(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Η’ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΒ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΟΖ΄
Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2008

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές, από το 1ο Λύκειο Ελευσίνας, το Μουσικό Λύκειο Λευκάδας, το 14ο Δημοτικό Σχολείο Κέρκυρας, το 79ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, το Εσπερινό Λύκειο και Γυμνάσιο Σπάρτης, το 1ο Γυμνάσιο Κέρκυρας και το 9ο Γυμνάσιο Λάρισας, σελ.
2. Επί Διαδικαστικού θέματος, σελ.
3. Ανακοινώνεται επιστολή του Βουλευτή κ. Κ. Κουκοδήμου με την οποία γνωστοποιεί ότι δεν ανήκει στην κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Δευτέρας 4 Φεβρουαρίου 2008, σελ.
4. Συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων:
α) Προς τον Πρωθυπουργό, σχετικά με τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της διαφθοράς στη χώρα μας κ.λπ., σελ.
β) Προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικά με δημοσιεύματα του Τύπου αναφερόμενα σε καταγγελίες για μίζες που διοχετεύθηκαν στην Ελλάδα από τη  «SIEMENS» κ.λπ., σελ.
γ) Προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης:
i. σχετικά με την επαναλειτουργία του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά κ.λπ., σελ.
ii. σχετικά με την κατάσταση στις συνδικαλιστικές οργανώσεις των αναπήρων κ.λπ., σελ.
δ) Προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τις καταγγελίες για την εμπλοκή του επικεφαλής της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων στην υπόθεση του πρώην Γ. Γ. Πολιτισμού κ.λπ., σελ.
ε) Προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων , σχετικά με τον αποκλεισμό από την εκπαίδευση των νέων που προέρχονται από τα χαμηλά οικονομικά στρώματα, σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Συζήτηση επί της αρχής της πρότασης νόμου, αρμοδιότητας Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Εισαγωγή του μαθήματος «Περιβαλλοντική Συνείδηση και Ευθύνη» στη θεσμοθετημένη Εκπαίδευση», σελ.
2. Κατάθεση Πρότασης Νόμου:
Ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γ. Παπανδρέου και εκατό Βουλευτές του κόμματός του, κατέθεσαν πρόταση για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, σύμφωνα με το άρθρο 144 του Κανονισμού της Βουλής, σχετικά με τη διερεύνηση πιθανής εμπλοκής κυβερνητικών παραγόντων και κρατικών στελεχών σε δραστηριότητες της γερμανικής εταιρείας «SIEMENS», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί Διαδικαστικού θέματος:
ΔΑΜΑΝΑΚΗ Μ., σελ.
ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Α., σελ.
ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ Γ., σελ.
ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ Α., σελ.
ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φ., σελ.
ΣΙΟΥΦΑΣ Δ., σελ.
ΣΟΥΡΛΑΣ Γ., σελ.
ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ Σ., σελ.
Β. Επί των επικαίρων ερωτήσεων:
ΑΛΑΒΑΝΟΣ Α., σελ.
ΔΑΜΑΝΑΚΗ Μ., σελ.
ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Α., σελ.
ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ Α., σελ.
ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φ., σελ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ Γ., σελ.
ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ Α., σελ.
ΜΠΕΖΑΣ Α., σελ.
ΝΙΚΟΛΑΙΔΟΥ Β., σελ.
ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
ΣΟΥΡΛΑΣ Γ., σελ.
ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ Σ., σελ.
Γ. Επί της πρότασης νόμου:
ΑΙΒΑΛΙΩΤΗΣ Κ., σελ.
ΑΗΔΟΝΗΣ Χ., σελ.
ΒΑΙΤΣΗΣ Α., σελ.
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Α., σελ.
ΔΕΝΔΙΑΣ Ν., σελ.
ΔΡΑΓΩΝΑ Θ., σελ.
ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Α., σελ.
ΚΑΡΤΑΛΗΣ Κ., σελ.
ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ Λ., σελ.
ΚΟΛΛΙΑΣ Κ., σελ.
ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ Μ., σελ.
ΚΟΥΡΑΚΗΣ Α., σελ.
ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ Α., σελ.
ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ Α., σελ.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ Κ., σελ.
ΜΠΟΛΑΡΗΣ Μ., σελ.
ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Γ., σελ.
ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Ε., σελ.
ΡΑΓΙΟΥ Α., σελ.
ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ Α., σελ.
ΦΙΛΙΝΗ Α., σελ.
      
      ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
      Η΄ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ 
      ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
      ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  ΟΖ΄
      Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2008
      Αθήνα, σήμερα την 1η Φεβρουαρίου 2008, ημέρα Παρασκευή και ώρα 10.33΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΙΟΥΦΑ.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
      Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
      (Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Νικόλαο Δένδια, Βουλευτή Κερκύρας, τα ακόλουθα:
      Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
      1) Ο Βουλευτής Φθιώτιδος κ. ΗΛΙΑΣ  ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμαρχος Αγίου Κωνσταντίνου Φθιώτιδας ζητεί τη σύνταξη μελέτης ανάπλασης-διαμόρφωσης και ανακατασκευής του τμήματος της Νέας Εθνικής Οδού  Αθηνών-Λαμίας στο ύψος της έδρας του εν λόγω Δήμου.
      2) Η Βουλευτής Τρικάλων κ. ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Εμπορικός Σύλλογος Τρικάλων ζητεί να εξειδικευθεί και να επιμορφωθεί το υπάρχον προσωπικό του Περιφερειακού Τμήματος  του  Ο.Α.Ε.Ε..
      3) Οι Βουλευτές, Ιωαννίνων κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ και Κερκύρας κ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  ο κ. Αλέξανδρος Δουμαράπης, κάτοικος Κέρκυρας ζητεί την αναδιοργάνωση του Τμήματος Αιμοδοσίας του Γενικού Νοσοκομείου Κέρκυρας.
      4) Οι Βουλευτές, Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ, και Β΄ Αθηνών κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων  Ειδικών Δημοτικών Σχολείων Πατρών ζητούν την αύξηση  των οργανικών θέσεων με ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό στα πιο πάνω Σχολεία κ.λ.π.
      5) Οι Βουλευτές Β΄ Αθηνών κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ, και Νομού Αττικής  κ. ΔΗΜΟΣ ΚΟΥΜΠΟΥΡΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  ο Δήμαρχος Άμφισσας ζητεί  να καταβάλλονται  στο Δήμο του, χωρίς καθυστερήσεις, τα ποσά για τη μισθοδοσία και τις ασφαλιστικές  εισφορές  των Σχολικών Φυλάκων,  των Α.ΜΕ.Α. κ.λ.π..
      6) Οι Βουλευτές, Κερκύρας κ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ και Ιωαννίνων κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  η Κοινότητα Οθωνών Κέρκυρας ζητεί τη δρομολόγηση σκάφους μεγάλης χωρητικότητας στην άγονη γραμμή Αγ. Στεφάνου Αυλιωτών - Μαθρακίου - Οθωνών.
      7) Οι Βουλευτές  Β΄Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ  ΚΟΥΒΕΛΗΣ  και  κ. ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  ο Σύλλογος Ερευνητικού Προσωπικού της Ακαδημίας Αθηνών ζητεί τα ερευνητικά ινστιτούτα που υπάγονται στην Ακαδημία Αθηνών να ενταχθούν στην εφαρμογή του υπό ψήφιση νομοσχεδίου για το θεσμικό πλαίσιο έρευνας και τεχνολογίας.
      8) Ο Βουλευτής Ηλείας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμος Τραγανού Ηλείας ζητεί την επαναλειτουργία του Αστυνομικού Σταθμού Τραγανού και την αναβάθμισή του σε Αστυνομικό Τμήμα.
      9) Ο Βουλευτής Ηλείας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  οι Δήμοι Ανδρίτσαινας, Αλιφείρας και Ζαχάρως Ηλείας ζητούν τη χρηματοδότηση της κατασκευής του οδικού δικτύου Ανδρίτσαινας - Ζαχάρως.
      10) Ο Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης κ. ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΤΣΙΟΚΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο κ. Νικόλαος Τριχάνης, νέος αγρότης ζητεί να του αναγνωρισθούν δικαιώματα αγροτικής καλλιέργειας από το 2003.
      11) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΜΠΕΚΙΡΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμαρχος Μεσσάτιδος Αχαίας ζητεί την υπογειοποίηση των γραμμών υψηλής τάσης που διέρχονται από τις κατοικημένες περιοχές του Δήμου του.
      12) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΜΠΕΚΙΡΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αχαίας  ζητεί την τροποποίηση της παραγράφου 2 του άρθρου 19 του ν. 3475/2006 που αφορά στη λειτουργία των φαρμακείων.

      Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
     1. Στην με αριθμό 3081/10.12.07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Παπαδημητρίου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 21/164/ΑΣ3686δις/4.1.08 έγγραφο από την Υπουργό Εξωτερικών η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην υπ' αριθμ. 3081 από 10.12.2007 ερώτησή σας και στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου Εξωτερικών, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Α. Όσον αφορά το πρώτο σκέλος της Ερώτησής σας, το ζήτημα της κυρώσεως της υπό α΄ Σύμβασης και του υπό β΄ Πρωτοκόλλου όπως αυτά απαριθμούνται στην Ερώτησή σας (Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη Δράση κατά της Εμπορίας Ανθρώπων - Πρωτόκολλο για την Πρόληψη, Καταστολή, και Τιμωρία της Εμπορίας Ανθρώπων, ιδιαίτερα Γυναικών και Παιδιών, που συμπληρώνει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος) εμπίπτει κατά κύριο λόγο στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
      Σε ό,τι αφορά το Υπουργείο Εξωτερικών, μέσω κυρίως της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας και στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Δράσης κατά της Διακίνησης και Εμπορίας Ανθρώπων, υλοποιεί και συγχρηματοδοτεί δράσεις και προγράμματα που αφορούν: α) τη συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς και τις χώρες προέλευσης των θυμάτων, για την εφαρμογή αναπτυξιακών στρατηγικών και τον περιορισμό της δημιουργίας και εισροής νέων θυμάτων σε περιφερειακό επίπεδο, β) την προστασία των θυμάτων με προγράμματα ΜΚΟ και θεσμικές πολιτικές αρωγής (ξενώνες φιλοξενίας, νομική και διοικητική υποστήριξη κλπ) αλλά και με εκστρατείες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης συναρμόδιων φορέων και πολιτών.
      Όσον αφορά δε την κύρωση της Σύμβασης για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Η Διεθνής Σύμβαση για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Η.Ε. στις 13.12.2006 και υπογράφηκε από τη χώρα μας στις 30.3.2007, ημερομηνία κατά την οποία η Σύμβαση άνοιξε σε υπογραφή στην έδρα του Οργανισμού, στη Νέα Υόρκη.
      Η νομοθετική κύρωση της Σύμβασης εκ μέρους της χώρας μας προϋποθέτει τη συνεργασία όλων των συναρμόδιων Υπουργείων των οποίων η συμβολή κρίνεται απαραίτητη προκειμένου να διαμορφωθεί, ενόψει της προώθησης της κυρωτικής διαδικασίας, πλήρης εικόνα όσον αφορά την έκταση των συμβατικών υποχρεώσεων και τις πρακτικές τους συνέπειες στην εσωτερική έννομη τάξη.
      Στο πλαίσιο αυτό, έχει εκκινήσει η διαδικασία μετάφρασης στην ελληνική του επίσημου κειμένου της Σύμβασης, η οποία, μόλις ολοκληρωθεί, θα αποσταλεί στα συναρμόδια Υπουργεία. Συγκεκριμένα, προς το σκοπό αυτό, το επίσημο κείμενο της Σύμβασης απεστάλη στη Μεταφραστική Υπηρεσία του Υπουργείου μας. Η μετάφραση που εκπονήθηκε από τη Μεταφραστική Υπηρεσία ελέγχθηκε από την Ειδική Νομική Υπηρεσία, προκειμένου να εξακριβωθεί ότι είναι συμβατή σε σχέση με την ορολογία που χρησιμοποιείται σε άλλες Συμβάσεις των Η.Ε. τις οποίες η χώρα μας έχει ήδη κυρώσει και εφαρμόζει.
      Το κείμενο της μετάφρασης θα οριστικοποιηθεί από την Ειδική Νομική Υπηρεσία σε συνεργασία με την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία, η οποία υπέβαλε με επιστολή της σχετικό αίτημα προς την κα Υπουργό. Το αίτημα αυτό έγινε αποδεκτό, δεδομένου ότι η συμβολή της ΕΣΑμεΑ κρίνεται ιδιαιτέρως χρήσιμη προς το σκοπό της διαμόρφωσης μιας ολοκληρωμένης και τεχνικώς άρτιας μετάφρασης, η οποία θα αποδίδει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην ελληνική τους όρους που χρησιμοποιεί η Σύμβαση. Πράγματι, η ως άνω Υπηρεσία, με το υπ' αριθ. Φ. 6171/167/ΑΣ 1018 από 11.7.2007 έγγραφό της, απέστειλε προς την ΕΣΑμεΑ το κείμενο, που διαμορφώθηκε μετά τον έλεγχο στον οποίο προέβη κατά τα ανωτέρω, και το οποίο θα αποτελέσει τη βάση της συνεργασίας μας για την οριστικοποίηση της σχετικής μετάφρασης, η οποία κατόπιν θα αποσταλεί στα συναρμόδια Υπουργεία.
      Όσον αφορά τη διαδικασία κύρωσης του Αναθεωρημένου Κοινωνικού Χάρτη, σας γνωρίζουμε ότι αυτή υπάγεται κυρίως στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας.
      Β. Όσον αφορά τέλος το δεύτερο σκέλος της Ερώτησής σας, που αφορά τη διαδικασία κύρωσης Διεθνών Συμβάσεων που αναφέρονται στον πίνακα που επισυνάπτεται στην ερώτησή σας, σας γνωρίζουμε ότι η διαδικασία κύρωσης των τριών τελευταίων εξ αυτών υπάγεται κυρίως στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, το οποίο είναι και συνερωτώμενο Υπουργείο. Επισημαίνεται ότι ορισμένα από τα θέματα που περιλαμβάνονται σε αυτές αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας στο πλαίσιο της Ε.Ε.
      Η δε κύρωση του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου στη Σύμβαση κατά των Βασανιστηρίων και άλλης Σκληρής, Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας, υπάγεται κυρίως στην αρμοδιότητα των Υπουργείων Δικαιοσύνης και Εσωτερικών (Αρχηγείο Ελληνικής Αστυνομίας).
      Κατά τον ίδιο τρόπο, η κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης για την προστασία των δικαιωμάτων όλων των μεταναστών εργατών και των μελών των οικογενειών τους υπάγεται κυρίως στην αρμοδιότητα των Υπουργείων Εσωτερικών και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας. Σας γνωρίζουμε ωστόσο ότι τη συγκεκριμένη σύμβαση δεν έχει υπογράψει και κυρώσει κανένα κράτος-μέλος της Ε.Ε. Τα δε ζητήματα μετανάστευσης αποτελούν, σε μεγάλο βαθμό και αντικείμενο επεξεργασίας, εξέτασης και πολιτικής σε Ευρωπαϊκό Επίπεδο.
      Τέλος, όσον αφορά τις 3 πρώτες Συμβάσεις του συνημμένου πίνακα, σας γνωρίζουμε ότι η κύρωσή τους, όπως σε κάθε περίπτωση κύρωσης διεθνούς νομικού κειμένου, προϋποθέτει ενδελεχή εξέταση από όλα τα συναρμόδια Υπουργεία των επιπτώσεών τους στην εσωτερική έννομη τάξη, λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις εθνικές πολιτικές και προτεραιότητες.
      Η Υπουργός
      ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ»
      2. Στην με αριθμό 2710/30-11-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ντίνου Βρεττού δόθηκε με το υπ’ αριθ. Β-2970/20-12-07 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 2710/30-11-2007, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Ντίνος Βρεττός, παρακαλούμε να λάβετε υπόψη σας τα εξής:
     1. Ως προς τη διάθεση χωρητικότητας των δύο αναμεταδοτών του Hellas Sat, με σκοπό την εξυπηρέτηση αναγκών του δημοσίου τομέα, ιδιαίτερα των απομακρυσμένων περιοχών που δεν έχουν εναλλακτικούς τρόπους ευρυζωνικής πρόσβασης, αναφέρουμε ότι:
     α. Η Γενική Γραμματεία Επικοινωνιών, στο πλαίσιο του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, υλοποιεί το έργο: «Προσδιορισμός και εξυπηρέτηση αναγκών των φορέων του Δημοσίου Τομέα απομακρυσμένων περιοχών για προηγμένες τεχνολογίες επικοινωνιών με την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρει το δημόσιο δορυφορικό σύστημα Hellas sat», που έχει ενταχθεί στο Μέτρο 4.2 του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Κοινωνία της Πληροφορίας» (ΕΠ ΚτΠ).
     Η υλοποίηση του εν λόγω έργου αποσκοπεί στην καταγραφή των απαιτήσεων και στη δημιουργία υποδομών για την ανάπτυξη και τη βελτίωση των τηλεπικοινωνιακών υποδομών της χώρας μας σε περιοχές μη προνομιούχες (από πλευράς διαθέσιμων τηλεπικοινωνιακών υποδομών), με απώτερο στόχο την παροχή ολοκληρωμένων τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών, οι οποίες θα συμβάλλουν άμεσα στη διασύνδεση και λειτουργία των φορέων του δημόσιου τομέα και επομένως στην παροχή ολοκληρωμένων υπηρεσιών προς τον πολίτη.
     β. Το πρώτο υποέργο του εν λόγω έργου: «Μελέτη προσδιορισμού αναγκών των φορέων του Δημοσίου Τομέα απομακρυσμένων περιοχών για προηγμένες τεχνολογίες επικοινωνιών με την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρει το δημόσιο δορυφορικό σύστημα Hellas Sat» ξεκίνησε το Φεβρουάριο 2004 με την υπογραφή της σχετικής σύμβασης με τον Ανάδοχο και ολοκληρώθηκε με την αποπληρωμή του εντός του 2006. Το 1ο Υποέργο παρουσίασε μία σχετική απόκλιση υλοποίησης σε σχέση με το αρχικό χρονοδιάγραμμά του. Η απόκλιση αυτή οφείλεται στη μεγάλη πολυπλοκότητα του, λόγω της απαιτούμενης ανάλυσης και αξιολόγησης των αναγκών των φορέων, του προσδιορισμού των δυνατών χρήσεων του δορυφόρου και της εξέτασης των δυνατοτήτων εξυπηρέτησης των αναγκών αυτών. Επισημαίνεται ότι το θέμα της δορυφορικής επικοινωνίας είναι νέα τεχνολογία και νέο γνωστικό πεδίο των επιμέρους φορέων, με συνέπεια να σημειωθούν αρκετές καθυστερήσεις στις απαιτούμενες επαφές και συνεννοήσεις και μάλιστα κατά τη διάρκεια της άμεσης προ-Ολυμπιακής περιόδου του 2004, κατά την οποία πολλοί φορείς του Δημοσίου (Υπουργείο Δημοσίας Τάξης, Πυροσβεστικό Σώμα, ΕΛΑΣ, Λιμενικό Σώμα, Υπουργείου Πολιτισμού, ΥΠΕΧΩΔΕ, κ.λπ.). ήσαν απασχολημένοι με τα άκρως πιεστικά θέματα της προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων.
     γ. Τον Οκτώβριο του 2006, και με βάση τα αποτελέσματα του πρώτου υποέργου, προκηρύχθηκε το δεύτερο υποέργο: «Ανάπτυξη Υποδομών για την αρχική εξυπηρέτηση αναγκών των φορέων του Δημοσίου Τομέα απομακρυσμένων περιοχών για προηγμένες τεχνολογίες επικοινωνιών με τη χρήση του δημόσιου δορυφορικού συστήματος Hellas Sat» με την ονομασία «ΔΟΡΥ» που θα αξιοποιήσει τους δύο δορυφορικού ς αναμεταδότες του δορυφορικού συστήματος Hellas Sat για την κάλυψη των αναγκών του Δημοσίου.
     Ο σχετικός διαγωνισμός ολοκληρώθηκε και το αποτέλεσμα του κατακυρώθηκε με την υπ. αριθμ. 49418 / 10408 / 4-9-07 Απόφαση του Υπουργού Μεταφορών & Επικοινωνιών. Επί της απόφασης αυτής ασκήθηκαν ασφαλιστικά μέτρα ενώπιον του ΣτΕ. Το θέμα συζητήθηκε στο ΣτΕ την 10-122007, και αναμένεται η σχετική απόφαση.
     Το δίκτυο προβλέπεται να είναι σε επιχειρηματική λειτουργία το 2008.
      2. Σημειώνεται ότι πριν από την εκτόξευση του δορυφόρου Hellas Sat, είχε ήδη αποφασιστεί ότι από τους παραχωρούμενους δύο αναμεταδότες στο Δημόσιο (Σύμβαση από 23-8-2001 μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και της εταιρείας Hellas Sat Consortium Ltd) θα διατεθεί ραδιοφάσμα νια την εξυπηρέτηση των αναγκών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, αντίστοιχα με την χωρητικότητα του ενός αναμεταδότη (36 ΜΗΖ). Από τις αρχές του 2005 ξεκίνησε η χρησιμοποίηση μέρους της χωρητικότητας αυτής από το ΓΕΣ. Πλην όμως, και όπως προκύπτει από πρόσφατα έγγραφα του ΓΕΕΘΑ, οι ανάγκες του σε χωρητικότητα φάσματος είναι πολλαπλάσιες αυτών που αρχικά εκτιμήθηκαν.
