ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΙΖ΄
      Παρασκευή, 18 Φεβρουαρίου 2005
      ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
      ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄
      ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
      ΘΕΜΑΤΑ
      Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
      1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
      2. Άδεια απουσίας του Βουλευτή κ. Α. Ανδριανόπουλου, σελ.
      3. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 3ο Ενιαίο Λύκειο Αιγάλεω, σελ.
      4. Συζήτηση προ Ημερησίας Διατάξεως με θέμα την αγροτική πολιτική της Κυβέρνησης, σελ.
      Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
      1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
      2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
      3. Ανακοινώνεται το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Δευτέρας 21 Φεβρουαρίου 2005, σελ.
      ΟΜΙΛΗΤΕΣ
      Επί της προ Ημερησίας Διατάξεως:
      ΑΛΑΒΑΝΟΣ Α., σελ.
      ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ Κ., σελ.
      ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ Ε., σελ.
      ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Γ., σελ.
      ΠΑΠΑΡΗΓΑ Α., σελ.
      ΣΗΜΙΤΗΣ Κ., σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ PIZ΄
Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2005
      Αθήνα, σήμερα στις 18 Φεβρουαρίου 2005, ημέρα Παρασκευή και ώρα 11.25΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Προέδρου αυτής κ. ΑΝΝΑΣ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΨΑΡΟΥΔΑ.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (΄Αννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
      (ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 17/2/2005 εξουσιοδότηση του Σώματος επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα Πρακτικά της ΡΙΣΤ΄ συνεδριάσεώς του, της Πέμπτης 17 Φεβρουαρίου 2005 σε ό,τι αφορά την ψήφιση της Πρότασης της Προέδρου της Βουλής «Για την τροποποίηση του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Κοινοβουλευτικό)»
     Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Δευτέρας 21 Φεβρουαρίου 2005.
     Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής)
     1. Η με αριθμό 652/14.2.2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Χρήστου Πρωτόπαπα προς τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με την αποκατάσταση των απολυμένων από την επιχείρηση «ΙΠΠΟΚΑΜΠΟΣ» κλπ.
     2. Η με αριθμό 665/15.2.2005 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Λιάνας Κανέλλη προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικά με τις προθέσεις της Κυβέρνησης για αλλαγή των εργασιακών σχέσεων στον ΟΤΕ κ.λπ.
     3. Η με αριθμό 669/15.2.2005 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ασημίνας Ξηροτύρη-Αικατερινάρη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τη χρηματοδότηση των έργων στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας.
     (Στο σημείο αυτό εισέρχεται στην Αίθουσα ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεώργιος Παπανδρέου χειροκροτούμενος από τους Βουλευτές τους κόμματός του)
     Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δευτέρου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής)
     1. Η με αριθμό 650/14.2.2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Δημητρίου Γεωργακόπουλου προς τον Υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης, σχετικά με τη λήψη μέτρων ανάπτυξης του Προσκυνηματικού Τουρισμού.
     2. Η με αριθμό 666/15.2.2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Δημητρίου Τσιόγκα προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με τις απολύσεις εργαζομένων στο εργοτάξιο της Δρακότρυπας Νομού Καρδίτσας, όπου εκτελούνται έργα για την εκτροπή του Αχελώου κλπ.
     3. Η με αριθμό 667/15.2.2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανασίου Λεβέντη προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την ανάπτυξη και χωροταξική κατανομή σε όλη τη χώρα, μονάδων αποκατάστασης ασθενών κλπ.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην 
      ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ 
      Συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως, σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου, με θέμα την αγροτική πολιτική της Κυβέρνησης.
      Σύμφωνα με το άρθρο 143 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής η διάρκεια της αγόρευσης του κυρίου Πρωθυπουργού είναι τριάντα λεπτά, του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού με πρωτοβουλία του οποίου πραγματοποιείται η συζήτηση επίσης τριάντα λεπτά, των Προέδρων των δύο άλλων Κοινοβουλευτικών Ομάδων είκοσι πέντε λεπτά και των Υπουργών είκοσι πέντε λεπτά της ώρας.
      Δικαίωμα δευτερολογίας έχουν για δεκαπέντε λεπτά της ώρας ο κύριος Πρωθυπουργός και για δέκα λεπτά οι κύριοι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων και οι Υπουργοί. Ο Πρωθυπουργός μπορεί να τριτολογήσει για πέντε λεπτά της ώρας. Ο χρόνος αγόρευσης του Υπουργού που παρεμβαίνει στο στάδιο των κυρίων αγορεύσεων ή των δευτερολογιών πριν ολοκληρωθούν οι αγορεύσεις ή οι δευτερολογίες των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων περιορίζεται στο ήμισυ του χρόνου που δικαιούται.
      Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως κ. Κώστας Καραμανλής έχει το λόγο.
      (Παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο αγροτικός τομέας αντιμετωπίζει χρόνια και σοβαρά προβλήματα. Κανέναν δεν ωφελεί η άρνηση της πραγματικότητας. Και ασφαλώς δεν είναι στις πρακτικές της νέας διακυβέρνησης ούτε η συγκάλυψη ούτε η ωραιοποίηση της πραγματικότητας ούτε, βέβαια, η μετάθεση των προβλημάτων στο μέλλον. Αντιθέτως μάλιστα, συμφωνούμε απόλυτα με την αναφορά που κάνει ο Πρόεδρος του Συνασπισμού στην επιστολή με την οποία ζήτησε από την Πρόεδρο της Βουλής τη σημερινή συζήτηση. Επισημαίνει εύστοχα και το μέγεθος και το βάθος των αγροτικών προβλημάτων.
      «Και μόνο το γεγονός» -αναφέρει στην επιστολή του- «ότι μετά από είκοσι πέντε χρόνια εφαρμογής της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και τρία Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, το αγροτικό εισόδημα παραμένει στο μισό του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι σημαντικό ποσοστό του αγροτικού κόσμου ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας και ότι η ύπαιθρος ερημώνει ημέρα με την ημέρα, καταδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος». Αυτά λέει στην επιστολή του ο Πρόεδρος του Συνασπισμού. Είκοσι πέντε χρόνια κοινοτικές ενισχύσεις, τρία Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, τεράστιοι πόροι, τεράστιος χρόνος για να βγούμε μπροστά. Και το αποτέλεσμα; Συρρίκνωση του αγροτικού πληθυσμού, αγροτικό εισόδημα στο μισό του μέσου ευρωπαϊκού όρου, κατακλυσμός της εσωτερικής αγοράς από εισαγόμενα προϊόντα, συνεχής διεύρυνση στο έλλειμμα του αγροτικού εμπορικού ισοζυγίου, συσσωρευμένα αδιέξοδα αλλά και προκλητική ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού στις υποχρεώσεις του απέναντι στον αγροτικό κόσμο, όπως και απέναντι σε κάθε πολίτη.
     Επιπλέον τεράστια κοινοτικά πρόστιμα από υπερβάσεις του παρελθόντος, τα οποία έρχονται τώρα το ένα μετά το άλλο. Μόνο για το βαμβάκι, ο καταλογισμός των τελευταίων τριών ετών ξεπερνά τα 100.000.000 ευρώ. Και δεν είναι μόνο αυτά. Υποχρεώσεις αποζημιώσεων προς τους αγρότες για ζημιές προηγουμένων χρόνων αφέθηκαν και εκείνες στη νέα κυβέρνηση. Ο ΕΛΓΑ στις 7 Μαρτίου του 2004 χρωστούσε αποζημιώσεις τριών τεσσάρων ετών. Είχε προϋπολογιζόμενα διαθέσιμα 132.000.000 ευρώ και έπρεπε να πληρώσει 500.000.000 ευρώ. Άνοιγμα 360.000.000 ευρώ περίπου. Παντού η ίδια εικόνα. Συσσωρευμένες υποχρεώσεις και ταμεία υπερχρεωμένα. Χρέη και χάος. Μπορεί λοιπόν να αντιμετωπιστούν όλα αυτά μέσα σε ένα χρόνο; Μπορεί οι υπαίτιοι να επιμένουν ακόμη στις πρακτικές του χθες; Ωφελείται έτσι ο αγρότης; Ωφελείται η ελληνική περιφέρεια; Ωφελείται η ελληνική ύπαιθρος;
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε την ευθύνη για τη διακυβέρνηση του τόπου ξεκινήσαμε συστηματική προσπάθεια για την εφαρμογή του κυβερνητικού μας προγράμματος. Ανάμεσα σε άλλα, πρώτον, με την αποφασιστική παρέμβασή μας στο Συμβούλιο Κορυφής του περασμένου Μαρτίου και στη συνέχεια στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας καταφέραμε να υπάρξουν για την περίοδο 2006-2013 θετικές ρυθμίσεις για τα μεσογειακά προϊόντα, το βαμβάκι, το λάδι, τον καπνό.
     Δεύτερον, νομοθετήσαμε τολμηρές ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση του χρονίζοντος προβλήματος με τα πανωτόκια που ειδικά για τους αγρότες είναι ευνοϊκότερες σε σχέση με ό,τι είχαμε δεσμευθεί. Το τριπλάσιο της οφειλής έγινε διπλάσιο και η εξόφληση σε δέκα αντί επτά χρόνια με επιτόκιο 5% αντί 8%. Σημειώνω ότι έχουν παρουσιαστεί ορισμένα προβλήματα, τα οποία ήδη εξετάζονται. Εκτιμάται πάντως ότι οι συνολικές διαγραφές χρεών θα ξεπεράσουν κατά πολύ το 1.000.000.000 ευρώ. Παράλληλα μειώσαμε σημαντικά τα επιτόκια  της Αγροτικής Τράπεζας για αγροτικά δάνεια.
     Τρίτον, επισπεύσαμε την καταβολή των κοινοτικών ενισχύσεων. Καθορίστηκε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα πληρωμής των κοινοτικών ενισχύσεων από τον Οργανισμό Πληρωμών, τον ΟΠΕΚΕΠΕ, για κάθε προϊόν και πετύχαμε στο τέλος του χρόνου σημαντικές αυξήσεις σε σχέση με πέρσι στην καταβολή επιδοτήσεων. Στο βαμβάκι 74%, στα οπωροκηπευτικά 177%, για τα αιγοπρόβατα 840%. Οι ελαιοπαραγωγοί πληρώθηκαν για την περίοδο 2003-2004 σε ποσοστό 87%, όταν την ίδια ημερομηνία πέρσι είχαν πληρωθεί για την περίοδο 2002-2003 μόνο το 61%.
    Οι καπνοπαραγωγοί έχουν πάρει 200.000.000 ευρώ, σχεδόν ένα μήνα νωρίτερα απ’ ότι πέρυσι.
    Τέταρτον, εξασφαλίστηκε με τη δανειοδότηση από την Αγροτική Τράπεζα το ποσό των 500.000.000 ευρώ για την κάλυψη των αποζημιώσεων που καταβάλλονται από τον ΕΛΓΑ στους παραγωγούς για ζημιές που υπέστησαν στην παραγωγή τους τα προηγούμενα χρόνια. Οι αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ για το 2004 καταβλήθηκαν μέσα σε τρεις μήνες από τη λήξη του χρόνου συγκομιδής, όπως ακριβώς προβλέπεται από το κυβερνητικό μας πρόγραμμα. 
    Πέμπτον, επισπεύδεται παρά τις χρονοβόρες κοινοτικές διαδικασίες έγκρισης, η καταβολή των ενισχύσεων-αποζημιώσεων από την Πολιτική Σχεδίαση Έκτακτων Αναγκών, την ΠΣΕΑ, για ζημιές στο κεφάλαιο και την υποδομή που υπέστησαν οι παραγωγοί μας κατά την περίοδο 2000-2003. Μέχρι τις 20 Δεκεμβρίου είχαν καταβληθεί συνολικά 536.000.000  ευρώ, ποσό αυξημένο κατά 34% σε σχέση με το μέσο όρο της προηγούμενης διετίας. 
    Έκτον, απλοποιήθηκαν οι διαδικασίες ένταξης στα αναπτυξιακά προγράμματα του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και βελτιώθηκε σημαντικά ο ρυθμός απορρόφησης των σχετικών κοινοτικών κονδυλίων. Ήδη έχει ικανοποιηθεί ο κανόνας ν+2 στην απορρόφηση των κοινοτικών πόρων σε όλα –και στα τέσσερα δηλαδή ευρωπαϊκά προγράμματα- ακόμα και στην κοινοτική πρωτοβουλία LEADER όπου οι ρυθμοί της προηγούμενης περιόδου προεξοφλούσαν την απώλεια σημαντικών πόρων. Υπήρξε τέτοια επιτάχυνση, που τελικά δεν θα χαθεί ούτε 1 ευρώ. Πιο συγκεκριμένα, από το Φεβρουάριο του 2004 ως τις αρχές του Ιανουαρίου, η απορρόφηση στο πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης από το 22% έφτασε στο 31%, στο πρόγραμμα «ΑΛΙΕΙΑ» από το 22% στο 32%, στην κοινοτική πρωτοβουλία «LEADER» από το 10% στο 26,6% και ακόμα -και αυτό είναι μείζονος σημασίας- εξασφαλίστηκε, ως επιβράβευση της καλής πορείας των προγραμμάτων, αύξηση των κοινοτικών πόρων του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης για την αγροτική ανάπτυξη κατά 360.000.000 ευρώ και προστέθηκαν τρία νέα μέτρα για τον αγροτικό πληθυσμό.
    Έβδομον, δόθηκε και δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην εκπαίδευση και την κατάρτιση των αγροτών μέσω των προγραμμάτων «ΔΗΜΗΤΡΑ». Αυξήθηκε το ποσοστό της κοινοτικής συμμετοχής στα προγράμματα αυτά από 50% στο 75%. Επιτεύχθηκε τριπλασιασμός της χρηματοδότησης του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου. Αναβαθμίστηκαν ποσοτικά και ποιοτικά όλα τα προγράμματα. Προωθήθηκαν εκπαιδευτικά προγράμματα ειδικά για τις γυναίκες των αγροτικών περιοχών.
     Όγδοο, εφαρμόζονται ήδη μια σειρά αποφάσεις που υλοποιούν επί μέρους δεσμεύσεις του κυβερνητικού μας προγράμματος. Ενδεικτικά και μόνο θέλω να αναφέρω ότι μειώθηκε κατά 25% η ειδική ασφαλιστική εισφορά των κτηνοτρόφων του ΕΛΓΑ.
     Προωθήθηκε πρόγραμμα βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας, στο οποίο έχουν κατατεθεί δύο χιλιάδες οκτακόσιες αιτήσεις νέων βιοκαλλιεργητών, ενώ σύντομα ενεργοποιείται και δεύτερο πρόγραμμα. 
     Δημιουργήθηκαν οκτώ νέα νομαρχιακά γραφεία του ΟΠΕΚΕΠΕ, του Οργανισμού Πληρωμών, και προγραμματίζεται η λειτουργία ακόμα περισσοτέρων μέσα στο 2005.
     Επεκτάθηκε η ασφάλιση στον ΟΓΑ και όχι στο ΙΚΑ όλων των εργατών στη γεωργία και στην κτηνοτροφία.
     Αποφασίστηκε η δωρεάν έκδοση οικοδομικών αδειών για την κατασκευή γεωργικών κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων και έργων υποδομής. 
     Προεντάχθηκε στο πρόγραμμα πρόωρης συνταξιοδότησης αγροτών μεγάλος αριθμός ενδιαφερομένων και προωθείται σχέδιο που εντάσσει για πρώτη φορά στο ίδιο πρόγραμμα και τους κτηνοτρόφους. Δόθηκε νέα ώθηση στη συγχώνευση και την ανάπτυξη των αγροτικών συνεταιριστικών οργανώσεων.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο διάστημα των έντεκα μηνών της νέας διακυβέρνησης εργαστήκαμε με αίσθημα ευθύνης και προωθήσαμε συγκεκριμένα μέτρα που είχαν σημαντικά και χειροπιαστά αποτελέσματα για χιλιάδες αγρότες.
    Όμως είναι γεγονός ότι και τη χρονιά που πέρασε υπήρξαν προβλήματα στη διάθεση των αγροτικών προϊόντων. Αναφέρομαι τόσο στις χαμηλές τιμές που είχαν ορισμένα προϊόντα όσο και στις αδιάθετες ποσότητες εξαιτίας της υπερπαραγωγής και των μεγάλων αποθεμάτων από εισαγωγές. Αναγνωρίζουμε τα δίκαια αιτήματα του αγροτικού κόσμου και αναλαμβάνουμε ως Κυβέρνηση τις ευθύνες μας. Δεν μπορεί όμως ούτε να αγνοείται ούτε να διαστρεβλώνεται η αλήθεια. Και αυτό δεν είναι ζήτημα άρνησης ευθυνών. Είναι βασική, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα και να σχεδιάσουμε τις δράσεις που απαιτούνται.
    Η αλήθεια είναι γνωστή σε όλους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ και πολύ καιρό. Τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα χάνουν τις ξένες αγορές και εκτοπίζονται από την εσωτερική αγορά. Το 2003 το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου αγροτικών προϊόντων είχε φθάσει στα 2.000.000.000 ευρώ. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Είχαν ήδη ανοίξει οι πόρτες που οδηγούσαν σε περαιτέρω επιδείνωση. Ανάμεσα στο 2001 και το 2003 αναλήφθηκαν δεσμεύσεις και υπογράφηκε μια σειρά κανονισμών στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των διμερών σχέσεων με τρίτες χώρες, που κατάργησαν κάθε δασμολογική επιβάρυνση και διευκόλυναν μεγάλες εισαγωγές αγροτικών προϊόντων από τις χώρες αυτές: την Αλβανία, τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, την Κροατία, τη Σλοβενία, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία. Όλοι οι κοινοτικοί κανονισμοί που ισχύουν σήμερα είχαν εγκριθεί πριν από δύο και περισσότερα χρόνια. Σχεδόν όλες οι καλλιέργειες, για τις οποίες συζητούμε σήμερα, είχαν προγραμματιστεί και είχαν προχωρήσει στη βάση αποφάσεων που είχαν ληφθεί πριν από τις 7 Μαρτίου. Στο διάστημα που έχουμε την ευθύνη των αποφάσεων αναπτύχθηκαν σημαντικές πρωτοβουλίες για την καλύτερη διάθεση των προϊόντων μας και αξιοποιήθηκαν σε μεγάλο βαθμό οι δυνατότητες επισιτιστικής βοήθειας και απορρόφησης αγροτικών προϊόντων από ιδρύματα και δημόσιους φορείς.
    Δεν είχε όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και δεν έχει η Κυβέρνηση το δικαίωμα να παρεμβαίνει ούτε για τη διαμόρφωση των τιμών ούτε για την παρεμπόδιση των εισαγωγών. Κάτι τέτοιο θα συνιστούσε παρανομία στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα συνεπαγόταν αυστηρά κοινοτικά πρόστιμα. Δικαιούται όμως η Κυβέρνηση και υποχρεούται να προβαίνει σε υγειονομικούς ελέγχους για να αποτρέπει πιθανές νοθείες και να προστατεύεται ο καταναλωτής. Και αυτό πράγματι το κάναμε.
    Οι υπηρεσίες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και οι νομαρχιακές υπηρεσίες έχουν ήδη εντείνει τους φυτοϋγειονομικούς ελέγχους στις εισαγωγές και τη διακίνηση των προϊόντων. Το ίδιο έγινε και από τον ΕΦΕΤ στον τομέα των αρμοδιοτήτων του. Πρέπει όμως να πω ότι ακόμα και γι’ αυτές τις επιβεβλημένες πρωτοβουλίες έγιναν παραστάσεις ξένων πρεσβειών στην Ευρωπαϊκή Ένωση με τον ισχυρισμό ότι καταστρατηγούνται δήθεν οι κανονισμοί που υπογράφηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση. Ειδικά για το βαμβάκι είναι προφανές ότι το πρόβλημα βρίσκεται στη διεθνή υπερπαραγωγή, τις νέες ισοτιμίες ευρώ - δολαρίου, αλλά κυρίως στον κανονισμό του 2001, που ουσιαστικά ποινικοποιεί την παραγωγικότητα.
    Θέλω όμως να σημειώσω ότι από τις παρεμβάσεις που κάναμε την περασμένη άνοιξη οι παραγωγοί μας πρόκειται να αποκομίζουν από το 2006 επιπλέον 65.000.000 ευρώ κάθε χρόνο. Για τη φετινή χρονιά η χώρα αντί των 620.000.000 ευρώ πέρυσι, αναμένεται να απορροφήσει 710.000.000 ευρώ, γεγονός που σημαίνει επιστροφή περίπου 38 δραχμών το κιλό. 
    Οφείλω στο σημείο αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να υπογραμμίσω ότι και κατά τη χρονιά που πέρασε επισημάναμε και ήδη εξαλείφουμε αδυναμίες, λάθη και παραλείψεις, που γίνονταν ανεκτές από τους τοπικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς που κληρονομήσαμε. Και σ’ αυτά όμως μπαίνει οριστικά τέλος. Μετά την ολοκλήρωση των ελέγχων και τις περικοπές όσων δεν στηρίζονται σε νόμιμα δικαιώματα, θα καταβληθεί η επιστροφή πολύ πιο γρήγορα από κάθε άλλη χρονιά.
      Η συνετή αυτή διαχείριση θα αποτελέσει και τη βάση για τη διαχείριση και τα δικαιώματα κάθε παραγωγού για τη νέα καλλιεργητική περίοδο, μέσα από ευρύτατο διάλογο με τους συλλογικούς φορείς των βαμβακοπαραγωγών. Ακούμε και επεξεργαζόμαστε κάθε πρόταση για τη βελτίωση της διαχείρισης των προϊόντων μας. 
      Θέλω, όμως, για μια ακόμα φορά να υπογραμμίσω ότι απέναντι στα ισχύοντα, δεν είμαστε διατεθειμένοι να παρανομήσουμε. Δεν αντέχει η χώρα άλλα κοινοτικά πρόστιμα. Δεν γίνεται να παρανομεί το κράτος. Δεν μπορεί να ζημιώνεται το σύνολο των παραγωγών από τις συμπεριφορές των λίγων. Δεν μπορεί να πληρώνει το κοινωνικό σύνολο για τις παρανομίες ή τις παρατυπίες  -ηθελημένες ή αθέλητες- κανενός.
      Το είπαμε και το επαναλαμβάνουμε. Είναι απόφασή μας οι έλεγχοι να γίνονται ολοένα και πιο αυστηροί. Είναι απόφασή μας να αποκτήσει επιτέλους  ο τόπος μας κράτος υπεύθυνο, σοβαρό και έντιμο. Η νέα εποχή απαιτεί νέες νοοτροπίες. Η σύγχρονη Ελλάδα απαιτεί διαφάνεια παντού. Το είπαμε και το κάνουμε.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε την ευθύνη για τη διακυβέρνηση του τόπου, καταβάλλουμε εντατικές προσπάθειες για την αντιμετώπιση υποχρεώσεων, εκκρεμοτήτων και αδυναμιών του παρελθόντος. Είμαστε διαρκώς παρόντες στη μάχη με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι αγρότες μας. 
      Ταυτόχρονα, όμως, στρέφουμε την προσοχή μας στο αύριο και τις ανάγκες του, που ήδη έχουν προβάλει. Οραματιζόμαστε, σχεδιάζουμε και εφαρμόζουμε μια νέα, αποτελεσματική, συνεκτική πολιτική αγροτικής ανάπτυξης. Διαμορφώνουμε, εν όψει και της νέας ΚΑΠ, μια νέα στρατηγική, που εστιάζεται τόσο σε εθνικές όσο και σε κοινοτικές προτεραιότητες. Είμαστε σε διαρκή και συστηματικό διάλογο, πρωτόγνωρης έκτασης διάλογο, με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς για όλα τα ζητήματα, για όλα τα προϊόντα μας, για όλες τις περιφέρειες της χώρας μας.
      Είμαστε ήδη στην τελευταία φάση του διαλόγου για τον καπνό, για το ελαιόλαδο, για άλλα προϊόντα, για τα οποία δεν είναι προσδιορισμένα τα ποσοστά αποσύνδεσης των ενισχύσεων από την παραγωγή και περιμένουμε τις επικαιροποιημένες θέσεις της ΠΑΣΕΓΕΣ και των άλλων φορέων.
      Θέλω, πάντως, να υπογραμμίσω ότι με πρωτοβουλία της χώρας μας στο προτελευταίο Συμβούλιο των Υπουργών Γεωργίας αποφασίστηκε να υπάρξει τα πρώτα τρία χρόνια χαλαρή εφαρμογή των ρυθμίσεων για την πολλαπλή συμμόρφωση. Και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό.
      Στόχος μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι η καλύτερη δυνατή προσαρμογή της χώρας μας, ώστε να αποτραπεί κάθε ενδεχόμενο περικοπής και μείωσης των κοινοτικών επιδοτήσεων. Στόχος μας είναι να δώσουμε, όπως υπαγορεύεται από τη νέα ΚΑΠ, έμφαση στην ποιότητα, στην ασφάλεια των τροφίμων, στο περιβάλλον, στην ανάπτυξη της υπαίθρου.
      Ήδη, έχουν γίνει όλες οι θεσμικές προετοιμασίες για την εφαρμογή της πολλαπλής συμμόρφωσης και της διαφοροποίησης. Αξιοποιούμε κάθε διαθέσιμο ερευνητικό πόρισμα σε σχέση με την πιλοτική καλλιέργεια νέων προϊόντων.
      Ακόμα, προωθούμε άμεσα την προκήρυξη δεκατριών μελετών, μία για κάθε περιφέρεια, με αντικείμενο την εκτίμηση των επιπτώσεων της νέας ΚΑΠ, τις δυνατότητες αναδιάρθρωσης καλλιεργειών, τη λήψη μέτρων για την καλύτερη διάθεση των τοπικών αγροτικών προϊόντων.
      Πέρα από όλα αυτά, για την πληρέστερη δυνατή συνεννόηση, τη σύνδεση των ιδεών και τη συνένωση των προσπαθειών μας, πρόκειται να συγκληθεί το Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής.
      Σε κάθε περίπτωση, εξαντλούμε τα περιθώρια ενημέρωσης και ανταλλαγής απόψεων, για να γνωρίζουν έγκαιρα οι αγρότες τα νέα δεδομένα και τις νέες δυνατότητες. Να γνωρίζουν πώς θα κινηθούν τα επόμενα χρόνια.
      Η θέση μας είναι ξεκάθαρη εδώ. Ο αγρότης στο κέντρο των αποφάσεων. Ο αγρότης στο κέντρο της πολιτικής μας.
