(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις)
      
      ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
      ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
      ΣΥΝΟΔΟΣ A΄ 
      ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
      ΘΕΡΟΥΣ 2008
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΣΤ΄
      Τετάρτη 16 Ιουλίου 2008  (Πρωί) 
      
      ΘΕΜΑΤΑ
      Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
      1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
      2. Επί του Κανονισμού, σελ.
      
       Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
      1. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
      2. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 17 Ιουλίου 2008, σελ.
      
      Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
      1. Συζήτηση επί των άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Θέματα προσωπικού Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και άλλες διατάξεις», σελ.
      2. Κατάθεση Εκθέσεως Διαρκούς Επιτροπής.
      Η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτει την Έκθεσή της στην πρόταση νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Ειδικό Πρόγραμμα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης Πυρόπληκτων Περιοχών και Δομές Διαχείρισης», σελ.
      
      ΟΜΙΛΗΤΕΣ
      Α. Επί του Κανονισμού:
      ΜΠΟΛΑΡΗΣ Μ., σελ.
      ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ Χ., σελ.
      ΣΟΥΡΛΑΣ Γ., σελ.
      
      Β. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων:
      ΑΛΑΒΑΝΟΣ Α., σελ.
      ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ Ε., σελ.
      ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Κ., σελ.
      ΖΙΩΓΑΣ Ι., σελ.
      ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ Π., σελ.
      ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ Α., σελ.
      ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ Ι., σελ.
      ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ Α., σελ.
      ΜΠΟΛΑΡΗΣ Μ., σελ.
      ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ Χ., σελ.
      ΠΑΥΛΙΔΗΣ Α., σελ.
      ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ Η., σελ.
      ΣΑΛΜΑΣ Μ., σελ.
      ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ.
      ΣΟΥΡΛΑΣ Γ., σελ.
      ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ Ε., σελ.
      ΧΑΤΖΗΟΣΜΑΝ Α., σελ.
      
      ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
      ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
      ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
      ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
      ΘΕΡΟΥΣ 2008
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΣΤ΄
      Τετάρτη 16 Ιουλίου 2008 (πρωί)
      Αθήνα, σήμερα στις 16 Ιουλίου 2008, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.08΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου το Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής (Α΄ σύνθεση) για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Β΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΕΛΣΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
      (ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 15/7/2008 εξουσιοδότηση του Σώματος επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα πρακτικά της Ε΄ συνεδριάσεώς του, της Τρίτης 15ης Ιουλίου 2008 σε ό,τι αφορά την ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Ρύθμιση θεμάτων προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας».)
      Κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να σημειώσω ότι η ώρα είναι 10.08΄και όταν λέμε ότι η συνεδρίαση αρχίζει στις 10.00΄, εννοούμε ότι το Τμήμα θα πρέπει να είναι εδώ στις 10.00΄ ακριβώς που είναι η κανονισμένη ώρα.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 17 Ιουλίου 2008.
      ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ (Άρθρα 29 παράγραφος 1, 130 παράγραφος 8 του Κανονισμού της Βουλής)
      1. Η με αριθμό 24/14.07.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ελευθέριου Αυγενάκη προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με την εφαρμογή του νομικού πλαισίου για την προσβασιμότητα των Α.Μ.Ε.Α. κ.λπ..
      2. Η με αριθμό 28/14.07.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Κωνσταντίνου Βρεττού προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Εσωτερικών, σχετικά με τη σύμβαση του ελληνικού δημοσίου με τη «SIEMENS» για το έργο «TAXISNET: Κέντρο Διαχείρισης Δεδομένων Γενικής Γραμματείας Πληροφορικών Συστημάτων» κ.λπ..
       3. Η με αριθμό 29/14.07.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικολάου Καραθανασόπουλου προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τις αυθαίρετες κατασκευές στην παραλία Ιτεών Πατρών κ.λπ..
      4. Η με αριθμό 30/14.07.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με την επαναλειτουργία των εργοστασίων της εταιρείας «Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας Α.Ε.», τη διατήρηση όλων των θέσεων απασχόλησης, την πληρωμή των δεδουλευμένων κ.λπ..
      5. Η με αριθμό 25/14.07.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικά με τους αρχαίους μακεδονικούς τάφους στην Πέλλα κ.λπ..
      Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
      ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
      Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Θέματα προσωπικού Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και άλλες διατάξεις».
      Το νομοσχέδιο στη χθεσινή συνεδρίαση ψηφίστηκε επί της αρχής. Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητήσουμε τα άρθρα του νομοσχεδίου και τις τροπολογίες σε μία ενότητα.
      Το λόγο έχει ο εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης …
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κυρία Πρόεδρε, έχω να κάνω μία ανακοίνωση.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για μία νομοτεχνική διόρθωση.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Θέλω να σημειώσω, κατόπιν δηλώσεως του Υπουργού του κ. Στυλιανίδη κατά τη χθεσινή του ομιλία ότι από το άρθρο 1, αποσύρονται οι παράγραφοι 4, 5, 6 και 7, των οποίων το αντικείμενο αφού επανεξεταστεί, κατόπιν των παρεμβάσεων και υποδείξεων των συναδέλφων Βουλευτών και εισηγητών των κομμάτων, θα επαναδιατυπωθεί σε επόμενο νομοσχέδιο και θα έλθει ως νέα διάταξη. 
      Επίσης στο άρθρο 30 που ορίζεται, η 21η Ιουλίου 2008 ως καταληκτική ημερομηνία υποβολής δικαιολογητικών για χορήγηση αδείας ίδρυσης ιδιωτικών νηπιαγωγείων, ορίζεται η 31η Ιουλίου και όχι η 21η Ιουλίου, η οποία αναφέρεται στο σχέδιο το οποίο έχει κατατεθεί.
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Υπουργέ. Κατεγράφησαν στα Πρακτικά. 
      Το λόγο έχει ο κ. Μπόλαρης, εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
      Κύριοι συνάδελφοι, έγινε φανερό αυτές τις μέρες από τη συζήτηση του νομοσχεδίου το οποίο προτείνει το Υπουργείο Παιδείας ότι υπήρχε και υπάρχει, πράγματι, ανάγκη παρέμβασης στα θέματα τα οποία αφορούν το προσωπικό του Υπουργείου Παιδείας.
      Έγινε, λοιπόν, σαφές, είναι σαφές, το γνωρίζουν οι εκπαιδευτικοί, το γνωρίζουν όσοι ασχολούνται με τα ζητήματα της παιδείας ότι χρειαζόμασταν ένα νομοσχέδιο με το οποίο θα επιλύονταν τα ζητήματα της πρόσληψης των εκπαιδευτικών, της αντιμετώπισης του ζητήματος των ωρομισθίων και των αναπληρωτών, οι οποίοι με τις διαδικασίες οι οποίες είναι θεσμοθετημένες και τις επιμηκύνουμε ή τις κονταίνουμε κατά το δοκούν, ταλαιπωρούνται. 
      Είναι σαφές ότι χρειαζόμασταν ένα νομοσχέδιο στο οποίο θα μπουν διαδικασίες, όροι, κριτήρια, αξιοκρατία, αξιολόγηση για να ρυθμιστούν αυτά τα ζητήματα. Είναι σαφές ότι αυτό το νομοσχέδιο έπρεπε να ρυθμίζει τα ζητήματα, που αφορούν την επαγγελματική εξέλιξη. Είναι σαφές ότι οι εκπαιδευτικοί δικαίως ζητούν αναπροσαρμογή των αμοιβών τους. Είναι σαφές ότι υπάρχει μεγάλη εκκρεμότητα στα ζητήματα της επαγγελματικής επιμόρφωσης, της επιστημονικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών. 
      Και φυσικά αυτό το νομοσχέδιο, θα έπρεπε να έχει και μεταβατικές διατάξεις, οι οποίες θα έλυναν τα προβλήματα, μικρότερα ή μεγαλύτερα, τα οποία υπάρχουν σήμερα και απασχολούν αυτούς οι οποίοι για χρόνια είναι μέσα στις εκπαιδευτικές αίθουσες.
      Στο τέλος ήρθε στο Κοινοβούλιο, βρίσκεται σήμερα κάτω από τη διαδικασία της κοινοβουλευτικής ψήφισης, μόνο το τελευταίο μέρος. Δηλαδή ήρθαν μόνο οι μεταβατικές διατάξεις. Μεταβατικές διατάξεις, οι οποίες αναβαθμίστηκαν σε νομοσχέδιο. Αντί αρχών και κριτηρίων, αντί για αξιοκρατίες, έχουμε υποβάθμιση του Α.Σ.Ε.Π., έχουμε εγκλωβισμό και επανάληψη σε αδιέξοδους κύκλους, όπου από αύριο αναπαράγονται καινούργιοι ωρομίσθιοι, καινούργιοι αναπληρωτές, έτσι ώστε να είναι φανερό, πως αυτά τα οποία η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας στην επιτροπή και χθες εδώ μας είπε, δείχνουν πόσο λάθος είναι η προσέγγιση η οποία γίνεται.
      Λέχθηκε «καθήκον μας είναι η εναρμόνιση των αιτημάτων των πολλών ομάδων των εκπαιδευτικών». Είναι λάθος αυτό. Είναι λάθος προσέγγιση. Αυτή και μόνο η έκφραση από πλευράς ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, δείχνει ότι έχουμε κάνει λάθος ιεράρχηση, λάθος αξιολόγηση. 
      Αντί να εστιάσουμε και να μελετήσουμε τα προβλήματα της παιδείας, αντί να δούμε ποιες είναι οι ανάγκες σε εκπαιδευτικούς στην παιδεία, αντί να δούμε ποιες είναι οι προτεραιότητες που υπάρχουν, ποια είναι τα κενά που υπάρχουν και ανάλογα να προσεγγίσουμε για να επιλύσουμε αυτά τα ζητήματα, διατυμπανίζει το Υπουργείο Παιδείας ότι έχει καθήκον να εναρμονίσει τα αιτήματα. 
      Λοιπόν, είναι λάθος η προσέγγιση, είναι λάθος η αρχή. Γι’ αυτό και έχουμε μπροστά μας αυτό το νομοσχέδιο, στο οποίο θα πω, κύριε Υπουργέ, ότι χαιρετίζουμε την απόσυρση που κάνατε στο άρθρο 1. Σωστά το αποσύρατε, διότι δεν ήταν μελετημένη η θεσμοθέτηση την οποία επιχειρούσατε και πολύ σωστά είπατε ότι πρέπει να γίνει συζήτηση, για να υπάρξει σωστή, τεκμηριωμένη και βάσιμη νομοθέτηση στο συγκεκριμένο ζήτημα.
      Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι αν ανάλογα είχατε πράξει και για τις υπόλοιπες διατάξεις, τότε είναι σαφές ότι θα μπορούσαμε συναινετικά να έχουμε ένα νομοσχέδιο, το οποίο λύνει τα ζητήματα του προσωπικού. Αλλά αυτό δεν το θέλετε. Και δεν το θέλετε όχι γιατί δεν καταλαβαίνετε ότι αυτό το οποίο γίνεται είναι στενόχωρο, είναι αδιέξοδο, βρίσκεται σε απορία, δεν έχει πόρους, δεν έχει πέρασμα για να βγει.
      Έχετε υποκύψει στον πειρασμό των διευθετήσεων, του ρουσφετιού, της προσωπικής συναλλαγής, αυτής που λέει ότι στέλνουμε σαράντα πέντε άτομα σε ένα απομακρυσμένο γυμνάσιο, το οποίο έχει πενήντα μαθητές, στη συνέχεια αποσύρουμε τους τριάντα και μένουμε με δεκαπέντε, ενώ οι άλλοι τριάντα που μοριοδοτούνται, βρίσκονται στις υπηρεσίες των Αθηνών δήθεν για τις ανάγκες της υπηρεσίας. Αυτό, λοιπόν, δεν μπορέσατε να το ξεπεράσετε, δυστυχώς, και γι’ αυτό νομοθετείτε μ’ αυτόν τον τρόπο. Κι έτσι σας ακούσαμε χθες να επιχειρείτε να στείλετε το μήνυμα ότι έχουμε εχθρότητα προς τους αναπληρωτές. Εγώ πιστεύω ότι και αυτοί οι αναπληρωτές που τακτοποιούνται μ’ αυτό το νομοθέτημα, όταν σας ακούν να λέτε τέτοια πομπώδη και αβάσιμα, λένε: «Εντάξει το μήνυμα ελήφθη». Ξέρουμε ότι κάνετε ρουσφέτι, αλλά δεν μας πείθετε, γιατί και αυτοί που τακτοποιούνται, ξέρουν πολύ καλά ότι έχουν ταλαιπωρηθεί, ότι δικαιούνται τακτοποίησης -δικαιούνται της τακτοποίησης που σας είπαμε αυτές τις μέρες στη Βουλή- μέσω μεταβατικών διατάξεων, όχι με την αναγόρευση της προχειρότητας σε κανόνα. Καμμία, λοιπόν, εχθρότητα δεν υπάρχει. Απεναντίας κατανοούμε και βιώνουμε το πρόβλημα. Και ξέρετε πολύ καλά εσείς ότι αν αυτό το νομοσχέδιο έχει τριάντα άρθρα, στα δικά μας γραφεία έχουν έρθει άλλες εκατόν τριάντα περιπτώσεις, άλλα εκατόν τριάντα αιτήματα, τα οποία αναζητούσαν διέξοδο και στέγες σ’ αυτό το νομοσχέδιο. Απαντήσαμε -επειδή δεν θέλαμε να μπούμε σε αυτήν τη λογική- ότι αυτά τα ζητήματα πρέπει να λυθούν με βάση διαδικασίες, αρχές, κριτήρια. Αρνηθήκαμε να έρθουμε εδώ με άλλες εκατόν τριάντα τροπολογίες και με άλλες εκατόν τριάντα τέτοιες αποσπασματικές εν είδει «κουρελού» διατάξεις. Η κουρελού είναι χρήσιμη. Παίρνουμε τα κομματάκια και κάνουμε ένα χαλί. Όμως, δεν είναι χαλί, είναι κουρελού. Γι’ αυτό και επιμείναμε στον τρόπο ορθής νομοθέτησης, γιατί δεν είναι σωστός τρόπος νομοθέτησης αυτός, δυστυχώς. 
      Το ίδιο που αφορά τους αναπληρωτές και τους ωρομίσθιους, ισχύει για τα μουσικά σχολεία. Δυστυχώς, παρά το γεγονός ότι σας κάναμε μια πολύ συγκεκριμένη πρόταση στην επιτροπή, μια πρόταση που καταλάβατε ότι είναι σωστή, διστάσατε να παρέμβετε στο νομοσχέδιο, να αλλάξετε αυτό το κείμενο, να το διορθώσετε, για να έχουμε αποτελεσματική νομοθέτηση. Είπατε «σ’ ένα άλλο νομοσχέδιο». Ποιο άλλο νομοσχέδιο; Διαπιστώνουμε ότι αυτά τα νομοσχέδια τα πολυσυλλεκτικά, τα πολυρουσφετολογικά, μας τα φέρνετε κάθε τέσσερα χρόνια. Πριν από τέσσερα χρόνια ακριβώς, Ιούλιος του 2004, ήμασταν πάλι εδώ μ’ ένα τέτοιο νομοσχέδιο. 
      Δεν λύνουμε ούτε το θέμα των μουσικών, που μπορούσε να λυθεί άπαξ διά παντός, για να μπουν κανόνες και να απαντήσουμε ουσιαστικά στους χιλιάδες απόφοιτους των μουσικολογικών σχολών, των σχολών Τ.Ε.Ι., που αφορούν τους μουσικούς. Και στο τέλος να απαντήσετε: Θα μπει το Υπουργείο στη διαδικασία πρόσληψης μουσικών; Θα αναγνωρίσει την ανάγκη πρόσληψης μουσικών; Επειδή και χθες αποφύγατε να απαντήσετε, όταν θα μιλήσετε σήμερα, καλό είναι να το πείτε για να σας ακούσουν οι εκπαιδευτικοί. Η Ο.Λ.Μ.Ε. έκανε μια πρόβλεψη. Σας είπε ότι μετά τις ρουσφετολογικές διευθετήσεις που κάνετε μ’ αυτό το νομοσχέδιο, θα μειώσετε τους διορισμούς, θα πάρετε λιγότερους εκπαιδευτικούς. Ενώ σας το είπε η Ο.Λ.Μ.Ε., ενώ σας το είπαμε και σας προκαλέσαμε στην επιτροπή, ενώ το ξαναείπαμε χθες, ακούμε μια σιωπή. Τι λέτε; Θα απαντήσετε στους εκπαιδευτικούς; Καλά, καυχάστε ότι διευθετείτε εδώ με τα ρουσφέτια τις προσωπικές συναλλαγές. Τις αντικειμενικές διαδικασίες θα τις χρησιμοποιήσετε; Θα προσλάβετε εκπαιδευτικούς, ανάλογα με τις ανάγκες που έχει το εκπαιδευτικό σύστημα, ή θα μείνουμε στη διευθέτηση και στους κομπασμούς ότι ρυθμίζουμε αυτά τα ζητήματα; 
      	Κλείνω πολύ σύντομα αναφερόμενος στο άλλο μεγάλο θέμα το οποίο είναι η διά βίου μάθηση. Δεν μπορεί να πηγαίνουμε στην καθιέρωση, στη λειτουργία του θεσμού των σχολείων δεύτερης ευκαιρίας, μ’ ένα θεσμό ο οποίος από την αρχή μέχρι το τέλος εξαρτάται από τον Υπουργό Παιδείας, γιατί συστήνετε έναν οργανισμό εδώ. Η συνήθης πρακτική, είναι αυτοί οι οργανισμοί να γίνονται με προεδρικά διατάγματα. Επειδή όμως ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι ο τρόπος με τον οποίο πάτε να κάνετε τις προσλήψεις χιλιάδων εκπαιδευτικών, επειδή ο τρόπος με τον οποίο θα μοριοδοτήσετε αυτούς τους ανθρώπους είναι αντίθετος με το Σύνταγμα και δεν πρόκειται να περάσει από τη βάσανο ενός προεδρικού διατάγματος, επιχειρείτε να καλυφθείτε εδώ σήμερα και να πάρετε την έγκριση από τη Βουλή, τη στιγμή μάλιστα που ξέρετε και που το λέει και η νομοτεχνική επιτροπή της Βουλής ότι αυτά τα ζητήματα εκκρεμούν στα δικαστήρια. Εκκρεμεί η υπόθεση για τους αναπληρωτές, για τα ποσοστά -το 40-60- τα οποία καταργείτε. Ενώ ξέρετε ότι αυτό είναι στο δικαστήριο και ενώ ξέρετε ότι περιμένουμε να βγει απόφαση, όχι μόνο επιχειρείτε να παρακάμψετε και να χειροτερέψετε τις διατάξεις που είναι στα δικαστήρια, αλλά επιχειρείτε με τις διατάξεις…
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε, ολοκληρώστε.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε. Υπάρχουν και άλλα σημεία τα οποία θα αναφέρω στη δευτερολογία μου.
      	Επιχειρείτε, λοιπόν, προσλήψεις για τη διά βίου εκπαίδευση, οι οποίες είναι βέβαιο ότι είναι προβληματικές εξαρχής, είναι βέβαιο ότι έχουν συνταγματικά προβλήματα και είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσετε στα δικαστήρια, αφού προηγουμένως, βέβαια, ταλαιπωρήσετε το θεσμό, γιατί σ’ ένα θεσμό ο οποίος ξεκινάει τώρα για τη διά βίου μάθηση, θα έπρεπε η ελληνική κοινωνία να ξέρει ότι ισχύουν κανόνες αξιοκρατίας και κανόνες αξιολόγησης. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Μπόλαρη, έχετε φτάσει στα έντεκα λεπτά ομιλίας. Σας παρακαλώ.
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Δυστυχώς είναι ξένες προς τη φιλοσοφία αυτού του νομοσχεδίου αυτές οι προσλήψεις, είναι ξένες προς την αρχή του Υπουργείου Παιδείας.
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Σαλμά, καλώς ήλθατε. Περάστε για την εισήγησή σας.
      ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει και το καλό του όταν ο εισηγητής της Πλειοψηφίας ακολουθεί στην εισήγηση της κατ’ άρθρο συζήτησης τον εισηγητή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, διότι μπορεί να διαπιστώσει ότι είναι πραγματικότητα αυτό που χθες είπαμε ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν έχει συγκεκριμένες προτάσεις. 
      Το πρώτο άρθρο του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, ουσιαστικά λαμβάνοντας υπ’ όψιν την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων που έκανε το Συμβούλιο Ανώτατης Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης και που με προεδρικό διάταγμα έχουν κατοχυρωθεί, εντάσσει στον κλάδο Α.Τ.3 τους πτυχιούχους της Σχολής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, για τους οποίους απαιτείται επιπλέον πιστοποιητικό παρακολούθησης του προγράμματος σπουδών της κατεύθυνσης μαθηματικών εφαρμογών. Επίσης εντάσσει στον ίδιο κλάδο τους αποφοίτους του Τμήματος Εφαρμοσμένων Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Κρήτης και στον κλάδο Α.Τ.4 τους πτυχιούχους της Σχολής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, για τους οποίους απαιτείται επιπλέον πιστοποιητικό παρακολούθησης του προγράμματος σπουδών της κατεύθυνσης φυσικών εφαρμογών, καθώς επίσης και του Τμήματος Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, του Τμήματος Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου και του Τμήματος Γεωγραφίας του Χαροκόπιου Πανεπιστημίου.
      Στην παράγραφο 3 του πρώτου άρθρου, ρυθμίζεται η παιδαγωγική επάρκεια και εντάσσονται στις καθηγητικές σχολές πτυχιούχοι του Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης και του Τμήματος Ιταλικής Γλώσσας ως Π.Ε.33 και Π.Ε.34 αντιστοίχως.
      Το άρθρο 2, αποσαφηνίζει και συγκεκριμενοποιεί ποια προϋπηρεσία προσμετράται στις προσλήψεις για τους αναπληρωτές και τους ωρομίσθιους καθηγητές. Θυμίζω ότι ο ν. 3467 ανέφερε «ανεξαρτήτως φορέα προϋπηρεσίας». Αυτό πλέον παίρνει συγκεκριμένη μορφή και στο ίδιο άρθρο καθορίζεται ότι η προϋπηρεσία αυτή προσμετράται, εφόσον η πρόσληψη γίνει από συγκεκριμένους φορείς. Γενικά θα λέγαμε ότι αυτό το άρθρο προσθέτει διαφάνεια στις προσλήψεις των αναπληρωτών και των ωρομισθίων.
      Με το άρθρο 3, ανταμείβονται οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι υπηρετούν στα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας, που λειτουργούν σε περιοχές οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί δυσπρόσιτες και στις οποίες ταυτόχρονα λειτουργούν σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Εφεξής η προϋπηρεσία θα προσμετράται στο διπλάσιο.
      Άρθρο 4: Υπάρχουν δύο τρόποι προκειμένου ένας εκπαιδευτικός να φύγει από την υπηρεσία του: Αυτοδίκαια, όταν συμπληρώσει το εξηκοστό έτος της ηλικίας και τριάντα πέντε χρόνια προϋπηρεσίας ή με υποβολή αίτησης παραίτησης κατά τη διάρκεια του εκπαιδευτικού έτους. Η αίτηση αυτή εισάγονταν στα αρμόδια υπηρεσιακά συμβούλια, όπου εξετάζονταν η σοβαρότητα των λόγων και με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων αποχωρούσε. Εάν αυτό συνέβαινε μεσούσης της εκπαιδευτικής περιόδου, τότε προέκυπτε κενό. 
      Προκειμένου να μη διαταράσσεται η εύρυθμη λειτουργία των σχολικών μονάδων, οι απολύσεις της πρώτης περίπτωσης, που προανέφερα, θα γίνονται στο τέλος κάθε διδακτικού έτους, ενώ της δεύτερης, οι αιτήσεις θα υποβάλλονται το αργότερο –έως καταληκτική ημερομηνία- μέχρι τη 10η Αυγούστου, όπως προβλέπει το άρθρο, σε αντίθεση μ’ ό,τι συνέβαινε έως σήμερα, που ήταν μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου.
      Παρατηρούνταν το φαινόμενο, η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών να υποβάλει αυτήν την αίτηση παραίτησης στο τέλος της καταληκτικής περιόδου, την 30η και την 31η Αυγούστου, με αποτέλεσμα το Υπουργείο να μην προλαβαίνει να καλύψει τα κενά, που προέκυπταν την τελευταία στιγμή.
      Το άρθρο 5, είναι ένα σημαντικό άρθρο. Μονιμοποιεί τους μέχρι σήμερα ωρομισθίους και αναπληρωτές που μέχρι την 30η Ιουνίου του 2008 συμπλήρωναν τριάντα μήνες. Αυτό συμβαίνει σταδιακά μέσα σ’ ένα πλαίσιο πενταετίας και κατά το 1/5 του συνολικού αριθμού κατ’ έτος.
      Ταυτόχρονα, τίθεται συγκεκριμένη και ισχύουσα εφεξής ρύθμιση, όπου ένας αναπληρωτής θα μονιμοποιείται, όταν συμπληρώσει είκοσι τέσσερις μήνες και έχει, τουλάχιστον, μία επιτυχή συμμετοχή σε διαγωνισμό του Α.Σ.Ε.Π..
      Επίσης ορίζεται ως τρίμηνη η διάρκεια παιδαγωγικών σπουδών στην Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε. για τους πτυχιούχους τεχνικής και επαγγελματικής σχολής ή κατώτατης τεχνικής επαγγελματικής σχολής.
      Θα ήθελα εδώ, σχολιάζοντας τις αιτιάσεις της Αντιπολιτεύσεως, που ακούστηκαν, να παρατηρήσω ότι αυτή η κατηγορία, η οποία αναφέρεται για τρίμηνη εκπαίδευση και κατάρτιση στην Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε., ουσιαστικά, δεν έχει συμπληρώσει τόση διάρκεια βασικών σπουδών. Άρα θα ήταν υπερβολή να κάνει εξειδίκευση στην Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε. και επιπλέον επιμόρφωση για περισσότερο διάστημα.
      Στο άρθρο 6, διατηρείται το δικαίωμα διορισμού των εκπαιδευτικών οι οποίοι δεν έχουν εκπληρώσει τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις, που περιλαμβάνονται στους πίνακες διοριστέων σ’ ένα διαγωνισμό του Α.Σ.Ε.Π.. 
      Μ’ αυτήν τη διάταξη επιλύονται δύο προβλήματα. Το ένα σχετίζεται με το διαγωνισμό του Α.Σ.Ε.Π. της 10Π/2006. Το άλλο θέμα έχει να κάνει με την έλλειψη των διοριστέων στην κατηγορία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπου υπάρχουν σημαντικά κενά.
      Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 7, επεκτείνεται το δικαίωμα των ειδικοτήτων ΠΕ06 και ΠΕ16 να διδάσκουν και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Η ρύθμιση είναι επιβεβλημένη και λόγω του επικείμενου διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π., για την κατάρτιση πίνακα διοριστέων εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση κλάδων Π.Ε.16.01 Μουσικών.
      Στο άρθρο 9, ουσιαστικά γίνεται μία νομοτεχνική ρύθμιση προκειμένου να προβλεφθεί η χρηματοδότηση των Ινστιτούτων Δια Βίου Εκπαίδευσης για τη διαχειριστική περίοδο 2007-2013.
      Στο άρθρο 10, δίδεται η δυνατότητα στον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, να ρυθμίζει με υπουργική απόφαση τις διαδικασίες εκπαίδευσης και επιμόρφωσης των εκπαιδευτών ενηλίκων, των φορέων παροχής υπηρεσιών Δια Βίου Εκπαίδευσης. Επίσης, δίνεται η δυνατότητα να καταρτίζει ενιαίο μητρώο των εκπαιδευτών ενηλίκων. 
      Ουσιαστικά με τη ρύθμιση αυτή, τίθεται διαφάνεια και αντικειμενικοποίηση στις προσλήψεις των εκπαιδευτών της Διά Βίου Μάθησης.
      Στο άρθρο 11 προκειμένου το Ι.Δ.ΕΚ.Ε. να πιστοποιηθεί και να είναι τελικός δικαιούχος και ανάδοχος έργων της διαχειριστικής περιόδου 2007-2013, γίνεται αναδιοργάνωση με τη σύσταση Διεύθυνσης Μελετών Προγραμμάτων και Έργων Υποδομής, Διεύθυνσης Διοικητικού και Οικονομικού και γραφείου νομικής κάλυψης. 
      Συνεπεία όλων αυτών των αλλαγών, είναι και η αναβάθμιση της διοικητικής διάρθρωσης του Ι.Δ.ΕΚ.Ε.. Προβλέπεται διευθύνων σύμβουλος στην κορυφή της διοικητικής πυραμίδας.
