ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ’
ΣΥΝΟΔΟΣ Α’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΜΒ΄
Πέμπτη 31 Μαρτίου 2005
ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ  ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Άδεια απουσίας του Βουλευτή κ. Γ. Παπαντωνίου σελ.
3. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το Γυμνάσιο Ισθμίων  Κοριθνίας, το Γυμνάσιο  Καρατούλα Ηλείας, το 1ο Λύκειο Μολάων, το Δημοτικό Σχολείο Μαλαισίνας Φθιώτιδας και ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου του Κοσόβου με 15 Βουλευτές σελ.
4. Επί του Κανονισμού σελ. 
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Παρασκευής 1ης Απριλίου 2005 σελ.
4. Συζήτηση  επικαίρων  ερωτήσεων:
α) Προς τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας σχετικά με την επίλυση ασφαλιστικής εκκρεμότητας των εργαζομένων στην εταιρεία παραγωγής αμίαντου «ΕΛΛΕΝΙΤ» σελ.
β) Προς την Υπουργό Εθνικής  Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την αντιμετώπιση λειτουργικών προβλημάτων του Τμήματος «Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης»  στη Βέροια σελ.
γ) Προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με τους μικροπωλητές  υπαίθρου στάσιμου εμπορίου σελ.
δ) Προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών σχετικά με τα προβλήματα από τη διακίνηση βαρέων φορτίων μέσω του σταθμού του ΟΣΕ στην Ελευσίνα σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1) Συζήτηση επί της αρχής των προτάσεων  νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης :
1. «Ρυθμίσεις για τους εργαζομένους ορισμένου χρόνου και μέτρα για την αποτροπή καταστρατήγησης των εργασιακών τους δικαιωμάτων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα» και 2. «Ρυθμίσεις για τους εργαζομένους ορισμένου χρόνου και μέτρα για την αποτροπή καταστρατήγησης των εργασιακών τους δικαιωμάτων στον ιδιωτικό τομέα, στο δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα»σελ.
ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α) Επί του Κανονισμού σελ.
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε.
ΠΑΠΑΙΩΑΝΟΥ Μ.
ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π.
ΣΟΥΡΛΑΣ Γ.
ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ Σ.
Β) Επί των επικαίρων ερωτήσεων σελ.
ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ Γ.
ΚΑΤΣΕΛΗ Ε.
ΛΕΒΕΝΤΗΣ Α.
ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ Α.
ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ι.
ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ Σ.
ΤΖΕΚΗΣ Α.
ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ Γ.
Γ) Επί των προτάσεων νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης σελ.
ΑΛΑΒΑΝΟΣ Α.
ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΣ Α.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Θ.
ΒΛΑΤΗΣ Ι.
ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Α.
ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φ.
ΚΟΥΣΕΛΑΣ Δ.
ΚΟΣΜΙΔΗΣ Σ.
ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ Ι.
ΛΕΒΕΝΤΗΣ Α.
ΜΑΝΩΛΑΚΗΣ Α.
ΜΑΝΩΛΙΑ Χ.
ΜΠΟΥΡΑΣ Α.
ΝΤΟΛΙΟΣ Γ.
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Γ.
ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ Μ.
ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π.
ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ Β.
ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ Χ.
ΡΟΒΛΙΑΣ Κ.
ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ Ν.
ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ Ε.
ΤΖΕΚΗΣ Α.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ Π. 
      
      ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
      ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
      ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  ΡΜΒ΄
      Πέμπτη 31 Μαρτίου 2005
      Αθήνα, σήμερα στις 7 Απριλίου 2005, ημέρα Πέμπτη και ώρα 10.43΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Γ΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΙΩΑΝΝΗ ΤΡΑΓΑΚΗ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
      Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα. 
      (Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Άγγελο Τζέκη, Βουλευτή Β’ Θεσσαλονίκης, τα ακόλουθα:
      Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο καταγγέλλονται οι κακές συνθήκες υγιεινής στην κεντρική λαχαναγορά των Πατρών Αχαΐας.
2) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ.  ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο οι καταστηματάρχες υγειονομικού ενδιαφέροντος ζητούν επέκταση του δημοτικού φόρου.
3) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο προτείνεται η κατασκευή κλειστού αυτοκινητοδρόμου στην Εθνική Οδό Πατρών – Κορίνθου.
4) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ.  ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στο θεσμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης 2006, που θα διοργανωθεί στην Πάτρα Αχαϊας.
5) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ.  ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται να μην υπάρξει αλλαγή στο ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων.
6) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ.  ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας σχετικά με την ανάγκη ανάπλασης των κτηρίων στο ιστορικό κέντρο των Πατρών Αχαΐας.
7) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ.  ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο επισημαίνει τις αδικαιολόγητες διαφορές μεταξύ των τιμών καταναλωτή και παραγωγού σε πολλά αγροτικά προϊόντα.
8) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ.  ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται σε οικονομικό και εργασιακό σκάνδαλο, στο πρόγραμμα Olympic Trophy της ΕΡΤ.
9) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η διάσωση και διαφύλαξη των ελληνικών παραδοσιακών σκαφών και ναυπηγείων.
10) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ.  ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στην παλαιότητα των όπλων, που φέρουν οι φρουροί των φυλακών.
11) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ.  ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο προτείνεται η ονομασία του αεροδρομίου Ιωαννίνων «Πύρρος», από το βασιλέα των Ηπειρωτών.
12) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ.  ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας με το οποίο ζητείται η λήψη μέτρων κατά της αθρόας εισαγωγής αγροτικών προϊόντων, από τρίτες χώρες του εξωτερικού.
13) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ.  ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στο μεγάλο κόστος που απαιτείται για την ολοκλήρωση του κτηματολογίου.
14) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ.  ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στις ανεξέλεγκτες εισαγωγές ψαριών από τρίτες χώρες, που οδηγούν σε οικονομικό αδιέξοδο τους έλληνες ψαράδες.
15) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ.  ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στην ανάγκη αξιοποίησης του οδοντωτού σιδηροδρόμου, ως μέσο ανάπτυξης του τουρισμού της περιοχής των Καλαβρύτων.
16) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ.  ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας σχετικά με εργασιακά προβλήματα των εργαζομένων στο   νοσοκομείο Θώρακος των Πατρών Αχαΐας.
17) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ.  ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας σχετικά με το σχεδιασμό του νέου λιμανιού των Πατρών Αχαϊας.
18) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας  το οποίο αναφέρεται σε έργα που εκτελούνται στο Νομό Αχαϊας και δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει η εξαγγελία τους.
19) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο ζητείται η οριστική αποξήλωση του λιμενοβραχίωνα από την πλάζ των αξιωματικών του Αράξου.
20) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στο θεσμό του ολοήμερου σχολείου.
21) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η επίλυση του κτιριακού προβλήματος του Γ.Κ. Νοσοκομείου Πατρών Αχαΐας «Ο ΄Αγιος Ανδρέας».
22) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η επίλυση του προβλήματος των απορριμμάτων της πόλης των Πατρών Αχαΐας.
23) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η εξυγίανση του Βιοτεχνικού Πάρκου των Πατρών Αχαΐας.
24) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η επισκευή του Δημοτικού Θεάτρου «Απόλλων», των Πατρών Αχαΐας.
25) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΜΑΤΖΑΠΕΤΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Καθολική Επισκοπή Σύρου – Θήρας – Κρήτης, καταγγέλλει βανδαλισμούς στο κοιμητήριο της Καθολικής Εκκλησίας στα Χανιά της Κρήτης.
26) Ο Βουλευτής Ζακύνθου κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Κάτοικοι του Δήμου Ζακύνθου διαμαρτύρονται για την τοποθέτηση υποσταθμού της ΔΕΗ πλησίον του μνημείου του  Ούγκο Φώσκολου.
27) Η Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Θεσσαλικών Βιομηχανιών ζητεί τη διευθέτηση ζητημάτων ένταξης επιχειρήσεων σε αναπτυξιακό πρόγραμμα κ.λπ..
28) Ο Βουλευτής Αργολίδας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών ζητεί την ανάκληση μετάθεσης υπαλλήλου του Ο.Σ.Ε..
29) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Δασαρχείο Αμφιλοχίας ζητεί την εγκατάσταση παρατηρητηρίου πουλιών, στο προαύλιο χώρο Δημοτικού Σχολείου.
30) Ο Βουλευτής Φλωρίνης κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΡΤΣΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ζητεί τη χορήγηση σε βαρέως πάσχοντα ασθενή, φαρμάκου, το οποίο δεν συμπεριλαμβάνεται στις ενδείξεις του Ε.Ο.Φ.
31) Οι Βουλευτές κ. ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ Ν. Μαγνησίας και κύριος ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ Ν. Λασιθίου κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο κ. Σωτήριος Μακρής συνταξιούχος στρατιωτικός ζητεί τη χορήγηση  βοηθήματος.
     Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
     1. Στην με αριθμό 4814/4-11-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Δημητρίου Ρέππα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 870/17-11-04 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
     «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Δ. Ρέππας, για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
     Η κατασκευή Δασικού Χωριού στην περιοχή Λίμνης Λάδωνα Δήμου Τροπαίων Νομού Αρκαδίας περιελήφθη στην 98464/2502/22-5-2003 απόφαση Υπουργού Γεωργίας, με την οποία εγκρίθηκε συνολικά η κατασκευή 12 Δασικών Χωριών σε όλη τη Χώρα.
     Με την απόφαση αυτή ουσιαστικά δόθηκε το έναυσμα στην κατά τόπο αρμόδια Δασική Υπηρεσία να εκπονήσει τις απαιτούμενες εκ του νόμου μελέτες (συμπεριλαμβανομένης της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που απαιτείται για την περιβαλλοντική αδειοδότηση, πριν αρχίσει η κατασκευή του έργου) και να προωθήσει, μετά την έγκρισή τους, τις εκ του νόμου επιβαλλόμενες διαδικασίες για την κατασκευή του έργου, υπό τον όρο να της χορηγηθούν οι αναγκαίες πιστώσεις.
     Για την κατασκευή των «Δασικών Χωριών» σχετική εξουσιοδοτική διάταξη ήταν αυτή της παρ. 5 του άρθρου 21 του Ν. 998/79, όπως προσετέθη με το άρθρο 40 παρ. 10 Ν. 3105/2003 (ΦΕΚ 29/Α), που προέβλεψε τη δυνατότητα εγκατάστασης Δασικών Χωριών ως «μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα εκτός οικισμών», για. τα οποία απαιτείται περιβαλλοντική αδειοδότηση, σύμφωνα με την ΚΥΑ 15393/2332/5-8-02 (ΦΕΚ 1022/Β), όρος που αργότερα με την 115133/6222/2003 Απόφαση Υπουργού Γεωργίας κατέστη σαφής.
     Με βάση όμως το Ν. 3208/2003, και πιο συγκεκριμένα τη διάταξη της παρ. 11 του άρθρου 1 αυτού, σύμφωνα με την οποία τα δασικά κτίρια, ως περιλαμβανόμενα στα ειδικά δασοτεχνικά έργα του άρθρου 16 τον Ν. 998/79, δεν υπάγονται στις διατάξεις των άρθρων 1 και 2 του Ν. 3010/2003, προκλήθηκε σύγχυση στις περιφερειακές δασικές υπηρεσίες για το αν απαιτείται περιβαλλοντική αδειοδότηση για τα σύνολα δασικών κτιρίων, όπως αυτά προβλέπονται στην παρ. 7 του άρθρου 1 του Ν. 3208/2003 (πρώην Δασικά Χωριά), με την οποία τροποποιήθηκε και αντικαταστάθηκε η παρ. 10 του άρθρου 40 του Ν. 3105/2003.
     Μετά την 1099/26-10-2004 ερμηνευτική εγκύκλιο για την εφαρμογή του Ν. 3208/2003, έγινε σαφές ότι για τη συνέχιση του έργου απαιτείται περιβαλλοντική αδειοδότηση. Συνεπώς, μετά την έγκριση επικαιροποιημένης οριστικής μελέτης κατασκευής, σύμφωνα με όσα ορίζονται στην παραπάνω εγκύκλιο, θα πρέπει να υποβληθεί από το φορέα κατασκευής του έργου (τοπική Δασική Υπηρεσία) και η απαιτούμενη, από την περιβαλλοντική νομοθεσία, Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, να εγκριθούν οι Περιβαλλοντικοί όροι του έργου και στη συνέχεια να εκτελεστεί το έργο, αφού πρώτα το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων διαθέσει τις αναγκαίες πιστώσεις, στο πλαίσιο επάρκειας των σχετικών πιστώσεων που του διατίθενται κατ' έτος από το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών.
     Για το συγκεκριμένο έργο έχει εκπονηθεί και εγκριθεί με την 1415/20-6-2003 Απόφαση Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Πελοποννήσου, η οριστική μελέτη κατασκευής. Η μη ωριμότητα όμως του έργου (δεν έχει μέχρι σήμερα εκπονηθεί Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ώστε να εκδοθούν οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου), οδήγησε στη μη διάθεση πιστώσεων για την έναρξη κατασκευής του.
     Ο Υπουργός
     Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
     2. Στην με αριθμό 4566/1-11-04 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Νικολάου Γκατζή και Τάκη Τσιόγκα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 838/19-11-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
     «Σας διαβιβάζουμε συνημμένα το με αριθμ. πρωτ. 20981/5-11-2004 έγγραφο του Προέδρου του Οργανισμού Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ) σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης των Βουλευτών κυρίων Ν. Γκατζή, Τ. Τσιόγκα.
     Ο Υφυπουργός
     Α. ΚΟΝΤΟΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
     3. Στην με αριθμό 4483/26-10-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 813/17-11-04 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
     «Σας διαβιβάζουμε συνημμένα το με αριθ. πρωτ. 4004/15-11-04 έγγραφο του Ειδικού Γραμματέα του Γ΄ ΚΠΣ, σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης του Βουλευτή κ. Β. Κεγκέρογλου.
     Ο Υπουργός
     Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
     4. Στην με αριθμό 5887/8-12-04 ερώτηση της Βουλευτού κ. Χρύσας Αράπογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1024/26-1-05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
     «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε η Βουλευτής κ. Χ. Αράπογλου, σας πληροφορούμε τα εξής:
     Σύμφωνα με τα στοιχεία των Οργανισμών Ελέγχου και Πιστοποίησης, τόσο ο αριθμός των βιοκαλλιεργητών, όσο και ο συνολικός αριθμός στρεμμάτων βιολογικών καλλιεργειών, παρουσίασαν αύξηση το έτος 2003, συγκριτικά με το 2002. Συγκεκριμένα, το 2002 οι βιοκαλλιεργητές αριθμούσαν τους 6.299, ενώ το 2003 έφτασαν τους 6.642. Επίσης το σύνολο των βιολογικά καλλιεργούμενων εκτάσεων το 2002 ήταν 295.051 στρέμματα, ενώ το σύνολο των καλλιεργούμενων εκτάσεων, μαζί με τους βοσκότοπους, έφτασαν τα 771.202 στρέμματα. Το 2003 παρουσιάστηκε αύξηση στο σύνολο των βιολογικά καλλιεργούμενων εκτάσεων σε 389.951 στρέμματα και το σύνολο των καλλιεργούμενων εκτάσεων μαζί με τους βοσκότοπους έφτασαν τα 2.444.565 στρέμματα.
     Ως προς το ζωικό κεφάλαιο, το 2003 ο αριθμός των βοοειδών ήταν 14.219, των προβάτων 108.996, οι αίγες αριθμούσαν 187.079, τα πουλερικά 176.214 και οι μελισσοκυψέλες 4.789.
     Οι οικονομικές ενισχύσεις που έχουν αποδοθεί είναι 30.899.345 ευρώ.
     Το ποσό της προϋπολογισθείσας δαπάνης (κοινοτικής και εθνικής) κατά την περίοδο εφαρμογής του προγράμματος, στο πλαίσιο του ΕΠΑΑ 2000-2006, ανέρχεται σε 107.000.000 ευρώ και μέχρι 500.000 στρέμματα.
     Παρόλο που ο αριθμός των εμπλεκομένων με τη βιολογική γεωργία επιχειρηματιών παρουσιάζει αύξηση, η προσπάθεια του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων είναι να φτάσει το ποσοστό των βιολογικά καλλιεργούμενων εκτάσεων της Ελλάδας το μέσο όρο της ΕΕ, δηλαδή περίπου στο 3%.
     Επομένως, προκειμένου να διευκολυνθεί η επέκταση της βιολογικής γεωργίας, να αυξηθεί η παραγωγική ικανότητα αλλά και να τονωθεί η ζήτηση βιολογικών προϊόντων, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σκοπεύει να προβεί στην εφαρμογή των παρακάτω μέτρων:
     - Σχέδια ανάπτυξης κατά περιφέρεια, που είναι δυνατό να ενταχθούν στον άξονα προτεραιότητας 7 «Προγράμματα Ανάπτυξης Αγροτικού Χώρου» του Σχεδίου Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αγροτική Ανάπτυξη- Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου 2000-2006». Οι στόχοι του συγκεκριμένου μέτρου θα αφορούν το σχεδιασμό και την υλοποίηση μιας πολιτικής για την ολοκληρωμένη και βιώσιμη ανάπτυξη σε τοπικό επίπεδο (δήμος -νομαρχία -περιφέρεια), περιοχών που έχουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις να αναπτύξουν τη βιολογική γεωργία. Οι ομαδοποιήσεις βοηθούν σημαντικά προς αυτή την κατεύθυνση.
     - Οι Ομαδοποιήσεις σε γεωγραφικό επίπεδο διευκολύνουν την αντιμετώπιση των προβλημάτων, που δημιουργούνται λόγω του μικρού και κατακερματισμένου κλήρου, καθώς και λόγω της ιδιαίτερης ποικιλομορφίας του αγροτικού χώρου. Οι ομαδοποιήσεις εξάλλου θα συνεισφέρουν στην καθιέρωση ελάχιστων αποστάσεων ασφαλείας από συμβατικές και γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες, έτσι ώστε να αποφεύγεται η επιμόλυνση των βιολογικών, μειώνοντας στο ελάχιστο τις απώλειες εκμεταλλεύσιμης γης.
     - Ομάδες Παραγωγών
     Η δημιουργία Ομάδων Παραγωγών βιολογικών προϊόντων είναι δυνατό να ενταχθεί στο μέτρο 1.3 «Υποχρεώσεις για Ομάδες Παραγωγών», του άξονα προτεραιότητας 1, του Σχεδίου Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αγροτική Ανάπτυξη-Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου 2000-2006».
     Οι ομάδες παραγωγών θα βοηθήσουν:
     α) να εξασφαλίζεται ο προγραμματισμός της παραγωγής και η προσαρμογή της στη ζήτηση τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά,
     β) να προωθείται η διάθεση της παραγωγής των μελών της ομάδας, με μείωση του κόστους παραγωγής και ρύθμιση των τιμών,
     γ ) να διαθέτουν στα μέλη τους τα τεχνικά μέσα για την αποθήκευση, τη συσκευασία και την εμπορία των προϊόντων, εξασφαλίζοντας συγχρόνως εμπορική, λογιστική και δημοσιονομική διαχείριση του συνόλου της ομάδας.
     - Κίνητρα για δημιουργία μονάδων μεταποίησης από Ομάδες Παραγωγών.
- Καλλιέργεια ΠΓΕ και παραδοσιακών προϊόντων με βιολογικό τρόπο παραγωγής, στις περιοχές που μπορεί να γίνει, ώστε να 	αποκτήσουν μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία.
     - Επιμόρφωση/ενημέρωση αγροτών και γεωπόνων συμβούλων από επιμορφωτές με εμπειρία.
     Η υπεύθυνη επιμόρφωση και έγκυρη ενημέρωση των αγροτών και των γεωπόνων συμβούλων βιολογικής γεωργίας θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας. Οι δράσεις του Άξονα προτεραιότητας 4-«Βελτίωση των υποστηρικτικών μηχανισμών και της ενημέρωσης του αγροτικού πληθυσμού με την αξιοποίηση νέων τεχνολογιών», μπορούν να στηρίξουν την αναβάθμιση των μέσων και των τρόπων επικοινωνίας με τους βιοκαλλιεργητές και τη δυνατότητα παροχής τεχνικής υποστήριξης, γνώσης και ενημέρωσης.
     - Γεωπόνοι- Σύμβουλοι για τους αγρότες που καλλιεργούν με βιολογικό τρόπο.
     - Ενίσχυση της έρευνας για πιστοποίηση και ταυτοποίηση ποικιλιών και παραδοσιακών ειδών, καλλιεργητικές τεχνικές, φάρμακα- λιπάσματα.
     - Τυποποίηση - Συσκευασία που συνάδει με την έννοια του βιολογικού και φιλοπεριβαλλοντικού τρόπου παραγωγής, να υπάρχουν οι απαραίτητες ενδείξεις περί του βιολογικού τρόπου παραγωγής, αλλά και οι ενδείξεις που φέρουν τα συμβατικά προϊόντα (όπως ημερομηνία συσκευασίας κλπ.).
     - Έλεγχοι ουσιαστικοί, οι οποίοι να εξασφαλίζουν αξιοπιστία και ποιότητα των παραχθέντων προϊόντων.
     - Άμεσος καθορισμός προτύπων για την άσκηση βιολογικών μεθόδων παραγωγής.
     - Εμπορία μέσω των Ομάδων Παραγωγών προκειμένου να μειώνεται το κόστος μεταφοράς κλπ.
     - Διαφήμιση μέσα από προγράμματα με στόχο να γίνει σωστή ενημέρωση και να μην υπάρχει σύγχυση «υγιεινών»-«φυσικών» προϊόντων με τα βιολογικά προϊόντα και με σκοπό να προβληθεί το αναβαθμισμένο σύστημα πιστοποίησης και ελέγχου της βιολογικής γεωργίας.
     - Επιπλέον ενίσχυση για σποροπαραγωγή βιολογικών σπόρων.
     Ο Υφυπουργός
     Α. ΚΟΝΤΟΣ»
     5. Στην με αριθμό 5020/10-11-04 ερώτηση της Βουλευτού κ. Θεοδώρας Τζακρή δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 896/17-11-04 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
     «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε η Βουλευτής κα Θ. Τζακρή, σας πληροφορούμε τα εξής:
     Δεν τίθεται σήμερα θέμα αλλαγής της συγκεκριμένης πολιτικής. Στόχος μας είναι ο εξορθολογισμός των δαπανών με τη μεγιστοποίηση των ωφελειών για τον αγρότη.
     Ο Υπουργός
     Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
     6. Στην με αριθμό 4561/29-10-04 ερώτηση της Βουλευτού κ. Θεοδώρας Τζάκρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 832/17-11-04 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
     «Σας διαβιβάζουμε συνημμένα το με αριθμ. πρωτ. 4005/15-11-2004 έγγραφο του Ειδικού Γραμματέα του Γ΄ Κ.Π.Σ σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης της Βουλευτού κ. Θ. Τζακρή.
     Ο Υπουργός
     Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
     7. Στην με αριθμό 5572/29-11-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Νικόλαο Κορτσάρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΤΚΕ/Φ2/26240/9-12-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ερώτησης, με αριθμό 5579/29-11-04, που κατέθεσε στη Βουλή ο βουλευτής κ. Νικόλαος Κορτσάρης και αναφέρεται στην ένταξη περιοχών του νομού Φλώρινας στις παραμεθόριες περιοχές της χώρας, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Σύμφωνα με την ΚΥΑ του Υπουργού και του Αναπληρωτού Υπουργού ΕΣΔΔΑ με αριθμ. ΔΙΔΑΔ/Φ 42/2175/11943, 11639, 11961, 12268, 12826, 13452 (ΦΕΚ 1054 Β΄, 21.12:1995), περί Καθορισμού περιοχών των Νομών Φλώρινας, Καστοριάς, Ιωαννίνων, Θεσπρωτίας και Κέρκυρας ως παραμεθορίων, σε εφαρμογή της παρ. 22 του άρθρου 9 του ν. 2266/94 για τη διενέργεια μετατάξεων σε παραμεθόριες περιοχές της χώρας, έχουν καθοριστεί ως παραμεθόριες περιοχές συγκεκριμένοι δήμοι και κοινότητες του Νομού Φλώρινας.
      Με την αριθ. (ΔΙΔΑΔ/Φ51/261/26452/10.12.1999 (Φ. 2173 Β΄, 17.12.1999) Υπ. Απόφαση έχει καθοριστεί ως παραμεθόριος περιοχή για την προσαύξηση των ημερών της κανονικής άδειας των υπαλλήλων που υπηρετούν σε υπηρεσίες του νομού αυτού.
      Στους επιτυχόντες με τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ, που είναι μόνιμοι κάτοικοι του όλου νομού της Φλώρινας, παρέχονται επιπλέον μόρια (ν. 3051/2002, άρθρο 7, παρ. 2, ΦΕΚ 220 Α΄).
      Όλος ο νομός Φλώρινας έχει χαρακτηριστεί ως προβληματική περιοχή τύπου Α΄ (ΚΥΑ αριθμ.  ΔΙΔΑΔ/Φ50/265/29847/30.11.1992, ΦΕΚ 667 Β΄, 11.11.92).
      Θα επανεξετάσουμε πάντως το θέμα που θέτετε για τις συγκεκριμένες περιοχές του νομού Φλώρινας.
      Για τα υπόλοιπα θέματα που θίγονται, αρμόδια να απαντήσουν είναι τα Υπουργεία Οικονομίας & Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, στα οποία διαβιβάζουμε την ερώτηση αυτή.
      Ο Υφυπουργός
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ»
     8. Στην με αριθμό 5064/11-11-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ιωάννου Δραγάσακη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΤΚΕ/Φ2/24785/22-11-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ερώτησης, με αριθμό 5064/11-11-04, που κατέθεσε στη Βουλή ο βουλευτής κ. Ιωάννης Δραγασάκης και αναφέρεται στο αίτημα των συμβασιούχων εκπαιδευτικών στο T.E.I. Κρήτης για τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου σε αορίστου, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Το Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, με το Προεδρικό Διάταγμα 164/2004 για την ορθή ενσωμάτωση της Κοινοτικής Οδηγίας 199970/ΕΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 στο εσωτερικό δίκαιο, έχει διαλάβει και μεταβατικές διατάξεις, με τις οποίες θέτει ενιαίους κανόνες για την απευθείας μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου γενικά και απρόσωπα. Το κατά πόσον συντρέχουν τα συγκεκριμένα κριτήρια που ορίζει το Διάταγμα για τη μετατροπή των συμβάσεων θα κριθεί από τα αρμόδια, κατά περίπτωση, όργανα.
      Για όσους δεν συμπεριλαμβάνονται στις ανωτέρω ρυθμίσεις, όπως έχει ανακοινωθεί από τον Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, θα υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για ενισχυμένη μοριοδότηση της εμπειρίας τους.
      Για τα υπόλοιπα θέματα, που θίγονται στην ερώτηση αυτή, αρμόδιο να απαντήσει είναι το συνερωτώμενο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων.
      Ο Υφυπουργός
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ»
     9. Στην με αριθμό 4915/8-11-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 883/19-11-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής Κ. Β. Κεγκέρογλου, για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Στη χώρα μας δεν εισάγονται ούτε εισήχθησαν σύνθετες ζωοτροφές από Γερμανία, Oλλανδία Βέλγιο. Εισάγονται μόνο συμπληρώματα ζωοτροφών, τα οποία δεν είναι ύποπτα και επικίνδυνα για τη μόλυνση των εγχωρίων ζωοτροφών και της τροφικής αλυσίδας.
      Ο Υφυπουργός
      Α. ΚΟΝΤΟΣ»
     10. Στην με αριθμό 4860/5-11-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Φώτη Κουβέλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 126956/23.11.2004 έγγραφο από την Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 4860/5-11-04 την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Φ. Kουβέλης και η οποία αναφέρεται στη λειτουργία της εκπαιδευτικής κοινότητας στο Ντύσσελντορφ Γερμανίας σας γνωρίζουμε τα ακόλoυθα:
      Όπως μας πληροφόρησε ο Συντονίστής Α/θμιας Εκπ/σης :CτΤO Ντίσελντορφ με σχετικό έγγραφό. του, 
      1. από τον προϋπολογισμό του έτους 2003 έχουν προϋπολογιστεί για λειτουργικά έξοδα 8.000 Ευρώ, ενώ στον απολογισμό ξοδεύτηκαν μόνο τα 4.797 Ευρώ. (συνημμένα συνοπτικός πίνακας απολογισμού και πίνακας προϋπολογισμού).
      2. Στο συνημμένο επίσης πίνακα «κατηγορία δαπανών 10: λοιπές λειτουργικές δαπάνες», φαίνονται αναλυτικά οι δαπάνες αυτές και το διατεθέν ποσό. Τα τιμολόγια υπάρχουν στην οικονομική υπηρεσία του ΥΠΕΠΘ και μπορεί να ελεγχθεί η λογική συνάφεια τιμολογίων και γενομένων δαπανών, όπως και το νομότυπο των πράξεων δαπανών από τη σχολική επιτροπή. που υποβάλλεται συνημμένα.
      3. Από το συνημμένο προϋπολογισμό του 2004 έχουν προϋπολογιστεί για λειτουργικά έξοδα 12.000 Ευρώ ενώ μέχρι 31-10-2004 εξοδεύτηκαν συνολικά 4.275,25 Ευρώ.
      Σχετικά με τη μη παραχώρηση σχολικής αίθουσας στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Ελληνικού Δημοτικού Σχολείου Ντύσσελντορφ για να αναλάβει πρωτοβουλίες συγκεντρώσεων σας πληροφορούμε ότι το Γραφείο Συντονιστή Α/θμιας Εκπ/σης Ντύσσελντορφ δεν ικανοποίησε τα αιτήματα του συλλόγου, διότι δεν έχει παραλάβει αν και έχει ζητήσει με σχετικά έγγραφα αντίγραφο του πρακτικού αρχαιρεσιών, με το οποίο να τεκμηριώνεται η νομιμότητα εκλογής του Διοικητικού Συμβουλίου του συγκεκριμένου συλλόγου.
      Η Υπουργός
      ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
     11. Στην με αριθμό 4805/4-11-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μανόλη Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 59594/24-11-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της παραπάνω ερώτησης, αναφορικά με το αντικείμενο του θέματος, σας πληροφορούμε ότι αφού λάβαμε γνώση του πρoβλήματoς κατά την πρόσφατη επίσκεψη μας στο Ηράκλειο και τη σχετικά συνάντηση με τους κ. Νομάρχες της Κρήτης (27-10.2004), εξετάζουμε τη δυνατότητα επιχορήγησης και της Νομ. Αυτ/σης Ηρακλείου στα πλαίσια των οικονομικών δυνατοτήτων μας για την αποκατάσταση των ζημιών από τις θεομηνίες.
      Ο Υφυπουργός
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ»
     12. Στην με αριθμό 5083/12-11-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Φώτη Χατζημιχάλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 129721/ΙΗ/23-11-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 5083/12-11-2004 την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Φώτης Χατζημιχάλης και αφορά στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
      Στον τακτικό προϋπολογισμό του ΥΠ.Ε.Π.Θ. για το οικονομικό έτος 2004 για το Τ.Ε.Ι. Λάρισας, είχαν εγγραφεί πιστώσεις 6.000.000,00 ευρώ, για λειτουργικές δαπάνες και δαπάνες πληρωμής ωρομισθίου εκπαιδευτικού προσωπικού. Επί πλέον με την αριθμ. 118033/IΒ/333/21-10-2004 απόφαση δόθηκε πρόσθετη χρηματοδότηση για το ανωτέρω Τ.Ε.Ι. ύψους 1.400.000,00 ευρώ.
      Ο Υφυπουργός
      ΣΠΥΡΟΣ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ»
     13. Στην με αριθμό 4935/9-11-04 ερώτηση του Βουλευτή Γεωργίου Παπαγεωργίου κ. δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΤΚΕ/Φ2/24783/22-11-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ερώτησης, με αριθμό 4935/9-11-2004, που κατέθεσε στη Βουλή ο Bουλευτής κ. Γεώργιος Παπαγεωργίου και αναφέρεται στα αιτήματα των συμβασιούχων δασοπυροσβεστών, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Το Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, με το Προεδρικό Διάταγμα 164/2000 (ΦΕΚ 134/Α΄/19-7-2004) για την ορθή ενσωμάτωση της Κοινοτικής Οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου της 28ης lουνίου 1999 στο εσωτερικό δίκαιο, έχει διαλάβει και μεταβατικές διατάξεις, με τις οποίες θέτει ενιαίους κανόνες για την απευθείας μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου γενικά και απρόσωπα. Το κατά πόσον συντρέχουν τα συγκεκριμένα κριτήρια που ορίζει το Διάταγμα για τη μετατροπή των συμβάσεων θα κριθεί από τα αρμόδια, κατά περίπτωση, όργανα.
      Για όσους δεν συμπεριλαμβάνονται στις ανωτέρω ρυθμίσεις, όπως έχει ανακοινωθεί από τον Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, θα υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για ενισχυμένη μοριοδότηση της εμπειρίας τους.
      Για τα υπόλοιπα θέματα που θίγονται στην ερώτηση αυτή, αρμόδιο να απαντήσει είναι το συνερωτώμενο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης.
      Ο Υφυπουργός
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ»
      14. Στην με αριθμό 4411/22-10-04 ερώτηση της Βουλευτού κ. Εύης Χριστοφιλοπούλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 454/24-11-04 έγγραφο από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων  η ακόλουθη απάντηση:
      «Παρακαλούμε να ενημερώσετε τους κ.κ. Βουλευτές ότι για το Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Βορείων Μεσογείων έχει εκπονηθεί προμελέτη, για τους συλλεκτήρες ακαθάρτων μήκους 117 χλμ. Για τον αγωγό διάθεσης μήκους 6,7 χλμ., έχει επίσης εκπονηθεί προμελέτη και υπάρχει εν ενεργεία σύμβαση εκπόνησης της οριστικής μελέτης, ενώ δεν έχει εκπονηθεί μελέτη για τα δίκτυα. Αρμόδια σύμφωνα με το Ν. 1068/80 και το Ν. 2744/99 είναι η ΕΥΔΑΠ Α.Ε. δεδομένου ότι πρόκειται για αποχέτευση ακαθάρτων.
      Σύμφωνα με τα ισχύοντα μετά την εκπόνηση των οριστικών μελετών η Διαχειριστική Αρχή του ΥΠΕΧΩΔΕ θα εισηγηθεί την ένταξη του έργου σε Κοινοτικό Πρόγραμμα για την χρηματοδότησή του.
      Το κόστος κατασκευής του ανέρχεται στο ύψος των 110 εκ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένης της δαπάνης απαλλοτρίωσης για το χώρο του Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων αλλά και της δαπάνης για την εκπόνηση των οριστικών μελετών.
      Ο Υπουργός
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ»
     15. Στην με αριθμό 3924/8-10-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ευσταθίου Κουτμερίδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 59462/23-11-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της παραπάνω ερώτησης, σχετικά με το αντικείμενο του θέματος και μετά από σχετικά έγγραφα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και της Ν.Α. Σερρών, σας πληροφορούμε ότι η Ν.Α. Σερρών έχει συντάξει μελέτη προϋπολογισμού 60.000 € για το φωτισμό και τη σήμανση των κόμβων Νικόκλειας - Λυγαριάς - Βέργης και γέφυρας Κοπατσινού επί της επαρχιακής οδού Νιγρίτας-Στρυμονικού και στα πλαίσια των οικονομικών δυνατοτήτων της εξετάζεται η δυνατότητα ένταξης του έργου σε κάποιο πρόγραμμα.
      Ο Υφυπουργός
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ»
      16. Στην με αριθμό 5319/18-11-2004 ερώτηση του Βουλευτή κ. Παναγιώτου Αντωνακόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 60734/8-12-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης Αλληλεγγύης η ακόλουθη απάντηση:
     «Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης, την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Π. Αντωνακόπουλος, αναφορικά με την αδυναμία του Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας Ν. Ηλείας να αποζημιώσει ιδιοκτήτη, του οποίου η κατοικία έχει δεσμευθεί για τη δημιουργία χώρου πρασίνου στα πλαίσια εφαρμογής του σχεδίου πόλης, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
     Από το αριθμ. 7014/29.11.2004 έγγραφο του Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας, που μας απέστειλε, κατόπιν σχετικού εγγράφου μας, προκύπτει ότι ο εν λόγω Δήμος με την 346/2004 πράξη του Δημοτικού του Συμβουλίου αποφάσισε να αγοράσει απ' ευθείας και χωρίς δημοπρασία το συγκεκριμένο ακίνητο, επειδή καθυστερεί η Πράξη Εφαρμογής του Σχεδίου Πόλης, ενώ παραδέχεται πως ο ίδιος στερείται του απαιτούμενου για το σκοπό αυτό πόρου.
     Πέραν του γεγονότος, ότι πρέπει να ελεγχθεί η νομιμότητα της παραπάνω απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, από την αρμόδια Δ/νση της Περιφέρειας, τόσο όσο προς το τρόπο αγοράς του ακινήτου, όσο και προς το γεγονός, ότι ο Δήμος προβαίνει σε αγορά ακινήτου χωρίς να έχει εξασφαλίσει τις απαραίτητες πιστώσεις, κατά παράβαση των διατάξεων της παρ. 7 του άρθρου 218 του Δ.Κ.Κ., σας επισημαίνουμε ότι από την έναρξη ισχύος του ν. 2539/97 και σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 13 παρ. 7 αυτού, απαγορεύεται η χρηματοδότηση των ΟΤΑ α' βαθμού με υπουργικές αποφάσεις από πόρους που δεν εντάσσονται στους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους ή στους πόρους του ΕΠΤΑ. Βάσει της κείμενης νομοθεσίας (ν.18281/1989), η χρηματοδότηση των ΟΤΑ της Χώρας από τους ΚΑΠ, γίνεται με Κοινή Υπουργική Απόφαση κατανομής αυτών κάθε έτος, ύστερα από πρόταση της ΚΕΔΚΕ. Τα ανωτέρω έχουν γνωστοποιηθεί σε όλες τις Περιφέρειες του Κράτους, με το υπ' αριθμ. 25545/6.6.03 έγγραφο του Υπουργείου μας, προκειμένου αυτές να ενημερώσουν τους Ο.Τ.Α. χωρικής αρμοδιότητάς τους.
Ο Υφυπουργός
ΑΘ. ΝΑΚΟΣ»
      17. Στην με αριθμό 5305/18-11-2004 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μάρκου Μπόλαρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 69022/8-12-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
     «Απαντώντας στην ανωτέρω ερώτηση, σας γνωρίζουμε ότι δεν υπήρξε επίσημη εκπροσώπηση της Κυβέρνησης στις εκδηλώσεις, που έγιναν στις 11 και 14 Νοεμβρίου 2004 στο Νομό Σερρών.
     Η ελληνική Πολιτεία με το ν. 1863/1989 μερίμνησε για την άρση των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου 1944-1949, συμβάλλοντας ουσιαστικά και οριστικά στην αποκατάσταση της εθνικής ενότητας και στην κατάργηση των διαχωριστικών γραμμών ανάμεσα στους Έλληνες.
     Ο Υφυπουργός
     ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ»
      18. Στην με αριθμό 5333/18-11-2004 ερώτηση του Βουλευτή κ. Εμμανουήλ Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 62047/οικ./7-12-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
     «Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Εμμαν. Στρατάκης, αναφορικά με τη δυνατότητα χρήσης της ειδικής άδειας για την άσκηση των καθηκόντων των αιρετών οργάνων των ΟΤΑ, από υπαλλήλους του δημοσίου οι οποίοι κατέχουν το αξίωμα του Προέδρου Τοπικού Συμβουλίου, σας γνωρίζουμε τα εξής:
     Το ΥΠΕΣΔΔΑ, στο πλαίσιο της νομοθετικής του πρωτοβουλίας για τη θεσμική μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, προώθησε προς ψήφιση τον (ήδη σε ισχύ) νόμο 3274/04 (Οργάνωση και λειτουργία των ΟΤΑ Α' και Β' βαθμού). Κατά τη διάρκεια της εξέτασης των σχετικών του ρυθμίσεων, δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή, ώστε αφενός μεν να τεθούν προς διαλογική συζήτηση και εξέταση όλα τα αιτήματα των φορέων της αυτοδιοίκησης, αφετέρου δε να καταστεί εφεξής ο θεσμός της αυτοδιοίκησης βελτιωμένος και ενδυναμωμένος.
     Ως προς το θέμα της ειδικής άδειας σε αιρετούς, οι οποίοι κατέχουν ταυτόχρονα και την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου, ο νομοθέτης διατύπωσε περιοριστικά, συγκεκριμένες κατηγορίες αιρετών, οι οποίοι μπορούν να κάνουν χρήση αυτής της άδειας, για το διάστημα που ασκούν τα καθήκοντά τους. Η πρόβλεψη αυτή στάθμισε αφενός τις διαμορφωμένες ανάγκες της τοπικής αυτοδιοίκησης και αφετέρου την απρόσκοπτη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών στις οποίες εργάζονται ως υπάλληλοι, οι αιρετοί αυτοί.
     Τέλος, σας γνωρίζουμε, ότι εφόσον μελλοντικές ανάγκες στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης επιβάλλουν τροποποίηση των υφιστάμενων ρυθμίσεων και στο βαθμό που υποβληθούν σχετικά αιτήματα, οι ανωτέρω ρυθμίσεις θα τύχουν επανεξέτασης.
   Ο Υφυπουργός
   Α. ΝΑΚΟΣ»
      19. Στην με αριθμό 5460/24-11-2004 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 46670/ΔΕ-9860/9-12-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
     «Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης του Βουλευτή κ. Bασίλη Κεγκέρογλου, για την αποκατάσταση του δρόμου Αλάγνι - Στείρωνας - Πανόραμα – Αμουργέλες, σας γνωρίζουμε ότι στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων του τρέχοντος έτους έχουν ενταχθεί τα παρακάτω έργα για την αποκατάσταση του επαρχιακού Οδικού Δικτύου του Νομού Ηρακλείου:
     Αποκατάσταση ζημιών από θεομηνίες έτους 2003, με προϋπολογισμό 17.915.000 Ευρώ και πιστώσεις 10.500.000 Ευρώ.
     Αποκατάσταση ζημιών από θεομηνίες έτους 2004, με προϋπολογισμό 11.000.000 Ευρώ και πιστώσεις 6.500.000 Ευρώ.
     Το σύνολο των εγκεκριμένων πιστώσεων για το έτος 2004 ανέρχεται στο ποσό των 17.000.000 Ευρώ.
     Η αρμοδιότητα κατανομής της χρηματοδότησης στα επιμέρους έργα ανάλογα με την πρόοδο εκτέλεσης των εργασιών ανήκει στην Περιφέρεια Κρήτης.
Ο Υφυπουργός
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ»
     20. Στην με αριθμό 5436/24-11-2004 ερώτηση του Βουλευτή κ. Στυλιανού Ματζαπετάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 134492/ΙΗ/8-12-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
     «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 5436/24.11.04, την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Στέλιος Ματζαπετάκης και αφορά στη λειτουργία των ΤΕΙ, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
     Βασική προτεραιότητα του ΥΠΕΠΘ είναι η ουσιαστική αναβάθμιση της ποιότητας σπουδών στα Ιδρύματα, η πλέον εύρυθμη λειτουργία τους και η ανάπτυξή τους σε νέα γνωστικά αντικείμενα που καλύπτουν σύγχρονες ανάγκες στην αγορά εργασίας, ούτως ώστε τα Τμήματα των ΤΕΙ να είναι περισσότερο ανταγωνιστικά και ελκυστικά για τους σπουδαστές.
     Στα πλαίσια αυτά το ΥΠΕΠΘ έχει δρομολογήσει τις εξής ενέργειες.
     - Την αύξηση της επιχορήγησης προς τα ΤΕΙ, ώστε σταδιακά να υπάρξει εξισορρόπηση της χρηματοδότησης μεταξύ των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, πράγμα που είναι εμφανές στο νέο προϋπολογισμό.
     - Την προώθηση του καθορισμού των επαγγελματικών δικαιωμάτων που εκκρεμούν μέσω του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας.(ΕΣΥΠ).
     	- Τη σταδιακή αύξηση των πιστώσεων και των θέσεων για πρόσληψη μονίμου εκπαιδευτικού προσωπικού, ώστε να βελτιωθεί η αναλογία που σήμερα υπάρχει υπέρ του μονίμου προσωπικού.
     - Την προώθηση νέων νομοθετικών ρυθμίσεων που θα επιλύσουν μια σειρά θεμάτων που εκκρεμούν και θα συντελέσουν στη βελτίωση της λειτουργίας των Ιδρυμάτων.
     Οι παραπάνω ενέργειες σε συνδυασμό με την αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών των Τμημάτων, που υλοποιείται από τα ίδια τα ιδρύματα, ώστε αυτά να καλύπτουν τις νέες επιστημονικές και εκπαιδευτικές εξελίξεις, αλλά και τις συνεχώς εξελισσόμενες ανάγκες της παραγωγής, θα διασφαλίσουν και υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης στα Ιδρύματα και την πλέον άρτια λειτουργία τους.
Ο Υφυπουργός
ΣΠ. ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ»
      21. Στην με αριθμό 5407/23-11-2004 ερώτηση του Βουλευτή κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΤΚΕ/Φ2/26242/9-12-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
     «Σε απάντηση της ερώτησης, με αριθμό 5407/23-11-20ο4, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Aλέξανδρος Αλαβάνος και αναφέρεται στην εφαρμογή και επέκταση του θεσμού των βαρέων και ανθυγιεινών επιδομάτων σε ορισμένες ειδικότητες του Δημοσίου, των ΟΤΑ και ΝΠΔΔ, σας γνωρίζουμε ότι:
     Τα ανωτέρω θέματα έχουν τεθεί στο πλαίσιο της διαδικασίας των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων και αποτελούν αντικείμενο διαλόγου τόσο εκ μέρους του Υπουργείου Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, όσο και εκ μέρους της ΑΔΕΔΥ και των δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων, με στόχο την ενίσχυση των μέτρων πρόληψης και τη δημιουργία συνθηκών, που θα διασφαλίζουν την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων.
     Το Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης σε συνεργασία με τα συναρμόδια Υπουργεία μελετά το σημαντικό αυτό θέμα και πιστεύουμε ότι σύντομα θα έχουμε σχετική πρόταση.
     Ο Υφυπουργός
     ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ»
      22. Στην με αριθμό 5448/24-11-2004 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 134493/ΙΗ/9-12-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 5448/24.11.04 την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Βασίλειος Κεγκέρογλου και αφορά στη μεταφορά μαθητών του Νομού Ηρακλείου, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
      Η μεταφορά μαθητών Π/θμιας και Δ/θμιας Εκπαίδευσης που κατοικούν μακριά από την έδρα του σχολείου τους πραγματοποιείται σύμφωνα με την αριθμ. IΒ/6071/98 Κ.Υ.Α (ΦΕΚ 932/98 τ.Β') .
     Με το Π.Δ 161/2000 (ΦΕΚ 145Α') η αρμοδιότητα μεταφοράς μαθητών έχει μεταβιβαστεί στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις.
     Σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 24 του άρθρου 2 του Ν.2621/98 οι πιστώσεις για τη μεταφορά μαθητών εγγράφονται στους προϋπολογισμούς εξόδων κάθε περιφέρειας και με απόφαση του Γραμματέα της Περιφέρειας επιχορηγούνται οι Ν.Α. για την αντιμετώπιση των δαπανών μεταφοράς μαθητών.
     Στον προϋπολογισμό του ΥΠΕΠΘ δεν εγγράφονται πιστώσεις για μεταφορά μαθητών.
     Για το οικονομικό έτος 2004 διατέθηκαν στην εν λόγω περιφέρεια πιστώσεις ύψους 7.780.000 ευρώ έναντι 4.780.000 ευρώ το 2003.
     Ο Υφυπουργός
     ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ»
      23. Στην με αριθμό 5154/15-11-2004 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 62069/8-12-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
    «Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης, και στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων μας, σας πληροφορούμε τα ακόλουθα:
     Από την Περιφέρεια Κρήτης, μετά την έγκριση του αναθεωρημένου ΠΕΠ και του αποθεματικού επίδοσης, θα διατεθούν επιπλέον πιστώσεις στο μέτρο 5.4 που αφορά σχέδια βελτίωσης Φυτικής Παραγωγής. Οι πιστώσεις αυτές εξετάζεται από την Περιφέρεια αν θα διατεθούν για την κάλυψη των επιλαχόντων της προηγούμενης προκήρυξης ή αν θα γίνει νέα προκήρυξη.
      Επίσης, διευκρινίζεται από την Περιφέρεια ότι, αν γίνει νέα προκήρυξη οι επιλαχόντες της προηγούμενης δεν χρειάζεται να καταθέσουν νέα μελέτη, απλώς μια αίτηση συμμετοχής στη νέα κατάταξη.
      Τέλος, για τα λοιπά θέματα αρμόδιο να απαντήσει είναι το συνερωτώμενο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων.
      Ο Υφυπουργός
      Α. ΝΑΚΟΣ»
      24. Στην με αριθμό 6623/14.1.05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Παπαγεωργίου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1142/31.1.05 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Γ. Παπαγεωργίου, σας πληροφορούμε τα εξής :
      Στα πλαίσια του Γ΄ ΚΠΣ και των Διαρθρωτικών Ταμείων της Ε.Ε., το Ελληνικό κράτος συγχρηματοδότησε, μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος Αλιείας 2000 - 2006, δράσεις για την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό του αλιευτικού στόλου.
      Πιο συγκεκριμένα, το Μέτρο 2.1 του Ε.Π.ΑΛ., προωθούσε ενέργειες για την «αντικατάσταση παλαιών αλιευτικών σκαφών, με ναυπήγηση νέων» με οικονομική ενίσχυση που ανερχόταν στο 40% του επιλέξιμου κόστους κάθε επενδυτικού σχεδίου. Μετά την αναμόρφωση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και την έκδοση των βασικών Κανονισμών διαχείρισης της κοινοτικής αλιείας και κατανομής των πόρων, Καν (ΕΚ) 237/1/02 και 2369/02, το πλαίσιο διαρθρωτικής ενίσχυσης σε ό, τι αφορά το Μέτρο 2.1 έληξε για όλες ης χώρες της Ε.Ε. στις 31-12-2004. Διευκρινίζεται ότι η χώρα μας ήταν αντίθετη στην κατάργηση του εν λόγω Μέτρου. Η καταληκτική αυτή ημερομηνία αφορά τις νομικές δεσμεύσεις, δηλ. την έκδοση Υπουργικών Αποφάσεων υπαγωγής του κάθε επενδυτικού σχεδίου.
      Οι αρμόδιοι κατά τόπους φορείς ενημερώθηκαν έγκαιρα για τη λήξη του εν λόγω Μέτρου, ενώ, προκειμένου να διευκολυνθούν οι ενδιαφερόμενοι και να προλάβουν να υποβάλλουν τις αιτήσεις τους για να υπαχθούν στις διατάξεις του Mέτρoυ, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων συγκάλεσε (πέρα από την προβλεπόμενη στην αριθ. 142932/7-8-03 Κ.Υ.Α. τακτική συνεδρίαση της Γνωμοδοτικής Επιτροπής εξέτασης σχεδίων) και Έκτακτη Επιτροπή στις 29-11-04. Επίσης, εξαντλώντας κάθε χρονικό περιθώριο, με Απόφαση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, στα πλαίσια πάντα της χρηστής διοίκησης και του δημοσίου συμφέροντος, συγκάλεσε και στις 6-12-04 την Ειδική Έκτακτη Γνωμοδοτική Επιτροπή για την τελική εξέταση όλων των σχεδίων, που θα πρωτοκολλούντο στη Δινση Θαλάσσιας Αλιείας έως 3-12-04 και τα οποία μέχρι τελευταία στιγμή υποβάλλονταν στις αρμόδιες Υπηρεσίες των Νομαρχιών.
      Από την αρμόδια Δ/νση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σε μία συντονισμένη ενέργεια με τη Διαχειριστική Αρχή και την προσωπική προσπάθεια των υπαλλήλων, εξετάστηκαν τους τελευταίους 2 μήνες εφαρμογής του Μέτρου, 233 νέα επενδυτικά σχέδια, γνωμοδοτήθηκαν για ένταξη τα 192 από αυτά και προωθήθηκαν για υπογραφή (μέχρι 31-12-04 τελευταία ημερομηνία νομικής δέσμευσης) 266 Αποφάσεις υπαγωγής (συμπεριλαμβανομένων και των 74 εγκεκριμένων σχεδίων της Γνωμοδοτικής του Ιουλίου 2004).
      Β. Σε ό,τι αφορά τη νέα προγραμματική περίοδο 2007 - 2013 και το νέο διαρθρωτικό Κανονισμό (Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας) που βρίσκεται στο στάδιο συζητήσεων και θα ισχύσει στις χώρες της Ε.Ε., η Ελλάδα τόσο κατά την επεξεργασία κατ' άρθρο του σχεδίου Κανονισμού που θα διέπει τις επιδοτούμενες δραστηριότητες, όσο και στα πλαίσια των μέχρι τώρα διαβουλεύσεων με όλα τα όργανα, υποστηρίζει και θα συνεχίσει να υποστηρίζει, τη συνέχιση του μέτρου της ανανέωσης του στόλoυ με οικονομική βοήθεια της Ε.Ε.. Ειδικά, στο ανώτατο θεσμικό όργανο διαβουλεύσεων της Κοινότητας, στο Συμβούλιο Υπουργών, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στις Βρυξέλλες (Νοέμβριος 2004), η Ελληνική θέση για το συγκεκριμένο θέμα διατυπώθηκε από τον Υπουργό Aγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ως ακολούθως :
      «Θα θέλαμε ιδιαίτερα να επισημάνουμε ότι η Ελλάδα, υποστηρίζει την αναγκαιότητα της οικονομικής ενίσχυσης τόσο για την ανανέωση του αλιευτικού στόλου, όσο και του εκσυγχρονισμού με μηχανές πρόωσης, δεδομένης της ιδιαιτερότητας των αλιευτικών σκαφών που δραστηριοποιούνται στη Μεσόγειο, αλλά και λόγω των ειδικών συνθηκών (γεωμορφολογικών - κλιματικών - κοινωνικών) που επικρατούν στην περιοχή».
      Η επεξεργασία του νέου σχεδίου Κανονισμού συνεχίζεται και, παρά τις διαφωνίες ή δυσκολίες που προκύπτουν κατά την κατάρτισή του, η Ελλάδα θα συνεχίσει την προσπάθεια διεκδίκησης της παραπάνω διατυπωθείσας θέσεως, προασπίζοντας το συμφέρον και στηρίζοντας τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στον Τομέα και τα επόμενα χρόνια.
      Ο Υπουργός
      Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
      25. Στην με αριθμό 6620/14.1.05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Παναγιώτου Αντωνακόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1141/31.1.05 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Π. Αντωνακόπουλος, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Σύμφωνα με τη Δ/νση Δασών Ν. Ηλείας δεν τίθεται θέμα απαγόρευσης κυνηγίου του αγριόχοιρου και τούτο διότι, αφ' ενός έχουμε να κάνουμε με τοπικό περιορισμό μόλις τεσσάρων (4) ημερησίων εξόδων, αφ~ ετέρου δεν συντρέχουν σοβαροί λόγοι που να επιβάλλουν τον περιορισμό της θήρας.
      Σημειώνεται ότι πέραν των ανωτέρω αντενδείκνυται οποιαδήποτε τροποποίηση του χρόνου θήρας κατά τη διάρκεια της Κυνηγετικής περιόδου.
      Συμπληρωματικά αναφέρεται ότι δεν έχει εκδοθεί καμία απόφαση από την Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδος σχετική με το με αριθμ. πρωτ. 1294/26-10-2004 αίτημα της Γ΄ Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Πελοποννήσου. 
      Ο Υπουργός
      Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
      26. Στην με αριθμό 6657/14.1.05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μανόλη Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 255/31.1.05 έγγραφο από τον Υπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της παραπάνω ερώτησης που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Μ. Στρατάκης, σας πληροφορούμε τα εξής, όσον αφορά αρμοδιότητες της ΓΓΒ:
      1. Σύμφωνα με το θεσμικό πλαίσιο, για να καταβληθούν οι αποζημιώσεις στις πληγείσες περιοχές απαιτείται να οριοθετηθεί η περιοχή με την έκδοση Απόφασης Οριοθέτησης πληγεισών περιοχών, από το αρμόδιο Υπουργείο ΥΠΕΧΩΔΕ και εφ' όσον έχει αποσταλεί σχετικό αίτημα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηρακλείου.
      2. Όταν ολοκληρωθεί η προαναφερθείσα διαδικασία, το Υπουργείο Οικονομίας & Οικονομικών εκδίδει την εν λόγω Κοινή Υπουργική Απόφαση (Κ.Υ.Α) των Υπουργών Οικονομίας, Ανάπτυξης & Περιβάλλοντος Χωροθεσίας & Δημοσίων Έργων που προβλέπεται κατ' εφαρμογή του άρθρου 36 παράγραφος 1,2 & 3 του ν. 2459/97 (ΦΕΚ 17/Α΄/18-02-1997).
      3. Το ύψος της επιχορήγησης συνίσταται στη δωρεάν χρηματική ενίσχυση από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (Π.Δ.Ε) και καταβάλλεται στους δικαιούχους, από πλευράς του Υπ. Ανάπτυξης, μέσω του ΕΟΜΜΕΧ Α.Ε.
      4. Για τα λοιπά θέματα, αρμόδια να απαντήσουν είναι τα συνερωτώμενα Υπουργεία.
      Ο Υπουργός
      ΔΗΜ. ΣΙΟΥΦΑΣ»
      27. Στην με αριθμό 6551/12.1.05 ερώτηση της Βουλευτού κ. Έλενας Ράπτη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 10009920/830/31.1.05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της με αριθ. πρωτ. 6551/12.1.05 ερώτησης που κατέθεσε η Βουλευτής κα Έλενα Ράπτη, σχετικά με το ανωτέρω θέμα, σας γνωρίζουμε τα εξής: Α Με την αριθμ. 2/9276/0022/18.6.2002 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Δημόσιας Τάξης, το μηνιαίο επίδομα Ειδικών Επιχειρήσεων (Ε.Κ.ΑΜ.) που χορηγείται με τις διατάξεις της παρ. 2 του αρ. 7 του ν. 1711/1987 στο προσωπικό των Ειδικών Κατασταλτικών Μονάδων της Ελληνικής Αστυνομίας καθορίσθηκε από 1.1.2002 σε ποσοστό 16% επί του βασικού μισθού του Υπαστυνόμου Β', όπως ισχύει κάθε φορά.
      Με το νέο μισθολογικό νόμο 3205/2003, «Μισθολογικές ρυθμίσεις λειτουργών και υπαλλήλων του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α, μονίμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και αντιστοίχων της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού και Λιμενικού Σώματος και άλλες συναφείς διατάξεις», από 1.1.2004, επανακαθορίσθηκε ο μηνιαίος βασικός μισθός όλων των βαθμών της κλίμακας της ιεραρχίας των μονίμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεις της Ελληνικής Αστυνομίας του Πυροσβεστικού και του Λιμενικού Σώματος, και κατά συνέπεια το ύψος του ανωτέρω επιδόματος υπολογίζεται επί του νέου αυξημένου βασικού μισθού του Υπαστυνόμου Β', όπως θα ισχύει κάθε φορά με βάση την εκάστοτε μισθολογική πολιτική.
      Πέραν των ανωτέρω σας πληροφορούμε ότι, τα οικονομικά αιτήματα όλων των δημοσίων υπαλλήλων, και των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, εξετάζονται κάθε φορά με βάση την κυβερνητική πολιτική για τους μισθούς και τις δημοσιονομικές δυνατότητες της χώρας.
      Στη χάραξη της εισοδηματικής πολιτικής πρωταρχικό μέλημα είναι αφενός μεν η διασφάλιση του εισοδήματος των εργαζομένων και αφετέρου η εναρμόνισή της με τους στόχους της γενικότερης οικονομικής πολιτικής.
      Β1. Οι διατάξεις της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας (άρθρο 41 του Π .Δ. 166/2000), επιφυλάσσουν ιδιαίτερη αντιμετώπιση στο αστυνομικό προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας που υπηρετεί σε Υπηρεσίες με αποστολή την επισήμανση, την περισυλλογή, την εξουδετέρωση και τη διενέργεια των αναγκαίων εργασιών για την καταστροφή εκρηκτικών μηχανισμών και αυτοσχέδιων βομβών καθώς και στο προσωπικό των ειδικών κατασταλτικών αντιτρομοκρατικών μονάδων εφόσον εργασθεί μέσα σε χώρους ύποπτους ύπαρξης βομβών και εκρηκτικών μηχανισμών ή διενεργήσει επεμβάσεις κατά οργανωμένων ληστειών, αεροπειρατειών, απαγωγών προσωπικοτήτων, όπως και σε κάθε περίπτωση που πραγματοποιείται επέμβαση προσωπικού ειδικά εκπαιδευμένου και εξοπλισμένου, ήτοι θεμελίωση σύνταξης με είκοσι (20) έτη υπηρεσίας και υπολογισμό του χρόνου υπηρεσίας του αυξημένου στο διπλάσιο.
      2. Η περαιτέρω ευνοϊκή συνταξιοδοτική αντιμετώπιση του ανωτέρω προσωπικού, με υπαγωγή του και στις διατάξεις του άρθρου 43 του Π.Δ. 166/2000, θα είναι δυνατό να εξεταστεί από το Υπουργείο Οικονομίας & Οικονομικών εφόσον το ζήτημα αυτό τεθεί από τους ενδιαφερόμενους και υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του. κ. Υπουργού Δημόσιας Τάξης.
      Ο Υπουργός
      Π. ΔΟΥΚΑΣ»
      28. Στην με αριθμό 6502/11.1.05 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Νικολάου Κορτσάρη, Ανέστη Αγγελή και Φίλιππου Πετσάλνικου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1129/31.1.05 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στα παραπάνω που κατέθεσαν οι Βουλευτές κύριοι Ν. Κορτσάρης, Α. Αγγελής, Φ. Πετσάλνικος, σας πληροφορούμε τα εξής :
      Με την με αριθμ. 50908/31-7-2002 (ΦΕΚ 992/Β) ΚΥΑ όπως τροποποιήθηκε με τις με αριθμ. 61175/24-10-2003 (ΦΕΚ 1629/Β), 2/39384/0022/27-7-2004 (ΦΕΚ 1197/Β) και 2/68993/0022/23-12-2004 όμοιες, καταβάλλονται διαφορές των ειδικών λογαριασμών:
      α) στους υπαλλήλους του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και στους υπαλλήλους των Ν.Π.Δ.Δ. που επoπτεύoνται από αυτό, β) στους πρώην υπαλλήλους του Υπ. Γεωργίας που μετατάχθηκαν στις Περιφέρειες και στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις της χώρας και γ) στους Γεωτεχνικούς υπαλλήλους καθώς και στους Τεχνολόγους Γεωπονίας, Τροφίμων, Δασοπονίας, Δημόσιας Υγείας & Κτηνιατρικών Εργαστηρίων και Ιχθυοκομίας - Αλιείας των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και Περιφερειών. Εφ’ όσον υπηρετούν σε πρώην Υπηρεσίες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
      Οι ανωτέρω υπάλληλοι πρέπει να είναι μόνιμοι ή με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.
      Ο Υπουργός
      Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
      29. Στην με αριθμό 6562/12.1.05 ερώτηση του Βουλευτή Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 200/31.1.05 έγγραφο από τον Υπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της παραπάνω ερώτησης που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Β. Κεγκέρογλου, σας πληροφορούμε τα εξής, όσον αφορά αρμοδιότητες της ΓΓΒ:
      1. Σύμφωνα με το θεσμικό πλαίσιο, για να καταβληθούν οι αποζημιώσεις στις πληγείσες περιοχές απαιτείται να οριοθετηθεί η περιοχή με την έκδοση Απόφασης Οριοθέτησης πληγεισών περιοχών, από το αρμόδιο Υπουργείο ΥΠΕΧΩΔΕ και εφ' όσον έχει αποσταλεί σχετικό αίτημα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηρακλείου.
      2. Όταν ολοκληρωθεί η προαναφερθείσα διαδικασία, το Υπουργείο Οικονομίας & Οικονομικών εκδίδει την εν λόγω Κοινή Υπουργική Απόφαση (Κ.Υ.Α) των Υπουργών Οικονομίας, Ανάπτυξης & Περιβάλλοντος Χωροθεσίας & Δημοσίων Έργων που προβλέπεται κατ' εφαρμογή του άρθρου 36 παράγραφος 1,2 & 3 του ν. 2459/97 (ΦΕΚ 17/Α΄/18-02-1997).
      3. Το ύψος της επιχορήγησης συνίσταται στη δωρεάν χρηματική ενίσχυση από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (Π.Δ.Ε) και καταβάλλεται στους δικαιούχους, από πλευράς του Υπ. Ανάπτυξης, μέσω του ΕΟΜΜΕΧ Α.Ε.
      4. Για τα λοιπά θέματα, αρμόδια να απαντήσουν είναι τα συνερωτώμενα Υπουργεία.
      Ο Υπουργός
      ΔΗΜ. ΣΙΟΥΦΑΣ»)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Παρασκευής 1ης Απριλίου 2005.
      Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρα 129 παράγραφος 2 και 3, 130 παράγραφος 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής) 
      1. Η με αριθμό 779/17/28-3-2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Κωνσταντίνου Ρόβλια προς τον Πρωθυπουργό, σχετικά με την εφαρμογή του Νόμου για το Βασικό Μέτοχο και τις επιπτώσεις στη λειτουργία των Τραπεζών.
      (Θα απαντήσει ο Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης)
      2. Η με αριθμό 791/29.3.2005 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Λιάνας Κανέλλη προς τον Υπουργό Δημοσίας Τάξης, σχετικά με την εφαρμογή πιλοτικού προγράμματος της Ελληνικής Αστυνομίας σε συνεργασία με το Δήμο Βύρωνα, για τη δημιουργία δικτύου πολιτών-συνεργατών της Αστυνομίας κλπ.
      3. Η με αριθμό 765/16/23-3-2005 επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου προς τον Πρωθυπουργό, σχετικά με τις καταστροφές στην περιοχή του Έβρου από την υπερχείλιση του ποταμού, την κατασκευή έργων αντιπλημμυρικής προστασίας κλπ.
      (Θα απαντήσει ο Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης)
      Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δευτέρου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής) 
      1. Η με αριθμό 792/29.3.2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Νικόλαου Σαλαγιάννη προς τον Υπουργό  Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την απόφαση του Υπουργείου να περικόψει επιδοτούμενες εκτάσεις βαμβακιού κλπ.
      2. Η με αριθμό 790/29.3.2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Ιωάννη Πατσιλινάκου προς τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, σχετικά με την αύξηση των συντάξεων του ΝΑΤ κλπ.
      3. Η με αριθμό 784/29.3.2005 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ασημίνας Ξηροτύρη-Αικατερινάρη προς τους Υπουργούς Εξωτερικών και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με την εγκατάσταση πυρηνικών σταθμών από τη Βουλγαρία και την Τουρκία, τις πρωτοβουλίες της Ελληνικής Κυβέρνησης για την αποτροπή τους κλπ.
      4. Η με αριθμό 793/29.3.2005 επίκαιρη ερώτηση του Ανεξάρτητου Βουλευτή κ. Ανδρέα Ανδριανόπουλου προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικά με το πόρισμα των ελεγκτών για την οικονομική διαχείριση στην ομοσπονδία του Βόλεϊ κλπ..
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη των
     ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
     Επίκαιρες ερωτήσεις πρώτου κύκλου:
     Πρώτη είναι η με αριθμό 776/28.3.2005 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Μαρίας Δαμανάκη προς την Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με τις προθέσεις του Υπουργείου να καταθέσει στη Βουλή νομοσχέδιο για τις εκκλησιαστικές σχολές. 
     Η επίκαιρη ερώτηση διαγράφεται κατόπιν συνεννοήσεως της κυρίας Υπουργού με την κυρία Βουλευτή.
     Στο σημείο αυτό θα ήθελα, κατόπιν παράκλησης του κυρίου Υπουργού, να προταθεί η δεύτερη η υπ’ αριθμόν 778/28.3.2005, επίκαιρη ερώτηση δευτέρου κύκλου του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Άγγελου Τζέκη προς τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με την επίλυση ασφαλιστικής εκκρεμότητας των εργαζομένων στην εταιρεία παραγωγής αμιάντου «ΕΛΛΕΝΙΤ» κλπ..
     Το ειδικότερο περιεχόμενο της επίκαιρης της ερώτησης του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
     «Όπως είναι γνωστό η παραγωγή αμιάντου στη χώρα απαγορεύτηκε από 1.1.2005 με βάση σχετική απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι επιπτώσεις της απόφασης αυτής είναι προφανείς για τους τριάντα τρεις εναπομείναντες εργαζόμενους της εταιρείας παραγωγής αμιάντου «ΕΛΛΕΝΙΤ» στη Θεσσαλονίκη.
     Η σημερινή Κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, παρά τις υποσχέσεις και τις διαβεβαιώσεις που έδωσε στο Σωματείο των εργαζομένων της «ΕΛΛΕΝΙΤ» ότι άμεσα θα τακτοποιήσει νομοθετικά θέματα της ασφαλιστικής εκκρεμότητας όσων απέμειναν στην εταιρεία με ρύθμιση ίδια με αυτή του άρθρου 7 του ν. 2941/2001 που εφαρμόστηκε για τους εργαζόμενους της εταιρείας αμιάντου «ΜΑΒΕ Α.Ε.» στην Κοζάνη. Μέχρι σήμερα δεν έχει φέρει στη Βουλή παρόμοια ρύθμιση, αν και πέρασε ένας χρόνος από τότε που ανέλαβε τη διακυβέρνηση.
     Ερωτάται ο κύριος Υπουργός ποια νομοθετική πρωτοβουλία θα πάρει η Κυβέρνηση και πότε για την εκπλήρωση της παραπάνω δέσμευσή της και την ισότιμη μεταχείριση των εργαζομένων της «ΕΛΛΕΝΙΤ» με τους εργαζόμενους της «ΜΑΒΕ Α.Ε.»
     Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ. Έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
     ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Κύριε Πρόεδρε, ο Βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος κ. Τζέκης έχει απόλυτο δίκιο, όσον αφορά τους τριάντα τρεις εργαζόμενους, οι οποίοι δυστυχώς είναι οι τελευταίοι εναπομείναντες των Μοϊκανών σε αυτήν τη χώρα, σε μια εργασία όπου οι συνθήκες θα έλεγα ότι είναι τραγικές, όχι μόνο από την εξόρυξη του αμιάντου και γενικά τις εργασιακές συνθήκες, αλλά και από την Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που από 1.1.2005 σταματά πλέον τον αμίαντο λόγω των βλαβερών συνεπειών για την υγεία και τον καρκίνο που προκαλείται, κάτι που είναι γνωστό στο πανελλήνιο.
     Βέβαια αυτές οι ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας δίνουν το δικαίωμα σε αυτούς τους εργαζόμενους σ΄ ένα κράτος πρόνοιας και σε μια Κυβέρνηση που πραγματικά έχει ευαισθησία να τους προστατεύσει –ειδικά από την 1.1.2005 που ο αμίαντος έχει καταργηθεί εντελώς- και να υπάρχει αυτή η νομοθετική ρύθμιση που θα λύνει το μεγάλο πρόβλημα, θα κατοχυρώσει, δηλαδή, συνταξιοδοτικό δικαίωμα αυτών των τελευταίων εργαζομένων, όπως έγινε με τα μεταλλεία αμιάντου στην Κοζάνη, δηλαδή τη «ΜΑΒΕ Α.Ε.»
     Αυτή η ρύθμιση, κύριε Βουλευτά, οσονούπω έρχεται στη Βουλή. Το πρώτο νομοσχέδιο που θα καταθέσει το Υπουργείο Απασχόλησης θα έχει μέσα αυτή τη ρύθμιση. 
     Θα ήθελα να σας ενημερώσω –και χαίρομαι πάρα πολύ για τη συμπαράσταση σ’ αυτό το θέμα, κύριε Βουλευτά του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας- ότι το προηγούμενο Σάββατο πήγα στη Θεσσαλονίκη αυθημερόν, συναντήθηκα με την αντιπροσωπεία των εργαζομένων, πήρα το υπόμνημά τους και ευχαριστώ πάρα πολύ και για τη βοήθεια που έρχεστε κι εσείς εκ των υστέρων να δώσετε με αυτήν τη σύμφωνη γνώμη σας σ’ αυτήν τη νομοθετική ρύθμιση.
     Ευχαριστώ. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Υφυπουργέ. 
     Ορίστε, κύριε Τζέκη. Έχετε το λόγο για δύο λεπτά.
     ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
     Είναι γεγονός ότι μετά από πολύχρονες αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων και τη σταθερή επίμονη στάση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας στη στήριξη του δίκαιου αιτήματος βλέπουμε σήμερα ότι η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει θετικά το γεγονός. Θα πρέπει να πω ότι είναι ένα παλιό αίτημα των εργαζομένων στην «ΕΛΛΕΝΙΤ» και είναι παλιά και η υπόθεση της στήριξης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για το αίτημά τους. Επομένως δεν ερχόμαστε αργά.
     Κρίνουμε θετικό το γεγονός ότι σήμερα δεσμεύεται η Κυβέρνηση ότι θα λύσει νομοθετικά πλέον το ζήτημα. Επειδή και σε άλλες περιπτώσεις η Κυβέρνηση έχει δεσμευθεί, εκείνο το οποίο εμείς λέμε είναι ότι θα παρακολουθήσουμε μέχρι τέλους αυτό το ζήτημα. Περιμένουμε, δηλαδή, το νόμο με τον οποίο θα ρυθμίζεται η τακτοποίηση των εργαζόμενων στην «ΕΛΛΕΝΙΤ». 
     Είναι σωστό αυτό που ακούστηκε ότι από 1.1.2005 σταματά η παραγωγή υλικού με τον αμίαντο, επομένως και αυτοί οι εργαζόμενοι που χρόνια δέχθηκαν τις συνέπειες θα πρέπει να τακτοποιηθούν και να έχουν την ίδια μεταχείριση με τους εργαζόμενους της «ΜΑΒΕ Α.Ε.»
     Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε.
     Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ. Έχετε το λόγο για δύο λεπτά.
     ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Δεν έχω να πω τίποτα άλλο, παρά να ευχαριστήσω το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, το οποίο, πραγματικά, πάσχει και αγωνίζεται στους χώρους δουλειάς και βοηθά την Κυβέρνηση σε ορισμένα θέματα προς θετική κατεύθυνση.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Υφυπουργέ. 
    Επανερχόμαστε στις επίκαιρες ερωτήσεις του πρώτου κύκλου.
    Δεύτερη είναι η με αριθμό 777/28-3-2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Γεωργίου Χουρμουζιάδη προς την Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την αντιμετώπιση λειτουργικών προβλημάτων του Τμήματος «Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης» στη Βέροια. 
    Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Χουρμουζιάδη έχει ως εξής: 
    «Το νεοϊδρυόμενο Τμήμα «Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης» που έχει εγκατασταθεί σε κτίσματα πρώην στρατιωτικού στρατοπέδου της Βέροιας και που λειτουργεί από το Σεπτέμβριο του 2004, χάρη στην «αυτοθυσία» του προέδρου του και των μελών ΔΕΠ, που έχουν αναλάβει την υλοποίηση του προγράμματος του Τμήματος μετακινούμενοι από τη Θεσσαλονίκη προς τη Βέροια, αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα που απειλούν άμεσα την εύρυθμη λειτουργία του, όπως εξάλλου συμβαίνει και σε όλα τα πανεπιστημιακά τμήματα που έχουν ιδρυθεί βιαστικά με σκοπό την πραγματοποίηση συγκεκριμένων προεκλογικών υποσχέσεων και όχι την αντιμετώπιση εκπαιδευτικών αναγκών της Χώρας.
