ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΠΓ΄
      Τετάρτη 5 Μαρτίου 2003
      ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
      ΘΕΜΑΤΑ
      Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
      1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
      2. Άδεια απουσίας του Βουλευτή Β. Κορκολόπουλου, σελ.
      3. Ανακοινώνεται: α) ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν αξιωματικοί από το 48ο Τάγμα Διαβιβάσεων του ΓΕΣ και μαθητές από το 26ο Γυμνάσιο Αθήνας, το Β΄ Λύκειο Πάτρας και το Λύκειο Λεβιδίου Αρκαδίας, σελ.
      β) Σύσταση Ειδικής Διακομματικής Επιτροπής: «Ευρωπαϊκό Έτος των Ατόμων με Αναπηρίες», σελ.
      Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
      1. Κατάθεση αναφορών,σελ.
      2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
      3.Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 6 Μαρτίου 2003, σελ.
      Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ 
      1. Ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Γεωργίας: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ των Κυβερνήσεων των Βαλκανικών Χωρών για οικονομική και επιστημονική – τεχνική συνεργασίας στον τομέα της γεωργίας», σελ.
      2. Ψήφιση επί της αρχής των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών: «Κύρωση της Σύμβασης για την καταγραφή αντικειμένων που εκτοξεύονται στο διάστημα», σελ.
      3.Ψήφιση επί της αρχής των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων: «Κύρωση του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Αλβανίας στον τομέα των κοινωνικών ασφαλίσεων», σελ.
      4.Συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων, των τροπολογιών και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Μισθώσεις ακινήτων για στέγαση Δημοσίων Υπηρεσιών και άλλες διατάξεις» σύμφωνα με τα άρθρα 72 παρ. 4 του Συντάγματος και 108 παρ. 7 του Κανονισμού της Βουλής, σελ.
      5.Κατάθεση εκθέσεων Διαρκών Επιτροπών:
      α) Η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτει τις εκθέσεις της στα σχέδια νόμων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
      i) «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας του Καζακστάν, για την προώθηση και αμοιβαία προστασία των επενδύσεων», σελ.
      ii) «Κύρωση Πρωτοκόλλου, που τροποποιεί τη Διεθνή Σύμβαση για την απλούστευση και εναρμόνιση των τελωνειακών καθεστώτων», σελ.
      β) Η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου καταθέτει τις εκθέσεις της στα σχέδια νόμων του Υπουργείου Ανάπτυξης:
      i) «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας για τη συνεργασία στον τομέα καυσίμων και ενέργειας», σελ.
      ii) Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας του Μαυρικίου, για τη συνεργασία στον τομέα του τουρισμού», σελ.
      ΟΜΙΛΗΤΕΣ
      Α. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
      ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Γ., σελ.
      ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ Δ., σελ.
      ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε., σελ.
      ΒΡΕΝΤΖΟΣ Σ., σελ.
      ΒΡΕΤΤΟΣ Κ., σελ.
      ΓΕΙΤΟΝΑΣ Κ., σελ.
      ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ Ι., σελ.
      ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ Β., σελ.
      ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Ε., σελ.
      ΚΩΣΝΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ Ν., σελ.
      ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ Π., σελ.
      ΛΙΑΝΗΣ Γ., σελ.
      ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ Δ., σελ.
      ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ Α., σελ.
      ΜΑΤΖΑΠΕΤΑΚΗΣ Σ., σελ.
      ΜΕΛΑΣ Π., σελ.
      ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ Κ., σελ.
      ΜΠΕΝΤΕΝΙΩΤΗΣ .Ε., σελ.
      ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ Α.,σελ.
      ΠΑΥΛΙΔΗΣ Α., σελ.
      ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π.,σελ.
      ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ Κ., σελ.
      ΣΦΥΡΙΟΥ Κ., σελ.
      ΤΖΑΝΗΣ Λ., σελ.
      ΤΖΕΚΗΣ Α., σελ.
      ΤΣΕΡΤΙΚΙΔΗΣ Π., σελ.
      ΤΣΙΠΛΑΚΟΣ Α., σελ.
      ΤΣΙΠΡΑΣ Β., σελ.
      ΦΑΣΟΥΛΑΣ Π., σελ.
      ΦΛΩΡΙΔΗΣ Γ., σελ.
      ΦΩΤΙΑΔΗΣ Α., σελ.
      
      ΠΡΑΚΤΙΚΑ  ΒΟΥΛΗΣ
      Ι΄  ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
      ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΠΓ΄
      Τετάρτη 5 Μαρτίου  2003
      Αθήνα, σήμερα στις 5 Μαρτίου 2003, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.54΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
      Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
      (Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Παντελή Τσερτικίδη, Βουλευτή Πιερίας, τα ακόλουθα:
      Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
   1. Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ – ΛΙΑΚΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Κάτοικοι του Δ.Δ. Ελληνικών Μεσολογγίου ζητούν την κατασκευή του δρόμου Κάτω Ελληνικά – Φραγκουλέϊκα Μεσολογγίου.
   2. Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ν. ΚΡΗΤΙΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Ιατρών Πλήρους και Αποκλειστικής Απασχόλησης ΙΚΑ ζητεί τη νομοθετική ρύθμιση μετατάξεων των μελών της στα ΠΕΣΥ.
   3. Ο Βουλευτής Κέρκυρας κ. ΣΠΥΡΟΣ ΣΠΥΡΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία Φορείς της νήσου Κέρκυρας ζητούν τη διατήρηση της αυτοτελούς λειτουργίας της ομάδας «Ζ» της Ελληνικής Αστυνομίας στην Κέρκυρα.
   4. Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Σαλώμη Ποιμενίδου ζητεί την ικανοποίηση συνταξιοδοτικού της αιτήματος.
   5. Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Μελάνη Καραπάντζου, κάτοικος Νικοτσάρας Δράμας, ζητεί από τον ΟΓΑ την απόδοση δαπάνης νοσηλείων.
   6. Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Ιωάννης Χαραντίδης, κάτοικος Μαυρολεύκης Δράμας, ζητεί την ικανοποίηση συνταξιοδοτικού του αιτήματος.
   7. Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Ευάγγελος Γεωργιάδης, κάτοικος Φωτολίβους Δράμας, ζητεί την ικανοποίηση αιτήματός του.
   8. Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Πασχάλης Τσέρνιος, κάτοικος Κοκκινογείων Δράμας, ζητεί την καταβολή επιδότησης.
   9. Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Γεώργιος Πορτοκάλης, κάτοικος Κυργίων Δράμας, ζητεί την ικανοποίηση αιτήματός του.
   10. Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κυρία Ελένη Κυραμπαλίδου, κάτοικος Παρανεστίου Δράμας, ζητεί την καταβολή επιδότησης.
   11. Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Ιστιαίας Εύβοιας ζητεί την αποκατάσταση των ζημιών από την κακοκαιρία στο Δήμο Ιστιαίας.
   12. Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Αιδηψού Εύβοιας ζητεί τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση των καθιζήσεων και κατολισθήσεων στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Αιδηψού.
   13. Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Ελυμνίων Εύβοιας ζητεί την τακτοποίηση εκκρεμότητας στο τελωνείο Χαλκίδας, όσον αφορά στην κυκλοφορία ασθενοφόρου αυτοκινήτου.
   14. Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Αυλώνος Εύβοιας ζητεί έκτακτη χρηματοδότηση για την αποκατάσταση των ζημιών από την κακοκαιρία	.
   15. Ο Βουλευτής Κέρκυρας κ. ΕΥΤΥΧΙΟΣ ΚΟΝΤΟΜΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Εκπολιτιστικός Εξωραϊστικός Σύλλογος και ο  Σύλλογος Ιδιοκτητών Ενοικιαζομένων Δωματίων και Επιπλωμένων Διαμερισμάτων, Κάβου Λευκίμης Κέρκυρας ζητούν τη χρηματοδότηση του έργου της αποχέτευσης στο Δήμο Λευκίμης Κέρκυρας.
   16. Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Κέας Κυκλάδων ζητεί να δοθεί μόνιμη λύση στο πρόβλημα της θαλάσσιας συγκοινωνίας της Κέας.
   17. Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Κοινότητα Φολέγανδρου Κυκλάδων ζητεί οικονομική ενίσχυση για την αποκατάσταση ζημιών από την κακοκαιρία.
   18. Ο Βουλευτής Πιερίας κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΥΖΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Πολιτικών Συνταξιούχων Πιερίας ζητεί την ικανοποίηση αιτημάτων των συνταξιούχων του Δημοσίου.
   19. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας με το οποίο ζητεί την άμεση αντιμετώπιση της επικινδυνότητας του βράχου που βρίσκεται στην περιοχή Αγίας Φωτιάς Λασιθίου.
   20. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η πλήρης στελέχωση της Δ/νσης Υγιεινής Λασιθίου.
   21. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η παράταση της υποβολής δηλώσεων αποζημιώσεων για το ζωικό κεφάλαιο του Οροπεδίου Λασιθίου.
   22. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στο θέμα της αλλαγής των όρων δόμησης για τις εκτός σχεδίου περιοχές.
   23. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Ιεράπετρας ζητεί να δοθεί παράταση στη  λειτουργία των ελαιουργείων της περιοχής της.
   24. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κυρία Βαρβάρα Παπαδοπούλου, πολύτεκνη μητέρα, ζητεί να της εγκριθεί η συμμετοχή της στο πρόγραμμα παραχώρησης των κατοικιών του Ολυμπιακού Χωριού, μετά το πέρας των Ολυμπιακών Αγώνων.
   25. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Ναυσικά Ελευθερίου, εργαζόμενη στην Πρεσβεία Λευκωσίας, ζητεί τη μονιμοποίησή της στο Υπουργείο Εξωτερικών.
   26. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η δημιουργία γηπέδου γκολφ στο Δήμο Αγίου Νικολάου Λασιθίου.
   27. Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Δρακούλης Φουντουκάκος, πρόεδρος ΕΒΕΑ, ζητεί την υιοθέτηση προτάσεων για μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης επιχειρήσεων και εργαζομένων.
   28. Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Αλέξανδρος Κελεσίδης, κάτοικος Νέας Σεβαστείας Δράμας, ζητεί την ικανοποίηση συνταξιοδοτικού του αιτήματος.
   29. Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Κων/νος Αφεντούλης, κάτοικος Δράμας, ζητεί την ικανοποίηση αιτήματός του.
   30. Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Διονύσιος Χριστοφορίδης, κάτοικος Προσοτσάνης Δράμας, ζητεί την επίλυση συνταξιοδοτικού προβλήματός του.
      Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
      1. Στην με αριθμό 849/30-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 6117/23-8-02 έγγραφο από τον Υπουργό Μακεδονίας – Θράκης η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 849/30-7-2002 που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Ιορδάνης Τζαμτζής, σχετικά με τα έργα υδροδότησης της Θεσσαλονίκης, σας γνωρίζουμε ότι:
      1. Το έργο υδροδότησης της Θεσσαλονίκης από τον ποταμό Αλιάκμονα, το οποίο περιελάμβανε 17 συμβάσεις έργων, μελετών και παροχής υπηρεσιών, συνολικού προϋπολογισμού 106,25 εκατ. Ευρώ (36,2 δις δρχ.), βρίσκεται στην ολοκλήρωσή του. Εντός των προσεχών ημερών, οι εγκαταστάσεις των διυλιστηρίων θα τεθούν σε δοκιμαστική λειτουργία, η οποία προβλέπεται να διαρκέσει 7 μήνες. Στο διάστημα αυτό θα συμπληρωθούν οι ελάχιστες εναπομείνασες εργασίες, χωρίς να παραβλάπτεται η δοκιμαστική λειτουργία των διυλιστηρίων. Μετά το πέρας αυτής (περί τον Μάρτιο του 2003), θα αρχίσει η πλήρης λειτουργία και η απόδοση ποσότητας νερού 150.000 κυβ. μέτρων ημερησίως για την υδροδότηση της πόλης της Θεσσαλονίκης.
      2. Κατά την διαβεβαίωση, τόσο της αρμόδιας Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, όσο και της Δ.Ε.Κ.Ε. της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, οι εργασίες αρχαιολογικών ερευνών έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί (έχουν απομείνει 100 μ. από το σύνολο των 2000 μ. προς έρευνα), εκτιμάται δε ότι ως το τέλος του προσεχούς Νοεμβρίου θα έχουν περατωθεί οι εργασίες επί της οδού Αγίου Δημητρίου.
      3. Είναι ασφαλής η εκτίμηση ότι, μετά την ολοκλήρωση του ανωτέρω έργου και τις πρόσθετες δυνατότητες που αυτό εξασφαλίζει για την υδροδότηση της Θεσσαλονίκης, αυτή θα είναι επαρκής και θα ανταποκρίνεται απόλυτα στις ανάγκες του πληθυσμού της καλύπτοντας και το οποιοδήποτε αναμενόμενο εύλογο ποσοστό αύξησής του.
      Ο Υπουργός
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ»
      2. Στην με αριθμό 864/31-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 96/23-8-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 864/31-7-2001 που κατέθεσε στη Βουλή, ο Βουλευτής κ. Ηλίας Καλλιώρας, παρακαλούμε να πληροφορήσετε τον κύριο Βουλευτή σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΥΔΕ/ΟΣΥΕ τα εξής:
      Στο φράγμα Σμοκόβου, με την εγκατεστημένη εργολαβία, προϋπολογισμού 20.542.920 ευρώ, έγινε την 1.7.2002 η έμφραξη της σήραγγας εκτροπής και η έναρξη πλήρωσης του ταμιευτήρα του φράγματος.
      Στην εν λόγω εργολαβία περιλαμβάνεται και η κατασκευή δικτύων άρδευσης για 6.500 στρέμματα περίπου.
      Για την άρδευση και άλλων περιοχών από το Φράγμα Σμοκόβου υπάρχουν μελέτες και διασφαλισμένη χρηματοδότηση για κατασκευή έργων ύψους 36.680.000 ευρώ (12,5 δις δρχ.) από το Υπουργείο Γεωργίας.
      Προετοιμάζεται η δημοπράτηση νέας εργολαβίας, πριν το τέλος του 2002, που περιλαμβάνει:
* Έργα μεταφοράς νερού για την άρδευση 14.000 στρεμμάτων
* Ολοκλήρωση ανατολικού αγωγού και επέκταση των ήδη κατασκευαζόμενων αγωγών, έτσι ώστε το νερό του ταμιευτήρα του φράγματος Σμοκόβου να καταλήξει στο υδρογραφικό δίκτυο όλης της περιοχής εμπλουτίζοντας ταυτόχρονα τον υδροφόρο ορίζοντα της Θεσσαλίας.
      Ο εκτιμώμενος χρόνος ολοκλήρωσης του έργου αυτού είναι  τρία (3) χρόνια από την εγκατάσταση του Αναδόχου.
Ο Υφυπουργός
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ»
      3. Στην με αριθμό 960/1-8-2002 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 382/20-8-2002 έγγραφο από τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 960/1-8-2002 που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Π. Τατούλη, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
      1. Η υφιστάμενη «εξομοίωση» χώρου με «ζώνη λιμένα» (παράγραφος 4 του άρθρου 2 του ν. 2575/1998) στο λιμένα της Πλάκας Λεωνιδίου δεν αφορά στην ίδρυση νέου λιμένα, αλλά στην ένταξη χώρων στον οικείο φορέα διοίκησης και εκμετάλλευσης, στους οποίους ασκείται λιμενική δραστηριότητα ώστε αφ’ ενός να αποφευχθεί η διαφυγή εσόδων (από λιμενικά τέλη, παραχωρήσεις χώρων κλπ.) και αφ’ ετέρου να εξασφαλιστούν πρόσθετα έσοδα για το Λιμενικό Ταμείο Ν. Αρκαδίας.
      2. Μέχρι σήμερα δεν έχει γνωστοποιηθεί προς το ΥΕΝ πρόθεση του εν λόγω Λιμενικού Ταμείου για επέκταση των λιμενικών έργων στον ανωτέρω λιμένα. Για την πραγματοποίηση τέτοιας επέκτασης θα πρέπει το Λιμενικό Ταμείο Ν. Αρκαδίας να ακολουθήσει τις διαδικασίες του ν. 2971/2001 και να λάβει την έγκριση τόσο του ΥΕΝ όσο και του ΥΠΕΧΩΔΕ, υποβάλλοντας προηγουμένως έκθεση περιβαλλοντικής μελέτης. Εξάλλου, ο λιμένας της Πλάκας του Λεωνιδίου δεν έχει ενταχθεί μέχρι σήμερα σε εν εξελίξει σχέδιο προγραμματισμού έργων εθνικού επιπέδου, ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία της αρμόδιας Διεύθυνσης του Υπουργείου μας, το εν λόγω Λιμενικό Ταμείο δεν έχει την οικονομική δυνατότητα εκτέλεσης νέων λιμενικών έργων με ίδια έξοδα.
      3. Τέλος, η οικεία Λιμενική Αρχή και το Λιμενικό Ταμείο Ν. Αρκαδίας, κατόπιν οδηγιών του Υπουργείου μας, προέβησαν σε ρύθμιση που αφορά οριοθέτηση συγκεκριμένης θαλάσσιας ζώνης για κολύμβηση, με βάση σχετικές αποφάσεις τριμελούς Επιτροπής στην οποία μετείχαν οι εμπλεκόμενοι τοπικοί φορείς.
      Ο Υπουργός
      ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ»
      4. Στην με αριθμό 876/31.7.02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 101/23.6.02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 876/31.7.02 που κατέθεσε στη Βουλή, ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Βαϊνάς παρακαλούμε να πληροφορήσετε τον κύριο Βουλευτή, σύμφωνα με τα στοιχεία της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και της Δ/νσης Συντήρησης Οδικών Έργων (Δ3) του ΥΠΕΧΩΔΕ, τα εξής:
      Η Δ/νση Ελέγχου Συντήρησης Έργων της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος είναι αρμόδια για τη συντήρηση του Εθνικού Οδικού Δικτύου της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος και επομένως και για τη Ν.Ε.Ο. Αντιρρίου-Ιωαννίνων.
      Στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της, επιθεωρεί το εθνικό οδικό δίκτυο συνεχώς και καταγράφει τις ανάγκες συντήρησης αυτού, οι οποίες είναι μεγάλες και γ’ αυτό καταγράφει τις ανάγκες συντήρησης αυτού, οι οποίες είναι μεγάλες και γι’ αυτό προκύπτει η αναγκαιότητα ιεράρχησης αυτών με αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης, όπως είναι ο κυκλοφοριακός φόρτος και τα ατυχήματα.
      Στα πλαίσια των χρηματοδοτικών δυνατοτήτων, για την ανωτέρω οδό έχουν διατεθεί για την τελευταία τριετία τα κάτωθι ποσά:
      α. Ασφαλτικές εργασίες: 675.000.000 δρχ. 
      β. Διαμορφώσεις-βελτιώσεις κόμβων, διασταυρώσεων: 400.000.000 δρχ.
      γ. Σήμανση: 260.000.000 δρχ.
      δ. Ηλεκτροφωτισμός: 155.000.000 δρχ.
      ε. Τεχνικά (τοίχοι αντιστήριξης, αγωγοί ομβρίων, άρση καταπτώσεων): 740.000.000 δρχ.
      Για το έτος 2002 η Δ/νση Συντήρησης Οδικών Έργων (Δ3) του ΥΠΕΧΩΔΕ έχει ήδη εγκρίνει, από πόρους της ΤΕΟ Α.Ε., πίστωση 300.000 € για τη συντήρηση της Ν.Ε.Ο. Αντιρρίου-Ιωαννίνων, πίστωση 120.000 € για τη σήμανση της υπόψη οδού καθώς και πίστωση 120.000 € για τη συντήρηση συνδετηρίων οδών πόλης Αγρινίου με την Ν.Ε.Ο. Αντιρρίου Ιωαννίνων.
      Τυχόν πρόσθετες παρεμβάσεις στην παραπάνω Ν.Ε.Ο. θα αντιμετωπισθούν, στα πλαίσια των οικονομικών δυνατοτήτων, με το πρόγραμμα για το έτος 2003.
      Ο Υφυπουργός
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ»)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, θα σας ανακοινώσω το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 6 Μαρτίου 2003 και ώρα 10.30΄.
      Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ. 2 και 3 Καν. Βουλής)
      1. Η με αριθμό 435/3-3-2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Ιωάννη Ζαφειρόπουλου προς τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, σχετικώς με την υποβάθμιση του Νοσοκομείου Αμαλιάδας κλπ.
      2. Η με αριθμό 433/3-3-2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Σωτηρίου Χατζηγάκη προς τον Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, σχετικώς με τη στεγαστική αποκατάσταση των παλιννοστούντων Ποντίων στη Φαρκαδόνα Τρικάλων.
      3. Η με αριθμό 439/3-3-2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Άγγελου Τζέκη προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Γεωργίας, σχετικώς με τη δημιουργία Εθνικού Πάρκου στην ευρύτερη περιοχή των Δέλτα των ποταμών Γαλλικού, Αξιού, Λουδία και Αλιάκμονα κλπ.
      4. Η με αριθμό 432/3-3-2003 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Μαρίας Δαμανάκη προς τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, σχετικώς με τη λειτουργία της μονάδας του Οργανισμού κατά των Ναρκωτικών στη Θεσσαλονίκη.
      Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ. 2 και 3 Καν. Βουλής)
      1. Η με αριθμό 434/3-3-2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Χάρη Τσιόκα προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικώς με την επέκταση των αστικών συγκοινωνιών στο Νομό Θεσσαλονίκης κλπ.
      2. Η με αριθμό 441/3-3-2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Αθανασίου Μπούρα προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικώς με την ολοκλήρωση των έργων ανακατασκευής της Λεωφόρου ΝΑΤΟ στον Ασπρόπυργο κλπ.
      3. Η με αριθμό 440/3-3-2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αντωνίου Σκυλλάκου προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σχετικώς με την απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων κλπ.
      4. Η με αριθμό 431/3-3-2003 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Ιωάννας Στεργίου προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σχετικώς με την απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξης της 
      ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
      Προηγουμένως, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι ο Πρωθυπουργός με επιστολή του, επισημαίνοντας ότι το έτος 2003 έχει ορισθεί ως «Ευρωπαϊκό Έτος των Ατόμων με Αναπηρίες», προτείνει τη σύσταση Ειδικής Διακομματικής Επιτροπής, σύμφωνα με το άρθρο 44 του Κανονισμού της Βουλής, στο πλαίσιο των κοινωνικών στόχων, που ήδη έχει εξαγγείλει για την Ελληνική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ανταποκρινόμενος στο σχετικό αίτημα της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με αναπηρίες.
      Αντικείμενο της επιτροπής, προτείνεται η μελέτη των ζητημάτων που απασχολούν τα άτομα με αναπηρία, η αξιολόγηση του έργου που έχει συντελεστεί τα τελευταία, ιδίως, χρόνια και η διατύπωση προτάσεων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών, μέσω της ενεργοποίησης της κοινωνικής ευαισθησίας και πρωτοβουλίας και συγκεκριμένων προγραμμάτων και μέτρων κυβερνητικής πολιτικής.
      Επειδή πρόκειται για θέμα, με σοβαρές κοινωνικές παραμέτρους και οφείλουμε όλοι να συμβάλουμε στην αντιμετώπισή του, νομίζω ότι η επιτροπή δεν πρέπει να δεσμεύεται από το χρόνο υποβολής των προτάσεών της, αλλά να λειτουργήσει καθ’ όλη τη διάρκεια της Βουλευτικής Περιόδου.
      Συζητήσαμε το θέμα στη Διάσκεψη των Προέδρων, η σχετική πρόταση έγινε ομοφώνως δεκτή και για λόγους αποτελεσματικής λειτουργίας της επιτροπής προτείνουμε η σύνθεσή της να περιλαμβάνει έντεκα (11) μέλη, κατ’ αναλογία της δύναμης των Κομμάτων.
      Όλα τα Κόμματα αποδέχονται τη σύσταση της επιτροπής και για το λόγο αυτό προτείνω να γίνει, ομοφώνως, δεκτή η πρόταση από το Σώμα.
      Συμφωνείτε;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το Σώμα αποδέχεται ομοφώνως την πρόταση αυτή και αποφασίζει τη σύσταση εντεκαμελούς Ειδικής Διακομματικής Επιτροπής, σύμφωνα με το άρθρο 44 του Κανονισμού και με αντικείμενο όπως αυτό διατυπώνεται και προτείνεται από τον Πρωθυπουργό.
      Θα γίνει προεκφώνηση των νομοσχεδίων που είναι γραμμένα στην ημερήσια διάταξη. 
      Υπουργείου Γεωργίας. 
      Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ των Κυβερνήσεων των Βαλκανικών Χωρών για οικονομική και επιστημονική- τεχνική συνεργασία στον τομέα της γεωργίας». 
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο; 
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Γεωργίας «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ των Κυβερνήσεων των Βαλκανικών Χωρών για οικονομική και επιστημονική- τεχνική συνεργασία στον τομέα της γεωργίας» έγινε δεκτό ομοφώνως σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
      (Το κείμενο του νομοσχεδίου υπάρχει στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Υπουργείου Εξωτερικών.
      Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Σύμβασης για την καταγραφή αντικειμένων που εκτοξεύονται στο Διάστημα».
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο; 
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εξωτερικών «Κύρωση της Σύμβασης για την καταγραφή αντικειμένων που εκτοξεύονται στο Διάστημα» έγινε δεκτό ομοφώνως σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
      (Το κείμενο του νομοσχεδίου υπάρχει στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
     Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Αλβανίας στον τομέα των κοινωνικών ασφαλίσεων».
     Το σχέδιο νόμου έγινε δεκτό ομοφώνως στην επιτροπή.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο; 
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων «Κύρωση του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Αλβανίας στον τομέα των κοινωνικών ασφαλίσεων» έγινε δεκτό ομοφώνως σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
     (Το κείμενο του νομοσχεδίου υπάρχει στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο των παραπάνω νομοσχεδίων.
     ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση. 
     Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
     Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Μισθώσεις ακινήτων για στέγαση Δημοσίων Υπηρεσιών και άλλες διατάξεις» σύμφωνα με τα άρθρα 72 παράγραφος 4 του Συντάγματος και 108 παράγραφος 7 του Κανονισμού της Βουλής.
     Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί κατά τη σημερινή συνεδρίαση.
     Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
     Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ των Κυβερνήσεων των κρατών που μετέχουν στην Οικονομική Συνεργασία του Ευξείνου Πόντου (Ο.Σ.Ε.Π.) για συνεργασία στον τομέα παροχής βοήθειας έκτακτης ανάγκης και άμεσης ανταπόκρισης σε φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές».
     Αυτή τη στιγμή δεν παρευρίσκεται εδώ Βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, που είχε διατυπώσει επιφυλάξεις στην επιτροπή. 
     Κατά συνέπεια, το νομοσχέδιο κρατείται για να συζητηθεί σε άλλη συνεδρίαση και να ακουστεί και το Κομμουνιστικό Κόμμα. 
     Υπουργείου Εξωτερικών.
     Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής» σύμφωνα με τα άρθρα 72 παράγραφος 4 του Συντάγματος και 108 παράγραφος 7 του Κανονισμού της Βουλής.
     Η συζήτηση θα γίνει σε άλλη συνεδρίαση.
     Κύριοι συνάδελφοι, επανερχόμαστε στη συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Μισθώσεις ακινήτων για στέγαση Δημοσίων Υπηρεσιών και άλλες διατάξεις» σύμφωνα με τα άρθρα 72 παράγραφος 4 του Συντάγματος και 108 παράγραφος 7 του Κανονισμού της Βουλής.
     Το νομοσχέδιο αυτό συζητήθηκε και ψηφίστηκε στην αρμόδια επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 70 παρ. 2 του Συντάγματος. Επομένως, θα συζητηθεί σε μία συνεδρίαση ενιαία, σύμφωνα με τις διατάξεις που προανέφερα, μαζί με τις τροπολογίες που έχουν κατατεθεί γι’ αυτό. 
     Η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε να διατεθεί συνολικός χρόνος έξι ωρών: Τεσσάρων ωρών για τις αγορεύσεις των εισηγητών, των ειδικών αγορητών και των εγγεγραμμένων στον κατάλογο ομιλητών και δύο ωρών για τις αγορεύσεις του Υπουργού και των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων.
     Μετά τη διάσκεψη κατετέθησαν τρεις τροπολογίες. Ο Κανονισμός λέει πως οι τροπολογίες και των Υπουργών και των Βουλευτών κατατίθενται τρεις ημέρες πριν αρχίσει η συζήτηση. Τελευταία όμως παρατηρείται το φαινόμενο, σχεδόν ως κανόνας, η Κυβέρνηση να καταθέτει τις τροπολογίες της αργά την Παρασκευή το βράδυ. Αυτό σημαίνει ότι ουσιαστικά η Βουλή λαμβάνει γνώση –οι Βουλευτές έχουν ήδη φύγει- τη Δευτέρα. Ουσιαστικά φαλκιδεύουμε αυτό το τριήμερο, όταν λοιπόν αρχίζει το νομοθετικό έργο την Τρίτη.
     Γι’ αυτό λοιπόν, κύριε Υπουργέ, θα παρακαλέσω να το έχετε υπόψη σας αυτό και να κατατίθενται οι τροπολογίες τουλάχιστον τρεις ημέρες πριν. Αν θέλετε βέβαια μπορείτε και νωρίτερα, οι τρεις ημέρες είναι το όριο. Να κατατίθενται έστω το πρωί της Παρασκευής, πριν κλείσουν οι υπηρεσίες και δεν μπορούμε να στείλουμε στους Βουλευτές αυτές τις τροπολογίες. 
     Επειδή, λοιπόν οι τροπολογίες που κατετέθησαν την Παρασκευή περιλαμβάνουν θέματα τα οποία πρέπει να συζητηθούν, θα ήθελα να παρακαλέσω να συμφωνήσετε στις τέσσερις ώρες που έχουμε πει για το νομοσχέδιο να προστεθεί μία επιπλέον, δεδομένου ότι μαζί με το νομοσχέδιο 
–σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον Κανονισμό- συζητούνται και οι τροπολογίες και όχι χωριστά. 
     Συμφωνείτε;
     ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συμφωνούμε λοιπόν πέντε ώρες συν δύο. 
     ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε…
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ορίστε, κύριε Λαφαζάνη.
     ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Θα είχε νόημα η μία ώρα επιπλέον, αν γινόταν σε μία ώρα χωριστή συζήτηση για τις δύο αυτές τροπολογίες, γιατί η μία είναι πολύ σοβαρή. 
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε, όμως μπορούμε στο χρόνο που θα τοποθετείται κανείς όταν πρόκειται να μιλήσει και για τις τροπολογίες –ιδιαίτερα για τη μία εξ αυτών που είναι αρκετά σημαντική και εκτεταμένη- να δίνεται περισσότερος χρόνος, ώστε να μπορέσετε να τοποθετηθείτε όλοι και στις τροπολογίες. 
      Ο εισηγητής της Πλειοψηφίας, κ. Παντελής Τσερτικίδης, έχει το λόγο.
      ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΤΣΕΡΤΙΚΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που συζητούμε αφορά τις μισθώσεις ακινήτων για τη στέγαση των Δημοσίων Υπηρεσιών και άλλες διατάξεις. Η μίσθωση των ακινήτων για τη στέγαση των Δημοσίων Υπηρεσιών διέπεται από τις διατάξεις του διατάγματος 19 του 1932 και τις τροποποιήσεις που έχουν γίνει σ’ αυτό έως σήμερα.
       Το νομοσχέδιο έχει στόχο να εκσυγχρονίσει τη διαδικασία μίσθωσης των ακινήτων για τη στέγαση των Δημοσίων Υπηρεσιών, εκτός εκείνων των υπηρεσιών που υπάγονται στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις. Με το νομοσχέδιο προσδιορίζονται επακριβώς εκείνες οι περιπτώσεις που μπορεί το δημόσιο να προβαίνει σε απευθείας μισθώσεις χωρίς δημοπρασία. Δίνει επίσης τη δυνατότητα να στεγαστούν υπηρεσίες του δημοσίου σε ακίνητα άλλων χρήσεων γης, όταν είναι αδύνατη η εξεύρεση ακινήτων με χρήση που επιτρέπει την κατασκευή γραφείων, αρκεί να είναι τα κτίρια αυτά ασφαλή απ’ όλες τις απόψεις.
      Συγκεκριμένα, με το νομοσχέδιο προβλέπεται ότι όλες οι μισθώσεις ακινήτων που συνάπτει το δημόσιο για κάλυψη των στεγαστικών και λειτουργικών  αναγκών των Δημοσίων Υπηρεσιών υπάγονται στις διατάξεις του νομοσχεδίου, εκτός από εκείνες που προβλέπονται από ειδικές διατάξεις. 
      Η διαδικασία που προβλέπεται για τις μισθώσεις είναι ο δημόσιος μειοδοτικός διαγωνισμός. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις επιτρέπεται η μίσθωση ακινήτου χωρίς δημοπρασία με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, μετά από γνωμοδότηση της Επιτροπής Στέγασης. Οι εξαιρετικές αυτές περιπτώσεις είναι οι εξής: Όταν κρίνεται απαραίτητη η μίσθωση του ακινήτου λόγω κατεπείγοντος και δεν μπορεί να υπερβαίνει τους δώδεκα μήνες, όταν το ακίνητο είναι ιδιοκτησίας νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, όταν το ακίνητο είναι ιδιοκτησίας Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης α΄ και β΄ βαθμού ή ΔΕΚΟ, όταν συντρέχουν στρατιωτικοί λόγοι, όταν στεγάζονται υπηρεσίες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας στις παραμεθόριες περιοχές, όταν πρόκειται για επέκταση εγκατεστημένης υπηρεσίας και η επιφάνεια δεν υπερβαίνει το ήδη μισθωμένο ακίνητο και τέλος, μετά από δύο άγονες δημοπρασίες και την έκδοση δικαστικής απόφασης έξωσης της στεγασμένης υπηρεσίας. Αυτές είναι οι εξαιρετικές περιπτώσεις κατά τις οποίες μπορεί να γίνεται μίσθωση ακινήτου χωρίς δημοπρασία, με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών. 
      Η χρονική διάρκεια όλων των μισθώσεων ορίζεται σε δώδεκα έτη, όπως ισχύει και για τις εμπορικές μισθώσεις, εκτός από ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις. 
      Την ευθύνη για τη μίσθωση των ακινήτων την έχει η Κτηματική Υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών, που εδρεύει στην έδρα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. 
      Με το νομοσχέδιο προβλέπεται η διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται. Ο προϊστάμενος της προς στέγαση υπηρεσίας στο αίτημα περιγράφει τις ανάγκες της υπηρεσίας, τους χώρους που είναι απαραίτητοι, το συνολικό εμβαδόν και αιτιολογεί εάν το ακίνητο που αιτείται για μίσθωση είναι μεγαλύτερο από το ήδη μισθωμένο. Ο προϊστάμενος της Κτηματικής Υπηρεσίας σε χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο των είκοσι ημερών συγκαλεί την Επιτροπή Στέγασης, συντάσσει πρακτικό και σχέδιο διακήρυξης της δημοπρασίας που υποβάλλεται για έγκριση στον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών. 
      Με το νομοσχέδιο προβλέπονται οι όροι που πρέπει να περιέχονται στη διακήρυξη δημοπρασίας και ο τρόπος που πρέπει να δημοσιοποιείται η διακήρυξη. Προβλέπεται επίσης η διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται και τα χρονικά της όρια από την Κτηματική Υπηρεσία.
      Σε κάθε Κτηματική Υπηρεσία λειτουργεί Επιτροπή Στέγασης στην οποία προΐσταται ο προϊστάμενος της υπηρεσίας. Όταν συντρέχουν λόγοι η Επιτροπή Στέγασης μπορεί να ζητά τη συνδρομή ειδικών επιστημόνων. Πρόεδρος της επιτροπής είναι ο προϊστάμενος της Κτηματικής Υπηρεσίας, συμμετέχει μηχανικός της Κτηματικής Υπηρεσίας, ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και ο προϊστάμενος της υπηρεσίας η οποία ενδιαφέρεται να μισθώσει το ακίνητο. Η επιτροπή είναι τετραμελής. 
      Στο νομοσχέδιο περιγράφεται με κάθε λεπτομέρεια ο τρόπος διεξαγωγής της δημοπρασίας και καθορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά που πρέπει να επισυνάπτονται στην προσφορά. Καθορίζεται επίσης ο τρόπος υποβολής της εγγύησης συμμετοχής στη δημοπρασία, καθώς και η διαδικασία και ο χρόνος επιστροφής της εγγυητικής επιστολής σε όλους τους ενδιαφερομένους.
      ( Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ) 
      Ρυθμίζονται θέματα, που αφορούν την υποχρέωση της Επιτροπής Στέγασης για τη σύνταξη του πρακτικού καταλληλότητας του ακινήτου, τον τρόπο διεξαγωγής της προφορικής μειοδοσίας, τη διαδικασία των ενστάσεων απ’ αυτούς που μετέχουν στη δημοπρασία, τον τρόπο έγκρισης των πρακτικών της δημοπρασίας και τον τρόπο σύνταξης της σύμβασης μίσθωσης του ακινήτου. 
      Ο εκμισθωτής είναι υποχρεωμένος να παραδώσει το κτίριο στη χρήση του δημοσίου με την έναρξη της μίσθωσης, το οποίο πρέπει να είναι κατάλληλο, σύμφωνα με τους όρους διακήρυξης. Διαφορετικά, λύεται η μίσθωση με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών και καταπίπτει η εγγύηση, που έχει κατατεθεί υπέρ του δημοσίου.
      Το δημόσιο προβαίνει σε νέα μίσθωση, χωρίς δημοπρασία και υποχρεώνει τον μειοδότη να καταβάλει αποζημίωση ίση με το 1/10 του μηνιαίου μισθώματος για κάθε μέρα καθυστέρησης και μέχρι την οριστική στέγαση της υπηρεσίας σε άλλο κατάλληλο ακίνητο. Επίσης, τον υποχρεώνει να πληρώνει τυχόν διαφορά μισθώματος, που βεβαιώνεται ως δημόσιο έσοδο εις βάρος του εκμισθωτή. 
      Προβλέπεται ότι είναι υποχρεωμένος ο εκμισθωτής να επισκευάζει τις φθορές και βλάβες του ακινήτου, που προέρχονται από τη συνήθη χρήση του.
      Προβλέπεται στο νομοσχέδιο ότι το δημόσιο μπορεί να λύσει σύμβαση μίσθωσης, χωρίς να καταβάλει αποζημίωση, όταν μεταστεγαστεί σε ακίνητο ιδιοκτησίας του ή όταν παραχωρηθεί δωρεά για χρήση άλλου προς το αυτό κατάλληλου ακινήτου.
      Δίνεται η δυνατότητα στο δημόσιο και επιτρέπεται η εγκατάσταση άλλης δημόσιας υπηρεσίας στο μισθωμένο ακίνητο, αντί αυτής για την οποία έγινε η μίσθωση. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ο ιδιοκτήτης του ακινήτου δεν δικαιούται καμία αποζημίωση ή πρόσθετο μίσθωμα.
      Προβλέπεται ο τρόπος, ο χρόνος και οι προϋποθέσεις που το δημόσιο πρέπει να καταβάλει το μίσθωμα στον δικαιούχο. Προβλέπεται αναπροσαρμογή του μισθώματος, που καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών στις περιπτώσεις εκείνες που δεν προβλέπεται, όταν λήγει η σύμβαση και παρατείνεται σιωπηρώς.
       Το δημόσιο μπορεί να προσφύγει στο Μονομελές Πρωτοδικείο για τον καθορισμό θεμιτού μισθώματος, όταν προσφέρεται για το ήδη μισθωμένο από το δημόσιο ακίνητο μίσθωμα ανώτερο απ’ αυτό που προβλέπεται στη διακήρυξη δημοπρασίας.
      Με το νομοσχέδιο προβλέπονται οι αρμοδιότητες της Επιτροπής Στέγασης, η οποία διενεργεί τις δημοπρασίες μίσθωσης και γνωμοδοτεί. Δίνει τη δυνατότητα διαμονής σε ορισμένες ελάχιστες περιπτώσεις υπαλλήλων σε ακίνητα, που στεγάζονται οι δημόσιες υπηρεσίες.
      Παρέχει τη δυνατότητα στο δημόσιο να μισθώνει ακίνητα, ανεξάρτητα από τη χρήση τους σε ορισμένες περιπτώσεις.
      Ρυθμίζονται περιπτώσεις μισθώσεων, όπου το δημόσιο έχει αρχίσει τη διαδικασία μίσθωσης ακινήτων πριν από τη δημοσίευση του παρόντος νομοσχεδίου.
      Με τις άλλες διατάξεις του νομοσχεδίου ρυθμίζονται διάφορα θέματα, όπως για παράδειγμα στην ψήφιση του νέου κώδικα αναγκαστικών απαλλοτριώσεων ακινήτων, όπου δεν συμπεριελήφθησαν κάποιες διατάξεις, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται διάφορα προβλήματα. 
      Στο νομοσχέδιο προβλέπεται ότι κατά τον δικαστικό προσδιορισμό της αποζημίωσης, μετά από αναγκαστική απαλλοτρίωση, επιδικάζονται οι αμοιβές των πληρεξουσίων δικηγόρων. Ο οικείος δικηγορικός σύλλογος ορίζεται ως φορέας, στον οποίο περιέχεται το επιδικαζόμενο ποσό. Επίσης, αναφέρεται ο υπόχρεος ο οποίος επιβαρύνεται γι’ αυτό το ποσό.
      Ρυθμίζονται θέματα υπαλλήλων, που μετατάσσονται από διάφορα Υπουργεία σε ΟΤΑ και έχουν οριστεί υπόλογοι και διαχειριστές έργων και μελετών του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Διατηρούν την ιδιότητα του υπολόγου έως τις 31/12/2004, εκτός εάν γίνει αντικατάσταση νωρίτερα απ’ αυτή την ημερομηνία.
      Δίδεται η δυνατότητα μετάταξης υπαλλήλων νομικών προσώπων, εποπτευόμενων από το Υπουργείο, σε θέσεις υπαλλήλων του Υπουργείου της ίδιας κατηγορίας και αντίστροφα. 
      Στο προσωπικό των Υπουργείων που υπηρετεί στο εξωτερικό, καθιερώνεται ενιαίος τρόπος πληρωμής μέσω του τραπεζικού συστήματος με πίστωση ατομικών λογαριασμών και δικαιούχων για καλύτερη και ταχύτερη εξυπηρέτηση των δικαιούχων και την αποτελεσματικότερη προστασία του δημοσίου συμφέροντος.
      Προβλέπεται η απαλλαγή από ποινικές ευθύνες, λόγω μη πληρωμής προς το δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου φόρων, δασμών και άλλων φορολογικών υποχρεώσεων, προσώπων που συμμετείχαν στις διοικήσεις προβληματικών επιχειρήσεων κατά το χρονικό διάστημα πριν την εκκαθάριση, όπως ισχύει για τα πρόσωπα που διορίστηκαν ή εκλέχτηκαν στη διοίκηση των υπό εκκαθάριση επιχειρήσεων των νόμων 1386/93, 1982/90 και 2000/91 ή ανωνύμων εταιρειών θυγατρικών του Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων.
      Παρατείνεται έως τις 30.9.2003 η προθεσμία στα νοσηλευτικά ιδρύματα δημοσίου και ιδιωτικού τομέα να καταβάλουν τη διαφορά φορολογίας πετρελαίου εσωτερικής καύσης θέρμανσης με διαφορετικό φορολογικό καθεστώς απ’ αυτό που χρησιμοποιείτο για να μην επιβληθούν σ’ αυτά οι προβλεπόμενες κυρώσεις. Επίσης, παρατείνεται μέχρι την 31.12.2003 η προθεσμία υπαγωγής στην περιοχή γ΄ του ν. 2601/98 των περιοχών που δεν εντάσσονται στις α΄, β΄ και δ΄ περιοχές. Ακόμη παρατείνεται για ένα χρόνο έως τις 15.9.2003 η διάταξη του ν. 2601/98 που προβλέπει την παροχή πέντε επιπλέον ποσοστιαίων μονάδων επιχορήγησης και επιδότησης για επενδύσεις στο μεταποιητικό τομέα που πραγματοποιούνται στη Θράκη και στους Νομούς Καβάλας και Δράμας.
      Στον Πρόεδρο ή Νομικό Σύμβουλο του Κράτους που παρέχει τις νομικές του υπηρεσίες στον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους στα θέματα δανείων, εκδόσεων τίτλων και διαχείρισης του δημοσίου χρέους καταβάλλεται μηνιαία αποζημίωση το ύψος της οποίας καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών.
      Με τις διατάξεις του νομοσχεδίου τροποποιείται ο ν. 2937/2001 και ολοκληρώνεται η διαδικασία μετασχηματισμού των επιχειρήσεων του Ομίλου ΟΤΕ. Οι ρυθμίσεις είναι απαραίτητες για την υπογραφή και σύμβαση μετασχηματισμού, λαμβάνοντας υπόψη τις πολλές μεταβιβάσεις ακινήτων και το πλήθος των πιστοποιητικών που απαιτούνται. Προβλέπεται επίσης η ρύθμιση που εξυπηρετεί και διευκολύνει την υλοποίηση της χορηγίας του ΟΤΕ προς την Αθήνα 2004. 
      Προβλέπεται με το νομοσχέδιο ότι οι τόκοι των εντόκων γραμματίων και των ομολογιακών δανείων του ελληνικού δημοσίου που εκδίδονται από 1.1.2003 απαλλάσσονται του φόρου εισοδήματος με την προϋπόθεση ότι ο αρχικός κάτοχος θα τους κρατήσει μέχρι και τη λήξη τους. Επιτρέπεται με τις διατάξεις του νομοσχεδίου η τοποθέτηση προσωρινών κατασκευών βοηθητικής χρήσης στους χώρους εκδηλώσεων και φιλοξενίας για τις ανάγκες της διοργάνωσης της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για την τοποθέτηση των συγκεκριμένων κατασκευών απαιτείται έγκριση εργασιών που χορηγείται από την ειδική υπηρεσία δημοσίων έργων του ΥΠΕΧΩΔΕ.
      Τέλος, ρυθμίζεται η αναγνώριση όλων των δικαιούχων της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης του κτήματος Πάτημα Δήμογλη για την κατασκευή του Ολυμπιακού Χωριού. Προβλέπεται η σύσταση πενταμελούς διοικητικής επιτροπής που απαρτίζεται από τον Πρόεδρο Πρωτοδικών, ως Πρόεδρο, έναν υπάλληλο ανώτερο της Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου, έναν ανώτερο υπάλληλο της Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών Αχαρνών, έναν τοπογράφο μηχανικό που διορίζεται από τον ΟΕΚ και τέλος ένα δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω. Όλοι οι ανωτέρω διορίζονται με τους αναπληρωτές τους.
      Ορίζεται ο τρόπος έναρξης της διαδικασίας αναγνώρισης. Η επιτροπή έχει απαρτία όταν παρευρίσκονται τουλάχιστον τέσσερα από τα πέντε μέλη της. Προσδιορίζεται όλο το Συμβούλιο που προσλαμβάνεται για να διευκολύνουν το έργο της επιτροπής. Ορίζεται η διαδικασία εκδίκασης των αιτήσεων αναγνώρισης και προβλέπεται η δυνατότητα άσκησης παρέμβασης εκ μέρους του ΟΕΚ του ελληνικού δημοσίου. Προσδιορίζονται οι προϋποθέσεις που πρέπει να συγκεντρώσει κάθε ενδιαφερόμενος προκειμένου να αναγνωριστεί. Προβλέπεται ο τρόπος δημοσίευσης της απόφασης της επιτροπής και ο τρόπος αποδοχής εκ μέρους των αναγνωρισθέντων, οπότε και καθίσταται η απόφαση εκτελεστή. Προβλέπεται ο τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος αποζημίωσης της αξίας των επικειμένων που βρίσκονται στην απαλλοτριωθείσα έκταση. Προβλέπεται η δυνατότητα άσκησης της ανακοπής εκ μέρους όσων δεν αναγνωρίστηκαν ή δεν κατέθεσαν εμπρόθεσμα τις αιτήσεις τους. Τέλος, προβλέπει τον τρόπο είσπραξης των αποζημιώσεων από τους δικαιούχους.
      Κύριε Πρόεδρε, η τροπολογία με γενικό αριθμό 1390 και ειδικό 162 που κατέθεσαν οι Υπουργοί Οικονομικών, Περιβάλλοντος Χωροταξίας, Δημοσίων Έργων και Πολιτισμού, αφορά το Στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», όπου μεταφέρεται στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού η χρήση, διοίκηση και διαχείριση του χώρου του Σταδίου.
      Προβλέπεται με τις διατάξεις της τροπολογίας η δυνατότητα παραχώρησης της χρήσης, με όρους από τη Γενική Γραμματεία, στο αθλητικό σωματείο του Ολυμπιακού. Η διάρκεια της παραχώρησης της χρήσης ορίζεται σε σαράντα εννέα έτη με την προϋπόθεση ότι το σωματείο θα ανακατασκευάσει τις εγκαταστάσεις του σταδίου με δικές του δαπάνες. Μετά τη λήξη της παραχώρησης η διοίκηση και η διαχείριση του σταδίου επιστρέφει στην ελληνική ολυμπιακή επιτροπή. 
      Με τη σύμβαση που θα υπογραφεί μεταξύ της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και του σωματείου θα προβλέπονται όροι και προϋποθέσεις που ένας εξ’ αυτών θα είναι να παραδοθεί ο κατάλληλος χώρος για να γίνουν αγώνες ποδοσφαίρου κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
      Επίσης με τις διατάξεις της τροπολογίας που κατέθεσαν ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, ο Υπουργός Δημόσιας Διοίκησης και ο Υπουργός Πολιτισμού, με γενικό αριθμό 1392 και ειδικό 164, ρυθμίζονται θέματα που αφορούν τη μετεγκατάσταση των κατοίκων του Δήμου Ηρακλείου στις περιοχές Καράβολα και Μάχη της Κρήτης, επειδή στις περιοχές αυτές πρέπει να γίνουν έργα αναβάθμισης που βρίσκονται στην είσοδο της ολυμπιακής πόλης του Ηρακλείου, για την πραγματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. 
      Τελειώνοντας, κύριοι συνάδελφοι, με το νομοσχέδιο για τις μισθώσεις των ακινήτων για τη στέγαση των Δημοσίων Υπηρεσιών έχει σκοπό το νομοσχέδιο, να εκσυγχρονίσει τη διαδικασία μίσθωσης των ακινήτων και γι’ αυτό σας προτείνω να υπερψηφίσετε το νομοσχέδιο που μόλις εισηγήθηκα. 
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Θα ήθελα να υπενθυμίσω στους κυρίους συναδέλφους, επειδή με ρώτησε σχετικά ο κ. Τσιπλάκος, ότι η συζήτηση γίνεται με το άρθρο 72, παράγραφος 4 του Συντάγματος και 108 του Κανονισμού της Βουλής. Η συζήτηση και η ψήφιση γίνεται ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και του νομοσχεδίου και των τροπολογιών που έχουν κατατεθεί. 
      Πριν δώσω το λόγο στον κ. Τσιπλάκο ο κύριος Υπουργός θέλει να κάνει κάποιες διορθώσεις.
      Ορίστε κύριε Υπουργέ έχετε το λόγο.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
      Άρθρο 34. 
      Στην παράγραφο 1 και στο δεύτερο στίχο αντί των λέξεων και αριθμών «4 του αριθμού 22 του ν. 2836/2000 (ΦΕΚ 168 Α΄) τίθενται «8 του άρθρου 19 του ν. 2753/1999 (ΦΕΚ 249 Α΄)».
      ΄Αρθρο 39. 
      Στο τέλος της παραγράφου 8 τίθεται κόμμα (,) και προστίθενται οι λέξεις: «Σύμφωνα με το τρίτο εδάφιο της προηγουμένης παραγράφου».
      Στην παράγραφο 10 και στον 15ο στίχο προ των λέξεων «στον από 27.7.2002» τίθεται η λέξη «και».
      Στην παράγραφο 14 προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ύστερα από πρόταση της επιτροπής, επιτρέπεται η καταβολή μέρους των αποζημιώσεων και προ της σύνταξης του τελικού κτηματολογικού πίνακα».
      Άρθρο 17. 
      Στην παράγραφο 3 και στον 23ο στίχο οι λέξεις «της παράδοσης» διαγράφονται.
      Άρθρο 26. 
      Τίθενται ως περίπτωση α)η ακόλουθη πρόταση και αναριθμούνται οι υπάρχουσες ως β) και γ): «α) μίσθωσης ακινήτων από τη Βουλή των Ελλήνων».
      Αυτές είναι οι διορθώσεις κύριε Πρόεδρε και τις καταθέτω στα Πρακτικά.
      (Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός κ. Απόστολος Φωτιάδης καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες διορθώσεις, οι οποίες έχουν ως εξής:
      «Διορθώσεις 5-3-03
      Άρθρο 34
      - Στην παράγραφο 1 και στο δεύτερο στίχο αντί των λέξεων και αριθμών «4 του άρθρου 22 του ν. 2836/2000 (ΦΕΚ 168 Α΄) τίθενται «8 του άρθρου 19 του ν. 2753/1999 (ΦΕΚ 249 Α΄)».
      Άρθρο 39
      - Στο τέλος της παραγράφου 8 τίθεται κόμμα (,) και προστίθενται οι λέξεις: «σύμφωνα με το τρίτο εδάφιο της προηγουμένης παραγράφου».
      - Στην παράγραφο 10 και στον 15ο στίχο προ των λέξεων «στον από 27.7.2002» τίθεται η λέξη «και».
      - Στην παράγραφο 14 προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ύστερα από πρόταση της επιτροπής, επιτρέπεται η καταβολή μέρους των αποζημιώσεων και προ της σύνταξης του τελικού κτηματολογικού πίνακα».
      Άρθρο 17
      - Στην παράγραφο 3 και στον 23ο στίχο οι λέξεις «της παράδοσης» διαγράφονται.
      Άρθρο 26
      - Τίθεται ως περίπτωση α) η ακόλουθη πρόταση και αναριθμούνται οι υπάρχουσες ως β) και γ): «α) μίσθωσης ακινήτων από τη Βουλή των Ελλήνων».»)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Έχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι από τη Νέα Δημοκρατία ορίζεται ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο Βουλευτής Α΄ Αθηνών κ. Γεώργιος Αλογοσκούφης, από το Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου ορίζεται ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο Βουλευτής Παναγιώτης Λαφαζάνης και από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ορίζεται ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο Βουλευτής κ. Άγγελος Τζέκης.
      Το λόγο έχει ο κ. Τσιπλάκος.
      ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΤΣΙΠΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, αντιπαραβάλλοντας το παρόν νομοσχέδιο με το ισχύον διάταγμα του 1932 που ρυθμίζει τα θέματα της στεγάσεως των Δημοσίων Υπηρεσιών, άρχισα να διερωτώμαι για τη σκοπιμότητα εισαγωγής του παρόντος νομοσχεδίου στη Βουλή, δεδομένου ότι όλα τα βασικά άρθρα που αφορούν τη στέγαση των Δημοσίων Υπηρεσιών, είναι απλή αντιγραφή των άρθρων του ισχύοντος μέχρι σήμερα περί στεγάσεως των Δημοσίων Υπηρεσιών. Και αναφέρω χαρακτηριστικά τα άρθρα 1, 3, 6, 8, 9, 10, 11. Αυτά όπως είπα, είναι αντιγραφή, αλλά στη δημοτική γλώσσα των αντίστοιχων άρθρων 1, 10, 12, 13, 15, 16, 17 του καταργούμενου διατάγματος του 1932 και μάλιστα με ουσιώδεις παραλείψεις με αποτέλεσμα το αναχρονιστικό αυτό διάταγμα του 1932 να είναι πληρέστερο και να εξασφαλίζει με καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα του δημοσίου.
      Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρω ότι στο άρθρο 27 του διατάγματος που μεταφέρθηκε στο άρθρο 18 η πρώτη παράγραφος έχει ως εξής: «Το δημόσιο δεν οφείλει καμία αποζημίωση στον εκμισθωτή για φθορές του ακινήτου που οφείλονται στη συνηθισμένη χρήση του, σε κακή κατασκευή του ή σε παλαιότητά του ή σε τυχαίο γεγονός».
      Η δεύτερη παράγραφος που παραλήφθηκε και ήταν ουσιώδης, διευκρίνιζε ότι η έννοια της συνήθους χρήσεως επιμισθώσεως του δημοσίου είναι ευρύτερη εκείνης των κοινών μισθώσεων των ιδιωτών. Δεν καταλαβαίνω γιατί παραλήφθηκε αυτή η ουσιώδης διάταξη που είναι υπέρ του δημοσίου. Ποιος την ακύρωσε και ποιος την παρέλειψε;
      Υπάρχουν όμως και άλλες μικροδιαφορές που φανερώνουν την τάση να προστατεύεται ο ιδιώτης, που θα δούμε στη συνέχεια στη συζήτηση αν προλάβουμε…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε συνάδελφε, θα ήθελα να θυμίσω ότι δεν υπάρχει συζήτηση ξεχωριστή επί των άρθρων. Όλοι στην ομιλία σας πρέπει να αναφέρεστε και στα άρθρα και στις τροπολογίες.
      Παρακαλώ συνεχίστε.
      ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΤΣΙΠΛΑΚΟΣ: Έχετε δίκιο.
      Θα δικαιολογούσα την κατάθεση του νομοσχεδίου αυτού, αν πράγματι προέβλεπε μια ευέλικτη, σύγχρονη και αποκεντρωμένη διαδικασία για τις μισθώσεις, με πλήρη διαφάνεια και με ασφαλιστικές δικλείδες ελέγχου που θα εξασφάλιζαν το συμφέρον του δημοσίου και θα εμπόδιζαν να ευδοκιμούν κυκλώματα που νέμονται με προκλητικό τρόπο το δημόσιο χρήμα.
      Επομένως, ουσιαστικά, το νομοσχέδιο εισάγεται κατά τη γνώμη μου για να ψηφιστούν οι λεγόμενες άλλες διατάξεις με προσθήκη φράσεων σε παλαιότερους νόμους για την τακτοποίηση διαφόρων θεμάτων, όπως είναι η απαλλαγή ποινικών ευθυνών στελεχών κρατικών επιχειρήσεων που ελπίζω να είναι μόνο για οφειλές προς το ΙΚΑ. Επίσης, είναι και η διάταξη που εξασφαλίζει την αμοιβή των δικηγόρων που εμπλέκονται σε απαλλοτριώσεις, η πληρωμή δεύτερου μισθού σε υπαλλήλους του δημοσίου για τις υπηρεσίες που οφείλουν να προσφέρουν εντός του ωραρίου εργασίας τους, οι χαριστικές διατάξεις σε υπευθύνους κρατικών και ιδιωτικών νοσηλευτηρίων που χρησιμοποιούσαν παράνομο πετρέλαιο θέρμανσης για κίνηση που οι ποινές για απλό πολίτη θα ήταν βαρύτερες, η κατάργηση κάθε περιοριστικής διάταξης για τη μεταβίβαση εμπραγμάτων δικαιωμάτων του ΟΤΕ, η κατασκευή προσωρινών κατασκευών κατά παρέκκλιση των κειμένων πολεοδομικών διατάξεων για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων με κίνδυνο να φορτωθούμε εξαμβλώματα, αφού δεν υπάρχει τίποτα μονιμότερο του προσωρινού.
      Υπάρχουν ακόμα και άλλες διατάξεις, πολλές από τις οποίες είναι άσχετες του νομοσχεδίου.
      Όμως, κύριοι συνάδελφοι, παρ’ όλα αυτά είμαι υποχρεωμένος να ευχαριστήσω τον Υπουργό των Οικονομικών γιατί η κατάθεση του νομοσχεδίου αυτού ήταν πολύ χρήσιμη και απολύτως επωφελής για όλους μας, αφού υπήρξε αιτία να διαπιστώσουμε γεγονότα που εκτελούνται κάτω από τα μάτια μας, γεγονότα που μας αποκαλύπτουν με πόσο απαράδεκτο και προκλητικό τρόπο διασπαθίζεται το δημόσιο χρήμα, με πόση αδιαφορία και επιπολαιότητα από εκείνους που διαχειρίζονται τη δημόσια περιουσία.
      Κύριοι συνάδελφοι, είχα την περιέργεια να ζητήσω από την αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία στοιχεία σχετικά με τις μισθώσεις ακινήτων για τη στέγαση Δημοσίων Υπηρεσιών και έμεινα κατάπληκτος από την κατάσταση που επικρατεί στον τομέα αυτό. Και είμαι βέβαιος ότι κανείς δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα αυτό μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σοβαρές ευθύνες όλων μας.