      Με το άρθρο 13, ανανεώνεται η δυνατότητα των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου που έχουν ιδρυθεί από τις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζομένων και εργοδοτών, να επιχορηγούνται τόσο από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων όσο και να παρέχουν διά βίου εκπαίδευση μέσω των προγραμμάτων που θα πάρουν για τη διαχειριστική περίοδο 2007-2013. Μήπως διαφωνείτε μ’ αυτό το άρθρο;
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
      Το άρθρο 14, ρυθμίζει θέματα εισαγωγής φοιτητών στα προγράμματα των ανώτατων εκκλησιαστικών ακαδημιών, καθώς και θέματα προσωπικού τους. Η παράγραφος 2 του ιδίου άρθρου, ρυθμίζει θέματα ένταξης των ανώτατων εκκλησιαστικών σχολών στις ανώτατες εκκλησιαστικές ακαδημίες.
      Το άρθρο 15, είναι μια σημαντική διάταξη με την οποία ρυθμίζεται το καθεστώς απόσπασης των εκπαιδευτικών στα ευρωπαϊκά σχολεία. Όπως ανέφερα και χθες στην επί της αρχής συζήτηση του νομοσχεδίου, ο κανονισμός λειτουργίας των ευρωπαϊκών σχολείων, προβλέπει μέγιστο χρονικό διάστημα απόσπασης τα εννέα έτη, διάστημα, το οποίο και εξαντλούν οι είκοσι έξι από τις είκοσι επτά χώρες. Μόνο η Ελλάδα αποσπούσε επί πενταετία. Αυτό αλλάζει. Γίνεται επτά χρόνια συν δύο τα δοκιμαστικά έτη και δίνεται η δυνατότητα στους Έλληνες εκπαιδευτικούς που υπηρετούν και είναι αποσπασμένοι στα ευρωπαϊκά σχολεία, να καταλαμβάνουν διευθυντικές θέσεις.
      Τέλος το άρθρο 21, δίδει τη δυνατότητα στην ανώνυμη εταιρεία του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων, να μπορεί για γεωοικονομικούς συγκεκριμένους λόγους, να προχωρά σε αγορές και κατασκευή σχολικών μονάδων, παράλληλα με την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε δύο συγκεκριμένους νομούς, Ηπείρου και ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
      Αυτές είναι οι βασικές διατάξεις στις οποίες ήθελα να αναφερθώ και τις οποίες, πραγματικά, υπερψηφίζουμε, διότι θεωρούμε ότι λύνουν σημαντικά θέματα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ κι εγώ, κύριε Σαλμά.
      Το λόγο έχει ο κ. Ζιώγας από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Μιλάω από τη θέση μου, γιατί χθες ο κύριος Πρόεδρος στην πρωτομιλία μας, μάς έδωσε τα τέσσερα λεπτά που ζητήσαμε επιπλέον και ως εκ τούτου δικαιούμαι το τετράλεπτο και θέλω να το τηρήσω.
      Κατά τη χθεσινή πρωτομιλία και δευτερομιλία, τεκμηριώσαμε την απορριπτική μας θέση που αφορά το νομοσχέδιο. Εμείς ψηφίζουμε «λευκό» στα άρθρα 6, 18, 19, 21 και 24 και ψηφίζουμε υπέρ στο άρθρο 28. Τα υπόλοιπα άρθρα τα καταψηφίζουμε.
      Εχθές τοποθετηθήκαμε μέχρι και το άρθρο 8. Στο άρθρο 9, τροποποιείται ο νόμος του 2006, που προέβλεπε ότι έως και τις 31 Αυγούστου του 2007 οι δαπάνες θα καλύπτονται από το Ε.Π.Ε.Α.Ε.Κ. και μετά από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Παιδείας. Με την τροποποίηση, οι δαπάνες λειτουργίας των Ινστιτούτων Διά Βίου Εκπαίδευσης, θα καλύπτονται έως και το 2003 από το πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση». Εμείς συνολικά ως κόμμα διαφωνούμε με τα Ινστιτούτα Διά Βίου Εκπαίδευσης και γενικά με το νόμο «Διά Βίου Μάθησης».
      Να επαναλάβω ότι το άρθρο 13 πρόκειται για μια απαράδεκτη ρύθμιση, όπως αναφέραμε και χθες, με αρνητικές συνέπειες, γιατί δίνει τη δυνατότητα, με υπουργική απόφαση να χρηματοδοτούνται από τα Προγράμματα Δημοσίων Επενδύσεων φορείς διά βίου κατάρτισης, εκπαίδευσης, που ιδρύουν ιδιώτες, ο Σ.Ε.Β., η Α.Δ.Ε.Δ.Υ., ο εμπορικός σύλλογος.
      Επίσης, τοποθετηθήκαμε αντίθετοι με τη λειτουργία ανωτάτων εκκλησιαστικών σχολών.
      Αναφερθήκαμε στο άρθρο 15 και 16.
      Το άρθρο 20, αφορά την επιλογή για τοποθέτηση διευθυντών και αναπληρωτών διευθυντών στα δημόσια Ι.Ε.Κ.. Η όλη διαδικασία φεύγει από το Κ.Υ.Σ.Δ.Ε. και περνά στον Ο.Α.Ε.Κ. μέσα από ειδικό συμβούλιο. Εμείς ζητάμε να υπάρχει δυνατότητα συμμετοχής στο αρμόδιο συμβούλιο εκπροσώπων της Ο.Λ.Μ.Ε., αφού άλλωστε το 90%-95% των διευθυντών και αναπληρωτών διευθυντών των Ι.Ε.Κ. είναι εκπαιδευτικοί των δημόσιων σχολείων, που αποσπώνται γι’ αυτό.
      Στο άρθρο 26, ο Ο.Σ.Κ. έχει δικαίωμα ανέγερσης σχολείων μόνο στο Λεκανοπέδιο και έτσι δίνεται η δυνατότητα επέκτασης, το δικαίωμα στον Ο.Σ.Κ. να ανεγείρει σχολεία στις Περιφέρειες Ηπείρου και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. 
      Στο άρθρο 22, σχετικά με το διορισμό του προέδρου του Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π., απαιτούνταν μέχρι τώρα με βάση το ν.3328/2005 η σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής. Με το άρθρο αυτό, μετά από εκπτώσεις, απαιτείται απλώς η γνώμη. Να υπενθυμίσω ότι το νόμο για το Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. τον έχουμε καταψηφίσει.
      Σας ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
      Το λόγο έχει ο κ. Κοροβέσης εκ μέρους του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
      ΠΕΡΙΚΛΗΣ-ΗΛΙΑΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Είχαμε πει χθες ότι καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο. Εντούτοις, εκεί που θεωρούμε ότι μπορούν να γίνουν κάποιες τροποποιήσεις, έχουμε υποβάλει δυο-τρεις τροπολογίες. 
      Η πρώτη τροπολογία είναι για το άρθρο 3, σχετικά με το Κέντρο της Ελληνικής Γλώσσας. Νομίζουμε ότι πρέπει να διατηρηθεί όπως είναι και έχουμε συνεννοηθεί με το κέντρο, οπότε δεχόμαστε να είναι πενταμελές το συμβούλιο.
      Η δεύτερη τροπολογία είναι στο άρθρο 2, σχετικά με τους αναπληρωτές. Πιστεύουμε ότι ο θεσμός των αναπληρωτών δεν είναι σωστός. Πρέπει να διορίζονται, όπως διορίζεται κάθε άλλος άνθρωπος που κάνει μια δουλειά. Λεπτομέρειες υπάρχουν εδώ και θα τα καταθέσω στα Πρακτικά.
      Το τρίτο είναι για τους πανεπιστημιακούς Θεσσαλονίκης και Αθήνας, που δεν έχουν το δικαίωμα να φωνάξουν τη γυναίκα τους, εάν είναι διορισμένη σε κάποια επαρχιακή πόλη και ο ίδιος ο καθηγητής δεν μπορεί να πάει. Είναι λίγοι αυτοί οι πανεπιστημιακοί και επιπλέον έχουμε εδώ ένα αιτιολογικό αρκετά μεγάλο για το θεσμό της οικογένειας. 
      Αυτά τα τρία καταθέτουμε στα Πρακτικά, για να τα δείτε με λεπτομέρειες και στα υπόλοιπα ψηφίζουμε «λευκό». 
      Ευχαριστώ πολύ.
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Περικλής-Ηλίας Κοροβέσης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Κοροβέση.
      Το λόγο έχει ο Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, ο κ. Πολατίδης.
      ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Θέλω ιδιαιτέρως να αναφερθώ σε τρία άρθρα του νομοσχεδίου. Το πρώτο είναι το άρθρο 8, στο οποίο δεν θέλουμε να υπάρχει διαρκής αναφορά στον Υπουργό και όλο να παραπέμπεται σε υπουργικές αποφάσεις. Πρέπει να υπάρχουν και τα υπόλοιπα όργανα, για να μπορέσουν να εκφράσουν τις δικές τους απόψεις, εφόσον είναι τεκμηριωμένες. Το να παραπέμπονται όλα σε υπουργικές αποφάσεις, κατά κανόνα αδιαφανείς και μη πραγματικά υπουργικές αποφάσεις, δηλαδή κάποιοι μυστικοσύμβουλοι και κάποιοι αυλικοί του Υπουργού να μπορούν να περνούν μονίμως τα πρόσωπα τα οποία επιθυμούν, ως δήθεν αποφάσεις των Υπουργών, είναι λανθασμένο και νομίζω ότι σ’ αυτό το άρθρο, έχουμε σαφή κατεύθυνση προς τα εκεί.
      Επίσης, εκεί που διαφωνούμε καθέτως, είναι στο άρθρο 19. Έθεσα χθες κάποια ερωτήματα, όπως και ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος, ο κ. Βελόπουλος, προς τον Υπουργό, σχετικά με το θέμα της Κοργιαλενείου Σχολής και ζήτησα από τον Υπουργό, να τοποθετηθεί σε δύο ζητήματα. Πρώτον, για ποιο λόγο γίνεται αυτή η ρύθμιση και δεύτερον, εάν πρόκειται να μπει κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο στη θέση, εάν δηλαδή είναι μια φωτογραφική διάταξη για το συγκεκριμένο πρόσωπο. Στις ομιλίες τους ο Υπουργός και ο Υφυπουργός δεν τοποθετήθηκαν για το συγκεκριμένο άρθρο. Εμείς επιμένουμε στη θέση μας και θέλουμε μία σαφή δέσμευση για το εάν το συγκεκριμένο άρθρο δεν είναι μία φωτογραφική διάταξη, καθώς και ποιος πρόκειται να είναι ο πρόεδρος του ιδρύματος μετά την ψήφιση του νόμου.
      Και τέλος έρχομαι στο άρθρο 28, στο οποίο υπάρχουν κάποιες ειδικές συνθήκες ελλείψεως εγγράφων από αλλοδαπούς κρατουμένους σε κρατητήρια. Θεωρούμε αυτήν τη ρύθμιση υπερβολική. Και, κυρίως, τίθεται ένα άλλο θέμα, το κατά πόσον κάποιοι αλλοδαποί οι οποίοι είναι και σε κρατητήρια, άρα έχουν διαπράξει κάποια παραπτώματα στο παρελθόν, μπορούν να ενταχθούν ομαλά σ’ ένα σχολείο, το οποίο είναι ούτως ή άλλως ειδικών συνθηκών και δεν θα είναι αυτό εις βάρος των Ελλήνων κρατουμένων. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στις περιοχές στις οποίες η πλειοψηφία των σχολείων –μιλώ για κανονικά σχολεία- αποτελείται από παιδιά λαθρομεταναστών ή μεταναστών ή παλιννοστούντων η μεγάλη διαφορά γλωσσικής καταρτίσεως, δημιουργεί τεράστια προβλήματα στη μαθησιακή διαδικασία, διότι ο δάσκαλος ή ο καθηγητής, οποιοσδήποτε είναι αυτός, αναγκάζεται φυσικά να δαπανά πολύ περισσότερο χρόνο για τα παιδιά τα οποία δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν το ρυθμό με τον οποίο θέλει ο ίδιος να προχωρά στα μαθήματα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να χάνουν το ενδιαφέρον τους σταδιακά τα παιδιά τα οποία μπορούν να προχωρήσουν με πιο γρήγορους ρυθμούς και αυτή η τεράστια διαφοροποίηση μέσα στην τάξη, δημιουργεί σοβαρότατα προβλήματα. Αυτήν εδώ την κακή κατάσταση που υπάρχει στα κανονικά σχολεία, έρχεστε μ’ αυτό το άρθρο και την περνάτε, κατά τη γνώμη μου, χωρίς λόγο. 
      Δεν απαντήσατε επίσης στο ερώτημα για ποιον λόγο θέλετε να εντάξετε κάποιους αλλοδαπούς κρατουμένους -για τους οποίους αδυνατείτε κιόλας να βρείτε τα πιστοποιητικά τους και τα έγγραφά τους ακόμα και σε συνεργασία, φαντάζομαι, με τις πρεσβείες της αντίστοιχης χώρας προελεύσεως- προφανώς καταπατώντας για άλλη μία φορά τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών, στο πλαίσιο κάποιου θεωρητικού ουμανισμού. 
      Στα υπόλοιπα άρθρα συμφωνούμε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε. 
      Εισερχόμαστε στον κατάλογο των ομιλητών με πρώτο τον κ. Ελευθέριο Αυγενάκη. Έχετε οκτώ λεπτά, κύριε συνάδελφε. 
      ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στη χθεσινή μας συζήτηση ειπώθηκαν πολλά για την ανάγκη αναμόρφωσης και βελτίωσης του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Μας χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης είτε ρητώς είτε εμμέσως συμφώνησαν ουσιαστικά μαζί μας, στην προσπάθεια που καταβάλλει η Κυβέρνηση κι ειδικότερα η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, για την αντιμετώπιση χρόνιων προβλημάτων στον τομέα της παιδείας. 
      Είναι επιτακτική ανάγκη, η χώρα μας να μπει με αξιώσεις και φιλοδοξία στον ευρωπαϊκό αγώνα για την ανατροφή μορφωμένων και καταρτισμένων νέων, νέων που έχουν γνωστική και εργασιακή αυτοπεποίθηση, νέων, που στηρίζονται και παίρνουν τις σωστές βάσεις για να αποτελέσουν τους αυριανούς πολίτες.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σχέδιο νόμου που συζητάμε σήμερα, δεν αφορά μόνο μια απλή ρύθμιση των εργασιακών θεμάτων των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά δίνει έμφαση στο ανθρώπινο κεφάλαιο και αντιμετωπίζει τους εκπαιδευτικούς ως την κινητήρια δύναμη του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Οι εκπαιδευτικοί, είναι το έμψυχο δυναμικό, είναι η καρδιά και η ψυχή του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Αποτελούν τη βασική παράμετρο στην προσπάθεια ανάπτυξης ενός σύγχρονου και αποτελεσματικού συστήματος εκπαίδευσης των νέων και στην υποστήριξη των νέων για την ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης και μορφωμένης προσωπικότητας. 
      Το παρόν σχέδιο νόμου, αντιμετωπίζει προβλήματα που έχουν αναδειχθεί κατά τη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος χρόνια τώρα. Ο σκοπός που έχει είναι διττός: Αφ’ ενός να βελτιώσει το εκπαιδευτικό σύστημα και αφ’ ετέρου να ρυθμίσει τα θέματα και τα προβλήματα του προσωπικού της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το σχέδιο νόμου, αποσκοπεί στην ενδυνάμωση του εκπαιδευτικού προσωπικού.
      Δεν θα σας κουράσω με τις επί μέρους διατάξεις. Καλύφθηκαν ήδη από τους εισηγητές. Θα σταθώ όμως σ’ ένα –δύο σημεία, που χρήζουν ιδιαίτερης αναφοράς και κάποια ενδεχομένως και περαιτέρω εξήγησης. Θα αναφερθώ στις ρυθμίσεις του άρθρου 1 και ειδικότερα στην ένταξη των πτυχιούχων των Τμημάτων Εφαρμοσμένων Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Κρήτης στον κλάδο Α.Τ.3. Έχω ζήσει από κοντά την αγωνία των αποφοίτων του τμήματος αλλά και των οικογενειών τους, για την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων τους. 
      Έχω δει την απογοήτευσή τους, αφού μετά από κόπους ετών απέκτησαν πτυχία, τα οποία δεν μπορούσαν να αξιοποιήσουν για την επαγγελματική τους εκπαίδευση. Στο σημείο αυτό θέλω να σας συγχαρώ, κύριε Υπουργέ, γιατί μέσα σε λίγους μήνες, δώσατε λύση σε χιλιάδες αποφοίτους. 
      Η αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων πολλών σχολών και σε Α.Ε.Ι. και σε Τ.Ε.Ι., έδωσε επαγγελματική διέξοδο και δικαίωσε τους αποφοίτους αυτών των τμημάτων, τμημάτων που συστάθηκαν πρόχειρα, χωρίς να έχει υπάρξει πρόβλεψη για το αυτονόητο, δηλαδή για την αναγνώριση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων. Σας συγχαίρουμε όλοι, ελπίζω, γι’ αυτό και σας παρακαλώ, να συνεχίσετε με τους ίδιους εντατικούς ρυθμούς για την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας.
      Δεύτερον, ιδιαίτερα σημαντικές είναι οι ρυθμίσεις των άρθρων 2 έως 6 για τους διορισμούς εκπαιδευτικών, τη μονιμοποίηση αναπληρωτών και ωρομισθίων εκπαιδευτικών και την αναγνώριση της προϋπηρεσίας. Οι ρυθμίσεις αυτές, αντιμετωπίζουν ένα σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα και αποκαθιστούν την ταλαιπωρία και την αδικία, που έχουν υποστεί οι εκπαιδευτικοί επί σειρά ετών. 
      Θα μου επιτρέψετε, κύριε Υπουργέ, να επισημάνω ένα κενό, το οποίο πρέπει να δούμε όλοι μας με ιδιαίτερη προσοχή. Στις παρούσες διατάξεις, δεν υπάρχει πρόβλεψη για το διορισμό εκπαιδευτικών πολύτεκνων και τρίτεκνων οικογενειών. Κύριε Υπουργέ, η σαφής δέσμευση της Κυβέρνησης για στήριξη των πολύτεκνων και των τρίτεκνων οικογενειών ιδιαίτερα, επιβάλλουν την εισαγωγή, αναλόγως με τις διατάξεις που ισχύουν για διορισμό στο δημόσιο, και για τους εκπαιδευτικούς.
      Με την ευκαιρία των ρυθμίσεων για τους μουσικούς -ένα θέμα που συζητήσαμε αρκετά χθες- θα ήθελα να σταθώ σε κάτι πολύ σημαντικό κατά την άποψή μου, που δεν αναφέρθηκε από κανέναν ομιλητή. Αφορά την παραδοσιακή μουσική και τα παραδοσιακά μουσικά όργανα. Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να κάνω μια πρόταση, με τη θερμή παράκληση να την αντιμετωπίσουμε με θετική διάθεση. Να διδάσκεται στο μάθημα της μουσικής της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και η παραδοσιακή μουσική και το παραδοσιακό μουσικό όργανο, της κατά τόπου περιοχής. Θα αναφερθώ, για παράδειγμα, στην ιδιαίτερή μου πατρίδα. Η κρητική λύρα αποτελεί παραδοσιακό μουσικό όργανο της δημοτικής μας μουσικής με πανάρχαιες ελληνικές ρίζες. Διακρίνεται για την ξεχωριστή ομορφιά της μουσικής που παράγει, αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της λαϊκής παράδοσης και της πολιτισμικής ταυτότητας των Κρητών, αλλά και της πατρίδας μας γενικότερα. Έχει καταφέρει με επιτυχία, να αντιστέκεται στον εντυπωσιασμό των τεχνολογικών επιτευγμάτων και στην παγκοσμιοποίηση της κουλτούρας των πολιτών. 
      Θα μπορούσε, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, η κρητική λύρα πρώτον, να αναγνωριστεί και να χαρακτηριστεί, όπως και όλα τα παραδοσιακά όργανα, ως παραδοσιακό μουσικό όργανο και δεύτερον, να εισαχθεί στη διδασκαλία στο μάθημα της μουσικής στα σχολεία της Κρήτης. Μια τέτοια ενέργεια είναι αναγκαία και βασική προϋπόθεση, για την υποστήριξη της διατήρησης και ανάδειξης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και ταυτότητας για κάθε τόπο ξεχωριστά της χώρας μας. 
      Παράλληλα, μεταδίδει στις νεότερες γενιές την πλούσια καλλιτεχνική και λαϊκή μας παράδοση. Η διδασκαλία της κρητικής λύρας στα σχολεία της Κρήτης και όχι μόνο στα μουσικά σχολεία, αφ’ ενός θα εμπλουτίσει τις γνώσεις των μαθητών και αφ’ ετέρου θα αναδείξει τη σπουδαιότητα του ιδιαίτερου αυτού μουσικού οργάνου. Σας παρακαλώ να δούμε αυτό το θέμα προσεκτικά, κύριε Υπουργέ.
      Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικές προσπάθειες, για την αναβάθμιση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Κάποια σημεία αναφέρθηκαν στη χθεσινή συζήτηση, θα σταθώ όμως στο θέμα της αξιολόγησης. Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος είναι αναγκαία και πρέπει να προχωρήσει. Οφείλουμε να στηρίξουμε όλοι μαζί αυτήν την προσπάθεια. Η αξιολόγηση, αποσκοπεί στη βελτίωση της εκπαίδευσης και πρέπει να πάψουμε να την αντιμετωπίζουμε ως ένα ταμπού. Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη, που δεν εφαρμόζεται η αρχή της αξιολόγησης στην εκπαίδευση. Εάν πραγματικά επιθυμούμε –και εμείς το επιθυμούμε- να φτιάξουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα σύγχρονο κα αποδοτικό, που να ανταποκρίνεται επάξια στις προκλήσεις του 21ου αιώνα, δεν αρκεί μόνο να θέτουμε στόχους. Πρέπει, επίσης, να υπάρχει δυνατότητα να αξιολογούμε αυτούς τους στόχους, να ελέγχουμε τι λάθος κάναμε, να μπορούμε να βελτιώσουμε, να δούμε πώς μπορούμε να επιτύχουμε την περαιτέρω βελτίωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
      Για να το καταφέρουμε αυτό, πρέπει να γίνεται αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος, του εκπαιδευτικού έργου του ίδιου του εκπαιδευτικού, του ίδιου του μαθητή. Η αξιολόγηση του μαθητή, κύριοι συνάδελφοι, είναι η μόνη που πραγματοποιείται στο εκπαιδευτικό μας σύστημα στη χώρα μας και αυτή όμως προβληματικά, αφού αξιολογείται ο μαθητής, κυρίως, διαπιστωτικά και όχι διαγνωστικά όπως θα έπρεπε. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το παρόν σχέδιο νόμου, εντάσσεται στη γενικότερη πολιτική της Κυβέρνησης για την αναβάθμιση της παιδείας, βάζοντας στο επίκεντρο τους εκπαιδευτικούς, τον πυρήνα του συστήματος.
      Κύριοι συνάδελφοι, δίνουμε έμφαση στην εκπαίδευση, που απαιτεί η νέα εποχή, η κοινωνία της γνώσης, η ψηφιακή επανάσταση. Η βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος είναι μια αέναη διαδικασία. Δεν γίνεται μία φορά και μετά το ξεχνάμε. Πρέπει να προσαρμόζεται στις κοινωνικές ανάγκες και στις επιστημονικές και διεθνείς εξελίξεις, στις νέες προκλήσεις και απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής. Πρέπει να ατενίζει το μέλλον και να μη μένει προσκολλημένη σε πρακτικές του χθες. Σ’ αυτήν την προσπάθεια, πιστεύω ότι είμαστε όλοι συνοδοιπόροι.
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
      Το λόγο έχει ο κ. Μαγκριώτης.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Θα συμφωνήσω με τον εισηγητή μας κ. Μπόλαρη, αλλά και με άλλους αγορητές της Αντιπολίτευσης, ακόμα και με τους έμμεσους υπαινιγμούς συναδέλφων της Συμπολίτευσης, πως και με το νομοθέτημα αυτό που συζητούμε, αποκαλύπτεται η αδυναμία της πολιτείας να σχεδιάσει, να νομοθετήσει και να υλοποιήσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης, ένα σχέδιο, που θα περιλαμβάνει όλες τις βαθμίδες, θα προσφέρει ποιοτικές και ανταγωνιστικές γνώσεις, θα καθιστά ελκυστικές τις σπουδές και, φυσικά, τα πτυχία στην αγορά εργασίας και στην παραγωγή.
      Όλοι οι δείκτες της διεθνούς αξιολόγησης αποκαλύπτουν ότι το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα μας, έχει βαθύτατα προβλήματα και φιλοσοφικού προσανατολισμού και δομικά και θεσμικά, προβλήματα παραγωγικότητας και φυσικά, προβλήματα των σχέσεών του με την κοινωνία, την παραγωγή και την οικονομία.
      Αυτή η σταθερή υποχώρηση, φαίνεται πως δεν προβληματίζει καθόλου την Κυβέρνηση. Γι’ αυτό και από την αρχή της ανάληψης της εξουσίας, από το Μάρτιο του 2004, πολιτεύεται αποσπασματικά και περισσότερο επικοινωνιακά, διευθετεί είτε δευτερεύοντα θέματα, είτε θέματα προσωπικού χαρακτήρα. Δεν έχει τολμήσει μέχρι τώρα να ανοίξει έναν ουσιαστικό δημόσιο διάλογο με τους φορείς της εκπαίδευσης, με την κοινωνία, με τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, γι’ αυτό το μέγα θέμα, ανεξάρτητα αν η ίδια, όλα τα κόμματα, οι πάντες λένε ότι η παιδεία και η εκπαίδευση πλέον, πρέπει να καταστούν το επίκεντρο του ενδιαφέροντος όλων. Διότι στις σύγχρονες κοινωνίες, η ανάπτυξη, η ευημερία και η προοπτική τους στηρίζεται πλέον στη γνώση, μία γνώση που είναι ποιοτική, ανταγωνιστική, που κοινωνικοποιεί το άτομο, το εντάσσει στο σύνολο και δεν το καθιστά ανταγωνιστικό, μία γνώση, που είναι συνδεδεμένη με τον παραγωγικό και κοινωνικό ιστό, με το χώρο της οικονομίας.
      Τα ίδια προβλήματα έχουν και τα εκπαιδευτικά συστήματα όλων των χωρών σ’ όλον τον κόσμο, γιατί αυτό το άλμα που έκανε τις τελευταίες δεκαετίες η οικονομία και η κοινωνία -που οφείλεται στις μεγάλες τεχνολογικές και επιστημονικές ανακαλύψεις και στην ταυτόχρονη και γρήγορη ενσωμάτωση των επιτευγμάτων της επιστήμης στον παραγωγικό και κοινωνικό ιστό- δημιούργησε νέα δεδομένα και νέες ανάγκες.
      Δυστυχώς, τα εκπαιδευτικά συστήματα δεν μπόρεσαν να τις παρακολουθήσουν. Πολύ περισσότερο, εκπαιδευτικά συστήματα, όπως το δικό μας, που ήταν πίσω από τις ανάγκες της εποχής ούτως ή άλλως, έμειναν ακόμα πιο πίσω. 
      Αυτήν τη διάγνωση, η Κυβέρνηση, ενώ στη ρητορική της φαίνεται να την υιοθετεί, εν τούτοις στην πράξη, στο νομοθετικό και κυβερνητικό της έργο, δεν φαίνεται καθόλου να την υιοθετεί. Μάλιστα, πρόσφατα, θα έχετε όλοι διαβάσει ότι αντίστοιχα προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι χώρες με τα πιο ανεπτυγμένα εκπαιδευτικά συστήματα, όπως είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, οι οποίες μέχρι πριν από μερικά χρόνια, είχαν δώσει βάρος κυρίως στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, την έρευνα, τη μεταπτυχιακή εκπαίδευση, προσελκύοντας μεταπτυχιακούς, κυρίως, φοιτητές και ερευνητές απ’ όλον τον κόσμο και ειδικά από τις υπό ανάπτυξη χώρες. Δεν έδωσε βάρος στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, διότι το μόνο που την ενδιέφερε, ήταν η ένταση της οικονομικής δραστηριότητας και η αξιοποίηση ορισμένων στελεχών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και κυρίως, όπως είπα, της ερευνητικής και της μεταπτυχιακής για την οικονομία της και το διεθνή ανταγωνισμό της.
      Σήμερα που αυτές οι χώρες έχουν πλέον αρχίσει και αναπτύσσονται και συγκρατούν τους καλούς φοιτητές τους, τα καλά μυαλά, το πρόβλημα και το κενό στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι μεγάλο. Για πρώτη φορά, στα προεκλογικά προγράμματα όλων των υποψηφίων Προέδρων και ειδικότερα των υποψηφίων του Δημοκρατικού Κόμματος, με έμφαση στο πρόγραμμα του κ. Μπάρακ Ομπάμα, αναφέρεται ως προτεραιότητα, η ενίσχυση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και ειδικά ορισμένων κλάδων και ειδικοτήτων, όπως των μαθηματικών και της φυσικής που είχαν τελείως παραμεληθεί και υποβαθμιστεί, γιατί ακριβώς ήταν άλλη η επιλογή των Ηνωμένων Πολιτειών.