    Τα προβλήματα αυτά είναι: α) Η μη συνεχής χρηματοδότηση για την αποπεράτωση των εργασιών μετασκευής και των άλλων κτισμάτων του στρατοπέδου, ώστε να καταστούν κατάλληλα ως αίθουσες διδασκαλίας, β) η καθυστερούμενη έγκριση δεκαπέντε θέσεων εκπαιδευτικού προσωπικού του ν. 407 με αποτέλεσμα τις αναγκαστικές περικοπές του προγράμματος, γ) η έλλειψη χρηματοδότησης για την προμήθεια και εγκατάσταση ηλεκτρονικών υπολογιστών στη «νησίδα» του Τμήματος με αποτέλεσμα να μεταφέρονται οι φοιτητές με φροντίδα του Δήμου Βέροιας στην Πολυτεχνική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για τη σχετική εξάσκησή τους και δ) η καθυστέρηση δεδουλευμένων μισθών στους συμβασιούχους του Τμήματος που υποστηρίζουν τη λειτουργία του με αξιοσημείωτη ευσυνειδησία. 
    Ερωτάται η κυρία Υπουργός σε ποιες αποφάσεις θα προχωρήσει άμεσα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών που απειλούν άμεσα τη λειτουργία του Τμήματος «Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης» στη Βέροια;». 
    Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο για τρία λεπτά. 
    ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. 
    Θα ήθελα να ενημερώσω το Σώμα ότι ο Δήμος Βέροιας χρηματοδοτήθηκε και ανέλαβε την ανακατασκευή των κτηριακών εγκαταστάσεων στο πρώην στρατόπεδο για να εγκατασταθεί εκεί το Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. 
    Εντάχθηκε σε ειδικό πρόγραμμα στις 2-6-2004 και χρηματοδοτήθηκε με το ποσό του 1.172.000 ευρώ ο δήμος προχώρησε σε παρεμβάσεις και εργασίες σε δύο υφιστάμενα κτήρια για να καλυφθούν οι ανάγκες του τμήματος και διαμόρφωσε τον περιβάλλοντα χώρο. Τα κτήρια αυτά αποπερατώθηκαν εγκαίρως, πριν από την έλευση των εβδομήντα φοιτητών. Έτσι έχουμε ένα κτήριο αιθουσών διδασκαλίας και γραφείων γραμματείας επιστημονικού και διδακτικού προσωπικού που έχει επιφάνεια εξακόσια τετραγωνικά μέτρα. Υπάρχει έτοιμη μία αίθουσα κυλικείου–λέσχης φοιτητών επιφανείας διακοσίων πενήντα τετραγωνικών μέτρων και διαμορφώθηκε πλήρως ο περιβάλλων χώρος. 
    Παράλληλα προχωρεί και παραδίδεται εντός του προσεχούς μήνα ένα ακόμα κτήριο επιφανείας εξακοσίων τετραγωνικών μέτρων και έτσι με τα δύο κτήρια καλύπτονται οι ανάγκες των φοιτητών, που είναι εβδομήντα ανά έτος και για τα επόμενα χρόνια. Προχωράει επίσης η ίδρυση βιβλιοθήκης εκεί, υπάρχει και η σχετική χρηματοδότηση. 
    Θέλω να πω ακόμα ότι για το τμήμα αυτό διατέθηκαν για λειτουργικές δαπάνες 20.000 ευρώ το 2004 και 25.000 το 2005 και αντίστοιχες ήταν οι δαπάνες σίτισης. Η μισθοδοσία του εκτάκτου προσωπικού για το 2005 ανέρχεται στις 140.000 ευρώ. 
    Επίσης με απόφαση στις 3 Νοεμβρίου 2004 έχουμε έγκριση για έξι επιπλέον θέσεις προσωπικού, μέσω του προγράμματος του ΕΠΕΑΕΚ και με την πρόσφατη κατανομή των εκατό θέσεων διδακτικού προσωπικού με το π.δ. 407, διατέθηκαν δύο επιπλέον πιστώσεις σε επίπεδο αναπληρωτού καθηγητού για το τμήμα της Βέροιας. 
    Κατά συνέπεια δεν υπάρχουν ελλείψεις σε προσωπικό και δεν υπάρχουν, αν θέλετε, και παράπονα από τον εκπαιδευτικό κόσμο της Βέροιας για ελλείψεις προσωπικού. 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Υφυπουργέ. 
    Ο κ. Χουρμουζιάδης έχει το λόγο για δύο λεπτά. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
    Όσον αφορά τις αίθουσες, κύριε Υφυπουργέ, πραγματικά είναι έτσι όπως τα είπατε. Αν και η τελευταία αίθουσα, αυτή που θα συμπληρωθεί, ώστε να είναι επαρκείς οι αίθουσες διδασκαλίας, δεν νομίζω ότι θα είναι έτοιμη –γιατί επισκέφθηκα τη Βέροια- τον επόμενο μήνα. 
    Εκείνο που με ανησύχησε όμως είναι ότι μιλήσατε για έξι θέσεις, με το π.δ. 407, ενώ από ό,τι ξέρω το τμήμα ζητάει δεκαπέντε, ώστε να μπορέσει το πρόγραμμά του να αναπτυχθεί με πληρότητα, γιατί για το πρώτο εξάμηνο έχουν γίνει πάρα πολλές περικοπές και για το δεύτερο εξάμηνο ετοιμάζεται το πρόγραμμα να εντατικοποιηθεί μ΄ έναν πραγματικά εφιαλτικό τρόπο, ώστε να μην είναι σε θέση οι φοιτητές να το παρακολουθήσουν. 
    Γι’ αυτό, κύριε Υπουργέ, μιλούμε όχι για έξι θέσεις του ΕΠΕΑΕΚ με το π.δ. 407, αλλά για δεκαπέντε. Εσείς όμως εδώ μιλήσατε για έξι. Άρα τίθεται ένα ερώτημα τι θα γίνει με τις υπόλοιπες. 
    Τώρα δεν μου απαντήσατε τι θα γίνει με τους κομπιούτερς. Ενώ έχουν ετοιμάσει μία αίθουσα, τη λεγόμενη «νησίδα» των ηλεκτρονικών υπολογιστών, αυτή είναι άδεια και αναγκάζονται οι φοιτητές με δαπάνες του Δήμου Βέροιας να πηγαίνουν μία ή δύο φορές την εβδομάδα στο Πολυτεχνείο, στη Θεσσαλονίκη για να κάνουν εξάσκηση στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. 
    Χρειάζεται, επομένως, άμεση χρηματοδότηση για την προμήθεια των ηλεκτρονικών υπολογιστών, αλλιώς ένα τμήμα τεχνολογικής μάλιστα κατεύθυνσης δεν μπορεί να λειτουργήσει, αν δεν έχει τα εργαλεία του. Και αυτά είναι οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, όπως πολύ καλά ξέρω ότι το ξέρετε. 
    Ευχαριστώ. 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Χουρμουζιάδη. 
    Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο για δύο λεπτά. 
    ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να αναφερθώ στα δύο αυτά θέματα. 
    Οι θέσεις είναι έξι και δύο, δηλαδή οκτώ σε επίπεδο αναπληρωτού καθηγητού. Όπως ξέρετε, οι πιστώσεις μπορούν να σπάσουν, διότι δεν είναι όλοι οι διδάσκοντες με το π.δ. 407 σε επίπεδο αναπληρωτού. Συνεπώς με τη διάσπαση της πίστωσης που γίνεται στο πανεπιστήμιο οι έξι θέσεις είναι περίπου δώδεκα με δεκατέσσερις –κάπου εκεί- και άρα καλύπτονται οι ανάγκες. 
    Σε ό,τι αφορά τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές έχει εγκριθεί η χρηματοδότηση. Έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες της χρηματοδότησης μέσω του ΕΠΕΑΕΚ για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και υπολείπονται κάποιες γραφειοκρατικής φύσεως διαδικασίες κλπ., οι οποίες ολοκληρώνονται και αυτές ώστε πάρα πολύ σύντομα θα υπάρξουν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές. 
    Δεν είναι θέμα οικονομικό γιατί, όπως σας είπα, έχει εγκριθεί το κονδύλι. Υπάρχει η πίστωση και απ’ αυτήν την πλευρά αναμένουμε την ολοκλήρωση των τυπικών διαδικασιών για να έρθουν και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές σε αυτό το νέο τμήμα. 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Υφυπουργέ. 
     Κύριοι συνάδελφοι, η τρίτη με αριθμό 766/28.3.2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Φωτίου Κουβέλη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τη διαμόρφωση διοικητικού και διαχειριστικού πλαισίου από την πολιτεία για τα κληροδοτήματα, διαγράφεται λόγω κωλύματος του κυρίου Υπουργού. 
    Εισερχόμαστε στη συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων δεύτερου κύκλου.
    Πρώτη είναι η με αριθμό 771/28-3-2005 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Ελεωνόρας Κατσέλη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με τους μικροπωλητές υπαίθριου στάσιμου εμπορίου. 
    Η επίκαιρη ερώτηση της κ. Κατσέλη έχει ως εξής:
    «Σύμφωνα με το ν. 2323/1995 (άρθρο 1 παράγραφος 7), οι δήμοι και οι κοινότητες με αποφάσεις των συμβουλίων τους, οι οποίες εκδίδονται το τελευταίο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου, οριοθετούν συγκεκριμένους χώρους στους οποίους καθορίζουν αριθμό ομαδικών ή μεμονωμένων θέσεων για την άσκηση των υπαίθριων στάσιμων εμπορικών δραστηριοτήτων. 
    Με το ν. 3190/2003 (άρθρο 1 παράγραφος 7) «….οριοθετούνται συγκεκριμένοι χώροι, στους οποίους καθορίζεται αριθμός μεμονωμένων θέσεων, σε εύλογη απόσταση μεταξύ τους….», ενώ στο άρθρο 5 του ίδιου νόμου «….οι άδειες άσκησης υπαίθριων δραστηριοτήτων που έχουν εκδοθεί μέχρι την ισχύ του παρόντος λήγουν αυτοδικαίως δώδεκα μήνες μετά την έκδοση του προεδρικού διατάγματος που προβλέπεται στην παράγραφο 11 του άρθρου 1 του ν. 2323/1995 και ανανεώνονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παραπάνω π.δ.». 
    Στη διευκρινιστική εγκύκλιο Κ1-162 (31/1/2005) του π.δ. 12/18-1-2005 για τη ρύθμιση υπαίθριου εμπορίου, διευκρινίζεται ότι όλες οι άδειες άσκησης υπαίθριων δραστηριοτήτων που βρίσκονταν σε ισχύ κατά την έκδοση του ν. 3190/2003 λήγουν αυτοδικαίως στις 8/1/2006. 
    Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
    - Τι πρόκειται να γίνει με τους κατόχους αδειών υπαίθριου στάσιμου εμπορίου, μετά τις 18/1/2006, οπότε και λήγει η μεταβατική περίοδος του άρθρου 5 του 3190/03; 
    - Και μετά τη λήξη αυτής της μεταβατικής περιόδου, τι προτίθεται να κάνει ο κύριος Υπουργός για τις τρεισήμισι χιλιάδες οικογένειες του Νομού Αττικής που είναι επαγγελματίες μικροπωλητές (με άδειες ασκήσεως επαγγέλματος κλπ.) και δουλεύουν στις παρυφές των λαϊκών αγορών με άδειες ασκήσεως υπαίθριου στάσιμου εμπορίου από τους ΟΤΑ;». 
    Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο για τρία λεπτά. 
      Εδώ υπάρχει και το ενδιαφέρον του Προεδρείου γι’ αυτή την επίκαιρη ερώτηση. 
    ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
    Πράγματι με το ν. 3190 προβλεπόταν ότι οι άδειες, οι οποίες ήταν σε ισχύ θα είχαν διάρκεια ενός χρόνου μετά την έκδοση του προεδρικού διατάγματος. 
    Το προεδρικό διάταγμα, παρ΄ όλο ότι είχε αποσταλεί στο Συμβούλιο Επικρατείας πολύ νωρίτερα, καθυστέρησε η έκδοσή του και εξεδόθη στις 18-1-2005, άρα οι άδειες αυτές λήγουν στις 18-1-2006. Μετά απ’ αυτό, εφόσον ισχύει ο ν. 3190, θα ακολουθείτο η διαδικασία που προβλέπεται στο ν. 3190, δηλαδή υποβολή αίτησης για καινούργιες άδειες. 
    Όπως όμως γνωρίζετε, ήδη έχουμε στείλει και έχουμε θέσει σε διαβούλευση μία τροποποίηση του ν. 3190 και θα έρθει προς ψήφιση στη Βουλή το σχετικό σχέδιο νόμου τις προσεχείς εβδομάδες. Δεν ξέρω αν θα προλάβει να είναι πριν από το Πάσχα, αλλά πάντως στόχος είναι αν μπορέσουμε να προλάβουμε να ολοκληρωθεί η διαβούλευση και να κατατεθεί πριν το Πάσχα.
    Σ’ αυτό το σχέδιο νόμου, όπως θα διαπιστώσετε, οι διαδικασίες για την έκδοση νέων αδειών γίνονται πιο διαφανείς. Βάζουμε τη διαδικασία της κλήρωσης για να μην υπάρχει θέμα οποιασδήποτε αμφισβήτησης όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο δίδονται οι άδειες. 
     Υπάρχουν συγκεκριμένες ποσοστώσεις για τις διάφορες κατηγορίες, οι οποίες για κοινωνικούς λόγους πρέπει να έχουν κάποια –όχι προνόμια- προτεραιότητα και έτσι θα ακολουθηθεί η διαδικασία που θα προβλέπεται από την ψήφιση του νόμου, όπως αυτός θα διαμορφωθεί μετά τη συζήτηση στη Βουλή.
     Δεν τίθεται, λοιπόν, θέμα να μην υπάρχει δυνατότητα γι΄ αυτούς οι οποίοι ήδη έχουν άδειες, να ξαναπάρουν άδεια, η οποία μάλιστα, κατά την πρότασή μας, θα έχει τριετή ισχύ. Αυτό που δεν ξέρω αν είναι έτσι –και ήδη έχουμε αποστείλει επιστολή προς όλους τους δήμους για να μάθουμε- είναι πόσοι ακριβώς είναι αυτοί οι οποίοι έχουν πάρει αυτήν την άδεια. 
     Ο αριθμός που αναφέρετε εδώ, κυρία συνάδελφε, καθόλου βέβαιοι δεν είμαστε ότι ισχύει, διότι, δυστυχώς, δεν είναι καταγεγραμμένοι όλοι όσοι έχουν τέτοιες άδειες, για να δούμε πόσους αφορά πράγματι το θέμα, το οποίο θίγετε. Ασφαλώς δεν είναι στις προθέσεις της Κυβέρνησης να μείνουν χωρίς επάγγελμα άνθρωποι, οι οποίοι επί χρόνια ασχολούνται με το επάγγελμα. Πρέπει, όμως, να ξέρουμε για τι ακριβώς μιλάμε και σε ποια έκταση. 
     Πρέπει επιτέλους και σ’ αυτό το θέμα των λαϊκών αγορών –και κυρίως των αδειούχων που έχουν άδεια για στάσιμο ή υπαίθριο εμπόριο- να μπει κάποια τάξη. Αυτή ήταν και η προσπάθεια που έγινε με το ν. 3190 και που θα ολοκληρωθεί με τη δική μας τροποποίηση του νόμου, που θα φέρουμε τις επόμενες εβδομάδες. Πάντως, στο μεταξύ θα έχει γίνει και η καταγραφή για να ξέρουμε ακριβώς και για ποιο νούμερο μιλάμε. Κατά τη δική μου εκτίμηση το νούμερο είναι πολύ μικρότερο από αυτό των τρεισήμισι χιλιάδων, αλλά επαναλαμβάνω ότι στοιχεία δεν υπάρχουν. Γι’ αυτό γίνεται τώρα η καταγραφή, για να ξέρουμε για πόσους ακριβώς μιλάμε.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Υφυπουργέ.
     Κυρία Κατσέλη, έχετε το λόγο για δύο λεπτά.
     ΕΛΕΩΝΟΡΑ (ΝΟΡΑ) ΚΑΤΣΕΛΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
     Κύριε Υπουργέ, μιλήσατε για άδειες γενικώς, αλλά δεν διευκρινίσατε αν είναι μεμονωμένες ή ομαδικές. Μιλάμε, όμως, για έναν αριθμό ανθρώπων που είναι τρεισήμισι χιλιάδες στην Αττική και μερικές χιλιάδες –για να μην σας πω σαράντα επτά χιλιάδες- πανελλαδικά. Αυτοί οι άνθρωποι σε καμία περίπτωση δεν είναι παράνομοι. Έχουν και ΤΕΒΕ, και βιβλία Β΄ κατηγορίας, και φορολογούνται για το εισόδημά τους. 
     Το ότι βρίσκονται στις παρυφές των λαϊκών αγορών είναι ένα ζήτημα που αφορά τους δήμους και όχι αυτούς προσωπικά. Βόλευε βέβαια τους δήμους αυτή η, ίσως, όχι και τόσο νόμιμη, αν θέλετε, πράξη για εσάς, όπως μιλάτε, διότι εξυπηρετούσε πρακτικά ζητήματα, όπως το κυκλοφοριακό και η εξοικονόμηση χρόνου για την καθαριότητα, ενώ παράλληλα οι δήμοι είχαν έσοδα από αυτούς τους ανθρώπους από την ενοικίαση χώρων που καταλάμβαναν.
     Εσείς, λοιπόν, τι κάνατε; Στείλατε ένα δελτίο Τύπου –το δώσατε στη δημοσιότητα- με το νέο νομοσχέδιο που προωθείτε και εκτός του ότι δεν προβλέπετε τι θα γίνει με τις ομαδικές άδειες, καταργείτε πρακτικά και αυτούς που έχουν μεμονωμένες άδειες, αφού τους τοποθετείτε πενήντα ή εκατό  μέτρα μακριά τον ένα από τον άλλο. Στην ουσία, δηλαδή, καταργείτε έτσι το στάσιμο μόνιμο εμπόριο, συνολικά. 
     Κύριε Υπουργέ, ακόμα και αν μετατρέψατε αυτές τις ομαδικές άδειες σε μεμονωμένες, πώς θα απορροφηθούν αυτές οι χιλιάδες των ανέργων που θα μείνουν στο δρόμο, αφού οι δήμοι κληρώνουν συγκεκριμένο αριθμό αδειών κάθε φορά;
     Αυτοί που δεν θα κληρωθούν -και είναι επαγγελματίες αυτοαπασχολούμενοι –και μιλάμε για έναν πολύ μεγάλο αριθμό που θα μείνει έξω από αυτήν την κλήρωση και που στην πλειοψηφία τους είναι πάνω από σαράντα ετών ο καθένας- πού θα πάνε; Γνωρίζετε βέβαια ότι από τις 19.1.2006 αυτοί οι άνθρωποι θα μείνουν στο δρόμο. Θα τους αναγκάσετε με τόση ανεργία να αλλάξουν επάγγελμα; 
     Και με τη σύνταξή τους τι θα γίνει; Γιατί δεν τους συνταξιοδοτείτε στο εξηκοστό πέμπτο έτος της ηλικίας τους, όπως είχε πει τότε το ΠΑΣΟΚ ότι θα κάνει και γι’ αυτό άλλωστε είχε μετατρέψει το δίμηνο –περιοριστικό χρόνο συζήτησης που υπήρχε στον αρχικό νόμο- σε δωδεκάμηνο; Μέσα από τις επιτροπές διαλόγου που θα είχαμε φτιάξει, θα δίναμε λύσεις γι΄ αυτούς τους ανθρώπους είτε με τροπολογία είτε με προεδρικό διάταγμα, αλλά επί της ουσίας, σε καμία περίπτωση δεν θα τους αφήναμε στο δρόμο.
     Θέλω να μου πείτε τι θα γίνει με τις ομαδικές άδειες. Με τις μεμονωμένες λέτε τι θα γίνει. Με τις ομαδικές, όμως, τι προτίθεστε να κάνετε; 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κυρία συνάδελφε.
     Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο για δύο λεπτά.
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Κυρία συνάδελφε, ομαδικές άδειες δεν υπάρχουν και δεν θα υπάρχουν. Δεν μπορεί να υπάρχουν ομαδικές άδειες. Πρέπει να σταματήσει αυτό το σύστημα, όπου κάποιος επινοικιάζει χώρο, έκταση από ένα δήμο ή του παραχωρείται η χρήση και δημιουργούνται αυτά που βλέπουμε, δηλαδή τα ιδιωτικά παζάρια, οι ιδιωτικές λαϊκές και όλη αυτή η ιστορία, που έχει οδηγήσει μια δραστηριότητα –την οποία δεν αρνούμεθα- σε μια ασυδοσία και σ’  έναν αθέμιτο ανταγωνισμό. Βλέπουμε τα αποτελέσματα αυτού και τα βλέπετε και σεις. 
     (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
     Θα υπάρχει, λοιπόν, πρόταση να δοθούν άδειες προσωπικές. 
     Αυτό το οποίο λέτε είναι ότι αυτές οι άδειες έχουν δοθεί στην ουσία στα όρια της λαϊκής, αυτό που στην απλή γλώσσα ονομάζεται «παραλαϊκή», γιατί αυτό συζητάμε αυτήν τη στιγμή. Το ερώτημα είναι αν θέλουμε να βάλουμε μια τάξη στο σύστημα που λέγεται «λαϊκές αγορές», «υπαίθριο εμπόριο» και «στάσιμο υπαίθριο εμπόριο» -είτε πλανόδιο είτε στάσιμο- ή δεν θέλουμε.
     ΕΛΕΩΝΟΡΑ (ΝΟΡΑ) ΚΑΤΣΕΛΗ: Άλλο το στάσιμο και άλλο το πλανόδιο.
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Εμείς, λοιπόν, λέμε –θα μας δοθεί η ευκαιρία να το συζητήσουμε και χαίρομαι για την ευαισθησία σας- ότι δεν έχουμε σκοπό να αφήσουμε χωρίς δουλειά μια ολόκληρη κατηγορία ανθρώπων, που, όμως, δεν γνωρίζουμε, δυστυχώς, πόσοι είναι. Θα έπρεπε το κράτος να έχει στοιχεία, δεν φταίμε εμείς που δεν έχουμε, αλλά γίνεται καταγραφή. 
     Έχετε δίκιο. Δεν μιλάμε για παράνομους, μιλάμε γι αυτούς, οι οποίοι έχουν άδεια και λέμε ότι με το καινούργιο σχέδιο νόμου θέλουμε να βάλουμε μια τάξη. Τώρα αν η απόσταση θα είναι πενήντα, εκατό ή πεντακόσια μέτρα, αυτό είναι θέμα το οποίο θα αποφασιστεί στο νόμο και θα μας δοθεί η ευκαιρία να το συζητήσουμε εδώ. Όμως αυτό το οποίο δεν επιτρέπεται είναι να συνεχιστεί αυτή η ασυδοσία. Πάντως δεν είναι στους στόχους μας να αφήσουμε αυτές τις οικογένειες έκθετες. 
     Όσον αφορά αυτό που λέτε για την κλήρωση: Πρώτον, θα σας έλεγα, ότι προηγείται η διαδικασία της ποσόστωσης σε αυτούς που είτε έχουν ορισμένα κοινωνικά θέματα είτε έχουν προτεραιότητα και για τις υπόλοιπες κατηγορίες βάζουμε την κλήρωση. Η δημόσια κλήρωση είναι ένα σύστημα, το οποίο βγάζει από το μυαλό οποιουδήποτε την ιδέα –για να μην πω την πεποίθηση που κυριαρχούσε μέχρι τώρα, γιατί μέχρι τώρα έτσι δίνονταν οι άδειες- ότι η άδεια της λαϊκής αγοράς, του υπαίθριου εμπορίου, του στάσιμου εμπορίου ήταν ένα από τα βασικά στοιχεία του ρουσφετιού και της προσωπικής σχέσης. Αυτό πρέπει να το σταματήσουμε και είμαι βέβαιος ότι θα σας βρούμε σε αυτό, και εσάς, σύμφωνους. 
     Άρα, λοιπόν, βεβαιώνω ότι δεν είναι στόχος μας να τους αφήσουμε χωρίς δουλειά.
     ΕΛΕΩΝΟΡΑ (ΝΟΡΑ) ΚΑΤΣΕΛΗ: Γιατί δεν τους συνταξιοδοτείτε, κύριε Υπουργέ;
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Θα μας δοθεί η ευκαιρία με μεγάλη άνεση, κατά τη διάρκεια του νομοσχεδίου που θα έρθει πολύ σύντομα, να ακούσουμε και τις δικές σας εποικοδομητικές προτάσεις για την αντιμετώπιση ενός φαινομένου, αφού όμως έχουμε καταγράψει και την έκτασή του.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
     Εισερχόμαστε στη συζήτηση της με αριθμό 775/28.3.2005 επίκαιρης ερώτησης του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανασίου Λεβέντη προς τους Υπουργούς Μεταφορών και Επικοινωνιών και Δημόσιας Τάξης, σχετικά με τα προβλήματα από τη διακίνηση βαρέων φορτίων μέσω του σταθμού του ΟΣΕ στην Ελευσίνα.
     Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
     «Από εξαμήνου περίπου στο Σιδηροδρομικό Σταθμό του ΟΣΕ στην Ελευσίνα πραγματοποιούνται εκφορτώσεις βαρέων φορτίων με προορισμό την ευρύτερη περιοχή. Οι ασυνήθιστες για τη λειτουργία του σταθμού εργασίες επεκτείνονται και στις ώρες κοινής ησυχίας. Παράλληλα η κίνηση βαρέων οχημάτων διά των βασικών οδικών αρτηριών προκαλεί καθημερινά τεράστια κυκλοφοριακή συμφόρηση, που ακινητοποιεί την οικονομική και κοινωνική ζωή. Ο χώρος του σταθμού και της γύρω συνοικίας έχει μετατραπεί σε σκουπιδότοπο από τις μεταλλικές, ξύλινες ή χάρτινες συσκευασίες που απορρίπτονται χύδην. 
     Επισημαίνουμε ότι ο σταθμός, ο οποίος βρίσκεται στο κέντρο της Ελευσίνας και χαρακτηρίζεται επιβατικός-εμπορικός, ουδέποτε έχει αδειοδοτηθεί για τη διακίνηση βιομηχανικών φορτίων και ούτε έχει μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για τη λειτουργία τέτοιας μορφής. Πέραν αυτού τα οχήματα που πραγματοποιούν φορτώσεις και δρομολόγια μέσα στην πόλη, ουδέποτε έχουν εφοδιαστεί με την απαιτούμενη άδεια διακίνησης βαρέων φορτίων την οποία, κανονικά, θα έπρεπε να αιτηθούν στις δημόσιες υπηρεσίες.
     Στις επανειλημμένες διαμαρτυρίες του δήμου και των κατοίκων προς τη διοίκηση του ΟΣΕ από εξαμήνου τουλάχιστον, λαμβάνονται διαβεβαιώσεις ότι το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί σύντομα, ότι θα τηρείται το ωράριο κοινής ησυχίας, ότι θα καθαριστεί ο χώρος κλπ. Τίποτα από αυτά, όμως, δεν έχει γίνει. Αντιθέτως η διοίκηση του ΟΣΕ μήνυσε το Δήμαρχο Ελευσίνας για παρεμπόδιση των εργασιών, που παράνομα πραγματοποιεί.
     Ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί τα εξής:
     Ποια μέτρα θα ληφθούν ώστε να εξασφαλιστεί η ευπρόσωπη εμφάνιση και λειτουργία του σταθμού της Ελευσίνας, να σταματήσει άμεσα η διακίνηση των βαρέων φορτίων διά του σταθμού της Ελευσίνας και η δραστηριότητα αυτή να μεταφερθεί σε σταθμούς που διαθέτουν την κατάλληλη υποδομή για τέτοιες εργασίες.
     Ποια μέτρα θα ληφθούν ώστε να ελεγχθεί και να απαγορευτεί η διακίνηση βαρέων οχημάτων που δεν διαθέτουν τις προβλεπόμενες άδειες και με ποιο τρόπο θα ελεγχθούν οι υπηρεσίες του ΟΣΕ για την απαράδεκτη συμπεριφορά τους προς τους πολίτες και τη Δημοτική Αρχή της Ελευσίνας».
     Στην ερώτηση θα απαντήσει ο Υφυπουργός κ. Νεράντζης.
     Ορίστε, κύριε Νεράντζη, έχετε το λόγο.
      ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ (Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Ο κύριος Βουλευτής διαμαρτύρεται, διότι από το σιδηροδρομικό σταθμό της Ελευσίνας πραγματοποιείται εκφόρτωση βαρέων εμπορευμάτων και φορτίων. Αυτό όμως, κύριε συνάδελφε, αποτελεί επιτρεπόμενη δραστηριότητα. Δεν καταλαβαίνω δηλαδή, τι θέλετε να πείτε με αυτό. 
      Οι σταθμοί του ΟΣΕ, σε ολόκληρη την Ελλάδα, με τον ιδρυτικό νόμο του ΟΣΕ και μ΄ ένα πλήθος εσωτερικών οργανισμών, που έχουν κυρωθεί, είναι είτε επιβατικοί, είτε εμπορευματικοί, είτε και τα δύο και επομένως μέσω του σταθμού αυτού ασκείται θεμιτή, νόμιμη δραστηριότητα εκ μέρους του ΟΣΕ.
      Θέλω ακόμη να σας υπενθυμίσω ότι παρουσιάζετε εσείς προσωπικά μια αντίφαση. Έχω εδώ τα Πρακτικά της 19ης Ιανουαρίου, κατά τη συζήτηση της προτάσεως του ΠΑΣΟΚ για την ίδρυση εμπορευματικών κέντρων. Υποστηρίζετε, και ορθά -σας διαβάζω επί λέξει- τα εξής: «Ως προς τις συνδυασμένες μεταφορές, δυστυχώς, όλο το βάρος την τελευταία πεντηκονταετία έχει δοθεί στο αυτοκίνητο. Αγνοήσαμε εντελώς το τρένο» -αυτά λέτε εσείς και σωστά- «και τις θαλάσσιες μεταφορές. Θα πρέπει να τους δώσουμε μεγαλύτερη βαρύτητα, διότι έτσι θα διευκολυνθεί η διακίνηση των προϊόντων, θα υπάρξει μικρότερη ρύπανση και μικρότερη δαπάνη». 
      Και αναρωτιέται κάποιος, πώς από τη μια μας εγκαλείτε ότι δεν έχουμε δώσει την πρέπουσα σημασία στα υπόλοιπα συγκοινωνιακά και μεταφορικά μέσα –έχετε απόλυτο δίκιο σ’ αυτό- και από την άλλη πλευρά μας εγκαλείτε, γιατί από το σταθμό του ΟΣΕ της περιφερείας σας, της Ελευσίνας, διενεργείται εκφόρτωση βαρέων εμπορευμάτων; Είναι απολύτως θεμιτή δραστηριότητα.
      Όσον αφορά τα άλλα θέματα, τα οποία θίγει η επίκαιρη αυτή ερώτησή σας, θα πρέπει να σας θυμίσω ότι αυτές τις ειδικές άδειες μεταφοράς βιομηχανικών υλικών και διελεύσεως φορτηγών, τις είχε εκδώσει θα έλεγα με περισσή απλοχεριά ο ίδιος ο Δήμος Ελευσίνας. Ξαφνικά τις διέκοψε στις 17 Μαρτίου, ξαφνικά εναπόθεσε φορτηγά αυτοκίνητα μπροστά στο σταθμό, ούτως ώστε να έχει αποκλεισθεί.
      Και διερωτώμαι και πάλι, πώς είναι δυνατόν να φθάσουμε στον αφορισμό που σωστά παραθέτετε στην προηγούμενη αγόρευσή σας, την οποία επικαλέσθηκα, με αυτά τα γεγονότα; 
      Πάμε τώρα στις άδειες διακινήσεως βαρέων φορτηγών. Αυτές χορηγούνται από τις υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ, ανάλογα με τα οχήματα που κινούνται στον εθνικό δρόμο ή σε παράδρομο.
      Όσον αφορά τον έλεγχο των αδειών και την αστυνόμευση, από το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως εγγράφως μας ήρθε η διαβεβαίωση ότι στο οικείο Αστυνομικό Τμήμα και κατά τον έλεγχο των αδειών των οχημάτων και κατά την εξασφάλιση των ομαλών συνθηκών κυκλοφορίας δεν υπήρχε καμία επίσημη καταγγελία για παράνομη διακίνηση βιομηχανικών υλικών ή για προβλήματα καθαριότητος ή για την ύπαρξη ανθυγιεινών εστιών ή για διατάραξη της κοινής ησυχίας. Αυτά λέει το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως. 
      Εξάλλου το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας βρίσκεται σε συζήτηση με τον ΟΣΕ για την ανάπτυξη και αξιοποίηση του λιμένα Ελευσίνας, εμείς δε, παρά τις διαβεβαιώσεις του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως ότι δεν υπάρχουν καταγγελίες για θέματα καθαριότητος, δώσαμε σαφή εντολή στον ΟΣΕ να στείλει ειδικό συνεργείο να διαπιστώσει τη βασιμότητα των καταγγελλομένων και να προβεί στην άμεση απομάκρυνση όσων τυχόν απορριμμάτων ή λοιπών αχρήστων αντικειμένων υπάρχουν εκεί.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο ερωτών συνάδελφος, κ. Λεβέντης, έχει το λόγο.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ, χαίρομαι που παραδέχεσθε ότι έχουμε καθυστερήσει, όσον αφορά το τρένο. Αυτό είναι κοινή διαπίστωση.
      Το ερώτημά μου, αν προεκτείνω τη λογική σας, είναι γιατί δεν κάνετε διακίνηση αυτών των βαρέων φορτίων από τους σιδηροδρομικούς σταθμούς Λαρίσης κλπ.; Μπορείτε να μου το εξηγήσετε; Αυτός ο σταθμός είναι φτιαγμένος το 1878, επί Τρικούπη, όταν τότε οι κάτοικοι περπατούσαν με τα πόδια ή πήγαιναν με τα γαϊδουράκια. Τώρα, λοιπόν, ένας στενός σταθμός, που δεν έχει χώρο ούτε για να παρκάρει ένα αυτοκίνητο, είναι υποχρεωμένος να δέχεται τεράστια φορτία τα οποία διακινούνται με το τρένο. Δεν είπαμε εμείς να μη διακινούνται μέσω των σιδηροδρομικών δικτύων, αλλά δεν υπάρχουν οι υποδομές. Είναι στο κέντρο της πόλης, κύριε Υπουργέ –και το ξέρετε πάρα πολύ καλά- και δεν υπάρχει χώρος. Αυτές οι τεράστιες νταλίκες, έτσι όπως διακινούνται, δημιουργούν το αδιαχώρητο σε μια περιοχή, η οποία είναι εξαιρετικά φορτισμένη. Ξέρετε τι κυκλοφοριακή ασφυξία έχουν δημιουργήσει τρεις χιλιάδες μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις στην περιοχή της Ελευσίνας και του Θριασίου. Αν προσθέσουμε και αυτό μέσα στο κέντρο της πόλης, φθάνουμε σε μια κατάσταση όχι τριτοκοσμική, αλλά πεντακοσμική θα λέγαμε. 
      Δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσουμε έτσι, κύριε Υπουργέ. Εφόσον θέλετε να γίνει αυτό, τότε φτιάξτε τις υποδομές, τότε φτιάξτε ένα χώρο που να μπορούν να γίνονται αυτά τα πράγματα. Ο σταθμός δεν έχει αυτές τις προϋποθέσεις, δεν έχει αυτές τις δυνατότητες. Αυτό καταργεί εντελώς τη λειτουργία της πόλης.
      Σκεφθείτε τώρα τι γίνεται. Φτιάχνουμε το εμπορευματικό κέντρο στον Ασπρόπυργο. Είπαμε για δύο χιλιάδες στρέμματα με 60% κάλυψη. Όλες αυτές οι νταλίκες και τα άλλα βαριά αυτοκίνητα εκεί θα κυκλοφορούν. Όλα τα απορριμματοφόρα που κουβαλούν τα σκουπίδια όλης της Αττικής θα κυκλοφορούν σε αυτήν την περιοχή. Όλα τα πετρελαιοφόρα από τα δύο μεγάλα διυλιστήρια περνοδιαβαίνουν από αυτήν την περιοχή. Δεν αντέχει αυτή η περιοχή. Κάποτε πρέπει να το καταλάβετε.
      Εγώ θα σας καλούσα, κύριε Υπουργέ, τουλάχιστον να κάνετε μια επιτόπια επίσκεψη, για να έχετε άμεση και προσωπική αντίληψη του τι γίνεται, τι τραγική κατάσταση δημιουργείται σε αυτήν την περιοχή. 
      Λέτε ότι δεν υπάρχει καμιά επίσημη καταγγελία από κανέναν. Όταν το καταγγέλλει επισήμως ο Δήμος Ελευσίνος, ποια άλλη πιο επίσημη καταγγελία θέλετε; Εκεί έχει γίνει ένα σκουπιδαριό, ένας απέραντος σκουπιδότοπος. Αυτό είναι απαράδεκτο. Δεν μπορεί να συνεχισθεί έτσι αυτή η κατάσταση.
      Νομίζω ότι θα πρέπει να υπάρξει μια ευαισθησία και βέβαια πρέπει να υπάρξουν προϋποθέσεις για να μπορεί να γίνει αυτό. Αυτές οι προϋποθέσεις δεν υπάρχουν. Δεν επιτρέπεται μέσα σ’ αυτούς τους στενούς δρόμους, που είναι γύρω από το σταθμό να διακινούνται τόσο βαριά αυτοκίνητα, τόσο βαριά φορτία. Αλλιώς θα πρέπει να επεκταθεί το μέτρο και στους άλλους σταθμούς.
      Σας λέω, λοιπόν, ιδού η πρόκληση. Κάντε τότε αυτήν τη διακίνηση και μέσα από τους σιδηροδρομικούς σταθμούς του κέντρου της πόλης. Θα δείτε τι θα δημιουργηθεί και δικαιολογημένα η αγανάκτηση θα φθάσει στο κατακόρυφο.
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Λεβέντη.
      Το λόγο έχει ο κ. Νεράντζης για να δευτερολογήσει.
      ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ (Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Αν και εφόσον έχουν έτσι τα πράγματα, όπως ισχυρίζεται ο συνάδελφός μας, διερωτάται κανείς, γιατί αφειδώς η δημοτική αρχή της Ελευσίνας επί τόσα χρόνια είχε εκδώσει άδειες μεταφοράς βιομηχανικών υλικών και διελεύσεως φορτηγών. 
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Όχι αυτή η δημοτική αρχή. Από το παρελθόν.
      ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ (Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Το ξεκαθαρίσαμε, λοιπόν, και η απάντηση δόθηκε. Τώρα αλλάζετε την ερώτησή σας και μου λέτε, γιατί εκεί και όχι αλλού.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Είπα, γιατί όχι και αλλού.
      ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ (Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Αφήστε με να σας απαντήσω, εκτός και αν θέλετε να απαντήσετε εσείς.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Λεβέντη, και εκτεταμένη ερώτηση είχατε και άνεση χρόνου για να την αναπτύξετε.
      ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ (Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Σας άκουσα με προσοχή. Σέβομαι τις πλάνες σας, αλλά αφήστε να σας τις διαλύσω, αν θέλετε ή τουλάχιστον να επιχειρήσω να σας τις διαλύσω. Αν δεν θέλετε, πολύ ευχαρίστως σταματάω.
      Άρα, λοιπόν, διευκρινίσαμε ότι και από το σταθμό Ελευσίνας ασκείται νόμιμη και επιτρεπτή δραστηριότητα, αφού ο οργανισμός του ΟΣΕ επιτρέπει να διεξάγονται τέτοιες μεταφορές βαρέων φορτίων. Τώρα γιατί ο σταθμός εκείνος και όχι ο σταθμός των Αθηνών, σ’ αυτό το παιχνίδι δεν μπορούμε να μπούμε.
      Αμφισβητήσατε, όμως, και την ύπαρξη όλων αυτών των στοιχείων που αναφέρονται στην καθαριότητα. Λέτε «εμείς κάναμε καταγγελίες». Σας διαβάζω το έγγραφο του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Εγώ δεν έχω προσωπική αντίληψη. Λένε λοιπόν: «Δεν έχουν διαπιστωθεί σχετικές παραβάσεις στο Αστυνομικό Τμήμα Ελευσίνας, δεν έχουν γίνει σχετικές με προβλήματα καθαριότητος ή διατάραξη της κοινής ησυχίας καταγγελίες, ούτε έχουν διαπιστωθεί από αστυνομικούς ανθυγιεινές εστίες στο χώρο του σιδηροδρομικού σταθμού». Αυτά τα λέει το έγγραφο του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. 
      Εσείς μου λέτε ότι ο Δήμος Ελευσίνας κατήγγειλε. Πού το κατήγγειλε; Σε πρες κόνφερανς; Στις τηλεοράσεις; Δεν θα έπρεπε η καταγγελία, εάν εγένετο, να συνετελείτο στο αρμόδιο Αστυνομικό Τμήμα; Τι άλλο θέλετε να κάνουμε; Παρά ταύτα, για το θέμα της καθαριότητας στους χώρους του ΟΣΕ, για το οποίο είναι αρμόδιο το δικό μας Υπουργείο, σας είπα από την αρχή ότι δόθηκε εντολή επισταμένως να μεταβούν κλιμάκια και να προβούν σε αποκομιδή οποιουδήποτε αντικειμένου υπάρχει εκεί και ρυπαίνει.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην ημερήσια διάταξη της
      ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
     Θα συζητηθούν προτάσεις νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
      1. Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου της πρότασης νόμου: «Ρυθμίσεις για τους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου και μέτρα για την αποτροπή καταστρατήγησης των εργασιακών τους δικαιωμάτων στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα». 
      2. Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου της πρότασης νόμου: «Ρυθμίσεις για τους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου και μέτρα για την αποτροπή καταστρατήγησης των εργασιακών τους δικαιωμάτων στον ιδιωτικό τομέα, στο δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα». 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην επιτροπή συζητήθηκαν από κοινού οι δύο προτάσεις νόμων και ομόφωνη πρόταση της Διάσκεψης των Προέδρων είναι να ακολουθήσουμε την ίδια διαδικασία και σήμερα, δηλαδή να συζητηθούν και οι δύο μαζί.
      Συμφωνεί το Σώμα;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το Σώμα συμφώνησε ομοφώνως.
      Υπενθυμίζω ότι και οι δύο προτάσεις νόμων εμπίπτουν στους περιορισμούς της διάταξης της παραγράφου 3 του άρθρου 73 του Συντάγματος, σύμφωνα με την οποία δεν εισάγεται για συζήτηση η πρόταση νόμου, εφόσον συνεπάγονται εις βάρος του δημοσίου, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου δαπάνες ή ελάττωση εσόδων ή της περιουσίας τους για να δοθεί μισθός ή σύνταξη ή γενικά όφελος σε κάποια πρόσωπα και επομένως δεν τίθενται σε ψηφοφορία.
      Ακόμη, υπενθυμίζω ότι η πρακτική, την οποία ακολουθούμε όλα αυτά τα χρόνια, είναι να συζητούμε αυτές τις προτάσεις νόμου, χωρίς να προχωρούμε σε ψηφοφορία, γιατί με τη συζήτηση στη Βουλή δίνεται η δυνατότητα στα κόμματα και σε όλους τους Βουλευτές, αλλά και στην Κυβέρνηση να πάρουν θέση σε σοβαρά ζητήματα, στα οποία αναφέρονται και επιχειρούν να ρυθμίσουν οι προτάσεις νόμου.
      Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Ορέστης Κολοζώφ ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο για τη σημερινή συζήτηση τον κ. Άγγελο Τζέκη. 
      Ο Γραμματέας του Προεδρείου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ κ. Δημήτριος Ρέππας ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του κόμματός του τον κ. Μιλτιάδη Παπαϊωάννου. 
      Το λόγο έχει η κ. Ευαγγελία Σχοιναράκη-Ηλιάκη. 
      ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μέσα στα πλαίσια της πολιτικής της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας τελικά απέναντι στους εργαζόμενους, μιας πολιτικής που αν κρίνει κανείς από τα τελευταία ανακοινωθέντα της Κυβέρνησης, πρόκειται για πολιτική άγριας λιτότητας, εμπεριέχεται ο «σημαντικός» στόχος της εξόντωσης της μεσαίας και κάτω τάξης στη χώρα μας, του κοινωνικού κέντρου, που το τελευταίο διάστημα η Νέα Δημοκρατία προσπαθούσε να σφιχταγκαλιάσει μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους παραμονές των εκλογών. 
      Τελικά, όμως, διαπιστώνουμε για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, κατά την υλοποίηση και την εφαρμογή του προεκλογικού της προγράμματος, ότι πρόκειται για μια κυβέρνηση πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά επικίνδυνη. Αν συνδυάσει δε κανείς και το θέμα των συμβασιούχων, των ανθρώπων που χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον για την εκλογική νίκη, θα δει πόση αλήθεια εμπεριέχουν όλα τα παραπάνω. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μία ευνομούμενη πολιτεία κρίνεται, εκτός των άλλων, από το κατά πόσο μπορεί δίκαια και σωστά να ρυθμίζει τη λειτουργία της αγοράς και των εργασιακών σχέσεων, διαμορφώνοντας έτσι ένα ξεκάθαρο πλαίσιο νόμιμο, λειτουργικό, πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ των κοινωνικών εταίρων και του κράτους, που ως στόχο θα έχει συνθήκες ασφάλειας στους εργαζόμενους. Και είναι αλήθεια ότι το εργασιακό καθεστώς των συμβασιούχων όλα αυτά τα χρόνια πάσχει από κενά και ασάφειες στους νόμους, αλλά κυρίως πάσχει στην καταχρηστική εφαρμογή ορισμένων διατάξεων των νόμων που οδηγούν στην καταστρατήγηση τελικά των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. 
      Μετά από την τελευταία προειδοποίηση προς τη χώρα μας το Φεβρουάριο του 2004, ήταν προφανές ότι όποια κυβέρνηση και αν προέκυπτε από τις εκλογές του Μάρτη ήταν υποχρεωμένη να προβεί στην πλήρη εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας στο θεσμικό πλαίσιο της χώρας μας. Ποιος ήταν τελικά ο στόχος αυτής της οδηγίας; Στόχος ήταν η θέσπιση ενός σταθερού θεσμικού πλαισίου, προκειμένου να αποτραπούν οι καταχρήσεις σε βάρος των εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή έργου και η θέσπιση σταθερών κανόνων στο διηνεκές. 
      Πρέπει να επισημάνω, πρώτα απ’ όλα, ότι στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες η κοινοτική οδηγία εντάχθηκε μέσα στο θεσμικό πλαίσιο των χωρών, χωρίς προβλήματα για τους εργαζόμενους, ενώ στη χώρα μας η Κυβέρνηση προσπάθησε να ενσωματώσει με τα προεδρικά διατάγματα 180 και 164 τη συγκεκριμένη οδηγία, αλλά τελικά την τροποποιεί σε βάρος των εργαζομένων σε αντίθεση με τον πρωτοποριακό, ακόμα και σήμερα, ν. 2112/1920 που θεσπίστηκε επί Ελευθερίου Βενιζέλου και ο οποίος δεν βάζει καμία εξαίρεση, ενώ συγχρόνως καθορίζει προστατευτικά μέτρα για τον εργαζόμενο και προλαμβάνεται η κατάχρηση από τις διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου. Πρέπει να συμπληρώσω ότι τη χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων απαγορεύει και η ίδια η κοινοτική οδηγία. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει προηγούμενο, τουλάχιστον στην νεότερη περίοδο της ελληνικής πολιτικής ιστορίας, και αποτελεί μείζον σκάνδαλο στην πολιτική ζωή της χώρας η μεγάλη εξαπάτηση που δέχθηκαν διακόσιες πενήντα χιλιάδες συμβασιούχοι από τις ξεκάθαρες προεκλογικές δεσμεύσεις της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας διά στόματος του ίδιου του σημερινού Πρωθυπουργού σε όλες τις προεκλογικές του συνεντεύξεις και στη συνέχεια η εξαίρεσή τους, η αποκαθήλωση δηλαδή των προεκλογικών δεσμεύσεων, από τις ρυθμίσεις του προεδρικού διατάγματος, με το οποίο η Κυβέρνηση επέλεξε να χειριστεί το πολύ σημαντικό αυτό θέμα το περασμένο καλοκαίρι. 
      Ας δούμε, όμως, τι έλεγε ο κ. Καραμανλής προεκλογικά. Στις 5 Μαρτίου έλεγε: «Εμείς βγήκαμε πρώτοι και είπαμε να λήξει επιτέλους η εκκρεμότητα και με αυτούς τους διακόσιους πενήντα χιλιάδες συμβασιούχους». Τι έγινε στη συνέχεια; Όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά, αφού το προεδρικό διάταγμα στην υλοποίησή του δεν συμπεριλαμβάνει όλους τους συμβασιούχους, με όλες αυτές τις διατάξεις και τις δεσμεύσεις που έχει. 
      Εκτός των προεκλογικών δεσμεύσεων του Προέδρου και άλλων στελεχών της Νέας Δημοκρατίας που έγιναν γνωστές σε όλους τους Έλληνες πολίτες μέσω των μέσων ενημέρωσης, θυμίζω για άλλη μια φορά τη δήλωση του κυρίου Καραμανλή κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων στις 18 Μαρτίου στο ελληνικό Κοινοβούλιο: «Δρομολογήσαμε ήδη τη σχετική διαδικασία, ώστε με το προεδρικό διάταγμα, που θα εκδοθεί στο αμέσως επόμενο διάστημα, οι κάθε είδους συμβάσεις εκείνων που θα καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της υπηρεσίας να μετατραπούν το συντομότερο δυνατό σε αορίστου χρόνου». Δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι η Νέα Δημοκρατία προς άγραν ψήφων επέλεξε το παιχνίδι με τα όνειρα, τις ελπίδες, αλλά και τις συνειδήσεις των διακοσίων πενήντα χιλιάδων αυτών ανθρώπων και των οικογενειών τους, αντί της πολιτικής, που θα έδινε λύση με δίκαιο τρόπο στο ιδιαίτερα σημαντικό και χρονίζον αυτό πρόβλημα.
      Παρακολουθούμε ότι η Νέα Δημοκρατία κινείται σε δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη ήταν συγκυριακή και υπαγορεύθηκε από την ανάγκη των εκλογών. Μεγέθυνε τον αριθμό των συμβασιούχων και καλλιέργησε την προσδοκία του διορισμού. Πλειοδότησε σ’ αυτό και κέρδισε ευκαιριακά την ψήφο των ανθρώπων που πίστεψαν ότι θα τακτοποιηθούν. 
      Στη συνέχεια, όμως, τι έρχεται ακριβώς; Διαπιστώνουμε ότι έρχονται οι απολύσεις από θέσεις, οι οποίες ήταν παγίων και διαρκών αναγκών και αυτό αποδεικνύεται από την ανακοίνωση της Περιφέρειας Αττικής, όπου βάζει ένα «κλειστόν λόγω απόλυσης των συμβασιούχων» και μια ανακοίνωση που λέει: «Σας γνωρίζουμε ότι λόγω της λήξης της σύμβασης των πενήντα οκτώ συμβασιούχων, η υπηρεσία με τους δεκαπέντε μονίμους υπαλλήλους αδυνατεί να δεχθεί το κοινό από σήμερα και μέχρι νεωτέρας». Η ανακοίνωση λέει ότι είναι από τη διοίκηση και έχει ημερομηνία 2-8-2004. Καταθέτω το έγγραφο για τα Πρακτικά. 
      (Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Ευαγγελία Σχοιναράκη-Ηλιάκη καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
      Στη συνέχεια, έρχεται η προκήρυξη για πλήρωση αυτών των θέσεων. Άρα, δηλαδή, οι άνθρωποι χρειάζονταν ακόμα, αλλά δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις τους. Καταθέτω το έγγραφο για τα Πρακτικά.
      (Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Ευαγγελία Σχοιναράκη-Ηλιάκη   καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής) 
      Αμέσως μετά, έρχεται η πρόσληψη νέων υπαλλήλων.
      (Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Ευαγγελία Σχοιναράκη-Ηλιάκη καταθέτει για τα Πρακτικά το σχετικό έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
      Δεν γνωρίζω με ποια διαδικασία έγινε η πρόσληψη και θα πρέπει να μας το εξηγήσει ο κύριος Υπουργός, ίσως με τη διαδικασία του face control, αποδεικνύοντας ξεκάθαρα ότι ο στόχος της Κυβέρνησης ήταν εντελώς διαφορετικός και θα τον δούμε στη συνέχεια, αφού ήταν η δεύτερη στρατηγική επιλογή με μακροπρόθεσμο στόχο. Γιατί; Γιατί απαξίωσε και κοινωνικά απονομιμοποίησε το ν.2190 στη συνείδηση του κόσμου και έτσι διαμόρφωσε μια κατάσταση και ένα τοπίο ιδιαίτερα βολικό για την ίδια και τους στόχους της, προκειμένου να μπορεί να αντικαταστήσει τους συμβασιούχους με νέους, δημιουργώντας ταυτόχρονα νέες γενιές ανέργων, νέες στρατιές ομήρων, αλλά και ένα κλίμα που θα επιτρέπει στη συνέχεια τη ρουσφετολογική πολιτική στη νέα διακυβέρνηση. 
      Τι παρατηρούμε; Πρώτα απ’ όλα, για άλλη μια φορά η Νέα Δημοκρατία προχώρησε στη ρύθμιση του ζητήματος χωρίς διαβούλευση με όλους τους κοινωνικούς εταίρους, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα και παρά το γεγονός ότι ακόμα και η γνωμοδοτική εισήγηση της ΟΚΕ και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις ήταν εντελώς αντίθετες και τόνιζαν ότι οι ρυθμίσεις είναι σε βάρος των εργαζομένων. Η ΚΕΔΚΕ και η ΕΝΑΕ, δηλαδή οι εκπρόσωποι των αυτοδιοικήσεων Α΄ και Β΄ βαθμού, τόνιζαν σε όλους τους τόνους ότι ήταν πολύ σημαντικό το πρόβλημα που αντιμετώπιζαν και το κυριότερο ότι δεν υπήρχαν οι πόροι προς την Αυτοδιοίκηση, για να αντιμετωπιστούν όλα αυτά τα θέματα. Πρέπει εδώ να σημειώσουμε προς όλους εκείνους που μιλούν για τα δικά μας παιδιά ότι από το δημόσιο, που είναι και ο μεγαλύτερος αριθμός των συμβασιούχων, περίπου εβδομήντα με εβδομήντα πέντε χιλιάδες, ίσως και περισσότεροι, πολύ λίγοι είναι εκείνοι που εργάζονται στη κεντρική διοίκηση ή στις διάφορες υπηρεσίες των κεντρικών διοικήσεων και η συντριπτική πλειοψηφία αυτών είναι εργαζόμενοι στους δήμους και στις νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις, όπου εκεί εφαρμόστηκε η πολιτική του εκάστοτε άρχοντα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. 
	Βέβαια, η Κυβέρνηση δεν επιλέγει το δρόμο της συζήτησης στο Κοινοβούλιο μέσω των αντιπροσώπων του ελληνικού λαού, αλλά προτίμησε τη λύση του προεδρικού διατάγματος, παίζοντας το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου. 
	Δεύτερον -κι εδώ φαίνεται η παρέκκλιση από τις προεκλογικές εξαγγελίες- η μεταβατική διάταξη που αναφέρει τις προϋποθέσεις με βάση τις οποίες μπορεί να μετεξελιχθεί η σύμβαση και να μετατραπεί σε αορίστου χρόνου εξαιρεί τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και αυτό γιατί, ενώ οι προσλήψεις έχουν γίνει με το ν. 2190, άρα δηλαδή δεν υπάρχει κενό μικρότερο των τεσσάρων μηνών ανάμεσα σε δύο συμβάσεις, βάζει το τρίμηνο. 
      Αλήθεια, με ποια επιλογή έγινε αυτό το τρίμηνο ανάμεσα σε δύο συμβάσεις, προκειμένου πραγματικά με διατάξεις του προεδρικού διατάγματος να φύγουν οι άνθρωποι που με νόμιμο τρόπο είχαν διοριστεί σε διάφορες θέσεις ως συμβασιούχοι; 
	Τρίτον, η ρύθμιση δεν αφορά ούτε την προ του διατάγματος περίοδο εφαρμογής της οδηγίας, αφού σύμφωνα με το άρθρο 5 απαγορεύεται και είναι άκυρη, χωρίς να γεννάται στο πρόσωπο του εργαζομένου κανένα δικαίωμα, κάθε παράταση της σύμβασης μεταξύ του ίδιου εργοδότη για διάστημα πέραν των είκοσι τεσσάρων μηνών. 
	Τέταρτον, κι εδώ χαρακτηρίζεται η φιλοσοφία της κυβερνητικής ρύθμισης. Αντί να εναρμονίζεται η εθνική νομοθεσία, μέσω της εξειδίκευσης των διατάξεων της κοινοτικής οδηγίας, συσκοτίζονται στις προϋποθέσεις εφαρμογής της, καθώς τίθεται σωρεία αόριστων προϋποθέσεων, που δημιουργούν ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα στο σύνολο των ανθρώπων που θέλουν να κάνουν χρήση των διατάξεων του προεδρικού διατάγματος.
      Δεν υπάρχει σαφής ορισμός των πάγιων και διαρκών αναγκών. Το κατά πόσο μία σύμβαση καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες είναι ένα πραγματικό ζήτημα που προκύπτει από τις ανάγκες των υπηρεσιών. Δηλαδή αν ένας εργαζόμενος, παραδείγματος χάρη του Υπουργείου Πολιτισμού, εργάζεται για πάνω από τριάντα και σαράντα μήνες με κενά άνω των τεσσάρων μηνών, δεν καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες; Αν ένας εργαζόμενος εργάζεται ως συμβασιούχος πέντε έως δέκα ή και περισσότερα χρόνια, πώς είναι δυνατό μετά την απόλυσή του με τα νέα μέτρα να βγει στην αγορά εργασίας; Αλήθεια, ποια θα είναι η τύχη αυτού του ανθρώπου; 
      Εξάλλου, αυτός ήταν ο στόχος της κοινοτικής οδηγίας: Ποιότητα στις εργασιακές σχέσεις και προστασία του εργαζόμενου από καταχρηστικές συμπεριφορές. 
      Το πρόβλημα, αντί να λυθεί με το προεδρικό διάταγμα, έχει επιδεινωθεί και έχει ανοίξει νέες «πληγές» στους εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και βεβαίως η υπόσχεση για αυξημένη μοριοδότηση κατέρρευσε. Είδαμε πολύ καλά τι περιείχε το νομοσχέδιο, που είναι πλέον νόμος του κράτους για τη μοριοδότηση. Ήταν μία «κερκόπορτα» στο ν. 2190 και ήταν μία καταστρατήγηση των αξιοκρατικών επιλογών για προσλήψεις στο δημόσιο τομέα. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα γνωρίζετε πολύ καλά ότι το προσοντολόγιο, το οποίο ορίζει τι ακριβώς προσόντα πρέπει να έχει ο άνθρωπος που καταθέτει μία αίτηση για διορισμό, είναι συγκεκριμένο. Αλήθεια, αυτά τα συγκεκριμένα προσόντα που πρέπει να έχει ένας πολίτης για να καταθέσει μία αίτηση, υπάρχει δυνατότητα να τα έχουν άνθρωποι ηλικίας πενήντα ή πενήντα πέντε ετών, που είναι αρκετοί από τους συμβασιούχους; Άρα, δηλαδή, αποκλείονται. 
      Το νομοθετικό πλαίσιο συνεχίζει να είναι ασαφές και η ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας όχι ικανοποιητική. Καθίσταται επιτακτική η ανάγκη άμεσων και ξεκάθαρων ρυθμίσεων και ορισμών, ώστε να ρυθμιστούν με δίκαιο και ρεαλιστικό τρόπο τα ανοικτά ζητήματα, για να μην πολλαπλασιαστούν στο μέλλον τα προβλήματα. Δεν θέλουμε να ξαναδούμε θλιβερά φαινόμενα εξαπάτησης των συμπολιτών μας, που βρίσκονται σε καθεστώς μεγάλης ανασφάλειας και σε πολύ δύσκολη οικονομική θέση από την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και από οποιαδήποτε άλλη παράταξη. 
      Εδώ πρέπει να τονίσω ένα κρούσμα αυθαιρεσίας, για μένα, ιδιαίτερα σημαντικό. Ξέρετε τι έκανε η σημερινή διακυβέρνηση για ανθρώπους που ήταν υποχρεωμένοι από το προεδρικό διάταγμα να συγκαλέσουν τα υπηρεσιακά συμβούλια προκειμένου να αποφανθούν για τους συμβασιούχους, ιδιαίτερα όταν έληγαν οι ημερομηνίες; Παραδείγματος χάρη, στον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας το καλοκαίρι ο πρόεδρος του οργανισμού απέλυσε τη διευθύντρια διοικητικού που ήταν και πρόεδρος του υπηρεσιακού συμβουλίου επειδή ακριβώς, σύμφωνα με το προεδρικό διάταγμα συγκάλεσε το υπηρεσιακό συμβούλιο προκειμένου να αποφανθεί επί των αιτήσεων. Ταυτόχρονα καθαιρέθηκε και ο υπεύθυνος υπάλληλος, που συνέταξε και υπέγραψε το υπηρεσιακό σημείωμα, που χαρακτήριζε συμβασιούχους ανθρώπους που υπηρετούσαν από το 1996 και μετά ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
      Επειδή όλοι οι εμπλεκόμενοι και γνώστες του θέματος –ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, Ομοσπονδία των συμβασιούχων, αλλά και έγκριτοι νομικοί- διαπιστώνουν ότι το συγκεκριμένο προεδρικό διάταγμα δεν ικανοποιεί το σύνολο των συμβασιούχων, αλλά πολύ μικρό αριθμό και επειδή πρέπει να καλύψουμε τα μεγάλα κενά που δημιουργούνται και λειτουργούν σε βάρος των εργαζομένων, είμαστε συνεπείς στη θέση μας ότι με νόμο και μέσα στη Βουλή πρέπει να ρυθμιστεί αυτό, με νόμο που πρέπει να είναι εξαιρετικά σαφής και να ξεφεύγει από τη νομικίστικη προσέγγιση που δημιουργεί σύγχυση. Πρέπει να φτιάξουμε ένα πλαίσιο που να διασφαλίζει την προστασία του εργαζομένου, αλλά και την αποτελεσματικότητα της κοινοτικής οδηγίας, γι’ αυτό ακριβώς καταθέσαμε τη συγκεκριμένη πρόταση νόμου. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πρόταση νόμου που συζητάμε καλύπτει τούτο ακριβώς, όλους τους ανθρώπους που δικαιολογημένα καλύπτουν θέσεις πάγιων και διαρκών αναγκών. Ταυτόχρονα οριοθετείται ο θεσμός πάγιων και διαρκών αναγκών, ώστε να μην μπορεί καμία παράταξη να χρησιμοποιεί τον όρο κατά το δοκούν, για να δικαιολογήσει επιμέρους πολιτικές και σκοπιμότητες.
      Η Νέα Δημοκρατία είχε κατηγορήσει το ΠΑΣΟΚ για κατάσταση ομηρίας των συμβασιούχων. Είπα και πριν ότι το εργασιακό καθεστώς μπορεί να μην ήταν το καλύτερο. Όμως, θα πρέπει να υπογραμμίσω ότι επί ΠΑΣΟΚ οι συμβάσεις ανανεώνονταν και το ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να διασφαλίσει το νόημα και το κανονιστικό περιεχόμενο του άρθρου 103 του Συντάγματος απέναντι σ’ αυτούς. 
      Απεναντίας η Κυβέρνηση, εκτός του ότι με το άρθρο 5 αποκλείει, ουσιαστικά διακόπτει τις συμβάσεις, δημιουργεί και πολλά άλλα προβλήματα.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να αποφασίσουμε με συναίνεση, να προβούμε σε ρυθμίσεις για το μέλλον που θα δίνουν λύση στο πρόβλημα και θα δημιουργούν ξεκάθαρο τοπίο. Η πρόταση δίνει μία δυνατότητα ομόθυμης απόφασης για λύση στο μεγάλο πρόβλημα. Αν υπάρχει πολιτική βούληση, ας αποφασίσουμε εδώ πολιτικά και ομόφωνα να αντιμετωπίσουμε το θέμα και όταν ομόφωνα αντιμετωπιστεί μέσα στο Εθνικό Κοινοβούλιο, κανένας άλλος θεσμός της χώρας δεν θα μπορεί να εκφραστεί διαφορετικά. Αν προχωρήσουμε διαφορετικά, χωρίς δηλαδή να διαμορφώσουμε το πλαίσιο πίσω από τους εργαζόμενους, θα έχει στηθεί ένα ολόκληρο σύστημα εκμετάλλευσης των εργαζομένων, με ό,τι αυτό σημαίνει γι’ αυτούς, και εννοώ τις δικαστικές προσφυγές.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Νέα Δημοκρατία είχε καταθέσει προεκλογικά προς τον ελληνικό λαό ένα φιλόδοξο πρόγραμμα. Πολύ φοβάμαι ότι αυτό το φιλόδοξο πρόγραμμα αδικείται στην υλοποίηση του πραγματικού έργου της Κυβέρνησης σήμερα. Εκείνο που σκέφτομαι είναι πώς ακριβώς θα αντιμετωπίσουν οι συνάδελφοι Βουλευτές τους πολίτες στην περιφέρεια. Είμαι σίγουρη ότι το επόμενο διάστημα όλοι θα τρέχουν να βγάλουν σελίδες από το προεκλογικό πρόγραμμα, διότι, δυστυχώς, το κυβερνητικό έργο το έχει εντελώς αλλοιώσει.
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα θεωρεία της Βουλής τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν δεκαπέντε Βουλευτές από το Κόσοβο με επικεφαλής τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου του Κοσόβου. 
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Προηγήθηκε συνάντηση και συζήτηση με το Προεδρείο της Βουλής και τους ενημερώνουμε ότι συζητούμε προτάσεις νόμου της Αντιπολίτευσης.
      Το λόγο έχει ο εισηγητής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Λεβέντης.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το θέμα των συμβασιούχων έχει συζητηθεί πολλές φορές. Φαντάζομαι ότι συμφωνούμε όλοι μας πως είναι ένα θέμα πρωτίστως πολιτικό, αλλά και κοινωνικό. Είναι πολιτικό θέμα γιατί έχει δημιουργηθεί από πράξεις και παραλείψεις της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά και κοινωνικό γιατί αφορά εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, σχεδόν κάθε ελληνική οικογένεια. 
      Αναγνωρίζοντας την έκταση του προβλήματος, όπως σκιαγραφήθηκε όλον αυτόν τον καιρό μέσα από τις διαδικασίες εφαρμογής του προεδρικού διατάγματος, καθώς και μέσα από τις πολλές και ποικίλες εξαιρέσεις του που άφησαν χιλιάδες συμβασιούχων εκτός των πυλών, ο Συνασπισμός κατέθεσε την πρόταση νόμου, που συζητείται σήμερα ενώπιον του Κοινοβουλίου. 
      Βέβαια πρέπει να τονίσουμε εδώ ότι ο Συνασπισμός ήταν αυτός που έφερε ήδη στο προσκήνιο το θέμα όταν ήταν στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ και διά του Προέδρου του και τότε Ευρωβουλευτή κ. Αλαβάνου είχε τονίσει ότι είναι υποχρέωση της χώρας μας να εφαρμόσει την κοινοτική οδηγία.
      Αυτό βέβαια έγινε αντικείμενο έντονης προεκλογικής εκμετάλλευσης και από τα δύο μεγάλα κόμματα. Μάλιστα, ο κ. Καραμανλής ανέλαβε προσωπικώς τη δέσμευση για πλήρη εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας και την ανάλογη τακτοποίηση όλων των συμβασιούχων με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τώρα, βέβαια, μόνο ένα μικρό μέρος τακτοποιείται. Οι άλλοι ας πρόσεχαν, όπως θα έλεγε και ο κ. Σημίτης, με μία άλλη ευκαιρία, με το Χρηματιστήριο. 
      Η πρόταση. λοιπόν. που κάνουμε εμείς αποσκοπεί στην άνευ εξαιρέσεων και αποκλεισμών μετατροπή των συμβάσεων, στην οριστική διευθέτηση ενός προβλήματος που χρονίζει πλέον  και βάλλει κατά θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως αυτό της εργασίας και της ανάπτυξης της ανθρώπινης προσωπικότητας. Είναι προφανές ότι το π.δ. του κ. Παυλόπουλου δεν δίνει καμιά ουσιαστική λύση στο πρόβλημα, καθώς είναι τόσο περιοριστικές, αλλά και ουσιαστικά άδικες οι προϋποθέσεις που θέτει, που είναι ζήτημα αν μερικές χιλιάδες συμβασιούχοι θα δουν τις συμβάσεις τους να μετατρέπονται σε αορίστου χρόνου.
      Είναι, επίσης, προφανές ότι το π.δ. του κ. Ρέππα, δεν έδωσε καμιά λύση στο πρόβλημα. Αντίθετα, και η προηγούμενη και η σημερινή Κυβέρνηση συνέχισαν και συνεχίζουν να στοιβάζουν στρατιές συμβασιούχων, που όλοι θα ζητήσουν κάποια στιγμή τη δικαίωσή τους. Και φυσικό είναι. 
      Ο Συνασπισμός πίστευε από την πρώτη στιγμή και συνεχίζει να πιστεύει ότι η οδός των δικαστηρίων δεν είναι η λύση για τους συμβασιούχους, διότι τελικά οι συμβασιούχοι αιμορραγούν στα δικηγορικά γραφεία και στα δικαστήρια. Δεν είναι λύση διότι μια γραμμή του νομοθέτη, κύριε Υπουργέ, αρκεί για να καταργήσει ολόκληρες νομικές βιβλιοθήκες, όπως έλεγαν οι παλαιότεροι. 
      Η πρόσληψη έκτακτου προσωπικού δεν είναι κάτι καινούργιο για τη χώρα μας. Οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου στο δημόσιο, στους ΟΤΑ, στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και στις τράπεζες είναι ένα καθεστώς που άρχισε να παίρνει μαζική μορφή τη δεκαετία του 1970, που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενων, προσλήφθηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες σαν έκτακτοι ορισμένου χρόνου για να παρέχουν, όμως, έργο το οποίο κάθε άλλο παρά πρόσκαιρο και εποχικό ήταν. Αντίθετα οι περισσότεροι από τους προσληφθέντες κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της υπηρεσίας στην οποία προσλήφθηκαν. 
      Από τη δεκαετία του 1970 μέχρι σήμερα όλες οι κυβερνήσεις, ο δημόσιος, ο ευρύτερος δημόσιος τομέας, οι ΟΤΑ και οι τράπεζες κάνουν κατάχρηση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Εκμεταλλεύονται την ανάγκη και την προσπάθεια των ανέργων για να βρούνε εργασία. Έχουν καταστήσει θεσμό τις πελατειακές σχέσεις και τις ρουσφετολογικές προσλήψεις και δημιουργούν με τον τρόπο αυτό ολόκληρες στρατιές πολιτικών ομήρων τους οποίους κοροϊδεύουν και εκμεταλλεύονται σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις. 
      Ο ιδιωτικός τομέας από την άλλη πλευρά έχοντας τη δική του λογική και λειτουργία, χρησιμοποίησε και αυτός καταχρηστικά τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου προκειμένου αφ’ ενός μεν να μειώσει τις υποχρεώσεις του σε μισθούς, επιδόματα και ασφαλιστικές εισφορές και αφ’ ετέρου να έχει και αυτός εργαζόμενους υπό καθεστώς ομηρίας κάτω από το φόβο της απόλυσης. 
      Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι καινούργιο. Και η προσπάθεια για τη λύση του δεν προέκυψε από πράξεις ή ενέργειες των ελληνικών κυβερνήσεων όπως ήταν το σωστό. Προέκυψε από μια κοινοτική οδηγία την 70/79, μια οδηγία πλαίσιο που αναγνωρίζει την ανάγκη εξασφάλισης σταθερών εργασιακών σχέσεων για τους εργαζόμενους και την ανάγκη προστασίας τους από την καταστρατήγηση των εργασιακών τους δικαιωμάτων και την οποία, όπως προείπα, ο Συνασπισμός έφερε στο προσκήνιο. 
      Η σημερινή, λοιπόν, Κυβέρνηση παρά τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, διολισθαίνει και αυτή και αντιμετωπίζει το πρόβλημα με παρόμοιους τρόπους, τους οποίους χρησιμοποίησε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και χωρίς βέβαια να λύνει το πρόβλημα.
      Το ΠΑΣΟΚ από τη δική του πλευρά γιγάντωσε το πρόβλημα, όσο ήταν κυβέρνηση. Δεν το αντιμετώπισε τότε και σήμερα έρχεται υποκριτικά και με την πρόταση νόμου να ζητήσει τη λύση του. Ακούσαμε εδώ και την εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ. Εμείς δεν διαφωνούμε στο ότι πρέπει να βρεθεί λύση, αλλά, όμως, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι το ΠΑΣΟΚ όλο αυτόν τον καιρό το ολιγότερο ολιγώρησε το ολιγότερο αδιαφόρησε, το ολιγότερο άφησε το πρόβλημα να γιγαντωθεί. 
      Η σημερινή Κυβέρνηση επίσης έφερε π.δ. για να λύσει το θέμα ισχυριζόμενη ότι δεν μπορούσε να φέρει νόμο στη Βουλή, γιατί υπήρχε κατ’ αυτήν ο κίνδυνος να κριθεί αντισυνταγματικός. 
      Με την πρόταση νόμου που κατέθεσε ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς επιδιώκεται να δοθεί μια λύση, που επιτέλους θα είναι σύμφωνη με την ελληνική και την κοινοτική νομοθεσία. Πήρε υπόψη της τις προτάσεις της ΓΣΣΕ, της ΠΟΕΙΔ, του συντονιστικού των συμβασιούχων και καλύπτει το σύνολο των συμβασιούχων. Βασίζεται στο πνεύμα και το γράμμα της κοινοτικής οδηγίας 1999/70. Έχει πάρει υπόψη της την ελληνική πραγματικότητα που αποτυπώνεται από τους χιλιάδες εργαζόμενους που δουλεύουν χρόνια στην ίδια δουλειά, στο ίδιο  αντικείμενο, μόνο που εξαιτίας των διάφορων κυβερνητικών, εργοδοτικών και νομικών επινοήσεων είτε έχουν κάποιες διακοπές ανάμεσα στις συμβάσεις τους, είτε φαίνεται ότι έχουν προσληφθεί από άλλον εργοδότη, συνήθως από ένα από τα νομικά πρόσωπα που υπάγονται σε κάθε Υπουργείο, είτε ακόμη φαίνεται ότι έχουν προσληφθεί για άλλη δουλειά από αυτήν την οποία κάνουν στην πραγματικότητα για πολλά χρόνια. 
      Πιο συγκεκριμένα με τα άρθρα του νομοσχεδίου προτείνουμε τα εξής: Στο άρθρο 1 ορίζονται οι βασικές έννοιες της σχετικής ρύθμισης. Το άρθρο αυτό είναι σημαντικό και γι’ αυτό θα κάνουμε ιδιαίτερη αναφορά σε σχέση με τον ορισμό του εργοδότη. 
