(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΙΒ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β’ 
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  ΛΓ΄
Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008   (απόγευμα)

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το Γυμνάσιο Πανόρμου Μυλοποτάμου Ρεθύμνου και μέλη του ΚΑΠΗ Λυκόβρυσης Αττικής, σελ.
3. Ειδική Ημερήσια Διάταξη.
Ειδική συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής προς τιμήν των Ελλήνων Ολυμπιονικών των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008 και απονομή μεταλλίων, σελ.

Β. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Συζήτηση και ψήφιση επί των σχεδίων νόμων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
α) Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2006, σελ.
β) Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2006, σελ.
2. Κατάθεση Εκθέσεων Διαρκών Επιτροπών.
α) Η Διαρκής Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης καταθέτει τις Εκθέσεις της στα σχέδια νόμων του Υπουργείου Εσωτερικών: 
i) Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Συμβουλίου Υπουργών της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης περί συνεργασίας στην καταπολέμηση του εγκλήματος, ιδιαίτερα της τρομοκρατίας, της παράνομης διακίνησης ναρκωτικών και του οργανωμένου εγκλήματος, σελ.
ii) Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Συμβουλίου για την επανεισδοχή ατόμων ευρισκομένων σε παράνομη κατάσταση και του σχετικού Πρωτοκόλλου Εφαρμογής της, σελ.
β) Η Διαρκής Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων καταθέτει την Έκθεσή της στην πρόταση νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας: «Μέτρα για την προστασία των ανέργων», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί της Ειδικής Ημερήσιας Διάταξης:
ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Α., σελ.
ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ Κ., σελ.
ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ Γ., σελ.
ΛΕΒΕΝΤΗΣ Α., σελ.
ΜΠΕΚΑΤΩΡΟΥ Σ., σελ.
ΣΙΟΥΦΑΣ Δ., σελ.
ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ Σ., σελ.

Β. Επί των σχεδίων νόμων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ Κ., σελ.
ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Κ., σελ.
ΒΕΡΕΛΗΣ Χ., σελ.
ΓΕΙΤΟΝΑΣ Κ., σελ.
ΓΚΑΤΖΗΣ Ν., σελ.
ΖΗΣΗ Ρ., σελ.
ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ Α., σελ.
ΚΟΛΛΙΑΣ Κ., σελ.
ΚΟΣΜΙΔΗΣ Ι., σελ.
ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ Π., σελ.
ΛΕΓΚΑΣ  Ν., σελ.
ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ Ι., σελ.
ΜΠΟΥΖΑΛΗ Π., σελ.
ΜΩΡΑΙΤΗΣ Θ., σελ.
ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ Α., σελ.
ΡΑΓΙΟΥ-ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ Ν., σελ.
ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ Α., σελ.
ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ Φ., σελ.
ΣΟΛΔΑΤΟΣ Θ., σελ.
ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ Χ., σελ.
ΤΣΙΑΡΗΣ Κ., σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΓ΄
Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008 (απόγευμα)
      Αθήνα, σήμερα στις 19 Νοεμβρίου 2008, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18.15΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΙΟΥΦΑ.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
      Εισερχόμεθα στην
ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
      Ειδική συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής προς τιμήν των Ελλήνων Ολυμπιονικών των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πατρίδα που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η πατρίδα που αναβίωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και το ολυμπιακό πνεύμα τιμά σήμερα τους αθλητές και τις αθλήτριές της που νίκησαν, διακρίθηκαν και συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.
      Η Βουλή των Ελλήνων, εκφράζοντας το σύνολο του ελληνικού λαού, καλωσορίζει τους Ολυμπιονίκες που τίμησαν την Ελλάδα, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό.
      Σας καλωσορίζουμε στη Βουλή των Ελλήνων.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Τιμήσατε το ευ αγωνίζεσθαι. Αυτός, άλλωστε, είναι ο βιολογικός, ο ιστορικός, ο παιδευτικός, ο δημιουργικός σκοπός του αθλητισμού και ιδιαίτερα των Ολυμπιακών Αγώνων.
      Βιολογικός: Βιολογικός, γιατί κάθε άνθρωπος, σε κάθε αγώνισμα, έχει προδιαγεγραμμένα όρια επιδόσεων. Επιτυχία στον αθλητισμό και τη ζωή είναι να φθάνουμε στο άριστο, να φθάσουμε στο μέγιστο των δυνατοτήτων μας, χωρίς να θίγουμε τον εαυτόν μας.
      Ιστορικός: Γιατί η Ελλάδα, που γέννησε και αναβίωσε την ολυμπιακή ιδέα, οφείλει να περιφρουρεί το πνεύμα του ευ αγωνίζεσθαι. Ο ελληνικός λαός θέλει τους αθλητές του να δίνουν παράδειγμα ευγενούς άμιλλας. Είναι χρέος στην παράδοση, είναι χρέος στην ιστορία.
      Παιδευτικός: Παιδευτικός, γιατί κάθε αγώνισμα είναι κομμάτι από τη ζωή. Από το κάθε ένα μπορεί να βγαίνει ένα ξεχωριστό δίδαγμα. Ανοχή, ομαδικότητα, τόλμη, υπομονή, προσοχή, συγκέντρωση. Ζητούμενα και αρετές της ζωής, βρίσκονται σε κάθε άθλημα, εκπαιδεύουν τον αθλητή και διδάσκουν το φίλαθλο για τους αγώνες της ζωής.
      Δημιουργικός: Δημιουργικός, γιατί προάγει τον ανταγωνισμό, το συναγωνισμό με κανόνες και όρια. Προάγει τη συναντίληψη, τη συναδέλφωση, την προσέλκυση λαών και ανθρώπων. Προάγει την ειρήνη, προάγει την ασφάλεια.
      Στη σημερινή εποχή της παγκοσμιότητας, εποχή ταχύτατων αλλαγών, τεράστιων αμφισβητήσεων, σοβαρών κινδύνων, αλλά και νέων ευκαιριών, ο πρωταθλητισμός δεν ξέφυγε από τους πειρασμούς, τις υπονομεύσεις, τις στρεβλώσεις. Οφείλει, λοιπόν, να αντισταθεί. Οφείλει να αποκλείσει ερμητικά εκείνα που τον πλήττουν. Οφείλουμε όλοι να συμπράξουμε στην προστασία του. Ο αθλητισμός δεν μπορεί παρά να στηρίζεται στο Αρχαίο Ολυμπιακό Πνεύμα του ευ αγωνίζεσθαι. Ο πρωταθλητισμός δεν μπορεί να απεμπολήσει αρχές και αξίες που άντεξαν στο πέρασμα των αιώνων. Η περιφρούρησή τους ανήκει πρωταρχικά και δικαιωματικά στους Έλληνες αθλητές και τις Ελληνίδες αθλήτριες. Ανήκει στον ελληνικό αθλητικό κόσμο.
      Αυτή η συμβολή στον παγκόσμιο αθλητισμό θα άξιζε περισσότερο από τα μετάλλια όλων των Ολυμπιακών Αγώνων. Γι’ αυτό, ανήκει ιδιαίτερη τιμή σε όλους και όλες εσάς που πήγατε με αυτό το πνεύμα στο Πεκίνο.
      Η Βουλή των Ελλήνων σας τιμά, γιατί τιμήσατε την Ελλάδα, τιμήσατε τον αθλητισμό, τιμήσατε το πνεύμα του ευ αγωνίζεσθαι. Δείξτε και στο μέλλον, δείξτε και στη ζωή δύναμη, αποφασιστικότητα και σωστή προετοιμασία. Διδάξτε με το παράδειγμά σας τη νέα γενιά, όλους τους Έλληνες και όλο τον κόσμο.
      Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης):  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Βουλή των Ελλήνων αφιερώνει τη συνεδρίαση αυτή στις νέες και τους νέους που εκπροσώπησαν την πατρίδα μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου. Και θέλω να πω ευθύς εξαρχής ότι τιμούμε τους Ολυμπιονίκες μας, τιμούμε όσους πέτυχαν διακρίσεις, τιμούμε όσους μετείχαν στους Αγώνες. 
      Αθλήτριες και αθλητές της Ελλάδος, σας συγχαίρουμε και σας ευχαριστούμε. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
       Ευχαριστούμε τις οικογένειές σας, που σας ενέπνευσαν και ήταν δίπλα σας στη μεγάλη προσπάθεια. Ευχαριστούμε τους προπονητές και τους συλλόγους σας. Ευχαριστούμε όσους στήριξαν και στηρίζουν τον μεγάλο προσωπικό σας αγώνα.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο αθλητισμός είναι συστατικό στοιχείο της ανθρώπινης ιστορίας. Διαχρονικά συμβολίζει την αναζήτηση της αρμονίας, της κατανόησης, της συναδέλφωσης. Αντιπροσωπεύει το καθολικό όραμα του ανθρώπου να κατακτά ολοένα και πιο υψηλούς στόχους.
       Από τα πανάρχαια χρόνια, η θέση και η αξία που κατείχε ο αθλητισμός στις ανθρώπινες κοινωνίες συνταίριαζε με τον πολιτισμό και την ιστορική τους εξέλιξη. Από τα πανάρχαια χρόνια, υπήρξε σύμβολο της πίστης στον αγώνα για το καλύτερο, το ανώτερο, το τελειότερο· σύμβολο της επιμονής στην κατάκτηση συγκεκριμένων, υψηλών και δύσκολων στόχων· σύμβολο εμπιστοσύνης στην προσπάθεια και την αυτοπειθαρχία. 
      Με την πάροδο του χρόνου, ο αθλητισμός, όπως και κάθε άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα, άλλαξε ως έννοια και ως πράξη. Μαζί με τις εξελίξεις που διαμόρφωσαν τη σύγχρονη μορφή του, διαφοροποιήθηκαν και οι διαστάσεις του. Ο μαζικός αθλητισμός περιορίστηκε, και ο πρωταθλητισμός βρέθηκε -πολλές φορές τις τελευταίες δεκαετίες- στο στόχαστρο έντονης κριτικής.
      Ο λόγος είναι γνωστός σε όλους: ο πρωταθλητισμός έγινε πιο απαιτητικός και ο πήχης των επιδόσεων ανέβηκε· οι αθλητικές διοργανώσεις συνδέθηκαν ακόμη πιο στενά με το υπερθέαμα και το ενδιαφέρον του κόσμου αυξήθηκε σημαντικά· οι προσδοκίες από τον πρωταθλητή μεγάλωσαν, τον κράτησαν σταθερά προσηλωμένο στην αντίληψη ότι είναι ανάγκη να ξεπερνά διαρκώς τις δυνάμεις του. Και αυτό είναι πράγματι σπουδαίο. Η αφοσίωση σ’ αυτό που κάνουμε, με στόχο να υπερβαίνουμε τον εαυτό μας και να πετυχαίνουμε το μέγιστο δυνατό, είναι, πράγματι, αδιαμφισβήτητη ανθρώπινη αρετή. Η υπέρβαση που επιτυγχάνεται με κόπο και συστηματικό αγώνα, είναι μεγάλο επίτευγμα. Δεν μπορεί, λοιπόν, να υπάρχει καμμία απολύτως σύγχυση ανάμεσα στον υγιή και τον μεταλλαγμένο πρωταθλητισμό. Δεν μπορεί να στέκεται δίπλα στην αρετή που εκφράζει ο πρώτος, το έγκλημα που αντιπροσωπεύει ο δεύτερος.
      Είναι, βέβαια, απόλυτα θεμιτή η χρήση της τεχνολογίας στις υποδομές άθλησης. Δεν είναι, όμως, καθόλου θεμιτό να μετατρέπεται ο αθλητής σε «τεχνητό» υπεραθλητή, να παρεμβαίνει στη φύση του, να νοθεύει τις ανθρώπινες δυνάμεις, να πετυχαίνει απατηλές επιδόσεις. Όλα αυτά μετατρέπονται σε έγκλημα, όταν συντελούνται με τη χρήση επικίνδυνων, απαγορευμένων ουσιών. Γιατί, σε τελική ανάλυση, οι ουσίες αυτές βλάπτουν τον αθλητή, «σκοτώνουν» μαζί του και τον αθλητισμό. 
      Αναφέρομαι, προφανώς, στο ντόπινγκ, ένα νοσηρό φαινόμενο που διαβρώνει τα ολυμπιακά ιδανικά και υπονομεύει τις διαχρονικές αξίες του Ολυμπισμού· στρεβλώνει τον υγιή ανταγωνισμό, την ευγενή άμιλλα, το μεγαλείο της αριστείας· υποκινεί την επικίνδυνη μόδα του υπερφυσικού πρωταθλητή, που εγκαταλείπει τα αθλητικά ιδεώδη για το υλικό κέρδος, σε βάρος της ίδιας της ζωής του· συμβάλλει στη δημιουργία μιας παράνομης αγοράς γύρω από το χώρο του αθλητισμού.
      Αναμφίβολα, πρόκειται για ένα φαινόμενο που έχει τις ρίζες του πολύ βαθιά στο χρόνο· φαινόμενο που δεν εφευρέθηκε ούτε χθες ούτε ξαφνικά· φαινόμενο που, αντί να εξασθενεί με τον καιρό, αποκτά μεγαλύτερες διαστάσεις σ΄ ολόκληρο τον κόσμο. Τελικά, είναι το πιο σοβαρό πλήγμα στον σύγχρονο, παγκόσμιο πρωταθλητισμό. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, απαιτείται στενότερη παγκόσμια συνεργασία σε επίπεδο κυβερνήσεων και διεθνών οργανισμών, απαιτείται πολύπλευρη δράση σε εθνικό πλαίσιο, με τη σύμπραξη όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. 
      Μπροστά σ΄όλα αυτά, η Κυβέρνηση, τα κόμματα, τα αθλητικά σωματεία, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ολόκληρη η αθλητική οικογένεια οφείλουμε να συντονίζουμε τις προσπάθειές μας στο μέγιστο βαθμό -πολύ περισσότερο, όταν η χώρα μας είναι η κοιτίδα του Ολυμπιακού Ιδεώδους.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τιμώντας σήμερα τους αθλητές που εκπροσώπησαν την πατρίδα μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, ανανεώνουμε την πρώτη δέσμευσή μας: τη δέσμευσή μας να συνεχίσουμε να στηρίζουμε τον ευγενή αθλητισμό. 
      Καλούμε, ταυτόχρονα, τις νέες και τους νέους που τιμούμε σήμερα να μεταδώσουν στα νιάτα της χώρας το δικό τους παράδειγμα· να προβάλουν παντού τον υγιή πρωταθλητισμό που εκπροσωπούν, απέναντι στον μεταλλαγμένο πρωταθλητισμό, που επιφυλάσσει καταστροφικές συνέπειες στην υγεία και τη ζωή του αθλητή· να γίνουν εκφραστές αντίστασης στα «νόθα» αποτελέσματα και στη βλαβερή ισοπέδωση των πάντων. Θέλουμε οι νέοι και οι νέες μας να νιώθουν αγάπη για τον αθλητισμό, και όχι δέος μπροστά σε πλασματικά ρεκόρ. Θέλουμε ο αθλητισμός να είναι αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας για τα παιδιά μας.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένας από τους λόγους για τους οποίους οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν μεγάλη συμβολική αξία είναι ότι η διοργάνωσή τους, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό αθλητικό γεγονός· είναι ένα γεγονός που έχει τη βάση του σε αξίες και ιδανικά αναλλοίωτα στο χρόνο. Η ευγενής άμιλλα, η αρμονία, το μέτρο, η συστράτευση σωματικής και πνευματικής δύναμης είναι τα ιδεώδη που αναδεικνύει σταθερά ο Ολυμπισμός. Μεταφέρει, έτσι, το πνεύμα του υγιούς ανταγωνισμού για την κατάκτηση του στόχου· μεταφέρει το μήνυμα της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών· μεταφέρει το μήνυμα ότι ο αθλητισμός ενώνει τους ανθρώπους. Και το μήνυμα αυτό είναι σήμερα περισσότερο αναγκαίο από ποτέ. Η αξία του, σε μια δύσκολη περίοδο για την ανθρωπότητα, γίνεται ακόμα μεγαλύτερη.
      Αθλητές και αθλήτριες της πατρίδας μας, σε μια εποχή που διψάει για αξίες, που διψάει για αρχές, οι κοινωνίες χρειάζονται νέα πρότυπα. Είναι θετικό, αισιόδοξο, και ελπιδοφόρο να έρχονται τα πρότυπα αυτά μέσ΄ από τις νέες και τους νέους της πατρίδας μας. Πρότυπα είστε εσείς, που αγωνίζεστε με το όραμα να σηκώσετε ψηλά την ελληνική σημαία· είστε εσείς, που αφιερώνετε δυνάμεις και κόπους για την κατάκτηση του ονείρου· είστε εσείς, που αθλείστε με τιμή για την καταξίωση. 
      Όλα αυτά συνιστούν μια μεγάλη κατάκτηση για την καθεμιά και τον καθέναν από εσάς. Και η κατάκτηση αυτή σάς φέρνει τώρα μπροστά σε μια μεγάλη ευθύνη: την ευθύνη να μεταλαμπαδεύετε το ευγενές αθλητικό πνεύμα, να κάνετε τις νέες και τους νέους μας κοινωνούς των μεγάλων ολυμπιακών ιδεωδών, να οδηγείτε τα παιδιά στην άθληση και τον πολιτισμό. Εκπροσωπείτε αληθινές προσπάθειες, τις οποίες και αναγνωρίζουμε και τιμούμε.
      Σας ευχαριστούμε θερμά· μας κάνατε όλες και όλους υπερήφανους με τις νίκες σας, με τη συμμετοχή σας, με το παράδειγμά σας.
      (Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα.)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Εκ μέρους του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, θα μιλήσει ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Απόστολος Κακλαμάνης.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εκ μέρους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του Προέδρου μας Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος αδυνατεί να βρίσκεται μαζί μας, όπως επιθυμούσε, καθώς επιστρέφει απόψε από το Συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στο Μεξικό, απευθύνω θερμά συγχαρητήρια στους Έλληνες και Ελληνίδες Ολυμπιονίκες της Ολυμπιάδας του Πεκίνου, αλλά και σε όλους τους αθλητές και τις αθλήτριες που, συμμετέχοντας στους αγώνες εκείνους, τίμησαν το όνομα και την παράδοση της πατρίδας μας, της κοιτίδας του αθλητικού ιδεώδους και του Ολυμπισμού.
      Αυτή η τελετή που εγκαινιάσαμε στις 11 Οκτωβρίου 2000, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, για να τιμήσουμε τους Ολυμπιονίκες εκείνης της Ολυμπιάδας, όπως και η μετά από ένα μήνα ειδική επίσης τελετή για τους Ολυμπιονίκες της Παραολυμπιάδας του Σίδνεϊ, επιβεβαιώνουν τα συναισθήματα που διακατείχαν κατά τη διάρκεια των Αγώνων το λαό μας και την ιδιαίτερη εκτίμηση με την οποία περιβάλλει τους αθλητές και τις αθλήτριές μας, όπως αυτά τα συναισθήματα και η εκτίμηση εκφράζονται απόψε άμεσα και αυθεντικά από την Εθνική Αντιπροσωπεία.
      Εύχομαι αυτή η τελετή να επαναλαμβάνεται αδιαλείπτως στο μέλλον. Και τούτο εναπόκειται κατά κύριο λόγο στην αθλούμενη νεολαία μας, αλλά και στην αθλητική πολιτική του κράτους που οφείλει να στηρίζει με έργα και όχι μόνο με λόγια αποκλειστικά και μόνο τις υγιείς προσπάθειες που προωθούν τις αρχές και τις αξίες του Ολυμπισμού, μακριά από κάθε πολιτική, οικονομική ή άλλης μορφής ιδιοτέλεια.
      Αγαπητές και αγαπητοί Ολυμπιονίκες μας, στα πρόσωπά σας χαιρετίζουμε την Ελλάδα του τίμιου αγώνα και της επιμονής στους στόχους και τα οράματα του λαού της, την Ελλάδα που πρέπει να πορεύεται όρθια στον κόσμο και να αντικρίζει με βλέμμα καθαρό το μέλλον. Είναι η Ελλάδα που αναδείξαμε όλοι μαζί πριν από τέσσερα χρόνια στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, αυτή που όλοι μας θέλουμε πάντα να βλέπουμε. 
      Όμως, δυστυχώς, δεν είναι αυτή η Ελλάδα που ζούμε. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας υπήρξαν μία μεγάλη ευκαιρία που όπως φαίνεται, χάθηκε. Το αθλητικό κίνημα δεν ανανεώθηκε, δεν ξέφυγε από τη θλιβερή πορεία της εμπορευματοποίησης, ακόμα περισσότερο του εκπεσμού μέσα από τον εθισμό σε εξαρτησιογόνες ουσίες, στο περίφημο ντόπινγκ. Όμως και η γενικότερη αναπτυξιακή προοπτική για τη χώρα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες ανακόπηκε, έχει βαλτώσει. Το όραμα έδωσε τη θέση του στο μικρόψυχο κυνισμό και τα οφέλη μίας τεράστιας εθνικής υποδομής δεν επαυξήθηκαν και δεν διαχύθηκαν σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. 
      Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, τιμούμε σήμερα τις αθλήτριες και τους αθλητές που απέδειξαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου πως δίπλα στην Ελλάδα της μελαγχολικής αβεβαιότητας, υπάρχει η Ελλάδα της ελπιδοφόρας προσπάθειας. Τιμούμε τις αθλήτριες και τους αθλητές που απέδειξαν ότι η νίκη, η επιτυχία, η διάκριση και η καταξίωση είναι αποτελέσματα επίπονης και επίμονης δουλειάς, αυτοθυσίας, αφοσίωσης και όχι σαν λαμπερές φωτοβολίδες που σβήνουν αφήνοντας πίσω τους σύγχυση, πίκρα, διάψευση.
      Η ελληνική κοινωνία, όλοι εμείς, χρωστάμε σ’ αυτά τα ελληνόπουλα ένα μεγάλο «ευχαριστώ», γιατί μέσα σε συνθήκες κρίσης της ελληνικής κοινωνίας και του ίδιου του ελληνικού αθλητισμού, έδωσαν το μήνυμα πως υπάρχει εδώ, σ’ αυτόν τον τόπο, μία γενιά ανθρώπων, πολιτών, αθλητών, που έχει αυτογνωσία, που ξέρει τι σημαίνει να εκπροσωπείς στα πέρατα της οικουμένης τη γη που γέννησε το αθλητικό ιδεώδες.
      Αυτό το μάθημα ζωής είναι πιο σημαντικό από κάθε μετάλλιο, από κάθε ρεκόρ. Είναι διαχρονικό. Είναι επίκαιρο σήμερα όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν, γιατί το ολυμπιακό ιδεώδες καταρρακώθηκε στην εποχή μας από την άθλια συμπεριφορά και τις μεθόδους που μετέρχονται οι έμποροι που έχουν αναλάβει –δήθεν- να το εκπροσωπούν, να το στηρίζουν.
      Σ’ αυτήν την εποχή που το μέτρο έχει χαθεί και από την πολιτική και από την οικονομία και από κάθε κοινωνική δραστηριότητα, που τα μεγέθη είναι κατά κανόνα πλασματικά, τα θεμέλια σαθρά και ο λόγος αμφίσημος και παραπλανητικός, όπως μάλιστα εκφέρεται από τα ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, η επιτυχία των αθλητών μας που τιμούμε σήμερα, έρχεται να υπενθυμίσει αληθινές αξίες ζωής. Αποτελεί από μόνη της καταγγελία και καταδίκη εκείνων που ευτελίζουν τα υψηλότερα και ευγενέστερα αισθήματα και ιδανικά που δίνουν νόημα στην ανθρώπινη ύπαρξη. 
      Η σημερινή εκδήλωση τιμής πρέπει να αποτελέσει για όλους μας, την πολιτεία, το αθλητικό κίνημα, ολόκληρη την κοινωνία, ένα ισχυρό κέντρισμα για την απαρχή μίας ειλικρινούς και συντονισμένης προσπάθειας να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο τις αξίες που περικλείονται στο πνεύμα του Ολυμπισμού, τη συναδέλφωση, την άμιλλα, τη φιλοπατρία, το σεβασμό στη φύση, την αντιβία, την ειρήνη, το σεβασμό στον εαυτό μας, το σεβασμό στο συνάνθρωπό μας ανεξάρτητα από την καταγωγή, το φύλο και τη φυλή του, το θρήσκευμα και οποιαδήποτε άλλα στοιχεία που συνθέτουν την προσωπικότητά του.
      Αυτά πρέπει να διεκδικήσουμε για μας και για τα παιδιά μας, γι’ αυτά πρέπει να αγωνιστούμε στην Ελλάδα και παντού στον κόσμο, για μία ζωή προσαρμοσμένη επιτέλους στο ανθρώπινο μέτρο. 
      Ας αποτελέσει ακόμα η σημερινή εκδήλωση ένα καθαρό και ειλικρινές μήνυμα στις νέες γενιές των Ελλήνων. Ας αποτελέσει το πρώτο, αλλά σταθερό, δείγμα ότι κατανοούμε επιτέλους τα μεγάλα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι νέοι, οι νέες της πατρίδας μας. Αναζητούν σήμερα τις ηγεσίες και τα πρότυπα που θα τους εμπνεύσουν ελπίδα, εμπιστοσύνη, αισιοδοξία, που θα τους δώσουν δύναμη για να πιστέψουν στον εαυτό τους και στο μέλλον τους, στο μέλλον αυτού του τόπου, για να αγωνιστούν και να πετύχουν για τον εαυτό τους και την ελληνική κοινωνία.
      Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, ποια μπορεί να είναι σήμερα τα πρότυπά τους; Οι κάθε λογής τυχοδιώκτες που καπηλεύονται θεσμούς, αξίες, παραδόσεις, δηλητηριάζοντας με την έκνομη και κυνική συμπεριφορά τους όλες τις πτυχές του κοινωνικού μας βίου; Οι φυγόπονοι που κρύβουν πίσω από τα μεγάλα λόγια την ανικανότητά τους, την ανευθυνότητά τους και τη βαθιά αντικοινωνική, ωφελιμιστική στάση ζωής τους; Αυτοί που γυρνούν την πλάτη στους νέους με το πρόσχημα ότι δεν τους καταλαβαίνουν, διότι είναι ανώριμοι; Εκείνοι που συστηματικά καλλιεργούν το μύθο ότι η ευτυχία είναι μία αποκλειστικά ατομική υπόθεση και ότι δεν υπάρχει έδαφος για τη συλλογική προσπάθεια;
      Κανείς απ’ αυτούς δεν μπορεί να εμπνεύσει τη νέα γενιά. Μόνο πρότυπα αλληλεγγύης, σκληρής και έντιμης προσπάθειας και συλλογικότητας μπορούν να δώσουν διέξοδο και να ανοίξουν ξανά το δρόμο στην ελπίδα.
      Αγαπητοί και αγαπητές μας Ολυμπιονίκες, τέτοια πρότυπα είστε εσείς. Και πιστεύουμε ότι θα παραμείνετε, γιατί καραδοκεί, όπως το γνωρίζουμε όλοι, η εμπορευματοποίηση, η καπηλεία και ο ωφελιμισμός, για να επωφεληθούν από τον αγώνα σας και την τιμή που κατακτήσατε.
      Περισσότερο και από τις αθλητικές σας επιτυχίες λοιπόν έχει σημασία το μήνυμα της προσπάθειάς σας και της επιτυχίας απ’ αυτήν την προσπάθεια. Μπορεί η σύγχρονη πραγματικότητα να μη μας επιτρέπει να γκρεμίσουμε τείχη για να σας υποδεχτούμε.  Η δική σας όμως προσπάθεια και η δική σας επιτυχία αποτελούν προτροπή για να «γκρεμίσουμε» μαζί με σας, με όλους τους νέους και τις νέες της Ελλάδας, με ολόκληρο τον ελληνικό λαό στα χρόνια που έρχονται όλα τα τείχη που υψώνονται σαν εμπόδια στις νέες γενιές της Ελλάδας και του κόσμου που θέλουν να ζήσουν -οι νέοι και οι νέες της πατρίδας μας και του κόσμου- ελεύθεροι και ευτυχισμένοι σε ένα κόσμο αξιών, δικαιοσύνης και ειρήνης.  
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας ο  Κοινοβουλευτικός του Εκπρόσωπος κ. Σπύρος Χαλβατζής έχει το λόγο.
      ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Καλωσορίζουμε σήμερα τους αθλητές και τις αθλήτριες, τους Ολυμπιονίκες, όσους πήραν μέρος στους Αγώνες, αυτούς που αγωνίστηκαν και κατάκτησαν νίκες αλλά και όλους τους αθλητές που συμμετείχαν, ανεξάρτητα από το αν κατάκτησαν νίκη.
      Καλωσορίζουμε και εκφράζουμε τα θερμά μας συγχαρητήρια εκ μέρους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας. Τιμάμε τους αθλητές, τους Ολυμπιονίκες, τιμάμε όλους και όλες που πήραν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες αθλητές και προπονητές. 
      Είναι σήμερα μια όμορφη μέρα, μια μέρα γιορταστική, πανηγυρική. Ωστόσο η χαρά της γιορτής δεν πρέπει να σκεπάσει τα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν στον αθλητισμό αλλά και άλλες πτυχές, το γεγονός δηλαδή ότι και οι αθλητές και οι αθλήτριες είναι νέοι, είναι παιδιά, είναι άνθρωποι οι οποίοι αγωνίζονται καθημερινά στη ζωή. Κάποιοι είναι εργαζόμενοι, άλλοι σπουδάζουν, βιώνουν και οι ίδιοι και το περιβάλλον τους τη σημερινή κατάσταση, την κρίση που εξελίσσεται και θα βαρύνει κάθε μέρα πιο πολύ τους εργαζόμενους, τη νεολαία.  Γιατί άρχισαν ήδη να φαίνονται τα σημάδια της κρίσης και οι πρώτες επιπτώσεις για την εργατική τάξη με την ανακοίνωση απολύσεων στους τόπους δουλειάς.  
      Ασφαλώς δεν υπάρχει δεύτερη γνώμη, τουλάχιστον στα λόγια, ότι ο αθλητισμός καλλιεργεί την υπευθυνότητα, τη συλλογικότητα, την ομαδικότητα, την αγωνιστική συνείδηση. Αναμφίβολα συνδέεται με τον αγώνα, με την πάλη για την ειρήνη και τη φιλία των λαών.  Σήμερα όμως ο αθλητισμός και στη χώρα μας και παγκόσμια συνδέεται άμεσα με το κέρδος, με την καλλιέργεια του άκρατου ανταγωνισμού και αυτό ασκεί εξαιρετικά αρνητική, ιδεολογική και όχι μόνο επίδραση στους νέους. Η άμιλλα βρίσκεται στον αντίποδα του ανταγωνισμού.
      Αγαπητοί αθλητές, το Κ.Κ.Ε. υποστήριζε και υποστηρίζει τη φυσική αγωγή και τον αθλητισμό ως ένα πολύτιμο όπλο στη διαπαιδαγώγηση της νεολαίας, στην κοινωνικοποίηση και στην ολοκλήρωση της νεανικής προσωπικότητας, στην προαγωγή της υγείας. Πιστεύουμε στην ανάγκη διαμόρφωσης ενός συστήματος σχολικού αθλητισμού που θα συνδέεται με το ερασιτεχνικό σωματείο. Στηρίζουμε τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, χωρίς όμως την προχειρότητα του ερασιτέχνη.  Είναι μεγάλη και επείγουσα ανάγκη να αποδοθούν και να αποδίδονται από την κάθε Κυβέρνηση αυτά που αναλογούν, αυτά που χρειάζονται τα ερασιτεχνικά σωματεία αλλά και οι ομοσπονδίες.
      Είναι αλήθεια ότι ο αθλητισμός είναι αγώνας, είναι προετοιμασία για τη ζωή, οργάνωση, προσπάθεια, συναγωνισμός, αλλά και συλλογικότητα για την επιτυχία του στόχου. Εμείς θέλουμε αθλητές-ανθρώπους, δεν θέλουμε αθλητές-υπερανθρώπους. Ωστόσο η κυρίαρχη ιδεολογία, η ιδεολογία της εμπορευματοποίησης, του κέρδους αλλά και του ντόπινγκ είναι πολύ επικίνδυνη και για τον αθλητισμό, όπως βέβαια σε όλα. Είναι επικίνδυνη ιδιαίτερα για τους νέους. 
      Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι με αυτή τη φιλοσοφία, με την εφαρμοζόμενη πολιτική. Η εμπορευματοποίηση, το κέρδος, ο αθλητισμός χωρίς ιδεολογία, χωρίς αρχές και αξίες οδηγεί στις ρωμαϊκές αρένες και δεν θα δικαιολογηθεί κανένας αν γυρίσουμε σε τέτοιες εποχές. Άλλωστε οι Έλληνες εργαζόμενοι που και με τη δική τους θυσία χρηματοδοτούν τον αθλητισμό διεκδικούν να είναι δικαίωμα για όλα τα παιδιά τους, ώστε να μπορεί όποιος διαθέτει φυσικά χαρίσματα χωρίς άλλες προϋποθέσεις, αλλά μόνο τη θέληση και την προσπάθειά του να μπει σ΄ αυτήν την άμιλλα. Όμως κι εδώ παρεμβαίνει το κέρδος, οικονομικό και πολιτικό.  Γι’ αυτό δεν μπορούμε να χαρούμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και υπάρχουν σκιές, βαριές σκιές, που τις ρίχνουν καθημερινά τα μονοπώλια, οι πολυεθνικές στο χώρο του αθλητισμού.  
      Παρακολουθούμε όλους εσάς μέσα στο στίβο να κάνετε τεράστιες προσπάθειες, να δίνετε ένα σκληρό, καθημερινό αγώνα.  Σας στηρίζουμε. Όμως άλλοι, οι κυβερνήσεις, η Δ.Ο.Ε., η Ε.Ο.Ε., αντί να θωρακίσουν το θεσμό των Ολυμπιακών Αγώνων τον έχουν παραδώσει και για να ακριβολογήσουμε τον έχουν πουλήσει στις πολυεθνικές στο όνομα της ελευθερίας της αγοράς.  Και έτσι ο αγώνας ο τίμιος, αυτός ο καθημερινός έχει μετατραπεί σε νίκη πάση θυσία, με όποιο τίμημα.  Και ο θυσιαζόμενος είστε εσείς και ο λαός που πληρώνει τα κέρδη των πολυεθνικών.
      Υπάρχει τέλος, το θέμα τον ολυμπιακών εγκαταστάσεων που κόστισαν πανάκριβα στο λαό και νομίζουμε πως πρέπει να αξιοποιούνται από τη νεολαία ελεύθερα, δωρεάν και να συμβάλλουν και αυτές οι εγκαταστάσεις στην ανάπτυξη του μαζικού λαϊκού αθλητισμού.  Να μην ιδιωτικοποιηθούν αυτές οι εγκαταστάσεις.
      Αγαπητοί Ολυμπιονίκες, δεν πρέπει να ξεχνάμε και σεις οι ίδιοι οι αθλητές  απ’ αυτή τη νεαρή ηλικία πρέπει να επαγρυπνείτε και να επαγρυπνείτε καθημερινά. Για παράδειγμα κάποιοι που πριν από μια τετραετία ήταν εδώ τιμώμενοι, σήμερα στέκουν παράμερα στιγματισμένοι. Πολλοί απ’ αυτούς που τους στιγμάτισαν είναι οι ίδιοι ένοχοι γι’ αυτή την πορεία.
      Για άλλη μια φορά θέλουμε να δώσουμε θερμά συγχαρητήρια σε όλους και σ’ αυτούς που πήραν τα μετάλλια και σ’ αυτούς που δεν έφτασαν στο μετάλλιο αλλά αγωνίστηκαν και στους προπονητές και σε όλους όσους σας στήριξαν. Θερμά συγχαρητήρια, καλούς αγώνες, νέες αγώνες στους ολυμπιακούς στίβους, αλλά και στο στίβο της ζωής.  Δεν έχει την πρώτη σημασία, κατά την άποψή μας, το μετάλλιο. Πρώτη αξία είναι η προσπάθεια, η συμμετοχή.
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας):  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι από τα άνω βόρεια θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του  Μεγάρου της Βουλής σαράντα μία κυρίες και κύριοι μέλη του Κ.Α.Π.Η. Λυκόβρυσης Αττικής.
      Τους καλωσορίζουμε στη Βουλή των Ελλήνων.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Εκ μέρους του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς ο συνάδελφος κ. Αθανάσιος Λεβέντης έχει το λόγο.
      ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ:  Να πούμε και ένα «ευχαριστώ» στα παιδιά, κύριε Πρόεδρε, γιατί το έχουμε κάνει «μνημόσυνο».
      ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ:  Κύριε συνάδελφε, πρέπει να λέμε τις αλήθειες.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας):  Παρακαλώ, κύριε Βερελή.
      Ορίστε, κύριε Λεβέντη. 
        ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Τιμή μας σήμερα να τιμάμε τους στεφανωμένους με τον κότινο της ολυμπιακής νίκης Ολυμπιονίκες μας, την υψηλότερη τιμή που επιδιώκει και μπορεί να πετύχει ένας αθλητής σε όλη την υφήλιο. Το να είσαι ολυμπιονίκης σημαίνει ότι έχεις κατακτήσει την κορυφή στους παγκόσμιους στίβους, ότι έχεις φτάσει σε τέτοιο επίπεδο σωματικής φυσικής και τεχνικής ολοκλήρωσης ώστε να μπορείς να διακρίνεσαι ανάμεσα στους καλύτερους. Είναι ένα προσωπικό επίτευγμα και είστε άξιοι συγχαρητηρίων γι΄ αυτό.
        Εμείς στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. εκτιμάμε την προσπάθειά σας. Εκτιμάμε ιδιαίτερα κάθε καθαρή προσπάθεια, κάθε αθλητή και αθλήτρια που εκπροσωπεί τη χώρα μας σε διεθνείς αγώνες ανεξαρτήτως του αν αυτή η συμμετοχή συνοδεύτηκε από την κατάκτηση ενός μεταλλίου, όπως εκτιμάμε τη συμμετοχή όλων των αθλητών από όποια χώρα και αν προέρχονται. Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι η πολύχρονη διαδικασία της προπόνησης είναι σκληρή. Συνδυάζεται με ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο ζωής, μια αφοσίωση στο στόχο, σωματική κούραση που για να ανταπεξέλθεις απαιτούνται ιδιαίτερα ψυχικά χαρίσματα. Ακόμα απαιτούνται και προσωπικές θυσίες διαρκείς και επίμονες. Ξέρουμε ότι στερείστε πολλά για να πετύχετε αυτά που πετύχατε. 
        Η μακρόχρονη προσπάθειά σας απαιτεί υπομονή επιμονή πείσμα θέληση, αρετές που διαμορφώνουν το χαρακτήρα. Η προσπάθεια κάθε αθλητή είναι αξιοζήλευτη και αναδεικνύει ευγενικά κίνητρα και χαρακτηριστικά. Και εμείς γνωρίζουμε πολλά παιδιά, αθλητές υψηλών επιδόσεων που τα καταφέρνουν επίσης το ίδιο καλά και στις σπουδές και στο στίβο της ζωής και χαιρόμαστε γι΄ αυτό. Είναι όμως ακόμη γνωστό ότι η πάλη για την κορυφή δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Εξελίσσεται μέσα σε συνθήκες μεγάλου ανταγωνισμού και εμπορευματοποίησης του αθλητισμού, σε συνθήκες όπου αυτή η δραστηριότητα με την οποία απασχολούνται εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη μετατρέπεται σε κάτι που είναι ανταλλάξιμο με χρήμα, ή στην εκμετάλλευσή του και στην εκμετάλλευση όσων ασχολούνται με αυτό. Αυτό συχνά αλλάζει τον κοινωνικά χρήσιμο χαρακτήρα του.
        Έχουμε όμως στο νου μας επίσης την κοινωνική εικόνα του Ολυμπιονίκη, ενός αθλητή που έχει μάθει να πρωταγωνιστεί όχι μόνο στους αγωνιστικούς χώρους αλλά και στους κοινωνικούς αγώνες, που αντιστέκεται στις σειρήνες του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού, που προστατεύει την υγεία του και την αξιοπρέπειά του όπως και των συναθλητών του, που νιώθει ότι πρέπει να είναι καλός αγωγός μηνυμάτων προς την υπόλοιπη νεολαία της χώρας και αντιλαμβάνεται αυτή τη μεγάλη υποχρέωσή του όχι μόνο να επιστρέψει μ΄ ένα μετάλλιο από τους αγώνες αλλά να είναι ο ίδιος φορέας κοινωνικοποίησης και αγωγής των νέων παιδιών που τον παρακολουθούν.
        Έχουμε στο νου πρωταθλητές κοινωνικά ευαίσθητους απέναντι στα προτάγματα για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, στον αγώνα για ισότητα, δικαιοσύνη και ίσες ευκαιρίες  για όλους. Εμείς στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. εκτιμάμε την προσπάθεια όλων των αθλητών, όλων των παιδιών που απαρτίζουν τις εθνικές ομάδες της χώρας και μας εκπροσωπούν σε διεθνείς αγώνες. Επίσης πιστεύουμε ότι η άθληση είναι ένα δικαίωμα που πρέπει όλοι να το έχουν, όλοι να το ασκούν. Η άθληση που πρέπει να ξεκινάει από τα πρώτα βήματα για όλους και πρέπει να φτάνει μέχρι το τέλος της ζωής μας.