      Κύριοι συνάδελφοι, έχω στη διάθεσή σας επίσημο κατάλογο για τις μισθώσεις τριάντα κτιρίων που στεγάζονται κεντρικές υπηρεσίες υπουργείων, που αν τον διαβάσετε θα νοιώσετε όλοι ενοχές γιατί ανεχόμαστε αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση με την οποία  επιτρέπουμε να διασπαθίζεται με τόσο προκλητικό τρόπο το χρήμα των φορολογουμένων πολιτών. 
      Μελετώντας τα στοιχεία αυτά ως πολιτικός μηχανικός, ένοιωσα ντροπή για τη βιομηχανία αυτή που έχει στηθεί εις βάρος του δημοσίου από παρασιτικά κυκλώματα που ευδοκιμούν από την παντελή έλλειψη ελέγχου.
      Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, τα επίσημα στοιχεία της κτηματικής υπηρεσίας δείχνουν ότι για τα τριάντα ακίνητα που στεγάζονται οι βασικές υπηρεσίες των κεντρικών υπουργείων, τα μηνιαία μισθώματα κυμαίνονται από 5.000 δραχμές έως και 14.000 δραχμές το τετραγωνικό μέτρο. Υπάρχουν δηλαδή μισθώσεις, που για εκατό τετραγωνικά μέτρα πληρώνουμε 1.500.000 δραχμές το μήνα, με αποτέλεσμα για το σύνολο των τριάντα ακινήτων εμβαδού πενήντα ενός χιλιάδων τετρακοσίων είκοσι ενός τετραγωνικών μέτρων να πληρώνουμε ετήσιο μίσθωμα 4.504.000.000 δραχμές.
      Το κόστος για την κατασκευή αυτών των ακινήτων, κύριοι συνάδελφοι, σε έκταση του δημοσίου, ακόμα και με 400.000 δραχμές -όχι 260.000 δραχμές που στοίχισε το κτίριο του ΥΠΕΧΩΔΕ, το οποίο έχει τελειώσει εδώ και ένα χρόνο και δεν μεταφέρονται οι υπηρεσίες, παραμένει κενό και πληρώνουμε ακόμα ενοίκια- με υπερπολυτελείς κατασκευές, μπορούμε με τοκοχρεωλύσιο 2.000.000.000 το χρόνο να εξοφλήσουμε τα κτήρια αυτά σε δεκαπέντε χρόνια. Αντίθετα σήμερα πληρώνουμε 4.500.000.000 δραχμές για ευτελή ακίνητα, αμφιβόλου αντισεισμικότητας και μάλιστα μέσα στο κέντρο της Αθήνας, όπου πράγματι θα μπορούσαν να είναι και εκτός Αθηνών. 
      Το κτήριο του ΥΠΕΧΩΔΕ, κύριοι συνάδελφοι, είναι έτοιμο από πέρυσι, αλλά η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου και οι υπάλληλοι, δεν ξέρω πώς, δεν θέλουν να μεταφερθούν ακόμα και έχουν δυσκολίες, γιατί φεύγουν από τις κατοικίες τους που είναι κοντά στο κέντρο! Αυτά είναι άλλα θέματα.
      Πρέπει να θέσουμε τέρμα, κύριοι συνάδελφοι, σε αυτήν την κατάσταση, που μόνο το δημόσιο συμφέρον δεν εξυπηρετεί. Πληρώνουμε, όπως σας είπα υπερδιπλάσια χρήματα για ενοικίαση ευτελών κατασκευών, που μπορούσαμε να κάνουμε κτήρια δικά μας, πληρώνοντας κάτω από το μισό των όσων πληρώνουμε σήμερα.
      Όμως, κύριοι συνάδελφοι, το δημόσιο κατέχει αναξιοποίητες εκτάσεις, που συνεχώς μειώνονται και μπορούμε να χωροθετήσουμε μια τέτοια έκταση, να αποφασίσει επιτέλους η πολιτεία να δημιουργήσει τουλάχιστον σε πρώτη φάση, τη στέγαση των κεντρικών υπηρεσιών και μάλιστα έξω από το κέντρο της Αθήνας, που θα συμβάλει στην άμβλυνση του κυκλοφοριακού προβλήματος.
      Ακόμα και στην περίπτωση που έχουν καταπατηθεί όλες οι εκτάσεις, η αγορά μιας έκτασης διακοσίων στρεμμάτων, για να έχουμε μια κάλυψη 25% σε μια υποβαθμισμένη περιοχή εντός του σχεδίου, που θα αναβαθμισθεί με την κατασκευή του διοικητικού κέντρου, αυτή η δαπάνη δεν υπερβαίνει τα 5.000.000.000 και σε αυτήν την περίπτωση το τοκοχρεολύσιο θα είναι 2.500.000.000 το χρόνο έναντι 4.500.000.000 που πληρώνουμε σήμερα. 
      Και όμως η Κυβέρνηση παρασυρόμενη από ιδιοτελείς εισηγήσεις των μανδαρίνων της Δημόσιας Διοίκησης που έχουν συμφέρον να διαιωνίζεται αυτό το απαράδεκτο καθεστώς, αποφεύγει να κάνει ό,τι κάνει ο απλός πολίτης για να λύσει τις στεγαστικές του ανάγκες και να κάνει τον κόπο να φτιάξει μια στοιχειώδη συγκριτική μελέτη για να περιοριστεί το μέγεθος της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος. 
      Θα σας αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, κύριοι συνάδελφοι. Υπάρχει σύμβαση –δεν έχει υπογραφεί ακόμα- όπου ιδιώτης αγόρασε ένα ακίνητο με 1.115.000.000 δραχμές και έχει προσύμφωνο, ετοιμάζεται να το νοικιάσει στο δημόσιο με 90.000.000 δραχμές το μήνα. Δηλαδή, θα εξοφληθεί το κτήριο αυτό σε λιγότερο από ένα χρόνο.
      Το θέμα της στέγασης των Δημοσίων Υπηρεσιών νομίζω ότι πρέπει να μας απασχολήσει. Έχει στηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία, ένα κύκλωμα αθέμιτου πλουτισμού, όπως προκύπτει από συγκεκριμένες καταγγελίες από διαφόρους που έλαβαν μέρος σε αυτές τις δημοπρασίες.
      Δείτε, όμως, τώρα την άλλη όψη του νομίσματος, κύριοι συνάδελφοι, πώς δηλαδή το κράτος αξιοποιεί τη δική του περιουσία. Όταν χρειάζεται το κράτος έχει δικά του ακίνητα, τα οποία νοικιάζει σε ιδιώτες. Σας καταθέτω κατάσταση κληροδοτημάτων του δημοσίου, τα οποία πήρα από την αρμόδια υπηρεσία, όπου θα δείτε ότι ακίνητα εκατό τετραγωνικών μέτρων και διακοσίων τετραγωνικών μέτρων ενοικιάζονται με 50.000, 60.000 και 80.000 δραχμές το μήνα, ευτελή ποσά και δεν ξέρω ποιος τα ελέγχει. Θα σας καταθέσω την κατάσταση των τριάντα μισθωμένων ακινήτων από το δημόσιο σε ιδιώτες και τριάντα ακινήτων ιδιωτών προς το δημόσιο, για να βγάλετε τα συμπεράσματά σας και να προβληματιστείτε εάν υπάρχει έστω ένας απλός πολίτης, ο οποίος έχει ένα σπίτι εκατό τετραγωνικών μέτρων, το νοικιάζει με 100.000 δραχμές το μήνα για να πάει να νοικιάσει ένα άλλο χειρότερο από αυτό που κατέχει με 500.000 δραχμές το μήνα. Αυτά είναι παράλογα πράγματα, κύριοι συνάδελφοι. 
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αριστείδης Τσιπλάκος καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Όμως, κύριοι συνάδελφοι, πήγα και στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου. Εκεί υπήρχε ένα κλίμα φοβίας. Δεν μπορούσαν να μου δώσουν στοιχεία. Τους ζητούσα στοιχεία του δημοσίου, να μου πουν πόσο είναι τα μισθώματα. 
      Δεν μου έλεγαν ούτε τετραγωνικά μέτρα. Με δυσκολία μου έδωσαν καμιά δεκαριά κτίρια. 
      Δείτε κύριοι συνάδελφοι,  έχουν νοικιαστεί από το δημόσιο σε κεντρικά σημεία για τράπεζες: Στην οδό Ακαδημίας 3 και Κριεζώτου, στο κέντρο, 400.000 το μήνα για υποκατάστημα τραπέζης. Στην οδό Ασκληπιού και Σκουφά 341.000 δραχμές το μήνα. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Τίνος ιδιοκτησία; 
      ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΤΣΙΠΛΑΚΟΣ: Κτίριο του δημοσίου. 
      Ιδιοκτησία του δημοσίου, στην οδό Ζήνωνος, κατάστημα τραπέζης με 113.000 δραχμές το μήνα. Στην Κουμουνδούρου, στην Πανδρόσου, 120.000 δραχμές το μήνα. Στην Αλεξάνδρας 23, το κατάστημα της τράπεζας κύριοι συνάδελφοι το νοικιάζει το δημόσιο 63.000 δραχμές το μήνα. Είναι πράγματα παράλογα με τα οποία δεν έχει ασχοληθεί κανένας. Στην οδό Δημοκρίτου στο Κολωνάκι, κατάστημα τραπέζης με 79.000 δραχμές το μήνα. 
      Καταθέτω για τα Πρακτικά την επίσημη κατάσταση.
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αριστείδης Τσιπλάκος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ποια τράπεζα, κύριε συνάδελφε;
      ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΤΣΙΠΛΑΚΟΣ: Εμπορική Τράπεζα, παράδειγμα. Δεν μου λένε και ποια ιδιωτική τράπεζα είναι, δεν μπόρεσα να έχω όλα τα στοιχεία. Μου λένε απλώς «τράπεζα». Τα στοιχεία τα έχω, πού υπάρχουν. 
      Αλλά και στην επαρχία βλέπετε, το κεντρικό κατάστημα 53.000 δραχμές το μήνα, κτήριο του δημοσίου. Στα Χανιά με 33.000 δραχμές το μήνα, κτήριο υποκατάστημα της Εμπορικής Τράπεζας. 
      Αυτά κύριοι συνάδελφοι, είναι απαράδεκτα πράγματα. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δίνετε! 
      ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΤΣΙΠΛΑΚΟΣ: Είναι κάτι χειρότερο, κύριε συνάδελφε, ό,τι συμβαίνει. Βλέπετε στην οδό Ακαδημίας, στο Κολωνάκι, στην Καψάλη έχει νοικιαστεί ισόγειο κατάστημα εξήντα τετραγωνικών μέτρων με 188.000 δραχμές το μήνα. Αν είναι δυνατόν! Και αυτά τα ανεχόμαστε. 
      Στην οδό Πατριάρχου Ιωακείμ …
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συγγνώμη, κύριε Τσιπλάκο. Πώς νομίζετε ότι θα κάνουμε τη συζήτηση; Εκτός Κανονισμού; Παρακαλώ. 
      ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΤΣΙΠΛΑΚΟΣ: Στην οδό Πατριάρχου Ιωακείμ στο Κολωνάκι, σαράντα οκτώ τετραγωνικά μέτρα…
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Εξεγείρεται η Αίθουσα, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Αφήστε τα αυτά, κύριε συνάδελφε.
      ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΤΣΙΠΛΑΚΟΣ: Δε έχω χρόνο, κύριε Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Αφήστε το θέμα του χρόνου στο Προεδρείο. Μην επιτρέπετε διακοπές όμως και μην απαντάτε σε διακοπές.
      ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΤΣΙΠΛΑΚΟΣ: Δεν δέχομαι διακοπές. 
      Στην οδό Πατριάρχου Ιωακείμ στο Κολωνάκι, σαράντα οκτώ τετραγωνικά μέτρα ενοικιάζεται 100.000 δραχμές το μήνα. 
      Δεν έχω το χρόνο να συνεχίσω τον κατάλογο των παραδοξολογιών. Κατέθεσα τον κατάλογο και θα δείτε μισθώματα στα γραφεία κέντρου αντί 11.000 δραχμών το μήνα. Αυτά στο κέντρο, Σύνταγμα κλπ. κύριοι συνάδελφοι. 
      Πέρα όμως από την κριτική, έχουμε και συγκεκριμένες προτάσεις κύριοι συνάδελφοι. Για να σταματήσει αυτή η απαράδεκτη κατάσταση για την οποία όλοι έχουμε ευθύνη, μπορούμε κάλλιστα αύριο το πρωί, χωρίς να διαθέσει το δημόσιο ούτε δραχμή, χωρίς να κάνει δάνειο το δημόσιο από οποιονδήποτε οργανισμό διότι πράγματι αυτό επιβαρύνει το δημόσιο χρέος, μπορούμε με λήζινγκ, υπάρχουν εταιρείες, να έχουμε την κατασκευή, τη συντήρηση του κτιρίου και τη χρηματοδότηση και να εξοφλήσουμε σε δεκαπέντε χρόνια με λιγότερο από το μισό του ενοικίου που πληρώνουμε σήμερα. Είναι μελέτες οι οποίες έχουν γίνει και θα σας τις καταθέσω. Παραδέχεται η κτηματική υπηρεσία ότι έτσι είναι το θέμα και μπορούμε κάλλιστα αντί να πληρώνουμε 4,5 δισεκατομμύρια το χρόνο για ενοίκια κεντρικά και πράγματι δημιουργούν πρόβλημα και στο περιβάλλον και στην κυκλοφορία. Μπορούμε και υπάρχουν εταιρείες, να κατασκευάσουν, να χρηματοδοτήσουν και να συντηρήσουν και να μας το παραδώσουν σε δεκαπέντε χρόνια με εξόφληση στα δεκαπέντε αυτά χρόνια.
      Τώρα κύριε Πρόεδρε, να μιλήσουμε για το νομοσχέδιο, τα άρθρα, τις τροπολογίες, για όλα τα θέματα δε νομίζω ότι επαρκεί ο χρόνος των δεκαπέντε λεπτών. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε συνάδελφε, ο Κανονισμός είναι σαφής. Πάντα όμως όταν υπάρχουν τέτοια θέματα, στους εισηγητές το Προεδρείο δίνει όλα τα περιθώρια του χρόνου. Αλλά βέβαια και τα περιθώρια έχουν και αυτά όριο.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Εικοσάλεπτο, κύριε Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Λοιπόν, αφήστε τα τα προκαταβολικά και συνεχίστε. 
      ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΤΣΙΠΛΑΚΟΣ: Λοιπόν, δεν υπάρχουν περιθώρια αναβολών κύριοι συνάδελφοι. Πρέπει με το νομοσχέδιο αυτό να προβλέψουμε εδώ και τώρα τα εξής: 
      Τη δημιουργία ενός σύγχρονου θεσμικού πλαισίου για τη στέγαση των Δημοσίων Υπηρεσιών.
Τη σύσταση ειδικού φορέα που θα αναλάβει -χωρίς να ασχοληθεί το δημόσιο, χωρίς να πληρώσει το δημόσιο, χωρίς να επιβαρυνθεί το δημόσιο- να γίνουν τα κτήρια αυτά μέσα σε χρονικό διάστημα τουλάχιστον πέντε ετών. Να δεσμευθούμε ότι θα σταματήσουν οι συμβάσεις του δημοσίου με ιδιώτες, όσες γίνουν να είναι πενταετείς, και στα πέντε χρόνια να μην έχει περιθώριο παράτασης, αλλά να χρειάζεται έγκριση της Βουλής για να δικαιολογηθεί πράγματι αυτή η παράταση, ώστε να μπορέσουμε να περιορίσουμε όλη αυτή την κατάσταση.
      Θα πρέπει τα Υπουργεία σε τακτό διάστημα να ετοιμάσουν το κτηριολογικό τους πρόγραμμα, να γίνουν τα κτήρια όπως ακριβώς τα χρειάζονται, να έχουν λειτουργικότητα και όχι σε κάθε είδους κατοικίες και σε διάσπαρτες εκτάσεις, που έχουμε σε διάφορα σημεία των Αθηνών, διασπαρμένη κάθε υπηρεσία, που να ταλαιπωρούνται και οι πολίτες και οι προσερχόμενοι σε αυτό.
      Τώρα όσον αφορά τα υπόλοιπα άρθρα, κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να πω τα εξής:
      Για το άρθρο 31 δεν έχω βασικά αντίρρηση, αν και προβλέπει μια διάταξη που είναι απλώς και μόνο για την πληρωμή των δικηγόρων, να εξασφαλίζεται, να προκατατίθεται. Θέλω όμως να πω το εξής: Ένα, όμως, θέμα που είναι τόσο απλό να λυθεί γιατί να έρχεται στη Βουλή και να δημιουργούμε εντυπώσεις, «η Βουλή των δικηγόρων», «κοιτάει τα συμφέροντά της» και «γι’ αυτά ενδιαφέρονται όταν ο κόσμος έχει πολλά άλλα καυτά ζητήματα»;
      Με το άρθρο 32 μετατάσσονται στο Υπουργείο Οικονομικών υπάλληλοι νομικών προσώπων που εποπτεύονται από το Υπουργείο. Δε γνωρίζω για ποια νομικά πρόσωπα πρόκειται, πότε διορίστηκαν, ποια κριτήρια θα ισχύσουν. Η απορία μου, όμως, είναι γιατί επιλεκτικά από το Υπουργείο Οικονομικών. Για τα άλλα Υπουργεία; Έχει ενημερωθεί το Υπουργείο Εσωτερικών; Θα συνυπογράψει; Γιατί το Υπουργείο Εσωτερικών δε δέχθηκε ποτέ μετατάξεις και τις κάνει μόνο ο Υπουργός με απλή απόφαση; Οι υπάλληλοι των νομικών προσώπων θα μεταταχθούν με κανονικές διαδικασίες; Αν είναι νόμιμη η διάταξη, γιατί το περιορίζετε μόνο στο Υπουργείο Οικονομικών και δεν το επεκτείνετε και στα άλλα Υπουργεία;
      Όσον αφορά την παράγραφο 3, δεν ξέρω αν χρειαζόταν νόμος για να πληρώνονται οι υπάλληλοι μέσω των τραπεζών. Χρειάζεται γι’ αυτό νόμος;
      Άρθρο 33: Εδώ προσπαθούμε να κλείσουμε πληγές που ανοίξαμε με την αλήστου μνήμης υπαγωγή προβληματικών επιχειρήσεων. Δεν γνωρίζω ποιους περιλαμβάνει αυτή η διάταξη, οι οποίοι απαλλάσσονται ποινικών ευθυνών. Ελπίζω να αφορά μόνο εκείνους τους προέδρους για οφειλές των οργανισμών μόνο σε ασφαλιστικά ταμεία για τις οποίες οφειλές δεν ευθύνονται προσωπικά εκείνοι, αλλά πληρώνουν αμαρτίες του κράτους που είχε την υποχρέωση να πληρώσει τις εισφορές. Θα πρέπει, όμως, να ξεκαθαριστεί ότι δε δίνουμε άφεση αμαρτιών σε οποιονδήποτε άλλο που διέπραξε ποινικό αδίκημα, υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος ή άλλη αξιόποινη πράξη και να μην το γενικεύσουμε ότι δίνουμε άφεση αμαρτιών σε όλους. Με αυτή την προϋπόθεση εμείς δεν έχουμε αντίρρηση.
      Επίσης, θέλω να προσθέσω ότι στο άρθρο 34 δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το κράτος, αυτό που ζητάει από τον απλό πολίτη να τηρεί τους νόμους και να είναι συνεπής προς τις φορολογικές του υποχρεώσεις και επιβάλλει αυστηρές κυρώσεις στους παραβάτες, εδώ δεν το εφαρμόζει για τον ίδιο τον εαυτό του, για τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου που εποπτεύει. Αν ένας απλός πολίτης αγοράσει πετρέλαιο για θέρμανση και το χρησιμοποιήσει ως πετρέλαιο κίνησης θα έχει εξοντωτικές ποινές. Εδώ βγαίνει μία διάταξη και τους απαλλάσσουμε. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ποιους απαλλάσσει;
      ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΤΣΙΠΛΑΚΟΣ: Απαλλάσσονται τα στελέχη των ιδιωτικών και κρατικών νοσηλευτηρίων που χρησιμοποίησαν πετρέλαιο θέρμανσης αντί κίνησης. Ένας απλός πολίτης αν το έκανε αυτό, θα είχε εξοντωτικές ποινές. Εδώ βγαίνουν απαλλακτικές και χαριστικές διατάξεις.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Απαλλάσσονται οι διαθέσαντες, κύριε συνάδελφε. Δεν απαλλάσσεται ο υπάλληλος. Ο λαθρέμπορος απαλλάσσεται.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε συνάδελφε, σας παρακαλώ.
      ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΤΣΙΠΛΑΚΟΣ: Στο άρθρο 35 δεν καταλαβαίνω ποιους έμμισθους υπαλλήλους αφορά που θα πάρουν δεύτερο μισθό για τις υπηρεσίες που θα προσφέρουν, για το αντικείμενό τους -νομικοί σύμβουλοι του κράτους- οι οποίοι πρέπει να προσφέρουν υπηρεσία εντός του ωραρίου. Γιατί να πάρουν διπλό μισθό; Αυτά θα μας τα εξηγήσει ο κύριος Υπουργός.
      Σχετικά με τον ΟΤΕ: Η διάταξη με την εμπλοκή του ΟΤΕ -που καταργούνται οποιεσδήποτε νομοθετικές ή διοικητικές εγκρίσεις κατά παρέκκλιση κάθε διατάξεως- και με ξένες εταιρείες δεν ξέρω τι πράγματι προμηνύει.
      Θέλω να σταθώ –επειδή δεν έχω χρόνο- στην τροπολογία για το Ολυμπιακό Στάδιο. 
      Η Νέα Δημοκρατία, κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορούσε να είναι αντίθετη με ενέργειες που στοχεύουν στην ανέγερση ενός σύγχρονου γηπέδου που θα έχει τις προδιαγραφές της FIFA για να χρησιμοποιηθεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και μετέπειτα, χωρίς οικονομική επιβάρυνση για το δημόσιο, όταν μάλιστα η παραχώρηση γίνεται στον ερασιτεχνικό σύλλογο του Ολυμπιακού κατά χρήση και επανέρχεται στην Ολυμπιακή Επιτροπή μετά από ορισμένο λογικό διάστημα, χωρίς αποζημίωση του δημοσίου. Δεν έχουμε αντίρρηση. 
      Εξυπακούεται, όμως, κύριε Υπουργέ, ότι θα τηρηθούν τα αυτονόητα και θα γίνουν όλα με νόμιμο τρόπο για την προστασία της δημόσιας περιουσίας, αλλά και του περιβάλλοντος. Ακόμα θα πρέπει και σε άλλες παρεμφερείς περιπτώσεις στο μέλλον να ισχύει το ίδιο για να μην είναι επιλεκτικά χαριστική η διάταξη προς μία και μόνο κατεύθυνση.
      Για την τήρηση των αποδεκτών -πιστεύω από όλους- αυτών διατάξεων θα πρέπει να προτείνουμε, όπως για την υλοποίηση της τροποποίησης για την οποία συμφωνούμε, να απαιτείται προεδρικό διάταγμα με το οποίο θα σας εξουσιοδοτούμε, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε και έναν έλεγχο της νομιμότητας από το Συμβούλιο της Επικρατείας μήπως και μας διαφύγει τίποτα.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Θέλω ένα λεπτό ακόμα, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Τσιπλάκο, θα σας παρακαλέσω να ολοκληρώσετε. Πρέπει να μιλήσουν όλοι οι συνάδελφοι και να σας μείνει χρόνος, για δευτερολογία ενδεχομένως.
      ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΤΣΙΠΛΑΚΟΣ: Ένα λεπτό και τελειώνω.
      Πρέπει λοιπόν να εξασφαλιστεί με σχετικές προβλέψεις ότι θα εκπληρωθεί ο κύριος σκοπός της παραχώρησης που είναι η χρήση του για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, με χρονοδιάγραμμα και σχετικές κυρώσεις αν δεν επιτευχθεί αυτό. Ότι το ελληνικό δημόσιο σε καμία περίπτωση δε θα έχει καμία επιβάρυνση, ότι η παραχώρηση των δικαιωμάτων εκ μέρους του σωματείου στην παράγραφο 5 δεν μπορεί να οδηγήσει σε παραχώρηση προς τρίτους πέραν των νομικών προσώπων που συνδέονται με την ΠΑΕ ή ΚΑΕ.
      Πιστεύω, κύριε Υπουργέ, ότι αυτά είναι λογικά και ότι θα τα αποδεχθείτε.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Σας χειροκροτώ και εγώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι ο συνάδελφος Βουλευτής Ηλείας κ. Κορκολόπουλος ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό.
      Η Βουλή εγκρίνει;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
      Επίσης, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση Έργων Τέχνης από τη συλλογή της Βουλής των Ελλήνων και στην αίθουσα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» στην έκθεση με θέμα: «Η Ελλάδα των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913», στρατιώτες και αξιωματικοί από το 480 Τάγμα Διαβιβάσεων του ΓΕΣ.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
      Το λόγο έχει εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας ο κ. Τζέκης.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, θέλω να τονίσω καταρχήν το απαράδεκτο γεγονός η Κυβέρνηση την τελευταία στιγμή να φέρνει σοβαρές τροπολογίες αιφνιδιάζοντας τη Βουλή, τους Βουλευτές, τα κόμματα. Εμείς πιστεύουμε ότι αυτό δε γίνεται τυχαία. Επαναλαμβάνω, σημαντική για εμάς τροπολογία είναι η παραχώρηση του σταδίου Καραϊσκάκη προς τη γνωστή ποδοσφαιρική ομάδα και το γνωστό επιχειρηματικό όμιλο.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Έχει όνομα.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Συμφωνούμε πάρα πολύ με τον Πρόεδρο της Βουλής, που επεσήμανε το γεγονός, ότι έτσι φαλκιδεύεται ο Κανονισμός της Βουλής, αλλά φαλκιδεύεται και ο ρόλος του Βουλευτή και των κομμάτων. Πιστεύουμε αυτό να είναι το τελευταίο, αν και η Κυβέρνηση μας έχει συνηθίσει, κύριε Πρόεδρε, σε ένα νομοσχέδιο που αφορά στη στέγαση των Δημοσίων Υπηρεσιών στο «άλλες διατάξεις», να βάζει ένα σωρό άλλα νομοσχέδια.
      Πιστεύουμε ότι και αυτό το νομοσχέδιο είναι σημαντικό. Περιέχει πάρα πολλά σημαντικά άρθρα που καλύπτουν πολλούς τομείς, όπως είναι και ο τραπεζικός, όπως είναι και τα Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε., όπως είναι και οι μετατάξεις εργαζομένων και άλλα ζητήματα, τα οποία θα αναφέρουμε.
      Τα άρθρα 1 έως 30, κύριοι συνάδελφοι, αφορούν στη στέγαση με ενοίκιο των Δημοσίων Υπηρεσιών. Πρόκειται για ένα σημαντικό για εμάς κεφάλαιο, γιατί αποδεικνύει ότι αυτός ο δημόσιος τομέας, όπως έχει οικοδομηθεί όλες αυτές τις δεκαετίες, λειτούργησε και λειτουργεί και μέσα από τον τρόπο στέγασης των υπηρεσιών προς όφελος των επιχειρηματιών και σε βάρος του ελληνικού λαού, ο οποίος πληρώνει τελικά τα σπασμένα.
      Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ενώ οι κυβερνήσεις γνώριζαν και γνωρίζουν ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τη στέγαση των Δημοσίων Υπηρεσιών και την ίδια ώρα μένει αναξιοποίητη η τεράστια ακίνητη δημόσια περιουσία, προσπαθούν να λύσουν αυτό το πρόβλημα με την ενοικίαση κτηρίων από ιδιώτες -και εδώ βέβαια δεν εννοούμε ιδιώτες μικρούς, εννοούμε ιδιώτες μεγάλους, επιχειρηματίες, οι οποίοι έχουν στα χέρια τους και μεγάλες ιδιοκτησίες- πληρώνοντας βέβαια στο δημόσιο εκατοντάδες δισεκατομμύρια δραχμές το χρόνο την ίδια στιγμή που η Κυβέρνηση κατάφερε να εισπράξει από τη δική της ακίνητη περιουσία μερικές δεκάδες μόνο δισεκατομμύρια δραχμές.
      Αυτό δεν είναι ανικανότητα, όπως ακούστηκε. Εμείς πιστεύουμε ότι είναι συνειδητή επιλογή της Κυβέρνησης, ώστε με τις δοσοληψίες αυτές να επωφελούνται οι μεγαλοϊδιοκτήτες κτηρίων από την ενοικίαση αλλά και οι μεγαλοεπιχειρηματίες από την αξιοποίηση για λογαριασμό τους, δηλαδή, για αύξηση των κερδών τους, της ακίνητης δημόσιας περιουσίας που κατέχουν μέσα από συμβάσεις αποικιακού χαρακτήρα. 
      Αντιλαμβάνεστε λοιπόν, κύριοι Βουλευτές, ότι εάν υπήρχε συγκεκριμένο σχέδιο για οικοδόμηση κτηρίων στη δημόσια ακίνητη περιουσία και το πρόβλημα της στέγασης θα λυνόταν, αλλά και χρήματα του ελληνικού λαού θα περίσσευαν για άλλες παραγωγικές επενδύσεις, όπως είναι τα νοσοκομεία, τα σχολεία κλπ., δηλαδή θα είχαμε απόσβεση από τα  ενοίκια που πληρώνουμε μέχρι τώρα. Για παράδειγμα, σύμφωνα με δημοσιεύματα εφημερίδων που έχω στα χέρια μου, από σαράντα πέντε χιλιάδες περίπου που είναι τα ακίνητα του δημοσίου τα έσοδά του είναι 6,5 εκατομμύρια ευρώ, ενώ για τριάντα μόνο κτήρια που νοικιάζει το δημόσιο πληρώνει το χρόνο 13,2 εκατομμύρια ευρώ.
      Με το παρόν, λοιπόν, νομοσχέδιο κωδικοποιούνται οι σχετικές διατάξεις από το 1932, ενώ γίνεται και προσθήκη νέων, συνεχίζοντας αυτό το απαράδεκτο καθεστώς. Είναι μεγάλες οι ευθύνες της Κυβέρνησης και των άλλων κυβερνήσεων, που για δεκαετίες δεν αξιοποίησαν αυτή την τεράστια ακίνητη περιουσία του δημοσίου και άφησαν να τη λυμαίνονται μεγαλοϊδιώτες.
      Για τα συγκεκριμένα άρθρα θέλω να τονίσω, κύριε Πρόεδρε, ότι θεωρούμε απαραίτητο στην επιτροπή στέγασης να συμμετέχει και εκπρόσωπος των εργαζομένων που θα τον ορίζει η ΑΔΕΔΥ. Έχουν σοβαρό λόγο οι εργαζόμενοι στην ενοικίαση κτηρίων στα οποία θα κληθούν να εργαστούν. Για λόγους, λοιπόν, τόσο ασφάλειας και σωστού εργασιακού περιβάλλοντος, όσο και ουσιαστικού κοινωνικού ελέγχου για τα μισθώματα, επιβάλλεται να υπάρχει η εκπροσώπηση των εργαζομένων, οι οποίοι πρέπει να έχουν σημαντικό ρόλο. 
      Στο άρθρο 3 αναφέρονται οι περιπτώσεις που επιτρέπεται η μίσθωση χωρίς δημοπρασία. Σε αυτές βέβαια προστίθεται η μίσθωση κατοικιών ή δωματίων ξενοδοχείων για το Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας. Εμείς γνωρίζουμε ότι οι Γενικοί Γραμματείς των Περιφερειών έχουν πολύ αυξημένες αποδοχές. Οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι καλούνται από το μισθό τους να καλύψουν τα ενοίκιά τους. Γιατί, λοιπόν, θα πρέπει η κεντρική εξουσία, η κυβέρνηση, να βρίσκει βίλες πολυτελείς ή να νοικιάζει δωμάτια ξενοδοχείων για να εγκατασταθεί ο κύριος Περιφερειάρχης;   Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ισάξια, όπως αντιμετωπίζονται και οι άλλοι κρατικοί λειτουργοί.
      Για σας δεν είναι τίποτε. Άλλωστε, είναι γνωστή η ρήση εκείνη «είπαμε στα πεντακόσια, όχι στα υπόλοιπα», γι’ αυτό το λόγο ησυχάστε. 
     ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ: Ένα δωματιάκι σε ένα ξενοδοχείο. 
     ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Σε κομματικά στελέχη δεν έχετε το δικαίωμα να κατασπαταλείτε τα χρήματα του ελληνικού λαού. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα αυτό. Αφού παίρνει τα εκατομμύρια το μήνα, όπως παίρνουν και οι Βουλευτές, να νοικιάζει, όπως κάνουν και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, αυτοί που περιορίζονται στο 2,5%. 
     ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ: Στο πεζοδρόμιο θα μείνουν;
     ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Για το άρθρο 32, κύριε Πρόεδρε, για την παράγραφο 1 πιστεύουμε ότι η μετάταξη των δημοσίων υπαλλήλων που ήταν υπόλογοι, έχει γίνει στους ΟΤΑ. Δεν μπορεί αυτό το καθεστώς να τους συνοδεύει και στην καινούργια τους θέση. Δεν μπορούν να ελέγξουν αυτοί οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι τι γίνεται πίσω με το έργο που ήταν χρεωμένοι. Πρέπει ή να παραμείνουν μέχρι να παραδώσουν ή εφόσον φεύγουν από τη συγκεκριμένη υπηρεσία να μην είναι υπόλογοι.
     Για τις μετατάξεις μεταξύ οργανισμών του δημοσίου και των δημοσίων προσώπων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών πιστεύουμε ότι θα πρέπει να έχουν πρώτο και κύριο λόγο τα υπηρεσιακά συμβούλια. Δεν μπορούν να γίνονται με απόφαση του Υπουργού, διότι τότε πολύ σωστά θα πει κάποιος ότι γίνονται ρουσφετολογικές μετατάξεις. Τα υπηρεσιακά συμβούλια ήταν μια κατάκτηση του δημοσιοϋπαλληλικού κινήματος και θα πρέπει να διατηρηθούν.
     Επίσης, θέλουμε να τονίσουμε, κύριοι συνάδελφοι, ότι πάλι με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών επιλέγεται η τράπεζα για την πληρωμή αποδοχών των υπαλλήλων του δημοσίου στο εξωτερικό.
      Κοιτάξτε όμως τι λέει, ότι μπορεί να επεκταθεί και σε άλλες πληρωμές, ακαθόριστες δηλαδή. Και εμείς λέμε το εξής; Θα επιλεγεί μια τράπεζα χωρίς να γίνει δημοπρασία, χωρίς δηλαδή να γνωστοποιηθεί το περιεχόμενο του άλλου είδους; Εδώ πιστεύουμε ότι πραγματικά, εάν δεν είναι φωτογράφηση για κάποια συγκεκριμένη τράπεζα, θα πρέπει να ισχύσει η δημοπρασία, όπως ισχύει και σε άλλες περιπτώσεις.
      Θα αναφερθώ, κύριε Πρόεδρε, και στο άρθρο 33, εκεί που λέει ότι απαλλάσσει πλέον από ποινικές ευθύνες όσα διοικητικά συμβούλια είχαν διοριστεί στις επιχειρήσεις του Οργανισμού Αποκατάστασης Επιχειρήσεων μέχρι την εκκαθάριση. Εμείς πιστεύουμε ότι και αυτό ακριβώς το άρθρο που προτείνει την απαλλαγή είναι καθαρά για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα κομματικά πρόσωπα που είχαν διοριστεί από τις τότε κυβερνήσεις για να επιτελέσουν αυτό το έργο. 
      Υπάρχουν ποινικές ευθύνες και εσείς μας δίνετε μία εξήγηση ότι δεν είναι σοβαρές, εμείς πιστεύουμε ότι μικρομεσαίες επιχειρήσεις καλούνται να πληρώσουν για τέτοιες ποινικές ευθύνες και μάλιστα με σκληρά μέτρα. Γιατί να μην ισχύει και για αυτούς οι οποίοι δεν φρόντισαν να τακτοποιήσουν διάφορες εκκρεμότητες των επιχειρήσεων αυτών; Βέβαια, δεν συμφωνούμε με αυτό το ζήτημα, των συχνών δηλαδή απαλλαγών, γιατί τα συγκεκριμένα στελέχη έχουν ευθύνες για ό,τι έχει γίνει.
      Στο άρθρο 34 δίνεται παράταση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών για τα νοσηλευτικά και προνοιακά ιδρύματα του δημοσίου, αλλά και του ιδιωτικού τομέα. Δεν είναι σωστό ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας να επικαλείται μόνο το δημόσιο τομέα. Και στον ιδιωτικό τομέα, παραδείγματος χάρη, έπαιρναν το πετρέλαιο θέρμανσης και το έδιναν για πετρέλαιο κίνησης ή για άλλου είδους χρήσεις.
      Άρα λοιπόν, όταν η διοίκηση είναι αμείλικτη προς άλλα λαϊκά στρώματα -και θα αναφέρω το παράδειγμα των αγροτών που χρησιμοποιούν συνήθως το πετρέλαιο θέρμανσης για κίνηση, για τα γεωργικά μηχανήματα, ακόμα και μέσα στα θερμοκήπια- υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα. Δεν μπορεί δηλαδή να συλλαμβάνεις τον αγρότη με κυρώσεις του νόμου και να έρχεσαι εδώ και να λες: «Δίνω μία παράταση», διότι έχουμε δώσει τρεις-τέσσερις παρατάσεις και είναι μια νέα παράταση αυτή προς τα διοικητικά συμβούλια των νοσοκομείων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα να συμμορφωθούν. Το να συμμορφωθούν, ξέρετε τι είναι; Να πληρώσουν μόνο τη διαφορά, όχι βέβαια ό,τι προβλέπουν οι νόμοι. Και αυτό έρχεται τώρα, μετά την τελευταία προθεσμία που δώσαμε πριν από δύο χρόνια. Καταλαβαίνετε δηλαδή ότι σε αυτά τα δύο χρόνια έχουμε καινούρια φαινόμενα μη συμμόρφωσης με τις κείμενες διατάξεις.
      Το άρθρο 34 περιέχει νέες παρατάσεις που δίνονται για βιομηχανικές περιοχές. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στη Θράκη, στην Καβάλα και στη Δράμα μέχρι 15.9.2003. Είχαμε ζητήσει και στην επιτροπή να μας δοθούν ορισμένα στοιχεία. Αυτά τα κίνητρα που έχουν δοθεί, η επιδότηση ακόμα και των τόκων, η επιδότηση δηλαδή των δανείων, οι μεγάλες φοροαπαλλαγές, τι αποτελέσματα είχαν; Δηλαδή, πόσες επενδύσεις έγιναν στις συγκεκριμένες περιοχές, για πόσο χρονικό διάστημα, πόσες θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν, πόσα χρήματα δόθηκαν από τον Κρατικό Προϋπολογισμό; Αυτά τα πληρώνει ο ελληνικός λαός. Μέχρι τώρα βέβαια δεν έχουμε πάρει απάντηση.
      Εμείς λέμε ότι και νέα παράταση να δοθεί, δεν πρόκειται να αλλάξει την κατάσταση στους συγκεκριμένους νομούς. Είναι συνολικότερο το ζήτημα που μπαίνει για εμάς, είναι αν υπάρχει ένας κεντρικός σχεδιασμός για την περιφερειακή ανάπτυξη. Όπως αποδεικνύεται, υπάρχει βέβαια κεντρικός σχεδιασμός, αλλά ένας σχεδιασμός που δεν επιτρέπει την ανάπτυξη των περιφερειών. Και είναι συγκεκριμένα, διότι και μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι κατευθύνσεις πλέον είναι συγκεκριμένες. Ο καταμερισμός εργασίας που έχει γίνει για τη χώρα μας είναι συγκεκριμένος: παροχή υπηρεσιών και φθηνού τουρισμού. Αυτό είναι το μέλλον για τη δική μας χώρα.
      Άρα λοιπόν πιστεύουμε ότι μια σειρά επιχειρήσεις των συγκεκριμένων περιοχών έχουν σταματήσει τη λειτουργία τους ή τα έχουν μαζέψει και έχουν πάει και στις διπλανές χώρες, προκειμένου να εκμεταλλευτούν και εκεί το φθηνό εργατικό μεροκάματο που υπάρχει. Όχι ότι το μεροκάματο του Έλληνα είναι πολύ υψηλό. Η στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης λέει ότι είναι το δεύτερο χαμηλότερο μετά την Πορτογαλία.
      Άρα για μας το ζήτημα της ανάπτυξης είναι πολύ διαφορετικό. Θα πρέπει δηλαδή να δοθεί ιδιαίτερη βάση στον πρωτογενή τομέα, που είναι η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου, είναι η γεωργία, η κτηνοτροφία, η αλιεία, η μεταποιητική βιομηχανία. Διότι και εδώ υπάρχει μια σειρά συνεταιριστικών οργανώσεων οι οποίες είναι προ του κλεισίματος και καταλαβαίνετε τι επιπτώσεις θα υπάρχουν στον αγροτικό τομέα. Συνολικότερα, δηλαδή, βλέπουμε το ζήτημα της ανάπτυξης της περιφέρειας και των συγκεκριμένων περιφερειών, που όπως αποδεικνύουν και τα στοιχεία, είναι ανάμεσα στις πιο φτωχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι δε θα λύσει το ζήτημα μια νέα παράταση που δίνεται. 
      Ανέφερα και στην αρχή ότι το άρθρο 36 είναι σημαντικό. Αναφέρεται στη μεταφορά των περιουσιακών στοιχείων του ΟΤΕ σε μια θυγατρική που δημιουργείται την «ΟΤΕ ESTATE» που κατ’ εμάς είναι προ του βήματος εισαγωγής στο χρηματιστήριο. Δηλαδή η μεγάλη ακίνητη περιουσία του ΟΤΕ θα δοθεί μέσα απ’ αυτή τη θυγατρική εταιρεία για εισαγωγή στο χρηματιστήριο. Καταλαβαίνετε ότι με την αλλαγή των μετοχών πώς ιδιωτικοποιείται μια τεράστια περιουσία του ΟΤΕ. Και όπως καλά γνωρίζουμε εμείς εδώ αλλά και ο ελληνικός λαός, ο ΟΤΕ ήδη έχει ιδιωτικοποιηθεί. Ήμασταν και είμαστε αντίθετοι σ’ αυτή την προσπάθεια.
      Όσον αφορά το άρθρο 37 που αναφέρεται στα λαϊκά ομόλογα, καθόλου λαϊκά δεν είναι αυτά τα ομόλογα. Για να είναι λαϊκά πρέπει να πάρει όλος ο λαός. Τα στοιχεία βέβαια δείχνουν ότι υπήρξαν μόνο ογδόντα έξι χιλιάδες ενδιαφερόμενοι και ότι συγκεντρώθηκαν 803 εκατομμύρια. Βέβαια η κυβέρνηση περίμενε περίπου τριακόσιες χιλιάδες ενδιαφερομένους. Όμως, το ζήτημα είναι αλλού για μας.
      Έρχεται τώρα η κυβέρνηση να δώσει μεγάλες φοροαπαλλαγές στα λαϊκά ομόλογα, τα οποία κατ’ απόδειξη τα εκμεταλλεύονται οι ραντιέρηδες, όπως ονομάζονται, όπου από αγορά σε αγορά, από χώρα σε χώρα πραγματικά αδειάζουν τις τσέπες των λαών.
      Πιστεύουμε ότι και το χρηματοπιστωτικό σύστημα και όλα αυτά τα προϊόντα έχουν συγκεκριμένη κατεύθυνση, πώς θα αυξηθεί δηλαδή η κερδοφορία και του τραπεζικού συστήματος και άλλων μεγάλων επιχειρηματιών. Αν ήθελε πραγματικά η Κυβέρνηση να δείξει ενδιαφέρον για τους μικροκαταθέτες, δεν είχε παρά να απαλλάξει και τους φόρους από τους τόκους που έχουν στις τράπεζες. Έτσι θα μπορούσε να βάλει χέρι και στο τραπεζικό σύστημα το οποίο δρα ασύδοτα, δεν υπολογίζει ούτε και τους νόμους που ψηφίζουμε εμείς εδώ.  Είναι κράτος εν κράτει. Και η κυβέρνηση τα κελεύσματα αυτών εφαρμόζει. Είναι τα γνωστά επιτόκια, είναι η γνωστή διαδικασία ότι οι τράπεζες -και οι κρατικές και οι ιδιωτικές- γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τους νόμους που ψηφίζουμε εδώ. 
      Αλλά και με τα παράγωγα που προωθεί η κυβέρνηση πιστεύουμε ότι κάνει μια προσπάθεια, ώστε να μη δημιουργηθεί πρόβλημα στο μέλλον με τη χρήση παραγώγων χωρίς νομοθετική κάλυψη. 
      Πρέπει να πούμε ότι η χρήση παραγώγων για τη διαχείριση του χρέους εμφανίστηκε το 1994, αλλά δεν προχώρησε γιατί υπήρχαν αντιδράσεις κυρίως από τη Τράπεζα Ελλάδας και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πάλι προσπαθεί η κυβέρνηση να βρει τρόπο με την χρήση των παραγώγων να εμφανίσει ότι μειώνεται το δημόσιο χρέος. Είναι μια προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση προκειμένου να εμφανίσει μειωμένο το δημόσιο χρέος.
      Όσον αφορά το κτήμα Πάτημα Δήμογλη, θα συμφωνήσουμε –είχαμε κάποια επιφύλαξη στην επιτροπή- με αυτή τη ρύθμιση. Πιστεύουμε βέβαια ότι θα μπορούσε να είχε λυθεί πιο σύντομα το ζήτημα. Κακώς κράτησε μέχρι τώρα αυτή η κατάσταση και με ευθύνη βέβαια των κυβερνήσεων. Παρ’ όλο που υπάρχει και μια γνωμάτευση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής ότι δεν μπορούν στην επιτροπή να είναι δικαστικοί, θα μπορούσαν να υπάρχουν άνθρωποι που να είναι γνώστες του νομικού συστήματος γιατί χρειάζεται πραγματικά να έχει κανείς τέτοιες γνώσεις για την επίλυση ενός τόσο σοβαρού προβλήματος. Παρ’ όλα αυτά συμφωνούμε. 
      Για τα «Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε.»  στη συζήτηση του σχετικού νόμου είχαμε πει ότι με αυτή τη διαδικασία η συγκεκριμένη εταιρεία θα συγκεντρώσει όλα τα έργα που γίνονται για τους Ολυμπιακούς και μετά τους Ολυμπιακούς θα αρχίσει δήθεν η αξιοποίηση αυτών των έργων. Ο προηγούμενος νόμος προέβλεπε ότι θα γίνει αυτό είτε με τη μίσθωση είτε με την παραχώρηση. Αυτό ήταν το πρώτο στάδιο. Εμείς λέμε ότι θα προχωρήσει και στην ιδιωτικοποίηση, διότι αυτή η εταιρεία «Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε.» μπορεί να εισαχθεί και αυτή στο χρηματιστήριο και έτσι να μετατραπεί σε καθαρά ιδιωτική εταιρεία, διότι μέτοχοι μέχρι τώρα στην εταιρεία δεν είναι παρά τα Υπουργεία, δηλαδή το δημόσιο.
      Εμείς πιστεύουμε ότι οι καινούριες ρυθμίσεις που έρχονται προσθέτουν νέες δυνατότητες σε αυτή την εταιρεία. Προσθέτουν δηλαδή και την κατασκευή, άσχετα αν την κάνουν τρίτοι και μάλιστα μέσω του κρατικού προϋπολογισμού. Έτσι ο κρατικός προϋπολογισμός με τα ολυμπιακά έργα συνεχώς αυξάνεται και βλέπουμε την επιτροπή «ΑΘΗΝΑ 2004» να ζητάει καινούριες αποφάσεις μέσα από τη Βουλή για τη χρηματοδότηση των Ολυμπιακών Αγώνων. Και πού θα πάει αυτό; 
      Επίσης προβλέπει την κάλυψη λειτουργικών εξόδων, αλλά και αμοιβές τρίτων. Τι είναι αυτές οι αμοιβές τρίτων; Επιτέλους, πρέπει να μπουν συγκεκριμένα. Οι προσλήψεις αυξάνουν και μάλιστα γίνονται από το διοικητικό συμβούλιο της συγκεκριμένης εταιρείας και πηγαίνουν στο ΑΣΕΠ για μία τυπική έγκριση. Και βέβαια η τροποποίηση του καταστατικού γίνεται από το διοικητικό συμβούλιο, όχι όμως από τη γενική συνέλευση. Υπάρχει βέβαια και ένα ανοιχτό ζήτημα για τις δαπάνες των άλλων φορέων από το δημόσιο. Πάνω σ΄ αυτό το ζήτημα θέλουμε να έχουμε περισσότερες εξηγήσεις.
      Έρχομαι τώρα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, στο ζήτημα της παραχώρησης στο Καραϊσκάκη.
      Πρώτον, θα ήθελα να τονίσω ότι βλέπουμε διάφορους επιχειρηματικούς ομίλους πλέον να αγοράζουν εφημερίδες, να αγοράζουν τηλεοπτικούς σταθμούς και βέβαια ποδοσφαιρικές ομάδες. Δεν είναι τυχαίο αυτό. Θέλουν μέσα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που ελέγχουν, αλλά και μέσα από τις ποδοσφαιρικές ομάδες να ασκούν πίεση προς την εκάστοτε κυβέρνηση, προκειμένου να έχουν καλύτερη πρόσβαση στο δημόσιο τομέα μέσα από τις διάφορες προμήθειες και από τα διάφορα έργα που γίνονται.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε, ολοκληρώστε.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Θα τελειώσω σε ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
      Άλλωστε, είναι γνωστό ότι έχουν γίνει πολλές ρυθμίσεις σε όλες τις ποδοσφαιρικές ομάδες, ενισχύοντας έτσι όχι στην ουσία το ποδόσφαιρο, αλλά τους μεγαλοεπιχειρηματίες, οι οποίοι παίζουν και διάφορα παιχνίδια πολιτικής σκοπιμότητας μέσω αυτών των ομάδων και τελικά την πληρώνει ο ελληνικός λαός. 
      Ακούσαμε χθες τον αρμόδιο Υφυπουργό να κάνει τις εξαγγελίες και να λέει ότι δεν είναι μόνο το Καραϊσκάκη, είναι και το ζήτημα του Παναθηναϊκού, είναι και το ζήτημα της ΑΕΚ.
      Εμείς πιστεύουμε, δηλαδή, ότι είναι πρόκληση πλέον απέναντι στον ελληνικό λαό αυτά τα οποία γίνονται. Το ζήτημα είναι ότι πριν από τέσσερα χρόνια η Ολυμπιακή Επιτροπή με σύμβαση το παραχώρησε προς τη «ΘΡΥΛΟΣ Α.Ε.» και μάλιστα εκεί θα γίνονταν και κάποιες κατασκευές, πολυκατοικίες, εμπορικά καταστήματα κ.λπ. 
      Θέλω να τονίσω εδώ ότι φαίνεται και από το χάρτη ότι θα πάρει μιάμιση με δύο φορές έκταση απ’ ό,τι είναι το γήπεδο. Εκεί θα δημιουργηθούν καταστήματα, γραφεία, εστιατόρια και βοηθητικοί χώροι, που ήταν χώρος μπάσκετ και πήγαινε εκεί η νεολαία, πήγαινε, αν θέλετε, αυτός που ήθελε να αθληθεί στο βοηθητικό χώρο. Αυτά γίνονται ακριβώς για να δημιουργηθεί, λέει, ένα τεράστιο πάρκινγκ.
      Το ζήτημα για μας είναι ότι υπάρχει πρόβλημα ελεύθερου χώρου στον Πειραιά και εκεί υπήρχαν ελεύθεροι χώροι. Το ζήτημα είναι το πώς θα αξιοποιηθούν αυτοί οι χώροι προς όφελος του λαού του Πειραιά και όχι  για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων συγκεκριμένου επιχειρηματικού ομίλου.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε!
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Εμείς λέμε ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο πάσχει συνολικά. Τις ευθύνες έχουν οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα, και η σημερινή Κυβέρνηση, η οποία κατάντησε το ελληνικό ποδόσφαιρο όπως το κατάντησε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ευχαριστώ, κύριε Τζέκη.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Έχετε υπερβεί κάθε δυνατότητα που έχει το Προεδρείο.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Δεν μπορεί βέβαια η Κυβέρνηση να έρχεται εδώ και να μιλάει για κάθαρση του ποδοσφαίρου, όταν πρέπει η ίδια να καθαρίσει τη συνολική της πολιτική απέναντι στον αθλητισμό, έναν αθλητισμό που θα εξυπηρετήσει το λαϊκό μαζικό αθλητισμό και όχι τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματιών είτε αυτός λέγεται Κόκκαλης είτε Βαρδινογιάννης είτε οποιοσδήποτε άλλος κρύβεται από πίσω. 
      Τώρα, τελείωσα, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Μη με φέρνετε σε δύσκολη θέση. Αυτά τα καθορίζει ο Κανονισμός, να τον σεβαστούμε. Είναι και άλλοι συνάδελφοι που θέλουν να μιλήσουν. Δεν είναι μόνο οι εισηγητές.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Συμφωνώ σε αυτό. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ναι, αλλά την προηγούμενη εβδομάδα σε ανάλογη συζήτηση μετά τις παρατάσεις ομιλιών των εισηγητών, αναγκαστήκαμε να πάρουμε απόφαση στην Αίθουσα, οι συνάδελφοι, που δικαιούνται να έχουν και αυτοί λόγο, αντί για δέκα λεπτά να μιλήσουν έξι λεπτά.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Να φιμωθούμε, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν είναι φίμωση η προσαρμογή στον Κανονισμό. Κανένας δεν μπορεί ούτε προτίθεται να φιμώσει εδώ συνάδελφο. Αφήστε τα αυτά. 
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Η Κυβέρνηση δεν το σέβεται.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η διαδικασία προβλέπεται από τον Κανονισμό. Δε γίνεται όπως τη θέλουμε εσείς και εγώ. Παρακαλώ!
      Ο εισηγητής του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Λαφαζάνης έχει το λόγο.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ απολύτως απαράδεκτο το γεγονός η Κυβέρνηση να εισάγει τροπολογίες την τελευταία στιγμή επί σοβαρότατων θεμάτων και να μας υποχρεώνει να μην τις συζητούμε ξεχωριστά αλλά να τις εντάξουμε στις αγορεύσεις μας στο σύνολο ενός νομοσχεδίου. Αυτές δεν είναι διαδικασίες. Πάτε στα μουλωχτά να περάσετε κρίσιμα θέματα. 
     Φτάσαμε στο σημείο να έρθει υπουργική τροπολογία στην επιτροπή για τη χρήση παραγώγων από το δημόσιο, να αποσυρθεί εκεί –μας το είπε ο κ. Φωτιάδης- και τώρα να την επαναφέρει στην Ολομέλεια για να τη συζητήσουμε όχι ξεχωριστά, σαν ειδικό άρθρο, αλλά στο σύνολο του νομοσχεδίου. Τι τεχνικές είναι αυτές; Σε μία μέρα θα πρέπει να μελετήσουμε, να καταλάβουμε, να τοποθετηθούμε και τελικά να μη γίνεται συζήτηση επί κρίσιμων θεμάτων, επειδή δεν υπάρχει χρόνος; 
     Θα ξεκινήσω από τις τροπολογίες, γιατί είναι σοβαρότερες ίσως και από το ίδιο το νομοσχέδιο. Κατ’ αρχάς για την τροπολογία παραχώρησης του σταδίου «Καραϊσκάκη» στον Ολυμπιακό και κατ’ ουσίαν στον επιχειρηματικό όμιλο του Κόκκαλη. Κύριοι Υπουργοί, η παραχώρηση αυτή –κι εσείς, κύριε Λιάνη, που κάνατε τη συμφωνία αυτή- είναι χαριστική και σκανδαλώδης, από την αρχή μέχρι το τέλος  και εισάγετε εδώ μία τροπολογία της ντροπής. Λυπούμαι γιατί οι κύριοι της Νέας Δημοκρατίας συμφωνούν με τέτοιου είδους τροπολογίες, οι οποίες δεν διευκρινίζουν τίποτε, όλα τα παραπέμπουν σε συμβάσεις και στην ουσία γίνεται η Βουλή πλυντήριο για χαριστικές πράξεις προς τρίτους.
      ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΤΣΙΠΛΑΚΟΣ: Υπό προϋποθέσεις.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ποιες προϋποθέσεις; Εδώ τις γράφει όλες;
      Θα ήθελα να σας ρωτήσω, κύριε Υφυπουργέ, γιατί εσείς είστε πιο αρμόδιος γι’ αυτή την τροπολογία….
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Στο Σώμα να απευθύνεστε.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ:  Συμφώνησε η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή για αυτή την παραχώρηση και μάλιστα έτσι όπως την κάνετε; Προφανώς δε συμφώνησε και εκφράζει την αντίθεσή της. Βοούν σήμερα οι εφημερίδες. Ως μνημείο διαπλοκής καταγγέλλεται αυτή η παραχώρηση. Παρακαλώ, αν έχετε την επιστολή της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής επί του θέματος και την τοποθέτησή της, να μας την καταθέσετε στη Βουλή. Δεν μπορείτε να κάνετε παραχωρήσεις ενός σταδίου, που ανήκει στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή –στην ουσία κάνετε μεταβίβαση του σταδίου- και να μη γνωρίζουμε τη θέση της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Έπρεπε να ήταν εδώ ο κ. Βενιζέλος, που έκανε και τις σχετικές ανακοινώσεις. Συμφώνησε ο ΣΕΓΑΣ; Λένε ότι θα μου στείλουν στο φαξ ανακοίνωση με την οποία εκφράζει την αντίθεσή του.
      Και αυτό διότι πετάγεται ο στίβος μέσα από το «Καραϊσκάκη» με αυτή την παραχώρηση. Πετάγονται έξω και οι βοηθητικοί χώροι -παραχωρούνται στον επιχειρηματικό όμιλο- που χρησιμοποιούντο από τον ΣΕΓΑΣ για τα αθλήματα στίβου. Χρησιμοποιούντο και από σειρά ερασιτεχνικών σωματείων για τις αθλητικές ανάγκες του Πειραιά. 
      Πείτε μας τι παραχωρείται; Μας έχετε εδώ ένα σχεδιάγραμμα από το οποίο δε βγάζει κανείς άκρη. Παραχωρείται το στάδιο «Καραϊσκάκη» ή το σύνολο μιας ευρύτερης έκτασης στην οποία θα διαμορφωθούν πάρκινγκ και εμπορικές δραστηριότητες; Το διάγραμμα που μας φέρατε είναι όλο μαύρο. Να μας διευκρινίσετε ακριβώς τα όρια και την έκταση της παραχώρησης. 
      Η παραχώρηση γίνεται για σαράντα εννέα χρόνια. Αυτό ισοδυναμεί με μεταβίβαση. Δεν είναι μίσθωση. Η μίσθωση αυτή θα τελειώσει μετά το 2050.
      Ακόμη με τι τίμημα γίνεται η παραχώρηση; Το τίμημα είναι ανύπαρκτο. Κάνετε μία χαριστική περίοδο δεκαπέντε ετών. Δηλαδή θα αρχίσει να πληρώνει το 15% επί των εισιτηρίων και επί της διαφημιστικής δαπάνης μετά το 2019. Δηλαδή παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες η υποχρέωση παροχής αντιτίμου στο δημόσιο. Το μίσθωμα πληρώνεται από την αρχή της μίσθωσης και χωρίς περίοδο χάριτος. Φυσικά με πιέσεις ίσως παραταθεί η δεκαπενταετία.
      Επιπλέον μας λέτε ότι θα υπογραφεί σύμβαση. Γιατί δε μας την δίνετε εδώ στη Βουλή για να την δούμε και να την κρίνουμε; Λέτε ότι θα ανακατασκευάσει ο επιχειρηματικός όμιλος, ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, το στάδιο. Αυτό μπορεί να λέει πολλά μπορεί και να μη λέει τίποτα. Τι ύψους επένδυση θα γίνει στο στάδιο «Καραϊσκάκη»; Δεν υπάρχει κάποια δέσμευση εδώ; Θα σας εξουσιοδοτήσουμε να κάνετε τη σύμβαση η οποία θα τα προβλέπει όλα αυτά; Ποιος θα ελέγξει τη σύμβαση; 
      Τέλος, τι παρεμβάσεις θα γίνουν και ποια έκταση θα έχουν; Τι χαρακτήρα θα έχουν; Η σύμβαση δεν είναι πάρεργο, δεν είναι λεπτομέρεια, ώστε να σας εξουσιοδοτήσουμε να την κάνετε εν λευκώ ερήμην της Βουλής.
