ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ’ ΣΥΝΟΔΟΣ Α’ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΞΑ’ Πέμπτη 12 Μαΐου 2005 ΘΕΜΑΤΑ Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ. 2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές, από το 2ο Δημοτικό Σχολείο Βριλησίων, το 38ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών, το 11ο Δημοτικό Σχολείο Λαμίας, το 1ο Δημοτικό Σχολείο Θήβας και το 1ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων, σελ. 3. Ορκωμοσία των Βουλευτών κ.κ. Π. Φουτουκίδου-Θεοδωρίδου, Θ. Τσιόκα και Α. Καραμανλή σε αντικατάσταση των κ.κ. Γ. Πασχαλίδη, Κ. Ζαχαράκη και Ε. Κουτμερίδη, σελ. 4. Επί του Κανονισμού, σελ. 5. Συμπληρωματική Ημερήσια Διάταξη: Συζήτηση και λήψη απόφασης επί της προτάσεως που υπέβαλαν ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γ. Παπανδρέου, η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κα Α. Παπαρήγα, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Α. Αλαβάνος και οι Βουλευτές των κομμάτων τους, καθώς και οι ανεξάρτητοι Βουλευτές κ.κ. Α. Ανδριανόπουλος και Σ. Μάνος με την οποία ζητείται, η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το ψηφισμένο νομοσχέδιο: «Κύρωση της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης», σελ. 6. Ονομαστική ψηφοφορία επί της προτάσεως για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το ψηφισμένο νομοσχέδιο: «Κύρωση της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης», σελ. Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ 1. Κατάθεση αναφορών, σελ. 2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ. 3. Συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων: α) Προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: i) σχετικά με την επίσπευση υλοποίησης του προγράμματος αναδασμών στο Νομό Λάρισας, σελ. ii) σχετικά με την καθυστέρηση εφαρμογής του συστήματος κτηνιατρικής ηλεκτρονικής ενημέρωσης, σελ. iii) σχετικά με τις νέες περικοπές δικαιωμάτων καλλιέργειας βάμβακος και συνυπευθυνότητας, σελ. β) Προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων ‘Εργων σχετικά με τα προβλήματα στη διαδικασία υποβολής του Εντύπου Ε9 στις εφορίες για τους κλειστούς ημιυπαίθριους χώρους κ.λπ., σελ. γ) Προς τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας σχετικά με την καταβολή δεδουλευμένων στους εργαζόμενους στην Κοινοπραξία εταιριών που έχουν αναλάβει τη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού Θεσσαλονίκης, σελ. δ) Προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης σχετικά με τις ελλείψεις σε μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό στην Ικαρία, σελ. Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Κατάθεση ‘Εκθεσης Διαρκούς Επιτροπής: Η Διαρκής Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Επιτάχυνση της διαδικασίας ενώπιον των πολιτικών και ποινικών δικαστηρίων και άλλες διατάξεις», σελ. ΟΜΙΛΗΤΕΣ Α. Επί του Κανονισμού: ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ. ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ Α., σελ. Β. Επί των επικαίρων ερωτήσεων: ΓΕΙΤΟΝΑΣ Κ., σελ. ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ Γ., σελ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ Α., σελ. ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Σ., σελ. ΚΟΝΤΟΣ Α., σελ. ΛΕΒΕΝΤΗΣ Α., σελ. ΜΑΝΩΛΙΑ Χ., σελ. ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ Α., σελ. ΠΑΤΣΙΛΙΝΑΚΟΣ Ι., σελ. ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Μ., σελ. ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ Γ., σελ. Γ. Επί της Ειδικής Ημερήσιας Διάταξης: ΑΛΑΒΑΝΟΣ Α., σελ. ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ Δ., σελ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Θ., σελ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε., σελ. ΒΕΡΓΙΝΗΣ Ξ., σελ. ΒΟΥΛΤΕΨΗ Σ., σελ. ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ., σελ. ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ Κ., σελ. ΖΗΣΗ Ρ., σελ. ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ Χ., σελ. ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ. ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ Β., σελ. ΚΟΛΟΖΩΦ Ο., σελ. ΚΟΡΚΑ-ΚΩΝΣΤΑ Α., σελ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φ., σελ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Α., σελ. ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ Α.,σελ. ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ Ι., σελ. ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ Π., σελ. ΜΑΝΩΛΙΑ Χ., σελ. ΜΟΛΥΒΙΑΤΗΣ Π., σελ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Γ., σελ. ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ. ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ Β., σελ. ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ Κ., σελ. ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ Ε., σελ. ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ Ε., σελ. ΤΖΙΜΑΣ Μ., σελ. ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ Α., σελ. ΧΑΙΔΟΣ Χ., σελ. ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΞΑ΄ Πέμπτη 12 Μαΐου 2005 Αθήνα, σήμερα στις 12 Μαΐου 2005, ημέρα Πέμπτη και ώρα 10.50΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Προέδρου αυτής κ. ΑΝΝΑΣ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση. Κύριοι συνάδελφοι, θα προβούμε στην ορκωμοσία των συναδέλφων κ.κ. Παρθένας Φουντουκίδου - Θεοδωρίδου, Θεοχάρη Τσιόκα και Αχιλλέα Καραμανλή σε αντικατάσταση των κ.κ. Γεωργίου Πασχαλίδη, Κωνσταντίνου Ζαχαράκη και Ευσταθίου Κουτμερίδη αντίστοιχα που απώλεσαν τη βουλευτική τους ιδιότητα σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν 12/9-5-2005 απόφαση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου. Καλούνται οι Βουλευτές κ.κ. Παρθένα Φουντουκίδου-Θεοδωρίδου, Θεοχάρης Τσιόκας και Αχιλλέας Καραμανλής να προσέλθουν και να δώσουν τον νενομισμένο όρκο ενώπιον του εκπροσώπου της Εκκλησίας. (Στο σημείο αυτό προσέρχονται οι Βουλευτές κ.κ. Παρθένα Φουντουκίδου-Θεοδωρίδου, Θεοχάρης Τσιόκας και Αχιλλέας Καραμανλής και δίνουν τον παρακάτω όρκο: «Ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδος να είμαι πιστός στην πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου».) (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Άξιοι, άξιοι! ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Άξιοι, άξιοι! ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Συγχαρητήρια και σας εύχομαι καλή θητεία! Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα. (Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Χαρακόπουλο, Βουλευτή Λαρίσης, τα ακόλουθα: Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ 1) Ο Βουλευτής Β΄Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά. με την οποία το Δημοτικό Συμβούλιο Αργοστολίου ενημερώνει για τα προβλήματα που προέκυψαν κατά τη δημιουργία του κτηματολογίου της περιοχής του Δ.Δ. Φαρακλάτων και ζητεί άμεση και ουσιαστική έρευνα σχετικά με όσες καταγγελίες έχουν γίνει και αφορούν καταπατήσεις στα όρια του Δήμου Αργοστολίου. 2) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά. με την οποία η Οργάνωση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Νομού Αρκαδίας ζητεί την άμεση λήψη των απαραίτητων μέτρων για την αντιμετώπιση φαινομένων φασιστικής και ρατσιστικής βίας στο Νομό Αρκαδίας. 3) Ο Βουλευτής Ν. Αττικής κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ κατέθεσε αναφορά. με την οποία ο Δήμος Ζεφυρίου Αττικής ζητεί την κατασκευή του προγραμματισμένου σταθμού του προαστιακού σιδηροδρόμου στο Ζεφύρι Αττικής. 4) Ο Βουλευτής Ν. Αττικής κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ κατέθεσε αναφορά. με την οποία ο Δήμος Παλλήνης Αττικής ζητεί την κατασκευή αντιολισθητικών έργων στην περιοχή Πανοράματος Παλλήνης. 5) Ο Βουλευτής Ν. Αττικής κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ κατέθεσε αναφορά. με την οποία ο Δήμος Παλλήνης Αττικής ζητεί την άμεση κατασκευή του έργου αποχέτευσης ακαθάρτων υδάτων της ευρύτερης περιοχής του. 6) Ο Βουλευτής Ν. Αττικής κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ κατέθεσε αναφορά. με την οποία οι Σύλλογοι του Δήμου Αχαρνών Αττικής ζητούν τη λήψη μέτρων για την πάταξη της εγκληματικότητας και της διακίνησης ναρκωτικών στην περιοχή τους. 7) Ο Βουλευτής Ν. Αττικής κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ κατέθεσε αναφορά. με την οποία το Δημοτικό Συμβούλιο Βούλας Αττικής ζητεί να μη μεταφερθεί η νοσοκομειακή μονάδα του Ασκληπιείου σε άλλη περιοχή. 8) Η Βουλευτής Επικρατείας κ. ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ κατέθεσε αναφορά. με την οποία το Επιμελητήριο Αχαΐας διαμαρτύρεται για την κατάργηση της Πολιτιστικής Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος και τη μεταφορά της έδρας από την Πάτρα στην Τρίπολη. 9) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά. με την οποία ο Δήμος Νεάπολης Λασιθίου ζητεί την ανάδειξη και συντήρηση των αρχαιολογικών και βυζαντινών μνημείων της περιοχής του. 10) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά. με την οποία ο Δήμος Λεύκης Λασιθίου ζητεί την ανάδειξη και αξιοποίηση των βυζαντινών μνημείων της περιοχής του. 11) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία ο Δήμος Οροπεδίου Λασιθίου ζητεί την αξιοποίηση του περιβάλλοντα χώρου του Δικταίου Άντρου καθώς και των άλλων σπηλαίων της περιοχής του. 12) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία ο Σύλλογος παραδοσιακών αποσταγματοποιών Νομού Ηρακλείου ζητεί να επιτραπεί η οινοπνευματοποίηση των αποθεμάτων τσικουδιάς. 13) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία η Επιτροπή Αγώνα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του ΔΔ Κριτσάς ζητεί τη διάσωση και επισκευή των βυζαντινών μνημείων στην περιοχή Κριτσάς Λασιθίου. 14) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία ο Δήμος Μακρύ Γιαλού Λασιθίου ζητεί να επιτραπεί η επίσκεψη τουριστών στις αρχαιότητες του νησιού Λεύκης (Κουφονήσι) Λασιθίου και η αλιεία πέριξ αυτού. 15) Οι Βουλευτές Λάρισας και Μαγνησίας κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ αντίστοιχα κατέθεσαν αναφορά, με την οποία ο Νομάρχης Λάρισας και τα ΔΣ των Συλλόγων ΕΕΤΕ-ΟΤΕ, ΠΕΠΑΣΥ – ΟΤΕ, ΠΕΤ – ΟΤΕ και ΠΣΥΠ – ΟΤΕ Λάρισας ζητούν να μην καταργηθεί η Τηλεπικοινωνιακή Περιφέρεια Θεσσαλίας. 16) Οι Βουλευτές Λέσβου και Α΄ Πειραιώς κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ και κ. ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ αντίστοιχα κατέθεσαν αναφορά, με την οποία το Σωματείο Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων «ΡΟΔΑ» Ρόδου ζητεί τη λήψη μέτρων για τη βιωσιμότητα της Δημοτικής Επιχείρησης Συγκοινωνιών «ΡΟΔΑ». 17) Οι Βουλευτές Β΄ και Α΄ Θεσ/νίκης κύριοι ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ αντίστοιχα κατέθεσαν αναφορά. με την οποία οι Εργαζόμενοι στην ΠΕΠΣΙΚΟ-ΗΒΗ Θεσσαλονίκης καταγγέλλουν τις συνεχιζόμενες δικαστικές διώξεις συνδικαλιστών. 18) Οι Βουλευτές Β΄ και Α΄ Θεσ/νίκης κύριοι ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ αντίστοιχα κατέθεσαν αναφορά. με την οποία η Ένωση Ηλεκτροτεχνιτών και Βοηθών Ανελκυστήρων Βορείου Ελλαδος εκφράζει τις προτάσεις και τις παρατηρήσεις της στο σχέδιο – απόφαση τροποποίησης του κανονισμού περί ανελκυστήρων. 19) Οι Βουλευτές Β΄ και Α΄ Αθηνών κ. ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ και κ. ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ αντίστοιχα κατέθεσαν αναφορά. με την οποία το Νομαρχιακό Συμβούλιο Πρέβεζας ζητεί να γίνει δημοψήφισμα για το «Ευρωσύνταγμα». 20) Οι Βουλευτές Β΄ και Α΄ Θεσ/νίκης κύριοι ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ αντίστοιχα κατέθεσαν αναφορά, με την οποία το Σωματείο Συνταξιούχων ΤΕΒΕ Νομού Θεσσαλονίκης εκφράζει την αντίθεσή του στα νέα φορολογικά μέτρα που ήδη εφαρμόζονται καθώς και στο νέο ωράριο των καταστημάτων που προωθείται. 21) Οι Βουλευτές Β΄ Αθηνών και Α΄ Πειραιώς κ. ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ και κ. ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ αντίστοιχα κατέθεσαν αναφορά, με την οποία ο Σύνδεσμος Ξενοδοχοϋπαλλήλων Αθήνας – Πειραιά και Περιχώρων διαμαρτύρεται για την κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με διευθυντικό δικαίωμα. 22) Οι Βουλευτές Β΄ Αθηνών και Α΄ Πειραιώς κ. ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ και κ. ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ αντίστοιχα κατέθεσαν αναφορά, με την οποία το Σωματείο Εργαζομένων Καζίνο – Ξενοδοχείου και Τελεφερίκ Πάρνηθας καταγγέλλει την Hayatt Regency για την προσπάθεια που κάνει να χειραγωγήσει το συνδικαλιστικό κίνημα του χώρου. 23) Οι Βουλευτές Λάρισας και Μαγνησίας κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ αντίστοιχα κατέθεσαν αναφορά, με την οποία η Ένωση Επαγγελματιών Λογιστών Πρωτευούσης ζητεί ενιαίο δημόσιο δωρεάν σύστημα υγείας και πρόνοιας για όλους, την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της υγείας κλπ.. 24) Οι Βουλευτές Α΄ και Β΄ Θεσ/νίκης κύριοι ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ και ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ αντίστοιχα κατέθεσαν αναφορά, με την οποία ο Σύλλογος Έκτακτου Προσωπικού Πανεπιστημιακής Φοιτητικής Λέσχης Θεσσαλονίκης ζητεί τη μετατροπή των συμβάσεων εργασίας των μελών του σε αορίστου χρόνου. 25) Ο Βουλευτής Λάρισας κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΞΑΡΧΟΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία ο Δήμαρχος Νίκαιας ζητεί να αποζημιωθούν οι καλλιεργητές σιτηρών και ψυχανθών της περιοχής του λόγω της χαμηλής παραγωγής εξαιτίας των φετινών καιρικών συνθηκών. 26) Οι Βουλευτές Αχαΐας και Β΄ Πειραιώς κύριοι ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ και ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΤΣΙΛΙΝΑΚΟΣ αντίστοιχα κατέθεσαν αναφορά, με την οποία ο Δήμαρχος Ακράτας Νομού Αχαΐας ζητεί οικονομική ενίσχυση για την αποκατάσταση ζημιών από την κακοκαιρία σε Δημοτικά Διαμερίσματα του Δήμου του. 27) Οι Βουλευτές Α΄ Αθηνών και Α΄ Πειραιώς κυρίες ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ και ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ αντίστοιχα κατέθεσαν αναφορά, με την οποία το Σωματείο Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή του Κέντρου «ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ» ζητεί τη συνέχιση της λειτουργίας του Κέντρου κ.λπ. 28) Οι Βουλευτές Β΄ Αθηνών και Α΄ Πειραιώς κ. ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ και κ. ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ αντίστοιχα κατέθεσαν αναφορά, με την οποία η Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΟΕ-ΟΤΑ καταθέτει πρόταση για τη θεσμική και νομοθετική κατοχύρωση των Βαρέων – Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων στο Δημόσιο και τους ΟΤΑ. 29) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία το Τοπικό Συμβούλιο Κισσού του Δήμου Μουρεσίου Μαγνησίας ζητεί την ανεξαρτητοποίηση της κοινότητας Κισσού Πηλίου Μαγνησίας. 30) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία ο Δήμος Ιωλκού Μαγνησίας ζητεί τη χρηματοδότηση του έργου της κατασκευής του νέου Δημαρχείου Ιωλκού. 31) Ο Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία η Ένωση Σμυρναίων – Μικρασιατών Βορείου Ελλάδος ζητεί να ρυθμισθεί οριστικά η παραχώρηση οικοπέδου στη Θεσσαλονίκη, στο οποίο στεγάζεται η Στέγη Μικρασιατικού Πολιτισμού. 32) Ο Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία η Ομοσπονδία Καρκινοπαθών Ελλάδος ζητεί την αλλαγή του χαρακτήρα του αντικαρκινικού εράνου. 33) Ο Βουλευτής Ξάνθης κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία ο Δήμος Μύκης Ξάνθης ζητεί να ισχύσουν ικανοποιητικές τιμές που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αποδίδουν ένα λογικό κέρδος για τα καπνά της περιοχής τους. 34) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΦΡΑΓΚΙΑΔΟΥΛΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία ο κ. Πέτρος Αποστολάκης ζητεί τη διόρθωση εγκυκλίου σχετικά με τις προϋποθέσεις πρόσληψης εκπαιδευτικών με προϋπηρεσία άνω των 30 μηνών. Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ 1. Στην με αριθμό 4604/1-11-04 ερώτηση της Βουλευτού κ. Ασημίνας Ξηροτύρη – Αικατερινάρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β13-826/24.11.04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην υπ' αριθμ. 4604/01-11-04 ερώτηση, την οποία κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων η Βουλευτής κ. Α. Ξηροτύρη – Αικατερινάρη με θέμα «Εγκαταλειμμένη η ιστορική αγορά «Καπάνι» στη Θεσσαλονίκη» σας γνωστοποιούμε τα ακόλουθα. Ο Ενιαίος Φορέας ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ) έχει εκδώσει σχετικό οδηγό Υγιεινής για την Αγορά «Καπάνι» και τους όρους που πρέπει να πληρεί. Σημειώνουμε ότι στην αρμοδιότητα του ΕΦΕΤ δεν είναι η ανακαίνιση της αγοράς «Καπάνι». Επισυνάπτεται ο σχετικός Οδηγός Υγιεινής. Ο Υφυπουργός ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ» Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων). 2. Στην με αριθμό 4597/1.11.04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡ.ΑΝ.ΥΠ./ΚΕ/409/24.11.04 έγγραφο από την Αναπληρωτή Υπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση: «Σχετικά με την υπ' αριθμ. 4597/01.11.2004 ερώτηση του Βουλευτή κ. Bασiλειoυ Κεγκέρογλου, σας γνωρίζουμε τα εξής: Α. Για την πληρωμή του εποχικού προσωπικού της ΚΓ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου έχει καταβληθεί ποσό 1O6.425,00 € και έχει εκδοθεί χρηματικό ένταλμα ποσού 168.345,00 €, που διαβιβάζεται στο Ελεγκτικό Συνέδριο για την θεώρησή του και την αποστολή των χρημάτων. Το υπόλοιπο οφειλόμενο ποσό των 112.230,00 € θα σταλεί μετά την έγκριση της τροποποίησης του προϋπολογισμού του Τ.Α.Π., ο οποίος έχε αποσταλεί στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Για την πληρωμή των Κυριακών και εξαιρεσίμων των φυλάκων της ΚΓ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου έχει καταβληθεί συνολικό ποσό 190.021 € για το α' και β' τετράμηνο 2004 και υπολείπεται η αποστολή του γ' τετραμήνου. Β. Η πρόσληψη του ανωτέρω προσωπικού διενεργήθηκε από την ΚΓ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 του Ν. 2190/94 κατ' εφαρμογή της ΥΠ.ΠΟ./ΔΙΟΙΚ/Β΄/29639/339/3.6.04 Υπουργικής Απόφασης στην οποία είχε προσδιοριστεί ότι το χρονικό διάστημα απασχόλησης δεν πρέπει να υπερβαίνει σε καμία περίπτωση τους πέντε (5) μήνες και να λήγει το αργότερο στις 30.11.20» Η Αναπληρωτής Υπουργός ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ–ΠΑΛΛΗ» 3. Στην με αριθμό 4533/27-10-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Χρήστου Χάιδου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 464/24-11-04 έγγραφο από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση: «Παρακαλούμε να πληροφορήσετε τον κ. Βουλευτή ότι η δημοπράτηση του έργου «Σήραγγα Γκρόπας επί της επαρχιακής οδού Πύλη-Στουρναρέικα-Μεσοχώρα του Ν. Τρικάλων» είναι σε εξέλιξη. Υπήρξαν όμως προσφυγές στο Συμβούλιο Επικρατείας (ΣτΕ) από εταιρείες που έλαβαν μέρος στο διαγωνισμό. Το ΣτΕ έχει κάνει προδικαστικό ερώτημα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με αποτέλεσμα να υπάρχει εμπλοκή στη διαδικασία της δημοπράτησης και είναι άγνωστο χρονικά η επίλυσή του. Ο Υπουργός Γ. ΣΟΥΦΛΙΑΣ» 4. Στην με αριθμό 4563/1-11-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Αθανασίου Αλευρά δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 7017/4/4656/23-11-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Δημόσιας Τάξης η ακόλουθη απάντηση: «Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Ν. Αλευράς, σας γνωρίζουμε ότι, για την πρόληψη και καταστολή της εν γένει εγκληματικότητας, στην πλατεία Αμερικής και την ευρύτερη περιοχή, από τις αρμόδιες Υπηρεσίες μας διενεργούνται πεζές και εποχούμενες περιπολίες και εξορμήσεις, ενώ πρόσφατα, για το σκοπό αυτό, συγκροτήθηκαν και δραστηριοποιούνται και ειδικά συνεργεία ελέγχων. Πέραν αυτών, από 25-5-2004, στις πλατείες του Δήμου Αθηναίων, μεταξύ των οποίων και η πλατεία Αμερικής, από τις Υπηρεσίες μας εφαρμόζεται πρόγραμμα ενισχυτικής δράσης-αστυνόμευσης, με τη λήψη μέτρων, για την ευταξία και ευκοσμία τους. Ενδεικτικά δε σημειώνεται ότι, εντός των ανωτέρω πλαισίων, κατά το τρέχον έτος και κυρίως μετά την εφαρμογή του προγράμματος ενισχυτικής δράσης, στην αναφερόμενη πλατεία, μόνο από την Υποδιεύθυνση Δίωξης Ναρκωτικών της Διεύθυνσης Ασφαλείας Αττικής, πραγματοποιήθηκαν 70 εξορμήσεις και έγιναν 321 έλεγχοι ατόμων, κατά τους οποίους προσήχθησαν και συνελήφθησαν άτομα για παραβάσεις της νομοθεσίας περί ναρκωτικών, ενώ κατασχέθηκαν και διάφορες ποσότητες ναρκωτικών ουσιών. Σε ό,τι αφορά το αναφερόμενο κτίριο επί των οδών Σπάρτης και Σταυροπούλου, το οποίο κατά το παρελθόν χρησιμοποιείτο από διάφορα περιθωριακά άτομα, όπως διαπιστώθηκε από την Υπηρεσία μας ο ιδιοκτήτης του προέβη στην ασφάλιση (κτίσιμο) των εισόδων και παραθύρων του, με αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατη πλέον η πρόσβαση στο εσωτερικό του. Τέλος, στις αρμόδιες Υπηρεσίες μας δόθηκαν πρόσθετες εντολές και οδηγίες για εντατικοποίηση των ελέγχων στην αναφερόμενη περιοχή, καθώς και για τον εντοπισμό τυχόν άλλων κτιρίων, στα οποία βρίσκουν καταφύγιο χρήστες ναρκωτικών και λήψη ανάλογων μέτρων, ώστε να εξαλειφθεί το φαινόμενο και να παγιωθεί το αίσθημα ασφαλείας των κατοίκων της περιοχής. Ο Υφυπουργός ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ» 5. Στην με αριθμό 4743/3-11-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ιωάννου Μπούγα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 495/24-11-04 έγγραφο από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση: «Παρακαλούμε να πληροφορήσετε τον κ. Βουλευτή ότι τα αντικείμενα που θίγονται στην Ερώτησή του ανήκουν στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και αντιμετωπίζονται δια της Περιφέρειας και της οικείας Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης στα πλαίσια των κατ' έτος διατιθεμένων πιστώσεων. Ο Υπουργός Γ. ΣΟΥΦΛΙΑΣ» 6. Στην με αριθμό 4716/3-11-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κωνσταντίνου Σπηλιόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 860/24-11-04 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση: «Σας διαβιβάζουμε συνημμένα το με αριθμ. πρωτ. 4133/22-11-2004 έγγραφο του Ειδικού Γραμματέα του Γ' Κ.Π.Σ. σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης του Βουλευτή κ. Κ. Σπηλιόπουλου. Ο Υπουργός Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ» Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων). 7. Στην με αριθμό 4786/4-11-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μιχάλη Μπεκίρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 59597/24-11-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση: «Σε απάντηση της παραπάνω ερώτησης, που αναφέρεται στην παραχώρηση χρήσης και διαχείρισης ποταμών και χειμάρρων από την Κτηματική Εταιρεία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, σας πληροφορούμε ότι οι επεμβάσεις σε ποταμούς και χειμάρρους επηρεάζουν καθοριστικά την υδραυλική συμπεριφορά αυτών και έχουν άμεσες περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Για το λόγο αυτό, η οποιαδήποτε τροποποίηση του ισχύοντος καθεστώτος για τη δυνατότητα λήψης αδρανών προϊόντων από ποταμούς και χειμάρρους, συνδέεται με την αναμόρφωση και επικαιροποίηση του νομικού πλαισίου παρέμβασης στους χειμάρρους και ποταμούς, για την βελτίωση της αντιπλημμυρικής προστασίας της Χώρας. Κατά συνέπεια, το θιγόμενο θέμα είναι αρμοδιότητας του συνερωτώμενου Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών καθώς και του Υπουργείου ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., προς το οποίο κοινοποιούμε την Ερώτηση σε φωτοαντίγραφο. Ο Υφυπουργός ΑΘΑΝ. ΝΑΚΟΣ» 8. Στην με αριθμό 4785/4-11-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 59560/24-11-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην ανωτέρω ερώτηση, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Βασίλειος Κεγκέρογλου, η οποία αναφέρεται στο αντικείμενο του θέματος, κατά λόγο αρμοδιότητας σας γνωρίζουμε ότι το ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α., στα πλαίσια του τριετούς προγραμματισμού προσλήψεων, με τα 42538/12-8-2004 και 45691/8-9-2004 έγγραφα, ζήτησε από τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις της Χώρας να προσδιορίσουν τον αναγκαίο αριθμό πλήρωσης κενών οργανικών θέσεων του Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας, κατά κλάδο και ειδικότητα σε κοινωνικές υπηρεσίες κυρίως, όπως Γεωπόνους, Κτηνιάτρους, Επόπτες Δημόσιας Υγείας, Κοινωνικούς Λειτουργούς κλπ. Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηρακλείου απέστειλε το αίτημά της στο ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α., με το υπ' αρ. 14256/14-9-2004 έγγραφο, για την έγκριση κάλυψης 283 θέσεων τακτικού προσωπικού, εκ των οποίων 50 θέσεις κλάδου ΔΕ Αγροφυλάκων. Η υπηρεσία μας επεξεργάζεται τα αιτήματα των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, προκειμένου να προωθηθούν στην Τριμελή εξ Υπουργών Επιτροπή της ΠΥΣ 55/98, όπως ισχύει, για την παροχή της σχετικής έγκρισης. Το παρόν κοινοποιείται και στο συνερωτώμενο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, προκειμένου να ενημερώσει απευθείας την Εθνική Αντιπροσωπεία. Ο Υφυπουργός ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ» 9. Στην με αριθμό 4784/4-11-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 7358/23-11-04 έγγραφο από τον Υπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση: «Σε απάντηση της παραπάνω ερώτησης που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Β. Κεγκέρογλου, σας γνωρίζουμε ότι την πολιτική για τις Μ.Μ.Ε. την καθορίζει η Κυβέρνηση. Ο Υπουργός ΔΗΜ. ΣΙΟΥΦΑΣ» 10. Στην με αριθμό 4722/3-11-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μιχάλη Καρχιμάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 124991/ΙΗ/23-11-04 έγγραφο από την Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 4722/3-11-04 την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Μιχάλης Καρχιμάκης και αφορά στην ανέγερση Σπουδαστικής Εστίας στην Ιεράπετρα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα: Το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας είναι Κοινωφελές Ίδρυμα - Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, το οποίο εποπτεύεται από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Έχει ως σκοπό τη με κατάλληλα μέσα και τρόπους παροχή κοινωνικής προσφοράς, φοιτητικής - σπουδαστικής και μαθητικής μέριμνας στους τομείς του πολιτισμού, της εκπαίδευσης, του περιβάλλοντος, του αθλητισμού, της ψυχαγωγίας, της επικοινωνίας, της πολιτισμικής, της επιστημονικής δραστηριότητας, της επαγγελματικής κατάρτισης, της στέγασης - σίτισης και φιλοξενίας της σπουδάζουσας νεολαίας, του απόδημου ελληνισμού και του ελληνικού λαού γενικότερα. Το E.I.N. είναι επικουρικός φορέας σε θέματα φοιτητικής και σπουδαστικής μέριμνας. Αναλαμβάνει την ευθύνη λειτουργίας των Φοιτητικών - Σπουδαστικών Εστιών όταν καλείται από τα Πανεπιστήμια και T.E.I. με προγραμματική σύμβαση, διαθέτει και ιδιόκτητα κτίρια Φοιτητικών Εστιών, τα οποία και λειτουργεί σε συνεργασία με τα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. Όσον αφορά στην ανέγερση της Σπουδαστικής Εστίας στην Ιεράπετρα, σας γνωρίζουμε ότι με τη σχετική απόφαση Δ.Σ. με αριθμό 17983/839/26-2-2004 το E.I.N. είχε κατ' αρχάς αποδεχθεί την πρόταση του Δήμου Ιεράπετρας για παραχώρηση οικοπέδου στην περιοχή προκειμένου να αναγερθεί η Σπουδαστική Εστία. Παρά ταύτα για την υλοποίηση της εν λόγω απόφασης η τότε κυβέρνηση δεν είχε προβλέψει στον προϋπολογισμό του ΥΠΕΠΘ έτους 2004 σχετική πίστωση. Η Υπουργός ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ» 11. Στην με αριθμό 5172/15-11-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Λάζαρου Λωτίδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 45165/ΕΥΣ 8992/9-12-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση: «Αναφορικά με την αρ. πρ. 5172/15-11-04 ερώτηση του Βουλευτή κου Λάζαρου Λωτίδη και σύμφωνα και με στοιχεία της αρμόδιας Ειδικής Yπηρεσίας Διαχείρισης ΠΕΠ Δυτικής Μακεδονίας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα: Σύμφωνα με στοιχεία του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος (ΟΠΣ) του ΥΠ.ΟΙ.Ο, μέχρι 31.3.04 οι νομικές δεσμεύσεις ανέρχοντο σε 236.301.170 Ευρώ ή 47,62% της συνολικής Δημόσιας Δαπάνης του ΠΕΠ, οι δε πραγματοποιηθείσες δαπάνες ανέρχοντο σε 87.861.664 Ευρώ ή 17,71% της συνολικής Δημόσιας Δαπάνης του Προγράμματος. Σύμφωνα με πρόσφατη αναφορά του ΟΠΣ (30.11.04) οι νομικές δεσμεύσεις ανέρχονται σε 264.013.825 Ευρώ ή 53% της συνολικής Δημόσιας Δαπάνης του ΠΕΠ, οι δε πραγματοποιηθείσες δαπάνες ανέρχονται σε 119.229.741 Ευρώ ή 24% της συνολικής Δημόσιας Δαπάνης του Προγράμματος. Η αρμόδια Διαχειριστική Αρχή του ΠΕΠ αναμένει ότι στο αμέσως προσεχές διάστημα οι δαπάνες θα ξεπεράσουν το 30%, θέτει δε ως στόχο οι νομικές δεσμεύσεις μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 2005 να φτάσουν το 70%. Σας γνωρίζουμε επίσης ότι στο πλαίσιο της Τεχνικής βοήθειας του χρηματοδοτούνται ήδη 8 πράξεις για την υποστήριξη της εφαρμογής του προγράμματος. Σχετικές πληροφορίες έχουν καταχωρηθεί στην ιστoσελίδα του ΥΠ.ΟΙ.Ο (www.hellaskps.gr). Επιπροσθέτως σος γνωστοποιούμε τα ακόλουθα στοιχεία της αρμόδιας Διαχειριστικής Αρχής: - Η Διαχειριστική Αρχή του ΠΕΠ είναι στελεχωμένη με είκοσι επτά άτομα. Αντικαταστάθηκαν τέσσερα άτομα εκ των οποίων οι δύο υπέβαλαν την παραίτησή τους. - Εντός του Δεκεμβρίου θα συγκληθεί Περιφερειακό Συμβούλιο το οποίο θα εξετάσει συνολικά την πορεία του ΠΕΠ και θα δώσει σύμφωνη γνώμη για νέα έργα. - Για τις δράσεις ενίσχυσης ΜΜΕ στο ΠΕΠ, στο πλαίσιο του β΄ κύκλου προκήρυξης, έχει ήδη συγκληθεί η Γνωμοδοτική Επιτροπή η οποία προχωρεί στην αξιολόγηση των υποβληθεισών επενδύσεων. Πρόσθετες πληροφορίες μπορούν να σος δοθούν από το Υπουργείο ΕΣ.ΔΑΑ προς το οποίο κοινοποιείται η ερώτηση. Ο Υφυπουργός ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ» 12. Στην με αριθμό 5185/16-11-04 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Παναγιώτου Κοσιώνη, Γεωργίου Χουρμουζιάδη και Ιωάννου Πατσιλινάκου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 130743-ΙΗ/8-12-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 5185/16.11.04, την οποία κατέθεσαν οι Βουλευτές κ. κ .Παναγιώτης Κοσιώνης, Γιώργος Xορμουζιάδης και Γιάννη Πατσιλινάκoς και αφορά στην πλήρωση μιας θέσης ΔΕΠ με γνωστικό αντικείμενο «Ηλεκτρονικά Αρχεία» στο τμήμα Αρχειονομίας και Βιβλιοθηκονομίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα: Η προκήρυξη για την πλήρωση της θέσης εγκρίθηκε από τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων την 1.11.01 και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 103/14.11.01. Στη συνέχεια συγκροτήθηκε το εκλεκτορικό σώμα με την αριθμ. Φ.124.6/22/66607/Β2/31.8.02 απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδικασία πλήρωσης της ως άνω θέσης. Το τμήμα Αρχειονομίας και Βιβλιοθηκονομίας έχει αυτονομηθεί από τις 6.10.04 (ΦΕΚ 294/26.11.03, τ.ΝΠΔΔ) και υπέβαλε ερώτημα σχετικά με το εκλεκτορικό σώμα με το οποίο θα συνεχιστεί η σχετική διαδικασία. Το ΥΠΕΠΘ ενημέρωσε το ανωτέρω τμήμα ότι η διαδικασία θα συνεχισθεί κανονικά με το ήδη συγκροτηθέν Εκλεκτορικό Σώμα και την τριμελή Εισηγητική Επιτροπή. Το τμήμα Αρχειονομίας και Βιβλιοθηκονομίας όμως δε προέβη στις απαραίτητες ενέργειες και με νέο ερώτημα στις 13.10.2004 ζήτησε περαιτέρω διευκρινήσεις στις οποίες θα δοθεί απάντηση από την αρμόδια Υπηρεσία. Ο Υφυπουργός ΣΠ. ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ» 13. Στην με αριθμό 5441/24-11-04 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Έκτωρα Νασιώκα και Δημητρίου Ανδρουλάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΓΠ/122114/21-12-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην με αριθμό 5441/24-11-2004 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από τους Βουλευτές κκ. Ε. Νασιώκα και Μ. Ανδρουλάκη σχετικά με εφαρμογή μέτρων για την πρόληψη επιπτώσεων στην υγεία από την κατανάλωση προϊόντων καπνού, σας γνωρίζουμε τα παρακάτω: Το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, στο πλαίσιο του αντικαπνιστικού προγράμματος που έχει αναπτύξει, με στόχο την προστασία της Δημόσιας Υγείας, έχει εκδώσει τις αρ. Υ1/ΓΠοικ.760Ι7 (ΦΕΚ 1001/τΒ/1-8-02) και Υ1/ΓΠοικ.82942 (ΦΕΚ 1292/τΒ/12-9-03) υγειονομικές διατάξεις περί απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, μονάδες παροχής υπηρεσιών υγείας και μεταφορικά μέσα. Ο έλεγχος της εφαρμογής των υγειονομικών διατάξεων με την αρ. Υ1/ΓΠοlκ.52802/2-6-2003 Υπουργική Απόφαση έχει ανατεθεί στα ΠεΣΥΠ, ώστε να είναι εφικτή η εφαρμογή των μέτρων απαγόρευσης του καπνίσματος στους χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας. Επίσης με την Υ1/ΓΠοικ. 52804 Υπουργική Απόφαση έχει δοθεί αρμοδιότητα στο Σώμα Επιθεωρητών για τη διενέργεια ελέγχων στις μονάδες παροχής υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας, για δε τους υπόλοιπους φορείς δόθηκαν αρμοδιότητες στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις. Δεδομένου ότι έχει παρέλθει αρκετός καιρός από την έκδοση των υγειονομικών διατάξεων και των Υπουργικών Αποφάσεων και αφού έχουν σταλεί επανειλημμένως υπενθυμιστικές εγκύκλιοι από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, χωρίς να έχουν παρατηρηθεί τα αναμενόμενα αποτελέσματα υλοποίησης αυτών από τους φορείς, εξετάζεται η περαιτέρω τροποποίηση των υγειονομικών διατάξεων, με στόχο την αποτελεσματικότερη εφαρμογή τους. Εξάλλου το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης προωθεί, σε συνεργασία με το Περιφερειακό Ευρωπαϊκό Γραφείο του Π.Ο.Υ., και χρηματοδοτεί εξ ολοκλήρου, ερευνητική εργασία καταγραφής της καπνιστικής συνήθειας των εφήβων (μαθητών Γυμνασίου), σε όλη την ελληνική επικράτεια, με στόχο την αποτελεσματική εφαρμογή μέτρων περιορισμού του καπνίσματος και την προώθηση αντικαπνιστικής εκστρατείας, στοχεύοντας ιδιαίτερα στην προστασία των νέων ατόμων και των πιο ευαίσθητων ομάδων του πληθυσμού. Όσον αφορά τη Σύμβαση- Πλαίσιo του Π.Ο.Υ. για τον έλεγχο του καπνού, αυτή θα τεθεί σε ισχύ αφότου επικυρωθεί από 40 χώρες, έτσι όπως πρoβλέπεται στο άρθρο 36 και θα αρχίσει η εφαρμογή της για τα κράτη που την έχουν επικυρώσει, μετά την παρέλευση 90 ημερών από την κατάθεση της 40ης επικύρωσης. Επί του παρόντος αρκετές χώρες έχουν υπογράψει τη Σύμβαση, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα και μερικές χώρες την έχουν επικυρώσει, αναμένεται δε να συμπληρωθούν οι 40 επικυρώσεις. Η Xώρα μας συμμετείχε τον Ιούνιο του 2004 και συμμετέχει στις συναντήσεις και διαβουλεύσεις των κρατών μελών του Π.Ο.Υ., όπως έχουν οριστεί βάσει του πρoβλεπόμενoυ χρονοδιαγράμματος για την προετοιμασία ζητημάτων που πρoβλέπoνται από τη Σύμβαση- Πλαίσιο για τον έλεγχο του καπνού και επί των οποίων θα τοποθετηθεί η Συνδιάσκεψη των κρατών μερών μετά την έναρξη της Σύμβασης σε ισχύ. Κατά τη διάρκεια δε αυτών των συναντήσεων και επαφών, η χώρα μας συμμετέχει ενεργά στον πυρήνα των συζητήσεων, διαπραγματεύσεων, αλλά και λήψεως των αποφάσεων για τα θέματα του καπνού και επομένως συμβάλλει στη διαμόρφωση και επεξεργασία των προτάσεων, με στόχο αφενός μεν την εξυπηρέτηση και διαφύλαξη των εθνικών συμφερόντων, αφετέρου δε την έγκαιρη προώθηση των ελληνικών θέσεων και απόψεων. Παράλληλα εξετάζεται διεξοδικά, με αναλύσεις οικονομικού και υλικοτεχνικού περιεχομένου, η δημιουργία αλλά και η ανάπτυξη όλων των πρoβλεπoμένων υποδομών που προϋποθέτει η επικύρωση της Σύμβασης-Πλαισίoυ, ώστε η ενσωμάτωσή της στην ελληνική νομοθεσία να συνεπάγεται τη δυνατότητα εφαρμογής της. Ο Υφυπουργός Α. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ» 14. Στην με αριθμό 5816/7-12-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κων/νου Καΐσερλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β-1743/20-12-04 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση: «Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμ. πρωτ. 5816/07-12-04 που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Κ. Καΐσερλης, σύμφωνα και με το με αριθμό πρωτοκόλλου ΥΠΑ/ Δ13/Α/2073/1-12-2004 έγγραφο της Υ.Π.Α. θέτουμε υπ' όψιν σας ότι δεν υφίσταται θέμα ελλείψεως πιστώσεων για την ολοκλήρωση των εργασιών του κτιρίου Αεροσταθμού στον ΚΑΡΔ. Το έργο, το οποίο εκτελείται με μέριμνα της ΕΥΔΕ Α/Δ Ν. Ελλάδος, συνεχίζεται κανονικά και εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθεί εμπρόθεσμος. Ο Υπουργός ΜΙΧΑΛΗΣ Κ. ΛΙΑΠΗΣ» 15. Στην με αριθμό 4364/21-10-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κων/νου Τσιπλάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 62082/7-12-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην ανωτέρω ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Κ. Τσιπλάκης και αφορά στο αντικείμενο του θέματος σας γνωρίζουμε ότι τούτο θα εξεταστεί άμεσα στο πλαίσιο λειτουργίας της αρμόδιας Ομάδας Διοίκησης Έργου (ΟΔΕ) λαμβανομένων υπόψη των θέσεων των εμπλεκόμενων φορέων. Ο Υφυπουργός ΑΘ. ΝΑΚΟΣ» 16. Στην με αριθμό 5606/30-11-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ιωάννου Μαγκριώτη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΓΠ/123825/21-12-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην με αρ. 5606/30-11-2004 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Γ. Μαγκριώτη σχετικά με το πρόβλημα των ναρκωτικών στη Θεσσαλονίκη, σας γνωρίζουμε τα παρακάτω: Για τη Θεσσαλονίκη έχει πρoβλεφθεί η εγκατάσταση 4 λυομένων οικημάτων συνολικού εμβαδoύ 200 τμ. στον παραχωρηθέντα χώρο του ΟΣΕ (λιμάνι), ενώ μόλις τελευταία έγινε δυνατή η λύση της κατάληψης του κτιρίου επί της οδού Αναγεννήσεως 46, που εχρονολογείτο από διετίας. Στο κτίριο αυτό επίκειται η εγκατάσταση διοικητικών μονάδων του Οργανισμού Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ), που σε συνδυασμό με την καλύτερη διαχείριση των ασθενών, των εξυπηρετούμενων από τις υπάρχουσες μονάδες χορηγήσεως υποκαταστάτων, θα οδηγήσει στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της λίστας ασθενών, που μόνο για τη Θεσσαλονίκη ξεπερνά τα 500 άτομα. Στον περιβάλλοντα χώρο των θεραπευτικών μονάδων έχουν τοποθετηθεί ανά δύο ειδικοί φρουροί, που έχουν λάβει οδηγίες να αποφεύγεται η συνάθροιση τοξικοεξαρτώμενων γύρω από τις μονάδες αυτές. Επιπλέον, το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) έχει αναπτύξει στη Θεσσαλονίκη ένα ευρύτατο δίκτυο υπηρεσιών για χρήστες ουσιών και τις οικογένειές τους. Πρόκειται για εξειδικευμένες υπηρεσίες που απευθύνονται σε διαφορετικές ομάδες χρηστών, όπως ενήλικες, έφηβoι, μητέρες, φυλακισμένοι, οικογένειες και φίλοι εξαρτημένων, παρέχονται δωρεάν και δεν παρουσιάζουν φαινόμενα «λίστας», καθώς η θεραπευτική προσέγγιση δεν βασίζεται στη χορήγηση υποκατάστατων αλλά σε ψυχοκοινωνικές υπηρεσίες. Συγκεκριμένα, η ΙΘΑΚΗ με έδρα τη Θεσσαλονίκη είναι το πρώτο πρόγραμμα απεξάρτησης που ξεκίνησε στην Ελλάδα το 1983. Από τότε μέχρι σήμερα έχει αναπτυχθεί και απευθύνεται με διαφοροποιημένες μονάδες σε ειδικούς πληθυσμούς χρηστών στοχεύοντας στην απεξάρτηση και κοινωνική τους επανένταξη. Διαθέτει συμβουλευτικό σταθμό στο κέντρο της πόλης, θεραπευτική κοινότητα στη Σίνδο, κέντρο κοινωνικής επανένταξης, πρόγραμμα οικογενειακής υποστήριξης, αυτοχρηματοδοτούμενες παραγωγικές μονάδες (λιθογραφική μονάδα ΣΧΗΜΑ & ΧΡΩΜΑ, ξυλουργείο, εργαστήριο κεραμικής, αγρόκτημα), για την επαγγελματική κατάρτιση των μελών καθώς και ένα εξειδικευμένο κέντρο κοινωνικής και επαγγελματικής επανένταξης. Στο πλαίσιο της ΙΘΑΚΗΣ λειτουργεί και το Ειδικό Θεραπευτικό Πρόγραμμα για Εξαρτημένες Μητέρες, το οποίο προσφέρει τη δυνατότητα φύλαξης και φροντίδας από ειδικούς των παιδιών τις ώρες που οι μητέρες τους παρακολουθούν τις θεραπευτικές διαδικασίες. Η ΙΘΑΚΗ πραγματοποιεί επίσης παρεμβάσεις στις Δικαστικές Φυλακές Διαβατών και στις Στρατιωτικές Φυλακές Θεσσαλονίκης με στόχο την ενημέρωση και την προετοιμασία των κρατούμενων χρηστών σε θεραπευτική κοινότητα. Σε αυτό το πλαίσιο γίνονται ομάδες αυτoβoήθειας, προγράμματα επιμόρφωσης νομικής συμβουλευτικής και φροντίδας της υγείας. Για τη συνέχιση της παροχής των υπηρεσιών και μετά την αποφυλάκιση των χρηστών λειτουργεί και το Κέντρο Υποστήριξης Φυλακισμένων και Αποφυλακισμένων Χρηστών, το οποίο εκτός από τη δουλειά μέσα στις φυλακές προσφέρει υπηρεσίες κοινωνικής και εργασιακής επανένταξης και οικογενειακής στήριξης. Το ΚΕΘΕΑ δημιούργησε το πρώτο πρόγραμμα για εφήβους και τις οικογένειές τους στη Βόρεια Ελλάδα, την ΑΝΑΔΥΣΗ, με στόχο να καλύψει ανάγκες που είχαν πολλές φορές επισημανθεί. Και αυτή η μονάδα λειτουργεί στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, προκειμένου να διευκολύνεται η πρόσβαση των παιδιών και των γονέων τους. Τέλος για τους συγγενείς και τους φίλους των εξαρτημένων ατόμων λειτουργεί στο πλαίσιο του παραπάνω προγράμματος τηλεφωνική γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης. Για το θέμα της παρατηρούμενης μικροεγκληματικότητας σε ορισμένες περιοχές της Θεσσαλονίκης, θα σας δώσει στοιχεία το συνερωτώμενο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Ο Υφυπουργός Α. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ» 17. Στην με αριθμό 7814/16-2-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Δημητρίου Γαλαμάτη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 171113/ΙΗ/18-3-05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 7814/16-2-05 την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Δημ. Γαλαμάτης και η οποία αναφέρεται στις Σχολικές εκδρομές και στα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα: Το σχολείο ως ένας ζωντανός και δημιουργικός θεσμός επεξεργάζεται και αναλύει τις πολλαπλές πηγές πληροφόρησης, προάγει τη γνώση και την εμπειρία και μ΄ αυτό τον τρόπο ανοίγεται στη ζωή και στην κοινωνία. Στο πλαίσιο αυτό δίνεται η δυνατότητα σύμφωνα με την Υ.Α Γ2/4832/90 διοργάνωσης εκπαιδευτικών εκδρομών, περιπάτων και επισκέψεων, οι οποίες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Για τις εκδρομές αυτές γίνεται κατάλληλη προετοιμασία στο σχολείο, ώστε να ευαισθητοποιούνται οι μαθητές και να αντιλαμβάνονται πως είναι μια ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με τόπους που έχουν ιδιαίτερη μορφωτική-πολιτιστική αξία και να γνωρίσουν την εξελικτική -πορεία του ανθρώπου στον τόπο και το χρόνο. Απαραίτητη προϋπόθεση για την πραγματοποίηση μιας σχολικής εκδρομής, σύμφωνα με την ίδια Υπουργική Απόφαση είναι η απόφαση του Συλλόγου των Διδασκόντων, στην οποία μεταξύ άλλων ορίζεται κάθε λεπτομέρεια προγραμματισμού (τόπος, χρόνος, σχετικές εργασίες), ώστε να επιτυγχάνεται τόσο ο σκοπός της εκδρομής, ο οποίος είναι εκπαιδευτικός και μορφωτικός, όσο και η ασφαλής διακίνηση των μαθητών. Κάθε εκδρομή άλλωστε εγκρίνεται από τα αρμόδια όργανα των Διευθύνσεων και Γραφείων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και από το Νομάρχη, όταν αυτή πραγματοποιείται εκτός των ορίων του Νομού (ημερήσια και πενθήμερη εκδρομή) που ανήκει το σχολείο, εφόσον πληρούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις, όπως σαφώς ορίζονται στις σχετικές διατάξεις. Σύμφωνα επίσης και με την Γ2/28933/23-03-2004, η επιλογή οργανωμένου πρακτορείου ταξιδίων που θα εγγυάται την ασφαλή μετακίνηση των μαθητών με τη χρησιμοποίηση τεχνικά επιλεγμένων λεωφορείων, έμπειρων και υπεύθυνων οδηγών, καθώς και την παροχή άριστης ποιότητας υπηρεσιών προς αποφυγή κερδοσκοπικών φαινομένων εις βάρος των μαθητών, αποτελεί μέριμνα όλων των μελών της επιτροπής που υπογράφει τη συμφωνία για την ανάθεση της εκδρομής στο συγκεκριμένο πρακτορείο. Η επιτροπή, η οποία διενεργεί και υπογράφει τις απαραίτητες συμφωνίες σχετικά με τα λεωφορεία, ξενοδοχεία, ασφάλεια εκδρομέων και κάθε άλλη λεπτομέρεια σύμφωνα με την Υ.Α. Γ2/4832/90, αποτελείται από εκπροσώπους του συμβουλίου των μαθητικών κοινοτήτων, τον Διευθυντή του σχολείου, έναν εκπαιδευτικό που ορίζεται από το Σύλλογο των Διδασκόντων και έναν εκπρόσωπο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων. Το δε πρόγραμμα της εκδρομής, όπως έχει εγκριθεί από τα αρμόδια όργανα, σε κάθε λεπτομέρειά του και κυρίως σε ό,τι αφορά την ασφάλεια των μαθητών καθ' όλη τη διάρκεια της μετακίνησης, από την αναχώρηση μέχρι την επιστροφή τους (η οποία δεν επιτρέπεται σύμφωνα με την Γ2/1319/91 να γίνεται σε νυκτερινή ώρα και πέραν της 10ης βραδινής) πρέπει να τηρείται απαρέγκλιτα. Επίσης η συμπεριφορά όλων όσοι μετέχουν στην εκδρομή πρέπει να μην εκθέτει σε κίνδυνο τους ίδιους και τους άλλους. Απαγορεύεται άλλωστε ρητά η κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών. Στο τέλος κάθε εκδρομής συντάσσεται και υποβάλλεται αναλυτική έκθεση πεπραγμένων στο Σύλλογο των Διδασκόντων και κατόπιν στον Προϊστάμενο της Εκπαίδευσης, ο οποίος ελέγχει εάν έχει τηρηθεί το εγκεκριμένο πρόγραμμα και τα προβλεπόμενα από τις ισχύουσες διατάξεις, έχοντας παράλληλα τη δυνατότητα να επιβάλλει κυρώσεις όπου παρατηρηθεί απόκλιση από αυτές. Επίσης υποχρέωση τόσο των τουριστικών λεωφορείων όσο και των λεωφορείων των ΚΤΕΛ, με τα οποία μπορεί να πραγματοποιείται η μεταφορά των μαθητών κατά τις εκδρομές είναι να πληρούν όλους τους όρους ασφαλείας και άνεσης, όπως αυτό αποδεικνύεται από το «Δελτίο Καταλληλότητας», με το οποίο είναι εφοδιασμένο υποχρεωτικά κάθε λεωφορείο (ΥΠ. ΜΕΤΑΦ. A/35800/14-10-1993 και ΥΠ.Ε.Π.Θ. 1279/3-11-1993). Όσον αφορά στη διαμονή και σίτιση των μαθητών που συμμετέχουν σε πολυήμερα εκπαιδευτικά προγράμματα των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΚΠΕ) αυτή πραγματοποιείται, είτε σε Μαθητικές Εστίες του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας (ΕΙΝ), είτε σε Δημοτικούς Ξενώνες και χώρους που επιβλέπονται από τους συνεργαζόμενους με τα ΚΠΕ Δήμους αλλά και την παιδαγωγική ομάδα των ΚΠΕ. Ως εκ τούτου οι γενικότερες συνθήκες διαμονής και σίτισης (ασφάλεια, υγιεινή, τιμολόγηση κ.λ.π.) είναι κατά το δυνατόν ελεγχόμενες. Τέλος το ΥΠ.Ε.Π.Θ. αντιμετωπίζοντας με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και χωρίς εφησυχασμό το ζήτημα της ασφαλούς μετακίνησης των μαθητών κατά τη διάρκεια των σχολικών εκδρομών, βρίσκεται σε διαρκή συνεργασία και έχει ήδη πραγματοποιήσει συναντήσεις υπηρεσιακών παραγόντων με εκπροσώπους της ΟΛΜΕ, του Πανελλήνιου Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, καθώς και με τα συναρμόδια Υπουργεία (Δημόσιας Τάξης, Τουρισμού, Εμπορικής Ναυτιλίας και Μεταφορών), με στόχο τη δημιουργία ενός νέου θεσμικού πλαισίου, το οποίο εκτός των άλλων θα διασαφηνίζει τα θέματα για την καλύτερη αστυνόμευση των οδών από όπου διέρχονται τα λεωφορεία με τους μαθητές ή ακόμα λεπτομέρειες που αφορούν τη σίτιση σε εστιατόρια και τις νόμιμες προϋποθέσεις ασφάλειας και υγιεινής σε χώρους ψυχαγωγίας και διασκέδασης. Μέσω αυτών των πρωτοβουλιών αναμένεται σύντομα η έκδοση σχετικής Υπουργικής Απόφασης που θα διασφαλίζει ακόμα περισσότερο τόσο τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα των εκδρομών όσο και τους μαθητές σε κάθε μετακίνησή τους εκτός σχολείου. Ο Υφυπουργός Γ. ΚΑΛΟΣ» 18. Στην με αριθμό 8277/1-3-05 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Μιχάλη Καρχιμάκη, Βασιλείου Οικονόμου, Χρήστου Αηδόνη, Αθανασίου Μωραΐτη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ900α/4486/7824/23-3-05 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας η ακόλουθη απάντηση: «Σε απάντηση της υπ' αριθμ. 8277/1-3-2005 ερώτησης, που κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Μιχάλης Καρχιμάκης, Βασίλης Οικονόμου, Χρήστος Αηδόνης και Θανάσης Μωραίτης, με θέμα τις μεταθέσεις Αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα: Τα αναφερόμενα στην ερώτηση των κ.κ. Βουλευτών είναι ανυπόστατα. Ο Υπουργός ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ» 19. Στην με αριθμό 6999/26-1-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Άγγελου Μανωλάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 17111-ΙΗ/23-3-05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 6999/26.1.2005, την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Άγγελος Μανωλάκης και μας διαβίβασε το Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και στα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας γvωρίζoυμε τα ακόλoυθα: Η διαδικασία επιλογής και τοποθέτησης Διευθυντών και Αναπληρωτών Διευθυντών των Δημοσίων Ι.Ε.Κ. και των Παραρτημάτων τους, ρυθμίζεται στην αριθμ. 121/25.5.1992 (ΦΕΚ 371/τ.Β΄/9.6.1992) Υπουργική Απόφαση «Κανονισμός λειτουργίας του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Kατάρτισης», όπως αυτή τροποποιήθηκε, συμπληρώθηκε και ισχύει με την αριθμ. Α/7789/24.3.2000 (ΦΕΚ 494/6.4.2000) Υπουργική Απόφαση. Ειδικότερα, για την επιλογή Διευθυντών και Αναπληρωτών Διευθυντών Ι.Ε.Κ., συγκροτείται Τριμελής Επιτροπή η οποία, αφού εξετάσει τα τυπικά στοιχεία των υποψηφιοτήτων, καλεί τους υποψηφίους σε συνέντευξη και συνεκτιμά τα ουσιαστικά και τυπικά προσόντα, τη γενική παρουσία τους κατά τη συνέντευξη, και τέλος, συντάσσει αξιολογικό πίνακα, τον οποίο υποβάλλει με εισήγησή της στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ο.ε.Ε.Κ που λαμβάνει και την τελική απόφαση επιλογής τους. Συγκεκριμένα: στο άρθρο 7 παρ. ε, βάσει της οποίας συντάχθηκε ο αξιολογικός πίνακας υποψηφίων Διευθυντών Δημοσίων Ι.Ε.Κ, δεν προβλέπεται διαδικασία υποβολής ενστάσεων; ούτε μοριοδότηση των υποψηφίων, ούτε βαθμολόγησή τους, κατά τη διάρκεια της προφορικής συνέντευξης και ως εκ τούτου, δεν υφίσταται καταστρατήγηση της υπάρχουσας νομοθεσίας, καθώς για την τελική επιλογή Διευθυντών και Αναπληρωτών Διευθυντών Ι.ΕΚ συνεκτιμώνται τα ουσιαστικά και τυπικά προσόντα και δεν βαθμολογείται ξεχωριστά κάποιο από αυτά. Για τη θέση του Διευθυντή του Δημοσίου Ι.ΕΚ. Κορίνθου - Λουτρακίου επελέγη ο κ. Παπαδόγιαννης Στυλιανός, ο οποίος έχει εμπειρία στη διοίκηση σχολικών μονάδων (Υποδιευθυντής) και κατά τη διάρκεια της συνέντευξης διακρίθηκε, σε σύγκριση με τους λοιπούς συνυποψήφιους του, για την προσωπικότητά του και την ποιότητα των προτάσεών του, που σχετίζονται με την οργάνωση και διοίκηση των Ι.ΕΚ. και τη γνώση της αγοράς εργασίας, στην οποία στοχεύει η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση. Ο Υφυπουργός ΣΠ. ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ» 20. Στην με αριθμό 8152/24-2-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 21050/ΙΗ/23-3-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 8152/24-2-05 την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Βασ. Κεγκέρογλου και αφορά στην τοποθέτηση αναπληρωτή διευθυντή στο 2ου Ι.Ε.Κ. Ηρακλείου, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα: Όπως μας πληροφόρησε ο Ο.Ε.Ε.Κ., ο ορισμός και η τοποθέτηση των Διευθυντών των Δημοσίων Ι.Ε.Κ., των Αναπληρωτών Διευθυντών Δημοσίων Ι.Ε.Κ. και των Αναπληρωτών Διευθυντών Παραρτημάτων Δημοσίων Ι.Ε.Κ. αρμοδιότητας ΥΠ.Ε.Π.Θ., γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 6γ του άρθρoυ 4 της 121/25-5-1992 (ΦΕΚ 371/τ.Β΄./9-6-1992) Υπουργικής Απόφασης «Κανονισμός Λειτουργίας του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ο.Ε.Ε.Κ.)» όπως αυτή τροποποιήθηκε, συμπληρώθηκε και ισχύει. Η διαδικασία που τηρείται, προκειμένου να γίνει ο ορισμός και η τοποθέτηση σύμφωνα με τα ανωτέρω, προβλέπεται στην παράγραφο του ιδίου ως άνω άρθρου της αυτής Υπουργικής Απόφασης. Στις διατάξεις της παραγράφου αυτής ρυθμίζεται, ειδικότερα, αφενός η διαδικασία που ακολουθείται για την επιλογή Διευθυντών Ι.Ε.Κ., ύστερα από την προκήρυξη της σχετικής θέσης με βάση τα εδάφια α, β, γ, δ και ε της παραγράφου αυτής, και αφετέρου η διαδικασία ορισμού και τοποθέτησης σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως εκείνη της, για πρώτη φορά, λειτουργίας ενός Ι.Ε.Κ. και εκείνη του ορισμού και τοποθέτησης Διευθυντή Ι.Ε.Κ. επειδή, κατά τη διάρκεια του εξαμήνου κατάρτισης, κενώθηκε η θέση. Στις τελευταίες αυτές δύο περιπτώσεις δεν τηρείται η διαδικασία των εδαφίων α, β, γ, δ και ε της παραγράφου 7. Το τελευταίο προκύπτει από το περιεχόμενο των σχετικών διατάξεων, σύμφωνα με τις οποίες: «Εξαιρετικά, κατά το πρώτο εξάμηνο λειτουργίας Δ.I.Ε.Κ. ή Παραρτήματος Δ.Ι.Ε.Κ. μπορούν να τοποθετούνται ως Προσωρινοί Διευθυντές και Αναπληρωτές Διευθυντές, όσοι πληρούν τις προϋποθέσεις των παραγράφων 6α και 6γ του παρόντος άρθρου., με απόφαση του Δ.Σ. του Ο.Ε.Ε.Κ., ύστερα από εισήγηση του Προέδρου του Ο.Ε.Ε.Κ., και χωρίς την τήρηση των διαδικασιών των εδαφίων α, β, γ, δ και ε της παραγράφου αυτής (παράγραφος 7). Με την ίδια διαδικασία και εφ’ όσον, για οποιονδήποτε λόγο, κενωθεί μια θέση Διευθυντή Δ.Ι.Ε.Κ. ή Αναπληρωτή Διευθυντή Δ.I.Ε.Κ. ή Αναπληρωτή Διευθυντή Παραρτήματος Δ.I.Ε.Κ. κατά τη διάρκεια εξαμήνου κατάρτισης, δύναται να τοποθετείται προσωρινά, Διευθυντής ή Αναπληρωτής Διευθυντής, μέχρι τη λήξη του εξαμήνου αυτού». Στην προκειμένη περίπτωση, η θέση του επιλεγέντος με βάση την A/10020/9-6-2004 προκήρυξη Αν. Διευθυντή στο 2ο Ι.Ε.Κ. Ηρακλείου, κενώθηκε ύστερα από την με Αρ. Πρωτ. Α/16241/27-9-2004 Απόφαση του Προέδρου του Ο.Ε.Ε.Κ., με θέμα «Α. Αποδοχή αίτησης παραίτησης και απαλλαγή Αναπληρωτή Διευθυντή 2ου Ι.Ε.Κ. Ηρακλείου από τα καθήκοντά του». Τελικώς, στο 2ο Ι.Ε.Κ. Ηρακλείου τοποθετήθηκε προσωρινά ως Αναπληρωτής Διευθυντής, με την με αρ. 17354/11-10-2004 Απόφαση του Προέδρου του Ο.Ε.Ε.Κ., ο κ. Μαρκετάκης, ο οποίος αποσπάσθηκε στον Ο.Ε.Ε.Κ., με την Α/106954/Δ2/1-10-2004 Υ.Α. Ως αποσπασμένος που υπηρετούσε ήδη στον Ο.Ε.Ε.Κ. μπορούσε να τοποθετηθεί στη θέση αυτή, αφού βασική προϋπόθεση για την ανάθεση καθηκόντων σε θέση Διευθυντή ή Αναπληρωτή Διευθυντή αποτελεί η απόσπασή του, εφαρμοζομένης ως προς τη διαδικασία της προεκτεθείσας διάταξης που αφορά πλήρωση θέσης που κενώθηκε. Τέλος, επισημαίνεται ότι το σύνολο των προεκτεθεισών διατάξεων δεν έχουν τροποποιηθεί από το έτος 2000, ο δε προσωρινώς ορισθείς Αν. Διευθυντής στο 2ο I.Ε.Κ. Ηρακλείου ήταν Διευθυντής του Ι.Ε.