        Χρειάζεται εδώ περισσότερη στήριξη και ενίσχυση του ερασιτεχνικού αθλητισμού από την πολιτεία. Και να είμαστε σίγουροι ότι αν δίναμε λίγη περισσότερη προσοχή στην υποδομή στη βάση θα είχαμε και περισσότερους Ολυμπιονίκες και άρα περισσότερες αθλητικές χαρές. Θεωρούμε ότι ο αθλητισμός είναι ένα κοινωνικό αγαθό και ένα συνταγματικό δικαίωμα που πρέπει να το απολαμβάνουν ισότιμα όλοι οι άνθρωποι από το σχολείο και τη γειτονιά μέχρι και τον αθλητικό σύλλογο από όπου όλοι σας ξεκινήσατε στα πρώτα σας αθλητικά βήματα. Θεωρούμε ταυτόχρονα ότι εσείς πρέπει να είστε και οι πρωταγωνιστές στον αγώνα για την επικράτηση ενός διαφορετικού αθλητισμού για τον άνθρωπο και όχι για τα κέρδη. Σε αυτό τον αγώνα σας θέλουμε συμπαραστάτες και συμμέτοχους και πρωταγωνιστές, όπως σας θέλουμε συμπαραστάτες σε κάθε ευγενικό αγώνα για όλα τα υψηλά πανανθρώπινα ιδανικά.
        Αγαπητοί και τιμημένοι Ολυμπιονίκες από μέρους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. σας συγχαίρουμε, σας σφίγγουμε θερμά το χέρι και σας ευχόμαστε να έχετε πάντα προσωπικά ο καθένας αλλά και όλοι μαζί, όλος ο ελληνικός αθλητισμός τις υψηλότερες επιτυχίες και νίκες.
        Σας ευχαριστούμε και σας ευγνωμονούμε.
        (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
        ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης.
        ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι μεγάλη μέρα για το Κοινοβούλιο, για την Ολομέλεια να έχουμε μέσα στην Αίθουσα και να μας παρακολουθούν τα τιμημένα παιδιά της Ελλάδας, τα παιδιά τα οποία δόξασαν για άλλη μια φορά την Ελλάδα και τα ευχαριστούμε γι΄ αυτό.
        Θέλω βέβαια να ζητήσω συγγνώμη αλλά προφανώς, για λόγους ανυπέρβλητους, δεν είναι εδώ ο αρμόδιος Υπουργός Πολιτισμού και ο αρμόδιος Υφυπουργός Πολιτισμού με αρμοδιότητες Αθλητισμού. Προφανώς κάτι πολύ σημαντικό θα υπήρχε.
        Υπάρχει μια ποιοτική διαφορά μεταξύ υμών και ημών των ανθρώπων του καλλιτεχνικού στίβου. Ποια είναι η διαφορά; Ότι εσείς αν δεν προπονηθείτε δεν ανεβαίνετε. Στον καλλιτεχνικό στίβο υπάρχει περίπτωση να ανέβει κάποιος προωθούμενος με γνωστούς ενίοτε και όχι γνωστούς λόγους. Και σε μας μπορεί να ανέλθει κανείς ευκόλως διά του νεποτισμού. Εσάς όσο και αν είναι ο πατέρας σας πρωταθλητής δεν είναι σίγουρο ότι θα γίνετε και εσείς πρωταθλητές. Και αυτό σας το λέει ένας παλιός αθλητής, πρωταθλητής, όχι ολυμπιακού αθλήματος ο οποίος ξέρει τι σημαίνει ο κόπος η αγωνία η προσπάθεια και η στέρηση για να μπορέσεις να ανέβεις στο υψηλό βάθρο.
        Τρεις είναι οι διακρίσεις οι οποίες έχουν θεσπιστεί στην παγκόσμια κοινότητα. Για τους αθλητές είναι τα χρυσά μετάλλια. Για την επιστήμη είναι τα Νόμπελ και για την τέχνη είναι τα Όσκαρ. Νόμπελ έχουμε να πάρουμε περίπου σαράντα χρόνια. Άλλα τόσα έχουμε να πάρουμε και όσκαρ. Μετάλλια μας δίδετε σε κάθε τετραετία. Επομένως έχουμε κάθε λόγο να σας ευγνωμονούμε που δια υμών είμαστε παρόντες στην παγκόσμια σκηνή.
        Στην αρχαία Ελλάδα γκρέμιζαν τα τείχη όταν έμπαιναν οι Ολυμπιονίκες. Και στη σημερινή Ελλάδα έχουμε γκρέμισμα. Σας «γκρεμίζουμε» τα όνειρα. Πολλές φορές σας τάζουμε πολλά και λίγες φορές τα υλοποιούμε. Αυτή είναι μια πραγματικότητα. Έχουμε αυτή την αυτογνωσία και θέλω να πιστεύω ότι στο μέλλον θα μπορέσουμε να τη διασκεδάσουμε. Βέβαια πρέπει να πω ότι λυπάμαι ελαφρώς που τώρα είστε λιγότεροι από ό,τι την προηγούμενη τετραετία. Είναι όμως σίγουρο ότι μετά στο Λονδίνο θα είστε περισσότεροι. Για να είστε περισσότεροι χρειάζεται και η δική σας σημαντική προσπάθεια αλλά χρειάζεται και εμείς, η πολιτεία κάτι να πράξουμε προκειμένου να σας βοηθήσουμε. Είστε οι Ολυμπιονίκες σε μια χώρα που σας προσφέρει τα λιγότερα αλλά εσείς καταφέρνετε και ανεβαίνετε στα ψηλά σκαλοπάτια. Εάν σας δίναμε περισσότερα και πιο ψηλά θα ανεβαίνατε και πιο πολλοί θα ήσασταν. Αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούμε. Θέλω να πιστεύω ότι ο αρμόδιος Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών δεν θα θελήσει να κάνει οικονομία στον Αθλητισμό. Να δώσουμε κάποια κονδύλια στον αθλητισμό για να μπορούμε την επόμενη φορά να έχουμε μέσα στην Αίθουσα περισσότερα παιδιά με μετάλλια. 
        Κάποτε οι Ολυμπιακοί Αγώνες γινόντουσαν σ΄ αυτή τη χώρα. Ξεκίνησαν από αυτή τη χώρα και για χίλια χρόνια γινόντουσαν σ΄ αυτή τη χώρα. Καιρός είναι να επανέλθουμε στο αίτημα που είχε πρωτοεισαχθεί πριν μερικά χρόνια από τον γενάρχη της Νέας Δημοκρατίας, τον πρώην Πρωθυπουργό και Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Να ξεκινήσουμε μια προσπάθεια. Μπορεί να μας πάρει χρόνια, δεκαετίες. Αλλά στο τέλος μπορούμε και πρέπει να το πετύχουμε. Μην ξεχνάτε ότι ένας άλλος γειτονικός λαός επί 2000 χρόνια έλεγε και του χρόνου στην Ιερουσαλήμ και εκεί που δεν το πίστευε κανείς το πέτυχε. Ας πούμε και μεις την επόμενη τετραετία στην Ολυμπία και να προσπαθήσουμε. Να έχουμε ένα στόχο. Είναι άδικο να είναι περιφερόμενος θίασος οι Ολυμπιακοί Αγώνες όταν εδώ γεννήθηκαν σ΄ αυτό τον τόπο. Και γεννήθηκαν σε μια εποχή που οι υπόλοιποι ίσως δεν είχαν καν ιδέα τι σημαίνει αθλητισμός. Μιλάμε για τον 8ο αιώνα προ Χριστού. Ας κάνουμε, λοιπόν, μια προσπάθεια. Θα είναι μια τεράστια ανέλιξη για τον τόπο μας και τα ιδεώδη του αθλητισμού.
      Μια φορά Ολυμπιονίκης είναι ισόβιος Ολυμπιονίκης. Πρέπει να ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι από τη στιγμή που πήγατε εκεί που πήγατε και φθάσατε εκεί που φθάσατε δεν έχετε ανθρώπινες αδυναμίες. Δεν μπορεί εσείς να μεθύσετε. Δεν μπορούν να σας γράψουν εσάς για μια παράβαση των νόμων. Δεν μπορείτε να τσακωθείτε, γιατί ένας Ολυμπιονίκης δεν έχει δικαίωμα σ’ αυτά τα ανθρώπινα. 
      Είναι εξαιρετική τιμή για σας. Η ιστορία σας έχει γράψει με χρυσά γράμματα και δεν θα σας σβήσει ποτέ. Όλοι οι άλλοι εμείς μπορούμε και περνάμε στη Λήθη μέσα στο χρόνο. Εσείς όμως θα είστε πάντα αθάνατοι! 
      Προτείνω, λοιπόν, στον Πρόεδρο του Σώματος. Κύριε Πρόεδρε, επεξεργαστείτε την  ιδέα, μία αίθουσα της Βουλής να ονομαστεί «Αίθουσα Ελλήνων Ολυμπιονικών» με τα πορτραίτα όλων εκείνων που τίμησαν τη χώρα.
      Σας ευχαριστώ πολύ. 
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας):  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα επακολουθήσει η απονομή των επαίνων και των μεταλλίων στους Ολυμπιονίκες των 29ων Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου του 2008. 
      Η απονομή επαίνων και μεταλλίων καθιερώθηκε για πρώτη φορά το 1996 επί Προεδρίας του κ. Απόστολου Κακλαμάνη και συνεχίστηκε με την Προεδρία της κ. Άννας Μπενάκη-Ψαρούδα το 2004. 
      Τα μετάλλια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φέρουν παράσταση του Θεού Αγώνα, όπως απεικονίζεται σε τετράδραχμο της Σκοπέλου του 5ου αιώνα π.Χ.. Ο Θεός Αγώνας εμφανίζεται ως νέος με φτερά στην πλάτη και στα πόδια –σύμβολα της ταχύτητας- και ανά ένα στεφάνι στα χέρια του, σύμβολα της νίκης. 
      Καλώ τον Πρωθυπουργό της χώρας τον κ. Κώστα Καραμανλή να απονείμει το χρυσό μετάλλιο από τη Βουλή των Ελλήνων στον Ολυμπιονίκη Αλέξανδρο Νικολαϊδη που κατέλαβε τη δεύτερη θέση στο αγώνισμα του TAE KWO DO. 
      Επισημαίνεται ότι ο κ. Νικολαϊδης είχε καταλάβει τη δεύτερη θέση στο ίδιο άθλημα και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004. Και μια ευχή εξ ονόματος όλων, το 2012 στο Λονδίνο να μας φέρει το χρυσό μετάλλιο. 
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      (Στο σημείο αυτό, την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ.  ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Δημήτριος Σιούφας θα απονείμει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιονίκες Βασίλη Πολύμερο και Δημήτρη Μούγιο που κατέλαβαν τη δεύτερη θέση στην Κωπηλασία  Διπλό Σκιφ Ελαφρών Βαρών. 
      Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Πολύμερος είχε καταλάβει την τρίτη θέση στο Διπλό Σκιφ Ελαφρών Βαρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 και του ευχόμαστε το χρυσό μετάλλιο στους Αγώνες του Λονδίνου το 2012. 
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      (Στο σημείο αυτό, την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο  Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας):  Ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Απόστολος Κακλαμάνης, ως εκπρόσωπος του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γεωργίου Παπανδρέου, θα απονείμει το χρυσό μετάλλιο στην Ολυμπιονίκη Χρυσοπηγή Δεβετζή που κατέλαβε την τρίτη θέση στο στίβο στο αγώνισμα Άλμα εις Τριπλούν. 
      Επισημαίνεται ότι η κ. Δεβετζή είχε κατακτήσει στο ίδιο αγώνισμα το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και της ευχόμαστε και ένα ακόμη μετάλλιο στο Λονδίνο το 2012. 
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Ο κ. Σπύρος Χαλβατζής ως εκπρόσωπος της Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Γενικής Γραμματέως του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Αλέξάνδρας Παπαρήγα θα απονείμει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιονίκες Σοφία Μπεκατώρου, Σοφία Παπαδοπούλου και Βιργινία Κραβαριώτη που κατέλαβαν την τρίτη θέση στην Ιστιοπλοΐα. 
      Υπενθυμίζεται ότι η κ. Σοφία Μπεκατώρου είχε αναδειχθεί χρυσή Ολυμπιονίκης στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 και ευχόμαστε ένα ακόμη μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου του 2012. 
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Η Ολυμπιονίκης Σοφία Μπεκατώρου θέλει να μιλήσει για ένα λεπτό και να απευθυνθεί εκ μέρους των τιμωμένων Ολυμπιονικών στην Εθνική Αντιπροσωπεία. 
      ΣΟΦΙΑ ΜΠΕΚΑΤΩΡΟΥ (Ολυμπιονίκης): Ευχαριστώ πολύ.
      Κύριε Πρόεδρε της Κυβερνήσεως, κύριε Πρόεδρε του Κοινοβουλίου, κύριε πρώην Πρόεδρε Εκπρόσωπε της Μείζονος Αντιπολίτευσης, κυρίες και κύριοι Υπουργοί, αξιότιμες κυρίες και κύριοι Βουλευτές, αγαπητές κυρίες και κύριοι, εκ μέρους όλων των τιμώμενων αθλητών σας ευχαριστώ για την ιδιαίτερη τιμή να βραβεύσετε στον ιερό αυτό χώρο της Δημοκρατίας τους Ολυμπιονίκες που διακρίθηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο. Αισθανόμαστε ιδιαίτερα συγκινημένοι, διότι με την κίνησή σας η πολιτεία αναγνωρίζει τις θυσίες, τις έντιμες προσπάθειές μας, καθώς ακόμη την πίστη μας στα ολυμπιακά ιδεώδη, αλλά και την αξία που δίνουμε στην ευγενή άμιλλα το «ευ αγωνίζεσθαι» και την ηθική που δίδαξαν την εποχή της αρχαίας Ελλάδας οι πρώτοι Ολυμπιονίκες.
      Δράττομαι της ευκαιρίας όντας Ελληνίδα Ολυμπιονίκης και αθλήτρια εδώ και είκοσι τρία χρόνια να αναφερθώ στο χώρο του αθλητισμού με αφορμή την κριτική την οποία υφίσταται. Σήμερα ο ελληνικός αθλητισμός λιθοβολείται. Τον τελευταίο καιρό προβάλλονται ολοένα και  περισσότερο οι λανθάνουσες μορφές του και οι στρεβλώσεις του αθλητικού ιδεώδους, ενώ παράλληλα απαξιώνονται όλες οι προσπάθειες και οι αξιομνημόνευτες επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών που είναι αποτέλεσμα της σκληρής προπόνησης, πολλών θυσιών, ψυχικής δύναμης και όχι αυτοσκοπού. Η εντύπωση πως στο χώρο του αθλητισμού όλα λειτουργούν με μοναδικό στόχο τις οικονομικές απολαβές, στηριζόμενη σε παραβατικές συμπεριφορές είναι λανθασμένη και αδικεί κατάφωρα τις χιλιάδες των νέων αθλητών μας που καθημερινά αγωνίζονται. 
      Οι Έλληνες Ολυμπιονίκες επιθυμούμε να δοθεί και πάλι αξία στην ευγενή προσπάθεια και τον καθαρό αγώνα. Να γευτεί ο κάθε αθλητής τα ειλικρινή συγχαρητήρια και τη ζεστασιά για το μέγεθος της θυσίας και της προσπάθειάς του ασχέτως αν θα καταλήξει Ολυμπιονίκης ή πρωτοσέλιδο σε κάποια εφημερίδα. 
      Η νέα γενιά για να συμβάλλει στην εξέλιξη της χώρας μας έχει ανάγκη από την υποστήριξη και την έμπνευση μέσω υγιών προτύπων και όχι αυτών της εικονικής πραγματικότητας. Οφείλουμε όλοι να δημιουργήσουμε πλείστες ευκαιρίες στους νέους για να μπορούν να ψυχαγωγηθούν και να εκπαιδευτούν μέσω του αθλητισμού. Ας συνεχίσουμε να τιμάμε και να επικροτούμε τον αγώνα, την πίστη στα αυθεντικά ολυμπιακά ιδεώδη και κυρίως την ανιδιοτελή προσπάθεια που προάγει τον πολιτισμό και τον άνθρωπο σε υψηλά επίπεδα. 
      Σας ευχαριστούμε.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας):  Ο κ. Αθανάσιος Λεβέντης ως εκπρόσωπος του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου θα απονείμει το αργυρό μετάλλιο στις Ολυμπιονίκες Χρύσα Μπισκιτζή και Αλεξάνδρα Τσιάβου που κατέλαβαν την έκτη θέση στην Κωπηλασία Διπλό Σκιφ Ελαφρών Βαρών. 
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης θα απονείμει το αργυρό μετάλλιο στον Ολυμπιονίκη Χρήστο Τσακμάκη που κατέλαβε την έβδομη θέση στο κανόε-καγιάκ.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Απόστολος Κακλαμάνης θα απονείμει το αργυρό μετάλλιο στον Ολυμπιονίκη των Αγώνων της Ατλάντα του 1996 και της Αθήνας του 2004 κ. Νίκο Κακλαμανάκη που κατέλαβε την όγδοη θέση στην ιστιοπλοΐα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008. 
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Η τέως Πρόεδρος της Βουλής κ. Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα θα απονείμει το αργυρό μετάλλιο στον Ολυμπιονίκη Περικλή Ιακωβάκη που κατέλαβε την όγδοη θέση στο στίβο, στο αγώνισμα των 400 μέτρων με εμπόδια. 
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Ο Α΄Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Γεώργιος Σούρλας θα απονείμει το αργυρό μετάλλιο στην Ολυμπιονίκη κ. Σταυρούλα Κοζομπόλη, αρχηγό της Εθνικής Ομάδας Υδατοσφαίρισης Γυναικών και στην Ολυμπιονίκη Αγγελική Γερόλυμου της ίδιας ομάδας που κατέλαβε την όγδοη θέση. 
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Ο Γ΄Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Αναστάσιος Νεράντζης θα απονείμει το αργυρό μετάλλιο στην Ολυμπιονίκη Γεωργία Ελλινάκη της Εθνικής Ομάδας Υδατοσφαίρισης Γυναικών που κατέλαβε την όγδοη θέση. 
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Ο Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Φίλιππος Πετσάλνικος θα απονείμει το αργυρό μετάλλιο στην Ολυμπιονίκη Γεωργία Λαρά της Εθνικής Ομάδας Υδατοσφαίρισης Γυναικών που κατέλαβε την όγδοη θέση.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής) 
      Η Ε΄Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Βέρα Νικολαΐδου θα απονείμει το αργυρό μετάλλιο στην Ολυμπιονίκη Κυριακή Λιόση της Εθνικής Ομάδας Υδατοσφαίρισης Γυναικών που κατέλαβε την όγδοη θέση.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Ο Ζ΄Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Βαΐτσης Αποστολάτος θα απονείμει το αργυρό μετάλλιο στην Ολυμπιονίκη Ευαγγελία Μωραϊτίδου της Εθνικής Ομάδας Υδατοσφαίρισης Γυναικών που κατέλαβε την όγδοη θέση.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Ο Κοσμήτορας της Βουλής κ. Άρης Σταθάκης θα απονείμει το αργυρό μετάλλιο στην Ολυμπιονίκη Χριστίνα Τσουκαλά της Εθνικής Ομάδας Υδατοσφαίρισης Γυναικών που κατέλαβε την όγδοη θέση.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Ο Κοσμήτορας της Βουλής κ. Μιχάλης Παπαδόπουλος θα απονείμει το αργυρό μετάλλιο στην Ολυμπιονίκη Μαρία Τσουρή της Εθνικής Ομάδας Υδατοσφαίρισης Γυναικών που κατέλαβε την όγδοη θέση.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Ο Κοσμήτορας της Βουλής κ. Γιάννης Δημαράς θα απονείμει το αργυρό μετάλλιο στην Ολυμπιονίκη Αλεξάνδρα Ασημάκη της Εθνικής Ομάδας Υδατοσφαίρισης Γυναικών που κατέλαβε την όγδοη θέση.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Η Πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής κ. Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά θα απονείμει τα αργυρά μετάλλια στους Ολυμπιονίκες Βασίλη Σπανούλη, Νικόλαο Ζήση, Δημήτρη Διαμαντίδη, Κωνσταντίνο Τσαρτσαρή, Αντώνη Φώτση, Θεόδωρο Παπαλουκά, Παναγιώτη Βασιλόπουλο, Ιωάννη Μπουρούση, Σοφοκλή Σκιορτσιανίτη, Γιώργο Πρίντεζη, Μιχάλη Πελεκάνο και Ανδρέα Γλυνιαδάκη της Εθνικής Ομάδας Καλαθοσφαίρισης Ανδρών που κατέλαβε την πέμπτη θέση. 
      Τα μετάλλια θα παραλάβει ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας κ. Ανδρέας Μιαούλης. 
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Η Πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής κ. Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά θα απονείμει το αργυρό μετάλλιο στον Ολυμπιονίκη Ηλία Παυλίδη που κατέλαβε την πέμπτη θέση στην πυγμαχία. 
      Το μετάλλιο θα παραλάβει ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας κ. Κωνσταντίνος Γαζής.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Ο Γραμματέας της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής κ. Κώστας Κουκοδήμος θα απονείμει τα αργυρά μετάλλια στους Ολυμπιονίκες της Εθνικής Ομάδας Υδατοσφαίρισης Ανδρών Γιώργο Αφρουδάκη, Χρήστο Αφρουδάκη, Νικόλαο Δεληγιάννη, Αντώνιο Βλοντάκη, Ιωάννη Θωμάκο, Αργύρη Θεοδωρόπουλο, Γεώργιο Ντόσκα, Γεώργιο Ρέππα, Κωνσταντίνο Κοκκινάκη, Δημήτριο Μάζη, Δημήτριο Μπελούδη, Εμμανουήλ Μηλωνάκη και Αναστάσιο Σχίζα που κατέλαβαν την έβδομη θέση. 
      Τα μετάλλια θα παραλάβει ο Αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας κ. Αριστείδης Παπαλάϊος.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνοντας τη σημερινή συνεδρίαση που μας έκανε όλους περήφανους, βραβεύοντας τους Ολυμπιονίκες μας, εκ μέρους όλων σας θέλω να ευχηθώ σ’ όλους τους αθλητές και τις αθλήτριές μας -όχι μόνο τους βραβευόμενους σήμερα εδώ, αλλά και εκείνους που θα συνεχίσουν τις προσπάθειές τους να μας προσφέρουν και άλλες μεγάλες διεθνείς διακρίσεις- να φτάσετε ακόμα πιο ψηλά, αγαπητές και αγαπητοί Ολυμπιονίκες το 2012 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο σημείο αυτό θα λύσουμε την ειδική συνεδρίαση προς τιμή των Ελλήνων Ολυμπιονικών των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μετά από διακοπή πέντε λεπτών, θα εισέλθουμε στην ημερήσια διάταξη της νομοθετικής εργασίας. 
      (ΔΙΑΚΟΠΗ)
(ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ)
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επαναλαμβάνεται η διακοπείσα συνεδρίαση. 
	Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
 	Συνέχιση της συζήτησης επί των σχεδίων νόμων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
      α. Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2006.
      β. Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2006.  
   	Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης. 
	 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
	Νομίζω ότι όλοι συναισθανόμαστε πως η συζήτηση γύρω από τον Ισολογισμό και τον Απολογισμό του Κράτους των προηγούμενων ετών είναι μια πάρα πολύ ουσιαστική και σοβαρή συζήτηση και το έργο της επιτροπής, η οποία μελετά αυτόν τον Ισολογισμό και τον Απολογισμό του Κράτους, πάρα πολύ σοβαρό. Για να επιτελέσει όμως και η επιτροπή αλλά και η Αίθουσα αυτή το ρόλο της νομίζω ότι πολλά πράγματα πρέπει να αλλάξουν και άλλα πράγματα να αναβαθμιστούν, ώστε αυτή η συζήτηση να αποκτήσει όσο το δυνατόν πιο ουσιαστικό χαρακτήρα. Συνήθως συζητάμε τον προϋπολογισμό σε κάποια έκταση, θα έλεγα, αλλά ξεχνάμε ότι δεν αρκεί να ψηφίζει αυτή η Αίθουσα, αυτή η Βουλή, τον προϋπολογισμό του κράτους. Πρέπει να συζητάει και το πώς εκτελείται αυτός ο προϋπολογισμός, τι συμπεράσματα βγάζουμε από την εκτέλεση του προϋπολογισμού και κυρίως τι συνέπειες είχε η εκτέλεση του προϋπολογισμού στην ανάπτυξη της χώρας μας, στην ανασυγκρότηση, στην ίδια την κοινωνία.  Δυστυχώς όμως τα βήματα τα οποία έχουν γίνει είναι εντελώς ανεπαρκή σ’ αυτήν την κατεύθυνση, γι’ αυτό εμείς θα επαναλάβουμε κάποιες προτάσεις που έχουμε ελπίζοντας ότι θα τύχουν μιας ευρύτερης συναίνεσης, έτσι ώστε να αποκτήσει η συζήτηση αυτή ακόμη πιο ουσιαστικό χαρακτήρα.
      Το πρώτο που πρέπει να γίνει, και το οποίο προτείνουμε, είναι η αντίστοιχη επιτροπή για τον Ισολογισμό και τον Απολογισμό του Κράτους να λειτουργεί σε όλη τη διάρκεια του χρόνου και να παρακολουθεί συστηματικά, μήνα το μήνα, την εκτέλεση και τα δεδομένα του προϋπολογισμού του τρέχοντος έτους από την εκάστοτε Κυβέρνηση. Δεν αρκεί να έρχεται κάθε τέσσερις μήνες ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών και να μας παραθέτει στην επιτροπή δεδομένα τα οποία άλλωστε δίδουν στη δημοσιότητα. Αυτό δεν είναι καθόλου αρκετό. 
	Δεύτερον, νομίζω ότι πρέπει να υπάρξει υποστήριξη εκ του Προεδρείου της Βουλής, και ιδιαίτερα του Προέδρου της Βουλής, ώστε η Επιτροπή Ισολογισμού και Απολογισμού του Κράτους να αποκτήσει επιστημονικούς συνεργάτες που να υποβοηθούν το δύσκολο έργο της. Διότι, όπως ξέρετε, κύριοι συνάδελφοι, όλοι δεν είναι ειδικοί στα δημοσιονομικά θέματα και δεν είναι εύκολο να τα παρακολουθεί κάποιος βγάζοντας συμπεράσματα και μελετώντας σε βάθος τα στοιχεία. Επομένως, αν είχαμε ένα επιστημονικό προσωπικό, το οποίο να βοηθούσε την επιτροπή, ασφαλώς το έργο της θα προχωρούσε καλύτερα και θα ήταν πιο αναβαθμισμένο. 
	Τρίτον, η διαδικασία της συζήτησης για τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του Κράτους πρέπει να πάψει να έχει έναν σχεδόν μουσειακό χαρακτήρα. Δεν είναι δυνατόν τώρα, τέλος του 2008, να συζητάμε για την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2006. Αντιλαμβάνεστε ότι αυτή η συζήτηση γίνεται λίγο ανιαρή και βαρετή όταν έχουν ήδη περάσει δύο χρόνια και συζητάμε την ψήφιση του προϋπολογισμού του επόμενου, τρίτου έτους. 
	Τέταρτον και πολύ βασικό. Πρέπει να υπάρξει δημοσιονομική διαφάνεια. Η δημοσιονομική διαφάνεια χρειάζεται ριζικές αλλαγές στη σύνταξη και διαμόρφωση του προϋπολογισμού και χρειάζεται επίσης και βήματα, σοβαρά βήματα, έτσι ώστε αυτός ο προϋπολογισμός να μην έχει αυτούς τους αναρίθμητους κωδικούς, οι οποίοι αλλάζουν, μετατίθενται στοιχεία από τον έναν στον άλλο, νούμερα, μεγέθη χωρίς να μπορεί να βγάλει κανένας άκρη. Πρέπει να μπει μια νέα τάξη στον προϋπολογισμό ώστε αυτός να είναι εύληπτος και κατανοητός και να είναι δυνατόν να ελεγχθεί πέρα από τους ειδήμονες και τους ειδικούς του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. 
      Ταυτόχρονα βεβαίως πρέπει να σταματήσει εντελώς αυτό το απαράδεκτο καθεστώς των ειδικών, εκτός προϋπολογισμού, λογαριασμών. Έκανε ορισμένα βήματα η Κυβέρνηση σ’ αυτή την κατεύθυνση, αλλά είναι δειλά και ανεπαρκή. Διότι οι μεγαλύτεροι και οι κυριότεροι λογαριασμοί εκτός προϋπολογισμού παραμένουν και σήμερα να είναι εκτός προϋπολογισμού. Χαρακτηριστικά αναφέρω τον ειδικό λογαριασμό των αποκρατικοποιήσεων όπου πουλάμε περιουσία του δημοσίου. Τα έσοδα απ’ αυτή την πώληση περιουσίας του δημοσίου μπαίνουν σ’ αυτόν  τον ειδικό λογαριασμό –απαράδεκτες οι πωλήσεις!- και δεν ξέρουμε από εκεί και πέρα την κίνηση αυτού του ειδικού λογαριασμού. Και πολύ φοβούμαι ότι συνεχίζεται ό,τι γινόταν και επί των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Από αυτόν τον ειδικό λογαριασμό που τα έσοδά του πρέπει να πηγαίνουν για τη μείωση του δημοσίου χρέους συνεχίζονται να γίνονται δαπάνες απαράδεκτες, οι οποίες δεν είναι γνωστές στη Βουλή. 
	Επίσης, ο περίφημος λογαριασμός του ν.128/1975 είναι κρυφός, εκτός προϋπολογισμού λογαριασμός. Το χαράτσι 0,6 και 0,12 τοις χιλίοις, το οποίο μπαίνει σε όλους τους δανειολήπτες, το πληρώνουν για λόγους οι οποίοι έχουν ξεπεραστεί πλέον, αλλά συνεχίζεται να διατηρείται ο λογαριασμός. Αυτός βρίσκεται εκτός προϋπολογισμού. Δεν ξέρουμε πού πηγαίνουν τα χρήματα αυτά, τα οποία είναι και πάρα πολλά χρήματα. Μιλάμε για εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Πολύ φοβούμαι ότι με το ύψος που έχουν πάρει τα δάνεια αυτός ο ειδικός, εκτός προϋπολογισμού, λογαριασμός προσεγγίζει κατ’ έτος το 1.000.000.000 ευρώ. Ένα δισεκατομμύριο ευρώ δαπάνες, οι οποίες δεν είναι γνωστές στη Βουλή, δεν ελέγχονται. Γίνονται από τον εκάστοτε Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών με αδιαφανείς όρους. 
	Είχαμε χαρακτηρίσει, αγαπητοί συνάδελφοι, τον προϋπολογισμό του 2006 ως έναν αντιλαϊκό και αντικοινωνικό προϋπολογισμό και γι’ αυτό δεν τον είχαμε ψηφίσει τότε. Νομίζω ότι δεν πέσαμε έξω που δεν τον ψηφίσαμε και από την εκτέλεσή του βγαίνουν αυτά τα συμπεράσματα που τεκμηριώνουν πλήρως την τότε άποψή μας. 
	Επιτρέψτε μου να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις στην εκτέλεση αυτή καθεαυτή του προϋπολογισμού, η οποία έγινε μάλιστα με ουσιώδεις παρεκκλίσεις οι οποίες νομίζω ότι έχουν μια ιδιαίτερη σημασία. Κατ’ αρχάς θα αναφερθώ στις στρατιωτικές δαπάνες, ένα τεράστιο θέμα που το έχουμε συζητήσει τουλάχιστον από την πλευρά μας αρκετές φορές σ’ αυτή την Αίθουσα. Οι στρατιωτικές δαπάνες του προϋπολογισμού του 2006 στην εκτέλεσή του έφθασαν τα 5,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι αντίστοιχες δαπάνες –και σημειώστε το αυτό- για την παιδεία έφθασαν το ίδιο έτος τα 5,7 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ οι δαπάνες για την υγεία τα 4,13 δισεκατομμύρια ευρώ. 
     Με δυο λόγια, οι στρατιωτικές δαπάνες ήταν εφάμιλλες σχεδόν των δαπανών για την παιδεία και πολύ περισσότερες από εκείνες για την υγεία. 
     Θέλω να αναρωτηθώ. Σε πόλεμο βρίσκεται η χώρα μας; 
     ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Με το Αιγαίο όμως τι γίνεται καθημερινά; Συμφωνούμε, αλλά …
     ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ακούστε προσεκτικά αυτά που λέω και θα αντιληφθείτε ότι δεν λέω παράλογα πράγματα. Διότι αν βρισκόταν σε πόλεμο η χώρα μας, δεν θα ξόδευε περισσότερα για στρατιωτικούς εξοπλισμούς απ’ αυτά που ξοδεύει τώρα και είμαστε πρώτοι, έχουμε σπάσει όλα τα ρεκόρ, σε όλο τον κόσμο. Υπολειπόμεθα ίσως μόνο των Ηνωμένων Πολιτειών ως ποσοστό του Α.Ε.Π. σ’ αυτά που ξοδεύουμε για τις στρατιωτικές δαπάνες.
     Ασφαλώς υπάρχουν αμυντικές ανάγκες της χώρας μας. Ασφαλώς δεν είμαστε ούτε Ελβετία ούτε Σουηδία. Ασφαλώς έχουμε ανάγκη από κάποιους εξοπλισμούς, αλλά οι εξοπλισμοί αυτοί πρέπει να υπηρετούν με μελέτες και σχετικά προγράμματα γνήσιες αμυντικές ανάγκες της χώρας μας και όχι ανάγκες του ΝΑΤΟ και όχι αμερικάνικες προτεραιότητες και όχι πελατειακές σχέσεις με τους ισχυρούς του πλανήτη. 
     Για να τα έχουμε καλά –ας πούμε- με τις Η.Π.Α., ας αγοράσουμε. Για να τα έχουμε καλά με τη Γερμανία, ας αγοράσουμε. Για να τα έχουμε καλά με τη Γαλλία ας αγοράσουμε. Και βεβαίως δεν βλέπω τίποτε καλό ως καλοί πελάτες που είμαστε απ’ αυτούς που προμηθευόμαστε εξοπλισμούς, οι οποίοι δεν αντιστοιχούν και σε υπαρκτές πραγματικές ανάγκες της χώρας μας. Πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να υπάρξει δραστική μείωση των εξοπλισμών με προγραμματισμό και σχέδιο, χωρίς να μειωθεί στο παραμικρό η αμυντική ικανότητα της χώρας μας.
     Το δεύτερο που θέλω να υπογραμμίσω είναι πως είναι εντυπωσιακό στην εκτέλεση του προϋπολογισμού η μείωση της φορολογίας στα νομικά πρόσωπα, στις μεγάλες εταιρείες, και η αύξηση των φόρων στα φυσικά πρόσωπα. Μιλάμε για μια δραματική κατάσταση. 
     Είναι δυνατόν να κοιτάζουμε την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2006 και να βλέπουμε, κύριοι συνάδελφοι, ότι η φορολογία στις μεγάλες εταιρείες είναι μειωμένη απόλυτα κατά 5% -απόλυτα κατά 5%, όχι ποσοστιαία, σε απόλυτα μεγέθη- και η φορολογία στα φυσικά πρόσωπα να έχει εκτιναχθεί στο 10% και οι έμμεσοι φόροι να είναι αυξημένοι στο 11%;
     Γιατί γίνεται αυτό; Προφανώς γίνεται λόγω της απαράδεκτης φορολογικής πολιτικής της Κυβέρνησης η οποία μειώνει τους φορολογικούς συντελεστές για τις επιχειρήσεις, ενώ διατηρεί ένα απαράδεκτο και άδικο καθεστώς για τη φορολογία των φυσικών προσώπων.
     Επίσης, να κάνω μια παρατήρηση για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Για άλλη μια φορά στην εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2006 το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων έχει περικοπεί σε σχέση με τις προβλεφθείσες δαπάνες. Δεν έχει περικοπεί τόσο άγρια όσο άλλες φορές, αλλά πάντως έχει μειωθεί. Είναι ένα πρόγραμμα –ξέρετε- πάρα πολύ κρίσιμο για την ανάπτυξη της χώρας μας και αυτό είναι σύνηθες στους προϋπολογισμούς. Κάθε φορά που θέλουν οι κυβερνήσεις να περιορίσουν τα ελλείμματα τι κάνουν; Η εύκολη λύση είναι να μειώνουν το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
     Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων είναι σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα για τη χώρα μας. Και δεν αναφέρομαι βεβαίως μόνο στο ύψος του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων που έχει βεβαίως τεράστια σημασία. Αυτό που έχει επίσης σημασία και δεν το συζητάμε, δεν ανοίγουμε το διάλογο μεταξύ μας είναι για την ποιότητα και τα χαρακτηριστικά του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.
     Δυστυχώς, έχουμε ένα Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων τσιμέντου στην κυριολεξία, το οποίο δεν κινείται και δεν κατευθύνεται στην υποβοήθηση παραγωγικών επενδύσεων και επενδύσεων σε νέους τεχνολογικούς τομείς, ώστε να υποβοηθήσει την ανασυγκρότηση της χώρας μας.
     Έτσι φθάσαμε στο σημείο, με αυτή τη λογική του τσιμέντου, να κάνουμε τη μεγαλύτερη ίσως επένδυση του ελληνικού κράτους στη Μεταπολίτευση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και βλέπουμε τις συνέπειες. Έχουμε τώρα τσιμεντένια κουφάρια εγκαταλελειμμένα, αφύλακτα, τα οποία είναι σωροί ερειπίων. 
     Πού πήγαν, λοιπόν, όλα αυτά τα λεφτά, η μεγαλύτερη επένδυση της Μεταπολίτευσης του δημοσίου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Ποιο ήταν το αναπτυξιακό και κοινωνικό αποτέλεσμα αυτής της επένδυσης; Πού πήγαν τα λεφτά για τη λεγόμενη ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων; Αυτά είναι τα εγκλήματα, τα οποία γίνονται.
     Το άλλο έγκλημα της Ελλάδας μετά τη δεκαετία του ΄90, το οποίο κλιμακώνεται, είναι το δανειακό «μπουμ», το οποίο είδαμε. Και βλέπουμε τώρα πού οδηγεί αυτό το δανειακό «μπουμ», που συντηρούσαμε μια καταναλωτική ευμάρεια με δανεισμό. 
     Και ερχόμαστε τώρα να κάνουμε το νέο εθνικό έγκλημα, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, μετά το ληστρικό δανειακό «μπουμ» από τις τράπεζες, να πάμε να δώσουμε –στο όνομα της ρευστότητας- στο τραπεζικό κεφάλαιο 28.000.000.000 ευρώ. Όταν ληστεύει κάποιος μια τράπεζα, θεωρείται ποινικό αδίκημα και σωστά. Όταν ληστεύεται όμως ο ελληνικός λαός, για να δοθούν λεφτά στους τραπεζίτες στο όνομα της ρευστότητας, αυτό είναι ανάπτυξη, αυτό είναι σωτηρία της ελληνικής οικονομίας.
     Είναι απαράδεκτα αυτά τα πράγματα και έτσι δεν μπορεί να προχωρήσει ποτέ η χώρα μας μπροστά. Γι’ αυτό κιόλας είδαμε σήμερα τα ελλείμματα του ισοζυγίου πληρωμών στο εννιάμηνο, τα οποία βγάζουν μάτι και κανείς αγανακτεί, διότι πλέον είναι πρωτοφανή και εκρηκτικά. Σπάνε τα παγκόσμια ρεκόρ, διεκδικούν τα πρωτεία στον κόσμο. 
     Είναι δηλαδή μια Ελλάδα, η οποία χάνει σταθερά σε αποδοτικότητα, δανείζεται από το εξωτερικό για να μπορέσει να συντηρηθεί, χωρίς κανένα μέλλον. Αυτό το μέλλον που επιφυλάσσεται με τις πολιτικές που ασκούνται, είναι μόνο ο εφιάλτης.
     Όσον αφορά τώρα την εκτέλεση του προϋπολογισμού και την αξιοπιστία αυτής της εκτέλεσης, θα ήθελα να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις και να τελειώνω μ’ αυτές.
     Πρώτη παρατήρηση. Βλέπουμε ότι τα βεβαιωθέντα έσοδα από την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2006 είναι κατά δεκάδες συσσωρευμένα δισεκατομμύρια ευρώ από τα εισπραχθέντα. Γιατί υπάρχει αυτή η απόκλιση; Πώς το δημόσιο βεβαιώνει έσοδα, τα οποία υπερβαίνουν κατά δισεκατομμύρια ευρώ κατ’ έτος και έχουν συσσωρευτεί, όπως είπα, δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ τα εισπραχθέντα έσοδα; Γιατί γίνονται αυτές οι βεβαιώσεις; Αυθαίρετες είναι; Και γιατί δεν εισπράττονται; Πού οφείλονται αυτές οι αποκλίσεις; Κανείς δεν μας έχει απαντήσει μέχρι τώρα σε αυτό το ερώτημά μας. 
     Η δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με τα λεγόμενα αντίτιμα. Ξέρετε τι είναι τα αντίτιμα. Είναι συνήθως επιστροφές φόρων του δημοσίου σε πολίτες και σε άλλους που εισπράχθηκαν και παρακρατήθηκαν και που πρέπει να επιστραφούν. Αυτά επιστρέφονται και καταβάλλονται, αλλά δεν καταγράφονται στους προϋπολογισμούς, δεν καταγράφονται στις δαπάνες, με αποτέλεσμα ή μη καταγραφή αυτών των λεγόμενων αντιτίμων να έχει ως συνέπεια να μειώνεται τεχνητά το έλλειμμα του προϋπολογισμού. 