      3. Για τις ανάγκες των άλλων φορέων του δημοσίου, εκτός του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, καταβάλλεται προσπάθεια να καλυφθούν αυτές από την εναπομένουσα χωρητικότητα των δύο αναμεταδοτών. Κατά την περίοδο μελέτης του συστήματος ΔΟΡΥ (αρχική εξυπηρέτηση αναγκών των φορέων του Δημοσίου Τομέα απομακρυσμένων περιοχών για προηγμένες τεχνολογίες επικοινωνιών με τη χρήση του δημόσιου δορυφορικού συστήματος Hellas Sat) καταγράφηκαν οι ανάγκες των Δημοσίων Φορέων που ενδιαφέρθηκαν να ωφεληθούν από τις προσφερόμενες δορυφορικές επικοινωνίες, εντάχθηκαν στο ως άνω έργο και προγραμματίστηκε η ικανοποίηση τους σε σχέση και με τους υφιστάμενους τεχνικούς και οικονομικούς περιορισμούς. Στους φορείς του Δημοσίου που ζήτησαν ιδιαίτερες δορυφορικές συχνότητες (εκτός ΔΟΡΥ) για κάλυψη των αναγκών τους, συγκαταλέγονται κυρίως η ΕΥΠ, (οι ανάγκες της οποίας έχουν ικανοποιηθεί από 24-1-2005), η ΕΛ.ΑΣ. και η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, η οποία με πρόσφατο αίτημά της (Ιούλιος 2007) ζήτησε χωρητικότητα. Τα αιτήματα αυτά αξιολογούνται σε συνδυασμό με την τη ζητούμενη χωρητικότητα, την υπάρχουσα διαθεσιμότητα και τις προβλέψεις για ικανοποίηση αναγκών από το σύστημα ΔΟΡΥ.
      4. Οι δορυφορικές συχνότητες που προορίζονται για την λειτουργία του συστήματος ΔΟΡΥ δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν πόρο εκμετάλλευσης τους από το Δημόσιο δια της παραχώρησης τους στην εταιρεία Hellas Sat προκειμένου να αποφευχθούν κίνδυνοι μη έγκαιρης ικανοποίησης της λειτουργίας του ΔΟΡΥ. Παρέμεινε ως μη πλήρως χρησιμοποιούμενη η χωρητικότητα αυτή, ώστε να διατηρείται διαθέσιμη για την μόνιμη ή περιστασιακή χρήση από φορείς του δημοσίου και την άμεση χρησιμοποίησή της από το ΔΟΡΥ, και να μην υπάρξει κανένας κίνδυνος καθυστερήσεων που θα σχετίζονταν μάλιστα και με επιπτώσεις σε θέματα χρηματοδοτήσεων του έργου από το Μέτρο 4.2 του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Κοινωνία της Πληροφορίας». Συνεπώς η μη παραχώρηση του σχετικού φάσματος στην εταιρεία Hellas Sat αποτελεί δικαιολογημένη επιλογή υπό τις υφιστάμενες συνθήκες, και δεν προκαλεί αποθετική ζημία στο Δημόσιο.
      5. Συνοψίζοντας, διευκρινίζουμε τα εξής:
      α) Αντίθετα με όσα διατυπώνονται στο σκεπτικό της Ερώτησης, το Ελληνικό Δημόσιο διατηρεί και αξιοποιεί τα δικαιώματά του, διότι, όπως προαναφέρθηκε, από τις αρχές του 2005 γίνεται συστηματική χρήση του μεγαλύτερου τμήματος της διατεθείσας χωρητικότητας ανάλογα και με τις εμφανιζόμενες περιστασιακές ανάγκες.
      β) Δεν υφίσταται αχρηστία και αδρανοποίηση των δύο αναμεταδοτών. Οι ραδιοσυχνότητες των δύο αναμεταδοτών, ανά συγκεκριμένη κάθε φορά περίπτωση, χρησιμοποιούνται για την κάλυψη των αναγκών επικοινωνιών κρατικών φορέων (ΓΕΣ, ΕΥΠ, ΥΕΝ). Σημαντικό μέρος της χωρητικότητας διατέθηκε στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος στο πλαίσιο συνεργασίας για την υποστήριξη ερευνητικών προγραμμάτων. Ασφαλώς η πλήρης εκμετάλλευση των συχνοτήτων θα πραγματοποιηθεί μετά την έναρξη της λειτουργίας του ΔΟΡΥ το οποίο αναμένεται να ξεκινήσει τους αμέσως επόμενους μήνες με την εγκατάσταση του Αναδόχου του έργου στον χώρο που έχει επιλεγεί και εξασφαλιστεί σε συνεργασία με την Υ.Π.Α., για να λειτουργήσει ο κεντρικός επίγειος δορυφορικός σταθμός (hub) του συστήματος. Στο σημείο αυτό επισημαίνεται ότι για την υλοποίηση του ΔΟΡΥ κατεβλήθη μεγάλη προσπάθεια που αφορά στην επίλυση πολλών προβλημάτων ώστε να δημιουργηθούν οι προαπαιτούμενες συνθήκες για την λειτουργία του. Η διαχείριση των συχνοτήτων είναι μια μόνο παράμετρος ενός πολύ μεγαλύτερου και πολύπλοκου έργου, αυτού της υλοποίησης των δορυφορικών επικοινωνιών του Δημοσίου με την χρήση των παραχωρηθέντων αναμεταδοτών του Hellas Sat.
Ο Υπουργός
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ»
	3. Στην με αριθμό 3009/7-12-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Νάσου Αλευρά δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 689 Β/21-12-07 έγγραφο από τον Υφυπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. η ακόλουθη απάντηση:
      «Για το παραπάνω θέμα, σας ενημερώνουμε τα ακόλουθα:
      Στο πλαίσιο του Ν.2731/1999, το Δ.Σ. της ΔΕΠΟΣ έκανε δεκτές αιτήσεις για μετάταξη από μεγάλο μέρος του προσωπικού και διαβίβασε τα σχετικά στοιχεία στο ΥΠΕΧΩΔΕ για την έκδοση τριμερούς ΚΥΑ (ΠΕΧΩΔΕ, Οικονομίας-Οικονομικών, Εσωτερικών-ΔΔΑ).
      Η διαδικασία αυτή δεν ακολουθεί τις γενικές διατάξεις περί μετατάξεων. Επιλέχθηκε από την Διοίκηση ΔΕΠΟΣ στο πλαίσιο των νέων αντιλήψεων περί επιχειρηματικότητας και ανταγωνισμού στον τομέα της παραγωγής στέγης και της οικοδομικής δραστηριότητας. Διευκρινίζεται, ότι έχει γίνει πρόβλεψη κατά την πρόταση σύνταξης του προϋπολογισμού, ώστε οποιαδήποτε μετάταξη του προσωπικού της Εταιρείας, στο ΥΠΕΧΩΔΕ ή σε άλλη θέση του δημοσίου, να είναι εξασφαλισμένη η μισθοδοσία.
      Παράλληλα, με δεδομένο ότι η εταιρεία ως ΔΕΚΟ δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί από το Δημόσιο, το ΥΠΕΧΩΔΕ, (σε εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας που διέπει την λειτουργία της), σε συνεργασία με το Δ.Σ. έχει προχωρήσει στις εξής ενέργειες:
		- Απόδοση στην ΔΕΠΟΣ των οφειλών για τα Ολυμπιακά Έργα που είχε αναλάβει και εκτέλεσε ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, (ύψους 13.500.000 Ευρώ εκ των οποίων τα 12.084.000 αφορούν έργα και 1.474.300 Ευρώ αναφέρονται σε μελέτες), με τα οποία καλύφθηκαν προηγούμενα δάνεια και τρέχουσες υποχρεώσεις για το 2006.
      - Επιχορήγησή της από το ΕΤΕΡΠΣ σύμφωνα με το ΠΔ 150/93:
      - Στο πλαίσιο της συνεργασίας της ΔΕΠΟΣ με την ΔΕΕΑΠ/ΥΠΕΧΩΔΕ για την ανάπλαση της Καισαριανής, εγκρίθηκε (με απόφαση του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ) η επιχορήγηση της ΔΕΠΟΣ από το ΕΤΕΡΠΣ, με το ποσό των 700.000 Ευρώ και προκαταβολή 500.000 Ευρώ.
      - Η ίδια διαδικασία κινήθηκε για την χρηματοδότηση της ΔΕΠΟΣ με αρχικό ποσό 2.000.000 Ευρώ για τις μελέτες και τα έργα των στεγαστικών προγραμμάτων στην Πάλαιρο Αιτωλοακαρνανίας και τον Μπάτη της Καβάλας.
      Εξάλλου η Εταιρεία κινεί τις σχετικές διαδικασίες προκειμένου να μεταβιβάσει κατοικίες στην Καλαμίτσα Καβάλας, οικόπεδα στο Αρκαδικό Χωριό και να ολοκληρώσει τα δίκτυα υποδομών στην Παλαιά Πόλη της Ρόδου.
      Ο Υφυπουργός
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΛ. ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»
      4. Στην με αριθμό 2148/20-11-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Έκτορα Νασιώκα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β13-576/7-12-07 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
      «Aπαντώντας στην παραπάνω ερώτηση, που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Έκτωρας Νασιώκας, με θέμα «Πολυδιάσπαση ελεγκτικών μηχανισμών στα τρόφιμα», κατά το μέρος που τα διαλαμβανόμενα εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της Γ.Γ. Εμπορίου - Γ.Γ. Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης σας γνωστοποιούμε τα ακόλουθα:
      Το Ν.Δ. 136/46 «περί Αγορανομικού Κώδικα», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, θεσπίζει διατάξεις, μέσω των οποίων κατά βάση διασφαλίζονται τα συμφέροντα του καταναλωτικού κοινού, κατά την παραγωγή- εμπορία- διακίνηση των αγαθών αλλά και διατάξεις μέσω των οποίων προστατεύεται η υγεία των καταναλωτών απέναντι σε επιχειρούμενες νοθείες προϊόντων ή σε διαθέσεις τροφίμων και ποτών ακατάλληλων και επικίνδυνων για τη δημόσια υγεία.
      Όλα τα παραπάνω υλοποιούνται με Αγορανομικές Διατάξεις, που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότηση του παραπάνω Ν.Δ..
      Με την ισχύουσα αγορανομική νομοθεσία, κατά των παραβατών προβλέπονται κυρώσεις, οι οποίες κατά περίπτωση είναι μόνο ποινικές, που επιβάλλουν τα αρμόδια δικαστήρια ή ποινικές και διοικητικές, όπου για τις τελευταίες επιβάλλεται χρηματικό πρόστιμο από τους Νομάρχες και σε σοβαρές περιπτώσεις και κλείσιμο της επιχείρησης και τέλος μόνο χρηματικά πρόστιμα, σε εξειδικευμένες παραβάσεις, που επιβάλλονται απευθείας από τα αγορανομικά όργανα την στιγμή του ελέγχου.
      Ο Ν. 2323/95, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, θεσπίζει διατάξεις σχετικά με όρους και προϋποθέσεις λειτουργίας του Υπαίθριου Εμπορίου (στάσιμου-πλανόδιου) και των Λαϊκών Αγορών.
      Με το Νόμο αυτό, θεσπίζονται μεταξύ των άλλων και χρηματικά πρόστιμα στους παραβάτες εξειδικευμένων περιπτώσεων, που επιβάλλονται από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα αμέσως μετά τον έλεγχο.
      Επί του σημείου αυτού τονίζεται με έμφαση ότι όπου διαπιστώνονται παραβάσεις απτόμενες του Αγορανομικού Κώδικα, Αγορανομικών Διατάξεων, Υπαίθριου Εμπορίου και Λαϊκών Αγορών, κινούνται οι διαδικασίες εφαρμογής των νομίμων, που είναι αυτοτελείς χωρίς την σύμπραξη, επί του προκειμένου, άλλων φορέων, που δεν έχουν σχέση με το αγορανομικό δίκαιο ή το Ν. 2323/95.
      Το ότι εξ άλλων διατάξεων και Νόμων, αρμοδιότητας άλλων Υπουργείων και Φορέων (π.χ. Οικονομίας-Οικονομικών, Αγροτικής Ανάπτυξης-Τροφίμων, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ΕΦΕΤ), προβλέπονται κυρώσεις για παραβάσεις όμοιες με αυτές, που θεσπίζονται με το Ν.Δ. 136/46 και το Ν. 2323/95, οι κυρώσεις αυτές είναι ανεξάρτητες και ουδόλως επηρεάζουν αυτές, αρμοδιότητάς μας, που περιγράφονται στις ως άνω παραγράφους 3 και 4.
      Το θέμα, πάντως, της ενιαιοποίησης των προστίμων είναι αντικείμενο διαβούλευσης με τους εμπλεκόμενους φορείς. Στο πλαίσιο αυτό υπάρχει συνεργασία με την ΕΝΑΕ και αναμένονται σύντομα αποτελέσματα.
      Επί των αναφερομένων στην ερώτηση «περί πλημμελών ελέγχων», σημειώνουμε ότι όσον αφορά την Διεύθυνση Τιμών Τροφίμων -Ποτών της Γ. Γ. Εμπορίου, επί καθημερινής βάσης, γίνεται προγραμματισμός ελέγχου και συγκροτούνται ομάδες αγορανομικών ελεγκτών και τα Κλιμάκια Ελέγχου Λαϊκών Αγορών και Υπαίθριου Εμπορίου, που ελέγχουν τις αγορές (καταστήματα, χώρους Υπαίθριου Εμπορίου, Λαϊκές Αγορές) και όπου διαπιστώνονται παραβάσεις κινούνται οι διαδικασίες εφαρμογής των νομίμων κατά των παραβατών, χωρίς ακόμα να παραγνωρίζεται και το γεγονός ότι αν συντρέχει περίπτωση τα ελεγκτικά μας όργανα διενεργούν ελέγχους κατά τις αργίες, νυκτερινές ώρες ή και στην επαρχία (εκτός έδρας). Αυτονόητο είναι ότι οι ανωτέρω έλεγχοι θα εντατικοποιηθούν κατά την αναμενόμενη περίοδο των Χριστουγέννων και Ν. Έτους.
        Το αγορανομικό δίκαιο και το δίκαιο, που διέπει τον τομέα «Υπαίθριο Εμπόριο- Λαϊκές Αγορές» δεν αφορά μόνο την Διεύθυνση Τιμών Τροφίμων - Ποτών της Γ. Γ. Εμπορίου αλλά και τις περιφερειακές Υπηρεσίες Εμπορίου Ν.Α Χώρας ή άλλες αρχές (όπως π.χ. Λιμενική Αστυνομία στην ζώνη Λιμένων ή σε εξειδικευμένες περιπτώσεις και την ΕΛ.ΑΣ.). Αυτονόητο είναι ότι οι έλεγχοι εντάσσονται μέσα στα ημερήσια καθήκοντα των Υπηρεσιών αυτών.
      Τα αναφερόμενα στην ερώτηση ότι «τα επιβαλλόμενα πρόστιμα πολλές φορές δεν πληρώνονται» αυτό δεν είναι της αρμοδιότητας της Γ. Γ. Εμπορίου του Υπουργείου Ανάπτυξης αλλά του Υπουργείου Οικονομίας- Οικονομικών, αφού όλα τα χρηματικά πρόστιμα αποτελούν έσοδα του Κρατικού Προϋπολογισμού.
      Κατά την εφαρμογή της αγορανομικής νομοθεσίας και αυτής που διέπει το Υπαίθριο Εμπόριο- Λαϊκές Αγορές δεν προβλέπεται η δημοσιοποίηση των παραβατών, με μοναδική εξαίρεση τις διατάξεις του άρθρο 57Α του Αγορανομικού Κώδικα, όπου οι κυρώσεις, που επιβάλλονται με αποφάσεις των Νομαρχών δημοσιεύονται μαζί με το ύψος των προστίμων στον τύπο. Σε ότι αφορά τη Γ.Γ. Καταναλωτή, οι περιπτώσεις παραβάσεων και προστίμων δημοσιοποιούνται σε εφαρμογή των διατάξεων του νόμου 2251/94 «Προστασία των καταναλωτών» όπως τροποποιήθηκε με το νόμο 3587/2007 (ΦΕΚ 152Α 10-07-2007).
      Επιπλέον σας γνωρίζουμε ότι από το 1992 και μετά, δυνάμει της Α.Δ. 16/92, οι τιμές πώλησης στο σύνολο σχεδόν των τροφίμων και ποτών διαμορφώνονται ελεύθερα, με βάση την προσφορά, ζήτηση και τους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού, σε όλα τα στάδια εμπορίας τους (βιομηχανία, βιοτεχνία, εισαγωγέας, χονδρέμπορος, λιανοπωλητής), με μόνη εξαίρεση τα οπωρολαχανικά και τις παιδικές τροφές, των οποίων οι τιμές τελούν ακόμα υπό το καθεστώς των ελεγχομένων ειδών.
      Η απελευθέρωση των τιμών ήταν απόρροια της επιτακτικής ανάγκης εναρμόνισης της οικονομίας της ελληνικής αγοράς προς τις αντίστοιχες οικονομίες των άλλων Κρατών-Μελών της Ε.Ε., αφ' ενός μεν γιατί κάτι τέτοιο επιτάσσει η συνθήκη ένταξης της χώρας μας στην Ε.Ε. και αφετέρου γιατί με την απελευθέρωση αυτή διασφαλίσθηκε η οικονομική επιβίωση των ελληνικών επιχειρήσεων απέναντι στις ανταγωνιστικές συνθήκες στην Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια Αγορά, που είναι αισθητές αλλά και για να δοθούν κίνητρα στις επιχειρήσεις αυτές να δραστηριοποιηθούν και ανταγωνιστικά μεταξύ τους, προς όφελος των ιδίων και του καταναλωτικού κοινού.
      Συνεπεία πλέον της απελευθερωμένης αγοράς οι εκάστοτε κρατούσες συνθήκες, πολλές φορές στα πλαίσια του υγιούς ανταγωνισμού, εκ των πραγμάτων επηρεάζουν τις τιμές (π.χ. με χαμηλή προσφορά -υψηλή ζήτηση?άνοδος τιμών, με υψηλή προσφορά -χαμηλή ζήτηση ?μείωση τιμών).
        Το γεγονός ότι οι τιμές διαμορφώνονται ελεύθερα, δε σημαίνει ότι δεν υφίσταται μηχανισμός ελέγχου αυτών, αφού σε ισχύ ευρίσκεται το ισχυρό νομικό πλαίσιο του Ν. 703/77 «Περί προστασίας του ελεύθερου ανταγωνισμού», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, που εφαρμόζεται από την αρμόδια Επιτροπή Ανταγωνισμού, νόμος που θεσπίζει κανόνες περί τη λειτουργία της αγοράς μέσα από υγιείς συνθήκες ανταγωνισμού και επιβάλλει κυρώσεις σε επιχειρήσεις, που για ίδιο και μόνο οικονομικό όφελος, εφαρμόζουν συμπεριφορές και πρακτικές που διαστρεβλώνουν τον ανταγωνισμό (κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης, εναρμονισμένες πρακτικές τιμών, ολιγοπωλιακές ή μονοπωλιακές καταστάσεις κ.λπ.).
      Κατ' ακολουθία των ανωτέρω, ο ανταγωνισμός υπαγορεύει στον καταναλωτή την ανάγκη όπως, για την προστασία του και διασφάλιση των οικονομικών του συμφερόντων, ερευνά την αγορά, για επιλογή των προϊόντων της αρεσκείας του και στις συμφέρουσες γι' αυτόν τιμές.
      Όσον αφορά το σκέλος της ερώτησης σχετικά με ανατιμήσεις σας γνωστοποιούμε τα ακόλουθα :
      Α) Οι πολύ υψηλές τιμές διαμόρφωσης των δημητριακών, αψ' ενός μεν λόγω της παρατεταμένης ξηρασίας στην Χώρα μας και αφ' ετέρου λόγω της υψηλής ζήτησης που παρατηρήθηκε στην Κίνα και Ινδία για τα προϊόντα αυτά, είχαν σαν συνέπεια ν' αυξηθούν σημαντικά οι διεθνείς τιμές του είδους, αίτια που επέδρασαν αυξητικά στις τιμές των παραγώγων προϊόντων των δημητριακών (άλευρα, άρτος, ζυμαρικά κ.λπ.).
      Β) Οι αυξήσεις των εισαγωγικών τιμών των κτηνοτροφικών προϊόντων (όπως γάλα, τυροκομικά, κρέατα κ.λπ.), που συμπαρασύρουν αυξητικά και τις τιμές των αντίστοιχων εγχωρίων προϊόντων, λαμβανομένου μάλιστα υπόψη ότι στις αξίες αυτές επέδρασαν και επελθούσες ανατιμήσεις των ζωοτροφών.