      Αλλού έριξαν το βάρος τους, εκμεταλλευόμενοι τη δίψα των ταλαντούχων παιδιών των χωρών του τρίτου κόσμου, για να προχωρήσουν μπροστά. 
      Αυτή, λοιπόν, την πραγματικότητα σε παγκόσμιο πλέον επίπεδο, πολύ πιο έντονη στη χώρα μας για τους λόγους που είπα, δεν τη βλέπει η Κυβέρνηση. Άρα και με το νομοθέτημα αυτό, όπως και στο παρελθόν και με τις δικές μας κυβερνήσεις, αδικούμε το χώρο της εκπαίδευσης, τους ανθρώπους της εκπαίδευσης και φυσικά τη νέα γενιά και το αύριο. 
      Κύριε Υπουργέ, ευτυχώς που αποσύρατε τη διάταξη, που αναφερόταν στους μεταπτυχιακούς του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του πρώτου ουσιαστικού μεταπτυχιακού τμήματος στη χώρα, που έχει στελεχώσει όλους τους μεγάλους οργανισμούς και ήταν η ραχοκοκαλιά της ανάπτυξης τους με πρώτο τον Ο.Τ.Ε.. Μάλιστα οφείλω να σας πω ότι Ευρωβουλευτής του κόμματός σας, ο κ. Βακάλης, ως Πρόεδρος των φοιτητών Φυσικού εκείνα τα χρόνια, τη δεκαετία του ’60, μαζί βεβαίως με τους άλλους φοιτητές του Φυσικού Τμήματος τότε, πρωταγωνίστησαν στη δημιουργία αυτού του μεταπτυχιακού τμήματος και στη κατοχύρωση των επαγγελματικών του δικαιωμάτων. Ευτυχώς, λοιπόν, που το αποσύρατε, γιατί πράγματι δεν είχε ερμηνεία, δεν μπορούσε να ερμηνευθεί αυτή σας η παρέμβαση. Ελπίζουμε να μην το επαναφέρετε με την ίδια μορφή. 
      Κύριε Υπουργέ, στο θέμα των αναπληρωτών με πολλές ερωτήσεις, εκφράζοντας την αγωνία αυτών των ανθρώπων, είχα παρέμβει προς την Κυβέρνησή σας, για τη ρύθμιση του θέματος αυτού. 
      Η ρύθμιση έχει ένα διπλό χαρακτήρα, έναν μεταβατικό, για αυτούς που πλέον είναι πάρα πολλά χρόνια και έχουν αξιολογηθεί από την εκπαιδευτική κοινότητα και από τους μαθητές ότι είναι ικανοί, αλλά και από την πολιτεία και ταλαιπωρούνταν χρόνια στην ανασφάλεια. Και μάλιστα τους κακομεταχειριστήκατε για ένα διάστημα, τα πρώτα χρόνια, θεωρώντας ότι για να είναι αναπληρωτές, κάποια σχέση μπορεί να έχουν με την προηγούμενη κυβέρνηση. Τους δίνετε ένα περιθώριο πέντε, έξι χρόνων βεβαίως για τη μονιμοποίηση. Είναι πολύ μεγάλο το περιθώριο αυτό. Πολλοί από αυτούς, ήδη μπορούν να έχουν βρει και άλλες δουλειές και δεν θα αξιοποιήσουν το νομοθέτημα αυτό. Πρέπει να είναι πιο σφικτός και περιορισμένος ο χρόνος. Έχουν αποδείξει όπως είπα την επάρκειά τους και τις ικανότητές τους και η εκπαίδευση τους έχει ανάγκη. Το πρώτο είναι αυτό. 
      Θα έπρεπε όμως αυτή, να είναι μια διάταξη μεταβατικού χαρακτήρα και να υπάρχει ένα πλαίσιο μιας ριζικής λύσης στο θέμα των αναπληρωτών, γιατί και πάλι το πρόβλημα θα έρθει μπροστά: Είναι η επανάληψη και η χρήση της πελατειακής σας λογικής, μιας αντίληψης ομηρίας και ελέγχου των ανθρώπων και ειδικά επιστημόνων. Αυτή είναι η παρατήρηση και η πρότασή μας. 
      Στο θέμα των μουσικών σχολείων επιτέλους να δώσουμε λύση, σ’ αυτή την καινοτομία των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που άφησε όμως σε εκκρεμότητα προβλήματα θεσμικά ή και προβλήματα που δημιούργησε η ίδια η ζωή και η πραγματικότητα. Θα πρέπει επιτέλους αυτά τα θεσμικά προβλήματα να τα λύσουμε, για να πάψουν να είναι εξαρτώμενα της κεντρικής διοίκησης και του Υπουργείου και των βουλών της εκάστοτε κυβέρνησης, των κυβερνητικών και κρατικών αξιωματούχων. Επιτέλους, να ρυθμιστούν τα επαγγελματικά δικαιωμάτων των πτυχιούχων των μουσικών σχολών, των τμημάτων των σχολών Καλών Τεχνών, όπως είναι το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης αλλά και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, των άλλων πανεπιστημιακών σχολών και φυσικά των ωδείων κρατικών και μη, που πολλά από αυτά προσφέρουν πολύ αξιόλογες υπηρεσίες. 
      Υπάρχει το θέμα των τοπικών σχολικών προγραμμάτων για τα θέματα της μουσικής, όπως έθεσε και ο συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας με τους λαϊκούς οργανοπαίχτες και τη δημοτικολαϊκή μουσική. 
      Να, λοιπόν, η πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την διαμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων και περιφερειακά και τοπικά και όχι μόνο από την κεντρική αρτηριοσκληρωτική διοίκηση του εκάστοτε, του Υπουργείου Παιδείας ή του κάθε κεντρικού Υπουργείου. 
      Να, λοιπόν, εδώ πώς αυτή η πρότασή μας αναδεικνύεται ζωτική. Και χαίρομαι που και συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας την υιοθετούν, πρέπει όμως να την υιοθετήσει και η Κυβέρνηση. 
      Θα τελειώσω με το θέμα των βιβλιοθηκών. Ξέρετε το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί. Ήταν χρηματοδοτούμενες από το Ε.Π.Ε.Α.Ε.Κ. του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. 
      Ήταν ένας θεσμός πολύ σημαντικός, ειδικά τώρα που ομιλείτε και εσείς για την ανάγκη της ποιοτικής αναβάθμισης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Λοιπόν, δώστε λύση στο πρόβλημα, είναι πολύ αξιόλογοι άνθρωποι, έχουν φτιάξει μια δομή ολοκληρωμένη, τα πανεπιστήμια και οι φοιτητές τους έχουν ανάγκη, δώστε ριζική λύση. Άλλωστε, γι’ αυτό διεκδικείτε και διεκδικήσατε την ψήφο του ελληνικού λαού, γι’ αυτό σας ψήφισαν, να δώσετε λύση στα προβλήματα και όχι φυσικά να οξύνετε αυτά. 
      Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
       ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Μαγκριώτη. 
      Το λόγο έχει ο κ. Σγουρίδης.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Τα περί της φιλοσοφίας αυτού του νομοσχεδίου που δεν είχε αρχή, αλλά ήταν επίλυση κάποιων ζητημάτων που απασχολούσαν το προσωπικό της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μαζί και άλλες διατάξεις, τα ανέλυσα χθες στην τοποθέτησή μου επί της αρχής, όπου εκεί είπα ότι η σκέψη της επίλυσης των προβλημάτων αυτών, είναι μια σκέψη που βασίζεται στην αρχή του ενός ανδρός. Τα πάντα τα αποφασίζει ο Υπουργός, τίποτε άλλο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ενίοτε και μιας γυναίκας. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Ναι, αλλά το βάζω κατά την αρχαία ρήση. «Ενός ανδρός αρχή» έλεγε ο Αριστοτέλης. Θα πω «ενός στελέχους αρχή», να το βάλω έτσι. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Είχε δικαίωμα και ο Αριστοτέλης στο λάθος.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Σίγουρα ναι και είμαι υπέρμαχος, του ότι οι γυναίκες θα πρέπει να συμμετέχουν και συμμετέχουν ενεργά σ’ όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής. Είναι στήριγμα και πολλές φορές με καθαρότερη σκέψη απ’ ό,τι εμείς οι άνδρες.
      Έτσι, λοιπόν, επανέρχομαι σ’ αυτά τα οποία είχα πει προηγουμένως, να πω ότι θα προτείνω τις εξής διορθώσεις στα άρθρα του νομοσχεδίου για να γίνουν, αν θέλετε, κύριοι συνάδελφοι, πλέον βατά και διαχρονικά.
      Στο άρθρο 5, κύριε Υφυπουργέ, λέτε ότι όσοι εκπαιδευτικοί συμπληρώνουν την 30-6-2008 πραγματική προϋπηρεσία τουλάχιστον τριάντα μηνών προσωρινού αναπληρωτή ή ωρομίσθιου εκπαιδευτικού σε δημόσια σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αρμοδιότητας κ.λπ. -να μην το διαβάζω όλο- παρατείνεται μέχρι την τάδε ημερομηνία κ.λπ. για τις προσλήψεις. Θα έλεγα, για να γίνει, αν θέλετε μια πάγια διάταξη, να λέτε ότι όσοι εκπαιδευτικοί ανεξάρτητα ημερομηνίας συμπληρώσουν το χρόνο των τριάντα μηνών του προσωρινού ή αναπληρωτή ή ωρομίσθιου εκπαιδευτικού σε δημόσια σχολεία προσλαμβάνονται παγίως, όχι αυτοί στις 30 του μηνός Ιουνίου του 2008. Δηλαδή το σύστημα, δεν αναπαράγει καινούργιους ωρομίσθιους και καινούργιους αναπληρωτές; Αναπαράγει. Άρα αφήστε το χωρίς ημερομηνία.
      Έρχομαι στο άρθρο 8. Λέτε εδώ ότι με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ρυθμίζονται θέματα που αφορούν τη διαδικασία πρόσληψης προσωρινών αναπληρωτών και ωρομισθίων εκπαιδευτικών. Αντί να βάλετε «με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων», πείτε: «και κατόπιν εισηγήσεως του εκπαιδευτικού συμβουλίου» ή πείτε «κατόπιν εισηγήσεως ενός οργάνου, όπου τα κριτήρια…» και να περιγράψετε τα κριτήρια και αφήστε την απόφαση του Υπουργού. Σαφώς με απόφαση του Υπουργού, αλλά μ’ αυτά τα κριτήρια. Άρα τι σημαίνει εδώ μέσα; Είμαι εγώ αύριο Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων και λέω ότι τα κριτήρια τα διαμορφώνω αλλιώς. Εσείς τα κάνετε έτσι, μεθαύριο ο άλλος συνάδελφος θα τα μετατρέψει διαφορετικά. Γι’ αυτό επιμένω στις πάγιες διαδικασίες. 
      Άρθρο 10. Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, καταρτίζεται ενιαίο μητρώο των εκπαιδευτικών ενηλίκων του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. 
      Το μητρώο αυτό, κύριε Υφυπουργέ, απαρτίζεται από «τσιμπητούς». Ποια είναι η διαδικασία με την οποία καταρτίζεται το μητρώο; 
      Έρχομαι στο θέμα των μουσικών. Εδώ οφείλω να σας πω ότι η χώρα έχει αποκτήσει μουσική παιδεία, η οποία βγαίνει μέσα από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, από ανώτατες σχολές. Πάψαμε να έχουμε εμπειροτέχνες μουσικούς. Άρα εδώ, θα πρέπει να βάλουμε ένα φραγμό και να πούμε ότι όσοι μέχρι αυτήν την ημερομηνία είναι μεν εμπειροτέχνες μουσικοί, αλλά έχουν ενταχθεί στη σχολική εκπαίδευση, αυτούς τους μονιμοποιούμε. Πέραν τούτου, οι προσλήψεις θα γίνονται από αυτούς, που θα βγουν από τα μουσικά λύκεια και από τις μουσικές σχολές που βρίσκονται στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στην Κέρκυρα. Πρέπει να διαλυθεί αυτό το θολό τοπίο που υπάρχει γύρω από το θέμα της μουσικής εκπαίδευσης.
      Ακόμη πρέπει να πω, ότι θα να είναι καλό σε κάθε γυμνάσιο, σε κάθε λύκειο, να μπει υποχρεωτικώς το μάθημα της μουσικής. Για παράδειγμα, δεν συνάντησα πολίτη εβραϊκής καταγωγής που να μη παίζει δύο όργανα, χώρια από τις δύο γλώσσες που μιλά. Δεν είναι τυχαίο αυτό. Είναι συγκεκριμένη στρατηγική. Επιτέλους, ας την αποκτήσουμε και εμείς. Μπορεί να φαίνεται ότι υπάρχει κόστος αλλά στην ουσία έχουμε τεράστιο όφελος. 
      Για το θέμα του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων, ότι θα πρέπει να μπορεί να κατασκευάζει κτήρια στην Ήπειρο και στη Θράκη, συμφωνώ και είναι σωστό. 
      Θέλω να σας ρωτήσω: Σκέπτεστε, κύριε Υφυπουργέ, να κάνετε δεκτή την πρόταση περί δίγλωσσων νηπιαγωγείων στη Θράκη; 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Δεν είμαι έτοιμος να σας απαντήσω.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ. 
      Κρίνω, λοιπόν, ότι θα μπορούσε αυτό το νομοσχέδιο με κάποιες συγκεκριμένες φραστικές αλλαγές, να γίνει ένα διαχρονικό νομοσχέδιο. Δυστυχώς δεν το κάνετε. Παραμένετε στη δική σας φιλοσοφία, τη συντηρητική φιλοσοφία, ότι οι εκπαιδευτικοί, θα πρέπει να βρίσκονται υπό τον πολιτικό έλεγχο της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας και όχι να ελέγχονται μέσα από πάγιες διαδικασίες.
      Γι’ αυτόν το λόγο, εμείς καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής, πλην συγκεκριμένων άρθρων, που ο κ. Μπόλαρης είπε ότι εμείς θα τα ψηφίσουμε, γιατί τα θεωρούμε θετικά. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Παυλίδης, έχει το λόγο.
      Του ευχόμαστε να είναι όλα καλά με τη Ρόδο.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Κατά τη χθεσινή παρέμβασή μου, ομιλών επί της αρχής του νομοσχεδίου πέραν της γενικής τοποθέτησής μου, ιδιαιτέρως σχολίασα τα άρθρα 1, 14, 15 και 17. Σχολίασα ιδιαιτέρως το άρθρο 1, το αναφερόμενο στην περίπτωση των φυσικών ραδιοηλεκτρολόγων, οι οποίοι μέχρι σήμερα υπηρετούν στη μέση εκπαίδευση. Η αντίληψη που είχε διαμορφωθεί, είχα την αίσθηση ότι δημιουργούσε πρόβλημα. Χαίρομαι όμως, γιατί η αντίδραση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου ήταν άμεση. Εκάματε μια σωστή επέμβαση και αποσύρατε τις παραγράφους 4 και 5. Πάντως, επιμένω να ισχυρίζομαι ότι η προσφορά αυτή των επιστημόνων επί τόσα χρόνια είναι ουσιαστική, είναι θετική και δε νομίζω ότι πρέπει να μεταβληθεί το καθεστώς τους. Αν πρέπει να εμπλουτισθεί, είναι μια άλλη υπόθεση. Εσείς θα το δείτε και όποτε είσθε έτοιμος να μας παρουσιάσετε απόψεις, εμείς πολύ ευχαρίστως να μετάσχουμε στη συζήτηση επ’ αυτού του θέματος.
      Πάντως, ιδιαιτέρως ευχαριστώ για τη θετική τοποθέτηση επί προτάσεώς μου.
      Η σημερινή παρέμβαση θα περιοριστεί στο σχολιασμό δύο ακόμη άρθρων. 
      Πρώτον, στο άρθρο 16, στο οποίο σαφώς προσδιορίζεται ποια πρέπει να είναι η συμπεριφορά των εκπαιδευτικών, οι οποίοι τοποθετούνται στο εξωτερικό. Η τοποθέτηση στο εξωτερικό, δεν είναι «μπήκαμε σ’ ένα καφενείο, ήπιαμε καφέ και φύγαμε όποτε θέλουμε», «κάνουμε τη δουλίτσα μας και τώρα γυρνάμε στο σπίτι μας», αλλά αναλαμβάνουμε υποχρεώσεις έναντι του ελληνικού δημοσίου –διά του Υπουργείου Παιδείας- και έναντι αυτών, οι οποίοι δέχονται τις διδαχές μας, οι μαθητές, δηλαδή. 
      Λέγετε, όμως, εσείς ότι αν υποθέσουμε ότι για κάποιο λόγο διακόπτουν την παραμονή τους στο εξωτερικό κατά τη διάρκεια της τριετίας, πέραν των άλλων, δεν μπορούν να υποβάλουν αίτηση απόσπασης για το επόμενο της διακοπής ή της ανάκλησης σχολικού έτους. 
      Πρότασή μου: Χάνουν το δικαίωμα! Χάνουν το δικαίωμα! Έχουμε πολλές περιπτώσεις, ορισμένες είναι συμπαθείς, ορισμένες ενέχουν και την υποψία της σκοπιμότητος «επιστρέφω, τακτοποιούμαι εδώ και ξανά υποβάλλω αίτηση, η οποία πιθανώς να τύχει και θετικής αντιμετωπίσεως, ξανά στο εξωτερικό».
      Αυτά τα λεγόμενα «σούρτα-φέρτα» καλό θα είναι να κοπούν. Κύριε εκπαιδευτικέ, πήγες έξω, διαπίστωσες ότι δεν μπορείς να παραμείνεις επί θητεία τάδε; Επιστρέφεις. Τέλος! Χάνεις το δικαίωμα!
      Εισηγούμαι να διαγραφεί το «δεν μπορούν να υποβάλουν αίτηση απόσπασης για το επόμενο της διακοπής ή της ανάκλησης σχολικό έτος» και να διαμορφωθεί ως εξής: «Δεν μπορούν να υποβάλουν νέα αίτηση». Full stop!
      Στο άρθρο 18, υπογραμμίζω με θετική αντίληψη την πρωτοβουλία σας να γενικεύσετε τις δραστηριότητες του Γενικού Συμβουλίου Βιβλιοθηκών και να τις επεκτείνετε στην περίπτωση των Γενικών Αρχείων του Κράτους και της Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης, δυο εξαιρετικές δραστηριότητες, οι οποίες αν κατάλληλα και εκσυγχρονισμένα πλέον αναπτυχθούν, μπορούν να προσφέρουν εξαιρετικές υπηρεσίες. 
      Και αναφέρομαι, κύριοι συνάδελφοι, στην περίπτωση των νησιών. Συγχωρείστε μου αυτήν την εμμονή στα νησιά. Εκεί ζω, αυτά ξέρω, από νησιώτες περιβάλλομαι και κάθε λίγο και λιγάκι –ίσως και μονότονα- κάνω αναφορά στα της ζωής μας. 
      Γενικά Αρχεία του Κράτους, κυρία Πρόεδρε, σε νησιωτικούς νομούς. Λέσβος, Χίος, Σάμος, Κυκλάδες, Δωδεκάνησα και κυρίως, στους τέσσερις παραμεθόριους. Πλούτος, πλούτος! Ιστορικά στοιχεία, που οι ερευνητές χρόνια να τα μελετούν δεν θα έχουν τέλος. Ξεκίνησε μια προσπάθεια ψηφιοποιήσεως των Γενικών Αρχείων του Κράτους. Νομός-μοντέλο, πιλοτική παρέμβαση, ο Νομός Σάμου. 
      Γενικά Αρχεία του Κράτους. Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, τώρα που γενικεύεται πάλι η δραστηριότης του Συμβουλίου Βιβλιοθηκών και μετατρέπεται σε Γενικό Συμβούλιο Βιβλιοθηκών, Γενικών Αρχείων Κράτους και Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης, αυτή η προσπάθεια, να επεκταθεί και στους υπολοίπους παραμεθόριους νησιωτικούς νομούς. 
      Είναι σκόπιμο, καθίσταται επιβεβλημένο και λόγω των διαφόρων κατά καιρούς συζητουμένων. Νομίζω πως είναι υποχρέωση του Υπουργείου σας –και επ’ ευκαιρία συζητήσεως του άρθρου- να επεκτείνει αυτήν τη δραστηριότητα. 
      Για τα υπόλοιπα, θεωρώ πως το νομοσχέδιο δεν είναι μαγικό ραβδάκι, «λύνουμε τα πάντα, επιλύουμε όλα τα προβλήματα», αλλά κάνει παρεμβάσεις ουσίας, δίνει λύσεις σε προβλήματα, που εσύρονται επί χρόνια από γραφείου εις γραφείον και νομίζω, πως θα τύχει και θετικής αντιμετωπίσεως και απ’ αυτούς που θα κληθούν να το εφαρμόσουν. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Παυλίδη. 
      Ως προτασσόμενη δευτερολογία έχει το λόγο ο κ. Στρατάκης για τέσσερα λεπτά. 
      ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
      Κύριε Υπουργέ, δεν τοποθετήθηκα χθες επί της αρχής, διότι –όπως ειπώθηκε και από άλλους συναδέλφους- το σχέδιο νόμου δεν έχει αρχή. Και θα περίμενε κάποιος, με τόσες πολλές εκκρεμότητες στο χώρο της παιδείας, να έλθει κάποια στιγμή εδώ ένα νομοσχέδιο, που να ρυθμίζει το σύνολο των θεμάτων που υπάρχουν. 
      Τι παρατηρούμε, όμως; Φέρνετε το ένα νομοσχέδιο μετά το άλλο και προσπαθείτε να διορθώσετε δικές σας νομοθετικές ρυθμίσεις. Χαρακτηριστικό είναι αυτό που αναφέρεται στο άρθρο 20, που επανέρχεται σε μια διάταξη του 1992, καταργώντας νόμο του 2007. 
      Στην πράξη, δηλαδή, σημαίνει ότι το Υπουργείο Παιδείας δεν έχει σταθμίσει ακόμα το σύνολο των περιπτώσεων που πρέπει να ρυθμίσει, να αποκαταστήσει αδικίες ή οτιδήποτε άλλο, με αποτέλεσμα βέβαια και στη συγκεκριμένη περίπτωση, να έχουμε αυτά που συμβαίνουν εδώ. 
      Είχατε βάλει δηλαδή, στο άρθρο 1 του σχεδίου νόμου, αυτά που αναφέρετε στους ραδιοηλεκτρολόγους και το αποσύρατε. Καλώς το αποσύρατε. Αλλά με αυτόν τον τρόπο, κύριε Υπουργέ, δεν θα μπορέσουμε να λύσουμε τα προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης, όπως ακριβώς τα βιώνουμε, όπως ακριβώς μας μεταφέρονται, ή αν θέλετε, όπως αυτοί που είναι μέσα στο χώρο της εκπαίδευσης τα αντιλαμβάνονται, γιατί τα υφίστανται. 
      Άρα, λοιπόν, θα θέλαμε πραγματικά να σας πούμε ότι υπάρχει ανάγκη μιας ουσιαστικής ρύθμισης όλων των θεμάτων, αλλά σε μία βάση εντελώς διαφορετική απ’ αυτήν που αντιμετωπίζετε σήμερα τα πράγματα. Τα αντιμετωπίζετε εντελώς καιροσκοπικά, προσπαθείτε να κάνετε διευθετήσεις, με βάση κομματικά ή ρουσφετολογικά κριτήρια και τίποτα περισσότερο. Αυτό νομίζω ότι είναι κάτι το οποίο σας το επισημάναμε και άλλες φορές, σας το λέμε και τώρα και ίσως το να βρεθεί κάποια στιγμή λύση, με βάση συγκεκριμένες αρχές και διαδικασίες, για το πώς θα ρυθμίζονται τα θέματα της δημόσιας εκπαίδευσης, είναι ζητούμενο. Και είναι ζητούμενο, κύριε Υπουργέ, γιατί ο χώρος αυτός, δεν είναι ότι εξυπηρετεί μόνο κάποιους εργαζόμενους ή κάποιους που εκπαιδεύονται. Είναι αν θέλετε και φυτώριο μάθησης, μέσα από το οποίο θα πρέπει να εκπέμπεται και να διαχέεται στην κοινωνία η αξιοκρατία, η επιστημοσύνη και όλα αυτά τα οποία μπορούν να συμβάλουν στη διαμόρφωση μιας καλύτερης ελληνικής κοινωνίας και αυτό δυστυχώς δεν το προσπαθήσατε και μ’ αυτό το σχέδιο νόμου.
      Θέλω να κάμω, στον περιορισμένο χρόνο που έχω, μερικές παρατηρήσεις σε επί μέρους άρθρα. Νομίζω ότι αυτό το θέμα που δεν θίγεται καν, με τους ωρομισθίους του Ο.Α.Ε.Δ., είναι ένα πρόβλημα που αφορά και αυτό την εκπαίδευση και δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για τα Ινστιτούτα Διά Βίου Μόρφωσης και να μην αναφερόμαστε σ’ έναν άλλο χώρο που παρέχει εκπαίδευση, έστω και εάν αυτός εντάσσεται σ’ άλλο Υπουργείο. Εν πάση περιπτώσει, νομίζω ότι τα θέματα της εκπαίδευσης θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται συνολικά. Θα ήθελα, λοιπόν, να μας πείτε, εάν κάποια στιγμή σκέφτεστε να ρυθμίσετε και αυτά τα θέματα. Αυτό είναι το ένα.
      Δεύτερον, όσον αφορά αυτά που αναφέρονται στο άρθρο 5 για τους μουσικούς, όπου οι άνθρωποι της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης ζητούν την απόσυρση της παραγράφου 5, γιατί θεωρούν ότι πραγματικά έτσι θίγεται ο πυρήνας της επιστημοσύνης της γνώσης. Διότι, εάν όντως ακολουθήσουμε αυτήν τη διαδικασία, είναι δεδομένο ότι δεν μπαίνει διαδικασία αξιοκρατίας. Και βέβαια, κανείς δεν λέει ότι αν κάποιοι άνθρωποι εργάζονται, να χάσουν τη δουλειά τους ή οτιδήποτε άλλο, αλλά από ένα σημείο και μετά, θα πρέπει να αρχίσουν αυτές οι διαδικασίες να εφαρμόζονται στο ακέραιο.
      Και βέβαια, στον ελάχιστο χρόνο που έχω, θέλω να έρθω στο άρθρο 15, για να πω μερικά πράγματα που έχουν να κάνουν με τις αποσπάσεις στο εξωτερικό. Κύριε Υπουργέ, καλώς υιοθετήσατε την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να πάμε από τα πέντε στα εννέα χρόνια, δηλαδή στα εφτά συν δύο, όπως ακριβώς προβλέπεται. Αλλά δημιουργείτε ένα θέμα, με βάση τις δικές σας αποφάσεις και δεν είναι δυνατόν να καταργείτε δικές σας αποφάσεις που εσείς πήρατε. Βάλατε κάποιες διαδικασίες, κάποιοι άνθρωποι εντάχθηκαν σ’ ένα πλαίσιο, μέσα από αυτές τις αποφάσεις και τώρα τους λέτε όχι κύριοι, σταματήστε, δεν μπορείτε να πάτε έξω, επειδή πρέπει να συμπληρώσουν τα εννιά χρόνια αυτοί που ήταν πριν. Νομίζω ότι γι’ αυτό το πράγμα που δεν λύνεται με τις διατάξεις, όπως είναι εδώ, θα πρέπει να υπάρξει κάποια ρύθμιση. Διότι εκτιμούμε όλοι μας ότι η παιδεία των ομογενών είναι κάτι που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Δεν θα πρέπει, λοιπόν, σ’ αυτό το χώρο να δημιουργούμε τέτοιες καταστάσεις, γιατί διαμορφώνονται προβλήματα, που έχουν να κάνουν μ’ αυτούς που συνεισφέρουν στη βελτίωση της κατάστασης στην παιδεία των ομογενών.
      Σας ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Στρατάκη.
      Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο το οποίο συζητούμε σήμερα κατ’ άρθρο και ζητούμε την έγκριση της Βουλής, είναι νομοσχέδιο το οποίο ανταποκρίνεται στις επιτακτικές ανάγκες της εκπαιδευτικής κοινότητας, να λειτουργήσει με πληρότητα, με ομαλότητα, κατά την έναρξη του νέου σχολικού έτους και εντεύθεν. Είναι μία προσπάθεια αντιμετώπισης προβλημάτων, τα οποία αναφύονται, αναδεικνύονται στην καθημερινή της λειτουργία.
      Ξεκινώ από την παρατήρηση ότι η Κυβέρνηση δεν διαθέτει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο και αυτό είναι μεταβατικές διατάξεις. Θα σας πω ότι η Κυβέρνηση έχει αποδείξει εμπράκτως, ότι υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο για την εκπαιδευτική κοινότητα σ’ όλες τις βαθμίδες.
      Δυστυχώς σε κάθε νομοθετική μας πρωτοβουλία, συναντούμε την άγονη κριτική σας. Δεν συνεισφέρετε με δημιουργικό τρόπο, δεν επιθυμείτε την αντιμετώπιση των προβλημάτων. 