     Είχαμε συσσωρεύσεις τέτοιων αντιτίμων πάνω από 6-7.000.000.000 ευρώ, αν θυμάμαι καλά. Είναι θετικό ότι η Κυβέρνηση έκανε μια προσπάθεια να μειώσει αυτά τα αντίτιμα, αν και δεν έχουν καταγραφεί βεβαίως στα ελλείμματα των αντίστοιχων προϋπολογισμών που σημειώθηκαν αυτές οι πληρωμές. Δεν έχουν καταγραφεί. Έγινε μια προσπάθεια, αλλά πάλι παραμένουν τα αντίτιμα πάνω από 160.000.000 ευρώ και δεν ξέρω στις επόμενες εκτελέσεις του προϋπολογισμού πόσο θα είναι τα αντίτιμα.
     Πότε θα σταματήσει αυτή η υπόθεση; Είναι δυνατόν να καταβάλλονται δαπάνες από το δημόσιο και να μην καταγράφονται ως δαπάνες στον προϋπολογισμό; Να συσσωρεύονται, για να καλύπτουμε το έλλειμμα και να μην εμφανίζονται, όταν και αν καταγραφούν ποτέ, στα ελλείμματα των προϋπολογισμών; 
     Αυτή η υπόθεση πρέπει να σταματήσει, άλλωστε είναι και παρανομία, παραβίαση των νόμων, παραβίαση και του Συντάγματος, όπως λέει και η έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, και έπρεπε η Κυβέρνηση να έχει όχι μόνο πολιτικό έλεγχο επ’ αυτών, αλλά και ποινικές επιπτώσεις.
     Όμως βλέπω ότι διαχρονικά γράφουν οι εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου για παραβιάσεις και των νόμων και του Συντάγματος από τις κυβερνήσεις στην εκτέλεση του προϋπολογισμού, χωρίς αυτό να έχει καμμία επίπτωση. Και είναι απορίας άξιον. 
     Βεβαίως, υπάρχει και το θέμα των εγγυήσεων του ελληνικού δημοσίου. Στην εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2006 φαίνεται να έχουμε παραπάνω εγγυήσεις του δημοσίου για δανεικά και αγύριστα πάνω από 1,7 δισεκατομμύρια ευρώ, με αποτέλεσμα να έχουν συσσωρευτεί εγγυήσεις του δημοσίου 17.000.000.000 ευρώ. 
     Είναι το αφανές δημόσιο χρέος. Και αυτό είναι δημόσιο χρέος, διότι συνήθως οι εγγυήσεις του δημοσίου δεν δίνονται σε υπαρκτά δάνεια, τα οποία υπάρχει περίπτωση να τα εισπράξει το δημόσιο. Δίνονται εγγυήσεις προκειμένου να καλυφθεί το δημόσιο χρέος προσωρινά. Είναι βέβαιο ότι αυτές οι εγγυήσεις που δίνονται καταπίπτουν μετά από λίγο και περνάνε στο δημόσιο χρέος.
     Έτσι αν θέλουμε να υπολογίσουμε το δημόσιο χρέος πρέπει να προσθέσουμε και αυτά τα 17.000.000.000 ευρώ. Διότι όταν παίρνει ένα δάνειο η Ε.ΘΕ.Λ. με την εγγύηση του δημοσίου, το δημόσιο ξέρει εκ των προτέρων ότι η Ε.ΘΕ.Λ. δεν πρόκειται να αποπληρώσει το δάνειο. Είναι για να καλύψει τα ελλείμματά της και το δάνειο θα καταπέσει και θα το πληρώσει το δημόσιο.
      Όμως, το καταγράφουμε σε εγγυήσεις, με αποτέλεσμα, χρόνο με το χρόνο, αυτές οι εγγυήσεις να εκτινάσσονται.
      Βεβαίως, τώρα με τις εγγυήσεις που δίνονται στις τράπεζες των 15.000.000.000 ευρώ, καταλαβαίνετε πού θα πάνε αυτές οι εγγυήσεις. Και είναι και παράνομο, βεβαίως, το ότι δίδονται 15.000.000.000 ευρώ εγγυήσεις, διότι ο νόμος απαγορεύει να δίνει εγγυήσεις κατ’ έτος το κράτος πάνω από το 3% των ετήσιων κρατικών δαπανών. Όμως, αυτό είναι άλλη συζήτηση και είναι ένα θέμα που δεν θίγεται, αυτή η χονδροειδής παρανομία.
      Τέλος, υπάρχει πολύ μεγάλη απόκλιση στην εκτέλεση του προϋπολογισμού στο δανεισμό της χώρας. Υπάρχει υπέρβαση πάνω από 7.000.000.000 ευρώ στο δανεισμό.
      Τα 5.000.000.000 εξ αυτών, κύριε Υπουργέ, είναι χρέη τα οποία έγιναν μέσα στο χρόνο και για τα οποία πληρώσαμε υπέρογκους τόκους, προκειμένου να αποπληρώνουμε μέσα στο χρόνο το χρέος. Νομίζω ότι είναι κάπου 8 με 9.000.000 ευρώ τα χρέη, απ’ ό,τι είδα -όμως, γιατί γίνονται αυτά- βεβαίως, εσείς θα ξέρετε καλύτερα, αλλά τα πληρώνει ο ελληνικός λαός. Είναι καινούργιο φαινόμενο αυτό στην εκτέλεση των προϋπολογισμών, αλλά έχουμε και 2.000.000.000 ευρώ περίπου επιπλέον καθαρό δανεισμό, ο οποίος είναι και το κρυφό έλλειμμα -προσέξτε το, το κρυφό έλλειμμα- το οποίο δεν καταγράφεται στο έλλειμμα του προϋπολογισμού.
      Γιατί υπάρχει αυτός ο δανεισμός; Γιατί δανείζεται το δημόσιο κάθε χρόνο παραπάνω από τα ελλείμματα που καταγράφονται στους προϋπολογισμούς και φαίνεται αυτό με τον υπερβολικό δανεισμό των 7.000.000.000 ευρώ, εκ των οποίων τα 2.000.000.000 είναι μακροπρόθεσμος δανεισμός;
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Η αύξηση του δανεισμού, κύριε Υπουργέ, είναι 7.000.000.000 ευρώ και κάτι, εκ των οποίων τα 5.000.000.000 και κάτι είναι βραχυχρόνιος δανεισμός μέσα στο χρόνο. Τα υπόλοιπα είναι δανεισμός, καινούργιος δανεισμός, υπερβάλλων δανεισμός, ο οποίος δεν καταγράφεται και στο έλλειμμα. Είναι το κρυφό έλλειμμα, αυτό το οποίο αποκρύπτουμε με αυτόν τον τρόπο. Βεβαίως, είναι και τα ειδικά έσοδα, που δεν μας είπατε από πού προέρχονται, ειδικά έκτακτα έσοδα περίπου 800.000.000 ευρώ.
      Ποιος σας δίνει τόσα λεφτά, κύριε Υπουργέ, για να έχετε ειδικά έκτακτα έσοδα 800.000.000 ευρώ και πλέον, μέσω των οποίων χρεώνετε τα 470.000.000 το ταμείο του Ο.Α.Π.-Δ.Ε.Η., το Τ.Α.Π.-Ο.Τ.Ε. και άλλες δαπάνες. Από πού προέρχονται αυτά τα ειδικά έσοδα; Να κάνω μια αφελή ερώτηση; Μήπως προέρχονται από το λογαριασμό των αποκρατικοποιήσεων; Μήπως, δηλαδή, πουλάμε τη δημόσια περιουσία κατά απαράδεκτο τρόπο, για να την καταγράφουμε ως ειδικά έσοδα και να καλύπτουμε ανάγκες των ταμείων; Υπαρκτές ανάγκες, αλλά με εκποιήσεις δημόσιας περιουσίας;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Λαφαζάνη, ολοκληρώστε.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Και φθάσαμε σ’ αυτό το σημείο να είναι οι δαπάνες 1.000.000.000 επιπλέον και να την καταγράφουμε ως ειδικά έκτακτα έσοδα; Απαράδεκτη αυτή η κατάσταση.
      Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Θα είχα να προσθέσω και άλλα, αλλά ο χρόνος δεν το επιτρέπει. Ολοκληρώνω, λέγοντας ότι, για όλους αυτούς τους λόγους που ανέφερα, είναι φυσικά επόμενο να μην υπερψηφίσουμε τον Ισολογισμό και τον Απολογισμό του κράτους. Θα τον καταψηφίσουμε αυτόν τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του κράτους, γιατί εκτέλεσε έναν αντιλαϊκό και αντικοινωνικό προϋπολογισμό, γιατί η εκτέλεσή του έχει σημαντικές αποκλίσεις και υπερβάσεις, γιατί τα απαράδεκτα διαχρονικά φαινόμενα, νοσηρά φαινόμενα όπως της αδιαφάνειας παραμένουν σε εκκρεμότητα και γιατί πρέπει να αλλάξει συνολικά ο χαρακτήρας της συζήτησης του Ισολογισμού και Απολογισμού του κράτους και λειτουργίας της επιτροπής. «ΚΑΤΑ», λοιπόν, στον Ισολογισμό και Απολογισμό του κράτους. Εύχομαι του χρόνου μια τέτοια συζήτηση να γίνει υπό καλύτερες και πιο ουσιαστικές συνθήκες.
      Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Λαφαζάνη.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων δεκατέσσερις μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί καθηγητές από το Γυμνάσιο Πανόρμου Μυλοποτάμου Ρεθύμνου.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλές σπουδές και επιστροφή στην όμορφη Κρήτη.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Η Διαρκής Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης καταθέτει τις εκθέσεις της στα σχέδια νόμων του Υπουργείου Εσωτερικών:
      1. Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Συμβουλίου Υπουργών της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης περί συνεργασίας στην καταπολέμηση του εγκλήματος, ιδιαίτερα της τρομοκρατίας, της παράνομης διακίνησης ναρκωτικών και του οργανωμένου εγκλήματος.
      2. Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Συμβουλίου για την επανεισδοχή ατόμων ευρισκομένων σε παράνομη κατάσταση και του σχετικού Πρωτοκόλλου Εφαρμογής της.
      Ακόμη, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων καταθέτει την έκθεσή της στην πρόταση νόμου, αρμοδιότητας του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας: «Μέτρα για την προστασία των ανέργων».
      Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, ο κ. Αϊβαλιώτης για δεκαπέντε λεπτά.
      Παρακαλώ, να τηρήσετε το χρόνο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Όχι μόνο θα τον τηρήσουμε, αλλά θα είμαστε και πολύ σύντομοι.
      Πάλι εδώ είμαστε, κύριε Υπουργέ και σήμερα. Είστε ένας ιδιότυπος «Ολυμπιονίκης». Και εσείς «διακρίνεστε» στην άρση των κυβερνητικών βαρών.
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Είναι από τη Θεσσαλία, γι’ αυτό.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Είναι από τη Θεσσαλία. Έχει πολλούς Υπουργούς και Υφυπουργούς το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών. Το «Εθνικής» διεγράφη…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Άμα ακούει Θεσσαλία ο κ. Ροντούλης…
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Και είναι «Ολυμπιονίκης» ο κ. Λέγκας.
      Βέβαια, πρέπει να πούμε ότι δεν διεκδικείτε, ως Κυβέρνηση, «ολυμπιακό μετάλλιο» ούτε διαφάνειας ούτε αποτελεσματικότητας. Και επειδή ο κ. Λαφαζάνης πολύ σωστά ανέφερε το θέμα των ολυμπιακών έργων, τα οποία ρήμαξαν και έμειναν ανεκμετάλλευτα, θα ήθελα να πω ότι υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα -θα στεναχωρήσω εδώ την κ. Ροδούλα Ζήση, την εξαιρετική συνάδελφο από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.- αυτά τα έργα τα οποία έγιναν, επί των ημερών ποίων έγιναν; Πόσο κόστισαν;
      Απολογισμός υπήρξε, συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γι’ αυτά τα έργα που φτιάξατε, τα ολυμπιακά έργα; Ποιος τα έκανε αυτά τα έργα; Τι ποιότητα είχαν αυτά τα έργα, τα ολυμπιακά έργα, τα οποία τους παραδώσατε και τα οποία ρήμαξαν; Διότι λέμε και για τα «blue golden boys», αλλά υπάρχουν και τα «green golden boys». Να μην ξεχνιόμαστε, golden και τα δύο, απλώς αλλάζει ο χρωματισμός.
      Δεν μπορούμε να εγκρίνουμε, λοιπόν, τον Ισολογισμό του 2006, γιατί θα επιβραβεύαμε, πρώτον, την εισοδηματική πολιτική με τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας για τους μη προνομιούχους Έλληνες οι οποίοι αναγκάζονται να καταφύγουν στο δανεισμό, εξ ου και τα 100.000.000.000 ευρώ που χρωστάνε πλέον τα νοικοκυριά.
      Θα επιβραβεύαμε τα χάλια, κύριε Υπουργέ, του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων του 2006, το οποίο ήταν μισό δισεκατομμύριο μικρότερο από το 2005 και όχι μόνο αυτό, αλλά από αυτό το κολοβό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων έμεινε αναπορρόφητο και το 2,5%.
      Συνεχίζετε την κακή παράδοση των Κυβερνήσεών σας και για του χρόνου, το 2009 όπου το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων είναι ακόμα πιο μικρό. Κάθε χρόνο, λοιπόν και χειρότερα.
      Θα επιβραβεύαμε τα χάλια με την απορρόφηση πόρων από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν υπάρχει προηγούμενο. Την περίοδο 2004-2007, πιάσαμε τον απόλυτο πάτο στην απορρόφηση πόρων από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Φυσικά, εμείς ούτε το 2006 ήμασταν στη Βουλή ούτε το 2005, όταν παρουσιάστηκε ο προϋπολογισμός, ούτε το 2006, όταν εφαρμόστηκε. Είμαστε σήμερα για να τον κρίνουμε. Όμως, όταν ο Πρόεδρός μας ήταν στην Ευρωβουλή, έκανε εκατόν σαράντα δύο ερωτήσεις για τη χρήση των κοινοτικών κονδυλίων και για τα χάλια στην απορρόφηση.
      Προσπαθώντας να γίνουμε αυτό που είπα και προχθές στην επιτροπή -και ήταν οι αγαπητοί συνάδελφοι, ο κ. Βελόπουλος, ο κ. Ροντούλης μέσα στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, στην κοινή συνεδρίαση- το «ξυπνητήρι» της Νέας Δημοκρατίας, αλλά δεν ξυπνούσε, όσον αφορά την απορρόφηση πόρων, εξ ου και τα χάλια.
      Τι άλλο θα επιβραβεύαμε, αν λέγαμε «ΝΑΙ» σ’ αυτόν τον Ισολογισμό; Θα επιβραβεύαμε το χάλι με τα βεβαιωθέντα έσοδα, τα οποία βεβαιώνονται, αλλά δεν εισπράττονται, δηλαδή, αυτό και αν είναι γελοιοποίηση του κράτους. Βεβαιώνουν ότι πρέπει να εισπραχθούν 100.000.000.000 ευρώ. Γιατί υπάρχουν, όμως, αυτές οι αποκλίσεις και τίποτα δεν εισπράττεται ή ελάχιστα, για να είμαι ακριβής, εισπράττονται;
      Αν λέγαμε «ΝΑΙ» στον Απολογισμό του 2006, θα επιβραβεύαμε και τη σύγχρονη μορφή εξάρτησης και δουλείας της Ελλάδος, που είναι ο δανεισμός. Είναι σωστό ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο Ανδρέας Παπανδρέου διόγκωσαν το δανεισμό τη δεκαετία του ’80 και ακόμα σήμερα «πληρώνουμε το μάρμαρο». Όμως, το 2006, πληρώσαμε 34.000.000.000 για τόκους και χρεολύσια.
      Με εξέπληξε και η αποστροφή η δική σας, αγαπητέ κύριε Λέγκα, φίλε κύριε Υφυπουργέ Οικονομίας και Οικονομικών, που είπατε ότι είναι ένα ελάχιστο ποσό. Είπατε 4.000.000.000 ευρώ. Εντάξει, ελάχιστο ποσό, απόλυτος δανεισμός δεν είναι. Είναι χοντρό το ποσό, 4.000.000.000 ευρώ πρόσθετος δανεισμός, απόκλιση. Μαρουλόφυλλα είναι άραγε τα δισεκατομμύρια των ευρώ; Χοντρικά το 40% των δαπανών δίνεται κάθε χρόνο για τόκους και χρεολύσια. Άρα, είναι αλυσίδες στα πόδια της Ελλάδας, είναι δαπάνες μη παραγωγικές που μας κρατούν «ομήρους», «ομήρους» των τραπεζών, μαζί, βέβαια, με την άλλη μη παραγωγική δαπάνη, που είναι οι δαπάνες για το πετρέλαιο. Όμως, τα έχει γράψει ο Κυριάκος Βελόπουλος κατ’ επανάληψη στα βιβλία του.
      Εσείς επιμένετε ως Κυβέρνηση, όπως και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., να μην αντλείτε τα πετρέλαια του Αιγαίου, να μένουν εκεί κάτω, στο βυθό του Αιγαίου. Δεν αντλείτε πετρέλαιο ούτε από το Ιόνιο. Πάτε και κάνετε γεωτρήσεις πάνω στα βουνά στα Γιάννενα. Αυτά μου απάντησε ο κ. Φώλιας, ότι στα Γιάννενα γίνονται δοκιμές για να δούμε αν έχει πετρέλαιο. Είναι γεμάτο όμως το Αιγαίο.
        Ο Κώστας Κόλμερ έγραψε στο βιβλίο του ότι είναι 2 δισεκατομμύρια  βαρέλια –τα έχει γράψει ο Βελόπουλος εκατό φορές- έχει πει ότι έχει χρυσό, ουράνιο, έχει τα πάντα η Ελλάδα, αλλά βέβαια όλα είναι εισαγόμενα. Και βέβαια, το πετρέλαιο δεν το αγγίζουμε, ούτε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Ας είναι καλά ο σημερινός Πρόεδρος της Βουλής, ο οποίος έδωσε μια ώθηση, όταν ήταν Υπουργός Ανάπτυξης. Έκτοτε τίποτα. Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, μηδέν. Είμαστε σε πλήρη στασιμότητα. Και βέβαια, το πετρέλαιο, ούτε να το αγγίξουμε. Τώρα, τι φοβόμαστε, αυτό το ξέρετε εσείς που έχετε την εξουσία και τόσα χρόνια παρακολουθούμε αυτή την περίεργη αντιμετώπιση που επιφυλάσσετε στην Τουρκία και εσείς και το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
        Αν λέγαμε «ΝΑΙ» στον Απολογισμό του 2006, θα επιβραβεύαμε το αλλόκοτο φαινόμενο να μην υπάρχει καταγραφή της κινητής και ακίνητης περιουσίας του δημοσίου. Συνήθως λέμε: «αυτός δεν ξέρει τι έχει». Λέμε ότι έχει τόσα πολλά, που δεν ξέρει τι έχει. Εσείς δεν ξέρετε τι έχετε από την ανάποδη. Δηλαδή το δημόσιο δεν ξέρει τι κινητή και ακίνητη περιουσία έχει και δεν την καταγράφει.
        Αν λέγαμε «ΝΑΙ» σ΄ αυτόν τον Απολογισμό, θα επιβραβεύαμε και μια υποβαθμισμένη κοινοβουλευτική διαδικασία. Ερχόμαστε, δηλαδή, τώρα και βλέπουμε τη φωτογραφία, την «ακτινογραφία» του προϋπολογισμού του 2006, ο οποίος εφαρμόστηκε και έχουμε τον Απολογισμό του 2006. Όταν εφαρμοζόταν, όμως, δεν είχαμε τη δυνατότητα να δούμε την πορεία και την εκτέλεσή του. 
        Αν λέγαμε «ΝΑΙ» σ΄ αυτόν τον Απολογισμό, θα επιβραβεύαμε την πρόσθετη επιβάρυνση των λαϊκών εισοδημάτων, αφού στον Απολογισμό του 2006 οι πληρωμές έφτασαν τα 88.000.000.000 ευρώ, έναντι προβλέψεως 81.000.000.000 ευρώ. Δηλαδή τα έσοδα που εισπράχθηκαν ήταν 7.000.000.000 ευρώ παραπάνω. Θα λέγαμε «ΝΑΙ» και σ΄ αυτό, σ΄ ένα φορομπηχτικό μέτρο.
        Αλλά όχι μόνο αυτό. Και ο δανεισμός ήταν αυξημένος κατά 7.000.000.000 ευρώ. Μάλιστα ο δανεισμός εξωτερικού αυξήθηκε κατά 80% το 2006 σε σχέση με το 2005. Είναι στη σελίδα 29 του Απολογισμού. Θα επιβραβεύαμε δηλαδή, με λίγα  λόγια, τις «αλυσίδες» στα πόδια της Ελλάδας, την αύξηση δηλαδή του δημοσίου χρέους περίπου κατά 15.000.000.000 ευρώ. 
        Αν λέγαμε «ΝΑΙ» σ΄ αυτόν τον Απολογισμό, θα εγκρίναμε και ένα άλλο απίστευτο φαινόμενο, την υπέρβαση των εξόδων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. Λέμε: «δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις». Δηλαδή στο δικό σας Υπουργείο, το οποίο είναι υποτίθεται αρμόδιο για να ελέγχει την πορεία εκτέλεσης, το αν κάποιος ξεφεύγει, το αν κάποιος έχει άλλο βηματισμό ως προς τα έξοδά του, εσείς οι ίδιοι, το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών είχατε υπέρβαση κατά 5.000.000.000 ευρώ. Αυτό είναι απίστευτο. Το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών –έτσι γράφει μέσα ο Απολογισμός- έχει υπέρβαση εξόδων κατά 5.000.000.000 ευρώ. Δηλαδή εποπτεύατε, συντονίζατε, αλλά δεν εποπτεύατε και δεν συντονίζατε τον εαυτό σας.
        Θα λέγαμε «ΝΑΙ» μεταξύ άλλων και στην υπέρβαση των δαπανών της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας, η οποία ήταν τομέας ευθύνης του κ. Ρουσόπουλου που η υπέρβασή τους σας συναγωνίστηκε. Και οι δύο στο 13% πάνω ήσασταν.
        Φυσικά είναι θετικό –και αυτό πρέπει να το πούμε- ότι καθιερώθηκε πρόσφατα η υποχρέωση στον Υπουργό να παρουσιάζει τις μηνιαίες καταστάσεις εσόδων-εξόδων. 
        Όμως, αν λέγαμε «ΝΑΙ» σ΄ αυτόν τον Απολογισμό, θα επιβραβεύαμε το ότι σήμερα, δύο χρόνια μετά τη λήξη εφαρμογής του προϋπολογισμού του 2006 και ενώ συζητάμε τον προϋπολογισμό του 2009, καλούμαστε να εγκρίνουμε κάτι που όταν εφαρμοζόταν ήταν ανεξέλεγκτο -δεν υπήρχε έλεγχος- και το οποίο απέχει κατά σύμπτωση έτη φωτός, το 2006 από το σήμερα. Γιατί έχουμε και ενδιαμέσως μια τεράστια παγκόσμια κρίση. Δηλαδή, συζητάμε κάτι που είναι ήδη στο μουσείο της οικονομικής ιστορίας της Ελλάδας. Έχει μπει στο «μουσείο», σε μια «βιτρίνα», ενώ θα έπρεπε να ελέγχουμε –αυτή είναι η άποψή μας- βήμα βήμα την εφαρμογή του και να κάνουμε τις αναγκαίες διορθώσεις. Τίποτα, λοιπόν, από αυτά δεν έγινε και καλούμαστε έτσι να καθαγιάσουμε κάτι που έφερε μιζέρια στους πολλούς και πλούτο στους λίγους.
        Αυτή τη διαχείριση, λοιπόν, της Νέας Δημοκρατίας εμείς δεν την εγκρίνουμε, δεν τη νομιμοποιούμε και την καταψηφίζουμε, γιατί θυμίζει ΠΑ.ΣΟ.Κ. στα χειρότερά του. 
        (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ)
        Κι εδώ δεν αντέχω να μην παρατηρήσω, επειδή είμαι μέλος -και είμαι επηρεασμένος και το παραδέχομαι- της Επιτροπής Οδικής Ασφάλειας ότι με στενοχωρεί το γεγονός ότι το άλλοτε λαμπερό και γρήγορο διθέσιο «αυτοκίνητο» της Κεντροδεξιάς, στο οποίο επιβαίναμε οι δύο μας, η Νέα Δημοκρατία και ο ΛΑ.Ο.Σ. ξεπερνιέται πλέον από το παλαιάς τεχνολογίας και ρυπογόνο «όχημα» της Κεντροαριστεράς, στο οποίο επιβαίνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο κ. Τσίπρας. Έτσι, λοιπόν, το Βατοπέδι και ο εγκέφαλός του πήρε στον πάτο τη Νέα Δημοκρατία, στον «πολιτικό» Άδη. Αλλά, όπως θα έλεγε και ο ηγούμενος Εφραίμ: «υπάρχει και η μετά θάνατον ζωή»!
        Ευχαριστώ.
        (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
        ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ κ. Αϊβαλιώτη.
        Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, κ. Τσιάρας, για δεκατρία λεπτά.
        ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
        Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στη δεύτερη ουσιαστικά ημέρα της συζήτησης για την κύρωση του Ισολογισμού και Απολογισμού για το 2006 μπορεί απλά κάποιος να πει ότι βρισκόμαστε σε μια τυπική διαδικασία ουσιαστικά, η οποία λειτουργεί σε εφαρμογή του Κανονισμού της Βουλής. 
        Και νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει σε αυτό, από τη στιγμή που τα οικονομικά δεδομένα είναι τετελεσμένα. Δεν υπάρχει άλλωστε προηγούμενο να μην ψηφιστεί κάποιος Απολογισμός ή Ισολογισμός προηγούμενης χρονιάς. Και είμαι βέβαιος πως σε κάθε περίπτωση, κάθε κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη κατά κάποιο τρόπο να ψηφίσει τον Απολογισμό, Ισολογισμό των προηγούμενων χρόνων. Αυτό το κάναμε και εμείς -το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά- η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και το 2004 και το 2005, όταν ήρθαν οι Απολογισμοί-Ισολογισμοί του 2002 και του 2003.
        Σήμερα μάλιστα αντιμετωπίζουμε επιπλέον και το εξής παράδοξο. Καλούμαστε να κρίνουμε τη δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης για το έτος 2006 και τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής, ένα χρόνο μετά από την κρίση της ίδιας της κοινωνίας και των πολιτών. Ποια άραγε διαφορετική απόφαση μπορεί να πάρει η Βουλή, από αυτή που πήρε ο ίδιος ο ελληνικός λαός, ένα χρόνο πριν, στις εκλογές του 2007;
        Οι Έλληνες πολίτες, πρώτοι από όλους, αναγνώρισαν την προσπάθεια που έγινε από το 2004 και μετά και εκτίμησαν ότι τουλάχιστον σε θέματα οικονομίας είχαμε μια σταθερή πρόοδο, μια πρόοδο την οποία δεν υποστηρίζουμε και δεν αναφέρουμε εμείς, επιχειρηματολογώντας αποκλειστικά και μόνο από κομματικό πατριωτισμό. Προηγήθηκαν –το γνωρίζει πολύ καλά το Σώμα, το Ελληνικό Κοινοβούλιο, η ελληνική κοινωνία- οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίοι και επικρότησαν αυτή μας την προσπάθεια.
        Ήταν οι εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που χαρακτήρισαν τον περιορισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος για το έτος 2006 στο 2,8% του Α.Ε.Π., ως μια ισχυρή διόρθωση. Η διόρθωση αυτή άνοιξε το δρόμο για την έξοδο της χώρας από το καθεστώς επιτήρησης, στο οποίο είχαμε οδηγηθεί από τα υψηλά ελλείμματα των προηγουμένων κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
        Ο προϋπολογισμός του 2006 και η σύνεση που επέδειξε η Κυβέρνηση κατά την εκτέλεσή του, κρίθηκε από τους ίδιους τους Έλληνες πολίτες και από την Ευρωπαϊκή Ένωση και κρίθηκε θετικά και στις δύο περιπτώσεις. Δεν χρειάζεται, λοιπόν, να μπούμε σε μια συζήτηση λογιστικής ανάλυσης. Είναι δεδομένο ότι σε έναν απεριόριστο κατάλογο αριθμών, τον οποίο συνιστά ο κρατικός Απολογισμός, μπορεί κάποιος να επιλέξει αυτά που τον βολεύουν και να εξάγει το οποιοδήποτε συμπέρασμα, παρουσιάζοντάς το στη συνέχεια ως απόλυτα λογικοφανές. Νομίζω ότι λίγο ή πολύ, αυτό κάνουν οι συνάδελφοι των άλλων παρατάξεων. Επιλέγουν εκείνους τους αριθμούς που θεωρούν ότι κατά κάποιο τρόπο βάζουν στη γωνία την Κυβέρνηση ή από την άλλη πλευρά, αποδεικνύουν ότι δεν λειτούργησε με βάση κάποια δεδομένα, τα οποία θα έπρεπε να λάβει υπ΄όψιν της.
        Ωστόσο, για τους Έλληνες πολίτες, για τους φορολογούμενος, αυτό που έχει σημασία δεν είναι η αξιολόγηση των αριθμητικών ποσοστών, αλλά κυρίως των πολιτικών επιλογών που κάνουν τα πολιτικά κόμματα όταν βρίσκονται στην Κυβέρνηση και η συνέπεια με την οποία τις ακολουθούν. Γιατί η Κυβέρνηση κρίνεται καθημερινά γι’ αυτά που πράττει ή γι’ αυτά που δεν πράττει κατά την  εφαρμογή της εξαγγελθείσας πολιτικής της. Και οι αριθμητικές της επιδόσεις βρίσκονται πάντα υπό το πρίσμα των πολιτικών της εξαγγελιών για μείωση του δημοσίου χρέους και της ανεργίας, αύξηση των εσόδων, των κοινωνικών δαπανών και της απασχόλησης, υπό το πρίσμα της ορθής δημοσιονομικής διαχείρισης και διαφάνειας.
        Η αποκατάσταση της δημοσιονομικής διαφάνειας υπήρξε η κεντρική προτεραιότητα της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, μετά την ανάληψη ουσιαστικά των κυβερνητικών καθηκόντων στις εκλογές της 7ης Μαρτίου του 2004. Ο προϋπολογισμός του 2006, εύστοχος και ρεαλιστικός, όπως αποδεικνύεται, ήταν ένα ακόμη καθοριστικό βήμα στη δύσκολη, πλην όμως απαραίτητη, διαδικασία δημοσιονομικής ανασυγκρότησης, μιας ανασυγκρότησης την οποία πετύχαμε ταυτόχρονα με τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος και του δημοσίου χρέους.
        Ο στόχος του προϋπολογισμού του 2006 ήταν η μείωση του ελλείμματος κάτω του 3%. Μόνο έτσι μπορούσαμε να ξεφύγουμε από τη δημοσιονομική επιτήρηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην οποία, όπως όλοι γνωρίζουν πολύ καλά, οδηγηθήκαμε μέσα από συγκεκριμένες λάθος πολιτικές προηγουμένων κυβερνήσεων.
      Μετά από ένα χρόνο, το έλλειμμα, η κύρια στόχευση για το 2006, περιορίστηκε από το 5,1% στο 2,8% και η χώρα εγκατέλειψε μια και καλή την περίοδο των γνωστών μεγάλων ελλειμμάτων του 7%-7,5%, στα οποία μας είχαν συνηθίσει παλαιότερα.
      Ταυτόχρονα, μειώσαμε σταδιακά το δημόσιο χρέος από το 104% του Α.Ε.Π. που ήταν το 2004, στο 94% του Α.Ε.Π. το 2006 και από τα 45.000.000.000 ευρώ το 2005 στα 37.000.000.000 ευρώ το 2006. 
      Δανειστήκαμε βεβαίως –γιατί ο δανεισμός είναι αναπόφευκτος- κατά 18,8% όμως λιγότερο από το 2005. Τα φορολογικά έσοδα κάλυψαν το 92,42% των τακτικών εσόδων του προϋπολογισμού και παρουσίασαν αύξηση έναντι της προηγούμενης χρονιάς κατά 6,88%.
      Και αυτά τα στοιχεία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι πλέον δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανέναν.
      Σήμερα λοιπόν και σε πείσμα των αφορισμών της Αντιπολίτευσης για έναν εξωπραγματικό προϋπολογισμό που θα έμενε ανεφάρμοστος, η Κυβέρνηση λογοδοτεί στη Βουλή και τον ελληνικό λαό με έναν πραγματικά ισοσκελισμένο προϋπολογισμό για το έτος 2006. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι εν μέσω των δυσχερειών που μας είχε κληροδοτήσει το χθες, η Κυβέρνηση προχώρησε στην πιστή εφαρμογή του προγράμματός της για ήπια προσαρμογή χωρίς εκπτώσεις στην κοινωνική πολιτική και στα υπεσχημένα προς τους πολίτες.
      Σπεύσατε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κυρίως, να λοιδορήσετε αυτήν την πολιτική. Θυμάστε τις δηλώσεις διακεκριμένων στελεχών σας ότι δεν ήταν δυνατόν να επιτευχθούν γρήγοροι ρυθμοί ανάπτυξης και ταυτόχρονη μείωση του ελλείμματος.
      Εμείς αυτό το καταφέραμε και είμαστε περήφανοι γιατί αυτή η πολιτική μας απέδωσε.
      Είχατε προβλέψει, επίσης, την εκτίναξη της ανεργίας μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και παρ’ όλα αυτά η ανεργία μειώθηκε. 
      Είχατε ακόμη προβλέψει ασύστολη φοροεπιδρομή και οι φορολογικοί συντελεστές για τα φυσικά και νομικά πρόσωπα μειώθηκαν και το 2006, αλλά και το 2007.
      Επίσης, είχατε προβλέψει δραστική μείωση των ρυθμών ανάπτυξης. Οι ρυθμοί παρέμειναν υψηλοί και συνεχίζουν να είναι οι υψηλότεροι στην Ευρωζώνη. Ακόμη και σήμερα που η παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση οδηγεί άλλες ισχυρότερες ευρωπαϊκές οικονομίες σε ύφεση, η πρόβλεψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι για ρυθμούς ανάπτυξης τουλάχιστον 2%, που μπορούν να φτάσουν και το 2,5%.
      Επιδιώκατε, κύριοι συνάδελφοι, να παρουσιάσετε την Κυβέρνηση ανακόλουθη όσον αφορά τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Όμως, όσον αφορά την κοινωνική πολιτική και την κοινωνική συνοχή, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ήταν απολύτως συνεπής. 
      Με τον προϋπολογισμό του 2006 και παρά το μεγάλο έλλειμμα που είχαμε να διαχειριστούμε, υλοποιήσαμε τις δεσμεύσεις μας για αύξηση του Ε.Κ.Α.Σ., για αύξηση των συντάξεων του Ο.Γ.Α., για αύξηση του επιδόματος ανεργίας, για την επιστροφή του  Λ.Α.Φ.Κ.Α.. Όχι μόνο δεν ακολουθήσαμε πολιτική λιτότητας, αλλά ανακουφίσαμε τους Έλληνες πολίτες με συγκεκριμένα μέτρα. Λάβαμε μέτρα για τη ρύθμιση των πανωτοκίων, αν και εδώ, κατά κοινή παραδοχή, αυτή η ρύθμιση δεν μπόρεσε να πιάσει όλο το εύρος του αγροτικού κόσμου που υποφέρει κάτω από το συγκεκριμένο πρόβλημα και αναζητά λύση.
      Δώσαμε, επίσης, συγκεκριμένη δέσμη μέτρων για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο. 
      Τέλος, αυξήσαμε κατά 640.000.000 ευρώ τις πιστώσεις για τη στήριξη των ασφαλιστικών ταμείων και κατά 55% τις επιχορηγήσεις στις επιχειρήσεις της περιφέρειας μέσω του Αναπτυξιακού Νόμου.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε κάθε τέτοια συζήτηση όμως φαντάζομαι ότι υπάρχει μια κοινή διαπίστωση απ’ όλους μας. Το σύστημα κατάρτισης των προϋπολογισμών πάσχει. Πάσχει ουσιαστικά. Ο τρόπος που καταρτίζονται οι προϋπολογισμοί επί της ουσίας δεν αξιολογεί ποιοτικά τις δαπάνες. Συζητάμε απλά κάθε χρόνο για το πόση αύξηση θα δώσουμε στον εκάστοτε κωδικό που βρίσκεται στον προϋπολογισμό, χωρίς να αξιολογούμε αν αυτά τα χρήματα είναι αποδοτικά για τους πολίτες. 
      Προσωπικά, στις διάφορες συζητήσεις που έχουν γίνει τα προηγούμενα χρόνια και που αφορούσαν τον προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς, είχα εκφράσει την άποψη ότι κάποια στιγμή πρέπει να δούμε πολύ συγκεκριμένα και κάποια ζητήματα που ενδεχομένως έχουν σχέση με τους αριθμούς και το πως ενδεχομένως οι θετικοί αριθμοί που μπορεί να επιτυγχάνει η κάθε κυβέρνηση μπορεί να έχουν μια συγκεκριμένη, αν θέλετε, στόχευση και να αποδίδουν πραγματικά αυτό που συμβαίνει στους Έλληνες πολίτες. 
      Λέμε, για παράδειγμα, ότι σε μια χώρα αυξάνεται το Α.Ε.Π. σε ένα συγκεκριμένο ποσοστό. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι πολίτες γίνονται πλουσιότεροι ούτε ότι αυτό το συγκεκριμένο ποσοστό της αύξησης λειτουργεί υπέρ της καλυτέρευσης της ζωής των πολιτών ή υπέρ ενός καλύτερου, περισσότερο κοινωνικού κράτους. Και αυτή είναι μια πραγματικότητα την οποία ενδεχομένως πρέπει να την αντιμετωπίσουμε συνολικά ως ελληνικό Κοινοβούλιο, γιατί δεν έχει απλά και μόνο τη λογική ότι μια κυβέρνηση μπορεί να κατευθύνεται κάπου συγκεκριμένα, όταν δεν υπάρχει ομοφωνία απ’ όλες τις πλευρές του Κοινοβουλίου. 
      Πρέπει, λοιπόν, να πάμε σ’ ένα διαφορετικό τρόπο κατάρτισης και υλοποίησης των προϋπολογισμών. Χρειάζεται προσαρμογή στις σύγχρονες ανάγκες για διαφάνεια της δημοσιονομικής διαχείρισης και για την αξιολόγηση της αποδοτικότητας των δημοσίων δαπανών. 
      Ήδη, η Κυβέρνηση προχωρά στην εφαρμογή δύο μέτρων που ενισχύουν τη διαφάνεια και την αποδοτικότητα των δημοσίων δαπανών. Με το ν. 3697/2008 προχώρησε στην κατάργηση και στην ενσωμάτωση όλων των ειδικών λογαριασμών στον κρατικό προϋπολογισμό που βρίσκονταν τα προηγούμενα χρόνια εκτός, με ένα ιδιότυπο νομικό πλαίσιο. Βάλαμε τέλος σ’ ένα σύστημα που συσκοτίζει τη διαχείριση, διασπά την ενότητά της και προκαλεί σύγχυση ως προς τα πραγματικά οικονομικά μεγέθη του προϋπολογισμού. 
      Υπήρχαν οι λογαριασμοί μέχρι τώρα χωρίς να τηρούνται οι γενικοί κανόνες δημοσίου λογιστικού, χωρίς να εντάσσονται στον κρατικό προϋπολογισμό, χωρίς να ελέγχονται από θεσμοθετημένα όργανα της πολιτείας. Αυτοί οι λογαριασμοί χρησιμοποιήθηκαν κατά το παρελθόν –και το ξέρουμε πάρα πολύ καλά- για να αποκρύψουν από τους Έλληνες πολίτες, αλλά και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την πραγματική εικόνα της οικονομίας και να παρουσιάσουν κάποια πλασματικά στοιχεία υγιούς, αν θέλετε, οικονομίας τότε. 
      Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνονται οι στόχοι που έχουν τεθεί για πλήρη διαφάνεια της δημοσιονομικής πολιτικής, μιας και πλέον δεν υπάρχει κανένα κονδύλι εκτός του ελέγχου του κρατικού προϋπολογισμού. Ταυτόχρονα υπάρχει πλέον πλήρης συμμόρφωση προς τη ρητή επιταγή του άρθρου 79 του Συντάγματος, σύμφωνα με την οποία όλα τα έσοδα και έξοδα του κράτους αναγράφονται στον ετήσιο Ισολογισμό και Απολογισμό. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Η εξαφάνιση των ειδικών λογαριασμών αφαιρεί ουσιαστικά τη δυνατότητα των κομμάτων να παρεμβαίνουν στον κρατικό κορβανά με μη δημοσιονομικά κριτήρια προφανώς αποσκοπώντας σε κομματικά οφέλη. Και γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά τι θέλω να πω.
      Την ίδια στιγμή προχωρούμε στον εξορθολογισμό του συστήματος κατάρτισης του δημόσιου προϋπολογισμού και την καθιέρωση πλέον προϋπολογισμού προγραμμάτων, με βασικό γνώμονα το σχεδιασμό και την ολοκλήρωση πολιτικών και δράσεων.
      Η αναμόρφωση του συστήματος κατάρτισης και υλοποίησης των προϋπολογισμών που επιχειρείται για το 2008 με την πιλοτική εφαρμογή του νέου τομέα Πολιτισμός-Θρησκεία-Αθλητισμός, θα μας επιτρέψει επιτέλους να αξιολογούμε τις δαπάνες με βάση τη χρησιμότητά τους.
