υποκλοπές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν σας έχουν εκβιάσει ποτέ; Ο κ. Κλίντον και η κ. Ολμπράϊτ ή ο κ. Μπους και η κ. Κοντολίζα Ράϊς; Θα μου πείτε ότι εκεί είναι πολιτική δράση και ότι οι υποκλοπές είναι κάτι άλλο. Μα, ξέρετε ότι είναι μέρος αυτού του σχεδίου. Δεν ξέρω αν την πρώτη ευθύνη έχει η Πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών. Δεν ξέρω, γιατί δεν έχω ασχοληθεί μ’ αυτό το ζήτημα. Αν δεν παρακολουθούν στο συγκεκριμένο κλαδί, είναι στο δέντρο των παρακολουθήσεων. Εκεί είναι το θέμα; 
     Επομένως, βεβαίως να αντιμετωπίσουμε τις υποκλοπές και ό,τι μπορεί να βγει, καλό είναι. Και όσοι περισσότεροι τιμωρηθούν, επίσης καλό είναι. Αλλά μην κάνουμε τώρα τις αθώες περιστερές και ρίχνουμε το ζήτημα στη διαδικασία. Υπάρχουν συστήματα παρακολούθησης ολκής, και επίσημα και ημιεπίσημα. Και πάνω απ’ όλα, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία ξέρουν το όργιο, που υπάρχει σ’ αυτόν τον τομέα. 
     ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Πάλι το ΠΑΣΟΚ; 
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Βεβαίως, και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Είστε και θύματα κατάστασης. Γιατί δεν παρακολουθούσαν την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας; 
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ως θύμα εμφανίστηκε η Νέα Δημοκρατία. 
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Ο κ. Κορωνιάς είναι το τέλος της υπόθεσης. Αν δεν υπάρχει ο κ. Κορωνιάς και ο κάθε κ. Κορωνιάς, δεν μπορεί να γίνονται οι παρακολουθήσεις. Δεν μπορεί να γίνονται απευθείας από την Ουάσιγκτον ή από τη Βόννη ή από το Λονδίνο. Χρειάζεται μια ολόκληρη ιεραρχία. Άρα εδώ πρέπει να το πούμε και πρέπει να συζητήσουμε το ζήτημα της προστασίας των ζητημάτων εθνικής ασφάλειας. 
     Εδώ είναι ένα ολόκληρο θέμα. Ποια είναι τα ζητήματα εθνικής ασφάλειας; Όχι ότι δεν υπάρχουν. Εδώ όλα είναι παραδομένα στο ΝΑΤΟ. Και μια σειρά από παρακολουθήσεις έχουν σχέση με ανταγωνισμούς γύρω από εξοπλιστικά προγράμματα. Αυτό το ξέρουμε. Εδώ, για το ποια μυστική υπηρεσία θα αναλάβει το πακέτο των Ολυμπιακών Αγώνων, έγινε ολόκληρη ιστορία. Φαγώθηκε ή δεν φαγώθηκε η CIA με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, τη Μοσάντ και τη ΜΙΤ; Αυτά είναι γνωστά. Επομένως να τα συζητήσουμε. Βεβαίως. 
     Αυτά δεν τα λέμε για να ισοπεδωθεί η υπόθεση και να πούμε ότι μπορεί ο καθένας να εξοικειωθεί με την ατομική παρακολούθηση του τηλεφώνου του. Όχι. Εν πάση περιπτώσει, όμως, πού θα δοθεί η αντιπαράθεση; Σε ποιο σημείο; Αν αυτή η υπόθεση των υποκλοπών βοηθήσει στο να φωτιστεί πλατύτερα στον ελληνικό λαό τι σημαίνει σήμερα ανταγωνισμός, τι σημαίνει κυνήγι των αγορών, τι σημαίνει εξοπλιστικά προγράμματα, τότε μπορούμε να εξηγήσουμε και πάρα πολλά.