      Γ) Σε επίπεδο εργοστασιακών τιμών στα παραπάνω προϊόντα δεν πρέπει να διαφεύγει το γεγονός ότι οι τιμές αυτές επηρεάζονται και από άλλους κοστολογικούς παράγοντες που δεν μπορούν να παραγνωρισθούν, όπως:
      Η τελική τιμή εργοστασίου, αναμφισβήτητα εμπεριέχει στοιχεία κόστους που εξ’ αντικειμένου δεν μπορούν να παραγνωρισθούν, όπως π.χ. Τιμή κτήσης πρώτης ύλης, μεταφορά στο εργοστάσιο, έξοδα παραγωγής, έξοδα διάθεσης, γενικό έξοδα, καθαρό κέρδη, προμήθεια αντιπροσώπων, κέρδη χονδρεμπόρων, κέρδη λιανοπωλητών, Φ.Π.Α. κ.λπ.)
        Όσον αφορά τις τιμές των οπωρολαχανικών σας γνωστοποιούμε ότι δυνάμει της Α.Δ. 16/92 οι τιμές πώλησης των οπωρολαχανικών όπως προαναφέραμε τελούν ακόμη υπό το καθεστώς των ελεγχομένων ειδών.
        Από αγορανομικής πλευράς στο επίπεδο παραγωγού οι τιμές πώλησης στα οπωρολαχανικό διαμορφώνονται ελεύθερα, σε αντίθεση με τις εμπορικές τιμές, που ελέγχονται για την απαίτηση ή είσπραξη υπερβολικού κέρδους (λεμόνια, πορτοκάλια, μανταρίνια, μήλα, αχλάδια), κατά το όρθρο 30 του Α.Κ. Η περίπτωση αυτή τιμωρείται μόνο με διοικητικό πρόστιμο από 200 έως 6.000 ευρώ. Επίσης για όλα τα υπόλοιπα οπωρολαχανικά, που ελέγχονται για το εμπορικό τους κέρδος (χονδρέμπορος-λιανοπωλητής), όπως αυτό ορίζεται από το όρθρο 3 της Α.Δ. 14/89, η περίπτωση αυτή τιμωρείται με το όρθρο 32 παράγρ. 6 του Α.Κ. με φυλάκιση τουλάχιστον 3 μηνών και χρηματική ποινή.
        Από πλευράς αρμοδιότητας της Διεύθυνσης Τιμών Τροφίμων και ποτών της Γ.Γ. Εμπορίου Γ.Γ. Καταναλωτή ισχύουν μηχανισμοί, μέσω των οποίων παρακολουθείται η διαμόρφωση και εξέλιξη των τιμών τροφίμων και ποτών στην εγχώρια αγορά, όπως
        α) Η Α.Δ. 5/05, με την οποία επιβάλλεται η υποχρέωση σε βιομηχανίες, βιοτεχνίες και εισαγωγείς μεγάλης οικονομικής επιφάνειας (υψηλός κύκλος εργασιών) όπως, επί εκδηλούμενης πρόθεσής τους να μεταβάλλουν τις τιμές των τροφίμων και ποτών (που απαριθμούνται σε 57 προϊόντα), ενημερώνουν απευθείας την Υπηρεσία 10 ημέρες τουλόχιστον, πριν τη μεταβολή αυτή, υποβόλλοντας προς τούτο τον τιμοκατόλογο με τις νέες τιμές. Σε συνέχεια αυτής της διάταξης και σε μια προσπάθεια καλύτερης καταγραφής των τάσεων της αγοράς, ζητήθηκε από την Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης από τις αλυσίδες των Super Market να καταθέτουν επιπλέον λίστες με τις τιμές από 450 βασικό προϊόντα. Μέσα από αυτή τη διαδικασία και με παράλληλη εξέταση των τιμών παραγωγού και των αντίστοιχων διεθνών τιμών επιδιώκεται η διερεύνηση αναίτιων ανατιμήσεων.
        β) Η σε τακτό χρονικό διαστήματα διενέργεια τιμοληψίας σε βασικό είδη διατροφής από επιλεγμένες πηγές πληροφόρησης (Σούπερ Μόρκετ) της Πρωτεύουσας.
        γ) Ο καθημερινός αγορανομικός και τιμοληπτικός έλεγχος στις τιμές οπωρολαχανικών που διαμορφώνονται στις Λαϊκές Αγορές της Πρωτεύουσας.
      δ) Η λειτουργία του θεσμού «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΙΜΩΝ», όπου καταγράφονται οι τιμές πώλησης οπωρολαχανικών που διαμορφώνονται στις Κεντρικές Αγορές Χονδρεμπορίου και στις Λιανικές (Σούπερ-Μόρκετ, Οπωροπωλεία και Λαϊκές Αγορές).
      Όλα τα στοιχεία τιμών που συλλέγονται από τους παραπόνω μηχανισμούς καταγράφονται παρακολουθούνται και αξιολογούνται έτσι ώστε να υπάρχει κάθε φορά μια σαφής εικόνα στις τάσεις της αγοράς από πλευράς τιμών.
      Ο αγορανομικός έλεγχος ως προς την κανονικότητα ή μη των τιμών, υπό τη στενή του έννοια, διενεργείται μόνο στις τιμές των οπωρολαχανικών και παιδικών τροφών, επειδή τα είδη αυτό, όπως προαναφέρεται, υπόγονται στην κατηγορία «των ελεγχομένων ειδών».
      Σε όλα τα υπόλοιπα είδη τροφίμων και ποτών η κανονικότητα των τιμών συνδέεται ευθέως με το Ν. 703/77 αρμοδιότητας της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
      Δεν υπάρχει βέβαια αμφιβολία ότι οι αυξήσεις διεθνώς των τιμών πετρελαίου, έχουν επιπτώσεις στις οικονομίες των Χωρών και κατ' επέκταση και στην Χώρα μας. Αυτονόητο λοιπόν είναι ότι οι αυξήσεις αυτές επιδρούν και στην εσωτερική αγορά μέσω αυξητικού επηρεασμού τιμών και ως εκ τούτου ο παράγοντας «πετρέλαιο» ως στοιχείο επίδρασης στο κόστος των τροφίμων και ποτών δε μπορεί να παραγνωρισθεί.
      Επιπλέον, οι εκπρόσωποι των μεγάλων αλυσίδων λιανικής πώλησης, των super markets, έπειτα από συνάντηση με την Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης δεσμεύτηκαν να μην υπάρχει καμμία ανατίμηση σε κανένα προϊόν μέχρι το τέλος του χρόνου.
      Επίσης ο έλεγχος για την εφαρμογή των διατάξεων του Αγορανομικού Κώδικα και των κατ’ εξουσιοδότηση αυτού ισχυουσών Αγορανομικών Διατάξεων εντάσσεται μέσα στα ημερήσια καθήκοντα των Αρχών που ασκούν αγορανομικούς ελέγχους και όπου διαπιστώνονται παραβάσεις από τους υπόχρεους εφαρμογής των διατάξεων αυτών, κινούνται οι διαδικασίες εφαρμογής των νομίμων κατά των παραβατών.
      Τέλος σας επισυνάπτουμε το με αριθ. πρωτ. 7101/3-12-2007 έγγραφο της Επιτροπής Ανταγωνισμού και το με αριθ. πρωτ. 21105/3-12-2007 έγγραφο του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμου (Ε.Φ.Ε.Τ.) σχετικά με το θέμα.
      Ο Υφυπουργός
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ»
      5. Στην με αριθμό 1146/25-10-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 674/2-11-07 έγγραφο από τον Υπουργό  Τουριστικής Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ως άνω υπ’ αριθμ. 1146/25.10.2007 κατατεθείσης ερώτησης, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Το θεσμικό πλαίσιο σε ότι αφορά το νομοθετικό σκέλος (δηλαδή ν. 3299/2004), είναι έτοιμο. Σε ότι αφορά στο κανονιστικό σκέλος (δηλαδή τις κατ’ εξουσιοδότηση κ.υ.α. με τις προδιαγραφές) είναι επίσης κατά το μεγαλύτερο μέρος έτοιμο.
      Από τις εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής που προβλέπονται στον ν. 3299/2004 εκκρεμούν μόνο οι προδιαγραφές για τα Κέντρα Τουρισμού Υγείας και τα Θεματικά Πάρκα.
      Το σχέδιο κ.υ.α. για τις προδιαγραφές των Κέντρων Τουρισμού Υγείας βρίσκεται για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα στο Υπουργείο Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων.
      Το σχέδιο κ.υ.α. που αφορά στις προδιαγραφές των Θεματικών Πάρκων, προκειμένου αυτά να υπαχθούν στο καθεστώς των κινήτρων του Αναπτυξιακού Νόμου 3299/2004 (ΦΕΚ Τ.Α΄/261) παρ. 1γ του άρθρου 3, μετά από εισήγηση της ειδικά ορισμένης για το σκοπό αυτό επιτροπής, έχει πάρει την τελική μορφή του και βρίσκεται στο στάδιο υπογραφής του από τους συναρμόδιους Υπουργούς.
      Καθυστέρησε η τελική διαμόρφωση του κειμένου εξαιτίας της ρύθμισης των διατάξεων για την προσβασιμότητα των ατόμων με ειδικές ανάγκες σε όλες τις εγκαταστάσεις των Θεματικών Πάρκων.
      Σε ότι αφορά το δεύτερο σκέλος της σχετικής ερώτησης, σας γνωρίζουμε ότι αιτήσεις και επενδυτικές προτάσεις (project), απ’ όσο είναι σε γνώση της Υπηρεσίας μας, μπορούν ήδη να υποβληθούν. Για ειδικότερες ημερομηνίες αρμόδιο να απαντήσει είναι το Υπουργείο Οικονομίας & Οικονομικών το οποίο είναι και συναποδέκτης της ερώτησης.
      Ο Υπουργός
      ΑΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ»
      6. Στην με αριθμό 1942/15-11-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ευστάθιου Κουτμερίδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΤΚΚ/Φ2/32743 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ερώτησης, με αριθμ. πρωτ. 1942/15-11-07, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Στάθης Θ. Κουτμερίδης, με θέμα «Αδιαφάνεια στην διεξαγωγή των συνεντεύξεων για προσλήψεις στο Δημόσιο», σας πληροφορούμε τα εξής:
      Οι προσλήψεις προσωπικού στους φορείς του δημόσιου τομέα γίνονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του συστήματος προσλήψεων (ν.2190/1994, όπως ισχύει) εκτός των εξαιρέσεων που προβλέπονται από την παράγραφο 2 του άρθρου 14 του ίδιου νόμου ή από ειδικές διατάξεις νόμων.
      Το σύστημα αυτό, από την έναρξη ισχύος του το έτος 1994 μέχρι σήμερα, δοκιμάστηκε και παγιώθηκε ως ένα βασιζόμενο στις αρχές της αξιοκρατίας, αντικειμενικότητας και διαφάνειας σύστημα, δεδομένου ότι τόσο τα θεσπιζόμενα κριτήρια πρόσληψης, όσο και ο προβλεπόμενος έλεγχος νομιμότητας που διενεργείται από το Α.Σ.Ε.Π. διασφαλίζουν την τήρηση των ως άνω αρχών.
      Όσον αφορά στο θέμα της συμμετοχής πρώην μελών του Α.Σ.Ε.Π. ή μελών εκτός Α.Σ.Ε.Π σε επιτροπές διεξαγωγής των διαδικασιών επιλογής υποψηφίων σε διάφορους φορείς του δημόσιου τομέα, όπως αναφέρεται και στην αιτιολογική έκθεση του νόμου 3613/2007 «Ρυθμίσεις θεμάτων Ανεξάρτητων Αρχών, Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης και λοιπών ζητημάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών», η συμμετοχή εν ενεργεία μελών του Α.Σ.Ε.Π. στις ανωτέρω Επιτροπές ενέχει απασχόληση αυτών εκτός των κύριων καθηκόντων τους για σημαντικό χρονικό διάστημα, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα μεγάλες καθυστερήσεις στην πρόοδο των διαδικασιών και, ακολούθως, σημαντική καθυστέρηση στις προσλήψεις του αναγκαίου προσωπικού. Για το λόγο αυτό στις διατάξεις του άρθρου 2 του κατά τα ανωτέρω νόμου προβλέφθηκε ότι «Όπου στις κείμενες διατάξεις, οργανισμούς ή κανονισμούς ορίζεται ότι στις επιτροπές διεξαγωγής της διαδικασίας επιλογής υποψηφίων σε φορείς του δημόσιου τομέα, συμπεριλαμβανομένης και της πρακτικής δοκιμασίας ή συνέντευξης μετέχουν μέλη του Α.Σ.Ε.Π., νοούνται και πρώην μέλη του Α.Σ.Ε.Π., τα οποία ορίζονται από τον Πρόεδρό του. Όταν τα μέλη και πρώην μέλη του Α.Σ.Ε.Π. δεν επαρκούν, μπορεί να ορίζονται από τον Πρόεδρο του Α.Σ.Ε.Π. μέλη ή πρώην μέλη του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού των Πανεπιστημίων και των Τ.Ε.Ι., καθώς και ανώτατοι ή ανώτεροι κρατικοί λειτουργοί, εν ενεργεία ή συνταξιούχοι, με επιστημονική κατάρτιση ή επαγγελματική εμπειρία σε τομείς που έχουν σχέση με το αντικείμενο των προκηρυσσόμενων θέσεων».
      Άλλωστε η ανωτέρω διάταξη προήλθε από πρόταση του Α.Σ.Ε.Π. ακριβώς για το λόγο ότι τα μέλη της Ανεξάρτητης αυτής Αρχής δεν επαρκούν για αν αναλάβουν και τη διαδικασία της συνέντευξης χωρίς επίπτωση στο χρόνο έκδοσης των αποτελεσμάτων διαγωνισμών που διενεργεί το ίδιο το Α.Σ.Ε.Π..
      Παρόλα αυτά η Υπηρεσία μας έστειλε την ερώτηση και στον Α.Σ.Ε.Π. και σας επισυνάπτουμε το υπ’ αριθμ. 44906/28-11-07 έγγραφό του με τα συνημμένα του.
      Ο Υφυπουργός
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ»
     Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      7. Στην με αριθμό 2695/30-11-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κυριάκου Βελόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 526/9-1-08 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Κ. Βελόπουλος, για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
      α) Για τον έλεγχο της διάθεσης στην αγορά και της ταυτότητας των προϊόντων ζωικής προέλευσης καθώς και των εισαγωγών και της αποφυγής των ελληνοποιήσεων έχουν ληφθεί τα εξής μέτρα:
      Βάσει της αριθμ. 1905/15-12-05 απόφασης του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, συγκροτούνται κλιμάκια ελέγχου από υπαλλήλους των Υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, Ανάπτυξης, της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων και του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων και αντίστοιχα κλιμάκια σε Νομαρχιακό επίπεδο για τον έλεγχο των πάσης φύσεως τροφίμων ζωικής προέλευσης, των εγκαταστάσεων τυποποίησης αυτών, καθώς και των σφαγειοτεχνικών εγκαταστάσεων σε όλη την Επικράτεια με εντολή εξονυχιστικών ελέγχων για την προστασία των Ελλήνων κτηνοτρόφων και του Έλληνα καταναλωτή.
      Ενόψει και των εορτών των Χριστουγέννων, η Γενική Διεύθυνση Κτηνιατρικής του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων έχει ήδη αποστείλει έγγραφο (με αριθμ. πρωτ. 329119/29-10-2007) προς όλες τις Νομαρχίες για συντονισμένες προσπάθειες και ένταση των ανωτέρω ελέγχων.
      β) Γενικότερα εντατικοποιήθηκαν και έγιναν καλύτερα συντονισμένοι οι έλεγχοι στα εισαγόμενα αμνοερίφια από Τρίτες χώρες, που ως γνωστόν επί σειρά ετών πωλούνταν σαν Ελληνικά. Οι συντονισμένες προσπάθειες οδήγησαν το 2004 στον εντοπισμό κυκλώματος εμπόρων αλλά και κτηνιάτρων οι οποίοι συμμετείχαν σε ελληνοποιήσεις αμνοεριφίων και έτσι οι παραγωγοί απολαμβάνουν τα τελευταία χρόνια υψηλότερων τιμών.
      - Με την ΚΥΑ 322946/06-09-2007 (ΦΕΚ 1874/Β') καθιερώνεται η τήρηση και ο έλεγχος των ισοζυγίων χοιρείου κρέατος στις μονάδες σφαγής, τεμαχισμού, τυποποίησης, μεταποίησης κρέατος και παραγωγής κρεατοσκευασμάτων και καθορίζονται μέτρα για τον έλεγχο της παραγωγής, μεταποίησης, τυποποίησης, διακίνησης και εμπορίας κρεάτων.
      Επιπλέον αποφασίστηκε η πραγματοποίηση σε μηνιαία βάση ισοζυγίων στα συσκευαστήρια και τυποποιητήρια χοιρινού κρέατος, έτσι ώστε να καταγράφεται η πρώτη ύλη που χρησιμοποιούν σε σχέση με το έτοιμό προϊόν που παράγεται και διακινείται στην αγορά.
      Με τον τρόπο αυτό, θα αποτραπούν περιπτώσεις «ελληνοποίησης» εισαγόμενου χοιρινού κρέατος και διάθεσής του στην αγορά ως εγχώριο.
      - Για το αιγοπρόβειο κρέας, επειδή ο βαθμός αυτάρκειας της χώρας μας φτάνει το 86,9% σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2005, οι εισαγωγές που γίνονται είναι παροδικές (Πάσχα, Αύγουστο κ.λπ.) και δεν γίνεται τυποποίηση σφάγιων καθώς το σύστημα του ισοζυγίου έχει διοικητικό κόστος συνεπώς δεν κρίνεται αναγκαία η εφαρμογή του για το είδος του κρέατος αυτού. Οι έλεγχοι όμως που προβλέπονται στην παραπάνω ΚΥΑ αφορούν και το αιγοπρόβειο κρέας.
      - Ειδικότερα για το βόειο κρέας η ισχύουσα εθνική και κοινοτική νομοθεσία προβλέπει την τήρηση συστήματος αγορών και πωλήσεων από όλους τους εμπορευόμενους.
      γ) Για την επιτυχή λειτουργία των ανωτέρω, θα επεκταθεί ο ρόλος του Ελληνικού Οργανισμού Γάλακτος (ΕΛ.Ο.Γ) και στον τομέα του κρέατος. Ο Ελληνικός Οργανισμός Γάλακτος (ΕΛ.Ο.Γ) μετονομάζεται σε Ελληνικό Οργανισμό Γάλακτος και Κρέατος (ΕΛ.Ο.ΓΑ.Κ) και λαμβάνει πλέον υπό την εποπτεία του και τον τομέα του κρέατος. Ο Οργανισμός με τη νέα του μορφή θα διενεργεί, όπως και στον τομέα του γάλακτος, ενημέρωση των κτηνοτρόφων για την αναβάθμιση της ποιότητας του ελληνικού κρέατος καθώς και ελέγχους ισοζυγίου στις επιχειρήσεις που μεταποιούν ή και διαθέτουν προϊόντα ζωικής προέλευσης. Παράλληλα ο Οργανισμός θα προβάλλει τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό το ελληνικό κρέας.
      δ) Για τον έλεγχο των εισαγωγών κτηνοτροφικών προϊόντων στη χώρα μας, έχει συσταθεί με το άρθρο 5 του νόμου 3399/2005 (ΦΕΚ 255/Α΄) στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων αυτοτελής υπηρεσία Ελέγχου Εισαγόμενων Αγροτικών Προϊόντων, με κύριες αρμοδιότητες τη συγκέντρωση στοιχείων και καταγγελιών για τις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων, τον πρόσθετο έλεγχο και την παρακολούθηση των εισαγομένων αγροτικών πρώτων υλών και προϊόντων καθώς και τον έλεγχο της τήρησης των όρων και προϋποθέσεων των σχετικών εθνικών και κοινοτικών διατάξεων.
      ε) Σύμφωνα με τον Οργανισμό Οργάνωσης και Λειτουργίας των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων της χώρας (άρθρο 30 του Ν. 2218/94), ο προγραμματισμός για την πλήρωση κενών οργανικών θέσεων υπηρεσιών ανήκει στην αρμοδιότητα των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων σε συνεργασία με το Υπουργείο Εσωτερικών και διενεργείται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 4 του Ν. 3345/2005.
      Ο Υπουργός
      Α. ΚΟΝΤΟΣ»
      8. Στην με αριθμό 3208/12-12-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Εμμανουήλ Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 512/9-1-08 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής Κ. Μ. Στρατάκης, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 28 του Νόμου 3147/03 (ΦΕΚ 135/Α΄), η οποία αντικατέστησε την παράγραφο 3 του άρθρου 6 του Νόμου 2945/01, προβλέπεται ετήσια Κρατική επιχορήγηση του ΕΛ.Γ.Α. για την κάλυψη των δαπανών που αφορούν: α) κινδύνους που δεν ασφαλίζονται από την ελεύθερη ασφαλιστική αγορά (μη ασφαλίσιμους), β) την ενεργητική προστασία και γ) τα λειτουργικά έξοδα του Οργανισμού.