      Κύριες και κύριοι συνάδελφοι, λέμε ευθέως την αλήθεια: Ναι, συνεχίστηκαν και κατά το 2004 τα προβλήματα στη διάθεση των προϊόντων μας. Ναι, χρειάζονται διαρκείς νέες πρωτοβουλίες, χρειάζονται συνεχείς δράσεις. Χρειάζονται νέες πολιτικές που κοιτούν ξεκάθαρα το μέλλον. Χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας, ώστε ο αγροτικός τομέας να γίνει πραγματικά ανταγωνιστικός. Αυτό πιστεύουμε και αυτό κάνουμε. Είμαστε σταθερά προσηλωμένοι στην εφαρμογή του προγράμματος που επέλεξαν οι πολίτες στις 7 του Μάρτη.
      Για το σκοπό αυτό το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων συντάσσει ήδη νομοσχέδιο που αφορά την προσαρμογή του αγροτικού τομέα στις ανάγκες της νέας εποχής και της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Ανάμεσα στους θεσμούς, τις ρυθμίσεις και τα μέτρα, που ήδη προετοιμάζονται, επισημαίνουμε: Τη συνολική αναδιοργάνωση των υπηρεσιών και των οργανισμών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Τον εκσυγχρονισμό του Οργανισμού Πληρωμών, του ΟΠΕΚΕΠΕ, εν όψει και του νέου τρόπου καταβολής των επιδοτήσεων λόγω της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η αξιοπιστία των κρατικών λειτουργών, να υπηρετούνται στο ακέραιο τα συμφέροντα των αγροτών μας και να προετοιμαστούμε έγκαιρα για τις απαιτήσεις της περιόδου μετά το 2006. Τοπικά Κέντρα Αγροτικής Ανάπτυξης με αποστολή την πληροφόρηση, την επαγγελματική και τεχνολογική στήριξη των αγροτών. Αγροτικοί σύμβουλοι στο χωράφι, δίπλα στον αγρότη, για την υποβοήθησή του στην εφαρμογή προγραμμάτων για την αναδιάρθρωση και την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας, σύμφωνα με τις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε περιοχής. Ομάδες παραγωγών με την αναγκαία οργανωτική συγκρότηση και υποδομή, για να λειτουργήσουν ουσιαστικά και να μην είναι απλά σφραγίδες, να συμβάλουν στον προγραμματισμό της παραγωγής και να ενισχύσουν τη διαπραγματευτική τους θέση στην αγορά. Κίνητρα για τις συνεταιριστικές οργανώσεις για να γίνουν πραγματικά ζωντανό κύτταρο της αγροτικής οικονομίας. Διεπαγγελματικές οργανώσεις αγροτικών προϊόντων. Εισαγωγή του νέου θεσμού της ολομέλειας Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών για να εξασφαλιστεί η γόνιμη σύνθεση απόψεων, προτάσεων, ιδεών για κάθε προϊόν. Μέτρα για νέους αγρότες, όπως η απλοποίηση των διαδικασιών για την ένταξή τους στα προγράμματα, η ειδική εκπαίδευση, η παροχή κινήτρων για την πραγματοποίηση επενδύσεων. Γεωργική εκπαίδευση με την εφαρμογή ταχύρρυθμων προγραμμάτων και τη συμμετοχή των συλλογικών οργανώσεων των αγροτών στα προγράμματα. Αναδιοργάνωση της γεωργικής έρευνας και σύνδεσή της με την παραγωγή. Οργανισμός προώθησης αγροτικών προϊόντων με στόχο την προβολή των προϊόντων μας και την προώθηση των εξαγωγών μας με ικανοποιητικούς όρους. Επίσπευση και στήριξη των αναδασμών, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις μας.
      Στόχος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι να δίνονται στους αγρότες οι αναγκαίες πληροφορίες, οι τεχνικές και οι επαγγελματικές συμβουλές, να υπάρξει η διασύνδεση της αγροτικής παραγωγής με τους φορείς επεξεργασίας και εμπορίας των αγροτικών προϊόντων, για να περάσουμε στη συμβολαιοποιημένη γεωργία, να υπάρξει αποτελεσματική στροφή στην αναγκαία αναδιάρθρωση των καλλιεργειών σύμφωνα με τα νέα γεγονότα, να προωθούνται έγκαιρα και αποτελεσματικά τα συμφέροντα του αγροτικού κόσμου.
      Κύριες και κύριοι συνάδελφοι, η σύγχρονη αγορά -αυτό το ξέρουμε όλοι- απαιτεί προϊόντα με ονομασία προέλευσης, προϊόντα τυποποιημένα και ελκυστικά συσκευασμένα, προϊόντα υψηλής ποιότητας, προϊόντα ανταγωνιστικά. Απαιτεί να αναλάβουμε πρωτοβουλίες για τη μεταποίηση, την τυποποίηση και την καινοτομία, ώστε να δημιουργείται και να μένει εδώ η μεγαλύτερη δυνατή προστιθέμενη αξία. Απαιτεί να στραφούμε στην παραγωγή επώνυμων προϊόντων ποιότητας, που κερδίζουν τις προτιμήσεις των καταναλωτών στις χώρες της Ευρώπης. Έχουμε όλες τις δυνατότητες, όχι μόνο να καλύψουμε το χαμένο έδαφος αλλά και να βγούμε μπροστά. Ενθαρρύνουμε και στηρίζουμε έμπρακτα τις πρωτοβουλίες που βρίσκονται στο δρόμο του μέλλοντος. Ενθαρρύνουμε και στηρίζουμε τις πρωτοβουλίες που διασφαλίζουν μια καλύτερη προοπτική στον αγροτικό κόσμο.
      Το 2005 έτος ανταγωνιστικότητας για την ελληνική οικονομία μπορεί να σημάνει ένα καινούργιο ξεκίνημα και στον αγροτικό τομέα, με στόχο τη διαρκή ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, με έμφαση στην ποιότητα. Στηρίζουμε τις επενδυτικές πρωτοβουλίες με την τυποποίηση, με τη συσκευασία, με τη μεταποίηση, με την πιστοποίηση των προϊόντων μας. Στηρίζουμε τη βιολογική γεωργία, στην οποία η χώρα μας μπορούσε να διακριθεί αλλά έχει μείνει στην τελευταία θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στηρίζουμε την ανάπτυξη στα ενεργειακά φυτά. Στηρίζουμε τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού και ιδίως τον αγροτουρισμό και τον οικοτουρισμό. Στηρίζουμε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ιδίως αυτές που αναπτύσσονται στην περιφέρεια.
      Δίνουμε, ιδιαίτερα, έμφαση στην εφαρμογή νέας πολιτικής ανάπτυξης της ελληνικής περιφέρειας. Βασική μας προτεραιότητα γι’ αυτήν την πρώτη τετραετία είναι εφαρμογή εθνικής στρατηγικής περιφερειακής ανάπτυξης. Είναι εξαιρετικά σημαντικό το γεγονός ότι στο πρώτο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, που το υπογράψαμε τον περασμένο Οκτώβριο στη Ρώμη, προβλέπονται ειδικά μέτρα και ειδικές πολιτικές όχι μόνο για ορισμένες αλλά για όλες τις νησιωτικές, τις συνοριακές και τις ορεινές περιοχές. Η έγνοιά μας είναι στραμμένη στην περιφέρεια στη βόρεια Ελλάδα, στην Ήπειρο, στη Θεσσαλία, στην Πελοπόννησο, στα νησιά. Η προσοχή μας είναι στραμμένη στον κόσμο της υπαίθρου, στον αγρότη και στην αγρότισσα, στο μικρομεσαίο επιχειρηματία, στους νέους και στις νέες που βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας. Για το σκοπό αυτό βρισκόμαστε σε συνεχή διαβούλευση με όλους τους συλλογικούς φορείς του αγροτικού κόσμου. Ελπίζω να αξιοποιηθεί η σημερινή συζήτηση από όλες τις πολιτικές δυνάμεις για την κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων. Τις αναμένουμε με μεγάλο και ειλικρινές ενδιαφέρον και με διάθεση συνεννόησης και σύνθεσης, με την πεποίθηση ότι παρά τα προβλήματα, που πραγματικά είναι και πολλά και σοβαρά, οι Έλληνες μπορούμε να τα καταφέρουμε. Μπορούμε να διασφαλίσουμε μια καλύτερη προοπτική για τον αγροτικό κόσμο, ώστε να παραμείνει στην ύπαιθρο, στην ελληνική περιφέρεια. 
      Απόφασή μας είναι να κινηθούμε σταθερά στη γραμμή της ευθύνης και της ωριμότητας. Γνώμονάς μας είναι η σχέση εμπιστοσύνης με τον πολίτη, η σχέση  που επιτρέπει στον πολίτη να αισθάνεται ασφάλεια για το παρόν και σιγουριά για το μέλλον. Άμεση επιδίωξή μας είναι να δημιουργήσουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις που εγγυώνται διαρκώς μια καλύτερη ζωή σε όλη τη χώρα και για όλους τους πολίτες. Οι στόχοι είναι ξεκάθαροι: Ελλάδα ανταγωνιστική, κράτος δίπλα στον πολίτη, κοινωνία που παράγει και προοδεύει, ανάπτυξη παντού και ευημερία για όλους. Αυτό είναι το όραμά μας και αυτό το όραμα θα γίνει πραγματικότητα. 
      Σας ευχαριστώ.
      (Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κατ’ αρχάς να ευχαριστήσω την Πρόεδρο της Βουλής και όλους για την προώθηση αυτής της μεγάλης συζήτησης για τα αγροτικά ζητήματα. Ξέρουμε πόσο απασχολούν ένα πολύ μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Θα ήθελα να πω πώς γεννήθηκε το αίτημα του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς για να γίνει αυτή η συζήτηση.
      Εμείς έχουμε μικρή Κοινοβουλευτική Ομάδα, χωρίς πολλές δυνατότητες να καθορίζουμε την ημερήσια διάταξη στη Βουλή και μάλιστα σε επίπεδο Αρχηγών κομμάτων. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε μόνο δύο φορές το χρόνο. Πιστεύουμε, όμως, ότι από αυτές τις ελάχιστες δυνατότητες μία θα έπρεπε να αφιερωθεί στη συζήτηση για την αγροτική πολιτική.
      Ήταν γύρω στις 15 του Γενάρη όταν άρχιζαν οι κινητοποιήσεις στη Θεσσαλία. Είχαμε κάνει μία επίσκεψη στο Νομό Καρδίτσας και καταλήξαμε σε μία συζήτηση στο χωριό Μαραθέα.
      Στο καφενείο μέσα αναρωτιόμουνα εγώ: αυτοί είναι που «τα σπάνε» κάθε μέρα στα σκυλάδικα; Αυτοί είναι που κατασπαταλούν τις κοινοτικές επιδοτήσεις; Έβλεπε κανείς φάτσες του μόχθου, στη χειραψία ένιωθε το χέρι το ροζιασμένο.
      Και μόνο να έβλεπε κανείς τα στοιχεία των βαμβακοκαλλιεργητών στη Θεσσαλία, παίρνει μια εικόνα αμέσως. Από τους δεκατρείς χιλιάδες περίπου βαμβακοπαραγωγούς στο Νομό Καρδίτσας, οι δέκα χιλιάδες περίπου έχουν μέση έκταση είκοσι τρία στρέμματα. Μιλάμε, δηλαδή, για μια μικρή και φτωχή αγροτιά, η οποία, σε ένα χώρο που ούτε αγροτουρισμός μπορεί να υπάρξει πολύς ούτε εύκολα άλλες δραστηριότητες, στηρίζεται στο προϊόν που θα παράξει και στο εισόδημα που θα βγάλει απ’ αυτό το προϊόν.
      Γιατί επομένως και φέτος φτάσαμε σε αυτήν την κατάσταση αγωνίας, που την είδαμε όλοι, στους βαμβακοπαραγωγούς; Για δύο λόγους. Πρώτα γιατί υπήρξε ο εξοντωτικός κανονισμός του 2001, για τον οποίο η τότε κυβέρνηση είχε επιχαίρει. Είναι ένας κανονισμός, ο οποίος έχει μια παράλογη αντίληψη, ιδέα. Δηλαδή, όσο περισσότερο παράγεις τόσο περισσότερο τιμωρείσαι. Με βάση αυτήν την αντίληψη, αντί να λένε οι αγρότες «καλή σοδειά» πρέπει να λένε «κακή σοδειά».
      Όταν η παραγωγή ξεπερνάει κατά 23% το πλαφόν που έχει μπει, τους ένα εκατομμύριο εκατόν τριάντα χιλιάδες τόνους, η ενίσχυση που παίρνει ο παραγωγός μειώνεται κατά 69%. Όταν συνολικά η χώρα μας έχει αύξηση μεγάλη σε σχέση με το πλαφόν, δεν είναι ίδιες οι χρηματοδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν μοιράζονται, αν θέλετε, λιγότερα χρήματα κατά κιλό. Κατακρημνίζεται το ποσό των χρηματοδοτήσεων που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
      Να πούμε τι θα γινόταν, εάν αυτήν τη λογική την εφαρμόσουμε αλλού; Ένας φοιτητής, ο οποίος δίνει εξετάσεις, εάν απαντάει σε περισσότερες ερωτήσεις, παίρνει μικρότερο βαθμό.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ: Αυτά είναι αστειότητες.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Αυτή είναι η λογική, κύριε Πρωθυπουργέ. Αυτή είναι η λογική! Και στη δευτερολογία μου θα σας φέρω ακριβώς τα στοιχεία, πώς το συνολικό ποσό, κύριε Σημίτη, των χρηματοδοτήσεων, το οποίο παίρνουμε για τη βαμβακοπαραγωγή, κατακρημνίζεται, όταν αυξάνεται η ποσότητα. Στη δευτερολογία μου θα σας δώσω ακριβώς αυτά τα στοιχεία.
      ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Δώστε τα και τώρα.
      (Θόρυβος στην Αίθουσα)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι,
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Θα σας τα δώσω. Υπομονή κάντε. Υπομονή. Οι αγρότες κάνουν τόση υπομονή με την πολιτική σας.
      Το δεύτερο είναι οι κυβερνητικές ευθύνες. Υπήρξε μια ανετοιμότητα, μια έλλειψη ικανότητας διαχείρισης και προγραμματισμού από τη μεριά της κυβέρνησης και των υπηρεσιών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Είχαμε όλα αυτά που συνέβησαν τις προηγούμενες χρονιές που είχαν προηγηθεί και αυτό είχε ως συνέπεια νόμιμες ποσότητες να μένουν εκτός ενισχύσεων και απ’ την άλλη να υπάρχουν -γιατί πρέπει να λέμε την αλήθεια εδώ- ποσότητες παράνομες, στοιχεία «του αέρα», τα οποία μπαίνουν μέσα στις ενισχύσεις, με συνέπεια οι αγρότες, οι οποίοι είχαν κοπιάσει, να έχουν τον κίνδυνο πολύ μικρών επιστροφών.
      Και φτάσαμε σε ένα ακραίο σημείο και επικίνδυνο, δηλαδή να δούμε στις φετινές κινητοποιήσεις αγρότες από διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας με αλληλοσυγκρουόμενα αιτήματα, οι μεν να στρέφονται ενάντια στα αιτήματα των δε.
      Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Έχει σχέση με το θέμα του ότι υπάρχει μονοκαλλιέργεια πια σε πολλές περιοχές και μάλιστα σε μια από τις εύφορες περιοχές της Ελλάδας, όπως είναι ο κάμπος της Θεσσαλίας; Μπορεί να πει κανείς ότι πρέπει να το σκεφτούμε σοβαρά αυτό.
      Όμως, θέλω να πω το εξής που μου έκανε εντύπωση. Στην ίδια επίσκεψή μου στην Καρδίτσα, ήρθε μια αντιπροσωπεία από εξακόσιες οικογένειες που καλλιεργούν τομάτα, παραγωγοί τομάτας. Και εγώ τους ρώτησα: «Τομάτα μέσα σ’ αυτό το μέρος του βαμβακιού;». Και αυτοί μου είπαν -και το ξέρει καλά το Υπουργείο- ότι παρέδωσαν το προϊόν τους και δεν έχουν πληρωθεί ακόμα από τις βιομηχανίες. Και όχι μόνο αυτό. Δεν ξέρουν και δεν μπορούν να προγραμματίσουν αν και φέτος θα πρέπει να βάλουν τομάτα ή θα πρέπει να στραφούν στη βαμβακοκαλλιέργεια. 
      Η σημερινή κατάσταση επομένως είναι ένα στοιχείο, αν θέλετε, από μια μεγάλη κρίση που βλέπουμε στον αγροτικό τομέα, που περνάει από μια πολύ μεγάλη μείωση των τιμών του παραγωγού. Θα δώσω κάποια παραδείγματα. Σιτηρά μείον 23%, καλαμπόκι μείον 23%, σταφίδα μείον 25%.
      Δεύτερον, από την αδυναμία διάθεσης της παραγωγής, χιλιάδες τόνοι αγροτικών προϊόντων παραμένουν απούλητοι στις αποθήκες. Δεν υπήρχε κεντρικός σχεδιασμός για την απορρόφησή τους. Σήμερα, στις εφημερίδες υπάρχουν οι δηλώσεις των φορέων των καπνοκαλλιεργητών, που λένε ότι στα καπνά της καλής ποιότητας από την παραγωγή των εκατόν δεκαεπτά χιλιάδων τόνων έχουν απορροφηθεί τέσσερις χιλιάδες τόνοι. Και μιλάμε για τις ποικιλίες εκείνες των καπνών, οι οποίες είναι περιζήτητες στη διεθνή αγορά.
      Τρίτο σημείο είναι οι αθρόες εισαγωγές, νόμιμες, αλλά και παράνομες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε αρνιά και κατσίκια που βαφτίζονται ελληνικά. Και εδώ, πέρα απ’ το ότι πρέπει να σκεφτούμε τα ζητήματα κοινοτικής προτίμησης, δεν υπάρχουν καν οι στοιχειώδεις έλεγχοι. Για παράδειγμα, οι φυτοϋγειονομικοί έλεγχοι που μπορούν σ’ ένα βαθμό να αναχαιτίζουν αυτές τις εισαγωγές.
      Έχει πλημμυρίσει η αγορά από το βουλγαρικό κρασί. Έχει πλημμυρίσει η αγορά από την αιγυπτιακή πατάτα. Ο καταναλωτής δεν ξέρει αν η πατάτα είναι ελληνική ή όχι. Δεν υπάρχει ένας έλεγχος για το τι είδους φυτοφάρμακα χρησιμοποιεί η Αίγυπτος -εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης- και τι κατάλοιπα μπορεί να υπάρχουν στις πατάτες κλπ.
      Τέταρτον, το μεγάλο ζήτημα είναι η ανεξέλεγκτη λειτουργία του κυκλώματος διακίνησης. Υπάρχει μια τρομακτική ψαλίδα ανάμεσα σ’ αυτά που παίρνει ο παραγωγός και σ’ αυτά που πληρώνει ο καταναλωτής. Φέτος στις πατάτες ο παραγωγός παίρνει 10 λεπτά, ο καταναλωτής πληρώνει 57 λεπτά στην Αθήνα. Στην τομάτα ο παραγωγός παίρνει 15 λεπτά, ο καταναλωτής πληρώνει 1,35 ευρώ. Στα κρεμμύδια ο παραγωγός παίρνει 14 λεπτά, ο καταναλωτής πληρώνει 40 λεπτά.
      Όλα αυτά τα προβλήματα για τον αγροτικό κόσμο έρχονται και γίνονται ακόμη πιο πιεστικά λόγω της έλλειψης κοινωνικής παρέμβασης. Θα αναφέρω εδώ το θέμα των αγροτικών συντάξεων. Η Κυβέρνηση είχε πει ότι μέσα στην τετραετία από 200 ευρώ η αγροτική σύνταξη θα φτάσει στα 330 ευρώ. Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει 30 ευρώ περίπου ετησίως. Πόσα ανακοίνωσε ο κ. Αλογοσκούφης; Ανακοίνωσε 12 ευρώ και με μια προοπτική για την επόμενη τριετία, με το καθεστώς επιτήρησης και με τα δημοσιονομικά προβλήματα, που κάνουν την κατάσταση ακόμα πιο αγχώδη.
      Πρέπει να κατανοήσουμε εδώ την ιδιαιτερότητα της ελληνικής αγροτικής οικονομίας. Η Ελλάδα έχει πολύ μικρό αγροτικό κλήρο. Ο μέσος κλήρος στην Ελλάδα είναι σαράντα πέντε περίπου στρέμματα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εκατόν εβδομήντα στρέμματα. Στη Δανία ή στην Αγγλία φτάνει στα άκρα, δηλαδή στα επτακόσια στρέμματα. Σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αργεντινή κυμαίνεται από χίλια μέχρι τρεις χιλιάδες στρέμματα, ενώ στην Ελλάδα μιλάμε μόνο για σαράντα πέντε στρέμματα.
      Μειώνονται τα μέλη της οικογένειας που εργάζονται. Αυξάνει η ηλικία του αρχηγού της οικογενειακής εκμετάλλευσης. Τι σημαίνει αυτό; Μειώνεται ο αγροτικός μας πληθυσμός. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι θα εγκαταλείψουμε την ιδέα της μεσογειακής οικογενειακής αγροτικής εκμετάλλευσης ή αντίθετα όλη την πολιτική μας κι όλες τις διεκδικήσεις μας θα τις στηρίξουμε σ’ αυτήν την ιδέα, κάνοντας φυσικά τις αναπροσαρμογές που χρειάζεται, μέτρα με τα οποία θα μπορούσαμε να σπάσουμε τον κατακερματισμό του αγροτικού κλήρου, να ενοποιήσουμε τα διάφορα κομμάτια μέσα από αναδασμούς, να αυξήσουμε το μέσο όρο κλπ.
      Το να εγκαταλείψουμε την οικογενειακή εκμετάλλευση και να μην το κάνουμε κέντρο της στρατηγικής, της πολιτικής της Ελλάδας σημαίνει ότι καταδικάζουμε σε μεγάλο βαθμό το μεγαλύτερο τμήμα της υπαίθρου, έξω από τα συγκροτήματα των μεγάλων πόλεων, σε μαρασμό. Σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν υπάρχουν περιοχές, νομοί όπου ο αγροτικός τομέας απασχολεί το 30% έως 50% του πληθυσμού, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα. Σε καμιά άλλη χώρα τα βιομηχανικά αστικά κέντρα δεν είναι τόσο ανισόρροπα κατανεμημένα μέσα στον εθνικό χώρο, όπως γίνεται στην Ελλάδα. 
      Επομένως, όπως κάνουν και άλλες μεσογειακές χώρες, επίκεντρο στη στρατηγική μας πρέπει να είναι η στήριξη της αγροτικής οικογενειακής εκμετάλλευσης που υπάρχει στη χώρα μας.
      Μπορούμε να το κάνουμε αυτό μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Υπάρχουν δυσκολίες, μεγάλες δυσκολίες. Εμείς βλέπουμε ότι ναι, οι ενισχύσεις έπαιξαν ένα ρόλο σε μια εποχή, αλλά βλέπουμε μια κατάρρευση των ενισχύσεων από τη μεριά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέσα σε μια δεκαετία, στη δεκαετία του 1990, είχαμε μείωση των συνολικών ενισχύσεων 37% στο βαμβάκι και τα τεύτλα, 43% στα πορτοκάλια, 25% στο σκληρό σιτάρι. Και όχι μόνον αυτό. Οι ενισχύσεις με τον τρόπο που γίνονται συμβάλλουν και σ’ ένα μονόπλευρο προσανατολισμό σε λίγα προϊόντα της ελληνικής παραγωγής. Η μέση ενίσχυση κατά στρέμμα στο τέλος της δεκαετίας του 1990 ήταν για το βαμβάκι 150 ευρώ, για το καλαμπόκι ήταν 50 ευρώ. Για ποιο λόγο ο μικρός παραγωγός της Θεσσαλίας να πάει στο καλαμπόκι; Για ποιο λόγο να πάει στην τομάτα; Γιατί να μην κατανοούμε ότι θα πάει στο βαμβάκι από τη στιγμή που βλέπει ότι υπάρχει αυτή η μεγάλη ανισομέρεια στις ενισχύσεις που έρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση;
      Σ’ αυτό το πλαίσιο, όμως -και αυτό περιμένουμε να ακούσουμε από την Κυβέρνηση και από τους άλλους ομιλητές- διαμορφώνεται μια νέα αγροτική πολιτική, η οποία έχει στοιχεία που είναι ιδιαίτερα αρνητικά για το μέλλον και την προοπτική της ελληνικής αγροτικής οικονομίας.
      Το πρώτο είναι ότι, μέσα στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση σπεύδει να καταργήσει τις ενισχύσεις στα αγροτικά προϊόντα, προκειμένου να κερδίσει από τις αναπτυσσόμενες χώρες το άνοιγμα των αγορών τους στα βιομηχανικά προϊόντα. Σπεύδει να το κάνει αυτό μ’ έναν τρόπο μονόπλευρο και μ’ έναν τρόπο που δεν υπερασπίζεται την κοινωνική διάσταση της μικρής αγροτικής εκμετάλλευσης.
      Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η μεγαλύτερη εξαγωγική δύναμη, την ίδια στιγμή δίνουν ενισχύσεις περίπου 230 δολάρια το στρέμμα και οι παραγωγοί βαμβακιού των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίοι είναι είκοσι πέντε χιλιάδες όλοι κι όλοι, παίρνουν 73% πάνω από τη διεθνή τιμή. Το πρόβλημα δεν είναι οι κοινοτικές επιδοτήσεις. Οι κοινοτικές επιδοτήσεις πάνε να καλύψουν την τιμή στόχου που βάζει η Κοινότητα με τη διεθνή τιμή. Όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες με τις ενισχύσεις ρίχνουν τη διεθνή τιμή τόσο υπάρχει ανάγκη κοινοτικών επιδοτήσεων.
      Η OXFAM είναι μια από τις μεγαλύτερες παγκόσμιες οργανώσεις που μάχεται για το εμπόριο και τη διείσδυση των αγροτικών προϊόντων των αναπτυσσομένων χωρών της Αφρικής, της Ασίας στις αγορές των ανεπτυγμένων χωρών. Ορίστε η μελέτη της. Αυτή η μελέτη λέει ότι καλλιεργούμε τη φτώχεια και αναφέρει τα αποτελέσματα των επιδοτήσεων βαμβακιού των Ηνωμένων Πολιτειών –όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης- πάνω στην Αφρική και σε άλλα σημεία.