      Όσοι προσλαμβάνονταν μέσα από τις διαδικασίες του νόμου Πεπονή, αφού δεν μπορούσαν να προσληφθούν ξανά στον ίδιο φορέα, από το Υπουργείο ή το νομικό πρόσωπο, για να μη μείνουν χωρίς δουλειά, μετά τη λήξη της σύμβασής τους, πήγαιναν να δουλέψουν, με νόμιμο τρόπο, συμμετέχοντας στη σχετική προκήρυξη σε οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο ή εποπτευόμενο φορέα του Υπουργείου, που τύχαινε να κάνει προσλήψεις. Έτσι επιμένουμε ιδιαίτερα στον ορισμό της έννοιας του εργοδότη, όπου στην πρότασή μας υιοθετείται η θέση ότι το δημόσιο και τα εποπτευόμενα από αυτό ΝΠΙΔ θεωρούνται ως ενιαίος εργοδότης. Η Κυβέρνηση απαντά ότι όλοι αυτοί θα τακτοποιηθούν με τη μοριοδότηση. Όμως, ξέρουμε όλοι ότι αυτό δεν αποτελεί λύση. Μοριοδότηση υπήρχε και επί ΠΑΣΟΚ. Ελάχιστοι επωφελήθηκαν, κυρίως γιατί οι φορείς δεν υποχρεώνονταν να προκηρύξουν θέσεις. Το ίδιο θα γίνει και τώρα με τη μοριοδότηση που εξαγγέλλει η σημερινή Κυβέρνηση. 
      Πέρα από τα παραπάνω είναι προφανές ότι σήμερα θα πρέπει να γίνεται αναφορά και ορισμός στους ομίλους επιχειρήσεων. Και αυτή επίσης είναι μια πλευρά, η οποία αντιμετωπίζεται με το άρθρο αυτό. 
      Το άρθρο 2 αντιμετωπίζει δύο κεντρικά ζητήματα. Το πρώτο είναι ότι προσδιορίζονται οι ανάγκες για την κάλυψη των οποίων και μόνο είναι επιτρεπτή η σύναψη συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου. Το δεύτερο είναι το ότι εισάγεται με νόμο πλέον η απαγόρευση της κάλυψης πάγιων και διαρκών αναγκών με προσωπικό που έχει συνάψει συμβάσεις ορισμένου χρόνου και προβλέπονται κυρώσεις για τους παρανομούντες. Αυτή η ρύθμιση είναι σε άμεση αντιστοιχία με την παράγραφο 1 του άρθρου 22 και την παράγραφο 2 του άρθρου 103 του Συντάγματος.
      Το άρθρο 3 αναφέρει ότι η παράνομη σύναψη συμβάσεων ορισμένου χρόνου συνεπάγεται την αυτόματη μετατροπή τους σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. 
      Το άρθρο 4 ασχολείται με το πώς τεκμαίρεται ότι οι ανάγκες που καλύπτονται με συμβάσεις ή σχέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου είναι πάγιες και διαρκείς. 
      Με το π.δ. εξαιρέθηκαν χιλιάδες συμβασιούχοι, που λόγω του νόμου 2190/94 είχαν υποχρεωτικά συμβάσεις που απείχαν τουλάχιστον τέσσερις μήνες η μία από την άλλη. Εμείς θεωρούμε ότι εργαζόμενος που έχει εργαστεί πάνω από δεκαοκτώ μήνες με διακοπή μικρότερη των τεσσάρων μηνών ή δύο χρόνια και πάνω με μία τουλάχιστον ανανέωση της σύμβασής του και ανεξαρτήτου χρόνου διακοπής, καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες και δεν μπορεί να αποκλείεται από τη ρύθμιση του νόμου. 
      Προτείνουμε, λοιπόν, ως διαδοχικές συμβάσεις να θεωρούνται όσες έχουν ανανεωθεί ή παραταθεί τουλάχιστον μια φορά και έχουν συνολική διάρκεια δεκαοκτώ μηνών, τουλάχιστον, με ενδιάμεση διακοπή όχι μεγαλύτερη των τεσσάρων μηνών ή όσες έχουν ανανεωθεί ή παραταθεί τουλάχιστον μια φορά και έχουν συνολική χρονική διάρκεια άνω των είκοσι τεσσάρων μηνών, ανεξαρτήτως διακοπής. 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ)
      Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι και με το ισχύον προεδρικό διάταγμα αναγνωρίζεται ως καταχρηστική η απασχόληση με συμβάσεις ή σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου συνολικής διάρκειας εικοσιτεσσάρων μηνών ανεξάρτητα του αριθμού ή της διάρκειας των διακοπών μεταξύ των συμβάσεων.
      Το άρθρο 5 ρυθμίζει ειδικότερα ζητήματα των εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου στο δημόσιο τομέα που έχουν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις του προηγούμενου άρθρου χωρίς να τίθεται καμία απολύτως διαφορετική χρονική προϋπόθεση από αυτές που τίθενται για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα.
      Στο άρθρο αυτό ρυθμίζεται και το ζήτημα της ημερομηνίας εφαρμογής. Προτείνουμε τη 10η Ιουλίου 2001. Και αυτό, γιατί δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι επειδή η χώρα μας δεν προσαρμόστηκε, ως όφειλε, στην κοινοτική οδηγία 1999/70 μέχρι τη 10η Ιουλίου 2001. Η αντιμετώπιση της κατάχρησης που προκύπτει από τη χρήση διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου πρέπει να ξεκινά από τη 10η Ιουλίου 2001. Και υπάρχει σχετική κοινοτική νομολογία, υπόθεση Φράγκοβιτς το 1991 που το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, που προστάτευσε ιδιώτη που υπέστη βλάβη εξαιτίας αδυναμίας του κράτους-μέλους να εφαρμόσει έγκαιρα κοινοτική οδηγία. Έτσι ορίζεται ότι το προσωπικό που συγκέντρωνε τις προϋποθέσεις του προηγούμενου άρθρου και η σύμβασή του έληξε μετά τη 10η Ιουλίου 2001 υπάγεται στις διατάξεις του άρθρου αυτού και κατατάσσεται και αυτό σε οργανικές θέσεις με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου. Στο άρθρο αυτό ορίζονται και τα σχετικά με τον έλεγχο νομιμότητας ζητήματα τα οποία ασκεί το ΑΣΕΠ. 
      Με το άρθρο 6 ρυθμίζονται τα διαδικαστικά ζητήματα, και οι λεπτομέρειες σχετικά με τους όρους, τις προϋποθέσεις, τον τρόπο κατάταξης και τις αποδοχές των εργαζόμενων που εντάσσονται στις ρυθμίσεις του νόμου.
      Στο άρθρο 7 προβλέπεται η αυτοδίκαιη παράταση των συμβάσεων εργασίας όλων όσων υπάγονται στις ρυθμίσεις του νόμου, μέχρι και τη δημοσίευση στο ΦΕΚ της απόφασης κατάταξης. 
      Στο άρθρο 8 προβλέπονται οι περιπτώσεις οι οποίες εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής των σχετικών ρυθμίσεων.
      Στο άρθρο 9 ορίζεται ότι τυχόν ευνοϊκότερες ρυθμίσεις, που ισχύουν για τους εργαζόμενους με αναπηρίες ή διατάξεις που σχετίζονται με την ίση μεταχείριση και τις ίσες ευκαιρίες ανδρών και γυναικών, δεν θίγονται και εξακολουθούν να ισχύουν. 
      Με το άρθρο αυτό επίσης καταργούνται οι διατάξεις που ρυθμίζουν διαφορετικά τα θέματα τα οποία ρυθμίζει ο νόμος αυτός.
      Τέλος, με την πρότασή μας, κατοχυρώνεται η διαρκής ισχύς της οδηγίας 1999/70 και όχι η εφάπαξ εφαρμογή της. Γιατί οι οδηγίες δεν είναι στιγμιαίες. Δεν έρχονται για να ρυθμίσουν καταστάσεις για μία μόνο φορά. Ισχύουν συνεχώς μέχρι να καταργηθούν ή να τροποποιηθούν. Πολύ περισσότερο δε η συγκεκριμένη οδηγία που αφορά εργασιακά δικαιώματα, που θεσπίστηκε για να παρέχει στους εργαζόμενους μια ελάχιστη διασφάλιση ότι θα εργάζονται χωρίς το άγχος της επόμενης ημέρας, χωρίς το άγχος του τι θα κάνουν μόλις τελειώσει η σύμβασή τους. 
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
      Θα ήθελα να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι δύο μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί καθηγητές του Γυμνασίου Ισθμίων Κορινθίας. 
      Τους καλωσορίζουμε.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Ο συνάδελφος κ. Βασιλείου έχει το λόγο. 
      ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σαράντα πέντε Βουλευτές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης το Νοέμβριο του 2004, περίπου επτά μήνες μετά τις εκλογές της 7ης Μαρτίου, ανακάλυψαν την πυρίτιδα. Και ξαφνικά καταθέτουν πρόταση νόμου –βεβαίως ταυτόσημη περίπου είναι και η πρόταση νόμου του Συνασπισμού- σε συνεργασία με την ΑΔΕΔΥ και τη ΓΣΕΕ, βάσει της οποίας ζητείται η παύση της ισχύος των προεδρικών διαταγμάτων 164 και 180 του 2004 και βάσει αυτής της πρότασης νόμου, οριστική επαναρύθμιση των συμβασιούχων έως το Νοέμβριο του 2004, κάθε μορφής συμβασιούχων, είτε κάλυπταν, είτε καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες είτε είναι εποχικοί, είτε είναι ακόμη συμβασιούχοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, αλλά συμβάσεις με παροχή εργασίας, συμβάσεις έργου. 
      Όσον αφορά την πρόταση του Συνασπισμού, επειδή υπήρξε διαχρονικά συνεπής και είναι διαχρονικά συνεπής, έχουμε να πούμε ότι ανεξάρτητα από τη διαφωνία επί της ουσίας, κυρίως για λόγους συνταγματικούς, είναι αποδεκτή ως πολιτική. Όσον αφορά, όμως, την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ελάχιστη έκφραση που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί είναι ότι η πρόταση αυτή είναι πρόταση τεράστιας πολιτικής υποκρισίας. Πολιτικής υποκρισίας, που αναμφισβήτητα είναι δίδυμη αδελφή της ανειλικρίνειας και του λαϊκισμού. Λαϊκισμός χειρίστου είδους και θα εξηγήσω γιατί. 
      Κατ’ αρχάς τι λέει στο άρθρο 5 η κοινοτική οδηγία, η 70/99; Μιλάει για την προστασία εργαζομένων από αλλεπάλληλες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, που έχουν συνάψει με εργοδότες, που υποκρύπτουν σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που καλύπτουν δηλαδή πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Το φαινόμενο αντιμετωπίστηκε στην Ευρώπη, σε μικρότερο βαθμό στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε πολύ υψηλό βαθμό, όμως, στην Ελλάδα. Και γι’ αυτό εξεδόθη αυτή η κοινοτική οδηγία. 
      Βασικό ερώτημα το οποίο προκύπτει –γι’ αυτό μίλησα πριν από λίγο για λαϊκισμό και πολιτική υποκρισία- είναι, αφού κοινοτική οδηγία εξεδόθη το 1999 τον Ιούλιο και είχε υποχρεωτική εφαρμογή εντός δύο ετών, ποιος ήταν Κυβέρνηση το 1999, το 2000 και το 2001; Ήταν η Νέα Δημοκρατία; Γιατί τότε δεν ήρθε νομοσχέδιο ενσωμάτωσης της κοινοτικής οδηγίας στο εσωτερικό Δίκαιο; Παρά τη διοικητική αυτή ατασθαλία της κυβέρνησης Σημίτη, η ίδια η κυβέρνηση Σημίτη εζήτησε ετήσια παράταση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την πήρε. Εξέπνευσε και αυτός ο χρόνος χωρίς να αναλάβει νομοθετική πρωτοβουλία η κυβέρνηση Σημίτη. Και τον Απρίλιο του 2003, οκτώ μήνες μετά την εξαντληθείσα προθεσμία του αιτηθέντος χρόνου, εμφανίζεται το διάταγμα 81 του 2003, τον Απρίλιο, γνωστό ως διάταγμα Ρέππα-Σκανδαλίδη. Υποτίθεται διάταγμα ενσωμάτωσης της κοινοτικής οδηγίας. Διάταγμα τερατούργημα:
      Πρώτον, εξηρέθη όλος ο δημόσιος τομέας και δεύτερον τεράστιο κομμάτι του ιδιωτικού τομέα έμεινε από έξω. 
      Μπορεί να μου απαντήσει η εισηγήτρια της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ποια σύμβαση μετετράπη από ορισμένου σε αορίστου χρόνου, με βάση αυτό το προεδρικό διάταγμα στον ιδιωτικό ή στο δημόσιο τομέα; Ούτε μία. Και παρακαλώ στη δευτερολογία της να μου απαντήσει σε αυτό το θέμα. Είναι ένα διάταγμα το οποίο δεν ίσχυσε ποτέ.
      Το ερώτημά μου είναι: Γιατί όχι πριν την ψήφιση του Συντάγματος, ενώ παρήχετο η ευχέρεια, αλλά και γιατί όχι μετά την ψήφιση του Συντάγματος, μετά τη 18-4-2001; 
      Γιατί αυτή η άρνηση ενσωμάτωσης της κοινοτικής οδηγίας; Διερωτώμαι επίσης: Πού ήταν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ τότε; Γιατί απ’ ό,τι γνωρίζω, και η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ και οι άλλοι συνδικαλιστικοί φορείς, των οποίων οι διοικήσεις σαφώς φίλα προσέκειντο και πρόσκεινται ακόμη στην κυβερνώσα τότε παράταξη και σήμερα Αντιπολίτευση, δεν έβγαλαν μιλιά παρά το ότι από καταγγελίες άλλων φορέων η χώρα παραπέμφθη στο Ευρωδικαστήριο για μη ενσωμάτωση της κοινοτικής Οδηγίας.
      ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ – ΗΛΙΑΚΗ: Από τη ΓΣΕΕ το 2003. 
      ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Και υπενθυμίζω ότι μετά την εφαρμογή των προεδρικών διαταγμάτων 164 και 180 του 2004, ως ενσωματώνονται στην κοινοτική οδηγία, η υπόθεση στο Ευρωδικαστήριο πήγε στο αρχείο. 
      Είναι ανάγκη να κάνω ορισμένες ιστορικές αναφορές, για να μπει τέλος στο άναρχο τοπίο. Πράγματι ο ν.2190, τον οποίο ψήφισε και η τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση, η Νέα Δημοκρατία, έβαζε κάποια τάξη. Όσον αφορά το τρίμηνο ή το τετράμηνο που ανεφέρθη και για το οποίο γίνεται πολύς λόγος ο ίδιος ο Σάκης Πεπονής στην ομιλία του τότε στη Βουλή –και μπορείτε να ανατρέξετε στα Πρακτικά και να το βρείτε- έλεγε ότι το τετράμηνο είναι χαρακτηριστικός χρόνος για να χαρακτηρίζεται μία σύμβαση εποχική ή αορίστου χρόνου. Αν ένας εργοδότης, έλεγε χαρακτηριστικά, μπορεί να στερείται επί τέσσερις μήνες τον εργαζόμενο τον οποίο έχει, τότε δεν τον χρειάζεται για πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Αυτά τα έλεγε ο Πεπονής. Ποιανού ήταν Υπουργός ο Πεπονής; Της Νέας Δημοκρατίας; 
      Ο ν.2190 κομμάτι του οποίου υπήρξε ευεργεσία σ’ αυτήν την εξέλιξη –γιατί δεν ξεχνάμε ότι ο νόμος αυτός έκανε σημαντικές απολύσεις τότε μη κομματικά προσκειμένων- ήταν ένας εκ των νόμων που δημιούργησε σοβαρά προβλήματα προστασίας του κομματικού κράτους του ΠΑΣΟΚ τότε, αλλά παρά ταύτα προσπάθησε να βάλει σε μία διαδρομή σωστή αυτό το τοπίο. Εξήρεσε, όμως, όλο τον ευρύ δημόσιο τομέα. Δηλαδή, το πεδίο έκτασης εφαρμογής του συγκεκριμένου νόμου ήταν πολύ περιορισμένο. Αλώνισε, λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ και οι κυβερνήσεις του τότε τοποθετώντας φυσικά κομματικά ημέτερους σε όλο το στενό και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα με κάθε είδους σύμβαση, ακόμα και με σύμβαση έργου. 
      Ο κ. Παπαδόπουλος στη συνέχεια επεχείρησε ορθώς να περιστείλει αυτήν την ασυδοσία και εν πολλοίς το κατάφερε και είναι προς τιμήν του. Στη συνέχεια έρχεται η κοινοτική οδηγία 70 του 1999 που ζητά τη γενικότερη ρύθμιση από τα κράτη-μέλη όπως προανεφέρθη. Δεν επεχείρησε το ΠΑΣΟΚ αυτήν τη ρύθμιση. Πολιτικά και με βάση το Κοινοτικό Δίκαιο και με βάση τον προσανατολισμό μας στην Ευρώπη και με βάση τον προσανατολισμό μας στην ηθική αποκατάσταση των ανθρώπων που βρίσκονται στον αέρα, όπως λέτε, γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν εφάρμοσε την κοινοτική οδηγία μέσα στο χρόνο που όριζε αυτή; Γιατί δεν την εφάρμοσε μέσα στο χρόνο που ζήτησε; Γιατί δεν την εφάρμοσε μέσα στο χρόνο αμέσως μετά την ψήφιση του Συντάγματος; Και για ποιο λόγο το προεδρικό διάταγμα 81 Ρέππα-Σκανδαλίδη δεν ενσωμάτωσε την κοινοτική οδηγία; Για ποιο λόγο έμεινε ανεφάρμοστο το δικό σας προεδρικό διάταγμα; Θα μου απαντήσετε; 
      Και θέλω να μου απαντήσετε και σε κάτι άλλο σημαντικό. Πότε ισχύει το Κοινοτικό Δίκαιο και πότε υπερισχύει το ελληνικό Σύνταγμα; Μέχρι σήμερα –τώρα συζητείται η Συνθήκη για την ψήφιση του Ευρωσυντάγματος- υπήρξαν διάφορες απόψεις. Έως την ψήφισή του, όμως, και τον καθορισμό των εννόμων σχέσεων μεταξύ του Συντάγματος του κράτους-μέλους και του Ευρωσυντάγματος, υπάρχει σαφής νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι δεν επιτρέπεται σε κανέναν από εμάς να αμφισβητεί κυρίως το ελληνικό Σύνταγμα. Εδώ καίγεστε για την εφαρμογή, υποτίθεται, ακριβώς της κοινοτικής οδηγίας και για το «Βασικό Μέτοχο» σας πειράζει το Σύνταγμα; Πότε ανοίγετε σαν ακορντεόν τις απόψεις σας και πότε τις κλείνετε; Επιλεκτική σκέψη και μνήμη, επιλεκτικός προβληματισμός; Είναι ένα πολύ σημαντικό ερώτημα αυτό. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην υπόθεση των συμβασιούχων η Νέα Δημοκρατία έβαλε τέλος, σεβόμενη τις προεκλογικές της δεσμεύσεις και αναμφισβήτητα τηρώντας με απόλυτη ακρίβεια και την κοινοτική οδηγία, αλλά και το ελληνικό Σύνταγμα. Ελέχθη και καθ’ όλο αυτόν το χρόνο συζητείται έντονα είτε στα μέσα ενημέρωσης είτε ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας ότι δύο μέρες πριν από τις εκλογές ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής μίλησε διά διακόσιες πενήντα χιλιάδες συμβασιούχους. Διερωτώμαι και υποβάλλω ξανά το ερώτημα ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας και παρακαλώ να το απαντήσετε: Αν υπήρξε τέτοιο ζήτημα σε οποιοδήποτε τηλεοπτικό δίκτυο για συγκεκριμένο αριθμό θα το είχατε προβάλει κατά κόρον, ναι ή όχι;
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Στο «STAR».
      ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Εσείς το λέτε αυτό. Δεν προεβλήθη ποτέ. Εσείς το λέτε και είστε αναξιόπιστοι να το λέτε. Ως εδώ πλέον! Εγώ θα ζητούσα επισήμως να προβληθεί ενώπιον της Βουλής και ζητώ την άδεια του Σώματος. 
      ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Υποβάλλετε την πρότασή σας να την ψηφίσουμε.
      (Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι. Καθίστε κάτω. 
      ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Μην ενοχλείστε, μάθετε να ακούτε.
      Ο Πρωθυπουργός είπε ότι επιτέλους πρέπει να βάλουμε τέλος σ’ αυτήν την εκκρεμότητα, που έχει σχέση με την εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας για τους συμβασιούχους, οι οποίοι πληρούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στο δημόσιο. Αυτό ακριβώς κάναμε σε απόλυτη συμφωνία με το ελληνικό Σύνταγμα και την κοινοτική οδηγία. Τήρησε στο ακέραιο τις δεσμεύσεις του. 
      Βέβαια κόπτεστε, γιατί ακριβώς δεν περιέλαβαν τα προεδρικά διατάγματα 164 και 180 ανθρώπους που εσείς τρέξατε, ακόμα και προεκλογικά, να πάρετε ακόμα και με συμβάσεις έργου. Με ποια κριτήρια τους πήρατε; Γι’ αυτό κόπτεστε. Ήταν κριτήρια όλο αυτό το χρονικό διάστημα πρόσληψης εργαζομένων στο δημόσιο επί τη βάσει αναγκών; Φορτώσατε το δημόσιο με κομματικούς σας φίλους, οι οποίοι αυτήν την ώρα και παλαιότερα δεν είχαν που να καθίσουν, και τολμάτε και μιλάτε γι’ αυτήν την πολιτική; 
      Για τους πραγματικούς εργαζόμενους και θα επιφυλαχθώ στην δευτερολογία μου να πω- η Νέα Δημοκρατία σ’ αυτήν την ομηρία έβαλε τέλος. Και δεν μένει σε μένα αλλά ούτε και σε εσάς καμία αμφιβολία ότι η λύση, η οποία εδόθη, ήταν συνταγματικά νόμιμη και κοινοτικά προσαρμοσμένη. Το ξέρετε και εσείς αυτό. Αλλά γι’ αυτό που η εισηγήτρια της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Σχοιναράκη είπε, ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση μετά τις εκλογές θα εφάρμοζε την κοινοτική οδηγία, θέλω να πω: Να, ποια είναι η απίστευτη θέση αμοραλισμού! Κυρία Σχοιναράκη να μου απαντήσετε: Γιατί χρειαζόταν το διάστημα μετά τις εκλογές; Και να μου απαντήσετε γιατί δεν εφάρμοσε η κυβέρνηση Σημίτη, η κυβέρνησή σας την κοινοτική οδηγία από το 1999 μέχρι το 2004 που έγιναν οι εκλογές; Μόνο από εμάς περίμενε ο ελληνικός λαός να βρει τη λύση αυτού του προβλήματος και τη βρήκε. Και το ξαναλέω ότι τη βρήκε μέσα στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας και της κοινοτικής νομοθεσίας. Βάλαμε τέλος σ’ αυτήν την ομηρία. Αυτήν την ομηρία δεν τη χρειαστήκαμε εμείς. Αυτή την ομηρία τη χρειαστήκατε εσείς και στις εκλογές του 1996 και στις εκλογές του 2000 και στις εκλογές του 2004. Εμείς δεν τη χρειαζόμαστε αυτήν την ομηρία. Δεν είναι ούτε θα είναι τέτοια η σχέση μας με το κοινωνικό σώμα. Και οι εκλογές της 7ης Μαρτίου, φίλες και φίλοι, δεν ήταν εκλογές που εκρίθησαν από το αποτέλεσμα, όπως λέτε, των δικών μας δεσμεύσεων απέναντι στους συμβασιούχους.
    Ήταν μια νέα συμφωνία με τον ελληνικό λαό ότι το χθες, το οποίο δεν ήταν και τόσο άσπρο, όπως θέλατε να το εμφανίζετε στη συνείδηση του ελληνικού λαού, έπρεπε να αλλάξει. 
    Μπαίνουμε σ’ ένα σήμερα με δυσκολίες. Ρυθμίσαμε αυτά τα θέματα των συμβασιούχων με τα δυο προεδρικά διατάγματα, δεν χρειαστήκαμε να έχουμε πολιτικούς φίλους και πολιτικούς ομήρους ούτε θα χρειαστούμε ποτέ. Εμείς ζητάμε τη δική σας συμμετοχή στην καινούργια προσπάθεια. Σ’ αυτήν την προσπάθεια που καταβάλλει η Κυβέρνηση Καραμανλή, να πείτε επιτέλους και ένα μπράβο. Δεν νομιμοποιήστε να διατηρείτε σε υψηλό επίπεδο αξιοπιστία όταν σε όλα λέτε όχι, όταν σε όλα συκοφαντείτε οποιαδήποτε κυβερνητική πράξη. Δεν περνάτε στη συνείδηση του ελληνικού λαού ως Αντιπολίτευση που συμμετέχει στη δημιουργία. Δεν είναι ο ρόλος σας αυτός. Να λέτε σε όλα όχι, συκοφαντώντας τα πάντα. Ο ρόλος της Αντιπολίτευσης είναι δημιουργικός. Ο ρόλος της Αντιπολίτευσης είναι να λέει «ναι» στην κοινή προσπάθεια, κριτικάροντας και συνεισφέροντας. Αυτήν την ανάγκη έχουμε ως ελληνικός λαός. Σ’ αυτήν την πορεία πρέπει να συστοιχιθούμε όλοι και έτσι θα πείσουμε την ελληνική κοινωνία ότι δεν έχουμε πολιτικές αντιθέσεις, που βαρύνουν την κοινή προσπάθεια εις βάρος των πολιτών. Εκεί θα κερδίσει και τη μάχη ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. 
    Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
    		(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε. Κύριε Παπαϊωάννου θα κάνετε παρέμβαση προτού μιλήσει ο Υπουργός; 
     ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Δεν θα κάνω παρέμβαση.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Τι θα κάνετε; 
     ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Για ένα λεπτό μόνο θα ήθελα να μιλήσω επί της διαδικασίας.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Επί της διαδικασίας; 
     ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Ακριβώς. Έβαλε ένα θέμα ο κύριος συνάδελφος και οφείλουμε να απαντήσουμε. 
     Επειδή πιστεύω ότι παντού ο πολιτικός λόγος πρέπει να είναι σοβαρός και φερέγγυος και επειδή ο κύριος συνάδελφος επικαλέστηκε ότι δεν υπάρχει ομιλία, συνέντευξη του Πρωθυπουργού που αναφέρεται στον αριθμό διακόσιες πενήντα χιλιάδες και μας κάλεσε να παρουσιάσουμε τη σχετική κασέτα στη Βουλή, αν την έχουμε, εμείς σας πληροφορούμε, κύριε Πρόεδρε, ότι έχουμε την κασέτα. 
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αυτό αφορά διαδικασία;
     ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Ο Πρωθυπουργός ομιλεί για διακόσιες πενήντα χιλιάδες συμβασιούχους. Ρωτάω πλέον εσάς, ως Προεδρείο. Υπάρχει η δυνατότητα στην Βουλή των Ελλήνων να δείξουμε το βίντεο στο οποίο ο Πρωθυπουργός αναφέρεται στους διακόσιες πενήντα χιλιάδες συμβασιούχους; 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Αυτό είναι το θέμα που θέλατε να θέσετε επί της διαδικασίας; Αυτό δεν αφορά τη διαδικασία. 
     ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Περιμένουμε λοιπόν τη δική σας απάντηση και της Κυβέρνησης. Αν θέλει να καταθέσουμε την κασέτα τώρα. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Δεν ήταν θέμα διαδικασίας, όμως, αυτό. Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Άγγελος Τζέκης. 
     ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Μια λέξη θα ήθελα να πω.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ορίστε. Έχετε και εσείς το δικαίωμα. Κύριε Τζέκη, με συγχωρείτε. 
     ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Βεβαίως, κύριε Πρόεδρε.
     ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Το πράγμα δεν είναι πολυσύνθετο, κύριε Πρόεδρε. Είναι απλό. Αντί να επικαλείται ο κ. Παπαϊωάννου τα τεχνικά για αν θα βάλουμε μια οθόνη να προβάλουμε την κασέτα, σας προκαλούμε να λάβετε τον κόπο να μας φέρετε εντός της ημέρας απομαγνητοφωνημένο κείμενο από την κασέτα που κατέχετε. Είμαστε δίκαιοι. Αν αναφέρεται, τότε εμείς θα πούμε συγγνώμη. Μήπως, όμως, δεν φέρετε απομαγνητοφωνημένο κείμενο; 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Πολύδωρα για την παρέμβασή σας. 
    ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο. 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Όχι άλλη παρέμβαση, κύριε Παπαϊωάννου. Το θέμα δεν είναι διαδικαστικό. Είναι ουσίας και θα δοθεί ο λόγος και στους δυο. 
    Κύριε Τζέκη, έχετε το λόγο. 
    ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
    Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, συζητούμε δυο προτάσεις νόμου που πιστεύουμε ότι είναι σημαντικές από την άποψη ότι αφορούν χιλιάδες εργαζόμενους που πραγματικά βρίσκονται σε μια δεινή κατάσταση. Και οι δυο προτάσεις νόμου αναφέρονται στη συγκεκριμένη οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως ούτε ο εισηγητής από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, ούτε ο εισηγητής από την πλευρά του Συνασπισμού, αλλά ούτε και ο εισηγητής της Πλειοψηφίας έκανε μια στοιχειώδη, έστω, αναφορά στο περιεχόμενο της σχετικής οδηγίας. Και αυτό βέβαια δεν είναι τυχαίο, γιατί αυτή η συγκεκριμένη οδηγία εκείνο το οποίο κάνει είναι να υλοποιήσει τις αποφάσεις που έχουν παρθεί σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης είτε μέσα από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, στην οποία σαφέστατα αναφέρεται, είτε στη Συνθήκη του Άμστερνταμ στην οποία αναφέρεται, είτε στη Σύνοδο Κορυφής του Έσσεν, είτε στη Σύνοδο Κορυφής του Λουξεμβούργου. 
    Και οι αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής, αλλά και των συνθηκών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν συγκεκριμένες. Ότι πρέπει μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση να προωθηθούν οι ευέλικτες μορφές εργασίας προκειμένου οι επιχειρήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης να γίνουν πιο ανταγωνιστικές. Αυτό κάνει η συγκεκριμένη οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε όλα της τα σημεία. Και μάλιστα σε αυτό το επίπεδο εκείνο το οποίο λέει είναι ότι πρέπει να τα βρουν οι κοινωνικοί εταίροι. Σε επίπεδο δηλαδή και επιχειρηματιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και από την πλευρά των συνδικάτων. Και δυστυχώς από την πλευρά των συνδικάτων με τη σχετική πλειοψηφία που υπήρχε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και μέσα στη δική μας χώρα, έκαναν αυτό που δεν θα έπρεπε να κάνουν: Να υποτάξουν τα δικαιώματα των εργαζομένων στις ορέξεις των επιχειρηματιών προκειμένου να υλοποιηθεί η απόφαση της Συνθήκης του Μάαστριχτ ότι πρέπει επιτέλους να σπάσουμε το σταθερό χρόνο εργασίας, να σπάσουμε το οκτάωρο και να επιβάλουμε τις ευέλικτες μορφές εργασίας, που είναι και η μερική απασχόληση, είναι και η εργασία ορισμένου χρόνου, ορισμένου έργου σε πάγιες και διαρκείς ανάγκες που καλύπτουν αυτοί οι εργαζόμενοι. Αυτά αναφέρει η σχετική οδηγία. Και δεν είναι τυχαίο που τα τρία κόμματα που πλειοψήφησαν μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα υπερψηφίζοντας τη Συνθήκη του Μάαστριχτ δεν αναφέρθηκαν στο βασικό πυρήνα της σχετικής οδηγίας. 
    Άρα, λοιπόν, το ζήτημα για μας είναι συγκεκριμένο. Ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή μια τέτοια οδηγία για τους εργαζόμενους. Και θέτουμε το ζήτημα από την πλευρά των εργαζομένων, καθαρά και ξάστερα για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Και εδώ είναι το ζήτημα τώρα ότι αυτή η οδηγία προσπαθεί να δώσει ένα αίσθημα ασφάλειας σ’ αυτούς τους εργαζόμενους με τις ευέλικτες μορφές εργασίας. Και τι λέει; Δίνει ορισμένες παραινέσεις προς τα κράτη-μέλη να μην υπάρξει άνιση μεταχείριση μεταξύ των εργαζομένων ορισμένου χρόνου και εργαζομένων αορίστου χρόνου. Είναι αυτή η περίφημη ευελιξία και ασφάλεια. Δίνει το δικαίωμα στον εργοδότη, είτε στον ιδιωτικό τομέα είτε στο δημόσιο, όταν υπάρχουν θέσεις που θα καλυφθούν από συμβάσεις αορίστου χρόνου, τότε μπορούν οι εργαζόμενοι με σύμβαση ορισμένου χρόνου να πάρουν μέρος σε αυτήν τη διαδικασία. 
    Αυτά αναφέρει η συγκεκριμένη οδηγία. Και στη ρήτρα 5, εκεί που νομίζετε ότι επιβάλλει στα κράτη-μέλη τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου, δεν μπορεί να επιβάλλει καμιά υποχρέωση στα κράτη-μέλη. Τι λέει; Ότι μέσα από το νομοθετικό τους έργο, από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας μπορεί το κάθε κράτος μέλος να πάρει υπόψη του ορισμένες υποδείξεις της συγκεκριμένης οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πουθενά δεν εξαναγκάζει τα κράτη-μέλη να μετατρέπουν τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου. Και αυτή είναι η πραγματικότητα. 
    Το ζήτημα των ευέλικτων μορφών εργασίας δεν ξεκίνησε τώρα. Δεν είναι του 1999. Ξεκίνησε το 1990-1993 με την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Να υπενθυμίσω το ν. 1890/90 που θέσπισε τη συμφωνία εργαζόμενου και εργοδότη για τη μερική απασχόληση, αλλά και για την επιβολή της τέταρτης βάρδιας. Ήταν τότε η Αξιωματική Αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ που έλεγε ότι θα το καταργήσει και όχι μόνο δεν κατήργησε το νόμο, αλλά προχώρησε με ακόμα μεγαλύτερα βήματα προς την ευέλικτη εργασία. 
    Ο ν. 2639/98 είναι συγκεκριμένος: προώθηση της ευέλικτης μορφής. Δηλαδή, εκ περιτροπής εργασία ανά ημέρα, εβδομάδα και μήνα, Επέκταση της μερικής απασχόλησης και στο δημόσιο τομέα. Και προώθησε τα περίφημα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης, που προώθησαν αυτές τις ευέλικτες εργασίες και με την σύμφωνη γνώμη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. 
    Γι’ αυτό λέμε ότι είναι γνωστό το δράμα των εργαζομένων που μόλις τελείωναν αυτά τα προγράμματα πετιόντουσαν στο δρόμο.
    Επίσης, αυτή η συγκεκριμένη οδηγία λέει και το εξής: Αυτά τα οποία λέμε για τους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου, ότι πρέπει να έχουν και μία ασφάλεια, δεν προβλέπονται για τους εργαζόμενους που νοικιάζουν τα πρακτορεία –έτσι τα ονομάζει- τα γνωστά δουλεμπορικά γραφεία κατ’ εμάς. Δεν ισχύει για αυτούς τους εργαζόμενους. Και η πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ και η πρόταση νόμου του Συνασπισμού εξαιρεί τους εργαζόμενους, που νοικιάζονται μέσα από αυτά τα πρακτορεία, τα δουλεμπορικά. 
    Είναι ένα σημαντικό ζήτημα, γιατί πλέον το δημόσιο, αλλά και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις απευθύνονται σε αυτά τα γραφεία εύρεσης εργασίας προκειμένου να πάρουν εργαζόμενους, που να μην έχουν δικαιώματα, όπως έχουν οι υπόλοιποι εργαζόμενοι. Γι’ αυτό τα ονομάζουμε «δουλεμπορικά». Και είναι και στην ουσία τους.
    Επίσης, με αυτήν την ευρωπαϊκή οδηγία –και είναι σημαντικό αυτό που είπα- επιδιώχθηκε η ταξική συνεργασία, κατ’ εμάς, των εργαζομένων με την εργοδοσία, η οποία επιβάλλει αυτές τις ευέλικτες μορφές εργασίας. Και είναι ένα ζήτημα που πρέπει να το δουν οι εργαζόμενοι. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τα ίδια συμφέροντα με τους εργοδότες. Αυτό το οποίο λένε οι συνθήκες και αυτό το οποίο λέει η σχετική οδηγία, ότι πρέπει να γίνουν πιο ανταγωνιστικές οι επιχειρήσεις, δεν είναι τίποτα άλλο παρά να αυξήσουν την κερδοφορία των επιχειρηματιών σε βάρος των εργαζομένων και μέσα από τις ευέλικτες μορφές εργασίας και όχι μόνο.
    Έτσι, λοιπόν, πιστεύουμε ότι η συγκεκριμένη οδηγία δεν επιβάλλει τη μετατροπή των ορισμένου χρόνου συμβάσεων σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Καμία επιβολή. Γι’ αυτό λέμε ότι η πρακτική σήμερα του ΠΑΣΟΚ κρύβει ένα στοιχείο πολιτικής υποκρισίας. Διότι εύλογα πρέπει να απαντήσει σ’ ένα ερώτημα: Γιατί τόσα χρόνια στην κυβέρνηση δεν υλοποίησε αυτό το οποίο έρχεται τώρα να προτείνει; Υπάρχει μία καλόπιστη απάντηση; Αν υπάρχει καλόπιστη απάντηση, πρέπει να κάνει πρώτα και κύρια τη σοβαρή αυτοκριτική του, ότι και αν ακόμα υπάρχουν οι διακόσιες πενήντα χιλιάδες εργαζόμενοι, όπως λέει –και δεν αμφισβητούμε εμείς το νούμερο- είναι γιατί τους κράτησε με συμβάσεις ορισμένου χρόνου όταν είναι γνωστό ότι κάλυπταν διαρκείς και πάγιες ανάγκες στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, που πολλοί εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
    Η εξήγηση είναι γνωστή. Πολιτική ομηρία. Ναι, πολιτική ομηρία σε διακόσιες πενήντα χιλιάδες εργαζόμενους, που αν βάλετε και τις οικογένειές τους τότε πραγματικά μιλάμε για πολύ μεγάλα νούμερα ψήφων.
    Και έρχεται σήμερα με την πολιτική υποκρισία και τη δημαγωγική στάση να λέει ότι εμείς ενδιαφερόμαστε για τους εργαζόμενους με σύμβαση ορισμένου χρόνου.
    Να θυμίσω βέβαια ότι με το προεδρικό διάταγμα 81/2003 δεν τακτοποίησε τις διακόσιες πενήντα χιλιάδες εργαζόμενους. Και πιο μπροστά, όμως, που υπήρξαν και νομοθετικές παρεμβάσεις, δεν τακτοποίησε το σύνολο των εργαζομένων με σύμβαση ορισμένου χρόνου. Και το αποτέλεσμα και το συμπέρασμα είναι αυτό που λέμε: Θέλει εργαζόμενους με συμβάσεις σε ευέλικτες μορφές εργασίας προκειμένου να ψηφοθηρεί, όπως ψηφοθηρούσε και ως Αξιωματική Αντιπολίτευση η Νέα Δημοκρατία, όταν έδινε τη διαβεβαίωση ότι ως μελλοντική κυβέρνηση θα ικανοποιήσει αυτό το αίτημα των εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ορισμένου έργου και μερικής απασχόλησης.
    Έτσι, λοιπόν, λέμε ότι έχουν σοβαρές ευθύνες και οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η σημερινή Κυβέρνηση και για έναν ακόμη πρόσθετο λόγο. Να υπενθυμίσω στους κυρίους και στις κυρίες Βουλευτές ότι πριν από λίγα χρόνια κάναμε την Αναθεώρηση του Συντάγματος. Και να υπενθυμίσω ότι μέσα εδώ στη Βουλή, ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, βάλαμε το εξής ζήτημα: Προσέξτε, όπως προχωράει το σχετικό άρθρο που μιλάει για τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, για τη μετατροπή τους σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, αποκλείουμε δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Δεν είδαμε τότε ούτε τον εισηγητή από την πλευρά της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, της Νέας Δημοκρατίας, να συμφωνούν με την πρόταση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας ότι θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη ότι αυτοί οι δεκάδες χιλιάδες, οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι θα έπρεπε να τακτοποιηθούν μια και έξω και να σταματήσει αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο.
    Έτσι, λοιπόν, έχουν μεγάλες ευθύνες και τα δύο κόμματα. 
    Και δεν είναι αυτό που ακούστηκε ότι μόνο ο Συνασπισμός ενδιαφέρθηκε γι’ αυτούς τους εργαζόμενους. Χρόνια το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας αντιπαλεύει και τις συνθήκες και τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντιπαλεύει με συνέπεια και επιμονή και τις κυβερνητικές επιλογές που γίνονται όλα αυτά τα χρόνια. Και όχι μόνο μέσα στη Βουλή, αλλά και εκτός Βουλής. Και ιδίως στα συλλογικά όργανα των εργατών, των εργατοϋπαλλήλων, μέσα στη ΓΣΕΕ που έδινε τις μάχες όταν η πλειοψηφία πραγματικά στήριζε αυτές τις κοινοτικές οδηγίες, είτε η πλειοψηφία ήταν με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΑΚΕ, αλλά και την παράταξη του Συνασπισμού. Για να μην ξεχνιόμαστε, γιατί έχει μνήμη ο εργαζόμενος και βγάζει και τα συμπεράσματά του.
    Έτσι, λοιπόν, πιστεύουμε ότι μπορεί να τελειώσει αυτό το ζήτημα εάν υπάρξει πολιτική βούληση. Και η πολιτική βούληση είναι εκείνη που μπορεί να δώσει τη λύση. Με νομοθετική πρωτοβουλία -εφόσον όλοι συμφωνούμε- όσοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες με σύμβαση έργου ορισμένου χρόνου, μερικής απασχόλησης κλπ., να μονιμοποιηθούν, όπως και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Τι θα πει εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας με όλα αυτό το αντεργατικό περιεχόμενο; 
    Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι δεν είναι πειστική η πρόταση νόμου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Και δεν είναι πιστευτή, γιατί πραγματικά δεν δεσμεύει –επαναλαμβάνω για μία ακόμη φορά- η οδηγία τα κράτη-μέλη. Δεν είναι, όμως, αξιόπιστη και η Κυβέρνηση με όσα λέει ότι δεν μπορεί και ότι «τακτοποιώ αυτές τις μερικές δεκάδες χιλιάδες εργαζομένων που τις μετατρέπω σε σύμβαση αορίστου χρόνου». Γιατί με το ν.3254/2004 μονιμοποίησε και τακτοποίησε συμβασιούχους εργαζόμενους στον ΟΠΑΠ στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού με την αιτιολογία ότι διώχθηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
    Άρα, λοιπόν, υπάρχει η λύση με νομοθετική κατοχύρωση των εργαζομένων με σύμβαση ορισμένου χρόνου. 
    Μπορώ να πω ότι ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας καταθέσαμε και πρόταση για τους συμβασιούχους του ΑΣΕΠ του 1998, παρόμοια τροπολογία που είχε καταθέσει τότε η Αξιωματική Αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας και την είχε απορρίψει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Και πήραν την απάντηση «όχι».
    Είναι ένα μεγάλο ζήτημα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η παράκαμψη του ΑΣΕΠ. Αυτές οι εκατοντάδες χιλιάδες των εργαζομένων δεν μπήκαν στο δημόσιο με τις σχετικές συμβάσεις, τις ευέλικτες μορφές εργασίας ορισμένου χρόνου κλπ. Ξέρουμε πώς ήταν τα κριτήρια, οι επιλογές.
    Και σήμερα, όμως, κύριε Υπουργέ, γίνονται διορισμοί στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Έτσι, θα έχουμε μία νέα γενιά συμβασιούχων, που θα είναι πολιτικοί όμηροι τόσο στην Κυβέρνηση, αλλά και στην Αξιωματική Αντιπολίτευση. Και βλέπουμε εδώ πώς αλλάζουν οι όροι ανάλογα με το ποια θέση κατέχει ο καθένας μέσα στη Βουλή.
    Ολοκληρώνω με το εξής, κύριε Πρόεδρε: Για εμάς είναι καθαρό ότι οι δύο προτάσεις νόμου δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα. Απεναντίας, αυτοί που προτείνουν την εφαρμογή της συγκεκριμένης οδηγίας, θέλουν πραγματικά να περάσει μέσα και στο Δίκαιο –αν και έχει περάσει- απόφαση της Λισσαβόνας, εκεί που συμφωνήσατε και οι δύο στις άλλες οδηγίες, που ήρθαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι ευέλικτες μορφές εργασίας πλέον έχουν αντικαταστήσει αυτό που λέει μέσα η κοινοτική οδηγία, ότι κύριο μέλημα πρέπει να είναι οι συμβάσεις αορίστου χρόνου. Έχουν αντιστραφεί τα πράγματα. Η πλειοψηφία των εργαζομένων, όπως μεθοδεύεται, θα είναι με ευέλικτες μορφές εργασίας, που σημαίνει και λιγότερο προϋπολογισμό του κράτους, δηλαδή τα κονδύλια, που σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις, οι εργοδότες θα βγάζουν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη μέσα από τη στυγνή εκμετάλλευση, που τους δίνει το δικαίωμα αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και οι κυβερνητικές επιλογές να εκμεταλλεύονται την εργατική δύναμη.
    Γι’ αυτό κάνουμε, λοιπόν, την εξής πρότασή: Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας θέλει να τακτοποιηθούν όλοι όσοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Να γίνει εδώ με νομοθετική πρωτοβουλία, ούτως ώστε να σταματήσει αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο.
Και λέμε ότι θα πρέπει στη χώρα μας να καλύπτουμε τους εργαζόμενους πραγματικά με πλήρη χρόνο εργασίας, που θα έχουν τις ανάλογες αυξημένες αποδοχές, τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Έτσι κατοχυρώνουμε το σημαντικό παραγωγικό δυναμικό της χώρας, που είναι αυτός που παράγει τον πλούτο, ο οποίος, όμως, πρέπει να έχει και τον πλούτο στα χέρια του.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
      Ο κ. Ρόβλιας έχει το λόγο για οκτώ λεπτά.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από μερικές εβδομάδες ο κ. Παυλόπουλος μας είχε μιλήσει για αριθμητική του ΠΑΣΟΚ. Και μας είχε μιλήσει βέβαια με ανακριβή στοιχεία και με λάθος υπολογισμούς, όταν αποδεικνύαμε ότι η συνέντευξη, η οποία παρεισέφρησε στις διαδικασίας του ΑΣΕΠ, μπορεί να ανατρέψει πλήρως τη σειρά κατάταξης.
      Ήλθε η ώρα τώρα, κύριε Υπουργέ, να μιλήσουμε για την αριθμητική της Νέας Δημοκρατίας, η οποία λέει ότι ο αριθμός διακόσιες πενήντα χιλιάδες ισούται με τον αριθμό δέκα χιλιάδες. Και ήλθε η ώρα να μιλήσουμε για τη συνέπεια της Νέας Δημοκρατίας.
      Μη γελάτε, κύριε Υπουργέ, γιατί θα ακούσετε συνέχεια στοιχεία πιο συγκεκριμένα. Και θα ακούσετε και τα απομαγνητοφωνημένα Πρακτικά του Πρωθυπουργού. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κρατάω τα νούμερα που λέτε…
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Κάντε υπομονή, κύριε Παυλόπουλε.
      Ήλθε η ώρα να μιλήσουμε και για τη συνέπεια της Νέας Δημοκρατίας. Οι προεκλογικές υποσχέσεις μονιμοποίησης των συμβασιούχων γίνονται απολύσεις των συμβασιούχων. Και στη θέση των απολυομένων προσλαμβάνονται εκατοντάδες χιλιάδες γαλάζιοι στρατιώτες. Και μη γελάτε -όποιος γελάει- γιατί θα έχω στοιχεία στη συνέχεια.
      Σας είπε προηγουμένως ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος, ο κ. Παπαϊωάννου, να μας δώσετε την άδεια να προβάλουμε το βίντεο όπου ο Πρωθυπουργός αναφέρεται στις διακόσιες πενήντα χιλιάδες των συμβασιούχων. Και αντιπροτείνατε…
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Σε εκατοντάδες χιλιάδες…
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ζητώ την προστασία σας για να μπορέσω να μιλήσω.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε, μη διακόπτετε.   
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Αντιπροτείνατε να φέρουμε τα απομαγνητοφωνημένα Πρακτικά. Σας ενημερώνουμε, λοιπόν, ότι τα απομαγνητοφωνημένα Πρακτικά τα έχει καταθέσει ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από τις 22 Ιουλίου, αλλά δεν σας άρεσαν και τα ξεχάσατε. Εντός ολίγου θα σας τα καταθέσει εκ νέου ο κ. Παπαϊωάννου, για να δείτε τι ακριβώς, με σαφήνεια και κατηγορηματικά έλεγε ο κ. Καραμανλής για διακόσιες πενήντα χιλιάδες συμβασιούχους. Αντί, λοιπόν, για διακόσιες πενήντα χιλιάδες συμβασιούχους, υπολογίζεται ότι θα μονιμοποιηθούν περίπου δέκα χιλιάδες. 
      Και λέω «υπολογίζεται» γιατί σας ζήτησα στοιχεία και δεν μου τα έχετε δώσει ακόμα, κύριε Υπουργέ. Πρώτον αυτό. Και δεύτερον, διότι έληξε η προθεσμία των πέντε μηνών του προεδρικού σας διατάγματος. Και διερωτώμαι, πόσοι ελάχιστοι έχουν κριθεί; Δεν μας λέτε πόσοι έχουν κριθεί. Τα δημοσιεύματα μιλάνε για μερικές εκατοντάδες ή εν πάση περιπτώσει όσα έχουν δημοσιευτεί στο ΦΕΚ.
      Και τι γίνεται με τους υπόλοιπους, κύριε Υπουργέ; Εκατοντάδες χιλιάδες απολύθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 5, παράγραφο 5, του δικού σας προεδρικού διατάγματος, κάτι που βέβαια το είχατε διαψεύσει, όταν συζητούσαμε την επερώτηση για τους συμβασιούχους. Χιλιάδες απ’ αυτούς προσφεύγουν στα δικαστήρια. Εμείς σας είχαμε πει ότι δημιουργήσατε τη μεγαλύτερη δικηγορική ύλη από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Και δεν πέσαμε έξω. Και σ’ αυτό οφείλουν να σας ευχαριστήσουν οι δικηγόροι. Το σκηνικό του πολιτικού εμπαιγμού έχει ολοκληρωθεί άραγε μ’ αυτά; Όχι δεν έχει ολοκληρωθεί. Ολοκληρώνεται με τετρακόσιες εβδομήντα πέντε προσλήψεις την ημέρα νέας γαλάζιας γενιάς συμβασιούχων με χίλιους τρόπους. Έγιναν συνολικά εκατόν πενήντα επτά χιλιάδες προσλήψεις σ’ ένα χρόνο. 
      Πώς φθάσατε σ’ αυτήν την πολιτική κακοπιστία; Πώς φθάσατε στην πολιτική κακοποίηση των συμβασιούχων; Πρώτον, διότι περιφέρατε εκτός Βουλής ένα προεδρικό διάταγμα, που δεν είχατε την πολιτική ευθύτητα, την πολιτική ευθιξία, να το δώσετε στα κόμματα. Το περιφέρατε εκτός Βουλής, προβλέψατε κριτήρια ασαφή, αυθαίρετα, αντιεπιστημονικά και πολιτικά απαράδεκτα με μοναδικό σκοπό να μειώσετε τον αριθμό αυτών, οι οποίοι περιλαμβάνονται στη ρύθμιση. Και τον μειώσατε. Και τι λέτε τώρα στους συμβασιούχους; Λέτε ότι θα τους μοριοδοτήσετε. Μήπως απευθύνεστε σε κουτούς; Ποιον θα μοριοδοτήσετε; Πρώτον, ένας μεγάλος αριθμός απ’ αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορούν να λάβουν μέρος στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, διότι το προσοντολόγιο έχει αλλάξει. Δεν έχουν τα προσόντα ούτε να λάβουν μέρος στους διαγωνισμούς. Δεύτερον, θα αντιμετωπίσουν την περιώνυμη συνέντευξή σας, μια συνέντευξη η οποία ανατρέπει πλήρως τη σειρά κατάταξης. Και βεβαίως η συνέντευξη αυτή δεν θα ευνοήσει κανέναν άλλον, παρά τα δικά σας παιδιά. Ήδη στα κομματικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας πωλούνται ελπίδες διορισμού στο δημόσιο, μέσω των συνεντεύξεων. Και το ξέρετε πολύ καλά αυτό, και το ξέρουμε όλοι μας.
      Κύριε Υπουργέ, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αδυνατεί να νομοθετήσει σωστά για τους συμβασιούχους και γι’ αυτόν το λόγο σήμερα έχουν συγκέντρωση έξω από τη Βουλή. Αδυνατεί να νομοθετήσει σωστά για θέματα διαφάνειας και γι’ αυτό γελοιοποιούμαστε στην Ευρώπη. Αδυνατεί να νομοθετήσει σωστά για τους διαγωνισθέντες στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ το 1998 και γι’ αυτό το λόγο είναι εγκατεστημένοι έξω από το Υπουργείο σας.
      Κύριε Υπουργέ, είναι θέαμα αυτό έξω από το Υπουργείο σας –εννοώ στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας- τόσους μήνες; Έχετε εσείς την προσωπική ευθύνη γιατί εσείς τους είχατε υποσχεθεί. Ετοιμάσατε εν κρυπτώ το αποτυχημένο προεδρικό διάταγμα. Είχατε μια μυστική αλληλογραφία με το Συμβούλιο Επικρατείας. Καταθέσαμε αίτηση και ζητήσαμε την αλληλογραφία σας με το Συμβούλιο Επικρατείας, την οποία δεν μας δίνετε. Καταθέσαμε επερώτηση, η οποία δεν έχει συζητηθεί. Πείτε μας λοιπόν: Την αλληλογραφία που είχατε με το Συμβούλιο Επικρατείας γιατί δεν μας τη δίνετε; Ακόμη, αποφύγατε να αλληλογραφήσετε με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή επί του σχεδίου προεδρικού διατάγματος. Δεν το θέσατε υπόψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Και μη μου πείτε «όχι», γιατί έχω απάντηση του Υπουργείου σας που λέει ότι λάβατε υπόψη τις παλαιότερες παρατηρήσεις. Το δικό σας σχέδιο δεν το στείλατε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή γι’ αυτό υπάρχει και εκκρεμότητα. 
      Τι εκκρεμότητες έχετε; Πρώτον, έχετε την εκκρεμότητα της αιτήσεως ακυρώσεως του προεδρικού διατάγματος στο Συμβούλιο Επικρατείας. Και σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, η εισήγηση είναι να ακυρωθεί το προεδρικό σας διάταγμα. Δεύτερον, έχετε την εκκρεμότητα με τη γνωστή απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που λέει ότι τέτοιου είδους μονιμοποιήσεις αντίκεινται στο Σύνταγμα. Και τρίτον, έχετε ανοιχτό το φάκελο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
      Μία λύση έχετε, κύριε Υπουργέ: Προσχωρήστε στην πρόταση νόμου που σας καταθέτουμε σήμερα. Νόμο έχει η Γαλλία, νόμο έχει η Γερμανία. Προσχωρήστε, για να σεβαστείτε επιτέλους αυτούς που σας ψήφισαν και σας έκαναν Κυβέρνηση. 
      Και επειδή συζητάμε για τη νέα γενιά συμβασιούχων, θέλω να κάνω μια καταγγελία και να καταθέσω τρεις προσκλήσεις εκδήλωσης ενδιαφέροντος, τρεις διαγωνισμούς: του Οργανισμού Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού, του Υπουργείου Πολιτισμού Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος και του Υπουργείου Πολιτισμού. 
      Ακούστε, κύριοι συνάδελφοι: Είναι διαγωνισμοί που υποτίθεται ότι αφορούν συμβάσεις έργου και αποκλείουν τις επιχειρήσεις. Δέχονται για συμβάσεις έργου μόνο φυσικά πρόσωπα. Και αναφέρουν και συγκεκριμένα προσόντα αυτών των φυσικών προσώπων. Τα καταθέτω στα Πρακτικά.
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Ρόβλιας καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
       Έτσι δημιουργείτε τη νέα γενιά συμβασιούχων. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω τη βεβαιότητα ότι η ιστορία των συμβασιούχων θα μείνει στην πολιτική ιστορία του τόπου ως η απόλυτη μεθόδευση λαφυραγώγησης ψήφων, ως ο απόλυτος πολιτικός εμπαιγμός. 
      Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
      Ο κ. Μπούρας έχει το λόγο.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Πρέπει να συγχαρώ τους συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για το πού βρίσκουν το θάρρος –να μην πω την άλλη λέξη- να μιλάνε στο σπίτι του κρεμασμένου για σχοινί. 
      Ειλικρινά δεν είχα ανάγκη να πάρω το λόγο και να επιχειρηματολογήσω, αλλά παρακολουθώντας τη σημερινή συζήτηση με αυτήν την πρόταση νόμου πράγματι ένιωσα την ανάγκη να πω ορισμένα πράγματα. Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι πρέπει να συνέλθετε και πρέπει να θυμηθείτε –αν και θέλετε να μη σας το θυμίζουμε- αυτό το εικοσάχρονο παρελθόν σας.
      Σε όλα τα θέματα το ίδιο κάνετε. Για όλα μας κατακρίνετε. Λέτε, τάχα, ότι αυτόν τον ένα χρόνο δεν έγινε τίποτε ή όσα έγιναν, συντελέστηκαν εις βάρος του ελληνικού λαού. Καμία ευθύνη δεν αναλαμβάνετε για αυτό το εικοσάχρονο παρελθόν. Εάν κάποιος δεν ζούσε στην Ελλάδα αυτά τα είκοσι χρόνια και ερχόταν τώρα και σας άκουγε να επιχειρηματολογείτε, θα σας πίστευε και θα έβλεπε ότι κάποια λογική έχετε. 
      Βέβαια εγώ τους συναδέλφους του Συνασπισμού τους κατανοώ και τους δικαιολογώ. Δεν άσκησαν κυβερνητική εξουσία, δεν είχαν ποτέ ευθύνη, άρα μπορεί να λένε οτιδήποτε, μπορεί να ισχυρίζονται και να προτείνουν ό,τι πιστεύουν και η κοινωνία τους προωθεί να ψηφίσουν. 
      Όμως, για εσάς πιστεύω ότι είστε πλήρως αδικαιολόγητοι. Μη έχοντας αντιπολιτευτικό λόγο, προσπαθείτε να τον ανακαλύψετε. Έτσι, φέρνετε πρόταση νόμου, όπως πριν από λίγες ημέρες, για τα εμπορευματικά κέντρα, τη στιγμή που είχατε όλη την άνεση του χρόνου να είχατε περάσει αυτό το νόμο, ένα νόμο αναγκαίο για την ανάπτυξη της χώρας, από το 1997. Και ήρθατε πληροφορούμενοι, γιατί έχετε τους πληροφοριοδότες σας, λίγες μέρες πριν καταθέσει η Κυβέρνηση την πρόταση νόμου, που και εσείς ψηφίσατε, και καταθέσατε τάχα πρόταση νόμου για τα εμπορευματικά κέντρα. 
      Το ίδιο κάνετε και τώρα, αλλά πρέπει να ξέρετε ότι ο ελληνικός λαός σάς έχει πάρει είδηση, σας καταλαβαίνει και σας κατακρίνει. Άλλο περιμένει από εσάς. Περιμένει κάποια αυτοκριτική, περιμένει κάποια συγγνώμη και τις θετικές προτάσεις σας στα μεγάλα αδιέξοδα, τα οποία αφήσατε μετά και την εγκατάλειψη της εξουσίας.
      Έρχεστε σήμερα, αγνοώντας ό,τι συνέβη, να κατηγορήσετε εμάς, όταν δεν έπρεπε, το λιγότερο, να ομιλείτε, όπως κάποιος μακαρίτης δικός σας άνθρωπος έλεγε πριν από κάποιες δεκαετίες και μιλάτε για ένα πρόβλημα που εσείς δημιουργήσατε.
      Και βέβαια έχετε διγλωσσίες. Άλλα λέτε για το ένα θέμα, άλλα λέτε για το άλλο, ανάλογα τι σας συμφέρει και τι σας βολεύει. Σας λέω, όμως, ότι αυτό σας κάνει μεγάλη ζημιά. Δεν ξέρω πόσο κυκλοφορείτε στην κοινωνία, δεν ξέρω εάν παίρνετε τον απόηχο της κοινωνίας, αλλά όπως διάβαζα στον Τύπο  και σας τα είπε και ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής προχθές, σας βλέπω αναδιπλωμένους τις τελευταίες μέρες στο θέμα της έξαρσης, που είχατε δώσει στο «Βασικό Μέτοχο». Άλλοτε προσπαθείτε να προτάξετε το δυναμισμό σας και τις επιχειρηματολογίες σας επικαλούμενοι το εθνικό Σύνταγμα και τους εθνικούς νόμους και άλλοτε προσπαθείτε να προτάξετε το Κοινοτικό Δίκαιο. Διαλέξτε! Πάντως η κοινωνία σάς πήρε είδηση.
      Και σας πήρε είδηση και σε τούτο το νομοσχέδιο, για το οποίο προσπαθείτε τώρα. Γιατί τώρα; Δεν είχατε το χρόνο;
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Δεν «πρόκαναν».
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Από το 1999 δεν είχατε το χρόνο να φέρετε το νομοθέτημα, το οποίο θέλατε; Σήμερα σοφιστήκατε αυτά τα οποία προτείνετε; Σήμερα που η Κυβέρνηση, απόλυτα συνεπής στις προεκλογικές της δεσμεύσεις, με τον καλύτερο τρόπο έρχεται και αντιμετωπίζει το θέμα;
      Η οδηγία 1999/70 –το τονίζω για να το ακούσει ο ελληνικός λαός- έμεινε ανεφάρμοστη από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ επί σειρά ετών. Μάλιστα, η Ελλάδα –να το πούμε και αυτό- είχε λάβει τελευταία προθεσμία ενσωμάτωσης της οδηγίας στο εθνικό Δίκαιο, η οποία έληξε τον Ιούλιο του 2002. Το προεδρικό διάταγμα 81/2003 το οποίο κάνατε, απέτυχε παταγωδώς να ενσωματώσει αυτήν την οδηγία, αφού περιείχε πολλές εξαιρέσεις μεγάλων κατηγοριών εργαζομένων.
      Αποτέλεσμα ήταν να διακινδυνεύσει άμεσα η χώρα μας με παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο τώρα θυμάστε, αλλά δεν τολμάτε να αναφέρετε ποτέ πόσες φορές η χώρα μας παραπέμφθηκε και τι πρόστιμα πλήρωσε μετά από αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για πάρα πολλά θέματα, τα οποία δεν έχω χρόνο να θυμίσω.
      Για πρώτη φορά η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προώθησε και επέλυσε αυτό το θέμα με τον πιο σύννομο τρόπο, τρόπο ο οποίος και την κοινοτική οδηγία απόλυτα εφαρμόζει, αλλά και το εθνικό Σύνταγμα και τους εθνικούς νόμους ακολουθεί. Έλυσε, λοιπόν, αυτό το θέμα με το οποίο κρατούσατε σε ομηρία -αυτή ήταν η μέθοδός σας- εκλεκτούς συμπολίτες μας, οι οποίοι έψαχναν «στον ήλιο μοίρα» και τους οποίες είχατε δεμένους.
      Για να γίνει το προεδρικό διάταγμα το δικό μας, θυμηθείτε πόσες φορές πήγε και ήρθε στο Συμβούλιο της Επικρατείας και έλαβε υπόψη όλους τους κοινωνικούς εταίρους. Έλαβε υπόψη την ΟΚΕ, τη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ και έγινε ένα εργαλείο εφαρμογής της καλύτερης δυνατότητας απορρόφησης αυτών των ανθρώπων σε θέσεις που πραγματικά πληρούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Για το μέλλον τίθενται ασφαλιστικές δικλείδες για αποφυγή επανάληψης αυτού του φαινομένου. 
      Παράλληλα, να θυμίσω ότι ψηφίστηκε και ο ν.3330, με τον οποίο παρέχεται μοριοδότηση για όσους δεν εμπίπτουν σε αυτές τις κατηγορίες. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Για να μην καταχρώμαι του χρόνου, θα πω το εξής, για να το ακούσει και ο κ. Παπαϊωάννου και να ακολουθήσει την προτροπή του Κοινοβουλευτικού μας Εκπροσώπου: Ουδεμία προεκλογική εξαγγελία της Νέας Δημοκρατίας υπήρξε για μονιμοποίηση για μονιμοποίηση διακοσίων πενήντα χιλιάδων συμβασιούχων. Εσείς δανείζεστε τα λόγια των δημοσιογράφων, αλλά δεν τολμάτε να μας τα φέρετε να τα δούμε και εμείς.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Νομού Εύβοιας): Να είστε εδώ, όμως. Μη φύγετε.
      ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΟΣΜΙΔΗΣ: Μην εκτίθεστε!
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Τελειώστε, κύριε συνάδελφε.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Αίσθηση προκαλεί η σύγχυση στην επιχειρηματολογία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Έτσι, στο θέμα των συμβασιούχων προτάσσουν δήθεν την υπεροχή του Συντάγματος, ενώ στο θέμα του «Βασικού Μετόχου» υπερασπίζονται την υπεροχή του Κοινοτικού Δικαίου.
      Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τηρεί πιστά τις προεκλογικές επαγγελίες, προωθώντας ρυθμίσεις σύμφωνες και με το Κοινοτικό και με το Εθνικό Δίκαιο. Έτσι τερματίζεται μια μακρά περίοδος ομηρίας και εγώ θα πω και παρανομίας, προκειμένου να κάνετε μόνο τις κομματικές σας δουλειές. Ο τόπος μπήκε σε νέα πορεία. Ο ελληνικός λαός ψήφισε μια νέα διακυβέρνηση. Ψήφισε μια πολιτική αλλαγή, για να εφαρμόσει το δικό της πρόγραμμα.
      Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο κ. Κοσμίδης έχει το λόγο.
      ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΟΣΜΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με δύο διαδοχικές αιτήσεις μου κατάθεσης εγγράφων, το Υπουργείο Δημόσιας Διοίκησης είχε την καλοσύνη να καταθέσει στη Βουλή έναν τεράστιο όγκο αποφάσεων της τριμελούς επιτροπής, που εγκρίνει τις προσλήψεις. Οι συνεργάτες μου και εγώ κάναμε τον κόπο και αθροίσαμε τους αριθμούς που προέκυπταν από τις αποφάσεις και τις κατηγοριοποιήσαμε κατά σχέση εργασίας και κατά Υπουργείο. Τα στοιχεία αυτά μου ζητήθηκαν και δημοσιοποιήθηκαν.
      Θα αναφερθώ σ’ ένα βασικό πίνακα, τον οποίο και θα καταθέσω. Από τις 7.3.2004 έως τις 28.1.2005 που μου κατατέθηκαν τα στοιχεία, ο αριθμός των προσλήψεων ανέρχεται στις εκατόν πενήντα έξι χιλιάδες πεντακόσιες εβδομήντα τρεις. Απ’ αυτόν τον αριθμό, μόνιμες θέσεις εργασίας, δηλαδή οργανικές θέσεις, σχέσεις δημοσίου δικαίου και συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου είναι μόνο είκοσι επτά χιλιάδες πεντακόσιες είκοσι, δηλαδή το 1/6 του συνολικού αριθμού των εγκρίσεων. 
      Όλες οι άλλες προσλήψεις έχουν να κάνουν με προσωπικό συμβασιούχων –εποχικό, ορισμένου χρόνου- και συμβάσεις έργου. Για τις συμβάσεις έργου πρέπει να επισημανθεί για μια ακόμα φορά ότι η σύναψή τους στηρίζεται αποκλειστικά σε πελατειακή σχέση. Ο αριθμός αυτός από τις εκατόν πενήντα έξι χιλιάδες πεντακόσιες εβδομήντα τρεις θέσεις είναι τριάντα δύο χιλιάδες τετρακόσιες εβδομήντα μια, τόσες δηλαδή συμβάσεις έργου εγκρίθηκαν.
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Σωκράτης Κοσμίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
      Κύριε Υπουργέ, μη μου ξαναπείτε αυτό που μου είπατε επ’ ευκαιρία συζήτησης άλλου νομοσχεδίου ότι με τις εγκρίσεις αυτές των συμβάσεων έργου τακτοποιείτε –δήθεν- δικά μας παιδιά, για να συμπληρώσουν δηλαδή το χρόνο που απαιτείται για να μονιμοποιηθούν, διότι οι μισθώσεις έργου ήταν στη συντριπτική τους πλειοψηφία στους ΟΤΑ και είναι γνωστό τοις πάσιν ότι οι περισσότεροι ΟΤΑ ανήκουν σ’ εσάς. Μη μου πείτε ότι πρόκειται για ανανεώσεις, διότι για τις ανανεώσεις υπάρχουν ειδικές αποφάσεις και ο αριθμός των ανανεώσεων είναι εκατόν ενενήντα.
      Τι προκύπτει απ’ αυτό; Προκύπτει ότι όχι μόνο δεν λύνετε το πρόβλημα, όπως έχετε υποσχεθεί, αλλά το αναπαράγετε και το διαιωνίζετε. Δημιουργείτε μία νέα γενιά συμβασιούχων και όλοι αυτοί θα χτυπούν τις πόρτες των γραφείων, κυρίως των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, και θα ζητούν την εύνοια και η εύνοια θα μπορεί να τους δοθεί και διότι έχετε δώσει μόρια στους συμβασιούχους και διότι εισαγάγατε και τη συνέντευξη. Γιατί πώς θα αμβλυνθεί η υποψία του πολίτη για εύνοια;
      Ζήτησα και τα αιτήματα που κατατέθηκαν για το 2005. Τι θα κάνετε με αυτά; Επιτέλους, έχετε πολιτική για τις προσλήψεις ή αυτοσχεδιάζετε; Εάν έχετε, να μας την πείτε και δεν χρειάζονται οι αναφορές στο παρελθόν.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ούτε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ούτε κανείς από την Κυβέρνηση δεν ένιωσε την υποχρέωση να εξηγήσει πώς προέκυψε ο μαγικός αριθμός των διακοσίων πενήντα χιλιάδων συμβασιούχων, τους οποίους δεσμεύτηκε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός να τακτοποιήσει. Πρόκειται για σχολικό παράδειγμα εξαπάτησης. Είναι κρίμα που στο Ποινικό Δίκαιο δεν υπάρχει η πρόβλεψη για αδίκημα εξαπάτησης ψηφοφόρων και υποκλοπής ψήφων. Η συμπεριφορά του Πρωθυπουργού θα είχε όλα τα στοιχεία υποκειμενικής και αντικειμενικής υπόστασης ενός τέτοιου αδικήματος.
      Όμως, μήπως μόνο σ’ αυτό το σημείο εξαπατήσατε τους πολίτες; Δεν είναι απάτη να υπόσχεστε αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό, μειώσεις φόρων και τελικά να αυξάνετε τους έμμεσους φόρους που εξανεμίζουν τις όποιες αυξήσεις; Οι έμμεσοι φόροι είναι γνωστό ότι πλήττουν τα μικρομεσαία και μεσαία εισοδήματα και όχι τους έχοντες και κατέχοντες, για τους οποίους μειώσατε τους συντελεστές φορολογίας χωρίς καμία ευνοϊκή επίπτωση στις επενδύσεις, στην απασχόληση, στην ανάπτυξη. 
      Είστε συνεπείς σε κάποια άλλα πράγματα, αλλά σ’ αυτά που προανέφερα προέχει η αναξιοπιστία σας. Σας θυμίζω τις χαριστικές διατάξεις με τις οποίες αμνηστεύσατε την παράνομη και ποινικά κολάσιμη κτήση κεφαλαίων που παρέμειναν στο εξωτερικό ή άλλες διατάξεις που αμνήστευσαν αδικήματα σχετικά με την έκδοση πλαστών και εικονικών τιμολογίων. Ποιος φταίει για όλα αυτά που συμβαίνουν στην οικονομία σήμερα; Δικός σας προϋπολογισμός εκτελείται.
      Μας καλείτε συνέχεια να ζητήσουμε συγγνώμη. Για ποιο πράγμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να ζητήσουμε συγγνώμη; Για την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ; Για την εισαγωγή του ευρώ; Για την οργάνωση άψογων –τόσο μικρή χώρα- Ολυμπιακών Αγώνων; Για την εξασφάλιση πρωτόγνωρων κονδυλίων στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης; Για τις τριάντα χιλιάδες έργων διαφόρου εμβέλειας που κατασκευάστηκαν σε όλη την Ελλάδα τα τελευταία δέκα χρόνια, χωρίς να επιβληθεί κανένας νέος φόρος και χωρίς να αυξηθεί κανείς υπάρχων φόρος –και όχι μόνο- αλλά αντίθετα με ελαφρύνσεις φορολογικών βαρών;
      Βεβαίως, έγιναν λάθη και υπήρξαν παραλείψεις στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Όμως, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ήταν κυβερνήσεις που ενεργούσαν, ήταν κυβερνήσεις κινητικές, κυβερνήσεις που έπαιρναν αποφάσεις. 
      Εσείς πρέπει να ζητήσετε συγγνώμη που κοροϊδέψατε τους συμβασιούχους. Εσείς κοροϊδέψατε τους πολίτες που πλήττεται το εισόδημά τους. Ένας χρόνος και κάτι στην εξουσία ήταν αρκετός για να αποδειχθεί ότι το φλερτ της Νέας Δημοκρατίας με το μεσαίο χώρο ήταν επιδερμικό, υστερόβουλο και απατηλό. Το δεξιό πρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας αποκαλύπτεται πίσω από το προσωπείο του κεντρώου. Η πρόβλεψη είναι ότι δεν θα μακροημερεύσετε, γιατί είστε Κυβέρνηση της ακινησίας και δυστυχώς, όπου κινητοποιείστε, τα κάνετε θάλασσα!  
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ).
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο συνάδελφος κ. Κουσελάς έχει το λόγο.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ:  Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, θεωρώ τιμή μου να συγκαταλέγομαι στους Βουλευτές που προσυπέγραψαν και κατέθεσαν την πρόταση νόμου, που συζητούμε σήμερα στη Βουλή, μια πρόταση ολοκληρωμένης και ριζικής αντιμετώπισης της εργασιακής ανασφάλειας, της υποβάθμισης, αλλά και της καταστρατήγησης των εργασιακών δικαιωμάτων των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου και ορισμένου έργου στο δημόσιο, στον ευρύτερο δημόσιο, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα. 
      Αυτήν την πρόταση νόμου που είναι προϊόν προτάσεων της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, του συντονιστικού των συμβασιούχων με στόχο τη σωστή και πλήρη ενσωμάτωση της οδηγίας 99/70 στο εσωτερικό μας Δίκαιο έπρεπε να την είχε φέρει η ίδια η Κυβέρνηση, εάν ήθελε να ήταν συνεπής στις προεκλογικές της δεσμεύσεις ότι θα έλυνε πλήρως και συνολικά το πρόβλημα των συμβασιούχων, εάν δεν ήθελε να συνεχίζεται, από την πλευρά της ακόμα και σήμερα, η συνεχιζόμενη πολιτική εξαπάτηση.
      Θέλω να συστήσω στον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας, στον κ. Βασιλείου, να είναι περισσότερο προσεκτικός όταν μιλάει για τα συνδικάτα, για τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, γιατί τα συνδικάτα, κύριε Βασιλείου, δεν σηκώνουν σημαίες ευκαιρίας, όπως σηκώνει το κόμμα σας ανάλογα με το αν είστε στην Κυβέρνηση ή στην Αντιπολίτευση, γιατί τα συνδικάτα στάθηκαν με συνέπεια και ευαισθησία στο μεγάλο αυτό ζήτημα για να τελειώσει επιτέλους αυτή η «καραμέλα». 