      Για την κάλυψη των οικονομικών του υποχρεώσεων (καταβολή αποζημιώσεων και ενισχύσεων) χρηματοδοτείται από το Δημόσιο μέσω εγγυημένων δανείων, των οποίων την υποχρέωση εξόφλησης (τόκοι, χρεολύσια κ.α.) έχει αναλάβει το Δημόσιο, με ετήσια επιχορήγηση του ΕΛ.Γ.Α. μέσω του Τακτικού Προϋπολογισμού του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
      Σημειώνεται ότι η μέθοδος λήψης των δανείων, αποπληρωμής και διευθέτησής τους δεν έχει αλλάξει. Ακολουθείται το ίδιο καθεστώς με εκείνο που εφήρμοζε η προηγούμενη Κυβέρνηση.
      Ειδικότερα, από τον Νοέμβριο του 2002 μέχρι και τον Μάρτιο του 2004, ήτοι εντός 15 μηνών, συνήφθησαν από τον ΕΛ.Γ.Α. δάνεια συνολικού ύψους 730 εκατ. ευρώ. Τα προηγούμενα έτη 1998 και 1999 ο ΕΛ.Γ.Α. είχε συνάψει δάνεια ύψους 97 εκατ. ευρώ. Έτσι το Μάρτιο του 2004 τα δάνεια του ΕΛ.Γ.Α. ήταν συνολικά 827 εκατ. ευρώ (97+730). Επισημαίνεται ότι όταν ανέλαβε η νέα διοίκηση του ΕΛ.Γ.Α. στο ταμείο του Οργανισμού υπήρχαν μόνο 30 εκατ. ευρώ ενώ το σύνολο των εκκρεμοτήτων που παρελήφθησαν έφθανε τα 1.572.685.350,00 ευρώ. Ήτοι περίπου, 783 εκατ. ευρώ ανεξόφλητα δάνεια, 193 εκατ. ευρώ αποζημιώσεις ΕΛ.Γ.Α. και 596 εκατ. ευρώ οικονομικές ενισχύσεις ΠΣΕΑ (FROGY, RAGBY, FAR, FROST και ΠΣΕΑ Νομαρχιών) .
      Στο χρονικό διάστημα από τον Απρίλιο του 2004 έως σήμερα, ήτοι κατά τη θητεία της νέας διοίκησης, τα δάνεια που σύναψε ο ΕΛ.Γ.Α. ανέρχονται σε 500 εκατ. ευρώ για το 2004, σε 300 εκατ. ευρώ για το 2005, σε 200 εκατ. ευρώ για το 2006 και σε 650 εκατ. ευρώ για το 2007. Τα δάνεια αυτά συνήφθησαν προκειμένου με τα χρήματα αυτά να καλυφθούν οι υποχρεώσεις του ΕΛ.Γ.Α. για τα αντίστοιχα έτη ζημιών αλλά και οι υποχρεώσεις της προηγούμενης Διοίκησης.
      Επισημαίνεται ότι, ο ΕΛ.Γ.Α. για την καταβολή των αποζημιώσεών του για τις ζημιές στη φυτική παραγωγή ενεργεί ως ασφαλιστικός οργανισμός, κατά δε την καταβολή των οικονομικών ενισχύσεων των προγραμμάτων ΠΣΕΑ, οι νόμοι οι οποίοι του ανέθεσαν αυτό το έργο τον κατέστησαν όργανο άσκησης κρατικής αγροτικής πολιτικής αφού του μεταβιβάστηκαν κρατικές αρμοδιότητες με υπόχρεο πληρωμών το Κράτος. Το διφυή αυτό χαρακτήρα του τον κληρονόμησε ο ΕΛ.Γ.Α. από την προηγούμενη Κυβέρνηση.
      Η οικονομική κατάσταση του ΕΛ.Γ.Α. προκύπτει κυρίως από: α) τις κρατικές δαπάνες ΠΣΕΑ, που εισήχθησαν στον ΕΛ.Γ.Α. με το νόμο 3147/2003 της προηγούμενης Κυβέρνησης και την επιλογή του δανεισμού με την εγγύηση του Κράτους που έκανε η προηγούμενη Κυβέρνηση, αντί της εγγραφής στον τακτικό προϋπολογισμό της δαπάνης εκτέλεσης των προγραμμάτων ΠΣΕΑ και β) το ζήτημα της εισφοροδιαφυγής, όσον αφορά την καταβολή και απόδοση της ειδικής ασφαλιστικής εισφοράς, το οποίο είναι αρκετά σοβαρό, δεδομένου ότι φτάνει μέχρι το 50% των απαιτήσεων του Οργανισμού ανάλογα με την καλλιέργεια. Και δυστυχώς είναι νόσημα από το οποίο πάσχουν πολλοί οργανισμοί και πολλά ασφαλιστικά ταμεία. Το 90% της εισφοροδιαφυγής προέρχεται από την περίοδο της προηγούμενης Κυβέρνησης, η οποία και δεν έλαβε κανένα απολύτως μέτρο για την περιστολή της έστω. Ο ΕΛ.Γ.Α., είχε πλεόνασμα εσόδων ύψους περίπου 100.000.000 ευρώ μέχρι το 1994, οπότε και αρχίζουν να υπάρχουν αρνητικά αποτελέσματα.
      Η διοίκηση με απόφαση του Δ.Σ. και επιστολές δικές της και της νομικής της υπηρεσίας προσπαθεί να περιστείλει την εισφοροδιαφυγή και να εισπράξει τα αχρεώστητα καταβληθέντα από την προηγούμενη διοίκηση. Πολλοί οφειλέτες έχουν ανταποκριθεί. Άλλοι όχι. Δυστυχώς ο ΕΛ.Γ.Α. δεν διαθέτει δικό του εισφοροεισπρακτικό μηχανισμό και ούτε είναι δυνατό να αποκτήσει, λόγω της φύσης του ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.). Ούτε επίσης είναι επωφελής η προσφυγή στα δικαστήρια λόγω των μικρών ποσών της ασφαλιστικής εισφοράς και του μεγάλου αριθμού των εισφοροδιαφευγόντων, αλλά και των τεραστίων δικαστικών δαπανών ιδιαίτερα στα επαρχιακά δικαστήρια με δικηγόρους μη μέλη της κεντρικής νομικής του υπηρεσίας.
      Όσον αφορά τις κατ' εξαίρεση καλύψεις ζημιών από τον ΕΛ.Γ.Α., αυτές εφαρμόζονται μόνο σε περίπτωση πρόκλησης ζημιών σε καλλιέργειες με μεγάλο αντίκτυπο στην οικονομία των πληγεισών περιοχών, οι οποίες δεν καλύπτονται από τον ΕΛ.Γ.Α. σύμφωνα με τον ισχύοντα Κανονισμό Ασφάλισης Φυτικής Παραγωγής αριθμ. Υπουργικής Απόφασης 15711/30-09-1998 (ΦΕΚ1079/Β΄) όπως τροποποιήθηκε και ισχύει μέχρι σήμερα και ούτε εντάσσονται σε προγράμματα χορήγησης Κρατικών ενισχύσεων, σύμφωνα με τις Κοινοτικές Κατευθυντήριες Γραμμές για τη γεωργία και δασοκομία 2007-2013 (2006/C 319/ΕΚ), και τον νέο Κανονισμό Κρατικών Οικονομικών Ενισχύσεων.
      Σημειώνεται ότι η διαδικασία της κατ' εξαίρεση του Κανονισμού του ΕΛ.Γ.Α. ασφαλιστικής κάλυψης είναι καθ' όλα νόμιμη, σύμφωνα με τις διατάξεις των νόμων της προηγούμενης μάλιστα Κυβέρνησης με βάση τις οποίες λαμβάνονται οι Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις (ΚΥΑ) των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ή του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ή του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) του ΕΛ.Γ.Α. και οι νόμοι αυτοί, αλλά και οι αποφάσεις που θεμελιώνονται σε αυτούς, είναι σύμφωνοι και με την Κοινοτική νομοθεσία όπως άλλωστε προκύπτει από το ότι ούτε κατά την θητεία της προηγούμενης Κυβέρνησης ούτε της σημερινής δημιουργήθηκε κάποιο ζήτημα με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
      Οι κατ' εξαίρεση καλύψεις, αφορούν καλλιέργειες όλης της Χώρας και όχι συγκεκριμένης περιοχής καθώς, αν κάποια απόφαση αναφέρεται στο προϊόν μιας περιοχής, από τον ΕΛ.Γ.Α. καλύπτεται με ασφαλιστική αποζημίωσή του το ίδιο προϊόν και όπου αλλού παράγεται, έστω και αν δεν αναφέρεται στην απόφαση, σύμφωνα με τη συνταγματική επιταγή της ίσης μεταχείρισης των Ελλήνων. Οι καλύψεις αυτές γίνονται βάσει αποφάσεων του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, οι οποίες είναι απόλυτα νόμιμες κατά το άρθρο 13 του νόμου 3074/4-12-2002 (ΦΕΚ 296/4-12-2002) και του Δ.Σ. του ΕΛ.Γ.Α..
      Ο Υπουργός
      Α. ΚΟΝΤΟΣ»
      9. Στην με αριθμό 4053/8-1-08 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Οικονόμου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 348/25-1-08 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων  η ακόλουθη απάντηση:
    «Σε απάντηση της ανωτέρω σχετικής ερώτησης και σύμφωνα με τα στοιχεία των αρμόδιων Υπηρεσιών, σας ενημερώνουμε για τα εξής:
    1. Σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3555/07 (ΦΕΚ 81/Α'/16-04-07 - άρθρο δεύτερο παρ. 6) εκδόθηκε η αριθμ. Δ16γ/06/362/Γ/24-07-07 κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. με την οποία καθορίστηκε η διαδικασία και η επιλογή του φορέα μετάταξης ή μεταφοράς του προσωπικού της Τ.Ε.Ο. Α.Ε. (ΦΕΚ 1503/Β΄/17-08-07).
    Ταυτόχρονα με τη δημοσίευση της ως άνω κανονιστικής απόφασης που αφορά στη διαδικασία για την υλοποίηση των μετατάξεων αυτών (17-08-2007), προκηρύχθηκαν οι βουλευτικές εκλογές με αποτέλεσμα να ανασταλούν μέχρι την ορκωμοσία της Κυβέρνησης οι προσλήψεις και οποιεσδήποτε μεταβολές αναφερόμενες στην υπηρεσιακή κατάσταση των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα (άρθρο 28 παρ.1 Ν. 2190/94).
    2. Στη συνέχεια και κατ' εφαρμογή της ως άνω κανονιστικής απόφασης:
    α. Εκδόθηκε η αριθμ. 29200/31-10-07 απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών (ΦΕΚ 478/Υ.Ο.Δ.Δ./8-11-07), με την οποία έγινε η συγκρότηση και ο ορισμός μελών της Επιτροπής για την αξιολόγηση των αιτήσεων μετάταξης του προσωπικού της Τ.Ε.Ο. Α.Ε. (άρθρο 4 παρ.4).
    β. Η Γενική Γραμματεία Δημόσιας Διοίκησης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του Υπουργείου Εσωτερικών, προκειμένου να συντάξει πίνακα φορέων που επιθυμούν να καλύψουν ανάγκες με μετάταξη ή μεταφορά προσωπικού της Τ.Ε.Ο. Α.Ε., απέστειλε την αριθμ. ΔΙΔΑΔ/Φ.42Α/3/οικ.31697/22-11-07 σχετική εγκύκλιο σ' όλους τους φορείς του δημόσιου τομέα, τα Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α., τάσσοντας προθεσμία για την αποστολή των στοιχείων μέχρι τέλους Δεκεμβρίου 2007 (άρθρο 4 παρ.2).
    Μετά τη συγκέντρωση των ως άνω στοιχείων από το αρμόδιο Υπουργείο (Εσωτερικών), οι πίνακες με τις παραπάνω θέσεις θα αποσταλούν στην Τ.Ε.Ο. Α.Ε. (άρθρο 4 παρ.3) και στη συνέχεια θα συνέλθει η Επιτροπή που συγκροτήθηκε για το σκοπό αυτό, προκειμένου να υλοποιηθούν οι μετατάξεις του προσωπικού (μονίμου και επί συμβάσει) της Τ.Ε.Ο. Α.Ε.
    3. Έχει ήδη ζητηθεί η επικαιροποίηση συγκεκριμένου στρατηγικού και επιχειρηματικού σχεδίου για τη λειτουργία και αξιοποίηση της ΤΕΟ Α.Ε..
    4. Τέλος οι εργαζόμενοι στους Σταθμούς Διοδίων θα εξακολουθούν να είναι υπάλληλοι της ΤΕΟ Α.Ε. με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, μέχρι την ημερομηνία μετατάξεώς τους, ακόμη και στην περίπτωση που ενωρίτερα ολοκληρωθεί η διαδικασία παραχώρησης των Σταθμών Διοδίων.
    Ο Υφυπουργός
    Θ. ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ»
      10. Στην με αριθμό 3717/28-12-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Σπυρίδωνα-Άδωνι Γεωργιάδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 819Β/16-1-08 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων  η ακόλουθη απάντηση:
    «Για το παραπάνω θέμα, σας ενημερώνουμε τα ακόλουθα:
    Τα αιωρούμενα σωματίδια προέρχονται από ανθρωπογενείς πηγές (κυκλοφορία, κεντρική θέρμανση, βιομηχανία), μεταφορά σκόνης από απομακρυσμένες περιοχές (π.χ. Σαχάρα), τοπικές φυσικές πηγές (π.χ. σκόνη γαιώδους προέλευσης, θαλάσσια αερολύματα) και φωτοχημικές αντιδράσεις. Η εμφάνιση υψηλών συγκεντρώσεων αιωρούμενων σωματιδίων ΑΣ10, σε όλο σχεδόν τον Ελλαδικό χώρο, επιτείνεται από τα ιδιαίτερα γεωμορφολογικά και κλιματολογικά (υψηλή ηλιοφάνεια σε διάρκεια και ένταση, μεγάλες χρονικές περίοδοι με απουσία βροχόπτωσης) χαρακτηριστικά της Ελλάδας. Σημειώνεται ότι, όλες οι χώρες του Ευρωπαϊκού νότου αντιμετωπίζουν ανάλογα φαινόμενα υπερβάσεων των οριακών τιμών.
    Το ΥΠΕΧΩΔΕ έχει αναθέσει μελέτη με σκοπό την εκτίμηση της συνεισφοράς των φυσικών πηγών στις υπερβάσεις των ΑΣ10. Τα τελικά αποτελέσματα, (μετά από την αφαίρεση της συνεισφοράς των φυσικών πηγών), θα δείξουν την έκταση και το είδος των μέτρων που πρέπει να ληφθούν, αφού μέτρα μπορούν να ληφθούν μόνο για το μέρος της ρύπανσης που προέρχεται από ανθρωπογενείς πηγές.
    Μετά την ολοκλήρωση της μελέτης, που θα δείξει τη συνεισφορά των φυσικών πηγών, εφόσον προκύψει ανάγκη, θα συναποφασιστούν με τους αρμόδιους φορείς πιθανά πρόσθετα μέτρα.
    Παράλληλα, για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην Αθήνα σε εξέλιξη είναι ήδη μέτρα περιορισμού των εκπομπών ρύπων από όλες τις πηγές ρύπανσης. Συνοπτικά αναφέρονται τα σημαντικότερα από τα μέτρα αυτά:
    - Εφαρμογή των Βέλτιστων Διαθέσιμων Τεχνολογιών σε βιομηχανικές δραστηριότητες 
    - Μείωση των εκπομπών οργανικών πτητικών ενώσεων από βιομηχανικές και βιοτεχνικές εγκαταστάσεις, που χρησιμοποιούν οργανικούς διαλύτες
    - Εντατικοποίηση των ελέγχων από την Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος για τον έλεγχο της τήρησης των περιβαλλοντικών όρων
    - Προώθηση της χρήσης του φυσικού αερίου στον οικιακό και βιομηχανικό τομέα
    - Συνεχείς έλεγχοι εκπομπών από οχήματα και εγκαταστάσεις καύσης
    - Εφαρμογή του θεσμού της Κάρτας Ελέγχου Καυσαερίων
    - Ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς με μέσο σταθερής τροχιάς (επέκταση γραμμών ΜΕΤΡΟ, ΤΡΑΜ).
    Ο Υφυπουργός
    ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΛ. ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Δευτέρας 4 Φεβρουαρίου 2008: 
      Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος4 του Κανονισμού της Βουλής)
      1. Η με αριθμό 491/28-1-2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας κ. Φωτεινής Πιπιλή προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με τον εξορθολογισμό της ενεργειακής κατανάλωσης στα κτήρια κ.λπ.. 
      2. Η με αριθμό 492/28-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Κωνσταντίνου Καρτάλη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με την κατασκευή εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με τη χρήση λιθάνθρακα στη Μαγνησία κ.λπ.. 
      3. Η με αριθμό 529/29-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικολάου Μωραΐτη προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την έλλειψη προσωπικού στο Νοσοκομείο Αγρινίου κ.λπ.. 
      4. Η με αριθμό 523/29-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Νικολάου Τσούκαλη προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με την αστυνομική επιχείρηση στον καταυλισμό Αφγανών προσφύγων στην Πάτρα κ.λπ.. 
      5. Η με αριθμό 518/29-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βαΐτση Αποστολάτου προς τους Υπουργούς Πολιτισμού και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά  με την καθυστέρηση στην αποκατάσταση του πρασίνου στην περιοχή της Αρχαίας Ολυμπίας κ.λπ. 
      Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δευτέρου Κύκλου (Άρθρου 130 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής)
      1. Η με αριθμό 533/29-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Γεωργίου Κοντογιάννη προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την μεταστέγαση του 1ου Γυμνασίου Πύργου κ.λπ. 
      2. Η με αριθμό 511/29-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Δημητρίου Βαρβαρίγου προς την Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με την καθυστέρηση παράδοσης των εργατικών κατοικιών στη Ζάκυνθο  κ.λπ. 
      3. Η με αριθμό 530/29-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικολάου Καραθανασόπουλου προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με τη βίαιη απομάκρυνση προσφύγων από τον καταυλισμό της Πάτρας κ.λπ. 
      4. Η με αριθμό 525/29-1-2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ευαγγελίας Αμμανατίδου-Πασχαλίδου προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τα  μέτρα ενίσχυσης της βιολογικής καλλιέργειας κ.λπ. 
      5. Η με αριθμό 520/29-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αθανάσιου Πλεύρη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με τα δημοσιεύματα του Τύπου αναφερόμενα στην επιλογή του Συνηγόρου του Καταναλωτή  κ.λπ.» 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των 
      ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο επί της διαδικασίας. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Πρόεδρε, διαδικασία δεν υπάρχει. 
	ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κύριε Πρόεδρε, είστε πολλά χρόνια στο Κοινοβούλιο και σχεδόν άλλα τόσα είμαι και εγώ. Για πρώτη φορά κόβεται επίκαιρη ερώτηση. Δεν έχει ξαναγίνει ποτέ. Είναι η ερώτηση για τα Ίμια. Επί ένα μήνα αρνείται η Κυβέρνηση και όλοι οι Υπουργοί να απαντήσουν. Επιτέλους, το θέμα είναι επίκαιρο. Χθες, ήταν η επέτειος της τραγωδίας των Ιμίων που χάθηκαν τρία παλικάρια και φέραμε την ερώτηση ως επίκαιρη και κόπηκε. Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο. Αν αυτό είναι προστασία της Κυβέρνησης, η οποία αρνείται να μας πει ποιο είναι το καθεστώς των Ιμίων, να ομολογηθεί ευθέως. 
      Πιστεύω λοιπόν, ότι αυτή η διαδικασία βλάπτει σαφέστατα την εικόνα του Κοινοβουλίου.  Και παρακαλώ, η επίκαιρη ερώτηση που θα επανέλθει τη Δευτέρα να συζητηθεί. Θεωρούμε ότι είναι επίκαιρη και μόνο εμείς μπορούμε να κρίνουμε αν είναι επίκαιρη και όχι ο οποιοσδήποτε αισθάνεται την ανάγκη να ρίξει τη «μπάλα στην εξέδρα». 
      Ευχαριστώ πολύ. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε συνάδελφε, θα σας απαντήσω στη συνέχεια. Ελπίζω ότι σας ενημέρωσε ο συνάδελφός σας που συμμετέχει στη Διάσκεψη των Προέδρων και δεν περίμενα ότι θα θέτατε αυτό το θέμα. Διότι αντί να τεθεί θέμα Κανονισμού της Βουλής, εσείς μπήκατε στην ουσία της υπόθεσης. 
      Θα συνεχίσουμε, λοιπόν, επί του δελτίου των επικαίρων ερωτήσεων.
      Επίκαιρες ερωτήσεις πρώτου κύκλου:
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρώτα θα συζητηθεί η τρίτη με αριθμό 521/33/29-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου προς τον Πρωθυπουργό, σχετικά με τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της διαφθοράς στη Χώρα μας κ.λπ..
      Θα απαντήσει ο Υπουργός Εσωτερικών. 