      Επομένως το πρώτο θέμα είναι αυτή η σπουδή της Ευρωπαϊκής Ένωσης να σπάσει το σύστημα ενισχύσεων, στο οποίο δεν υπήρξαν αντιστάσεις από τις χώρες που θα έπρεπε να είχαν αντιστάσεις. Ξέρω το μέγεθος της χώρας μας και τις δυνατότητές της. Είμαστε μια σχετικά μικρή χώρα και δεν μπορούμε εμείς να καθορίσουμε τι θα γίνει στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Μπορούσαμε όμως, ενεργητικά να βάλουμε μια σειρά ζητήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
      Το δεύτερο είναι ότι με την αναθεώρηση αυτής της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής περνάει αυτό που λέμε δεύτερο πυλώνα, δηλαδή μια σειρά μέτρα για την ασφάλεια των τροφίμων, για το περιβάλλον, για τον αγροτουρισμό, για άλλες δραστηριότητες στην ύπαιθρο, τα οποία έχουν ενδιαφέρον και πρέπει να τα αξιοποιήσουμε, αλλά περνάνε μέσα από καθεστώς συγχρηματοδότησης. Ενώ οι ενισχύσεις μέχρι τώρα στις τιμές ήταν κοινοτικές ενισχύσεις -υπήρχε ακόμα και απαγόρευση να έχεις εθνικές ενισχύσεις- η μετατόπιση σε δραστηριότητες που φαίνονται και είναι ενδιαφέρουσες του δεύτερου πυλώνα γίνονται πια με συγχρηματοδότηση. Δηλαδή, δεσμεύονται μια σειρά εθνικοί πόροι εκεί που παλιά λειτουργούσαν οι κοινοτικοί πόροι.
      Το τρίτο είναι η αποδέσμευση, δηλαδή το καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης για τις γεωργικές εκμετάλλευσης με πλήρη ή μερική αποσύνδεση της ενίσχυσης όχι μόνο από την παραγόμενη ποσότητα, αλλά και από όλη την παραγωγική διαδικασία. Αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα, στο οποίο έπρεπε να έχει γίνει μια μεγάλη συζήτηση, τη στιγμή κιόλας που έχεις δυνατότητα να δεις σε ορισμένα προϊόντα τουλάχιστον τι ποσοστό θα αποσυνδέσεις από τις ενισχύσεις και τι ποσοστό θα έχεις συνδεδεμένο με τις ενισχύσεις. Σου δίνεται η δυνατότητα να αποσυνδέσεις όλο το ποσό σε ορισμένα προϊόντα.
      Ήδη αυτό στα σιτηρά έχει περάσει -αν θέλετε- από παλιότερα. Τι θα γίνει με τον καπνό; Τι θα γίνει με το βαμβάκι; Λέμε -και ακούω και από φορείς- 100% αποσύνδεση των ενισχύσεων στον καπνό από την παραγωγή. Δηλαδή, ανεξάρτητα από το τι θα παράγει ο παραγωγός, ανεξάρτητα από το αν θα καλλιεργήσει το χωράφι του, να παίρνει αυτή τη χρηματοδότηση που θα του έδινε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Μπορεί ο μεμονωμένος παραγωγός που είναι πενήντα πέντε - πενήντα επτά χρονών να πει «καλύτερα να έχω αυτήν την ενίσχυση, θα έχω κάποια χρόνια ένα σημαντικό κοινωνικό εισόδημα, δεν θα μπω στη διαδικασία της καλλιέργειας με όλους τους κινδύνους, τις ανασφάλειες που υπάρχουν κλπ». Όμως τι θα γίνει για τη χώρα και την οικονομία της χώρας;
      Σε μια μελέτη που έκανε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης προέβλεψε ότι αν υπάρξει συνολική αποσύνδεση των ενισχύσεων στα καπνά, τότε θα έχουμε κατάρρευση της καπνοκαλλιέργειας σε όλο το χώρο της Μακεδονίας και της Θράκης. Προέβλεψε μία απομάκρυνση από την απασχόληση, που φθάνει περίπου τους πενήντα χιλιάδες αγρότες.
      Γι’ αυτό πρέπει να προβληματιστούμε, γι’ αυτό πρέπει να δούμε πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτό το κοινοτικό πλαίσιο, το οποίο διαμορφώνεται. Και υπάρχουν δύο λαθεμένοι τρόποι να αντιμετωπίσουμε αυτό το κοινοτικό πλαίσιο και ένας –κατά τη γνώμη μας- σωστός. 
      Ο ένας είναι -δυστυχώς, αυτήν την εικόνα μου άφησε η ομιλία του Πρωθυπουργού- μια παθητική προσαρμογή, να λέμε δηλαδή ότι αυτά γίνονται μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι αυτά θα κάνουμε. «Είναι παράνομο» –λέει ο κύριος Πρωθυπουργός- «να δώσουμε εμείς ενισχύσεις, μέσω του ΕΛΓΑ ή να πάρουμε μέτρα για τον περιορισμό των εισαγωγών κλπ». Είναι μια αντίληψη, δεν συμφωνούμε με αυτήν. Και δεν είναι η μόνη ρεαλιστική.
      Μια επίσης λάθος αντίληψη είναι να ενισχύσουμε τη λογική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ της κάνουμε κριτική και πολλές φορές βάσιμη κριτική. Είναι, δηλαδή, αντιλήψεις που λένε ότι το θέμα είναι να φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και να στηρίξουμε εμείς την εθνική μας παραγωγή. Ουσιαστικά αποδυναμώνουν το βασικό αίτημα και τη βασική μάχη που πρέπει να δοθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσα, μάχη για τη στήριξη της οικογενειακής εκμετάλλευσης, μάχη για υποχρεώσεις όπως η κοινοτική προτίμηση που έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, μάχη για να κρατήσουμε τις ενισχύσεις που έχουμε στο βαμβάκι, στο ελαιόλαδο και στα άλλα προϊόντα και να τις αυξήσουμε.
      Η τρίτη αντίληψη είναι να ανοίξουμε ένα διεκδικητικό μέτωπο σε μία πολιτική, η οποία είναι ρευστή ακόμη. Παρ’ ότι έχει αποσαφηνιστεί είναι ρευστή ακόμη, διότι έχει πολλές αοριστίες. Υπάρχουν πολλοί εφαρμοστικοί κανονισμοί, που δεν έχουν προωθηθεί, είναι ανοικτά πολλά μέτωπα και υπάρχει κίνδυνος επιδείνωσης της κατάστασης. 
      Σας λέω αυτό που έγινε χθες στην Επιτροπή Γεωργίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ο αρμόδιος Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είπε ότι σε περίπτωση που προωθηθούν οι διαδικασίες ένταξης Βουλγαρίας και Ρουμανίας και ισχύσει το καθεστώς άμεσων ενισχύσεων και γι’ αυτούς, προβλέπει μέση μείωση των ενισχύσεων στους κοινοτικούς γεωργούς που μπορεί να φτάνει το 8% μέχρι 9%.
      Χρειάζεται ένα μέτωπο διεκδικήσεων που δεν το ακούσαμε αυτό για αύξηση του κοινοτικού προϋπολογισμού, για ανώτατο όριο ενισχύσεων για τις μεγάλες μονάδες, για στήριξη των ελλειμματικών προϊόντων, για ειδικά μέτρα για τους μικρούς και μεσαίους αγρότες, όπως υπήρχαν στο βαμβάκι και στο λάδι. Μπορεί να έγιναν καταχρήσεις, αλλά να βρεθούν μηχανισμοί, που θα αποτρέπουν τις καταχρήσεις. Για αύξηση του ποσού εκείνου, στο οποίο δεν επιβάλλονται πρόστιμα σε σχέση με τους μικρούς αγρότες. Αυτό ως μέτωπο διεκδίκησης. Από εκεί και πέρα χρειάζεται μία εθνική στρατηγική.
      Κύριε Υπουργέ Αγροτικής Ανάπτυξης, έμεινα έκπληκτος με μία δήλωσή σας που έχουν σήμερα οι εφημερίδες. Σας ρώτησαν τι θα κάνει η Κυβέρνηση σε σχέση με τις καλλιέργειες της επόμενης χρονιάς και είπατε ότι δεν θα συστήσει η Κυβέρνηση τι προϊόν θα καλλιεργήσει ο κάθε αγρότης.
      Εγώ θέλω να πω το εξής: Στην Ισπανία υπάρχει ένα όργανο θεσμοποιημένο που διενεργεί παγκόσμια έρευνα αγοράς συνεχώς, ώστε να κατευθύνει την παραγωγή ανάλογα με τις ανάγκες των εξαγωγών, ανάλογα με την εξέλιξη της εσωτερικής ζήτησης και ανάλογα με τις παραγωγικές διαδικασίες. 
      Δεν μπορούμε να αφηνόμαστε στον αέρα ο οποίος φυσάει και όπου βγάλει τη βάρκα. Χρειάζονται παρεμβάσεις, χρειάζεται εθνική στρατηγική ανάπτυξης για τον αγροτικό τομέα, που θα πιάνει μία σειρά βασικά ζητήματα. Ένα απ΄ αυτά είναι οι αναδιαρθρώσεις της παραγωγής. Δεν μπορεί με βάση τα κοινοτικά δεδομένα απλώς να διαμορφώνουμε εμείς τη δομή της παραγωγής. 
      Παράδειγμα: Η μεγάλη πτώση της κτηνοτροφίας. Το 40% των εισαγωγών στο μεγάλο έλλειμμα που έχουμε στο ισοζύγιο πληρωμών στα αγροτικά προϊόντα από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κτηνοτροφικά προϊόντα. Πώς θα προχωρήσουμε; Από τα Άγραφα για να φέρει κάποιος την αγελάδα του να σφαχτεί πρέπει να κάνει δεκάδες χιλιόμετρα μέσα σε χωματόδρομους. 
      Η Ομοσπονδία Κτηνοτροφικών Συλλόγων Λάρισας έχει ζητήσει εκσυγχρονισμό σταβλικών εγκαταστάσεων, νέα προγράμματα κτηνοτροφικών μονάδων, βελτίωση των βοσκοτόπων. Όλα, δηλαδή, αυτά τα ζητήματα τα οποία είναι ανοιχτά. Χρειάζονται έργα υποδομής στον αγροτικό τομέα. Τι γίνεται; 
      Χθες ο Ευρωβουλευτής του Συνασπισμού κ. Παπαδημούλης είχε τις απαντήσεις της Κομισιόν. Το επιχειρησιακό πρόγραμμα Πελοποννήσου, δυτικής Ελλάδας, Ηπείρου, βορείου Αιγαίου έχει αισθητή καθυστέρηση.
      Η Βουλευτής του Συνασπισμού κ. Ξηροτύρη έκανε προχθές ερώτηση όπου το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για την περιφέρεια κεντρικής Μακεδονίας -οι εθνικοί πόροι- περιλαμβάνει πόσα; Περιλαμβάνει 25.000.000 ευρώ: Όσα είναι οι οφειλές για το 2004 για επτακόσια έργα, τα οποία υποτίθεται ότι είναι σε εξέλιξη.
      Χρειάζεται παρέμβαση στην ποιότητα των προϊόντων. Άνοδος της ποιότητας. 
      Είπατε, κύριε Πρωθυπουργέ, ότι γίνονται τέτοιες προσπάθειες. Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα που δείχνει την τρομερή ανικανότητά μας να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα: Το λάδι.
    Μεγάλη ποσότητα του ελληνικού λαδιού διακινείται μέσω Ιταλίας. Η σχέση των εξαγωγών χύμα και τυποποιημένου που κάνουμε προς Ιταλία και αλλού είναι 12 προς 1, δηλαδή δώδεκα μέρη χύμα και ένα μέρος τυποποιημένο. Το φαντάζεστε αυτό το πράγμα; Πουλάμε εμείς, δίνουμε, ξεπουλάμε το λάδι σαν νερό και το πουλάνε οι Ιταλοί ως άρωμα. 
    Έτυχε να είμαι στη Λατινική Αμερική πριν από δύο εβδομάδες και έβλεπα μικρά κουτάκια, ισπανικά, εντελώς καλαίσθητα, τα οποία είχαν εκατό γραμμάρια λάδι, να είναι σε εστιατόριο και μάλιστα σε καλό εστιατόριο. 
    Χρειάζεται να ρίξουμε βάρος στα εγγυημένα παραδοσιακά προϊόντα, στα προϊόντα ονομασίας προέλευσης, στην προστασία γεωγραφικής προέλευσης, στα προϊόντα ολοκληρωμένης διαχείρισης και στη βιολογική γεωργία. 
    Χρειάζεται να ρίξουμε βάρος στη σποροπαραγωγή. Παράδειγμα της παντελούς έλλειψης εθνικής πολιτικής είναι ο τοματόσπορος. Ο τοματόσπορος παράγεται στην Ελλάδα για ολλανδικές εταιρείες, εξάγεται χύμα στην Ολλανδία, συσκευάζεται με ολλανδική επωνυμία και επιστρέφει στην Ελλάδα μ’ ένα φοβερό κόστος παραγωγής. 
    Αντίστοιχα στοιχεία υπάρχουν για τον πατατόσπορο. Έχουμε τη Νάξο, έχουμε το Λασίθι και την ίδια στιγμή, το σύνολο σχεδόν του πατατόσπορου προέρχεται από την Ολλανδία. 
    Τέλος, επειδή τελειώνει ο χρόνος μου, θα ήθελα να υπογραμμίσω τη μεγάλη ανάγκη, μέσα στα πλαίσια των αναδιαρθρώσεων, στροφής στη βιολογική γεωργία και στην προστασία του περιβάλλοντος. Υπάρχουν προβλήματα στο σημερινό μοντέλο, ρύπανσης, εξάντλησης των υδάτινων αποθεμάτων της χώρας από τις εντατικές καλλιέργειες μέσα σ’ ένα γενικότερο πρόβλημα που έχουμε δει, πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο, με τρελές αγελάδες, με γάλα με διοξίνες κλπ.
    Χρειάζεται μια στροφή σε βιολογικά προϊόντα με μελέτη της αγοράς. Δεν είναι εύκολο αυτό. Πριν από λίγες εβδομάδες στην Αγγλία βιολογικά κοτόπουλα πουλήθηκαν ως συμβατικά κοτόπουλα, διότι δεν τα απορροφούσε η αγορά. Δεν είναι απλώς να λέμε μια κουβέντα. Είναι να κάνουμε ένα σωστό προγραμματισμό. 
    Και βέβαια, χρειάζεται να δούμε τις νέες συνθήκες, οι οποίες διαμορφώνονται ειδικά στις νησιωτικές και ορεινές περιοχές, τη στήριξη που πρέπει να δώσουμε, γιατί η αγροτική εκμετάλλευση δεν είναι μόνο οικονομική εκμετάλλευση. Συγκρατεί τον κοινωνικό ιστό, προστατεύει το περιβάλλον. 
    Ο κύριος Πρωθυπουργός έχει υπόψη του την Τήνο. Στην Τήνο, όπως και σε άλλα νησιά των Κυκλάδων, έχουν καταρρεύσει όλες οι αναβαθμίδες, οι οποίες υπήρχαν από την εποχή του Ομήρου, γιατί έχει εγκαταλειφθεί η γεωργική δραστηριότητα. Μερικές απ’ αυτές, όχι όλες -αυτό είναι αδύνατο- στα καλύτερα μέρη, με μια στήριξη της αγροτικής δραστηριότητας στα πλαίσια της πολυαπασχόλησης μπορούν να έχουν αποτέλεσμα.
    Κλείνοντας θέλω να αναφέρω, κύριοι συνάδελφοι, τη μεγάλη αρνητική σημασία που έχει η κατάρρευση του συνεταιριστικού κινήματος. Έχουμε κατάρρευση και αναξιοπιστία του συνεταιριστικού κινήματος, σε εποχές που έπρεπε να παίξει ρόλο, καθώς και του συνδικαλιστικού κινήματος των αγροτών.
    Με ένα πρόγραμμα διεκδικήσεων και με μια εθνική στρατηγική ανάπτυξης μπορούμε να κάνουμε πολλά. Αν συνεχίσουμε έτσι, τα προβλήματα, δυστυχώς, θα οξύνονται. 
    ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Αλαβάνο, το μητρώο, κατά κύριο επάγγελμα αγρότης, πρέπει να το φέρετε εσείς.
    ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Φυσικά υπάρχει και το θέμα του μητρώου…
    ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Παρακαλώ όχι διάλογο, κύριοι συνάδελφοι.
    ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Απλώς να τελειώνω, μια που έθεσε το θέμα ο κ. Ιωαννίδης.
    ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Συμπληρώστε ό,τι θέλετε να πείτε, κύριε Πρόεδρε, αλλά όχι διάλογο.
    ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς):  Μισό λεπτό.
    Μια και έθεσε το θέμα ο κ. Ιωαννίδης, θα πω ότι υπάρχει το θέμα του μητρώου. Είναι πολύ σοβαρό ζήτημα. Κατά κύριο επάγγελμα αγρότης, αλλά με κριτήρια. Δηλαδή πού είναι, πού ζει, πού δουλεύει. Δεν θα αντιμετωπίσεις το ίδιο έναν κουρέα που έχει και τις ελιές του με έναν μεγαλοδικηγόρο της Αθήνας που έχει και ελιές από τον προπάππο του. Έτσι δεν είναι;
    (Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
    ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι, όχι διάλογο.
    ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Θέλει εδώ προσοχή.
    Ευχαριστώ πολύ.
    ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
    Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην έκθεση για τα τριάντα χρόνια από το Σύνταγμα του 1975, καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής, τριάντα πέντε μαθητές και τρεις συνοδοί από το 3ο Ενιαίο Λύκειο Αιγάλεω. 
    Τους καλωσορίζουμε στο Κοινοβούλιο. 
    (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
    Το λόγο έχει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Παπανδρέου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για μία ακόμη φορά ακούσαμε τον Πρωθυπουργό αντί απαντήσεων, πρώτον να μας μιλά για το παρελθόν, δηλαδή να λέει ότι για όλα φταίει το ΠΑΣΟΚ, δεύτερον σ’ ό,τι αφορά την πολιτική ακούσαμε και πάλι μία προεκλογικής φύσης γενικόλογη ομιλία, αλλά αυτήν τη φορά προστέθηκε και κάποιο ακόμα στοιχείο στις ομιλίες του. Ακούσαμε να διαβάζει μία υπηρεσιακή έκθεση του Υπουργείου Γεωργίας, για τη ρουτίνα της καθημερινής δραστηριότητας του Υπουργείου Γεωργίας. Αυτά δεν απαντούν στα πραγματικά προβλήματα του Έλληνα αγρότη σήμερα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      Ακούσαμε επίσης και ακούμε διαρκώς από τον Πρωθυπουργό και σήμερα μάλιστα, για τη μεγάλη μάχη που έγινε το Μάρτιο του 2004 για τα μεσογειακά προϊόντα. Επειδή το ακούμε συνεχώς, ανατρέξαμε στα συμπεράσματα των Συμβουλίων Κορυφής στις 25 και στις 26 Μαρτίου 2004.
      Αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, δεν υπάρχει καμία ένδειξη «μάχης» που να έχετε δώσει. Καμία καταγραφή, καμία αναφορά, καμία λέξη για τη γεωργία δεν αναφέρεται στα συμπεράσματα αυτά. Αν θέλετε, μπορούμε να καταθέσουμε τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Κορυφής στη Βουλή για να δείτε την αξιοπιστία των λόγων σας.
      Η πραγματικότητα σας διαψεύδει καθημερινά. Δεν έχετε σχέδιο για την αγροτική οικονομία ή μάλλον το σχέδιο, όπως φαίνεται, είναι: «Αφήστε τα πράγματα στην τύχη τους». Αυτό μεταφράζεται σε εσωτερική μετανάστευση, σε εγκατάλειψη της υπαίθρου, σε υποβάθμιση του περιβάλλοντος και για τον αγρότη ανασφάλεια, ξεριζωμός και αβέβαιο μέλλον. Αυτό υπόσχεστε με τις διακηρύξεις σας, ακόμα περισσότερο και με τις πράξεις σας.
      Σήμερα πράγματι είμαστε αντιμέτωποι με μία παγκόσμια αγορά. Χρειάζεται συμπαράσταση ο αγρότης, χρειάζεται να αξιοποιηθεί η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική, που αποτελεί πραγματικά ευκαιρία. Πρέπει να γίνουν όσα είπε και ο κ. Αλαβάνος για το λάδι μας, να γίνει ανταγωνιστικό, το κρασί μας να πουλιέται παντού, να υπάρξουν οικολογικά προϊόντα, προϊόντα ποιότητας, να υπάρξει ανάπτυξη της υπαίθρου.
      Η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική είναι ένα «εργαλείο» που πρέπει να αξιοποιήσουμε. Οι κυβερνήσεις μας πάλεψαν σκληρά ακριβώς για να φύγουμε από το καθεστώς των επιδοτήσεων όπως ήταν τα τελευταία είκοσι χρόνια, για να πάμε στο καθεστώς της επιδότησης του εισοδήματος του αγρότη, για να είναι ελεύθερος να επιλέγει σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς, να γίνει ανταγωνιστικός, αλλά να έχει και τη σιγουριά της επιδότησης του εισοδήματος.
      Γι’ αυτό λέμε -και για τον κ. Αλαβάνο θα το πω, αλλά βεβαίως και για την Κυβέρνηση- ότι χρειάζεται πλήρης αποδέσμευση από την τιμή του καπνού, για να μπορέσει ο καπνοπαραγωγός να είναι σίγουρος ότι θα έχει μία ουσιαστική βοήθεια τα επόμενα χρόνια για να μπορεί να εξελιχθεί αυτό το προϊόν ή άλλα προϊόντα, μ’ έναν τρόπο ώστε να διασφαλίζει το μέλλον του.
      Οι μόνοι που θέλουν, από τα συμφέροντα στον αγροτικό χώρο, τη μερική αποδέσμευση είναι οι μεγαλέμποροι και οι καπνοβιομήχανοι, διότι έτσι κρατάνε «στο χέρι» τον καπνοπαραγωγό.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      Δυστυχώς, μπροστά σ’ αυτήν την πραγματικά νέα κατάσταση που υπάρχει, δεν υπάρχουν συμμαχίες με άλλα κράτη από πλευράς της Ελλάδας, αντιμετωπίζονται παθητικά τα σενάρια συρρίκνωσης της ΚΑΠ, δεν παίρνονται πρωτοβουλίες για την Κοινοτική Αγροτική Πολιτική, δεν υπάρχει αντιμετώπιση της συντηρητικής στροφής στην Ευρώπη γύρω από τα αγροτικά θέματα, δεν υπάρχει στρατηγική.
      Κύριε Πρωθυπουργέ, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, δεν έχετε πείσει τον Έλληνα αγρότη ότι γνωρίζετε τα προβλήματα, ότι έχετε σφαιρική αντίληψη των διεργασιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι έχετε στρατηγική.
      Από την αρχή αυτού του έτους άρχισε ουσιαστικά η εφαρμογή της νέας ΚΑΠ. Είναι ένα πλαίσιο ρυθμίσεων που φέρνει μεγάλες αλλαγές στον αγροτικό χώρο και αυτό είναι εθνική υπόθεση. Είναι εθνική υπόθεση, διότι από εδώ θα κριθεί το μέλλον της υπαίθρου, της αγροτικής οικονομίας, της περιφέρειας και της οικονομίας μας.
      Άρα, χρειάζονται τολμηρές μεταρρυθμίσεις και αυτό το αντιλαμβάνονται οι αγρότες, ιδιαίτερα οι νεότεροι αγρότες που θα παίξουν κυρίαρχο και σημαντικό ρόλο. Περιμένουν τη συμπαράστασή σας, αλλά εσείς, αντίθετα, δημιουργείτε ανασφάλεια και αβεβαιότητα με την τακτική της Κασσάνδρας. Φθήνια στις τιμές για τον αγρότη, είναι αυτό ακριβώς που περιέγραψε ο κ. Αλαβάνος, δηλαδή ακρίβεια στον καταναλωτή και τελικά, κέρδη στους μεσάζοντες. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
      Η πραγματικότητα, λοιπόν, είναι ότι δεν υπάρχει ούτε ένα προϊόν σε καλύτερη τιμή από πέρυσι, δεν υπάρχει ούτε ένας αγρότης με μεγαλύτερο εισόδημα από πέρυσι. Σε όλα τα προϊόντα οι τιμές κατέρρευσαν, ακόμα και τιμές που δεν ρυθμίζονται από τους «κακούς κανονισμούς του ΠΑΣΟΚ» αλλά, δυστυχώς, από την ασυδοσία της αγοράς.
      Ασφαλώς, υπάρχει η ελεύθερη αγορά και ο ανταγωνισμός. Πού, όμως, κύριε Πρωθυπουργέ, είναι οι έλεγχοι για τους οποίους μιλήσατε, οι κανόνες, τα μέτρα προστασίας του αγρότη και του καταναλωτή από προϊόντα που έρχονται από τρίτες χώρες; Επισκέφθηκα τη Νεμέα και μου είπαν για την αθρόα εισαγωγή σταφυλιού από τρίτες χώρες. Στη συνέχεια, τα βάφτιζαν σταφύλια της Νεμέας, για να αναγκάσουν τον Έλληνα αγρότη να πουλήσει πολύ πιο φθηνά το δικό του προϊόν.
      Αλήθεια, κύριε Πρωθυπουργέ, υπάρχει ή όχι η Γενική Γραμματεία Εμπορίου; Φταίει το ΠΑΣΟΚ και οι κακοί κανονισμοί που τόσο γρήγορα απογοητεύσατε τόσους πολλούς ανθρώπους; Φταίει το ΠΑΣΟΚ που υποσχεθήκατε πληρωμή των αποζημιώσεων σε τρεις μήνες μετά από τη ζημιά και τώρα το κάνετε τρεις μήνες μετά από τη συγκομιδή;
      Φταίει το ΠΑΣΟΚ που υποσχεθήκατε χάρισμα στα πανωτόκια σε εκατόν τριάντα χιλιάδες αγρότες και κάνατε νόμο, που αφορά μόνο είκοσι χιλιάδες αγρότες;
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      Φταίει το ΠΑΣΟΚ που υποσχεθήκατε κονδύλια για την αγροτική ανάπτυξη και δεν έχετε προκηρύξει ούτε ένα έργο στον αγροτικό τομέα; 
      Φταίει το ΠΑΣΟΚ που δεν μπορείτε να απορροφήσετε τους πόρους του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης;
      Φταίει το ΠΑΣΟΚ που τα εγκεκριμένα επενδυτικά σχέδια των αγροτών ακυρώθηκαν και αξιολογούνται εκ νέου με το κριτήριο της νέας νοοτροπίας, για την οποία μιλά ο κ. Καραμανλής, δηλαδή το κριτήριο της κομματικής ταυτότητας;
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      Φταίει το ΠΑΣΟΚ που πάνω στα τρακτέρ πέρυσι και πρόπερσι λέγατε και κάνατε σημαία το σύνθημα «όλα τα λεφτά όλα τα κιλά»; Πότε λέγατε αλήθεια; Πέρυσι, όταν λέγατε «όλα τα λεφτά όλα τα κιλά» ή τώρα που λέτε ότι παρανομούν οι αγρότες και τους έχετε φορτώσει την ευθύνη, όταν εσείς παραβιάσατε το ΟΣΔΕ με ρουσφετολογικό τρόπο;
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      Εσείς μοιράσατε στρέμματα, για να καλλιεργηθούν παραπάνω εκτάσεις, και φταίνε οι αγρότες γι’ αυτό; Αυτή είναι η συμπαράσταση στον αγρότη, αυτή είναι η νομιμότητα; Ναι, οι νόμοι ισχύουν για τον αγρότη, αλλά δεν ισχύουν για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      Μιλήσατε για συζήτηση με την ΠΑΣΕΓΕΣ. Μα, η ΠΑΣΕΓΕΣ έχει τις θέσεις της για τους καπνοβιομήχανους και για το θέμα της αποδέσμευσης.