      Ο ίδιος ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ παρέστη στην Επιτροπή Αναφορών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με αυτό το ζήτημα. Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ ήταν από τους βασικούς συντελεστές, που υιοθετήθηκε η συγκεκριμένη οδηγία, πέραν των διαβημάτων που είχαν γίνει εκείνη την περίοδο στο Υπουργείο Εργασίας και των κινητοποιήσεων από πλευράς των συνδικάτων. 
      (Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Να μας πείτε ποιο ήταν το αποτέλεσμα!
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Μην εκτίθεστε!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ μη διακόπτετε! 
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Τα λέω αυτά γιατί εκείνη την περίοδο είχα την τιμή να είμαι μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της ΓΣΕΕ. Έτσι, λοιπόν, αντί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να φέρει αυτό το σχέδιο νόμου με τα προεδρικά διατάγματα που υιοθέτησε –το π.δ.164 και το π.δ.180- για τον ευρύτερο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, κατέληξε να είναι συντριπτικά περισσότερες οι περιπτώσεις αποκλεισμού, παρά οι περιπτώσεις δικαίωσης των εργαζομένων.
      Αυτά τα δύο προεδρικά διατάγματα δεν δίνουν απάντηση στο πρόβλημα ούτε με βάση την ευρωπαϊκή οδηγία ούτε και με κάποια αντικειμενικά κριτήρια, τα οποία θα μπορούσαν να τεθούν για να λυθεί το ζήτημα. 
      Για τη συντριπτική πλειοψηφία των συμβασιούχων του δημοσίου αντί οι συμβάσεις τους να μετατραπούν σε αορίστου χρόνου, μετατράπηκε σε αορίστου χρόνου η πολιτική τους ομηρία. Και μιλάμε για όλους αυτούς που δεν απελύθησαν και δεν θα απολυθούν στο επόμενο χρονικό διάστημα.
Και όχι μόνο αυτά. Ελλείψει σωστού προγραμματισμού και αντικειμενικής καταγραφής των πάγιων και διαρκών αναγκών, ελλείψει πολιτικής βούλησης, θα έλεγα, αντί να εκλείψουν οι στρατιές των συμβασιούχων, κύριε Υπουργέ, διατηρούνται και πολλαπλασιάζονται. 
    Πριν από λίγο ο συνάδελφός μας, ο Σωκράτης Κοσμίδης, σας έδωσε δικά σας στοιχεία, στοιχεία του ΥΠΕΣΔΑ με βάση τα οποία από τους εκατόν πενήντα έξι χιλιάδες πεντακόσιους εβδομήντα τρεις που προσλήφθηκαν τον τελευταίο χρόνο μόνο οι είκοσι επτά χιλιάδες πεντακόσιοι είκοσι, όπως είπε, καλύπτουν μόνιμες ανάγκες. Τόσο οριστικά έλυσε αυτή η Κυβέρνηση το πρόβλημα των συμβασιούχων! Αν δεν είναι αυτό πολιτικός εμπαιγμός, τότε ειλικρινά αναρωτιέμαι σε τι συνίσταται ο πολιτικός εμπαιγμός. 
    Αγαπητοί συνάδελφοι, η οδηγία στη βάση της οποίας διατυπώθηκε η πρότασή μας για το σχέδιο νόμου είναι προϊόν συμφωνίας των διεπαγγελματικών ευρωπαϊκών οργανώσεων εργοδοτών και εργαζομένων και εκφράζει το ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο, που όλοι οφείλουμε να προασπίζουμε και να τηρούμε. Απαντά σε οξυμένα προβλήματα εργασιακής ανασφάλειας και καταχρήσεων μιας κακώς εννοούμενης ευελιξίας στην Ευρώπη, με ακραίο παράδειγμα την Ισπανία με 31% προσωρινά απασχολούμενους έναντι μόνο 5,4% της Ιρλανδίας της οποίας, κατά τα άλλα, πολλοί θαυμάζουν και συνιστούν το μοντέλο, αλλά δεν θέλουν να το ακολουθήσουν. 
    Στη χώρα μας οι συμβάσεις προσωρινής απασχόλησης φθάνουν το 13% της συνολικής απασχόλησης. Όμως με 42% αυτοαπασχολούμενους στην Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ποσοστό αυτό, αν υπολογιστεί στο σύνολο των μισθωτών, είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο βαρύ. Είναι πάνω από 25% και ακόμα υψηλότερο στους ΟΤΑ, στο δημόσιο, στις δημοτικές επιχειρήσεις, στις ΔΕΚΟ, στους εκπαιδευτικούς και στον τουρισμό, επισιτισμό. 
    Στα παραπάνω πρέπει να συνυπολογίσουμε τα αποτελέσματα επιστημονικών ερευνών, σύμφωνα με τα οποία η πιθανότητα –προσέξτε- κοινωνικού αποκλεισμού των προσωρινά απασχολούμενων είναι στη χώρα μας διπλάσια εκείνης των ανέργων και τετραπλάσια εκείνης των ατόμων με ειδικές ανάγκες και των συνταξιούχων. Βρισκόμαστε, δηλαδή, μπροστά σ’ ένα εκρηκτικό κοινωνικό μίγμα στο οποίο οφείλουμε να αντιταχθούμε συνολικά και αποφασιστικά. 
    Έτσι, λοιπόν, δεν αρκούν τα φύλλα συκής, οι επιλεκτικά ετεροχρονισμένες και αποσπασματικές «λύσεις» που υιοθετήθηκαν μέχρι σήμερα στο θέμα των συμβασιούχων. Είναι λύσεις παραχάραξης και αλλοίωσης του γράμματος και κυρίως του σκοπού όχι μόνο της αντίστοιχης κοινοτικής οδηγίας, που ανέφερα πριν, αλλά και του άρθρου 22 παράγραφος 1 του Συντάγματός μας. 
    Η πρόταση νόμου που συζητάμε και ζητάμε να υιοθετηθεί μεταξύ άλλων περιέχει μία σειρά από ολοκληρωμένες ρυθμίσεις, με τις οποίες εισάγεται η βασική αρχή της απαγόρευσης κάλυψης πάγιων και διαρκών αναγκών με συμβάσεις ή σχέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου. Δίνεται για πρώτη φορά σαφής και λειτουργικός ορισμός των πάγιων και διαρκών αναγκών και υιοθετείται το λειτουργικό κριτήριο για τον προσδιορισμό της έννοιας του εργοδότη. Προσδιορίζονται οι ανάγκες για την κάλυψη των οποίων και μόνο επιτρέπεται η σύναψη συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου. Τηρείται έγγραφος τύπος της σύμβασης με ρητή ειδική αναφορά στο λόγο της σύναψής της και με πρόβλεψη ότι το βάρος της απόδειξης ανήκει στον εργοδότη. Θεσπίζονται οι συνέπειες της παράνομης σύναψης συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου και εύλογα τεκμήρια κάλυψης πάγιων και διαρκών αναγκών με βάση το πραγματικό αντικείμενο της εργασίας. 
    Γενικότερα καταργούνται οι υπερβολικές εξαιρέσεις των προεδρικών διαταγμάτων 164 και 180 καθώς και οι καταχρήσεις των συμβάσεων δοκιμής και κατάρτισης. Τέλος, ρυθμίζονται σοβαρές εκκρεμότητες για τους εργαζόμενους με συμβάσεις ή σχέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. 
    Στη βάση, λοιπόν, όσων εξέθεσα στηρίζω και υπερψηφίζω αυτήν την πρόταση νόμου για να μπει, επιτέλους, φραγμός στη συνεχιζόμενη κατάχρηση των εργασιακών σχέσεων πολλών ταχυτήτων, στο απαράδεκτο εμπόριο ελπίδων, που συνεχίζεται ακόμα και σήμερα, στην κοινωνική περιθωριοποίηση και την εργασιακή υποβάθμιση που εξακολουθούν να συντελούνται σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων στη χώρα μας. 
    Σας ευχαριστώ πολύ. 
    (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε. 
    Ο  συνάδελφος κ. Κουτσούκος έχει το λόγο. 
    ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αντιμετώπιση των συμβασιούχων από την Κυβέρνηση αποτελεί –πιστεύω- το πιο χαρακτηριστικό δείγμα πολιτικής αναξιοπιστίας και μεθοδευμένης εξαπάτησης χιλιάδων συμβασιούχων εργαζομένων, ανέργων, αλλά και των οικογενειών τους. 
    Η αναξιοπιστία και εξαπάτηση αυτή δεν είναι τυχαίο γεγονός. Είναι μία πράξη που βλέπουμε να συμβαίνει σε ό,τι αφορά την πολιτική της Κυβέρνησης, που αφορά όλα τα κοινωνικά στρώματα και ομάδες. 
    Υποσχέθηκε η Κυβέρνηση σύγκλιση μισθών και συντάξεων και με την εισοδηματική και τη φορολογική πολιτική μειώνει τα εισοδήματά τους. Υποσχέθηκε ότι θα διασφαλίσει το εισόδημα των αγροτών και βλέπουμε να κατρακυλάει το αγροτικό εισόδημα. Κατήγγειλε ως ψίχουλα τα 30 ευρώ, που έδωσε η προηγούμενη κυβέρνηση ως αύξηση στους συνταξιούχους και βλέπουμε να δίνει κλάσματα από αυτά τα ψίχουλα. Είπατε ότι δεν θα βάλετε καινούργιους φόρους –το είπε μάλιστα ο Πρωθυπουργός- και διαψεύδετε τον εαυτό σας αυξάνοντας την έμμεση φορολογία, αυξάνοντας τους συντελεστές του ΦΠΑ. Καταγγείλατε δήθεν τα συμφέροντα και ψηφίζετε χαριστικές διατάξεις που χαρίζετε φόρους σε φοροφυγάδες και σε λαθρέμπορους. Χαρίζετε 600.000.000.000 στις μεγάλες ανώνυμες εταιρείες, όσα προσδοκάτε να εισπράξετε από την αύξηση του φόρου προστιθέμενης αξίας. Αυτά, δηλαδή, που θα πάρετε από τα λαϊκά στρώματα τα χαρίζετε στις μεγάλες ανώνυμες εταιρείες, στο κεφάλαιο. Είπατε ότι θα προστατεύσετε το εισόδημα του καταναλωτή και βάζετε βαθιά το χέρι στην τσέπη τους με τις αυξήσεις των τιμών και με τον πληθωρισμό. 
    Μέχρι και τους αδιόριστους του ΑΣΕΠ του 1998, που έχουν κατασκηνώσει έξω από το Υπουργείο σας εμπαίξατε, κύριε Υπουργέ, βάζοντας την υπογραφή σας σε προτάσεις νόμων, σε ερωτήσεις και επερωτήσεις εδώ στη Βουλή και βεβαίως είστε εκτεθειμένοι. 
    Εκείνο, όμως, που κάνατε με τους συμβασιούχους, κύριε Υπουργέ, δεν έχει προηγούμενο. Γιατί; Γιατί μεθοδεύσατε και στήσατε μία διαδικασία εξαπάτησης. Φτιάξατε μία τριμελή επιτροπή, την πήγατε στη Ρηγίλλης, δηλώσατε ότι θα μονιμοποιήσετε τους συμβασιούχους, αυτές τις δηλώσεις τις δώσατε στη δημοσιότητα και στη συνέχεια βάλατε τον Πρωθυπουργό να τις αναπαράγει, έτσι ώστε να δημιουργήσετε δύο πολιτικά αποτελέσματα: 
    Το ένα αποτέλεσμα ήταν ότι δημιουργήσατε μία σύγχυση στο εκλογικό Σώμα, στους καλόπιστους πολίτες πού βρέθηκαν αυτοί οι διακόσιες πενήντα χιλιάδες συμβασιούχοι και έτσι εξυπηρετήσατε το στόχο να τρώσετε το κύρος της Κυβέρνησης, την αξιοπιστία της, αλλά και το κύρος του ΑΣΕΠ και από την άλλη μεριά πουλήσατε ελπίδες σε όλο αυτόν τον κόσμο και στις οικογένειές τους. Δώσατε, δηλαδή, την αίσθηση ότι σε όποιον είχε οποιαδήποτε σύμβαση με το δημόσιο εσείς θα του λύνατε το πρόβλημα και θα του δημιουργούσατε μόνιμη εργασιακή σχέση. 
    Ποια ήταν η πολιτική σας, όμως, και τι κάνατε; Προωθήσατε το προεδρικό διάταγμα 164/2004, το οποίο με τους περιορισμούς και τις εξαιρέσεις κατατεμάχισε το Σώμα των συμβασιούχων. Κανένας από τους φορείς ούτε τα συνδικάτα, η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, οι ομοσπονδίες και τα σωματεία των συμβασιούχων, αλλά ούτε και η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή –που γνωρίζετε ότι δεν είναι ΠΑΣΟΚ- δεν αποδέχεται ότι αυτή η ρύθμιση λύνει το πρόβλημα. Λένε όλοι ότι είναι μία αλυσιτελής διαδικασία αναπαραγωγής του προβλήματος. 
    Τι κάνατε στην πορεία; Απολύσατε χιλιάδες εργαζόμενους για να τακτοποιήσετε τα δικά σας παιδιά. Αυτούς, δηλαδή, που δώσατε την αίσθηση ότι θα τους τακτοποιήσατε, τους απολύσατε. Και σας ανέφερε προηγουμένως στοιχεία ο κ. Κοσμίδης για τις νέες συμβάσεις έργου. Έχουμε, όμως, καταθέσει εδώ στη Βουλή μία σειρά από στοιχεία, που αφορούν συγκεκριμένες απολύσεις στις περιφέρειες, στον ΟΠΑΔ, σε άλλα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου για να πάρετε τους δικούς σας. Και όλα αυτά, με στοιχεία: Ότι είναι παιδί του γραμματέα της οργάνωσής σας, ότι είναι η γυναίκα του γραμματέα της οργάνωσής σας κ.ο.κ. Και δεν μας έχετε απαντήσει σε αυτά. Τι να απαντήσετε εξάλλου; 
    Και συνεχίζετε, κύριε Υπουργέ, να τους εμπαίζετε, διότι στο τελευταίο νομοσχέδιο είπατε ότι τη μοριοδότηση του 50% ….
    (Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι, μη διακόπτετε. 
      ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ: Βεβαίως να απαντήσουν, γιατί έχουμε κάνει ερώτηση και λέμε τα ονόματα: ποιος είναι ο κύριος τάδε. Είναι πολύ συγκεκριμένα τα ονόματα και δεν επιδέχονται διαψεύσεως. Τους διορίζατε εκεί που απολύατε. 
	Έρχεστε, λοιπόν, στη συνέχεια να τους εμπαίξετε με τη μοριοδότηση δήθεν του 50%. Λέτε ότι όσους δεν «πιάνει» το προεδρικό διάταγμα, θα τους βολέψετε στην πορεία. Τους βάζετε μέσα από τη διαδικασία της συνέντευξης να περάσουν από τα καβδιανά δίκρανα των νικητών των εκλογών, να πάρουν πιστοποιητικά από τις κομματικές σας οργανώσεις και βεβαίως ανοίγετε το πακέτο της μοριοδότησης από το 1990 μέχρι το 2007, ώστε αν κανένας από τους υπηρετούντες σήμερα ή απ’ αυτούς που απολύθηκαν εδικαιούτο να κάνει χρήση της μοριοδότησης, να πέσει μέσα σ’ ένα μεγάλο τσουβάλι χιλιάδων που δικαιούνται μία τέτοια διαδικασία. Άρα, εξανεμίζετε την όποια δυνατότητα να το αξιοποιήσει αυτό το σύστημα.
	ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Ο συνδικαλιστικός σύλλογος της «COSMOTE» έντεκα - μηδέν.
	ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Όσο τα λέτε, τόσο εκτίθεστε.
      ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ: Και συνεχίζεται ο εμπαιγμός. Σας ζητάει η ΚΕΔΚΕ να καλύψετε τις δαπάνες μονιμοποίησης και δεν απαντάτε, κύριε Υπουργέ, στην ΚΕΔΚΕ. Γιατί; Γιατί θέλετε να κάνετε επιλεκτική πολιτική με τους δήμους και τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων; Και τους ταλαιπωρείτε ακόμα και αυτούς που καλύπτει το προεδρικό διάταγμα με τις χρονοβόρες διαδικασίες, με το γεγονός ότι δεν θα δημοσιεύονται στο ΦΕΚ οι πράξεις, ώστε να μπορεί να ασκηθεί έλεγχος και από τα συνδικάτα και από τους εργαζόμενους.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ποτέ δεν δημοσιεύτηκαν.
      ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ: Δημοσιεύονταν, κύριε Υπουργέ. Σας διαψεύδω και μπορώ να καταθέσω τα Πρακτικά.
      Αναπαράγετε, αγαπητοί της Κυβέρνησης, και ανακυκλώνετε το πρόβλημα, πέραν των συνταγματικών και νομικών προβλημάτων που δημιουργείτε και που εύχομαι να μη δημιουργήσουν προβλήματα σ’ αυτούς τους λίγους, που καλύπτει το προεδρικό διάταγμα. 
      Βέβαια, μετατρέπετε και τη χώρα σ’ ένα απέραντο δικαστήριο. Λέει εδώ ο Υφυπουργός κ. Μαρκογιαννάκης, όταν ερωτάται γιατί δεν καλύπτει το ζήτημα των εποχικών πυροσβεστών και πώς θα το αντιμετωπίσει, ότι εύχεται να το λύσουν τα δικαστήρια. 
      Είναι αυτό απάντηση της Κυβέρνησης στην αντιμετώπιση ενός κοινωνικού προβλήματος; Να παραπέμπετε τους χιλιάδες στα δικαστήρια, να δημιουργείτε μία βιομηχανία και να δουλεύετε για ορισμένους, που θα πλουτίσουν απ’ αυτήν την υπόθεση;
      Αγαπητοί κύριοι της Κυβέρνησης, η πρόταση του ΠΑΣΟΚ –που είναι μία πρόταση που βγαίνει απ’ αυτήν που κατέθεσε η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ- σας δίνει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσετε σε μόνιμη και διαρκή βάση το πρόβλημα, να δημιουργήσουμε κοινές και αποδεκτές αρχές σχετικά με το τι είναι πάγια και διαρκής ανάγκη.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Πείτε μερικά ονόματα δικηγόρων, κύριε Κουτσούκο. Είναι αρμοδιότητα του δικηγορικού συλλόγου.
      ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ: Θα τα καταθέσω.
      Θα πούμε τι είναι πάγια και διαρκής ανάγκη. Αλλά δεν το θέλετε, διότι θέλετε να ερμηνεύετε κατά το δοκούν το τι είναι πάγια και διαρκής ανάγκη, για να δίνετε τις ανάλογες εντολές στα υπηρεσιακά όργανα.
      Αυτή η πρόταση δίνει επίσης τη δυνατότητα να λυθεί μόνιμα το πρόβλημα. Αλλά ούτε αυτό θέλετε -γιατί είχατε προδιαγράψει αυτήν την πολιτική- γιατί ήταν μία συνειδητή πολιτική πράξη, εφόσον ασκείτε και στο συγκεκριμένο θέμα των συμβασιούχων μία σκληρή δεξιά πολιτική, μία σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική, όπως αυτή που ασκείτε και στους άλλους τομείς.
      Όμως συμβαίνει αυτή η πολιτική, εκτός από δεξιά, να είναι και αδέξια. Γι’ αυτό θα σας καταδικάσει –και σας καταδικάζει- καθημερινά ο ελληνικός λαός.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Η κ. Χριστοφιλοπούλου έχει το λόγο.
      ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε εδώ για να συζητήσουμε σήμερα, χωρίς τη βαρύνουσα βεβαίως διαδικασία της ψήφισης, την πρόταση νόμου σχετικά με τις ρυθμίσεις για τους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου. Είναι ένα θέμα το οποίο η Κυβέρνηση αποφάσισε να το χειριστεί μόνη της, χωρίς ουσιαστικό διάλογο και χωρίς τη συμμετοχή των εργαζομένων.
      Κύριε Υπουργέ, φοβάμαι πολύ ότι η προσπάθειά σας να ενσωματώσετε την κοινοτική οδηγία αποδείχθηκε τουλάχιστον ατυχής, αφού η σωρεία των εξαιρέσεων από τις ρυθμίσεις του προεδρικού διατάγματος ουσιαστικά επιβεβαίωσε την προεκλογική εξαπάτηση των συμβασιούχων.
      Ειλικρινά αναρωτιέμαι, κύριε Υπουργέ, τι απάντηση θα δίνατε εσείς σήμερα στους συμβασιούχους έχοντας χιλιάδες, όπως λέγατε, ομήρους μπροστά σας και νυν εξαπατηθέντες, η πλειοψηφία των οποίων είναι άνεργοι; Σίγουρα θα τους λέγατε ότι φταίει «το κακό ΠΑΣΟΚ», ότι φταίει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ίσως και η παγκοσμιοποίηση. 
      Δυστυχώς αυτή τη φορά δεν μπορείτε να επικαλεστείτε την προάσπιση του Συντάγματος, για να βγείτε από τη δύσκολη θέση, γιατί είμαι σίγουρη ότι σε καμία περίπτωση δεν θα λέγατε ότι φταίει η Κυβέρνηση, η οποία είναι υπεράνω ευθυνών. Πάντα φταίει κάποιος άλλος.
      Προεκλογικά, μιλούσατε συνεχώς για την ανάγκη επανίδρυσης του κράτους. Δεν είπατε όμως σε κανένα ποτέ ότι πρώτα, πριν το επανιδρύσετε, θα το ισοπεδώσετε. Δεν είπατε ότι θα οδηγήσετε τη χώρα και τους πολίτες σε αδιέξοδα, στα οποία τελικά χαθήκατε εσείς οι ίδιοι, αναζητώντας –φοβάμαι πολύ- εξιλαστήρια θύματα και εξαπατηθέντες συμβασιούχους ανέργους.
      Το γεγονός ότι στην περίπτωση των συμβασιούχων επιλέξατε τη ρύθμιση μέσω προεδρικού διατάγματος και όχι σχεδίου νόμου, καταδεικνύει ακριβώς τις προθέσεις σας να μην υπάρξει πολιτικός και κοινωνικός διάλογος. Δεν θέλατε να λάβετε υπόψη σας ούτε την ΟΚΕ ούτε την ΑΔΕΔΥ ούτε τη ΓΣΕΕ, την πρόταση των οποίων αγνοείτε και την οποία σήμερα έφερε προς συζήτηση το ΠΑΣΟΚ.
      Όταν μία κυβέρνηση προωθεί σημαντικές ρυθμίσεις, χωρίς να συζητά μ’ εκείνους που βιώνουν το πρόβλημα, μ’ εκείνους που γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους τις ιδιαιτερότητές του, τι άλλο επιδιώκει άραγε εκτός από προκρούστειες λύσεις; Τι επιδιώκει άραγε, όταν στην προκρούστεια κλίνη βρίσκονται σήμερα οι συμβασιούχοι; Γιατί το αποτέλεσμα του προεδρικού διατάγματος είναι ακριβώς η μετακύλιση της ομηρίας, που εσείς καταγγέλλατε, σε νέες στρατιές συμβασιούχων ανέργων.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο, με τις κατάλληλες προσαρμογές, οδηγούσε τουλάχιστον στη νόμιμη και χωρίς παρενέργειες ορθολογική στελέχωση των φορέων και στην επαγγελματική αποκατάσταση όσων ως εργαζόμενοι είχαν αποκτήσει τη σχετική εμπειρία μέσω μοριοδότησης. Ήταν μία λύση, παρά, ενδεχομένως, τις αδυναμίες και τα προβλήματά της. 
      Στη σημερινή λύση που δώσατε εσείς, αυτή η ρύθμιση γίνεται ακόμα δυσμενέστερη. Εξαιρείται η περίοδος πριν από την έκδοση του διατάγματος, από τότε δηλαδή που έπρεπε να προσαρμοστεί στην κοινοτική οδηγία η ελληνική νομοθεσία, αλλά και από τη μελλοντική. Αποκλείεται κάθε παράταση συμβάσεως εργασίας πέραν των είκοσι τεσσάρων μηνών. 
      Δεν μένει έτσι κενό γράμμα το πνεύμα της κοινοτικής οδηγίας για την προστασία των εργαζομένων, κύριε Υπουργέ; Θα ήθελα μία απάντηση σ’ αυτό.
      Η ασάφεια των προϋποθέσεων εφαρμογής του προεδρικού διατάγματος, αλλά και η ασάφεια στον προσδιορισμό του τι είναι πάγια και διαρκής ανάγκη και οι διατυπώσεις, οι οποίες είναι ιδιαίτερα νομικίστικες, προσδιορίζουν ακριβώς την ίδια σας την πολιτική.
      Η πρόταση νόμου που εμείς καταθέσαμε πιστεύω πως έχει στόχο να καλύψει ακριβώς αυτές τις ασάφειες και τα κενά του προεδρικού διατάγματος, διότι εκτός των άλλων θέτει σαφέστατα και με λειτουργικά κριτήρια το πλαίσιο των πάγιων και διαρκών αναγκών, με έναν τρόπο που να διασφαλίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων και να βρίσκεται μέσα στο πνεύμα της κοινοτικής οδηγίας.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να λειτουργήσει η Δημόσια Διοίκηση αποτελεσματικά, απαιτεί σαφή και ολοκληρωμένο σχεδιασμό, σωστή αξιοποίηση του προσωπικού, αξιοκρατία, αποδοτικότητα, διαφάνεια και προσήλωση στην εξυπηρέτηση του πολίτη, πάνω απ’ όλα. Μία Δημόσια Διοίκηση προσαρμοσμένη στις σύγχρονες συνθήκες, στηριγμένη στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση, μπορεί να χτυπήσει τη γραφειοκρατία ελαχιστοποιώντας τις διοικητικές διαδικασίες και να βοηθήσει στην αρμονική συνεργασία όλων των επιπέδων αυτοδιοίκησης με το κράτος.
      Σήμερα, όμως, βιώνουμε την απαξίωση της Δημόσιας Διοίκησης με το πογκρόμ –που εν μέσω καλοκαιριού εξαπολύσατε με το νόμο που εφαρμόζετε τώρα- εναντίον όλων των εμπείρων διευθυντικών στελεχών, από πάνω μέχρι κάτω στη διοικητική ιεραρχία της χώρας και επίσης με την υπονόμευση και τη de facto κατάργηση του ΑΣΕΠ μέσα από την εισαγωγή της συνέντευξης.
      Εσείς θα έχετε το πρόβλημα, γιατί τα δικά σας πολιτικά γραφεία ήδη κατακλύζουν τα δικά σας «γαλάζια παιδιά». Να δούμε πώς θα το λύσετε αυτό το πρόβλημα, που εσείς δημιουργήσατε. Αλλά βέβαια τι σας ενδιαφέρει αν η Δημόσια Διοίκηση έχει παντελώς στερηθεί των εμπείρων στελεχών της; Τι σας ενδιαφέρει αν μπορεί να γίνεται οιοσδήποτε γενικός διευθυντής μ’ ένα απλό πτυχίο; Τι σας ενδιαφέρει, λοιπόν, αν η Δημόσια Διοίκηση σήμερα δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε διεθνείς προκλήσεις, όταν βλέπουμε η χώρα μας καθημερινά να υπονομεύεται στα διεθνή fora, αλλά και στο ευρωπαϊκό πεδίο των εξελίξεων;
      Είδαμε εξάλλου ότι έχετε το όραμα –επαναφέρατε το παλαιό συντηρητικό όραμα- της τιμίας, πλην μικρής χώρας, Ελλάδος με τα μεγάλα προβλήματα. Αυτό είναι που καλλιεργείτε στον ελληνικό λαό. Αυτό καλλιεργείτε στην κοινή γνώμη, γιατί τόσοι είστε εσείς και τόση θέλετε να δείξετε και τη χώρα.
      Είδαμε τι κάνατε με την οικονομία, με τους αγρότες, με την εισοδηματική σας πολιτική, με τους άνεργους, με τους συμβασιούχους. Ξέρετε, τα βλέπουν όμως -εκτός των άλλων- και οι πολίτες. Βλέπουν την πραγματικότητα μέσα από τη μετονομασία της σκληρής πολιτικής, που εσείς εφαρμόζετε. 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο  Α΄  Αντιπρόεδρος της Βουλής κ.  ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ)
     Αφού δεν κυβερνάτε, προτιμάτε να είστε νονοί. Βαφτίσατε, λοιπόν, ήπια προσαρμογή τη σκληρή λιτότητα, αξιοκρατία τις εκδιώξεις εμπείρων στελεχών στη διοίκηση, αντικειμενικότητα τις τακτοποιήσεις των «ημετέρων». Δώσατε μισό κουλουράκι στους χαμηλοσυνταξιούχους και τώρα το ξαναπήρατε πίσω με τους έμμεσους φόρους. Δώσατε μηδενικές, έως αρνητικές αυξήσεις στους πραγματικούς μισθούς, αφήσατε έξω από τις δήθεν δίκαιες ρυθμίσεις του προεδρικού διατάγματος τη συντριπτική πλειοψηφία των συμβασιούχων.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, κρίνεστε καθημερινά από τους πολίτες, οι οποίοι είναι αποδέκτες των πειραματισμών σας. Θα το διαπιστώσετε, όταν μπορέσετε να ερμηνεύσετε σωστά τα μηνύματα που φτάνουν στα αυτιά σας και δεν τα ακούτε, όταν μπορέσετε να βγάλετε το προπέτασμα της κοντόφθαλμης πολιτικής αντίληψης, την οποία καλλιεργείτε και το σύνδρομο του Dorian Gray που σας διακατέχει, το σύνδρομο μιας Κυβέρνησης που επιμένει επικοινωνιακά σ’ ένα άψογο φαίνεσθαι, γνωρίζοντας η ίδια ότι εσωτερικά έχει αρχίσει να αποσυντίθεται και το χειρότερο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γνωρίζοντας ότι υπονομεύει το κύρος και την προοπτική αυτής της χώρας.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας ευχαριστώ κυρία Χριστοφιλοπούλου.
     Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω θερμά–αναφέρομαι στην  πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, γιατί θα κάνω μια αντιδιαστολή- που καταθέσατε αυτήν την πρόταση νόμου. Αντιδιαστέλλω ευθύς εξαρχής και διαχωρίζω την ειλικρίνεια των προθέσεων και της πρότασης, η οποία προέρχεται από την πλευρά της Αριστεράς, αλλά ευχαριστώ ιδιαιτέρως την Αξιωματική Αντιπολίτευση για την πρόταση νόμου που κατέθεσε. Και τούτο διότι δίνει την ευκαιρία, για μιαν ακόμη φορά, στον ελληνικό λαό και στα μέλη του Κοινοβουλίου να αντιληφθούν ποια είναι η διαχρονική εικόνα του ΠΑΣΟΚ είτε ως Κυβέρνησης είτε ως Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
     Και σας διαβεβαιώ –και το λέω ευθέως κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- ότι δεν είχατε υποβάλει αυτήν την πρόταση νόμου, αν δεν θα είχατε αυτή τη γνωστή τοις πάσι συμμαχία, την οποία έχετε και τη βοήθεια την οποία έχετε –και γνωρίζετε από ποιες πλευρές- ώστε να μπορείτε από τη μια πλευρά να συγκαλύπτετε τα λάθη σας και από την άλλη να παραπληροφορείτε τον ελληνικό λαό.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Γιατί αν είχατε, από αυτούς που έπρεπε, την κριτική που αρμόζει και στις πράξεις και στις παραλείψεις σας, όχι αυτήν την πρόταση δεν θα είχατε υποβάλει εδώ, αλλά δεν θα είχατε τολμήσει να μιλήσετε ούτε για το προεδρικό διάταγμα 164/2004 ούτε βεβαίως για το θέμα το οποίο αφορά το νόμο για τη μοριοδότηση. 
     ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Ποιους εννοείτε;
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αλλά ευτυχώς ο ελληνικός λαός ψηφίζει, ο ελληνικός λαός μας ακούει και οι συμβασιούχοι είναι εκείνοι που ξέρουν ποιος εργάζεται για την επίλυση των προβλημάτων τους και ποιος είναι εκείνος, ο οποίος τους παραπλάνησε και τους οδήγησε ομήρους όλα αυτά τα χρόνια.
     Ξεκινάω από την ουσία του προβλήματος. Υπήρξε, ναι ή όχι χρόνια ολόκληρα στρατιά συμβασιούχων ομήρων; Ποιος τους δημιούργησε; Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Με ποιες διαδικασίες τους προσέλαβαν; Με τις διαδικασίες του ρουσφετιού και του κομματικού νεποτισμού. Αυτό το ξέρει ολόκληρος ο Ελληνικός Λαός. Όχι μόνο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, αλλά και όταν πλέον ψηφίστηκε ο ν. 2190/1994 και μετά, κερκόπορτες ολόκληρες αφήσατε για να περάσουν και να δημιουργούνται οι στρατιές των συμβασιούχων, οι οποίοι –το τονίζω για πολλοστή φορά- σέρνονταν όμηροι.
     Άρα οι κυβερνήσεις σας είναι υπόλογες απέναντι στην κοινωνία και απέναντι στους συμβασιούχους και για τον κομματικό νεποτισμό και για το ρουσφέτι και βεβαίως για το γεγονός ότι χρησιμοποίησαν την αγωνία χιλιάδων ανθρώπων, προκειμένου να τους σέρνουν στις εκλογές. Όπως επίσης και γιατί προσπάθησαν να κρύψουν την ανεργία μέσα από προσλήψεις στο δημόσιο, αφήνοντας σε μαρασμό τη χώρα και οδηγώντας την ανεργία εκεί που τελικά την οδήγησαν. Έκαναν, δηλαδή, διπλό κακό. Και την αξιοκρατία έπληξαν και την ανεργία γιγάντωσαν. Και φτάσαμε στο σημείο σήμερα, όταν αυτή η Κυβέρνηση λύνει ένα πρόβλημα, να υφίσταται την κριτική, την οποία ακούμε, με μια πρόταση νόμου, της οποίας τις λεπτομέρειες θα τις δούμε στην πορεία, για να καταλάβετε τι προτείνετε στη Εθνική Αντιπροσωπεία.
     Αλλά μπορούμε να δούμε πώς φτάσαμε στο προεδρικό διάταγμα 164/2004; Το ότι υπήρχαν στρατιές συμβασιούχων ομήρων, είναι γνωστό. Δεν το αμφισβητείτε ούτε εσείς ούτε μπορείτε –το τονίζω- να αμφισβητήσετε ότι είστε υπεύθυνοι για τη δημιουργία τους και την ομηρία τους.
     Έρχεται το 1999, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ευρωπαϊκή Ένωση και θεσπίζει μια σειρά από οδηγίες, μεταξύ των οποίων και μία, η οποία έθιγε το ζήτημα των συμβασιούχων, λέγοντας σε γενικές γραμμές ότι αυτή η ομηρία δεν είναι δυνατόν να συνεχισθεί και ότι οι χώρες-μέλη πρέπει να πάρουν μέτρα για τη λήξη της.
     Βρισκόμαστε στις παραμονές της Αναθεώρησης του Συντάγματος και τότε, μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα, παίρνουμε την απόφαση να μην υπάρχουν στο μέλλον -και αφού θεσμοθετούσαμε το ΑΣΕΠ- τέτοιου είδους ομηρίες και συγκεκριμένα λέμε ότι απαγορεύεται όταν παίρνεις συμβασιούχους για ορισμένο χρόνο, να τους κάνεις από εκεί και πέρα συμβασιούχους αορίστου χρόνου ή να τους μονιμοποιείς, διότι έπρεπε να σταματήσει αυτού του είδους η παράκαμψη του ίδιου του ΑΣΕΠ. Και ενώ βάζουμε τη διάταξη σχεδόν ομόφωνα και πάλι και την ψηφίζουμε, εξηγούμε στην τότε αρμόδια Υπουργό ότι, επειδή υπάρχει αυτό το πρόβλημα και βάζουμε αυτήν τη διάταξη -ήδη η κοινοτική οδηγία υπάρχει, που μας υποχρεώνει να τελειώσουμε με το θέμα της ομηρίας των συμβασιούχων- πρέπει να λήξει αυτή η ιστορία.
     Καταρχήν η τότε αρμόδια Υπουργός «αγρόν αγόραζε». Έκανε πως δεν καταλάβαινε. Μόνο όταν τελειώνει πλέον η πρώτη φάση της Αναθεώρησης του Συντάγματος, όταν πλέον αρχίζουν οι πιέσεις, δέχεται η τότε αρμόδια Υπουργός να ψηφίσει το ν. 2839/2000 –πριν, το τονίζω, από την έναρξη της ισχύος του Συντάγματος- με τον οποίο μετέτρεπε επιλεκτικά συγκεκριμένες συμβάσεις, αφήνοντας τη συντριπτική πλειονότητα απ’ έξω. Τότε όλοι μέσα στη Βουλή είπαμε ότι δεν μπορεί να συμβεί αυτό το πράγμα. Υποσχέθηκε ότι πριν μπει σε εφαρμογή το νέο Σύνταγμα, η νέα διάταξη που απαγόρευε καταρχήν τουλάχιστον αυτές τις αυτόματες μετατροπές, θα έλυνε, εν πάση περιπτώσει, το ζήτημα. Δεν έκανε απολύτως τίποτα. Όχι μόνο δεν κάνει αυτό το πράγμα, αλλά αφήνει να ξεκινήσει η εφαρμογή του Συντάγματος και έρχεται πλέον, μετά την έναρξη εφαρμογής και το ζήτημα αρχίζει να οξύνεται.
     Θα σας θυμίσω, κύριοι συνάδελφοι, ότι την εποχή εκείνη που το ζήτημα υπήρχε, που το ΠΑΣΟΚ δεν μονιμοποιούσε κανέναν, που δεν έκανε πλέον καμία σύμβαση αορίστου χρόνου –και θα σας πω πώς και γιατί- καμία διαμαρτυρία των ανθρώπων που ήταν στους δρόμους, που ήταν στα δικαστήρια, δεν έβλεπε το φως της δημοσιότητας. Όλοι εκείνοι που σήμερα κόπτονται -και για τους οποίους σας μίλησα προηγουμένως- και που σας παρέχουν πλουσιοπάροχα τη στήριξή τους, την εποχή εκείνη έκαναν σαν να μην ήξεραν ότι υπάρχει το ζήτημα αυτό. Το ανακάλυψαν μόνο μετά τη δημοσίευση του προεδρικού διατάγματος 164/2004.
     Και ενώ, λοιπόν, δεν κάνετε τίποτα, ενώ έχουμε την κοινοτική οδηγία που μας υποχρεώνει και έχουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση την εποχή εκείνη στην κυριολεξία να μας καταδικάζει καθημερινώς -να έρχονται ακόμα και από την κ. Διαμαντοπούλου, τότε Επίτροπο, καθημερινά οι προειδοποιήσεις για το τι συμβαίνει- ξαφνικά εσείς ως Κυβέρνηση -εσείς που σήμερα έρχεστε και καταθέτετε νόμο- τι κάνετε; Έρχεστε, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ και εκδίδετε πάλι προεδρικό διάταγμα. Το προεδρικό διάταγμα 81/2003 φέρει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του κ. Ρέππα και του κ. Σκανδαλίδη. 
     Τι κάνατε μ’ αυτό; Μια τρύπα στο νερό. Δεν κάνατε ούτε μια σύμβαση αορίστου χρόνου. Το περάσατε από το Συμβούλιο της Επικρατείας -όπως οφείλατε να κάνετε- όχι όμως από την ολομέλεια, αλλά από το τμήμα. Δεν το κάνατε, όπως το κάναμε εμείς δηλαδή. Δεν το περάσατε από την ολομέλεια και δεν μετατρέπετε κάμμυα σύμβαση. Τότε γιατί το κάνατε;
     Κύριοι συνάδελφοι, σας θυμίζω ότι ενώ είχατε παραβιάσει τις κοινοτικές οδηγίες, ενώ είχατε εξαπατήσει τους συμβασιούχους, διότι είχατε πει ότι μέχρι να ξεκινήσει το Σύνταγμα να εφαρμόζεται θα έχει τελειώσει το ζήτημα, ενώ πλέον έχετε φανεί παντελώς αναξιόπιστοι απέναντι στις στρατιές των συμβασιούχων, οι οποίοι περίμεναν να δουν τι θα γίνει, τότε πάτε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, δεν κάνετε καμία σύμβαση αορίστου χρόνου και τι επικαλείστε;
Λέτε: «Ναι μεν έχουμε τις κοινοτικές οδηγίες, αλλά τι να κάνουμε; Έχουμε και ένα Σύνταγμα». Και εδώ είναι η αιτιολογική έκθεση του διατάγματος 81/2003 και οι σχετικές συζητήσεις. Έτσι ήρθατε και είπατε ότι έχουμε ένα Σύνταγμα που απαγορεύει, δυστυχώς, αυτήν τη μετατροπή. Όσο υπήρχε η δυνατότητα της μεταβατικής περιόδου, δεν κάνατε τίποτα και όταν άρχισε το Σύνταγμα να εφαρμόζεται, βγάζετε το προεδρικό διάταγμα 81/2003, δεν κάνετε απολύτως τίποτα και λέτε: «Έχουμε ένα Σύνταγμα και μπροστά στο Σύνταγμα τι να τις κάνουμε τις κοινοτικές οδηγίες;» 
      Τώρα βέβαια γιατί όταν υπήρχε το ζήτημα για τους συμβασιούχους, προείχε το Σύνταγμα, έπρεπε να εφαρμοστεί και δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί το περιεχόμενο των κοινοτικών οδηγιών, αλλά για το θέμα του βασικού μετόχου -και εν όψει όλων εκείνων των ζητημάτων που θίγει- προέχει, κατά τη γνώμη των στελεχών σας, το Κοινοτικό Δίκαιο και όχι το Σύνταγμα σ’ αυτήν την περίπτωση, πώς γίνεται αυτή η a la carte –για να το πω έτσι- υπεράσπιση του Συντάγματος; Αυτά μόνο το Κόμμα σας, οι διαχρονικές του μεταπτώσεις και οι ταλαντώσεις του εκκρεμούς μπορούν να τα εξηγήσουν. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ: Άλλο οι συμβασιούχοι και άλλο οι εργολάβοι.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Είναι σαφές. Άλλο να υπερασπίζεσαι συμβασιούχους και άλλο να υπερασπίζεσαι πράγματα, τα οποία σε βοηθούν να κρύψεις την αλήθεια και να παραπληροφορήσεις.
      Δεν κάνετε, λοιπόν, απολύτως τίποτα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά δεν μιλάτε καθόλου για το ζήτημα. Ερχόμαστε στις παραμονές των εκλογών, οπότε συνέβη το εξής και μπορείτε να λέτε ό,τι θέλετε: Ο κ. Καραμανλής αναφέρθηκε στο ζήτημα, όχι γιατί ήθελε να κάνει τον καλό στους συμβασιούχους, αλλά με την πεποίθηση –γιατί αυτό έδειχναν οι μετρήσεις και ήταν το σπουδαιότερο- ότι όλα φαίνονταν και έδειχναν ότι θα κερδίσουμε τις εκλογές. Επρόκειτο να γίνει Πρωθυπουργός και ήξερε τα μεγάλα προβλήματα που έρχονταν. Ένα από αυτά, ήταν και αυτό το θέμα. Ήθελε από πριν να πει τι ακριβώς θα γίνει. Ο κ. Καραμανλής έχει πει verbatim ότι «θα γίνουν αορίστου χρόνου όλοι εκείνοι που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, σύμφωνα και με το Κοινοτικό Δίκαιο». Όταν σε κάποιες συνεντεύξεις κάποιοι πλέον διαμόρφωναν αριθμούς, όχι ο κ. Καραμανλής…
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Του λέει ο υποβολέας…
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Του τονίστηκε σε κάποια συνέντευξη από κάποιον. «Μα, εδώ μιλάνε για διακόσιες πενήντα χιλιάδες συμβασιούχους» -και θα δούμε στη συνέχεια πώς διαμορφώθηκε αυτή η αριθμητική από κάποιους- ο κ. Καραμανλής είπε: «Όσοι και να είναι, εφόσον καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.» Ο Καραμανλής μίλησε για τη λύση της ομηρίας, αλλά διευκρίνισε από την αρχή και εντίμως ότι ισχύει για «όσους καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και κατ’ εφαρμογή του Κοινοτικού Δικαίου». Αυτή είναι η αλήθεια. 
      Για να καταλάβετε πόση παραπληροφόρηση υπάρχει σ’ αυτό το σημείο, με το που κάνει ο Καραμανλής αυτήν τη δήλωση, έσπευσε η κ. Διαμαντοπούλου –εδώ είναι η γραπτή της δήλωση- να πει: «Μα, παραβιάζετε ανοιχτές θύρες, το ίδιο θα κάνουμε και εμείς». Το γιατί βεβαίως δεν το έκαναν τόσο καιρό, δεν έχει καμία σημασία και ξέρετε όλοι γιατί δεν το έκαναν. Στη συνέχεια και ο κ. Παπανδρέου είπε, δεσμευμένος ο ίδιος, ότι «θα κάνουμε και εμείς το ίδιο, δηλαδή θα εφαρμόσουμε την κοινοτική οδηγία». Το γιατί ο Υπουργός όλων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ έβλεπε την κυβέρνησή του να κρατά σε ομηρία τους συμβασιούχους και δεν έκανε τίποτα, αυτό είναι μία άλλη ιστορία. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
      Ήρθαμε εμείς ως Κυβέρνηση. Πρώτο μου μέλημα, ως Υπουργός, ήταν να διευκρινίσω αυτό που έπρεπε να κάνω. Επέλεξα την οδό του διατάγματος - και θα σας εξηγήσω γιατί- το οποίο λέει ότι όσοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες γίνονται αορίστου χρόνου με σεβασμό του Κοινοτικού Δικαίου και όσοι δεν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες μοριοδοτούνται γενναία. Θα σας εξηγήσω γιατί και εκεί είστε παντελώς αναξιόπιστοι σε ό,τι αφορά το θέμα της μοριοδότησης. Με ρωτάτε γιατί η Κυβέρνηση σ’ αυτήν την περίπτωση επέλεξε την οδό του διατάγματος και όχι του νόμου. Μα, κύριοι συνάδελφοι, πρώτα-πρώτα εσείς οι ίδιοι, όταν ήταν να τακτοποιήσετε δήθεν την όλη κατάσταση, επιλέξατε την οδό του διατάγματος και βγάλατε το διάταγμα 81/2003. Εσείς, αφού ξέρατε την οδό του νόμου, γιατί δεν το κάνατε εκείνη την εποχή; 
      Εγώ για ποιο λόγο επέλεξα την οδό του διατάγματος; Κύριοι συνάδελφοι, δεν ξέρετε ότι είχαμε ένα τεράστιο πρόβλημα, αφού είχε αρχίσει να εφαρμόζεται το Σύνταγμα; Δεν ξέρατε ότι κινούμαστε «επί ξυρού ακμής» και ότι έπρεπε, όχι να φέρω μία ρύθμιση και «γαία πυρί μειχθήτω» από εκεί και πέρα σε ό,τι αφορά αυτά τα θέματα, αλλά έπρεπε να έχω τη βεβαιότητα ότι το Ανώτατο Διοικητικό Ακυρωτικό της Χώρας, το οποίο θα εκαλείτο ούτως ή άλλως να κρίνει τη συνταγματικότητα, δεν θα έκρινε ότι η ρύθμιση της μετατροπής, την οποία έκανα, δημιουργεί αβεβαιότητες; Τι πιο έντιμο, πιο θετικό, πιο συνεπές; 
      Πήγα, λοιπόν, στο Συμβούλιο της Επικρατείας εν ολομελεία και όχι στο τμήμα -όπως πήγατε εσείς χωρίς να γίνει και καμία κουβέντα ουσίας- και ζήτησα τη σύγκληση του τμήματος ολομελείας. Για να έχω τη γνώμη της ολομελείας. Μετά από συνεχείς διαβουλεύσεις, το Συμβούλιο της Επικρατείας έδωσε το πράσινο φως ότι το σχέδιο διατάγματος είναι συμβατό με το Σύνταγμα. Έτσι είχα τη βεβαιότητα ότι δεν επρόκειτο να νομοθετήσω στον αέρα και δεν πρόκειται να κοροϊδέψω ανθρώπους.
      Μου λένε ότι είχα αλληλογραφία με το Συμβούλιο της Επικρατείας. Μα, δεν υπήρξε καμία αλληλογραφία. Ένα ερωτηματολόγιο ανεπισήμως μου έστειλε στην αρχή το Συμβούλιο της Επικρατείας, στο οποίο απαντήσαμε και τίποτα άλλο. Τα υπόλοιπα είναι στη φαντασία των ανθρώπων. 
      Ξεχνούν δε οι κύριοι συνάδελφοι ότι η διαδικασία, σε ό,τι αφορά την επεξεργασία των διαταγμάτων, είναι διαδικασία που δεν έχει δημοσιότητα και επομένως μόνο το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει τη δυνατότητα να δώσει αυτά τα στοιχεία, που εγώ δεν έχω κανένα λόγο να μην τα δώσω. Εμένα με ενδιέφερε το Συμβούλιο της Επικρατείας να μου δώσει το πράσινο φως.
      Ταυτοχρόνως, όχι μόνο αυτό, αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση που μέχρι εκείνη την εποχή έστελνε, στην κυριολεξία, καθημερινώς καταγγελίες κατά της χώρας, θέτει μέσα στο καλοκαίρι την «υπόθεση Ελλάδα», τουλάχιστον σε επίπεδο Κομισιόν, στο αρχείο και δεν την απασχολεί πλέον το ζήτημα. Δηλαδή αυτή η Κυβέρνηση κάνει το εξής: Ενώ εσείς ως ΠΑΣΟΚ μας αφήσατε έκθετους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επικαλούμενοι δήθεν το Σύνταγμα και δεν κάνατε απολύτως τίποτα, εμείς ήρθαμε και λύνουμε το πρόβλημα κατά τρόπο και συμβατό με το Σύνταγμά μας και συμβατό με το Κοινοτικό Δίκαιο, επειδή ξέρουμε να δίνουμε μάχες και να υπερασπιζόμαστε και το Σύνταγμα και τη συμβατότητά του με το Κοινοτικό Δίκαιο. Για εμάς, πάντα το Σύνταγμα υπερέχει και προέχει για τον ελληνικό λαό, αποδεικνύουμε τη συμβατότητά του και δεν θυσιάζουμε το δημόσιο συμφέρον ανάλογα με τη συγκυρία και τα συμφέροντα, τα οποία κάποιοι επιχειρούν να υπηρετήσουν.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Έρχομαι τώρα στη μοριοδότηση, που είναι το δεύτερο θέμα. Εμείς για τους υπόλοιπους επιλέξαμε την οδό της μοριοδότησης. Δεν κοιτάτε τη μοριοδότηση που είχατε εισαγάγει εσείς και τη μοριοδότηση την οποία εμείς εισάγουμε τώρα; Είναι κατά πολύ μεγαλύτερη και, το κυριότερο, επιτρέπει να μοριοδοτηθούν σε παρεμφερείς διαγωνισμούς και όχι μόνο για την ίδια θέση. Στην ουσία ανοίξαμε το περιθώριο της μοριοδότησης, που εσείς είχατε κλείσει. Εσείς είχατε μόνο ένα παράθυρο, μία μικρή σχετικά μοριοδότηση και μόνο για την κυρία θέση, για την οποία κάποιος ήταν δυνατόν να λάβει μέρος.
      Αντί, λοιπόν, να δείτε όλο αυτό το πλέγμα, τι έρχεσθε και μας λέτε τώρα εκ των υστέρων; Ήρθε η «επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος» και εσείς ως Αντιπολίτευση -σας το έχω ξαναπεί- ανακαλύπτετε όλες τις μεγάλες ιδέες. Ίσως, όπως  φαίνεται, να έχετε κάτι διαισθανθεί και ίσως να είστε και πιο χρήσιμοι στον τόπο κάθε φορά που βρίσκεστε στην Αξιωματική Αντιπολίτευση. Γιατί τότε έχετε τις καλές ιδέες, αλλά όταν είστε στην κυβέρνηση, τις ξεχνάτε.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ανακτούν την ευαισθησία τους.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ερχόμαστε τώρα να δούμε τι μας λέτε για το θέμα της νομοθεσίας. Μας ρωτάτε γιατί δεν περνάμε ένα νόμο να τελειώνουμε. Ακούστε τώρα και το παράδειγμα για εκείνους που συγκαλύπτουν τα λάθη σας. Τι κάνατε; Η τότε Υπουργός Εσωτερικών είχε περάσει το ν. 2839/2000 και έρχεται ο διάδοχός της στο Υπουργείο Εσωτερικών το 2002 και περνά το ν. 3051/2002 περί αυτόματης μετατροπής για ορισμένες κατηγορίες. Γιατί εσείς πάντα έτσι νομοθετείτε, όπως σας είπα, a la carte. Κάποιοι σας πίεσαν για κάποιες κατηγορίες και παρατείνατε την προθεσμία, που υπήρχε για την αυτόματη μετατροπή δια νόμου πριν από το Σύνταγμα, με το ν. 3051/2002. Έρχεται το Ελεγκτικό Συνέδριο στην ολομέλειά του, με πρακτικό της ολομέλειας και θέτει το ζήτημα. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ δεν μπορώ να μη θυμηθώ το εξής: Ενώ εκκρεμούσε η υπόθεση του αν και κατά πόσο, μετά από την έναρξη πλέον της ισχύος του Συντάγματος, ήταν δυνατή αυτή η αυτόματη, δια νόμου, μετατροπή των συμβάσεων και ενώ τότε κατάλαβαν κάποιοι ότι τίθεται ζήτημα γι’ αυτές τις αυτόματες μετατροπές, ξαφνικά τι βλέπουμε;
Ξέχασαν ή δεν θέλησαν να καταλάβουν κάποιοι ότι το ζήτημα που βρισκόταν στο Ελεγκτικό Συνέδριο, δεν αφορούσε το προεδρικό διάταγμα 164/2004, αφού δεν κάνει αυτόματη μετατροπή αλλά μετατροπή μετά από κρίση. Ξέχασαν και νόμισαν ότι ανακάλυψαν «φλέβα χρυσού», δηλαδή ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο θα κρίνει δήθεν ως αντισυνταγματικό το προεδρικό διάταγμα 164/2004. Πηχυαίοι τίτλοι! Τους θυμάστε, ναι ή όχι; Πηχυαίοι τίτλοι, οι οποίοι έλεγαν ότι «τελειώνει το θέμα του προεδρικού διατάγματος 164/2004», ότι είναι «αντισυνταγματικό».Όπως και τώρα που λέτε ότι υπάρχουν εισηγήσεις επί εισηγήσεων στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
	Έρχεται μετά το Ελεγκτικό Συνέδριο –και καταθέτω την απόφαση για τα Πρακτικά- και σαφέστατα διαχωρίζει το ζήτημα, μιλάει για την αυτόματη μετατροπή δια νόμου και τινάζει στον αέρα τα έργα των χειρών σας και των ημερών σας, το ν. 3051/2002. Τινάζει στον αέρα το νόμο αυτό, λέει σαφώς ότι τον διαχωρίζει από το προεδρικό διάταγμα 164/2004, αλλά δεν είδα τη μερίδα του Τύπου που το είχε στα πρωτοσέλιδα, να το κάνει θέμα την επομένη. Θυμάμαι, όταν βγήκε το διάταγμα 164/2004,  τι πηχυαίοι τίτλοι ήταν εκείνοι!. 
      Επειδή το Συμβούλιο της Επικρατείας αργούσε -και ήταν λογικό γιατί ήταν πολύ σοβαρό θέμα- υπήρχαν κάθε μέρα πληροφορίες για αντισυνταγματικότητες. Όταν βγήκε ότι ήταν συνταγματικό, κάθε μέρα είχαμε πληροφορίες για το ότι «Ξέρετε, από κει και πέρα θα τεθεί θέμα κοινοτικό». 
      Έρχεται το Συμβούλιο της Επικρατείας και το βγάζει συνταγματικό. Θυμάμαι ως Υπουργός, ότι έψαχνα στα ψιλά των εφημερίδων ποια ήταν η κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Όταν έθεσε το θέμα στο αρχείο η Κομισιόν, έψαχνα να βρω έστω και μία είδηση για το ότι η κυβέρνηση στο σημείο αυτό είχε καταφέρει να συμβιβάσει και το Σύνταγμα και το Κοινοτικό Δίκαιο.
	Όμως όλοι εκείνοι που σας είπα ότι δεν θυμούνται τα λάθη σας, αλλά συμμετέχουν συνειδητά στην παραπληροφόρηση, όλοι αυτοί –πρέπει να το ξέρετε από κει και πέρα- σ’ αυτά τα σημεία δεν ήθελαν να πουν σε καμία περίπτωση την αλήθεια. 
	ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Λίγο αγνώμων είστε προς τον Τύπο, κύριε Υπουργέ.
	ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Απλά πράγματα λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι. Εσείς έρχεστε και μας ρωτάτε τώρα γιατί ανέφερα την ιστορία του νόμου. Ουσιαστικά μας λέτε δια νόμου να μετατρέψουμε όλα αυτά τα οποία αφορούν τους συμβασιούχους, πέρα και έξω από όρους που θέτει το Σύνταγμα. 
	ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Είναι παράνομα προσληφθέντες. Πού είναι το ΑΣΕΠ;
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Το ερώτημα είναι το εξής και είναι διπλό: Πρώτον, για ποιο λόγο τόσο καιρό που αυτό δεν δημιουργούσε ούτε καν συνταγματικά προβλήματα, όταν ακόμα δεν είχε ψηφιστεί το Σύνταγμα ή όταν δεν είχε αρχίσει να ισχύει, δεν το κάνατε και το κάνετε τώρα; 
      Δεύτερον, γιατί έρχεστε τώρα να προτείνετε μία τέτοια λύση, όταν είναι πασίγνωστο ότι έχετε αυτήν τη νομολογία -που παρακαλώ να κατατεθεί στα Πρακτικά- και για ποιο λόγο δεν λαμβάνετε υπόψη σας ότι…
      (Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Σας τα λέω λοιπόν και θα τα ακούσετε. Γιατί ως κυβέρνηση δεν κάνατε τίποτα και γιατί τώρα…
      (Θόρυβος στην Αίθουσα)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Με συγχωρείτε, κύριε Υπουργέ.
      Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ πολύ, αφήστε τον Υπουργό να ολοκληρώσει χωρίς διακοπές, για να μην έχουμε αντεγκλήσεις και για να έχουμε μία σωστή, πολιτισμένη και δημοκρατική συζήτηση. Παρακαλώ!
      Συνεχίστε, κύριε Υπουργέ.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Γιατί ως κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, δεν κάνατε τόσα χρόνια τίποτε απολύτως; Υποθέτω ότι την τεχνογνωσία για το πώς γίνονται όλα αυτά τα πράγματα, την είχατε από τότε, εκτός αν τη μάθατε στην Αντιπολίτευση. Δεν κάνατε τίποτε και έρχεστε τώρα, ενώ τότε επιτρεπόταν να κάνετε κάτι τέτοιο σαν κι αυτό που λέτε και προτείνετε κάτι τέτοιο, όταν έχετε δεδομένη τη νομολογία για το ότι τέτοιου είδους αυτοματισμοί είναι αντισυνταγματικοί;
      Ξέρετε γιατί τα κάνετε αυτά; Γιατί το εμπόριο ελπίδων ήταν το κατ’ εξοχήν πολιτικό επάγγελμα που είχατε μάθει όλα αυτά τα χρόνια. Εμπόριο ελπίδων κάνατε. Αλλά κάποτε –ξέρετε- και οι έμποροι ελπίδων πτωχεύουν. Και αυτή η πτώχευση του εμπορίου ελπίδων ήταν η ημερομηνία της 7ης Μαρτίου του 2004. 
      Πέραν δε τούτου, θέλω να σας τονίσω και κάτι άλλο, επειδή κάποιοι άλλοι το τόνισαν. Μίλησαν πρώτα-πρώτα για αριθμούς. Εγώ δεν πρόκειται να μιλήσω για αριθμούς. Και ξέρετε ότι από την ημέρα που πήγα στο Υπουργείο, αλλά και πριν, δε μίλησα ποτέ για αριθμούς. Όμως έχω κρατήσει λογαριασμό των αριθμών που λέτε -και για το πόσοι είναι οι υποψήφιοι και για το πόσοι μονιμοποιούνται- και εσείς και μερίδα του Τύπου. Τα έχω κρατήσει όλα και όταν θα έλθει η οριστική απάντηση, τότε θα δοθούν στη δημοσιότητα. Και εδώ θα τα κουβεντιάσουμε και θα δείτε για τι αριθμούς μιλάτε, όπως αυτοί οι περίφημοι αριθμοί για τις προσλήψεις, όπου κάνετε τα ίδια πράγματα που κάνατε και στο παρελθόν. Προσθέτετε τις εγκρίσεις που δίνει το Υπουργείο, τις εγκρίσεις των συμβάσεων, βγάζετε μία σούμα και λέτε «τόσες προσλήψεις έγιναν», ξεχνώντας πρώτα-πρώτα ότι πολλές απ’ αυτές τις εγκρίσεις γίνονται άπαξ του έτους και περιλαμβάνουν συμβάσεις τρίμηνες, τετράμηνες και είναι π.χ. επί τρία. 
      Πέραν δε τούτου, ξεχνάτε να δείτε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εγκρίσεων αυτών αφορά ανανεώσεις συμβάσεων, που ήδη αυτήν τη στιγμή ισχύουν. 
      Επειδή ξέρω ότι μιλάγατε για την ΕΡΤ χθες εδώ μέσα, δεν γνωρίζετε παραδείγματος χάρη τι γίνεται στην ΕΡΤ αυτήν τη στιγμή, δηλαδή γίνονται αορίστου χρόνου και ότι όταν μιλάμε για εγκρίσεις που αφορούν συμβάσεις, είναι εγκρίσεις για ανθρώπους που προσλήφθηκαν επί των ημερών σας και που ανανεώνουμε τις συμβάσεις τους; 
      Εκτός από την παραπληροφόρηση, έχετε και το σύνδρομο πραγματικά του ότι, αφού εσείς τα κάνατε, κάνουν και οι άλλοι το ίδιο. Κύριοι, κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια. Εμείς δεν ήλθαμε για να φορτώσουμε το δημόσιο με ρουσφετολογικές προσλήψεις. Και αυτό το αποδείξαμε και θα το αποδεικνύουμε, γιατί εμείς ήλθαμε να υπηρετήσουμε το δημόσιο συμφέρον. Σε σας ανήκει και το παρελθόν, αλλά πολύ φοβούμαι ότι ανήκει και το μέλλον, στο πλαίσιο της Αντιπολίτευσης, σ’ ό,τι αφορά τη στήριξη τέτοιων θέσεων.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
      Τώρα, σχετικά μ’ αυτά που ακούστηκαν περί δικηγόρων και άλλων τινών, μ’ αυτές τις προτάσεις νόμου που καταθέτετε και που ξέρετε ότι είναι αντισυνταγματικές, εάν τις ακολουθούσε κανείς, όχι μόνο δίνετε τροφή αμφισβητήσεων, αλλά θα πρέπει να σκεφθείτε πάρα πολύ καλά, γιατί παραδείγματος χάρη κάθε μέρα όταν υπήρχε η παραπληροφόρηση για αντισυνταγματικότητες του διατάγματος, για αντισυνταγματικότητα σχετικά με την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, διάφοροι έβγαιναν στις τηλεοράσεις και παραπληροφορούσαν τότε όλους τους συμβασιούχους, ώστε  να τρέχουν να κάνουν αγωγές στα δικαστήρια; Μπορείτε να μου πείτε για την εποχή εκείνη και να ρίξετε μια ματιά στις τηλεοράσεις, αν και αυτό είναι θέμα και του δικηγορικού συλλόγου, όλων των δικηγορικών συλλόγων και ιδίως του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και όχι δικό μου φυσικά; Μπορείτε να μου πείτε ποιοι είναι εκείνοι, οι οποίοι σε εκπομπές προκαλούσαν διαφόρους με αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων να τρέξουν στα δικαστήρια; Και για ποιο λόγο δεν δημοσιοποίησαν ποτέ τη μόνη οριστική απόφαση που έχει βγει μέχρι σήμερα για το προεδρικό διάταγμα 164/2004, που είναι η απόφαση 122/2004 του Πρωτοδικείου Τρίπολης; Άλλη δεν έχει βγει, γιατί το δικό μου διάταγμα, το διάταγμα της Κυβέρνησης Καραμανλή, δεν έχει κριθεί. Θα κριθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας κι εκεί θα τα πούμε πάλι για τις διαρροές που υπάρχουν και για διάφορες εισηγήσεις που ποτέ δεν έχουν κατατεθεί.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Υπουργέ, ολοκληρώστε, σας παρακαλώ.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
      Για ποιο λόγο λοιπόν -και την καταθέτω εδώ- δεν είπε ποτέ κανείς, από εκείνους που έτρεχαν, τι λέει αυτή η απόφαση, αλλά στην κυριολεξία έσπευδαν να δώσουν ως θέμα απλές αποφάσεις όχι ασφαλιστικών μέτρων, αλλά ακόμη και προσωρινών διαταγών και μέσω αυτού να προκαλέσουν τους πάντες να τρέξουν στα δικηγορικά τους γραφεία; Να, ποιοι δίνουν τροφή στα δικηγορικά γραφεία και δεν έχετε παρά να ρίξετε μια ματιά για να το καταλάβετε. 
      Σ’ ό,τι αφορά αυτήν την Κυβέρνηση, σας το είπα και πάλι. Βιάζεστε πολύ να βγάλετε τα συμπεράσματά σας. Εγώ δεν βγάζω κανένα συμπέρασμα. Όλοι μας θα κριθούμε από τον ελληνικό λαό. Εσείς, όταν ήμαστε Αντιπολίτευση λέγατε ότι δεν πρόκειται να γίνουμε ποτέ κυβέρνηση. Είμαστε Κυβέρνηση. Τώρα σπεύδετε να πείτε ότι δεν θα καθίσουμε πολύ κι ότι έρχεται η ώρα που θα ανέβετε εσείς. Εγώ σας είπα ότι ο ελληνικός λαός θα κρίνει.
      Ένα αποδεικνύεται μ’ αυτό το πράγμα: Η πολιτική σας κουλτούρα είναι κουλτούρα που σας έχει συνηθίσει να θεωρείτε ότι μόνο εσείς μπορείτε να κυβερνάτε τον τόπο. Είναι η έκφραση της αλαζονείας, η οποία σας οδήγησε στο περιθώριο. Φαίνεται ότι ούτε και στην Αντιπολίτευση μπορεί να σας εγκαταλείψει.	
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης κ. Προκόπης Παυλόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε τον κύριο Υπουργό.
	Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν προχωρήσουμε στους εγγεγραμμένους ομιλητές, έχουν ζητήσει το λόγο ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλαβάνος και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κ. Παπαϊωάννου. 
	Κύριε Παπαϊωάννου, θα δώσω το λόγο πρώτα στον κ. Αλαβάνο, γιατί προηγήθηκε στο αίτημα να μιλήσει, επίσης είναι Πρόεδρος κόμματος…
	ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Πού το γράφει αυτό;
	ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Οι ομιλητές πάνε κατά τη σειρά των κομμάτων.
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Έχουν και οι δύο δικαίωμα να μιλήσουν.
	ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Αυτό που κάνετε σήμερα, δεν έχει ξαναγίνει στη Βουλή.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι. Κύριε Παπαϊωάννου, έχετε και οι δύο δικαίωμα προτάξεως. 
	Ορίστε, κύριε Αλαβάνο.
	ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού  Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Ακούσαμε έξι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Αν υπάρχει τόσο μεγάλο άγχος από τους συναδέλφους που θέλουν να μιλήσουν, τους παραχωρώ τη θέση μου. 
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Αλαβάνο, σας ευχαριστώ για την κατανόηση.
	Ορίστε, κύριε Παπαϊωάννου, έχετε το λόγο.
	ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Ο κ. Αλαβάνος και το υπόλοιπο Σώμα πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν είναι θέμα το ποιος προτάσσεται. Το θέμα είναι αν τηρείται ο Κανονισμός και πώς τα κόμματα εκπροσωπούνται στην κοινοβουλευτική διαδικασία. Δεν είναι προσωπικό θέμα. Προφανώς δεν έχουμε μεγαλύτερη αγωνία από τον κ. Αλαβάνο. Πιστεύω ότι έχουμε μια κοινή αγωνία. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο Κανονισμός δεν λύνει ρητά το θέμα αυτό και επομένως είναι στη διακριτική ευχέρεια του Προεδρείου.
      Εν πάση περιπτώσει, εφόσον ελύθη το θέμα, έχετε το λόγο.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ακολουθήσω στην ομιλία μου τον κ. Παυλόπουλο σε σχέση με τις ενότητες, στις οποίες έθεσε τα ζητήματα.
      Ξεκίνησε με αναφορά στη διαχρονική πορεία και στην εικόνα του ΠΑΣΟΚ. Θέλω για άλλη μια φορά και εγώ να τονίσω ότι είμαστε υπερήφανοι για την πορεία μας, γιατί κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, σας παραδώσαμε μία αναβαθμισμένη χώρα, σας παραδώσαμε τη χώρα των Ολυμπιακών Αγώνων, σας παραδώσαμε ως κυβέρνηση μια οικονομία που ποτέ στην ιστορική διαδρομή κυβέρνηση δεν παρέδωσε στην Αντιπολίτευση, μοα οικονομία με τόσους καλούς δείκτες, μια τόσο ισχυρή οικονομία.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Έλεος! 
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Εσάς, κύριε Κεφαλογιάννη, που φωνασκείτε συνέχεια, σας παραπέμπω στους δείκτες του 1990.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Παπαϊωάννου, με συγχωρείτε. 
      Κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορεί να γίνει έτσι συζήτηση. Θα παρακαλέσω όχι διακοπές.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Το χρόνο μου, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Θα σας κρατήσω το χρόνο.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Πόσο είναι το δημόσιο χρέος; Πόσα είναι τα ελλείμματα; Παραπληροφορείτε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας παρακαλώ, κύριε Κεφαλογιάννη. 
      Συνεχίστε, κύριε Παπαϊωάννου.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Το δεύτερο σημείο, σε σχέση με τα ζητήματα που ακούσθηκαν, αφορά το εμπόριο ελπίδων και τόσα άλλα από τον κύριο Υπουργό. Θέλω εδώ να τονίσω ότι οι Έλληνες πολίτες μέρα με την ημέρα συνειδητοποιούν ότι αυτή η Κυβέρνηση είναι προϊόν μιας πρωτοφανούς επιχείρησης πολιτικής απάτης, εξαπάτησης σε όλους τους τομείς.
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Τι είναι αυτά, κύριε Πρόεδρε; Αυτά τα απαγορεύει ο Κανονισμός.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Ο Κανονισμός δεν  απαγορεύει τίποτα. Ο Κανονισμός κατοχυρώνει τον ελεύθερο και τεκμηριωμένο πολιτικό λόγο. Και απορώ γιατί χάνετε τόσο γρήγορα την ψυχραιμία σας.
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Είναι ύβρεις!
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Περιμένετε. 
      Πρωταγωνιστής της πολιτικής εξαπάτησης είναι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της χώρας, κύριε Πολύδωρα. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
     Επειδή μας προκαλέσατε για το συγκεκριμένο θέμα των συμβασιούχων -μαθήματα δεν θα επιτρέψουμε, κύριε Πολύδωρα- έφερα εδώ, τα είχα μαζί μου, τα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά της τηλεοπτικής συνέντευξης του Πρωθυπουργού, τα οποία θα καταθέσω στα Πρακτικά.
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Διαβάστε τα.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, ζητώ την προστασία του Προεδρείου. Δεν θα επιβάλλετε εσείς τον Κανονισμό, κύριοι συνάδελφοι. Αρκετά. 
      Λέγει, λοιπόν, επί λέξει ο κ. Καραμανλής στον κ. Θεοδωράκη, δημοσιογράφο του STAR: «Θέλω να σας πω και κάτι ακόμα. Εμείς βγήκαμε πρώτοι και είπαμε να λήξει επιτέλους η εκκρεμότητα μ’ αυτούς τους διακόσιους πενήντα χιλιάδες ανθρώπους, συμβασιούχους…
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Πιο μπροστά τι λέει;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι. Δεν μπορεί να συνεχισθεί αυτή η κατάσταση.
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Κάνει προφορική πλαστογράφηση.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας παρακαλώ. Θα απαντήσετε μετά, κύριε Πολύδωρα.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Θα σας δώσω να διαβάσετε εσείς τα προηγούμενα. 
      …και να κάνουμε κάτι να τους απαλλάξουμε από την ομηρία».  Αυτά είναι λόγια του κ. Καραμανλή, του Πρωθυπουργού της χώρας. Έτσι εξαπατήσατε τον ελληνικό λαό. Αυτά θα τα καταθέσω στα Πρακτικά, κύριε Πρόεδρε.
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Μιλτιάδης Παπαϊωάννου καταθέτει για τα Πρακτικά το κείμενο της  προαναφερθείσας συνέντευξης του κ. Καραμανλή, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Πού βρήκατε εσείς το δικαίωμα να διορίζετε παράνομα;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Κεφαλογιάννη, σας παρακαλώ. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Παπαϊωάννου, αφήστε να τα πείτε αυτά σε άλλη ευκαιρία. Δεν μπορεί να συνεχισθεί αυτή η κατάσταση.
       ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Μπορείτε, κύριε Πρόεδρε, να επιβάλετε την τάξη στην Πλειοψηφία;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Δεν μπορεί να συνεχισθεί αυτή η κατάσταση, κύριοι συνάδελφοι. 
      Κύριε Κεφαλογιάννη, θα μιλήσει στη συνέχεια ο Κοινοβουλευτικός σας Εκπρόσωπος και θα απαντήσει.
     Συνεχίστε, κύριε Παπαϊωάννου.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Έλεγα, κύριε Πρόεδρε, ότι τότε ο Πρωθυπουργός, αλλά στη συνέχεια και ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί του συνεχίζουν τη συγκεκριμένη κατηγορία και όχι μόνο, ώστε όλους τους Έλληνες πολίτες να τους εξαπατούν, να χρησιμοποιούν επιχειρήματα που εξυπηρετούν μόνο τη μάχη των εντυπώσεων και να προσεγγίζουν ένα βαθύτατο πρόβλημα, που αφορά την αξιοπρέπεια του κάθε συμβασιούχου ξεχωριστά, επικοινωνιακά και δημαγωγικά.
      Και έρχομαι σε ό,τι έγινε μετά τις εκλογές, γιατί αυτό νομίζω κρίνεται σήμερα και επιτέλους οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας ας καταλάβουν, ας συνειδητοποιήσουν ότι ο λαός τους έταξε να κυβερνήσουν και να τηρήσουν τα υπεσχημένα. Αυτό κρίνεται σήμερα και ταυτόχρονα υπάρχει και η πρόταση να δώσουμε απάντηση σ’ ένα μόνιμο πρόβλημα. Και έχει αξία η λέξη «μόνιμο».