      Με την αλλαγή της δομής του και τη μείωση των περίπου χιλίων τετρακοσίων κωδικών, ο προϋπολογισμός θα καταστεί περισσότερο κατανοητός και θα αναδεικνύονται με μεγαλύτερη σαφήνεια οι κυβερνητικές προτεραιότητες. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Έτσι, τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων κυριολεκτικά θα πιάνουν τόπο και δεν θα επαναλαμβάνουμε διαρκώς δαπάνες από κεκτημένη ταχύτητα χωρίς ποτέ να μετράμε την αποτελεσματικότητά τους.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός του 2006 κρίθηκε, όπως σας είπα και νωρίτερα, στην τέλεσή του από τις προηγούμενες εκλογές και κρίθηκε θετικά. Αυτό σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να μας εφησυχάζει. Αντίθετα, οφείλει το οικονομικό επιτελείο, η Κυβέρνηση και όλοι μας να στηρίξουμε αυτήν την προσπάθεια, μια προσπάθεια που έχει ως στόχο να φέρει τις ομάδες του πληθυσμού που πραγματικά έχουν ανάγκη, τους χαμηλόμισθους, τα φτωχά νοικοκυριά, τους αγρότες σε καλύτερη μοίρα, να νοικοκυρέψει τη δημοσιονομική διαχείριση και να βελτιώσει τους δείκτες της οικονομίας.
      Μετά απ’ όλα αυτά, ψηφίζω υπέρ της κύρωσης του Απολογισμού και του Γενικού Ισολογισμού του 2006 και η εκτίμησή μου είναι ότι με βάση τα πραγματικά δεδομένα και τους πραγματικούς αριθμούς θα όφειλαν το αντίστοιχο να κάνουν όλες οι πολιτικές παρατάξεις σ’ αυτόν το χώρο. 
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ, κύριε Τσιάρα.
      Συνεχίζουμε με την κ. Παρασκευή Μπουζάλη, Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας.
      Έχετε το λόγο, κυρία Μπουζάλη, για δεκατρία λεπτά.
      ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΜΠΟΥΖΑΛΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κύρωση του Απολογισμού-Ισολογισμού του Κράτους για το οικονομικό έτος 2006 αποτελεί μια διαδικασία εξίσου σημαντική με τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό και αυτό γιατί η ύπαρξη ενός συστήματος ελέγχου των δημοσίων δαπανών προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες προς την κατεύθυνση της προστασίας του δημόσιου χρήματος από φαινόμενα σπατάλης και απάτης. 
      Παράλληλα, όμως, η εν λόγω διαδικασία διακρίνεται διότι συμβάλλει και στο νοικοκύρεμα των δημοσίων οικονομικών και κατ’ επέκταση στη διασφάλιση της υλοποίησης του κρατικού προϋπολογισμού. 
      Ιδωμένη λοιπόν μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο η κύρωση του Aπολογισμού-Iσολογισμού του Κράτους για το έτος 2006, αποτελεί μια σημαντική στιγμή για την Κυβέρνηση.  Αφού, ουσιαστικά, μέσα από αυτήν επιβραβεύονται οι προσπάθειες και οι αγώνες της Kυβέρνησης για το νοικοκύρεμα της ελληνικής οικονομίας, καθώς και την επίτευξη πολλών άλλων στόχων για τους οποίους είχαμε δεσμευθεί απέναντι στους Έλληνες πολίτες.
      Συνεπώς σήμερα με την κύρωση του Απολογισμού-Ισολογισμού του Κράτους για το έτος 2006, καλούμαστε:
      Να επικυρώσουμε τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο από την Κυβέρνησή μας, για την εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας και βεβαίως να επιβεβαιώσουμε τη συνέπεια που χαρακτηρίζει τις πολιτικές μας, οι οποίες έχουν απτά αποτελέσματα και στην οικονομία αλλά και στους πολίτες, όσο και αν αυτό βρίσκει αντίθετους τους συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μας κατηγορούν ότι μιλάμε για οικονομικά θαύματα, για πλασματική ευημερία, καθώς και ότι αδιαφορούμε για την επιβάρυνση των νοικοκυριών. 
      Αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ξεχνάτε ίσως τους ωραιοποιημένους προϋπολογισμούς που εσείς συντάξατε, προκειμένου να ευθυγραμμιστείτε με τις κοινοτικές επιταγές, προϋπολογισμούς που εξαφάνισαν πληθώρα δαπανών, προκειμένου να φαίνεται μειωμένο το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος! 
      Τη συνειδητή υποεκτίμηση των εγγεγραμμένων πιστώσεων που εμφανίζατε στον προϋπολογισμό του 2004 που εσείς καταρτίσατε και αφορούσαν σε μισθούς και συντάξεις, εκλογικές δαπάνες, δαπάνες για τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων και άλλα πολλά. 
      Ότι διατηρούσατε διευρυμένες τις δημοσιονομικές ανισορροπίες και χαμηλή την ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας, για την οποία τελικά δεν κάνατε τίποτα και μάλιστα σε μία περίοδο όπου η χώρα έμπαινε στην Ο.Ν.Ε..
      Ότι πληρώνουμε τεράστια ποσά για τόκους και χρεολύσια, χάρη στη δική σας θαυματουργή οικονομική πολιτική.
      Αυτά τα δικά σας λοιπόν ξεχωριστά «οικονομικά θαύματα»πασχίζουμε εδώ και τεσσεράμισι χρόνια να διορθώσουμε, αντιμετωπίζοντας αρκετές δυσκολίες συμπεριλαμβανομένης της πρόσφατης σοβαρής οικονομικής κρίσης.
      Αγαπητοί συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μια και μιλάμε για οικονομικά θαύματα, να σας θυμίσω τα εξής:
      Το δημόσιο χρέος από το 108% το 2004 υποχώρησε για πρώτη φορά ύστερα από δύο δεκαετίες στο 95% το 2006.  Και αυτό το λένε τα επίσημα στοιχεία της EUROSTAT.
      Το έλλειμμα την ίδια περίοδο μειώθηκε από το 7,8% του Α.Ε.Π. το 2004 στο 2,8% το 2006.
      Επιτεύχθηκαν ρυθμοί ανάπτυξης της τάξεως του 4,4%, δηλαδή, από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ε.Ε. και την Ευρωζώνη.
      Τα φορολογικά έσοδα αυξήθηκαν κατά 6,88% σε σχέση με το 2005.
      Μια και αναφερθήκατε επίσης σε πλασματική ευημερία, ελλιπή μέριμνα απέναντι στους πολίτες και για ανεφάρμοστους προϋπολογισμούς να σας θυμίσω ότι:
      Ο ανεφάρμοστος προϋπολογισμός του 2006-2007 για τον οποίο κάνατε τόση φασαρία, πέτυχε να τηρήσει στο ακέραιο, παρά τις δυσκολίες που συναντήσαμε, τις δεσμεύσεις μας απέναντι στους πολίτες αλλά και τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.  Σας θυμίζω ενδεικτικά ότι: 
      Το Ε.Κ.Α.Σ. διπλασιάστηκε σε τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες συνταξιούχους. Από 111 ευρώ το 2003 στα 230 ευρώ από 1/1/2008.
      Η αγροτική σύνταξη του Ο.Γ.Α. διπλασιάστηκε σε οκτακόσιες χιλιάδες συνταξιούχους. Από 170 ευρώ το 2003 σε 330 ευρώ.
      Αυξήθηκε το επίδομα ανεργίας από 311 ευρώ το 2003 σε 367 ευρώ το 2007.
      Ενισχύθηκαν οι συνταξιούχοι με την κατάργηση των εισφορών υπέρ του Λ.Α.Φ.Κ.Α..
      Ρυθμίστηκαν οι οφειλές σε διακόσιες σαράντα χιλιάδες αγρότες του Ο.Γ.Α..
      Επεκτάθηκε το παραπληγικό επίδομα σε είκοσι χιλιάδες ασφαλισμένους του Ο.Γ.Α., φτάνοντας τα 560 ευρώ.
      Δίνεται η δυνατότητα σε 40.000 αγρότες, ηλικίας πενήντα πέντε έως εξήντα πέντε ετών να λάβουν βασική σύνταξη που πριν δεν εδικαιούντο.
      Αυξήθηκε το οικογενειακό επίδομα του Ο.Α.Ε.Δ. κατά 40%.
      Ενσωματώθηκαν σταδιακά, από το 2005, 140 ευρώ στο συντάξιμο μισθό των πολιτικών συνταξιούχων του δημοσίου.
      Καταργήθηκε ο φόρος στο επίδομα που λαμβάνουν από το κράτος οι πολύτεκνες μητέρες.
      Αυξήθηκε η περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων από 21.000.000.000 ευρώ το 2003 σε 31.000.000.000 ευρώ το 2006.
      Αυτά τα μέτρα, από τα οποία, σημειωτέον, άλλα υλοποιήθηκαν και  αρκετά από αυτά βρίσκονται στο στάδιο της υλοποίησης, δεν δείχνουν ότι αδιαφορούμε για τις επιβαρύνσεις απέναντι στους πολίτες.
      Όλα τα μέτρα που ανακοίνωσε πρόσφατα ο Πρωθυπουργός εν όψει της οικονομικής κρίσης για την προστασία των καταθέσεων, των δανειοληπτών, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αλλά και την εξυγίανση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, φανερώνουν την έμπρακτη στήριξη της πολιτείας απέναντι στις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
      Η ένταξη όλων των ειδικών λογαριασμών στον προϋπολογισμό αποτελεί ενέργεια που υπηρετεί την κοινωνική δικαιοσύνη και τη διαφάνεια.
      Αγαπητοί συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, είπατε επίσης ότι η πολιτική των αποκρατικοποιήσεων που ακολουθεί η Κυβέρνηση δεν αποφέρει καρπούς.
      Να σας θυμίσω ότι μέχρι σήμερα το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων έχει συμβάλει σημαντικά στην ενίσχυση του ανταγωνισμού, αποφέροντας συνολικά έσοδα ύψους 6.314.000.000 ευρώ, τα οποία μείωσαν σημαντικά το δημόσιο χρέος για το ποίος σήμερα εσείς κόπτεστε. Γνωρίζετε ότι το 75% των εσόδων από τις αποκρατικοποιήσεις προήλθε από ξένες εισροές κεφαλαίων; Βάλαμε ξανά την Ελλάδα στο διεθνή επενδυτικό χάρτη, αν δεν το έχετε καταλάβει, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και εσείς εξακολουθείτε να αγνοείτε την πραγματικότητα.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με την πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση τα τελευταία τεσσεράμισι χρόνια μπήκαν τα θεμέλια για την ανανέωση και την εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας, την αύξηση της παραγωγικότητας, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, την αύξηση της απασχόλησης. Και όλα αυτά όχι με λόγια, αλλά με συνεχείς μεταρρυθμίσεις που υλοποιήθηκαν και υλοποιούνται καθημερινά.  Μέσα από επιτυχημένους, ρεαλιστικούς και νοικοκυρεμένους προϋπολογισμούς, που έχουν ένα υψηλό κοινωνικό πρόσωπο, πρόσωπο που θα εξακολουθήσει να έχει και ο νέος προϋπολογισμός του 2009.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πολιτική που ακολουθείται από την Κυβέρνηση στηρίζει τα συμφέροντα των πολιτών της χώρας.  Είναι μια πολιτική ευθύνης και προοπτικής.  Είναι μία πολιτική που διασφαλίζει τη δημοσιονομική πειθαρχία, την ανάπτυξη αλλά και την παραγωγικότητα.  Πάνω σε αυτές τις αρχές βασίζονται οι επιτυχημένοι προϋπολογισμοί που συντάσσουμε.  Προϋπολογισμοί με απτά αποτελέσματα στην πρόοδο της ελληνικής οικονομίας.  Ένας τέτοιος είναι και ο Ισολογισμός του 2006, ο οποίος αποτυπώνει την πραγματικότητα και αποδεικνύει τη χρηστή διοίκηση που ασκήθηκε από τη σημερινή Κυβέρνηση.  Για το λόγο αυτόν υποστηρίζω το παρόν κείμενο και το υπερψηφίζω.
      Ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστούμε πολύ την κ. Μπουζάλη.
      Το λόγο έχει ο κ. Φίλιππος Σαχινίδης, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για δέκα λεπτά.
      ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ:   Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αργά το βράδυ της Δευτέρας άκουσα το συνάδελφό μου κ. Νικητιάδη να επισημαίνει πόσο απαράδεκτο είναι για ένα σύγχρονο κράτος να ελέγχει τα οικονομικά πεπραγμένα του 2006 με δύο χρόνια καθυστέρηση, όταν οι εταιρείες υποχρεώνονται από το κράτος εντός τριμήνου να παρουσιάσουν τον ισολογισμό τους.
      Άκουσα τον κ. Κουτμερίδη να διατυπώνει προτάσεις, ώστε η Βουλή να αποκτήσει ουσιαστικότερο ρόλο σ’ αυτή τη διαδικασία.  Άκουσα και τη συνάδελφό μου κ. Ξενογιαννακοπούλου να καταθέτει την εμπειρία της από τις διαδικασίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και την επισήμανσή της ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας ως προς το ζήτημα αυτό.  Και μετά άκουσα εσάς, κύριε Υπουργέ, να υποστηρίζετε ότι ο προϋπολογισμός του 2006 έθεσε τα θεμέλια της δημοσιονομικής εξυγίανσης που απολαμβάνει η χώρα.  Και κατηγορήσατε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι δεν αναγνωρίζει τα επιτεύγματα της Κυβέρνησης.
      Η αδυναμία της διαδικασίας, δηλαδή το γεγονός ότι στο τέλος του 2008 συζητάμε για το 2006, έχει κάποια πλεονεκτήματα, αφού μας παρέχει τη δυνατότητα να εξηγήσουμε και να αξιολογήσουμε τη λογική των επιχειρημάτων σας. Θα κάνω λοιπόν μία υπόθεση εργασίας -το συνηθίζουμε αυτό οι οικονομολόγοι- για να ικανοποιήσω τον κύριο Υπουργό. Θα προσποιηθώ προς στιγμήν, κύριε Υπουργέ, ότι μάλλον εσείς έχετε δίκιο. Θα προσποιηθώ ότι εμείς του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είτε για λόγους αντιπολιτευτικούς είτε για λόγους άγνοιας, με την κριτική μας σας αδικούμε.  Θα δεχτώ ότι τα δημοσιονομικά μεγέθη του 2006 είναι όπως τα περιγράφετε εσείς και οδήγησαν τη χώρα ένα βήμα πιο κοντά στην εξυγίανση. Και θα διερευνήσω αν τα όσα λέτε ανταποκρίνονται σ’ αυτά που πιστεύουν όχι οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή των άλλων κομμάτων της Αντιπολίτευσης, αλλά αυτοί που δανείζουν το ελληνικό δημόσιο είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό. Και θα επικαλεστώ τη μαρτυρία τους όχι γιατί πλεονεκτούν έναντι ημών ούτε γιατί έχουν κάτι το ιδιαίτερο, αλλά γιατί διαχειρίζονται τεράστια ποσά και οι επιλογές τους μαρτυρούν τι πραγματικά πιστεύουν.  Γιατί είναι άμεσα ενδιαφερόμενοι στο βαθμό που θέλουν να διασφαλίσουν τα κεφάλαιά τους αλλά και αποδόσεις αντίστοιχες του κινδύνου που αναλαμβάνουν.
      Κύριε Υπουργέ, βασική αρχή της θεωρίας επιτοκίων θέλει το επιτόκιο δανεισμού να ενσωματώνει το ασφάλιστρο κινδύνου πτώχευσης του δανειολήπτη. Όσο πιο μικρή είναι η πιθανότητα πτώχευσης, τόσο πιο χαμηλό είναι το επιτόκιο δανεισμού. Βασικός επιτοκιακός δείκτης αναφοράς στις ευρωπαϊκές χρηματαγορές είναι το δεκαετές γερμανικό ομόλογο. Μέτρο σύγκρισης η απόκλιση της απόδοσης του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου από το αντίστοιχο γερμανικό από το 2004 μέχρι σήμερα. 
      Αν λοιπόν τα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας βελτιώθηκαν, όπως επιμένετε, τότε οι αξιολογητές της πιστοληπτικής μας ικανότητας θα πρέπει να είχαν βελτιώσει την πιστοληπτική μας αξιολόγηση, κάτι που δεν έχει συμβεί.
      Επιπρόσθετα το κόστος δανεισμού της χώρας θα έπρεπε να είχε ελαφρυνθεί. Σας καταθέτω, λοιπόν, ένα διάγραμμα στο οποίο αποτυπώνεται η διαφορά αποδόσεων του ελληνικού δεκαετούς από το γερμανικό δεκαετές. Τι προκύπτει απ’ αυτό; Ότι η διαφορά πριν λίγες μέρες έφθασε στις εκατόν εξήντα μονάδες βάσης.
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Φίλιππος Σαχινίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
      Τι σημαίνει αυτό, κύριε Υπουργέ; Και συγχωρέστε το διδακτικό μου ύφος, αλλά δεν έχω την απαίτηση να γνωρίζετε  τεχνικές λεπτομέρειες της θεωρίας επιτοκίων. Σημαίνει ότι οι ξένοι πιστωτές για να διακρατήσουν τα ελληνικά ομόλογα, διεκδικούν υψηλότερο επιτόκιο για να διασφαλιστούν έναντι του υψηλότερου κινδύνου πτώχευσης του εκδότη, στη συγκεκριμένη περίπτωση του ελληνικού δημοσίου. Και, μάλιστα, φθάσαμε στο σημείο η διαφορά αυτή να είναι σήμερα στο ίδιο επίπεδο που ήταν και το 1998, τότε που η Ελλάδα είχε ως νόμισμα τη δραχμή και το περιθώριο επιτοκίου ενσωμάτωνε και το ασφάλιστρο του συναλλαγματικού κινδύνου. Δηλαδή, με τις πολιτικές σας έχετε ακυρώσει μια δεκαετή πορεία της χώρας και μας φέρνετε πίσω εκεί που ξεκινήσαμε την πορεία προς την Ο.Ν.Ε.. Δυστυχώς για εσάς, κύριε  Υπουργέ, και δυστυχώς για όλους τους Έλληνες πολίτες, το γεγονός αυτό δεν ξέφυγε της προσοχής των διεθνών αναλυτών. 
      Διαβάζω, λοιπόν, από το «ECONOMIST» της 15ης Νοεμβρίου, σελίδα 36 – η μετάφραση είναι δική μου, καταθέτω όμως το κείμενο για να ελέγξετε αν αποδίδω σωστά τα γραφόμενα- τα εξής: «Οι αγορές φαίνεται να λένε ότι η Ιταλία και η Ελλάδα δεν μπορούν να απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης για να έχουν ένα κοινό νόμισμα με τη Γερμανία. Σκεπτικιστές, σχολιαστές, συμπεραίνουν ότι ή οι δύο χώρες θα κηρύξουν πτώχευση ή θα υποχρεωθούν να εξέλθουν από την Ο.Ν.Ε. ή και τα δύο μαζί». 
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Φίλιππος Σαχινίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
      Βέβαια, μπορεί κάποιος να πει, καλά το έγραψε το «ECONOMIST» και επειδή το έγραψε το «ECONOMIST» αυτό σημαίνει ότι έτσι είναι; Φοβάμαι, κύριε Υπουργέ, ότι αν επικαλεστώ άλλα δημοσιεύματα, αυτά είναι πολύ χειρότερα για την Ελλάδα.
       Άρθρο στη «WALL STREET JOURNAL» 31 Οκτωβρίου 2008. Τίτλος άρθρου: «Οι επενδυτές αυξάνουν τα στοιχήματα για χρεοκοπία σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Καταθέτω και αυτό το άρθρο.
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Φίλιππος Σαχινίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
      Τι λέει το άρθρο αυτό; Λέει ότι στην αγορά πιστωτικών παραγώγων, το κόστος των παραγώγων που είναι συνδεδεμένα με χώρες της Ευρωζώνης, όπως η Ιταλία και η Ελλάδα, έχει διπλασιαστεί την τελευταία εβδομάδα. Οι αγορές, δηλαδή, θεωρούν ότι έχουν αυξηθεί οι πιθανότητες χρεοκοπίας του ελληνικού δημοσίου. Υπάρχει πραγματικά τέτοιος κίνδυνος; Να συμφωνήσω μαζί σας, κύριε  Υπουργέ, ότι δεν υπάρχει. Θέλετε να συμφωνήσω ότι όλα αυτά σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με την κρίση; Να συμφωνήσω και σ’ αυτό μαζί σας. Όμως, ξέρετε πώς αποκαλούν οι επενδυτές την επιλογή τους να πουλήσουν το τελευταίο διάστημα μαζικά ομόλογα του ελληνικού δημοσίου; Flight to quality, δηλαδή, μετακίνηση σε ομόλογα χωρών με υψηλότερη πιστοληπτική ικανότητα. 
      Αν είχαν συμβεί όλα όσα υποστηρίζατε, τα περί δημοσιονομικής εξυγίανσης το 2005, το 2006 αλλά και το 2007, τότε γιατί στην πρώτη κρίση που κτυπά τη χώρα μας εγκαταλείπουν μαζικά όλοι όσοι έχουν τοποθετηθεί σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου; Να σας πω και κάτι; Οι ισχυρές οικονομίες δεν ξεχωρίζουν όταν όλα πάνε καλά αλλά όταν εμφανιστούν μπόρες και καταιγίδες. Τώρα, λοιπόν, που ξέσπασε μια κρίση, φάνηκε πόσο αθωράκιστη αφήσατε τη χώρα με τις επιλογές για απογραφή και επιτήρηση. 
      Θα μου πείτε, αφού δεν υπάρχει κίνδυνος χρεοκοπίας, ποιος ο λόγος να σχολιάζω όλα αυτά τα άρθρα και να τα επικαλούμαι; Γιατί να ενδιαφέρουν τους Έλληνες φορολογούμενους οι απόψεις του «ECONOMIST» της «WALL STREET JOURNAL» ή των «FINANCIAL TIMES» που και εκεί πέρα υπάρχουν ανάλογα δημοσιεύματα; Να σας πω γιατί. Διότι οι εξελίξεις αυτές αυξάνουν το κόστος δανεισμού του ελληνικού δημοσίου. Οι δαπάνες για τόκους προσεγγίζουν τα 11,5 δισεκατομμύρια ευρώ και θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο το 2009, όχι μόνο επειδή αυξάνεται το κόστος δανεισμού, αλλά επειδή αυξάνεται ανεξέλεγκτα το δημόσιο χρέος και φέτος ο νέος δανεισμός έφθασε στα επίπεδα των 43,2 δισεκατομμυρίων.
      Και θέλω να σας πω εδώ πέρα, κύριε Υπουργέ, μη φανταστείτε ότι η Ελλάδα ως χώρα έχει απεριόριστα περιθώρια δανεισμού. Γιατί και οι ισχυρότερες οικονομίες μπορούν να δανειστούν μέχρι ενός ορισμένου σημείου. Από ένα σημείο και μετά  οι δανειστές αρνούνται να δανείσουν και τότε βέβαια έχουμε προβλήματα.
      Και επειδή σας άκουσα να μιλάτε για τις ευθύνες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τη συσσώρευση του χρέους, μπορείτε να μου εξηγήσετε τι έγινε και έφθασε το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης στα 267,1 δισεκατομμύρια το 2008 από τα 183,3 δισεκατομμύρια που  ήταν το 2003; Το γεγονός ότι το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους διογκώνεται, αφορά άμεσα τον Έλληνα και την Ελληνίδα, γιατί αυτό σημαίνει ότι ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα των φορολογικών εσόδων θα διατίθεται για να πληρώνονται τόκοι σε βάρος της παροχής υπηρεσιών δημόσιας υγείας που σήμερα η δημόσια υγεία καταρρέει κάτω από το δυσβάστακτο βάρος των συσσωρευμένων χρεών της τάξης των 5.000.000.000 ευρώ. Τα έχετε τακτοποιήσει αυτά; 
      Σε βάρος της παροχής υπηρεσιών δημόσιας παιδείας που χρόνο με το χρόνο οι δαπάνες στον προϋπολογισμό μειώνονται σε βάρος των κοινωνικών προγραμμάτων για τα οποία δείχνετε φιλολογικό και όχι ουσιαστικό ενδιαφέρον και δεν υλοποιείτε ούτε τις δεσμεύσεις σας να ενισχύσετε το Ταμείο για  τη Φτώχεια με τα 500.000.000 ευρώ και να εκταμιεύσετε τα χρήματα από αυτό το ταμείο για μέτρα Κοινωνικής Πολιτικής. 
      Σε βάρος της ανάπτυξης της περιφέρειας, την οποία η Κυβέρνησή σας από τις 7 Μαρτίου του 2004 έχει εγκαταλείψει στην τύχη της. Γι’ αυτό, κύριε Υπουργέ, σας ξαναρωτώ: Θέλετε παρ’ όλες αυτές τις εξελίξεις να σας χειροκροτήσουμε για τα πεπραγμένα του 2006; Θέλετε να σας χειροκροτήσουμε, που όσο και αν αναζήτησα κάποια μείωση των δαπανών όχι της τάξης των 10.000.000.000 όπως υποστηρίζατε πριν το 2004 αλλά κάποια μικρότερη, την οποία όμως δεν βρίσκω μέσα στον Απολογισμό του έτους 2006; 
      Θέλετε να σας χειροκροτήσουμε που ενώ είχατε δεσμευθεί ότι θα καταπολεμήσετε τη φοροδιαφυγή, αυτή είναι ανεξέλεγκτη και ένα στέλεχος δικό σας, ο κ. Κλαδάς, ανέφερε ότι η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή έφθασε τα 70.000.000.000;  Θέλετε να σας χειροκροτήσουμε που το χρέος συνέχισε την ανοδική του πορεία; 
      Θέλω, κύριε Υπουργέ, να φανώ δίκαιος στην αντιπολίτευση που κάνω. Δεν θα επιτρέψω στον εαυτό μου να χαρακτηρίσει κανέναν προϋπολογισμό σας «τραβεστί». Ούτε θα επιτρέψω στον εαυτό μου να  χαρακτηρίσω Πρωθυπουργό της χώρας «αρχιερέα της διαφθοράς». Ως νέος πολιτικός σε μια περίοδο που η πολιτική και οι πολιτικοί απαξιώνονται, σας διαβεβαιώ τιμώντας το προσωπικό ήθος σας ότι αν δικαιούστε εύσημα θα σας τα απονείμω. Όμως, σήμερα, είμαι ανήσυχος για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Είμαι αβέβαιος για το μέλλον της χώρας και βαθιά προβληματισμένος για την κοινοβουλευτική διαδικασία σχετικά με την αξιολόγηση των πεπραγμένων παρελθόντων ετών. 
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου):  Και εγώ σας ευχαριστώ, κύριε Σαχινίδη.
      Το λόγο έχει ο κ. Κυριάκος Βελόπουλος, Βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ., για εννέα λεπτά. 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Σαχινίδη, δυστυχώς, θα το πω: μια χορεύτρια χορεύει στο ταψί ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέα Δημοκρατία μαζί. Μάλλον δεν ενημερωθήκατε. 
      Δυστυχώς, κύριε Υπουργέ, ή ευτυχώς, το Βατοπέδιο είναι το ναρκοπέδιο για ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέα Δημοκρατία. Και το λέω αυτό, κύριε Σαχινίδη διότι πριν μήνες αλλά σήμερα μαθαίνουμε ότι ο εκπρόσωπός σας κ. Παπακωνσταντίνου συναντήθηκε με τον κ. Πάπιστα, βοούν τα κανάλια και αυτό δυστυχώς, το τονίζω, εμένα προσωπικά ως νέο Βουλευτή με θλίβει.
      Είναι βαθιά η σήψη, κύριε Σαχινίδη, και προσωπικά με πιάνει θλίψη. Γιατί ξεκινώντας την ιστορία, επειδή την ξέρω καλά, είχα πει και σε τηλεοπτικό σταθμό στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. να μη χαίρονται γιατί έρχονται και ονόματα ανθρώπων από το δικό σας χώρο. Αυτό σημαίνει τι; 
      Δεν ευθύνομαι εγώ, δεν φταίει ο κ. Βερελής, πρέπει τουλάχιστον ως ένα βαθμό να σκεφθούμε το αυτονόητο, πώς μπορούμε να σταματήσουμε την κατρακύλα και τη σήψη. Είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει στο πολιτικό σύστημα και δεν είναι τυχαίο, πιστέψτε με. Κάποιοι το εκμεταλλεύονται, κάποιοι το ζητούν, κάποιοι το θέλουν να απαξιώσουν τον πολιτικό και την πολιτική. Αλλά τους δίνουμε εμείς τις ευκαιρίες, τους δίνουμε εμείς, με τα λάθη, τις παραβλέψεις, τις παραλείψεις, τις ευκαιρίες, ώστε να χτυπούν όλους τους πολιτικούς. Εγώ δεν θα απολογηθώ για κανέναν  ο οποίος ενεπλάκη σ’ αυτήν την ιστορία. Θα πω, όμως, ότι αυτό που με θλίβει είναι δυστυχώς το αποτέλεσμα μιας λαθεμένης τακτικής: Η ιστορία της Μονής Βατοπεδίου ξεκίνησε επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. συνεχίστηκε επί Νέας Δημοκρατίας, διογκώθηκε τώρα. Και ξέρετε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι  έρχονται και άλλα ονόματα. Σας μιλώ σαν δημοσιογράφος, γνωρίζω την ιστορία αρκετά καλά, έρχονται και άλλα ονόματα. Άρα, λοιπόν, ας κρατάμε μικρό καλάθι όλοι μας γιατί στο τέλος θα  μας τσουβαλιάσουν όλους εκεί μέσα χωρίς να φταίμε. Και το λέω όχι ως μέλος του ΛΑ.Ο.Σ. αλλά ως συνάδελφος Βουλευτής.
      Θα ήθελα απλώς να απαντήσω στον κ. Λαφαζάνη και να κάνω ένα σχόλιο για τους εξοπλισμούς. Σαφώς υπάρχει πρόβλημα. Τα ποσά είναι μεγάλα. Αλλά δεν μπορείς να κάνεις «το πονάει δόντι, κόβεις κεφάλι». Επειδή δηλαδή είναι μεγάλα τα ποσά  να κόψουμε τους εξοπλισμούς.  Μπορούμε να κάνουμε ορθολογιστική χρήση των χρημάτων.  Αλλά την ώρα που καθόμαστε εμείς εδώ και συζητάμε και βοά ο τόπος από την υπόθεση Βατοπεδίου, οι Τούρκοι αλωνίζουν στο Καστελόριζο κάνοντας έρευνες για πετρέλαιο. Ταυτοχρόνως δεν έχουμε βιομηχανία όπλων και αναγκαζόμαστε και πηγαίνουμε και τα αγοράζουμε έναντι αδράς αμοιβής από τους «φίλους» Αμερικανούς. Το χειρότερο δε όλων είναι ότι όλοι που ήταν στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας πλούτισαν. Και το λέω εδώ μέσα. Αυτό είναι το πρόβλημα των εξοπλισμών. Δεν είναι ότι δίνουμε πολλά λεφτά, αλλά από τα δέκα που δίνουμε τα τρία ή τα τέσσερα πάνε στις τσέπες κάποιων, σε βίλες, σε επαύλεις, σε δεξιώσεις, σε γκλαμουριές! 
      Θα σας πω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε. Υπήρχε ένας διευθυντής εξοπλιστικών προγραμμάτων, στρατιωτικός, ο οποίος έκανε παραγγελία συγκεκριμένου οπλικού συστήματος. Και  μόλις αποστρατεύθηκε πήγε και έγινε ντίλερ αυτής της εταιρείας. Αυτή είναι η Ελλάδα της σήψης και είμαστε όλοι συμμέτοχοι. Επαναλαμβάνω ότι δεν θα απολογηθώ για κανέναν. Θα πω όμως, κύριε Υπουργέ, επειδή μίλησε ο κ. Αϊβαλιώτης για την ενέργεια, για τη Ρ.Α.Ε., τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας.  Υπάρχουν οκτώ χιλιάδες αιτήσεις για φωτοβολταϊκά για να πάρουν οι άνθρωποι τις άδειες. Από εννέα άτομα που χρειάζεται προσωπικό μια επιχείρηση είναι περίπου εβδομήντα δύο χιλιάδες εργαζόμενοι, που θα μπορούσαν να έχουν δουλειά εδώ και τρία χρόνια. Αλλά έχετε  εκεί τους δικούς σας  ανθρώπους, κάποιον Πανάγο. Δεν βάζετε ακόμα πρόεδρο. Και ακούγονται  πολλά, τα οποία θα τα βρούμε στην πορεία. Θα τα δείτε σε λίγο μπροστά σας.  Ξέρω τι σας λέω. Προσέξτε τι συμβαίνει στη Ρ.Α.Ε.. Δεν είναι Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, αλλά είναι  κάτι άλλο. Δεν δίνουν άδειες για συγκεκριμένους λόγους. Προειδοποιώ, γιατί απλώς εκτιμώ και τον κ. Λέγκα, ο οποίος είναι αξιολογότατος πολιτικός και έντιμος.  
      Κύριε Λέγκα, κάνατε έναν Απολογισμό του 2006, 2007. Όλοι είναι ελλειμματικοί. Και έχετε απόλυτο δίκιο. Δεν υπάρχουν πόροι. Η Ελλάδα οικονομικά στηρίζεται στο πετρέλαιο. Τα έσοδα του ελληνικού κράτους προέρχονται από τη βενζίνη των αυτοκινήτων των πολιτών και από το πετρέλαιο. Διότι δεν  έχουμε βιομηχανία, δεν παράγουμε τίποτα, δεν παράγουμε προϊόντα να τα δώσουμε στο εξωτερικό να πάρουμε συνάλλαγμα Το ισοζύγιο είναι ελλειμματικό. Αυτό σημαίνει αποβιομηχάνιση. 
      Τι  μπορούμε να κάνουμε; Και επειδή δεν είμαστε γιατροί για να διαγνώσουμε το πρόβλημα, ήλθα σήμερα εδώ με σκοπό να σας κάνω μια πρόταση. Θα ξεκινήσω από την Αριστερά, τον εκλεκτό συνάδελφο του Κ.Κ.Ε.. Είχε πει ο Νικήτα Χρουτσώφ, σε συνάντήσή του με το Σοφοκλή Βενιζέλο το Μάιο του 1955, αγαπητέ σύντροφε και το εννοώ αυτό. «Η Ελλάδα έχει πολύ ορυκτό πλούτο, αλλά δεν σας αφήνουν να τον βγάλετε». 
      Και έρχομαι σήμερα εγώ ο ταπεινός Βουλευτής και μιλώ στον Υπουργό μου, γιατί είστε Υπουργός μου, είστε Υπουργός όλων των Ελλήνων. Ο πιο σοβαρός, ο πιο αξιόπιστος φορέας είναι το Ι.Γ.Μ.Ε. για να μας πει τι έχει στο υπέδαφός της η Ελλάδα. Έρευνα, κύριε Υπουργέ. Ως δημοσιογράφος την έχω στα χέρια μου. Το λέω αυτό για να σας αποδείξω ότι όλες οι κυβερνήσεις, είτε ανίκανες ήταν είτε υπόδουλες είτε συμβιβασμένες. Ακούστε τι λέει αυτή η έρευνα για κοιτάσματα πετρελαίου σε συγκεκριμένους χώρους. Κοίτασμα Θάσου τετρακόσια εκατομμύρια βαρέλια, Βόρειος Πρίνος τετρακόσια εκατομμύρια βαρέλια. Κοίτασμα Κρητικού Πελάγους ένα δισεκατομμύριο βαρέλια. Γι’ αυτό διεκδικούν τη Γαύδο οι Τούρκοι. Δεν την διεκδικούν γιατί θέλουν να πάνε στο Γαϊδουρονήσι. Ούτε θέλουν να στήσουν εκεί αμπέλια, αλλά γιατί έχει ένα δισεκατομμύριο βαρέλια πετρέλαιο. Το λέει το Ι.Γ.Μ.Ε. και όχι ο Βελόπουλος. 
      Μπορεί να ακούγονται ακραία, γραφικά, περίεργα που τα λέω εδώ μέσα, αλλά αυτά που έλεγα ως δημοσιογράφος θα τα λέω και εδώ. Συνεχίζω: Κοίτασμα Ικαρίας, εκατόν είκοσι εκατομμύρια βαρέλια, Αλοννήσου επτακόσια εκατομμύρια βαρέλια. Κοίτασμα Κατακώλου 700 εκατομμύρια βαρέλια. Στην Πρέβεζα οκτακόσια εκατομμύρια βαρέλια. Και εάν δεν με πιστεύετε, κύριε Υπουργέ, θα αφήσω στα Πρακτικά του ελληνικού Κοινοβουλίου την έρευνα του Ι.Γ.Μ.Ε.. Και αν θέλετε να σας προσκομίσω το έργο του κ. Παπαζήση που έχει μέσα  όλους τους χάρτες και τα ακριβή σημεία που έχει πετρέλαιο η Ελλάδα. Και το λέω αυτό  γιατί δεν είναι μόνο στο Αιγαίο και στο Ιόνιο. Στην Πρέβεζα, στο χερσαίο έδαφος, έχει ένα δισεκατομμύριο βαρέλια. Τι φοβόμαστε εκεί; Τους Αλβανούς; Διεκδικούν οι Αλβανοί την Πρέβεζα; Μάλλον, ναι την διεκδικούν. Τσαμουριά δεν λένε; Άρα φοβόμαστε και τους Αλβανούς. 
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ο κ. Μπούρας αμφισβητεί την έρευνα του Ι.Γ.Μ.Ε.. 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Θα την παραλάβει. 
      ΄Ερευνα του Ι.Γ.Μ.Ε., κύριε Μπούρα, ακούστε το νούμερο. Σε ένα μόνο σημείο, σαράντα εκατομμύρια ύπαρξη χρυσού. Επενδυτής 23-2-1996. 100 τρισεκατομμύρια δραχμές 300.000.000.000 ευρώ είναι το ουράνιο στη Μακεδονία μας. Δεν τα λέω εγώ. Είναι όλα εδώ. Όποιος  θέλει να τα μάθει τα μαθαίνει. Και δεν θα μιλήσω καθόλου για τον Απολογισμό. Γιατί αν τα λεφτά αυτά τα είχε στην τσέπη του το ελληνικό κράτος και κοινωνική πολιτική θα  μπορούσατε να κάνετε και να βοηθήσετε το λαό και να μην κονταροχτυπιόμαστε εδώ μέσα και  να μην ακούω κανέναν Πάπιστα, κανέναν Παπακωνσταντίνου, κανέναν Βελόπουλο, κανέναν Κουκοβίνο, και να είμαστε όλοι ευτυχείς. Δυστυχώς είμαστε δυστυχείς γιατί, κύριε Μπούρα, μια χορεύτρια χορεύει στο ταψί ΠΑ.ΣΟ.Κ και Νέα Δημοκρατία μαζί.!
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος                        καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα έρευνα του Ι.Γ.Μ.Ε. η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ο κ. Καρπούζας έχει το λόγο. 
      ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κύρωση του Ισολογισμού και του Απολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2006 είναι μια  τυπική διαδικασία και προβλέπεται από το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής.  
      Η ανάλυση του αποτελέσματος της οικονομικής διαχείρισης αλλά και ο έλεγχος όσον αφορά την ορθότητα εφαρμογής του προϋπολογισμού του έτους 2006 έχουν λογιστική σημασία, καθ΄ότι δεν είναι δυνατόν κανείς από τους ομιλητές κατά τη συζήτηση αυτή να ελέγξει τα ακριβή στοιχεία. Όμως αυτή η διαδικασία αποτελεί τη λογοδοσία της Κυβέρνησης για την οικονομική διαχείριση του έτους 2006, την εκτέλεση του προϋπολογισμού και την πορεία υλοποίησης εσόδων εξόδων. 
      Κατά την τροποποίηση του Κανονισμού της Βουλής τον Ιούνιο του 2008 συμπεριλήφθηκαν τροποποιήσεις και προτάσεις που υπεβλήθησαν στη συζήτηση των προηγούμενων ετών. Ιδιαίτερα όσον αφορά την ενημέρωση για την πορεία της εκτέλεσης του προϋπολογισμού αυτή θα γίνεται από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών ενώπιον της αρμόδιας επιτροπής ανά τετράμηνο  κατά τη διάρκεια υλοποίησης του προϋπολογισμού, όσον αφορά το πάγιο αίτημα της κατάργησης των ειδικών λογαριασμών, πρέπει να τονιστεί ότι μετά τη δραστική μείωση από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας των κονδυλίων των ειδικών λογαριασμών  από έτος σε έτος με τον πρόσφατο ν. 3697/2008, δηλαδή το νόμο που ψήφισε η δική μας Κυβέρνηση ενσωματώνονται όλοι οι ειδικοί λογαριασμοί στον κρατικό λογαριασμό. 
     Με αυτόν το νόμο επιτυγχάνονται οι στόχοι που έχουν τεθεί για πλήρη διαφάνεια της δημοσιονομικής πολιτικής. Αναγράφονται όλα τα έσοδα και τα έξοδα του κράτους στον προϋπολογισμό, όπως ορίζεται στην παράγραφο 2 του άρθρου 79 του Συντάγματος. Επιπλέον, με αυτόν τον τρόπο γίνεται με σαφήνεια ο έλεγχος των εσόδων και των εξόδων. 
     Ο προϋπολογισμός του 2006 ήταν στην ουσία ο πρώτος προϋπολογισμός που βασίστηκε σε πραγματικά στοιχεία. Μετά τον προϋπολογισμό του 2004, που παραλάβαμε από την τότε κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ήταν βασισμένος στη δημιουργική λογιστική και την απογραφή στη συνέχεια –που ποτέ βεβαίως δεν αποδέχτηκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά δεν αναφέρεται πλέον σ’ αυτήν- ο προϋπολογισμός του 2005 ήταν μεταβατικός. 