      Η επίκαιρη ερώτηση έχει ως ακολούθως. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε δεν υπάρχει σειρά του Κανονισμού;  
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Πρόεδρε, υπάρχει σειρά του Κανονισμού, αλλά γνωρίζετε ότι, όταν υπάρχουν επίκαιρες ερωτήσεις που απευθύνονται στον Πρωθυπουργό και υπάρχει Αρχηγός κόμματος που υποβάλλει την ερώτηση, γίνεται αυτή η αλλαγή και δεν νομίζω ότι παραβιάζεται ο Κανονισμός. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αυτό δεν το επιτρέπει ο Κανονισμός. Αν ήταν παρών εδώ ο Πρωθυπουργός, κατά παραχώρηση η Βουλή και το Προεδρείο, προτάσσει την ερώτησή του. Δηλαδή, αν μας στείλει αύριο ο Πρωθυπουργός έναν οποιοδήποτε Υφυπουργό, εν ονόματι του Πρωθυπουργού, θα ανατρέψουμε εδώ μια …
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Πρόεδρε, δεν συμβαίνει αυτό το πράγμα. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Συνεχίστε, αλλά εγώ οφείλω να το επισημάνω. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Σας ευχαριστώ, πάρα πολύ, για την επισήμανση. 
      Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Αλαβάνου έχει ως εξής: 
      «Οι συνεχιζόμενες αποκαλύψεις γύρω από το σκάνδαλο που ξεκίνησε από το Υπουργείο Πολιτισμού λαμβάνουν συνεχώς νέες διαστάσεις. Τα νέα εκφυλιστικά φαινόμενα που έρχονται στο φως της δημοσιότητας αφορούν σε υποθέσεις συναλλαγής, εκβιασμών, διαφθοράς και διαπλοκής, με εκδοτικά συγκροτήματα, με εξωχώριες εταιρείες, με μαύρο χρήμα σε λογαριασμούς εκατομμυρίων ευρώ, με εμπλοκή κυβερνητικού βουλευτή, με υπηρεσίες δίωξης οικονομικού εγκλήματος, με κυβερνητικά στελέχη που εμφανίζονται αναμεμειγμένα. 
      Όπως είναι φυσικό, ο Πρωθυπουργός φέρει τις κύριες ευθύνες για τη βαθιά κρίση στην οποία έχει  βυθιστεί η χώρα εδώ και ενάμιση μήνα.
      Ερωτάται ο κύριος Πρωθυπουργός:
      1. Τι εξηγήσεις έχει να δώσει για τις εξελίξεις που προστέθηκαν τις τελευταίες δεκαπέντε ημέρες, κρατώντας το θέμα αυτό στο κέντρο της επικαιρότητας;
      2. Τι μέτρα προτίθεται να λάβει σχετικά με τη διακίνηση μαύρου χρήματος στο χώρο της πολιτικής -λαμβάνοντας υπ΄όψιν και τις αποκαλύψεις στο σκάνδαλο «SIEMENS»- και της επικοινωνίας, για τον εξορθολογισμό και τη θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων στα τεράστια ποσά της διαφημιστικής δαπάνης και των πάσης φύσεως «χορηγιών» που κατευθύνονται από το Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, όπως και για τα θέματα της εισφοροδιαφυγής και φοροδιαφυγής σε αυτόν το χώρο;»
      Το λόγο έχει ο Υπουργός των Εσωτερικών κ. Παυλόπουλος για τρία λεπτά για να απαντήσει.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε Πρόεδρε του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., πριν από λίγες μέρες, στις 18 του μηνός, ο Πρωθυπουργός απάντησε σε ανάλογη ερώτηση που είχατε υποβάλλει. Και όπως φαίνεται ακριβώς από την ερώτησή σας ζητάτε να απαντήσει εκ νέου τι έγινε σε αυτές τις δεκαπέντε ημέρες. Αυτό που συνέβη στις δεκαπέντε ημέρες το γνωρίζετε. Η Δικαιοσύνη απερίσπαστη, για όλα αυτά τα θέματα τα οποία έχουν δει το φως της επικαιρότητας, κάνει τη δουλειά της. Από εκεί και πέρα, εκείνη θα αποφανθεί και, όταν έρθει η ώρα, θα βγάλει την ετυμηγορία της. Παρακολουθούμε, όπως και εσείς και όλοι μας, την εξέλιξη της δικαστικής έρευνας. Αλλά μόνον αυτό μπορεί να κάνει κάποιος και πρέπει να κάνει, γιατί η Δικαιοσύνη πρέπει να κάνει τη δουλειά της ανεπηρέαστη. 
      Σχετικά με τα υπόλοιπα μέτρα: Σας έχει εξηγήσει ο Πρωθυπουργός ποια ήταν τα μέτρα εκείνα τα οποία είχαν ήδη εξαγγελθεί, παραδείγματος χάριν, η κατάργηση ειδικών λογαριασμών, όπως επίσης ποια μέτρα ήδη προβλέπονται μέσα από την Αναθεώρηση του Συντάγματος, η οποία ήδη ξεκινάει. Και εδώ είναι ευθύνη όλων μας να συμμετάσχουμε σε αυτήν την Αναθεώρηση -και δεν απευθύνομαι σε εσάς, εσείς έχετε πάρει θέση για αυτό - ακριβώς γιατί μία από τις κυριότερες τομές της Αναθεώρησης αφορά την περαιτέρω θωράκιση του δημόσιου βίου. 
      Σε ό,τι αφορά το θέμα της «SIEMENS», στο οποίο αναφερθήκατε, η Κυβέρνηση ήδη έχει ζητήσει δύο φορές δικαστική συνδρομή και προχθές -θα  απαντήσει και ο Υπουργός Δικαιοσύνης σε αντίστοιχο ερώτημα το οποίο είχε υποβάλει ο κ. Κανταρτζής- έγινε και τρίτο αίτημα δικαστικής συνδρομής, ανάλογα με την πορεία εξέλιξης της όλης έρευνας στη Γερμανία. Αυτή την ώρα η Κυβέρνηση κάνει αυτό που πρέπει να κάνει για να πέσει άπλετο φως. Και το φως θα πέσει μέσω της Δικαιοσύνης και της δικαστικής έρευνας. Και δεν το λέω πάλι για εσάς, αλλά, επειδή ακούστηκε τις τελευταίες μέρες και απάντηση δόθηκε από την Κυβέρνηση περί εξεταστικών επιτροπών και άλλων, το ερώτημα είναι το εξής: Όταν είναι εν εξελίξει η δικαστική έρευνα και έχουμε ζητήσει δικαστική συνδρομή, δεν περιμένει κάποιος να δει τι θα συμβεί με τη Δικαιοσύνη; Μήπως εκείνοι οι οποίοι θέλουν να μεταφέρουν το ζήτημα αλλού, χωρίς να έχει ακόμα υπάρξει φως από τη Δικαιοσύνη μεταξύ των δύο χωρών, είναι αυτοί που ενδεχομένως, δεν θα ήθελαν να υπάρχει το φως αυτό, το οποίο οι άλλοι θέλουν; Το λέω αυτό το πράγμα σε ό,τι αφορά τη «SIEMENS», μιας και το αναφέρατε, προχθές -και θα το δείτε από τον Υπουργό Δικαιοσύνης- υποβλήθηκε συμπληρωματικό αίτημα δικαστικής συνδρομής. Και γιατί; Για τον απλό λόγο ότι το αίτημα της δικαστικής συνδρομής υποβάλλεται κάθε φορά ανάλογα με την εξέλιξη της έρευνας που γίνεται σε μια άλλη χώρα για το θέμα αυτό. Γιατί εκεί γίνεται η έρευνα και από εκεί και πέρα θα δούμε τι θα κάνουμε και εμείς ανάλογα με τα στοιχεία που θα δώσουν οι Αρχές στη Γερμανία. 
      Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κύριε Υπουργέ, μην μου λέτε ότι στις 18 του μήνα ήταν ο Πρωθυπουργός εδώ, γιατί τότε ήταν Πρωθυπουργός μιας Κυβέρνησης η οποία είχε εκατόν πενήντα δύο Βουλευτές. Τώρα -δεν ξέρω πόσο κόλπο είναι- που από χθες μια Κυβέρνηση έχει εκατόν πενήντα ένα Βουλευτές. 
      Δηλαδή έχουμε τόσο σημαντικές πολιτικές εξελίξεις που εκφράζονται από το γεγονός ότι έχετε χάσει το 50% τυπικά του ορίου  πάνω από το οποίο έχετε αυτοδύναμη Πλειοψηφία μέσα στη Βουλή. Ο Πρωθυπουργός έπρεπε να είναι στη Βουλή και πολύ περισσότερο που είναι και στην Αθήνα. Μπορούσε  η συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που ήταν προγραμματισμένη να γίνει μισή ώρα πιο αργά. Και η συνάντηση με τον κ. Αλογοσκούφη που έχει σήμερα αν δεν κάνω λάθος, άλλη μισή  ώρα πιο αργά θα μπορούσε να ήταν. Δεν μπορεί να έχουμε τόσο  σημαντικές πολιτικές  εξελίξεις οι οποίες σχετίζονται με ευθύνες της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, να βοά όλος ο λαός και ο Πρωθυπουργός να βρίσκει δικαιολογίες σχολικού τύπου, ότι θα είναι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. 
      Και νομίζω ότι αυτό πρέπει να γίνει πολύ περισσότερο όταν δεν ξέρουμε τι κυβέρνηση έχουμε. Ξέρουμε ότι έχουμε μια Κυβέρνηση που δεν έχει την εμπιστοσύνη, αλλά τη δυσπιστία της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Και δεν  ξέρουμε όμως τι γίνεται με τη Βουλή. Τι κυβέρνηση είστε; Εκατόν πενήντα δύο, εκατόν πενήντα ένα, εκατόν πενήντα Βουλευτών; Κυβέρνηση που οι Βουλευτές σας πήγαν στο ΛΑ.Ο.Σ.; Κυβέρνηση που περιμένει  να πάρει Βουλευτές από το ΛΑ.Ο.Σ.; Κυβέρνηση που ενδεχομένως, βρίσκεται σε διεργασία με άλλα πολιτικά κόμματα εδώ μέσα; Δεν ξέρουμε τίποτα από αυτά  και δεν έχουμε έναν Πρωθυπουργό να εμφανίζεται.
      Παρ΄όλο αυτά εγώ ήλθα εδώ γιατί υπάρχουν ερωτήματα τα οποία χρήζουν απάντησης. Θα σας βάλω τρία ερωτήματα στη βάση της ερώτησής μας. Πρώτο ερώτημα, τι γίνεται με τον υπεύθυνο της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων; Κύριε Παυλόπουλε, θέλω μία απάντηση από εσάς. Εάν μία ημέρα μετά την ανεξαρτητοποίηση ενός Βουλευτή σας επειδή εμπλέκονταν σε μία υπόθεση που εμπλέκεται και ο υπεύθυνος της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων, η Κυβέρνηση στην οποία είστε Υπουργός Εσωτερικών και στην οποία είναι Πρωθυπουργός ο κ. Καραμανλής, καλύπτει με την εμπιστοσύνη της, τον επικεφαλής της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων, τη στιγμή που επί εβδομάδες πια αυτός που  έπρεπε να είναι ο φόβος και ο τρόμος σχετικά με την εφαρμογή της νομιμότητας εμφανίζεται να διασυνδέεται με υποθέσεις συναλλαγών, διακίνησης βρώμικου χρήματος, παρανομιών και δεν έχει δώσει ικανοποιητική απάντηση. 
      Δεύτερη ερώτηση σε σχέση με το σκάνδαλο «SIEMENS», ποια είναι η πολιτική θέση της Κυβέρνησης. Μη μας λέτε τώρα παραμύθια σχετικά με την παραπομπή στη δικαιοσύνη. Δύο χρόνια έχουν περάσει και δεν έχει γίνει τίποτα με τη δικαιοσύνη. Όλα έχουν κολλήσει  στο δρόμο προς τις γερμανικές Αρχές. Τι θέση έχει η Κυβέρνηση; Και τι θέση έχει και η Αξιωματική Αντιπολίτευση η οποία, ζητάει εξεταστική επιτροπή; Και βέβαια, χρειάζεται η εξεταστική επιτροπή για να δούμε ποίοι τα τσέπωσαν. Όμως έχουμε εδώ δύο πολιτικά σκάνδαλα. Πρώτα  έχουμε το γεγονός ότι η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ στο τέλος του 1997 έκανε προγραμματική σύμβαση πενταετούς και ουσιαστικά επταετούς διάρκειας, η οποία δέσμευσε για προμήθειες αποκλειστικά από τη «SIEMENS» τη χώρα μας προκειμένου να μπορέσει να παρακάμψει την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μετά από λίγες ημέρες θα εφαρμόζονταν και απαιτούσε διεθνή διαγωνισμό. 
      Και τι  θέση έχετε και εσείς κ. Παυλόπουλε και το ΠΑ.ΣΟ.Κ το οποίο ζητάει εξεταστική επιτροπή σε σχέση με το κόλπο που έγινε η προμήθεια για το C4I να γίνει όχι από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης όπως αποκαλύφθηκε σε ερώτηση που είχε κάνει ο συνάδελφος κ. Κουβέλης πριν από δύο χρόνια, αλλά από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας προκειμένου να μην υπάρξει προληπτικός έλεγχος σε υποθέσεις στις οποίες υπάρχουν δαπάνες 200.000.000 ευρώ, σχετικά με προμήθειες και άλλα. 
      Και τρίτο και τελευταίο σημείο τι θέση παίρνετε, κύριε Παυλόπουλε, σ' αυτό το θέμα, γιατί θέλω και στα τρία απαντήσεις, που έχει σχέση με την κρατική διαφήμιση και με το γεγονός ότι ενώ έχουμε μία κρίση στην οποία εμπλέκονται πολιτική εξουσία και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και συναντήσεις στο Χίλτον και μυστικοί διάδρομοι, για το γεγονός ότι δεν υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια και σηκώνει, πάρα πολύ κόπο, η κουβέντα, για τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η κρατική διαφήμιση. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Προκόπης Παυλόπουλος. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, αντιπαρέρχομαι αυτά τα οποία είπατε στην αρχή, τα οποία είναι τίτλοι εφημερίδων. Συγχωρέστε με, το σεβασμό που έχω προς το πρόσωπό σας τον ξέρετε, αλλά όταν μου λέτε ότι πρέπει να απαντήσει ο Πρωθυπουργός για όλη τη φημολογία την οποία βλέπουμε καθημερινά, σας απαντώ: Δεν είναι δουλειά του Πρωθυπουργού να απαντά επί σεναρίων. 
Δουλειά του Πρωθυπουργού -και του κάθε Υπουργού άλλωστε- αλλά και του καθενός από μας, είναι να παρακολουθεί την επικαιρότητα στις πραγματικές της διαστάσεις. Αυτό που συμβαίνει σας το είπα, σε ό,τι αφορά το γενικό ζήτημα. Όλη η υπόθεση σε ό,τι αφορά το θέμα Ζαχόπουλου είναι στη δικαιοσύνη και ερευνάται στο σύνολό της. Τα υπόλοιπα, ό,τι ακούγεται σε επίπεδο σεναρίων, αυτό αφορά την επικαιρότητα, αλλά δεν μπορεί ούτε ο Πρωθυπουργός ούτε κάποιος από μας να εργάζεται με τη βάση αυτή.
      Σε ό,τι αφορά το θέμα του Βουλευτή ο οποίος ανεξαρτητοποιήθηκε με ρωτήσατε τι Κυβέρνηση είναι αυτή και τι συμβαίνει μέσα στη Βουλή. Πολύ απλά σας λέω. Εκλογές έγιναν πριν από λίγο καιρό. Η Κυβέρνηση αυτή έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής, άρα του Ελληνικού Λαού. Και ξέρετε πάρα πολύ καλά πώς διαπιστώνεται η εμπιστοσύνη σε μια Κυβέρνηση. Έτσι διαπιστώνεται κι όχι με τις φημολογίες. Όποιος θεωρεί ότι υπάρχει πρόβλημα εμπιστοσύνης ιδού η Ρόδος! Αλλά είναι δυνατόν να λέμε, επειδή υπήρξε αυτή η ανεξαρτητοποίηση, «τι Κυβέρνηση έχουμε» κι «αν υπάρχει εμπιστοσύνη»; Σε επίπεδο εντυπώσεων θα κινηθούμε;
      Έρχομαι και στα υπόλοιπα ζητήματα, τα οποία μου θέσατε. Σε ό,τι αφορά το θέμα του κ. Κλαδά να σας πω ότι ο κ. Κλαδάς είναι στη θέση του και κάνει τη δουλειά του. Από εκεί και πέρα αυτό τα λέει όλα. Κι αν έχετε περισσότερα θέματα να θέσετε, τότε υπάρχει ο αρμόδιος Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών να σας τα πει. Είναι δουλειά του Πρωθυπουργού να το πει αυτό; 
      Δεύτερον, σε ό,τι αφορά το θέμα της «SIEMENS» σας τόνισα και πάλι ότι κάνουμε τα πάντα κι η θέση μας είναι ότι πρέπει να υπάρξει φως. Αλλά το φως πρέπει να έρθει με βάση τα στοιχεία, τα οποία ερευνώνται αυτή τη στιγμή στη Γερμανία. Εδώ είναι ο Υπουργός Δικαιοσύνης και θα απαντήσει στον κ. Κανταρτζή μετά. Πώς γίνεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις; Όταν υπάρχουν αυτές οι καταγγελίες και γίνεται αυτή η έρευνα στη Γερμανία, πώς είναι δυνατόν στην Ελλάδα να λειτουργήσουμε; Δυο φορές ζητήθηκε δικαστική συνδρομή για το θέμα που είπατε προηγουμένως, το C4I. Και προχθές ο Υπουργός Δικαιοσύνης, ανάλογα με την πορεία που γίνεται εκεί, ζήτησε συμπληρωματικά τα στοιχεία. Και όταν πάρουμε τα στοιχεία αυτά τότε από εκεί και πέρα θα προχωρήσουμε. Κι αν χρειαστεί, εφόσον η δικαιοσύνη έχει ήδη αποφανθεί -για να μην υπάρξει μπλοκάρισμα της δουλειάς της- τότε από εκεί και πέρα εδώ είμαστε για εξεταστική επιτροπή. 
      Όμως το ερώτημα είναι το εξής. Τι σημαίνει αίτημα εξεταστικής επιτροπής από μια ορισμένη πλευρά για ένα θέμα για το οποίο έχουμε ζητήσει τη δικαστική συνδρομή, όταν όλοι ξέρουμε ότι αν γινόταν κάτι τέτοιο, αυτό θα αποτελούσε εμπόδιο για να μπορέσουμε να δούμε τι συμβαίνει σ’ όλη αυτή την υπόθεση, η οποία πρέπει να μας απασχολήσει; 
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Μόνον εσείς τα λέτε αυτά. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Αυτή είναι η πραγματικότητα κι έτσι ακριβώς πορευόμαστε. Κι εμείς είμαστε εκείνοι οι οποίοι ζητήσαμε τη δικαστική συνδρομή και προχωράμε για να υπάρξει φως σε όλη αυτή την υπόθεση.
      Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, λοιπόν, τονίζω ότι δεν υπάρχει κάτι νεότερο, το οποίο θα μπορούσε ο Πρωθυπουργός να σας διευκρινίσει σχετικά με αυτά που είπατε. Κι επιπλέον θέλω να τονίσω -και το δίνω αυτό το στοιχείο για να μην δημιουργούνται εντυπώσεις μέσα στη Βουλή- ότι από την ημέρα που καθιερώθηκε η «ώρα του Πρωθυπουργού», δηλαδή από το Νοέμβριο που ξεκίνησε, έντεκα φορές έχει έρθει ο Πρωθυπουργός. Δυο φορές έχει απαντήσει σ’ εσάς κι άλλη μια φορά στον κ. Κουβέλη. Δεν λέω, χρέος του είναι αυτό. Απλά το λέω  γιατί έτσι, ακριβώς, όπως δημιουργούνται εντυπώσεις πολλές φορές μέσα σ’ αυτή την Αίθουσα είναι σαν ο Πρωθυπουργός να μην ήρθε ή να μην έρχεται για τα θέματα αυτά. Ξέρετε πολύ καλά ότι από τον περασμένο Νοέμβριο η «ώρα του Πρωθυπουργού» λειτουργεί και λειτουργεί όπως ακριβώς πρέπει. Απλά και η συγκυρία ήταν τέτοια σήμερα, αλλά σας είπα και πάλι  -φαίνεται κι από τα στοιχεία της δικής σας ερώτησης- ότι δεν υπάρχει κάτι νεότερο σχετικά με την τελευταία ερώτηση, που ήταν περίπου ταυτόσημη, πλην του θέματος της «SIEMENS», για το οποίο θα απαντήσει κι ο Υπουργός Δικαιοσύνης. Και στο κάτω, κάτω της γραφής για ό,τι απορίες υπάρχουν για επιμέρους θέματα υπάρχουν οι επιμέρους Υπουργοί που μπορούν να απαντήσουν, καθένας για τα θέματα αυτά. 
      Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Πρόεδρε,  με όλο το σεβασμό που σας έχω, παρακαλώ πάρα πολύ…
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κύριε Πρόεδρε, έθεσε ένα θέμα ο κ. Αλαβάνος και δεν πρέπει να μείνει αναπάντητο. Όλο το βράδυ αυτό το θέμα έπαιζαν οι τηλεοράσεις…
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Σας παρακαλώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε!