      Ανέφερα και χθες το βράδυ στην ομιλία μου ότι μια διάθεση υπεράσπισης της υφισταμένης κατάστασης, μια πρόθεση ακινησίας στην εκπαιδευτική κοινότητα, είναι αυτό το οποίο αναδεικνύει ο λόγος της Αντιπολίτευσης και σ’ αυτό βεβαίως, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε. 
      Απόδειξη ότι είμαστε ανοικτοί σε συζητήσεις και σε προτάσεις, είναι η κατηγορηματική δήλωση του Πρωθυπουργού της χώρας και οι πράξεις της πολιτικής μας, πρώτον, σ’ ό,τι αφορά την οργάνωση του εθνικού διαλόγου για την εκπαίδευση. Η εμπειρία των τεσσάρων προηγουμένων ετών δείχνει ότι αναζητούσατε ευκαιρίες να δραπετεύσετε από το διάλογο, να αποφύγετε τις ευθύνες. Αρνηθήκατε να δεσμευθείτε σε συγκεκριμένες προτάσεις, να δώσετε συγκεκριμένες απαντήσεις, σε ζητήματα τα οποία αναδεικνύονται μέσα από την καυτή επικαιρότητα και πραγματικότητα της σύγχρονης, οικονομικής, κοινωνικής και εκπαιδευτικής μας ζωής. Προσποιείστε ότι δεν καταλαβαίνετε, προσποιείστε ότι δεν τα γνωρίζετε και σπεύδετε να στηρίξετε συμπεριφορές, οι οποίες πολλές φορές εκδηλώνονται με ακραίο τρόπο. Αυτή είναι η στάση σας, σ’ ό,τι αφορά τα θέματα της εκπαίδευσης.
      Δεύτερον, γνωρίζετε ότι είναι δέσμευση του Πρωθυπουργού και της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, να ανοίξουμε τη συζήτηση σ’ αυτήν τη θητεία της Βουλής και της Κυβέρνησης, για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, για την ενίσχυση του λυκείου, την απελευθέρωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας στο λύκειο από την εξεταστική διαδικασία και την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και να συζητήσουμε τολμηρά και υπεύθυνα, παρακολουθώντας τα παραδείγματα της διεθνούς κοινότητος και να καταλήξουμε σε αποφάσεις, οι οποίες θα είναι αποφάσεις που θα αποκτήσουν νομική υπόσταση και θα είναι μακράς πνοής.
      Τρίτη απόδειξη, η συμπεριφορά μας εδώ κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου. Δεχθήκαμε να αποσύρουμε τρεις-τέσσερις παραγράφους και αυτό, γιατί δεχθήκαμε τις παρατηρήσεις σας. Και αυτό σπεύσατε να πείτε ότι είναι απόδειξη της προχειρότητος με την οποία νομοθετούμε. Εμείς είχαμε εισήγηση του Συνηγόρου του Πολίτη, στην οποία θελήσαμε να προσαρμόσουμε την υποχρέωση της πολιτείας. Το γεγονός ότι εισακούσαμε τις παρατηρήσεις σας, αυτομάτως οδηγεί στο συμπέρασμα στο οποίο θέλετε, για να κτυπήσετε, να πλήξετε και πάλι την Κυβέρνηση;
      Θέλω επίσης, να σημειώσω ότι από τη συζήτηση, η χθεσινή δευτερολογία του εισηγητή της Πλειοψηφίας, του κ. Σαλμά, είναι χαρακτηριστική για την αξία, για την υποχρέωση την οποία έχει η Αντιπολίτευση, για τη σημασία την οποία έχει για το δημόσιο λόγο, να καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις. Εις ουδένα από τα ερωτήματα του κ. Σαλμά απαντήσατε. 
      Και βεβαίως, για όλα τα άλλα τα οποία είπατε και σχολιάσατε πικρόχολα, ότι σας δήλωσα στην επιτροπή ότι η πολιτική ηγεσία ανταποκρίνεται στην εναρμόνιση των αιτημάτων των διαφόρων φορέων της εκπαίδευσης, δεν έχετε παρά να παρακολουθήσετε τις τοποθετήσεις των Βουλευτών, που έλαβαν το λόγο μόλις σήμερα. 
      Δεν θέλω να αναφερθώ προσωπικά στους συναδέλφους, διότι δεν το συνηθίζω, αλλά μόνο από μια τοποθέτηση, βρίσκω ότι είναι ξεκάθαρη η πρόθεση του συναδέλφου, να μας υποδείξει αυτήν ακριβώς την υποχρέωση να εναρμονίζουμε αιτήματα, να μπορούμε δηλαδή να ανταποκριθούμε στον ευρύτερο διάλογο εντός εκπαιδευτικής κοινότητος και στις προτάσεις των διαφόρων φορέων. Αυτό είναι ψόγος για την Κυβέρνηση; Δεν αντιλαμβάνομαι. Δηλαδή τόσο μακριά είστε από την κοινωνία; Δεν σας απασχολούν τα αιτήματα των κοινωνικών εταίρων; Δεν λαμβάνετε υπ’ όψιν τους ανθρώπους, οι οποίοι προσφέρουν τόσα χρόνια τις υπηρεσίες τους ως αναπληρωτές και ωρομίσθιοι και λέτε γιατί σας υπέδειξα ότι διατηρείτε μια εχθρική στάση απέναντί τους; Μα είναι αληθές, παρά το γεγονός ότι προσπαθείτε να ισορροπήσετε επί των πάντων και την ίδια ώρα να μας κατηγορείτε εμάς ότι δεν έχει αρχές και φιλοσοφία το νομοσχέδιο. 
      Επιτέλους, δεχθείτε την ειλικρινή μας πρόταση, η οποία αποτελεί και το κεντρικό σκεπτικό του προτεινομένου νόμου, ότι θέλουμε η εκπαιδευτική κοινότητα να λειτουργήσει με τα λιγότερα κατά το δυνατόν προβλήματα, ότι θέλουμε να τιμήσουμε και να αναγνωρίσουμε την προσφορά, χωρίς να αναιρούμε τις αρχές της αξιοκρατίας και της διαφάνειας όλων όσων εργάζονται για τα παιδιά μας. 
      Από πού προκύπτει ότι αρνούμαστε το Α.Σ.Ε.Π.; Υπάρχει κάποιος εκ των επιτυχόντων στο Α.Σ.Ε.Π. ο οποίος παραμερίζεται; Αντιθέτως επιβραβεύεται η επιτυχία στο Α.Σ.Ε.Π., διότι λέμε ότι η έχουσα ή ο έχων μία επιτυχία σε διαγωνισμό του Α.Σ.Ε.Π. και είκοσι τέσσερις μήνες προϋπηρεσία, εντάσσεται με όλα τα δικαιώματα, διορίζεται, αποκτά την ιδιότητα του μονίμου υπαλλήλου, του εκπαιδευτικού, με ρύθμιση την οποία συμπεριλαμβάνει ο νόμος. Άλλο είναι ότι δεν θέλετε αυτές οι ρυθμίσεις να αποτελούν πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης Καραμανλή, της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, διότι αυτά δεν βολεύουν αυτήν την πρόχειρη επιχειρηματολογία περί της ανάλγητης Δεξιάς κ.λπ. τα οποία σας έχω πει και άλλη φορά ότι είναι το άχρηστο οπλοστάσιο στη σημερινή εποχή και ουδείς ασχολείται. Μάλλον είναι ξένη γλώσσα όταν κάποιος απευθύνεται μ’ αυτά στην ελληνική κοινωνία στη σημερινή εποχή. 
      Επίσης, ούτε ρουσφέτι υπάρχει ούτε διατάξεις που αφορούν πρόσωπα. Αξιότιμε κύριε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μας μιλήσατε χθες για διατάξεις φωτογραφικές και οικογενειακές φωτογραφίες. Σας παρακαλώ πολύ μην κάνετε τόσο άδικες αξιολογήσεις, γιατί αδικείτε τον εαυτό σας και την αξιέπαινη παρουσία την οποία έχετε στο δημόσιο βίο της χώρας. Δεν είναι στις προθέσεις της πολιτικής ηγεσίας, στις προθέσεις του Υπουργείου να υπάρξουν τέτοιες διατάξεις. 
      Θέλω να σημειώσω ότι από τις τρεις τροπολογίες τις οποίες υπέβαλε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και ο ειδικός αγορητής του Συνασπισμού κ. Κοροβέσης, τη μία σε σχέση με τις αποσπάσεις των συζύγων-μελών Δ.Ε.Π., κύριε Κοροβέση, θα την κάνουμε αποδεκτή, υπό τις δεσμευτικές όμως παραμέτρους ότι θα πρέπει να εκπληρώνουν τις υπηρεσιακές τους υποχρεώσεις κατά τον πρώτο χρόνο ή στις δυσπρόσιτες περιοχές, γιατί αν το γενικεύσουμε, θα έχουμε ζήτημα. Εμείς αρνηθήκαμε να αποσπάσουμε και δεν αποσπούμε οποιονδήποτε πρωτοδιόριστο εκπαιδευτικό τοποθετείται σε κάποιο σημείο της χώρας, γιατί αυτό, θα ανοίξει έναν κύκλο στον οποίο στο τέλος δεν θα μπορούμε να έχουμε καμμία άμυνα. 
      Επίσης, σ’ ό,τι αφορά το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, σας βεβαιώνω ότι η τροπολογία αυτή δεν θα γίνει δεκτή, γιατί θα λειτουργήσει στη Θεσσαλονίκη. Ήδη η Κυβέρνηση αναζητεί χώρο για την εγκατάσταση του κέντρου. 
      Και σ’ ό,τι αφορά το πώς διορίζονται οι αναπληρωτές και το να υπάρξει κατάλογος μονίμων, η τροπολογία που έχετε καταθέσει, αναφέρεται σε ορισμένα τμήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας, όπως τα εκκλησιαστικά λύκεια και η Σιβιτανίδειος, για τα οποία χθες είχα την ευκαιρία να εξηγήσω ότι ανεξαρτήτως του ότι δεν προσλαμβάνονται από την λίστα των αναπληρωτών και ωρομισθίων, εντούτοις φέτος και για πρώτη φορά οι αιτήσεις οι οποίες υπεβλήθησαν, έχουν αξιολογηθεί πλήρως με την αξιοκρατική διαδικασία του υπολογισμού των μορίων, άρα δηλαδή με τον ίδιο τρόπο που είναι και η λίστα των αναπληρωτών, και σε καμμία των περιπτώσεων δεν επαναλαμβάνονται φαινόμενα του παρελθόντος. 
      Επίσης, επιτρέψτε μου για ένα λεπτό ακόμη, κυρία Πρόεδρε, να απαντήσω στον κ. Στρατάκη ότι θα γίνει η αναγνώριση –επειδή το έθεσε και η κ. Παπαδημητρίου- της προϋπηρεσίας των εργαζομένων εκπαιδευτικών στον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού σε επόμενο νομοσχέδιο. Είπα στην επιτροπή ότι δεν έγινε τώρα, διότι θα ανέτρεπε τη σειρά των αναπληρωτών και ωρομισθίων, όπως έχει διαμορφωθεί με τις τωρινές προϋπηρεσίες, και ότι θα γίνει, για να είναι έτοιμο για το επόμενο σχολικό έτος. 
      Τέλος, θα κάνω δύο ακόμη παρατηρήσεις τηλεγραφικά. 
      Για την αλλαγή της υπηρεσίας στα ευρωπαϊκά σχολεία, γνωρίζουν οι εξαιρετικοί συνάδελφοι με ευρωπαϊκή εμπειρία ότι αυτό ήταν και είναι μια υποχρέωση της χώρας μας, για να μη χάνουμε τη δυνατότητα ανάδειξης στελεχών, Ελλήνων εκπαιδευτικών στους θεσμούς της ευρωπαϊκής εκπαιδευτικής κοινότητας. 
      Και επίσης, θα ήθελα να δώσω μία ακόμα απάντηση. Σ’ ό,τι αφορά το μητρώο των εκπαιδευτικών οι οποίοι εργάζονται στο Ι.Δ.Ε.Κ.Ε., θα ήθελα να πω ότι δεν γίνεται για λόγους ρουσφετολογικούς και όλα αυτά τα οποία αναφέρατε. Αντιθέτως, γίνεται για να προστατευθεί η δουλειά των ανθρώπων που έχουν εργαστεί τόσα χρόνια. Και βεβαίως, κάποιος έπρεπε να αναγνωρίζει μέσα από μία επίσημη διαδικασία την προϋπηρεσία τους, δηλαδή ότι υπάρχουν εκεί, ώστε να μην αγνοούνται το επόμενο έτος. Μη χρησιμοποιείτε επιχειρήματα τα οποία δεν αντέχουν σε κριτική και πολύ δε περισσότερο, όταν υπάρχει το παρελθόν των διαφόρων δράσεων –στο οποίο δεν θέλω να αναφερθώ- με τη Γενική Γραμματεία Λαϊκής Επιμόρφωσης, τα σχολεία, κ.λπ..
       Εν πάση περιπτώσει, σας ζητώ να υπερψηφίσουμε το σχέδιο νόμου, διότι ανταποκρίνεται ειλικρινώς –και αυτή είναι η φιλοσοφία του- στις απαιτήσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας, έχει έντονο κοινωνικό χαρακτήρα, ανταποκρίνεται στα αιτήματα πολλών ετών των εργαζομένων στην εκπαιδευτική κοινότητα ως αναπληρωτών και ωρομισθίων, ανθρώπων, οι οποίοι όπως είπα και χθες, ενδεχομένως δεν γνωρίζουν την επόμενη χρονιά σε ποιον τόπο και σε ποιο σχολείο θα βρεθούν, αλλά επιμένουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες και διότι αυτή η Κυβέρνηση, βρίσκεται σε ανοικτό διάλογο με την κοινωνία, παρακολουθεί από κοντά τους βηματισμούς της και ανταποκρίνεται με ευθύνη στα αιτήματά της.
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Υπουργέ, αποδεχθήκατε, αν κατάλαβα καλά, την τροπολογία του κ. Κοροβέση, με κάποιες ενστάσεις.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Μάλιστα, κυρία Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Μπορείτε, σας παρακαλώ, να διαβάσετε;
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Μάλιστα, κυρία Πρόεδρε.
      «Οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που είναι σύζυγοι μελών Δ.Ε.Κ., Δ.Ε.Π., πανεπιστημίων ή Ε.Π., ή Τ.Ε.Ι., αφού εκπληρώσουν την προβλεπόμενη υποχρεωτική υπηρεσία στην οργανική θέση –εδώ είναι αυτό που ανέφερα για τους πρωτοδιόριστους και τα δυσπρόσιτα- μπορούν με αίτησή τους, να αποσπώνται κατά προτεραιότητα και για όσο χρόνο υπηρετεί το μέλος Δ.Ε.Π. ή Ε.Π. σε σχολικές μονάδες του Π.Υ.Σ.Π.Ε. και Π.Υ.Σ.Δ.Ε. του νομού, όπου είναι η έδρα του τμήματος ή παραρτήματος του Α.Ε.Ι., στο οποίο υπηρετεί ο/η σύζυγος του εκπαιδευτικού.».
      Αυτήν την τροπολογία δεχόμαστε και θα την προσθέσουμε στο άρθρο, στο οποίο ήδη αναφέρεται.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
      Ο κ. Αλαβάνος έχει ζητήσει το λόγο και μετά η κ. Μπενάκη.
      Ορίστε, κύριε Αλαβάνο, έχετε το λόγο.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κατ’ αρχάς, όσον αφορά στο νομοσχέδιο, ο εισηγητής μας κ. Κοροβέσης έχει ήδη εκθέσει τους λόγους για τους οποίους εμείς θα το καταψηφίσουμε, γιατί το θεωρούμε κυριολεκτικά ένα καλοκαιριάτικο νομοσχέδιο, το οποίο προσπαθεί να ρυθμίσει επιφανειακά και πολλές φορές στρεβλά και πολλές φορές λάθος, θέματα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και των διδασκόντων και δείχνει ακριβώς –όπως και η ομιλία σας, κύριε Υπουργέ, κατά τη γνώμη μου- την έλλειψη οργάνωσης του Υπουργείου και την αδυναμία του να κάνει μία τομή σ’ ένα εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο πιέζεται από την έλλειψη πόρων, διδασκόντων και υποδομών και το οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει μ’ αυτήν τη δομή πολύ καλύτερα.
      Δεν υπήρξε καμμία διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους και αυτό είναι πρόκληση για τη Διδασκαλική Ομοσπονδία, για την Ο.Λ.Μ.Ε., την Πανελλήνια Ένωση Αναπληρωτών, κ.λπ.. Από εκεί και πέρα, φθάνει να έρχεται και να αίρει κατακτήσεις των εργαζομένων, όπως το ότι παρατείνεται η συνταξιοδότηση πέρα από την τριανταπεντάχρονη προϋπηρεσία, όπως ο ρόλος που πρέπει και μπορεί να παίζει το Α.Σ.Ε.Π., η διαφάνεια που αφορά στους διορισμούς, τα θέματα της ετήσιας και όχι για κάποιους μήνες «άρπα-κόλλα» παιδαγωγικής επιμόρφωσης, κ.λπ..
       Μ’ αυτήν την έννοια, ως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς θα καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο. Θα έλεγα ότι αυτή η αδυναμία και η έλλειψη βούλησης της Κυβέρνησης να αντιμετωπίσει ζητήματα της παιδείας και άλλων λειτουργιών του κοινωνικού κράτους, επιβεβαιώνεται καθημερινά. Και στον εκπαιδευτικό χώρο, αν οι σταθμοί που πηγαίνουν τα νήπια έχουν μία επαφή με την όλη διαδικασία της εκπαίδευσης που είναι από την υποχρεωτική εκπαίδευση, εγώ θέλω να καταγγείλω εδώ πέρα, αυτό που γίνεται σε σχέση με τη διακοπή των χρηματοδοτήσεων, καθώς και τις κυβερνητικές αποφάσεις, που αφορούν σε μία σειρά από πάρα πολύ σημαντικούς θεσμούς του κοινωνικού κράτους, οι οποίοι θα ήθελαν αναβάθμιση και στήριξη και αντί γι αυτό, σήμερα ουσιαστικά εγκαταλείπονται και ιδιωτικοποιούνται.
      Μιλάω για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, μιλάω για τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης, εκεί αφορούν οι αποφάσεις της Κυβέρνησης, αλλά είναι σαφές ότι θα επεκταθούν και στη βοήθεια στο σπίτι, στις μονάδες κοινωνικής μέριμνας, στα γραφεία κοινωνικών υποστηρικτικών υπηρεσιών, στα κέντρα ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων. Γιατί, μια που αναφέρατε και εσείς πριν από λίγο τις χρηματοδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Γιατί η Κυβέρνηση, δεν έχει την ικανότητα να συνεχίσει ως όφειλε και ως ήξερε εδώ και πάρα πολλά χρόνια, τη διακοπή, το τέλος αν θέλετε, των ροών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ήδη έχει αρχίσει από το 2000 προς αυτούς τους κοινωνικούς θεσμούς, τους οποίους, τουλάχιστον, η Ευρωπαϊκή Ένωση υποτίθεται ότι τους στήριξε, μέχρις ότου να σταθούν στα πόδια τους και να μπορούν να λειτουργήσουν με εθνικούς πόρους. Και αντί γι’ αυτό, ουσιαστικά προχωρείτε σε μια αφαίρεση πόρων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση -είναι ένα βασικό στοιχείο της εργασίας και του κοινωνικού χαρακτήρα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης- στη δραματική μείωση των πόρων που προορίζονται για κοινωνικές δομές, στην απόκλιση μεγάλων κοινωνικών ομάδων πια, ανέργων, οικονομικών μεταναστών, αγροτών από την εξασφάλιση αυτών των υπηρεσιών στην ακύρωση των διαδημοτικών φορέων υλοποίησης κ.λπ.. Όλα αυτά με την κοινή υπουργική απόφαση 46855/1622 και όσα μέτρα αντίστοιχα έχουν συνεχιστεί να λαμβάνονται από την Κυβέρνηση.
      Εγώ θέλω να αναφέρω τη μεγάλη ανησυχία των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Να αναφέρω χαρακτηριστικά ότι είναι ένα πανελλαδικό πρόβλημα. Έγινε το Σάββατο στις 12 Ιουλίου στο Δημαρχείο Ρεθύμνης παγκρήτια συνέλευση των δημάρχων, όπου ζητάνε να αρθούν αυτές οι αποφάσεις και να υπάρξει υπεράσπιση του δικαιώματος των πολιτών σε δημόσιου χαρακτήρα ποιοτικές κοινωνικές υπηρεσίες που αποδεδειγμένα παρέχει η Αυτοδιοίκηση, να υπάρξει στήριξη σ’ αυτό και να υπάρξει και εξασφάλιση των θέσεων των εργαζομένων.
      Το τρίτο σημείο που θα ήθελα να αναφέρω, κυρία Πρόεδρε. Επειδή εδώ περηφανευτήκατε για την εκπαιδευτική πολιτική της Κυβέρνησης, να σας πω, προσέξτε. Περνάτε τα όρια. Όχι απλώς πάτε να ρίξετε βόμβα μολότοφ στην εκπαίδευση, αλλά πάτε να βάλετε πυρηνική βόμβα. Και ειδικά η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα έπρεπε να ήταν πολύ πιο προσεκτική. Διότι με αρκετές παρανομίες και παραβιάσεις της νομιμότητας συνδέεται η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και το κόμμα σας. Και ξέρουμε καλά. Δεν ξέρουμε από την ελληνική δικαιοσύνη, ξέρουμε από τη γερμανική δικαιοσύνη ότι είστε ένα κόμμα το οποίο πλέον αποδεδειγμένα, έχει πάρει μίζες από τη «SIEMENS» με βάση όλα τα στοιχεία που έχουν έλθει στα γερμανικά δικαστήρια, όσο κι αν λειτουργεί εδώ το φίλτρο Σανιδά. Και θα πάψει να λειτουργεί αυτό το φίλτρο. 
      Προσέξτε, λοιπόν. Σταματήστε τις προσπάθειες αντιπερισπασμών. Σταματήστε τις προσπάθειες να δημιουργήσετε άλλα μέτωπα, μόνο και μόνο για να κλείσετε ή να βάλετε στο περιθώριο το μέτωπο αυτό, που έπρεπε να δώσετε λόγο. Και έπρεπε ο Πρόεδρος του κόμματός σας, να δώσει λόγο και να κάνει ενέργειες και να μας πει είναι ναι ή όχι αλήθεια αυτά, αντί να σιωπά και να εξαφανίζεται και να μην απαντά στις ερωτήσεις, που έχει όλη η κοινωνία. Λοιπόν, σταματήστε την υπόθεση με τα κέντρα ελευθέρων σπουδών πριν είναι αργά. Είχατε κάνει μία προσπάθεια να θεσπίσετε την ιδιωτική εκπαίδευση στον τριτοβάθμιο κύκλο, να καθιερώσετε τα ιδιωτικά πανεπιστήμια μέσα από ένα εγχείρημα Αναθεώρησης του Συντάγματος.
      Ήταν μια προσπάθεια απαράδεκτη, η οποία έρχεται σε αντίθεση, εάν θέλετε, με όλη την κληρονομιά που έχουμε, σε σχέση με την πανεπιστημιακή εκπαίδευση στο δημόσιο χώρο, αλλά ήταν μέσα στα όρια της νομιμότητας. Είχατε τη δυνατότητα, να ζητήσετε τη συνταγματική Αναθεώρηση. Και είδατε ότι βρήκατε μπροστά σας ένα κίνημα τέτοιο, που έσπασε και τη συναίνεση που είχατε με άλλες πολιτικές δυνάμεις και σας άφησε μόνους. Και υπάρχει μια συνταγματική νομιμότητα σήμερα που λέει ότι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στα πανεπιστήμια, δεν επιτρέπεται εκτός του δημοσίου χαρακτήρα παρουσία. Και ενώ θα έπρεπε ο Υπουργός Παιδείας να δει πώς θα στηρίξει, πώς θα ενισχύσει τα ελληνικά πανεπιστήμια, σε συνεργασία με τον κ. Καραμανλή και με την κυβερνητική επιτροπή, έρχεται και πετάει τη βόμβα για τα κέντρα ελευθέρων σπουδών, όπου στην πραγματικότητα, προσπαθείτε να επιβάλετε την πληρωνόμενη, μη δωρεάν, την ιδιωτική εκπαίδευση στην ελληνική νομική πραγματικότητα. 
      Θα ήθελα να πω, σε σχέση με όλα αυτά που ειπώθηκαν από τον κ. Καραμανλή διά στόματος κ. Στυλιανίδη, ότι άλλο ζήτημα είναι ότι καμμία λειτουργία της εκπαίδευσης όντως δεν μπορεί να είναι αντικείμενο ελέγχου, διαχείρισης κ.λπ. από το Υπουργείο Εμπορίου ή άλλα Υπουργεία, ότι άλλο είναι ότι μέχρι τώρα τα προβλήματα που υπάρχουν με τους μέχρι τώρα αποφοίτους των κέντρων ελευθέρων σπουδών που συνεργάζονται με τα ξένα πανεπιστήμια, διότι όντως υφίσταται νομικό πρόβλημα γι’ αυτούς μέσα από τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αυτό το είχαμε εντοπίσει εδώ και χρόνια και τονίζαμε, όταν οι άλλοι σιωπούσαν σ’ αυτό το θέμα, ότι θα είναι ένα θέμα που θα έρθει μπροστά μας. Άλλο όμως είναι, εντελώς διαφορετικής τάξης, η προσπάθεια να θεσμοθετηθούν ιδιωτικοί φορείς, οι οποίοι μέσα από το σύστημα δικαιόχρησης να παρέχουν ανώτατη εκπαίδευση. Και θα έρχονται τα παιδιά των ελληνικών οικογενειών και οι ελληνικές οικογένειες, να πληρώνουν τελικά για την ανώτατη εκπαίδευση. Αυτό είναι υπονόμευση του δημόσιου χαρακτήρα και είναι αντισυνταγματική ενέργεια και πρόκειται για συνταγματικό πραξικόπημα. Και φυσικά υπάρχουν προβλήματα που πρέπει να λυθούν, όπως το γεγονός ότι πολλά παιδιά, με δυνατότητες που πρέπει να έχουν και άλλη ευκαιρία, μένουν έξω από την ανώτατη εκπαίδευση και υπάρχει άλλη λύση. Εμείς, ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, έχουμε καταθέσει τη θέση μας για την ελεύθερη πρόσβαση, όπως ισχύει στην Αυστρία, όπως ισχύει σ’ άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως είναι οι Σκανδιναβικές χώρες, που θα δίνει δυνατότητα σ’ όσα παιδιά δεν θέλουν να σταματήσουν ή να πάνε στην επαγγελματική εκπαίδευση, να συνεχίσουν την ανώτατη εκπαίδευση. Αλλά αυτό, απαιτεί ένα κράτος το οποίο θα είναι κοινωνικό, ένα κράτος, το οποίο δεν θα διασπαθίζει τους πόρους του στη «SIEMENS», στη «DEUTSCHE TELECOM», στη «HOCHTIF», στους Κινέζους και στα Αραβικά Εμιράτα, ένα κράτος, το οποίο ενδιαφέρεται για την παιδεία.
      Σας προειδοποιούμε, κύριε Υπουργέ: Ξέρετε ότι δεν πρόκειται να εφαρμοσθεί. Και να το περάσετε, θα είναι συνταγματικό πραξικόπημα. Είχατε ανέμους με την προσπάθεια συνταγματικής Αναθεώρησης, θα βρεθείτε μπροστά σε θύελλα απέναντι στην οποία δεν θα αντέξει ούτε ολόκληρη η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
      Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε τον κ. Αλαβάνο.
      Η κ. Μπενάκη έχει ζητήσει το λόγο.
      ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ: Κυρία Πρόεδρε, η πρόθεσή μου ήταν να αναφερθώ πολύ συγκεκριμένα σ’ ένα άρθρο και σε μία πρόταση που έχω να κάνω στον κύριο Υπουργό, αλλά εφόσον προηγήθηκε ο Πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και είπε ορισμένα πράγματα τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την εκπαιδευτική πολιτική και τα σχέδια του Υπουργείου Παιδείας, είμαι υποχρεωμένη να απαντήσω. 
      Το ότι τα μέτρα που έχουν εξαγγελθεί, κύριε Πρόεδρε, για την τακτοποίηση, τέλος πάντων, αυτού του παραλόγου καθεστώτος, που δικαιολογημένα και το κόμμα σας και τα άλλα κόμματα και εμείς έχουμε επισημάνει από καιρό, το ότι η Κυβέρνηση παίρνει το θάρρος να το τακτοποιήσει, αυτό είναι κάτι στο οποίο πρέπει να της πούμε «μπράβο» και όχι να τη μεμφόμαστε. Και το ότι φαίνεται -δεν το ξέρουμε ακόμη σε λεπτομέρειες- πως ακολουθεί έναν σωστό δρόμο, προκύπτει από το ότι όλοι διαμαρτύρονται γι’ αυτά που σχεδιάζει η Κυβέρνηση.
