ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
      ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ’
      ΣΥΝΟΔΟΣ Α’
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΟ’
      
      Τετάρτη 25 Μαΐου 2005
      
      ΘΕΜΑΤΑ
      
      Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
      1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
      2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 7ο Δημοτικό Σχολείο Αγίας Παρασκευής και το 3ο Δημοτικό Σχολείο Ψαχνών Ευβοίας, σελ.
      
      Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
      1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
      2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
      3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων  ερωτήσεων της Παρασκευής 27 Μαΐου 2005, σελ.
      
      Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
      1. Συζήτηση επί των άρθρων και των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Επιτάχυνση της διαδικασίας ενώπιον των πολιτικών και ποινικών δικαστηρίων και άλλες διατάξεις», σελ.
      2. Αίτηση ονομαστικής ψηφοφορίας επί του άρθρου 3 του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, σελ.
      3. Κατάθεση Εκθέσεων Διαρκών Επιτροπών:
      α) Η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής ‘Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων καταθέτει την ‘Εκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής ‘Αμυνας: «Κύρωση της Γενικής Συμφωνίας Ασφάλειας μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής ‘Αμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Εθνικής ‘Αμυνας της Ρουμανίας σχετικά με την προστασία διαβαθμισμένων πληροφοριών, οι οποίες ανταλλάσσονται μεταξύ των δύο χωρών», σελ.
      β) Η Διαρκής Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης καταθέτει τις Εκθέσεις της στα σχέδια νόμων του Υπουργείου Δικαιοσύνης:
      i)  «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών του Μεξικού για αμοιβαία δικαστική συνδρομή σε ποινικά θέματα», σελ.
      ii) «Κύρωση του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου στη  Σύμβασης για τη μεταφορά καταδίκων», σελ.
      γ) Η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτει τις Εκθέσεις της στα σχέδια νόμων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
      i) «Κύρωση των Συμφωνιών υπό μορφή ανταλλαγής επιστολών μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Βασιλείου των Κάτω Χωρών για τις Ολλανδικές Αντίλλες και για την Αρούμπα για τη φορολόγηση των εισοδημάτων από αποταμιεύσεις και για την προσωρινή εφαρμογή τους», σελ.
      ii) «Κύρωση των Συμφωνιών υπό μορφή ανταλλαγής επιστολών μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των Νήσων Γκέρνζη, Μαν και Τζέρσεϋ για τη φορολόγηση  των εισοδημάτων από αποταμιεύσεις και για την προσωρινή εφαρμογή τους», σελ.
      
      ΟΜΙΛΗΤΕΣ
      Α. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης:
      ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ Α., σελ.
      ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Γ.,σελ.
      ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε., σελ.
      ΒΕΡΓΙΝΗΣ Ξ., σελ.
      ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Α., σελ.
      ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ.
      ΚΕΛΕΤΣΗΣ Σ., σελ.
      ΚΟΣΜΙΔΗΣ Σ., σελ.
      ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φ., σελ.
      ΜΑΝΟΥΣΟΥ-ΜΠΙΝΟΠΟΥΛΟΥ Α., σελ.
      ΟΘΩΝΑΣ Ε., σελ.
      ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Γ., σελ.
      ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ Μ., σελ.
      ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ Α., σελ.
      ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ Ι., σελ.
      ΡΟΒΛΙΑΣ Κ., σελ.
      ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ Ν., σελ.
      ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ Α., σελ.
      
      ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
      ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
      ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ PO΄
      Τετάρτη 25 Μαΐου 2005
      Αθήνα, σήμερα στις 25 Μαΐου 2005, ημέρα Τετάρτη και ώρα 11.00΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Γ΄ Αντιπροέδρου αυτής  κ. ΙΩΑΝΝΗ ΤΡΑΓΑΚΗ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης):  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
      (ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 24.5.2005 εξουσιοδότηση του Σώματος επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα Πρακτικά της ΡΞΘ΄ συνεδριάσεώς του, της Τρίτης 24 Μαΐου 2005, σε ό,τι αφορά την ψήφιση στο σύνολο των νομοσχεδίων: α) «Κύρωση της Συμφωνίας για τη συνεργασία μεταξύ του Υπουργείου Δικαιοσύνης της  Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Ρωσικής Ομοσπονδίας» και 
      β) Κύρωση του Πρωτοκόλλου υπ’ αριθμόν 14 στη Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, το οποίο τροποποιεί το σύστημα ελέγχου της Σύμβασης».)
      Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα. 
      (Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Σταύρο Κελέτση, Βουλευτή ΄Εβρου τα ακόλουθα:
      Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
      1) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Αθλητική Ένωση Στενής Τήνου ζητεί την τοποθέτηση χλοοτάπητα  στο γήπεδο  ποδοσφαίρου Στενής.
      2) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Κυκλάδων ζητεί να επιτρέπεται στους Δήμους η υλοποίηση έργων, χαμηλού προϋπολογισμού.
      3) Ο Βουλευτής Κοζάνης κ. ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΩΤΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Σιάτιστας Κοζάνης ζητεί την ίδρυση Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στη Σιάτιστα.
      4) Ο Βουλευτής Κοζάνης κ. ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΩΤΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Πολυτέκνων Κοζάνης ζητεί την αύξηση του ποσοστού μοριοδότησης της κατηγορίας του Ν. 582/70 για τα παιδιά των πολύτεκνων οικογενειών.
      5) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ και ο Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Β΄ Πειραιώς κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ αντίστοιχα κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Παναττική Επιτροπή κατά των κεραιών κινητής τηλεφωνίας ζητεί τη λήψη μέτρων προστασίας των πολιτών από την επικινδυνότητα των κεραιών κινητής τηλεφωνίας.
      6) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορές με τις οποίες το Τμήμα Ανατολικής Κρήτης του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας ζητεί να εκπονείται Ακτομηχανική μελέτη για την αντιμετώπιση του φαινομένου της προσάμμωσης των λιμανιών.
      7) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Χανίων ζητεί την ένταξη του ΒΟΑΚ και του ΝΟΑΚ στα συγχρηματοδοτούμενα μεγάλα εθνικά οδικά έργα.
      8) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στη λειτουργία σχολείου για μετανάστες με την πρωτοβουλία εθελοντών.
      9) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στην ανάγκη επανελέγχου της αντισεισμικότητας των κατασκευασθέντων πριν το 1984 κτιρίων του Ν. Αχαΐας.
      10) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Δύμης Αχαΐας ζητεί να του δοθεί επιχορήγηση για την αποπληρωμή δαπανών.
      11) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Δύμης Αχαΐας ζητεί τη χρηματοδότηση έργων υποδομής για την ένταξη των τσιγγάνων στην τοπική κοινωνία.
      12) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Δύμης Αχαΐας ζητεί την αύξηση της επιχορήγησης του Αθλητικού Κέντρου του Δήμου του.
      13) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Δύμης Αχαΐας ζητεί την άμεση χρηματοδότηση του έργου «αναβάθμιση – επέκταση του βιολογικού καθαρισμού Κ. Αχαΐας».
      14) Η Βουλευτής Τρικάλων κ. ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ένωση Συμβασιούχων ΟΠΑΔ ΠΑΝ.Ε.ΣΥ.ΟΠΑΔ ζητεί τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων με ειδικότητες χειριστών υπολογιστών και ελεγκτών γιατρών.
      15) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στην έλλειψη χώρων στα κρατητήρια της Ασφάλειας Πατρών.
      16) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται σε περιστατικό μεταφοράς ασθενούς του Νοσοκομείου «Άγιος Ανδρέας».
      17) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στην αποκατάσταση του παραθαλάσσιου τείχους του Ηρακλείου.
      18) Η Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ – ΗΛΙΑΚΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι Εσταυρωμένου, Γουρνών, Λίντο, Λόφου Λειβάδας, Παναγιάς και Αθανάτων ζητούν να μην επαναλειτουργήσει το «πηρηνελαιουργείο – ραφηναρία Γιαννούλη» στην περιοχή «Ξηροκαμάρα» Ηρακλείου.
      19) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Γυμνασίου Ευξεινούπολης Μαγνησίας ζητεί να δημιουργηθούν τάξεις Λυκείου στο χώρο του Γυμνασίου Ευξεινούπολης.
      20) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Μουρεσίου ζητεί να παραχωρηθεί το ξενοδοχείο ΞΕΝΙΑ για εκμετάλλευση στο Δήμο Μουρεσίου.
      21) Ο Βουλευτής Ν. Αττικής κ. ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΗΛΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συμβασιούχων Πυροσβεστών Πυρόσβεσης – Διάσωσης ζητεί τη μονιμοποίηση των μελών της.
      Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
      1. Στην με αριθμό 9217/30-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Φώτη Χατζημιχάλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1522/22-4-05 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Σας διαβιβάζουμε συνημμένα το με αριθμ. πρωτ. 1470/18-4-2005 έγγραφο του Ειδικού Γραμματέα του Γ΄ Κ.Π.Σ. σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης του Βουλευτή κ. Φ. Χατζημιχάλη.
      Ο Υπουργός
      Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      2. Στην με αριθμό 9239/30-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κων/νου Μπαντουβά δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 12070/Β718/21-4-05 έγγραφο από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
      «Σχετικά με την ανωτέρω ερώτηση του Βουλευτού κ. Κ. Μπαντουβά, σας ενημερώνουμε για τα εξής:
      Μετά την απελευθέρωση του Πιστωτικού Συστήματος της χώρας το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών δεν παρεμβαίνει σε θέματα λειτουργίας των Τραπεζών, και δεν υπεισέρχεται στα ζητήματα οφειλών των δανειοληπτών προς αυτές και στις διαφορές, που προκύπτουν μεταξύ τους.
      Ωστόσο, σας επισημαίνουμε ότι ο ν. 3259/2004 ρυθμίζει, κατ' εξαίρεση, με ειδική διάταξη (παρ. 5 του άρθρου 39) τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των αγροτών με πολύ ευνοϊκούς όρους.
      Όσον δε αφορά τις οφειλές από αλληλόχρεους λογαριασμούς ρυθμίζονται διαφορετικά λόγω της φύσης του λογαριασμού αυτού. Άλλωστε, λόγω ακριβώς αυτής της ιδιαιτερότητας των εν λόγω λογαριασμών οι εκάστοτε ρυθμίσεις για τα πανωτόκια (άρθρο 30 του ν.2789/2000 και άρθρο 42 του ν. 2912/2001) αντιμετώπισαν με διαφορετικό τρόπο τους αλληλόχρεους λογαριασμούς.
      Με τον πρόσφατο νόμο 3259/2004 ο υπολογισμός των οφειλών των αλληλόχρεων λογαριασμών βελτιώθηκε υπέρ των δανειοληπτών λαμβάνοντας υπ' όψη το ποσόν της οφειλής όπως αυτή διαμορφώθηκε κατά την τελευταία εκταμίευση. Επί πλέον δε ο χρόνος αποπληρωμής των οφειλών επιμηκύνθηκε έως 7 έτη και με περίοδο χάριτος 2 έτη.
      Ο Υπουργός
      Γ. ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ»
      3. Στην με αριθμό 9243/30-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ιωάννου Γιαννέλλη- Θεοδοσιάδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Δ3/Β/οικ/7490/22-4-05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της υπ'αρ. 9243/30.3.05 ερώτησης που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Γιάννης Γιαννέλλης – Θεοδοσιάδης, σας πληροφορούμε ότι, η εγκατάσταση και λειτουργία αποθηκευτικών χώρων υγρών καυσίμων χωρητικότητας μέχρι 50.000 κ.μ. , σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, χορηγείται από τον αρμόδιο Νομάρχη εν προκειμένω τον Νομάρχη Λέσβου κατόπιν αιτήσεως ενδιαφερομένου.
      Σας επισυνάπτουμε το υπ' αρ.541/14.559/6.04. 2005 έγγραφο της Δ/νσης Ορυκτού Πλούτου και Βιομηχανίας της Νομ/κής Αυτ/σης Λέσβου σχετικά με το θέμα.
      Ο Υφυπουργός
      Γ. ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      4. Στην με αριθμό 9244/30-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μιχάλη Γιαννάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Δ13Β/Φ525/6592/22-4-05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην παραπάνω σχετική ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Μ. Γιαννάκης, σας διαβιβάζουμε το υπ' αριθ. 1530/11-4-2005 έγγραφο της ΔΕΗ Α.Ε., με το οποίο δίδεται απάντηση στο θιγόμενο στην ανωτέρω ερώτηση θέμα.
      Ο Υφυπουργός
      Γ. ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      5. Στην με αριθμό 9277/31-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κων/νου Ρόβλια δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Α.Π.Υ./ΙΑ/201/22-4-05 έγγραφο από τον Υπουργό Επικρατείας η ακόλουθη απάντηση:
      «Σχετικώς με την ανωτέρω ερώτηση, σας διαβιβάζουμε συνημμένως τα υπ' αριθμ. πρωτ. 512/18.4.2005, 5583/14.4.2005, 2013/20-4-05, 2615/6.4.2005 και 400/13.4.2005 έγγραφα των Υπηρεσιών που εποπτεύονται από τη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας -Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης (ΕΡΤ-Α.Ε., Ε.Σ.Ρ., Α.Π.Ε., Μ.Π.Ε.) αντίστοιχα, από τα οποία προκύπτει η απάντηση στο θιγόμενο στην ερώτησή σας ζήτημα.
      Ο Υπουργός
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      6. Στην με αριθμό 9276/31-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Σούρλα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1529/21-4-05 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Γ. Σούρλας, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Η υλοποίηση των αγροπεριβαλλοντικών μέτρων και η τήρηση των Κωδίκων Ορθής Γεωργικής Πρακτικής (Κ.Ο.Γ.Π.), στο πλαίσιο του Εγγράφου Προγραμματισμού Αγροτικής Ανάπτυξης (Ε.Π.Α.Α. 2000 - 2006) λειτουργεί θετικά προς την κατεύθυνση της καταπολέμησης της απερήμωσης.
      Το Ε.Π.Α.Α. χρηματοδοτείται από το ΕΓΤΠΕ - Τμήμα Εγγυήσεων και βασίζεται στους Καν. (ΕΕ) 1257/99 και Καν (ΕΕ) 817/04. Τα αγροπεριβαλλοντικά μέτρα στοχεύουν στη διασφάλιση της ισορροπίας ανάμεσα στην προστασία του περιβάλλοντος και την άσκηση γεωργικής δραστηριότητας. Ειδικότερα, συγκεκριμένα προγράμματα όπως η διατήρηση και αποκατάσταση των αναβαθμίδων και η εκτατικοποίηση της κτηνοτροφίας στοχεύουν ανάμεσα στα άλλα στην προστασία του εδάφους από τη διάβρωση, καθοριστική παράμετρο στη λειτουργία του φαινομένου της ερημοποίησης.
      Το έργο της Εθνικής Επιτροπής κατά της ερημοποίησης είναι επιστημονικό, ενημερωτικό και συμβουλευτικό προς την Πολιτεία. Επίσης είναι και συντονιστικό για το σχεδιασμό των μέτρων αντιμετώπισης της ερημοποίησης. Η Επιτροπή δεν αναλαμβάνει την εκτέλεση έργων πλην της συμμετοχής της σε ερευνητικές δραστηριότητες. Διοικητικά και διαχειριστικά έργα της Επιτροπής έχουν ανατεθεί σύμφωνα με την αριθμ. 96990/9361/11-12-1996 (ΦΕΚ 81/Β΄) Υπουργική Απόφαση στο ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε. το οποίο με το αριθμ. 4276/6-4-05 έγγραφο του Προέδρου του, που υποβάλλουμε συνημμένα, απαντά σχετικά.
      Ο Υπουργός
      Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      7. Στην με αριθμό 9273/30-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Εμμανουήλ Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β-776/22-4-05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της υπ' αριθμ. 9273/30-03-2005 ερωτήσεως που υπέβαλε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Μαν. Στρατάκης παρατηρούμε τ' ακόλουθα:
      Σπανίως το κείμενο μιας κοινοβουλευτικής «ερωτήσεως», αντί να θέτει ερωτηματικά σ' εκείνον που απευθύνεται, του προκαλεί τόσον εύλογες απορίες και εγείρει τόσες αντιρρήσεις. Και τα δύο αυτά φαινόμενα, επιτείνονται αν αναλογισθεί κανείς ότι ο κ. ερωτών, επί 1,5 έτος, χειριζόταν τον κρίσιμο αυτό τομέα, στον οποίον αναφέρεται το θέμα της ερωτήσεως.
      Η ερώτηση λοιπόν αυτή :
      Α. Επικαλείται ως επιχείρημα, ότι «... στο υπό διαμόρφωση νομικό πλαίσιο προβλέπονται οι αποστάσεις αυτές να είναι κατ' ελάχιστο 300 μέτρα».
      Παρατήρηση: Από που άραγε αντλεί τούτο; Αφού το σχέδιο δεν έχει ακόμη δοθεί επισήμως σε δημοσιότητα και τέτοια απόσταση, πάντως, δεν προβλέπεται;
      Δυο λοιπόν πράγματα είναι δυνατόν να συμβαίνουν εδώ. Είτε η ερώτηση αποφαίνεται (περί των 300 μέτρων), χωρίς να γνωρίζει, είτε, αν και γνωρίζει, αποφαίνεται. Ο,τιδήποτε όμως, εκ των δυο τούτων, και αν συμβαίνει, πραγματικά, δεν είναι προς έπαινο.
      Η Ερώτηση λοιπόν εμφανίζεται να αυθαιρετεί στις παραδοχές της και περαιτέρω ν' αγνοεί πλήρως τα «προβλεπόμενα».
      Β. Προβάλλει το ερώτημα αν προτιθέμεθα να παρέμβουμε προς απομάκρυνση των κεραιών από τα σχολεία.
      Παρατήρηση: Το ερώτημα είναι αστήρικτο, αφού εδώ «τηρήθηκαν τα προβλεπόμενα», όπως, άλλωστε, εξηγείται λεπτομερώς κατωτέρω.
      Άλλωστε, η απομάκρυνση κεραιών ακολουθεί ορισμένους τύπους (όπως αναλύεται πιο κάτω), στοιχείο που δείχνει ότι παραγνωρίζει το σκέλος τούτο της ερωτήσεως.
      Επί της ουσίας, η προκείμενη ερώτηση διαπραγματεύεται το ίδιο ακριβώς θέμα με εκείνο της πολύ προγενέστερης αναφοράς (ΠΑΒ 4094/26-01-2005), που υπέβαλε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Φραγκιαδουλάκης
      Ειδικότερα, τα σχολεία που μνημονεύει ή παρούσα ερώτηση, σύμφωνα με τα όσα η Ε.Ε.Τ.Τ. μας διαβεβαιώνει, ευρίσκονται στην μείζονα περιοχή του Παγκρητίου Σταδίου Ηρακλείου Κρήτης.
      Προσήκει, λοιπόν, στην παρούσα ερώτηση η υπ' αριθμ. Β-294/17-2-2005 απάντηση, που είχαμε προηγουμένως απευθύνει στον Βουλευτή κ. Φραγκιαδουλάκη. Της απαντήσεως εκείνης, συναποστέλλουμε φωτοτυπία, προς ενημέρωσή σας.
      Κατόπιν, λοιπόν, όλων αυτών των αναμφισβήτητων δεδομένων, πρόδηλον καθίσταται ότι υπάρχει και λειτουργεί στη χώρα μας αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο που ρυθμίζει το θέμα, το πλαίσιο δε τούτο παρακολουθεί από κοντά τα όσα κρατούν σχετικώς στις χώρες Ε.Ε. και εναρμονίζεται προς την εκάστοτε κοινοτική νομοθεσία.
      Σημειώνεται δε ότι υπάρχει, πραγματικά, έλλειμμα ενημέρωσης της κοινής γνώμης και έντονη παραπληροφόρηση. Η πολιτεία με ανακοινώσεις, επιστημονικές ημερίδες και κάθε άλλο πρόσφορο μέτρο, προσπαθεί να παράσχει στους πολίτες σωστή ενημέρωση. Τελευταία, άλλωστε, έχουν πυκνώσει οι δειγματοληπτικές μετρήσεις που πραγματοποιεί η Ε.Ε.Α.Ε. (Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας), στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, είτε από μόνη της είτε κατόπιν αιτήσεως ενδιαφερομένων, καθώς και από δημοσιεύματα του Τύπου και εκπομπών Ρ/Τ.
      Ο Υφυπουργός
      ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      8. Στις με αριθμό 9212/29-3-05, 9226/30-3-05 9242/30-3-05 και 9271/30-3-05ερωτήσεις των Βουλευτών κυρίων Ευαγγελίας Σχοιναράκη-Ηλιάκη, Εμμανουήλ Φραγκιαδουλάκη, Βασιλείου Κεγκέρογλου και Εμμανουήλ Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 191-194-195-196/21-4-05 έγγραφο από τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση των με αριθ. πρωτ. 9212/29-03-2005, 9226/30-03-2005, 9242/30-03-2005 και 9271/30-03-2005 εγγράφων σας, με τα οποία μας διαβιβάσθηκαν ερωτήσεις των Βουλευτών κας Ε. Σχοιναράκη- Ηλιάκη, κ. Μ. Φραγκιαδουλάκη, κ. Β. Κεγκέρογλου και κ. Μ. Στρατάκη αντίστοιχα, που κατατέθηκαν στη Βουλή των Ελλήνων, σας γνωρίζουμε τ' ακόλουθα:
      1. Η αρμοδιότητα ρύθμισης των αλιευτικών δραστηριοτήτων και η επιβολή περιορισμών και απαγορεύσεων στην άσκησή τους ανήκει στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
      2. Το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, δια των Λιμενικών Αρχών, αστυνομεύει τις αλιευτικές δραστηριότητες, ώστε αυτές να ασκούνται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις και ελέγχει την εφαρμογή των περιορισμών και των απαγορεύσεων που έχουν στόχο την προστασία της θαλάσσιας πανίδας και την αειφορία των αλιευτικών πεδίων. Στις περιπτώσεις διαπίστωσης παραβάσεων και όταν δεν τηρούνται οι υφιστάμενοι περιορισμοί και απαγορεύσεις, επιβάλλονται οι προβλεπόμενες από το νόμο κυρώσεις.
      Στο πλαίσιο αυτό και εφόσον καθορισθούν απαγορεύσεις ή περιορισμοί άσκησης  αλιευτικών δραστηριοτήτων στον κόλπο της Μεσσαράς, το ΥΕΝ θα λάβει όλα τα απαιτούμενα μέτρα για την πιστή τήρησή τους.
      Ο Υπουργός
      ΜΑΝΩΛΗΣ Κ. ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»
      9. Στην με αριθμό 9277/31-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κων/νου Ρόβλια δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 199/21-4-05 έγγραφο από τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση του με αριθ. πρωτ. 9277/31-03-2005 εγγράφου σας, με το οποίο μας διαβιβάσθηκε ερώτηση του Βουλευτή κ. Ν. Ρόβλια, που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων, σας γνωρίζουμε τ' ακόλουθα:
      1. Κατ' εξουσιοδότηση του άρθρου 17 του ν. 3205/2003, εκδόθηκε η αριθ. 5214.1/05/04/25-8-2004 (Β 1333) Απόφαση ΥΕΝ, με την οποία καθορίστηκε η κατά συνεδρίαση αποζημίωση των Προέδρων και μελών των Συμβουλίων των ν.π.δ.δ. αρμοδιότητας ΥΕΝ, σε 40 €.
      2. Με την αριθ. 2/39903/0022/29-7-2004 (Β 1166) κοινή Απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εμπορικής Ναυτιλίας, μετατράπηκε η σχέση μερικής απασχόλησης του Aντιπρoέδρoυ του Δ.Σ. του Οίκου Ναύτου σε σχέση πλήρους απασχόλησης και καθορίστηκε η αποζημίωσή του σε 2.113,00 €.
      3. Ο καθορισμός των αποδοχών των λοιπών Προέδρων - Aντιπρoέδρων Διοικητικών Συμβουλίων των ν.π.δ.δ. και ν.π.ι.δ. που εποπτεύονται από το ΥΕΝ έγινε με διοικητικές πράξεις πριν τις 07-03-2004.
      4. Όσον αφορά στις αποδοχές στελεχών των Οργανισμών Λιμένα Α.Ε. και των Λιμενικών Ταμείων, επισυνάπτεται σχετικό παράρτημα.
      Ενδεικτικά, σας αναφέρουμε ότι οι αμοιβές των Διευθυνόντων Συμβούλων των Οργανισμών Λιμένα Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Ελευσίνας, Ηγουμενίτσας, Ηρακλείου, Κέρκυρας, Καβάλας, Λαυρίου, Πατρών και Ραφήνας Α.Ε. μειώθηκαν από 1.235,33 έως και 2.661,41 €.
      Ο Υπουργός
      ΜΑΝΩΛΗΣ Κ. ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      10. Στην με αριθμό 9243/30-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ιωάννου Γιαννέλλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 157/21-4-05 έγγραφο από τον Υπουργό Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ερώτησης του Βουλευτή κ. Ιωάννη Γιαννέλλη, που απευθύνεται προς τον κ. Υπουργό Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής και αφορά «Την εξασφάλιση αποθηκευτικών χώρων πετρελαίου ναυσιπλοΐας στη Λήμνο ώστε οι αλιείς να μην αναγκάζονται να το προμηθεύονται από τη Σαμοθράκη και το Πόρτο Κουφό της Χαλκιδικής», σας γνωρίζουμε ότι μέχρις ότου να αποκτήσει η Λήμνος αποθηκευτικούς χώρους για αδασμολόγητο πετρέλαιο (transi ), ο Υπουργός Οικονομίας & Οικονομικών μετά από συνεννόηση με τον Υπουργό Αιγαίου & Νησιωτικής Πολιτικής και με σύμφωνη γνώμη των ενδιαφερομένων, υπέγραψε απόφαση δια της οποίας οι αλιείς της Λήμνου θα εισπράττουν τον επιστρεφόμενο Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης με «άμεση προτεραιότητα», δηλαδή εντός μηνός το αργότερο από καταθέσεως στο Τελωνείο των απαραίτητων παραστατικών.
      Ο Υπουργός
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ Α. ΠΑΥΛΙΔΗΣ»
      11. Στην με αριθμό 7979/22.2.05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Σωκράτη Κοσμίδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΤΚΕ/Φ2/6702/5.4.05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε συνέχεια των απαντήσεων μας, με αριθ. ΤΚΕ/Φ2/5036/15.3.2005, ΤΚΕ/Φ2/6128/29.3.2005 στην 7979/22-2-05 ερώτηση, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Σωκράτης Κοσμίδης και αφορά στις μονιμοποιήσεις συμβασιούχων, με βάση το άρθρο 17 του ν.2839/2000, σας αποστέλλουμε συμπληρωματικά στοιχεία που έχουν περιέλθει μέχρι 28.3.2005 από τις οικείες Περιφέρειες στην υπηρεσία μας.
      Ο Υφυπουργός
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      12. Στην με αριθμό 4542/27.10.04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Εμμανουήλ Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 46010/Β 2100/4.4.05 έγγραφο από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης του Βουλευτή κ. Μανόλη Στρατάκη, σχετικά με τις επιδοτήσεις του ελαιολάδου, σας διαβιβάζουμε το υπ' αριθμ. 2329/9-12-2004 έγγραφο της Α ΤΕ, που απαντά στο θέμα της αρμοδιότητάς της.
      Ο Υπουργός
      Γ. ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      13. Στην με αριθμό 8732/11.3.05 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Νικολάου Γκατζή και Δημητρίου Τσιόγκα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β-626/4.4.05 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμ. πρωτ. 8732/11-03-05 που κατέθεσαν στη Βουλή οι Βουλευτές κ.κ. Ν. Γκατζής και Τ. Τζιόγκας, κατά λόγω αρμοδιότητας του Υπ.Μ.Ε., και σύμφωνα και με το με αριθμ. πρωτ. ΥΠΑ/Δ 13 /Α/ 554/ -04-05, έγγραφο της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, σας πληροφορούμε τα παρακάτω:
      1. Ο διάδρομος του αεροδρομίου Σκιάθου έχει μήκος 1610 m και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να εξυπηρετήσει μεγάλα αεροσκάφη με απ’ ευθείας πτήση όλους τους Ευρωπαϊκούς προορισμούς. Τα αεροσκάφη που απογειώνονται από Σκιάθο αναγκάζονται, συνήθως, να σταματούν στην Θεσσαλονίκη, για ανεφοδιασμό καυσίμων.
      2. Η ΥΠΑ εξεπόνησε την Μελέτη «Γενικά Σχέδια Ανάπτυξης των Αεροδρομίων Σκιάθου-Ν. Αγχιάλου-Σκύρου» η οποία περατώθηκε τον Οκτώβριο 2001. Στην μελέτη αυτή αναλύεται διεξοδικά το πρόβλημα του μήκους του διαδρόμου.
      3. Σύμφωνα με την ανωτέρω Μελέτη, για να είναι δυνατή η απ' ευθείας κάλυψη όλων των Ευρωπαϊκών προορισμών, απαιτείται μήκος διαδρόμου 2000 m. Η επέκταση προς Βορρά του υφισταμένου διαδρόμου μελετάται, με βάση το δεδομένο ότι αυτή θα επιφέρει ουσιαστικά την καταστροφή της παραλίας «Ξάνεμου». Η επέκταση του υφισταμένου διαδρόμου προς Νότο δεν είναι δυνατή, λόγω της υπάρξεως του λιμένα της Σκιάθου.
      4. Για την βελτίωση των επιχειρησιακών χαρακτηριστικών του διαδρόμου, στο πλαίσιο της εκπονηθείσας Μελέτης προς επέκταση του δαπέδου αεροσκαφών, προβλέπεται μικρή επέκταση του διαδρόμου και της ζώνης ασφαλείας κατά 80 m περίπου.
      5. Όσον αφορά την επέκταση του δαπέδου σταθμεύσεως αεροσκαφών, έχει συνταχθεί τεχνική Μελέτη, και προωθούνται οι διαδικασίες για την απαλλοτρίωση της απαιτούμενης εκτάσεως.
      Ο Υπουργός
      ΜΙΧΑΛΗΣ Κ. ΛΙΑΠΗΣ»
      14. Στην με αριθμό 8729/11.3.05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Γκεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β-559/4.4.05 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
      «Η προκειμένη ερώτηση, υπ’ αριθμ. 8729/11.3-2005, του Βουλευτή κ. Βασίλειου Κεγκέρογλου θίγει θέμα ίδιο μ' εκείνο της υπ' αριθμ. 7571/8-2-2005 ερωτήσεως του Βουλευτή κ. Μανιάτη.
      Προσήκει, λοιπόν, και στην παρούσα ερώτηση η υπ' αριθμ. Β-298/4-3-2005 απάντηση που είχαμε απευθύνει στην προηγούμενη. Της απαντήσεως λοιπόν εκείνης, φωτοτυπία συναποστέλουμε, προς ενημέρωσή σας.
      Ο Υφυπουργός
      ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      15. Στην με αριθμό 8693/10.3.05 ερώτηση της Βουλευτού κ. Κρινιώς Κανελλοπούλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΑΠ Δ11/Φ40/ΓΔΦΠ 1541/5800/172/4.4.05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της παραπάνω ερώτησης της Βουλευτού κ. Κ. Κανελλοπούλου, σας διαβιβάζουμε το Σχετικό έγγραφο της Δ.Ε.Η. με απόψεις της επί του θέματος.
      Ο Υφυπουργός
      Γ. ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      16. Στην με αριθμό 8665/10.3.05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Στυλιανού Ματζαπετάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΑΠ/Δ5/ΗΛ/Β/Φ6/35/6058/4.4.05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της υπ' αριθμ 8665/10.3.05 ερώτησης που κατατέθηκε στη Βουλή από τον ως άνω Βουλευτή, σας διαβιβάζουμε συνημμένα, το υπ’ αριθμ. ΓΔΝΣ 1177/23.03.2005 έγγραφο της ΔΕΗ Α.Ε. το οποίο καλύπτει το θέμα.
      Ο Υφυπουργός
      Γ. ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ»
      17. Στην με αριθμό 8977/21.3.05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Δημητρίου Κωνσταντάρα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 395/4.4.05 έγγραφο από τον Υπουργό Δικαιοσύνης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης και σε ό,τι εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, επισημαίνεται ότι, όπως προκύπτει από το υπ' αριθμ. πρωτ. 3272/31-3-2005 έγγραφο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πειραιά, μετά από σχετική μήνυση, σχηματίσθηκε η με αριθμό Α.Β.Μ. Α-05/262 προκαταρκτική δικογραφία για παράβαση των διατάξεων του άρθρου 1§3 του Ν. 1197/1981 (βασανισμός ζώων κατά τη διάρκεια της μεταφοράς τους).
      Η ως άνω μήνυση, κατά το μέρος που αφορά σε πράξεις που τελέσθηκαν στην περιφέρεια της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πειραιώς, κρίθηκε από την αρμόδια Εισαγγελέα ως νόμω αβάσιμη, και τέθηκε στο αρχείο. Για τις πράξεις που τελέσθηκαν στα Χανιά Κρήτης, η δικογραφία χωρίστηκε και διαβιβάστηκε στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Χανίων την 9-3-2005.
      Ήδη, με την υπ' αριθμ. πρωτ. 3554/30-3-2005 παραγγελία της αρμόδιας Εισαγγελέως Πρωτοδικών Πειραιώς προς το Α' Λιμενικό Τμήμα του Κεντρικού Λιμένα Πειραιώς, παραγγέλθηκε η απόδοση των συγκεκριμένων 58 σκύλων στον Παγκρήτιο Σύλλογο Προστασίας Ζώων, «Κιβωτός του Νώε».
      Επισημαίνεται, ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης, αυτονόητα, δεν δύναται, κατά συνταγματική επιταγή, για κανένα λόγο να παρέμβει στο ουσιαστικό έργο της ανεξάρτητης και σεβαστής Δικαιοσύνης.
      Ο Υπουργός
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ Π. ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ»
      18. Στην με αριθμό 9245/30-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μιχαήλ Γιαννάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 7017/4/5005/21-4-05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Δημόσιας Τάξης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Μ. Γιαννάκης, σας γνωρίζουμε ότι η πρόληψη και καταστολή της εγκληματικότητας, η διασφάλιση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας και η εμπέδωση του αισθήματος ασφαλείας στους πολίτες αποτελεί βασικό στόχο και καθημερινή επιδίωξη του Υπουργείου μας και κύρια αποστολή της Ελληνικής Αστυνομίας.
      Για το σκοπό αυτό, το Υπουργείο μας στελεχώνει τις αστυνομικές Υπηρεσίες με το απαραίτητο προσωπικό μέσα από τις δυνατότητες που παρέχει η δύναμη του Σώματος, με ορθολογική κατανομή αυτής, και τις εφοδιάζει με τον αναγκαίο υλικοτεχνικό εξοπλισμό και μέσα, ώστε να ανταποκριθούν αποτελεσματικότερα στην αποστολή τους και, με ιδιαίτερη ευαισθησία και υπευθυνότητα, καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια και εφαρμόζει την αντεγκληματική πολιτική που έχει σχεδιάσει με στόχους άμεσους και μεσοπρόθεσμους, με προοπτική αποτελεσματικότητας σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Ειδικότερα δε, για το τρέχον έτος, οι αρμόδιες Υπηρεσίες μας έχουν προβεί στον προγραμματισμό των απαιτούμενων επιχειρησιακών δράσεων, οι οποίες είναι προσαρμοσμένες στις ειδικές συνθήκες και ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής.
      Στο πλαίσιο αυτό, για την επίτευξη των στόχων αυτών, έχουν στελεχωθεί και οι Υπηρεσίες που αστυνομεύουν την αναφερόμενη περιοχή και συγκεκριμένα το Αστυνομικό Τμήμα Θηβών με δύναμη, η οποία παρουσιάζει έλλειμμα ενός αστυνομικού, έναντι της οργανικής του, και τα Τμήματα Ασφαλείας και Τροχαίας Θηβών με δύναμη όση και η προβλεπόμενη.
      Πάντως, για την περαιτέρω στελέχωση και την κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων αστυνομικού προσωπικού της Αστυνομικής Διεύθυνσης Βοιωτίας, η οποία παρουσιάζει μικρό έλλειμμα έναντι της οργανικής της, όπως συμβαίνει με τις περισσότερες αστυνομικές Υπηρεσίες, που αντιμετωπίζουν τα ίδια ή και περισσότερα αστυνομικά προβλήματα, προκηρύχθηκαν προς πλήρωση, κατά τις τακτικές μεταθέσεις του τρέχοντος έτους, 10 θέσεις αστυνομικών διαφόρων βαθμών.
      Σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των αστυνομικής φύσεως προβλημάτων στην αναφερόμενη περιοχή του συνοικισμού Πυρίου του Δήμου Θηβών, όπου υφίσταται οργανωμένος καταυλισμός τσιγγάνων, οι οποίοι διαμένουν σχεδόν μόνιμα σ' αυτόν και είναι δημότες του Δήμου Θηβών, παραπλεύρως δε αυτού, από τους καλοκαιρινούς μήνες του παρελθόντος έτους, έχουν εγκατασταθεί οικογένειες σκηνιτών τσιγγάνων, σας πληροφορούμε ότι οι αρμόδιες Υπηρεσίες της Αστυνομικής Υποδιεύθυνσης Θηβών και οι Ομάδες Πρόληψης και Καταστολής της Εγκληματικότητας της Αστυνομικής Διεύθυνσης Βοιωτίας, καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια ασκώντας έντονη και συστηματική αστυνόμευση με τη διενέργεια περιπολιών τάξης, ασφάλειας και τροχαίας, σε καθημερινή βάση και καθ' όλο το 24ωρο. Ειδικότερα, για την αντιμετώπιση της μάστιγας των ναρκωτικών, από την Ομάδα Δίωξης Ναρκωτικών του Τμήματος Ασφαλείας Θηβών, συγκροτούνται ειδικά συνεργεία δίωξης ναρκωτικών, σε καθημερινή βάση, για την επιτήρηση υπόπτων χωρών και τη διενέργεια ελέγχων ατόμων και οχημάτων.