Κ. Χανίων έως και 31/8/2004. Ο Υφυπουργός ΣΠΥΡΟΣ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ» 21. Στις με αριθμό 7220/1-2-05 και 7314/2-2-05 ερωτήσεις του Βουλευτή κ. Στέφανου Μάνου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 11512/ΙΗ/23-3-05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στις ερωτήσεις με αριθμούς 7220/1-2-05 και 7314/2-2-05 τις οποίες κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Στέφανος Μάνος, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα: Στους πίνακες προακτέων υπαλλήλων στους ενιαίους βαθμούς που καταρτίστηκαν για το χρονικό διάστημα 1-5-2003 έως 30-4-2004 συμπεριλήφθησαν σαράντα πέντε (45) άτομα. Ο πίνακας προακτέων στο βαθμό του Διευθυντή περιελάμβανε σαράντα τέσσερις (44) υπαλλήλους της Κεντρικής Υπηρεσίας του ΥΠΕΠΘ, που πληρούσαν τις προϋποθέσεις. όπως προβλέπουν οι διατάξεις του Ν. 2683/99. Και στους δύο πίνακες δεν συμπεριλήφθησαν υπάλληλοι που κρίθηκαν ως μη προακτέοι. Όσον αφορά στην καταγραφή του προσωπικού της Κεντρικής Υπηρεσίας του ΥΠΕΠΘ, σε εφαρμογή της παρ. 1 του άρθρου 86 του ν. 2683/99 σας γνωρίζουμε ότι καταγράφηκαν οι υπάλληλοι κατά κλάδο ως ακολούθως: Κλάδος ΠΕ1 Διοικητικός: 204 Κλάδος ΠΕ2 Τεχνικός: 29 Κλάδος ΠΕ Πληροφορικής: 26 Κλάδος ΠΕ4 Στατιστικολόγων: 1 Κλάδος ΠΕ7 Ειδ. σε θέματα Εκπ/σης Τεχν/γίας: 1 Κλάδος ΠΕ8 Ιατρών: 1 Κλάδος ΠΕ9 Μεταφραστών – Διερμηνέων: 9 Κλάδος ΠΕ10 Διοικ. – Οικον. (προσωρινός): 3 Κλάδος ΤΕ2 Υπομηχανικών: 11 Κλάδος ΤΕ3 Διοικητικός: 23 Κλάδος ΤΕ4 Λογιστικός: 1 Κλάδος ΤΕ5 Βιβλιοθηκονόμων: 2 Κλάδος ΤΕ6 Πληροφορικής: 15 Κλάδος ΤΕ7 Διοικητικός (προσωρ.): 1 Κλάδος ΔΕ1 Διοικητικός: 159 Κλάδος ΔΕ2 Δακτυλογράφων: 10 Κλάδος ΔΕ4 Σχεδιαστών: 15 Κλάδος ΔΕ5 Βοηθ. Προγρ/των Χειρ. ΗΥ (προσωρ.): 5 Κλάδος ΔΕ6 Χειριστών Διατρητικών Μηχανών (Προσωρ.): 8 Κλάδος ΔΕ7 Τηλεφωνητών: 1 Κλάδος ΔΕ8 Χειρ. Μηχ. Εκτ. Μικρ. και Αναπαραγωγής Εγγράφων: 13 Κλάδος ΔΕ9 Οδηγών Αυτοκινήτων: 3 Κλάδος ΔΕ10 Συντηρητών Εγκαταστάσεων: 10 Κλάδος ΔΕ11 Συντηρητών Κτιρίων - Επίπλων: 2 Κλάδος ΔΕ12 Συντηρητών Μηχανών Γραφείου: 1 Κλάδος ΔΕ 13 Εργοδηγών Δομικών Έργων: 5 Κλάδος ΔΕ15 Γραφέων - Δακτυλογράφων (Προσωρ.): 3 Κλάδος ΥΕ1 Κλητήρων: 14 Κλάδος ΥΕ2 Καθαριστριών: 9. Ο Υφυπουργός ΣΠΥΡΟΣ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ» 22. Στην με αριθμό 7279/1-2-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Απόστολου Κατσιφάρα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 11522-ΙΗ/23-3-05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 7279/1.2.05 την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Απόστολος Κατσιφάρας και αφορά στη λειτουργία τμήματος κατάρτισης τυφλών από το Ι.Ε.Κ. Νέας Σμύρνης, σας γνωρίζουμε ακόλουθα: Μετά από προφορική εισήγηση των συναρμόδιων Διευθύνσεων, η Διοίκηση του Ο.Ε.Ε.Κ. αποφάσισε, για το εαρινό εξάμηνο κατάρτισης 2005 (Φεβρουάριος-Ιούνιος 2005), να μην προχωρήσει σε προκήρυξη νέων τμημάτων. Εξαίρεση στην παραπάνω απόφαση της Διοίκησης, έγινε όσον αφορά δύο ειδικότητες «(Υπεύθυνος Υποδοχής και Φιλοξενίας» και «Στέλεχος Υπηρεσιών Εφοδιαστικής Αλυσίδας (Iogistics)», στο πλαίσιο της δέσμευσης που έχει αναλάβει ο Οργανισμός για την εφαρμογή του εγκεκριμένου από την Ε.Ε. «Σχεδίου Δράσης για τη Σύνδεση της Αρχικής και της Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης-Ενοποίηση Συστημάτων Πιστοποίησης», το οποίο προέβλεπε την από κοινού και στα δύο συστήματα κατάρτισης (αρχικής και συνεχιζόμενης) πιλοτική λειτουργία αυτών των δύο νέων προγραμμάτων κατάρτισης, στο εν λόγω εξάμηνο. Έτσι, για τις δύο αυτές ειδικότητες αρχικώς, αποφασίστηκε να δημιουργηθούν όχι παραπάνω από 10 Τμήματα στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα και Θεσσαλονίκη). Ακολούθως, και με γνώμονα την προσπάθεια ενίσχυσης ορισμένων Ι.Ε.Κ, με πολύ μικρή δυναμικότητα σε καταρτιζόμενους, αποφασίστηκε να διευρυνθεί η πιλοτική λειτουργία των εν λόγω τμημάτων και σε ορισμένα άλλα Ι.Ε.Κ με τα παραπάνω χαρακτηριστικά σε κάθε περιφέρεια. Στο πλαίσιο της προεκτεθείσας απόφασης της Διοίκησης του Οργανισμού, δεν προκηρύχθηκε κανένα Τμήμα στο Ι.Ε.Κ. Νέας Σμύρνης, διότι στο Ι.Ε.Κ. αυτό ήδη λειτουργούν 13 Τμήματα με 250 καταρτιζόμενους. Όσον αφορά στην ειδικότητα «Τειρεσίας-Άτομα με προβλήματα όρασης, χειριστές τηλεφωνικού κέντρου», σας γνωρίζουμε ότι ήδη λειτουργούν στο Ι.Ε.Κ. Νέας Σμύρνης τρία τμήματα για απόφοιτους Λυκείου, στο πρώτο δεύτερο και τρίτο εξάμηνο, με έντεκα (11) καταρτιζόμενους το κάθε τμήμα. Για τη λειτουργία αντίστοιχου Τμήματος για απόφοιτους Γυμνασίου, απαιτείται ξεχωριστό πρόγραμμα σπουδών, δηλαδή έγκριση νέας ειδικότητας από το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού, αφού προηγουμένως κατατεθεί στην υπηρεσία από τον αρμόδιο φορέα (για την περίπτωση αυτή τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Τυφλών) Έκθεση σκοπιμότητας. Επισημαίνεται ότι στο στάδιο εφαρμογής της πρακτικής άσκησης των καταρτιζομένων παρουσιάζεται ήδη δυσκολία ανεύρεσης θέσεων πρακτικής άσκησης, δεδομένου ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει οδηγήσει σε δημιουργία σύγχρονων τηλεφωνικών κέντρων, που λειτουργούν αυτόματα χωρίς την απασχόληση τηλεφωνητών, γεγονός που δημιουργεί επιφύλαξη για τη δημιουργία νέων τμημάτων, λόγω της υποχρέωσης που βαρύνει το Ι.Ε.Κ στην ανεύρεση συνεχώς νέων θέσεων εργασίας, στο πλαίσιο υλοποίησης της πρακτικής άσκησής τους. Υπάρχει επίσης ανησυχία για τη δυνατότητα απορρόφησης των ήδη υπαρχόντων καταρτιζομένων, στη φάση ένταξής τους στην αγορά εργασίας. Επίσης, σας γνωρίζουμε ότι για την έναρξη λειτουργίας αντίστοιχου Τμήματος στη Θεσσαλονίκη η Υπηρεσία βρίσκεται στο στάδιο της προετοιμασίας, προκειμένου να ξεκινήσει Τμήμα το χειμερινό εξάμηνο κατάρτισης 2005-2006 (Οκτώβριος 2005-Φεβρουάριος 2006). Παράλληλα ο Ο.Ε.Ε.Κ., μετά από συνεχείς συναντήσεις έχει ήδη υποβάλει αίτημα στην Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης του ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ-ΥΠΕΠΘ για πρόσκληση Υποβολής Πρότασης για την προμήθεια εργαστηριακού εξοπλισμού για τις ανάγκες κατάρτισης τυφλών στην ειδικότητα «Τειρεσίας: Άτομα με προβλήματα όρασης χειριστές τηλεφωνικού κέντρου εξυπηρέτησης πελατών», το οποίο προωθείται από την Ε.Υ.Δ. Τέλος, σας γνωρίζουμε ότι η Διοίκηση του Ο.Ε.Ε.Κ. έχει επανειλημμένα συναντηθεί με εκπροσώπους του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, προκειμένου να δρομολογηθούν οι ενέργειες για την υλοποίηση αιτημάτων του ανωτέρω Συνδέσμου. Ο Υφυπουργός ΣΠΥΡΟΣ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ» 23. Στις με αριθμό 8635/9-3-05 και 8515/7-3-05 ερωτήσεις των Βουλευτών κυρίων Φώτη Κουβέλη και Αθανασίου Λεβέντη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΓΠ/27354/30-3-05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στις με αρ. 8635/9-3-2005 και 8515/7-3-2005 ερωτήσεις που κατατέθηκαν στη Βουλή από τους Βουλευτές κ.κ. Φ. Koυβέλη και Θ. Λεβέντη σχετικά με την εγκατάσταση κεραιών κινητής τηλεφωνίας δίπλα σε σχολεία, σας επισημαίνουμε τα παρακάτω: Οι επιδράσεις της ηλεκτρομαγνητικής ακτινολογίας στην υγεία παραμένουν αντικείμενο συνεχιζόμενης επιστημονικής έρευνας. Το θέμα διέπεται από τις διατάξεις του Ν. 2801/3-3-00 (ΦΕΚ 46 τΑ) «Ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών και άλλες διατάξεις» και από την ΚΥΑ 53571/3839/6-7-2000 (ΦΕΚ 1105 τΒ/6-9-00) «Μέτρα προφύλαξης του κοινού από τη λειτουργία κεραιών εγκατεστημένων στην ξηρά». Το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης δεν έχει αρμοδιότητα ως προς την αδειοδότηση και χωροθέτηση τέτοιων εγκαταστάσεων, τα συνερωτώμενα Υπουργεία θα απαντήσουν για τα εν λόγω θέματα. Ωστόσο, για περαιτέρω λόγους προστασίας της Δημόσιας Υγείας και μέχρι την οριστικοποίηση των επιστημονικών δεδομένων, το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κρίνει σκόπιμη την αποφυγή εγκατάστασης τέτοιων συστημάτων κοντά σε σχολεία, νοσοκομεία, γηροκομεία, παιδικούς σταθμούς, κλπ και γενικότερα σε χώρους όπου παραμένουν άνθρωποι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο Υφυπουργός Α. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ» 24. Στην με αριθμό 3203/17-9-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Δημητρίου Πιπεργιά δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 149/37098/2.11.04 έγγραφο από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση: «Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Δημήτρης Πιπεργιάς, σας γνωρίζoυμε ότι: Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν αναιρεί τις προεκλογικές της εξαγγελίες όσο αφορά το φυσικό αέριο και το σύνολο της οικονομικής πολιτικής, αλλά τις υλοποιεί με γνώμονα το συμφέρον της επιχείρησης, του κοινωνικού συνόλου και της Οικονομίας. Για αυτό το σκοπό συνεxίζει τις διαπραγματεύσεις, προκειμένου να βελτιώσει τη συμφωνία, την οποία είχε υπογράψει η προηγούμενη κυβέρνηση. Ο Υπουργός ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ» 25. Στην με αριθμό 3577/28.9.04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Απόστολου Φωτιάδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 26960/533/2.11.04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην ερώτηση 3577/28.9.04 που κατατέθηκε στη Βουλή στις 27-09-04, από το Βουλευτή κ. Απόστολο Φωτιάδη και διαβιβάστηκε σε εμάς από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την ασφάλιση στον ΟΓΑ μετακλητών αλλοδαπών, σας γνωρίζουμε τα εξής: Σύμφωνα με την παραγρ.6 του άρθρου 7 του ν.3232/04, οι αλλοδαποί εργαζόμενοι πού προσκαλούνται να ασχοληθούν στην αγροτική οικονομία ή σε επιχειρήσεις ή σε εκμεταλλεύσεις φυτικής ή ζωικής παραγωγής, ασφαλίζονται στον ΟΓΑ με την είσοδό τους στη χώρα. Ο προσκαλών με την αποστολή της πρόσκλησης υποχρεούται να ενημερώσει συγχρόνως τον ΟΓΑ για τον αριθμό των μετακαλουμένων αλλοδαπών, τα πλήρη ατομικά τους στοιχεία, το χρονικό διάστημα απασχόλησής τους, καθώς και το είδος της απασχόλησης στην αγροτική οικονομία. Με την είσοδό τους στη χώρα ο προσκαλών υποχρεούται σε υποβολή απογραφικού δελτίου στον ΟΓΑ εντός δέκα (10) ημερών από την είσοδο και στην καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών για το σύνολο του χρόνου μετάκλησης. Ως κατώτατη ασφαλιστική κατηγορία ορίζεται η 5η. Πέραν των ανωτέρω, σας γνωρίζουμε ότι με ιδιαίτερη προσοχή και ευαισθησία, παρακολουθούμε την εφαρμογή των σχετικών διατάξεων, την αποδοχή τους από το κοινωνικό σύνολο, καθώς και τα προβλήματα πού δημιουργούνται, ούτως ώστε όταν οι νέες διατάξεις δοκιμαστούν στην πράξη, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το γενικότερο συμφέρον, την ανάπτυξη της γεωργοκτηνοτροφικής οικονομίας σε συνδυασμό με τα συμφέροντα των ασφαλισμένων και την διασφάλιση της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος, να προβούμε στις ενδεικνυόμενες ενέργειες». Ο Υφυπουργός Ν. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ» 26. Στην με αριθμό 4049/13.10.04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Παπαγεωργίου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 40854/ΕΥΣ7809/4.11.04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση: «Αναφορικά με την αρ. πρ. 4049/13-10-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Παπαγεωργίου και σύμφωνα και με στοιχεία της αρμόδιας Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης ΠΕΠ Στερεάς Ελλάδας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα: Το έργο «Βιολογικός Καθαρισμός Δήμου Ν. Αρτάκης Εύβοιας» εντάχθηκε στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων το έτος 1992 και ολοκληρώθηκε το 1994. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Διεύθυνσης Δημοσίων Επενδύσεων του ΥΠΟΙΟ, έχουν πραγματοποιηθεί πληρωμές ύψους 1.027.146 ευρώ για το συγκεκριμένο έργο. Στα πλαίσια της υλοποίησης του Π.Ε.Π. Στερεάς Ελλάδας 2000-2006 έχει ενταχθεί για συγχρηματοδότηση στο Μέτρο 2.1 « Υδατικό περιβάλλον - Στερεά απόβλητα - Υγρά απόβλητα» το έργο «Αποχέτευση Νέας Αρτάκης (Βασικό σχέδιο αποχέτευσης Νέας Αρτάκης). Το φυσικό αντικείμενο που υλοποιείται αφορά εργασίες κατασκευής κεντρικού συλλεκτήρα μετά των διακλαδώσεών του, του αντλιοστασίου Α1 και Η/Μ εξοπλισμού των αντλιοστασίων ΑΙ και Α2 του Δήμου Νέας Αρτάκης. Σύμφωνα με τα στοιχεία παρακολούθησης της υλοποίησης του έργου, το έργο έχει ολοκληρωθεί και βρίσκεται στο στάδιο της δοκιμαστικής λειτουργίας ο των δικτύων καθώς και της σύνδεσης των κατοικιών για χρήση του δικτύου. Με την ολοκλήρωση του έργου και σύμφωνα με το Τεχνικό Δελτίο Έργου Υποέργων θα αξιοποιηθεί η μονάδα του Βιολογικού Καθαρισμού και θα καταργηθεί η χρήση βόθρων που αντιστοιχούν σε 5.400 κατοίκους(ισοδύναμος πληθυσμός). Ο Υφυπουργός ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ» 27. Στην με αριθμό 4098/14.10.04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Δημητρίου Ρέππα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 40988/ΕΥΣ/7810/4.11.04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση: «Σχετικά με την ως άνω ερώτηση του Βουλευτού κ. Δ. Ρέππα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα: Η Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης Ε.Π. Πελοποννήσου στην 5η πρόσκληση (10.2.2004) του μέτρου 2.2.1. «Οδοποιία σε ορεινές και μειονεκτικές περιοχές» ζήτησε την υποβολή προτάσεων από τους δυνητικούς τελικούς δικαιούχους για την ένταξη έργων στο Ε.Π. Πελοποννήσου. Οι προτάσεις θα έπρεπε να υποβληθούν για αξιολόγηση μέχρι τις 16.4.2004. Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αρκαδίας ως δυνητικός τελικός δικαιούχος δεν υπέβαλε πρόταση για ένταξη στο Ε.Π. Πελοποννήσου των έργων: Βελτίωση δρόμου Λεωνίδιο -I.M. Ελώνης - Κοσμάς & Γέφυρα Ι.Μ. Ελώνης - Παλαιοχωρίου - Αγ. Βασίλειος - Πλατανάκι» και «Κοσμάς - Βλησιδιά». Τα αναφερόμενα έργα προτάθηκαν για ένταξη στο Ε.Π. Πελοποννήσου από το Περιφερειακό Συμβούλιο χωρίς να υπάρχουν οι ανάλογες μελέτες, για την εκπόνηση των οποίων είναι αρμόδια η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αρκαδίας. Περισσότερες πληροφορίες μπορούν να σας δοθούν από το ΥΠΕΣΔΔΑ, προς το οποίο κοινοποιείται η ερώτηση του θέματος. Τα αναλυτικά στοιχεία όλων των μέχρι σήμερα ενταγμένων έργων που χρηματοδοτούνται από το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Πελοποννήσου του Γ΄ ΚΠΣ δημοσιεύονται στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.hellaskps.gr . Ο Υφυπουργός ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ» 28. Στην με αριθμό 8571/8.3.05 ερώτηση της Βουλευτού κ. Ροδούλας Ζήση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 27317/31.3.05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην με αρ. 8571/8-3-2005 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από τη Βουλευτή κ. Ρ. Ζήση σχετικά με το ιατρικό προσωπικό του Πολυδύναμου Περιφερειακού Ιατρείου (ΠΙ) Αλοννήσου του Κέντρου Υγείας Σκοπέλου, ευθύνης του Γ.Ν. Βόλου, σας γνωρίζουμε τα εξής: Το ΠΙ Αλοννήσου με την αρ. Α1α/10921/97/30-4-98 Κοινή Υπουργική Απόφαση αναβαθμίστηκε σε Πολυδύναμο και συστάθηκαν (3) θέσεις ιατρών κλάδου ΕΣΥ (1 Γενικής Ιατρικής ή Παθολογίας, 1 Παιδιατρικής και 1 Οδοντιατρικής). Σήμερα στο ΠΠΙ υπηρετούν (1) Επιμ. Α' Γενικής Ιατρικής και (2) Αγροτικοί Ιατροί. Το ΠεΣΥΠ Θεσσαλίας σε συνεργασία με το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για κάλυψη με Επικουρικό Παιδίατρο. Επίσης το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης έχει ήδη προχωρήσει σε απόφαση έγκρισης προκήρυξης (1) θέσης Επιμ. Α' ή Β' Παιδιατρικής για το ΠΠΙ Αλοννήσου και με την ολοκλήρωση της διαδικασίας θα αποσταλεί στο οικείο ΠεΣΥΠ και στο Νοσοκομείο για προκήρυξη. Για την αντιμετώπιση των αναγκών που προκύπτουν, εντός του μηνός Απριλίου θα αρχίσει πρόγραμμα τακτικών περιοδικών επισκέψεων στην Αλόννησο ιατρών από την Παιδιατρική Κλινική του Γ.Ν. Βόλου, υπό την εποπτεία της Δ/ντριας Παιδιατρικής του Νοσοκομείου. Αναφορικά με τη λειτουργία Οδοντιατρείου, ήδη συντάχθηκε οικονομοτεχνική μελέτη για τη διαμόρφωση κατάλληλου χώρου για να στεγαστεί το ιατρείο και εγκρίθηκε από τη Διοίκηση του ΓΝ Βόλου ποσό ύψους 11.500 ευρώ για την περάτωσή του. Με την υλοποίηση του προγράμματος ανανέωσης του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού Κέντρων Υγείας, εντός του μηνός Μαΐου θα αντικατασταθεί με νέο ο οδοντιατρικός εξοπλισμός του Κέντρου Υγείας Σκοπέλου, ο οποίος αφού συντηρηθεί καταλλήλως θα εγκατασταθεί στο ΠΠΙ Αλοννήσου. Ο Υφυπουργός Α. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ» 29. Στην με αριθμό 8560/8.3.05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ιωάννου Μαγκριώτη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β-547/31.3.05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση: «Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 8560/8-3-2005 που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Γιάννης Μαγκριώτης, σχετικά με εγκαταστάσεις κεραιών κινητής τηλεφωνίας ,θέτουμε υπόψη σας τα εξής: 1. Σύμφωνα με το Ν.2867/2001 αρ. 3, παρ. 14, εδαφ. κ, αρμόδια για τη χορήγηση των αδειών κατασκευής κεραιών σταθμών στην ξηρά, πλην αυτών που αφορούν τα πάρκα κεραιών, είναι η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.), η οποία και ασκεί όλες τις σχετικές αρμοδιότητες που αναφέρονται στο άρθρο 1 του Ν.2801/2000. Η άδεια που εκδίδει, η Ε.Ε.Τ.Τ., είναι η πρώτη από τις πράξεις που απαιτούνται, βάσει του ανωτέρω Νόμου και εκδίδεται μετά τη χορήγηση θετικής, γνωμάτευσης της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, η οποία με την Κοινή Υπουργική Απόφαση για τα "Μέτρα προφύλαξης του κοινού από τη λειτουργία κεραιών εγκατεστημένων στην ξηρά (υπ’. Αριθμ. 53571/3839/2000) ορίζεται ως υπεύθυνη για την προστασία του πληθυσμού και του περιβάλλοντος από μη ιοντίζουσες (ηλεκτρομαγνητικές) ακτινοβολίες και φροντίζει για την παροχή σχετικής πληροφόρησης για κάθε ενδιαφερόμενο. Με την εν λόγω ΚΥΑ θεσπίζονται βασικοί περιορισμοί και επίπεδα αναφοράς και καθορίζονται τα όρια για την ασφαλή έκθεση του κοινού στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που εκπέμπουν οι κατασκευές κεραιών κινητής τηλεφωνίας. Η εγκατάστασή τους εντός ή πλησίον κατοικημένων περιοχών πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις θεσμοθετημένες προδιαγραφές, ώστε σε όλα τα γειτονικά στο σταθμό κεραιών σημεία, στα οποία υπάρχει ανθρώπινη πρόσβαση να εξασφαλίζεται η συμμόρφωση με τα όρια ασφαλούς έκθεσης του κοινού. Επισημαίνεται ότι με την υπόψη ΚΥ Α καθορίζονται 20% αυστηρότερα όρια από αυτά που επιβάλλει η Σύσταση 1999/519/ΕΚ του Συμβουλίου της Ε.Ε. Επίσης, πρέπει να αναφερθεί πως στην εν λόγω ΚΥΑ οι βασικοί περιορισμοί και τα επίπεδα αναφοράς για την ασφαλή έκθεση του κοινού στα εκπεμπόμενα ηλεκτρομαγνητικά πεδία, βασίστηκαν σε όλες τις μέχρι σήμερα αποδεδειγμένες βιολογικές επιδράσεις και έχουν οριστεί με μεγάλους συντελεστές ασφαλείας, έτσι ώστε να λαμβάνονται υπ' όψιν οι αβεβαιότητες που υπάρχουν όσον αφορά την ατομική ευαισθησία, τις περιβαλλοντικές συνθήκες, καθώς και τις διαφορές όσον αφορά την ηλικία και την κατάσταση της υγείας του κοινού. Η εσωτερική μας, όμως, νομοθεσία δεν αρκείται ούτε σ' αυτά τα αλλεπάλληλα προστατευτικά της κοινής υγείας μέτρα (αυστηρότερα όρια από την ΕΕ, προηγούμενη γνωμοδότηση της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, παροχή αδείας και από άλλες αρχές - Πολεοδομία - Δασαρχείο - ΥΠΑ κλπ), και επιβάλλει συγχρόνως και υποχρέωση διαρκών ελέγχων. Έτσι, σύμφωνα με την ΥΑ 535/2000, αρθ. 5 §3, οι συναρμόδιες υπηρεσίες των Υπουργείων ΠΕΧΩΔΕ, Υγείας, Μεταφορών κλπ. αναλαμβάνουν συντονισμένες πρωτοβουλίες για την αποτελεσματική παρακολούθηση των διεθνών εξελίξεων, την εκπόνηση ερευνητικών μελετών και τη σχετική ενημέρωση του γενικού πληθυσμού για θέματα προστασίας της υγείας από την εκπομπή ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών, ενώ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρακολουθεί από κοντά την έρευνα, που διεξάγεται σ' αυτό το θέμα. Κατόπιν, λοιπόν, όλων αυτών των αναμφισβήτητων δεδομένων, πρόδηλον καθίσταται ότι υπάρχει και λειτουργεί στη χώρα μας αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο που ρυθμίζει το θέμα, το πλαίσιο δε τούτο παρακολουθεί από κοντά τα όσα κρατούν σχετικώς στις χώρες Ε.Ε. και εναρμονίζεται προς την εκάστοτε κοινοτική νομοθεσία. 2. Σας πληροφορούμε, επίσης, ότι όταν πληρούνται οι εκ του Νόμου προϋποθέσεις η Ε.Ε.Τ.Τ. είναι υποχρεωμένη να προχωρά στην αδειοδότηση του εκάστοτε σταθμού βάσης κινητής επικοινωνίας, χωρίς να δικαιούται εκ του Νόμου να εξαιρέσει κάποιες κεραίες από αυτή τη διαδικασία αδειοδότησης. Η ανάκληση για τις ήδη αδειοδοτημένες κατασκευές κεραιών μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με τις προϋποθέσεις του υπ' Αριθμ. 236/79/2001(ΦΕΚ 1649/Β/11-12-2001) Κανονισμού Αδειών Κατασκευών Κεραιών στην Ξηρά (άρθρο 9), δηλ. εάν και όταν «η αίτηση για έγκριση τοποθέτησης των εγκαταστάσεων της κατασκευής Κεραίας σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο ν. 2801/2000 και στο άρθρο 240 του ν. 2075/1992 απορριφθεί, ή ανακληθεί η ήδη χορηγηθείσα έγκριση..» 3. Τέλος, σημειώνεται ότι υπάρχει, πραγματικά, έλλειμμα ενημέρωσης της κοινής γνώμης και ,έντονη παραπληροφόρηση. Η πολιτεία με ανακοιvώσεις, επιστημoνικές, ημερίδες και κάθε άλλο πρόσφορο μέτρο, προσπαθεί να παράσχει στους πολίτες σωστή ενημέρωση . Τελευταία, άλλωστε, έχουν πυκνώσει οι δειγματοληπτικές μετρήσεις που πραγματοποιεί η Ε.Ε.Α.Ε. (Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας ), στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, είτε από μόνη της είτε κατόπιν αιτήσεως ενδιαφερομένων, καθώς και από δημοσιεύματα του Τύπου και εκπομπών Ρ/Τ. Ο Υφυπουργός ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ») ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. συνάδελφο. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη – Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ Επίκαιρες ερωτήσεις πρώτου κύκλου: Πρώτη είναι η με αριθμό 903/9-5-2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμου Χαρακόπουλου προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την επίσπευση υλοποίησης του προγράμματος αναδασμών στο Νομό Λάρισας. Η επίκαιρη ερώτηση του κ. συναδέλφου έχει ως εξής: «Βασική προϋπόθεση βιώσιμης αγροτικής εκμετάλλευσης είναι η συγκέντρωση της ιδιοκτησίας σε ένα αγροτεμάχιο. Είναι αποδεδειγμένο ότι το αγροτικό εισόδημα αυξάνεται με τους αναδασμούς. Δυστυχώς, οι ρυθμοί των αναδασμών σε ολόκληρη τη χώρα και ιδιαίτερα στη Θεσσαλία τα τελευταία χρόνια δεν ανταποκρίνεται στα αυξημένα αιτήματα των αγροτών. Στο Νομό της Λάρισας, ενώ το 1994 είχαν σχεδιαστεί είκοσι αναδασμοί για τα επόμενα χρόνια, μέσα σε μια δεκαετία πραγματοποιήθηκαν τελικά μόλις τρεις στα αγροκτήματα Ομολίου, Ελάτειας και Μαρμαρίνης. Για τα επόμενα δύο χρόνια έχει προγραμματιστεί αναδασμός σε σαράντα έξι χιλιάδες στρέμματα από ιδιώτες και είκοσι οκτώμισι χιλιάδες στρέμματα από την τοπογραφική υπηρεσία. Συγκεκριμένα από ιδιωτικά συνεργεία θα γίνει αναδασμός: α) Στα αγροκτήματα Ελασσόνας, Τσαριτσάνης, Στεφανόβουνου, Γαλανόβρυσης συνολικής έκτασης τριάντα έξι χιλιάδων στρεμμάτων και β) Στο αγρόκτημα Βαλανίδας έκτασης δέκα χιλιάδων στρεμμάτων. Από την Τοπογραφική Υπηρεσία θα γίνει αναδασμός: α) στον ομαδικό αμπελώνα Τσαριτσάνης και β) στο Νέο Περιβόλι. Την ίδια ώρα εκκρεμούν οι αναδασμοί στην Άζωρο και το Λυκούδι Ελασσόνας, στον Αγ. Κωνσταντίνο Φαρσάλων, ενώ δεν υπάρχει καμία εξέλιξη για την τύχη των αναδασμών στην Αμυγδαλή, το Βλαχογιάννη, τη Νέα Λεύκη, τα Δελέρια και τους Χαλκιάδες. Αιτήματα αναδασμών έχουν διατυπωθεί και για τα αγροκτήματα Αετοράχης, Γόννων, Σαρανταπόρου, Γερανείων, Μελίας και Θετιδίου. Οι ελλείψεις που παρατηρούνται στη στελέχωση με το κατάλληλο προσωπικό των αρμοδίων διευθύνσεων (Τοπογραφική Υπηρεσία και Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης) της Νομαρχίας δεν επιτρέπουν μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας για την επίσπευση των ρυθμών αναδασμού. Ερωτάται ο κύριος Υπουργός: α) Τι μέτρα σκέπτεται να λάβει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για την επιτάχυνση της υλοποίησης των αναδασμών στο Νομό της Λάρισας; β) Οι αναδασμοί θα συνοδεύονται από τα αναγκαία εγγειοβελτιωτικά έργα; γ) Προτίθεται το Υπουργείο να προχωρήσει στην πρόσληψη νέων γεωπόνων και τοπογράφων που θα επιφορτισθούν με το έργο του αναδασμού;» Το λόγο έχει ο κύριος Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Κυρία Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, από το 1994 μέχρι το 2003 στο Νομό Λάρισας έχουν περατωθεί πέντε αναδασμοί συνολικής έκτασης ενενήντα τεσσάρων χιλιάδων στρεμμάτων. Στο πρόγραμμα αναδασμών του 2005 περιλαμβάνονται δεκατρείς εκούσιοι αναδασμοί σε αγροκτήματα εκ των οποίων σε εξέλιξη βρίσκονται τέσσερις αναδασμοί συνολικής εκτάσεως εξήντα οκτώμισι χιλιάδων στρεμμάτων και οι οποίοι προβλέπεται να έχουν περατωθεί το αργότερο μέχρι το 2006. Για τους αναδασμούς που εκτελούνται από το δημόσιο τομέα το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων εξασφαλίζει κάθε χρόνο από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων πιστώσεις μόνο για την κάλυψη των υπουργικών δαπανών των εκούσιων αναδασμών που εκτελούνται, τα δε έξοδα κίνησης των υπαλλήλων καλύπτονται από τους προϋπολογισμούς των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων. Για τους αναδασμούς που εκτελούνται από τον ιδιωτικό τομέα στο Νομό Λάρισας, στα αγροκτήματα Ελασσόνας, Γαλανόβρυσης και Βαλανίδας οι δαπάνες των μελετών του αναδασμού καλύπτονται από πιστώσεις του ΠΕΠ Θεσσαλίας. Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων προκειμένου να επιταχύνει την υλοποίηση των αναδασμών, προωθεί νομοθετικές ρυθμίσεις που αφορούν τη σύσταση υπηρεσιών αναδασμού - εποικισμού στις περιφέρειες της χώρας με σκοπό το συντονισμό αλλά και την άμεση βοήθεια των νομαρχιακών υπηρεσιών με συμμετοχή στα όργανα του αναδασμού και στις εργασίες του με υπαλλήλους που θα προσληφθούν για το σκοπό αυτό, τη δυνατότητα μετά από απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων της διάθεσης κονδυλίων για την εκτέλεση αναδασμών καθώς και την ολοκλήρωσή τους από τον ειδικό λογαριασμό του Υπουργείου για αγορά κτηρίου και για έργα αναδασμού-εποικισμού, τη δυνατότητα της κάλυψης των δαπανών των μελετών του αναδασμού που εκτελούνται από τον ιδιωτικό τομέα με πιστώσεις του κρατικού προϋπολογισμού. Η ένταξη σε πρόγραμμα κατασκευής εγγειοβελτιωτικών έργων γίνεται εφ’ όσον υπάρξουν ανάλογες προτάσεις από τις αρμόδιες τοπικές υπηρεσίες, όταν παρουσιάζουν ωριμότητα από πλευράς μελετών, όταν αξιολογηθούν θετικά και συντρέχουν οι προϋποθέσεις εξασφάλισης πιστώσεων στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής, κ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ) Για το Νομό Λάρισας πρέπει να σας πω, κύριε συνάδελφε, ότι είμαστε σε συνεχή επικοινωνία για το θέμα των αναδασμών με το νομάρχη. Έχουμε ήδη πληροφορηθεί ότι υπάρχει ετοιμότητα για αναδασμούς σε πολλές περιοχές του νομού και δεσμευόμαστε ότι μετά τη ψήφιση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η Νομαρχία Λάρισας –η Λάρισα είναι μια καθαρά αγροτική περιοχή και πρέπει να στηριχθεί- θα είναι από τις πρώτες που θα ενισχυθεί οικονομικά για την επιτάχυνση των αναδασμών. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ. Ο κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος έχει το λόγο. ΜΑΞΙΜΟΣ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, με δεδομένη την κριτική, ενίοτε αυστηρή, που έχω ασκήσει σε υπηρεσίες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, πιστεύω ότι δεν θα εκληφθούν ως κολακείες οι επαινετικοί μου λόγοι για τη στέρεα βούλησή σας όπως διεφάνη από την τοποθέτησή σας να προχωρήσετε με γρήγορα βήματα στα προγράμματα υλοποίησης των αναδασμών που, δυστυχώς, καρκινοβατούν επί πολλά χρόνια. Νομίζω ότι όλες και όλοι συμφωνούμε σ’ αυτήν την Αίθουσα ότι η ελληνική γεωργία έχει χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα. Ένα από τα σημαντικά προβλήματα είναι ο μικρός και πολυτεμαχισμένος αγροτικός κλήρος. Ο αναδασμός, λοιπόν, είναι ένα βασικό εργαλείο άσκησης αγροτικής πολιτικής. Στοχεύει στη μείωση του κόστους παραγωγής που θα προκληθεί λόγω της συνένωσης του πολυκερματισμένου κλήρου. Αποτελεί βασική προϋπόθεση για αναδιάρθρωση των καλλιεργειών και βεβαίως, από τη στιγμή που θα συνοδεύεται από τα απαραίτητα εγγειοβελτιωτικά έργα και τους αγροτικούς δρόμους, συμβάλλει και στην αναβάθμιση της αξίας της αγροτικής γης. Δυστυχώς οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια φαίνεται ότι δεν συνειδητοποίησαν τη μεγάλη σημασία των αναδασμών. Έτσι από το 1996 μέχρι το 2003 ολοκληρώθηκαν αναδασμοί μόλις σε πεντακόσιες εξήντα χιλιάδες στρέμματα. Δηλαδή με ρυθμούς ΠΑΣΟΚ όπου οι αναδασμοί γίνονταν μόνο σε 70 χιλιάδες στρέμματα το χρόνο, θα χρειαζόμασταν πάνω από έναν αιώνα για να ολοκληρωθούν οι αναδασμοί στη χώρα μας, με δεδομένο ότι εκκρεμούν αναδασμοί σε οκτώ εκατομμύρια στρέμματα. Στο Νομό της Λάρισας, στο νομό μου, ενώ το 1994 είχαν σχεδιαστεί είκοσι αναδασμοί για τα επόμενα δέκα χρόνια πραγματοποιήθηκαν μόλις τρεις. Η ευθύνη βεβαίως για τον αναδασμό εναπόκειται στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις. Αλλά με την ελλιπή στελέχωση της τοπογραφικής υπηρεσίας και της διεύθυνσης αγροτικής ανάπτυξης δεν υπάρχουν μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας. Είναι θετικό γεγονός οι εξαγγελίες σας για προσλήψεις νέων γεωπόνων και τοπογράφων αλλά και η οικονομική ενίσχυση της Νομαρχίας Λάρισας έτσι ώστε να προχωρήσουν με γρηγορότερους ρυθμούς τα προγράμματα των αναδασμών. Το χαμένο έδαφος που πρέπει να διανύσουμε είναι πολύ μεγάλο. Χαίρομαι διότι από τη σημερινή σας τοποθέτηση έγινε σαφές ότι οι αναδασμοί και ό,τι αυτοί συνεπάγονται για τον Έλληνα αγρότη είναι στις πρώτες προτεραιότητες της Κυβέρνησης. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε. Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Πολύ εύστοχα ο κύριος συνάδελφος αναφέρθηκε σε ένα μείζον θέμα για την ελληνική γεωργία. Οι αναδασμοί είναι ένα από τα σημαντικότερα θα έλεγα σημεία όπου μπορούμε να μειώσουμε το κόστος παραγωγής των αγροτικών προϊόντων –υπολογίζεται περίπου στο 20%- όπου μπορούμε να κάνουμε αναδιάρθρωση των υφισταμένων καλλιεργειών με άλλες πιο δυναμικές καλλιέργειες και όπου μας δίνεται η δυνατότητα μειώνοντας το κόστος παραγωγής να στηρίξουμε, ουσιαστικά, το εισόδημα των αγροτών. Δυστυχώς οι ρυθμοί που κινούνταν οι αναδασμοί στη χώρα μας ήταν απελπιστικά αργοί. Έτσι όπως πηγαίναμε οι αναδασμοί θα είχαν ολοκληρωθεί σε ογδόντα - εκατό χρόνια και πάνω από εκατό χρόνια. Όμως είναι γνωστό ότι με τις μεταβιβάσεις των αγροτεμαχίων κάθε τριάντα χρόνια πρέπει να πηγαίνουμε σε νέο αναδασμό. Κατά συνέπεια δεν θα γίνονταν αναδασμοί. Προκειμένου να επιταχύνουμε τους αναδασμούς μελετήσαμε τους λόγους για τους οποίους υπάρχει αυτή η καθυστέρηση και τους θεραπεύουμε μέσα από ειδικό άρθρο του νομοσχεδίου που κατατίθεται στη Βουλή. Δημιουργούμε Υπηρεσία Αναδασμών στην Περιφέρεια, μία Υπηρεσία η οποία θα είναι στελεχωμένη με γεωπόνους, τοπογράφους, οικονομολόγους έτσι ώστε να κατευθύνεται το όλο έργο των αναδασμών. Ενισχύουμε τις υπηρεσίες των νομαρχιών -διότι οι νομαρχίες είναι υπεύθυνες για τους αναδασμούς- για να μπορέσουμε να επιταχύνουμε τους αναδασμούς. Πιστώσεις βρίσκονται και από τον κρατικό προϋπολογισμό -για πρώτη φορά φέτος στον κρατικό προϋπολογισμό βάλαμε πολύ μεγαλύτερες πιστώσεις από την προηγούμενη και από κάθε άλλη χρονιά- αλλά και από έναν ειδικό λογαριασμό που έχουμε στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, που σαν στόχο έχει κατά κύριο λόγο να αγοραστούν κτήρια για το Υπουργείο και κατά δευτερεύοντα λόγο να πάμε σε αναδασμούς. Τώρα πλέον αλλάζει ο σκοπός του λογαριασμού αυτού και προχωρούμε στην επιτάχυνση των αναδασμών. Και βέβαια, δίνεται η δυνατότητα με τη χρησιμοποίηση ιδιωτικών συνεργείων -διότι έχουμε προβλήματα με τις υπηρεσίες του δημοσίου- με τα εκτός έδρας, με τις υπερωρίες και όλα τα υπόλοιπα, να προχωρήσουμε στην πραγματοποίηση των αναδασμών. Υπάρχει σχετικό άρθρο όπου μέσα δίνεται η δυνατότητα σε ιδιωτικά συνεργεία με χρήματα από το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων να προχωρήσουμε σε υλοποίηση αναδασμών. Καταβάλλουμε μία ουσιαστική προσπάθεια. Πιστεύουμε ότι η μείωση του κόστους παραγωγής θα κάνει πιο ανταγωνιστικά τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα. Βέβαια, όπως είπα, βασικό στοιχείο για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας των αγροτικών προϊόντων, για τη μείωση του κόστους παραγωγής είναι η πραγματοποίηση των αναδασμών. Και δεσμευόμαστε απέναντι στους Έλληνες αγρότες ότι με πολύ γρήγορους ρυθμούς θα κινηθούμε. Και δεν μιλάμε για ογδόντα ή εκατό χρόνια. Μιλάμε για μία δεκαετία όπου έχουμε στόχο να υλοποιήσουμε τους αναδασμούς στη χώρα μας. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ. Δεύτερη είναι η με αριθμό 899/9.5.2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Κωνσταντίνου Γείτονα προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με τα προβλήματα στη διαδικασία υποβολής του εντύπου Ε9 στις εφορίες για τους κλειστούς ημιυπαίθριους χώρους κλπ. Το περιεχόμενο της επίκαιρης ερώτησης του κ. Γείτονα έχει ως εξής: «Η διαδικασία υποβολής του εντύπου Ε9 εξελίσσεται σε Οδύσσεια για την πλειονότητα των πολιτών, με ταλαιπωρίες, καθυστερήσεις, αλλά και σύγχυση, ιδίως στο θέμα των «κλειστών» ημιυπαίθριων χώρων. Η σύγχυση επιτείνεται εξαιτίας και των δηλώσεων του αρμοδίου Υφυπουργού Οικονομικών, κ.Ρεγκούζα, ο οποίος χθες από το ραδιοφωνικό σταθμό «ΣΚΑΪ» ζήτησε από τους φορολογούμενους να δηλώσουν και τους ημιυπαίθριους χώρους που είναι στεγασμένοι. Μάλιστα αναλαμβάνει να «παραβλέψει» τις αυθαιρεσίες τους έναντι άλλων αρχών, δηλαδή τις υπηρεσίες Πολεοδομίας, τις οποίες δεν πρόκειται να ενημερώσει, γιατί «δεν είναι δική μας αρμοδιότητα να θέσουμε ζήτημα τυπικής νομιμοποίησης ή όχι των αυθαιρέτων»! Οι πρωτοφανείς αυτές δηλώσεις του κυρίου Υφυπουργού δημιουργούν νέο κυβερνητικό αλαλούμ, παραπλανούν τους πολίτες καθώς οι Πολεοδομίες, σύμφωνα με το νόμο, είναι υποχρεωμένες να εφαρμόσουν τις διατάξεις για αυθαίρετες οικοδομές, επιβάλλοντας πρόστιμο αυθαίρετης κατασκευής, αλλά και διατήρησής τους ετησίως. Για να αποφευχθεί η σύγχυση και η εκ των υστέρων «εξαπάτηση» των φορολογουμένων και επειδή το ΥΠΕΧΩΔΕ είναι το καθ’ ύλην αρμόδιο για την εφαρμογή των πολεοδομικών διατάξεων, Ερωτάται ο κύριος Υπουργός: 1. Εάν το Υπουργείο υιοθετεί τις «καινοφανείς» απόψεις του κυρίου Υφυπουργού Οικονομικών που υπερβαίνουν τη νομιμότητα και βάζουν σε ομηρία τους ιδιοκτήτες. 2. Εάν σκοπεύει το Υπουργείο να παρέμβει είτε για αλλαγή του θεσμικού πλαισίου είτε για εφαρμογή των πολεοδομικών διατάξεων, με ό,τι σημαίνει αυτό για τους ιδιοκτήτες.» Ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων κ. Καλογιάννης έχει το λόγο. ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θα ήθελα από την αρχή να ξεκαθαρίσω ότι οι δηλώσεις του Υφυπουργού Οικονομικών κ. Ρεγκούζα σχετικά με τους ημιυπαίθριους και βοηθητικούς χώρους που έχουν κλειστεί αυθαίρετα, έχουν παρερμηνευτεί. Επειδή ακούγονται πολλά και γράφονται διάφορα αυτές τις ημέρες, τα οποία κατά την άποψή μας δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω τα πράγματα και να δούμε βεβαίως ποια είναι η ισχύουσα νομοθεσία. Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού, ν.1577/1985 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει μέχρι σήμερα, ορίζεται η έννοια του ημιυπαίθριου χώρου που είναι ο στεγασμένος χώρος του κτηρίου του οποίου η μία τουλάχιστον πλευρά είναι ανοικτή προς τον κοινόχρηστο χώρο ή τους ακάλυπτους χώρους του οικοπέδου, που δεν προσμετρώνται στην κάλυψη και οι υπόλοιπες πλευρές του ορίζονται από τοίχους ή κατακόρυφα φέροντα στοιχεία ή μη φέροντα στοιχεία και ο χώρος αυτός χρησιμοποιείται για τη μετακίνηση ή προσωρινή παραμονή ανθρώπων. Ποιες είναι οι προϋποθέσεις, ποιοι είναι οι περιορισμοί που τίθενται από την πολεοδομική νομοθεσία; Με το άρθρο 11 του ΓΟΚ καθορίζεται η μέγιστη επιφάνεια των ημιυπαίθριων χώρων, που επιτρέπεται να δομηθεί συνολικά και δεν προσμετράται στο συντελεστή δόμησης σύμφωνα με το άρθρο 7 του ίδιου νόμου. Αναφερόμαστε σε ένα ποσοστό 20% του συντελεστή δόμησης. Σε περίπτωση μετατροπής των ημιυπαίθριων χώρων σε κλειστούς χώρους έχουν εφαρμογή οι διατάξεις περί αυθαιρέτων κατασκευών και συγκεκριμένα το άρθρο 22 παράγραφος 3 του ν. 1577/85 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει μέχρι σήμερα με το οποίο μεταξύ άλλων ορίζεται ότι κάθε κατασκευή καθ’ υπέρβαση της οικοδομικής αδείας και κατά παράβαση των ισχυουσών πολεοδομικών διατάξεων είναι αυθαίρετη και υπάγεται στις σχετικές για τα αυθαίρετα διατάξεις του ν. 1337/83 όπως ισχύουν μέχρι σήμερα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Γείτονας έχει το λόγο. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κύριε Υφυπουργέ, ξέρετε ότι σας τιμώ ως πρόσωπο και δεν βάζω θέμα ότι με τον Κανονισμό δεν εκπροσωπείτε την Κυβέρνηση. Πραγματικά την εκπροσωπείτε. Αλλά, ακριβώς, επειδή το θέμα που έθεσα άπτεται της κυβερνητικής πολιτικής, συνολικά, περίμενα εδώ τον κύριο Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ. Τον δικαιολογώ βέβαια γιατί ίσως δεν θα ήθελε μετά απ’ αυτά που είπατε να ανοίξει πάλι ένα καινούργιο μέτωπο με τον Υπουργό και τους Υφυπουργούς Εθνικής Οικονομίας. Δεν παρερμηνεύθηκαν, κύριε Υφυπουργέ, οι δηλώσεις του κ. Ρεγκούζα. Δεν είναι τρελός όλος ο κόσμος. Ήταν «κουτοπόνηρες» οι δηλώσεις του και έκρυβαν υστεροβουλία. Ήταν δηλώσεις παραπλάνησης. Έκανα αυτήν την ερώτηση και έθεσα συγκεκριμένα ερωτήματα ακριβώς για να ξέρουν οι πολίτες για τι πρόκειται, για να ξεκαθαρίσετε τη θέση σας ως αρμόδιο Υπουργείο. Λυπάμαι, κύριε Υφυπουργέ, και αναφέρομαι σε όλη την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ που έπρεπε να υποβάλλω επίκαιρη ερώτηση γι’ αυτό το θέμα για να αντιδράσετε. Οφείλατε να αντιδράσετε αμέσως στις καινοφανείς δηλώσεις του κ. Ρεγκούζα οι οποίες άφηναν υπονοούμενα «ασυλίας» για τα αυθαίρετα σε σχέση με τους ημιυπαίθριους χώρους. Όλο αυτό το αλαλούμ αναδεικνύει το εγγενές πρόβλημα έλλειψης συντονισμού που το βλέπουμε, συνεχώς, στην Κυβέρνηση. Το αλαλούμ αυτό δημιούργησε σύγχυση στους πολίτες. Σας ρώτησα αν αποκηρύσσετε ή υιοθετείτε τις δηλώσεις του κ. Ρεγκούζα. Προφανώς τις αποκηρύσσετε και πολύ σωστά διότι αυτές οι δηλώσεις ήταν ουσιαστικά «προαγωγός» σε αυθαιρεσία. Παραπλανούν τους πολίτες οι οποίοι διερωτώνται και τώρα ακόμη μετά τις δηλώσεις σας να δηλώσουν ή όχι τα αυθαίρετά τους. Τους «έκλεισε το μάτι» ο κ. Ρεγκούζας. Προβληματίζονται, λοιπόν, οι πολίτες. Δεν σας απασχόλησε ως ΥΠΕΧΩΔΕ μετά τις δηλώσεις του κ. Ρεγκούζα το ότι θα μπορούσε να πυροδοτηθεί ένα νέο «κύμα» αυθαιρέτων κατασκευών για να «προλάβουν» και να έχουν αξίωση νομιμοποίησης; Μιλήσατε περί παρερμηνείας των δηλώσεων του κ. Ρεγκούζα. Είπε όμως ο κ. Ρεγκούζας ότι θα παραβλέψει να καρφώσει τις αυθαιρεσίες που θα δηλωθούν στις πολεοδομίες. Το λέω με απλά λόγια. Τι είναι αυτά; Ποια είναι η αξιοπιστία του κράτους; Κύριε Υπουργέ, οφείλετε να ξεκαθαρίσετε τη θέση σας και να πείτε στους πολίτες ότι αν δηλώσουν τα αυθαίρετα θα ακολουθηθεί η νόμιμη διαδικασία. Δεν είναι αυτό που κάνατε παγίδευση των πολιτών; Απαντήστε καθαρά. Θα προχωρήσετε με βάση τα Ε9 σε μαζικές διαπιστώσεις αυθαιρέτων με όλα τα επακόλουθα ή σκοπεύετε να αλλάξετε τη νομοθεσία περί αυθαιρέτων και αυτό άφησε να εννοηθεί με τις δηλώσεις του ο κύριος Υφυπουργός Οικονομίας. Μπορείτε στ’ αλήθεια να διανοηθείτε ότι μπορείτε να κάνετε τέτοιο πράγμα όταν θα έχουμε τυχόν νομιμοποιήσει υπερβάσεις των συντελεστών δομήσεως; Θα σταλθούν στο Συμβούλιο της Επικρατείας τυχόν τέτοιες ρυθμίσεις; Λοιπόν, κύριε Υπουργέ, δεν πρόκειται περί παρερμηνείας των δηλώσεων εκ μέρους των πολιτών ή εκ μέρους της Αντιπολίτευσης. Δεν είχα καμία διάθεση να αντιδικήσω μαζί σας σε αυτήν την περίπτωση. Πρόκειται για το χρέος περί σαφούς θέσης που πρέπει να πάρουν το αρμόδιο Υπουργείο και η Κυβέρνηση ώστε να ξέρουν οι πολίτες τι θα κάνουν και τι τους περιμένει. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο. ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Εργων): Ευχαριστώ τον κ. Γείτονα για τα καλά του λόγια. Και εγώ σας εκτιμώ, κύριε Γείτονα, και το ξέρετε. Επιτρέψτε μου όμως να πω ότι οι χαρακτηρισμοί σας για το συνάδελφο κ. Ρεγκούζα, είναι, τουλάχιστον, άδικοι. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Για τις δηλώσεις έκανα χαρακτηρισμούς και όχι για το πρόσωπο! ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Επειδή μετά τις αρχικές δηλώσεις, ετέθησαν στο Υπουργείο Οικονομικών πάντοτε -και όχι στο ΥΠΕΧΩΔΕ- συγκεκριμένα ερωτήματα, το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών εξέδωσε την υπ’ αριθμόν πρωτοκόλλου 1047581/9.5.2005 διευκρινιστική εγκύκλιο, η οποία ξεκαθαρίζει εντελώς τα πράγματα από πλευράς Υπουργείου Οικονομικών. Νομίζω ότι και στην πρωτομιλία μου ήμουν πάρα πολύ σαφής και θέλω να τονίσω ότι υπάρχουν συγκεκριμένες πολεοδομικές ρυθμίσεις, οι οποίες αφορούν τους ημιυπαίθριους χώρους, ρυθμίσεις τις οποίες οι αρμόδιες πολεοδομικές υπηρεσίες τηρούν απαρέγκλιτα. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ. Επόμενη είναι η Τρίτη με αριθμό 900/9.5.2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Γεωργίου Χουρμουζιάδη προς τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με την καταβολή των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους στην κοινοπραξία εταιριών που έχουν αναλάβει τη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού Θεσσαλονίκης. Το ειδικότερο περιεχόμενο της επίκαιρης ερώτησης του κ. Χουρμουζιάδη έχει ως εξής: «Απλήρωτοι παραμένουν για αρκετούς μήνες οι εργαζόμενοι στην κοινοπραξία των εταιριών που έχει αναλάβει την εργολαβία της λειτουργίας του βιολογικού καθαρισμού της Θεσσαλονίκης. Στην εν λόγω κοινοπραξία των εταιριών δουλεύουν σε ιδιαίτερα δύσκολες και ανθυγιεινές συνθήκες δεκάδες εργαζόμενοι οι οποίοι έχουν να πληρωθούν περισσότερους από πέντε μήνες, μολονότι η Εταιρεία Ύδρευσης – Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ), στην οποία ανήκει η μονάδα βιολογικού καθαρισμού, αποδίδει κανονικά τα προβλεπόμενα κονδύλια, στην υπεύθυνη για τη λειτουργία της μονάδας, κοινοπραξία. Πάντως οι εργαζόμενοι στην κοινοπραξία είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν ό,τι δικαιούνται. Επειδή (α) η σωστή λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού είναι αναγκαία γιατί έχει άμεσες επιπτώσεις τόσο στην υγεία των κατοίκων όσο και στο περιβάλλον της Θεσσαλονίκης, (β) έργα εξαιρετικής κοινωφελούς σημασίας, όπως ο βιολογικός καθαρισμός, που πληρώνεται από τα τέλη αποχέτευσης που καταβάλλουν οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης δεν πρέπει να αφήνονται στην κερδοφόρα δράση του ιδιωτικού κεφαλαίου, το οποίο δεν υπολογίζει ούτε εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά ούτε και την υγεία των πολιτών και (γ) το φαινόμενο των επιχειρήσεων που δεν πληρώνουν κανονικά τους εργαζόμενους έχει πάρει μαζικές διαστάσεις. Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί: * Αν θα παρέμβει η Κυβέρνηση για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι στην εν λόγω κοινοπραξία, όλα τα δεδουλευμένα που τους οφείλονται για να ενταχθούν στα βαρέα και ανθυγιεινά και για να ληφθούν ουσιαστικά μέτρα υγιεινής και ασφάλειας; * Αν είναι στις προθέσεις της Κυβέρνησης η μεταβίβαση της ευθύνης λειτουργίας του βιολογικού καθαρισμού στην Εταιρία Ύδρευσης – Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης –όπως εδώ και χρόνια προέβλεπε ότι θα γίνει η πρώτη εργολαβική σύμβαση- με αποβολή των εργολάβων και ταυτόχρονη μεταβίβαση του συνόλου των εργαζομένων στην ΕΥΑΘ;» Ο Υφυπουργός κ. Γιακουμάτος έχει το λόγο. ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Κύριε Πρόεδρε, πράγματι, η Εταιρεία Ύδρευσης Θεσσαλονίκης που έχει αναλάβει το βιολογικό καθαρισμό και η οποία είναι ανώνυμος εταιρεία οφείλει δεδουλευμένα σε τριάντα έξι εργαζόμενους. Άμεσα κινήθηκε το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και μετά από παρέμβαση του Τμήματος Κοινωνικής Επιθεώρησης Σίνδου Θεσσαλονίκης, η οποία άμεσα επιλήφθηκε του θέματος, ένα μέρος των χρημάτων πληρώθηκε. Βέβαια, έχουν μείνει ακόμα ορισμένες οφειλές. Τι έκανε η Κυβέρνηση, τι έκανε το Υπουργείο; Έβαλε 5.000 ευρώ πρόστιμο, 3.000 ευρώ πρόστιμο και υπέβαλε μήνυση. Βέβαια, αυτό δεν αρκεί για να πάρουν τα λεφτά τους οι εργαζόμενοι και να εξοφληθούν πλήρως. Άμεσα –και είναι προς τιμήν του Υπουργού Βορείου Ελλάδος κ. Τσιαρτσιώνη- επενέβη ο ίδιος ο Υπουργός -μάλιστα ήταν και στη συγκέντρωση των εργαζομένων και της Επιθεώρησης Εργασίας- και έδωσε άμεση λύση. Πρώτον, η ΕΥΑΘ, η Κοινοπραξία που το είχε αναλάβει, απέτυχε. Άμεσα, λοιπόν, καταγγέλθηκε η σύμβαση και επειδή είναι επείγουσα και σοβαρή η λειτουργία της αποχέτευσης και του βιολογικού καθαρισμού ανατίθεται για ορισμένο διάστημα -έως ότου προκηρυχθεί για να μην μείνει κενό- σε μία εταιρία, στην εταιρία «Κωνσταντινίδης», η οποία είναι ανάδοχος και η οποία δεσμεύτηκε ότι εντός της εβδομάδας που μιλάμε θα πληρωθούν όλα. Και όταν λέμε όλα, εννοούμε όλο το ποσόν, δηλαδή 100.026 ευρώ. Αυτά, λοιπόν –τα 100.026 ευρώ- θα πληρωθούν, γιατί αυτή η Κυβέρνηση είναι δίπλα στον εργαζόμενο, προέρχεται από τους εργάτες -οι περισσότεροι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας- και εκπορεύεται από τους εργάτες. Δεσμεύσαμε 400.000 ευρώ, κύριε Χουρμουζιάδη. Το τελευταίο δίμηνο, η Κυβέρνηση, το Υπουργείο χρωστάει 400.000 ευρώ στην κοινοπραξία. Αυτά τα 400.000 ευρώ, που είναι το υπόλοιπο ποσό των δεδουλευμένων, αν δεν καταβληθούν μέχρι την Παρασκευή, δηλαδή αύριο, θα δεσμευτούν και θα πάνε υπέρ των εργαζομένων. Άρα, δεν πρέπει να ανησυχούν οι εργαζόμενοι στο βιολογικό καθαρισμό, γιατί αυτή η Κυβέρνηση όχι μόνο στα λόγια στέκεται δίπλα, αλλά και έμπρακτα οφείλει να περιφρουρήσει το δικαίωμα του εργαζόμενου. Αυτό γίνεται με πράξη για τις 400.000 ευρώ έναντι των 100.000 ευρώ που χρωστά η εταιρεία, από το Υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης και τον Υπουργό κ. Τσιαρτσιώνη. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Χουρμουζιάδης έχει το λόγο. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Ο κύριος Υφυπουργός είπε και άλλη φορά ότι η Κυβέρνηση είναι δίπλα στους εργάτες. Πέντε μήνες όμως οι εργάτες είναι απλήρωτοι και λέτε ότι θα πληρωθούν μέσα στην εβδομάδα. Αυτούς τους πέντε μήνες δεν ήσασταν δίπλα στους εργαζόμενους; Όσον αφορά το θέμα του βιολογικού καθαρισμού, η Θεσσαλονίκη, το δεύτερο πολεοδομικό συγκρότημα της χώρας έχει μύρια όσα προβλήματα. Από τα πιο βασικά είναι το θέμα της ανεργίας και το θέμα της αποχέτευσης. Για την μεν ανεργία ακόμα και στην περίπτωση που κάποιοι βρίσκουν δουλειά δεν πληρώνονται και αυτό το καλύπτει η επίκαιρη ερώτηση. Όσον αφορά το θέμα της αποχέτευσης φαίνεται ότι ο περίφημος Οργανισμός από τη στιγμή που είχε ιδιωτικοποιηθεί –κάτι για το οποίο το Κομμουνιστικό Κόμμα είχε πολλές αντιρρήσεις- δεν έκανε τίποτα. Κύριε Υπουργέ, δεν είναι να είστε δίπλα στο πρόβλημα, αλλά να είστε μέσα σε αυτό για να το καταλαβαίνετε. Μόνο όταν καταλαβαίνει κανείς το πρόβλημα μπορεί και να το λύσει έγκαιρα. Είπατε ότι τώρα θα λυθεί. Δέχομαι τη διαβεβαίωσή σας και εμείς θα το παρακολουθούμε και όσον αφορά τα θέματα των εργαζομένων και όσον αφορά τα μεγάλα προβλήματα της πόλης και σ’ αυτήν την περίπτωση το πρόβλημα του βιολογικού καθαρισμού. Ευχόμαστε και στα δύο –αν και δεν το πιστεύουμε- να βρεθεί μία λύση. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο. ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Πρέπει να σας πω, κύριε συνάδελφε, ότι αυτή η Κυβέρνηση προέρχεται από το λαό και είναι μέσα στο λαό. Είναι από τα σπλάχνα του λαού και μέσα σ’ αυτόν είναι και οι εργαζόμενοι και εμείς είμαστε δίπλα στα προβλήματά τους. Συγκεκριμένα όμως θέλω να σας πω τα εξής: Στις 26 Απριλίου έγινε η καταγγελία στο Τμήμα Κοινωνικής Επιθεώρησης. Στις 28 Απριλίου πληρώθηκαν ένα μέρος των καθυστερημένων δεδουλευμένων οι εργαζόμενοι. Επειδή υπήρχε ακόμα υπόλοιπο κατέθεσαν και το πρόστιμο και μήνυση. Και άμεσα είχαμε τη δέσμευση ότι μέχρι 7 Μαϊου θα πληρωθούν. Σήμερα έχουμε 12 του μηνός. Γι’ αυτό επενέβη άμεσα ο Υπουργός Μακεδονίας – Θράκης και μετά από σύσκεψη είπε στην κοινοπραξία «χρωστάτε 103.000 ευρώ στους εργαζόμενους, εγώ σαν Υπουργείο σας χρωστώ 400.000 ευρώ. Δεν θα σας δώσω όμως τίποτα μέχρι τις 13 του μηνός, εάν δεν εξοφλήσετε τους εργαζόμενους και θα τους εξοφλήσω εγώ από τα χρήματα που σας χρωστάω». Κύριε Χουρμουζιάδη, ποια άλλη πρόταση έχετε να μας κάνετε για να την κάνουμε κι εμείς πράξη; Γιατί εδώ δεν αντιδικούμε. Συζητούμε για να μπορούμε να εξυπηρετούμε καλύτερα τον πολίτη. Πείτε μου τι άλλο μπορούσε να κάνει η Κυβέρνηση και εγώ θα το δεχθώ. Έκανε το καλύτερο, το συντομότερο και το αποτελεσματικότερο. Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Τέταρτη είναι η με αριθμό 904/9.5.2005 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ασημίνας Ξηροτύρη – Αικατερινάρη προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την καθυστέρηση εφαρμογής του συστήματος κτηνιατρικής ηλεκτρονικής ενημέρωσης. Η επίκαιρη ερώτηση της κυρίας συναδέλφου έχει ως εξής: «Το σύστημα κτηνιατρικής ηλεκτρονικής ενημέρωσης TRACES που αφορά τα ζώα αλλά και τα ζωοκομικά προϊόντα που διακινούνται εντός της ΕΕ έπρεπε υποχρεωτικά να εφαρμόζεται από όλα τα κράτη - μέλη, για μεν τα ζώα από την 1η Ιανουαρίου του 2005, για δε τα ζωοκομικά προϊόντα από 30-06-2005 (απόφαση 2004/292)ΕΚ), ενώ η Κοινότητα έθεσε σε λειτουργία την εφαρμογή του TRACES από την 1η Απριλίου 2004. Είναι αυτονόητο ότι ιδιαίτερα για τη χώρα μας είναι σημαντικό να γνωρίζει τι ζώντα ζώα και ζωοκομικά προϊόντα κοινοτικής προέλευσης διακινούνται, όταν μάλιστα είναι γνωστό ότι οι εισαγωγές στη χώρα μας τέτοιων προϊόντων αυξάνονται συνεχώς, οι διατροφικές κρίσεις και τα προβλήματα ποιότητας προκαλούν τη δικαιολογημένη ανησυχία των καταναλωτών ενώ οι υπηρεσίες αποδεικνύονται απροετοίμαστες να ασκήσουν τους αναγκαίους ελέγχους. Μέχρι σήμερα το σύστημα αυτό δεν έχει τεθεί σε λειτουργία. Οι νομαρχιακές υπηρεσίες ακόμα δεν έχουν προμηθευτεί τον αναγκαίο εξοπλισμό και είναι άγνωστο πότε θα είμαστε έτοιμοι να γνωρίζουμε τα ζώα και ζωοκομικά προιόντα που εισάγονται. Η ολιγωρία αυτή έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία, γιατί από 1-1-2005 παύει να ισχύει το προηγούμενο σύστημα κτηνιατρικής πληροφόρησης ANIMO, το οποίο επίσης δεν είχε λειτουργήσει και το οποίο αντικαθίσταται ολοκληρωτικά από το TRACES. Κατόπιν τούτου ερωτάται ο κ. Υπουργός, Πού οφείλεται η σοβαρή αυτή καθυστέρηση εφαρμογής ενός ήδη προ πολλού υποχρεωτικού συστήματος κτηνιατρικής πληροφόρησης; Με ποια άμεσα μέτρα, πρωτοβουλίες και ελέγχους θα επισπευσθεί η διαδικασία ενημέρωσης και εξοπλισμού των υπηρεσιών, ώστε να έχουμε πλήρη γνώση των εισαγωγών ζώων και ζωοκομικών προϊόντων από τις λοιπές χώρες της ΕΕ;» Ο Υφυπουργός κ. Κοντός έχει το λόγο για να απαντήσει. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, από 1-1-1993 τέθηκαν σε εφαρμογή τα μέτρα κατάργησης των ελέγχων των αγαθών και των προσώπων κοινοτικής καταγωγής στα σύνορα μεταξύ των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για τις ανάγκες εφαρμογής των κτηνιατρικών ελέγχων τέθηκε σε εφαρμογή το on line σύστημα κτηνιατρικής πληροφόρησης ANIMO. Από την 1η Απριλίου 2004 το σύστημα κτηνιατρικής ηλεκτρονικής πληροφόρησης TRACES αναβάθμισε και αντικατάστησε το σύστημα ANIMO, με αποτέλεσμα τα δύο συστήματα να έχουν παράλληλη εφαρμογή από 1-5-2004 έως 31-12-2004. Από 1-1-2005 είναι σε πλήρη εφαρμογή το σύστημα TRACES για την διακίνηση ζωντανών ζώων εντός κοινοτικού εδάφους, τη διακίνηση ορισμένων ζωικών προϊόντων εντός του κοινοτικού εδάφους, τις εισαγωγές ζωντανών ζώων από τρίτες χώρες και σε μερική εφαρμογή για τον έλεγχο των εισαγωγών ζωικών προϊόντων από τρίτες χώρες, δηλαδή τη διαμετακόμιση των προϊόντων, προιόντα με ειδικό καθεστώς εισαγωγής. Όμως από την 1η Ιουλίου του 2005 θα καταχωρούνται σε αυτό το σύστημα το σύνολο των εισαγομένων προϊόντων, σύμφωνα με την απόφαση 123 της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για την εκπαίδευση των χρηστών το έτος 2004 πραγματοποιήθηκαν δέκα κύκλοι σεμιναρίων, στα οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι των Συνοριακών Σταθμών Κτηνιατρικού Ελέγχου, των ΣΥΚΕ, δηλαδή, καθώς και του συνόλου των κτηνιατρικών αρχών των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων. Συνεπώς δεν υφίσταται καμία καθυστέρηση στην εφαρμογή του προγράμματος TRACES. Οι πληροφορίες μέσω του συστήματος TRACES παρέχονται από τις αρμόδιες κτηνιατρικές αρχές του τόπου προέλευσης των ζώων και των ζωικών προϊόντων, αλλά και από τα συνοριακά σημεία εισόδου προς τις αρμόδιες αρχές του τόπου προορισμού και τις αρμόδιες κεντρικές κτηνιατρικές αρχές. Επειδή η ταχύτητα μετάδοσης και ροής των πληροφοριών εξαρτάται από το είδος των μέσων και των δικτύων, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων έχει πρόσφατα αναβαθμίσει την ταχύτητα του εσωτερικού δικτύου, αυξάνοντας τον αριθμό των συνδεδεμένων περιφερειακών μονάδων και παράλληλα έχει αναβαθμίσει τους υπολογιστές, ώστε να ανταποκρίνονται στις ανάγκες του προγράμματος. Ορισμένες βέβαια Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις δεν έχουν ακόμη προμηθεύσει τις κτηνιατρικές τους υπηρεσίες με τον απαραίτητο εξοπλισμό. Πληροφόρηση υπάρχει και γίνεται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αλλά και του διαδικτύου. Παράλληλα οι Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις, μέσω του προγράμματος «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, προχωρούν στην προμήθεια νέου εξοπλισμού για τις νομαρχιακές υπηρεσίες, ώστε να υπάρξει καλύτερη εξυπηρέτηση των κτηνιατρικών υπηρεσιών και γρηγορότερη ροή των πληροφοριών του συστήματος κτηνιατρικής ηλεκτρονικής πληροφόρησης TRACES. Τέλος, ανεξάρτητα από την ενημέρωση των τοπικών κτηνιατρικών αρχών, η κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων λαμβάνει το σύνολο των μηνυμάτων TRACES έχοντας πλήρη γνώση για τις αποστολές ζώων και ζωικών προϊόντων ειδικών κατηγοριών. Μπορεί δε να αντλεί τα στατιστικά στοιχεία, όπως αυτά εξάγονται από το σύστημα TRACES. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ. Η κ. Ξηροτύρη έχει το λόγο. ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ - ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, δεν νομίζω ότι με πείσατε ότι εφαρμόζεται η εγκύκλιος, η οποία είχε σταλεί στις 4.4.2005 και ότι η κατάσταση σήμερα είναι έτσι, όπως την περιγράφετε. Τι λέτε σ’ αυτήν στις 4.4.2005; ‘Ότι πρέπει να υπάρξει η χρήση ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή με τη δυνατότητα γρήγορης σύνδεσης στο διαδίκτυο κλπ, τουλάχιστον ένας υπεύθυνος χειριστής, σύνδεση όλων των αρμοδιοτήτων κτηνιατρικών αρχών με το διαδίκτυο, τεχνική υποστήριξη κι ένα σωρό άλλα πράγματα. Τα είπατε προχθές. Επομένως, δεν έχουν γίνει αυτά τα πράγματα. Κι εσείς, δηλαδή, μ’ αυτήν σας την εγκύκλιο διαπιστώνετε ότι επί ένα χρόνο δεν κάνατε τίποτε και τους λέτε να αποκτήσουν ακόμη κι αυτά τα στοιχειώδη, ακριβώς για να ανταποκριθούν στην ηλεκτρονική διαχείριση αυτού του συστήματος. Να πάμε τώρα στην ουσία των πραγμάτων, που μας δίνει τη δυνατότητα αυτή η ερώτηση να πούμε. Κύριε Υπουργέ, υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα -και το ξέρετε πάρα πολύ καλά αυτό- με την ασφάλεια των τροφίμων. Βέβαια, όλοι πιστεύουμε ότι ο έλεγχος αυτής της πρωτογενούς παραγωγής δεν μπορεί να γίνεται πυροσβεστικά, αλλά θα πρέπει να γίνεται συστηματικά. Και σ’ αυτό το θέμα και το σύστημα TRACES συμβάλλει, όπως όμως θα πρέπει να συμβάλλουν κι ένα σωρό άλλοι ελεγκτικοί μηχανισμοί της χώρας μας. Ο ΕΦΕΤ, παρ’ όλο που συμπλήρωσε πέντε χρόνια λειτουργίας, δεν εγγυάται ακόμα την ασφάλεια των τροφίμων και την προστασία των καταναλωτών. Σε ιδιαίτερα κρίσιμες περιόδους, όπως του Πάσχα, αλλά και σ’ αυτήν την περίοδο του Πάσχα, οι έλεγχοι των εισαγόμενων ζώων είναι πλημμελείς και δεν αφορούν μόνο τις εισαγωγές από τις κοινοτικές χώρες, αλλά και από άλλες χώρες, για τις οποίες δεν ξέρουμε ποιες συνθήκες επικρατούν στην εκτροφή των ζώων. Εμείς θέλουμε να πούμε ότι πέρα από την ανάγκη εφαρμογής του νομοθετικού μας πλαισίου και του κοινοτικού πλαισίου όσον αφορά την ασφάλεια των ζωοκομικών προϊόντων και την ποιότητά τους, θα πρέπει, κύριε Υπουργέ, να ξεκινήσουμε διαδικασίες –το έχετε πει κι εσείς πολλές φορές γι’ αυτήν την ανάγκη- ούτως ώστε η κτηνοτροφική μας παραγωγή να έχει στόχο να βελτιώσει το ισοζύγιο ζωοτροφικών και ζωοκομικών προϊόντων, για να μην έχουμε ακριβώς να κάνουμε με τους ελέγχους. Αυτή η ανάγκη είναι πολύ μεγάλη και για την οικονομία της χώρας, αλλά και για αισθανθούν οι Έλληνες καταναλωτές την ασφάλεια ότι στη χώρα τους παράγεται το μεγαλύτερο μέρος των ζωοκομικών προϊόντων. Επομένως θέλω να μου απαντήσετε σ’ αυτά τα θέματα, όπως και στο μεγάλο κενό που υπάρχει αυτήν τη στιγμή -διότι η εγκύκλιος δεν εφαρμόζεται- με την κατάργηση του ANIMO και με τη μη εφαρμογή του TRACES. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κυρία Ξηροτύρη. Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Κύριοι συνάδελφοι, περίμενα από την κ. Ξηροτύρη, η οποία γνωρίζει πολύ καλά ότι τη σέβομαι και ως πρόσωπο, αλλά και ως συνάδελφο, λίγες ημέρες μετά το Πάσχα να μας συγχαρεί για τη μεγάλη προσπάθεια που καταβάλαμε στον τομέα των ελέγχων των κτηνοτροφικών προϊόντων. Για πρώτη φορά υπήρξε τόσο άψογη συνεργασία μεταξύ Υπουργείων, για πρώτη φορά έγιναν τόσοι πολλοί έλεγχοι. Είχε αποτέλεσμα το γεγονός ότι εξαρθρώθηκε ένα ολόκληρο κύκλωμα, το οποίο εισήγαγε αμνοερίφια ιδίως από τρίτες χώρες και τα βάφτιζε ελληνικά. Και για πρώτη φορά στους χώρους διάθεσης υπήρχε ένας σαφής διαχωρισμός μεταξύ των ελληνικών αμνοεριφίων και των εισαγομένων με διαφορετική τιμή το καθένα. Έτσι, είχε τη δυνατότητα ο Έλληνας καταναλωτής να κάνει τη δική του επιλογή. Θέλω επίσης να σας πω ότι για πρώτη φορά προστατεύτηκε τόσο αποτελεσματικά η υγιεινή των τροφίμων και στηρίχθηκε τόσο αποτελεσματικά το εισόδημα των Ελλήνων κτηνοτρόφων. Νοιώθουμε ιδιαίτερα συγκινημένοι από το γεγονός ότι έχουμε στα χέρια μας –και μπορώ να τις καταθέσω στη Βουλή- δεκάδες επιστολές από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο των κτηνοτροφικών συλλόγων της χώρας που μας συγχαίρουν για τη μεγάλη προσπάθεια που καταβάλαμε, ώστε να στηριχθεί το εισόδημα του Έλληνα κτηνοτρόφου και η ελληνική κτηνοτροφία. Γίνονται πολύ σοβαρές προσπάθειες. Ελέγχουμε τα εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα και από τρίτες χώρες, αλλά και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόσφατα έχουμε εκδώσει απόφαση, σύμφωνα με την οποία υποχρεούνται πλέον όλοι οι εισαγωγείς πολύ νωρίτερα από την εισαγωγή να μας γνωρίζουν τα προϊόντα που θα έρθουν στη χώρα. Όσον αφορά τα συστήματα τα οποία αναφέρατε, θέλω να σας πω ότι αναβαθμίζεται, συνεχώς, ο εξοπλισμός, ότι εκπαιδεύονται οι χρήστες των ηλεκτρονικών υπολογιστών, ότι θα προσληφθούν μέχρι το τέλος του 2005 διακόσιοι σαράντα νέοι κτηνίατροι στις κτηνιατρικές υπηρεσίες της χώρας και ότι λαμβάνεται μια σειρά μέτρων έτσι ώστε να στηριχθεί αυτό που επανειλημμένα έχω πει στη Βουλή, «ο μεγάλος ασθενής της ελληνικής αγροτικής οικονομίας», δηλαδή η ελληνική κτηνοτροφία. Τα αποτελέσματα φαίνονται και να είστε βέβαιοι, κύριοι συνάδελφοι, ότι θα φανούν πολύ περισσότερο στο μέλλον. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ. Επίκαιρες ερωτήσεις δεύτερου κύκλου: Πρώτη είναι η με αριθμό 902/9-5-2005 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Χρύσας Μανωλιά προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τις νέες περικοπές δικαιωμάτων καλλιέργειας βάμβακος και συνυπευθυνότητας. Το ειδικότερο περιεχόμενο της επίκαιρης ερώτησης της κ. Μανωλιά έχει ως εξής: «Έντονη αναστάτωση έχει προκαλέσει η αιφνιδιαστική ανακοίνωση των νέων δικαιωμάτων καλλιέργειας βάμβακος, όταν ήδη οι βαμβακοπαραγωγοί μας, μετά τις προηγούμενες περικοπές, κάνοντας τον προγραμματισμό τους είχαν προχωρήσει σε σπορά των χωραφιών τους. Αναστάτωση επίσης έχει προκαλέσει και η περικοπή, ολική ή μερική, της συνυπευθυνότητας σε χίλιους πεντακόσιους περίπου βαμβακοπαραγωγούς από τους έξι χιλιάδες οκτακόσιους του νομού μας, περικοπή που σε πολλές περιπτώσεις είναι εντελώς άδικη. Οι ακραίες αυτές αποφάσεις δημιουργούν αδιέξοδα σε πάρα πολλούς παραγωγούς μας και επιτείνουν την ανασφάλεια των αγροτών μας και την αμφισβήτηση αποφάσεων που προέρχονται από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Με βάση τα παραπάνω, Ερωτάται ο κύριος Υπουργός: 1. Πώς δικαιολογείται η ανακοίνωση νέων περικοπών των καλλιεργητικών δικαιωμάτων τη στιγμή που οι βαμβακοκαλλιεργητές ήδη έχουν σπείρει τα χωράφια τους; 2. Προτίθεσθε να προβείτε σε διορθωτική κίνηση της νέας οριζόντιας μείωσης, ώστε να μην υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις στους καλλιεργητές που νόμιμα και σύμφωνα με προειλημμένη απόφαση, καλλιέργησαν τα στρέμματα που δικαιούνταν; 3. Προτίθεσθε να προβείτε σε άρση της περικοπής συνυπευθυνότητας, αποκαθιστώντας τις αδικίες και τις οικονομικές ζημιές που έχει προκαλέσει;». Ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Κοντός έχει το λόγο. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, στόχος του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων αλλά και της συντριπτικής πλειοψηφίας των εκπροσώπων των αγροτικών φορέων των βαμβακοπαραγωγών είναι να συγκρατηθεί με νόμιμους τρόπους, σύμφωνα με τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η τελική επιλέξιμη εθνική παραγωγή βαμβακιού στους ένα εκατομμύριο εκατό χιλιάδες τόνους περίπου, όπου πετυχαίνουμε και τις μεγαλύτερες δυνατές εισροές από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για να πετύχουμε το στόχο αυτό πρέπει να εξασφαλιστεί ένα ανώτατο όριο εγκεκριμένων για συνολική έκταση στρεμμάτων, περίπου τριών εκατομμυρίων εξακοσίων χιλιάδων στρεμμάτων. Τα δικαιώματα καλλιέργειας βαμβακιού του 2005 έχουν οριστεί, μετά από τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας των βαμβακοπαραγωγών της χώρας, με βάση το αρχικό δικαίωμα της περιόδου 2003. Και αυτό γιατί μετά το 2003 –τα αρχικά του 2003, παραγωγή του 2002 ήταν δικαιώματα του 2003- μπήκαν στο σύστημα με διάφορους τρόπους μετά από την εσοδεία αυτή και άλλα στρέμματα με διάφορους όχι αντικειμενικούς τρόπους. Σύμφωνα με τη νέα ΚΥΑ, τόσο για το Νομό Ροδόπης όσο και για την υπόλοιπη Ελλάδα έχουν δικαίωμα καλλιέργειας οι ενεργοί παραγωγοί του 2004 και όσοι για λόγους ανωτέρας βίας δεν μπόρεσαν να καλλιεργήσουν ή να παραδώσουν βαμβάκι το 2004. Επίσης με ειδικές ρυθμίσεις καλύπτονται οι περιπτώσεις των νέων αγροτών, των σχεδίων βελτίωσης και των νομίμων μεταβιβάσεων στους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και εγκρίνονται οι διάφορες περιπτώσεις που βρίσκονται σε εκκρεμότητα και αφορούν στους συνταξιούχους ΟΓΑ, στην αγρανάπαυση, στα προγράμματα μείωσης της νιτρορύπανσης, στις ζημιές του ΕΛΓΑ, στην πρόωρη συνταξιοδότηση και άλλα. Πέραν αυτών, ήταν αναγκαίο να γίνουν και κάποιες περικοπές στα προσωρινά δικαιώματα κυρίως των μεγαλοκαλλιεργητών. Αυτό το μέτρο είναι επιπλέον της μείωσης του 20% επί του δικαιώματος των μη κατά κύριο επάγγελμα αγροτών που έχουν πάνω από είκοσι στρέμματα. Όσον αφορά τώρα την καταβολή της συνυπευθυνότητας, πρέπει να πούμε ότι, προκειμένου η Κυβέρνηση να προχωρήσει στη καταβολή της, προηγήθηκε η ολοκλήρωση των ελέγχων από τις τριμελείς επιτροπές και τον ΟΠΕΚΕΠΕ και έτσι έχουν πιστωθεί οι λογαριασμοί των δικαιούχων βαμβακοπαραγωγών με το ποσό των 38 δραχμών ανά κιλό ή 0,11 περίπου ευρώ για την παρελθούσα χρήση έναντι της επιστροφής της συνυπευθυνότητας, όπως είχαμε δεσμευθεί ως Κυβέρνηση. Σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία τα οποία ελήφθησαν, κατά τη διάρκεια των ελέγχων με στόχο την καταβολή της ταμειακής διευκόλυνσης κατεβλήθη κανονικά αυτή σε όσους παραγωγούς δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα από τους ελέγχους. Αντίθετα, σε όσους υπήρξαν προβλήματα τα οποία εμπίπτουν σε διάφορες κατηγορίες -όπως υπέρβαση δικαιωμάτων, επιτόπιοι στρεμματικοί έλεγχοι, ποιοτικά χαρακτηριστικά, υγρασία, δηλαδή ξένες ύλες, προβλήματα με τη δήλωση του ΟΣΔΕ, διαπίστωση άλλης καλλιέργειας απ’ αυτήν που δηλώθηκε στο ΟΣΔΕ με τηλεεπισκόπηση, λήψη αποζημίωσης ΕΛΓΑ- δεν καταβλήθηκε προσωρινά αυτή η ταμειακή διευκόλυνση. Στο τέλος του Μαΐου 2005 η Διαχειριστική Επιτροπή Κλωστικών Ινών θα εκδώσει οριστική απόφαση, όπου θα καθορίζονται οι παραγωγοί και οι ποσότητες που, τελικά, δικαιούνται ενίσχυσης. Τα τελικά αποτελέσματα των ελέγχων θα κοινοποιηθούν στους παραγωγούς πριν από την καταβολή των ενισχύσεων, ώστε όσοι έχουν αντίρρηση να υποβάλουν ενστάσεις. Πρέπει, όμως, να πούμε ότι η πληρωμή αυτή φέτος έγινε νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά, αφού τα προηγούμενα χρόνια γινόταν συνήθως τον Αύγουστο, με εξαίρεση την περυσινή χρονιά που έγινε τον Ιούνιο, αλλά πάλι με πρωτοβουλία της δικής μας Κυβέρνησης. Η Κυβέρνηση παρά τις κατά καιρούς ρητές επιφυλάξεις και αντιρρήσεις της σε σχέση με το κοινοτικό καταστροφικό κανονισμό του 2001 είναι υποχρεωμένη εκ των πραγμάτων να τον εφαρμόσει φέτος για τελευταία χρονιά. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ. Ορίστε, κυρία Μανωλιά. ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Με βάση την απάντησή σας, κύριε Υφυπουργέ, παραμένει η απορία των αγροτών γιατί, εφόσον υπάρχουν τα δεδομένα, δεν κάνετε ένα συνολικό σχεδιασμό έγκαιρα, ούτως ώστε οι αποφάσεις να μην πηγαίνουν και να έρχονται, δημιουργώντας προβλήματα, αναστάτωση και αδιέξοδα στους αγρότες μας. Πώς δικαιολογείται η απόφαση που πήρατε για τις νέες περικοπές που κάνατε στα δικαιώματα καλλιέργειας βάμβακος, τη στιγμή που έχουν σπαρεί ήδη τα χωράφια τους; Έχουν ήδη σπαρεί, κύριε Υφυπουργέ, τα χωράφια των αγροτών. Τι θα τα κάνουν αυτά τα στρέμματα, τα οποία έχουν σπείρει νόμιμα, με βάση προειλημμένη απόφασή σας, και τώρα τους τα κόβετε; Θα τα χαλάσουν; Και τα έξοδα που έχουν κάνει για τη σπορά και τα οποία ανεβάζουν το κόστος; Δεν θα τα χαλάσουν; Τότε τι θα γίνει με τις επιπτώσεις, με τις ποινές, όπως τώρα που πληρώνουν με περικοπή της συνυπευθυνότητας, όταν θα έρθει η επόμενη χρονιά; Γιατί δεν εξαιρέσατε τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και κάνατε οριζόντια τη μείωση, μη δείχνοντας ευαισθησία πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα; Γιατί επιλέξατε ως χρόνο αναφοράς το 2002; Επειδή ήταν κακή χρονιά; Πού είναι, λοιπόν, η ευαισθησία που δείχνετε; Υποσχεθήκατε ότι θα μειώσετε το κόστος παραγωγής. Ανέβηκε, όμως, στα ύψη. Υποσχεθήκατε ότι θα μειώσετε το ΦΠΑ από 18% σε 8%. Το έχετε κάνει, όμως, 19%. Οι τιμές όλες είναι πάρα πολύ χαμηλές. Δεν χρειάζεται να σας πω για τις τιμές των καπνοπαραγωγών που είναι τραγικά χαμηλές, που δεν μπορούν να πληρώσουν τον ΟΓΑ και το κόστος. Επειδή ο χρόνος μου είναι πάρα πολύ λίγος, κύριε Υφυπουργέ, θέλω στα αλήθεια να μεταφέρω την αγωνία και το ερώτημα των αγροτών της περιοχής μας. Θέλω μια σαφή απάντηση. Προτίθεσθε να κάνετε διορθωτική κίνηση στην τόσο άδικη απόφαση οριζόντιας μείωσης των δικαιωμάτων καλλιέργειας βάμβακος και προτίθεσθε να κάνετε διορθωτική κίνηση στην απόφαση που πήρατε για περικοπή της συνυπευθυνότητας, αποκαθιστώντας τις αδικίες και τις οικονομικές ζημιές που προκάλεσε; Δεσμεύεστε ότι το τριανταοκτάρι και μετά την απόφαση της διαχειριστικής επιτροπής για τα επιλέξιμα θα δοθεί; Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κυρία Μανωλιά. Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Κύριε Πρόεδρε, επειδή έγινε πολλή συζήτηση φέτος για το βαμβάκι, εγώ θα πω ορισμένες αλήθειες, οι οποίες διέπουν τη διαχείριση του τόσο σημαντικού αυτού προϊόντος. Αλήθεια πρώτη: Υπάρχει ένας πολύ κακός κανονισμός για το βαμβάκι. Υιοθετήθηκε από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2001 και αυτόν τον πολύ κακό κανονισμό προσπαθούμε να τον διαχειριστούμε με τον καλύτερο τρόπο. Αλήθεια δεύτερη: Η κατανομή των δικαιωμάτων της εσοδείας 2005 έγινε με τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας των εκπροσώπων των βαμβακοπαραγωγικών περιοχών. Είπατε προηγουμένως ότι ήταν μια πολύ κακή χρονιά όσον αφορά την παραγωγή. Μα, δεν διαχειριζόμαστε, όταν λέμε «δικαιώματα», παραγωγή. Διαχειριζόμαστε στρέμματα. Άλλο στρέμματα άλλο παραγωγή. Τρίτον. Ελήφθη μέριμνα κατά την κατανομή υπέρ των μικροκαλλιεργητών και των νέων αγροτών και στραφήκαμε εναντίον των νυν κατά κύριο επάγγελμα αγροτών τους οποίους μειώσαμε κατά 20%. Τέταρτον, όλες οι περιπτώσεις μειώσεων της βαμβακοκαλλιέργειας είναι απόλυτα νόμιμες, κάτι με το οποίο εμμέσως συμφωνεί και η Επίτροπος Γεωργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η κα Μπόελ, σε πρόσφατη συνέντευξή της. Πέμπτον, οι τελευταίες οριζόντιες μειώσεις αφορούν κυρίως τους μεγαλοκαλλιεργητές πάνω από διακόσια στρέμματα, για τους οποίους φαίνεται ότι δείχνετε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ενώ εμάς μας ενδιαφέρει η συντριπτική πλειονότητα των καλλιεργητών βαμβακιού, που είναι μικροκαλλιεργητές. Έκτον, η προσωρινή επιστροφή συνυπευθυνότητας των 0,11 ευρώ κατεβλήθη υπό μορφή ταμειακής διευκόλυνσης για πρώτη φορά τόσο σύντομα, όπως για πρώτη φορά φέτος έχουν καταβληθεί τόσο σύντομα όλες οι επιδοτήσεις. Τα προηγούμενα χρόνια αυτή η καταβολή –προσέξτε!- γινόταν τον Αύγουστο, με εξαίρεση την περσινή χρονιά, που έγινε τον Ιούνιο και πάλι με πρωτοβουλία της σημερινής Κυβέρνησης. Και αυτό πιστεύουμε ότι το έχουν αναγνωρίσει σαν πολύ θετικό οι Έλληνες βαμβακοπαραγωγοί. Έβδομον, η καταβολή της συνυπευθυνότητας πραγματοποιήθηκε σε όσους δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα από τους ελέγχους. Θέλατε να δώσουμε, δηλαδή, συνυπευθυνότητα και σε όσους είχαν προβλήματα με τους ελέγχους; Αφού όμως γίνει η συνεδρίαση στο τέλος Μαΐου, σας είπα ότι θα έχουν το δικαίωμα να κάνουν ενστάσεις οι βαμβακοπαραγωγοί που πιστεύουν ότι αδικούνται και θα τα εξετάσουμε ξανά. Και όγδοον, εγκρίθηκε μετά από προσπάθεια –θέλω σας πω, κυρία Μανωλιά, γιατί σας ενδιαφέρει- που κατέβαλε η σημερινή Κυβέρνηση το Πρόγραμμα ΦΑΡ, που αφορά ζημιές από το πράσινο σκουλήκι, ένα πρόγραμμα, το οποίο η προηγούμενη διοίκηση του ΕΛΓΑ είχε δρομολογήσει με τόσο κακό τρόπο, ώστε ήταν βέβαιο ότι θα είχε απορριφθεί. Σας λέω, λοιπόν, ότι προχωρούμε σε εξατομίκευση των ζημιών και ότι πολύ σύντομα οι παραγωγοί της Ροδόπης και άλλων περιοχών θα πάρουν τις αποζημιώσεις τους. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ. Θα συζητηθεί τώρα η με αριθμό 901/9-5-2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Ιωάννη Πατσιλινάκου προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τις ελλείψεις σε μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό στην Ικαρία. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε Πρόεδρε, επειδή και η επόμενη επίκαιρη ερώτηση έχει το ίδιο περιεχόμενο και άπτεται του ίδιου θέματος, θα συμφωνούσαν οι συνάδελφοι να τις συζητήσουμε μαζί; ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Εάν δεν υπάρχει αντίρρηση, η επόμενη επίκαιρη ερώτηση είναι του κ. Λεβέντη. Εάν δεν έχετε αντίρρηση, να τις συζητήσουμε μαζί. Δεν θα έχετε καμία έκπτωση στο χρόνο. Οι χρόνοι σας θα είναι ίδιοι, απλώς οι επίκαιρες ερωτήσεις συζητιούνται μαζί και απαντά ο κ. Γιαννόπουλος. Συμφωνείτε, κύριοι συνάδελφοι; ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΤΣΙΛΙΝΑΚΟΣ: Συμφωνούμε, κύριε Πρόεδρε. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Συμφωνούμε, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Επομένως, θα τις αναγνώσω και τις δύο και μετά θα σας δώσω το λόγο, κύριε Υπουργέ. Το ειδικότερο περιεχόμενο της επίκαιρης ερώτησης του κ. Πατσιλινάκου έχει ως εξής: «Οι τοπικοί φορείς στην Ικαρία εδώ και πέντε τουλάχιστον χρόνια έχουν επισημάνει μέσα από υπομνήματα και κινητοποιήσεις τις μεγάλες ελλείψεις σε μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Ο τεχνολογικός και ιατρικός εξοπλισμός στα Κέντρα Υγείας και στο νοσοκομείο έχει τέτοιες ελλείψεις, που δεν μπορεί να στηρίξει αποτελεσματικά το ιατρικό έργο. Επίσης, δεν υπάρχει σταθμός αιμοδοσίας. Οι ελλείψεις αυτές πολλές φορές έχουν ως αποτέλεσμα να μην μπορούν να αντιμετωπισθούν επείγοντα χειρουργικά και άλλα περιστατικά και να παραπέμπονται σε άλλα νοσοκομεία, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή των ασθενών. Τα σοβαρά προβλήματα οξύνονται όλο και περισσότερο. Οι προσλήψεις εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μέσω προγραμμάτων stage ή με την μορφή των επικουρικών, δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των κατοίκων, οδηγούν σε εντατικοποίηση του υπάρχοντος προσωπικού και ταυτόχρονα καταργείται το δικαίωμα των εργαζομένων για σταθερή και μόνιμη απασχόληση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου αντιμετώπισης των ελλείψεων είναι η τετράμηνη σύμβαση παιδιάτρου για τους θερινούς μήνες, όταν σε ολόκληρη την επαρχία της Ικαρίας δεν υπάρχει παιδίατρος εδώ και ένα χρόνο. Στην ίδια πολιτική πορεία κινείται και η πρόσφατη και πρώτη πανελλαδικά, απ’ όσο γνωρίζουμε, ανακοίνωση απόλυσης του μοναδικού επικουρικού χειρουργού του νοσοκομείου, χωρίς καν να κληθεί σε απολογία, ενέργεια που δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία και σηματοδοτεί την προσπάθεια να ανοίξει ο δρόμος για αυθαίρετες απολύσεις από τις διοικήσεις των νοσοκομείων, αρχής γενομένης από τους συμβασιούχους-επικουρικούς. Ερωτάται ο κύριος Υπουργός ποια μέτρα πρόκειται να πάρει και πότε, ώστε να αντιμετωπιστούν οι τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές, εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού και προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού προσωπικού, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες του Ικαριώτικου λαού;» Θα συζητηθεί επίσης η με αριθμό 905/9-5-2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανασίου Λεβέντη προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τις ελλείψεις σε μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό στην Ικαρία. Το συγκεκριμένο περιεχόμενο της επίκαιρης ερώτησης του κ. Λεβέντη έχει ως εξής: «Σε ερώτησή μας με αριθμό 7049/27.1.2005 που σας είχαμε υποβάλλει, σας τονίζαμε πως τα δύο τελευταία χρόνια αποχώρησαν από το Νοσοκομείο Ικαρίας χωρίς να αντικατασταθούν οι δύο χειρουργοί, η παιδίατρος, ο ακτινολόγος και ο ορθοπεδικός με σοβαρές συνέπειες στην υγεία των κατοίκων του ακριτικού νησιού. Αν και πέρασαν τρεις μήνες από τότε περιμένοντας την απάντησή σας για την κάλυψη των κενών θέσεων με μόνιμο προσωπικό, την απάντηση μάς την έδωσε τελικά ο διοικητής του Νοσοκομείου της Ικαρίας απολύοντας στις 28.4.2005 με συνοπτικές διαδικασίες το μοναδικό χειρουργό επικουρικό γιατρό κ. Τσιχλάκη που είχε προσληφθεί μόλις πριν ένα μήνα, μετά την έντονη διαμαρτυρία του για τη βλάβη του μοναδικού αναισθησιολογικού μηχανήματος. Αξιοσημείωτο είναι πως καμία νομοθετική διάταξη δεν δίνει δικαιοδοσία στο διοικητή να απολύει γιατρούς. Επανειλημμένα έχουμε εκφράσει την αντίθεσή μας στην ύπαρξη του θεσμού των επικουρικών γιατρών για την κάλυψη κενών θέσεων σε παραμεθόριες και προβληματικές περιοχές της χώρας και την επέκτασή του στο σύνολο της χώρας και για όλα τα επαγγέλματα υγείας. Το γεγονός αυτό έχει προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση, ανησυχία και την έντονη αντίδραση των εργαζομένων του νοσοκομείου, των κατοίκων και των κοινωνικών φορέων του ακριτικού νησιού. Κατόπιν των ανωτέρω ερωτάται ο κύριος Υπουργός, τι μέτρα προτίθεται να πάρει ώστε: Να ανακληθεί άμεσα η προκλητική και παράνομη απόλυση του χειρουργού επικουρικού γιατρού από τον διοικητή του Νοσοκομείου Ικαρίας, που ήρθε σε κατάφωρη δυσαρμονία και εναντίωση με τους φορείς του νοσοκομείου της περιοχής; Στα νοσοκομεία, τα κέντρα υγείας και τα περιφερειακά ιατρεία των απομονωμένων και δυσπρόσιτων περιοχών το Υπουργείο Υγείας θα δείξει το μέγιστο της ευαισθησίας του, στελεχώνοντάς τα με μόνιμο προσωπικό και εξοπλίζοντάς τα με επαρκή και σύγχρονα μηχανήματα;». Ο Υφυπουργός κ. Γιαννόπουλος έχει το λόγο για να απαντήσει και στις δύο ερωτήσεις. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Χρόνια Πολλά και Χριστός Ανέστη! Κύριοι συνάδελφοι, πραγματικά υπήρξε τη Μεγάλη Πέμπτη ένα ατυχές γεγονός στο νησί από μία ένταση που δημιουργήθηκε στη διαφοροδιαγνωστική άποψη και θεραπεία ενός περιστατικού. Είναι γεγονός ότι άλλο είναι να κάνεις ιατρική και χειρουργική στην Ικαρία και άλλο να κάνεις στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Χωρίς να θέλω να δικαιολογήσω το συνάδελφο κ. Τσιπλάκη πάνω ακριβώς στη συμπεριφορά απέναντι στο διοικητή του νοσοκομείου, είμαι υποχρεωμένος να πω ότι ο συνάδελφος ασκώντας μία αμυντική ιατρική υπό τις αντίξοες, δύσκολες συνθήκες της περιοχής, μπορεί πράγματι να έφθασε ενδεχομένως και σε κάποιες λεκτικές ακρότητες. Είμαι όμως επίσης υποχρεωμένος να δικαιολογήσω και το διοικητή ο οποίος σ’ αυτό το ακριτικό μέρος ασκεί διοίκηση κάτω από συνθήκες δύσκολες που θα πρέπει κανείς να αναλογιστεί και την ευθύνη του μπροστά σε μία διαφοροδιαγνωστική εκτίμηση του συγκεκριμένου περιστατικού ασχέτως της οποιασδήποτε εξέλιξης είχε –και μιλάω σε ιατρικό επίπεδο τώρα για τους εκλεκτούς δύο συναδέλφους- όσον αφορά τη θωράκιση ακριβώς της υγείας του ακριτικού αυτού νησιού. Βεβαίως κύριοι συνάδελφοι, θα ξέρετε ότι παρά την ένταση που δημιουργήθηκε και παρά τα δημοσιεύματα τα οποία υπήρξαν, νηφαλιότερα αντιμετωπίστηκαν όλα τα προβλήματα. Ο συνάδελφος δεν έφυγε από το νησί, ασκούσε τα ιατρικά του καθήκοντα, χειρουργεί, είναι μάχιμος στο νησί, δόθηκαν οι εξηγήσεις και το θέμα το συγκεκριμένο αυτής της διοικητικής προφορικής πράξεως λύθηκε για το καλό όλων των Ικαριωτών. Παρεμπιπτόντως θα ήθελα να σας πω ότι και ο συνάδελφος χειρουργός, ο οποίος είναι δημοτικός σύμβουλος εδώ σε κάποιο Δήμο της Αττικής, ήδη πηγαίνει προς το νησί να αναλάβει πάλι τα καθήκοντά του προσφέροντας και αυτός τις υπηρεσίες του, ενώ έχει τη δυνατότητα από το νόμο να μη βρίσκεται στο χώρο εργασίας, αλλά να είναι εδώ στην άσκηση των τοπικοαυτοδιοικητικών καθηκόντων. Όσον αφορά στο θέμα ακριβώς του ερωτηματολογίου, δεν είμαι της αρχής να κάνω αναφορά στο παρελθόν και από εκεί βέβαια να βγαίνουν συγκριτικά δεδομένα του χθες και του σήμερα. Είμαι όμως υποχρεωμένος για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας να πω ότι το έργο το οποίο ξεκίνησε στο Νοσοκομείο της Ικαρίας, η επέκταση δηλαδή μιας πτέρυγας που αρχίζει από το 1999, με κάποιες ατυχείς παρεμβάσεις που έγιναν και στις οποίες δεν αναφέρομαι γιατί δεν χρειάζεται, θα πω ότι αυτή τη στιγμή βρίσκεται εν τω περατούσθαι. Μετά από μία μεγάλη διαδικασία ο εργολάβος κηρύχθηκε έκπτωτος και αναμένεται η απόφαση του δικαστηρίου που ήταν τον Απρίλιο του 2005, για να ολοκληρωθούν όλες οι διαδικασίες της τελικής παραλαβής όλης αυτής της πτέρυγας που έχει νοσηλευτική και τμήμα εργαστηρίων για να δοθεί σε λειτουργία για τους Ικαριώτες. Όσον αφορά το προσωπικό, αγαπητοί συνάδελφοι, θα πρέπει να σας πω ότι ένας μεγάλος αριθμός γιατρών αυτή τη στιγμή είναι υπό κρίση. Είναι τέσσερις διευθυντικές θέσεις: μια θέση διευθυντού παθολογίας, μια θέση διευθυντού χειρουργικής κλινικής, μια παιδιατρικής και μία ακτινοδιαγνωστική. Κατά προτεραιότητα κρίνονται εντός των ημερών, οπότε ολοκληρωμένης της διαδικασίας μέσα στο δίμηνο θα αναλάβουν και υπηρεσία. Πραγματικά, βλέπει κανείς ότι αυτές οι θέσεις δεν είναι θέσεις που υπάρχει ένας συνάδελφος να τις ζητά και να τις έχει επιλέξει. Δόξα τω Θεώ, ευτυχώς, έχουμε αρκετούς συναδέλφους που θέλουν να αναλάβουν τις θέσεις αυτές. Άρα, λοιπόν, έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε και καλή επιλογή και παράλληλα να στελεχωθούν. Ήδη για τη θέση του διευθυντού της ορθοπεδικής κλινικής, την οποία δεν δέχθηκε ο πρώτος που επελέγη, θα πάει ο δεύτερος στη σειρά και κατ’ αυτόν τον τρόπο το νησί θα αποκτήσει και διευθυντή ορθοπεδικής κλινικής. Παράλληλα τρεις θέσεις, μία θέση επιμελητού Α΄ ή Β΄ ακτινοδιαγνωστικής όπως και επιμελητού παιδιατρικής και μικροβιολογίας, έχουν προκηρυχθεί και είναι στη διαδικασία επιλογής από τα ΣΚΕΥΟΠΝΥ και προχωρεί η τελική πλήρωση αυτών των θέσεων. Επίσης υπάρχουν στο διαγωνισμό του 2004 χίλιες τριακόσιες εβδομήντα οκτώ θέσεις. Υπάρχει μία θέση διοικητικού λογιστικού και στο σύνολο –για να μην αναφέρω ακριβώς τα γνωστικά αντικείμενα- είναι περί τις δέκα θέσεις διοικητικής υπηρεσίας που θα αναλάβουν. Προκηρύχθηκαν επίσης δύο θέσεις ενός επιμελητού Α΄ ή Β΄ γενικής ιατρικής για το Κέντρο Υγείας Ευδήλου, καθώς και μία θέση επιμελητού Α΄ ή Β΄ ορθοπεδικής κλινικής επίσης για το Κέντρο Υγείας Ευδήλου. Στη δευτερολογία μου θα συνεχίσω ακριβώς με τα υπόλοιπα των ερωτήσεών σας. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήριος Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ. Ο κ. Πατσιλινάκος έχει το λόγο. ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΤΣΙΛΙΝΑΚΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, πράγματι είπατε ότι η αποπομπή του χειρουργού είναι ένα ατυχές γεγονός, αλλά πιστεύω ότι έχουμε πάρα πολλές ελλείψεις και επί πάρα πολλά χρόνια, για να μπορούμε να δικαιολογούμε έτσι τα πράγματα. Δηλαδή, παρά το ότι ο χειρουργός ξαναπροσλήφθηκε στη θέση στην οποία εργαζόταν, δυστυχώς παραμένει ο τρόπος με τον οποίο έγινε η αποπομπή: Με μία απόφαση του διοικητού και του διοικητικού συμβουλίου να πετάγεται ο γιατρός απέξω και να μένει μία ακριτική περιοχή χωρίς χειρουργό. Εκείνο που ακόμα θέλω να τονίσω είναι ότι πραγματικά αυτές οι ελλείψεις είναι πολλών ετών, είναι πάνω από πέντε χρόνια, που οι κάτοικοι, οι φορείς και η τοπική αυτοδιοίκηση αγωνίζονται για να βρουν και να φέρουν προσωπικό, να φτιαχτεί η υλικοτεχνική υποδομή και να έλθει εξοπλισμός στο νησί για να έχουν μία ικανοποιητική υγεία. Είναι μία απαράδεκτη κατάσταση και δυστυχώς οι ελλείψεις φθάνουν στο 50% των θέσεων που έχουν οι οργανισμοί. Ακόμα πρέπει να σας πω ότι ενώ στο νησί εδώ και ένα χρόνο δεν υπάρχει παιδίατρος, προσλήφθηκε παιδίατρος με σύμβαση μόνο για τέσσερις μήνες. Υποσχέσεις έχουν δεχθεί πάρα πολλές, αλλά αυτές οι υποσχέσεις δεν λύνουν το πρόβλημα. Πιστεύω, κύριε Υπουργέ, ότι με μεταθέσεις, με αποσπάσεις, με επίκουρους, με επί μισθώσει, με οκτάμηνα, με stage δεν θα λυθεί το πρόβλημα. Εκείνο που διεκδικούν οι φορείς της Ικαρίας και των Φούρνων είναι να έχουμε μόνιμη εξασφάλιση αυτών των θέσεων, μόνιμη δουλειά και σε γιατρούς και σε νοσηλευτικό προσωπικό, αλλά και στα βοηθητικά έτσι ώστε να μπορέσουμε να έχουμε λύσεις. Η εμπορευματοποίηση της υγείας, η ιδιωτικοποίηση που επεκτείνεται διαρκώς και η σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού για να καλύψει τις ανάγκες, δυστυχώς δεν μας καλύπτει αυτές τις ανάγκες. Πρέπει, λοιπόν, να προχωρήσουμε σε μία πλήρη κάλυψη των νησιών, αφού τα προβλήματα είναι πάρα πολλά. Χρειάζεται ακόμα η δημιουργία ενός Κέντρου Υγείας στους Φούρνους, ενός Κέντρου για τη διακομιδή των επειγόντων περιστατικών μέσα στην Ικαρία, γιατί οι αποστάσεις είναι πάρα πολύ μεγάλες και μιας Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας για την Ικαρία. Πιστεύω ότι μαζί με την αιμοδοσία αυτά είναι τα απαραίτητα μέτρα που πρέπει να πάρει η Κυβέρνηση για να έχουμε ικανοποιητική υγεία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Πατσιλινάκο. Ο κ. Λεβέντης έχει το λόγο. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ο χειμαζόμενος χώρος της υγείας είναι γνωστός και τα προβλήματα είναι μεγάλα –ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό- σε όλες τις υγειονομικές μονάδες ιδίως στις ακριτικές περιοχές και τα ακριτικά νησιά και συγκεκριμένα στην Ικαρία για την οποία εμείς έχουμε κάνει ερώτηση εδώ και αρκετούς μήνες, από τις 27.1.05, που θέταμε τα προβλήματα αυτά και ακόμα δεν έχουμε πάρει μία συγκεκριμένη απάντηση. Εκτός απ’ αυτό όμως, βλέπετε ότι υπάρχει και έλλειψη τεχνολογικού εξοπλισμού και βέβαια υπάρχει τεχνολογικός εξοπλισμός που «κοιμάται» στις αποθήκες και ανευρίσκεται, όταν γίνονται τέτοιες φασαρίες. Εδώ το αναισθησιολογικό μηχάνημα, το οποίο είναι απαρχαιωμένο και είχε σταματήσει να λειτουργεί και δημιουργήθηκε όλη αυτή η ιστορία, βρέθηκε αμέσως μόλις έγινε όλη αυτή η αναταραχή. Υπάρχει κι ένα άλλο πρόβλημα. Οι ανάγκες καλύπτονται εμβαλωματικά με τους επικουρικούς γιατρούς, οι οποίοι υπογράφουν μία σύμβαση που μας φέρνουν σ’ έναν εργασιακό μεσαίωνα. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανένας ότι θα πρέπει –λέει- να υπάρχει ένας σπουδαίος λόγος που θα κρίνεται με βάση την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη; Και σαν τέτοιος λόγος αναφέρεται ότι δεν θα πρέπει να ασκεί άλλη δραστηριότητα ο γιατρός. Και αυτό είναι πολύ λογικό. Αλλά ανάμεσα στα άλλα λέει και για ανυπακοή, απρεπή συμπεριφορά σε συναδέλφους, ασθενείς κλπ. Εδώ αυτό μπορεί να ερμηνευτεί, όπως το θέλει κάθε φορά ο διοικητής, ο οποίος στη συγκεκριμένη περίπτωση συμπεριφέρεται και με ένα απαράδεκτα δεσποτικό τρόπο, όπως καταγγέλλεται από όλες τις πλευρές, κύριε Υπουργέ. Εγώ θα ήθελα να ξέρω, κύριε Υπουργέ, αν αυτή η εγκύκλιος εφαρμοζόταν στο Λαϊκό Νοσοκομείο, πόσες φορές εσείς δεν θα είχατε απολυθεί, όπως κι εγώ και άλλοι, όταν πάμε και χτυπάμε το χέρι στο τραπέζι και λέμε ότι το μηχάνημα αυτό είναι επικίνδυνο και θα πεθάνουν άνθρωποι! Έχουμε το δικαίωμα να κλείσουμε τα μάτια; Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να διαμαρτυρηθούμε, όταν βλέπουμε να ολιγωρεί και να αδιαφορεί η πολιτεία; Σ’ αυτήν τη περίπτωση, δηλαδή, πρέπει να απολύεται αυτομάτως ο γιατρός; Είναι πρακτική αυτή; Γιατί το κυριότερο –κι αυτό στο οποίο εμείς επιμένουμε με τη συζήτηση της σημερινής επίκαιρης ερώτησης- είναι αυτό: Να ξεκαθαρίσει η Κυβέρνηση ότι τέτοια φαινόμενα δεν θα επαναληφθούν στο μέλλον. Όχι, για ψύλλου πήδημα, να απολύεται ο γιατρός. Περιμένουμε τουλάχιστον μία δέσμευση, κύριε Υπουργέ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Λεβέντη. Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριοι συνάδελφοι, πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω αν μας ενδιαφέρει η τόσο διοικητική υπερβολή ή μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα ότι ο συνάδελφος ο κ. Τσιχλάκης παρέμεινε στο νησί και χειρουργεί. Σήμερα πραγματικά είναι στο νησί και έχει κάνει δύο - τρεις επεμβάσεις. Και έκανε επεμβάσεις, αγαπητοί συνάδελφοι, με το ίδιο μηχάνημα για το οποίο μπήκε η αμφισβήτηση της τεχνικής επάρκειας. Το καινούργιο μηχάνημα βρίσκεται στο νησί αυτή τη στιγμή, είναι στο νοσοκομείο και καλυμπράρεται για να μπει σε λειτουργία. Αλλά, τέλος πάντων, θα πρέπει να ξέρουμε το εξής: Στο νησί υπάρχουν τα προβλήματα. Είχαμε την ευκαιρία και την ευτυχία θα έλεγα, προχθές να έχουν έλθει στο Υπουργείο όλοι οι θεσμικοί –ο Νομάρχης, ο Έπαρχος, οι Δήμαρχοι, οι εκπρόσωποι των εργαζομένων- για να μας θέσουν υπόψη αυτά τα οποία γνωρίζαμε: Τα διαχρονικά προβλήματα αυτής της ακριτικής νησιωτικής περιοχής. Διαχρονικά προβλήματα που επί τόσα χρόνια βασάνιζαν το νησί και ήδη έχουν δρομολογηθεί πάρα πολλά απ’ αυτά μέσα στη θητεία μας, του 2004. Όσον αφορά το προσωπικό, που έχετε κάποιες ενστάσεις για το επικουρικό προσωπικό, θέλω να πω ότι είναι άποψή σας και είναι και άποψή μας. Ο ν. 2889 είχε πραγματικά πάρει μία θαρραλέα απόφαση, του επικουρικού προσωπικού για να στελεχωθούν εμβολίμως για ένα χρονικό διάστημα αυτές οι περιοχές έως ότου βρούμε τακτική πλήρωση με μόνιμες θέσεις. Εμπλουτίσαμε τη διάταξη αυτή και με επικουρικό προσωπικό με τον καινούργιο νόμο τον οποίο εμείς ψηφίσαμε πρόσφατα, για να δώσουμε τη δυνατότητα σε υγειονομικές μονάδες που βρίσκονται σε στελεχιακή ανεπάρκεια, να λειτουργήσουν. Αυτό, λοιπόν, σήμερα αποτελεί μία μεγάλη κατάκτηση για την αντιμετώπιση του υγειονομικού προβλήματος, διότι οι θέσεις πλέον γίνονται μόνιμες. Επειδή πρέπει να συνεχίσω ακριβώς τη στελέχωση του νοσοκομείου, πρέπει να σας πω ότι στην προκήρυξη που αρχίζει από αύριο των δύο χιλιάδων εξακοσίων σαράντα θέσεων που είναι μόνιμες, που θα είναι μέσω ΑΣΕΠ, με ταχεία διαδικασία, όπως γίνεται στους ΟΤΑ, έχουν προβλεφθεί δέκα μόνιμες θέσεις σε νοσηλευτικό προσωπικό, διαβαθμισμένο ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ. Επίσης, είναι σε εξέλιξη –και τελειώνει- εποχικό πρόγραμμα οκταμήνου για έξι θέσεις, οι οποίες κατανέμονται στο Νοσοκομείο Ικαρίας, στο Πολυδύναμο Φούρνων και στο Κέντρο Υγείας Ευδήλου και, παράλληλα, άλλες οκτώ θέσεις από οκτάμηνα προγράμματα μέσω STAGE. Είναι ένα προσωπικό το οποίο πραγματικά στελεχώνει αυτές τις υπηρεσίες, για να δώσει τη δυνατότητα της εύρυθμης λειτουργίας. Όσον αφορά τις υποδομές, εκτός απ’ αυτή την καινούργια μονάδα, η οποία ξεκίνησε από το 1999 με όλη αυτή την περιπέτεια, μ’ αυτό το στελεχιακό δυναμικό θα λειτουργήσει πάρα πολύ καλά. Εντάχθηκε στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων ένας μεγάλος αριθμός ιατροτεχνολογικού και ξενοδοχειακού εξοπλισμού, για να μπορέσει το νοσοκομείο να έχει τη δυνατότητα της ιατροτεχνολογικής επάρκειας για να λειτουργήσει και κατ’ αυτόν τον τρόπο να θωρακίζεται η υγεία των Ικαριωτών. Μ’ αυτές τις παρεμβάσεις που έγιναν, όπως επίσης και με τη δημιουργία μίας Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας για να έχουμε τα πρώτα εικοσιτετράωρα να ανατάξουμε ένα πολυτραυματία, μας δίνεται η δυνατότητα να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τέτοια περιστατικά. Επίσης, όσον αφορά τα ηλεκτροπαραγωγά ζεύγη τα οποία είχαν ζητηθεί, είχαν εγκριθεί και έχουν πάει οι πιστώσεις, αλλά για κάποιους τεχνικούς λόγους δεν πήγε το ηλεκτροπαραγωγό ζεύγος, είναι κάτι που έχει λυθεί. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όπως σας αναφέρω, το νοσοκομείο στην Ικαρία, στους Φούρνους και το Κέντρο Υγείας Ευδήλου, θα έχουν μία εύρυθμη λειτουργία. Μην ξεχνάτε ότι αυτά τα προβλήματα ήσαν προβλήματα –το ομολογήσατε εσείς, αγαπητοί συνάδελφοι- που χείμαζαν τον ικαριώτικο λαό επί τόσα χρόνια. Ήρθε, λοιπόν, η εποχή σήμερα, τώρα, εμείς από το Υπουργείο να δώσουμε τις λύσεις σ’ αυτά τα χρονίζοντα προβλήματα του νησιού. Σας ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ Συνέχιση της συζήτησης και λήψη απόφασης, σύμφωνα με το άρθρο 116 του Κανονισμού της Βουλής, επί της προτάσεως που υπέβαλαν ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεώργιος Παπανδρέου, η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κα Αλέκα Παπαρήγα, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος και οι Βουλευτές των κομμάτων τους, καθώς και οι ανεξάρτητοι Βουλευτές κύριοι Ανδρέας Ανδριανόπουλος και Στέφανος Μάνος, με την οποία ζητείται, σύμφωνα με το άρθρο 44 παράγραφος 2 εδάφιο δεύτερο του Συντάγματος και το άρθρο 116 του Κανονισμού της Βουλής, η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το ψηφισμένο νομοσχέδιο «Κύρωση της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης». Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει ζητήσει το λόγο ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Μολυβιάτης. Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. ΠΕΤΡΟΣ ΜΟΛΥΒΙΑΤΗΣ (Υπουργός Εξωτερικών): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πριν από μερικές ημέρες στη Μόσχα εορτάστηκε με λαμπρότητα η 60η επέτειος από τη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων επί του ναζισμού και του φασισμού. Εορτάστηκε η 60η επέτειος από το τέλος του πιο καταστρεπτικού πολέμου στην ιστορία της ανθρωπότητας και, βέβαια, στην ιστορία της ηπείρου μας, της Ευρώπης που απετέλεσε και το κυρίως θέατρο αυτής της πρωτοφανούς σε ένταση φονικής συγκρούσεως κρατών και λαών. Η επομένη ημέρα του πολέμου ήταν για την Ευρώπη κυριολεκτικά εφιαλτική. «Και τώρα τι είναι η Ευρώπη;», αναρωτήθηκε τότε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, για να απαντήσει ο ίδιος «είναι ένας σωρός ερειπίων, ένα οστεοφυλάκιο, ένα εύφορο έδαφος για λιμούς και για μίσος». Αυτή ήταν η Ευρώπη, κυρίες και κύριοι, μόλις πριν από εξήντα χρόνια. Και τα εξήντα χρόνια δεν είναι παρά μια στιγμή στον ιστορικό χρόνο. Όλοι σήμερα, μόλις εξήντα χρόνια μετά, μπορούμε και πάλι να κάνουμε την ίδια ερώτηση. Και τώρα τι είναι η Ευρώπη; Η ερώτηση είναι η ίδια, η απάντηση όμως, είναι πολύ διαφορετική. Σήμερα η Ευρώπη είναι η ήπειρος της ειρήνης, της αλληλεγγύης, της σταθερότητας, της δημοκρατίας, του σεβασμού των κανόνων δικαίου, των ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων και της δημοκρατικής κατανομής, όσο είναι δυνατόν, της ευημερίας. Πώς έγινε αυτό το πολιτικό και οικονομικό θαύμα μόνο μέσα σε εξήντα χρόνια; Έγινε με τη σταδιακή οικοδόμηση της Ενωμένης Ευρώπης, με το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ο πόλεμος στην Ευρώπη μπορεί να τελείωσε το Μάιο του 1945, πιστεύω όμως ότι ο πόλεμος νικήθηκε οριστικά το Μάρτιο του 1957 με την υπογραφή των Συνθηκών της Ρώμης για την ίδρυση της τότε ΕΟΚ. Σήμερα ο πόλεμος μεταξύ των ευρωπαίων, μεταξύ κρατών-μελών, αλλά και όλων εκείνων που ελπίζουν στην ένταξή τους, είναι αδιανόητος. Η χρήση ή η απειλή χρήσης βίας είναι ξένο σώμα στην Ευρώπη του 21ου αιώνος. Την κατάκτηση αυτής της ευρωπαϊκής ενοποίησης θα τη διαφυλάξουμε όλοι οι Ευρωπαίοι ως κόρη οφθαλμού. Έχουμε υποφέρει πάρα πολύ από εντάσεις, από συγκρούσεις, από πολέμους, για να ανεχθούμε, μετά από σκληρές προσπάθειες εξήντα χρόνων, αμφισβητήσεις -έστω και έμμεσες- αυτής της μοναδικής μας κατάκτησης, της πολύτιμης επιτυχίας μας, που είναι η ειρήνη ως αποτέλεσμα της συνεργασίας και της αλληλεγγύης στη βάση των ευρωπαϊκών αρχών και αξιών. Από το 1957 έως σήμερα η διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκληρώσεως προχωρά άλλοτε με μεγάλα, γρήγορα και αποφασιστικά βήματα και άλλοτε με μικρά, αργά και διστακτικά. Ορισμένες μάλιστα φορές αντιμετώπισε μεγάλα προβλήματα και εμπόδια και ο κίνδυνος της στασιμότητας ήταν περισσότερο από επικείμενος. Τελικά, όμως, η Ευρώπη δεν σταμάτησε ποτέ να κινείται, έστω και με βήματα ατελή, σχεδόν μετέωρα και αβέβαια και η ισχυρή πολιτική βούληση και η συνεχής κίνηση προς τα μπρος ήταν και είναι κυριολεκτικά η ψυχή του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μόλις προχωρήσει στην ευρύτερη και μαζικότερη στην ιστορία της διεύρυνση, με την ένταξη πριν από ένα χρόνο δέκα νέων κρατών-μελών. Η πρόκληση που αντιμετωπίζει τώρα είναι πράγματι μεγάλη, καθώς ο μεγάλος αριθμός των κρατών-μελών μπορεί να δημιουργήσει αιτίες βραδυπορίας στη λήψη αποφάσεων που για τους πιο απαισιόδοξους θα μπορούσε να οδηγήσει την Ευρώπη ακόμη και σε παράλυση. Ταυτόχρονα μ’ αυτό το μεγάλο ζήτημα της αποτελεσματικότητας, η Ένωση ως κοινότητα δημοκρατιών θα πρέπει να αντιμετωπίσει και το κρίσιμο, το ζωτικό ζήτημα της μεγίστης δυνατής δημοκρατικότητας στον τρόπο της λειτουργίας της. Σ’ αυτή τη διπλή πρόκληση έρχεται να απαντήσει η Συνθήκη για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα είναι το νέο ιστορικό βήμα που καλείται και πρέπει να κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ένα βήμα που όσο και αν θα μπορούσε να ήταν πιο αποφασιστικό, λιγότερο ατελές, όπως πολλοί θα θέλαμε, δεν παύει να είναι ένα βήμα ζωτικής σημασίας για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το πραγματικό, λοιπόν, ερώτημα που ετίθετο εξ αρχής, σχετικά με το λεγόμενο Ευρωσύνταγμα, ήταν πολύ απλό. Η Ευρώπη θέλει να προχωρήσει στο δρόμο που έχει χαράξει εδώ και δεκαετίες ή θα αποφασίσει ξαφνικά να σταματήσει; Πιστεύω ακράδαντα ότι για ένα πολιτικό εγχείρημα αυτής της εμβέλειας, όπως είναι η οικοδόμηση μίας όλο και πιο Ενωμένης Ευρώπης, κάθε στασιμότητα θα μπορούσε να είναι μοιραία. Κάτι τέτοιο δεν πιστεύω ότι μπορεί να το θέλει η Ελλάδα, η οποία υπήρξε εξαρχής και συνεχίζει να είναι αμετακίνητα μεταξύ εκείνων των χωρών που πιστεύουν, ελπίζουν και εργάζονται με τις δυνάμεις που τους αναλογούν για μία Ευρώπη που προοδεύει, που γίνεται όλο και πιο ισχυρή και πολιτικά και οικονομικά, με μία όλο και πιο ουσιαστική και αποτελεσματική παρουσία στο παγκόσμιο πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον. Κάτι τέτοιο δεν το θέλουμε, όχι μόνο λόγω της εμπιστοσύνης μας στο ευρωπαϊκό εγχείρημα, αλλά κυρίως λόγω της σταθερής πεποίθησής μας ότι αυτό επιτάσσει το ελληνικό, το εθνικό μας συμφέρον, γιατί πιστεύουμε ότι, όταν η Ευρώπη προχωρά, η Ελλάδα κερδίζει. Επομένως, η Ελλάδα όχι μόνο δεν ήθελε και δεν θέλει να μειωθεί ο ρυθμός και η ένταση της ευρωπαϊκής ενοποίησης, κάτι που θα ήταν το αποτέλεσμα της μη κυρώσεως του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, αλλά επιπλέον αποφάσισε να είναι μεταξύ των πρώτων που θα προχωρούσαν στην κύρωσή του, ώστε να συμβάλλει με αυτήν της την απόφαση στη δημιουργία και στην ενίσχυση μίας πανευρωπαϊκής δυναμικής υπέρ του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, υπέρ της προόδου της Ευρώπης και κυρίως υπέρ της ίδιας της χώρας μας. Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πιστεύω ειλικρινά ότι θα πρέπει όλοι ή σχεδόν όλοι σ’ αυτήν την Αίθουσα, ανεξαρτήτως των επιμέρους και καθ’ όλα σεβαστών απόψεων και επιφυλάξεών μας για το Σύνταγμα, να είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι. Δικαιούμεθα όλοι ή σχεδόν όλοι να είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι, γιατί η Βουλή των Ελλήνων κύρωσε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και μάλιστα με ισχυρότατη διακομματική πλειοψηφία το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Είμαστε μεταξύ των πρωτοπόρων, μεταξύ εκείνων που έστειλαν χωρίς δισταγμό το μήνυμα ότι η Ευρώπη πρέπει να προχωρήσει, ότι η Ευρώπη πρέπει να είναι ισχυρή, ότι πρέπει να έχει λόγο και ρόλο στη διεθνή σκηνή υπέρ της ειρήνης, υπέρ του σεβασμού της ελευθερίας, της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ευημερίας με κοινωνικό πρόσωπο και υπέρ του σεβασμού του διεθνούς δικαίου. Αυτήν, ακριβώς, τη στιγμή της δικαιολογημένης, κατά την άποψή μας, ικανοποιήσεως ότι κάναμε το σωστό βήμα πρόσφατα και ενώ ήδη η Συνθήκη για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα βρίσκεται καθ’ οδόν προς το Προεδρικό Μέγαρο για την επικύρωσή της από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η Αντιπολίτευση ζητά να γίνει δημοψήφισμα για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Ευλόγως θα μπορούσε να διερωτηθεί κανείς, ποιος είναι ο λόγος που επιβάλλει να γίνει αυτή η συζήτηση, ποιος είναι ο λόγος της εγέρσεως ενός ζητήματος που στην ουσία του έχει ήδη ρυθμιστεί με την απόφαση της κύρωσης της Συνθήκης για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, η οποία έχει μόλις πρόσφατα ληφθεί με ιδιαίτερα μεγάλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πιστεύω ότι είναι βέβαιο πως η προβλεπόμενη από το Σύνταγμά μας διαδικασία κυρώσεως διεθνών συνθηκών από τη Βουλή των Ελλήνων που ακολούθησε η Κυβέρνηση ουδόλως υπολείπεται ως προς τη δημοκρατική της θεμελίωση και νομιμοποίηση της άλλης διαδικασίας, εκείνης του δημοψηφίσματος, η διεξαγωγή του οποίου σε τέτοιες περιπτώσεις ουδέποτε απετέλεσε πρακτική ή παράδοση στο σύγχρονο και πάντως στο μεταπολιτευτικό συνταγματικό και πολιτικό μας βίο. Και αυτό έγινε, δηλαδή η κύρωση από τη Βουλή, χωρίς να προκληθεί ποτέ συζήτηση ή προβληματισμός περί δήθεν περιορισμένης δημοκρατικότητας ή ελλειμματικής πληροφορήσεως της κοινής γνώμης. Αυτό μάλιστα που ισχυρίζομαι, επιβεβαιώνεται πέραν πάσης αμφιβολίας από την πρακτική που ακολούθησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως κομματικής προελεύσεως, όταν επρόκειτο να κυρωθούν από τη χώρα μας οι διάφορες έως σήμερα ευρωπαϊκές συνθήκες στις οποίες είμαστε συμβαλλόμενο μέρος. Αυτό έγινε πρωτίστως στη θεμελιώδους σημασίας Συνθήκη της προσχωρήσεως και εντάξεως της χώρας μας στην ΕΟΚ. Το ίδιο επανελήφθη και στη συνέχεια ως προς την ενιαία πράξη, τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, του Άμστερνταμ και της Νίκαιας. Μάλιστα, ο τέως Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Σημίτης είχε ρητώς ενταχθεί υπέρ της κυρώσεως των ευρωπαϊκών Συνθηκών με την κοινοβουλευτική διαδικασία και όχι διά δημοψηφίσματος. Εγώ θα ήθελα μόνο, προς επίρρωση του επιχειρήματος ότι η κοινοβουλευτική διαδικασία κατ’ ουδένα τρόπο είναι λιγότερο δημοκρατική της άλλης διά του δημοψηφίσματος, να προσθέσω το γεγονός ότι η πλειοψηφία των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης επέλεξε ακριβώς την κοινοβουλευτική οδό για να κυρώσει το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Δεν πιστεύω ότι η πλειοψηφία των εταίρων μας μπορεί να ελεγχθεί για μειωμένη δημοκρατική ευαισθησία. Έως σήμερα στις περιπτώσεις της δημοψηφισματικής διαδικασίας, όπως έγινε στην Ισπανία, η εκδήλωση ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης και η συμμετοχή των πολιτών υπήρξε δυστυχώς πολύ περιορισμένη. Αυτό το λέω εις απάντηση του ότι η διαδικασία του δημοψηφίσματος θα απέβαινε προς καλύτερη ενημέρωση της κοινής γνώμης. Ανεξαρτήτως του συνολικού ποσοστού υπέρ του Συντάγματος στην Ισπανία, το συνολικό ποσοστό της συμμετοχής της στην ψηφοφορία δεν ήταν καθόλου ικανοποιητικό. Από το παράδειγμα της Ισπανίας –θα δούμε τι θα γίνει σε λίγες μέρες και στη Γαλλία- συνάγει κανείς το συμπέρασμα ότι εκείνοι από τους πολίτες που πράγματι ενδιαφέρονται να ενημερωθούν, θα ενημερωθούν είτε το Σύνταγμα κυρωθεί με δημοψήφισμα είτε κυρωθεί από τη διαδικασία της Βουλής. Εξάλλου, δεν είναι πάντα βέβαιο ότι η διαδικασία του Συντάγματος συνεπάγεται πάντα, όπως είπα, και πληρέστερη ή βαθύτερη ενημέρωση των πολιτών επί του συγκεκριμένου ζητήματος που τελικά τίθεται υπό την κρίση των πολιτών με τη μορφή ενός «ναι» ή ενός «όχι». Το λέω αυτό διότι στην υποθετική περίπτωση που θα διεξήγετο στην Ελλάδα ένα δημοψήφισμα, το «όχι», παραδείγματος χάρη, του Κομμουνιστικού Κόμματος και το «όχι» του Συνασπισμού θα τα καταμετρούσαμε ενιαία ως μία έκφραση άρνησης του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, ενώ η πρόθεση του καθενός από τα δύο κόμματα με το «όχι» είναι να στείλει ένα διαφορετικό μήνυμα. Κύριε Πρόεδρε, ελπίζω τουλάχιστον η σημερινή μας συζήτηση να είναι χρήσιμη από μία πλευρά, δηλαδή να δίνει ένα επιπλέον έναυσμα, ένα επιπλέον κίνητρο στους συμπολίτες μας για να ενδιαφερθούν για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Πιστεύω ότι αυτό το κείμενο είναι ένα ιστορικό για ορισμένους βήμα προόδου για την ευρωπαϊκή «οικογένεια», της οποίας η Ελλάδα είναι πλέον ένα από τα παλαιότερα και τα πιο ένθερμα μέλη. Ευτυχώς, σήμερα στην Ελλάδα είναι ελάχιστοι εκείνοι που αμφισβητούν ότι η ένταξη και η συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν απαραίτητη για να μεταβάλλουμε οριστικά, πιστεύω προς το καλύτερο, το πεπρωμένο του λαού και της χώρας μας. Σήμερα, χάρη κυρίως στην οραματική αποφασιστικότητα –βεβαίως συνέβαλαν και άλλοι- του Κωνσταντίνου Καραμανλή, η Ελλάδα είναι μία ασφαλής και ευημερούσα σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία και πιστεύω ότι μπορεί να γίνει ακόμα ισχυρότερη μέσα σε μία Ευρώπη που προχωρά με αυτοπεποίθηση προς ένα καλύτερο μέλλον. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε τον κ. Υπουργό. Ο κ. Κολοζώφ έχει ζητήσει το λόγο. Ορίστε, κύριε συνάδελφε. ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κύριε Πρόεδρε, ακούσαμε με μεγάλη προσοχή τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Μολυβιάτη και τα επιχειρήματά του σχετικά με το γιατί πρέπει να στηρίξουμε αυτήν τη Συνθήκη και το γιατί δεν πρέπει να πάμε σε δημοψήφισμα. Έχω ορισμένες παρατηρήσεις να κάνω γύρω απ’ αυτό το ζήτημα. Κατ’ αρχήν, εμείς πιστεύουμε ότι η Ευρώπη είναι ένας ιμπεριαλιστικός μηχανισμός, ένα ιμπεριαλιστικό κέντρο το οποίο ανάλογα με τη δύναμη που διαθέτει επιδιώκει να διευρύνει την επιρροή της με όλα τα μέσα και τα πολιτικά και τα οικονομικά που είπατε εσείς, αλλά δεν αναφέρατε και τα στρατιωτικά μέσα. Ήδη η Ευρώπη σε αυτήν την κατάσταση που βρίσκεται, χωρίς να ολοκληρώσει τη διαδικασία της ενοποίησής της, έχει δείξει αυτές τις προθέσεις της, τις επεμβατικές. Δεν είναι αλήθεια ότι έχει κάνει επεμβάσεις η Ευρώπη. Πρέπει να σας θυμίσω την απόφαση για την επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία; Επομένως, δεν είναι σωστό ότι η Ευρώπη είναι ένα κέντρο που επιδιώκει την ειρήνη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα κέντρο που επιδιώκει να διασφαλίσει, να θωρακίσει τα συμφέροντα των πολυεθνικών και δε διστάζει γι’ αυτό το πράγμα να ισχυροποιηθεί, όπως λέτε εσείς, σε όλους τους τομείς για να μπορεί να κάνει με μεγαλύτερη ευχέρεια τις επεμβάσεις της. Και εγώ πιστεύω ότι, εάν είχε τη δύναμη με την κρίση στη Γιουγκοσλαβία, την επέμβαση θα την έκανε μόνη της χωρίς να περιμένει τις ΗΠΑ. Θα ήθελε μάλιστα και να την προλάβει. Σχετικά με τα ζητήματα του δημοψηφίσματος για τη δήθεν ευαισθησία για τη δημοκρατία κλπ., πιστεύω ότι είναι πραγματική δημοκρατική ευαισθησία σχετικά με το θέμα του δημοψηφίσματος. Είναι μια γενική αρχή όταν έχεις και τη δυνατότητα να συμμετέχουν οι πολίτες άμεσα στις μεγάλες αποφάσεις που αφορούν το μέλλον μιας χώρας. Δε λέω ότι εσείς κάνατε κάτι το παράνομο. Είναι διαδικασίες που ακριβώς προβλέφθηκαν εδώ και πολλά χρόνια. Πάντοτε αποκρούσατε το αίτημα της Αριστεράς μέσα στο Σύνταγμα για τη δυνατότητα να ανοίξει ο δρόμος του δημοψηφίσματος. Σας θυμίζω ότι αυτή η διαδικασία είναι σχεδόν γενικευμένη σε όλα τα κράτη της Ευρώπης. Εμείς μόνο αντιστεκόμαστε σε αυτό το ζήτημα, όπως και ορισμένα αδύναμα κράτη τα οποία δεν είναι σίγουρα τι θα βγάλει ένα δημοψήφισμα. Αναφερθήκατε στο παράδειγμα της Ισπανίας και πιστεύω ότι ανατρέψατε την πραγματικότητα, κύριε Μολυβιάτη σχετικά με το πόσο είναι ή δεν είναι ενημερωμένοι οι πολίτες. Θα κατέληγε κανείς στο συμπέρασμα ότι μόνο οι δραστήριοι πολίτες έχουν και το δικαίωμα να παίρνουν τις αποφάσεις. Στην Ισπανία η πλειοψηφία του ισπανικού λαού δεν πήγε να ψηφίσει. Δεν σας ενοχλεί αυτό το πράγμα; Η πλειοψηφία του ισπανικού λαού δεν κύρωσε αυτή τη συνθήκη. ΠΕΤΡΟΣ ΜΟΛΥΒΙΑΤΗΣ ( Υπουργός Εξωτερικών): Αυτό είπα και εγώ. ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Το αναφέρατε για να πείτε ότι το δημοψήφισμα δεν προσφέρει τίποτα. Και μάλιστα, εν τη αφελεία του ένας συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας του ξέφυγε και μίλησε για κίνδυνο με τα δημοψηφίσματα. Κίνδυνος όμως σε τι; Στο να παρέμβει ο ελληνικός λαός και να αλλάξει την απόφαση που παίρνει η Κυβέρνηση; Αυτή είναι η σκέψη που κυριαρχεί στη χώρα μας εδώ και πολλά χρόνια και που σήμερα αναφέρεσθε σε μια παράδοση συντηρητική, η οποία προέκυψε από το ανώμαλο καθεστώς που υπήρχε τόσα χρόνια στη χώρα μας. Και ένας λόγος παραπάνω, κύριε Μολυβιάτη, δεδομένου ότι η Νέα Δημοκρατία ήλθε με αυτήν την υπόσχεση να δώσει αυτόν τον αέρα της δημοκρατικής λειτουργίας της χώρας μας, να κάνετε αυτό το δημοψήφισμα. Θέλετε να το κάνετε συμβουλευτικό όπως στην Ισπανία; Να το κάνετε για να λάβετε υπόψη σας τι σκέπτεται ο ελληνικός λαός. Και μην πάτε στις δημοσκοπήσεις. Το ίδιο υπήρχε και στις άλλες χώρες. Ενώ όλα τα κόμματα, κυβέρνηση και αντιπολίτευση ήταν υπέρ του δημοψηφίσματος, ο λαός έβγαλε αντίθετη απόφαση. Και αναγκαστήκατε να έρθετε και δυο και περισσότερες φορές ξανά με δημοψήφισμα να εκβιάσετε εκείνον τον λαό για να αποφασίσει τελικά αυτό που θέλουν τα μονοπώλια. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Το λόγο έχει ο κ. Πολύδωρας. ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω να κάνω μια σύντομη παρέμβαση εις ευθεία απάντηση των ισχυρισμών του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΚΚΕ, του κ. Κολοζώφ. Έχω να κάνω τρεις παρατηρήσεις. Παρατήρηση πρώτη. Οι ωραίες αναλύσεις που διατυπώνει συστηματικά και με καλό τρόπο πολλές φορές το ΚΚΕ για τα παγκόσμια ζητήματα είτε της οικονομίας είτε του παλαιοϊμπεριαλισμού, είτε του νεοϊμπεριαλισμού, τα παγκόσμια ζητήματα της εξάρτησης ή αλληλεξάρτησης των κρατών-μελών σε μεγάλους σχηματισμούς … ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Δικοί σας είναι οι χαρακτηρισμοί. Ο ιμπεριαλισμός είναι ένας. ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Ο ιμπεριαλισμός είναι ένας αλλά εγώ τον διακρίνω πολιτική και ιστορική αδεία. Λέγω, λοιπόν, ότι αυτές όλες οι αναλύσεις λαμβάνουν την επαλήθευσή τους ή την διάψευσή τους από τη ζωή. Όχι από τον αντίλογο τον δικό μου. Δηλαδή, εάν είναι έτσι δεινό ιμπεριαλιστικό η Ευρώπη, πώς συνωστίζονται τόσες χώρες στην πόρτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Ένα αυτό. Δεύτερον, δε νομίζετε ότι οι εναλλακτικές λύσεις στην πολιτική τοποθέτηση επί εθνικών θεμάτων, δεν είναι υπόθεση θεωρητικών ασκήσεων, αλλά είναι υπόθεση ζωτική. Θα μπορούσε να υπάρξει π.