      Κυβερνητικές μεθοδεύσεις και πρωτοβουλίες, προεδρικά διατάγματα χωρίς διάλογο, χωρίς διαβούλευση. Η ΟΚΕ άλλα σας είπε. Τίποτα δεν έκαναν. Μετά πάμε σε δύο διατάγματα. Και επειδή αναφέρθηκε πολύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση ο κ. Παυλόπουλος, θα του γνωρίσω εδώ, γιατί προφανώς δεν το γνωρίζει, ότι πριν από λίγες μέρες, στις 17/3/2005, η Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην οποία συμμετείχαν και Ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, διαπίστωσε ομόφωνα, σε σχέση με το θέμα των συμβασιούχων, την κυβερνητική ανακολουθία. Το γνωρίζετε αυτό, κύριε Παυλόπουλε;
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Εσείς δεν το γνωρίζετε. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Υπάρχει ακόμα προσφυγή για το θέμα της ΓΣΕΕ, η οποία -ας σημειωθεί- είχε προσφύγει και είχε θέσει το θέμα, όταν εμείς ήμασταν στην κυβέρνηση. Και αυτή είναι η απάντηση για το ότι τότε η ΓΣΕΕ δήθεν δεν έβαζε το θέμα. Υπάρχει, λοιπόν, προσφυγή στο δικαστήριο.
      Έρχομαι παρακάτω. Η οδηγία, κύριοι συνάδελφοι, έχει έναν κύριο στόχο. Να καθιερωθούν πάγιες και σταθερές αρχές για την προστασία των εργαζομένων από τις ψευτοσυμβάσεις, αυτές δηλαδή τις συμβάσεις οι οποίες καταγράφονται ως πρόσκαιρες, εποχιακού χαρακτήρα, ενώ τοις πράγμασι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Πώς προσλήφθηκαν αυτοί; Θα απαντήσετε. Προσλήφθηκαν όλοι παράνομα.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, δεν είναι δυνατόν να διακόπτει συνέχεια ο κ. Κεφαλογιάννης. Σας παρακαλώ!
      (Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Κεφαλογιάννη, σας παρακαλώ. 
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Ακούστε, κύριοι συνάδελφοι. Τα προεδρικά διατάγματα δεν καθιερώνουν σταθερό πλαίσιο. Τα προεδρικά διατάγματα πάνε να αντιμετωπίσουν ένα ζήτημα ευκαιριακά. Κατά συνέπεια, πάσχουν στην αφετηρία τους. Και σε λίγο καιρό θα έλθει η Ευρωπαϊκή Ένωση και θα βάλει πάλι το ζήτημα των προεδρικών διαταγμάτων και ως τότε ο κ. Παυλόπουλος θα μας λέει πάλι ότι φταίει το ΠΑΣΟΚ, ότι πάλι φταίει το Σύνταγμα.
Δηλαδή η δική τους ανικανότητα, η δική τους, αν θέλετε, μη γνώση των πραγμάτων θα μπαίνει μπροστά, σε μία προμετωπίδα προστασίας του Συντάγματος, που είναι ένας νέος πατριωτισμός που τον ζήσαμε δυστυχώς αυτές τις ημέρες με πολλούς συμμάχους μαζί με τη Νέα Δημοκρατία. 
      Από την άλλη μεριά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να τονίσω ότι αυτήν τη στιγμή που συζητάμε, υπάρχουν σε εξέλιξη γεγονότα. Και πρέπει να μιλήσουμε με βάση τα γεγονότα. Το πρώτο είναι ότι υπάρχει πληθώρα αποφάσεων των πολιτικών δικαστηρίων, τα οποία αναφέρουν ότι μπορεί να δοθεί λύση άμεσα, χωρίς καμία αναφορά στο Σύνταγμα. Διότι όλο το θέμα ρυθμίζεται με βάση το σύνολο της νομοθεσίας, που σημαίνει και εγχώριας και ευρωπαϊκής.
      Από την άλλη μεριά όμως –και εδώ είναι οι κυβερνητικές μεθοδεύσεις- υπάρχει στο Ελεγκτικό Συνέδριο η κ. Φώτη Γούλα. Η κ. Φώτη Γούλα, γυναίκα του κ. Γούλα που δημιούργησε το θέμα ΛΑΦΚΑ, όπως ξέρετε, εισηγήθηκε και με ισχνή πλειοψηφία ήδη το Ελεγκτικό Συνέδριο αποφαίνεται ότι όλες αυτές οι ρυθμίσεις είναι αντισυνταγματικές. Ο κ. Παυλόπουλος αυτήν τη στιγμή, για να προλάβει τα γεγονότα, μίλησε για οριακή πλειοψηφία συνταγματικής νομιμότητας των διαταγμάτων από πλευράς Συμβουλίου της Επικρατείας, γιατί συνέρχεται η ολομέλεια στις 21 Απριλίου και είναι φανερό ότι ο διακαής τους πόθος, αλλά και οι μεθοδεύσεις του παρασκηνίου οδηγούν στη λογική να κριθούν αντισυνταγματικά τα διατάγματα, ώστε να μην προχωρήσει καμία νομιμοποίηση και καμία τακτοποίηση. Αυτή είναι η αλήθεια. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Είναι ντροπή αυτό!
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Όχι, δεν είναι καθόλου ντροπή. Η αλήθεια δεν είναι ποτέ ντροπή. Το ψέμα και η υποκρισία είναι ντροπή, κύριε Παυλόπουλε. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Έτσι συνηθίσατε να παρεμβαίνετε στη δικαιοσύνη.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Ο κ. Γούλας δικός σας είναι. Ο κ. Ντάκουρης δικός σας είναι. Η κ. Φώτη δική σας είναι. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Οι παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη είναι δική σας τακτική και κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια. Αυτοί είσαστε και αυτοί παραμένετε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, καθίστε. Δεν έχετε το λόγο.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Με αυτά τα δεδομένα, θα φθάσουμε στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο. Πόσος καιρός θα έχει περάσει; Πόσοι θα τακτοποιηθούν στο μεταξύ; Σχεδόν κανένας ή μόνο «τα δικά μας παιδιά»; Γιατί ήδη αυτήν τη στιγμή το θέμα λειτουργεί. Και υπάρχει συνολική εξέλιξη του θέματος, υπάρχουν εξελίξεις. Ήδη έχουν απολυθεί χιλιάδες συμβασιούχοι, που εμπίπτουν στις διατάξεις του προεδρικού διατάγματος.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Είχαν προσληφθεί νομίμως!
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Ήδη έχουν απολυθεί. 
      Από την άλλη μεριά, στα πλαίσια του ΑΣΕΠ –και εδώ είναι το θέμα της αποδυνάμωσης του ΑΣΕΠ- αν πάρουμε σαν βάση τις εισηγήσεις των υπηρεσιών, αυτό τι σημαίνει; Ότι στο βαθμό που η πρόταση έρχεται από το Δήμο της Αθήνας ή από το Δήμο του Πειραιά, υπάρχει τακτοποίηση με βάση τα διατάγματα. Αν έλθει, όμως, από το Δήμο της Πάτρας, εκεί δεν υπάρχει τακτοποίηση. 
      Να, λοιπόν, γιατί όλα μπαίνουν στη λογική του ρουσφετιού και της εξυπηρέτησης των «δικών μας παιδιών». Αυτή είναι η περίφημη επανίδρυση του κράτους. Ποιου κράτους; Του κράτους της Δεξιάς, της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί όπως στην οικονομία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μας πήγαν στην περίοδο ’90-’93, στο χώρο της Δημόσιας Διοίκησης μας πήγαν στην περίοδο της οκταετίας της ΕΡΕ. Αυτή είναι η λογική της Νέας Δημοκρατίας σήμερα. 
      Και να πάω παραπέρα…
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ντροπή! 
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Εσείς να ντρέπεστε. Εμείς έχουμε ψηλά το κεφάλι, κύριε Κεφαλογιάννη.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Κεφαλογιάννη, σας παρακαλώ, καθίστε. 
      (Θόρυβος στην Αίθουσα)
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Εμείς έχουμε ψηλά το κεφάλι για τη συνολική πορεία της παράταξής μας. Και διακόπτετε συνέχεια, γιατί δεν αντέχετε το διάλογο.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      …γιατί η δημοκρατία είναι διάλογος, είναι αντιπαράθεση. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Είσαι ψεύτης.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Εσείς. Και σηκώνετε το χέρι γιατί έτσι νομίζετε ότι ασκείται η εξουσία. Δεν ασκείται έτσι. Η πολιτεία είναι δημοκρατική.
      (Θόρυβος στην Αίθουσα)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ! 
      Συνεχίστε, κύριε Παπαϊωάννου.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Είσαι ψεύτης.
      (Θόρυβος στην Αίθουσα)
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Κατ΄αρχήν να μην χρησιμοποιείτε ενικό σε μένα. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Είστε ψεύτης.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Κεφαλογιάννη, δεν είναι εκφράσεις αυτές. Σας παρακαλώ!
      Συνεχίστε, κύριε Παπαϊωάννου.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Ναι, κύριε Πρόεδρε, αλλά δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό. Κάποια στιγμή πρέπει να διασφαλίσετε την τάξη. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Παπαϊωάννου, να διακόψετε και όταν αποκατασταθεί η ελευθερία του λόγου στην Αίθουσα, τότε να ανέλθετε στο Βήμα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ, κύριε Κακλαμάνη.
      Ορίστε, κύριε Παπαϊωάννου. 
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Κύριε Πρόεδρε…
      (Θόρυβος στην Αίθουσα)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Μα, είδατε να μην του κάνω παρατήρηση, κύριε Πρωτόπαπα; Σας παρακαλώ πολύ. Συνάδελφοι είμαστε εδώ, βοηθήστε. 
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Θα ήθελα, κύριε Πρόεδρε, στο βαθμό που υπάρχει υπεύθυνος πολιτικός λόγος εδώ και επειδή ο κύριος Υπουργός είπε ότι εγώ δεν αναφέρομαι σε αριθμούς, να πω ότι εμείς δεν αναφερόμαστε μόνο σε αριθμούς, αλλά αναφερόμαστε σε αριθμούς που ο καθένας έχει ονοματεπώνυμο με πλήρη διεύθυνση. Απολύθηκαν, ναι ή όχι, εκατόν είκοσι επτά Έλληνες πολίτες από το ΚΕΘΙ και την επόμενη ημέρα προσελήφθησαν άλλοι εκατόν είκοσι επτά με αυθαίρετα κριτήρια; Ναι ή όχι; Αυτό είναι το ερώτημα. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Η λύση της σύμβασης είναι απόλυση; 
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Μιλάμε για την υπηρεσία που είχαν τα νόμιμα δικαιώματα να διοριστούν με βάση και το δικό σας διάταγμα. Αυτό έχει αξία. 
      Η Διεύθυνση Αλλοδαπών Περιφέρειας απέλυσε τετρακόσιους και προσέλαβε τετρακόσιους. Ναι ή όχι; 
      Το Υπουργείο Πολιτισμού, που έχει και ως Υπουργό τον Πρωθυπουργό της χώρας, απέλυσε τρεις χιλιάδες και προκήρυξε έξι χιλιάδες θέσεις και αν θέλετε να δείτε τι γίνεται, σας καταθέτω εδώ τη φιλοκυβερνητική εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», δεν πάω σε άλλη εφημερίδα, για να δείτε τι γίνεται αυτήν τη στιγμή στο χώρο γενικά. «Στο έλεος των λαθροανασκαφών βρίσκεται όλο το αρχοντικό Πέλλας», γράφει η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». Το καταθέτω στα Πρακτικά, για να δείτε τα αποτελέσματα της πολιτικής σας.
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Μιλτιάδης Παπαιωάννου καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής) 
      Στον ΟΑΕΔ, κύριε Υπουργέ, απολύσατε -ναι ή όχι- όλους τους εργασιακούς συμβούλους, με μεταπτυχιακά παρακαλώ όλοι τους, με το αιτιολογικό, ακούστε, ότι η εξατομικευμένη παρέμβαση που κάνουν οι εργασιακοί σύμβουλοι, δεν συνιστά πάγια και διαρκή ανάγκη; Δηλαδή κάτι πρέπει να γίνει για να δώσουμε ουσιαστική απάντηση στο πρόβλημα της ανεργίας, εφόσον  δεν συνιστά η εξατομικευμένη παρέμβαση διαρκή ανάγκη. Και αυτά δυστυχώς το ΑΣΕΠ, το αποδυναμωμένο πλέον ΑΣΕΠ –γιατί αποδυναμώνονται όλοι οι δημοκρατικοί θεσμοί με τη Νέα Δημοκρατία- έρχεται και τα υιοθετεί. 
      Να σας πω τι έγινε στο ΕΚΕΠΙΣ; Να σας πω τι υποσχεθήκατε στα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών; Ακούω πολλές φορές τον κ. Ανδρεουλάκο, τρεις χιλιάδες δικαστικές αγωγές υπάρχουν αυτήν τη στιγμή, για να απαντήσω στο ερώτημα ποιος στέλνει τους συμβασιούχους στα δικαστήρια. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ποιοι δικηγόροι τις έχουν ασκήσει. Ξέρετε; 
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Και από την άλλη μεριά, κύριε Παυλόπουλε, ξέρετε τι λέτε; Ότι θα φέρουμε νόμο να τους τακτοποιήσουμε. Πώς θα φέρετε νόμο; Δεν θα είναι αντισυνταγματικός αυτός ο νόμος, αφού όλα τα άλλα είναι αντισυνταγματικά; Και φτάσατε στο σημείο να λέτε το -και ακούω κάθε μέρα- ότι θα φέρετε και νόμο για να διορίσετε αγροφύλακες. Δηλαδή να έχουμε πληρωμένους δραγάτες κομματάρχες σε κάθε χωριό. Περί αυτού πρόκειται. Αν αυτό δεν είναι η επανασύσταση και η επανίδρυση του κράτους της Δεξιάς, τι είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; 
      Ακούστε κάτι. Θα μπορούσα να αναφέρομαι και σε όλα αυτά, όπως είπαμε, με ονοματεπώνυμα. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και  Αποκέντρωσης): Δεν είναι του ΠΑΣΟΚ! 
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Ο κ. Ανδρεουλάκος στο παρασκήνιο είπε ότι δεν είναι του ΠΑΣΟΚ, είναι της Νέας Δημοκρατίας, γι’ αυτό τους διορίζουμε.
      Μα, υπάρχει πιο απροκάλυπτη παρέμβαση, κύριε Ανδρεουλάκο, στα «δικά μας παιδιά»; Μας διαβεβαίωσε ότι δεν είναι οι δραγάτες του ΠΑΣΟΚ. Προφανώς δεν είναι του ΠΑΣΟΚ. Ξέρετε να κάνετε καλά τη δουλειά σας, αλλά όλα αυτά έχουν ημερομηνία λήξης.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης):  Αντέξτε και λίγο στην Αντιπολίτευση, χωρίς εξουσία. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ!
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, υπάρχουν τα υπηρεσιακά συμβούλια, υπάρχουν οι γενικοί διευθυντές, υπάρχουν οι τμηματάρχες, υπάρχουν οι μεταθέσεις. Και βέβαια όταν γίνονται και εκατόν πενήντα χιλιάδες προσλήψεις επιβαρύνεται και ο προϋπολογισμός στο σκέλος τωνδαπανών,  πέρα από την υστέρηση των εσόδων. Και βέβαια ανεβαίνει το δημόσιο έλλειμμα και δεν μας λένε καμία φορά γιατί σήμερα καλούν το λαό να πληρώσει, πλέον των άλλων, όλες αυτές τις άνομες και παράνομες προσλήψεις που έχει κάνει η Νέα Δημοκρατία.
      Κύριοι συνάδελφοι, με βάση αυτήν τη λογική και με βάση το πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ» που αφορά το ίδιο Υπουργείο, με το οποίο ενισχύει κατ’ επιλογήν ο Υπουργός όποιους δήμους θέλει, έχουμε την τακτοποίηση από την πλευρά πλέον της Νέας Δημοκρατίας, των «δικών της παιδιών» στο επίπεδο του κάθε δήμου. Και κατανοείτε τι σημαίνει αυτό ενόψει και των επερχόμενων δημοτικών εκλογών.
      Εμείς με αίσθημα ευθύνης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας φέραμε σήμερα μια πρόταση μαζί με το Συνασπισμό, ξεχωριστά ο καθένας για να μην γίνει παρανόηση, γιατί -από ό,τι βλέπω- η σημερινή ηγεσία του Συνασπισμού προτιμά να αθροίζεται με τη Νέα Δημοκρατία και όχι με το ΠΑΣΟΚ. Αυτό βέβαια είναι ένα άλλο ζήτημα, που εκφεύγει της σημερινής συζήτησης. 
      Φέραμε μια πρόταση, την οποία επεξεργάστηκαν αναλυτικά  η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Θα ήθελα να γνωρίζει η Εθνική Αντιπροσωπεία ότι η οδηγία την οποία συζητάμε σήμερα, είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας των κοινωνικών εταίρων στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή είναι το αποτέλεσμα μιας συμφωνίας που υπέγραψαν…
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε. Ο Υπουργός μίλησε τρία λεπτά παραπάνω και εμένα μου δώσατε δεκατρία λεπτά.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης):  Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε. Εσείς μιλήσατε πολύ παραπάνω.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Ολοκληρώνω. Μια φράση ακόμη.
      Κατά συνέπεια, το να μπορεί η Βουλή να υιοθετεί ολοκληρωμένες εισηγήσεις των κοινωνικών εταίρων, είναι μια κατάκτηση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Και επειδή η συγκεκριμένη εισήγηση-πρόταση έχει το στοιχείο, αν θέλετε, της ολοκληρωμένης πρότασης, που δίνει απάντηση και μας απεμπλέκει από λογικές αντιπαράθεσης στα δικαστήρια σχετικά με το αν υπερισχύει το ευρωπαϊκό ή το Κοινοτικό Δίκαιο και τόσα άλλα, καλούμε την Εθνική Αντιπροσωπεία -και κυρίως την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας- να θυμηθεί επιτέλους τη σεμνότητα και ταπεινότητα του κ. Καραμανλή και να υιοθετήσει τη σχετική πρόταση, για να γίνει νόμος του κράτους που θα δώσει απάντηση σ’ ένα πρόβλημα.
      Και όσον αφορά, κύριε Πρόεδρε –γιατί δεν μπορώ να τα αφήσω ασχολίαστα- όλες τις διακοπές, υπάρχουν κάποιοι σ’ αυτήν τη χώρα που θέλουν να πάνε τη χώρα μπροστά και όσον αφορά τον πολιτικό της πολιτισμό, υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να την πηγαίνουν συνεχώς πίσω. Ε, εμείς είμαστε από εκείνους που θα πηγαίνουν τη χώρα πάντα μπροστά.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Γι’ αυτό αφήσατε τελευταία τη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τελευταία και ουραγό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση για τα «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, δεκαεννιά μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί καθηγητές από το Γυμνάσιο Καρατούλα Ηλείας.
       Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
       Πριν δώσω το λόγο στον κ. Αλαβάνο, υπάρχει ένα αίτημα από τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Παπαϊωάννου, να τους δοθεί ο λόγος επί του Κανονισμού της Βουλής. Κύριε Βενιζέλο, σε τι συνίσταται η παραβίαση;
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Η πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού εισάγεται, κύριε Πρόεδρε, με τη σημείωση στην ημερησία διάταξη, ότι δεν πρόκειται να τεθεί σε ψηφοφορία κατ’ εφαρμογή του άρθρου 73 παράγραφος 3 του Συντάγματος. Νομίζω ότι στην προκειμένη περίπτωση παραβιάζεται το άρθρο 73 παράγραφος 3 του Συντάγματος και το άρθρο 75 παράγραφος 1. 
      Έχω πει και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις ότι εδώ δημιουργείται μια αντικοινοβουλευτική και αντιδημοκρατική παρεξήγηση. Το άρθρο 73 παράγραφος 3 απαγορεύει να τεθούν σε ψηφοφορία προτάσεις νόμου που συνεπάγονται επιβάρυνση του δημοσίου, προκειμένου να χορηγηθεί μισθός, σύνταξη ή χορηγία σε κάποιο πρόσωπο, δηλαδή θέλει να αποτρέψει την εισαγωγή και ψήφιση ατομικών ευεργετικών νόμων. Δεν απαγορεύει η διάταξη αυτή να συζητούνται και να ψηφίζονται κανονικά προτάσεις νόμων, που συνεπάγονται επιβάρυνση του προϋπολογισμού. Η επιβάρυνση του προϋπολογισμού ρυθμίζεται από το άρθρο 75 παράγραφος 1 του Συντάγματος, που προβλέπει ρητά ότι σε περίπτωση πρότασης νόμου που συνεπάγεται επιβάρυνση του προϋπολογισμού, διαβιβάζεται η πρόταση στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, το οποίο είναι  υποχρεωμένο σε δεκαπέντε μέρες να αποστείλει την πρότασή του, αλλιώς η Βουλή συζητά την πρόταση νόμου χωρίς έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου. Είναι άλλο πράγμα η επιβάρυνση του προϋπολογισμού και άλλο πράγμα η δημιουργία βάρους στον κρατικό προϋπολογισμό, για να χορηγηθεί ατομικά μισθός, σύνταξη ή χορηγία.
      Εδώ δεν πρόκειται για εφαρμογή του άρθρου 73 παράγραφος 3, αλλά της γενικής διάταξης του άρθρου 75 παράγραφος 1. Οι  προτάσεις νόμων δεν γίνονται για το θεαθήναι. Εδώ εμείς και ο Συνασπισμός –φαντάζομαι- θέλουμε να συζητηθεί και να ψηφισθεί και, ει δυνατόν, να γίνει δεκτή η πρόταση νόμου, γιατί πιστεύουμε ότι δίνει λύση στο καίριο ζήτημα των συμβασιούχων, δίνει απάντηση σ’ ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα, που διαιωνίζεται μέσα από την παραπλανητική τακτική που ακολουθεί ενσυνειδήτως η Κυβέρνηση.
      Εμείς δεν θέλουμε να δημιουργούμε μια συζήτηση για τη συζήτηση, ώστε να έχει την ευκαιρία ο κ. Παυλόπουλος να ασκεί κοινοβουλευτικό έλεγχο με τη μορφή επερώτησης στην ανάμνηση των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, επειδή νομίζει ότι κυβερνά ακόμη το ΠΑΣΟΚ μετά από δεκατρείς μήνες. Εμείς παίρνουμε μια νομοθετική πρωτοβουλία και θέλουμε να παραχθεί αποτέλεσμα, να δοθεί λύση για χιλιάδες ανθρώπους, οι οποίοι περιμένουν να δοθεί μια λύση από τη Βουλή, εφόσον δεν τη δίνει η Κυβέρνηση, που τους παραπλανά.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Αυτό λέει ο Κανονισμός, κύριε Πρόεδρε; Τοποθέτηση κάνει.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Άρα, να εφαρμοστεί το άρθρο 75 και όχι το άρθρο 73, να ολοκληρωθεί κανονικά η νομοθετική διαδικασία και να τεθούν σε ψηφοφορία οι ταυτόσημες προτάσεις νόμου του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Μισό λεπτό, κύριε Υπουργέ.
      Κύριε Βενιζέλο, πρέπει να σας πω ότι το θέμα τέθηκε και στην αρχή, το Σώμα συνεφώνησε και είναι μια πρακτική η οποία ακολουθείται τα τελευταία χρόνια.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δεν συνεφώνησε το Σώμα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεφώνησε το Σώμα.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Πότε;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήριος Χατζηγάκης): Έχω εδώ το Πρακτικό, που λέει ότι συνεφώνησε. Διαβάζω: «ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το Σώμα συνεφώνησε ομοφώνως. Υπενθυμίζω ότι και οι δύο προτάσεις εμπίπτουν…» κλπ.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Σε ποιο πράγμα; Για την κοινή συζήτηση ρωτώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Καθίστε, κύριε Βενιζέλο. Δεν θέλετε απάντηση; 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Παρακαλώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Και για τη συζήτηση και για την ψηφοφορία ακολουθείται η ίδια τακτική τα τελευταία χρόνια. Στην επιτροπή ακολουθήθηκε αυτή η συζήτηση και επομένως δεν υπάρχει θέμα παραβιάσεως του Κανονισμού.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Βεβαίως, υπάρχει.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Να μιλήσω από την πλευρά της Κυβέρνησης. Πρώτα απ’ όλα, κύριοι συνάδελφοι, ήμαστε όλοι εδώ, όταν ο Προεδρεύων στην αρχή είπε –και είναι σαφές- ότι σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει ψηφοφορία. Δεύτερον, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ…
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Είπε κάποιος από το Προεδρείο…
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Παπαϊωάννου, ελέχθη και ουδείς αντέλεξε. Και να είστε παρόντες εδώ, αν δεν θέλετε να περιφέρεσθε αλλού, όταν γίνεται η συζήτηση. Και όχι να κάνετε τις συζητήσεις όποτε σας βολεύει και ανάλογα με το αν δεν σας βγαίνει καλά η συζήτηση. Και το δεύτερο, κύριοι συνάδελφοι…
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Να ανακαλέσετε. Δεν ξέρετε πού είναι ο κάθε Βουλευτής, σε ποια επιτροπή.
      (Θόρυβος στην Αίθουσα)
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Δεν ανακαλώ τίποτα, κύριε Βενιζέλε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Βενιζέλο, καθίστε κάτω. Είστε εκτός διαδικασίας πια. Ακουστήκατε τέσσερα λεπτά. Αφήστε να μιλήσει και ο Υπουργός.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Επειδή είμαστε εδώ χρόνια ολόκληρα, θέλω να πω ότι εφαρμόζαμε τη διαδικασία έτσι και ουδείς ποτέ αντέλεξε. Εμείς ως Αξιωματική Αντιπολίτευση δεχθήκαμε την εφαρμογή του Κανονισμού προς αυτήν την κατεύθυνση και ουδέποτε δώσαμε αυτήν την ερμηνεία, που λέει ο κ. Βενιζέλος. Και με πρωτοβουλία του τότε Προεδρεύοντος και εδώ παρόντος κ. Κακλαμάνη. Μπορεί να μου πει σε ποια περίπτωση σε ανάλογες περιπτώσεις, που συνεπάγονταν δαπάνη ή οτιδήποτε, έγινε ψηφοφορία μέσα στη Βουλή; 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Εγώ να σας πω.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Βενιζέλε, μάθετε να συζητάτε κατά τον Κανονισμό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Βενιζέλο, καθίστε κάτω. Δεν είστε καινούργιος Βουλευτής.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Φαίνεται ότι ως Υπουργός λείπατε πολύ από τη Βουλή και ξεχάσατε τους κοινοβουλευτικούς κανόνες.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Βενιζέλο, δεν είστε νέος Βουλευτής.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κάνετε παρατήρηση σ’ εμένα;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Βεβαίως, σας κάνω. Παρεμβαίνετε εκτός διαδικασίας.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Είστε αντικοινοβουλευτικός, μεροληπτικός και απαράδεκτος! Ασκείτε πιεστικά και κατά παράβαση του Κανονισμού τα καθήκοντά σας. Δημιουργείτε ένταση και παραβιάζετε τον Κανονισμό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας παρακαλώ, καθίστε κάτω. Απαράδεκτος είστε εσείς. Παρεμβαίνετε χωρίς να έχετε την άδεια.
       (Θόρυβος στην Αίθουσα)
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δεν είναι σωστό αυτό. Προκαλείτε εντάσεις. Να μην προσβάλλετε…
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Βενιζέλο, ένας Βουλευτής της Αντιπολίτευσης είστε…
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Μην παθαίνετε αυτοανάφλεξη.
      ( Θόρυβος στην Αίθουσα - Κωδονοκρουσίες)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας παρακαλώ, κύριε Βλάχο. Το Προεδρείο μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του. 
      Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Είναι σαφές, κύριοι συνάδελφοι, ότι ξεχάσατε πώς εφαρμόζαμε τον Κανονισμό της Βουλής. Κύριε Πρόεδρε, είστε και είμαστε εδώ και ξέρουμε πώς εφαρμόζαμε τον Κανονισμό της Βουλής. Εμείς ως Αξιωματική Αντιπολίτευση – και το θυμάστε- σεβαστήκαμε τον Κανονισμό και τον σεβόμαστε. Λέει, λοιπόν, το άρθρο 73 παράγραφος 3 ότι καμία πρόταση νόμου ή τροπολογία ή προσθήκη δεν εισάγεται για συζήτηση, αν προέρχεται από τη Βουλή, εφόσον συνεπάγεται σε βάρος του δημοσίου, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου δαπάνες ή ελάττωση εσόδων ή της περιουσίας τους, για να δοθεί μισθός ή σύνταξη ή γενικά όφελος σε κάποιο πρόσωπο.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κάποιο πρόσωπο ατομικά.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριοι συνάδελφοι, γνωρίζετε πολύ καλά –εκτός αν θέλουμε αυτήν τη στιγμή να κάνουμε φτηνή δημαγωγία και παραχάραξη, ούτε καν κακή ερμηνεία του Κανονισμού- ότι, όταν μετατρέπονται συμβάσεις αορίστου χρόνου, τούτο σημαίνει ότι αλλάζει εντελώς και το μισθολογικό και το ασφαλιστικό γενικότερα καθεστώς των ανθρώπων εκείνων που γίνονται αορίστου χρόνου.
    Ότι στην πραγματικότητα με τον τρόπο αυτό, όπως είναι γνωστό, υπάρχει επιβάρυνση με την έννοια του άρθρου 73, παράγραφος 3 και του δημοσίου και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και εν γένει των νομικών προσώπων εκείνων τα οποία υποδέχονται εκείνους οι οποίοι καλύπτουν συμβάσεις αορίστου χρόνου μετά τη μετατροπή. Γι’ αυτό και μέσα στο πλαίσιο του κανονισμού δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ψηφοφορία. 
    Αλλά τονίζω, κύριοι συνάδελφοι, ακούσαμε όλοι εδώ τι είπε το Προεδρείο από την αρχή και τι είναι γραμμένο στα Πρακτικά και ουδείς αντέλεξε. Όλα τα υπόλοιπα και εφόσον συνεχίζεται αυτού του είδους η διαδικαστική συζήτηση ή η αναφορά σε θέματα παρελθόντος και μάλιστα με επικλήσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα δείχνει ένα πράγμα από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Έλλειψη επιχειρημάτων. 
    Επειδή θέλουμε να ακούσουμε τον κ. Αλαβάνο και την Αριστερά γενικότερα που εκείνη νομιμοποιείται, το τονίζω, να έχει τις απόψεις που διαχρονικά τόνισε, αφήστε να τις ακούσουμε και μείνετε εσείς σε ένα παρελθόν το οποίο εκρίθη και αν χρειαστεί θα κριθεί, αφού όλων μας κριτής είναι ο ελληνικός λαός. 
    Οι υπόλοιπες κορώνες βλάπτουν. Γιατί αν νομίζετε ότι με τον τρόπο με τον οποίο συζητείτε αυτήν την ώρα και κάνετε γενικότερα τη συζήτηση πάνω σε μια πρόταση νόμου που έχετε καταθέσει και που μας βλέπει ο ελληνικός λαός ότι κερδίζει το Κοινοβούλιο μ’ αυτήν τη νοοτροπία, αυτές τις φωνασκίες και αυτές τις δικολαβίστικες επιχειρηματολογίες, τότε από εκεί και πέρα ένα σας λέω: Το μόνο που σκέφτεται ο κόσμος βλέποντας τέτοιου είδους συζητήσεις πολλές φορές είναι ότι μάλλον αλλάζει το δέκτη από το κανάλι της Βουλής –το οποίο είναι μεγάλη κατάκτηση- γιατί αντί να ακούει επιχειρήματα ακούει κραυγές και ψιθύρους. Και αυτό είναι κακό. 
    (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ. Δεν υπάρχει παρεμπίπτον ζήτημα κατόπιν όλων των εξηγήσεων που δόθηκαν.
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κατά ποια διαδικασία του Κανονισμού μίλησε ο κ. Υπουργός; 
     ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Θα ήθελα το λόγο, κύριε Πρόεδρε. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Θα κάνετε την αίτησή σας όπως λέει ο Κανονισμός, και θα σας τον δώσω. 
     Κύριε Αλαβάνο, έχετε το λόγο. 
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Αν θέλετε να το συνεχίσουμε έτσι, θα κάνουμε πολλές αιτήσεις. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Να τις κάνετε, κύριε Βενιζέλο. Έχετε το δικαίωμα να το κάνετε. Καθίστε, δεν έχετε το λόγο. 
     Ελάτε, κύριε Αλαβάνο. 
    ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Δεν μπορεί να λέει αυτά ο κύριος Υπουργός. Να διαβάσετε πως ξεκίνησε η διαδικασία. Τι συμφωνήσαμε στην αρχή. Παρακαλώ να τα διαβάσετε. 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Παπαϊωάννου, σας διάβασα τα Πρακτικά. Και σας παραπέμπω να τα διαβάσετε και εσείς. 
    ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Πότε το είπε η κ. Μπενάκη; Αφού δεν ήταν εδώ η κ. Μπενάκη.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Δεν καταλαβαίνω την έντασή σας. 
    ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Να τα διαβάσετε. 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας το διάβασα. 
    Κύριε Αλαβάνο, έχετε το λόγο. 
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
     Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, θέλω να εκφράσω τη βαθιά μου λύπη για τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η συζήτηση σε ένα μεγάλο κοινωνικό θέμα εδώ μέσα. Βαθιά λύπη νιώθω. Πιστεύω ότι ίσως, κύριε Πρόεδρε, καλύτερο θα ήταν αυτή η συζήτηση να γίνει αύριο που είναι πρωταπριλιά, οπότε θα μας αντιμετώπιζαν με πολύ μεγαλύτερη κατανόηση για πολλά που ακούστηκαν και ακούγονται εδώ μέσα. 
     Ήμουν πάνω από είκοσι χρόνια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Υπήρχαν ζητήματα οξύτατων πολιτικών διαφορών. Σε τέτοιο επίπεδο όμως δύσκολα έφτανε η συζήτηση. Ιδιαίτερα, επειδή πιστεύω ότι και τα δυο μεγάλα κόμματα έχουν ευθύνες, και μάλλον αντί να κάνουν επιθέσεις πρέπει να δίνουν εξηγήσεις γι’ αυτά που έγιναν στα θέματα των συμβασιούχων. 
     ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θυμάστε τα επεισόδια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; 
    ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: … (δεν ακούστηκε)
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Βενιζέλο, σας παρακαλώ πάρα πολύ. Τι είναι αυτά τα πράγματα σήμερα; 
    ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Μας φέρνει μαθήματα πολιτισμού ο κ. Αλαβάνος; 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Λογοκρισία θα του κάνω, κύριε συνάδελφε; Θα τον λογοκρίνει το Προεδρείο; Συνέλθετε λίγο σας παρακαλώ πολύ.
      (Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
    Θα λογοκρίνει το Προεδρείο τον Αρχηγό του Συνασπισμού; 
      (Θόρυβος στην Αίθουσα)
    Κύριε Ιωαννίδη, καθίστε παρακαλώ. 
    ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κύριε Παπαϊωάννου, δεν έχω απαίτηση να με σεβαστείτε. 
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Έχει δίκιο ο κ. Αλαβάνος. Υποβαθμίζετε το επίπεδο της Βουλής. Είναι απαράδεκτη αυτή η συμπεριφορά. Αρνούμαι να τη δεχθώ. 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ πάρα πολύ. Είστε νέος Βουλευτής. Σας παρακαλώ πολύ. Νέος σημαίνει να σεβαστούμε τον Κανονισμό. Όπως και ο παλιός. Και στον κ. Βενιζέλο έκανα παρατήρηση. 
    ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Αν είχατε κάνει παρατήρηση στον κ. Κεφαλογιάννη, θα είχατε πρόσωπο. Τώρα δεν έχετε. 
    ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: … (δεν ακούστηκε)
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Βενιζέλο, και στον κ. Κεφαλογιάννη έκανα και σε σας έκανα και στους νεότερους συναδέλφους έκανα. Λυπάμαι. 
    ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Και εγώ λυπάμαι. 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Να λυπάστε. Διότι καταστρατηγείτε τον Κανονισμό και δεν αφήνετε να μιλήσει ο Πρόεδρος του Συνασπισμού. 
    ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Συνεχίστε, κύριε Αλαβάνο. 
    ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Πώς να συνεχίσω; Οι δικοί σας Βουλευτές, κύριε Κακλαμάνη, το δημιουργούν. Βάλτε λίγη τάξη. 
    Κύριε Βενιζέλο, σας παρακαλώ. Δεν έχω απαίτηση από εσάς ούτε από τον κ. Παπαϊωάννου να με σεβαστείτε ως πρόσωπο. Ζητώ όμως από εσάς που είστε στο πολιτικό συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ και από τον κ. Παπαϊωάννου που είναι Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ σήμερα, να σεβαστούν τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς. 
    ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Σας σεβόμαστε και ως πρόσωπο. Και τον Πρόεδρο και το πρόσωπο σεβόμαστε. 
    ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Σας παρακαλώ πολύ. Αφήστε με να μιλήσω ειδικά γι’ αυτό το θέμα για το οποίο η δική σας Κυβέρνηση νομοθέτησε και που είχαμε το διάταγμα Ρέππα το οποίο νομίζω ότι μπορεί να μπει στο μουσείο Γκίνες. Διότι είναι ένα διάταγμα για τους συμβασιούχους και δεν υπάρχει ένα όνομα συμβασιούχου του οποίου η σύμβαση ορισμένου χρόνου να μετατράπηκε αορίστου χρόνου με βάση το διάταγμα Ρέππα. Επομένως, μια μεγαλύτερη σεμνότητα εδώ. Να δώσουμε εξηγήσεις αντί να κάνουμε τους εισαγγελείς και τους επικριτές. 
    Κύριε Παπαϊωάννου, που μου λέτε εμένα για το θέμα του «Βασικού Μετόχου» και του Συντάγματος, κοιτάξτε να δείτε. Είμαστε η Ευρωπαϊκή Αριστερά μαζί με τους Ιταλούς Σοσιαλδημοκράτες όταν δίναμε τη μεγάλη μάχη να εξαιρεθούν τα ζητήματα της ενημέρωσης από τους κανόνες ανταγωνισμού μέσα στην ευρωπαϊκή νομοθεσία. Είμαστε μαζί με το γαλλικό σοσιαλιστικό κόμμα όταν δίναμε τη μάχη για την εξαίρεση στα ζητήματα πολιτισμού, ενημέρωσης, παιδείας και στις συμφωνίες μέσα στον παγκόσμιο οργανισμό εμπορίου και στην κοινοτική νομοθεσία από τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού. Το ότι δεν είμαστε εδώ με τους Έλληνες σοσιαλδημοκράτες μαζί σ’ αυτόν τον τομέα, που ήμασταν με τους Ιταλούς ή τους Γερμανούς δεν είναι δική μας ευθύνη. Εμείς σας καλωσορίζουμε, θα σας καλωσορίσουμε όταν θα έρθετε, όπως καλωσορίζουμε την τοποθέτησή σας υπέρ της οδηγίας 70 του 1999. Την καλωσορίζουμε. 
    Δώσαμε τεράστια μάχη όταν ήσασταν εσείς Κυβέρνηση για να εφαρμοστεί αυτή η οδηγία και στη Βουλή και στους δρόμους και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Και είχαμε φτάσει στο σημείο η σημερινή Βουλευτής σας και στέλεχος του κόμματος, η κ. Διαμαντοπούλου, ως Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτω από τις παρεμβάσεις του Συνασπισμού, να κινεί τη διαδικασία παραπομπής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ενάντια στην κυβέρνηση Σημίτη. 
    Πώς μιλάτε έτσι; Πώς το κάνουμε εδώ χάβρα και οχλαγωγία; Αντί να πούμε «ναι το είδαμε αλλιώς, προχωρούμε αλλιώς». Μην προκαλείτε λοιπόν. Μην προκαλείτε τουλάχιστον σ’ αυτά τα ζητήματα. Υπάρχει μια ιστορία. 
    ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Δεν έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε δηλαδή;
    ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Εμείς  ξέρουμε ότι είμαστε μικρό κόμμα. Λαχανιάσαμε για να μπούμε στη Βουλή. Το είδαμε. Το διαπιστώσαμε και τώρα ξανά, στην σειρά των ομιλητών. Είμαστε ένα μικρό κόμμα. Έχουμε έξι Βουλευτές. Στο ότι βάλατε όλα τα προ ημερήσιας διατάξεως θέματα πριν μιλήσει ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Το παρατηρήσαμε κι αυτό. Κάναμε όμως μια μεγάλη δουλειά σ’ αυτόν τον τομέα. Ρωτήστε τους συμβασιούχους που είναι απ’ έξω. Κάναμε μια μεγάλη δουλειά μόνοι μας. 
Διότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τίποτα δεν δεχόταν παρά μόνο να προχωρήσει σε ένα δρόμο παραβίασης της οδηγίας. 
      Και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, κύριε Υπουργέ, την τελευταία στιγμή, πριν τις εκλογές, άλλαξε λεκτικά τις θέσεις του πάνω σ’ αυτό το ζήτημα. 
      Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, με μία φιλοσοφία που μας ανέπτυξε ο κ. Τζέκης σήμερα, έχει μία διαφορετική τοποθέτηση. 
      Μόνοι μας κάναμε. Και κάναμε μια μεγάλη δουλειά. Εδώ και πέντε χρόνια. Γιατί εάν υπάρχει κίνημα των συμβασιούχων, εάν κάτι -ελάχιστο βέβαια- έγινε στο θέμα των συμβασιούχων, εάν τα δύο μεγάλα κόμματα άλλαξαν θέση πάνω σε αυτό το θέμα, πιστεύω ότι έχουμε και εμείς τη δική μας συμβολή μ’ αυτές τις μικρές δυνάμεις που έχουμε μέσα στη Βουλή. 
      Αυτό θα ήθελα να πω για την ιστορία. 
      Για την κατάσταση που είμαστε τώρα: Περάσαμε από την προηγούμενη νομική κατάσταση, που υπήρχε επί της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, σε μια καινούργια. 
      Εγώ περίμενα, κύριε Υπουργέ, να μας δώσετε στοιχεία για το τι γίνεται με τους συμβασιούχους, με βάση τα μέτρα που πήρατε εσείς. Δεν μας δώσατε. Δεν μας έδωσε η Κυβέρνηση. Θα σας δώσω εγώ ορισμένα.
      Σύμφωνα με την ενημέρωση που έχει κάνει ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΑΣΕΠ, ενώ τον Μάρτη έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες –έτσι δεν είχατε πει;- έχουν αποσταλεί από χίλιους εννιακόσιους πέντε φορείς μόνο σαράντα πέντε χιλιάδες επτακόσιες ογδόντα πέντε περιπτώσεις. Και από αυτές το ΑΣΕΠ έχει ολοκληρώσει τη διαδικασία μόνο για χίλιους οκτακόσιους εξήντα εννέα συμβασιούχους. Υπάρχει, δηλαδή, μία τεράστια καθυστέρηση και μια πλήρης παραβίαση των ίδιων των ορίων που κάνετε, που εντείνουν την ανησυχία, συνεχίζουν τις παρεμβάσεις και το φόρτο στα δικαστήρια και την αοριστία που υπάρχει. 
      Από αυτές τις λίγες περιπτώσεις, τις χίλιες οκτακόσιες εξήντα εννέα, που έχει εξετάσει ο ΑΣΕΠ, δικαιώνονται μέσω των Υπηρεσιακών Συμβουλίων και του ΑΣΕΠ έξι στους δέκα συμβασιούχους, οι οποίοι, όμως, έκαναν την αίτηση με βάση τις πολύ ασφυκτικές, περιοριστικές και για πολλούς απαγορευτικές ρυθμίσεις που είχε το προεδρικό σας διάταγμα. Δηλαδή, μπορεί να μιλάμε για ένα πολύ μικρό κλάσμα των συμβασιούχων που με βάση την οδηγία αυτή δικαιούνταν να εξελιχθούν οι συμβάσεις τους από ορισμένου χρόνου σε αορίστου. 
      Δεν θα μείνω εκεί. Προσπαθήσαμε πριν τη συζήτηση -ο Συνασπισμός, εμείς αυτό το μικρό κόμμα που περιμένει υπομονετικά τη σειρά του πότε θα μιλήσει- να μαζέψουμε μερικά στοιχεία από τους διάφορους φορείς. 
      Υπουργείο Πολιτισμού: Περίπου πέντε χιλιάδες. Ήδη οι δύο χιλιάδες εκατό από αυτές έχουν απορριφθεί από τα Υπηρεσιακά Συμβούλια. 
      Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών: Έχουμε επτακόσιες καθαρίστριες και διακόσιους εργαζόμενους στο ΚΕΠΥΟ. Το 15% περίπου απορρίπτονται. 
      Υπουργείο Γεωργίας και εποπτευόμενοι φορείς: Πέντε χιλιάδες αιτήσεις. Ελάχιστες εγκρίσεις των συμβασιούχων που έκαναν αιτήσεις. 
      Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, Εποχικοί Δασοπυροσβέστες: Πέντε χιλιάδες πεντακόσια άτομα. Έχουν κάνει αίτηση, διότι αποκλείονται από τους ίδιους τους όρους που βάζετε, μόνο διακόσια. Ουδέν σχεδόν αποτέλεσμα. 
      ΟΤΕΚ: Εκατόν πενήντα αιτήσεις. Μόνο τριάντα πέντε αιτήσεις είναι θετικές. 
      Σχολικές καθαρίστριες: Δέκα χιλιάδες πεντακόσιες αιτήσεις. Παρενέβη το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Έγινε κατάληψη του Υπουργείου Παιδείας. Ελπίζουμε το θέμα να λυθεί θετικά. 
      Υπουργείο Παιδείας, Δημοτικό  Βρεφοκομείο Αθηνών, ασφαλιστικά ταμεία, Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, ΕΘΙΑΓΕ, ΕΛΓΑ: Ένα σημαντικό μέρος των αιτήσεων γίνεται δεκτό. Μια μεγάλη μειονότητα απορρίπτεται. 
      ΟΔΙΕ: Επτακόσιες δύο αιτήσεις. Στο σύνολο όλες αρνητικές. 
      Εργαζόμενοι στην Επαγγελματική Κατάρτιση: Τρεισήμισι χιλιάδες αιτήσεις. Δεν έχουν εξεταστεί καν. 
      Εργαζόμενοι στους Δήμους: Δέκα χιλιάδες αιτήσεις. Πλήρες χάος. Σε κάθε δημοτική αρχή ακολουθείται και διαφορετική πολιτική. Δεν έχει φθάσει σχεδόν τίποτα στον ΑΣΕΠ μέχρι τώρα. 
      ΟΠΑΔ: Γύρω στις τριακόσιες αιτήσεις έχουν εξεταστεί και είναι στο σύνολο σχεδόν αρνητικές. 
      Υπηρεσία Αλλοδαπών και Μετανάστευσης όλης της Ελλάδας, κύριε Υφυπουργέ: Είναι όλες αρνητικές. 
      ΕΜΥ: Περίπου το 40% είναι θετικό. 
      Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας: Γύρω στις πενήντα αιτήσεις. Αρκετές είναι θετικές. 
      Πανεπιστήμια: Γύρω στις πέντε χιλιάδες αιτήσεις. Χάος! Χάος στα Πανεπιστήμια. Υπάρχουν ακραίες περιπτώσεις, όπως στο Α΄ ΤΕΙ Πάτρας το οποίο έθεσε όλες τις αιτήσεις στο αρχείο. 
      Σχολικοί φύλακες: Περίπου δύο χιλιάδες αιτήσεις. Έχουν παραπεμφθεί όλες στις Σχολικές Επιτροπές. Δεν έχουμε καμία απόφαση. 
      ΟΑΕΔ: Γύρω στις επτακόσιες αιτήσεις. Οι αποφάσεις είναι συλλήβδην αρνητικές. 
      ΥΠΕΧΩΔΕ: Δεν έχει συσταθεί καν το υπηρεσιακό συμβούλιο. 
      Υπουργείο Παιδείας, Σχολή Καλών Τεχνών: Οι αποφάσεις είναι σχεδόν όλες αρνητικές.
      Παίρνετε μία εικόνα του τι γίνεται. Αντί να φωνασκούμε εδώ και να παίζουμε το γνωστό παιχνίδι του δικομματισμού –το γνωστό, το ξέρει πια ο κόσμος- μπορούμε να δούμε στην πράξη και επί του χάρτου -και αυτό προσπάθησε ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς- την κατάσταση που υπάρχει. 
      Η κατάσταση επιδεινώνεται παραπέρα, διότι πέρα από το διάταγμα Παυλόπουλου, υπάρχει το διάταγμα Παναγιωτόπουλου για τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο ΔΕΚΟ -όπως είναι ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ- όπου έχουμε μία απόρριψη κατά 95% περίπου –με τους σημερινούς υπολογισμούς- όσων δικαιούνται να μετατρέψουν τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. 
      Η Ολυμπιακή Αεροπορία εξαιρέθηκε στο σύνολο παρά το ότι ο κ. Παναγιωτόπουλος είπε ότι θα έλθει ειδική νομοθεσία.
      Και φυσικά έχουμε και περιπτώσεις, όπως η ΔΕΠΑ, το ΑΣΠΡΟΦΩΣ  κλπ., οι οποίοι ως ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι επιχειρείται να βγουν έξω από το εύρος της οδηγίας.
      Για όλους αυτούς τους λόγους, για όσους συμβασιούχους καλύπτονται από την οδηγία 70/99, κάναμε αυτήν την πρόταση νόμου με διαφορετικές ρυθμίσεις από τη δική σας πρόταση. 
      Τα κεντρικά σημεία των ρυθμίσεων αυτών είναι η έννοια του εργοδότη, ώστε να αντιμετωπίσουμε το παλιό κόλπο που γινόταν από το Υπουργείο Γεωργίας ή από άλλα Υπουργεία –Πολιτισμού, δεν ξέρω ποιο- όπου υπογράφονταν πολλαπλές οκτάμηνες συμβάσεις  -και αυτό έγινε από κάποια κυβέρνηση και η κυβέρνηση αυτή ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ- και μετά έφευγε και πήγαινε σε άλλο φορέα ή σε άλλη υπηρεσία, ώστε να μη δημιουργηθεί δικαίωμα. 
      Γι’ αυτό έχουμε τη δεύτερη αλλαγή όπου βάζουμε ότι μπορούν να ενταχθούν στις ρυθμίσεις του νόμου όσοι είχαν συνολική διάρκεια συμβάσεων τουλάχιστον δεκαοκτώ μήνες με ενδιάμεση διακοπή όχι μεγαλύτερη των τεσσάρων μηνών ή συνολική διάρκεια άνω των είκοσι τεσσάρων μηνών ανεξαρτήτως των διαστημάτων των διακοπών. Έχει σημασία -και το έχουμε ξανασυζητήσει- το τετράμηνο, διότι έτσι αντιμετωπίζουμε και τη νόμιμη κλοπή σε βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων που γινόταν μέσω του ΑΣΕΠ. 
      Η νομοθεσία του ΑΣΕΠ ερχόταν σε σύγκρουση με τα δικαιώματα τα οποία έδινε σε όλους τους άλλους εργαζόμενους στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
      Ζητάμε έναρξη της εφαρμογής των ρυθμίσεων της οδηγίας τον Ιούνιο του 2001, γιατί τότε όφειλε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να είχε φέρει τα νομοθετικά μέτρα για την εφαρμογή της οδηγίας. Και είναι μία οδηγία όχι στιγμιαία, αλλά ανοικτή, όπως ακριβώς προβλέπεται και από την ίδια, σύμφωνα με το κείμενο το οποίο έχει η οδηγία.
      Επομένως, είμαστε σε μία ιδιαίτερα αρνητική κατάσταση. Εμείς  πιστεύουμε ότι η πολιτική της Κυβέρνησης σ’ αυτόν τον τομέα έχει ως αποτέλεσμα μεγάλο μέρος των συμβασιούχων να συνεχίσει να εξαιρείται. Συνεχίζουμε αυτήν τη μάχη -είναι μία μάχη τιμής για το Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς- ώστε όλοι όσοι μπορούν να ενταχθούν στις ρυθμίσεις της οδηγίας να μπορέσουν να απολαύσουν τα δικαιώματα που τους δίνει. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Αλαβάνο.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει πάλι αίτημα για τον Κανονισμό από τον κ. Βενιζέλο και από τον κ. Παπαϊωάννου.
      Κύριε Βενιζέλο, τυπικά έχετε το δικαίωμα και βάσει του Κανονισμού, αλλά υπάρχει και η γενικότερη αρχή της καταχρήσεως του δικαιώματος.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Μισό λεπτό να δώσω το λόγο επί του Κανονισμού και αμέσως θα σας τον δώσω.
      Ορίστε, κύριε Βενιζέλο, έχετε το λόγο.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, τίθεται μείζον ζήτημα λειτουργίας του Σώματος και παραβίασης του Συντάγματος.
      Κατά το άρθρο 73, παράγραφος 3, καμία πρόταση νόμου ή τροπολογία ή προσθήκη δεν εισάγεται για συζήτηση, αν προέρχεται από τη Βουλή και -κατά τη θεωρία του κ. Παυλόπουλου- συνεπάγεται βάρος για να χορηγηθεί μισθός, σύνταξη ή χορηγία σε κάποιο πρόσωπο. Εάν ισχύει αυτή η ερμηνεία, τότε κακώς συζητάει η Βουλή, κακώς συζήτησε η Διαρκής Επιτροπή και κακώς ανελήφθη η πρωτοβουλία των δύο κομμάτων. Ή συζητούμε και ψηφίζουμε, γιατί ισχύει το άρθρο 75, που είναι η ορθή διάταξη, ή δεν συζητούμε και δεν ψηφίζουμε. Πουθενά το Σύνταγμα δεν προβλέπει αυτό το ευνουχισμένο, παράδοξο και προκλητικό σχήμα μίας συζήτησης νομοθετικού έργου χωρίς ψηφοφορία. Μόνον εγώ, ως Υπουργός Πολιτισμού, έχω αποδεχθεί και έχουν καταστεί νόμοι του κράτους δύο προτάσεις νόμων Βουλευτών -μία για το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης και μία για το Ίδρυμα Ελευθερίας με έδρα το Μεσολόγγι- που προέβλεπαν και σύσταση οργανικών θέσεων -δηλαδή υπό την έννοια που είπε ο κύριος Υπουργός Εσωτερικών- και χορήγηση μισθού.
      Είναι όμως προφανές ότι το άρθρο 73 αφορά στους ατομικούς νόμους, σε ένα νόμο που λέει «χορηγούμε σύνταξη στην κυρία τάδε, χήρα του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας» ή ότι «χορηγούμε μισθό εφ’ όρου ζωής στην κυρία τάδε, χήρα ενός θύματος τρομοκρατικής επίθεσης εν υπηρεσία». Είναι άλλο αυτό και άλλο η πρόνοια του άρθρου 75 να υπάρχει προηγουμένως έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, όταν μία πρόταση νόμου συνεπάγεται επιβάρυνση του προϋπολογισμού.
      Σας παρακαλώ πάρα πολύ, να λάβετε υπόψη σας την πρακτική που σας ανέφερα, τα αυτονόητα που σας λέω, το γράμμα της διάταξης του άρθρου 73 και να εφαρμόσετε το Σύνταγμα. Δεν είναι ένα τυπικό θέμα. Η Κυβέρνηση δεν θέλει να εισαχθεί η πρόταση νόμου σε ψηφοφορία γιατί εμείς στην περίπτωση αυτή θα θέταμε τον κάθε Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας προ του συνειδησιακού διλήμματος, εάν παραπλανάει ή όχι τους συμβασιούχους.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Βενιζέλο.
      Πριν δώσω το λόγο στον κύριο Υπουργό, θέλω να σας υπενθυμίσω ότι η τακτική και η πρακτική που ακολουθείται, ακολουθείται πάγια τα τελευταία χρόνια. Πρώτον αυτό. Δεύτερον, η τακτική αυτή ακολουθήθηκε και στη Διαρκή Επιτροπή και συζητήθηκε και εδώ κατά την αρχή της συζητήσεως του σχεδίου νόμου. Σας διαβάζω –μου το ζήτησε ο κ. Παπαϊωάννου- τι ακριβώς ελέχθη:
      «ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην επιτροπή συζητήθηκαν από κοινού οι δυο προτάσεις νόμων και η ομόφωνη πρόταση της Διάσκεψης είναι να ακολουθήσουμε την ίδια διαδικασία και σήμερα; 
      Συμφωνείτε, κύριοι συνάδελφοι;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Συμφωνούμε, συμφωνούμε.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το Σώμα συνεφώνησε ομοφώνως.
      Υπενθυμίζω ότι και οι δύο προτάσεις εμπίπτουν στους περιορισμούς της διατάξεως της παραγράφου 3 του άρθρου 73 του Συντάγματος, σύμφωνα…κλπ, κλπ. Υπενθυμίζω επίσης ότι η πρακτική, την οποίαν ακολουθούμε όλα αυτά τα χρόνια είναι να συζητούμε αυτές τις προτάσεις νόμου χωρίς να προχωρούμε σε ψηφοφορία, γιατί με τη συζήτηση στη Βουλή δίνεται η δυνατότητα στα κόμματα, σε όλους τους Βουλευτές, αλλά και στην Κυβέρνηση, να πάρουν θέση σε σοβαρά ζητήματα, στα οποία αναφέρονται και επιχειρούν να ρυθμίσουν οι προτάσεις νόμου». Ορθώς…
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δεν τίθεται σε ψηφοφορία αυτό που λέει…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το Πρακτικό σας διαβάζω.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Λέει «ερωτάται η Βουλή αν συμφωνεί».
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Βενιζέλο, δεν έχετε το λόγο. Ένα λεπτό.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Αυτό είναι το πρόβλημα;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το πρόβλημά μου είναι ότι δεν έχω διακρίσεις μεταξύ των Βουλευτών εδώ. Ό,τι ακολουθώ για όλους, θα ακολουθήσω και για σας. 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Και για την Πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Και για την Πλειοψηφία και για τη Μειοψηφία και για τη Μείζονα Μειοψηφία και για όλους.
      Κύριε Παυλόπουλε, έχετε το λόγο.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, δεν θέλουμε να δημιουργούμε εντυπώσεις. Θα σας θυμίσω ότι ως αξιωματική αντιπολίτευση σε πάμπολλες περιπτώσεις καταθέσαμε προτάσεις νόμων, που κατά τη γνώμη του τότε Προεδρείου, ενέπιπταν στη διάταξη του άρθρου 73, παράγραφος 3, όχι όπως την ερμηνεύει ο κ. Βενιζέλος, αλλά όπως την είχαμε ερμηνεύσει τόσο καιρό. Και για να μη θεωρηθεί ότι μειώνεται η νομοθετική πρωτοβουλία της Βουλής κι επομένως της Αντιπολίτευσης –ο κ. Κακλαμάνης το θυμάται- έχει ακολουθηθεί η εξής διαδικασία: Όχι να μην εισάγεται -γιατί θα μπορούσε και αυτό να γίνεται, να μην εισάγεται, δηλαδή, καν προς συζήτηση- αλλά να εισάγεται χωρίς ψηφοφορία. Γιατί; Για να μπορεί να γίνεται η συζήτηση και να προάγεται το έργο του Κοινοβουλίου.
      Κύριοι συνάδελφοι, εμείς ως Αξιωματική Αντιπολίτευση στο παρελθόν καταθέσαμε πλειάδα προτάσεων νόμων -το θυμάστε, κύριε Πρόεδρε- ακόμα και για τα θέματα μουσείων -και μου το θύμισε ο κ. Τασούλας- και για άλλα. Ουδέποτε κάναμε αυτήν την ερμηνεία που ο κ. Βενιζέλος σήμερα επικαλείται. Διότι θελήσαμε πάντοτε να σεβαστούμε το ρόλο του Κοινοβουλίου και να προαγάγουμε τη συζήτηση μέσα σ’ αυτό. Αυτό που διάβασε ο κύριος Πρόεδρος, ήταν η πάγια πρακτική που ακολουθήσαμε. Τώρα, γιατί κάποιοι θέλουν να εισαγάγουν καινά δαιμόνια σε μια πρακτική, η οποία είναι πάγια, νομίζω ότι καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
      Κύριοι συνάδελφοι, έτσι ακολουθήσαμε την πρακτική. Το ότι δεν εισαγόταν καθόλου δεν το ακολουθήσαμε, κύριε Πρόεδρε. Το θυμάστε, γιατί με δική σας πρωτοβουλία -και είναι προς τιμήν σας- είχαμε πει να μην κάνουμε τόσο αυστηρή αυτή την ερμηνεία, αλλά να επιτρέπουμε στη Βουλή να συζητάει -γιατί κάθε Κυβέρνηση εμπνέεται από τις συζητήσεις που γίνονται και μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά της- και όχι βεβαίως μέσα από στενές ερμηνείες να φιμώνετε κατά κάποιον τρόπο το έργο της εκάστοτε Αντιπολίτευσης. Αυτή την τακτική ακολουθούμε και τώρα, σ’ αυτήν ας μείνουμε. Ό,τι άλλο συμβεί, αφαιρεί από την ικμάδα της ουσίας, που είναι σημαντική, για λόγους διαδικασίας.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ. 
      Είναι σαφές. Το Προεδρείο δεν βλέπει ότι υπάρχει καταστρατήγηση του Κανονισμού.
      Ο κ. Κακλαμάνης έχει το λόγο.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν ήθελα να μιλήσω επί του διαδικαστικού, αλλά επί της ουσίας και μάλιστα μετά την αγόρευση του κ. Αλαβάνου. Εφόσον όμως βρίσκομαι εδώ, είμαι υποχρεωμένος νομίζω να πω την άποψή μου.
      Υπάρχει πράγματι ένα πρόβλημα, που έχει να κάνει με τη διατύπωση του Συντάγματος και την πρακτική που ακολουθεί το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και ο εκάστοτε Υπουργός Οικονομικών. Με την έννοια αυτή ο κ. Βενιζέλος διατυπώνει μια δόκιμη πιστεύω άποψη -συγγνώμη, κύριε Βενιζέλο, δεν μπαίνω στα συνταγματικά χωράφια, δεν έχω εξειδίκευση- την οποίαν πρέπει να δούμε. 
      Για την ιστορική ακρίβεια, πρέπει να πω ότι και από τη Νέα Δημοκρατία η άποψη αυτή υπεστηρίζετο. Μάλιστα είχα υποχρεωθεί κάποτε να παρακαλέσω τον Υφυπουργό Εθνικής Οικονομίας να μη μιλήσει, γιατί έβλεπα ότι συγκεντρώνονταν οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας ζητώντας ψηφοφορία επί της προτάσεώς τους για τα πανωτόκια. Αυτό μάλιστα είχε συμβεί επανειλημμένως υπό την παρακολούθηση των ενδιαφερομένων από τα θεωρεία.
      Έχει πράγματι το Κοινοβούλιό μας και αρνητικές στιγμές. Θα μου επιτρέψει όμως ο Πρόεδρος του Συνασπισμού, τον οποίον ιδιαίτερα εκτιμώ, να πω ότι -οι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ δεν είχαν καμία προσωπική αντίθεση, κι εγώ δυσφόρησα με αυτά που άκουσα από τον κ. Αλαβάνο- το Κοινοβούλιό μας, τουλάχιστον μετά το 1990 με 1991 όταν έκλεισαν και τα ζητήματα που είχαν δημιουργήσει σοβαρές εντάσεις μετά το 1989, δεν έχει δώσει δείγματα -και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό- και εικόνα τέτοια που έχουν δώσει άλλα Κοινοβούλια, αλλά και το Ευρωπαϊκό. Και είμαι βέβαιος ότι δεν την υιοθετεί και δεν την επικροτεί.
      Η εμπειρία του κ. Αλαβάνου τόσα χρόνια εκεί, αλλά και των άλλων Ευρωβουλευτών μας όλων των κομμάτων, είναι πολύτιμη για μας. Αλλά θα αντιλαμβάνονται ασφαλώς ότι μας ενοχλεί όταν μια στιγμιαία υπερβολή εδώ αντιπαράθεσης, περίπου συγκρίνεται -και μάλιστα αρνητικά για το Κοινοβούλιό μας- με το τι συμβαίνει σε άλλα Κοινοβούλια. Έχουμε παρακολουθήσει και ξυλοδαρμούς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μαζικές ύβρεις και προπηλακισμούς. Αυτά προφανώς είναι η εξαίρεση για εκείνο το Κοινοβούλιο.
      Για εμάς δεν είναι καν ένα τέτοιο γεγονός. Όσοι θητεύσατε σε προηγούμενες περιόδους θα ξέρετε ότι δεν είχαμε, τουλάχιστον τα δεκαπέντε αυτά χρόνια, τέτοιο περιστατικό.
      Από εκεί και πέρα, η ένταση, η ζωηρή διατύπωση ανάλογα με την κινητικότητα καθενός εγώ, για παράδειγμα, έχω μια κινητικότητα, άλλος μπορεί χωρίς να κινείται να πει την πιο δηλητηριώδη φράση- ή τον τόνο της φωνής δεν είναι αυτό  που υποβαθμίζουν το Κοινοβούλιό μας. Αυτό που το υποβαθμίζει, είναι αν δεν προσέχουμε και ο τόνος ακολουθείται από εκφράσεις που μπορεί να προσβάλλουν.
      Σας λέγω, κύριε Υπουργέ, ότι το να πείτε «Δεν ξέρω πού γυρίζατε εκείνη την ώρα εσείς», δεν είναι κολακευτικό για εκείνον που το ακούει. Ο κ. Παπαϊωάννου ήταν από την αρχή της συνεδριάσεως εδώ. Εσείς προφανώς είχατε άλλη απασχόληση, αλλά ήταν εδώ ο κ. Ανδρεουλάκος. Εγώ πιστεύω ότι όλοι πρέπει να προσπαθούμε και προσπαθούμε για το καλύτερο. 
      Πρέπει να σταματήσει αυτή η διαδικασία του αν μπορεί να συζητηθεί μια πρόταση νόμου ή όχι, διότι επαναλαμβάνω ότι ο κ. Βενιζέλος έχει δίκιο και πρέπει να βρούμε λύση στο θέμα αυτό. Η Βουλή πρέπει να νομοθετεί και επί άλλων θεμάτων. Το 1975 που ψηφίσαμε το Σύνταγμα, εν όψει και αυτών που είχαν γίνει προ του 1967, ένας Βουλευτής μπορούσε να υποβάλλει μία τροπολογία και να επιβαρύνεται το δημόσιο. Όμως, φτάσαμε στην άλλη άκρη. Ούτε μία δραχμή δεν μπορεί να κοστίσει στο δημόσιο. 
      Αυτό στην πράξη έχει οδηγήσει μάλιστα σε ένα φαινόμενο, που κάθε χρόνο γίνεται όλο και χειρότερο για το Κοινοβούλιο, για τη νομοθετική εξουσία. Εάν ο Υπουργός δεν πει το ναι, δεν περνάει τίποτε, ακόμα και αν αυτό είναι σωστό. Ο Υπουργός αποφασίζει για τα πάντα. Όπως θα ξέρετε, αυτά τα έλεγα και στους άλλους Υπουργούς των άλλων κυβερνήσεων. Πρέπει κάπου να ισορροπήσουμε. Δεν είναι δυνατόν η Βουλή να μη νομοθετεί.
      Από εκεί και πέρα την κατάχρηση αυτού του δικαιώματος του Κοινοβουλίου από ορισμένα μέλη του, πρέπει να την αντιμετωπίζουμε και να μη φτάνουμε στο σημείο τροπολογίες να γίνονται δεκτές εάν έχουν πρώτα δακτυλογραφηθεί στο γραφείο του Υπουργού του οποίου συζητείται το νομοσχέδιο. Πολλές φορές λέει: «Βάλτε μια υπογραφή», γιατί θέλω να περάσω αυτήν τη διάταξη. 
      Τώρα, θέλω να επανέλθω στο θέμα μας. Πράγματι μας δίνεται η δυνατότητα να διατυπώσουμε απόψεις, που μπορεί να αξιοποιηθούν περαιτέρω για τη νομοθεσία μας. 
      Θα ήθελα να επανέλθω ειδικότερα σ’ αυτά που είπε ο αγαπητός -θα τον έλεγα και φίλο, αν και μεγαλύτερος στην ηλικία- κ. Αλαβάνος. Δεν υπάρχει διάκριση στο Κοινοβούλιό μας σε βάρος των μικρότερων κομμάτων. Αντίθετα, θα πρέπει να πω και θα πρέπει να συνομολογήσουν και οι συνάδελφοι των μικρότερων κομμάτων ότι και με τις τροποποιήσεις που κάναμε στον Κανονισμό, αλλά και με την πρακτική που ακολουθήσαμε και την οποία αποδεχτήκαμε όλοι -εισηγήθηκα αυτές τις τροποποιήσεις και αυτήν την πρακτική, αλλά οι πάντες συμφώνησαν- τα μικρότερα κόμματα έχουν ίσο χρόνο. Ενώ ο Κανονισμός μιλούσε για ειδικό αγορητή του μικρότερου κόμματος και όχι για εισηγητή στα νομοσχέδια, γεγονός που περιόριζε στο μισό χρόνο τις ομιλίες των άλλων Βουλευτών του κόμματος, αυτό έφυγε.
      Στις προ ημερησίας διατάξεως συζητήσεις πέντε λεπτά μόνο έχει, όποιος και αν είναι αυτός ο Αρχηγός, που θα κάνει την πρόταση για προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση. Ενώ δεν προβλεπόταν, παρά μόνο για τα δύο μεγάλα κόμματα και τα δύο μικρότερα μπορούν να προκαλέσουν προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση. Και τα δύο μικρότερα κόμματα, όπως όλα, μπορούν να ζητήσουν ο Πρωθυπουργός να κάνει ειδικές ανακοινώσεις στη Βουλή.
      Εγώ δικαιολογώ τον κ. Αλαβάνο, ο οποίος έχει τεράστια πείρα εκεί, αλλά έχει μικρότερη πείρα εδώ, όμως, με στεναχωρεί όταν δίνεται η εντύπωση ότι το Κοινοβούλιό μας έχει ανάγκη από «εκπολιτισμό». Είναι ένα Κοινοβούλιο για το οποίο μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι, παρ’ όλες τις αδυναμίες, παρ’ όλα τα προβλήματα, εάν δούμε τι γίνεται σε άλλα κοινοβούλια και εκτός και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      Ήθελα, επίσης, πάλι με αφορμή όσων είπε ο κ. Αλαβάνος και απαντώντας ακριβώς σε αυτά και σε συνέχεια μιας παρέμβασης που έκανα στην επιτροπή για τη Συνθήκη του Ευρωπαϊκού Συντάγματος να πω σε σχέση με το περίφημο θέμα του «Βασικού Μετόχου» ότι το σφάλμα εδώ είναι ότι δεν επωφεληθήκαμε από το γεγονός ότι το πεδίο του πολιτισμού, της παιδείας, των κανόνων της δημοκρατίας, της ενημέρωσης, είναι εσωτερική υπόθεση των κρατών, ενώ αντίθετα το πεδίο της ελεύθερης αγοράς, οι αρχές του ανταγωνισμού, είναι πράγματι εκείνο το πεδίο στο οποίο είμαστε υποχρεωμένοι από εποχής ΕΟΚ- αυτό ήταν η τελωνειακή ένωση και η λειτουργία βαθμηδόν της ελεύθερης αγοράς- άσχετα τι μειονεκτήματα έχει και για τη δημοκρατία.
      Σε τελική ανάλυση, για τα δικαιώματα των εργαζομένων, αυτή η περίφημη οδηγία Μποργκεστάιν θα μας έφερνε εργαζόμενους με το καθεστώς που εργάζονται στη Λετονία, με τις ίδιες αποδοχές κλπ., να εργάζονται σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Κυρίως οι όροι των επιχειρήσεων.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ναι, σ’ αυτά συμφωνούμε.
      Άκουσα πριν την Υπουργό Παιδείας να λέει ότι στο θέμα του «Βασικού Μετόχου», θα βρούμε μία λύση. Και διερωτώμαι, λοιπόν: Το Σύνταγμα είναι κάτι που το διαπραγματευόμαστε;
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Εμείς;
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Όχι, λέω τι άκουσα και σε τι απάντησα. 
      Υψώσατε την ελληνική σημαία και μάλιστα τα δύο κόμματα της Αριστεράς συνετάχθησαν κάτω απ’ αυτήν τη σημαία και είπαν ότι όσοι είναι με το Σύνταγμα θα έρθουν εδώ, με την πατρίδα, με το έθνος και όλοι οι άλλοι, εάν διαφωνούν, πάνε με το ν. 509, με τον οποίο πήγα και εγώ. Εκείνοι που νομοθέτησαν εκείνο τον αναγκαστικό νόμο, δεν προέβλεπαν ότι μπορεί στο μέλλον να έρθουν κάποιοι…
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ο Σοφούλης.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ναι, κύριε Ανδρεουλάκο, και ο Σοφούλης και όλοι.
      Όταν τον νομοθέτησαν, όμως, δεν προέβλεπαν ότι θα έρθουν και πολίτες που δεν έχουν ίσως αυτήν την κακώς αναφερόμενη διάθεση να αποσπάσουν μέρος ή το όλο της επικρατείας και θα πάνε και αυτοί με το ν. 509, όπως πήγε και ο υποφαινόμενος.
      Άρα, λοιπόν, το θέμα μας δεν είναι να διχαζόμαστε, τάχα ότι κάποιοι είμαστε με το Σύνταγμα και κάποιοι δεν είμαστε. Αντί να κάνουμε ένα νόμο για δημόσιες συμβάσεις και προμήθειες, να φέρναμε ένα νόμο που να έλεγε για τις αρχές του πλουραλισμού, για τον πολιτισμό, για τις αξίες της κοινωνίας μας, τις οποίες πολλά εκ των ηλεκτρονικών μέσων, έχουν εκχυδαΐσει. 
      Εκεί θα είχατε συμμάχους τους πάντες και όντως θα είχαμε ανοίξει ένα δρόμο, διότι αυτοί που έχουν ισχύ δεν παίρνουν μόνο έργα και προμήθειες, κύριε Υπουργέ. Περνάνε και καμία φορά διατάξεις -τις ανακαλύπτουμε εκ των υστέρων- για φορολογικές απαλλαγές και για άλλες ρυθμίσεις, χωρίς να έχουν και εργολαβικές εταιρείες. Βρείτε τον τρόπο!
      Ο κ. Αλαβάνος είπε κάτι σωστό. Εκεί είναι το πεδίο του πολιτισμού και της παιδείας, της λειτουργίας της δημοκρατίας, όπου καμία Ευρωπαϊκή Ένωση, κανένας κ. Μακ Ρίβης δεν θα είχε καμία αρμοδιότητα. Θα είχε η κυρία –και αυτή έχει ένα δύσκολο όνομα- η οποία στα θέματα αυτά είναι αρμόδια και θα έλεγε ότι είναι θέμα εσωτερικό της χώρας πώς θα λειτουργούν τα μέσα ενημέρωσης.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ο ν. 3021 που ψηφίσατε εσείς, κύριε Πρόεδρε!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε, ολοκληρώστε. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Υπουργέ, δεν δικαιολογείται καμία κυβέρνηση να κάνει τα λάθη, τα οποία επέκρινε στην προηγούμενη. Αν αυτό ήταν λάθος –και ξέρετε ότι αν υπήρξε ή όχι λάθος- αυτό ξεκίνησε με την προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας με την Ευρωκοινοβουλευτική της Ομάδα να βομβαρδίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση με ερωτήσεις σε ό,τι αφορά τη συμβατότητα του νόμου αυτού του ΠΑΣΟΚ με τις αρχές του ανταγωνισμού. Εφόσον, λοιπόν, είχατε αυτές τις θέσεις, δεν έπρεπε να επαναλάβετε το ίδιο λάθος, αν πιστεύατε ότι ήταν λάθος. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ το έκαναν αυτό, κύριε Πρόεδρε!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ.
      Έχει ζητήσει το λόγο ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Πολύδωρας. 
      (Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Να μιλήσουν λίγο και οι Βουλευτές, κύριε Πρόεδρε!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Μη διαμαρτύρεστε στο Προεδρείο, κύριοι συνάδελφοι. Τον Κανονισμό εφαρμόζει, παρεμπίπτοντα ζητήματα έπεσαν στο τραπέζι, τι να κάνουμε τώρα; 
      Ορίστε, κύριε Πολύδωρα. Έχετε το λόγο.