     Θέλω να πω και το εξής: Παρακολουθήθηκε ο Πρωθυπουργός. Πλήρη  προστασία στον εαυτό του δεν μπορεί να παρέχει, όπως δεν μπορούσε να παρέχει -κατά τη γνώμη μου- και ο κ. Σημίτης. Πάντως, μπορεί και να παρακολουθείται και να κάνει και τη δουλειά του. 
     ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δεν ξέρουμε ποιοι τελικώς παρακολουθούνταν.
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Ε, τι να κάνω; Εγώ δεν διαθέτω…
     ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κάποιοι παρακολουθούνται, αλλά δεν ξέρουμε ποιοι τελικώς είναι.
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Μπορεί να είναι πολλοί.
     ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δεν το ξέρουμε ποιοι είναι.
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Ε, τώρα κοιτάξτε. Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια; Σε ορισμένες περιπτώσεις από πολιτική πλευρά. Από πλευράς φυσικών προσώπων δεν μπορώ να το ξέρω.
     ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ολόκληρη Βουλή, όμως, να μην ξέρουμε ποιοι παρακολουθούνταν.
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Θα ήθελα, όμως, να ξεκαθαρίσω το εξής: Πέρα από τις υποκλοπές και τις παρακολουθήσεις υπάρχει και μία άλλη κατάσταση, που εδώ δεν ακούστηκε καθόλου. Έχουμε αντιληφθεί –και θα βάλω πρώτο πληθυντικό, γιατί κι εμείς που τα λέμε, δεν έχουμε πλήρη εικόνα- τι συμβαίνει με τον απλό εργαζόμενο, όταν μπαίνει μέσα στο χώρο δουλειάς, ποιος τον παρακολουθεί και γιατί, που δεν μπορεί να σχολιάσει και να κουνήσει το κεφάλι του, που γυρίσαμε σε παλαιότερες εποχές, που να φοβάται να πάρει την προκήρυξη, που να φοβάται να μιλήσει στη διάρκεια της περιοδείας; Καλά είναι τα ατομικά δικαιώματα των πολιτικών, αλλά πάνω από όλα είναι τα συλλογικά δικαιώματα των εργαζομένων.
     Το θέμα των υποκλοπών είναι σοβαρό, αλλά είναι ένα κλαδάκι στο δέντρο. Κι έχει να κάνει με τον οξύτατο ανταγωνισμό στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων –όπως λέμε εμείς- και πιο εξευγενισμένα, της νέας τάξης πραγμάτων. Και μέσα εκεί είναι και οι επιχειρηματίες και μέσα εκεί είναι και οι μεσίτες των όπλων και μέσα εκεί είναι όλοι εκείνοι, που θέλουν την Ελλάδα μία πύλη στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, προς τη ρωσική αγορά και προς τα Βαλκάνια. Όργιο μυστικών υπηρεσιών και της διαπάλης των μυστικών υπηρεσιών γίνεται η Ελλάδα. Και θύματα θα είναι και οι Πρωθυπουργοί και οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας. 
     Πάνω από όλα, όμως, θύμα είναι ο λαός, διότι ο απλός εργαζόμενος δεν μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του. Όλοι εσείς, που κυβερνάτε, μπορείτε να βρείτε συστήματα προστασίας και αυτοπροστασίας στηριγμένοι στον έναν ανταγωνιστή έναντι του άλλου.
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής έχει το λόγο για να τριτολογήσει.
     ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τρία σύντομα σχόλια.
     Το πρώτο αφορά την περίφημη πρόταση του Λαυρίου για την ανασφάλιστη εργασία, που έχει προτείνει ο Αρχηγός της Αντιπολίτευσης. Την πρώτη φορά νόμιζα ότι του ξέφυγε. Σήμερα το επανέλαβε. Αυτό σημαίνει ότι το εννοεί. 