      Επίσης, από την Αστυνομική Διεύθυνση, κατά τακτά χρονικά διαστήματα διενεργούνται συντονισμένες εξορμήσεις και έρευνες εντός του αναφερόμενου συνοικισμού και καταυλισμού, για την ανεύρεση ναρκωτικών ουσιών και τη σύλληψη ατόμων που σε βάρος τους εκκρεμούν καταδιωκτικά έγγραφα. Οι ανωτέρω έλεγχοι και εξορμήσεις, οι οποίες υπαγορεύονται και από τις έκνομες ενέργειες ατόμων που διαμένουν στην περιοχή, καθώς και από τα συχνά επεισόδια που δημιουργούνται μεταξύ των τσιγγάνων που διαμένουν μόνιμα στον καταυλισμό και των τσιγγάνων σκηνιτών, διενεργούνται σε συνεργασία με την εισαγγελική Αρχή, τηρουμένων όλων των συνταγματικών και δικονομικών εγγυήσεων.
      Η δραστηριοποίηση αυτή των Υπηρεσιών μας στην ανωτέρω περιοχή για την πρόληψη και καταστολή της εγκληματικότητας, την πρόληψη επεισοδίων μεταξύ των ανωτέρω και την προστασία των μονίμων κατοίκων έχει ενταθεί και αποδώσει ικανοποιητικά αποτελέσματα.
      Ενδεικτικά σημειώνεται ότι, από το Τμήμα Ασφαλείας Θηβών, έχουν οδηγηθεί στη δικαιοσύνη περισσότερα από 15 άτομα από τους τσιγγάνους σκηνίτες, οι οποίοι έχουν προφυλακισθεί, κατηγορούμενοι για τη διάπραξη διαφόρων αδικημάτων, όπως κλοπές, φθορές αγροικιών, παραβάσεις του νόμου περί ναρκωτικών κ.λπ. Επίσης, από την εν λόγω Υπηρεσία μας, κατά το τελευταίο τρίμηνο, συνελήφθησαν πέριξ του οικισμού των τσιγγάνων 25 άτομα, χρήστες, που, σύμφωνα με πληροφορίες, αγόρασαν τις ναρκωτικές ουσίες από τσιγγάνο του οικισμού αυτού, ενώ κατασχέθηκε ένα αυτοκίνητο και συνελήφθησαν 4 διακινητές ναρκωτικών ουσιών οι οποίοι προφυλακίσθηκαν.
      Πρέπει, όμως, να επισημάνουμε ότι η αντιμετώπιση των προβλημάτων που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων του αναφερόμενου συνοικισμού, με τη λήψη αποκλειστικά και μόνο αστυνομικών μέτρων, δεν είναι δυνατό να φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Για την επιτυχία του στόχου αυτού απαιτείται η ενεργός συμμετοχή και ευαισθητοποίηση όλης της κοινωνίας σε αρμονική συνεργασία με όλους τους φορείς της και η εκδήλωση των κατάλληλων μέτρων αρμοδιότητάς τους, προς επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι τσιγγάνοι τόσο στην αναφερόμενη περιοχή, όσο και στην υπόλοιπη χώρα.
      Οι αρμόδιες Υπηρεσίες μας συνεργάζονται στενά με τις τοπικές συναρμόδιες Υπηρεσίες και φορείς για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργούνται στον αναφερόμενο συνοικισμό από τους μόνιμα εγκατεστημένους, τους πλησίον αυτών εγκαταστημένους σκηνίτες ή και τους διερχόμενους τσιγγάνους, τα οποία έχουν ως κύρια αιτία την ιδιοσυγκρασία και τον πατροπαράδοτο εθισμό στο δικό τους τρόπο ζωής. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο χειρισμός των διαφόρων υποθέσεων, από τις Υπηρεσίες μας, γίνεται με ιδιαίτερη κοινωνική ευαισθησία και προσοχή, δεδομένου ότι η συμπαθής αυτή ομάδα Ελλήνων πολιτών, για τους οποίους είμαστε όλοι ευαίσθητοι, αντιμετωπίζει ιδιαίτερα κοινωνικά προβλήματα.
      Για το θέμα των τσιγγάνων της περιοχής Πυρίου Θηβών, και των προβλημάτων που δημιουργούνται σε αυτή, πραγματοποιήθηκαν, πρόσφατα (31-3 και 1-4-2005), στο Δήμο Θηβαίων συναντήσεις με τη συμμετοχή του δημάρχου, του αντιδημάρχου, του διευθυντού της Αστυνομικής Υποδιεύθυνσης Θηβών, κατοίκων του ανωτέρω συνοικισμού και τσιγγάνων του καταυλισμού. Κατά τις συναντήσεις αυτές εξετάσθηκε και το θέμα της αστυνόμευσης της περιοχής και γενικότερα των προσπαθειών που καταβάλλονται από τις Υπηρεσίες μας για την επίλυση των αναφυομένων προβλημάτων αστυνομικής φύσεως και αναζητήθηκαν τρόποι επίλυσης των γενικότερων καθημερινών προβλημάτων που απασχολούν τους ανωτέρω, ενώ ο δήμαρχος Θηβαίων δήλωσε ότι βρίσκεται σχεδόν σε τελικό στάδιο η αγορά οικοπέδου στην περιοχή Αγίων Θεοδώρων Θηβών, όπου θα εγκατασταθούν οι σκηνίτες τσιγγάνοι.
      Τέλος, επειδή στόχος μας είναι η περαιτέρω μείωση της εγκληματικότητας και η ριζική αντιμετώπιση των προβλημάτων που άπτονται του αστυνομικού ενδιαφέροντος στην ανωτέρω περιοχή, αλλά και γενικότερα στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Θηβών και του νομού, στην Αστυνομική Διεύθυνση Βοιωτίας δόθηκαν πρόσθετες εντολές και οδηγίες για περαιτέρω δραστηριοποίηση του προσωπικού των Υπηρεσιών της και εντατικοποίηση των προσπαθειών τους, ώστε να επιτευχθεί αποτελεσματικότερη αστυνόμευση της εν λόγω περιοχής και να εμπεδωθεί και παγιωθεί το αίσθημα ασφαλείας των κατοίκων.
      Ο Υφυπουργός
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ»
      19. Στην με αριθμό 9227/30-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Φώτη Κουβέλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 2/17080/0022/21-4-05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της υπ’ αρ. 9227/30-3-2005 ερώτησης, που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων από το Βουλευτή κο Φώτη Κουβέλη, από πλευράς δικής μας αρμοδιότητας, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Τα οικονομικά αιτήματα των δημοσίων υπαλλήλων εξετάζονται κάθε φορά με βάση την κυβερνητική πολιτική για τους μισθούς και τις δημοσιονομικές δυνατότητες της χώρας, με κύριο γνώμονα τη διασφάλιση και βελτίωση του εισοδήματος των εργαζομένων αλλά και την εναρμόνιση του στόχου αυτού με την γενικότερη οικονομική πολιτική.
      Σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. Α 11 περίπτωση δ΄ του ν. 3205/2003, τα επιδόματα ειδικών συνθηκών εργασίας που ανέρχονταν στις 31-12-2003 σε ύψος μεγαλύτερο των 53€ το μήνα παραμένουν αμετάβλητα στο ύψος που καταβάλλονταν την ημερομηνία αυτή, χωρίς δυνατότητα αναπροσαρμογής με κανονιστική πράξη.
      Ο Υφυπουργός
      ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ»
      20. Στην με αριθμό 9295/31-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Λαζάρου Λωτίδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Α.Π./Δ5/ΗΛ/Α/Φ6/77/2328/22-4-05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της υπ' αριθμ 9295/31-03-2005 ερώτησης που κατατέθηκε στη Βουλή από τον ως άνω Βουλευτή, σας διαβιβάζουμε συνημμένα, το υπ΄ αριθ. Γ.ΔΝΣ/1648/18.04.2005 έγγραφο της ΔΕΗ Α.Ε. το οποίο καλύπτει το θέμα και τις προϋποθέσεις υλοποίησής του.
      Ο Υφυπουργός
      Γ. ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      21. Στην με αριθμό 9185/29-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Αθανασίου Λεβέντη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 189/21-4-05 έγγραφο από τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση του με αριθ. πρωτ. 9185/29-03-2005 εγγράφου σας, με το οποίο μας διαβιβάσθηκε ερώτηση του Βουλευτή κ. Αθ. Λεβέντη, που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων, σας γνωρίζουμε τ΄ ακόλουθα:
      1. Σύμφωνα με το ν. 2932/2001, μέχρι 31 Ιανουαρίου κάθε έτους οι ενδιαφερόμενοι πλοιοκτήτες δηλώνουν τις γραμμές στις οποίες επιθυμούν να δρομολογηθούν τα πλοία τους κατά την επόμενη δρομολογιακή περίοδο (τακτική δρομολόγηση), καθώς και την ανώτατη τιμολόγηση οικονομικής ή ενιαίας θέσης επιβατών και οχημάτων. Εάν οι τιμές αυτές κριθούν αιτιολογημένα ότι αντίκεινται στο δημόσιο συμφέρον, τότε καθορίζεται από το Υ.Ε.Ν. η ανώτατη επιτρεπόμενη τιμολόγηση. Οι τιμές των ναύλων της διακεκριμένης θέσης διαμορφώνονται στο πλαίσιο του ελεύθερου και θεμιτού ανταγωνισμού.
      2. Κατ’ εξουσιοδότηση του ν. 2932/2001 εκδόθηκε η αριθ. 3321.1.1/01/04/16-07-2004 κοινή απόφαση των Υπουργών Εμπορικής Ναυτιλίας και Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής «Ανώτατες επιτρεπόμενες τιμές καθαρών ναύλων οικονομικής ή ενιαίας θέσης επιβατών, οχημάτων και εμπορευμάτων (πλην ταχυδρομικών αποστολών) πλοίων ακτοπλοΐας κατά σύνδεση και κατά κατηγορία πλοίου.» (Β' 1084), σύμφωνα με την οποία προσδιορίσθηκε η ανώτατη επιτρεπόμενη τιμή των ναύλων της οικονομικής θέσης επιβατών και οχημάτων.
      3. Με γνώμονα το πραγματικό συμφέρον του ταξιδιωτικού κοινού αλλά και τη βιωσιμότητα ενός ποιοτικά αναβαθμισμένου ακτοπλοϊκού δικτύου, το Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών εξέτασε το θέμα της αναπροσαρμογής των τιμών των ναύλων και γνωμοδότησε να ληφθεί υπόψη μόνο η μεταβολή των τιμών των καυσίμων τύπου «DIESEL 1%», κατά το ποσοστό που ο συντελεστής αυτός συμμετέχει στο κόστος εκμετάλλευσης των πλοίων, σύμφωνα με τη μέθοδο «ΥΠΕΜ 1994» και όχι οι λοιποί συντελεστές (σύμφωνα με την ίδια μέθοδο), όπως αμοιβές πληρωμάτων, ασφάλιστρα πλοίων, συντήρηση - επισκευές, λοιπά γενικά έξοδα και μεταβολή δείκτη τιμών καταναλωτή, γεγονός που θα έδινε αφενός μεν πολύ μεγαλύτερες αυξήσεις στους ναύλους και αφετέρου θα είχε σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις για τους επιβάτες, τον τουρισμό και το εισόδημα των νησιωτών γενικότερα.
      Επίσης, στο παραπάνω Συμβούλιο προτάθηκε η απελευθέρωση της τιμολόγησης των παρεχόμενων υπηρεσιών σε πλοία που προτίθενται να εκτελούν δρομολόγια σε γραμμές από το Λαύριο, την Ελευσίνα, την Κύμη και την Ραφήνα (εκτός των πλοίων που εκτελούν δρομολόγια σε γραμμές δημόσιας υπηρεσίας και στις γραμμές Κύμης - Σκύρου, Λαυρίου - Κέας και Ραφήνας - Μαρμαρίου). Η. πρόταση αυτή στοχεύει αφενός στην αποκέντρωση - αποσυμφόρηση του λιμένα Πειραιά, αλλά και στη σταδιακή ανάπτυξη της περιφέρειας και αφετέρου απαντά σε σχετικές παρατηρήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τη συμμόρφωση της χώρας μας με τον Κανονισμό 3577/1992. Σε κάθε περίπτωση, το Κράτος διατηρεί το δικαίωμα παρέμβασης μέσω της Επιτροπής Ανταγωνισμού, εφόσον παραβιάζονται οι κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού.
      4. Στο λιμένα Λαυρίου εκτελούνται εργασίες για το τουριστικό - εμπορικό τμήμα, με σκοπό την εξυπηρέτηση των κρουαζιερόπλοιων (εκβάθυνση λιμενολεκάνης και θωράκιση του υπήνεμου μώλου, καθώς και κατασκευή κρηπιδωμάτων στο νότιο τμήμα του λιμένα, με φορέα εκτέλεσης το ΥΠΕΧΩΔΕ). Η Επιτροπή Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Λιμένων της Γενικής Γραμματείας Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής του ΥΕΝ, κατά τη συνεδρίασή της στις 17-12-2004 (15η Συνεδρίαση, Θέμα 11ο), ενέκρινε ομόφωνα τη «Μελέτη Χωροταξικής Οργάνωσης και Γενικού Προγραμματικού, Σχεδίου (Master Plan) στο λιμένα Λαυρίου». Η παραπάνω μελέτη περιλαμβάνει, εκτός των άλλων, αναλυτική καταγραφή των προγραμματιζόμενων έργων, χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης και συνολικό κόστος.
      Επίσης, για τον εκσυγχρονισμό των λιμένων και την παροχή υπηρεσιών συνδυασμένων μεταφορών, εξετάζεται η σιδηροδρομική διασύνδεση του λιμένα Λαυρίου. Ήδη, έχει συμφωνηθεί στενή συνεργασία με τον Ο.Σ.Ε., για την αντιμετώπιση των σχετικών τεχνικών ζητημάτων.
      5. Όσον αφορά στο λιμένα Ραφήνας, γίνεται προσπάθεια προώθησης και χρηματοδότησης σειράς έργων, που περιλαμβάνουν την αναβάθμιση - βελτίωση κρηπιδωμάτων. και την αποκατάσταση βλαβών υποδομής και ανωδομής στα κρηπιδώματα, συμπληρωματικά έργα στο αλιευτικό καταφύγιο της Ραφήνας, την επίχωση- κρηπίδωση ενδιάμεσου λιμενίσκου, την ολοκλήρωση του προσήνεμου μώλου, την κατασκευή επιβατικού σταθμού, την κατασκευή χώρων στάθμευσης και τη βελτίωση πρόσβασης στο λιμένα.
      Η Επιτροπή Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Λιμένων κατά τη συνεδρίασή της στις 17-12-2004 (15η Συνεδρίαση, Θέμα 5ο), ενέκρινε υπό προϋποθέσεις το «Γενικό Προγραμματικό Σχέδιο (Master Plan) στο λιμένα Ραφήνας».
      6. Πέραν των ανωτέρω, έχει εκπονηθεί και έγινε αποδεκτή η «Μελέτη σχεδιασμού ανάπτυξης λιμενικού συστήματος της Ανατολικής Ελλάδας», στην οποία αναφέρονται προτάσεις για την ανάπτυξη των λιμένων της, σύμφωνα με το γενικότερο σχεδιασμό αναβάθμισης των λιμενικών υποδομών της χώρας.
      7. Δεδομένου ότι η λειτουργία του λιμένα Ελευσίνας είναι στενά συνυφασμένη με την οικονομική ζωή της πόλης, η ενδεχόμενη μεταφορά του εκτός οικιστικού ιστού, προϋποθέτει ενδελεχή μελέτη, εξέταση των σύνθετων παραμέτρων και στάθμιση των απόψεων των χρηστών και φορέων της ευρύτερης περιοχής.
      Στο πλαίσιο αυτό, το ΥΕΝ θα εξετάσει το θέμα, ιεραρχώντας κατάλληλα τις ενέργειες με βάση τους στόχους που έχει θέσει για επαναξιολόγηση και αναβάθμιση του Εθνικού Λιμενικού Συστήματος, μετά από ανάλυση κόστους - οφέλους για κάθε λιμένα.
      Ο Υπουργός
      ΜΑΝΩΛΗΣ Κ. ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»
      22. Στην με αριθμό 9183/29-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Εμμανουήλ Φραγκιαδουλάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1512/22-4-05 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Σας διαβιβάζουμε συνημμένα το με αριθ. πρωτ. 1463/18-4-05 έγγραφο του Ειδικού Γραμματέα του Γ΄ ΚΠΣ, σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης του Βουλευτή κ. Μ. Φραγκιαδουλάκη.
      Ο Υπουργός
      Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      23. Στην με αριθμό 9132/28-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1502/22-4-05 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Β. Κεγκέρογλου, σας διαβιβάζουμε συνημμένα το με αριθμ. πρωτ. 1465/18-4-2005 έγγραφο του Ειδικού Γραμματέα του Γ΄ Κ.Π.Σ. για θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
      Ο Υπουργός
      Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      24. Στην με αριθμό 9130/28-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1501/22-4-05 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Σας διαβιβάζουμε συνημμένα το με αριθ. πρωτ. 1467/18-4-05 έγγραφο του Ειδικού Γραμματέα του Γ΄ ΚΠΣ, σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης του Βουλευτή κ. Β. Κεγκέρογλου.
      Ο Υπουργός
      Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      25. Στην με αριθμό 9129/28-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1500/22-4-05 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Β. Κεγκέρογλου, σας διαβιβάζουμε συνημμένα το με αριθμ. πρωτ. 1464/18-4-2005 έγγραφο του Ειδικού Γραμματέα του Γ΄ Κ.Π.Σ. για θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
      Ο Υπουργός
      Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      26. Στην με αριθμό 9118/28-3-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μιχάλη Καρχιμάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1498/22-4-05 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Σας διαβιβάζουμε συνημμένα το με αριθ. πρωτ. 1475/18-4-05 έγγραφο του Ειδικού Γραμματέα του Γ΄ ΚΠΣ, σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης του Βουλευτή κ. Μ. Καρχιμάκη.
      Ο Υπουργός
      Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κύριοι συνάδελφοι έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Παρασκευής 27 Μαΐου 2005.
      Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
      1. Η με αριθμό 960/24-5-2005 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας κ. Αικατερίνης Παπακώστα Σιδηροπούλου προς τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης, σχετικά με τη διενέργεια Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης (ΕΔΕ) μετά τα γεγονότα της 11-5-2005 στο χώρο του Πολυτεχνείου κλπ.
      2.Η με αριθμό 962/24-5-2005 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Αγγελικής Γκερέκου προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την εκπροσώπηση της χώρας μας στη συνεδρίαση των Ηνωμένων Εθνών, για το HIV/AIDS τον Ιούνιο του 2005.
      3.Η με αριθμό 963/24-5-2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Γεωργίου Χουρμουζιάδη προς τους Υπουργούς Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και Ανάπτυξης, σχετικά με τη λήψη μέτρων διασφάλισης των θέσεων εργασίας στα ΚΛΩΣΤΗΡΙΑ ΝΑΟΥΣΑΣ κλπ.
      4.Η με αριθμό 969/24-5-2005 επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου προς τους Υπουργούς Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, σχετικά με την επέκταση του Κανονισμού Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων στο Δημόσιο και τους ΟΤΑ.
      Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
      1. Η με αριθμό 971/24-5-2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Άγγελου Μανωλάκη προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την ένταξη κατασκευής του Φράγματος του Ασωπού ποταμού του νομού Κορινθίας στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
      2. Η με αριθμό 964/24-5-2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Ιωάννη Πατσιλινάκου προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τη λήψη μέτρων προστασίας των πευκοδασών κλπ.
      3. Η με αριθμό 970/24-5-2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανασίου Λεβέντη προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τις κακοτεχνίες στην κατασκευή του Αττικού Νοσοκομείου, τη στελέχωσή του κλπ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
      ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
      Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Επιτάχυνση της διαδικασίας ενώπιον των πολιτικών και ποινικών Δικαστηρίων και άλλες διατάξεις». 
      Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε επί της αρχής κατά πλειοψηφία στη χθεσινή συνεδρίαση. Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθούν τα άρθρα του νομοσχεδίου όλα μαζί. 
      Το νομοσχέδιο έχει τριάντα τέσσερα άρθρα. Υπάρχουν επίσης μία υπουργική τροπολογία και δύο εμπρόθεσμες τροπολογίες Βουλευτών.
      Ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Κελέτσης έχει το λόγο για οκτώ λεπτά. 
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΕΛΕΤΣΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω από ορισμένες παρατηρήσεις που έχουν να κάνουν με τα συμπεράσματα από τη χθεσινή συζήτηση του νομοσχεδίου.
      Η χθεσινή, λοιπόν, συζήτηση κατέδειξε την αναγκαιότητα αυτής της νομοθετικής πρωτοβουλίας της Κυβέρνησης, πόσο δηλαδή υπάρχει ένα έντονο πρόβλημα σε σχέση με την καθυστέρηση στην εξέλιξη της δικαιοσύνης, στην εξέλιξη της παραγωγής μιας απόφασης από τη δικαιοσύνη. Και όλες οι πλευρές παραδέχθηκαν το πρόβλημα αυτό. 
      Δυστυχώς όμως δεν υπήρξε απ΄ όλες τις πλευρές η στήριξη που έπρεπε να υπάρξει στη νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης.
      Από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης πρέπει να πούμε ότι ενώ έγιναν δεκτοί οι λόγοι, και από τον εισηγητή και από όλους τους ομιλητές, λόγοι για τους οποίους αυτή η νομοθετική πρωτοβουλία ελήφθη από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, παρ’ όλα αυτά δεν υπήρξε η στήριξη που έπρεπε να υπάρξει.
      Η Αντιπολίτευση, για μία ακόμη φορά, διάλεξε τον εύκολο δρόμο κατά την άποψή μου, της υιοθέτησης κάποιων προτάσεων των φορέων που κυρίως είχαν αρνητικό χαρακτήρα, δηλαδή «αποσύρετε την τάδε διάταξη, αποσύρετε τη δείνα διάταξη» αλλά δεν μας έκανε καμία πρόταση. Ενώ παραδέχτηκε το πρόβλημα, ενώ μας είπαν ότι πρέπει να αποσύρουμε κάποιες διατάξεις, δεν ακούσαμε καμία πρόταση σχετικά με το τι πρέπει να γίνει και, εν πάση περιπτώσει, ποιες διατάξεις ενδεχομένως θα έπρεπε να υιοθετηθούν, που θα έδιναν λύση στο πρόβλημα.
      Αυτός είναι ο εύκολος δρόμος άσκησης αντιπολίτευσης, όχι όμως απόκτησης πολιτικής αξιοπιστίας. 
      Χθες είχα τη δυνατότητα να κάνω μία αναφορά σε όλα τα άρθρα του νομοσχεδίου. Σήμερα θα επικεντρωθώ κυρίως σε εκείνα για τα οποία προκλήθηκε ιδιαίτερη συζήτηση. Για το άρθρο 1, που υπήρξε το αίτημα απόσυρσής του, πρέπει να πω ότι, εάν το Υπουργείο πήγαινε προς αυτήν την κατεύθυνση και δεχόταν να αποσύρει αυτό το άρθρο, τότε ουσιαστικά θα ήταν σαν να απέσυρε όλη τη νομοθετική πρωτοβουλία, διότι το άρθρο αυτό δείχνει ακριβώς το δρόμο, δείχνει την κατεύθυνση στην οποία θέλουμε και πρέπει να κινηθούμε. Κατά συνέπεια το νομοσχέδιο αυτό χωρίς το άρθρο 1, που είναι εκ των ων ουκ άνευ, δεν θα χρειαζόταν να έρθει στη Βουλή. 
      Σε ό,τι αφορά το άρθρο 2 που αφορά τη δημιουργία ενός πίνακα από ποινικούς δικαστές προκειμένου να προχωρεί γρηγορότερα η ποινική διαδικασία, ο στόχος είναι να διευθύνουν την ποινική διαδικασία έμπειροι δικαστές που έχουν ταλέντο στη διεύθυνση έτσι, ώστε να έχουμε ταχύτερες αλλά και ποιοτικότερες αποφάσεις. Δηλαδή εδώ με τη λύση που δίνει το νομοσχέδιο έχουμε μία ισορροπία μεταξύ της ταχύτητας που είναι αναγκαία στην ποινική δικαιοσύνη και της ποιότητος, διότι θα έχουμε δικαστές έμπειρους, οι οποίοι θα γνωρίζουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους και θα βοηθούν και τους υπόλοιπους που συμμετέχουν στη σύνθεση προκειμένου να έχουμε καλύτερες αποφάσεις. 
      Μας είπαν ορισμένοι συνάδελφοι ότι μ΄ αυτόν τον τρόπο προσβάλλεται η αρχή του φυσικού δικαστή. Όμως τι επιτάσσει η αρχή του φυσικού δικαστή; Η αρχή του φυσικού δικαστή, του νόμιμου δικαστή ουσιαστικά μας λέει ότι η δικαστική προστασία παρέχεται από δικαστή που δεν ορίζεται ειδικά για να δικάσει μία συγκεκριμένη περίπτωση, ένα συγκεκριμένο άτομο, αλλά ορίζεται γενικά και εκ των προτέρων σύμφωνα με το νόμο. Ε, λοιπόν, εδώ θα έχουμε ένα γενικό πίνακα στον οποίον θα συμμετέχουν όλοι οι έμπειροι δικαστές των πρωτοδικείων της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και του Πειραιά και σε καμία περίπτωση δεν παραβιάζεται η αρχή του φυσικού δικαστή, αφού η επιλογή γίνεται με κριτήρια γενικά και με βάση όλες τις υπόλοιπες γενικές αρχές που έχουν σχέση με την αρμοδιότητα, όπως είναι η κατοικία του εναγομένου που δεν παραβιάζεται, η αξία της διαφοράς που εκδικάζεται που δεν παραβιάζεται, και φυσικά με κλήρωση μεταξύ δικαστών που θα ανήκουν στον πίνακα αυτόν. Κατά συνέπεια σε καμία περίπτωση δεν προσβάλλεται η αρχή του φυσικού δικαστή. 
      Σε σχέση με το άρθρο 3 ο σκοπός της διάταξης είναι πολύ απλός. Προσπαθεί και λαμβάνει πρόνοια, προκειμένου ν΄ αντιμετωπίσουμε μελλοντικά προβλήματα. Ερχόμαστε να προλάβουμε μελλοντικά προβλήματα και όχι να αφήσουμε να εξελιχθεί ένα πρόβλημα, για να έρθουμε εκ των υστέρων και να το λύσουμε. Αυτός είναι ο σκοπός και κανένας άλλος.
      Σχετικά με το άρθρο 4 για το οποίο έγινε πολύ κουβέντα, έχω να πω τα εξής: Κάποια στιγμή ο αξιότιμος συνάδελφος κ. Ακριβάκης –πιστεύω ότι του ξέφυγε και δεν το είπε συνειδητά αυτό το οποίο ακούστηκε- μας είπε ότι θα βγάλετε τους «δικούς μας», για να βάλετε τους «δικούς σας». Πραγματικά προκαλεί θλίψη και στενοχώρια το να ακούγονται λέξεις «δικοί σας» και «δικοί μας», όταν συζητάμε για τη δικαιοσύνη.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Δεν το είπα έτσι. 
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΕΛΕΤΣΗΣ: Πιστεύω ότι το κάνατε ασυνείδητα, διότι μιλούσατε εκτός κειμένου και τα λέγατε και πολύ ωραία, αλλά τέτοιες λέξεις σε θέματα όπου έχετε την εμπειρία που δεν έχουμε εμείς, σε θέματα που άπτονται της δικαιοσύνης, νομίζω ότι δεν είναι χρήσιμο να χρησιμοποιούνται.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Είναι σίγουρο ότι ο κ. Ακριβάκης δεν θα εννοούσε αυτό.
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΕΛΕΤΣΗΣ: Αυτό πιστεύω κι εγώ. 
      Ο κ. Καστανίδης μάλιστα νομίζω ότι προσποιήθηκε με μία ερώτηση. Μας είπε: «Αφού είναι τόσο χρήσιμο να γίνεται αυτή η εναλλαγή στους προϊσταμένους των διευθύνσεων και των τμημάτων, γιατί δεν την επεκτείνετε και στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα»; Λέω ότι προσποιήθηκε θέτοντας αυτό το ερώτημα διότι ασφαλώς δεν φαντάζομαι ότι ένας πολιτικός του μεγέθους και του ειδικού βάρους του κ. Καστανίδη δεν μπορεί ν΄ αντιληφθεί τη διαφορά μεταξύ του θεσμού της δικαιοσύνης και της υπόλοιπης Δημόσιας Διοίκησης. Δεν μπορώ να συγκρίνω το θεσμό της δικαιοσύνης με το ΚΤΕΟ. Εκεί θα δώσω άλλες λύσεις ενδεχομένως, αλλά σε κάθε περίπτωση η δικαιοσύνη είναι κάτι πιο ευαίσθητο και πιο ξεχωριστό.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δυστυχώς δεν έχω άλλο χρόνο. Ευτυχώς που χθες μπόρεσα και «χτένισα» όλα τα άρθρα του νομοσχεδίου. Δεν έχω να προσθέσω τίποτε άλλο. Αναφερόμενος απλώς στο πέμπτο κεφάλαιο, πρέπει να πω ότι με τις ρυθμίσεις που υπάρχουν στο κεφάλαιο αυτό και που δεν είναι πρωτότυπες για τα ελληνικά δεδομένα, έχουν αναληφθεί παρόμοιες πρωτοβουλίες και στο παρελθόν και δίνονται λύσεις σε σχέση με μία υπερφόρτωση που υπάρχει τόσο σε δικαστήρια όσο και σε σωφρονιστικά καταστήματα. 
      Ασφαλώς δεν είναι λύση το να ερχόμαστε κάθε φορά εκ των υστέρων και να παραγράφουμε ή να διαγράφουμε ποινές ή αδικήματα που αφορούν μια συγκεκριμένη μόνο περίοδο. Είναι μια προσωρινή λύση που επαναλαμβάνω ότι έχει εφαρμοστεί και στο παρελθόν. 
      Σίγουρα θα πρέπει αυτό το θέμα να το δούμε πολύ σοβαρά. Κατά την άποψή μου θα πρέπει να δημιουργηθεί μια επιτροπή στο Υπουργείο Δικαιοσύνης με όλους τους φορείς που σχετίζονται με το θέμα, προκειμένου να εξετάσει συστηματικά, υπεύθυνα και σοβαρά, όλα εκείνα τα χαμηλής εγκληματικότητας αδικήματα τα οποία νομίζω ότι θα πρέπει να αποποινικοποιηθούν για το μέλλον, άπαξ διά παντός, προκειμένου να ελαφρυνθεί ο Ποινικός Κώδικας και να αποφορτιστούν και να αποσυμφορηθούν τα δικαστήριά μας, έτσι ώστε να ασχολούνται με σοβαρές υποθέσεις που έχουν πράγματι ποινικό ενδιαφέρον.
      Σε κάθε περίπτωση, τονίζω και πάλι ότι αυτή η νομοθετική πρωτοβουλία, το νομοσχέδιο αυτό, είναι μια σημαντική πρωτοβουλία του Υπουργείου Δικαιοσύνης και πιστεύω ότι θα υλοποιήσει τους στόχους που θέτει.
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε τον κύριο συνάδελφο.
      Ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ κ. Παπαγεωργίου έχει το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Ν. Ευβοίας): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Εμείς σαν ΠΑΣΟΚ, παρά τα όσα ακούσαμε από τον αξιότιμο συνάδελφο, τον εισηγητή της Πλειοψηφίας, επιμένουμε ότι αυτό το νομοσχέδιο ψευδεπιγράφως φέρει τον τίτλο: «Επιτάχυνση στην πολιτική και ποινική διαδικασία» και ότι ο ορθότερος και σωστότερος προσδιορισμός και χαρακτηρισμός του θα ήταν «Ρυθμίσεις στα ζητήματα της απονομής της Δικαιοσύνης». Πραγματικά, εκτός από το άρθρο 1, το οποίο με τον τρόπο που ήδη έχουμε αναφέρει και στην επιτροπή και στην εισήγησή μας και όλοι οι συνάδελφοί μου το ανέφεραν, προσπαθεί να επιταχύνει με πιεστικές ρυθμίσεις και προθεσμίες την απονομή της Δικαιοσύνης, πλην όμως ανεφαρμόστως, κανένα άλλο άρθρο ουσιαστικά δεν επεμβαίνει σ’ αυτόν το χώρο. Δε νομίζω ότι δεν δικαιούται και η Αξιωματική Αντιπολίτευση αλλά και ο οιοσδήποτε Βουλευτής να εκφέρει αντιρρήσεις σ’ ένα νομοσχέδιο και να εκφέρει αντιρρήσεις στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, διότι αν εκφέρει αντιρρήσεις κινδυνεύει να κατηγορείται από την άλλη πλευρά, όπως έκανε πριν ο εκλεκτός συνάδελφος και εισηγητής της Πλειοψηφίας, ότι τάχα αυτό πρέπει να συνοδεύεται και από προτάσεις. Μα, έχουμε κάνει προτάσεις πάνω στον κορμό του ζητήματος, ότι η δικαιοσύνη πρέπει να εκσυγχρονιστεί ως προς την απονομή της και παράλληλα θα επιταχυνθεί. Το ένα δεν μπορεί να λειτουργεί σε βάρος του άλλου, παρά μονάχα όταν σιγά-σιγά δημιουργηθούν εκείνες οι υποδομές που θα παρακολουθήσουν την από την άλλη πλευρά, αλματώδη αύξηση των δικαστικών υποθέσεων, διότι αυτό είναι γεγονός και δεν μπορεί να το παρακάμψει κανείς όταν θέλει να κοιτάει το όλο πρόβλημα κατάματα. 
      Οι υποθέσεις αυξάνονται αλματωδώς, οι δικαστές είναι λιγότεροι, οι υποδομές στα δικαστήρια δεν είναι εκείνες που πρέπει και αυτό είναι το πρόβλημα. Το να λέτε ότι βάζοντας προθεσμίες θα επιταχύνετε το πρόβλημα -και εστιάζω τις αντιρρήσεις μου ξεκινώντας με το άρθρο 1- μόνο και μόνο γιατί αυτό αποτελεί μια αρχή, εάν το τοποθετείτε σε επίπεδο ευχής, να συμφωνήσουμε και εμείς. Αλλά εάν το βλέπετε σαν ουσιαστικό μέτρο που θα επιλύσει το πρόβλημα, αντιλαμβάνεστε και σεις ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Σας το είπαν οι Ενώσεις των Δικαστών. Πρακτικά ήδη δεν έχει εφαρμοστεί σε άλλες διαδικασίες, όπως οι εργατικές διαδικασίες και οι απαλλοτριώσεις που μπορώ να ενθυμηθώ προχείρως. Συνεπώς στα δικαστήρια και η πράξη θα απορρίψει αυτήν την πρακτική. Εάν δηλαδή, είναι να προσδιορίζετε εσείς απειράριθμο αριθμό υποθέσεων στο πινάκιο μιας συγκεκριμένης δικασίμου, να προσέρχονται οι διάδικοι και οι ενδιαφερόμενοι και τελικά ο αριθμός που θα δικαστεί να είναι αυτός που δικάζεται μέχρι σήμερα και όλοι οι άλλοι να παραπέμπονται στο μέλλον και να φαίνεται μόνο στην αρχή ότι προσδιορίστηκαν σύντομα οι υποθέσεις, εάν αυτό σας ικανοποιεί, το ότι απλώς δείχνει ότι κινείται γρηγορότερα το όλο σύστημα που δεν κινείται στην πράξη, τότε αντιλαμβάνεστε ότι αυτό δεν είναι σοβαρό επιχείρημα ότι επιταχύνετε τη δικαιοσύνη. 
      Εμένα με απασχολεί πάρα πολύ σοβαρά και το λέω σαν Έλληνας πολίτης, όχι μονάχα σαν Βουλευτής ότι οι ίδιοι οι δικαστές επισημαίνουν ότι υπό το φόρτο και την πίεση αυτής της ταχύτητας, θα μετακυλιθεί το όλο βάρος της απονομής της  δικαιοσύνης στις πλάτες τους, θα έχουμε αστοχία δικαστικών υποθέσεων και ύστερα από τα μέτρα που έχουν ληφθεί κατά των δικαστών με το προηγούμενο νομοσχέδιο, πολλοί δικαστές θα κοιτάζουν –το λέω έτσι απλά- να διεκπεραιώσουν τις υποθέσεις τους και όχι να απονείμουν δικαιοσύνη, γιατί ένας δικαστής για μια μόνο υπόθεση, αν είναι σοβαρή, μπορεί να θέλει απεριόριστο χρόνο. Συνεπώς λοιπόν, μην καυχάστε ότι μόνο με το άρθρο 1 προσπαθείτε και θα επιταχύνετε τη διαδικασία. Τουναντίον, θα επιφέρετε χαώδη κατάσταση. 
      Σας καλώ και πάλι αυτήν τη στιγμή, ικανοποιώντας ένα διαρκές, ένα σταθερό, ένα πάγιο αίτημα όλου του νομικού κόσμου από δικηγορικούς συλλόγους, Ενώσεις Δικαστών, αλλά αν θέλετε και από τους Βουλευτές σύσσωμης της Αντιπολίτευσης, η οποία εν πάση περιπτώσει δεν νομίζω ότι προσεγγίζει το θέμα με αντιπολιτευτική διάθεση, αλλά μονάχα γιατί βλέπει το πρόβλημα που θα δημιουργήσει στη δικαιοσύνη, νομίζω ότι δεν μπορείτε έτσι εγωιστικά και ξέροντας και πρακτικά ότι τίποτα δεν θα αποδώσει, για να μας εμφυσήσετε τάχα την αρχή ότι επιταχύνετε τη διαδικασία, να επιμείνετε στην ψήφισή του. Πρέπει να το αποσύρετε.