     Κατά συνέπεια ο προϋπολογισμός του 2006 απεικόνιζε την πραγματική κατάσταση της οικονομίας, καθώς και την ειλικρίνεια που διακρίνει την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας σε αντίθεση με την απαισιοδοξία και την τότε άγονη κριτική της Αντιπολίτευσης, η οποία μακριά από την αυτοκριτική, που θα έπρεπε σε πρώτη φάση να κάνει, δεν συμβιβάζεται ακόμη και σήμερα με την πραγματικότητα. 
     Για το 2006 είχαν προβλεφθεί έσοδα 81,5 δισεκατομμυρίων. Βεβαιώθηκαν 116.000.000.000 και εισπράχτηκαν 88,1 δισεκατομμύρια, δηλαδή 6,6 δισεκατομμύρια ευρώ περισσότερα από όσα είχαν προβλεφθεί. Τα έξοδα είχαν προβλεφθεί 81,5 δισεκατομμύρια ευρώ και πληρώθηκαν 81,1 δισεκατομμύρια. Οι δανειακές ανάγκες από το ελληνικό κράτος συγκριτικά με το 2005 ήταν μικρότερες κατά 18,08%. Υπήρξε δηλαδή μία μείωση των δανειακών αναγκών κατά 7,2 δισεκατομμύρια ευρώ και κατ’ επέκταση μείωση και του δημόσιου χρέους. 
     Το 2005 πληρώθηκαν για δανεικά προηγούμενων κυβερνήσεων -για κεφάλαιο και τόκους- 35,1 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή το 38,9% περίπου των συνολικών δαπανών του κράτους. Το 2006, δηλαδή το έτος για το οποίο συζητάμε, πληρώθηκαν 34,2 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή το 38,8% των συνολικών πληρωμών του κράτους. 
     Έτσι, αν αφαιρέσουμε τις δαπάνες, τους μισθούς, τις συντάξεις, την περίθαλψη, την ασφάλιση απομένει μόνο το 15%, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, του συνόλου των εσόδων για να καλυφθούν λειτουργικές δαπάνες του κράτους και να υλοποιηθεί το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Το έλλειμμα το 2004 από 7,4% μειώθηκε το 2005 σε 5,1% και το 2006 περιορίστηκε στο 2,8%, εφαρμόζοντας πάντοτε ορθή αλλά και ήπια δημοσιονομική πολιτική. 
     Πολλοί συνάδελφοι Βουλευτές, κυρίως της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τότε, στο πλαίσιο μιας γενικότερης άρνησης, που είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του κόμματός τους και της αντιπολιτευτικής νοοτροπίας τους, προέβλεψαν την καταστροφή, κάτι που βεβαίως δεν έγινε. Ο περιορισμός του δημοσίου τομέα ήταν η βάση στην οποία στηρίχθηκε η δημοσιονομική προσαρμογή, η μείωση της σπατάλης του κράτους αλλά και η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. 
     Μέσα από ένα ευρύ φάσμα μεταρρυθμίσεων προσπαθήσαμε να στηρίξουμε την ελληνική οικονομία. Η έξοδος από τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος ήταν η δικαίωση της πολιτικής μας. Δώσαμε κίνητρα για επενδύσεις και ενισχύσαμε αποτελεσματικά τις εξαγωγές μας. Επίσης, υπερδιπλασιάσαμε την απορρόφηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων, μειώσαμε την ανεργία και παρά την αλματώδη αύξηση των τιμών του πετρελαίου, διατηρήσαμε τους ρυθμούς ανάπτυξης σε υψηλά επίπεδα. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από το Μάρτιο του 2004 η Κυβέρνηση της Νέας  Δημοκρατίας δίνει έναν πολύπλευρο αγώνα για να αντιμετωπίσει τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, προβλήματα που δημιουργήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, έναν αγώνα ενάντια σε λάθη αλλά και παραλείψεις για την ανατροπή και αποκατάσταση των κοινωνικών αδικιών, έναν αγώνα για την ανάπτυξη της χώρας μας, την απασχόληση και την κοινωνική δικαιοσύνη. 
     Στην προσπάθειά μας αυτή δυστυχώς δεν είχαμε καμμία, μα καμμία, στήριξη. Αντιθέτως αντιμετωπίσαμε τη μιζέρια μιας διαρκώς άγονης και στείρας αντιπολίτευσης. Παράλληλα είχαμε να αντιμετωπίσουμε και τις αντιδράσεις καλοβολεμένων κοινωνικών και επαγγελματικών ομάδων, επειδή θίγονταν τα συμφέροντά τους. Κατ’ επέκταση βέβαια οι ομάδες αυτές λειτουργούσαν εις βάρος του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου, της ισονομίας και της αρχής της επικουρικότητας μιας ευνομούμενης κοινωνίας. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χαρακτηριστικό γνώρισμα και απαραίτητο στοιχείο για την υλοποίηση μιας εποικοδομητικής συζήτησης είναι  η αυτοκριτική. Η αυτοκριτική, η κριτική, αλλά και η κατάθεση προτάσεων, δηλαδή η σωστή αντιπολίτευση, αποτελούν απαραίτητα στοιχεία για τη λειτουργία της δημοκρατίας. 
     Το μέτρο βεβαίως της σύγκρισης δεν πρέπει να αγνοείται επιλεκτικά. Η αποδοχή του λάθους είναι γενναιότητα και όχι αδυναμία. Βεβαίως δεν είναι ποτέ αργά να αποτελέσει το ξεκίνημα μιας νέας προσπάθειας για την υλοποίηση των στόχων και την εφαρμογή μιας νέας πρακτικής. 
     Πρέπει, όλοι μαζί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας, βλέποντας κατάματα την πραγματικότητα, μια πραγματικότητα για την οποία όλοι έχουν μερίδιο ευθύνης. 
     Η Αναθεώρηση του Συντάγματος που δεν έγινε σε άρθρα που θα έπρεπε να αναθεωρηθούν είναι απόδειξη μιας ανεύθυνης στάσης της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Η υπαναχώρησή της στις θέσεις που ήταν γνωστές για την αναθεώρηση ζωτικής σημασίας άρθρων του Συντάγματος, εξαιτίας της πολιτικής ομηρίας, αλλά και των εσωκομματικών διαφορών και διενέξεων, σήμερα έχει καταστρεπτικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη της χώρας μας. 
     Η αναθεώρηση του άρθρου 24, όσον αφορά τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, προσέκρουσε δυστυχώς στην αντίδραση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αποτέλεσμα είναι ότι πολλά αναπτυξιακά έργα δεν μπορούν να υλοποιηθούν, ένα μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας ταλαιπωρείται, ενώ η ολοκλήρωση του Εθνικού Κτηματολογίου καθίσταται αδύνατη. 
     Η μεταρρύθμιση στην παιδεία και η εφαρμογή του νόμου- πλαισίου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αντιμετώπισαν την αντίδραση του συνόλου της Αντιπολίτευσης. 
     Η αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος συνάντησε επίσης την καθολική αντίδραση της Αντιπολίτευσης. Το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων στις τράπεζες, στον Ο.Τ.Ε., στις Δ.Ε.Κ.Ο., αλλά και κάθε προσπάθεια εφαρμογής αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, αντιμετώπισαν την άρνηση που συνοδεύτηκε από απεργίες, πορείες κ.λπ.. Το κέντρο της Αθήνας είναι συνεχώς υπό πολιορκία. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, πιστεύει κανείς ότι μπορεί αυτός ο τόπος να πάει μπροστά όπως είναι; Είναι δυνατόν με αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα η αύξηση της χρηματοδότησης να έχει αποτελέσματα; Είναι δυνατόν με αυτό το σύστημα υγείας ή με αυτό το σύστημα Δημόσιας Διοίκησης να πορευτούμε στην Ευρώπη της τεχνολογίας και του ανταγωνισμού; Είναι δυνατόν με τη νοοτροπία που αποδεχόμαστε και συντηρούμε, να βαδίσουμε στην πρόοδο; Πού οδηγούμαστε τελικά; 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η διεθνής οικονομική κατάσταση και η κατάρρευση του υπάρχοντος οικονομικού μοντέλου πρέπει να μας συνετίσουν. Η ανεξέλεγκτη κατάσταση που επικρατούσε στην αγορά, η ασυδοσία, η αισχροκέρδεια σ’ όλα τα επίπεδα ήταν τα αίτια της κατάρρευσης ενός μοντέλου που εξυπηρετούσε τους λίγους εις βάρος των πολλών. 
     Πρέπει να αναζητηθούν οι υπεύθυνοι, αλλά και τα αίτια του εγκλήματος που συντελείται εις βάρος του κεφαλαίου. Πρέπει να γίνει ανατομία αυτής της παγκόσμιας κρίσης, η οποία, όπως αναφέρει το έγκριτο γερμανικό περιοδικό «DER SPIEGEL», μόλις τώρα άρχισε. 
     Θεωρώ ότι η οικονομική και εισοδηματική πολιτική της Κυβέρνησής μας κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Οι όποιες αδυναμίες  που μεγαλοποιούνται ευτυχώς δεν απειλούν άμεσα την ελληνική οικονομία. Η λήψη μέτρων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος της παγκόσμιας οικονομίας, ώστε να μην υπάρξουν οι παραμικρές επιπτώσεις στη χώρα μας και ιδίως στις οικονομικά αδύνατες ομάδες, επιβεβαιώνει την ορθότητα της πολιτικής μας. 
     Οι άμεσες ενέργειες του Πρωθυπουργού μας, του Κώστα Καραμανλή, στην κρίσιμη αυτή συγκυρία για την εξασφάλιση της αναγκαίας ρευστότητας στην αγορά, επιβεβαιώνουν την ετοιμότητα της Κυβέρνησης και την απεριόριστη εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού. 
      Τα αρνητικά αποτελέσματα των ενεργειών και συμπεριφορών στελεχών οργανισμών που έχουν τοποθετηθεί από τη δική μας Κυβέρνηση, δημιουργούν δικαιολογημένες αντιδράσεις. 
      Πέραν των αριθμών και της τεχνοκρατικής διαχείρισης, υπάρχει και ο παράγοντας «άνθρωπος», κάτι που η Νέα Δημοκρατία και ο Πρωθυπουργός μας έχουν θέσει σε πρώτη προτεραιότητα. Η εξυγίανση των οργανισμών κοινής ωφέλειας, ο εκσυγχρονισμός, η αναπροσαρμογή σε νέες τεχνολογίες και πρακτικές δεν θίγουν τα συνταγματικά δικαιώματα των εργαζομένων. Μέσα από διάλογο και αμοιβαίες υποχωρήσεις μπορεί και πρέπει να βρεθούν λύσεις. Ο ανώνυμος Έλληνας φορολογούμενος, ο οποίος κατοικεί από την Ορεστιάδα μέχρι τους Οθωνούς της Κέρκυρας κι από τη Φλώρινα μέχρι το Καστελόριζο έχει και δικαιώματα. Μέσα από τη διαχείριση των φόρων, που υποχρεούται να πληρώνει στο κράτος, δικαιούται παράλληλα να απολαμβάνει τις ανάλογες υπηρεσίες, ένα καλύτερο περιβάλλον, υποδομές και πρόνοια. 
	Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τελειώνοντας θα ήθελα να σας πω ότι η συνεχής παραφιλολογία και η αναζήτηση σκανδάλων βλάπτουν τη χώρα μας και τους θεσμούς και τη δημοκρατία. Η απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών είναι ένα ηχηρό μήνυμα που πρέπει να μας απασχολήσει. Θεωρώ ότι θα πρέπει να αναθεωρήσουμε πολλά και να δούμε ουσιαστικά το πρόβλημα που απασχολεί τον Έλληνα πολίτη. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει πρόσφατη εντολή να κυβερνήσει αυτόν τον τόπο. Ο δρόμος των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων που ακολουθεί η Κυβέρνησή μας πρέπει να συνεχιστεί. Οι θυσίες και οι κόποι μιας μακρόχρονης προσπάθειας δεν πρόκειται να απολεστούν στο βωμό της μικροκομματικής και μικροπολιτικής σκοπιμότητας. 
      Σας ευχαριστώ. 
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ. 
      Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Χρίστος Βερελής, για δέκα λεπτά. 
	 ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να εκδώσουμε ένα ψήφισμα συμπαράστασης στον Υφυπουργό κ. Λέγκα. Ούτε φταίει τίποτα για το ό,τι είχε γίνει κι είναι εδώ διαρκώς, προκειμένου να αίρει τις «αμαρτίες» της παράταξής του. 
      Σήμερα αποφάσισε η Βουλή να βραβεύσει τους Ολυμπιονίκες. Έγινε μια τελετή, για την οποία προσωπικά διαμαρτυρήθηκα. Διότι αντί να συγχαρούμε αυτά τα παιδιά, αντί να δώσουμε κουράγιο στη νεολαία, είχαμε μια παράθεση μεμψιμοιρίας και καταστήσαμε τους Ολυμπιονίκες συνυπεύθυνους για το οτιδήποτε έχει γίνει στο χώρο του αθλητισμού. 
      Αυτό όμως το οποίο ήθελα να πω και μου έκανε εντύπωση είναι η διάλυση, κύριε Υπουργέ, που έχει η Κυβέρνησή σας. Δεν ήταν εδώ ο αρμόδιος Υπουργός Πολιτισμού. Έλειπε ο Υφυπουργός Αθλητισμού. Είχαν άλλες δουλειές να κάνουν; Δεν θεώρησαν ότι έπρεπε να έρθουν εδώ να τιμήσουν αυτά τα παιδιά;
	ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Μπορεί και να είχαν. Αλλά μην τους αδικείτε. 
	ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ: Μπορεί και να είχαν άλλη δουλειά. Νομίζω ότι οι προτεραιότητες είναι το μεγάλο θέμα που αντιμετωπίζει η Κυβέρνησή σας, οι λάθος προτεραιότητες.
	Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ότι συζητούμε σήμερα στο τέλος του 2008 τα πεπραγμένα του οικονομικού έτους 2006 είναι μια μεγάλη αποτυχία της Κυβέρνησης και της Βουλής. Θεωρώ ότι όταν η τελευταία ανώνυμη εταιρία, με βάση το νόμο, υποχρεούται να κάνει γενική συνέλευση μέσα στο πρώτο εξάμηνο της επόμενης χρονιάς και όταν η μη τέλεση αυτής της γενικής συνέλευσης συνεπάγεται μια σειρά από ποινές, τις οποίες επιβάλλει η αρμόδια φορολογική αρχή, είναι αδιανόητο το κράτος, με όποια κεφαλή κι αν έχει, να μην είναι σε θέση και να μην έχει θεσμοθετήσει μέσα στο πρώτο εξάμηνο της επόμενης χρονιάς να γίνεται η συζήτηση αυτή. Θεωρώ, κύριε Υπουργέ, ότι η κοινή λογική επιτάσσει να γίνει αυτή η αλλαγή επειγόντως. 
	Το 2006, κατά την άποψή μου, ήταν μια χρονιά κομβική. Ήταν μια χρονιά όπου η Νέα Δημοκρατία είχε μια πολιτική άνεση προκειμένου να εφαρμόσει το πρόγραμμά της. Τι συνέβη όμως στην πραγματικότητα; Σε διάφορους τομείς εμφανίστηκαν τα πρώτα σημάδια της κυβερνητικής αρρυθμίας. Πρώτα και κύρια, στις Δ.Ε.Κ.Ο.. Δεν υπάρχει, κύριε Υπουργέ, ούτε μία Δ.Ε.Κ.Ο. που να μπορεί οποιοσδήποτε συνάδελφός σας να σηκωθεί και να πει ότι σήμερα, σχεδόν πέντε χρόνια μετά, το Μάρτιο του 2004, που έφυγε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. από την κυβέρνηση, έχει καλύτερα αποτελέσματα, πηγαίνει καλύτερα. Ούτε μία! Επανειλημμένα έχω κάνει την ερώτηση αυτή στη Βουλή, επανειλημμένα έχω ρωτήσει όλους τους αρμόδιους Υπουργούς. Θέλετε να πούμε για τη Δ.Ε.Η.; Θέλετε να πούμε για τον Ο.Τ.Ε.; Θέλετε να πούμε ακόμη και για την Ολυμπιακή με τα τεράστια προβλήματα τα οποία είχε; Θέλετε να πούμε για την Ε.ΥΔ.ΑΠ.; Δεν υπάρχει ούτε μία Δ.Ε.Κ.Ο. η οποία να πηγαίνει καλύτερα. Όλες πηγαίνουν χειρότερα. Δεν υπάρχει ένας τομέας της οικονομίας ο οποίος τα τελευταία αυτά χρόνια να εξελίχθηκε θετικά. Και επίσης δεν υπάρχει κανένας τομέας της Δημόσιας Διοίκησης ο οποίος να έχει να επιδείξει επιτεύγματα. Οι μεταρρυθμίσεις τις οποίες επαγγελθήκατε, έμειναν λόγια και αυτό το οποίο υπάρχει αυτή τη στιγμή είναι μια χώρα η οποία ταλανίζεται από διάφορα ζητήματα κι  έχουμε φθάσει να έχουμε για ένα απ’ αυτά Εξεταστική Επιτροπή. 
	Κι επειδή άκουσα προηγουμένως να γίνεται λόγος για όσα παίζουν οι τηλεοράσεις αυτές τις ώρες για το θέμα μιας συνάντησης ανάμεσα στον Εκπρόσωπο Τύπου του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τον κ. Παπακωνσταντίνου, και σ’ έναν επιχειρηματία, θα ήθελα να σας πω: Μη χάσουμε την κοινή λογική! Πάνω σ’ ένα τεράστιο σκάνδαλο παρασιτούν άλλα σκάνδαλα. Και αυτό το οποίο προσπαθεί η Νέα Δημοκρατία είναι να βρει τρόπο προκειμένου να ακυρώσει αυτή τη μεγάλη πλάκα, την οποία σηκώνει, και την οποία η ίδια τοποθέτησε. Και αυτή η ιστορία έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα, έχει γίνει αντιληπτή από τον ελληνικό λαό, έχει κοστίσει κολοσσιαία χρήματα στο ελληνικό δημόσιο. Και τώρα προσπαθούμε με μια ιστορία βίντεο -που δεν ξέρουμε πότε τραβήχτηκε το βίντεο αυτό, δεν ξέρουμε ποιοι είναι, γιατί το έκαναν αυτό το πράγμα- να φέρουμε μια εξισορρόπηση και να σβήσουμε τα διακόσια πενήντα -δεν ξέρω πόσα- ακίνητα, τα οποία μεταβιβάστηκαν, και το βασικό σκάνδαλο, το οποίο είναι ένα. Γιατί, κατά τη δικιά μου άποψη, δεν είναι τα χρυσόβουλα το ζήτημα. Το ζήτημα είναι ότι κάτι υποκοστολογήθηκε και κάτι υπερτιμολογήθηκε και αυτή η τεράστια διαφορά είναι αυτή η οποία αποτελεί το σκάνδαλο. 
	Στον τομέα της οικονομίας, κύριε Υπουργέ, είχατε μια πρωτοβουλία το 2005, από την αρχή που ήρθατε στην εξουσία, το Μάρτιο του 2004, να κάνετε την περίφημη «απογραφή». Δύο επιχείρησαν αυτή την απογραφή. Και οι δύο έχουν δεχθεί τα συγχαρητήρια, τον έπαινο και την επιβράβευση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο ένας ήταν ο κ. Μπαρόζο, ο οποίος έγινε επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ένας άνθρωπος με εξαιρετικά μέτριες επιδόσεις, ένας άνθρωπος στον οποίο οφείλεται το ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μετεβλήθη σ’ έναν γραφειοκρατικό οργανισμό, ο οποίος έχει απισχνανθεί απολύτως από τα πολιτικά στοιχεία, και η δικιά σας η Κυβέρνηση. Αυτή η διαδικασία της απογραφής το μόνο το οποίο κατάφερε ήταν να δημιουργήσει μια πλαστή λογιστική εικόνα μεταθέτοντας υποχρεώσεις του μέλλοντος στο παρελθόν, προκειμένου να εμφανίσετε κάποια στιγμή ότι τα καταφέρνετε καλύτερα εσείς. Λογιστικά, διότι στην πραγματική οικονομία δεν έγινε τίποτα. Και να σας πω και γιατί δεν έγινε τίποτα; Δεν υπήρξε από την Κυβέρνησή σας ούτε μια πραγματική αναπτυξιακή πρωτοβουλία σε όλους τους χώρους. Δεν υπήρξε από την Κυβέρνησή σας ούτε ένας τομέας ο οποίος να έχει επιδόσεις και για τον οποίο να μπορούμε σαν χώρα να είμαστε υπερήφανοι. Η υγεία διαλύεται. Συντρίμμια εισπράττουμε! Η παιδεία διαλύεται. Συντρίμμια εισπράττουμε! Η έρευνα έχει σβήσει από τον χάρτη. Έχουμε έρευνα μόνο για να πληρώνουμε τους μισθούς των ερευνητών. Δεν έχουν καμμία δυνατότητα να κάνουν το οτιδήποτε, όταν όλες οι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης βλέποντας ότι το μέλλον μπορεί κανείς να το οργανώσει οργανώνοντας τη δυνατότητα παραγωγής νέου πλούτου, που προέρχεται κυρίως από την έρευνα, κάνουν τις προσπάθειές τους κι όταν τα περισσότερα δυτικοευρωπαϊκά ερευνητικά ιδρύματα και πανεπιστήμια αρχίζουν και διακρίνονται και ανταγωνίζονται αυτά των Ηνωμένων Πολιτειών. Εδώ στην Ελλάδα έχουμε μείωση των κονδυλίων της έρευνας αντί να έχουμε αύξηση. 
        Σε ό,τι αφορά το χώρο της οικονομικής επίδοσης, το 2006 είναι η μεγάλη χρονιά για τις τράπεζες. Είναι η χρονιά που τα τραπεζικά ιδρύματα κάνουν τα μεγαλύτερα κέρδη. Είναι η ίδια χρονιά που κατά σατανική σύμπτωση και η δικαιοσύνη τάσσεται υπέρ του γιγαντισμού των τραπεζών. 
        Και λυπάμαι που πρέπει να θυμίσω στην Αίθουσα ότι όταν υπήρξε δικαστική διένεξη για την επιβολή από την πλευρά των τραπεζών ποινής για την πρόωρη εξαγορά δανείου, ήρθε ο ίδιος ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Σανιδάς να εισηγηθεί ότι ορθώς επιβάλλεται αυτή η ποινή γιατί λέει, ανατρέπεται ο προγραμματισμός των τραπεζών.
        Μα, όταν ακόμα και σε ανώτατο επίπεδο η δικαιοσύνη δημιουργεί αυτές τις εντυπώσεις, τότε είμαστε ανυπεράσπιστοι, τότε η πολιτική πρέπει να παρέμβει και να παρέμβει δυναμικά.
        Είδατε πού φτάσαμε σήμερα. Παρακολουθήσαμε και τη συζήτηση το πρωί. Φτάσαμε στο σημείο τα τεράστια κέρδη των τραπεζών να έχουν ικανοποιήσει τους μετόχους και όταν ήρθε η ώρα της πληρωμής να καλούνται οι φορολογούμενοι να πληρώσουν.
        Κύριε Υπουργέ, ένα πράγμα έχω να πω. Κανείς δεν δικαιούται να είναι πιο έξυπνος από την κοινωνία. Και η κοινωνία αυτή τη στιγμή προσβάλλεται από τον τρόπο, με τον οποίο την αντιμετωπίζετε. 
        Ευχαριστώ.
        (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
        ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ. 
        Ο κ. Κωνσταντίνος Κόλλιας, Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, έχει το λόγο. 
        ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΛΛΙΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. 
        Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συμμετέχουμε σήμερα σε μια από τις κορυφαίες κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Είναι η στιγμή που η Βουλή καλείται να ελέγξει την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2006.
        Είμαστε εδώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να αιτιολογήσουμε, να ασκήσουμε κριτική, να παρουσιάσουμε έργο, για να εξηγήσουμε στον κόσμο πόσα λεφτά εισπράττει το κράτος και τι τα κάνει. Οφείλουμε να κάνουμε το λογαριασμό ενώπιον του ελληνικού λαού και αυτό είναι ύψιστο καθήκον.
        Ο προϋπολογισμός του 2006 εκπονήθηκε και εκτελέστηκε υποχρεωτικά για μια ακόμα χρονιά με κεντρικό στόχο την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους και τη μείωση του ελλείμματος. 
        Και οι δύο αυτοί στόχοι επιτεύχθηκαν. Το δημόσιο χρέος μειώθηκε από το 110% στο 94% του Α.Ε.Π.. Το έλλειμμα έφτασε από το 5,1% το 2005 στο 2,8% το 2006. Οι προβλέψεις για τα έσοδα και τις δαπάνες ήταν σχεδόν απόλυτα ακριβείς. 
        Στο σύνολό του ο προϋπολογισμός απεικονίζει όχι μόνο την αποτελεσματικότητα στην εκτέλεσή του αλλά και την αξιοπιστία της Κυβέρνησης. Η Αντιπολίτευση κραυγάζει ότι αποτύχαμε και στους δύο στόχους. Μας κατηγορεί ότι χρησιμοποιούμε ως άλλοθι την αποτυχημένη οικονομική τακτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
        Μήπως πρέπει να σας υπενθυμίσουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τι παραλάβαμε; Μήπως δεν είναι αλήθεια ότι το 40% των δαπανών πηγαίνει στην εξόφληση των χρεών του παρελθόντος; Η πραγματική κατάσταση των δημοσίων οικονομικών που παραλάβαμε το 2004 ήταν τραγικότερη ακόμα και από εκείνη που επινόησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. 
        Παραλάβαμε μια χώρα ουραγό σε όλους τους οικονομικούς και κοινωνικούς δείκτες μεταξύ των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, από την άλλη όμως παραλάβαμε μια χώρα πρωταθλήτρια στο δημόσιο χρέος, στο έλλειμμα, στην ανεργία, στα σκάνδαλα, τον κομματισμό, την αδιαφάνεια και την διαφθορά. Το δημόσιο έλλειμμα στο 7,9% του Α.Ε.Π., το δημόσιο χρέος στο 110%, η ανεργία περισσότερο από 11%. 
        Παραλάβαμε ένα εκατομμύριο νοικοκυριά λεηλατημένα και χρεοκοπημένα από το μεγάλο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, το σκάνδαλο του αιώνα, που μέσα σε λίγο διάστημα έγινε τέτοια ανακατανομή του πλούτου από τους πολλούς στους λίγους όσο δεν είχε γίνει ούτε ακόμα και στην Κατοχή. Δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ τότε έκαναν φτερά από τις ελληνικές οικογένειες, για να μπουν στις τσέπες των επιτηδείων. 
        Τότε η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. φρόντισε να καλλιεργήσει περίτεχνα τις προσδοκίες του κόσμου, για να εισπράξουν οι υμέτεροι. Και γι’ αυτό το σκάνδαλο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι κατά τα άλλα λαλίστατοι σήμερα σκανδαλοθήρες συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ούτε είδαν ούτε άκουσαν ούτε ήξεραν. 
        Σήμερα εμφανίζονται ένθερμοι υποστηρικτές δήθεν της διαφάνειας και υπερασπιστές του δημοσίου συμφέροντος. Και ενώ από τη μια κόπτονται να αποκαλύψουν την αλήθεια, από την άλλη –όπως συνέβη πρόσφατα- ανασύρουν ψευδομάρτυρες με διασυνδέσεις σε κυκλώματα εκβιαστών, προκειμένου να πλήξουν την Κυβέρνηση και προσωπικά τον Πρωθυπουργό, γιατί ο Πρωθυπουργός είναι το δυνατό χαρτί, γιατί είναι αξιόπιστος, γιατί τον εμπιστεύεται ο ελληνικός λαός, γιατί θεωρείται ο καταλληλότερος.
        Βέβαια, απ’ αυτά που άκουσα προηγουμένως και από το συνάδελφο κ. Βελόπουλο αποκαλύπτονται τέρατα και σημεία, δημιουργείται ένα μείζον πολιτικό θέμα και πιστεύω ότι από εδώ και πέρα οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, όταν υιοθετούν καταθέσεις από αναξιόπιστους μάρτυρες. 
        Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. χύνει δάκρυα και για τις κοινωνικές παροχές, κατηγορώντας μας ότι δεν δείχνουμε κοινωνικό πρόσωπο και από την άλλη, τάζοντας στο λαό λαγούς με πετραχήλια. Όσο είναι Αντιπολίτευση το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δίνει ανέξοδες υποσχέσεις. 
        Δεν κοστίζουν τίποτα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα μεγάλα λόγια. Είναι φθηνά και μπορεί πρόσκαιρα να έχουν απήχηση. Στην πράξη, όμως, πολύ σύντομα αποδεικνύονται κενά περιεχομένου. Όταν όμως χρειάστηκε να τα αποδείξετε, καταφύγατε σε λογιστικές αλχημείες, προσπαθώντας να ξεγελάσετε τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 
        Και βέβαια πάλι σήμερα συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μίλησαν για την απογραφή, γιατί μας κάνατε ρεζίλι στους εταίρους μας και στο εσωτερικό μας φέρατε μπροστά σε μεγάλα αδιέξοδα. Και σήμερα επαναλάβατε το επιχείρημα ότι εμείς με την απογραφή βάλαμε τη χώρα σε περιπέτειες. Γιατί; Επειδή είπαμε την αλήθεια; Επειδή φανήκαμε τίμιοι και ειλικρινείς απέναντι στο λαό και στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
        Μην επιμένετε άλλο σε αυτήν την άτοπη κριτική, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Εκτίθεστε!
        Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επέλεξε την ήπια δημοσιονομική προσαρμογή, για να απαντήσει στα μεγάλα προβλήματα. Είναι προφανές ότι αν θέταμε ως ανελαστικό στόχο τη μείωση του ελλείμματος στο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η υλοποίηση οποιασδήποτε κοινωνικής πολιτικής θα καθίστατο αδύνατη.
        Ήδη το 2006 πληρώσαμε πάλι 34.000.000.000 ευρώ για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους. Εάν από τα εναπομείναντα έσοδα του προϋπολογισμού αφαιρέσουμε τις πάγιες δαπάνες για μισθούς, συντάξεις κ.λπ., μένει μόλις ένα 15% για τις λειτουργικές δαπάνες και τις δημόσιες επενδύσεις. 
        Και, όμως, παρ΄όλα αυτά κατορθώσαμε να υλοποιήσουμε τις δεσμεύσεις μας για πολιτικές κοινωνικής προστασίας και ανάπτυξης. Αυξήσαμε το Ε.Κ.Α.Σ. για τους χαμηλοσυνταξιούχους, τις συντάξεις των αγροτών σχεδόν τις διπλασιάσαμε, το επίδομα ανεργίας, επιστρέψαμε το Λ.Α.Φ.Κ.Α.. Μειώσαμε τους φορολογικούς συντελεστές. Αυξήσαμε τις επιχορηγήσεις στις επιχειρήσεις. Αυξήσαμε τις πιστώσεις προς τα ταμεία.
        Σήμερα, εν μέσω διεθνούς οικονομικής κρίσης που ήλθε από την Αμερική, πέρασε τον Ατλαντικό, που επηρέασε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, που έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μέχρι πρόσφατα εσείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν έχετε αντιληφθεί τίποτα. 
        Συνεχίζουμε με στοχευμένες δράσεις, χωρίς να ξεφεύγουμε από τους εθνικούς στόχους που έχουμε θέσει. Προσπαθούμε να ενισχύσουμε τα χαμηλά εισοδήματα με τρόπο ορθολογικό  και ρεαλιστικό. Φέραμε στο Κοινοβούλιο το μεγάλο σχέδιο για την τόνωση της ρευστότητας και του χρηματοπιστωτικού συστήματος. 
      Ψηφίσαμε το νομοσχέδιο για την προστασία των δανειοληπτών, ενεργοποιούμε το Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, δίνουμε επίδομα θέρμανσης και πολλές άλλες δράσεις, που θα αποτελέσουν αντικείμενό μας στη συζήτηση του προϋπολογισμού του 2009.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αλήθεια είναι μία, ότι παραμένουμε δέσμιοι των δημαγωγικών, κοντόφθαλμων, ψηφοθηρικών, επιλογών των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι τα χρέη που συσσώρευσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. χρειάστηκε να τα συμμαζέψουμε εμείς. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., στις κρίσιμες στιγμές, φοβήθηκε το πολιτικό κόστος που θα είχε το νοικοκύρεμα της οικονομικής ακαταστασίας που το ίδιο είχε δημιουργήσει. Προτιμούσε να συνεχίσει τη λαϊκίστικη πρακτική των παροχών, αντλώντας από τον κρατικό κορβανά χρήματα που δεν υπήρχαν, γεγονός που αύξανε συνέχεια το δημόσιο χρέος.
      Γι’ αυτό, ο λαός έπαψε να σας εμπιστεύεται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί κάθε φορά που ερχόταν η κρίσιμη στιγμή της ευθύνης και των αποφάσεων, επιλέγατε τη δήθεν φιλολαϊκή πολιτική, μία πολιτική το κόστος της οποίας θα ξεχρεώνουν και τα δισέγγονά μας. Γι’ αυτό, ακόμα και όταν η Νέα Δημοκρατία προέβαλε με τόλμη την ανάγκη συνετής δημοσιονομικής πολιτικής, ο λαός μάς πίστεψε και συναίνεσε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς θέλουμε να είμαστε συνεπείς. Συνεπείς στις δεσμεύσεις, συνεπείς στις υποχρεώσεις της χώρας, συνεπείς στις ανάγκες του πολίτη. Δεν δώσαμε και δεν δίνουμε όσα θα θέλαμε και είναι σαφές πως ό,τι και αν λέμε με αριθμούς, η πραγματικότητα για τον κόσμο είναι δύσκολη.
      Ωστόσο, έχουμε να κάνουμε με μία ιδιαίτερα δυσχερή διεθνή οικονομική συγκυρία. Με έγκαιρα πολιτικά αντανακλαστικά, ανταποκρινόμαστε στις απαιτήσεις που εκπορεύονται από τα νέα παγκόσμια δεδομένα. Ήδη, έχουμε σειρά μέτρων που αποσκοπούν τόσο στην κοινωνική προστασία όσο και στην τόνωση της οικονομίας. Μέχρι στιγμής, κατορθώσαμε να συνδυάσουμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και μείωσης της ανεργίας στο 8%, βγάζοντας ταυτόχρονα την Ελλάδα από την επιτήρηση.
      Πετυχαίνουμε μία πρωτοφανή δημοσιονομική προσαρμογή, χωρίς ύφεση αλλά με ανάπτυξη. Με σχέδιο, με τόλμη και με αποφασιστικότητα παραμένουμε προσηλωμένοι στο δρόμο των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων, γιατί πιστεύουμε ότι υπάρχει μια καλύτερη Ελλάδα, η Ελλάδα της ελπίδας και των ευκαιριών, που θα διασφαλίζει σιγουριά στον εργαζόμενο και αξιοπρέπεια για τον απόμαχο.
      Γι’ αυτήν την Ελλάδα της εθνικής αυτοπεποίθησης, των ίσων ευκαιριών, της κοινωνικής συνοχής, της προοπτικής και της προόδου και της ανάπτυξης, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε.
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστώ.
      Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Χρήστος Σταϊκούρας.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ: Σας ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κατάρτιση, υποβολή, συζήτηση και τελικά, ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού αποτελεί σημαντικό πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό γεγονός. Και αυτό διότι ο προσανατολισμός και το περιεχόμενο του προϋπολογισμού ενσαρκώνουν και αντανακλούν την οικονομική φιλοσοφία και το πολιτικό πλαίσιο που διαπνέει τη λογική, τις επιλογές, τις πρακτικές της εκάστοτε κυβέρνησης. Αποτελούν το εργαλείο υλοποίησης της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής.
      Η λογοδοσία της Κυβέρνησης, αναφορικά με την εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού, επιτελείται με την κατάθεση, τη συζήτηση και την κύρωση του Απολογισμού και Ισολογισμού του Κράτους, διαδικασία που προβλέπεται από το Σύνταγμα και από την οποία κρίνεται κατά πόσον έχουν επαληθευτεί οι προβλέψεις για τα έσοδα και τα έξοδα του κράτους κάθε οικονομικού έτους, φωτίζονται τα σημεία του προϋπολογισμού που χρήζουν βελτίωσης και απαιτούν ένταση των προσπαθειών, αξιολογείται η χρηματική διαχείριση του δημοσίου και συμπληρώνεται το θεσμικό πλαίσιο διαφάνειας και ελέγχου των δημοσιονομικών δεδομένων.
      Μια τέτοια διαδικασία πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στην Ολομέλεια με την κύρωση του Απολογισμού και του Γενικού Ισολογισμού του Κράτους για το οικονομικό έτος 2006. Θα μου επιτρέψετε, συνεπώς, να επικεντρωθώ αποκλειστικά και μόνο στο αντικείμενο της σημερινής συζήτησης.
      Αν και η συζήτηση αυτή αφορά παρελθούσα χρήση, αξίζει τον κόπο να κρίνουμε το βαθμό επίτευξης των στόχων του προϋπολογισμού και να εξετάσουμε, αλλά και να ερμηνεύσουμε τις όποιες αποκλίσεις παρατηρούνται από τους προβλεπόμενους στόχους αυτού. Και αυτό, διότι οι αποκλίσεις στα δημοσιονομικά στοιχεία έχουν σημασία, επειδή το μέγεθος και η κατεύθυνσή τους αντανακλούν το πόσο ρεαλιστικές είναι οι προβλέψεις και το κατά πόσον οι κυβερνήσεις είναι διατεθειμένες να πραγματοποιήσουν τις πολιτικές δεσμεύσεις που ανέλαβαν στους εν λόγω προϋπολογισμούς.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βασικός στόχος του προϋπολογισμού του 2006, του δεύτερου προϋπολογισμού της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, ήταν η περαιτέρω μείωση του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης ως ποσοστό του Α.Ε.Π.. Επιπλέον επιδιώξεις ήταν η ταχύτερη μείωση του δημοσίου χρέους, ο περιορισμός των καταναλωτικών δαπανών και της σπατάλης και η υλοποίηση των προγραμματικών δεσμεύσεων της Κυβέρνησης.
      Η πορεία επίτευξης αυτών των στόχων κρίνεται ικανοποιητική. Η Κυβέρνηση με τη στρατηγική και το μείγμα των επιλογών της, το μείγμα των πολιτικών της, κέρδισε το στοίχημα. Τα αποτελέσματα αναγνωρίζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς.
      Πράγματι, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο ρυθμός μεγέθυνσης της οικονομίας διαμορφώθηκε στο 4,5% το 2006 από 2,9% το 2005. Το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π., σε μονάδες σταθερής αγοραστικής δύναμης, διαμορφώθηκε στο 97,2% του κοινοτικού μέσου όρου το 2006 από 96,1% το 2005. Το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης μειώθηκε στο 2,8% του Α.Ε.Π. το 2006 από 5,1% το 2005. Για πρώτη φορά έπεσε κάτω από το κοινοτικό όριο του 3%.
      Το χρέος της γενικής κυβέρνησης μειώθηκε στο 95,9% του Α.Ε.Π. το 2006 από 98,8% το 2005. Ο πληθωρισμός μειώθηκε στο 3,3% το 2006 από 3,5% το 2005. Το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε στο 8,9% το 2006 από 9,9% το 2005. Οι δαπάνες για κοινωνικές μεταβιβάσεις αυξήθηκαν στο 16,5% του Α.Ε.Π. το 2006 από 16% το 2005.
      Τα βασικά μεγέθη του κρατικού προϋπολογισμού του 2006 δεν αποκλίνουν σημαντικά από τις αρχικές προβλέψεις. Τα φορολογικά έσοδα παρουσίασαν αύξηση κατά 6,1% έναντι των προϋπολογισθέντων και κατά 6,9% έναντι του 2005. Ειδικότερα, τα έσοδα από άμεσους φόρους αυξήθηκαν κατά 3% έναντι των προϋπολογισθέντων και κατά 1,8% έναντι του 2005. Τα έσοδα από έμμεσους φόρους αυξήθηκαν κατά 8,3% έναντι των προϋπολογισθέντων και κατά 10,8% έναντι του 2005. Τα έξοδα του τακτικού προϋπολογισμού αυξήθηκαν κατά 9,3% έναντι των προϋπολογισθέντων, αλλά μειώθηκαν κατά 3,6% έναντι του 2005. Η απορρόφηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων διαμορφώθηκε στο 97,4% του αρχικά προβλεπόμενου ποσού, υψηλότερη από τα προηγούμενα έτη.
      Παρά την ικανοποιητική, όμως, εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2006, υπήρξαν και εξακολουθούν να παρατηρούνται σημαντικές αδυναμίες, χρόνιες παθογένειες, με πιο σημαντικές το διευρυμένο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και την ύπαρξη υψηλού δημοσίου χρέους, ενός ελλείμματος που διαμορφώθηκε στο 11,1% του Α.Ε.Π. το 2006, κυρίως λόγω της υψηλής ζήτησης της οικονομίας και του ελλείμματος ανταγωνιστικότητας, το οποίο, αν και δεν δημιουργεί πρόβλημα χρηματοδότησης, υπονομεύει τις μακροχρόνιες αναπτυξιακές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και ενός δημοσίου χρέους του οποίου η εξυπηρέτηση καθίσταται ιδιαίτερα δυσχερής στις σημερινές δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, στερώντας πόρους από την άσκηση της αναγκαίας αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής.
      Ενδεικτικά αναφέρεται ότι οι πληρωμές για την εξυπηρέτησή του, ανήλθαν στα 34,2 δισεκατομμύρια ευρώ το 2006, καλύπτοντας περίπου το 39% του συνόλου των εξόδων του τακτικού προϋπολογισμού.