      Είπατε ότι θα δημιουργήσετε το Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής και μάλιστα το εξαγγείλατε σήμερα. Γνωρίζετε ότι υπάρχει από το 1996, αλλά εδώ και έντεκα μήνες εσείς δεν το συγκαλείτε για όλα αυτά τα μεγάλα θέματα. 
      Φταίει το ΠΑΣΟΚ που μεταξύ χιλιάδων αγροτών και πέντε-έξι αλευροβιομηχάνων διαλέξατε τους δεύτερους; Πέρυσι τον Απρίλιο, πολύ πριν από τη συγκομιδή του ντόπιου σταριού, δώσατε άδεια για εισαγωγή από την Ουκρανία πολύ φθηνότερου σταριού. Δηλαδή αφήσατε το ελληνικό στάρι απούλητο στις αποθήκες και βάλατε τους αγρότες σε ομηρία.
      Φταίει το ΠΑΣΟΚ, αν το Μάιο που μας έρχεται η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα δεχθεί την ποσότητα που θα δηλώσετε για το βαμβάκι και θα υπάρξει μείωση της επιδότησης;
      Φταίει το ΠΑΣΟΚ που δεν έχετε κάνει καμία προετοιμασία στις υπηρεσίες του Υπουργείου Γεωργίας για την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ;
     Αυτά είναι πολύ σημαντικά θέματα. Εδώ κρίνεται το μέλλον, το πραγματικό μέλλον  της αγροτιάς. Πότε θα ενημερώσετε τους αγρότες για την εφαρμογή της πολλαπλής συμμόρφωσης, της προσαρμογής της γεωργικής  τους δραστηριότητας στους όρους της νέας ΚΑΠ; Πότε θα τους πείτε τι σημαίνουν οι ορθές γεωργικές πρακτικές, που η τήρησή τους είναι προϋπόθεση για την είσπραξη των επιδοτήσεων από εδώ και πέρα; Ποιος θα διαχειριστεί τα ποσά της δυναμικής διαφοροποίησης, δηλαδή τα ποσά που θα παρακρατούνται από τις επιδοτήσεις και αυτά τα οποία θα χρηματοδοτούν το νέο αγρότη και την αγροτική ανάπτυξη εν γένει; 
     Πότε θα αποφασίσετε για τα ποσοστά των αποδεσμευμένων ενισχύσεων, ενώ άλλες χώρες το έχουν κάνει; Για τη σοβαρότερη δηλαδή αλλαγή της ΚΑΠ που είναι η μετατόπιση του κέντρου βάρους από την επιδότηση του προϊόντος στην επιδότηση του εισοδήματος, δεν αρκεί να συζητάτε με τους καπνέμπορους και τους εκκοκκιστές. Υπάρχουν και οι αγρότες, αυτούς αφορά, το εισόδημά τους αφορά, το μέλλον τους αφορά. Δεν έχετε μέχρι τώρα, ένδεκα μήνες μετά τις εκλογές, καμιά προετοιμασία για τους αγρότες, με αποτέλεσμα να ζουν σε μια μόνιμη ανασφάλεια και με φόβο την απώλεια σημαντικότατων κοινοτικών πόρων.
     Εμείς διαπραγματευθήκαμε τη μεταρρύθμιση ώστε να υπάρχουν επιδοτήσεις βεβαιωμένες και διασφαλισμένες μέχρι το 2013. Πετύχαμε να διασφαλίσουμε το εισόδημα του αγρότη, ώστε να μπορεί χωρίς άγχος, χωρίς ανασφάλεια να προσαρμοστεί. Πρέπει να προσαρμοστεί, αυτή είναι η πραγματικότητα. Πρέπει να αλλάξει, πρέπει να γίνει ανταγωνιστικό το προϊόν. Πρέπει να υπάρξει μητρώο αγροτών. Πρέπει η ΠΑΣΕΓΕΣ να αναλάβει αυτό το ρόλο. Αυτά πρέπει να γίνουν. Αλλά βάλαμε τις βάσεις για να γίνουν. Πείσαμε για μια ακόμη φορά τους ισχυρούς εταίρους ότι η γεωργία δεν υπάρχει χωρίς ενίσχυση. Μάλιστα πείσαμε για την αναθεώρηση των μεσογειακών προϊόντων από τους ίδιους πόρους με τα προϊόντα των βορείων χωρών. Δηλαδή την εξασφάλιση των επιδοτήσεων ανά προϊόν στο σύνολό τους, ανά κράτος και ανά παραγωγό. Αλλά ακόμη και με αυτήν την απόφαση στη διάθεσή σας, εσείς καταφέρατε να μειώσετε τις ενισχύσεις, να μειώσετε το ατομικό εισόδημα του αγρότη. Δηλαδή κατορθώσατε να αλλάξετε αυτήν την απόφαση και από το 2009 να μειώσετε τις επιδοτήσεις στον καπνό κατά 50%, δηλαδή κατά 189.000.000 το χρόνο.
     Όταν δηλαδή κύριοι της Νέας Δημοκρατίας παρευρίσκεστε και δεν παρεμβαίνετε, όπως ο Πρωθυπουργός στη Λουκέρνη, τα πράγματα πάνε άσχημα. Φοβούμαι, όμως, ότι και όταν παρεμβαίνετε, γίνονται ακόμη χειρότερα. Αυτή είναι η ικανότητα της Κυβέρνησης.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      Από εκεί που λέγαμε οι στόχοι της χώρας μας να είναι οι μέγιστοι δυνατοί, τώρα μιλάμε για το μη χείρον βέλτιστον.
     Κυρίες και κύριοι, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για την αγροτική οικονομία χωρίς να μιλήσουμε βεβαίως και για τη γενικότερη κατάσταση της οικονομίας στη χώρα, διότι επηρεάζεται ο αγρότης, επηρεάζεται ο κάθε πολίτης. Και βεβαίως η εικόνα σήμερα στην ελληνική οικονομία είναι η ανασφάλεια και η ανησυχία. Είναι η οργή που αισθάνονται πάρα πολλοί εξαπατημένοι από τις κάλπικες υποσχέσεις, τις προεκλογικές.
     Τι είχε υπάρξει ως υπόσχεση; Θα επιταχύνουμε –έλεγε ο κύριος Πρωθυπουργός- τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας πάνω από το 5%. Οι νέες εκθέσεις των διεθνών οργανισμών, κάθε φορά που βγαίνουν, όλο και χαμηλότερα βάζουν αυτόν τον πήχη, από 5% -που λέγατε έφθασε στο 3,9%, μετά στο 3,3% μετά στο 3% και τώρα στο 2,7%. Αυτός ο κατήφορος στην ανάπτυξη είναι δικός σας κατήφορος, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας.
     Υποσχέθηκε η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Καραμανλής αύξηση των εισοδημάτων, για να συγκλίνουμε προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που κάναμε τα τελευταία χρόνια. Αντί όμως για αύξηση, έχουμε μείωση των πραγματικών εισοδημάτων. Ανακοίνωσε η Κυβέρνηση την εισοδηματική πολιτική. Έχουμε μείωση του πραγματικού εισοδήματος.
      Μετά από τον πληθωρισμό και τους φόρους, έχει λιγότερα ο μισθωτός στην τσέπη του απ’ ό,τι είχε πέρσι. Και βεβαίως προσπαθεί να δικαιολογηθεί η Κυβέρνηση με το να δίνει παραπλανητικά στοιχεία. Δήλωσε ότι οι αυξήσεις το 2005 είναι μεγαλύτερες από κάθε άλλη χρονιά, εκτός από το 2004. Μάλιστα το 2004 ήταν η χρονιά που το «κακό ΠΑΣΟΚ» τα έδωσε όλα, για να κερδίσει τις εκλογές.
    Πείτε, λοιπόν, στον Υπουργό σας, κύριε Καραμανλή, να συμβουλευτεί την έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας για το 2003. Εκεί, στη σελίδα 169, θα δει ότι οι μέσες ακαθάριστες πραγματικές αποδοχές αυξήθηκαν πάνω από τον πληθωρισμό κάθε χρόνο επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο και οι πραγματικές αυξήσεις των μισθών στο δημόσιο. Κάθε χρόνο καθαρά, πάνω από τον πληθωρισμό.
    (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      Εμείς πιστεύαμε και πιστεύουμε και παλεύουμε για το ότι η οικονομική ανάπτυξη πάει χέρι - χέρι με τη συνοχή, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ενίσχυση των εισοδημάτων.
    Υποσχεθήκατε υψηλότερες συντάξεις σε αγρότες, σε επαγγελματίες, σε υπαλλήλους και επιδόματα ΕΚΑΣ. Φέτος ο κ. Αλογοσκούφης ούτε μπορούσε να πει τον απόλυτο αριθμό, όταν τον ρώτησαν. Είναι μόλις 8 ευρώ για το ΕΚΑΣ και 12 ευρώ η αύξηση για την κατώτατη αγροτική σύνταξη. Έλεγαν «ψίχουλα» τα 30 ευρώ, όταν εμείς τα δίναμε. Αυτά που ανακοίνωσαν, τι ήταν, αν δεν ήταν εμπαιγμός των συνταξιούχων; 
    Θα κάνω μια απλή αριθμητική πράξη. Η Νέα Δημοκρατία βρήκε την αγροτική σύνταξη στα 200 ευρώ και υποσχέθηκε να την πάει στα 330 ευρώ στο τέλος της τετραετίας, δηλαδή 130 ευρώ παραπάνω. Το 2005, το δεύτερο χρόνο από τα τέσσερα χρόνια, έδωσε 12 ευρώ. Άρα μένει να δώσετε ακόμη 118 ευρώ. Το ΕΚΑΣ για τους χαμηλοσυνταξιούχους, το βρήκε η Νέα Δημοκρατία στα 140 ευρώ και υποσχέθηκε να το πάει στα 230 ευρώ στο τέλος της τετραετίας. Η διαφορά είναι 90 ευρώ. Για το 2005 έδωσε 8 ευρώ και μένει να δώσετε ακόμη 72 ευρώ. Για να δούμε τι θα δώσει η Νέα Δημοκρατία.
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ (Της Νέας Δημοκρατίας): Θα τα δώσουμε και μάλιστα περισσότερα.
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Λένε οι Βουλευτές σας, κύριε Καραμανλή, ότι θα τα δώσετε. Όμως πρέπει να συγχαρούμε για μια στιγμή ειλικρίνειας τον κ. Αλογοσκούφη, ο οποίος μάλλον σας διαψεύδει, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας και ο οποίος είπε ότι «Θα δώσουμε, εάν το επιτρέπουν οι δημοσιονομικές δυνατότητες στο τέλος της τετραετίας». Άρα, λοιπόν, τώρα αποκαλύπτεται η πραγματική αλήθεια. 
    (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
    Το πρόβλημα, όμως, της ελληνικής οικονομίας είναι βαθύτερο. Είναι θέμα εμπιστοσύνης. Ποιος θα έλθει να επενδύσει, πώς θα φέρουμε ξένες επενδύσεις, πώς θα επενδύσει ο Έλληνας επενδυτής; Ποιος έχει σήμερα εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία; Ο μισθωτός, ο συνταξιούχος, η οικογένεια, ο καταναλωτής που βλέπει την ακρίβεια, ο άνεργος, η περιφέρεια, ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας; Όταν οι πιστοληπτικοί οίκοι του εξωτερικού έχουν επανειλημμένα υποβαθμίσει την πιστοληπτική ικανότητα της οικονομίας τους τελευταίους μήνες, ποιος θα επενδύσει στον αγροτικό χώρο; 
    Μάλιστα οι ξένοι γελάνε με το νομοσχέδιο για το βασικό μέτοχο, αναφορικά μ’ αυτό που προβλέπει για τις επενδύσεις.
    Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτή η Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η Κυβέρνηση Καραμανλή, εξελίσσεται στο μεγαλύτερο επενδυτικό αντικίνητρο για τη χώρα μας.
    (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
    Ποια είναι η εμπιστοσύνη που έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση σε μας; Αυτή η εμπιστοσύνη αποδεικνύεται με την προχθεσινή απόφαση του (ECOFIN), που θέτει τη χώρα μας σε επιτήρηση. Ζητεί πια εξαμηνιαίες εκθέσεις ελέγχου. Αυτή είναι μια θλιβερή πρωτιά. Αυτή η πρωτιά, δηλαδή που μπήκε η οικονομία μας σε επιτήρηση, αποτελεί τη μεγαλύτερη ταπείνωση της χώρας τα τελευταία χρόνια. 
    ( Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ )
    Είστε υπερήφανοι που βάλατε τη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν ξέρω πόσο περήφανοι είστε που καταφέρατε και αυτήν την πρωτιά, δηλαδή η Ελλάδα για πρώτη φορά να είναι το μαύρο πρόβατο και υπό επιτήρηση. Και ο Υπουργός Οικονομίας βεβαίως ακούγεται περιχαρής και ικανοποιημένος. 
      Φίλες και φίλοι, η ελληνική οικονομία σήμερα, ο Έλληνας πολίτης, η χώρα, χρεωνόμαστε όλοι την καταστροφική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Μια ψευδεπίγραφη απογραφή Αλογοσκούφη- Καραμανλή, που κατέληξε σ’ έναν εικονικό προϋπολογισμό και έβαλε τη χώρα μας σε επιτήρηση. Πληρώνουμε την πολιτική της Κυβέρνησης στην οικονομία τους τελευταίους έντεκα μήνες. Είστε Κυβέρνηση έντεκα μήνες. Είναι ο εκτροχιασμός του προϋπολογισμού του 2004, ο εκτροχιασμός των δαπανών, η κατάρρευση των εσόδων. 
      Και μάλιστα θα ήθελα να σας ζητήσω, κύριε Πρωθυπουργέ, να δώσετε τα τελικά αποτελέσματα της οικονομικής πολιτικής σας για το 2004. Δεν τα έχετε δώσει στη δημοσιότητα. Το δημόσιο έλλειμμα έχει φύγει πολύ πάνω από το 5,3%. Ζητά και η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να δώσετε τα στοιχεία. Τα ζητάνε οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με συνεχείς ερωτήσεις και είστε υποχρεωμένοι να δώσετε τα στοιχεία για τα έσοδα και για τις δαπάνες.
      Έχετε εκτροχιαστεί στα έσοδα. Και όσον αφορά τη σπατάλη, υποτίθεται ότι εσείς θα βάζατε μια τάξη στη χώρα. Έχετε πολλαπλασιάσει, εάν υπήρχαν, τις σπατάλες στη διαχείριση της χώρας. Από τα στοιχεία που διαρρέουν, από τα μισόλογα κυβερνητικών στελεχών, ο Γενάρης ήταν ακόμη πιο μαύρος για την οικονομία. Τα έσοδα, αντί να τρέχουν με  8%, όπως ψηφίσατε το Δεκέμβρη στον προϋπολογισμό, έφτασαν μόνο το 2,5%, ενώ οι εισπράξεις του ΦΠΑ, τα πιο σημαντικά φορολογικά έσοδα, έχουν για πρώτη φορά μετά το 1992 υποχωρήσει από πέρυσι κατά 4%. 
      Άρα, λοιπόν, έχουμε κατάρρευση εσόδων και καταλαβαίνει κανείς την κατάσταση στην αγορά.  Ή μήπως και γι’ αυτό φταίει το ΠΑΣΟΚ, για τη διάλυση των εισπρακτικών μηχανισμών του κράτους λόγω της κομματοκρατίας; Έξι χιλιάδες διευθυντές έχουν πάει στα δικαστήρια, για τι θέλετε να διαλύσετε υπηρεσίες και να βάλετε τα «γαλάζια» παιδιά. Αυτά τα πληρώνουν, όμως, οι άνεργοι, οι χαμηλόμισθοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι…
      (Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας- Κωδωνοκρουσίες)
      Κοιτάξτε, εγώ δεν πήγα στα δικαστήρια. Κάποιοι έξι χιλιάδες διευθυντές πήγαν στα δικαστήρια. Αυτούς ρωτήστε. Όχι εμένα.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      Η Νέα Δημοκρατία ζητά συναίνεση στο αγροτικό, συναίνεση στην οικονομία. Συναίνεση. Εμείς είπαμε για συναίνεση. Είπαμε για την οικονομία πέρυσι, όταν κάνατε τις προγραμματικές δηλώσεις σας, είπαμε μαζί να κάνουμε την απογραφή, να βάλουμε εμπειρογνώμονες, με την Κεντρική Τράπεζα, να δούμε ποια είναι τα στοιχεία. Δεν μας ακούσατε. Δεν θελήσατε να την κάνετε μαζί μας. Δεν θέλετε να την κάνετε με όλα τα κόμματα, για να ξέρουμε ακριβώς πώς είναι η πραγματικότητα. Θέλετε εσείς να ορίσετε ποια είναι η πραγματικότητα στη χώρα μας. Εμείς μιλάμε για συναίνεση. Δεν μιλάμε για συγκυβέρνηση. Εσείς έχετε την ευθύνη. Την ευθύνη των τελευταίων έντεκα μηνών, την έχετε εσείς για τη χώρα.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      Και αντί εσείς να κάνετε μια διάφανη απογραφή, σε δεκαπέντε μέρες στείλατε τα επίσημα στοιχεία για την εικόνα της οικονομίας -πού;- στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τώρα μας λέτε ότι δεν γνωρίζατε, αλλά επισήμως μπορούσατε τότε να στείλετε την επίσημη έκθεση για την οικονομία. Τι δεν γνωρίζατε; Όχι, ξέρατε πώς ήταν η οικονομία μας και η οικονομία μας πήγαινε πολύ καλύτερα απ’ ό,τι πηγαίνει σήμερα. Αυτό το οποίο δεν γνωρίζατε, είναι πόση ζημιά θα κάνατε στη χώρα με τις μικροκομματικές σας πολιτικές.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      Φίλες και φίλοι, πράγματι είμαστε ενώπιον της ανάγκης μιας βαθύτατης μεταρρύθμισης στον αγροτικό τομέα. Η πολιτική των τελευταίων τριάντα-πενήντα ετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των επιδοτήσεων, αλλάζει και μάλιστα αλλάζει κάτω από τις πιέσεις -θα τις είδε και ο κ. Αλαβάνος στο Porto Allegre- πολλών φτωχών χωρών, αλλά και από την ανάγκη των καταναλωτικών προτεραιοτήτων. Μπορούμε, όμως, εμείς να είμαστε αισιόδοξοι. Γιατί να μην είναι το ελληνικό προϊόν ανταγωνιστικό; Μόνο αν αξιοποιήσουμε αυτήν την ευκαιρία της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, μπορούμε να διασφαλίσουμε το μέλλον.
    Αλλά για το μέλλον θέλει οργανωμένη δράση, θέλει σχεδιασμό, θέλει συμπαράσταση και αναδιάρθρωση του συνεταιριστικού κινήματος –συμφωνώ με τον κ. Αλαβάνο- αλλά θέλει προπάντων τη συμμετοχή του αγρότη σ’ αυτήν την αλλαγή. Και αυτή είναι η διαφορά μας. Εμείς παλεύουμε για την αλλαγή μαζί με τον αγρότη και όχι ενάντιά του.
    Σας ευχαριστώ πολύ. 
    (Οι Βουλευτές της πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ χειροκροτούν όρθιοι ζωηρά και παρατεταμένα)
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας, κυρία Αλέκα Παπαρήγα. 
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, όποιος μιλάει τελευταίος, έχει και ένα συγκριτικό πλεονέκτημα. Μπορεί να κάνει και κάποιο σχόλιο για όλους τους προλαλήσαντες. Κατά τη γνώμη μου, αυτή η συζήτηση που γίνεται σήμερα για ένα πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα, έχει δυο καινούργια στοιχεία, σχετικά, συγκρίνοντάς την με όλες τις άλλες συζητήσεις.
     Πρώτον, υπάρχει καθολική αναγνώριση ότι το αγροτικό πρόβλημα βρίσκεται σε κρίσιμη πορεία. Αυτή είναι η γενική αναγνώριση και αυτό δείχνει το μέγεθος. Όταν δεν μπορείς να κρύψεις ένα πρόβλημα, το αναγνωρίζεις και μάλιστα εδώ εγώ αναγνωρίζω στους προλαλήσαντες μεγάλη ικανότητα ρητορείας στην περιγραφή του. Αυτό είναι το πρώτο.
     Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι συνηθίζεται, ιδιαίτερα από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, όταν ασκούν κριτική στο κυβερνητικό κόμμα, να καταθέτουν μια συγκροτημένη πρόταση, στον έναν ή στον άλλο βαθμό, σχετικά με το τι ζητούν από την Κυβέρνηση. Με συγχωρείτε, αλλά εγώ δεν κατάλαβα ούτε τι πρότεινε ή τι ζητάει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ούτε ο Πρόεδρος του Συνασπισμού. Μάλιστα ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ περισσότερο μίλησε κάτω, θα έλεγα, από το ιδιόμορφο κόμπλεξ της απογραφής, του βασικού μετόχου και της λείας του κρατικού μηχανισμού. Δεν άκουσα τι πρότεινε για την αγροτιά. Απλώς είπε: «Εμείς θα λύσουμε τα προβλήματα μαζί με τον αγρότη». Γιατί δεν τα έλυναν τόσα χρόνια; Γιατί δεν τα έλυναν μαζί με τον αγρότη; Και από την πλευρά του Προέδρου του Συνασπισμού –εκτός αν δεν το κατάλαβα, να με συγχωρεί- άκουσα λίγο απ’ όλα: και ολίγον διαπραγμάτευση και ολίγον προσαρμογή και ολίγον εκσυγχρονισμό και ολίγον εθνική πολιτική αλλά, προς Θεού, να μη συγκρουστούμε με τις παγκόσμιες τάσεις και με τη συμβατότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
     Έτσι, λοιπόν, το δεύτερο στοιχείο που έχει αυτή η συζήτηση, είναι η σύγχυση, το μπέρδεμα που προκαλεί στους πάντες και ιδιαίτερα σ’ αυτούς που, ναι μεν ξέρουν τα προβλήματα, αλλά ενδεχομένως δεν έχουν φθάσει στο σημείο να αναζητήσουν τη ρίζα της βαθύτερης αιτίας. Προκαλεί μπέρδεμα και σύγχυση στους υπόλοιπους εργαζόμενους, που κακώς νομίζουν ότι το αγροτικό πρόβλημα αφορά ένα συγκεκριμένο τμήμα του λαού και όχι όλους. Ξαναλέω ότι για πρώτη φορά απ’ αυτό το Βήμα δεν ακούστηκαν κάποιες συγκροτημένες προτάσεις -έστω και αν δεν θα συμφωνούσαμε εμείς μ’ αυτές- και μάλιστα από τα κόμματα που θεωρούν ότι το κύριο πεδίο δράσης για παρέμβαση είναι το Κοινοβούλιο, όπου ανταλλάσσονται απόψεις και όπου, υποτίθεται, ο ένας πάει να πείσει τον άλλο. Βεβαίως η Κυβέρνηση είχε πλαίσιο προτάσεων. Μπορεί να ήταν γενικό, αλλά είχε και θα το σχολιάσουμε παρακάτω.
     Επειδή, λοιπόν, δεν θέλω να επικρίνω τα άλλα κόμματα για κάτι που εμείς δεν το κάνουμε, θα προτιμήσω να αναφερθώ επί τροχάδην στις συγκεκριμένες θέσεις και διεκδικήσεις που προβάλλουμε εμείς για το σήμερα, σ’ ένα βαθμό είναι αμυντικού χαρακτήρα, αλλά που οπωσδήποτε μπορούν να αμβλύνουν τα προβλήματα της αγροτιάς και να ανοίξουν το δρόμο για πιο ριζικές λύσεις στην πορεία, σε συνδυασμό βέβαια με γενικότερες πολιτικές αλλαγές. Και μάλιστα λέμε στην αγροτιά το εξής: «Τα ξέρεις τα προβλήματά σου, σ’ ένα μεγάλο βαθμό έχεις προβάλει σωστές διεκδικήσεις, αλλά η πολιτική σου συμπεριφορά δεν μπορεί να συγκρούεται με τα αιτήματα που έχεις στο πεδίο της αγροτιάς.». Εμείς, τουλάχιστον, τι διεκδικούμε και τι προβάλλουμε σήμερα όχι μόνο στο Κοινοβούλιο, αλλά και στους δρόμους και στο χωράφι και παντού;
      Εμείς θεωρούμε ότι σήμερα είναι ευθύνη της κυβερνητικής πολιτικής να οργανώσει τη συγκέντρωση και τη διάθεση όλων των αδιάθετων προϊόντων και οι παραγωγοί να πληρωθούν για το σύνολο της παραγωγής. Εμείς δεν δεχόμαστε τη λογική των ποσοστών και των ποσοστώσεων. Αυτοί που έχουν πάθει τη μεγαλύτερη ζημιά, πρέπει βεβαίως να υποστούν και τη μεγαλύτερη στήριξη. Μιλάμε για τιμές που, εν πάση περιπτώσει, ανακόπτουν τον κατήφορο στη ζωή της αγροτιάς.
      Παίρνουμε δε υπόψη το εξής πράγμα: Όταν λέμε αποζημιώσεις, όταν λέμε επιδοτήσεις, υπολογίζουμε σοβαρά την κοινωνική διαστρωμάτωση που έχει η αγροτιά. Ξεκινάμε από την απαλλαγή, παραδείγματος χάρη, από τα πρόστιμα γι’ αυτούς που έχουν μικρότερο κλήρο. Βεβαίως αυτός είναι διαφορετικός γι’ αυτούς που παράγουν καλαμπόκι, βαμβάκι ή άλλα προϊόντα. Δεν είναι, όμως, της ώρας να τα εξειδικεύσουμε τόσο πολύ. Παίρνουμε υπόψη αυτούς που έχουν λίγα νοικιασμένα στρέμματα, αλλά και αυτούς που έχουν περισσότερα. Χρειάζεται μία κλιμάκωση. Εμείς δεν μιλάμε για την αγροτιά σαν να είναι ενιαίο στρώμα. Έχει υποστεί πολλές διαφοροποιήσεις στη διαστρωμάτωση, υπάρχουν βαθύτερες διαφορές στην κλίμακα.