      Άρθρο 2: Έχουμε και σ’ αυτό εκφράσει τις αντιρρήσεις μας, διότι συντάσσεται κατάλογος προεδρευόντων κατά παράκαμψη της αρχαιότητας και μ’ αυτό το σύστημα νοθεύεται το σύστημα της κλήρωσης και παραβιάζεται η αρχή της αρχαιότητας. 
      Τι θα πει, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, ότι συντάσσεται κατάλογος εμπειροτέρων και ποιοι είναι εμπειρότεροι και ποιοι δεν είναι εμπειρότεροι; Θα δημιουργήσετε μεγάλο πρόβλημα και δυσαρμονία στις σχέσεις των δικαστών. Εν πάση περιπτώσει, πιστεύω ότι και μ’ αυτό το μέτρο θα επιτύχετε τα ελάχιστα, διότι κατά εσάς θα διαλέξετε έναν υποτίθεται ικανότατο δικαστή και ταχύτατο αυτός αντίστοιχα θα λείψει από μια άλλη διαδικασία -αφήστε που αυτό μπορεί να δημιουργήσει και μια αλαζονική συμπεριφορά και αν θέλετε και περιστολή δικαιωμάτων από έναν που θα διευθύνει τη συζήτηση με στόχο και πρόγραμμα μόνο να επιταχύνει τη διαδικασία- ο οποίος στην πράξη μπορεί να είναι και αλαζονικός απ’ αυτήν την, εν πάση περιπτώσει, επιλογή του ως του σύντομου, του ικανού και του έμπειρου και να παρακάμπτει δικαιώματα κατηγορουμένων ή διαδίκων γενικά στη διαδικασία.
      Εμείς θεωρούμε ότι όλοι οι δικαστές είναι ίδιοι, έχουν όλοι τις ικανότητες και στο κάτω-κάτω αν κάποιος, υποτίθεται κατ’ εσάς, είναι ο ικανός που θα επιταχύνει την ποινική δικαιοσύνη, αυτός θα λείψει από κάποια άλλη διαδικασία και τα αποτελέσματα θα είναι τα ίδια.
      Είμαστε σφοδρά αντίθετοι στο άρθρο 3, διότι πραγματικά εδώ και χωρίς καμία καχυποψία, αλλά κοιτώντας την όλη κατάσταση στα μάτια, διαβλέπουμε μια προσπάθεια πραγματικά να ελεγχθεί το Ανώτατο Δικαστήριο ύστερα και από σχετικούς νόμους που έχουν ψηφιστεί, ούτως ώστε να προωθήσει η Κυβέρνηση δικούς της ανθρώπους ή μάλλον δικό της άνθρωπο στην Προεδρία του Αρείου Πάγου. 
      Αυτός όπως προκύπτει και από τα πρακτικά της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής ήταν αυτός που εισηγήθηκε αυτήν τη διάταξη, δηλαδή να μπορεί να αλλάζει μεσούντος του δικαστικού έτους την κατανομή των δικαστών ανά τμήματα. Και είναι αντεπιχείρημα –και σας το επιστρέφουμε- το γεγονός ότι θα εισέλθουν δεκαεπτά και είκοσι ένας αρεοπαγίτες το 2005 και το 2006 αντίστοιχα αφού θα αποχωρήσουν άλλοι τόσοι επί συνόλου πενήντα εννέα διότι πράγματι αυτοί θα πρέπει σταθερά να έχουν το τμήμα τους, να αφομοιώνουν το αντικείμενό τους παρά να βρίσκονται σ’ αυτήν τη σύγχυση να τρέχουν από δω και από εκεί στα τμήματα υπό ποικίλα αντικείμενα. Είμαστε, λοιπόν, αντίθετοι σ’ αυτήν τη διάταξη. 
      Και βεβαίως μιλώντας για το άρθρο 4 του νομοσχεδίου δεν βλέπουμε γιατί είναι επιχείρημα -το οποίο εσείς, αξιότιμε συνάδελφε της Πλειοψηφίας, μπορείτε να λέτε- ότι τάχα η δικαιοσύνη είναι εκείνος ο ιδιαίτερος χώρος όπου πράγματι άνθρωποι που αποδίδουν, άνθρωποι που γνωρίζουν τη δουλειά τους, άνθρωποι που αποτελούν πολλές φορές ραχοκοκαλιά σε τμήματα δικαστηρίων όπως σε ευαίσθητους τομείς, πληροφορικής κ.ο.κ., να τους αποσύρετε στα τρία χρόνια. Αυτό δεν μπορεί να έχει καμία λογική όταν μάλιστα έχετε το δεύτερο εδάφιο που λέει «στον υπολογισμό της ανωτέρω τριετίας λαμβάνεται υπ΄όψιν και ο χρόνος της υπηρεσίας  προγενέστερος της έναρξης της ισχύος του παρόντος νόμου». Δηλαδή, άνθρωποι μπορεί να φύγουν αύριο μεθαύριο και αυτό μόνο μπορεί να δικαιολογήσει τη σπουδή σας να τοποθετήσετε δικούς σας ανθρώπους «επανιδρύοντας, τουλάχιστον και στη διοικητική της δομή, τη δικαιοσύνη όπως και κατά τον ίδιο τρόπο επανιδρύσατε και το κράτος και τη Δημόσια Διοίκηση»…! Και υπάρχουν υπηρεσίες -εν πάση περιπτώσει αν μ’ αυτό υπονοείτε ότι δημιουργούνται σκιές κατά ανθρώπων που παραμένουν προϊστάμενοι σε τμήματα της δικαιοσύνης- πολύ πιο ευαίσθητες όπως η πολεοδομία όπως και αμαρτωλά ΚΤΕΟ για τα οποία πολλά έχουν ακουστεί. Εκεί, δηλαδή, η Κυβέρνησή σας δεν βρίσκει την ανάγκη να εφαρμόσει το ίδιο μέτρο; Γιατί αντιδιαστέλλει τη δικαιοσύνη; Νομίζω λοιπόν ότι τα άρθρα 3 και 4 πάνε πακέτο –συγχωρέστε με που το λέω έτσι απλά-  και έχουν ως στόχο την επέμβαση και τη χειραγώγηση των δικαστών και της δικαιοσύνης…! 
      Όσον αφορά στα υπόλοιπα άρθρα δεν έχουμε καμία αντίρρηση σχεδόν στο σύνολο των άρθρων. Θα ήθελα όμως να διατυπώσω ορισμένες επιφυλάξεις στο άρθρο 11 σε συνδυασμό με το 23. Για μας είναι αδιανόητο να προωθείτε δυσμενέστερη θέση μεταξύ ανθρώπων που υποπίπτουν στο ίδιο αδίκημα δηλονότι της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας και να προφυλακίζονται αυτοί, όχι όμως και άλλοι που διαπράττουν αδικήματα από αμέλεια. Θεωρούμε από φιλοσοφία δικαίου ότι δεν ταιριάζει στο νομικό μας πολιτισμό. Το θεωρούμε ένα μέτρο που υποχωρεί σε λαϊκισμούς και εν πάση περιπτώσει μια περιρρέουσα κοινή γνώμη την οποία μέσα ενημέρωσης διαμορφώνουν. Και αναφέρομαι συγκεκριμένα σε πολύνεκρα ατυχήματα που έχουν συμβεί με πούλμαν ή με μαθητές, όπως στις γνωστές υποθέσεις των Τεμπών, των Καμένων Βούρλων κ.ο.κ. 
      Ειλικρινά τρόμαξα όταν εισαγγελέας μου απήντησε ότι πρέπει να λαμβάνουμε στην εφαρμογή του δικαίου την κοινή γνώμη υπ΄ όψιν μας. Και πήρα βεβαίως την κατάλληλη απάντηση, στην οποία προσχωρώ, από τον κ. Αργυρόπουλο τον Πρόεδρο της Ένωσης Ποινικολόγων που είπε ότι ο δικαστής δικάζει μόνο με οδηγό το νόμο και τη συνείδησή του. Εμείς δεν το δεχόμαστε αυτό γιατί σας το ξαναλέω και πρακτικά ότι μπορεί ένας να έχει μια πολύ μικρή αμέλεια και απ’ αυτήν την αστοχία του να προκληθούν περισσότεροι θάνατοι και ένας να είναι εγκληματικά αμελής, δηλαδή να βγαίνει για παράδειγμα χωρίς να ελέγξει το stop, να περνάει με κόκκινο φανάρι και να επιφέρει μόνο ένα θάνατο. Δηλαδή, το υποκειμενικό στοιχείο στη διαβάθμιση της αμέλειας δεν θα παίξει κανένα ρόλο; Θα δείτε το αποτέλεσμα και επομένως να φανείτε αρεστοί σε κάποιους που είχαν την ατυχία να έχουν θλιβερά συμβάντα στην οικογένειά τους; Εγώ αυτό δεν το δέχομαι. Δεν ταιριάζει στο νομικό μας πολιτισμό. 
      Τέλος όπως έχω πει πολλά άρθρα υποχωρούν στην αρχή να συμβιβαστούμε και να συμμορφωθούμε -και σωστά- και με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θεωρούμε σωστό το μέτρο για τους πλειστηριασμούς και για τα 2/3 της τιμής. Βεβαίως θα πρέπει να πω εδώ στους μη νομικούς ότι εκείνοι που θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους θα την κάνουν. Θα ξαναπροσφύγουν στο δικαστήριο, θα ζητήσουμε μείωση του τιμήματος διότι πολλοί πλειστηριασμοί, εν΄όψει και μιας οικονομικής κρίσης, αποβαίνουν άκαρποι και θα επανέλθουμε στα ίδια ζητήματα. 
      Τέλος όσον αφορά τα άρθρα του τελευταίου κεφαλαίου όπου μετατρέπονται ποινές, γίνεται αποσυμφόρηση στις φυλακές με την έξοδο μικροοφειλετών κ.ο.κ., νομίζω ότι είναι ένα βραχυπρόθεσμο μέτρο. Δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι ενδεχομένως να είναι επιβεβλημένο να ληφθεί, ωστόσο είμαστε υποχρεωμένοι ως Βουλευτές του ελληνικού λαού να μεταφέρουμε στο Σώμα και προς εσάς, κύριε Υπουργέ, ότι υπάρχει και η αντίδρασή μας και η αντίθεσή μας, η οποία συμποσούται στο γεγονός ότι δημιουργούμε κατηγορουμένους δύο ταχυτήτων και ότι μπορεί να περνάμε και ένα μήνυμα στον ελληνικό λαό ότι σε μικροαδικήματα «δεν βαριέσαι, κάνε τα, αύριο θα μπλοκάρει πάλι το σύστημα και θα δοθεί άφεση αμαρτιών», ενώ οι καινούργιοι και οι παλαιότεροι, που τα έχουν διαπράξει, έχουν υποστεί και θα υποστούν αντίστοιχα τις συνέπειες του νόμου.
      Δηλώνουμε, λοιπόν, ότι καταψηφίζουμε τα άρθρα 1, 2, 3 και 4 του νομοσχεδίου. Σας καλούμε και πάλι να τα αποσύρετε. Και βεβαίως, με τις επιφυλάξεις που ανέφερα, δεν έχουμε αντιρρήσεις στα υπόλοιπα άρθρα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε. Πήρατε και το χρόνο της δευτερολογίας σας.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, πενήντα μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί-δάσκαλοι από το 7ο Δημοτικό Σχολείο Αγίας Παρασκευής. 
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
      Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κ. Φώτης Κουβέλης, έχει το λόγο.
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα επαναλάβω τα όσα χθες –νομίζω διεξοδικά- ανέφερα, συζητώντας επί της αρχής του σχεδίου νόμου, για τα άρθρα 1, 2, 3 και 4. 
      Θεωρώ, όμως, υποχρέωσή μου, κύριε Υπουργέ, να επανέλθω πάρα πολύ σύντομα στα άρθρα αυτά για να επισημάνω το εξής: Σε ό,τι αφορά το άρθρο 1, με το οποίο θέλετε ο προσδιορισμός δικασίμων των αγωγών, των αιτήσεων και των εφέσεων να γίνεται μέσα σε έξι μήνες για τις ειδικές διαδικασίες και δώδεκα μήνες για την τακτική διαδικασία, αυτό αποτελεί μία ρύθμιση η οποία εκ των πραγμάτων θα διαψευστεί. Και δεν κάνετε τίποτα άλλο παρά να εκθέτετε το νόμο σε μία πραγματικότητα η οποία θα τον ελέγχει ως κενό περιεχομένου.
      Και θα επαναλάβω το ερώτημα: Γιατί μέχρι τώρα δεν προσδιορίζονται σε σύντομο χρονικό διάστημα οι αιτήσεις, οι εφέσεις, οι αγωγές; Προφανώς όχι γιατί δεν θέλουν οι δικαστές, αλλά γιατί αυτή η πραγματικότητα, οι συγκεκριμένες συνθήκες που υπάρχουν, δεν επιτρέπουν το σύντομο προσδιορισμό προκειμένου, επίσης σύντομα, να εκδοθεί η απόφαση από τα δικαστήρια.
      Επιμένετε, αλλά η επιμονή αυτή δεν δικαιολογείται, πολύ δε περισσότερο που θα δημιουργήσει και προβλήματα στους ίδιους τους δικαστές, εκ των οποίων κάποιοι, κάτω από το βάρος αυτής της ρύθμισης, θα σπεύδουν να προσδιορίζουν σύντομα, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1, παράγραφος 2 και επίσης θα σπεύδουν να εκδίδουν τις αποφάσεις πάλι σύντομα.
      Ξέρετε τι θα σημάνει αυτή η συντόμευση; Αν θέλετε, σας το λέω και από την εμπειρία μου στο χώρο της απονεμόμενης δικαιοσύνης. Προχειρότητα, πάρα πολλές φορές. Θα εκδίδονται αποφάσεις προκειμένου να ανταποκρίνονται στο χρονοδιάγραμμα του νόμου, αλλά θα είναι αποφάσεις οι οποίες θα ελέγχονται για τις πλημμέλειες που θα περιέχουν. 
      Έχετε τη δυνατότητα και σήμερα να αποσύρετε αυτήν τη διάταξη ή έστω να την ονομάσετε ως κατευθυντήρια διάταξη, με την έννοια ότι αποτελεί μία υπόδειξη κατευθύνσεως, αλλά να μην έχει την επιτακτικότητα, όπως την έχει με τη συγκεκριμένη διατύπωση.
      Σε ό,τι αφορά το άρθρο 2 και πάλι θα σας πω ότι με το να ορίζετε προεδρεύοντες για δύο χρόνια στα ποινικά δικαστήρια δεν κάνετε τίποτε άλλο παρά να ξεκινάτε τη διαδικασία ίδρυσης ποινικών τμημάτων στα δικαστήρια. Και είχα τη δυνατότητα διεξοδικά να αναπτύξω τις απόψεις μου σχετικά με το τι θα σημάνει η ίδρυση ποινικών τμημάτων στα δικαστήρια της χώρας.
      Αλλά με το συγκεκριμένο τρόπο, που θέλετε να ορίζονται οι προεδρεύοντες των ποινικών δικαστηρίων, παραβιάζετε την αρχαιότητα, δημιουργείτε δικαστές δύο ταχυτήτων, δημιουργείτε δύο κατηγορίες δικαστών: των ικανών και των ανίκανων. Έστω κι αν δεν το λέτε, αυτό θα υπονοείται από την ώρα που κάποιοι θα εξαιρούνται από τη δυνατότητα να προεδρεύουν στα ποινικά τμήματα. Και είναι αυτονόητο το γεγονός ότι έτσι πλήττεται και η έννοια του φυσικού δικαστή, πολλώ δε μάλλον από την ώρα που περιορίζεται και ο αριθμός των δικαστών για την περίφημη, όσο και αναγκαία, κλήρωση των συνθέσεων.
      Στο άρθρο 3: Δεν μπορώ να δικαιολογήσω την εμμονή. Είναι δυνατόν να έχει ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου τη δυνατότητα να διαμορφώνει ουσιαστικά τη σύνθεση των τμημάτων και βεβαίως εντός προθεσμίας ενός μηνός να προσέρχεται στην ολομέλεια, προκειμένου η ολομέλεια να αποφασίσει τι; Ή ότι εγκρίνει την απόφαση του προέδρου ή ότι καταψηφίζει την απόφαση του προέδρου. Σκεφθείτε τα αδιέξοδα που δημιουργούνται. Πολύ δε περισσότερο επαναλαμβάνω ότι βασίμως εγείρεται η υποψία –για να μην πω η βεβαιότητα- ότι με αυτόν τον τρόπο θέλετε να δώσετε αρμοδιότητες στον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου για να διαμορφώνει ο ίδιος τη σύνθεση των τμημάτων.
      Τόσο δύσκολο είναι, κύριε Υπουργέ, ο Πρόεδρος -όποιος πρόεδρος- του Αρείου Πάγου να προσέλθει στην ολομέλεια, να κάνει την πρότασή του και να έχει την απόφαση της ολομέλειας; Ειλικρινά, δεν μπορώ να το αντιληφθώ. Είναι εξαιρετικά πρωτότυπη αυτή η διάταξη. Είναι μια πρωτοτυπία, η οποία μου δημιουργεί σκέψεις ότι παρέχεται η δυνατότητα στον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου να διαμορφώνει τα τμήματα και ενδεχομένως να διαμορφώνει και συνθήκες για το συγκεκριμένο τρόπο που αυτός επιλέγει για την εκδίκαση επίσης συγκεκριμένων υποθέσεων. 
      Σε ό,τι αφορά το άρθρο 4, σας είπα και χθες ότι δεν είναι ορθή η ρύθμιση να επιβάλλεται να μετακινούνται υπάλληλοι, εφόσον παραμένουν στα τμήματα πέραν της τριετίας. Δώστε τη δυνατότητα τουλάχιστον στο υπηρεσιακό συμβούλιο να αποφασίζει εάν πρέπει να μετακινηθεί ένας υπάλληλος στη συγκεκριμένη θέση, επειδή έχει υπερβεί την τριετία.
      Το λέω αυτό, κύριε Υπουργέ, διότι μας χρειάζεται η εμπειρία συγκεκριμένων υπαλλήλων, οι οποίοι απέκτησαν αυτήν την εμπειρία ακριβώς διότι παρέμειναν τρία χρόνια. Ξέρετε τι θα δημιουργηθεί στις υπηρεσίες των δικαστηρίων; Χάος. Σας το λέω μετά λόγου γνώσεως. Υπάρχουν συγκεκριμένοι υπάλληλοι, οι οποίοι στην κυριολεξία κρατάνε στα χέρια τους τη λειτουργία τμημάτων. Εάν επιμένετε, τουλάχιστον δώστε τη δυνατότητα να αξιολογεί τα πράγματα το υπηρεσιακό συμβούλιο και αυτό να αποφασίζει εάν θα πρέπει ο συγκεκριμένος υπάλληλος να παραμείνει πέραν της τριετίας στη συγκεκριμένη θέση.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Είναι δικαστικός…
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ακριβώς, κύριε Παπαϊωάννου.
      Αναφέρομαι στο άρθρο 14: «Ο αιτών την ακύρωση της διαδικασίας, την ακύρωση απόφασης, την αναστολή εκτέλεσης απόφασης λόγω ασκηθείσης εφέσεως ή αναιρέσεως, μπορεί να εκπροσωπηθεί από συνήγορο διοριζόμενο κατά τους όρους της παραγράφου 2». Ορθά. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Θα πάρω και το χρόνο της δευτερολογίας μου, κύριε Πρόεδρε.
      Θα σας έλεγα όμως, κύριε Υπουργέ, ότι θα πρέπει να υπάρξει μία συμπλήρωση, έτσι ώστε και αυτός ο οποίος ζητά την ανάκληση προπαρασκευαστικής απόφασης ή την επιμέτρηση, τη συγχώνευση ποινών, την αντικατάσταση ποινής με προσφορά κοινωνικής υπηρεσίας, να μπορεί και αυτός να εκπροσωπείται από πληρεξούσιο δικηγόρο, όπως ακριβώς ορίζεται και για τις άλλες περιπτώσεις.
      Σε ό,τι αφορά το άρθρο 16, γνωρίζετε τις αντιρρήσεις μου για τις περίφημες αυτές αναβολές. Θα επαναλάβω και στη συζήτηση αυτή ότι οι αναβολές δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται με το συγκεκριμένο τρόπο που προωθείται με τη διάταξη του άρθρου 16.
      Επίσης, θα ήθελα να αναφερθώ στο άρθρο 24. Ορθά λέτε ότι μετά τη συμπλήρωση του εξηκοστού πέμπτου έτους της ηλικίας του καταδίκου, κάθε μέρα παραμονής του σε σωφρονιστικό κατάστημα υπολογίζεται ευεργετικά ως δύο ημέρες εκτιόμενης ποινής. 
      Έχουμε, όμως, μια κατηγορία κρατουμένων, κύριε Υπουργέ, τους ασθενείς κρατούμενους, αυτούς που δεν μπορούν να εργαστούν, λόγω της καταστάσεως της υγείας τους. Νομίζω ότι θα πρέπει να αναγνωρίσετε σε αυτήν την κατηγορία των κρατουμένων, που είναι οι ασθενείς κρατούμενοι, ένα ευεργετικό αριθμό ημερών. Εγώ θα σας έλεγα την ίδια ρύθμιση, όπως την έχετε, να την επαναλάβετε, για τους ασθενείς κρατουμένους. Δεν θέλετε ακριβώς αυτήν τη ρύθμιση, δηλαδή να υπολογίζεται ευεργετικά ως δύο ημέρες εκτιόμενης ποινής η μία; Δώστε τους, όμως, έναν αριθμό, ενδεχομένως μικρότερο, ευεργετικών ημερών, για να μπορούν και αυτοί να εξέλθουν των φυλακών σε συντομότερο χρονικό διάστημα.
      Σε ό,τι αφορά το άρθρο 29, έχω να σας κάνω μία ερώτηση. Λέτε: «Ανεκτέλεστες ποινές φυλάκισης που έχουν επιβληθεί για πλημμελήματα με δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες κατέστησαν αμετάκλητες πριν από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου και δεν έχουν μετατραπεί σε χρηματικές, μετατρέπονται σε χρηματικές και κατά το πώς ορίζεται». 
      Για δείτε το εξής ενδεχόμενο: Κάποιος έχει ασκήσει ένα ένδικο μέσο και θέλει αύριο το πρωί να παραιτηθεί του ενδίκου μέσου, προκειμένου η απόφαση να καταστεί αμετάκλητη. Γιατί δεν του δίνετε τη δυνατότητα να παραιτηθεί του ενδίκου μέσου και να έχει το αμετάκλητο της απόφασης πριν από τη δημοσίευση του νόμου; Υπάρχουν πάρα πολλές τέτοιες περιπτώσεις. Νομίζω ότι πρέπει να το δείτε μέχρι το τέλος της συζητήσεως, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το θέμα.
      Ήθελα, επίσης, να ρωτήσω, όσο και να επισημάνω ότι η ρύθμιση αυτή χρειάζεται μία αποσαφήνιση, ακριβώς για τους λόγους ότι έχουμε πάρα πολλές περιπτώσεις, που θα αντιμετωπιστούν με τη νομολογία, αλλά νομίζω ότι δεν θα εξυπηρετηθεί η αποτελεσματικότητα της ρύθμισης, εάν αφήσουμε τη νομολογία να λύσει το πρόβλημα, πολύ περισσότερο που υπάρχει και το στοιχείο του επείγοντος.
      Τώρα για το άρθρο 30 και τα επόμενα θα επαναλάβω ότι κατανοώ την ανάγκη να αποσυμφορηθούν οι φυλακές, αλλά επίσης πρέπει να επαναλάβω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται αυτό το ζήτημα, δημιουργεί προβλήματα σε ό,τι αφορά τη συνείδηση του πολίτη πως αυτή η πολιτεία υπό το βάρος συγκεκριμένων συνθηκών είναι έτοιμη να αλλάξει το νόμο και να τον προσαρμόσει στα δεδομένα των φυλακών και των αναγκών που έχουν δημιουργηθεί.
      Αυτό όχι μόνο ασφάλεια δικαίου δεν δημιουργεί, αλλά θα έλεγα ούτε σταθερότητα δικαίου. Και αν θέλετε, εγείρει και απαξία εκ μέρους των πολιτών για μία πολιτεία η οποία είναι έτοιμη να υποχωρήσει από τη νομοθετική ρύθμιση που έκανε, προκειμένου να αντιμετωπίσει τα ζητήματα που γέννησε η ίδια η πραγματικότητα.
      Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα που έχουν σχέση με το άρθρο 33, κύριε Υπουργέ, ανοίγετε έναν επικίνδυνο δρόμο. Και διαλέξατε την αποποινικοποίηση να την κάνετε μόνο για τις ασφαλιστικές εισφορές, τις παρακρατούμενες και μη αποδιδόμενες, έστω και μέχρι το ποσό των 2.000 ευρώ. Σας ζητώ να αποσύρετε τη διάταξη. Υπάρχουν άλλες πράξεις, οι οποίες σήμερα έχουν ποινική απαξία, που πρέπει να αποποινικοποιηθούν, κατά τον αδόκιμο έστω όρο, που για τη συνεννόησή μας χρησιμοποιώ, και προφανώς όχι το ζήτημα που αναφέρεται στις ασφαλιστικές εισφορές. Πολύ δε περισσότερο όταν υπάρχει η δυνατότητα περιγραφής του νόμου από τους ενδιαφερόμενους, οι οποίοι κάθε φορά θα διαμορφώνουν οφειλή μέχρι του ποσού των 2.000 ευρώ, για να αποφεύγουν τον ποινικό δικαστή, ο οποίος θα τους επέβαλλε τη συγκεκριμένη ποινή για παράβαση του συγκεκριμένου νόμου. 
      Να την αποσύρετε. Και να την αποσύρετε, διότι θα είναι μία πράξη αναντίστοιχη προς την προσπάθεια που πρέπει να καταβάλετε, ώστε οι ασφαλιστικές εισφορές να δίνονται από τους εργοδότες, να μην παρακρατούνται, διότι συν τοις άλλοις υπάρχει και το τεράστιο πρόβλημα του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε κύριε συνάδελφε.
      Ο κ. Βενιζέλος έχει το λόγο. 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κατά καιρούς, περίπου κάθε δύο χρόνια, εισάγεται στη Βουλή για ψήφιση ένα νομοσχέδιο για την επιτάχυνση των δικών και για την αποσυμφόρηση των φυλακών. Οι ρυθμίσεις όλων αυτών των νομοθετημάτων είναι λίγο ή πολύ ίδιες και αποτυγχάνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό, γιατί η προσέγγιση των νομοθετημάτων αυτών είναι συμπτωματολογική. Δεν εντοπίζονται και δεν θεραπεύονται τα βαθύτερα κοινωνικά και θεσμικά αίτια των προβλημάτων αυτών. 
      Βέβαια σε όλα αυτά τα νομοθετήματα και στο συζητούμενο σήμερα σχέδιο νόμου υπάρχουν και πολλές θετικές ρυθμίσεις. Είναι αναγκαίο να συμμορφωθούμε στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, είναι αναγκαίο να ενισχύσουμε δικονομικά δικαιώματα και δικαιώματα του κατηγορουμένου, να απλουστεύσουμε διαδικασίες και στην ποινική και στην πολιτική και στη διοικητική δίκη. Το κακό είναι  ότι αυτές οι ουδέτερες ή θετικές διατάξεις τέτοιων νομοθετημάτων λειτουργούν ως όχημα προκειμένου να εισαχθούν στη Βουλή για ψήφιση και να καταστούν νόμος του κράτους διατάξεις προκλητικές, διατάξεις αντισυνταγματικές, διατάξεις οι οποίες στοχεύουν στη χειραγώγηση της δικαιοσύνης και στον έλεγχο του σκληρού πυρήνα του κράτους. 
      Το νομοσχέδιο αυτό είναι μια εκδήλωση του αταβισμού της κυβερνητικής παράταξης, του αταβισμού της ελληνικής συντηρητικής παράταξης. Ανεξάρτητα από τις φιλολαϊκές και δημαγωγικές ρητορείες όταν τίθενται ζητήματα σκληρού πυρήνα του κράτους και της εξουσίας, η Κυβέρνηση και η κυβερνητική παράταξη είναι αυτό που ήταν πάντα: η παράταξη που θέλει να ελέγχει τους σκληρούς πυρήνες του κράτους και κατ’ εξοχήν τη δικαιοσύνη.
      Το κόμμα μου με τον εισηγητή του, ζήτησε την απόσυρση των άρθρων 1,2,3 και 4. Προφανώς προσυπογράφω και εγώ και ζητώ το ίδιο. Επιπλέον όμως επισημαίνω ότι τα άρθρα 2 και 3 του σχεδίου νόμου είναι κραυγαλέα και ευθέως αντισυνταγματικά. Παραβιάζουν την αρχή του νόμιμου δικαστή, το άρθρο 8 του Συντάγματος. Παραβιάζουν το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που εγγυάται μια δίκαιη δίκη. Στοχεύουν στην άσκηση άλλοτε έμμεσου και άλλοτε απροκάλυπτου ελέγχου σε κρίσιμα επίπεδα της λειτουργίας της δικαιοσύνης, δηλαδή στα ποινικά τμήματα των μεγάλων δικαστηρίων της ουσίας και στο επίπεδο του Αρείου Πάγου. 
      Οι προεδρεύοντες των ποινικών τμημάτων καταστρατηγούν την αρχή του νόμιμου δικαστή, γιατί οι συνθέσεις και οι κληρώσεις αφορούν τους νεότερους από τους δικαστές. Αποκλείονται όλοι οι αρχαιότεροι. Αλλοιώνεται ο κατάλογος των δικαστών από τους οποίους με κλήρωση προκύπτει συγκεκριμένη σύνθεση. 
      Πρόκειται για παρέμβαση μέσω διοίκησης της δικαιοσύνης που καταλύει τον πυρήνα του κράτους δικαίου και τα πράγματα γίνονται τελείως απροκάλυπτα στην αρμοδιότητα που απονέμει το σχέδιο νόμου στον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου να συγκροτεί ουσιαστικά τα τμήματα του Αρείου Πάγου κατά το δοκούν, κατά περίπτωση, επικαλούμενος ειδικές υπηρεσιακές ανάγκες αορίστως και μετά τον προσδιορισμό των υποθέσεων. Δηλαδή, ουσιαστικά συγκροτεί το τμήμα το οποίο θα δικάσει συγκεκριμένη, εισηγμένη, προσδιορισμένη υπόθεση, χωρίς να υπάρχει γενικός, αφηρημένος και απρόσωπος κανόνας που να ρυθμίζει τη συγκρότηση του δικαστηρίου. Αυτό από μόνο του δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα συνταγματικότητας. Υπάρχει όμως και πρόβλημα πολιτικής δεοντολογίας, πρόβλημα πολιτικής ευθύνης της Κυβέρνησης, του Υπουργού Δικαιοσύνης και του Πρωθυπουργού. Διότι η διάταξη αυτή εισάγεται εν όψει της επικείμενης εκλογής του νέου Προέδρου του Αρείου Πάγου. Και με δεδομένο ότι θα έχουμε τα επόμενα χρόνια με εντυπωσιακή μεταβολή της σύνθεσης λόγω αποχώρησης αρεοπαγιτών και προαγωγής νέων αρεοπαγιτών, αντιλαμβάνεστε τι μεθόδευση χειραγώγησης στο επίπεδο του Αρείου Πάγου συντελείται με τη διάταξη αυτή. Και η διάταξη αυτή είναι ευθέως και κραυγαλέα αντισυνταγματική και θα καταπέσει ως τέτοια, αν όχι από τον ίδιο τον Άρειο Πάγο, πάντως από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. 
      Επιπλέον θα ελέγχονται οι συνθέσεις και άλλων κρίσιμων τμημάτων. Θεωρώ κατ’ εξοχήν κρίσιμα τμήματα αυτά που ασχολούνται με εργασιακά θέματα γιατί εδώ ο έλεγχος του σκληρού πυρήνα του κράτους και ο έλεγχος της δικαιοσύνης δεν αφορούν μόνο τις εντυπώσεις μιας ποινικής δίκης, που έχει πάντα πολύ  μεγάλο επικοινωνιακό και κοινωνικό ενδιαφέρον, αλλά αφορά και την πρόθεση της Κυβέρνησης να ανοίξει πλέον μεγάλα κοινωνικά μέτωπα σε σχέση με εργασιακά, συνδικαλιστικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Αυτή η επιλογή συνδέεται και με την πρόθεση της Κυβέρνησης να αμφισβητήσει τη συλλογική αυτονομία και στη σχέση νόμου και συλλογικής σύμβασης εργασίας. Τα δημοσιεύματα και οι πληροφορίες πυκνώνουν, όπως και οι σχετικές δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών. Είναι μεν αντιφατικές, αλλά από ένα σημείο και μετά είναι επίμονες και σαφείς. 
      Επειδή αυτά τα θέματα άγονται στη δικαστική κρίση και τελικά ο δικαστής παίζει καθοριστικό ρόλο, όπως φαίνεται από πλήθος παραδειγμάτων, από τον ΛΑΦΚΑ μέχρι το οικογενειακό επίδομα και από τον έλεγχο των καταχρηστικών απολύσεων μέχρι τον έλεγχο της συλλογικής σύμβασης εργασίας, η Κυβέρνηση χρειάζεται δικαστικούς μηχανισμούς, οι οποίοι θα λειτουργήσουν ως υποστηρικτικοί μηχανισμοί για το μέτωπο που αναγκάζεται λόγω οικονομικής αδυναμίας και πολιτικής αμηχανίας να ανοίξει με την κοινωνία. 
      Μπορεί ο κ. Καραμανλής να είχε μία «σοσιαλδημοκρατική» επίφαση προεκλογικά μέσα στον πληθωρισμό των υποσχέσεων και των δημαγωγιών, αλλά τώρα ο δρόμος του είναι κατ’ ανάγκην νεοφιλελεύθερος, οπότε θα υπάρξει μέτωπο με το λαό, μέτωπο με την κοινωνία, μέτωπο με όλους εκείνους οι οποίοι έχουν ανάγκη από ένα κοινωνικό κράτος. Και το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα το έχει συγκροτήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό ο δικαστής, μέσα από το δικαστικό έλεγχο της συνταγματικότητας, μέσα από τη νομολογία του σε θέματα κυρίως ατομικών εργασιακών σχέσεων και δικαίου των κοινωνικών ασφαλίσεων. 
      ΄Αρα αυτές οι διατάξεις πρέπει να αποσυρθούν και ως ευθέως αντισυνταγματικές. Προοιωνίζονται μία σκλήρυνση της στάσης της Κυβέρνησης η οποία δεν επιτρέπει να υπάρξει κοινωνική συναίνεση, κοινωνική ειρήνη. Φυσικά δεν υπάρχει ούτε και πολιτική συναίνεση αλλά ούτε και πολιτική ανοχή, όταν υπάρχει αυτός ο πολιτικός σχεδιασμός εκ μέρους της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού.
      Είναι επίσης αστείο να εισάγονται διατάξεις οι οποίες δεν είναι αντισυνταγματικές αλλά είναι ατελέσφορες μέχρι βαθμού κωμικότητας, όπως το άρθρο 1 και το άρθρο 4. Η νομολογία ανωτάτων δικαστηρίων, η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας στην προκειμένη περίπτωση, η οποία αν μη τι άλλο θα επηρεάσει τη νομολογία του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, έχει πει ότι αυτού του είδους οι αποκλειστικές προθεσμίες στον προσδιορισμό είναι αντισυνταγματικές. Μόνο αν ερμηνευθούν αυτές οι προθεσμίες ως ενδεικτικές, διασώζεται το κύρος των διατάξεων. Αλλά αν πρόκειται να κάνουμε ευχολόγια, ας τα κάνουμε, όπως είπε ο κ. Κουβέλης, ως ειλικρινή ευχολόγια. Ας μη δημιουργούμε την εντύπωση ότι θα λυθούν χρονίζοντα και διαρθρωτικά προβλήματα της δικαιοσύνης, της πολιτικής δικαιοσύνης με τέτοιες διατάξεις. Αυτό δεν είναι βολονταρισμός του νομοθέτη. Αυτό είναι είτε τραγική αφέλεια του νομοθέτη είτε προσπάθεια παραπλάνησης της κοινής γνώμης, γιατί ο νομικός κόσμος και ο δικαστικός κόσμος γνωρίζουν πάρα πολύ καλά και την πραγματικότητα αλλά και τα όρια που θέτει η νομολογία από πλευράς συνταγματικότητας για τέτοιου είδους ρυθμίσεις. 
      Επίσης, είναι παράταιρο και δυσανάλογο οι όροι με τους οποίους υπηρετεί ο δικαστικός υπάλληλος στην ίδια θέση να είναι αυστηρότεροι και δυσμενέστεροι από τους όρους  υπό τους οποίους υπηρετεί ο δικαστικός λειτουργός. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει αυτός ο περιορισμός της τριετίας εκεί όπου δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα συγκρότησης του δικαστηρίου με άλλους δικαστικούς λειτουργούς και να υπάρχει ο περιορισμός για το δικαστικό υπάλληλο. Δεν είναι δυνατόν ο αρεοπαγίτης ή ο σύμβουλος επικρατείας να υπηρετεί στο τμήμα του δέκα, δεκαπέντε και είκοσι χρόνια, γιατί φυσικά υπάρχει περιορισμένος αριθμός τμημάτων και η εναλλαγή είναι επίσης περιορισμένη και να πρέπει να αλλάζονται οι δικαστικοί γραμματείς και οι δικαστικοί υπάλληλοι. Τι θέλετε να κάνετε έτσι; 
      Θέλουμε να τελούν και οι δικαστικοί υπάλληλοι υπό τη δαμόκλειο σπάθη της επικείμενης αλλαγής.