      Τι θα γίνουν τα άλλα σωματεία του Πειραιά; Πετάτε τον ΣΕΓΑΣ, το στίβο, έξω από το στάδιο «Καραϊσκάκη», όπως και τα ερασιτεχνικά σωματεία. Τι θα κάνουν για παράδειγμα ο ΕΘΝΙΚΟΣ και ο ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ Πειραιώς; Είναι μονοπώλιο ενός σωματείου η αθλητική δραστηριότητα στον Πειραιά; Δεν πρέπει και άλλα σωματεία να έχουν δικαιώματα επί του σταδίου «Καραϊσκάκη»; 
      Είναι τακτική αυτή πολιτείας απέναντι σε σωματεία, απέναντι στον αθλητισμό και μάλιστα στον επαγγελματικό αθλητισμό; Λέτε ότι μπορεί να το παραχωρεί και σε τρίτους ο επιχειρηματικός όμιλος που θα διαχειρίζεται το «Καραϊσκάκη». Δηλαδή θα πληρώνουν οι τρίτοι ενοίκιο για να χρησιμοποιούν το στάδιο; Και ποιοι είναι αυτοί οι τρίτοι; Θα γίνεται κερδοσκοπική διαχείριση του σταδίου για όσους το έχουν ανάγκη; Είναι πολλά αυτά που θα μπορούσαν επιπροσθέτως να επισημανθούν γι’ αυτή τη διάταξη, την οποία φέρνετε την τελευταία στιγμή να την ψηφίσουμε ως άρθρο και που δεν συζητήθηκε στην επιτροπή.
      Κύριε Υπουργέ, φοβάμαι ότι με τέτοιου είδους διατάξεις ανοίγει ο δρόμος και για άλλες ανάλογες χαριστικές ρυθμίσεις, για τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ. Έχετε κάνει στο παρελθόν πολλές τέτοιες ρυθμίσεις και συνεχίζετε και τις αναβαθμίζετε, θα έλεγα.
      Εν πάση περιπτώσει, «κράτος εν κράτει» είναι οι ΠΑΕ και οι μεγαλομέτοχοί τους; Υπάρχει πολιτική που να ασκεί έλεγχο με κανόνες και προδιαγραφές ή αυτοί ζητούν κι εσείς παραχωρείτε; Εμείς δεν έχουμε αντίρρηση να είναι έδρα του Ολυμπιακού το «Καραϊσκάκη» -το δικαιούται- αλλά με ποιους όρους, με ποιες προϋποθέσεις; Φυσικά δεν μπορούν να κάνουν πελατειακές σχέσεις τα πολιτικά κόμματα με οπαδούς. Κι εγώ είμαι Βουλευτής της Περιφέρειας Β΄ Πειραιά. Πώς θα μιλήσω απ’ αυτό το Βήμα; Βλέποντας από το πλάι τους φιλάθλους του Ολυμπιακού,  τους συνδέσμους των οπαδών και τις αντιδράσεις του μεγαλομετόχου; Να υπολογίζω το πολιτικό κόστος και να «κάνω το κορόιδο» και να μη μιλάω χάρη του δημόσιου συμφέροντος; 
      Επίσης, εισάγετε και μία τροπολογία που τη φέρατε στην επιτροπή, αλλά την αποσύρατε και η οποία αφορά τη δυνατότητα του δημοσίου να κάνει πράξεις παραγώγων όχι μόνο τώρα επί επιτοκίων και τιμών συναλλάγματος απ’ ό,τι κατάλαβα, γιατί είναι και ασαφής η διάταξη, αλλά με υπηρεσίες και προμήθειες. 
      Δεν ξέρω τι κάνετε, κύριοι του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, αλλά θα σας πω έναν από τους μεγαλύτερους κερδοσκόπους στον πλανήτη: Γουόρεν Μπάφετ. Τα παράγωγα είναι όπλα μαζικής καταστροφής και τώρα θέλετε να πάρετε εξουσιοδότηση να χρησιμοποιείτε πράξεις παραγώγων με τράπεζες, επενδυτικές εταιρείες, κεφάλαια κάλυψης για προμήθειες και υπηρεσίες του δημοσίου. 
      Πρόκειται για ακραία τζογαδόρικη πράξη στην οποία προβαίνει το δημόσιο και μία Κυβέρνηση, προκειμένου υποτίθεται να βρει τρόπους μείωσης του δημοσίου χρέους ή των πληρωμών της. Έτσι μπαίνετε σε ένα ακραίο παιχνίδι ρίσκου, που το δημόσιο με τους αετονύχηδες των κεφαλαίων κάλυψης και των επενδυτικών εταιρειών μπορεί να χάνει δισεκατομμύρια. Ξέρετε τι έχει γίνει με τα παράγωγα και τα κεφάλαια κάλυψης σε όλο τον κόσμο. Θρήνος και οδυρμός πέφτει. Αν μπλέξει στα νύχια τους δεν κερδίζει το δημόσιο, θα κερδίσουν οι αετονύχηδες έστω και με τυχόν ζημίες από τέτοιες πράξεις παραγώγων. Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη, κύριοι της Κυβέρνησης; Τι έγινε το δημόσιο; Κερδοσκοπικός μηχανισμός;
Κατά τη γνώμη μας, αυτά είναι απαράδεκτα πράγματα. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Λαφαζάνη, με συγχωρείτε μισό λεπτό, θα σας κρατήσω το χρόνο, αλλά θα πρέπει να κάνω μία ανακοίνωση. 
      Κύριοι συνάδελφοι, τη συνεδρίαση μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση Έργων Τέχνης από τη Συλλογή της Βουλής και στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Η Ελλάδα των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913» μαθητές και μαθήτριες με συνοδούς - καθηγητές από το 2ο Γυμνάσιο Χολαργού, καθώς και μαθητές και μαθήτριες με συνοδούς - καθηγητές από το 26ο Γυμνάσιο Αθήνας. 
      Η Βουλή τους καλωσορίζει. 
      (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Ορίστε, κύριε Λαφαζάνη, συνεχίστε παρακαλώ.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Καλώ, λοιπόν, την Κυβέρνηση να αποσύρει αυτή την τροπολογία για τις πράξεις παραγώγων με προμήθειες και υπηρεσίες του δημοσίου. Αν θέλει να την εισάγει, τουλάχιστον ας την εισάγει κανονικά, ανοίγοντας συζήτηση επ’ αυτού του θέματος σ’ αυτή την Αίθουσα και να μας εξηγήσουν οι αρμόδιοι το λόγο για τον οποίο προβαίνουν σε μία τέτοια κίνηση. Επίσης, θα πρέπει να μας πουν τι έχει κερδίσει και τι έχει ωφεληθεί το δημόσιο από τις πράξεις παραγώγων επί των επιτοκίων και των τιμών συναλλάγματος, δεδομένου ότι αυτά είναι αδιευκρίνιστα πράγματα και επομένως εμείς δεν μπορούμε να τα γνωρίζουμε. Το δημόσιο έχει κερδίσει ή έχει ζημιωθεί μέχρι τώρα; 
      Επί του νομοσχεδίου, έχω μιλήσει αναλυτικά στην επιτροπή. Επιτρέψτε μου, όμως, να υπογραμμίσω και εδώ ορισμένα πράγματα. Κατ’ αρχάς με αυτό το νομοσχέδιο η Κυβέρνηση αντί να ακολουθήσει μία στρατηγική, έστω μακρόπνοη, ώστε το δημόσιο, τα δημόσια κτήρια και οι δημόσιες υπηρεσίες να στεγαστούν σε ιδιόκτητα κτήρια, προχωρά στη λογική της αναβάθμισης των μισθώσεων για τη στέγαση των κτηρίων του δημοσίου, μία πολιτική και μία τακτική η οποία μέχρι σήμερα έχει τεράστιο κόστος για το δημόσιο και πολύ φοβάμαι ότι και στο μέλλον θα κοστίζει ακόμα περισσότερο. 
      Σήμερα, έχουν πέσει, σχετικά βεβαίως -γιατί βλέπω ότι το τελευταίο διάστημα υπάρχει μία αντίστροφη κίνηση- τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων. Και ξέρετε, ακόμα και μία απλή οικογένεια –μέχρι σήμερα τουλάχιστον, γιατί φοβάμαι ότι αύριο δε θα είναι έτσι- αποφασίζει, αν δεν έχει σπίτι, να πάρει ένα στεγαστικό δάνειο, και αντί να πληρώνει νοίκι να αποπληρώνει το ιδιόκτητο σπίτι που θα της έμενε. Αυτή την απλή σκέψη γιατί δεν την κάνει έστω το δημόσιο, έτσι ώστε να εξασφαλίσει ιδιόκτητα κτήρια σε ένα βάθος χρόνου και να μην πληρώνει τεράστια ποσά σε μισθώσεις; Μάλιστα, θα έπρεπε να το κάνει αυτό όχι μόνο για το κόστος που έχει αυτή η πολιτική των μισθώσεων, αλλά και για να αναβαθμίσει, δηλαδή να κάνει πιο αποτελεσματικές, πιο σύγχρονες, πιο λειτουργικές, τις υπηρεσίες του δημοσίου. Αυτή είναι η στρατηγική που θα έπρεπε να ακολουθήσετε. Και όμως μας εισάγετε ένα νομοσχέδιο το οποίο δε λέει απολύτως τίποτα για μια πολιτική η οποία θα κατευθύνεται στο να αποκτήσει τελικά το δημόσιο ιδιόκτητα κτήρια για τη στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών. 
      Πέραν αυτού, πολύ φοβάμαι ότι ορισμένες διατάξεις, όπως αυτές των δημοπρασιών για τις μισθώσεις είναι παρακινδυνευμένες. Μίλησα για τις εξαιρέσεις που γίνονται από τις δημοπρασίες για μισθώσεις δημοσίων κτηρίων. Δυστυχώς οι εξαιρέσεις αυτές αφήνουν πολλά παράθυρα για αυθαιρεσίες, και ειδικότερα θα έλεγα ότι αφήνει πολλά παράθυρα η εξαίρεση από δημοπρασία για το αν το προς μίσθωση ακίνητο είναι ιδιοκτησία νομικού προσώπου –το καταλαβαίνω- Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης Β΄ βαθμού, προσθέτετε όμως και ανώνυμης εταιρείας της οποίας η πλειοψηφία των μετοχών ανήκει στο δημόσιο. 
      Ο παριστάμενος Υπουργός Οικονομίας ξέρει ότι το δημόσιο έχει φτιάξει εταιρεία ακινήτων με πλειοψηφία δική του. Τι θα γίνει εδώ; Θα μπορεί να κατευθύνει χωρίς δημοπρασία τις μισθώσεις σ’ αυτή την εταιρεία ακινήτων; Και αν αύριο αυτή η εταιρεία ακινήτων από 51% που θα έχει το δημόσιο και 49% που θα επωφελούνται οι ιδιώτες, ιδιωτικοποιηθεί, τι θα γίνει; Θα της μείνουν όλες ή πάρα πολλές μισθώσεις για δώδεκα χρόνια; 
      Πρέπει να φύγει αυτή η διάταξη. Μόνο αν το δημόσιο είναι 100% ή είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου θα πρέπει να υπάρχει δυνατότητα εξαίρεσης από δημοπρασίες και όχι ανώνυμες εταιρείες τις οποίες φτιάχνουμε και αύριο τις ιδιωτικοποιούμε, παίρνουν τις μισθώσεις τις δωδεκαετείς χωρίς δημοπρασία δηλαδή με ενοίκια τα οποία μπορεί να είναι πανύψηλα.
      Επειδή δεν έχω πολύ χρόνο θα ήθελα να αναφερθώ στο άρθρο 32, παράγραφος 2. Είχαμε κάνει πολλή συζήτηση στην επιτροπή, είχαν μιλήσει και πάρα πολλοί συνάδελφοι από το ΠΑΣΟΚ γι’ αυτό το θέμα της δυνατότητας που δίνεται στον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών να συμπεριφέρεται ως τσάρος επί των υπαλλήλων μέσα στο Υπουργείο του. Αυτό είναι απαράδεκτο. Είχαμε πει στον κύριο Υφυπουργό να αποσύρει αυτή τη διάταξη γιατί ανοίγει τους «ασκούς του Αιόλου» σε όλη τη Δημόσια Διοίκηση και όμως προφανώς διότι ο κ. Χριστοδουλάκης επιμένει σε ρουσφετολογικές πρακτικές –γιατί δεν μπορώ να εξηγήσω αυτή την επιμονή διαφορετικά- μας φέρνει ξανά αυτή τη διάταξη.
      Δε θα μιλήσω για τον ΟΤΕ, μίλησα αναλυτικά. Εδώ έχουμε πάλι διατάξεις ειδικές προνομιακές για τον ΟΤΕ που τον απαλλάσσει από γραφειοκρατικές διαδικασίες και φορολογικές υποχρεώσεις κατά τους μετασχηματισμούς των επιχειρήσεών του, πράγμα ανεξήγητο, διότι ο ΟΤΕ μας το λέτε εσείς ότι είναι ιδιωτική επιχείρηση, είναι εκτός ελέγχου κοινοβουλευτικού πλέον, ανήκει στον ιδιωτικό τομέα και ερχόσαστε με άρθρο εδώ να δώσετε δυνατότητες προνομιακές, χαριστικές στον ΟΤΕ να κάνει μετασχηματισμούς που δε δίνονται σε καμία άλλη δημόσια εταιρεία ούτε σε ιδιωτική εταιρεία.
      Στο άρθρο 38 έχω επισημάνει ότι προσέξτε, κύριοι της Κυβέρνησης, μη χρησιμοποιήσετε τις ειδικές κατασκευές που προβλέπονται με το άρθρο 38 για μέτρα ασφαλείας εν όψει των συνόδων ή της Συνόδου Κορυφής στη Θεσσαλονίκη. Μην επιχειρήσετε με τέτοιου είδους εξουσιοδοτήσεις να κάνετε Γένοβα και «κόκκινες ζώνες» στη Θεσσαλονίκη γιατί θα προκαλέσετε τα αντίθετα από αυτά που προσδοκάτε.
      Τέλος, με το θέμα των Ολυμπιακών Ακινήτων είναι και αυτή μια τροπολογία που εισήχθη στην επιτροπή. Είναι προφανές ότι το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων έχει φύγει από κάθε όριο και ερχόμαστε τώρα μέσω των Ολυμπιακών Ακινήτων να λύσουμε το επίδικο πρόβλημα των αντιτίμων δίνοντας τη δυνατότητα στα Ολυμπιακά Ακίνητα όχι μόνο να χρηματοδοτούν την κατασκευή αλλά και τον εξοπλισμό των ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Αυτό το κάνετε για τον εξής απλό λόγο: Θέλετε να μην αυξήσετε το έλλειμμα, να μη χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό, να μην αυξήσετε το δημόσιο χρέος μέσω της χρηματοδότησης των Ολυμπιακών Αγώνων και του εξοπλισμού των ολυμπιακών εγκαταστάσεων από το δημόσιο αλλά να δανείζονται πλέον, ήδη έχουν ξεκινήσει με δάνεια τα Ολυμπιακά Ακίνητα, και να κρύβεται το χρέος και τα ελλείμματα, από τους προϋπολογισμούς. Και ταυτόχρονα βέβαια αύριο με το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων μέσω των Ολυμπιακών Ακινήτων να εκποιήσετε μισοτιμής ή να μισθώσετε τύπου «Καραϊσκάκη», όπως κάνατε προηγουμένως τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις σε ιδιώτες.
      Για όλους αυτούς τους λόγους είναι προφανές ότι καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο, όπως καταψηφίζουμε και τις δύο τροπολογίες που εισήχθησαν τελευταία στιγμή.
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο Υφυπουργός Πολιτισμού κ. Γεώργιος Λιάνης έχει το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. 
      Άκουσα με πολλή προσοχή τους λίγους συναδέλφους που μίλησαν μέχρι τώρα και ιδιαίτερα τον κ. Λαφαζάνη και θέλω πριν ακόμη κατέβει ο Υπουργός Πολιτισμού κ. Ευάγγελος Βενιζέλος να ξεκαθαρίσω δύο-τρία ζητήματα που θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να τα γνωρίζει το Σώμα.
      Πρώτα-πρώτα θέλω να πω ότι είναι ιστορικά αποδεδειγμένο στον αθλητισμό ότι αυτό είναι το καλύτερο, όλες οι μεγάλες και ιστορικές ομάδες σε όλα τα κράτη της  Ευρώπης να αγωνίζονται στην ιστορική τους έδρα. Δεν υπάρχει προηγούμενο, πλην ενός, που να έχει συμβεί κάτι διαφορετικό. Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει το ίδιο γήπεδο το Μπερναμπέου επί εκατό χρόνια μέσα στο κέντρο της Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα έχει το μεγαλύτερο γήπεδο της Ευρώπης εκεί που το έχει. Δεν μετακινούνται αυτοί οι αγωνιστικοί χώροι για λόγους ιστορικούς, για λόγους αν θέλετε ψυχαγωγίας του μεγάλου κοινού που πηγαίνει στα γήπεδα και αυτό συμβαίνει παντού εκτός από τον Άγιαξ που έφτιαξε ένα καινούριο γήπεδο, το «Αρίνα», και αυτό είναι πραγματικά ένα τεχνολογικό θαύμα. Στην Ιταλία η Μίλαν, η Γιουβέντους, η Ίντερ μένουν στους ιστορικούς τους χώρους. Κατά συνέπεια για πρώτη φορά μια ελληνική κυβέρνηση ήρθε να αντιμετωπίσει εν όψει και του θέματος των Ολυμπιακών Αγώνων το γηπεδικό συνολικά στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Το αντιμετωπίζει συνολικά για πρώτη φορά με έναν τρόπο τέτοιον που δε δημιουργεί καμία χαριστική, αν θέλετε, ιδιωτική συμφωνία ή οτιδήποτε άλλο. Θα σας εξηγήσω με δυο λόγια ποια είναι ακριβώς αυτή η υπόθεση. 
      Πρώτα-πρώτα το πλαίσιο αυτής της λύσης για το γηπεδικό σημαίνει ότι η πολιτεία σε κανένα από τα τρία γήπεδα ουσιαστικά δεν θα βάλει ούτε μία δραχμή, παρά θα χρηματοδοτηθούν τα γήπεδα από τις ίδιες τις ΠΑΕ, από τις ίδιες τις ομάδες. Βεβαίως υπάρχουν κάποια θέματα που γίνονται στη σύμβαση –θα εξηγήσω ποια είναι αυτά- αλλά αυτά είναι απολύτως συμφέροντα για το κράτος. 
      Γιατί έγινε, λοιπόν, αυτό τώρα και πιεστικά; Έγινε γιατί η Ελλάδα δεν είχε χώρους για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έγινε, γιατί ακούσατε πριν από λίγες μέρες ότι ο Πρόεδρος της ΔΟΕ, κ. Ρογκ, χρησιμοποίησε ως ασφυκτικό πιεστικό όρο ότι πρέπει να τελειώσει το «Καραϊσκάκη» το αργότερο το Μάη του 2004.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Τώρα ανακαλύφθηκε;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε συνάδελφε, σας παρακαλώ. Όλοι όσους βλέπω έχετε εγγραφεί ως ομιλητές. Θα πάρετε το λόγο με τη σειρά σας. Αφήστε τον κύριο Υπουργό να μιλήσει. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Πρόκειται να γίνουν εκεί οι τελικοί του ποδοσφαίρου και το ποδόσφαιρο, όσο κι αν φαίνεται περίεργο, είναι ένα από τα ομαδικά αθλήματα στα οποία η Ελλάδα διεκδικεί μεγάλη διάκριση. 
      Έρχομαι, λοιπόν, να μιλήσω για το συγκεκριμένο θέμα. Η κατασκευή του σταδίου «Καραϊσκάκη» αρχικά έγινε με ομόφωνη απόφαση της ολομέλειας της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Αργότερα η Ολυμπιακή Επιτροπή υπαναχώρησε και έθεσε κάποια θέματα για τα ανταλλάγματα. Δε διαφώνησε η Ο.Ε. στο να παραχωρηθεί το γήπεδο «Καραϊσκάκη». Ως προς τα ανταλλάγματα έχει κάποια άποψη, την οποία θα αναλύσω σε λίγο. 
      Η κατασκευή, λοιπόν, του σταδίου από τον Ολυμπιακό σημαίνει ότι με δαπάνες του Ολυμπιακού Πειραιά θα γίνει ένα γήπεδο 50 εκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή συνολικού κόστους 17 δισεκατομμυρίων δραχμών. Αυτό σημαίνει ότι τα πρώτα δεκαπέντε χρόνια ουσιαστικά θα είναι 1 δισεκατομμύριο τα χρήματα που θα πηγαίνουν σε αυτή την ιστορία.
      Το νέο στάδιο θα ανεγερθεί στη θέση του παλαιού, το οποίο κατεδαφίζεται πλήρως. Από πολεοδομικής πλευράς οι όροι δόμησης για το στάδιο και η χρήση του έχουν ήδη ρυθμιστεί με το άρθρο του ν. 2947/ 2001. Με τη νέα προτεινόμενη διάταξη ρυθμίζονται από πολεοδομική άποψη κατά βάση οι μεταβολές που επέρχονται στο στάδιο. Τίποτα καινούριο δεν μπαίνει εκεί. Τέλος, ο Ολυμπιακός έχει καταθέσει στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού μια μελέτη η οποία έχει ελεγχθεί και έχει εγκριθεί από λειτουργική άποψη. 
      Το μόνο που παρατηρείται με τη δημιουργία του σταδίου «Καραϊσκάκη» είναι το θέμα του στίβου, που πολύ σωστά έθεσε ο κ. Λαφαζάνης. Τι γίνεται με το στίβο; Με το στίβο γίνεται κάτι πολύ σημαντικό. Εμείς δώσαμε άμεσα τη δυνατότητα εναλλακτικών λύσεων σε σχέση με το στίβο. Δημιουργήσαμε δηλαδή στον Άγιο Κοσμά ανοικτό στίβο οκτώ διαδρομών με ελαστικό χλοοτάπητα και ηλεκτροφωτισμό, πλήρες γήπεδο ρίψεων με χλοοτάπητα και ηλεκτροφωτισμό, κλειστό προπονητήριο μήκους εκατόν ογδόντα μέτρων που δεν υπάρχει σε κανένα μέρος του κόσμου. Το ήθελε ο Κεντέρης, γιατί ένας αθλητής των διακοσίων δεν μπορεί να τρέξει σε ένα ευθύ στίβο των εκατόν πενήντα μέτρων. Αυτό έγινε με πρόσθετη δαπάνη. Πλήρες κτήριο στο οποίο υπάρχουν όλες οι εγκαταστάσεις του ΣΕΓΑΣ, πλήρες ιατρείο, πλήρης κλινική, ξενώνας για τους αθλητές. Σε λίγο καιρό –σε ένα μήνα δηλαδή- θα εγκαταστήσουν εκεί περί τους εκατόν ογδόντα αθλητές. Αυτό που γίνεται στον Άγιο Κοσμά δεν έχει ξαναγίνει σε καμία ολυμπιακή πόλη. 
      Παραλλήλως φτιάξαμε εναλλακτική λύση στην Παιανία –πάλι για το στίβο- με μεγάλο κλειστό γυμναστήριο πλήρους στίβου διακοσίων μέτρων, έξι διαδρομών, με κλειστό προθερμαντήριο και κερκίδες για τρεις χιλιάδες θεατές. Είμαστε έτοιμοι και ανοικτοί σε προτάσεις του ΣΕΓΑΣ, που αφορούν τις ελλείψεις που παρουσιάζει ο στίβος στον Πειραιά για οποιαδήποτε μέρος στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, Σχιστό, Κορυδαλλός κλπ. Πού βλέπετε, λοιπόν, την ολιγωρία σε σχέση με τον ΣΕΓΑΣ; 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κύριε Λιάνη, εδώ είναι η ανακοίνωση του ΣΕΓΑΣ! Και για τον Πειραιά γράφει. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Και μια λέξη ακόμη…
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: …
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε συνάδελφε, παρακαλώ. Συνεχίστε, κύριε Υπουργέ. Όμως, θα πρέπει να τελειώσετε σε ένα λεπτό, γιατί πρόκειται για παρέμβαση. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Για ποιο λόγο, λοιπόν, η πρόταση αυτή δεν είναι χαριστική; 
      Πρώτον, η παλαιά πρόταση της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής προέβλεπε δαπάνη από το δημόσιο 20 εκατομμυρίων ευρώ. Η νέα πρόταση του Ολυμπιακού προβλέπει 50 εκατομμύρια ευρώ για την κατασκευή σταδίου. 
      Δεύτερον, στο θέμα των ολυμπιακών προσαρμογών, η παλαιά πρόταση προέβλεπε 8 εκατομμύρια δαπάνη από το δημόσιο. Η νέα προβλέπει μηδενική δαπάνη από το δημόσιο. 
      Τρίτον, τα έσοδα από τις διαφημίσεις. Η πρόταση της Ο.Ε. προέβλεπε 15%. Εμείς βάζουμε 15% επί των ακαθαρίστων στις διαφημίσεις και στα εισιτήρια, που σημαίνει ότι θα υπάρχουν έσοδα, από τη δεκαπενταετία και μετά, 400 εκατομμύρια το χρόνο, όταν πλήρωνε η Ο.Ε. για το «Καραϊσκάκη» 100 εκατομμύρια το χρόνο; Για ποια χαριστική σύμβαση μιλάτε;
      Τέλος, δεν περιλάμβανε χώρους στάθμευσης το σχέδιο της Ο.Ε., ενώ περιλαμβάνει το σχέδιο του Ολυμπιακού χίλιες εκατόν τριάντα θέσεις στάθμευσης. Θα έρθει η ώρα που θα εξηγήσω αναλυτικά για ποιο λόγο αυτό είναι ωφέλιμο και για τις επόμενες γενιές και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και για τη γενικότερη ιστορία στα γήπεδα της Αθήνας και της Ελλάδας.
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Κοσμάς Σφυρίου έχει το λόγο.
      ΚΟΣΜΑΣ ΣΦΥΡΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ θέλω να σταθώ στο νομοσχέδιο, το οποίο συζητούμε, και στη συνέχεια να αναφερθώ ειδικά σε μία τροπολογία.
      Για το νομοσχέδιο, κύριε Υπουργέ, τονίζω ότι με τις προτεινόμενες διατάξεις νόμου, για τον τρόπο, τον έλεγχο και τη διαφάνεια με την οποία θα γίνεται η μίσθωση για τη στέγαση των δημόσιων υπηρεσιών, συμφωνώ και τις ψηφίζω. Διαφωνώ με τις παρατηρήσεις που έκανε ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας –ήταν κάπως αντιφατικές- ο οποίος από τη μία πλευρά κατέθεσε στοιχεία, λέγοντας ότι έχει γίνει διασπάθιση χρήματος, σε ό,τι αφορά τα μισθώματα που πληρώνει το ελληνικό δημόσιο, από την άλλη όμως αναρωτήθηκε προς τι το συζητούμενο σχέδιο νόμου και γιατί δε μένουμε στο νομοθετικό διάταγμα του 1932. Βρίσκω, λοιπόν, ότι αυτά είναι αντιφατικά, και υποστηρίζω την αναγκαιότητα του νομοσχεδίου.
      Θέλω, κύριε Υπουργέ, να επισημάνω κάτι και αυτό είναι μια πρόταση προς εσάς, που είχα κάνει και παλαιότερα στην Αίθουσα αυτή, όταν συζητούσαμε σχέδιο νόμου περί λήζινγκ ακινήτων. Υπάρχουν εταιρείες, π.χ. η Εθνική Τράπεζα, που έχουν συγκροτήσει εταιρείες λήζινγκ ακινήτων, πολλές από τις οποίες έχουν στη μετοχική σύνθεσή τους ευρύτερη παρουσία του δημόσιου τομέα. Θα μπορούσε να κάνει η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου μελέτη για το κατά πόσο για ένα διοικητήριο σε μια πρωτεύουσα νομού ή για μια υπηρεσία σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο συμφέρει το ελληνικό Δημόσιο να πληρώνει εσαεί μισθώματα για να νοικιάζονται ακίνητα και να στεγάζονται οι υπηρεσίες; Μήπως συμφέρει καλύτερα να πληρώνονται μισθώματα σε εταιρεία λήζινγκ ακινήτων και να έχουν προσυμφωνηθεί οι όροι με τους οποίους το ακίνητο τελικά θα περιέλθει στην κυριότητα του ελληνικού δημοσίου; Εγώ θεωρώ ότι μια τέτοια μελέτη είναι αναγκαία. Πιθανόν τα μισθώματα με το λήζινγκ να προκύψουν μικρότερα από εκείνα που δίνονται σε κάποιους ιδιώτες για ενοικίαση ακινήτων. Εάν μάλιστα πληρώνονται μισθώματα για ακίνητα ιδιωτών, δε μένει στο ελληνικό δημόσιο απολύτως τίποτε. Μήπως με το λήζινγκ τελικά και τα μισθώματα θα είναι μικρότερα και τα ακίνητα θα περιέλθουν στο δημόσιο σε βάθος χρόνου, ανάλογα με τους όρους που θα προσυμφωνηθούν; Θεωρώ ότι αυτή η πρόταση πρέπει να εξεταστεί σοβαρά από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου και κατ’ επέκταση από το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών.
      Κύριε Υπουργέ, γνωρίζω –και το συζητήσαμε και στην επιτροπή- ότι η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου έχει ένα πρόγραμμα στέγασης δημοσίων υπηρεσιών, ύψους περίπου 600 δισεκατομμυρίων δραχμών. Θα ήταν χρήσιμο να διανεμηθεί αυτό το πρόγραμμα στους Βουλευτές, για να δούμε ακριβώς σε τι ενέργειες προβαίνει, μεσοπρόθεσμα, για τη στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών τόσο στην πρωτεύουσα όσο και στις περιφέρειες της χώρας. 
      Τέλος, κύριε Υπουργέ, είναι απόλυτα αναγκαίο να βγει ένα μήνυμα απ’ αυτή τη συνεδρίαση, ότι δηλαδή πρέπει το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών να δώσει εντολή να ελεγχθούν όλες οι μισθώσεις ακινήτων του δημοσίου σε ιδιώτες. Διότι πράγματι, υπάρχουν μισθώσεις με πολύ χαμηλά μισθώματα, που είναι δυσμενέστατα για το ελληνικό δημόσιο και τα οποία νομίζω ότι πρέπει να επανεξεταστούν και να εναρμονιστούν με τις τρέχουσες τιμές, ώστε να μην έχουμε κραυγαλέα χαμηλά μισθώματα σε πολλές περιπτώσεις.
      Τέλος, κύριε Υπουργέ, να έλθω σε μία τροπολογία την οποία έχω καταθέσει, την υπ’ αριθμόν 1384/156. Αφού τονίσω ότι με τις κυβερνητικές τροπολογίες που έχουν κατατεθεί συμφωνώ και ότι τις  ψηφίζω, συμπεριλαμβανομένης της τροπολογίας που ανέπτυξε προηγουμένως ο  Υφυπουργός κ. Λιάνης. Θα ήθελα παράλληλα να παρακαλέσω να δείξει την απαιτούμενη προσοχή η Κυβέρνηση στην τροπολογία που κατέθεσα -η οποία είναι εμπρόθεσμη- και καλώ τους συναδέλφους όλων των πτερύγων να την ψηφίσουν. Η τροπολογία αυτή λέει επί λέξει «στα άρθρα 1 και 16 του ν. 719/1977 και στο άρθρο 34 του ν. 1473/1984, όπου αναφέρεται «Νομάρχης Δωδεκανήσου» να τεθούν οι λέξεις «Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου»».
      Και εξηγώ περί τίνος πρόκειται. Μία αρμοδιότητα, που όταν έγινε ο σχετικός νόμος από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και δεύτερος σχετικός νόμος από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στο παρελθόν, ανατέθηκε να ασκείται από το νομάρχη Δωδεκανήσου, για να μπορεί με αποφάσεις του, οι οποίες μάλιστα ήταν και τίτλοι που μετεγράφοντο στο Κτηματολόγιο, αν κάποιος εδικαιώνετο γιατί είχε έννομα δικαιώματα πάνω σε ακίνητο, το οποίο είχε δημεύσει το ιταλικό δημόσιο, στην εποχή της ιταλικής κατοχής, να μπορεί να τα διεκδικεί. Αυτό το πρόβλεψαν δύο νόμοι, που έλεγαν: Όσες τέτοιες αποφάσεις βγουν, τις υπογράφει ο νομάρχης. Και βέβαια βγήκαν αρκετές αποφάσεις στη διάρκεια που οι νομάρχες είχαν αυτή την αρμοδιότητα, άλλες ήταν εγκριτικές, πολλές ήταν απορριπτικές, ανάλογα αν είχαν ή δεν είχαν τα νόμιμα δικαιώματα και τις νόμιμες προϋποθέσεις οι αιτούντες.
      Από τότε, κύριε Υπουργέ, που δεν υπάρχει στη νομαρχία, στο νομό, εκπρόσωπος της κυβέρνησης, ο νομάρχης είναι αιρετός, εκλέγεται από τους πολίτες, η αρμοδιότητα αυτή περιήλθε στο Υπουργείο Οικονομικών. Έκτοτε, περίπου εφτά χρόνια, ίσως και οκτώ χρόνια να πλησιάζουμε τώρα, πάγωσε η εφαρμογή του σχετικού νόμου στην πράξη. Και επειδή δεν μπορούν να παραμείνουν αυτές οι εκκρεμότητες εσαεί, προτείνω με αυτή την τροπολογία –πιστεύω η Κυβέρνηση να σπεύσει να την αποδεχθεί- να ασκεί πλέον την αρμοδιότητα της έκδοσης των σχετικών αποφάσεων ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης στην περιοχή, που είναι ο γενικός γραμματέας της περιφέρειας, ο οποίος να συντονίζει τις υπηρεσίες που χειρίζονται αυτές τις υποθέσεις, να βγουν όλες οι αποφάσεις μηδεμιάς εξαιρουμένης. Άλλες -μπορεί να είναι απορριπτικές- αν κάποιοι δεν έχουν τις νόμιμες προϋποθέσεις, να τις απορρίψει με βάση τις διαδικασίες που ορίζουν οι σχετικοί νόμοι -άλλες εγκριτικές- αν έχουν τις νόμιμες προϋποθέσεις και πρέπει να τις εγκρίνει, αλλά να τελειώσει επιτέλους αυτή η εκκρεμότητα. Είναι επτά με οκτώ χρόνια που δοκιμάστηκε το καθεστώς να ανήκει η αρμοδιότητα στο Υπουργείο Οικονομικών. Έχουν όλα παγώσει σε αυτό το ζήτημα και καταλαβαίνετε ότι δεν μπορεί να παραμείνουν εσαεί παγωμένα. Οι πολίτες θέλουν μία απάντηση. Αν είναι απορριπτική, να είναι απορριπτική. Αν είναι εγκριτική σύμφωνα με τους νόμους, να είναι εγκριτική. Καταλαβαίνετε, κύριε Υπουργέ, ότι η αποκέντρωση δεν θα βλάψει την ουσία, γιατί δεν προτείνουμε να αλλάξει ούτε «και» από τις ισχύουσες διατάξεις ούτε δίνουμε τη δυνατότητα να γίνουν νέες αιτήσεις για το μέλλον. Μιλάμε για τις εκκρεμότητες, γι’ αυτές που έχουν κατατεθεί μέχρι το Μάρτιο του 1987, αν θυμάμαι καλά. Μα, από τότε έχουν περάσει τόσα χρόνια και δεν μπορεί να διαιωνίζεται αυτό το ζήτημα. Η λύση που προτείνω προς την Κυβέρνηση είναι η αποκέντρωση στο γενικό γραμματέα της περιφέρειας. Ελπίζω, κύριε Υπουργέ, να αποδεχθείτε την προτεινόμενη διάταξη, να την ψηφίσουμε και να τελειώσει επιτέλους, θετικά ή αρνητικά, για τον κάθε αιτούμενο πολίτη η εκκρεμότητα αυτή.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Τσίπρας έχει το λόγο.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: «Μισθώσεις ακινήτων για τη στέγαση Δημοσίων Υπηρεσιών…» είναι ο κύριος τίτλος του νομοσχεδίου, το οποίο καλούμαστε να συζητήσουμε και να ψηφίσουμε σήμερα σε μία συνεδρίαση, όλα μαζί, αρχή, άρθρα, τροπολογίες. Κατ’ αρχάς παρέχει την εντύπωση αυτός ο τίτλος ότι μέχρι σήμερα δεν υπήρχε καθεστώς στεγάσεως διά μισθώσεως δημοσίων υπηρεσιών, ή αν υπήρχε, κωδικοποιείται. Άρα ο πρώτος προβληματισμός που τίθεται είναι: Τι έννοια έχει αυτό το νομοσχέδιο, γιατί έρχεται σήμερα; Για να δημιουργήσει ένα καινούριο καθεστώς, να καταργήσει ένα παλαιό;
      Αλλά αναζητώντας την αρχή αυτού του νομοσχεδίου πρέπει να προχωρήσει κανείς και παρακάτω. «…και άλλες διατάξεις». Αυτές οι άλλες διατάξεις, ασφαλώς, κατά το Σύνταγμα θα πρέπει να είναι συναφείς με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου. Το έχω πει πολλές φορές. Καίτοι δεν μου αρέσει η επανάληψη, θεωρώ αναγκαίο και αυτήν τη φορά να πω ότι η ίδια η Βουλή, το Κοινοβούλιο, προ ενός έτους περίπου, ψήφισε ένα Σύνταγμα με το οποίο καθιέρωσε μία αρχή και είπε: Τροπολογίες και διατάξεις άλλες, οι οποίες δεν σχετίζονται με το κύριο περιεχόμενο του νομοσχεδίου, είναι απαράδεκτες.
Γιατί αυτό ψηφίστηκε. Και ποιοι καλούνται να το εφαρμόσουν; Άρα, εμείς -η ίδια η Βουλή- αγνοούμε αυτό το οποίο θεσπίσαμε στον καταστατικό χάρτη της χώρας. Επαναλαμβάνω ότι το θεωρώ απαράδεκτο. 
      Δεν είναι δυνατόν να διανοηθώ ότι σε ένα νομοσχέδιο που αφορά μισθώσεις ακινήτων να υπεισέρχονται διατάξεις οι οποίες αφορούν θέματα που φωτογραφίζουν πρόσωπα, ομάδες ή συμφέροντα. Και εξηγούμαι: Υπάρχουν ρυθμίσεις στις άλλες διατάξεις, οι οποίες βρίσκονται στα ακραία όρια της συνταγματικής ανοχής και θα πω αμέσως γιατί. 
      Στο Κοινοβούλιο ήρθε μία σειρά τροπολογιών που την πληροφορηθήκαμε από τον Τύπο, εκείνη για το στάδιο «Καραϊσκάκη». Για αυτήν λάβαμε γνώση σήμερα το πρωί, σαν να πρόκειται για κάποιο τελείως ασήμαντο θέμα, για το οποίο το ενδιαφέρον της Βουλής είναι περιθωριακό. 
      Βέβαια, με τα κύρια άρθρα αυτού του νομοσχεδίου καταργείται το ιδιοκτησιακό καθεστώς, καταργούνται όλες οι αρχικές διατάξεις. Θέλω να πω ότι δεν εισάγεται τίποτα καινούριο. Το κύριο σώμα του νομοσχεδίου, όπως ανέπτυξε και ο εισηγητής της Πλειοψηφίας, αποτελεί αντιγραφή των άρθρων του καταργούμενου νομοθετικού διατάγματος του έτους 1932. Καταργούνται όμως όλες οι διατάξεις που αφορούν σε αυτοστέγαση του δημοσίου. 
      Εδώ δημιουργούνται ένα σωρό ερωτηματικά, γιατί κανένας δεν διαχειρίζεται δικά του χρήματα. Σε κανέναν η εξουσία δεν αποτελεί ιδιοκτησία. Κανείς δεν είναι ηγεμόνας, όταν διαχειρίζεται χρήματα του ελληνικού λαού. Άκουσα με πολλή προσοχή αλλά και με έκπληξη τα στοιχεία που ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας έφερε στο Κοινοβούλιο με έγγραφο.
      Το πρώτο στοιχείο είναι το ύψος των μισθωμάτων που καταβάλλονται σήμερα από το ελληνικό δημόσιο, για τη στέγαση δημοσίων υπηρεσιών. Ίσως θα πλήρωνε λιγότερα, αν επρόκειτο να μισθώσει επαύλεις!
      Το δεύτερο και σημαντικότερο είναι το ευτελές τίμημα που καταβάλλεται από τρίτους μισθωτές στο ελληνικό δημόσιο, όταν αυτό είναι εκμισθωτής. Γιατί άραγε υπάρχει αυτή η καταφρόνηση προς το χρήμα του ελληνικού λαού; Ευτελή μισθώματα τα οποία απαρίθμησε ένα προς ένα! Ας μη μείνω, όμως, περισσότερο σε αυτό το θέμα του κύριου νομοθετήματος, για να μπω σε ορισμένες από τις τροπολογίες, οι οποίες κατά τη γνώμη μου βρίσκονται στα ακρότατα όρια ανοχής της συνταγματικής τάξης. 
      Εισάγεται ρύθμιση σε διάταξη του άρθρου 33, νομίζω, κατά την οποία αφήνονται οι αμαρτίες διοικητών ή άλλων προσώπων των αμαρτωλών –όπως ακούστηκε- προβληματικών επιχειρήσεων. Από ό,τι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα ο ποινικός νομοθέτης είχε δικαίωμα να αμνηστεύσει ορισμένη κατηγορία αδικημάτων, αν επρόκειτο περί πολιτικών. Κατηγορία εγκλημάτων και όχι προσδιορισμό προσώπων. Είχε δικαίωμα να χαρίσει ποινές οι οποίες επιβλήθηκαν ή να καταργήσει νομικές διατάξεις. 
      Δεν γνωρίζω, όμως, περίπτωση κατά την οποία ο κοινός νομοθέτης έρχεται και να λέει ότι δεν θα τιμωρηθούν ή «Καταργώ τη συγκεκριμένη διάταξη, την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση συγκεκριμένου εγκλήματος για ορισμένα πρόσωπα, για ορισμένη ομάδα». 
      Αυτό το θεωρώ πρωτοφανές, το θεωρώ απαράδεκτο και νομίζω ότι δεν βρίσκεται, αν όχι στα όρια της συνταγματικής τάξης, πάντως στα πλαίσια των γενικών δικαιικών αρχών που εφαρμόζονται. Αυτές οι εξαιρέσεις προσκρούουν ακόμα και στο άρθρο 4 του Συντάγματος. Όμοιες καταστάσεις δεν μπορούν να διαχωρίζονται και να τυχαίνουν διαφορετικής μεταχειρίσεως. 
      Βεβαίως και άλλες διατάξεις έχουν αυτήν την έννοια, όπως εκείνη των απαλλοτριώσεων, σύμφωνα με την οποία δημιουργείται ειδική διοικητική επιτροπή κατά παρέκκλιση της δικαστικής εξουσίας. Επείγουσες περιστάσεις όμως  επιβάλλουν αυτήν την αρχή. Θα ήταν δικαιολογημένη μία τέτοια αρχή, μία τέτοια παρέκκλιση, αν τα κατεπείγοντα δημιουργούνταν από πράξεις της ίδιας της Κυβερνήσεως που φέρνει σήμερα ενώπιόν σας αυτό το νομοσχέδιο.
      Ο χρόνος με αναγκάζει να τελειώσω με την τελευταία τροπολογία από τις πολλές που έχουν έρθει τελευταία, αυτή που σήμερα το πρωί πληροφορηθήκαμε. Είναι η μεταφορά των αρμοδιοτήτων της διοικήσεως και διαχειρίσεως του σταδίου «Καραϊσκάκη» στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Γίνεται πρώτο αυτό το βήμα. Την παίρνουμε και την φέρνουμε στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και στη συνέχεια, με το επόμενο άρθρο –χωρίς να ξέρω γιατί- αυτή η Γενική Γραμματεία έχει το δικαίωμα να παραχωρήσει προς τον Όμιλο του Πειραιά το γήπεδο αυτό με σύμβαση, αόριστη. Έδωσε ορισμένες εξηγήσεις ο κύριος Υφυπουργός. Αυτές οι εξηγήσεις όμως είναι άγνωστες στο Κοινοβούλιο. Το Κοινοβούλιο καλείται να πει: «υπογράψτε ό,τι θέλετε, με όποιους όρους θέλετε, με όποιο τίμημα θέλετε παραχωρήστε το στάδιο «Καραϊσκάκη».
      Αυτό το θεωρώ απαράδεκτο και είπα πολλές φορές ότι τέτοιες νομοθετικές εξουσιοδοτήσεις, οι οποίες ενδεχομένως καθιστούν το Κοινοβούλιο ηθικό αυτουργό παρανόμων πράξεων, δεν πρέπει να περνούν από εδώ. Γιατί το Κοινοβούλιο δεν είναι διεκπεραιωτικό, να δέχεται και να ψηφίζει διατάξεις και ρυθμίσεις που έρχονται την τελευταία στιγμή προς αιφνιδιασμό του Κοινοβουλίου. 
      Ευχαριστώ πάρα πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Κεδίκογλου έχει το λόγο.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, το νομοσχέδιο αυτό που έρχεται  δεν δικαιώνει τον τίτλο του. Ένα νομοσχέδιο κατ’ αρχήν εκφράζει μια πολιτική, εκφράζει μιαν αντίληψη με την οποία πρόκειται κάτι να εφαρμοστεί ή να εκτελεστεί. Και εδώ δεν εκφράζεται μια πολιτική στέγασης. Αδίκως διεμαρτυρήθη προ ολίγου ο συνάδελφος του ΠΑΣΟΚ περί αυτού. Βλέπουμε να έρχεται ένα νομοσχέδιο από κάποιο Υπουργείο που είναι αρμόδιο, το οποίο δεν έχει καν Διεύθυνση Στέγασης Δημοσίων Υπηρεσιών. Αυτό και μόνο δείχνει ποια είναι η αντίληψη στην οποία στηρίζεται η Κυβέρνηση του εντιμοτάτου Πρωθυπουργού κ. Σημίτη.
      Είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο δείχνει να τακτοποιήσουμε μερικά πράγματα και να φύγουμε και μου θύμισε μια συγκέντρωση που βρέθηκα προ ολίγων ημερών στην Εύβοια, που υπήρχε μια συζήτηση γύρω από το ΠΑΣΟΚ κι έγινε μια διαπίστωση ότι στο ΠΑΣΟΚ σήμερα υπάρχουν Λαλιωτικοί, υπάρχουν Παπανδρεϊκοί, Τσοχατζοπουλικοί, δεν υπάρχουν Σημιτικοί. Υπάρχουν όμως φίλοι του κ. Σημίτη. Δηλαδή είναι ένα νομοσχέδιο που λέει: να τακτοποιήσουμε εκκρεμότητες και να φύγουμε.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Είναι επίσημη οργάνωση αυτή; «Φίλοι του κ. Σημίτη»;
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Πρώτα πρώτα θα ξεκινήσω από τον παριστάμενο Υφυπουργό Αθλητισμού, ο οποίος μας έκανε την τιμή να μας εξηγήσει και μερικά πράγματα και να του πω: κύριε, αν δώσετε στον Ολυμπιακό κάποιο στάδιο, αντίρρηση δεν έχουμε αν δεν βλάπτετε το δημόσιο συμφέρον, αλλά πρέπει να δώσετε σε όλους.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Βέβαια.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Και δεν είναι δυνατόν να λέτε: ξέρετε, όλοι έχουν στην πόλη τους και πληρώνει η Κοκκινομηλιά της Εύβοιας και η Αχλαδερή το κόστος του σταδίου στην Αθήνα. Για όνομα του Θεού! Τι είναι αυτά που λέτε; Αλλά, εν πάση περιπτώσει, ήθελα να ξέρω το εξής. Είπατε κάτι εν τη ρύμη του λόγου σας και «γλώττα λανθάνουσα τα αληθή φαίνει». Είπατε να λύσουμε το γηπεδικό πρόβλημα. Σας κατηγόρησαν οι κύριοι Τζέκης και Λαφαζάνης. Κατ’ αρχάς να πω ότι με κάλυψαν στο μεγαλύτερο μέρος οι τρεις εισηγητές της Αντιπολίτευσης. Και ο κ.  Τσιπλάκος και…
      ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΤΣΕΡΤΙΚΙΔΗΣ: Εγώ, κύριε συνάδελφε;
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ:  Όχι εσείς. Εσείς εκθέσατε πάρα πολύ καλά το τι διαλαμβάνει το νομοσχέδιο. Όντως, πάρα πολύ καλά. Αλλά όχι ότι θα συμφωνήσω με αυτό.
      Αναφέρομαι στον κ. Τζέκη και τους άλλους. Σας κατηγόρησαν ότι το παίρνετε και μετατρέπετε ένα αναγκαίο αθλητικό κέντρο που είχαμε -και που προσδοκούσαμε να γίνει σιγά σιγά- σε απλό γήπεδο. Και εσείς βεβαίως –πάρτε τα Πρακτικά και διαβάστε τα- κατ’ επανάληψη είπατε ότι πρέπει να λύσουμε το γηπεδικό πρόβλημα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτό λέγεται κατάντια. Χρειάστηκε να πάμε στο 2003, για να λύσουμε το πρόβλημα του 2004. Αυτό στη σημερινή αντίληψη της πληροφορικής και της προοπτικής λέγεται κατάντια. Αλλά πέραν τούτου, λέτε: «Με σύμβαση που καταρτίζεται μεταξύ»…….«καθορίζονται οι προδιαγραφές και το χρονοδιάγραμμα πραγματοποίησης των αναγκαίων εργασιών και επεμβάσεων, ώστε ο χώρος να καταστεί κατάλληλος για την τέλεση των αγωνισμάτων του ολυμπιακού τουρνουά ποδοσφαίρου κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων»…». Δεν θέλουμε μεγαλύτερη απόδειξη λοιπόν. Φέρτε πρώτα τις προδιαγραφές, να τις δούμε εμείς όλοι και μετά να σας πούμε αν συμφωνούμε ή όχι και μετά να δούμε αν πραγματικά αυτό είναι αθλητικό κέντρο ή το δίνετε χάρισμα σε μια ιδιωτική επιχείρηση. Τίποτα από όλα αυτά δεν κάνατε. Και πέραν τούτου, καμιά διασφάλιση δεν δίνετε ότι ο Πειραιάς θα αποκτήσει αυτό που χρειάζεται, το μεγαλύτερο αθλητικό κέντρο.
Είναι άρον-άρον μία χαριστική πράξη, γιατί φεύγετε σε λίγο. Στις επόμενες εκλογές, που θα έχουμε, θα φύγετε και γι’ αυτό πρέπει να τακτοποιήσετε κάποιες εκκρεμότητες. 
      Κύριε Πρόεδρε, θα ευχόμουν, αν και ήμουν ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, να φύγει αυτή η Κυβέρνηση. Είναι, δυστυχώς, αναγκαίο να φύγει αυτή η Κυβέρνηση, μήπως και η παράταξη μπορέσει να σταθεί, γιατί έχει δομικά προβλήματα. Υπάρχουν προβλήματα ιδεολογίας και πολιτικής οργάνωσης. Αυτά είναι δομικά προβλήματα και ως εκ τούτου αυτά λύνονται όταν ένα κόμμα είναι στην αντιπολίτευση και όχι στην κυβέρνηση. 
      Έρχομαι τώρα στο νομοσχέδιο. Είπαμε ότι δεν έχει καμία πολιτική στέγαση. Δεν έχετε κάνει πρόβλεψη μίας διεύθυνσης, όπως προηγουμένως είπα. 
      Υπάρχει και κάτι άλλο στοιχειώδες. Το ελληνικό δημόσιο έχει ακίνητα, τα οποία μισθώνει. Ακούσατε ότι τα εκμισθώνει πέντε και πληρώνει είκοσι πέντε. Δεν υπάρχει γι’ αυτό καμία διεύθυνση που να λέει «για να δούμε, τι γίνεται εδώ με την περιουσία μας». Δεν διαλαμβάνετε απολύτως τίποτε για αυτά. 
      Αναλύθηκαν κάποια άλλα επί μέρους πράγματα στο θέμα των μισθώσεων και δεν χρειάζεται να πω περισσότερα. Γι’ αυτόν το λόγο θα προχωρήσω σε κάποια άλλα θέματα.
      Κύριε Πρόεδρε, ας πάμε σε αυτό το μεγάλο πρόβλημα των απαλλοτριώσεων, για να δείτε ότι το Υπουργείο Οικονομικών θέλει να υφίσταται η φοροδιαφυγή, γιατί τρέφεται από τη φοροδιαφυγή. Τι έφερε εδώ, για να κατοχυρώσει; Έφερε εδώ, για να κατοχυρώσει, τις αμοιβές των δικηγόρων. Όταν καταβάλλει τις απαλλοτριώσεις, θα τακτοποιεί και τις αμοιβές των δικηγόρων. 
      Πού είναι τα δικαιώματα του δημοσίου και οι εισπράξεις φόρου του δημοσίου; Αυτά δεν ενδιαφέρουν. 
      Κύριε Υφυπουργέ, αγνοείτε ότι όλοι οι δικηγόροι αναλαμβάνουν τις υποθέσεις εργολαβικά; Το αγνοείτε, αν και είστε δικηγόρος; Υπάρχει καθαρή ταρίφα, που είναι 10% έως 15% του ποσού που εισπράττει ο αποζημιούμενος. Μάλιστα, παραλόγως ο νόμος αναγνωρίζει αμοιβή μόνον από το δημόσιο προς αυτούς. Το αγνοείτε; Γιατί δεν λαμβάνετε κανένα μέτρο; 
      Θέλετε να σας πω τι έγινε προ ολίγων ημερών στην Ιστιαία; Παρουσιάστηκαν οι δικηγόροι ως πληρεξούσιοι των δικαιούχων, τα εισέπραξαν και στη συνέχεια πήγαν στην τράπεζα –εδώ αναμένω την απάντησή σας, για να διαλευκάνω αυτό το θέμα- ή είχαν τη δυνατότητα να πάνε στην τράπεζα και από τα εκατό, που εισέπραξαν, να παρακρατήσουν όσα ήθελαν ή είχαν συμφωνήσει, να σας δώσουν τα υπόλοιπα και εσείς είδηση να μην πάρετε ότι υφίσταται φοροδιαφυγή, η οποία κατοχυρώνεται από το τραπεζικό απόρρητο.
      Τι σας εμπόδισε, λοιπόν, να λάβετε κάποια μέτρα; Ο ίδιος ο κ. Χριστοδουλάκης έχει πει ότι είναι μάστιγα για τον κρατικό προϋπολογισμό οι αποζημιώσεις. Τείνουν να τινάξουν τα δημόσια έργα στον αέρα. Το έχετε πει εσείς.
      Το πρώτο, που χρειάζεται και έχετε δει, είναι ποιο; Ότι γίνονται κάποιες, τρόπον τινά, μεθοδεύσεις και ανεβαίνουν οι αποζημιώσεις. Βλέπετε ένα δικαστή να αποφασίζει για κάποιους βράχους, που δεν στέκονται πουθενά, ότι έχουν οικοπεδική αξία. 
      Έχετε, λοιπόν, υποχρέωση να περιλάβετε τα εξής: Πρώτον, δεν μπορεί να εκδοθεί απόφαση, αν ο δικαστής δεν πάει με ένα, δύο ή τρία μέλη αυτών, που εισηγούνται, επί τόπου δύο φορές. Ας πάει επί τόπου δύο φορές και μετά ας έρθει να μας πει ότι τα βράχια, στα οποία δεν μπορεί ούτε χελώνα να ανέβει, κάνουν 80.000.000 το στρέμμα. 
      Δεύτερον, πρέπει να διαλάβετε ότι δεν καταβάλλονται απευθείας στο δικαιούχο αλλά καταβάλλονται στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και από εκεί θα τα εισπράξει ο δικαιούχος. Θα δούμε τότε, αν ο δικηγόρος θα παρουσιάσει το εργολαβικό του. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Κύριε Πρόεδρε, θα παρακαλούσα, επειδή το θέμα είναι πολύ σοβαρό, να έχω την ανοχή σας για το χρόνο. 
      Αν προβλεπόταν να κατατίθενται στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, θα κινδύνευε ο δικηγόρος να χάσει την αμοιβή και τότε μόνο θα έκανε αγωγή. Δεν λαμβάνετε ούτε αυτήν την ελάχιστη προστασία.
      Έχετε διάταξη, με την οποία απαλλάσσετε τα μέλη των διοικήσεων των επιχειρήσεων, που εργάστηκαν στις επιχειρήσεις, οι οποίες εντάχθηκαν στον Οργανισμό Οικονομικής Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων. Γιατί τις απαλλάσσετε; 
      Άλλα μέλη της Κυβέρνησης, όπως ο κ. Ανωμερίτης και άλλοι, υπηρέτησαν σε άλλους οργανισμούς πολύ πιο αυστηρούς, πήγαν αδίκως και φυλακή, αλλά στο τέλος δικαιώθηκαν. Δηλαδή η υπόθεση της δημοσίας ανάμιξης στο δημόσιο βίο, είναι μία υπόθεση την οποία την κάνουμε έτσι, ώστε να εξυπηρετούμεθα και έχουμε τη Βουλή ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ, που είναι κολυμπήθρα για τις αμοιβές των δικηγόρων και κολυμπήθρα για αυτούς τους ανθρώπους;
      Στη συνέχεια απαλλάσσετε κάποιους με το πετρέλαιο. Πάλι γίνεται η Βουλή κολυμπήθρα του Σιλωάμ; Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Πρέπει να το εξηγήσετε.
      Προχωρείτε και σε άλλες ρυθμίσεις. Ποιες; Κάνετε μετατάξεις με απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών. Ή είμαστε κράτος ή είμαστε σαλεπιτζίδικο. Ή είμαστε κυβέρνηση ή είμαστε σαλεπιτζίδικο. Αν δεν είμαστε κυβέρνηση, υπάρχει ένα Υπουργείο Δημόσιας Διοίκησης που δεν μπορεί να το αγνοείτε στις μετατάξεις και στην οργάνωση των επιχειρήσεων.
      Δεν μπορείτε να κάνετε μετατάξεις υπαλλήλων χωρίς να διαλαμβάνεται μέσα  η γνώμη και η συναπόφαση του Υπουργού Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Τι γίνεται, βιλαέτια είστε; Κομματάρχες μέσα στην Κυβέρνηση είστε, τι είστε; Αυτό το λιγότερο που προξενεί είναι αλγεινή εντύπωση. Έστω και αν γίνουν εκατό συζητήσεις προηγούμενα, μεταξύ Υπουργού Οικονομίας και Δημόσιας Διοίκησης, αφού δεν διαλαμβάνεται πανηγυρικώς ότι απαιτείται η υπογραφή και η συναπόφαση και του Υπουργού Δημόσιας Διοίκησης -για να ξέρει επιτέλους πώς λειτουργεί αυτή η διοίκηση συνολικά- πώς θα γνωρίζει πώς λειτουργεί αυτή η διοίκηση συνολικά; Διαφορετικά πως θα το ξέρει ο Υπουργός Δημόσιας Διοίκησης που έχει την ευθύνη; Δεν λαμβάνεται τίποτα. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει ξανά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Κεδίκογλου, σας παρακαλώ, βοηθήστε και τους άλλους συναδέλφους, είκοσι πέντε είναι γραμμένοι. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Βοηθώ τους συναδέλφους και μπορούν να πουν ότι παραιτούνται για όσα…..
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης):  Μα, είναι δυνατόν; Έξι η ώρα θα τελειώσουμε. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Όπως το κάνω και εγώ σε άλλες περιπτώσεις.