      Από αυτό το ποσό, τα 9,4 δισεκατομμύρια ευρώ ή το 20,4% των εσόδων του τακτικού προϋπολογισμού ή το 4,5% του Α.Ε.Π., αποδίδονται για την κάλυψη των τόκων του δημοσίου χρέους της κεντρικής κυβέρνησης.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα πεπραγμένα και οι πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, πολλές από τις οποίες αναλήφθηκαν και περιλαμβάνονται και στον προϋπολογισμό του 2006, δείχνουν ότι η Κυβέρνηση διαθέτει συγκροτημένο πολιτικό σχέδιο, ένα σχέδιο που βασίζεται στην αταλάντευτη προσήλωση της Κυβέρνησης στους στόχους της οικονομικής αποτελεσματικότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ακολουθεί πολιτικές ευθύνης και προοπτικής. 
      Βασικοί άξονες δράσης είναι: 
      Πρώτος άξονας, η ενίσχυση των εσόδων με τη συνέχιση και ολοκλήρωση της φορολογικής μεταρρύθμισης. Βασικές επιδιώξεις είναι η απλοποίηση του φορολογικού συστήματος, η μείωση των φορολογικών συντελεστών, η διεύρυνση της φορολογικής βάσης, η βελτίωση της φορολογικής διοίκησης, η αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης.
      Δεύτερος άξονας, η βελτίωση της διάρθρωσης των πρωτογενών δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού με την περικοπή των λειτουργικών δαπανών.
      Τρίτος άξονας, η ενίσχυση των πιστώσεων για την πραγματοποίηση  δημοσίων επενδύσεων.
      Τέταρτος άξονας, η ενίσχυση της δημοσιονομικής διαφάνειας και η βελτίωση της διαδικασίας κατάρτισης, εκτέλεσης και αξιολόγησης του κρατικού προϋπολογισμού.
      Πέμπτος άξονας, η διανομή σημαντικού κοινωνικού μερίσματος, με αυξημένες δαπάνες και πρόσθετες πιστώσεις για την κοινωνική προστασία.
      Έκτος άξονας, η συνέχιση και η επιτάχυνση της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας.
      Η εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2006, ενός διαφανούς και ρεαλιστικού προϋπολογισμού, αποτέλεσε ένα ακόμα σταθερό, ένα ακόμα σημαντικό βήμα στη μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια για τη διαμόρφωση μιας υγιούς και δυναμικής οικονομίας, μιας δίκαιης κοινωνίας.
      Με αυτές τις σκέψεις, καλώ όλες τις πτέρυγες του Κοινοβουλίου να υπερψηφίσουμε τον Απολογισμό και το Γενικό Ισολογισμό του Οικονομικού Έτους 2006. 
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
       ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου):  Σας ευχαριστώ.
      Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Αθανάσιος Μωραΐτης για δέκα λεπτά.
      ΘΑΝΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν μπω στο θέμα της συζήτησής μας, δεν μπορώ να αφήσω αναπάντητα κάποια πράγματα, τα οποία ειπώθηκαν εδώ πριν λίγη ώρα. 
      Δεν αρκεί πραγματικά να χαρακτηρίσουμε πρωτοφανή, αγαπητοί συνάδελφοι, τα όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες στην Εξεταστική Επιτροπή. Υπάρχει μια μεγάλη αγωνία της Νέας Δημοκρατίας να συγκαλύψει αυτό το μεγάλο σκάνδαλο. Η προσπάθεια να πάει αλλού η κουβέντα -το βλέπουμε και θα το δούμε και στη συνέχεια- θα αποτύχει παταγωδώς και αποδεικνύεται ότι τελικά η παρέα του κ. Εφραίμ είναι πάρα πολύ μεγάλη.
      Μάλιστα επιχειρείται και από τον Εκπρόσωπο Τύπου της Κυβέρνησης να εμπλέξει και τον Εκπρόσωπο Τύπου του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τον κ. Παπακωνσταντίνου, σ’ αυτήν την ιστορία. Και λυπάμαι πραγματικά που συνάδελφοι έρχονται σ’ αυτήν την Αίθουσα και λένε αυτά τα πράγματα, όταν ο Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε μια συνάντηση απλά και μόνο με έναν επιχειρηματία και τίποτε άλλο και βεβαίως του είπε ότι ο μόνος δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει είναι ο δρόμος της δικαιοσύνης.
      Τι γίνεται, όμως; Δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει σ’ αυτό το μεγάλο σκάνδαλο όλα αυτά τα οποία βλέπουμε. Και τι βλέπουμε; Γαλάζιες συμμορίες, χορεύτριες, παράνομα βίντεο, παρακολουθήσεις, υπόκοσμο, κουμπάρους. Όλα αυτά συνθέτουν μια δική σας πραγματικότητα. Γιατί ακριβώς έτσι είναι τα πράγματα. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι μέλη-φίλοι της παράταξής σας. 
      Βεβαίως, σ’ αυτό το μεγάλο σκάνδαλο και στη μεγάλη μοιρασιά, προφανώς τα χάλασαν και βεβαίως τώρα είναι η ώρα που ο ένας καταγγέλλει ή εκβιάζει τον άλλον.
      Πίσω, λοιπόν, από αυτήν την πραγματικότητα, όσους αντιπερισπασμούς και να προσπαθήσετε να κάνετε, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν θα πετύχετε να συγκαλύψετε αυτό το μεγάλο σκάνδαλο. Τα δώρα της διακυβέρνησής σας στον τόπο είναι όλα αυτά ακριβώς, όλες αυτές οι αρνητικές εικόνες πάνω απ’ όλα για τη χώρα. Και εμείς αυτά τα δώρα σας τα χαρίζουμε. Αυτό, όμως, που δεν θα σας χαρίσουμε είναι η δημόσια περιουσία και το μέλλον της χώρας μας. Η αλήθεια δεν θα ανταλλαχθεί τόσο εύκολα, όσο εύκολα ανταλλάσσατε εσείς τα οικόπεδα του δημοσίου.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση που κάνουμε σήμερα -και τη θεωρώ αρκετά σημαντική- θα έπρεπε να συγκεντρώνει περισσότερα βλέμματα δημοσιότητας, αλλά και πολιτικό ενδιαφέρον, πολύ απλά γιατί ο Απολογισμός αποδεικνύει με μετρήσιμους δείκτες την αποτελεσματικότητα του προϋπολογισμού. Αποδεικνύει ποια πλευρά της Βουλής είναι αξιόπιστη και ποια όχι στη συζήτηση του κάθε προϋπολογισμού. Και το λέω αυτό γιατί πάντα στις συζητήσεις του προϋπολογισμού, διαχρονικά, αυτό το οποίο ακούμε σ’ αυτήν την Αίθουσα είναι μεγάλα λόγια, μεγάλες κουβέντες, μεγάλες κορώνες.
      Σας θυμίζω ότι έχουμε ακούσει πάρα πολλά, δήθεν μάλιστα περί του πρώτου αξιόπιστου προϋπολογισμού της Μεταπολίτευσης και άλλα τέτοια πολλά αξιόπιστα. Εν πάση περιπτώσει, το 2001 άρχισε η συζήτηση του Απολογισμού του  Κράτους. Ήταν ένα βήμα στη σωστή κατεύθυνση, αλλά επιτρέψτε μου να πω ότι απαιτούνται πολύ περισσότερα βήματα. Απαιτούνται βήματα στην κατεύθυνση της λογοδοσίας, η οποία δεν θα έλεγα ότι είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο σπορ στην Ελλάδα και ειδικά από την Κυβέρνησή σας, κύριε Υπουργέ.
      Εμείς έχουμε καταθέσει τις προτάσεις μας προς αυτήν την κατεύθυνση και είμαστε ανοιχτοί στο να βρούμε δρόμους συνεννόησης. Αυτά, όσον αφορά στα πολύ σημαντικά θεσμικά θέματα, τα οποία μπορούν να ενισχύσουν αυτό που εμείς επιμένουμε ότι θα ενισχύσει το κύρος του πολιτικού κόσμου, δηλαδή τη λογοδοσία. 
      Αν υπήρχε, αγαπητοί συνάδελφοι, μια λέξη για να περιγράψει κάποιος τον Απολογισμό του 2006, δεν θα ήταν άλλος ο τίτλος από το «αποτυχία». Και αν επεκτείναμε λίγο τον τίτλο αυτόν, θα λέγαμε «αποτυχία ξανά», γιατί πολύ απλά ο προϋπολογισμός αυτός είναι ο δεύτερος που κατέθεσε η Νέα Δημοκρατία, η οποία τότε μιλούσε για ένα δήθεν αξιόπιστο, εφαρμόσιμο, αναπτυξιακό και βεβαίως κοινωνικά δίκαιο προϋπολογισμό. Πολλές λέξεις, μεγάλες λέξεις, χαρακτηρισμοί, οι οποίοι είναι πάντα εύκολοι για τη Νέα Δημοκρατία, αλλά δύσκολοι και εκτός πραγματικότητας, όταν έρχεται η ώρα της υλοποίησης και ειδικά του Απολογισμού.
      Δυστυχώς, η συζήτηση αυτή γίνεται στο ημίφως της επικαιρότητας, αρκετά απομακρυσμένη από τα φώτα των τηλεοπτικών, αλλά και των κοινοβουλευτικών εξελίξεων. Αυτό θα έλεγα ότι βοηθά την Κυβέρνηση σ’ αυτήν την συγκυρία να σπρώξει κάτω από το χαλί τη μεγάλη της αποτυχία, η οποία αποτυπώνεται όμως πλέον επισήμως.
      Το λέω αυτό, διότι ο Απολογισμός του 2006 αποτελεί ομολογία της αποτυχημένης δημοσιονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης. Το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από μια απλή ανάλυση των στοιχείων του Απολογισμού είναι αυτό το οποίο τότε προέβλεπε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Είναι ο πλήρης εκτροχιασμός των δημοσιονομικών μεγεθών και για το 2006. Στις πληρωμές έχουμε υπέρβαση κατά 6,59 δισεκατομμύρια ευρώ, τα έξοδα του τακτικού προϋπολογισμού έχουν αύξηση 9,31, σε σχέση με τα προϋπολογισθέντα, αύξηση 7,03 δισεκατομμύρια έχουμε και στα πιστωτικά έσοδα και πολλά άλλα παραδείγματα, τα οποία θα μπορούσα να αναφέρω σήμερα εδώ, που δείχνουν την αναξιοπιστία σας και βεβαίως τη μεγάλη σας αποτυχία στο να εφαρμόσετε τις πολιτικές τις οποίες θέλετε.
      Η οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης –το γνωρίζουμε οι περισσότεροι σ’ αυτήν την Αίθουσα πλέον, αλλά πάνω από όλα ο ελληνικός λαός- έχει αποτύχει. Η τραγική ειρωνεία αυτής της Κυβέρνησης είναι ότι μπορούσε να προσφέρει. Εμένα αυτή είναι η άποψή μου. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε  ότι το 2004 η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ανέλαβε στα εύκολα. Κάπου εκεί, όμως, αποφάσισε όχι να προσθέσει, αλλά να αφαιρέσει και να διαιρέσει. Έτσι, λοιπόν, ήρθε το έγκλημα της απογραφής, το οποίο σε μεγάλο βαθμό καθόρισε αυτήν την αποτυχημένη οικονομική πολιτική. 
      Είναι μία πολιτική μίας Κυβέρνησης που θεωρεί εθνικό θρίαμβο την έξοδο της χώρας από την επιτήρηση, η οποία προήλθε βεβαίως από δικές σας ενέργειες. Δεν νομίζω να υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι οι οποίοι να μη συνομολογούν ότι αυτή η οικονομική πολιτική απέτυχε. Για λόγους που έχουν βέβαια αναφορά στην επιστήμη της ψυχολογίας, δεν συνομολογούν ότι την αποτυχία δεν τη χρεώνεται ο κ. Αλογοσκούφης αλλά ο ίδιος ο Πρωθυπουργός.
      Κύριοι συνάδελφοι, βολεύει να πιστεύετε ότι για όλα φταίει ο Υπουργός σας. Και καταλαβαίνω και τη σύγχυση την ιδεολογική μπροστά σ’ όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα στη χώρα. Όμως, επιτρέψτε μου να πω ότι αυτή η χώρα έχει Πρωθυπουργό, ο οποίος έχει την ευθύνη αυτής της παταγώδους αποτυχίας που ξεκίνησε από το έγκλημα της απογραφής και καταλήγει σήμερα σ’ ένα προσχέδιο προϋπολογισμού, το οποίο έχει καταντήσει κουρελόχαρτο. 
      Υπάρχουν βέβαια και επιτεύγματα που δεν μπορούμε σε καμμία περίπτωση να αμφισβητήσουμε. Καταφέρατε δηλαδή να έχει η Ελλάδα, μετά την Ουγγαρία, το μεγαλύτερο έλλειμμα για το 2007 στην Ευρωπαϊκή Ένωση των είκοσι επτά. Αυτή είναι η πραγματικότητά σας. 
      Δεν έσωσε τους προϋπολογισμούς σας, κύριε Υπουργέ, ούτε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Το δημόσιο χρέος δεν μειώνεται, αλλά αυξάνεται κατά μέσο όρο κατά 15.000.000.000 ευρώ. 
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Είναι 7,5%...
      ΘΑΝΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ: Εμείς καταψηφίζουμε τον Απολογισμό του 2006, γιατί καμμία λογική δεν ανέχεται την υπερψήφιση της αποτυχίας, μίας αποτυχίας συνολικά της οικονομικής σας πολιτικής την ώρα που το ιδεολογικό σας μοντέλο καταρρέει. Και ξέρετε ότι ζούμε ιστορικές στιγμές το τελευταίο χρονικό διάστημα και λέγονται ιστορικές κουβέντες, όπως αυτές που είπε ο περιβόητος κ. Γκρίνσπαν, ο οποίος δήλωσε ότι το οικονομικό μοντέλο το οποίο υπηρέτησε και πίστεψε για σαράντα χρόνια, μας τελείωσε! 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Όμως, δεν μπορείτε να το καταλάβετε. Δυστυχώς, για την ώρα, σ’ αυτήν την κρίσιμη στιγμή, υπάρχει μία Κυβέρνηση η οποία τα έκανε θάλασσα στα εύκολα. Και τρέμει η ψυχή όλων και στην αγορά, αλλά πάνω απ’ όλα στην κοινωνία τι θα κάνει αυτή η Κυβέρνηση στα δύσκολα.
      Είναι ολοφάνερο, λοιπόν, ότι δεν είναι σήμερα η ώρα της πολιτικής μικροδιαχείρισης των μικρών αποφάσεων. Είναι η ώρα της μεγάλης πολιτικής των μεγάλων ανατροπών και των μεγάλων αποφάσεων.
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστώ.
      Το λόγο έχει ο κ. Αργύριος Ντινόπουλος, Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. 
       ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Μιλάτε, κύριε Μωραΐτη, και για ιδεολογικά μοντέλα. Μα, νομίζω ότι είστε το μοναδικό κόμμα που εξακολουθεί να είναι σοσιαλιστικό στην Ευρώπη.
      ΘΑΝΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ: Εσείς είστε όψιμος σοσιαλιστής! Θυμηθήκατε το κοινωνικό κράτος!
      ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Και επειδή αναφερθήκατε, κύριε Μωραΐτη, και στα πρόσφατα γεγονότα, μιλάτε για υπόκοσμο και για χορεύτριες! Μα, εσείς τους φέρατε στην Εξεταστική Επιτροπή αυτή! Εμείς τους φέραμε;
      ΘΑΝΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ: Δικά σας είναι όλα αυτά! Μέλη και φίλοι της παράταξής σας είναι!
      ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Εμείς τους φέραμε;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας παρακαλώ, όχι διάλογο μεταξύ σας!
      ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς τους φέρατε. Και όχι μόνο τους φέρατε, αλλά παινευόσασταν κιόλας όταν έριχναν λάσπη στον Πρωθυπουργό! Παινευόσασταν! Και χαιρόσασταν!
      ΘΑΝΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ: Μέλη και φίλοι της παράταξής σας είναι!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Μωραΐτη, δεν σας διέκοψε κανείς!
      ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Και τώρα που αποδεικνύεται ότι αυτοί οι «golden» μάρτυρές σας είναι τελικά άνθρωποι του υποκόσμου, όπως ομολογείτε, τώρα σας φταίνε!
      ΘΑΝΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ: Είναι μέλη και φίλοι της παράταξής σας!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Παρακαλώ, κύριε Μωραΐτη. 
      Κύριε Ντινόπουλε, μην απευθύνεστε προσωπικά. Συνεχίστε.
      ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Να είστε σίγουρος, κύριε Μωραΐτη, ότι αυτοί που λέτε ότι είναι μέλη της παράταξής μας, με το σθένος με το οποίο τους υπερασπιστήκατε, στις επόμενες εκλογές ως ελάχιστη εκδήλωση ευγνωμοσύνης θα πρέπει να σας ψηφίσουν. Βεβαίως, θα ανήκουν στη μειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, αλλά θα σας ψηφίσουν, με τόσο μεγάλη αγάπη που τους περιβάλατε! Βεβαίως τώρα τους αδειάζετε, αλλά είναι αργά.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το 2006 ήταν μία πολύ σημαντική χρονιά για το κυβερνητικό έργο. Ίσως, βεβαίως, το 2006 να φαίνεται σήμερα μακρινό, γιατί η πρόσφατη οικονομική κρίση μας επηρεάζει όλους. Ακριβώς, όμως, λόγω της δημοσιονομικής εξυγίανσης και του νοικοκυρέματος της ελληνικής οικονομίας, η οικονομική κρίση πλήττει λιγότερο την Ελλάδα απ’ ό,τι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. 
      Το 2006 έγινε σημαντική μείωση του ελλείμματος. Όμως, βεβαίως, αυτό το κρυφό έλλειμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μαζί με το δημόσιο χρέος επηρεάζουν και σήμερα την οικονομία της χώρας. Ας φανταστούμε μόνο ποια θα ήταν σήμερα η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, αλλά και της ελληνικής κοινωνίας, αν το 2006 το Υπουργείο Οικονομίας δεν ακολουθούσε, όπως και τις άλλες χρονιές, την πολιτική της σύνεσης, της νοικοκυροσύνης αλλά και της κοινωνικής ευαισθησίας.
      Βεβαίως, ο ανέξοδος λαϊκισμός της Αντιπολίτευσης προσφέρει δήθεν λύση για όλα τα προβλήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία. Οι πολίτες, όμως, θέλουν από εμάς υπευθυνότητα και καθαρές κουβέντες.
      Εμείς το 2006, όπως και τώρα, είμαστε εδώ για να δίνουμε τις μάχες και να λύσουμε τα προβλήματα που δημιουργεί η οικονομική κρίση. Ο κ. Παπανδρέου ταξιδεύει στο Μεξικό και αναπτύσσει θεωρίες σε Μεξικανούς και άλλους τριτοκοσμικούς σοσιαλιστές. 
      Όλα αυτά θυμίζουν σ’ εμάς που, τέλος πάντων, και σε παλαιότερες δεκαετίες ως δημοσιογράφοι είχαμε ασχοληθεί με πρωθυπουργικά ταξίδια, την περίφημη εκείνη «Πρωτοβουλία των έξι» που στη δεκαετία του 1980 είχε αναπτύξει ο Ανδρέας Παπανδρέου. Και τότε είχαμε ταξίδια σε εξωτικές χώρες, όπως τώρα στο Μεξικό, αλλά βεβαίως κανένα πρόβλημα δεν λύθηκε από την «Πρωτοβουλία των έξι».
      Το ίδιο συμβαίνει και μ΄ αυτήν τη Σοσιαλιστική Διεθνή –επειδή αναφερθήκατε και στις ιδεολογίες- στην οποία προεδρεύει ο Αρχηγός σας. Στις 31 Οκτωβρίου, εδώ, στη Βουλή, ο κ. Παπανδρέου έλεγε ότι ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς πήρε την πρωτοβουλία για τη δημιουργία αυτής της Επιτροπής Στίγκλιτς. 
      Αυτή ήταν η πρότασή σας, των προοδευτικών σοσιαλιστών για τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. 
      Πείτε μας, λοιπόν, σήμερα, τρεις εβδομάδες μετά, τι θα κάνει η Επιτροπή Στίγκλιτς για τα ζητήματα που απασχολούν τους Έλληνες άνεργους και συνταξιούχους, τους χαμηλόμισθους και τους μικρομεσαίους ή έστω πείτε μας τι λύσεις φέρνει από το Μεξικό ο κ. Παπανδρέου και ιδιαίτερα τι λύσεις προτείνουν τα μεξικανικά –επειδή μιλάτε για ιδεολογίες- επαναστατικά κόμματα με τα οποία συζητήσατε στη NUEVΟ VALLARTA του Μεξικού.
      Χρήσιμο, επίσης, θα ήταν να αναφερθεί και πώς σκέπτονται να αντιμετωπίσουν τις κοινωνικές ανισότητες στην Καραϊβική. Αυτά ήταν τα ζητήματα τα οποία απασχόλησαν την ηγεσία σας τις τελευταίες ημέρες, σύμφωνα πάντοτε με την επίσημη ιστοσελίδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όταν εμείς είμαστε εδώ και δίνουμε τις μάχες για τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.
      Εμείς, από το 2006 προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα με τα δικά σας χρέη. Έτσι και σήμερα, όπως τότε, αγωνιζόμαστε για τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και της ελληνικής οικονομίας, χωρίς λαϊκισμούς, χωρίς ψεύτικα λόγια, χωρίς υποσχέσεις από τα μπαλκόνια που όλοι γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν. Βεβαίως, οι πολιτικοί μύθοι είναι αυτοί που συντηρούσαν πάντοτε την πολιτική ατζέντα σας. 
      Μιλάτε εδώ για ανάπτυξη. Μα, εδώ δεν ήσασταν εσείς που δεν μπορούσατε να απορροφήσετε τους πόρους από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης; Το 2006, για το οποίο μιλάμε σήμερα, συνεχίστηκε η μεγάλη άνοδος της απορροφητικότητας των ευρωπαϊκών πόρων, λεφτά που μας έρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και το Μάρτιο του 2004, όταν μας παραδώσατε τη διακυβέρνηση της χώρας, αυτή η απορροφητικότητα ήταν στο 23%. Και τώρα έχει φθάσει στο 75%, επειδή μιλάτε για ανάπτυξη.
      Όμως, να μη μείνουμε στους αριθμούς που έτσι και αλλιώς δεν σας συμφέρουν. Να έρθουμε στην πραγματική οικονομία και στη ζώσα κοινωνία. Να πάρουμε την ανεργία. Στο 11,3% μας την παραδώσατε. Το 2006 άρχισε η ουσιαστική μείωση της ανεργίας, με παράλληλη αύξηση των θέσεων απασχόλησης. Και για να μη μιλάμε με στατιστικά μεγέθη, εμείς δημιουργήσαμε διακόσιες πενήντα χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Αυτό είναι πραγματικό νούμερο. Δεν είναι ούτε στατιστικό ούτε το λέει κάποια άλλη υπηρεσία. Είναι η πραγματική κοινωνία, η πραγματική οικονομία.
      Αναφέρω, όμως, επί της δικής σας εποχής, ένα μόνο παράδειγμα στραγγαλισμού των μικρομεσαίων –για τους οποίους κόπτεστε τώρα- και για την παράδοση της ελληνικής αγοράς σε θυγατρικές πολυεθνικών ομίλων και μάλιστα σ’ έναν τομέα της οικονομίας και γενικότερα της κοινωνίας στον οποίο θα έπρεπε να είμαστε όλοι υπερήφανοι. Και μιλάω για τη γυναικεία ομορφιά. Επί των ημερών σας επιτρέψατε –θα το θυμηθείτε τώρα- την κατάρρευση της αλυσίδας καταστημάτων, τα «YBONNΗ STORES». Και τότε παραδώσατε το 40% της αγοράς των καλλυντικών σε έξι πολυεθνικές! Εσείς, οι σοσιαλιστές! 
      Εμείς δεν τάζουμε πράγματα που δεν μπορούμε να κάνουμε, αλλά αντιθέτως, με στοχευμένες πολιτικές προσπαθούμε να λύσουμε τα πράγματι μεγάλα προβλήματα των οικονομικά ασθενέστερων Ελλήνων. Με σχέδιο για την ενίσχυση της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας, όχι μόνο βοηθάμε τους μικρομεσαίους, αλλά δίνουμε και 500.000.000 ευρώ από τις τράπεζες στο Ταμείο για τη Φτώχεια.
      Εσείς μας κατηγορούσατε για λευκή επιταγή στους τραπεζίτες, οι οποίοι –ω, του θαύματος-αυτή τη λευκή επιταγή δεν τη δέχθηκαν, γιατί ακριβώς το σχέδιο για τις τράπεζες περιορίζει την ασυδοσία και τα μπόνους και τους υψηλούς μισθούς. Και τότε, οι τραπεζίτες με τη δική μας λευκή επιταγή, για την οποία μας κατηγορούσατε, όταν την έπαιρναν, την πήραν και διάβηκαν την πόρτα της Χαριλάου Τρικούπη και ήρθαν να σας επισκεφθούν.
      Και σεις αυτούς τους οποίους κατηγορούσατε, όπως κατηγορούσατε, τους υποδεχθήκατε με ανοιχτές αγκαλιές.  Τι κι αν πριν από λίγους μήνες κάποιος απ’ αυτούς τους τραπεζίτες είχε κάνει αγωγή στον Αρχηγό σας;  Τον υποδεχθήκατε στη Χαριλάου Τρικούπη αυτόν τον ίδιο τραπεζίτη με ανοιχτές αγκαλιές.  Πολύ εύκολα ξεχνάτε, συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ευτυχώς όχι και ο ελληνικός λαός, που θυμάται την εικοσαετία σας, όταν κάνατε τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους.  Θυμάται επίσης και τη μεγάλη προσπάθειά μας στην πρώτη τετραετία, ειδικά το 2006 για νοικοκύρεμα, δημοσιονομική εξυγίανση, περιορισμό των ελλειμμάτων και άσκηση στοχευμένης και υπεύθυνης κοινωνικής πολιτικής. 
      Με αυτήν τη συνέπεια λόγων και έργων προχωρούμε και σήμερα.  Και η ελληνική κοινωνία, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, γνωρίζει καλά ποιος πολιτεύεται με γνώμονα το κοινό καλό -το κοινωνικό καλό όπως πολιτευόμαστε εμείς- και ποιος με γνώμονα το κομματικό συμφέρον.  Και να είστε σίγουροι ότι θα κρίνει και ανάλογα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Ευχαριστώ.
      Το λόγο έχει η κ. Νατάσα Ράγιου, Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.
      ΝΑΤΑΣΑ ΡΑΓΙΟΥ-ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ:  Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Θα ήθελα να πω ότι η κριτική που έκανε ο κ. Βερελής -δεν είναι βέβαια τώρα εδώ- γι’ αυτήν την καθυστέρηση της συζήτησης του πότε έρχεται η έκθεση αυτή στη Βουλή, αφορούσε και τις παλαιότερες κυβερνήσεις, γιατί ήταν πολύ συχνό αυτό το φαινόμενο εξ όσων έχω πληροφορηθεί.  Είναι γεγονός ότι υπάρχει μια αλληλογραφία μέχρι να φτάσει εδώ ο Απολογισμός-Ισολογισμός μεταξύ του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, του Ελεγκτικού Συνεδρίου, του Υπουργείου Οικονομικών και λοιπά, η οποία φαντάζομαι ότι είναι μεν στο συνταγματικό πλαίσια αλλά θα μπορούσε να γίνει νωρίτερα. Όλοι συμφωνούν και ο αρμόδιος Υπουργός και Υφυπουργός ότι θα έπρεπε να είναι ταχύτερες οι διαδικασίες.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητώντας για τον Ισολογισμό και Απολογισμό του οικονομικού έτους 2006, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Έλληνας πολίτης, βρίσκεται στη δίνη μιας οικονομικής κρίσης η οποία πλήττει όλον τον πλανήτη. Να το πούμε άλλη μια φορά ξεκάθαρα, γιατί όλα παλεύονται, ο κοινός νους και η αλήθεια, ελπίζω πως όχι. 
      Δεν ήρθε κανείς εδώ να πει στους Έλληνες ότι όλοι οι στόχοι έχουν επιτευχθεί.  Υπάρχει μακρύς δρόμος μπροστά μας. Άμεση προτεραιότητα είναι να δοθούν  ακόμα περισσότερα, στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Είτε είναι άνεργοι, συνταξιούχοι, είτε συμπολίτες μας που αντιμετωπίζουν δύσκολα και με προβλήματα, τις καθημερινές τρέχουσες ανάγκες.
      Είναι ηλίου φαεινότερο πως κάθε κυβέρνηση θα ήθελε να υιοθετήσει  πολιτική παροχών, να δίνει συνέχεια στο λαό για να είναι αρεστή και να κερδίζει σε δημοφιλία. Για να  μην το κάνει, σημαίνει ότι η οικονομία μας ανεβαίνει δύσκολα μονοπάτια. Και καλό θα ήταν να θυμηθούμε και να αναλογιστούμε  ότι η παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση δεν επηρέασε –το τονίζω- την Ελλάδα στο βαθμό που επηρέασε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. 
      Η ατζέντα Καραμανλή έχει  από το Μάρτιο του 2004 συγκεκριμένες οικονομικές προτεραιότητες: 
      Την εξάλειψη της ανεργίας, της ακρίβειας, της φτώχειας.
      Η δημοσιονομική πολιτική προσαρμόζεται, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων που υπάρχουν, ώστε να παρέχεται βοήθεια σταδιακά και σταθερά κυρίως στους οικονομικά αδύναμους. Αυτό σημαίνει,   άλλωστε, κοινωνική δικαιοσύνη. 
      Ο Πρωθυπουργός της χώρας δεν επιμένει τυχαία ούτε θεωρητικά στις μεταρρυθμίσεις. Στις διαρκείς επισκέψεις του στο εξωτερικό δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ν’ ανοίξει τα φτερά της η Ελλάδα και να γίνει μια μεγάλη αγορά σε   βασικούς τομείς της οικονομίας, όπως η ενέργεια με φυσικό αέριο και η επιχειρηματικότητα. 
      Στις 7 Μαρτίου   2004 και στις 16 Σεπτεμβρίου 2007 οι πολίτες έδωσαν στη Νέα Δημοκρατία μια ρητή εντολή: Να αλλάξει τα πράγματα στον τόπο μας. Να εργαστεί σκληρά για το ελληνικό όραμα στον 21ο αιώνα. Να δημιουργήσει  ένα κράτος ισχυρότερο στην οικονομία αλλά και αποτελεσματικότερο στην κοινωνική του αποστολή του. 
      Σε αντίθεση με ό, τι γινόταν στο παρελθόν, οι πολίτες σήμερα γνωρίζουν την αλήθεια για τα προβλήματα αλλά και τα αίτιά τους, για τα πραγματικά δεδομένα στο κράτος και στην οικονομία, για τους στόχους και τις πολιτικές. 
      Αυτή η Κυβέρνηση μιλάει τη σκληρή γλώσσα της αλήθειας, που μπορεί να μην είναι επικοινωνιακή και να  μην υποκύπτει στην «εικόνα» και στο χάϊδεμα των αυτιών, αλλά αυτό το χάϊδεμα και η συγκάλυψη δεν ήταν που βούλιαξε τη χώρα τόσα χρόνια;
      Και τώρα επικρίνεται μια Κυβέρνηση επειδή δεν ωραιοποιεί τις καταστάσεις. Επειδή δεν λέει ψέματα; Επειδή δεν έκρυψε ποτέ τις δυσκολίες που υπάρχουν; Επειδή έλεγε και λέει τα πράγματα με το όνομά τους, γιατί αυτό ακριβώς σημαίνει ευθύνη;
      Μα, έτσι γίνεται όταν είσαι προσηλωμένος σ’ ένα στόχο και θέλεις να φθάσεις τη χώρα ψηλά!
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάθε μέρα ενός ανέργου είναι μέρα κόστους για όλους μιας και μικρότερης  παραγωγής για τη χώρα μας. 
      Στους κατ’ επάγγελμα επικριτές θέλω να θυμίσω κάποια στοιχεία, δυστυχώς γι’ αυτούς, αδιάψευστα. Ότι είχε φθάσει η ανεργία πάνω από το 11% το  2004 ενώ σήμερα, μέσα σε αυτή την κρίση, βρίσκεται στο 7,2%
      Ότι το έλλειμμα σε ποσοστό του Ακαθάριστου  Εθνικού Προϊόντος από το 7,4 που ήταν το 2004 (5,1 το 2005  και 2,8% το 2006) τώρα είναι 1,6% (πράγμα που μας ικανοποιεί αλλά δεν καθησυχάζει).
      Μόνο με τα πραγματικά δεδομένα μπορεί ν’ αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της οικονομίας. Και για να είναι ένας Απολογισμός ακριβής, οφείλει να κινείται εντός των ορίων της πραγματικότητας. 
      Και η πραγματικότητα είναι μια. Ότι ο πήχης για μας είναι ψηλά. Ο προϋπολογισμός του 2006 ήταν  αδιαμφσιβήτητα ένας ισοσκελισμένος προϋπολογισμός καθώς είχε προβλέψει έξοδα 81,5 δισεκατομύρια ευρώ και πληρώθηκαν 81,1 δισεκατομμύρια ευρώ. 
      Θεωρούμε ότι έχουν επιτευχθεί σημαντικά δημοσιονομικά αποτελέσματα, κρατώντας ταυτόχροονα, τους ρυθμούς της ανάπτυξης σε επίπεδα υπερδιπλάσια εκείνων της Ευρωζώνης. Υιοθετήθηκε μια πολιτική ήπιας προσαρμογής, για να διασφαλιστεί η αναπτυξιακή πορεία της χώρας, δίνοντας έμφαση στην κοινωνική της συνοχή. Σημειώθηκε σημαντική αύξηση των εξαγωγών μας. Τονώθηκε σε μεγάλο βαθμό το επενδυτικό ενδιαφέρον από την εφαρμογή του νέου αναπτυξιακού νόμου. 
      Δημιουργήθηκαν είκοσι μία χιλιάδες άμεσες θέσεις εργασίας και εγκρίθηκαν τέσσερις χιλιάδες επενδυτικά σχέδια ύψους 8,8 δισεκατομμύρια ευρώ από την εφαρμογή του επενδυτικού νόμου το 2005.
      Υλοποιήθηκε η δέσμευση της Κυβέρνησης για το Ε.Κ.Α.Σ. των χαμηλοσυνταξιούχων. Αυξήθηκε το αφορολόγητο όριο για το εισόδημα των φυσικών προσώπων από τα 10.000 ευρώ στα 11.000 ευρώ και η αύξηση στα επιδόματα Ε.Κ.Α.Σ. και Ο.Γ.Α. ήταν περίπου διπλάσια από τον αναμενόμενο πληθωρισμό. 
      Αυξήθηκε το επίδομα ανεργίας από 311 ευρώ στα 349,5 και μετά 367,38 ευρώ μέσα  στο 2007  και σήμερα έχει φθάσει στα 404, 11 ευρώ. 
      Ρυθμίστηκε το θέμα της επιστροφής των ποσών που παρακρατήθηκαν για το Λ.Α.Φ.Κ.Α.: 655.000.000 ευρώ περίπου. Και μάλιστα αφορολόγητα!
      Με δεδομένη τη δύσκολη οικονομική κατάσταση η εισφορά του Λ.Α.Φ.Κ.Α. στις συντάξεις έπρεπε να είχε καταργηθεί, από το Δεκέμβριο του 1997. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όχι απλώς δεν την κατήργησε αλλά  δύο φορές ψήφισε ειδικό νόμο για να πληρώνουν οι συνταξιούχοι αυτή την  εισφορά έως το 2008. Μειώθηκε ο εσωτερικός δανεισμός κατά 30%. Αυξήθηκαν έως 55% οι επιχορηγήσεις σε επιχειρήσεις της περιφέρειας μέσω του αναπτυξιακού νόμου και η επιθυμία όλων είναι ακόμα μεγαλύτερη αύξηση, καθώς θέλουμε να ενισχύσουμε και άλλο την ελληνική περιφέρεια, την οποία πονάμε όλοι όσοι την εκπροσωπούμε . 
       Με όλους αυτούς  τους αριθμούς, που μπορεί για κάποιους να είναι κουραστικοί, θέλω να σας πω πως φαίνεται ότι αλλάζουν τα πράγματα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όσο και αν υπάρχει προσπάθεια σπίλωσης.
      Ο καθένας κρίνεται από αυτά που προσφέρει και από το κόστος που μπορεί και αναλαμβάνει. Ο λαός καλείται να αποφασίσει αφού κάνει μια απλή σύγκριση μεταξύ υπευθυνότητας και ανευθυνότητας. 
      Ό,τι και αν κάνουν ό,τι και αν λένε οι εκφραστές της σύγχυσης και της  ακατάσχετης καταστροφολογίας, ολόκληρη η Ελλάδα βρίσκεται ήδη σε τροχιά αυτοδύναμης και βιώσιμης ανάπτυξης. Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να την γυρίσει πίσω. 
      Παρά την ταμπέλα της «αυστηρής λιτότητας» που ήθελε να μας προσάψει η Αντιπολίτευση, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατάφερε, καθώς φαίνεται από τον Απολογισμό του 2006, αρκετά. 
      Ο Ισολογισμός και ο Απολογισμός του οικονομικού έτους 2006 είναι ένας προϋπολογισμός νοικοκυρέματος και φαίνεται καθαρά. Η χώρα χρειάζεται ασπίδα απέναντι στις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες που την καταδιώκουν. 
      Είναι υποχρέωσή μας! Το χρωστάμε στην Ελλάδα. Για να απαλλαγεί η οικονομία από τα δυσβάσταχτα βάρη του παρελθόντος, είναι ανάγκη να ψηφιστεί ο Ισολογισμός και ο Απολογισμός του 2006. Η Κυβέρνηση οφείλει να υπηρετήσει σωστά τη χώρα της. Και ίσως θα ήταν καιρός κάποτε να σταματήσει ο άκρατος πολιτικός κανιβαλισμός και αυτή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που φταίει για όλα, χωρίς να υπάρχει μέχρι στιγμής τουλάχιστον κάτι για το οποίο να κατηγορείται κάποιος με σαφήνεια και αποδείξεις. Και πρέπει κάποτε να σταματήσει η κοπιώδης προσπάθεια σύγχυσης και εκλογολογίας. Η χώρα δεν έχει άλλα περιθώρια για κατήφορο. Η χώρα έχει Πρωθυπουργό και έχει έργο να επιδείξει! 
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου):  Και εγώ σας ευχαριστώ.
      Το λόγο έχει η κ. Ροδούλα Ζήση, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
      ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ:  Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Συζητούμε σήμερα τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του κράτους οικονομικού έτους 2006, ένα πολύ σοβαρό θέμα που με ενδιαφέρον θέλουν να παρακολουθήσουν όλοι οι Έλληνες, για να επιβεβαιώσουν του λόγου σας το αληθές, κύριοι της Κυβέρνησης, όταν καταθέτατε τον προϋπολογισμό του αντίστοιχου έτους. Δηλαδή πρόκειται για το αν θα κριθεί θετικά ή όχι η υλοποίηση των προτάσεων και των δεσμεύσεών σας από την κατάρτιση έως την υλοποίηση του προϋπολογισμού. 
      Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να πω δυο κουβέντες, ας μου δοθεί τούτη η χάρη, γιατί άκουσα συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας να μιλούν για το λαϊκισμό του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε μια περίοδο που, όπως και εσείς πολύ καλά γνωρίζετε και όλοι οι συνάδελφοι, γίνεται μια προσπάθεια του πολιτικού κόσμου να φύγουμε από την πολιτική ηθική, κοινωνική αλλά και οικονομική κρίση. Και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει διατυπώσει σε όλους τους τόνους με τον πιο υπεύθυνο τρόπο τις προτάσεις του για τη διαφάνεια, τη δημοκρατία, την ανάπτυξη, τη διέξοδο από την κρίση. 
      Όμως, φαίνεται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι ενώ συζητούμε ένα τόσο σοβαρό θέμα, τον Απολογισμό και Ισολογισμό του κράτους, δηλαδή συζητούμε πώς χρησιμοποιήθηκαν τα λεφτά του ελληνικού λαού, του Έλληνα φορολογούμενου πολίτη, δυστυχώς, υπάρχει μια ερημιά εδώ στο Εθνικό μας Κοινοβούλιο, μια ερημιά, αν θέλετε και στις ψυχές μας, αφού άλλα πράγματα κρατούν τη δημοσιότητα έντονη και άλλα πράγματα ενδιαφέρουν φαίνεται τους ανθρώπους της επικοινωνίας. Λυπάμαι πάρα πολύ, αλλά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν θα μπει σ’ αυτήν τη συζήτηση, επιτρέψτε μου τον όρο «κουτσομπολιό», γιατί οι στόχοι μας είναι πολλοί και υψηλοί, ο πήχης που έχουμε βάλει είναι πολύ ψηλά για τη χώρα και για τον Έλληνα πολίτη.
      Δυστυχώς, η συζήτηση που γίνεται για τον Απολογισμό και Ισολογισμό του έτους 2006, γίνεται με την ίδια μηχανική και στερεότυπη διαδικασία, με έναν γραφειοκρατικό και τεχνοκρατικό τρόπο, σαν να πρόκειται για μια οικονομική ημερίδα θεματικής ατζέντας, γεγονός που υποβαθμίζει την ουσία του απολογισμού που είναι η αξιοπιστία και η ικανότητα της Κυβέρνησης στην πραγμάτωση και επίτευξη των στόχων του προϋπολογισμού.