      	(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
       Άρα εδώ έχουμε ένα μέτρο δυσανάλογο που εκθέτει το Υπουργείο Δικαιοσύνης και την Κυβέρνηση, διότι αποκαλύπτεται η διαφορά στη μεταχείριση των δικαστικών λειτουργών που αποφασίζουν και των δικαστικών υπαλλήλων που παίζουν έναν επικουρικό, υποστηρικτικό ρόλο. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Άρα –συνοψίζω, κύριε Πρόεδρε- εδώ έχουμε την αποκάλυψη προθέσεων, οι οποίες είναι ενοχλητικές και επιθετικές για την κοινωνία. Έχουμε ρυθμίσεις οι οποίες είναι προφανώς αντισυνταγματικές. Υπάρχει υποχρέωση απόσυρσης των δύο αντισυνταγματικών διατάξεων, των άρθρων 2 και 3, και η υποχρέωση απόσυρσης διατάξεων που είναι ατελέσφορες με βάση τη νομολογία ή προκλητικά δυσανάλογες με βάση την πραγματικότητα λειτουργίας της δικαιοσύνης. 
      Ευχαριστώ πολύ. 
       (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε. Καταναλώσατε και εσείς μεγάλο μέρος της δευτερολογίας σας. 
       Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Σκυλλάκος έχει το λόγο. 
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Το νομοσχέδιο αυτό είναι η αρχή, όπως κατάλαβα από τις χθεσινές τοποθετήσεις του κυρίου Υπουργού. Θα ακολουθήσουν και άλλα νομοσχέδια για να επιτευχθεί η επιδιωκόμενη επιτάχυνση της δικαιοσύνης, αλλά σε βάρος των δικαστών, των δικαστικών υπαλλήλων, των πολιτών και της δικαιοσύνης γενικότερα. 
      Επαναλαμβάνω ότι αυτό είναι η συνέχεια της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ. Βεβαίως, η Νέα Δημοκρατία  επιδιώκει να ελέγξει τη δικαιοσύνη, όπως έκανε και το ΠΑΣΟΚ τόσα χρόνια.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Πάλι τα ίδια, κύριε συνάδελφε; 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Μη διακόπτετε, κύριε συνάδελφε. 
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Δεν αθωώνεστε, κύριοι συνάδελφοι! Εγώ χαίρομαι, όταν Βουλευτές σας ή εισηγητές σας χρησιμοποιούν επιχειρήματα που τα λέγαμε στα δικά σας νομοσχέδια, αλλά λίγη αυτοκριτική δεν βλάπτει! 
      Τώρα μπαίνω στα άρθρα. Όσον αφορά στο άρθρο 1, είμαστε αντίθετοι και είναι ήπια η κριτική που ακούγεται ότι θα είναι ανεφάρμοστο. Βεβαίως, σε μεγάλο βαθμό δεν θα μπορέσει να εφαρμοστεί το άρθρο 1, όπως δεν εφαρμόστηκαν και ανάλογες διαδικασίες επιτάχυνσης. 
      Το θέμα, όμως, δεν είναι αυτό. Κατά τη δική μας άποψη και τη γνώμη των δικαστών, θα ασκηθεί πίεση να περάσει -και αν όχι εξ ολοκλήρου, σε μεγάλο βαθμό- η αύξηση των κλιμακίων, να είναι περισσότερες οι υποθέσεις, να εντατικοποιηθεί η εργασία των δικαστών. Αυτό και πάντα σε συνδυασμό με το οκτάμηνο, στο οποίο δεν μπορεί να του αφαιρεθεί η δικογραφία και με τον πειθαρχικό έλεγχο, η πίεση θα είναι πολύ μεγάλη. Τα λένε οι δικαστές αυτά. Είμαστε κάθετα αντίθετοι και βεβαίως ζητούμε να αποσυρθεί αυτή η διάταξη. 
      Όσον αφορά στο άρθρο 2, επαναλαμβάνω ότι αλλοιώνεται, υπονομεύεται η αρχή του «φυσικού δικαστή». Οι έμπειροι και οι ειδικοί δεν αρκούν για να βγάζουν σωστές αποφάσεις. Πρέπει η κλήρωση να είναι επί όλων όσων δικαιούνται σήμερα και, εν πάση περιπτώσει, ο κατηγορούμενος έχει μεγαλύτερες εγγυήσεις από έναν ευρύτερο κύκλο δικαστών και όχι από κάποιους ειδικούς, οι οποίοι δεν ξέρω πού μπορεί να οδηγηθούν, όταν μονομερώς ασχολούνται με αυτά τα ζητήματα, όπως ήταν και η λογική των ποινικών τμημάτων παλαιότερα. 
      Όσον αφορά στο άρθρο 3, είπαμε και στη χθεσινή μας εισήγηση ότι εγκυμονεί κινδύνους, διότι δίνει υπερεξουσίες στον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου. Αυτές οι μεταθέσεις θα πάρουν μόνιμο χαρακτήρα –δεν θα είναι προσωρινές- και δεν ξέρω με ποια κριτήρια θα γίνουν αυτές οι αποσπάσεις και λέγεται θεωρητικά πάντα. Δεν λέω ότι σκοπεύουν να το κάνουν. Ανάλογα και με τις υποθέσεις, ο ένας εδώ και ο άλλος στο άλλο τμήμα, γιατί υπάρχει άλλος κύκλος υποθέσεων. Δεν ξέρω τι μπορεί να συμβεί. Όλα οφείλονται στην έλλειψη αρεοπαγιτών, σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση. Προσλάβετε προσωπικό. Αυτή είναι η απάντηση. 
      Όσον αφορά στο άρθρο 4, οι προθέσεις είναι καθαρές και για τους προϊστάμενους των τμημάτων και των διευθυντών. Θέλετε να αλλάξετε τους συσχετισμούς. Είναι καθαρό και δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτα. 
      Τo άρθρο 5 και το άρθρο 10 είναι δύο άρθρα που χειροτερεύουν τις εγγυήσεις που υπήρχαν παλαιότερα σε σχέση με την ανακριτική διαδικασία. Το ΠΑΣΟΚ περιόρισε την ανάκριση στα κακουργήματα και σε ορισμένα πλημμελήματα και μετέθεσε το αντικείμενο αυτό στην προανάκριση. Τώρα, μεγάλο αντικείμενο που ήταν στην προανάκριση, όπου τη δουλειά την έκανε ο δικαστής, μετατίθεται στα αστυνομικά όργανα. Για ευνόητους λόγους και για να μη μακρηγορώ, είναι γνωστό ότι οι περισσότερες εγγυήσεις είναι όταν είναι δικαστής αυτός ο οποίος κάνει όλη αυτήν την ανακριτική διαδικασία. Τώρα η υπόθεση από το αστυνομικό τμήμα θα πηγαίνει κατευθείαν στο ακροατήριο. 
      Για το άρθρο 19 θέλω να κάνω ένα σχόλιο. Συμφωνούμε. Θα το ψηφίσουμε. Όμως θα εφαρμοστεί στην πράξη; Η πείρα έχει δείξει ότι είναι δύσκολο να εφαρμοστεί. Πιθανόν, λοιπόν, να μην εφαρμοστεί, γιατί οι λόγοι που οδηγούμαστε στο να μην εφαρμόζονται τέτοιες διατάξεις παραμένουν: έλλειψη υποδομών και ιδιαίτερα προσωπικού. 
      Στο άρθρο 27 δεν συμφωνούμε ορισμένα από τα αδικήματα για τα οποία λέγαμε να μην πηγαίνουν στο ακροατήριο, όταν πληρώσει ο κατηγορούμενος, όταν συνδιαλλαγεί με το μηνυτή. Τα αδικήματα αυτά –ιδιαίτερα η ληστεία και η απάτη αλλά και η τοκογλυφία και η αισχροκέρδεια- έχουν γενικότερη απαξία για το κοινωνικό σύνολο. Δεν είναι ζήτημα εσωτερικό μεταξύ δύο ανθρώπων. Ακόμη, λοιπόν, όταν είναι και πλημμελήματα, αφορούν το δημόσιο συμφέρον και θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μας, να παραμείνει η διάταξη όπως έχει. 
      Με τα άρθρα 29, 30, 31 και 32 έχουμε τεχνητή αποσυμφόρηση φυλακών και δικαστηρίων. Τα ανέλυσα όταν συζητούσαμε επί της αρχής. Πέρα από το γεγονός,  βεβαίως, ότι οι Έλληνες δεν εμφανίζονται ισότιμοι απέναντι στη δικαιοσύνη, με τέτοιες μεταβατικές ευκαιριακές διατάξεις κάμπτεται στην πράξη η επιβαλλόμενη να ισχύει και να λειτουργεί αρχή ότι οι ποινές εφαρμόζονται για να έχουν και αποτρεπτική λειτουργία. Αλλιώς η βασική αρχή της αποτρεπτικής λειτουργίας της ποινής, για να μην το κάνουν και άλλοι αυτό το αδίκημα, κάμπτεται, στο όνομα της επιτάχυνσης και της αποσυμφόρησης. 
      Λύστε τα υπαρκτά προβλήματα: έλλειψη προσωπικού και έλλειψη άλλων υποδομών. Αλλιώς θα μας έρθουν και καινούργια νομοσχέδια, διότι τα υπάρχοντα δεν μπόρεσαν να φέρουν αποτελέσματα και διότι το βάρος των υποθέσεων, που όλο και προσδιορίζονται σε μακρύτερο χρόνο,  σπρώχνει τα πράγματα σε χαμηλότερης ποιότητας δικαιοσύνη. 
      Δεν ξέρω αν μιλάμε τώρα και για τις τροπολογίες.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Επειδή αρκετοί συνάδελφοι έκαναν  και χθες και σήμερα αναφορά στην υπουργική τροπολογία,…
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, μήπως οι τροπολογίες να συζητηθούν στο τέλος.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Τις αφήνουμε, απ’ ό,τι κατάλαβα, για μετά. Δεν ξέρω, κύριε Πρόεδρε. Εσείς αποφασίζετε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Εγώ θα έλεγα να συζητηθούν μαζί, κύριε Υπουργέ, επειδή έχει γίνει ήδη αναφορά, για να μη δημιουργηθεί στο τέλος συνωστισμός ομιλούντων. Ούτως ή άλλως έχουν αναφερθεί αρκετοί συνάδελφοι. 
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Προχωρώ, λοιπόν. Εμείς καταθέσαμε δύο τροπολογίες. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Σε δικές σας τροπολογίες θα αναφερθείτε; 
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Να μη μιλήσουμε για όλες; Να μιλήσουμε μόνο για την τροπολογία του κυρίου Υπουργού; Να πω μόνο γι’ αυτήν του κυρίου Υπουργού. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Έχετε τις δύο δικές σας. Έτσι; Ωραία. Μιλήστε γρήγορα γι’ αυτές. Να τις τελειώσουμε και αυτές, ώστε να μπουν σε ψηφοφορία. 
      Κατ’ αρχάς, με την τροπολογία του κυρίου Υπουργού είμαστε αντίθετοι, διότι και ακριβαίνει τη δικαιοσύνη, που είναι ήδη ακριβή με τις ρυθμίσεις που είχαν γίνει επί ΠΑΣΟΚ και ανοίγει το δρόμο, ώστε τα 10 ευρώ…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Αναφερόμαστε μόνο στις δύο εμπρόθεσμες τροπολογίες. 
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ποιες είναι οι εμπρόθεσμες και ποιες όχι;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Αναφερόμεθα μόνο στις δύο εμπρόθεσμες, κύριε συνάδελφε.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Με τα παράβολα;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ένα λεπτό, κύριε συνάδελφε. Για την οικονομία της συζήτησης και επειδή έχει γίνει ευρεία αναφορά στην τροπολογία του κυρίου Υπουργού, υπάρχουν και δύο εμπρόθεσμες τροπολογίες, δικές σας, η 324 και η 326. Αναφερόμεθα μόνο σε αυτές.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Για ποιες λέτε τώρα;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Για την 324 τη δική σας, και την 326.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Εν πάση περιπτώσει, είπα και χθες ότι, του κυρίου Υπουργού, εμείς την καταψηφίζουμε, γιατί ακριβαίνει τη δικαιοσύνη και ανοίγει δρόμο για παραπέρα αυξήσεις, τα 10 ευρώ να γίνουν και 50 ευρώ και 100 ευρώ, για να μη γίνονται μηνύσεις.
      Έρχομαι τώρα στις δικές μας τροπολογίες.
      Η πρώτη αφορά τα αγροτοδικεία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Τον αριθμό της να μου πείτε.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Γενικός αριθμός 324 και ειδικός αριθμός 5.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Πολύ ωραία. Είναι εμπρόθεσμη, μπορείτε να αναφερθείτε σε αυτή.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Ζητούμε να εξαλειφθεί το αξιόποινο για υποθέσεις αγροτών, που διώκονται λόγω των κινητοποιήσεών τους μετά τον 1997. Ομόφωνα στη Βουλή –και η Νέα Δημοκρατία, που είναι σήμερα Κυβέρνηση- είχαμε αποφασίσει και πιέζαμε τότε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να γίνει δεκτό ότι αυτές ήταν υποθέσεις συνδικαλιστικού περιεχομένου, κοινωνικού περιεχομένου. Δεν είχαν στόχο να προξενήσουν τα αναφερόμενα αδικήματα και είπαμε ότι αίρεται το αξιόποινο μέχρι το Μάρτιο του 1997. Υπάρχουν εκατοντάδες δίκες και είναι χιλιάδες αυτοί, οι οποίοι θα περάσουν από δικαστήρια. Δεν είναι σωστό να έχουμε άλλη συμπεριφορά πριν από μερικά χρόνια –και με ομόφωνη συμφωνία της Βουλής- και άλλη τώρα.
      Πρέπει η Κυβέρνηση, λοιπόν, να δεχθεί την τροπολογία τη δική μας, που στην ουσία δεν είναι δική μας, είναι «καρμπόν» με την τροπολογία που είχαμε ψηφίσει ομόφωνα στη Βουλή. Και ζητώ και από τα άλλα κόμματα να τοποθετηθούν και να πάρουμε όλοι μαζί την ευθύνη. Δεν μπορώ να το επιβάλω, αλλά νομίζω ότι είναι σοβαρό πολιτικό ζήτημα. Έχουμε, στη Θεσσαλία τουλάχιστον, που γνωρίζω, μπροστά μας ένα σωρό δίκες.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ωραία, αναφερθήκατε και χθες σε αυτό. Μιλήστε τώρα για την άλλη τροπολογία.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Λοιπόν, όσον αφορά τη δεύτερη τροπολογία μας, ξεκίνησε από αίτημα του Δικηγορικού Συλλόγου του Πειραιά και των συνδικάτων των ναυτεργατών.
      Τι έχει συμβεί; Με προηγούμενη διάταξη, που ψηφίστηκε επί Νέας Δημοκρατίας, στις εργατικές διαφορές, όταν πάει κάποιος εργαζόμενος να ζητήσει προσωρινή διαταγή, ο δικαστής –μέχρι να ψηφιστεί αυτό από τη Νέα Δημοκρατία- καλούσε μια-δύο ώρες νωρίτερα τους ενδιαφερόμενους και τον εργοδότη, για να ακούσει τη γνώμη τους. Τώρα ορίστηκε ότι κλητεύονται προ είκοσι τεσσάρων ωρών. Αυτό είναι άδικο να το κάνουμε, ειδικά για τους εργαζόμενους. Και αν για τους εργαζόμενους που είναι στη στεριά αποτελεί σε βάρος τους μέτρο, είναι πολύ άσχημο μέτρο, που ανατρέπει την υπάρχουσα κατάσταση, για τους ναυτεργάτες.
      Γι’ αυτό και ο Δικηγορικός Σύλλογος, ο οποίος δεν επηρεάζεται από το δικό μας κόμμα –είναι γνωστό πού ανήκει η πλειοψηφία του- αλλά είναι επαγγελματίες που γνωρίζουν το πρόβλημα, κάνουν αυτό το αίτημα. Γιατί με το εικοσιτετράωρο, που θα κλητευθεί ο εφοπλιστής ουσιαστικά, προλαβαίνει και διώχνει το πλοίο από το λιμάνι. Το μόνο περιουσιακό στοιχείο το οποίο παρακρατείται με την προσωρινή διαταγή, ειδικά για τα καράβια, είναι το ίδιο το καράβι, δεν είναι η άλλη περιουσία του εφοπλιστή. Πρέπει, λοιπόν, να λυθεί ή να αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
      Αφού ζητήσω συγγνώμη από τον κ. Κοσμίδη, που έχει ζητήσει το λόγο, θα δώσω το λόγο στον κ. Κουβέλη, γιατί έχουμε τη Διάσκεψη των Προέδρων τώρα, για να αναφερθεί για δύο λεπτά στις τροπολογίες.
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Λιγότερο από δύο λεπτά θα κάνω, κύριε Πρόεδρε, και ζητώ κι εγώ συγγνώμη, κύριε Κοσμίδη, αλλά πρέπει να βρεθώ σε λίγο στη Διάσκεψη.
      Σε ό,τι αφορά την τροπολογία του κυρίου Υπουργού, κύριε Υπουργέ, θα την καταψηφίσω όχι μόνο διότι ορίζετε πια παράβολο υπέρ του δημοσίου, ποσού 10 ευρώ, για την υποβολή μήνυσης, αλλά γιατί παρέχετε τη δυνατότητα στον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών και τον Υπουργό Δικαιοσύνης να αναπροσαρμόζουν με απόφασή τους αυτό το παράβολο.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γνωστή η άποψη και εδώ έχουμε αποτύπωμα αυτής της άποψης. Τι λέει αυτή η άποψη; Εάν θέλουμε να περιορίσουμε τις υποθέσεις στα δικαστήρια, πρέπει να αυξήσουμε το κόστος απονομής της δικαιοσύνης. Περί αυτού πρόκειται.
      Και σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να συμφωνήσω με την αντίληψη ότι το κόστος απονομής της δικαιοσύνης πρέπει να είναι εκείνο που θα εμποδίζει τον πολίτη να προσέρχεται για παροχή εννόμου προστασίας.
      Δεύτερον, θα ψηφίσω τις τροπολογίες του κ. Σκυλλάκου και για την υπόθεση των αγροτών, αλλά και για τη ρύθμιση που ζητεί και ο Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιώς. Είναι ακριβώς όπως τα είπε, κύριε Πρόεδρε, και νομίζω ότι ο κύριος Υπουργός πρέπει να δεχθεί αυτήν την τροπολογία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ. 
      Κύριε Κοσμίδη, έχετε το λόγο για οκτώ λεπτά. 
      ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΟΣΜΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
      Άρθρο 1: Κύριε Υπουργέ, νομοθετείτε σε θέμα που ρυθμίζεται από τους κανονισμούς εσωτερικής υπηρεσίας, που καταρτίζονται από τα δικαστήρια. Με αυτό τον τρόπο φοβούμαι ότι σε επόμενη φάση θα νομοθετήσετε πόσες αποφάσεις πρέπει να βγάζει κάθε χρόνο ένας δικαστής, πόσες φορές πρέπει να ανεβαίνει στην έδρα κ.ο.κ..
      Με το άρθρο 1 εισάγεται η υποχρέωση για προσδιορισμό των αναφερόμενων δικών στις αναφερόμενες προθεσμίες. Εφόσον, κύριε Υπουργέ, πρόκειται περί υποχρέωσης και όχι περί κατευθυντήριας οδηγίας ή ευχής, ποια είναι η κύρωση της παραβίασης αυτής της υποχρέωσης; Αν προβληθεί, παραδείγματος χάρη, ότι τα πινάκια είναι κλεισμένα και γι΄ αυτό δεν μπορούν να προσδιοριστούν οι δίκες στο χρόνο που αναφέρει η διάταξη αυτή, τι θα γίνεται τότε; Θα διώκετε πειθαρχικά τον προσδιορίζοντα ή θα τον καταγγέλλετε για παράβαση καθήκοντος; 
      Στα πινάκια δεν μπορεί να εγγράφεται απεριόριστος αριθμός υποθέσεων, κυρίως στις διαδικασίες όπου εξετάζονται μάρτυρες. Παράδειγμα, στις εργατικές διαφορές, πόσες υποθέσεις νομίζει κανείς ότι μπορεί να δικάζονται σε μια δικάσιμο εργατικών διαφορών, όπου εξετάζονται μάρτυρες; Και όταν εξαντλείται το ωράριο και δεν έχουν εκδικαστεί υποθέσεις, θα αναβάλλονται για πόσο καιρό και ποιο θα είναι το όφελος τελικά; Νομίζω ότι το άρθρο 1 είναι μια διάταξη, η οποία δεν οδηγεί πουθενά. Έχει την εύλογη αντίδραση των δικαστών και γι΄ αυτό πρέπει να αποσυρθεί. 
      Άρθρο 2: Στο παρελθόν δημοσίως έχω υποστηρίξει την άποψη της ίδρυσης ειδικών ποινικών τμημάτων. Την υποστηρίζω και τώρα. Είναι πολύ προσωπική μου άποψη και διακρίνω από τη συζήτηση και στην επιτροπή και στην Ολομέλεια ότι είναι μειοψηφική άποψη. 
      Ποια είναι η ιδέα μου; Η ιδέα είναι ότι κάποιοι δικαστές, επιλεγόμενοι με κάποια κριτήρια και διαφανείς διαδικασίες, με φροντίδα να μην παραβιάζεται η αρχή του φυσικού δικαστή, συγκροτούν ειδικά ποινικά τμήματα, κατά το πρότυπο, αν θέλετε, των ειδικών τμημάτων που επιλαμβάνονται υποθέσεων Ναυτικού Δικαίου, που ήδη είναι συγκροτημένα. 
      Αυτό το είχα υποστηρίξει για μια μεταβατική περίοδο, προκειμένου να εκκαθαριστεί το υπάρχον απόθεμα, στη μεταβατική αυτήν περίοδο να ληφθούν μέτρα, όπως αποποινικοποίηση διατάξεων και άλλα, ώστε να μην υπάρξει εκ νέου σώρευση ποινικών υποθέσεων. Αυτό, όμως, θα μπορούσε να ισχύει και στο διηνεκές, πάντα με τη φροντίδα ότι δεν θα παίρνουν σύνταξη οι δικαστές των ποινικών τμημάτων στα ποινικά τμήματα, αλλά θα υπάρχει μια εναλλαγή. 
      Κύριε Υπουργέ, η διάταξη που εισάγετε εσείς με το άρθρο 2 δεν εξυπηρετεί το σκοπό και το στόχο που αναφέρω και αυτό πέραν της αμφίβολης συνταγματικότητας. 
      Άρθρο 3: Κύριε Υπουργέ, στην επιτροπή σάς ρώτησα -και δεν πήρα απάντηση- αν το άρθρο 3 προέρχεται από αίτημα της ηγεσίας του Αρείου Πάγου. Αν δεν είναι έτσι, αναρωτήθηκα πώς ανακαλύψατε την ανάγκη της εισαγωγής αυτής της ρύθμισης. Χθες ο κ. Παπαϊωάννου αποκάλυψε την πηγή έμπνευσης. Είναι εντυπωσιακό αυτό που συμβαίνει και νομίζω ότι πρέπει να αποσύρετε και το άρθρο αυτό. 
      Στα άρθρα που αφορούν τη συμμόρφωση σε αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, βεβαίως, συμφωνώ. 
      Στο άρθρο 19 που εμφανίζεται ως καινοτομία, όσο δικηγορούσα ενθυμούμαι ότι πηγαίναμε στον Πρόεδρο Υπηρεσίας δικάζοντας την πρώτη δήλωση συναινετικού διαζυγίου και παίρναμε δικάσιμο πολύ σύντομα, αμέσως μετά την εκπνοή του εξαμήνου. Εάν στην πράξη παρουσιάστηκαν κρούσματα προσδιορισμού μετά τις τριάντα μέρες, τότε καλώς εισάγετε τη διάταξη. 
      Στα άρθρα 20 και 21 για τους πλειστηριασμούς, επίσης συμφωνώ, ελπίζοντας ότι η διάταξη του άρθρου 21 θα μειώσει τον αριθμό των αιτήσεων διόρθωσης προγράμματος που εισάγονται. 
      Άρθρο 22. Διαφωνώ με έμφαση με την εμπλοκή του εισαγγελέα στις υποθέσεις αυτές. Θεωρώ ότι οι ισχύουσες διατάξεις υπηρετούν το σκοπό που επιδιώκει το άρθρο 22 και φοβούμαι ότι θα υπάρξει κίνδυνος έκδοσης αντιφατικών διατάξεων του εισαγγελέα και αποφάσεων του δικαστηρίου που δικάζει ασφαλιστικά μέτρα. 
      Στο άρθρο 24 κατεβάζετε το όριο των εξήντα επτά ετών στα εξήντα πέντε έτη. Στην Επιτροπή είπα κάτι το οποίο επανέλαβε σήμερα και ο κ. Κουβέλης, ότι οι φυλακισμένοι που πάσχουν από κάποια αναπηρία δεν έχουν κανένα τρόπο ευεργετικού υπολογισμού της ποινής τους και δεν μπορούν να τύχουν –προφανώς λόγω αδυναμίας να εργαστούν- των ευεργετικών προνομίων της διάταξης αυτής. Κάτι πρέπει να σκεφθείτε και για τους φυλακισμένους που έχουν αναπηρία. 
      Στο άρθρο 29 φοβούμαι ότι επιβραβεύεται η αβελτηρία των αρχών, που πίσω από αυτήν συχνά υποκρύπτεται συναλλαγή ή διαφθορά. Η ανάγκη αποσυμφόρησης των φυλακών δεν μπορεί να οδηγήσει σε διατάξεις σαν αυτές του Κεφαλαίου Ε΄, διότι τελικά και οι διωκτικές αρχές θα αποθαρρύνονται στην εκτέλεση των καθηκόντων τους και οι δικαστές στην επιβολή των ανάλογων ποινών, τη στιγμή που έρχεται ο νομοθέτης κατά καιρούς και ακυρώνει οτιδήποτε έκαναν οι διωκτικές και οι δικαστικές αρχές. 
      Τέλος, για το άρθρο 33 φοβούμαι ότι κάνετε ένα πρώτο βήμα για την αποποινικοποίηση σε τελείως λάθος αντικείμενο, που είναι η υπεξαίρεση εργοδοτικών εισφορών.
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
      Ο συνάδελφος κ. Ρόβλιας έχει το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Κύριε Υπουργέ, θέλω να αναφερθώ πρώτα στο άρθρο 1. Έχουν λεχθεί πολλά. Εγώ θέλω να το δούμε από μια άλλη οπτική γωνία. 
      Τακτική διαδικασία: Λέτε ότι θα ορίζεται δικάσιμος εντός ενός έτους. Όπως γνωρίζετε, είθισται να δίνεται μία πρώτη αναβολή. Εάν εξακολουθεί να ισχύει και στην αναβολή το άρθρο 1, η υπόθεση θα δικαστεί μετά από δύο χρόνια. Στη συνέχεια, για την έκδοση αποφάσεως έχετε προβλέψει, με προηγούμενο νομοθέτημα, ότι οφείλει ο δικαστής να την εκδίδει εντός οκτώ μηνών. Καλώς εχόντων, λοιπόν, των πραγμάτων, και αν λάβουμε υπόψη και την καθαρογραφή της αποφάσεως, θα έχουμε έκδοση πρωτοδίκου αποφάσεως σε τρία χρόνια από την ημέρα κατάθεσης της αγωγής. Το ίδιο ισχύει και για το εφετείο. Δηλαδή με τα μέτρα επιτάχυνσης της δικαιοσύνης, τα οποία προβλέπετε, θέλουμε έξι χρόνια για να έχουμε απόφαση του εφετείου για μία υπόθεση του πολυμελούς, τουλάχιστον με όσα ισχύουν στην Αθήνα. Θα μου επιτρέψετε να πω ότι έξι χρόνια για την έκδοση αποφάσεως δεν θεωρείται εύλογος χρόνος και δεν εντάσσεται στην έννοια της ταχείας απονομής της δικαιοσύνης. 
      Και όλα αυτά με την επιφύλαξη αυτών που σας είπα χθες, ότι τα μέτρα τα οποία προβλέπετε εντάσσονται στην έννοια μιας εικονικής πραγματικότητας. Διότι δεν είναι δυνατόν να φορτωθούν τα πινάκια με τέτοιο αριθμό υποθέσεων και να μπορέσουν αυτές οι υποθέσεις να εκδικαστούν την ημέρα στην οποία είναι γραμμένες. Φοβάμαι ότι θα εγγραφούν τόσες υποθέσεις, που η σύνθεση θα χρειάζεται μία εβδομάδα και όχι μία ημέρα για να τις δικάσει. 
      Είναι, λοιπόν, προφανές ότι η διάταξη του άρθρου 1, αποσκοπούσα -υποτίθεται- στην ταχεία απονομή της δικαιοσύνης, δεν θα βελτιώσει στο ελάχιστο την κατάσταση, διότι περιοριστήκατε στο να συμπιέσετε τις προθεσμίες και να συμπιέσετε τους δικαστές, οι οποίοι θα τελούν και υπό την απειλή πειθαρχικού ελέγχου για τυχόν καθυστερήσεις, χωρίς να λάβετε ουσιαστικά μέτρα επιτάχυνσης των διαδικασιών της δικαιοσύνης.
      Επίσης ήθελα για το άρθρο 1 να σας επισημάνω ότι η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής βρίσκει ότι δεν καλύπτετε τα θέματα ασφαλιστικών μέτρων και εκουσίας δικαιοδοσίας που, σύμφωνα με τη θεωρία του Δικαίου, δεν υπάγονται στις ειδικές διαδικασίες.
      Αν με παρακολουθούσατε, κύριε Υπουργέ,…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Σας παρακολουθεί, κύριε συνάδελφε.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Δεν παρακολουθεί, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Παρακολουθεί ο κύριος Υπουργός. Έχει τη δυνατότητα να παρακολουθεί και σημειώνει τις παρατηρήσεις.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Σας είπα κάτι επιστημονικό, που το λέει και η  Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής. Συγγνώμη που σας διακόπτω, αλλά ίσως πρέπει να το ακούσετε, ότι τα ασφαλιστικά μέτρα και η εκουσία δικαιοδοσία, κατά τη θεωρία της επιστήμης, δεν υπάγονται στις ειδικές διαδικασίες και διερωτώμαι αν εξαιρούνται από το εξάμηνο, το οποίο προβλέπετε για τον προσδιορισμό δικασίμου. Δείτε το, γιατί το λέει και η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής. 
      Στο άρθρο 2 σχετικά με τους ποινικούς δικαστές έχουμε πει ότι η εξειδίκευση των δικαστών θα βοηθήσει στην αναβάθμιση της ποιότητας απονομής της δικαιοσύνης, αλλά όχι με τον τρόπο που προβλέπεται στο άρθρο 2. 
      Και σας ερωτώ, κύριε Υπουργέ, με ποια κριτήρια η ολομέλεια του δικαστηρίου θα επιλέξει αυτούς, οι οποίοι θα προεδρεύουν στις ποινικές δίκες, αφού τέτοια κριτήρια δεν υπάρχουν ούτε στο νόμο σας ούτε σε κάποια άλλη κανονιστική ρύθμιση. 
      Επίσης θέλω να σας ρωτήσω το εξής: Εάν δεν εκφράσει κανένας εκ των δικαστών την επιθυμία να προεδρεύσει στα ποινικά δικαστήρια και δεν υπάρξει πρόταση της ολομελείας του δικαστηρίου για την επιλογή ποινικών προεδρευόντων, τι θα συμβεί; Θα ισχύει κάποιο άλλο νομοθετικό καθεστώς; Δεν νομίζετε ότι αυτό είναι ένα κενό στη νομοθετική σας ρύθμιση; Και είναι και πολύ πιθανόν να παρουσιαστεί, διότι πολλοί δικαστές είναι αυτοί, οι οποίοι δεν θα θελήσουν να προεδρεύουν αρχαιοτέρων τους.
      Στο άρθρο 3 σχετικά με τη δυνατότητα του Προέδρου του Αρείου Πάγου να τροποποιεί τις συνθέσεις των τμημάτων, σας είπα χθες να αναγνώσετε το πρακτικό με αριθμό 12 της 19ης Οκτωβρίου του 2004 της ειδικής επιτροπής που συστήσατε για να σας προτείνει μέτρα επιτάχυνσης των διαδικασιών της δικαιοσύνης. Ελπίζω ότι από χθες μέχρι σήμερα θα έχετε διαβάσει το πρακτικό με αριθμό 12, είναι και στην πρώτη σελίδα ο προτείνων και είναι αυτός που δημοσιεύματα τον φέρνουν ως τον αυριανό Πρόεδρο του Αρείου Πάγου.
      Και διερωτώμαι εάν ο αυριανός Πρόεδρος του Αρείου Πάγου από τώρα φροντίζει –δυστυχώς, μέσω υμών- για τον αυθαίρετο τρόπο με τον οποίο θα διοικεί το δικαστήριο, για τον τρόπο με τον οποίο θα μπορεί να τροποποιεί τις συνθέσεις των τμημάτων και εκ των υστέρων να καλείται η ολομέλεια να εγκρίνει τις τροποποιήσεις, τις οποίες για ειδικούς υπηρεσιακούς λόγους –όλως αορίστως ειδικούς υπηρεσιακούς λόγους αναφέρετε στο νόμο σας- θα έχει το δικαίωμα ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου να κάνει τέτοιου είδους παρέμβαση τελικά στο φυσικό δικαστή.
      Περιμένουμε μία απάντηση επ’ αυτού σήμερα, κύριε Υπουργέ, αφού λάβετε υπόψη το ποιος πρότεινε αυτήν τη διάταξη και αφού λάβετε υπόψη ότι δεν την πρότεινε η ηγεσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η οποία προφανώς έχει και την πείρα των διαδικασιών.
      Τέλος, ήθελα να αναφερθώ στο άρθρο 4, το οποίο προβλέπει τις μεταθέσεις όλων των υπαλλήλων από τις θέσεις ευθύνης δικαστηρίων και εισαγγελιών. Σας είπα ότι αυτό μοιάζει με μαζική δίωξη. Όμως, να σας αναφέρω κάτι πιο απλό. Είναι τόσο απόλυτη η αυστηρότητα της ρύθμισής σας –λέτε ότι απαγορεύεται να υπηρετούν πάνω από τρία χρόνια- που διερωτώμαι τι θα συμβεί σε κάποιες ειδικές πραγματικά περιπτώσεις, που οι υπηρεσιακές ανάγκες δεν μπορούν να επιτρέψουν την απομάκρυνση ενός προϊσταμένου από τη θέση αυτή ή ειδικές περιπτώσεις που για λόγους υγείας θα έπρεπε, έστω και για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα, να λάβετε υπόψη την αδυναμία μετακίνησης ή μετάθεσης. Γιατί τέτοια αυστηρότητα στη ρύθμιση και γιατί τέτοια αυστηρότητα στη ρύθμιση μόνο για το δικό σας Υπουργείο; Το ίδιο δεν θα μπορούσε να ισχύσει για όλη τη Δημόσια Διοίκηση τουλάχιστον κατά τη σκέψη του σημερινού νομοθέτη; 
      Ο περιορισμός, λοιπόν, στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και με τέτοια αυστηρή και απόλυτη διατύπωση, ώστε να μην υπάρχει καμία δυνατότητα να παραμείνει κανείς στη θέση του, προφανώς μας δημιουργεί εύλογες απορίες. Δείτε το ξανά και αφήστε τη δυνατότητα των εξαιρέσεων για πολύ ειδικούς υπηρεσιακούς λόγους ή λόγους υγείας.
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
      Ο συνάδελφος κ. Βεργίνης έχει το λόγο.
      ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είχα ζητήσει χθες το λόγο να μιλήσω επί της αρχής, αλλά κάποιο σοβαρό θέμα με ανάγκασε να μιλήσω σήμερα.
      Σας ευχαριστώ γι’ αυτό, κύριε Πρόεδρε. 
      Θα ήθελα, ξεκινώντας, να αναφερθώ και σε ορισμένα άρθρα. Κύριοι συνάδελφοι, μιλάμε για ένα νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, το οποίο από καιρό όλοι περιμέναμε -και η Αντιπολίτευση, όχι απλά το περίμενε, αλλά το σχεδίαζε όταν ήταν κυβέρνηση, βέβαια δεν το έφερε στη Βουλή, αυτό λέει η δική μου ανάγνωση από την εμπειρία του παρελθόντος- δεδομένου ότι όλοι μας είμαστε μάρτυρες πράγματι μιας κατάστασης, που επικρατεί στην απονομή της δικαιοσύνης, που δεν μας αφήνει καθόλου ευχαριστημένους. Και όλοι περιμέναμε αυτό το νομοσχέδιο ή εν πάση περιπτώσει ένα νομοσχέδιο, που θα μπορούσε να βελτιώνει αυτές τις συνθήκες. Σήμερα, λοιπόν, έχουμε μπροστά μας αυτό το νομοσχέδιο, το οποίο αναφέρεται στην επιτάχυνση των διαδικασιών απονομής της δικαιοσύνης, ενώπιον και των πολιτικών και των ποινικών δικαστηρίων. 
      Εγώ δεν είμαι «ενεργός» δικηγόρος, ασκώ την οικονομική, αλλά γνωρίζω πολύ καλά ότι και τα δύο αυτά έχουν αλληλεξάρτηση, διότι η νομική και η απονομή της δικαιοσύνης στη συνέχεια έχει σχέση με τις συναλλαγές και επομένως και με τις οικονομικές συναλλαγές των πολιτών. Συνεπώς, λοιπόν, η απονομή της δικαιοσύνης είναι ένα θέμα, που δεν αφορά αποκλειστικά και μόνο οπωσδήποτε τα δικαστήρια και επομένως τους δικαστές και τους δικαστικούς υπαλλήλους, αλλά αφορά ένα ευρύτερο πλέγμα υπηρεσιών και αυτό πρέπει να το προσέξουμε. Δηλαδή πρέπει να προσέξουμε και τις λεγόμενες εξωτερικές συνθήκες ή εξωτερικές οικονομίες κλίμακας, που επηρεάζουν την απονομή της δικαιοσύνης είτε αυτά αφορούν τις υποδομές δικαστηρίων είτε τον επαρκή και κατάλληλο αριθμό δικαστών, αλλά και δικαστικών υπαλλήλων, έτσι ώστε η καθυστέρηση των δικών να μην οφείλεται ή να μην ανάγεται και μόνο στη δυσκολία απονομής από πλευράς των δικαστών, λόγω ολιγωρίας ή αν θέλετε μη επιτάχυνσης της ενεργητικότητάς τους.