      Αναφέρθηκε ο κ. Λαφαζάνης στο δημόσιο χρέος και στο έλλειμμα, καθώς και σ’ αυτήν την ιστορία με τα Ολυμπιακά Ακίνητα. Πράγματι, για άλλη μία φορά πρέπει να ειπωθεί ότι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας είναι το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος για το οποίο η Κυβέρνηση τώρα βρήκε και τον τζόγο, τα παράγωγα. Είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Υπάρχει κράτος στον κόσμο που ασχολείται με τα παράγωγα; Υπάρχουν στον κόσμο κάποιες τράπεζες, όπου από τα κέρδη που  εισπράττουν το 30% ή το 40% είναι από πράξεις σε χρηματιστήριο; Υπάρχει στην Αμερική τράπεζα που δικαιούται να έχει χρηματιστηριακή εταιρεία; Επιτέλους, πού πάμε; 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Λυπάμαι, κύριε Κεδίκογλου, αλλά δεν μπορώ να σας διαθέσω περισσότερο χρόνο.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, αυτά τα θέματα είναι που….
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Δυστυχώς δεν μπορώ να σας διαθέσω περισσότερο χρόνο, τι να κάνω;
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, δεν θέλω να σε στεναχωρήσω…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Με στεναχωρείτε, όμως, γι’ αυτό σας παρακαλώ. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Καίγεται η ελληνική κοινωνία σήμερα και πρέπει να καταλάβουμε ότι η λύση είναι μία. Να φύγετε το γρηγορότερο για να τελειώνουμε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης):  Ο κ. Τζανής έχει το λόγο.
      ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα προσπαθήσω να είμαι ουσιαστικός, γιατί ο χρόνος είναι λίγος. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας ευχαριστώ, κύριε Τζανή.
      ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ: Θα ήθελα να κάνω ορισμένες επισημάνσεις, μια και νομίζω ότι η εισήγηση του κ. Τσερτικίδη ήταν πλήρης και δεν χρειάζεται να προσθέσει κανείς πολλά σ’ αυτή.
      Το αντικείμενο του νομοσχεδίου, δηλαδή η στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται από καθαρά οικονομικό και μόνο πρίσμα. Και εκεί διαφωνώ με τον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας που έδωσε μεγάλο βάρος στα οικονομικά στοιχεία, προσάγοντας ορισμένα στοιχεία που κατά ένα μέρος είναι βάσιμα. Αποδεικνύεται δηλαδή ότι το δημόσιο ολιγωρεί ως εκμισθωτής, ώστε να μην εισπράττει τα καλύτερα δυνατά μισθώματα και ως μισθωτής σε πολλές περιπτώσεις καταβάλλει υψηλά μισθώματα, μέσα βέβαια από διαγωνισμούς, ώστε να μην τίθεται θέμα διαφάνειας.
      Το θέμα της στέγασης των δημοσίων υπηρεσιών πρέπει να το βλέπουμε σαν ένα μέρος μιας ποιοτικής και λειτουργικής βελτίωσης των δημοσίων υπηρεσιών. Τα δημόσια κτήρια όπως σήμερα υπάρχουν και καλύπτουν τις ανάγκες του δημοσίου, δεν είναι αυτά που πρέπει να είναι για να μπορεί και ο πολίτης να έχει την εξυπηρέτηση που πρέπει. Ένα δημόσιο κτήριο για να έχει λειτουργική δομή, κύριε Πρόεδρε, θα πρέπει να έχει μεγάλους ισόγειους χώρους, όπου οι πολίτες να προσέρχονται σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους –σε ρεσεψιόν- να παίρνουν την εξυπηρέτηση που πρέπει, να τους δίνεται ο αριθμός του γραφείου στο οποίο πρέπει να απευθυνθούν, να διοχετεύεται δηλαδή η «πελατεία» της κάθε υπηρεσίας στην υπηρεσία και στο γραφείο που πρέπει, για να μην υφίσταται ο πολίτης τη δική του Οδύσσεια στους διαδρόμους και στα γραφεία ενός δημοσίου κτηρίου. 
      Θα πρέπει ένα δημόσιο κτήριο να έχει μεγάλες επιφάνειες, ώστε ο προϊστάμενος να ελέγχει την απόδοση του υπαλλήλου, την παρουσία και την απουσία. Ένα δημόσιο κτήριο πρέπει να έχει ειδικές κατασκευές –αυτά δεν είναι θεωρητικές διαπιστώσεις, στην υπόλοιπη Ευρώπη ήδη γίνονται- για να αξιοποιείται η θερμική ενέργεια, για να έχουμε εξοικονόμηση ενέργειας. Να έχουμε αξιοποίηση του ήλιου και των φυσικών πηγών ενέργειας.
      Ένα δημόσιο κτήριο πρέπει να είναι στην κατάλληλη τοποθεσία και ειδικά για την Αθήνα η κατάλληλη τοποθεσία δεν είναι πια το κέντρο της. Δεν μπορούν να λειτουργούν οι δημόσιες υπηρεσίες στο κέντρο της Αθήνας μεταξύ Συντάγματος και Ομόνοιας, όπου είναι το 70% κυρίως των Υπουργείων.
      Τέλος, σε ένα δημόσιο κτήριο πρέπει να συγκεντρώνονται όλες οι συγγενείς υπηρεσίες και όχι να διασπείρονται οι υπηρεσίες του ενός Υπουργείου σε τέσσερις, πέντε χώρους ή οι ευρύτερες υπηρεσίες ενός Υπουργείου, σε πέντε, δέκα ή και δεκαπέντε διαφορετικούς χώρους συχνά.
      Το ερώτημα λοιπόν είναι: Όλα αυτά πρέπει να γίνονται σε μισθωμένη ή ιδιόκτητη στέγη; Νομίζω ότι απαντήθηκε. Kαι ίσως δεν κατάλαβα καλά, λίγο πριν συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας είπε ότι παραιτήθηκε το δημόσιο από το δικαίωμα στην ιδιόκτητη στέγη. Αυτά είναι αστεία πράγματα να λέγονται. Το δημόσιο απλά ρυθμίζει το θέμα της μίσθωσης της στέγης με αυτό το νομοσχέδιο.
      Κατά τα λοιπά, η διάταξη του άρθρου 1 αναφέρει ότι βασική επιδίωξη του δημοσίου είναι να έχει ιδιόκτητη στέγη και εδώ θέλω να σταθώ λίγο για να κάνω δύο-τρεις συγκεκριμένες προτάσεις.
      Δύο είναι οι βασικοί τρόποι για να μπορέσει το δημόσιο να έχει και τα ακίνητα που πρέπει και δικά του ακίνητα και να εξοικονομεί πόρους. Δηλαδή τα μισθώματα που σήμερα καταβάλλει –και θα ήθελα ο κ. Φλωρίδης να το προσέξει αυτό, γιατί ξέρω ότι είναι από τους Υφυπουργούς που την ουσία την αντιλαμβάνονται γρήγορα- το δημόσιο, μπορούσαν να καταβάλλονται σαν δόσεις δανείων για την  απόκτηση ιδιόκτητης στέγης. Μπορούσαν να καταβάλλονται σαν δόσεις μέσα από χρηματοδοτικές μισθώσεις, από το λήζινγκ και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο κ. Χριστοδουλάκης δεν σκύβει πάνω από το θεσμό. 
      Ήδη ισχύει ο θεσμός του λήζινγκ για τους ασφαλιστικούς οργανισμούς. Να θυμίσω ότι ο βασικός νόμος για το λήζινγκ, είναι ο 1665/1986, ο οποίος  καθιέρωσε το λήζινγκ για τις επιχειρήσεις. Στην αρχή δεν ήταν μέσα το δημόσιο. Αφορούσε και κινητά και ακίνητα πράγματα. Απέκτησαν φορείς του δημοσίου το δικαίωμα του λήγινγκ, με το άρθρο 8 του ν. 2469/1997. Το άρθρο 8 λοιπόν του ν. 2469/97 δίνει το δικαίωμα του λήζινγκ, στα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, στους ασφαλιστικούς φορείς και στους δημόσιους οργανισμούς.
      Η ερώτησή μου είναι: Γιατί το δημόσιο όχι; Γιατί δηλαδή να μην έχει το δικαίωμα το αμιγές δημόσιο, διά των αρμοδίων Υπουργείων να αναζητήσει μέσω του θεσμού του λήζινγκ την επίλυση του στεγαστικού του προβλήματος; 
      Ο δεύτερος τρόπος βέβαια, είναι οι αντιπαροχές. Και εδώ οι προτάσεις που έχω είναι εντελώς συγκεκριμένες, κύριε Πρόεδρε. 
      (Θόρυβος στην Αίθουσα)
      Με την ελπίδα βέβαια, ότι κάποια στιγμή θα ακούονται και οι Βουλευτές σ’ αυτόν τον τόπο. Μέσα από την εμπειρία που έχουν στην πολύχρονη παρουσία τους, στην Κυβέρνηση, στη ζωή την ίδια, προτείνουν πράγματα στην Κυβέρνηση. Αν δεν τα ακούει η Κυβέρνηση, τότε να μην τα λέμε. Το λέω αυτό διότι την προηγούμενη φορά διατυπώσαμε κάποιες προτάσεις στον κ. Χριστοδουλάκη και απάντηση δεν πήραμε. 
      Για παράδειγμα, στην επισήμανση που μπορεί να κάνει ένας πρώην Υφυπουργός Εσωτερικών για το ότι δεν μπορεί Υπουργός Οικονομικών να φέρει διάταξη και να προβλέπει μετάταξη υπαλλήλων του Υπουργείου Οικονομικών με μόνη τη δική του απόφαση, από νομικό πρόσωπο και ιδιωτικού δικαίου, στο αμιγές δημόσιο, δεν μπορεί να μην απαντάει ο Υπουργός Οικονομικών ή δεν μπορεί να μην αντιλαμβάνεται αυτά που λέμε.
      Αλήθεια, θα μπορούσε να δεχτεί –ο κ. Φλωρίδης έχει κάνει και στο Υπουργείο Εσωτερικών- με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών να μπορεί να μετατάσσεται υπάλληλος από δήμο στο αμιγές δημόσιο, στο Υπουργείο Εσωτερικών; Και γιατί να το δεχθούμε  για το Υπουργείο Οικονομικών αυτό;  Δεν το κατάλαβα. Χωρίς συνυπογραφή του Υπουργού Εσωτερικών; Θα κάνουμε σοβαρό δημόσιο κάποτε; Θα σεβόμαστε το ρόλο του κάθε Υπουργείου ή θα αντιλαμβάνεται ο κάθε Υπουργός τον εαυτό του ως φεουδάρχη του χώρου του; 
      Παρακαλώ, λοιπόν, μέχρι το τέλος της συζήτησης, που δυστυχώς προβλέπεται μια και μοναδική να έχουμε μια απάντηση. Εγώ δηλώνω, κύριε Πρόεδρε, ότι δεν ψηφίζω αυτήν τη διάταξη του άρθρου 32 παράγραφος 2, για λόγους αρχής. Και η βασική αρχή που παραβιάζεται είναι ότι ο Υπουργός Οικονομικών δεν απαντά στο Βουλευτή που του κάνει πρόταση.
      Επαναλαμβάνω λοιπόν και τελειώνω. Οι προτάσεις μου για την αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου είναι σε γενικές γραμμές οι εξής:
      Πρώτον, καταγραφή όλης της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου. 
      Δεύτερον, διαχωρισμός της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου, ανάλογα με το βαθμό, της αξίας και της καταλληλότητάς της για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών του δημοσίου.
      Τρίτον, κατάστρωση ενός στεγαστικού προγράμματος για την κάλυψη των αναγκών του δημοσίου, δεκαετούς ορίζοντα.
      Τέταρτον, πραγματοποίηση διεθνούς διαγωνισμού, ώστε μέσα από όρους διαφάνειας να αναζητηθούν τρόποι απαλλαγής του δημοσίου από εκείνη την περιουσία που του είναι βάρος, που δεν μπορεί να την προστατεύσει, που γίνεται αντικείμενο λεηλασίας. 
      Αλήθεια, μιλάμε τώρα για την αστική περιουσία. Για τη μη αστική περιουσία του δημοσίου, τι γίνεται; Ποιος είναι ο αστυνομευτικός μηχανισμός προστασίας της υπηρεσίας του δημοσίου; Η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου; Με ποιο δυναμικό; Η πρότασή μου λοιπόν είναι να υπάρξει παράρτημα του ΣΔΟΕ που θα λειτουργεί ως τμήμα προστασίας της μη αστικής ακίνητης περιουσίας του δημοσίου αλλά και της αστικής. 
      Ο κ. Τσιπλάκος έβαλε κάποια θέματα. Δεν μπορεί να εκμισθώνεται με εξευτελιστικό μίσθωμα ακίνητο περιουσιακό στοιχείο του δημοσίου. Κάποιοι ευθύνονται γι’ αυτό. Πρέπει να υπάρχει λοιπόν και ένας μηχανισμός εποπτείας αυτών των μισθώσεων.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Δεν υπάρχει, δεν ερωτάται …
      ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ: Τέλος, αφού καταγραφούν τα περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου, θα αναζητηθεί -και πρέπει να αναζητηθεί, κύριε Πρόεδρε- ο τρόπος της κατασκευής σύγχρονων δημοσίων κτηρίων στη διαδρομή του μετρό. Τα ακίνητα που είναι ιδιοκτησία του δημοσίου και βρίσκονται στο κέντρο της Αθήνας και στεγάζουν δημόσιες υπηρεσίες, δεν έχουν κανένα λόγο να βρίσκονται εδώ. Αλλά όλα αυτά θέλουν στρατηγική, θέλουν σχεδιασμό και το κυριότερο, θέλουν να ακούνε αυτοί που πρέπει να ακούνε.
      Κύριε Πρόεδρε, τελειώνω επαναλαμβάνοντας ότι για λόγους αρχής ασφαλώς δέχομαι και ψηφίζω το σύνολο των διατάξεων του νομοσχεδίου πλην της διατάξεως του άρθρου 32 παράγραφος 2. 
      Κύριε Υπουργέ, προσέξτε το αυτό, διότι ανοίγετε μια επικίνδυνη πόρτα. Με μόνη υπογραφή ενός Υπουργού από νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου -όπως π.χ. το ΚΕΠΥΟ- υπάλληλοι με μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου θα μπουν στον σκληρό πυρήνα του δημοσίου. Ε, όχι λοιπόν. Κάποια στιγμή πρέπει να τελειώνουν αυτά.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: Η Ελλάδα των Βαλκανικών Πολέμων 1912 – 1913», καθώς και στην έκθεση Έργων Τέχνης της Συλλογής της Βουλής των Ελλήνων, πενήντα τρεις μαθητές και τρεις συνοδοί από το 26ο Γυμνάσιο Αθηνών.
      Η Βουλή του καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Ο κ. Παυλίδης έχει το λόγο.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχω την αίσθηση ότι συζητείται σήμερα ένα από τα σημαντικότερα θέματα της Δημόσιας Διοίκησης, η οποία αυτή καθαυτή αποτελεί το μέγα πρόβλημα του τόπου μας.
      Δύο κατά την κρίση μου είναι τα μεγάλα προβλήματά μας: η Δημόσια Διοίκηση και η Δημόσια Τάξη. Τα υπόλοιπα είναι ζητήματα. Εσείς, κύριε Υπουργέ, με την πρακτική σας τα αναδείξατε σε προβλήματα. Δημόσια, λοιπόν διοίκηση, στελέχωση και στέγαση. 
      Με το νομοσχέδιο αυτό επιχειρείτε να αντιμετωπίσετε το μεγάλο πρόβλημα της στεγάσεως. Εγώ θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν έχετε πληροφορηθεί τις προ υμών επεμβάσεις ή ιδέες για την αντιμετώπιση του θέματος.
      Θυμάμαι το σχέδιο Δοξιάδη. Ελέγετο ότι τα Υπουργεία θα μετακινηθούν από την πλατεία Συντάγματος, που είναι συγκεντρωμένα αρκετά, με όλες τις συνέπειες της συγκεντρώσεως μεγάλων διοικητικών μονάδων στην καρδιά της πρωτεύουσας. Και μάλιστα είχαν επιλεγεί και οι άξονες. Οι άξονες ήταν ο της Μεσογείου και ο της Κηφισίας με την άνεση των χώρων εκατέρωθεν των οδών που υπήρχαν προ ετών και συνεχίζουν να υπάρχουν μέχρι σήμερα. 
      Κάποια στιγμή, λοιπόν, με Υπουργό των Οικονομικών τον αείμνηστο Αθανάσιο Κανελλόπουλο πέρασε το νομοσχέδιο –σήμερα νόμος- περί συστάσεως Κτηματικής Εταιρείας Δημοσίου, της οποίας κύριος στόχος ήταν η στέγαση των υπηρεσιών του δημοσίου. Αυτή η εταιρεία σήμερα κατήντησε να είναι η βαλλόμενη απ’ όλες τις πλευρές Συμπολιτεύσεως και Αντιπολιτεύσεως, διότι απέτυχε παταγωδώς να εκπληρώσει το στόχο για τον οποίο συνεστήθη.
      Έρχεσθε λοιπόν σήμερα και αναβιώνετε την ιδέα της στεγάσεως των δημοσίων υπηρεσιών.
      Σας είπε ο εισηγητής μας κ. Τσιπλάκος με την εντυπωσιακή του εισήγηση -και τον συγχαίρω όχι μόνο για τη συλλογή  των στοιχείων, αλλά και την επιλογή μεταξύ των στοιχείων αυτών που διαφωτίζουν το Σώμα για το ποια είναι η κατάσταση σήμερα στο ελληνικό δημόσιο- ποια είναι η εικόνα σήμερα της διαχειρίσεως της ακινήτου περιουσίας του δημοσίου ή εκείνων των ακινήτων τα οποία μισθώνει το δημόσιο. 
      Είχα την τύχη, κύριε Υπουργέ, να περάσω από το Υπουργείο σας, τότε Υπουργείο Οικονομικών, ως Υφυπουργός με αρμοδιότητα τα της εποπτείας της ακινήτου περιουσίας του δημοσίου. Όπως έχω πει πολλές φορές στην Αίθουσα διαπίστωσα τότε ακατανόητα πράγματα. Αλλά αυτό συνέβη προ δωδεκαετίας το 1990. Από τότε μέχρι σήμερα και με τα τεχνολογικά μέσα που έχετε δεν υπήρξε καμία πρόοδος και κανένα ενδιαφέρον. Και προκειμένου εγώ να παρουσιάσω την έλλειψη ενδιαφέροντος σας αναφέρω όσα ζω στην εκλογική μου περιφέρεια στα Δωδεκάνησα. Και τα αναφέρω κατά μια σημαδιακή ημέρα.
      Είμεθα στην προπαραμονή της επετείου ενσωματώσεως της Δωδεκανήσου στον κορμό της μητροπολιτικής Ελλάδος. Τα Δωδεκάνησα 7 Μαρτίου του 1948 κατά τρόπο τελετουργικό επαναπατρίσθηκαν. Τα Δωδεκάνησα, κύριε Υπουργέ, έχουν μεταξύ των άλλων εντυπωσιακό κτηριακό πλούτο. Δεν θα αναφερθώ στην προέλευση αυτού του πλούτου. Αλλά, για όσους τα επισκέφθηκαν δεν χρειάζεται να επαναλάβω την περιγραφή.
      Ερώτημα. Εσείς τι κάματε ώστε την τελευταία εικοσαετία που κυβερνάτε τον τόπο, αυτή η κτηριακή περιουσία ανήκουσα στο δημόσιο γενικώς –λέγω γενικώς γιατί είναι το καθαρό δημόσιο και οι ΟΤΑ- για να συντηρηθεί: Συντήρηση, κύριε Υπουργέ. Τίποτα περισσότερο. Αντίθετα, κάνατε ό,τι ήτο δυνατό για να εγκαταλειφθεί αυτός ο περίφημος κτηριακός πλούτος. Και πώς το εκάματε;
      Ανέφερε προ ολίγου ο συνάδελφος το ν. 719/76. Αναφέρεται στα λεγόμενα δημόσια κτήματα. Σε εκείνο το νόμο, στην τροποποίησή του με δική μου πρωτοβουλία περιελήφθη διάταξη αναφερομένη στα της εκμεταλλεύσεως της ακινήτου περιουσίας στα Δωδεκάνησα. Και εκείνη η διάταξη τι προέβλεπε και συνεχίζει να προβλέπει; Ότι, οσάκις εκποιείται ακίνητο του δημοσίου, το 75% του προϊόντος εκποιήσεως επιστρέφει στη Νομαρχία Δωδεκανήσου. Παλαιότερα ήταν το 100%, τώρα το δημόσιο πήρε 25% προμήθεια, δηλαδή «μεσιτικά» από τους Δωδεκανησίους κατά τη διαδικασία επιτελέσεως του έργου που έχει το δημόσιο και το πήρε η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου.
      Κύριε Υπουργέ, πρέπει λοιπόν το 75% να επιστρέφει στους Δωδεκανησίους και να διατίθεται για σκοπούς τους οποίους προσδιορίζει ειδική επιτροπή υπό τον εκάστοτε νομάρχη.
      Πέστε μου, τι έχει γίνει μέχρι τώρα απ’όλα αυτά; Αντίθετα εσείς βρίσκετε μεθόδους ώστε να ξεφεύγετε απ’ αυτήν την υποχρέωση, μεθόδους εκποιήσεως οι οποίες δεν οδηγούν στην εφαρμογή αυτής της διατάξεως. Και έχουμε πρόσφατο παράδειγμα το ακίνητο που εκποιήσατε στην περιοχή του Κοσκινού.
      Κύριε Υπουργέ, θέλω να σας τονίσω, ασχοληθείτε, πέραν των άλλων που το νομοσχέδιο επιβάλλει, με αυτά τα κτήρια που έχετε ήδη. Είναι στα χέρια μας, αλλά είναι εγκαταλελειμένα ακίνητα. Και βάλτε ως πρόγραμμα το όποιο ποσοστό εκ της εκποιήσεως των ακινήτων της Δωδεκανήσου επιστρέφει στα Δωδεκάνησα, επί μία πενταετία κατ’ελάχιστον να προορίζεται για τη συντήρηση αυτών των κτηρίων. Καταρρέουν, έχουν φανεί οι σκελετοί και εσείς κανένα ενδιαφέρον.
      Δεν συμφωνώ με την πρόταση του κ. Σφυρίου να αναβιώσει ο ν. 719 ο προβλέπων την απόδοση ή εξαγορά με μεταφορά αρμοδιότητος στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Να παραμείνει στην υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών, μια υπηρεσία με γνώση του αντικειμένου, με ικανά στελέχη δυναμένη να εμπλουτισθεί με την επαναφορά σ’ αυτήν την υπηρεσία των τελευταίων συνταξιοδοτηθέντων. Να εγκαταστήσετε κλιμάκιο στη Ρόδο και να ασχοληθεί με την εφαρμογή του νόμου, απόδοση ή εξαγορά και κατά τρόπο μάλιστα απολύτως διαφανή.
      Η περιφέρεια είναι μια απογυμνωμένη υπηρεσία και ζούμε κατά καιρούς το φαινόμενο, κύριε Πρόεδρε, συμπλοκής. Ο ή η κατά καιρούς περιφερειάρχης -σήμερα έχουμε γυναίκα- είναι σε σύγκρουση με τους τοπικούς παράγοντες. Σήμερα μαλλιοτραβιούνται κυριολεκτικά η περιφεριάρχης και η ΠεΣΥάρχης. Κρατήστε λοιπόν την αρμοδιότητα στο Υπουργείο Οικονομικών. Στείλτε κλιμάκιο –κάτω έχετε υπηρεσίες- και κάντε εφαρμογή του νόμου κατά τρόπο επαναλαμβάνω διαφανή.
      Πού θα πάει αυτή η ιστορία, κύριε Υπουργέ, της περιέργου «εκμεταλλεύσεως» των ακινήτων στα Δωδεκάνησα;
      Διαβάζω από τοπική εφημερίδα: «Προίκα από τη Ρόδο στη νέα εταιρεία» την οποία ιδρύετε εσείς, στο μετοχικό κεφάλαιο της οποίας ως ακίνητα μπαίνουν το κτήριο του Ταχυδρομείου της Ρόδου, κάτω στο Μανδράκι και το Ταχυδρομείο της Χάλκης.
      Τη μια φορά με την ΕΤΑ βάζει τα μνημεία, π.χ. την Καλλιθέα στο μετοχικό κεφάλαιο, στο χαρτοφυλάκιο της ΕΤΑ. Την άλλη βάζετε μνημειακά κτήρια του δημοσίου πάλι σε τέτοιες εταιρείες. Πού το πάτε; Ποιος είναι ο σχεδιασμός σας; Έτσι θα εκπληρώσετε και τους σκοπούς του νομοσχεδίου που μας ζητείτε να ψηφίσουμε;
      Ποια είναι η πολιτική σας; Τι επιδιώκετε; Παράλληλα πρέπει να ασχοληθείτε με σοβαρά, σοβαρότατα αδικήματα, όχι μόνο για τη στέγαση υπηρεσιών στο εξωτερικό, δηλαδή να στείλετε ανακριτή σήμερα στην Ουάσιγκτον για να δει τι γίνεται με την υπό ανέγερση εδώ και χρόνια πρεσβεία στην Ουάσιγκτον, το μέγα σκάνδαλο, ξέρετε τι γίνεται, κύριε Πρόεδρε; Κινδυνεύει να πέσει το παλαιό παραδοσιακό κτήριο, λόγω «ακροβασιών» της Κτηματικής Εταιρείας Δημοσίους, που είναι υπεύθυνος –το καταγγέλλω- για τον τρόπο αλλαγής του εργολήπτου, για τη διαδικασία παρακολουθήσεως και τις μέχρι τώρα συνέπειες και το οικονομικό μέρος της όλης υποθέσεως!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς, κύριε Παυλίδη, δεν μπορώ να σας δώσω περισσότερο χρόνο. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Σας ζητώ σήμερα, κατά την επίκαιρη αυτή στιγμή, να ασχοληθείτε με τα υπάρχοντα ακίνητα του δημοσίου στα Δωδεκάνησα. Έχετε υποχρέωση, άλλωστε το επιβάλλει και η επέτειος που μεθαύριο γιορτάζουμε!.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Σπυριούνη, έχετε το λόγο.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, συζητούμε ένα σημαντικότατο νομοσχέδιο με την έννοια ότι αφορά ένα σκέλος απόδοσης και λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης. Θα μπορούσαμε να πούμε, μεταφέροντας το γενικότερο πλαίσιο της οικονομίας που έχουμε τους συντελεστές παραγωγής, ότι οι συντελεστές απόδοσης της Δημόσιας Διοίκησης στηρίζονται στον ανθρώπινο παράγοντα κυρίως, αλλά σχεδόν ισοτίμως ή σε σημαντικό βαθμό επηρεαζόμενης από τις υποδομές και τα μέσα με τα οποία εφοδιάζουμε τη Δημόσια Διοίκηση. Ο ανθρώπινος παράγοντας «πάντων χρημάτων εστί ο άνθρωπος». Δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτε όταν για τον καταμερισμό των έργων τον 5ο π.Χ. αιώνα βάραινε «ο άνθρωπος», ο Ιππίας, ο Γοργίας και οι συναφείς. Ο ανθρώπινος παράγοντας είναι το κέντρο της δράσης και το κέντρο της μοίρας της Δημόσιας Διοίκησης. Τι χρειάζεται είναι γνωστό, δεν θα κομίσω γλαύκες.
      Το δεύτερο στοιχείο, τα μέσα. Τα μέσα θα πρέπει συνεχώς να ανανεώνονται, να τυχαίνουν μεγίστης εκμετάλλευσης της τεχνολογίας, να στηρίζουν το σύστημα με βάση το πλαίσιο που καθορίζεται, δράσεις της Δημόσιας Διοίκησης κλπ. 
      Και τέλος οι υποδομές. Με την ευκαιρία πολλές φορές των δημοσίων σχέσεων της στρατιωτικής μου ζωής και της πολιτικής ευθύνης όταν μπήκα στην πολιτική, ήρθα ευρύτερα σε επαφή με τη Δημόσια Διοίκηση. Οι υποδομές, τα κτήρια, η στέγη των δημοσίων υπηρεσιών είναι απελπιστική. Μπήκα σε εφορίες που ζούσαν άνθρωποι σε συνθήκες που δεν θα ζούσαν, θα μου επιτρέψετε να πω, τα ζώα. Και ζητούμε από την άλλη μεριά, κύριε Υπουργέ, την απόδοση της Δημόσιας Διοίκησης. Η στέγη είναι βασικό στοιχείο στην απόδοση. Πρέπει να παρέχει το κλίμα της ανέσεως, το κλίμα της ελευθερίας, το κλίμα της οικογένειας, να εμπνέει την απόδοση του δημόσιου υπάλληλου. Σε αυτόν τον ουσιώδη, το βασικό παράγοντα, δεν υπάρχει στρατηγική, κύριοι συνάδελφοι, και υπάλληλοι που πιθανώς μας ακούν, σύμβουλοι του Υπουργού. Δεν υπάρχει στρατηγική όχι τώρα, από το δεύτερο πρωτόκολλο του Λονδίνου, με το οποίο έγινε το πρώτο ανεξάρτητο κύτταρο η πατρίδα μας του 1832. Δεν υπάρχει στρατηγική στέγης. 
      Αυτός ο ουσιώδης παράγοντας που θα έλθει να εναρμονιστεί με τους δύο προηγούμενους που ανέφερα, τον άνθρωπο και τα μέσα, θα πρέπει να βγει μέσα από ένα μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, ώστε να εξασφαλίσει και τον άλφα ή το βήτα τρόπο με ανεγέρσεις, με αγορές, με εκμεταλλεύσεις της ίδιας της περιουσίας του δημοσίου, με αποκεντρώσεις των χώρων λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης, ώστε και οι υποδομές που στηρίζουν, τα πάρκινγκ, τα γήπεδα κλπ. τη λειτουργία ενός γραφείου, να είναι σε αρμονία με το γενικότερο κλίμα εργασίας του υπαλλήλου.
      Το νομοσχέδιο έρχεται να συναθροίσει και να εκσυγχρονίσει τις διατάξεις που είναι διάσπαρτες μέσα στην ποικιλία των τροποποιήσεων και μέσα στον κυκεώνα των ακόλουθων διευκρινίσεων, κατά καιρούς. Έρχεται να εναρμονίσει και να εκσυγχρονίσει το συνολικό σύστημα του διατάγματος 19/1932. Έρχεται να απλουστεύσει το σύστημα, να το αποκεντρώσει στη διαδικασία επιλογής και καταλληλότητας των αντίστοιχων επιλεγόμενων χώρων. Έρχεται να δώσει μία νέα άρθρωση στο σύνολο των διατάξεων που πρέπει να διέπουν τη συγκεκριμένη διαδικασία. 
      Και σε μία ανάπτυξη τριάντα άρθρων, που αποτελούν και το πρώτο μέρος από τα δύο, που ρυθμίζει το νομοσχέδιο, καθορίζονται οι τρόποι με τους οποίους θα πραγματώνεται η μίσθωση, οι διαδικασίες, οι ποινικές απειλές, η επιτροπή στεγάσεως, οι έλεγχοι. Γενικά καθορίζεται το σύνολο των διατάξεων που πρέπει να περιλαμβάνει ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο για να καλύψει το τόσο σημαντικό κεφάλαιο της στέγασης των δημοσίων υπηρεσιών.
      Στο δεύτερο μέρος αναπτύσσονται διάφορες μεταβατικές διατάξεις με τις οποίες ρυθμίζονται εξίσου σοβαρά θέματα.
      Το άρθρο 31 αφορά το πώς κατανέμονται και πώς καθορίζονται τα δικαστικά έξοδα.
      Οι διευκολύνσεις για τις μετατάξεις: Κύριε Πρόεδρε, είναι ένα κεφάλαιο πολύ σοβαρό οι μετατάξεις στο δημοσιοϋπαλληλικό κόσμο. Θα μου επιτρέψετε να πω ότι και αυτές ακολουθούνται, στο μεγαλύτερο μέρος τους, στο μείζον μέρος τους, από ρουσφετολογικές, πελατειακές ρυθμίσεις. Είναι ένα από τα νοσήματα της Δημόσιας Διοίκησης οι πελατειακές ρυθμίσεις, το ρουσφέτι, το οποίο πλήττει την αξιοκρατία. 
      Δεν ομιλώ για το παρόν που έχουν βελτιωθεί τα πράγματα. Και αλίμονο να μην έχουν βελτιωθεί. Μιλώ γενικά για τη μοίρα της Δημόσιας Διοίκησης η οποία κουβαλά στην πλάτη της την απαίτηση της πολιτικής ηγεσίας να την υπηρετεί και επομένως να εισπράττει έναντι αυτής σαν αμοιβή, την παραβίαση των αξιοκρατικών κανόνων έτσι που ο βασικότερος παράγοντας της απόδοσης της Δημόσιας Διοίκησης, που είναι ο ανθρώπινος, να αμβλύνεται, να μειώνεται, να φαλκιδεύεται.
      Τέλος, έχει μία διάταξη η οποία συμπληρώνει το ν. 2741 για την απαλλαγή από τις ευθύνες των διορισθέντων στελεχών στις προβληματικές επιχειρήσεις, στις επιχειρήσεις του δημόσιου τομέα κλπ. μέσα στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης. Και έρχεται αυτή η διάταξη να συμπληρώσει τις αντίστοιχες διατάξεις του ν.2741 και για τα στελέχη, για τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Γενικά και σαν στρατιωτικός οφείλω να πω ένα από τα μειονεκτήματα στο δημόσιο τομέα είναι ότι δεν υπάρχει ευθύνη, δεν υπάρχει καθεστώς ελέγχου.
Και δεν εννοώ ότι θεσμικά δεν υπάρχει. Εννοώ ότι το υπάρχον δεν εφαρμόζεται. Και αυτό είναι το μείζον κακό.
      Θέλω να προτείνω το εξής τελειώνοντας: Στην Επιτροπή Στέγασης συμφωνώ με προηγηθείσα πρόταση να αντιπροσωπεύονται και οι δημόσιοι υπάλληλοι. 
      Κύριε Υπουργέ, συμφωνώ κι εγώ ότι ο έλεγχος της όλης διαδικασίας πρέπει να είναι κεντρικός. Το Υπουργείο Οικονομικών να κρατήσει τον κεντρικό έλεγχο. Και χρειάζεται ένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός να δούμε μ’ ένα σύγχρονο τρόπο πώς θα εξασφαλίσουμε και πού την οφειλόμενη στέγη στη Δημόσια Διοίκηση, για να απαιτούμε απ’ αυτήν την απόδοση που επιβάλλει η αποστολής της.
      Ψηφίζω το νομοσχέδιο. Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το λόγο έχει ο Υφυπουργός κ. Φλωρίδης.
      Θα σας μοιράσω το χρόνο, κύριε Υφυπουργέ. Έχετε είκοσι λεπτά.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, όπως εξελίσσεται η συζήτηση είναι προφανές, παρά τις επιμέρους παρατηρήσεις, ότι το νομοσχέδιο αυτό εκτιμάται ως μία προσπάθεια προκειμένου να εκσυγχρονιστούν διατάξεις, οι οποίες ισχύουν από το 1932, να απλουστευθούν έτσι ώστε οι διαδικασίες μίσθωσης ακινήτων για τη στέγαση των υπηρεσιών του δημοσίου να γίνονται μ’ έναν ευκολότερο και πιο διαφανή τρόπο.
      Βέβαια ενόψει της συζητήσεως απ’ ό,τι αντιλαμβάνομαι αναπτύχθηκαν και προτάσεις για το πώς θα μπορούσε το δημόσιο να αξιοποιήσει καλύτερα την περιουσία του, για το πώς το δημόσιο θα μπορούσε να δει τι γίνεται με τα δικά του ακίνητα που αυτό εκμισθώνει προς τρίτους κλπ. Αυτό όμως δεν είναι αντικείμενο του παρόντος. 
      Είναι θετικές όλες οι προτάσεις που έχουν γίνει και οι οποίες βεβαίως σημειώνονται από την Κυβέρνηση με την έννοια ότι θα αποτελέσουν αντικείμενο μιας ξεχωριστής επεξεργασίας, για την καλύτερη αξιοποίηση των ακινήτων του δημοσίου. Και σ’ αυτό υπάρχει μια σύμφωνη γνώμη και η δική μας σύμφωνη άποψη ότι έτσι πρέπει να προχωρήσουμε.
      Αυτό το οποίο θέλω να διευκρινίσω αυτήν τη στιγμή είναι ότι η Κυβέρνηση αποδέχεται την τροπολογία που κατέθεσε ο κ. Σφυρίου, προκειμένου να διευκολυνθεί μία διαδικασία μ’ έναν αποκεντρωμένο τρόπο. Εφόσον η διαδικασία αυτή ήταν αποκεντρωμένη στο πρόσωπο ή στην ιδιότητα του μετακλητού νομάρχη, η οποία ιδιότητα έπαψε να ισχύει από την 1.1.1995, νομίζω ότι αυτό πρέπει να αποκεντρωθεί στην περιφέρεια. Η περιφέρεια έχει και πιο γρήγορες διαδικασίες κι εν πάση περιπτώσει οι αποκεντρωμένες υπηρεσίες της περιφέρειας στη νομαρχία και στα νησιά μπορεί να βοηθήσουν, ώστε αυτή η διαδικασία να προχωρήσει, γιατί έχει σταματήσει.
      Δεν μπόρεσα να κατανοήσω, κύριε Σφυρίου, την αντίθεση που εξέφρασε ο κ. Παυλίδης στο αίτημα αυτό. Είπε, παρ’ ότι Βουλευτής Δωδεκανήσου, να παραμείνουν τα θέματα στο Υπουργείο Οικονομικών. Εγώ θεωρώ ότι ορθώς μία αποκεντρωμένη αρμοδιότητα θα πρέπει να επανέλθει ως αποκεντρωμένη αρμοδιότητα στον φορέα που εκπροσωπεί το κράτος σήμερα στην περιφέρεια και είναι ο γενικός γραμματέας της περιφέρειας.
      Αυτά μέχρι αυτό το σημείο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Μισό λεπτό, για να κατανοήσω. Εσείς κάνετε δεκτή την τροπολογία του κ. Σφυρίου;
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Ναι, γίνεται δεκτή η τροπολογία αυτή. Είναι η με γενικό αριθμό 1384 και ειδικό 156.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Και σας παρακαλώ, δείτε πού θα ενσωματωθεί. Ως αυτοτελές άρθρο;
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Ως αυτοτελές άρθρο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να κάνω μία παρατήρηση;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, έχετε το λόγο κι εσείς για μία παρέμβαση.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, στο άρθρο 18 που επιβάλλει εις βάρος των ιδιοκτητών ακινήτων την επισκευή φθορών και βλαβών που οφείλονται στη συνήθη χρήση κλπ. Επειδή οι ιδιώτες ιδιοκτήτες δεν έχουν τη δυνατότητα να εκπίπτουν αυτές τις δαπάνες από το φορολογητέο εισόδημά τους, νομίζω ότι θα ήταν δίκαιο και σωστό και κατ’ αναλογία ως προς το τι θα κάνουν οι εταιρείες, να προβλεφθεί –ίσως όχι σ’ αυτό το νομοσχέδιο, αλλά να δεσμευθεί τώρα ο Υπουργός- ότι για τους ιδιοκτήτες ακινήτου, που εκμισθώσεων στο δημόσιο και που υποχρεούνται να κάνουν αυτές τις δαπάνες για επισκευές, φθορές και βλάβες που έχουν να κάνουν με τη συνήθη χρήση, θα μπορούν οι δαπάνες να εκπέσουν από το φορολογητέο τους εισόδημα.
Διαφορετικά, τους υποχρεώνουμε να κάνουν κάτι, που δεν είναι σύνηθες στις μισθώσεις μεταξύ ιδιωτών, τους υποχρεώνουμε να το κάνουν για το δημόσιο και δεν τους δίνουμε το δικαίωμα να εκπέσουν αυτές οι δαπάνες από το φορολογητέο εισόδημά τους.
Νομίζω ότι πρέπει να δείτε αυτή την κατάσταση –είναι στο άρθρο 18- κατά την οποία τους υποχρεώνουμε να επισκευάζουν τις φθορές, που έχουν σχέση με τη συνήθη χρήση.
      Είχαμε συζητήσει και στην Επιτροπή ότι η συνήθης χρήση, για το δημόσιο ειδικά, συνεπάγεται μεγαλύτερες φθορές για το ακίνητο και αυτό θα πρέπει να αναγνωριστεί και σε αυτό το νομοσχέδιο, όπως αναγνωριζόταν στο διάταγμα του 1932. Γιατί το αφαιρέσαμε; Στο διάταγμα του 1932 αναφερόταν ρητώς ότι η συνήθης χρήση για το δημόσιο έχει κάποιες ιδιαιτερότητες, κάποιες μεγαλύτερες φθορές.
      Στο άρθρο 23 –τα αναφέρω τώρα για να έχει το χρόνο κατά τη διάρκεια της ομιλίας των συναδέλφων να τα δει ο κύριος Υφυπουργός- με αυτό που αναγράφεται περί θεμιτού μισθώματος, δηλαδή ότι το δημόσιο μπορεί για μία τριετία να επεκτείνει τη μίσθωση με θεμιτό μίσθωμα, επαναφέρουμε από το παράθυρο το ενοικιοστάσιο, κάτι που έχει καταργηθεί στις ιδιωτικές μισθώσεις. Δεν μπορούμε να έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Πρέπει -πολύ σωστά- να προστατεύουμε τα δικαιώματα του δημοσίου, αλλά δεν πρέπει αυτό να γίνεται, καθιερώνοντας δύο μέτρα και δύο σταθμά στη σχέση του δημοσίου με τους ιδιώτες.
      Αυτά νομίζω ότι είναι πράγματα που και εσείς έχετε πει ότι τα παραδέχεστε ως γενικές αρχές, αλλά δεν έχουν ενσωματωθεί στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου.
      ΑΔΑΜ ΡΕΓΚΟΥΖΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να πω δυο λέξεις και εγώ;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Δεν μπορείτε. Με ποια διαδικασία; Δεν υπάρχει διαδικασία.
      Ο κ. Μακρυπίδης έχει το λόγο.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Συζητούμε σήμερα το νομοσχέδιο με τίτλο: «Μισθώσεις ακινήτων για στέγαση Δημοσίων Υπηρεσιών και άλλες διατάξεις». Όντως ο τίτλος είναι διαφοροποιημένος σε σχέση με το σχέδιο νόμου που συζητήθηκε στην επιτροπή, όπου ο τίτλος ήταν: «Στέγαση Δημοσίων Υπηρεσιών και άλλες διατάξεις». 
      Αυτό το αναφέρω, κύριε Πρόεδρε, γιατί θα πρέπει να δούμε την ποιοτική διαφορά που υπάρχει και στον τίτλο του νομοσχεδίου και στο περιεχόμενο. Όντως η στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών δεν γίνεται μόνο διά μισθώσεως. Κατά τη γνώμη μου η ισχύουσα μέχρι σήμερα νομοθεσία για τη στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών μέσα από την εκμετάλλευση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας του δημοσίου, μέσα από τη διαδικασία της ανέγερσης δημοσίων κτηρίων, μέσα από τη διαδικασία αντιπαροχής, μέσα από μια σειρά τέτοιες διαδικασίες (δανεισμού από πιστωτικά ιδρύματα του Δημοσίου, όπως το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων), νομίζω ότι είναι ο πιο ενδεδειγμένος, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για τον σύγχρονο τρόπο στέγασης των δημοσίων υπηρεσιών.
      Και αυτό, κύριε Πρόεδρε, μπορεί να γίνει χωρίς να είναι ούτε εις βάρος του προϋπολογισμού με διάθεση μεγάλων χρηματικών ποσών από το αποθεματικό ούτε εις βάρος του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων του προϋπολογισμού. Μπορεί να γίνει μέσα από τις συγκεκριμένες διαδικασίες και αυτό για πολλούς και διάφορους λόγους.
      Ενδεικτικά θα αναφέρω, κύριε Υπουργέ, ότι στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο επικεντρώνεστε στη στέγαση μέσα από μισθώσεις. Όμως, είμαστε όλοι γνώστες, και οι συναλλασσόμενοι πολίτες με τις δημόσιες υπηρεσίες, αλλά και οι εργαζόμενοι που καταναλώνουν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους μέσα στους χώρους αυτούς ότι και σήμερα η στενότητα εξεύρεσης κτηρίων, και μάλιστα στα μεγάλα αστικά κέντρα, αναγκάζει το δημόσιο να προχωρεί σε στέγαση δημοσίων υπηρεσιών διά μισθώσεως σε κτήρια τα οποία δεν πληρούν τις σύγχρονες ανάγκες στέγασης δημοσίων υπηρεσιών. Μπαίνουμε, δηλαδή, στη θεωρία «μη χείρον βέλτιστον». Δεν μπορούν να ανταποκριθούν αυτά τα κτήρια και όσον αφορά στις υποδομές και όσον αφορά στη χωρητικότητα και στη διάθεση κοινόχρηστων χώρων για τους συναλλασσόμενους πολίτες. Επίσης δεν υπάρχουν και οι προϋποθέσεις για την εγκατάσταση των σύγχρονων τεχνολογιών, της μηχανοργάνωσης που απαιτούν οι σημερινές και αυριανές ανάγκες των δημοσίων υπηρεσιών.
      Γι’ αυτό κατά τη γνώμη μου θα πρέπει πρώτος και κύριος στόχος να είναι η στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών μέσα από την ανέγερση δημοσίων κτηρίων είτε μέσα από την αντιπαροχή, όπως είπα προηγουμένως, είτε μέσα με δανεισμό από τα πιστωτικά ιδρύματα.
      Υπάρχουν όντως και σήμερα δημόσια κτήρια όπου στεγάζονται υπηρεσίες και του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, τα οποία σε αρκετές πόλεις, σε αρκετούς δήμους, σε αρκετές περιοχές είναι κόσμημα, γιατί έχουν προέλθει και από αναπαλαίωση και συντήρηση. Φυσικά είναι κόσμημα και όπου έχουν ανεγερθεί καινούρια με σύγχρονες προδιαγραφές. Υπάρχει και ακριβώς το αντίθετο. Υπάρχουν και μισθωμένα κτήρια, όπου πρόσφατα έχουμε πραγματοποιήσει, τα οποία μπορώ να πω ότι είναι όνειδος και για τους συναλλασσόμενους πολίτες, αλλά και για τους εργαζόμενους.
      Κύριε Υπουργέ, για να μη λέμε γενικά και αόριστα, εγώ θα σας παραπέμψω να ασχοληθείτε με τα κτήρια του Υπουργείου Οικονομικών, όπου στεγάζεται η κεντρική υπηρεσία. Στεγάζεται σε δέκα διαφορετικά μισθωμένα κτήρια σήμερα. Εγώ δεν θα μπω στον πειρασμό, όπως ο κ. Τσιπλάκος που ανέφερε ενδεικτικά μόνο κάποια στοιχεία για να δημιουργήσει εντυπώσεις. Θέλω να έχουμε σωστό προσανατολισμό και την πολιτική επιλογή που είναι η ανέγερση κτηρίων για τη στέγαση των Υπηρεσιών του δημοσίου.
      Στο Υπουργείο Οικονομικών στεγάζεται η κεντρική υπηρεσία σε δέκα διαφορετικά κτήρια. Γνωρίζουμε τι σημαίνει αυτό και για τους πολίτες και για τους υπαλλήλους, αλλά και για την πολιτική ηγεσία όσον αφορά το συντονισμό του έργου. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι το κτήριο της Καραγεώργη Σερβίας είναι ένα κτήριο όπου στεγαζόταν νοσοκομείο εποχής Μεσοπολέμου. Συμφωνώ να έρθει να συμπληρωθεί το θεσμικό πλαίσιο για στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών και με μισθώσεις. Νομίζω όμως ότι η αδυναμία να αξιοποιήσουμε τα δημόσια κτήματα στην κατεύθυνση που είπα προηγουμένως δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές και αυριανές ανάγκες. 
    Το γιατί, κύριε Υπουργέ, εσείς το γνωρίζετε πολύ καλά. Έστω και στο κτήριο της Πανεπιστημίου, που στεγάζεται το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, μπορείτε εσείς να προεδρεύετε συναδέλφων σήμερα Υπουργών μιας και έχετε τη χαρά και την τύχη να προεδρεύει η χώρα μας αυτό το εξάμηνο; Νομίζω ότι θα πρέπει να επιμείνουμε και να βάλουμε σε προτεραιότητα τη στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών μέσα από κριτήρια που θα προέλθουν από την αξιοποίηση των δημοσίων κτημάτων.
      Θα ήθελα, κύριε Υπουργέ, να σταθώ σε δύο συγκεκριμένα άρθρα. Στο άρθρο 9 σχετικά με την Επιτροπή Στέγασης. Τα είπαμε και στην επιτροπή και βλέπω τον αρμόδιο Υφυπουργό να εμμένει σταθερά στο ότι θα πρέπει να είναι τετραμελής η σύνθεση της Επιτροπής Στέγασης και να μην περιλαμβάνονται εκπρόσωποι των εργαζομένων. Έχουμε δει δείγματα γραφής από τους εργαζόμενους από συμμετοχικές διαδικασίες, από κοινωνικό έλεγχο που έχουν δείξει και ωριμότητα και σοβαρότητα και υπευθυνότητα και στο κάτω-κάτω τους ενδιαφέρει γιατί το εργασιακό τους περιβάλλον πρώτα και κύρια αφορά αυτούς. Να μην έχουν άποψη, να μην έχουν λόγο, να μην έχουν συμμετοχή στη διαδικασία; Θα είναι ένας στους πέντε. Δεν καταλαβαίνω την εμμονή να εξαιρούνται οι εργαζόμενοι από την Επιτροπή Στέγασης, με μίσθωση των ακινήτων για στέγαση των Δ.Υ.
      Σχετικά με τον άρθρο 32, στην παράγραφο 1 για μετάταξη υπαλλήλων οι οποίοι είναι υπόλογοι και διαχειριστές έργων και μελετών του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, φοβάμαι, κύριε Υπουργέ, ότι θα υπάρξουν προβλήματα μιας και μέσα από τη συγκεκριμένη διάταξη υποχρεώνονται να προσφέρουν αλλού υπηρεσίες και συγχρόνως να έχουν την ευθύνη παρακολούθησης ως υπόλογοι και διαχειριστές έργων και μελετών που βρίσκονται σε εξέλιξη. Η όποια προσπάθεια παράτασης μέχρι το τέλος του 2003 –και μπορεί ο Υπουργός να το παρατείνει μονομερώς για ένα χρόνο ακόμα- δεν θα λύσει το πρόβλημα. Ενδέχεται για αυτούς τους εργαζόμενους να δημιουργηθούν προβλήματα.
      Στο άρθρο 32, παράγραφος 2, κύριε Υπουργέ, σχετικά με τις μετατάξεις των υπαλλήλων  Υπουργείου Οικονομικών, ειπώθηκαν πολλά. Εγώ θα επικεντρωθώ σε δύο-τρία κομβικά σημεία που νομίζω ότι θα δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στους εργαζόμενους πρώτα και κύρια. Δεν θα αναφερθώ στο ότι μονομερώς λαμβάνεται η απόφαση αυτή από τον Υπουργό Οικονομικών και δεν γίνεται σε άλλα Υπουργεία, αν και θα δημιουργήσει δεδικασμένο, θα δημιουργήσει προηγούμενο και εύλογα κάποιοι άλλοι θα ζητήσουν το ίδιο για το Υπουργείο τους.
      Μένω στο γεγονός, κύριε Υπουργέ, της μετάταξης υπαλλήλων από νομικά πρόσωπα, χωρίς να γίνεται διαχωρισμός στα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και στα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι τα ΝΠΙΔ έχουν άλλο εργασιακό καθεστώς, έχουν άλλη βαθμολογική εξέλιξη και θα δημιουργηθεί πρόβλημα από τη στιγμή που δεν προσδιορίζονται οι οργανικές θέσεις και οι κατηγορίες των προς μετάταξη υπαλλήλων. Είναι έξω από τις αποφάσεις των συλλογικών οργάνων, γιατί υπάρχει ο υπαλληλικός κώδικας, πέρα από όποια νομοθέτηση κάνουμε εμείς. Θα δημιουργηθούν προβλήματα που θα έχουν να κάνουν και με τη βαθμολογική εξέλιξη και με τη νομιμότητα των πράξεων της διοίκησης, μιας και είναι έξω από τη λειτουργία του υπηρεσιακού συμβουλίου.
      Θα μπορούσα ακόμα να πω ότι μια τέτοια τροπολογία, μια τέτοια διάταξη θα έπρεπε να είχε συζητηθεί και με τους εκπροσώπους των εργαζομένων. Απ΄ ό,τι είμαι σε θέση να ξέρω, δεν έχει συζητηθεί και έχουν και αντίθετη άποψη. 
      Θα ήθελα τελειώνοντας να πω, κύριε Υπουργέ, ότι μια τέτοια νομοθετική ρύθμιση δεν έχει χρονικό ορίζοντα ενός χρόνου. Νομοθετούμε για πολλά χρόνια. Δημιουργούμε προηγούμενο και θα το βρούμε μπροστά μας αύριο.
      Κύριε Πρόεδρε, σχετικά με το άρθρο 34 παράγραφος 1, με την προτεινόμενη διάταξη παρατείνονται όντως οι προθεσμίες μέχρι 30.9.2003, προκειμένου να δοθεί σε νοσηλευτικά, προνοιακά ιδρύματα του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα η ευχέρεια να τακτοποιηθούν οι οφειλές που υπάρχουν σε μία ρύθμιση, που θεσπίσθηκε το έτος 1999, όπου κάποιοι φορείς αντί για χρήση πετρελαίου κίνησης, ως όφειλαν έκαναν χρήση πετρελαίου θέρμανσης. Και αν για τα νοσηλευτικά ιδρύματα του δημοσίου υπήρχε κάποιος λόγος λόγω αντικειμενικών αδυναμιών εκπρόθεσμης εξόφλησης, επειδή για τα χρέη αυτά, που όφειλαν, δεν είχαν καταβληθεί έγκαιρα οι πιστώσεις από τα αρμόδια Υπουργεία, το καταλαβαίνω εκείνο όμως που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί επεκτείνεται αυτό και στα ιδιωτικά νοσηλευτικά ιδρύματα. Αφού αυτό επεκτείνεται στα ιδιωτικά νοσηλευτικά ιδρύματα ή και στα ξενοδοχεία, γιατί να μην περιλαμβάνεται μέσα αντίστοιχη πρόβλεψη και για τους αγρότες, που έκαναν χρήση και που σήμερα είναι κατηγορούμενοι –για μικροαγρότες μιλάω- για τα ξηραντήρια, τα θερμοκήπια κλπ., που έκαναν χρήση πετρελαίου και σχετίζεται το πετρέλαιο θέρμανσης με το αντικείμενο της χρήσης τους;
      Τέλος κύριε Πρόεδρε, η τροπολογία με γενικό αριθμό 1390 και ειδικό 162 αναφέρεται στην παραχώρηση κατά χρήση του σταδίου με την επωνυμία «Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή-Στάδιο Γ. Καραϊσκάκης». Νομίζω ότι με την τροπολογία αυτήν έρχεται η πολιτεία, καθυστερημένα μπορώ να πω, να λύσει ένα πρόβλημα, που αφορά έναν ιστορικό σύλλογο της χώρας που είναι ο «Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς. Σήμερα με την τροπολογία αυτήν ανταποκρινόμαστε σε μία υποχρέωση απέναντι στο λαό και στα εκατομμύρια των φιλάθλων του «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ».
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτει τις εκθέσεις της στα σχέδια νόμων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
      1. «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας του Καζακστάν, για την προώθηση και αμοιβαία προστασία των επενδύσεων».
     2. «Κύρωση του Πρωτοκόλλου, που τροποποιεί τη Διεθνή Σύμβαση για την απλούστευση και εναρμόνιση των τελωνειακών καθεστώτων».
     Επίσης, η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου καταθέτει τις εκθέσεις της στα σχέδια νόμων του Υπουργείου Ανάπτυξης:
     1. «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας για τη συνεργασία στον τομέα καυσίμων και ενέργειας».
     2. «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας του Μαυρικίου για  συνεργασία στον τομέα του τουρισμού».
     Κύριοι συνάδελφοι, έχει ζητήσει το λόγο για μία παρέμβαση επί της τροπολογίας για το στάδιο «Καραϊσκάκη» ο Υφυπουργός Πολιτισμού κ. Λιάνης.
     Ορίστε, κύριε Λιάνη, έχετε το λόγο, για να μπορούν οι υπόλοιποι συνάδελφοι να ξέρουν πώς θα τοποθετηθούν.
     ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού):  Κατ΄ αρχάς, θα ήθελα στην τροπολογία προσθήκη, στο άρθρο που θα γίνει, να κάνω δύο-τρεις μικρές φραστικές αλλαγές. 
     Στην παράγραφο 2, εκεί που λέει «Λόγω των αναγκών διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, μεταφέρεται…» να προστεθεί το «για 50 έτη στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού…». Έτσι θα είναι σαφέστερο. Μεταφέρεται για 50 έτη στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, αφού το παραχωρούμε για σαράντα εννέα έτη. 
     Επίσης, στην παρ. 5δ΄ διαγράφεται η φράση «Για την ανακατασκευή του σταδίου…» και στη θέση της μπαίνει η φράση «Για την κατασκευή του σταδίου και των χώρων στάθμευσης, απαιτείται η προηγούμενη έγκριση περιβαλλοντικών όρων…».
      Επίσης, η παράγραφος 5ε΄ της τροπολογίας διαμορφώνεται ως εξής: «Οι οικοδομικές άδειες εκδίδονται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στην περίπτωση β΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του ν. 2730/1999, όπως ισχύει, ύστερα από αίτηση του σωματείου».
      (Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Πολιτισμού κ. Γ. Λιάνης καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες τροποποιήσεις, οι οποίες βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
     Να απαντήσω στα τέσσερα θέματα που έθεσε ο κ. Τσιπλάκος και τα οποία θεωρώ ουσιώδη, σχετικά με τα πολεοδομικά, με τα περιβαλλοντικά, με τη δέσμευση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και με τις δεσμεύσεις ερασιτεχνικής ομάδας του Πειραιά. 
     Όσον αφορά το πολεοδομικό θέμα, τηρούνται οι διατάξεις του ν. 2947 πλην μιας τεχνικής εξαίρεσης που αφορά στις αίθουσες Τύπου. Σε κάθε περίπτωση δεν αυξάνεται ο συνολικός συντελεστής δόμησης αλλά δεν συμπεριλαμβάνονται οι αίθουσες Τύπου στο 10%. 
     Όσον αφορά τα περιβαλλοντικά, η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων εκπονείται. Τηρούνται όλες οι σχετικές διατάξεις των νόμων για την εκπόνηση της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, δηλαδή του ν. 1650/86, του ν. 2730/99 και του ν. 3010/2002.
     Ως προς το τρίτο θέμα για τη δέσμευση ότι θα είναι έτοιμο το στάδιο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος των Φιλάθλων του Πειραιά θα παραδώσει το στάδιο πλήρως έτοιμο για την τέλεση των αγώνων. Στη ρύθμιση ρητώς αναφέρεται ότι θα υπάρχουν εγγυήσεις και ρήτρες σχετικές. Άλλωστε αντίστοιχη δεν είναι και η ρύθμιση σχετικά με το ν. 2947/2001 ως προς τα χωριά Τύπου; Δηλαδή δώσαμε τότε το δικαίωμα στην οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων να συνάψει συμβάσεις με φορείς και ιδιώτες για τα χωριά Τύπου και νέα ξενοδοχεία με βασική προϋπόθεση την έγκαιρη ως προς το 2004 ολοκλήρωση των έργων και να προβλέψει στις συμβάσεις τις εγγυητικές αυτές ρήτρες. 
     Τέλος, όσον αφορά τα ερασιτεχνικά, η απόφαση της ΔΕΣΟΠ είναι η σύμβαση και η ρύθμιση να αφορά και τα ερασιτεχνικά σωματεία του Πειραιά, δηλαδή τον Εθνικό και τον Ατρόμητο. Νομίζω ότι στην παράγραφο της τροπολογίας προβλέπεται η υπογραφή σύμβασης μεταξύ της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και του Ολυμπιακού στην οποία θα ρυθμιστούν λεπτομερειακά οι όροι και οι προϋποθέσεις παραχώρησης. Μεταξύ των σωματείων αυτών θα περιλαμβάνεται ο Εθνικός, ο Ατρόμητος και αν υπάρχει και κάποιο άλλο ιστορικό σωματείο στην περιοχή που έκανε χρήση του σταδίου Καραϊσκάκη. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Αυτό θα γίνεται στη σύμβαση. Δεν περιλαμβάνεται στην τροπολογία. Αυτό που λέτε εσείς είναι ερμηνευτική δήλωση;
     ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Ακριβώς, είναι ερμηνευτική και δεσμευτική δήλωση. Το έχουμε συζητήσει και στη ΔΕΣΟΠ και νομίζω ότι είναι απολύτως δεσμευτική. 