      Εμείς θεωρούμε ότι δεν μπορεί να εφαρμόζονται στην Ελλάδα οι καταστροφικοί κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπάρχει ανάγκη αναδιαρθρώσεων στην αγροτική οικονομία. Πρέπει να αυξηθεί η ζωική και η φυτική παραγωγή, που στηρίζει τη ζωική. Έχουμε ελλείμματα στα ζωικά προϊόντα. Γιατί τα έχουμε τα ελλείμματα; Είναι αποτέλεσμα και της εγχώριας πολιτικής βεβαίως, αλλά εδώ είναι ακόμα πιο άμεσο και βαθύ το αποτέλεσμα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της GATT. Καθαρά πράγματα. Θα πρέπει να αυξηθεί η ζωική παραγωγή.
      Υποστηρίζουμε την πλήρη ασφάλιση της παραγωγής από τις καιρικές συνθήκες και τις άλλες καταστροφές, για τις οποίες δεν ευθύνεται η αγροτιά. Υποστηρίζουμε την ανάπτυξη της θαλάσσιας αλιείας και την περιβαλλοντική χωροθέτηση της υδατοκαλλιέργειας, που έχει σοβαρά προβλήματα. Ζητάμε την προστασία και την ορθολογική αξιοποίηση του δασικού πλούτου, την αξιοποίηση του εδάφους και του κλίματος της Ελλάδας για την παραγωγή πολλαπλασιαστικού υλικού. Αναμφισβήτητα έχουμε αιτήματα που αφορούν γενικότερα τις συνθήκες ζωής και δουλειάς των κατοίκων της υπαίθρου. Αυτά αναφέρονται στη δωρεάν παιδεία και υγεία, σε έργα υποδομής για τις καλλιέργειες και την ποιότητα ζωής, στη σύνταξη -το ελάχιστο που μπορούμε να ζητήσουμε σήμερα άμεσα είναι 420 ευρώ- και στη συνταξιοδότηση στα εξήντα για τους άνδρες και στα πενήντα πέντε για τις γυναίκες.
      Με την ευκαιρία, θέλω να πω ότι γίνεται πολλή φασαρία για το αν η Νέα Δημοκρατία υλοποίησε τις προεκλογικές της δεσμεύσεις ή όχι. Κατ’ αρχήν και το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία υποσχέθηκαν προεκλογικά «ψίχουλα»: Μέχρι το 2008 να φθάσει 300 με 330 ευρώ η αγροτική σύνταξη. Η Κυβέρνηση δεν υλοποιεί ούτε και τα «ψίχουλα» που είχε υποσχεθεί. Με τις καινούργιες εξαγγελίες δίνει 12 ευρώ. Αν αφαιρέσουμε και τις κρατήσεις, τότε τα 212 ευρώ -από τα 200 που ήταν αρχικά- μάλλον πρέπει να μειωθούν κατά 4%. Εάν έδινε και τα «ψίχουλα» των 330 ευρώ, μέχρι το 2008 έπρεπε να δίνει -αν δεν κάνω λάθος- 25 με 30 ευρώ το χρόνο. Και τώρα έγιναν 12. Δεν αποκλείουμε παραμονές των καινούργιων εκλογών -όταν θα γίνουν- να τα αυξήσει, όπως έκανε και το ΠΑΣΟΚ και να φθάνουν τότε τα 330 ευρώ. Αυτά, όμως, θα έχουν πέσει πολύ πιο κάτω ως αξία.
      Πού, κατά τη γνώμη μας, γίνεται η μεγάλη συσκότιση: Είναι θέμα διαχείρισης; Είναι θέμα διαπραγμάτευσης; Εμείς πιστεύουμε ότι και το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία διαπραγματεύονται μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο μπορούν, ανάλογα με το μέγεθος. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι κάποια κυβέρνηση δεν έκανε διαπραγμάτευση. Αλλά τι διαπραγματευτική ικανότητα μπορεί να έχεις και τι πίεση, όταν έχεις συμφωνήσει στη γενική στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε όλα, για την αγροτιά και ιδιαίτερα για τη μικρομεσαία αγροτιά; Η διαπραγμάτευση από χέρι δεν μπορεί να φέρει σοβαρά αποτελέσματα, όταν έχεις αποδεχθεί τις συμφωνίες της GATT και όταν μάλιστα έχεις αποδεχθεί κάτι, το οποίο έχουν αποδεχθεί όλα τα κόμματα, ότι, δηλαδή, πρέπει να παίρνουν υπόψη ότι σήμερα λειτουργούμε σε μία παγκόσμια οικονομία. Με συγχωρείτε πάρα πολύ, αλλά ούτε καινούργια είναι η παγκόσμια οικονομία ούτε εφεύρεση είναι ούτε αγνοείται ούτε είναι ένα ουδέτερο γεγονός.
      Παγκόσμια οικονομία σημαίνει το εξής πράγμα: Οι ισχυρές καπιταλιστικές χώρες και τα ισχυρά καπιταλιστικά κέντρα ποδοπατούν όλους τους άλλους, χωρίς να σημαίνει ότι οι λαοί τους μπορούν να ζουν καλύτερα. Και αυτοί παίρνουν την κάτω βόλτα. Σημαίνει επίσης ότι οι συμφωνίες ισχύουν υπέρ των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Σημαίνει ότι ο ανταγωνισμός είναι για τη διανομή και την αναδιανομή της λείας. Δεν είναι μια παγκόσμια οικονομία που δρα αρμονικά, άρα πρέπει πραγματικά η ελληνική οικονομία να ενταχθεί σε μια συλλογικότητα και να μη σκέφτεται εθνικιστικά και εγωιστικά.
      Αφήστε άλλους μύθους που κυκλοφορούν για την παγκόσμια οικονομία. Υπάρχουν καινούργια φαινόμενα, που δείχνουν το εξής πράγμα:  Ο όγκος των συναλλαγών σήμερα στα διεθνή πλαίσια, με βάση τα επίσημα διεθνή στατιστικά στοιχεία -όχι βέβαια τα κομμουνιστικά- είναι μικρότερος από τον όγκο των συναλλαγών που γίνονταν στις αρχές του αιώνα. Υπάρχει αύξηση βεβαίως μετά το 1990 για τους γνωστούς λόγους, αλλά και πάλι είναι κατώτεροι οι ρυθμοί. Και η αύξηση των συναλλαγών γίνεται ανάμεσα στις ισχυρές ιμπεριαλιστικές χώρες και στα κέντρα, όπως λέμε εμείς και όχι αντίθετα. Υπάρχουν καινούργια φαινόμενα, αλλά αυτά δεν είναι ούτε αταξικά ούτε ουδέτερα.
      Επομένως το να λέμε στη μικρομεσαία αγροτιά να πάρει υπόψη της την παγκόσμια οικονομία, είναι σαν να της λέμε: «Προγραμμάτισε το οριστικό σου τέλος». Εμείς παίρνουμε υπόψη την παγκόσμια οικονομία, αλλά μ’ ένα διαφορετικό τρόπο.
      Τα πράγματα είναι καθαρά. Στην Ελλάδα –εγώ δεν θα πω αν ήταν ιδιομορφία ή όχι, γιατί δεν έχει σημασία και δεν ήταν μόνο στην Ελλάδα η ιδιομορφία- παρέτεινε τη ζωή του ο μικρός κλήρος και έχουμε μεγάλα ποσοστά στη μικρομεσαία αγροτιά. Πραγματικά πρέπει να περάσουμε στη μεγάλης κλίμακας οικονομία. Στα πλαίσια της πιο προοδευτικής ριζοσπαστικής επαναστατικής πολιτικής, η μικρή παραγωγή είναι αντιπαραγωγική.
      Εδώ υπάρχουν δύο δρόμοι και δύο τρόποι να επιλυθεί το ζήτημα αυτό. Ή να γίνει αυτό που κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό που έκανε το ΠΑΣΟΚ και αυτό που κάνει η Νέα Δημοκρατία, δηλαδή να συγκεντρωθεί η γη σε λίγα χέρια, σε λίγες ισχυρές καπιταλιστικές επιχειρήσεις -ελληνικές, ελληνοξενικές, δεν έχει σημασία- και να εκτοπιστεί ο μικρομεσαίος αγρότης, για να πάμε σε μεγάλης κλίμακας επιχείρηση, μάλιστα ο Πρόεδρος του Συνασπισμού ανέφερε τους μέσους όρους στον κλήρο -αλλά εκεί λύθηκε το ζήτημα με εκτόπιση της μικρομεσαίας αγροτιάς και τότε η εκτόπιση έγινε κάτω από συνθήκες, που η καπιταλιστική οικονομία μπορούσε να κάνει περισσότερες παροχές και το κίνημα ήταν ισχυρότερο- ή η μεγάλης κλίμακας παραγωγή να χτιστεί σε μια διαφορετική βάση, στη βάση ενός πραγματικά παραγωγικού συνεταιρισμού, που συνδυάζει την οικογενειακή επιχείρηση με το συμφέρον του συνεταιρισμού.
      Αλλά αυτό δεν έχει καμία σχέση με τους συνεταιρισμούς που γνωρίσαμε. Ο παραγωγικός συνεταιρισμός είναι το δεύτερο πόδι μιας οικονομίας -εμείς τη λέμε λαϊκή, πείτε τη όπως θέλετε, δεν έχει σημασία- όπου ο τομέας της λαϊκής οικονομίας είναι δυναμικά κοινωνικοποιημένος στους βασικούς τομείς, έρχεται σε αντίθεση με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προστατεύει τον παραγωγικό συνεταιρισμό από τον εισαγόμενο ανταγωνισμό από τις μεγάλες επιχειρήσεις και τα ισχυρά κράτη, διασφαλίζει τα εφόδια, διασφαλίζει τον προγραμματισμό, διασφαλίζει τις νέες τεχνολογίες, διασφαλίζει τις αναδιαρθρώσεις που δεν λειτουργούν σε βάρος του συνεταιρισμού, διασφαλίζει εντελώς διαφορετικά πράγματα. Πραγματικά πρέπει να γίνει συνένωση. Ή θα είναι καπιταλιστική ή θα είναι φιλολαϊκή ή θα είναι στα πλαίσια, όπως εμείς λέμε, μιας λαϊκής οικονομίας. Δεν γίνεται διαφορετικά.
      Θα αναφέρω το εξής παράδειγμα, για να μην κοροϊδεύουμε τον κόσμο, επειδή εμείς παλεύουμε -και μέσα στα σημερινά πλαίσια- για να αμβλυνθούν κάποια προβλήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Όταν συζητήθηκε στη Βουλή ο αναπτυξιακός νόμος της Κυβέρνησης, ο οποίος είναι αναπτυξιακός νόμος σε βάρος των εργαζομένων και υπέρ των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, κάναμε μία πρόταση στα νέα προνόμια -ακόμα μεγαλύτερα από αυτά που έδωσε το ΠΑΣΟΚ και τα οποία που θα απολαμβάνουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι- να ενταχθούν και οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, αυτούς που εμείς θεωρούμε «αμαρτία» του συστήματος του ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο.
Να έχουν, δηλαδή, μια ευνοϊκότερη μεταχείριση, παίρνοντας βέβαια και όλα τα άλλα μέτρα για την εξυγίανση. Ο ίδιος ο Υφυπουργός, ο κ. Φώλιας, απάντησε ότι δεν μπορούμε, δεν είναι επιλέξιμος χώρος οι αγροτικοί συνεταιρισμοί και, αν τους κάνουμε επιλέξιμο χώρο μέσα στο αναπτυξιακό πρόγραμμα, τότε δεν θα εγκριθεί το πρόγραμμα περιφερειακών ενισχύσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      Εδώ, λοιπόν, αποδεικνύονται δύο πράγματα: ο προσανατολισμός της Κυβέρνησης, ο προσανατολισμός του ΠΑΣΟΚ, ο προσανατολισμός που έχει κάθε κόμμα, που λέει ότι: «Καλή ή κακή η Ευρωπαϊκή Ένωση, εγώ την αποδέχομαι.» και επίσης αποδεικνύεται και ο ταξικός προσανατολισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τι περιθώρια διαπραγμάτευσης υπάρχουν; Ένα ευρώ πάνω και ένα ευρώ κάτω; Τέτοια υπάρχουν. Με γεια σας, με χαρά σας. Έχουμε ένα λίγο χειρότερο Κανονισμό.
      Για να δούμε και τα άλλα εργαλεία. για τα οποία μιλάει και το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία και σ’ ένα βαθμό τα υιοθετεί και ο Συνασπισμός. Δεν τα ταυτίζω τα κόμματα, αλλά σε κρίσιμα ζητήματα δεν μετράνε οι αποχρώσεις, μετράει ο άξονας. Για να δούμε, παραδείγματος χάρη, τα άλλα, όπως οι επιδοτήσεις.
      Κατ’ αρχήν, αλλάζει το σύστημα των επιδοτήσεων. Πρέπει επιτέλους να απομυθοποιηθεί και το σύστημα των επιδοτήσεων της δεκαετίας του ΄80. Βεβαίως αυτό το σύστημα των επιδοτήσεων έβαζε στην τσέπη του αγρότη κάποιο ποσό, δηλαδή του επέστρεφε κάτι από τα μείον, τον αποκοίμιζε. Οι επιδοτήσεις -τότε αλλά και τώρα- δίνονται για να εξασφαλιστούν φθηνά προϊόντα για τους εμποροβιομηχάνους. Ένας τρόπος είναι να τα έδιναν στους εμποροβιομηχάνους. Δεν μπορούσαν, όμως να τα δώσουν έτσι, έπρεπε να ακολουθηθεί μία προγραμματισμένη συρρίκνωση της μικρομεσαίας ιδιοκτησίας. Δεν μπορούσε να γίνει αυτό με όρους δικτατορίας Παπαδόπουλου. 
      Και ξέρετε, ακόμα και η στρατιωτική δικτατορία στον οικονομικό τομέα δεν μπορεί να εφαρμόσει τα μέτρα καταστολής, που εφαρμόζει στον τομέα της δημοκρατίας. Δεν γίνεται. Και η δικτατορία και η στρατιωτική χούντα πιο σταδιακά προχωρούν τα αντιλαϊκά μέτρα στην οικονομία. Δεν γίνεται, δεν πατάς ένα κουμπί και μεταβιβάζεται η γη στα λίγα χέρια. Οι επιδοτήσεις γλύκαναν το χάπι, διότι συνδυάστηκαν με αγραναπαύσεις, με αναδιαρθρώσεις καλλιεργειών, με πρόωρη συνταξιοδότηση και με μια σειρά άλλα πράγματα, τα οποία έφερναν πιο σταδιακά τη συρρίκνωση. 
      Οι επιδοτήσεις, λοιπόν, τελικά ωφελούν τους εμποροβιομηχάνους. Αλλά σύμφωνα και με μελέτη που έχει γίνει στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, το 42% των κοινοτικών επιδοτήσεων γυρνά πίσω με τη μορφή των αθρόων εισαγωγών. Δεν έχετε απαντήσει: Τι θα γίνει τώρα με τη μείωση των εξαγωγικών επιδοτήσεων και ποιοι θα αντέξουν να κάνουν εξαγωγές; Οι ισχυρές καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Η δε μείωση των δασμών σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη κατάληψη της ελληνικής αγοράς από ξένα προϊόντα. Αυτό πώς αντιμετωπίζεται; Με διαπραγμάτευση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και με ασπιρίνες; Ε, δεν αντιμετωπίζεται έτσι. Και αυτό το αναφέρω κατ’ αρχήν στην Κυβέρνηση.
      Για να δούμε τα άλλα, τα διαρθρωτικά –λέει- κονδύλια. Πού πάνε τα διαρθρωτικά κονδύλια; Το είπε και ο Πρωθυπουργός στις σημερινές εξαγγελίες του: Πάνε στις επιχειρήσεις μεταποίησης. Ποιες είναι οι μεταποιητικές επιχειρήσεις; Ποιες ισχυροποιούνται σήμερα; Οι μεγάλες, οι ισχυρές, οι καπιταλιστικές, πολύ περισσότερο που τώρα μια σειρά επιχειρήσεις ιδιωτικοποιούνται, όπως η «ΔΩΔΩΝΗ ΑΕ». Με τα προγράμματα μάλιστα που κάνουμε για την ανάπτυξη των Βαλκανίων, στη Βόρεια Ελλάδα μια σειρά επιχειρήσεις κλείνουν. Κάποιες συνεταιριστικές επιχειρήσεις που θα χάσουν και τον τυπικά συνεταιριστικό τους χαρακτήρα, αυτές θα επιβιώσουν. 
      Δεν είναι τυχαίο. Οι περισσότερες επιδοτήσεις γίνονται για τον εκσυγχρονισμό των ισχυρών μεταποιητικών ομάδων, που αγοράζουν τη μικρή ιδιοκτησία, που κλείνουν τις συνεταιριστικές επιχειρήσεις. Και αυτό το χαρακτηριστικό παράδειγμα το έχουμε. Πώς; Αυτά τα διαρθρωτικά προγράμματα μπόρεσαν να οδηγήσουν στη διαμόρφωση ισχυρών επιχειρήσεων στον τομέα της αλιείας, στις υδατοκαλλιέργειες κλπ., δηλαδή σ’ εκείνους τους τομείς που σήμερα εμφανίζουν μεγαλύτερη ταχύτητα στη συγκέντρωση. Αυτά, λοιπόν, τα διαρθρωτικά κονδύλια δεν θα πάνε στους μικρομεσαίους.
      Τα άλλα όπλα που έχετε, οι βιολογικές καλλιέργειες και τα διάφορα άλλα, αυτά αφορούν τους λίγους. Πρώτα-πρώτα και σε ποσότητα και σε κόστος θα είναι λιγότερες οι ποσότητες και θα έχουν μεγαλύτερο κόστος. Αυτά αφορούν τους λίγους. Ναι, η Κυβέρνηση σήμερα είχε πρόγραμμα συγκεκριμένο. Συγκεκριμένο, αλλά σε τριάντα λεπτά τι να πεις; Και εμείς πιστεύουμε ότι θα παλέψει να το υλοποιήσει η Κυβέρνηση, αλλά αυτό το πρόγραμμα αφορά ένα τμήμα της πλούσιας αγροτιάς.
     Γι’ αυτούς είναι τα μέτρα. Δεν είναι για τους φτωχούς αγρότες. Δεν είναι για τη μικρομεσαία αγροτιά. Και το ΠΑΣΟΚ είχε καλή πολιτική σ’ αυτό το θέμα. Εμείς δεν την αρνούμαστε. Και η Νέα Δημοκρατία αυτά θα κάνει. Ό,τι εξήγγειλε σήμερα η Κυβέρνηση, αφορά ένα τμήμα της αγροτιάς. Δεν θα εξαφανιστούν οι μεγαλοαγρότες. Να σας πω τι πονοκέφαλο έχει η Κυβέρνηση σήμερα, που τον είχε και το ΠΑΣΟΚ: Πώς θα επιταχυνθεί η συγκέντρωση γης και παραγωγής σε λίγα χέρια και, από την άλλη μεριά, πώς θα μπορέσει κατά κάποιον τρόπο με κάποιες ασπιρίνες να δημιουργήσει αυταπάτες στη μικρομεσαία αγροτιά ότι έχει μέλλον, ότι θα μπορέσει να επιβιώσει και ότι αύριο θα έρθουν καλύτερες ημέρες.
     Για να δούμε τώρα, κύριε Πρωθυπουργέ, αυτό που είπατε για τα πανωτόκια. Δεν μπορούσατε να κάνετε και αλλιώς. Ήταν ένα χρόνιο πρόβλημα. Πρώτα-πρώτα, το κεφάλαιο που υπολογίσατε, είναι το πολλαπλασιασμένο κεφάλαιο για τα πανωτόκια, πολλαπλάσιο του αρχικού δανείου. Δεύτερον, οι τράπεζες ερμηνεύουν το νόμο όπως θέλουν και εξαιρούν. Έχουμε κάνει δύο επερωτήσεις γι’ αυτό το ζήτημα. Η απάντηση ήταν «ναι», έχετε δίκιο, οι τράπεζες κάνουν ό,τι θέλουν, αλλά τώρα οι τράπεζες είναι ιδιωτικές. Η Κυβέρνηση αποφασίζει μ΄ ένα γενικό νόμο και μετά οι τράπεζες έχουν το πράσινο φως να κάνουν ό,τι θέλουν. Ούτε και αυτό το αντιμετωπίσατε.
     Αλλά ας πούμε ότι σβηνόντουσαν τα πανωτόκια και υπήρχε μία καλή ρύθμιση. Μα, η πολιτική σας όπως και του ΠΑΣΟΚ -δεν αντιμετωπίζει τις αιτίες του προβλήματος. Σε λίγα χρόνια θα ξαναέχουμε συσσώρευση χρεών. Τι θα κάνετε τότε; Θα ξανακάνετε ρύθμιση; Από τη μία πλευρά οι τράπεζες εμφανίζονται φιλικές προς το λαό και παράγουν νέα προϊόντα. Από την άλλη έχουν το καμπανάκι ότι θα μείνουν απλήρωτα. Θα κάνουν κάποιες ρυθμίσεις για να μη χάσουν και την πελατεία, γιατί πρέπει ένα κομμάτι να το απομυζούν. Το πρόβλημα, όμως, δεν λύνεται. Είμαστε υπερβολικοί σ’ αυτό; Σε τρία, τέσσερα χρόνια θα μιλάμε πάλι για τα ίδια πράγματα. 
     Επομένως σε ιδιαίτερο τομέα της αγροτικής παραγωγής δεν χωρούν ημίμετρα. Θα προχωρήσει, όπως την προχωράει η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Κυβέρνηση και όπως την προχωρούσε προηγουμένως το ΠΑΣΟΚ Εκσυγχρονισμός και αναδιάρθρωση σημαίνει συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια. Οι μικρομεσαίοι, οι υπερήλικες, θα περιμένουν -δεν λέω ότι έχετε τέτοια νοοτροπία- αντικειμενικά να φύγουν από την ζωή και έτσι να τελειώσετε μ΄ αυτούς. Ένα μέρος θα έχει πολλαπλά επαγγέλματα. Και ας αφήσετε αυτήν την ιστορία με το μητρώο αγροτών και για το εάν έχουν ως κύρια και αποκλειστική απασχόληση την αγροτική. Δηλαδή ο φτωχός αγρότης που δεν του φτάνει το εισόδημά του, δεν έχει το δικαίωμα να κάνει και δεύτερη και τρίτη δουλειά; Οι εμποροβιομήχανοι που μπαίνουν μέσα στην αγροτική παραγωγή, αυτοί που ξεκίνησαν από τις νέες τεχνολογίες και τώρα κάνουν επενδύσεις στην αγροτική παραγωγή, γιατί δεν θεωρούνται αγρότες;
     Λέτε ότι υπάρχουν κάποιοι που έχουν διπλό και τριπλό εισόδημα. Ένας υπάλληλος με ένα μισθό χαμηλό που παίρνει από τον πατέρα του ένα κτήμα γιατί να μην προσπαθεί να το καλλιεργήσει; Αυτό σας μάρανε; Αυτό είναι το μεγάλο σκάνδαλο; Βεβαίως, μερικούς που φοροδιαφεύγουν που έχουν μεγάλες περιουσίες, που «τρώνε» τις επιδοτήσεις, να ψάξετε να τους βρείτε. Τώρα, όμως, έχουμε καταλάβει ότι η σαπίλα είναι μέσα βαθιά στο σύστημα. Αυτά που ζούμε αυτές τις ημέρες, το αποδεικνύουν. Πάντα, όμως, λέμε ότι υπάρχουν κάποιοι λίγοι και ότι όλοι οι άλλοι είναι καλοί. Λίγοι ή πολλοί, πάντως ένα μεγάλο μέρος της αγροτιάς θα αναζητήσει δεύτερο και τρίτο επάγγελμα, λίγο οικοδόμος, λίγο πωλητής στην εμποροπανήγυρη. Αν ζει στην Αθήνα θα παίρνει άδεια να γυρνά στο χωριό για να μαζεύει τις ελιές, να τις πουλάει για να καλύψει τα έξοδα της οικογενείας του. Είναι κακό αυτό; Ποιος δεν θέλει να έχει ένα επάγγελμα, να δουλεύει μισή ημέρα και την άλλη μισή ημέρα να είναι ελεύθερος από τα βάρη της απασχόλησης και να ζει και καλά; 
     Ολοκληρώνω, λέγοντας το εξής πράγμα: Στην αγροτική πολιτική είναι ή του ύψους ή του βάθους και αναφέρομαι περισσότερο στο πώς πρέπει να το δει η μικρομεσαία αγροτιά. Βεβαίως καλά κάνει και έχει αιτήματα και για τις ποσοστώσεις προσπαθεί να μειώσει την επίδραση των ποσοστώσεων, των προστίμων κλπ.. Αλλά το κυριότερο είναι το εξής πράγμα: Σε ποια κατεύθυνση θα οργανωθεί η μεγάλη παραγωγή, υπέρ των λίγων ή υπέρ των πολλών; Δεν υπάρχει ενδιάμεσος δρόμος. Και ξέρουμε πάρα πολύ καλά, αρκετά χρόνια και η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση ανέχτηκε σε μια σειρά από χώρες της Ευρώπης να υπάρχει μικρός κλήρος. Τώρα έχει τελειώσει το πράγμα, πολύ περισσότερο γιατί στοχεύει στις μεγάλες αγορές, στις μεγάλες συναλλαγές με τη Λατινική Αμερική, με άλλες χώρες ανερχόμενες καπιταλιστικά και δεν μπορεί να έχει πονοκέφαλο για τις επιδοτήσεις στην Ελλάδα, στην Ισπανία, στην Ιταλία και στην Πορτογαλία. 
     Τα επόμενα χρόνια θα υπάρχει δραματική συρρίκνωση και επομένως ή τον ένα δρόμο θα ακολουθήσει ο αγρότης και γενικότερα ο ελληνικός λαός ή τον άλλο. Όλα τα άλλα είναι για να περνάμε την ώρα μας και να εμφανιζόμαστε για τον αγρότη αλλά να μην κάνουμε τίποτε προς όφελός του. 
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κύριοι συνάδελφοι, να εγκρίνουμε άδεια ολιγοήμερης απουσίας στο εξωτερικό του συναδέλφου κ. Ανδριανόπουλου.
     Εγκρίνει η Βουλή;
     ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Η Βουλή ενέκρινε.
     Ολοκληρώθηκε στο σημείο αυτό το στάδιο των πρωτολογιών των Αρχηγών  και έχει ζητήσει το λόγο να δευτερολογήσει ο Υπουργός κ. Μπασιάκος.
     Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ (Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακολούθησα με πολλή προσοχή τις τοποθετήσεις τόσο του κ. Αλαβάνου, του κ. Παπανδρέου, όσο και της Γενικής Γραμματέως του Κομμουστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Παπαρήγα.
     Θα ήθελα να πω ότι η τοποθέτηση του Προέδρου του Συνασπισμού είχε περιεχόμενο, επισημάνσεις, καταγραφές προβλημάτων, καταγραφή της ανησυχίας του αγροτικού κόσμου και είχε και μια σφαιρική αναφορά στο τι συμβαίνει παγκοσμίως, με ιδιαίτερη έμφαση στο τι συμβαίνει στις συζητήσεις με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.
     Θα ήθελα με τη σειρά της τοποθέτησής του να κάνω μερικές παρατηρήσεις. Θα ήθελα να πω ότι σε σχέση με τη φετινή διαχείριση του βάμβακος υπήρξαν πραγματικά απόλυτα συμφωνημένες λύσεις και διαδικασίες. Για πρώτη φορά συμφωνήθηκε από το σύνολο σχεδόν των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών και των φορέων, απόφαση για τη διαχείριση αυτής της χρονιάς, με δεδομένο ότι θα έπρεπε να εφαρμόσουμε έναν κανονισμό ο οποίος όπως έχει λεχθεί και έχει υποστηριχθεί από όλους ουσιαστικά ποινικοποιεί και επιβάλλει κυρώσεις στην παραγωγικότητα. Και θέλω να σας πω ότι φέρεται πως υπάρχουν τριάντα πέντε χιλιάδες τόνοι αδιάθετης ποσότητας, όπως είπατε, αλλά στο παρελθόν υπήρξαν καταγεγραμμένες πολλές περισσότερες ποσότητες, εκατόν πενήντα χιλιάδων τόνων το 2001 και ογδόντα πέντε χιλιάδων τόνων το 2002. Πέρσι κατ’ εξαίρεση δεν υπήρξαν αυτές οι αδιάθετες ποσότητες, ακριβώς γιατί υπήρχε χαμηλή απόδοση στα χωράφια λόγω των καιρικών φαινομένων.
     Έχουμε όμως διαχειριστεί έτσι τη φετινή χρονιά, ώστε η χώρα μας αναμένεται να αποκομίσει το μεγαλύτερο ποσό κοινοτικών ενισχύσεων που έχει εισπράξει ποτέ με τον κανονισμό του 2001. Δηλαδή εκτιμάται ότι θα εισπράξουμε 710.000.000 ευρώ, που σημαίνει 38 δραχμές επιστροφή κατά κιλό, έναντι 620.000.000 ευρώ πέρσι. ΄Εχουμε, δηλαδή, μια δεδομένη αύξηση 90.000.000 ευρώ φέτος. Και αυτός είναι ένας από τους λόγους που το οποιοδήποτε αίτημα στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση για περαιτέρω ενίσχυση με εθνικούς πόρους θα εύρισκε αρνητική απάντηση. 
     Πιστεύω, λοιπόν, ότι η άριστη διαχείριση σε συνδυασμό με τη μείωση των στρεμμάτων και πριν από τους επανελέγχους κατά τριάντα πέντε χιλιάδες σε σχέση με πέρσι, οδηγεί στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
      Ουδέποτε κανείς, από μας τουλάχιστον, στήριξε τον κοινοτικό κανονισμό και βέβαια ουδέποτε κανείς από μας είπε για εθνική στήριξη των ποσοτήτων βάμβακος, που προέρχονται ή όχι από τις εκτάσεις εκείνες του ΟΣΔΕ, όπως έχουν καταγραφεί με βάση τον κανονισμό και τις εθνικές αποφάσεις.
      Είπατε για την κρίση τιμών, η οποία πράγματι οφείλεται στο γεγονός ότι φέτος έχουμε υπερπαραγωγή και έχουμε πολλά αποθέματα και από προηγούμενες χρονιές, σε συνδυασμό με τους κανονισμούς, που και ο κ. Παπανδρέου ως Υπουργός Εξωτερικών απεδέχθη, αλλά και στα πλαίσια των διμερών σχέσεων της χώρας απεδέχθη έτσι, ώστε να μειωθούν οι δασμοί και να υπάρξει ένα κίνητρο αύξησης των εισαγωγών.
      Για συγκεκριμένα δε προϊόντα, τα οποία ακούγονται, οι εισαγωγές φέτος -και μάλιστα πριν από τη συγκομιδή, όπως έχει επισημάνει το ΠΑΣΟΚ- είναι πολύ λιγότερες από τις εισαγωγές πέρσι. Και αναφέρομαι σε ένα και μόνο παράδειγμα, το σκληρό στάρι, όπου φέτος έχουμε τριακόσιες έντεκα χιλιάδες τόνους εισαγωγές έναντι τετρακοσίων ενενήντα επτά χιλιάδων τόνων, πέρσι, το πρώτο εξάμηνο, προ της συγκομιδής, την περίοδο στην οποία αναφέρεστε. Συγκριτικά, λοιπόν, έχουμε πολύ λιγότερες εισαγωγές, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν και άλλες εισαγωγές.
      Και επειδή επιμόνως αναφέρεστε σε σχέσεις της Κυβέρνησης με εισαγωγείς, θα σας πω ότι η βασική κριτική μάς ασκήθηκε από τον Πρόεδρο των Εισαγωγέων Σιτηρών -και αναφέρομαι στα σιτηρά- αλλά έχουμε και παρεμβάσεις από εισαγωγείς πατάτας, πολύ αυστηρές, και από την Αίγυπτο και χθες ακόμη. Έχουμε παρεμβάσεις από την Πρεσβεία του Καναδά ή των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων χωρών, οι οποίοι μας επισημαίνουν απλά την ανάγκη να εφαρμόσουμε τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας. Δηλαδή, να σεβαστούμε αυτά, τα οποία η προηγούμενη Κυβέρνηση είχε δεσμευτεί να υλοποιήσει στη βάση κανονισμών και ρυθμίσεων από το 1997, αλλά κυρίως από το 2001 έως το 2003.
      Και πρέπει να σας πω ότι γίνονται πρωτόγνωροι έλεγχοι στα σύνορα -φυτοϋγειονομικοί και άλλοι- όχι μόνο για να παρεμποδίσουμε εκείνα που παρατύπως έρχονται εδώ και ενδεχομένως να δημιουργήσουν πρόβλημα στην υγεία των καταναλωτών, αλλά και για να αποθαρρύνουμε, να αποτρέψουμε και να εξαλείψουμε κάποια στιγμή το φαινόμενο της νοθείας και το φαινόμενο της ελληνοποίησης προϊόντων ξένων, που αποτιμώνται πολύ υψηλότερα, επειδή φαίνεται ότι είναι ελληνικά.
      Αυτή, λοιπόν, η προσπάθεια, η οποία απέδωσε και με την αποκάλυψη του σκανδάλου με τα πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ξένα αμνοερίφια, που επί των δικών σας ημερών είχαν νομιμοποιηθεί και έρχονταν από άλλες χώρες και βαφτίζονταν ελληνικά, σηματοδοτεί και αναδεικνύει τη δική μας πολιτική βούληση, την κατεύθυνση αυτής της Κυβέρνησης να προστατέψει τα ελληνικά προϊόντα και να εφαρμόσει κάθε δυνατότητα, κάθε διαδικασία, κάθε διάταξη, για φυτοϋγειονομικούς και άλλους ελέγχους και κατά την εισαγωγή, αλλά και κατά τη διακίνηση των προϊόντων στο εσωτερικό της χώρας.
      Και πρέπει να σας πω, σε σχέση με αυτά τα οποία έχουν λεχθεί για το βαμβάκι από τον Πρόεδρο του Συνασπισμού, ότι πράγματι οι αγρότες στη βάση των δικών μας ρυθμίσεων, στη βάση των δικών μας συμφωνιών του Απριλίου του 2004, που στηρίχθηκαν σε μια αποτελεσματική παρέμβαση του Πρωθυπουργού στο Συμβούλιο Κορυφής του Μαρτίου, θα εισπράξουν 51.500 δραχμές -οι βαμβακοπαραγωγοί- έστω και αν δεν παράγουν τα κιλά που παράγουν σήμερα.
      Αυτό τι σημαίνει; Ότι με το ίδιο περίπου ποσό, οι αγρότες θα εισπράξουν πολύ μεγαλύτερο καθαρό κέρδος, αφού δεν θα υπόκεινται σε μεγάλο κόστος παραγωγής, που χρειάζεται να υποβάλλονται σήμερα, ακριβώς γιατί η προϋπόθεση της είσπραξης αυτού του ποσού σήμερα ήταν να παράγουν τριακόσια ή τετρακόσια ή περισσότερα κιλά και να δημιουργούνται και σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα ή να υποβαθμίζεται ο υδροφόρος ορίζοντας της Θεσσαλίας ή οποιασδήποτε άλλης περιοχής.
      Διασφαλίζονται, λοιπόν, πλήρως οι επιδοτήσεις μέχρι το 2013, στη βάση αυτών των δεσμεύσεων, αυτών των ρυθμίσεων, αυτών των συμφωνιών και η χώρα μας τα επόμενα χρόνια θα εξαντλήσει κάθε περιθώριο παρέμβασης, κάθε περιθώριο εξασφάλισης δυνατοτήτων κοινοτικών, είτε μέσω των εγγυήσεων είτε μέσω της ενιαίας ενίσχυσης είτε μέσω της απορρόφησης πολύτιμων κονδυλίων για αναπτυξιακά έργα.
      Και πρέπει να σας πω ακόμη ότι και ο δεύτερος πυλώνας, ο πυλώνας της ανάπτυξης θα αξιοποιηθεί στο σύνολό του, αφού είμαστε διατεθειμένοι και προετοιμασμένοι να εφαρμόσουμε αυτές τις δυνατότητες και να υλοποιήσουμε τα προγράμματα που προβλέπονται.
     Μας είπε ο Συνασπισμός ότι δεν συμφωνεί με την αποδέσμευση του 100%. Σε αυτό ουσιαστικά κατηγορήθηκε από τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ότι συναλλάσσεται –συναλλάσσεστε εσείς- με τους βιομηχάνους. Γιατί αυτό λέει και για εμάς ο κ. Παπανδρέου, ότι όσοι από τους εκπροσώπους φορέων ή και στελεχών, αν θέλετε, αναφέρονται στην ανάγκη να μην υπάρξει αποδέσμευση, αυτοί «σώνει και καλά» συναλλάσσονται με καπνοβιομηχάνους. Αυτό μας λέει ο κ. Παπανδρέου. 
     Πρέπει να σας πω ότι αναμένουμε τις τελικές προτάσεις των φορέων και ιδίως της ΠΑΣΕΓΕΣ, η οποία, κύριε Πρόεδρε του ΠΑΣΟΚ, δεν μας έχει κατατεθεί ακόμα. Εμείς δεν πρόκειται να παρακάμψουμε τη θεσμοθετημένη διαδικασία της υποβολής προτάσεων, ιδιαίτερα από την κορυφαία συνεταιριστική οργάνωση που μας ζήτησε παράταση, η οποία λήγει σε δεκαπέντε-είκοσι μέρες, ώστε να συνεκτιμήσουμε και τις δικές σας προτάσεις στην αξιολόγηση των συνολικών πορισμάτων, για να υπάρξει η ελληνική θέση έγκαιρα και πάντως προ του Ιουλίου που είναι η καταληκτική προθεσμία. 
     ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Μόνο για το λάδι.
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ (Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Και εγώ θέλω να σας επισημάνω ότι ορισμένες χώρες που βιάστηκαν να καταθέσουν τη δική τους εθνική πρόταση, αναγκάστηκαν να υπαναχωρήσουν και να πάρουν πίσω τις θέσεις τους. Πρέπει δε να σας πω ότι το σύνολο των κοινοτικών κανονισμών που είμαστε υποχρεωμένοι να εφαρμόσουμε σήμερα -και αυτό απευθύνεται κυρίως στο ΠΑΣΟΚ- έχουν συμφωνηθεί επί των δικών σας ημερών.
     Εμείς κάνουμε μια διαχείριση. Την κάνουμε με τρόπο συνετό, την κάνουμε μετά από ευρύτατο διάλογο με τους εκπροσώπους των φορέων και έχουμε επιτύχει στο σύνολο των προϊόντων -τα οποία αντιμετώπιζαν φέτος κρίση λόγω υπερπαραγωγής και μεγάλης αδιάθετης ποσότητας- σχεδόν ομοφωνία, ένα φαινόμενο πρωτόγνωρο διότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις δυστυχώς αποφάσιζαν με δικές τους πρωτοβουλίες, με δικές τους αυθαίρετες αποφάσεις, οι οποίες δεν στηρίζονταν από το σύνολο των φορέων.
     Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ακόμα και στην πρόσφατη κρίση με τα βαμβάκια, με τους βαμβακοπαραγωγούς, εκείνοι που διαμαρτύρονταν ήταν μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό του συνόλου των βαμβακοπαραγωγών. Και αν υποθέσουμε ότι οι βαμβακοπαραγωγοί που διαμαρτύρονταν ήταν τρεις ή τέσσερις χιλιάδες, θα θυμάστε ότι οι υπόλοιπες εβδομήντα πέντε ή εβδομήντα οκτώ χιλιάδες συμφωνούσαν με τα μέτρα μας και αρνούνταν να αποδεχτούν προτάσεις άλλων αγροτών που διαμαρτύρονταν, ακριβώς γιατί αυτή η ικανοποίηση θα ζημίωνε τους ίδιους.
     Κάναμε, λοιπόν, αυτήν τη συνετή διαχείριση με διάλογο, τον οποίο θα εξακολουθήσουμε και μάλιστα στα πλαίσια θεσμοθετημένου οργάνου που θα είναι η ολομέλεια των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών, που θα καταθέτει για κάθε προϊόν ή ομάδα προϊόντων συγκροτημένη πρόταση έγκαιρα, ώστε να συνεκτιμάται ο προβληματισμός των φορέων και να υπάρχει η άριστη τοποθέτηση και απόφαση της Κυβέρνησης που θα γίνεται αποδεκτή από το σύνολο των φορέων.
     Όσον αφορά δε την αξιοποίηση δυνατοτήτων, θέλω να σας πω ότι ουδέποτε ήρθε στην αντίληψή μας οποιαδήποτε διαδικασία προετοιμασίας της χώρας από την προηγούμενη κυβέρνηση για τη νέα ΚΑΠ. Εσείς συμφωνήσατε τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική μέχρι τον Ιούνιο του 2003, εσείς κακώς δεν βάλατε στη διαπραγμάτευση και τα μεσογειακά προϊόντα και μας ήρθαν στη συνέχεια ως νέα Κυβέρνηση να τα διαπραγματευτούμε, χωρίς να έχουμε το κύρος και τη δυνατότητα της Προεδρίας, την οποία είχατε εσείς επί έξι μήνες.
     Όλη αυτή η διαδικασία, λοιπόν, δεν είχε καμία υποστήριξη, είτε διοικητική είτε άλλη. Άρχισαν οι διαδικασίες προετοιμασίας της χώρας και ήδη έχει ολοκληρωθεί οποιαδήποτε διαδικαστική θεσμική προϋπόθεση, οποιαδήποτε απ’ αυτές και αυτές στις οποίες αναφέρεται ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. 
     Κοινή υπουργική απόφαση υπάρχει και έχουμε εξασφαλίσει κάτι πολύ σημαντικό, που ίσως δεν έχει αναδειχθεί: Ότι για την επόμενη τριετία θα υπάρχει χαλαρή εφαρμογή της πολλαπλής συμμόρφωσης, ώστε να μην υπάρχει κανένας κίνδυνος περικοπών κοινοτικών επιδοτήσεων, όπως θα υπήρχε αν παραμέναμε στη διαπραγμάτευση της δικής σας κυβέρνησης. 
     Προφανώς, ολοκληρώνοντας τον κύκλο των επαφών και των συνεργασιών με τους φορείς και τους εκπροσώπους τους, θα είμαστε πανέτοιμοι με την καταγραφή και των ιστορικών δικαιωμάτων των αγροτών, ώστε να εφαρμόσουμε αποτελεσματικά και χωρίς κανένα κίνδυνο περικοπών κοινοτικών ενισχύσεων τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική από τον Ιανουάριο του 2006.
     Ήδη προγραμματίζονται μιας πρωτόγνωρης έκτασης ημερίδες και ενημερωτικές διαδικασίες στο σύνολο της επικράτειας. Ήδη ολοκληρώθηκε σήμερα ο πρώτος κύκλος, με τρεις ημερίδες που αφορούν τα στελέχη του Υπουργείου και περιφερειακών υπηρεσιών. Επεκτεινόμαστε σε κάθε πρωτεύουσα νομού, κάνουμε διάλογο με τους εκπροσώπους των φορέων και θα καταστήσουμε κτήμα και του τελευταίου αγρότη τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική.
     Θα υπάρξει δε, μόλις ολοκληρωθεί και η διαδικασία των διαβουλεύσεων για την αποδέσμευση, ένα ενημερωτικό εξειδικευμένο, εκλαϊκευμένο φυλλάδιο για τους αγρότες, το οποίο θα τους ενημερώνει για κάθε παράμετρο, κάθε λεπτομέρεια της εφαρμογής αυτού του νέου τρόπου καταβολής της ενίσχυσης.
     Πρέπει δε να πω ακόμη ότι ο ΕΛΓΑ ουδέποτε δεσμεύθηκε ότι θα δίνει την αποζημίωση σε τρεις μήνες από την καταστροφή. Θα σας πω για ποιον απλό λόγο γίνεται αυτό, πέραν του ότι ουδέποτε τη δώσατε εσείς, όχι στο τρίμηνο από την παραγωγή, όχι στο τρίμηνο από τη συγκομιδή αλλά και πολύ πολύ αργότερα. Διότι είναι ανάγκη να καταγράφεται η τελική τιμή του προϊόντος που δεν έχει ζημιωθεί, ώστε να αποτιμάται το ύψος της ζημιάς και να καταβάλλεται η διαφορά. Αυτή είναι η απλή λογική.
     Εμείς, λοιπόν, έχουμε δεσμευθεί στο πρόγραμμά μας και έχουμε καταθέσει επανειλημμένως στα Πρακτικά τη συγκεκριμένη παράγραφο που αναφέρεται στη δέσμευση της Νέας Δημοκρατίας να καταβάλλονται οι αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ εντός τριμήνου από τη συγκομιδή και όχι από την εκδήλωση του φαινομένου. Βέβαια ποτέ δεν φθάνουμε το τρίμηνο. Πάντοτε καταβάλλουμε νωρίτερα τις αποζημιώσεις.
      Όσον αφορά όμως τις ενισχύσεις του ΠΣΕΑ, αυτό είναι μια χρονοβόρος διαδικασία, όπως ξέρετε. Επί των ημερών σας θεσμοθετήθηκε. Εμείς προσπαθούμε τα τρία χρόνια καθυστέρησης της καταβολής των ενισχύσεων για φυτικό κεφάλαιο και υποδομή να τα κάνουμε πολύ λιγότερα, δηλαδή στον ένα χρόνο, και έχουμε πετύχει πολύ γρηγορότερους ρυθμούς καταβολής ενισχύσεων. Αλλά ακόμη προσπαθούμε να περάσουμε ρυθμίσεις και να εγκρίνουμε προγράμματα, τα οποία είχατε καθυστερήσει εσείς επί των ημερών σας. Διότι όταν παραλάβαμε υπήρχαν εκκρεμότητες από το 2000 και το 2001. Αναφέρομαι στις ενισχύσεις για υποδομή και για το φυτικό κεφάλαιο. Και ουδέποτε, κύριε Πρόεδρε του ΠΑΣΟΚ, είπε οποιοδήποτε στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά», όπως μονότονα αναφέρετε κι εσείς και τα στελέχη σας. Ουδέποτε! Θα ήταν πάρα πολύ εύκολο, όταν ήμασταν Αντιπολίτευση, όσοι εκπροσωπούσαμε το κόμμα στον τομέα της αγροτικής ανάπτυξης να αναφερόμαστε και σ’ αυτό. Ουδέποτε το κάναμε. Δεν υπάρχει καμία δήλωση που να επιβεβαιώνει κάτι τέτοιο. Νομίζω δε ότι θα πρέπει εκ των υστέρων να αποτιμηθεί η πολύ σοβαρή, υπεύθυνη τοποθέτηση της Νέας Δημοκρατίας, που ως Αντιπολίτευση αρνούνταν αυτές τις πρακτικές, ακριβώς γιατί δεν μπορούσαμε να εφαρμόσουμε μια πολιτική εθνικών ενισχύσεων όταν μάλιστα διεκδικούσαμε ως χώρα πολύ σημαντικότερα κονδύλια από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη στήριξη συγκεκριμένων προϊόντων. Και είναι απαράδεκτο να μιλάμε για εθνικές ενισχύσεις όταν το ποσό το οποίο ζητείται, η αναλογία του ποσού αυτού στις κοινοτικές ενισχύσεις ετησίως είναι μόνο το 0,09% και όταν η παραπάνω ποσότητα του βαμβακιού ήταν το 3,4%.
	Θέλω να επισημάνω ότι η Νέα Δημοκρατία ως Κυβέρνηση καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την υλοποίηση του συνόλου των κυβερνητικών δεσμεύσεών της στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα. Θα φέρουμε νομοσχέδιο στο οποίο θα υλοποιούνται τα κυβερνητικά μέτρα του προγράμματός μας, που εξαγγέλθηκε από τον Πρωθυπουργό τον Ιούνιο του 2003, και θα έχουμε μία σειρά από παρεμβάσεις -και πρακτικές παρεμβάσεις αλλά και σε διοικητικό επίπεδο- ώστε να υλοποιήσουμε πολύ σύντομα το πρόγραμμά μας και να αλλάξουμε την πορεία του τόπου.
      Εκείνο που έχει σημασία είναι όλοι να προετοιμαστούμε με σοβαρότητα για τις νέες προκλήσεις που διανοίγονται μετά το 2006, όταν το σύνολο των προϊόντων θα απολαμβάνει μόνο την εμπορική τιμή του προϊόντος και όταν θα πρέπει να προσαρμοστούμε στις νέες καταναλωτικές τάσεις διεθνώς αλλά και στο εσωτερικό, που επιβάλλουν ποιοτικά προϊόντα, ασφάλεια των τροφίμων και  προστασία του περιβάλλοντος. Το σύνολο των πιλοτικών μελετών που υπάρχουν στα ερευνητικά ιδρύματα της χώρας καταγράφεται και θα γίνει κτήμα των αγροτών, ώστε να γνωρίζουν ποια καλλιέργεια μπορούν να αξιοποιήσουν. Και βέβαια υπάρχουν δεκατρείς μελέτες σ’ επίπεδο καθεμιάς περιφέρειας, που θα αξιολογούν τις επιπτώσεις της νέας ΚΑΠ και θα προχωρούν σε αναδιαρθρώσεις καλλιεργειών, για να υποβοηθήσουμε τον αγρότη στη νέα περίοδο μετά το 2006.
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το λόγο ζήτησε ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως, κ. Καραμανλής. Ορίστε, έχετε το λόγο.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα με ιδιαίτερη προσοχή τον κ. Αλαβάνο και οφείλω να πω ότι σε πολλά τουλάχιστον ήταν σωστή η περιγραφή των προβλημάτων. Άλλωστε και σήμερα αλλά και σε άλλες ανάλογες περιπτώσεις πολλά εξ αυτών τα έχω θίξει και εγώ. Είναι αλήθεια αυτά που είπατε, εν πολλοίς, ως διαπιστώσεις.
      Από τη δική μας πλευρά, εμείς παρουσιάσαμε τους τρόπους αντιμετώπισης. Βεβαίως, τα προβλήματα δεν λύνονται ούτε από τη μία μέρα στην άλλη ούτε με ένα μαγικό ραβδί. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, τις οποίες ήδη ανέφερα στην αρχική μου εισήγηση.
      Θέλω όμως για κωδικοποίηση να πω ότι κατά βάση η λύση έχει δύο σκέλη. Από τη μία είναι η μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των υπαρχουσών δυνατοτήτων,  η άμβλυνση των συνεπειών από τις επερχόμενες –και τις ξέρουμε όλοι- διεθνείς εξελίξεις και βέβαια από τις μεγάλες καθυστερήσεις στην προσπάθεια προσαρμογής σε ό,τι αφορά πάντα στην αγροτική οικονομία που έχουμε παρουσιάσει επί πολλά χρόνια.
      Κακά τα ψέματα όμως -και θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σας- αυτό γίνεται, πρέπει να γίνει με τη μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα, αλλά κατά βάση είναι αμυντική τακτική. Είναι προσπάθεια αντιμετώπισης ή έστω αποτελεσματικής άμβλυνσης των όσων ήδη έχουν δρομολογηθεί είτε από δικές μας ολιγωρίες ως χώρα είτε από τις επερχόμενες μεταβολές.
      Η άλλη πλευρά του λόφου, το δεύτερο σκέλος της λύσης είναι μία επιθετική πολιτική, η οποία κατά βάση μπορεί να συμπυκνωθεί στους τίτλους «ποιότητα, ανταγωνιστικότητα, πιστοποίηση, προϊόντα με επωνυμία προέλευσης». Κανείς δεν λέει ότι αυτό είναι εύκολο. Χρειάζονται σοβαρές διαρθρωτικές παρεμβάσεις και στις καλλιέργειες -αναδιάρθρωση καλλιεργειών- και στα έργα υποδομής και στην πληροφόρηση του αγρότη και κίνητρα, εάν μιλούμε για συσκευασία, επεξεργασία, πιστοποίηση. Καμία αμφιβολία ότι αυτός είναι ο στόχος. Και αυτός χρειάζεται διαρκή και μεγάλη προσπάθεια.
      Αναφέρατε -νομίζω επιτυχώς- το παράδειγμα με το λάδι. Είναι ακριβώς όπως τα είπατε. Εάν όμως αναλύσουμε τις παραμέτρους αυτού του παραδείγματος, νομίζω ότι δείχνει ξεκάθαρα το πού είναι το «κλειδί» για το μέλλον μας. Να έχουμε από τη μια ένα από τα καλύτερα ποιοτικά λάδια και από την άλλη να αδυνατούμε να το συσκευάσουμε, να το πιστοποιήσουμε, να το τυποποιήσουμε ως επώνυμο προϊόν; Αυτό δεν δείχνει χρεοκοπία πολιτικής για δεκαετίες;
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Εμείς δεν λέμε μεγάλες κουβέντες, αλλά είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε αυτήν τη μάχη και θέλω να πιστεύω ότι όλες και όλοι μαζί θα συμμετάσχουμε σ’ αυτήν την προσπάθεια, γιατί είναι το καλό του Έλληνα αγρότη, είναι το καλό της ελληνικής περιφέρειας, σε τελική ανάλυση είναι το εθνικό συμφέρον.