      Άρα πρέπει να προσεχθούν όλα αυτά, προκειμένου ένα οποιοδήποτε νομοσχέδιο να ανταποκριθεί στο στόχο και βεβαίως στην πολιτική του. Αλλά δεν μπορούμε να αφήσουμε έξω και τους πολίτες που συμμετέχουν στις διαδικασίες, γιατί είναι ακριβώς οι αντιμαχόμενοι, εκείνοι οι οποίοι προσδιορίζουν και τον αριθμό των δικών και τη φύση των δικών, διότι προσδιορίζουν τη φύση των διαφορών. Όταν στην κοινωνία, την οποία διαμορφώνουμε, δεν επικρατούν δύο πράγματα, πρώτον ότι μεταξύ τους μπορούν να βρουν τη λύση του προβλήματος και δεύτερον όταν δεν διέπονται από το κοινό αίσθημα ότι μπορούν, προσφεύγοντας στα δικαστήρια, να ικανοποιήσουν το κοινό αίσθημα περί δικαίου, τότε αντιλαμβάνεσθε ότι όλα τα άλλα δεν έχουν καμία αξία.
      Συνεπώς το παρόν νομοσχέδιο έρχεται με βάση όλες αυτές τις παρατηρήσεις, να θεραπεύσει επιτέλους κάποια από αυτά, τα οποία εμείς οι ίδιοι παρατηρούμε και τα οποία δεν επικροτούμε. Σήμερα, όμως, βλέπουμε ότι η Αντιπολίτευση βεβαίως βλέπει πολλές θετικές διατάξεις και τις επικροτεί –και αυτό είναι καλό σημάδι και εννοώ όλες τις πλευρές της Αντιπολίτευσης- αλλά βρίσκει και αρνητικά σημεία. Μα, σε κάθε νομοσχέδιο θα βρούμε και θετικά και αρνητικά. Και οπωσδήποτε, όπως κανείς αντιλαμβάνεται και το πρόβλημα, αλλά και το πώς θα το προσεγγίσει για να το λύσει, αναμφισβήτητα γεννιούνται και οι παρατηρήσεις και οι διαφορές. 
      Οι αρνητικές διατάξεις, όπως τουλάχιστον ο κ. Βενιζέλος τις χαρακτήρισε, είναι πάρα πολύ αυστηρές, ότι δηλαδή ασχολείται η Κυβέρνηση με τον έλεγχο της δικαιοσύνης, υπάρχει πλήρης αντισυνταγματικότητα στα πρώτα άρθρα, κοιτάζουμε να δούμε τις προθέσεις τις δικές μας σε βάρος των δικαστών και των δικαστικών υπαλλήλων και να παραπλανήσουμε επιπλέον την κοινή γνώμη.
      Ε, αυτές είναι βαριές κουβέντες. Αν και δεν είμαι, επαναλαμβάνω, ενεργός νομικός, εν τούτοις πιστεύω ότι τέτοιες προθέσεις στον Υπουργό Δικαιοσύνης, ιδιαίτερα σ’ αυτόν τον Υπουργό, δεν μπορούμε να αποδώσουμε. Επίσης δεν μπορούμε να αποδώσουμε και στο επιτελείο του τέτοιες προθέσεις. 
      Θέλω, λοιπόν, να πιστεύω, ως συνάδελφός σας, ότι κάτι καλό πρέπει να βγει απ’ αυτό και οι παρατηρήσεις σας σαφώς πιστεύω απόλυτα ότι θα τύχουν της προσοχής του κυρίου Υπουργού.
      Εκείνο, όμως, που θέλω να τονίσω εδώ είναι ότι υπάρχει μεγάλος αριθμός ανεκδίκαστων υποθέσεων, υπάρχει  μακρόχρονη εκκρεμότητα στην έκδοση των αποφάσεων και υπάρχει επίσης, σημαντική καθυστέρηση στην καθαρογραφή ακόμα και των αποφάσεων. Όλα αυτά τα φαινόμενα έρχεται να τα αντιμετωπίσει το παρόν νομοσχέδιο και νομίζω ότι με σαφήνεια, διαφάνεια, καθαρότητα και απλότητα –πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά για ένα νομοσχέδιο- έρχεται και βελτιώνει ουσιαστικά τη λειτουργία των δικαστηρίων σύμφωνα και κάτω από τις συνθήκες που σήμερα αντιμετωπίζουμε.
      Δεύτερον, προσαρμόζει συγκεκριμένες διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας στις σύγχρονες ανάγκες, αλλά και στη νομολογία –κι αυτό είναι πάρα πολύ σωστό- του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου κυρίως ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παράλληλα αναθεωρεί ορισμένες ρυθμίσεις, επειδή δοκιμάστηκαν και δεν απέδωσαν στην πρακτική εφαρμογή τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Άρα αυτές τις ελλείψεις, οι οποίες ήταν διαπιστωμένες από όλους μας, έρχεται το νομοσχέδιο να τις αντιμετωπίσει κατά τον τρόπο που βεβαίως έχουμε ενώπιόν μας. 
      Το νομοσχέδιο έχει πάρα πολλά σημαντικά, βασικά σημεία. Πέρα από το γεγονός ότι κάνει μία σύντμηση του χρόνου της υποχρεωτικότητας για εκδίκαση αγωγών, υποβολή αιτήσεων και εφέσεων -που είναι, επαναλαμβάνω, πολύ σημαντικά- λαμβάνεται πρόνοια για ταχύτερη εκδίκαση ιδιαίτερα των ποινικών υποθέσεων. Και χαίρομαι, διότι πράγματι δημιουργούνται τα ειδικά τμήματα για την εκδίκαση των ποινικών υποθέσεων. 
      Εγώ θα έλεγα, κύριε Κοσμίδη, ότι πολύ σωστά το τονίζετε αυτό. Απαιτούνται όχι μονάχα ειδικά προσόντα και ειδική προσοχή, αλλά και εξειδικευμένα ψυχοπνευματικά ή ψυχολογικοπνευματικά προσόντα. Έχει ιδιαίτερη σημασία πώς θα αντιμετωπίσει κανείς τον εγκληματία, ο οποίος βρέθηκε σε κάποια στιγμή να διαπράξει το έγκλημα. Άρα, και αυτή η διάταξη είναι πάρα πολύ σωστή. 
      Εκείνο που θέλω, επίσης, να τονίσω είναι ότι προβλέπεται η εκδίκαση εγκλήματος συκοφαντικής δυσφήμισης ανώνυμης εταιρείας ενώπιον τριμελούς πλημμελειοδικείου. Μα, επιτέλους, έπρεπε να γίνει ιδιαίτερα μάλιστα για την ανώνυμη εταιρεία, όταν είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο. Το έγκλημα αυτό δεν είναι απλό, κύριοι συνάδελφοι, είναι σημαντικό. Όταν τελικά ο οιοσδήποτε με αφέλεια συκοφαντεί μία ανώνυμη εταιρεία, η οποία μάλιστα είναι και εισηγμένη στο χρηματιστήριο, γνωρίζετε πάρα πολύ καλά τις συνέπειες αυτής της υπόθεσης.
      Επίσης, κύριε Υπουργέ, στα άρθρα 20 και 21 πολύ σωστά εντοπίζεται το θέμα του πλειστηριασμού. Το θέμα του πλειστηριασμού αποτελεί πράγματι καταστρατήγηση –και σήμερα έτσι διεξάγεται- της αρχής της ισότητας και της διαφάνειας. Από τη στιγμή που υπάρχει και καταδολίευση υποκρύπτει άλλους αγοραστές από αυτούς, οι οποίοι εμφανίζονται και δημιουργεί πολλαπλά, δυσμενή και αρνητικά αποτελέσματα.
      Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι αυτό το νομοσχέδιο πρέπει να τύχει καθολικής έγκρισης. Βεβαίως οι οποιεσδήποτε διορθώσεις οι οποίες θα γίνουν αποδεκτές από τον κύριο Υπουργό, ίσως ικανοποιήσουν και το αίσθημα του Κοινοβουλίου.
      Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
      Ο συνάδελφος κ. Σαλαγιάννης έχει το λόγο.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ο Υπουργός Δικαιοσύνης επιχειρεί να λύσει ένα πρόβλημα υπαρκτό, ζωντανό και πάρα πολύ σοβαρό: τις μεγάλες καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης. 
      Γιατί μέχρι τώρα υπάρχουν τόσες καθυστερήσεις; Δεν υπήρχαν μήπως προθεσμίες, στις οποίες πρέπει να υπακούουν οι δικαστές; Τι ακριβώς συμβαίνει, δηλαδή και τώρα, με τις προθεσμίες των έξι μηνών, θα λύσουμε το πρόβλημα με τις καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης; 
      Έχω την εκτίμηση –και ειπώθηκε από πάρα πολλούς συναδέλφους και πρέπει να το λάβετε σοβαρά υπόψη σας- ότι επιχειρείτε να λύσετε ένα πρόβλημα μ’ έναν τρόπο, που όχι μόνο είναι αναποτελεσματικός, αλλά θα κάνει τα πράγματα και πολύ χειρότερα. Βάζετε το κάρο πριν από τα άλογα. Δεν χωράει καμία αμφιβολία.
      Θέλετε πραγματικά αυτό το πρόβλημα να το λύσετε ; Τότε δείτε την υποδομή, δείτε τις κενές οργανικές θέσεις και δείτε τη στήριξη με διοικητικό προσωπικό. Αυτή είναι η αλήθεια και μετά συζητάμε όλα τα υπόλοιπα.
      Έρχομαι, όμως, στο άρθρο 2. Από έγκριτους εδώ μέσα νομικούς και πολύ σοβαρούς συναδέλφους, έχει επισημανθεί το γεγονός ότι βάζετε να προεδρεύει νεότερος δικαστής έναντι αρχαιότερου.
      Έτσι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι δημιουργείται ένα μείζον θέμα για όλους τους αρχαιότερους δικαστές. Δεν υπάρχει, επίσης, θέμα για το ότι υπάρχει ένα ζήτημα με το φυσικό δικαστή που ο καθένας δικαιούται να έχει. Γιατί το κάνατε και γιατί επιμένετε; Από όλες τις πλευρές επισημάνθηκε ότι αυτή η διάταξη δημιουργεί πρόβλημα. Ποιος είναι ο λόγος που επιμένετε;
      Έρχομαι στο άρθρο 3. Το άρθρο 3 είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικό, αλλά και θρασύτατα προκλητικό για τη λογική που εμπεριέχει. Είναι η λογική που εφαρμόστηκε από τον Υπουργό Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης σε όλη τη Δημόσια Διοίκηση. Τώρα έρχεται και ο Υπουργός Δικαιοσύνης, για να καλύψει ένα συνολικότερο σχέδιο αναχρονιστικό, παλαιοκομματικό και στην ουσία του εγκληματικό, δηλαδή την άλωση της δικαιοσύνης. Δεν υπάρχει πλευρά εδώ μέσα της Βουλής, που να μην επεσήμανε όχι την πρόθεση, αλλά σίγουρα το επικίνδυνο της επιχείρησης που πραγματοποιείται σήμερα. 
      Γιατί το κάνετε; Ποιος το ζήτησε αυτό; Πώς προέκυψε; Μήπως η ολομέλεια του Αρείου Πάγου ζήτησε τέτοιο πράγμα; Μήπως ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου; Ποιος το ζήτησε; Απ’ ό,τι ακούστηκε  και διαβάσαμε, ήταν μόνο ο κ. Κεδίκογλου. Όλοι οι συνάδελφοι –και ο συνάδελφος κ. Βενιζέλος με ιδιαίτερο τρόπο- περιέγραψαν τη λογική που φαίνεται να διέπει αυτή σας την προσπάθεια. 
      Κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, δεν διολισθαίνετε απλώς σε δρόμους επικίνδυνους στον κορυφαίο θεσμό της δημοκρατίας, τη δικαιοσύνη. Με αυτήν τη διάταξη του άρθρου 3, ορμάτε «με τα μπούνια» στον κατήφορο. Να το πάρετε πίσω, αλλιώς θα καταγραφείτε σαν ο Υπουργός που με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο παρεμβαίνει στη δικαιοσύνη. 
      Όσον αφορά το άρθρο 4, θα έλεγα πως ό,τι έγινε με τη Δημόσια Διοίκηση -και κυρίως με τη δημόσια εκπαίδευση- το κάνετε και εδώ. Μέσα σε μια νύχτα καταργείτε ουσιαστικά την ιεραρχία στη δικαιοσύνη. Γιατί το κάνετε; Γιατί πρέπει μέσα σε τρία χρόνια να φύγουν από τη θέση τους οι άνθρωποι, που έχουν πάρει αυτές τις θέσεις ούτε καν από το υπηρεσιακό συμβούλιο, αλλά από το δικαστικό συμβούλιο; Γιατί τους υποτιμάτε; Τι πάτε να κάνετε, δηλαδή; Ποιος είναι ο λόγος; Γιατί επιμένετε; 
      Όλα αυτά τα άρθρα –το άρθρο 1 που είναι εξαιρετικά προσχηματικό, αναποτελεσματικό και στο τέλος θα φανεί και απαξιωτικό της λειτουργίας της δικαιοσύνης, το άρθρο 2, το άρθρο 3 και το άρθρο 4- είναι, απροκάλυπτα, άρθρα μιας λογικής, μιας παρέμβασης, που δεν σας ταιριάζει.
      Είμαστε στο 2005, κάναμε βήματα μπροστά, η χώρα έκανε βήματα μπροστά. Δείξτε έναν ελάχιστο σεβασμό σε ό,τι κατακτήθηκε. Δεν μπορείτε να κάνετε κάτι πάνω σ’ αυτά, να πάτε κάπου παραπέρα, να κάνετε ένα βήμα πιο μπροστά; Μη γυρίζετε πίσω. Πάρτε τα πίσω. Είμαστε απέναντί σας και θα είμαστε συνεχώς απέναντί σας στα θέματα αυτά. 
      Ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης):  Ευχαριστούμε πάρα πολύ, κύριε συνάδελφε.
      Η κ. Μανούσου-Μπινοπούλου έχει το λόγο. 
      ΑΡΙΑΔΝΗ ΜΑΝΟΥΣΟΥ-ΜΠΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα, εκείνο που εισπράξαμε, όλοι είναι ότι υπάρχει γενική αποδοχή και πιστοποίηση ότι υπάρχουν μεγάλα προβλήματα στο χώρο της δικαιοσύνης και μεγάλη καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης. 
      Όμως, από τη μεριά κυρίως της Μείζονος Αντιπολίτευσης, ακούστηκαν βαριές εκφράσεις, χωρίς όμως προτάσεις. Είχαμε παντελή έλλειψη προτάσεων. Η μόνη πρόταση που ακούστηκε, είναι να χτίσουμε αίθουσες και να προσλάβουμε δικαστές. 
      Οι αίθουσες θέλουν δύο, τρία χρόνια για να γίνουν. Η πρόθεση για πρόσληψη δικαστών απερρίφθη από τους ίδιους. Ο κ. Κοσμίδης είπε συγκεκριμένα «Είμαι φανατικά ενάντια στην αύξηση του αριθμού των δικαστών».  Ας τα βρούνε, λοιπόν, ας κάνουν μια πρόταση συγκεκριμένη και αν δεν τη δεχθούμε, τότε να έρθουν εδώ, για να διατυπώσουν τις αντιθέσεις τους.
      Ο κ. Πετσάλνικος χθες είπε μια πολύ ωραία έκφραση, την οποία δεν πρέπει να την ξεχνάμε ποτέ, όσοι βρισκόμαστε σ’ αυτήν την Αίθουσα. Είπε: «Στην πολιτική χρειάζεται λεβεντιά». 
      Πράγματι, κύριοι συνάδελφοι, σε ολόκληρη τη ζωή μας χρειάζεται να έχουμε λεβεντιά, κυρίως, όμως, εμείς οι τριακόσιοι. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση, όμως, δεν δείχνει αυτήν την απαιτούμενη, ούτε καν τη στοιχειώδη λεβεντιά σε ορισμένα θέματα. 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα  καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ)
      Θα επικεντρωθώ, θα περιοριστώ, μόνο στα τέσσερα επίμαχα άρθρα, για τα οποία ζήτησαν κιόλας να αποσυρθούν.
      Με το άρθρο 1, θα δημιουργηθεί οπωσδήποτε μια επιδείνωση στο φόρτο εργασίας των δικαστών, δεν υπάρχει, όμως, άλλος τρόπος. Θα πρέπει κάποια στιγμή να σφίξουν ακόμα περισσότερο τα λουριά. Και λέω ακόμα περισσότερο, γιατί οι δικαστές μας ήδη είναι πάρα πολύ βεβαρημένοι με τις υποθέσεις που έχουν. 
      Συμφωνώ, λοιπόν, με το άρθρο 1, έχω όμως, κύριε Πρόεδρε, μια μικρή επιφύλαξη. Επειδή νομίζω ότι θα επιδεινωθεί η κατάσταση στο φόρτο εργασίας -ενδεικτικά λέω ότι υπάρχουν δωδεκάμισι χιλιάδες προσδιορισμένες υποθέσεις για το 2006 και το 2007 στο Πρωτοδικείο Αθηνών- υπάρχει φόβος παραίτησης από το δικόγραφο γι’ αυτές τις δωδεκάμισι χιλιάδες υποθέσεις και, επίσης επαναπροσδιορισμού. Προτείνω, λοιπόν, να υπάρξει μια μεταβατική διάταξη, η οποία να αναφέρει ότι στην περίπτωση παραίτησης από το δικόγραφο και επαναπροσδιορισμού για τις υποθέσεις που ήδη έχουν προσδιορισθεί για το έτος 2006 και 2007, να μην ισχύσει ως χρόνος προσδιορισμού το εξάμηνο ή το δωδεκάμηνο αντίστοιχα για την ειδική ή τακτική διαδικασία.
      Όσον αφορά το άρθρο 2, ειπώθηκε ότι στερούνται οι πολίτες του φυσικού τους δικαστή και πιο κομψά ειπώθηκε από τον κ. Κουβέλη για οιονεί στέρηση. Σας διαφεύγει μάλλον, κύριοι συνάδελφοι, το εξής. Αναφέρεται ότι είναι για μια διετία. Μην το ξεχνάμε αυτό. Δεν δημιουργούμε ποινικούς δικαστές. Προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση, η οποία έχει γίνει πλέον ασφυκτική για την ποινική δικαιοσύνη. Είναι μόνο για μια διετία και οπωσδήποτε υπάρχει αυτό το θεσμικό όργανο, η ολομέλεια των δικαστηρίων και δεν είναι η όποια ολομέλεια, όπως ειπώθηκε.
      Εδώ, όμως, θα ήθελα να τονίσω, κύριε Πρόεδρε, ότι το πρόβλημα δεν το έχουν μόνο τα μεγάλα δικαστήρια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Το έχουν και τα μικρά δικαστήρια των επαρχιών. 
      Τόνισα και άλλη φορά ότι έχω το μοναδικό προνόμιο να έχω χρηματίσει και υπάλληλος, πριν γίνω δικηγόρος και έχω υπηρετήσει και ως προϊσταμένη τμήματος και ως διευθύντρια πρωτοδικείου. Πραγματικά υπάρχουν άξιοι δικαστές, πολύ καλοί  νομικοί, οι οποίοι όμως στην ποινική διαδικασία δεν είναι τόσο καλοί. Δεν τα καταφέρνουν να διευθύνουν γρήγορα μια ποινική διαδικασία. Γι’ αυτό νομίζω ότι ο κ. Κοσμίδης συμφώνησε και σ’ αυτό. 
      Θέλω, όμως, να αναφερθώ και σε κάτι άλλο. Ειπώθηκαν πάρα πολλά τώρα τελευταία για τις μεταθέσεις των δικαστών. Βεβαίως και πρέπει να γίνονται οι μεταθέσεις των δικαστών σε πολύ μικρά χρονικά διαστήματα. Εμείς στην επαρχία αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο να έχουμε δύο, τρεις ή τέσσερις δικαστές, οι οποίοι υπηρετούν επί σειρά ετών στα πρωτοδικεία μας ή και στα εφετεία, αλλά επειδή είναι λίγοι σε αριθμό, έχουμε μονίμως τους ίδιους δικαστές να μας δικάζουν. Αν, λοιπόν, ένας συγκεκριμένος δικαστής υστερεί, είτε στη νομική του κατάρτιση είτε ίσως στην ψυχολογική του διάθεση ή έχει κάποια προσωπική αντίθεση με ορισμένους δικηγόρους, είμαστε καταδικασμένοι. Πιστεύω, λοιπόν, ότι πράγματι πρέπει να μετατίθενται. Επίσης οι δικαστές που έρχονται στις επαρχίες μας, θα πρέπει να έχουν μια σοβαρή εμπειρία, πάνω από δύο ή τρία έτη, σε μεγάλα πρωτοδικεία.
      Όσον αφορά το άρθρο 4, νομίζω ότι είμαι η πλέον ειδήμων -και ας μη φανεί εγωιστικό, γιατί σας είπα για την προϋπηρεσία μου- να αναφερθώ στους δικαστικούς υπαλλήλους. Ειπώθηκε ότι αυτό το άρθρο είναι αντισυνταγματικό, ότι επιχειρεί άλωση στη δικαιοσύνη κλπ. Αναφέρομαι κυρίως σ’ αυτό που είπε ο κ. Βενιζέλος.
      Κύριε Βενιζέλο, θα σας διαβάσω το ν. 2812/2000, που εσείς ψηφίσατε. Λέει εκεί ότι όσοι επιλέγονται ως προϊστάμενοι, σύμφωνα με τα προηγούμενα άρθρα κλπ., ύστερα από απόφαση του δικαστικού υπηρεσιακού συμβουλίου, τοποθετούνται για τρία χρόνια. Εσείς είχατε θεσπίσει το χρονικό περιορισμό των τριών ετών, άρα και τότε αντισυνταγματικό θα ήταν αυτό. Εμείς το μόνο που βάλαμε, είναι μία παράγραφος, στην οποία λέμε ότι πρέπει να είναι υποχρεωτική η ανά τριετία αντικατάστασή τους. 
      Όμως και πάλι σας διαφεύγει το εξής: Εμείς λέμε ότι απαγορεύεται να υπηρετούν άνω της τριετίας συνεχώς. Δηλαδή, δίνουμε τη δυνατότητα επιλογής και ενός άλλου προϊσταμένου τμήματος ως προϊσταμένου διεύθυνσης ή επιλογής ενός απλού υπαλλήλου ως προϊσταμένου τμήματος. Υπάρχουν υπάλληλοι με πάνω από δεκαπέντε χρόνια υπηρεσίας, οι οποίοι είναι ικανότατοι να ανταπεξέλθουν σ’ αυτές τις θέσεις σωστά. Οπότε, πράγματι, ένας προηγούμενος προϊστάμενος μπορεί να επανέλθει μετά από μία τριετία.
      Επίσης, ειπώθηκε ότι θα είναι αυθαίρετες οι τοποθετήσεις τους. Όμως, το άρθρο 73 του ν. 2812, που εσείς ψηφίσατε και εμείς σε συνέχεια αυτού νομοθετούμε, λέει ότι αυτές μετά θα κριθούν από το υπηρεσιακό συμβούλιο. Άρα, δεν υπάρχει καμία διαφοροποίηση.
      Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης):  Το λόγο έχει ο κ. Βασιλείου.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρόσφατα είχα την ευκαιρία να διαβάσω μία μελέτη για την εκδίκαση των υποθέσεων από τα δικαστήρια στην Ελλάδα. Λίγο πολύ κατέληγε στο συμπέρασμα ότι, για να δικαστεί μία υπόθεση, απαιτούνται δύο με τρία τουλάχιστον χρόνια. Αν δεν ασκηθεί αίτηση ή περαιτέρω αναίρεση, τότε αυτός ο χρόνος υπερπολλαπλασιάζεται. Αν λάβουμε υπόψη και τις αναβολές, τότε η υπόθεση μπορεί να αποδειχτεί υπόθεση μιας ολόκληρης ζωής στην κυριολεξία. Δεν θα ξεχάσω την υπόθεση ενός περιπτερά από τα Γιάννενα, που του αφαιρέθηκε η άδειά του, προσέφυγε στα δικαστήρια, ακολούθησαν αλλεπάλληλες δίκες επί δικών και μετά από είκοσι χρόνια επιτέλους δικαιώθηκε, αλλά είχε στο μεταξύ πεθάνει. 
      Πέρα απ’ όλα αυτά και για να πούμε μία αλήθεια, ο Έλληνας αισθάνεται πάντοτε ότι έχει δίκιο και γι’ αυτό η προσφυγή, ιδίως στα ποινικά δικαστήρια και μάλιστα πολλές φορές για ασήμαντους λόγους, είναι μία απλή υπόθεση καθημερινότητας. Τα δικαστήρια, ιδίως τα ποινικά, ασχολούνται καθημερινά με μικροϋποθέσεις του κοινού Ποινικού Δικαίου, οι οποίες στην ουσία τους αντανακλούν τις διαφορές, που στην καθημερινότητά τους βιώνουν οι συμπολίτες μας μεταξύ τους. 
      Αξιότιμοι συνάδελφοι, το εάν η κυρία γειτόνισσα έριξε νερά στη βεράντα της άλλης γειτόνισσας, δεν αποτελεί και δεν μπορεί ούτε κατ’ επίφαση να αποτελέσει αντικείμενο δίκης. Το Σύνταγμα πολύ ορθά κατοχυρώνει το δικαίωμα των Ελλήνων και όλων όσων βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια να ζητήσουν άμεση, έγκαιρη και αποτελεσματική έννομη προστασία, ιδίως δε να ζητήσουν δίκαιη δίκη, όπως ακριβώς οι διεθνείς συνθήκες επιτάσσουν. Πλην, όμως, πολλές φορές γίνεται, ακόμα και δικαιολογημένα, κατάχρηση στην άσκηση αυτού του δικαιώματος. Συνεπώς, πρέπει να τεθεί ένα πλαίσιο εκλογίκευσης και ιδίως να επιταχυνθεί η διαδικασία εκδίκασης των υποθέσεων από τα δικαστήρια. 
      Κάποιοι από τους μεγάλους θεωρητικούς της Νομικής Σχολής υποστηρίζουν ότι η μεγάλη καθυστέρηση στην έκδοση των δικαστικών αποφάσεων μπορεί να θεωρηθεί ως και αρνησιδικία. Οι πολίτες αισθάνονται ανασφάλεια, καθώς θεωρούν τη δικαστική λειτουργία ως την κορωνίδα κάθε δημοκρατίας και την απονομή της δικαιοσύνης ως θεραπαινίδα των αδικιών. Η τυφλή Θέμιδα απονέμει δικαιοσύνη, αλλά και με τη σπάθη της επιβάλλει το δίκαιο εκεί, όπου ο νόμος ορίζει.
      Η σοβαρή, συστηματική και υπεύθυνη πρόταση του Υπουργείου Δικαιοσύνης αποδεικνύει για πολλοστή φορά ότι η Κυβέρνηση αφουγκράζεται τις κοινωνικές αναγκαιότητες, εστιάζει στη συνεχώς διαμορφούμενη ρευστή κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα, που διαμορφώνεται στην ελληνική κοινωνία και παρεμβαίνει όπου και όταν χρειάζεται με σύνεση και σοφία. Παρεμβαίνει θεραπευτικά, με σκοπό να ανταποκριθεί στα νέα κοινωνικά δεδομένα και, επίσης, να ανταποκριθεί στη σύγχρονη πραγματικότητα. 
      Αυτός είναι εξ όσων γνωρίζω –νομικός δεν είμαι, αν κάνω λάθος διορθώστε με- κατά τον Φόιερμπαχ ο σκοπός του δικαίου, δηλαδή να διαμορφώνει κανόνες δικαίου, οι οποίοι να αποτελούν το απόσταγμα θεμελιωδών, κοινωνικών δομών και σχέσεων και να τους προσδίδει  αυξημένη τυπική ισχύ, τυποποιώντας τες με τη μορφή νόμου. Αυτές, όμως αλλάζουν και συνεπώς πρέπει πάντα το δίκαιο να τις παρακολουθεί. Να είναι επίκαιρο και αποτελεσματικό, ιδίως μέσα από την προληπτική λειτουργία των προβλεπόμενων κυρώσεων, να προλαβαίνει την παράβαση, το αδίκημα και κατά δεύτερο λόγο να το καταστέλλει. 
      Βασική συνεπώς ραχοκοκαλιά του νομοσχεδίου είναι να τύχουν οι ενδιαφερόμενοι μιας δίκαιης δίκης, δηλαδή μιας δίκης έγκυρης, επίκαιρης και αποτελεσματικής. Να επιταχυνθούν οι προβλεπόμενες διαδικασίες και όχι να παραπαίουν στις καλένδες της δικονομίας. Και αυτό επιτυγχάνει το σχέδιο νόμου, με την παράλληλη, όμως, διατήρηση της ήδη υψηλής ποιότητας στην απονομή της δικαιοσύνης. 
      Περαιτέρω το σχέδιο νόμου ενσωματώνει τη σύγχρονη νομολογία διεθνών δικαστηρίων και εισάγει στην ελληνική έννομη τάξη νομολογικά δεδομένα, για τα οποία είχαν παραπέμψει και καταδικάσει τη χώρα μας λόγω των νομικών κενών του δικαιικού της συστήματος. Προς το σκοπό αυτό, με μερικές προβλέψεις επιτείνεται το προστατευτικό περιεχόμενο ορισμένων θεμελιωδών δικαιωμάτων και τίθενται δικονομικές δικλίδες για να προστατεύσουν την ατομική ελευθερία, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και για να διαφυλάξουν ακόμη περισσότερο το τεκμήριο της αθωότητας. 
      Ουσιώδης, όμως, στόχος του σχεδίου νόμου, είναι και η διαφάνεια στο χώρο της δικαιοσύνης, διαφάνεια που τελευταία κλονίστηκε και δημιούργησε κοινωνική ανασφάλεια. Άμεσα ανταποκρινόμενη η Κυβέρνηση στα δεδομένα αυτά, εισάγει ασφαλιστικές δικλίδες με σκοπό τη διόγκωση της διαφάνειας στο χώρο της δικαιοσύνης και, επίσης, εισάγει προληπτικά μέτρα, που δημιουργούν τις συνθήκες ενός υγιούς δικαστικού συστήματος με άπλετη διαφάνεια και δημοκρατία. 
      Θεωρώ ιδιαίτερα αξιέπαινες και υπεύθυνες τις προτάσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης, οι οποίες συμβαδίζουν με τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα της χώρας μας και αντανακλούν τις ανάγκες του δικαστικού συστήματος. 
      Η πρόταση της Κυβέρνησης, κύριοι συνάδελφοι, αποτελεί -θα έλεγα- ένα πάγιο αίτημα του νομικού μας κόσμου και έρχεται να θεραπεύσει ανίατες πληγές. Να διογκώσει, όπως είπα πριν, το πλέγμα της διαφάνειας, σαν σημαία της κυβερνητικής πολιτικής και να διαμορφώσει ένα νομικό πλαίσιο βέβαιο, ασφαλές και αποτελεσματικό.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο πολίτης και η εξυπηρέτησή του αποτελεί -θα έλεγα- το βασικό άξονα της κυβερνητικής πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας και του Κώστα Καραμανλή. Δεν μένει παρά να συγχαρώ τον κύριο Υπουργό για την προσπάθειά του και να υπερψηφίσω το σχέδιο νόμου.
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Ακριβάκης έχει το λόγο.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή βρισκόμαστε στο τέλος περίπου της συζήτησης αυτού του νομοσχεδίου, θα πρέπει να κάνω μία διαπίστωση, η οποία είναι η εξής:
      Είμαι εκ των παλαιοτέρων στην Αίθουσα αυτή. Έχει τύχει να παραστώ στη συζήτηση πολλών νομοσχεδίων. Ασφαλώς περνάμε τα εκατόν πενήντα νομοσχέδια αρμοδιότητας του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Θα ήθελα, λοιπόν, να πω ότι τα νομοσχέδια του Υπουργείου Δικαιοσύνης, από οποιαδήποτε κυβέρνηση και από οποιονδήποτε Υπουργό, είναι τα νομοσχέδια που σ’ αυτά γίνονται οι περισσότερες βελτιώσεις και διορθώσεις.
      Και, αν θέλετε, υπάρχει ένα συναινετικό κλίμα στην επεξεργασία αυτών των νομοσχεδίων του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Και αυτό γιατί; Προσέξτε. Γιατί απλούστατα, τα νομοσχέδια του Υπουργείου Δικαιοσύνης στο μεγαλύτερο βαθμό είναι έξω από την κομματική αντιπαράθεση. 
      Πάρτε το σημερινό νομοσχέδιο που συζητούμε. Αν εξαιρέσετε τα τέσσερα άρθρα του πρώτου μέρους, όλα τα άλλα δεν αγγίζουν την κομματική αντιπαράθεση. Ρυθμίζουν κάποια θέματα ποινικά, αστικά, που δεν έχουν κανένα πολιτικό ενδιαφέρον. Γι’ αυτό, λοιπόν, πολύ άνετα ο εκάστοτε Υπουργός δέχεται βελτιώσεις και τροποποιήσεις. Και αυτό συνέβη στο παρελθόν με όλες τις κυβερνήσεις και με όλους τους Υπουργούς. 
      Θα ήθελα να σας πω, κύριε Υπουργέ, ότι θα είναι το πρώτο νομοσχέδιο αρμοδιότητας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, που θα περάσει από τη Βουλή χωρίς να έχετε δεχθεί καμία τροποποίηση απ’ αυτές που ετέθησαν από όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, αλλά -αν θέλετε- ακόμα και από μεμονωμένους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας -της Συμπολιτεύσεως- και στην επιτροπή και στην Ολομέλεια. Είναι πρωτοτυπία. Και θα ήθελα να σας πω ότι δεν θα πρέπει να θεωρείτε τον εαυτό σας ιδιαιτέρως ευτυχή γι’ αυτό το γεγονός. Δεν είναι επίτευγμα μεγάλο το ότι θα περάσετε το νομοσχέδιο ως έχει, χωρίς να δεχθείτε την παραμικρή τροποποίηση, χωρίς να δεχθείτε ούτε κεραία απ’ αυτά που είπε όλη η Αντιπολίτευση.
      Θα σας πω και κάτι άλλο σε συνέχεια αυτής της διαπίστωσης, που έκανα προηγουμένως. Υπάρχει μια διάταξη στο νομοσχέδιο –δεν θυμάμαι το συγκεκριμένο άρθρο- που αναφέρεται στην καθιέρωση της δυνατότητας προσωρινής κράτησης του κατηγορουμένου, που εξ αμελείας του έγινε ατύχημα και υπήρξαν αρκετές ανθρωποκτονίες. Θα είναι παγκόσμια πρωτοτυπία και κακοποίηση κάθε έννοιας δικαιοσύνης -και ιδιαίτερα του Ποινικού Δικαίου- εάν υποκύψετε σ’ αυτόν το λαϊκισμό και περάσετε αυτήν τη διάταξη. 
      Σας το ανέλυσε εξαιρετικά ο συνάδελφος κ. Παπαγεωργίου προηγουμένως. Δηλαδή για να το πω απλά, γι’ αυτούς που δεν είναι νομικοί, αυτός που οδηγεί το αυτοκίνητό του και πατά δέκα πόντους τη διπλή γραμμή και εξαιτίας αυτής της μικρής παράβασης, εξαιτίας αυτού του μικρού βαθμού υπαιτιότητας, γίνεται υπαίτιος να προκληθεί μια σύγκρουση και να υπάρξουν τέσσερις θάνατοι, αυτός έχει άλλη μεταχείριση ποινική, βαρυτέρα απ’ αυτόν ο οποίος μεθυσμένος μπαίνει στο αντίθετο ρεύμα, γίνεται σύγκρουση και σκοτώνει κάποιον. Γι’ αυτόν δεν υπάρχει από το νόμο δικαίωμα προφυλάκισης, γι’ αυτόν που έχει βαρυτάτη αμέλεια. Αυτός δε που έχει πολύ μικρή αμέλεια, προφυλακίζεται! 
      Ποτέ στο Ποινικό Δίκαιο, κύριε Υπουργέ, η ποινική μεταχείριση δεν συναρτάται με το αποτέλεσμα. Η ποινική μεταχείριση του κατηγορουμένου συναρτάται με το  βαθμό υπαιτιότητας. Γι’ αυτό σας λέω ότι πρόκειται για κακοποίηση όσον αφορά αυτήν την διάταξη. Αυτά σας τα είπα και στην επιτροπή. Αυτή η σκέψη δεν μπαίνει σε κανένα πολιτικό και κομματικό ανταγωνισμό. Μα, δεν δέχεστε ούτε αυτό, που γελάνε οι νομικοί μ’ αυτήν τη διάταξη; Έχουμε να κερδίσουμε τίποτα εμείς, το ΠΑΣΟΚ, που σας το αναφέρουμε αυτό; Κάντε το αυτό, τουλάχιστον.
      Άρθρο 1. Κύριε Υπουργέ, είναι θεμιτό και λογικό μια κυβέρνηση και ένας Υπουργός, φέρνοντας ένα νομοσχέδιο στη Βουλή και θέλοντας να ρυθμίσει κάποια ζητήματα κατά τις πολιτικές του απόψεις, να επιδιώκει και κάποιο επικοινωνιακό όφελος, κάποιο κέρδος πολιτικό, όπως και η Κυβέρνηση. Είναι λογικό.