     Μετά την ολοκλήρωση αυτής της ιστορίας με το στάδιο «Καραϊσκάκη», έχει προχωρήσει η Γενική Γραμματεία στη συζήτηση που αφορά το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Έκανε ήδη την πρώτη συνάντηση ο διευθυντής των τεχνικών υπηρεσιών ο κ. Στάμου με τον μελετητή της πρότασης που κατέθεσε ο Παναθηναϊκός και στη συνέχεια θα υπάρξει συνάντηση με το ΥΠΕΧΩΔΕ για τον ίδιο στόχο. Δηλαδή θέλουμε να προχωρήσουμε εγκαίρως, αφού μας απαντήσει το ΥΠΕΧΩΔΕ τι μπορεί να γίνει, στην υπόθεση του σταδίου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. 
     Ως προς την ΑΕΚ δε, εξήγησα στον κ. Λαφαζάνη ότι θα καταθέσουμε το βοήθημα των 700 εκατομμυρίων, ώστε να μπορέσει να πάρει και να ξεκινήσει τις άδειες κατεδάφισης και ανέγερσης σχετικά με το νέο της στάδιο. Δηλαδή δεσμευόμαστε ως προς την πρόταση που είχε κάνει ο Υπουργός ότι η συνολική βοήθεια που θα δοθεί στην ΑΕΚ θα είναι 1,5 δισεκατομμύριο δραχμές και θα αφορά, αν θέλετε, μόνο την παρέμβαση που γίνεται και στην Τούμπα και στο Χαριλάου σε σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
     Ευχαριστώ.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Αλογοσκούφης έχει το λόγο.
     ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, πάλι μία σύντομη παρέμβαση θα κάνω.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Δεν έχετε δικαίωμα συνεχών παρεμβάσεων. Θα σας δώσω πέντε λεπτά τώρα.
     ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Το θέμα αυτό είναι ξεχωριστό από τα υπόλοιπα ζητήματα του νομοσχεδίου και τώρα κατ’ οικονομίαν το συζητούμε.
     Όπως είπε και ο εισηγητής μας ο κ. Τσιπλάκος, δεν είμαστε κατ’ αρχήν αντίθετοι με το πνεύμα της τροπολογίας. Θεωρούμε χρήσιμες τις διευκρινήσεις που έκανε ο κύριος Υπουργός. Δεν έχουμε πειστεί όμως ότι οι κυρώσεις προβλέπονται μέσα στην ίδια την τροπολογία.
      Δεν βλέπουμε ποιες είναι οι κυρώσεις και αν υπάρχει και το δικαίωμα της έκπτωσης από πλευράς δημοσίου. Αυτό που έχει για μας σημασία –πέρα από τις περιπτωσιολογικές ρυθμίσεις- είναι να δεσμευτεί ο κύριος Υπουργός για την τήρηση της αρχής της ισότητας  σε όλες τις παρεμφερείς περιπτώσεις στο μέλλον. Υπάρχει ενδιαφέρον και από άλλα σωματεία. Θα πρέπει οι ρυθμίσεις για τη συγκεκριμένη περίπτωση –να δεσμευτεί τώρα η Κυβέρνηση, γιατί εμείς δεσμευόμαστε- να ισχύσουν και στο μέλλον με τις ίδιες προϋποθέσεις, τηρουμένων των αναλογιών, και για άλλες περιπτώσεις. Να δεσμευθείτε ρητά ότι δεν είναι συγκεκριμένη ρύθμιση που αφορά συγκεκριμένο σωματείο. Είναι προφανές ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπάρχει έκπτωση από την τήρηση της αρχής της νομιμότητας ιδίως σε ό,τι αφορά την παραχώρηση εκτάσεων και την εν γένει προστασία της δημόσιας περιουσίας και του περιβάλλοντος.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού):  Μου δίνετε το λόγο για να απαντήσω;
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, έχετε το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού):  Θέλω να απαντήσω στο Σώμα ότι πραγματικά η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει το γηπεδικό θέμα συνολικά στις μεγάλες ιστορικές ομάδες των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης. Κατά συνέπεια, αν οι προτάσεις είναι καθαρές και εξίσου ευνοϊκές, δεν υπάρχει λόγος να μη γίνει ακριβώς το ίδιο στο συντομότερο χρονικό διάστημα. Ήδη σας είπα για τον Παναθηναϊκό εξετάζουμε με το ΥΠΕΧΩΔΕ, τι ακριβώς μπορεί να γίνει σε ό,τι αφορά τη λεωφόρο Αλεξάνδρας. Σε ό,τι αφορά την ΑΕΚ προχωρήσαμε κανονικά και θα υπάρξει πλήρης εξέλιξη, όπως έγινε ακριβώς γνωστό στον Τύπο μέχρι σήμερα.
      ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Άρα έχουμε την ίδια αντιμετώπιση για όλες τις ομάδες.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Κωνσταντόπουλος έχει το λόγο.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου): Δεν ξέρω αν ισχύει αυτή η αρχή, που άκουσα να λέει ο κύριος συνάδελφος, ότι, ανάλογα με τη φίλαθλη τοποθέτησή του, ο καθένας συμφωνεί να γίνονται πράγματα, τα οποία καλό είναι να τα πούμε με το όνομά τους. 
      Αυτού του είδους, την αντιμετώπιση των πραγμάτων δημοσίου ενδιαφέροντος, ο καθένας ας την κάνει, όπως νομίζει. Πολύ απλά και συγκεκριμένα, στις 11.2.2003 υπήρχαν δηλώσεις της Κυβερνήσεως που έλεγαν: «στόχος μας είναι να συνάψουμε μία σύμβαση η οποία θα κυρωθεί από τη Βουλή, δεδομένου ότι περιέχει διατάξεις για τις οποίες χρειάζεται νομοθετική βάση». Και πράγματι χρειάζεται νομοθετική βάση, γιατί πρόκειται περί κληροδοτήματος. Επίσης, υπάρχει υπουργική δήλωση, στις 24.2.2003: « για το πώς ο κατασκευαστής θα ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, θα εισαχθεί στη Βουλή τροπολογία, που θα διαμορφώνει τη νομική βάση και τα συναφή». Αντί να έρθει η σύμβαση στη Βουλή, εγκαταλείπεται αυτή η εξαγγελία και έρχεται με τροπολογία. Σύμβαση αν έχετε, φέρτε την. Δεν την έχετε. Έχετε κάνει συζητήσεις. Συζητήσεις με περιεχόμενο συγκεκριμένου ενδιαφέροντος. Το πρόβλημα που προκύπτει, για να μην οδηγούμαστε μετά σε συζητήσεις, γύρω από τη διαφύλαξη του δημοσίου συμφέροντος, είναι ότι παραχωρείτε, στην πράξη, εκχωρείτε τη χρήση για πενήντα χρόνια δημόσιας περιουσίας, σε ιδιώτη, με τον οποίο έχετε διαπραγματευτεί όρους συμβάσεως, τους οποίους η Βουλή δεν γνωρίζει. Δεν υπάρχει προηγούμενο. Θα σας παρακαλούσα να γνωστοποιήσετε στη Βουλή τους όρους, που έχετε συζητήσει. Και αυτό για έναν επιπρόσθετο λόγο, διότι η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή είχε αντιρρήσεις, με διαβεβαιώσεις αντίθετες με τη σημερινή ρύθμιση, παρεκάμφθησαν οι αντιρρήσεις της.
      Και σήμερα πάτε ούτε λίγο ούτε πολύ να κάνετε μία πατέντα νομοθετική, η οποία θα χρησιμοποιηθεί κατά το δοκούν από την οποιαδήποτε κυβέρνηση. Είναι άλλο το θέμα της ενίσχυσης των αθλητικών σωματείων,  άλλο το θέμα της επίλυσης θεμάτων, τα οποία υπάρχουν σε εκκρεμότητα. Εάν υπάρχει σύμβαση, φέρτε την εδώ για να γνωρίσουμε εάν και κατά πόσο αυτή η τροπολογία εμπεριέχει όρους δημοσίου συμφέροντος. Προ πάσης άλλης συζητήσεως, ζητώ από την Κυβέρνηση να καταθέσει τους όρους που έχει διαπραγματευτεί για την επικείμενη σύμβαση, διότι δεν μπορεί να έρχεται διά τροπολογίας ρύθμιση ενός μείζονος θέματος, ενόψει μιας συμβάσεως που έχει συζητηθεί με τον ενδιαφερόμενο αλλά την αγνοεί η Εθνική Αντιπροσωπεία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Μητσοτάκης έχει το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα προχωρήσω πιο πέρα από αυτά που είπε ο Πρόεδρος του Συνασπισμού. Όταν συζητούσαμε το Σύνταγμα, αποφασίσαμε ορισμένοι νόμοι να ψηφίζονται από τις επιτροπές. Θα ενθυμείσθε τη μεγάλη συζήτηση που έγινε σ’ αυτήν την Αίθουσα, όταν λέγαμε ότι τα νομοσχέδια που έχουν ψηφισθεί από τις επιτροπές και έρχονται στην Ολομέλεια για συζήτηση μίας ημέρας, μπορούν να τροποποιηθούν κατά τι, γιατί αλλιώς η συζήτηση δεν θα έχει κανένα νόημα. Όμως ήταν αυτονόητο –ετέθη από τη Νέα Δημοκρατία και το απεδέχθη ο Πρόεδρος της Βουλής- ότι δεν μπορούν αυτά τα νομοσχέδια να φορτώνονται με προσθήκες της τελευταίας ώρας συχνά άσχετες και που δεν έχει το χρόνο να τις συζητήσει.
      Το νομοσχέδιο αυτό θα ψηφισθεί σε μία ημέρα. Όταν, λοιπόν, μία κυβέρνηση κάνει κατάχρηση και φέρνει μεγάλα θέματα και δη αμφισβητούμενα –έχει δίκιο ο Πρόεδρος του Συνασπισμού που είπε ότι αυτή η προσθήκη έχει ανάγκη από διευκρινίσεις για να μπορέσει να συζητηθεί- εγώ θέτω θέμα απαραδέκτου και των τριών προσθηκών, οι οποίες έρχονται τελευταία ώρα κατά παράβαση του Συντάγματος. Δεν μπορούμε να κάνουμε «κουρέλι» τη Βουλή, κύριε Πρόεδρε. Πρέπει ορισμένους κανόνες επιτέλους να τους σέβεται η Κυβέρνηση. Είμαι βέβαιος ότι ο Πρόεδρος της Βουλής θα παρέμβει για να σταματήσουν αυτά.
      Στο τέλος-τέλος αν επρόκειτο για ανώδυνες τροπολογίες, θα έλεγα κομμάτια να γίνει, ας κάνουμε τα στραβά μάτια. Εγώ είμαι κατ’ εξοχήν πρακτικός άνθρωπος και ξέρω πως λειτουργεί η Βουλή. Όμως εδώ φέρνετε και μία άλλη προσθήκη που ανατριχιάζω όταν τη διαβάζω. Αυτό που γίνεται στο Ηράκλειο ανατρέπει τη συνταγματική βάση των απαλλοτριώσεων. Ό,τι δεν είχε γίνει εκατό χρόνια τώρα, που σεβόμασταν όλοι οι Έλληνες το νόμο περί απαλλοτριώσεων, το κάνει η Κυβέρνηση με περισσή ευκολία σε μία προσθήκη της τελευταίας ώρας.
      Αυτή η προσθήκη λέει ότι ισχύει ειδικό καθεστώς για μία συγκεκριμένη περίπτωση απαλλοτριώσεων, όπου από τη μια μεριά το τίμημα θα προσδιορισθεί ποιος ξέρει πως από τη Διοίκηση και όχι τα Δικαστήρια και από την άλλη μεριά θα συνοδευτεί από επιδότηση. Λογικό είναι από εκεί και πέρα να ζητάνε σε κάθε απαλλοτρίωση πρόσθετες άλλες επιδοτήσεις διευκολύνσεις, απαλλαγές από οφειλές προς το δημόσιο και λοιπά. 
      Εσείς, κύριε Υπουργέ Πολιτισμού, που είσθε και καλός νομικός, δεν καταλαβαίνετε ότι αυτό θα συνοδεύει την ελληνική πολιτεία τις επόμενες δεκαετίες; Σε κάθε απαλλοτρίωση οι ενδιαφερόμενοι θα λένε, γιατί έγινε αυτό στο Ηράκλειο; Τόσο πολύ άγει προς θάνατον το θέμα; Τόσο πολύ έπρεπε να κουρελιάσετε τα πάντα σε αυτόν τον τόπο, για να κάνετε αυτούς τους έρμους Ολυμπιακούς Αγώνες;
      Κύριε Πρόεδρε, εγώ νομίζω ότι χρέος έχει η Βουλή να μη δεχθεί τη συζήτηση αυτών των προσθηκών. Η Κυβέρνηση να τις φέρει υπό τύπο νομοσχεδίου. Ούτως ή άλλως, κύριε Πρόεδρε, δεν συνεδριάζουμε για νομοθετική εργασία γιατί δεν έχουμε νομοσχέδια.
      Από τη μια, λοιπόν, δεν έχουμε νομοσχέδια γιατί η Κυβέρνηση είναι οκνηρή ή δεν έχει αποφασίσει τι θα νομοθετήσει και από την άλλη όταν έχει ένα νομοσχέδιο μας φέρνει από το παράθυρο για να παρεισφρήσουν όλες αυτές οι απαράδεκτες διατάξεις.
      Νομίζω, κύριε Πρόεδρε, ότι θέμα αρχής πολύ σοβαρό και ελπίζω να εκτιμηθεί ανάλογα και από τους κυρίους συναδέλφους, ιδίως της Πλειοψηφίας, αλλά και από το Προεδρείο της Βουλής.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Μια παρατήρηση έχω να κάνω. Στην αρχή της συνεδριάσεως ο Πρόεδρος της Βουλής έκανε κάποιες παρατηρήσεις ως προς το θέμα της εισαγωγής αυτών των τροπολογιών. Αυτό το θέτω ενημερωτικά.
     ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Και την άλλη φορά έκανε παρατηρήσεις. Τι θα γίνει με αυτήν την ιστορία;
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Βενιζέλος έχει το λόγο.
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κύριε Πρόεδρε, τίθενται δύο θέματα. Το ένα είναι το ζήτημα της διαδικασίας που θέτει ο Πρόεδρος ο κ. Μητσοτάκης και το άλλο είναι οι ουσιαστικές αναφορές που έγιναν σε σχέση με το γήπεδο Καραϊσκάκη και εν μέρει σε σχέση με τη ρύθμιση που προβλέπεται για την περιοχή Καράβολα στο Ηράκλειο.
     Ως προς το διαδικαστικό μέρος ο κ. Μητσοτάκης είπε ότι δεν είναι δυνατόν όταν ακολουθείται η δεύτερη νομοθετική διαδικασία που καθιστά κύριο όργανο τη Διαρκή Επιτροπή να εισάγονται τροπολογίες κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια.
     ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κατά τρόπο καταχρηστικό.
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Με συγχωρείτε, αυτή είναι μια ουσιαστική κρίση όμως. Ας λύσουμε πρώτα το ζήτημα του παραδεκτού, αν υπάρχει δυνατότητα να γίνει αυτό.
     ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Είπα ότι ελύθη αυτό.
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Μισό λεπτό να σας θυμίσω τη συζήτηση που κάναμε την περίοδο της Αναθεώρησης του Συντάγματος. Η συζήτηση που έγινε ήταν τελείως αντίστροφη. Η Ολομέλεια της Βουλής ήθελε να διασφαλίσει γι’ αυτήν και στην περίπτωση της εφαρμογής αυτής της νομοθετικής διαδικασίας τον τελευταίο λόγο. Και σωστά. Η Ολομέλεια είναι αυτή που διαμορφώνει το νομοσχέδιο ή την πρόταση νόμου, άρα μπορεί να ψηφίσει τροπολογίες και προσθήκες οι οποίες δεν είχαν γίνει δεκτές από τη Διαρκή Επιτροπή ή δεν είχαν εισαχθεί στη Διαρκή Επιτροπή. Και προκειμένου να διασφαλισθεί η δυνατότητα αυτή και ταυτόχρονα να υπάρχει μια προθεσμία ώριμου χρόνου, όπως λέμε στο Δημόσιο Δίκαιο, μια προθεσμία διάσκεψης, και διαβούλευσης προβλέπονται αυστηρές προθεσμίες ως προς το χρόνο κατάθεσης των τροπολογιών και των προσθηκών.
     ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Που όμως καθυστέρησαν.
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Με συγχωρείτε, έχουν τηρηθεί όλες οι προθεσμίες. Αν δεν ετηρούντο να είσθε βέβαιος δεν θα το έφερνε ο Πρόεδρος της Βουλής προς συζήτηση.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Τυπικά τηρήθηκαν οι προθεσμίες.
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Οι προθεσμίες είναι τυπικές και πρέπει να τηρούνται τυπικά. Στη δημοκρατία ο τύπος είναι ό,τι πιο ουσιαστικό υπάρχει. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ τυπικής τήρησης και ουσιαστικής των προθεσμιών.
     ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου):   Αρκεί να μην καταστρατηγείται η ουσία.
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Υπάρχει, λοιπόν, έγκαιρη κατάθεση των τροπολογιών, για να μπορεί η Βουλή να ενημερωθεί, οι Βουλευτές να διασκεφτούν να κάνουν τις παρατηρήσεις τους και να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση στην Ολομέλεια. Ο χρόνος που διατίθεται για τη συζήτηση του νομοσχεδίου συμπεριλαμβανομένων των τροπολογιών είναι επαρκέστατος επί της ουσίας.
     Περαιτέρω θέλω να αποδείξω τη βασιμότητα αυτών που λέω με αναφορά στο περιεχόμενο των τροπολογιών και κυρίως των δύο που χειρίζεται το Υπουργείο Πολιτισμού.
     Το ζήτημα της περιοχής Καράβολα είναι ένα ζήτημα ουσιαστικά επικύρωσης ανωμάλων δικαιοπραξιών. Ξέρετε όλοι πολύ καλά, και ο Πρόεδρος κ. Μητσοτάκης καλύτερα από κάθε άλλον λόγω της μακράς θητείας του στη Βουλή, ότι η αποκατάσταση των προσφύγων έχει δημιουργήσει στην Ελλάδα ένα πρόβλημα που την ταλαιπωρεί επί δεκαετίες, που συνδέονται με τα εμπράγματα δικαιώματα και την αδυναμία απόκτησης τίτλων κυριότητος. Λειτουργεί κατά καιρούς μια νομοθεσία, η οποία αποκλίνει από την κοινή νομοθεσία, δηλαδή από τις διατάξεις του εμπράγματου δικαίου του Αστικού Κώδικα ακριβώς επειδή υπάρχουν ανώμαλες δικαιοπραξίες και υπάρχει και μια αβεβαιότητα ως προς τη νομική βάση κάποιων εμπραγμάτων δικαιωμάτων. Μια τέτοια περίπτωση είναι η περιοχή Καράβολα. Πρέπει να αναβαθμίσουμε την περιοχή, να εκτελεστούν τα ολυμπιακά έργα στο Ηράκλειο που είναι και αυτό μαζί με τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα και το Βόλο μια ολυμπιακή πόλη.
      Και πρέπει να αποζημιώσουμε αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι ουσιαστικά χάνουν τη μόνη ιδιοκτησία ή οιονεί ιδιοκτησία που έχουν. Δεν έχει καμία σχέση αυτό το ζήτημα με τις πάγιες διατάξεις για την απαλλοτρίωση.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ:  Αφού είναι απαλλοτρίωση, πώς δεν έχει σχέση; 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Ουσιαστικά, συνενώνονται δύο διαδικασίες. Μία διαδικασία αναγνώρισης τίτλων κυριότητας και μία διαδικασία διοικητικού καθορισμού της αποζημίωσης, η οποία δεν παρεμποδίζει την προσφυγή. 
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου):   Δεν είναι απαλλοτρίωση. 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Με συγχωρείτε. Δεν τους απασχολεί η απαλλοτρίωση, αλλά το ότι δεν έχουν τίτλο κυριότητας. Εμάς μας απασχολούν και τα δύο. Μας απασχολεί η αναγνώριση των δικαιωμάτων των δικαιούχων. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κι εμάς μας απασχολεί.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Αυτό το κάναμε πριν από μία εβδομάδα για την περιοχή Πάτημα – Δήμογλη στο Ολυμπιακό Χωριό, όπου η αναγνώριση δικαιούχων γίνεται πάλι με ειδική διοικητική διαδικασία, λόγω του ειδικού καθεστώτος που υπάρχει και απορώ πώς είναι δυνατόν η Βουλή να έχει δεχθεί χωρίς καμία αντίρρηση πριν από δέκα ημέρες την ειδική διάταξη για το Ολυμπιακό Χωριό και για το Πάτημα – Δήμογλη και για τους εκατοντάδες δικαιούχους, οι οποίοι αναγνωρίζονται ως δικαιούχοι με ειδική διοικητική διαδικασία και για την πόλη του Ηρακλείου να έχουμε πρόβλημα. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. 
      Άρα πρόκειται για μία διοικητική διαδικασία αναγνώρισης δικαιούχων και γίνεται ένας καθορισμός αποζημίωσης. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Όχι όμως, από τα δικαστήρια! 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Μπορούν, όμως, να προσφύγουν στα δικαστήρια. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Αυτό είναι άλλο!
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Μπορούν να προσφύγουν στα δικαστήρια οικειοθελώς. Θα μπορούσε να γίνει και απευθείας εξαγορά. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δεν γίνεται αυτό. 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Σας παρακαλώ πολύ. Νομίζω ότι παρερμηνεύετε πλήρως το άρθρο 17.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δεν το παρερμηνεύω, απλώς το ερμηνεύω σωστά. Εννοώ ότι είναι υποχρεωτικό.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Το άρθρο 17 του Συντάγματος δεν αποκλείει ούτε την απευθείας εξαγορά ούτε το διοικητικό καθορισμό εάν το αποδέχεται ο ιδιοκτήτης του οποίου το συνταγματικό δικαίωμα προστατεύεται. 
      Εδώ, έχουμε κάποιον που δεν είναι ιδιοκτήτης, δεν έχει τίτλους κυριότητας και το δημόσιο του κάνει την παραχώρηση να τον αναγνωρίσει διοικητικά ως δικαιούχο και του δίνει και αποζημίωση. Προσφέρουμε μείζονα προστασία σε σχέση με την προστασία του Συντάγματος σε ανθρώπους που δεν έχουν τίτλους κυριότητος. 
      Σας παρακαλώ! Έχουμε μία πλήρη διαστροφή της πραγματικότητας με αυτά που λέγονται εδώ. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα αντισυνταγματικότητας και όποιος έχει επιχείρημα για δήθεν αντισυνταγματικότητα να το αναπτύξει, για να του απαντήσω. Δεν έχω κανένα λόγο να υπερασπιστώ μία τεκμαιρόμενη συνταγματικότητα. Εάν έχει κάποιος αντίρρηση, να το θέσει για να το υπερασπιστώ. 
      Τώρα, όσον αφορά το στάδιο Καραϊσκάκη, αντιλαμβάνομαι αυτό που λέει ο Πρόεδρος του Συνασπισμού κι έχει δίκιο. Όμως, αυτό που ζητά έχει ήδη ικανοποιηθεί. Η τροπολογία περιλαμβάνει όλους τους όρους της σύμβασης. Οι όροι της σύμβασης στο σύνολό τους περιλαμβάνονται στην τροπολογία και δεν μπορεί η διοίκηση, συνάπτοντας τη σύμβαση στη συνέχεια να αποκλίνει από τους όρους που καθορίζει ο νόμος. Όλοι οι όροι περιλαμβάνονται εκεί. Εάν έχει αντίρρηση επί της ουσίας σε κάποιο όρο, ας μας θέσει ο κ. Κωνσταντόπουλος ή οποιοσδήποτε άλλος συνάδελφος θέλει το συγκεκριμένο ουσιαστικό ζήτημα για να απαντήσουμε. 
      Αλλά εγώ θα πω τούτο μόνο! Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει μεγάλη ποδοσφαιρική ομάδα που να μη διαθέτει με τη βοήθεια του δημοσίου ένα οικόπεδο πάνω στο οποίο να έχει διαμορφώσει ή να θέλει να διαμορφώσει το γήπεδό της. Ο Παναθηναϊκός έχει, η ΑΕΚ έχει, οι ομάδες της Θεσσαλονίκης έχουν, πλην του Ηρακλή. Με το ζήτημα του Ηρακλή έχουμε ιστορική εκκρεμότητα. Ο Ολυμπιακός, ο οποίος έχει πλειάδα οπαδών, δεν έχει. Ουσιαστικά του παραχωρούμε με αυστηρότατους όρους ένα οικόπεδο με δική του δαπάνη. 
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου):   Του παραχωρείτε κληροδότημα. 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Θα σας απαντήσω, κύριε Πρόεδρε, σ’ αυτό. 
      Θα κατασκευαστεί με δική του δαπάνη ένα γήπεδο χωρίς καμία συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου. Πρόκειται για μία δίκαιη και συμφέρουσα για το δημόσιο πράξη, η οποία διέπεται από αυστηρότατους όρους, μη συγκρίσιμους με τους όρους με τους οποίους κατά καιρούς έχουν παραχωρηθεί οικοπεδικές εκτάσεις σε άλλες ομάδες. 
      Η ιδιοκτησία της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής,  η οποία είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, είναι καθορισμένη από το νόμο. Ο νόμος μπορεί να προβλέψει τη μεταφορά της χρήσης και τη μεταφορά της ιδιοκτησίας από το νομικό πρόσωπο της Ολυμπιακής Επιτροπής στο νομικό πρόσωπο του κράτους. Δεν υπάρχει ειδική συνταγματική διασφάλιση για την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Δεν είναι κληροδότημα αυτό, κύριε Πρόεδρε. Είναι άλλη η διαδικασία απόκτησης των τίτλων κυριότητας.
      Υπάρχει όμως κάτι, το οποίο είναι σημαντικότατο και το οποίο θέλω να το γνωρίζει η Βουλή. Το ελληνικό δημόσιο πραγματοποιεί τα ολυμπιακά έργα και επί ακινήτων ιδιοκτησίας της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, άρα όλα τα υπερκείμενα περιέρχονται στον ιδιοκτήτη της γης. Πραγματοποιεί επενδύσεις που υπερβαίνουν τα 200 δισεκατομμύρια.
      Την ώρα που εκφράζονται ευαισθησίες και επιφυλάξεις για τη μεταφορά της χρήσης για πενήντα χρόνια από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού για όποια αξία έχει η χρήση της οικοπεδικής έκτασης, την ίδια ώρα στο ΟΑΚΑ που είναι ιδιοκτησία της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής το ελληνικό δημόσιο πραγματοποιεί μια επένδυση που αυξάνει την περιουσία της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής κατά 200 δισεκατομμύρια δραχμές. 
      Χθες που κάλεσα στο γραφείο μου την εκτελεστική επιτροπή της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής τους είπα «ανταπόδοση»: Να σας δώσει το ελληνικό δημόσιο τη χρήση και τη διοίκηση του Ολυμπιακού Σταδίου. Εκεί υπάρχει μια επένδυση επί δικού σας ακινήτου, η οποία υπερβαίνει κατά δέκα φορές τουλάχιστον την επένδυση η οποία έχει γίνει στο «Καραϊσκάκη».
      Έχουν δοθεί απαντήσεις, λοιπόν, στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Υπάρχει ένας διάλογος ο οποίος είναι ανοιχτός.
      ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ: Άλλα λέγατε στο γράμμα της ΔΕΣΟΠ, κύριε Υπουργέ. 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Είναι ανοιχτός ο διάλογος και θα ικανοποιήσουμε πλήρως την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, όχι γιατί έχουμε νομική υποχρέωση, αλλά επειδή έχουμε τη βούληση να υπερασπιζόμαστε και να υποστηρίζουμε το όργανο που συντονίζει τις αθλητικές ομοσπονδίες. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση των Έργων Τέχνης από τη Συλλογή της Βουλής των Ελλήνων και στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: Η «Ελλάδα των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913» πενήντα μαθητές και μαθήτριες με τρεις συνοδούς - καθηγητές από το Γυμνάσιο Κροκεών Λακωνίας και τριάντα δύο μαθητές και μαθήτριες με τρεις συνοδούς - καθηγητές από το Γυμνάσιο Σκάλας Λακωνίας. 
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Ο κ. Κωνσταντόπουλος έχει το λόγο.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου): Ως προς την προϊστορία της τροπολογίας η Κυβέρνηση έχει διατυπώσει κατ’ επανάληψη αντίθετη άποψη με σαφήνεια. Στις 13.1.2003 ο κύριος Υπουργός Πολιτισμού λέει ότι το σχέδιο συμφωνίας είναι έτοιμο και φυσικά θα ψηφιστεί από τη Βουλή των Ελλήνων. Στις 11.2.2003 λέει «στόχος μας είναι να συνάψουμε μία σύμβαση η οποία θα κυρωθεί από τη Βουλή δεδομένου ότι περιέχει διατάξεις για τις οποίες χρειάζεται νομοθετική βάση». 
      Μέχρι τώρα προαπαιτούμενο η σύμβαση και προαπαιτούμενο η κύρωση της σύμβασης από τη Βουλή. Στις 24.2.2003 λέει ο κατασκευαστής θα ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του θα εισαχθεί στη Βουλή τροπολογία που θα διαμορφώσει τη νομική βάση για την υπογραφή της συμφωνίας Ανατροπή. Όχι πλέον προαπαιτούμενο η σύμβαση και η κύρωση. Προαπαιτούμενο η τροπολογία, η οποία θα διαμορφώσει τη νομική βάση για την υπογραφή. Είναι διαδικασία η οποία περιγράφει την αρχή της νομιμότητας και φαλκιδεύει τα βασικά κριτήρια για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος.
      Δεύτερη παρατήρηση. Η επινόηση του επιχειρήματος ότι στην τροπολογία εμπεριέχονται λέει οι όροι και της σύμβασης. Εάν είναι έτσι, γιατί δεν υπάρχει σύμβαση. Εάν έχετε συζητήσει με τον ενδιαφερόμενο, φέρτε το μνημόνιο των συζητήσεών σας το οποίο αποτελεί τη βάση για να προχωρήσετε, έτσι όπως έχετε προχωρήσει.
      Να πάμε πιο κάτω. Τι αξία παραχωρεί το κράτος για σαράντα εννέα χρόνια; Τι βάζει ο αντισυμβαλλόμενος; Ποιο το όφελος, ώστε να έχουμε διαφάνεια και ισοτιμία σε μια σύμβαση παραχώρησης χρήσης; Ορίζεται, επίσης, ότι ο ενδιαφερόμενος θα αρχίσει να αποπληρώνει δεκαπέντε χρόνια, μετά τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων. Περίοδος χαριστική, επίσης, που δεν υπάρχει πουθενά και ακόμη χωρίς δεσμευτικές ρήτρες για ακύρωση της σύμβασης αν συμβεί το ένα ή το άλλο, χωρίς όρους κατοχύρωσης και διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος. 
      Κύριοι της Κυβέρνησης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ απορώ πώς είναι ποτέ δυνατόν να έχουμε παρεκκλίσεις στην άσκηση της νομοθετικής εξουσίας από βασικές αρχές, για να τις χρησιμοποιούμε μετά ως επιχείρημα. 
      Πράγματι, υπάρχουν σοβαρά προβλήματα και στη δεύτερη τροπολογία για το Ηράκλειο. Θα ανοίξει μέγα στάδιο αντιδικιών. Όμως, δεν κάνουμε νόμους για να ανοίγουμε αντιδικίες ούτε για να βολεύουμε τα πράγματα. Είναι σαφώς ανοιχτή –και μπάζει- η τροπολογία για το Ηράκλειο, όπως είναι ανοιχτή -και φωνάζει- η τροπολογία για το στάδιο «Καραϊσκάκη». 
      Γνωρίζετε την αντιδικία που υπήρχε με την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Γνωρίζετε ότι η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή ανθίστατο μέχρι τέλους. Γνωρίζετε ότι η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή συναίνεσε στην παραχώρηση χρήσης, στη φόρμουλα που εσείς επινοήσατε και υποδείξατε. 
      Πάμε σε αυτό το οποίο άκουσα προηγουμένως. Εάν έχουμε μία τέτοια ρύθμιση, θα μπορούμε να την εφαρμόσουμε κατά βούληση και όπου αλλού προκύψει; Πώς διασφαλίζεται το δημόσιο συμφέρον; Πώς τηρείται η νομιμότητα; Τι εξουσιοδοτούμε να υπογραφεί με την τροπολογία; Πού αλλού παραχωρήθηκε η χρήση δημοσίου αγαθού, γενικοτέρου ενδιαφέροντος, για πενήντα χρόνια, χωρίς όρους, που θα καθορίζουν αυτήν την παραχώρηση και σε μία περίοδο οξύτατων προβλημάτων και στον αθλητισμό και στο δημόσιο βίο; 
      Είναι καλό, λοιπόν, να ψηφίζουμε τέτοια νομοθετήματα πελατειακών σχέσεων είτε για το Ηράκλειο είτε για τις ποδοσφαιρικές οργανώσεις; Είναι καλό να οδηγούμαστε στο να λειτουργεί η νομοθετική εξουσία ως πατέντα της διαπλοκής; Η νομοθετική πατέντα της εξυπηρέτησης συμφερόντων είναι αυτό που έρχεται. 
      Απορώ, λοιπόν. Απορώ γιατί δεν αντιμετωπίζετε το θέμα με ευθύτητα. Να αποσυρθεί η τροπολογία. Να έλθει η σύμβαση. Να κουβεντιάσουμε επί της συμβάσεως, για να ξέρουμε τι πραγματικά εξυπηρετεί το δημόσιο και τι όχι. Να αποσυρθεί η τροπολογία, να έλθει η σύμβαση ή τα μνημόνια των συζητήσεων και να κατατεθούν όλα τα σχέδια -μελέτες τεχνικοοικονομικές- ώστε η Βουλή να γνωρίζει τι παραχωρεί και τι καρπώνεται ο αντισυμβαλλόμενος με το δημόσιο. Να δούμε πια τι είναι εκείνο το οποίο προωθείται με αυτήν τη ρύθμιση. Αποσύρατε την τροπολογία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς, κύριε Κωνσταντόπουλε.
      Ορίστε, κύριε Μητσοτάκη, έχετε το λόγο. Θα σας δώσω τρία λεπτά.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δεν φθάνουν, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε Πρόεδρε, το θέμα αρχής είναι εκείνο στο οποίο θα μου επιτρέψετε να επιμείνω. Δεν διαφωνώ με τον κύριο Υπουργό Πολιτισμού επί της βάσεως που έθεσε. 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Χαίρομαι που συμφωνείτε.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Την είχα θέσει πρώτος εγώ, κύριε Υπουργέ. Είχα πει ότι η Βουλή αναντιρρήτως έχει τον τελευταίο λόγο και ότι πρέπει να τον έχει. Άλλωστε εγώ ηγήθην τότε στην Αίθουσα αυτή της εξεγέρσεως της Βουλής, για να δοθεί αυτή η ερμηνεία. Μίλησα όμως περί καταχρήσεως και πρέπει να ομολογήσετε ότι υπάρχει πρόδηλος κατάχρηση. 
      Κύριε Πρόεδρε, όταν δύο τέτοιες προσθήκες –στη μια αναφέρθηκε ο κ. Κωνσταντόπουλος και στην άλλη αναφέρομαι εγώ- που θίγουν γενικότερα προβλήματα –ηθικής τάξεως η πρώτη και συνταγματικής τάξεως η δεύτερη- έρχονται την τελευταία ώρα σε μία συνεδρίαση που δεν μπορεί να παραταθεί, δεν είναι προφανής η κατάχρηση ενός δικαιώματος που έχει η Κυβέρνηση; Νομίζω ότι αυτό το θέμα –ορθώς το επεσήμανε ο κύριος Πρόεδρος και τον ευχαριστώ γι’ αυτό- δεν πρέπει να παραβλεφθεί κύριε Υπουργέ. Πρέπει αυτές τις δύο προσθήκες να τις αποσύρετε και να τις φέρετε κατά την κανονική διαδικασία για να συζητηθούν.
      Τώρα, ως προς την ουσία της τροπολογίας που αναφέρεται στο Ηράκλειο, κύριε Υπουργέ, ξέρετε πολύ καλά ότι δεν έχετε δίκιο. Βεβαίως το κράτος μπορεί να δώσει τίτλους χωρίς καμιά αμφιβολία και να παραχωρήσει και την ιδιοκτησία την οποία δεν έχουν οι ιδιώτες. Βεβαίως το κράτος μπορεί να συμβιβάζεται. Όμως, συμβιβάζεται πάντοτε με βάση τη νομοθεσία, που απαιτεί νομικό συμβούλιο, πρόταση του νομικού συμβουλίου και ο Υπουργός έχει τη δυνατότητα το συμβιβασμό να τον κάνει αυστηρότερο, ποτέ καλύτερο. 
      Εδώ, κύριε Πρόεδρε, αλλάζει άρδην η συνταγματική νομοθεσία περί απαλλοτριώσεων. Δεν θα είναι πλέον τα δικαστήρια αρμόδια. Θα είναι μια επιτροπή διοικήσεως, η οποία θα δώσει ό,τι θέλει. Και δεύτερον, υπάρχει και το επίδομα που επιπροσθέτως, πέραν της κανονικής αποζημίωσεως, δίνεται, κύριε Υπουργέ.
      Είστε νέος στην πολιτική, αλλά αρκετά έμπειρος. Αρχίζετε κι εσείς να ωριμάζετε τουλάχιστον, όχι να γερνάτε. Ήθελα να σας πω ένα πράγμα: δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος. Είναι τορπίλη στα θεμέλια του οικοδομήματος αυτό που κάνετε. Ποιος Έλλην πολίτης από εδώ και πέρα δεν θα ζητά και αυτός κάτι παραπάνω από εκείνο που του δίνει το δικαστήριο;
      Κύριε Πρόεδρε, στο παρελθόν, με απαλλοτριώσεις που έκανε η ΔΕΗ -είχαμε μια πικρή εμπειρία και την ξέρει ο κύριος Υπουργός- η ΔΕΗ έδωσε ορισμένες πρόσθετες παροχές εκεί όπου εξεκληρίζετο ολόκληρη η περιφέρεια. Και βρήκαμε τον μπελά μας από κει και πέρα. Διότι, κανείς δεν εδέχετο να μην πάρει, σε όποια απαλλοτρίωση, που δεν είχε τις ίδιες προϋποθέσεις, το ίδιο πρόσθετο.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Τα έζησα κι εγώ ως Υπουργός Ανάπτυξης.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Το ίδιο όμως φέρνετε κι εσείς. Γιατί φέρνετε αυτήν τη διάταξη; Είναι τόση η ανάγκη; Δεν μπορεί να γίνει με βάση το Σύνταγμα; Είναι ανάγκη να κατακουρελιάσετε τα πάντα;
      Κύριε Πρόεδρε, οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι μέγας και εθνικός σκοπός. Αλλά όχι να γίνουν και κατάρα. Όχι να καταρώμεθα την ώρα και τη στιγμή που τους πήραμε. Δεν είναι ανάγκη να εγκαταλείψουμε τα πάντα για το χατίρι των Ολυμπιακών Αγώνων. Δεν είναι ανάγκη να εγκαταλείψουμε την έννομο τάξη, το Σύνταγμα και την τάξη των κοινοβουλευτικών μας εργασιών.
      Εγώ ζητώ από τον κύριο Υπουργό αυτές τις δύο προσθήκες να τις αποσύρει και να τις φέρει με την κανονική διαδικασία. Επαναλαμβάνω δε: ούτως ή άλλως δεν έχετε νομοσχέδιο να φέρετε. Φέρτε αυτές, για να καλύψετε τις μέρες που είμαστε κλειστοί και δεν εργαζόμαστε.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Μισό λεπτό, κύριε Υπουργέ. Ακολουθώ τη διαδικασία. Το λόγο έχει ζητήσει για πέντε λεπτά ο κ. Αλογοσκούφης –και τελειώνει- και για πέντε λεπτά ζήτησε το λόγο ο κ. Τζέκης. Ύστερα, κλείνετε εσείς και μπαίνουμε στη διαδικασία. Δεν μπορούμε να πάμε παραπάνω.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο επί της διαδικασίας;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Είστε εγγεγραμμένος να μιλήσετε αργότερα.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ: Το ξέρω, κύριε Πρόεδρε, αλλά θέλω να πω κάτι τώρα επί της διαδικασίας.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Όχι, δεν μπορείτε. Δεν δικαιούσθε.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ θα πάρω την πρωτολογία μου.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Δεν μπορείτε να πάρετε την πρωτολογία σας. Το υπόλοιπο της πρωτολογίας σας δικαιούσθε μόνο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Καλώς, κύριε Πρόεδρε.
      (Θόρυβος στην Αίθουσα)
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Εγώ δεν λέω να μην ψηφιστούν. Λέω να τις φέρει σε άλλη συνεδρίαση.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ, επειδή έγινε η συζήτηση, ότι επί του Κανονισμού έχει δίκιο ο κ. Μητσοτάκης, ότι δηλαδή καταχρηστικώς συζητούμε αυτήν τη συγκεκριμένη τροπολογία. Γιατί και κατά το παρελθόν είχαμε αποφασίσει ότι μόνο σχετικές τροποποιήσεις νομοσχεδίων μπορούν να μπουν σ’ αυτό το στάδιο της διαδικασίας.
      Ωστόσο, θέλω και πάλι να τονίσω…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σχετική είναι και αυτή, κύριε συνάδελφε. Άλλο αν είναι άλλου ύφους.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Θέλω, λοιπόν, να τονίσω ότι η Νέα Δημοκρατία δεν είναι κατ’ αρχάς αντίθετη με το πνεύμα αυτής της τροπολογίας, αφ’ ενός γιατί διευκολύνει τη δημιουργία ενός συγχρόνου γηπέδου κατά τις προδιαγραφές της FIFA και της UEFA για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και εφεξής χωρίς οικονομική επιβάρυνση για το δημόσιο, και αφ’ ετέρου, διότι το γήπεδο αυτό παραχωρείται σε ερασιτεχνικό σωματείο και μάλιστα όχι κατά κυριότητα, αλλά για πενήντα χρόνια…
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ποιος κάνει τα έξοδα;
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: … επανερχόμενο στη συνέχεια στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, χωρίς αποζημίωση από το δημόσιο.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου): Στην ΠΑΕ πάει.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Η Νέα Δημοκρατία όμως…
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου): Στην ΠΑΕ πάει!
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Σας ακούσαμε, κύριε Κωνσταντόπουλε.
      Η Νέα Δημοκρατία τονίζει ότι η θέση αυτή σημαίνει ότι μια τέτοια παραχώρηση, άρα και η σχετική τροπολογία, είναι ανεκτή μόνο υπό ορισμένους απαράβατους όρους. Και πρώτα απ’ όλα υπό τον όρο της απαρέγκλιτης και χωρίς καμία έκπτωση τήρησης της αρχής της νομιμότητας ιδίως σε ό,τι αφορά την παραχώρηση εκτάσεων και την εν γένει προστασία της δημόσιας περιουσίας και του περιβάλλοντος. Το είπα και προηγουμένως αυτό. Δεύτερον, υπό τον όρο της τήρησης της αρχής της ισότητας και σε άλλες παρεμφερείς περιπτώσεις, που θα ανακύψουν στο μέλλον, έτσι ώστε η συγκεκριμένη ρύθμιση να μην εμφανίζεται, αλλά και να μην είναι χαριστική προς συγκεκριμένη κατεύθυνση.
      Αντιθέτως μάλιστα, πρέπει να αποσκοπεί σε κάθε περίπτωση στην πρόοδο και την προαγωγή του αθλητισμού χωρίς διακρίσεις. 
      Με βάση τα παραπάνω, σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο έχει δίκιο ο κ. Κωνσταντόπουλος, για την υπερψήφιση της τροπολογίας πρέπει να ληφθούν υπόψη κάποιες επιφυλάξεις, που έχουμε ως προς την παράγραφο 1, που αφορά την τροποποίηση του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου του Νέου Φαλήρου στο  χώρο του σταδίου «Καραϊσκάκη». Η τροποποίηση αυτή μπορεί μεν να προβλέπεται από το νόμο, αλλά για την πραγματοποίησή της πρέπει να υπάρξει εξουσιοδότηση για την έκδοση σχετικού προεδρικού διατάγματος. Και για ένα τέτοιο προεδρικό διάταγμα πρέπει να υπάρξει επεξεργασία προηγουμένως από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο και θα αποφανθεί προληπτικά, αν υπάρχουν ζητήματα ως προς την προστασία του περιβάλλοντος. Και αυτό αποτελεί σημαντική εγγύηση της νομιμότητας και της διαφάνειας της τροποποίησης του ρυμοτομικού σχεδίου, δεδομένου ότι και η Βουλή δεν μπορεί να γνωρίζει όλες τις λεπτομέρειες με βάση αυτά που μας έχει φέρει η Κυβέρνηση. 
      Επίσης η Κυβέρνηση και ο αρμόδιος Υπουργός πρέπει να εκθέσουν και να αιτιολογήσουν στη Βουλή πριν από την ψήφιση της τροπολογίας την πραγματική έκταση κατά τα ανωτέρω της τροποποίησης του ρυμοτομικού σχεδίου και το οικονομικό και λοιπό όφελος, που θα προκύψει για το σωματείο υπέρ του οποίου γίνεται η παραχώρηση με την τροποποίηση αυτήν. Έχει δίκιο ο κ. Κωνσταντόπουλος ότι δεν γνωρίζουμε τους όρους της σύμβασης, δεν είναι όλοι οι όροι της σύμβασης μέσα στην τροπολογία, δεν ξέρουμε ποιο είναι το πραγματικό διακύβευμα.
      Δεύτερον, οι προβλέψεις της παραγράφου 4, για το περιεχόμενο της σύμβασης μεταξύ του σωματείου και της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού είναι ελλιπείς και θέτουν σε κίνδυνο την εκ μέρους του σωματείου εκπλήρωση των υποχρεώσεών του προς το δημόσιο. Οι προβλέψεις αυτές θα έπρεπε να συμπληρωθούν, κύριε Υπουργέ. Δεν είναι όλη η σύμβαση μέσα στην τροπολογία που μας φέρατε.
      Πρέπει να υπάρξει λεπτομερέστερο και ακριβέστερο χρονοδιάγραμμα της ολοκλήρωσης των εργασιών, που αναλαμβάνει το σωματείο, έτσι ώστε το στάδιο «Καραϊσκάκη» να παραδοθεί εγκαίρως και ολοκληρωμένο πλήρως για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.
      Πρέπει να προσδιοριστούν αποτελεσματικοί έλεγχοι για την τήρηση του χρονοδιαγράμματος και κυρώσεις σε κάθε συγκεκριμένη φάση, για την περίπτωση που θα υπάρξει παράβαση του χρονοδιαγράμματος σε κάθε μία από τις φάσεις αυτές. Δεν μπορεί εδώ να δίνουμε λευκή κάρτα, χωρίς χρονοδιάγραμμα, χωρίς κυρώσεις.
      Πρέπει να προβλεφθεί ποινή έκπτωσης, αλλά και συνακόλουθες ποινές αποζημίωσης του δημοσίου σε περίπτωση που προκύπτει ότι το Σωματείο δεν μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του. 
      Αυτά είναι συγκεκριμένα πράγματα, που θα έπρεπε να είχαν προβλεφθεί στη νομοθετική ρύθμιση που φέρνετε και μάλιστα αυτά έπρεπε να γίνουν εγκαίρως, διότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος ολοκλήρωσης του σταδίου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 με έξοδα του σωματείου, που φυσικά θα εκπέσει στην περίπτωση που δεν τηρήσει τις υποχρεώσεις του.
      Είναι, λοιπόν, ανάγκη η Κυβέρνηση και ο Υπουργός να δώσουν εξηγήσεις για το τι συμβαίνει με την ισχύουσα σήμερα σύμβαση ανακατασκευής του σταδίου και οι εξηγήσεις αυτές πρέπει να αφορούν ιδίως το πώς και σε ποιους ανετέθη η σύμβαση αυτή και γιατί δεν προχώρησε η εκτέλεσή της. Δεν μας έχουν δοθεί εξηγήσεις γιατί δεν προχώρησε η εκτέλεση της προηγούμενης σύμβασης. Ποιος ευθύνεται για την έως τώρα καθυστέρηση; Και πέραν τούτου, ο Υπουργός πρέπει να διαβεβαιώσει τη Βουλή ότι  η καθ΄ οιονδήποτε τρόπο λύση της σύμβασης αυτής δεν θα σημάνει, έστω και την ελάχιστη, επιβάρυνση για το δημόσιο, αλλά θα επιβαρύνει αποκλειστικώς αυτούς που ευθύνονται για τη μη εκτέλεσή της. Ο Υπουργός θα πρέπει να διαβεβαιώσει τη Βουλή –και δεν είναι οι διαβεβαιώσεις του επαρκείς μέχρι τώρα- ότι για την εκτέλεση των κάθε μορφής εργασιών ανακατασκευής του Σταδίου, σε όσο οικονομικό ύψος φτάσουν οι εργασίες αυτές ως την τελική διαμόρφωσή του, το ελληνικό δημόσιο δεν θα πληρώσει ούτε ένα ευρώ και ότι η δαπάνη αυτή θα βαρύνει εξ ολοκλήρου και υποχρεωτικώς το σωματείο υπέρ του οποίου γίνεται.
      Και βέβαια το τελευταίο στοιχείο, ότι η κατά την παράγραφο 5 δυνατότητα εκχώρησης δικαιωμάτων εκ μέρους του σωματείου δεν μπορεί καθ΄ οιονδήποτε τρόπο να είναι ανεξέλεγκτη. Με άλλες λέξεις, δεν μπορεί να οδηγεί σε οποιονδήποτε τρίτο. Τέτοια εκχώρηση νοείται μόνο για νομικά πρόσωπα, που συνδέονται ευθέως και αμέσως με το σωματείο και το σκοπό του, όπως είναι η ΠΑΕ και η ΚΑΕ. Αυτά πρέπει δεσμευτικά να μπουν στη νομοθετική ρύθμιση που ψηφίζουμε.
      Επαναλαμβάνω ότι δεν είμαστε αντίθετοι με το πνεύμα και την αρχή της τροπολογίας. Πρέπει να διευκολύνουμε και την ανακατασκευή του σταδίου Καραϊσκάκη για το 2004 και τον Ολυμπιακό, όπως είπε ο Υπουργός. Αλλά αυτά δεν θα πρέπει να γίνουν με πρόχειρο τρόπο, όπως με τη συγκεκριμένη τροπολογία. Για αυτό θα περιμένουμε διευκρινίσεις από τον Υπουργό, λέγοντας και πάλι ότι η Νέα Δημοκρατία τάσσεται υπέρ της αρχής.
      Ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Τζέκης έχει το λόγο. 
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θα είμαι σύντομος. 
      Άκουσα και τον κύριο Υπουργό, αλλά διάβασα και τα Πρακτικά του κυρίου Υφυπουργού, γιατί ήμουν στην επιτροπή, όσον αφορά το ζήτημα του Καραϊσκάκη. Πραγματικά σκέφτομαι το εξής: Επικαλέστηκαν τους χιλιάδες αγνούς φιλάθλους του Ολυμπιακού, για να αιτιολογήσουν άραγε τι; Για να αιτιολογήσουν τη χορήγηση του συγκεκριμένου γηπέδου προς χρήση –εκμετάλλευση- στο συγκεκριμένο επιχειρηματικό όμιλο; 
      Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Διότι η τροπολογία, κύριε Πρόεδρε, λέει ότι «Μπορεί να εκχωρεί δικαιώματα και υποχρεώσεις του που απορρέουν από την προβλεπόμενη σύμβαση σε τρίτους, ύστερα βέβαια από έγκριση της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού». Αυτό σημαίνει δηλαδή ότι ο συγκεκριμένος επιχειρηματικός όμιλος που θα κατασκευάσει τους χώρους του σταδίου, θα τους αξιοποιήσει για ίδιον όφελος. 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ -ΨΑΡΟΥΔΑ) 
      Μάλιστα αυτό το οποίο επικαλείται συνέχεια το Υπουργείο είναι ότι δεν θα ζημιωθεί το δημόσιο. Εμείς λέμε ότι το δημόσιο θα ζημιωθεί, διότι για πενήντα χρόνια δεν θα έχει στα χέρια του την αξιοποίηση της χρήσης του συγκεκριμένου ακινήτου. Το ζήτημα δεν είναι μόνο το ακίνητο, αλλά το ότι παραδίδονται και οι βοηθητικοί χώροι και οι χώροι του μπάσκετ, που θα ανακατασκευαστούν για να γίνει ένα μεγάλο, λέει, πάρκινγκ. Και το πάρκινγκ, βέβαια, θα είναι κάτω από την εκμετάλλευση του συγκεκριμένου επιχειρηματικού ομίλου. Μιλάμε για συμβάσεις και οι συμβάσεις βέβαια δεν έχουν έρθει ακόμα στην Βουλή για να δούμε τι θα περιέχουν αναλυτικά. 
      Κυρία Πρόεδρε, αυτό που εμείς τουλάχιστον τονίζουμε είναι ότι αυτή η ρύθμιση είναι σκανδαλώδης και ως προς το περιεχόμενο και την ουσία, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο ήρθε στην Βουλή. Διότι δεν δόθηκε η δυνατότητα να συζητηθεί αναλυτικά στην αρμόδια επιτροπή, να καλέσουμε φορείς και την ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή για να μας πει τη γνώμη της, γιατί γνωρίζουμε ότι είχε αντιθέσεις σε αυτήν την εκχώρηση….
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Καμία αντίθεση δεν είχε.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Είχε αρχικές αντιρρήσεις. 
      ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ- ΠΑΛΛΗ: Υπάρχει επιστολή αναστολής. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Ομόφωνα την πέρασε. 
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Εντάξει, κύριε Λιάνη, εκ των υστέρων. Δεν μπορούμε να ξέρουμε και τι έγινε για να καταλάβουμε. 
      Συνεχίζοντας λοιπόν, κυρία Πρόεδρε, πιστεύουμε ότι έστω και αυτήν την ώρα πρέπει να την πάρει πίσω. Είναι μία σκανδαλώδης παραχώρηση δημόσιας περιουσίας σε συγκεκριμένο επιχειρηματικό όμιλο. Εμείς λέμε και προς τη Νέα Δημοκρατία ότι δεν μπορεί να επικαλείται το συγκεκριμένο επιχειρηματικό όμιλο για άλλου είδους σκανδαλώδεις συμβάσεις και εδώ, σε αυτήν τη σκανδαλώδη σύμβαση, να την επικυρώνει. 
      Δύο λόγια θέλω να πω για το Δήμο Ηρακλείου, την περιοχή «Καράβολα» και «Μάχη Κρήτης». Πραγματικά εδώ πρόκειται για ένα διοικητικό τρόπο επίλυσης της υπόθεσης. Έχει δίκιο ο κύριος Υπουργός που επικαλέστηκε το κτήμα Πάτημα- Δήμογλη. Εκεί έγινε αρκετή συζήτηση, κύριε Υπουργέ. Είχαμε μία σοβαρή επιφύλαξη ως προς την αλλαγή του τρόπου εκτίμησης της κατάστασης. Λέγαμε δηλαδή αυτός ο διοικητικός τρόπος που είχε επιλεγεί για το Πάτημα-Δήμογλη, δεν θα έπρεπε να γίνει καθεστώς για όλες τις περιπτώσεις. Δυστυχώς όμως το βλέπουμε και στις περιπτώσεις Καράβολα και Μάχη της Κρήτης του δήμου Ηρακλείου Κρήτης.
      Εμείς πιστεύουμε ότι αυτό θα σταματήσει εδώ. Πιστεύουμε ότι πρέπει άμεσα να αποζημιωθούν οι κάτοικοι των συγκεκριμένων περιοχών. Στην αποζημίωση θα πρέπει να θεωρηθεί ότι έχουν και τους τίτλους, ώστε να αποτελέσει μία τέτοια αποζημίωση που θα τους επιτρέψει να μετακομίσουν σε άλλες περιοχές. Αυτές οι περιπτώσεις γίνονται πραγματικά με αυξημένα έξοδα, όπως γνωρίζουμε όλοι. Θα συμφωνήσουμε, έστω και με τις επιφυλάξεις που έχουμε, με τη συγκεκριμένη τροπολογία.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κυρία Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ορίστε, κύριε Υπουργέ. Θα εξαντλήσετε εσείς όλο τον χρόνο που διαθέτει η Κυβέρνηση.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Όχι. Περισσεύουν και πέντε λεπτά για τον κ. Φωτιάδη.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Δεκαπέντε λεπτά είναι όλα. Πείτε μου τι θέλετε.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Είναι και του κ. Κωνσταντίνου επίσης. Είκοσι πέντε λεπτά έχουμε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Είκοσι πέντε λεπτά, μάλιστα. Να σας βάλω είκοσι πέντε…
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Άρα δεκαπέντε λεπτά εγώ και δέκα ο κύριος Υφυπουργός. Από τα δεκαπέντε εγώ θα προσπαθήσω να χρησιμοποιήσω και λιγότερα. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν επανέρχομαι στο διαδικαστικό ζήτημα του παραδεκτού της τροπολογίας. Πιστεύω ότι ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης συνομολόγησε ότι η διαδικασία αποφασίστηκε κατά την Αναθεώρηση του Συντάγματος, όπως σας την περιέγραψα κι εγώ. Είναι ζήτημα ουσιαστικής εκτίμησης, αν κάνει ή δεν κάνει κατάχρηση της δυνατότητάς της η Κυβέρνηση. Πιστεύω ότι οι τροπολογίες είναι συναφείς, ότι ο χρόνος συζήτησης επαρκής, ότι η προθεσμία κατάθεσης διασφαλίζει την ουσιαστική ενημέρωση και τη δυνατότητα παρέμβασης των Βουλευτών.
      Δύο λόγια για τη ρύθμιση σε σχέση με την περιοχή Καράβολα στο Δήμο Ηρακλείου. Πιστεύω ότι ο κ. Μητσοτάκης κάνει μια αδικαιολόγητη σύγχυση ανάμεσα στη διάταξη του Συντάγματος και την ισχύουσα πάγια νομοθεσία. Είναι άλλο πράγμα η πάγια νομοθεσία περί απαλλοτριώσεων και άλλο μία ειδική νομοθεσία διοικητικού χαρακτήρα, όταν έχουμε ανώμαλες δικαιοπραξίες και απουσία τίτλων. Αν εφαρμόζαμε την κοινή, πάγια διαδικασία των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων, έπρεπε να κηρύξουμε την απαλλοτρίωση, να προσδιοριστεί δικαστικά η τιμή μονάδος, η αποζημίωση, να κάνουμε την παρακατάθεσή της για να συντελεστεί η απαλλοτρίωση και μετά να παιδεύονται επί δεκαετίες οι άνθρωποι για να αναγνωριστούν ως δικαιούχοι. Θα είχαμε έτσι αυξήσει το κόστος της αποζημίωσης και θα είχαμε αδικήσει τους ανθρώπους που δεν έχουν τίτλους κυριότητος, αλλά έχουν πραγματικά δικαιώματα στο χώρο αυτό.
      Με την ειδική διοικητική διαδικασία κάνουμε ταυτοχρόνως μία έμμεση αναγνώριση δικαιούχων και ένα διοικητικό καθορισμό αποζημίωσης, τον οποίο θα μπορούσε το δημόσιο να αποφύγει γιατί δεν έχει απέναντί του ιδιοκτήτες με τίτλους. Είμαστε, όμως, υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουμε κοινωνικά προβλήματα με κοινωνικά ευαίσθητο τρόπο και όχι νομικά προβλήματα με ένα γραφειοκρατικό, φορμαλιστικό τρόπο. Και απορώ πώς είναι δυνατόν κόμματα προοδευτικά ή Βουλευτές, πολιτικά πρόσωπα τα οποία εκφράζουν μια κοινωνική ευαισθησία, να θέλουν να ταλαιπωρήσουμε και να αδικήσουμε απλούς πολίτες στο Ηράκλειο, που ταλαιπωρούνται επί δεκαετίες ολόκληρες. 