      (Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Μη δυσανασχετείτε, κύριοι συνάδελφοι. Όχι ότι κάνω άσκηση των δικαιωμάτων εκ του Κανονισμού, αλλά ίσως έχω λόγο επεξηγηματικό και εποικοδομητικό σ’ αυτήν τη φάση της συζητήσεως, για να πω, δηλαδή, πρώτον…
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Θα συνταχθείτε μαζί μας, κύριε Πολύδωρα;
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Όχι, θα δούμε, θα φανεί. 
      Νεστόριος ο λόγος του κ. Κακλαμάνη και για τα ζητήματα του Συντάγματος και για την ουσία. Εγώ πρέπει να κάνω αυτό το σχόλιο σημειώνοντας για την ενότητα της συζητήσεως την καταχρηστική άσκηση δικαιώματος του κ. Βενιζέλου όταν επεκαλείτο έτσι επίμονα την παράβαση επί του Κανονισμού, όσον αφορά την ερμηνεία του άρθρου 73 παράγραφος 3 του Συντάγματος.
      Και εξηγούμαι: Αυτή η Βουλή έχει κάποιους νόμους οι οποίοι είναι βαθύτεροι, ουσιαστικότεροι και υπηρετούν κάποιο μείζον αγαθό που βρίσκονται μέσα στο κείμενο του Συντάγματος -άρθρο 73, παράγραφος 3- αλλά φέρουν τη δύναμη της ισχύος του «ποταμού» του κοινοβουλευτικού εθίμου, όχι γιατί συνηθίσαμε έτσι να συζητούμε ή να λειτουργούμε.
      Ο κ. Παυλόπουλος είπε ότι το άρθρο 73 παράγραφος 3 επειδή επάγεται οικονομικές επιπτώσεις πρέπει να εφαρμοστεί και γι’ αυτό η συζήτηση δεν έχει ψηφοφορία. Τότε βρίσκει γραμματικό και όχι πραγματολογικό επιχείρημα ο κ. Βενιζέλος και λέει «μα, δεν έπρεπε να εισαχθεί καν προς συζήτηση». Εδώ είναι ο «Δούναβης» της κοινοβουλευτικής ηθικής, να εισαχθεί προς συζήτηση –έστω κατ’ οικονομία- για να φανούν επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα. Αυτή ήταν κατά τη δική μου γνώμη η εφαρμογή αυτής της πρακτικής στη συζήτηση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.
      Λέει ο κ. Κακλαμάνης να μην πάμε στο άρθρο 75 που είχε μια ανελαστικότητα με τα συμβαίνοντα τότε και ότι μια τροπολογία που μπορεί να επήγετο οικονομικές συνέπειες εσυζητείτο και γι’ αυτό ήρθε ο φραγμός του άρθρου 73 παράγραφος 3.
      Να μην πάμε, συμφωνώ κι εγώ, αλλά πάντοτε η έκθεση -και όχι η υπογραφή του Υπουργού- του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους…
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Αυτό είναι το άρθρο 75 και όχι το άρθρο 73!
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Και όταν συνεπάγεται, από πού θα φανεί το άρθρο 75;
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Από την έκθεση! Διαβάστε τι λέει!
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Μα, το διάβασα. Λέμε ότι δεν εισάγεται όταν επάγονται συνέπειες. Αυτό λέει το άρθρο 73. Οι οικονομικές συνέπειες θα φανούν από την έκθεση και μόνο -νομίζω- του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Η οποία δεν υπάρχει καν!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ πολύ, κύριε Βενιζέλο!
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Γι’ αυτό και τώρα να ξαναψήφιζα, κύριε Πρόεδρε, το άρθρο 73 παράγραφος 3…
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Μπορεί να συμφωνεί.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Όμως, ξέρετε, δεν θα συμφωνήσει το Προεδρείο!
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: …θα το ψήφιζα ανελαστικά, διότι σε συνδυασμό με την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, εσείς ως σοφός Πρόεδρος, θα συναποδεχθείτε ότι δεν μπορεί να εισαχθεί χωρίς την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Οπότε, ο συνδυασμός των διατάξεων 73 και 75 που λέει ο κ. Βενιζέλος…
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δεν υπάρχει έκθεση εδώ!
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Καθίστε και ηρεμήστε! Εντάξει, αυτό είναι άσχετο και αδιάφορο.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Όχι, είναι απόλυτα συναφές. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Καθίστε κάτω, κύριε Βενιζέλο! 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Μα, είναι άσχετο. Είστε στρεψόδικος! 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Λέτε άσχετα πράγματα! Δεν έχει ζητηθεί η έκθεση.
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Δεν θέλετε να συζητήσετε!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεχίστε, κύριε Πολύδωρα. Δέχεστε διακοπές;
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, πείτε στον κ. Βενιζέλο ότι δεν ωφελεί η στρεψοδικία και η κατάχρηση.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Μπείτε τώρα στην ουσία! 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Βενιζέλο, μήπως θέλετε να διευθύνετε τη συζήτηση;
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Σας είπε ποια είναι η ουσία! Προς Θεού! Κατ’ οικονομία εισάγεται. Σας το λέω για το λαό. Δεν θα έπρεπε να εισαχθεί παντάπασιν και διαμαρτύρεται τώρα εκείνος ο οποίος νέμεται την εύνοιαν του κοινοβουλευτικού εθίμου. Διαμαρτύρεται και μιλά για καταστρατήγηση αυτής της ευχέρειας και διάφορες στρεψοδικίες. Δεν είναι έτσι! Τα νομικά πράγματα είναι για να υπηρετήσουν κάποιες ουσίες της πολιτικής και της ζωής και όχι δικολαβισμούς.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Τα είπε ο κ. Κακλαμάνης όλα αυτά.
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Έρχομαι τώρα σε κάτι που αφορά εμένα και τον κ. Παπαϊωάννου. Εγώ έκανα λάθος και ζητώ συγγνώμη. Είπε όντως ο Καραμανλής «διακόσιες πενήντα χιλιάδες», αλλά το είπε σε μια ενότητα συζητήσεως του διημέρου 2 και 3 Μαρτίου 2004…
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Νομού Ευβοίας): Τέσσερις μέρες πριν από τις εκλογές!
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Είπε, όταν στην προηγούμενη συζήτηση καθ’ υποβολή –σας λέω, τίμιο λόγο- του λέει ο δημοσιογράφος Αυτιάς «είναι διακόσιες πενήντα χιλιάδες»…
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Εγώ άλλο σας διάβασα!
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Βεβαίως, αλλά προηγείται! Του λέει ο δημοσιογράφος «είναι διακόσιες πενήντα χιλιάδες»…
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Έτσι ενημερώνεται ο Πρωθυπουργός; Από δημοσιογράφους και διαμορφώνει το πρόγραμμά του; 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Καλά, τώρα…
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Έτσι διαμορφώνει το κυβερνητικό πρόγραμμα, επειδή άκουσε κάτι;
      (Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Θέλετε να ακούσετε;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Βενιζέλο, παρακαλώ πολύ! Τι πάθατε σήμερα; Σας αρέσει να σας κάνουν παρατηρήσεις; 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Και το ουσιώδες είναι αυτό που είπε ως εξαγγελία και δέσμευση ο κ. Καραμανλής. Η εξαγγελία και η δέσμευση -verbatim, λέξη προς λέξη- είναι η εξής: «Πρώτα απ’ όλα θα εφαρμόσουμε» -αυτό που αποφύγατε εσείς γιατί δεν είσαστε τόσο γενναίος όσο εγώ και αποφύγατε να αναγνώσετε- «αυτό που λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Όταν καλύπτουν οι άνθρωποι πραγματικές και πάγιες ανάγκες, πώς τους έχεις σε εκκρεμότητα τόσα χρόνια; Είναι αδιανόητο αυτό, είναι τεράστιο κοινωνικό και ανθρώπινο πρόβλημα.». Και επειδή είναι ευγενής ο συνομιλητής -νυν Πρωθυπουργός, τότε Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- δεν λέει τη λέξη, τη λέει ο δημοσιογράφος και λέει «ομηρία». Και πράγματι πρόκειται περί ομηρίας. 
      «Αλλά για να σας αποδείξω του λόγου το αληθές» -συνεχίζει ο σημερινός Πρωθυπουργός και επικαλείται ένα επιχείρημα περί μη διακρίσεων και διαχωρισμών- «οι άνθρωποι αυτοί στη μεγάλη τους πλειοψηφία, όχι στη μεγάλη, στη σχεδόν συντριπτική πλειοψηφία απασχολούνται σε αυτές τις θέσεις –κοιτάξτε μια ευγενική περίφραση για το ΠΑΣΟΚ- επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ. Δεν με ενδιαφέρει αυτό, κύριε Θεοδωράκη. Καθόλου δεν με ενδιαφέρει αυτό».
      Τη δέσμευση εκπληροί η Κυβέρνηση με την πολιτική του κ. Παυλόπουλου των δύο προεδρικών διαταγμάτων, του νόμου ο οποίος έδωσε την εξουσιοδότηση για τα προεδρικά διατάγματα, δηλαδή μετατροπή εις αορίστου χρόνου χωρίς άλλες προϋποθέσεις παρά μόνο πάγιες και διαρκείς ανάγκες, το τρίμηνο της διακοπής και τίποτα άλλο.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Το τετράμηνο.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Όχι, το τρίμηνο!
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Το τρίμηνο της διακοπής και το συνολικό εικοσιτετράμηνο. 
      Αυτές οι τρεις προϋποθέσεις είναι προϋποθέσεις που καλύπτουν Σύνταγμα, Οδηγία και Δίκαιο. Και ύστερα να σας πω ότι όσοι δεν εμπίπτουν σ’ αυτό για τον άλφα ή βήτα λόγο υπάρχει μοριοδότηση επί τη βάσει της προϋπηρεσίας. 
      Λέμε, λοιπόν, εδώ μία μεγάλη αλήθεια. Δεν θα εκτιμήσετε τη γενναιοδωρία της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας ότι εξυπηρετεί τους ανθρώπους του ΠΑΣΟΚ τους οποίους βάζετε εσείς στις υπηρεσίες με σημειώματα, τους βάζατε στις υπηρεσίες με τις κλαδικές σας και με τις τοπικές επιτροπές; Δεν θα το εκτιμήσετε αυτό; 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Θα μειώνατε συμβασιούχους έτσι. 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Μη φωνασκείτε. 
      Δεν θα το εκτιμήσετε αυτό ως δείγμα πολιτικής ανωτερότητος και προαγωγής του πολιτικού πολιτισμού; Τι είναι αυτό; 
      Και είσαστε υποκριτές, γραμματείς και φαρισαίοι, διότι δεν ελέγχατε –όπως είπε ο κ. Παυλόπουλος- την οδηγία να την εφαρμόσετε. Δεν εφαρμόσατε τίποτα. Σιωπάτε. Έρχεται το Σύνταγμα, ξανασιωπάτε. Δεν λαμβάνατε μέριμνα για τους δυστυχισμένους ομήρους σας. Φτιάχνει νόμο η κ. Παπανδρέου, πάλι μέριμνα. Και στο τέλος τους κοροϊδεύετε επιδεικτικά με το προεδρικό διάταγμα Ρέππα. Είμαστε σοβαροί σ’ αυτήν την Αίθουσα και σ’ αυτό το δημόσιο κοινωνικό διάλογο τεράστιας σημασίας; 
      Και έρχεστε τώρα σαν αυτούς που μαζεύουν στα βάτα τα καρύδια που υπολείπονται -να κάνετε, δηλαδή, μια περισυλλογή εκείνων που έχουν ξεμείνει- και λέτε: «Εδώ έχουμε πελατεία. Θα τους καλύψουμε, θα τους προστατεύσουμε για να έχουμε πελατεία ...
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Νομού Ευβοίας): Και ποιος θα τους προστατεύσει; 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Θα χάνετε διαρκώς έτσι. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Νομού Ευβοίας): Ποιος θα τους προστατεύσει; 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Εσείς δεν δικαιούστε να μιλάτε. Η Αριστερά, ναι. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι. 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Θα χάνετε διαρκώς έτσι. 
      Ακούστε να σας πω, κύριοι συνάδελφοι. Βεβαίως θέλουμε να πάμε μπροστά, αλλά ο εσωτερικός διάλογος μεταξύ ενός νεοδημοκράτη πολίτη και ενός νεοδημοκράτη Βουλευτή –κι έχει αξία τεράστια γιατί είναι πολιτικά ζητήματα, τα οποία τα αντιμετωπίζουμε- λέει: «Ως πότε θα βολεύουμε τα παιδιά του ΠΑΣΟΚ και εμείς οι άλλοι ως λεπροί θα είμαστε στην απ’ όξω; Ως πότε;» 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
       Γράφει χθες η Αγροτική Τράπεζα για επτακόσιους πενήντα ανθρώπους των οποίων ...
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Αυτό είπατε και προεκλογικά και είσθε εκτός Κυβέρνησης. Αυτός είναι ο λόγος. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε. 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Ακούστε να δείτε: Δεν θέλω τη συμπάθειά σας, γιατί είμαι όπου είμαι ... 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Φωνάζει γιατί τον πειράζει να ακούγεται η αλήθεια. 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Εμένα με ενδιαφέρει η λογοδοσία προς συνείδηση. Και σας λέω: Είμαι ευχαριστημένος όπου και να είμαι! 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
       ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Μπράβο, παλικάρι μου!
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Αυτή είναι η λογοδοσία προς συνείδηση και δεν θέλω τη συμπάθειά σας. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     Ακούστε, κύριοι συνάδελφοι. Επτακόσιους πενήντα τους είχε σε πληρωμένη διαφήμιση. Προφανώς, κύριε Πρόεδρε ... 
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Των δικών σας παιδιών ...
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ, κύριε Βενιζέλο. Τι θέλετε; Να εφαρμόσω τον Κανονισμό; Σας παρακαλώ.
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δεν κατάλαβα, κύριε Πρόεδρε;
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Τι δεν καταλάβατε; Εσείς κάνετε τις διακοπές. Παρακαλώ!
       ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Επτακόσιους πενήντα τους είχε χθες ως μονιμοποιηθέντες στην Αγροτική Τράπεζα. Η διεθνής τραπεζική στατιστική λέει ότι για να διοριστούν σε μία περιθωριακή τράπεζα -εννοώ της περιφέρειας του παγκόσμιου καπιταλισμού- επτακόσιοι πενήντα  πρέπει να περάσουν δέκα χρόνια. Και περνάνε εν μια νυκτί, σύμφωνα με το προεδρικό διάταγμα και το νόμο της Νέας Δημοκρατίας. Είναι τόσο εύρωστη η Αγροτική Τράπεζα; Και αυτό έγινε σε πολλούς τομείς. 
      Και έρχεται –με συγχωρείτε- η Νέα Δημοκρατία όλα αυτά να τα κάνει υπέρ ενός νέου πολιτικού πολιτισμού και μας προκαλείτε διαρκώς επίμονα. Είσαστε, δηλαδή, μαζοχιστές κατ’ επάγγελμα εσείς της Νέας Δημοκρατίας,  έτσι λέει η αιτίαση και η φωνή του ΠΑΣΟΚ. Θέλουμε να πάμε σ’ ένα δρόμο ισοτιμίας, έστω με λίγη αβαρία εις βάρος μας, και δεν μας αφήνετε. Αυτή είναι η αξιολόγηση των πολιτικών δεδομένων. 
      Είσαστε υποκριτές, είσαστε γραμματείς και φαρισαίοι, είσαστε ιδιοτελείς. Πάτε να κάνετε σπέκουλα για κάποιους μερικούς. Δηλαδή, αν εσείς το 2012 ή το 2015 θα είσαστε κυβέρνηση, όλους τους συμβασιούχους της Νέας Δημοκρατίας θα τους μεταχειριστείτε το ίδιο, όπως εμείς μεταχειριζόμαστε τους συμβασιούχους του ΠΑΣΟΚ; Γιατί δεν κάνετε μια προβολή στο μέλλον; 
      ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Σαν τους αγροφύλακες.
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Άλλωστε δεν χρειάζεται να κάνω προβολή στο μέλλον. Ο ν. 2190 -να είμαστε εξηγημένοι- έλαβε μέριμνα το 1993 να βροντήξει πόρτα σ’ εκείνους τους συμβασιούχους της Νέας Δημοκρατίας. Μιλάμε πριν από δώδεκα χρόνια. Αυτοί είσαστε. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Από τη ΔΕΗ πόσους έδιωξε; Πέντε χιλιάδες πεντακόσιους.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας παρακαλώ, κύριε συνάδελφε. Καλά τα λέει ο εκπρόσωπός σας. Μην τον διακόπτετε. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Δεν κάνω φασαρία, κύριε Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας παρακαλώ. 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Συγχαίρω, κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, το ρέκτη στην υπόθεση της νομοθετικής πρόνοιας για τους συμβασιούχους, καθηγητή Υπουργό κ. Προκόπη Παυλόπουλο, διότι ρυθμίζει έτσι το θέμα όσο γίνεται πιο τελέσφορα, πιο ουσιαστικά, πιο αποτελεσματικά κατ’ αντιδιαστολή προς τις κούφιες αιτιάσεις τις δικές σας. Και δυστυχώς, ενώ αντιδιαστέλλεται γιατί δεν έχει στοιχείο υποκρισίας και τέτοιων χαρακτηριστικών η πρόταση του Συνασπισμού, αυτή σφάλλει κατά το ανέξοδο «κεράστε όλους». 
      Παραδείγματος χάρη, άκουσα τον Πρόεδρο του Συνασπισμού τον κ. Αλαβάνο να κάνει λόγο για τους συμβασιούχους της Ολυμπιακής. Η Ολυμπιακή έχει γίνει τυμπανιαίο πτώμα και γίνεται συζήτηση για τους συμβασιούχους της Ολυμπιακής! Άκουσα τον κ. Αλαβάνο στον καλό κατάλογο, ο οποίος είναι χρήσιμος να τον διαβάσουμε όλοι -γιατί εκεί υπάρχει το ουσιαστικό νομικό δίκαιο της αποτελεσματικότητας των προεδρικών διαταγμάτων του Προκόπη Παυλόπουλου- να παραπονείται για τον ΟΠΑΠ. Είναι καθ’ ημέρα πρόσληψη, καθ’ ημέρα απόλυση. Το δουλεύαμε στα νομικά και ήμουνα και στη θέση του αιτούντος ενάγοντος, για να χαρακτηριστεί αυτό θέμα ηλικίας είκοσι πέντε ετών. 
      Στον ΟΠΑΠ είχαμε καθ’ ημέρα πρόσληψη, καθ’ ημέρα απόλυση. Έτσι ήταν αυτό το σχήμα, γιατί εθεωρείτο ένα είδος εργασιακής θέσεως για πρόσθετο εισόδημα στους φοιτητές ή κάτι τέτοιο. 
      Το ίδιο και για τον ΟΔΥΕ. Συμπεριλαμβάνονται αυτές οι κατηγορίες με εκκρεμότητα είκοσι πέντε ετών. Αυτή ως εκκρεμότητα έχει μάλλον παγιωθεί, διότι δεν μπορεί να τους θεωρήσεις, για την ευελιξία του συστήματος, ως αορίστου χρόνου ή συναφή πράγματα, διότι έτσι είναι η φύση των εργασιών και της απασχόλησης σ’ αυτούς τους δύο τομείς. 
      Μπορούμε να λάβουμε απαντήσεις όλοι για τα επιμέρους θέματα εκείνων που δεν εθεραπεύθησαν –διότι δεν έγιναν αορίστου χρόνου ή δεν πήραν τη μοριοδότηση- σχεδόν για όλες τις κατηγορίες. Όλοι μας έχουμε την ευαισθησία να προσέξουμε τους νέους ανθρώπους, να προσέξουμε τους αδικημένους. Αλλά η ευαισθησία δεν πρέπει να είναι πολιτική έκφραση μονόδρομος, ότι δηλαδή όλοι θα στριμωχτούμε, θα συνωστισθούμε στην πόρτα του δημοσίου. 
      Λέω ευθύ λόγο. Φιλοδοξούμε για τους νέους που δεν περιλαμβάνονται στα προεδρικά διατάγματα του Παυλόπουλου να ανοίξουμε θέσεις εργασίας και θα γίνει από το μοχλό της ανάπτυξης στον ιδιωτικό τομέα, διότι εάν δεν το επιτύχουμε αυτό, δεν σωζόμαστε με τα ημίμετρα, όπως έγινε άλλωστε και με το ΠΑΣΟΚ ότι θα κάνουμε νέα γενιά συμβασιούχων στο δημόσιο. 
      Ας συμφιλιωθούμε με την ουσιαστική παραγωγή, παραγωγικότητα και ανάπτυξη η οποία θα ανοίξει παράθυρο ελπίδας στους νέους, σε όλους τους νέους, σε όλη την Ελλάδα. 
      Σας ευχαριστώ. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ τον κ. Πολύδωρα. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω πως τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Κοινοβουλίου και στην έκθεση με θέμα: «30 Χρόνια από την ψήφιση του Συντάγματος του 1975» είκοσι πέντε μαθητές και μαθήτριες και ένας συνοδός καθηγητής από το 1ο Λύκειο Μολάων της Λακωνίας.
      Τους καλωσορίζουμε. 
      (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, το λόγο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, δεν θα έκανα αυτήν την παρέμβαση εάν δεν υπήρχε μια αναφορά προηγουμένως του κ. Κακλαμάνη σε κάτι το οποίο νομίζω ότι χρειάζεται μία διευκρίνιση αυτονόητη. 
      Από την αρχή, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που ετέθη από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης το μεγάλο αυτό θέμα, το οποίο αφορά αυτό που κοινά ονομάζουμε «Βασικό Μέτοχο» η θέση της Κυβέρνησης υπήρξε σαφής και αταλάντευτη. 
      Θεωρήσαμε ότι είναι αδιαπραγμάτευτη σε κάθε περίπτωση η υπεράσπιση του Συντάγματος και του δημόσιου συμφέροντος που το ίδιο το Σύνταγμα ακριβώς προστατεύει μέσα από το άρθρο 14 παράγραφος 9.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Για τον πολιτισμό ή για τα δημόσια έργα;
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Για κάθε άρθρο του Συντάγματος. Το Σύνταγμα είναι ενιαίο και αδιαίρετο. Και αυτό είναι κατάκτηση. Γιατί αν προσπαθούσαμε να κάνουμε επιλογή διατάξεων, τότε θα απογυμνώναμε το Σύνταγμα από την ουσία και το κύρος του. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Και αυτό πληρώνετε τώρα.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Και εμείς, παρά το γεγονός ότι οι αιτιάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Σύνταγμα ήρθαν από τις αρχές του 2003 και δεν πήραν ποτέ απάντηση από την τότε Κυβέρνηση, υπερασπιστήκαμε και θα υπερασπιστούμε μέχρι κεραίας το Σύνταγμά μας.
      Σε αυτό βρήκαμε πολλούς συμπαραστάτες, από τη Βουλή ιδίως και κυρίως από την πλευρά της Αριστεράς. Δεν έχουμε πάρει απάντηση –εκτός από μεμονωμένες περιπτώσεις- ρητά και ξεκάθαρα από το χώρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Από τους συναδέλφους σας στην Κυβέρνηση πήρατε απάντηση;
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Από τους συναδέλφους μας όλους. Ουδείς συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας, κύριε Πρόεδρε, διενοήθη ποτέ να διαπραγματευθεί το Σύνταγμα. Και εμείς το Σύνταγμα το υπερασπιζόμαστε και στο πλαίσιο των συμβασιούχων …
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Εγώ θεωρώ και τον Απόστολο Κακλαμάνη συμμαχούντα.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): …και στο πλαίσιο ακριβώς, το οποίο αφορά το «Βασικό Μέτοχο», όπως θα το υπερασπιστούμε και στην περίπτωση του άρθρου 16 του Συντάγματος, το οποίο, όπως γνωρίζετε, έρχεται και το οποίο εσείς το υπερασπιστήκατε ως Κυβέρνηση και καλά κάνατε. Όμως, εγώ δεν μπόρεσα να καταλάβω ποτέ μέχρι τώρα για ποιο λόγο -τονίζω, όχι εσείς προσωπικά, άλλα επισημότερα χείλη από το κόμμα σας- το Σύνταγμα κάποιοι το υπερασπίζονται αλά-καρτ. Υπερασπίζονται το Σύνταγμα για την περίπτωση των συμβασιούχων, αλλά όχι για το «Βασικό Μέτοχο». Υπερασπίζονται το Σύνταγμα για το άρθρο 16 του Συντάγματος, αλλά όχι για το θέμα της αντιμετώπισης της διαπλοκής.
      Ένα είναι, λοιπόν, το γεγονός. Έχουμε χρέος να το πράξουμε όλοι, γιατί οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατακτούν τα δικαιώματά τους όταν διαπραγματεύονται αταλάντευτοι σε ορισμένες θέσεις. Και το απέδειξαν αυτό. Θα σας πω μονάχα ένα πράγμα. Η μεγαλύτερη μάχη που δίνεται αυτήν τη στιγμή στη Γαλλία από πλευράς κύρωσης του Συντάγματος και η μεγαλύτερη συζήτηση που γίνεται –για όσους παρακολουθούν- και με βάση τη νομολογία του Conseil Constitutionnel, είναι ακριβώς γιατί όσο η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει ένα τυπικό Σύνταγμα –Σύνταγμα υπό την τυπική του όρου έννοια- και δεν έχει εκείνη την πολιτειακή μορφή, την οποία ευχόμαστε όλοι και θα αγωνιστούμε όλοι κάποτε να αποκτήσει, τότε η υπεράσπιση του Συντάγματος –με την έννοια ότι αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο και αγωνίζεσαι να αποδείξεις τη συμβατότητά του με το κοινοτικό δίκαιο- είναι χρέος το οποίο οφείλουμε όλοι απέναντι στον τόπο και το λαό μας.
      Και δεν είναι δείγματα, όπως κάποιοι πιστεύουν, προβολής σημαίας ή εθνικοφροσύνης. Είναι χρέος που εμείς οι Βουλευτές το έχουμε πολύ περισσότερο. Ορκιζόμαστε να τηρήσουμε πίστη στο Σύνταγμα, το οποίο –το τονίζω για μία ακόμα φορά- και γι’ αυτόν το λόγο, πέραν των άλλων πολιτικών λόγων, είναι αδιαπραγμάτευτο.
      Δεν θέλω να πω τίποτα άλλο. 
      Ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα μπορούσα να έχω το λόγο για να πω μία φράση μόνο;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ορίστε, κύριε Κακλαμάνη, έχετε το λόγο.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κάνετε κατ’ εξακολούθηση, κύριε Υπουργέ, ένα λάθος, το οποίο διχάζει. Κανείς δεν είναι εναντίον του Συντάγματος. Δεν είναι σωστό. Το είπα στην κ. Γιαννάκου επάνω ότι έχετε τη σημαία και λέτε «όσοι είστε με την πατρίδα, το Σύνταγμα και το έθνος, ελάτε» και οι άλλοι είναι απέναντι.
      Αυτό είναι λάθος. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Δεν είπα κάτι τέτοιο, κύριε Πρόεδρε.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Μα, αυτό είναι το πνεύμα. Και τώρα λέτε ότι εσείς προωθείτε το Σύνταγμα. Άρα, όσοι δεν θα προσέλθουν όπως είπατε, είναι απέναντι στο Σύνταγμα. Αυτό είναι λάθος. 
      Είπατε για τον προηγούμενο νόμο. Εγώ σας λέω το εξής: Αν έγινε λάθος εκεί, γιατί το επαναλάβατε; Γράψτε, λοιπόν, σε ένα νόμο ότι αναφέρεστε στο πεδίο του πολιτισμού –όπως είπε ο κ. Αλαβάνος- της παιδείας, των αρχών λειτουργίας της δημοκρατίας που είναι η ενημέρωση και η πολυφωνία και τότε δεν θα έχετε να μιλάτε με τον κ. Μακ Ρίβη –πώς τον λένε;- και τον κ. Σαούμπ, τον υπάλληλο της Κοινότητας, όπου πήγατε τρεις Υπουργοί.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Και καλά κάναμε.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Καλά κάνατε, αλλά εγώ αν ήμουν Υπουργός, θα ζητούσα να δω τον Επίτροπο και όχι τον υπάλληλο του.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Έτσι γίνεται πια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κύριε Πρόεδρε.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Σας παρακαλώ. Εντάξει, κύριε Υπουργέ. Εγώ σας κάνω έκκληση, διότι τα αδιέξοδα δεν τα πληρώνετε εσείς -μπορεί άλλοι Υπουργοί να θέλουν να έρθουν εκεί που κάθεστε- τα πληρώνει ο τόπος. Φύγετε από το πεδίο της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού και πηγαίνετε εκεί που είναι οι αρχές που κάθε χώρα-μέλος εκεί δεν έχει κανένα πρόβλημα. Κανείς δεν θα μας πει ότι εφαρμόζετε την παράγραφο 1 του άρθρου 15, ότι προστατευτικές για τον Τύπο διατάξεις δεν ισχύουν για τα κανάλια, το Internet και τα διάφορα μέσα αυτής της επαναστατικής τεχνολογίας, αν θέλετε να βοηθήσετε τον τόπο. Αλλά αν θέλετε να βοηθήσετε κάποιους εργολάβους σε βάρος άλλων, εγώ ελπίζω ότι ούτε εσείς έχετε -ή δεν θα έπρεπε να έχετε- αυτήν την αντίληψη. 
      Εν πάση περιπτώσει, πλείστοι εδώ, δεν τους ξέρουμε καν αυτούς τους κυρίους που αντιπαλεύουν σε βάρος του τόπου, προφανώς.
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Έτσι είναι.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δείτε τι εκχυδαϊσμός υπάρχει στα κανάλια κάθε μέρα. Γι’ αυτό ο λαός γύρισε την πλάτη του στην πολιτική. Γυρίζει την πλάτη του στους θεσμούς, στη Δικαιοσύνη, στην Εκκλησία, στα πάντα, διότι δέκα ώρες το εικοσιτετράωρο τα παιδιά μας, οι γυναίκες μας, οι φίλοι μας, κάθονται και βομβαρδίζονται απ’ αυτόν τον οχετό. 
      Και εσείς παρακολουθείτε. Θα μου πείτε «και οι άλλοι πριν από μας έκαναν περίπου το ίδιο». Όμως, μη συνεχίζετε εσείς. Πήρατε μία εντολή και την καταργήσατε μέσα σε ένα χρόνο. Μπορούσατε μέσα σε τρεις μήνες να επιβάλετε κανόνες, για τους οποίους θα σας ήταν ευγνώμονες όλοι, όχι μόνο οι οπαδοί σας, αλλά όλος ο λαός που έχει σιχαθεί αυτήν την εικόνα που υφίσταται κάθε μέρα. 
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να κάνω μία παρατήρηση μονάχα.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εάν παρατηρήσει κανείς το άρθρο 14, παράγραφος 9, του Συντάγματος θα διαπιστώσει το εξής: Αυτό το άρθρο καθιερώνει ένα ασυμβίβαστο και επιβάλλει εκτελεστικό νόμο, μέσα από τον οποίο ακριβώς αυτό το ασυμβίβαστο μεταξύ εταιρειών που ασχολούνται με δημόσιες συμβάσεις και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, πρέπει να γίνει πράξη.
     Αυτός ο εκτελεστικός νόμος στο περιεχόμενό του διαμορφώνεται από το ίδιο το Σύνταγμα. Η άποψη της Ένωσης –και εννοώ του Κοινοτικού Επιτρόπου προς το παρόν και εκεί δίνουμε τη μάχη να ανατραπεί αυτή η άποψη εν όψει της Κομισιόν- είναι ότι αυτό το ασυμβίβαστο -και μόνο αυτό το ασυμβίβαστο που καθιερώνει το Σύνταγμα- έρχεται σε αντίθεση με το Κοινοτικό Δίκαιο.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Για συμβιβασμό μας είπε η κ. Γιαννάκου επάνω.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Προσπαθούμε ακριβώς να αποδείξουμε –και θα το αποδείξουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί πρέπει να το αποδείξουμε- ότι αυτό το ασυμβίβαστο που κατ’ αρχάς κατοχυρώνει το Σύνταγμα, δεν έρχεται σε καμία αντίθεση με το Κοινοτικό Δίκαιο. Διότι είναι δικαίωμα της χώρας να προστατεύει την πολυφωνία και την ενημέρωση και να βάζει περιορισμούς στη συμμετοχή εκείνων που θέλουν να χρησιμοποιήσουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ως αιχμή του δόρατος για την υπηρέτηση συμφερόντων.
      Δεν είναι, λοιπόν, απλή η περίπτωση. Διότι πρέπει να νομοθετήσουμε εν όψει του Συντάγματος για να μπορεί να είναι και συνταγματικός ο νόμος. Αυτό κάναμε και αυτό πράττουμε. Εάν γυρίζω στο παρελθόν, είναι γιατί δεν είναι δυνατόν να λειτουργούν οι εκλογές, ως κολυμβήθρα τού Σιλωάμ, και ούτε είναι δυνατόν η ετήσια σιωπή μιας ολόκληρης κυβέρνησης απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να έρχεται τώρα αυτήν τη στιγμή να φορτώνεται στις πλάτες μιας άλλης Κυβέρνησης. Ούτε να θεωρείται ψόγος μιας Κυβέρνησης το ότι δίνει σε όλα τα επίπεδα τη μάχη της για να υπερασπιστεί το Σύνταγμά της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
      Αυτό μπορεί να γίνει αποτελεσματικά μόνον εάν το κάνουμε όλοι μαζί. Εάν ορισμένοι δεν θέλουν να ακολουθήσουν, είναι δικό τους θέμα. Δεν θα κάνω εγώ κριτική σε αυτούς, την κάνει ο ίδιος ο ελληνικός λαός. Εμείς έχουμε αυτήν τη θέση και αυτή θα ακολουθήσουμε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
      Ο κ. Κουβέλης έχει ζητήσει το λόγο ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος.
      Ορίστε, κύριε Κουβέλη, έχετε το λόγο.
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, είναι προφανές ότι αυτά που είπε ο Πρόεδρος του Συνασπισμού, κύριε Πρόεδρε και κύριε Κακλαμάνη, αφορούν μία τεχνητή όξυνση που δημιουργείται πάρα πολλές φορές, μία διελκυστίνδα που αναπτύσσεται εδώ στο Κοινοβούλιο μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων, που δεν επιτρέπουν την προαγωγή του κοινοβουλευτικού διαλόγου και της συζητήσεως που πρέπει να γίνεται εδώ μέσα. 
      Βεβαίως, αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την όποια προσπάθεια μείωσης του κύρους του ελληνικού Κοινοβουλίου, αλλά τόση ώρα που παρακολουθούμε τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται η συζήτηση, δεν έχουμε συνείδηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι πρέπει να αλλάξει και ο Κανονισμός σε βασικά πράγματα; 
      Μίλησε κανένας Βουλευτής; Κύριε Πρόεδρε, κύριε Κακλαμάνη, εάν δεν είχα τη ιδιότητα του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου, θα μπορούσε αυτό το κόμμα να μιλήσει στη Βουλή για όλα αυτά τα οποία ακούγονται;
      Μιλάει ο Υπουργός, μιλάει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, αν είναι παρόντες οι Αρχηγοί μιλάνε και αυτοί και μιλάνε και άλλοι Υπουργοί. Πείτε μου, λοιπόν, πού είναι το δικαίωμα του Έλληνα Βουλευτή να μιλάει και να απευθύνει το λόγο στους συναδέλφους του, προκειμένου να υπηρετήσει την αναγκαία προαγωγή του κοινοβουλευτικού έργου μας. 
      Αυτά είναι ζητήματα και είμαι βέβαιος ότι και σεις, κύριε Πρόεδρε, έχετε συνείδηση πολύ μεγαλύτερη από τη δική μου της ανάγκης να αλλάξει ο Κανονισμός της Βουλής για να αντιμετωπιστούν αυτά τα ζητήματα.
      Δεύτερο θέμα. Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ταχθήκαμε ανοιχτά υπέρ της υπεράσπισης του Συντάγματος. Το πιστεύουμε με νομική και πολιτική επιχειρηματολογία, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν μας οδηγεί στο να διακρίνουμε τον πολιτικό κόσμο στους «εν συντάγματι πατριώτες» και στους μη πατριώτες, όταν έχουν άλλη άποψη για το ζήτημα αυτό. Το λέω πάρα πολύ καθαρά. 
      Εμείς άλλωστε πάρα πολλές φορές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν πήραμε, με κόστος το οποίο αναλάβαμε, συγκεκριμένες θέσεις, εμφανιστήκαμε λίγο πολύ και ως μειοδότες. Θέλετε να σας θυμίσω; Όταν εμείς το έτος 1998, στην τότε Βουλή που προετοίμαζε την Αναθεώρηση του Συντάγματος και μετά στη Βουλή του 2001, μιλήσαμε για την ανάγκη της διάκρισης αρμοδιοτήτων και εξουσιών κράτους και Εκκλησίας και υποστηρίξαμε το χωρισμό Εκκλησίας και κράτους, εισπράξαμε ότι εμείς θέλουμε να χτυπήσουμε την Εκκλησία, άρα να αδικήσουμε και να χτυπήσουμε το έθνος. Και είπαμε και τότε, όχι οι «εν Εκκλησία πατριώτες» από τη μια και οι εθνικοί μειοδότες από την άλλη πλευρά, όταν έχουν τέτοιες απόψεις. Κατά συνέπεια, τα όσα ακούστηκαν δεν αφορούν το Συνασπισμό της Αριστεράς.
      Ας έλθω, όμως, στο συγκεκριμένο ζήτημα. Κύριε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε της Νέας Δημοκρατίας, κύριε Πολύδωρα, αγαπητέ συνάδελφε, ο Συνασπισμός όταν κάνει τη συγκεκριμένη πρόταση νόμου, την κάνει γιατί δεν θέλει να διατηρηθούν εκκρεμότητες, οι οποίες θα συνεχίσουν να ταράσσουν τη δημόσια και κοινωνική ζωή του τόπου. Το προεδρικό διάταγμα 164 προφανέστατα θα οδηγήσει κάποιους σε μονιμοποίηση, αλλά εξ ίσου προφανώς θα αφήσει αρρύθμιστες πάρα πολλές καταστάσεις.
      Και τι θα γίνουν αυτοί οι άνθρωποι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Θα τακτοποιηθούν με τη μοριοδότηση, όταν μάλιστα η μοριοδότηση, όπως προβλέπεται, δεν συνδέεται με συγκεκριμένες θέσεις και όταν οι προκηρύξεις έχουν ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο πρέπει να γίνουν; Και θα δούμε δυστυχώς, αυτούς τους συμβασιούχους πάλι να τρέχουν οι άνθρωποι στο δρόμο, πάλι να βρίσκονται σε ανεργία και ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο τους αντιμετώπισε η προηγούμενη Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. 
      Κακώς τους αντιμετωπίσατε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Προσλαμβάνατε κάποιους επειδή υπήρχαν ανάγκες; Να τους δώσετε συγκεκριμένη και σταθερή εργασία και σχέση και όχι αυτό το πράγμα που ορθώς έχει αποκληθεί ομηρία, αιχμαλωσία εργαζομένων. Έχετε τεράστιες ευθύνες και εσείς, όπως και εσείς της Νέας Δημοκρατίας, που εξακολουθείτε να αφήνετε αρρύθμιστη αυτήν την κατάσταση, η οποία τρώει τα σωθικά της κοινωνίας και δυνάμει απειλεί πάρα πολλούς ανθρώπους να βρεθούν στην ανεργία.
      Γι’ αυτό σας είπαμε, αγαπητέ κύριε Πολύδωρα, να κάνετε αποδεκτή την πρόταση νόμου, προκειμένου να τακτοποιηθούν και από κει και πέρα, στη βάση των πραγματικών αναγκών της διοίκησης να γίνεται η οποιαδήποτε πρόσληψη. 
      Εμείς δεν είμαστε εισηγητές της άποψης να γείρει από το βάρος η Δημόσια Διοίκηση. Εμείς και πάλι με κόστος που αναλάβαμε στο πρόσφατο, όσο και στο απώτερο παρελθόν, μιλήσαμε για την ανάγκη να μην υπάρχουν συμβασιούχοι, μιλήσαμε για την ανάγκη να υπάρχουν δημόσιοι υπάλληλοι, υπάλληλοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, στη βάση των συγκεκριμένων αναγκών της Δημόσιας Διοίκησης και όχι  με γνώμονα την ανάπτυξη πελατειακών σχέσεων. Θα υπάρξουν προβλήματα με το π.δ. 164 και επειδή επιθυμώ να είμαι δίκαιος και αντικειμενικός, βεβαίως θα προσληφθούν κάποιοι, αλλά και κάποιοι -και θα είναι μεγάλος ο αριθμός- θα μείνουν έξω από τη ρύθμιση.
      Περαιτέρω, πώς αντέχετε κύριοι συνάδελφοι του κυβερνώντος κόμματος και κύριε Υπουργέ, να υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι έχουν εργαστεί τέσσερις, πέντε, έξι, επτά, οκτώ, εννέα, δέκα χρόνια και επειδή δεν πληρούν μία από τις τυπικές προϋποθέσεις του προεδρικού διατάγματος, μετά από έξι και επτά χρόνια να τους πείτε «πάτε στο χώρο της ανεργίας, είσθε άνεργοι» και να έχουν και οικογένειες και να έχουν και παιδιά; Και ξέρετε ότι δεν επιλέγω ποτέ το λαϊκισμό ως πολιτική άποψη, αλλά θα δημιουργήσετε θύματα, θα δημιουργήσετε ανθρώπους, οι οποίοι θα παρωθούνται συνεχώς στο κοινωνικό και οικονομικό περιθώριο.
      Αυτά πρέπει να δούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και στη βάση αυτών των απόψεων οφείλει η Βουλή των Ελλήνων να νομοθετήσει. Γι’ αυτό φέραμε τη συγκεκριμένη πρόταση, την οποία πρέπει να σας πω ότι την επεξεργαστήκαμε όσο μπορούσαμε, για να είναι πειστική προς όλους εκείνους που έχουν συνείδηση μιας κατάστασης, η οποία υπάρχει και είναι προσβλητική για την ελληνική κοινωνία.
      Τέλος, είναι άδικος ο λόγος, όταν διατυπώνεται η άποψη πως εμείς, επειδή είμαστε ένα κόμμα της ελάσσονος Αντιπολίτευσης, δεν υπολογίζουμε τα βάρη αυτού του κράτους, δεν υπολογίζουμε τα ελλείμματά του, τα χρέη του, τις ανάγκες του. Βεβαίως τα συνυπολογίζουμε, αλλά και συνυπολογίζουμε πάντοτε κάνοντας συναξιολόγηση και στάθμιση των αγαθών αυτής της κοινωνίας. Και αγαθό είναι να μη χάσουν οι άνθρωποι αυτοί τη δουλειά τους, να παραμείνουν στο χώρο της εργασίας και να μην παρωθηθούν στο οικονομικό και κατ’ επέκταση στο κοινωνικό περιθώριο.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Κύριε Πρόεδρε, ολοκληρώνω αν μου δώσετε ένα λεπτό και ολοκληρώνω ομολογουμένως με επάρκεια, σε ό,τι αφορά την άποψή μου.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήδη πάρα πολλά συμβούλια γνωμοδοτούν ότι πολλοί απ’ αυτούς τους ενδιαφερόμενους, τους εργαζόμενους, δεν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Θα υπάρξει και η παρέμβαση του ΑΣΕΠ και θα προσφύγουν κάποιοι –δείτε τώρα ένα ιδιαίτερο χτύπημα που δέχονται- στα δικαστήρια. Και επειδή πρόκειται για εργασιακό δικαίωμα, θα ζητήσουν να πάρουν και μια προσωρινή διαταγή από το δικαστήριο ή να πάρουν και μια απόφαση ασφαλιστικών μέτρων για να επιστρέψουν στην εργασία τους, έως ότου κριθεί από τα δικαστήρια με έναν τελεσίδικο τρόπο η υπόθεσή τους. 
      Στις 23.12.2004, όμως, η κυβερνητική πλειοψηφία ψήφισε το ν. 3301, σύμφωνα με τον οποίο η διοίκηση δεν έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται με προσωρινές διαταγές και αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων. Αυτό θα έχει ως συνέπεια χιλιάδες εργαζόμενοι οι οποίοι εργάζονται σήμερα και θα προσφύγουν στα δικαστήρια, διότι δεν θα μονιμοποιηθούν κατά το π.δ. 164 και ενώ θα έχουν απόφαση ασφαλιστικών μέτρων, δεν θα μπορούν να υποχρεώσουν τη διοίκηση και θα βρίσκονται σταθερά στο χώρο της ανεργίας και της οικογενειακής τους δυστυχίας.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Και άλλοι άνεργοι υπάρχουν και στον ιδιωτικό τομέα.
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Το ότι υπάρχουν και άλλοι άνεργοι, κύριε Ανδρεουλάκο, εμένα δεν μου λέει απολύτως τίποτα. Κακώς υπάρχουν και οι άλλοι άνεργοι, αλλά ξέρετε, δεν είναι δημοκρατικό να συγκρίνεις το λάθος, το αρνητικό, με ένα άλλο αρνητικό. Η προσπάθεια, τουλάχιστον, του Συνασπισμού είναι να γίνεται η σύγκριση όχι με τα αρνητικά μεγέθη αυτής της κοινωνίας, αλλά με τη διεκδίκηση της ελληνικής κοινωνίας να αίρονται τα αρνητικά και να υπάρχουν εκείνα που βελτιώνουν τη ζωή των ανθρώπων αυτής της κοινωνίας, των πολλών. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ τον κ. Κουβέλη.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί καθηγητές και καθηγήτριες από το Λύκειο Μολάων Λακωνίας. 
      Τους καλωσορίζουμε στο Κοινοβούλιο.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει ζητήσει το λόγο και ο κ. Παπαϊωάννου ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Για ένα λεπτό. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Εγώ θα σας δύο, αλλά να τα τηρήσετε.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, σε σχέση με το παρεμπίπτον ζήτημα που αναπτύχθηκε πριν από λίγο, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι όλα τα κόμματα εδώ, αλλά και όλοι οι Βουλευτές υπηρετούμε και υπερασπιζόμαστε το Σύνταγμα.
Δεν πρέπει σ’ αυτό το σημείο να υπάρχουν πλειοδοσίες, γιατί, πράγματι, θυμίζουν άλλες εποχές. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με τον κ. Παυλόπουλο που επικαλείται το Σύνταγμα, για να καλύψει παλινωδίες, ανικανότητα, αναξιοπιστία της Κυβέρνησής του. 
      Ο κ. Παυλόπουλος είπε ότι θα δώσει τη μάχη στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Να τη δώσει, αλλά, πάνω απ’ όλα, πρέπει να δώσει τη μάχη με τους ίδιους τους συναδέλφους του και πολύ φοβάμαι και με τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, γιατί όλοι μιλούν για συμβιβασμό. Εάν έρθει αυτός ο συμβιβασμός, εμείς ρωτάμε: Τότε, ο κ. Παυλόπουλος δεν θα έχει υπερασπιστεί το Σύνταγμα; Ας μην επικαλούμαστε το Σύνταγμα, για να καλύψουμε δικές μας αδυναμίες.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αλλά δεν βοηθάτε και εσείς….
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Το δεύτερο που ήθελα να πω έχει σχέση με το -ας μου επιτραπεί η λέξη- επεισόδιο με τον κ. Αλαβάνο. Εγώ σέβομαι τον κ. Αλαβάνο, την πορεία του Συνασπισμού, τη συμβολή του στη δημοκρατία μας και την ποιότητά της, αλλά δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να δεχθώ ότι ο Πρόεδρος του Συνασπισμού ανεβαίνει στο Βήμα της Βουλής, ομιλεί για πολιτικό πολιτισμό και ο ίδιος διεκδικούσε –και δικαιολογημένα- το δικαίωμά του να μιλεί ελεύθερα από το Βήμα της Βουλής, ενώ όταν ο υποφαινόμενος ομιλούσε από το Βήμα της Βουλής και διεκόπτετο με βάναυσο τρόπο από συναδέλφους της Συμπολίτευσης, ο κ. Αλαβάνος θεώρησε σωστό στη λογική του δικομματισμού να μας βάλει όλους στο ίδιο μέρος.
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Αλλά δεν σας διέκοψε ο κ. Αλαβάνος. 
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Θα έπρεπε ο κ. Αλαβάνος ως Πρόεδρος του Συνασπισμού να ξεχωρίζει, τουλάχιστον, ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο σ’ αυτήν εδώ την κοινοβουλευτική διαδικασία. 
      Ευχαριστώ πολύ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Παπαϊωάννου, θέλω να κάνω δύο παρατηρήσεις όσον αφορά το Προεδρείο: Πρώτον, το Προεδρείο ήταν αυστηρό, αλλά δίκαιο προς όλες τις πλευρές. Έκανε παρατηρήσεις και στη μία και στην άλλη πλευρά και προσπάθησε σε ένα τεταμένο κλίμα να διατηρήσει την ηρεμία και το δημοκρατικό διάλογο.
      Δεύτερον, επαναλάβατε μία σωστή παραίνεση που έκανε ο Πρόεδρος κ. Κακλαμάνης, ο οποίος μίλησε πάνω στο Σύνταγμα με νηφαλιότητα και έθεσε το θέμα. Εσείς επανήλθατε επί του ίδιου θέματος με εκφράσεις, όχι παράτυπες, αλλά όχι και πολύ κομψές απέναντι σε μία Βουλή, η οποία θέλει με ηρεμία να νομοθετεί. 
      Επομένως θέλω να επικαλεστώ αυτό που είπε ο κ. Κακλαμάνης. Μπορείτε να πείτε το ίδιο πράγμα, αλλά με ήπιες λέξεις και να εκφράσετε την ίδια άποψη. 
      Θα ήθελα επ’ ευκαιρία να κάνω μία έκκληση προς όλο το Σώμα. Όλοι εδώ είμαστε έμπειροι και μπορούμε να πούμε το ίδιο πράγμα κομψά και ήρεμα, χωρίς αιχμηρές εκφράσεις. 
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, ανοίγετε θέματα πάλι. Εγώ πάω να τα κλείσω. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Είναι μία γενική παρατήρηση. 
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Εγώ θέλω να κλείσει το θέμα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Μα το έχει κλείσει ο κ. Κακλαμάνης.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Σας παρακαλώ! Υπάρχει και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ εδώ. 
      ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Δεν υπάρχει αιτίαση προς εσάς. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Πάντως το θέμα είχε κλείσει. 
      Επειδή υπάρχει δυσφορία από τους Βουλευτές που περιμένουν επί δύο ώρες, θα δώσω το λόγο στον κ. Γεώργιο Παπαγεωργίου που είναι ο πρώτος του καταλόγου στο σημείο που διακόψαμε πριν από δύο ώρες. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Νομού Ευβαίας): Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, εγώ θέλω να κάνω μία πρώτη παρατήρηση και απευθύνομαι και προς αξιότιμο τον κύριο Πρόεδρο και προς την απολειπομένη Πρόεδρο της Βουλής. Αντιλαμβάνομαι ότι με αδιαπραγμάτευτο το δεδομένο πως εδώ είναι ο ναός της δημοκρατίας και ότι αυτό το Βήμα είναι Βήμα του κάθε εκπροσώπου του ελληνικού λαού στο Κοινοβούλιο και χωρίς αυτό να ακυρώνει το σεβασμό και προς τον Κανονισμό της Βουλής και προς τις διαδικασίες ως προς το θεσμικό ρόλο που έχουν ορισμένοι να παρεμβαίνουν κατά τη διάρκεια της συζητήσεως, νομίζω ότι ίσως είναι καιρός -και το λέω με κομψότητα, όπως μας υποδείξατε, κύριε Πρόεδρε- να αναζητήσουμε έναν άλλο δρόμο, όταν μόλις τώρα παρατηρήσατε αυτό που ήθελα να πω, ότι, δηλαδή, από την τελευταία απλή Βουλευτή συνάδελφό μου που προηγήθηκε μέχρι εμένα που είμαι ο αμέσως επόμενος στον κατάλογο έχει παρέλθει διάστημα μείζον του δίωρου. Αυτό, λοιπόν, δεν μπορεί να είναι –αν θέλετε να το πω κομψά- ό,τι το καταλληλότερο και νομίζω ότι πρέπει να το ξαναδείτε, ώστε, πράγματι, ο Βουλευτής να έχει το λόγο. Διότι, αν δεν έχει το λόγο ο Βουλευτής, αν δεν μπορεί να εκφράζεται ή αν περνά τόσος μεγάλος χρόνος υπό αυτό το καθεστώς, νομίζω ότι δεν πάμε προς εκείνες τις διαδικασίες που κάποιοι Βουλευτές κάποια στιγμή θα κληθούν να αντικαταστήσουν αυτούς που τώρα έχουν αυτούς τους θεσμικούς ρόλους και τα καθήκοντα επ’ ωφελεία και του Βήματος της Βουλής και όλων των κομμάτων.
      Νομίζω ότι η συζήτηση έχει παρεκτραπεί ως ένα βαθμό δικαιολογημένα, αλλά έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα συγκεκριμένο πρόβλημα. Εμείς οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ –και συμμερίζομαι και το ενδιαφέρον των Βουλευτών του Συνασπισμού- καταθέσαμε μία πρόταση νόμου που αναφέρεται στους συμβασιούχους. Δεν κατανοώ -και απολείπεται ο κ. Παυλόπουλος- τον υπαινιγμό και δεν τον δέχομαι σε ό,τι αναφέρεται σε εμένα ότι προχωρήσαμε σ’ αυτήν την πρόταση νόμου με κάποιους συμμάχους που έχουμε, τους οποίους δεν θέλησε, παρ’ όλο που προκλήθηκε, να κατονομάσει. Εάν εννοεί ότι σύμμαχοί μας είναι τα μέσα ενημέρωσης, τον πληροφορώ ότι εμάς δεν μας οδηγεί αυτό, αλλά η αγωνία αυτών των ανθρώπων που είτε είναι όμηροι είτε δεν έγινε και από εμάς ό,τι καλύτερο για αυτούς και σήμερα οι περισσότεροι, παρά τις υποσχέσεις, καλούνται στην ανεργία ενώ, όπως είπε και πριν ο κ. Κουβέλης, έχουν εργαστεί επί πάρα πολλά χρόνια.
      Συνεπώς εάν καλύπτει το ότι ακούστηκαν κάποιες φωνές πως «αν είναι παράνομοι να πάνε στα σπίτια τους», ότι «πρέπει να χωρίσουμε τους Έλληνες σε λεπρούς και μη και να αλλάζουμε αυτήν την ασθένεια, ανάλογα με το ποιοι έρχονται στην εξουσία κάθε φορά», νομίζω ότι δεν είμαστε υπεύθυνοι απέναντι σε όλους τους Έλληνες πολίτες. Ποιος μπορεί να μου εγγυηθεί τι είναι ο καθένας; Είμαστε Βουλευτές, έχουμε το προτέρημα και το πλεονέκτημα να ερχόμαστε σε επικοινωνία με τον ελληνικό λαό καθημερινώς και ξέρουμε ότι οι άνθρωποι –και εγώ δεν τους μέμφομαι- δεν είναι δέσμιοι, όταν έρθουν στο δικό μου ή σε οποιοδήποτε άλλο γραφείο ή αν προσληφθούν από μία κυβέρνηση ότι αυτήν αιωνίως θα ψηφίζουν. Εν πάση περιπτώσει, εάν κάποιος προσελήφθη με μία άλφα κυβέρνηση, αυτό δεν σημαίνει ότι πάντα θα χαρακτηρίζεται έτσι και θα εξαρτά από αυτό την εργασιακή προοπτική του, τα προς το ζην, τη δική του επιβίωση και της οικογένειάς του και, αν θέλετε -γιατί άνθρωπος μη εργαζόμενος δεν έχει την ανάλογη ψυχική συγκρότηση- την ψυχική του διάθεση και την ευπρέπειά του σ’ αυτήν τη ζωή. Αυτά δεν ταιριάζουν στο ελληνικό Κοινοβούλιο και θα πρέπει να σταματήσουν κάποια στιγμή, αν θέλετε να λέγεστε Κυβέρνηση όλων των Ελλήνων, όπως καυχηθήκατε.
      Ο κ. Παυλόπουλος είπε κάποια πράγματα, προηγουμένως, και θα του απαντήσω σε ένα προς ένα, ότι οι συμβασιούχοι είναι προϊόν κομματικού νεποτισμού και ρουσφετιού. Τον προκαλώ να πει σ’ αυτήν την Αίθουσα: Γι’ αυτό τους τιμωρεί; Γι’ αυτό δεν τους προσλαμβάνει, παρά τις ιαχές του Πρωθυπουργού για διακόσιες πενήντα χιλιάδες; Είναι λιγότεροι; 
      Πάντως, η εντύπωση που έδωσε προς τον ελληνικό λαό –και το τονίζω- τέσσερις ημέρες πριν από τις εκλογές είναι ότι εμείς θα σας ικανοποιήσουμε. Πολλοί άνθρωποι –και εγώ δεν μέμφομαι κανέναν, γιατί είναι ελεύθερο το φρόνημα και τα κίνητρα της ψήφου- σας εμπιστεύτηκαν και σας ψήφισαν. Έρχονται τώρα σε εμάς που μας κατηγορείτε ότι αδιαφορήσαμε παρά την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μας λένε «θέλουμε να αναδείξετε αυτό το θέμα». Δεν είμαστε εκπρόσωποί τους στο Κοινοβούλιο; Δεν μας έχει στείλει εδώ το 40% του ελληνικού λαού; Δεν θέλουμε να υπερασπίσουμε όλους αυτούς τους ανθρώπους; Δεν θέλετε να συζητήσουμε γόνιμα; Θέλετε να κατοχυρωθείτε πίσω από το προεδρικό σας διάταγμα, το οποίο προβλέπει να κατέχουν θέση, να μπορούν να κάνουν τα χαρτιά τους, ώστε να προσληφθούν μόλις κάποιες χιλιάδες, απέραντη μειοψηφία στο συνολικό αριθμό που μένει εκτός; Όπως διάβασα σήμερα στον τύπο, η διαδικασία έχει ολοκληρωθεί για περίπου χίλια εξακόσια άτομα. Τι απαντάτε; Τους τιμωρείτε, γιατί προσελήφθησαν επί της δικής μας κυβέρνησης;
      Ο κ. Παυλόπουλος καυχήθηκε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έβαλε το θέμα στο αρχείο, ότι και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και το Σύνταγμα στην προκειμένη περίπτωση έγιναν σεβαστά. Στο θέμα του «Βασικού Μετόχου», όπου, πράγματι, και ο δικός σας επίτροπος και τόσες άλλες φρόνιμες φωνές σας είπαν ότι έρχεστε σε σύγκρουση με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, θέλω να μου πείτε τι απαντάτε στα εξής ερωτήματα: Γιατί εγκλωβίζεστε; Γιατί εγκλωβίζετε το γόνιμο δημιουργικό χρόνο σας που έπρεπε να τον διαθέσετε, για να κυβερνήσετε τον ελληνικό λαό; Γιατί εγκλωβίζετε και εμάς να σας υποδεικνύουμε διαρκώς ότι κάνετε λάθος;
Γιατί οχυρώνεστε πίσω απ’ αυτούς τους ψευτοπατριωτισμούς, «όποιοι είναι με το Σύνταγμα είναι Έλληνες και όποιοι δεν είναι με το Σύνταγμα δεν είναι Έλληνες»; Στο κάτω-κάτω της γραφής, δε νομίζω ότι εν πάση περιπτώσει και το Σύνταγμα σαν καταστατικός χάρτης δε θα δέχεται κριτική και ότι δε θα αγωνιζόμαστε να αλλάξουμε τα κακά του, όπως και άλλες διατάξεις για το ασυμβίβαστο. Άλλωστε, γι’ αυτό έστω με πιο αργό ρυθμό με ορίζοντα δεκαετίας αναθεωρείται κι αυτό. Αν ήταν αλλιώς, θα έμενε αιωνίως. Ίσως θα ήταν καλύτερη μία διατύπωση στο Σύνταγμα, που απλά θα έλεγε ότι πράγματι, δε θα επιτρέπεται να γίνεται σε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που είναι εργαζόμενος προμηθευτής δημοσίου σε  μεγάλο βαθμό ποσοστού συμμετοχής στα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης.
      Κατά συνέπεια, λοιπόν, θέλω να σας πω το εξής: Αφήστε αυτήν την έννοια της διαπλοκής. Ο ελληνικός λαός με τον οποίο εγώ επικοινωνώ δεν αντιλαμβάνεται τι σημαίνει. Μπορείτε να μιλήσετε για την έννοια της διαφθοράς και τότε, πράγματι, να έλθουμε εδώ και να συζητήσουμε. Σας προκαλώ και τον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κι εσάς. Έχουμε αδιάβλητο σύστημα στις προμήθειες των δημοσίων έργων ή ο καναλάρχης μπορεί να ευνοείται από τον πολιτικό; Δώστε μία απάντηση σ’ αυτήν την Αίθουσα.
      Για να μη μας λέτε ότι δημαγωγούμε, εμείς καταθέτουμε εδώ πίνακα –τον κατέθεσε και ο κ. Κοσμίδης- όπου στις 7/3/2004 εγκρίθηκε από τριμελή επιτροπή το προσωπικό και έχει προβλεφθεί να προσληφθούν -οι περισσότεροι θα έχουν προσληφθεί μέχρι σήμερα- εκατόν πενήντα έξι χιλιάδες πεντακόσιες εβδομήντα τρία άτομα αορίστου χρόνου, ορισμένου χρόνου, ωρομίσθιοι κλπ.
	Τέλος, μη μας λέτε ότι όλοι είναι εγκλωβισμένοι σε μας. Οι περισσότερες νομαρχίες είναι δικές σας, μεγάλοι δήμοι είναι δικοί σας, τους οποίους βρίσκετε τρόπους να ωφελείτε και να αποκαθιστάτε. Εμείς με το λαό είμαστε, με τους Έλληνες. Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να μας φιμώσετε. 
      Για να κλείσω, επειδή εμείς ήμασταν πάντα φρόνιμοι κι επειδή πάντα μελετούσαμε πριν πάρουμε μία λύση, ναι, παραδεχόμαστε ότι αργούσαμε. Δεν αφήσαμε, όμως, κανέναν απ’ αυτούς τους ανθρώπους εκτός εργασίας, έστω μ’ αυτήν την τάχα «ομηρία». Εσείς τους θέλετε στην ανεργία και μόνο απ’ αυτόν τον πίνακα και τις οίδε και από πόσους άλλους στο μέλλον προκύπτει ότι προσλαμβάνετε τους δικούς σας ανθρώπους. Μην μας κατηγορείτε για ρουσφέτια και για νεποτισμό.
	Σας ευχαριστώ.
	(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής Γεώργιος Παπαγεωργίου Νομού Ευβοίας καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε τον κ. Παπαγεωργίου.
	Ο κ. Ντόλιος έχει το λόγο.
	ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΤΟΛΙΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορώ να μην κάνω ένα αρχικό σχόλιο για ένα ζήτημα που αναδείχθηκε σήμερα εδώ και όχι για πρώτη φορά. Εδώ και αρκετές ώρες έχουμε χάσει το στόχο μας, δηλαδή το θέμα για το οποίο συζητάμε. Επαναλαμβάνω ότι αυτό δε γίνεται για πρώτη φορά. Πιστεύω ότι για να είναι παραγωγική μία συζήτηση, εκείνο το οποίο πρωτίστως πρέπει να φροντίζουμε είναι να μην εξοκείλει, τουλάχιστον όχι για μεγάλο χρονικό διάστημα. 
	Εκτός απ’ αυτό το σχόλιο, θέλω να κάνω και ένα άλλο σχόλιο γιατί έχω πράγματι, επηρεαστεί από την πλέον του δίωρου συζήτηση που διεξήχθη όχι επί του θέματος που συζητάμε, αλλά επί μιας σειράς άλλων θεμάτων.
      Ένα συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα κατά τη γνώμη μου είναι ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα είναι το πρόβλημα της αξιοπιστίας της Κυβέρνησης. Είναι πολύ σοβαρό ζήτημα γιατί δεν μπορούμε να προχωρήσουμε εάν ο τιμονιέρης έχει πρόβλημα επικοινωνίας με όλο σχεδόν το πλήρωμά του. 
      Η αξιοπιστία πλήττεται καθημερινά με ενέργειες επιπόλαιες, αλόγιστες, αβασάνιστες. Τα παραδείγματα είναι αναρίθμητα. Σε λίγο θα τα ξεχνάμε και δε θα μπορούμε να τα απαριθμήσουμε. 
      Μπορώ, όμως, να κάνω μία μικρή αναφορά σ’ αυτά που γνωρίζουν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο χρονικό διάστημα. Κατ’ αρχήν, έχουμε το παράδειγμα της απογραφής που μας οδήγησε στην επιτήρηση. Στη συνέχεια είχαμε το θέμα του βασικού μετόχου που μας οδήγησε στην τραγωδία και σε μία γραμμή άμυνας εκ μέρους της Κυβέρνησης, δυστυχώς και της ελάσσονος Αντιπολίτευσης, μία γραμμή άμυνας η οποία δήθεν αφορά το Σύνταγμα. Αυτό δεν είναι ειλικρινές, δεν είναι αληθινό.
      Σήμερα ακούσαμε πάλι τον κ. Παυλόπουλο να λέει ότι η Κυβέρνηση θα δώσει αυτήν τη μάχη μέχρι το τέλος. Γνωρίζουμε πολύ καλά πού οδηγεί αυτή η μάχη. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι ο γνωστός νόμος θα καταπέσει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Η μάχη την οποία επιθυμεί και δεν ξέρω αν θα καταφέρει, τελικά, να δώσει ο κ. Παυλόπουλος είναι να κερδίσει κάποιο χρόνο, να μην υποστεί τόσο άμεσα τη φθορά αυτής της επιλογής της Κυβέρνησης. 
      Βεβαίως, επειδή μιλάμε για αξιοπιστία, χθες ανακοινώθηκαν τα νέα οικονομικά μέτρα τα οποία σοκάρισαν τον ελληνικό λαό, μέτρα που έχουν σχέση με την αξιοπιστία της Κυβέρνησης, αφού αναίρεσαν κυριολεκτικά όλες τις τελευταίες δεσμεύσεις της Νέας Δημοκρατίας, καίριες δεσμεύσεις που αφορούν όχι τον προεκλογικό τους λόγο, αλλά που αφορούν τον προϋπολογισμό της παραδείγματος χάρη, ο οποίος ψηφίστηκε το Δεκέμβριο και αναιρέθηκε από την Κυβέρνηση μέσα σε δύο μήνες.
      Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2004 επικαλείτο ως πρόβλημα το ότι κυβερνούσε τη χώρα με τον προϋπολογισμό της προηγούμενης κυβέρνησης, της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι κυβερνά τη χώρα χωρίς προϋπολογισμό. Το είχαμε επισημάνει, το ξανατονίσαμε και δυστυχώς αποδείχθηκε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. 
      Η όλη συζήτηση πριν από τη δίωρη διακοπή και παρεκτροπή της νομίζω ότι ανέδειξε ένα ζήτημα που έχει μέγιστη σχέση με την αξιοπιστία της Κυβέρνησης. Η ένταση που δημιουργήθηκε και που δημιουργείται πολλές φορές σ’ αυτήν την Αίθουσα, κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι έχει σα στόχο να μοιράσει αυτήν την έλλειψη αξιοπιστίας σε όλη την Αίθουσα, γι’ αυτό και δημιουργείται η ένταση. 
      Συμβασιούχοι: Ρητή δέσμευση. Νομίζω ότι κανένας Έλληνας δεν έχει πλέον καμία αμφιβολία ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα μονιμοποιηθούν. Περί αυτού πρόκειται. Έτσι το εξέλαβε ο ελληνικός λαός. Δε χρειάζεται να επανέλθω και να επαναλάβω τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού της χώρας. 
      Επιλογή της Κυβέρνησης ήταν το προεδρικό διάταγμα. Τι έκανε με το προεδρικό διάταγμα; Έκανε μία προσπάθεια να μην εκθέσει τον Πρωθυπουργό της χώρας, δηλαδή ν’ ανταποκριθεί στις προεκλογικές δεσμεύσεις. Συγχρόνως έκανε μία προσπάθεια πιθανόν να μην επιβαρύνει και το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας. Σκέφτομαι ότι πιθανόν να υπήρχε κι αυτό πίσω από τη σκέψη της. Ίσως αυτό να ήταν και το πιο υγιές. 
      Έκανε και κάτι άλλο: Να προσλάβουμε κάποιους ανθρώπους, αλλά τι θα γίνει; Είναι «τα δικά τους παιδιά». Κατ’ αρχήν, τώρα πλέον έχετε διαπιστώσει ότι δεν είναι έτσι. Ο μεγάλος αριθμός των συμβασιούχων αφορά τους δήμους και τις νομαρχίες της χώρας, ιδιαίτερα τους δήμους και μάλιστα τους μεγάλους δήμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, του Πειραιά, που ξέρετε ποιων παιδιά έχουν προσλάβει. 
      Αδιαφορώντας, λοιπόν, για όλα αυτά τα ζητήματα, εσείς προχωρήσατε σε ένα προεδρικό διάταγμα με στόχο, όπως είπα, να τετραγωνίσετε τον κύκλο. Για να μην έχετε προβλήματα ή για να ελαχιστοποιήσετε τα προβλήματα, φέρνετε έναν άλλο νόμο με την περίφημη μοριοδότηση. Εκεί προσπαθείτε να τα κάνετε όλα. Επεκτείνετε το θέμα των συμβασιούχων μέχρι το 1990, για να συμπεριλάβουμε και την περίοδο του Μητσοτάκη, την επεκτείνετε μέχρι το 2007, για να συμπεριλάβουμε και τη νέα γενιά των συμβασιούχων. Δημιουργείτε προσδοκίες σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, ενώ γνωρίζετε πολύ καλά ότι αυτοί, τελικά, που θα τακτοποιηθούν στο δημόσιο -αν θα τακτοποιηθούν- θα είναι ένα πολύ μικρό κλάσμα. 
      Δεν είναι μόνο αυτό. Σ’ αυτόν τον περίφημο νόμο σας με τη μοριοδότηση φέρνετε και το θέμα της προφορικής συνέντευξης. Αυτό που αποφασίσατε να κάνετε και το κάνετε συνειδητά είναι να έχετε την ελληνική νεολαία σκυφτή και ταπεινωμένη έξω από τα πολιτικά σας γραφεία, γιατί δεν την αντέχετε όρθια και περήφανη και δεν την αντέχετε γιατί η συνολική σας πολιτική…
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Είναι δυνατό να τα λέτε αυτά; Πέρασαν είκοσι χρόνια. Οι δικοί μας νέοι έχουν γίνει γέροι.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας παρακαλώ, κύριε Κεφαλογιάννη.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΤΟΛΙΟΣ: Είκοσι χρόνια, κύριε Κεφαλογιάννη, δεν κυβερνήσαμε εφάπαξ. Κερδίσαμε πέντε φορές εκλογές και αυτό δε θα συμβεί ούτε στον ύπνο σας.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης):...(Δεν ακούστηκε)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, θα σας δώσω το λόγο αμέσως μετά. Αφήστε τον ομιλητή να τελειώσει.
      Συνεχίστε, κύριε Ντόλιο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΤΟΛΙΟΣ: Μετά το αδιέξοδο και την τραγωδία την οποία τελικά, υφίσταται η χώρα κι όχι η Κυβέρνηση με την ψήφιση του νόμου περί του «Βασικού Μετόχου», επειδή θα βρεθείτε σε πλήρες αδιέξοδο και με το προεδρικό διάταγμα που κάνετε για τους συμβασιούχους, σας προτείνω να ξανασκεφθείτε το ζήτημα. Αυτή η πρόταση νόμου είναι μία πρόταση που δίνει διέξοδο στο θέμα, είναι μία πρόταση που λύνει όχι προς το παρόν το πρόβλημα, αλλά που το λύνει στο διηνεκές γιατί φροντίζει και το κάνει να εναρμονίζει επί μονίμου βάσεως την ελληνική νομοθεσία με το κοινοτικό δίκαιο, με την περίφημη κοινοτική οδηγία, η οποία δεν εξεδόθη για να ισχύει για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, αλλά για να ισχύει εφάπαξ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης κ. Απόστολος Ανδρεουλάκος. 
    ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μεγάλη συζήτηση έγινε, αλλά δεν ασχοληθήκαμε με ορισμένα καίρια θέματα. Πώς φθάσαμε στο θέμα των συμβασιούχων; Ποιος φταίει που δημιουργήθηκε το πρόβλημα των συμβασιούχων; Εμείς φταίμε που ήμασταν επί έντεκα συναπτά έτη στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως; Από το 1993 μέχρι πέρυσι εμείς κυβερνούσαμε; Εσείς κυβερνούσατε. Εμείς βρήκαμε το πρόβλημα που δημιουργήσατε εσείς. Και πώς το δημιουργήσατε; Παρακάμπτοντας το ΑΣΕΠ, παραβιάζοντας και το ν. 2190, και το Σύνταγμα. Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα. 
    Προσπάθησε μάλιστα ο προλαλήσας συνάδελφος, Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, με διάφορες αλχημείες και διάφορα λογικά άλματα να πει ότι δήθεν αυτοί οι συμβασιούχοι είναι παιδιά της Νέας Δημοκρατίας, γιατί λέει ότι το πρόβλημα παρουσιάζεται ιδιαίτερα στους δήμους και στους δήμους την πλειοψηφία έχει η Νέα Δημοκρατία. 
    Εγώ, κύριοι συνάδελφοι, σας δίνω στοιχεία από το Υπουργείο όσον αφορά στο π.δ. 164. Οι αιτήσεις συμβασιούχων που υποβλήθηκαν σε Υπουργεία και ΠεΣΥΠ για να υπαχθούν στο π.δ. 164 είναι συνολικά σαράντα οκτώ χιλιάδες εννιακόσιες τριάντα τέσσερις ενώ οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν σε περιφέρειες και ΟΤΑ ανέρχονται σε είκοσι εννέα χιλιάδες εκατόν πενήντα έξι. Σύνολο περίπου εβδομήντα οκτώ χιλιάδες.
    Βλέπετε, λοιπόν, εδώ -χωρίς να συμπεριλάβουμε τις ΔΕΚΟ, όπου εσείς είχατε το 100%- ότι η μεγάλη, η συντριπτική πλειοψηφία αφορά σε προσλήψεις που έγιναν από το παράθυρο παρακάμπτοντας το ν. 2190 και παραβιάζοντας ταυτόχρονα και το Σύνταγμα. Εσείς δημιουργήσατε αυτό το πρόβλημα. Και πώς το δημιουργήσατε; Με δύο τρόπους. Κάνοντας κατάχρηση των συμβάσεων έργου, οι οποίες δεν περνάνε από το ΑΣΕΠ, ή κοροϊδεύοντας το ΑΣΕΠ με συμβάσεις ορισμένου χρόνου για προσωρινές ανάγκες ή έκτακτες ή κατεπείγουσες. Χαρακτηρίζατε, δηλαδή, τις πάγιες ανάγκες, προσωρινές ή έκτακτες ή κατεπείγουσες και κοροϊδεύατε το ΑΣΕΠ το οποίο ερχόταν και έλεγε ότι αυτές οι συμβάσεις δεν μπορεί παρά να έχουν διάρκεια μικρότερη των εννέα μηνών. Γι’ αυτό και εμείς ήμασταν υποχρεωμένοι, σεβόμενοι το Σύνταγμα και φοβούμενοι την κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας, να ορίσουμε ότι δεν μπορεί οι διακοπές να υπερβαίνουν τους τρεις μήνες.