      Το ερώτημα αφορά το επικοινωνιακό όφελος που προσδοκάτε εσείς από το άρθρο 1, που όπως είπε ο εισηγητής της Πλειοψηφίας, είναι η πεμπτουσία του νομοσχεδίου. Και είπατε χαρακτηριστικά ότι αν αφαιρεθεί το άρθρο 1, τα άλλα δεν αξίζει τον κόπο να τα συζητάμε. Κάπως έτσι το είπατε, πολύ σωστά και πολύ γλαφυρά, θα έλεγα.
      Εάν, λοιπόν, με το άρθρο 1 επιδιώκετε κάποιο επικοινωνιακό όφελος και μιλάτε για επιτάχυνση της δικαιοσύνης, αυτό είναι το επικοινωνιακό όφελος, δηλαδή ότι εσείς βρήκατε το κουμπί για να επιταχυνθεί η απονομή της δικαιοσύνης. Και πράγματι, ίσως πρόσκαιρα, σήμερα-αύριο, να περνάει στα μέσα ενημέρωσης το ότι να, ενδιαφέρεσθε για την επιτάχυνση της δικαιοσύνης και το περνάτε. Αύριο όμως ή μετά από έξι μήνες που θα σωρεύονται οι καταθέσεις των αγωγών και θα προσδιορίζονται μετά από έξι μήνες και μετά από ένα χρόνο και δεν θα εκδικάζονται οι αγωγές, αλλά θα αναβάλλονται και έτσι ο πολίτης, αντί να έρχεται να δικάζεται μετά από τρία χρόνια, θα δικάζεται πάλι μετά από τρία χρόνια αλλά μετά από τρεις αναβολές και από τέσσερις αναβολές, θα δείτε ότι αυτό το επικοινωνιακό όφελος, που προσκαίρως τώρα κατακτάται, αν κατακτάται, αυτό θα γίνει μπούμεραγκ. Εκτός βέβαια, εάν πάτε για εκλογές αύριο, μεθαύριο. Αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει τέτοια πρόθεση ενόψει των καταστάσεων που υπάρχουν από πλευράς σας.
      Το λέω λοιπόν αυτό, κύριε Υπουργέ, για να τονίσω ότι μπορεί να είναι καλά τα επικοινωνιακά. Και σαν Αντιπολίτευση που ήσαστε τότε, η Νέα Δημοκρατία, καλά τα πηγαίνατε. Τώρα είσθε Κυβέρνηση. Πρέπει να υπάρχει ολιγότερη επικοινωνία και περισσότερο πράξη για την επίλυση των προβλημάτων. Και το πρόβλημα είναι η επιτάχυνση της δικαιοσύνης. Σας τα είπαν και οι δικοί σας συνεργάτες. Σας είπαν ότι επιτάχυνση της δικαιοσύνης, χωρίς υποδομή, χωρίς δικαστές, χωρίς προσωπικό δεν μπορεί να γίνει.
      Τώρα στο δεύτερο άρθρο…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ολοκληρώστε, όμως, κύριε Ακριβάκη.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Θα πάρω και τη δευτερολογία μου, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Δεν υπάρχει δευτερολογία. Συμπυκνώνεται η δευτερολογία με την πρωτολογία.
      Ορίστε, έχετε ένα-δύο λεπτά, αλλά δεν έχετε δευτερολογία.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Εντάξει, κύριε Πρόεδρε. 
      Το δεύτερο άρθρο αφορά στους προεδρεύοντες των ποινικών δικαστηρίων. Σκεφθήκατε, κύριε Υπουργέ, ότι η ολομέλεια του Εφετείου, του Πρωτοδικείου Αθηνών, θα εκλέξει, αν θέλετε, αυτούς που θα προεδρεύουν στα ποινικά δικαστήρια; Σκεφθήκατε τη θέση αυτών των παλαιών δικαστών, οι οποίοι δεν θα επιλεγούν ως ικανοί να προεδρεύουν, τη θέση τους σαν άτομα σε σχέση και με τους συναδέλφους τους;
      Σκεφθήκατε επίσης, κύριε Υπουργέ, με το δεδομένο ότι ο αρχαιότερος δικαστής δεν μπορεί να κάθεται δίπλα στον προεδρεύοντα, αλλά να προεδρεύει, ότι οι περισσότεροι παλιοί δικαστές, οι οποίοι δεν θα επιλεγούν να προεδρεύουν στα ποινικά δικαστήρια, δεν θα είναι ούτε στα δεξιά ούτε στ’ αριστερά στα δικαστήρια, γιατί δεν μπορούν να είναι συνταγματικά; Παύουν, λοιπόν, αυτοί να ασχολούνται, μια μερίδα δικαστών, με το Ποινικό Δίκαιο και αποξενώνονται τελείως. Αυτά τα σκεφθήκατε, κύριε Υπουργέ, πριν πάρετε την απόφαση;
      Και έρχομαι στο άρθρο 3. Κύριε Υπουργέ, από όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και από όλους τους ομιλητές ετέθη ένα πελώριο ερώτημα: Ποιος είναι αυτός που σας υπέδειξε αυτήν τη ρύθμιση για τη δυνατότητα του Προέδρου του Αρείου Πάγου ο οποίος μόνος του θα αλλάζει τις συνθέσεις των τμημάτων;
      Το είπαν όλοι. Εσείς χθες, όπως και στην επιτροπή, μιλήσατε για τα πάντα, εκτός από αυτό. Δεν νομίζετε ότι έχετε κάποια στοιχειώδη υποχρέωση να απαντήσετε σ’ αυτό και να πείτε «Ναι, μου το υπέδειξε η ολομέλεια του Αρείου Πάγου» ή «ο Πρόεδρος» ή «η Ένωση Δικαστών» ή εν πάση περιπτώσει «ο τάδε συνεργάτης μου», ο οποιοσδήποτε; Τη στιγμή κατά την οποία είναι βέβαιο ότι όλοι οι φορείς, τους οποίους ακροαστήκαμε στην επιτροπή, είπαν ότι δεν υπάρχει ανάγκη γι’ αυτήν τη ρύθμιση, γιατί γίνεται; Ο Πρόεδρος της Ενώσεως Δικαστών και Εισαγγελέων, ο κ. Ζήσης, είπε: «Δεν έχει δημιουργηθεί ποτέ κανένα πρόβλημα με τα ισχύοντα. Γιατί γίνεται αυτό, δεν μπορώ να καταλάβω.» Αυτά είπε στην επιτροπή ο Αρεοπαγίτης κ. Ζήσης.
      Και να τελειώσω, λέγοντας απλώς στον εισηγητή της Πλειοψηφίας, ο οποίος μου έκανε την τιμή να με αναφέρει -πραγματικά τώρα, τον γνωρίζω και είναι αξιολογότατος- ότι αυτά τα περί «δικών μας» παιδιών και «δικών του», που είπα χθες, δεν αφορούσαν αυτό. Αφορούσαν αυτά που είπα για τη Δημόσια Διοίκηση κλπ.. Και θα σας πω για ποιο λόγο. Γιατί, όπως ξέρετε, τις τοποθετήσεις των προϊσταμένων των γραμματειών των δικαστηρίων δεν τις κάνει υπηρεσιακό συμβούλιο. Τις κάνει δικαστικό συμβούλιο, ανώτατοι δικαστές, ιδιαίτερα για τις γραμματείες του Αρείου Πάγου, του εφετείου κλπ.. Άρα, λοιπόν, δεν μπαίνει τέτοιο θέμα.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το λόγο έχει ο κ. Παπαϊωάννου.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, πιστεύω ότι όσοι υπηρετούμε σ’ αυτήν την Αίθουσα, αλλά και ο ελληνικός λαός, έχουμε την αίσθηση ότι αυτός ο χώρος είναι ο κατεξοχήν χώρος ουσιαστικού διαλόγου και ότι ουσιαστικός διάλογος σημαίνει, σ’ αυτά που θέτουμε από κάτω οι Βουλευτές, να απαντούν οι Υπουργοί. Χθες ο κύριος Υπουργός Δικαιοσύνης ήλθε με μια ομιλία, την οποία είχε ήδη μοιράσει στις εφημερίδες, και, ενώ αναπτύχθηκε εδώ ένας ουσιαστικός διάλογος και τέθηκαν πολλά ερωτήματα, δεν πήραμε απαντήσεις. Κύριε Υπουργέ, ξέρω ότι έχετε δικαίωμα να απαντήσετε σε ό,τι εσείς θεωρείτε κρίσιμο και σκόπιμο, αλλά να μην έχουμε και εμείς οι Βουλευτές την αίσθηση ότι μιλάμε εις ώτα μη ακουόντων. Αυτό δεν αναβαθμίζει το Κοινοβούλιο, δεν αναβαθμίζει την ποιότητα της δημοκρατίας μας.
      Επανέρχομαι χωρίς επαναλήψεις, κύριε Πρόεδρε. Στο άρθρο 1 ακούστηκαν όσα ακούστηκαν. Εγώ θα προσθέσω στον κύριο Υπουργό τα εξής: Η αντικειμενική αδυναμία των δικαστών, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία επιτελούν με ιδιαίτερη ευσυνειδησία το χρέος τους, να ανταποκριθούν στη διάταξη, που εμείς θεσπίζουμε αυτήν τη στιγμή στην Εθνική μας Αντιπροσωπεία δεν θα πλήξει και τη δικαστική τους ανεξαρτησία, αφού αυτοί θα βρίσκονται συνεχώς κάτω από αντικειμενικές συνθήκες υπό μια απειλή πειθαρχικών διώξεων για υπερβολική καθυστέρηση, που αναμφίβολα θα παρατηρηθεί στην έκδοση των αποφάσεων; Ταυτόχρονα, κύριε Υπουργέ, δεν θα παραβιαστεί η αρχή περί δίκαιης δίκης εν όψει υποβάθμισης που θα παρατηρηθεί στην ποιότητα του δικαστικού έργου από τον προαναφερόμενο φόρτο εργασίας των δικαστών; Και όλα αυτά, κύριε Υπουργέ, λόγω της αντικειμενικής αδυναμίας, δεν σας προβληματίζει το γεγονός ότι θα αποτελέσουν στοιχεία του υπηρεσιακού φακέλου του δικαστή με επιπτώσεις στην κρίση, στην προαγωγή του και σε τόσα άλλα ζητήματα; Δώσατε απαντήσεις σ’ αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα, κύριε Υπουργέ; Όχι. 
      Στο άρθρο 2, κύριε Υπουργέ, η ικανότητα περί τη διεύθυνση της διαδικασίας –γιατί αυτό βάζετε ως κριτήριο- δεν ανατρέπει το σύστημα των κληρώσεων, δεν ανατρέπει το πάγιο σύστημα αξιολόγησης των δικαστών που σήμερα κρίνονται μόνο από ανώτερους δικαστές, επιθεωρητές, Συμβούλιο Επιθεώρησης, Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο, ολομέλεια του Αρείου Πάγου; Εσείς προσθέτετε ένα καινούργιο στοιχείο αυτήν τη στιγμή, το στοιχείο της διεύθυνσης.
      Και έχουμε δικαστές δυο ταχυτήτων, έχουμε δικαστές με διπλή κρίση, λες και οι πολιτικές υποθέσεις πολλές φορές έχουν μεγαλύτερη αξία από τις ποινικές υποθέσεις. 
      Αναφέρθηκε ο κ. Βενιζέλος στην αντισυνταγματικότητα των σχετικών διατάξεων. Ήταν πλήρης η τοποθέτησή του και δεν θέλω να αναφερθώ περισσότερο σ’ αυτό το ζήτημα. 
      Στο άρθρο 3, κύριε Υπουργέ, με την προσθήκη που κάνατε στο τελευταίο εδάφιο, δίνετε τις υπερεξουσίες στον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου. Σας ρωτήσαμε. Υπάρχει πρόβλημα μέχρι σήμερα; Ποιος το εντόπισε αυτό το πρόβλημα; Ποιος το έθεσε; Το έθεσε ο πρόεδρος, ο εισαγγελέας; Ρωτήσατε την ολομέλεια; Γιατί θυμάμαι ότι παλιότερα για τα ζητήματα που είχαν να κάνουν με τους κανονισμούς λειτουργίας των δικαστηρίων ρωτούσαν τις αρμόδιες ολομέλειες. Ξέρετε ποιος την εισηγήθηκε; Άκουσα πολλές φορές τους συναδέλφους να λένε ότι το ζήτησε ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου. Σας απαντώ, κύριε Πρόεδρε και κύριε Υπουργέ, από τα Πρακτικά: ο υποψήφιος Πρόεδρος του Αρείου Πάγου το ζήτησε. Περί αυτού πρόκειται. Άρα, όταν ο υποψήφιος Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ο κ. Ρωμύλος Κεδίκογλου -γιατί αυτό λέει παντού- το ζητάει, εσείς σπεύδετε να τον οπλίσετε με αυτές τις υπερεξουσίες; Βάζοντας εν δυνάμει σε αμφισβήτηση το κύρος του όποιου Προέδρου του Αρείου Πάγου. Γιατί για φανταστείτε –το είπα και χθες- να έρθει εκ των υστέρων η ολομέλεια και να του πει: «κύριε Πρόεδρε, δεν φτιάξατε καλή σύνθεση». Μένει ως Πρόεδρος; Να το σκεφθείτε πολύ, κύριε Υπουργέ. Και να μη λέτε ότι είμαστε καχύποπτοι εμείς. 
      Πηγαίνω στο άρθρο 4 για το οποίο ακούστηκαν όσα ακούστηκαν. Δεν υπάρχει πουθενά στη Δημόσια Διοίκηση θητεία για τρία χρόνια. Και μάλιστα με αναδρομική ισχύ. Και μάλιστα για προϊσταμένους που είχαν τοποθετηθεί όχι από υπηρεσιακά αλλά από δικαστικά συμβούλια. Ξέρετε, κύριε Υπουργέ, ότι το άρθρο 74 του σχετικού κανονισμού σε σχέση με τις προαγωγές και τις τοποθετήσεις των δικαστικών υπαλλήλων λέει ότι προκειμένου να μετακινηθεί προϊστάμενος απαιτείται τετραετής υπηρεσία. Αλλά μετατίθεται για λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 75. Δηλαδή, γίνεται αξιολόγηση, κύριοι συνάδελφοι, για το ποιος θα μετατεθεί. Και εσείς έρχεστε και βάζετε αντικειμενικό κριτήριο χωρίς να εκτιμούμε τις ανάγκες της υπηρεσίας. Χωρίς να δούμε την προσφορά του κάθε υπαλλήλου στην εξέλιξη. 
      Και αυτό ξέρετε γιατί; Γιατί αυτούς που ετοιμάζετε να τοποθετήσετε ως προϊσταμένους –γι’ αυτό μιλάμε για το κομματικό σας κράτος- δεν αντέχουν σε αξιολόγηση. Είναι σαν και αυτούς που έκανε ο κ. Παυλόπουλος ο οποίος μείωσε τα προσόντα, τυπικά και ουσιαστικά, για την κατάληψη θέσεων ευθύνης. Και σήμερα φτάσαμε να έχουμε στο Υπουργείο Δημόσιας Διοίκησης προϊστάμενο στη Διεύθυνση Διεθνών Σχέσεων υπάλληλο που δεν γνωρίζει καμία γλώσσα ενώ έφυγε υπάλληλος που κατείχε τρεις γλώσσες διότι το προσοντολόγιο και το βαθμολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων προέβλεπε άλλες προϋποθέσεις. Περί αυτού πρόκειται. Και σ’ αυτά τα ερωτήματα που τέθηκαν τόσο έντονα στην Αίθουσα δεν απαντήσατε. Να θεωρήσω τη μη απάντησή σας ως ενοχή, κύριε Υπουργέ; Παρακαλούμε, λοιπόν, να απαντήσετε έστω και σήμερα. 
      Πάω σε δυο άλλα ζητήματα. Είναι αυτό που έθεσε προηγουμένως ο κ. Ακριβάκης. Τι σημαίνει, κύριε Υπουργέ, προφυλάκιση επειδή κάποιος οδηγός –γιατί αυτό συμβαίνει συνήθως- με μια του στραβοτιμονιά έτυχε να σκοτώσει δυο ανθρώπους; Και κάποιος άλλος, ο οποίος δεν ξέρω πόσο αλκοόλ είχε καταναλώσει, σκότωσε έναν. Γι’ αυτό είπα στην αρχή ότι χρειάζεται ριζική αναθεώρηση του Κώδικα Ποινικού Δικαίου και της Ποινικής Δικονομίας. 
      Ξέρετε κάτι, κύριε Υπουργέ; Στη Σουηδία αν από αλκοόλ επιφέρεις θάνατο, πας μέσα. Ακόμη και για ελαφρά αδικήματα έστω δέκα μέρες. Και δεν εξαγοράζεται η ποινή των δέκα ημερών. Φέρνω αυτό το παράδειγμα για να σας πω ότι άλλα πρέπει να σκεφθούμε σε σχέση με την ποινική μας δικονομία και τον ποινικό μας νόμο. Είναι σωστό να ακούτε, κύριε Υπουργέ, ότι «έχω είκοσι καταδίκες αλλά δεν μ’ ενδιαφέρει γιατί είμαι πλούσιος και πληρώνω». Και ο άλλος που δεν είναι πλούσιος δεν πληρώνει. Να δούμε, λοιπόν, τέτοιες ρυθμίσεις του ποιος μπαίνει στη φυλακή και ποιος όχι και όχι αυτές τις επιφανειακές ρυθμίσεις που θα δημιουργήσουν πολύ περισσότερες παρενέργειες από τα προβλήματα που πάτε να λύσετε.
      Και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, με την τροπολογία.
      Φέρατε μία τροπολογία και είπατε ότι προκειμένου να ασκηθεί ή να κατατεθεί μήνυση χρειάζονται 10 ευρώ. Κι εγώ, κύριε Υπουργέ, είμαι ο ρακένδυτος της Ομόνοιας, που δεν έχω δραχμή και με χαστουκίζει κάποιος. Δεν μπορώ να πάω στον εισαγγελέα να καταθέσω τη μήνυσή μου; Δηλαδή προϋπόθεση για να καταθέσω τη μήνυση είναι να έχω τα 10 ευρώ; Και όλοι τα έχουμε εδώ τα 10 ευρώ. Ρωτήσαμε, όμως, την κοινωνία; Ρωτήσαμε τους πολίτες; Γιατί δεν το σκεπτόσαστε αυτό το θέμα;
      Εγώ πιστεύω ότι πρέπει κάποιος να πληρώνει το κόστος. Να το πληρώσει ο διάδικος που ηττάται παραπάνω, εκείνος που χωρίς ιδιαίτερο λόγο άσκησε μία μήνυση και ταλαιπωρεί τη δικαιοσύνη. Γενικός κανόνας; Εισπρακτικοί είναι οι λόγοι, κύριε Υπουργέ, και τίποτα παραπάνω.
      Και στην Ελλάδα έχουμε το προνόμιο, σε σχέση με άλλες χώρες, να έχουμε δικαιοσύνη που μπορεί να καταφύγει ο κάθε πολίτης, ανεξάρτητα της οικονομικής του δυνατότητας. Και αυτήν του τη στερείτε ως αρχή. Διότι σας άκουσα χθες ότι προβληματιστήκατε αν τα 10 ευρώ θα πρέπει να είναι 50 ευρώ. Ε, όχι, κύριε Υπουργέ, 1.000 ευρώ με βάση τη δική σας λογική!
      Και κάτι άλλο σε σχέση με τους εισπρακτικούς λόγους. Αν οι λόγοι δεν είναι εισπρακτικοί, ας πάνε στο ΤΑΧΔΥΚ. Πού πάνε αυτά; Στον κρατικό προϋπολογισμό. Δηλαδή, στερούμε τη δυνατότητα στον Έλληνα πολίτη να προσφύγει στη δικαιοσύνη για να καλύψουμε τα δημόσια ελλείμματα. 
      Ε, αυτά δεν μπορεί να είναι λογικές ενός Υπουργού που θέλει να υπηρετήσει τη δικαιοσύνη στον τόπο μας, κύριε Υπουργέ! Και λυπάμαι πάρα πολύ για το κλείσιμο της ομιλίας μου μ’ αυτήν τη φράση.
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Παπαϊωάννου.
      Ο κ. Παρασκευάς έχει το λόγο.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε Υπουργέ, αγαπητοί συνάδελφοι, ίσως να αποτελεί κοινοτυπία να επαναλάβω τελικά ότι το νομοσχέδιο αυτό είναι ψευδεπίγραφο και δεν έχει καμία σχέση το περιεχόμενό του με τον τίτλο του. Ίσως από όλους τους αγορητές –και χθες και σήμερα- να είμαι ο πρώτος ή ο δεύτερος ο οποίος δεν έχει την ιδιότητα του δικηγόρου. Και θα μου επιτρέψετε να δούμε αυτό το νομοσχέδιο από μία άλλη οπτική γωνία. Διότι μπορεί να έχει αυτόν τον τίτλο, αλλά δυστυχώς δεν αγγίζει καθόλου την καρδιά του προβλήματος.
      Έχω την αίσθηση, κύριε Υπουργέ, ότι τρεις είναι οι συντελεστές οι οποίοι διαμορφώνουν το πλαίσιο για τη σωστή, δίκαιη, ορθή και ταχεία απονομή δικαιοσύνης. Και αυτοί οι τρεις συντελεστές είναι το ανθρώπινο δυναμικό -δηλαδή οι δικαστές και οι δικαστικοί υπάλληλοι- η υλικοτεχνική και η κτηριακή υποδομή και το θεσμικό πλαίσιο. Θα ήθελα τελικά να ξέρω ποιον απ’ αυτούς τους τρεις συντελεστές διαμόρφωσης του πλαισίου απονομής δικαιοσύνης αγγίζει το σχετικό νομοσχέδιο.
      Ξέρετε, θα μεταφέρω τελικά μια παροιμία που λέει ο κόσμος, γιατί αυτό θα πρέπει να μεταφερθεί σ’ αυτήν την Αίθουσα: Αλίμονο σ’ αυτόν ο οποίος περνάει τα σκαλιά του δικαστηρίου ή τα σκαλιά της τράπεζας. Διότι οποιοσδήποτε εμπλακεί στον ιστό της δικαιοσύνης, δύσκολα απεμπλέκεται. Και απεμπλέκεται δύσκολα όχι λόγω του ότι υπάρχει ολιγωρία ή βραδύτητα στην απονομή της δικαιοσύνης, αλλά λόγω του ότι το όλο πλαίσιο είναι τέτοιο που δεν δίδει την οποιαδήποτε εμπιστοσύνη στον πολίτη.
      Πάρα πολλές φορές μιλώντας σ’ αυτήν την Αίθουσα και όταν αναφερόμεθα σε υπαλλήλους οποιασδήποτε ομάδας ή οιουδήποτε επιπέδου, λέμε ότι η πλειοψηφία των υπαλλήλων λειτουργεί σωστά και ότι είναι εύορκη. Αυτό το οποίο, όμως, κυκλοφορεί και αυτό το οποίο είναι μία αίσθηση και αυτό το οποίο βιώνει η κοινή γνώμη είναι ότι ούτε η ποιότητα ούτε η ταχύτητα της απονεμωμένης δικαιοσύνης δεν είναι αυτή η οποία θα έπρεπε να είναι.
      Μπαίνει ένα πρόβλημα, κύριε Υπουργέ, γιατί ακούστηκαν πάρα πολλά σε σχέση με το άρθρο το οποίο ορίζει ότι ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου μπορεί να επιλέγει τις συνθέσεις των δικαστηρίων, για το ανθρώπινο δυναμικό. Πιστεύετε ότι έτσι όπως επιλέγονται ή έτσι όπως είναι η διαδικασία, για το ποιοι γίνονται δικαστικοί, είναι διαδικασία η οποία οδηγεί προς το Δικαστικό Σώμα τους πλέον αξιόλογους νομομαθείς ούτως ώστε να μπορούν να αποδίδουν δικαιοσύνη; 
      Πιστεύετε τελικά ότι ένας, ο οποίος έχει αποφοιτήσει από την αντίστοιχη σχολή και αμέσως διορίζεται και γίνεται ανακριτής ή δικαστής, είναι ποτέ δυνατόν να απολαμβάνει εμπιστοσύνης; 
      Είναι δυνατόν, κύριε Υπουργέ, με την υλικοτεχνική υποδομή που υπάρχει να επιταχυνθούν οι διαδικασίες απονομής δικαιοσύνης; Αν θυμάστε, σε συνεδρίαση της σχετικής επιτροπής σε μία παρέμβασή του ο συνάδελφος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο κ. Πάγκαλος, έθεσε ένα πρόβλημα: Είναι δυνατόν να υπάρχει επιτάχυνση δικαιοσύνης, παραδείγματος χάρη στο Λεκανοπέδιο, στην Αθήνα, με ένα δικαστήριο; Γιατί δεν προχωράτε στη δημιουργία νέων δικαστικών μονάδων, ούτως ώστε να υπάρχει σχετική αποσυμφόρηση;
      Γιατί, κύριε Υπουργέ, δεν προχωράτε στην υλικοτεχνική αναβάθμιση των δικαστηρίων, ούτως ώστε να μπορούν οι δικαστικοί υπάλληλοι και οι δικαστές να κάνουν καλά τη δουλειά τους; Γιατί, κύριε Υπουργέ, δεν βάζετε το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων όσον αφορά το θεσμικό πλαίσιο; Είναι δυνατόν μέσα σ’ αυτήν την πολυνομία, η οποία υπάρχει, να επιταχυνθεί η απόδοση δικαιοσύνης; Είναι ποτέ δυνατόν μέσα σ’ όλο αυτό το σύστημα, στο οποίον εμπλέκονται τόσοι και τόσοι, μ’ αυτές τις τρεις ρυθμίσεις που σήμερα προτείνετε να επιτύχετε το σκοπό σας;
      Είναι γεγονός τελικά ότι μ’ αυτό το νομοσχέδιο προσπαθείτε να επιτύχετε δύο πράγματα: Το ένα είναι ο έλεγχος του σκληρού πυρήνα του Δικαστικού Σώματος με τις επιλογές που κάνετε. Κι αυτό εν όψει των αλλαγών που επέρχονται ή εν όψει τελικά της δικαστικής ποδηγέτησης κάποιων συγκεκριμένων πολιτικών αποφάσεων. Αυτός είναι ένας στόχος, ο οποίος δεν είναι σύννομος, δεν είναι έννομος. 
      Ο δεύτερος στόχος αυτού του νομοσχεδίου είναι η δήθεν αποσυμφόρηση των φυλακών. Δεν νομίζω ότι και αυτός ο στόχος τελικά μπορεί να επιτευχθεί με αυτό το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Εάν πράγματι θέλατε να γίνει αυτό, θα έπρεπε να υπάρχει σ’ αυτό το συγκεκριμένο νομοσχέδιο τουλάχιστον ένα άρθρο, που να διασαφήνιζε με περισσότερη ευκρίνεια το θεσμό της κοινωνικής εργασίας, ο οποίος είναι μεν θεσμοθετημένος, αλλά δεν εφαρμόζεται στην πράξη λόγω τελικά της ολιγωρίας των συντελεστών που εμπλέκονται στην εφαρμογή του.
      Κανένας από τους δύο στόχους που θέτει αυτό το νομοσχέδιο δεν υλοποιείται. Το μόνο που θέλετε τελικά να υλοποιήσετε, κύριε Υπουργέ, είναι ο έλεγχος του σκληρού πυρήνα του δικαστικού σώματος. Γι’ αυτό και δεν συμφωνώ στην ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίού.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Παρασκευά.
      Ο κ. Όθωνας έχει το λόγο.
      ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΟΘΩΝΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε Υπουργέ, έχω μία συνήθεια, που παρά τα απογοητευτικά αποτελέσματα που παράγει όλες τις φορές που την εφαρμόζω, ματαιοπονώντας την εφάρμοσα και στο υπό συζήτηση σχέδιο νόμου. Η συνήθεια αυτή αναφέρεται στην προσπάθειά μου, κάθε φορά που υπάρχει μια νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης σ’ ένα συγκεκριμένο τομέα πολιτικής, να ανατρέχω στο προεκλογικό αντίστοιχο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας και διαβάζοντας άρθρο-άρθρο προσπαθώ να ανιχνεύσω ποια από εκείνα τα τόσο βαρύγδουπα και τα τόσο υψηλών προσδοκιών αναφερόμενα σ’ αυτό το προεκλογικό πρόγραμμα υλοποιούνται.
      Ήθελα, λοιπόν, να επισημάνω και να καταγραφεί ότι ακόμα για το επιμέρους θέμα, όχι για το συνολικό ζήτημα παρέμβασης στο χώρο και στα προβλήματα της δικαιοσύνης, σε ό,τι αφορά αμιγώς το θέμα της επιτάχυνσης των διαδικασιών απονομής της δικαιοσύνης διαβάζω στο προεκλογικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας μεταξύ άλλων ότι θα γίνει επανακαθορισμός των οργανικών θέσεων των δικαστών και των δικαστικών υπαλλήλων με βάση τον αριθμό των εκδικαζομένων υποθέσεων και σε σύγκριση με τον αριθμό εκείνων που υπήρχαν, όταν καθορίστηκαν οι αντίστοιχες οργανικές θέσεις.
      Επίσης, διαβάζω για τη δημιουργία Δικαστικής Αστυνομίας υπό ανώτατο δικαστικό λειτουργό, που θα πλαισιώνεται και από ιατροδικαστές, λογιστές, οικονομολόγους κλπ., για τη διευκόλυνση του έργου των δικαστών και την επιτάχυνση του έργου της ποινικής δικαιοσύνης.
      Επιπλέον, διαβάζω ότι για την αντιμετώπιση του προβλήματος της δυσχερούς λειτουργίας των δικαστηρίων πρώτου βαθμού στο λεκανοπέδιο της Αττικής, θα ιδρυθούν δύο με τρία νέα δικαστήρια πρώτου βαθμού εγγύς των σταθμών του μετρό.
      Μένω εδώ, λέγοντας ότι, ολοκληρώνοντας τη συζήτηση σήμερα -και νομίζω και με τη δική μου ταπεινή παρέμβαση- είναι πλέον ολοφάνερο η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία δεν λαμβάνει ούτε καν υπ’ όψιν της, ανεξάρτητα της δικής μας επί μέρους διαφωνίας ή όχι, με τα όσα ανέφερα προηγουμένως, τις δικές της πολιτικές επιλογές και προεκλογικές υποσχέσεις. Η  σοβαρότητα του θέματος που όλοι μαζί συνομολογήσαμε εδώ, αντί να είναι η εγερτήρια δύναμη μιας σοβαρά προετοιμασμένης και ολοκληρωμένης μεταρρυθμιστικής πρωτοβουλίας σ’ αυτόν τον ευαίσθητο χώρο, χρησιμοποιείται δυστυχώς εντελώς αποσπασματικά και κυρίως προσχηματικά, για να έρθει η Κυβέρνηση, κυρίως με το άρθρο 3, να υλοποιήσει και να εξυπηρετήσει συγκεκριμένες αντιλήψεις και λογικές, που νομίζω ότι παραπέμπουν ευθέως στο χθες.
      Θα ήθελα να αποφύγω τον πειρασμό να επαναλάβω μια επιχειρηματολογία, που νομίζω ότι με αρκετά συγκροτημένο τρόπο έχει επαναληφθεί κατά κόρον για τις επιμέρους παρατηρήσεις επί των άρθρων. Άλλωστε νομίζω ότι υπήρξαν συγκεκριμένες παρεμβάσεις με πάρα πολλή σαφήνεια για τα επιχειρήματα, που μας οδηγούν να έχουμε έντονη πολιτική διαφωνία και επί της αρχής του νομοσχεδίου, αλλά και για τα συζητούμενα άρθρα, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα τέσσερα πρώτα.
      Αυτό που θα ήθελα, καταλήγοντας, κύριε Πρόεδρε, να αναφέρω, είναι το εξής: Το καταστάλαγμα που οποιοσδήποτε καλόπιστος αποκομίζει, διαβάζοντας το νομοσχέδιο, θα μπορούσε να συνοψιστεί σε ό,τι αφορά στον τρόπο απονομής της δικαιοσύνης. Θα μπορούσε να πει πρόχειρα ναι, με αδιαφανείς διαδικασίες υπό προϋποθέσεις ναι. Γρήγορα, όμως, και πάλι όχι. Ακόμα και σ’ αυτόν τον τομέα τα επικοινωνιακά τρικ, οι προσχηματισμοί και οι μικράς χρήσεως επικοινωνιακές τακτικές, είναι προτεραιότητα για την Κυβέρνηση.
      Είμαι σίγουρος και νομίζω ότι θα αποδειχθεί και στην πράξη ότι οι προβλεπόμενες διατάξεις και ρυθμίσεις θα είναι περιορισμένης εμβέλειας, δυστυχώς μηδενικής αποτελεσματικότητας και μικρής χρονικής διάρκειας, γιατί και στο χώρο της δικαιοσύνης όλοι, και οι δικαστικοί λειτουργοί και οι δικαστικοί υπάλληλοι, αλλά πολύ περισσότερο οι πολίτες-χρήστες ενός συστήματος που έχει πολλαπλά προβλήματα, όπως επισημάνθηκαν, προσβλέπουν και ελπίζουν ότι σύντομα μια άλλη παράταξη και άλλης αντίληψης άνθρωποι θα είναι εκείνοι που με σύγχρονες ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις και παρεμβάσεις «θα βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά», που εσείς με τέτοιου είδους νομοθετικές πρωτοβουλίες δεν κάνετε τίποτε άλλο από το να τη φουντώνετε.
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
      Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα επιχειρήσω να απαντήσω κατ’ αρχάς σε όλες τις βασικές παρατηρήσεις που ακούστηκαν από τις κυρίες και τους κυρίους συναδέλφους, συστηματικά άρθρο προς άρθρο.
      Και ξεκινώ πρόδηλα από το άρθρο 1. Υποστηρίχθηκε ότι η έλλειψη κατάλληλης υποδομής δεν θα επιτρέψει να εφαρμοστεί στην πράξη ο συντομότερος προσδιορισμός δικασίμων των αγωγών, των αιτήσεων, των εφέσεων ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων και δεν θα μπορέσουν να τηρηθούν οι προθεσμίες που τίθενται.
      Θέλω να σημειώσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η πολιτεία οφείλει να αντιμετωπίσει αυτό το οξύτατο πρόβλημα, το οποίο καταταλανίζει δεκάδες χιλιάδες πολιτών στη χώρα, που βλέπουν να παρέρχονται πολλά χρόνια -πλησιάζουν κατά μέσο όρο τη δεκαετία- για να υπάρξει αποτέλεσμα στην προσφυγή τους στη δικαιοσύνη. 
      Οφείλουμε λοιπόν, να καταβάλουμε ουσιαστική προσπάθεια για να μειωθεί αισθητά όσο παραπάνω γίνεται ο χρόνος ταλαιπωρίας των πολιτών, δίνοντας ένα σαφές μήνυμα σε όλους τους παράγοντες που συλλειτουργούν στην απόδοση της δικαιοσύνης -και στους δικαστές- ένα σαφές μήνυμα, ότι η κατάσταση στη δικαιοσύνη, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί, χρειάζεται τη λήψη δραστικών μέτρων. Όλοι οι παράγοντες και οι δικαστές χρειάζεται να καταβάλλουν μείζονα προσπάθεια, κάθε δυνατή προσπάθεια για να επιταχυνθούν οι χρόνοι της απονομής της.
      Είναι βέβαιο ότι με τη συνδυαστική, όπως το είπα και στην πρωτολογία μου, απόδοση όλων των μέτρων που περιέχονται στο νομοσχέδιο αυτό, η κατάσταση στη δικαιοσύνη θα βελτιωθεί σημαντικά. Θα το αισθανθεί ο πολίτης που βρίσκεται σήμερα στα δικαστήρια.
      Εξάλλου –πάντα σχετικά με το άρθρο 1- δεν είναι αναγκαίο σε κάθε περίπτωση να απειλούνται πειθαρχικές επιπτώσεις, όπως δύο τρεις συνάδελφοι ισχυρίστηκαν, κατά των δικαστών ως εκ της εφαρμογής των σχετικών διατάξεων. Εάν δεν τηρηθούν τα προβλεπόμενα από το άρθρο αυτό ή εφαρμοστούν κατά τρόπο ελλιπή, τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα είναι σε θέση να εκτιμήσουν, να αξιολογήσουν και να κρίνουν εάν υφίσταται και σε ποια έκταση υφίσταται ευθύνη των δικαστικών λειτουργών που θα κληθούν να εφαρμόσουν τις διατάξεις αυτού του νόμου. Δεν υπάρχει, λοιπόν, αυτόματη πειθαρχική επίπτωση όπως κάποιοι άφησαν να εννοηθεί. 
      Άρθρο δεύτερο. Υποστηρίχτηκε ότι ο πολίτης στερείται του φυσικού του δικαστή και ότι είναι ενδεχόμενο ο νόμος να κριθεί από τα δικαστήρια αντισυνταγματικός και ακόμα ότι θα δημιουργηθεί αναταραχή, διότι τάχα σε ποινικό δικαστήριο είναι ενδεχόμενο να προεδρεύσει νεότερος δικαστής αντί αρχαιοτέρου.
      Κατ’ αρχάς θέλω να σημειώσω ότι αυτή η τοποθέτηση κάποιων συναδέλφων εμπεριέχει μια αντίφαση ουσίας γιατί μερικοί εξ αυτών –μερικοί, δηλαδή, οι οποίοι δεν θεωρούν σώφρονα τη ρύθμιση του συγκεκριμένου άρθρου για τη δημιουργία «ποινικών» τρόπων τινά δικαστών- συγχρόνως τάσσονται υπέρ της ίδρυσης αμιγώς ποινικών δικαστηρίων. Ε, αυτό που το νομοσχέδιο προβλέπει είναι το έλασσον. Πώς αναγνωρίζουν το μείζον και αρνούνται το έλασσον; Άλλωστε θέλω να θυμίσω ότι η επιλογή ικανών δικαστών που θα προεδρεύουν στα ποινικά δικαστήρια στοχεύει –και μόνο αυτή είναι η πραγματικότητα- στην επιτάχυνση της ποινικής δίκης. 