      Άκουσα με προσοχή και τον κ. Παπανδρέου. Δεν με εντυπωσίασε η οξύτητά του. Αντιλαμβάνομαι και μάλιστα πολύ καλά τους λόγους που τον οδηγούν σε τόσο υψηλούς τόνους. Δικαίωμά του είναι, σε ένα βαθμό –θα έλεγα- και υποχρέωση να ασκεί κριτική, σκληρή κριτική στην Κυβέρνηση. Αυτό όμως που με εντυπωσιάζει είναι η προσποίηση έλλειψης μνήμης. Είναι η επιλογή της πολιτικής αμνησίας. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτέλους όλοι στην ίδια χώρα ζούμε και όλοι θυμόμαστε πολύ καλά. Κανείς δεν μπορεί να καταγγέλλει και ταυτόχρονα να υπερασπίζεται τα ίδια πράγματα.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Δεν μπορεί να παριστάνει τον τιμητή για όσα ευθύνεται το κόμμα του. Υποχρεούται να παίρνει θέση. 
      Πότε, δηλαδή, αναπτύχθηκαν στη χώρα τα νοσηρά φαινόμενα που τώρα αποκαλύπτονται; Πότε αναπτύχθηκαν οι διαπλοκές που αποκαλύπτονται σήμερα; Πότε και σε ποιες περιπτώσεις αντιμετωπίστηκαν με συναίσθηση ευθύνης, με αποτελεσματικές δράσεις οι συνεχείς αποκαλύψεις και οι καταγγελίες για παρανομίες;
      Να σας αναφέρω και κάτι ακόμα. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η προσφυγή, η καταφυγή στα άκρα και τις ακρότητες, όποια κομματική σκοπιμότητα, όποια μικροπολιτική και εάν την υπαγορεύει, δεν είναι δύναμη. Στην πραγματικότητα είναι αδυναμία και οπισθοδρόμηση. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Ακούστηκαν αναφορές για τα πάντα. Προτάσεις δεν υπήρξαν για κανένα ζήτημα. Ακούστηκαν επικρίσεις για το σήμερα, αλλά δεν ακούστηκε καμία παραδοχή για τα πραγματικά αίτια και τον πραγματικό χρόνο δημιουργίας των προβλημάτων.
      Επιτέλους όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποιος ευθύνεται για τις στρεβλώσεις και τις διαρθρωτικές αδυναμίες; Ποιος ευθύνεται για την εγκατάλειψη; Η Κυβέρνηση των έντεκα μηνών ή το καθεστώς της εικοσαετίας; 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Ποιος ευθύνεται για την έλλειψη σχεδιασμού, για τα συσσωρευμένα αδιέξοδα, για την ανεπάρκεια του κράτους; Η Κυβέρνηση των έντεκα μηνών ή το καθεστώς της εικοσαετίας; 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Δυστυχώς η γεωργική οικονομία είναι ένα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα, είναι ένας αντικατοπτρισμός της οικονομίας μας: Ένας αντικατοπτρισμός σε μία έρημο προβλημάτων που συσσωρεύονταν για ένα τέταρτο του αιώνα και αναζητούν λύσεις στη νέα διακυβέρνηση. Σωστά αναζητούν λύσεις με τη δική μας πρόταση και τη δική μας σφραγίδα.
      Μιλάτε για τη διαπραγμάτευση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι απλά τα πράγματα. Εσείς αφήσατε στη συζήτηση – διαπραγμάτευση για την αναθεώρηση της ΚΑΠ απ’ έξω τα μεσογειακά προϊόντα. Αυτή είναι η αλήθεια. 
      (Ζωηρά χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Ήταν αποτέλεσμα της δικής μας προσπάθειας, του δικού μας αγώνα, της δικής μας διαπραγμάτευσης ότι καλύφθηκαν τα μεσογειακά προϊόντα που αποτελούν περισσότερο από το 75% της ελληνικής παραγωγής. Και αυτό δεν είναι ζήτημα ότι έχουμε διαφορετικές γνώμες, γιατί δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Το γεγονός και μόνο είναι η απόδειξη του αποτελέσματος.
      Μιλάτε για τα πανωτόκια. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα πανωτόκια ξέρουμε, ή θα έπρεπε να ξέρουμε όλοι, ότι ήταν ένα τεράστιο πρόβλημα. Εμείς τολμήσαμε να το ανοίξουμε, δώσαμε λύση κι αν χρειάζεται επιμέρους διορθώσεις να τις δούμε και να τις κάνουμε. 
      (Ζωηρά χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Αλλά με ποιο πολιτικό ανάστημα και με ποιο ηθικό έρεισμα μιλάτε για πανωτόκια εσείς που δημιουργήσατε το πρόβλημα και οδηγήσατε στην υπερχρέωση, στην καταχρέωση τόσους Έλληνες και προπάντων τους Έλληνες αγρότες;
      (Ζωηρά χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Μας μέμφεστε για τις αποζημιώσεις που, όπως ρητά και επακριβώς είχαμε δεσμευθεί, πρέπει να καταβάλλονται μέσα στο τρίμηνο από τη συγκομιδή. Και αυτό συνιστά …
      (Θόρυβος-διαμαρτυρίες)
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ: Άλλα λέγατε. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού): Αυτό συνιστά από μόνο του τεράστια πρόοδο σε σχέση με τις καθυστερήσεις της δικής σας περιόδου, που συχνότατα ξεπερνούσαν ακόμα και τον ένα χρόνο. Αυτή είναι η αλήθεια. 
      (Ζωηρά χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Εν πάση περιπτώσει, για να καταλάβω: Η δική σας πρόταση ποια είναι; Να καταβάλλονται οι αποζημιώσεις πριν ακόμα γίνουν οι ζημιές;
      (Ζωηρά χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι χώρες που θέλουν να κερδίσουν το μέλλον οφείλουν να παλέψουν για να προωθήσουν τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα, να διεκδικούν αποφασιστικά καλύτερη θέση στις παγκόσμιες αγορές, να επενδύσουν σε σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα στη γνώση, στην τεχνολογία, να προωθήσουν αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που διασφαλίζουν δυναμική ανάπτυξη και κατοχυρώνουν το κοινωνικό κράτος και μάλιστα απέναντι στις προκλήσεις του μέλλοντος.
      Στην Ελλάδα για πάρα πολλά χρόνια επικράτησε η λογική του «δεν δικαιούστε για να ομιλείτε», επικράτησε η λογική του «δεν ακούω και δεν βλέπω», επικράτησε η λογική του «δεν συζητάω, δεν εμπιστεύομαι τον πολίτη, ξέρω καλύτερα από τον καθένα». Επικράτησε η μοιρολατρική άποψη για δύο διαφορετικές Ελλάδες. Φθάσαμε στο σημείο να θεωρείται από εκείνους που έπαιρναν τις αποφάσεις αυτονόητη η διαφθορά και αναπόφευκτη η διαπλοκή. 
      (Ζωηρά χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Να θεωρείται δεδομένη η στασιμότητα και η συντήρηση. Να θεωρείται ουτοπία η πρόοδος και η εξέλιξη. 
      Αυτή ήταν δυστυχώς η πραγματικότητα έως τις 7 του Μάρτη. Ο κύκλος, όμως, αυτός έκλεισε. Οι πολίτες επέλεξαν πολιτική αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, πολιτική γενναίων αποφάσεων και αυτό κάνουμε. Δεν ισχυρίζεται κανένας ότι είναι εύκολο. Αλλά αυτό πρέπει να γίνει, αυτό θα γίνει. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έρχομαι σε ένα άλλο θέμα. Είναι πολυσυζητημένο, αλλά δυστυχώς επανέρχεται. Μόλις αναλάβαμε την ευθύνη για τη διακυβέρνηση του τόπου ανταποκριθήκαμε στη δέσμευσή μας για την αποτίμηση της οικονομικής πραγματικότητας για να ξέρουμε, πάνω απ’ όλα να ξέρουν όλοι οι πολίτες, πού ακριβώς βρισκόμαστε, κυρίως όμως, για να αποτρέψουμε τα χειρότερα και να διασφαλίσουμε ένα νέο ξεκίνημα ευθύνης, φερεγγυότητας, σιγουριάς. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Συνέχεια στις μεθοδεύσεις του παρελθόντος δεν μπορούσε να υπάρξει. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε ήδη προειδοποιήσει την τότε κυβέρνηση, είχε ήδη ζητήσει πρόσθετα στοιχεία και οι υπεύθυνοι έκρυβαν συστηματικά την αλήθεια. Το βέβαιο είναι ότι η ενδεχόμενη αδράνειά μας αναπόφευκτα θα οδηγούσε σε μια νέα αναγκαστική, κοινοτική παρέμβαση. Θα οδηγούσε προπαντός σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις με εξαιρετικά δυσμενείς συνέπειες για τη χώρα, για την κοινωνία, για τον Έλληνα πολίτη. 
      Η εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών πρόβαλε, όχι μόνο ως επιτακτική αναγκαιότητα, αλλά και ως η μοναδική επιλογή για να μπει τέλος στο δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Η αποκαλούμενη «δημιουργική λογιστική», με άλλα λόγια η πλασματική ωραιοποίηση και ο εφησυχασμός, αποδεικνυόταν επιλογή μετάθεσης των βαρών και υποθήκευσης του μέλλοντος. Δεν ήταν, όμως, μόνο απλώς δημιουργική λογιστική. Ήταν επιλογή εξαπάτησης των πολιτών. Αυτή είναι η πραγματικότητα. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Πιστεύει, όμως, κανείς ότι εξαπατώντας τους πολίτες μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη και ευημερία; Πιστεύει κανείς ότι μπορεί να επιλύσει οποιαδήποτε προβλήματα, αν δεν γνωρίζει και δεν αναγνωρίζει τις πραγματικές τους διαστάσεις; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι οι πολιτικές του χθες οδήγησαν το δημόσιο χρέος σε δυσβάστακτα ύψη; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι οδήγησαν τους προϋπολογισμούς σε αδιέξοδα; Και επιτέλους, φταίνε εκείνοι που λένε την αλήθεια ή εκείνοι που δημιούργησαν και έκρυβαν το πρόβλημα; 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Δηλαδή, για να καταλάβω τι ακριβώς λέτε. Από τη μια στείλατε τη χώρα σε μια απίστευτη δημοσιονομική εκτροπή και ζητάτε και τα ρέστα; Επί χρόνια λέγατε συνειδητά, συστηματικά ψέματα και παριστάνετε και τους τιμητές; Δεν τα έχετε καταλάβει καλά τα πράγματα. Δεν είσθε ούτε τιμητές ούτε κατήγοροι. Κατηγορούμενοι είσθε για εξαπάτηση των πολιτών και για τα συσσωρευμένα αδιέξοδα της οικονομίας.
      (Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε ό,τι αφορά τώρα την εισοδηματική πολιτική, πολύ καλά καταλαβαίνουμε και πρώτος εγώ καταλαβαίνω τους πολίτες που δεν είναι ικανοποιημένοι. Ούτε και εμείς είμαστε ευτυχείς για την κατάσταση της οικονομίας γενικότερα, των δημόσιων οικονομικών ειδικότερα. Και το λέω ευθέως αυτό. Υπερβήκαμε, όμως και τα τελευταία περιθώρια που υπήρχαν. Διανύουμε μία δύσκολη, μια κρίσιμη χρονιά για τη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας στα όρια που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν έχουμε δικαίωμα αποτυχίας.
      ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Τώρα το καταλάβατε; Όταν κάνατε τις προγραμματικές;
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού): Γιατί σε μια τέτοια περίπτωση οι συνέπειες θα είναι βαριές για όλους και θα είναι ακόμα πιο βαριές για τους οικονομικά ασθενέστερους. Αυτό δεν πρόκειται να το αφήσουμε να συμβεί, γιατί είναι ζήτημα εθνικού χρέους και εθνικής ευθύνης να μη συμβεί. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Όμως, παρά τα τεράστια βάρη του χθες, παρά τις δυσκολίες του εγχειρήματος, επιμένουμε στις δεσμεύσεις μας και επιμένουμε σταθερά στην εφαρμογή ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής. Οι αυξήσεις, όπως ακριβώς είχαμε δεσμευτεί, κινούνται πάνω από τα όρια του πληθωρισμού και επιπλέον υπάρχει ουσιαστική μείωση στα φορολογικά βάρη, κυρίως για τους οικονομικά ασθενέστερους. Οι Έλληνες μπορούν να αισθάνονται σίγουροι ότι οι δεσμεύσεις, που αναλάβαμε στο πλαίσιο της τετραετίας, ισχύουν και μάλιστα στο ακέραιο. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Επειδή ακούγονται πολλά και αντιφατικά, θέλω να υπογραμμίσω ότι η πολιτική μας έχει ως στόχο την αντιμετώπιση των προβλημάτων της καθημερινότητας, ότι έχει ως σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής. 
      Για εμάς, το πιο σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα είναι η ανεργία. Η αλήθεια είναι ότι η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται παρά μόνο με νέες επενδύσεις, νέες επιχειρήσεις, νέες θέσεις εργασίας. Ο καθένας ας αναλάβει, επιτέλους, τις ευθύνες του και για τα έργα του και για τις κρίσεις του.
      Κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, έχετε παρελθόν και όσο ταυτίζεστε με το παρελθόν, δεν μπορείτε να διεκδικείτε το μέλλον. Η χώρα χρειάζεται πολιτικές που να μην υπονομεύουν, αλλά να εγγυώνται μία καλύτερη προοπτική. 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ: Έχετε και εσείς παρελθόν. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού): Τέλος, μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση αυτή η διαρκής αναφορά ακόμα και σε θέματα άσχετα από αυτά που σήμερα συζητούμε, όπως για παράδειγμα στο νόμο για το βασικό μέτοχο. Είναι περίεργη αυτή η επιλεκτική ευαισθησία ειδικά για αυτόν τον νόμο.
      (Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Θα ήθελα να ρωτήσω το εξής: Μήπως στις δικές σας μέρες, με τη διαπλοκή και τα οργανωμένα συμφέροντα να αλωνίζουν ανενόχλητα, είχατε τάχα σπουδαίες επιδόσεις στις επενδύσεις; Έγιναν σπουδαίες επενδύσεις και δεν τις είδαμε εμείς; 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Άρα, το πρόβλημα δεν είναι οι επενδύσεις, αλλά οι επιλεκτικές ευαισθησίες για ρυθμίσεις που αποτρέπουν τα αχαλίνωτα φαινόμενα της ανεξέλεγκτης δράσης των οργανωμένων συμφερόντων.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μπροστά στα μεγάλα, στα επί δεκαετίες συσσωρευμένα προβλήματα υπάρχουν δύο δρόμοι. Ο ένας δρόμος είναι της εύκολης οξύτητας, της υποκρισίας, της ανευθυνότητας και μάλιστα από εκείνους που φέρουν, όχι ίσως το αποκλειστικό, αλλά το κύριο βάρος για τη διόγκωση των προβλημάτων.
      Ο άλλος δρόμος είναι ο δρόμος της υπευθυνότητας, της ειλικρίνειας, είναι ο κοπιαστικός και ανηφορικός δρόμος της δημιουργίας. Εμείς αυτόν τον δρόμο έχουμε διαλέξει και σε αυτόν θα πορευθούμε με συνέπεια. 
      (Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει την επιλογή του, ελπίζω, αναλογιζόμενος τι ωφελεί και τι ζημιώνει τον τόπο. Στο τέλος-τέλος κριτής όλων μας είναι ο πολίτης που ξέρει, που έχει πια μακρά εμπειρία, που είναι ωριμότερος από ποτέ, για να σταθμίζει και να επιλέγει το εθνικό συμφέρον. 
      (Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν παρατεταμένα και ζωηρά)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Αγαπητοί συνάδελφοι, νομίζω ότι σωστά πράξαμε και ζητήσαμε αυτήν τη συζήτηση, γιατί υπήρξαν ενδιαφέροντα σημεία και παρατηρήσεις στις ομιλίες όλων των πολιτικών αρχηγών. Ας μην αφήσουμε, όμως, αυτήν τη συζήτηση να εξελιχθεί σε μία δικομματική αντιπαράθεση, διότι δεν αξίζει απέναντι σε αυτούς που μας ακούν, που μοχθούν, που έχουν αγωνία και είναι σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Ας μην το κάνουμε αυτό κάποιες φορές, αλλά ας προσπαθήσουμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα τα οποία θα μπορούσαν να βοηθήσουν συνολικά τη χώρα.
      Θα κάνω μερικές παρατηρήσεις. Πρώτον, σχετικά με το καθεστώς του βαμβακιού, ανέφερα -και αμφισβητήθηκε από τον πρώην Πρωθυπουργό κ. Σημίτη- ότι είναι τόσο διαστρεβλωμένος και παρανοϊκός αυτός ο κανονισμός, ώστε όταν αυξάνει η παραγωγή, μειώνεται το συνολικό κονδύλι που παίρνει η χώρα μας, όχι να μας πουν «θα πάρετε χίλιες δραχμές, όσα κιλά και αν παράγετε». Επομένως, περισσότερα κιλά, λιγότερη ενίσχυση ο παραγωγός. Όχι. Αυξάνεται η παραγωγή, παίρνουμε λιγότερα λεφτά. 
      Καταθέτω στα Πρακτικά την επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου δείχνει για παράδειγμα ότι όταν η παραγωγή μας είναι ένα εκατομμύριο πενήντα χιλιάδες τόνοι, η συνολική ενίσχυση της χώρας είναι 800.000.000 ευρώ. Όταν η παραγωγή είναι -σας πάω στο άλλο άκρο- ένα εκατομμύριο οκτακόσιες πενήντα χιλιάδες τόνοι, η ενίσχυση της χώρας συνολικά είναι 200.000.000 ευρώ, δηλαδή το ?. Αντίστοιχο άρθρο 28 του κανονισμού.
	(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλαβάνος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
	ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Της καλής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
	ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Ακριβώς. Έτσι είναι, δυστυχώς και καταλαβαίνω την έκπληξη του κ. Σημίτη. Ο καθένας αισθάνεται έκπληξη όταν το ακούει, αλλά η δική του κυβέρνηση παρουσίασε ως επιτυχία αυτόν τον Κανονισμό.
	ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Τώρα το ανακαλύψατε αυτό, τώρα το καταλαβαίνετε;
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
	ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ!
	ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, μπορώ να κάνω μία παρέμβαση;
	ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Αλαβάνε, δέχεστε να κάνει μία παρέμβαση ο κ. Σημίτης;
      ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ορίστε, κύριε Πρόεδρε, έχετε το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ: Εγώ δεν είχα καμία έκπληξη γι’ αυτό. Είχα έκπληξη επειδή συγκρίνατε αυτήν την περίπτωση με την περίπτωση του φοιτητή που μαθαίνει και γι’ αυτό τιμωρείται. Η σύγκριση είναι αστειότητα. 
      Εκείνο το οποίο συμβαίνει και δεν αναφέρατε εσείς είναι το γεγονός ότι οι ελληνικές τιμές που παίρνει ο παραγωγός είναι πολύ υψηλότερες από τις διεθνείς τιμές. Εκεί είναι το πρόβλημα κι εκεί χρειάζεται απάντηση για το τι πρέπει να γίνει κι όχι τώρα να λέμε ότι παράγουμε και παράγουμε περισσότερο και ότι αυτό είναι καλύτερο. Μπορεί το να παράγουμε περισσότερο και περισσότερο να είναι χειρότερο καμία φορά.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεχίστε, κύριε Αλαβάνο.
      ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Εγώ, κύριε Πρωθυπουργέ, ανέφερα αυτό που λέει ο κανονισμός. Όταν παράγεις περισσότερο, παίρνεις λιγότερα χρήματα και γι’ αυτό έκανα…
      (Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ. Έγινε η παρέμβαση που έπρεπε να γίνει, τελείωσε το θέμα και συνεχίζει ο ομιλητής. Σας παρακαλώ πολύ.
      ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Εγώ νομίζω ότι και εδώ μέσα, αντί να λέμε ότι παίρνουμε πολλές ενισχύσεις, πρέπει να διαμορφώνουμε το κλίμα για να ζητήσουμε ενισχύσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση και να αμυνθούμε σε μία τεράστια πίεση να καταργηθούν αυτές οι ενισχύσεις. Αναφέρω το παράδειγμα του Ισραήλ. Ας το έχουμε υπόψη. Το Ισραήλ προ δεκαετίας είχε καλλιέργεια βαμβακιού εννιακόσιες χιλιάδες στρέμματα. Είχε αποδόσεις-ρεκόρ τετρακόσια εξήντα κιλά στο στρέμμα και σήμερα δεν υπάρχει ένα στρέμμα που να καλλιεργείται με βαμβάκι. Επομένως, μ’ αυτήν την έννοια πρέπει να δώσουμε τη μάχη, φυσικά όχι μόνο καλλιέργεια, φυσικά όχι καλλιέργειες που ρυπαίνουν, φυσικά αναζήτηση τρόπων σεβασμού στα υδάτινα αποθέματα κλπ. 
      Δεύτερο θέμα είναι το θέμα της αποσύνδεσης. Ανέφερα τις σκέψεις μας για το πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε στο ζήτημα της αποσύνδεσης. Είπε ο κ. Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναφερόμενος στην καπνοκαλλιέργεια ότι αυτό το θέλουν οι μεγάλοι μεταποιητές. 
      Εγώ δίνω στα Πρακτικά το ψήφισμα του Νομαρχιακού Συμβουλίου Ξάνθης. Το Νομαρχιακό Συμβούλιο Ξάνθης θεωρεί ιδιαίτερα επιζήμια την ολική αποσύνδεση της επιδότησης με το παραγόμενο προϊόν του καπνού, αφού πάνω από είκοσι χιλιάδες κάτοικοι της βόρειας ορεινής περιοχής του νομού με εντονότατο ανάγλυφο κλπ. θα οδηγηθούν στην οριστική και άμεση εγκατάλειψη αυτής της μοναδικής καλλιέργειας. 
      Δίνω επίσης στα Πρακτικά το ψήφισμα του Νομαρχιακού Συμβουλίου Κιλκίς. Το Νομαρχιακό Συμβούλιο Κιλκίς θεωρεί την ολική αποσύνδεση της επιδότησης με το παραγόμενο προϊόν ολέθρια για τους κατοίκους της περιοχής μας γιατί αναγκαστικά θα οδηγήσει στην εγκατάλειψη της καλλιέργειας, κυρίως, των ανατολικών ποικιλιών, μπασμάς, καμπακουλά κλασικά, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα στροφής των αγροτών σε άλλες καλλιέργειες.
      (Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλαβάνος καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
      Πρέπει να σκεφτούμε…
      (Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Σας παρακαλώ, κύριε Αλαβάνο, συνεχίστε την ομιλία σας.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Παρακαλώ τους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ. Συζητάμε εδώ. Αν θέλουμε σε κάθε τι να βάζουμε ένα κομματικό πρόσημο, εντάξει, μπορούμε να το κάνουμε.
    Εγώ λέω ότι στο θέμα της αποσύνδεσης πρέπει να προβληματιστούμε. Δεν πρέπει να έχουμε εύκολους χαρακτηρισμούς. Πρέπει να γίνει μια μεγάλη συζήτηση, να μη βρεθούν ανέτοιμοι οι αγρότες. Να δούμε τις δύο διαφορετικές γωνιές, η μία που λέει ότι ο ηλικιωμένος αγρότης παίρνει ένα κοινωνικό επίδομα στα τελευταία του χρόνια, από τη στιγμή που ο γιος του έχει φύγει στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και η άλλη που λέει ναι αλλά πώς θα μπει ο νέος αγρότης αν δεν του δώσουμε και κίνητρα για την παραγωγή. Ας κάνουμε, λοιπόν, μια συζήτηση χωρίς αφορισμούς. 
    Τρίτο σημείο. Για τη στήριξη της ασφάλισης της αγροτικής παραγωγής εμείς θέλουμε να αναφέρουμε ότι πρέπει να δούμε τον ΕΛΓΑ και τη στήριξή του και από τον κοινοτικό προϋπολογισμό, όπως γίνεται με εθνικές δαπάνες σε μια σειρά χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι εξώθηση στο δανεισμό.
    Τέταρτο σημείο που θα ήθελα να αναφέρω  και δεν πρόλαβα είναι το θέμα των μεταλλαγμένων που περιλαμβάνεται στο σεβασμό για το περιβάλλον. Δεν ακούστηκε η λέξη «μεταλλαγμένα» εδώ μέσα. Είναι βόμβα στα θεμέλια και της συμβατικής και της βιολογικής γεωργίας. Είναι πλήγμα στην βιοποικιλότητα. Είναι κίνδυνος για την ανθρώπινη υγεία. Είναι παράδοση του εμπορίου των σπόρων στις καλλιέργειες αυτές στις μεγάλες πολυεθνικές. Πρέπει να έχουμε ένα μέτωπο και διεκδικήσεις και απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
    Για το μητρώο αγροτών είναι σωστό ότι δεν μπορεί ένας μεγαλοεισοδηματίας της Αθήνας να παίρνει με τον ίδιο τρόπο επιδοτήσεις που παίρνει ένας μικρός κληρούχος. Όμως θέλει προσοχή αυτό. Διότι όντως μέσα σε συνθήκες που υπάρχει πολυαπασχόληση ο κουρέας του χωριού, ο οποίος έχει και άλλο επάγγελμα στο χωριό, όπου έχει και τις ελιές του, δεν μπορεί να εξαιρεθεί από την ενίσχυση. Υπάρχει μια τεράστια καθυστέρηση σε όλα τα μητρώα. Δέστε τι γίνεται στη Λέσβο τώρα με τις επιδοτήσεις για το ελαιόλαδο, όπου ούτε μητρώο υπάρχει, ούτε τίποτε άλλο. 
    Όσον αφορά τους συνεταιρισμούς είμαστε σε μια κατάσταση μηδενική, επικίνδυνη. Ενώ τώρα σε αυτές τις συνθήκες μεγάλων αναδιοργανώσεων οι συνεταιρισμοί έχουν να παίξουν ένα τεράστιο ρόλο, εμείς έχουμε κληρονομήσει μια κατάσταση κατάρρευσης, σήψης. Θέλει νέο νόμο για το συνεταιριστικό κίνημα, ωθήσεις και κίνητρα για τη δραστηριότητά τους.
    Ο συνάδελφος κ. Δραγασάκης είχε πει αυτό που άκουσα και από τη Γενική Γραμματέα του ΚΚΕ στον αναπτυξιακό νόμο και υπέστη και κριτική, ότι θέλουμε τα κίνητρα αυτά να ισχύουν και για τους συνεταιρισμούς.