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Ό, τι θέλει ας κάνει η Νέα Δημοκρατία. Ο ΛΑ.Ο.Σ. δεν έχει σχέση με ό,τι κάνει η Νέα Δημοκρατία. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας):  Σας παρακαλώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Δεν έχετε το λόγο!
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Αν η Νέα Δημοκρατία παίρνει λεφτά από τη «SIEMENS» για να εξαγοράσει Βουλευτές, να μας το πει. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας):  Σας παρακαλώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε, δεν έχετε το λόγο! 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής τριάντα μαθήτριες και μαθητές με δυο συνοδούς καθηγητές από το 1ο Λύκειο της Ελευσίνας. 
      Τους καλωσορίζουμε στη Βουλή των Ελλήνων. 
      (Χειροκροτήματα απ΄ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας):  Ορίστε έχετε το λόγο. 
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, ήθελα να παρακαλέσω τον κ. Κακλαμάνη βασικά, που είναι ο επόμενος ομιλητής, επειδή έχει συνάφεια η ερώτηση στην οποία απήντησε ο κ. Παυλόπουλος με την ερώτηση που είναι Τρίτη, κατά σειρά, εγγεγραμμένη και αφορά το ίδιο θέμα, αν θα θέλατε κύριε Κακλαμάνη, να προηγηθεί η ερώτηση που απευθύνεται σε εμένα, ώστε να υπάρχει μια ολοκληρωμένη εικόνα για το ζήτημα αυτό.
	ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Συμφωνείτε, κύριε Πρόεδρε;
	ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Συμφωνώ, αλλά επιτρέψτε μου, όμως, να πω μόνο τούτο, κύριε Πρόεδρε. Νομίζω ότι είναι μία ανάγκη την οποία θα αναγνωρίσετε και σεις. Στη διαδικασία αυτή, ως γνωστόν, σύμφωνα με τον Κανονισμό, το λόγο παίρνει μόνο ο ερωτών και ο απαντών Υπουργός. 
	Όπως συμβαίνει με πολλές συζητήσεις μας –και εγώ δεν είμαι άμοιρος τέτοιων λαθών- επεκτεινόμεθα είτε εν τη ρύμη του λόγου μας είτε για  οποιοδήποτε άλλο λόγο και σε ζητήματα για τα οποία, ακόμα και παρόντες όταν βρίσκονται Βουλευτές ή κόμματα που τους αφορούν, δεν δικαιούνται να λάβουν το λόγο, όπως τονίσατε και σεις τώρα στον Πρόεδρο του ΛΑ.Ο.Σ..
	ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Δεν ενήργησα σύμφωνα με τον Κανονισμό, κύριε Πρόεδρε;
	ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Βεβαίως. Αυτό είπα. 
	Νομίζω, όμως -και είμαι βέβαιος ότι θα βρίσκεσθε και σεις στην ίδια δύσκολη θέση που βρισκόμουν και εγώ- ότι όταν κάποιος ομιλητής, πολύ περισσότερο ο Αρχηγός ενός κόμματος, απευθύνεται προς το Σώμα, διότι στον Υπουργό μεν απευθύνει την ερώτηση, αλλά προς το Σώμα και τον ελληνικό λαό απευθύνεται…
	ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Βεβαίως.
	ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: ...και δημιουργεί την αίσθηση ότι αυτά τα οποία λέγει αφορούν και άλλα κόμματα, κάτι πρέπει να κάνουμε, να τροποποιήσουμε τον Κανονισμό. 
	Με πολύ καλή διάθεση και καλή πίστη το θέτω. Όταν κάθομαι μπροστά με «παίρνουν» τα σκάγια του Κομμουνιστικού Κόμματος, που ενώ επερωτά την Κυβέρνηση βαράει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Τώρα ήλθα εδώ, ο κ. Αλαβάνος επερωτά τον απόντα Πρωθυπουργό, τα σκάγια «παίρνουν» το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
	ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Εσείς τα κάνατε αυτά. Εσείς ξεκινήσατε. Μη ζητάτε τα ρέστα!
	ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε.
	ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Παρακαλώ…
	ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριοι Πρόεδροι,….
	ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Όχι, κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ τον κ. Αλαβάνο. Δεν είναι έκφραση αυτή. Ποια ρέστα;
	Κατατίθεται πρόταση για τη «SIEMENS» και μάλιστα ζητήσαμε να έλθει στην Επιτροπή Θεσμών ο κ. Κλαδάς μαζί με τον κ. Αγγέλου και τον κ. Ανδριανό. Δεν είχαμε, δυστυχώς, τη συνυπογραφή και τη δική σας και του Κομμουνιστικού Κόμματος. Θα ερχόταν εκεί ο κ. Κλαδάς και θα καθόταν να μας εξηγήσει όλα αυτά. Τα σκάγια…
	ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Τώρα, κύριε Πρόεδρε, αυτό που ζητήσατε να εφαρμόζεται το παραβιάζετε ο ίδιος.
	ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι πρέπει να δούμε τον Κανονισμό σ’ αυτά τα ζητήματα. 
	ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Πρόεδρε, άκουσα με προσοχή αυτά τα οποία είπατε, αλλά κανένας Κανονισμός δεν μπορεί να βάλει περιορισμούς στο λόγο τον οποίο αρθρώνουν και οι τριακόσιοι της Βουλής και πολύ περισσότερο οι Αρχηγοί των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, στα ζητήματα έκφρασης των θεμάτων τα οποία είτε είναι περιεχόμενο κοινοβουλευτικού ελέγχου είτε κατά τη διάρκεια νομοθετικής εργασίας, στο να πηγαίνει και σε παρεμπίπτοντα ζητήματα…
	ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δεν μίλησα για περιορισμούς, κύριε Πρόεδρε. Μη με παρεξηγείτε. Ο λόγος εδώ είναι ελεύθερος. 
	ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Μάλιστα.
	ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Αλλά όταν κατευθείαν βάλλεται είτε ένας Βουλευτής, είτε ένα κόμμα -και ανέφερα χαρακτηριστικά την περίπτωση του κ. Κλαδά- κάτι πρέπει να γίνεται. 
      Αν ο κ. Αλαβάνος, αντί μιας και έξω συζήτησης προ ημερησίας διατάξεως που ζητούσε, προσυπέγραφε με το Κομμουνιστικό Κόμμα το αίτημά μας να έλθει ο Κλαδάς και ο Ανδριανός και ο Αγγέλου στην Επιτροπή Θεσμών, πολλές συνεδριάσεις θα κάναμε και πολλά πράγματα θα εξιχνιάζονταν. Εάν, λοιπόν,  ασκούμε αντιπολίτευση στην Κυβέρνηση…
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε, το Προεδρείο…
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: … κάνουμε αντιπολίτευση στην Κυβέρνηση και όχι στα κόμματα της Αντιπολιτεύσεως και δη στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., το οποίο βρήκαμε όλοι, κατά το ρητό περί των Αθιγγάνων και όλοι «βαράμε επάνω». Ε, όχι κύριοι! 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι θα πρέπει να επανέλθουμε στη συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων.
      Τα ζητήματα τα οποία αφορούν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η κάθε Κοινοβουλευτική Ομάδα και οι ηγεσίες τους, τα οποία είναι εκτός αυτής της Αιθούσης, είναι ζητήματα που υπάρχουν και άλλοι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να τα διεξέλθετε σε πολιτικό διάλογο, αλλά εκτός της Αιθούσης του Κοινοβουλίου.
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Παρακαλώ. Με συγχωρείτε πάρα πολύ. Να μείνουμε εδώ, σας παρακαλώ.
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Πιστεύετε ότι ο Κανονισμός δεν μου δίνει το δικαίωμα, μετά τα όσα είπε ο κ. Κακλαμάνης; Αν το πιστεύετε, πέστε μου ότι δεν έχω δικαίωμα από τον Κανονισμό. Όμως, ετέθη ένα ζήτημα, ότι ο Συνασπισμός...
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Κουβέλη, δεν έδωσα το λόγο στον Πρόεδρο του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Έβαλε ένα θέμα Κανονισμού ο κ. Κακλαμάνης. Στη συνέχεια, το θέμα διευρύνθηκε. Θερμή παράκληση, κύριε Κουβέλη...
(Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ξέρετε ότι σέβομαι τον Κανονισμό, αλλά η ισηγορία σας επιβάλλει να μου δώσετε το λόγο.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Παρακαλώ, σχετικά με την ισηγορία, θα καταλογίσετε σε μένα ότι δεν κάνω σωστή χρήση του Κανονισμού, αλλά να μείνουμε στο θέμα. 
      Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ!
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μια λέξη. Εγώ δεν θέλω να σας αποδώσω ευθύνες, αλλά όταν ο κύριος Πρόεδρος...
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι.
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Όμως, όταν ο κ. Κακλαμάνης αιτιάται και λέει και ελέγχει το Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ότι δεν υπεγράφη η σχετική αίτηση για να έρθει ο κ. Κλαδάς στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, οφείλω να απαντήσω και να του πω, ότι εμείς προτάξαμε την ανάγκη σύστασης εξεταστικής επιτροπής και δεν αποκλείσαμε το ενδεχόμενο να επιληφθεί, όπως εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να επιληφθεί, στον κατάλληλο χρόνο η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε!
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Παρακαλώ!
      Τώρα δημιουργήθηκε μείζον θέμα δικαιολογημένα.
      ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Ορίστε, κύριε Κανταρτζή, έχετε το λόγο για ένα λεπτό.
      ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Θέλω να απαντήσω στα όσα ανέφερε ο κ. Κακλαμάνης, παραποιώντας τις θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.
      Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, από την πρώτη στιγμή, διακήρυξε ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να λάμψει η αλήθεια, θα αξιοποιήσει κάθε δυνατότητα και μέσα στη Βουλή, ακόμα και με εξεταστική επιτροπή και να έρθουν όσοι πρέπει να έρθουν, στις αρμόδιες επιτροπές για να απαντήσουν.
      Αυτή είναι η καθαρή και ξάστερη απάντηση, κύριε Κακλαμάνη. Κοιτάξτε να παραποιείτε τις θέσεις σας!
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Ευχαριστώ.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ουδέν κακόν αμιγές καλού.
      Εάν τα δύο κόμματα συμφωνούν να κληθούν, εμένα με ικανοποιεί αυτό.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Πρόεδρε! Κύριε Πρόεδρε παρακαλώ πάρα πολύ!
      Παρακαλώ, ακολουθεί η δεύτερη με αριθμό 527/29-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αχιλλέα Κανταρτζή προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικά με δημοσιεύματα του Τύπου αναφερόμενα σε καταγγελίες για μίζες που διοχετεύθηκαν στην Ελλάδα από τη «SIEMENS» κ.λπ..
      Ευχαριστώ τον Πρόεδρο κ. Κακλαμάνη που παραχώρησε τη σειρά της συζήτησης της δικής του ερώτησης.
      Αναλυτικά η επίκαιρη ερώτηση έχει ως εξής:
      ««Μίζες» 100.000.000 ευρώ διοχετεύτηκαν τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια στην Ελλάδα από τη «SIEMENS», αναφέρουν σε αναλυτικά ρεπορτάζ πολλές εφημερίδες, επικαλούμενες δικογραφία που σχηματίστηκε από την Εισαγγελία του Μονάχου, στο πλαίσιο της έρευνας για τα «μαύρα ταμεία» του γερμανικού επιχειρηματικού κολοσσού.
      Από τις μαρτυρίες, τις απολογίες τεσσάρων ανωτάτων στελεχών της «SIEMENS» και κυρίως από την άρση του τραπεζικού απορρήτου για ύποπτους λογαριασμούς, φαίνεται ότι οι μίζες από «μαύρα ταμεία» τραπεζών στην Ελβετία, Κύπρο, Μονακό, Ντουμπάϊ, Λιχνενστάιν και Αυστρία διοχετεύτηκαν στον τομέα των επικοινωνιών (Ο.Τ.Ε.) στα Ολυμπιακά έργα (σύστημα ασφαλείας C4I) και αλλού.
      Κατά τα δημοσιεύματα προκύπτουν στοιχεία για «πολιτικό χρήμα» που διοχετεύτηκε στα κομματικά ταμεία, σε Έλληνες Υπουργούς, σε κρατικούς παράγοντες και υψηλόβαθμα στελέχη.
      Γίνεται λόγος για δικαίωμα της «SIEMENS» στην Ελλάδα να ξοδεύει το 8% του τζίρου για προσέλκυση νέων πελατών, απόκτηση νέων αγορών κ.ά. (δηλαδή, «μίζες»), αλλά και να παραλαμβάνει χρήματα με επιταγές για τον ίδιο σκοπό, για σκανδαλώδεις συμβάσεις με απευθείας αναθέσεις, που στην πορεία «αυγάτιζαν», με παρένθετες νέες αναθέσεις, τις οποίες προωθούσαν κυβερνήσεις, διοικήσεις Ο.Τ.Ε. και στελέχη του, για ανορθόδοξες πρακτικές («μπαξίσια» κ.λπ.), ώστε η «SIEMENS» να πάρει το έργο (το σύστημα C4I) κατά το 2002, αλλά και για να το παραλάβουν και το εξοφλήσουν στο τέλος 2004 και μετά.
      Πρόκειται για τεράστιο σκάνδαλο που «δένεται» και στοιχειοθετείται μέσα από επίσημη έρευνα της γερμανικής δικαιοσύνης.
      Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
      Τι πράττει το Υπουργείο για την όλη υπόθεση;
      Εάν έχει αρχίσει ή πρόκειται να αρχίσει έρευνα από την ελληνική δικαιοσύνη και εάν θα αναζητηθούν όλα τα απαραίτητα στοιχεία από τις γερμανικές Αρχές στο πλαίσιο της δικαστικής συνδρομής;»
      Το λόγο έχει ο Υπουργός επί της Δικαιοσύνης κ. Σωτήριος Χατζηγάκης.
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατ΄ αρχάς, ήθελα να ξεκαθαρίσω ορισμένα πράγματα, γιατί τον τελευταίο καιρό, με την οσμή αχλύ των σκανδάλων, των δήθεν σκανδάλων, έχει δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα σκανδαλολογίας, η οποία δηλητηριάζει όχι μόνο τον πολιτικό κόσμο, όχι μόνον εμάς, αλλά και τον κοινωνικό ιστό και δημιουργεί μία εντύπωση ότι όλος ο δημόσιος βίος κινείται κάτω από τους προβολείς και κάτω από μίζες ή άλλες τέτοιες καταστάσεις.
Εδώ πρόκειται για ορισμένα δημοσιεύματα. Δεν υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις. Είναι ορισμένα δημοσιεύματα τα οποία κυρίως και κατά πρώτο λόγο δημοσιεύθηκαν στο εξωτερικό και άλλα δημοσιεύθηκαν στις ελληνικές εφημερίδες και πάνω σ’ αυτά τα δημοσιεύματα γίνεται σήμερα όλη η συζήτηση και καλώς γίνεται. 
      Πιστεύω, ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα έχει ένα μέτρο σ’ αυτό και ποτέ δεν φτάνει σε τέτοιο σημείο, ώστε να επιχειρεί να δημιουργηθεί αυτή η εντύπωση των σκανδάλων. Και θα απαντήσω το ίδιο ψύχραιμα και όσο πιο αντικειμενικά μπορώ πάνω σ’ αυτό το θέμα. 
      Κατ’ αρχήν, θέλω να σας πω ότι εμείς εδώ και δυόμισι χρόνια ξεκινήσαμε την έρευνα και την προκαταρκτική εξέταση, ρίχνοντας άπλετο φως στην υπόθεση και κάνοντας ό,τι είναι δυνατόν, δικαστικώς και πολιτικώς, για να μπορέσει πραγματικά, αυτή η υπόθεση, να διαλευκανθεί όσον αφορά το θέμα που έχει σχέση με την ελληνική υπόθεση. 
      Και πρέπει να σας πω, επειδή έχουμε μία ιδιαίτερη ευαισθησία πάνω στα θέματα της διαφθοράς και της ηθικής, ότι σύντομα θα φέρω νομοσχέδιο που θα αφορά και τις δωροδοκίες και τη διαφθορά και όλα αυτά τα οποία σήμερα, δηλητηριάζουν το δημόσιο χώρο, έτσι ώστε να ξεκαθαρίσει το πράγμα. 
      Επίσης, πριν έρθω στα γεγονότα αυτά καθ’ αυτά, θέλω να σας πω πως από απόψεως πολιτικού κόσμου, έχουν κατατεθεί όλες οι προεκλογικές δαπάνες απ’ όλα τα κόμματα -και τα εκτός της Βουλής κόμματα- για τις εκλογές του 2007 στην αρμόδια επιτροπή –Αντιπρόεδρος είναι ο κ. Νεράντζης- και βρίσκονται όλα στο στάδιο του ελέγχου και τους ορκωτούς λογιστές. 
      Επομένως, από απόψεως Βουλής υπάρχει όλη η σωστή διαδικασία. Όμως, και από απόψεως Κυβέρνησης, όπως θα σας πω τώρα, αλλά και απόψεως δικαστηρίων, έχουν γίνει όλα εκείνα τα οποία εξασφαλίζουν την πλήρη διαφάνεια της υποθέσεως. 
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Τώρα ησυχάσαμε! 
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Δεν ξέρω, κυρία Δαμανάκη, τι πρέπει να κάνω για να σας ησυχάσω, αλλά εγώ αυτά τα στοιχεία έχω και νομίζω ότι πρέπει να σας ησυχάσουν. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Αν είναι σαν την τροπολογία με τα προσωπικά δεδομένα…
      ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κοιτάξτε, ό,τι θυμάται ο καθένας, θα λέει εδώ! 
      Επανέρχομαι, λοιπόν, στην ερώτηση. Μόλις στις 21 Νοεμβρίου 2006 ανεγράφη σε έγκριτες εφημερίδες –στα «ΤΑ ΝΕΑ», στο «ΒΗΜΑ», στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», στον Τύπο- ότι υπάρχει ένα σκάνδαλο διαφθοράς στη γερμανική «SIEMENS» για το οποίο είναι πιθανόν να έχει κάποια σχέση η ελληνική πλευρά, αμέσως κινήθηκαν η Δικαιοσύνη και το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Την επόμενη μέρα, δηλαδή στις 21 Νοεμβρίου 2006, η Εισαγγελία Πρωτοδικών αναθέτει τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης. 
      Στο πλαίσιο αυτό, το Δεκέμβριο του 2006 αποστέλλονται αιτήματα δικαστικής συνδρομής τόσο στον Εισαγγελέα της Βέρνης όσο και στον Εισαγγελέα του Μονάχου, προκειμένου να γίνουν γνωστά όλα τα γεγονότα που έχουν σχέση με την υπόθεση στην ελληνική πλευρά. 
      Επίσης, το Υπουργείο Δικαιοσύνης κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να συνδράμει ως μεσολαβητική αρχή αιτημάτων δικαστικής διεργασίας και διαβιβάζει χωρίς χρονοτριβή στις 14 Δεκεμβρίου 2006 τα αιτήματα τα οποία υποβλήθηκαν στις εισαγγελίες Μονάχου και Βέρνης. 
      Και ήδη, όπως σας είπε προηγουμένως ο κ. Παυλόπουλος, εγώ πριν από δύο μέρες, στις 30 Ιανουαρίου 2008, μόλις τέθηκε δηλαδή το θέμα, θέτω συμπληρωματικό αίτημα δικαστικής συνδρομής προς τις γερμανικές Αρχές, προκειμένου να αποσταλούν όλα τα πρόσθετα στοιχεία τα οποία κρίνεται ότι είναι απαραίτητα για να ριχτεί άπλετο φως στο θέμα. 
      Απ’ όλα αυτά βγαίνει ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη και το Υπουργείο Δικαιοσύνης έκανε ό,τι είναι δυνατόν χωρίς φόβο, χωρίς πάθος και χωρίς ενοχές, για να δοθεί η σωστή εικόνα, να πέσει άπλετο φως σ’ αυτήν την υπόθεση.   
      Επομένως, εγώ θα σας έλεγα να έχετε, τουλάχιστον, λίγη υπομονή. 
      Για να τελειώσω και επειδή, πράγματι, πρόκειται για ένα ευαίσθητο ζήτημα το οποίο και εμάς ως πολιτικούς μας ενοχλεί και μας ευαισθητοποιεί, αλλά και την κοινωνία, προέβην σε δύο επιπρόσθετες κινήσεις. 
      Πρώτον, ζήτησα -ένα δικαίωμα το οποίο παρέχει ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας στον Υπουργό Δικαιοσύνης- από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου την κατ’ απόλυτη προτεραιότητα της υπόθεσης, σύμφωνα με το άρθρο 30 παράγραφος 3.
Δηλαδή, να γίνει κατά προτεραιότητα η διεξαγωγή της έρευνας. Και αυτό διότι συμμερίζομαι την ευαισθησία σας, την ευαισθησία όλων των συναδέλφων και των συναδελφισσών εδώ στην Ελληνική Αντιπροσωπεία και κάνω ό,τι είναι δυνατό, για να ριχθεί άπλετο φως όσο το δυνατόν γρηγορότερα. 