      Άρα, λοιπόν, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα πρόσκρουσης προς το άρθρο 17. Πρόκειται για δύο διακεκριμένες διαδικασίες και επιπλέον, διασφαλίζουμε και το δικαίωμα δικαστικής προστασίας, παρ’ ότι δεν πρόκειται για αναγνωρισμένους δικαιούχους. Δεν υπάρχει λοιπόν κανένα απολύτως ζήτημα και επιπλέον αυτού, όπως είπε και ο κ. Τζέκης, πριν από δέκα μέρες αποδεχθήκαμε παρόμοια διαδικασία για το Πάτημα-Δήμογλη. 
      Ζήτημα γηπέδου «Καραϊσκάκη»: Νομίζω ότι πρόκειται για μια πολύ μεγάλη παρεξήγηση. Και η παρεξήγηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν γίνεται γι’ αυτό που κάνει η Κυβέρνηση, που είναι να λύσει ένα πρόβλημα ολυμπιακών υποδομών και εγκαταστάσεων κι ένα πρόβλημα μόνιμης έδρας της μεγαλύτερης, ίσως ή μιας από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές ομάδες της χώρας. Το ζήτημα που τίθεται κατά βάθος είναι η πολιτική επιφύλαξη ή η πολιτική αντίθεση που διατυπώνεται προς το πρόσωπο του Προέδρου της «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός». Αυτό είναι το θέμα. Αν δεν υπήρχε στη μέση το συγκεκριμένο πρόσωπο, ο κ. Κόκαλης, πιστεύω ότι καμία πλευρά στη Βουλή δεν θα είχε αντιρρήσεις για την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης να λύσει ένα πρόβλημα ολυμπιακών υποδομών και να λύσει κι ένα πρόβλημα μόνιμης έδρας για την ομάδα του Ολυμπιακού.
      Πρέπει, όμως, η Βουλή να είναι ειλικρινής. Και θα μου επιτρέψετε εδώ εν παρενθέσει να πω ότι και το ζήτημα της συμμετοχής των επιχειρήσεων στις οποίες μετέχει το συγκεκριμένο πρόσωπο σε διάφορους διαγωνισμούς που εφάπτονται με το δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και αυτό πρέπει κάποια στιγμή να αντιμετωπιστεί ρητά και ευθέως από τη Βουλή. Αν οποιοδήποτε κόμμα ή οποιοσδήποτε Βουλευτής έχει πρόβλημα, πρέπει να εισαχθεί εδώ προς συζήτηση μια ρύθμιση, με πρωτοβουλία αυτού που έχει την αντίρρηση, με την οποία να προβλέπεται, ότι αποκλείεται από διαγωνισμούς του δημοσίου και του δημόσιου τομέα ο συγκεκριμένος όμιλος επιχειρήσεων ή ότι κρατικοποιείται, σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο όμιλος αυτός γιατί δεν υπάρχει άλλη συνταγματική δυνατότητα. Ή εάν για το πρόσωπο του προέδρου ή του διευθύνοντος συμβούλου ή του βασικού μετόχου υπάρχουν προβλήματα ποινικών διώξεων, ανακρίσεων, παραπομπών, ότι αποκλείεται από τη διοίκηση της εταιρίας του.
      Αυτό, όμως, πρέπει να ισχύει για τους πάντες και πρέπει να είναι γενικές ρυθμίσεις. 
      Αντί, λοιπόν, να παίζουμε το κρυφτούλι εδώ, όποιος έχει τέτοιο πρόβλημα, ας το θέσει με αυτήν τη μορφή. Το Σύνταγμα προβλέπει τι γίνεται στις περιπτώσεις αυτές. Ή θα σεβαστούμε το δίκαιο του ανταγωνισμού ή θα σεβαστούμε την ισότητα των όπλων στη λειτουργία μιας αγοράς ή πρέπει να εφαρμόσουμε το άρθρο 106 και να κρατικοποιήσουμε αυτές τις επιχειρήσεις. Αν πρόκειται να αποκλείσουμε οποιονδήποτε έχει ποινική εκκρεμότητα από την εμπορική και οικονομική ζωή, τότε να τον αποκλείσουμε. Αλλά θα αποκλείσουμε χιλιάδες ανθρώπους σε όλα τα επίπεδα και να το ξέρετε, γιατί υπάρχουν πάρα πολλοί επιχειρηματίες, οι οποίοι έχουν δοσοληψίες με την ποινική δικαιοσύνη.
      Διαφορετικά, οδηγούμεθα στην εξής παράλογη κατάσταση: Να εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας σ’ έναν όμιλο εταιρειών και σε ένα πρόσωπο και ο,τιδήποτε γίνεται εκτός του κύκλου αυτού, να περνάει αβρόχοις ποσί και κανείς να μη δίνει σημασία. Αυτό είναι άδικο και παραποιεί τα δεδομένα, διότι είναι πάρα πολλοί άλλοι, οι οποίοι, χωρίς να είναι επώνυμοι και διάσημοι, δημιουργούν τεράστια προβλήματα διαφάνειας. Κάποια στιγμή θα μιλήσουμε και γι’ αυτά. 
      Δυστυχώς, εδώ στην Ελλάδα όποιος προλαβαίνει να φωνάξει περισσότερο, όποιος προλαβαίνει να αυτοχρηστεί εισαγγελέας, καθιστά τον άλλο κατηγορούμενο, είτε αυτός είναι πολιτικός του αντίπαλος, είτε είναι η Κυβέρνηση, είτε αν είναι άλλο κόμμα, και νομίζει ότι μπορεί αζημίως να καταγγέλλει, να φωνασκεί, να κατηγορεί, να μέμφεται. Όμως, δεν είναι έτσι. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Κανείς από εμάς δεν φωνασκεί
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Επειδή ασκώ υπουργικά καθήκοντα σε ευαίσθητα Υπουργεία επί δέκα χρόνια και όλοι γνωριζόμαστε και όλοι παροικούμε την Ιερουσαλήμ και κανείς δεν μπορεί να προσάψει κάτι σ’ εκείνον που δεν μπορεί να προσάψει, αναλαμβάνω την πρωτοβουλία να τα πω αυτά στη Βουλή, γιατί φθάνει πια αυτή η ετεροβαρής προσέγγιση της πραγματικότητας.
    Έχουμε και εμείς την ίδια μέριμνα και θα ήμασταν σε πολύ πιο ευχάριστη θέση, αν δεν είχαμε αυτό το πρόβλημα. Αν δεν ήταν ο κ. Κόκαλης Πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός και εμείς πολύ πιο εύκολα θα είχαμε συνάψει τη σχετική σύμβαση.
     Έρχεται ο κ. Κωνσταντόπουλος και κάνει την εξής διαστροφή της λογικής. Λέει «ότι ο Υπουργός είπε πως θα έλθει η σύμβαση στη Βουλή για κύρωση, αλλά μετά υπαναχώρησε και είπε, ότι θα εισαχθεί στη Βουλή τροπολογία για τη νομική βάση». Ναι, είπα στην αρχή ότι θα φέρουμε τη σύμβαση στη Βουλή για κύρωση. Στη συνέχεια, έλεγξα τα θέματα και είδα ότι δεν έχουμε καμία νομική βάση, για να συνάψουμε τη σύμβαση. Έπρεπε να συνάψουμε μια παράνομη σύμβαση και να φέρουμε τη Βουλή προ του τετελεσμένου γεγονότος της in globo ψήφισης ή καταψήφισης μιας σύμβασης, που θα είχε υπογραφεί παρανόμως, χωρίς νομική βάση.
     Θεωρήσαμε -και το θέτω υπό την κρίση σας, για να μου πείτε ποια είναι η άποψή σας- ότι η σωστή σειρά πολιτικά, λογικά και νομικά είναι αυτή: Να εισαχθεί στη Βουλή μια διάταξη που δίνει τη νομική βάση, που θέτει τους βασικούς όρους και δυνάμει αυτής να συναφθεί η σύμβαση και να υπογραφεί με δεσμευμένο το δημόσιο από τη διάταξη, που ψηφίζει η Βουλή, και με δεδομένα τα όρια της διαπραγμάτευσης, γιατί η διάταξη αυτή φυσικά περιορίζει και τα όρια της άλλης πλευράς.
     Πιστεύω, λοιπόν, ότι αυτό είναι νόμιμο, λογικό και διαφανές. Αλλιώς, θα ήσασταν αντιμέτωποι μ’ ένα τετελεσμένο γεγονός, το οποίο θα φέρναμε εδώ με τη μορφή υπογεγραμμένης σύμβασης. Αντί να επαινεθεί η Κυβέρνηση επειδή ακολουθεί μια ακόμα διαφανέστερη διαδικασία, υφιστάμεθα κριτική.
     Δεύτερο ζήτημα. Θίγεται η περιουσία της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής; Όχι. Η Ελληνική  Ολυμπιακή Επιτροπή είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Η νομολογία και η θεωρία του δημοσίου δικαίου έχουν αποσαφηνίσει σε ανύποπτο χρόνο το ζήτημα της περιουσίας των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου. Η περιουσία των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, προστατεύεται μόνο όταν πρόκειται για νομικά πρόσωπα ειδικής συνταγματικής θεμελίωσης. Αυτά είναι τα πανεπιστήμια και η Εκκλησία της Ελλάδος, μάλλον γενικώς τα εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα, σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 13 του Συντάγματος. Τα άλλα δεν έχουν ειδική συνταγματική θεμελίωση. 
     Ο νόμος ίδρυσε την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Μπορούσε ο νόμος, αν ήθελε, να την κάνει νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Μπορούσε ο νόμος, αν ήθελε, να κάνει την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, Επιτροπή της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, όπως ήταν ως τώρα η Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή και όπως είναι οι επιτροπές για την οργάνωση πολλών μεγάλων γεγονότων. 
     Επιπλέον, όμως, αυτών εμείς, επειδή αντιλαμβανόμαστε τον ειδικό ρόλο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, τον αθλητικό ρόλο και όχι το νομικό, συζητούμε μαζί της γι’ αυτόν της το ρόλο. Της λέμε το εξής απλό: Κάνουμε ως δημόσιο μια επένδυση, η οποία υπερβαίνει τα 200 δισεκατομμύρια δραχμές, επί ενός ακινήτου ιδιοκτησίας της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Αφαιρούμε τη χρήση του Σταδίου «Καραϊσκάκη» για πενήντα χρόνια και αφαιρούμε θεωρητικά μια περιουσία αξίας από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή.
      Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή δεν είχε έσοδα από το «Καραϊσκάκη». Κάθε χρόνο επιβαρυνόταν με 100 τουλάχιστον εκατομμύρια δραχμές για το κόστος συντήρησης και λειτουργίας. Ήταν χαμένη οικονομικά από τη λειτουργία του γηπέδου «Καραϊσκάκη», το οποίο δεν έχει καμία οικονομική λογική εάν δεν παίζει ο Ολυμπιακός στο γήπεδο «Καραϊσκάκη». Και της δίνουμε το ΟΑΚΑ ή ό,τι άλλο θέλει, προκειμένου να αξιοποιηθεί και το ΟΑΚΑ, γιατί είναι δυστυχώς τέτοια η τάση των ομοσπονδιών που δεν θέλουν το ΟΑΚΑ, λόγω πολύ μεγάλου μεγέθους. Δεν το θέλει το ποδόσφαιρο, γιατί είναι μεγάλη η χωρητικότητα και δεν το θέλει ο στίβος γιατί είναι μεγάλη η χωρητικότητα και η απόσταση. Ενώ το ΟΑΚΑ είναι ένα στολίδι και πρέπει να είναι το κέντρο της αθλητικής δραστηριότητας για το λεκανοπέδιο Αττικής.
      Ερχόμαστε τώρα στην οικονομική ισορροπία της σύμβασης. Είχε επιχειρήσει η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή να λύσει το θέμα και είχε υπογράψει μία σύμβαση με μία κοινοπραξία στην οποία μετείχαν συμφέροντα και του κ. Αλαμανή και του κ. Κόκκαλη και στη συνέχεια αλληλοκαταγγέλθηκε η σύμβαση αυτή και δεν έγινε τίποτα. Σύμφωνα με αυτήν τη σύμβαση προβλεπόταν μία δαπάνη του αναδόχου της τάξεως των 26 εκατομμυρίων ευρώ. Προβλεπόταν μία συμμετοχή του δημοσίου για τις ολυμπιακές προσαρμογές της τάξεως των 7 εκατομμυρίων ευρώ και επιβαρυνόταν η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή με το κόστος συντήρησης και λειτουργίας, τουλάχιστον 600.000 χιλιάδες ευρώ το χρόνο και η παραχώρηση ήταν για ένα διάστημα είκοσι επτά ετών, σύμφωνα με τα όσα είχαν υπογραφεί. Κατέρρευσε η σύμβαση αυτή και έπρεπε μετά ή να το κάνουμε εμείς αυτό, ως δημόσιο έργο, δηλαδή να επενδύσουμε όλα τα χρήματα εμείς και μετά κατ’ ανάγκη να το δώσουμε στον Ολυμπιακό για να το χρησιμοποιεί, δηλαδή να κατασκευάσει το γήπεδο το ελληνικό δημόσιο και ουσιαστικά να το δωρίσει στον Ολυμπιακό ή να κάνουμε αυτό που κάνουμε. Τι είναι αυτό που κάνουμε; Αυτό που κάνουμε είναι ότι δίνουμε ένα κομμάτι γης στον Ολυμπιακό με πολύ αυστηρούς όρους και ο Ολυμπιακός επενδύει εκεί περίπου 50 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή περίπου 18 δισεκατομμύρια δραχμές, διαμορφώνοντας ένα καινούριο γήπεδο ποδοσφαίρου, το οποίο ανταποκρίνεται στις ολυμπιακές προδιαγραφές. Δεν χρειάζεται να κάνουμε ολυμπιακές προσαρμογές, δεν χρειάζεται να ρίξουμε δημόσιο χρήμα. Θα είναι έτοιμο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, για να γίνουν εκεί οι Ολυμπιακοί Αγώνες και το παραχωρούμε αυτό για σαράντα εννέα χρόνια, λόγω και του ύψους της επένδυσης, γιατί πρόκειται για διπλάσια επένδυση. Δεν επιβαρύνεται τίποτα το δημόσιο, ούτε η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή για τη λειτουργία την ετήσια του χώρου αυτού και βεβαίως θα περιέλθει ξανά μετά από σαράντα εννέα χρόνια στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Ο Ολυμπιακός θα αρχίσει να καταβάλλι το αντάλλαγμα του 15% από τις διαφημίσεις και τα καταστήματα, μετά την δεκαπενταετία κατά την οποία οι αποπληρωμές των τοκοχρεολυσίων δεν θα επιτρέπουν στον Ολυμπιακό να δίνει χρήματα στο ελληνικό δημόσιο. Είναι πολύ διαφανής και απλή η ισορροπία της σύμβασης και αν θέσετε υπό έλεγχο συγκριτικά τη σύμβαση που είχε συνάψει και τελικά δεν μπόρεσε να εκτελέσει η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, την πρόταση να το κατασκευάσουμε, ως δημόσιο έργο και να το δώσουμε κατά χρήση στον Ολυμπιακό και τη σύμβαση, όπως την περιγράφει η τροπολογία, θα δείτε ότι είναι ασύγκριτα συμφερότερη για το ελληνικό δημόσιο αυτή η τροπολογία.
      Γιατί, όμως, πηγαίνουμε σε λεπτομέρειες και μας διαφεύγει η ουσία; Ξέρετε σε πόσα αθλητικά σωματεία ανά την επικράτεια η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού παραχωρεί κατά χρήση και κατά κυριότητα συνεχώς δημόσιες εκτάσεις, για να διαμορφώσουν αθλητικούς χώρους; Σωρηδόν. Είναι τρέχουσα δραστηριότητα, κάθε μήνα το κάνουμε με πολλά σωματεία. Είναι δυνατόν να έχει η ΑΕΚ χώρο, να έχει ο Παναθηναϊκός, αμφισβητουμένου του νομικού καθεστώτος της λεωφόρου Αλεξάνδρας -αλλά εμείς αναγνωρίζουμε ότι πρέπει να διευκολυνθεί ο Παναθηναϊκός- να έχουν άλλες ομάδες σε όλες τις περιφέρειες και αντί να δώσουμε στον Ολυμπιακό προκειμένου να κάνει εκεί τη στέγη του και να την έχει κατά κυριότητα εμείς θέτουμε ένα σωρό όρους προκειμένου να διασφαλίσουμε το δημόσιο και την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Και να σας πω κάτι; Το γεγονός ότι είναι Πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός ο κ. Κόκαλης, μας επιβάλλει να είμαστε και πιο αυστηροί και είμαστε πιο αυστηροί. Διότι εάν δεν υπήρχε αυτό το ζήτημα, αμφιβάλλω εάν θα είχαμε σκεφθεί άλλη λύση από την παραχώρηση κατά κυριότητα ενός ακινήτου, προκειμένου να κτίσει ο Ολυμπιακός εκεί τη μόνιμη έδρα του. Και φυσικά ταυτοχρόνως προσπαθούμε να βρούμε την καλύτερη λύση για τον Παναθηναϊκό, την καλύτερη λύση για την ΑΕΚ –προχωράει η ΑΕΚ με τις ρυθμίσεις που έχουν γίνει μόνη της σε ένα σχέδιο ανακατασκευής του γηπέδου- ελπίζω ότι θα βρούμε λύση με τον Παναθηναϊκό και φυσικά έχουμε αντίστοιχη μέριμνα και για τις ομάδες των άλλων πόλεων. 
      Φυσικά, θα μνημονεύσω τη Θεσσαλονίκη λόγω του μεγέθους της και λόγω της εντοπιότητάς μου διότι εκεί, επί των ιδιοκτησιών των γηπέδων, κάνουμε επένδυση για τα overlays και στον ΠΑΟΚ και στον Άρη και στον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Και το Καυτατζόγλειο θα διατεθεί και πάλι με μία ανακαίνιση 15 δισεκατομμυρίων για να παίζει ο Ηρακλής, ώσπου να βρούμε τη μόνιμη λύση στην ιστορική έδρα του ιστορικοτέρου σωματείου της Θεσσαλονίκης.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε κινηθεί με πάρα πολύ αυστηρό τρόπο. Έχουμε κινηθεί με εξαιρετικά συνεργατικό και φιλικό τρόπο προς την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή και με πολύ αυστηρό τρόπο σε σχέση με τους αντισυμβαλλομένους του ελληνικού δημοσίου.
      Σας παρακαλώ να διαχωρίσετε τα θέματα. Η παραχώρηση γίνεται προς ένα αθλητικό σωματείο, η παραχώρηση γίνεται για να λυθεί ένα τεράστιο πρόβλημα της ολυμπιακής προετοιμασίας και όσοι προτείνουν αναβολή ή άλλη μέθοδο ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι έχουμε συνεχώς πιέσεις, ότι συνεχώς ακούμε κριτική, συνεχώς δεχόμεθα τις παραινέσεις της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής για να λύσουμε το ζήτημα αυτό και εν πάση περιπτώσει όσοι τουλάχιστον πιστεύουν στην ολυμπιακή προετοιμασία, όσοι δέχονται ότι η χώρα πρέπει να κάνει καλούς Ολυμπιακούς Αγώνες, καλό είναι να μην αρκούνται μόνο στη ρητορική υποστήριξη της Κυβέρνησης και της Οργανωτικής Επιτροπής, αλλά και όπου υπάρχει συγκεκριμένο ζήτημα να δίνουν συγκεκριμένη βοήθεια.
      Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κ. Λαφαζάνης έχει το λόγο για τέσσερα λεπτά και στη συνέχεια θα προχωρήσουμε στον κατάλογο των Βουλευτών.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ο κύριος Υπουργός προσπάθησε, κατά το συνήθειό του δυστυχώς, να μεταθέσει το πρόβλημα και να πει ότι όσοι αντιτίθενται στη συγκεκριμένη τροπολογία είναι γιατί αντιτίθενται προσωπικά στον κ. Κόκαλη και επομένως έχουν προσωπικά μαζί του επειδή διαφωνούν με την τροπολογία. Αυτό είναι επιχείρημα, κύριε Υπουργέ, αντί να απαντήσετε επί της ουσίας;
      Αν θέλετε να συζητηθεί με άνεση η τροπολογία, γιατί δεν τη φέρνετε στην επιτροπή δύο μέρες πιο πριν; Θα μπορούσαμε να καλέσουμε τους φορείς, την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, τον Εθνικό, τα ερασιτεχνικά σωματεία στίβου του Πειραιά, τους φορείς της πόλης του Πειραιά, τους περιοίκους που έχουν προτάσεις για τους χώρους και το τι πρόκειται να γίνει και να γίνει συζήτηση. 
      Όχι, λοιπόν, να νομοθετείτε στο άρπα κόλλα και να κατηγορείτε ότι δήθεν κάποιοι που αντιδρούν –και δυστυχώς είναι λίγοι γιατί βλέπω τη συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας επί της τροπολογίας σας- αντιδρούν διότι έχουν προσωπικά με τον κ. Κόκαλη.
      Κύριε Βενιζέλο, ο Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών και Αθλητικών Σωματείων, η Ένωση Αθλητικών Σωματείων ΣΕΓΑΣ Πειραιά έχει προσωπικά με τον κ. Κόκαλη; Ξέρετε τι δελτίο Τύπου έβγαλε σήμερα; Διαλύεται ο στίβος του Πειραιά. Λέει: «Το Δ.Σ. της Ένωσης Αθλητικών Σωματείων ΣΕΓΑΣ Πειραιά απευθύνει την τελευταία έκκληση προς όλους τους αθλητικούς, πολιτικούς, αυτοδιοικητικούς φορείς να στηρίξουν τον κλασικό αθλητισμό του Πειραιά που τον τελευταίο καιρό βρίσκεται σε διωγμό. Οι τελευταίες αρνητικές εξελίξεις, ιδιαίτερα με την τροπολογία για το στάδιο «Καραϊσκάκη», οδηγούν στο συμπέρασμα πως η πολιτεία και οι υπεύθυνοι αθλητισμού στη χώρα μας, στο βωμό της ανάγκης να εξευρεθεί μία οριστική και δίκαιη λύση στο γηπεδικό πρόβλημα του Ολυμπιακού, ξεχνούν πως υπάρχουν και αρκετά σωματεία με εκατοντάδες αθλητές στίβου που χρησιμοποιούν το στάδιο «Καραϊσκάκη».
      Ξέρετε ποια είναι αυτά τα ερασιτεχνικά σωματεία που το υπογράφουν; Μεταξύ άλλων είναι ο ερασιτέχνης Ολυμπιακός του ΣΕΓΑΣ, Γ.Σ. Κερατσίνι, ΟΦΚΑ Οδυσσέας, Πανιώνιος Γυμναστικός Σύλλογος, Άρης Νικαίας, Πειραϊκός, Γυμναστικός Σύλλογος Ρέντη, Καλλιθέα κλπ. Δε μου λέτε, έχουν προσωπικά με τον κ. Κόκαλη και τους πετάτε από το στάδιο «Καραϊσκάκη» για πενήντα χρόνια και δεν τους δίνετε όχι μόνο το στίβο μέσα, αλλά ούτε και τους βοηθητικούς χώρους όπου αθλούνται όχι μόνο αθλητές στίβου αλλά σειρά σωματείων του Πειραιά και νεολαία του Πειραιά η οποία δεν έχει κανένα άλλο αθλητικό κέντρο πέραν του σταδίου «Καραϊσκάκη» σε όλον τον Πειραιά; Γιατί το πράττετε αυτό;
      Εμείς δεν είμαστε αντίθετοι να έχει φυσική έδρα ο Ολυμπιακός το «Καραϊσκάκη», αλλά γιατί αποκλειστική χρήση και γιατί με τέτοιους όρους; Σας ερωτώ, ο Εθνικός πού πάει, κύριε Υπουργέ; Δεν είναι σωματείο αυτό ή υπάρχει μονοπώλιο σωματείων στον Πειραιά; Ή η πολιτεία νομοθετεί με δύο μέτρα και δύο σταθμά και όχι με την ισοτιμία των αθλητικών επαγγελματικών σωματείων;
      Δεν υπάρχει ο Ατρόμητος Πειραιώς; Τι θα γίνουν όλοι αυτοί; Πού θα είναι η έδρα τους την οποία άλλωστε την έχουν κατοχυρώσει με το κληροδότημα και έχουν κάνει επενδύσεις στο χώρο αυτό;
      Αλλά θα σας πω και το εξής. Λέτε ότι φέρατε τους βασικούς όρους της σύμβασης. Μα είναι δυνατόν να το λέτε αυτό; Και μάλιστα ισχυριστήκατε ότι εάν προσυπογράφατε τη σύμβαση πριν από την τροπολογία θα υπήρχε πρόβλημα για τη Βουλή. Αυτό δεν κάνατε στο καζίνο της Πάρνηθας; Δεν υπογράψατε τη σύμβαση που έγινε μάλιστα με διαγωνισμό; Την υπογράψατε και θα τη φέρετε για κύρωση στη Βουλή. Τι λέτε τώρα; Εδώ προχωρήσατε σε μια ανάθεση-παραχώρηση χωρίς δημοπρασία, χωρίς διαγωνισμό. Να το καταλάβουν αυτό, αλλά τουλάχιστον αφού πάτε με ανάθεση-παραχώρηση για πενήντα χρόνια που στην ουσία είναι μεταβίβαση, φέρτε μας τη σύμβαση να τη δούμε και όχι να μας λέτε προσθέστε όρους. Διότι τι να το κάνω εγώ να προσθέτω όρους που από τη σύμβαση μπορεί να αποδειχθούν –δεν αποδίδω εγώ προθέσεις- διάτρητοι; 
      Εγώ σας λέω, ποια είναι η επένδυση αυτού που θα μισθώσει το χώρο; Μπορείτε να μας πείτε; Μας λέτε λόγια; Ποια είναι η δέσμευση την οποία αναλαμβάνει για επενδύσεις; Διότι είναι εύκολο, κύριε Υπουργέ, να μετατραπεί το «Καραϊσκάκη» σε στάδιο που υποχρεούται να το κάνει άλλωστε γιατί θα παίζει και παιχνίδια σε στάδιο της FIFA θα το κάνει έτσι κι αλλιώς. Αλλά να μας λέτε ότι θα κάνει ειδικές επενδύσεις για τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Οι προδιαγραφές FIFA αρκούν για τους ολυμπιακούς αγώνες.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Παρακαλώ, κύριε Λαφαζάνη, έληξε η ώρα σας. Ολοκληρώστε.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Αυτό θα το έπραττε έτσι κι αλλιώς η ΠΑΕ Ολυμπιακός για να εισπράττει. Και μάλιστα εξαιρείτε τον ερασιτέχνη από οποιαδήποτε έσοδα γιατί το εξαιρείτε από τις σχετικές διατάξεις και όλα τα έσοδα πάνε στην ΠΑΕ.
      Επιτέλους, κύριε Υπουργέ, πρέπει να αντιληφθεί η Κυβέρνηση και όχι μόνο η Κυβέρνηση αλλά και η Νέα Δημοκρατία και η πολιτεία ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με ανώνυμες εταιρείες οι οποίες λειτουργούν με βάση το κέρδος. Εάν θέλετε να αποφασίσετε ειδικά αυτές τις ανώνυμες εταιρείες  να τις ενισχύει το κράτος, να είναι χορηγός, να το πείτε να το καταλάβω, να το φέρετε να το συζητήσουμε. Θα διαφωνήσουμε αλλά εν πάση περιπτώσει θα είναι μια διαφανής ρύθμιση αλλά όχι αυτό να γίνεται από το παράθυρο και από το φεγγίτη κάθε φορά. Έχετε κάνει πολλά στο παρελθόν. Όχι μόνο εσείς προσωπικά, δεν αποδίδω εγώ προσωπικές προθέσεις αλλά το κάνουν συνέχεια οι κυβερνήσεις και μάλιστα τώρα γίνονται και σε άλλους και θα ακολουθήσουν και άλλοι.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα):  Κύριε Λαφαζάνη, τι άλλο να κάνουμε για να τερματίσετε; Σας παρακαλώ! Περιμένουν τόσοι Βουλευτές για να μιλήσουν. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Είναι βέβαιο αυτό διότι υπάρχουν απαιτήσεις από τον Παναθηναϊκό για νέα έδρα. Υπάρχουν απαιτήσεις της ΑΕΚ στη Φιλαδέλφεια για επέκτασή της στο άλσος. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Λαφαζάνη ευχαριστούμε πολύ.
      Το λόγο έχει ο κ. Βρέντζος.
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΡΕΝΤΖΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σχέδιο νόμου που συζητούμε σήμερα αντιμετωπίζει επιτυχώς μια σειρά από σημαντικά πρακτικά προβλήματα που αφορούν στη μίσθωση ακινήτων για τη στέγαση δημοσίων υπηρεσιών, στοχεύοντας στον εκσυγχρονισμό του σχετικού κανονιστικού πλαισίου με βάση τις νέες ανάγκες της σύγχρονης διοίκησης. 
      Με δεδομένη την αναλυτική επεξεργασία του νομοσχεδίου στη διαρκή Eπιτροπή Oικονομικών Yποθέσεων κατόπιν της οποία εισάγεται στην Ολομέλεια για συζήτηση βάσει του άρθρου 74 παράγραφος 4 του Συντάγματος, νομίζω ότι δεν είναι απαραίτητο να υπεισέλθω στη συζήτηση συγκεκριμένων διατάξεων. 
      Θα ήθελα όμως, κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να αναφερθώ ιδιαίτερα στην τροπολογία με γενικό αριθμό 1392 και ειδικό 164 που κατέθεσαν οι αρμόδιοι Υπουργοί Οικονομικών, Εσωτερικών, ΠΕΧΩΔΕ, Δικαιοσύνης και Πολιτισμού, σχετικά με τον προσδιορισμό των δικαιούχων και την καταβολή αποζημιώσεων στην περιοχή Καράβολας και Μάχης Κρήτης του δήμου Ηρακλείου.
	Στόχος της τροπολογίας είναι να προωθήσει με γρήγορους ρυθμούς την κατασκευή του οδικού άξονα που θα συνδέσει την πόλη του Ηρακλείου με το νέο Παγκρήτιο Στάδιο ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 πάνω σε κοινωνικά δίκαιη βάση και με την εξασφάλιση της γρήγορης και ασφαλούς μεταστέγασης των κατοίκων της περιοχής.
	Η τροπολογία θα συμβάλει στην επίλυση των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν ως προς τον προσδιορισμό δικαιούχων αποζημίωσης από τις απαλλοτριώσεις που έχουν κηρυχθεί για την αναβάθμιση της εισόδου της πόλης του Ηρακλείου.
	Με αυτόν τον τρόπο αφ’ ενός παρακάμπτονται οι χρονοβόρες διαδικασίες για τη διαπίστωση των τίτλων κυριότητας πολλών κατοίκων ακινήτων στην περιοχή του Καράβολα και Μάχης Κρήτης και αφ’ ετέρου διασφαλίζεται όχι μόνο η καταβολή αποζημίωσης σε όλους του δικαιούχους, αλλά και η ταχεία δικαστική διάγνωση τυχόν αμφισβητούμενων δικαιωμάτων.
	Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι ο προσανατολισμός της τροπολογίας είναι κατά βάση κοινωνικός. Αυτό καταδεικνύεται απο τις γενναίες αποφάσεις του Υπουργείου να αναγνωρίσει δικαιώματα και στους απλούς κατόχους ακινήτων στην περιοχή του Καράβολα και να διαγράψει στο εξής όσα πρόστιμα έχουν επιβληθεί στους εν λόγω κατόχους λόγω αυθαίρετης χρήσης.
	Επιτρέπεται έτσι στη δημοτική αρχή και στην πολιτεία να προχωρήσουν χωρίς προσκόμματα και εκκρεμότητες στη μετεγκατάσταση των ενδιαφερομένων οικογενειών και την ανάπλαση της περιοχής. 
	Κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω ότι η προτεινόμενη τροπολογία επιλύει με τρόπο αποτελεσματικό και κοινωνικά δίκαιο ένα ζήτημα που ως τώρα κινδύνευε να τελματώσει τα έργα ανάπλασης της ολυμπιακής πόλης του Ηρακλείου.
	Κλείνοντας θέλω να πω ότι πραγματικά λυπήθηκα και πιστεύω πως δεν τιμά τον επίτιμο Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας τον κ. Μητσοτάκη, η τοποθέτησή του και η επιχειρηματολογία του επί της τροπολογίας για να μην γίνει δεκτή. Τέτοιες τοποθετήσεις πολύ φοβάμαι ότι χαρακτηρίζονται από εμπάθεια και αυτό δεν βοηθά ούτε την Κρήτη ούτε τον Συγκρητισμό. Ευχαριστώ.
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΣΑ (Αννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κ. Μπεντενιώτης έχει το λόγο.
	ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΠΕΝΤΕΝΙΩΤΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να συμφωνήσουμε με το νομοσχέδιο για μισθώσεις ακινήτων και για στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών. Αναμφίβολα πρέπει να συστηματοποιήσουμε τις διαδικασίες των μισθώσεων, αλλά και να προχωρήσουμε ακόμα περαιτέρω στην ανέγερση ακινήτων για τη στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών. Διότι πρέπει να σκεφθούμε ότι το πολλαπλό κόστος των μισθώσεων, όπως ισχύουν αυτές σήμερα, είναι επαρκές για να καλύψει το τοκοχρεολύσιο για το κόστος ανέγερσης μιας μεγάλης προσπάθειας της στέγασης των δημοσίων υπηρεσιών. 
	Αναμφίβολα με το νομοσχέδιο επιλύονται πράγματι πολλά προβλήματα που προκύπτουν τόσο για τους τρόπους στέγασης, όσο και για τους τρόπους σύναψης των μισθώσεων, τη χρονική διάρκεια, τις αρμοδιότητες, τους όρους των διακηρύξεων, τη δημοσιότητα των διακηρύξεων και λοιπά.
	Όμως, κύριε Υφυπουργέ, πρέπει να υπάρχει συνέχεια στην προέκταση αυτού του νομοσχεδίου.
      Πρέπει να αντιμετωπίσουμε –θα το επαναλάβω- μ’ ένα ριζοσπαστικό, γιγαντιαίο πρόγραμμα τη στέγαση όλων των δημοσίων υπηρεσιών με ένα τοκοχρεολύσιο που μπορεί να καλύπτει τα μισθώματα που καταβάλλονται σήμερα.
      Όμως, θα ήθελα να αναφερθώ διεξοδικότερα στην τροπολογία και τη διάταξη για την παραχώρηση κατά χρήση του σταδίου της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής του σταδίου «Καραϊσκάκη» και πρέπει να συμφωνήσουμε στην ψήφιση αυτής της τροπολογίας, γιατί με αυτήν τη διάταξη, πρέπει να το ομολογήσουμε αναντίρρητα ότι ικανοποιείται ένα πάγιο, ένα καθολικό αίτημα ολόκληρης της πόλης του Πειραιά, όλων των φορέων του Πειραιά, αλλά και των κατοίκων όλης της χώρας και σε μία παγκόσμια προέκταση όλων των φιλάθλων του Ολυμπιακού.
      Ο Ολυμπιακός, κύριοι συνάδελφοι, για τον Πειραιά είναι ένας μύθος, ένας θρύλος, είναι μια παλιά και πρόσφατη ιστορία. Η παγκοσμιότητα του Πειραιά, που είναι η πρωτεύουσα της παγκόσμιας ελληνικής ναυτιλίας, ταυτίζεται με την οικουμενικότητα του Ολυμπιακού, μιας ομάδας που φέρνει τη χώρα στα πέρατα του κόσμου και στην άκρη της οποιασδήποτε παρουσίας του Ελληνισμού στον πλανήτη. 
      Η ιστορία του Ολυμπιακού αναμφίβολα είναι ταυτισμένη με το στάδιο Καραϊσκάκη. Αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανένας. Ο θρύλος του Ολυμπιακού αναντίρρητα είναι συνδεδεμένος με το στάδιο «Καραϊσκάκη». Δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς αυτό. Γι’ αυτό η διάταξη πρέπει να συμφωνήσουμε, ότι απηχεί το περί δικαίου αίσθημα όλων των φιλάθλων του Ολυμπιακού, αλλά και όλου του κόσμου του Πειραιά.
      Συμφωνούμε, λοιπόν, με την παραχώρηση κατά χρήση. Αλλά συμφωνούντες με την τροποποίηση του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου Νέου Φαλήρου στο χώρο του σταδίου, με τη μετατόπιση των ρυμοτομικών και οικοδομικών γραμμών, κύριε Υφυπουργέ, πρέπει να διευκρινίσουμε ότι δεν μπορεί να επεκτείνεται αυτή η τροποποίηση πέραν της ιδιοκτησίας της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και του σταδίου «Καραϊσκάκη» σε ιδιοκτησίες παρακείμενες μεγαλοϊδιοκτητών σε ιδιοκτησίες χώρων που έχουν χαρακτηριστεί με σειρά αποφάσεων του δημοτικού συμβουλίου ως χώροι πρασίνου, ψυχαγωγίας και άθλησης. Αλλά ακόμη πρέπει να διευκρινίσουμε, κύριε Υφυπουργέ -το κάνατε, αλλά ας γίνει με μεγαλύτερη έμφαση- ότι και ο Εθνικός μια άλλη ιστορική παρουσία του αθλητισμού στον Πειραιά, πρέπει να έχει την έδρα του στο στάδιο «Καραϊσκάκη», στην προέκταση της χρήσης, όπως αυτή θα προβλεφθεί από τη σύμβαση που θα υπογράψει ο ερασιτέχνης Ολυμπιακός. Το ίδιο, όμως, πρέπει να ισχύσει και για τα αθλητικά σωματεία του Ατρομήτου ή και όποια άλλα έχουν ή είχαν τη χρήση του σταδίου «Καραϊσκάκη» μέχρι πρόσφατα. 
      Αλλά επιπλέον, κύριε Υπουργέ, πρέπει να υπάρξει ακόμη μία δέσμευση που θα αφορά τα σωματεία κλασικού αθλητισμού του Πειραιά. Δικαιούνται αυτά τα σωματεία, αλλά και ο Πειραιάς ένα αθλητικό κέντρο στο οποίο να προπονούνται και να αγωνίζονται όλα τα σωματεία που έχουν γράψει μία ξεχωριστή ιστορία του κλασικού αθλητισμού στην πόλη μας. Και αυτό το αθλητικό κέντρο πρέπει να είναι μέσα στα διοικητικά όρια της πόλης και με δυνατότητα κάλυψης όλων των σύγχρονων αναγκών. 
      Η ανέγερση των εγκαταστάσεων στο στάδιο «Καραϊσκάκη» είναι η αρχή, θα θέλαμε εμείς να πιστεύουμε, για να αποκτήσει ο Πειραιάς ένα σύγχρονο μεγάλο στάδιο, το οποίο θα φιλοξενήσει άλλωστε και τον τελικό ποδοσφαιρικό αγώνα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Θα πρέπει, όμως, η Κυβέρνηση να δεσμευθεί και όλοι να συμφωνήσουμε ότι η συνέχεια αυτής της πράξης, αυτής της νομοθέτησης σήμερα θα είναι η ολοκλήρωση της υποδομής των αθλητικών εγκαταστάσεων του Πειραιά, έτσι ώστε όλη η αθλητική υποδομή να διασφαλίζει τις σύγχρονες ανάγκες όλων των αθλητικών σωματείων της πόλης. 
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Κωνσταντίνος Γείτονας.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ (Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κυρία Πρόεδρε και αγαπητοί συνάδελφοι, παρακολούθησα τη συζήτηση σήμερα και βλέποντας και τον αγαπητό συνάδελφο Υφυπουργό κ. Φωτιάδη στα έδρανα, θα πω ότι πραγματικά, έτσι με το χαρακτήρα που πήρε η συζήτηση, αδικήθηκε το νομοσχέδιό του. Και εγώ περίμενα ειλικρινά με αφορμή το νομοσχέδιο, το οποίο έρχεται να αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο για τη στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών μέσω της μίσθωσης, που ισχύει από το 1932 περίμενα, επαναλαμβάνω, με αφορμή αυτό το νομοσχέδιο η συζήτηση, να επικεντρωθεί στο «μεγάλο άστεγο» που είναι στην  Ελλάδα το ίδιο το κράτος, που θυμίζει τον «ξυπόλητο τσαγκάρη». 
      (Χειροκροτήματα)
      Δεν εξαιρώ ούτε τον εαυτό μου. Τα φίλαθλα αισθήματα όλων μας και οι προσωπικές προτιμήσεις μας, φαίνεται ότι παίρνουν προτεραιότητα έναντι των «φιλοκρατικών» αισθημάτων που θα πρέπει να έχουμε. Είναι σαφές ότι σ’ αυτήν την Αίθουσα –και το τονίζω επειδή άκουσα ορισμένες παρατηρήσεις συναδέλφων- όλοι οι συνάδελφοι λειτουργούν με βάση την ελεύθερη συνείδησή τους όπως λέει το Σύνταγμα και με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Θα έρθω και στις τροπολογίες μετά. Αλλά εγώ θέλω να πω μια κουβέντα για το νομοσχέδιο. Το αδικήσαμε.
      Πραγματικά το νομοσχέδιο δίνει νέες δυνατότητες στο δημόσιο, με διαγωνισμούς μίσθωσης, να βελτιώσει τις συνθήκες στέγασης των υπηρεσιών του.
      ΕΝΑΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ: Στην επιτροπή, κύριε Γείτονα.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ (Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Εγώ μίλησα για την Ολομέλεια, κύριε συνάδελφε, δεν μετείχα στην επιτροπή. Η Ολομέλεια ακριβώς, -αυτή ήταν η έννοια της διπλής συζήτησης- ψήφισης στην επιτροπή και στην Ολομέλεια με βάση το Σύνταγμα μπορεί να συζητά να θίγουμε καίρια πολιτικά ζητήματα με αφορμή ένα νομοσχέδιο. Και πραγματικά νομίζω ότι αυτό που θα μπορούσαμε να συζητήσουμε σήμερα με αφορμή αυτό το νομοσχέδιο -το οποίο δίνει λύσεις στη μίσθωση μέσω διαγωνισμών με διαφάνεια και εν πάση περιπτώσει με την ευελιξία που πρέπει να έχει το δημόσιο για να μπορέσει να ικανοποιήσει τις ανάγκες του- να συζητήσουμε το μεγάλο θέμα, της στέγασης των υπηρεσιών. Άκουσα μετά χαράς, κύριε συνάδελφε, ότι εσείς αναφερθήκατε σ’ αυτό προηγουμένως. Γιατί πράγματι, θα πρέπει να δούμε ένα στρατηγικό σχέδιο στέγασης των υπηρεσιών του δημοσίου, αυτοστέγασης του δημοσίου. Είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Το έχουμε αντιμετωπίσει ως πολίτες και πολιτικοί, το αντιμετωπίζουν οι πολίτες. Δεν αναφέρομαι μόνο στις μεγάλες δαπάνες σε ενοίκια, αναφέρομαι στις δυσλειτουργίες που υπάρχουν. Ας πάρω ως παράδειγμα ένα υπουργείο –είχα την τιμή να περάσω από πολλά υπουργεία. Με το να είναι οι υπηρεσίες ενός υπουργείου εγκατεσπαρμένες στα πέρατα της Αττικής, να έχει ένα υπουργείο, όπως θυμάμαι καλά το ΠΕΧΩΔΕ, πάνω από ογδόντα νοικιασμένα κτίρια, να ταλαιπωρούνται και οι υπηρεσίες και οι πολίτες και δεν έχουμε τη λειτουργικότητα εκείνη που απαιτείται.
      Νομίζω, κύριε Υπουργέ –γι’ αυτό συμφωνώ με τις διατάξεις του νομοσχεδίου- ότι οι ρυθμίσεις είναι ένα σημαντικό βήμα το οποίο θα μας δώσει λύσεις μέσα από τη μίσθωση, αλλά η οριστική λύση θα πρέπει να προέλθει από τη στέγαση σε ιδιόκτητους χώρους. 
      Ήμουν Υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ όταν θεσμοθετήσαμε το ρυθμιστικό της Αθήνας το 1985-1986 και είχαμε ακριβώς προβλέψει από τότε πρόγραμμα χρήσεων γης για να μπορέσει να στεγαστεί το δημόσιο. Το δημόσιο έχει πολλά ακίνητα, υπάρχουν νέα χρηματοδοτικά εργαλεία στα οποία αναφέρθηκαν ορισμένοι συνάδελφοι. Σήμερα οι τόκοι είναι χαμηλοί και νομίζω ότι είναι καιρός να συντάξουμε και προωθήσαμε  ένα αξιόπιστο, ρεαλιστικό πρόγραμμα στέγασης των υπηρεσιών του δημοσίου, αξιοποιώντας ακίνητά του, ακόμα και με το σύστημα των συμβάσεων παραχώρησης ή αντιπαροχής.
      Συμφωνώ, λοιπόν, με τις διατάξεις του νομοσχεδίου. Καλώς το φέρατε, κύριε Υπουργέ, κωδικοποιεί και εκσυγχρονίζει διατάξεις που ισχύουν από το 1932. Παράλληλα πιστεύω, ότι είναι καιρός –μπορεί αυτό να συζητηθεί ακόμα και στη Βουλή- να αντιμετωπίσουμε θαραλλέα, αυτό το μεγάλο θέμα. Έχει σήμερα μεγαλύτερες δυνατότητες το δημόσιο με τα νέα χρηματοδοτικά εργαλεία.
      Έρχομαι τώρα στις τροπολογίες. Αναφέρομαι κυρίως στις τροπολογίες που πολυσυζητήθηκαν και είναι αρμοδιότητας του Υπουργείου Πολιτισμού, ουσιαστικά στον τομέα αθλητισμού. Άκουσα τον κ. Λιάνη και τον κ. Βενιζέλο να απαντούν και θεωρώ ως ένα βαθμό πλήρεις τις απαντήσεις τους σε σχέση με τις συζητούμενες τροπολογίες. Θα μπορούσαν να έλθουν οι τροπολογίες και διαφορετικά. Μάλιστα έγινε συζήτηση και για το διαδικαστικό μέρος. Αναφέρθηκε το πρωί και ο Πρόεδρος της Βουλής από την Έδρα, κυρία Πρόεδρε, για το θέμα των τροπολογιών. Ασφαλώς δεν υπάρχει τυπικό θέμα.
Είναι γεγονός, όμως, ότι σε τέτοιες σπουδαίες τροπολογίες θα πρέπει οι συνάδελφοι Βουλευτές να έχουν όλη την άνεση χρόνου να τις μελετήσουν. Υπάρχει μία δικαιολογία. Το θέμα του επείγοντος -και για τις δύο τροπολογίες- που έχει σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004.
      Όσον αφορά τώρα την ουσία της σύμβασης παραχώρησης: Ουδείς αμφισβήτησε εδώ ότι δικαιούνται όλες οι ποδοσφαιρικές ομάδες να αποκτήσουν στέγη. Και άκουσα, ειρήσθω εν παρόδω, με πολλή ικανοποίηση τη διαβεβαίωση του κ. Βενιζέλου από το Βήμα, ότι θα διευκολυνθούν γι’ αυτό όλες οι ομάδες, που έχουν σχετικά αιτήματα για γήπεδα, για να μην έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. 
      Επειδή, όμως, έγινε πολλή συζήτηση για τη σύμβαση παραχώρησης και ακούστηκαν ορισμένες απόψεις και επειδή ίσως είμαι ο πρώτος ο οποίος ασχολήθηκα στην Κυβέρνηση με τις συμβάσεις παραχώρησης των μεγάλων έργων, από το 1994 – για την Ελλάδα ήταν τότε «τέρα ινκόγνιτο» οι συμβάσεις παραχώρησης- θέλω να πω ότι για να προχωρήσεις μία σύμβαση παραχώρησης υπάρχουν δύο τρόποι. Και το λέω προς όλους τους συναδέλφους. 
      Ο ένας τρόπος είναι μέσω ενός διαγωνισμού, όπως γίνεται στα έργα. Με βάση τη διακήρυξη συντάσσεται η σύμβαση παραχώρησης, μονογραφείται και η ισχύς της αρχίζει από την επικύρωσή της στη Βουλή. Και έρχεται η σύμβαση στη Βουλή για επικύρωση, πλήρης.
      Ο δεύτερος τρόπος είναι όταν δεν υπάρχει θέμα διαγωνισμού –και στην προκειμένη περίπτωση δεν μπορούσε να υπάρχει θέμα διαγωνισμού διότι ουδείς αμφισβητεί ότι το γήπεδο στο «Καραϊσκάκη» θα έπρεπε να είναι έδρα του Ολυμπιακού- αυτό που μπορεί να εγκρίνει τώρα η Βουλή είναι οι βασικοί όροι της σύμβασης. 
      Εγώ θα προτιμούσα και σ’ αυτήν την περίπτωση τον πρώτο τρόπο. Το επείγον, όμως, του χρόνου και ο χαρακτήρας αυτής της σύμβασης παραχώρησης που έχει ουσιαστικά αποκλειστικό φορέα, τον ερασιτέχνη Ολυμπιακό, πιστεύω ότι προσδιόριζε αυτή την οδό, δια της τροπολογίας να εγκριθούν οι βασικοί όροι της σύμβασης. Επομένως δεν τα θεωρώ ούτε υπεκφυγή αλλά ούτε προσπάθεια αποσιώπησης, αυτά που είπε ο κ. Βενιζέλος. Αν οι βασικοί όροι που περιέχονται στην τροπολογία, με την οποία θα γίνει η σύμβαση παραχώρησης, δεν κρίνονται ικανοποιητικοί ή κάποιος από τους συναδέλφους έχει να προσθέσει κάτι άλλο, θα μπορούσε πραγματικά να προστεθεί. Αυτό για να βάλουμε τα πράγματα στην πραγματική διάστασή τους.
      Και με μία σχετική επισήμανση θα τελειώσω, κύριε Πρόεδρε. Γιατί με αφορμή και τη σημερινή συζήτηση νομίζω ότι αρχίσαμε πάλι οι Βουλευτές να αυτομαστιγωνόμαστε να αφήνουμε υπονοούμενα για διαπλοκές, να υπονοούμε ότι κάποιοι θέλουν εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων. Και ύστερα όταν αυτά τα λέμε ευκόλως, ακόπως, ανευθύνως και ασυστόλως πολλές φορές, διερωτώμεθα γιατί πραγματικά κλονίζεται η αξιοπιστία του πολιτικού κόσμου στην κοινή γνώμη.
      Επαναλαμβάνω, λοιπόν, ότι μπορεί να υπάρχουν αντιρρήσεις. Μπορούσε να γίνει μία άλλη διαδικασία ακόμα και γι’ αυτές τις τροπολογίες. Το νομοσχέδιο που συζητάμε, με τον κορμό των διατάξεων, αν πιστεύω ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Και επαναλαμβάνω την παρατήρησή μου, κύριε Υπουργέ, ότι πρέπει, είναι καιρός στη χώρα να έχουμε ένα στρατηγικό σχέδιο στέγασης υπηρεσιών του δημοσίου. Και όσον αφορά τις τροπολογίες μπορεί να έχουμε τις οποιεσδήποτε ενστάσεις ή αντιρρήσεις. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν δικαιολογείται κανένας, χωρίς μάλιστα να μπορεί να αποδείξει το αντίθετο ή να αντιπροτείνει κάτι, να κατηγορεί την Κυβέρνηση ή ενδεχομένως να κατηγορεί και Βουλευτές. Οι οποίοι πιστεύω ότι με ελεύθερη κρίση όπως προσδιορίζει ο όρκος που έδωσαν, όπως προσδιορίζει το Σύνταγμα, αλλά κυρίως με βάση την ίδια τους τη συνείδηση, τα ψηφίζουν για να αντιμετωπισθούν και να λυθούν προβλήματα της χώρας και του λαού.
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ)
      Η πολιτική δεν είναι για ακαδημαϊκές συζητήσεις. Η πολιτική είναι πράγματι η εξουσία εκείνη που είναι η μόνη δημοκρατικά νομιμοποιημένη εξουσία, γιατί καμιά άλλη εξουσία από τις ανερχόμενες –και μιλώ σε παγκόσμιο επίπεδο- δεν είναι δημοκρατικά νομιμοποιημένη. Και ως δημοκρατικά νομιμοποιημένη, ταυτόχρονα έχει το καθήκον: να προστατεύει το δημόσιο συμφέρον όχι μέσα από απραξία, αλλά μέσα από δράση και λυσεις στα προβλήματα.
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει ο κ. Λιντζέρης.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κι άλλη φορά από το Βήμα της Βουλής έχω εκφράσει την αντίθεσή μου με την πρακτική εκείνη, η οποία εισάγει τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια. 
      Το ίδιο θέλω να πω και σήμερα, ότι δηλαδή μπορεί μεν να είναι τυπικά όλα τα πράγματα όπως έγιναν από μεριάς του Υπουργείου, αλλά πολιτικά αυτή η διαδικασία έχει δώσει βάση σε διαφορετικές πολιτικές φωνές που ακούστηκαν εδώ πέρα οι οποίες πολλές φορές ήταν και σκληρές και έωλες και χωρίς βάση, που δεν τιμούν κανέναν. Ακούστηκε δηλαδή ότι η τροπολογία αυτή που συζητάμε ήρθε μουλωχτά –λέω τι λένε οι συνάδελφοι- ότι δείχνει μια πελατειακή εκχώρηση και ότι αποτελεί μία ηθική αταξία.
      Όχι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Είναι μία τροπολογία -θα τοποθετηθώ επί της ουσίας της- που κάνει ακριβώς το αντίθετο. Λέω, όμως, ότι αν είχε επιλεγεί η ορθόδοξη οδός συζήτησης αυτής της τροπολογίας στη Βουλή, ίσως δεν θα είχαν επιχειρήματα οι συνάδελφοι να πουν τέτοιες βαριές κουβέντες. Η μόνη σχέση δηλαδή με το νομοσχέδιο που συζητάμε είναι ότι στο κεντρικό νομοσχέδιο –ένα πολύ καλό νομοθέτημα- που πασχίζει για τη στέγαση του δημοσίου έρχεται να προστεθεί μία τροπολογία που πασχίζει για τη στέγαση του Ολυμπιακού.
      Να κουβεντιάσουμε επί της ουσίας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
      Πιστεύω πως αυτό το οποίο λέχθηκε και από τον Υπουργό και από τον Υφυπουργό, ότι δηλαδή η σημερινή τροπολογία είναι η αρχή μιας συνολικής ρύθμισης της στέγασης ή της διευκόλυνσης από μεριάς της πολιτείας όλων των μεγάλων, αλλά και μικρών αθλητικών σωματείων, είναι πάρα πολύ θετικό.
      Έτσι λοιπόν, δεν πρέπει κανείς να αισθάνεται ότι υπάρχει μια προνομιακή σχέση της πολιτείας έναντι του Ολυμπιακού ή μία επιλεκτική αντιμετώπιση, αλλά ότι αποτελεί μία πρώτη λύση σε σχέση μ’ αυτές που θα ακολουθήσουν και που αφορούν και τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ και τα μεγάλα σωματεία της Θεσσαλονίκης.
      Αν, όμως, θέλουμε να ασκήσουμε επί της ουσίας μια κριτική στη συγκεκριμένη τροπολογία για τον τρόπο με τον οποίον εισήχθη, εκείνο που έχω να πω είναι ότι άργησε η Κυβέρνηση. Το θέμα της επίλυσης του προβλήματος του σταδίου «Καραϊσκάκη» έπρεπε να είχε δρομολογηθεί πολύ καιρό πριν. Ελπίζω οι προθεσμίες αποπεράτωσής του να τηρηθούν -είναι δεκατέσσερις οι μήνες- θεωρώ, όμως, ότι είναι ασφυκτικό. Έτσι, λοιπόν, επιμένω πως αν ήθελε κάποιος να ασκήσει μία κριτική σ’ αυτό το θέμα, μάλλον στο ότι άργησε η Κυβέρνηση έπρεπε να της ασκηθεί κριτική και όχι γιατί το έφερε τώρα.
      Ας πάρουμε τα πράγματα, όμως, με το όνομά τους και ας το καταλάβουμε όλοι. Το ξέρει η κοινωνία, ο λαός το ξέρει, κάποιοι συνάδελφοι επίτηδες προσπαθούν να ταυτίσουν τον Ολυμπιακό με τη σημερινή του ηγεσία, τη σημερινή του ιδιοκτησία.
      Είναι γνωστό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι ο Ολυμπιακός προϋπήρχε και θα συνεχίσει να υπάρχει. Άρα, λοιπόν, ας μην κάνουμε μια περιοριστική προσέγγιση αυτού του όρου. Αποτελούσε το στάδιο «Καραϊσκάκη» την ιστορική έδρα του Ολυμπιακού. Και μάλιστα πολύ πριν υπάρξει αυτή η εγκατάσταση, που σήμερα ερημώνει, ήταν η έδρα του Ολυμπιακού, που αναμφίβολα αποτελεί συστατικό στοιχείο αυτού που λέμε «ψυχή του Πειραιά». Αυτό δεν είναι σχήμα λόγου, είναι μία πραγματικότητα. 
      Προϋπήρχε, λοιπόν. Τι υπάρχει σήμερα; Όποιοι περνούν από εκείνη την περιοχή βλέπουν έναν έρημο σκελετό, ο οποίος καθημερινώς γκρεμίζεται και μάλλον έδρα άλλων δραστηριοτήτων είναι, πέραν αυτών, εφ’ ω ετάχθη. 
      Τι προτείνει η τροπολογία; Προτείνει, κατά τη γνώμη μου, τα εξής τρία πολύ σημαντικά πράγματα: Πρώτον ότι το στάδιο «Καραϊσκάκη» εντάσσεται στη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων. Δεύτερον, ότι δεν θα γίνουν αυτά τα έργα με χρήματα του δημοσίου, αλλά με χρήματα ιδιωτικού φορέα. Τρίτον μετά το τέλος της Ολυμπιάδας το στάδιο «Καραϊσκάκη» θα αποτελέσει την έδρα του Ολυμπιακού. 
      Πού είναι το μεμπτό; Θα έπρεπε να συγχαίρουμε την Κυβέρνηση, που μπόρεσε με έναν απλό και συγκεκριμένο τρόπο να φέρει σε πέρας τρία συγκεκριμένα αποτελέσματα. Από καμία πτέρυγα της Βουλής δεν ακούστηκε κατά κεραία αντίρρηση το ότι ο φυσικός χώρος της περιοχής εκείνης, που είναι η έδρα του Ολυμπιακού, δεν πρέπει να συνεχίσει να είναι. 
      Άρα, λοιπόν, μάλλον προφάσεις εν αμαρτίες περιείχαν οι αντίθετες τοποθετήσεις και ουδόλως απαντούσαν στην ουσία του ζητήματος. Άλλωστε το ότι υπάρχει κέρδος στο δημόσιο δεν το λέει μόνο η Κυβέρνηση. Το λέει και η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου, όπου έχουμε αυτά τα θετικά αποτελέσματα, χωρίς καμία δαπάνη από μεριάς του δημοσίου. 
      Έτσι, λοιπόν, όσοι αντιτίθενται σε αυτού του τύπου τη ρύθμιση, θα έπρεπε να κάνουν κάποια άλλη πρόταση. Ποια είναι η άλλη πρόταση που κάνουν; Δεν ακούστηκε καμία άλλη πρόταση. Θα έπρεπε με χρήματά του το δημόσιο να ανακατασκευάσει το στάδιο «Καραϊσκάκη» και μετά να το παραχωρήσει στον Ολυμπιακό; Έχει βάση αυτή η πρόταση; Προασπίζουμε το δημόσιο με αυτήν τη λογική; 
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Τον Κόκκαλη προασπίζουμε.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Νομίζω ότι ο Υπουργός Πολιτισμού έβαλε τα πράγματα στη θέση τους σήμερα. Εγώ σε σχέση με την παρέμβαση του εκλεκτού συνάδελφου για το όνομα του κ. Κόκκαλη που ανέφερε, έχω να πω ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον επιχειρηματία κ. Κόκκαλη και πρόεδρο του Ολυμπιακού. Οφείλει να υπακούει στους νόμους του κράτους, υπακούει και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα προς καμία κατεύθυνση. Όλα τα άλλα θυμίζουν ένα κυνήγι μαγισσών, που στην ουσία φαλκιδεύουν και τη φερεγγυότητα του διαλόγου μέσα στο Κοινοβούλιο.
      Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εκείνο που θέλω να πω είναι ότι με καλύπτει απολύτως η συμπληρωματική δήλωση του κ. Λιάνη, ότι δηλαδή το γήπεδο αυτό δεν θα εκχωρηθεί μόνο στον Ολυμπιακό, αλλά θα προβλεφθούν αθλητικές δραστηριότητες και των άλλων μεγάλων συλλόγων του Πειραιά, όπως είναι ο Εθνικός και ο Ατρόμητος. 