     Μην προσπαθείτε, λοιπόν, να αλλάξετε αυτά που έχετε πει. Τα έχουμε όλοι γραμμένα αυτά τα στοιχεία μπροστά μας. Είναι ένα ατόπημα και ως τέτοιο πρέπει να παρουσιάζεται στους Έλληνες πολίτες.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Το δεύτερο σχόλιο έχει να κάνει με την εμμονή σας να μιλάτε για ρουσφέτι και κομματικό κράτος. Ε, εν πάση περιπτώσει επιτέλους χρειάζεται και λίγη προσοχή και λίγος σεβασμός στην ιστορία αυτού του τόπου.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Το ρουσφέτι και το κομματικό κράτος το κάνατε θεσμό για είκοσι πέντε χρόνια.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Βλάψατε, ζημιώσατε τον τόπο! 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Τραυματίσατε τους πολίτες σε αυτήν τη χώρα!
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Μη μέμφεστε άλλους γι’ αυτά που κάνατε εσείς σύστημα και κανόνα!
     Τέλος, στο περίφημο ζήτημα. 
     Ακούστε, εγώ συμφωνώ απόλυτα ότι είναι ένα μέγα θέμα και σοβαρότατο σκάνδαλο. Μόνο μην κάνετε πως αγνοείτε ότι το πρώτο θύμα ήταν η Νέα Δημοκρατία, η Κυβέρνησή της και ο Πρωθυπουργός προσωπικά. Αυτή είναι η αλήθεια!
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Δεύτερον, λέτε ότι προσφύγαμε στη δικαιοσύνη. Δεν έχετε εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη; Εάν της έχετε, προς τι όλοι αυτοί οι υπαινιγμοί που κάνετε; Εκτός και αν δεχθούμε –δυστυχώς αυτό αποδεικνύετε με τη στάση σας σήμερα, που με θλίβει βαθύτατα, οφείλω να σας πω- ότι όλα θυσιάζονται στο όνομα ενός άκρατου λαϊκισμού και μιας κομματικής σκοπιμότητας.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Καταλαβαίνω μέχρις ενός σημείου την ανάγκη της κομματικής συσπείρωσης, αλλά υπάρχουν και κάποια θέματα, για τα οποία θα έπρεπε όλοι να είμαστε πιο υπεύθυνοι. Εδώ θα περίμενα εσείς πρώτος να πείτε: «Ναι, Καραμανλή, είμαι δίπλα σου να εξιχνιάσουμε αυτήν την υπόθεση και να φτιάξουμε θεσμούς, που δεν θα  απειληθούν ποτέ ξανά». Και όχι να κάθεστε εδώ και να κάνετε υπαινιγμούς, για κάτι του οποίου θύμα υπήρξα εγώ. Στείλαμε την υπόθεση στη δικαιοσύνη και εμείς την αποκαλύψαμε. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     (Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     Τέλος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε τέτοιες ώρες οφείλατε να δείξετε στοιχειώδη υπευθυνότητα. Δεν το κάνατε. Μικροκομματικά παιχνίδια στην πλάτη της χώρας, γιατί έχετε έναν κακό σύμβουλο, που είναι η πολιτική σας αδυναμία και η πολιτική σας ανασφάλεια -αυτή είναι η πραγματικότητα- ένα σύμβουλο που σας λέει ότι με την ανευθυνότητα, το λαϊκισμό και τους υψηλούς τόνους θα δυναμώσετε την ηγετική σας παρουσία. Έχετε λάθος σύμβουλο. Το δυστύχημα είναι πως ούτε σας βοηθάει, αλλά τελικά ζημιώνει και τον τόπο. Ένα είναι βέβαιο: Αυτόν τον κακό σύμβουλο δεν πρέπει και δεν θα τον πληρώσει ο τόπος. Δεν θα το αφήσουμε εμείς αυτό να συμβεί. 
     (Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα):  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Βουλευτής κ. Νικόλαος Νικολόπουλος ζητά άδεια ολιγοήμερης απουσίας στο εξωτερικό. 
     Η Βουλή εγκρίνει;
     ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη – Ψαρούδα): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
     Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως, η οποία διεξήχθη σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου, σε επίπεδο Αρχηγών κομμάτων, με θέμα την ανεργία των νέων και τη λήψη μέτρων κοινωνικής προστασίας τους.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
     ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
     Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 22.59΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2006 και ώρα 18.00΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση αναφορών και ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί. 
     
     Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                        ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ  
                                                             1