    Και εδώ, κύριοι συνάδελφοι, είδα ότι κόπτεστε γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Πού ήσασταν τέλος πάντων; Όταν λοιπόν η πρώτη προθεσμία για να συμμορφωθούμε με την Οδηγία 70/99 έληξε στις 10-7-2001, πήρατε άλλη μία προθεσμία για ένα χρόνο. Εξέπνευσε, λοιπόν, η προθεσμία συμμορφώσεως στις 10-7-2002 και ήρθατε με εννιά μήνες καθυστέρηση και αφού άρχισαν τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να καταρτίσετε - θεσπίσετε το π.δ. Ρέππα-Σκανδαλίδη, το υπ’ αριθμ. 81/4-3-2003 επί τη βάσει του οποίου, κυρία Σχοιναράκη, που είδα να κόπτεστε γι’ αυτούς από το Βήμα τούτο, δεν μονιμοποιήθηκε κανένας. 
    Και εδώ εγείρεται το ερώτημα. Γιατί το κάνατε αυτό; Εσείς τους διορίσατε και εσείς δεν κάνατε καμία κίνηση τακτοποίησης. Να μας πείτε στη δευτερολογία σας και εσείς, κύριε Παπαϊωάννου, γιατί δεν το κάνατε. Γιατί δεν διαλέξατε το νόμο; Γιατί δεν φέρατε τότε νομοσχέδιο και να πείτε, μικρό-μεγάλο παστρεύει, δεν χρειάζονται διαδικασίες και όλοι μονιμοποιήστε. Γιατί δεν το κάνατε; Προφανώς δεν το κάνατε για τρεις λόγους: Πρώτον, διότι τους θέλατε κρεμασμένους στο τσιγκέλι, δεύτερον διότι ξέρατε ότι δεν μπορούσαν να τακτοποιηθούν με ρύθμιση όλοι όσοι είχαν συνάψει κάποια σχέση με το δημόσιο μέσω κάποιας συμβάσεως, λόγω απαγορεύσεως του Συντάγματος και τρίτον διότι βεβαίως αντιλαμβανόσασταν ότι υπάρχει το δημόσιο συμφέρον, πέραν του δημοσιονομικού κόστους, που δεν θέλει μία Δημόσια Διοίκηση να γίνει μπάχαλο με τη μονιμοποίηση εκατόν χιλιάδων - εκατόν πενήντα χιλιάδων ατόμων. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Γι’ αυτό δεν φέρατε ως κυβέρνηση, κύριε Παπαϊωάννου, τέτοιο νόμο. Μάλιστα, και το προεδρικό διάταγμα που φέρατε δεν τακτοποιούσε κανέναν. Συνεπώς αιδώς κύριοι του ΠΑΣΟΚ, ντροπή. Κάπου θα πρέπει να έχετε μέτρο. Εθύσατε και απωλέσατε στον τομέα αυτό. Και έρχεστε τώρα να μας βγείτε και από πάνω; Μάλιστα άκουσα και τον συνάδελφο τον κ. Παπαγεωργίου, του οποίου οι κόρδες ανέβηκαν -φοβήθηκα μην πάθει και κανένα έμφραγμα ή κάποιο εγκεφαλικό- λες και του είχαν πιάσει την οικογένεια ληστές και απειλείτο η ζωή τους. Πού ήσουν, κύριε Παπαγεωργίου; Από το 2000 μέχρι το 2004 που χάσατε την εξουσία ήσουν κυβερνητικός Βουλευτής. Γιατί τότε δεν ίδρωνες, γιατί τότε δεν κόρωνες υπέρ αυτών των συμβασιούχων; 
    Κατά συνέπεια, κύριοι του ΠΑΣΟΚ, δεν νομιμοποιείστε εσείς ειδικά να φέρετε αυτήν την πρόταση νόμου.
    Τα κόμματα της Αριστεράς και ο Συνασπισμός έχουν μια συνέπεια. Στο κάτω-κάτω ο Συνασπισμός έχει και μια άνεση, κύριοι συνάδελφοι. Δεν πρόκειται να γίνει εξουσία, δεν πρόκειται να έχει ευθύνες διακυβέρνησης και συνεπώς μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Έχει όμως μια συνέπεια. Εσείς, όμως; Εδώ ήσασταν. Ζεστά είναι ακόμα τα υπουργικά έδρανα, που καθόσασταν. Γιατί, λοιπόν, εσείς δεν κάνατε τίποτα και έρχεστε τώρα με υποκρισία χιλίων πιθήκων και λέτε, πω-πω τι γίνεται με αυτούς τους ανθρώπους;
    Θέλετε να σας πω και κάτι άλλο; Αυτή η συζήτηση, κύριοι συνάδελφοι, τι περνάει στον ελληνικό λαό; Ότι δεν υπάρχει εργασία και απασχόληση παρά μόνο στο δημόσιο. Δεν παραβιάζεται έτσι το Σύνταγμα και συγκεκριμένα το άρθρο 4 που προβλέπει ότι όλοι έχουμε ίσες ευκαιρίες στο δημόσιο αλλά και παντού; Εμείς, λοιπόν, ήρθαμε και τακτοποιούμε δεκάδες χιλιάδες. Θα το πω και σας στεναχωρήσω τον Υπουργό μου. Το πρωί τηλεφώνησα στον κ. Βέη Πρόεδρο του ΑΣΕΠ και τον ρώτησα πόσες αιτήσεις έχουν έρθει. Μου είπε εβδομήντα οκτώ χιλιάδες. Τι εκτιμάτε από τις αποφάσεις και από την προεργασία που έχει γίνει; Λέει ότι υπολογίζει ότι περίπου το 60% θα τακτοποιηθεί. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Μόνο για το π.δ. 164 -αφήστε το π.δ. 180- θα μονιμοποιηθούν πάνω από πενήντα χιλιάδες. Και αν σ’ αυτούς προσθέσουμε και το 40% με 60% των εκπαιδευτικών το νούμερο ανεβαίνει. Και έρχεστε τώρα εσείς εδώ που όχι μόνο δεν τακτοποιήσατε κανένα, αλλά ενώ τους διορίσατε, τους κρεμάσατε στο τσιγκέλι, και διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας κατηγορώντας εμάς, γιατί εμείς δεν φέραμε ένα νόμο αντισυνταγματικό σαν αυτόν που φέρνετε εσείς τώρα; 
    Θα σας θυμίσω, κύριοι συνάδελφοι, ότι το προεδρικό διάταγμα Ρέππα-Σκανδαλίδη του 2003 πέρασε αστραπιαία από την επεξεργασία του Συμβουλίου της Επικρατείας σε μία συνεδρίαση. Ξέρετε γιατί; Δεν είχε κουκούτσια, δεν είχε ψητό. Το δικό μας που είχε ψητό, διότι έπρεπε να ακροβατούμε ανάμεσα στο Σύνταγμα και τη ρύθμιση μετατροπής των συμβάσεων των συμβασιούχων για να περάσει από το Συμβούλιο της Επικρατείας, χρειάστηκε πέντε συνεδριάσεις. Το δικό σας πέρασε εν ριπή οφθαλμού, διότι δεν τακτοποιούσε κανέναν. Στο δικό μας που υπήρχε μείζον θέμα εάν παραβιάζεται με το προεδρικό διάταγμα το άρθρο 103 παράγραφος 8 του Συντάγματος, εκεί χρειάστηκαν πέντε συνεδριάσεις. Και πέρασε με μία ψήφο, με τη ψήφο της «Αθηνάς». Ήρθε και μας είπε, «άντε το κρίνουμε συνταγματικό, γιατί εν πάση περιπτώσει υπάρχει ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα», αλλά ουσιαστικά, αν διαβάσετε όλο το σκεπτικό της επεξεργασίας του σχηματισμού της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, θα αντιληφθείτε ότι μας είπαν: «Να μη μας ξανάρθετε. Πηγαίνετε και σας το χαρίζουμε, αλλά να μη μας ξανάρθετε». Αυτό λέει το σκεπτικό της επεξεργασίας του Συμβουλίου της Επικρατείας πάνω σ’ αυτό το προεδρικό διάταγμα.
    Κάναμε ό,τι μπορούσαμε να κάνουμε, ώστε να μην καούμε, μέχρι εκεί που δεν καιγόμασταν να μη μας βγει αντισυνταγματικό και αντί να λύσουμε, να περιπλέξουμε περισσότερο το πρόβλημα των συμβασιούχων.
      Εν πάση περιπτώσει, τι νομίζετε, κύριοι συνάδελφοι, ότι όποιος έχει συνάψει κάποια επαφή με το δημόσιο, έχει κάποιο βύσμα, αυτός πρέπει να τακτοποιηθεί; Τα άλλα παιδιά, ανεξαρτήτως του αν ανήκουν στις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας; Γιατί, εσείς τακτοποιήσατε όλα τα δικά σας παιδιά; Όχι βεβαίως. Δηλαδή αυτά τι πρέπει να γίνουν; Ψηφίσαμε και το ν.3320 στις 25 Φεβρουαρίου, με τον οποίο δίνουμε την αυξημένη μοριοδότηση σε όσους διαγωνισμούς γίνουν μέχρι 31.12.2007, κύριε Κεφαλογιάννη, που σημαίνει δηλαδή ότι θα συνεχίζεται, από αυτούς που έχουν διατελέσει συμβασιούχοι, να τακτοποιούνται ενώ όσοι δεν είχαν καμία επαφή με το δημόσιο είτε ψήφιζαν εσάς είτε είναι οπαδοί δικοί μας, θα παραμένουν στο περιθώριο. Λοιπόν, εμείς κάναμε πράγματα για τα οποία έχουμε πολιτικό κόστος. Μας κυνηγούν οι δικοί μας. Ξέρετε τι μας λένε; Από την πρώτη στιγμή που ήρθατε δεν κάνατε τίποτε άλλο παρά να ασχολείσθε πώς να τακτοποιήσετε τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ που είχαν το μέσον και είχαν συμβάσεις με το δημόσιο.
      Αντί, λοιπόν, να μας επαινέσετε, και φέρνετε αυτήν την πρόταση και διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας. Αιδώς είπα, κάπου χρειάζεται μέτρο. Κάπου πρέπει να υπάρχει γενναιότητα. Να μας πείτε «ρε παιδιά, μπράβο σας, κάνατε κάτι που εμείς δεν το κάναμε». Να ζητήσετε συγγνώμη από τους ανθρώπους, όχι να έρχεσθε εδώ και εκεί που μας χρωστάγανε να μας παίρνουν και το βόδι! Αυτή είναι η πραγματικότητα, κύριοι συνάδελφοι.
      Λοιπόν, δεν μπορούμε να συνταχθούμε με αυτήν την πρόταση σε καμία περίπτωση. Εμείς λύσαμε το πρόβλημα. Αυτοί που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, αυτοί τακτοποιούνται. Έχουμε βάλει ασφαλιστικές δικλείδες, δεν μας ενδιαφέρει, κύριε Αλαβάνο, τι λένε τα υπηρεσιακά συμβούλια. Εμείς ορίσαμε είτε θετικές είναι είτε αρνητικές είναι οι κρίσεις των υπηρεσιακών συμβουλίων. Όλες οι περιπτώσεις να πάνε στο ΑΣΕΠ, στην ανεξάρτητη διοικητική αρχή η οποία είναι εντεταγμένη στο Σύνταγμα για να αποφανθεί ποιοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και ποιοι γενικότερα πληρούν όλες τις προϋποθέσεις του π.δ. 164/2004.
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     (Στο σημείο αυτό ο κ. Απόστολος Ανδρεουλάκος, Υφυπουργός Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα , τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
     Το λόγο έχει ο κ. Σαλαγιάννης.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ θα παραιτηθώ από το λόγο γιατί με εκάλυψε πλήρως ο κ. Ανδρεουλάκος. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Εγώ θα ζητούσα από τη Βουλή να μιλήσετε, κατά παρέκκλιση.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Θα ήθελα μόνο να πω ότι κάποτε σε αυτήν την Αίθουσα όταν ομιλούμε θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας τι προϋπήρξε…
      ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ - ΗΛΙΑΚΗ: Δώσατε το λόγο, κύριε Πρόεδρε;
      (Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Δεν θα δώσω το λόγο. Μα διαμαρτύρεσθε προκαταβολικά για κάτι που δεν έγινε.
      Ορίστε, κύριε Σαλαγιάννη.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, θέλω να κάνω δύο μικρά σχόλια κατ’ αρχήν. Το ένα σχόλιο αφορά τον κ. Παυλόπουλο, τον Υπουργό. Γιατί προκάλεσε σήμερα και προκαλεί συνήθως τελευταία πολύ έντονα. Φαίνεται ότι όσο δυσκολεύεται και πιέζεται, τόσο πολύ προκαλεί. 
      Έχω πει και άλλη φορά ότι πολιτεύεται με πολυπραγμοσύνη. Όσο όμως πιέζεται, πολιτεύεται και με εμπάθεια και με αμετροέπεια. 
      Έχω καταλάβει εδώ στη Βουλή που είμαι περίπου δέκα χρόνια –και δεν είμαι συνταγματολόγος ούτε νομικός- ότι αυτοί που ουσιαστικά μπορούν να ξεσκίσουν το Σύνταγμα είναι οι συνταγματολόγοι. Σήμερα σου λένε το ένα, αύριο το άλλο, με επιχειρήματα. Αυτό ισχύει και για τον κ. Παυλόπουλο. Ο κ. Παυλόπουλος καλό είναι από σεβασμό στο Σύνταγμα το οποίο υπερασπίσθηκαν άνθρωποι που δεν ήξεραν από συντάγματα και με τη ζωή τους, καλό είναι να μη βάζει μπροστά από τις ανεπάρκειες μιας πολιτικής και από τα λάθη, το Σύνταγμα. Είναι καλό για σεβασμό στο Σύνταγμα να μην προκαλεί. Και καλό είναι να μη συνεχίζει έτσι γιατί θα βγει στα κεραμίδια, που λέει ο κόσμος, και μετά δεν θα έχει πώς να κατέβει.
      Το δεύτερο μικρό σχόλιό μου: Κάθε φορά που προτείνουμε κάτι σε αυτήν τη Βουλή, μας λένε οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, «εσείς που κάνατε αυτά τότε». Αυτό δεν είναι κουλτούρα δημοκρατική, να σας πω γιατί. Από αδυναμία να προτείνετε κάτι πραγματικά άξιο και σοβαρό στη σύγχρονη εποχή, πάτε και ακουμπάτε στις πιο κακές στιγμές μας. Αυτές μιμείσθε. Τις πιο κακές στιγμές μιας πραγματικά ιστορικής εικοσαετίας που κυβερνούσαμε. Γιατί τις καλές μας, που είναι συντριπτικά πολλές οι καλές στιγμές, δεν έχετε τη δύναμη να τις μιμηθείτε. Απέναντί μας, απέναντι στη δημοκρατική παράταξη έχετε ένα σύνδρομο αυτοκτονικό. Το κάνατε αυτό με τον Ανδρέα Παπανδρέου που τον οδηγούσατε στα δικαστήρια γιατί δεν αντέχατε τη σύγκριση με τη μία οκταετία, το κάνατε και τώρα, μια με το μέτοχο, την άλλη με την απογραφή. Πάτε όλα να τα απαξιώσετε. Έχετε κάτι να πείτε σοβαρό στην ελληνική κοινωνία, θετικό; Κάντε το. Εμείς τίποτα δεν κτίσαμε αυτά τα χρόνια; Κτίσαμε πάρα πολλά, κάναμε πολλά βήματα. Γιατί ο κ. Παυλόπουλος επανέρχεται στο μακαρίτη Μένιο Κουτσόγιωργα, ψάχνει στις αποθήκες της ιστορίας τη χατζάρα του Μένιου και τη βρίσκει τώρα το 2005; Σε άλλες συνθήκες, άλλους καιρούς. Ενώ δεν παίρνει να μιμηθεί τον Πεπονή. Αντίθετα, κατακρεουργεί τον πυρήνα του νόμου του Πεπονή. Για να καταλάβετε λοιπόν ότι έχετε μείνει πολύ πίσω, είμαστε μπροστά, κάνουμε και εμείς βήματα μπροστά, κάτι θεμελιώσαμε, κτίσαμε πολλά πράγματα. Από εκεί και πέρα, λοιπόν, κτίστε. 
      Και έρχομαι στην ουσία με δυο κουβέντες. Εγώ ρωτάω: Πιστεύετε ειλικρινά ότι με αυτά που κάνατε μέχρι σήμερα, απαντάτε στο πρόβλημα των συμβασιούχων; Απαντάτε στις διακόσιες πενήντα χιλιάδες, στις στρατιές που είπε ο κ. Παυλόπουλος; Στρατιές είπε σήμερα ο κ. Παυλόπουλος.
      Απαντάτε, λοιπόν, σε αυτούς τους ανθρώπους ότι λύσανε το πρόβλημά τους; Και απαντάτε ότι έτσι λύσατε το πρόβλημα των συμβασιούχων ως πληγή και ως στίγμα του πολιτικού μας συστήματος και με δική μας ευθύνη; Και με δική σας ευθύνη και ανοχή; Απαντάτε με αυτό το διάταγμα που φέρατε;
      Δεν σας άρεσε που είπε ο κ. Παπαϊωάννου ότι πρόκειται περί πολιτικής απάτης. Εγώ ρωτάω: Πώς αλλιώς να χαρακτηρισθεί αυτό, όταν βγαίνετε στοχευμένα, συγκεκριμένα, σχεδιασμένα δύο μέρες προ των εκλογών και απευθύνσεθε στις στρατιές των συμβασιούχων όπως απευθυνθήκατε; Πώς αλλιώς; Πείτε μου μια άλλη λέξη για να μην είμαστε πολύ σκληροί αν δεν σας αρέσει. Πολιτική απάτη είναι και θα σας έλεγα ότι είναι όχι στιγμιαία αλλά διαρκείας. Όχι εφάπαξ αλλά κατά συρροήν. Και θα σας πω γιατί είναι κατά συρροήν. Πώς το αντιμετωπίσατε; Φέρατε το διάταγμα, κατακερματίσατε το σώμα των συμβασιούχων με τις προϋποθέσεις που βάλατε. Τρεις μήνες πριν από τότε, μετά από τότε, αν είναι έτσι, αν είναι αλλιώς. Τους κατακρεουργήσατε. Και αφήσατε έξω ανθρώπους που επτά οκτώ χρόνια, εκατόν είκοσι μήνες δούλευαν σε μια δουλειά. Το κάνατε αυτό. Ένα μέρος του κόσμου αυτού ελπίζει και θα ελπίζει για πολύ καιρό ακόμα. Θα είναι σε ομηρία πολλούς μήνες ακόμα. Έχουν να περάσουν από πολλά καρτέρια στο δρόμο για να δουν στο τέλος αν είναι ή δεν είναι τελικά μέσα στο διάταγμα. Αφήσατε στρατιές απέξω. Αυτούς λέτε θα τους λύσουμε το πρόβλημα με τη μοριοδότηση. Εγώ ρωτάω –και απευθύνομαι στον καθένα αγαπητό φίλο…
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Στρατιές τακτοποιούμε.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Από τις στρατιές, μια στρατιά. Οι υπόλοιπες στρατιές είναι απέξω. Στους φίλους που είναι απέξω και ελπίζουν στη μοριοδότηση, ποια μοριοδότηση; Δεκαπέντε χρόνια πίσω πάτε και δυο χρόνια μπροστά, για να διεκδικήσουν τα ίδια πρόσωπα, εκατοντάδες χιλιάδες, τη μοριοποίησή τους. Βάλατε και τη συνέντευξη για να μην αφήσετε κανένα περιθώριο. Άσε που θα βρούμε τις λογικές που βάζετε με το πού πρέπει πρώτα να υπάρξουν οργανικές θέσεις, πού θα γίνουν προκηρύξεις, να υπάρχει οργανισμός των θέσεων για να μπορεί κάποιος να μονιμοποιηθεί.
      Λυπάμαι που το λέω αλλά θα περιμένουν πολλά χρόνια ακόμη για να αποδειχθεί ότι δεν μπορούν να μονιμοποιηθούν.
      Λέτε ότι λύνετε το πρόβλημα των συμβασιούχων, ότι σπάτε την ομηρία. Βεβαίως σπάτε την ομηρία γιατί σκοτώνετε τους ομήρους. Αυτό ακριβώς κάνετε. Μας κατηγορείτε γιατί φέρνουμε τώρα το θέμα. Διότι ποτέ άλλοτε τόσες χιλιάδες κόσμου ξαφνικά δεν μπήκε στην ανεργία. Μέσα σε μια νύκτα ξημερώνει την άλλη μέρα το πρωί σε ανεργία, χιλιάδες κόσμου. Εμείς μπορεί να κάναμε λάθος που ανεχθήκαμε τις ανανεώσεις των συμβάσεων παράτυπα.
      Όμως η αγωνία μας ήταν να μη βγάλουμε στο δρόμο και στην ανεργία χιλιάδες κόσμο. Εσείς δεν νοιάζεστε γι’ αυτό.
      Αγαπητέ φίλε και συνάδελφε, που εκτιμώ ιδιαίτερα την παρουσία σας, θέλω να μας πείτε μετά στη δευτερολογία σας αν με ό,τι κάναμε μέχρι σήμερα κλείνετε αυτήν την πληγή, αυτό το άγος για όλους και το στίγμα για το πολιτικό μας σύστημα και τη λειτουργία του των συμβασιούχων. Απαντήστε μου: Το κλείνετε ή μετά από λίγο θα έχουμε ακριβώς τα ίδια; Εγώ λέω ότι θα έχουμε πάλι τα ίδια. Και αυτό είναι τραγωδία και για το πολιτικό μας σύστημα και για σας και για τους εργαζόμενους. 
      Φέραμε ένα σχέδιο νόμου με βάση το οποίο βάζουμε αρχές και κλείνουμε και το παρελθόν και το μέλλον. Γιατί, λοιπόν, δεν το στηρίζετε; Επειδή το φέραμε εμείς και τα συνυπογράψαμε; Αυτό είναι το πρόβλημά σας; Είναι δίκαιο ή δεν είναι δίκαιο; Κάντε το λοιπόν για να δούμε ότι κάτι θετικό προσφέρετε σε μια χρονιά δωδεκάμηνης αναξιοπιστίας.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα  καταλαμβάνει ο  Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ.  ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Ιωάννης Βλατής.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε το περασμένο της ώρας και πολλές ώρες που βρισκόμαστε δυστυχώς εδώ, όπως και οι προηγούμενοι συνάδελφοι τόνισαν συζητώντας και κάποιες φορές και άσχετα πράγματα, γι’ αυτό θα προσπαθήσω να είμαι αρκετά σύντομος. 
      Τελικά αυτή η σοφή λαϊκή ρήση «ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται» νομίζω ότι επιβεβαιώνεται πλήρως σήμερα, ένα χρόνο από την ανάληψη της διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία, σήμερα που αποδείχτηκε ότι όλες οι μεγάλες προεκλογικές υποσχέσεις του κ. Καραμανλή και της Νέας Δημοκρατίας, υποσχέσεις όπως «μονιμοποιούνται διακόσιοι πενήντα χιλιάδες συμβασιούχοι» ή «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά» στους αγρότες ή «όχι νέοι φόροι» στους εργαζόμενους –πήραμε ήδη τον πρώτο λογαριασμό- ή «ανακούφιση εκατόν σαράντα χιλιάδες αγροτικών νοικοκυριών με τις ρυθμίσεις για τα πανωτόκια» -ούτε το 20% δεν εντάσσονται- όλες αυτές οι μεγάλες υποσχέσεις και ένα σωρό αναρίθμητες άλλες αποδείχτηκαν τίποτε άλλο παρά μεγάλες φούσκες. Και επειδή οι φούσκες, αγαπητοί συνάδελφοι, περιέχουν αέρα κοπανιστό, ένα χρόνο μετά η Νέα Δημοκρατία αποδεικνύει ότι ούτε μπορούσε ούτε ήθελε να λύσει τα μεγάλα προβλήματα του ελληνικού λαού.
      Τα προεδρικά διατάγματα, με τα οποία η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι επιλύει το πρόβλημα των συμβασιούχων, όχι μόνο δεν το αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα αλλά αντίθετα το καθιστούν και πιο πολύπλοκο και φυσικά πιο δυσεπίλυτο. Μόνο μερικές χιλιάδες –και ας μην βιάζεται ο κύριος Υφυπουργός να μας πει τα αποτελέσματα του ΑΣΕΠ- συμβασιούχων θα δικαιωθούν, ένα μικρό ποσοστό από το σύνολο των διακοσίων πενήντα που ο σημερινός Πρωθυπουργός είπε προεκλογικά –και ας μην προσπαθούν να το αρνηθούν- θα δικαιωθούν. Οι υπόλοιποι, δεκάδες χιλιάδες θα αναγκαστούν να οδεύσουν προς τα δικαστήρια. Και βέβαια όσοι δικαιωθούν στα δικαστήρια θα μπουν στη λίστα αναμονής για να προκηρυχθούν οι νέες προς πλήρωση θέσεις εργασίας. Και βέβαια εν τω μεταξύ θα έχουν ήδη καταταγεί στη μεγάλη στρατιά των ανέργων.
      Θα πρέπει εδώ να σχολιάσω λιγάκι, γιατί αντιπαρατίθενται και από την πλευρά της Κυβέρνησης και από την πλευρά του Συνασπισμού στο διάταγμα Ρέππα σε μία προσπάθεια συμψηφισμού. Όταν προσπαθούμε να συμψηφίσουμε, κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να είμαστε τίμιοι στον συμψηφισμό. Μπορεί το διάταγμα 81/2003 των  Ρέππα-Σκανδαλίδη να μην έλυσε πολλά προβλήματα ή να έλυσε πολύ λίγα προβλήματα, ωστόσο δεν προέκυψε από αυτό το διάταγμα ούτε ένας άνεργος. Αντίθετα από τα δικά σας προεδρικά διατάγματα θα προκύψουν και ήδη προκύπτουν χιλιάδες άνεργοι, για να έρθουν άλλοι ημέτεροι, «τα δικά μας παιδιά» να καταλάβουν τις θέσεις τους, για να δημιουργηθούν οι νέοι όμηροι εργαζόμενοι ενός καινούργιου πελατειακού συστήματος που χρόνια τώρα η χώρα μας με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να αντικαταστήσει με ένα σύγχρονο και τίμιο σύστημα. Τελικά, όμως, αγαπητοί συνάδελφοι, ο μεγάλος όμηρος θα είναι το ίδιο το κράτος, αφού ποτέ δεν θα ξέρει ούτε πόσους εργαζόμενους έχει ούτε πόσους χρειάζεται ούτε τι ειδικότητες χρειάζεται, καθώς δεν καθόμαστε τελικά να ορίσουμε ένα αντικειμενικό σύστημα στις προσλήψεις των εργαζομένων όπως αυτό που είχαμε και το καταστρέφουμε. 
      Εδώ θα ήθελα να σταθώ λιγάκι στην επιλεκτική μνήμη του κυρίου Υπουργού, γιατί μας έκανε διάφορα ρητορικά ερωτήματα στην τοποθέτησή του. Εγώ θα ήθελα, επειδή συζητούμε για το Σύνταγμα και επειδή το Σύνταγμα στο άρθρο 102 παράγραφος 5 προβλέπει ότι καμία νέα αρμοδιότητα δεν δίδεται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση χωρίς να συνοδεύεται με τους απαραίτητους πόρους, να θέσω ορισμένα ερωτήματα. Αλήθεια πόσα ευρώ φρόντισε η Κυβέρνηση να ψηφίσει στον προϋπολογισμό για τη δημοτική αστυνομία; Πόσα για τους σχολικούς φύλακες; Πόσα για το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι»; Η απάντηση είναι: Ένα μεγάλο μηδενικό, κύριε Υπουργέ. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης):  Όσα είχατε και εσείς.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Το μόνο ποσό που βάλατε στον προϋπολογισμό για νέα αρμοδιότητα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι για τους παιδικούς σταθμούς, όπου μάλιστα δεν προβλέψατε την τιμαριθμική αναπροσαρμογή λόγω του πληθωρισμού, ακριβώς το ίδιο ποσό που υπήρχε και στο περσινό προϋπολογισμό από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. 
      Και εδώ φαίνεται πάρα πολύ καλά πώς σκοπεύετε να προωθήσετε την μονιμοποίηση των συμβασιούχων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που είναι το μεγαλύτερο κομμάτι, στην ουσία προσπαθώντας να κάνετε μνημόσυνο με ξένα κόλυβα. Γιατί μέχρι στιγμής όλα αυτά τα προγράμματα που προείπα, το «Βοήθεια στο σπίτι», οι σχολικοί φύλακες, η δημοτική αστυνομία πληρώνονται από τους τοπικούς αυτοτελείς πόρους, κύριε Υπουργέ.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης):  Από την Ευρωπαϊκή Ένωση πληρώνονται βασικά.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Έτσι για να τα θυμόμαστε όλα, να μην έχουμε επιλεκτική μνήμη και να μην υποστηρίζουμε ότι οι άλλοι αθετούν ή δεν στηρίζουν το Σύνταγμα, ενώ εμείς εμφανιζόμαστε βασιλικότεροι του βασιλέως.
      Η πρόταση νόμου που συζητείται σήμερα, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού, δεν έχει σκοτεινά σημεία. Συγκεκριμενοποιεί με σαφήνεια την έννοια των παγίων και διαρκών αναγκών. Είναι απλούστατη. Οριοθετεί επακριβώς τις υπόλοιπες προϋποθέσεις για τις συμβάσεις που δύνανται να μετατραπούν σε αορίστου χρόνου. Την έχετε, λοιπόν, μπροστά σας. Αν σας ενοχλεί ότι η πρόταση νόμου έγινε από το ΠΑΣΟΚ, είναι δικαίωμά σας. Ωστόσο είναι ευτυχής η συγκυρία ότι την ίδια πρόταση την κάνει ο Συνασπισμός. Δεχθείτε, λοιπόν, την πρόταση του Συνασπισμού. Εμείς δεν θα έχουμε πρόβλημα. Ψηφίστε τη λοιπόν, για να λύσουμε το θέμα τίμια και ξεκάθαρα για τους Έλληνες εργαζομένους.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει η κ. Άννα Διαμαντόπουλου. Είναι απούσα και διαγράφεται.
      Το λόγο έχει ο κ. Ελευθέριος Βενιζέλος. Συγγνώμη ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος. Είπα να αλλάξω το μικρό όνομα, κύριε Βενιζέλο, αλλά δεν γίνεται.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Είναι στην επικαιρότητα τώρα. Τον έφερε ο Πρωθυπουργός.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας):  Ορίστε, κύριε Βενιζέλο έχετε το λόγο.
    ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το μεγάλο πολιτικό ζήτημα που τέθηκε σήμερα στη Βουλή είναι η βαθιά και σκληρή σύγκρουση στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας. Παρακολουθήσαμε σήμερα, στέλεχος της Κυβέρνησης, τον Υφυπουργό κ. Ανδρεουλάκο, τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας τον κ. Πολύδωρα, παλαιούς Βουλευτές όπως ο κ. Γιάννης Κεφαλογιάννης και πολλούς άλλους συνάδελφους της Πλειοψηφίας με τις φωνές και τα χειροκροτήματά τους, να ψάλλουν τον ύμνο των γαλάζιων παιδιών. Να σαλπίζουν ξανά την επέλαση του κομματικού κράτους της Δεξιάς. Να διακηρύσσουν τον διαχωρισμό των συμβασιούχων, άρα και των ανέργων και των εργαζομένων στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, σε δικούς τους και δικούς μας. 
    ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Είπα εγώ τέτοια πράγματα;
    ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Αυτό είναι μια οπισθοχώρηση, μια δραματική υποβάθμιση του επιπέδου του πολιτικού πολιτισμού της χώρας και είναι μια ανοιχτή αμφισβήτηση της ρητορικής εμμονής του κ. Καραμανλή στην πολιτική του μεσαίου χώρου και του κοινωνικού κέντρου. Ποιο μεσαίο χώρο, ποιο κοινωνικό κέντρο, ποια ευαισθησία, ποιος πολιτικός πολιτισμός, κύριοι της Κυβέρνησης, όταν αυτό που λέτε είναι τόσο προσβλητικό και τόσο βάναυσα ταπεινωτικό για τους συμβασιούχους. 
    Οι συμβασιούχοι ήταν καλοί ως ψηφοφόροι στις εκλογές του 2004. Τώρα έπαψαν να είναι το εκλογικό κοινό της Νέας Δημοκρατίας και έγιναν ένα βαρίδι. Έγιναν ξανά ευνοημένοι από το ΠΑΣΟΚ, πολιτικοί αντίπαλοι προς τους οποίους για λόγους φιλανθρωπίας η Νέα Δημοκρατία κάνει μια μικρή χάρη αλλά να μην τα ζητούν και οι συμβασιούχοι όλα. Όχι να γίνει ό,τι θέλουν και ό,τι πρέπει και ό,τι επιτάσσει η οδηγία και το Σύνταγμα. Ας αρκεστούν σε αυτό που τους δίνει η ελεήμων διάθεση της Νέας Δημοκρατίας. 
    Κύριε Υπουργέ και κύριοι συνάδελφοι της κοινοβουλευτικής Πλειοψηφίας, τώρα που έχουν έρθει τα δύσκολα, τώρα που η Κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με την αμηχανία της, με την ανικανότητά της να σχεδιάσει το μέλλον της χώρας και να εφαρμόσει επιτέλους μια κυβερνητική πολιτική με αρχή, μέση και τέλος, τώρα φεύγει η επίπλαστη αυτή επιφάνεια του νεωτερικού προσώπου της Νέας Δημοκρατίας. Και αποκαλύπτεται και πάλι, όπως είπα, η αναλλοίωτη και βαθύτερη ουσία της ελληνικής Δεξιάς. 
    Αυτή είναι μια μεγάλη εισφορά της σημερινής συζήτησης. Γιατί επιτέλους ο πολιτικός διάλογος αποκτά ειλικρίνεια, γνησιότητα, αυθεντικότητα και ο ελληνικός λαός που παρακολουθεί μπορεί να αντιληφθεί με αφορμή τη σημερινή συζήτηση ποια είναι η πραγματική διαφορά των δυο μεγάλων πολιτικών παρατάξεων, των δυο μεγάλων πολιτικών αντιλήψεων και των δυο αισθητικών που συγκρούονται στη χώρα αυτή. 
    Αυτό που οφείλει να κάνει η Κυβέρνηση με αφορμή την πρόταση νόμου -που ουσιαστικά επεξεργάστηκε η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος και υιοθέτησαν το ΠΑΣΟΚ και ο Συνασπισμός- είναι να αντιληφθεί ότι πρέπει το προεδρικό διάταγμα του κ. Παυλόπουλου να εφαρμοστεί επιτέλους ουσιαστικά και πλήρως, να διαφυλαχθεί από τον κίνδυνο να καταρρεύσει δικαστικά επειδή δεν το υπερασπίζεται αποτελεσματικά η Κυβέρνηση -που είναι διάδικος στις υποθέσεις αυτές. Επίσης η Κυβέρνηση πρέπει να αντιληφθεί ότι η ρητή και κατηγορηματική υπόσχεση του κ. Καραμανλή προεκλογικά στους συμβασιούχους συνεπάγεται ευθύνες, συνεπάγεται την υποχρέωση της Κυβέρνησης τώρα να καλύψει τα κενά του προεδρικού διατάγματος. Και τα κραυγαλέα αυτά κενά προσπαθεί να καλύψει η πρόταση νόμου που δεν είναι πρόταση νόμου κομματική αλλά κοινωνική: της κοινωνίας των  πολιτών, των ίδιων των εργαζομένων, του κοινωνικού κινήματος. 
    Πρέπει να αποσαφηνιστεί σήμερα χωρίς υπεκφυγές ποια είναι κατά τη γνώμη της Κυβέρνησης η συνταγματική βάση της ρύθμισης που περιλαμβάνεται και στο προεδρικό διάταγμα και στην πρόταση νόμου. Να μας πει ο κ. Παυλόπουλος με ρητή δήλωση στα πρακτικά της Βουλής, δεσμευτική για τον ίδιο και τον Πρωθυπουργό, αν θεωρεί ότι το ισχύον Σύνταγμα της χώρας, το άρθρο 103, παράγραφος 8, εδάφιο γ΄, σε συνδυασμό με τη μεταβατική διάταξη του άρθρου 118, παράγραφος 7, προσφέρει το συνταγματικό έρεισμα για τη ρύθμιση του προεδρικού διατάγματος που πρέπει να συμπληρωθεί για λόγους σεβασμού της οδηγίας και της αρχής της ισότητας με όσα προτείνει η πρόταση νόμου. 
    Αν συμφωνήσουμε ότι αυτή είναι η συνταγματική βάση και αν συμφωνήσουμε ότι πρέπει αυτές οι συνταγματικές διατάξεις να εφαρμόζονται και να ερμηνεύονται υπό το πρίσμα της οδηγίας, δηλαδή σε αρμονία με το κοινοτικό δίκαιο, όπως έχουν πει ήδη τρεις τελεσίδικες εφετειακές αποφάσεις και περίπου τριάντα αποφάσεις πρωτοδικείων σε όλη τη χώρα, τότε θα έχουμε δώσει τη νομική, τουλάχιστον, απάντηση: την απάντηση από πλευρά θεσμικού πλαισίου ως προς το τεράστιο ζήτημα των συμβασιούχων, θα έχουμε θωρακίσει τις ρυθμίσεις, θα έχουμε δεχθεί ότι πρέπει να διευρυνθούν και να συμπληρωθούν οι ρυθμίσεις αυτές ώστε να μην αποκλείονται άδικα άνθρωποι και να μην ταλαιπωρούνται. Και βεβαίως θα έχει αποδεχθεί έτσι η Κυβέρνηση ότι όλα όσα λέει σε σχέση με το άλλο ανοιχτό μέτωπο το λεγόμενο του βασικού μετόχου τη στιγμή που η ίδια εισηγείται την κύρωση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, είναι ένα ψευδές δημαγωγικό και εικονικό μέτωπο, γιατί ο κ. Καραμανλής υπέγραψε τη συνθήκη για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, ο κ. Καραμανλής την εισηγείται πανηγυρικά στη Βουλή και το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα κωδικοποιεί πανηγυρικά αυτό που ισχύει, τουλάχιστον, από το 1964 στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι δηλαδή το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και γενικά το Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο υπερέχει του Εθνικού Συντάγματος και του δικαίου των κρατών-μελών. Όχι επειδή είναι κατώτερο το Εθνικό Σύνταγμα αλλά επειδή το Εθνικό Σύνταγμα προβλέπει τη συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οικειοθελώς αναθέτει αρμοδιότητες ελληνικών κρατικών οργάνων στα ευρωπαϊκά κοινοτικά όργανα με αντίστοιχο περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας της χώρας. Επειδή το Σύνταγμα το θέλει. 
    Και όπως ακριβώς πρέπει να εφαρμόσουμε την οδηγία για την πρόσβαση των πρατηριούχων στα διυλιστήρια σύμφωνα με το χθεσινό νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης, όπως ακριβώς πρέπει να εφαρμόσουμε την οδηγία για τις συμβάσεις αορίστου χρόνου και τους συμβασιούχους, έτσι ακριβώς πρέπει να εφαρμόζουμε, σεβόμενοι το Σύνταγμά μας -γιατί αυτό το επιτάσσει το Σύνταγμά μας- και όλο το Σώμα του πρωτογενούς και του παραγώγου κοινοτικού δικαίου. 
    Να δεσμευθείτε, κύριε Υπουργέ, ως προς την συνταγματική βάση και να ανακαλέσετε αυτά τα οποία ειπώθηκαν εδώ σε σχέση με τα γαλάζια παιδιά τα οποία οδήγησαν τον κ. Πολύδωρα εκτός Κυβέρνησης, εξόριστο από το ίδιο το κόμμα του, γιατί ήθελε προεκλογικά ο κ. Καραμανλής να δώσει την εντύπωση ότι έχει αλλάξει η ιδεολογική υφή και η φιλοσοφία της Νέας Δημοκρατίας. Και έρχεται τώρα η αντίληψη αυτή που εκφράζει ο κ. Κεφαλογιάννης, ο κ. Πολύδωρας και εσείς, κύριε Υπουργέ –και λυπούμαι- εν τη ρήμη του λόγου σας ίσως, να διεκδικήσει ρεβάνς από την εικονική αντίληψη του κ. Καραμανλή και του κ. Παυλόπουλου ο οποίος θέλει εδώ να μας πει ότι είναι συνεπής η Νέα Δημοκρατία, ενώ ήταν ασυνεπές το ΠΑΣΟΚ. 
    Το ΠΑΣΟΚ κρίθηκε για τη δική του πολιτική. Κρίθηκε για πράξεις και παραλείψεις. Η Νέα Δημοκρατία όμως κέρδισε τις εκλογές με μια πολύ συγκεκριμένη μέθοδο. Και στη μέθοδο αυτή που οδήγησε στην εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας κορυφαία θέση κατείχε η δημαγωγική και ανεύθυνη υπόσχεση του κ. Καραμανλή ότι θα μονιμοποιηθούν διακόσιοι πενήντα χιλιάδες συμβασιούχοι. 
    Και σε ποιον αποδίδουν ευθύνη τώρα οι εκπρόσωποι της κοινοβουλευτικής Πλειοψηφίας; Στους δημοσιογράφους, οι οποίοι στο πλαίσιο μιας ή δυο τηλεοπτικών εκπομπών παραπλάνησαν τον κ. Καραμανλή και τον οδήγησαν να παραδεχθεί τον αριθμό διακόσιοι πενήντα χιλιάδες. Μα, αν ο υποψήφιος Πρωθυπουργός τότε και νυν Πρωθυπουργός τώρα της χώρας, ο κ. Καραμανλής, παραπλανάται με  τόση ευκολία από δημοσιογράφους και με τέτοια προχειρότητα διατυπώνει προεκλογικές δεσμεύσεις και κυβερνητικές θέσεις για μείζονα θέματα κοινωνικού ενδιαφέροντος όπως οι συμβασιούχοι, σκέφτομαι με τρόμο ως πολίτης του τόπου αυτού και αναρωτιέμαι: 
Με ποια ανευθυνότητα, με ποια έλλειψη μεθόδου και επαγγελματισμού, με ποια προχειρότητα και εν τέλει με ποια ανευθυνότητα δεν λαμβάνονται αποφάσεις. 
    (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
    Διότι το μεγάλο πρόβλημα της Κυβέρνησης είναι η αδυναμία της να αναλάβει την ευθύνη για τη διακυβέρνηση του τόπου, η αδυναμία της να σχεδιάσει και η αδυναμία της να αποφασίσει.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Βενιζέλο, σας παρακαλώ ολοκληρώστε.
    ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Πίστεψε η Νέα Δημοκρατία ότι μπορεί να διανύσει μεγάλο χρονικό διάστημα κατηγορώντας το ΠΑΣΟΚ και μεταφέροντας τις ευθύνες για ό,τι έγινε, ό,τι γίνεται και ό,τι θα γίνει στο ΠΑΣΟΚ. 
    Ξέρετε, ακόμη και τα πιο ωραία όνειρα έχουν ένα τέλος όταν ξυπνάει κάποιος. Και πρέπει να σας πω ότι ο ελληνικός λαός έχει αρχίσει και ξυπνάει.
    Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να κάνω μία σύντομη παρέμβαση.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Να γίνουν πρώτα και οι άλλες τοποθετήσεις, κύριε Πρόεδρε. Δύο, τρεις συνάδελφοι είμαστε ακόμη.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Δεν πρόκειται να δευτερολογήσω, κύριε Πρωτόπαπα. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μία σύντομη παρέμβαση λέει ο κύριος Υπουργός. Δικαιούται να την κάνει. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Μία πολύ σύντομη παρέμβαση, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): 
      Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Τρεις παρατηρήσεις θα κάνω. 
      Σε ό,τι αφορά τα όνειρα, που ο κ. Βενιζέλος είπε, πάντα κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια. Στο ΠΑΣΟΚ το συνηθίζετε άλλωστε, όπου μονίμως βλέπατε όνειρα. Εν όψει, όμως, του διχασμού που υπάρχει ως προς τα όνειρα, τα οποία έχετε μεταξύ σας, ισχύει η περίφημη ρήση του Τσου Εν Λάι ξέρετε, την οποία είχε πει για τις σχέσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών από τη μια πλευρά και της ΕΣΣΔ την εποχή εκείνη. Είχε τονίσει ότι «κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι, αλλά βλέπουν διαφορετικά όνειρα». Αυτό έχετε πάθει στο ΠΑΣΟΚ τον τελευταίο καιρό και αυτό φαίνεται.
      Και επειδή ονειρεύεστε και με αυτόν τον τρόπο, από εκεί και πέρα σκέφτεστε για τους άλλους το ίδιο.
      Μιλήσατε, κύριε συνάδελφε, για το γεγονός ότι εμείς δεν παίρνουμε αποφάσεις. Εμείς παίρνουμε αποφάσεις και συγκρουόμαστε. Και επειδή παίρνουμε αποφάσεις σύγκρουσης για το καλό του τόπου και των θεσμών, γι’ αυτό υπάρχει εναντίον μας και αυτή –την οποία τη βλέπετε και τη ζείτε- η πλήρης παραμόρφωση της πραγματικότητας όπου κάθε λάθος -ακόμα και το ασήμαντο- γίνεται γεγονός και κάθε επιτυχία της Κυβέρνησης μένει στο σκοτάδι. 
      Αν εννοείτε, λοιπόν, ότι εσείς αποφασίζατε με τρόπο που άρεσε σε άλλους και προβαλλόταν, τις αποφάσεις αυτές σας τις χαρίζουμε. Εμείς αποφασίζουμε αλλιώς. Και αποφασίζουμε σε θέματα που ουδείς τόλμησε στο παρελθόν να αγγίξει. Γιατί εμείς έχουμε ως γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και αυτό υπηρετούμε.
      Στο βασικό θέμα τώρα το οποίο θέσατε και το οποίο σχετίζεται με τους συμβασιούχους: Την απάντηση δεν μας τη δώσατε στο καίριο ζήτημα. Περάσατε τόσα χρόνια στην κυβέρνηση. Εσείς δημιουργήσατε ομήρους συμβασιούχους. Εσείς τους προσλάβατε τους περισσότερους από αυτούς με τρόπους που προδίδουν έναν πρωτόγνωρο κομματικό νεποτισμό. Εσείς είστε εκείνοι οι οποίοι δεν πράξατε απολύτως τίποτα για την αποκατάστασή τους, γιατί όλα αυτά τα χρόνια τους στέλνατε ομήρους στις εκλογές και τους θέλατε ομήρους στις εκλογές. Εμείς κάναμε αυτό που κάνουμε και θα κριθούμε γι’ αυτό.
      Ο μαξιμαλισμός με αντισυνταγματικές ρυθμίσεις και, κυρίως, η υπονόμευση μιας προσπάθειας για να λυθούν θέματα που δημιούργησαν αμαρτίες του παρελθόντος, προδίδει ότι ούτε και τώρα θέλει κάποιος να συνετιστεί από τα λάθη του παρελθόντος.
      Και βεβαίως σας ξαναλέω για μία ακόμη φορά: Ο κ. Καραμανλής είπε κάτι απλό, το οποίο ξεκαθαρίσαμε πάντοτε και στο οποίο κι εσείς συμφωνήσατε πολύ αργά, στις εκλογές. Θα γίνουν -όσοι κι αν είναι αυτοί- αορίστου χρόνου όσοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Ακόμα και το κείμενο, που μοιράσατε, εφόσον είναι έτσι, δεν μιλάει για διακόσιες πενήντα χιλιάδες μονιμοποιήσεις…
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Υπουργέ…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Παπαϊωάννου, σας παρακαλώ.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Λέει για τις περιπτώσεις εκείνων -όσοι κι αν είναι αυτοί, τον αριθμό αυτόν τον ανέβαζαν και το κατέβαζαν οι δημοσιογράφοι την εποχή εκείνη- οι οποίοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. 
      Σας τονίζω, όμως –και θα το πω για μία ακόμη φορά, γι’ αυτό δεν χρησιμοποιώ αριθμούς εγώ, θα γελοιοποιηθούν όλοι εκείνοι που μιλούσαν για αριθμούς όταν θα έρθει η ώρα και θα δώσω τους πλήρεις αριθμούς- το εξής: Όταν μιλάτε για αριθμούς, να θυμάστε πάντοτε ένα πράγμα: Αν υποφέρει αυτήν τη στιγμή ο τόπος, υποφέρει από τους αριθμούς της δημιουργικής λογιστικής που με τόση ευκολία είχατε προωθήσει την εποχή εκείνη και με τόσο κόστος αυτήν την ώρα πληρώνει ο ελληνικός λαός. Εμείς μιλούμε με τα έργα μας και γι’ αυτά θα κριθούμε.
      Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Το ενύπνιον της ισχυράς οικονομίας.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής, δεκαεννιά μαθητές και μαθήτριες και τέσσερις συνοδοί δάσκαλοι από το Δημοτικό Σχολείο Μαλαισίνας Φθιώτιδας.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλές σπουδές.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Άγγελος Μανωλάκης.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΝΩΛΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε Υπουργέ, θα μου επιτρέψετε να κάνω δύο μικρά σχόλια σχετικά με την τελευταία παρέμβασή σας.
      Όσον αφορά τα όνειρα τουλάχιστον σε εμένα προσωπικά θα επιτρέψετε μέσα σε αυτήν τη σκληρή και ζοφερή πραγματικότητα που ζούμε τον τελευταίο καιρό, να ονειρευόμαστε μία καλύτερη Ελλάδα.
      Όσον αφορά τη δημιουργική λογιστική -οποιαδήποτε είναι αυτή- αυτή μας έβαλε στην ΟΝΕ, ενώ η δική σας, δυστυχώς, λογιστική μας έβαλε υπό επιτήρηση.
      Η μεγαλύτερη μάστιγα της νεοελληνικής ιστορίας που έφερε φτώχεια, μιζέρια, οπισθοδρόμηση στη χώρα μας, ήταν –και δυστυχώς παραμένει σε ένα σημαντικό βαθμό- το πελατειακό κράτος. Απάντηση σε αυτό το τεράστιο πρόβλημα ήρθε να δώσει το 1994 ο ν. 2190, ο νόμος Πεπονή. Μία μεγάλη κατάκτηση, ένας νόμος με αδιάβλητα, αντικειμενικά, ίσως όχι πάντα αξιοκρατικά κριτήρια για τις προσλήψεις στο δημόσιο καθιερώθηκε, βάζοντας τέρμα στην κάθε είδους εξάρτηση και εκμετάλλευση.
      Αυτόν το νόμο, κύριε Υπουργέ, δεν τόλμησε καμία κυβέρνηση να τον πειράξει. Έγιναν κάποιες απόπειρες για να τον βελτιώσουν –με επιτυχία ή όχι- ποτέ, όμως, δεν έθιξαν την καρδιά του νόμου, την αντικειμενικότητα, η οποία μάλιστα κατοχυρώθηκε και συνταγματικά.
      Σήμερα με την υπό συζήτηση πρόταση νόμου -όπου εμείς και ο Συνασπισμός υιοθετώντας τις πολύ σωστές προτάσεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και πλήρως εναρμονισμένοι με την Κοινοτική Οδηγία- βάζουμε τέρμα μια για πάντα στο πρόβλημα των συνταξιούχων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, εφόσον βέβαια θέλετε να τις υιοθετήσετε.
      Το προεδρικό διάταγμα του περασμένου καλοκαιριού έδινε δήθεν μερική απάντηση στην Κοινοτική Οδηγία και στο πρόβλημα. Μονιμοποιούσε ελάχιστους, έστελνε τη συντριπτική πλειοψηφία των συμβασιούχων στην ανεργία, στα δικαστήρια και στην ομηρία. 
      Η Νέα Δημοκρατία προεκλογικά υποσχέθηκε στους πάντες τα πάντα. Ανέβασε τον αριθμό των συμβασιούχων στους διακόσιους πενήντα χιλιάδες, ενώ εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι ήταν ίσως περίπου οι μισοί, εξαγριώνοντας έτσι τον ελληνικό λαό και δίνοντας την εντύπωση ότι δήθεν έμπαιναν τόσοι πολλοί από το παράθυρο, καταργώντας εμείς οι ίδιοι το δικό μας νόμο Πεπονή. Εξαγρίωναν τον κόσμο από τη μια μεριά και του έδιναν ελπίδα από την άλλη, με το αζημίωτο βέβαια, παίρνοντας χιλιάδες ψήφων.
      Στη συνέχεια, με το νόμο της μοριοδότησης και της συνέντευξης η Κυβέρνηση προσπάθησε να μονιμοποιήσει ακόμη λίγους συμβασιούχους, αλλά μόνο, δυστυχώς, τους βαθύ μπλε.
      Για εμάς, κύριε Υπουργέ, και τα γαλάζια και τα πράσινα και τα κόκκινα και τα πορτοκαλί είναι δικά μας παιδιά. Είναι παιδιά του ελληνικού λαού και όλα πρέπει να έχουν ίσες ευκαιρίες στην απασχόληση και στη ζωή. Το να προσλαμβάνονται, όμως, μόνο τα σκούρα μπλε παιδιά, αυτό πλήττει ευθέως τη δημοκρατία στη χώρα μας.
      Η Κυβέρνηση, φαίνεται, ήθελε να είναι εντός εποχής και σκέφτηκε, μιας και πρόσφατα, το Φεβρουάριο, είχαμε και περίοδο εκπτώσεων στην αγορά, να ξεκινήσει και αυτή τις δικές της εκπτώσεις.
      Θα έλεγα σε όλους τους τομείς της πολιτικής μας ζωής, αλλά ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη σημερινή κουβέντα, είδαμε τους διακόσιους πενήντα χιλιάδες των συμβασιούχων πριν τις εκλογές να γίνονται εξήντα χιλιάδες τον Ιούνιο του 2004, μετά τις εκλογές, για να μειωθούν στις τριάντα χιλιάδες στο τέλος του χρόνου, για να εγγράφονται πιστώσεις για πολύ λιγότερους από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και για να διορίζονται, τελικά, ίσως δέκα χιλιάδες, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις.
Όπως ειπώθηκε όμως σήμερα και από τον κ. Κοσμίδη πιο αναλυτικά, αλλά και από άλλους συναδέλφους, εκατόν τριάντα χιλιάδες περίπου νέοι συμβασιούχοι προσλήφθηκαν δημιουργώντας έτσι μια νέα γενιά ομήρων. 
     Κατά την ταπεινή μου γνώμη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα έπρεπε να υπάρξουν ξεχωριστές διαδικασίες πρόσληψης για τους συμβασιούχους και ξεχωριστές για τους νέους χωρίς εμπειρία, ώστε να υπάρχουν ίσες ευκαιρίες για όλους και να μην υπάρχουν συνταγματικά και δικαστικά κωλύματα. Η Κυβέρνηση πρέπει, υιοθετώντας αυτήν την πρόταση νόμου, να δώσει εφάπαξ μια ξεκάθαρη λύση στο θέμα των συμβασιούχων τηρώντας ή αθετώντας τις προεκλογικές τις υποσχέσεις, ώστε να κλείσει μια για πάντα αυτό το θέμα και να μην διαιωνίζει την ομηρία. 
     Κύριε Υπουργέ, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Δημόσια Διοίκηση δεν έγινε για τους δημοσίους υπαλλήλους, αλλά έγινε για να παρέχει υπηρεσίες στους πολίτες. Όπως και τα νοσοκομεία που δεν έγιναν για τους γιατρούς, αλλά για τους ασθενείς και τα σχολεία που δεν έγιναν για τους καθηγητές, αλλά για τους μαθητές. Το λέω αυτό γιατί βλέπω τον τελευταίο χρόνο να προσπαθείτε με όλα τα σχετικά νομοσχέδια που έχετε φέρει, να ελέγξετε το κράτος και όχι να το βελτιώσετε, ώστε να εξυπηρετεί και τον πολίτη και την προκοπή του πολίτη. 
     Σήμερα χρειαζόμαστε ένα μικρό και ευέλικτο κράτος, όπου οι πολλές αποφάσεις, εκτός από αυτές βέβαια που αφορούν την εξωτερική πολιτική, την άμυνα κλπ, να παίρνονται όσο τον δυνατόν πιο χαμηλά και πιο κοντά στον πολίτη. Αυτό σημαίνει αποκέντρωση παντού. Για παράδειγμα, δεν μπορούν πια να διοικούνται τα νοσοκομεία μας, τα σχολεία μας, η αστυνομία, η πυροσβεστική υπηρεσία κλπ, από τα Υπουργεία της Αθήνας και τους Υπουργούς, αλλά από ενισχυμένους οικείους δήμους. πρέπει κατά την άποψή μου να υπάρξουν ηθικά και υλικά κίνητρα στους δημοσίους υπαλλήλους, ώστε όχι μόνο να παρέχουν καλές υπηρεσίες στον πολίτη, αλλά να συμβάλλουν και στην ανάπτυξη του τόπου, αντί να την μπλοκάρουν πολλές φορές. Πρέπει να σταματήσουν τα στεγανά, τα άδυτα, τα καπετανάτα. 
     Το τελευταίο διάστημα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα μας δοκιμάζεται από τα υπαρκτά -ή ανύπαρκτα ίσως- σκάνδαλα της Εκκλησίας και της δικαιοσύνης. Πρέπει στη Δημόσια Διοίκηση, όπως και στην Εκκλησία και στη δικαιοσύνη και παντού, να φυσήξει αέρας δημοκρατίας. Πρέπει να σταματήσουν τα συντηρητικά φέουδα και τα άβατα και να υπάρξει παντού κοινωνικός έλεγχος και αποκέντρωση. Γιατί έτσι θα πάνε μπροστά και οι θεσμοί και η χώρα. 
     Δεν μπορεί η Κυβέρνηση, κύριε Υπουργέ, με την πολιτική της να δημιουργεί ομήρους συμβασιούχους εδώ, να βάζει υπό ομηρία την οικονομία μας στην Ευρώπη μετά τη λεγόμενη απογραφή, να χαμηλώνει το κύρος της χώρας μας με το «Βασικό Μέτοχο».
     (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
     Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε. 
     Καταλαβαίνω ότι αυτό σας πειράζει, κύριε Υπουργέ, αλλά δεν τα λέω εγώ. Τα λένε οι Υπουργοί σας, τα λέει ο κ. Αράπογλου…
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Καθόλου δεν με πειράζει. Εσάς πειράζει μάλλον. 
     ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΝΩΛΑΚΗΣ: Καθόλου. Δεν χρειαζόταν να μαλώνουμε τόσο καιρό κι εσείς να σπαταλάτε τόσο χρόνο, αφού όλοι οι Έλληνες είμαστε κατά της διαφθοράς ή της λεγόμενης διαπλοκής.
     Τέλος, δεν μπορεί μετά τα χθεσινά να εξαπατά άλλο αυτή η Κυβέρνηση –πολιτικά εννοώ, κύριε Υπουργέ- τον ελληνικό λαό βάζοντας, παρά τις υποσχέσεις της, νέους, έμμεσους, δυσβάσταχτους φόρους στον απλό κόσμο. 
     Ευχαριστώ πολύ. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Μανωλάκη. 
     Το λόγο έχει ο κ. Χρήστος Πρωτόπαπας. 
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Έχει περάσει και η ώρα, κύριε Πρόεδρε, αλλά μπορούμε πιστεύω να συζητάμε και νηφάλια σε ένα ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα. 
     Υπάρχει μια πραγματικότητα, κύριε Υπουργέ: Ο κ. Καραμανλής, όλοι σας, μιλήσατε προεκλογικά για μια θετική αντιμετώπιση διακοσίων πενήντα χιλιάδων ατόμων. Μάλιστα, είπατε ρητά ότι θα εφαρμοστεί η ευρωπαϊκή οδηγία. Φυσικά δεν εφαρμόζεται και οι διακόσιοι πενήντα χιλιάδες θα γίνουν 50, 40, 30, οι οποίοι θα μονιμοποιηθούν, θα δώσετε και σε κάποιους κάποια μόρια και θα πείτε «εκπληρώσαμε την υπόσχεσή μας». Όμως, δεν θα είναι έτσι. Θα έχει γίνει μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές εξαπατήσεις των τελευταίων δεκαετιών. 
     Αυτό είναι το θέμα. Έχει ευθύνη το ΠΑΣΟΚ; Βεβαίως και έχει. Βεβαίως και έχουμε και αυτοκριτικά το έχουμε πει. Αφήσαμε το πρόβλημα να διογκωθεί και δεν κάναμε τα δέοντα. Το πληρώσαμε όμως. Κοιτάξαμε κατάφατσα την αλήθεια, βρήκαμε τον ελληνικό λαό και ειδικά αυτές τις διακόσιες πενήντα χιλιάδες οικογένειες απέναντι και το πληρώσαμε. Αναφερθήκατε και στην παριστάμενη κ. Διαμαντοπούλου. Πολύ σωστά η κ. Διαμαντοπούλου, τότε ως Επίτροπος, είχε επισημάνει το πρόβλημα. Και καλά έκανε. Αν το είχαμε αντιμετωπίσει νωρίτερα, πιθανότατα να το είχαμε λύσει και νωρίτερα. Σε καμία περίπτωση όμως, παρ’ ό,τι πληρώσαμε την καθυστέρησή μας, δεν κάναμε πολιτική εξαπάτηση. Δεν είπαμε ψέματα στον κόσμο, συνειδητά ψέματα. Δεν το αλλάξαμε στο δρόμο. Έχουμε τη συνείδησή μας ήσυχη. 
     Εμείς, κύριε Υπουργέ, μπορούμε και ονειρευόμαστε κάτι καλύτερο για το αύριο. Εσείς βλέπετε εφιάλτες στον ύπνο σας ή τουλάχιστον πρέπει να βλέπετε, όταν ακούτε τις φωνές αυτών των ανθρώπων κάτω από το Υπουργείο σας και κάτω από τα άλλα Υπουργεία, στους οποίους τάξατε, τους πήρατε την ψήφο, υποσχεθήκατε και μετά τους αφήσατε στα κρύα του λουτρού. Θα τους βρείτε μπροστά σας, όμως και ειδικά, όταν αρνείστε τη σημερινή πρόταση που κάνει το ΠΑΣΟΚ και ο Συνασπισμός. Και δεν είναι δική μας στην τελική ανάλυση. Πρόταση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ είναι. Και το κάναμε επίτηδες και επιλέξαμε να φέρουμε πρόταση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ για να μην πάρουμε εμείς τη δόξα και να μην θεωρηθεί ότι σας πιέζουμε κάπου. Το κάναμε για να σας δώσουμε μια διέξοδο. Δεν την παίρνετε, δεν την αξιοποιείτε. Εφιάλτες στον ύπνο σας λοιπόν, γι’ αυτό δεν μπορεί να ονειρεύεται κανένας καλά. 
     Και τι κάνετε σήμερα; Θα σας πω το παράδειγμα του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού, το οποίο με προσβάλλει σαν άνθρωπο. Αναφέρθηκε πριν και ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος κ. Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, εγώ όμως θέλω να το επαναλάβω: Είναι εκεί πέρα τετρακόσιοι τριάντα, τετρακόσιοι σαράντα άνθρωποι, οι οποίοι προσελήφθησαν με διαδοχικώς ανανεούμενες συμβάσεις και οι οποίοι κάνουν τη λεγόμενη εξατομικευμένη προσέγγιση του ανέργου και προσπαθούν μέσα από το Κέντρο Προώθησης Απασχόλησης να ενεργοποιήσουν τον άνεργο και να τον οδηγήσουν στη δουλειά. Υπάρχει δέσμευση της χώρας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε αυτό. Υπάρχει έλεγχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Έχουν μπει χρονοδιαγράμματα. Έχετε δεσμευτεί και επί κ. Παναγιωτόπουλου σε συγκεκριμένες ημερομηνίες. Αυτές δεν είναι πάγιες και διαρκείς ανάγκες; Δεν υπάρχει σοβαρός Έλληνας που να το αρνείται. Και όμως βρέθηκαν μη σοβαροί Έλληνες στον ΟΑΕΔ –φαντάζομαι ότι είναι και δική σας πολιτική ευθύνη και του κ. Παναγιωτόπουλου, βεβαίως- οι οποίοι είπαν ότι δεν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ότι η εξατομικευμένη προσέγγιση του ανέργου δεν είναι πάγια και διαρκής πολιτική. Αυτό για το οποίο επαίρεται ο κ. Παναγιωτόπουλος και ο κ. Γιακουμάτος στις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις, το λένε μη πάγια και διαρκή ανάγκη. 
     Θα το εξαφανίσετε δηλαδή αύριο; Όχι. Δεν μπορείτε και να το κάνετε πια. Έχετε δεσμευτεί. Τότε τι είναι; Εάν αυτό δεν λέγεται πολιτική απάτη, τότε πώς λέγεται; Απορώ πώς κοιτάτε αυτούς τους ανθρώπους στα μάτια. Απορώ πώς τους καλείτε και τους κάνετε σεμινάρια. Απορώ πώς τους ζητάτε να δουλέψουν περισσότερο και παραγωγικότερα, όπως λέει ο Υπουργός Απασχόλησης, όταν την ίδια ώρα τους κοροϊδεύετε και μαζί με αυτούς ολόκληρο τον ελληνικό λαό. 
     Στο Περιστέρι υπάρχουν εκατόν σαράντα, διακόσιοι άνθρωποι, οι οποίοι ταλαιπωρούνται χρόνια και δουλεύουν με πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Καλύπτουν ανάγκες τέτοιες. Πάνε και έρχονται και την ίδια ώρα το δημοτικό συμβούλιο στέλνει μεν το θέμα στο ΑΣΕΠ, αλλά το υπονομεύει από κάτω με έγγραφο του δημάρχου, προφανώς γιατί θέλει να πάρει κάποιους άλλους, όπως συνήθως γίνεται, όπως πιθανά έγινε και θα γίνει και στο ΚΕΘΥ, όπως επιχειρείται να γίνει και σε όλους τους χώρους. 
     Αυτή είναι η αντίληψή σας για τα πράγματα. Και μετά λέμε περί ελληνικής δεξιάς. Είναι η κλασική ελληνική δεξιά που τίποτα δεν άλλαξε από τη διαδικασία του 1950 και του 1960. Υπάρχουν οι ίδιες αντιλήψεις. Και δεν είναι τυχαία η παρουσία και ο οίστρος του κ. Κεφαλογιάννη σήμερα στο συγκεκριμένο θέμα. Αυτή τη δεξιά εκφράζει. Το δυστύχημα δεν είναι αυτό. Το δυστύχημα είναι ότι την ίδια δεξιά εκφράζετε κι εσείς. 
     Τι γίνεται αυτή τη στιγμή γενικότερα στη δημόσια διοίκηση; Είχατε πει…
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ο κ. Μάνος... 
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Καταλαβαίνω ότι σας ενοχλεί, κύριε Υπουργέ. Μπορείτε μετά να απαντήσετε. 
     Είχατε πει περί επανίδρυσης του κράτους. Να κάνουμε έναν απολογισμό τώρα που πέρασε ένας χρόνος; Είναι μια ευκαιρία. Κάποια στιγμή πρέπει, ίσως, να πάρουμε κι εμείς μια πρωτοβουλία και να σας βοηθήσουμε να κάνετε αυτό τον απολογισμό, αφού κρύβεστε και δεν τον κάνετε μόνος σας.
      Τι επανιδρύσατε, κύριε Υπουργέ, αυτό το χρόνο; Θα σας πω τι μου είπε μια μέρα ο Υπουργός Υγείας, όταν του ζήτησα να στείλει, εάν διαφωνεί, τα ΠεΣΥ στις περιφέρειες. Απάντησε: «Ωραία, θα τα έστελνα, πιθανώς έχετε δίκιο, αλλά δεν μπορώ να εμπιστευθώ ότι αυτή τη στιγμή οι περιφέρειες μπορούν να ανταποκριθούν». Αυτή είναι η κατάσταση με ομολογία Υπουργού σας, όχι με δική μας. 
      Ένα χρόνο τι έχει γίνει; Να σας πω εγώ τι έχει γίνει; Πήρατε τους προϊσταμένους, τους διευθυντές, τους τμηματάρχες, ό,τι χρώμα και να είχαν οι άνθρωποι, πράγμα που εμείς ποτέ δεν εξετάσαμε –στο Υπουργείο που ήμουν είχα Γενική Διευθύντρια την οποία σήμερα την έχετε Γενική Γραμματέα και καλά κάνετε και την έχετε, αλλά την είχαμε Γενική Διευθύντρια, που σημαίνει ότι ποτέ δεν κοιτάξαμε τι χρώμα έχει, αρκεί να ήταν άξια- και βάλατε τους κολλητούς σας, του κόμματός σας, χωρίς πτυχία. Βουίζει ο κόσμος! Είναι ΔΕ. Εκεί που είναι να πάνε άνθρωποι με ένα πτυχίο, με μεταπτυχιακά και ντοκτορά, αυτοί παραγκωνίζονται και πάνε άλλοι, αρκεί να είναι μπλε. Μοναδικό προσόν, μοναδικό κριτήριο είναι αυτό. Αυτό το κράτος επανιδρύθηκε. 
      Σε σχέση με τις προσλήψεις τι γίνεται; Έχω εδώ ένα ντοκουμέντο. Βέβαια είναι λίγο παλαιότερο, έχει ημερομηνία 27 Οκτωβρίου, αλλά δεν έχει σημασία, είναι επίκαιρο, γιατί είναι αντίληψη συγκεκριμένη. Είναι κατορθώματα του κ. Ορφανού. Θέλει να προσλάβει πτυχιούχους φυσικής αγωγής στο Υπουργείο. Πώς γίνεται η μοριοδότηση; Προσέξτε, γιατί έχει σημασία. Προσόντα: Μέχρι έξι μόρια για τα πτυχία σου, για τις μεταπτυχιακές σπουδές σου και τις προϋπηρεσίες σου και έξι μόρια η συνέντευξη. Μέχρι έξι μόρια τα πάντα που έχεις κάνει στη ζωή σου και έξι μόρια η συνέντευξη, δηλαδή λέτε στους ανθρώπους ότι τους έχετε γραμμένους στα παλαιά των υποδημάτων.  Εάν δεν είναι στη λίστα του κόμματος δεν έχουν καμία προοπτική και καμία τύχη. 
      Παρακαλώ πολύ να δώσετε στον Υπουργό το σχετικό έγγραφο μπας και εκ των υστέρων φιλοτιμηθούν και δεν γίνουν τέτοιες ακρότητες και δεν υπάρχει τέτοιος κομματισμός στη δημόσια διοίκηση. 
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χρήστος Πρωτόπαπας                         καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
      Αυτή είναι η λογική με την οποία επιχειρείτε να κάνετε τις προσλήψεις. Αυτή είναι η νοοτροπία. Αυτή είναι η αντίληψη. 
      Θα κλείσω με το σημερινό θέμα. Σας δώσαμε μια δυνατότητα διεξόδου. Δεν είναι δική μας, είναι της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Εμείς την υιοθετήσαμε και δίνουμε μια δυνατότητα διακομματικά να κλείσουμε αυτό το πρόβλημα, να τελειώνουμε με το θέμα των συμβασιούχων μια και καλή, με πάγιες λύσεις, με διακομματικές λύσεις, με λύσεις ευρύτερης στήριξης και ευρύτερης συναίνεσης. Να δεσμευθούμε, όπως θέλουμε να δεσμευθείτε και εσείς, ότι δεν θα υπάρξει ποτέ πια ρουσφέτι στη δημόσια διοίκηση, ποτέ πια πρόσληψη από το παράθυρο, ποτέ πια συμβασιούχοι. 
      Αυτά τα ζητήματα πρέπει να τα διακηρύξουμε προς όλες τις κατευθύνσεις, να πάρουμε τις ευθύνες μας, όπου πρέπει να τις πάρουμε, και να αναλάβουμε και το κόστος. Επιτέλους, κάποια στιγμή στη δημόσια διοίκηση μπορούν να υπάρξουν και διακομματικές αντιλήψεις. Δεν έχουμε τίποτα να μοιράσουμε, αρκεί να αντιμετωπίσουμε με γενναιότητα και με μια στοιχειώδη αξιοκρατία την πραγματικότητα και να πείσουμε το παιδί του ελληνικού λαού ότι, όπως ξέρει πως στο πανεπιστήμιο θα μπει εάν είναι καλός, ανεξάρτητα του χρώματος ή του κομματικού πιστεύω, το ίδιο θα συμβεί και στη δημόσια διοίκηση. 
      Δεν το θέλουμε αυτό; Δεν είναι καλό για όλους μας; Δεν είναι καλό για το πολιτικό μας σύστημα; Κάντε το! Είναι μια λαμπρή ευκαιρία, αλλιώς θα μπλέξετε και σεις.
      Ο κ. Τρακατέλης ξεκίνησε πρώτος την ιστορία των προσφυγών για το βασικό μέτοχο, κύριε Υπουργέ. Δεν το ξεκινήσαμε ούτε εμείς, ούτε κανένας άλλος. Ο κ. Τρακατέλης το ξεκίνησε πρώτος και το ξέρετε πάρα πολύ καλά και το ξεκίνησε κόντρα σε αυτό που λέτε περί Ελληνικού Συντάγματος. Ο κ. Τρακατέλης ξεκίνησε πρώτος την ιστορία. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Τον κ. Σηφουνάκη τον ξέρετε;
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Έτσι και οι δικοί σας, είχαν προσφύγει πολλές φορές για τους συμβασιούχους στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να σας τραβάνε για μια ακόμα φορά και να εκτεθείτε. Εμάς δεν μας ενδιαφέρει ότι θα εκτεθείτε εσείς –ποσώς μας ενδιαφέρει- αλλά μας ενδιαφέρει ότι για μια ακόμη φορά θα εκτεθεί και θα υποβαθμιστεί και θα την πληρώσει αυτή η έρημη χώρα, την οποία, εμείς τουλάχιστον, είχαμε καταφέρει μέσα στην Ευρωπαϊκή ‘Ένωση και στην παγκόσμια κοινότητα να την έχουμε με ψηλά το κεφάλι και να καταγράφει νίκες και όχι θλιβερές ήττες. 
      Αν τουλάχιστον αυτό το θέλετε, ελάτε να το κάνουμε. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης):  Κύριε Πρόεδρε, μια παρέμβαση θα ήθελα να κάνω. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Φαίνεται ότι ξέχασε ο κύριος συνάδελφος κατερχόμενος να μας διαβάσει το κείμενο της ερώτησης στο Ευρωκοινοβούλιο του κ. Σηφουνάκη και να βγάλει τα συμπεράσματά του για το ποια είναι η στάση Ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ για το Σύνταγμα και τη διαφάνεια στον Τόπο. 
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Εσείς παραβιάζετε το Σύνταγμα και συγκεκριμένα το άρθρο 5. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πρωτόπαπα, θέσατε κάποια ζητήματα. Μην διακόπτετε. Σας παρακαλώ πάρα πολύ. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ξεχάσατε, κύριε Πρωτόπαπα, να μας πείτε για την ερώτηση του κ. Σηφουνάκη. Και ξεχάσατε να μας πείτε γιατί κρατάγατε στα συρτάρια σας ως αρμόδιος Υπουργός τις καταγγελίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αφήσατε ανυπεράσπιστο το Σύνταγμα επί έναν ολόκληρο χρόνο. Αυτές τις απαντήσεις ξέρω ότι δεν μπορείτε να τις δώσετε ούτως ή άλλως. 
      Από εκεί και πέρα, τα υπόλοιπα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. 
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, είναι σαφές ότι υπάρχει θέμα προσωπικό και θα ήθελα το λόγο. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Πρωτόπαπα.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Κατ’ αρχήν το γράμμα δεν απευθυνόταν στο Υπουργείο μας, πράγμα που έπρεπε να ξέρετε, αλλά δυστυχώς ούτε αυτό δεν ξέρετε. Έρχεται μέσω άλλων Υπουργείων. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης):  Τι μέσω άλλων Υπουργείων έρχεται; Δεν ήταν στο γραφείο σας; 
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Δεύτερον, απάντηση είχε δοθεί στην πρώτη επιστολή…
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Τι είπατε; 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υπουργέ, μη διακόπτετε. Ακούστε τον κ. Πρωτόπαπα. 