      Διαμαρτύρονται βέβαια τα δημόσια πανεπιστήμια και ιδιαίτερα οι σπουδάζοντες φοιτητές των δημοσίων πανεπιστημίων, διότι μελλοντικά θα αντιμετωπίσουν μεγαλύτερο ανταγωνισμό στη διεκδίκηση θέσεων εργασίας, αλλά ταυτόχρονα διαμαρτύρονται και τα ποικιλώνυμα κέντρα ελευθέρων σπουδών που έχουν ξεφυτρώσει ανά χιλιάδες, διότι θα κλείσουν.
      	Η διαδικασία που αντελήφθην ότι εισηγείται το Υπουργείο Παιδείας, είναι να γίνει μία πραγματική αξιολόγηση και κατάταξη, ώστε να δούμε ποια εκπληρούν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες λειτουργούν και τα δημόσια πανεπιστήμια και αυτά τα ολίγα, που συμβαίνει να είναι και συνδεδεμένα με την Ευρωπαϊκή Ένωση -απέναντι στην οποία έχουμε ανυπέρβλητες υποχρεώσεις- αυτά να μπουν στην εκπαιδευτική διαδικασία. Και να υπάγονται επιτέλους στο Υπουργείο Παιδείας και όχι στο Υπουργείο Εμπορίου, σαν να πωλούν τρόφιμα ή απορρυπαντικά. Αυτό είναι μάλλον κάτι το οποίο πρέπει να επικροτήσουμε όλοι, όχι μόνο εμείς που είμαστε στη Νέα Δημοκρατία, αλλά όλα τα κόμματα και να αναμείνουμε με υπομονή να δούμε τη συγκεκριμένη ρύθμιση, που πιστεύω ότι θα είναι ισορροπημένη και δίκαιη. 
      	Έρχομαι στο άρθρο 23, το οποίο, κύριε Υπουργέ, μεμονωμένα ήθελα να θέσω υπ’ όψιν σας. Δεν ξέρω αν ασχοληθήκατε μ’ αυτό στη συζήτηση. Λυπούμαι που έλειπα από νωρίς, διότι στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης γινόταν συζήτηση ενός νομοσχεδίου το οποίο με ενδιέφερε ιδιαιτέρως.
      	Εδώ κάτι έχει συμβεί προφανώς και το Υπουργείο Παιδείας αναγκάζεται να δώσει μία παράταση λειτουργίας τριών ετών σε ιδιωτικά σχολεία που λειτουργούν νόμιμα εντός σχεδίου πόλεως, παίρνοντας κάθε χρόνο την άδεια που δίνει το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο εξετάζει, αν εκπληρούν τα κριτήρια τα οποία πρέπει να εκπληρούν. Διαβάζουμε ότι ακόμη τρία χρόνια μπορούν να πάρουν άδεια και μετά θα πρέπει να αναζητήσουν την τύχη τους. 
      Βέβαια πιστεύω ότι αυτή είναι μία ρύθμιση που τακτοποιεί μία κατάσταση εις όφελος της εκπαίδευσης, αλλά το αποτέλεσμά της είναι ότι θα κλείσουν ιδιωτικά σχολεία που λειτουργούν νόμιμα εντός σχεδίου πόλεως, δηλαδή σε αστικές περιοχές και μάλιστα υποβαθμισμένες. Δηλαδή πρόκειται για τα παιδιά που πηγαίνουν σε ιδιωτικά σχολεία, πληρώνουν δίδακτρα και είναι μέσα στην περιοχή τους, δεν «ξενιτεύονται» δηλαδή να πάνε στα πολυτελή σχολεία της περιφέρειας, τα οποία δεν δεσμεύονται από σχέδια πόλεως και χωροταξικές κατανομές.
      	Ασφαλώς πρόθεση του Υπουργείου Παιδείας, δεν είναι να κλείσει αυτά τα σχολεία αλλά να τα κρατήσει και γι’ αυτό τους δίνει αυτήν την τριετή προθεσμία. Είναι όμως λίγο. Αυτά τα τρία χρόνια, δίνουν την προοπτική της τριετούς φοίτησης είτε στο γυμνάσιο, είτε στο λύκειο. Από πλευράς δηλαδή παιδιών και γονέων έχει μία λογική η τριετία, αλλά από πλευράς ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων είναι εξοντωτική. Εμείς ενδιαφερόμαστε και γι’ αυτό, δηλαδή πρέπει να προστατευθούν και αυτοί που έχουν βάλει την περιουσία τους εκεί και που έχουν διακινδυνεύσει κεφάλαια. Αυτά τα σχολεία ενδεχομένως λειτουργούν για χρόνια μέσα σε σχέδια πόλεως και με κανονικές άδειες. Έχουν δάνεια, έχουν μακροχρόνιες υποχρεώσεις. Πώς μετά τρία χρόνια θα πρέπει να τα έχουν ρυθμίσει έτσι, ώστε να μη χάσουν τις περιουσίες τους; Άμα δεν μπορείς να εκμεταλλευθείς την άδεια λειτουργίας του σχολείου, «δημεύθηκε» η περιουσία σου.
      	Γι’ αυτό θα έλεγα, κύριε Υπουργέ -επειδή κάποιο βάσιμο λόγο έχετε για να εισάγετε αυτήν τη διάταξη- να δώσετε, τουλάχιστον, μία μεγαλύτερη προθεσμία. Κάντε την μία πενταετία. Επειδή έχω υπ’όψιν μου οικονομικές δεσμεύσεις εκπαιδευτικών σχολείων που θα βρεθούν προ αδιεξόδου μετά την τριετία, τουλάχιστον κάντε την μία πενταετία, μήπως εν τω μεταξύ λυθούν και τα προβλήματα που δημιουργούν την ανάγκη να θεσπιστεί αυτή η διάταξη.
      	Σας ευχαριστώ πολύ.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε την κυρία Πρόεδρο.
      	Ο κ. Χατζηοσμάν ήθελε να παρέμβει για λίγο αλλά δεν τον βλέπω στην Αίθουσα, επομένως το λόγο έχει ο κ. Παπουτσής.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
      Παρακολούθησα τον κύριο Υπουργό και χθες και σήμερα, να αντιδρά έντονα στην κριτική που άσκησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. -όλοι οι συνάδελφοι και ο εισηγητής μας κ. Μπόλαρης- όσον αφορά στη δομή του νομοσχεδίου. 
      Μάλιστα αντιδρά λέγοντας, μα γιατί δεν θέλετε να κάνουμε ρυθμίσεις; Αντέδρασε, μάλιστα, πάρα πολύ έντονα όταν χαρακτηρίσαμε το νομοσχέδιο αυτό ως ένα άλμπουμ φωτογραφικών διατάξεων. Κι έρχεται η ίδια η Κυβέρνηση να επιβεβαιώσει ότι όλος ο σχεδιασμός αυτού του νομοσχεδίου, ήταν στο πόδι. 
      Θέλω να ρωτήσω πάρα πολύ συγκεκριμένα, για να μη γενικολογούμε. Ποιος ήταν εκείνος ο λαμπρός εγκέφαλος, ο οποίος σας πρότεινε να συμπεριλάβετε στο νομοσχέδιο τη ρύθμιση για τους φυσικούς; Τι ήταν αυτό ακριβώς το οποίο σας έκανε σήμερα το πρωί να την αποσύρετε; 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ο Συνήγορος του Πολίτη.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Ο Συνήγορος του Πολίτη και ο κάθε άλλος πολίτης μπορεί κάλλιστα να προτείνει οτιδήποτε. Σημασία έχει με ποια λογική σχεδιάζει το Υπουργείο, με ποια λογική νομοθετεί και κυρίως, σε ποιο σχέδιο εντάσσει όλες τις ρυθμίσεις, τις οποίες προτείνει στη Βουλή στα πλαίσια του νομοθετικού έργου. Ξυπνήσατε κάποια μέρα το πρωί και σκεφτήκατε ότι υπάρχουν και κάποιοι φυσικοί, τους οποίους πρέπει να σταματήσουμε να τους εντάσσουμε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση;
      Το λέω αυτό, διότι είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που επιβεβαιώνει ακριβώς αυτό το οποίο σας καταμαρτυρήσαμε χθες, ότι, δηλαδή, είναι ένα νομοσχέδιο στο πόδι, ευκαιριακό, ρουσφετολογικό.
      Ερχόσαστε πάλι σήμερα, ακριβώς, για να επιβεβαιώσετε αυτήν την κριτική μας και τι μας λέτε από το Βήμα της Βουλής; Υιοθετούμε την πρόταση την οποία έκανε ο Συνασπισμός και ο αξιότιμος συνάδελφος κ. Κοροβέσης. Πάρα πολύ ωραία. Νομίζετε ότι αυτήν την πρόταση, την οποία έκανε ο κ. Κοροβέσης, δεν την γνωρίζουν και τα άλλα κόμματα; Αντιλαμβάνομαι ότι και το Κομμουνιστικό Κόμμα έχει καταθέσει την ίδια ακριβώς τροπολογία. Σας διαβεβαιώνω ότι και σ’ εμάς έχουν προσέλθει οι ενδιαφερόμενοι και μας ζήτησαν να κάνουμε ακριβώς την ίδια τροπολογία. Εμείς αντιληφθήκαμε το πρόβλημα. Θέλαμε, όμως, να πούμε ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι ένα νομοσχέδιο ρουσφετολογικό! Ογδόντα τέτοιες περιπτώσεις. Ογδόντα! Ο κ. Μπόλαρης έγινε δέκτης ογδόντα τέτοιων προτάσεων από διάφορες κατηγορίες. Καμμία εξ αυτών δεν δεχθήκαμε, διότι ακριβώς δεν συμφωνούμε με τη λογική σας, με τη λογική της ρουσφετολογικής ρύθμισης των πάντων.
      Λέτε εσείς, μα είναι κοινωνικά δίκαιο. Σας ρωτώ: Ποιο είναι το κριτήριο που ορίζει το κοινωνικά δίκαιο; Πόσους αφορά η ρύθμιση, την οποία αποδεχθήκατε με την τροπολογία του κ. Κοροβέση και του Συνασπισμού, ο οποίος επέλεξε από τη μία πλευρά να πει ότι είναι ρουσφετολογικό το νομοσχέδιο και ταυτόχρονα να προτείνει μία ρουσφετολογική ρύθμιση; Πόσους αφορά; Πέντε; Δέκα; Δεκαπέντε; Είκοσι πέντε; Πόσους; Είκοσι έξι πάντως δεν αφορά. Σας διαβεβαιώνω. Αφορά μάξιμουμ είκοσι πέντε ανθρώπους.
      Και ρωτώ εγώ: Γιατί, λοιπόν, εσείς, που έχετε κοινωνική ευαισθησία, δεν σκεφτήκατε, για παράδειγμα, να μοριοδοτήσετε τους άντρες και τις γυναίκες εκπαιδευτικούς, οι οποίοι παραμένουν επί χρόνια στη λίστα επιτυχόντων του Α.Σ.Ε.Π. και είναι σήμερα εν χηρεία, γιατί έτυχε να χάσουν το σύζυγό τους κι έχουν και δύο παιδιά; Γιατί δεν το σκεφτήκατε αυτό, αφού έχετε κοινωνική ευαισθησία; Γιατί να μην τους δώσετε παραπάνω μόρια, ώστε να μπορέσουν να προσληφθούν με ταχύτερους ρυθμούς; Γιατί ενδιαφερθήκατε για τους συζύγους των εκπαιδευτικών της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και το αποδεχθήκατε ασμένως; 
      Γι’ αυτό, κύριε Υπουργέ, να μην αντιδράτε όταν μιλούμε για άλμπουμ φωτογραφικών ρυθμίσεων και μάλιστα οικογενειακών φωτογραφιών. Περί αυτού πρόκειται.
      Εμείς θεωρούμε και επιμένουμε, ότι αντί να δίνετε λύσεις στα θέματα, τα οποία εκκρεμούν, στην πραγματικότητα παρατείνετε τις εκκρεμότητες. Και επιμένουμε σ’ αυτό!
      Αναφέρθηκε προηγουμένως η κυρία Πρόεδρος, η κ. Μπενάκη, στο άρθρο 3. Τι κάνετε με το άρθρο 3;
      ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ: Στο άρθρο 23 αναφέρθηκα.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Συγγνώμη. Λάθος.
      Αναφέρομαι εγώ στο άρθρο 3, το οποίο είναι ένα άλλο παράδειγμα. Αφορά το σκανδαλώδες ζήτημα της ονομαστικής τοποθέτησης σε δυσπρόσιτο σχολείο και της πραγματικής υπηρεσίας σε γραφεία. Αυτό το θέμα δεν το λύνετε, ενώ όλη η Βουλή, όλοι οι συνάδελφοι όλων των πτερύγων επανειλημμένα έχουμε θέσει αυτό το ζήτημα, ότι δηλαδή πρόκειται περί ενός μεγάλου και σοβαρού ρουσφετολογικού μηχανισμού, ο οποίος λειτουργεί με τις ευλογίες της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου.
      Εδώ, λοιπόν, αντί να δώσετε λύση, όπως θα οφείλατε, αφού όπως λέτε θέλετε να τακτοποιήσετε τα του οίκου σας, τα του οίκου της παιδείας, τι κάνετε; Προχωράτε σε μία άλλη χαριστική ρύθμιση. 
      Εμείς, λοιπόν, σας λέμε: Θέλετε να κάνετε πράγματι αξιολόγηση; Τότε δώστε στη δημοσιότητα τον πίνακα των σχολείων δεύτερης ευκαιρίας, που εδρεύουν σε δυσπρόσιτες περιοχές με αναφορά σ’ όλους τους υπηρετούντες σ’ αυτά εκπαιδευτικούς. Ονομαστικά ποιοι είναι και που βρίσκονται. Είναι στα σχολεία ή όχι;
      ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτά είναι ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Έτσι θα δούμε εάν, πράγματι, τακτοποιείτε τα της παιδείας.
      Τρίτο παράδειγμα αφορά το άρθρο 5. Μας είπατε ότι αδίκως σας κατηγορούμε για την παράκαμψη του Α.Σ.Ε.Π.. Κι όμως με το άρθρο 5 η παράκαμψη είναι κατάδηλη. Το χρονικό περιθώριο που τίθεται για την απορρόφηση των αναπληρωτών που αφορά αυτή η ρύθμιση είναι πολύ μεγάλο, δεδομένου ότι εργάζονται ήδη πολλά χρόνια στο δημόσιο σχολείο, πάνω από πέντε και έως έξι χρόνια. Αυτή η απορρόφηση, αν θέλετε να πείτε ότι, πράγματι, εμφορείται από όρους κοινωνικής δικαιοσύνης και ενίσχυσης του σώματος των εκπαιδευτικών, θα μπορούσε να γίνει εντός τριών ετών.
      Επίσης, εσείς δεν βλέπετε ότι υπάρχει μια αδικία στην παράγραφο 2, που αφορά τους αναπληρωτές των τεχνικών ειδικοτήτων; Γιατί; Εάν υπήρχε σχεδιασμός του Υπουργείου σας θα έπρεπε να είχατε λάβει υπ’όψιν σας ότι μέχρι στιγμής δεν έχει πραγματοποιηθεί γραπτός διαγωνισμός του Α.Σ.Ε.Π. για τις τεχνικές ειδικότητες, εδώ και τρία χρόνια. Άρα γιατί κάνετε τη ρύθμιση; Αφού δεν έχει γίνει διαγωνισμός, σε ποιους αναφέρεστε; Είναι ή δεν είναι φωτογραφικό, λοιπόν; Είναι ή δεν είναι μια διευθέτηση ρουσφετολογική;
      Το ίδιο ισχύει και για τις ειδικότητες που δεν έχουν προκηρυχθεί για πολλά χρόνια. Ακούσαμε πολλές φορές για το πρόγραμμά σας –αναφέρθηκα και χθες στην ομιλία μου– και για το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της Νέας Δημοκρατίας, όπως καταγράφεται στο εκπαιδευτικό της πρόγραμμα, για τα μουσικά σχολεία. Από το 2001 και με ευθύνη δική μας ακόμα, δεν έχουν προκηρυχθεί ειδικότητες μουσικών. Γιατί, λοιπόν, δεν προκηρύσσετε ειδικότητες; Γιατί επιχειρείτε να δώσετε λύση; Πόσους αφορά; Πόσους; Τρεις; Τρεις μουσικοί είναι σε όλους τους καταλόγους του Α.Σ.Ε.Π.. Εκτός των άλλων, επίσης, υπάρχουν μια σειρά άλλες ειδικότητες για τις οποίες όλη αυτήν την περίοδο, δεν έχει γίνει καμμία απολύτως διαδικασία.
      Πώς, λοιπόν, έρχεστε και μας λέτε ότι εμείς έχουμε ένα συνολικό σχέδιο για την παιδεία; Σας διαβεβαιώ ότι δεν έχετε σχέδιο. Και αυτή είναι η αγωνία μας. Δεν είναι η αντιπολιτευτική μας διάθεση, όπως μας κατηγορείτε. Εμείς αγωνία έχουμε για την παιδεία, αγωνία εκφράζουμε.
      Και αν αντιδρούμε, δεν αντιδρούμε γιατί δεν μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι πίσω από τις γραμμές του νομοσχεδίου σας υπάρχουν και αιτήματα τα οποία, πράγματι, δίνουν κάποιες λύσεις. Αντιδρούμε όμως για έναν και βασικό λόγο: γιατί έχουμε την αίσθηση ότι το Υπουργείο Παιδείας βαδίζει χωρίς πρόγραμμα.
      Αντί να υπάρχει ένα σοβαρό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα για το σύνολο της παιδείας, που να ξεκινάει από το νηπιαγωγείο και να φτάνει μέχρι τα πανεπιστήμια, βλέπουμε εμβαλωματικά νομοσχέδια όπως αυτό, τα οποία προσπαθούν να κάνουν διευθετήσεις, αλλά δεν εντάσσονται σε κανένα σχέδιο, μα σε κανένα σχέδιο.
      Σας το εξήγησα για χθες και είμαι απόλυτα βέβαιος ότι όλοι οι συνάδελφοι έχουν τη δυνατότητα να διαπιστώσουν αν λέμε αλήθεια ή ψέματα. Ρίξτε μια ματιά στην εισηγητική έκθεση. Ή μάλλον προσπαθήστε να διαβάστε το νομοσχέδιό σας χωρίς την εισηγητική έκθεση. Δεν θα καταλάβει κανείς τίποτα. Και αν ανατρέξει στην εισηγητική έκθεση για να δει ποια ακριβώς είναι η πρόθεση και πάλι θα διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει στόχος, δεν υπάρχει ενιαίο πλαίσιο, δεν υπάρχει δηλαδή αρχή. Η συζήτηση επί της αρχής χθες, επιβεβαίωσε ακριβώς αυτήν τη διαπίστωση. Ήταν μια άναρχη συζήτηση επί παντός επιστητού, χωρίς ακριβώς να υπάρχει συγκεκριμένο πλαίσιο.
      Γι’ αυτό επιμένουμε ότι σήμερα χρειάζεται μια διαφορετική πολιτική. Και μην επικαλείστε τις ανάγκες της εκπαιδευτικής κοινότητας. Γιατί η εκπαιδευτική κοινότητα, έχει πολύ σαφώς διατυπώσει τη θέση της. Και όταν μιλάμε για εκπαιδευτική κοινότητα, δεν εννοούμε μόνο την Ο.Λ.Μ.Ε., τις θέσεις της ομοσπονδίας τις οποίες παρουσιάσαμε χθες, τις ακούσαμε. Ακούσαμε και τον κ. Καλομοίρη στην επιτροπή, ο οποίος μάλιστα, κύριε Υπουργέ, σας διέψευσε προσωπικά, διότι την προηγούμενη μέρα, είπατε ότι είχατε αποδεχθεί τις προτάσεις της και ο κ. Καλομοίρης είπε ότι δεν είχατε δεχθεί καμμία από αυτές.
      Παρ’ όλα αυτά, εμείς θεωρούμε ότι η εκπαιδευτική κοινότητα σήμερα έχει ανάγκη από την πραγματική διαπίστωση των αναγκών σε διδακτικό και διοικητικό προσωπικό, έχει ανάγκη από πρόσληψη του αναγκαίου προσωπικού με αδιάβλητες διαδικασίες με βάση τα προσόντα, έχει ανάγκη από αξιολόγηση. Μη μας τρομάζει η λέξη αξιολόγηση και μην παίρνουμε πίσω την αξιολόγηση, όταν εμφανίζονται διάφορες οργανωμένες μειοψηφίες, οι οποίες λένε «όχι» στην αξιολόγηση. Λοιπόν, αξιολόγηση όλου του προσωπικού, όχι μόνο κατά τη διαδικασία της πρόσληψης, αλλά διαρκώς, με βάση αντικειμενικά, επιστημονικά κριτήρια και συγκεκριμένους στόχους, οι οποίοι θα πρέπει να εξειδικεύονται σε κάθε σχολική και διοικητική μονάδα, μέχρι και τον τελευταίο εκπαιδευτικό.
      Εμείς γι’ αυτό πιστεύουμε ότι πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη ενίσχυση στην επάρκεια των καθηγητών. Χρειαζόμαστε οπωσδήποτε καινούργιους πόρους, πρέπει να βελτιώσουμε τις θέσεις εργασίας των καθηγητών, να βελτιώσουμε τις συνθήκες δουλειάς τους σ’ όλα τα επίπεδα. 
      Χθες άκουσα ότι μετά μου κάνατε και κριτική, επειδή αναφέρθηκα στο γεγονός ότι οι καθηγητές δεν έχουν ένα συρτάρι, έναν υπολογιστή, για να μπορέσουν να παρακολουθήσουν και θα ήθελα να αναφέρω ότι εγώ δεν είπα ότι εμείς σας παραδώσαμε κάτι και εσείς το καταστρέψατε. Όχι. Θεωρούμε όμως, ότι πρέπει σήμερα, το 2008, όλοι μας να συμβάλλουμε για την ενίσχυση των υποδομών και τη βελτίωση του πεδίου εργασίας όλων των εκπαιδευτικών. Είναι υποχρέωσή μας. Γι’ αυτό, εξάλλου, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. απαιτεί και ζητά αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% του προϋπολογισμού, γι’ αυτό επιμένουμε σε ένα συνολικό πρόγραμμα για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, όπου μεταρρύθμιση, δεν σημαίνει μόνο αλλαγές στις δομές του εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά σημαίνει πάνω από όλα, ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού, του στελεχιακού δυναμικού της εκπαίδευσης και ενίσχυση των υποδομών. 
      Γι’ αυτό, λοιπόν, κύρια Πρόεδρε, ασκούμε κριτική στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Γιατί θεωρούμε ότι είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο, αντί να λύνει οριστικά θέματα, απλώς κάνει κάποιες διευθετήσεις. Μπορεί να προσφέρει κάποια εκλογική πελατεία στη Νέα Δημοκρατία, σας διαβεβαιώ όμως ότι είναι πρόσκαιρη, ότι είναι πρόσκαιρα τα οφέλη σας. Εκείνο το οποίο έχει σημασία, είναι το πώς θα σταθούμε στο μεγάλο θέμα που αφορά το οικοδόμημα της παιδείας και εδώ εμείς, στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. -και είμαι απόλυτα βέβαιος όλοι οι συνάδελφοι στην Αίθουσα- είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε επί συγκεκριμένων προτάσεων μεταρρυθμιστικής λογικής σε μια προοδευτική κατεύθυνση, με βάση τα συμφέροντα του τόπου μας. 
      Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Σας ευχαριστώ, κύριε Παπουτσή. 
      Κύριε Υπουργέ, έχει ζητήσει το λόγο για δευτερολογία ο κ. Μπόλαρης. Να προηγηθεί; 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Πρέπει να απαντήσω, κυρία Πρόεδρε. 
      ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, πρέπει να ζητήσω το λόγο; Είναι αυτονόητο ότι θα δευτερολογήσω. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Εντάξει, δεν είναι πάντα αυτονόητο. 
      Κύριε Υπουργέ, θέλετε να μιλήσετε τώρα ή μετά τις δευτερολογίες;
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Τώρα, κυρία Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Λυκουρέντζος.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κυρία Πρόεδρε, σας ευχαριστώ. 
      Κατ’ αρχάς για την τροπολογία την οποία έκανα αποδεκτή, κύριε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε, θα ήθελα να πω ότι είναι, πράγματι, τροπολογία η οποία υπεβλήθη και από άλλους συναδέλφους, όπως είναι η κ. Μαρία Κόλλια, η οποία είναι Πρόεδρος της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων. Δεν ήταν, όμως, αυτό το κριτήριό μας, το πόσους εξυπηρετούμε. Αυτό είναι που μας διαφοροποιεί. Εσείς έχετε πάντα στο μυαλό σας αυτήν την πρακτική του ρουσφετιού, της εξυπηρέτησης, της μικροσυναλλαγής. Αντιθέτως είναι μια επιλογή, η οποία ανταποκρίνεται σε μια αρχή δικαίου, διότι για άλλες κατηγορίες, όπως για στρατιωτικούς, για εκπαιδευτικούς, ισχύει η συγκεκριμένη αρχή της συνυπηρέτησης. Γιατί η αρχή ισχύει για τους άλλους; 
      Μου κάνει εντύπωση. Πόσους μετρήσατε; Είκοσι τρείς, είκοσι πέντε; Πόσους είπατε; 
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Είναι παραπάνω από είκοσι πέντε; 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Σας είπα και προηγουμένως ότι δεν είναι επιχειρήματα αυτά. 
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Όχι, ρωτάω: Είναι παραπάνω από είκοσι πέντε; 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Σ’ ό,τι αφορά την στρατηγική μας και τις επιδόσεις μας ως πολιτική ηγεσία, είχε την ευκαιρία χθες το βράδυ ο Υπουργός, ο κ. Στυλιανίδης, να εξηγήσει λεπτομερώς ποια είναι η στρατηγική μας, ποιες είναι οι επιδόσεις μας, ποιοι είναι οι στόχοι μας. Βεβαίως, χαίρομαι που αναγνωρίζετε ότι δεν ήταν ο κόσμος, τον οποίο μας παραδώσατε, ιδεατός, αλλά αναγνωρίστε και εσείς σ’ εμάς ότι γίνεται μια προσπάθεια ουσιαστική. Θα κτιστούν χίλια διακόσια τριάντα τρία νέα σχολεία, εκ των οποίων τα οκτακόσια τριάντα τρία είναι νηπιαγωγεία. Ένα γενναίο πρόγραμμα αναπτύσσεται από τον Οργανισμό Σχολικών Κτηρίων. Δεν σας λένε τίποτα αυτά; 
      Περίπου 3.500.000 ευρώ είναι τα μουσικά όργανα που αγοράστηκαν για τα μουσικά σχολεία. Δεκαεννέα ολόκληρα χρόνια λειτουργούν τα μουσικά σχολεία. Ξέρετε ποια ήταν η κατάσταση που παραλάβαμε; Ούτε αναλυτικά προγράμματα υπήρχαν, ούτε βιβλία μουσικής θεωρίας είχαν διατεθεί. Εμείς σ’ αυτά σπεύδουμε, προσπαθούμε. Δεν παριστάνουμε εδώ ότι επιλύσαμε όλα τα προβλήματα, αλλά εργαζόμαστε. Μη μας αδικείτε. 
      Σ’ ό,τι αφορά το 5%, είπα και χθες ότι τα βάρη τα οποία πληρώνει η ελληνική πολιτεία για δάνεια και τόκους -γνωρίζετε πολύ καλά τους αριθμούς, γιατί τα διαβάζουμε όλοι μας στον προϋπολογισμό- δεν επιτρέπουν να είμαστε τόσο γενναιόδωροι όσο όλες οι κυρίες και οι κύριοι συνάδελφοι επιθυμούν. Υπάρχει, δηλαδή, κάποιος εδώ που έχει τη δυνατότητα να αυξηθούν οι πόροι για την παιδεία και λέει όχι; Δεν υπάρχει. 
      Γι’ αυτό ακριβώς, όταν μας λέτε γιατί είναι μεγάλο το χρονικό διάστημα ένταξης των αναπληρωτών στις θέσεις των μονίμων εκπαιδευτικών, σας λέμε να συνυπολογίσετε και το χρέος της ευθύνης. Δεν μπορούμε να κάνουμε επιλογές, οι οποίες δεν θα ήταν δυνατό να καλύπτονται από τις δυνατότητες του προϋπολογισμού. Αυτή είναι η υποχρέωση, η οποία είναι και δεσμευτικού χαρακτήρα. Ναι, να προχωράμε στην ένταξη των εκπαιδευτικών σε μόνιμες θέσεις, εκ παραλλήλου όμως, έχοντας εξασφαλίσει τη δαπάνη η οποία απαιτείται. 