      Πιστεύω ότι στηρίζοντας αυτήν την τροπολογία στηρίζουμε το λογικό, το αυτονόητο αίτημα ενός μεγάλου μέρους του ελληνικού φίλαθλου κοινού να αποκτήσει ο Ολυμπιακός επιτέλους μία στέγη.
      Ο Ολυμπιακός ήταν ο μεγάλος άστεγος στο χώρο του αθλητισμού. Είναι ένα ιστορικό σωματείο με πάρα πολλούς οπαδούς, με πάρα πολλούς φιλάθλους και πολλές φορές έχει σηκώσει ψηλά και με πολύ μεγάλη επιτυχία το ενδιαφέρον και την ελληνική σημαία μια και είναι ένας πολύ μεγάλος πρόξενος του ελληνικού αθλητισμού σε όλο τον κόσμο.
      Κλείνοντας θα ήθελα να πω …
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κλείνετε για τρίτη φορά τώρα.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Έχω ένα λεπτό ακόμα, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ναι, αλλά κλείνετε για τρίτη φορά.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παραφράζοντας το λόγο του ποιητή, για να κλείσω ποιητικά, έλεγα ότι τόπος δεν είναι το άθροισμα των κτηρίων, των δρόμων, των βουνών ή ακόμα και της θάλασσας, είναι η προβολή της ψυχής του λαού πάνω σε αυτά. Να ξέρετε ότι συστατικό στοιχείο της «ψυχής του Πειραιά» είναι ο Ολυμπιακός. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Είπατε το καλύτερο στο τέλος.
      Κύριε Υπουργέ, θα σας παρακαλούσα στο άρθρο 39  που αφορά τη ρύθμιση θεμάτων που σχετίζονται με την αναγνώριση των δικαιούχων της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης του κτήματος Πάτημα-Δήμογλη για την ανέγερση του Ολυμπιακού Χωριού να βάλουμε έναρξη ισχύος από την ψήφισή του, διότι θέλουμε να κάνουμε την επιτροπή και επειγόμεθα. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Συμφωνώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει ο κ. Διαμαντίδης.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής έγινε διεξοδική συζήτηση στο συζητούμενο νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών για τη στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών. Βεβαίως στη σημερινή συνεδρίαση μονοπώλησε το ενδιαφέρον η τροπολογία που αφορά στο στάδιο «Καραϊσκάκη». Πριν πάω στην τροπολογία θέλω να πω δύο λόγια για το νομοσχέδιο. 
      Θεωρώ ότι είναι ένα σωστό νομοσχέδιο σε μια σωστή κατεύθυνση, διότι δίνει λύση σ’ ένα μεγάλο πρόβλημα που ταλαιπωρεί όλο τον ελληνικό λαό. Πολλές φορές όλοι στις περιφέρειές μας γινόμαστε μάρτυρες των παραπόνων των πολιτών που πηγαίνουν σε υπηρεσίες οι οποίες είναι σε άθλια κατάσταση. Τα κτίρια είναι πολύ άσχημα, οι χώροι υγιεινής είναι απαράδεκτοι και νομίζω ότι με το νομοσχέδιο αυτό δίνεται η δυνατότητα στο δημόσιο να μισθώσει κτίρια σύγχρονα και ωραία, στα οποία ο υπάλληλος θα μπορέσει να αποδώσει καλύτερα και -θα έλεγα- με άλλη ψυχολογία.
      Άρα θα έλεγα, ότι το νομοσχέδιο είναι στη σωστή κατεύθυνση και βεβαίως δεν πρέπει να παραλείψω να πω ότι υπάρχουν και κτίρια τα οποία είναι σύγχρονα και τα οποία βεβαίως τιμούν την πολιτεία, γιατί εκεί μπορούν οι υπάλληλοι να παρέχουν υπηρεσίες στον Έλληνα πολίτη στο καλύτερο δυνατό επίπεδο. Βεβαίως δεν είναι δυνατόν στη σημερινή εποχή, κύριε Πρόεδρε, στην εποχή που η Ελλάδα προεδρεύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση να υπάρχουν ακατάλληλα κτίρια. Τα βλέπουμε καθημερινά. Πιστεύω, λοιπόν, ότι το νομοσχέδιο αυτό δίνει λύση. 
      Θέλω τώρα να μπω στο θέμα που τουλάχιστον εμάς τους Πειραιώτες Βουλευτές, αλλά και τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων φιλάθλων, μας αγγίζει. Είναι το θέμα της τροπολογίας που αφορά στο στάδιο «Καραϊσκάκη».
      Κύριε Πρόεδρε, είναι πολλοί οι λόγοι που επιβάλλουν την ψήφιση αυτής της τροπολογίας. Πρώτα απ’ όλα είναι λόγοι ιστορικοί. Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Ολυμπιακός είναι το ιστορικότερο σωματείο της Ελλάδας. Είναι το σωματείο εκείνο που έχει φιλάθλους όχι μόνο στον Πειραιά, όχι μόνο σε όλη την Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο. Πάνω από τους μισούς Έλληνες είναι οπαδοί του Ολυμπιακού. Αυτό δεν το λέω εκφράζοντας, αν θέλετε, τα φίλαθλα συναισθήματά μου σαν Ολυμπιακός, αλλά είναι μία πραγματικότητα, την οποία δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εξωραΐζουμε ή υποβαθμίζουμε τα άλλα ιστορικά σωματεία.
      Δεύτερον είναι λόγοι αθλητικοί. Δεν είναι δυνατόν σήμερα ο Ολυμπιακός να είναι άστεγος. Δεν είναι δυνατόν σήμερα ένα στάδιο το οποίο έχει πολύ μεγάλη ιστορία –ας μην ξεχνάμε ότι στο στάδιο αυτό έγιναν πανευρωπαϊκοί αγώνες, έγιναν τελικοί ευρωπαϊκών κυπέλλων, είναι ένα στάδιο που τίμησε την Ελλάδα- να βρίσκεται σε αυτό το άθλιο χάλι. Καθημερινά περνάμε εμείς οι Πειραιώτες από εκεί και ειλικρινά λυπούμεθα και ντρεπόμαστε να βλέπουμε αυτήν την κατάσταση. Άρα, λοιπόν, επιβάλλεται και για λόγους αθλητικούς να προχωρήσει άμεσα ο εκσυγχρονισμός και -θα έλεγα- το στήσιμο από την αρχή του γηπέδου Καραϊσκάκη.
      Υπάρχουν και λόγοι εν όψει της Ολυμπιάδας του 2004. Πριν λίγες ώρες στην Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων και ο κύριος Υπουργός Πολιτισμού και η κ. Αγγελοπούλου μας είπαν ξεκάθαρα, ότι στο γήπεδο αυτό θα γίνει ο τελικός του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου των Ολυμπιακών Αγώνων. Άρα επιβάλλεται να γίνει το ταχύτερο δυνατόν αυτό το γήπεδο, να χτιστεί όμορφα, σύγχρονα όπως έχουμε δει όλοι από τις μακέτες. 
      Κύριε Πρόεδρε, όλα έγιναν με νόμιμες διαδικασίες. Πολλοί προσπάθησαν να αμφισβητήσουν αυτές τις διαδικασίες. Η σύμβαση, όμως, είναι ξεκάθαρη. Λέει ξεκάθαρα ότι δίδεται το «Καραϊσκάκη» προς χρήση -δεν παραχωρείται- στον Ολυμπιακό  για σαράντα εννέα χρόνια και για τα πρώτα δεκαπέντε χρόνια για λόγους που ανέπτυξε πολύ σωστά ο κ. Βενιζέλος δεν θα πληρώνει στο δημόσιο και εν συνεχεία θα δίνει το 15%. Συνεπώς δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο ακούγονται διάφορες φωνές εδώ και αφήνουν κάποια υπονοούμενα, αν θέλετε, για τη σύμβαση αυτή.
      Εγώ θα έλεγα ότι άλλοι είναι οι λόγοι και τους ανέπτυξε πολύ καλά ο κ. Βενιζέλος. Είναι λόγοι που αναφέρονται στο πρόσωπο του σημερινού Προέδρου του Ολυμπιακού. Δεν λένε, όμως, όλοι αυτοί ποιος θα είναι πρόεδρος του Ολυμπιακού, μετά από είκοσι, τριάντα ή σαράντα εννέα χρόνια. Όμως, αυτοί που αφήνουν κάποιες αιχμές ή αντιρρήσεις που αφορούν το πρόσωπο του Προέδρου του Ολυμπιακού του κ. Κόκαλη, να το πουν ευθέως και ξεκάθαρα. Το έκαναν πρόσφατα σε μία εκδήλωση στον Πειραιά. Και είναι γνωστό σε όλους ότι υπήρξε εμπάργκο από πλευράς Νέας Δημοκρατίας να μην πάνε οι Βουλευτές στον Πειραιά σε εκδήλωση του Ολυμπιακού. Εδώ, όμως, δεν πρόκειται για κάποιο πρόσωπο, πρόκειται για τον ίδιο τον Ολυμπιακό. Και αν διαφωνούν ας το πουν ξεκάθαρα την επόμενη Κυριακή στη Ριζούπολη που θα παίξει ο Ολυμπιακός ή στις γειτονιές του Πειραιά, στο Κερατσίνι, στον Κορυδαλλό, στη Νίκαια. Και  μην κατηγορούν την Κυβέρνηση. Είναι προς τιμήν της Κυβέρνησης, έστω και λίγο καθυστερημένα, που έφερε αυτήν την τροπολογία. Θα είναι επίσης τιμή για την Ελλάδα να έχει το πιο σύγχρονο γήπεδο μετά από ένα χρόνο. 
      Βεβαίως χαίρομαι γιατί ο κ. Λιάνης είπε ξεκάθαρα ότι το γήπεδο αυτό, όπου βεβαίως θα στεγάσει το μεγαλύτερο σωματείο της Ελλάδας τον Ολυμπιακό, θα στεγάσει και άλλα σωματεία του Πειραιά. Υπάρχουν και μικρά σωματεία τα οποία εμείς σαν πολιτεία θα πρέπει να σκύψουμε να τα βοηθήσουμε. Είναι ο Εθνικός, είναι ο Ατρόμητος Πειραιώς. Υπάρχουν και σωματεία του στίβου. Νομίζω ότι και εκεί θα δώσει λύση το Υπουργείο Πολιτισμού.
      Κύριε Πρόεδρε, υπάρχουν πολλοί χώροι στον Πειραιά κατάλληλοι για να γίνουν γήπεδα, στάδια και να χρησιμοποιηθούν από τα Σωματεία του στίβου. Μην ξεχνάμε ότι στο στίβο δεν πάει τόσος κόσμος όσο πάει στο ποδόσφαιρο. Δεν πάνε τριάντα χιλιάδες και σαράντα χιλιάδες κόσμος. Και εκτιμώ τον κ. Λιάνη γιατί ξέρω ότι όταν λέει κάτι το κάνει. Θα γίνουν στάδια ούτως ώστε και τα Σωματεία του στίβου στον Πειραιά να βρουν τη στέγη τους. 
      Κλείνοντας να πω ότι σε μία περίοδο που όλοι γινόμαστε μάρτυρες κάθε Κυριακή κάποιων γεγονότων τα οποία αν θέλετε δεν τιμούν τη χώρα μας –και δεν είναι φαινόμενο μόνο της Ελλάδας, αλλά παγκόσμιο- πιστεύω ότι με τον εκσυγχρονισμό των  εγκαταστάσεων των γηπέδων , με τα νέα γήπεδα όπως αυτό στο «Καραϊσκάκη» και αλλού που όπως δεσμεύτηκε ο Υπουργός θα αποκτήσουν και άλλα ιστορικά σωματεία όπως είναι η ΑΕΚ, ο Παναθηναϊκός και ομάδες της Θεσσαλονίκης, θα μπορέσει  να παταχθεί η βία. 
      Είναι ένα μεγάλο στοίχημα το οποίο, κύριε Υπουργέ, πρέπει να βάλετε και εσείς προσωπικά -και ξέρω ότι το έχετε βάλει στον εαυτό σας- ώστε να μπορέσουμε όλοι να βοηθήσουμε και κάποια στιγμή να γίνει αυτό που γινόταν στο Καραϊσκάκη, όταν ήταν ακόμη πέταλο, να βλέπουμε τους Ολυμπιακούς και τους Παναθηναϊκούς,  να βλέπουμε άλλα γειτονικά σωματεία που έχουν διαφορές, να κάθονται οι φίλαθλοί τους μαζί, μονιασμένα. 
      Να βλέπουμε αυτό που βλέπουμε στα μεγάλα γήπεδα, παιδιά που πηγαίνουν στα γήπεδα για να δουν ποδόσφαιρο και όχι να φοβόμαστε να τα στέλνουμε. Νομίζω ότι αυτή η τροπολογία που ανοίγει το δρόμο στον εκσυγχρονισμό του γηπέδου «Καραϊσκάκη» είναι στη σωστή κατεύθυνση, είναι προς τιμήν της Κυβέρνησης και τη συγχαίρω γι’ αυτό το λόγο και φυσικά την υπερψηφίζω. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Φασούλας έχει το λόγο.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΦΑΣΟΥΛΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ζητήσω συγνώμη από τον Υφυπουργό Οικονομικών, γιατί θα μιλήσω και εγώ για την τροπολογία που αφορά στην παραχώρηση του σταδίου «Καραϊσκάκη» στο ερασιτεχνικό σωματείο «Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς».
      Θεωρώ πολύ σημαντική την παραχώρηση στον Ολυμπιακό και την ανακαίνιση του σταδίου «Καραϊσκάκη» όχι μόνο για τον Ολυμπιακό αλλά για όλο τον Πειραιά, όχι γιατί θα υπάρχει εκεί το γήπεδο του Ολυμπιακού, το κατεξοχήν σωματείο, το μεγαλύτερο σωματείο αν θέλετε στον Πειραιά –για να μην γίνω δραματικός και αναφέρω σε όλην την Ελλάδα- αλλά γιατί εκεί υπάρχει μία περιοχή γύρω στα εκατό στρέμματα στην οποία εμείς διεκδικούμε να γίνουν απαλλοτριώσεις από το δημόσιο, να δημιουργηθούν χώροι πρασίνου, αναψυχής, άθλησης, στίβου κλπ. στην οποία είμαι σίγουρος ότι με την πίεση των Ολυμπιακών Αγώνων θα δείξουμε τον τελικό του Ολυμπιακού Τουρνουά Ποδοσφαίρου ως χώρα. Θα είναι δύσκολο να αφήσουμε να υπάρχει γύρω όλος αυτός ο συρφετός μπαζών και σκουπιδιών που υποβαθμίζουν την περιοχή των Πειραιωτών στο Νέο Φάληρο, στη Σούδα, στα Καμίνια.
      Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη τροπολογία η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού στην οποία μεταφέρεται η χρήση διοίκηση και διαχείριση του χώρου του σταδίου «Καραϊσκάκη» μπορεί να το παραχωρήσει στο ερασιτεχνικό σωματείο του Ολυμπιακού με την παράλληλη υποχρέωση το τελευταίο να το κατασκευάσει με δικές του δαπάνες με βάση τις απαιτούμενες αυξημένες τεχνικές, αθλητικές και ολυμπιακές προδιαγραφές που η Γενική Γραμματεία θα ορίσει. 
      Με τη συγκεκριμένη διάταξη επιτυγχάνονται δύο πολύ σημαντικά ζητήματα: Πρώτον θα έχουμε ένα σύγχρονο γήπεδο διεξαγωγής των αγώνων ποδοσφαίρου κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 και δεύτερον θα είναι θεμιτή η παραχώρηση του γηπέδου στο σωματείο, το οποίο ιστορικά έχει την έδρα του, εκεί, τον Ολυμπιακό. 
      Σύμφωνα με τους όρους παραχώρησης η κατασκευή του νέου γηπέδου «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ» θα γίνει με χρήματα του Ολυμπιακού και όχι της πολιτείας. Το Πειραϊκό Σωματείο θα διαθέσει το σύνολο των χρημάτων που είναι αναγκαία, ώστε το στάδιο να αποτελέσει ένα ολυμπιακού επιπέδου γήπεδο για το 2004 και έτσι ο Πειραιάς θα συμβάλει με το δικό του τρόπο στη μεγάλη προσπάθεια της χώρας για την επιτυχή διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων. Συγχρόνως ο Πειραιάς θα έχει να εισπράξει από αυτό το μεγάλο αθλητικό πανηγύρι που θα γίνει στη χώρα μας τότε.
      Πέρα από αυτό, η κατασκευή και η αξιοποίηση του γηπέδου «Καραϊσκάκη» αποτελούσε μία εκκρεμότητα η οποία επιζητούσε εναγωνίως λύση. Ανέκαθεν το σωματείο του Ολυμπιακού -και όχι μόνο αλλά και το σωματείο του Εθνικού και ο Ατρόμητος Πειραιά- είχε την έδρα του στο συγκεκριμένο στάδιο. Συνεπώς κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τους ιστορικούς αλλά και τους αθλητικούς λόγους για τους οποίους το σωματείο αυτό πρέπει να συνεχίσει να έχει εκεί την έδρα του και να του παραχωρηθεί ο συγκεκριμένος χώρος.
      Πέρα από τις όποιες λανθασμένες επικρίσεις αναφορικά με την προτεινόμενη παραχώρηση, το στάδιο αυτό ανήκει στις ομάδες του Πειραιά και στους Πειραιώτες φιλάθλους. Η παραχώρηση αυτή ήταν ένα πάγιο αίτημα των Πειραιωτών το οποίο και εγώ το στήριξα με την ιδιότητά μου ως Βουλευτής και το οποίο με την παρούσα τροπολογία ικανοποιείται. 
      Εξάλλου με την υποχρέωση που αναλαμβάνει το σωματείο του Ολυμπιακού να κατασκευάσει το στάδιο, η συγκεκριμένη περιοχή του Πειραιά θα πάρει πιο όμορφη όψη. Όσοι περάσουν σήμερα από εκεί –και μιλώ για τα γήπεδα μπάσκετ όπου αθλούνται χιλιάδες νεολαίοι- θα δει ότι δεν υπάρχει κανένα γήπεδο μπάσκετ παρά μόνο κάποιες μπασκέτες διαλυμένες όπου φοβάται κανείς να περάσει μετά τις έξι το απόγευμα. 
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: ’Ετσι τις κατήντησαν. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΦΑΣΟΥΛΑΣ: Θα συμφωνήσω μαζί σας. Κατήντησαν έτσι διότι τη διαχείριση του σταδίου «Γεώργιος «Καραϊσκάκη»ς» την έχει η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Και αν πάτε σήμερα στο γήπεδο αυτό θα ντραπείτε πραγματικά που είστε Έλληνας, -εγώ ντρέπομαι που ήμουνα αθλητής-, διότι αυτό το στάδιο στέκεται όρθιο χάριν στις φιλότιμες προσπάθειες μόνο των εργαζομένων εκεί. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να στέκεται όρθιο αυτό το γήπεδο σήμερα. Ποια ήταν, λοιπόν, η βοήθεια της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής η οποία έρχεται και επισείει έγγραφα και διαφωνεί; Γιατί διαφωνεί; Στο ότι γκρέμισε ένα γήπεδο; Στο ότι παραχώρησε παρανόμως σε μία εταιρεία στην οποία συμμετείχε και ο κ. Κόκκαλης και ο κ. Αλαμανής το 1999, το στάδιο «Καραϊσκάκη» για να το ανακαινίσουν και όταν δεν ανακαινίστηκε, κανένας δεν υποβλήθηκε σε κυρώσεις; Αυτή είναι η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή στην οποία πρέπει να απολογηθούμε γιατί παραχωρούμε το στάδιο στον Ολυμπιακό;  Πού ήταν τότε αυτή; 
      Υπήρχε τότε και μία εγγυητική επιστολή του κ. Αλαμανή 800 εκατομμυρίων δραχμών, η οποία σύμφωνα με τη σύμβαση που είχε υπογράψει –όπως είπε ο κ. Βενιζέλος- η ΕΟΕ με τους δύο επιχειρηματίες, προέβλεπε πως αν δεν ανακαινιζόταν το γήπεδο θα εξέπιπτε υπέρ του δημοσίου η εγγυητική επιστολή των 800 εκατομμυρίων δραχμών.
      Βέβαια στο Συμβούλιο Επικρατείας δεν κατέπεσε διότι ήταν τόσο διάτρητη η σύμβαση που υπέγραψε η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή ώστε δεν μπόρεσε να κρατήσει αυτά τα 800 εκατομμύρια.
      Πράγματι ο ΣΕΓΑΣ του Πειραιά διαμαρτύρεται. Ουσιαστικά, όμως, το στάδιο Καραϊσκάκη είχε υπερτοπική σημασία. Αυτήν τη στιγμή οι αθλητές του στίβου προπονούνται στο στάδιο Καραϊσκάκη αλλά σε ενάμιση χρόνο δεν θα μπορούν να το κάνουν αυτό. Όποιος αμφισβητεί τα λεγόμενά μου ας πάει να δει σε τι κατάσταση βρίσκεται το στάδιο. Προωθείται η δημιουργία ενός προπονητηρίου στίβου στον Ρέντη. Είμαι, όμως, βέβαιος ότι αυτά τα πενήντα στρέμματα που υπάρχουν γύρω από το γήπεδο Καραϊσκάκη και είναι χαρακτηρισμένος χώρος πράσινου και αναψυχής θα απαλλοτριωθούν και θα δοθούν στους Πειραιώτες για μαζικό αθλητισμό ή για χώρο αναψυχής. Οι κάτοικοι της περιοχής πρέπει να αποφασίσουν.
      Όσον αφορά τον Εθνικό και τον Ατρόμητο δεν πρέπει να μείνουν έξω από αυτήν τη σύμβαση. Όμως, θα πρέπει αυτά τα σωματεία να αγωνίζονται σε κάποιες κατηγορίες δηλαδή να υπάρχουν κάποιες προδιαγραφές.
      Ο κ. Βενιζέλος έβαλε το δάκτυλό του επί τον τύπο των ήλων και τον συγχαίρω διότι, όλοι μιλάνε εδώ μέσα για ένα διαπλεκόμενο οικονομικό συμφέρον. Όμως τα οικονομικά συμφέροντα είναι διαπλεκόμενα είτε το θέλουμε είτε όχι. Αρκεί να μας πείτε με ποιον διαπλέκεται αυτό το οικονομικό συμφέρον γιατί αποκλείεται να διαπλέκεται από μόνο του. Πρέπει  να αποφασίσουμε –το είπε ο κ. Βενιζέλος- εάν μας κάνουν κάποιοι επιχειρηματίες. Αν βρίσκονται νομίμως στην οικονομική ζωή του τόπου ας τους αφήσουμε να κάνουν τη δουλειά τους. Αν όχι ας τους κλείσουμε φυλακή. Αυτό να το κάνουμε για όλους. Πιστεύω ότι όλοι θα συμφωνήσουμε σε αυτό.
      Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι έχουμε μια πρωτοποριακή λύση για γηπεδικό πρόβλημα ομάδος. Ανοίγει το δρόμο για ανάλογες συμφέρουσες για το δημόσιο λύσεις σε σχέση και με τα άλλα σωματεία. Τα σωματεία της χώρας δεν πρέπει να ταυτίζονται είτε λέγονται Ολυμπιακός είτε Παναθηναϊκός με το μεγαλομέτοχο ιδιοκτήτη τους. Είναι σωματεία που δημιουργήθηκαν από τις ανάγκες του κόσμου να συσπειρωθεί γύρω από έναν αθλητικό οργανισμό. Έτσι δημιουργήθηκαν τα σωματεία και πήραν μεγάλη λαϊκή βάση. Σήμερα αναζητούν να βρουν στέγη. Μην ξεχνάτε ότι ο ελληνικός αθλητισμός στηρίχθηκε επί πολλά χρόνια μόνο στο ΠΡΟΠΟ το οποίο χρηματοδοτείτο ουσιαστικά μόνο από τους αγώνες της Α΄ Εθνικής, από το αίμα και τον ιδρώτα των αθλητών του ποδοσφαίρου στα ξερά πετρώδη γήπεδα ανά την επικράτεια. 
      Σε όλες τις άλλες ρυθμίσεις μέχρι τώρα για τα γηπεδικά ζητήματα των σωματείων υπήρχε μια ετεροβαρής σχέση του δημοσίου με το σωματείο. Τώρα είναι η πρώτη φορά που το ελληνικό δημόσιο προχωρά σε σύμβαση με έναν αθλητικό οργανισμό που μόνο αυτός συμβάλλει οικονομικά. Γι αυτό το λόγο θα ψηφίσω την τροπολογία γιατί αφορά όλα τα αθλητικά σωματεία της χώρας και κυρίως το λαό του Πειραιά ο οποίος θα αναβαθμίσει τη ζωή του με τα αθλήματα των Ολυμπιακών Αγώνων που θα διεξαχθούν στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και στο «Καραϊσκάκη». 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο Β΄Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Σγουρίδης έχει το λόγο.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ (Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Υπουργοί, αγαπητοί συνάδελφοι, δυστυχώς, όπως εξελίχθηκε η συζήτηση δεν αναφερόμαστε επί του νομοσχεδίου. Αλλά, όμως, τα θέματα που θέτουν οι τροπολογίες είναι πολύ σημαντικά και στην πορεία θα αναφερθώ σ’ αυτά γιατί πιστεύω ότι καθένας σε αυτήν την Αίθουσα πρέπει να έχει την άποψή του και να την τεκμηριώνει. 
      Κύριε Υπουργέ, δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε για τις διατάξεις αυτού του θετικού νομοσχεδίου. Βάζει κανόνες, αρχές, εκσυγχρονίζει το μέχρι τώρα σύστημα που ίσχυε για τις μισθώσεις των ακινήτων που χρειαζόταν το δημόσιο για να στεγάσει τις υπηρεσίες του. Με το νομοσχέδιο αυτό διασφαλίζεται η διαφάνεια, οι διαδικασίες που χρειάζονται για να είναι απολύτως καθαρές οι μισθώσεις. Υπάρχουν επιτροπές, στάδια ελέγχου, καθώς και ο τρόπος που θα γίνονται οι προσφυγές για τις ενστάσεις και νομίζω ότι σε αυτό το νομοσχέδιο δεν θα έπρεπε να πάρουμε το λόγο. 
      Όμως, έχουμε αποφασίσει μετά την Αναθεώρηση του Συντάγματος αλλά και την τροποποίηση του Κανονισμού της Βουλής να γίνεται άπαξ συζήτηση επί των άρθρων της αρχής και των τροπολογιών όλων των νομοσχεδίων που δύνανται να ψηφίζονται στις Διαρκείς Επιτροπές της Βουλής. Και η Βουλή απεφάσισε να το κάνει αυτό για το λόγο ότι θα μπορεί ο κάθε Βουλευτής επ’ ευκαιρία της συζήτησης να μιλήσει για γενικότερα θέματα, θέματα που μπορούν να θέσουν τον Υπουργό σε προβληματισμό για να έρθει εκ των υστέρων να τα τροποποιήσει ή να επιληφθεί. 
      Δράττομαι, λοιπόν, της ευκαιρίας αυτής να πω ότι είναι απαράδεκτο το ελληνικό δημόσιο να μην έχει ιδιόκτητα κτήρια και καταστήματα. Όχι, βέβαια, γιατί είχε την περιουσία μέσα στις πόλεις πριν αυτές γίνουν δάση πολυκατοικιών ούτε γιατί είχε την κτηματική περιουσία. Όχι γιατί ξοδεύονται πολύ περισσότερα χρήματα για την ενοικίαση των κτηρίων που θα μπορούσαν με τον άλφα ή βήτα τρόπο με τα ενοίκια μόνο να ξεπληρωθεί η αξία των κτηρίων αλλά υπάρχει και το θέμα της λειτουργικότητα των δημόσιων κτηρίων. Το δημόσιο κατάστημα πρέπει να είναι λειτουργικό για τους πολίτες και οπωσδήποτε λειτουργικό για τους δημοσίους υπαλλήλους. Θα πρέπει να αισθάνονται φιλικό το χώρο μέσα στον οποίον εργάζονται. Αλλά δυστυχώς, όταν ενοικιάζεις ένα κτήριο, όταν έρχεσαι δια της ανάγκης να το κάνεις, είναι πολύ λογικό να παίρνεις αυτό που σου προσφέρεται. Με κάποιες μικρές διορθώσεις που κάνεις και ξοδεύεις κάποια χρήματα προσπαθείς να το βελτιώσεις για να είναι λειτουργικό. Έτσι τα κτήρια αυτά δεν είναι συγκοινωνιακώς προσβάσιμα, δεν είναι λειτουργικά ούτε για τους πολίτες ούτε για τους δημόσιους υπάλληλους, δεν είναι προσπελάσιμα και οι διορθώσεις που γίνονται για να εξυπηρετηθούν τα άτομα με ειδικές ανάγκες είναι πρόχειρες.
      Πρέπει, λοιπόν, το δημόσιο να αποφασίσει να αποκτήσει δικά του δημόσια καταστήματα. Ξοδεύονται τεράστια ποσά για ενοικίαση πολυκατοικιών μέσα στην Αθήνα. Συνωστίζονται στην Αθήνα κόσμος από την επαρχία, παρ’ όλη την αποκέντρωση που έχει γίνει και θέλουν να εξυπηρετηθούν. Δεν ξέρουν πού να σταθμεύσουν και αν μπορούν να το κάνουν και τέλος πάντων να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε, να αποκεντρώσουμε τα κτήρια στην περιφέρεια του Λεκανοπεδίου αλλά και σε όλες τις πόλεις της χώρας.
Και επιτέλους μας δίνονται χρηματοοικονομικά εργαλεία, όπως το λήζινγκ. Μας δίνεται επιτέλους το δικαίωμα μέσα από τη μίσθωση κτηρίων να προχωρήσουμε και να κατασκευάσουμε κτήρια που να είναι λειτουργικά. Άλλο εργαλείο είναι η αντιπαροχή. 
      Και επειδή πολλές πλευρές μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα θα έρθουν να μας ψέξουν διότι μιλάμε για αντιπαροχή, για πούλημα της περιουσίας του δημοσίου, θα πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι σήμερα τα πάντα βασίζονται στην αρχή του κόστους-οφέλους. Τι σου κοστίζει κάτι και πόσο σε ωφελεί. Αν το όφελος που έχεις είναι πολύ μεγαλύτερο απ΄ αυτά που πληρώνεις, τότε είναι επόμενο να επιλέγεις αυτήν τη μέθοδο. Είναι κακό, δηλαδή, να προχωρήσουμε σε αντιπαροχές δημοσίων κτημάτων μέσω των οποίων θα μπορέσουμε να στεγάσουμε τις δημόσιες υπηρεσίες, να εξυπηρετήσουμε τον πολίτη με υπόγεια γκαράζ και οτιδήποτε άλλο; Επιτέλους, θα πρέπει να το αποφασίσουμε. 
	Μέσα σ’ αυτό το νομοσχέδιο περνάμε και κάποιες διατάξεις τις οποίες θεωρώ πάρα πολύ θετικές για τις επενδύσεις των ακριτικών περιοχών, αλλά και για τις ξενοδοχειακές επενδύσεις σ΄ όλη την Ελλάδα. 
      Ειδικότερα -και θέλω να κάνω μνεία, γιατί κανένας δεν μίλησε γι’ αυτές- στο άρθρο 34 στις παραγράφους 3 και 4 αυτού του νομοσχεδίου υπάρχουν δύο διατάξεις, οι οποίες είναι κλειδιά για την ανάπτυξη αφ΄ενός του τουρισμού, με την παράγραφο 4, η οποία δίνει το δικαίωμα στις παλιές επιχειρήσεις που έχουν ξενοδοχεία να μπορούν και αυτές να έχουν εναλλακτική μορφή επιδότησης. Με τον τρόπο αυτό απεγκλωβίζεται όλος αυτός ο κόσμος, ώστε σε προϋφιστάμενες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις να μπορεί να κάνει επενδύσεις μέσα από τον αναπτυξιακό νόμο 2601/98. 
      Αλλά και με την παράγραφο 3 δίνεται παράταση του 5% επιπλέον επιδότησης στις επιχειρήσεις των ακριτικών περιοχών, της Θράκης και τη Δ΄ ζώνης, από 15 Σεπτεμβρίου 2002 που έληγε αυτό το δικαίωμα μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου 2003. Και αυτό το πλεονέκτημα ισχύει και για τις επιχειρήσεις που έχουν ήδη υποβάλλει τα χαρτιά τους. 
	Όσον αφορά τις τροπολογίες και ειδικότερα την τροπολογία που απασχόλησε κατά κύριο λόγο αυτήν την Αίθουσα, θα ήθελα να πω, κύριοι συνάδελφοι, ότι με την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων το ελληνικό κράτος υποχρεώνεται με κόστος του ελληνικού λαού να βελτιώσει τις αθλητικές εγκαταστάσεις. 
      Οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις γίνονται άπαξ και είναι για μια ζωή στην υπηρεσία του ελληνικού λαού. Έτσι, δίνεται το δικαίωμα όλες αυτές οι εγκαταστάσεις αθλητικής υποδομής να εκσυγχρονιστούν, να γίνουν καινούριες, ώστε επιτέλους να αποκτήσουμε στίβους, προπονητήρια και να υπάρξουν αθλητικοί χώροι για όλα τα αθλήματα, όπου να μπορούν να εξυπηρετούνται. 
	Ένα μόνο δεν εξυπηρετείται. Το ποδόσφαιρο. Διότι όλα τα γήπεδα που έχουμε, είτε τα εθνικά στάδια είτε τα γήπεδα όπως το Ολυμπιακό Στάδιο, δεν είναι γήπεδα ποδοσφαίρου. Αν θέλουμε να αναπτυχθεί το ποδόσφαιρο στη χώρα μας και να αποκτήσει μία σοβαρή υποδομή -έχουμε κάνει ένα βήμα με τις ακαδημίες ποδοσφαίρου- πρέπει να κατασκευάσουμε γήπεδα ποδοσφαίρου. 
      Επιτέλους, με αρχή αυτήν την τροπολογία αποφασίζεται να προχωρήσουμε σε γηπεδικές εγκαταστάσεις ποδοσφαιρικές, ξεκινώντας από τον Ολυμπιακό που είναι ένα ιστορικό σωματείο. Ένα σωματείο το οποίο πραγματικά τίμησε την Ελλάδα και έχει μια μεγάλη ιστορία. Και δίνουμε το στάδιο «Καραϊσκάκη», ώστε να μπορέσει εκεί να φτιάξει ένα γήπεδο ποδοσφαίρου όπου θα τελεστεί και ο τελικός του ποδοσφαίρου κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. 
      Αντί, λοιπόν, να σκεφτούμε ότι αυτό το μέτρο θα επεκταθεί και στις υπόλοιπες ομάδες, είτε είναι ο Παναθηναϊκός είτε η ΑΕΚ είτε οποιοδήποτε άλλο ιστορικό σωματείο και επειδή τυχαίως συνδέεται το όνομα του Κόκκαλη με τον Ολυμπιακό, βάλουμε κατά της τροπολογίας αυτής. 
      Αν οποιοσδήποτε άλλος είχε τον Ολυμπιακό θα ετίθετο ζήτημα για την τροπολογία αυτή; Κανένα ζήτημα.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: … (δεν ακούστηκε)
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ (Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ξέρω την αντίληψή σας, κύριε Τζέκη. Αλλ’ όμως η διαπλοκή την οποία εμείς διά στόματος δικού μας μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα την επαναφέρουμε ουσιαστικά χωρίς αποδείξεις, χωρίς τεκμηρίωση, χωρίς στοιχεία τορπιλίζουμε αυτήν τη στιγμή τα θεμέλια του κοινοβουλίου και του κοινοβουλευτισμού. Όταν λέμε περί διαπλοκής πρέπει να το αποδεικνύουμε με κάθε τρόπο. 
      Τι λέει η τροπολογία αυτή; Πρώτον, ότι η Ολυμπιακή Επιτροπή δεν βλάπτεται. Της δίνεται δε να αξιοποιήσει το Ολυμπιακό Στάδιο.
      Δεύτερον, αν κατεβάζαμε τη σύμβαση να την ψηφίσουμε ως σύμβαση μέσα στο κοινοβούλιο οι όροι θα ήταν δεσμευτικοί.  Με την τροπολογία αυτή δίνεται το δικαίωμα να υπάρξουν τροποποιήσεις κατά τη διάρκεια της υπογραφής της σύμβασης για τον οποιοδήποτε λόγο όπως και οι ερμηνευτικές δηλώσεις που έκανε ο κ. Λιάνης από τα υπουργικά έδρανα λέγοντας ότι θα μπορούν να αξιοποιήσουν το «Καραϊσκάκη» και άλλες ομάδες πλην του Ολυμπιακού. Μπορούν να γίνουν και άλλες τέτοιες τροποποιήσεις. Άρα, προς τι αυτή η άρνηση και το ζήτημα το οποίο τίθεται και επανατίθεται μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα.
    Η τροπολογία αυτή είναι μια τροπολογία η οποία είναι ηλεγμένη από κάθε πλευρά. Κατοχυρώνει το ελληνικό δημόσιο. Είναι μια τροπολογία που πραγματικά βοηθάει ένα ιστορικό σωματείο και δεν ταυτίζεται ο Ολυμπιακός με τον Κόκαλη. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι μας. Ο μεγαλομέτοχος είναι μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ. Αντιθέτως το Στάδιο παραχωρείται  στον ερασιτέχνη Ολυμπιακό. 
    Εγώ ψηφίζω και το νομοσχέδιο και την τροπολογία.
    ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ: Διακρίνω πάντως μια μεροληψία προς τον κύριο συνάδελφο, από άποψη χρόνου εννοώ.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Πιθανότατα, αλλά συζητούσαμε κάτι με τον κύριο Υπουργό και αφαιρέθηκα. Αλλά μπορεί να είναι και έτσι.
    Κύριοι συνάδελφοι, έχω τη τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδριασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση των Έργων Τέχνης  από τη Συλλογή της Βουλής των Ελλήνων και στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Η Ελλάδα των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913» εξήντα εννέα μαθητές και μαθήτριες με τέσσερις συνοδούς - καθηγητές από το Β΄ Λύκειο Πάτρας.
    Η Βουλή τους καλωσορίζει.
    (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες)
    Ο κ. Ματζαπετάκης έχει το λόγο.
    ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΜΑΤΖΑΠΕΤΑΚΗΣ:  Το νομοσχέδιο το οποίο συζητείται σήμερα πραγματικά είναι πάρα πολύ σημαντικό. Δεν θα μείνω δυστυχώς σ’ αυτό. Απλώς και μόνο θέλω να τονίσω ότι επιτέλους έρχεται σήμερα να συζητηθεί ένα θέμα που δίνει λύσεις σε πάρα πολλά χρονίζοντα θέματα και πραγματικά θεωρώ ότι όλους μας βρίσκει σύμφωνους σ΄ αυτόν τον τομέα. 
    Θα μείνω όμως λιγάκι σε μερικές από τις τροπολογίες που μονοπώλησαν ίσως σήμερα και τη συζήτηση. Θα μείνω ιδιαίτερα σ’ αυτήν που έχει να κάνει με τη ρύθμιση των θεμάτων των ακινήτων της περιοχής Καράβολα και Μάχη της Κρήτης για την αναβάθμιση της εισόδου της πόλεως Ηρακλείου στο Δήμο Ηρακλείου Κρήτης.
    Είναι γνωστό το πρόβλημα σε όλους που ζουν και επισκέπτονται το Ηράκλειο γιατί αφορά στην ουσία, στην προμετωπίδα της πόλης μας. Η πόλη μας, γνωστή για τη διατήρηση των ενετικών τειχών, σ’ αυτό ειδικά το σημείο παρουσιάζει πρόβλημα, και από αισθητικής πλευράς, αλλά και από πλευράς της διαβίωσης των ίδιων των κατοίκων, επί πενήντα, εξήντα χρόνια. Έρχεται αυτήν την ώρα η τροπολογία για να δώσει μια λύση και μια αντιμετώπιση που από παλιά θυμάμαι και η πολιτεία, και πολλές δημοτικές αρχές προσπαθούσαν, να δώσουν αλλά τελικά αντί το θέμα να λύεται, περιεπλέκετο.
      Είναι ευχής έργο που το πάθος, η αγωνιστικότητα και η αποτελεσματικότητα του καινούριου δημάρχου μας, και τέως συναδέλφου μας  κ. Κουράκη, με τη βοήθεια, βέβαια και της πολιτικής ηγεσίας, φέρνει το θέμα στο προσκήνιο και με τη συμπαράσταση της Γενικής Γραμματείας Ολυμπιακών Έργων προτείνεται, επιτέλους, να δοθεί μια λύση. Είναι μια λύση που αυτήν την ώρα -απ’ ό,τι βλέπω- παίρνει μια άλλη διάσταση. Πάμε να δώσουμε λύση επί της ουσίας και όμως, βρίσκουμε θέματα που έχουν να κάνουν με τον τύπο, γιατί δήθεν με τον τρόπο αυτό ερχόμαστε σε αντίθεση με το άρθρο 17 του Συντάγματος, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στον πολίτη να προασπίζει τα συμφέροντά του. 
      Μα, προς Θεού! Με αυτό που κάνουμε προασπίζουμε τα συμφέροντα των συγκεκριμένων πολιτών. Πολίτες που επί πενήντα-εξήντα χρόνια ζούσαν σε άθλιες συνθήκες, χωρίς υποδομή, χωρίς δυνατότητες να ζήσουν όπως όλοι οι άλλοι και πάντοτε με ένα στίγμα του παρανόμου, έρχονται αυτήν την ώρα να βρουν μια λύση. Και εμείς λέμε ότι πρέπει, με βάση το άρθρο 17 του Συντάγματος, να τους δώσουμε τη δυνατότητα να ακολουθήσουν μια άλλη διαδικασία.
      Τύπος ή ουσία: είναι ένα δίλημμα. Αν, όμως, εγώ βρεθώ στο δίλημμα αυτό, θα προτιμήσω την ουσία. Οπωσδήποτε επαναλαμβάνω την ουσία με οποιεσδήποτε επιπτώσεις. Έχουμε μία πόλη η οποία δεν είχε την καλύτερη τύχη μέχρι σήμερα. Τουλάχιστον ας κρατήσουμε, ας εκμεταλλευθούμε, και ας αξιοποιήσουμε αυτές τις ευκαιρίες που μας δίδονται τώρα!
      Έρχεται, λοιπόν, το Υπουργείο και δίνει τη δυνατότητα να δοθεί μια αποζημίωση, τους δίνει τα χρήματα ή ένα έξτρα πριμ, ώστε να μετεγκατασταθούν οι άνθρωποι σε μια περιοχή με άνεση. Δεν τους πληρώνει με βάση το τετραγωνικό μέτρο, που βεβαίως με βάση αυτό δεν θα μπορούσαν να πάνε πουθενά, αλλά τους δίνει μία επιδότηση για να μπορέσουν να φύγουν. 
      Εγώ νομικός δεν είμαι ούτε μπορώ βεβαίως να έχω νομικά επιχειρήματα. Όμως, και από την άλλη μεριά δεν μπορώ να δεχθώ τη θέση των σεβαστών ομιλητών που προηγουμένως πήραν το λόγο ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες μπορεί να γίνουν και κατάρα. Αν ήταν με τους Ολυμπιακούς Αγώνες να δίναμε λύση σε τέτοια θέματα, μακάρι να γίνονταν κάθε τρεις και λίγο Ολυμπιακοί Αγώνες! Επιτέλους, να απεμπλακεί αυτή η διαδικασία, η οποία συνεχώς φρενάρει ορισμένα θέματα που όλοι τα βλέπαμε και όμως σκοντάφταμε! 
      Επιτέλους, ας βρεθεί κάποια ώρα ένας παρόμοιος τρόπος ώστε αυτές οι αγκυλώσεις –βρίσκω την αφορμή να το πω με την ευκαιρία αυτή- και οι χρονοβόρες διαδικασίες να ξεπερασθούν! Εγώ είμαι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος και δεν έχω κανένα λόγο να αισθάνομαι άσχημα. Όχι απλώς στηρίζω, αλλά θα υπερψηφίσω μια τέτοια πρόταση, που ίσως αποτελεί αφορμή να δούμε με διαφορετικό μάτι πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται παρόμοιες περιπτώσεις στο μέλλον.
      Ας μην ξεχνάμε και το άλλο: Τα τείχη είναι η προμετωπίδα της πόλης μας. Είναι το trade mark, το σήμα κατατεθέν του Ηρακλείου.  Είναι το σημείο από το οποίο πρέπει να περάσουν όλοι για να πάνε στο γήπεδο ποδοσφαίρου. Είμαστε ολυμπιακή πόλη για τους προκριματικούς αγώνες ποδοσφαίρου. Ας βρεθεί, λοιπόν, μια λύση! Ας δείξουμε επί πλέον και κοινωνική ευαισθησία, που θέλω να πιστεύω ότι κανείς δεν στερείται κοινωνικής ευαισθησίας σ΄αυτήν την Αίθουσα. Είναι θέμα και γι’ αυτούς τους ανθρώπους, που τους δίνεται επιτέλους, όπως είπα προηγουμένως, η δυνατότητα να θεωρήσουν τους εαυτούς τους νόμιμους! Εξήντα χρόνια ήταν παράνομοι. Ας είναι τώρα νόμιμοι!
      Θα μου επιτρέψετε να προσθέσω, επίσης, και την παράκλησή μου για την αποδοχή μιας άλλης τροπολογίας, κύριε Υπουργέ, με γενικό αριθμό 1386 και ειδικό αριθμό 158. Πρόκειται για μια τροπολογία που υπέβαλα μαζί με τους συναδέλφους μου κ. Φραγκιαδουλάκη, κ. Βρέντζο και κ. Βλαχόπουλο. Μέσα απ΄ αυτήν την τροπολογία επιδιώκεται η δίκαιη και ίση αντιμετώπιση και μεταχείριση των αποσπασμένων υπαλλήλων των ελεγκτικών διευθύνσεων με τους υπαλλήλους των διαχειριστικών αρχών αλλά και το ελεγκτικό σώμα διαχειριστών του δημοσίου.
      Θα ήταν ευχής έργο, αν πραγματικά δίνατε αυτήν την ευκαιρία να δικαιωθούν και να αντιμετωπισθούν επί ίσοις όροις αυτοί οι υπάλληλοι.
      Σας ευχαριστώ,.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Μελάς έχει το λόγο.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΛΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι ο Ολυμπιακός σήμερα κάλυψε το όλο περιεχόμενο του νομοσχεδίου με τη διάταξη που αναφέρεται σ’ αυτόν. Θέλησα κι εγώ να μιλήσω σ΄ αυτό το νομοσχέδιο, διότι υπάρχει αυτή η διάταξη που αφορά την παραχώρηση του σταδίου Καραϊσκάκη στον ερασιτέχνη Ολυμπιακό για χρήση με συγκεκριμένους όρους και με συγκεκριμένες υποχρεώσεις. Επ’ αυτής της διάταξης θα τοποθετηθώ. Για το υπόλοιπο περιεχόμενο του νομοσχεδίου συμφωνώ μ΄ αυτά που είπε ο εισηγητής μας.
      Ο Ολυμπιακός στη διαχρονική του ιστορία είναι συνδεδεμένος με τον Πειραιά. Είναι η ομάδα θρύλος όχι μόνο για τους Πειραιώτες φιλάθλους του Ολυμπιακού, αλλά και για τα εκατομμύρια φίλαθλους σε όλη τη χώρα, σε όλο τον κόσμο. Και έχει γράψει λαμπρές σελίδες δόξας για το ελληνικό ποδόσφαιρο και το έχει τιμήσει κατ’ επανάληψη στο εξωτερικό.
      Με έδρα του το στάδιο Καραϊσκάκη ο Ολυμπιακός πήρε το 1997 το πρώτο από τα έξι συνεχή τελευταία εθνικά πρωταθλήματα στο ποδόσφαιρό μας. Όμως, μετά το Μάιο του 1997 και με αφορμή τη συμμετοχή του στους αγώνες του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης, στο Τσάμπιονς Λιγκ, μετέφερε την έδρα του στο ΟΑΚΑ, καθώς η ΟΥΕΦΑ τότε έκρινε ότι το στάδιο Καραϊσκάκη δεν πληροί τους όρους και τις προϋποθέσεις καταλληλότητας για τη διεξαγωγή των αγώνων του Τσάμπιονς Λιγκ. Έκτοτε χρησιμοποιούσε ως έδρα του το ΟΑΚΑ και μετά το 2002, το γήπεδο της Ριζούπολης. Δηλαδή, λόγω της ακαταλληλότητας του «Καραϊσκάκη» η έδρα του Ολυμπιακού μεταφέρεται από γήπεδο σε γήπεδο.
      Λόγω των πολλαπλών προβλημάτων του σταδίου στη συνέχεια και ο Εθνικός, η άλλη ιστορική ομάδα της Ελλάδος και του Πειραιά, το 1998 ή το 1999 σταμάτησε και αυτός να το χρησιμοποιεί ως έδρα του, με συνέπεια να εγκαταλειφθεί και σήμερα να κινδυνεύει με κατάρρευση. Το ότι όμως εγκαταλείφθηκε οφείλεται και στην αδιαφορία κάποιων ανθρώπων.
      Διακαής πόθος των ερυθρολεύκων φιλάθλων του Πειραιά ήταν η λειτουργία και η χρησιμοποίηση ξανά του σταδίου Καραϊσκάκη ως έδρα του Ολυμπιακού. Διακαής πόθος των φιλάθλων του Ολυμπιακού και κυρίως των Πειραιωτών ήταν να επανέλθει ο Ολυμπιακός στη φυσική του έδρα, αφ΄ενός για συναισθηματικούς λόγους, αφ΄ετέρου λόγω της απόστασης και της μεγάλης ταλαιπωρίας που υφίστανται πηγαίνοντας στο ΟΑΚΑ, για να παρακολουθήσουν την αγαπημένη τους ομάδα.
      Ταυτόχρονα, πρέπει να τονιστεί ότι η σημερινή εικόνα του σταδίου κάθε άλλο παρά το ένδοξο παρελθόν του θυμίζει. Και προκαλεί μεγάλη θλίψη όχι μόνο στους φιλάθλους του Ολυμπιακού, αλλά και σε όλους τους Πειραιώτες, βλέποντας το μοναδικό στάδιο της πόλης τους να καταρρέει στο πέρασμα του χρόνου και να μετατρέπεται σε σκουπιδότοπο.
      Γι’ αυτό, κύριε Πρόεδρε και κύριε Υπουργέ, σας λέω ότι συμφωνώ με την τροπολογία που κατετέθη και που αναφέρεται στην ανάληψη από τον ερασιτέχνη Ολυμπιακό της υποχρέωσης της κατασκευής και της μετατροπής του ανωτέρω σταδίου σε ένα σύγχρονο, διεθνών προδιαγραφών, στάδιο ποδοσφαίρου, τη μετατροπή του δηλαδή σε ένα γήπεδο σύμφωνο με τις προδιαγραφές της FΙFΑ και της UEFA, με συγκεκριμένους όρους και χωρίς την επιβάρυνση του δημοσίου.
      Και θα αποτελέσει το στάδιο αυτό την έδρα της ομάδας με χρήση, διοίκηση και διαχείριση του όλου χώρου των 72.248 τ.μ. από τον Ολυμπιακό για σαράντα εννέα χρόνια με την υποχρέωση μετά από δεκαπέντε χρόνια να καταβάλει το 15% των εσόδων στην Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Ο Ολυμπιακός θα αναλάβει το κόστος της κατασκευής του σταδίου και της διαμόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου, με θέσεις στάθμευσης και λοιπά, με την υποχρέωση όλες οι εργασίες να έχουν ολοκληρωθεί σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και το στάδιο αυτό να χρησιμοποιηθεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, με το να διεξαχθεί εκεί το ολυμπιακό τουρνουά του ποδοσφαίρου. 
      Πρέπει, κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, αυτό το χρονοδιάγραμμα να τηρηθεί για να διεξαχθεί και ένα ολυμπιακό άθλημα στον Πειραιά, καθώς ο Πειραιάς μπορεί να πει κανείς ότι έχει σχεδόν εξαιρεθεί από τα μεγάλα ολυμπιακά έργα. Αλλά και όλα όσα έχουν εξαγγελθεί, στο Παλατάκι, στον Άγιο Διονύσιο, στο Λιμάνι, δεν φαίνεται να πραγματοποιούνται. Δεν φαίνεται να πραγματοποιούνται όλα αυτά που είχε αναφέρει στην Αίθουσα αυτή προ καιρού ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Ανωμερίτης. 
      Αυτό που θεωρείτε και θεωρούμε απαραίτητο είναι να τηρηθούν οι όροι και το χρονοδιάγραμμα του έργου, ώστε οι Πειραιώτες, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες να απολαύσουν ένα σύγχρονο και σύμφωνα με τις διεθνείς προδιαγραφές στάδιο «Καραϊσκάκη», στο οποίο πιστεύω ότι και στο μέλλον ο Ολυμπιακός θα γράψει νέες σελίδες δόξας για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
      Θέλω όμως να τονίσω εδώ -και θέλω, κύριε Υπουργέ, να το δείτε με όσο το δυνατόν καλύτερη κατανόηση- ότι πρέπει να εξυπηρετηθεί με το νέο αυτό στάδιο και η άλλη ομάδα του Πειραιά, ο Εθνικός. Είναι και ο Εθνικός μία ιστορική ομάδα, όπως ανέφερα, και σήμερα περιφέρεται από γήπεδο σε γήπεδο. Πρέπει, λοιπόν, να χρησιμοποιηθεί και από τον Εθνικό στο μέλλον το στάδιο «Καραϊσκάκη». 
      Ακόμη θέλω να τονίσω ότι ο περιβάλλων χώρος των εβδομήντα δύο χιλιάδες διακόσια σαράντα οκτώ τ.μ. θα διαμορφωθεί από τον Ολυμπιακό. Όμως πέρα από το χώρο αυτό, υπάρχει και ένας άλλος χώρος, ο χώρος της ΧΡΩΠΕΙ, ο οποίος πρέπει και αυτός να αναπλασθεί. Πρέπει, όχι εσείς, αλλά το αρμόδιο Υπουργείο, το Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ να δείξει το ανάλογο ενδιαφέρον να αναπλαστεί αυτός ο χώρος και αν δεν μπορεί να το πράξει αυτό, να συνεργαστεί με το Δήμο Πειραιά, ούτως ώστε να διαμορφωθεί, να αναπλαστεί και ο υπόλοιπος αυτός χώρος. Είναι απαράδεκτο ο χώρος αυτός, ο οποίος είναι δίπλα από το χώρο που θα δημιουργηθεί το στάδιο «Καραϊσκάκη», δίπλα δηλαδή από ένα υπερσύγχρονο στάδιο, να παραμένει μία χωματερή, ένας σκουπιδότοπος, διότι οι εικόνες που θα πηγάζουν από εκεί, κατά την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων Ποδοσφαίρου, θα είναι εικόνες ντροπής και δεν θα πρέπει να υπάρξουν τέτοιες εικόνες ντροπής, θα μας προσβάλουν ως χώρα. Είναι γεγονός, κύριε Υπουργέ, ότι δεν είναι εδώ ο αρμόδιος Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ., όμως μπορείτε, είστε μία Κυβέρνηση, αυτό να το μεταφέρετε. Διότι αν παραμείνει αυτός ο χώρος έτσι όπως είναι σήμερα, σας διαβεβαιώ -και το επαναλαμβάνω- ότι θα βγουν από εκεί εικόνες που θα μας ντροπιάζουν κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων ως χώρα.
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Αποστολάκης έχει το λόγο. 
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, όσοι έχουμε εμπλακεί από καθήκον σε διαδικασίες μισθώσεως κτισμάτων για δημόσιες υπηρεσίες ξέρουμε ότι οι υφιστάμενες μέχρι τώρα διαδικασίες είναι και χρονοβόρες και ακατάλληλες, χρήζουν αναθεώρησης και εκσυγχρονισμού, όχι μόνο για να διευκολύνουν τις διαδικασίες, αλλά για να εκλογικεύσουν το όλο σύστημα της στέγασης των δημοσίων υπηρεσιών. 
      Ασφαλώς το πρόβλημα πρέπει να λυθεί με άλλο τρόπο. Δεν είναι δυνατόν να ανεχθούμε αυτό το σύστημα των διασκορπισμένων υπηρεσιών σε διάφορα κτήρια, τα οποία είναι ακατάλληλα, διαχωρίζουν τις υπηρεσίες, είναι μακριά το ένα από το άλλο και δεν προσφέρουν χώρους για να εξυπηρετηθούν οι πελάτες τους. 
      Το πρόβλημα, λοιπόν, πρέπει να λυθεί οριστικά με την ανέγερση ή την αγορά κτηρίων που θα στεγάζουν τις δημόσιες υπηρεσίες μας, ούτως ώστε να εξυπηρετείται καλύτερα ο λόγος ύπαρξης αυτών των υπηρεσιών, οι υπάλληλοι να έχουν έναν κατάλληλο χώρο εργασίας, αλλά κυρίως οι πολίτες να μπορούν να εξυπηρετούνται και να μη χάνουν το χρόνο τους σε διαδικασίες ανεύρεσης για το πού πρέπει να πάνε. 
      Όμως, κύριε Πρόεδρε, θέλω να αναφερθώ κυρίως στην τροπολογία με αριθμό 1392, που αφορά την περιοχή Καράβολα στο Ηράκλειο. Η εικόνα της πόλης του Ηρακλείου και το καθεστώς που υπάρχει εκεί είναι κατάλοιπο, θα έλεγα, και των πολιτικών περιπετειών της χώρας μας κατά τον προηγούμενο αιώνα -από τους ανθρώπους που ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην Κρήτη, ως πρόσφυγες προερχόμενοι από τόπους από τους οποίους είτε εκπατρίστηκαν βιαίως είτε με την θέλησή τους- αλλά και των περιπετειών της καταστροφής των χωριών της υπαίθρου στο Ηράκλειο από τους Γερμανούς και του εμφυλίου κατά κάποιο τρόπο. 
      Όλα έχουν δημιουργήσει τις αισθητικές δυσπλασίες που υπάρχουν μέσα στην πόλη του Ηρακλείου. Έχουμε πολλούς χώρους όπως αυτός του Καράβολα, όπου οικιστές –όπως λέγονται κατ’ ευφημισμόν- έχουν δημιουργήσει δικούς τους κόσμους. 
      Θα προσέθετα δε ότι η αβελτηρία, η ανικανότητα, η ατολμία της πολιτείας -είτε με την μορφή των δημοσίων υπηρεσιών είτε με την μορφή των δημοτικών- δεν έχουν καταφέρει μέχρι τώρα να δώσουν μία λύση στο τεράστιο αυτό πρόβλημα. Εκτός από το γεγονός ότι και οι άνθρωποι που μένουν σ΄ αυτές τις περιοχές ζουν σε μία εκκρεμότητα, υπάρχει και μία αισθητική καταστροφή για την οποία δυστυχώς 
–και λυπάμαι που το λέω, κύριε Δήμαρχε, που είστε παρών- το Ηράκλειο είναι ονομαστό. Χρειάζεται τεράστια προσπάθεια για να αλλάξει αυτή η εικόνα. 
      Με την προτεινόμενη ρύθμιση, παρ΄όλο που μπορεί να έχει κάποια νομικά μειονεκτήματα -λυπάμαι όμως που το είπε τόσο έντονα ο επίτιμος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας- δίνεται μία τολμηρή λύση σ΄ αυτό το πρόβλημα. Δεν λύνεται μόνο το πρόβλημα των ανθρώπων που μένουν εκεί, δεν λύνεται το πρόβλημα της πρόσβασης προς τους χώρους που θα γίνουν τα Ολυμπιακά γεγονότα στο Ηράκλειο, αλλά αλλάζει και η αισθητική μορφή της παραλίας του Ηρακλείου, μια μορφή η οποία -όλοι όσοι την έχουμε ζήσει- μας πληγώνει και μας πειράζει και πάντοτε θέλαμε να αλλάξει. 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ) 
      Κατόπιν αυτών πιστεύω ότι θα πρέπει να προχωρήσουμε χωρίς κανέναν ενδοιασμό στην ψήφιση και του νομοσχεδίου και της τροπολογίας. Θα μας δοθεί έτσι η ευκαιρία να προχωρήσουμε ταχύτατα στην αναμόρφωση της πόλης σε αυτό το σημείο. Θα έλεγα όμως ότι μου κάνουν εντύπωση οι μεγάλοι χρόνοι που δίδονται. Διότι το θέμα θεωρείται ώριμο. Έχει γίνει μεγάλη επεξεργασία. Όλοι είναι προειδοποιημένοι. Όλοι ξέρουν τι θα γίνει. Το περιμένουν και οι ενδιαφερόμενοι που θα φύγουν απ΄ αυτούς τους τόπους, αλλά και οι άνθρωποι που θα χειριστούν την όλη υπόθεση. 