      Πιστεύω, λοιπόν, ότι χρειάζονται αλλαγές και τομές που θα αναδιαρθρώνουν και τη λειτουργία και επάρκεια της επιτροπής, τη διαδικασία και το follow up και κυρίως τη συζήτησή μας στη Βουλή. Διότι εδώ πρόκειται για μια βαθειά πολιτική συζήτηση στα πλαίσια μιας ελληνικής οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Μιας πραγματικότητας που δεν είναι έξω από μας. Μιας πραγματικότητας που τη βιώνουμε όλοι. Τη βιώνουν κυρίως οι Έλληνες πολίτες που αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της αδιέξοδης νεοφιλελεύθερης πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Γι΄ αυτό, προς όφελος των πολιτών, της βιώσιμης ανάπτυξης και της δημοκρατίας μας, απαιτείται μια πραγματικά δημόσια και διαφανής λογοδοσία για τη δημοσιονομική διαχείριση και για την αξιολόγηση και επικύρωση των απολογισμών και ισολογισμών του κράτους. 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο  Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ.  ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ)
      Η έκθεσή σας σήμερα, κύριε Υπουργέ, είναι το εντελώς αντίθετο, αφού συμψηφίζει αριθμούς και αποκλίσεις από τα προϋπολογισθέντα μεγέθη, ανακατανέμει κονδύλια και κωδικούς, επιστρατεύει λογιστικές αλχημείες και επικαλύπτει έτσι, δηλαδή, με την αδιαφάνεια και τη μαγική δημιουργική λογιστική της, τις πολιτικές που έχουν εγκλωβίσει τη χώρα στον ιστό της αράχνης που υφαίνει την οπισθοδρόμηση, την υπανάπτυξη και τη φτώχεια.
      Ευαγγελιστήκατε μεταρρυθμίσεις και τάξη στα οικονομικά της χώρας και πρωταγωνιστήσατε στις απορυθμίσεις, στην αταξία, στις σπατάλες, στα σκάνδαλα και στις κρυφές δαπάνες. Συγκεκριμένα στην έκθεση Απολογισμού, Ισολογισμού έτους 2006 οι λογαριασμοί του ξεπερασμένου δημόσιου λογιστικού με τη γενική ομαδοποίηση λογιστικών μεγεθών, κωδικών, ένας, θα το έλεγαν οι συμπολίτες μας, αχταρμάς, όλα μαζί σε γενικότητα, δεν δίνουν ασφαλή πληροφόρηση για την ποιότητα της δημοσιονομικής διαχείρισης και δεν αφήνουν περιθώρια να ελεγχθούν οι επιμέρους και κρίσιμες πτυχές της εκτέλεσης του προϋπολογισμού. Επίσης, δεν αποσαφηνίζεται η εσωτερική κίνηση των εκτός προϋπολογισμού ειδικών λογαριασμών και παραμένουν ουσιαστικά αναιτιολόγητες οι αποκλίσεις σε σχέση με τις προβλέψεις. 
      Υπάρχουν, κύριε Υπουργέ, σημαντικές υπερβάσεις στην εκτέλεση του προϋπολογισμού και κυρίως στο σκέλος των δαπανών και βεβαίως δεν έχετε καταρτίσει συμπληρωματικούς προϋπολογισμούς ως οφείλατε. Είναι αδύνατον λοιπόν να συμφωνήσουμε στην εκτέλεση αυτού του προϋπολογισμού με τα συγκεντρωτικά δεδομένα της έκθεσης που αντί να λογοδοτεί, συγκαλύπτει την κακή ποιότητα της διαχείρισης και της αξιοποίησης των δημοσίων πόρων που κατευθύνονταν σε συγκεκριμένους στόχους.
      Θέλω έτσι να θυμίσω ότι αυτός ο προϋπολογισμός ήταν το στοίχημά σας για να δραπετεύσει η χώρα από τη «φυλακή» της κοινοτικής επιτήρησης που ο δεσμοφύλακας της περιβόητης απογραφής την κρατούσε. Ήταν επίσης αυτός ο προϋπολογισμός, η πρόκληση για την Κυβέρνηση και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, της επίσης περιβόητης και πολλάκις εξαγγελθείσας επανίδρυσης και δημοσιονομικής εξυγίανσης που τελικά απέτυχαν παταγωδώς. Στέναξε η ανάπτυξη, βόγκηξε η περιφέρεια της Ελλάδας, εξοντώθηκε ο μέσος Έλληνας πολίτης. 
      Τελικά, αυτός ο προϋπολογισμός και η έκθεση, μάς δείχνουν ότι πρέπει να εμπεδώσουμε τη διάψευση και ακόμη την αδυναμία της Κυβέρνησης να εισπράξει το 1/3 των βεβαιωμένων εσόδων. Να εμπεδώσουμε την πάγια ανάλγητη πολιτική της για λήψη πρόσθετων φορολογικών μέτρων, για ενίσχυση των εσόδων. Να εμπεδώσουμε την αδικία της φορολογικής της πολιτικής, με τους άμεσους και έμμεσους φόρους, βραχνά για τους μη έχοντες. Να εμπεδώσουμε τις σοβαρές υπερβάσεις των δαπανών με αυθαίρετες και ανεξέλεγκτες ανακατανομές κονδυλίων. Να εμπεδώσουμε τη μεγαλύτερη περικοπή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων και βεβαίως την αύξηση του χρέους.
      Διογκώσατε το δημόσιο χρέος σε απόλυτα μεγέθη περίπου 40% μέσα σε πέντε χρόνια. Η πολιτική σας της εκποίησης του δημόσιου πλούτου δεν σας έφερε καρπούς για τη μείωση του χρέους. Οι συνεχείς περικοπές των δημοσίων επενδύσεων και η κατακόρυφη αύξηση της φορολογίας, δεν έφεραν επίσης αποτελέσματα στα έσοδα και στη μείωση του χρέους, παρά μόνο καταστροφικές συνέπειες για την ανάπτυξη για το διαθέσιμο εισόδημα του κάθε πολίτη. 
      Υποθηκεύσατε και το 2006 και σήμερα και συνεχώς την προοπτική της χώρας και το μέλλον των Ελλήνων πολιτών με μετάθεση των υποχρεώσεων και πληρωμών. Απομειώσατε τη δημόσια περιουσία και διαχειριστήκατε ως περιούσια εξουσία το δημόσιο συμφέρον, ως ιδιωτική σας και κομματική σας υπόθεση και βέβαια θέλετε τώρα να επικυρώσουμε αυτήν την πολιτική σας. 
      Δεν βλέπετε, κύριε Υπουργέ, που είστε από την Περιφέρεια Θεσσαλίας από το Νομό Τρικάλων, την περιφέρεια που υποφέρει; Δεν ακούτε τις πόρτες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που κλείνουν; Δεν αφουγκράζεστε τις φωνές των αγροτών παραγωγών που δεν πούλησαν ακόμη τη σοδειά τους; Δεν αισθάνεστε το βάρος των τύψεών σας, που σταμάτησαν, η ανασυγκρότηση της υπαίθρου και οι υποδομές βιώσιμης ανάπτυξης; 
      Προχθές στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων έγινε συζήτηση, κύριε Υπουργέ, για την εδαφική συνοχή ή χωρική συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και επειδή είστε Θεσσαλός Υπουργός πώς θα συγκλίνουμε με την Ευρωπαϊκή Ένωση; Πώς η Περιφέρεια Θεσσαλίας, παραδείγματος χάριν, θα γίνει εταίρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν δεν υπάρχουν υποδομές, όταν δεν υπάρχουν αναδιαρθρώσεις, όταν δεν ολοκληρώνονται τα έργα του Αχελώου, της Κάρλας, του Πηνειού, της ορεινής υδρονομίας; 
    Και ακόμη όταν δεν παίρνετε μέτρα για τη διαχείριση των υδατικών πόρων, όταν από το 2003 έχετε έτοιμο θεσμικό πλαίσιο, όταν δεν φροντίζετε και δεν προστατεύετε την ανάπτυξη μέσα από τα διευρωπαϊκά δίκτυα, μέσα από τα κίνητρα που πρέπει να δώσετε, όταν εγκαταλείπετε το εγχείρημα των μεσογειακών αγώνων, όταν οι πράσινοι μεσογειακοί αγώνες προχθές στο περιφερειακό συμβούλιο δεν έτυχαν καμμίας καταφατικής απάντησης και ένταξης –εννοώ τα έργα των πράσινων μεσογειακών αγώνων, που θα δώσουν προστιθέμενη αξία στη Θεσσαλία και σε όλη τη χώρα- όλα αυτά δεν είναι στοιχεία που αποτυπώνουν την πολιτική σας, μια πολιτική άγνοιας, ανικανότητας, αδυναμίας να αντιμετωπίσετε τις σύγχρονες εξελίξεις και τις απαιτήσεις του ελληνικού λαού; Τι θα πείτε; Ότι δεν διαπραγματευθήκατε ποτέ και δεν υποστηρίξατε την ελληνική περιφέρεια, τη νησιωτική Ελλάδα και τις ανάγκες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας; 
    Πορεύεστε χωρίς σχέδιο, χωρίς χαρτογράφηση, χωρίς καμμία προοπτική για την ενέργεια, για την ανάπτυξη, για το εμπόριο, για τις μεταφορές. Με τον τρόπο που φέρνετε και εκτελείτε τους προϋπολογισμούς, με τις εκθέσεις που καταθέτετε τους απολογισμούς και ισολογισμούς, πώς είναι δυνατόν να σας εμπιστευθεί ο ελληνικός λαός για την κοινωνική συνοχή και για την πρόοδό του; Σιγά, λένε, η Κυβέρνηση ούτως ή άλλως μας εμπαίζει. Ξεκουραστείτε, λοιπόν, από το μόχθο της διακυβέρνησής σας. «Οικονομίας και ανάπτυξης άκος», ζητάει ο ελληνικός λαός και μόνο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό με μία νέα δημόσια διαχείριση, με προϋπολογισμούς και πρακτικές διαφάνειας και αξιοπιστίας, με ξεκάθαρους στόχους και μετρήσιμες επιδιώξεις, μαζί με τους κοινωνικούς εταίρους και τους πολίτες στη διαμόρφωση προτεραιοτήτων. Γιατί, μόνο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι δύναμη ευθύνης και προοπτικής. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο κ. Σολδάτος έχει το λόγο.
    ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΟΛΔΑΤΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αξιολογούμε σήμερα τα μεγέθη του Απολογισμού και του Ισολογισμού για το οικονομικό έτος 2006, ένα έτος το οποίο χαρακτηρίζεται από την πολιτική αντίληψη της ήπιας προσαρμογής, σε συνδυασμό με την υλοποίηση σημαντικών εξαγγελιών της Κυβέρνησης, αλλά και την προώθηση αξιόλογων μεταρρυθμίσεων, οι οποίες συντελέστηκαν. Παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις ορισμένων που θεωρούσαν ακατόρθωτη την υλοποίηση του προϋπολογισμού του 2006, η εξέλιξη διέψευσε τις Κασσάνδρες.
    Ο συγκεκριμένος προϋπολογισμός είχε προβλέψει έσοδα 81,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Εισπράχθηκαν 88,1 δισεκατομμύρια ευρώ με αυξημένα τα πιστωτικά έσοδα κατά 7.000.000.000, τα οποία, όμως, ήταν ελαττωμένα σε σχέση με το 2005 κατά 7,2 δισεκατομμύρια. Πληρώθηκαν 88,1 δισεκατομμύρια ευρώ. Ήταν ένας ισοσκελισμένος προϋπολογισμός, με ένα εξαιρετικά υψηλό δημόσιο χρέος και παράλληλα με την πετυχημένη προσπάθεια μειώσεως του ελλείμματος στο 3% επί του Α.Ε.Π., όταν πριν το 2005 τα ελλείμματα ήταν της τάξεως του 7,5%. Υλοποιήθηκαν οι δεσμεύσεις της Κυβέρνησης για το Ε.Κ.Α.Σ., για τις αγροτικές συντάξεις, για την αύξηση του επιδόματος ανεργίας, για την επιστροφή του Λ.Α.Φ.Κ.Α., για τη ρύθμιση των πανωτοκίων αλλά και για την αύξηση των επιχορηγήσεων στις επιχειρήσεις της περιφέρειας μέσω του αναπτυξιακού νόμου. 
    Υπενθυμίζω ότι το 40% του συνόλου των πληρωμών διατέθηκε για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους 24,8 δισεκατομμύρια ευρώ για χρεωλύσια και 9,44 δισεκατομμύρια για τόκους. Δηλαδή 34.000.000.000 ευρώ, ένα εξαιρετικά υψηλό ποσό για τα μέτρα της χώρας μας, διετέθη για την πληρωμή των χρεών που παρέλαβε η κυβέρνηση το 2004. Είναι μια βαριά κληρονομιά που ταλανίζει τη χώρα μας και της αφαιρεί πόρους από την υγεία, από την παιδεία, από την κοινωνική προστασία, αλλά και από τον προγραμματισμό της στον τομέα των επενδύσεων. Είναι πραγματικότητα, που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί, αλλά και η οποία ορίζει τις πραγματικές διαστάσεις του οικονομικού περιβάλλοντος στο οποίο η Κυβέρνηση λειτούργησε διεξοδικά την τελευταία πενταετία. 
    Έγινε προσπάθεια από την Αντιπολίτευση να εμφανισθεί δήθεν αύξηση του δανεισμού το 2006. Η αναφορά στηρίχθηκε στα δεδομένα του εξωτερικού δανεισμού. Δεν ειπώθηκε καν η μισή αλήθεια. Δεν αναφέρθηκε η μείωση του εσωτερικού δανεισμού κατά 30% και επομένως, η συνολική μείωση εσωτερικού και εξωτερικού δανεισμού από τα 45.000.000.000 ευρώ το 2005 ήταν 37.000.000.000 ευρώ το 2006. Η υλοποίηση του προϋπολογισμού του 2006, ενός ρεαλιστικού προϋπολογισμού όπως αποδεικνύεται και από τον Απολογισμό, κρίθηκε πολιτικά με θετικό πρόσημο από τους Έλληνες πολίτες, κατά τις τελευταίας εθνικές εκλογές.
    Με τον Απολογισμό του 2006, όπως άλλωστε και με τον αντίστοιχο του 2007 αποδεικνύεται η δυνατότητα της Κυβέρνησης να πραγματοποιεί τους στόχους που κάθε φορά βάζει στον προϋπολογισμό, στόχοι οι οποίοι με σκληρή δουλειά υλοποιούνται προς όφελος των πολιτών. Το γεγονός ότι σήμερα η ανεργία έχει κατέλθει στο μικρότερο ποσοστό των τελευταίων ετών, είναι αποτέλεσμα αυτής της δυνατότητας της Κυβερνήσεως να αντιπαρέρχεται τις αντιξοότητες και με τον ρεαλιστικό της προγραμματισμό να προχωρά στην υλοποίηση των στόχων της. Υπενθυμίζω το ζήτημα των αγροτικών επιδοτήσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που είχαν ορίζοντα το 2010 και που με παρέμβαση του Πρωθυπουργού στην Κομισιόν, προ τριετίας, εξασφαλίστηκαν 20.000.000.000 ευρώ μέχρι το 2013, αλλάζοντας τα δεδομένα στον αγροτικό τομέα. Αυτού του είδους οι παρεμβάσεις και βεβαίως τα 24.000.000.000 του Ε.Σ.Π.Α., σε συνδυασμό με το ρεαλισμό και την ικανότητα διαχείρισης της Κυβέρνησης, έχουν ως αποτέλεσμα την πρόβλεψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις αρχές του μήνα, για ρυθμό ανάπτυξης στη χώρα μας, 2,5% το 2009, όταν στην Ευρώπη αποτυπώνεται  εκτίμηση μηδενικού ρυθμού. 
     Αυτή, όμως, η ανάπτυξη απαιτεί εθνική συμμετοχή στα ευρωπαϊκά κονδύλια, η οποία έχει διασφαλιστεί στον προϋπολογισμό που κατατίθεται, παρά το τεράστιο δημόσιο χρέος και παρά τα τεράστια ποσά που απαιτούνται για την κάλυψη των δανεικών, των χρεολυσίων και των τόκων, που αναγκαστικά η Κυβέρνηση πληρώνει και που άλλοι δημιούργησαν. Και ήταν ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας μεταξύ των πρώτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση που εγγυήθηκε για λογαριασμό της Κυβέρνησής του, τις καταθέσεις των πολιτών στις ελληνικές τράπεζες κατά τη διεθνή οικονομική κρίση που σήμερα βιώνουμε.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στις συνθήκες που δημιουργήθηκαν διεθνώς, η ελληνική οικονομία εμφανίζει αυξημένη αντοχή σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρωζώνης, επειδή η μέχρι σήμερα διαχείριση ήταν ρεαλιστική, με στόχο τη δημοσιονομική εξυγίανση, την ενίσχυση της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής. Αυτό δείχνει και η παράθεση των δεδομένων του προϋπολογισμού του 2006 με τον Απολογισμό που συζητάμε. Και χωρίς αμφιβολία η εισαγωγή προϋπολογισμού προγραμμάτων, όπως είπε και ο αρμόδιος Υφυπουργός, πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα, αφού θα ελαττώσει δραστικά τους χιλιάδες κωδικούς, καθιστώντας τον περισσότερο κατανοητό και απλοποιημένο, όπως και η υποχρέωση εκ μέρους του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών να ενημερώνει ανά τετράμηνο για την εκτέλεση του προϋπολογισμού, συμβάλλει στη διαφάνεια και στη δυνατότητα ελέγχου από το Κοινοβούλιο.
     Τέλος, αναφορικά με τους ειδικούς λογαριασμούς: Αναγνωρίστε επιτέλους ότι η πρωτοβουλία της Κυβέρνησης να προχωρήσει στη κατάργησή τους καταδεικνύει τη βούλησή της να εξαλείψει εκείνη τη δημοσιονομική διαχείριση που εδώ και δεκαετίες λειτουργεί παράλληλα με την εκτέλεση του εκάστοτε προϋπολογισμού και οπωσδήποτε εις βάρος του. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η έγκριση του Απολογισμού και του Ισολογισμού του 2006 αποτελεί φυσικό επακόλουθο του κλίματος της οικονομικής σταθερότητας που έχει επιτευχθεί και που με μεγάλη προσπάθεια εκ μέρους της Κυβερνήσεως διατηρείται και δημιουργεί τις προϋποθέσεις ενίσχυσης της ανάπτυξης, της κοινωνικής συνοχής στο πλαίσιο των δημοσιονομικών δυνατοτήτων της χώρας. 
     Σας ευχαριστώ.
     Κύριε Πρόεδρε, διεκδικώ το λακωνίζειν.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Όχι μόνο το διεκδικείτε, αλλά το αποκτήσατε. Και μια μιλάτε για λακωνίζειν, ξέρετε τι έλεγε ο Ιωάννης Δαμασκηνός, ότι το λακωνίζειν δεν είναι να λες λίγα, αλλά να λες πολλά σε λίγα, κύριε Γείτονα, όπως εσείς το τηρείτε.
     ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρ’ ότι είμαι Αρκάς στην καταγωγή, είμαι συνήθως Λάκων στα λόγια. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Μα, εγώ το συνομολόγησα πριν το πείτε και για λόγους προνοίας. 
      Σειρά τώρα έχει ο συνάδελφος, Βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ιωάννης Μαγκριώτης για δέκα λεπτά. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
      Τόνισαν όλοι οι συνάδελφοι την αναγκαιότητα να υπάρχει ένας συστηματικός έλεγχος και ανάλογη συζήτηση του προϋπολογισμού κατά τη διάρκεια της εκτέλεσής του. Δεν αρκεί απλώς μια τετράμηνη ενημέρωση. Αυτή την κάνει και η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία.
      Πράγματι, παρακολουθούμε τώρα τι γίνεται στα ευρωπαϊκά κοινοβούλια και ειδικά στο αμερικάνικο, που συζητούν όλα αυτά τα σημαντικά και μεγάλα θέματα της χρηματοπιστωτικής κρίσης και το ρόλο που παίζει το Κοινοβούλιο, η Γερουσία και το Κογκρέσο γενικότερα. 
      Ε, λοιπόν κάπου ζηλεύει ένας Έλληνας πολιτικός αυτό το ρόλο του Ευρωπαίου, του Αμερικανού Βουλευτή, του Γερουσιαστή, τον αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωση της πολιτικής. Εκεί πρέπει να στοχεύουμε με βήματα γρήγορα. Δυστυχώς όμως η Κυβέρνηση, παρότι οι εποχές το επιζητούν και οι πολίτες θέλουν ουσιαστική συμμετοχή, αποφασιστικό ρόλο στο Βουλευτή και στο Κοινοβούλιο, διαφάνεια στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος και στην εκτέλεση του προϋπολογισμού αυτό δεν γίνεται στη χώρα μας. 
      Θα πείτε: «Μα, δεν γινόταν και τα παλιότερα χρόνια;». Μα, κοιτάμε μπροστά, πάμε μπροστά. Και αυτό είναι το νόημα των νέων θεσμών και των νέων διαδικασιών διαφάνειας, αξιολόγησης και ελέγχου. Αλίμονο αν συγκρινόμαστε με αυτά που συνέβαιναν πριν είκοσι ή είκοσι πέντε χρόνια ή και ακόμη και πριν δέκα χρόνια. Θα ήμασταν πολύ πίσω από τις απαιτήσεις των καιρών και της εποχής. 
      Μα, πώς να συζητήσει η Κυβέρνηση τον προϋπολογισμό κατά την εκτέλεση και πώς να δεχθεί και να ανεχθεί τον έλεγχο και την αξιολόγηση, αφού κάθε μέρα τον τροποποιεί; Πώς να πάτε –όπως λέτε, κύριε Υπουργέ, και στην παρέμβασή σας- στους μηδενικούς προϋπολογισμούς και στους προϋπολογισμούς στόχου και προγραμμάτων, όταν η εκτέλεση του προϋπολογισμού αμφισβητείται -από την κατάθεσή του ακόμη- και από τα πιο επίσημα κυβερνητικά χείλη; Φαντάζεστε να διαμορφώσετε προγράμματα; 
      Να σας πω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Στη Θεσσαλονίκη υπήρχε ένα πρόγραμμα συγχρηματοδοτούμενο από το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης για τη ζώνη καινοτομίας, 35.000.000 ευρώ. Θα έπρεπε να έχει ήδη ολοκληρωθεί. Δεν έχει απορροφηθεί ούτε 1.000.000 ευρώ. Τα χρήματα αυτά έχουν χαθεί. 
      Μέσα σε τρεις αναθεωρήσεις του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, τα έχετε μηδενίσει και έχουν πάει πιθανά σε άλλα έργα, σε άλλες περιφέρειες, πιθανόν στο Λεκανοπέδιο ή σ’ αυτά που έχετε συνομολογήσει με την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι οριστικά θα χαθούν. Τρία δισεκατομμύρια ευρώ από το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης έχετε συμφωνήσει ότι οριστικά θα χαθούν. 
      Και αν δεν υπήρχαν οι τραγωδίες των πυρκαγιών στην Πελοπόννησο και στην Αττική -να ξέρετε- και δεν παίρναμε την παράταση κατά ένα χρόνο στην υλοποίηση των τεσσάρων περιφερειακών Π.Ε.Π. των πυρόπληκτων περιοχών και φυσικά αρκετών τομεακών, άλλα 2.000.000.000, 5.000.000.000 συνολικά από τα 24.000.000.000-25.000.000.000 ευρώ του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης θα χάνονταν. 
      Κατά τα άλλα επιτάχυνση, απορροφητικότητα, ανάπτυξη, ευημερία για τη χώρα. Αν όμως υπήρχε αυτός ο έλεγχος, ο συστηματικός, θα ήσασταν υποχρεωμένοι να απολογείστε και σίγουρα θα κάνατε κάτι παραπάνω. 
      Ο μόλις κατελθών συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας, στο σύντομο λόγο του από το Βήμα της Βουλής, είπε ότι εμείς του χρόνου θα έχουμε 2,5% ανάπτυξη, το 2009, ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι μηδενική. 
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΟΛΔΑΤΟΣ: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το λέει αυτό. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Κατ΄ αρχάς, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα έχει μηδενική ανάπτυξη. Βεβαίως θα είναι χαμηλότερη μεσοσταθμικά απ’ ότι πιθανά η δική μας ανάπτυξη. Μη βιάζεστε, γιατί πέφτετε πάντοτε έξω όσον αφορά τους ρυθμούς ανάπτυξης κάθε χρόνο και φέτος…
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Πόσο είναι; 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Σίγουρα πάνω από το 0% θα είναι η μεσοσταθμική ανάπτυξη. 
      Όμως να πούμε τώρα εδώ τις αλήθειες που τις κρύβετε μονίμως από τον ελληνικό λαό; Πού οφείλεται και αυτό το 2% της ανάπτυξης της χώρας; Είναι αποκλειστικά εισαγόμενη στους πόρους του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, τους οποίους δεν έχουν οι κεντροευρωπαϊκές χώρες και το ξέρετε πολύ καλά. Σ’ αυτούς τους πόρους οφείλεται. 
      Είναι εισαγόμενη. Αφαιρέστε αυτούς τους πόρους από τη χώρα μας και θα σας πω εγώ αν θα πέσει κάτω από το μηδέν η ανάπτυξη. Άλλωστε τα τελευταία χρόνια η ανάπτυξη είναι εισαγόμενη δανειακή. Δεν είναι αυτοτροφοδοτούμενη ανάπτυξη.
      Για πείτε μας ποιες ξένες επενδύσεις και ποιες ιδιωτικές επενδύσεις γίνονται στη χώρα μας και θα γίνουν του χρόνου; Είναι εισαγόμενη, καθαρά από τους κοινοτικούς πόρους και από τις αγροτικές εισφορές. Αυτά είναι τα εισοδήματα που θα δημιουργήσουν αυτή την οριακή ανάπτυξη. 
      Βεβαίως, και πριν το 2003 υπήρχαν εισαγόμενοι πόροι και εισαγόμενη ανάπτυξη. Από αυτό το Βήμα ο κ. Αλογοσκούφης, ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, μας κατακεραύνωνε μονίμως για τα θέματα οικονομίας, ότι το 2% της ανάπτυξης οφείλεται στις απορροφήσεις του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, όταν εμείς μιλούσαμε για το 4,5% της ανάπτυξης. 
      Τώρα που εσείς θα είχατε επιταχύνει και τις απορροφήσεις, τι ποσοστό οφείλετε στους εισαγόμενους πόρους; Αν είστε ειλικρινείς και κοιτάτε το λαό στα μάτια, πείτε από το Βήμα της Βουλής πόση είναι η εισαγόμενη ανάπτυξη που οφείλεται στους κοινοτικούς πόρους; 
      Μην επαίρεστε λοιπόν. Θα συγκρίνεστε με τα προηγούμενα χρόνια και την ανάπτυξη και κυρίως τα εργαλεία της ανάπτυξης, γιατί οι αριθμοί τις περισσότερες φορές εξαπατούν, όταν δεν κοιτάμε πίσω από αυτούς, πώς δημιουργούνται, πώς παράγεται ο πλούτος, πού παράγεται και πώς διανέμεται. 
      Συγκεντρώνεται σε λιγότερα χέρια; Συγκεντρώνεται σε λιγότερες ζώνες, έστω και αυτή η οριακή εισαγόμενη παραγωγή πλούτου; Η κοινωνική αδικία και η ψαλίδα του κέντρου με την περιφέρεια μεγαλώνει συνεχώς; Αυτή είναι η πραγματικότητα που την αποκρύπτετε πάντοτε. 
      Μιλάμε για τον Ισολογισμό του 2006. Το 2006, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, είναι η χρονιά στην οποία έχουμε σωρευτικά αύξηση στον ειδικό φόρο κατανάλωσης, στα καύσιμα, στα τσιγάρα και τα ποτά, έμμεση φορολογία στην πλειοψηφία των πολιτών. Είναι η χρονιά στην οποία έχετε ήδη ψηφίσει την αύξηση του φόρου προστιθέμενης αξίας, του Φ.Π.Α.. Όλα αυτά που ήταν δεσμεύσεις προεκλογικές και μετεκλογικές ότι δεν πρόκειται να γίνουν. Όλα αυτά είναι αναθεωρήσεις κατά την εκτέλεση του προϋπολογισμού. 
      Είναι η χρονιά που το Δεκέμβρη ζήσαμε την ντροπή στις θυρίδες των πολεοδομιών, όπου υπήρχαν οι άδειοι φάκελοι, γιατί έτρεχε ο κόσμος να βγάλει άδειες για να κτίσει πολυκατοικίες, για να πουλήσει διαμερίσματα και να προλάβει ο πολίτης, ο οικογενειάρχης να αγοράσει φθηνή κατοικία, γιατί από την 1 Ιανουαρίου 2007 θα έπεφτε και η αύξηση των αντικειμενικών αξιών και του φόρου προστιθέμενης αξίας. 
      Προαναγγείλατε ενάμιση χρόνο πιο μπροστά αυτούς τους νόμους που είναι φορολογικοί. Δεν πρέπει να το κάνετε αυτό, γιατί οδηγεί στην κυριολεξία στη φοροκλοπή. Και το ξέρετε πολύ καλά, το Σύνταγμα το ορίζει. Αυτό το κάνατε για να σπρώξετε βίαια στο γκισέ των τραπεζών καταναλωτές -πολίτες που θέλουν να κρατήσουν ένα επίπεδο ευημερίας που είχαν κατακτήσει τα προηγούμενα χρόνια και βεβαίως ο νοικοκύρης να προλάβει να αποκτήσει φθηνό σπίτι. 
      Και να, η φούσκα των ακίνητων στην Ελλάδα. Τριακόσιες χιλιάδες διαμερίσματα απούλητα. Μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις που δανείστηκαν ή δούλεψαν με την αντιπαροχή, χρεοκοπούν και πτωχεύουν. Και να η δυστυχία στους πολίτες που χρωστούν στις τράπεζες και χάνουν τα σπίτια τους, χάνουν την οικοσκευή τους. 
      Πριν δύο χρόνια σας είχαμε προειδοποιήσει, γι’ αυτό και φέραμε εδώ πρόταση νόμου, για να προστατεύσουμε τους δανειολήπτες νοικοκυραίους επιχειρηματίες. Εσείς μας κατηγορήσατε για λαϊκισμό και δύο χρόνια μετά φέρατε ένα κολοβό νομοθέτημα γι’ αυτό ακριβώς το θέμα. 
      Εμείς βλέπουμε την κρίση και το πρόβλημα που δημιουργεί η πολιτική σας πριν έρθει το πρόβλημα. Εσείς στη συνέχεια, στο τέλος, όταν το πρόβλημα είναι εκρηκτικό, έρχεστε να δώσετε επικοινωνιακές απαντήσεις για να καλύπτετε την πολιτική σας απέναντι στους πολίτες. Να, γιατί σας έχουν γυρίσει την πλάτη, γιατί αυτός ο Σεπτέμβρης ήταν το τέλος της ανοχής και το τέλος των άλλοθι.
      Είπε ο αγαπητός συνάδελφος ή εγγράφεται και στον Ισολογισμό ότι το έλλειμμα του 2006 ήταν 2,8%. Σας καλώ –σας έχω καλέσει πολλές φορές από το Βήμα, κύριε Υπουργέ- να γράψετε την αντίστοιχη δαπάνη και μόνο στα νοσοκομεία, πέρα από τις άλλες λογιστικές αλχημείες και θα δείτε το 2,8% που θα πάει αμέσως στο 3,5%. 
      Πάνω από 4.000.000.000 έχουν συσσωρευθεί τα χρέη στα νοσοκομεία. Πού θα τα απλώσετε; Πού θα τα γράψετε λογιστικά, αν τα πληρώσετε απέναντι στους πιστωτές των νοσοκομείων και του Εθνικού Συστήματος Υγείας; Τι αναλογεί στο 2006; Μόλις θα το γράψετε, θα φύγει πάνω από το 3,5%. Αυτή είναι η αλήθεια, γι’ αυτό και έχει περάσει ένας χρόνος από την τριετή ρύθμιση και δεν προχωράμε. 
      Το διαπραγματεύεστε με την EUROSTAT για να δείτε πώς θα το γράψετε, για να μη φανεί στο έλλειμμα και στο χρέος. Και όλα αυτά τώρα προσπαθείτε να τα καλύψετε και να καλυφθείτε από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση. Μεγάλο το τσουβάλι, θα τα χωρέσει όλα. Εκεί μπορεί να τα βρείτε με την EUROSTAT και την Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί είναι πολιτική η διαπραγμάτευση. Με τον ελληνικό λαό και τους Έλληνες πολίτες όμως δεν πρόκειται ποτέ να τα βρείτε. Σπαταλήσατε την εμπιστοσύνη…
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Εσείς γιατί δεν τα βρήκατε;
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Σπαταλήσατε την εμπιστοσύνη που σας έδειξε απλόχερα και σε εσάς και στον Πρωθυπουργό και τώρα έρχεστε και ζητάτε και τα ρέστα. 
      Τελειώνω λέγοντας ότι το 2009 είπαν οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας ότι θα είναι η χρονιά που έχουν διασφαλιστεί οι πόροι από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για να απορροφηθούν οι πόροι του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και να αρχίσει το Δ΄. Μα, η δραματική μείωση, η ακόμα πιο μεγάλη μείωση από τα προηγούμενα χρόνια του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων στη χρονιά όπου συναντάται η ολοκλήρωση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και η έναρξη του Δ΄ καταμαρτυρεί ποια θα είναι η πολιτική σας και ποια θα είναι τα αποτελέσματα. Σας το λέμε από τώρα. Το ξέρετε. Το λένε και πολλοί Υπουργοί μέσα στην Κυβέρνηση. Ε, κάποια υποχώρηση θα κάνετε. Το μειώσατε 10%. Από μια συνεχή μείωση, από 5,2% το πήγατε 3,2%. Θα το αυξήσετε τώρα κατά τι και θα πείτε: «να, ακούσαμε και τη λαϊκή φωνή και το αυξήσαμε». Είναι το παραμύθι με το Χότζα, όπως ξέρετε, και το γάιδαρο, που όταν είχε μάθει να μην τρώει είχε ψοφήσει πια. Αυτή είναι η αλήθεια κι η πραγματικότητα της πολιτικής σας! Γι’ αυτό ο λαός θέλει την αλλαγή. 
      Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε 
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. )
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ κι εγώ. 
	Ο κατάλογος των ομιλητών κλείνει με το Βουλευτή Χίου το γιατρό κ. Ιωάννη Κοσμίδη. Δώδεκα λεπτά, έχετε κύριε συνάδελφε. Δεν θα κάνετε χρήση όλου του χρόνου, φαντάζομαι. Οι Χιώτες τα λένε γρήγορα, σύντομα. 
	ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΣΜΙΔΗΣ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε. 
	Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν ξεκινήσω θέλω να παρατηρήσω στον συνάδελφο κ. Μαγκριώτη ότι ο ρυθμός ανάπτυξης του 2,5% θα είναι προς όφελος όλων των πολιτών και δεν έχει σημασία αν αυτό οφείλεται και στις δαπάνες του ευρωπαϊκού προγράμματος. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Μα, δεν είπα ότι είναι κακό. Αλλά εκεί οφείλεται. Μην το συγκρίνουμε με το ευρωπαϊκό. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΣΜΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ζήτησα να λάβω το λόγο για να τοποθετηθώ πάνω στον Απολογισμό του κράτους του οικονομικού έτους 2006 και στον Ισολογισμό του κράτους του οικονομικού έτους 2006 παρ’ όλο που δεν είμαι μέλος της αρμόδιας επιτροπής. Οι λόγοι που ζήτησα να τοποθετηθώ είναι η ανάγκη να εκφράσω κάποιες σκέψεις που με απασχολούν σήμερα ως Βουλευτή και χθες ως απλό πολίτη, πάνω στην εκτέλεση του προϋπολογισμού και να εκφράσω τις απόψεις μου πάνω στο συγκεκριμένο Απολογισμό και στον Ισολογισμό του κράτους του οικονομικού έτους 2006, γιατί το 2006 ήταν πολύ σημαντικό. Τα αποτελέσματα του ήταν αυτά που έκριναν τη χώρα μας και τη έθεσαν εκτός ευρωπαϊκής επιτήρησης. 
      Ο προϋπολογισμός, όπως ξέρουμε όλοι, έχει δυο σκέλη: Το σκέλος των εσόδων και το σκέλος των δαπανών. Το ζήτημα των εσόδων αφορά τη δυνατότητα των πολιτών να εισφέρουν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους στα  δημόσια έσοδα αλλά και το δίκαιο τρόπο που το κράτος επιμερίζει τα φορολογικά βάρη στους πολίτες. 
      Μια άλλη παράμετρος του ίδιου ζητήματος είναι κι ο τρόπος λειτουργίας του φορολογικού μηχανισμού ώστε με τη λειτουργία του να είναι αποδοτικός, δίκαιος και αντικειμενικός. Το πρόβλημα των εσόδων του προϋπολογισμού συνδέεται με τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας, με τη γενικότερη διεθνή και εγχώρια κατάσταση της οικονομίας. Σήμερα που η συζήτηση αυτή διεξάγεται εν μέσω μεγάλης διεθνούς οικονομικής κρίσης αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον ο τρόπος αντιμετώπισης αυτής της κρίσης προς όφελος της ελληνικής οικονομίας και προς όφελος των πολιτών, ιδιαίτερα δε αυτών που, εξαιτίας διαφόρων λόγων, αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και δυσκολίες. 
      Η μειωμένη οικονομική ανάπτυξη –που, σύμφωνα με τις προβλέψεις, οι ρυθμοί ανάπτυξης της οικονομίας μας θα είναι 2,5% αντί 3%- θα έχει δυσμενείς συνέπειες στην ανεργία αλλά και στα αναμενόμενα έσοδα του κράτους. Σ’ αυτές τις δυσμενείς συνθήκες πρέπει όλοι μας να συνεισφέρουμε με ιδέες και προτάσεις ώστε οι συνέπειες της κρίσης να περιοριστούν. 
      Στην κατεύθυνση αυτή θα καταθέσω δυο προτάσεις. Η μια είναι συνδυασμός φορολογικών κινήτρων για την αύξηση της απασχόλησης και η δεύτερη είναι η δημιουργία συνθηκών φορολογικής ασφάλειας στους φορολογούμενους, μικρούς και πολύ μικρούς επιχειρηματίες. Και τις δυο προτάσεις τις έχουμε υποβάλει στο οικονομικό επιτελείο και θα τις καταθέσω και στα Πρακτικά. 
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Κοσμίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
 	Η πρώτη πρόταση που αφορά τη θέσπιση φορολογικών κινήτρων για την αύξηση της απασχόλησης θα συμβάλει στην αύξηση της φορολογητέας ύλης και στην αύξηση της απασχόλησης σε κρίσιμους κλάδους της οικονομίας και θα ωφελήσει εργαζόμενους χαμηλής εξειδίκευσης. 
	Η δεύτερη πρόταση προτείνει τη δημιουργία συνθηκών φορολογικής ασφάλειας στους μικρούς και πολύ μικρούς επιχειρηματίες. Η πρόταση αυτή αφορά επιχειρήσεις με χαμηλό κύκλο εργασιών και οι επιχειρήσεις αυτές που εθελοντικά εντάσσονται σ’ αυτό το ειδικό φορολογικό καθεστώς θα γνωρίζουν από την αρχή της χρονιάς τις ετήσιες φορολογικές υποχρεώσεις τους και οι χρήσεις για τα οικονομικά έτη που υπόκεινται στο σύστημα δεν υπόκεινται σε αναδρομικό φορολογικό έλεγχο. 
      Το μέτρο αυτό αφορά εκατοντάδες χιλιάδες μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Οι συνέπειες του μέτρου είναι η εξασφάλιση φορολογικής ασφάλειας στις επιχειρήσεις αυτές, η απαλλαγή από αδιαφανείς συναλλαγές με το φορολογικό μηχανισμό κι επίσης απλοποιεί τις διαδικασίες και θέτει τέλος στο φορολογικό αιφνιδιασμό της μικρής επιχείρησης με την οριστική κατάργηση των αναδρομικών ελέγχων. Οικοδομείται μια σχέση εμπιστοσύνης με τις μικρές επιχειρήσεις, απελευθερώνεται προσωπικό από τις Υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών για τον έλεγχο άλλων αντικειμένων με μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
	Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο σκέλος των δαπανών πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι ο προϋπολογισμός σέβεται τους κανόνες της ορθής δημοσιονομικής διαχείρισης και κυρίως την αρχή της σχέσης κόστους–οφέλους, καθώς και τη διαφάνεια της διαχείρισης των πόρων του. 
      Η αρχή της σχέσης κόστους–οφέλους αφορά τη διαδικασία που ακολουθείται στην εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, στις δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού που αφορούν τις προμήθειες του δημοσίου τομέα –νοσοκομεία-, στις δαπάνες των Οργανισμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας, καθώς και άλλους φορείς που επιχορηγούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Όταν αναφερόμαστε στην αρχή της σχέσης κόστους-οφέλους εννοούμε ότι πρέπει να είναι απαίτηση της ελεγκτικής αρχής για την έγκριση κάθε δαπάνης ο φορέας που προκαλεί τη δαπάνη να συνοδεύει τις αποφάσεις του με ανάλογη μελέτη κόστους- οφέλους. Δεν αρκεί μόνο ο έλεγχος νομιμότητος, αλλά θεωρούμε ότι είναι απαραίτητος κι ο ουσιαστικός έλεγχος της κάθε δαπάνης. Ίσως στην εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, στο σκέλος που αφορά τις δαπάνες του εθνικού προγράμματος να δημιουργηθεί η κατάλληλη δομή, η αντίστοιχη μ’ αυτή  που υπάρχει και για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα και τα ανάλογα όργανα, δηλαδή Διαχειριστική Αρχή, Αρχή Πληρωμών, ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης Περιφέρειας κ.λπ.. Πρέπει με άλλα λόγια να γίνει συνείδηση σ’ όλους μας και ιδίως σε όσους έχουν την αρμοδιότητα να προκαλούν δαπάνες, ότι τα χρήματα που σε περίοδο κρίσεως καταβάλλουν οι φορολογούμενοι πολίτες πρέπει να πιάνουν τόπο και να επενδύονται υπέρ του δημοσίου συμφέροντος. 