      Τώρα, είμαι υποχρεωμένος να αναφερθώ σ’ αυτά τα οποία ο κύριος Πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έθεσε προ ολίγου, κατά τρόπο, ο οποίος νομίζω ότι ήταν εξαιρετικά αυστηρός, για να μην πω και απειλητικός και θεωρώ ότι το επίπεδο του σημερινού δημοσίου διαλόγου στη δημοκρατία μας, δεν δικαιολογεί τέτοιου είδους συμπεριφορές. Ούτε ο κύριος Πρωθυπουργός είναι απών. Άλλωστε γνωρίζετε ότι όσες ερωτήσεις –πλειάδα ερωτήσεων- υπεβλήθησαν, κατά τη διάρκεια του προηγούμενου δεκάμηνου στην ώρα του Πρωθυπουργού και από τον κύριο Πρόεδρο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και απ’ όλους τους Αρχηγούς των κομμάτων, απαντήθηκαν από τον κύριο Πρωθυπουργό. Ατυχές το επιχείρημα ότι απουσιάζει ο Πρωθυπουργός, για να μη χρησιμοποιήσω το άλλο ρήμα. Τα υπόλοιπα δε, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν, για να σπιλωθεί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με κατηγόριες αβάσιμες, οι οποίες έρχονται δεν ξέρω εγώ από πού, επίσης είναι ατυχή επιχειρήματα. Δεν μπορεί κάποιος να σπιλώνει τη δημόσια ζωή της χώρας, χωρίς αποδείξεις. Να σπιλώνει κόμματα, πολιτικούς, κυβερνήσεις.
       Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα της δικαιοσύνης να ελέγχει, να αποφασίζει, να καταλογίζει ευθύνες. Δεν παρεμβαίνουμε. Και πολύ περισσότερο, δεν εκδίδουμε αφίσες, που να σπιλώνουν τη δικαιοσύνη και να λοιδορούν την ανεξάρτητη λειτουργία του πολιτεύματος. Επίσης δεν είναι δυνατόν, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να υποβαθμίζεται η αξιοπιστία της δημόσιας ζωής της χώρας, μ’ αυτά τα αβάσιμα επιχειρήματα, τα οποία τροφοδοτούν όλους τους πομπούς του λαϊκισμού. Διότι ο λαϊκισμός αποτελεί το σαράκι της δημοκρατίας.
       Και βεβαίως, σ’ ό,τι αφορά τα κέντρα ελευθέρων σπουδών, ευτυχώς προηγήθηκε η τοποθέτηση της Προέδρου της κ. Μπενάκη. Και ευτυχώς από την ίδια την τοποθέτηση του κυρίου Προέδρου του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. προκύπτει ότι στα 2/3 της κριτικής του, δεν διαφωνούμε. Δεν είπαμε εμείς εδώ ότι τα κέντρα ελευθέρων σπουδών θα γίνουν πανεπιστήμια. Βιάζεται να βγάλει τέτοια συμπεράσματα. Είπαμε ότι θα παρέχουν τις ίδιες βεβαιώσεις που παρέχουν, αυτές ήταν οι χθεσινές μας ανακοινώσεις, χωρίς να μετατρέπονται οι βεβαιώσεις αυτές σε πανεπιστημιακούς τίτλους.
       Υπάρχει το ζήτημα το οποίο έθεσε και ο ίδιος ο κύριος Πρόεδρος, της συνέχειας ορισμένων φοιτητών στο εξωτερικό, σε ανεγνωρισμένα πανεπιστήμια. Δεν υπάρχει ρύθμιση στο νομοσχέδιο αυτό, στις χθεσινές μας ανακοινώσεις, περί αυτού του ζητήματος, αλλά ερχόμαστε σε μια γκρίζα περιοχή, της μη τυπικής μεταλυκειακής εκπαίδευσης, να επιβάλλουμε ρυθμίσεις. Δηλαδή αισθανόμαστε όλοι ευτυχέστεροι, όταν το Υπουργείο Ανάπτυξης, το πρώην Υπουργείο Εμπορίου, δίδει άδειες για τη λειτουργία αυτών των κέντρων; Όπου Έλληνες φορολογούμενοι, Έλληνες πολίτες, πληρώνουν για να πάνε τα παιδιά τους σ’ ένα εμπόριο ελπίδων; Αυτό το εμπόριο ελπίδων θέλουμε να σταματήσει. Είμαστε ή δεν είμαστε μαζί όλοι σ’ αυτήν την επιλογή; Μπορεί ο καθένας εδώ να ελέγχει το οποιοδήποτε κέντρο ελευθέρων σπουδών; Να ελέγχεται από το Υπουργείο Ανάπτυξης και εμείς να σιωπούμε; Κάνουμε αυτήν τη ρύθμιση, ξεκαθαρίζουμε το τοπίο. Ζητάμε να ξεκινήσουν όλα από μηδενική βάση. 
      Ανακοινώσαμε χθες ότι καμμία άδεια δεν ισχύει. Ο νόμος αυτός ο οποίος θα προβλέπει συγκεκριμένες διαδικασίες, αυστηρά κριτήρια, θα θέσει τις προϋποθέσεις για να αδειοδοτηθούν. Μια η άδεια ιδρύσεως, άλλη η άδεια λειτουργίας. Και θα ελέγχονται αυστηρά. Περιμέναμε, αντί αυτό να αξιοποιείται, ως απειλή απέναντι στην Κυβέρνηση, ως απειλή απέναντι στην κοινωνική ειρήνη και ομαλότητα, να γίνει αποδεκτό, ως ένα πρώτο βήμα ουσιαστικό και αποφασιστικό, για να επιφέρουμε τις επιβαλλόμενες ρυθμίσεις.
       Και τέλος, δεν είμαστε μια Κυβέρνηση –όχι κράτος, αλλά Κυβέρνηση- η οποία σπρώχνει το κράτος να σπαταλά τους φόρους, το υστέρημα του ελληνικού λαού, σε επιζήμιες για το δημόσιο συμβάσεις. Επαναλαμβάνω ότι αρνούμαι την επιστροφή στο παρελθόν, τις βουτιές στο παρελθόν, αλλά σε περιόδους, στις οποίες εγώ δεν ήμουν Βουλευτής, αλλά παρακολουθούσα την πολιτική ζωή της χώρας, έχουν γίνει συζητήσεις εδώ για θέματα, τα οποία έχουν επαρκώς εξηγηθεί, έχουν γίνει αναφορές και συγκεκριμένες υποδείξεις για άλλες συμβάσεις.
      Όταν, λοιπόν, δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση να καταλογιστεί στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, πάει πολύ να κατηγορούμεθα αδίκως, με απώτερη επιδίωξη την σπίλωση και τελικά τον τραυματισμό της αξιοπιστίας της πολιτικής ζωής. Η Κυβέρνηση αυτή ούτε δεσμεύσεις ούτε εξαρτήσεις έχει, όπως πολλές φορές έχει επαναλάβει εδώ ο Πρωθυπουργός. Μια δέσμευση έχουμε, να υπηρετούμε το συμφέρον του ελληνικού λαού με διαφάνεια και με σεβασμό στο δημόσιο χρήμα.
      Σας ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ. 
      Το λόγο έχει ο κ. Παπουτσής για ένα λεπτό. 
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, δεν ήταν στην πρόθεσή μου να πάρω το λόγο. Μετά όμως από όσα άκουσα από τον κύριο Υπουργό, ειλικρινά δεν μπορώ να μην κάνω ένα πολιτικό σχόλιο. 
      Προφανώς η Κυβέρνηση, πρέπει να είναι πολύ τρομοκρατημένη και να αισθάνεται πολύ απομονωμένη. Παρακολουθούσαμε τόση ώρα την αγωνιώδη προσπάθεια του κυρίου Υπουργού, να επιβεβαιώσει την συμφωνία του με το Συνασπισμό ακόμα και όταν άκουσε την έντονη κριτική του κ. Αλαβάνου όσον αφορά τα κέντρα ελευθέρων σπουδών. Επιπλέον όμως αυτό που μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση, είναι η παραδοχή του κυρίου Υπουργού όσον αφορά την τροπολογία του Συνασπισμού την οποία έκανε αποδεκτή. Τι δείχνει αυτό; Δείχνει ότι η Κυβέρνηση, αδιαφορεί για το γεγονός ότι την ίδια τροπολογία έχει καταθέσει η Πρόεδρος της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, κ. Κόλλια, Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, αδιαφορεί για το γεγονός ότι την ίδια τροπολογία έχει καταθέσει το Κ.Κ.Ε.. Ανακοινώνει ότι αποδέχεται την τροπολογία του Συνασπισμού, για να δείξει ότι αυτή η Κυβέρνηση είναι ανοικτή, είναι δημοκρατική, ότι λειτουργεί με πολύ ανοικτό πνεύμα και ότι κάνει αποδεκτές και τροπολογίες της Αντιπολίτευσης. 
      Κύριε Υπουργέ, εδώ έχουμε ευθύνη όλοι να διασώσουμε –γιατί περί αυτού πρόκειται, είμαστε σε αυτήν την φάση- την τιμή του πολιτικού κόσμου και τη λειτουργία του θεσμού του Κοινοβουλίου. Και έχουμε υποχρέωση, ο καθένας διά των λόγων και των πράξεων μας, να την υποστηρίζουμε καθημερινώς σ’ όλα τα επίπεδα. 
      Και επειδή αναφερθήκατε και στην υπόθεση της «SIEMENS», μακάρι να είναι έτσι όπως εσείς τα πιστεύετε. Αφού, λοιπόν, το πιστεύετε, ελάτε εδώ να κάνουμε μαζί μια εξεταστική επιτροπή, για να μη επιτρέψουμε σε κανέναν να διαχειρίζεται τη φημολογία και να καθιστά τον πολιτικό κόσμο όμηρο της φημολογίας, την οποία διαχειρίζονται οι υπόδικοι, οι κατηγορούμενοι, οι δικηγόροι τους και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που έχουν εμπλοκή στην υπόθεση της «SIEMENS». Γι’ αυτό το λόγο εμείς επιμένουμε, για την προστασία του πολιτικού συστήματος, για την αυτονομία του και κυρίως για την αξιοπρέπειά μας, την αξιοπρέπεια ενός εκάστου εξ ημών. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο κ. Βελόπουλος. 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Υπουργέ, ειλικρινά από την ομιλία σας έχω επισημάνει δύο- τρία πράγματα και θέλω να τα σχολιάσω. Αρνείστε, όπως είπατε, τις «βουτιές» στο παρελθόν. Δυστυχώς για την κυβέρνησή σας, κύριε Υπουργέ, είστε «βουτηγμένοι» στο παρελθόν, «βουτηγμένοι» στην υπόθεση «COSMOTE»-«ΓΕΡΜΑΝΟΣ», «βουτηγμένοι» στην «SIEMENS», «βουτηγμένοι» σε μία σειρά σκανδάλων. Είστε μέσα στο «μάτι του κυκλώνα», αλλά αρνείστε να το δείτε. Δεν θέλετε να το δείτε. Και αναγκάζομαι να σας το πω αυτό, γιατί είμαστε η μοναδική χώρα που ο ηθικός αυτουργός, αλλά και ουσιαστικά αυτός που εμπλέκεται στην ιστορία, κάποιος κ. Χριστοφοράκος, ο οποίος ισχυρίζεται διάφορα πράγματα για την Κυβέρνησή σας, δεν πηγαίνει στη δικαιοσύνη. Αρνείται να πάει στη δικαιοσύνη. Αυτό ήθελα να σας πω. 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
      Επίσης, επειδή, κύριε Υπουργέ, είπατε ότι είστε έτοιμοι να πάτε σε μία διαδικασία καθάρσεως –γιατί αυτήν την κάθαρση την ακούμε χρόνια, αλλά δεν την βλέπουμε- πάμε σε προανακριτική επιτροπή. Από την πρώτη στιγμή το ζητάμε και το φωνάζουμε. Ας πάμε, για να αποδείξουμε ότι έτσι έχουν τα πράγματα. 
      Επίσης, να πω, κύριε Υπουργέ –επειδή κάποιοι ενοχλούνται όταν ομιλεί ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός- το εξής: Είπατε ότι εσείς δεν παρεμβαίνετε στη δικαιοσύνη. Θα δώσω δύο παραδείγματα. 
      Κυρία Παπακώστα, αφήστε να μιλήσω στον κύριο Υπουργό. Συνεχώς κάνετε αυτό το πράγμα. Εγώ απευθύνομαι στον Υπουργό γιατί μίλησε για σκάνδαλα και για «βουτιές». Αν δεν θέλετε να απαντάμε, κυρία Παπακώστα –επειδή η ανοχή μας έχει και όρια-τουλάχιστον αφήστε τον Υπουργό να ακούσει. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μην απευθύνεστε στην κ. Παπακώστα. Στον Υπουργό να απευθύνεστε. 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Απευθύνομαι στον Υπουργό, αλλά δεν μπορεί να μας ακούσει ο κύριος Υπουργός. 
      Λέω λοιπόν. Είπατε ότι δεν παρεμβαίνετε. Εγώ να το πιστέψω, κύριε Υπουργέ, ότι δεν παρεμβαίνετε. Ξέρετε ότι ο κ. Χατζηγάκης μέσα από τη Βουλή παρενέβη σε απόφαση δικαστηρίου που δεν του άρεσε; 
      Το ξεχάσατε το βιβλίο «Ζιγκ-ζαγκ στους πορτοκαλεώνες», ένα βιβλίο επαίσχυντο για τα μικρά παιδιά στις βιβλιοθήκες των σχολείων, για το οποίο με απόφαση δικαστηρίου ζητήθηκε απόσυρση και παρενέβη ο Υπουργός για να διωχθεί ο δικαστής που εξέδωσε την απόφαση; Πώς δεν παρεμβαίνετε. Παρεμβαίνετε, όπου βολεύει τη δική σας άποψη.
      Μία άλλη παρέμβαση. Από την πρώτη στιγμή που κοινοποιήθηκε το σκάνδαλο της «Siemens» ο Υπουργός είχε βγει και είχε πει ότι δεν αναμειγνύονται πολιτικά πρόσωπα και μετά έσκασε εκείνη η βόμβα, εμπλοκές, ο ένας από εδώ, ο άλλος από εκεί, Υπουργοί, πρώην Πρωθυπουργοί, παιδιά πρώην Πρωθυπουργών. Δηλαδή ότι υπάρχει παρέμβαση, υπάρχει. Και υπάρχει παρέμβαση για να δώσει κατεύθυνση στη δικαιοσύνη προς τα πού να πάει. Αυτό είναι το μεμπτό. Και απόδειξη; Συζητάμε στην επιτροπή ένα νομοσχέδιο για τη δικαιοσύνη. Κύριε Υπουργέ, επιστάτης σε όλα ο Υπουργός Δικαιοσύνης. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Το νέο νομοσχέδιο. Και το είδαμε στη επιτροπή πριν από λίγο. Άρα, λοιπόν, μην μου λέτε ότι δεν παρεμβαίνετε. 
      Και βέβαια εκεί που πρέπει να παρέμβετε. Και το λέω και εδώ στη Βουλή και θέλω την παρέμβασή σας. Τι έχετε να πείτε για την κυρία αυτή που διδάσκει ακόμα και τώρα στη Γκράβα την αλβανική ιστορία και την ιστορία των Τσάμηδων; Τη διδάσκει, κύριε Υπουργέ. Συνεχίζει να τη διδάσκει, κύριε Υπουργέ. Αυτή είναι η αλήθεια. Και βγήκε και η διδασκαλική ομοσπονδία και αντέδρασε, γιατί κάποιοι την τιμώρησαν. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Βάλτε, λοιπόν, τέλος και φραγή σε κάποιους περίεργους οι οποίοι νομίζουν ότι είναι τσιφλίκι του πατέρα τους ο χώρος της παιδείας. Και θέλω να σας ακούσω τι θα κάνετε γι’ αυτό. 
      Όμως, δεν άκουσα τίποτα για το Κοργιαλένειο Ίδρυμα. Κύριε Υπουργέ, δεν τελείωσε η θητεία του Διοικητικού Συμβουλίου. Γιατί τους ξηλώνετε; Εξυπηρετείτε φωτογραφικά «γαλάζια» παιδιά; Σας το είπα και προηγουμένως και θέλω απάντηση, γιατί τους ξηλώνετε πριν εκπνεύσει ο χρόνος τους; Για ποιο λόγο; Δεν μου απαντάτε. Θα βάλετε κάποιους άλλους; 
      Δεύτερον, η τροπολογία του Συνασπισμού για το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας δεν έγινε δεκτή. Και ερωτώ. Γιατί; Ελπίζω και εύχομαι, το τονίζω, κύριε Υπουργέ, να παραμείνει το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας στη Θεσσαλονίκη. 
      Κύριε Τραγάκη, επιτρέψτε μου λίγο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Τραγάκη, κάνει έκκληση ο κ. Βελόπουλος για να ακούσει ο κύριος Υπουργός. 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι σημαντικό, κύριε Γραμματέα, να παραμείνει. Θέλω να το ξανακούσω, γιατί με πήραν τηλέφωνο χθες και θέλουν να το ακούσουν οι άνθρωποι. 
      ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: … (Δεν ακούστηκε)
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Σαλμά, στην πολιτική άλλα λες σήμερα και άλλα κάνεις αύριο. Δυστυχώς. Αυτή είναι η πολιτική που κάνετε τριάντα χρόνια, όχι μόνο εσείς, αλλά και οι προηγούμενοι.
      Και κλείνω. Δεν άκουσα την απάντηση σχετικά με τους κυρίους του Ινστιτούτου χθες της Επαγγελματικής Κατάρτισης. Τι έγινε; Θα τους εξασφαλίσουμε τους ανθρώπους; Είναι το Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων, οι οποίοι –ακούστε- πληρώνονται μεν τα ένσημα του Ι.Κ.Α., αλλά όχι οι κρατήσεις υπέρ Ο.Α.Ε.Δ.. Και ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν μπορούν να βγουν στο Ταμείο Ανεργίας. Υπάρχουν τριακόσιοι, τετρακόσιοι άνθρωποι που δεν μπορούν να πάρουν το επίδομα από το Ταμείο Ανεργίας και μόλις τελειώσει η δουλειά τους πηγαίνουν και επαιτούν. Ε, δεν είναι ένα κράτος δικαίου αυτό, κύριε Υπουργέ. Δείτε το και λύστε το, σας το είπα και χθες, σας το ξαναλέω και σήμερα. Αυτά εν ολίγοις. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Βελόπουλο.
      Το λόγο έχει ο κ. Σαλμάς.
      ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, με μεγάλη μου λύπη διαπιστώνω ότι η Αντιπολίτευση δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στα θέματα της παιδείας. Σήμερα ήρθαν να μολύνουν τη συζήτηση αυτή του νομοσχεδίου αναφέροντας θέματα σχετικά με τα σκάνδαλα και της «Siemens» σε ένα νομοσχέδιο που συζητούμε και που αφορά παιδιά που φοιτούν στο σχολείο, στο δημοτικό και στο λύκειο. Και βρήκαν σήμερα την ευκαιρία να αναφερθούν εκτενώς στη συζήτηση επί των άρθρων για το ποιος εμπλέκεται στο σκάνδαλο της «Siemens», για το αν λειτουργεί η δικαιοσύνη ή όχι και –επαναλαμβάνω- σε ένα νομοσχέδιο που αφορά τα παιδιά των σχολείων και των λυκείων. 
      Και βεβαίως, κύριε Υπουργέ, κάντε μου τη χάρη. Μην ξαναδεχθείτε τροπολογία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., γιατί ενοχλείται πραγματικά το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Εγώ δεν πίστευα ποτέ ότι θα επιφύλασσε η Αξιωματική Αντιπολίτευση για τον εαυτό της αυτήν τη θέση, να έχει αναλώσει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τη μισή του ομιλία επειδή κάνατε δεκτή μία τροπολογία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Και σ’ αυτούς είχαν πάει αυτοί που ενδιαφέρονταν γι’ αυτήν την τροπολογία, αλλά γιατί το κάνατε από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Και επανήλθε πάλι, γιατί δεν κάνατε δεκτό αυτό που πρότεινε η κ. Κόλλια και κάνατε του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Αυτός είναι ο καημός του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
      ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Γιατί παραποιείτε αυτά που είπε;
      ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Και βεβαίως συγκλίνετε στις δημοσκοπήσεις. Κοντεύετε, δέκα μονάδες. Αυτή είναι η διαφορά σας από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αλλά τουλάχιστον μην το δείχνετε όταν συζητούμε, στη Βουλή, αυτό το άγχος, διότι για να κλονίσω την αξιοπιστία των επιχειρημάτων του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΠΑ.ΣΟ.Κ., θα πω μόνο ένα παράδειγμα. Έδειξε τη μεγάλη του αγωνία για το ρουσφετολογικό σύστημα που αναπτύσσεται στα δυσπρόσιτα.
      Απ’ ό,τι θυμάμαι, το 2002-2004 είχε επιστρέψει από τις Βρυξέλλες ο κ. Παπουτσής και ήταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που είχε τα δυσπρόσιτα και ήταν ο ίδιος ο κ. Παπουτσής αυτό ο οποίος δεν είχε δείξει ποτέ την ίδια ευαισθησία σε ανάλογες συζητήσεις. Το λέω γιατί έχω την τιμή να συμμετέχω στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων από το 2000.
      Και κύριε Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε, όσον αφορά τις τροπολογίες, θα πάρουμε το λόγο τώρα ή στη συνέχεια; 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συζητούνται όλα μαζί. 
      ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Καλώς. 
      Ήθελα, κύριε Πρόεδρε, να υποστηρίξω μία τροπολογία, την οποία κατέθεσε ο κ. Γιαννόπουλος και η οποία αφορά την εκλογή των διευθυντών κλινικών και εργαστηρίων, η οποία με την ισχύουσα νομοθεσία είναι συγκεχυμένη. Μέχρι τώρα, πολλές φορές, η εκλογή των διευθυντών κλινικών και εργαστηρίων διενεργείται από τον αντίστοιχο τομέα! Όπου στον αντίστοιχο τομέα συμμετέχουν από λίγα εργαστήρια και κλινικές τα μέλη του Δ.Ε.Π. και βεβαίως, εκεί σ’ αυτόν τον κλειστό χώρο, ό,τι προτείνουν και ό,τι πουν οι πρωτοβάθμιοι καθηγητές συνήθως ακολουθούν και οι λέκτορες και οι επίκουροι καθηγητές, όπου βέβαια έχουν την ανάγκη των πρωτοβαθμίων για τις εξελίξεις τους. 
      Προκειμένου να βγάλουμε απ’ αυτήν την αδιαφανή διαδικασία την εκλογή των διευθυντών κλινικών και εργαστηρίων, θα πρέπει η γενική συνέλευση που είναι το ανώτατο διοικητικό όργανο της σχολής και που αντιπροσωπεύονται σε αυτήν τα μέλη του Δ.Ε.Π., οι φοιτητές, οι μεταπτυχιακοί φοιτητές κ.λπ., εκεί να κρίνεται ύστερα από εισήγηση η διεύθυνση του εργαστηρίου της κλινικής. 
      Και κλείνοντας, με την ευκαιρία του άρθρου 1, για τα επαγγελματικά δικαιώματα, που συζητούμε σ' αυτό το νομοσχέδιο, εύχομαι σε μια τετραετία-πενταετία, κύριε Υπουργέ, να ερχόμαστε να αναγνωρίζουμε επαγγελματικά δικαιώματα και να εντάσσουμε σε κλάδους και του Δ΄ Τμήματος που πρόκειται να ιδρυθεί στο Αγρίνιο και που πρόσφατα πρότεινε το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Αναφέρομαι στο νέο Τμήμα που εισηγήθηκε ήδη το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων με αντικείμενο «marketing αγροτικών προϊόντων» και που θα συζητηθεί, προφανώς, στο Συμβούλιο Ανώτατης Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης. Θα παρακαλούσα να το υποστηρίξετε, γιατί είναι σημαντικό να λειτουργήσει αυτό το Δ΄ Τμήμα στο Αγρίνιο, που είναι άλλωστε και κυβερνητική δέσμευση. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Μπόλαρης. 
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα μου επιτρέψετε να εκφράσω δύο σκέψεις μου πρώτα-πρώτα προς το Προεδρείο. 
      Η μία σκέψη είναι ότι –μια και συζητούμε και με την αλλαγή του Κανονισμού- τα επτά ή οκτώ λεπτά για να διαπραγματευτεί ένας εισηγητής τριάντα άρθρα ενός νομοσχεδίου, δεν είναι αρκετά. Ένα αυτό. 
      Το δεύτερο θέμα. Έχω στα χέρια μου την έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής. Μας ήρθε χθες. Είναι σκόπιμο όχι για την άσκηση του αντιπολιτευτικού λόγου, αλλά για το ίδιο το Υπουργείο, να έχει στα χέρια του από πριν αυτήν την έκθεση. Εάν την είχε δεν θα είχε εκτεθεί ούτε το Υπουργείο με το νομοσχέδιο το οποίο φέρνει και έχει ένα σωρό προβλήματα, ούτε και ο εισηγητής της Πλειοψηφίας, ο οποίος μας κατήγγειλε ότι επιχειρούμε να μεταθέσουμε τη συζήτηση. 
      Στην έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής έχουμε έξι παρατηρήσεις, οι οποίες επιβεβαίωσαν αυτά τα οποία είπαμε στην επιτροπή την προηγούμενη εβδομάδα. Είναι παρατηρήσεις νομοτεχνικές, οι οποίες δείχνουν ότι το νομοσχέδιο είναι άσχημα γραμμένο, δεν είναι σωστά διατυπωμένο νομοτεχνικά. Και ήθελα να γνωρίζω, αυτές τις παρατηρήσεις θα τις λάβει υπ' όψιν του το Υπουργείο; 
      Άλλο ζήτημα, το οποίο προκύπτει από την έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής και η οποία επιβεβαιώνει αυτά που είπαμε και στην επιτροπή και χθες, έχει σχέση με τη σωστή νομοθέτηση. 
      Στο άρθρο 5, η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής επιβεβαιώνει τη δικαστική εκκρεμότητα ενώπιον της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας για τα θέματα των ποσοστών, μία παρατήρηση ουσιαστικά την οποία παρακάμπτει η Κυβέρνηση. Περιγράφει τη διαδικασία του Συμβουλίου της Επικρατείας και μάλιστα ενώπιον της Ολομέλειας. 
      Στο άρθρο 14, έχουμε δύο παραγράφους. Στην πρώτη παράγραφο, όπως σωστά επισημαίνει η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής, έρχεται το Υπουργείο να διορθώσει αυτά τα οποία κρίθηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας ότι είναι προβληματικά. 
      Το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου Επικρατείας αναφέρεται στο ότι οι διατάξεις που ψηφίστηκαν το 2006 στο νομοσχέδιο για τις Εκκλησιαστικές Ακαδημίες, όπως είχαμε επισημάνει εμείς κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου, συνιστούν απόκλιση από το γενικώς ισχύον σύστημα εισαγωγής και δεν αποτελούν γενικό και αντικειμενικό κριτήριο εισαγωγής. Εμείς τα είπαμε τότε εις «ώτα μη ακουόντων». Έρχεται το Συμβούλιο Επικρατείας και επιβεβαιώνει αυτά που είπαμε τότε. Οπότε, έρχεται η Κυβέρνηση να τα αλλάξει. ‘Όμως, την ίδια στιγμή που σπεύδει να τα αλλάξει αυτά με τη δεύτερη παράγραφο, επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος. Δηλαδή, φέρνει διατάξεις οι οποίες όχι πλέον στο επίπεδο της εισαγωγής, αλλά στο επίπεδο της κρίσης των καθηγητών, συνιστούν απόκλιση και προσβάλουν τη διαδικασία της λειτουργίας σχολών οι οποίες χαρακτηρίζονται ως ανώτατες. 
      Είχαμε επισημάνει, κύριε Υπουργέ, στη διαδικασία της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, ότι είναι προβληματική η διάταξη του άρθρου 15. Σας είχα αναφέρει τα προβλήματα συνταγματικής υφής. Βλέπετε ότι σας το λέει και η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής. Λέει ότι πρέπει να διερευνηθεί, εάν με την προτεινόμενη διάταξη συντρέχει τέτοια περίπτωση, ώστε να μην θίγεται η αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του δικαιουμένου. 
      Σας έχει έξι επιπλέον νομοτεχνικές παρατηρήσεις.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή).
      Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ, δώστε μου δύο λεπτά επιπλέον, γιατί συζητάμε όλα τα ζητήματα μαζί.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα έχετε άνεση χρόνου.
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Ευχαριστώ.
      Θα αναφερθώ τώρα στα θέματα της στρατηγικής: Εδώ χθες ο προϊστάμενος της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου, παραδέχθηκε εμμέσως πλην σαφώς, ότι θα πρέπει να φέρει άλλο νομοσχέδιο. Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, μετά από πέντε χρόνια δείχνει την έλλειψη στρατηγικής. Μας είπε μάλιστα ότι έχει γίνει η διαβούλευση με διακόσιες χιλιάδες εκπαιδευτικούς γι’ αυτά τα ζητήματα. Οι εκπαιδευτικοί, δεν είναι διακόσιες χιλιάδες. Ξέρετε καλά ότι πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση έχει αρκετές δεκάδες χιλιάδες λιγότερους εκπαιδευτικούς. 