      Θα πρότεινα δηλαδή, αν μπορούσαμε, να συντομεύσουμε αυτές τις ημερομηνίες των τριάντα ημερών σε δεκαπέντε, ούτως ώστε να διευκολυνθεί η όλη διαδικασία και βεβαίως να δώσουμε τη μορφή που θέλουμε στην πλευρά τουλάχιστον αυτής της πόλης, στο Ηράκλειο, το ταχύτερο δυνατόν.
      Παρακαλώ, λοιπόν, προχωρήστε με θάρρος, κύριε Υπουργέ. Να ψηφίσουμε όλοι την τροπολογία και να βοηθήσουμε ούτως ώστε σε πρώτη φάση -διότι ελπίζω να έρθει και μια δεύτερη φάση για το Ηράκλειο- να βελτιώσουμε πολύ την εικόνα.
      Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής, ο κ. Βρεττός, έχει το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ (Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Ένα από τα σημαντικότερα ολυμπιακά έργα, κύριε Πρόεδρε, είναι το Ολυμπιακό Χωριό. Και είναι από τα σημαντικότερα διότι έχει δύο στόχους. Ο ένας είναι να φιλοξενήσει τους αθλητές των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και ο δεύτερος είναι ότι μετά από τη χρήση αυτή θα περιέλθει σε εργαζόμενους του λεκανοπέδιου Αττικής.
      Η κατασκευή του έργου αυτού πάει αρκετά καλά. Ήδη έχουν στηθεί τα κτήρια, σε λίγο θα κατασκευασθεί ο περιβάλλων χώρος και εκτιμώ ότι θα είναι από τα ωραιότερα ολυμπιακά χωριά που έχουν λειτουργήσει στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Εκείνο που δεν πάει καλά ή τουλάχιστον δεν πήγαινε καλά μέχρι τώρα, είναι οι αποζημιώσεις των δικαιούχων του κτήματος πάτημα Δήμογλη, όπου γίνεται η κατασκευή του Ολυμπιακού Χωριού. Πρόκειται για τρεις χιλιάδες οικογένειες, κύριε Υπουργέ, –καταλαβαίνετε πόσα άτομα είναι- οι περισσότερες από αυτές τις οικογένειες είναι άνθρωποι μικρών εισοδημάτων. Μάλιστα πολλοί από αυτούς έχουν μόνον αυτή την ιδιοκτησία, έχουν δηλαδή ένα εξ αδιαιρέτου αγρόκτημα στο πάτημα Δήμογλη και από εκεί περιμένουν να πάρουν κάποια αποζημίωση ώστε να αντιμετωπίσουν τα καθημερινά τους προβλήματα. Να σημειωθεί επίσης ότι αρκετές οικογένειες δεν έχουν συνέλθει ακόμα από το σεισμό του 1999.
      Με τις υπάρχουσες διαδικασίες, αυτοί οι άνθρωποι δεν επρόκειτο να αποζημιωθούν ποτέ. Έτσι είναι, τόσο απλό είναι. Δεν επρόκειτο ποτέ να αποζημιωθούν, διότι όσοι γνωρίζουν απ΄ αυτά τα θέματα καταλαβαίνουν ότι έστω και αν ένας δικαιούχος πεθάνει δημιουργείται ανακύκλωση της διαδικασίας που οδηγεί σε επαναλαμβανόμενη στο διηνεκές παράταση των αποζημιώσεων. Συνεπώς έπρεπε να γίνει κάτι.
      Οι δικαιούχοι –και δικαίως- αντέδρασαν και συνεχίζουν να αντιδρούν με το πρόβλημα που τους έχει δημιουργηθεί. Η Κυβέρνηση -και είναι προς τιμήν της- ανέλαβε  να λύσει το πρόβλημα και να το λύσει με ένα σωστό και πρωτότυπο τρόπο. Και όχι μόνον η Κυβέρνηση, αλλά και τα κόμματα παρακολούθησαν αυτήν τη λογική. Συνεπώς έχουμε, κύριε Πρόεδρε και κύριε Υπουργέ, μια διακομματική πρόταση στο άρθρο 39, η οποία μας λύνει το πρόβλημα.
      Θα ήθελα να σας πω ότι αυτού του είδους η πρωτοβουλία νομίζω ότι θα αποτελέσει κι ένα υπόδειγμα και για άλλες περιπτώσεις όπου πρέπει να ακολουθηθούν σύντομες διαδικασίες απαλλοτριώσεων, με την προϋπόθεση ότι θα υπάρχουν πολλοί ιδιοκτήτες, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του πατήματος Δήμογλη.
      Ήθελα, κύριε Υπουργέ, μέσω υμών να ευχαριστήσω την Κυβέρνηση διότι ανταποκρίθηκε στο αίτημα αυτό. Να ευχαριστήσω κατ’ αρχήν πρώτα εσάς και τους συνεργάτες σας, διότι αμέσως αποδεχθήκατε να το συμπεριλάβετε στο νόμο αυτό και μέχρι την τελευταία στιγμή το βοηθάτε. Απόδειξη ότι μόλις προηγουμένως αποδεχθήκατε αίτημά μου να ξεκινήσει η εφαρμογή του άρθρου 39 από σήμερα αμέσως μετά την ψήφισή του. Επίσης, να ευχαριστήσω το Υπουργείο Εργασίας που είχε και την πρώτη πρωτοβουλία επεξεργασίας του κειμένου, να ευχαριστήσω το Υπουργείο Πολιτισμού, την «ΑΘΗΝΑ 2004», το γραφείο του  Πρωθυπουργού, όλους εκείνους τέλος πάντων που βοήθησαν ώστε να φθάσουμε σε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Για εμάς, για τους κατοίκους της περιοχής του Δήμου Αχαρνών, έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτό.
      Εγώ δεν είμαι από τους τρεις χιλιάδες δικαιούχους, κύριε Υπουργέ, όμως χαίρομαι γιατί οι συμπατριώτες μου θα μπορέσουν να πάρουν αυτό που τους ανήκει και να το αποκτήσουν με σύντομες διαδικασίες. Σε έξι μήνες, από ό,τι φαίνεται, θα μπορέσουμε να αποζημιώσουμε τον κόσμο. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Επίσης, είναι τέτοια τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται από την αρμόδια διοικητική επιτροπή που θα αποφασίσει για τους δικαιούχους, που διασφαλίζουν διαφάνεια και δικαίωση αφού η κρίση των μελών της θα εξικνείται από συγκεκριμένες πηγές τίτλων που έχουν νομιμοποιηθεί με δικαστήρια, από το έτος 1954.
      Συνεπώς όλοι θα είναι ευχαριστημένοι, γιατί και το έργο θα τελειώσει σύντομα, αλλά και γιατί οι άνθρωποι, που έδωσαν τη γη τους, θα αποζημιωθούν.
      Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Νεράντζης έχει το λόγο για δύο λεπτά.
      ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα αναφερθώ μόνο στην τροπολογία, γιατί κατά τα λοιπά συμφωνώ με την εισήγηση του εκλεκτού συναδέλφου μου, του κ. Τσιπλάκου.
      Η Κυβέρνηση έχει σοβαρή ευθύνη, γιατί άφησε τόσο μακρό χρονικό διάστημα να περάσει άπρακτο και να καταστήσει πραγματικά αυτήν τη ρύθμιση κατεπείγουσα. Γιατί, άραγε, έγινε αυτό; Γιατί επί τρία, τέσσερα, πέντε χρόνια το γήπεδο «Καραϊσκάκη» είναι εκτός λειτουργίας και χαίνει έτσι με τα ερείπιά του; 
      Η Κυβέρνηση έχει, επίσης, ευθύνη και για τον τρόπο, με τον οποίον εισάγεται προς συζήτηση αυτή η τροπολογία. 
      Η ουσία, όμως, είναι καθαρή, διότι έτσι θα καταστεί δυνατόν να δημιουργηθεί ένα καινούριο και σύγχρονο γήπεδο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, που θα παραχωρηθεί στη χρήση και των αγώνων και της νεολαίας του Πειραιά και διότι αυτό το γήπεδο θα γίνει χωρίς καμία απολύτως επιβάρυνση του δημοσίου.
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ) 
      Η άποψη της Αριστεράς ότι το δημόσιο χάνει από την εκμετάλλευση αυτού του γηπέδου δεν ευσταθεί, διότι αυτό το γήπεδο, αφ’ ης το εγκατέλειψε ο Ολυμπιακός, όχι μόνο δεν παρείχε έσοδα στην ΕΟΑ, αλλά από την άλλη πλευρά επεδοτείτο κιόλας. 
      Επίσης, το δημόσιο δεν στερείται του περιουσιακού του στοιχείου, διότι η μεν κυριότητα εξακολουθεί να παραμένει σ΄ αυτό και θα προστεθεί δε και η χρήση του σ΄ αυτό, όταν τελειώσει ο συμβατικός χρόνος παραχωρήσεως. 
      Επιτέλους, το δημοφιλέστερο και ιστορικότερο σωματείο του Πειραιώς αποκτά αυτό, για το οποίο ακόμα και στη Βουλή μονοπωλείται η συζήτηση, τη στέγη δηλαδή που του ανήκει.
      Ψηφίζω, λοιπόν, αδίστακτα αυτήν την τροπολογία.
       Θέλω, όμως, να κάνω και τις εξής διευκρινίσεις: Κάθε προσπάθεια ταυτίσεως του ερασιτεχνικού σωματείου –γιατί σ΄ αυτό γίνεται η παραχώρηση- με το σημερινό διοικητικό σχήμα του επαγγελματία δεν ευσταθεί. Η πολιτεία συμπαρίσταται στον Ολυμπιακό, ο οποίος ανήκει στους φιλάθλους του. 
      Δεύτερον, πρέπει να ληφθεί πρόνοια χρησιμοποιήσεως του καινούριου σταδίου «Καραϊσκάκη» που θα ανεγερθεί και από τα λοιπά πειραϊκά σωματεία, όπως είναι ο Εθνικός και ο Ατρόμητος.
      Τρίτον, πρέπει να βρεθεί άμεση, αξιοπρεπής και κυρίως προσπελάσιμη λύση για τα σωματεία του στίβου με το ιστορικό παρελθόν, παρόν και μέλλον, τα οποία ασφυκτιούν από έλλειψη χώρων. 
      Τέλος, πρέπει να τηρηθούν με θρησκευτική ευλάβεια όλες εκείνες οι προϋποθέσεις, που αφορούν τη νομιμότητα της προστασίας της δημόσιας περιουσίας, του περιβάλλοντος, της τροποποιήσεως των εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων, αλλά και το ακριβέστερο χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης των εργασιών και τις συνέπειες των τυχόν αθετήσεων των συμβατικών υποχρεώσεων.
      Εγώ, προσωπικά, ψηφίζω αυτήν την τροπολογία, όπως τη διευκρίνισα με τα όσα παραπάνω ανέφερα.
      Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει ο κ. Κεφαλογιάννης.
      ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, και εγώ θα μιλήσω στα δύο λεπτά, που είχατε την καλοσύνη να μου δώσετε, για τη συγκεκριμένη τροπολογία, που αφορά την ιδιαίτερη περιοχή της εκλογικής μου περιφέρειας, το Ηράκλειο. 
      Θα πω ευθύς εξαρχής ότι στηρίζω αυτήν την τροπολογία. Επιλύει ένα πρόβλημα, το οποίο εδώ και εξήντα χρόνια έψαχνε τη λύση του και δεν την έβρισκε. Φθάσαμε σε ένα οριακό σημείο, γιατί το Ηράκλειο είναι μία ολυμπιακή πόλη και χρειάζεται να ανοίξει το μέτωπό της στη θάλασσα. Νομίζω ότι αυτή η τροπολογία επιλύει το συγκεκριμένο θέμα.
      Πρέπει να ξέρετε ότι η πόλη μας με ευθύνη των μέχρι σήμερα δημοτικών αρχών –ο παριστάμενος Δήμαρχος Ηρακλείου είμαι σίγουρος ότι θα κάνει ό,τι μπορεί, για να ανατρέψει μία δυσμενή παράδοση για την πόλη μας- είναι η παραλιακή πόλη, που έχει στραμμένα τα νώτα της προς τη θάλασσα. 
      Χρειάζεται, λοιπόν, αυτό το μέτωπο να ανοίξει, κυρίως ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων, για μία παρουσία της πόλης στους χιλιάδες επισκέπτες, όπως αρμόζει στην ιστορία και στον πολιτισμό της. 
      Θέλω να κάνω μία παρατήρηση, γιατί έγινε πολλή συζήτηση για τη νομιμότητα της διάταξης. Νομίζω ότι αυτή γίνεται με την ευθύνη του Υπουργού Πολιτισμού, ο οποίος τυχαίνει να είναι και διακεκριμένος συνταγματολόγος.
      Κύριε Πρόεδρε, σε αυτήν την Αίθουσα ποτέ η σκοπιμότητα δεν πρέπει να υπερτερεί από τη νομιμότητα. Αλίμονο, αν στο ναό της δημοκρατίας υπερτερεί η σκοπιμότητα! Υπάρχουν συνταγματικά θέματα. Θα μπορούσε η τροπολογία αυτή να υπηρετήσει τη σκοπιμότητα, που όλοι αποδεχόμαστε, με μία πιο προσεκτική διάταξη.
      Θα ήθελα να πω κάτι τελευταίο, που αφορά και τη Βουλή και τη δημοτική αρχή του Ηρακλείου, για να δείτε ότι πολλές φορές δημιουργούνται τεράστια προβλήματα. Υπάρχει μία περιοχή, στην οποία η απερχόμενη δημοτική αρχή έδωσε άδεια να κτιστεί πολυώροφο κτίσμα. Έχω εδώ το διάγραμμα, που έχει κατατεθεί από την Κυβέρνηση. Αυτό το κτήριο κτίζεται τώρα νομίμως με άδεια -ποιος ξέρει για ποια σκοπιμότητα- και εμποδίζει την οποιαδήποτε προσπάθεια θα κάνει η νέα δημοτική αρχή, για να ανοίξει αυτό το παραλιακό μέτωπο.
      Εκφράζω, λοιπόν, την ευχή ότι με τη συνεργασία του Υπουργείου Οικονομικών -μιας και θέλει να βοηθήσει σ΄ αυτήν την προσπάθεια το Δήμο του Ηρακλείου- θα απαλλοτριωθεί αυτό το συγκεκριμένο οίκημα και θα παραδώσουμε το παραλιακό μέτωπο της πόλης του Ηρακλείου στους χιλιάδες των κατοίκων της. Και αν είναι και άλλα κτίσματα τα οποία με φωτογραφικές αποφάσεις πήραν και αυτά άδεια και κτίστηκαν και αυτά να απαλλοτριωθούν. Είναι μοναδική ευκαιρία να δώσουμε μια πολεοδομική ανάσα στην πόλη του Ηρακλείου.
      Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, για την ανοχή σας και εύχομαι η Βουλή με την απόφασή της αυτή να βοηθήσει όντως να γίνει κάτι στην πόλη του Ηρακλείου που δεν έχει γίνει εδώ και πολλές δεκαετίες. 
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Θα μιλήσουν τώρα οι εισηγητές και θα κλείσει τη συζήτηση ο κύριος Υπουργός.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Έχω επτάμισι λεπτά, κύριε Πρόεδρε, και θέλω να ακούσω τον κύριο Υπουργό ποιες προτάσεις κάνει δεκτές. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Θα κλείσει ο κύριος Υπουργός. 
      Ορίστε, κύριε Τσερτικίδη, έχετε το λόγο.
      ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΤΣΕΡΤΙΚΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, οι ομιλίες των συναδέλφων σήμερα στην Αίθουσα μπορώ να πω ότι κυρίως αφορούσαν τρεις θεματικές ενότητες. Η μία θεματική ενότητα αφορούσε το κυρίως νομοσχέδιο για τις μισθώσεις ακινήτων για τη στέγαση δημοσίων υπηρεσιών. Και βέβαια, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει σ’ αυτήν την Αίθουσα ότι ο εκσυγχρονισμός και η συστηματοποίηση της διαδικασίας μίσθωσης των ακινήτων από το δημόσιο ήταν κάτι αναγκαίο, διότι οι ενοικιάσεις ακινήτων από το δημόσιο γίνονταν με το διάταγμα 1932 και βεβαίως ό,τι τροποποιήσεις είχαν γίνει μέχρι σήμερα. Άρα κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι έπρεπε οπωσδήποτε να προχωρήσουμε σ΄ αυτήν τη διαδικασία, ανεξάρτητα αν ο συνάδελφος κ. Τσιπλάκος αναφέρθηκε ότι θα μπορούσαμε εν πάση περιπτώσει να μείνουμε σε εκείνο το παλαιό καθεστώς. Πιστεύω ότι και ο ίδιος αναγνωρίζει ότι θα έπρεπε να γίνει κάποια τροποποίηση.
      Η δεύτερη θεματική ενότητα, θα έλεγα, από τις συζητήσεις των συναδέλφων αφορούσε κυρίως ελλιπείς διατάξεις. Μάλιστα ορισμένες διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου ήταν, όπως και σεις αναφερθήκατε, κύριε Πρόεδρε, στην απαλλοτρίωση της περιοχής πάτημα Δήμογλη, όπου μ΄ αυτήν τη διάταξη όλοι αυτοί οι οποίοι είναι συγκύριοι, θα βρουν λύση στο πρόβλημα που έχουν και εν πάση περιπτώσει θα αποζημιωθούν το συντομότερο δυνατόν. 
      Η τρίτη ενότητα ήταν οι τροπολογίες. Μετά από τις εισηγήσεις και τις τοποθετήσεις των συναδέλφων σε ό,τι έχει σχέση με την τροπολογία που αφορά τη μετεγκατάσταση των κατοίκων του Δήμου Ηρακλείου ιδιαίτερα στην περιοχή Καράβολα και Μάχη της Κρήτης θέλω να πω πως ήταν πολύ σημαντική, γιατί βοηθά να καλλωπιστεί μια περιοχή που είναι ολυμπιακή πόλη η οποία θα οδηγήσει απ’ ό,τι ακούσαμε όλο τον κόσμο οδεύοντας προς το στάδιο, όπου θα γίνουν οι αγώνες.
      Όσον αφορά τη δεύτερη τροπολογία, αυτή που αναφέρεται στο στάδιο «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ» αν κρίνουμε από τις εισηγήσεις των συναδέλφων και ιδιαίτερα τις ένθερμες  των συναδέλφων της Νέας Δημοκρατίας, πιστεύω ότι όλες οι διατάξεις είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Τσιπλάκος έχει το λόγο.
      ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΤΣΙΠΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, άκουσα με έκπληξη ότι εγώ υποστήριξα να παραμείνουμε στο παλαιό καθεστώς. Απεναντίας, κύριε συνάδελφε, είπα ότι το νομοσχέδιο, όπως έχει έρθει ούτε εκσυγχρονιστικό είναι ούτε προσθέτει τίποτα και χρειάζεται βαθιές τομές, γιατί όπως σας εξήγησα, είναι απλώς αντιγραφή των διατάξεων του 1932.
      Πείτε μου μια ουσιώδη διάταξη του νομοσχεδίου που ψηφίζουμε, που να μην εμπεριέχεται και μάλιστα πληρέστερα στο διάταγμα του 1932. Αυτό θέλουμε; Να επαναλάβουμε το διάταγμα του 1932 και μάλιστα χωρίς ορισμένες διατάξεις που εξασφαλίζουν περισσότερο τα συμφέροντα του δημοσίου; Εμείς θέλουμε να κάνουμε τομές, για να μπορέσει να αποκτήσει το δημόσιο δική του στέγη.
      Έπρεπε να φέρουμε το θεσμικό πλαίσιο, κύριε Πρόεδρε, για την ανέγερση δημοσίων κτηρίων με τη μέθοδο του λήζινγκ. Υπάρχουν διαθέσιμες εταιρείες, όπως είναι έτοιμη η Εθνική Τράπεζα οι οποίες μπορούν να αναλάβουν την ανέγερση των δημοσίων κτηρίων με βάση τα κτιριολογικά προγράμματα των υπηρεσιών, τα οποία πρέπει να ετοιμάσουμε εδώ και τώρα και το δημόσιο, χωρίς καμία απολύτως επιβάρυνση, να αποκτήσει ιδιόκτητη στέγη μετά δεκαπέντε χρόνια, πληρώνοντας ετήσια δόση τα μισά των μισθωμάτων που πληρώνει μέχρι σήμερα. Γιατί το κράτος δεν κάνει αυτό που θα έκανε ο κάθε συνετός πολίτης; 
      Αυτό περιμέναμε, κύριοι συνάδελφοι, να φέρετε με το νομοσχέδιο, ένα θεσμικό πλαίσιο που να εξασφαλίζει κατά τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα του δημοσίου. Το να φέρουμε ένα νομοσχέδιο που είναι επανάληψη των διατάξεων του διατάγματος του 1932, απλώς και μόνο για να περάσουμε τις άλλες διατάξεις και τροποποιήσεις, δε λύνουμε κανένα πρόβλημα.  Γι’ αυτό και η συζήτηση δεν περιστράφηκε γύρω από το νομοσχέδιο που δεν έχει κανένα ενδιαφέρον, αλλά περιστράφηκε γύρω από τις άλλες διατάξεις και στις τροπολογίες.
      Επίσης, θα πρέπει να δεσμευτούν όλα τα Υπουργεία ώστε μέσα σε πέντε χρόνια να αποκτήσουν ιδιόκτητη στέγη, που είναι πάρα πολύ εύκολο και απορώ γιατί το δημόσιο δεν το κάνει μέχρι τώρα.
      Οι ευθύνες είναι κοινές, κύριε Πρόεδρε, και των προηγουμένων κυβερνήσεων και των δικών μας κυβερνήσεων και της σημερινής Κυβερνήσεως. Μας εμπαίζουν εκείνοι, οι οποίοι νέμονται το δημόσιο χρήμα κάτω από τα μάτια μας.
      Δεν πήραμε ουσιώδεις απαντήσεις για τις άλλες διατάξεις του νομοσχεδίου, όπως παραδείγματος χάρη για τις επιλεκτικές μετατάξεις του Υπουργείου Οικονομικών ή για την απαλλαγή από ποινικές ευθύνες για χαριστικές διατάξεις για εκείνους που διέπραξαν ποινικά αδικήματα. Δεν πήραμε απάντηση για τη διπλομισθία κρατικών λειτουργών για τις κανονικές υπηρεσίες που όφειλαν να προσφέρουν. Δεν ακούσαμε λέξη για την ευκολία μεταβίβασης εμπραγμάτων δικαιωμάτων του ΟΤΕ και δεν είχαμε καμία διαβεβαίωση ότι οι προσωρινές κατασκευές ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων δεν θα διατηρηθούν για να αποφύγουμε τα τυχόν εξαμβλώματα.
      Θα αναφερθώ τώρα σε μερικά θέματα, κύριε Πρόεδρε, που έχουν σχέση με τη σύμβαση και τη στέγαση του δημοσίου. Ανέφερα στην αρχική μου ομιλία για πάρα πολύ υψηλά μισθώματα τα οποία πληρώνει το δημόσιο. Ένας από τους λόγους των αυξημένων ενοικίων που πληρώνει το δημόσιο είναι γιατί υπάρχουν παράλογες διατάξεις εις βάρος των ιδιοκτητών, οι οποίες τους αναγκάζουν να δίνουν υπερβολικά μισθώματα για να καλύψουν τα τυχόν ρίσκα που αναλαμβάνουν απ΄ αυτές τις συμβάσεις. 
      Θεσμοθετούμε ότι όλες οι επισκευές, φθορές και ζημιές θα είναι υποχρεωμένοι να τις καλύπτουν οι ιδιοκτήτες και μάλιστα χωρίς να εκπίπτονται από τα εισοδήματά τους. Δηλαδή κατά τη διάρκεια της μισθώσεως θα είναι υποχρεωμένος κάθε φορά να πηγαίνει ο ιδιοκτήτης να αποκαθιστά τις όποιες ζημιές όπως τα καζανάκια που σπάνε, όπως οι λάμπες που δεν ανάβουν, τα σπασμένα τζάμια, τα φθαρμένα πατώματα, θα πρέπει να βάφει το κτήριο κατά την απαίτηση της υπηρεσίας κάθε χρόνο; Μέχρι ποιο όριο φθάνει αυτή η υποχρέωση του ιδιοκτήτη; Αυτή η ασάφεια μας αναγκάζει να δίνουν υπερβολικά μισθώματα για τα οποία όλοι διαμαρτυρόμαστε και όλοι απορούμε. Το κράτος νομίζει ότι κάνει οικονομία, αλλά δυστυχώς είναι σπάταλο με το να βάζει τέτοιες διατάξεις. 
      Η υπηρεσία μπορεί κάθε χρόνο για οποιεσδήποτε ζημιές, ακόμα και για εκείνες που δεν οφείλονται στη συνήθη χρήση, όπως να γκρεμίζουν έναν τοίχο για οποιαδήποτε αιτία, να καλείται ο ιδιοκτήτης να τον κατασκευάσει οποιαδήποτε στιγμή; Δεν θα ήταν λογικό στο τέλος της συμβάσεως να αναλάβει να φτιάξει τις ζημιές ο ιδιοκτήτης;
      Στο άρθρο 19 προβλέπεται η καταγγελία μίσθωσης οποτεδήποτε μονομερώς από το κράτος, ανεξάρτητα αν δεν έχει διαρκέσει έστω και δύο χρόνια. Κύριε Πρόεδρε, ένας ιδιοκτήτης, δηλαδή, που νοικιάζει το κτήριο στο δημόσιο και κάνει ορισμένες συμπληρωματικές εργασίες για να ανταποκριθεί το κτήριό του στις λειτουργικές ανάγκες της υπηρεσίας που το ενοικιάζει, είναι δυνατόν χωρίς καμία ειδοποίηση μέσα σε τριάντα μέρες να λυθεί η σύμβαση, χωρίς ούτε καν να αποσβεστούν αυτές οι συμπληρωματικές εργασίες που έχει κάνει; 
      Επιτέλους θέλω να ρωτήσω και τον κύριο Υπουργό τι θα γίνει με τις νέες συμβάσεις. Αναφέρει ότι οι νέες συμβάσεις θα ακολουθούν το νέο καθεστώς και οι προϋπάρχουσες το παλαιό.
      Θα ήθελα να σας ρωτήσω, κύριε Υπουργέ, το εξής: Εάν μια παλαιά σύμβαση που είναι με την προϋπάρχουσα νομοθεσία, παραταθεί μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου, θα ισχύσουν οι παλαιές ή οι νέες διατάξεις; Είναι κάτι που θα πρέπει να το ξέρουν οι ιδιοκτήτες. 
      Όσον αφορά τις τροπολογίες είπαμε, κύριε Πρόεδρε, ότι συμφωνούμε …
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Με το 39 συμφωνείτε, έτσι; 
      ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΤΣΙΠΛΑΚΟΣ: … με τις επιφυλάξεις που είχαμε πει και τις δέχθηκε νομίζω ο Υπουργός- που το επαναλαμβάνω για να γραφούν και στα Πρακτικά, το εξής:
      Απαρεγκλίτως και χωρίς καμιά έκπτωση τήρηση της αρχής νομιμότητας, ιδίως σε ό,τι αφορά την παραχώρηση εκτάσεων και την εν γένει προστασία του δημοσίου συμφέροντος και του περιβάλλοντος.
      Δεύτερον, την αρχή ισότητας και της ίσης μεταχείρισης με άλλες ΠΑΕ. 
      Τρίτον, η πραγματική έκταση που θα πρέπει να είναι επαρκής και να ξέρουμε ποια ακριβώς είναι.
      Τέταρτον, εξασφάλιση προϋποθέσεων για να υλοποιηθεί η κατασκευή του σταδίου πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και συνεχής έλεγχος της τήρησης των χρονοδιαγραμμάτων.
      Πέμπτον, κυρώσεις για τη μη έγκαιρη κατασκευή, μέχρι την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων.
      Έκτον, το κράτος δεν θα δώσει ούτε μία δραχμή για την κατασκευή του.
      Έβδομον, εξασφάλιση ότι κατά το άρθρο 5 η δυνατότητα εκχώρησης δικαιωμάτων εκ μέρους του σωματείου να μην είναι ανεξέλεγκτη. Τέτοια εκχώρηση νοείται μόνο για νομικά πρόσωπα που συνδέονται ευθέως και αμέσως με τα σωματεία, όπως ΠΑΕ και ΕΚΑ.
      Όγδοον εξασφάλιση ότι δεν θα περάσει στην ΠΑΕ Ολυμπιακός.
      Ένατον, καλό θα ήταν αν υπήρχε λίγος χρόνος η παραχώρηση να γίνει με προεδρικό διάταγμα, ώστε να έχουμε και τον έλεγχο του Συμβουλίου Επικρατείας και
      Δέκατον, να συμπληρωθεί το περιεχόμενο της συμβάσεως μεταξύ της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και Σωματείου για να μην περιοριστούμε μόνο στην πρόβλεψη της παραγράφου 4, που είναι και ιδιαιτέρως ελλιπής.
      Όσον αφορά για το θέμα του Ηρακλείου συμφωνούμε με την τροπολογία. Δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά, γιατί κάναμε την κακή αρχή με το πάτημα Δήμογλη. Δεν μπορούμε επομένως να έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ελπίζω να περιοριστεί κάπως το κακό εδώ και να μη γίνει κανόνας αυτό το οποίο κάναμε και με το νομοσχέδιο που ψηφίσαμε πριν από λίγες ημέρες στην επιτροπή.
      Με αυτές τις επιφυλάξεις η Νέα Δημοκρατία ψηφίζει το νομοσχέδιο και τις δύο τροπολογίες στις οποίες αναφέρθηκα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριοι συνάδελφοι, τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση των Έργων Τέχνης από τη Συλλογή της Βουλής των Ελλήνων και συνέχεια στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Η Ελλάδα των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913», πενήντα πέντε μαθητές και τέσσερις συνοδοί του Λυκείου Λεβιδίου Αρκαδίας. 
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα)
      Έχει εξαντληθεί ο χρόνος των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων και θα κλείσουμε με τον κύριο Υπουργό.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Παρακαλώ, το λόγο, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Λυπάμαι, αλλά δεν γίνεται.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Βάσει του Κανονισμού θα ήθελα το λόγο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Βάσει του Κανονισμού δεν έχετε το λόγο.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Μίλησαν τρεις Υπουργοί και δεν μπορούμε να μιλήσουμε και εμείς. Δεν μπορεί να τηρηθεί και σε μας ο Κανονισμός; 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Επαναλαμβάνω ότι τον Κανονισμό τηρούμαι. Αυτό που κάνουμε είναι εκτός Κανονισμού. Εν πάση περιπτώσει θα σας δώσω το λόγο για ένα λεπτό.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Να ακούσουμε, όμως, και τον κ. Φωτιάδη. Δεν είμαστε εδώ μόνο για το στάδιο «Καραϊσκάκη». Ακούσαμε μόνο τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Λιάνη. Θα ήθελα να ακούσω αν θα κάνει δεκτές τις προτάσεις που βάλαμε και μετά να μιλήσω για ένα λεπτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Με προϋποθέσεις θα κάνουμε τη συζήτηση; Κατ’ αρχάς σας λέω και πάλι ότι δεν έχετε το λόγο. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Μπορώ να έχω το λόγο, κύριε Πρόεδρε;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ορίστε, για ένα λεπτό.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Εδώ υπάρχει μία κακή συνήθεια. Ό,τι και να λέγεται σ΄ αυτήν την Αίθουσα ή δεν έχετε τη διάθεση, κύριε Φωτιάδη, ή δεν έχετε την εξουσιοδότηση να δεχθείτε ακόμα και τα πιο προφανή.
      Άρθρο 33 παράγραφος 2. Αποκλείεται να περνάτε τέτοια άρθρα. Υπάρχει σύσσωμη η αντίδραση όλων των Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Γιατί κάνετε τσάρο τον Υπουργό Οικονομίας στο Υπουργείο Οικονομικών; 
      Δεύτερον, για τα παράγωγα δεν μας είπατε τίποτα. Θέλω να μας καταθέσετε στη Βουλή όλες τις πράξεις παραγώγων σε επιτόκια, σε πληρωμή συναλλάγματος που έχει κάνει το Υπουργείο Οικονομικών για να μας δώσετε τα θετικά οφέλη που υπάρχουν για το δημόσιο. Υπάρχουν οφέλη ή ζημίες; Και συνεχίζετε και επεκτείνετε τις πράξεις παραγώγων όσον αφορά τις προμήθειες και τις υπηρεσίες. 
      Τέλος, δεν θα προσθέσω κάτι για το «Καραϊσκάκη», δεν έχω και χρόνο. Ένα θα σας πω, ότι μόνο και μόνο αν προσβληθεί απ’ ό,τι βλέπω εδώ τις εισηγήσεις αρμοδίων νομικών και της ΕΟΕ , αν το προσβάλλει αυτό νομικά, θα καταρριφθεί όλη αυτή η τροπολογία που πάτε να την ψηφίσετε συναινετικά ως διάταξη. Να το έχετε υπόψη σας. Δηλαδή καταστρατηγείτε στην ουσία και το Σύνταγμα, έτσι. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Να δώσουμε το λόγο για ένα λεπτό στον κ. Τζέκη. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Αυτό είναι συμβιβασμός! 
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Για λόγους τακτικής χρειάζονται, κύριε Υπουργέ και το ξέρετε.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Συμφωνούμε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ορίστε, κύριε Τζέκη. 
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Ξεκινώντας, λοιπόν, από το «Καραϊσκάκη», είναι σημαντικό αυτό που γίνεται. Ανοίγει η όρεξη πλέον για τα μεγάλα συμφέροντα του ποδοσφαίρου, η επαγγελματοποίηση του ποδοσφαίρου πλέον είναι ένα γεγονός, αλλά ένα επαγγελματικό ποδόσφαιρο που στηρίζεται στην ουσία στην ενίσχυση του κράτους. Και υπεύθυνη σ’ αυτό είναι η Κυβέρνηση. Εμείς δεν έχουμε πρόβλημα με τα πρόσωπα. Έχουμε πρόβλημα με τον επαγγελματισμό συνολικά του αθλητισμού. Και τα αποτελέσματα τα ζούμε καθημερινά. Όσες διακηρύξεις και υποσχέσεις και αν δίνονται για κάθαρση, απεναντίας αυτό το αλληλοσυμπλήρωμα μεταξύ επιχειρηματικών ομίλων και Κυβέρνησης, θα συνεχίζεται.
      Όσον αφορά, κύριε Υπουργέ, τα ζητήματα της στέγασης, θα πρέπει επιτέλους η Κυβέρνηση να μας δώσει μία πλήρη εικόνα τι γίνεται με την ενοικίαση, τι γίνεται με την ιδιοκατοίκηση των δημοσίων υπηρεσιών, τι προοπτική υπάρχει.
      Το τρίτο, κύριε Πρόεδρε, έχει να κάνει με το ζήτημα της εκχώρησης στον Υπουργό Οικονομίας, του δικαιώματος να κλείνει με τις τράπεζες διάφορες υποθέσεις και για την πληρωμή των υπαλλήλων αλλά και για όλες τις περιπτώσεις. Εδώ ακριβώς είναι το ζήτημα ότι η δημοπρασία πρέπει να ισχύει για όλους και για όλα. Εκτός αν έχει επιλεγεί κάποιο τραπεζικό ίδρυμα και αυτό πρέπει να μας το πείτε. Είναι συγκεκριμένα αυτά που λέμε. Διότι αν επιμένετε σ’ αυτήν τη ρύθμιση, πραγματικά σε κάτι τέτοιο μόνο μπορεί να αποσκοπεί. Διαφορετικά πάρτε πίσω τη συγκεκριμένη ρύθμιση.
      Όσον αφορά τις μετατάξεις, επαναλαμβάνω ότι αυτοί οι υπόλογοι δεν πρέπει να παραμείνουν υπόλογοι. Έχουν φύγει πλέον από το Υπουργείο που ήταν υπόλογοι, έχουν πάει στους ΟΤΑ, άρα λοιπόν δεν μπορούν να ελέγξουν. Και πιστεύω ότι είναι δίκαιο αυτό να απαλλάξουμε τους εργαζόμενους αυτούς από το ότι είναι υπόλογοι.
      Μ΄ αυτά, κύριε Πρόεδρε, επειδή υπάρχουν και συγκεκριμένες διατάξεις τις οποίες έχουμε υπερψηφίσει και μέσα σ’ αυτό είναι και το ζήτημα του Κτήματος Πάτημα, πιστεύουμε ότι είναι δίκαιο και το αίτημα του Δήμου Ηρακλείου. Αλλά, κύριε Υπουργέ, θα πρέπει να το δούμε στα σοβαρά, να μη γίνει καθεστώς για όλες τις περιπτώσεις. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Δυστυχώς κύριοι συνάδελφοι και κύριε Πρόεδρε, τα φίλαθλα αισθήματα των συναδέλφων όλων των πτερύγων κυριάρχησαν, μπορώ να πω μονοπώλησαν το ενδιαφέρον της συζήτησης, με αποτέλεσμα το 70% έως 80% του χρόνου να αναλωθεί για την τροπολογία που αφορά το στάδιο «Καραϊσκάκη» και όχι για την ουσία του ίδιου του νομοσχεδίου, που και σημαντικό είναι, θα έλεγα και σπουδαίο. 
      Θα μπορούσαμε να πούμε, με δύο λέξεις, ότι η συζήτηση περιορίστηκε, εξαντλήθηκε μεταξύ του Θρύλου και του θρήνου. Με τη στήριξη, δηλαδή, από τη συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων Βουλευτών όλων σχεδόν των κομμάτων της συγκεκριμένης ρύθμισης, αλλά και από την άλλη πλευρά θρήνος για δήθεν ζημία του δημοσίου. 
      Βέβαια, αναλύθηκαν διεξοδικότερα αυτά τα ζητήματα από τους συναδέλφους Υπουργούς και δεν είναι στην πρόθεσή μου να αφιερώσω άλλο χρόνο γι’ αυτήν την τροπολογία.
      Πρέπει να πω ότι το σχέδιο νόμου, που συζητούμε, είναι ένα σχέδιο σημαντικό, όπως είπα στην αρχή, για το λόγο ότι μετά από εβδομήντα χρόνια ισχύος του συγκεκριμένου νομοθετικού πλαισίου ερχόμαστε σήμερα στη Βουλή να το εκσυγχρονίσουμε και να δώσουμε νέα διάσταση στις διαδικασίες οι οποίες αφορούν τις μισθώσεις ακινήτων για τη στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών.
      Πρέπει να τονίσουμε, με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο, για την άρση κάθε αμφισβήτησης, επειδή αιωρήθηκαν αμφιβολίες σχετικά με τον τρόπο που γίνονται οι διαδικασίες, ότι ακριβώς αυτός είναι ο σκοπός του νομοσχεδίου, να θέσει διαφανείς διαδικασίες, διαδικασίες οι οποίες θα κατοχυρώνουν τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου και τις διαδικασίες για τη μίσθωση των πλέον καταλλήλων, για τη στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών, ακινήτων. 
      Έτσι, λοιπόν, πρέπει να πούμε –και μάλιστα με έμφαση, να το τονίσουμε- ότι οι μισθώσεις ακινήτων διενεργούνται με δημόσιο μειοδοτικό διαγωνισμό, δηλαδή με δημοπρασία. Μόνο κατ’ εξαίρεση, στις περιπτώσεις που ρητά ορίζει ο νόμος, επιτρέπεται η μίσθωση ακινήτων χωρίς δημοπρασία, με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας. 
      Αυτές οι περιπτώσεις πολύ περιληπτικά θα πω ότι είναι οι εξής: Οι περιπτώσεις κατεπείγουσας ανάγκης και μάλιστα με περιορισμένο χρόνο μίσθωσης δώδεκα μηνών. Οι περιπτώσεις κατ’ επειγουσών στρατιωτικών αναγκών λόγω γενικών ασκήσεων ασφαλείας της χώρας για όσο χρόνο διαρκούν αυτές οι ανάγκες. Για τη στέγαση υπηρεσιών αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας σε παραμεθόριες περιοχές. Για την επέκταση ήδη εγκατεστημένης υπηρεσίας σε μη μισθωμένους χώρους και για όσο χρόνο διαρκεί η κυρία μίσθωση. Κατεπείγουσες ανάγκες μίσθωσης καταλυμάτων ενισχυτικών δυνάμεων αρμοδιότητας Υπουργείου Δημόσιας Τάξης.
      Πρέπει να πούμε ότι είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο δίνει λύσεις σε όλα τα προβλήματα τα οποία ανέκυψαν σε όλη την πορεία εφαρμογής του προηγούμενου νομοθετικού πλαισίου, τα προηγούμενα εβδομήντα χρόνια. Και πιστεύουμε ότι θα είναι ιδιαίτερα ευεργετικό στις σχέσεις μεταξύ ελληνικού δημοσίου και των συναλλασσομένων μ΄ αυτό στον τομέα της μίσθωσης.
      Επειδή τέθηκε ένα ζήτημα και αναφέρθηκαν ορισμένα ακίνητα τα οποία μισθώθηκαν στην περιοχή της Αττικής, της Αθήνας, οφείλω να δώσω διευκρινίσεις και να πω ότι κανένα ακίνητο, απ΄ αυτά τα οποία μνημονεύθηκαν εδώ, δεν μισθώθηκε με απευθείας ανάθεση, με απευθείας μίσθωση. Όλα ακολούθησαν τη διαδικασία της δημόσιας προκήρυξης, τη διαδικασία της δημοπράτησης, κάτι το οποίο αποδεικνύει ότι τηρήθηκαν όλες οι διαδικασίες.
      Από εκεί και πέρα δεν άκουσα–μιλήσατε για υψηλά μισθώματα- από κανέναν να πει ότι τα υψηλά μισθώματα –όντως σε δύο ή τρεις περιπτώσεις αναφέρονται υψηλά μισθώματα- αφορούν τα κέντρο της πόλης, υπηρεσίες του Υπουργείου Εξωτερικών, που δεν μπορεί να μισθώσει ακίνητα εκτός του κέντρου της πόλης και είναι μισθώματα τα οποία είναι ίσα με τα μισθώματα της ελεύθερης αγοράς. Τόσο νοικιάζουν και οι ιδιώτες. Όποιος νοικιάσει στην πλατεία του Συντάγματος θα δώσει το ίδιο ακριβώς μίσθωμα που έδωσε και το Υπουργείο Εξωτερικών για τη στέγαση μέρους των υπηρεσιών του μια και τα κεντρικά του κτήρια βρίσκονται ήδη στην καρδιά της Αθήνας.
      Έτσι, λοιπόν ο μέσος όρος των πενήντα περίπου μισθωμένων ακινήτων του δημοσίου πληρώνουν 4.556 δραχμές ανά τετραγωνικό μέτρο. Όσον αφορά δε, τις υπηρεσίες του Πειραιά, εξήντα υπηρεσίες αρμοδιότητας Κτηματικής Υπηρεσίας του Πειραιά, ο μέσος όρος ανά τετραγωνικό μέτρο είναι 2.771 δραχμές.
Θα συμφωνήσω μαζί σας ότι στόχος του κράτους, στόχος της πολιτείας θα ήταν να αυτοστεγαστεί, να στεγαστεί σε δικά του κτήρια. Και πρέπει να ομολογήσω ότι ήδη έχουμε μείνει πίσω. Όμως τα τελευταία δύο-τρία χρόνια μόνο η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου υλοποιεί ένα πρόγραμμα «μαμούθ» της τάξης των 2,1 δισεκατομμυρίων ευρώ, περίπου 700 δισεκατομμύρια δραχμές. 
      Ήδη –και θα καταθέσω για τα Πρακτικά της Βουλής, γιατί το ζητήσατε- διακόσια πενήντα ένα ακίνητα κτίστηκαν, παραδόθηκαν ή βρίσκονται στη διαδικασία δημοπράτησης ή προετοιμασίας των φακέλων σε όλη την Ελλάδα.
      (Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Οικονομικών κ. Απόστολος Φωτιάδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
     Απ’ αυτά δεκαέξι κτήρια αφορούν εγκαταστάσεις Υπουργείων προϋπολογισμού περίπου 800 εκατομμυρίων ευρώ και τα υπόλοιπα διακόσια τριάντα πέντε περίπου αφορούν περιφερειακές υπηρεσίες ή ακόμα και υπηρεσίες του Υπουργείου Εξωτερικών στο εξωτερικό, σύνολο διακόσια πενήντα ένα περιφερειακά ακίνητα. Το ύψος της προβλεπόμενης επένδυσης ανέρχεται σε 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ, συνολικά ύψους 700 δισεκατομμυρίων δραχμών. Είναι ένα πρόγραμμα πραγματικά αξιοπρόσεκτο που θα δώσει λύση στη στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών της χώρας μας.
     Βέβαια πρέπει να πω ότι δεν νιώθω ιδιαίτερα ευτυχής γιατί το σύνολο του χρόνου, που προβλέπει η διαδικασία, εξαντλήθηκε με τις τροπολογίες και ειδικότερα με την τροπολογία του Υπουργείου Πολιτισμού-Αθλητισμού. 
     Έτσι, λοιπόν, πρέπει να επαναλάβω για μια ακόμη φορά ότι η διάταξη που αφορά στην παραγραφή αδικημάτων από την πλευρά των διοικήσεων των επιχειρήσεων του Ο.Α.Ε., του Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων, αφορά μόνο –το τονίζω- στη μη πληρωμή χρεών προς το δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και μάλιστα μόνο από φόρους, δασμούς, τέλη και εισφορές κάθε φύσης, καθώς και προσαυξήσεις και πρόστιμα που αφορούν στις προηγούμενες κατηγορίες των οφειλών. Και τίποτε άλλο, για να μην υπάρξει καμία απολύτως παρεξήγηση στο τι ακριβώς δίνεται. 
     Ήδη με προηγούμενη διάταξη νόμου δόθηκε αυτή η απαλλαγή και ορθά. Οι συγκεκριμένες διοικήσεις δεν ευθύνονται για τα χρέη των προηγούμενων διοικήσεων των ιδιωτών. Ήταν διοικήσεις διορισμένες προκειμένου να οδηγήσουν σε εκκαθάριση τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις. Και θα ήταν άδικο να σύρονται για χρέη προς το δημόσιο, όταν το ίδιο το δημόσιο με πράξη του τους όρισε, προκειμένου να διαχειριστούν τη μετάβαση από το καθεστώς της πτώχευσης στην ειδική εκκαθάριση ή στη λειτουργία της συγκεκριμένης επιχείρησης.
     Για τις δύο τροπολογίες μίλησαν οι συνάδελφοι. Θα μιλήσω για την τρίτη τροπολογία της Κυβέρνησης. Να πω ότι με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του ν. 2187 του 1994 ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών μπορεί να διαχειρίζεται για λογαριασμό του ελληνικού δημοσίου το εσωτερικό και εξωτερικό χρέος. Και για το σκοπό αυτό χρησιμοποιεί τις τεχνικές διαχείρισης που προσφέρουν οι διεθνείς χρηματαγορές.
     Με τη διάταξη αυτή, την οποία φέρνουμε με την τροπολογία, παρέχεται η ευχέρεια χρησιμοποίησης των ίδιων τεχνικών διαχείρισης που προσφέρουν οι διεθνείς χρηματαγορές και για τις υποχρεώσεις του δημοσίου που απορρέουν από δημόσιες συμβάσεις προμηθειών ή παροχής υπηρεσιών. Δηλαδή για τις συμβάσεις δανεισμού ήδη υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Επεκτείνεται η δυνατότητα αυτή και στις περιπτώσεις των συμβάσεων προμηθειών και παροχής υπηρεσιών.
     Όσον αφορά στην πρόταση του Γ΄ Αντιπροέδρου της Βουλής, του κ. Βρεττού, θα πρέπει να σημειώσουμε για τις ανάγκες της διαδικασίας και των Πρακτικών ότι στην παράγραφο 14 του άρθρου 39 προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Η ισχύς του άρθρου αυτού αρχίζει από την ψήφισή του από τη Βουλή των Ελλήνων (5/3/2003)».
     Τελειώνοντας θα έλεγα, μια και βρίσκεται κοντά μας ο αγαπητός πρώην συνάδελφος και νυν Δήμαρχος Ηρακλείου, ότι η τροπολογία που έρχεται σχετικά με τη λύση του προβλήματος ενός οικισμού στο Ηράκλειο βρήκε την ομόθυμη αποδοχή από όλες τις πτέρυγες της Βουλής, παρά τις οποιεσδήποτε επιφυλάξεις από ορισμένες πλευρές.
      Πρέπει να πούμε ότι μια όμορφη πόλη όπως το Ηράκλειο, με ένα Δήμαρχο δυναμικό, αξίζει πραγματικά …
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Δυναμικός θα φανεί στο τέλος της θητείας του. Προχθές άρχισε.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): …αυτή την αποδοχή, κύριε Παυλίδη, απ΄ όλες τις πτέρυγες της Βουλής. 
      Έτυχε να είμαι αυτόπτης μάρτυρας ενός κακού οπτικού φαινομένου, μέσα στην ομορφιά της παραλίας να βρίσκονται τα αυθαίρετα και οι παράγκες ταλαίπωρων επί εξήντα, εβδομήντα χρόνια ανθρώπων, εκ των οποίων πολλοί, μέσα στη δίνη της γραφειοκρατίας και των νόμων, αδυνατούν να αποδείξουν το δικαίωμα κυριότητός τους. Προβλέπονταν χρονοβόρες δικαστικές διαδικασίες με απρόβλεπτο και άγνωστο αποτέλεσμα. 
      Το βασικότερο, όμως, απ’ όλα είναι ότι το συγκεκριμένο έργο της παραλιακής οδού το οποίο θέλουμε να γίνει στο Ηράκλειο για να δείξει πραγματικά τις ομορφιές του, θα υποβαθμιζόταν με την παρουσία μιας ομάδος κατοικιών, οι οποίες δεν μπορούν να ταυτιστούν με όλη την ομορφιά της πόλης του Ηρακλείου.
      Θα έλεγα, λοιπόν, ότι η αποδοχή απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής της συγκεκριμένης τροπολογίας, αποτελεί και μια επιβράβευση της προσπάθειας του λαού του Ηρακλείου για την ανάδειξη της μεγάλης αυτής πόλης.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Τι είναι αυτά που λέτε;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Πριν κλείσουμε τη συζήτηση, έσπευσε και πρόλαβε τη δευτερολογία του ο κ. Παυλίδης.
      Ο κ. Παυλίδης έχει το λόγο για δύο λεπτά, για να μην τον αδικήσουμε.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ.
      Κύριοι συνάδελφοι, κατανοώ ότι μου παραχωρεί ο κύριος Πρόεδρος το λόγο με κάποια επιείκεια, διότι προηγήθηκε μια συμφωνία, γι’ αυτό θα σας απασχολήσω μόνο δύο λεπτά.
      Δεν δέχομαι την παρατήρηση του μόλις κατελθόντος του Βήματος κυρίου Υφυπουργού των Οικονομικών ότι σε επιβράβευση της επιλογής του πρώην συναδέλφου και φίλου αγαπητού Δημάρχου Ηρακλείου περνά αυτή η τροπολογία. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Έτσι ακούσατε; Δεν είπα τέτοιο πράγμα. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Αυτό είπατε!
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Για το λαό είπε, κύριε συνάδελφε.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Για το λαό, κατάλαβα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Συνεχίστε, κύριε Παυλίδη. Πείτε αυτά που θέλατε να πείτε.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Όμως, κύριε Υπουργέ, ό,τι κάναμε τώρα για το Ηράκλειο και έγινε με δική σας αποδοχή, διότι αν δεν το αποδεχόσασταν δεν θα γινόταν …
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Ο ζήλος και η ζήλια είναι πολύ κοντά. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Εγώ, λοιπόν, ζηλεύω το τι έγινε στο Ηράκλειο αυτήν τη στιγμή. Σας λέω ότι ανοίξατε μια πόρτα, από την οποία ζητούν να περάσουν και άλλοι. Να είστε έτοιμος για τα Κρητικά στη Ρόδο!
      Πάμε στο επόμενο θέμα. Περί ακινήτου περιουσίας, δημόσια κτήρια στα Δωδεκάνησα, τσιμουδιά ο κ. Φωτιάδης. Είτε τα είπαμε είτε όχι, πέρα βρέχει. Καταρρέει σύστημα κτηρίων, πλούτος. Εσείς αγρόν αγοράζετε!
       Όπως αγρόν αγοράζετε και γι΄ αυτήν την περίεργη διάταξη του άρθρου 34, την οποία υπογράμμισε ο εισηγητής μας ο κ. Τσιπλάκος. Άφεση αμαρτιών στους λαθροχείρες πετρελαίου. Όσοι χρησιμοποίησαν το θερμάνσεως πετρέλαιο για άλλο σκοπό, συγχωρούνται.
      Αυτό, όμως, τι μου φέρνει στο μυαλό, κύριε Υπουργέ; Την περίεργη σιγή σας για τους λαθρεμπόρους πετρελαίου, διότι αυτός που το πήρε και το χρησιμοποίησε, από κάποιον το πήρε. Δηλαδή, συγχωρείται ο πρόεδρος του νοσοκομείου γιατί έκανε την ακροβασία, αλλά παράλληλα δεν μπορείτε να κατηγορήσετε και τον πωλήσαντα, αφού συγχωρείτε τον αποδέκτη. 
      Τι θα κάνετε με το λαθρεμπόριο πετρελαίου για το οποίο άλλη πόρτα ανοίξατε μ΄ αυτήν τη διάταξη; Δεν νομίζετε πως κάποια στιγμή πρέπει να ξεκαθαρίσετε την υπόθεση; Δισεκατομμύρια διαφεύγουν και δεν τολμάτε ακόμα να βάλετε χέρι σε κάποιον εξ αυτών των κυρίων, που κυκλοφορούν γραβατοφορεμένοι και με ξενόκουμπα πολύ κοντά σας εννοώ εδώ στον Πειραιά, δεν είναι μακριά οι άνθρωποι.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το διευκρινίσατε τώρα.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Το καταλάβατε, για να μην παρεξηγούμεθα.
      Το άρθρο 34 είναι κατά την κρίση μου απαράδεκτο και είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο η στάση μου δεν είναι θετική στο νομοσχέδιό σας. Αποσιωπώ τους άλλους, γιατί μας έφαγε σήμερα το γήπεδο και έτσι σκεπάστηκαν όλα τα άλλα.
      Όμως, λαθρεμπορία πετρελαιοειδών. Ανοίξατε όχι απλώς παραθυράκι, αλλά πόρτα μ΄ αυτήν τη διάταξη.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κατανοώ την έντονη αντίδραση του κ. Παυλίδη για τον απλούστατο λόγο ότι δεν γνωρίζει το θέμα και επομένως μη γνωρίζων το θέμα τελικώς με πολύ μεγάλο ζήλο υπερασπίστηκε τη νομιμότητα, την οποία οφείλω να πω ότι το Υπουργείο Οικονομικών με πολύ μεγάλο πάθος -τουλάχιστο το ίδιο με το δικό σας- προσπαθεί να υπερασπιστεί. 
      Το Υπουργείο Οικονομικών και οι υπηρεσίες του έχουν στείλει στον εισαγγελέα δεκάδες λαθρεμπόρους πετρελαίου. Αυτό δεν το αγνοείτε, είναι θέμα δημοσιότητας. Κάθε μέρα οι εφημερίδες μνημονεύουν επιτυχίες του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος. Είμαστε εμείς που για τις περιπτώσεις λαθρεμπορίας πετρελαιοειδών τελικά στείλαμε στο σπίτι τους εβδομήντα εργαζόμενους υπαλλήλους ως ηθικούς αυτουργούς ή συνεργούς σε περιπτώσεις λαθρεμπορίας, κάτι το οποίο δεν είχε γίνει ποτέ, θα έλεγα, στο παρελθόν. 
      Όσον αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα πρέπει να σας πω ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση διάπραξης λαθρεμπορίας από τον προμηθευτή σ΄ αυτήν την περίπτωση για το λόγο ότι ο προμηθευτής πώλησε πετρέλαιο θέρμανσης, εξέδωκε τιμολόγιο ως πετρέλαιο θέρμανσης, φορολογήθηκε ως πετρέλαιο θέρμανσης. Από εκεί και πέρα ήταν ευθύνη των διοικήσεων των οργανισμών. Όφειλαν να μην αγοράσουν πετρέλαιο θέρμανσης αλλά πετρέλαιο κίνησης και να ζητήσουν την επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στην αναλογία που ο νόμος προβλέπει. Η επιβάρυνση ούτως ή άλλως της φορολογίας ανήκει στο ίδιο το ελληνικό δημόσιο, το οποίο χρηματοδοτεί τα δημόσια νοσηλευτήρια. Από εκεί και πέρα…
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ:  Βάζετε και τα ιδιωτικά.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε συνάδελφε, δεν υπάρχει καμία τέτοια περίπτωση. Το είχα πει και στην επιτροπή, το επιβεβαίωσα και τώρα με τις υπηρεσίες στο διάστημα των λίγων ημερών που μεσολάβησαν, δεν υπάρχει καμία απολύτως εκκρεμούσα περίπτωση για ιδιωτικό νοσηλευτήριο. 
      ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΤΣΙΠΛΑΚΟΣ: Να το διαγράψουμε τότε. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Η υπόθεση αφορά μόνο τρία δημόσια νοσοκομεία. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: …(Δεν ακούστηκε)
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Να το προτείνατε, κύριε συνάδελφε, κατά τη διαδικασία. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Μα σας το λέμε τώρα, κύριε Υπουργέ.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Η διαδικασία αυτή είναι μόνο παράταση ρύθμισης, η οποία ίσχυε από το 1999. Δόθηκαν άλλες δύο χρονικές παρατάσεις. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ:  Για ποιο λόγο; 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Γιατί απλούστατα κάποιοι από τις διοικήσεις δεν συμμορφώθηκαν. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ:  Μου δίνετε εμένα παράταση; Μας έχετε ταράξει στα πρόστιμα. Γιατί να δώσετε παράταση στα νοσοκομεία;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Παυλίδη, σας παρακαλώ!
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι οι ρυθμίσεις και των γενικών διατάξεων που αφορούν τις μισθώσεις ακινήτων για τη στέγαση υπηρεσιών, αλλά και οι λοιπές διατάξεις που αφορούν τις προκατατεθείσες τροπολογίες και τις σημαντικές παρεμβάσεις που έχουν γίνει, όπως επίσης και οι ρυθμίσεις που προβλέπονται από τις τροπολογίες, είναι ιδιαίτερα θετικές και πιστεύω ότι η Βουλή θα τις υπερψηφίσει.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Μισθώσεις ακινήτων για στέγαση Δημοσίων Υπηρεσιών και άλλες διατάξεις». 
      Ερωτάται το Σώμα, γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου με τις τροποποιήσεις του κυρίου Υπουργού και με τις υπ’ αριθμόν 1390/162, 1391/163, 1392/164 και 1384/156 τροπολογίες; 
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Συνεπώς το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Μισθώσεις ακινήτων για στέγαση Δημοσίων Υπηρεσιών και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου με τις τροποποιήσεις του κυρίου Υπουργού και τις τροπολογίες υπ’ αριθμόν 1390/162, 1391/163, 1392/164 και 1384/156 και έχει ως εξής: 
      (Το κείμενο του νομοσχεδίου υπάρχει στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Παρεσχέθη η ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
	Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
	Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 17.20΄, λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 6 Μαρτίου 2003 και ώρα 10.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος κοινοβουλευτικό έλεγχο: α) συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) συζήτηση με πρωτοβουλία Βουλευτών, σύμφωνα με το άρθρο 132Α του Κανονισμού της Βουλής, για τα εξής θέματα:
	1. Εξελίξεις στην Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε σχέση και με τη διεύρυνσή της, καθώς και οι προτεραιότητες της Ελληνικής Προεδρίας στον τομέα αυτό.
	2. Το κυκλοφοριακό πρόβλημα στο λεκανοπέδιο της Αττικής.
	3. Προβλήματα που απασχολούν τον Απόδημο Ελληνισμό και 
	4. Τα προβλήματα των νησιών του Αιγαίου.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                               ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
Συνεδρίαση   5-3-2003                                     σελ.  267