      Είμαι πεπεισμένος ότι πολλοί συνάδελφοι οι οποίοι ασκούσαν το επάγγελμα του δικηγόρου μέχρι σήμερα ή να πω το λειτούργημα του δικηγόρου μέχρι σήμερα, γνωρίζουν οι ίδιοι ότι υπάρχουν πράγματι ιδιαίτερα ικανοί δικαστές στη διεξαγωγή μιας ποινικής δίκης, της ειδικής ποινικής δίκης και άλλοι δικαστές οι οποίοι δεν διακρίνονται για την ικανότητά τους να διευθύνουν μια τέτοια δίκη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι δεύτεροι είναι από απόψεως νομικής κατάρτισης, υποδεέστεροι των πρώτων.
      Εγώ θα το πω ευθέως, είναι ταλέντο το να διευθύνεις μια ποινική δίκη. Και ισχυρίζομαι ότι εάν επιλέξουμε από τους δικαστές αυτούς οι οποίοι έχουν δώσει δείγμα γραφής ότι μπορούν πράγματι ικανοποιητικά να διευθύνουν μια τέτοια δίκη, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα, ούτε με το Σύνταγμα ούτε με τους νόμους πρόδηλα, αλλά αντίθετα έχω την πεποίθηση ότι θα καταφέρουμε με την εξειδίκευσή τους αυτή να επιταχύνουμε την ποινική διαδικασία, που ξέρετε ότι είναι η προβληματική διαδικασία στα δικαστήρια.
      Επομένως είναι εντελώς αβάσιμες οι καταγγελίες περί δημιουργίας σώματος πραιτοριανών και για τον επιπρόσθετο λόγο -να σας θυμίσω- ότι δεν είναι τάχα η Κυβέρνηση ή όποιος άλλος κακός ο οποίος δόλια θα επιλέξει ποιος θα προεδρεύσει αυτών των ποινικών δικαστηρίων. Το Δικαστικό Συμβούλιο, το ανεξάρτητο, το ανεπηρέαστο, είναι αυτό που θα τον επιλέξει.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
      Κύριε Πρόεδρε, ελπίζω ότι δεν έχω μόνο οκτώ λεπτά. Δεν μπορώ να απαντήσω σε όλο το νομοσχέδιο σε οκτώ λεπτά.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Θα υπάρξει ανοχή. 
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Να απαντήσετε όμως σε όλα.
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ή θα ανταποκριθώ στο αίτημα των συναδέλφων το απόλυτα λογικό, το αισθάνομαι υποχρέωσή μου να απαντήσω…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Υπουργέ, ούτως ή άλλως το Προεδρείο είναι πάντοτε ελαστικό. Πρέπει να βάλω οκτώ λεπτά, όπως λέει ο Κανονισμός. Από κει και πέρα, θα σας δώσω το δικαίωμα να μιλήσετε παραπάνω. 
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Ακόμη, θα ήθελα να απαντήσω στον ισχυρισμό ότι τάχα θα βρεθεί νεότερος δικαστής να προεδρεύει την ώρα που θα έχει δίπλα του δικαστές οι οποίοι είναι αρχαιότεροί του. Μα, πώς γίνεται σήμερα; Πώς εξασφαλίζουμε  ότι σήμερα δεν συμβαίνει αυτό; Από μια κληρωτίδα επιλέγεται ο προεδρεύων και σε μια δεύτερη κληρωτίδα μπαίνουν όλοι οι νεότεροί του δικαστές. Τόσο απλό είναι. Έτσι θα γίνει και στη συγκεκριμένη περίπτωση.
      Ακόμη, θέλω να σας θυμίσω ότι αυτόν τον περιορισμό, ότι δεν έχουμε, δηλαδή, πια στην ίδια κληρωτίδα όλους τους δικαστές και ότι έχουμε επιλέξει κάποιους ικανούς για κάποια διαδικασία, -την ποινική διαδικασία- δεν το ακούτε για πρώτη φορά στην Αίθουσα, κύριοι συνάδελφοι. Το έχουμε νομοθετήσει όλα τα κόμματα νομίζω μαζί, -πάντως το κόμμα της προηγούμενης κυβέρνησης και το κόμμα της σημερινής- στην ιστορία των υποθέσεων τρομοκρατίας. Εκεί δεν έχουμε ένα numerus clausus; Και εκεί δεν κληρώθηκαν οι δικαστές μεταξύ όχι όλων, αλλά κάποιων που ειδικά επελέγησαν ως ικανοί να ανταποκριθούν στις ιδιαίτερες ανάγκες εκείνων των δύο δικών; 
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Εκεί  ήμασταν αντίθετοι.
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Εσείς, αλλά δεν ήταν η πλειοψηφία.
      Άρθρο 3. Υποστηρίχθηκε ότι κάμπτεται πάλι η αρχή του φυσικού δικαστή και ότι υποκρύπτονται σκοπιμότητες καθώς δίδονται υπερεξουσίες στον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, με τη δυνατότητα να καλύψει, κενά που ενδεχομένως θα δημιουργηθούν στα τμήματα. 
      Θέλω να σας πω ότι ισχύει το αυτονόητο. Υπάρχουν αυτή την ώρα υπηρεσιακές ανάγκες που προκύπτουν π.χ. από μια ασθένεια και είναι πάρα πολύ λογικό να δώσουμε τη δυνατότητα και στον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αυτό μετακινώντας ένα δικαστή.
      Αγαπητοί συνάδελφοι, να σας επισημάνω ότι σήμερα το σχετικό δικαίωμα, που με την πρότασή μας αυτή αποκτά και ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, το έχουν όλοι οι προεδρεύοντες ή τα διοικητικά όργανα, πρόεδρος δηλαδή ή τριμελές συμβούλιο, σε όλα τα δικαστήρια. Αυτό ακριβώς το δικαίωμα έχουν. Αλλά δεν διαβάσατε φαίνεται τον ίδιο τον Κώδικα των Δικαστηρίων. Στο άρθρο 15 λέει ότι τα όργανα που διευθύνουν τα δικαστήρια, έχουν τις εξής αρμοδιότητες για τις υπηρεσιακές ανάγκες που προκύπτουν: το τριμελές συμβούλιο μετακινεί δικαστές από ένα τμήμα σε άλλο, κατά τη διάρκεια του δικαστικού έτους, εφόσον το επιβάλλουν ειδικές υπηρεσιακές ανάγκες. 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
      Αυτό προβλέπεται από το άρθρο 15 και αναφέρεται στο τριμελές συμβούλιο. Και παρακάτω στις αρμοδιότητες του δικαστή που διευθύνει το δικαστήριο αναφέρεται ότι οι αρμοδιότητές του είναι όλες οι αρμοδιότητες του τριμελούς συμβουλίου και του προέδρου του. Δίνουμε με άλλα λόγια τις αρμοδιότητες τις οποίες έχουμε ήδη επιδαψιλεύσει στους προεδρεύοντες άλλων κατώτερων δικαστηρίων. Και ξέρετε πώς προέκυψε να μην έχει σήμερα τη σχετική αρμοδιότητα και ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου; Από το γεγονός ότι αυτή η διακριτική σε βάρος του Προέδρου του Αρείου Πάγου ρύθμιση είχε ψηφιστεί προ λίγων χρόνων επί ΠΑΣΟΚ, μετά από εισήγηση του κ. Κουβελάκη. Επρόκειτο περί ευθείας παρέμβασης σε βάρος των αρμοδιοτήτων του τότε Προέδρου του Αρείου Πάγου. Όλα τα άλλα δικαστήρια έχουν την αρμοδιότητα. Μόνον ο Άρειος Πάγος δεν την είχε. Γι’ αυτό την επαναφέρουμε. 
      Έρχομαι τώρα στο άρθρο 4. Έχω την εντύπωση ότι όλοι όσοι ισχυρίζονται ότι συστηματικά και συνειδητά πρέπει να επιχειρήσουμε όχι μόνο να περιορίσουμε τη διαφθορά, αλλά και να μην επιτρέψουμε ούτε τη σκέψη στον πολίτη ότι η δικαιοσύνη μπορεί να είναι διεφθαρμένη, θα έπρεπε να συμφωνήσουν ότι δεν μπορούμε να αφήνουμε δικαστικούς υπαλλήλους στις ίδιες θέσεις επί μεγάλο αριθμό ετών, γιατί καθιδρύονται –ή δημιουργείται η υπόνοια ότι καθιδρύονται- περίεργες πελατειακές σχέσεις. Όσοι εξ υμών δικηγορούσατε, ξέρετε τι εννοώ. Υπάρχουν υπάλληλοι που βρίσκονται σε κρίσιμο πόστο, σε πόστο που θα μπορούσε να θεωρηθεί από κάποιους έστω κακόπιστους, ύποπτο, και δώδεκα και δεκαπέντε και δεκαοκτώ και είκοσι χρόνια. 
      Λέμε, λοιπόν, ότι σε τρία χρόνια…
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Βάλτε εννέα χρόνια.
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Είναι αυτό υγιές; Εδώ θα ήθελα να πω ότι επικαλείσθε κατ’ επιλογήν μόνο -όταν συμφέρει το επιχείρημά σας- την άποψη των συνδικαλιστικών φορέων. Σας θυμίζω ότι η Ένωση των Δικαστικών Υπαλλήλων συμφωνεί απολύτως με αυτήν τη ρύθμιση, γιατί πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία σε όλους να δοκιμαστούν και να εκπαιδευτούν και όχι μόνο στους εκλεκτούς που επί χρόνια είχαν τη δυνατότητα να έχουν αυτές τις αρμοδιότητες. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Υπουργέ. Εκτός και αν συμφωνεί το Σώμα να σας δώσουμε περισσότερο χρόνο.
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Χρειάζομαι άλλα πέντε λεπτά, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κύριος Υπουργός θέλει άλλα πέντε λεπτά. 
      Νομίζω ότι το Σώμα συμφωνεί. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Να του δοθεί ο χρόνος να απαντήσει.
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Μα τι κάνω τόση ώρα; Έχετε την εντύπωση ότι δεν απαντώ; Αναγνωρίζω την αντικειμενικότητά σας. Αναγνωρίστε, τουλάχιστον, την προσπάθειά μου συστηματικά να απαντήσω σε όλες τις ενστάσεις που ακούσθηκαν. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Στα θέματα που σας ετέθησαν, δεν απαντάτε.
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Μπορεί να έχετε άλλη άποψη εσείς, αλλά νομίζω ότι απαντώ επί της ουσίας. Μέχρι στιγμής απαντώ στα τέσσερα πρώτα άρθρα που απασχόλησαν, κυρίως, την Αίθουσα.
      Έρχομαι στα άρθρα 30 και 31. Διατυπώθηκε η κατηγορία ότι ανοίγονται οι πόρτες των φυλακών και ότι μειώνεται το κύρος της δικαιοσύνης. Τόσο από αυτό το μέτρο όσο και από την παραγραφή και παύση της ποινικής δίκης, ελέχθη ότι τάχα εκπέμπουμε προς τον ελληνικό λαό μηνύματα ατιμωρησίας.
      Σας θυμίζω ότι ανάλογες ρυθμίσεις λήφθηκαν με πρωτοβουλία σας από το παρελθόν. Σας θυμίζω το ν. 1941/91, το ν. 2408/96 –ίδιος με τον προτεινόμενο- το ν. 2521/97 –ίδιος νόμος- το ν. 2721/99 –ίδιος νόμος. 
      Ακόμα, επειδή αμφισβητήθηκε ο αριθμός αυτών που θα επωφεληθούν από τις ευεργετικές διατάξεις, του νομοσχεδίου θέλω να σας πω ότι οι πλέον φειδωλοί υπολογισμοί της υπηρεσίας φέρουν ότι θα βγουν από τις φυλακές κατ’ αυτόν τον τρόπο περί τους οκτακόσιους. Οι πλέον αισιόδοξοι υπολογισμοί φέρουν ότι θα βγουν από τις φυλακές χίλιοι τριακόσιοι, καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία της υπηρεσίας κρατούνται χίλιοι πεντακόσιοι Έλληνες και τετρακόσιοι τόσοι αλλοδαποί με ποινές φυλάκισης μέχρι πέντε χρόνια. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παραλείπω σωρεία άλλων παρατηρήσεων και έρχομαι εν κατακλείδι -θέλοντας και μη- με δύο, τρεις –νομίζω- βασικότερες παρατηρήσεις να συμπεράνω. 
      Ποια είναι η βασική αιτίαση η οποία ακούστηκε από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης; Ακούστηκε ότι τάχα τα μέτρα δεν είναι επαρκή και μάλιστα, παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι συνάδελφοι σιώπησαν, σε σχέση με ποια άλλα θα ήσαν –με εξαίρεση λίγων μόνον συναδέλφων που στην πραγματικότητα, είπαν δύο πράγματα. Είπαν ότι θα έπρεπε να βελτιωθούν οι υποδομές και δεύτερον, ότι θα έπρεπε να προχωρήσουμε σε γενναιότερη –κωδικά το λέω- αποποινικοποίηση. 
      Για το πρώτο, είπαν ότι θα έπρεπε να βελτιωθούν οι υποδομές. Μα, κύριοι συνάδελφοι, οι υποδομές εξ ορισμού έχουν να κάνουν με μακροπρόθεσμα μέτρα. Δεν μπορείς σε μήνες να εξασφαλίσεις υποδομές, υποδομές που δεν διασφαλίστηκαν είκοσι χρόνια τώρα. Ποιοι λένε για υποδομές σε ποιους; Αυτοί που είχαν την ευθύνη της διακυβέρνησης για είκοσι χρόνια σ’ αυτούς που την έχουν για δεκατέσσερις ή δεκαπέντε μήνες; Παρά ταύτα, κάναμε ό,τι περνάει από το χέρι μας. 
      Αυτήν την ώρα, έχουμε εντατικοποιήσει ένα πρόγραμμα κατασκευής κτηρίων, δικαστηρίων και φυλακών. Ακόμα, έχουμε εξασφαλίσει όσο μπορούμε την αύξηση του αριθμού των δικαστών. Ξέρετε ότι είναι εξ ορισμού αδύνατον μέσα σε λίγο χρόνο να εξασφαλίσεις αύξηση των αιθουσών και αύξηση των δικαστών. Μα μόνο για να φοιτήσεις στη Σχολή Δικαστών θέλεις δύο χρόνια! Μόνο για να φτιάξεις ένα δικαστικό μέγαρο θέλεις τρία χρόνια! 
      Ποιος, λοιπόν, ευθύνεται για την έλλειψη υποδομών, τις οποίες –επαναλαμβάνω- εμείς έχουμε σπεύσει να καλύψουμε αυτήν την ώρα με ένα πρόγραμμα ταχείας ανέγερσης φυλακών και δικαστικών μεγάρων, αλλά και παραγωγής μεγαλύτερου από το συνήθη αριθμού δικαστών; 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
      Κύριοι συνάδελφοι, δώστε μου ακόμα δύο λεπτά. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υπουργέ, συντομεύετε, σας παρακαλώ! 
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Όσον αφορά στην αποποινικοποίηση, οι συνάδελφοι που ήσαν παρόντες στη συζήτηση στην επιτροπή, γνωρίζουν ότι πράγματι -όπως σας είπα- υπάρχουν δυνατότητες αποποινικοποίησης ελαφρών παραβάσεων, ελαφρών παραβατικών συμπεριφορών που όμως χρειάζονταν πολύ μελέτη. Για παράδειγμα, αυτήν την ώρα ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας αποτελεί αντικείμενο ειδικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής με στόχο να «ελαφρύνει», έτσι ώστε να υπάρξουν διοικητικές κυρώσεις -πρόστιμα κατά βάση- και να μην απασχολούνται τα δικαστήρια σε περίπτωση ασήμαντων –από απόψεως κοινωνικής απαξίας- παραβάσεων.
      Το ίδιο ισχύει και για τον Υγειονομικό και για τον Αγορανομικό Κώδικα, καθώς ελαφριές παραβάσεις τους μπορούν, πράγματι, να αποτελέσουν ύλη προς αποποινικοποίηση. 
      Ένα τελευταίο θέμα είναι το αυτοδιοίκητο. Επειδή ακούστηκε από κάποιους συναδέλφους ότι τάχα πρόθεση της Kυβέρνησης είναι να αμφισβητηθεί το αυτοδιοίκητο της δικαιοσύνης, αλλά ακόμη ακούστηκε και από μια δικαστική ένωση, η οποία μάλιστα πραγματοποίησε στάσεις εργασίας για το συγκεκριμένο θέμα. 
      Έχω κατ’ επανάληψη δηλώσει πως τέτοιο θέμα δεν υφίσταται. Αλλά αναφέρομαι στη στάση εργασίας δικαστών θεωρώντας ότι θα έπρεπε να υπάρξει μια παρέμβαση από πλευράς Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Μας κατακεραύνωσε για διάφορες διατάξεις του νομοσχεδίου αυτού. Δεν άκουσα, όμως –το λέω με αφορμή το αυτοδιοίκητο, για το οποίο γίνεται στάση σήμερα από τη μια ένωση- να αποθαρρύνει η Αξιωματική Αντιπολίτευση την ενέργεια αυτήν, η οποία είναι οπωσδήποτε αντισυνταγματική, καθώς γνωρίζετε όλοι σας ότι οι δικαστές οπωσδήποτε δεν απεργούν. Άλλωστε υπάρχει και σχετική διάταξη υπογεγραμμένη από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. 
      (Θόρυβος στην Αίθουσα)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υπουργέ, ολοκληρώστε. Σας παρακαλώ. 
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, με την παρατήρηση αυτή για το αυτοδιοίκητο. 
      Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι η Κυβέρνηση θεωρεί πως αποτελεί κατάκτηση το αυτοδιοίκητο. Πρόθεσή μας, με την επιτροπή που έχει συσταθεί, είναι ακριβώς να εξασφαλίσουμε ότι οι λίγες δυσλειτουργίες που έχουν υπάρξει θα διορθωθούν. Σας διαβεβαιώ πως δεν διανοούμαστε ότι θα υπάρξει καθ’ οιονδήποτε τρόπο διορισμός. Αντίθετα, εμμένουμε στη θέση  ότι η διοίκηση των δικαστηρίων επιλέγεται με ψηφοφορία των ιδίων των δικαστών. 
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, τον κύριο Υπουργό. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρία τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής, είκοσι δύο μαθητές και δύο συνοδοί-δάσκαλοι από το 3ο Δημοτικό Σχολείο Ψαχνών Ευβοίας. 
      Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλές σπουδές. 
      (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο για ένα διαδικαστικό θέμα;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Σκυλλάκο, πριν από εσάς έχει ζητήσει το λόγο ο κ. Καστανίδης. 
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, μιλάμε ενιαία για τα άρθρα του νομοσχεδίου και για τις τροπολογίες. Δεν τοποθετήθηκε ο Υπουργός για τις τροπολογίες. Το λέω για να μην κάνουμε νέο κύκλο. 
      (Θόρυβος στην Αίθουσα)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ! Ακούει ο κύριος Υπουργός και μπορεί να απαντήσει. 
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Δεν τις κάνουμε δεκτές και αν έχω χρόνο θα σας εξηγήσω γιατί. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Έχει ζητήσει το λόγο ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κ. Καστανίδης. 
      Ορίστε, κύριε Καστανίδη.
      ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ.
      Αναγνωρίζω τη φιλότιμη προσπάθεια του Υπουργού Δικαιοσύνης να απαντήσει, όμως απάντηση δεν υπήρξε. Φαντάζομαι ότι όσος χρόνος επιπλέον και αν δινόταν, πάλι δεν θα υπήρχε απάντηση. Αντιθέτως, φοβάμαι, κύριε Υπουργέ, ότι προσθέσατε νέα προβλήματα και νέες σκέψεις εγεννήθησαν απ’ όσα είπατε. 
      Στο χρόνο που έχω -και πιθανότατα δεν θα τον χρησιμοποιήσω όλο, κύριε Πρόεδρε, γιατί δεν μου χρειάζεται για να απαντήσω στο «φρενήρη καλπασμό» των επιχειρημάτων του κυρίου Υπουργού, θα ήθελα να κάνω μερικές σύντομες παρατηρήσεις. 
      Πρώτον, σε ό,τι αφορά το άρθρο 2 είπε, ο κύριος Υπουργός, το εξής εκπληκτικό: «Γιατί μας κατηγορείτε ότι από έναν περιορισμένο αριθμό δικαστών θα επιλέξουμε τους προεδρεύοντες; Το ίδιο δεν κάναμε στο παρελθόν, όταν επρόκειτο να αποφασίσουμε για τη σύσταση των δικαστηρίων που θα δίκαζαν και θα δικάζουν τρομοκρατικά φαινόμενα;» 
      Μα, κύριε Υπουργέ, για όνομα του Θεού! Το τρομοκρατικό φαινόμενο είναι ένα φαινόμενο που έχει σημαντικότατες ποινικές, πολιτικές και κοινωνικές διαστάσεις. Γι΄ αυτό ακριβώς, αναζητούμε να βρούμε την καλύτερη δυνατή σύνθεση, από περιορισμένο αριθμό δικαστών.
      Είναι δυνατόν να εξομοιώνετε μια πλημμεληματική παράβαση με το τρομοκρατικό φαινόμενο; Είναι δυνατόν να ακούγονται αυτά από Υπουργό Δικαιοσύνης μέσα στην Αίθουσα της Ολομέλειας;
      Δεύτερον, σε ό,τι αφορά το άρθρο 3, η μεγαλύτερη απόδειξη των, υποκρυπτομένων προθέσεων της Κυβέρνησης για την αποδιδόμενη εξουσία στον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου να επεμβαίνει, έστω και προσωρινώς, στη σύνθεση των δικαστηρίων, είναι η σχετική σύγκριση, κύριε Πρόεδρε, του άρθρου 23 του Κώδικα του Οργανισμού των Δικαστηρίων με όσα διαλαμβάνονται στο προτεινόμενο άρθρο 3.
      Σας θυμίζω, κύριε Υπουργέ, ότι σύμφωνα με την ισχύουσα μέχρι στιγμής διάταξη του άρθρου 23 του Κώδικα, όταν πρόκειται η ολομέλεια να κάνει την κατανομή των δικαστών στη σύνθεση των διαφόρων τμημάτων, λαμβάνει υπ’ όψιν βεβαίως τις προτιμήσεις των αντιπροέδρων και αρεοπαγιτών, τις οποίες ικανοποιεί υποχρεωτικώς, κατά τη σειρά αρχαιότητάς τους.
      Στην πρόταση, την οποία εισηγείται σήμερα η Κυβέρνηση, η ικανοποίηση τέτοιων προτεραιοτήτων δεν γίνεται υποχρεωτικώς, αλλά λαμβάνεται απλώς υπ’ όψιν η αρχαιότητα.
      Εάν θέλετε, θα σας διαβάσω τη σχετική διάταξη του άρθρου 23, παράγραφος 4 του κώδικα οργανισμού. Λέει: «Για την κατανομή λαμβάνονται υπ’ όψιν οι προτιμήσεις των αντιπροέδρων και των αρεοπαγιτών και ικανοποιούνται υποχρεωτικά κατά σειρά αρχαιότητας». Τώρα, λοιπόν, η συγκριτική ανάγνωση του συζητουμένου άρθρου 3. Λέει: «Για την κατανομή λαμβάνονται υπ’ όψιν οι προτιμήσεις των αντιπροέδρων και των αρεοπαγιτών, όπως και η αρχαιότητά τους», προκειμένου να υπηρετούν σε κάθε τμήμα και αρχαιότεροι αρεοπαγίτες. Λαμβάνεται όμως υπ’ όψιν, δεν ικανοποιείται υποχρεωτικώς κατά τη σειρά αρχαιότητας.
      Δηλαδή, εξουσιοδοτείται, ουσιαστικά, ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου να επιλέξει αυθαιρέτως και θα κληθεί μετά η ολομέλεια να συμπράξει με τον προαποφασίσαντα πρόεδρο ή να τον ακυρώσει.
      Και κάτι ακόμα, κύριε Υπουργέ: Το άρθρο 15, το οποίο επικαλεστήκατε, πρωτογενώς αποδίδει αρμοδιότητες για τη συμπλήρωση της σύνθεσης των τμημάτων στο τριμελές συμβούλιο. Και αργότερα επαναλαμβάνεται ότι ο διευθύνων έχει τις ίδιες αρμοδιότητες. Αλλά, ειδικώς, ορίζεται ότι το τριμελές συμβούλιο είναι αρμόδιο και όχι ο διευθύνων για το συγκεκριμένο δικαστήριο.
      Εκτός αυτού, οι ισχυρισμοί σας σήμερα ότι είναι επανάληψη των όσων είπατε στην πρωτολογία σας. Ετέθησαν πολλά θέματα, που αφορούν το άρθρο 4, από τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης, αλλά απάντηση δεν πήραμε.
      Αν, κύριε Υπουργέ, θέλετε να διατηρήσετε προϊσταμένους σε διευθύνσεις, τμήματα και αυτοτελή γραφεία για τρία χρόνια, για λόγους που υπονοείτε ή ευθέως κατονομάσατε, γιατί η Κυβέρνησή σας δεν κάνει το ίδιο και στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα; Εάν υποτεθεί ότι σε ορισμένες ευαίσθητες υπηρεσίες, όπως είναι οι εφορίες, οι πολεοδομίες και άλλες, θα ήταν χρήσιμο να εναλλάσσονται οι επικεφαλής των τμημάτων ή των διευθύνσεων, τότε γιατί δεν το εφαρμόζετε και εκεί, πολύ δε περισσότερο, που επιλέγετε να προσμετρήσετε και τον ήδη διανυθέντα χρόνο στη θέση αυτή;
      Κύριε Υπουργέ, κλείνω. Η κατακλείδα είναι μία: ανεξάρτητα από τις επιμέρους άλλες ρυθμίσεις, που αφορούν τροποποιήσεις των βασικών μας κωδίκων, αναδεικνύεται ανάγλυφα η πρόθεση της Κυβέρνησής σας να ελέγξει συγκεκριμένους μηχανισμούς στη δικαιοσύνη.
      Διότι θέλετε να υπηρετήσει η δικαιοσύνη με συγκεκριμένο τρόπο μικρές και, δυστυχώς, όχι συμβατές με την ομαλή δημοκρατική μας λειτουργία επιδιώξεις της Κυβέρνησης. Αλλά η δικαιοσύνη έχει λειτουργούς, που δεν θα ανεχθούν καμιά απόπειρα υποταγής.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού κ. Κουβέλης έχει το λόγο για δύο λεπτά.
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε Υπουργέ, είναι προφανές ότι έχουμε διάσταση απόψεων αναφορικά και με το άρθρο 1 και με το άρθρο 2 και με το άρθρο 3, αλλά και το άρθρο 4.
      Σε σχέση με τη δυνατότητα του Προέδρου του Αρείου Πάγου να διαμορφώνει τμήματα, πέραν των όσων σας είπα, όταν συζητούσαμε και επί της αρχής του σχεδίου νόμου, θέλω να επαναφέρω το εξής ερώτημα, το οποίο από μόνο του, αν θέλετε, απαντάει στο ζήτημα.
      Πρόκειται για διάστημα ενός μηνός. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει καμία σπουδή, η οποία να δίνει το δικαίωμα και να δικαιολογεί αυτό το δικαίωμα στον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου να συνθέτει τμήματα. Και επίσης επαναφέρω το ερώτημα: Πώς αντιμετωπίζετε το ενδεχόμενο η ολομέλεια του Αρείου Πάγου να αποκρούσει την επιλογή του κυρίου Προέδρου του Αρείου Πάγου; Αυτό θα είναι σε βάρος και του Προέδρου, αλλά και του Αρείου Πάγου συνολικότερα. Επομένως, βασίμως εγείρεται η υποψία ότι δίνετε αυτήν τη δυνατότητα για το σχηματισμό τμημάτων στον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, προκειμένου αυτά τα τμήματα που θα συντίθενται με τη μονομερή του επιλογή να εκδίδουν και αρεστές αποφάσεις. 
      Ήθελα να σας ζητήσω εάν έχετε κάποια άποψη αναφορικά με εκείνα που ειδικότερα σας πρότεινα στο άρθρο 14, δηλαδή το δικαίωμα να εκπροσωπείται από συνήγορο εκείνος ο οποίος ζητεί την επιμέτρηση ποινών, δηλαδή τη συγχώνευση ή την αντικατάσταση της φυλάκισης με κοινωνική εργασία. Επίσης επαναφέρω την πρόταση που σας έκανα και ζητώ να την υιοθετήσετε, να υπάρχει ευεργετικός υπολογισμός ημερών για τους αποδεδειγμένα ασθενείς κρατουμένους.
      Επίσης, νομίζω -και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε- ότι δεν υπήρξε απάντηση αναφορικά με τη ρύθμιση της αποποινικοποίησης της μη καταβολής παρακρατουμένων ασφαλιστικών εισφορών. Σας ζητώ για άλλη μία φορά να αποσύρετε αυτήν τη διάταξη, διότι θα είναι σε βάρος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και σε βάρος συνολικότερα του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ κ. Γεώργιος Παπαγεωργίου έχει το λόγο για δύο λεπτά.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Ν. Ευβοίας):: Κύριε Πρόεδρε, είναι γεγονός ότι δεν πήραμε καμία απάντηση πειστική, όπως απαιτείται, στα 4 πρώτα άρθρα του νομοσχεδίου. Θέλω να ξαναπώ και να ξαναθυμίσω και να τονίσω στον κύριο Υπουργό ότι όταν οι ίδιοι οι δικαστικοί λειτουργοί εκπέμπουν μηνύματα ότι  η διάταξη του άρθρου 1 θα οδηγήσει σε αστοχία δικαστικών κρίσεων και θα επηρεάσει την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, καθώς θα δημιουργήσει δικαστές, οι οποίοι υπό κράτος άγχους και πανικού και απειλή πειθαρχικής δίωξης θα εκδίδουν αποφάσεις, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί, ο κύριος Υπουργός, επιμένει σε ένα μέτρο που, όπως πολύ σωστά ακούστηκε, μπορεί οι ολομέλειες των δικαστηρίων να το απορρίψουν.
      Όσον αφορά το ζήτημα του ορισμού εκ μέρους του Προέδρου του Αρείου Πάγου για το οποίο καταθέσαμε και ονομαστική ψηφοφορία, είναι ένα μείζον ζήτημα. Ούτε γι’ αυτό δεν πήραμε μία πειστική απάντηση, πώς, δηλαδή, εκ των προτέρων ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου μπορεί να καθορίζει τις συνθέσεις και να ήρτηται η απόφασή του εκ των υστέρων, εγκρίσει της ολομελείας των δικαστών και μάλιστα, όπως πολύ σωστά είπε ο κ. Κουβέλης, για ένα μήνα. Άλλος, λοιπόν, είναι ο σκοπός. Εντάσσεται και αυτό στα πλαίσια του ελέγχου της δικαιοσύνης.
      Εμείς θα αντισταθούμε και μέσα σ΄ αυτήν την Αίθουσα όπως κάναμε σήμερα και χθες, αλλά και έξω από αυτήν, για να μην υλοποιηθούν αυτά τα μέτρα της Κυβέρνησης, τα οποία, κατά την ταπεινή μας άποψη, οδηγούν σε μία προσπάθεια ποδηγέτησης της δικαιοσύνης, σε ένα καθεστώς κατά την επανίδρυση του κράτους, όπως έγινε με τα αρχικά νομοσχέδια του Υπουργείου Εσωτερικών, τώρα να γίνει με αυτά τα νομοσχέδια, τα οποία έρχονται κλιμακωτά, κλιμακωτά και κάθε φορά  έχουν ένα μέτρο ελέγχου της ανεξαρτησίας και της ελεύθερης φωνής της δικαιοσύνης. Γι’ αυτόν το λόγο πιστεύουμε ό,τι ο κύριος Υπουργός, έκανε μεγάλο λάθος και θα καταγραφεί αρνητικά για το γεγονός ότι προ όλης αυτής της κατακραυγής, δεν θεωρεί τίμιο και ειλικρινές να αποσύρει αυτά τα άρθρα. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Ρόβλιας έχει το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Δεν θέλω να πάρω το λόγο, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν υπάρχει άλλος εγγεγραμμένος Βουλευτής να μιλήσει.
      Ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής, κ. Κακλαμάνης, έχει το λόγο.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, όταν ακούω τον κ. Παπαληγούρα και ως Βουλευτή επί χρόνια και τώρα ως Υπουργό, έχω πραγματικά κάποιες αξιώσεις, γιατί κοιτάζοντάς τον και ακούγοντάς τον νοερά κοιτάζω και ακούω δύο προσωπικότητες που λάμπρυναν αυτήν την Αίθουσα, από   τις οποίες εγώ, αν και στην αντίπερα όχθη και έντονα μάλιστα αντιπαρατιθέμενος στις απόψεις τους, διδάχθηκα αρκετά.
      Πιστεύω και αυτό το λέω και για τους νεότερους συναδέλφους, ότι αυτή η Αίθουσα είναι το μεγαλύτερο σχολείο όχι μόνο της ζωής και της επιστήμης και ιδιαίτερα αυτής της επιστήμης, την οποία εμείς ως εκπρόσωποι του ελληνικού λαού εφαρμόζουμε, την πολιτική επιστήμη. 
      Λυπάμαι γιατί, ο κύριος Υπουργός, πραγματικά, δεν έδωσε κάποιες ουσιαστικές απαντήσεις, ακόμη δε χειρότερα διότι μπορεί να έχει τον τρόπο με τον οποίον τοποθετείται και διατυπώνει τις απόψεις του. Διαπιστώνω, όμως, ότι κατ’ εξακολούθηση σ’ αυτήν την Αίθουσα –και προσετέθη σήμερα και ο κ. Παπαληγούρας, ο Υπουργός Δικαιοσύνης- η Κυβέρνηση σε νομοσχέδια τα οποία φέρνει δεν δέχεται να αλλάξει ούτε ένα «ν» ούτε ένα «σ» του κειμένου τους. Πριν από μία εβδομάδα είχαμε εδώ επί τρεις ημέρες συζήτηση για το τεράστιο θέμα των ολυμπιακών ακινήτων και της αξιοποίησής τους. Και η συνάδελφός σας η κ. Πετραλιά δεν δέχθηκε, πράγματι, να αλλάξει ούτε ένα «ν» ούτε ένα «σ». 
      Πιστεύετε, πραγματικά, ότι είστε αλάθητοι; Πιστεύετε ότι τα τρία κόμματα της Αντιπολιτεύσεως και πολλοί συνάδελφοί σας είναι κακόπιστοι, όπως λέτε; Υπάρχει μία άνευ ορίων, άνευ μέτρου καχυποψία; Λυπάμαι αλλά διάβασα σήμερα, κύριε Πρόεδρε, ότι ένας κατ’ εξοχήν αρμόδιος σύμβουλος του κυρίου Πρωθυπουργού, ο καθηγητής κ. Μακρυδημήτρης, είπε μιλώντας στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, σε στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης ότι τα νομοσχέδια τα οποία παρακολουθεί έχουν πάρα πολλές ατέλειες. 
      Αυτό νομίζω πρέπει να βάλει σε σκέψεις την Κυβέρνηση, εκτός εάν διακατέχεται, πραγματικά, από αυτήν την αλαζονεία την οποία κάποιοι από το χώρο του ΠΑΣΟΚ έπρεπε να περάσουν είκοσι πέντε χρόνια, κύριε Υπουργέ, για να την αποκτήσουν και την οποία πλήρωσαν και οι ίδιοι και το ΠΑΣΟΚ. 
      Αν εσείς μέσα σε δεκατέσσερις μήνες είστε τόσο αλαζόνες ώστε να πιστεύετε ότι αυτό το Κοινοβούλιο, αυτή η Αίθουσα είναι για να πρωτοκολλεί τα νομοσχέδιά σας και όχι για να διατυπώνουμε απόψεις και επί των απόψεων αυτών, όταν καλοπίστως διατυπώνονται, να παίρνετε κάποια θέση ουσίας, τότε κάνετε τραγικό λάθος, όχι μόνο για σας –αυτό είναι το λιγότερο, δεν μας ενδιαφέρει στο κάτω-κάτω- αλλά για τον τόπο. Γιατί το κράτος αυτό που πρέπει να επανιδρύσετε, εν πάση περιπτώσει αυτό που υπάρχει, με αυτούς τους θεσμούς, με το Κοινοβούλιό του, πρέπει να λειτουργεί.
      Κύριε Πρόεδρε, επίσης δεν θα χρησιμοποιήσω την έκφραση του κ. Μακρυδημήτρη περί τσαρλατάνων σε ό,τι αφορά το νομοθετικό έργο της Κυβέρνησης. Σίγουρα αυτό δεν μπορεί να αφορά –εγώ, τουλάχιστον, δεν θα το χρησιμοποιήσω ποτέ- σε πολιτικούς που κρίνονται από το λαό, όμως ταιριάζει σε αυτούς που λόγω της επιπολαιότητος ή ανευθυνότητος των πολιτικών προσώπων μπορούν να φέρνουν εδώ στο Κοινοβούλιο, μέσω αυτών, ό,τι νομίζουν εκείνοι ότι και προσωπικώς ίσως τους συμφέρει. 
      Η Δικαιοσύνη πέρασε μια μεγάλη κρίση το 1990 όταν, παρά το Σύνταγμα, ενώ είχε αποφασιστεί από σύνθεση της Βουλής -πριν από την επιλογή, από την τότε κυβέρνηση, του Προέδρου του Αρείου Πάγου, του κ. Κόκκινου- η παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο, επελέγη εκ των υστέρων, μετά την απόφαση της Βουλής, ο κ. Κόκκινος. Και δυστυχώς, παρά τα διοικητικά,  τα επιστημονικά και πολλά άλλα προσόντα του, είχε την κομματική σφραγίδα, η οποία οδήγησε και στην αμφισβήτηση όλων όσα, ως Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ασκώντας διοίκηση στο Ανώτατο Δικαστήριο και στη δικαιοσύνη, έπραξε. 