      Μας είπατε προηγουμένως. «Τι να κάνουμε. Κάνουμε ένα μητρώο εκπαιδευτικών στο Ι.Δ.ΕΚ.Ε. γιατί θέλουμε μιά επίσημη διαδικασία αναγνώρισής τους». Μα, γι’ αυτό σας κατηγορούμε. Θέλετε μια επίσημη διαδικασία αναγνώρισης, χωρίς όρους, χωρίς κριτήρια. Αυτή η διαδικασία επαφίεται στη μονοπρόσωπη εξουσία του Υπουργού. Πουθενά δεν μπαίνουν διαφανή κριτήρια. Αυτό είναι το πρόβλημα. Θα προσλάβουμε φέτος αυτούς που θα προσλάβουμε, με αυτές τις διαδικασίες. Σας ανέφερε ο κ. Παπουτσής τις σκέψεις σας. Γιατί δεν απαντάτε; Η διαδικασία των διορισμών θα συνεχιστεί με τους ίδιους ρυθμούς; Θα γίνουν διαγωνισμοί; Θα κάνουμε προσλήψεις με τη διαδικασία του Α.Σ.Ε.Π., ή θα μειωθούν οι διορισμοί; Σας προκαλούμε για τέταρτη φορά να απαντήσετε. 
      Επίσης σιωπάτε, διότι ενώ βάζετε τα θέματα των κοινωνικών κριτηρίων και ενώ σας έχουν τεθεί τα θέματα από τους κοινωνικούς φορείς, δεν απαντάτε. Εδώ, αναγκάστηκαν οι Βουλευτές της Συμπολίτευσης να σας πουν ότι σιωπάτε στα αιτήματα που υπάρχουν από τρίτεκνους και πολύτεκνους. Καλές είναι οι υποσχέσεις, αλλά βλέπετε ότι αυτά κάποια στιγμή πρέπει να εξαργυρωθούν. Τώρα είστε στη φάση της εξαργύρωσης. 
      Τέλος, θέλω να πω, ότι το γεγονός ότι μπήκαμε στην εποχή των εκπτώσεων, δεν δικαιολογεί σε καμμία περίπτωση τη λογική των εκπτώσεων στις διαδικασίες επιμόρφωσης. Το υπογραμμίζω και πάλι. Εισάγετε, το πρώτον, διαδικασία τρίμηνης παιδαγωγικής επιμόρφωσης στην Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.. Δηλαδή, τι θα κάνουμε; Εκπαιδευτικούς οι οποίοι θα έχουν μειωμένη παιδαγωγική επιμόρφωση; Αυτό θέλετε; Πιστεύετε ότι αυτό συμβάλει στην καλύτερη ποιότητα της διαδικασίας της εκπαίδευσης, ή το εντάσσετε και αυτό μέσα στα θέματα επίλυσης θεμάτων εκπαιδευτικής καθημερινότητας; 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Μπόλαρη. Για το θέμα του Κανονισμού, κύριε Μπόλαρη, θα ήθελα να σας πω ότι δεν άλλαξε τίποτα σε ό,τι αφορά το χρόνο που έχετε στη διάθεσή σας για την κατ’ άρθρον συζήτηση. Επομένως, είναι το ίδιο καθεστώς.
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Το ξέρω, κύριε Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σε ό,τι αφορά τώρα την έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας σημειώνεται η παρατήρησή σας. 
      Ο ειδικός αγορητής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Ζιώγας έχει το λόγο.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Ως Κομμουνιστικό Κόμμα έχουμε καταθέσει δύο τροπολογίες. Η μία αφορά στο άρθρο 23 του ν. 3577 που δεν καλύπτει τους πρώην εκπαιδευτικούς, Έλληνες, του Αρσακείου των Τιράνων και προτείνουμε, με την παρούσα τροπολογία την αναδρομική ισχύ της διάταξης αυτής, προκειμένου να καλύπτονται από τα ευεργετήματα του νόμου κι όλοι οι πρώην Έλληνες εκπαιδευτικοί που προσέφεραν υπηρεσίες στο σχολείο αυτό. 
      Η δεύτερη τροπολογία έχει να κάνει με τη ρύθμιση του ν. 3027/2002. Είναι αυτό στο οποίο αναφέρθηκε ο κύριος Υπουργός. Είναι μία τροπολογία που κατέθεσαν και τα άλλα κόμματα απ’ ό,τι ξέρω, απ’ ό,τι ακούστηκε. Μιλάμε για μία απάλειψη της διάκρισης, της αδικίας που υπάρχει για τα πανεπιστήμια των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης, ουσιαστικά για των ή τις συζύγους των υπηρετούντων ως μέλη του Δ.Ε.Π. σ’ αυτά τα πανεπιστήμια. Επί της ουσίας μιλάμε μόνο για τη Θεσσαλονίκη, γιατί ουσιαστικά το πρόβλημα στην Αθήνα είναι λυμένο από την ίδια τη διαδικασία. Μιλάμε περίπου για είκοσι πέντε άτομα, για είκοσι πέντε περιπτώσεις. Και θα ήθελα να ρωτήσω τον κύριο Υπουργό το εξής: Το αίτημα αυτό έχει να κάνει με ουσιαστική εξίσωση με τις άλλες περιπτώσεις, με τους υπηρετούντες στους άλλους νομούς; Δηλαδή, ο ν. 3027/2002 προβλέπει αντίστοιχα αυτή τη ρύθμιση που εσείς μας ενημερώσατε σήμερα ως προϋπόθεση της υπηρέτησης ενός χρόνου στην έδρα που είναι διορισμένος ο εκπαιδευτικός; 
      Τώρα, όσον αφορά αυτά που ακούστηκαν θα είμαι σύντομος. Απουσιάζει και ο κ. Αλαβάνος και ο Εκπρόσωπος, ο εισηγητής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Αναφέρθηκε στην ελεύθερη πρόσβαση στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Θα ήθελα να το σχολιάσω. Πρώτον, εδώ έχουμε να κάνουμε με μία διατύπωση που «χαϊδεύει αυτιά», κολακεύει ακροατήριο, με δεδομένο ότι ουσιαστικά μεταφέρουμε την κρίση, την εξέταση ένα χρόνο μετά. Αντί λοιπόν τα παιδιά να βρίσκονται σε αδιέξοδο, όσα απέτυχαν στα δεκαοχτώ τους, θα βρίσκονται σε αδιέξοδο στα δεκαεννιά τους. Δεύτερον, αντί οι υποψήφιοι να κάνουν φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης θα κάνουν φροντιστήριο ανώτατης εκπαίδευσης. Και τρίτον, οι εξετάσεις δεν θα έχουν το αδιάβλητο που έχουν οι τωρινές εξετάσεις. Το πανεπιστήμιο με κανέναν τρόπο –και είμαι πανεπιστημιακός- δεν εγγυάται το αδιάβλητο που υπάρχει μέχρι τώρα στις εξετάσεις για τις ανώτατες σχολές.
      Επίσης, μου κάνει εντύπωση ότι ενώ πριν από επτά χρόνια, το 2001, ο κ. Αλαβάνος ως Ευρωβουλευτής εγκαλούσε τότε την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί δεν εφάρμοζε την εντολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για αναγνώριση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, τώρα στρέφεται ενάντια στην οδηγία και στην εντολή ουσιαστικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αναγνώριση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών. Αυτή τη διάσταση στη στάση του, την παλινωδία, θέλω να θίξω.
      Τέλος, στην έκκληση, αν θέλετε, που έκανε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Χρήστος Παπουτσής, θέλω να προσθέσω το εξής. Θεωρώ ότι η τιμή αυτού του πολιτικού συστήματος δεν σώζεται με τίποτα.
      Ευχαριστώ πολύ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Ζιώγα. Δεν υπάρχει άλλος ομιλητής. Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
      ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να πάρω το λόγο;	
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ναι βεβαίως. Δεν τον ζητήσατε από το Προεδρείο. 
      Κύριε Υπουργέ, να μιλήσει και ο κ. Πολατίδης και να απαντήσετε μετά;
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ναι, κύριε Προεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Πολατίδη, έχετε το λόγο.
      ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θα είμαι σύντομος, αλλά νομίζω ότι οι αγορητές δεν χρειάζεται να ζητήσουν το λόγο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Χρειάζεται να ζητάνε το λόγο. Πού να ξέρει το Προεδρείο ότι τον θέλουν; Πολλές φορές οι αγορητές και οι εισηγητές δεν μιλάνε στις δευτερολογίες. 
      Ορίστε, συνεχίστε. 
      ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Θέλω να αναφερθώ σε δύο μόνο θέματα του νομοσχεδίου. 
      Κατ’ αρχάς –αναφερθήκαμε και χθες- για εμάς είναι πολύ βασικό να συζητήσουμε για το σκοπό της παιδείας. Ο σκοπός της παιδείας είναι η παροχή της βέλτιστης δυνατής παιδείας σε όλους τους μαθητές, αναλόγως βέβαια και τη γεωγραφική περιοχή και το επίπεδό τους σε όλη την επικράτεια ή είναι η επαγγελματική τακτοποίηση κάποιων καθηγητών;
      Δυστυχώς, βλέπουμε ότι και σ’ αυτό το νομοσχέδιο ο συντριπτικά περισσότερος χρόνος και η προσπάθεια του Υπουργείου δαπανάται στην τακτοποίηση επαγγελματικών θεμάτων και γίναμε κι εμείς –όπως και τα υπόλοιπα Κόμματα- δέκτες κάποιων αιτημάτων, τα οποία μπορούμε να χαρακτηρίσουμε δίκαια, ρουσφετολογικά, τακτοποιητικά ορισμένων καταστάσεων. 
      Όμως, τέλος πάντως, νομίζω ότι ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδος δαπανά δυσανάλογα μεγάλο χρόνο ασχολούμενος με τις μεταθέσεις και τις τακτοποιήσεις και τα θέματα των εκπαιδευτικών και πολύ λιγότερο χρόνο για το ουσιαστικό περιεχόμενο της παιδείας. 
      Γι’ αυτό κάνουμε μία πρόταση, κύριε Υπουργέ –φυσικά δεν έχει σχέση με το νομοσχέδιο- που είναι γενικότερη. Καταργείστε επιτέλους αυτό το σάπιο καθεστώς των διαρκών αποσπάσεων, τακτοποιήσεων και κάντε τις θέσεις σε κάθε σχολείο να προκηρύσσονται ξεχωριστά. Δηλαδή, προκηρύσσεται μία θέση στο Γυμνάσιο Καλύμνου. Όποιος θέλει να πάει σ’ αυτό το Γυμνάσιο, θα κάνει την αίτησή του, θα πάει σ’ εκείνο το Γυμνάσιο. Αν δεν του αρέσει, θα πρέπει να αναζητήσει κάποια κενή θέση που θα προκηρυχθεί σε άλλη περιοχή. 
      Όμως, το να συμβαίνει αυτό το απαράδεκτο, να δηλώνει δηλαδή κάποιος μία δυσπρόσιτη περιοχή, να θέλει να υπηρετήσει δήθεν στην Τήλο ή στην Κάλυμνο ή στα χωριά των Πομάκων στην Ξάνθη και την άλλη μέρα, επειδή επικαλείται διαφόρους λόγους υγείας, λόγους οικογενειακούς, λόγους κοινωνικών προβλημάτων –που ακούσαμε πριν με την τροπολογία την οποία κάνατε δεκτή- ξαφνικά, να έρχεται στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και εκείνα τα σχολεία μονίμως να έχουν πρόβλημα, να είναι χωρίς εκπαιδευτικούς. Και κάθε φορά το Σεπτέμβριο να έχουμε αυτό, το ίδιο πρόβλημα. Αυτό πρέπει κάποτε να λυθεί. 
      Μπορείτε να το κάνετε. Είναι μία πολύ απλή ρύθμιση. Θεωρώ ότι κι εσείς το έχετε σκεφτεί. Και πάρα πολλοί, όσοι ασχολούνται λίγο πολύ με τα θέματα της παιδείας έστω και εξ αποστάσεως, νομίζω ότι το έχουν σκεφτεί. Τελικά, πρέπει να πάρουμε μία γενναία απόφαση και να πάμε προς αυτήν την κατεύθυνση, η οποία είναι και αυτή που χρησιμοποιείται σε όλο τον πολιτισμένο ή και μη, πολιτισμένο κόσμο. 
      Αυτό το καθεστώς του να απασχολούνται όλα τα πολιτικά γραφεία με τις μεταθέσεις των εκπαιδευτικών, νομίζω ότι δημιουργεί πρόβλημα και –επαναλαμβάνω- στερεί χρόνο από το πραγματικό αντικείμενο της παιδείας. 
      Επίσης, θα κάνω αναφορά σε δύο ακόμη άρθρα. 
      Το άρθρο 7 είπατε χθες -το είπε ο Υπουργός- ότι αυτά στα οποία αναφέρεται είναι μόνο για τη μουσική παιδεία και για τίποτα άλλο. Όμως, αυτή η δήλωση θα πρέπει –επειδή το άρθρο είναι διατυπωμένο έτσι που αφήνει πολλά κενά και διαφορετικές ερμηνείες ενδεχομένως από κάποιους μετέπειτα από εσάς στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου- να διατυπωθεί ως εξής: Ότι δηλαδή το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρεται κυρίως στη μουσική παιδεία ή σε όποιο συγκεκριμένο θέμα εσείς έχετε αποφασίσει ότι πρέπει να εφαρμοστεί. Να μην είναι διατυπωμένο έτσι, γενικώς. 
      Στο άρθρο 15 σας είπαμε και χθες ότι δημιουργείται –αυτό που αναφέρθηκε και πριν- ένα πρόβλημα αξιοπιστίας του κράτους και ένα θέμα συνεχείας του κράτους. Εδώ πλέον δεν έχουμε συνέχεια του κράτους ούτε με αλλαγή Υπουργού, πολλώ δε μάλλον με αλλαγή κυβερνητικού κόμματος. 
      Έχουμε εδώ μία απόφαση της κ. Γιαννάκου. Για τους συγκεκριμένους πέντε θιγόμενους από τη δική σας απόφαση πήρατε αυτήν την πολύ καλή πρωτοβουλία. Αν πράγματι είναι αυτή η πρόθεση, όπως μας ανέφερε χθες ο κύριος Υπουργός, το να μπορέσει δηλαδή να συμμετάσχει η ελληνική γλώσσα μέσα στο ευρωπαϊκό σχολείο, είναι μία πολύ καλή πρωτοβουλία. Είστε άξιοι επαίνων γι’ αυτό, αν αυτός είναι ο σκοπός σας. 
      Όμως, νομίζω ότι και η στοιχειώδης τήρηση των υπεσχημένων από το κράτος και η συνέχεια του κράτους από Υπουργό σε Υπουργό πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν και να τακτοποιηθεί το συγκεκριμένο θέμα. 
      Σας ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Χατζηοσμάν. 
      ΑΧΜΕΤ ΧΑΤΖΗΟΣΜΑΝ: Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα μου δίνετε η δυνατότητα να μιλήσω για ένα θέμα το οποίο με απασχολεί, δεν θα πω από τότε που εξελέγην Βουλευτής, αλλά από τότε που έγινα πατέρας και από τότε που άρχισα να ασχολούμαι με τα κοινά του τόπου μου, δηλαδή πριν από κάποιες δεκαετίες.
      Πρόκειται για το ζήτημα των νηπιαγωγείων και κυρίως για το θέμα της ίδρυσης δίγλωσσων νηπιαγωγείων στην περιοχή μου, ένα ζήτημα με το οποίο έρχεται αντιμέτωπος κάθε γονιός προερχόμενος από τη μειονότητα στην περιοχή της Θράκης, όταν τα παιδιά του φτάσουν σε νηπιακή ηλικία.
      Μετά τις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου και την εκλογή μου στο Κοινοβούλιο, η πρώτη ερώτηση που κατέθεσα στις 25 Οκτωβρίου, είχε ως θέμα την ίδρυση δίγλωσσων νηπιαγωγείων στο νομό Ροδόπης. Η επιλογή αυτή δεν ήταν τυχαία. Ήταν αποτέλεσμα της αναγκαιότητας που προέκυψε μετά την ψήφιση του ν.3518/2006 και συγκεκριμένα του άρθρου 73, μέσω του οποίου καθιερώθηκε ως υποχρεωτική η φοίτηση ενός έτους στο νηπιαγωγείο. Ο νόμος αυτός εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στη σχολική χρονιά 2007-2008. 
      Αν θέλουμε να κάνουμε μία αποτίμηση της εφαρμογής του εν λόγω νόμου στην περιοχή της Θράκης, τότε θα λέγαμε ότι ο νόμος εφαρμόστηκε κατά το ήμισυ, παραβλέποντας μία σημαντική μερίδα του πληθυσμιακού δυναμικού της περιοχής.
      Αναφέρομαι στον πληθυσμό της μειονότητας και θα εξηγήσω αμέσως το γιατί. Ένα πάγιο αίτημα της μειονότητας της Δυτικής Θράκης στον τομέα της εκπαίδευσης αποτελεί η ίδρυση δίγλωσσων νηπιαγωγείων. Πρόκειται για ένα αίτημα το οποίο έχουμε διατυπώσει επανειλημμένως στον Υπουργό Παιδείας, ωστόσο από την πλευρά της πολιτείας δεν λήφθηκε καμμία απολύτως πρόβλεψη, καμμιά μέριμνα για την ίδρυση δίγλωσσων νηπιαγωγείων, όπου η διδασκαλία θα γίνεται και στην τουρκική και στην ελληνική γλώσσα. Ακόμα και σε αμιγώς μειονοτικούς δήμους, όπως η Φιλύρα και τα Αρριανά, δεν εξετάστηκε καν το αίτημα της ίδρυσης δίγλωσσων νηπιαγωγείων. 
      Στην ερώτηση που σας ανέφερα προηγουμένως είχα ζητήσει από τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων να μας διευκρινίσει, αν θα προβεί στην ίδρυση δίγλωσσων νηπιαγωγείων στο νομό Ροδόπης. Στην απάντησή του ο Υπουργός μας ενημέρωσε ότι το Υπουργείο προωθεί τη δημιουργία διαπολιτισμικών νηπιαγωγείων με διδασκαλία της γλώσσας ιθαγένειας και παράλληλη δυνατότητα χρήσης της μητρικής γλώσσας των μαθητών.
      Εμείς ζητήσαμε δίγλωσσα, ο κύριος Υπουργός προγραμματίζει διαπολιτισμικά. Μπορεί τα ελληνικά να μην είναι η μητρική μου γλώσσα, αλλά πιστέψτε με ότι και τη διάκριση μεταξύ δίγλωσσου και διαπολιτισμικού μπορώ να αντιληφθώ, αλλά και τις προθέσεις του Υπουργείου μπορώ να διακρίνω, με την αναφορά σε διδασκαλία της μιας γλώσσας και παράλληλη δυνατότητα χρήσης της μητρικής γλώσσας. Τι θα πει παράλληλη δυνατότητα χρήσης της μητρικής γλώσσας; Σίγουρα όχι διδασκαλία της. Μπορεί να μας διευκρινίσει τι ακριβώς εννοεί ο κύριος Υπουργός; 
      Σ’ αυτό και σε άλλα παρόμοια ερωτήματα επιχείρησα να αποσπάσω την απάντηση του Υπουργού με τρεις νέες ερωτήσεις που κατέθεσα για το ίδιο πάντα θέμα. Για να μην πολυλογώ, φτάσαμε στο Μάιο που κατέθεσα την τέταρτη και τελευταία ερώτηση, για την οποία μέχρι σήμερα δεν πήρα καμμία απολύτως απάντηση.
      Τα παραπάνω στοιχεία συνθέτουν το ιστορικό της υπόθεσης. Θεωρώ ότι είναι περιττό να αναφέρω γενικολογίες και ευχολόγια για το πόσο σημαντική είναι η προσχολική εκπαίδευση για τη σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Αυτό το γνωρίζουμε όλοι όσοι βρισκόμαστε σήμερα σ’ αυτήν την Αίθουσα και νομίζω ότι αποτελεί κοινό στόχο όλων μας να διασφαλίσουμε την προσχολική εκπαίδευση σε όλα τα νήπια της επικράτειας, μία προσχολική εκπαίδευση όμως η οποία θα λαμβάνει υπ’ όψιν της τις ιδιαιτερότητες των μικρών μαθητών, μία εκπαίδευση η οποία στο επίκεντρο θα θέτει τους μαθητές και την κάλυψη των αναγκών τους και όχι μία εκπαίδευση που θα ισοπεδώνει τα πάντα, όπως αυτή που θέλει να μας επιβάλλει η ηγεσία του Υπουργείου.
      Καλούμαι σήμερα να ψηφίσω ένα νόμο, όπου στο άρθρο 27 ορίζει ότι για να γίνει η εγγραφή μαθητών στα δημοτικά σχολεία θα πρέπει να προσκομίσουν βεβαίωση παρακολούθησης νηπιαγωγείου. Πολύ μεγάλο ποσοστό γονέων της μειονότητας της Θράκης αρνούνται κατηγορηματικά να στείλουν τα παιδιά τους στα νηπιαγωγεία με τη μορφή που έχουν σήμερα. Αυτά δεν τα βλέπει, δεν τα ακούει ο Υπουργός, ο οποίος μάλιστα κατάγεται από τη Ροδόπη; Δεν βλέπει ότι έχει ιδρύσει νηπιαγωγεία στον ορεινό όγκο της Ροδόπης τα οποία θα κλείσουν λόγω έλλειψης μαθητών; 
      Τι νομίζει ο κύριος Υπουργός, ότι δεν υπάρχουν νήπια στον ορεινό όγκο; Λάθος εκτίμηση! Υπάρχουν, αλλά οι γονείς τους αρνούνται να στείλουν τα παιδιά τους σε νηπιαγωγεία τα οποία δεν διασφαλίζουν την παράλληλη διδασκαλία στη μητρική γλώσσα και στη γλώσσα ιθαγένειας.
      Και για να έρθω τώρα στο καίριο ερώτημα…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι, κύριε Χατζηοσμάν. Έπρεπε να έχετε έρθει στο καίριο ερώτημα. Μιλάτε για πέντε λεπτά και δεν έχετε κάνει ακόμα το καίριο ερώτημα; Σας παρακαλώ.
      ΑΧΜΕΤ ΧΑΤΖΗΟΣΜΑΝ: Ας υποθέσουμε ότι μία οικογένεια για τον άλφα ή βήτα λόγο δεν μπόρεσε να στείλει το παιδί της στο νηπιαγωγείο, με αποτέλεσμα να μη λάβει την πολυπόθητη βεβαίωση παρακολούθησης νηπιαγωγείου. Ρωτώ, λοιπόν, τον κύριο Υπουργό τι θα συμβεί σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Υπάρχει κάποια πρόβλεψη για τα παιδιά που δεν πήγαν στο νηπιαγωγείο; Θα τους αφαιρέσετε το δικαίωμα να εγγραφούν στο δημοτικό; Θα αναλάβετε εσείς προσωπικά, κύριε Υπουργέ, την ευθύνη να στερήσετε από μικρά παιδιά το αναφαίρετο δικαίωμα στη μόρφωση;
      Μ’ αυτήν τη διάταξη νόμου του Υπουργείου, το μόνο που πετυχαίνετε είναι να ασκήσετε στους μαθητές και στις οικογένειές τους ψυχολογική βία. Υποστηρίζω το θεσμό της υποχρεωτικής εκπαίδευσης και είμαι και ένθερμος υποστηρικτής της υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης. Θεωρώ τη φοίτηση στο νηπιαγωγείο σημαντική για τη μετέπειτα εξέλιξη των παιδιών στην εκπαιδευτική διαδικασία, αρκεί να έχουν διασφαλιστεί οι απαραίτητες προϋποθέσεις για μία επιτυχημένη εκπαιδευτική διαδικασία. Αγνοώντας τη μητρική γλώσσα των παιδιών της μειονότητας στο νηπιαγωγείο και αντιμετωπίζοντάς τους ως ομόγλωσσους…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ, κύριε συνάδελφε.
      ΑΧΜΕΤ ΧΑΤΖΗΟΣΜΑΝ: …με τα υπόλοιπα παιδιά της Επικράτειας, τότε τα καταδικάζουμε σε καθυστέρηση στη μετέπειτα σχολική τους εξέλιξη.
      Αυτό δεν το λέω εγώ. Το καταγράφουν ειδικοί επιστήμονες, παιδαγωγοί, εκπαιδευτικοί, παιδοψυχολόγοι, τους οποίους, όπως φαίνεται, δεν συμβουλευτήκατε, όταν εισηγηθήκατε τα παραπάνω μέτρα.
      Κύριε Πρόεδρε, τελειώνω.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τι τελειώνετε, κύριε Χατζηοσμάν; Έχετε ακόμα σχεδόν δέκα σελίδες! Υπολογίστε το χρόνο, συμπυκνώστε τη σκέψη σας. Έμπειρος είστε.
      ΑΧΜΕΤ ΧΑΤΖΗΟΣΜΑΝ: Θέλουμε στην περιοχή μας που λειτουργούν νηπιαγωγεία…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε συνάδελφε, πείτε τα υπόλοιπα στο συμπολίτη σας Υπουργό.
      ΑΧΜΕΤ ΧΑΤΖΗΟΣΜΑΝ: …να συμπεριληφθούν με τη μητρική τους γλώσσα.
      Αφού τελείωσε ο χρόνος μου, σταματώ και σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Έχετε περιθώριο να συνεννοηθείτε με τον Υπουργό που κατάγεται από την περιοχή σας και με τον Υφυπουργό. 
      ΑΧΜΕΤ ΧΑΤΖΗΟΣΜΑΝ: Κύριε Πρόεδρε, οκτώ φορές ζήτησα ένα ραντεβού. Περιμένω οκτώ μήνες και ακόμα δεν μας δέχτηκε ο κύριος Υπουργός να συζητήσουμε τα προβλήματα για την εκπαίδευση που υπάρχει σήμερα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εντάξει. Σας άκουσε προσεκτικά ο Υπουργός.
      Τώρα, το λόγο –πιστεύω για πολύ λίγο χρόνο- έχει ο κ. Βελόπουλος.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Για μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Έχετε το λόγο για τρία λεπτά, κύριε Βελόπουλε.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, λαμβάνω το λόγο για δύο λόγους. Πρώτον, θέλω να υπενθυμίσω στο συμπαθή κατά τα άλλα κ. Χατζηοσμάν μερικά πράγματα, γιατί τα προσπέρασε και είναι υπογεγραμμένες συνθήκες και μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο δεν επιτρέπεται να παραβιάζουμε οι ίδιοι τη Συνθήκη της Λωζάννης, για παράδειγμα. Θα του αναφέρω δύο-τρία επιχειρήματα, κύριε Πρόεδρε, γιατί καταγράφονται και στα Πρακτικά.
      Πρώτο ερώτημα: Αυτά που είπε είναι θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή είναι προσωπικές θέσεις δικές του; Είναι ένα ερώτημα το οποίο αφορά την ουσία των συζητήσεων εδώ μέσα. Δεύτερον, δεν μπορεί ο κ. Χατζηοσμάν να μιλά για μία μειονότητα. Τι είναι οι Πομάκοι; Τι είναι οι αθίγγανοι; Έχουμε δικαίωμα να ομογενοποιούμε με το έτσι θέλω τους μουσουλμάνους της Θράκης, δηλαδή πολλές μειονότητες σε μία; Όχι, αυτό είναι ανεπίτρεπτο. Οι Πομάκοι δεν είναι μία μειονότητα. Είναι κάτι άλλο –και το ξέρουν πολύ καλά, έχω κάνει και ερώτηση στη Βουλή για την καταπίεση των Πομάκων- από κάποιους άλλους που δηλώνουν Τούρκοι. Γιατί δεν είναι ούτε καν Τούρκοι αυτοί που δηλώνουν Τούρκοι. Έχω πει και άλλη φορά ότι είναι ελληνογενείς μουσουλμάνοι πολίτες. Απλώς, το έχουν μπερδέψει.
      Δεύτερον, ποια γλώσσα θέλουν να μιλάνε; Ποια είναι η μητρική τους γλώσσα, αφού με βάση τη Συνθήκη της Λωζάννης είμαστε υποχρεωμένοι ως χώρα να τους διδάσκουμε μόνο το Κοράνι στην αραβική; Αυτά λέει η Συνθήκη της Λωζάννης. Τώρα, αν ερχόμαστε εδώ μέσα και θέλουμε να δημιουργήσουμε εντυπώσεις για να πάμε στην περιοχή μας και να δημιουργήσουμε προβλήματα, αρκετά έχει η Ελλάδα. Θα ήθελα να είμαστε τουλάχιστον συνεπέστεροι. Και μου είναι πολύ συμπαθής ο κ. Χατζηοσμάν. Τον εκτιμώ απεριόριστα, πιστέψτε με.
      Και κλείνω λέγοντας το εξής: Όταν μιλάμε για τέτοια ζητήματα, υπάρχει ο κοινοβουλευτικός έλεγχος και μπορούμε στον Υπουργό να θέσουμε ερωτήματα. Άρα, θεώρησα «εκ των ων ουκ άνευ» αυτήν την ιστορία. Δημιουργήθηκε, αλλά έπρεπε να μπουν τα πράγματα στη θέση τους. 