	Επειδή ετέθη το θέμα –ήταν κάτι που το βασανίζουμε ήδη εδώ και πολύ καιρό και μάλιστα μου το έθεσε και ο κ. Καρατζαφέρης στην κατ’ ιδίαν συνάντηση που είχαμε- ότι θα έπρεπε να πάει εισαγγελέας στη Βέρνη, για να δει επιτοπίως τα πράγματα, σας δηλώνω ότι εφόσον ζητηθεί κάτι τέτοιο, από την Ελληνική Δικαιοσύνη, το Υπουργείο Δικαιοσύνης είναι ανοικτό να προβεί και σε αυτήν την ενέργεια, όπως και σε κάθε άλλη χρήσιμη συμβουλή ή ενέργεια που μας προτείνετε, ώστε πράγματι, η υπόθεση να πάρει δημοσιότητα και να μην είναι τίποτα «κρυπτόν υπό τον ήλιον». Η Κυβέρνηση δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και η Δικαιοσύνη, όπως πάντα, κάνει το καθήκον της αποτελεσματικά και γρήγορα. 
	Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, και για την ανοχή που δείξατε. 
	ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Αχιλλέας Κανταρτζής. 
	ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
	Οι διαβεβαιώσεις του κυρίου Υπουργού και της Κυβέρνησης ότι η αλήθεια θα λάμψει και ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για τη διερεύνηση της υπόθεσης δεν μας πείθουν. Δεν μας πείθουν, γιατί τις ίδιες πάντα διαβεβαιώσεις, την ίδια φράση- κλισέ ακούμε χρόνια τώρα σ΄ αυτήν την Αίθουσα, όταν με τη μία ή την άλλη αφορμή έρχονται παρόμοιου τύπου υποθέσεις. Πόσες φορές δεν ακούσαμε αυτή τη φράση! 
	Πλην όμως, η αλήθεια έμενε πάντα στο σκοτάδι, η αλήθεια έμενε πάντα επτασφράγιστο μυστικό, όταν αυτό εξυπηρετούσε τα συμφέροντα εκείνων των εμπλεκόμενων πλευρών, όταν οι διάφοροι επιχειρηματικοί όμιλοι στο μεταξύ τους ανταγωνισμό κατάφερναν να συμβιβαστούν και έβαζαν τελεία και παύλα σε κάθε είδους διερεύνηση. 
	Δεν μας πείθουν οι διαβεβαιώσεις του κυρίου Υπουργού για τον εξής λόγο. Εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο έχει δει το φως της δημοσιότητας η καταγγελία για τις μίζες της «SIEMENS». Ζητήσαμε –λέει- τη δικαστική συνδρομή από τη Γερμανία. Τι άλλες ενέργειες έγιναν όλο αυτό το διάστημα; Εξετάστηκαν μάρτυρες; Κρίθηκαν πρόσωπα; Έγιναν καταθέσεις; Σχηματίστηκε δικογραφία; Αυτό είναι το ένα που έχει να κάνει με τη μία πλευρά. 
	Το δεύτερο είναι πως δεν μπορεί η Κυβέρνηση να καλύπτεται πίσω από τη δικαστική διερεύνηση ή πίσω από το έργο της Επιτροπής Ελέγχου Οικονομικών των Κομμάτων, που κρίνει καθαρά, βάσει παραστατικών και βάσει των λογιστικών βιβλίων, την παραπέρα διερεύνηση της υπόθεσης. Πρέπει να ληφθούν όλα τα μέτρα, ακόμη και με εξεταστική επιτροπή μέσα στη Βουλή, προκειμένου να διερευνηθεί αυτή η υπόθεση. 
      Η συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής δεν εμποδίζει σε τίποτα τη δικαστική διερεύνηση. Δεν εμποδίζει σε τίποτα κάθε άλλου είδους διερεύνηση. Και επιτέλους, τα δύο κόμματα θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να πάψουν να κρύβονται και να παίζουν πίσω από διαδικαστικά παιχνίδια σε μια προσπάθεια να μεταθέσει ο ένας τις ευθύνες στον άλλο, σε μια προσπάθεια να αξιοποιήσει, ο καθένας για λογαριασμό του, όλη αυτήν την κατάσταση. 
      Είναι συγκεκριμένες οι πολιτικές ευθύνες και είναι ακριβώς η πολιτική των δύο κομμάτων που αποτέλεσε το «θερμοκήπιο» που εξέθρεψε τέτοιου είδους φαινόμενα. Η πρωτοφανής συγκέντρωση του πλούτου, η τεραστίων διαστάσεων συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια λίγων επιχειρήσεων και ο αδυσώπητος ανταγωνισμός μεταξύ τους είναι το έδαφος το οποίο καλλιέργησε τέτοια φαινόμενα, όπως αυτό της «SIEMENS», που έστησε τα πλοκάμια της σε διάφορες χώρες του κόσμου, στην προσπάθειά της να κατακτήσει νέες αγορές. 
	Συνεπώς το πρόβλημα είναι πάνω απ’ όλα πολιτικό. Ο λαός δεν μπορεί να περιμένει διαλεύκανση και λύση, παρά μόνο εάν πάρει ο ίδιος την  υπόθεση στα χέρια του. 
	Σας ευχαριστώ. 
	ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο  επί της Δικαιοσύνης Υπουργός κ. Σωτήρης Χατζηγάκης. 
    	ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
    	Περίμενα κάπως διαφορετικά να προσεγγίσει το θέμα ο συνάδελφος κ. Κανταρτζής, αγαπητές κυρίες και αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι του Κοινοβουλίου. Δυστυχώς, ίσως παρασύρθηκε και από το κλίμα των ημερών και επιμένει στην «πολεμοχαρή» διάθεση ότι όλα είναι σκοτεινά, ότι όλα είναι κάτω από μίζες και από διαφθορά, πράγματα τα οποία δεν έχουν αποδειχθεί. 
    Εγώ δεν θα ακολουθήσω αυτό το δρόμο. Εγώ θέλω να είμαι σαφής, ακριβής, να μπορώ να κοιτάω στα μάτια τον ελληνικό λαό και να μπορώ να του λέω ορισμένα ξεκάθαρα πράγματα. 
    Ποια είναι τα ξεκάθαρα πράγματα; Κατ’ αρχάς, ότι η Ελληνική Κυβέρνηση από το 2006 και μάλιστα ασχολούμενη για μια υπόθεση που χρονικά δεν ανήκε στην δική της περίοδο –αναφερόταν κυρίως σε άλλη περίοδο- έκανε το καθήκον της. 
Έκανε όλες εκείνες τις διαδικαστικές κινήσεις και ενέργειες για να ριχτεί άπλετο φως πάνω στην υπόθεση. Και σας ανέφερα ονομαστικά μία προς μία τις κινήσεις που έκανε η Ελληνική Κυβέρνηση. 
     Τι νομίζει, κύριε Πρόεδρε, ο κ. Κανταρτζής ή οποιοσδήποτε άλλος ότι αυτοί οι δαιδαλώδεις λογαριασμοί, αυτά τα δαιδαλώδη πράγματα μπορούν έτσι να φύγουν και να λυθούν με μία κίνηση; Τι είναι; Μια απλή υπόθεση απάτης, υπεξαίρεσης, αυτή της «SIEMENS»; Τα ξένα δικαστήρια, τα γερμανικά δεν έχουν αποφανθεί ακόμη αν και ποιος και πότε φταίει και ζητάμε τώρα από την Ελληνική Δικαιοσύνη, από την Ελληνική Κυβέρνηση, μέσα σε χρόνο μηδέν να λύσει αυτά τα περίπλοκα ζητήματα; Νομίζω ότι επιεικώς είναι υπερβολικό. Αλλά αν προχωρήσω λίγο παραπάνω, είναι και επικίνδυνο. Γιατί όλο αυτό το κλίμα, το οποίο ζούμε αυτές τις μέρες, δημιουργείται από εικοτολογίες, από διάφορες υποθέσεις, από παρενθέσεις και από ορισμένα τέτοια πράγματα. Πού πάμε εν πάση περιπτώσει; Αυτός είναι ο πολιτικός κόσμος που θέλει να φαίνεται καθημερινά; 
     ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Τέτοιες πολιτικές που εκτρέφουν τέτοια πράγματα…
     ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Μη μου λέτε για πολιτικές. Είστε ακόμη στον 19ο αιώνα. Είμαστε στον 21ο αιώνα. Αφήστε τώρα τις πολιτικές! Βρείτε «δια ταύτα» στις πολιτικές σας και έπειτα να συζητάμε. Για να τα ξεκαθαρίσουμε, ποιες πολιτικές;	Είστε εκτός τόπου και χρόνου.
     ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Αφήστε την κινδυνολογία. 
     ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Δεν κάνω καμμία κινδυνολογία. Δεν κινδυνεύει ο τόπος από τίποτα. Από την αλήθεια κινδυνεύει. Και την αλήθεια αυτή την κρύβετε εσείς. Απ’ αυτό κινδυνεύει, από την πραγματικότητα. Και με τη συμπεριφορά που έχουμε, δίνουμε άλλη εντύπωση στον κόσμο. Δίνουμε όλοι μας, την εντύπωση ότι είμαστε «μιζαδόροι» και ότι κάνουμε πράγματα παράνομα, ενώ δεν είναι έτσι. Και το ξέρετε πολύ καλά ότι δεν είναι έτσι. Αλλά παίζουμε όλοι σε ένα παιχνίδι εν ου παικτοίς. Κάποια στιγμή να ξυπνήσουμε, να πούμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Δεν μπορεί ο τόπος να προχωράει έτσι. Δεν μπορεί να νομίζει ο κόσμος ότι εδώ όλοι είμαστε «μπαταχτσήδες». Δεν είμαστε. Και το ξέρει ο κόσμος.
     Με τον τρόπο, λοιπόν, που εσείς ακολουθείτε, δίνετε αυτή την εικόνα. Ως εδώ! Εμείς δεν θα στηρίξουμε και δεν θα ακολουθήσουμε τον δικό σας δρόμο. Θα πούμε τις αλήθειες στον ελληνικό λαό.
     ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Διερεύνηση σας λέμε. 
     ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Η υπόθεση, λοιπόν, της «SIEMENS», δεν έχει ακόμη διερευνηθεί στην τελική της μορφή από τα ξένα δικαστήρια. Γίνεται ό,τι δυνατόν καλύτερο στην Ελλάδα από την πλευρά της Ελληνικής Δικαιοσύνης, από την πλευρά του Ελληνικού Υπουργείου Δικαιοσύνης. Να είστε σίγουρος ότι όλα θα λάμψουν.
     Όσον αφορά τις εξεταστικές επιτροπές και τις φήμες παρανόμων χρηματοδοτήσεων, αυτά πολλές φορές ελέχθησαν, πολλές φορές έγιναν και ούτε οι εξεταστικές επιτροπές έφεραν κανένα αποτέλεσμα και ούτε οι δήθεν χρηματοδοτήσεις οδήγησαν ποτέ έστω και μία φορά σε απόδειξη ότι κάποιος από εδώ μέσα. από τον πολιτικό κόσμο είναι άνθρωπος ο οποίος υπόκεινται σ’ αυτές τις σειρήνες. 
     Γι’ αυτό θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Δεν είναι ότι σκάβουμε το λάκκο τον δικό μας, αλλά δημιουργούμε στον ελληνικό λαό μια κοινωνική εντύπωση τέτοια που όλος ο κόσμος είναι για πέταμα και κυρίως ο πολιτικός κόσμος. Προσοχή λοιπόν.
     Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι…
     ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κύριε Πρόεδρε, το λόγο.
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε.
     ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Ακούστηκαν όλα τα κόμματα. Εμείς να μην ακουστούμε;
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Πρόεδρε, με όλο το σεβασμό που τρέφω, σήμερα ζητήσατε το λόγο στην αρχή της συνεδρίασης, δεν τον εδικαιούσθο και κατά παράβαση του Κανονισμού, σας τον έδωσα. Ξαναμιλήσατε. Σας παρακαλώ πάρα πολύ.
     ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Είναι αδιανόητο…
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Παρακαλώ!
     ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Για ποιο λόγο δώσατε στα άλλα κόμματα εκτός από μας;
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Παρακαλώ! Λυπάμαι πάρα πολύ που θα σας στεναχωρήσω, αλλά την τήρηση του Κανονισμού…
     ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Δώσατε στον κ. Κουβέλη, δώσατε στον κ. Κακλαμάνη, δώσατε στον κ. Κανταρτζή. Εμείς δεν θα ακουστούμε επί των θεμάτων;
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Πρόεδρε, επί των όσων είπατε εσείς απήντησε και ο κ. Κακλαμάνης και ο κ. Κουβέλης και ο κ. Κανταρτζής. Παρακαλώ πολύ, κύριε Πρόεδρε!
     ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Είναι φίμωση και δεν σας πρέπει! 
     ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Σας παρακαλώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, τριάντα εννιά μαθήτριες και μαθητές και τρεις συνοδοί δάσκαλοι από το Μουσικό Λύκειο Λευκάδας.
      Η σύμπτωση αυτή είναι ιδιαίτερα ευχάριστη, γιατί σε λίγο, αγαπητά μου παιδιά, θα μιλήσει στην επόμενη επίκαιρη ερώτηση ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής, ο κ. Κακλαμάνης, ο οποίος γεννήθηκε στη Λευκάδα.
      Κύριε Πρόεδρε, παιδιά από τη Λευκάδα είναι σήμερα εδώ, μαθητές και μαθήτριες. 
      Τους καλωσορίζουμε στο Κοινοβούλιο 
      (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Θα συζητηθεί τώρα, η πρώτη επίκαιρη ερώτηση η υπ’ αριθμόν 517/29-1-2008 του πρώην Προέδρου της Βουλής και Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Απόστολου Κακλαμάνη προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την επαναλειτουργία του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά κλπ.
      Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Κακλαμάνη σε περίληψη έχει ως εξής:
      «Η μάστιγα των ναρκωτικών εξαπλώνεται με επιταχυνόμενους ρυθμούς ιδιαίτερα στις νεανικές ηλικίες στις περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες και στις υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας. Δυστυχώς, αντιστρόφως ανάλογη προς την αυξανόμενη οξύτητα του προβλήματος είναι η στάση τόσο της πολιτείας όσο και της κοινωνίας και των θεσμών τους. Οι αντιδράσεις τους, αν και δεν θυμίζουν αδράνεια παθητικών θεατών ενός μαζικού εγκλήματος που συντελείται μπροστά στα μάτια τους, είναι πάντως δραματικά αναποτελεσματικές. 
      Χαρακτηριστική είναι η είδηση ότι στις 25 Ιανουαρίου 2008 βρέθηκε νεκρός ένας εικοσιτριάχρονος νέος στο προαύλιο ενός σχολείου, που έχει μετατραπεί σε «στέκι» τοξικομανών στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Σημειωτέων ότι στο σχολείο αυτό στεγάζονται το 13ο Δημοτικό και τα 9ο και 15ο Νηπιαγωγεία (!) της συμπρωτεύουσας…
      Ακόμα πιο χαρακτηριστική, όμως, για τον εθνικό μας κατήφορο στη μεγάλη αυτή υπόθεση είναι η είδηση, ότι ανέστειλε τη λειτουργία του ύστερα από δεκαπέντε χρόνια προσφοράς και απέλυσε στις 31 Ιανουαρίου 2007 το προσωπικό του, το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά (Ε.Κ.ΤΕ.Π.Ν), ένα από τα είκοσι πέντε Εθνικά Κέντρα του Δικτύου του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης των Ναρκωτικών και της Τοξικομανίας.
      Το Ε.Κ.ΤΕ.Π.Ν τελεί από το 1993 υπό την επιστημονική παρακολούθηση της λειτουργίας του από το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας (Ε.Π.Ι.Ψ.Υ), στο οποίο το Υπουργείο Υγείας ανέθεσε τότε τη δημιουργία του Κέντρου αλλά ο Οργανισμός Καταπολέμησης των Ναρκωτικών (Ο.ΚΑ.ΝΑ.), ουσιαστικά το Υπουργείο Υγείας παραβιάζοντας συμβόλαιο που κατάρτισε με το Ε.Π.Ι.Ψ.Υ. για την τριετία 2007-2009 αρνείται στην πράξη επί ένα χρόνο τώρα και αναίτια να χρηματοδοτήσει το Κέντρο με αποτέλεσμα την παντελή αδυναμία λειτουργίας του.
      Ο κύριος Υπουργός που έχει εγκαίρως ενημερωθεί και οχληθεί επιμόνως δεν έπραξε τίποτε ως τώρα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος. Γι’ αυτό ερωτάται τι θα πράξει και ζητείται να παρέμβει για την επαναλειτουργία του Ε.Κ.Τ.Ε.Π.Ν.».
      Στην επίκαιρη ερώτηση θα απαντήσει ο Υφυπουργός Υγείας  και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Κωνσταντόπουλος.
      Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης):  Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η απάντηση στην επίκαιρη ερώτηση του πρώην Προέδρου της Βουλής κ. Κακλαμάνη ουσιαστικά βρίσκεται στις πρώτες σειρές, στην πρώτη παράγραφο της επίκαιρης ερώτησης του. 
      Αναφέρει συγκεκριμένα ότι η «μάστιγα των ναρκωτικών εξαπλώνεται με επιταχυνόμενους ρυθμούς στις περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες και στις υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας και πιο κάτω στην πέμπτη σειρά «οι αντιδράσεις τους αν και δεν θυμίζουν αδράνεια παθητικών θεατών ενός μαζικού εγκλήματος που συντελείται»! 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
      Γνωρίζετε, κύριε πρώην Πρόεδρε της Βουλής, ότι ο Ο.ΚΑ.ΝΑ., ο οποίος ουσιαστικά χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, και πέρυσι έλαβε περίπου 56.000.000 ευρώ για τη δουλειά του, έχει ορισμένες βασικές προτεραιότητες. Και είναι προτεραιότητα να πούμε στις κοινωνικές ομάδες τι συμβαίνει. 
      Λέτε: «αδράνεια παθητικών θεατών». Κάποιοι έχουν φροντίσει –και δεν φταίνε αυτοί, λόγω της υψηλής τηλεθέασης- να δουλεύει μόνο το ένα αδρανές εγκεφαλικό ημισφαίριο και τα διάφορα μηνύματα να βρίσκουν πρόσφορο έδαφος. Εκεί δημιουργούνται πρότυπα για τη νεολαία -μιας και υπάρχουν και μαθητές από την ιδιαίτερη πατρίδα σας- που κάποιοι πρέπει να αντιδράσουν. Και ο Ο.ΚΑ.ΝΑ. και η οργανωμένη πολιτεία πρέπει να αντιδράσει. Το λέμε πολλές φορές ότι στο κάθε «όχι» που φωνάζουμε εμείς, υπάρχουν πολλά «ναι»! 
Κι εκεί βγαίνουν τα πρότυπα, όταν πολλές φορές συλλαμβάνεται κάποιος επώνυμος και ο ίδιος επώνυμος μετά συνεχίζει είτε να είναι πρωτοσέλιδο είτε να εμφανίζεται πολλές ώρες στην ίδια την τηλεόραση. 
	ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Γίνεται περισσότερο επώνυμος, προάγεται!
	ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Θέλω να σας πω ότι η καλύτερη διαφήμιση για ένα προϊόν είναι η χρήση επώνυμων μοντέλων για τα αυτοκίνητα, για τα καταναλωτικά προϊόντα και πάλι οι επώνυμοι χρήστες ναρκωτικών είναι οι καλύτεροι διαφημιστές των ναρκωτικών στη νεολαία. 
      Αυτή είναι η ιστορία και ο Ο.ΚΑ.ΝΑ. πρέπει να αντιδράσει σ’ αυτά, όπως πρέπει να αντιδράσει και να δώσει μονάδες απεξάρτησης στην Πτολεμαϊδα, όπου είχαμε πρόσφατα το δεκατετράχρονο θύμα, στις απομακρυσμένες και υποβαθμισμένες περιοχές, όπως λέτε. Πρέπει να χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα κατά των ναρκωτικών στο δρόμο, εκεί, στις υποβαθμισμένες περιοχές και κυρίως στην άλλη Ελλάδα, στην Ελλάδα της επαρχίας, όπου με ευθύνη όλων μας τις τελευταίες δεκαετίες δεν υπάρχουν αυτά τα κέντρα. Ξέρετε πολύ καλά ότι οι λίστες της μεθαδόνης έχουν αυξηθεί και λόγω της δημοσιότητας και ότι είναι πολλοί πλέον στις λίστες, γι’ αυτό και φαίνεται το πρόβλημα και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Άρα με τα 56.000.000 ευρώ, που είχαμε πέρσι έχουμε βάλει προτεραιότητες και αυτές είναι συγκεκριμένες. 
	Γνωρίζουμε το θέμα και σίγουρα μη μου πείτε ότι δεν είναι μεγαλύτερη προτεραιότητα από τα υποκατάστατα της μεθαδόνης, η δημιουργία νέων κέντρων στην περιφέρεια, η καλύτερη ενημέρωση με πιο συχνά σποτάκια, με ό,τι είναι δυνατόν μέσα από την τηλεόραση, ώστε να πούμε πιο πολλά «όχι», πιο πολλά ουσιαστικά «όχι», τα οποία να φτάνουν στα αυτιά των νέων μας και να ενεργοποιούν έστω και αυτό το εγκεφαλικό ημισφαίριο το οποίο μένει στην αδράνεια.