    Για τις υποδομές δέστε τι γίνεται σήμερα στον Έβρο. Γιατί κάθε χρόνο να έχουμε πρόβλημα Έβρου; Αυτήν τη στιγμή υπάρχει τεράστιος φόβος για το τι θα γίνει με τη φυτική παραγωγή, με τα ζωϊκά κεφάλαια. Γιατί το πρόγραμμα των υποδομών καθυστερεί τόσο πολύ; Γιατί οι συμφωνίες που έπρεπε να έχουν γίνει με τη Βουλγαρία ώστε να εκτρέπεται ένα μέρος υπερβολικής ροής που διαμορφώνεται στον ορεινό όγκο της Βουλγαρίας δεν έχουν προχωρήσει; 
    Τέλος, θα ήθελα να επιμείνω στις δύο κατευθύνσεις που βάζουμε εμείς. Δηλαδή, το κοινοτικό πλαίσιο δεν είναι δεδομένο. Πρέπει να έχουμε διεκδικήσεις, διεκδικήσεις για τη στήριξη μεσογειακών προϊόντων, διεκδικήσεις για τη μεσογειακή οικογενειακή εκμετάλλευση, για τη μικρή και μεσαία επιχείρηση, για τις ποσοστώσεις γάλακτος οι οποίες είναι πολύ σημαντικές για μια χώρα που θέλει να σπάσει αυτήν την τεράστια πίεση, στα ελλείμματα της κτηνοτροφίας και το πιο σημαντικό είναι ότι θέλουμε ένα εθνικό σχέδιο. Δεν είναι απλή η αγροτική οικονομία. Αν μιλάμε για κάμπους εκεί, εντάξει, τα στοιχεία της ανταγωνιστικότητας παίζουν μεγάλο ρόλο, αλλά για δέστε το ανάγλυφο της Ελλάδας; Είναι νησιώτικες περιοχές, ορεινές περιοχές. Η αγροτική οικονομία συνδέεται με τον τουρισμό, συνδέεται με την εκπαίδευση, με την περιφερειακή ανάπτυξη, με τη διαφύλαξη του τοπίου. Είναι μια σύνθετη δράση και, κυρίως,  δεν θα το αντιμετωπίσουμε με στενά οικονομικούς όρους.
    Ο αγρότης της Τήνου που συντηρεί τις αναβαθμίδες και τις ξερολιθιές, δεν μπορεί τα φασολάκια του να είναι ανταγωνιστικά με αυτά της Αργεντινής. Θα πρέπει να αντιμετωπιστεί αλλιώς γιατί έχει περιβαλλοντικό, κοινωνικό και οικονομικό ρόλο. 
    Τελειώνοντας θέλω να πω ότι είμαστε μια χώρα ευλογημένη, έχουμε εύκρατο κλίμα, έχουμε κλιματολογικές συνθήκες πάρα πολύ καλές. Έχουμε μια μεγάλη βιοποικιλότητα, έχουμε μια τεχνογνωσία που μας έρχεται μέσα από αιώνες. Έχουμε τη μεγάλη απήχηση που έχει η μεσογειακή κουζίνα, η κρητική κουζίνα. Έχουμε τη δυνατότητα για επώνυμα προϊόντα, έχουμε τη δυνατότητα για προϊόντα ποιότητας, φθάνει να υπάρχει η στήριξη, η κατεύθυνση, η βοήθεια στον αγροτικό πληθυσμό. Και μακάρι αυτή η συζήτηση που προκαλέσαμε να συμβάλει στη διαμόρφωση αυτού που θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό, δηλαδή, ένα στρατηγικό πρόγραμμα για την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας και την περιφερειακή ανάπτυξη.
    Ευχαριστώ πολύ.
    (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
    ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Παπανδρέου.
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Αγαπητοί συνάδελφοι, ο κ. Καραμανλής μας μίλησε για επιθετική πολιτική, ποιότητα, ανταγωνιστικότητα και πιστοποίηση. Η μόνη επιθετική πολιτική που έχει η Νέα Δημοκρατία είναι η επιθετική πολιτική απέναντι στο ΠΑΣΟΚ. Και όταν ακούει για επιθετική πολιτική ο ελληνικός λαός, μάλλον τρομάζει, γιατί αυτή η «επιθετική πολιτική» ήταν επίθεση στο εισόδημα του εργαζόμενου, επίθεση στο εισόδημα του αγρότη, ακρίβεια και ανεργία. Αυτή είναι η αλήθεια, κύριε Καραμανλή.
    (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ )
      Η αλήθεια για την 20ετία και για τον αγρότη είναι, ότι τους τελευταίους έντεκα μήνες έχουμε μείωση κατά 50% στις περισσότερες τιμές για τα αγροτικά προϊόντα. Σ’ αυτούς τους έντεκα μήνες μειώθηκαν οι τιμές από πέρσι και όχι τα τελευταία είκοσι χρόνια.
    Η αλήθεια, επίσης, είναι, ότι τα τελευταία είκοσι χρόνια πάλαιψαν οι πρωθυπουργοί και ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κώστας Σημίτης για τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, για τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, που δεν υπήρχαν όταν ενταχθήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
    (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
    Αναφορικά τώρα με τις αποζημιώσεις. Είπατε ότι θα δίδονται μετά από τρεις μήνες. Έχουν περάσει δέκα μήνες, κύριε Καραμανλή, και πού είναι οι αποζημιώσεις για τον αγροτικό πληθυσμό; 
    Για τα πανωτόκια, κύριε Καραμανλή. Το πρόβλημα των πανωτοκίων είναι δημιούργημα του ΠΑΣΟΚ; Το θυμόσαστε καλά; Ποια είναι η αλήθεια; Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποφάσισε τον ανατοκισμό των δανείων το 1980. Και το 1989-90 πάλι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πήρε το επιτόκιο από το 16% και το έκανε 36%. Αυτή είναι η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας για τα πανωτόκια.
    (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
    Όταν μιλήσατε για τη συνείδηση των αγροτών και τον σεβασμό απέναντι στον αγρότη, το σύνθημά σας είχε ταυτιστεί με τα πανό  και τα τρακτέρ πάνω στα οποία ανέβαιναν οι Βουλευτές σας και το σύνθημα ήταν «όλα τα λεφτά κι όλα τα κιλά».  Αυτό ήταν το σύνθημά σας. Αυτή ήταν η παρανομία για την οποία εσείς μιλήσατε και την οποία τώρα φορτώνετε στους αγρότες.
    Ρωτήστε τους Βουλευτές των περιοχών όπου υπάρχουν βαμβακοπαραγωγοί. Ρωτήστε ποιοι βουλευτές είχαν το μέσο με τους Υπουργούς και ποιοι Υπουργοί μοίραζαν στρέμματα για να τα βάλουν στον ΟΣΔΕ. Αυτή δεν είναι ρουσφετολογική πολιτική; Αυτή δεν είναι ανεύθυνη πολιτική; Και τώρα φταίνε οι αγρότες;
    (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
    Και τώρα ξέρουν ότι θα μείνουν χωρίς λεφτά, με τα κιλά στις αποθήκες. Και εκεί που έπαιρναν με τον «κακό» κανονισμό «του ΠΑΣΟΚ» πέρσι τριακόσιες εξήντα δραχμές το κιλό το βαμβάκι, φαίνεται ότι φέτος θα πάει στις 260 δραχμές. Εφαρμόστε, τουλάχιστον, αυτόν τον «κακό κανονισμό» «του ΠΑΣΟΚ». Αυτό έχουμε πει επανειλημμένως.
    Κερδίσατε το χειροκρότημα των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, αλλά χάνετε καθημερινά την εμπιστοσύνη του επιχειρηματικού κόσμου, την εμπιστοσύνη του αγροτικού κόσμου, την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού. Αντί, λοιπόν, να μιλήσετε για το μέλλον, αντί να πείτε τι θα γίνει στον αγροτικό τομέα και πώς ακριβώς θα αξιοποιήσουμε αυτήν την νέα προοπτική, ακούσαμε και πάλι επιθέσεις εναντίον του ΠΑΣΟΚ, επιθέσεις όπως για το θέμα των μεσογειακών προϊόντων.
      Και εδώ πάλι ψεύδεστε. Το θέμα αυτό εμείς το είχαμε διασφαλίσει και με τη δική σας απόφαση αναστρέψατε, όπως σας είπα, για τους καπνοπαραγωγούς, για τους βαμβακοπαραγωγούς μετά το 2009 τις επιδοτήσεις αυτές. Αυτό, φίλες και φίλοι, είναι η αλήθεια.
      Η αλήθεια είναι, φίλες και φίλοι, ότι η χώρα έχει πάρει την κατηφόρα. Η αλήθεια είναι ότι σ’ αυτούς τους έντεκα μήνες δεν είμαστε εμείς που προσπαθούμε να ωραιοποιήσουμε τα πράγματα. Είσαστε εσείς που προσπαθείτε να ωραιοποιήσετε τα πράγματα ή να πιστεύετε ότι είναι ωραία τα πράγματα. Εγώ δεν καταλαβαίνω την ωραιοποίηση που κάνετε, όταν για πρώτη φορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση μπαίνει σε επιτήρηση η οικονομία χώρας. Και εσείς επιχαίρεστε και ο Υπουργός σας λέει «Χαίρομαι που είναι δύο χρόνια και όχι ένα». Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Χαιρόμαστε που θα είμαστε υπό επιτήρηση για δύο χρόνια αντί για ένα χρόνο. Αυτή είναι η πολιτική των έντεκα μηνών. Γιατί δεν υπήρχε επιτήρηση προηγουμένως; Εμείς, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ είχαμε επιτήρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση;
      (Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      Φίλες και φίλοι, τα έργα του ΠΑΣΟΚ, τα οποία δεν βλέπει ο κ. Καραμανλής, είναι αυτές οι μακέτες με τις οποίες κάναμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εσείς κάνετε το τραγικό και εγκληματικό, για να δυσφημίσετε. Γιατί, τελικά, αυτή είναι η πολιτική σας. Η πολιτική σας, για να καθίσετε στο θώκο της εξουσίας, δεν είναι να κάνετε πολιτική θετική, συναίνεσης, ανάπτυξης και πρωτοβουλίας. Είναι πώς θα χτυπήσετε την Αντιπολίτευση. Έντεκα μήνες μετά, αντί να κάνετε σοβαρή πολιτική στους τομείς, η τελική σας απάντηση είναι: «το ΠΑΣΟΚ». Έτσι θέλετε να κυβερνήσετε. Και επειδή έτσι θέλετε να κυβερνήσετε, κάνετε το έγκλημα να πάτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να δυσφημίσετε την ελληνική οικονομία. Εσείς όμως, βασικά, θέλετε να δυσφημίσετε το ΠΑΣΟΚ. Δεν καταλαβαίνετε ότι δυσφημίζοντας το ΠΑΣΟΚ δυσφημίσατε την ελληνική οικονομία; Και έχουμε μπει σ’ έναν κυκεώνα που θα τον πληρώσει, τελικά, ο ελληνικός λαός;
      Φίλες και φίλοι, εμείς κατηγορηθήκαμε ότι κάνουμε οξεία αντιπολιτευτική κριτική. Μπροστά σ’ αυτό το έγκλημα που έγινε, που λέγεται «επιτήρηση της χώρας μας», δεν υπάρχει η λέξη «οξεία αντιπολιτευτική κριτική». Η πιο σκληρή γλώσσα, είναι η μόνη αρμόζουσα γι’ αυτήν την ανευθυνότητα της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, της Κυβέρνησης σας, κύριε Καραμανλή, για τον τρόπο που χειριστήκατε την οικονομία τους τελευταίους έντεκα μήνες.
      Τα ποσά τα οποία θα χάσει ο ελληνικός λαός, τα ποσά τα οποία δεν θα επενδυθούν είναι τεράστια. Υπάρχει μια διαχειριστική αδυναμία. Δεν βάλατε τάξη. Υπάρχουν δαπάνες και τρομακτικές απώλειες εσόδων. Και όλα αυτά μας φτάνουν σ’ ένα έλλειμμα που μπορεί να φτάσει το 6%-6,5% για το 2004, το οποίο σημαίνει, τουλάχιστον, το ποσό της συνολικής διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Καταλαβαίνετε ότι αυτές είναι οι οικονομίες της ελληνικής οικογένειας, είναι οι οικονομίες του καλοπληρωτή φορολογούμενου της χώρας, είναι οι οικονομίες τις οποίες εσείς στερείτε από τον Έλληνα πολίτη και από το δικαίωμα να ελπίζει για το μέλλον. Αυτή είναι η πολιτική σας.
      Και όσον αφορά όλα αυτά περί διαφθοράς, θέλω να ξέρετε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι και θα είναι πρωτοπόρο ενάντια σε κάθε κατεστημένο, που θα προσπαθεί να ιδιοποιηθεί τις οποιεσδήποτε εξουσίες ή θέσεις έχει, είτε αυτό λέγεται μέσα ενημέρωσης, είτε λέγεται επιχειρήσεις είτε λέγεται πανεπιστήμιο, είτε λέγεται δικαιοσύνη, είτε λέγεται Εκκλησία. Εμείς δεν θέλουμε κατεστημένα που ιδιοποιούνται τις αξίες που είναι αξίες του ελληνικού λαού. Εσείς είστε εκείνοι που διαπλέκεστε μ’ αυτά τα συμφέροντα και δημιουργείτε και αξιοποιείτε αυτούς τους θεσμούς.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
    Εμείς είπαμε από την αρχή, από τις πρώτες μέρες της Νέας Δημοκρατίας, όταν έχετε κάτι να πείτε, φέρτε, επιτέλους, στοιχεία. Φέρτε στοιχεία, φέρτε καταγγελίες. Δεν δεχόμαστε ως παράταξη αυτήν τη συνεχή σπίλωση και λάσπη.
    (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
    Κύριε Καραμανλή, εσείς ή θα φέρετε στοιχεία ή, τελικά, θα είστε εσείς ο απολογούμενος στον ελληνικό λαό. 
    Ευχαριστώ πολύ.
    (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος, κ. Αλέκα Παπαρήγα. 
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Θα ήθελα να κάνω μια έκκληση. Επειδή, καλώς εχόντων των πραγμάτων, εκλογές θα έχουμε μετά από τρία χρόνια, είναι αδύνατον, ειλικρινά το λέω, επί τρία χρόνια μέσα σ’ αυτήν τη Βουλή να ακούμε αυτό το είδος της αντιπαράθεσης, αυτά τα παράπονα «μου είπες, σου είπα, έκανα και μου έκανες», που δεν έχουν καμία σχέση με τα προβλήματα. Σήμερα συζητάμε για την αγροτική οικονομία και για την αγροτιά. Πολύ λίγο ακούστηκε αυτό το ζήτημα. Θα ήθελα να απευθυνθώ στον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Βοηθήστε να τσακωνόμαστε μεταξύ μας πάνω σε ουσιαστικά ζητήματα. 
     Κύριε Πρωθυπουργέ, είπατε ότι δώσατε μεγάλη έμφαση -και οι άλλοι ομιλητές- στα θέματα της τυποποίησης και του ονόματος: ονοματεπώνυμο προϊόντων. Να κάνω μια απλή ερώτηση. Ποιος μπορεί από τους φτωχούς, τους μικρούς αγρότες να περάσει σε μια τέτοια διαδικασία. Αυτό μπορούν να το κάνουν μόνο οι μεγάλοι επιχειρηματίες, αυτοί που έχουν μεγάλα κέρδη, ή θα το κάνει το κράτος με συγκέντρωση των προϊόντων και επιλογή, ονοματεπώνυμο, πιστοποίηση και πολιτική διάθεσης. Οι μικρομεσαίοι δεν μπορούν να το κάνουν ανεξαρτήτως αν έχουν ποιοτικά ή όχι προϊόντα. Ένα ζήτημα είναι αυτό το οποίο είναι αν θέλετε σαν το ωράριο στους μικρομεσαίους: μέσα από την πιστοποίηση, μέσα από το ονοματεπώνυμο και μέσα από τη συσκευασία θα πετιούνται μια ώρα αρχύτερα οι μικρονοικοκύρηδες.
     Ένα δεύτερο ζήτημα: παγκόσμια οικονομία, ευρωπαϊκή οικονομία, περιφερειακή οικονομία. Όλα τα στοιχεία και αν συζητήσουμε σοβαρά -και όταν λέω σοβαρά εννοώ μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και τις εντυπώσεις- θα παραδεχθούμε ότι πρόκειται για διακρατική παγκόσμια οικονομία για περιφερειακή διακρατική οικονομία, για ευρωπαϊκή διακρατική οικονομία. Και, μάλιστα, για ανισότιμες διακρατικές σχέσεις και πολύ περισσότερο ανισότιμες σε βάρος των λαών. Γιατί τώρα τα λέω αυτά; Όχι για θεωρίες. Δεν είναι η ώρα της θεωρίας. 
     Ποιος αποφασίζει τι και πόσο θα παράγεται στη χώρα μας; Αυτό που καθορίζει τι και πόσο θα παράγεται είναι, βεβαίως, οι αναπτυξιακές μας δυνατότητες, οι παραγωγικές μας δυνατότητες, οι κλιματολογικές συνθήκες πριν απ’ όλα και η επίλυση του διατροφικού προβλήματος του λαού. Είμαστε από τις λίγες χώρες που πέρα από οποιαδήποτε συγκυρία μπορούμε να φέρουμε στο σημείο μηδέν τη διατροφική μας εξάρτηση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κάνουμε διεθνείς σχέσεις ότι δεν ενδιαφερόμαστε να εισάγουμε ή να εξάγουμε προϊόντα. Αλλά πάνω απ’ όλα πρέπει να μπει το συμφέρον του ελληνικού λαού. Και αυτό δεν είναι εθνικός απομονωτισμός. 
     Εξαγωγές. Τις εξαγωγές τις αποφασίζει η Ελλάδα ελεύθερα; Ή τα κριτήρια των εισαγωγών-εξαγωγών είναι η ποιότητα, το όνομα και η πιστοποίηση; Ξέρουμε πώς διαμορφώνονται τα κριτήρια. Έχουν να κάνουν και με την εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μας έχει κόψει αγορές για πολιτικούς λόγους. Δεν έκοψαν τις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων άλλες χώρες επειδή δεν έχουμε καλά προϊόντα ή γιατί δεν έχουμε καλές τιμές. Εδώ υπάρχουν και υπήρχαν περιορισμοί και έχουν αυξηθεί οι περιορισμοί οι ίδιοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που περιορίζουν το εμπόριο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αποτέλεσμα όταν λείπουν προϊόντα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, να μην αγοράζονται τα ελληνικά, όπως το λάδι κτλ, και να έχουν αυξηθεί οι εισαγωγές από τρίτες χώρες.
Και μακάρι αυτές οι εισαγωγές να βοηθούσαν τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις, την ειρήνη και τη ζωή των λαών. Άλλους υπηρετούν. 
     Εμείς, λοιπόν, ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν θα πούμε τίποτε άλλο. Παραμένουμε στη θέση: πόσο και τι θα παράγουμε θα αποφασίζεται στην Ελλάδα. Βεβαίως, είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε διεθνείς σχέσεις, ανταλλαγές -θα τα λάβουμε και αυτά υπόψη- αλλά όχι με συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας και όχι προς όφελος των λίγων.
     Ευχαριστώ. 
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού): Κυρία Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κύριε Πρόεδρε, έχετε το λόγο.
     ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού): Με συγχωρείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είχα σκοπό να πάρω το λόγο, έθεσε όμως ένα- δυο συγκεκριμένα θέματα η κ. Παπαρήγα.
     Κυρία Παπαρήγα, μας εκφράζετε τον προβληματισμό σας για τα προϊόντα με επωνυμία προέλευσης, τυποποιημένα, πιστοποιημένα. Ακούστε: Εγώ δεν λέω κατ’ ανάγκην ότι αυτό θα το κάνει ο επιχειρηματικός φορέας. Μπορεί να το κάνει ένα αγροτικό συνεταιριστικό κίνημα, στο βαθμό, βεβαίως, που θα έχει εξυγιανθεί και θα πατάει σε στέρεα επιχειρηματική βάση. Έχουμε, λοιπόν, κάθε λόγο να το ενισχύσουμε αυτό. 
     Δεύτερον, διαφωνώ μαζί σας ότι αυτό δεν μπορεί να το κάνει ένας μικρομεσαίος επιχειρηματίας. Έχουμε τέτοια παραδείγματα, όπου σε πολλές περιπτώσεις μικρομεσαίοι επιχειρηματίες με την καλή ιδέα που είχαν, τη σωστή δουλειά και, βεβαίως, κάποια κίνητρα από το κράτος το έκαναν. Εκεί μπαίνει ο ρόλος όπου το κράτος, βεβαίως, βάζει το ρυθμιστικό πλαίσιο, πρέπει να δίνει τα κίνητρα, πάνω απ’ όλα την πληροφόρηση και, βεβαίως, από κει και πέρα υπάρχει χώρος και για την ιδιωτική πρωτοβουλία και για το συνεταιριστικό κίνημα.
     Θέσατε έναν προβληματισμό υπό τύπο ρητορικού ερωτήματος για το ποιος αποφασίζει τι παράγουμε. Η δική μου άποψη -ξέρω ότι διαφωνούμε εδώ- δεν είναι ότι κάποιες σκοτεινές δυνάμεις πίσω από παρασκήνια τα κάνουν αυτά. Κατά βάση το αποφασίζει η αγορά. Από κει και πέρα, βεβαίως, κάθε χώρα πρέπει να κάνει και τις επιλογές των προτεραιοτήτων της. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μια πολιτική, υποκατάστασης των εισαγωγών, σε ένα βαθμό όμως που δεν θα αντιστρατεύεται τους κανόνες της αγοράς, πρέπει να γίνεται. Θα σας πω ένα πολύ απλό παράδειγμα: Δεν είμαι εξειδικευμένος στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά νομίζω μια ενίσχυση της κτηνοτροφικής μας παραγωγής χρειάζεται για να καλύψουμε, αν όχι απόλυτα πάντως σε ένα σημαντικό βαθμό, το εισαγόμενο κτηνοτροφικό προϊόν. Πράγματι, κάτι τέτοιο χρειάζεται.
     Από την άλλη πλευρά όμως απαιτείται και μια πολιτική να ξαναβρεθούμε παρόντες στις διεθνείς αγορές. Κι εκεί υπάρχει μια μαγική λέξη, που ξέρω ότι δεν σας είναι ιδιαίτερα συμπαθής, αλλά με όλο το σεβασμό στις απόψεις σας φαντάζομαι ότι μου επιτρέπετε να έχω μια διαφορετική γνώμη. Η μαγική λέξη, η λέξη-κλειδί είναι η λέξη «ανταγωνιστικότητα». Τι να κάνουμε; Αυτοί είναι οι κανόνες του παιχνιδιού. Νομίζω ότι έχουμε μια γενικότερη φιλοσοφική διαφορά σ’ αυτό, αλλά ας την αφήσουμε κατά μέρος. Το βέβαιο είναι ότι ακόμη κι αν συμφωνούσα μαζί σας, δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους κανόνες του παιχνιδιού. Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι περίπου δεδομένοι. Εμείς μέσα σ’ αυτούς τους κανόνες πρέπει να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για την ελληνική αγροτική οικονομία και, τελικά, τον Έλληνα αγρότη. 
     Θέλω να κλείσω με μια αναφορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Για να είμαστε ειλικρινείς -τουλάχιστον όλοι εδώ μεταξύ μας- η Ευρωπαϊκή Ένωση, βεβαίως, δεν είναι κανένας κόσμος αγγελικά πλασμένος. Βεβαίως, ο καθένας διεκδικεί τα συμφέροντά του, βεβαίως, οι ισχυρότεροι έχουν μεγαλύτερο ειδικό βάρος. Όλα αυτά είναι γνωστά. Όμως η αλήθεια είναι ότι στον τομέα της αγροτικής παραγωγής η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ακολουθήσει μια πολιτική στήριξης και προστασίας του αγροτικού εισοδήματος επί πολλά χρόνια και οφείλω να πω αρκετά πλουσιοπάροχη, όχι για την Ελλάδα, μιλώ γενικά. Με κανόνες της αγοράς οι διάφορες ΚΑΠ πριν ή και μετά την αναθεώρηση δεν στέκουν. Αυτή είναι η αλήθεια. Το κάνει γιατί θέλει να στηρίξει ευρωπαίους πολίτες σε ένα συγκεκριμένο τομέα της οικονομίας, που αν αφήνονταν, τελείως, ελεύθεροι στο διεθνή καταμερισμό εργασίας και στο διεθνή ανταγωνισμό, θα κατέρρεαν. Διότι κακά τα ψέματα αυτό που παράγεται σε μία χώρα, όπου το εισόδημα και η αμοιβή εργασίας είναι το 1/10 ή και χαμηλότερο απ’ ό,τι είναι στην Ευρώπη, μοιραία το παραγόμενο προϊόν θα πουλιέται πολύ πιο φθηνά, άρα πιο ανταγωνιστικά. 
     Όλα αυτά είναι γνωστά. Τα λέω γιατί πιστεύω ότι είναι λάθος για λάθη ή παραλείψεις δικές μας ή αν θέλετε -για να μην επανέλθω σε αντιπαραθέσεις- όλων των κυβερνήσεων, για ολιγωρία στο να κάνουμε τις διαρθρωτικές τομές, του να βγούμε μπροστά ποια προϊόντα πρέπει να παράγουμε, του να διερευνήσουμε τις αγορές, του να στηρίξουμε αυτά τα προϊόντα, να μεμφόμαστε την Ευρωπαϊκή Ένωση.
    Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η αλήθεια ότι στήριξε και στηρίζει ακόμα και σήμερα το αγροτικό εισόδημα πολύ έντονα και μάλιστα σε προϊόντα τα οποία -αυτή είναι η αλήθεια- δεν θα είχαν διέξοδο σε καμία διεθνή αγορά
      Αυτή είναι η πραγματικότητα και ξέρω ότι διαφωνούμε, αλλά, τουλάχιστον, από την πλευρά μου οφείλω να το επισημάνω και να το υπογραμμίσω.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η προ Ημερησίας Διατάξεως συζήτηση, η οποία διεξήχθη σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου, με θέμα την αγροτική πολιτική της Κυβέρνησης.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 14.30΄ λύεται η συνεδρίαση για την προσεχή Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2005 και ώρα 18.00΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος κοινοβουλευτικό έλεγχο: α) συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) συζήτηση της με αριθμό 52/25/4-2-2005 επίκαιρες επερώτησης Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την πολτική της Κυβέρνησης σε θέματα Υγείας, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη έχει σας διανεμηθεί.
      	Η  ΠΡΟΕΔΡΟΣ 				ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



5
Συνεδρίαση 18-2-05              σελ.