      Ρωτώ το εξής: Είναι θέσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτές που εξέφρασε ο κ. Χατζηοσμάν ή όχι;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν είναι υποχρεωμένος να απαντήσει. Δυστυχώς, συνήθως, οι περισσότεροι εκ των αγορητών δεν μιλάνε και δεν αναφέρονται στο νομοσχέδιο. Και χθες συνέβη και σήμερα. Και το θέμα της «SIEMENS» αναφέρθηκε και άλλα. Δεν ήμουν Προεδρεύων το πρωί. 
      Το Προεδρείο, λοιπόν, δεν μπορεί να επιβάλει αυστηρά αυτόν τον περιορισμό. Πρέπει κάποια στιγμή όλοι μας να αντιληφθούμε ότι πρέπει ο χρόνος να διατίθεται για την επεξεργασία των νομοσχεδίων. Και ο Κανονισμός το επιβάλλει αυτό. Θα προσπαθήσουμε όμως με συνεννόηση να το καταφέρουμε και όχι με αστυνομικά μέτρα.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτει την Έκθεσή της στην πρόταση νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Ειδικό Πρόγραμμα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης Πυρόπληκτων Περιοχών και Δομές Διαχείρισης».
      Δεν υπάρχει άλλος ομιλητής, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
      Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για να ολοκληρώσουμε τη συζήτησή μας.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      Αρχίζω με την τροπολογία την οποία κάναμε αποδεκτή και θα προστεθεί ως παράγραφος 5, στο άρθρο 4.
      Επιτρέψτε μου να σημειώσω ότι δεν είχα κανένα λόγο διάκρισης της πρωτοβουλίας του κ. Κοροβέση να καταθέσει την τροπολογία. Το έκανα μόνο και μόνο διότι αναφέρθη σ’ αυτό το συγκεκριμένο θέμα κατά τη διάρκεια της πρώτης του ομιλίας σήμερα επί των άρθρων. 
      Κατά τα άλλα, ο συνάδελφος κ. Ζιώγας με είχε ενημερώσει για την πρόθεση του Κομμουνιστικού Κόμματος να τη στηρίξει και στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Επίσης και η Πρόεδρος της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων κ. Κόλλια με ενημέρωσε για την πρόθεσή της να στηρίξει αυτήν την τροπολογία κατά τη διάρκεια της συζήτησης. Εγώ το έκανα μόνο και μόνο με αφορμή την πρώτη –επαναλαμβάνω- τοποθέτηση του κ. Κοροβέση σήμερα στην Αίθουσα.
      Επαναλαμβάνω τη διατύπωση της τροπολογίας, της προσθήκης πλέον, ως παραγράφου στο άρθρο 5. 
      Η παράγραφος 4 του άρθρου 6 του ν. 3027/2002, ΦΕΚ 152, Τεύχος Α΄ αντικαθίσταται ως εξής: «Οι εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που είναι σύζυγοι μελών Δ.Ε.Π., Πανεπιστημίων ή Ε.Π., Α.Τ.Ε.Ι., μπορούν με αίτησή τους να αποσπώνται κατά προτεραιότητα και για όσο χρόνο υπηρετεί το μέλος Δ.Ε.Π. ή Ε.Π. σε σχολικές μονάδες του Π.Υ.Σ.Π.Ε. ή Π.Υ.Σ.Δ.Ε. του νομού, όπου είναι η έδρα του Τμήματος ή Παραρτήματος του Α.Ε.Ι., στο οποίο υπηρετεί ο/η σύζυγος τους». Όλα τα άλλα στα οποία αναφέρθηκα κατά τη διάρκεια της πρώτης μου τοποθέτησης, ισχύουν. 
      Με αφορμή τα όσα ακούστηκαν τελευταία, βεβαιώνω και εσάς και το Τμήμα, κύριε Πρόεδρε, ότι στη χώρα μας και για την Κυβέρνησή μας ισχύει η ισονομία και η ισοπολιτεία για όλους τους Έλληνες πολίτες. Δεν ασκείται ψυχολογική βία προς οποιαδήποτε κατεύθυνση και σε οιονδήποτε πολίτη. Αυτές οι αξιολογήσεις είναι άδικες, υπερβολικές και αβάσιμες. Η Ελλάδα ακολουθεί μία σύγχρονη μειονοτική πολιτική για την οποία φιλοδοξούμε να διακριθούμε μεταξύ των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως πολιτικοί-πρότυπο. Και βεβαίως, σ’ αυτό έχουμε τύχει της επιδοκιμασίας αρμοδίων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης επί μακρόν. 
      Και βεβαίως σε ό,τι αφορά τη μέριμνα η οποία πρέπει να διαλαμβάνεται στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής για την εκπαίδευση, οι πρωτοβουλίες μας είναι συγκεκριμένες. Είναι αναπτυξιακού χαρακτήρα, μηδέ εξαιρουμένου και συγκεκριμένου άρθρου σ’ αυτό το νομοσχέδιο, στο οποίο δίνουμε τη δυνατότητα στην περιοχή της Θράκης, όπως και στην περιοχή της Ηπείρου -λόγω των γεωοικονομικών και κοινωνικών χαρακτηριστικών- να έχει την πρωτοβουλία ο Οργανισμός Σχολικών Κτηρίων, έτσι ώστε να επισπεύδεται η κατασκευή νέων σχολικών μονάδων.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εγώ, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να παρατηρήσω και να εκφράσω τη λύπη μου που ο συνάδελφος κ. Χατζηοσμάν είπε τα όσα είπε και δεν έκανε τον κόπο να παραμείνει για να ακούσει τον Υπουργό. Δεν διεξάγεται έτσι ο διάλογος. Ήρθε, ανέγνωσε και έφυγε. Θα έπρεπε να ακούσει την απάντηση του κυρίου Υπουργού. Ο διάλογος επιβάλλει το στοιχειώδη σεβασμό. 
      Αυτό συνήθως συμβαίνει κατά τη διάρκεια των συζητήσεων σε επίπεδο Αρχηγών. Έρχεται και μιλάει ο Αρχηγός του Κόμματος της Αντιπολίτευσης και όταν απαντάει ο Υπουργός, φεύγει από την Αίθουσα. Δεν διεξάγονται έτσι οι διάλογοι. Οι στοιχειώδεις κανόνες είναι αυτοί που υπαγορεύουν την παρουσία. 
      Συνεχίστε, κύριε Υπουργέ. 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
      Όσον αφορά στο άρθρο 23, την τροπολογία η οποία υποστηρίχθηκε από την κ. Μπενάκη για την αλλαγή του χρόνου δυνατότητας λειτουργίας των σχολικών μονάδων μέχρις ότου διευθετηθούν ζητήματα πολεοδομικής και χωροταξικής ανασυγκρότησης, αλλάζουμε το χρόνο και τον παρατείνουμε μέχρι το σχολικό έτος του 2013-2014. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού) 
      Σε ό,τι αφορά το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας στη Θεσσαλονίκη, βεβαιώνω εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου ότι δεν υπάρχει πρόθεση μεταφοράς του Κέντρου στην Αθήνα. Συνεπώς, δεν χρειάζεται να υπάρξει τροπολογία. Όσον αφορά στα άλλα ζητήματα που αφορούν το Κέντρο, έχουμε τη δυνατότητα να τα συζητήσουμε τις επόμενες μέρες και εβδομάδες.
      Επίσης, όσον αφορά στην άποψη αυτή για την παραμονή του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας στη Θεσσαλονίκη, ενημερώνω τη Βουλή ότι υποστηρίχθηκε από συναδέλφους όλων των κομμάτων, οι οποίοι μου το εξέθεσαν κατά τη διάρκεια της συζήτησης και στην επιτροπή και εδώ. 
      Τώρα, θα ήθελα να πω δυο λόγια για φράσεις τις οποίες εγώ δεν διατύπωσα στη Βουλή. Όπως ότι έγινε αναφορά περί σκανδάλων και ορισμένων τίτλων εταιρειών τις οποίες εγώ ποτέ δεν χρησιμοποιώ και δεν ανέφερα.
      Παρακαλώ πάρα πολύ. Σε μία μέρα στην οποία συζητείται ένα νομοσχέδιο που αφορά την ελληνική νεολαία -διότι η εκπαιδευτική κοινότητα για την ελληνική νεολαία εργάζεται και πρέπει για να κερδίσουμε αυτό το οποίο ζήτησε και συμφωνούμε με τον αξιότιμο Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για το κύρος, την αξιοπιστία και την ακεραιότητα της δημόσιας ζωής και του πολιτικού κόσμου -χρειάζεται λοιπόν εμείς οι ίδιοι να περιφρουρούμε αυτές τις διαδικασίες μέσα στις οποίες λειτουργούμε και να μην τις υποτιμούμε με αναφορές σε ζητήματα τα οποία δεν έχουν θέση όταν συζητάμε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. 
      Επίσης, τα περί εξεταστικής επιτροπής έχουν απαντηθεί επανειλημμένα από τον Εκπρόσωπο της Κυβέρνησης, ο οποίος έχει επικαλεστεί τη διαδικασία η οποία προβλέπεται από το Σύνταγμα, τον Κανονισμό της Βουλής και τους νόμους του κράτους. 
      Σε ό,τι αφορά την προανακριτική γνωρίζετε ότι για να συγκροτηθεί πρέπει να προηγηθούν άλλες διαδικασίες, όπως η εξαγωγή πορίσματος που να αφορά συγκεκριμένα πρόσωπα. 
      Για την αλλαγή του διοικητικού συμβουλίου της Κοργιαλένειου Σχολής υπάρχει ζήτημα ανανέωσης του διοικητικού συμβουλίου χωρίς να υπάρχουν ειλημμένες αποφάσεις, ούτε περί προσώπων, ούτε περί διαδικασιών. Όλα αυτά θα τα συζητήσουμε στο πλαίσιο του κανονισμού της συγκεκριμένης σχολής. 
      Δεν χρειάζεται να αναφερθώ σε όσα διεξοδικά διήλθαμε, συζητήσαμε περί στρατηγικής του νομοσχεδίου «στρατηγική στην εκπαίδευση». Θέλω μόνο για τον κύριο εισηγητή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να αναφέρω τα εξής. Όταν μιλάει ο κύριος Υπουργός για διαβούλευση με τους εκπαιδευτικούς, μιλάει για ένα συγκεκριμένο ζήτημα, αυτό της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών. Διότι συγκαλέσαμε διάσκεψη των περιφερειακών διευθυντών εκπαίδευσης με στόχο να καταλήξουμε σε προτάσεις οι οποίες ξεκίνησαν από τη βάση της εκπαιδευτικής κοινότητας. Διότι με την ευκαιρία της Δ΄ προγραμματικής περιόδου θέλουμε να ιδρύσουμε με διάλογο και με συμφωνία μία θεσμική διαδικασία μακράς πνοής και όχι στη λογική των σεμιναρίων και των περιοδικών επιμορφώσεων. Οι εκπαιδευτικοί θα έχουν τη δυνατότητα μιας μόνιμης σχέσης με τις επιμορφωτικές διαδικασίες, από τις οποίες θα έχουμε και αξιοποίηση των κοινοτικών και εθνικών πόρων και ευεργετικά αποτελέσματα για την εκπαιδευτική κοινότητα. Και βεβαίως, δεν γίνονται χωρίς κριτήρια οι προσλήψεις στις διαδικασίες του Ι.Δ.Ε.Κ.Ε. και των σχολείων δεύτερης ευκαιρίας. Μπείτε στον κόπο να διαβάσετε τις εγκυκλίους τις οποίες εκδίδει ο αρμόδιος γενικός γραμματέας και θα διαπιστώσετε εκεί την αυστηρότητα των διαδικασιών επιλογής. 
      Επακολουθούν οι διαγωνισμοί Α.Σ.Ε.Π. και για τους μουσικούς και για τη γενική παιδεία και βεβαίως για την επαγγελματική εκπαίδευση. Κρατώ την παρατήρησή σας ότι έχει καθυστερήσει και γι’ αυτό θα ανταποκριθούμε. 
      Τώρα, σε ό,τι αφορά τους τριτέκνους και τους πολυτέκνους, είχα την ευκαιρία να εξηγήσω στην επιτροπή ότι αν σήμερα συζητάμε για τριτέκνους, αυτό οφείλεται στην Κυβέρνηση Καραμανλή και στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας. Έχουν αντιμετωπιστεί με συγκεκριμένα μέτρα, έχει η ελληνική πολιτεία δείξει την ευαισθησία της. Θέλουμε να διευρύνουμε αυτά τα μέτρα και την αποτελεσματικότητά τους, αλλά όλα αυτά δεν μπορούν να έχουν ένα μονοδιάστατο χαρακτήρα, ότι στο όνομα των τριτέκνων και των πολυτέκνων δεν θα βλέπουμε το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας και τη λειτουργία όλων αυτών των ιδιαιτέρων κατηγοριών, σε μία αρμονική σχέση εντός αυτού του συνόλου. 
      Σε ό,τι αφορά την επιμόρφωση, εδώ ο κύριος εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έχει κάνει ένα λάθος. Δεν αφορά η τρίμηνη εκπαίδευση το σύνολο των εκπαιδευτικών. 
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Ξέρουμε πολύ καλά ποιους αφορά. 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Αφορά μόνο αυτούς οι οποίοι είναι μία ειδική κατηγορία που προέρχονται από τις τεχνικές σχολές, δεν είναι πανεπιστημιακές και από άλλα στελέχη της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τα οποία εργάζονται. Γι’ αυτούς, λοιπόν, κάνουμε τη συγκεκριμένη διάταξη, για να προσφέρουμε την επιμόρφωση η οποία συμφωνούμε όλοι ότι είναι απαραίτητη για στελέχη της εκπαίδευσης, για ανθρώπους που εργάζονται με τη νέα γενιά της πατρίδας. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με αυτές τις νομοθετικές βελτιώσεις οι οποίες επήλθαν πιστεύω ότι η Βουλή μπορεί να εγκρίνει κατ’ άρθρον και ζητώ να εγκρίνετε κατ’ άρθρον το προτεινόμενο σχέδιο νόμου. 
      Σας ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παπουτσής έχει το λόγο.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
      Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω, κύριε Πρόεδρε, ότι ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ο κ. Παπανδρέου σέβεται απόλυτα τον Κανονισμό της Βουλής και είναι πάντοτε εδώ προκειμένου να απαντήσει ή να συμμετάσχει στο διάλογο με τον Πρωθυπουργό. 
      Όσον αφορά τις απαντήσεις προς τους κυρίους Υπουργούς κατά τη διάρκεια των συζητήσεων, γι’ αυτές είναι επιφορτισμένοι οι αναπληρωτές του Προέδρου, σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής και το Σύνταγμα, οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι, οι οποίοι με κάθε τρόπο, τόσο εγώ, όσο ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Πάγκαλος, ανταποκρινόμαστε πάντοτε στις απαιτήσεις του δημοκρατικού διαλόγου στην Αίθουσα αυτήν.
      Το σχόλιό μου αυτό έρχεται εις απάντηση του δικού σας σχολίου, κύριε Πρόεδρε, το οποίο δυστυχώς άκουσα από το εσωτερικό κύκλωμα, δεδομένου ότι άλλες υποχρεώσεις…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ποιο σχόλιο;
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Το σχόλιό σας για τη στάση του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι, καθόλου.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Είπατε ότι οι Πρόεδροι των κομμάτων έρχονται και δεν ακούνε τους Υπουργούς…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι. Θα μου επιτρέψετε μία διακοπή;
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Ευχαρίστως.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Έρχεται ένας συνάδελφος εδώ, παίρνει το λόγο που δικαιούται, θέτει κάποια προβλήματα και αποχωρεί. Και ήρθα τώρα και λέω, είναι δυνατόν να μην περιμένει να ακούσει τον Υπουργό; Και επισήμανα βεβαίως, γιατί έχω θάρρος να το κάνω και δικαιούμαι σαν παλιός κοινοβουλευτικός…
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Αλίμονο. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Και δεν αναφέρομαι στον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σήμερα. Πάντα αναφέρομαι. Έρχεται λοιπόν, ο Αρχηγός της Αντιπολιτεύσεως, της κάθε αντιπολιτεύσεως, μιλάει και όταν παίρνει το λόγο ο της εκάστοτε κυβερνήσεως, αποχωρεί από την Αίθουσα. Αυτό το εγκρίνετε εσείς; Είναι αυτό σωστό για ένα Κοινοβούλιο; Δεν μιλάω συγκεκριμένα για κανέναν Αρχηγό. Λέω ότι είκοσι επτά χρόνια που είμαι στο Κοινοβούλιο παρατηρώ με λύπη αυτό το φαινόμενο. Δεν μπορεί όταν μιλάς μετά να αποχωρείς χωρίς να ακούσεις τον οποιοδήποτε εκπρόσωπο. Μπορεί να μην είναι αξιωματούχος μεγάλος, μπορεί να είναι Υπουργός ή Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, όπως εσείς. 
      Δεν έχω δίκιο σ’ αυτό που λέω; Είναι γενικότερη παρατήρηση, κύριε Παπουτσή. Δεν αφορά τον Αρχηγό σας. Είναι πραγματικότητα, όμως.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου.
      Εγώ αισθάνθηκα την ανάγκη να διευκρινίσω τη θέση και τη στάση του Αρχηγού του ΠΑ.ΣΟ.Κ., του Προέδρου, του κ. Παπανδρέου και το πώς εκείνος αντιλαμβάνεται όπως και εμείς αντιλαμβανόμαστε, τον κοινοβουλευτικό διάλογο, επαναλαμβάνω, σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής.
      Όσον αφορά τον Πρωθυπουργό, είναι χαρά μας να βλέπουμε τον Πρωθυπουργό συχνά στην Αίθουσα και ο κ. Παπανδρέου να έχει την ευκαιρία να αντιπαρατίθεται και να συζητά μαζί του. Όταν ο κύριος Πρωθυπουργός απουσιάζει όμως, και ο κ. Παπανδρέου παίρνει το λόγο, γιατί αισθανόμαστε ότι πρέπει να αναβαθμίσουμε την πολιτική μας παρουσία, τότε οι Υπουργοί θα δέχονται τις απαντήσεις από την πλευρά των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων.
      Όσον αφορά τα υπόλοιπα σχόλιά σας, έχετε απόλυτο δίκιο ότι όταν οι συνάδελφοι θέτουν το θέμα στην Αίθουσα θα πρέπει να περιμένουν και την απάντηση των κυρίων Υπουργών.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Παπουτσή, η προσπάθεια και η δική μου και η δική σας είναι να κάνουμε κάτι καλύτερο για το Κοινοβούλιο.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Γι’ αυτό το λόγο ήθελα να μιλήσω.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Βλέπετε, οι εκτιμήσεις και οι δημοσκοπήσεις, αυτά τα περιβόητα φαινόμενα τελευταία, τι δείχνουν. Προσπάθεια και διακαής πόθος όλων μας και εμένα και δικός σας, είναι να ανεβάσουμε το Κοινοβούλιο. Δεν έχει καμμία άλλη πρόθεση.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή ακριβώς εκτιμώ τη δική σας προσπάθεια, γι’ αυτό το λόγο ζήτησα να μιλήσω, γιατί δεν θέλω να μένουν αδιευκρίνιστα ορισμένα πράγματα.
      Όσον αφορά την παρουσίαση του συναδέλφου του κ. Χατζηοσμάν για τα σχολεία στη Θράκη, εγώ συμμερίζομαι την αντίδραση του κυρίου Υπουργού, αλλά θέλω να επιμείνω σε κάτι. Ο κ. Χατζηοσμάν έχει δίκιο, γιατί όλος ο κόσμος εκεί ακούει συχνά διάφορες διακηρύξεις των κυβερνητικών στελεχών. 
      Σας υπενθυμίζω ότι η Υπουργός Εξωτερικών έκανε ολόκληρη περιοδεία στην περιοχή, αναφέρθηκε σε συγκεκριμένα ζητήματα, μίλησε επ’ αυτών. Το Υπουργείο Παιδείας σιώπησε. Δεν υπήρξε καμμία αντίδραση. Και ιδιαίτερα για την περίπτωση των νηπιαγωγείων. 
      Η Συνθήκη της Λοζάνης είναι απολύτως σαφής.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν μιλάει για τουρκική γλώσσα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Βελόπουλε, μη διακόπτετε.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κύριε Βελόπουλε, θέλω ακριβώς να σχολιάσω τη δική σας παρέμβαση.
      Η Συνθήκη της Λοζάνης, λοιπόν, είναι απολύτως σαφής αναφερόμενη στις θρησκευτικές μειονότητες της Θράκης. Από εκεί και πέρα…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σαν θρησκευτικές μειονότητες.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Βεβαίως.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Να το τονίζουμε αυτό.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Επαναλαμβάνω, γι’ αυτό το λόγο το ελληνικό κράτος, η ελληνική πολιτεία, η Βουλή των Ελλήνων με την πλήρη αποδοχή και την πλήρη συναίνεση όλων των κομμάτων έχει αναλάβει κατά καιρούς, διαχρονικά, διάφορες πρωτοβουλίες προκειμένου να εξετάζεται η ιδιομορφία, η γλωσσική ιδιαιτερότητα κάποιων εξ αυτών των μειονοτήτων, εκεί που είναι δυνατόν. Εκεί που δεν είναι δυνατόν, όπως για παράδειγμα η πομακική γλώσσα δεν υπάρχει γραπτή…
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Τι λέτε; Υπάρχει λεξικό.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Υπάρχει λεξικό, το οποίο απλά επισήμως δεν είναι αναγνωρισμένο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Βελόπουλε, τα θέτει πολύ ήρεμα ο κ. Παπουτσής. Παρακαλώ μην τον διακόπτετε.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Προσπαθώ να διαμορφώσω ένα πλαίσιο, το οποίο να βρει τη σύμφωνη γνώμη όλων μας και να μη δημιουργούμε και προβλήματα. Ούτως ή άλλως, εμάς μας ενδιαφέρει να έχουμε συσπειρωμένους τους πληθυσμούς της περιοχής μέσα στα πλαίσια του ελληνικού κράτους. Και ταυτόχρονα να αισθάνονται και εκείνοι ότι το κράτος είναι αρωγός στη δική τους προσπάθεια, για να ατενίζουν με αισιοδοξία το μέλλον, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης επί τη βάσει όλων των αρχών του Ευρωπαϊκού δικαίου, όλων των συνθηκών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και βεβαίως των διεθνών συνθηκών, όπως είναι η Συνθήκη της Λοζάνης, η οποία αποτελεί –το υπενθυμίζω για όλους για να μην ξεχνιόμαστε- και μέρος του κοινοτικού κεκτημένου πλέον. Είναι ισχυρότατη σύμβαση πλέον, δεδομένου ότι η προσχώρηση της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση συμπαρέσυρε μαζί και τη Συνθήκη της Λοζάνης και όσες άλλες Συνθήκες είχαν υπογραφεί πριν. Ως εκ τούτου, τα δικαιώματα όλων των Ελλήνων πολιτών, ανεξαρτήτως θρησκεύματος και πίστης, κατοχυρώνονται και θα κατοχυρώνονται στο μέλλον. Έχει λοιπόν σημασία, όταν μιλάμε για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, όταν μιλάμε για τα σχολεία μας, καλό είναι να λάβουμε και εκεί υπ’όψιν μας αυτές τις ιδιαιτερότητες, όσον αφορά τη γλωσσική δυνατότητα των ανθρώπων που πρέπει να προσεγγίζουν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, μία γλωσσική ιδιαιτερότητα, την οποία, ούτως ή άλλως, το ελληνικό κράτος απλόχερα έχει αναγνωρίσει, όσον αφορά τη μέση και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Καλό είναι, λοιπόν, μιλώντας για δημόσια νηπιαγωγεία –και το τονίζω- να βρούμε τον τρόπο να ενισχύσουμε τη δυνατότητα της συμμετοχής όλων των παιδιών όλων των μειονοτήτων. Αυτή είναι η πρόθεση και αυτή ήταν και η έννοια της παρέμβασης του κυρίου συναδέλφου. 
      Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επανειλημμένως, με βάση, επαναλαμβάνω, όλη τη διεθνή και την ευρωπαϊκή νομιμότητα, τις διεθνείς συνθήκες, τη Συνθήκη της Λοζάνης, έχει καταλήξει σε μία δέσμη προτάσεων, μετά μάλιστα από πολύ μεγάλη επεξεργασία και του Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών «Ανδρέας Παπανδρέου», η οποία έχει δημοσιοποιηθεί εδώ και αρκετό καιρό, στην οποία περιλαμβάνεται μιά δέσμη προτάσεων για το σύνολο της εκπαιδευτικής διαδικασίας στις περιοχές και η οποία αφορά όλες τις μειονότητες και τις οποίες έχουμε προτείνει στην Κυβέρνηση…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Αν και είναι ενδιαφέρουσα η αναφορά που κάνετε, παρακαλώ ολοκληρώστε.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: …προκειμένου να παρακολουθήσει αυτήν την υπόθεση. Σε αυτά τα πλαίσια περιλαμβάνεται και η πρόταση για δημόσια νηπιαγωγεία.
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Παπουτσή.
      Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ανδρέας Λυκουρέντζος.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Παπουτσή, επί της ουσίας της τοποθετήσεώς σας, δεν υπάρχει διαφωνία και ίσως στο χρονικό διάστημα, έως ότου να μεταβείτε στην Αίθουσα, δεν παρακολουθήσατε το κομμάτι της δικής μου τοποθέτησης που αποτελούσε απάντηση στα όσα είπε ο εκλεκτός συνάδελφος. 
      Συμφωνούμε, δεν σιωπούμε στο Υπουργείο Παιδείας. Ακολουθούμε μία πολιτική την οποία θέλουμε να είναι μειονοτική πολιτική πρότυπο, όπως δήλωσα προηγουμένως, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχουν αντικειμενικές δυσχέρειες, τις οποίες επιχειρούμε να ξεπεράσουμε, όπως και με τη δυνατότητα που δίνουμε στον Οργανισμό Σχολικών Κτηρίων να κατασκευάσει σχολικές μονάδες στη συγκεκριμένη περιοχή της Θράκης, γενικότερα στη Θράκη, αλλά και στην Ήπειρο. Και είπα ότι λόγω των γεωοικονομικών χαρακτηριστικών και των κοινωνιολογικών χαρακτηριστικών των συγκεκριμένων περιοχών, οι όποιες δυσκολίες υπάρχουν για την εξεύρεση οικοπέδων ή άλλες, εργαζόμαστε να τις ξεπεράσουμε. 
      Επαναλαμβάνω ότι στο πρόγραμμα των χιλίων διακοσίων τριάντα τριών νέων σχολικών μονάδων, οι οκτακόσιες τριάντα τρεις είναι για νηπιαγωγεία. Και βεβαίως, συμφωνώ και για όλες τις άλλες παρατηρήσεις, σε ό,τι αφορά τη γλώσσα και την ανάγκη -αυτό που πολύ σωστά επισημάνατε- όλοι οι Έλληνες να αισθάνονται ισότιμοι πολίτες στην ελληνική επικράτεια.
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κύριο Υφυπουργό.
      Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων 1-30 και θα γίνει η ψήφισή τους χωριστά.
      Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 1, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 1 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 2 ως έχει;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 2 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 3 ως έχει;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 3 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 4 με την προσθήκη της υπ’ αριθμ. 252/7 τροπολογίας όπως αυτή τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 4 έγινε δεκτό με την προσθήκη της υπ’ αριθμ. 252/7 τροπολογίας όπως αυτή τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 5 ως έχει;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 5 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 6 ως έχει;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 6 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 7 ως έχει;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 7 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 8 ως έχει;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 8 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 9 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 9 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 10 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 10 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 11 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 11 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 12 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 12 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 13 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 13 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 14 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 14 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 15 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 15 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 16 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 16 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 17 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 17 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 18 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 18 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 19 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 19 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 20 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 20 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 21 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 21 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 22 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 22 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 23 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 23 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 24 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 24 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 25 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 25 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 26 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 26 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 27 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 27 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 28 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 28 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 29 ως έχει;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 29 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 30 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
      	ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 30 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
      	Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το ακροτελεύτιο άρθρο του νομοσχεδίου ως έχει;
      	ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το ακροτελεύτιο άρθρο του νομοσχεδίου έγινε δεκτό ως έχει ομοφώνως.
      	Συνεπώς το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Θέματα προσωπικού Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής και επί των άρθρων, η ψήφισή του στο σύνολο αναβάλλεται για άλλη συνεδρίαση.
      	Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
      	ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      	Με τη συναίνεση του Τμήματος και ώρα 13.10΄ λύεται η συνεδρίαση για σήμερα ημέρα Τετάρτη 16 Ιουλίου 2008 και ώρα 18.00΄ με αντικείμενο εργασιών του Τμήματος νομοθετική εργασία, μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών: «Πολιτιστικό Κέντρο Ελληνικής Αστυνομίας και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
           Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                       ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 16-7-08 (πρωί)	ΣΕΛ. 3