      Φοβούμαι ότι η Κυβέρνηση, με αυτήν την αντίληψη της επανίδρυσης του κράτους, οδηγείται σε ανάλογες επιλογές. Είναι χαρακτηριστικό, κύριε Πρόεδρε, ότι επί δύο ημέρες, ο κύριος Υπουργός, δεν απήντησε σ’ αυτό που υπεύθυνα σας καταγγέλλεται. Σας είπε ο κ. Παπαγεωργίου, σας είπε ο κ. Παπαϊωάννου, σας είπαν τόσοι άλλοι βουλευτές εδώ ότι ο κ. Ρωμύλος Κεδίκογλου, αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, προαλειφόμενος για τη θέση του Προέδρου του Αρείου Πάγου, έχει εισηγηθεί αυτήν τη διάταξη. Ιδού το πρακτικό 12, της 19ης  Οκτωβρίου 2004, κύριε Υπουργέ, με την εισήγηση του κ. Κεδίκογλου μιας διάταξης η οποία αποτελεί ντροπή για τον τρόπο με τον οποίο έχει ακόμη διατυπωθεί.
      Είπα στον έγκριτο, -και ξέρουμε ποιες είναι οι επιδόσεις του, ιδιαίτερα στα ζητήματα της δικαιοσύνης- κ. Κουβέλη και θα το ομολογήσει, διότι δεν είναι αρκετά πονηρός ο κ. Κουβέλης ώστε να δει αυτό που εμένα μου είπαν, κάτι που ούτε εγώ το φανταζόμουν, διότι πού να σκεφθώ ότι υπάρχει τόση νοσηρά φαντασία στην κορυφή του Αρείου Πάγου! 
      Κύριε Υπουργέ, αυτή η δικαιοδοσία του Προέδρου του Αρείου Πάγου να «μαγειρεύει» τις συνθέσεις, διότι περί αυτού πρόκειται,…
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Όχι, κύριε Πρόεδρε.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ:…-περί αυτού ακριβώς πρόκειται, κύριε Υπουργέ-  δυστυχώς έχει μία παγίδα και για σας που το εισηγείστε αυτό. Όλοι μιλάμε για ένα μήνα. Είναι λάθος. Δεν πρόκειται για ένα μήνα. Μέσα σ’ ένα μήνα θα συγκαλέσει την ολομέλεια. Συνεκλήθη η ολομέλεια –μπορεί βεβαίως να αναβληθεί η συνεδρίασή της. Υπάρχει μία ουρά, κύριοι συνάδελφοι. Δεν είναι μόνο ότι ισχύει αυτή η απόφαση για το «μαγείρεμα», επαναλαμβάνω, των συνθέσεων των διαφόρων τμημάτων του Αρείου Πάγου, πέραν εκείνων που θα έχουν αρχικώς συγκροτηθεί και θα μπορούν να γίνουν οποιεσδήποτε αλλαγές, αλλά ισχύει και μέχρις ότου και η απόφαση αυτή της ολομέλειας δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Αυτό δεν είναι ντροπή, κύριε Υπουργέ; Δύο ημέρες συζητούμε και κανείς μας δεν πήρε χαμπάρι αυτήν τη ντρίμπλα, για να χρησιμοποιήσω τους ποδοσφαιρικούς όρους. Αλλά είναι σοβαρότητα αυτή; Και δεν δικαιώνεται ο κ. Παπαϊωάννου, ο οποίος οδηγήθηκε στο εδώλιο του κατηγορουμένου από τον κ. Κεδίκογλου; Ο χαρακτήρας του κ. Παπαϊωάννου δεν τον οδήγησε να καταθέσει στη συνέχεια μια μήνυση για ψευδή καταμήνυση, για συκοφαντική δυσφήμηση. Διότι τον έφερε, όπως και πολλούς άλλους -κι εμένα ακόμη- μας έφερε διαπράττοντες αδικήματα διατάραξης συνεδριάσεων δικαστηρίου κλπ. Ψευδώς, ψευδέστατα, όπως από στοιχεία προέκυψε! 
      Αν, λοιπόν, το κράτος το επανιδρύσετε με τέτοιους «τυφλοπόντικες», κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, οι οποίοι αναμένουν πώς εσείς -με ένα βαρύ όνομα, με μία έντιμη παρουσία, δεν διστάζω να το πω- θα φέρετε εδώ νόμο, για να κάνει εκείνος στη συνέχεια ό,τι θα θέλει, τότε λυπάμαι πάρα πολύ αλλά δεν βοηθάτε έτσι τη δικαιοσύνη, κύριε Υπουργέ. Αντιθέτως, της καταφέρετε –ακουσίως βεβαίως- βαρύτατο πλήγμα!
      Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, τη δικαιοσύνη την έχουμε ταλαιπωρήσει πολύ μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα κι εμείς κι εσείς. Δεν πρέπει κάποτε να σταματήσει αυτή η ταλαιπωρία; 
      Σε αυτό το νομοσχέδιο, κύριε Υπουργέ, εγώ θα ήθελα να είχατε την τόλμη, να πείτε ότι σε αυτό το σημείο το αποσύρω και θα καθίσω με τα κόμματα, θα καθίσω με τα στελέχη του κόμματός μου και των άλλων να το ξανασυζητήσω. Δυστυχώς κάνετε κι εδώ εκείνο το εγκληματικό λάθος που κάνατε, κι εσείς και ο κ. Ρουσόπουλος και ο κ. Παυλόπουλος και δεν θα μιλούσε ο κ. Μακρυδημήτρης για τσαρλατανισμούς, αν ακούγατε τον κ. Πολύδωρα, τον κ. Έβερτ, τον κ. Κεφαλογιάννη, τον κ. Σταύρου, τα μέλη τα δικά σας στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, τον κ. Βενιζέλο, εμένα, τον κ. Κοσμίδη, τον κ. Κουβέλη, την κ. Κανέλλη, οι οποίοι, τι σας λέγαμε; Σας λέγαμε, ελάτε να συζητήσουμε, να σας βοηθήσουμε, αν, πράγματι, δεν θέλετε να ξεκαθαρίσετε λογαριασμούς μεταξύ επιχειρηματιών, αλλά να βάλετε μία τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο μέσω του οποίου ελέγχεται ο δημόσιος βίος της χώρας. Όχι μόνο η πολιτική, ελέγχεται ολόκληρος ο δημόσιος βίος, η οικονομική, η κοινωνική, η πολιτιστική ζωή της χώρας. 
      Επί τρεις μήνες ξεφεύγατε και θα ήθελα να ρωτήσω: Γιατί ήρθατε Σάββατο με κλειστή τη Βουλή να καταθέσετε αυτήν την τροπολογία; 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Γιατί δεν πήγατε και οι τρεις σας στο Ζάππειο, όπως κάνατε, όταν ανακοινώσατε το νομοσχέδιό σας, να πείτε στον ελληνικό λαό –γιατί αυτό σημαίνει πολιτική, σημαίνει γενναιότητα, τόλμη να αναλαμβάνει κανείς τις ευθύνες του- κάναμε λάθος, παίξαμε, όπως είπε ο κ. Μακρυδημήτρης, με το κοινοτικό δίκαιο;
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      Αν και για μένα κάνατε κάτι ακόμη χειρότερο, παίξατε μεταξύ των συμφερόντων των διαφόρων επιχειρηματικών ομίλων. Και όταν κάνετε αυτά, δεν έχετε το δικαίωμα να μιλάτε για συμψηφισμούς, ενώ οφείλατε από την επομένη που γίνατε Κυβέρνηση, ό,τι καταγγέλλατε επί τέσσερα χρόνια εδώ, χωρίς συνήθως να τα τεκμηριώνετε, να διευκολύνετε τη δικαιοσύνη να τα εκκαθαρίσει. Και όποιοι οφείλουν να απολογηθούν στη δικαιοσύνη, να απολογηθούν και να έχουν κυρώσεις. Αντίθετα επιλέξατε την τακτική της σπίλωσης μιας ολόκληρης παράταξης, σαν να αρχίσουμε εμείς τώρα για τον κάθε Χούπη και τον κάθε αγύρτη που μπορεί να μαζεύεται στο περιβάλλον σας, να σας λέμε ότι όλοι εσείς είστε Χούπηδες! 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ, τελειώστε. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δύο λεπτά. Είδατε ότι συνηγόρησα επανειλημμένως να δοθεί…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνηγορήσατε, αλλά εσείς μας μάθατε…
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: … και δόθηκε τριπλάσιος χρόνος. Εγώ δεν θέλω τριπλάσιο χρόνο. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): …να πειθαρχούμε στο χρόνο!
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Σύμφωνοι, αλλά θα σας παρακαλέσω να ρωτήσετε την Αίθουσα για να έχω δύο, τρία λεπτά την ανοχή των συναδέλφων για να τοποθετηθώ σε κάποια ζητήματα. Έχω την αίσθηση ότι μιλώ επί της ουσίας. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν το αμφισβητούμε αυτό. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Αν θέλετε, για όσους καταλαβαίνουν, αυτά που λέω βοηθούν την Κυβέρνηση ώστε εγκαίρως να αλλάξει ρότα. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν το αμφισβητούμε αυτό, αλλά εμένα μου κάνατε παρατήρηση κάποια άλλη φορά, διότι δεν σεβόμουν τον Κανονισμό, όσον αφορά το χρόνο. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Είναι αλήθεια ότι εσείς απ’ αυτή τη θέση οφείλετε πράγματι να εφαρμόζετε τον Κανονισμό και καλώς πράττετε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας):  Αυτό διδάξατε. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Εγώ τώρα σας ζητώ, πάλι κατά τον Κανονισμό, να ρωτήσετε την Αίθουσα, αν θα μου δώσει δύο, τρία λεπτά να ολοκληρώσω τη σκέψη μου. 
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Συμφωνούμε, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Δεν πάει έτσι, κύριε Πρόεδρε. Μας είπατε και Χούπηδες…
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δεν σας είπα. Αν τόσο με καταλάβατε, λυπάμαι πάρα πολύ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ. 
      ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Για όνομα του Θεού! Με αγάπη σας το λέω, αλλά έχουμε και όνομα! 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ε, δεν με ακούσατε τότε. Λυπάμαι. Το αντίθετο λέω εγώ. Κι έχω πει επανειλημμένως και στους συναδέλφους μου να επισημαίνουμε και να εξατομικεύουμε ευθύνες. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ να συμβάλλετε στο να είναι ήρεμη η συζήτηση μας και η συνεδρίαση. Αυτό είναι προσωπική παράκληση.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
      Οι διατάξεις για την επιτάχυνση των διαδικασιών στη δικαιοσύνη καθώς και για την αποσυμφόρηση των φυλακών λυπάμαι, αλλά ούτε τη δικαιοσύνη ούτε την επιτάχυνση της απονομής αυτής βοηθούν. 
      Αντίθετα, υπονομεύουν το περί δικαίου αίσθημα του απλού πολίτη σε μια περίοδο που το οικονομικό έγκλημα –είτε εγχώριο είτε εισαγόμενο- ιδιαίτερα στα ασθενέστερα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα οργιάζει. Εσείς με αυτές τις διατάξεις, αντί να βάζετε ένα τείχος μπροστά στην επέκταση αυτής της αντίληψης και της δραστηριότητας διαφόρων ομάδων είτε ντόπιων είτε ξένων, τους δίδετε μια άλλη εντύπωση.
      Είναι λάθος αυτό που θέλετε να κάνετε. Το κάνατε με την υπόλοιπη δημόσια διοίκηση. Το πληρώσατε διότι έρχονται διάφορα «μπουμπούκια» με μόνη την κομματική ταυτότητα, όπως είπα. Είπα όμως και άλλα πράγματα, αλλά μόνο εκείνο μετεδόθη, ότι τέτοιες σαχλαμάρες τις έκανε το 1981-1982 το ΠΑΣΟΚ και τις πλήρωσε. Διέλυσε τις οργανώσεις του, ακριβώς διότι όταν είναι να ακολουθεί κανείς τέτοιες τακτικές διευκολύνει τους αγύρτες, τους διαφόρους που αναζητούν ευκαιρίες.
      Γιατί, κύριε Υπουργέ, τη διάταξη που με δική μου πρόταση ετέθη στο Σύνταγμα του ’75, το δικαστικό συμβούλιο...
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ ολοκληρώστε. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Εντάξει, θα τελειώσω. Θα τελειώσω για να μη στεναχωρώ και τους συναδέλφους. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ήδη δόθηκαν και οκτώ λεπτά παραπάνω. Δεν έχετε παράπονο.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, η διάταξη του Συντάγματος, ότι την υπηρεσιακή κατάσταση των δικαστικών υπαλλήλων τη ρυθμίζουν δικαστικά συμβούλια, ετέθη στο Σύνταγμα του ’75 με πρόταση ιδική μου γιατί αυτό ήθελαν τότε οι δικαστικοί υπάλληλοι. Δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις τα δικαστικά συμβούλια υπήρξαν αυστηρότερα των κοινών συμβουλίων.
      Εδώ πρόκειται για μια διάταξη σκανδαλώδη! Κάποιοι δικαστικοί υπάλληλοι, επιτέλους, δεν είναι στελέχη του στρατεύματος που ανάγκες εθνικές επιβάλλουν την άμεση μετακίνησή τους. Είναι δυνατόν να λέμε σε κάποιον ότι αν έχεις δυόμισι χρόνια σε έξι μήνες εσύ θα μετακινηθείς; Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά και αναδύουν δυστυχώς οσμή κομματικής λογικής και αντίληψης. 
      Λάθος να ενδίδετε στο λαϊκισμό των καναλιών και να λέτε –σας ετέθη επανειλημμένως- ότι αν υπάρχουν πολλαπλά θύματα εξ αμελείας ανεξαρτήτως του αιτίου του οποιουδήποτε προβλήματος, εμείς θα κάνουμε έτσι. Είναι λάθος! Όπως επίσης, είναι λάθος το άρθρο 16. Βγάζετε την «ανωτέρα βία» και ουσιαστικά διευκολύνετε...
      (Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε, αλλά θα παραπονεθούμε! Δεν μπορεί να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά!
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Υπουργέ, σε εσάς απευθύνομαι, όχι στους θορυβούντες!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ ολοκληρώστε.
      ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, παραπονούμεθα. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχετε άλλο καθήκον. Εγώ θα ολοκληρώσω, αλλά αυτό είναι δικό σας έργο και όχι του κυρίου συναδέλφου.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν είναι δικό μου θέμα. Δικό μου θέμα είναι όμως να τηρείται και ο χρόνος από εσάς. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Υπουργέ, εδώ αντί διευκόλυνσης, διευκολύνετε –αντιθέτως- την παρέλκυση των δικών.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ να ολοκληρώσετε. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Τέλος, δεν είναι δυνατόν, όταν συζητούμε για το ασφαλιστικό ζήτημα, εσείς να βάζετε αυτή τη μικρή βόμβα με την εξαγορά των ποινών για ασφαλιστικές εισφορές.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Πρόεδρε.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Τελείωσα, κύριε Πρόεδρε. 
      Είναι πράγματι μεγάλη η λύπη μου και όποιος θέλει ας το πιστέψει επιτέλους. Εδώ υπάρχουν και καλής πίστεως και κακής πίστεως μέλη. Άλλωστε, ο ελληνικός λαός εκπροσωπείται εδώ από όλα τα στρώματά του, από όλα τα ήθη, από όλες τις αντιλήψεις. Αυτό σημαίνει Κοινοβούλιο. 
      Όμως, κύριε Υπουργέ, πράγματι, εάν είχατε κάνει τομές, θα στήριζα το νομοσχέδιο, θα το ψήφιζα και θα σας επαινούσα. Λυπάμαι γιατί δεν μπορώ να το κάνω.
      (Ζωηρά χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα, πρώτον, ότι η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας: «Κύρωση της Γενικής Συμφωνίας Ασφάλειας μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ρουμανίας σχετικά με την προστασία διαβαθμισμένων πληροφοριών, οι οποίες ανταλλάσσονται μεταξύ των δύο χωρών».
      Δεύτερον, η Διαρκής Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης καταθέτει τις Εκθέσεις της στα σχέδια νόμων του Υπουργείου Δικαιοσύνης:
      α) «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών του Μεξικού για αμοιβαία δικαστική συνδρομή σε ποινικά θέματα»
      β) «Κύρωση του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου στη Σύμβαση για τη μεταφορά καταδίκων».
      Τρίτον, η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτει τις Εκθέσεις της στα σχέδια νόμων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: 
      α) «Κύρωση των Συμφωνιών υπό μορφή ανταλλαγής επιστολών μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Βασιλείου των Κάτω Χωρών για τις Ολλανδικές Αντίλλες και για την Αρούμπα για τη φορολόγηση των εισοδημάτων από αποταμιεύσεις και για την προσωρινή εφαρμογή τους».
      β) «Κύρωση των Συμφωνιών υπό μορφή ανταλλαγής επιστολών μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των Νήσων Γκέρνζη, Μαν και Τζέρσεϋ για τη φορολόγηση των εισοδημάτων από αποταμιεύσεις και για την προσωρινή εφαρμογή τους».
      Το λόγο έχει ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Αναστάσιος Παπαληγούρας.
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Θα ήθελα, κύριοι συνάδελφοι, να δώσω κάποιες βραχείες απαντήσεις στις παρατηρήσεις συναδέλφων μετά την πρωτολογία μου.
      Πρώτον, να απαντήσω στην παρατήρηση του κ. Καστανίδη, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι τάχα ο κανονισμός, των δικαστηρίων κατ’ αρχήν, προβλέπει ότι η συγκεκριμένη αρμοδιότητα της συμπλήρωσης τμημάτων ανήκει στο τριμελές συμβούλιο και εντελώς επικουρικά και χρονικά ύστερα, την αρμοδιότητα αυτή την επεκτείνει και στο δικαστή που διευθύνει το δικαστήριο.
      Δεν είναι έτσι. Το άρθρο 15 λέει ότι τα όργανα που διευθύνουν τα δικαστήρια έχουν τις εξής αρμοδιότητες: «α) το τριμελές συμβούλιο –παραθέτει τις αρμοδιότητες- β) ο πρόεδρος του συμβουλίου –παραθέτει τις δικές του αρμοδιότητες- γ) ο δικαστής που διευθύνει το δικαστήριο ...» 
      Είναι απόλυτα ισότιμη η αναφορά. Απλώς για να μην επαναλαμβάνει τις ίδιες αρμοδιότητες, λέει ότι ο δικαστής που διευθύνει το δικαστήριο έχει όσες ακριβώς αρμοδιότητες έχει και το τριμελές συμβούλιο. 
      Και δεν μπορώ να αντιληφθώ, ειλικρινά, πως είναι δυνατόν να μην υπάρχει «μαγείρεμα», όπως ειπώθηκε, συνθέσεων σε όλα τα δικαστήρια, αλλά να υπάρχει μόνο στον Άρειο Πάγο, όταν είναι φωτογραφικά ίδιες οι αρμοδιότητες όλων των δικαστηρίων και του Αρείου Πάγου. 
      Ακόμα ειπώθηκε από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ –και δεν μπορεί να εκφράζεται κατά τον τρόπο αυτόν ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ- ότι δεν είναι συμβατές με το δημοκρατικό μας πολίτευμα οι Κυβερνητικές επιδιώξεις που ελλοχεύουν στο νομοσχέδιο αυτό. 
      Δεν είναι πρέπον Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος κατ’ αυτό τον τρόπο να εκφράζεται -αμφισβητώντας δηλαδή τη δημοκρατικότητα ενός άλλου κόμματος και μάλιστα της Ν.Δ.
      ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Δεν ήταν αυτή η διατύπωση, κύριε Υπουργέ.
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Για δείτε το στα πρακτικά.
      ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Πρέπει να ξέρετε ότι διαθέτω αρκετή μνήμη, ώστε να μπορώ να επαναλάβω αυτά που διατύπωσα. 
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Πολύ ωραία. Θα με διορθώσετε, λοιπόν, και έτσι δεν θα υπάρχει αυτή η εντύπωση που αφήσατε στην Αίθουσα. 
      Ακόμα, ο κύριος Κουβέλης διατύπωσε με το επιχείρημα «μα, γιατί να υπάρχει αυτή η παρέμβαση του Προέδρου του Αρείου Πάγου, αφού δεν θα υπάρχει θέμα σπουδής, μιας και εντός μηνός θα συγκληθεί η ολομέλεια». 
      Μα, το να αρρωστήσει ένας αρεοπαγίτης δεν δημιουργεί πρόβλημα σπουδής; Δεν πρέπει άμεσα να αντικατασταθεί, προκειμένου να λειτουργήσει το Τμήμα;
      Ακόμα, ακούστηκε πάλι σχετικά με το ίδιο άρθρο ο ισχυρισμός «μα, τι θα γίνει σε περίπτωση κατά την οποία η Ολομέλεια έχει διάφορη άποψη απ’ αυτήν που εφήρμοσε ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου;».
      Πρώτον, θα αντιστρέψω το επιχείρημα. Μόνον και μόνον η απειλή ότι πράγματι μπορεί να υπάρξει μία τέτοια απόφαση της Ολομέλειας, είναι πρόδηλο ότι θα καταστήσει τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου εξαιρετικά προσεκτικό. Δεύτερον, είναι πρώτη φορά που η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου διαφωνεί με τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου; Είδατε να παραιτήθηκε ποτέ –γι’ αυτό το λόγο τουλάχιστον- Πρόεδρος του Αρείου Πάγου;
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ευτυχώς που δεν παραιτείται ο κ. Κάππος, γιατί δεν θα είχαμε κάθαρση.
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Οι αλλαγές που υιοθετήθηκαν μετά από τις προτάσεις της Αντιπολίτευσης είναι αρκετές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Στο άρθρο 4 υπήρξε μεταβολή, την οποία τη γνωρίζετε γιατί τη διένειμα. Υπήρξε μία φραστική πρόταση του κ. Κοσμίδη, την οποία κάναμε δεκτή. Υπήρξε η πρόταση από δύο, τρεις συναδέλφους από πλευράς του ΠΑΣΟΚ για αυστηροποίηση των προϋποθέσεων προσωρινής κράτησης στα σοβαρά δυστυχήματα, που δέχθηκα.
      Ο κ. Κουβέλης πρότεινε και κάναμε δεκτή την πρόταση για εκπροσώπηση του κατηγορούμενου και από συνήγορο, όταν ζητάει συγχώνευση της ποινής.
      Είναι έτσι, κύριε Κουβέλη;
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Στην Επιτροπή αναφέρεστε, κύριε Υπουργέ;
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Χθες το διένειμα, κύριε Πρόεδρε.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Τότε έχετε δίκιο, αν τη διανείματε χθες.
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ακόμα, συμφωνήσαμε στην προταθείσα παροχή μεγαλύτερης ευχέρειας να χορηγηθεί κάθε άλλη αναβολή πέρα της δεύτερης. Και πάλι κάναμε δεκτή πρόταση η οποία ήρθε από την άλλη πλευρά.
      Επίσης, κάναμε δύο μεταβολές μετά από πρόταση –όχι στην Ολομέλεια, μιλώ για την Επιτροπή- του κ. Αργυρόπουλου, του προέδρου της Ένωσης Ποινικολόγων.
      Δεν είναι ακριβές, λοιπόν, ότι τάχα δεν υπήρξαν μεταβολές ή ότι τάχα δεν ελήφθησαν υπόψη παρατηρήσεις συναδέλφων.
      Κύριοι συνάδελφοι, θέλω ακόμα να πω ότι αυτό το κείμενο δεν ήρθε σ’ αυτήν την Αίθουσα από παρθενογένεση, δεν ήρθε μ’ αλεξίπτωτο. Αυτό το κείμενο είναι προϊόν εργασίας, επίπονης εργασίας επί πολλούς μήνες -είναι πολλές οι δεκάδες των συνεδριάσεων που είχε, είναι εκατοντάδες οι ώρες που αναλώθηκαν- μίας υψηλόβαθμης επιτροπής, απόλυτα αντιπροσωπευτικής, καθώς συμμετείχαν σ’ αυτήν τρεις Αντιπρόεδροι των ανώτατων δικαστηρίων, εκπρόσωποι των δύο μεγαλύτερων ενώσεων δια των Γενικών Γραμματέων τους.
      Επαναλαμβάνω ότι εάν εν τω μεταξύ άλλαξε το Διοικητικό Συμβούλιο, τι να κάνουμε; Δεν μπορούσαμε να το προβλέψουμε, ούτε μπορούσαμε να αλλάξουμε τη σύνθεση της Επιτροπής στη μέση της δουλειάς της.
      Ακόμα, συμμετείχαν δικηγόροι οι οποίοι είχαν υποδειχθεί από το ανώτατο όργανο, την Ένωση των Δικηγορικών Συλλόγων, με πρώτο τον εκπρόσωπο της Ένωσης, Πρόεδρό του και Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, τον κ. Παξινό. 
      Κατέληξαν σ’ αυτό το κείμενο που έχετε μπροστά σας όλοι αυτοί.
      Ειπώθηκαν και κάποια πράγματα που δεν είχαν σχέση με το νομοσχέδιο. Έκαμε αναφορά ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής στο «Βασικό Μέτοχο» και είπε μάλιστα ότι χρειάζεται τόλμη και γενναιότητα. 
      Μα, εγώ θα θυμίσω στην Αίθουσα ότι όσο δημιούργησε θέμα ο νόμος περί «Βασικού Μετόχου» που έφερε η Νέα Δημοκρατία και ψήφισε στη Βουλή, το ίδιο ακριβώς θέμα, είναι που δημιουργεί ο ν. 3021 της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
      (Θόρυβος-Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      Ακριβώς το ίδιο, κύριοι συνάδελφοι.
      ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Έ, όχι δα.
      Επιμόρφωση χρειάζονται τα στελέχη της Κυβέρνησης.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι.
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ακριβώς το ίδιο, κύριοι συνάδελφοι. Και γιατί τάχα είναι έτσι, όπως σας το λέω; 
      (Θόρυβος στην Αίθουσα)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Είδατε ότι όταν συζητάμε πράγματα εκτός του νομοσχεδίου που είναι στην ημερήσια διάταξη, αυτά συμβαίνουν. 
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ναι, αλλά πρέπει να απαντήσω στον Πρόεδρο, κ. Κακλαμάνη.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν φταίτε εσείς, κύριε Υπουργέ. Απευθύνομαι στο σεβαστό πρώην Πρόεδρο. ‘Όταν ανοίγουμε συζητήσεις εκτός συζητουμένου νομοσχεδίου, αυτά συμβαίνουν.
      ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Εκτός ημερησίας διάταξη το αντιλαμβανόμαστε. Εκτός πραγματικότητας να μην είναι τα πράγματα, κύριε Πρόεδρε.
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Και γιατί, αγαπητοί συνάδελφοι, ισχυρίζομαι ότι όσο δημιούργησε θέμα το δικό μας νομοσχέδιο με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τόσο δημιουργεί και το δικό σας, πέραν του ότι υπάρχει η πανηγυρική απόδειξη, κατά την οποία τα κοινοτικά όργανα μιλούν για ασυμβατότητα -στο μέτρο που μπορεί κανείς να το ισχυριστεί- και του ενός νόμου και του άλλου; Αλλά ερωτώ: Γιατί πέραν αυτού του επιχειρήματος του πραγματικού, ισχυρίζομαι κάτι τέτοιο; 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Το επιχείρημα είναι σε βάρος σας. Τότε γιατί νομοθετήσατε και το λάθος του ΠΑΣΟΚ δεν το διορθώσατε;
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης):  Θα σας πω αμέσως και έναν επιπρόσθετο λόγο. Και αυτός είναι ότι το ίδιο το Σύνταγμα που το ΠΑΣΟΚ πρότεινε μιλάει για το βασικό μέτοχο. Πώς μπορούσε κανείς να αποφύγει τη ρύθμιση, η οποία εμπεριέχεται στο Σύνταγμα; 
      (Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      Ο θόρυβος πάντως δεν είναι επιχείρημα. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Υπουργέ.
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ακόμα ακούστηκε η φράση ότι παίξαμε με τα συμφέροντα. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Εξ αντικειμένου, έτσι έγινε.
      ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Εμείς, κύριε πρώην Πρόεδρε της Βουλής, δεν παίζουμε με τα συμφέροντα. Αντίθετα, ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αυτή, η οποία αν δεν τα υπέθαλψε, πάντως ανέχτηκε τα συμφέροντα αυτά, τα οποία δημιούργησαν μέγα πρόβλημα διαφθοράς στον τόπο και ακόμη πρόβλημα ποιότητας της δημοκρατίας μας. Και εσείς ο ίδιος τα έχετε πει στην Αίθουσα αυτή. Εμείς, λοιπόν, δεν παίζουμε με τα συμφέροντα. Αντίθετα, είμαστε αποφασισμένοι να συγκρουστούμε με τη διαφθορά και με τη διαπλοκή, την οποία εσείς πάντως ανεχτήκατε.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Μια φράση παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): ‘Όχι, κύριε Καστανίδη. 
      Ο κ. Κουβέλης έχει ζητήσει το λόγο για ένα λεπτό, αν και δεν τον δικαιούται, γιατί υπερέβη το χρόνο του. Αλλά προφανώς θέλει να κάνει μια παρατήρηση ή ερώτηση.
      ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Και μετά εγώ, κύριε Πρόεδρε. Μια παρατήρηση θέλω να κάνω.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Κουβέλη, έχετε το λόγο.
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ. Δεν συνηθίζω ούτε τον Κανονισμό να παραβιάζω ούτε και να εξαντλώ πολλές φορές το χρόνο μου. 
      Άκουσα όμως ένα επιχείρημα, κύριε Υπουργέ. Μα, αν ασθενήσει ένας αρεοπαγίτης δεν θα έχουμε Τμήμα; Είμαι βέβαιος ότι επιλέξατε αυτό το επιχείρημα στην προσπάθειά σας να μου δώσετε μια απάντηση. Γνωρίζετε, όμως, πολύ καλά ότι δεν εξαρτάται η σύνθεση του Τμήματος από την ασθένεια ενός δικαστή μια δεδομένη στιγμή. Δηλαδή λειτουργεί το Τμήμα, έστω και εάν ο μη γένοιτο ασθενήσει κάποιος αρεοπαγίτης. 
      Το δεύτερο επιχείρημα είναι νομίζω πρόδηλο σε ό,τι αφορά την πειστικότητά του. Αυτό το επιχείρημα αφορά, κύριε Υπουργέ, στο γεγονός ότι μέχρι τώρα ο Άρειος Πάγος δεν αντιμετώπισε τέτοιο πρόβλημα. Σας βεβαιώνω, κύριοι συνάδελφοι, ότι δεν αντιμετώπισε πρόβλημα μη λειτουργίας του Τμήματος, επειδή κάποιος ή κάποιοι ελάχιστοι απουσίασαν για λόγους ανωτέρας βίας. Επομένως, μην προσφέρετε στην Αίθουσα αυτή αυτό το επιχείρημα, διότι είναι εξαιρετικά αβάσιμο. 
      Και το τελευταίο. Θα συμφωνήσετε, κύριε Υπουργέ, ότι άλλο πράγμα είναι ο Άρειος Πάγος και άλλο τα άλλα δικαστήρια. Απόδειξη ότι για τη σύνθεση των Τμημάτων του Αρείου Πάγου, ο νομοθέτης δίδει το δικαίωμα επιλογής στον αρχαιότερο. Και το πράττει αυτό, ακριβώς διότι αναγνωρίζει ότι ο ‘Αρειος Πάγος συντίθεται από αρεοπαγίτες, δηλαδή από την υψηλότερη βαθμίδα στη δικαστική εξέλιξη και ότι με άλλο τρόπο πρέπει να συγκροτείται, σε ό,τι αφορά τα Τμήματά του και προφανώς τη συνολική λειτουργία του. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, κ. Καστανίδης, έχει το λόγο για δύο λεπτά.
      ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επανήλθε και λίγο πριν στην παρέμβασή του ο Υπουργός Δικαιοσύνης στο επί πολλά χρόνια συνεχιζόμενο τροπάριο του κόμματος στο οποίο ανήκει, ότι το ΠΑΣΟΚ ανέχθηκε ως κυβέρνηση τα συμφέροντα και υπενόησε ότι συναλλάχθηκε μαζί τους. Του οφείλω την προσήκουσα απάντηση.
      Κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, δηλώσατε ότι η Κυβέρνησή σας δεν παίζει με τα συμφέροντα. Το δέχομαι απολύτως. Έχω την ακριβώς αντίθετη βεβαιότητα, ότι τα συμφέροντα παίζουν μαζί σας.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων 1 έως 33 και της τροπολογίας με γενικό αριθμό 323 και ειδικό αριθμό 4. Έχει υποβληθεί αίτηση ονομαστικής ψηφοφορίας Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ επί του άρθρου 3 του νομοσχεδίου, της οποίας το κείμενο έχει ως εξής:
      «Κυρία Πρόεδρε, 
      Ζητούμε την διεξαγωγή ονομαστικής ψηφοφορίας επί του άρθραυ τρία (3) του συζητουμένου νομοσχεδίου,
      Οι Βουλευτές
      Χαράλαμπος Καστανίδης
      Μιλτιάδης Παπαϊωάννου.
      Άγγελος Μανωλάκης.
      Λάζαρος Λωτίδης.
      Σωκράτης Κοσμίδης.
      Νικόλαος Σαλαγιάννης.
      Ιωάννης Βλατής.
      Γεώργιος Παπαγεωργίου.
      Κωνσταντίνος Ρόβλιας
      Ιωάννης Δριβελέγκας.
      Αλέξανδρος Ακριβάκης.
      Λάμπρος Παπαδήμας.
      Εμμανουήλ Σκουλάκης.
      Δημήτριος Λιντζέρης.
      Αλέξανδρος Παπαδόπουλος.
      Όθωνας Εμμανουήλ.
      Δημήτριος Κουσελάς.
      Εμμανουήλ Στρατάκης.
      Κωνσταντίνος Γείτονας.
      Κωνσταντίνος Καΐσερλης.
      Ανδρέας Μακρυπίδης.
      Εμμανουήλ Φραγκιαδουλάκης.
      Δημήτριος Ρέππας.
      Χάρης Τσιόκας.
      Κίμων Κουλούρης.
      Τηλέμαχος Χυτήρης.
      Παναγιώτης Ρήγας.
      Φώτης Χατζημιχάλης.
      Ιωάννης Κουτσούκος.
      Απόστολος Κατσιφάρας.
      Πέτρος Ευθυμίου.
      Ελπίδα Τσουρή.
      Δημήτριος Βαρβαρίγος.
      Νόρα Κατσέλη.
      Στυλιανός Ματζαπετάκης.
      Λεωνίδας Γρηγοράκος.
      Χρήστος Χάιδος.
      Αναστάσιος Σιδηρόπουλος.
      Χρύσα Μανωλιά.
      Μιλτιάδης Βέρρας.
      Χρήστος Αηδόνης.»
      Θα αναγνώσω και τον κατάλογο των υπογραφόντων την αίτηση της ονομαστικής ψηφοφορίας για να διαπιστωθεί αν υπάρχει ο απαιτούμενος από τον Κανονισμό αριθμός για την υποβολή της. 
      Ο κ. Χαράλαμπος Καστανίδης. Παρών.
      Ο κ. Μιλτιάδης Παπαϊωάννου. Παρών.
      Ο κ. Μανωλάκης Άγγελος. Παρών.
      Ο κ. Λάζαρος Λωτίδης. Παρών.
      Ο κ. Σωκράτης Κοσμίδης. Παρών.
      Ο κ. Νικόλαος Σαλαγιάννης. Παρών.
      Ο κ. Ιωάννης Βλατής. Παρών.
      Ο κ. Γεώργιος Παπαγεωργίου. Παρών.
      Ο κ. Κωνσταντίνος Ρόβλιας. Παρών.
      Ο κ. Ιωάννης Δριβελέγκας. Απών.
      Ο κ. Αλέξανδρος Ακριβάκης. Απών.
      Ο κ. Λάμπρος Παπαδήμας. Παρών.
      Ο κ. Εμμανουήλ Σκουλάκης. Παρών.
      Ο κ. Δημήτριος Λιντζέρης. Παρών.
      Ο κ. Αλέξανδρος Παπαδόπουλος. Απών.
      Ο κ. Όθωνας Εμμανουήλ. Απών.
      Ο κ. Δημήτριος Κουσελάς. Παρών.
      Ο κ. Εμμανουήλ Στρατάκης. Παρών.
      Ο κ. Κωνσταντίνος Γείτονας. Παρών.
      Κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει ο απαιτούμενος από τον Κανονισμό αριθμός υπογραφόντων την αίτηση ονομαστικής ψηφοφορίας Βουλευτών. 
      Συνεπώς διακόπτουμε τη συνεδρίαση για δέκα λεπτά, σύμφωνα με τον Κανονισμό.
      ( ΔΙΑΚΟΠΗ)
      (ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Επαναλαμβάνεται η διακοπείσα συνεδρίαση.
      Κύριοι συνάδελφοι, το Προεδρείο εκτιμώντας τις ανάγκες του νομοθετικού έργου, σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής (άρθρο 72 παράγραφος 3) θα λύσει τη συνεδρίαση για την Παρασκευή 27 Μαΐου 2005 και ώρα 10.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος κοινοβουλευτικό έλεγχο: α) συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) συζήτηση με υπ’ αριθμόν 62/16.3.05 επερώτησης Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικά με την πολιτική της Κυβέρνησης σε θέματα διαδικτύου (INTERNET).
      Λύεται η συνεδρίαση.
      Ώρα λήξης: 14.38΄
      Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                      ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 25/5/05                             σελ.4