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Ήρθε σε εποχή υπηρεσιακού Υπουργού και δεν μπορούσαμε εμείς να δώσουμε απάντηση. Δεν έχει συνεννοηθεί ούτε με τον κ. Ρουσόπουλο, όπως φαίνεται για μια ακόμα φορά και είναι πολλαπλή η φορά, ο κ. Παυλόπουλος. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Εγώ έχω συνεννοηθεί. 
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Τρίτον, εκείνο που έχω να πω στον κ. Παυλόπουλο, είναι ότι δεν είναι αντίθεση Συντάγματος-Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά αντίθεση νόμου και Συντάγματος, διότι ο νόμος του κ. Παυλόπουλου παραβιάζει ευθέως και το Ελληνικό Σύνταγμα και συγκεκριμένα το άρθρο 5. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε θα ήθελα το λόγο. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Υπουργέ. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Δεν θέλω να αποδώσω στον κ. Πρωτόπαπα την έννοια της παραπλάνησης, γιατί του έχει μείνει το χούι από τον καιρό που ήταν Κυβερνητικός Εκπρόσωπος. Αλλά τουλάχιστον, επειδή είναι στην Αντιπολίτευση, του θυμίζω ότι, όταν η επιστολή του κ. Σάουμπ πήγε στα χέρια του στις αρχές του 2003 -και ξέρει πολύ καλά ότι κοινοποιήθηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών και σε αυτόν τον ίδιο- γνωρίζει κάλλιστα ότι αιτίαση βασική –το έγγραφο θα δοθεί στη Βουλή αμέσως- ήταν το άρθρο 14, παράγραφος 9 και ο νόμος 3021/2002. 
      Επ΄ αυτών  δεν υπήρξε καμιά απάντηση επί της ουσίας, ούτε κανείς μπήκε στον κόπο να πάει στην Ευρωπαϊκή Ένωση να εξηγήσει ορισμένα πράγματα. Το γιατί καθένας το γνωρίζει και καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του. 
      Το μόνο επίτευγμα της Κυβέρνησης Σημίτη, είναι ότι παρέδωσε την Ελλάδα 15η στους 15. Αυτό είναι το επίτευγμα της Κυβέρνησης Σημίτη και ότι η Ελλάδα μπήκε στην ΟΝΕ ένα χρόνο μετά από όλους τους άλλους, τελευταία και ουραγός μέσω δημιουργικής λογιστικής. 
      Εάν αυτά είναι τα όνειρα με τα οποία σκοπεύουν να σκέφτονται ότι πρέπει να πορεύεται ο ελληνικός λαός, αυτά τα όνειρα είναι δικά τους. Αλλά πάντως για τον ελληνικό λαό υπήρξαν εφιάλτες, που ευτυχώς είχαν τέλος στις 7 Μαρτίου. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Να επανέλθουμε επιτέλους στην πρόταση νόμου. 
      Η κυρία Χρυσάνθη Μανωλιά έχει το λόγο. 
      ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Σήμερα, αγαπητοί συνάδελφοι, χιλιάδες συμβασιούχοι βλέπουν ξανά σε βίντεο τι υποστήριζε ο κ. Καραμανλής με στόμφο προεκλογικά γι’ αυτούς, ακούν αυτό που ακούσαμε και εμείς λίγο πριν από τον κύριο Υφυπουργό, δηλαδή επί λέξει «Λύσαμε το πρόβλημα» και κοντεύουν με το δίκιο τους να πάθουν λογική παράκρουση. 
      Ένα χρόνο είναι στην Κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία, ένα χρόνο είναι οι συμβασιούχοι στους δρόμους και αυτό δεν λέει τίποτα στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Μια από τις πιο μεγαλόστομες προεκλογικές δεσμεύσεις της Νέας Δημοκρατίας, η μονιμοποίηση των συμβασιούχων, μετατράπηκε σε μια από τις πιο κραυγαλέες αθετήσεις υποσχέσεων και διαψεύσεως ελπίδων κα προσδοκιών, θέτοντας εν αμφιβόλω και την αξιοπιστία της Κυβέρνησης. 
      Το θέμα της απασχόλησης και της ανεργίας είναι ένα τεράστιο θέμα, κορυφαίο κοινωνικό ζήτημα, που δεν έχουμε δικαίωμα καν να αντιμετωπίζεται μόνο ως οικονομικό μέγεθος, γιατί έχει να κάνει με την ίδια τη ζωή, με την καταξίωση του ανθρώπου ως πολίτη, συμμέτοχου και δημιουργού, αυταξία ζωής. 
      Σε αυτό το τεράστιο και ευαίσθητο ζήτημα έγινε απόλυτη προεκλογική εκμετάλλευση εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας με τις υποσχέσεις για τα «γαλάζια παιδιά» στο δημόσιο, με τις υποσχέσεις για μονιμοποίηση των συμβασιούχων, με τις υποσχέσεις για μια σχεδιασμένη αναπτυξιακή δυναμική που θα γεννήσει απασχόληση και φυσικά με καταλυτική προπαγάνδα ενάντια στο «κακό ΠΑΣΟΚ».
     Σήμερα, ένα χρόνο μετά, τίθεται αμείλικτο το ερώτημα: Ποια είναι σήμερα η κατάσταση που επικρατεί με βάση αυτές τις υποσχέσεις; Πολιτική λιτότητας, άρχισαν ήδη ένα-ένα και τα πρόσθετα πακέτα αντιλαϊκών μέτρων, έξαρση της ακρίβειας, μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, ανεργία που καλπάζει, επίκεινται αποκρατικοποιήσεις με απολύσεις, άνοιγμα ασφαλιστικού και, κοντά σε αυτά, εξαπάτηση των συμβασιούχων, αφού από τους προαναφερθέντες –ναι, διά στόματος του Πρωθυπουργού του κ. Καραμανλή- διακόσιους πενήντα χιλιάδες συμβασιούχους ζήτημα να τακτοποιούνται οι είκοσι πέντε χιλιάδες. Και το χειρότερο; Απολύσεις συμβασιούχων, αλλά και μετάθεση ευθυνών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Το μόνο δηλαδή που τηρήθηκε, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, από τις υποσχέσεις είναι οι διορισμοί ημετέρων! 
     Αγαπητοί συνάδελφοι, δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει την αλχημεία που πραγματοποιήθηκε με τα Προεδρικά Διατάγματα 164 και 180 του 2004, ώστε μέσω αυτών να ελαχιστοποιηθεί ο αριθμός των συμβασιούχων που θα μονιμοποιηθούν. Με τον τρόπο που διατυπώνει το Προεδρικό Διάταγμα τις προϋποθέσεις μετατροπής των συμβάσεων, που είχαν γίνει πριν από την έναρξη ισχύος του, σε αορίστου χρόνου, εξαιρείται από τη ρύθμιση η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Έτσι, οι όροι του Προεδρικού Διατάγματος αποβαίνουν σε βάρος των εργαζομένων. Και όμως η κοινοτική οδηγία, την οποία εννοείται ότι ερχόταν να ενσωματώσει το εν λόγω Προεδρικό Διάταγμα, είναι με σαφήνεια εναντίον ακριβώς μιας τέτοιας αρνητικής εξέλιξης. 
     Επίσης, στο εν λόγω προεδρικό διάταγμα δεν υπάρχει σαφής ορισμός των πάγιων και διαρκών αναγκών. Το αποτέλεσμα είναι να συσκοτίζονται οι προϋποθέσεις εφαρμογής της κοινοτικής οδηγίας, καθώς τίθεται μια σειρά από αόριστες προϋποθέσεις για τη μετατροπή των συμβάσεων εργασίας σε αορίστου χρόνου.
     Η Νέα Δημοκρατία είχε κατηγορήσει το ΠΑΣΟΚ ότι κρατά τους συμβασιούχους σε κατάσταση «ομηρίας». Όμως, αγαπητοί συνάδελφοι, το ΠΑΣΟΚ είχε την ευαισθησία να ανανεώνει τις συμβάσεις των εργαζομένων, ενώ εσείς αυτούς τους «ομήρους» -όπως λέτε- τους εκτελείτε, τους απολύετε και –το χειρότερο- στη θέση τους προσλαμβάνετε εν ψυχρώ άλλους, φίλα προσκείμενους. 
     Έτσι παρατηρούμε τραγικά φαινόμενα, όπως σε συγκεκριμένο εργασιακό χώρο που έχω άμεση αντίληψη, όπου υπήρξαν εκατόν είκοσι δύο απολύσεις και ταυτόχρονα εκατόν εξήντα τέσσερις προσλήψεις –φυσικά ημετέρων- ή απολύσεις εργαζομένων με έξι-εφτά χρόνια προϋπηρεσία και την ίδια στιγμή πρόσληψη «γαλάζιων» παιδιών στη θέση τους, η κομματικοποίηση δηλαδή σε ημερήσια διάταξη. Αν αυτό δεν είναι διαιώνιση και επιδείνωση ενός προβλήματος, τότε θα μας πείτε τι είναι! 
     Πάντως, θέλετε δε θέλετε, φαίνεται ολοκάθαρα ποια είναι η στρατηγική σας επιλογή: Η κομματικοποίηση του κράτους, η εξυπηρέτηση ημετέρων, η επιβολή μιας τέτοιας πραγματικότητας στη δημόσια διοίκηση, απαξιώνοντας ακόμα και το ΑΣΕΠ με τη συνέντευξη, που να επιτρέπει τα ρουσφέτια, δηλαδή επαναφορά σε όλο του το μεγαλείο του πελατειακού κράτους.
     Αλήθεια, τι έχετε να μας πείτε για το γεγονός ότι από τις εκατόν πενήντα-εκατόν εξήντα χιλιάδες προσλήψεις που κάνατε από το Μάρτιο του 2004 μέχρι τον Ιανουάριο του 2005 μόνο οι είκοσι πέντε χιλιάδες είναι μόνιμοι, ούτε τρεις χιλιάδες περίπου οι αορίστου χρόνου και όλοι οι άλλοι είναι με άλλες συμβάσεις, νέες γενιές συμβασιούχων και από αυτούς οι τριάντα τρεις χιλιάδες είναι με μισθώσεις έργου, δηλαδή ρουσφέτια; Αυτή είναι η πραγματικότητά σας.
     Τα προεδρικά διατάγματα που ψηφίσατε, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, αναμφίβολα δεν απαντάνε στο πρόβλημα, δεν λύνουν το πρόβλημα και για το μέλλον, δεν απαντούν καν στην ουσία της κοινοτικής οδηγίας για ποιότητα στις εργασιακές σχέσεις και προστασία των εργαζομένων από καταχρηστικές συμπεριφορές.
     Γι’ αυτό καταθέτουμε αυτήν την πρόταση νόμου που βάζει τις απαραίτητες αρχές και τους κανόνες και αντιμετωπίζει το πρόβλημα και για το μέλλον, που καλύπτει όλους όσους καλύπτουν δικαιολογημένα θέσεις πάγιων και διαρκών αναγκών, που οριοθετεί τον ορισμό «πάγιες και διαρκείς ανάγκες», που ορίζει την έννοια του εργοδότη ως το φυσικό εργοδότη, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, και όχι τον τυπικό εργοδότη, που αναφέρεται απλά στη σύμβαση με τον εργαζόμενο –αφού σε διάφορες περιπτώσεις αυτοί διαφέρουν- που δεν θίγει ευνοϊκότερες διατάξεις για κατηγορίες εργαζομένων, όπως εργαζόμενους με αναπηρίες ή διατάξεις που αφορούν στην ίση μεταχείριση και ίσες ευκαιρίες ανδρών και γυναικών.
     Ως ΠΑΣΟΚ πιστεύουμε ότι αυτή η πρόταση νόμου συμβάλλει στην ουσιαστική αποτροπή της καταστρατήγησης των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων ορισμένου χρόνου στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και ξεκαθαρίζει το τοπίο που είχε συσκοτισθεί με τα προεδρικά διατάγματα και την πολιτική της Κυβέρνησης, γι’ αυτό και την υποστηρίζουμε. 
     Ευχαριστώ.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώθηκε ο κατάλογος των ομιλητών Βουλευτών. 
     Η κ. Σχοιναράκη έχει το λόγο για να δευτερολογήσει.
      ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Για τον κ. Ανδρεουλάκο το μόνο που έχω να πω είναι το εξής. Θα τον παρακαλούσα να ξαναδιαβάσει την εισήγησή του, την τοποθέτησή του σήμερα για να εμπεδώσει το περιεχόμενο και να διαπιστώσει ότι, τελικά, το συμπέρασμα της ομιλίας του ήταν ότι η Νέα Δημοκρατία ήρθε στην Κυβέρνηση μόνο και μόνο για να διορίσει τα δικά της παιδιά. «Λύσαμε το πρόβλημα», μας είπε στη συνέχεια.
      Κύριε Υπουργέ, να σας ενημερώσω ότι ο μήνας σήμερα έχει 31 Μαρτίου και πρωταπριλιά είναι αύριο. Αύριο ελάτε να μας το πείτε. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αύριο είναι η εθνική γιορτή του ΠΑΣΟΚ. 
      ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Μάλλον είναι η ιδανική σας μέρα, κύριε Υπουργέ.
      Η πορεία του ΠΑΣΟΚ ως Κυβέρνηση απέδωσε σημαντικό έργο στη χώρα, στον ελληνικό λαό και είχαν την ευκαιρία τελικά οι πολίτες στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων να το δουν πραγματικά, γιατί, όντως, είμαστε κακοί πολλαπλασιαστές του δικού μας έργου. Σας παραδώσαμε μια χώρα σεβαστή σε εχθρούς και φίλους, με πολίτες που ένιωθαν περήφανοι μέσα στο ευρωπαϊκό και το παγκόσμιο χωριό. Γιατί εμείς, κύριε Υπουργέ, έτσι ονειρευόμαστε τους πολίτες αυτής της χώρας και όχι ταπεινωμένους και εξαθλιωμένους και τελικά εκτελεσμένους έτσι όπως εσείς με την πολιτική σας μας καταντήσατε.
      Επιτέλους, η Νέα Δημοκρατία μέσω του Κοινοβουλευτικού της Εκπροσώπου παραδέχθηκε ότι, όντως, ο Πρωθυπουργός ανέφερε στη συνέντευξή του το συγκεκριμένο θέμα, μόνο που μας διάβασε και άλλη συνέντευξη και προσπάθησε να μας πει στην αρχή ότι πλαστογραφήσαμε την απομαγνητοφώνηση των πρακτικών!
      Κύριε Υπουργέ, διαπιστώνω –και εσείς είπατε, κύριε Παυλόπουλε- ότι τελικά ουδέποτε ο Πρωθυπουργός χρησιμοποίησε αριθμούς και θα γελοιοποιηθούν όλοι εκείνοι που χρησιμοποιούν αριθμούς. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας. Διαπιστώνω, όμως, το εξής. Τελικά αυτήν τη σελίδα nd.gr δεν την παρακολουθείτε ούτε τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας ούτε οι συνάδελφοι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι σήμερα δεν μίλησαν εδώ μέσα σε αυτήν την Αίθουσα.
      Καταθέτω, λοιπόν, στα Πρακτικά την απομαγνητοφωνημένη συνέντευξη του Πρωθυπουργού στις 3 Μαρτίου 2004, η οποία αναφέρει ακριβώς τα εξής: Ουδέποτε ο δημοσιογράφος, κύριε Υπουργέ, τον ρώτησε για οτιδήποτε. Ο δημοσιογράφος είναι ο κ. Θεοδωράκης. Καταθέτω το σχετικό έγγραφο από τη σελίδα της Νέας Δημοκρατίας, για να δουν ότι είναι επικυρωμένο και από τη δική τους σελίδα. 
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Ακόμα καλύτερα.
      ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Αναφέρει λοιπόν: «Θέλω να σας πω και κάτι ακόμα.» –αφού αναφέρει δεκαπέντε-είκοσι σειρές- «Εμείς βγήκαμε πρώτοι και είπαμε να λήξει επιτέλους η εκκρεμότητα με αυτούς τους διακόσιους πενήντα χιλιάδες ανθρώπους συμβασιούχους. Και να κάνουμε τι; Να τους απαλλάξουμε από την ομηρία, από την κομματική μικροπολιτική ομηρία, στην οποία τους κρατά τόσα χρόνια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και εγώ δεν το λέω δημοκρατικά και θα σας το αποδείξω.».
      Έτσι, λοιπόν, κύριε Υπουργέ…
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Διαβάστε όλη τη συνέντευξη! 
      ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Να το διαβάσετε εσείς, κύριε Υπουργέ, γιατί εγώ το έχω διαβάσει!
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Έτσι.
      ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Το καταθέτω, λοιπόν, στα Πρακτικά για να ενημερωθείτε απόλυτα. 
      (Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κυρία Ευαγγελία Σχοιναράκη-Ηλιάκη καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα συνέντευξη, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Ούτε πλαστογραφημένη, λοιπόν, ήταν η απομαγνητοφώνηση, ούτε ψευδέστατη ήταν η εικόνα που ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έβγαλε.
      Ταυτόχρονα είπατε ότι εξυπηρετείτε εσείς τα δικά μας παιδιά που διορίστηκαν επί ΠΑΣΟΚ. Πρώτα-πρώτα, για μας δεν υπάρχουν δικά μας και δικά σας παιδιά. Υπάρχουν Έλληνες πολίτες που έχουν το πρόβλημα της ανεργίας και ζητούν να διοριστούν ή να βρουν δουλειά.
      Θα γνωρίζετε όμως πολύ καλά, κύριε Υπουργέ –και δεν ενημερώσατε εδώ μέσα σήμερα- ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συμβασιούχων είναι άνθρωποι που εργάζονται στους δήμους και στους δήμους διορίστηκαν με βάση την πολιτική των εκάστοτε δημάρχων.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Το Υπουργείο Πολιτισμού δεν το ξέρετε; 
      ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Άρα, δεν είναι δικά μας παιδιά. Υπηρετούσαν, κύριε Υπουργέ, στους δήμους.
     Στον αγαπητό συνάδελφο της Συμπολίτευσης θέλω να πω το εξής:
     Αγαπητέ συνάδελφε της Συμπολίτευσης, δεν θα ήθελα ειλικρινά να ήμουνα στη θέση σου. Είσθε σήμερα τραγικά μόνος. Εγώ αν ήμουν βέβαια στη θέση σας, δεν θα εισηγούμουν δια του αντιπολιτεύεσθαι, αλλά θα προσπαθούσα να αναδείξω τα θετικά σημεία των προεδρικών διαταγμάτων και θα έδινα με αριθμούς, για να διαψεύσω την απέναντι πλευρά, τους ανθρώπους που μονιμοποιούνται μέσω των προεδρικών σας διαταγμάτων και να κλείσω τα στόματα, γιατί είπατε ότι λύσατε το πρόβλημα. 
     Είπε η Νέα Δημοκρατία ότι το ΠΑΣΟΚ είχε ομήρους. Νομίζω ότι έχουμε απαντήσει επανειλημμένα. Εμείς είχαμε ομήρους, αλλά εργαζόμενους. Εσείς εκτελείτε τους ανθρώπους και τους παραπέμπετε στην ανεργία.
     Σε ό,τι αφορά το τι ακολούθησε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Νέα Δημοκρατία, θέλω να πω ότι κινήθηκε σε δύο κατευθύνσεις. Αυτό, δηλαδή, που είπα και στην αρχή. Η πρώτη ήταν συγκυριακή και υπαγορεύτηκε από τις ανάγκες των εκλογών. Μεγέθυνε τον αριθμό των συμβασιούχων μέσω του ίδιου, του σημερινού Πρωθυπουργού σε διακόσιες πενήντα χιλιάδες τον αριθμό και καλλιέργησε την προσδοκία. Πλειοδότησε και κέρδισε ευκαιριακά. Η δεύτερη επιλογή ήταν στρατηγική επιλογή με μακροπρόθεσμο στόχο, γιατί απαξίωσε και κοινωνικά απονομιμοποίησε το ν.2190 στη συνείδηση του κόσμου, προκειμένου να αδειάσει το τοπίο και να μπορεί ελεύθερα να «δημιουργεί» –να διορίζει, δηλαδή, ρουσφετολογικά- το οποίο επικύρωσε βεβαίως με τη νομοθεσία για τις μοριοδοτήσεις, αφού μέσω της συνέντευξης ανοίγει η κερκόπορτα της καταστρατήγησης του ν. 2190 και της αξιοκρατίας στο δημόσιο τομέα.
     Κι ένα τελευταίο σε σχέση με την Αριστερά, γιατί μίλησε για πολιτική υποκρισία της μείζονος Αντιπολίτευσης.
     Όταν υπηρετούσα στα Σφακιά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μιλούσα με τους Σφακιανούς παπάδες. Ήταν οι άνθρωποι, θα έλεγα η αριστερά της πράξης, δεν ήταν της φρασεολογίας. Παρακολουθώντας τότε, αρχή της δεκαετίας του ΄81, κάποια τερτίπια και λειτουργίες μου έλεγαν: «Η πολιτική είναι μια σφαίρα. Στη μία πλευρά βρίσκεται η Δεξιά και στην άλλη η Αριστερά. Στο πίσω μέρος συναντούνται στα σκοτεινά και εν κρυπτώ, συνήθως για πολιτικές ανομίες». 
     Σας ευχαριστώ πολύ.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Βασιλείου έχει το λόγο.
     ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Όσο κι αν προσπάθησα, κύριε Πρόεδρε, στην, πράγματι, μακρά αυτή συζήτηση ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας σήμερα, με την ευκαιρία της συζήτησης της πρότασης νόμους του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού για τους συμβασιούχους, να βγάλω ένα συμπέρασμα και μία κατάληξη στην πολιτική λογική της κατάθεσης της πρότασης και στην αιτιολογία για τις παραλείψεις των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, ομολογώ ότι δεν τα κατάφερα. Απεναντίας έμειναν στο μυαλό μου καρφωμένες οι λογικές των συνδρόμων ιδιοκτησίας που κατείχε, κατέχει και εκτιμώ ότι θα κατέχει τους ανθρώπους στελέχη και πρώτους του ΠΑΣΟΚ. Περισσή έκφραση αλαζονείας, ασφαλώς πολιτική υποκρισία όσον αφορά την πολιτική για την κατάθεση αυτής της πρότασης νόμου και αν μου επιτρέπετε να το τονίσω ιδιαίτερα αυτό, διδακτορικό παραπλάνησης made in ΠΑΣΟΚ. 
     Τελικά οι μόνοι ικανοί στην Ελλάδα προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ; Οι μόνοι που έχουν δικαίωμα εργασίας σε αυτό τον τόπο προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ; Μόνιμη επωδός όλων των ομιλησάντων στην Αίθουσα αυτή ήταν στημένες τυποποιημένες λέξεις του τύπου ότι ο Καραμανλής και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εξαπάτησαν τον ελληνικό λαό, εξαπάτησαν τους συμβασιούχους και υπέκλεψαν την ψήφο τους. Αλλά δεν έγινε ούτε μία αναφορά, παρότι προκάλεσα στην πρωτομιλία μου, να μου εξηγηθεί γιατί ο ν. 2190 δεν εφαρμόστηκε. Αποτέλεσμα της μη εφαρμογής του ήταν η δημιουργία των στρατιών των συμβασιούχων. Ούτε δεξιά κουρούνα βρέθηκε μέσα σε αυτούς. 
     Δεν ελέχθη κουβέντα για τη μη εφαρμογή της 70/1999 κοινοτικής οδηγίας. Δεν ακούστηκε μιλιά γι’ αυτό. Δεν ελέχθη τίποτα για το περιβόητο διάταγμα Σκανδαλίδη – Ρέππα, το 81 του Απριλίου του 2003, μετά την παραπομπή της χώρας μας στο Ευρωδικαστήριο για τη μη συμμόρφωσής της προς την κοινοτική οδηγία. Και ασφαλώς δεν ελέχθη τίποτα για τις προσφυγές και τις συζητήσεις ενώπιον των δικαστηρίων, κυρίως του Ελεγκτικού Συνεδρίου για την αντισυνταγματικότητα του νόμου Σημίτη, του ν. 3051 για τις παρατάσεις των προθεσμιών.
     Και διερωτώμαι ειλικρινά κάνοντας ορισμένες διαπιστώσεις. Υποθέτω ότι το ΠΑΣΟΚ υπολογίζει ότι κάποιες χιλιάδες τακτοποιούνται με τα προεδρικά διατάγματα 164 και 180. Κατ’ αναφορά του αρμοδίου Υφυπουργού του κ. Ανδρεουλάκου πιθανόν αυτός ο αριθμός να φθάσει τις εβδομήντα με ογδόντα χιλιάδες. 
     Εγώ θα έλεγα ότι το ΠΑΣΟΚ, επειδή πιστεύει ότι αυτούς, επειδή τακτοποιούνται, τους χάνει, έρχεται σήμερα να κερδίσει εκείνους οι οποίοι ενδεχομένως δεν τακτοποιούνται, που λήγουν οι συμβάσεις τους. Είναι λογική αυτή, η λογική των αριθμών; Τα πρόσωπα εκφράζουν μόνο αριθμούς και ψήφους; Είναι κοινωνική ευαισθησία αυτή; Οι εργαζόμενοι είναι νούμερα;
     Απαντώντας τώρα στον κ. Σαλαγιάννη σχετικά με την αναγνώριση επιτευγμάτων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, θα ήθελα να πω ότι εγώ, αγαπητέ συνάδελφε, δεν έχω καμία δυσκολία να ομολογήσω επιτεύγματα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Ποιος το αμφισβητεί; Αν είναι δυνατόν! Αλλά ειλικρινά δεν άκουσα κανένα συνάδελφο μέχρι σήμερα να συνομολογήσει ότι σ’ αυτό τον ένα χρόνο κάτι προσέφερε και κάτι πέτυχε σε ένα τελείως κατεστραμμένο τοπίο η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Περίσσεψε η γενναιότητα σε εσάς; 
     Βέβαια έχω να πω και κάτι άλλο σχετικά με την καταγραφή των οικονομικών δεδομένων. Αμφιβάλλει κανείς ότι υπάρχει δημόσιο χρέος 202.000.000.000 ευρώ; Αμφιβάλλει κανείς ότι το έλλειμμα τρέχει με 6,3%; Αμφιβάλλει κανείς ότι κρυφά χρέη δεν περιελήφθησαν στον προϋπολογισμό του 2004 ύψους 6.000.000.000 δισεκατομμυρίων ευρώ και καλείται αμέσως η Κυβέρνηση –όπως είναι οι υποθέσεις των νοσοκομείων- να τα καταθέσει σήμερα;
     Να σας πω και κάτι άλλο ως προς την κοινωνική πολιτική επειδή ανεφέρθη και επειδή –επιδερμικά έστω- ανεφέρθη η υπόθεση και της εισοδηματικής πολιτικής, αλλά και η υπόθεση της λήψης των μέτρων.
     Εγώ ένα σας θυμίζω. Δεν τόλμησε ποτέ καμία κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας –κι ας αυτοαποκαλείσθε σοσιαλιστές- να κάνει την πράξη νομοθετικού περιεχομένου που με έμπνευση του τότε Υπουργού και μετέπειτα Πρωθυπουργού του κ. Σημίτη έγινε, για την απαγόρευση οιασδήποτε μορφής αύξησης στον ιδιωτικό τομέα. Ξεχνάτε αυτή την κοινωνική διάσταση της σοσιαλιστικής πολιτικής σας;
     Μίλησαν όλοι οι συνάδελφοι για εξαπάτηση των συμβασιούχων στις 7 Μαρτίου. Εγώ διερωτώμαι το εξής: Αν εξαπατήθηκαν οι συμβασιούχοι στις 7 Μαρτίου, το προεδρικό διάταγμα 164 ήταν ήδη επεξεργασμένο στις 10 Ιουνίου και είχε σταλεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Θα μου απαντήσει κανείς γιατί η διαφορά από 5% έγινε 9% στις ευρωεκλογές; Τότε δεν είχαν κανένα λόγο να θεωρήσουν ότι εξαπατήθησαν. 
     Τελικά μπορεί να μου πει κανείς πόσοι ήταν οι συμβασιούχοι; Διακόσιες χιλιάδες; Διακόσιες πενήντα χιλιάδες; Εκατό ή εκατόν πενήντα χιλιάδες;
     (Θόρυβος-διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      Ακούστε. Σας παρακαλώ πάρα πολύ, αγαπητοί συνάδελφοι. Ως εδώ πλέον η παραπλάνηση. Εγώ λέω το εξής: Εάν κάποιος από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, τελευταίοι οι Υπουργοί, έχουν να μας πουν αν έμαθαν ποτέ αυτόν τον αριθμό και αν μέτρησαν ποτέ πόσοι υπάρχουν, εάν υπάρχει ένα συγκεκριμένο νούμερο…
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Ο κ. Παυλόπουλος είπε…
      ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ:Αφήστε τον κ. Παυλόπουλο. Έκανε δήλωση ότι θα τους φέρει. 
      Αν υπάρχει και εάν είχατε καταγράψει ένα συγκεκριμένο νούμερο, επιτέλους να αναφερθεί και να ενημερωθούμε και εμείς. Πόσους είχατε προσλάβει; Μήπως ξέρετε πόσοι ήταν οι δημόσιοι υπάλληλοι; Είναι ένα σημαντικό ζήτημα που αναφέρθηκε στην Εθνική Αντιπροσωπεία και δεν απαντήθηκε ποτέ.
      Τελικά, ήθελα να ρωτήσω κάτι και τον κ. Βενιζέλο ο οποίος είναι απών. Έθεσε ζήτημα ο κ. Βενιζέλος, ο Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης να ξεκαθαρίσει τη συνταγματική βάση νομιμότητας του προεδρικού διατάγματος. Εγώ θέλω να ρωτήσω τον κ. Βενιζέλο, έστω και αν είναι απών, το εξής: Θέτει θέμα συνταγματικότητας των προεδρικών διαταγμάτων 164 και 180;
      Ελέχθη από τους συναδέλφους ότι το ΠΑΣΟΚ εκρίθη στις εκλογές της 7ης Μαρτίου. Αγαπητοί συνάδελφοι, οι εκλογές δεν είναι κολυμβήθρα του Σιλωάμ για απάλειψη πολιτικών αμαρτιών. Οι πολιτικές αμαρτίες στο χρόνο που έγιναν διεμόρφωσαν πρακτική και αποτέλεσμα και αναμφισβήτητα έμειναν καταγεγραμμένες στις συνειδήσεις του ελληνικού λαού ως πολιτικές αμαρτίες των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ. Η καταδίκη της 7ης Μαρτίου και της 11ης Ιουνίου ήταν καταδίκη πρακτικών και νοοτροπιών και μήνυμα προς την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για τον απόλυτο σεβασμό στον πολίτη.
      Αυτό κάνει η Νέα Δημοκρατία σήμερα.
      Θα κλείσω την αγόρευσή μου με τις σκέψεις που εξέφρασε ο κ. Πρωτόπαπας, όσον αφορά το «ποτέ πια ρουσφέτι» -τόσο απλόχερα το είπε- «ποτέ πια συμβασιούχοι, πάμε σύστοιχοι σ’ ένα κράτος που θα σέβεται τον εαυτό του, ευρωπαϊκό» και όλα αυτά.
      Μα, ποιος διαφωνεί; Δε διαφωνεί κανείς, αλλά δεν σας πιστεύει κανένας, κύριε Πρωτόπαπα. Είστε αναξιόπιστοι να το λέτε εσείς. Μου θυμίζετε το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο», τις αμερικανικές βάσεις που κλαίγοντας υπογράφατε την παραμονή τους και ένα σωρό άλλα πράγματα.
      Ναι, να πάμε σ’ ένα εκσυγχρονισμένο κράτος. Δεν υπάρχει καμία διαφωνία. Και ασφαλώς, αυτό το εκσυγχρονισμένο κράτος που όλοι το ζητάμε –δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό- χρειάζεται τη συνδρομή όλων μας. Ο Καραμανλής και η Κυβέρνησή του, μέσα απ’ αυτήν την πολύ άσχημη πολιτική και οικονομική κατάσταση, γράφει το δρόμο. 
      Ελάτε όλοι μαζί να λέμε την αλήθεια επιτέλους στους πολίτες. Ελάτε όλοι μαζί να εκφράζουμε τα πραγματικά προβλήματα στους πολίτες και στην πραγματική τους διάσταση. Ελάτε όλοι μαζί να μιλήσουμε για το κοινωνικό ενδιαφέρον όλων των πτερύγων της Βουλής και των εκτός της Βουλής κομμάτων, για να φτιάξουμε πράγματι μία σύγχρονη ελληνική δημοκρατία ευημερούσα, όπως την ονειρευόμαστε. 
      Όπως είπα και στην πρωτολογία μου, αυτού του είδους οι αντιθέσεις μόνο εκεί δεν οδηγούν. Πολύ περισσότερο, οι κατασυκοφαντήσεις κάθε πολιτικής προσπάθειας.
      Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κ. Παπαϊωάννου έχει το λόγο.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, ολοκληρώνουμε μία διαδικασία που κράτησε πολλή ώρα και πιστεύω δικαιολογημένα, γιατί συζητάμε ένα κορυφαίο ζήτημα που έχει να κάνει ασφαλώς με τους ανθρώπους που σήμερα είναι εκτός των τειχών ή που ζουν τις αγωνίες της μη τακτοποίησης, αλλά που όμως έθεσε και κορυφαία ζητήματα σε σχέση με τη λειτουργία και την ποιότητα της δημοκρατίας μας.
      Ο κ. Πολύδωρας, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, οπλίστηκε με το θάρρος να ζητήσει συγγνώμη, όσον αφορά το ζήτημα της προεκλογικής δέσμευσης –εξαπάτησης, θα έλεγα εγώ- του κυρίου Πρωθυπουργού και της Νέας Δημοκρατίας, σε σχέση με τους διακόσιους πενήντα χιλιάδες συμβασιούχους, γιατί ο άνθρωπος είδε τα απομαγνητοφωνημένα Πρακτικά που ήρθαν από το STAR, τα οποία περιλαμβάνονται και στην ιστοσελίδα της Νέας Δημοκρατίας.
      Δεν κατανοώ γιατί ο κ. Παυλόπουλος επιμένει να διαστρεβλώνει ακόμα και τους λόγους του κυρίου Πρωθυπουργού.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Θα σας πω αμέσως γιατί.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Ζήτησε συγγνώμη. Οπλιστείτε και εσείς, κύριε Παυλόπουλε. Δεν είναι κακό πράγμα η συγγνώμη και, δεύτερον, συνεννοηθείτε και μεταξύ σας σε τελευταία ανάλυση.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Δεν είπατε, όμως, γιατί ζήτησε συγγνώμη.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Τι να πούμε; Τα είπε ο κ. Πολύδωρας. Εκτός και αν δεν τον εμπιστεύεστε ή έχετε άλλα όνειρα, γιατί άκουσα πολλά για όνειρα, αλλά δεν θέλω να σταθώ σ’ αυτά.
      Προχωρώ παρακάτω. 
      Κύριε Πρόεδρε, υπάρχει το θέμα της διαδικασίας, δηλαδή αν τελικά αυτές οι προτάσεις νόμου μπορούν να καταλήγουν πράγματι σε νόμο. Όμως, αν δεν καταλήγουν σε νόμο, γιατί να υπάρχουν ως κοινοβουλευτική διαδικασία;
      Παρακαλώ, λοιπόν, σε συνεννόηση με τα κόμματα, η Πρόεδρος της Βουλής να πάρει μία πρωτοβουλία, επιτέλους, οι προτάσεις νόμων των Βουλευτών και των κομμάτων να μπορούν να καταλήξουν σε νόμο, εάν κάποιος πείσει με τα επιχειρήματά του και το διάλογο που γίνεται μέσα εδώ. Θεωρώ αδιανόητες τις όποιες συνταγματικές ή νομικιστικές προσεγγίσεις του όλου ζητήματος. Η ουσία ενδιαφέρει. Και αυτό το θεωρούμε μέγιστο ζήτημα δημοκρατίας και ποιότητας δημοκρατίας.
      Είπε ο κ. Παυλόπουλος, όμως, ότι αυτές οι διαδικασίες εδώ είναι διαδικασίες ανταλλαγής απόψεων και επιχειρημάτων και αν κανείς πειστεί απ’ αυτό, θα έχει να κερδίσει και η δημοκρατία μας και θα βελτιωθούν ζητήματα που συζητάμε και που αποτελούν τον άξονα, αν θέλετε, της σημερινής μας συζήτησης.
      Σ’ αυτό έρχομαι. Το θέμα των ρυθμίσεων των προεδρικών διαταγμάτων, κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ και κύριοι συνάδελφοι, για τους συμβασιούχους των συγκεκριμένων προεδρικών διαταγμάτων, είναι ανοικτό στο δικαστικό πεδίο –προσέξτε το αυτό- και σε πολλά επίπεδα. Υπάρχουν εφετειακές πολιτικές αποφάσεις, υπάρχει πληθώρα πρωτόδικων αποφάσεων των πολιτικών δικαστηρίων, υπάρχει η αντίθετη ουσιαστικά νομολογία του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Και εγώ άκουσα σαφείς υπαινιγμούς για το πώς βρέθηκε αυτή η πλειοψηφία και πώς διαμορφώθηκε.
      Κύριε Υπουργέ, υπάρχει το ζήτημα αυτή τη στιγμή στο Συμβούλίο της Επικρατείας και εσείς ο ίδιος είπατε ότι υπάρχει θέμα, διότι και εκεί ήταν οριακή η πλειοψηφία της επεξεργασίας του συγκεκριμένου διατάγματος, όσον αφορά τη συνταγματικότητα και αυτό θα κριθεί, αν θυμάμαι καλά, στις 21 Απριλίου. 
      Υπάρχει το ζήτημα της κρίσης πάλι των συγκεκριμένων διαταγμάτων στο επίπεδο του Αρείου Πάγου. Έχει προσδιοριστεί δικάσιμος στις 25 Μαΐου, απ’ ό,τι με ενημέρωσαν από τη ΓΣΕΕ, η οποία έχει προσφύγει. Υπάρχει πληθώρα προσφυγών συμβασιούχων στα πολιτικά δικαστήρια.
      Ερωτώ, λοιπόν, πολύ απλά το εξής: Θα αφήσουμε όλο αυτό το ζήτημα –που ενδεχομένως να φθάσει στο επίπεδο του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου- να σέρνεται όλα αυτά τα χρόνια που έρχονται μπροστά μας;
      Από την άλλη πλευρά, υπάρχει ανοιχτό το θέμα στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κύριε Υπουργέ. Δεν αναφέρθηκα μόνο στο θέμα της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που και οι συνάδελφοί σας της Νέας Δημοκρατίας δέχθηκαν ότι υπάρχει θέμα σε σχέση με τα προεδρικά διατάγματα. Υπάρχει προσφυγή της ΓΣΕΕ που είχε ξεκινήσει από τότε που εμείς ήμασταν στην κυβέρνηση, για να μην λέτε εσείς πότε ευαισθητοποιείτε η ΓΣΕΕ και πότε όχι. Άρα, είναι ανοικτό το θέμα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. 
      Το κρίσιμο ερώτημα αυτή τη στιγμή είναι το εξής: Εμείς εδώ θα ανοίξουμε ξανά θέμα Συντάγματος ή υπεροχής του Κοινοτικού Δικαίου;
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Εσείς τα λέγατε το 2003.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Υπουργέ, κοιτάξτε επιτέλους μπροστά μία φορά. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Τι λέγατε το 2003;
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Μα, επιτέλους! Κοιτάξτε μία φορά μπροστά. Συνέχεια, θα είναι άλλοθι το παρελθόν;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υπουργέ, θα πάρετε σε λίγο το λόγο.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Υπουργέ, θέλετε να εμπλακείτε πάλι στο θέμα του ποιο δίκαιο υπερισχύει, για να έχετε το άλλοθι της μη τακτοποίησης των συμβασιούχων;
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Θα ακούσετε τώρα τι έχω να πω.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μη διακόπτετε, όμως, κύριε Υπουργέ.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Υπουργέ, εμένα δεν μου αρέσουν οι λόγοι οι πλειοδοτικοί σε σχέση με το ποιος υπερασπίζεται τους εργαζομένους, κλπ. Ενοχλούμαι βαθύτατα, βέβαια, όταν προσβάλλουμε την αξιοπρέπειά τους. Και αυτό το έκανε ο κ. Ανδρεουλάκος. Αναφέρομαι και στην Κυβέρνηση και το έκαναν και πολλοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Εννοώ τη φράση «τα δικά μας παιδιά», γιατί αυτό έχει να κάνει με την αξιοπρέπεια του κάθε ατόμου, του κάθε πολίτη. 
      Επιτέλους, να τελειώνει αυτή η ιστορία. Τη θεωρώ παρελθοντολογία και κάτι που θα έπρεπε να έχει ξεπεράσει οριστικά ο πολιτικός μας πολιτισμός.
      Εμείς τι λέμε πολύ απλά, κύριε Υπουργέ, επανερχόμενοι στα δικά σας λόγια; Αφού εσείς λέτε ότι εδώ υπήρξαν ανταλλαγές απόψεων και επιχειρημάτων και επειδή εμείς καταθέσαμε μία υπεύθυνα και καλά τεκμηριωμένη πρόταση που δίνει σταθερή και μόνιμη απάντηση στο πρόβλημα –και αυτό λέει η οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι δηλαδή ευκαιριακή αντιμετώπιση του κάθε προβλήματος- μελετήστε τα αυτά τα πράγματα. Σύντομα όμως! 
      Μελετήστε την πρότασή μας και ελάτε μ’ ένα σχέδιο νόμου εδώ να το συζητήσουμε, εάν θέλετε, μέσα από διακομματική συνεννόηση. Βάλτε σ’ αυτή τη συζήτηση και τους κοινωνικούς εταίρους, βάλτε και την ΟΚΕ την οποία αγνοήσατε τελείως.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Δεν πέρασε το διάταγμα από εκεί;
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Με πολλές παρατηρήσεις, τις οποίες όμως αγνοήσατε. Τυπικά πέρασε από εκεί, δυστυχώς. 
      Ελάτε να συνεννοηθούμε να δώσουμε μία μόνιμη και σταθερή λύση και απάντηση στο πρόβλημα, έξω από παρελθοντολογία και έξω από αναφορές στο παρελθόν.
      Νομίζω ότι αυτή είναι η καλύτερη λύση και κυρίως απεμπλέκει χιλιάδες ανθρώπους από τα δικαστήρια, αλλά και εσάς τους ίδιους. Αυτό δεν είναι ότι εμείς ξαφνικά πονέσαμε τη Νέα Δημοκρατία. Είναι αυτονόητο ότι πονέσαμε και πονάμε για το γεγονός ότι μέσα απ’ αυτές τις πλειοδοσίες και κυρίως τις αναφορές στο παρελθόν, θίγεται η αξιοπρέπεια πολλών χιλιάδων Ελλήνων πολιτών.
      Επιτέλους, ας τους σεβαστούμε όλοι μας.
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Παπαϊωάννου, πρέπει να σας θυμίσω –το ξέρετε προφανώς- ότι το άρθρο 73 παρ. 3 του Συντάγματος είναι εκείνο που υπαγορεύει και επιβάλει ότι προτάσεις νόμου ή τροπολογίες που συνεπάγονται δαπάνες δεν μπορούν να εισάγονται για συζήτηση. Άρα, δεν είναι καν θέμα Κανονισμού. Είναι θέμα συνταγματικής διάταξης. Και βέβαια, ίσως πρέπει κάποια στιγμή να φθάσουμε στο σημείο, προτάσεις νόμων των κομμάτων να γίνονται δεκτές. Εγώ, ως παλιός κοινοβουλευτικός, έχω καταθέσει και συζητήσει περίπου πέντε προτάσεις νόμου και συμμετείχα σε άλλες δέκα και είχαν όλες την ίδια τύχη. 
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, μου επιτρέπετε για ένα λεπτό; Το θεωρώ μείζον θέμα. 
      Γι’ αυτό το θέμα έγινε ευρύτατη συζήτηση. Εκείνη την ώρα δεν προεδρεύατε εσείς. Αυτό είναι τελείως φυσιολογικό. Ήταν άλλος συνάδελφός σας στην Έδρα και έγινε μια πολύ μεγάλη κουβέντα σήμερα γι’ αυτό το ζήτημα. Είναι φανερό ότι εδώ διχάζονται οι γνώμες των συνταγματολόγων, αλλά και πολλών συναδέλφων. 
      Επειδή κάπου το θέμα έχει και τον αντίλογό του -και δεν είμαι αυτή τη στιγμή σε μια λογική να τον επαναλάβω- εγώ πιστεύω ότι εμείς ερμηνεύουμε αυθεντικά το Σύνταγμα και αναφέρομαι στην πλειοψηφία της Βουλής. Εδώ μπορούμε να έχουμε όλη τη Βουλή σε μια λογική ότι μπορούμε να πάμε σε μία άλλη αντιμετώπιση. 
      Παρακαλώ, λοιπόν, να συζητηθεί αυτό το θέμα σε έκταση και αν θέλετε, εσωτερικά. Δεν χρειάζεται να αναλώσουμε όλες τις ώρες εδώ. Στο βαθμό που υπάρχει η πολιτική βούληση της πλειοψηφίας και του Προεδρείου να καταλήξουμε σε μια τέτοια, θα έλεγα, απολύτως δημοκρατική απόφαση, πιστεύω ότι όλοι μπορούμε να καταλήξουμε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Είναι θέμα της Διάσκεψης των Προέδρων και θα τεθεί εκεί.
      Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, αφού ετέθη και πάλι το θέμα της διαδικασίας, δεν μπορώ να μην επαναλάβω κάτι. 
      Πώς γίνεται και το ΠΑΣΟΚ ανακαλύπτει όλες αυτές τις καλές ιδέες –το ξαναλέω- στην Αντιπολίτευση; Χρόνια ολόκληρα, δέκα χρόνια η διάταξη –και δεν πάω πίσω, παρά μόνο στα τελευταία δέκα χρόνια- έτσι εφαρμοζόταν. 
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Μου επιτρέπετε, κύριε Παυλόπουλε, για μισό λεπτό; Θα συμβάλω στην κουβέντα.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Όχι, κύριε Παπαϊωάννου. Θα μου επιτρέψετε να ολοκληρώσω;
      Λέω, λοιπόν, ότι αυτή η διαδικασία έτσι εφαρμοζόταν. Εμείς εδώ δεν την είχαμε αμφισβητήσει, κανένας δεν είχε θέσει θέμα και μάλιστα, όποιος τολμούσε να θέσει θέμα τότε, γινόταν και αντικείμενο κριτικής ότι εισάγει καινά δαιμόνια και παραβιάζει τα όσα είχαμε συμφωνήσει. 
      Ξαφνικά το ΠΑΣΟΚ, όταν είναι στην Αντιπολίτευση, τότε «διεκδικεί τα δικαιώματα της Αντιπολίτευσης». Όταν είναι Κυβέρνηση, σκέφτεται ότι αυτό μονάχα έχει να κυβερνά και από εκεί και πέρα, κανείς δεν έχει τη δυνατότητα να έχει αντίλογο. Γι’ αυτό, λοιπόν, σας λέω ότι δεν αλλάζει η φυσιογνωμία αυτού του κόμματος. Διότι θα έπρεπε ως Κυβέρνηση να παίρνει τις πρωτοβουλίες που πρέπει για να μην φθάνουμε εδώ που φθάνουμε.
      Και το είπα αυτό το πράγμα, διότι όπως καταλαβαίνετε το ίδιο ισχύει και για το θέμα των συμβασιούχων για το οποίο μιλάμε. Θα το επαναλάβω και δεν γίνεται να μην το επαναλάβω αυτό το πράγμα. Όπως ως προς τη διαδικασία, τώρα θυμήθηκαν την ανάγκη ψηφοφορίας, όταν τόσα χρόνια δεν επιτρεπόταν να γίνει ψηφοφορία για το θέμα αυτό, έτσι και με το θέμα των συμβασιούχων. 
      Κλείνουμε μια συζήτηση σήμερα. Απάντηση δεν πήραμε, εκτός από ένα «συγνώμη» του κ. Πρωτόπαπα, «λάθος κάναμε, τι να κάνουμε, τώρα ξυπνήσαμε». Το ερώτημα είναι -και το έχω πει και το επαναλαμβάνω ίσως κουραστικά για πολλοστή φορά- το εξής.
      Κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, το μυστήριο της μετανοίας είναι χρήσιμο για τη σωτηρία της ψυχής, γιατί σου επιτρέπει να εξομολογείσαι τα αμαρτήματά σου για να έχεις την ευκαιρία ίσως να κάνεις και άλλα στο μέλλον, χωρίς να πας στην κόλαση. Αλλά με το μυστήριο της μετανοίας πολιτική δεν γίνεται. Με ένα «συγνώμη» δεν σβήνονται αμαρτήματα του παρελθόντος σε ό,τι αφορά την πολιτική και τομές αρνητικές σε ό,τι αφορά την κοινωνία. Τραυματίσατε την κοινωνία χρόνια ολόκληρα με κομματικές, ρουσφετολογικές προσλήψεις, με ομηρίες συμβασιούχων. 
      Και δεν είναι τυχαίο ότι σ’ αυτήν την Αίθουσα δεν ήρθαν να μιλήσουν οι δύο αρχιτέκτονες του προεδρικού διατάγματος 81/2003. Πού είναι; Γιατί δεν ήρθαν εδώ να υπερασπισθούν αυτές τις θέσεις και να μας εξηγήσουν αυθεντικά, για ποιο λόγο αυτά που λέτε σήμερα δεν τα θυμηθήκατε την εποχή εκείνη; Επειδή είπε «συγνώμη» ο κ. Πρωτόπαπας; Δεν είναι έτσι τα πράγματα. 
      Δεν μας είπατε, λοιπόν, για ποιο λόγο δεν το κάνατε τότε, για ποιο λόγο παραβιάσατε συλλήβδην τις κοινοτικές οδηγίες. Και ξανά φέρνετε το θέμα σε επίπεδο ιεράρχησης Συντάγματος κλπ. . Αλλιώς σας το θέσαμε. Ο κ. Ρέππας με τον κ. Σκανδαλίδη, όταν η ΓΕΣΕΕ και οι άλλοι τους έλεγαν, «κάντε κάτι για να μετατρέψετε κάποιες συμβάσεις» επεκαλούντο το Σύνταγμα και έλεγαν «δεν ξέρουμε τι λένε οι κοινοτικές οδηγίες, έχουμε ένα Σύνταγμα που απαγορεύει τις μετατροπές». Αυτό είπαν. 
      Τους λέμε, λοιπόν, κάτι πολύ απλό. Τότε ήταν το Σύνταγμα που επικρατούσε και όχι οι κοινοτικές οδηγίες, όπως λέτε σήμερα; Α la carte, το τονίζω, είναι η εφαρμογή του Συντάγματος; Το τόνισα και το ξαναλέω. Οι ικανές κυβερνήσεις ξέρουν και το Σύνταγμα να εφαρμόζουν και να διαπραγματεύονται, έτσι ώστε να αποδεικνύουν πως το Σύνταγμά τους είναι συμβατό στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
      Αυτό κάναμε εμείς. Το διάταγμα που βγήκε, κρίθηκε συμβατό με το Σύνταγμα από το Συμβούλιο της Επικρατείας, μολονότι είχε περάσει τόσος καιρός και είχαμε τόσα συνταγματικά εμπόδια. Πήγε στην Κομισιόν και η Κομισιόν έθεσε την υπόθεση Ελλάδας στο αρχείο. Η κυρία Διαμαντοπούλου το ήξερε, όταν μας πυροβολούσε στην κυριολεξία η Κομισιόν την εποχή εκείνη επί των ημερών σας και μέσω της κυρίας Διαμαντοπούλου, διότι έπρεπε να κάνει τη δουλειά της.
      Ξαφνικά θυμηθήκατε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την αναφορά που γίνεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Βλέπετε την υποκρισία σας; Δεν σκεφθήκατε ότι η Κομισιόν, η οποία στην πραγματικότητα -το βλέπουμε και τώρα με το θέμα του βασικού μετόχου- είναι μια σκληρή σε ό,τι αφορά την όποια διαπραγμάτευση αρχή, έβαλε την υπόθεση των συμβασιούχων στο αρχείο. Και μιλάτε για μια αναφορά που έγινε και που βεβαίως, αλλά από πλευράς επιπτώσεων, δεν σημαίνει και πολλά πράγματα. Και δεν σκεφτήκατε επίσης ότι και αν είναι έτσι, αμαρτίες των ημερών σας πληρώνουμε. Διότι ποτέ δε θελήσατε, πριν καν ξεκινήσει το θέμα του Συντάγματος, να ρυθμίσουμε το θέμα, έτσι ώστε να μην υπάρχει το παραμικρό απολύτως πρόβλημα.
      Ξαφνικά, λοιπόν, έρχεστε και μας φέρνετε αυτήν την πρόταση. Και τι μας λέτε; Μας λέτε, ούτε λίγο, ούτε πολύ, πρώτα-πρώτα «γιατί επιλέξατε το διάταγμα». Απάντηση δεν πήρα και εγώ στο δικό σας. Διάταγμα δεν κάνατε εσείς το 2003; Γιατί δεν επιλέγατε την οδό του νόμου;
      Δεύτερον, επέλεξα το διάταγμα –και σας το είπα- διότι επειδή κινούμεθα επί ξηρού ακμής μεταξύ Συντάγματος και της εφαρμογής που έπρεπε να κάνουμε, δεν μπορούσα σε καμία περίπτωση να ρισκάρω να ψηφίσουμε ένα νόμο, να τον κρίνει αντισυνταγματικό η Δικαιοσύνη και να κάνουν πάρτι οι δικηγόροι στα διάφορα δικαστήρια και να παίζουμε με τη μοίρα των ανθρώπων. Έκανα το ασφαλέστερο και το πιο έντιμο για τους συμβασιούχους. Πήγα στο δικαστήριο που θα έκρινε ούτως ή άλλως το θέμα τελικά και ρώτησα πριν τη γνώμη του. Πήραμε τη γνώμη του και βαδίζουμε εκ του ασφαλούς. Γι’ αυτό το κάναμε.
      Τι κάνατε εσείς; Θα σας πω τι κάνατε εσείς. Δεν διερωτάστε πού καταλήξαμε με το ν. 3051/2002; Φέρατε ένα νόμο, όπως πάτε να κάνετε και τώρα, κάνατε αυτόματες μετατροπές και οι αυτόματες μετατροπές κρίθηκαν αντισυνταγματικές.
      Εδώ θέλω να σας ρωτήσω το εξής, γιατί κάτι υπονοήσατε για την εισήγηση και άλλα τινά. Θα τα θυμηθείτε πολύ καλά, κύριε Παπαϊωάννου, στην περίπτωση αυτή. Θα σας πω, λοιπόν, πάρα πολύ απλά ότι όσο υπολογίζατε εσείς και τα φερέφωνα που σας στηρίζουν –και θυμηθείτε γιατί οι εφημερίδες είναι εδώ και οι τίτλοι είναι εδώ και μας ακούει και μας βλέπει ο ελληνικός λαός και ξέρει τι έχει διαβάσει- όσο καιρό πιστεύατε ότι η αντισυνταγματικότητα στην οποία οδηγείτο το Ελεγκτικό Συνέδριο αφορούσε το «προεδρικό διάταγμα Παυλόπουλου», όπως το έλεγαν σε πηχυαίους τίτλους οι εφημερίδες την εποχή εκείνη, κορυβαντιούσατε και λέγατε «έρχεται η ώρα της αντισυνταγματικότητας». Και εκεί δεν θέτετε βεβαίως θέμα αντικειμενικότητας του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Τότε το Ελεγκτικό Συνέδριο, αν αποφάσιζε ότι το προεδρικό διάταγμα είχε πρόβλημα, όπως έβαζαν με πηχυαίους τίτλους κάποιες εφημερίδες, δεν υπήρχε κανένα θέμα. Όταν έρχεται η απόφαση και καταλαβαίνετε από τη διατύπωση –γιατί πάντα εκ των υστέρων, όπως και με την προειδοποιητική επιστολή καταλαβαίνετε τι γίνεται, γιατί άλλα φαντάζεστε και άλλα συμβαίνουν στον τόπο μας- όταν βλέπετε, πλέον, ότι τίθεται σε αμφιβολία ο νόμος ο δικός σας και κρίνεται αντισυνταγματικός, ψάχνετε να βρείτε, δικαιολογίες, γιατί έτσι συνηθίσατε. Χρόνια τώρα ως Κυβέρνηση -και τα ντοκουμέντα είναι εδώ- επεμβαίνατε στη δικαιοσύνη, βουτιές ολόκληρες είχατε κάνει στο Συμβούλιο της Επικρατείας για να επιλέξετε τους αρεστούς, οι οποίοι προηγουμένως είχαν περάσει ως σύμβουλοι από τα γραφεία του Πρωθυπουργού. Έτσι συνηθίσατε και πορευτήκατε τόσα χρόνια. Όσο, λοιπόν, υπήρχε αμφιβολία και λέγατε ότι κάτι πάει να γίνει με το προεδρικό διάταγμα ήταν καλή απόφαση. Όταν ήταν εναντίον του ν. 3051/2002, λέγατε ότι η εισηγήτρια φταίει και τα θυμηθήκατε όλα. Αυτά τα πράγματα ταιριάζουν στη λογική των ανθρώπων, οι οποίοι συνήθισαν να λειτουργούν με το σύνδρομο του κομματικού νεποτισμού, με το οποίο τόσα χρόνια γαλουχηθήκατε. 
      Έρχομαι στο τελευταίο θέμα, το οποίο αφορά το ζήτημα του τι δήλωσε ο κ. Καραμανλής, γιατί μια ζωή είναι επιλεκτική η μνήμη σας. Ο κ. Καραμανλής μόλις συναντήθηκε με τους συμβασιούχους την πρώτη μέρα δεν ανέφερε κανέναν απολύτως αριθμό. Ο κ. Καραμανλής την ημέρα που συναντήθηκε στη Ρηγίλλης με τους συμβασιούχους είπε «κύριοι, επειδή αυτό επιτάσσει η ευρωπαϊκή νομοθεσία και μας το επιτρέπει το Σύνταγμα, θα γίνουν αορίστου χρόνου όσοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, σύμφωνα με τα δεδομένα του κοινοτικού δικαίου». Ξαφνικά στις εφημερίδες άρχισε να φαίνεται ένας αριθμός, ο οποίος προέκυπτε από το άθροισμα των εγκρίσεων του Υπουργείου Εσωτερικών την εποχή εκείνη, ότι ήταν δήθεν διακόσιες πενήντα χιλιάδες και άρχισε ο αριθμός αυτός να παίζει.
Και ο κ. Καραμανλής απαντά στο περίφημο ερώτημα που η κ. Σχοιναράκη μας διάβασε επιλεκτικά και μερικά. 
    «Επίσης, θέλω να σας πω και κάτι ακόμα. Εμείς βγήκαμε πρώτοι και είπαμε ότι πρέπει να λήξει επιτέλους η εκκρεμότητα με αυτούς τους διακόσιους πενήντα χιλιάδες συμβασιούχους και να κάνουμε τι; Να τους απαλλάξουμε από την ομηρία, από μία μικροκομματική, μικροπολιτική ομηρία, στην οποία τους κρατά τόσα χρόνια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και εγώ το λέω δημοκρατικά και θα σας το αποδείξω. 
    Πρώτα απ’ όλα, εμείς θα εφαρμόσουμε αυτό που λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Όταν αυτοί οι άνθρωποι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, πώς γίνεται να τους έχεις σε εκκρεμότητα χρόνια και χρόνια; Είναι αδιανόητο, είναι τεράστιο κοινωνικό και ανθρώπινο πρόβλημα». Τι λέει αυτό; Λέει ότι από όλους εκείνους, των οποίων ο αριθμός είχε γίνει πηχυαίος τίτλος στις εφημερίδες, όσοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, γιατί έτσι λέει η κοινοτική νομοθεσία, αυτοί θα γίνουν αορίστου χρόνου. 
    Ο κ. Πολύδωρας σας ζήτησε συγγνώμη, διότι νόμιζε ότι δεν υπήρχε ο αριθμός, αλλά σας είπε στη συνέχεια -και δεν το καταλάβατε- ότι ζήτησε συγγνώμη γιατί δεν υπάρχει ο αριθμός. Σας είπε, ακόμα, ότι ο κ. Καραμανλής ουδέποτε υπονόησε αυτό, που εσείς λέτε προπαγανδιστικά και τα διάφορα φερέφωνα που σας στήριξαν όλο αυτό το χρονικό διάστημα, ότι δηλαδή μιλάμε για διακόσιες πενήντα χιλιάδες μονιμοποιήσεις. 
    Εκείνο που θα σας πω είναι πολύ απλό: Ό,τι και να κάνετε, ό,τι και να πείτε, επειδή είναι πολύ νωπή η λαϊκή ετυμηγορία και το παρελθόν σας, θα είναι σαφές για ποιο λόγο δεν κάνατε απολύτως τίποτα, για ποιο λόγο κάνετε σήμερα αυτή την πρόταση νόμου που είναι υποκριτική. Γιατί, αν ξέρατε, δεν θα την είχατε υποβάλει πριν; Και για ποιο λόγο επιλέγετε μία πρόταση νόμου που ξέρετε ότι έχει αντισυνταγματικές ρυθμίσεις με βάση το πρακτικό επεξεργασίας του Συμβουλίου της Επικρατείας και γνωρίζετε ότι, αν την υιοθετούσε κανείς, τότε από εκεί και πέρα θα υπήρχε το τεράστιο πρόβλημα των δικών που θα οδηγούσαν στην πλήρη αποδυνάμωση του καθεστώτος των συμβασιούχων; 
    Σε ό,τι αφορά τα περί δικηγόρων και άλλων τινών, θα ξαναθυμίσω ότι πρέπει να δείτε ποιοι είναι εκείνοι που βγαίνουν καθημερινά και μιλούν για θέματα δικών, ποιοι είναι εκείνοι οι οποίοι απέκρυψαν την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, απέκρυψαν την απόφαση 122 του Πρωτοδικείου Τριπόλεως, που είναι η μόνη οριστική απόφαση, ποιοι είναι εκείνοι που προπαγανδίζουν κάθε τόσο στα πρωϊνάδικα των τηλεοράσεων αποφάσεις, οι οποίες δεν είναι καν αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων, αλλά προσωρινές διαταγές. Και πηγαίνετε να δείτε σε διάφορα γραφεία ποια είναι εκείνα που σχεδόν μονοπωλιακά έχουν όλες εκείνες τις υποθέσεις, οι οποίες σχετίζονται με θέματα συμβασιούχων. Όταν βγάλετε τα συμπεράσματά σας, τότε ελάτε να κουβεντιάσουμε σ’ αυτήν την Αίθουσα και να δούμε ποιοι είναι εκείνοι, οι οποίοι αυτήν την ώρα λύνουν το πρόβλημα των συμβασιούχων, και ποιοι είναι εκείνοι που παίζουν με τον πόνο τους. 
    Ευχαριστώ πολύ.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, ο Βουλευτής κ. Γιάννος Παπαντωνίου ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό. 
    Η Βουλή εγκρίνει; 
    ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. 
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς, η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια. 
    Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κ. Παπαϊωάννου. 
    ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, όσον αφορά το θέμα της αυθεντικής ερμηνείας των δηλώσεων του Πρωθυπουργού, αυτό θα το αφήσω στον κ. Παυλόπουλο, στον κ. Πολύδωρα και στους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας. Εδώ υπάρχουν τα γραπτά, τα απομαγνητοφωνημένα κείμενα και ο λαός έχει και κρίση και γνώμη. 
    Κύριε Υπουργέ, εμείς δεν θέσαμε θέμα αντισυνταγματικότητας πουθενά. Τουναντίον, επισημαίνουμε κινδύνους που έρχονται. Ειλικρινά σας επαναλαμβάνω ότι, αν δεν πάτε σε μία ξεκάθαρη λύση, γιατί τα έχετε μπλέξει πολύ τα θέματα με το προεδρικό σας διάταγμα, θα βρεθείτε στα ίδια αδιέξοδα που έχετε βρεθεί σήμερα με το βασικό μέτοχο. Και τότε να μην αιτιάστε το ΠΑΣΟΚ. 
    Από ό,τι κατάλαβα, από την ομιλία σας περιμένετε, το Συμβούλιο της Επικρατείας να κηρύξει αντισυνταγματικά τα προεδρικά σας διατάγματα, για να πείτε ότι φταίει το Σύνταγμα του ΠΑΣΟΚ. Αν είναι δυνατόν, κύριε Υπουργέ! 
    ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Από πού βγάλατε αυτό το συμπέρασμα; 
    ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Αναλάβετε τις ευθύνες σας τώρα, όσο είναι νωρίς. 
    Το γεγονός ότι σήμερα ερχόμαστε με μία συγκεκριμένη πρόταση, για να δώσουμε μία σταθερή και μόνιμη λύση σε σχέση με το μέλλον, αναμφίβολα περιέχει και το στοιχείο της αυτοκριτικής. Αλίμονο, αν κάθε φορά εσείς για τις δικές σας πράξεις και ενέργειες, για τις οποίες και σήμερα συζητάμε, έχετε το δικαίωμα -δεν ξέρω μέχρι πόσα χρόνια- να αναφέρεστε στο παρελθόν και να κλείνετε τα μάτια σας μπροστά σε μεγάλα και υπαρκτά προβλήματα!
    Εμείς για άλλη μια φορά με ξεχωριστό αίσθημα ευθύνης σας απαντάμε «ελάτε εδώ για να λύσουμε όλοι μαζί το πρόβλημα». Εσείς, όμως, δεν θέλετε να μας ακολουθήσετε και φαίνεται να επιβεβαιώνεται αυτό που δεν ήθελα να δεχθώ από την αρχή, αυτό που λέει ο λαός μας «στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα». Εγώ πίστευα ότι η κοινοβουλευτική διαδικασία μπορούσε να είναι κάπως διαφορετική. Λυπάμαι πολύ που δεν μας ακούτε. 
    (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός. 
    ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Θα απαντήσω μόνο σε ένα σημείο. Ακούστε λογική πολιτικής παράταξης, γιατί υποθέτω ότι, αφού ο κ. Παπαϊωάννου είναι Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, εκφράζει το ΠΑΣΟΚ. Η Κυβέρνηση και ο Υπουργός εκείνος που επιλέγει την οδό του διατάγματος, όχι του νόμου, για να μη ρισκάρουμε τα πράγματα και δεν ξέρουμε ποια είναι η γνώμη του Συμβουλίου της Επικρατείας, που στέλνει το διάταγμα, μάχεται και πολεμά μέχρι την τελευταία στιγμή για να βρεθεί συνταγματική λύση και άρα έχει εκ των προτέρων εξασφαλίσει σε επίπεδο επεξεργασίας τη γνώμη του Συμβουλίου της Επικρατείας και εφαρμόζει το διάταγμα με ασφάλεια, αφού έχει τη γνώμη του Συμβουλίου της Επικρατείας, ο Υπουργός εκείνος, κατά τη γνώμη του κ. Παπαϊωάννου, ονειρεύεται ότι θα έρθει το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο ήδη έχει επεξεργαστεί το διάταγμα για να το βγάλει αντισυνταγματικό και να μην το εφαρμόσω! Αυτά που λέει ο κ. Παπαϊωάννου δείχνουν βαθύτατη άγνοια του τι σημαίνει Συμβούλιο της Επικρατείας, βαθύτατη προσβολή του ίδιου του Συμβουλίου της Επικρατείας. Γιατί είναι σαν να μου λέει ότι εγώ έχω τη δυνατότητα να πάω στο Συμβούλιο της Επικρατείας -και ξέρετε, κύριε Παπαϊωάννου, ποιος προεδρεύει του Γ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, εκτός αν θέλετε να τα πούμε και αυτά- και να επηρεάσω τόσο μακιαβελικά, ώστε να μπορέσει να βγάλει αντισυνταγματικό το διάταγμα και να μην το εφαρμόσω! Αν και, εν τω μεταξύ, το διάταγμα εφαρμόζεται και υπάρχουν τόσα κοινωνικά προβλήματα! 
    Ξέρετε γιατί υπάρχει αυτή η αρρωστημένη αντίληψη στην πλευρά του ΠΑΣΟΚ; Γιατί πάντα είχατε μία τέτοια συνωμοτική αντίληψη στο χώρο του ΠΑΣΟΚ σχετικά με την επίλυση των προβλημάτων, γιατί άλλα κάνατε μπροστά και άλλα πίσω και δεν μπορείτε να αλλάξετε νοοτροπία. Αυτό το κάνατε πολλές φορές στο παρελθόν, προς το θεαθήναι τοις ανθρώποις. Πολλές φορές παραπέμπατε τους ανθρώπους στα δικαστήρια και, όταν ερχόταν η ώρα της δικαιοσύνης, τους κοροϊδεύατε. Δεν ήταν εδώ ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, όταν κέρδιζαν άνθρωποι στο Ελεγκτικό Συνέδριο και έλεγε ότι δεν εφαρμόζει τις αποφάσεις; Δεν είστε εσείς που ως κόμμα δώσατε τη μάχη, για να μπει η σχετική διάταξη για να μην δικαιώνονται οι δικαστικοί λειτουργοί; Δεν είστε εσείς οι άνθρωποι εκείνοι που παραβιάσατε συλλήβδην τις δικαστικές αποφάσεις, πέραν των προσπαθειών που κάνατε και με σημειώματα που βγήκαν στην πορεία, ώστε να μη φανεί ποια είναι η επιρροή που είχατε ασκήσει πάνω στη δικαιοσύνη; 
    Σας ξαναλέω για πολλοστή φορά ότι αυτήν τη στιγμή κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια. Δεν ξέρετε κάτι, όμως. Ο ελληνικός λαός θυμάται πολλά. Αν κάνουμε λάθη, θα τα θυμάται και θα μας κρίνει. Όταν σας έκρινε στις 7 Μαρτίου, θυμόταν το εξής: Αφήσατε την Ελλάδα τελευταία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δέκατη πέμπτη στους δεκαπέντε σε όλα τα μεγέθη, και κυρίως πρώτη στη διαφθορά και τη διαπλοκή, δηλαδή πρωταθλήτρια δυστυχώς στη διαφθορά και τη διαπλοκή με επίσημα στοιχεία και μεγέθη. Όχι ότι δεν έγινε τίποτα, αλλά αυτό ήταν πολύ λίγο μπροστά σε αυτό που πέτυχαν άλλες χώρες. Και γι’ αυτό σερνόμαστε τελευταίοι και ουραγοί. Αυτή η νοοτροπία, που σας διακατέχει, το να λέτε «αυτά μπορούσαμε να κάνουμε, αυτά γίνονται» υπήρξε η νοοτροπία των μειωμένων προσδοκιών. 
    Κύριε Παπαϊωάννου, θα ήθελα να πω κάτι, για το οποίο δεν δώσατε απάντηση και για το οποίο μίλησε ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας. Το διάταγμα, που λέει αυτά τα πράγματα που τόσο κατακρίνατε, εγώ το έδωσα στη δημοσιότητα το Μάιο και πήγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Οι Ευρωεκλογές έγιναν τον Ιούνιο. Εάν είχαμε εξαπατήσει αυτούς τους ανθρώπους που κατά τη γνώμη σας μας έδωσαν την πλειοψηφία, πώς η διαφορά των πέντε μονάδων διπλασιάστηκε τη δεύτερη φορά, όταν ήταν μπροστά τους το διάταγμα, που ήξεραν τι λέει και έδινα τη μάχη στο Συμβούλιο της Επικρατείας; Αν το διάταγμα είναι ανεπαρκές και δεν έκανε πράξη τα όνειρά τους ή τις δικές μας δεσμεύσεις, πώς μας ξαναεμπιστεύτηκαν και μάλιστα με μεγαλύτερη πλειοψηφία; Αυτή είναι η αλήθεια στην οποία δεν είναι εύκολο να απαντήσετε, παρά μόνο με την παραπληροφόρηση στην οποία έχετε συνηθίσει. Ευτυχώς όμως, δεν είναι αυτή που διαμορφώνει την κοινή γνώμη.
    Ευχαριστώ πολύ.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Παπαϊωάννου.
    ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Επειδή θεωρώ το θέμα της παραπληροφόρησης σημαντικό ζήτημα αξιοπιστίας όλων μας, θέλω να πω το εξής: Τα περί δικαιοσύνης και τα όσα είπε ο κ. Παυλόπουλος τα αντιπαρέρχομαι και θα τα κουβεντιάσουμε άλλη φορά. Καλά να είμαστε, έχουμε χρόνο μπροστά μας για να τα πούμε. 
    ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ό,τι ώρα θέλετε.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Άλλο θέλω να πω. Τα περί ενδεχόμενης απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας σε σχέση με την αντισυνταγματικότητα του προεδρικού διατάγματος ή των προεδρικών διαταγμάτων τα επικαλέστηκε πρώτος ο ίδιος ο κ. Παυλόπουλος. Αυτή είναι η αλήθεια και παρακαλώ να καταγραφεί στα Πρακτικά. Τίποτε άλλο.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να απαντήσω.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Παυλόπουλε, σας παρακαλώ να είναι η τελευταία φορά. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Εγώ ουδέποτε επικαλέστηκα κάτι τέτοιο. Διαρροές υπήρξαν και δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες προσκείμενες σε σας, ότι υπάρχει κατατεθειμένη αρνητική εισήγηση, η οποία δεν είχε κατατεθεί ποτέ. Ήλθε εδώ μέσα ο κ. Φλωρίδης και επεκαλείτο και αυτήν και δήθεν απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
      Όμως, σας είπα, κ. Παπαϊωάννου, ότι το πρόβλημά σας είναι ότι τα διάφορα φερέφωνα που σας στηρίζουν, ξέρουν να έρχονται να κρύβουν τα λάθη σας και να μην αφήνουν το έργο της Κυβέρνησης να φανεί. Από εκεί και πέρα είναι δικό τους ζήτημα. Ο ελληνικός λαός ξέρει να αποφασίζει, γιατί δεν τον παραπλανά κανένας.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Είχαμε μία συζήτηση διάρκειας εφτά ωρών με εντάσεις και αντιπαραθέσεις. 
      Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί τη αρχής των προτάσεων νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. 1. «Ρυθμίσεις για τους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου και μέτρα για την αποτροπή καταστρατήγησης των εργασιακών τους δικαιωμάτων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα» και 2. «Ρυθμίσεις για τους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου και μέτρα για την αποτροπή καταστρατήγησης των εργασιακών τους δικαιωμάτων στον ιδιωτικό τομέα, στο δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα».
      Οι προτάσεις νόμου δεν θα τεθούν σε ψηφοφορία διότι εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 73 παράγραφος 3 του Συντάγματος.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά  των συνεδριάσεων της Τρίτης 22 Μαρτίου 2005 και Τετάρτης 23 Μαρτίου 2005 και ερωτάται η Βουλή αν τα επικυρώνει.
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς τα πρακτικά των συνεδριάσεων της Τρίτης 22 Μαρτίου 2005 και Τετάρτης 23 Μαρτίου 2005 επικυρώθηκαν.
      Κύριοι συνάδελφοι, στο σημείο αυτό δέχεστε να λύσουμε τη συνεδρίαση;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 18.00’ λύεται η συνεδρίαση για αύριο Παρασκευή 1 Απριλίου 2005 και ώρα 10.30’ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος κοινοβουλευτικό έλεγχο: α) συζήτηση επίκαιρων ερωτήσεων και β) συζήτηση της με αριθμό 51/24-3-2005 επερώτησης Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικά με τις αναγνωρίσεις νέων αθλητικών ομοσπονδιών, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
      
      Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                             ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



5

Συνεδρίαση 31-3-2005