      Βέβαια προς την κατεύθυνση της διαφάνειας η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών έχει καταβάλει μεγάλες προσπάθειες με την εισαγωγή καινοτόμων θεσμών, ώστε να εμπεδωθεί η διαφάνεια στη διαχείριση του κρατικού προϋπολογισμού. Η εισαγωγή του προϋπολογισμού των προγραμμάτων, η κατάργηση των ειδικών λογαριασμών κι η προσπάθεια που γίνεται για την ενίσχυση της διαφάνειας των οικονομικών των φορέων της γενικής κυβέρνησης με τη σύσταση της Διυπουργικής Επιτροπής Φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, την κατάρτιση επιχειρησιακών σχεδίων και την τήρηση του διπλογραφικού συστήματος, είναι θεσμοί που συμβάλλουν στη διαφάνεια της διαχείρισης. Εκείνο όμως που, κατά τη γνώμη μου, είναι το πιο σημαντικό είναι να εμπεδώσουμε όλοι μας, που με οποιονδήποτε τρόπο προκαλούμε δαπάνες σε βάρος των χρημάτων που εισφέρουν οι πολίτες, ότι έχουμε ιερή υποχρέωση σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς να εργαζόμαστε με διαφάνεια και αποτελεσματικότητα. 
	Για τον υπό κρίση προϋπολογισμό θέλω να παρατηρήσω τα εξής. Σ’ όλους είναι γνωστό ότι η Νέα Δημοκρατία μετά την επικράτησή της στις εκλογές του Μαρτίου του 2004 έθεσε πρώτο στόχο σαν κυβέρνηση την αποκατάσταση της δημοσιονομικής σταθερότητας η οποία βίαια είχε ανατραπεί από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γιώργος Αλογοσκούφης με τους προϋπολογισμούς της πρώτης τριετίας επέτυχε να μειώσει το έλλειμμα από το 7,5% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος το 2004 στο 5,1% το 2005 και στο 2,8% το 2006. Αυτό το τελευταίο έγινε στον κρινόμενο προϋπολογισμό. Αυτή η επιτυχής δημοσιονομική εξυγίανση επιβεβαιώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση με την έξοδό μας από τον Ιούνιο του 2007 από το καθεστώς της κοινοτικής επιτήρησης στο οποίο είχαμε υπαχθεί λόγω υπερβολικού ελλείμματος. 
      Όμως αυτή η δημοσιονομική επιτυχία δεν πρέπει να είναι το άλλοθι ώστε τα δημόσια οικονομικά να επιστρέψουν σε καθεστώς αδιαφανούς διαχείρισης και σπατάλης. Πρέπει με κάθε τρόπο  να επιμείνουμε στην πολιτική της δημοσιονομικής εξυγίανσης και τους πόρους που μας περισσεύουν να τους  διαθέσουμε με όρους διαφάνειας προς όφελος των οικονομικά ασθενέστερων αλλά και σε επενδύσεις που θα απογειώσουν την οικονομία, θα προκαλέσουν οικονομική μεγέθυνση, θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, θα βοηθήσουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Με άλλα λόγια, να διαχειριστούμε τους διαθέσιμους πόρους με όρους δημοσίου συμφέροντος.
	Σας ευχαριστώ. 
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε τον κ. Κοσμίδη. Ο κ. Γκατζής έχει το λόγο. Πόσο χρόνο θα χρειαστείτε, κύριε συνάδελφε;
	ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Όχι είκοσι τέσσερα λεπτά. Ούτε δέκα. 
 	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Πολύ καλά. Εγώ σας βάζω τα δέκα λεπτά. 
	Ορίστε, έχετε το λόγο.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Κύριοι Βουλευτές, όταν συζητούνταν ο προϋπολογισμός του 2006 στη Βουλή εμείς τον είχαμε καταψηφίσει. Τον είχαμε καταψηφίσει σαν αντιλαϊκό, σαν ένα εργαλείο όπου για ακόμη μια χρονιά η αναδιανομή του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου πήγαινε σε όλο και λιγότερα χέρια, ενώ συσσώρευε νέα δεινά και βάρη στους εργαζόμενους. Κι είχαμε πει τότε ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να περιμένουν τίποτα καλό κι απ’ αυτόν τον προϋπολογισμό. 
      Φυσικά δεν τα λέγαμε έτσι γιατί έπρεπε να τα πούμε, γιατί τα ίδια τα στοιχεία του προϋπολογισμού αποδείκνυαν ότι ο προϋπολογισμός αυτός και μάλιστα στους κοινωνικούς τομείς, όπως αναφέρονται τα κονδύλια –και εκεί κρίνεται ένας προϋπολογισμός αν είναι φιλολαϊκός ή όχι- με την πολιτική που ακολουθούσε και αυτός και που ήταν συνέχεια των προηγούμενων –όπως και των μετέπειτα, όπως είδαμε τα χρόνια που ακολούθησαν αυτού του προϋπολογισμού- είχαν ακριβώς την ίδια συνέχεια και την ίδια συνέπεια μιας πολιτικής αντιλαϊκής, μια νεοφιλελεύθερης πολιτικής. 
      Η νομισματική της πολιτική πιστά πήγαινε να εφαρμόσει τα προγράμματα σταθερότητας μέσα στα πλαίσια και του εθνικού μεταρρυθμιστικού σχεδίου της Κυβέρνησης που και αυτό ήταν συντονισμένο μέσα στα πλαίσια του προγράμματος σταθερότητας και της στρατηγικής της Λισαβόνας. 
      Σήμερα, λοιπόν, με τον Απολογισμό και Ισολογισμό γίνεται μια επιβεβαίωση αυτής της εκτίμησης που είχαμε, από ποιους τα παίρνει και μάλιστα και σε ποιους τα δίνει. 
      Παραδείγματος χάριν, ενώ ουσιαστικά έχουμε μια αύξηση στα έσοδα, η οποία φθάνει σε σχέση με πέρυσι τα 59,89% από το φόρο εισοδήματος κ.λπ., η αύξηση αυτή επιβαρύνει κατά δύο προς τρία τα πλατιά λαϊκά στρώματα, αφού είναι κυρίως οι έμμεσοι φόροι. 
      Συγκεκριμένα, από άμεσους φόρους η συμμετοχή στον κρατικό προϋπολογισμό του 2006 είχε μια αύξηση κατά 35,99%. Σ’ αυτή την αύξηση το ποσοστό αύξησης των μεγάλων ανωνύμων εταιρειών –δηλαδή τα μεγάλα εισοδήματα- μόνο 1,81%. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, τι σημαίνει αυτό. Σημαίνει ότι και με τις φοροαπαλλαγές που είχαμε κ.λπ., είχαμε αυτή την πτώση της φορολόγησης των μεγάλων εισοδημάτων. Από την άλλη μεριά, στην έμμεση φορολογία  η αύξηση ήταν κατά  42,17%. 
      Παράλληλα, θα πρέπει να δούμε και τα πιστωτικά έσοδα. Τα πιστωτικά έσοδα ήταν αυξημένα, κύριοι Βουλευτές, κατά 27,34%, δηλαδή 7.000.000.000 ευρώ, σε σχέση με τα 25.000.000.000 ευρώ που είχαν προϋπολογιστεί. 
      Μια άλλη σύγκριση που μπορεί να κάνει κανείς είναι η εξής: Το δημόσιο χρέος έφτασε τα 229.000.000.000 ευρώ, αυξήθηκαν 5,2% και τα χρέη που πληρώνουμε –δόσεις, τοκοχρεολύσια κ.λπ.- είναι 32,5 δισεκατομμύρια ευρώ, όταν εμείς είχαμε δανειστεί 34.000.000.000 ευρώ αυτή τη χρονιά. 
      Αυτά όλα, σε σχέση και με την κοινωνική πολιτική που ακολουθήθηκε, με την περικοπή των πιστώσεων που έχουμε σε τομείς κοινωνικού στόχου όπως υγεία, παιδεία, πολιτισμός, αθλητισμός, όλα αυτά, να δούμε και σε σχέση με το Υπουργείο Εργασίας, να δούμε στην αγροτική οικονομία κ.λπ., είναι μειωμένα και από τον κρατικό προϋπολογισμό και από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Οι πιστώσεις που πήραμε, κύριε Υπουργέ, για να τις δείτε, είναι μαζί με τις δημόσιες επενδύσεις. 
      Κύριοι Βουλευτές, από την άλλη, θα πρέπει να δούμε ότι αυτή η πολιτική είναι ουσιαστικά η πολιτική, η οποία έχει φέρει σήμερα την κρίση και δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της σημερινής Κυβέρνησης. Είναι το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα όπως ακριβώς σήμερα δουλεύει, πώς λειτουργεί ακριβώς, με την υπερσυσσώρευση του πλούτου από τη μια, η οποία γίνεται από την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων και από την άλλη η πτώση συνεχώς των εισοδημάτων των εργαζομένων. 
      Δεν θα σταθώ όμως πολύ σ’ αυτά, για να μην καταναλώσω πολύ χρόνο –έχει περάσει και η ώρα- θα πω μόνο ορισμένα πράγματα, σε σχέση με αυτά που ακούστηκαν εδώ για τους ειδικούς λογαριασμούς. 
      Κύριοι Βουλευτές, δεν ξέρω γιατί, αλλά όλοι οι ομιλητές της Συμπολίτευσης που πήραν το λόγο και αναφέρθηκαν στους ειδικούς λογαριασμούς είπαν ότι εμείς εγγράψαμε τους ειδικούς λογαριασμούς στον κρατικό προϋπολογισμό. Αφού όλοι το ξέρουν ότι δεν είναι έτσι! Και επιβεβαιώθηκε και από τον κύριο Υφυπουργό κ.λπ. ότι δεν είναι έτσι. 
      Όμως, από την άλλη, θα ήθελα να πω το εξής στον κύριο Υφυπουργό, ο οποίος μας έκανε μια επίθεση γιατί δεν αναγνωρίζουμε στην Κυβέρνηση αυτή την πρωτοβουλία που πήρε να εγγράψει τους ειδικούς λογαριασμούς, αυτούς που ενέγραψε, γιατί έχει μείνει όγκος χρημάτων ακόμη έξω. Ο κύριος Υπουργός λέει ότι είναι 2.000.000.000 ευρώ γιατί περίπου τα 4.000.000.000 ευρώ ή 4.500.000.000 ευρώ έχουν εγγραφεί. 
      Αυτό δεν το ξέρω ακριβώς γιατί είναι ένα σκοτεινό σημείο, δεν μπορεί κανείς να το ελέγξει και υπάρχουν οπωσδήποτε άλλα δύο-δυόμισι δισεκατομμύρια ευρώ, με βάση απάντηση σε ερώτηση που είχε στη Βουλή και που είχαν πει ότι οι ειδικοί λογαριασμοί ανέρχονται στο ποσό των εξίμισι δισεκατομμυρίων ευρώ. 
      Όμως, κύριε Υπουργέ, θα πρέπει να σας συγχαρούμε για κάτι που έπρεπε να το κάνετε, ήταν υποχρέωσή σας, ήταν καθήκον σας και δικό σας και των προηγούμενων κυβερνήσεων; Και επειδή εγγράψατε μερικούς και όχι όλους, πρέπει να σας συγχαρούμε; Δεν ξέρω πώς το κρίνετε αυτό. 
      Πρέπει να σας συγχαρούμε γιατί, παραδείγματος χάριν, η Ελληνική Βουλή δεν ξέρει πώς διαχειριζόσασταν και πώς διαχειρίζεστε όλα αυτά τα χρήματα εν κρυπτώ και παραβύστω; Σε ποιον δίνετε λογαριασμό; Δίνετε στη Βουλή λογαριασμό; Φαίνεται πουθενά το τι εισπράττεται και το τι δαπανάται; Φαίνεται πουθενά σε ποιους σκοπούς πηγαίνουν; Φαίνεται πουθενά τελικά από ποιους λογαριασμούς προέρχεται το σύνολο αυτών των χρημάτων; 
      Θα πρέπει να κάνουμε ερώτηση κάθε φορά να μας απαντάτε για έναν έναν λογαριασμό ότι εισπράχθηκαν τόσα ή είναι τόσοι λογαριασμοί; Πού πάνε όμως, πώς πάνε, ποιος τα διαχειρίζεται, με τι κριτήρια, με ποια σκοπιμότητα;  
      Αυτά όλα είναι ερωτηματικά, κύριε Πρόεδρε, που έχουν και ηθική πλευρά γιατί είναι όλα εν κρυπτώ, αλλά έχουν και μια δυσπιστία ως προς τη διαχείριση. Γιατί δηλαδή εν λευκώ η Βουλή να αναθέτει σε εσάς –όπως ζητούσε και προηγούμενα η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το έκανε για όλα αυτά τα χρόνια- να διαχειρίζεστε ένα μεγάλο ποσό, το οποίο ουσιαστικά σήμερα φθάνει, με τα πραγματικά εισπραχθέντα έσοδα –πέρα από τα δάνεια- στο 11%, 12% ίσως και 13% των πραγματικών εσόδων και να μην έχει την απαίτηση η Βουλή όλα αυτά να ξέρουμε πού πάνε;
      Έτσι, λοιπόν, νομίζω ότι δεν θα πρέπει να μας επικρίνετε γιατί σας κάνουμε την κριτική ή να επαίρεστε και να ζητάτε, από την άλλη μεριά, αναγνώριση, ότι κάνετε το καθήκον σας. Δεν το κάνετε το καθήκον σας!
      Επίσης, θα ήθελα να πω, κύριοι Βουλευτές, ότι εμείς, όπως και στον προϋπολογισμό, όπως είπαμε και στην πρωτολογία, έτσι και τώρα καταψηφίζουμε τον Ισολογισμό και Απολογισμό του 2006. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, Βουλευτής Λαρίσης κ. Αστέριος Ροντούλης. Να ακούγεται και ο κάμπος, κύριε Ροντούλη!
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ναι, κύριε Πρόεδρε!
      Βλέπετε, κύριε Υφυπουργέ, πόσο αφυδατωμένη είναι η συζήτηση από την εικόνα που παρουσιάζει η Αίθουσα. Και επειδή υπήρξαν –για να ελαφρύνω λίγο το κλίμα- αντεγκλήσεις σχετικά με χορεύτριες, «εσείς φέρατε τις χορεύτριες, όχι οι άλλοι έφεραν τις χορεύτριες», πρέπει να σας πω ότι καταρχήν χάσατε την ψήφο των χορευτριών και οι μεν και οι δε και κατά δεύτερο το μόνο που καταφέρνετε να κάνετε είναι να χορεύετε στο ταψί τον ελληνικό λαό χρόνια τώρα. 
      Έρχομαι τώρα στον Ισολογισμό και Απολογισμό. Παρατήρησα –και θέλω να το επισημάνω- μια πραγματικότητα που αφορά και προγενέστερους Ισολογισμούς και Απολογισμούς, αλλά και τον Ισολογισμό-Απολογισμό του 2006. 
      Ανέβηκαν οι έμμεσοι φόροι; Ανέβηκαν. Ανέβηκαν οι άμεσοι φόροι; Ανέβηκαν. Μειώθηκε το δημόσιο χρέος; Όχι.
      Άρα, λοιπόν, δεν καταλαβαίνω τι κάνετε. Διαχρονικά, ανεβάζετε τους φόρους, αλλά δε μειώνετε το δημόσιο χρέος. Αυτό θα πρέπει να εξηγηθεί, δηλαδή, τα βάρη που πέφτουν στον ελληνικό λαό με τη φορολογία θα πρέπει να τα εξηγήσετε.
      Και βεβαίως, εξηγήσεις υπάρχουν: Σπάταλο κράτος, γραφειοκρατία και τα συναφή. Και όλα αυτά τα περί επανίδρυσης του κυρίου Πρωθυπουργού και της εξοικονόμησης 10.000.000.000 ετησίως πήγαν στο βρόντο. Και βεβαίως, το 2006 κάνατε αυτά που σας είπα, διαρκείς αυξήσεις των εμμέσων και αμέσων φόρων. Όμως, αυτό που με ανησυχεί είναι ότι το κάνατε και φέτος, δηλαδή, είστε εκτός τόπου και χρόνου, διότι θα πρέπει να έχουμε μία διαχρονική οπτική των επιπτώσεων αυτού του πράγματος που λέγεται Ισολογισμός και Απολογισμός.
      Και το λέω αυτό, διότι οι διεθνείς τάσεις σήμερα, κύριε Υφυπουργέ, είναι, αντιθέτως απ’ ότι πράττετε εσείς, να μειώσουμε τη φορολογία, τα φορολογικά βάρη επί των πολιτών. Και βεβαίως, αυτό γίνεται, διότι η ιδέα είναι πάρα πολύ απλή. Εάν μειώσουμε τα φορολογικά βάρη, ο πολίτης θα έχει μεγαλύτερη καταναλωτική δυνατότητα και ισχύ, ο τζίρος θα αυξηθεί, το εμπόριο θα κινηθεί, τα καταστήματα θα λειτουργήσουν, οι θέσεις εργασίας θα διασωθούν και πρωτίστως, θα πρυτανεύσει ένα κλίμα εμπιστοσύνης στην αγορά.
      Τώρα αυτό είναι το μείζον θέμα, κύριε Υφυπουργέ, ότι η εμπιστοσύνη του καταναλωτή στην αγορά έχει κλονιστεί, έχει τρωθεί. Άρα, λοιπόν, αυτό που θέλω να σας πω είναι το εξής: Σταματήστε αυτό το αδιέξοδο, την διαρκή ενίσχυση της φορολογίας που το μόνο που κάνει είναι να αφαιρεί ρευστότητα από την αγορά και το δημόσιο χρέος να μη μειώνεται.
      Έρχομαι τώρα, όμως, σε μια παρατήρηση που έγινε από τον ειδικό αγορητή, τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο -δεν ξέρω, κύριε Πρόεδρε- του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., οι οποίοι άνθρωποι, βέβαια, ήρθαν, μας τα είπαν και έφυγαν, αντί να είναι στην Αίθουσα, σχετικά με τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Έχουν μια καραμέλα. Λένε διαρκώς: «Μειώστε τους εξοπλισμούς».
      Και εμείς θέτουμε το ερώτημα. Θέλει κάποια κυβέρνηση στο δίλημμα «κανόνια ή βούτυρο», να απαντήσει «κανόνια»; Βούτυρο θέλει να δώσει στο λαό, για να επανεκλεγεί, να κερδίσει και ψήφους.
      Όταν, όμως, κύριοι της Αριστεράς και δεν αναφέρομαι στο Κομμουνιστικό Κόμμα, γιατί δεν άκουσα κάτι από το Κομμουνιστικό Κόμμα…
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Τα έχουμε πει και εμείς.
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Α, ωραία. Αν τα είπατε, ακόμα καλύτερα, λοιπόν, να πω η Αριστερά συλλήβδην, για να μην σας διαχωρίσω.
      Όταν, όμως, είμαστε σε μια τέτοια…
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Εξοπλισμό για τη χώρα.
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Καλά, καλά. Εγώ σας άκουσα.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Εξοπλισμό για τη χώρα.
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Τώρα, όμως, έχω τεσσεράμισι λεπτά.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Γκατζή, μη διακόπτετε τον ομιλούντα.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Για να μη διαστρεβλώνονται αυτά που λέμε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Γκατζή, μη διακόπτετε.
      Κύριε Ροντούλη, συνεχίστε.
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Όταν, λοιπόν, είμαστε σε μια ανήσυχη γεωπολιτικά γειτονιά, όταν έχουμε ορατούς κινδύνους, όταν υπάρχουν κίνδυνοι επαναχάραξης συνόρων, όταν υπάρχουν ανοιχτά εθνικά μέτωπα, όταν η Τουρκία προσπαθεί ανά πάσα στιγμή να δημιουργήσει επεισόδια τύπου Ιμίων, δεν μπορούμε εντελώς με ελαφρά την καρδία να λέμε: «Μειώστε τους εξοπλισμούς».
      Βεβαίως, να εξορθολογήσουμε τις δαπάνες, να προχωρήσουμε σε οπλικά συστήματα τα οποία συνάδουν με τις απειλές και την πραγματική αμυντική επάρκεια της χώρας. Όλα αυτά να τα δούμε. Όμως, να λέμε κατευθείαν «μειώσεις, μειώσεις στους εξοπλισμούς», ωσάν να έχουμε βρει την πανάκεια στο οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, ούτε αυτό θα κάνουμε, αλλά και θα επιφέρουμε πλείστα όσα προβλήματα στην αποτρεπτική ισχύ της χώρας.
      Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υφυπουργέ, για να τελειώνω, ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός δεν θα υπερψηφίσει τον Ισολογισμό και Απολογισμό, πλην όλων των άλλων επιχειρημάτων που καταθέσαμε, διότι σας είπα και την προηγούμενη φορά ότι, ως διαδικασία και μόνο, είναι διαδικασία-παρωδία.
      Θα μου πείτε ότι αυτό γίνεται. Αυτά ήταν μέχρι στιγμής τα δεδομένα, αυτά ακολουθήσατε. Κάποτε, όμως, αυτό πρέπει να σταματήσει.
      Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ. Για μια ακόμη φορά είστε συνεπέστατος στο χρόνο.
      Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Βουλευτής Β΄ Αθηνών, τέως Υπουργός κ. Κώστας Γείτονας.
      Ορίστε, κύριε Γείτονα.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώνεται η συζήτηση για τον Ισολογισμό και τον Απολογισμό του 2006 και πιστεύω ότι προκύπτουν αβίαστα ορισμένα συμπεράσματα.
      Πρώτον, ο Απολογισμός, κατά τη γνώμη μου, αποτελεί δείγμα της ανερμάτιστης οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης και όχι μόνο αυτό. Αλλά και προάγγελος των όσων θα επακολουθούσαν, των αδιεξόδων, δηλαδή, στα οποία μας οδήγησε αυτή η πολιτική.
      Ευαγγελιστήκατε πολλά, κύριε Υπουργέ -στην Κυβέρνηση αναφέρομαι- και όλα κατέρρευσαν. Μεταξύ των οποίων -και μου δίνεται η αφορμή, επειδή έγιναν αναφορές απόψε απ’ αυτό το Βήμα, να το πω- επικαλεστήκατε και δεσμευθήκατε για διαφάνεια, για την πάταξη της διαφθοράς. Και τι είδαμε σε όλα αυτά τα χρόνια. Αδιαφάνεια στη δημοσιονομική διαχείριση και πολύ περισσότερο, τα σκάνδαλα να σκάνε το ένα πίσω από το άλλο και πολλές φορές, μάλιστα και στην αυλή του Μαξίμου. Και το επισημαίνω, γιατί είναι στην επικαιρότητα το θέμα του μεγάλου σκανδάλου του Βατοπεδίου. Είναι ένα σκάνδαλο καταλήστευσης της δημόσιας περιουσίας με κεντρικό σχεδιασμό, εκτελεστές και ιθύνοντες. Και δεν μπορεί κανένας να αποπροσανατολίσει από την ουσία αυτού του σκανδάλου και την ανάγκη να πέσει άπλετο φώς και να καταλογιστούν οι ευθύνες εκεί που υπάρχουν, όσο ψηλά και αν είναι. Και δεν μπορεί κανένας να αποπροσανατολίσει ή να εντυπωσιάσει, με τη δυσοσμία τη δυσωδία που είδαμε αυτές τις μέρες από έναν υπόκοσμο, ο οποίος ευδοκίμησε στη δική σας παράταξη. Είδαμε εκβιασμούς -και τι δεν είδαμε;- απειλές, βιντεοσκοπήσεις και μαγνητοσκοπήσεις είδαμε ανθρώπους «τρωκτικά», οι οποίοι είδαν τυρί, μύρισαν τροφή και έσπευσαν, πραγματικά να επωφεληθούν.
      ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ: Φιλέτα, φιλέτα.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ναι, μύρισαν τροφή-φιλέτο και έσπευσαν να εκμεταλλευτούν.
      Μην προσπαθείτε, κύριοι της Κυβέρνησης, να αποπροσανατολίσετε λοιπόν με περιφερειακά ζητήματα. Η ουσία του σκανδάλου είναι ότι παραιτήθηκε η Κυβέρνηση από κερδισμένη υπέρ του δημοσίου δίκη, ότι έγιναν ανταλλαγές παράνομες, ότι έγιναν ανταλλαγές με τιμήματα σε βάρος του δημοσίου και μια σειρά άλλα ζητήματα που συνιστούν πολιτικές και ποινικές ευθύνες.
      Είπα ότι ευαγγελιστήκατε πολλά. Η ασυνέπεια και η αποτυχία της πολιτικής σας είναι πραγματικά και η αποστομωτική απάντηση, κύριε Υπουργέ, στα όσα σήμερα είπε ο κύριος Πρωθυπουργός. Τον άκουσα να βάζει το δίλημμα υπεύθυνης ή ανεύθυνης πολιτικής. Αυτά τα ψευτοδιλήμματα δεν έχουν πέραση σε εμάς. Η ανευθυνότητα είναι ίδιον της πολιτικής της δικής σας, της πολιτικής Καραμανλή και ως αντιπολίτευσης και ως κυβέρνησης.
      Ήταν και είναι φανερό ότι η δημοσιονομική εξυγίανση ήταν μύθος  -δημιουργική λογιστική χρησιμοποιήσατε. Ότι η χρηστή διαχείριση δεν υπήρξε ούτε περιορισμός της σπατάλης. Έγινε. Αλλά κυριαρχεί η σπατάλη και εκτροχιασμός των δαπανών. Ότι οι επενδύσεις υποχωρούσαν, ότι η παραγωγική δυναμική ανεκόπτετο. Ότι τα πλατιά λαϊκά στρώματα συμπιέζονταν στη μέγγενη της ακρίβειας και των φόρων. Συνέβησαν αυτά και αποτυπώνονται.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Θα τελειώσω, κύριε Πρόεδρε, εγκαίρως.
      Να δούμε και τη συνέχεια, γιατί είπα ότι ο Απολογισμός είναι προάγγελος το 2006; Είδαμε το 2005 τον πρώτο δήθεν αξιόπιστο προϋπολογισμό σας να εκτροχιάζεται. Σας είπαμε -τα νούμερα το λένε- τι έγινε το 2006. Στη συνέχεια, το 2007 οι ανισότητες μεγάλωσαν και τα όρια του ελλείμματος ξεπεράστηκαν. Το δε 2008, έχουμε πάλι εκτροχιασμό στα μεγέθη του προϋπολογισμού, με ρεκόρ στο έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών και υπερβολικά μεγέθυνση του δημόσιου χρέους.
     Η Ελλάδα δανείζεται όλο και περισσότερο, όλο και ακριβότερα. Και αυτό για μένα είναι το μεγαλύτερο «τοξικό» πρόβλημα της οικονομίας. 
     Σας κακοφαίνεται, όταν λέμε ότι τα θαλασσώσατε σε περίοδο ομαλότητας. Θα το λέμε, όμως, γιατί είναι αλήθεια. Και θα επιμένουμε ότι κανένας πια δεν μπορεί να σας εμπιστευτεί στα δύσκολα. Και έρχονται τα δύσκολα. Δεν είδαμε ακόμα τίποτα. Ήταν στραβό το κλίμα από την πολιτική σας, ήλθε και η διεθνής κρίση. Μπαίνουμε σε μία περίοδο νέων και υψηλών κινδύνων. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ελληνική οικονομία κινείται σε συμπληγάδες πέτρες -μάλιστα, κύριε Υπουργέ, αυτό γίνεται επί των ημερών σας- ανάμεσα στη Σκύλλα του δημόσιου χρέους και των ελλειμμάτων και στη Χάρυβδη της ακρίβειας, της ανεργίας, της δυσπραγίας των νοικοκυριών, αν θέλετε, της ασφυξίας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
     Εσείς εμμένετε στην ίδια άφρονα πολιτική. Ενώ κάθε κρίση, κύριε Υπουργέ     –και αυτό δείχνουν οι κινήσεις πολιτικών και άλλων παραγόντων της οικονομίας σε όλο τον κόσμο- και η κρίση αυτή, είναι πρόκληση για αναθεώρηση απόψεων, αλλαγές στις πολιτικές. Εσείς όμως επιμένετε. Μας είπε και σήμερα ο κύριος Πρωθυπουργός τα ίδια. Είδαμε τι προβλέπει ο προϋπολογισμός του 2009. Μια συνταγή αποτυχίας. 
     (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
     Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
     Οι πολίτες, όμως, απαιτούν αλλαγή πορείας για να ξαναμπεί η οικονομία σε δρόμο σταθερότητας και η κοινωνία σε τροχιά ανάπτυξης και δικαιοσύνης. Μια πορεία που πιστεύουμε ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί να εγγυηθεί. Και αυτό δείχνει η αυξανόμενη εμπιστοσύνη των πολιτών.
     Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ, κύριε Γείτονα.
     Η συζήτηση θα κλείσει με τον Υφυπουργό κ. Νικόλαο Λέγκα.
     Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
     ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
     Κατ’ αρχάς, εμφατικά θα πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι  θα μείνω στην ουσία της συζήτησης του Ισολογισμού και του Απολογισμού για το 2006, γιατί γι’ αυτό συζητάμε. Πολλά ακούστηκαν αυτές τις δύο μέρες, πολλά ειπώθηκαν, πολύ λίγα σχετικά με τον Ισολογισμό και τον Απολογισμό του 2006. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για τρεις λόγους νομίζω ότι θα έπρεπε να είμαστε όλοι μας συγκρατημένοι και κυρίως οι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να είναι συγκρατημένοι, συμμαζεμένοι, όσον αφορά τον αντιπολιτευτικό τους λόγο.
     Ο πρώτος λόγος είναι ότι ο Ισολογισμός αυτός έχει εγκριθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες -όπως προβλέπει άλλωστε το Σύνταγμα- του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Θα μου πείτε, «τι να μου λέει αυτό, το ίδιο γίνεται με όλους τους ισολογισμούς, με όλους τους απολογισμούς». Ωστόσο, όμως, οφείλουμε να αποδίδουμε την εμπιστοσύνη στο συγκεκριμένο Σώμα.
     Ο δεύτερος λόγος. Έχει την έγκριση του ελληνικού λαού, όχι μόνο ως προς τα νούμερα, αλλά και ως προς τις πολιτικές, ως προς τα αποτελέσματά τους. Αυτός ο Ισολογισμός εγκρίθηκε από τον ελληνικό λαό και δεν κάνει τώρα στα πίσω-πίσω να ερχόμαστε και να λέμε «κακώς, ελληνικέ λαέ, εμπιστεύτηκες εκείνον τον προϋπολογισμό».
     Ο τρίτος λόγος, σημαντικός επίσης. Έχει την έγκριση της EUROSTAT, ενός διεθνούς οργανισμού, στον οποίο πολλοί επένδυσαν στην πρόθεσή του να έλθει και να αναδείξει το δήθεν δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας μας μέσα από τους εκτεταμένους πρόσφατους δημοσιονομικούς ελέγχους που πραγματοποίησε.
     Για πρώτη φορά μετά από χρόνια αποδίδονται τα δημοσιονομικά μας βιβλία πεντακάθαρα, χωρίς παρατηρήσεις, χωρίς αστερίσκους, χωρίς παραπομπές. Να θυμίσω τις παραπομπές των προηγούμενων χρόνων; Να τις ανασύρουμε; Να δούμε τι έγραφε η EUROSTAT για τους απολογισμούς και τους ισολογισμούς των προηγούμενων χρόνων, όταν τα ελλείμματα έφθασαν στο 7,5%; Και για πρώτη φορά, η EUROSTAT δείχνει και καταγράφει την εμπιστοσύνη της στα πεντακάθαρα δημοσιονομικά βιβλία της Κυβέρνησης.
     Υπάρχει και ένας τέταρτος λόγος. Θα τον προσθέσω. Αυτός ο Ισολογισμός και Απολογισμός καταγράφει κάποιες επιτυχίες. Το έλλειμμα της γενικής  κυβέρνησης πέφτει κάτω από το 3%. Μετά από πολλά χρόνια, η χώρα μας εγκαταλείπει τον κύκλο των υψηλών ελλειμμάτων. Κατεβαίνουμε στα ελλείμματα κάτω από το 3% και ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν θέλησαν να τοποθετηθούν γι’ αυτόν τον Ισολογισμό, γι’ αυτόν τον Απολογισμό για το 2006. Μίλησαν για τα πάντα, μίλησαν για όλα, όχι όμως για το 2006. Είναι βεβαίως και αυτό στο παιχνίδι της πολιτικής. Όταν δεν θέλεις να μιλήσεις για κάτι, καταπιάνεσαι με κάποια άλλα πράγματα, αδιαφορώντας βεβαίως και για την ουσία και για την ποιότητα των στοιχείων, αλλά και για την αποτελεσματικότητα των πολιτικών. Γιατί είναι γεγονός ότι ο Ισολογισμός αυτός, όπως και οι επόμενοι, όπως είπα, έχουν ελεγχθεί, έχουν αποδοθεί, έχουν ξεκαθαρίσει ότι αυτοί οι ισολογισμοί δεν έχουν κανένα, μα κανένα ψεγάδι.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είχα την ευκαιρία να αναφερθώ στην πρωτολογία μου στα στοιχεία του Ισολογισμού του 2006. Δεν θα επαναλάβω όλα τα στοιχεία. Συνοπτικά θα πω ότι για το μεγαλύτερο πρόβλημα που παρουσιάζουν οι προϋπολογισμοί των τελευταίων χρόνων, το δημόσιο χρέος, πληρώσαμε το 2006, 9,44 δισεκατομμύρια ευρώ, 24,68 δισεκατομμύρια ευρώ για χρεολύσια και βεβαίως όλοι μας θα μπορούσαμε να κάνουμε την άσκηση για να δούμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε με αυτά τα χρήματα, αν επιλέγαμε να τα επενδύσουμε, απηλλαγμένοι βεβαίως από το βάρος του χρέους. 
     Θα επαναλάβω επίσης, ότι εάν αφαιρέσουμε τις δαπάνες για μισθούς, συντάξεις, ασφάλιση, περίθαλψη και τόκους, που είναι ομολογουμένως ανελαστικές, μόνο ένα 15% απέμεινε για το 2006 εκείνη τη χρονιά. Αλλά αυτό συνέβη, αφ΄ενός και στις επόμενες χρονιές και στις προηγούμενες, για να καλυφθούν οι λειτουργικές δαπάνες που τείνουν να γίνουν σχεδόν ανελαστικές και αφ΄ετέρου να γίνει το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό που το έλλειμμα περιορίστηκε, από το 5,1% το 2005 στο 2,8% περίπου το 2006, σηματοδοτώντας την αποκλιμάκωσή του για τα επόμενα χρόνια. Υπήρξε μια σημαντική διόρθωση που, όπως είπα, η χώρα μας εγκατέλειψε τον κύκλο των μεγάλων ελλειμμάτων. 
     (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
     Θα ήθελα τρία-τέσσερα λεπτά ακόμα, κύριε Πρόεδρε, αν είναι εύκολο.
     Και βεβαίως, παρά τις δυσοίωνες αυτές προβλέψεις, όπως αποδεικνύεται από τη σημερινή συζήτηση του Ισολογισμού και του Απολογισμού του έτους αυτού, αυτό που σε κάποιους φάνταζε ακατόρθωτο, τελικά καταφέραμε να το πετύχουμε. 
     Θυμίζω εν τάχει ότι στην περίοδο αυτή, παρά το υπερβολικά μεγάλο έλλειμμα που είχαμε να διαχειριστούμε, υλοποιήθηκαν οι δεσμεύσεις μας και για το Ε.Κ.Α.Σ. των χαμηλοσυνταξιούχων και για τις συντάξεις των αγροτών του Ο.Γ.Α. και για την αύξηση του επιδόματος ανεργίας και για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών, αλλά και για τις επιστροφές του Λ.Α.Φ.Κ.Α. στους συνταξιούχους.
     Είχα την ευκαιρία να αναφερθώ στη διαδικασία συζήτησης του Ισολογισμού και του Απολογισμού, κύριε Πρόεδρε. Είναι αλήθεια ότι είναι άχαρο να συζητάμε για ξερά νούμερα. Οι πολιτικές χρειάζεται να συνδέουν τα νούμερα με τα αποτελέσματα. Αυτό επιχειρούμε να κάνουμε μέσα από τον προϋπολογισμό προγραμμάτων, μέσα απ’ αυτή τη μεγάλη μεταρρύθμιση. Είχα την ευκαιρία να αναφερθώ στην επιτροπή, για το ποιος ήταν ο βηματισμός μας. 
     Αυτό που έχω να πω είναι ότι με την κατάθεση του προϋπολογισμού αυτής της χρονιάς θα υπάρχει ένα ειδικό τεύχος που θα εξηγούνται όλες οι διαδικασίες, ο βηματισμός μας, τα αποτελέσματα που έχουμε σημειώσει μέχρι σήμερα και ποια είναι η προοπτική και βεβαίως είναι ευτυχές ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις συμφωνούν σ’ αυτή την κατεύθυνση, να φθάσει επιτέλους η χώρα μας να έχει προϋπολογισμό προγραμμάτων, έναν προϋπολογισμό ο οποίος θα συνδέει τους πόρους με τα αποτελέσματα, με τους στόχους που θα έχουμε θέσει εκ των προτέρων. 
     Και βεβαίως, σ’ αυτό το τεύχος θα περιγράφονται και οι διαδικασίες που έχουμε ακολουθήσει για το νέο λογιστικό σύστημα που εγκαθιστούμε στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, με σκοπό οι εγγραφές πλέον να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο αξιόπιστες, να συμβαδίζουν με τα διεθνή λογιστικά πρότυπα. Από την άλλη οι λογαριασμοί λογιστικής θα αναπτυχθούν έτσι, ώστε στο μέλλον να είναι δυνατή η ενοποίηση των αποτελεσμάτων των χρηματοοικονομικών καταστάσεων μ’ αυτές των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, κάτι το οποίο σήμερα δεν είναι εφικτό.
     Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω ότι όλα αυτά τα χρόνια η Κυβέρνησή μας ακολούθησε μια συνεπή πολιτική. Δεν επαναπαυτήκαμε σε ένα απλό λογιστικό κλείσιμο ενός οικονομικού έτους, δεν μείναμε δέσμιοι στις λογικές και στις πρακτικές του παρελθόντος.
      Αντίθετα, βάλαμε τις αναγκαίες βάσεις για να προχωρήσουμε κάποια βήματα πιο πέρα. 
      Και βεβαίως, αυτό που θέλω να πω είναι ότι με τον Ισολογισμό και τον Απολογισμό δεν πρέπει να αρκούμαστε στην ψυχρή καταγραφή της οικονομικής πραγματικότητας, στην καταγραφή μόνο των αριθμών. Πρέπει να προχωρήσουμε στην ουσία, στην καταγραφή δηλαδή των αποτελεσμάτων. 
      Είναι γνωστό ότι η πολιτική χωρίς αριθμούς είναι δημοκοπία. Εμείς, όμως, πιστεύουμε ότι η πολιτική δεν είναι μόνο αριθμοί. Για μας, πολιτική είναι πάνω απ’ όλα και πριν απ’ όλα ο άνθρωπος, ο συνάνθρωπός μας, ο Έλληνας πολίτης. Γι’ αυτό και επιλέξαμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την πολιτική της ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής. Αυτό και μόνο καθιστά αξιοσημείωτες τις επιδόσεις που πέτυχε η οικονομία μας το 2006, επιδόσεις που καταγράφουν την ορθολογική προσπάθεια που έγινε από την Κυβέρνησή μας για νοικοκύρεμα, βελτίωση των δεικτών της οικονομίας, αλλά και με ταυτόχρονη στήριξη του Έλληνα πολίτη. 
      Αυτή η πολιτική μας φιλοσοφία συνεχίζει να διαπνέει το κυβερνητικό μας έργο, ειδικά δε στην περίοδο που διανύουμε, πιο εντατικά από ποτέ στην κατεύθυνση της στήριξης όλων των πολιτών.
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί των σχεδίων νόμων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «α. Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2006 και β. Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2006».
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2006»;
      Οι αποδεχόμενοι το σχέδιο νόμου παρακαλώ να εγερθούν.
      (Εγείρονται οι αποδεχόμενοι το σχέδιο νόμου)
      Προφανώς ηγέρθησαν οι περισσότεροι.
      Συνεπώς, το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2006» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία και έχει ως εξής:
      (Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2006»;
      Οι αποδεχόμενοι το σχέδιο νόμου παρακαλώ να εγερθούν.
      (Εγείρονται οι αποδεχόμενοι το σχέδιο νόμου)
      Προφανώς ηγέρθησαν οι περισσότεροι.
      Συνεπώς, το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2006» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία και έχει ως εξής:
      (Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών των συνεδριάσεων της Δευτέρας 17 Νοεμβρίου 2008 και της Τετάρτης 19 Νοεμβρίου 2008 απόγευμα, στις οποίες περιλαμβάνεται η συζήτηση και ψήφιση του Απολογισμού και του Ισολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2006.
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
      Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 23:08΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008 και ώρα 9:30΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία: συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
      Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                       ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