χ. εθνικός προϋπολογισμός της Ελλάδος από το 1980-1981 μέχρι σήμερα, χωρίς τα κονδύλια της ΕΟΚ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης; ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Μα, τι λέτε τώρα; Ο συσχετισμός είναι αρνητικός σχετικά με τα κονδύλια. ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Τόσο υπεράνω είσαστε εσείς, ώστε να αποκρούετε το διεθνές σύστημα χωρίς να λαμβάνετε υπόψη αυτά τα δεδομένα που αποτελούν δικαιώσεις και επαληθεύσεις; Αυτό είναι το ένα. Το δεύτερο που έχει να κάνει ευθέως με το δημοψήφισμα. Μας επεκαλέσθη ο κύριος Μολυβιάτης το επιχείρημα ότι και η υπόθεση του δημοψηφίσματος, όπως φαίνεται από την Ισπανία, ολίγη αξία έχει σε σχέση με τον δυναμισμό για την έκφραση το λαού εξ αιτίας της αποχής. Αυτό το εξελάβατε εσείς ότι η αποχή συν εκείνοι οι οποίο καταψήφισαν είναι μια απόρριψη της Συνθήκης. ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Μα, ο δυναμισμός αυτός δεν ψήφισε… ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Αυτό είναι νομικό και πολιτικό παράδοξο, διότι δεν συμποσούνται, δεν συναθροίζονται οι ψήφοι με την αποχή. Και το τρίτο επιχείρημα, που θέλω να αντιλέξω στις παρατηρήσεις του κ. Κολοζώφ, έχει να κάνει με αυτό που λέμε συνταγματική τάξη ή όχι. Το είπα και στη βασική μου αγόρευση. Δεν προβλέπει το Σύνταγμά μας ελεύθερο δημοψήφισμα. Δεν προβλέπει ούτε δημοψήφισμα από τις υπογραφές, ένα και δεύτερον, από τη συμφωνία των μελών της Εθνικής Αντιπροσωπείας. Εάν υποθέσουμε π.χ. ότι έχουμε τριακόσιους να θέλουν δημοψήφισμα για ένα ελεύθερο θέμα, δεν το έχουμε αυτό το δικαίωμα από το Σύνταγμα. ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Η κυβέρνηση μπορεί να πάρει πρωτοβουλία. Έχει αυτό το δικαίωμα. ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Δηλαδή το μόνο που καταφέρνει κανείς και η πρόταση των αιτούντων επισπευδόντων για το δημοψήφισμα στην παρούσα αίτηση που συζητούμε, είναι μια κατάχρηση του συνταγματικού όρου «κοινωνικό θέμα», οπότε θα ασκήσουμε … Δεν είναι κοινωνικό θέμα, αλλά εθνικό θέμα. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Δεν είναι κοινωνικό θέμα! ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Και για το εθνικό θέμα προσέξτε καλά το Σύνταγμα και μην αυθαιρετείτε. Λέει «ειδικού ενδιαφέροντος» που προσδιορίζεται από το άρθρο 28. ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Μα, στο «βασικό μέτοχο» κύριε Πολύδωρα, κάνατε πίσω ολοταχώς. ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Η συνταγματική τάξη, κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν μας αφήνει περιθώριο να αναπτύσσουμε αυτοσχεδιασμούς οι οποίοι δεν ξέρω εάν είναι υπέρ του θέματος που λέγεται Ευρώπη, σχέση Ελλάδος προς Ευρώπη, πρωτοπορία, που θέλουμε να φιλοδοξούμε ως Εθνικό Κοινοβούλιο, για την κατάνευση, για την επιδοκιμασία και τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, όπως φαίνεται από την προηγούμενη ψήφο σας του ΠΑΣΟΚ … ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Απολύτως γι’ αυτό το προτείνουμε. ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Έτσι, λοιπόν, με το να προκαλείτε αυτή την φασαρία για σύγχυση, confusion allegee, νομίζω ότι ζημιώνετε την ευρωπαϊκή υπόθεση και τη συνταγματική τάξη. Αυτά ήθελα να πω. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το λόγο έχει ο κ. Κουβέλης. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σπεύδω να πω τόσο στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας όσο και στον Υπουργό Εξωτερικών ότι η πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης θα εξαρτήσει το εύρος της και την αντοχή της από τις ρυθμίσεις, τις οποίες θα εξασφαλίσει προφανώς και πρωτίστως προς όφελος των Ευρωπαίων πολιτών. Και το εύρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με ποιοτικά χαρακτηριστικά επίσης συναρτάται με το βαθμό συμμετοχής των Ευρωπαίων πολιτών σ’ αυτήν τη διαδικασία της πολιτικής ενοποίησης. Όλα τα άλλα τα οποία έχουν ακουστεί νομίζω ότι δεν αποτελούν πειστικά επιχειρήματα, για να αποκρουστεί η πρόταση για τη διενέργεια ενός δημοψηφίσματος. Διότι το δημοψήφισμα, αγαπητέ κύριε Πολύδωρα, θα επιτρέψει στον ελληνικό λαό, στους ευρωπαίους λαούς να ομιλήσουν και να αποφανθούν με έναν κυριαρχικό όσο και πρωτογενή τρόπο. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ) Δεν σας απασχολεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το γεγονός ότι τόσο οι Έλληνες πολίτες όσο και άλλοι πολίτες της Ευρώπης, η μεγάλη πλειοψηφία, μένουν σταθερά μακριά από αυτήν τη διαδικασία της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης; Γιατί δεν συμμετέχουν; Γιατί στην Ισπανία εκφράζονται αυτά τα συγκεκριμένα ποσοστά συμμετοχής; Γιατί, αν θέλετε, στη Γαλλία –και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα το οποίο θα υπάρξει- υπάρχουν έντονες διαμαρτυρίες για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τα οποία δεν υπάρχουν στη συζητηθείσα συνταγματική συνθήκη; Και ερωτώ εξαιρετικά καλόπιστα: Σε τι έχει να ζημιωθεί η υπόθεση της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης από τη συμμετοχή των πολιτών οι οποίοι, επαναλαμβάνω, με έναν κυριαρχικό τρόπο θα πρέπει να αποφανθούν για όλα αυτά τα ζητήματα; Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει -τουλάχιστον δεν αμφισβητώ εγώ- την αναγκαιότητα ύπαρξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε καμιά περίπτωση δεν αμφισβητώ και δεν θέλω να αμφισβητήσω την ανάγκη της πολιτικής ενοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το μεγάλο όμως ζήτημα που τίθεται είναι, αν αυτή η συνταγματική συνθήκη εξασφαλίζει τις ρυθμίσεις που πράγματι υπηρετούν την επί της ουσίας πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης. Και όποιος διατυπώνει αντίθετη άποψη προς το συγκεκριμένο λεγόμενο Ευρωσύνταγμα το πράττει γιατί πιστεύει ότι η υπόθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που πρέπει να εξασφαλίσει δεν υπηρετείται με το κείμενο αυτό. Και δεν υπηρετείται, διότι επί παραδείγματι –ας το επαναλάβω- με έναν παράδοξο όσο και εξαιρετικά μοναδικό και πρωτότυπο τρόπο συνταγματοποιεί το φιλελευθερισμό της αγοράς, αναγνωρίζει διακηρυκτικά τα κοινωνικά δικαιώματα, αλλά χωρίς καμία δεσμευτικότητα, δεν κάνει τη διάκριση των εξουσιών μεταξύ των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα και θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι δεν αποτελεί λεγκαλισμό. Αποτελεί, κατά την άποψή μου, επισήμανση βαθύτατου και ουσιαστικού πολιτικού χαρακτήρα. Το κείμενο που επεξεργάστηκε η συνέλευση υπό τον Βαλερύ Ζισκάρ ντ’ Εστέν διαφωνείτε ότι λαθεμένα ονομάζεται σύνταγμα; Εγώ θα έλεγα και λαθεμένα και σκόπιμα. Επιχειρείται από κάποιους να περιβληθεί με το κύρος και την αίγλη ενός Συντάγματος. Όμως ένα Σύνταγμα, κατά τη γνώμη μου, προϋποθέτει την ύπαρξη ενός κυρίαρχου λαού ο οποίος αναδεικνύει με δημοκρατικές εκλογικές διαδικασίες μια αντιπροσωπευτική συντακτική συνέλευση. Μια συνέλευση που το συντάσσει το Σύνταγμα στο όνομα του κυρίαρχου λαού. Έτσι έχουν συγκροτηθεί μέχρι σήμερα όλα τα νεότερα και σύγχρονα Συντάγματα, με σεβασμό στη λαϊκή κυριαρχία και τη δημοκρατία η οποία άλλωστε κατακτήθηκε με αγώνες. Στην προκειμένη περίπτωση δεν ίσχυσε κάτι τέτοιο. Αντίθετα. Η συνέλευση που επεξεργάστηκε το κείμενο συγκροτήθηκε επιλεκτικά χωρίς την ανάδειξή της από τους Ευρωπαίους πολίτες, συγκροτήθηκε εν τέλει από εκπροσώπους κυρίως των χριστιανοδημοκρατικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων. Όσο για τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, η πρόσκλησή τους υπήρξε επιλεκτική και ο ρόλος τους δευτερεύων για να τηρούνται τα προσχήματα. Επομένως κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το κείμενο που έγινε διελκυστίνδα μεταξύ των κυβερνήσεων των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι επί της ουσίας προϊόν διακυβερνητικών διαπραγματεύσεων. Στερείται της οποιασδήποτε λαϊκής δημοκρατικής νομιμοποίησης και σε καμία περίπτωση, έχω τη βεβαιότητα, δεν μπορεί να ονομάζεται Σύνταγμα. Αγαπητοί συνάδελφοι, ήθελα να θέσω στην κρίση σας το εξής ερώτημα: πιστεύετε ότι έγινε επαρκής διάλογος μέσα στην ελληνική κοινωνία για την Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη; Πιστεύετε ότι αυτός ο διάλογος επαρκώς υποκαθίσταται από τη συζήτηση σ’ αυτήν εδώ τη Βουλή; Προφανώς όχι. Και βεβαίως εκείνο που επικαλούνται κάποιοι, θα έλεγα προσχηματικά όσο και ένοχα, «μα, πού να απευθυνθούμε, σε ποιους πολίτες μη ενημερωμένους για να έχουμε την τελική κρίση για το δημοψήφισμα» είναι ένας επικίνδυνος πολιτικός λόγος. Πολύ δε περισσότερο όταν με συνευθύνη των δύο μεγάλων κομμάτων ο ελληνικός λαός κρατήθηκε μακριά από την οποιαδήποτε ενημέρωση έτσι ώστε σήμερα να είναι ακριβές ότι η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού έχει μερική γνώση και σε κάθε περίπτωση πολύ μεγαλύτερη άγνοια για τα ζητήματα της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης. Η διενέργεια ενός δημοψηφίσματος θα έδινε τη δυνατότητα στον Έλληνα πολίτη να ενημερωθεί, να επικοινωνήσει με το σύνολο των απόψεων και ας τον εμπιστευθούμε, ενημερωμένος να προσέλθει στην κάλπη και στο πλαίσιο του δημοψηφίσματος να εκφράσει την άποψή του. Ενδεχομένως και άλλα ζητήματα να παρεισφρύουν και να επηρεάζουν την ψήφο του Έλληνα πολίτη αναφορικά με την Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη. Αλλά γιατί και αυτά τα άλλα ζητήματα να μην βρουν την έκφρασή τους αναφορικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο ενός δημοψηφίσματος; Εμείς έχουμε τη βεβαιότητα ότι η υπόθεση της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης, η πορεία αυτής της ενοποίησης θα διακρίνεται από το αγκομαχητό των κρατών-μελών και των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ακριβώς για το λόγο ότι λείπει –και αυτό ακούγεται με χίλιους τρόπους άμεσα ή έμμεσα- η σχέση εμπιστοσύνης για τις ενέργειες, τις πράξεις, τις συμπεριφορές και τις επιλογές που γίνονται στο επίπεδο κορυφής και αγνοούν τη βάση, τη βάση πάνω στην οποία μπορεί, μόνον εκεί μπορεί, αποτελεσματικά να στηριχθεί η υπόθεση της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης αλλά επί της ουσίας. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εσείς που αρνείστε το δημοψήφισμα, δεν βλέπετε, δεν διακρίνετε ότι αναπτύσσονται φυγόκεντρες τάσεις αναφορικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση; Και πρέπει να πεισθεί ο Έλληνας πολίτης για την αναγκαιότητα της πολιτικής ενοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά με εκείνα, επαναλαμβάνω, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που θα μαρτυράνε αντοχή στο χρόνο και θα την αποδεικνύουν, στο βαθμό που οι οποιεσδήποτε ρυθμίσεις έχουν ως κέντρο και σταθερή αναφορά τον Ευρωπαίο πολίτη και προφανέστατα και τον Έλληνα πολίτη. Όλα τα άλλα τα οποία ακούγονται αναδεικνύουν και μαρτυρούν έλλειψη εμπιστοσύνης έναντι του ελληνικού λαού. Εμείς δεν θέλουμε να προσέλθει χωρίς ενημέρωση ο Έλληνας πολίτης για να εκφράσει την άποψή του στο πλαίσιο ενός δημοψηφίσματος. Αντιθέτως, έχουμε ικανό χρόνο να ενημερωθούν οι Έλληνες πολίτες συστηματικά, να ακούσουν το σύνολο των απόψεων, θετικών ή αρνητικών, σε σχέση προς το λεγόμενο Ευρωσύνταγμα και τότε να αποφανθούν. Μην επικαλούμαστε κατά συνέπεια την έλλειψη της ενημέρωσης ή τη μερική γνώση του ζητήματος για να αποκλείσουμε το δημοψήφισμα. Και πότε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Σε μία εποχή όπου καθολικά εγείρεται το αίτημα να μπορέσει να εξυγιανθεί η πολιτική ζωή με τη μεγαλύτερη συμμετοχή του Έλληνα πολίτη στην άσκηση της πολιτικής. Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς επιμένει ότι η διενέργεια ενός δημοψηφίσματος είναι πράξη πολιτικά αναγκαία, είναι αναγκαία για τη δημοκρατική ζωή του τόπου, είναι αναγκαία για αυτήν καθ’ αυτήν την υπόθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η άρνηση γι’ αυτό το δημοψήφισμα κατά τη γνώμη μας ένα πράγμα μόνο σημαίνει. Ότι επιλέγει η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου, επιμένει η Κυβέρνηση οι ρυθμίσεις, οι επιλογές και οι αποφάσεις να γίνονται στο επίπεδο της κορυφής. Αλλά όταν η κορυφή αποφασίζει ερήμην της βάσης, όταν δεν εξασφαλίζει αυτή την αμφίδρομη αναγκαία δημοκρατική επικοινωνία μεταξύ της πολιτικής έκφρασης στο επίπεδο κορυφής και στη βάση, τότε αυτή η πολιτική αυτοϋπονομεύεται. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής, τριάντα δύο μαθητές και τρεις συνοδοί -δάσκαλοι από το 2ο Δημοτικό Σχολείο Βριλησσίων. Η Βουλή τους καλωσορίζει. (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες) Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κ. Καστανίδης. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Αντιπολίτευση στο σύνολό της ζήτησε από την πρώτη στιγμή που άνοιξε η συζήτηση για την κύρωση της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης, τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Το επιχείρημα ήταν ισχυρό και σαφές: Η διεξαγωγή δημοψηφίσματος αποτελεί μία εξαιρετικά καλή αφορμή και ισχυρό μέσο ώστε να οργανωθεί η συζήτηση για την ενημέρωση του ελληνικού λαού. Η Αντιπολίτευση ισχυρίστηκε –και σωστά- ότι μέχρι στιγμής στα πλαίσια της συνήθους δημόσιας συζήτησης δεν έχει επιτευχθεί το επιθυμητό ενημερωτικό αποτέλεσμα και ότι γι’ αυτό χρειαζόμαστε μία ισχυρή και πιεστική, μία δεσμευτική διαδικασία η οποία εκ των πραγμάτων θα επιβάλει πολύ μεγαλύτερη ένταση στη διαβούλευση με την ελληνική κοινωνία και στην ενημέρωσή της, θα δώσει τη δυνατότητα να ακούσει η ελληνική κοινή γνώμη, ο Έλληνας πολίτης τα επιχειρήματα είτε της μιας είτε της άλλης πλευράς, υπέρ δηλαδή ή κατά της κύρωσης της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης. Σε αυτό το επιχείρημα η Αντιπολίτευση επιμένει και αυτήν τη στιγμή, κατά τη διεξαγωγή της συζήτησης εδώ στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Η Νέα Δημοκρατία αρνούμενη την προσφυγή σε δημοψήφισμα ακολουθεί σε γενικές γραμμές το εξής επιχείρημα: Το άρθρο 44 του Συντάγματος προβλέπει την ύπαρξη σοβαρού κοινωνικού ζητήματος για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος μετά την ψήφιση σχετικού νομοσχεδίου ή διαφορετικά, κατά το 44-1 την ύπαρξη εθνικού ζητήματος. Στην προκειμένη περίπτωση κατά τη Νέα Δημοκρατία η κύρωση της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης αποτελεί πελώριο εθνικό ζήτημα. Δεν πληρούνται συνεπώς, οι συνταγματικές προϋποθέσεις ώστε να θεωρήσουμε αναγκαία την προσφυγή σε δημοψήφισμα, μετά την ψήφιση του νόμου. Είναι, όμως, έτσι; Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η κύρωση της Συνταγματικής Συνθήκης, η ίδια η Συνταγματική Συνθήκη αποτελεί σοβαρότατο εθνικό θέμα. Αποτελεί σοβαρότατο εθνικό θέμα, και μόνον η συμμετοχή αυτομάτως μιας χώρας σ΄ έναν υπερεθνικό οργανισμό, στην προκειμένη περίπτωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, Η εκχώρηση επίσης αρμοδιοτήτων εθνικού χαρακτήρα στα υπερεθνικά όργανα που διοικούν την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι θέμα θεμελιακό, εθνικής σημασίας. Και ασφαλώς είναι εθνικό θέμα το να συζητήσουμε για τη Συνταγματική Συνθήκη. Το ερώτημα όμως είναι: Πρόκειται μόνο περί εθνικού θέματος ή αντιθέτως υπάρχουν όψεις της Συνταγματικής Συνθήκης που επηρεάζουν άμεσα την κοινωνική ζωή και την κοινωνική οργάνωση μιας χώρας που συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θέλει να κυρώσει τη Συνταγματική Συνθήκη; Θα μου επιτρέψετε να δώσω μερικά παραδείγματα: Η Συνθήκη της Νίκαιας αναφέρει ως θεμελιώδη της αρχή την ύπαρξη του ανταγωνισμού στα πλαίσια της ελεύθερης οικονομίας, της οικονομίας δηλαδή, της αγοράς. Η Συνταγματική Συνθήκη, την οποίαν κυρώσαμε, αναφέρεται σ΄ ένα διπλό αξιακό σύστημα: και στην οικονομία της αγοράς βεβαίως, αλλά με την προσθήκη ότι η οικονομία της αγοράς δεν μπορεί να μετατρέπει μία κοινωνία σε κοινωνία της αγοράς. Και επιβάλλει την υιοθέτηση, την ύπαρξη, στο εσωτερικό των χωρών-μελών, ισχυρής κοινωνικής συνοχής. Της διοργάνωσης, δηλαδή, μιας κοινωνίας που το στοιχείο της αλληλεγγύης θα είναι ισχυρό. Το εάν θα επιλέξουμε την παραμονή στο αξιακό σύστημα της Συνθήκης της Νίκαιας, που αναφέρεται μόνο στην οικονομία της αγοράς ή εάν θα επιλέξουμε το διπλό αξιακό σύστημα, με αναφορά και στην κοινωνική αλληλεγγύη, που επιβάλλει η Συνταγματική Συνθήκη, δεν είναι μία αμελητέα θεωρητική συζήτηση, αλλά έχει σοβαρές κοινωνικές επιπτώσεις. Αν λοιπόν υποτεθεί ότι μία χώρα θα ηρνείτο την κύρωση της Συνταγματικής Συνθήκης, ουσιαστικά θα επέλεγε την παραμονή στα πλαίσια του συστήματος αξιών της Νίκαιας. Και αυτό θα είχε αρνητικές συνέπειες, συγκριτικά με την υιοθέτηση της αρχής της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης, που επιβάλλει η Συνταγματική Συνθήκη. Άρα είναι προφανές ότι έχουμε σοβαρές επιπτώσεις στην κοινωνική πολιτική και στην οργάνωση μιας χώρας-μέλους που συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα δεύτερο παράδειγμα: Όπως ξέρετε, ενσωματώνεται στη Συνταγματική Συνθήκη ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων περιλαμβάνει μία τρίτη, νεότερη γενιά δικαιωμάτων, τα οποία δεν περιλαμβάνονται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Ενώ η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα δικαιώματα του ανθρώπου καταγράφει κυρίως και υπερασπίζεται τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων περιλαμβάνει μια σειρά νεότερων δικαιωμάτων κοινωνικού χαρακτήρα. Παραδείγματος χάρη, η προστασία των ατομικών δεδομένων, δικαιώματα που σχετίζονται με τη βιοηθική, αποτελούν, συνιστούν μία νέα σειρά κοινωνικών δικαιωμάτων, η υιοθέτηση και η προστασία των οποίων είναι μία κρίσιμη κοινωνική παράμετρος. Θα ενσωματώσουμε στο δικό μας βίο, υιοθετώντας τη Συνταγματική Συνθήκη, το Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων; Είναι άνευ κοινωνικής σημασίας αυτό το θέμα ή είναι ιδιαίτερης κοινωνικής σημασίας με σοβαρές επιπτώσεις; Θα προσθέσω όμως και την οριζόντια κοινωνική ρήτρα, η οποία αποτέλεσε μετά από πολλές διαβουλεύσεις και εσωτερικούς συμβιβασμούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έξοχη επιλογή, διότι εξασφαλίζει, ουσιαστικά θεμελιώνει, αποτελεί προϋπόθεση της γενικής διακήρυξης για την κοινωνία της συνοχής και της αλληλεγγύης. Η οριζόντια κοινωνική ρήτρα τέμνει τη ζωή των πολιτών, εφόσον εφαρμοστούν ειδικότερες πολιτικές, εξασφαλίζοντας το αξιοβίωτο, την αξιοπρεπή ζωή που ταιριάζει στην ανθρώπινη φύση. Η οριζόντια κοινωνική ρήτρα, εάν υιοθετηθεί ή όχι, έχει επίσης σοβαρότατες κοινωνικές επιπτώσεις και όχι επιπτώσεις εθνικού χαρακτήρα. Άρα, διαπιστώνουμε ότι η υιοθέτηση ή η άρνηση της Συνταγματικής Συνθήκης έχει γενικώς σοβαρές κοινωνικές επιπτώσεις. Συνεπώς πρόκειται για θεμελιώδες κοινωνικό ζήτημα και μας παραπέμπει στην ευθεία πλήρωση των προνοιών του άρθρου 44 παράγραφος 2 του Συντάγματος. Άρα, είναι συνταγματικά τεκμηριωμένη, πληροί τους όρους και τις προϋποθέσεις του Συντάγματος η πρόταση των Βουλευτών της Αντιπολίτευσης. Είναι έωλο, αντιθέτως, το επιχείρημα από την πλευρά της Κυβέρνησης και ακατανόητη η εμμονή στην άρνηση. Είναι φανερή η ανάγκη μιας επεκτεινόμενης συζήτησης στο εσωτερικό της χώρας, προκειμένου ο Έλληνας πολίτης να κατανοήσει τι ακριβώς θα του συμβεί με την υιοθέτηση της Συνταγματικής Συνθήκης. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στην Ευρώπη παρατηρήθηκαν προβλήματα. Εκφράζονται χρόνιες ή και τωρινές δυσπιστίες προς τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλα αυτά έχουν οδηγήσει στο διακύβευμα της Γαλλίας και στη χαμηλή συμμετοχή στην Ισπανία. Γιατί είναι αναγκαία η διεξαγωγή δημοψηφίσματος τώρα, όσο ενδεχομένως δεν ήταν αναγκαία στο παρελθόν; Είπα πριν από δυο μέρες ότι ουσιαστικά η Συνταγματική Συνθήκη συνιστά επανίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό είναι ριζικά διάφορο από μία συνήθη Συνθήκη, που οι Σύνοδοι Κορυφής προσυπογράφουν και υιοθετούν. Τι θα συμβεί, εάν δεν γίνει κατανοητό τι επιχειρούμε στην Ευρώπη με την κύρωση της Συνταγματικής Συνθήκης; Οι αμφιβολίες που διατυπώνονται από πολλούς Ευρωπαίους πολίτες είναι γιατί έχουν υπ΄ όψιν τους την τωρινή γραφειοκρατική λειτουργία των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι ενστάσεις για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, για την Συνταγματική Συνθήκη ουσιαστικά είναι οι ενστάσεις που έχει ο Ευρωπαίος πολίτης για την τωρινή λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό είναι άδικο. Ενώ είναι σαφές ότι με την κύρωση της Συνταγματικής Συνθήκης κάνουμε βήματα προς τα εμπρός, για το μέλλον μιας καλύτερης Ευρώπης, ο Ευρωπαίος πολίτης έχοντας συνείδηση του ξένου προς αυτόν σώματος της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, ότι οι Βρυξέλλες είναι κάτι απόμακρο, έξω από τη ζωή του και ενδεχομένως αντανακλά την υπεροχή ορισμένων μεγάλων συμφερόντων στη λειτουργία των κοινοτικών διαδικασιών, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι πρέπει να εκφράσει την άρνησή του προς το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Αλλά αυτή είναι μια άρνηση που δεν αφορά αυτό που έρχεται αλλά αυτό που είναι. Αυτή η αντίφαση πρέπει να επιλυθεί. Ένας από τους τρόπους που διευκολύνει την επίλυση αυτής της αντίφασης είναι η μακρά συζήτηση και η ενημέρωση των πολιτών μέσω ενός δημοψηφίσματος. Το ότι αμφιβάλλουν οι Ευρωπαίοι πολίτες για τη Συνταγματική Συνθήκη, το ότι εκφράζουν ενστάσεις για το ξένο και μακρινό προς αυτούς σώμα της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, το ότι υποψιάζονται πως ενδεχομένως υπερέχουν τα συμφέροντα μεγάλων οικονομικών κύκλων και όχι τα συμφέροντα των πολιτών, οφείλεται άλλοτε σε παρανόηση, άλλοτε σε πραγματικότητες που δικαιολογούν τις ενστάσεις και σε κάθε περίπτωση σε μεγάλη άγνοια. Η ευθύνη των Εθνικών Κοινοβουλίων είναι να βοηθήσουν τους λαούς να κατανοήσουν περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Αυτό σημαίνει μία άνετη και μακρά διεξαγωγή συζητήσεων. Δεν αρκούν τα παραδοσιακά μέσα. Δεν αρκεί το λεωφορείο που επιστρατεύεται χάριν της Συνταγματικής Συνθήκης. Δεν αρκεί μία κομματική διαδικασία ή έστω μία εκδήλωση οργανωμένη από επιστημονικούς φορείς. Αυτά τα παραδοσιακά μέσα δεν αποτελούν ισχυρό μέσο για να προσκαλέσουν τον πολίτη σε μία ευρύτερη συμμετοχή. Γι’ αυτό και αποτελεί συμβολή των κομμάτων της Αντιπολίτευσης σε μία υπόθεση που έχει ασφαλώς πελώρια σημασία για την κοινωνία και την εθνική μας πορεία, η πρόταση για διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Πριν κλείσω θα σας δώσω ένα παράδειγμα από τον πρόσφατο πολιτικό μας βίο. Γνωρίζετε τον ορυμαγδό των επιχειρημάτων και αντεπιχειρημάτων γύρω από τα θέματα του «Βασικού Μετόχου» και της υπεράσπισης ή όχι της αρχής της διαφάνειας. Στα πλαίσια της Συνταγματικής Συνθήκης αναδεικνύεται για πρώτη φορά, έστω δειλά στην αρχή, ο ρόλος των Εθνικών Κοινοβουλίων στην ευρωπαϊκή πράξη. Μέχρι τώρα δεν υπήρχε ρόλος των Εθνικών Κοινοβουλίων. Εφαρμόζοντας την αρχή της αναλογικότητας και κυρίως της επικουρικότητας ένα Εθνικό Κοινοβούλιο μπορεί να αποφασίσει για κάποιο θέμα, ότι δεν υπάρχει λόγος να προστρέξει με δική της αρμοδιότητα η Ευρωπαϊκή Ένωση. Εάν δε το 1/3 των Εθνικών Κοινοβουλίων κρίνει ότι πράγματι δεν συντρέχει λόγος αρμοδιότητας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή άλλων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης να νομοθετήσουν, τότε μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να ακυρώσει την πρωτοβουλία της, να ξανασκεφθεί ή και να αφήσει ελεύθερο το πεδίο στα Εθνικά Κοινοβούλια. Μεταφέρτε το, σας παρακαλώ, αυτό στα θέματα του «Βασικού Μετόχου». Αν υποτεθεί ότι ο βάσιμος ισχυρισμός είναι ότι τα θέματα της διαφάνειας και κυρίως της λειτουργίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης δεν είναι θέματα ανταγωνισμού, αλλά άπτονται της ελευθερίας της έκφρασης και δικαιωμάτων των πολιτών, τότε θα ήταν βάσιμη στα πλαίσια της Συνταγματικής Συνθήκης η απαίτηση του Εθνικού μας Κοινοβουλίου να μην συντρέξει αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Εάν αυτό συνυπεγράφετο από ορισμένο αριθμό Εθνικών Κοινοβουλίων, τότε θα μπορούσε το Εθνικό Κοινοβούλιο κάθε χώρας να ισχυρισθεί βάσιμα στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπό το φως της νέας Συνταγματικής Συνθήκης, ότι εδώ πρόκειται περί εθνικής αρμοδιότητας και δε χρειάζεται να παρέμβει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα παραπάνω αποτελούν μέτρο των βελτιώσεων που επιχειρούνται στη λειτουργία και συγκρότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Γάλλος ή ο Ολλανδός ή ο Έλληνας πολίτης ελάχιστα έχει ακούσει γι’ αυτά και είναι απόλυτα κρίσιμο μέγεθος να ακούσει και να μάθει. Συνεπώς η Αντιπολίτευση έχει δίκιο, όταν ισχυρίζεται ότι η διεξαγωγή και προσφυγή σε δημοψήφισμα βοηθά τη χώρα, βοηθά επίσης και το εγχείρημα μιας άλλης, ολοκληρωμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο Υπουργός Εσωτερικών έχει το λόγο για μια σύντομη παρέμβαση. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Νομίζω ότι η παρέμβαση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αδικεί το ίδιο το αίτημά της, αλλά είναι και αποκαλυπτική των λόγων για τους οποίους φαίνεται ότι το ΠΑΣΟΚ ζητάει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Ο κ. Καστανίδης, ο οποίος και δεινός ρήτορας είναι και πολύ σοβαρός νομικός, για να δικαιολογήσει το γιατί ζητούν δημοψήφισμα με βάση τη διάταξη του Συντάγματος που αφορά ψηφισμένα νομοσχέδια, τα οποία ανάγονται σε σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, μας είπε ότι η Συνταγματική Συνθήκη περιέχει σοβαρά κοινωνικά ζητήματα. Ρυθμίζει τέτοια ζητήματα. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Όμως, το διακύβευμα, για να το πω έτσι, για το οποίο συζητάμε συνίσταται στο ποιες είναι οι διατάξεις οι επιμέρους ή εάν η Συνθήκη ως Συνθήκη ως βήμα προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση πρέπει να τεθεί ή όχι υπό δημοψήφισμα; Διότι εάν το θέσει κανείς ως βήμα, συνολικό βήμα, σημαντικό στην πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, δεν μπορεί να μένει στα επιμέρους –και θα εξηγήσω γιατί αυτό το πράγμα είναι και ιδιαιτέρως αντιφατικό σε σχέση με αυτό που είπε ο κ. Καστανίδης- αλλά θα πρέπει να δει το συνολικό βήμα. Εάν μου έλεγε ο κ. Καστανίδης ότι το θεωρεί σημαντικό εθνικό θέμα και θα έπρεπε να τεθεί υπό δημοψηφισματική διαδικασία με την άλλη ρύθμιση του Συντάγματος, η απάντηση είναι απλή και θα την εξηγήσω όταν θα παρέμβω συνολικά γι’ αυτό το θέμα. Γιατί αυτό δεν έγινε όταν μπήκαμε στην τότε ΕΟΚ; Γιατί αυτό δεν έγινε στις επιμέρους συνθήκες που περιελάμβαναν εξίσου σημαντικά, για να μην πω σημαντικότερα πολλές φορές ζητήματα, σε ό,τι αφορά τη διάρθρωση της Συνθήκης; ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Τα έχουμε εξηγήσει αυτά, κύριε Υπουργέ! ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Άρα, λοιπόν, έρχεται ο κ. Καστανίδης και λέει: «Υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που αποδεικνύουν ότι η Συνθήκη περιέχει κοινωνικές διατάξεις». Βεβαίως και περιέχει κοινωνικές διατάξεις. Αλλά τότε, αν πάρουμε τις επιμέρους διατάξεις, έχω δύο αντιρρήσεις σ’ αυτό που είπε ο κ. Καστανίδης. Σίγουρα το θέμα της Νίκαιας έθεσε σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, το οποίο όμως είναι εξίσου οικονομικό. Όταν όμως ο κ. Καστανίδης ήρθε και μας ανέλυσε τα θέματα του Χάρτη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Ξέχασε να μας πει ότι αυτός ο Χάρτης καταστρώνει τα δικαιώματα με εντελώς διαφορετικό τρόπο από ό,τι ξέραμε. Δεν ισχύει αυτή η τριμερής διάκριση -και είναι πολύ σωστή αυτή η επιλογή που κάνει η Συνταγματική Συνθήκη και πιστεύω ότι θα αποτελέσει και οδηγό για άλλα Συντάγματα στο μέλλον- και είναι γνωστό ότι είναι σημαντικό δημοκρατικό κεκτημένο ο τρόπος με τον οποίο καθιερώνεται και καταστρώνεται αυτός ο Χάρτης, αφού –σας διαβεβαιώ γι’ αυτό και μπορείτε να το παρατηρήσετε πάρα πολύ εύκολα- αναδεικνύει τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άρα δεν μπορείς να συμπεράνεις από το ότι περιέχει και κοινωνικές διατάξεις, είτε με τη Συνθήκη της Νίκαιας είτε μέσα από ορισμένες διατάξεις περί θεμελιωδών δικαιωμάτων, ότι αυτό και μόνο το γεγονός το ανάγει αποκλειστικώς σε κοινωνικό ζήτημα, όπως το θεωρεί το άρθρο 44 του Συντάγματος. Πρέπει να το δούμε συνολικά. Όσον αφορά στο πού είναι το αντιφατικό -και τελειώνω με αυτό, γιατί θα πούμε περισσότερα στη συνέχεια της συζήτησης- αν, κύριε Καστανίδη, παίρνετε μεμονωμένες ρυθμίσεις που αναζητούν και πράγματι αναδεικνύουν κοινωνικά ζητήματα για να δικαιολογήσετε για ποιο λόγο μπορούμε να προσφύγουμε σε διαδικασία δημοψηφίσματος, σύμφωνα με τη σχετική συνταγματική διάταξη, θα σας θυμίσω ότι αν την απομονώσετε με αυτόν τον τρόπο, τότε η Συνθήκη αυτή περιέχει και σημαντικές δημοσιονομικές διατάξεις. Ναι ή όχι; Το αμφισβητεί κανείς αυτό; Τότε, θα σας αντέτεινε κανείς ότι το άρθρο 44 λέει ότι μπορείς να κάνεις δημοψηφισματική διαδικασία για σοβαρό κοινωνικό ζήτημα εκτός των δημοσιονομικών. Άρα τι θα έπρεπε να επιλέξουμε να αναδείξουμε, τα κοινωνικά ή τα δημοσιονομικά; Βλέπετε ότι πολλές φορές στην αμηχανία να βρει κανείς την δικαιολογητικά στοιχεία για ό,τι κάνει, οδηγείται σε μία επίπτωση που αφορά το ίδιο μας το Σύνταγμα. Ας είμαστε ειλικρινείς! Πείτε, ίσως, ότι θα θέλετε να γινόταν αυτή η συζήτηση γιατί είχατε την πρόταση για καλύτερη ενημέρωση του ελληνικού λαού. Αλλά γι’ αυτό θα υπάρξει απάντηση. Γιατί η ενημέρωση μπορεί να γίνει καλύτερα με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που αναζητείτε. Πάντως, το κύριο επιχείρημά σας που θα μπορούσε να είναι το ότι υπάρχει δημοψήφισμα για εθνικό ζήτημα, αναιρείται από τη στάση που τηρήσατε τα προηγούμενα χρόνια. Και γι’ αυτόν το λόγο δεν μπορέσατε να το επικαλεσθείτε, όπως θα έπρεπε κατά τη γνώμη σας, αφού η προγενέστερη στάση του κόμματός σας ως Κυβέρνησης δεν επιτρέπει σήμερα να έχετε την ίδια σταθερότητα στα επιχειρήματά σας. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα για ένα λεπτό το λόγο. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Καστανίδη, έχετε το λόγο για δύο λεπτά. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Δεν έχω τη διάθεση να αντιδικήσω με τον κ. Παυλόπουλο, γιατί δεν διέγνωσα κάποιο ισχυρό επιχείρημα. Ωστόσο, θα ήθελα να κάνω μόνο δύο παρατηρήσεις στο χρόνο που έχω. Πρώτον, η Συνταγματική Συνθήκη, κύριε Πρόεδρε, δεν περιγράφει ούτε δίνει λύσεις σε δημοσιονομικά προβλήματα. Κάνετε λάθος, κύριε Υπουργέ! Περιγράφει οικονομικές διαδικασίες. Δεν δίνει λύσεις σε δημοσιονομικά προβλήματα. Δεύτερον, η περιγραφή της διαδικασίας στη λήψη οικονομικών αποφάσεων δεν έχει καμία σχέση με δημοσιονομικά προβλήματα. Τρίτον, κύριε Πρόεδρε, έχουμε εξηγήσει κατά κόρον ότι στο παρελθόν δεν ζητήσαμε δημοψήφισμα, όπως άλλωστε το είπε και η Υπουργός Παιδείας, για έναν πολύ απλό λόγο. Μετά το 2000 άρχισαν οι συζητήσεις στα πλαίσια της συνταγματικής συνέλευσης για τη Συνταγματική Συνθήκη. Άρα, θα μπορούσε να ζητηθεί δημοψήφισμα όταν θα είχαμε το τελικό συμπέρασμα, όπως ακριβώς αυτό υιοθετήθηκε επί Ιταλικής Προεδρίας. Το σημαντικότερο όλων είναι –κάτι που είπα και προηγουμένως- ότι ποτέ στο παρελθόν δεν είχαμε ουσιαστικά πράξη επανίδρυσης, δηλαδή, ένα τόσο σημαντικό κείμενο που αφορά την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, όπως είναι η Συνταγματική Συνθήκη. Ευχαριστώ. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, μια λέξη θέλω να πω. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Υπουργέ. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, μια απάντηση θα δώσω στον κ. Καστανίδη. Αν ρίξει μια ματιά στη Συνταγματική Συνθήκη, όπως σας έχει διανεμηθεί, δεν έχει παρά να δει σε αυτό που είπε προηγουμένως, στο Τμήμα 3, άρθρο ΙΙΙ – 313, «δημοσιονομικές διατάξεις». Ολόκληρο κομμάτι περί δημοσιονομικών διατάξεων. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Τι σημαίνει αυτό; ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Σύμφωνα με τη λογική σας, κύριε Καστανίδη, αν, επειδή η Συνθήκη περιέχει κοινωνικές διατάξεις, συνιστά σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, επειδή εξίσου περιέχει και δημοσιονομικές διατάξεις, βεβαίως, ρυθμίζει και σημαντικά δημοσιονομικά θέματα. Άρα, θα έπρεπε να εξαιρεθεί του δημοψηφίσματος σύμφωνα με το άρθρο 44 του Συντάγματος, που θεωρεί ότι κοινωνικό θέμα μπορεί να τεθεί υπό δημοψηφισματική διαδικασία, αλλά εφόσον δεν αφορά δημοσιονομικά ζητήματα. Μην προσπαθούμε λοιπόν αυτήν τη στιγμή να βρούμε επιχειρήματα που αναιρούνται μέσα από τη λογική. Διότι το μόνο επιχείρημα που θα μπορούσατε να έχετε, όσοι προτείνετε αυτήν τη διαδικασία, θα ήταν ότι συνιστά σημαντικό εθνικό θέμα. Αυτό να το κουβεντιάσουμε. Όμως, αναιρείται η στάση σας ότι είναι σημαντικό εθνικό θέμα από την προγενέστερη στάση σας. Γιατί εδώ που φθάσαμε με τη Συνθήκη, αυτήν τη στιγμή το βήμα που κάνουμε σε σχέση με αυτό που έγινε, όταν μπήκαμε στην τότε ΕΟΚ και δεν κάνατε δημοψήφισμα, γιατί δεν το θεωρήσατε σοβαρό εθνικό θέμα, ακριβώς αυτό το ζήτημα είναι που αναιρεί και την επιχειρηματολογία σας. Αυτά εξηγώ και θα τα πούμε και στη συνέχεια. Ευχαριστώ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Μια φράση θέλω να πω, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Καστανίδη, μία φράση. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Δεν έχει νόημα η αντιδικία. Κύριε Υπουργέ, οι διατάξεις στις οποίες αναφέρεστε δεν αφορούν δημοσιονομικές επιλογές. Είναι το πλαίσιο για τη λήψη δημοσιονομικών αποφάσεων. Όπως παραδείγματος χάρη, κύριε Υπουργέ, αν διαβάσετε –και είμαι σίγουρος ότι το έχετε διαβάσει- προσεκτικά το κείμενο, ορίζει ότι ο προϋπολογισμός θα είναι πενταετής. Αυτό δεν έχει κάποιες επιπτώσεις στα δημοσιονομικά της χώρας μας. Να συνειδητοποιήσουμε, λοιπόν, ότι μιλάμε για ένα πλαίσιο, για το σχηματισμό και τη λήψη των δημοσιονομικών αποφάσεων, αλλά όχι για δημοσιονομικά προβλήματα. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Πάντως, κύριε Καστανίδη, τα δημοσιονομικά προβλήματα τα οποία θέτει το άρθρο, στο οποίο αναφέρθηκα, είναι τόσο σημαντικά, που θα παρακαλούσα πολύ να ξέρατε ποιες είναι οι επιπτώσεις στη χώρα μας από την εφαρμογή αντίστοιχων διατάξεων. Αν αυτό δεν είναι σοβαρό ζήτημα, τότε τι είναι σοβαρό δημοσιονομικό ζήτημα; Αν το πλαίσιο που μας λέτε για τα δημοσιονομικά, σε ό,τι αφορά τα εθνικά και τα κοινοτικά όργανα, δεν είναι σημαντικό θέμα δημοσιονομικό, το οποίο θα απαγορευόταν από το άρθρο 44 του Συντάγματος να τεθεί σε δημοψήφισμα, τότε τι είναι; Ας βρούμε άλλα επιχειρήματα, αλλά ας μην προσπαθούμε να διαστρέψουμε την ερμηνεία του Συντάγματος. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ. Το Προεδρείο άφησε να εξελιχθεί αυτή η συζήτηση. Τουλάχιστον, αν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε μεταξύ μας, να ενημερωθούμε ποια είναι τα επί μέρους κεφάλαια και τα άρθρα του Ευρωσυντάγματος. Βλέπετε ότι χρειαζόμαστε πολλή διδασκαλία και μελέτη ακόμη. Τώρα εισερχόμεθα, επιτέλους, στον κατάλογο των ομιλητών Βουλευτών. Το λόγο έχει ο κ. Θεόφιλος Βασιλείου. ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Πρόεδρε, πριν εκθέσω τις απόψεις μου, θα ήθελα να κάνω μια δήλωση και να θέσω ένα ερώτημα. Προσυπογράφω όσα είπε ο κ. Καστανίδης και τα εντάσσω στη λογική της Συνθήκης ένταξης της χώρας μας στην ΟΝΕ και την κυκλοφορία του ευρώ. Υπήρξε μεγαλύτερο και συγκλονιστικότερο κοινωνικό ζήτημα για τον κατώτερο, μέσο και ανώτερο Έλληνα από την κυκλοφορία του ευρώ στην Ελλάδα; Για ρωτήστε τους τώρα να δείτε, αναλογιζόμενοι τη δραχμή και σε σχέση με τη λειτουργία τους; Αφορά ή δεν αφορά ολόκληρη την κοινωνία; Πείτε μου σας παρακαλώ. Τότε γιατί δεν κάνατε αίτηση για διεξαγωγή δημοψηφίσματος, ώστε να επικυρωθεί εκείνη η Συνθήκη; Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ευρώπη από τότε που ο Ρομπέρ Σουμάν στις 9 Μαΐου 1950 ζήτησε μια διακρατική οικονομική συνεργασία και επετεύχθη το 1951 η πρώτη Συνθήκη Άνθρακα και Χάλυβα μέχρι σήμερα διαμόρφωσε μέσω των πολλαπλών Συνθηκών, κυρίως από τη Συνθήκη της Ρώμης το 1957, ένα καθεστώς δικαιοσύνης, δημοκρατίας, ειρήνης και ελευθερίας. Παρά το γεγονός ότι οι Συνθήκες των εντάξεων ή οι Συνθήκες που δημιουργούσαν οικονομικές κοινότητες είχαν κατεξοχήν οικονομικό χαρακτήρα, φθάσαμε στην Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη το 1987, που η ίδια αυτή καθαυτή η πράξη διαμόρφωνε τον πολιτικό χαρακτήρα της Ενωμένης Ευρώπης και τη συμμετοχή των πολιτών. Στη συνέχεια το Μάαστριχ καθόρισε κυριολεκτικά Οικονομική και Πολιτική Ένωση και φτάσαμε στην ΟΝΕ και στην κυκλοφορία του ευρώ. Η Συνθήκη Άμστερνταμ, η Συνθήκη Νίκαιας, η Συντακτική Συνέλευση προκειμένου να γίνει αυτό το Ευρωσύνταγμα, υπό την Προεδρία του Βαλερύ Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, μας οδήγησαν στο Σύνταγμα, αυτό για το οποίο μιλάμε σήμερα. Και βέβαια, το «πράσινο φως» εδόθη στη Σύνοδο της Χαλκιδικής τον Ιούνιο του 2003. Η Συνθήκη για το Σύνταγμα, όπως περιγράφηκε και κατά την πολυήμερη συζήτηση, με την ολοκλήρωση της οποίας ψηφίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία της Βουλής των Ελλήνων, περιλαμβάνει ασφαλώς την ενσωμάτωση όλων των προγενεστέρων συνθηκών, πλην της Συνθήκης για την Ατομική Ενέργεια. Και βέβαια, δίνει ευρύτατη συμμετοχή στους Ευρωπαίους πολίτες, αναμφισβήτητα δε ενσωματώνει κυριολεκτικά, κάτι που δεν κατάφερε να κάνει η Διάσκεψη της Νίκαιας, το Χάρτη Ελευθεριών και Πολιτικών Δικαιωμάτων του Πολίτη. Αυτό είναι πολύ σημαντικό ζήτημα, διότι πέραν των κρατών-μελών των είκοσι πέντε, που είναι σήμερα, στέλνεται και ένα μήνυμα προς κάθε νέο κράτος που θέλει να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση –εν προκειμένω θέλω να αναφερθώ στην Τουρκία- ότι η ενσωμάτωση και η αυτονόητα νομική δέσμευση του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων λέει ευθέως προς οποιαδήποτε χώρα –και ιδίως στην Τουρκία- ότι εντασσόμενη στην Ευρώπη, πρακτικές παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών δεν γίνονται αποδεκτές από την ευρεία ευρωπαϊκή οικογένεια. Ψηφίστηκε, λοιπόν, η Συνθήκη πρόσφατα. Δεν πέρασε μήνας και είχαμε υποβολή αίτησης για διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Ο μέσος Έλληνας διερωτάται: τι είναι αυτό τώρα; Χθες δεν ψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων –έμμεσης αντιπροσωπείας δημοκρατία- η Συνθήκη; Πράγματι. Ευαισθησία για την απόφαση των πολιτών προσωπικά δεν εκχωρώ μονοπωλιακά σε κανέναν. Αντιλαμβάνομαι την ευαισθησία της Αριστεράς. Διαχρονικά η Αριστερά ήταν σταθερή στις απόψεις της. Το ΠΑΣΟΚ όμως; ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Το ΚΚΕ έχει σταθερές απόψεις, όχι γενικά η Αριστερά. ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Η Συνθήκη ένταξης της Ελλάδος στην Κοινότητα, η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη, το Άμστερνταμ, η Νίκαια, η ΟΝΕ πέρασαν με αποφάσεις του Κοινοβουλίου, ασφαλώς βάσει του άρθρου 28 του Συντάγματός μας, που είναι το θεμέλιο των σχέσεών μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τώρα γιατί αναζητείται η εφαρμογή του εδαφίου 2 της παραγράφου 2 του άρθρου 44 του Συντάγματος; Και γιατί δεν έγινε μέχρι σήμερα; Και είναι εύλογο να διερωτώμαι: όταν πριν από τις εκλογές του 1981 το ίδιο ΠΑΣΟΚ έλεγε ότι θα ζητήσει δημοψήφισμα από τον ελληνικό λαό για να βγούμε ή να μείνουμε στην Κοινότητα, γιατί δεν έγινε; Επενοήθη η περίεργη σκέψη περί του ότι έχει μεγαλύτερο κόστος να φύγουμε και λιγότερο κόστος να μείνουμε. Έτσι ελέχθη τότε. Η υποβολή της πρότασης θεωρώ ότι είναι κατ’ εξοχήν υποκριτική από το ΠΑΣΟΚ και –ας μου επιτραπεί η έκφραση- «αντιπολιτευτικό τερτίπι». Ποιος από μας και εκ των συναδέλφων, πολύ περισσότερο η Κυβέρνηση Καραμανλή, δεν έχει την ευαισθησία να ερωτάται ο ελληνικός λαός; Επιτρέπει όμως το Σύνταγμα; Και βεβαίως θέλουμε ευρεία έννοια εφαρμογής του Συντάγματος. Το επιτρέπει όμως αυτό το άρθρο 44, παράγραφος 2; Αν η Βουλή συντελέσει στην ανατροπή των αυστηρών διατάξεων του Συντάγματος, τότε πάψαμε να είμαστε και Βουλή και Δημοκρατία και δεν έχουμε καμία συνταγματική νομιμότητα. Ποιος δάσκαλος του συνταγματικού δικαίου θα μιλούσε σε αμφιθέατρο και θα ζητούσε από τους φοιτητές του να εξηγήσουν αν ισχύει εθνικό ζήτημα ή κοινωνικό πρόβλημα στην προκείμενη περίπτωση; Σε ελεύθερη κουβέντα γίνονται όλα αυτά και με ευρεία πεποίθηση αντιπολιτευτικής διάθεσης. Ύστερα, άκουσα και παρακολούθησα με θρησκευτική ευλάβεια τους αγορητές έως τώρα, και τους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους και τους συναδέλφους, της Συμπολίτευσης και της Αντιπολίτευσης. Ανεφέρθη κυρίως από τον εισηγητή της Αντιπολίτευσης και τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο ότι πρέπει να γίνει το δημοψήφισμα για να αποτελέσει κίνητρο ενημέρωσης. Αν είναι δυνατόν! Η ενημέρωση κατ’ αρχήν είναι αυτονόητο υποχρεωτικό καθήκον από όλους μας και η Κυβέρνηση θα έχει αυτήν τη στιγμή -και σήμερα θα ακουστεί- προτάσεις ως προς την ενημέρωση. Εγώ όμως διερωτώμαι: Ενημέρωσε κανέναν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για τα ΜΟΠ; Ενημέρωσε κανέναν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στα είκοσι χρόνια για τα Α΄, Β΄ και Γ΄ Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, για τις γεωργικές ενισχύσεις; Έμαθαν ποτέ οι αγρότες τι σημαίνουν οι επιδοτήσεις και οι αναδιαρθρώσεις καλλιεργειών; Αυτά τα κόστη και οι εξαρτήσεις πληρώνονται σήμερα. Μπορεί να μου πει κανείς αν οι αγρότες ζουν με τις επιδοτήσεις, οι οποίες γνωρίζετε πολύ καλά ότι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα κοπούν; Αυτό που έγινε τα τελευταία είκοσι χρόνια ήταν ένα καθεστώς ροκανίσματος των δυνατοτήτων των κοινοτικών προγραμμάτων, γι’ αυτό και ζήτησαν επιστροφές από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο που τα χρήματα μοιράστηκαν σε εταιρίες μαϊμούδες με την ανοχή σας. Εταιρείες μαϊμούδες εκαρπώθησαν τα χρήματα του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου! Και δυστυχώς σήμερα βρισκόμαστε στο σημείο να ζητάμε ενημέρωση σε κάτι που επί είκοσι χρόνια –είκοσι τέσσερα χρόνια είμαστε στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, τα είκοσι ήταν των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ- δεν είχαμε καμία ενημέρωση. Και ασφαλώς εκάματε πολίτες εξαρτημένους από τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Δημιουργήσατε εξαρτησιακές σχέσεις από την Κυβέρνηση για την κατανομή κονδυλίων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σε επιτήδειους ημέτερους. Και τολμάτε σήμερα να μιλάτε για ενημέρωση. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Επιπλέον... ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Βασιλείου, γιατί περιμένουν πολλοί να μιλήσουν. ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: ...εκτιμώ ότι ορθώς γίνεται ή έγινε οποιαδήποτε συζήτηση. Εκτιμώ ότι η υπόθεση «δημοψήφισμα» δεν είναι ζήτημα ευαισθησίας των κομμάτων της κεντροαριστεράς και αναισθησίας του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας που κυβερνά αυτόν τον τόπο. Η ανάδειξη αυτής της ευαισθησίας είναι εκ του πονηρού. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, του Συνασπισμού και του Κομμουνιστικού Κόμματος σας διαβεβαιώ ότι ουδείς συνάδελφος από τη Νέα Δημοκρατία δεν υπολείπεται ευαισθησίας για απόφαση του πολίτη. Οφείλουμε όμως στην Αίθουσα που είμαστε να τηρούμε επακριβώς πρώτοι εμείς το Σύνταγμα και να σεβόμαστε τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Εάν με βάση αυτές τις ευρείες ευαισθησίες, μπορούμε να λειτουργούμε παραβιάζοντας το Σύνταγμα και την ευρωπαϊκή νομοθεσία, τότε δεν αξίζει τον κόπο να είμαστε σε αυτήν την Αίθουσα. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Επιτάχυνση της διαδικασίας ενώπιον των πολιτικών και ποινικών δικαστηρίων και άλλες διατάξεις». Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Χρήστος Χάιδος. Παράκληση να τηρηθεί το οκτάλεπτο, κύριοι συνάδελφοι, γιατί είναι πολλοί οι εγγεγραμμένοι. ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΪΔΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα για το μέλλον της Ευρώπης. Μιλάμε για το Ευρωσύνταγμα σε μία δύσκολη περίοδο συνεχών μεταβολών, αλλά και μεγάλων προκλήσεων. Σε αυτήν την κρίσιμη ιστορική καμπή, που αμφισβητούνται οι ιδεολογίες, που υποτιμούνται οι μορφές συλλογικής δράσης, που η κοινωνία των πολιτών συμπιέζεται από τη μιντιοκρατία, που η οικονομική εξουσία ενισχύεται εις βάρος της πολιτικής, που οι πολίτες αποστασιοποιούνται από τα κοινά, η Ευρώπη προσπαθεί να ενισχύσει την πολιτική της ενότητα, να διευρύνει το πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ των χωρών της και να ενδυναμώσει το κύρος και τη δημοκρατική νομιμοποίηση των θεσμικών της οργάνων. Σε εποχές που στην Ευρώπη αυξάνονται οι συντηρητικές φωνές απομονωτισμού, λαϊκισμού, τοπικισμού, ξενοφοβίας, ρατσισμού και υπερεθνικισμού, η Ευρώπη καλείται να χαράξει πορεία ανοικτών οριζόντων, δημοκρατικών διεργασιών και οικουμενικής δράσης. Καλείται να μετατραπεί σε μία ένωση, σε ένα ενιαίο γεωγραφικό χώρο που θα αποτελεί κοινή μεγάλη πατρίδα όλων των λαών της και να προτάξει το δικό της κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό μοντέλο απέναντι στη νεοφιλελεύθερη -κυρίαρχη σήμερα- θέση των Ηνωμένων Πολιτειών. Για να μπορέσει όμως η Ευρώπη να κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση, για να κάνει βήματα προόδου στην προσπάθεια ολοκλήρωσης της ενοποίησής της, πρέπει να προβάλει τα πολλά και σημαντικά που ενώνουν τους λαούς της και να αποδυναμώσει τα λίγα και τραυματικά που τους διαιρούν. Πρέπει να ξαναβρεί και να επικαιροποιήσει τους πολιτικούς, ιδεολογικούς και ιστορικούς κώδικες του πολιτισμού της, που μας οδήγησαν στο σημερινό ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και διαμόρφωσαν το σύγχρονο ευρωπαϊκό κεκτημένο. Για να μπορέσει η Ευρώπη να λειτουργήσει δημοκρατικά, προοδευτικά και αποτελεσματικά, χρειάζεται κι ένα σύγχρονο, σταθερό και αξιόπιστο πλαίσιο κανόνων και θεσμικών οργάνων. Ένα τέτοιο πλαίσιο κανόνων λειτουργίας, ένα «θεσμικό κέλυφος», όπως χαρακτηρίστηκε σ’ αυτήν την Αίθουσα, μια Χάρτα συνεργασίας είναι και το Ευρωσύνταγμα, για το οποίο συζητούμε σήμερα. Και παρά τις όποιες αδυναμίες, παρά τις επιθυμίες όλων μας για προοδευτικότερες ρυθμίσεις, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προόδου στην πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Είναι εξάλλου ένα προϊόν σύνθεσης. Αποτελεί ένα κείμενο συμβιβασμού και αμοιβαίων υποχωρήσεων και κάτω από αυτό το πρίσμα πρέπει να προσεγγίζεται και να κρίνεται και όχι με θεωρητικές συγκρίσεις με μαξιμαλιστικούς στόχους που απορρέουν από ανέξοδους και επιζήμιους υπερπατριωτικούς μεγαλοϊδεατισμούς. Είναι επιπλέον το Ευρωσύνταγμα ένα χρήσιμο εργαλείο προστασίας των συμφερόντων και διεκδίκησης των αιτημάτων από τις μικρές χώρες, αφού η απουσία ενός θεσμοθετημένου πλαισίου κανόνων συνεργασίας υποθάλπει την υποτέλειά τους σε σχέση με τις μεγάλες δυνάμεις. Για τους παραπάνω λόγους, λέμε «ναι» στο Ευρωσύνταγμα διακηρύττοντας ταυτόχρονα την ανάγκη της διαρκούς προσπάθειας για δημοκρατικότερη Ευρώπη, της ισόρροπης ανάπτυξης και της ισότιμης συνεργασίας. Όμως πάνω απ’ όλα για την ταχύτερη και επιτυχή πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση χρειάζεται η συμμετοχή των ευρωπαϊκών λαών σε όλες τις διαδικασίες. Χρειάζεται η ενδυνάμωση και η σφυρηλάτηση της ευρωπαϊκής συνείδησης. Και είναι υποκριτικό, την ώρα που όλοι λέμε ότι αποδεχόμαστε αυτές τις προϋποθέσεις, που λέμε ότι ανησυχούμε για την αποστασιοποίηση των πολιτών από τα κοινά, που ισχυριζόμαστε ότι προβληματιζόμαστε από τις αυξανόμενες αντιευρωπαϊκές φωνές, να μη σεβόμαστε το δικαίωμα των πολιτών να εκφράσουν την άποψή τους μέσω του δημοψηφίσματος, όπως γίνεται στις περισσότερες –μαζί με τα δημοψηφίσματα ένταξης- χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ζητάμε λοιπόν δημοψήφισμα για το Ευρωσύνταγμα γιατί αυτό επιτάσσει η πολιτική ηθική και ο σεβασμός απέναντι στη Δημοκρατία και στους πολίτες. Η εκλογή μας από τους πολίτες στο Κοινοβούλιο δεν μας επιτρέπει να αγνοούμε το δικαίωμά τους και την υποχρέωσή τους να αποφασίσουν οι ίδιοι για ένα κορυφαίο, ιστορικής σημασίας ζήτημα για την πατρίδα, ούτε μας νομιμοποιεί ηθικά να αποφασίσουμε εμείς γι’ αυτούς για ένα τόσο μεγάλο θέμα. Ζητούμε δημοψήφισμα γιατί πιστεύουμε ότι ένα Ευρωπαϊκό Σύνταγμα επικυρωμένο από τους λαούς θα ισχυροποιήσει πολιτικά την Ευρώπη και η συζήτηση που θα προηγηθεί θα ενδυναμώσει την ευρωπαϊκή συνείδηση και στην Ελλάδα, αφού μέσα από το διάλογο και την ενημέρωση θα απαξιωθούν οι αντιευρωπαϊκές λαϊκιστικές φωνές της ξενοφοβίας, του απομονωτισμού και του εθνικισμού. Μέσω του δημοψηφίσματος θα διαλυθούν οι καχυποψίες και οι ανησυχίες που καλλιεργούνται έντεχνα στους πολίτες από τις παραπάνω φωνές, ότι το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα είναι επιζήμιο γι’ αυτούς και για την πατρίδα και γι’ αυτό αποφεύγεται η διεξοδική συζήτηση και το δημοψήφισμα και επιλέγεται η απόμακρη κοινοβουλευτική επικύρωση. Τέλος, ζητάμε δημοψήφισμα γιατί πιστεύουμε ότι οι πολίτες πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στις αποφάσεις για τα κρίσιμα ζητήματα που τους αφορούν, αφού πολίτες παραγκωνισμένοι από τις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως πρωταγωνιστές, με πίστη στην ευρωπαϊκή ιδέα. Τα επιχειρήματα που συνοδεύουν την άρνηση της Κυβέρνησης για διεξαγωγή δημοψηφίσματος δεν είναι πειστικά και μπορούν να χαρακτηριστούν υποκριτικά. Ισχυρίζεστε, κύριοι της Κυβέρνησης, ότι δεν συντρέχουν σοβαροί λόγοι για να γίνει δημοψήφισμα και ότι το αίτημα που συζητούμε σήμερα, καθώς επίσης και η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος βρίσκονται στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας. Σας ερωτώ: Ήταν σημαντικότερο θέμα το αίτημα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες και η διεξαγωγή δημοψηφίσματος γι’ αυτό, το οποίο προσυπέγραψε ο ίδιος ο σημερινός Πρωθυπουργός; Αν ναι, γιατί δύο χρόνια μετά δεν διενεργείται αυτό το δημοψήφισμα ή τουλάχιστον δεν θεσπίζεται ρύθμιση για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες; Η εγκατάλειψη αυτής της θέσης και η σιωπή σας καταδεικνύει την ασυνέπεια σε όλο της το μεγαλείο! Σήμερα όμως αποκαλύπτεται για άλλη μία φορά και το αδιέξοδο που φέρνει η απουσία στρατηγικού στόχου και η έλλειψη πολιτικού προσανατολισμού, από τα οποία πάσχει η Νέα Δημοκρατία. Γι’ αυτό η Κυβέρνηση κινείται χωρίς σχέδιο, χωρίς πυξίδα, προσπαθώντας να ισορροπήσει μεταξύ αυτών που πιστεύουν στην ενίσχυση της ευρωπαϊκής θέσης της χώρας και των άλλων που διέπονται από απόψεις εσωστρέφειας, ξενοφοβίας, εθνικισμού και θρησκευτικού φονταμενταλισμού. Στηρίζεται στην άγνοια για να παρουσιάσει τις σκιαμαχίες με ανεμόμυλους με τις οποίες αναλώνεται στα ευρωπαϊκά φόρα σαν πόλεμο για τα συμφέροντα της πατρίδας, σκεπάζοντας με το σκοτάδι τις άτακτες υποχωρήσεις που υποχρεούται να κάνει όπως αυτή στο «Βασικό Μέτοχο». Εντάσσει και αυτό το κορυφαίο θέμα της σχέσης της χώρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση στο βωμό των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων για να μπορεί να αναζητά άλλοθι για να δικαιολογήσει τις δικές της αποτυχίες είτε με τον κακό ευρωπαϊκό κανονισμό, όπως έλεγε στο βαμβάκι και το ακούσαμε και σήμερα, είτε με τους κακούς παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αντιδρούν στα πυροτεχνήματα για τη διαπλοκή ή την απογραφή, είτε προβάλλοντας παραπλανητικά υποκριτικά ψευτοδιλήμματα του τύπου «με ποιον είστε, με το ευρωπαϊκό Δίκαιο ή με το ελληνικό Σύνταγμα;». Ζητάμε, λοιπόν, δημοψήφισμα και καλούμε την Κυβέρνηση να αποδεχθεί το αίτημα γιατί πιστεύουμε ότι η πρόοδος προϋποθέτει ενημερωμένους και ενεργούς πολίτες, γιατί πιστεύουμε ότι το καλύτερο αύριο για την πατρίδα μας θα το πετύχουμε σ΄ έναν κόσμο ανοιχτών οριζόντων, ευρύτερων συνεργασιών και ενίσχυσης της ευρωπαϊκής κατεύθυνσης της χώρας με ταυτόχρονη σφυρηλάτηση της ισχυρότερης δυνατής κοινωνικής συναίνεσης και πίστης σε αυτές τις επιλογές. Μόνο έτσι, με δημοκρατικά νομιμοποιημένες αποφάσεις, με ενεργοποίηση και συμμετοχή όλων των κοινωνικών δυνάμεων, θα συμφιλιώσουμε τους πολίτες με το σύστημα και θα συνδιαμορφώσουμε μία σύγχρονη, δημοκρατική, ισχυρή και ενιαία Ευρώπη στην οποία θα ζούμε μαζί, θα είμαστε ίσοι, αλλά ταυτόχρονα και διαφορετικοί. Μία Ευρώπη που θα έχει την ευρεία όψη που της προσέδωσαν με την ονομασία –και ας μη το ξεχνάμε αυτό- οι αρχαίοι πρόγονοί μας και δεν θα διέπεται από τις κοντόφθαλμες και ανιστόρητες αντιλήψεις των συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων, που θέλουν τους πολίτες στη γωνία και τις κοινωνίες σε νάρκη! (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Ευάγγελος Βενιζέλος. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η συζήτηση για την κύρωση της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης ολοκληρώθηκε στη Βουλή πριν τις διακοπές του Πάσχα με τη συντριπτική υπερψήφιση του κοινοτικού νομοσχεδίου. Η συζήτηση αυτή διεξήχθη μέσα σ΄ ένα συγκεκριμένο πολιτικό κλίμα. Σας καλώ να θυμηθούμε ποιο ήταν το πολιτικό κλίμα μέσα στο οποίο αναπτύχθηκε η επιχειρηματολογία της Κυβέρνησης για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και για τη σχέση ευρωπαϊκού Δικαίου και εθνικού Συντάγματος πριν από λίγες εβδομάδες. Η Κυβέρνηση τότε επιχειρηματολογούσε στο όνομα της προάσπισης του εθνικού συμφέροντος, της εθνικής κυριαρχίας και του εθνικού Συντάγματος. Και ενώ προωθούσε την κύρωση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, έτσι ώστε η Ελλάδα να είναι μία από τις πρώτες χώρες που θα κυρώσει τη νέα Συνθήκη, από την άλλη μεριά με αφορμή τη γνωστή περιπέτεια του «Βασικού Μετόχου» ανέπτυσσε τη θεωρία της υπεροχής του εθνικού Συντάγματος και της αυτονομίας του εθνικού νομοθέτη. Όλα αυτά κατέρρευσαν μέσα σε λίγες εβδομάδες. Η εικόνα είναι ριζικά διαφορετική, το κλίμα έχει ανατραπεί. Η Κυβέρνηση πρέπει να εξηγήσει και προς τη Βουλή των Ελλήνων και προς τον ελληνικό λαό πώς από την επίμονη διγλωσσία της προηγούμενης περιόδου, όπου άλλα έλεγε εδώ και άλλα έλεγε στις Βρυξέλλες, τώρα δίνει εξηγήσεις, υποχωρεί, υπαναχωρεί και αποδέχεται το αυτονόητο: Ότι όταν το εθνικό Σύνταγμα μιας χώρας, όπως είναι η Ελλάδα, προβλέπει το ίδιο, με ρητή διάταξή του, ότι η χώρα μπορεί να παραχωρήσει εθνικές αρμοδιότητες στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να αποδεχθεί αντίστοιχους περιορισμούς της εθνικής της κυριαρχίας, το ευρωπαϊκό φαινόμενο και το ευρωπαϊκό Δίκαιο και το ευρωπαϊκό Σύνταγμα δεν είναι κάτι που επιβάλλεται επί του κράτους και επί του εθνικού του Συντάγματος, αλλά είναι κάτι που προκύπτει, επειδή τα κράτη - μέλη θέλουν να το διαμορφώσουν και θέλουν να παραχωρήσουν αρμοδιότητες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα, το ευρωπαϊκό φαινόμενο δεν είναι κάτι που γίνεται σε αντίθεση προς τα εθνικά Συντάγματα και τις εθνικές ταυτότητες των κρατών-μελών, αλλά είναι κάτι που γίνεται με βάση τα συντάγματα των κρατών-μελών και με διαφύλαξη της πολυμορφίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άρα προς όφελος των κρατών-μελών που κάνουν αυτήν την επιλογή. Συνεπώς η Κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει την αλλαγή στάσης της, τις αντιφάσεις της και τον ανεύθυνο τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε το ζήτημα αυτό. Και ευτυχώς η κοινή πρωτοβουλία των κομμάτων της Αντιπολίτευσης να θέσουν ζήτημα διεξαγωγής δημοψηφίσματος κράτησε ανοικτή αυτήν τη συζήτηση, ώστε και η Βουλή να λειτουργήσει μετά λόγου γνώσεως και έχοντας υπ΄όψιν της όλη την καμπύλη αυτής της υπόθεσης και ο ελληνικός λαός επιτέλους να αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει. Έρχομαι τώρα στο ζήτημα της νομικής βάσης της πρότασης της Αντιπολίτευσης για τη διενέργεια δημοψηφίσματος. Το άρθρο 44 παράγραφος 2 προβλέπει δύο τύπους δημοψηφίσματος. Και οι δύο τύποι είναι ισοδύναμοι και οι δύο τύποι μπορούν να ενεργοποιηθούν με αφορμή μια νέα Συνταγματική Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί η Συνθήκη αυτή που αντικαθιστά τις προηγούμενες και επανιδρύει την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι και κρίσιμο εθνικό ζήτημα, ζήτημα μείζονος επιλογής της εξωτερικής πολιτικής της χώρας και σπουδαίο κοινωνικό θέμα γιατί υπερβαίνει την καθημερινότητα των πολιτικών θεμάτων. Γιατί σπουδαίο κοινωνικό ζήτημα δεν είναι μόνον το κοινωνικά ευαίσθητο ζήτημα, αλλά κυρίως το ζήτημα προσανατολισμού μιας κοινωνίας, όπως είναι η ελληνική. ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Δικός σας ο ορισμός! ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Και είναι πραγματικό λάθος της Κυβέρνησης που άφησε αναξιοποίητη την ευκαιρία να ενεργοποιήσει το πρώτο εδάφιο αυτής της διάταξης προκηρύσσοντας, πριν την κοινοβουλευτική συζήτηση, δημοψήφισμα για κρίσιμο εθνικό θέμα. Είναι υποχρεωμένη όμως τώρα να αντιμετωπίσει για πρώτη φορά σε κοινοβουλευτικό επίπεδο και με επίσημο τρόπο την πρόταση των τριών κομμάτων της Αντιπολίτευσης. Οι προϋποθέσεις υπάρχουν όλες, όπως προβλέπει το Σύνταγμα. Έχουμε ψηφισμένο νόμο πριν από την έκδοσή του και ζητούμε να διεξαχθεί κυρωτικό νομοθετικό δημοψήφισμα, που αφορά την κύρωση του νόμου που έχει ψηφιστεί, ο οποίος με τη σειρά του κυρώνει την Ευρωπαϊκή Συνθήκη, προκειμένου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετά να προβεί στη διεθνή πράξη της επικύρωσης και της ανταλλαγής των σχετικών διπλωματικών εγγράφων. Η ένσταση του Υπουργού Εσωτερικών και αγαπητού συναδέλφου στο πανεπιστήμιο είναι: «Μα, τα θέματα που ρυθμίζει η Συνθήκη είναι και δημοσιονομικά.». Το Σύνταγμα απαγορεύει ρητά τη διεξαγωγή νομοθετικού κυρωτικού δημοψηφίσματος για δημοσιονομικά θέματα. Όταν το Σύνταγμα στο άρθρο 44 αναφέρεται σε «δημοσιονομικά θέματα» αναφέρεται στα κατά το Σύνταγμα της Ελλάδας δημοσιονομικά θέματα τα προβλεπόμενα στο άρθρο 78 και 79, δηλαδή στην επιβολή φόρου ή τέλους με τις προϋποθέσεις του άρθρου 78 και στη διαδικασία ψήφισης του προϋπολογισμού κατά το άρθρο 79. Η Συνθήκη δεν αφορά καθόλου ούτε τη θέσπιση φορολογικής νομοθεσίας εθνικού περιεχομένου, ούτε την ψήφιση του εθνικού Κρατικού Προϋπολογισμού, τακτικού και δημοσίων επενδύσεων. Άρα, δεν ισχύει η παρατήρηση αυτή, η ένσταση της Κυβέρνησης. Όμως το θέμα είναι βαθύτατα πολιτικό και κοινωνικό. Τι νόημα έχει η πρότασή μας για διεξαγωγή δημοψηφίσματος με δεδομένη μάλιστα τη διαφοροποίηση των κομμάτων της Αντιπολίτευσης; Γιατί το Κομμουνιστικό Κόμμα και ο Συνασπισμός είναι κατά της κύρωσης της Συνθήκης. Όμως το ΠΑΣΟΚ είναι υπέρ της κύρωσης της Συνθήκης. Γιατί θέλουμε εμείς δημοψήφισμα, ενώ είναι ψηφισμένο με συντριπτική πλειοψηφία το νομοσχέδιο και ενώ είμαστε υπέρ της κύρωσης; Διότι θέλουμε η κύρωση να είναι μια ενσυνείδητη απόφαση του ελληνικού λαού. Δεν είμαι οπαδός ούτε του ευρωσκεπτικισμού ούτε του ευρωενθουσιασμού. Θέλω συνειδητούς Ευρωπαίους πολίτες. Θέλω Έλληνες και Ελληνίδες που ξέρουν τι κάνουν, ξέρουν τι αποφασίζουν, ξέρουν πού πηγαίνει η χώρα τους και αποφασίζουν αυτοί για τον προσανατολισμό της χώρας. Το Εθνικό Σύνταγμα, όπως και το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, είναι ένα θεσμικό κέλυφος. Τα Συντάγματα και οι συνθήκες δεν διαμορφώνουν πολιτική. Η Ευρώπη αποκτά Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και μια νέα συνθήκη, αλλά δεν αποκτά έτσι ευρωπαϊκή πολιτική. Το πολιτικό της έλλειμμα είναι πάρα πολύ μεγάλο και είναι πολύ κρισιμότερο από το δημοκρατικό και θεσμικό έλλειμμα που προσπαθεί να θεραπεύσει –κατά κάποιον τρόπο- το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Πολιτική ευρωπαϊκή σημαίνει άποψη για τη χειραφέτηση της Ευρώπης, για την εξωτερική της πολιτικής, για τη διεθνή της παρουσίας, όχι μόνο στο επίπεδο των εξωτερικών και αμυντικών σχέσεων αλλά και στο επίπεδο του ανταγωνισμού και του ευρωπαϊκού μεταβιομηχανικού μοντέλου ανάπτυξης, στο επίπεδο του τραγικού παγκόσμιου κοινωνικού ντάμπινγκ που γίνεται από χώρες που είναι μεγάλοι παράγοντες του διεθνούς εμπορίου, όπως η Κίνα και η Ινδία, όπου πολλές φορές έχουμε άθλιες συνθήκες διαβίωσης των εργαζομένων και μειωμένα κοινωνικά δικαιώματα. Και η Ευρώπη πρέπει να φροντίσει να κάνει εξαγωγή του δικού της μοντέλου κοινωνικής προστασίας διαπραγματευόμενη στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς και όχι να αποδεχθεί τον εκτελωνισμό και την εισαγωγή μοντέλων μειωμένης κοινωνικής προστασίας. Άρα γιατί θέλουμε το δημοψήφισμα; Θέλουμε το δημοψήφισμα για να συζητήσουμε, επιτέλους, όχι για τους θεσμούς και τους τύπους, όχι μόνον για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα αλλά πρωτίστως για την ευρωπαϊκή πολιτική. Και η Ελλάδα, που είναι μια μεσαία χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι μια μικρή χώρα –είναι η ένατη σε πληθυσμό χώρα στην Ευρώπη των είκοσι πέντε- έχει υποχρέωση να έχει άποψη όχι μόνο για τα στενά εθνικά της θέματα, όχι μόνο για τα ελληνοτουρκικά, το κυπριακό, το βαμβάκι ή τον καπνό, αλλά πρέπει να έχει άποψη για το σύνολο της ευρωπαϊκής πολιτικής, να παίρνει πρωτοβουλίες, να έχει πρόταση σε όλα τα επίπεδα και σε όλα τα όργανα. Χρειάζεται όμως μια κοινωνία και ένα πολιτικό σύστημα που να σκέπτεται με ευρωπαϊκούς και διεθνείς όρους. Χρειάζεται ένας λαός, μια κοινωνία των πολιτών που να ξέρει ποιο είναι το ζητούμενο, ποιο είναι το διακύβευμα σε μια συζήτηση για το δημοψήφισμα ή με αφορμή το δημοψήφισμα. Μια συζήτηση για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα θα είναι ουσιαστικά μια συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης, για την κοινωνική Ευρώπη, για τα δικαιώματα των πολιτών και των εργαζομένων, για την προοπτική ανάπτυξης και για την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής ηπείρου. Και αυτήν τη συζήτηση την οφείλουμε στο λαό μας, την οφείλουμε στην κοινωνία μας. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Βενιζέλο. Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο για μια παρέμβαση. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Και πάλι θα με συγχωρέσετε, κύριοι συνάδελφοι, γιατί είμαι υποχρεωμένος να κάνω μια σύντομη παρέμβαση από τη στιγμή κατά την οποία θίγονται θέματα, τα οποία δεν αφορούν βεβαίως τη συζήτηση αλλά θίγονται από ορισμένους συναδέλφους δείχνοντας και την αμηχανία προβολής άλλων επιχειρημάτων. Αναγκάζομαι, λοιπόν, να θυμίσω, για μια ακόμη φορά, ότι σ’ αυτήν την Αίθουσα ελέχθη από την πλευρά της Κυβέρνησης και από εμένα προσωπικώς ένα αυτονόητο πράγμα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση στο παρόν στάδιο, στην πορεία προς την ολοκλήρωσή της, δεν διαθέτει Σύνταγμα υπό την τυπική του όρου έννοια, διότι δεν συνιστά πολιτεία υπό την έννοια που γνωρίζουμε. Επομένως οιαδήποτε προσπάθεια ιεράρχησης των καταστατικών διατάξεων της Ένωσης και των Συνταγμάτων των κρατών -μελών είναι έωλη, όπως έχει αποδείξει και η νομολογία των δικαστηρίων των κρατών -μελών. Και είχαμε πει το αυτονόητο. Είναι ανιστόρητη και νομικά απαράδεκτη η στάση όχι μόνο μέσα εδώ αλλά και έξω ορισμένων οι οποίοι έλεγαν ότι υπάρχει από πλευράς ελληνικής πολιτείας υποχρέωση αναγνώρισης και έναντι του Συντάγματος υπεροχής του κοινοτικού δικαίου. Είναι άλλο τι λένε τα κοινοτικά όργανα, συμπεριλαμβανομένου του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που έλκουν την καταγωγή τους και την αρμοδιότητά τους από τις καταστατικές τους διατάξεις –και βεβαίως γι’ αυτά είναι αυτονόητη αυτή η υπεροχή- και άλλο το γεγονός ότι τα ελληνικά όργανα, η ελληνική πολιτεία, άρα και τα δικαστικά όργανα θέτουν ως μείζονα πρόταση του συλλογισμού τους είτε πρόκειται για διοικητικό, νομοθετικό ή δικαστικό συλλογισμό, το Σύνταγμά μας και τίποτα περαιτέρω. Διότι κανένα Σύνταγμα δεν μπορεί να προσδώσει σε άλλο κείμενο περισσότερη τυπική ισχύ από αυτό που εκείνο έχει. Και κάνουμε σύμφωνη με το κοινοτικό δίκαιο ερμηνεία του Συντάγματος. Αυτό κάναμε στη συγκεκριμένη περίπτωση. Θα περίμενα να υπάρχει μια σχετική απολογία για το γεγονός ότι ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση –το είπα από την αρχή- από τις αρχές του 2003 αμφισβητούσε ευθέως τη συμβατότητα του άρθρου 14 παράγραφος 9 του Συντάγματος με το κοινοτικό δίκαιο, στην αιτιολογημένη γνώμη και, ιδίως, στην πρόσθετη επιστολή που έστειλε ο κ. Μισέλ Πετί είπε ότι τέτοια αμφισβήτηση πλέον δεν υπάρχει. Και αυτό είναι μια κατάκτηση –που κάποιοι την κατηγόρησαν- αυτής της Κυβέρνησης που μας επιτρέπει τώρα σε όποιες αλλαγές πρέπει να γίνουν -όχι του Συντάγματος, όχι της θεμελιώδους αρχής περί ασυμβιβάστου- να μπορούμε να υιοθετήσουμε διατάξεις που και το ασυμβίβαστο σέβονται και το κοινοτικό δίκαιο και δεν ανοίγουν καμία «τρύπα» σε ό,τι αφορά τη διαπλοκή. Αλλά αυτό ήταν μια κατάκτηση που επετεύχθη όταν ξεκαθαρίσαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ότι δεν τίθεται θέμα για εμάς υπεροχής του κοινοτικού δικαίου έναντι του Συντάγματος, ούτε είναι σωστό η Ευρωπαϊκή Ένωση να θέσει τέτοιο ζήτημα, όπερ και έπραξε. Σώζοντας, λοιπόν, τη βασική αρχή του Συντάγματος επιτρέπεται η εκτελεστική νομοθεσία μας να επιλέξει οδούς που και συμβατές είναι με το κοινοτικό δίκαιο και δεν αλλοιώνουν τη βασική αρχή του Συντάγματος η οποία θα τηρηθεί στο ακέραιο. Για το ζήτημα το οποίο έθεσε ο κ. Βενιζέλος ότι δήθεν οι διατάξεις του άρθρου 313 III δεν αφορούν σε καμία περίπτωση –λέει- επιπτώσεις δημοσιονομικές στα κράτη-μέλη, μια μόνο κουβέντα θα του πω: Ας κοιτάξει την παράγραφο 2 που λέει ότι στην περίπτωση που οι δαπάνες –μιλάει για τις λειτουργικές δαπάνες των κοινοτικών οργάνων- δεν καταλογίζονται στον προϋπολογισμό της Ένωσης, βαρύνουν τα κράτη-μέλη σύμφωνα με την κλείδα Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, εκτός εάν το Συμβούλιο λάβει διαφορετική απόφαση. Εάν αυτό δεν είναι δημοσιονομική επίπτωση που αφορά τα κράτη-μέλη, τότε τι εννοούμε δημοσιονομική επίπτωση, η οποία αφορά το εσωτερικό ενός κράτους-μέλους; Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Υπουργέ. Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Ξενοφών Βεργίνης. ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητείται μία πρόταση από το σύνολο της Αντιπολίτευσης σε ό,τι αφορά όχι την κύρωση του Ευρωσυντάγματος αλλά κατά πόσο πράγματι πρέπει να ενημερωθούν οι Έλληνες πολίτες για το Ευρωσύνταγμα. Όμως, γνωρίζουμε όλοι ότι η κύρωση της Συνταγματικής Συνθήκης έγινε από μία συντριπτική πλειοψηφία του Κοινοβουλίου. Ήσαν διακόσιοι εξήντα οκτώ συνάδελφοι στον αριθμό από τους τριακόσιους, δηλαδή περίπου το 90% των Βουλευτών της Εθνικής Αντιπροσωπείας. Εάν ληφθεί δε υπ΄όψιν ότι οι εκλογές έγιναν πρόσφατα, πριν από περίπου δεκατρείς-δεκατέσσερις μήνες, που σημαίνει ότι η Εθνική Αντιπροσωπεία έχει νωπή την εντολή των πολιτών και του λαού και εάν ληφθεί υπ΄ όψιν ότι τα προγράμματα του συνόλου σχεδόν των κομμάτων της Εθνικής Αντιπροσωπείας δεν διαφωνούσαν με τον κοινοτικό προσανατολισμό, τότε μπορεί εύκολα κανείς να αντιληφθεί ότι δεν μένει αμφιβολία ότι εάν ακόμα ετίθετο και σε ψηφοφορία, σε δημοψήφισμα, η κύρωση του Ευρωσυντάγματος, αυτό θα είχε σαφώς την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Αυτό, άλλωστε, αποδεικνύεται από διάφορα σχόλια της EUROSTAT και με ορισμένα ποσοστά τα οποία αναφέρονται σχετικά με το εάν είναι υπέρ ή κατά. Εδώ αναφέρεται ότι μόνο το 11% των Ελλήνων πολιτών εκφράστηκαν αρνητικά για το Ευρωσύνταγμα. Επίσης, σχετικά με το εάν άκουσαν ή όχι για το Σύνταγμα, το 51% των Ελλήνων δηλώνουν ότι πράγματι έχουν γνώση του Ευρωσυντάγματος. Ακόμα, υπάρχει μια άλλη ερώτηση σχετικά με το εάν γνωρίζουν συγκεκριμένο σημείο του Ευρωσυντάγματος που αναφέρεται στο δικαίωμα της λαϊκής ψήφου –εάν μπορεί δηλαδή να φέρει νόμο προς ψήφιση στην Ευρωβουλή το ένα εκατομμύριο των Ευρωπαίων πολιτών που δεν προέρχονται μονάχα από ένα κράτος-μέλος- και απαντά το54% των Ελλήνων ότι το γνωρίζει ακόμα και αυτό. Αυτά τα καταθέτω προς γνώση όλων μας. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ξενοφών Βεργίνης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Τελικά το ερώτημα είναι γιατί τότε ζητάμε να γίνει ένα δημοψήφισμα. Θα είχε νόημα εάν αυτό το δημοψήφισμα βεβαίως γινόταν προ της κύρωσης της σύμβασης. Τότε, αναμφισβήτητα θα είχε και νόημα και ουσία και όχι μονάχα από πλευράς γνώσης των πολιτών, αλλά και από πλευράς μεγαλύτερου κύρους εν συνεχεία της κύρωσης της σύμβασης από το Κοινοβούλιο. Όμως, αυτό δεν έγινε διότι εφαρμόστηκε το Σύνταγμα στο άρθρο 44, παράγραφος 2. Κατά βάση, όμως, εφαρμόστηκε το Σύνταγμα στο άρθρο 28, παράγραφος 2, το οποίο ειδικότερα αναφέρεται στις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε είναι συνθήκες προσχώρησης είτε συνθήκες για τη βελτίωση του όλου κοινοτικού κεκτημένου ή κοινοτικού πλαισίου. Επομένως για ποιους λόγους ζητείτε αυτό το δημοψήφισμα; Αναφέρετε καθαρά για λόγους ενημέρωσης των πολιτών. Όμως εδώ ακριβώς υπάρχει το εντυπωσιακό. Η στήριξη δηλαδή γίνεται με βάση το άρθρο 44, παράγραφος 2, εδάφιο 2, καθώς επικαλείσθε κοινωνικό θέμα. Αλλά, κυρίες και κύριοι, εξ όσων θυμάμαι και στις συζητήσεις κυρίως στην επιτροπή αλλά και στην Ολομέλεια, όλοι όσοι πήραν το λόγο από τους συναδέλφους –δεν υπήρξε καμία εξαίρεση, ιδιαίτερα από την Αξιωματική Αντιπολίτευση- τόνισαν ιδιαίτερα ότι η κύρωση αποτελεί κατ’ εξοχήν εθνικό θέμα. Επομένως, λοιπόν, αν η κύρωση αποτελεί κατ’ εξοχήν εθνικό θέμα, πώς ερχόμαστε εκ των υστέρων και απομονώνουμε καθαρά το κοινωνικό μέρος; Αλλά διερωτώμαι, μήπως όλα τα εθνικά θέματα δεν περιέχουν επίσης κοινωνικά προβλήματα και κοινωνικά θέματα, δηλαδή θέματα που αγγίζουν την κοινωνία των πολιτών; Αναμφισβήτητα ναι. Άρα, λοιπόν, όλα τα εθνικά θέματα, κατά την προσωπική μου άποψη, είναι και κατ’ ανάγκη κοινωνικά. Όλα τα κοινωνικά θέματα, όμως, δεν είναι και κατ’ ανάγκην εθνικά. Επομένως, λοιπόν, κατά την άποψή μου, ισχύει το άρθρο 28, παράγραφος 2 και ορθώς η Κυβέρνηση έφερε προς κύρωση στην Εθνική Αντιπροσωπεία το Ευρωσύνταγμα. Αλλά ας δούμε, λοιπόν, ποιες είναι οι θέσεις που παίρνουν τα διάφορα κόμματα κατά καιρούς. Για το ΚΚΕ μπορώ να πω και μπορώ να κατανοήσω τους λόγους για τους οποίους το ζητάει, γιατί παρουσιάζει μια συνέπεια, μια ειλικρίνεια και προς τη φιλοσοφία του και προς τις διαδικασίες που ακολουθεί. Επομένως ζητούσε το δημοψήφισμα και συνεχίζει να ζητάει το δημοψήφισμα. Του Συνασπισμού δεν μπορώ να κατανοήσω βέβαια - κατά το ένα μέρος ναι, κατά το δεύτερο όχι- τη στάση του. Κατά το ένα μέρος αντιλαμβάνομαι ότι ζητούσε το δημοψήφισμα, πλην όμως, όταν έρχονταν προς κύρωση οι άλλες συνθήκες διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης -ακόμη και η Συνθήκη Προσχώρησης- ουδέποτε ζήτησε δημοψήφισμα. Σήμερα ζητάει δημοψήφισμα. Γνωρίζω, όμως, ότι όλοι οι οπαδοί του κόμματος πράγματι εργάζονται θα έλεγα ενεργητικά, αλλά και δυναμικά για την ενδυνάμωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και το γνωρίζω αυτό ακόμη από τις πρώτες συζητήσεις για την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου πολλοί πράγματι κοντά μας έδωσαν και τη μάχη αυτή της ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και συνεχίζουν και σήμερα από πολλές θέσεις και μάλιστα κυβερνητικού επιπέδου. Σε ό,τι αφορά το ΠΑΣΟΚ, πράγματι οι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν μετά πολλών επαίνων την κύρωση της Συνθήκης για το Ευρωσύνταγμα και συμφώνησαν ότι αποτελεί μέγα εθνικό θέμα. Και σήμερα ακόμη, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ το επιβεβαίωσε. Άρα, καμία διαφωνία, λοιπόν, ως προς τον εαυτό τους και κυρίως καμία διαφωνία νομική ή συνταγματική. Άλλωστε το ΠΑΣΟΚ, ως κυβέρνηση, επικύρωσε όλες τις συνθήκες, χωρίς να προσφύγει απολύτως σε κανένα δημοψήφισμα. Φαίνεται ότι το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση είναι πάντα αρνητικό, όχι όμως για λόγους ουσίας πολλές φορές, αλλά ίσως για κάποιους λόγους μάλλον περισσότερο πολιτικής επιφάνειας. Ως Αντιπολίτευση έρχεται τώρα με μια καινοφανή αντίληψη και λέει «ψηφίζω την κύρωση, αλλά έρχομαι εκ των υστέρων και ζητάω δημοψήφισμα». Αυτό, κυρίες και κύριοι, δεν αποτελεί ουσιαστική δικαιολογία. Αποτελεί πραγματικά μια τυπολατρία καθαρά πολιτικής κατεύθυνσης που δεν δικαιολογείται. Άρα, λοιπόν, τι το εμπόδιζε ως τώρα το ΠΑΣΟΚ πράγματι να προβεί σε μια μεθοδευμένη πληροφόρηση, την οποία μάλιστα ξέρει και πάρα πολύ καλά, για το Ευρωσύνταγμα; Γιατί δεν το έκανε; Τι το εμποδίζει σήμερα και μετά την κύρωση του Ευρωσυντάγματος να το κάνει; Τίποτα απολύτως. Αντίθετα, θα έλεγα ότι το παρελθόν δεν το δικαιώνει, γιατί η Συνθήκη Προσχώρησης, όταν ανέλαβε την εξουσία, δεν έγινε καθόλου γνωστή, μια συνθήκη η οποία κατ’ εξοχήν άγγιζε όλες τις παραγωγικές τάξεις και όλους τους Έλληνες πολίτες. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Ακόμη και σήμερα, κυρίες και κύριοι, που μιλάμε εδώ, μετά από είκοσι πέντε χρόνια –τελειώνω αμέσως, κύριε Πρόεδρε- δεν γνωρίζουν οι Έλληνες πολίτες ουσιώδη σημεία της Συνθήκης Προσχώρησης, πόσω μάλλον και των άλλων συνθηκών που ακολούθησαν. Και διερωτώμαι: Η μεγαλύτερη για μένα προσωπικά συνθήκη που έχει υπογραφεί είναι η Ενιαία Πράξη. Η Ενιαία Πράξη άλλαζε παντελώς και το κοινωνικό σύστημα και την κοινωνική πρακτική, αλλά κυρίως ό,τι αφορούσε την οικονομική πολιτική. Κανένας εκεί δεν θέλησε να συζητήσει το θέμα του δημοψηφίσματος. Έρχεται, όμως, σήμερα και το συζητάει για μια Συνθήκη του Ευρωσυντάγματος που είναι ένα γενικό σύνολο, που η μόνη διαφορά είναι ότι περιλαμβάνεται σ’ αυτή ο χάρτης των ευρωπαϊκών δικαιωμάτων. Βεβαίως, ως προς τα άλλα σημεία που συζητήθηκαν σχετικά με το κατά πόσο πράγματι η Συνθήκη του Ευρωσυντάγματος επηρεάζει ή όχι φορολογικά ή δημοσιονομικά θέματα, αλίμονο εάν δεν δεχθούμε ότι τα επηρεάζει. Όταν αλλάζει εντελώς το πλαίσιο και των δαπανών και του προϋπολογισμού, αναμφισβήτητα επηρεάζονται τα δημοσιονομικά θέματα. Συνεπώς ούτε και το άρθρο 43 παράγραφος 2 εδάφιο 2 μπορεί να εφαρμοστεί. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων τριάντα έξι μαθητές και μαθήτριες και πέντε συνοδοί δάσκαλοι από το 38ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών. Η Βουλή καλωσορίζει τους μαθητές και τους εύχεται «καλές σπουδές». (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής) Το λόγο έχει ο κ. Δημήτρης Ανδρουλάκης. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ: Οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας λένε αυτές τις δύο ημέρες «μα, δεν έγινε δημοψήφισμα ποτέ μέχρι τώρα». Ε, καιρός είναι, κύριε Παυλόπουλε, να γίνει. Κάποτε θα πρέπει να γίνει. Ο Υπουργός και όλοι οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας είπαν «μα, δεν κάνατε το 1981 δημοψήφισμα για την Ευρώπη και δεν ζητήσατε δημοψήφισμα για τη Νίκαια ή για το Μάαστριχ». Όλες οι συγκρίσεις χωλαίνουν, κύριοι συνάδελφοι, αλλά, εν πάση περιπτώσει, εάν μέναμε εκεί, αυτή η Βουλή και εμείς ως δημόσια πρόσωπα θα ήμασταν δημόσια αγάλματα και αυτός ο χώρος θα ήταν αρχαιολογικό μουσείο και όχι η Βουλή των Ελλήνων. Κύριοι συνάδελφοι, έχουμε μία νέα κατάσταση και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, νέες ανησυχίες και ευαισθησίες, νέα πολιτικά καθήκοντα, ακόμα και νέα πολιτικά πρόσωπα που ρίχνουν το δικό τους βλέμμα στα πράγματα. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε. Εμείς δεν είπαμε εδώ ότι η λυδία λίθος της δημοκρατικότητας ή της ευρωπαϊκότητας είναι το δημοψήφισμα, δεν είπαμε «δημοψήφισμα ή θάνατος». Κανείς από εμάς εδώ δεν είναι οπαδός της Ελβετίας και της δημοψηφισματικής δημοκρατίας, αλλά είναι μία πολύ καλή ευκαιρία να ενημερώσουμε καλύτερα τον ελληνικό λαό και να εκφραστεί ο ελληνικός λαός. Αν θέλετε, είναι και μία χρήσιμη δοκιμασία του πολιτικού συστήματος. Διότι στο κάτω-κάτω μήπως θέλουμε εμείς, η Αντιπολίτευση, να σας μπλέξουμε σε περιπέτεια; Το δημοψήφισμα είναι ένας έξυπνος τρόπος να ανακατέψετε τα πράγματα, να θολώσετε τα νερά σε μία περίοδο που είστε σε πτώση. Μπορώ να σας πω ότι το ΠΑΣΟΚ έχει απόλυτη ανιδιοτέλεια σ’ αυτό το θέμα, όπως και ο Συνασπισμός. Ίσως το ΚΚΕ μπορεί ενδεχομένως να σφετεριστεί ένα μεγαλύτερο ποσοστό διαμαρτυρίας. Επειδή έχουν ειπωθεί πολλά, επιτρέψτε μου να μεταφέρω από το Βήμα της Βουλής αυτό που λέμε κάτω στα έδρανα. Ξέρετε τι λένε οι συνάδελφοι στο καφενείο, αλλά δεν τόλμησε κανείς να το πει εδώ; Εγώ θα αλλάξω την ομιλία μου και θα το πω. Όλα αυτά που συζητάμε ποια αξία θα έχουν ή πώς τροποποιούνται αν -ο μη γένοιτο- η Γαλλία ή η Βρετανία πουν «όχι»; Δηλαδή, ποιο είναι το εναλλακτικό σχέδιο β΄ στην περίπτωση αυτή; Διότι ανήκω και εγώ στους θερμούς υποστηρικτές του Ευρωσυντάγματος. Πιστεύω ότι είναι ένας προωθημένος καλός συμβιβασμός. Δεν σας κρύβω, όμως, ότι πάντα έλεγα και δημόσια μία δεύτερη σκέψη. Μήπως είναι ένα εγχείρημα υψηλού ρίσκου, μήπως κρύβει ενδεχομένως μεγάλους κινδύνους; Κύριε Υπουργέ, επειδή είστε έξοχος νομικός και επειδή βλέπω ότι άλλοι νομικοί και συνταγματολόγοι που μας καταπιέζουν εδώ έχουν αποχωρήσει, εγώ θα ήθελα να σας πω ότι μας έχετε καταπιέσει φοβερά σ’ αυτήν την Αίθουσα. Είναι φοβερή η καταπίεση που νιώθουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι και επιτρέψτε μου να εκφράσω την έμφυτη επιφυλακτικότητά μου προς όλες τις συνταγματικές αυταπάτες που ακούγονται σ’ αυτήν την Αίθουσα, προς όλους τους συνταγματικούς ενθουσιασμούς, για να μην πω τους συνταγματικούς ναρκισσισμούς. Αυτό αφορά, κύριε Υπουργέ, και τη δική μας συνταγματική Αναθεώρηση που νομίζαμε ότι επειδή βάλαμε ένα άρθρο στο Σύνταγμα, θα πατάξουμε τη διαπλοκή και τη διαφθορά ή νομίζατε ότι επειδή επιβάλλατε το απόλυτο και γενικό ασυμβίβαστο στην εργασία των Βουλευτών, θα μειώσετε ορισμένα αρνητικά φαινόμενα. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Εσείς, όχι εγώ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ: Μη λέτε «εμείς» ή «εσείς». Δυστυχώς όλες οι βλακείες γίνονται διακομματικά μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα, κύριε Υπουργέ. Πρέπει να λέμε την αλήθεια μεταξύ μας. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Ανδρουλάκη, σε εμένα λέτε για το ασυμβίβαστο; ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ: Κύριε Υπουργέ, ίσως μέσα σας να πείτε ότι αυτά τα λέω ως πρώην μαρξιστής. Και ο Μαρξ το λέει αυτό και ο Τζον Λοκ και ο Μοντεσκιέ. Λιγότερα και καλύτερα λέει ο Λένιν, κύριοι του ΚΚΕ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κι εσείς ο ίδιος είστε μαρξιστής; Πείτε μας. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ: Και νυν και αεί. Λέω, λοιπόν, ότι λιγότερα και καλύτερα έπρεπε να έχει το Σύνταγμα. Δεν σας κρύβω ότι –από την αρχή το έλεγα και δημόσια- αν ήταν πιο κρουστό, πιο μεστό, πιο καθαρό το Σύνταγμα, θα ήταν πολύ καλύτερο, ενώ βλέπεις τώρα ότι ο καθένας παίρνει ό,τι του αρέσει απ’ αυτό το Σύνταγμα. Ένας μεγάλος σοσιαλιστής-μεταρρυθμιστής έλεγε και θα παραφράσω τη φράση του: «Καλύτερα ένα βήμα πραγματικής σύγκλισης στην Ευρώπη, παρά ενδεχομένως δέκα ωραία Συντάγματα που θα μείνουν στον αέρα». Αυτήν τη στιγμή γνωρίζετε ότι έχουν «παγώσει» όλες οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η Ευρώπη σε αναμονή των δημοψηφισμάτων κλπ. Κύριοι συνάδελφοι, ήθελα απλώς να θέσω ένα θέμα. Αν η Γαλλία –ο μη γένοιτο- πει «όχι», πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς θα απορροφήσουμε αυτό το σοκ. Πολλοί συνάδελφοι στα έδρανα όλων των κομμάτων –σ’ αυτά εδώ δεν διαχωριζόμαστε- λένε «εντάξει, και τι έγινε, θα γίνει νέο δημοψήφισμα, όπως έγινε με την Ιρλανδία και με τη Δανία» -δεν νομίζω ότι μπορεί να συμβεί αυτό- ή «έχουμε τη Νίκαια, ας προχωρήσουμε με τη Νίκαια». Ενδεχομένως άλλοι –εγώ δεν ανήκω σ’ αυτούς- λένε: «Υπάρχει ως έσχατη λύση και ο σκληρός πυρήνας της Ευρώπης, ο γερμανογαλλικός». Αυτό το θεωρώ μία μεγάλη αναδίπλωση, μία μεγάλη οπισθοχώρηση. Πρέπει να προχωρήσουμε όλοι μαζί, να υπάρχει ενότητα μέσα στη διαφορετικότητα. Δεν μπορεί η Ευρώπη να στερηθεί την ευρηματικότητα, τον πλούτο, τη διαφορετικότητα της Σκανδιναβίας ή το δυναμισμό της βρετανικής οικονομίας. Κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να πω ότι έχουμε το άλλο, το βρετανικό πρόβλημα. Εάν –ο μη γένοιτο- και η Βρετανία πει «όχι», τι κάνουμε; Πολλοί λένε ότι η μόνη λύση που έχουμε, αφού δεν μπορούμε να διώξουμε τη Βρετανία, είναι όλοι εμείς, οι υπόλοιποι είκοσι τέσσερις 4, να αποχωρήσουμε ομαδικά από τις υπαρκτές συμβάσεις και να υπογράψουμε το Ευρωσύνταγμα, να πάμε δηλαδή σ’ αυτό που εμείς λέγαμε παλιά, ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ, να πάμε τη Βρετανία σε μία ειδική συνθήκη με την Ευρώπη, ας πούμε τύπου Νορβηγίας. Εγώ επιμένω ότι, αντίθετα, πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να προχωρήσουμε οι είκοσι πέντε. Η Ευρώπη πρέπει να βοηθήσει τη Βρετανία να πει «ναι». Η Βρετανία πρέπει να βοηθήσει την Ευρώπη, δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην Ευρώπη. Ελπίζω και στη νίκη των νέων Εργατικών και στην άνοδο των Φιλελευθέρων και ενδεχομένως σε μία αλλαγή στην οικονομική συγκυρία στη Βρετανία, ώστε να φύγει αυτή η αλαζονεία της λίρας. Αυτό θα βάλει σε δεύτερη σκέψη τη Βρετανία και θα προχωρήσουμε όλοι μαζί. Αυτήν τη στιγμή πάντως αισθάνομαι ότι η Ευρώπη, η οποία έχει ένα μικρό κομφούζιο με το Ευρωσύνταγμα, χρειάζεται ένα καθαρό ελληνικό «ναι» με δημοψήφισμα. Το «ναι» που είπε η Βουλή, κύριοι συνάδελφοι, πέρασε απαρατήρητο. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Λυκουρέντζος έχει το λόγο. ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε σήμερα στην ευχάριστη θέση να συζητάμε στην Ευρώπη μετά από εξήντα χρόνια ειρήνης και δημοκρατίας, μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, να συζητάμε στην Ευρώπη όπου καμία βία δεν σκιάζει πια την πορεία των λαών προς το μέλλον, που κανένας ολοκληρωτισμός, κανένας αυταρχισμός δεν απειλεί τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των Ευρωπαίων πολιτών. Η βία έχει ηττηθεί. Αντίθετα, η ευρωπαϊκή ιδέα ενδυναμώνεται. Συζητάμε για την Ευρώπη της ανάπτυξης, την Ευρώπη της προόδου, την Ευρώπη της κοινωνικής συνοχής. Πρέπει να υπερασπιστούμε την ευρωπαϊκή ιδέα και την ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε σύγκριση πάντοτε με τα όσα συμβαίνουν στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία και να επιδιώκουμε και να στηρίζουμε τις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, τις πρωτοβουλίες για την κοινωνική συνοχή και την αύξηση της απασχόλησης. Όταν την Ευρώπη ανταγωνίζονται οι Ηνωμένες Πολιτείες και όχι μόνο. Αλλά και άλλες ισχυρές γεωγραφικές περιοχές και περιοχές που ενδυναμώνονται οικονομικά. Διάβαζα ήδη το Σαββατοκύριακο πρόσφατα οικονομικά αποτελέσματα στις Ηνωμένες Πολιτείες, διάβαζα για διακόσιες εβδομήντα δύο νέες θέσεις εργασίας που αμέσως έδωσαν μία νέα δυναμική στην αμερικανική οικονομία, που έδωσαν μία νέα δυναμική στην ισοτιμία του δολαρίου με το ευρώ. Και έδωσαν περισσότερη αισιοδοξία σε Αμερικανούς πολίτες για το μέλλον το δικό τους, για το μέλλον της νέας γενιάς των Αμερικανών. Αυτή πρέπει να είναι η δική μας φιλοδοξία και αυτός ο διάλογος πρέπει να κυριαρχεί στις Ευρωπαϊκές χώρες μέλη της Ένωσης και να απασχολεί τη δική μας Βουλή και την ελληνική κοινωνία. Είναι, βεβαίως, η Ευρώπη του καπιταλισμού, της ελεύθερης οικονομίας, της ανοικτής οικονομίας αγοράς, πάντως είναι η Ευρώπη η οποία υποδέχεται εκατομμύρια μεταναστών από εκεί που στο παρελθόν φάνταζε να υπάρχουν οι παράδεισοι, οι ουτοπίες που διαψεύστηκαν με τρόπο παταγώδη. Και εμείς συζητούμε σήμερα την πρόταση για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος και την ίδια ώρα η Ελλάδα οφείλει να βλέπει τη δική της συμμετοχή σ’ αυτή την ευρωπαϊκή αναπτυξιακή ολοκλήρωση. Θα μείνω όμως σ’ αυτό που είπα πρώτα, στο ποια είναι η θέση μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι η θέση της χώρας με την ισχυρή οικονομία; Είναι η ισχυρή Ελλάδα; Είναι αυτό που λέγεται ότι πάψαμε να είμαστε ισχυρή Ελλάδα τους τελευταίους δέκα-δεκατέσσερις μήνες, ή μήπως είναι η Ελλάδα που εγκαλείται να επιστρέψει 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ για εγκληματικές παραλείψεις και σφάλματα που έγιναν κατά την εκτέλεση μεγάλων έργων από το Β’ Κοινοτικό Πλαίσιο; Δεν είναι η Ελλάδα που επέστρεψε και της επεβλήθη πρόστιμο 20.000.000.000 δραχμών για τη μεγάλη υπόθεση του Κτηματολογίου; Δεν είναι η Ελλάδα η οποία απέκρυπτε την αλήθεια και εγκαλούμαστε εμείς γιατί κάναμε την απογραφή; Είναι δυστυχώς όλα αυτά η Ελλάδα και είναι διαπιστώσεις τις οποίες λίγοι θέλουμε, και εμείς που τις αναφέρουμε, να μας τις προσμετρούν οι ξένοι. Διότι πράγματι σήμερα ακούστηκαν από όλες τις πτέρυγες της Βουλής πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις για το τι έπρεπε να συζητάμε και πως ως Ευρωπαίοι πολίτες έπρεπε να τοποθετηθούμε απέναντι στην κύρωση της Συνθήκης για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Άρα, λοιπόν, θέλουμε την Ελλάδα της αξιοπρέπειας στην Ευρώπη και όχι της δουλοπρέπειας, όχι της αποδοχής χωρίς αντιρρήσεις, χωρίς διαπραγματεύσεις των όποιων πολιτικών, οικονομικών, διοικητικών θεμάτων ή θεμάτων εξωτερικής πολιτικής που μας αφορούν. Θέλουμε την Ελλάδα της ειλικρίνειας για να πηγαίνουμε με το κεφάλι ψηλά, την Ελλάδα που δεν ντρέπεται για την πραγματική της κατάσταση είτε αυτό αφορά τα οικονομικά μας ζητήματα ή άλλα κοινωνικά θέματα. Θέλουμε την Ελλάδα της σοβαρότητας που ξέρει να υπερασπίζεται τα εθνικά της δίκαια και γινόμαστε σεβαστοί όταν διεκδικούμε και όχι όταν είμαστε υπάκουοι, όταν συμφωνούμε. Έρχομαι τώρα στην πρόταση για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος. Τι μας εμποδίζει, κύριοι συνάδελφοι, να συζητάμε όλα αυτά τα θέματα χωρίς να βρισκόμαστε υπό την «απειλή» μιας τέτοιας προτάσεως; Απαγορεύει κανείς τις συζητήσεις εξωτερικής πολιτικής ή να ζητήσουμε συζήτηση για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις στο ελληνικό Κοινοβούλιο και να θίξουμε αυτά τα ζητήματα; Απαγορεύει κανείς τα πολιτικά κόμματα να οργανώνουμε τέτοιους δημόσιους διαλόγους και να ευαισθητοποιήσουμε τους πολίτες αλλά και τα μέσα επικοινωνίας πάνω στα ευρωπαϊκά θέματα; Αλλά, όμως, όλα αυτά δεν γίνονται και βρίσκουμε την ευκαιρία για να τεκμηριωθεί το εγχείρημα της υποβολής της πρότασης από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, να επικαλούμεθα όλα τα παραπάνω τα οποία τα τιμώ και τα θεωρώ σημαντικά. Μπορεί να σκέφτεται το ΠΑΣΟΚ τις δόξες των πάλαι ποτέ προοδευτικών δυνάμεων και να θέλει μια καινούργια συμμαχία με τις δυνάμεις της Αριστεράς. Μην το ψάχνετε όμως με τέτοιες τακτικές. Σας χωρίζει το χάος από την Αριστερά. Η Αριστερά παραμένει συνεπής στις ιδέες της. Εσείς είστε περισσότερο με εμάς σε ό,τι αφορά το ευρωπαϊκό και οικονομικό γίγνεσθαι, παρά με την Αριστερά. Μην αναζητείτε πια αυτό το λαμπρό παρελθόν και τη συμπόρευση η οποία δεν πρόκειται ποτέ να επαναληφθεί. Μην μπαίνετε επίσης στον κόπο να γράψετε με τα επιχειρήματά σας νέα κοινωνιολογία. Δεν μπορείτε να γίνετε ο Άντονι Γκίτενς, ο θεωρητικός του τρίτου δρόμου του κ. Μπλερ. Γιατί αν επιχειρήσετε με όσα ακούστηκαν σήμερα να εγγράψετε μια καινούργια κοινωνιολογία για να δικαιολογήσετε ότι υπάρχουν σοβαροί κοινωνικοί λόγοι για την πρότασή σας, μάλλον αυτή η νέα κοινωνιολογία θα έχει ως κεντρική ιδέα την κοινωνιολογική διάσταση του πολιτικού αδιεξόδου. Και όλο αυτό το πολιτικό αδιέξοδο, το οποίο σας χαρακτηρίζει, σας υποχρεώνει να σηκώνετε σημαίες ευκαιρίας και να σηκώνετε θέματα τα οποία δεν σας πάνε μακριά, βραχυπρόθεσμη αξία έχουν. Θα έχετε συνεισφέρει στη δημόσια ζωή της χώρας όταν ακούσoυμε μια συγκροτημένη και ολοκληρωμένη πρόταση από εσάς, που θα αφορά την προοπτική διακυβέρνησης του τόπου. Κάντε άλλωστε τον κόπο να διαβάσετε το προχθεσινό «ΒΗΜΑ», όπου το 52% των ερωτηθέντων σε σχετική δημοσκόπηση σας χρεώνει το παρελθόν και σας επιδοκιμάζει σε πολύ μικρό ποσοστό για ό,τι κάνετε για το μέλλον. Σε ό,τι αφορά την πρόταση του κ. Βενιζέλου την οποία πραγματικά επαινώ και τη βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα για το τι αναπτυξιακό πρότυπο εξάγει η Ευρωπαϊκή Ένωση, πράγματι κύριε Υπουργέ, είναι πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η τοποθέτησή σας και πολύ ενδιαφέροντα τα περί Ευρωπαϊκής Ένωσης και συμπεριφοράς της στη διεθνή κοινότητα και τη θέση της στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Μόνο που και αυτό το επικαλεστήκατε σαν ένα από τα επιχειρήματά σας. Δεν έχει αποτελέσει για σας ούτε και για το ΠΑΣΟΚ μια κεντρική επιδίωξη στην οποία θα είχαμε συνεισφέρει και οι άλλοι και θα είχαμε συμφωνήσει τι μπορούμε να συζητήσουμε για το μέλλον της Ευρώπης. Τέλος, δεν μπορώ να αποχωρήσω από το Βήμα χωρίς να κάνω μία παρατήρηση. Πολύ ενδιαφέρουσες οι απόψεις σας και η επιχειρηματολογία, η οποία αναπτύχθηκε για το εάν και κατά πόσον υπερισχύει το ευρωπαϊκό δίκαιο, το ευρωπαϊκό κεκτημένο στην υπόθεση του «Βασικού Μετόχου». Έχω όμως μια απορία, ένα ερώτημα. Γιατί τέτοια ευαισθησία σε σχέση με το «Βασικό Μέτοχο» και δεν επιδείξατε την ίδια ευαισθησία σε ό,τι αφορά το ευρωπαϊκό κεκτημένο για να ενσωματωθεί στο προτεινόμενο σχέδιο Ανάν για την επίλυση του Κυπριακού, όταν αυτό το συγκεκριμένο σχέδιο περιφρονεί σε σημαντικό βαθμό το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Ήσασταν κυβέρνηση και είχατε την ευθύνη της τύχης της Ελλάδας αλλά και της προσπάθειας για την επίλυση του Κυπριακού και δεν επιδείξατε αυτήν την ευαισθησία. (Στο σημείο αυτό στην Αίθουσα του Κοινοβουλίου εισέρχεται ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γεώργιος Παπανδρέου χειροκροτούμενος από τους Βουλευτές του κόμματός του) Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι σημαίες ευκαιρίας δεν πάνε σε μακρινά ταξίδια. Οι σημαίες οι οποίες συμπεριλαμβάνουν και αντιπροσωπεύουν αξίες και ιδανικά είναι οι μόνες οι οποίες επιδοκιμάζονται από τους λαούς. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γεώργιος Παπανδρέου. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συγκρούστηκαν δύο μοντέλα στη συζήτηση για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Από τη μία μεριά υπήρξε η αντίληψη ότι θα πρέπει να βασιστεί η εξέλιξη της Ευρώπης στα κράτη-μέλη, δηλαδή το επίκεντρο των αποφάσεων να είναι το κάθε μέλος σε μια διακυβερνητική σχέση με τις άλλες χώρες, ενώ από την άλλη μεριά η άλλη αντίληψη υποστήριζε τη λεγόμενη «κοινοτική μέθοδο» που βασίζεται στην ολοένα και μεγαλύτερη μεταφορά εξουσιών στα κοινοτικά όργανα. Η πρώτη σχολή απαντούσε ότι μόνο το κράτος-μέλος, το έθνος-κράτος, έχει ουσιαστικές νομιμοποιητικές δημοκρατικές διαδικασίες, δηλαδή είναι αυτό που πραγματικά λογοδοτεί στους πολίτες της, ενώ η δεύτερη σχολή ανταπαντούσε ότι μια Ευρώπη που δεν έχει περισσότερες εξουσίες δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τα πραγματικά προβλήματα του πολίτη. Παρ’ ότι και οι δύο σχολές επικαλούνταν τον Ευρωπαίο πολίτη, δικιά μου άποψη είναι ότι και οι δύο σχολές απομακρύνουν την Ευρώπη από τον πολίτη. Πιστεύω σε ένα τρίτο μοντέλο, το βαθιά δημοκρατικό μοντέλο της Ευρώπης. Τι σημαίνει αυτό; Εκεί που συγκρούονται έθνη, κράτη, λαοί από τη μια, και κοινοτικά όργανα από την άλλη, τώρα αναδεικνύεται ένας τρίτος πυλώνας, ο πολίτης. Πολίτης που μετέχει ταυτόχρονα με τη δικιά του εθνική ταυτότητα αλλά και με την ευρωπαϊκή του ταυτότητα. Αυτό το μοντέλο γεφυρώνει τις δύο σχολές, τις υπερβαίνει και θέτει στο επίκεντρο της αυριανής Ευρώπης τον πολίτη. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Τι σημαίνει το να υπάρχει ευρωπαϊκή ταυτότητα του πολίτη; Πρώτα απ’ όλα σημαίνει ότι ο Ευρωπαίος πολίτης πρέπει να έχει δικαιώματα ως Ευρωπαίος. Πρέπει να του παρέχονται τα μέσα, για να συμμετέχει ενεργά στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Πρέπει να διασφαλίζεται η ενημέρωση, η διαφάνεια των αποφάσεων, η διαβούλευση μαζί του. Πρέπει να έχει εξουσία. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί πρέπει να του δίνουν το λόγο για σημαντικές αποφάσεις και να μην τον αποκλείουν. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Πρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΨΑΡΟΥΔΑ) Στη διαμάχη εξουσίας μεταξύ μεγάλων και μικρών χωρών, μεταξύ εθνικών και κοινοτικών εξουσιών, μόνο θεσμοί που θα εκφράζουν όλο και περισσότερο τη βούληση του πολίτη, με τον πιο άμεσο τρόπο, μπορούν να ενοποιήσουν και μάλιστα δημοκρατικά την αυριανή Ένωση. Αυτό θεωρώ ότι είναι το κλειδί για το δημοκρατικό μέλλον και την επιβίωση του μεγάλου αυτού εγχειρήματος. Η Ελλάδα, βέβαια, πάντα υποστήριζε την κοινοτική μέθοδο, αλλά πάντα υποστήριζε, επίσης, και τους δημοκρατικούς θεσμούς. Ήταν πρωτοπόρα σ’ αυτήν την υπόθεση. Η Ελλάδα ήταν ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της αναβάθμισης του Ευρωκοινοβουλίου. Υποστηρίξαμε σθεναρά και πάντα το δικαίωμα ιδιαίτερα της Ευρωβουλής να συμμετέχει, να έχει λόγο και ρόλο στις διαπραγματεύσεις για νέες συνθήκες. Και δεν είναι τυχαίο ότι για τη διαμόρφωση του Συντάγματος δημιουργήθηκε και η Συνέλευση για το μέλλον της Ευρώπης, για να ξεπεράσει τη λογική των στενών ελίτ. Η Ελλάδα πρωτοστάτησε για να συμμετέχουν Βουλευτές και των εθνικών κοινοβουλίων και του Ευρωκοινοβουλίου, πέρα από τις Κυβερνήσεις και τα μέλη της Επιτροπής. Όμως υπήρχε και ένα άλλο μεγάλο ερώτημα. Πώς θα αντιπροσωπευθεί σ’ αυτήν τη διαπραγμάτευση η κοινωνία των πολιτών; Προσωπικά υποστήριξα σθεναρά ότι χρειάζεται να συμμετέχουν εκπρόσωποι σοβαρών και πιστοποιημένων μαζικών φορέων και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων της Ευρώπης, ώστε το νέο Σύνταγμα να απηχεί κατά το δυνατόν και τις απόψεις μιας μεγάλης πλειοψηφίας ενεργών πολιτών. Στη σκληρή αντίδραση αρκετών κρατών πρότεινα έναν συμβιβασμό, που έγινε δεκτός στο άτυπο συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών στις Βρυξέλλες: Να οργανωθούν ανοικτές ακροάσεις με τις οργανώσεις των μαζικών φορέων και των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, για να ακουστούν στη Συνέλευση οι δικές τους απόψεις. Η πρόταση αυτή έγινε δεκτή και για πρώτη φορά συμμετείχαν εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών στις διαπραγματεύσεις για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Επίσης, με αγώνα όχι μόνο δικό μου, αλλά και του τότε Πρωθυπουργού κ. Σημίτη, καταφέραμε να μπει η έννοια του Ευρωπαίου πολίτη στο πρώτο άρθρο του Συντάγματος αυτού. Ταυτόχρονα ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων ενσωματώθηκε στο Σύνταγμα, κάτι που δεν είχε γίνει και στη Νίκαια. Έτσι, εδραιώθηκε ο Ευρωπαίος πολίτης ως ισότιμο νομιμοποιητικό βάθρο μαζί με τα κράτη-μέλη και κατοχυρώθηκαν τα δικαιώματά του. Ενισχύεται ο πολίτης και με άλλους τρόπους. Πρώτον, με τη ρητή κατοχύρωση της δημοκρατικής ισότητας. Δεύτερον, με την αποφασιστική ενίσχυση του Ευρωκοινοβουλίου. Τρίτον, με την αναβάθμιση των εθνικών κοινοβουλίων και, τέταρτον –και πιστεύω ότι αυτό θα αναδειχθεί σε κρίσιμο ζήτημα- με τη ρητή κατοχύρωση της συμμετοχικής δημοκρατίας. Με την καθιέρωση της λαϊκής πρωτοβουλίας, ένα εκατομμύριο πολίτες έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν τη δράση της Επιτροπής. Προσωπικά πάλεψα και για άλλες μεταρρυθμίσεις που καθιστούν τον πολίτη επίκεντρο των εξελίξεων. Ζήτησα να υπάρχει δυνατότητα διενέργειας πανευρωπαϊκού και όχι απλώς εθνικού δημοψηφίσματος, αλλά και την εκλογή προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με απευθείας εκλογή από τους Ευρωπαίους πολίτες. Θα μπορούσε να έχει -πέρα από τις εξουσίες που οπωσδήποτε δεν θα ήταν του προέδρου ενός κράτους- το πολιτικό κύρος, για να παίρνει πρωτοβουλίες, όπως παραδείγματος χάριν όταν η Ευρώπη βρέθηκε διχασμένη για το θέμα του Ιράκ, πρόταση που βεβαίως τότε χαρακτηρίστηκε ως ουτοπία, αλλά δεν ήμουν μόνος. Και είμαι βέβαιος –και σ’ αυτό συμφώνησαν πολλοί- ότι σε επόμενη διαπραγμάτευση θα επανέλθει πλειοψηφικά αυτή η πρόταση. Αγαπητοί συνάδελφοι, πεποίθησή μου είναι ότι ο αγώνας για την αυριανή Ευρώπη θα είναι ένας αγώνας για τη δημοκρατική Ευρώπη, για την Ευρώπη των πολιτών. Και αν μερικοί αναρωτηθούν «τι μας ενδιαφέρουν οι θεσμοί; Εμείς θέλουμε κοινωνικό κράτος, ανάπτυξη, εργασία», απαντώ απλά: μόνο με δύναμη στον κάθε πολίτη θα κατοχυρωθεί η σιγουριά της συνοχής, της ισόρροπης οικονομικής ανάπτυξης, της απασχόλησης, της γνώσης, του περιβάλλοντος, της ανταγωνιστικότητας, μαζί με την κοινωνική πρόνοια και της ισχυρής διεθνούς θέσης της Ένωσης. Γιατί η Ευρώπη για μας είναι υπόθεση των λαών και των πολιτών. Δεν μπορεί να μείνει υπόθεση των πολιτικών ελίτ. Για το μέλλον της ευρωπαϊκής ενοποίησης υπάρχει ένας μόνος δρόμος. Ο πολίτης πρέπει και μπορεί να είναι στο επίκεντρο της Ένωσης, ολοένα και περισσότερο, ολοένα και πιο ουσιαστικά. Έτσι, λοιπόν, είναι φυσική απόρροια αυτών των θέσεών μας και των αγώνων μας να ζητάμε και να επιμένουμε στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος και αυτήν την πρόταση σήμερα συζητούμε. Για μας είναι αδιανόητο το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, ένα Σύνταγμα που έγινε πρώτα απ’ όλα για τον Ευρωπαίο πολίτη, να εγκριθεί χωρίς ευρύτατο δημόσιο διάλογο, χωρίς διεξοδική ενημέρωση. Είναι αδιανόητο για μας, κορυφαία απόφαση της μεταπολίτευσης στη χώρα μας να ληφθεί ερήμην των πολιτών. Κυρίες και κύριοι, ενεργοποιούμε για πρώτη φορά από την ψήφιση του Συντάγματος του 1975 και τη σχετική αναθεώρηση του 1986, τη δυνατότητα του Σώματος να συζητήσει και να αποφασίσει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Είναι σημαντικό που όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης συμμετέχουν στην πρωτοβουλία αυτή. Έχουμε διαφορές στην αξιολόγηση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, τις οποίες σέβομαι και σεβόμαστε απόλυτα. Αλλά μας ενώνει μια κοινή πεποίθηση: ότι πραγματώνουμε το ελληνικό Σύνταγμα όταν διεκδικούμε το δικαίωμα των Ελλήνων πολιτών να αποφασίζουν. Ότι ανταποκρινόμαστε στην απαίτησή τους να θέσουμε υπό έγκριση του ελληνικού λαού την κυρωτική απόφαση του Κοινοβουλίου. Διότι έτσι δεν το υποβαθμίζουμε, όπως φοβάται ο κύριος Πρωθυπουργός αλλά αντίθετα το ενισχύουμε. Η σημερινή συζήτηση είναι πρωτίστως μια συζήτηση για το πώς αντιλαμβανόμαστε τα δικαιώματα του πολίτη στην Ελλάδα. Και είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους δήθεν υπερασπιστές του Συντάγματος να μας δείξουν πώς το υπερασπίζονται. Εκεί που πράγματι έχει νόημα. Εκεί που η υπεράσπιση δεν είναι κοροϊδία αλλά ουσία της δημοκρατίας. Το δικαίωμα, δηλαδή, του ελληνικού λαού να αποφασίζει άμεσα για κρίσιμα εθνικά θέματα, για σοβαρά κοινωνικά ζητήματα. Την ανάγκη για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος δεν τη διατυπώνω, όπως άκουσα πολλούς από εσάς να λέτε, τώρα για πρώτη φορά ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Θέλω να θυμίσω ότι ως Υπουργός Εξωτερικών και εκπρόσωπος της χώρας είχα εκφράσει την υποστήριξη της διαδικασίας επικύρωσής του με δημοψήφισμα. Και μάλιστα παρουσίασα για πρώτη φορά την πρότασή μου εδώ στη Βουλή το Μάιο του 2003 κατά την ενημέρωση της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων για την τελική φάση των εργασιών της Ευρωπαϊκής Συνέλευσης. Θυμάμαι τότε η πρόταση είχε βρει θετική ανταπόκριση σε όλα τα κόμματα. Θυμάμαι τον κ. Κωνσταντόπουλο, τον κ. Μάνο, τον κ. Σκυλλάκο αλλά και τον κ. Νικήτα Κακλαμάνη να συμφωνούν με την πρόταση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Και είμαι βέβαιος ότι και πολλά άλλα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας δυσφορούν από τη στείρα άρνηση και διεκπεραιωτική νοοτροπία του κ. Καραμανλή απέναντι στο δημοψήφισμα. Μας κατηγορούν ότι είναι αντιπολιτευτική πράξη για να στριμώξουμε την Κυβέρνηση. Μα αυτό σας μάρανε; Εδώ δεν μπορείτε να συντονιστείτε στα απλά. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) Η πολιτική σας πλήττει καθημερινά τις μεσαίες και χαμηλόμισθες τάξεις. Ενώ δεν προσθέτει τίποτα στην προοπτική ανάπτυξης της χώρας. Κατανοείτε ότι το αίτημά μας δεν γίνεται για να κερδίσουμε εντυπώσεις ή να χάσει η Κυβέρνηση εντυπώσεις. Αυτό που δεν θέλουμε να χαθεί είναι ο δημοκρατικός διάλογος, η συμμετοχή των πολιτών, η ποιότητα της δημοκρατίας και βεβαίως μέσα από το διάλογο οι αναγκαίες αντιπαραθέσεις και τελικά συνθέσεις. Κατά συνέπεια για μας είναι ζήτημα δημοκρατικής αρχής και συνέπειας και όχι πολιτικής συγκυρίας και αντιπολιτευτικού υπολογισμού. Όταν τα υποστηρίζετε αυτά, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, απλώς εκτίθεστε. Δεύτερος λόγος είναι η ενημέρωση του πολίτη. Η ενημέρωση και η διαφάνεια είναι αξίες οι ίδιες, αξίες για τη δημοκρατία. Είναι όμως και προϋποθέσεις για σοβαρές επιλογές. Διότι θα κληθούμε εμείς να εφαρμόσουμε ρήτρες του Συντάγματος. Θα απαιτηθούν σημαντικές αλλαγές στη χώρα. Και προϋπόθεση γι’ αυτές αποτελεί η ενημέρωση του πολίτη και η συμμετοχή του στη συζήτηση, ώστε να είναι ενεργά συμμέτοχος στις αλλαγές και όχι παθητικός δέκτης. Αντ’ αυτού έχουμε μία κυβέρνηση να επιχειρεί να επικυρώσει εσπευσμένα το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα στη Βουλή, χωρίς ενημέρωση των πολιτών, που δυστυχώς από τις έρευνες βλέπουμε ότι έχουν ουσιαστική άγνοια του Συντάγματος. Είμαστε προτελευταίοι στην ενημέρωση και ένα 45% των πολιτών μας δηλώνει ότι γνωρίζει ελάχιστα πράγματα για το περιεχόμενο του Συντάγματος. Είναι σε όλους σαφές ότι πραγματική, πλατιά και σε βάθος ενημέρωση μπορεί να γίνει με τον καλύτερο τρόπο όταν κληθεί ο λαός να αποφασίσει άμεσα. Δεν μπόρεσε, βεβαίως, η Κυβέρνηση, ούτε καν να αξιοποιήσει τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Δεν αποτελεί σοβαρή πρόταση ενημέρωσης το λεωφορείο της Ευρώπης που περιφερόταν άσκοπα ανά την Ελλάδα. Θα σας πρότεινα να βάλετε τον Πρωθυπουργό μαζί με το Υπουργικό Συμβούλιο σε αυτό το λεωφορείο, μήπως και κατανοήσουν τα προβλήματα και συνεννοηθούν και μεταξύ τους. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) Με δεδομένες τις θέσεις των κομμάτων είναι εύκολη η ψήφιση του Ευρωσυντάγματος στη Βουλή χωρίς να ρωτήσουμε τον πολίτη. Η επόμενη, όμως, κυβέρνηση θα κληθεί να εφαρμόσει το Ευρωσύνταγμα και θα πρέπει να εξηγήσει στον ελληνικό λαό και το γιατί και το πώς. Φαίνεται, όμως, ότι δεν σας ενδιαφέρει η επόμενη κυβέρνηση. Εμάς, όμως, μας ενδιαφέρει, διότι θα κληθούμε εμείς από τον ελληνικό λαό να οδηγήσουμε τη χώρα. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) Τρίτος λόγος: Το Σύνταγμά μας αποτελεί μία νέα αφετηρία αγώνων για μια πιο δημοκρατική Ευρώπη, αφετηρία και για αγώνες της Ελλάδας στην Ευρώπη. Σε αυτούς, όμως, τους αγώνες μόνο η συμμετοχή των πολιτών μπορεί να διασφαλίσει την επιτυχία. Καθιστά τους πολίτες έτοιμους για νέους αγώνες στην Ευρώπη αλλά και συμμέτοχους στις μεγάλες αλλαγές. Αγώνες για να διεκδικήσουμε θέση πρωτοπόρου στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, διασφαλίζοντας τα συμφέροντα της χώρας και των Ελλήνων πολιτών. Να συμβάλουμε, ως κοινωνία, με τη δική μας ταυτότητα στην Ευρώπη των αξιών. Να συνδιαμορφώσουμε την ευρωπαϊκή ταυτότητα, να διεκδικήσουμε το μέλλον της χώρας μας και το μέλλον της Ευρώπης με αυτοπεποίθηση και πίστη στις δικές μας ιδέες και στις δικές μας δυνάμεις. Ένας τέταρτος λόγος είναι ότι το δημοψήφισμα ενισχύει και τη φωνή της χώρας. Διερωτήθηκε ποτέ ο κ. Καραμανλής γιατί κάνουν τόσες χώρες δημοψήφισμα; Διερωτήθηκε γιατί κάνουν δημοψηφίσματα πάνω από δέκα χώρες σε αυτήν τη φάση, γιατί έκαναν τόσες νέες χώρες πέρσι, μαζί με την ένταξή τους, δημοψήφισμα, που ουσιαστικά ενέκριναν το γνωστό πια τότε Ευρωσύνταγμα; Για τους λόγους, βεβαίως, που σας προανέφερα, έκαναν τα δημοψηφίσματα, αλλά και για έναν ακόμη λόγο. Ενισχύει τα κράτη-μέλη αυτή η διαδικασία μέσα στην Ένωση. Και στην Ισπανία, που η συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων συμφωνούσε με το Σύνταγμα, έκαναν δημοψήφισμα. Εσείς τι λέτε; Ο Ισπανός πολίτης ωφελήθηκε ή ζημιώθηκε από αυτήν τη διαδικασία; Η Ισπανία είναι τώρα πιο αδύναμη ή πιο ενισχυμένη στην Ευρώπη με αυτήν τη διαδικασία; Διότι τότε και μόνο τότε -όπως φάνηκε και σε όλη την Ευρώπη- κινητοποιείται ο πολιτικός, οι πολιτικές δυνάμεις, ενημερώνονται, ενημερώνουν, παίρνουν θέση στα διακυβεύματα, αποκαλύπτουν τα κριτήριά τους, προσπαθούν να πείσουν για τις αξιολογήσεις τους. Σκεφτείτε όμως και για τα δικά μας θέματα -το θέμα της Κύπρου, το θέμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, το θέμα FYROM, το θέμα των κοινοτικών κονδυλίων- πόσο περισσότερο οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θα άκουγαν τις απόψεις μας εάν είχαμε ένα δημοψήφισμα. Αυτό δεν το λέω για να είμαστε εκβιαστικοί για τα θέματά μας απέναντι στους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Θα γινόντουσαν, όμως, τα θέματά μας επίκεντρο της ευρωπαϊκής συζήτησης. Μόνο κέρδος θα είχαμε. Πέμπτος λόγος: Διακυβεύονται πολλά, αγαπητοί συνάδελφοι. Και αυτό αποτελεί βασικό λόγο για το δημοψήφισμα. Εξαιτίας της ανύπαρκτης σχεδόν ευρωπαϊκής πολιτικής της Κυβέρνησης, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα σοβαρότατο κίνδυνο: διακυβεύεται να βρεθεί η Ελλάδα εκτός του εσωτερικού πυρήνα, του κεντρικού κύκλου λήψης αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Να βρεθεί στο περιθώριο της Ευρώπης. Αυτή η διαδικασία περιθωριοποίησης έχει ξεκινήσει εδώ κι ένα χρόνο. Η Ελλάδα, ως μέλος της Ευρώπης, είχε αναγνώριση, κύρος, αξιοπιστία, ισχυρή φωνή στις ενοποιητικές διαδικασίες. Τη θεωρούσαν μέλος οποιουδήποτε σχήματος βαθύτερης ενοποίησης. Έπαιζε σε όλα τα προωθημένα ενοποιητικά σχήματα και συσπειρώσεις. Προβαλλόταν ως υπόδειγμα χώρας-μέλους που συνδιαμόρφωνε την Ένωση και πετύχαινε σημαντικούς στόχους. Σήμερα η Ελλάδα αποκλείεται από ενοποιητικά σχήματα, αγνοείται από σημαντικές πρωτοβουλίες, παρακάμπτεται από σημαντικές διαδικασίες, παραμένει βουβή και άφωνη σε κορυφαίες συναντήσεις. Βλέπουμε και πάλι την Ελλάδα να θεωρείται και να αντιμετωπίζεται ως ιδιαίτερη περίπτωση και «μαύρο πρόβατο» που αμφισβητεί απερίσκεπτα βασικές αρχές και κεκτημένα, που ανοίγει άσκοπα μέτωπα με κεντρικούς θεσμούς και όργανα, χωρίς να κοιτάει τα συμφέροντά της. Η διευρυμένη Ευρώπη εξελίσσεται σε ένα σύστημα διαφορετικών ταχυτήτων, και ενοποίησης, και κύκλων λήψης αποφάσεων. Εμείς εξασφαλίσαμε ότι η Ελλάδα μπορεί να είναι στον πρώτο αυτό κύκλο. Η Νέα Δημοκρατία οδηγεί την Ελλάδα στις τελευταίες ταχύτητες, στους εξώτερους ασθενείς κύκλους ενοποίησης. Την καθιστά εικονικό, περιθωριακό μέλος. Πρέπει εμείς, οι Έλληνες, μέσα στο νέο αυτό ευρωπαϊκό και παγκόσμιο περιβάλλον να σχεδιάσουμε, να πάρουμε πρωτοβουλίες, με αποφασιστικότητα και τόλμη, να εφαρμόσουμε ευρύτατες μεταρρυθμίσεις στο ίδιο το πολιτικό μας σύστημα, στις δομές, στις μεθόδους διακυβέρνησης, στις λειτουργίες της οικονομίας, στο κοινωνικό κράτος, στο εκπαιδευτικό σύστημα, στην αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, στην καινοτομία. Αυτά είναι κρίσιμα στρατηγικά ζητήματα, τα οποία υπερβαίνουν τα επιχειρήματα και τις πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας. Το μόνο επιχείρημα της Νέας Δημοκρατίας για την άρνηση του δημοψηφίσματος, ήταν ότι δεν έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα στις προηγούμενες συνθήκες και βέβαια από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Αυτό πιστεύει η Νέα Δημοκρατία ότι είναι ένα πειστικό επιχείρημα. Δεν αντιλαμβάνεται η Κυβέρνηση τη διαφορά μεταξύ του Ευρωπαϊκού Συντάγματος και προηγούμενων συνθηκών. Επικαλείται η Νέα Δημοκρατία την απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για τη Συνθήκη του Άμστερνταμ και της Νίκαιας. Έχουν οι συνθήκες αυτές, με τις οποίες αναθεωρήσαμε κάποιες διατάξεις, την παραμικρή σχέση με το Σύνταγμα, που τις καταργεί όλες και επανιδρύει την Ένωση; Δεν έχετε καταλάβει ακόμα τη διαφορά; Η στάση σας αυτή είναι κοντόφθαλμη, είναι μικροπολιτική, είναι στραμμένη στο παρελθόν, είναι φοβική απέναντι στους πολίτες και στις δημοκρατικές διαδικασίες. Είναι μια στάση αμήχανη απέναντι στο μέλλον και στις μεγάλες προκλήσεις, που θα αντιμετωπίσουν η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ελλάδα. Κάπου, όμως, υπάρχει εξήγηση. Πέρα από την υποβάθμιση του Έλληνα πολίτη και του δικαιώματός του στην περίπτωση αυτή να ακουστεί, η ίδια η Νέα Δημοκρατία έχει γίνει ευρωφοβική και ο κ. Καραμανλής Δον Κιχώτης που κάνει έφοδο σε ευρωπαϊκούς ανεμόμυλους, αφήνοντας τα σοβαρά θέματα να περνούν. Πώς θα πήγαινε στον ελληνικό λαό, πώς θα πηγαίνατε εσείς, αγαπητοί συνάδελφοι, στον ελληνικό λαό να εξηγήσετε τη δική σας αντιφατική στάση απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Από τη μια να κατηγορείτε την Ευρωπαϊκή Ένωση για διαπλοκή, ότι υποβαθμίζει το Σύνταγμά μας, ότι κρατά ανθελληνική στάση, και από την άλλη να υπερασπίζεστε εσείς, η Νέα Δημοκρατία, την υπερψήφιση του Ευρωσυντάγματος; Οι αντιφάσεις της Νέας Δημοκρατίας και η ασυνέπειά της θα ήταν πραγματικά αποκάλυψη για το σκεπτόμενο Έλληνα πολίτη. Τέλος, ακούω συχνά-πυκνά ότι το ΠΑΣΟΚ, οι δυνάμεις της Αντιπολίτευσης, με την πρότασή τους χαϊδεύουν αυτιά για να γίνουν αρεστοί στον Έλληνα πολίτη. Για μας η απόφαση να εγκρίνουμε το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα είναι ένα κρίσιμο εθνικό θέμα, είναι ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα. Κι αν παίρνουμε το δικό μας Σύνταγμα στα σοβαρά, αν είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα, που προβλέπει για τους Έλληνες πολίτες –εμείς είμαστε αποφασισμένοι- τότε δεν δικαιούμαστε απλώς, αλλά υποχρεούμαστε να δώσουμε το λόγο στον πολίτη. Αυτός είναι ο λόγος που ζητούμε δημοψήφισμα. Απαντήστε, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, επί της ουσίας. Όσο για το «χάιδεμα αυτιών», έχετε πολύ επιλεκτική μνήμη, συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Αν δεν με απατά η μνήμη μου, είχα δει τον Αρχηγό σας, τον κ. Καραμανλή, να ζητά προεκλογικά δημοψήφισμα. Μάλιστα είχε πάει να βάλει την υπογραφή του σε αίτημα για διεξαγωγή δημοψηφίσματος. ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Λάθος. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Μήπως θυμάστε για ποιο εθνικό θέμα; Ήταν για την Ευρώπη, ήταν για την Κύπρο, ήταν για σημαντικό πολιτειακό ζήτημα; Μάλλον δεν θυμάστε. Ήταν ένα από τα πολλά, τα οποία έχετε ξεχάσει μετά τις εκλογές της 7ης Μαρτίου. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) Εσείς τότε δεν «χαϊδεύατε αυτιά». Απλώς κοροϊδεύατε τον κόσμο. Παίζατε με τις ευαισθησίες του και το κάνατε χωρίς αίσθημα ευθύνης. Και σήμερα, βεβαίως, ο Πρωθυπουργός, επέλεξε να απουσιάσει από τη συζήτηση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το Ευρωσύνταγμα. Επιτέλους, ποια θέματα θεωρείτε σοβαρά; Ο ελληνικός λαός πρέπει να καταλάβει τις ιεραρχήσεις σας. Πρέπει να καταλάβει εάν κοιτάτε στο μέλλον ή εάν είστε προσκολλημένοι στο παρελθόν. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα είναι το πλαίσιο για την Ευρώπη του 21ου αιώνα. Απαιτεί από εμάς ένα σχέδιο για την Ελλάδα του 21ου αιώνα. Να, ποια είναι η ευθύνη, που πρέπει να αναλάβουμε όλοι. Εγώ προσωπικά την αναλαμβάνω, και την αναλαμβάνουμε συλλογικά στο ΠΑΣΟΚ, κοιτάζοντας στο μέλλον, στις ανάγκες της Ελλάδας για τα επόμενα χρόνια. Δεν κοιτάζω στο παρελθόν. Αυτήν την αγωνία την αφήνω στον κ. Καραμανλή. Αφετηρία των προτεραιοτήτων της χώρας μας δεν μπορεί παρά να είναι η ίδια η κοινωνία, οι απαιτήσεις της κοινωνίας σήμερα και οι απαιτήσεις του κάθε πολίτη σήμερα. Ο πολίτης, και όχι το ΠΑΣΟΚ, σας προσκαλούν και σας προκαλούν, συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, εσάς και τον κύριο Πρωθυπουργό, να απαντήσετε σε αυτήν την πρόκληση. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριοι συνάδελφοι, είναι προφανές ότι ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ήρθε στην Αίθουσα όχι για να υπερασπισθεί την πρόταση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, όσον αφορά τη Συνθήκη αλλά για να κάνει λίγη αντιπολίτευση, για να τονώσει κάπως το ηθικό της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας. (Θόρυβος στην Αίθουσα) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κύριοι συνάδελφοι, αν θέλετε να φύγετε, παρακαλώ επισπεύστε την έξοδό σας. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αν δεν κάνω λάθος, εδώ ήρθαμε να συζητήσουμε το θέμα τού γιατί, κατά τη γνώμη της Αντιπολίτευσης, πρέπει να γίνει δημοψήφισμα για τη Συνθήκη. Όσοι άκουσαν τον κ. Παπανδρέου κατάλαβαν, για μία ακόμη φορά, ότι χρησιμοποιεί τις διαδικασίες της Βουλής για να πει, μέσω αυτών, πράγματα τα οποία απευθύνονται κάθε φορά στο εσωτερικό του κόμματός του και δευτερευόντως στον ελληνικό λαό. Γι’ αυτό θα αρχίσω με ορισμένες απαντήσεις που επιβάλλεται να δοθούν πριν μπω στην ουσία του θέματος. Εγώ βέβαια ήρθα θα μιλήσω επί της ουσίας του θέματος και όχι για να λύσω την κοινοβουλευτική και πολιτική αμηχανία του κ. Παπανδρέου. Επειδή όμως μίλησε ο κ. Παπανδρέου για την Κυβέρνηση και είπε ότι χρειάζεται συντονισμός, θα ήθελα να του θυμίσω ότι θα έπρεπε να δει την πανσπερμία των απόψεων των στελεχών του σε καίριας σημασίας ζητήματα, ιδίως κοινωνικής φύσης, ακόμα και στο θέμα της κοινωνικής ασφάλισης. Θα ήθελα να του θυμίσω να κοιτάξει πρώτα τα του οίκου του και ύστερα να ασχοληθεί με την Κυβέρνηση που, ούτως ή άλλως, κρίνεται καθημερινά από τον ελληνικό λαό. Θα ήθελα επίσης να θυμίσω στον κ. Παπανδρέου -μιας και ανέφερε ότι θα ήταν καλό ο κ. Καραμανλής να είναι μαζί με το Υπουργικό Συμβούλιο στο λεωφορείο του Υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο έχει τεθεί στη διάθεση της ενημέρωσης του πολίτη- ότι αντιλαμβάνομαι πως χρησιμοποιεί αυτά τα επιχειρήματα έντονα επηρεασμένος από τους συμβολισμούς στελεχών του Κόμματός του και συνεργατών του, οι οποίοι φροντίζουν, με ομοιώματα μεταφορικών μέσων, να του θυμίζουν το χρέος του απέναντι στο κόμμα του. Και το πρόσφατο παράδειγμα με το αεροπλάνο που του χάρισαν για ν’ απογειώσει το, μονίμως προσγειωμένο, αεροπλάνο του ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη, φαίνεται ότι τον εμπνέει για να λέει τέτοια πράγματα. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) Ξέρετε, όμως, κάτι; Με τέτοιου είδους πολιτικά επιχειρήματα δεν πείθεται ο πολίτης. Και με τις βεβαιότητες του κ. Παπανδρέου ότι θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές, πάλι δεν υψώνεται το ηθικό των μελών του κόμματός του και, ιδίως, των οπαδών του ΠΑΣΟΚ. Γιατί τα ίδια έλεγε και προ των εκλογών, δηλαδή ότι θα κερδίσει τις εκλογές και τις έχασε. Και, βεβαίως, ο τελικός κριτής είναι ο ελληνικός λαός. Εμείς σε καμία περίπτωση δεν υποτιμούμε τη νοημοσύνη του, ούτε βεβαίως προδικάζουμε την κρίση του. Εκείνος θα κρίνει! Αλλά αν έκανε τον κόπο ο κ. Παπανδρέου να κοιτάξει τις δημοσκοπήσεις και έβλεπε πόση «άνοδο» έχει το ΠΑΣΟΚ και σε αυτές ακόμα -ακόμα και τις σημερινές- θα καταλάβαινε -όσο κοστίζουν οι δημοσκοπήσεις και το τονίζω για να μην παρεξηγηθώ, αλλά το λέω μιας και ο κ. Παπανδρέου αναφέρεται σε βεβαιότητες για το μέλλον- ότι αυτή η βεβαιότητα, την οποία εκφράζει, δεν προσφέρεται ούτε για κομματική κατανάλωση. Επειδή, λοιπόν, όλα τα επιχειρήματα που αφορούν την Κυβέρνηση, από πλευράς του κ. Παπανδρέου, είναι μάλλον επιχειρήματα που χρησιμοποιεί προς την δική του πλευρά και για το δικό του κόμμα, ας μου επιτρέψετε να μπω στην ουσία των επιχειρημάτων τα οποία οδηγούν την Κυβέρνηση να αρνηθεί το γιατί είναι ανάγκη να γίνει δημοψήφισμα για την κύρωση της Συνθήκης. Πρώτα–πρώτα, θα συμφωνήσω με αυτό που είπε ο κ. Παπανδρέου, δηλαδή ότι το μέλλον της Ευρώπης είναι το μέλλον μιας Ευρώπης των πολιτών. Μόνο, που χρειάζεται συμπλήρωση αυτή η πρόταση του κ. Παπανδρέου. Το μέλλον της Ευρώπης, η ολοκλήρωση της Ευρώπης σημαίνει πρωτίστως Ευρώπη των λαών, Ευρώπη δημοκρατική, Ευρώπη κοινωνικά δίκαιη και Ευρώπη ειρηνική. Προσηλωμένη δηλαδή στα ιδεώδη της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ειρήνης. Βεβαίως αυτό προϋποθέτει από πλευράς επίσης Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι σέβεσαι τον πολίτη. Αλλά για να σέβεσαι τον πολίτη και να μπορείς να δίνεις διδάγματα προς την Ευρώπη ότι σέβεσαι τον πολίτη, καλό είναι πρώτα και εσύ με το παράδειγμά του να τον σέβεσαι και ο ίδιος. Το λέω αυτό γιατί σεβόμαστε τον πολίτη, όταν τον τιμάμε και τιμάμε τη νοημοσύνη του. Και όχι όταν υποτιμάμε τη νοημοσύνη του ούτε όταν προσπαθούμε, μέσα από συμβολικές κινήσεις που πολλές φορές είναι κινήσεις αμηχανίας, να τον πείσουμε ότι εξασφαλίζουμε τη συμμετοχή του ή την ενημέρωσή του σε μείζονος σημασίας θέματα, όπως είναι αυτό για το οποίο συζητάμε τώρα και όταν μάλιστα προσπαθούμε να το κάνουμε αυτό, χρησιμοποιώντας συνταγματικές διαδικασίες που όλοι ξέρουμε ότι προβλέφθηκαν για εντελώς διαφορετικά θέματα. Τονίζω από δω και κάτω ότι η κριτική μου δεν αφορά την Αριστερά. Η Αριστερά υπήρξε συνεπής από την αρχή, γιατί ζητούσε δημοψήφισμα. Επίσης, η Αριστερά υπήρξε συνεπής, γιατί λέει «όχι» στη Συνθήκη. Και αφού λέει «όχι», έχει κάθε λόγο να ζητάει δημοψήφισμα για να πει στον ελληνικό λαό για ποιο λόγο και αυτός πρέπει να πει «όχι», κατά τη γνώμη της. Ωστόσο με ξένισε λιγάκι η ερμηνεία την οποία έκανε ο κ. Κολοζώφ για το αποτέλεσμα του ισπανικού δημοψηφίσματος, όταν στην περίπτωση εκείνη την αποχή την ερμήνευσε ως καταδίκη της Συνθήκης. ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Ως μη έγκριση, κύριε Υπουργέ! ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Εγώ, κύριε Κολοζώφ, τουλάχιστον με την αντίληψη που έχω περί δημοκρατίας, κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, δεν θα ερμήνευα έτσι την όποια αποχή ή ακόμα και το «λευκό», το οποίο μπορεί να ρίξει κανείς στο ζήτημα αυτό. Δεν το θεωρώ εκ προοιμίου ούτε άρνηση στη Συνθήκη ούτε άρνηση στην Ευρώπη! Εν πάση περιπτώσει, όμως, η στάση της Αριστεράς ήταν και είναι συνεπής στον τομέα αυτό, όσο και αν διαφωνεί κανείς μαζί της σ’ αυτά τα θέματα. Θα μου επιτρέψετε, λοιπόν, να μιλήσουμε για τη στάση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και τα επιχειρήματά της. Το γεγονός ότι ο κ. Παπανδρέου είχε πει, τότε ως Υπουργός των Εξωτερικών, και εκφράζοντας δική του μεμονωμένη άποψη, ότι πρέπει να γίνει δημοψήφισμα, θα μου επιτρέψετε να πω ότι σήμερα δεν πείθει, σε καμία περίπτωση. Διότι και σε άλλα θέματα είχε διαφορετικές απόψεις τις οποίες δεν τον βλέπω να τις υποστηρίζει σήμερα, όπως έκανε την εποχή εκείνη. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι αν καθένας, ο οποίος γίνεται Αρχηγός του κόμματός του, θεωρεί ότι από την ημέρα εκείνη και από τις δικές του πράξεις δεσμεύονται τα κόμματα, δεν ισχύει αυτό. Δεσμεύουν οι πράξεις των κυβερνήσεων. Και ως Κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, διά του Πρωθυπουργού του, τότε είχε απορρίψει τέτοιες δημοψηφισματικές διαδικασίες. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) Το αντίστροφο μάλιστα είχε πει, όπως θα τονίσω στη συνέχεια. Ας πάψει λοιπόν ο κ. Παπανδρέου να επικαλείται τις δικές του προσωπικές απόψεις και μάλιστα όποτε τον βολεύει. Μας είπε για τη συμβολή που υπήρξε. Αλλά έτσι όπως την περιέγραψε μου θύμισε, για μια ακόμη φορά, την άποψη που έχουν ορισμένοι μέσα στο ΠΑΣΟΚ, ότι «ευτυχώς που υπήρξε το ΠΑΣΟΚ ως Κυβέρνηση τότε και υπάρχει Ευρωσύνταγμα»!. «Ευτυχώς που υπήρξε ΠΑΣΟΚ την εποχή εκείνη και υπάρχει η Ευρώπη»! Είναι η μόνιμη επωδός. Όταν μας αρέσει λέμε «όχι» στην Ευρώπη, και όταν βρισκόμαστε στην Ευρώπη πρέπει να του οφείλουμε την ύπαρξή μας και εκεί! Αυτές οι μαξιμαλιστικές απόψεις είναι ένα άλλο δείγμα αμηχανίας. Αλλά ας δούμε ποια είναι τα επιχειρήματα που εξέφρασε το ΠΑΣΟΚ: Πρώτο, σε ό,τι αφορά τα πολιτικά επιχειρήματα. Γιατί θα τα χωρίσω σε πολιτικά και θεσμικά. Πολιτικό, λοιπόν, επιχείρημα από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ προβάλλεται το να γίνει δημοψήφισμα γιατί ενισχύεται με τον τρόπο αυτόν η δημοκρατική νομιμοποίηση της Συνταγματικής Συνθήκης μέσω της συμμετοχής του πολίτη. Θα ήθελα να σας πω ότι σ’ ένα κοινοβουλευτικό πολίτευμα, σαν το δικό μας, και με την παράδοση που έχει, το να θεωρείς ότι το να κάνεις δημοψήφισμα -και μάλιστα με τους όρους που θα εξηγήσω- για ψηφισμένο νομοσχέδιο, το οποίο και εσύ έχεις ψηφίσει, αυτό συνιστά ευρύτερη δημοκρατική νομιμοποίηση, τότε μάλλον αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις αντιληφθεί πλήρως, γιατί μιλάμε σε επίπεδο δημοκρατικής νομιμοποίησης. Το επιχείρημα επιπλέον που άκουσα να τονίζεται, ότι αυτό έχουν κάνει και άλλες χώρες, υποτιμά και υποβαθμίζει το ότι η πλειοψηφία των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν πάει σε δημοψήφισμα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι χωρίζουμε τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε περισσότερο δημοκρατικές και λιγότερο δημοκρατικές; Γιατί να μην πάρουμε σαν κανόνα το θέμα ότι οι περισσότερες χώρες δεν πάνε σε δημοψήφισμα και να μείνουμε σ’ εκείνες τις χώρες που θέλουν δημοψήφισμα αφού είναι και οι λιγότερες. Είναι επιχείρημα αυτό; Αν το πάρουμε σαν επιχείρημα μάλλον θα έπρεπε να πούμε το αντίστροφο; Αφού η πλειοψηφία των χωρών της Ευρώπης δεν ακολουθεί δημοψηφισματική διαδικασία, γιατί να την ακολουθήσουμε εμείς, αν ήταν αυτό το θέμα; Θέλω να πω και κάτι άλλο. Η επίκληση των χωρών αυτών που κάνουν δημοψήφισμα πρέπει να γίνεται με πολύ προσοχή, για δύο λόγους. Πρώτο, γιατί μιλάμε για χώρες όπου η πλειοψηφία του κόσμου φαίνεται αντίθετη ή τουλάχιστον, το ζήτημα στασιάζεται. Σ’ εμάς υπάρχει κάποια πολιτική δύναμη –ας βγει το ΠΑΣΟΚ να το πει- που θεωρεί ότι αν το θέσουμε υπό δημοψηφισματική διαδικασία, τίθεται εν κινδύνω η επικύρωσή της από τον ελληνικό λαό;Στη Γαλλία το έκαναν, στην Αγγλία μπορεί να το κάνουν, μόνο και μόνο όπως ξέρετε, διότι το ζήτημα εκεί στασιάζεται για δικούς τους λόγους. Εδώ δεν υπάρχει αυτό το θέμα, πέραν του ότι αυτή η άποψη που επικαλείται τέτοιες χώρες -τις μειοψηφούσες, το τονίζω σε σχέση με την πλειοψηφία των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης- ξεχνάει ότι η δημοψηφισματική διαδικασία σε άλλες χώρες είναι διαφορετική από τη δική μας. Δεν γνωρίζουν ότι οι πολιτειακές αντιλήψεις, που υπάρχουν στη Γαλλία και σχετικά με την ίδια τη δομή του πολιτεύματος και με την ίδια τη δομή του δημοψηφίσματος είναι πολύ διαφορετικές από τις δικές μας; Ξεχνάμε παραδείγματος χάριν ότι στη Γαλλία το δημοψήφισμα έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλές άλλες περιπτώσεις και για πολλά άλλα θέματα, ακριβώς γιατί είναι διαφορετική η λογική του δημοψηφίσματος και η προσφυγή στην πρακτική αυτή; Άρα αυτά περί δημοκρατικής νομιμοποίησης είναι έωλα. Ούτε λιγότερο δημοκρατικά νομιμοποιημένη είναι η ευθύνη επειδή κυρώνεται από τη Βουλή των Ελλήνων, ούτε, βεβαίως, από εκεί και πέρα αμφισβητεί κανείς ότι στην πλειοψηφία του ο ελληνικός λαός θα έλεγε «ναι». Όποτε δεν στασιάζεται το ζήτημα για να πάει κανείς να το θέσει υπό την κρίση, όπως θέτουν ορισμένοι το ζήτημα. Υπάρχει, όμως, και το μεγάλο ζήτημα, ότι η επίκληση της εμπειρίας των ευρωπαϊκών κρατών δεν μπορεί να σταθεί και γιατί είναι οι λιγότερες αυτές οι χώρες και γιατί όπου γίνεται δημοψήφισμα είναι διαφορετικές οι συνθήκες, και πολιτικά και πολιτειακά-θεσμικά. Άρα, τα επιχειρήματα, σε ό,τι αφορά το πολιτικό, ζήτημα είναι έωλα. Ζήτημα δεύτερον: Άκουσα ότι «πρέπει να ενημερωθεί καλύτερα ο ελληνικός λαός». Αυτό αποδεικνύει την υποκρισία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης όταν το λέει. Δηλαδή τι μας λέει; O ελληνικός λαός θα ενημερωθεί όσο γίνεται η κουβέντα για το δημοψήφισμα και εκεί τελειώσαμε; Επετειακός δηλαδή είναι ο χαρακτήρας ενημέρωσης του ελληνικού λαού; Συμβολισμούς υπηρετούμε εδώ μέσα; Ή μόνο συμβολισμούς; (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) Εμείς καταλαβαίνουμε την ενημέρωση του ελληνικού λαού ως διαρκή. Από τη στιγμή που ψηφίζει η Βουλή των Ελλήνων, ξέρετε πολύ καλά ότι αρχίζει η διαδικασία ενημέρωσης του ελληνικού λαού. Έλαβαν οι πολιτικές δυνάμεις την ευθύνη της κύρωσης και αρχίζει η ενημέρωση για το τι πρέπει να κάνουν οι πολιτικές δυνάμεις, ποιες υποχρεώσεις και ποια δικαιώματα έχουμε. Ξεκινήσαμε να το κάνουμε και μπορούμε να το κάνουμε καθ’ όλη τη διάρκεια της ψήφισης από τις άλλες χώρες. Γιατί ξέρετε ότι η διαδικασία είναι μακρά. Επειδή κυρώσαμε δηλαδή εμείς την ευθύνη αρχίζει να ισχύει το Ευρωσύνταγμα; Δεν μπορούμε σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα να ενημερώσουμε τον ελληνικό λαό; Και επειδή άκουσα περί λεωφορείων και άλλων τινών, θα πω ότι φαίνεται πως ο κ. Παπανδρέου δεν παρακολουθεί ούτε την επικαιρότητα ούτε τι κάνει η Κυβέρνηση. Ξέχασε παραδείγματος χάρη αυτό που ανακοινώθηκε: Τριακόσιες χιλιάδες αντίτυπα τυπώνονται στο Εθνικό Τυπογραφείο. Έφυγαν ήδη για όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, για όλες τις περιφέρειες ή και τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και θα είναι και σε κάθε ΚΕΠ. Πέραν των εκδηλώσεων, που γίνονται από πλευράς Κυβέρνησης και της ειδικής ενημέρωσης που γίνεται στα σχολεία, όχι για να υπάρξει προπαγάνδα, αλλά για να ξέρουν ακόμη και τα παιδιά, οι μαθητές και οι σπουδαστές γενικότερα τι σημαίνει Ευρωσύνταγμα, ποιες υποχρεώσεις αναλαμβάνουμε και ποια δικαιώματα έχουμε. Εμείς έτσι καταλαβαίνουμε την ενημέρωση. Την καταλαβαίνουμε ουσιαστική. Φαίνεται ότι είναι επετειακή για το ΠΑΣΟΚ. Φαίνεται ότι το ΠΑΣΟΚ αυτά που χρησιμοποιεί στο εσωτερικό του με τις δημοψηφισματικές διαδικασίες, για να μπορέσει να λύσει τα εσωτερικά του προβλήματα, πάει να τα προεκτείνει στον ελληνικό λαό. Ε, δεν είναι πρότυπο οι διαδικασίες και τα προβλήματα, που έχει το ΠΑΣΟΚ, για να τα προεκτείνουμε στον ελληνικό λαό! Από τον ελληνικό λαό πρέπει να ακούς τα προβλήματα και να τα λύσεις και όχι να μεταφέρεις τα δικά σου σ’ αυτόν. Αυτό αποδεικνύεται με την όλη πρόταση που έκανε ο κ. Παπανδρέου. Όμως, ας αφήσουμε τα ζητήματα που σχετίζονται με τα πολιτικά επιχειρήματα. Μπαίνω πολύ σύντομα στα θεσμικά επιχειρήματα, αν και τα έχουμε αναλύσει πολλές φορές. Πρώτα απ’ όλα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήταν ίσως χρήσιμο, -αν δεν νόμιζαν ορισμένοι ότι υπεκφεύγω- να σταματήσω εδώ και να πω στον κ. Παπανδρέου, πώς όταν κάνει αυτήν την ερμηνεία περί δημοψηφίσματος, που άκουσα προηγουμένως, τότε τι να του πει κανείς ως προς το πως φθάνουμε να θεωρούμε ότι η απόφαση που έλαβε το ΠΑΣΟΚ να προτείνει αυτό που πρότεινε στη Βουλή είναι έωλη. Όταν ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μπερδεύει τη διαδικασία του δημοψηφίσματος του άρθρου 44 με τη συλλογή υπογραφών που έγινε για το θέμα των ταυτοτήτων και πάει να συγκρίνει ανόμοια πράγματα, μόνο και μόνο για λόγους που αφορούν την πολιτική του -αν θέλετε- τεκμηρίωση, τότε από εκεί και πέρα θα με συγχωρήσετε πολύ, αλλά δεν μπορώ να πω τίποτε. Όταν ένας πολιτικός Αρχηγός μπερδεύει τόσο τις διαδικασίες, είναι δικό του ζητήμα. Φαίνεται ότι με την ίδια επιπολαιότητα με την οποία κρίνει τις πράξεις των πολιτικών του αντιπάλων θέλει να κρίνει στην περίπτωση αυτή, δηλαδή και τα θέματα τα οποία αφορούν την κοινοβουλευτική μας διαδικασία. Κύριοι συνάδελφοι, απλά είναι τα πράγματα: Το άρθρο 44 του Συντάγματος προβλέπει δημοψήφισμα σε δύο περιπτώσεις: Πρώτον, για κρίσιμο εθνικό θέμα και, δεύτερον, για ψηφισμένο νομοσχέδιο που αφορά κοινωνικό ζήτημα. Είναι κρίσιμο εθνικό θέμα –γιατί αυτό θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς- το θέμα που αφορά το Ευρωσύνταγμα αυτήν τη στιγμή; Θα μπορούσε να είναι, αν θεωρούσαμε ότι με το Ευρωσύνταγμα δημιουργείται μια νέα Ευρωπαϊκή Ένωση και προσχωρούμε σε μια άλλη Ευρωπαϊκή Ένωση απ’ αυτήν που ξέραμε. Όποιος, όμως, ισχυρισθεί αυτό είναι θεσμικά και πολιτικά ανιστόρητος. Διότι τι κάνει το Ευρωσύνταγμα; Συμπυκνώνει τις συνθήκες που ήδη υπάρχουν, τις τροποποιεί και, βεβαίως, προωθεί κάποια θέματα δημοκρατίας όσο το κάνει. Όμως, η ουσία είναι μια. Ούτε άλλη έννομη τάξη δημιουργείται, ούτε άλλη πολιτειακή οργάνωση διαμορφώνεται. Το ερώτημα λοιπόν είναι: Όταν η Αξιωματική Αντιπολίτευση στο παρελθόν δεν έκανε δημοψήφισμα ως Κυβέρνηση που είχε πει ότι θα κάνει, επειδή μπήκαμε στην ΕΟΚ και όταν δεν το έκανε για όλες τις συνθήκες που κύρωσε, και που είχαν μεγαλύτερη σημασία, γιατί πρωτογενώς έθεταν κανόνες, που δέσμευαν τα κράτη-μέλη, τότε δικαιούται να το λέει σήμερα; Όταν ο τότε Πρωθυπουργός, ο κ. Σημίτης, έλεγε ότι δεν χρειάζεται το δημοψήφισμα, τώρα το ΠΑΣΟΚ νομιμοποιείται να πει ότι πρέπει να γίνει το δημοψήφισμα; Άκουσα τον κ. Ανδρουλάκη να λέει: «Μα, αν κοιτούσαμε στο παρελθόν, τότε θα είχαμε εδώ μέσα απολιθώματα.». Δεν κοιτάμε στο παρελθόν, για να κάνουμε απολιθώματα, γιατί δεν θα είχαμε μόνο απολιθώματα, αν κοιτούσαμε στο παρελθόν. Αν κοιτούσαμε στο παρελθόν εδώ μέσα, εκτός από απολιθώματα θα είχαμε και χαμαιλέοντες, οι οποίοι αλλάζουν τις απόψεις τους κατά καιρούς και όποτε τους βολεύει και ανάλογα με το τι σημαίες ευκαιρίας ταξιδεύουν. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) Κάνουμε, όμως, αναδρομές στο παρελθόν, διότι πρέπει να διδασκόμαστε από εκείνα τα οποία ο καθένας έχει κάνει και έχει κριθεί απ’ αυτά. Μια από τις στοιχειώδεις ιδιότητες του πολιτικού είναι και η συνέπειά του. Αν πάψει να υπάρχει η συνέπεια, τότε από εκεί και πέρα πολιτικοί που ταξιδεύουν με σημαίες ευκαιρίας δεν νομίζω ότι κοσμούν το πολιτικό μας σύστημα. Άρα ενώ το ΠΑΣΟΚ για μείζονα θέματα δεν προκάλεσε δημοψήφισμα και για άλλα θέματα στην εικοσαετή του διακυβέρνηση, έρχεται τώρα και λέει ότι χρειάζεται δημοψήφισμα, χωρίς να μας εξηγεί πολιτικά –πειστικά τουλάχιστον- γιατί το κάνει. Όσον αφορά το κοινωνικό ζήτημα τονίζω, για μιαν ακόμη φορά, ότι εν πάση περιπτώσει είναι δυνατόν ποτέ –εάν κοιτάξει κανείς και τη διαδικασία της θέσπισης του Συντάγματος και δει γιατί μπήκε το «κοινωνικό ζήτημα»- να θεωρούν κάποιοι ότι εδώ μιλάμε για ψηφισμένο νομοσχέδιο, που αφορά σοβαρό κοινωνικό ζήτημα; Και είναι δυνατόν μέσω αυτής της διαδικασίας να προκαλέσουμε δημοψήφισμα; Και το τόνισα: Αν είναι έτσι, έχει και δημοσιονομικές διατάξεις και άλλα τινά. Και, βεβαίως, από κει και πέρα θα φτάναμε σε μια παραβίαση του ίδιου του Συντάγματος, για να δικαιολογήσουμε την πολιτική μας αμηχανία. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ούτε στη μία ούτε στην άλλη περίπτωση μπορούμε να πούμε ότι υπάγεται το συγκεκριμένο θέμα. Και γι’ αυτό, και για λόγους θεσμικούς, δεν μπορεί να προκύψει δημοψήφισμα, εκτός εάν θέλαμε να καταστρατηγήσουμε εκ πλαγίου το Σύνταγμα, για να μπορέσουμε να δικαιολογήσουμε άλλες, πολιτικές –το τονίζω, για να μην παρεξηγηθώ- σκοπιμότητες. Πάντως, μιλάμε περισσότερο για πολιτικά τερτίπια, παρά για ζητήματα ουσίας στην περίπτωση αυτή. Τελειώνω, λέγοντάς σας το εξής: Το χρέος μας από δω και πέρα, που ως πολιτικές δυνάμεις πήραμε την απόφαση να κυρώσουμε τη Συνταγματική Συνθήκη –που είναι ένα βήμα, όχι ένα άλμα, αλλά ένα σημαντικό βήμα- είναι πρώτον, να μπορέσουμε να προωθήσουμε την ευρωπαϊκή ιδέα περισσότερο και να πάμε στην πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, πρωτοπορώντας και όχι ως ουραγοί. Και δεύτερον, χρέος μας είναι να βοηθήσουμε τον ελληνικό λαό, ιδίως όσοι έχουμε το μεγάλο προνόμιο να τον κυβερνάμε, να έχει τις διεξόδους και τις ευκαιρίες εκείνες που παρέχει η Συνταγματική Συνθήκη και όχι βεβαίως να εμφανίζουμε τον ελληνικό λαό μονίμως ως υπόλογο, ή ως οφειλέτη. Πρέπει κάποτε να δώσουμε στον ελληνικό λαό τη δυνατότητα να διεκδικεί αυτό που του ανήκει. Αυτό είναι το χρέος μας, πέρα από ενημερώσεις και άλλα παρεμφερή. Έτσι πρέπει να αξιολογήσουμε για το μέλλον τη Συνταγματική Συνθήκη. Και, κυρίως, δεν πρέπει να επιτρέψουμε ξανά στην Ελλάδα να είναι τελευταία και ουραγός στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί –θα το τονίσω- αυτοί που σήμερα μας μιλάνε και μας λένε τι έκαναν στην Ευρώπη –και αυτό δεν είναι αναδρομή στο παρελθόν, είναι πολύ πρόσφατη αυτή η ετυμηγορία- είναι εκείνοι που παρέδωσαν στις 7 Μαρτίου την Ελλάδα τελευταία στην Ευρωπαϊκή Ένωση στα περισσότερα μεγέθη ή τουλάχιστον στα κρίσιμα μεγέθη. Και σε ό,τι αφορά αυτά που λέγονται σήμερα και στην αναφορά που γίνεται στο παρελθόν και για πρόσφατα ζητήματα, τα οποία αφορούν θέματα Συντάγματος και άλλα τινά, πρέπει να καταλάβουν ένα πράγμα: Αν τούτη την ώρα περισσότερο από κάθε τι άλλο είμαστε υπόλογοι πράγμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ξέρετε για τι είμαστε; Είμαστε για τις ατασθαλίες της περιόδου 2000-2003 σε δημόσιες συμβάσεις, για τις οποίες μας ζητείται να επιστρέψουμε πάνω από 1.000.000.000 ευρώ! Αυτά δεν τα σκέφτονται ορισμένοι. Μιλάνε για χρήματα που μπορεί να χαθούν στον αγώνα για τη διαφάνεια στο μέλλον και ξεχνάνε να μας πουν ότι αυτοί, που σήμερα επαίρονται ότι δήθεν υπερασπίστηκαν το κύρος της χώρας, στην πραγματικότητα το καταρράκωσαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία έρχεται τώρα και μας ζητάει τα ρέστα για παρατυπίες και ατασθαλίες του 2000-2003. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Υπουργέ, ολοκληρώστε παρακαλώ. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αυτήν την εικόνα πρέπει να αλλάξουμε. Αντί, λοιπόν, να ψάχνουμε για αμήχανες κινήσεις, που έχουν περισσότερο –το τονίζω- επετειακό ή συμβολικό χαρακτήρα, ας κοιτάξουμε από δω και πέρα τις μεγάλες ευκαιρίες, τις οποίες δίνει το Ευρωσύνταγμα, παρά τα όποια προβλήματα παρουσιάζει. Και αυτές τις μεγάλες ευκαιρίες να τις κατευθύνουμε επ’ ωφελεία του ελληνικού λαού. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Υπουργέ. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Έτσι υπερασπιζόμαστε και το κύρος της χώρας και το κύρος του Έλληνα πολίτη και όχι βεβαίως με το να προσπαθούμε να κολακέψουμε ματαιοδοξίες, που άλλωστε δεν υπάρχουν. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Υπουργέ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε… ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Καστανίδη, μισό λεπτό. Έχετε εξαντλήσει όλα τα δικαιώματα από τον Κανονισμό: το δεκαπεντάλεπτο, δηλαδή, και τις τρεις σας παρεμβάσεις. Εγώ δεν θα είχα αντίρρηση να σας δώσω ένα δίλεπτο, εάν συμφωνεί η Βουλή, αλλά παρακαλώ αυτό να γίνει μετά τον κ. Αλαβάνο, διότι έχει ζητήσει από ώρα το λόγο. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Μια φράση θέλω να πω μόνο. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Η φράση σας, κύριε Καστανίδη, να με συγχωρείτε, αλλά ασφαλώς θα προκαλέσει ανταπάντηση από τον Υπουργό. Ας μην δημιουργούμε προσκόμματα σ’ ένα κόμμα. Μετά τον κ. Αλαβάνο… ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Εντάξει, κυρία Πρόεδρε. Πάντως δεν είναι έτσι όπως το λέτε για τις παρεμβάσεις μου και να μου επιτρέψετε να διαμαρτυρηθώ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Δεν είναι έτσι; ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Δεν είναι όπως το λέτε. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Για τα δικαιώματά σας; ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Βεβαίως. Και αν μου το επιτρέπετε, να σας το εξηγήσω. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Όχι, κύριε Καστανίδη. Θα σας το εξηγήσω μετά. Ο Κανονισμός είναι σαφής. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Αναφέρεστε σε λάθος δεδομένα. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Αν έχετε αντίρρηση… ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Είναι η πολλοστή φορά που το κάνετε, κυρία Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Καστανίδη, παρακαλώ. Έχω δώσει το λόγο στον κ. Αλαβάνο και, αν έχετε αντίρρηση επί του Κανονισμού για το θέμα, θα μου το στείλετε και θα το λύσουμε αμέσως μετά το ερώτημά σας. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, πολύ ευχαρίστως θα ακούσω τον κ. Αλαβάνο, αλλά θέλω να σας πω ότι δεν είναι έτσι όπως τα είπατε. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ωραία. Θα το λύσουμε μετά, με μια αίτηση και δύο ονόματα. Πολύ ευχαρίστως. Ορίστε, κύριε Αλαβάνο. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, οι Βουλευτές του Συνασπισμού, με τεκμηριωμένες τοποθετήσεις, ανέπτυξαν τις δικές μας σκέψεις για την ανάγκη δημοψηφίσματος για την Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη. Θέλω κατ’ αρχάς βέβαια να παρατηρήσω την απουσία και πάλι του Πρωθυπουργού. Δεν είναι μια συνηθισμένη διαδικασία να έχουμε μια κοινή πρωτοβουλία των τριών κομμάτων της Αντιπολίτευσης, την οποία συνυπογράφουν ως Βουλευτές και οι επικεφαλείς των κομμάτων. Επιβεβαιώνεται μια τάση περιφρόνησης από τη μεριά του Πρωθυπουργού των διαδικασιών που γίνονται μέσα στο Κοινοβούλιό μας. Εγώ θα ήθελα να κάνω μερικές σύντομες επισημάνσεις στη λήξη αυτής της συζήτησης. Πρώτον, για την ίδια την πρωτοβουλία: Κατά τη γνώμη μας είναι μια σημαντική πρωτοβουλία που έγινε από τα τρία κόμματα της Αντιπολίτευσης. Ζητάμε τη λαϊκή παρέμβαση, συμμετοχή, ετυμηγορία σε σχέση με την κύρωση ή τη μη κύρωση της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης. Αυτή η παρέμβαση έγινε παρά το γεγονός ότι εμείς τουλάχιστον αντιμετωπίσαμε δυσκολίες. Παρά το γεγονός ότι δεν έχουμε κοινές θέσεις με το ΠΑΣΟΚ και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος στα ζητήματα της Ευρωπαϊκής πολιτικής. Παρά το γεγονός ότι στο ίδιο το Ευρωσύνταγμα έχουμε διαφορετική θέση με το ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ έχει ταχθεί υπέρ του «ναι», εμείς υπέρ του «όχι». Παρά το γεγονός ότι δεν είμαστε απαλλαγμένοι από μια καχυποψία από τη στάση του ΠΑΣΟΚ, έτσι μας κάνει εντύπωση ότι όταν είναι στην κυβέρνηση ξεχνάει τις διαδικασίες αυτές τις δημοψηφισματικές, όταν, όμως, είναι στην Αντιπολίτευση τις θυμάται. Δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από τις ανησυχίες ότι γίνεται τη στιγμή που δεν κρίνεται από το ΠΑΣΟΚ και από την Κοινοβουλευτική του Ομάδα το αν θα γίνει ή όχι δημοψήφισμα. Παρά το γεγονός ότι δεν υπήρξε η ίδια θέση από όλους, ώστε να διεκδικήσουμε το δημοψήφισμα στη βάση ότι πρόκειται για ένα μεγάλο εθνικό ζήτημα. Είναι και κοινωνικό ζήτημα. Έχει σχέση και με την κοινωνική διάσταση που ζητάει το άρθρο 44, παράγραφος 2, εδάφιο 2 του Συντάγματος, όμως, είναι ένα εθνικό και πολιτειακό θέμα κατά κύριο λόγο, διότι έχει επιφέρει μεταβολές στη συνταγματική τάξη. Χαρακτηριστική είναι η παράγραφος Ι-6 του Ευρωσυντάγματος, όπου η συνταγματική και η νομική εξουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στα θέματα στα οποία έχει την αρμοδιότητα, υπερβαίνει των ίδιων των συνταγματικών αρχών της χώρας μας. Άρα θα έπρεπε να ήταν με βάση το ότι είναι εθνικό θέμα. Παρ’ όλα αυτά εμείς προχωρήσαμε σε αυτήν τη θετική ενέργεια. Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν διαπνέεται από έναν αρνητισμό στην κοινή δράση. Εκεί που είναι να προωθηθούν ζητήματα που έχουν σχέση με τα ενδιαφέροντα τα δημοκρατικά, τα οικονομικά, τα κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών, είμαστε έτοιμοι για κοινές δράσεις με όλες τις δημοκρατικές κοινοβουλευτικές δυνάμεις. Και παρ’ ότι απουσιάζει και πάλι ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, θέλω να επαναλάβω αυτό που είπα παρουσία πολλών συνδικαλιστών του ΠΑΣΟΚ, σε μια συνέντευξη που δώσαμε για τα θέματα της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» –όπου μας ετίμησαν εκεί με την παρουσία τους- ότι είμαστε έτοιμοι εμείς να προχωρήσουμε σε συνεργασία σε επιμέρους θέματα με το ΠΑΣΟΚ, όπως για παράδειγμα στο ζήτημα της περιφρούρησης του δημόσιου χαρακτήρα της «Ολυμπιακής Αεροπορίας», στο να αντιταχθούμε σε κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης, ξεπουλήματος ή και κλεισίματος της «Ολυμπιακής Αεροπορίας». Αυτή η πρόσκλησή μας απευθύνεται και προς το ΠΑΣΟΚ και προς το ΚΚΕ, με βάση -αν θέλετε- τη δυναμική που γεννάει αυτή η πρωτοβουλία, προκειμένου να κάνουμε κοινές προσπάθειες για μια κερδοφόρα, σύγχρονη, δημόσια, εξυπηρετική για τον πολίτη «Ολυμπιακή Αεροπορία». Θα ήθελα με την ευκαιρία αυτής της πρωτοβουλίας να απευθυνθώ και προς το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Είναι η πρώτη φορά που, σε κοινοβουλευτικό, επίπεδο, σε πολιτικό επίπεδο, παίρνουμε μια κοινή πρωτοβουλία, με την παρουσία και του ΠΑΣΟΚ. Δεν χρειαζόμαστε την εγγύηση του ΠΑΣΟΚ, για να υπάρχουν πρωτοβουλίες συνεργασίας της Αριστεράς. Ο Πρόεδρος του Συνασπισμού ή η Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος δεν χρειάζονται ως «μαξιλάρι» τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να προχωρήσουμε με πρωτοβουλίες για την κοινή δράση, τη στιγμή κιόλας που στη χθεσινή Πρωτομαγιά είδαμε πόσο έντονα είναι τα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα, που αφορούν στην ανεργία, στο οκτάωρο, στις υπερωρίες, στο χρόνο συνταξιοδότησης και που απαιτούν την κοινή δράση της Αριστεράς. ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Την απλή αναλογική μαζί την καταθέσαμε, χωρίς «μαξιλάρι». ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Νομίζω ότι δεν πρέπει να αναζητούμε προσχήματα. Προσχήματα πιστεύω ότι είναι αυτά που εμποδίζουν την κοινή δράση της Αριστεράς. Είναι κάτι που το θέλει ο κόσμος, το θέλουν οι πολίτες, το θέλουν οι δυνάμεις της κοινωνίας που βρίσκονται υπό πίεση κάτω από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές μέσα σ’ ένα χώρο της Αριστεράς, ο οποίος θα είναι πάντα πολυφωνικός. Ουδείς πρόκειται να τον μονοπωλήσει. Θα είναι πολυφωνικός και γι’ αυτό θα πρέπει να βρούμε το δρόμο της ενότητας, της δράσης και της συνεργασίας. Το δεύτερο που θέλω να αναφέρω, κυρία Πρόεδρε, είναι σε σχέση μ’ ένα ερώτημα που έθεσε ο κ. Παυλόπουλος: Οι μισοί κάνουν δημοψήφισμα, οι μισοί δεν κάνουν δημοψήφισμα. Γιατί δεν κάνουμε; Εμείς επιλέξαμε το να μην κάνουμε. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Όχι μισοί- μισοί. Οκτώ στους «είκοσι πέντε». ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Οκτώ στους «είκοσι πέντε». Εγώ θα έλεγα -όχι με τη λογική της Αριστεράς, αλλά με τη λογική οποιασδήποτε Κυβέρνησης, που βρίσκεται μάλιστα στις σχέσεις που βρίσκεται σήμερα η χώρα μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση- ότι έπρεπε να επιλεγεί η θέση για το δημοψήφισμα. Γιατί αυτό; Ήμουν πάνω από δύο δεκαετίες μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Είδα τις τεράστιες διαπραγματευτικές δυνατότητες που έδινε σε μια κυβέρνηση η προσφυγή στην λαϊκή ετυμηγορία, σε σχέση με διάφορα ζητήματα που συνδέονται με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για παράδειγμα, η Μ. Θάτσερ κατάφερε το εξής πρωτοφανές. Κατάφερε να μειώσει στο μισό, με βάση τις συνθήκες, τις ετήσιες οφειλές της Μεγάλης Βρετανίας στον Κοινοτικό Προϋπολογισμό, με την απειλή ότι θα προέβαινε σε δημοψήφισμα για να εγκριθούν οι σχετικές συνθήκες για την ενιαία εσωτερική αγορά για το 1992 στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήταν γνωστό τότε ότι στη Μεγάλη Βρετανία δεν επρόκειτο να εγκριθούν. Με βάση μόνο την απειλή του δημοψηφίσματος το κατάφερε αυτό! Η Δανία έχει κερδίσει αυτό που κατά τη γνώμη της θεωρεί θετικό, δηλαδή το «opt-out», την εξαίρεσή της από συνταγματικές υποχρεώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χάρη στο δημοψήφισμα, το οποίο έφερε «όχι» στις σχετικές συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί εμείς, επομένως, απαλλοτριώνουμε και πετάμε αυτό το μεγάλο μέσο που έχουμε; Και τα μέτωπα με την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πάρα πολλά. Είναι τα ζητήματα των χρηματοδοτήσεων, που προέκυψαν επ’ ευκαιρία του «Βασικού Μετόχου». Είναι τα ζητήματα των συμβασιούχων. Είναι τα ζητήματα της ισχύος ή όχι και πού του ελληνικού Συντάγματος, ακόμη και σε θέματα ενημέρωσης. Είναι τα ζητήματα της «Ολυμπιακής Αεροπορίας», σήμερα ανακοινώνεται η μία από τις δύο προσδοκώμενες καταδίκες της Ελλάδας για «κρατικές ενισχύσεις» προς την Ολυμπιακή Αεροπορία. Είναι επίσης τα ζητήματα, αν θέλετε, των βαμβακοπαραγωγών ή των άλλων αγροτών. Η δυνατότητά μας να κάνουμε δημοψήφισμα και η αξιοποίηση αυτής της δυνατότητας θα μας έδινε μία διαπραγματευτική ισχύ -την οποία χάνουμε, την πετάμε στο δρόμο- για να διεκδικήσουμε μεγαλύτερους πόρους για τα μεσογειακά αγροτικά προϊόντα και τη μεσογειακή οικογενειακή εκμετάλλευση. Αυτό έχει φανεί από τη Γαλλία, κύριε Υπουργέ. Είναι σαφές. Η οδηγία Μπολκενστάιν, προσωρινά έστω, αποσύρεται διότι δεν θέλουν οι Γάλλοι να πληρώνονται όπως οι Λετονοί, στην παροχή υπηρεσιών, δηλαδή με μισθούς Λετονίας ή με κοινωνική προστασία Λετονίας. Μια σειρά νομοθετικά μέτρα για τις κρατικές ενισχύσεις αποσύρονται εν όψει του δημοψηφίσματος της Γαλλίας. Γιατί ξέρουν ότι θα κάνουν ακόμη πιο μεγάλο το θυμό των Γάλλων πολιτών για τις επιπτώσεις που έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο κορυφαίο ζήτημά τους, που είναι η ανεργία και η διατήρηση των εργασιακών τους δικαιωμάτων. Είναι ένα σημαντικό μέσο. Εμείς το πετάμε. Εν σπουδή, σε διαδικασίες-εξπρές, έρχεστε να εγκρίνετε την Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη και αρνείστε το δημοψήφισμα. Γιατί, όμως, αρνείστε το δημοψήφισμα; Γιατί αρνείστε το δημοψήφισμα; Κατά τη γνώμη μου για δύο απλούς λόγους. Ο ένας είναι ότι το δημοψήφισμα δίνει μια δυνατότητα στους πολίτες, στο λαό να παρέμβουν στις διαδικασίες διακυβέρνησης και να επηρεάσουν τις κυβερνητικές πολιτικές. Διαβάστε σήμερα μία ανάλυση πολύ ενδιαφέρουσα που έχει η «INTERNATIONAL HERALD TRIBUNE» για το δημοψήφισμα στη Γαλλία που λέει «elephant in the room», δηλαδή ο ελέφαντας μέσα στο δωμάτιο που καθορίζει το πού πηγαίνει το δημοψήφισμα στη Γαλλία και που η κύρια, η μεγάλη αιτία, γι’ αυτό το ισχυρότατο «όχι» το οποίο βρίσκεται στα όρια ή πέρα από τα όρια του 50%, είναι η ανεργία. Είναι η ανεργία και όσα θέματα συνδέονται με την ανεργία, γιατί οι Γάλλοι εργαζόμενοι έχουν καταλάβει ότι αν έχουν ελάχιστοι μισθό, τον υψηλότερο ίσως στις χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, αν έχουν το τριανταπεντάωρο, το μικρότερο θεσμοποιημένο εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας, αν έχουν μια νομοθεσία που ακόμη τους καλύπτει σ’ ένα βαθμό από τις απολύσεις, αυτά όλα τίθενται εν κινδύνω από τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν θέλετε πιστεύω μία παρέμβαση της κοινωνίας στις διεργασίες, στις κυβερνητικές πολιτικές προκειμένου να στηριχθούν κοινωνικές κατακτήσεις, που η απειλή που δέχονται συνδέεται με τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και ένα δεύτερο που ίσως είναι ακόμη πιο βασικό είναι διότι θα εκπλαγούν όλοι από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Δεν σας λέω εγώ ότι ένα δημοψήφισμα θα βγάλει «όχι» στην Ελλάδα. Σας λέω, όμως, ότι θα βγάλει τουλάχιστον ένα μεγάλο ποσοστό του «όχι». Άλλη είναι η θέση που παίρνει ο πολίτης τη στιγμή που ψηφίζει κάτω από τις πιέσεις του εκλογικού συστήματος με τις λογικές «χαμένης ψήφου» και άλλη είναι η θέση που παίρνει σε συγκεκριμένα πολιτικά ζητήματα που αφορούν στη ζωή του. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που έγινε στη Μεγάλη Βρετανία και το έγραφε η «GURDIAN» . Έλεγε, βουλώστε τη μύτη σας και ψηφίστε τους Εργατικούς. Δηλαδή, ψήφισαν τους Εργατικούς κάτω από μία λογική κυβερνητική. Είναι γνωστό όμως ότι από το 36% που πήραν οι Εργατικοί είναι αδύνατον πάνω από 5% ή 6% ή 7% να συμφωνεί με την πολιτική Μπλέρ στο Ιράκ. Νομίζουμε ότι μ’ ένα δημοψήφισμα θα έβγαινε μία άλλη πολιτική πραγματικότητα που θα έβαζε πολλά ερωτηματικά στο δικομματισμό. Ένα ακόμη σημείο που θέλω να θέσω κυρία Πρόεδρε είναι ότι υπάρχουν μία σειρά λόγοι που επιβάλλεται το δημοψήφισμα. Κατ’ αρχάς, υπάρχει το άρθρο 44 του Συντάγματος. Από το 1975 μέχρι σήμερα, τριάντα χρόνια δεν έχει εφαρμοστεί η διαδικασία δημοψηφίσματος. Στις Βριξέλες έμενα κύριε Υπουργέ σ’ ένα ξενοδοχείο το «EUROPE». Μου έκανε εντύπωση ότι από το δωδέκατο όροφο πήγαινα όχι στον δέκατο τρίτο αλλά στον δέκατο τέταρτο. Έβλεπα τα κουμπιά στο ανσασέρ και πήγαιναν από τον ενδέκατο στο δωδέκατο και μετά στο δέκατο τέταρτο. Δεν μπορούσα να το καταλάβω και ρώτησα στην υποδοχή και μου είπαν, ότι δεν βάζουν δέκατο τρίτο όροφο, διότι μερικοί πελάτες το θεωρούν γρουσουζιά να μείνουν εκεί! Με την ίδια έννοια έχουμε το άρθρο 44 του Συντάγματος για το δημοψήφισμα. Καμία κυβέρνηση, ούτε της Νέας Δημοκρατίας ούτε του ΠΑΣΟΚ από το 1975 δεν το έχει πάρει υπόψη της. Το ίδιο έκανε και το ΠΑΣΟΚ όταν είχαμε το Μάαστριχτ ή όταν είχαμε τη Νίκαια ή όταν είχαμε το Άμστερνταμ. Από το άρθρο λοιπόν 43 περνάμε στο άρθρο 45. Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι έτσι θα γίνει μία συζήτηση και μία ενημέρωση. Και μη μας μιλάτε γενικώς για ενημέρωση. Σήμερα στην «ΑΥΓΗ» δημοσιεύονται τα στοιχεία των ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών και του χρόνου ο οποίος δίδεται στα κόμματα της Αριστεράς. Με τα στοιχεία του Φλεβάρη από τους πέντε τηλεοπτικούς σταθμούς, που καλύπτουν περίπου το 85% της θεαματικότητας, ο Συνασπισμός στα κεντρικά δελτία ειδήσεων στους τρεις από τους πέντε αυτούς σταθμούς, παρά το νόμο που επιβάλλει αναλογικότητα, παρά τη δραστηριότητά του –δεν κοιμόμαστε κύριοι συνάδελφοι, είμαστε δίπλα στην κοινωνία- είχε 0%. Μηδέν, κύριε Υπουργέ, και αναρωτιέται κανείς σε τι χώρα ζούμε. Ζούμε σε δημοκρατία ή σε τηλεοπτική δημοκρατία; Στους άλλους δύο σταθμούς είχε 0,9% και 1,6%, που και αυτό δεν αναλογεί στο χρόνο. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Θα ήθελαν να κάνουν κάποια κριτική στην Αριστερά! ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Τελειώνοντας, κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να καταλήξω ότι δεν τελειώνει η διαδικασία του Ευρωσυντάγματος εδώ. Υποθέτουμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα σε λίγες ώρες, όμως ζούμε σε μια Ευρώπη όπου το κίνημα και οι αγώνες ενός λαού επηρεάζουν τους άλλους λαούς. Προσδοκούμε το γαλλικό δημοψήφισμα. Πιστεύουμε ότι οι Γάλλοι εργαζόμενοι, οι κομμουνιστές, άλλες αριστερές δυνάμεις, οι τροτσκιστές, η Αριστερά του σοσιαλιστικού κόμματος, τα εργατικά συνδικάτα, Ριζοσπαστικές Οικολογικές Δυνάμεις, θα δώσουν τη μάχη και θα φέρουν μία νίκη του «ΟΧΙ» που θα μπορούσε να είναι μια θετική κρίση για την Ευρώπη... ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Μαζί με τον Λεπέν. Σας απασχολεί αυτό; ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς): ...δηλαδή μια Ευρώπη η οποία θα εξελιχθεί με βάση και τη συμμετοχή της κοινωνίας. Νομίζουμε ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό και εμείς –καταλήγω εδώ, κυρία Πρόεδρε- αυτούς τους αγώνες, γιατί έχουμε βγει μέσα από μια κοιτίδα διεθνισμού και εργατικής αλληλεγγύης, θα συνεχίσουμε και με το συνέδριο του Ευρωπαϊκού Αριστερού Κόμματος, το οποίο θα γίνει στην Αθήνα το Σεπτέμβριο και με τη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ που θα γίνει την άνοιξη του 2006 όπου θα αναζητήσουμε δημιουργικά μια άλλη δημοκρατία, για μια Ευρώπη της δημοκρατίας, της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αδελφοσύνης. Ευχαριστώ πολύ. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κυρία Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο για δύο λεπτά. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Θα σας δώσω τα δύο λεπτά, κύριε Υπουργέ, αφού πρώτα λύσουμε ένα θέμα με τον κ. Καστανίδη. Ορίστε, κύριε Καστανίδη. Έχετε μια πρόταση επί του Κανονισμού. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, ζήτησα, πριν από την ομιλία του Προέδρου του Συνασπισμού, να πάρω το λόγο για να δώσω εκείνη την ώρα μια συνοπτική απάντηση στον κύριο Υπουργό των Εσωτερικών. Μου είπατε ότι έχω εξαντλήσει τις παρεμβάσεις μου. Θα ήθελα, λοιπόν, να θέσω το εξής ζήτημα. Ο Κανονισμός της Βουλής λέει με πολύ μεγάλη σαφήνεια ότι οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι έχουν τη δυνατότητα μιας πρωτολογίας δεκαπέντε λεπτών, μιας δευτερολογίας, η οποία είναι στο μισό χρόνο της πρωτολογίας και βεβαίως μιας τριτολογίας. Η συζήτησή μας που αφορά την πρόταση διεξαγωγής δημοψηφίσματος είναι μια ενιαία συζήτηση. Δεν είναι επί της αρχής ή επί των άρθρων. Άρα, λοιπόν, θα έπρεπε φυσιολογικά κανείς να υποθέσει ότι πέραν του δεκαπενταλέπτου, δικαιούμαι επτάμισι λεπτά για τη δευτερολογία και μια τριτολογία –σύντομη παρέμβαση- στο μισό του μισού. Μου δώσατε προχθές και μάλιστα με την υπόμνηση «αν θέλετε μια σύντομη παρέμβαση» πέντε λεπτά. Μίλησα πρωτολογώντας σήμερα εξαντλώντας το χρόνο μου και ζήτησα το λόγο για μία σύντομη απάντηση, επειδή μίλησε ο Υπουργός. Μια φράση είπα: «δύο λεπτά». Αυτός είναι ο χρόνος, αλλά υποθέτω ότι και εσείς αντιλαμβάνεστε ότι δεν είναι δυνατόν να θεωρείτε ότι έχουν εξαντληθεί οι παρεμβάσεις μου, όταν υπολείπεται κατά αρκετά λεπτά ο χρόνος μου. Με αυτήν την έννοια θέλω να διευκρινίσω πως θεωρώ ότι δεν επιτελούμε σωστά το καθήκον μας, όταν στο ζωντανό διάλογο ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος έχει αδυναμία παρεμβάσεων, ιδιαίτερα όταν οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι είναι και προσεκτικοί στη χρήση του χρόνου. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αυτό το έχω ζήσει εγώ χρόνια ολόκληρα! ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Δεν έχω καμία διάθεση να περιστείλω τα δικαιώματά σας, αλλά το άρθρο 167 παράγραφος 2 λέει σαφώς για όλες τις διαδικασίες ότι ο αναπληρωτής ή οι αναπληρωτές Εκπρόσωποι Κοινοβουλευτικής Ομάδος δεν μπορούν να μιλήσουν περισσότερο από τρεις φορές αθροιστικά για το ίδιο θέμα, αν προηγήθηκε αγόρευση κλπ.. Επίσης, στο άρθρο 17 παράγραφος 7 αναφέρεται ότι οι αναπληρωτές των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων μπορούν να τριτολογήσουν –άρα να μιλήσουν τρεις φορές- για πέντε λεπτά της ώρας. Από τα Πρακτικά βλέπω ότι μιλήσατε πέντε λεπτά στην πρώτη συνεδρίαση, δεκαέξι λεπτά στη σημερινή συνεδρίαση, είχατε άλλα δυο λεπτά παρέμβαση στη σημερινή συνεδρίαση και κάποιο ένα λεπτό που δεν το υπολογίζω. Δηλαδή τις τρεις φορές τις εξαντλήσατε. Προηγουμένως πάντως είπα ότι δεν έχω αντίρρηση να ζητήσω τη συγκατάθεση της Αίθουσας και να μιλήσετε ακόμα μία φορά για δύο λεπτά, αλλά να μην προκαλέσουμε μια αντιπαράθεση πριν μιλήσει ο Πρόεδρος του Συνασπισμού, ο οποίος είχε ζητήσει πριν από πολλή ώρα το λόγο. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε να ερμηνεύσουμε τότε –και θα παρακαλέσω αυτή να είναι και η δική σας αντίδραση τότε να συμφωνήσουμε ότι όταν ζητούμε το λόγο και δεν είναι, όπως συμβαίνει πολλές φορές, η πρωτολογία μας, ο χρόνος που θα μας δίδεται να είναι επτάμισι λεπτά και όχι τα πέντε λεπτά, όπως μου δώσατε εσείς. Και στο παρελθόν έχουν δημιουργηθεί κάποιες παρεξηγήσεις και νομίζω ότι είναι καλό να το διευκρινίσουμε αυτό. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κοιτάξτε, είναι μια διαδικασία που πρώτη φορά εφαρμόζεται και εφαρμόζεται ανάλογα με τις διατάξεις του άρθρου 97, του άρθρου 167 και της παραγράφου 7. Δεν θέλω να αντιδικήσω μαζί σας. Απλώς το θέμα ήταν ότι είπα να μη σας δώσω το λόγο εκείνη την ώρα, εφόσον θα ανταπαντούσε μοιραία και ο Υπουργός, πριν μιλήσει ο Πρόεδρος του Συνασπισμού. Λοιπόν, να δώσουμε τώρα το λόγο για το δίλεπτο που θέλει ο κ. Καστανίδης και θα απαντήσετε και εσείς, κύριε Υπουργέ, μετά, εφόσον βέβαια συμφωνεί το Σώμα, που νομίζω ότι συμφωνεί. Ορίστε, κύριε Καστανίδη. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, θα εννοήσετε από την απάντησή μου ότι ούτε τα δύο λεπτά χρειαζόμουν και ότι ήταν κάτι που θα τελείωνε αμέσως. Άκουσα με πολλή προσοχή τον κύριο Υπουργό των Εσωτερικών και αυτό που μου εγεννήθη ως ανάγκη να του απαντήσω, όταν τελείωσε, ήταν μία φράση. Ότι για τα όσα πολλά και σκόρπια είπε θα ήταν χρήσιμο να σκεφθεί ότι πολλές φορές η σιωπή είναι προτιμότερη και πιο εύγλωττη από τους πολλούς λόγους, γιατί σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι ένδειξη σοφίας. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ευχαριστώ τον κ. Καστανίδη για τη συμβουλή που μου έδωσε. Αλλά το«κρείττον το σιγάν» είναι πράγματι μία αρχή που από την αρχαιότητα την ξέρουμε και νομίζω ότι καθένας οφείλει να την τηρεί και κρίνεται γι’ αυτό το πράγμα. Είχα, όμως, την εντύπωση ότι στη δημοκρατία, και ιδίως στο Κοινοβούλιο, ο αντίλογος και ο λόγος είναι χρέος των πολιτικών. Εκτός εάν, κατά τη γνώμη του ΠΑΣΟΚ, το οποίο δεν το απέβαλε ποτέ το σύνδρομο της εξουσίας και ιδίως της κυβερνητικής σημαίνει ότι εκείνο μπορεί να μιλά και οι άλλοι να μην απαντάνε. Αυτού του είδους η σιωπή όχι μόνο δεν είναι χρυσός, αλλά είναι μόλυβδος για τη Δημοκρατία, κύριε Καστανίδη. Κατόπιν τούτου, εγώ θα απαντάω και θα απαντάω σε όλα τα επιχειρήματα, τα οποία θέτετε. Τώρα σε ό,τι αφορά τον κ. Αλαβάνο, θα ήθελα να πω ότι, κύριε Πρόεδρε, τιμώ πραγματικά τη συνέπεια, την οποία έχετε. Πάντοτε ήσασταν υπέρ του δημοψηφίσματος, αλλά και με μία άλλη προϋπόθεση, η οποία δείχνει τη συνέπειά σας: Το «όχι», το οποίο εμείς δεν το καταλαβαίνουμε, δεν μας εκφράζει, αλλά πάντως είναι δικό μας ζήτημα και της Κυβέρνησης. Εσείς έχετε το απόλυτο δικαίωμά σας να το λέτε. Αυτός ο συνδυασμός το ότι ζητάτε από τον ελληνικό λαό να πει «όχι» και ζητάτε προσφυγή στον ελληνικό λαό δείχνει τη συνέπειά σας. Και καλά κάνετε και το λέτε και γι’ αυτό δεν σας αρνήθηκε κανείς την πειστικότητα των επιχειρημάτων σας και μάλιστα σ’ επίπεδο Κοινοβουλίου. Εκεί που διαφωνούμε εμείς, ως Κυβέρνηση –και νομίζω ότι, όπως εσείς έχετε την άποψή σας, τη δικαιούται η Κυβέρνηση να την έχει και να την πει στον ελληνικό λαό- είναι στο εξής: Γιατί λέτε «όχι»; Λέτε «όχι» –ενώ εμείς λέμε «ναι» στο Ευρωσύνταγμα- διότι θεωρείτε ότι οι τομές που γίνονται με τη Συνθήκη δεν είναι οι επιβεβλημένες. Αυτό το βήμα έπρεπε, κατά τη γνώμη σας, να είναι πολύ σημαντικότερο, πολύ μεγαλύτερο και μάλιστα προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Εμείς δεν είπαμε ότι είναι άλμα, αλλά είναι ένα βήμα και δη σημαντικό. Και επειδή πιστεύουμε ότι η πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, αυτή η δύσκολη πορεία, δεν γίνεται με άλματα, αλλά θα γίνει με βήματα τα οποία πρέπει, παρά τα ελαττώματα και τις ελλείψεις που έχουν, να τα στηρίξουμε, γιατί αλλιώς η Ευρώπη θα πάει πίσω, γι’ αυτό λέμε «ναι». Κι έχω την εντύπωση –και επιτρέψτε μου αυτή την αναφορά και δεν υποτιμώ ούτε τους αγώνες, ούτε την ιστορία της Αριστεράς, ούτε τα οράματά της- ότι πολλές φορές η Αριστερά, σε μία προσπάθεια μαξιμαλισμού σε ό,τι αφορά τις απόψεις, τις οποίες εξέθετε, έχασε, εν ονόματι ενός αβέβαιου μέλλοντος, ένα παρόν, το οποίο είχε ανάγκη άλλης τύχης. Δεν είναι συντηρητισμός αυτό, ούτε έλλειψη τόλμης. Είναι ένας ρεαλισμός απαραίτητος για τις μεγάλες τομές. Και θεωρούμε ότι αυτήν τη στιγμή η Ευρώπη, με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, έχει ανάγκη να κάνει έστω και μικρά βήματα για ν’ αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του μέλλοντος. Κι αυτό δεν είναι απλώς ένα μικρό βήμα, είναι ένα μεγάλο βήμα. Άλμα μπορεί να μην είναι, όπως είπα προηγουμένως. Αλλά εμείς εννοούμε να το στηρίξουμε εν ονόματι μιας ευρωπαϊκής προοπτικής, που πρέπει να υπάρξει. Αλλιώς αν δεν υπάρξει αύριο αυτό το Σύνταγμα και δεν έχει τη συμπαράσταση των κρατών-μελών, παρά τις ελλείψεις που παρουσιάζει, η Ευρώπη θα πάει πίσω. Και τούτο δεν πιστεύω ότι το θέλετε ούτε εσείς. Γιατί είναι σίγουρο ότι αν ψηφισθεί το Σύνταγμα αυτό, δεν πρόκειται η Ευρώπη να κάνει πίσω. Θα κάνει βήμα μπροστά. Μπορεί βέβαια να μην είναι τόσο μεγάλο το βήμα όσο εσείς θέλετε. Όμως σας λέω ξανά από καρδιάς –και το λέω τιμώντας και τη γνώμη σας και τη διαδικασία του Κοινοβουλίου- ότι είναι προτιμότερο να κάνεις ένα μικρό βήμα μπροστά και μάλιστα μπροστά σε τέτοια εγχειρήματα, όπως η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, παρά να μην κάνεις τίποτα, που σημαίνει ένα βήμα πίσω. Αυτό θα ήταν οδυνηρό, ιδίως για μία Ευρώπη που προέρχεται από μία σημαντική διεύρυνση, η οποία είναι ανάγκη να συμπληρωθεί με τα αναγκαία θεμέλια, για να μπορέσει να διαμορφώσει τους συνεκτικούς αρμούς που είναι απαραίτητοι και για το θεσμικό και για το πολιτικό της κεκτημένο. Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ. Κύριοι συνάδελφοι, επανερχόμαστε στον κατάλογο των ομιλητών. Είναι εγγεγραμμένοι να μιλήσουν άνω των είκοσι συναδέλφων και θα ήθελα να παρακαλέσω –με εξαίρεση την κ. Καλογήρου που το έχει ήδη ξεκινήσει- να κάνουμε μία μείωση του χρόνου –έχει γίνει και μία διαβούλευση με τα κόμματα- και να δεχθείτε οι υπόλοιποι να μιλήσουν για πέντε λεπτά, με μία σχετική ανοχή, όπως πάντοτε. Μετά την κ. Καλογήρου, παρακαλώ να συμφωνήσετε να τηρήσουμε τα πέντε λεπτά, με κάποια ανοχή. Ορίστε, κυρία Καλογήρου, έχετε το λόγο. ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ξεκινήσω την ομιλία μου, αναφερόμενη στα προβλήματα του ελληνικού λαού, στα οποία αναφέρθηκε ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Πάντως, ένα είναι βέβαιο. Ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής και οι Υπουργοί γνωρίζουν πολύ καλά τα προβλήματα του ελληνικού λαού. Γεννήθηκαν εδώ, μεγάλωσαν εδώ, με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Επίσης, ένα ακόμη είναι βέβαιο. Άλλοι χρειάζονται εκπαιδευτικές εκδρομές ανά την Ελλάδα, για να γνωρίσουν τη χώρα, την οποία φιλοδοξούν να κυβερνήσουν κάποτε. Σε ό,τι αφορά τώρα την προοπτική της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ, ένα έχω να πω. Είναι πραγματικά πολύ καλό να ονειρεύεται κανείς. Μπαίνοντας τώρα στο θέμα της σημερινής μας συζητήσεως, θα έλεγα ότι η συζήτηση που διεξάγεται αυτές τις ημέρες επί της πρότασης της Αντιπολίτευσης, αποτελεί μία ευκαιρία για να εξάγουμε συμπεράσματα όσον αφορά στη στάση, αλλά και τη συνέπεια του ΠΑΣΟΚ, που αποδεικνύεται για άλλη μία φορά ότι είναι και αναξιόπιστο και ασυνεπές. Και πράγματι εξεπλάγην, όταν άκουσα τοποθετήσεις συναδέλφων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που μίλησαν για ανευθυνότητα του κυβερνώντος κόμματος. Ποιος θέλει άραγε τους πολίτες στη γωνία και ανενημέρωτους; Η Νέα Δημοκρατία που έχει ήδη ξεκινήσει μία ολόκληρη εκστρατεία ενημέρωσης για το Ευρωσύνταγμα ή μήπως το ΠΑΣΟΚ που άφησε ανενημέρωτους τους πολίτες για όλες τις κορυφαίες στιγμές της ευρωπαϊκής μας πορείας, όπως αυτή της εισόδου της χώρας στην ευρωζώνη; Τότε που το ευρώ μπήκε στη ζωή των Ελλήνων πολιτών, δεν ήταν ενημερωμένοι οι Έλληνες πολίτες και άνοιξαν οι μπουκαπόρτες για στρογγυλοποιήσεις προς τα πάνω, οι οποίες δημιούργησαν τεράστια οικονομικά θέματα. Αλήθεια, πόσο ενημερώθηκαν οι πολίτες από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1987 για την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη ή το 2001 για τη Συνθήκη της Νίκαιας; Μήπως μίλησε τότε το ΠΑΣΟΚ για δημοψήφισμα και δεν το θυμόμαστε; Μιλώ για τότε που υπογράφηκαν και επικυρώθηκαν όλες αυτές οι σημαντικές ευρωπαϊκές Συνθήκες, κωδικοποίηση των οποίων αποτελεί η σημερινή Συνταγματική Συνθήκη για την οποία ζητάτε σήμερα δημοψήφισμα; Ποια είναι άραγε η στιγμή της μεγάλης επιλογής, στην οποία αναφέρθηκε ο συνάδελφος κ. Γείτονας; Η διαδικασία απλώς της κωδικοποίησης των συνθηκών που γίνεται τώρα ή η διαδικασία της κύρωσής τους, που έγινε επί των ημερών του ΠΑΣΟΚ; Το πλέον παράδοξο όλων είναι ότι θέμα δημοψηφίσματος δεν ετέθη καν από το ΠΑΣΟΚ, όταν ο Βαλερύ Ζισκάρ Ντ’ Εστέν είχε αρχίσει την εργασία που του είχαν αναθέσει οι δεκαπέντε. Και ζητάτε τώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δημοψήφισμα. Πότε λειτουργούσατε με υπευθυνότητα; Τότε ή τώρα; Είναι προφανές ποια είναι η απάντηση, όπως επίσης είναι σαφές ότι εννοείτε να ασκείτε αντιπολίτευση διογκώνοντας υποτιθέμενα προβλήματα, εκμηδενίζοντας επιτεύγματα και, προπαντός, καταθέτοντας κραυγές -και όχι επιχειρήματα- πιθανώς ελλείψει πολιτικού λόγου. Ή μήπως κάνετε και πάλι ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής, όπως συνέβαινε το 1980; Τότε που το ΠΑΣΟΚ έκανε δομική αντιπολίτευση και έλεγε ότι όταν θα ερχόταν στην κυβέρνηση, θα διοργάνωνε δημοψήφισμα για την έξοδο της Ελλάδας από την τότε ΕΟΚ, το οποίο βέβαια ποτέ δεν έγινε. Ή μήπως επιβιβαστήκαμε και στη μηχανή του χρόνου και έχουμε γυρίσει στην εποχή του «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»; Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζητάτε δημοψήφισμα, σύμφωνα με το άρθρο 44 παράγραφος 2 του Συντάγματος. Θα μου επιτρέψετε να ανατρέξω λίγο στη συζήτηση που έγινε σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα το Μάιο του 1975 για το άρθρο 44 παράγραφος 2. Διατυπώθηκε, λοιπόν, τότε η εξής άποψη: «Εμείς», είχε λεχθεί σ’ αυτήν την Αίθουσα, «δεν πιστεύουμε ότι το δημοψήφισμα αποτελεί λύση. Η λύση είναι εδώ, είναι το Κοινοβούλιο, η λύση είναι η έκφραση της λαϊκής θέλησης με τον πιο ενημερωμένο τρόπο, με τον πιο ελεύθερο τρόπο, χωρίς περιορισμούς». Και βέβαια θα αναρωτιέστε ποιος το είπε αυτό. Είναι η άποψη του Ανδρέα Παπανδρέου, του τότε Αρχηγού του ΠΑΣΟΚ. Καταθέτω στα Πρακτικά το σχετικό αντίγραφο των Πρακτικών της 19ης Μαΐου του 1975. (Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Χριστιάνα Καλογήρου καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν αντίγραφο των Πρακτικών, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Αντίστοιχη δε άποψη είχε και ο τότε εισηγητής της Μείζονος Αντιπολίτευσης, ο συνταγματολόγος κ. Δημήτριος Τσάτσος και αργότερα σύμβουλος του Πρωθυπουργού κ. Κώστα Σημίτη. Αλλά και η ίδια ακριβώς άποψη, είναι η άποψη του πρώην Πρωθυπουργού και Αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, του κ. Σημίτη, ο οποίος είχε πάρα πολλές φορές σταθεί αντίθετος στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι είναι πάγια τακτική στην Ελλάδα να μην αποφασίζουμε για θέματα των συνθηκών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με δημοψηφίσματα, αλλά να αποφασίζει η Βουλή. Λέγοντας, λοιπόν, όλα αυτά, αφήνω στον ελληνικό λαό να βγάλει τα συμπεράσματά του σχετικά με τη σταθερότητα των επιχειρημάτων του κόμματος του ΠΑΣΟΚ επί ενός τόσο σοβαρού ζητήματος, όπως είναι η διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Αφήνω τον ελληνικό λαό να βγάλει το συμπέρασμα για το ποιοι έχουν αντιφατική στάση, όπως ανέφερε λίγο πριν ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Ας επιστρέψουμε, όμως, στο σήμερα. Η συμμετοχή μας στην ευρωπαϊκή πορεία και στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση γίνεται σύμφωνα με το άρθρο 28 του Συντάγματος, δηλαδή μέσα από την κοινοβουλευτική διαδικασία. Και αυτό ακριβώς έγινε πριν από λίγες μέρες, όταν με ποσοστό που άγγιζε το 90%, το Κοινοβούλιο κύρωσε τη Συνθήκη του Ευρωσυντάγματος. Όσον αφορά τώρα το άρθρο 44 παράγραφος 2, όπου τίθενται οι προϋποθέσεις διεξαγωγής δημοψηφίσματος, αυτές πλέον -μετά και την Αναθεώρηση του Συντάγματος- είναι δύο, είναι το κρίσιμο εθνικό θέμα και το σοβαρό κοινωνικό ζήτημα. Μέχρι στιγμής δεν έχει τεκμηριωθεί η ύπαρξη ούτε του ενός ζητήματος ούτε του άλλου. Αντιθέτως, έχει γίνει πλείστες όσες φορές επίκληση μιας ευκαιρίας για ενημέρωση των πολιτών. Μα, η ενημέρωση των πολιτών, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένα θέμα ευκαιριακό ή θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε ως μία υποχρέωση της πολιτείας απέναντι στους πολίτες; Ε, αυτό λοιπόν ακριβώς κάνει και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αυτό κάνει η Κυβέρνηση της παράταξης η οποία με συνέπεια, με σταθερότητα από την ίδρυσή της έχει ευρωπαϊκό προσανατολισμό και στοχεύει σε μία Ελλάδα ενεργών πολιτών με ίσες ευκαιρίες και με δυνατότητες μέσα στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια. Και για να είναι οι πολίτες ενημερωμένοι, απαιτείται μία διαδικασία σταθερή και διαρκής και όχι ευκαιριακού χαρακτήρα. Η άρνηση στην πρόταση για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος σε καμία περίπτωση δεν είναι στείρα άρνηση, όπως είπε ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ούτε και υποδηλώνει υποβιβασμό του ρόλου του πολίτη στη λειτουργία και στην εξέλιξη της δημοκρατίας μας. Άλλωστε ο ενεργός ρόλος του πολίτη δεν επιβεβαιώνεται από δημοψηφίσματα, που ζητούνται για λόγους αντιπολιτευτικής αντιπαράθεσης. Επιβεβαιώνεται καθημερινά από τη συμμετοχή όλων στις δράσεις και τις ενέργειες που προωθεί και στηρίζει η Κυβέρνηση. Ο ρόλος του Κοινοβουλίου στην κύρωση της Συνθήκης του Ευρωσυντάγματος είναι καθορισμένος από το Σύνταγμα. Δεν χρειάζονται, λοιπόν, αντιπολιτευτικές κορώνες για τη διενέργεια δημοψηφίσματος, γιατί η ευρωπαϊκή μας πορεία είναι ένα θέμα που απαιτεί συναίνεση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και σύμπνοια. Γι’ αυτό χρειάζεται και η δέουσα σοβαρότητα. Επομένως, ας γυρίσουμε στα σοβαρά προβλήματα, τα οποία αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός και περιμένουμε τις θέσεις σας και τις προτάσεις σας πάνω σ’ αυτά. Σας ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κύριοι συνάδελφοι, σας γνωρίζω ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην έκθεση για τα «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975» και στους λοιπούς χώρους της Βουλής, τριάντα εννέα μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί δάσκαλοι από το 11ο Δημοτικό Σχολείο Λαμίας. Τους καλωσορίζουμε στο Κοινοβούλιο. (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής) Κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να σας ανακοινώσω ότι μετά από διαβούλευση με τα κόμματα, ορίζουμε ως ώρα ψηφοφορίας την πέμπτη απογευματινή. Αυτό σημαίνει ότι αν τελειώσουμε νωρίτερα, θα περιμένουμε μέχρι τις 17.00΄, για να γίνει η ψηφοφορία. Αν υπολείπονται ελάχιστοι συνάδελφοι ακόμα για να μιλήσουν, θα μιλήσουν και αυτοί και η ψηφοφορία θα γίνει αυτήν την ώρα. Το λόγο έχει ο κ. Γκιουλέκας. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα προσπαθήσω στον πολύ σύντομο χρόνο που έχω, να διατυπώσω κάποιες σκέψεις και κάποιες απόψεις σχετικά με το ζήτημα που συζητείται σήμερα. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ) Το θέμα του δημοψηφίσματος είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει να ανασύρουμε από τη μνήμη μας, το πότε είχε συμβεί ως πολιτική πράξη, ως πολιτικό γεγονός στην πατρίδα μας. Η τελευταία φορά ήταν όταν ετέθη το ζήτημα της διατήρησης ή όχι της μοναρχίας κατά το ξεκίνημα της τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας, που τότε έγινε πράγματι δημοψήφισμα. Ας δούμε την πολιτική πρακτική που ακολουθήθηκε έκτοτε. Μάλιστα, σ’ αυτά τα τριάντα ένα χρόνια της Μεταπολίτευσης, μην ξεχνάτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, ότι για περισσότερο από είκοσι χρόνια ασκούσατε εσείς την εξουσία. Σε πολλά και σημαντικά ζητήματα τα οποία ετέθησαν σ’ αυτόν τον τόπο, ενώ είχατε την ευκαιρία να ακολουθήσετε αυτό που σήμερα, αλλά και κατά το παρελθόν ζητούσατε, δηλαδή να καταφύγετε στη λαϊκή βούληση με τη διαδικασία του δημοψηφίσματος, δεν το πράξατε. Βεβαίως όχι μόνο δεν το πράξατε, αλλά διαψεύδοντας τον ίδιο σας τον εαυτό για το μείζον ζήτημα της εντάξεως της χώρας μας στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, την ΕΟΚ, ενώ είχατε υποσχεθεί ότι όταν αναλάβετε την εξουσία θα θέσετε με τον τύπο του δημοψηφίσματος το ζήτημα αυτό, τελικώς μετά τον Οκτώβριο του 1981, που αναλάβατε πράγματι την εξουσία, λησμονήσατε τις παλιές σας υποσχέσεις και δεν πράξατε αυτά για τα οποία είχατε δεσμευθεί απέναντι στον ελληνικό λαό. Αυτό είναι καλό να το θυμόμαστε σ’ αυτήν την Αίθουσα, για να μπορέσουμε να κρίνουμε τη συνέπεια, αλλά και την πρακτική που ακολουθούν η μία και η άλλη παράταξη. Βεβαίως σήμερα συζητούμε την πρόταση που έκαναν Βουλευτές τόσο της Μείζονος όσο και της Ελάσσονος Αντιπολίτευσης. Πρέπει, όμως, να διαχωρίσουμε εδώ το γεγονός ότι τα κόμματα της Αριστεράς, με μία συνεπή τακτική και πρακτική, πάντα είχαν μία αρνητική θέση στο θέμα αυτό. Μιλώ ειδικά για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και εννοώ την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την πορεία πλέον της Ελλάδος εκεί. Είναι γνωστό αυτό το οποίο ακούγεται από την πλευρά του Κομμουνιστικού Κόμματος, αλλά και ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κι εκείνος έχει τις δικές του αρχές που πιστά ακολουθεί, αντίθετα με σας που εντελώς όψιμα και με προφανείς σκοπούς φέρνετε το θέμα της διενέργειας ή μη δημοψηφίσματος για το ζήτημα της κύρωσης της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, του Συντάγματος, χωρίς να μπορείτε επαρκώς να το δικαιολογήσετε. Λυπούμαι διότι, ενώ εδώ συζητάμε το θέμα του δημοψηφίσματος, τελικά ακόμη και σήμερα βρίσκετε αφορμή να γενικεύσετε τη συζήτηση, πράγμα που δείχνει και την πρόθεσή σας, γιατί πραγματικά ζητάτε το δημοψήφισμα, όχι γι’ αυτό που λέτε, δηλαδή για την ενημέρωση του ελληνικού λαού, που ούτως ή άλλως θα γίνει, αλλά πολύ περισσότερο, για να μπορέσετε και πάλι να επιδοθείτε σε μία αντιπαράθεση εφ’ όλης της πολιτικής κατάστασης, κάτι το οποίο επιχειρήθηκε και προηγουμένως από τον Αρχηγό του ΠΑΣΟΚ κ. Γεώργιο Παπανδρέου. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό που θα ήθελα να πω, είναι ότι έχουμε θεμελιώδη ζητήματα τα οποία απασχόλησαν την πολιτική ζωή αυτού του τόπου και μάλιστα ζητήματα στα οποία σταθήκαμε με μέγιστη προσοχή. Επίσης, μετά την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είχαμε όλα αυτά που ακολούθησαν και που συνοδεύουν, ακολουθούν και σχετίζονται με την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας μας, αλλά ποτέ δεν θέσατε ένα τέτοιο ζήτημα. Αντίθετα, όπως ακριβώς σας είπε και ο Υπουργός Εσωτερικών, επειδή οι παρατάξεις πρέπει να έχουν και συνέχεια και συνέπεια στις πράξεις και τους λόγους τους, εσείς δια του τότε Αρχηγού σας και Πρωθυπουργού της χώρας κ. Σημίτη, λέγατε ότι οι συνθήκες πρέπει να αντιμετωπίζονται κατά τη συνήθη κοινοβουλευτική διαδικασία και όχι με δημοψηφίσματα. Επιλέξτε, λοιπόν, ως κόμμα, ως παράταξη, τι λέτε στον ελληνικό λαό και επιλέξτε επιτέλους τι θέλετε να επιδιώξετε. Διότι βεβαίως δοκιμάζεται η δική σας αξιοπιστία, αλλά από την άλλη πλευρά σε τέτοια μείζονος σημασίας ζητήματα, νομίζω ότι η συνέπεια του καθενός μας έχει ιδιαίτερη σημασία. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνοντας, επειδή ακούστηκε πως ρυθμίζει πολλά σοβαρά κοινωνικά ζητήματα η Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη, θα ήθελα να πω ότι αυτά τα ζητήματα ερρυθμίζοντο και με τις προηγούμενες συνθήκες, οι οποίες ψηφίστηκαν από το Κοινοβούλιο. Τι άλλαξε ξαφνικά τώρα και μετατοπιστήκατε από τη μία πολιτική στάση στην άλλη; Θεωρώ ότι αυτοί οι όψιμοι ισχυρισμοί δεν είναι ικανοί να βασίσουν το αίτημά σας και εξαιρώντας τα κόμματα της Αριστεράς που με συνέπεια ακολουθούν τη δική τους τακτική για τους δικούς τους λόγους, νομίζω ότι το δικό σας αίτημα δεν είναι ένα αίτημα ώριμο, το οποίο μπορεί να συζητηθεί εδώ, τουλάχιστον αν κρίνει κανείς από την προηγούμενη πορεία σας. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Το λόγο έχει ο κ. Σπηλιόπουλος. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη υπερψηφίστηκε από τη μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού Κοινοβουλίου και το ερώτημα, που τίθεται, είναι το εξής: Γιατί χρειάζεται να κάνουμε δημοψήφισμα; Σε τι εξυπηρετεί η πρόταση της Αντιπολίτευσης; Ο κ. Πολύδωρας προχθές αναρωτήθηκε το εξής: Για ψηφισμένο νομοσχέδιο με μεγάλη πλειοψηφία από τη Βουλή, κάνοντας χρήση της συνταγματικής διάταξης του άρθρου 44, τι επιδιώκουμε; Τη θεραπεία ή την ανατροπή αυτής της απόφασης; Ασφαλώς δεν επιδιώκουμε ούτε την ανατροπή ούτε τη θεραπεία, αλλά το να δοθεί η δυνατότητα στον ελληνικό λαό, πρώτον, να αποφανθεί άμεσα για ένα κορυφαίο θέμα, το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, με το οποίο ρυθμίζονται κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα που τον αφορούν. Σ’ αυτό το σημείο θα πρέπει να πούμε ότι τις τελευταίες ημέρες υπάρχει μία καχυποψία, μία εκμετάλλευση αυτού του ζητήματος. Ακούμε πολλά για την ενιαία αγορά, την οικονομική αγορά, τον ανταγωνισμό, αλλά δεν ακούμε τι θεσμοθετείται με το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα σε σχέση με τα κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων, με την απασχόληση κλπ.. Το δεύτερο που επιδιώκουμε, είναι να ενημερωθεί πληρέστερα ο Έλληνας πολίτης για την πορεία της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την ένταξή της μέχρι σήμερα. Αυτό δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα, αλλά θα πρέπει να γίνει κάποτε και νομίζω ότι σήμερα είναι η καλύτερη ευκαιρία. Το τρίτο που επιδιώκουμε, είναι να λάβει ο κάθε πολίτης σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον της Ευρώπης, αλλά και της χώρας μας ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό, ασφαλώς, απαιτεί ευρύτερη συναίνεση και απευθείας λαϊκή εντολή. Τέταρτον, μας ενδιαφέρει τι λέει το ίδιο το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα στο άρθρο 1. Εκεί αναφέρεται ότι το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα εκφράζει τη βούληση των Ευρωπαίων πολιτών για μια κοινή πορεία, για να οικοδομήσουν την Ενωμένη Ευρώπη. Αυτό και μόνο το άρθρο, αυτή και μόνο η αναφορά νομίζω ότι επιβάλλει να ρωτήσουμε τους πολίτες και να τους ζητήσουμε να εκφράσουν την άποψή τους. Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, είμαστε οι προτελευταίοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με την ενημέρωση όσον αφορά το Ευρωσύνταγμα. Η νέα γενιά διαμορφώνει μία νέα ευρωπαϊκή ταυτότητα στην Ευρώπη και ιδιαιτέρως η σπουδάζουσα νεολαία που αναπτύσσει μία νέα ευρωπαϊκή κουλτούρα, που είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα για το μέλλον της Ευρώπης. Χαρακτηριστικό είναι το στοιχείο ότι ήδη ένας στους τρεις πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ηλικίας είκοσι ένα έως τριάντα πέντε ετών δηλώνει ότι αισθάνεται σήμερα πρώτα Ευρωπαίος. Αυτό, βεβαίως, δεν είναι τυχαίο, διότι η νεολαία -και ιδιαίτερα η σπουδάζουσα νεολαία- έχει πολύ μεγαλύτερη ενημέρωση. Όμως, τι συμβαίνει με τον υπόλοιπο πληθυσμό; Η κ. Γιαννάκου είπε προχθές ότι η ενημέρωση των πολιτών είναι ένας θεμιτός στόχος. Πολλοί από τη Νέα Δημοκρατία είπαν ότι δεν υπάρχει ενημέρωση. Εμείς λέμε ότι επιβάλλεται να ενημερώσουμε τους πολίτες. Ο καλύτερος και αποδοτικότερος τρόπος ενημέρωσης του κάθε πολίτη είναι η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος. Μ’ αυτόν τον τρόπο καθένας πολίτης θα πει τη γνώμη του, θα προβληματιστεί, θα ζητήσει να μάθει, θα ακούσει και θα συζητήσει. Θα μάθει τι είναι το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και πώς επηρεάζει τη ζωή και το μέλλον τον παιδιών του, θα μάθει πώς λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, ποια είναι τα όργανα και οι σκοποί της, θα μάθει ποια είναι τα οφέλη από τη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και τη μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλουν άλλα κράτη, για να γίνουν και αυτά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα μάθει ποιες αρμοδιότητες εκχωρούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πώς τις ασκεί κλπ.. Όλα αυτά είναι θέματα για τα οποία έγινε συζήτηση, αλλά όχι ενημέρωση. Επίσης ο πολίτης θα μάθει για τη θέση του πολίτη, για τα δικαιώματά του, αλλά και για τις υποχρεώσεις που έχει μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι θα κερδίσει και ο ίδιος και η χώρα μας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα πρωτότυπο δημιούργημα, είναι η εθελοντική ένωση των κυρίαρχων κρατών που λειτουργούν με κοινούς στόχους για την ειρήνη, την ελευθερία, τη δημοκρατία, τη βελτίωση της ζωής του πολίτη και το κοινωνικό κράτος. Τέτοιο προηγούμενο στην ιστορία της ανθρωπότητος, ασφαλώς, δεν υπάρχει και γι’ αυτό οι πολίτες πρέπει να έχουν πλήρη συνείδηση για το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η Νέα Δημοκρατία δεν απαντά πειστικά στο ερώτημα, γιατί δεν δέχεται το δημοψήφισμα. Εμείς μπορούμε βάσιμα να συμπεράνουμε ότι θέλει να αποφύγει τις βαθύτερες συζητήσεις γι’ αυτά τα θέματα, διότι η κυβερνητική της θητεία ήταν γεμάτη από αντιφατικές θέσεις σε σχέση με τα ευρωπαϊκά θέματα. Είναι γνωστό ότι εγκλωβίστηκε με το συνθηματολογικό της λόγο και έφερε τη χώρα σε δύσκολη θέση, ενώ το κύρος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πληγεί ανεπανόρθωτα. Η ίδια, βέβαια, η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να αφήσει τα μισόλογα. Να παραδεχθεί τα πανθομολογούμενα λάθη της και να διορθώσει την πορεία της. Έτσι θα σταματήσει να τροφοδοτεί έναν ιδιότυπο αντιευρωπαϊσμό και ένα κλίμα φοβικότητας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και βεβαίως απέναντι στις ευρωπαϊκές εξελίξεις, διότι έτσι τα αποτελέσματα για τη χώρα μας θα είναι πάρα πολύ δυσμενή. Μπορεί με την άτακτη υποχώρηση για το «Βασικό Μέτοχο» να γλυτώσαμε τις περικοπές εξ αυτού του λόγου. Οι περικοπές, όμως, μας έρχονται από αλλού και μάλιστα είναι τεράστιες. Η Κυβέρνηση αυτό το περνάει στα ψιλά ή αποπροσανατολίζει, αλλά ο κίνδυνος περικοπών από το Περιφερειακό Ταμείο είναι και υπαρκτός και μεγάλος. Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, θέλω να πω ότι εμείς, το ΠΑΣΟΚ, θέλουμε τον πολίτη ενημερωμένο και συμμέτοχο. Η συμμετοχική δημοκρατία αποτελεί πολιτική μας επιλογή και την εφαρμόζουμε στην πράξη. Το αίτημά μας για το δημοψήφισμα δεν είναι προσχηματικό. Εμείς δεν θέλουμε να κάνουμε άσκηση ετοιμότητας ή άσκηση επί χάρτου. Εμείς θέλουμε πραγματικά την ενημέρωση και τη συμμετοχή του πολίτη στα κρίσιμα ζητήματα που τον αφορούν. Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει να παρουσιάσει πειστικά επιχειρήματα, που να στηρίζουν την άρνησή της αυτή. Η ψήφιση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος από τη Βουλή δεν είναι επαρκής αιτιολογία στα μάτια της κοινής γνώμης, που ζητά βεβαίως με τεράστια πλειοψηφία, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, την ενημέρωση και το δημοψήφισμα. Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες. Η Κυβέρνηση βεβαίως ήδη αποφάσισε. Τώρα ας πάρει την ευθύνη η Βουλή και ο κάθε Βουλευτής χωριστά, σύμφωνα με το ρόλο του που έχει από το Σύνταγμα εδώ μέσα στη Βουλή. Σας ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης):Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Βούλτεψη. ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρώτα μία παρατήρηση. Βλέπω εδώ και καιρό σ’ αυτήν την Αίθουσα να γίνεται μεγάλη συζήτηση γύρω από τη διαχείριση του χρόνου. Και στη δημοσιογραφία, είχα μάθει ότι ο καλός δημοσιογράφος είναι αυτός που σπαταλά λιγότερες λέξεις και που σπαταλά λιγότερο το χρόνο των αναγνωστών του. Εδώ στην πολιτική, βλέπω ότι οι πολιτικοί διαγωνίζονται για το πώς θα σπαταληθούν περισσότερες λέξεις και περισσότερος χρόνος. Μια συμβουλή από τη δημοσιογραφία είναι ότι όσο δεν σέβεσαι το χρόνο των άλλων και δεν είσαι σύντομος, γρήγορα εκείνοι σε βαριούνται και σε εγκαταλείπουν. Έρχομαι τώρα στο θέμα, το οποίο συζητούμε. Επειδή τα είπα και στην αρμόδια επιτροπή, αλλά και στην Ολομέλεια στη συζήτηση για τη Συνταγματική Συνθήκη, πιστεύω ότι θα μπορούσα να δεχθώ όλα τα επιχειρήματα γύρω από το ζήτημα του δημοψηφίσματος. Δέχομαι να κάνουμε δημοψηφίσματα και Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο, αν θέλετε, για διάφορα θέματα, αλλά δεν μπορώ να δεχθώ το εξοργιστικό επιχείρημα, ότι αυτό γίνεται για λόγους διαλόγου και ενημέρωσης. Δηλαδή, δεν μπορώ να δεχθώ ότι το αυτονόητο, αυτό το οποίο οι πολιτικοί οφείλουν να εξασφαλίζουν στο λαό, δηλαδή την ενημέρωσή του, εμείς πρέπει να το κάνουμε αντικείμενο τρικ και τεχνασμάτων, γιατί φαντάζομαι κάποιους, οι οποίοι αυτήν τη στιγμή μας ακούν και έχουν να κάνουν με την ιδιοκτησία των ΜΜΕ. Τους φαντάζομαι να κρυφογελούν πίσω από την πλάτη μας και να λένε ότι εκεί τους φθάσαμε, να κάνουν ολόκληρη συζήτηση, για να κάνουν τρικ και τεχνάσματα, ώστε να προσφέρουν πραγματική ενημέρωση στο λαό. Τελικά έχω την άποψη ότι αν θέλαμε πραγματικά να ενημερώσουμε το λαό για τη Συνταγματική Συνθήκη, θα μπορούσαμε να κάναμε κάτι πιο απλό από το δημοψήφισμα, να ζητήσουμε να πει τη γνώμη του για τη Συνταγματική Συνθήκη ο Βαβύλης και θα ήμασταν απόλυτα σίγουροι ότι σ’ αυτήν την περίπτωση η γνώμη του θα μεταφερόταν και θα σχολιαζόταν από τα ΜΜΕ και έτσι, μ’ αυτόν τον τρόπο, πιθανόν να ξεκινούσε και μια συζήτηση για το Ευρωσύνταγμα. Εγώ προσωπικά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω ότι στη δημοκρατία, αυτοί στα χέρια των οποίων ο λαός εμπιστεύεται την τύχη του, είναι υποχρεωμένοι να κάνουν το καθήκον τους και να βοηθούν, να συμβάλλουν και να αγωνίζονται, ώστε να εφαρμόζονται οι νόμοι και το Σύνταγμα. Και εδώ έχουμε ένα συγκεκριμένο Σύνταγμα και ένα συγκεκριμένο άρθρο, το άρθρο 15, το οποίο λέει ότι τα μέσα ενημέρωσης τελούν υπό τον άμεσο έλεγχο του κράτους και ότι η κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης πρέπει να αποβλέπει στην πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας. Αν αυτά δεν τα έχουμε δει, τότε κάποιοι ευθύνονται. Ενδεχομένως να ευθύνονται και οι συντάκτες του Συντάγματος, οι οποίοι μετά δεν έκαναν κάτι, για να διαφυλάξουν αυτό το Σύνταγμα. Πιστεύει κανείς ότι ο λαός παίρνει την ενημέρωση που του αξίζει; Πιστεύει κανείς ότι έχει καμία σχέση ο ανταγωνισμός και οι μπίζνες με το ιερό δικαίωμα του λαού στην ενημέρωση; Πιστεύει κανείς ότι ο λαός πρέπει να ενημερώνεται ψυχαγωγούμενος; Πιστεύει κανείς ότι ο λαός πρέπει να ενημερώνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να του παρέχεται πρόσβαση σε ζωντανές εμπειρίες και να νομίζει ότι παίρνει μέρος στη διαμόρφωση των γεγονότων; Εγώ πιστεύω ότι οι πληροφορίες που παίρνει σήμερα ο λαός, παρέχονται με την προπαγανδιστική μέθοδο του σταγονόμετρου, όταν είναι χρήσιμες και της πλημμυρίδας, όταν είναι άχρηστες. Το πρόβλημα παραμένει πάντα στο «δέον να δημοσιοποιείται». Εάν δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το ζήτημα, τότε δεν χρειάζεται να κάνουμε εδώ συζητήσεις. Δεν θα ενημερώνεται ο λαός για τίποτα. Εξάλλου, κύριοι συνάδελφοι, πίστευα πάντοτε ότι το πιο μυστικό κείμενο της ζώσας μνήμης είναι η συμφωνία του Ραμπουϊγιέ. Έχω αλλάξει γνώμη. Πιστεύω ότι το πιο μυστικό κείμενο της ζώσας μνήμης είναι το Σύνταγμα της Ελλάδας. Δεν το ξέρει κανείς. Αν βγείτε έξω και ρωτήσετε τους πολίτες αν γνωρίζουν, αν έχουν αγοράσει, αν έχουν στο σπίτι τους το Σύνταγμα και αν ξέρουν ποια είναι τα άρθρα τα οποία διαφυλάττουν τα δικαιώματά τους, θα σας πουν ότι δεν γνωρίζουν τίποτα. Αν δεν γνωρίζουν το Σύνταγμα της Ελλάδας, κάποιος ευθύνεται. Και αν αύριο δεν θα γνωρίζουν το Σύνταγμα της Ευρώπης, πάλι κάποιος θα ευθύνεται. Νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε όλοι την αυτοκριτική μας, αντί να ψάχνουμε να βρούμε πώς θα σπαταλήσουμε την πρόσβασή μας στο χρόνο των ανθρώπων, που εκείνοι τόσο απλόχερα μας προσφέρουν και εμείς δεν τον σεβόμαστε. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Το λόγο έχει ο κ. Στρατάκης. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μετά τα αντικρουόμενα που ακούστηκαν από την προηγούμενη συνάδελφο και την αυτοκριτική που πρέπει να κάνουμε, πρέπει να κάνουμε αυτοκριτική και σήμερα -και όχι μόνο για το παρελθόν- γιατί αυτή η αυτοκριτική πρέπει να συνδέεται με τις προσπάθειες όλων μας σχετικά με το πόσο θα περάσουμε την άποψη της ενημέρωσης και πόσο θα ενημερώσουμε τους πολίτες γύρω από τα τεκταινόμενα, που έχουν σχέση με το Ελληνικό και το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Το αίτημα, αγαπητοί συνάδελφοι, που συνυπογράφεται από το σύνολο των Βουλευτών των κομμάτων της Αντιπολίτευσης για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για ένα ψηφισμένο νομοσχέδιο με τον τίτλο «Κύρωση της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης», είναι ένα πλήρως δικαιολογημένο αίτημα και απόλυτα εναρμονισμένο σε όσα το λεγόμενο Ευρωσύνταγμα, δηλαδή η νέα Συνθήκη, διαλαμβάνει και θέλει να προωθήσει. Το σημαντικότερο, όμως, κενό που θα καλύψει αυτό το δημοψήφισμα -σε κάποιο βέβαια βαθμό και όχι σε απόλυτους πάντα αριθμούς- είναι αυτό που, με την ευρεία έννοια του όρου γενικά, ονομάζουμε «δημοκρατικό έλλειμμα». Και αυτό γιατί σε μια περίοδο που η γνώση είναι ο κυριότερος στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κυρίως μετά τη Λισαβόνα, δεν έχει κανείς το δικαίωμα να αφαιρεί αυτήν τη δυνατότητα από τους λαούς και τους σημερινούς πολίτες, επικαλούμενος μάλιστα -όπως έκανε το πρωί ο Υπουργός Εξωτερικών- ποσοστά συμμετοχής σε δημοψηφίσματα άλλων χωρών, όταν είναι σε όλους γνωστό ότι η απόκτηση κάθε μορφής γνώσης αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για αυξημένους ρυθμούς ανάπτυξης, προκειμένου η Ευρώπη να μπορέσει να αποτελέσει ισχυρό πόλο στα πλαίσια της νέας διεθνούς πραγματικότητας και της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Η άρνηση της Κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας βασίζεται σε όρους του παρελθόντος και πρακτικές, που αφορούν προηγούμενες συμβάσεις, αγνοώντας τη σημερινή κατάσταση και εξέλιξη, όπως αυτή διαμορφώνεται στην Ευρώπη. Φοβάμαι ότι αυτή η αντίληψη της Κυβέρνησης αποδεικνύει για άλλη μία φορά ότι αδυνατεί να παρακολουθήσει τις εξελίξεις και να πρωτοστατήσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κάτι που ως χώρα και το δικαιούμαστε -αλλά και το είχαμε πετύχει και στο πρόσφατο παρελθόν- και δεν πρέπει να το αφήνουμε να πάει χαμένο σαν διαδικασία, που είχαμε αξιοποιήσει και που μας ανέδειξε σε επίπεδο Ευρώπης, αλλά και παγκόσμια. Κυρίως, όμως, αδυνατεί να διεγείρει και να εμπνεύσει τους πολίτες να συμμετέχουν, ώστε να μπορέσουν να αξιοποιήσουν το δικό τους ρόλο ως μέλη μιας ενεργούς κοινωνίας των πολιτών. Εμείς θέλουμε οι πολίτες να γνωρίζουν, για να μπορούν να συμβάλουν συνειδητά στα δρώμενα και να διεκδικήσουν ακόμα πιο δραστικές και προωθητικές παρεμβάσεις. Η νέα Συνθήκη, στοχεύοντας σε μια καλύτερη κοινωνικά Ευρώπη, είναι εκτός από εθνικό ζήτημα και ζήτημα τεράστιας κοινωνικής σημασίας. Η επίκληση της ένταξης της χώρας στην τότε ΕΟΚ -όπως κατά τεκμήριο γίνεται από τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση- αγνοώντας τους αρχικά επαχθείς όρους, δεν αποτελεί ούτε συγχωροχάρτι για τη σημερινή πολιτική της Νέας Δημοκρατίας ούτε και στοιχείο ολοκλήρωσης του χρέους ενός πολιτικού φορέα –του όποιου πολιτικού φορέα- ακόμη και απέναντι στους ψηφοφόρους του και πολύ περισσότερο βέβαια, απέναντι στο σύνολο των Ελλήνων, όταν τυχαίνει να είναι και στην Κυβέρνηση και κυρίως όταν αυτά έχουν να κάνουν με θέματα, που έχουν μια σύγχρονη δυναμική και αφορούν στην πορεία της χώρας και στο μέλλον των Ελλήνων, αλλά και όλων των Ευρωπαίων πολιτών. Όμως πιστεύω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι ο κυριότερος λόγος που η Νέα Δημοκρατία δεν θέλει το δημοψήφισμα και κυρίως την ενημέρωση των πολιτών, που θα πρέπει να προηγηθεί εκ των πραγμάτων σε μια τέτοια διαδικασία, είναι ότι απ’ αυτήν την ενημέρωση θα πρέπει να αναδειχθούν τα λάθη, οι παραλείψεις και το σύνολο των κυβερνητικών επιλογών, σε συνδυασμό με τα τεράστια αδιέξοδα στα οποία έχουν οδηγήσει τη χώρα και τις ζημιές που έχουν επέλθει στον τόπο. Θα αναδείξει, όμως, με τον πιο ορατό τρόπο, γιατί για όλα αυτά τα αρνητικά δεν φταίει το ΠΑΣΟΚ, όπως ισχυρίζεται η Κυβέρνηση, αλλά φταίνε οι δικές της επιλογές. Και επιπλέον, θα αποδείξει ότι η πάγια θέση του ΠΑΣΟΚ για μια Ευρώπη από τα Ουράλια μέχρι τον Ατλαντικό, εξέλιξη στην οποία αναγκαστικά μέρα με τη μέρα προσαρμόζεται και η κοινότητα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, ήταν και είναι μια στρατηγική επιλογή, που μπορεί να δώσει πολλά θετικά στη χώρα μας, αντίθετα μ’ αυτό που συμβαίνει σήμερα και το ζούμε καθημερινά, δηλαδή με την παράδοση άνευ όρων και προϋποθέσεων σε επιλογές που δεν εξυπηρετούν πάντα τα εθνικά μας συμφέροντα και με το να ακολουθούμε μια τακτική που δυστυχώς η Νέα Δημοκρατία την έχει επιλέξει και που πάντα βλέπουμε από αυτήν την τακτική να δημιουργούνται περισσότερα προβλήματα σε σχέση με τα ζητήματα που θέλουμε να λύσουμε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση αδυνατεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα που απασχολούν τον ελληνικό λαό, παρά τις δεσμεύσεις της. Οφείλει τουλάχιστον να μην παίρνει αποφάσεις, που στοχεύουν στην αδρανοποίηση του ελληνικού λαού, γιατί γρήγορα θα κληθεί να πληρώσει το τίμημα. Ο ελληνικός λαός έχει πολιτική ωριμότητα και ευαισθησίες και δεν μπαίνει εύκολα σε ψυγεία και γύψους, όπως απέδειξε και χθες με τη μεγάλη συμμετοχή του στον εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Καλούμε την Κυβέρνηση, στο βαθμό που πιστεύει πράγματι στην ευρωπαϊκή προοπτική και ολοκλήρωση και στα θετικά αποτελέσματα για τη χώρα μας και το λαό μας που μπορεί να έχει αυτή, να ενεργοποιήσει τους πολίτες, κυρίως μέσα από διαδικασίες ενημέρωσης, αν θέλει πράγματι, στ’ αλήθεια, η χώρα να πάει μπροστά και όχι πίσω. Αυτή η απαίτηση πηγάζει από τη συμβολή του λαού μας διαχρονικά στο δημοκρατικό πρότυπο που ακολουθείται στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Δεν πρέπει να είμαστε αποστασιοποιημένοι από τις μελλοντικές εξελίξεις. Γι’ αυτό καλούμε την Κυβέρνηση, έστω και την τελευταία στιγμή, να αλλάξει θέση. Ευχαριστώ πολύ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε. Ο κ. Μαγκριώτης έχει το λόγο. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, η πρόταση του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων της Αντιπολίτευσης για δημοψήφισμα, δεν είναι πράξη αντιπολίτευσης. Είναι πράξη για το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των πολιτών της Ευρώπης. Είναι πράξη δημοκρατική. Είναι πράξη ενημέρωσης. Είναι πράξη συμμετοχής. Είναι πράξη ευρωπαϊκή και εθνική ταυτόχρονα. Έστω και με την πρόταση αυτή, αναγκάσαμε την Κυβέρνηση να έρθει στη Βουλή και να συζητήσει, τουλάχιστον για δυο μέρες, την Ευρωπαϊκή Συνθήκη. Η Κυβέρνηση προσπάθησε να υποβαθμίσει τη συζήτηση. Γι’ αυτό και η απουσία του Πρωθυπουργού. Έτσι κατάλαβα και εγώ τη διαπίστωση συναδέλφου της Νέας Δημοκρατίας, που πριν λίγο κατήλθε του Βήματος, η οποία είπε ότι για να γίνει γνωστό ένα θέμα και να αποκτήσει τηλεθέαση, πρέπει να το διαχειριστεί ο Βαβύλης. Ε, αφού δεν τα διαχειρίζεται ο Πρωθυπουργός τα θέματα αυτά, τότε αυτόματα αποκτούν ρόλο εξωθεσμικά πρόσωπα. Γι’ αυτό, λοιπόν, θα ήταν καλό να είναι εδώ ο Πρωθυπουργός, θα ήταν καλό να δώσει τη δέουσα βαρύτητα-σοβαρότητα στο θέμα, για να ακουστούν ακόμη πιο πολύ όλες οι φωνές του Κοινοβουλίου, που αντανακλούν τις φωνές του ελληνικού λαού. Δεν έχει κανείς λόγο να φοβάται την πολυφωνία, τις διαφορετικές απόψεις και τις προσεγγίσεις, όσο μεγάλες κι αν είναι οι διαφορές. Τη βουβή Βουλή, τη σιωπή γύρω από τα μεγάλα θέματα του πολιτικού κόσμου φοβάται ο λαός, όπως και στο παρελθόν. Δυστυχώς, η Κυβέρνηση έτσι πολιτεύεται στα κρίσιμα -και σημαντικά θέματα. Συνεχώς όλοι οι ομιλητές της Κυβέρνησης -και κυρίως οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι- ομιλούν για το ’80, για την ένταξη στην ΕΟΚ και για τα βαθιά νερά στα οποία έριξε τη χώρα μας ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ως τεκμήριο απόλυτο και διαρκές του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της Νέας Δημοκρατίας. Το ’80, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, δεν είναι ένα διαβατήριο διαρκείας χωρίς ανάγκη συνεχούς επικαιροποίησης και επαναβεβαίωσης. Πρέπει καθημερινά να αποδεικνύει μία πολιτική παράταξη, με την πολιτική και τη στάση της, πως πιστεύει στις κοινές αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πιστεύει στην Ενωμένη Ευρώπη, πιστεύει στο σημαντικό της ρόλο για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα σε όλο τον κόσμο, πιστεύει σε μία άλλη πολιτική απέναντι σ’ αυτήν της υπερδύναμης, της Ουάσιγκτον, για τις διεθνείς σχέσεις, πιστεύει στη δημοκρατική συμμετοχή, πιστεύει στην ευημερία των πολιτών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι άλλοθι αδράνειας για κανέναν, πολύ περισσότερο για την κυβερνητική Πλειοψηφία σήμερα στη χώρα μας. Είναι ένα πεδίο πολιτικής και κοινωνικής αντιπαράθεσης. Κάθε κοινωνική ομάδα, κάθε χώρα έχει διασφαλίσει με τις συνθήκες μέχρι σήμερα, πολύ περισσότερο με τη συζητούμενη Ευρωπαϊκή Συνθήκη, ένα μίνιμουμ δικαιωμάτων. Και πάνω σ’ αυτήν τη βάση διεκδικεί το καλύτερο. Αυτήν τη βάση διεκδίκησης θέλουμε μαζί, όλος ο πολιτικός κόσμος, ανεξάρτητα της άποψής του, να συνδιαμορφώσουμε σήμερα. Και θέλουμε τους πολίτες μπροστάρηδες, πρωταγωνιστές και ενεργούς. Διαφορετικά, δεν πρόκειται να το πετύχουμε. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Η Ελλάδα σήμερα, κύριοι της Πλειοψηφίας, δεν αξιοποιεί τα διπλωματικά, πολιτικά και θεσμικά πλεονεκτήματα που της δίνει η ένταξή της και η παρουσία της στην Ευρωπαϊκή Ένωση Με την πολιτική που ασκείται σε όλα τα κρίσιμα θέματα, πάμε πίσω. Μέχρι πότε θα ζείτε με την προίκα του ’80; Ο κ. Παυλόπουλος μίλησε για τις δημοσκοπήσεις. Θα ήθελα να του πω ότι «δεν μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου», σύμφωνα με τη γνωστή λαϊκή παροιμία. Όλες αποκαλύπτουν τη συνεχή φθορά, την αποδόμηση της κυβερνητικής Πλειοψηφίας, τη μεγάλη δυσφορία των πολιτών για την εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική. Ειδικά για την ευρωπαϊκή, για την εξωτερική σας πολιτική, ήδη από καιρό είναι μεγάλη η διαφορά υπέρ του Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ μέσα στους πολίτες. Η θετική τους γνώμη για την πολιτική που άσκησε το ΠΑΣΟΚ και την πολιτική που ασκεί σήμερα έναντι της δικής σας είναι ισχυρή. Γι’ αυτό, λοιπόν, δεν πρέπει να καυχάστε και να αναφέρεστε στις δημοσκοπήσεις, πολύ περισσότερο βέβαια στις πράξεις σας. Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω πως ο κ. Παυλόπουλος, επειδή ακριβώς δεν είχε επιχειρήματα επί της ουσίας, θυμήθηκε και το αεροπλανάκι, την αφιέρωση στη γιορτή του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ προχθές από συνάδελφο του κινήματός μας. Θα ήθελα να του πω ότι το αεροπλάνο του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε πορεία προετοιμασίας για μία ασφαλή και σταθερή απογείωση. Κι εμείς προετοιμάζουμε καλά αυτήν την απογείωση. Εσείς δεν ετοιμάσατε καλά την απογείωση και την πτήση του δικού σας αεροσκάφους. Γι’ αυτό βρίσκεστε από την πρώτη στιγμή σε πορεία ελεύθερης πτώσης… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: … διότι δεν είχατε προετοιμασία, γιατί δεν είχατε σχέδιο ασφαλούς πτήσης. Δεν ξέρατε πού πρέπει να πάτε. Γρήγορα θα προσγειωθείτε ανώμαλα. Τι φταίει, όμως, αυτήν την ανώμαλη προσγείωση να την πληρώσει η χώρα και ο κάθε πολίτης ξεχωριστά, αγαπητοί συνάδελφοι της κυβερνητικής Πλειοψηφίας; Γι’ αυτό όσο είναι καιρός, αλλάξτε ρότα σε όλα τα κρίσιμα θέματα της κυβερνητικής πολιτικής. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο συνάδελφος κ. Μαντούβαλος έχει το λόγο. ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Κύριε Μαγκριώτη, απ’ ό,τι φαίνεται, το αεροπλάνο του ΠΑΣΟΚ, αυτό το αεροπλανάκι, πρέπει να είναι ιμιτασιόν και να είναι και μόνιμα προσγειωμένο από έλλειψη –κατά τη δική μας γνώμη- ικανότητος του πληρώματός του. Αυτή είναι η δική μας άποψη. Μπορεί να είναι σωστή, μπορεί να είναι και λάθος. Πάντως με αεροπλανάκια ιμιτασιόν εσείς παίζατε. Δεν παίζαμε εμείς. ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Εξαρτάται και από τα καύσιμα. ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Εξαρτάται βεβαίως και από τα καύσιμα, όπως πολύ σωστά συμπλήρωσε και ο συνάδελφος από το ΚΚΕ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Όταν είναι στο έδαφος, είναι μικρό το πρόβλημα. Όταν απογειώνεται, είναι το πρόβλημα. ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ασφαλώς όλοι θα επιθυμούσαμε η συζήτηση για την κύρωση του Συντάγματος της Ευρώπης να είχε την ευρύτητα και τις διαστάσεις που πρέπει να έχει. Στο μέτρο του εφικτού, όμως, η εκτίμησή μου είναι ότι η συζήτηση στο Κοινοβούλιο θα συντελέσει στο να αντιληφθούν οι πολίτες της χώρας μας το μέγεθος και τη σημασία του ζητήματος. Η Ευρωπαϊκή Ένωση στις αρχές του 21ου αιώνα βρίσκεται αντιμέτωπη με νέες προκλήσεις, ευκαιρίες, αλλά και με δυνατότητες, τις οποίες καλείται να αξιοποιήσει. Όλα αυτά αποτελούν απότοκο της επιτυχίας της ευρωπαϊκής ενοποίησης στα πενήντα περίπου χρόνια, που μεσολάβησαν από την ιδρυτική πράξη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας. Πεποίθησή μας είναι ότι το Σύνταγμα της Ευρώπης είναι ένα σημαντικό βήμα προόδου, που εγγυάται θεμελιώδεις ελευθερίες και προσβλέπει σ’ ένα ευρωπαϊκό, κοινωνικό πρότυπο. Εδώ ακριβώς είναι και η μεγάλη πρόκληση για την Ευρωπαϊκή Ένωση, που θα πρέπει να θεμελιώσει στέρεα το οικοδόμημά της στην αρχή του νέου αιώνα. Με κυρίαρχα στοιχεία τον ορθολογισμό και τον ανθρωποκεντρικό της χαρακτήρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να μετατραπεί λειτουργικά από μία αποκλειστικά διακρατική συμμαχία σε ένωση κρατών και πολιτών. Το όραμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι μονοσήμαντο. Πρέπει να διαθέτει ευρύτητα αντίληψης, να είναι ένα πολυσύνθετο και ταυτόχρονα ολοκληρωμένο όραμα. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι σημαντικό να κατανοήσει ο πολίτης τη σημασία της σημερινής συζήτησης και να αντιληφθεί επαρκώς τι ακριβώς του προσφέρει το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Με το Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, που περιλαμβάνονται στο δεύτερο μέρος του Συντάγματος της Ευρώπης, αποδεικνύεται ο ανθρωποκεντρικός του χαρακτήρας. Ο Χάρτης αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του Συντάγματος και επίσης αποτελεί εγγύηση του σεβασμού ορισμένων κοινών αξιών και ενός ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου. Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων εγγυάται την εφαρμογή και την προστασία αυτών των αξιών και ταυτόχρονα καθορίζει ότι η κοινωνία κάθε κράτους-μέλους θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από πλουραλισμό, απαγόρευση διακρίσεων, αλληλεγγύη και ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Υπάρχουν όμως και παράμετροι στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, που αφορούν άμεσα τη χώρα μας, αφού επικεντρώνονται σε ζητήματα που άμεσα μας απασχολούν. Μια απ’ αυτές είναι η κοινή πολιτική μετανάστευσης, αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η χώρα μας φιλοξενεί ένα πολύ μεγάλο αριθμό οικονομικών μεταναστών, ενώ αποτελεί και πύλη εισόδου μεταναστών. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός ότι για πρώτη φορά ο τουρισμός συμπεριλαμβάνεται στις υποστηρικτικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προβλέπονται μάλιστα δράσεις και μέτρα για την ενίσχυση του τουρισμού. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν βεβαίως και αντίθετες απόψεις, που είναι σεβαστές και διατυπώνονται με συνέπεια. Υπάρχουν όμως και φοβίες και μύθοι, που αναπτύσσονται και επικεντρώνονται κυρίως στο γεγονός ότι μερικοί υποστηρίζουν ότι το παραδοσιακό κράτος, οι θεσμοί και οι δομές του, απειλούνται με τη θέσπιση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Εκτίμησή μου είναι ότι ο φόβος και ο σκεπτικισμός απέναντι στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα οφείλονται εν μέρει στην άγνοια και στην έλλειψη ενημέρωσης. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα δεν καταργεί την εθνική κυριαρχία ούτε αντικαθιστά το ελληνικό Σύνταγμα. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ιδιαίτερα σημαντική είναι και η αλλαγή που επιφέρει το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα στους τομείς της εξωτερικής πολιτικής και της ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δυστυχώς, όλα αυτά τα σημαντικά ζητήματα δεν αποτελούν αντικείμενο ενός ευρύτατου κύκλου ενημέρωσης και διαλόγου με τους Έλληνες πολίτες. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση επιχείρησε να εκτρέψει τη συζήτηση για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα σε μια άγονη αντιπαράθεση γύρω από την ανάγκη διεξαγωγής δημοψηφίσματος για την κύρωσή του. Αν εξαιρέσουμε τα κόμματα της Αριστεράς, που διαχρονικά και με συνέπεια στις ιδέες τους υποστηρίζουν τη διενέργεια δημοψηφισμάτων, για τις επιμέρους συνθήκες, η στάση του ΠΑΣΟΚ κρίνεται ως ανειλικρινής και εμφανώς καιροσκοπική. Και πιστέψτε με, μετέρχομαι τους πλέον επιεικείς χαρακτηρισμούς. Άλλωστε, το ΠΑΣΟΚ ουδέποτε ως κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια προχώρησε στη διενέργεια δημοψηφισμάτων για τα μείζονα ζητήματα, όπως για την η ένταξή μας στην ΟΝΕ. Για το λόγο αυτό –και κλείνω- και η Κυβέρνησή μας επεδίωξε η πατρίδα μας, η Ελλάδα, να είναι στις χώρες που θα επικυρώσουν το Σύνταγμα της Ευρώπης, πράγμα που καλούμεθα κι εμείς σήμερα να πράξουμε. Σας ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε. Η συνάδελφος κ. Μανωλιά έχει το λόγο. ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Αγαπητοί συνάδελφοι, ένα δημοψήφισμα αποτελεί κορυφαία δημοκρατική διαδικασία. Και κορυφαίο πολιτικό γεγονός αποτελεί η πορεία προς την κατεύθυνση της πολιτικής ενοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σ’ αυτήν την ιστορική διαδικασία η άρνηση προς τον ελληνικό λαό να έχει άποψη και να την εκφράσει υπεύθυνα μέσα από ένα δημοψήφισμα δεν μπορεί παρά να χαρακτηρισθεί ως δημοκρατικό έλλειμμα. Στα αλήθεια αδυνατούμε να κατανοήσουμε την κυβερνητική πολιτική, που τοποθετείται κατά του δημοψηφίσματος. Κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, τι προσπαθείτε να αποκρύψετε από το δημόσιο διάλογο; Μήπως αυτή η απόφασή σας αποτελεί κίνηση της Κομισιόν για μία συνοπτική και γρήγορη έγκριση του Ευρωσυντάγματος; Το δημοψήφισμα είναι προφανές ότι αναβαθμίζει το κύρος του Ευρωσυντάγματος και το περιβάλλει με τη δύναμη της έγκρισης των λαών της Ευρώπης. Μέσα από τη διαδικασία του δημοψηφίσματος, προκαλείται και υπηρετείται η ενεργοποίηση των πολιτών και προβάλλει ο λαός ως ο πρωταγωνιστής στη νέα πορεία της Ευρώπης. Προβάλλουν ως στόχοι και καταλύτες η δημοκρατική συμμετοχή, η συνευθύνη, η λαϊκή σύμπραξη και η στήριξη στην πορεία για την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης. Με τη μικροπολιτική επιλογή της Νέας Δημοκρατίας να περιορίσει την έγκριση του Ευρωσυντάγματος στη διακομματική συζήτηση στο χώρο του Κοινοβουλίου, χάνεται η δυνατότητα ενεργοποίησης του ελληνικού λαού σε μια ιδιαίτερα σημαντική πολιτική εξέλιξη, όπως είναι το Ευρωσύνταγμα. Με το δημοψήφισμα ο λόγος δίνεται στους ενεργούς πολίτες και θα αναδειχθούν οι θετικές και αρνητικές παράμετροι του Ευρωσυντάγματος. Ακόμη και το ποσοστό του «όχι», θα ήταν θετικό στοιχείο για την αποκρυστάλλωση της σύγχρονης πολιτικής φυσιογνωμίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι λαοί της Ευρώπης μέσα από το δημοψήφισμα δικαιούνται, αλλά και υποχρεούνται να εκφράσουν την άποψή τους και να δεσμεύσουν τις πολιτικές ηγεσίες για το περιεχόμενο του ιδεολογικού πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το δημοψήφισμα μπορεί να αποτυπώσει, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη πολιτική συγκυρία για την Ευρώπη, όλες τις τάσεις και τις απόψεις, τα θετικά και τα αρνητικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις ανάγκες και τις προτεραιότητες που εκφράζει και θέτει η κοινωνία των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, η επιλογή της διαδικασίας του δημοψηφίσματος δεν υποτιμά καθόλου το ρόλο του Κοινοβουλίου. Αντίθετα η απόφαση του Κοινοβουλίου να προσφύγει για ένα τέτοιο κορυφαίο ζήτημα στην κρίση του ελληνικού λαού, αναβαθμίζει το κύρος του και το καταξιώνει στη συνείδηση του λαού μας. Το δημοψήφισμα προβάλλει μπροστά μας και ως ευκαιρία πανευρωπαϊκής επικύρωσης των αξιών ενός ευρωπαϊκού αναπτυξιακού μοντέλου με επίκεντρο τον άνθρωπο, τα δικαιώματά του και τις κοινωνικές του κατακτήσεις. Γι’ αυτό είναι άτολμη, συντηρητική, οπισθοδρομική, φοβική η πολιτική επιλογή της Νέας Δημοκρατίας να στερήσει από τον ελληνικό λαό το κυρίαρχο και αναφαίρετο δικαίωμά του να αποφανθεί υπεύθυνα και να έχει πρώτο λόγο στην έγκριση του Ευρωσυντάγματος. Για άλλη μια φορά η Νέα Δημοκρατία εμφανίζεται αλλεργική σε ό,τι έχει σχέση με την εμβάθυνση των δημοκρατικών διαδικασιών. Το ΠΑΣΟΚ εμπιστεύεται την κρίση του ελληνικού λαού. Συστοιχίζεται και συστρατεύεται με το όραμα του ελληνικού λαού για μια Ευρώπη των λαών, για μια Ευρώπη της ειρήνης και της προόδου, για μια Ευρώπη των ατομικών δικαιωμάτων και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Και είναι ακατανόητη η στάση της Νέας Δημοκρατίας. Μέρες τώρα στελέχη της, με ιδιότυπη και περίεργη επιχειρηματολογία κατά του δημοψηφίσματος, απαξιώνουν το θετικό βήμα που γίνεται στην Ευρώπη με το Ευρωσύνταγμα. Μ’ ένα ιδιότυπο εθνικισμό ανακαλύπτουν προβλήματα στη σχέση του Ευρωσυντάγματος με το Σύνταγμα της χώρας μας όσον αφορά το ποιο τελικά υπερισχύει. Η στάση αυτή της Νέας Δημοκρατίας, στην ουσία κουβαλάει νερό στο μύλο του ευρωσκεπτικισμού. Το να χαρακτηρίζει η Νέα Δημοκρατία την προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία ως ανώφελη και μη απαραίτητη, είναι κάτι ιδιαίτερα αρνητικό ως πολιτική πράξη, γιατί στερεί από το Ευρωσύνταγμα όλο εκείνο το λαϊκό έρεισμα, που εξασφαλίζει η προσφυγή στο δημοψήφισμα. Μπροστά στο μεγάλο σταυροδρόμι υπέρ του «ναι» ή του «όχι», η Νέα Δημοκρατία αποδεικνύεται δυστυχώς κατώτερη των περιστάσεων. Υπεκφεύγει και επιλέγει να διαφύγει δια της πλαγίας οδού, απορρίπτοντας με την πλειοψηφία της το δημοψήφισμα. Και είναι κρίμα, γιατί σε μία κορυφαία διαδικασίας όπου όλοι μας έχουμε χρέος να διατρανώσουμε την απόφασή μας για μία σύγχρονη πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Νέα Δημοκρατία με την πρακτική της στερεί από τον ελληνικό λαό την ευκαιρία να καταθέσει υπεύθυνα και τη δική του άποψη για την Ευρώπη, που όλοι μας θέλουμε και ονειρευόμαστε. Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κυρία συνάδελφε. Ο κ. Γεωργακόπουλος έχει το λόγο. Κύριε Γεωργακόπουλε, θα ανέβετε στο Βήμα; ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εάν και δεν πρέπει να ερχόμαστε στο Βήμα, κύριε Πρόεδρε, όταν έχουμε πέντε λεπτά, μια και όλοι οι συνάδελφοι ανέβηκαν στο Βήμα, ήρθα και εγώ. Ειλικρινά, παρακολουθώ αυτές τις δύο μέρες τη συνεδρίαση για το αν πρέπει να γίνει δημοψήφισμα ή όχι στη χώρα μας για την επικύρωση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος και εκπλήσσομαι από τα επιχειρήματα, τα οποία ακούω. Ο μόλις κατελθών του Βήματος κ. Μαντούβαλος επιχειρηματολόγησε και το συμπέρασμά του ήταν εντελώς αντιφατικό, παρ’ όλη την επιχειρηματολογία του. Μας είπε ότι είναι πολύ σημαντικά πράγματα αυτά τα οποία προβλέπονται στο Σύνταγμα για τον πολίτη, την οικονομία, τις ελευθερίες, τη δημοκρατία. Και για όλα αυτά συμπεραίνει ότι το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έστρεψε τη συζήτηση στο αν πρέπει να γίνει δημοψήφισμα ή όχι. Μα, ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο έπρεπε να γίνει δημοψήφισμα. Επειδή ακριβώς είναι πολύ σημαντικά και πολύ σπουδαία όλα αυτά τα οποία προβλέπονται μέσα στο Ευρωσύνταγμα. Γι’ αυτό ακριβώς έπρεπε να πάμε στον ελληνικό λαό και να τον ενημερώσουμε, για να γνωρίζει τι τον περιμένει και τι μπορεί να περιμένει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αντ’ αυτού εμείς εδώ, ως μία ελίτ, αποφασίζουμε, λέμε αυτό και τελείωσε! Εμείς εκπροσωπούμε το λαό, γιατί ο λαός μας έχει εξουσιοδοτήσει να αποφασίζουμε. Άκουσα και κάποια άλλα πράγματα εδώ. Άκουσα χθες την κ. Γιαννάκου, η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ είπε ότι θα πάμε να βάλουμε τόσο δύσκολα ερωτήματα στο λαό για το αν πρέπει να ψηφίσουμε το Σύνταγμα ή όχι και αναφέρθηκε επίση στο πώς θα μπορέσει ο πολίτης να ενημερωθεί και να καταλάβει αν πρέπει. Αυτά είναι δύσκολα πράγματα για το λαό. Κάπως έτσι το είπε. Πραγματικά, αυτό είναι καινοφανές για μία δημοκρατική χώρα και για μία παράταξη, η οποία λέει ότι απευθύνεται στο λαό. Μα, η δημοκρατία, κύριοι συνάδελφοι, επιβάλλει να πηγαίνουμε στο λαό για σημαντικά θέματα. Θα με ρωτήσετε όπως ρωτάτε συνήθως, γιατί δεν πήγε το ΠΑΣΟΚ. Θα μου πείτε τόσες Συνθήκες αλλάξαμε, γιατί δεν πήγε το ΠΑΣΟΚ; Το 1980 είχε πει ότι θα κάνει δημοψήφισμα και δεν έκανε, λέτε. Μα, από το 1980 έχει κυλήσει πολύ νερό κάτω από τις γέφυρες, κύριοι συνάδελφοι. Το να επιχειρηματολογείτε με τα επιχειρήματα της δεκαετίας του 1970, δεν παρουσιάζει μια προοδευτικότητα των θέσεών σας. Αντίθετα, εμείς με τη στροφή την οποία κάναμε, την αλλαγή των θέσεών μας την οποία κάναμε σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αν θέλετε ακόμα και με τη νέα στροφή την οποία κάναμε σε σχέση με τη συμμετοχική δημοκρατία, παρουσιάζεται ότι είμαστε ένα κόμμα το οποίο εξελίσσεται, ένα κόμμα το οποίο βάζει πράγματι μπροστά τις αρχές και λέει «ναι, είναι η ώρα κάποια στιγμή να φτάσουμε και στα δημοψηφίσματα». Τι νόημα έχει παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι, που από το 1975 έχουμε ψηφίσει τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων μέσω του Συντάγματος για σημαντικά και σπουδαία θέματα; Εάν δεν είναι αυτό σπουδαίο και σημαντικό θέμα, πείτε μου σας παρακαλώ ποιο είναι το σπουδαίο και σημαντικό θέμα για το οποίο θα πρέπει να απευθυνθούμε στον ελληνικό λαό και διά δημοψηφίσματος να συμβάλει με την απόφασή του στην υλοποίηση, την πραγματοποίηση ή την έγκρισή του για τέτοια σημαντικά θέματα; Ποιο είναι το πιο σπουδαίο θέμα αν δεν είναι το Ευρωσύνταγμα; Οι άλλες ευρωπαϊκές συνθήκες δεν είχαν την ίδια σπουδαιότητα την οποία έχει το Ευρωσύνταγμα. Οι άλλες ευρωπαϊκές συνθήκες ήταν η βασική αρχική συνθήκη και μετά οι αλλαγές, οι τροποποιήσεις οι οποίες γίνονταν και η μία ενσωματωνόταν μέσα στην άλλη, ό,τι δηλαδή δεν τροποποιούνταν. Εδώ όμως πάμε σε μία ουσιαστικά εκ βάθρων αλλαγή της λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και μη με ρωτήσετε «ποιος από τους πολίτες θα καθόταν να διαβάσει το Σύνταγμα». Γιατί εδώ οι τριακόσιοι που το ψηφίσαμε το έχουμε διαβάσει όλοι, κύριοι συνάδελφοι; Ας είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας. Ε, σας λέω ότι πάρα πολλοί δεν το έχουμε διαβάσει. Εγώ δεν ξέρω κανέναν. Κι όμως το ψηφίσαμε. Γιατί, δηλαδή, ο ελληνικός λαός δεν θα μπορούσε να ενημερωθεί καλύτερα δι’ ημών των αντιπροσώπων του; Εμείς θα πηγαίναμε στο λαό, εμείς θα ανοίγαμε τα θέματα, εμείς θα ανοίγαμε το διάλογο και από εκεί θα παίρναμε και πάρα πολλά μηνύματα για το τι θέλει ο ελληνικός λαός, για την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα οποία θα ήταν σημαντικό απόθεμα στην επόμενη τροποποίηση αυτής της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, προκειμένου για να συμβάλουμε και εμείς με πιο παραγωγικές προτάσεις για την ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την Ευρώπης των λαών. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, δεκαεπτά μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί δάσκαλοι από το 1ο Δημοτικό Σχολείο Θήβας. Τους καλωσορίζουμε στο Κοινοβούλιο. (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες) Η κ. Σχοιναράκη έχει το λόγο. ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ – ΗΛΙΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Είπε ο συνάδελφος κ. Γκιουλέκας προηγουμένως, γιατί δεν κάναμε δημοψήφισμα για την ένταξη στην ΟΝΕ. Προφανώς δεν ξέρει ότι για την ένταξη στην ΟΝΕ χρειαζόταν δουλειά, που πραγματικά η προηγούμενη κυβέρνηση έκανε, γι’ αυτό ακριβώς είχαμε και τα θετικά αποτελέσματα, πράγματα που παραδεχόσασταν συνεχώς, όπως και οι Υπουργοί σας και στην επιτροπή και στην Ολομέλεια, γιατί μπήκαμε με το σπαθί μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θέλω να σας θυμίσω αυτό που και ο Πρόεδρός μας είπε προηγούμενα. Ίσως κάποιοι σ’ αυτήν την Αίθουσα τελικά δεν ακούν, μόνο μιλούν. Μετά τη Μεταπολίτευση, τα δύο μεγάλα κόμματα δύο φορές ζήτησαν δημοψήφισμα: η Νέα Δημοκρατία για τις ταυτότητες και σήμερα όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης ζητάμε δημοψήφισμα για να κρίνει ο λαός θετικά ή αρνητικά για το Ευρωσύνταγμα. Εσείς μπορείτε και ο ελληνικός λαός μπορεί να κρίνει τις δύο αυτές προτάσεις για να δει ποιο ήταν το περιεχόμενο της κάθε μιας για πόσο σημαντικά θέματα η Νέα Δημοκρατία τότε -εντός εισαγωγικών το σημαντικά- και εμείς σήμερα, τα κόμματα της Αντιπολίτευσης ζητούμε τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πρόταση αυτή αποτελεί μια προοδευτική και ριζοσπαστική πρόταση με άμεσα δημοκρατικά και συμμετοχικά χαρακτηριστικά, μια πρόταση που βασίζεται σε ένα σκεπτικό που περικλείει αρκετά θετικά σημεία, στοιχεία και παραμέτρους ως προς την υποστήριξη του μεγάλου στόχου της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης με τρόπο κοινωνικά δίκαιο και πολιτικά δημοκρατικό. Δεν γίνεται για ιδιοτελείς κομματικούς σκοπούς, δεν γίνεται για να μετρήσουν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης τις δυνάμεις τους ή να αντιπαρατεθούν με την Κυβέρνηση αφού και η Κυβέρνηση και η Αξιωματική Αντιπολίτευση υπερψηφίζουν το Ευρωσύνταγμα. Είναι μία πρόταση ειλικρινής. Βασικός μας στόχος είναι ο ευρύς κοινωνικός διάλογος, η ευρύτερη δυνατή ενημέρωση του ελληνικού λαού, κάτι που δεν έγινε, για ένα σημαντικό ζήτημα, ζωτικής σημασίας που αφορά το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν είχε διεξαχθεί το δημοψήφισμα είναι βέβαιο ότι ο διάλογος θα ήταν ευρύτατος και μάλιστα περισσότερο γνήσιος, ουσιαστικός και δημοκρατικός. Βέβαια εδώ θα τονίσω τη μη λειτουργία του Κοινοβουλίου στην κατεύθυνση της ενημέρωσης των πολιτών κατά τα πρότυπα του Ευρωκοινοβουλίου μέσα από ενημερωτικές ημερίδες, αξιοποιώντας παντού σε κάθε σημείο της χώρας τους Βουλευτές προκειμένου να ενημερωθεί ο Έλληνας πολίτης γι’ αυτό το σημαντικό ζήτημα. Το ζήτημα της νέας πορείας και λειτουργίας της Ευρώπης μέσω του Ευρωσυντάγματος θα ήταν στην πρώτη γραμμή της δημοσιότητας μέσα απ’ αυτές τις διαδικασίες και οι πολίτες θα είχαν μια ευκαιρία να ενημερωθούν, να μιλήσουν και να αποφασίσουν οι ίδιοι, έχοντας πλήρη επίγνωση όσων γίνονται και αναλαμβάνοντας οι ίδιοι τις ευθύνες τους για ένα τόσο σημαντικό θέμα. Δεν πρέπει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για ένα τόσο σημαντικό θέμα όπως είναι το Ευρωσύνταγμα να αφήνουμε εκτός τοv Έλληνα πολίτη όταν μάλιστα εμπεριέχονται σαφείς διατάξεις, που πολλές φορές είναι με αυξημένη νομική ισχύ, το γνωρίζουν οι νομικοί καλύτερα από εμάς, και βεβαίως αφορούν τη δομή και τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρα και της Ελλάδας ως χώρας μέλους αυτής. Οι Έλληνες Βουλευτές οφείλουμε να εντάξουμε το σύνολο του ελληνικού λαού σ’ αυτήν τη διαδικασία και το διάλογο για το παρόν και το μέλλον της Ευρώπης. Γιατί οφείλουν όλοι οι πολίτες –πρέπει, βεβαίως, να τους δοθεί η ευκαιρία γι’ αυτό- να σκεφθούν και να αποφασίσουν από μόνοι τους, όπως κάνουν και σε όλες τις άλλες εκλογικές διαδικασίες, που αποτελούν βασικό στοιχείο του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Υπάρχει, όμως, και ένας άλλος λόγος για τον οποίο το ΠΑΣΟΚ προτείνει δημοψήφισμα για το Ευρωσύνταγμα. Έχοντας μεγάλο και γνήσιο ενδιαφέρον για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επικυρωμένο σε όλη τη διαδρομή του, θεωρούμε ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την υπόθεση του Ευρωσυντάγματος και μιας Ευρώπης πιο δημοκρατικής, πιο κοινωνικής, πιο αποτελεσματικής και πιο ευέλικτης να είχαμε την υπερψήφιση του Ευρωσυντάγματος από τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Δυστυχώς, όμως, η Κυβέρνηση, συνεχίζοντας την πολιτική της ήσσονος προσπάθειας, των χαμηλών προσδοκιών, της μίζερης άσκησης πολιτικής σε μικροπολιτικό επίπεδο τελικά, με γνώμονα μόνο το μικροκομματικό συμφέρον –στους δεκατέσσερις μήνες επανειλημμένα έχει επικυρώσει αυτό ο ίδιος ο ελληνικός λαός- έτσι όπως αυτή αντιλαμβάνεται τελικά τη λειτουργία της ως Κυβέρνηση, δείχνει ότι δεν επιθυμεί το διάλογο. Η συντηρητική Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζει μια παραδοσιακή πολιτική που οι Έλληνες πολίτες δεν έχουν ξεχάσει, την παραπομπή, δηλαδή, του ελληνικού λαού και της βούλησής του στο περιθώριο. Αυτό φαίνεται πολλές φορές. Πολλές αντιλήψεις ενοχλούν. Δεν θέλει τη συμμετοχή των πολιτών σε κρίσιμο σημείο καμπής, αν θέλετε, για την ελληνική και την ευρωπαϊκή ιστορία. Δυστυχώς, οι δράσεις της σημερινής Κυβέρνησης μπορούμε να πούμε ότι δεν είναι φιλικές προς τις ανοικτές και συμμετοχικές διαδικασίες. Η Κυβέρνηση τελικά το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να επιπλέει και το μόνο που δείχνει είναι ότι δεν επιθυμεί τον ευρύ, γνήσιο, ανόθευτο, ακομμάτιστο διάλογο και ότι δεν βάζει ως πρώτη προτεραιότητα για την Ελλάδα, για την Ευρώπη το ζήτημα του Ευρωσυντάγματος και της ευρωπαϊκής ενοποίησης, με τον τρόπο που διευθετείται μέσα από το Ευρωσύνταγμα. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να αφεθεί να επιπλεύσει λίγο ακόμη πάνω στο κύμα, χωρίς πυξίδα και χωρίς προσανατολισμό, δυστυχώς για τη χώρα και για τους Έλληνες πολίτες. Σας ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Σας ευχαριστούμε, κυρία συνάδελφε. Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Κεγκέρογλου. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατά τη συζήτηση στη Βουλή της Συνθήκης για το Ευρωσύνταγμα, όλοι μας, γίναμε μάρτυρες των άκαρπων προσπαθειών των Βουλευτών της Συμπολίτευσης να απαξιώσουν το ρόλο και τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ από το 1975 –θα έλεγα- και μετά και το ρόλο που έπαιξε το ΠΑΣΟΚ και οι κυβερνήσεις του στην ενοποίηση της Ευρώπης. Η προσπάθειά τους, βέβαια, έπεσε στο κενό, όχι μόνο για τη συζήτηση που σήμερα κάνουμε σε σχέση με το δημοψήφισμα και με τα έωλα επιχειρήματα τα οποία πρόβαλαν, αλλά και σε σχέση με όλη την πολιτική ιστορία της χώρας μας, σε σχέση με το ρόλο των κομμάτων, σε σχέση με την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Δεν υπάρχει κανένα μέτρο σύγκρισης του ρόλου της χώρας μας, όταν το ΠΑΣΟΚ κυβερνούσε, της θέσης της χώρας μας στην Ευρώπη μ’ αυτήν που έχουμε σήμερα. Όλοι -στον ένα ή στον άλλο βαθμό- παραδέχονται ότι έχουμε χάσει έδαφος. Αυτό δεν οφείλεται σε κανέναν άλλο λόγο, παρά στον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται σήμερα η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Η ισχυρή θέση την οποία είχαμε, ο σεβασμός τον οποίο είχαμε αποκτήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση με πολλή δουλειά, με σχέδιο, με δράση έχει δυστυχώς απολεσθεί και αυτό θα είναι εις βάρος των ερχόμενων γενεών και του παρόντος βέβαια αλλά και του μέλλοντος της χώρας μας. Η Κυβέρνηση αρνείται πεισματικά κάθε συζήτηση ή πρωτοβουλία ακόμη και για σοβαρά θέματα, όπου θα αναδείξουν τις αντιφάσεις που υπάρχουν και τις διαχειριστικές ανικανότητες που δυστυχώς αναδεικνύονται κάθε μέρα για τα στελέχη της Κυβέρνησης. Αρνείται τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για το Ευρωσύνταγμα, για να συνεχίσει να μένει ο πολίτης αμέτοχος στη γωνιά, χωρίς τη συμμετοχή στο διάλογο και πάντα βέβαια η συντηρητική παράταξη έδειχνε και είχε μια φοβία απέναντι στον ενημερωμένο πολίτη. Όμως, σήμερα, το 2005, στην πορεία προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση αυτό δεν δικαιολογείται. Τα επιχειρήματα που ακούσθηκαν, ότι η Νίκαια, το Άμστερνταμ, η ΟΝΕ επικυρώθηκαν με αποφάσεις της Βουλής, νομίζω ότι είναι έωλα. Η Συνθήκη για το Ευρωσύνταγμα ουσιαστικά αποτελεί επανίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και ή συμβαίνει αυτό, οπότε δικαιολογούνται οι προσπάθειες και οι προϋπολογισμοί ακόμα, οι οποίοι έχουν διατεθεί από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η προσπάθεια που λέει η Κυβέρνηση ότι θα κάνει το επόμενο διάστημα να ενημερώσει, εκ των υστέρων, με φυλλάδια, έντυπα και με οποιοδήποτε άλλο μέσο, γιατί είναι ένα σημαντικό πράγματι θέμα. Ή είναι μια απλή Συνθήκη, η οποία δεν δικαιολογεί αυτήν την πολιτική και από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από την πλευρά της Κυβέρνησης. Ή το ένα ισχύει ή το άλλο. Εν πάση περιπτώσει, η πορεία της συζήτησης, η πορεία των αντιπαραθέσεων, η πορεία του συμβιβασμού για να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα στη Συνθήκη για το Ευρωσύνταγμα νομίζω ότι δεν μπορεί να μείνει σε επίπεδο κυβερνήσεων. Δεν μπορεί οι κυβερνήσεις να έχουν μόνο το προνόμιο να έχουν συζητήσει, τα κοινοβούλια να έχουν εγκρίνει. Αλλά να σας πω ότι ακόμα και στο Κοινοβούλιό μας, κύριε Πρόεδρε, δεν κατέστη δυνατόν όλοι οι συνάδελφοι να μιλήσουν για το Ευρωσύνταγμα, επί της ουσίας του. Έμειναν επτά συνάδελφοι, οι οποίοι δεν μίλησαν. Αυτό κάτι λέει. Αν ο Βουλευτής δεν έχει δικαίωμα, λόγω του Κανονισμού ή οποιουδήποτε άλλου λόγου, να μιλήσει, τότε πολύ περισσότερο, αυτός ο πολίτης έχει μείνει στη γωνία. Πρέπει να επιδιώξουμε την ευρύτερη συμμετοχή των πολιτών. Δεν είναι πλέον η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ΕΟΚ του 1957. Δεν είναι ούτε καν στη φάση μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχ. Μιλάμε για μια διαφορετική πορεία μέσα σε ένα σύγχρονο, διεθνές, ανταγωνιστικό περιβάλλον, όπου οι λαοί δεν μπορεί να μένουν αμέτοχοι σε σχέση με τα ζητήματα που τους αφορούν. Εμείς ζητάμε το δημοψήφισμα, γιατί πρέπει να φέρουμε τον Έλληνα πιο κοντά στις διεργασίες και τις αποφάσεις αυτές. Πρέπει να επικυρώσει τα αποτελέσματα αυτού του ιστορικού κύκλου, που κλείνει με την ψήφιση και την επικύρωση του Ευρωσυντάγματος. Πρέπει να ενημερωθεί για τις διατάξεις μιας συνθήκης, η οποία θα καθορίσει εν πολλοίς το μέλλον του. Να γνωρίζει τις δυνατότητες που ανοίγονται μέσα από αυτήν τη συνθήκη. Και πρέπει να κατανοήσει τις πραγματικές διαφοροποιήσεις που υπάρχουν ανάμεσα στις πολιτικε΄ς δυνάμεις του τόπου. Γιατί υπάρχουν διαφοροποιήσεις στο πώς προωθεί η κάθε πολιτική δύναμη, το κάθε κόμμα την εθνική στρατηγική για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, για να γίνουν τα ζητήματα που θέτουν οι Έλληνες πολίτες γνωστά σε όλη την Ευρώπη, όπως γίνεται με το διάλογο στη Γαλλία –και ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε- για να ακουστεί στην Ευρώπη η φωνή του ελληνικού λαού, αφού η Κυβέρνηση πολλές φορές βλέπουμε ότι δεν προχωρεί στις απαραίτητες ενέργειες. Να γίνει ο Έλληνας πολίτης ενεργά συμμέτοχος σ’ αυτήν την κρίσιμη απόφαση με το «ναι» ή με το «όχι». Να μη φοβόμαστε. Αν είναι να πει «όχι», να το ξέρουμε, να ξέρουμε πού βαδίζουμε. Να μη φοβόμαστε να δούμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Γιατί, αγαπητοί συνάδελφοι, κανείς δεν μπορεί να αποφασίζει για τόσο σημαντικά θέματα για τον τόπο που αφορούν το επόμενο μεγάλο διάστημα με την εξουσιοδότηση που έχει πάρει σε οποιεσδήποτε βουλευτικές εκλογές. Κανείς δεν μπορεί να αποφασίσει το μέλλον των πολιτών, χωρίς τη γνώμη των ίδιων των πολιτών και ιδιαίτερα μια Κυβέρνηση, η οποία παραπαίει και αποδεικνύεται ανεπαρκής, ακόμα και στα πιο απλά ζητήματα κυβερνητικής διαχείρισης. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε. Ο κ. Κωστόπουλος έχει το λόγο. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, συζητούμε την κοινή πρόταση των Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, του Κομμουνιστικού Κόμματος, του Συνασπισμού και των Ανεξάρτητων Βουλευτών για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος στο ήδη ψηφισμένο νομοσχέδιο: «Κύρωση της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Αυτό όμως εμπεριέχει διαφορετικές έως και αντιφατικές πολιτικές αφετηρίες, θέσεις, εκτιμήσεις και αιτιολογίες. Δεν θα επιχειρήσω να αναλύσω τη συμβατότητα ή, αν θέλετε, τη συνταγματικότητα ή όχι της κατάθεσης της συγκεκριμένης πρότασης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 28 και 44 του Συντάγματος, δεδομένου ότι με σαφήνεια και κατηγορηματικότητα τόσο ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος όσο και ο Υπουργός προηγουμένως ξεκαθάρισαν το θέμα. Θα προσπαθήσω όμως να προσεγγίσω τη συγκεκριμένη πρόταση πολιτικά. Οι Βουλευτές του Κομμουνιστικού Κόμματος και του Συνασπισμού καταψήφισαν τη Συνταγματική Συνθήκη, αιτιολογώντας ξεκάθαρα την πολιτική τους θέση. Ζήτησαν δημοψήφισμα και με το ίδιο σκεπτικό υπογράφουν και τη συζητούμενη πρόταση. Οι Βουλευτές όμως του ΠΑΣΟΚ και οι Ανεξάρτητοι, ενώ υπερψήφισαν την κύρωση της Συνταγματικής Συνθήκης, με την υπογραφή τους στην κοινή πρόταση, κατά λογική εκτίμηση πάντοτε, πιστεύω ότι εκτίθενται ανεπανόρθωτα, καθώς εμφανίζονται να ακυρώνουν την ονομαστική τους ψήφο. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ ) Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ευρώπη δεν τελειώνει εδώ. Τώρα αρχίζει η πολιτική της ολοκλήρωση. Τώρα γεννιούνται νέες πολιτικές προοπτικές και αξιώσεις. Απαιτούνται νέες πολιτικές πρωτοβουλίες. Η χώρα μας χάρη στη διορατικότητα και τη μεγάλη ιστορική απόφαση του αειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλή συγκαταλέγεται μεταξύ των πρώτων δέκα ιδρυτικών χωρών-μελών της Ενωμένης Ευρώπης. Εμείς δεν καλούμαστε στην Ενωμένη Ευρώπη να ακολουθούμε ευρωπαϊκές πολιτικές που χαράσσονται και διαμορφώνονται στις Βρυξέλλες για εμάς χωρίς εμάς, αλλά συμμετέχουμε ισότιμα και πρέπει να πρωτοστατούμε, να συμπορευόμαστε στα δημιουργικά βήματα του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι σήμερα και στο μέλλον. Δυστυχώς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από τους μέχρι τώρα ομιλήσαντες αγορητές του ΠΑΣΟΚ δεν διατυπώθηκε ούτε ένα πειστικό πολιτικό επιχείρημα που να αιτιολογεί, έστω και επιφανειακά, για ποιο λόγο ζητά το δημοψήφισμα. Η κριτική που επιχειρείται, τα όποια φημολογήματα επιστρατεύονται και διατυπώνονται ως επιχειρήματα, είναι απογυμνωμένα από πολιτικές αρχές και θέσεις, είναι γενικά και αόριστα, είναι ανέξοδες ρητορικές κορώνες και μετά βεβαιότητας μπορώ να πω ακυρώνουν πολιτικές πρακτικές και συμπεριφορές που εδώ και είκοσι χρόνια διαμόρφωσε και υπηρέτησε το ΠΑΣΟΚ ως Κυβέρνηση. Κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να ξεκαθαρίσετε σήμερα εδώ κάτι απλό και δεδομένο. Όλες τις ιστορικές συνθήκες, που διαμόρφωσαν από το 1981 ως σήμερα, δομικά, λειτουργικά, κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά τη σημαντική Ευρωπαϊκή Κοινότητα, τις διαχειριστήκατε εσείς και το κόμμα σας με τις αλλεπάλληλες κυβερνήσεις σας. Διαφωνήσατε ποτέ σε καμία από αυτές, ναι ή όχι; Εισηγηθήκατε ποτέ δημοψηφίσματα γι’ αυτές, ναι ή όχι; Ασφαλώς και ήσασταν κυβέρνηση και η κοσμοθεωρία σας και οι πρακτικές σας είναι: Όταν είστε κυβέρνηση, είστε αδιαμαρτύρητα και αδιαπραγμάτευτα μέσα στο ΝΑΤΟ, μέσα στην ΕΟΚ, μέσα στην ΟΝΕ, μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη και υπερήφανοι συνδημιουργοί της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης. Όλες, λοιπόν, αυτές οι ευρωπαϊκές συνθήκες, που συνομολογήσατε και συνυπογράψατε, αποτελούν σήμερα την ενιαία κωδικοποιημένη συνταγματική συνθήκη, την οποία και επί μέρους και στο σύνολο την έχετε ψηφίσει. Τώρα, όμως, που είστε Αντιπολίτευση, τώρα θυμάστε δυσλειτουργίες της Ενωμένης Ευρώπης, ατέλειες, προσκόμματα, ασυμβίβαστα, εργασιακά, ασφαλιστικά, αδιέξοδες πολιτικές. Αναμφισβήτητα, λυπάμαι πολύ, αλλά είστε «τα καλά και συμφέροντα». Σήμερα, όμως, καλείστε να απαντήσετε ξεκάθαρα. Πότε λέτε την αλήθεια; Όταν είστε κυβέρνηση ή όταν είστε Αντιπολίτευση; Πότε κάνατε λάθος; Τότε που υπογράφατε και αποδεχόσασταν σχεδόν άκριτα και αδιαπραγμάτευτα όλες τις συνθήκες ή τώρα που ζητάτε δημοψήφισμα; Το βασικό επιχείρημά σας, πως μέσω του δημοψηφίσματος θα ενημερωθεί καλύτερα ο Έλληνας πολίτης, είναι φτωχό, έωλο και αντιφατικό. Είκοσι πέντε ολόκληρα χρόνια ο Έλληνας πολίτης είναι ισότιμο μέλος της Ενωμένης Ευρώπης. Ζει, αγωνίζεται, παλεύει και οραματίζεται βάσει των πολιτικών, κοινωνικών, οικονομικών κανόνων και λειτουργιών που διαμορφώθηκαν με τη συμμετοχή σας, αν θέλετε με τη συμμετοχή μας ως χώρα, στα ευρωπαϊκά κέντρα. Εάν και σήμερα επικαλείστε πως ο Έλληνας πολίτης είναι ανενημέρωτος, αυτό σημαίνει πως τόσα χρόνια που σας είχε εμπιστευθεί τη διακυβέρνησή του τον κρατούσατε μακριά και στο περιθώριο του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι και του κοινωνικού κεκτημένου. Αναλάβετε, λοιπόν, τις τεράστιες πολιτικές σας ευθύνες και αντί υποκριτικά να ζητάτε δημοψήφισμα, δήθεν για ενημέρωση και καταξίωση της άμεσης δημοκρατίας, το προτιμότερο είναι να παραδεχθείτε το λάθος σας. Δυστυχώς, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, δεν έχετε κανένα λογικό και πολιτικό επιχείρημα να ζητάτε σήμερα δημοψήφισμα. Απλώς επιχειρείτε να αφαιρέσετε πολιτικές πρωτοβουλίες και πρακτικές από τα δύο άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης, δηλαδή το Κομμουνιστικό Κόμμα και το Συνασπισμό. Αναζητείτε ένα πολιτικό σωσίβιο για την αντιπολιτευτική σας ανυπαρξία. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Κωστόπουλε. Η κυρία Ροδούλα Ζήση έχει το λόγο. ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν περίμενα σ’ αυτήν τη συζήτηση οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας να ακυρώσουν με όλες αυτές τις αιτιάσεις την προσπάθεια των κομμάτων της Αντιπολίτευσης υπέρ του δημοψηφίσματος. Βεβαίως δεν περίμενα την απαξίωση με την απουσία του Πρωθυπουργού σε ένα τέτοιο κρίσιμο ζήτημα, σε μια τέτοια κρίσιμη συζήτηση. Είναι αλήθεια ότι ιστορικά αλλά και κυρίως τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργηθεί, όπως είπε και ο προλαλήσας συνάδελφος, καινούργιες απαιτήσεις και υποχρεώσεις για την πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Αυτό δεν γίνεται ερήμην των λαών της Ευρώπης, ερήμην των πολιτών. Είμαστε σε μια νέα περίοδο και σ’ αυτήν την περίοδο πρέπει πραγματικά να ακουμπήσουμε επάνω στις απαιτήσεις και στις νέες ανάγκες. Άρα, λοιπόν, αυτές οι απαιτήσεις και οι ανάγκες, που αποτυπώνονται και στην Ευρωπαϊκή Συνθήκη, ζητούν από μας να είμαστε υπέρ των πολιτών, υπέρ της δικής τους επικύρωσης. Πρέπει, λοιπόν, να γίνει σαφές σε όλους μας ότι η Ελλάδα συμμετείχε ενεργά και εποικοδομητικά στις μέχρι σήμερα συζητήσεις και πρέπει και σήμερα να είναι συνεπής. Γιατί, δηλαδή, να μην ενημερωθούν οι Έλληνες πολίτες; Γιατί η Κυβέρνηση και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας δεν σέβονται την απαίτηση των Ελλήνων πολιτών για τη συμμετοχή τους στην κύρωση του νέου βηματισμού για το μέλλον της Ευρώπης; Εμείς κυρώσαμε την Ευρωπαϊκή Συνθήκη στη Βουλή, με τη διαδικασία που προβλέπει το Σύνταγμα. Είναι όμως σαφής η ανάγκη για ευρύτερη ενημέρωση του ελληνικού λαού, ώστε ο ίδιος να αποφασίσει για την αποδοχή ή όχι της Συνθήκης μέσω ενός δημοψηφίσματος. Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, με υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι σ’ αυτήν τη μεγάλη θεσμική και πολιτική σημασία της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, ζήτησε από την αρχή την οργάνωση δημοψηφίσματος, με σεβασμό στο δημοκρατικό δικαίωμα του πολίτη να συμμετάσχει ενεργά σε αποφάσεις μείζονος σημασίας για τη χώρα και το λαό. Έτσι και ο Πρόεδρος και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ κάλεσαν την Κυβέρνηση να προχωρήσει σε δημοψήφισμα. Αυτό κάνουμε και σήμερα εδώ. Εγώ δεν μπορώ να κατανοήσω ούτε τις αιτιάσεις της Υπουργού Παιδείας για τη σημασία του δημοψηφίσματος ούτε και άλλων συναδέλφων. Τότε γιατί προβλέπεται το δημοψήφισμα στο ελληνικό Σύνταγμα; Δεν είναι κρίσιμο, σοβαρό θέμα, σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, σύμφωνα με το άρθρο 44; Δεν είναι σοβαρό θέμα το μέλλον των Ελλήνων πολιτών; Εδώ πρόκειται για την πιο κρίσιμη απόφαση, που επιβεβαιώνει τη βούληση για μια διευρυμένη, δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση της ανάπτυξης, της ευημερίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής, που σέβεται τις ανάγκες του συμμέτοχου, ενεργού, παραγωγού πολίτη για την προώθηση όλων αυτών των μεγάλων πολιτικών για την ειρήνη, για τη σταθερότητα και τη συνεργασία. Εγώ πιστεύω ότι η Κυβέρνηση αρνείται το δημοψήφισμα διά «ασήμαντον πολιτικήν της σκοπιμότητα» και αναδεικνύει το έλλειμμά της σε δημοκρατική κουλτούρα διακυβέρνησης και τη φοβία της απέναντι στις ευρύτερες συναινέσεις που προϋποθέτουν τη λαϊκή εντολή. Είναι δυνατόν να μην αποφανθεί ο ελληνικός λαός για τις σημαντικές εξελίξεις που ρυθμίζουν κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα; Και πώς θα ενημερωθεί ουσιαστικά; Διότι, για να γίνει ουσιαστικός δημόσιος διάλογος, πρέπει να γίνει το δημοψήφισμα. Τα άλλα είναι προσχηματικά, είναι κατ’ επίφαση. Θεωρώ, λοιπόν, ότι στην εποχή της ανάγκης για συμμετοχική δημοκρατία δεν μπορεί η Κυβέρνηση να αγνοεί τους πολίτες αλλά και όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Οι εμμονές και οι ιδεοληψίες της άρνησης, που χαρακτηρίζουν την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αποδυναμώνουν επίσης και τη διαπραγματευτική ικανότητα και αποτελεσματικότητα της χώρας μας υπέρ των συμφερόντων των πολιτών της και της ανάπτυξής της, αφού χωρίς το δημοψήφισμα και την κύρωσή του από τους Έλληνες πολίτες δεν μπορεί να υπερασπιστεί και να θωρακίσει τις ανάγκες και τις διεκδικήσεις του ελληνικού λαού για την επίτευξη εθνικών και κοινωνικών στόχων μέσα στην ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση. Εμείς στο ΠΑΣΟΚ λέμε «ναι» στο δημοψήφισμα γιατί το μέλλον της Ευρώπης μας αφορά όλους, γιατί πιστεύουμε στην εμβάθυνση της δημοκρατίας και των θεσμών και στις δημοκρατικές διαδικασίες που συμβάλλουν στη μετεξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως ένα σύστημα δημοκρατίας, συνοχής, αλληλεγγύης και ισοτιμίας. Εμείς πιστεύουμε ότι οι δημοκρατικές αξίες είναι κοινές μας αξίες και αναδεικνύονται ως ακρογωνιαίος λίθος του ενωσιακού οικοδομήματος και καθιστούν την Ευρώπη πολιτική κοινότητα των δημοκρατικών αξιών. Η στάση μας και οι θέσεις μας βρίσκονται σ’ αυτόν το στόχο, που η Ευρώπη των πολιτών ορίζει. Η Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη, στην οποία είπαμε και λέμε «ναι», είναι το πλαίσιο πάνω στο οποίο μπορούμε να οικοδομήσουμε το όραμά μας για την Ευρώπη των λαών, των πολιτισμών και της κοινωνικής προόδου. Εσείς, στην Κυβέρνηση δεν θέλετε την Ελλάδα παρούσα, δυναμική και λέτε συνέχεια: Γιατί το δημοψήφισμα; Εμείς όμως που ονειρευόμαστε την Ευρώπη που θέλουμε, σας ρωτάμε: Γιατί «όχι» στο δημοψήφισμα; Γιατί ξέρουμε ότι μαζί με τον ελληνικό λαό θα προσδιορίσουμε τα όρια για το ευρωπαϊκό μας μέλλον. Και τα μόνα όρια είναι, όπως πάντα, τα όρια του οράματός μας για την Ευρώπη που θέλουμε, για το μέλλον των Ελλήνων Ευρωπαίων πολιτών. Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κυρία Ζήση. Ο κ. Τσοχατζόπουλος έχει το λόγο. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ-ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, σας εκφράζω τις ευχαριστίες μου διότι με διευκολύνατε να μπορέσω να μιλήσω σήμερα. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑΣΟΚ επιμένει ότι πρέπει να αξιοποιήσουμε τη δυνατότητα που δίνει το Σύνταγμά μας να προχωρήσουμε σε δημοψήφισμα σχετικά με την έγκριση της Συνταγματικής Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επικαλούμαστε σημαντικό κοινωνικό λόγο, υποχρεωνόμαστε να το κάνουμε αυτό. Αναμφισβήτητα είναι ένας σημαντικός εθνικός λόγος γιατί πρέπει να εγκριθεί αυτή η Συνταγματική Συνθήκη. Πιστεύω ότι έχει τη μεγαλύτερη σημασία η έγκριση αυτής της Συνταγματικής Συνθήκης για τον ελληνικό λαό, όπως και για τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς και γι’ αυτό απαιτείται ένα δημοψήφισμα. Επομένως, απορώ γι’ αυτήν τη στατική εμμονή της Νέας Δημοκρατίας σε τυπικούς λόγους, να λέει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν εφάρμοσε ψήφιση με δημοψήφισμα οποτεδήποτε στο παρελθόν. Ορθώς, έτσι είναι. Για το γεγονός όμως ότι σε διαφορετικές συνθήκες πριν πολλά χρόνια το ΠΑΣΟΚ, το οποίο είχε εντάξει στο Σύνταγμά μας τη διαδικασία δημοψηφίσματος, δεν το χρησιμοποίησε και μάλιστα σε κρίσιμες πολιτικά στιγμές για τη χώρα όταν κάναμε την Αναθεώρηση του Συντάγματος για να προωθήσουμε τη δημοκρατία, να μειώσουμε τον προεδρικό χαρακτήρα του προηγούμενου Συντάγματος και να δυναμώσουμε το Κοινοβούλιο και την εκτελεστική εξουσία το 1986, θα ήθελα να πω ότι τότε βέβαια θέσαμε το θέμα του δημοψηφίσματος ως ένα επιπρόσθετο μέσο για να ενισχύσουμε τη δημοκρατία στη χώρα. Γιατί από τότε θέλαμε οι πολιτικές επιλογές που αφορούν σημαντικά θέματα στη χώρα –και είναι σημαντικό να αλλάξεις το Σύνταγμα- να έχουν και το δημοψήφισμα. Βέβαια, οι συνθήκες δεν το επέτρεψαν, κύριοι συνάδελφοι. Το γεγονός ότι τη δεκαετία του ’80 δεν ήταν οι συνθήκες κατάλληλες –ώριμες, θα έλεγα- και για εμάς ως ΠΑΣΟΚ, ως κυβερνητική παράταξη εκείνη την εποχή με επαρκή πλειοψηφία να προχωρήσουμε σε δημοψήφισμα δεν είναι επαρκής λόγος ώστε να τον χρησιμοποιείτε εσείς ως επιχείρημα σήμερα και να λέτε ότι δεν χρειαζόμαστε δημοψήφισμα. Διότι σήμερα –θα συμφωνήσετε μαζί μου- είμαστε στον 21ο αιώνα. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Σε τελική ανάλυση έχει προκύψει μια Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την Ευρώπη των δέκα ή την Ευρώπη των πέντε που υπήρχε τις δεκαετίες του ’70 και του ’80, για την οποία παινεύεστε και είστε περήφανοι, διότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συνέβαλε να εντάξει την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως, από εκεί και πέρα, υπήρξε ένας μακρύς δρόμος αγώνων, διεκδίκησης, πολιτικής προσπάθειας για να κατοχυρώσουμε την προοπτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι’ αυτό εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα με κάθε υπευθυνότητα και με κάθε ειλικρίνεια λέμε ναι, είναι σημαντική η Συνταγματική Συνθήκη και είναι εξίσου σημαντικό να την ψηφίσουμε με ένα δημοψήφισμα, διότι έτσι θα δώσουμε τη δυνατότητα στον ελληνικό λαό να συνειδητοποιήσει το νέο περιβάλλον, το νέο περιεχόμενο των συνθηκών, τις νέες δυνατότητες δημοκρατικής λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες αναδεικνύονται πλέον για τον Έλληνα πολίτη. Δεν μπορεί να μη μας ενδιαφέρει να καταλάβει ο Έλληνας πολίτης ότι πράγματι αποκτά νέες δημοκρατικές δυνατότητες στη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι με ένα εκατομμύριο υπογραφές μπορεί να υπάρξει η δυνατότητα να λειτουργήσει και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο και να πάρει αποφάσεις και να νομοθετήσει. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι υπάρχει μια σαφής δημοκρατική δομή εξουσίας, ότι το Κοινοβούλιο μαζί με το Συμβούλιο μπορεί πλέον να συναποφασίζει να ψηφίσει. Είναι ότι υπάρχουν και κοινωνικά δικαιώματα που κατοχυρώνονται μέσα σ’ αυτό το Σύνταγμα. Απευθύνομαι στους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης με τους οποίους μαζί διεκδικούμε και συμφωνούμε να πραγματοποιηθεί το δημοψήφισμα και έχουν αρνητική άποψη για τη Συνταγματική Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να τους πω ότι η Συνταγματική Συνθήκη περιλαμβάνει το Α΄ μέρος και το Β΄ μέρος, που για μένα αυτό θα μπορούσε να το πει κανείς Σύνταγμα, αλλά το Γ΄ μέρος είναι μια επανάληψη εγκεκριμένων συνθηκών. Αυτές οι συνθήκες περιλαμβάνουν πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης που επικαλείστε ότι είναι η οικονομία της αγοράς, είναι η φιλελεύθερη πολιτική, ο ανταγωνισμός και ότι αν αυτά εγκριθούν, τότε θα μας κόψουν το δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Αυτό δεν είναι αλήθεια, διότι αυτά έχουν εγκριθεί έτσι κι αλλιώς. Είναι στοιχείο των συνθηκών του παρελθόντος. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Αμέσως, κύριε Πρόεδρε, τελειώνω. Αν θέλετε να μου δώσετε ένα λεπτό να ολοκληρώσω τη σκέψη μου. Επομένως αυτές οι συνθήκες δεν αποκτούν μεγαλύτερη βαρύτητα επειδή περιλαμβάνονται –η Συνθήκη της Νίκαιας, του Άμστερνταμ- μέσα στη Συνταγματική Συνθήκη. Είναι μία επανάληψη. Θα μπορούσαν και να μείνουν απ’ έξω. Εκείνο όμως που έχει σημασία είναι ότι κατοχυρώνονται τα δικαιώματα του Ευρωπαίου πολίτη και τα δικαιώματα, οι αρχές, οι αξίες τα οποία είναι –και σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι, προσέξτε το- κριτήρια για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αύριο όταν έλθει η στιγμή να κρίνουμε αν κάποια μέλη ικανοποιούν τους όρους και τα κριτήρια ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση –και για γείτονά μας συγκεκριμένα- τότε αυτά τα κριτήρια τα οποία θεσμοθετούνται με τη Συνταγματική Συνθήκη και έχουν να κάνουν με τη δημοκρατία, με την ελευθερία, με τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρωπαϊκού πολιτισμού, θα είναι τα κρίσιμα σημεία, τα οποία θα μας δώσουν τη δυνατότητα να επιβάλλουμε όρους για τον τρόπο με τον οποίο θα προχωρήσει αυτή η δυνατότητα ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Να, λοιπόν, γιατί έχει σημασία να αντιληφθούμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν συγκροτήθηκε από μόνη της, δεν έγινε ξαφνικά, αλλά είναι μία σειρά πολύχρονων αγώνων πολιτικών και κοινωνικών. Και βέβαια το γεγονός και μόνο ότι γιορτάσαμε τώρα τα εξήντα χρόνια από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τη νίκη των δημοκρατικών δυνάμεων ενάντια στο ναζισμό και στο φασισμό και χαιρετίσαμε στη Μόσχα πρόσφατα όπως επίσης στην πρεσβεία εδώ το γεγονός ότι η Σοβιετική Ένωση τότε –εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα να το πω- και ο ρωσικός λαός βεβαίως έδωσαν τη νίκη ενάντια στις δυνάμεις του φασισμού, είναι ένα στοιχείο το οποίο συνιστά βάση συγκρότησης της νέας Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, λοιπόν, πιστεύω ότι το δημοψήφισμα είναι μία μεγάλη ευκαιρία, κύριοι συνάδελφοι, να εντάξουμε τον ελληνικό λαό σ’ αυτήν τη διαδικασία προώθησης της Ευρώπης! (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Η κ. Κόρκα, έχει το λόγο. ΑΘΗΝΑ ΚΟΡΚΑ - ΚΩΝΣΤΑ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την ευκαιρία να καταθέσω και εγώ τη σκέψη μου όσον αφορά την πρόταση περί διεξαγωγής δημοψηφίσματος για την κύρωση της Συνθήκης για τη θέσπιση του Συντάγματος της Ευρώπης, το οποίο ζήτησε σύσσωμη η Αντιπολίτευση. Η κύρωση της συνθήκης έγινε αποδεκτή. Στη δε πρόσφατη ψήφιση της συνθήκης από το ελληνικό Κοινοβούλιο γνωρίζουμε όλοι ότι υπήρξε μία ευρύτατη συναίνεση. Προσωπική μου άποψη είναι ότι το δημοψήφισμα δεν θα προσέθετε κάτι περισσότερο. Όσον αφορά δε για τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για καλύτερη ενημέρωση του ελληνικού λαού, θα τοποθετηθώ παρακάτω. Άλλωστε δεν έγινε δημοψήφισμα στη χώρα μας –ιστορικά θα πω- ούτε κατά την ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα όταν ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής ενέταξε τη χώρα μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια επιτελώντας το μεγαλύτερο ιστορικό επίτευγμα της σύγχρονης ιστορίας της χώρας μας. Θα θυμίσω επίσης ότι τότε το ΠΑΣΟΚ ισχυρίζετο ότι απαιτείτο δημοψήφισμα, ενώ σαν κυβέρνηση η σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση κύρωσε όλες τις επιμέρους συνθήκες από το 1981 και μετά χωρίς να προκληθεί δημοψήφισμα. Δεν έγινε ούτε το 1987 ούτε το 1999 ούτε το 2001 με την καθιέρωση του ευρωνομίσματος. Στη χώρα μας ως τώρα γνωρίζουμε όλοι ότι έχουν γίνει κατά το παρελθόν δημοψηφίσματα για θέματα που αφορούν μορφή πολιτεύματος. Επίσης βάσει του άρθρου 44 παράγραφος 2 του Συντάγματος που επικαλείται σήμερα η Αντιπολίτευση δημοψήφισμα τελείται για κρίσιμα εθνικά θέματα ή για σημαντικά κοινωνικά θέματα. Αυτό το άρθρο γνωρίζουμε όλοι ότι δεν χρησιμοποιήθηκε ως τώρα γιατί δεν τέθηκε θέμα. Άλλωστε η Συνταγματική Συνθήκη δεν δίχασε την κοινωνία, δεν δίχασε το Κοινοβούλιο και ψηφίστηκε επαναλαμβάνω από το μεγαλύτερο μέρος της Εθνικής Αντιπροσωπείας. Επιπλέον, σε ελάχιστες χώρες από τα άλλα είκοσι τέσσερα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης γίνεται δημοψήφισμα. Είναι οι τέσσερις χώρες –γνωρίζουμε όλοι- Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Φινλανδία, Δανία, διότι επιτάσσει και το Σύνταγμά τους κάτι αντίστοιχο, ενώ σε πολλές χώρες κυρώθηκε η συνθήκη διά της κοινοβουλευτικής οδού και σε άλλες χώρες όπως είναι η Ισπανία έγινε ένα δημοψήφισμα το οποίο δεν ήταν δεσμευτικό. Πιστεύω ότι όλοι εμείς επίσης οι κοινοβουλευτικοί που αντιπροσωπεύουμε ο καθένας και η καθεμιά μας ένα μέρος του ελληνικού λαού δεν θα πρέπει να υποτιμούμε τον κοινοβουλευτικό μας ρόλο. Όσον αφορά δε για τις παρατάξεις της Αριστεράς, το Συνασπισμό και το Κομμουνιστικό Κόμμα, θεωρώ ότι πάρα πολύ λογικά ζητούν δημοψήφισμα σαν συνέπεια στις πάγιες θέσεις τους και σαν ένδειξη φυσικά της σταθερότητάς τους στις γενικές απόψεις που έχουν. Όσον αφορά όμως την Αξιωματική Αντιπολίτευση θεωρώ ότι αυτό αποτελεί ένα τέχνασμα καίτοι συνάγει δεδομένα από το παρελθόν. Ο δε ισχυρισμός ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θα ενημερώνετο καλύτερα ο ελληνικός λαός, ο οποίος κατά το μεγαλύτερο ποσοστό του δεν γνωρίζει τι περιλαμβάνει η συνθήκη για τη θέσπιση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, θεωρώ ότι το δημοψήφισμα δεν θα αποτελούσε μόνο του ένα κίνητρο για περαιτέρω ενημέρωση. Άλλωστε ένα ολόκληρο τέταρτο του αιώνα η χώρα μας συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχουμε δε και αντίστοιχα παραδείγματα, όπως το παράδειγμα της Ισπανίας που και δημοψήφισμα έγινε και ελάχιστοι το γνώριζαν και μεγάλο ποσοστό αποχής είχε και ένα μεγάλο μέρος του λαού της δεν ψήφισε. Η Κυβέρνηση προχώρησε και συνεχίζει με μία ουσιαστική ενημέρωση των Ελλήνων και των Ελληνίδων Ευρωπαίων πολιτών. Και δεν είναι μόνο το ευρωλεωφορείο για το οποίο υπέστημεν και κριτική, αλλά και διάφορες άλλες ημερίδες μέσα από διάλογο, από ουσιαστική ενημέρωση, από ενημέρωση της νεολαίας –μαθητές, φοιτητές- και από αντίστοιχη με τη νέα τεχνολογία με ιστοσελίδα στο διαδίκτυο. Θεωρώ ότι αυτή η προσπάθεια ενημέρωσης πρέπει να συνεχιστεί γιατί στο παρελθόν από το έλλειμμα ενημέρωσης ο ελληνικός λαός είχε οικονομικές επιπτώσεις, όπως όταν έγινε η αλλαγή του ευρώ και η κάθε μία οικογένεια εμπέδωσε κατ’ ουσίαν αυτό, όταν ο οικογενειακός προγραμματισμός και προϋπολογισμός άρχισε να «ξεφεύγει» από τις προβλέψεις. Αυτήν την ανύπαρκτη ενημέρωση την «πλήρωσε» ακριβά ο ελληνικός λαός και κατά κυριολεξία –σαν έκφραση το χρησιμοποιώ- και μεταφορικώς. Η Ελλάδα μας δεν αξιοποίησε τα πλεονεκτήματα συμμετοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χάθηκαν κονδύλια, ευκαιρίες ανεπιστρεπτί, ενώ χώρες που μπήκαν στην ευρωπαϊκή οικογένεια πολύ αργότερα από εμάς έκαναν πολύ μεγαλύτερη αξιοποίηση. Οι ευθύνες είναι γνωστές και η προσπάθειά μας τώρα έγκειται σε επιτάχυνση. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τη Συνθήκη για τη θέσπιση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος παγιώνουμε την πεποίθηση ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα δεν είναι μία ευκαιριακή συνεργασία μεταξύ των κρατών, αλλά καθιερώνεται μία συνταγματική τάξη που εξασφαλίζει την ειρήνη, την ασφάλεια σε όλες τις χώρες και δημιουργεί την Ευρώπη της ειρήνης, της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας και της εμπιστοσύνης. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κυρία Κόρκα. Ο κ. Νιώτης. Απών, διαγράφεται. Ο κ. Μαργαρίτης Τζίμας έχει το λόγο. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, προσήλθα σ’ αυτήν τη συνεδρίαση και τη συζήτηση και ήμουνα έτοιμος να υπερψηφίσω την πρόταση την οποία καταθέσατε για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την κύρωση της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, εφόσον με πείθατε ότι ο λόγος για τον οποίο ζητήσατε δημοψήφισμα ευσταθεί. Δηλαδή, ζητάτε δημοψήφισμα με υπογραφές όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης γιατί η Ευρωπαϊκή Συνθήκη θίγει ένα μείζον κοινωνικό ζήτημα. Δύο μέρες τώρα δεν ακούσαμε επιχειρηματολογία περί αυτού. Ποιο είναι το μείζον κοινωνικό ζήτημα; Εάν, λοιπόν, δεχτούμε ότι για μείζονα κοινωνικά ζητήματα πρέπει να προκαλείται και να διενεργείται δημοψήφισμα, τότε δεν θα έπρεπε κάθε νόμος που ψηφίζει η Βουλή και έχει κοινωνικό περιεχόμενο –παράδειγμα, ένα ασφαλιστικό ή ένα συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο που ρυθμίζει καθαρά κοινωνικά ζητήματα- να τίθεται εκ των υστέρων στην κρίση του ελληνικού λαού; Στα είκοσι χρόνια που κυβερνήσατε τη χώρα πόσα νομοσχέδια με κοινωνικό αντίκρισμα περάσατε από τη Βουλή και τα θέσατε εκ των υστέρων στην κρίση του ελληνικού λαού με δημοψήφισμα; Κανένα. Είναι σαφές όμως, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, πως είναι άλλο πράγμα να ζητάς δημοψήφισμα για ενημέρωση του λαού και άλλο να ζητάς δημοψήφισμα για μείζον κοινωνικό ζήτημα. Διότι η ενημέρωση του λαού μπορεί να γίνει και χωρίς δημοψήφισμα με αυτό το ψηφισμένο νομοσχέδιο της κύρωσης της Συνταγματικής Συνθήκης, που είναι πλέον νόμος του κράτους, αναπτύσσοντας όλοι οι Βουλευτές, όλα τα κόμματα και όλοι οι κοινωνικοί φορείς διάλογο με τους πολίτες. Όμως είναι φανερό ότι από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ επιχειρείται συστηματικά να ξεκινήσει η ελληνική ιστορία από το 1981 και μετά, διότι όταν υποστηρίζετε στην Αίθουσα ότι κατεβάλατε αγώνα για να ενταχθεί η χώρα στην ΟΝΕ, μπορείτε να φανταστείτε τι αγώνα κατέβαλε η Νέα Δημοκρατία μέχρι το 1979 για να εντάξει τη χώρα μας στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα; Γιατί παραβλέπετε το γεγονός αυτό; Ας θυμηθούμε πόσο λυσσαλέα χτυπήσατε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, η οποία προέβλεπε ότι με βάση αυτήν τη Συνθήκη θα ξεκινούσε αυτή η διαδικασία για την Οικονομική και Νομισματική Ένωση της Ευρώπης που άρχισε από το 1993 και μετά. Εάν, λοιπόν, ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν ενέτασσε την Ελλάδα το 1979 στην ΕΟΚ και το 1992 δεν υπογράφαμε και κυρώναμε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, θα ήμασταν όπως είναι η Βουλγαρία. Τώρα θα ξεκινούσε η διαδικασία ένταξής μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Όμως, ποια είναι τα προβλήματα που απασχολούν την ευρωπαϊκή οικογένεια σήμερα και έχουν σχέση με τη Συνταγματική Συνθήκη; Για παράδειγμα, διαφωνεί το ΠΑΣΟΚ ότι έπρεπε να ενσωματωθεί ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων στη Συνταγματική Συνθήκη; Αυτό είναι ένα μείζον πρόβλημα το οποίο απασχολεί την ευρωπαϊκή οικογένεια και ιδιαίτερα τους ευρωσκεπτικιστές. Εμείς πιστεύουμε πως καλώς ενσωματώθηκε αυτή η συνθήκη. Το ΠΑΣΟΚ, δυστυχώς, ταυτίζεται με την επιχειρηματική κοινότητα πολλών ευρωπαϊκών κρατών που λένε ότι η ενσωμάτωση του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων στη Συνταγματική Συνθήκη απειλεί τις εργασιακές σχέσεις των εργατών στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Τι θα βγείτε να πείτε στον ελληνικό λαό, αν πηγαίναμε σε δημοψήφισμα; Ότι κακώς μπήκε και ενσωματώθηκε ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων; Είστε υπέρ της ανάπτυξης της κοινής εξωτερικής πολιτικής, όπως προβλέπεται στη Συνταγματική Συνθήκη; Εδώ, ως ελληνική Βουλή ακόμα δεν έχουμε ξεκαθαρίσει –και εσείς περισσότερο- αν υπερισχύει το κοινοτικό δίκαιο έναντι του εθνικού δικαίου, όταν πρόκειται περί ενός μεγάλου μύθου που καλλιεργείται σε πάρα πολλά ευρωπαϊκά κράτη και στην Ελλάδα, διότι μία από τις συνταγματικές καινοτομίες της Συνταγματικής Συνθήκης είναι ότι ορίζει ρητά ποιες αποκλειστικές αρμοδιότητες εκχωρούν τα κράτη-μέλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως είναι οι κανόνες ανταγωνισμού στην κοινή αγορά, η νομισματική πολιτική για τις χώρες της ευρωζώνης, η πολιτική του εμπορίου και η τελωνειακή ένωση. Το κοινοτικό δίκαιο υπερισχύει του εθνικού μόνο στις περιπτώσεις που τα κράτη-μέλη έχουν εκχωρήσει αποκλειστικές νομοθετικές αρμοδιότητες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι σαφές ότι το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να ξεφύγει από τα εσωτερικά του κομματικά προβλήματα χωρίς να έχει συγκεκριμένη άποψη, διότι η πολιτεία του υπηρετώντας τα ευρωπαϊκά όργανα επί είκοσι ολόκληρα χρόνια, όταν ξεκίνησε από ένα αντιευρωπαϊκό μένος το 1980 που έλεγε πως θα πάμε σε δημοψήφισμα μόλις γινόταν κυβέρνηση, οδήγησε τη χώρα σε έναν κύκλο χαμένων ευκαιριών, χαμένων κονδυλίων που ζημίωσε στην ουσία τον ελληνικό λαό. Ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Φούσας, ο κ. Ρόβλιας, ο κ. Μαρκόπουλος απουσιάζουν. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της προτάσεως, που υπέβαλαν ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, κ. Γεώργιος Παπανδρέου, η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, κ. Αλέκα Παπαρήγα, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος και οι Βουλευτές των κομμάτων τους, καθώς και οι ανεξάρτητοι Βουλευτές κύριοι Ανδρέας Ανδριανόπουλος και Στέφανος Μάνος, με την οποία ζητείται, σύμφωνα με το άρθρο 44, παράγραφος 2, εδάφιο δεύτερο του Συντάγματος και το άρθρο 116 του Κανονισμού της Βουλής, η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το ψηφισμένο νομοσχέδιο: «Κύρωση της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης». Για την αποδοχή ή μη της πρότασης σύμφωνα με το άρθρο 116 του Κανονισμού θα διεξαχθεί ονομαστική ψηφοφορία. Υπενθυμίζω ότι για την έγκριση της πρότασης απαιτείται η πλειοψηφία των 3/5 του συνόλου των Βουλευτών. Διακόπτουμε τη συνεδρίασή μας για λίγα λεπτά. (ΔΙΑΚΟΠΗ) (ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κύριοι συνάδελφοι, επαναλαμβάνεται η διακοπείσα συνεδρίαση. Προχωρούμε στη διεξαγωγή ονομαστικής ψηφοφορίας. Οι αποδεχόμενοι την πρόταση λέγουν «ΝΑΙ». Οι μη αποδεχόμενοι την πρόταση λέγουν «ΟΧΙ». Οι αρνούμενοι ψήφο λέγουν «ΠΑΡΩΝ». Στο Προεδρείο έχουν έρθει, σύμφωνα με το άρθρο 70Α΄ του Κανονισμού της Βουλής, επιστολές συναδέλφων, οι οποίοι γνωστοποιούν την ψήφο τους. Οι ψήφοι αυτές θα συνυπολογιστούν στην καταμέτρηση που θα ακολουθήσει. Σας ενημερώνω επίσης ότι συνάδελφοι, οι οποίοι λόγω σοβαρού κωλύματος δεν μπόρεσαν να παραστούν στη σημερινή συνεδρίαση, έχουν αποστείλει στο Προεδρείο σχετικές επιστολές. Οι συνάδελφοι είναι οι κύριοι, Αθανάσιος Δαβάκης, Παναγιώτης Καμμένος, Αθανάσιος Νάκος, Γεώργιος Ορφανός, Αριστοτέλης Παυλίδης, Γεώργιος Σαλαγκούδης, Δημήτριος Σαμπαζιώτης, Ιορδάνης Τζαμτζής, Δημήτριος Χριστοφιλογιάννης, Χρήστος Φώλιας, οι οποίοι γνωστοποιούν ότι ψηφίζουν κατά της αποδοχής της πρότασης, η κ. Ελπίδα Τσουρή και οι κύριοι Εμμανουήλ Όθωνας, Θεόδωρος Πάγκαλος, Γιάννος Παπαντωνίου, Κωνσταντίνος Ρόβλιας, Εμμανουήλ Στρατάκης και Κωνσταντίνος Τσίμας, οι οποίοι γνωστοποιούν ότι ψηφίζουν υπέρ της αποδοχής της πρότασης. Καλούνται επί του καταλόγου οι Βουλευτές κύριοι Κωνσταντίνος Γκιουλέκας από τη Νέα Δημοκρατία και Κωνσταντίνος Σπηλιόπουλος από το ΠΑΣΟΚ. Παρακαλώ να αρχίσει η ανάγνωση του καταλόγου. (ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κύριοι συνάδελφοι, πριν προχωρήσουμε στη δεύτερη ανάγνωση του καταλόγου, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975» καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής τριάντα μαθητές και πέντε συνοδοί-δάσκαλοι του 1oυ Δημοτικού Σχολείου Χανίων. Η Βουλή καλωσορίζει τους μαθητές. (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες) (ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Υπάρχει συνάδελφος ο οποίος δεν άκουσε το όνομά του; Κανείς. Κηρύσσεται περαιωμένη η ψηφοφορία και παρακαλώ τους κυρίους ψηφολέκτες να προβούν στην καταμέτρηση των ψήφων και την εξαγωγή του αποτελέσματος. (ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗ) (ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗ) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το αποτέλεσμα της διεξαχθείσης ονομαστικής ψηφοφορίας. Ψήφισαν συνολικά 275 Βουλευτές. Υπέρ της πρότασης, δηλαδή «ΝΑΙ», ψήφισαν 123 Βουλευτές. Κατά της πρότασης, δηλαδή «ΟΧΙ», ψήφισαν 151 Βουλευτές. Ψήφισε «ΠΑΡΩΝ» ένας Βουλευτής, σύμφωνα με το παρακάτω πρωτόκολλο ονομαστικής ψηφοφορίας: «ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ NAI OXI ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ Έβερτ Μιλτιάδης - Σουφλιάς Γεώργιος + Μπερνιδάκη- Άλντους Ελευθερία + Ρουσόπουλος Θεόδωρος + Βαληνάκης Ιωάννης + Καρύδη Χρυσή + Διαμαντοπούλου Άννα + Δαμανάκη Μαρία + Μάνος Στέφανος + Ανδρουλάκης Δημήτρης (Μίμης) + Ανδριανόπουλος Ανδρέας + Κοσμίδης Σωκράτης + Α΄ ΑΘΗΝΩΝ Αβραμόπουλος Δημήτριος + Κακλαμάνης Νικήτας + Βουλγαράκης Γεώργιος + Αλογοσκούφης Γεώργιος + Παυλόπουλος Προκόπιος + Γιαννάκου Mαριέττα + Μπενάκη-Ψαρούδα Άννα + Κωνσταντάρας Δημήτριος + Κουντουρά Έλενα + Σκανδαλίδης Κωνσταντίνος + Παπουτσής Χρήστος + Αλευράς Αθανάσιος (Νάσος) + Τσούρας Αθανάσιος + Ράπτη Αναστασία-Συλβάνα + Παπαντωνίου Ιωάννης (Γιάννος) - Κανέλλη Γαρυφαλλιά (Λιάνα) + Κωνσταντόπουλος Νικόλαος - Β΄ ΑΘΗΝΩΝ Τζαννετάκης Τζαννής + Μητσοτάκης Κυριάκος + Σπηλιωτόπουλος Αριστόβουλος (Άρης) + Καμμένος Παναγιώτης (Πάνος) - Μεϊμαράκης Ευάγγελος - Βασίλειος + Παναγιωτόπουλος Παναγιώτης (Πάνος) + Παπακώστα-Σιδηροπούλου Κατερίνα - Πολύδωρας Βύρων + Βαρβιτσιώτης Μιλτιάδης + Γιακουμάτος Γεράσιμος + Λιάπης Μιχάλης - Γιώργος + Βούλτεψη Σοφία + Πετραλιά-Πάλλη Φάνη + Ζαγορίτης Ελευθέριος (Λευτέρης) + Σταθάκης Αριστοτέλης (Άρης) + Παπαθανασίου Γιάννης + Κασίμης Θεόδωρος + Ανδρεουλάκος Απόστολος + Καρράς Κώστας + Αποστολάκη Ελένη-Μαρία(Μιλένα) + Λοβέρδος Ανδρέας + Δημαράς Ιωάννης + Παπανδρέου Βασιλική (Βάσω) + Κακλαμάνης Απόστολος + Ευθυμίου Πέτρος + Παπαδόπουλος Αλέξανδρος (Αλέκος) + Χυτήρης Τηλέμαχος + Κουλούρης Κίμων + Γείτονας Κωνσταντίνος + Κούρκουλα Ελένη + Πρωτόπαπας Χρήστος + Ανωμερίτης Γεώργιος + Μπένος Σταύρος-Ιωάννης + Κατσέλη Ελεονώρα (Νόρα) + Παπαϊωάννου Μιλτιάδης + Τζουμάκας Στέφανος - Παπαρήγα Αλεξάνδρα + Κολοζώφ Ορέστης + Σκυλλάκος Αντώνιος + Αλαβάνος Αλέξανδρος + Κουβέλης Φώτιος-Φανούριος + Δραγασάκης Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ Σαλμάς Μάριος + Καραγκούνης Ανδρέας + Αγγελόπουλος Νικόλαος + Μαγγίνας Βασίλειος + Κωστόπουλος Απόστολος + Βερελής Χρήστος + Μωραΐτης Αθανάσιος(Θάνος) + Μακρυπίδης Ανδρέας + ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ Μανώλης Ιωάννης + Παπαδημητρίου Ελισάβετ (Έλσα) + Μανιάτης Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ Τατούλης Πέτρος + Λυκουρέντζος Ανδρέας + Ρέππας Δημήτριος + ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΗΣ Καραμπίνας Κωνσταντίνος + Παπαγεωργίου Γεώργιος + Κολιοπάνος Θεόδωρος - ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ Βλάχος Γεώργιος + Μπούρας Αθανάσιος + Δούκας Πέτρος + Κατσιγιάννης Αθανάσιος + Κατσίκης Θεόδωρος + Σταύρου Απόστολος + Πάγκαλος Θεόδωρος - Βρεττός Κωνσταντίνος (Ντίνος) + Χριστοφιλοπούλου Παρασκευή (Εύη) + Οικονόμου Βασίλειος + Παπαηλίας Ηλίας + Λεβέντης Αθανάσιος + ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ Σπηλιωτόπουλος Σπήλιος + Νικολόπουλος Νικόλαος + Βασιλείου Θεόφιλος + Μπεκίρης Μιχαήλ + Φούρας Ανδρέας + Βέρρας Μιλτιάδης + Σπηλιόπουλος Κωνσταντίνος + Κατσιφάρας Απόστολος + Κοσιώνης Παναγιώτης + ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ Μπασιάκος Ευάγγελος + Γιαννάκης Μιχαήλ + Ακριβάκης Αλέξανδρος + Τόγιας Βασίλειος + ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ Φώλιας Χρήστος - ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ Δαϊλάκης Σταύρος + Τζίμας Μαργαρίτης + Αηδόνης Χρήστος + ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ Παυλίδης Αριστοτέλης Καραμάριος Αναστάσιος + Χρύσης Βασίλειος + Καϊσερλης Κωνσταντίνος + Παρασκευάς Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ Δερμεντζόπουλος Αλέξανδρος + Κελέτσης Σταύρος + Φωτιάδης Απόστολος + Ντόλιος Γεώργιος + ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ Λιάσκος Αναστάσιος + Κεδίκογλου Συμεών (Σίμος) + Μαρκόπουλος Κωνσταντίνος + Περλεπέ-Σηφουνάκη Αικατερίνη + Παπαγεωργίου Γεώργιος - Πιπεργιάς Δημήτριος + ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ Τσιαμάκης Δημοσθένης + ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ Βαρβαρίγος Δημήτριος + ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ Αδρακτάς Παναγιώτης + Κοντογιάννης Γεώργιος + Κανελλοπούλου Κρινιώ + Κουτσούκος Γιάννης + Αντωνακόπουλος Παναγιώτης + Γεωργακόπουλος Δημήτριος + ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ Χαλκίδης Μιχαήλ + Φωτιάδης Ηλίας + Χρυσοχοΐδης Μιχαήλ + Σιδηρόπουλος Αναστάσιος + ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ Κεφαλογιάννης Εμμανουήλ + Δεικτάκης Γεώργιος + Μπαντουβάς Κωνσταντίνος + Στρατάκης Εμμανουήλ - Σχοιναράκη-Ηλιάκη Ευαγγελία + Φραγκιαδουλάκης Μάνος + Ματζαπετάκης Στυλιανός + Κεγκέρογλου Βασίλειος + ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤιΑΣ Μπέζας Αντώνιος + Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Καραμανλής Κωνσταντίνος - Γκιουλέκας Κωνσταντίνος + Ιωαννίδης Ιωάννης + Ορφανός Γεώργιος - Παπαθεμελής Στυλιανός- Άγγελος ΠΑΡΩΝ Ράπτη Ελένη + Καλαφάτης Σταύρος + Σπηλιόπουλος Αναστάσιος + Παπανδρέου Γεώργιος + Καστανίδης Χαράλαμπος + Βενιζέλος Ευάγγελος + Αράπογλου Χρυσή + Τσοχατζόπουλος Απόστολος-Αθανάσιος + Μαγκριώτης Ιωάννης + Χουρμουζιάδης Γεώργιος + Ξηροτύρη-Αικατερινάρη Ασημίνα + Β΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Ρεγκούζας Αδάμ + Σαλαγκούδης Γεώργιος - Καράογλου Θεόδωρος + Γαλαμάτης Δημήτριος + Γερανίδης Βασίλειος + Τσιόκας Θεοχάρης + Τζέκης Άγγελος + ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ Καλογιάννης Σταύρος + Τασούλας Κωνσταντίνος + Φούσας Αντώνιος + Αργύρης Ευάγγελος + Παντούλας Μιχαήλ + ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ Καλαντζής Γεώργιος + Χριστοφιλογιάννης Δημήτρης - Τσακλίδης Ιωάννης + Τσίμας Κωνσταντίνος - ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ Σιούφας Δημήτριος + Ταλιαδούρος Σπυρίδων + Τσιάρας Κωνσταντίνος + Ρόβλιας Κωνσταντίνος - Σαλαγιάννης Νικόλαος + ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ Αγγελής Ανέστης + Πετσάλνικος Φίλιππος + ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ Γεωργιάδης Νικόλαος + Δένδιας Νικόλαος-Γεώργιος + Γκερέκου Αγγελική (Άντζελα) + ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ Αλιβιζάτος Πέτρος -Παύλος + ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ Κιλτίδης Κωνσταντίνος + Τσιτουρίδης Σάββας + Φλωρίδης Γεώργιος + ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ Τσιαρτσιώνης Νικόλαος + Παπαδόπουλος Μιχάλης + Κασαπίδης Γεώργιος + Λωτίδης Λάζαρος + Βλατής Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ Παπαληγούρας Αναστάσιος-Πέτρος + Κόρκα-Κώνστα Αθηνά + Μανωλάκης Άγγελος + Χωρέμης Αναστάσιος + ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ Χωματάς Ιωάννης + Μανούσου-Μπινοπούλου Αριάδνη + Ρήγας Παναγιώτης + ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ Σκανδαλάκης Παναγιώτης + Δαβάκης Αθανάσιος - Γρηγοράκος Λεωνίδας + ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ Ζώης Χρήστος + Χαρακόπουλος Μάξιμος + Γαρουφαλιάς Γεώργιος + Αγοραστός Κωνσταντίνος + Έξαρχος Βασίλειος + Νασιώκας Έκτορας + Χατζημιχάλης Νικόλαος- Φώτιος + Τσιόγκας Δημήτριος + ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ Πλακιωτάκης Ιωάννης + Καρχιμάκης Μιχαήλ + ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ Γιαννέλης - Θεοδοσιάδης Ιωάννης + Καλογήρου Χριστιάνα + Σκοπελίτης Σταύρος + ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ Βεργίνης Ξενοφών + ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ Νάκος Αθανάσιος - Μακρή-Θεοφίλου Ζωή (Ζέττα) + Σούρλας Γεώργιος + Ζήση Ροδούλα + Γκατζής Νικόλαος + ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ Σαμπαζιώτης Δημήτριος Καλαντζάκου Σοφία + Λαμπρόπουλος Ιωάννης + Κουσελάς Δημήτριος + Κατσιλιέρης Πέτρος + ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ Κοντός Αλέξανδρος + Τσαλίδης Φίλιππος + Σγουρίδης Παναγιώτης + Α΄ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Μαντούβαλος Πέτρος + Μιχαλολιάκος Βασίλειος + Καλός Γεώργιος + Μελάς Παναγιώτης + Σημίτης Κωνσταντίνος + Παντελάκη Ελπίδα + Β΄ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Νεράντζης Αναστάσιος + Τραγάκης Ιωάννης + Βασιλείου Γεώργιος + Κουράκος Ιωάννης + Νιώτης Γρηγόριος + Λιντζέρης Δημήτριος + Διαμαντίδης Ιωάννης + Πατσιλινάκος Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΗΣ Καρασμάνης Γεώργιος + Τζαμτζής Ιορδάνης (Δάνης) - Φουντουκίδου - Θεοδωρίδου Παρθένά - Τζάκρη Θεοδώρα + ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ Κωνσταντόπουλος Γεώργιος + Πολύζος Ευάγγελος + Καρπούζας Αντώνιος + Παπαγεωργίου Αθανάσιος + ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ Τσαντούλας Δημήτριος + Παπαχρήστος Ευάγγελος + ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ Κεφαλογιάννης Ιωάννης + Όθωνας Εμμανουήλ - ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ Στυλιανίδης Ευριπίδης + Αχμέτ Ιλχάν + Μανωλιά Χρύσα + ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ Θαλασσινός Θαλασσινός + ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ Χαϊτίδης Ευγένιος + Λεονταρίδης Θεόφιλος + Κόλλια - Τσαρουχά Μαρία + Τσιπλάκης Κωνσταντίνος + Καραμανλής Αχιλλέας + Μουσιώνης Αριστείδης + Μπόλαρης Μάρκος + ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Λέγκας Νικόλαος + Σκρέκας Θεόδωρος + Χατζηγάκης Σωτήριος + Χάϊδος Χρήστος + Μερεντίτη Αθανασία + ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ Γιαννόπουλος Αθανάσιος + Καλλιώρας Ηλίας + Σταυρογιάννης Νικόλαος + Αντωνίου Αντωνία (Τόνια) + Παπαδήμας Λάμπρος + ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ Κορτσάρης Νικόλαος + Λιάνης Γεώργιος + ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ Μπούγας Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ Βαγιωνάς Γεώργιος + Πάππας Βασίλειος + Δριβελέγκας Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ Μαρκογιαννάκης Χρήστος + Νικηφοράκης Στυλιανός + Χριστοδουλάκης Νικόλαος + Σκουλάκης Εμμανουήλ + ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ Πίττας Ιωάννης + Τσουρή Ελπίδα ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ: «ΝΑΙ» 123 » » «ΟΧΙ» 151 » » «ΠΑΡΩΝ» 1 ΣΥΝΟΛΟ ΨΗΦΙΣΑΝΤΩΝ 275 Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - ψαρούδα): Συνεπώς η πρόταση που υπέβαλαν ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος, κ. Γεώργιος Παπανδρέου, η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, κ. Αλέκα Παπαρήγα, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος και οι Βουλευτές των κομμάτων τους, καθώς και οι ανεξάρτητοι Βουλευτές κύριοι Ανδρέας Ανδριανόπουλος και Στέφανος Μάνος, με την οποία ζητείται, σύμφωνα με το άρθρο 44 παράγραφο 2 εδάφιο δεύτερο του Συντάγματος και το άρθρο 116 του Κανονισμού της Βουλής, η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το ψηφισμένο νομοσχέδιο: «Κύρωση της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης», απορρίπτεται διότι δεν συγκέντρωσε την πλειοψηφία των 3/5 του συνόλου των Βουλευτών. Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών της σημερινής συνεδριάσεως ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 17.58΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο Παρασκευή 13 Μαΐου 2005 και ώρα 10.30΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: συζήτηση προ Ημερησίας Διατάξεως σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Προέδρου του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεωργίου Παπανδρέου, με θέμα τον προσανατολισμό και τις προτεραιότητες της Εξωτερικής Πολιτικής. Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 12/5/05 ΣΕΛ.6