	Θα πω περισσότερα στη δευτερολογία μου.
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κύριο Υφυπουργό.
	Ο ερωτών πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Κακλαμάνης έχει το λόγο.
	ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, το πρόβλημα των ναρκωτικών από δράμα εξελίσσεται σε τραγωδία για την ελληνική νεολαία, για την ελληνική κοινωνία. Ενώ είναι πολύ ενδιαφέροντα για μία ακαδημαϊκή συζήτηση αυτά που είπε ο κύριος Υπουργός, λυπάμαι, αλλά δεν αποτελούν απάντηση στην ερώτησή μου. Λυπάμαι, αν και αυτή η συζήτηση έχει και μία εύθυμη, αν θέλετε, πλευρά, διότι βάρυνε αρκετά το κλίμα και από τις συζητήσεις που προηγήθηκαν.
      Εγώ θα περίμενα, κύριε Πρόεδρε και κύριε Κωνσταντόπουλε, να προσέλθει εδώ ο κ. Αβραμόπουλος και να μας πει ως αρμόδιος Υπουργός τι έχει κάνει μέχρι τώρα και τι θα κάνει για τα προβλήματα που τίθενται με την ερώτησή μου.
	Κύριε Πρόεδρε, η Βουλή υποβαθμίζεται συνεχώς. Προφανώς ακολουθώντας το παράδειγμα του κυρίου Πρωθυπουργού, ορισμένα από τα λεγόμενα κορυφαία στελέχη της Κυβέρνησης, που ασχολούνται περισσότερο με τις δημόσιες σχέσεις ως φιλόδοξοι «πρωθυπουργήσιμοι», προτιμούν να στέλνουν εδώ τους Υφυπουργούς. Βέβαια, σε ό,τι αφορά το έργο που παράγεται απ’ αυτήν την Κυβέρνηση, ξέρουμε όλοι ότι αν υπάρχουν κάποιοι βαθμοί κάτω-κάτω στην κλίμακα, είναι πράγματι από τη δουλειά που κάνουν οι Υφυπουργοί, που δεν γυρίζουν στα κανάλια -κύριε Υφυπουργέ, λυπάμαι γιατί αν ήταν εδώ ο κ. Αβραμόπουλος σήμερα θα το έλεγα σ’ αυτόν, αλλά να του το πείτε- που δεν «τρώνε» τον καιρό τους για να περνούν στην κοινή γνώμη την ανάγκη να τρέξουμε όλοι στους ιδιώτες εκμεταλλευτές της υγείας. 
      Ο κ. Αβραμόπουλος, που πήγε προ ημερών στο Περιστέρι για να εγκαινιάσει ένα παράρτημα του Βιοϊατρικού Κέντρου του κ. Αποστολόπουλου, θα έκανε καλύτερα να ήταν σήμερα εδώ για να μας πει τι κάνει γι’ αυτό το πρόβλημα. Δυστυχώς αυτό είναι κανόνας και βλέπω ότι και ο κ. Μπέζας έρχεται στη θέση του άλλου «πρωθυπουργήσιμου», του κ. Αλογοσκούφη. Δουλεύει και το αναγνωρίζουμε, όπως δουλεύει και ο κ. Λυκουρέντζος. Δουλεύουν οι Υφυπουργοί.
      Από πού και ως πού, κύριε Πρόεδρε; Ως Βουλευτής θυμάστε –και πιστεύω ότι αυτό θα αρχίσει να κάνει και ο κ. Σιούφας- ότι ως Πρόεδρος καλούσα τους Υπουργούς να έρχονται εδώ. Επερωτάται η Κυβέρνηση. Η Κυβέρνηση αποτελείται από τους Υπουργούς, κατά το Σύνταγμα. Άξιοι ως πρόσωπα οι Υφυπουργοί, τους τιμώ. Αλλά ιδού η απάντηση. Πώς να μου απαντήσει ο κ. Κωνσταντόπουλος, όταν εξαρτάται από τον κ. Αλογοσκούφη, τον Υπουργό Οικονομικών, και από τον δικό του Υπουργό;
      Κύριε Πρόεδρε, το θέμα του Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά είναι ότι είναι ένα από τα είκοσι πέντε Κέντρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είμαστε η χώρα, που ενώ χρειάζεται η συνεργασία σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, τους λέει ότι το κλείνουμε αυτό το Κέντρο. Η μόνη χώρα. Γιατί; Διότι, λέει, έχει προϋπολογισμό μόνο 55.000.000 ο Ο.ΚΑ.ΝΑ..
      Λυπάμαι γι’ αυτό τον τόνο που θα χρησιμοποιήσω, κύριε Υπουργέ: να πείτε στους συνεργάτες του κυρίου Πρωθυπουργού, τους νεαρούς εκ Θεσσαλονίκης φίλους του, αντί να τα στέλνουν σε δομημένα ομόλογα και σε off-shore εταιρείες ως μεσάζουσες, ας έκαναν μια επιχορήγηση οι τράπεζες και τα ταχυδρομικά ταμιευτήρια στον Ο.ΚΑ.ΝΑ., εάν δεν φτάνουν τα λεφτά.
      Και βέβαια, φέτος, όπως ξέρετε, είναι κατά 1,5 εκατομμύριο λιγότερο η επιχορήγηση του Ο.ΚΑ.ΝΑ.. Και στα άλλα επίσης κέντρα πρόληψης από πέρσι χρωστάτε 6.000.000 ευρώ στο προσωπικό. Τα κλείνετε! Ενώ το Εθνικό Σχέδιο Δράσης προέβλεπε ογδόντα έξι κέντρα, έγιναν επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα εξήντα τρία, κάνατε άλλα οκτώ και τέρμα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πρόεδρε, ολοκληρώστε παρακαλώ.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αυτό το Εθνικό Κέντρο, εάν δεν επιχορηγηθεί αμέσως, έκλεισε. Δεκαπέντε επιστήμονες μένουν πλέον εκτός έργου και η χώρα μας εκτίθεται. Και εκτίθεται βάναυσα, κύριε Υπουργέ, και το γνωρίζετε καλύτερα από μένα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε Πρόεδρε, αδικείτε και τον εαυτό σας, που ως Πρόεδρος της Βουλής εδώ ήσασταν και βλέπατε πάντοτε Υφυπουργούς να απαντούν. Εδώ μέσα στην ίδια Βουλή ήμασταν –κι εγώ ως Βουλευτής της αντιπολίτευσης τότε- και βλέπαμε μονίμως Υφυπουργούς να απαντούν στις ερωτήσεις.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Όχι, καλούσα τους Υπουργούς να έλθουν.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Και αδικείτε και τον κ. Αβραμόπουλο και τον κ. Αλογοσκούφη. Θέλω να ξέρετε ότι ο κ. Αβραμόπουλος πρόσφατα είχε συζήτηση ουσιαστική με τον κ. Στεφανή, τον πρώην Υπουργό Υγείας, για το θέμα αυτό. Δρομολόγησε τη λύση του προβλήματος αυτού. Συναντάται με τον κ. Αλογοσκούφη για τη χρηματοδότηση του Κέντρου Τεκμηρίωσης.
      Και θέλω να μου πείτε πόσες φορές στα δεκαπέντε χρόνια λειτουργίας του κάνατε ανάλυση κόστους-οφέλους. Και το συγκεκριμένο Κέντρο Τεκμηρίωσης κάνει μια άλφα δουλειά με τους δεκατέσσερις επιστήμονες, αλλά υπάρχουν κάποιες προτεραιότητες στο χώρο των ναρκωτικών και μάλιστα, όταν υπάρχουν συγκεκριμένα χρήματα, τα οποία διαρκώς αυξάνονται.
      Σήμερα, αυτήν τη στιγμή ο κ. Αβραμόπουλος, του οποίου η δουλειά είναι, εκτός από το να βρίσκεται στη Βουλή, να αναζητά τα χρήματα αυτά, να συνεργάζεται με τα υπόλοιπα μέλη της Κυβέρνησης, βρίσκεται με τον Υπουργό Οικονομικών, ώστε να μπορέσει να πάρει και το τελευταίο ευρώ, το οποίο έχει ανάγκη αυτός ο εξαιρετικά ευαίσθητος τομέας.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Σπάνια μας τιμά πάντως.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Πραγματικά, σας λέω ότι έχει δρομολογηθεί η εξέλιξη, υπάρχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, είναι στην ευθύνη του Ο.ΚΑ.ΝΑ., ο οποίος χρηματοδοτείται. Θα τηρήσουμε το συμβόλαιο το οποίο έχουμε κάνει με τον Ο.ΚΑ.ΝΑ. για τη λειτουργία του Κέντρου Τεκμηρίωσης. Θα χρηματοδοτηθεί.
      Στην απάντησή του το Κέντρο Τεκμηρίωσης μας λέει δεκατέσσερις ενέργειες, τις οποίες θα έκανε αν είχε τα χρήματα αυτά. Θέλω και με ερώτησή σας στον επόμενο χρόνο να δούμε τι θα κάνει και τι έκανε, χωρίς να αμφισβητώ την αξία του και την επιστημονική δουλειά την οποία κάνει.
      Εμείς θα είμαστε εντάξει στις υποχρεώσεις και με το Κέντρο Τεκμηρίωσης. Τα συζητήσαμε με τον κ. Στεφανή και με τον Ο.ΚΑ.ΝΑ.. Θα πληρωθούν τα χρήματα αυτά. Έχουν βρεθεί τα κονδύλια. Σας επαναλαμβάνω ότι λύθηκε το θέμα ουσιαστικά.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Πείτε το αυτό από την αρχή.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Σας λέω ότι ουσιαστικά λύνεται το θέμα αυτό, αλλά μην αδικείτε, με την παρουσία ή την απουσία κάποιων εδώ μέσα, την κοινοβουλευτική συζήτηση, η οποία γίνεται στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου.
      Σας ευχαριστώ.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δηλαδή, κύριε Υπουργέ, τελικώς θα δοθούν τα χρήματα; Καλώς, εμένα με ικανοποιεί αυτή η απάντηση.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Έχει απαντήσει ο Υπουργός, κύριε Πρόεδρε.
      Θα μου επιτρέψτε μόνο να επισημάνω εδώ στην Εθνική μας Αντιπροσωπεία, μια και είναι πολύ σοβαρό το θέμα των ναρκωτικών, ότι το πρόβλημα ξεδιπλώνεται και η στάση και η συμπεριφορά της διεθνούς κοινότητας φαίνεται με τα όσα διαδραματίζονται στο Αφγανιστάν, όπου παράγεται το 93% της ηρωίνης που διακινείται στον κόσμο και όπου το 2000 η παραγωγή του οπίου ήταν εκατόν ογδόντα πέντε τόνοι με παρουσία των Ταλιμπάν και του Ομάλ Ομάρ, ηγέτη των Ταλιμπάν.
      Σήμερα, παρουσία τριάντα τριών χιλιάδων στρατιωτών, από τριάντα επτά χώρες, η παραγωγή, αγαπητέ Πρόεδρε, από εκατόν ογδόντα πέντε τόνους οπίου, έφτασε το 2007 στους οκτώ χιλιάδες τριακόσιους τόνους, κάτω από τα βλέμματα στρατιωτικών δυνάμεων τριάντα επτά χωρών. Και βλέπουμε ηγέτες του κόσμου, όπως τελευταία το Γάλλο Πρόεδρο, να επισκέπτονται την Καμπούλ, το Αφγανιστάν, να συζητάνε για όλα τ’ άλλα εκτός από τα ναρκωτικά. Εκεί είναι που παίζεται το μεγάλο δράμα και εκεί πλέον έχει ευθύνες η διεθνής κοινότητα. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Πετρέλαια από το Ιράκ και ναρκωτικά από το Αφγανιστάν είναι η επιχείρηση απελευθέρωσης!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Στους δέκα νέους που παίρνουν ηρωίνη στην Ελλάδα, για τους εννέα, χώρα προέλευσης είναι το Αφγανιστάν. Και δεν φταίει βέβαια το Αφγανιστάν, φταίνε κάποιοι άλλοι εκεί μέσα. 
      Η τέταρτη με αριθμό 519/29-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κυριάκου Βελόπουλου προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικά με την απαλλοτρίωση του πρώην εργοστασίου της Columbia και τη δημιουργία Μουσείου Ελληνικής Μουσικής και Δισκογραφίας κ.λπ., διαγράφεται και δεν θα συζητηθεί λόγω κωλύματος του κυρίου Υπουργού.
      Ενημερώθηκε γι’ αυτό ο Βουλευτής.
      Επίκαιρες ερωτήσεις δεύτερου κύκλου:
      Πρώτη είναι η με αριθμό 515/29-1-2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Μαρίας Δαμανάκη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τις καταγγελίες για την εμπλοκή του επικεφαλής της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων στην υπόθεση του πρώην Γ.Γ. Πολιτισμού κλπ..
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε. Βλέπω εδώ τον κ. Μπέζα και θέλω να θέσω υπ’ όψιν σας τα εξής: Σας διαβάζω το άρθρο 1, του νόμου για τη σύσταση Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Με συγχωρείτε, κυρία Δαμανάκη, αλλά θα πρέπει να διαβάσω πρώτα την ερώτησή σας …
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
      Υπάρχει ένα σοβαρότατο διαδικαστικό θέμα. Το άρθρο 1 του νόμου λέει ρητά ότι η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων υπάγεται αποκλειστικά στην εποπτεία του Υπουργού Οικονομικών, εξ ου και κανείς Υφυπουργός δεν έχει την αρμοδιότητα αυτή. Αναρωτιέμαι γιατί ο κ. Αλογοσκούφης δεν είναι εδώ να μας απαντήσει. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Να περιμένουμε τον κ. Μπέζα να απαντήσει. Εγώ δεν μπορώ να απαντήσω για λογαριασμό του. Μην περιμένετε να παραβιάσω…
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Ναι, αλλά το Προεδρείο έχει κάποια ευθύνη για όλα αυτά.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ, κυρία Δαμανάκη, μην περιμένετε να απαντήσω εγώ σε αυτό. Υπάρχει ο αρμόδιος Υπουργός και θα απαντήσει. Θα έπρεπε να μου επιτρέψετε πρώτα να διαβάσω την ερώτησή σας.
      Η επίκαιρη ερώτηση της κ. Δαμανάκη έχει ως εξής: 
      «Η κοινή γνώμη παρακολουθεί εμβρόντητη την εξέλιξη της αποκωδικοποίησης ενός δαιδαλώδους σκανδάλου, που ήρθε στην επιφάνεια με την απόπειρα αυτοκτονίας του πρώην Γενικού Γραμματέα Πολιτισμού. Στην υπόθεση αυτή έχει καταγγελθεί από διάφορες πλευρές η εμπλοκή του επικεφαλής της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων κ. Σπύρου Κλαδά. Από άλλους ως υπόπτου συναλλαγής, με τη μεσολάβηση μάλιστα Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, και από άλλους τουλάχιστον για ολιγωρία και σκόπιμη καθυστέρηση στην άσκηση των καθηκόντων του. 
      Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
      Εάν έχει ελέγξει ως εποπτεύουσα αρχή τις καταγγελίες περί συναλλαγής ή ολιγωρίας του επικεφαλής της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων και εάν ο κ. Κλαδάς απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του ή οφείλει να ζητήσει την παραίτησή του».
      Ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αντώνιος Μπέζας θα απαντήσει στην επίκαιρη ερώτηση και στα όσα είπε η κ. Δαμανάκη παίρνοντας το λόγο προηγουμένως.
      Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
      ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρία συνάδελφε, όσον αφορά το θέμα που θέσατε, της δικής μου παρουσίας εδώ, σας απαντώ ότι η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων είναι Υπηρεσία του Υπουργείου, οι υπάλληλοί της είναι υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, εγώ είμαι μέλος  της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου και επομένως, με βάση τον Κανονισμό της Βουλής, έχω τη δυνατότητα να απαντήσω στην ερώτησή σας.
      Έρχομαι τώρα στο θέμα της ερώτησής σας. Η Κυβέρνηση γενικά και βεβαίως το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, έχει αποδείξει επανειλημμένως ότι δεν κάνει εκπτώσεις ούτε σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη νομιμότητα ούτε σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη διαφάνεια. Το τελευταίο διάστημα έχει δημιουργηθεί όντως μια νοσηρή κατάσταση και πιστεύω ότι καθήκον όλων μας, καθήκον όλων των πολιτικών δυνάμεων, είναι να προστατεύσουμε την αξιοπρέπεια και την αξιοπιστία του πολιτικού κόσμου και όχι να ισοπεδώνουμε τα πάντα.
      Πάγια εντολή της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών προς την ΥΠ.Ε.Ε., αλλά και γενικά προς όλες τις φορολογικές αρχές, είναι να εφαρμόζεται απαρέγκλιτα η φορολογική νομοθεσία και μάλιστα να εφαρμόζεται η νομοθεσία με αυστηρότητα προς όλες τις κατευθύνσεις, χωρίς διακρίσεις και χωρίς εξαιρέσεις.
      Αυτές είναι οι εντολές που έχουν δοθεί και αυτό πράττει η ΥΠ.Ε.Ε., αλλά και οι υπόλοιπες φορολογικές αρχές. Ο Ειδικός Γραμματέας της ΥΠ.Ε.Ε. έχει απαντήσει ο ίδιος για τις αιτιάσεις που υπάρχουν εναντίον του με ανακοίνωση της υπηρεσίας στις 15/1/2008. Όπως είναι μάλιστα γνωστό, έχει προσφύγει στη δικαιοσύνη καταθέτοντας μηνυτήρια αναφορά και ζητώντας την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης.
      Εμείς, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε μ’ εσάς στο παρελθόν, και σεβόμαστε τη δικαιοσύνη και την εμπιστευόμαστε και, βεβαίως, συνεπικουρούμε το έργο της δικαιοσύνης, προκειμένου να υπάρχει διαλεύκανση όλων των ζητημάτων που έρχονται στη δικαιοσύνη. Είναι προφανές ότι και στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπως σε όλες τις περιπτώσεις τις οποίες χειρίζεται, η ΥΠ.Ε.Ε. έχει κινηθεί στο πλαίσιο που ορίζουν οι αρμοδιότητές της και στην κατεύθυνση διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος. 
      Αυτή η Κυβέρνηση έχει ένα διαρκές, ανοιχτό μέτωπο με την ανομία. Να είστε επομένως σίγουρη και εσείς, κυρία συνάδελφε, αλλά και όλοι οι κύριοι συνάδελφοι ότι η ΥΠ.Ε.Ε. πράττει το καθήκον της και το πράττει με αυστηρότητα, με αποφασιστικότητα και κυρίως με αποτελεσματικότητα. 
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας):  Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
      Η κυρία Δαμανάκη έχει το λόγο.
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Αναρωτιέμαι, κύριε Πρόεδρε: Αν δεν έπραττε η ΥΠ.Ε.Ε. το καθήκον της με αποτελεσματικότητα και αποφασιστικότητα, τι θα γινόταν δηλαδή; Τι θα γινόταν άλλο; 
      Κύριε Πρόεδρε, κατ’ αρχάς, θέλω να επιμείνω στο θέμα της παρουσίας του κ. Αλογοσκούφη. Ο νόμος εξαιτίας της ειδικής βαρύτητας αυτής της υπηρεσίας –και συζητήθηκε αυτό στη Βουλή- την υπάγει απευθείας στον Υπουργό Οικονομικών, ο οποίος είναι ο μόνος αρμόδιος. Ο κ. Μπέζας δεν έχει καμμία απολύτως αρμοδιότητα εκ του νόμου. Ο νόμος απαγορεύει στον Υπουργό να αναθέσει καθήκοντα εποπτείας της ειδικής υπηρεσίας σε Υφυπουργό. Εξ ου και η ένστασή μου για την παρουσία του κ. Μπέζα. 
      Έρχομαι τώρα στην ουσία της υπόθεσης. Διότι αυτή η Κυβέρνηση, κύριε Πρόεδρε, όχι μόνο δεν θέλει να έρθουν τα πράγματα στο φως, αλλά κάνει ό,τι μπορεί, όπως αποδεικνύεται συστηματικά τον τελευταίο καιρό, για να συσκοτίσει τα πράγματα. Είναι Κυβέρνηση συνεχούς συγκάλυψης των προβλημάτων. Είναι όργανο παραπομπής των πολιτικών υποθέσεων στη δικαιοσύνη. Αυτό ακούμε συνεχώς. Για τα πριν θέματα ακούμε ότι θα παραπεμφθούν στη δικαιοσύνη, για τα επόμενα ότι θα παραπεμφθούν στη δικαιοσύνη.
      Πότε θα υπερασπιστεί επιτέλους ο πολιτικός κόσμος τη χαμένη τιμή της πολιτικής, κύριε Πρόεδρε; Εμείς οι πολιτικοί, δηλαδή, είμαστε εδώ, για να παραπέμπουμε τα θέματα στη δικαιοσύνη και από εκεί στο αρχείο; Το ίδιο έγινε σε όλες τις κρίσιμες υποθέσεις.
      Η Κυβέρνηση πού επενδύει, κύριε Πρόεδρε; Επενδύει στη λήθη μας, στο ότι θα περάσει ο καιρός, θα τα ξεχάσουμε και θα πέσει στα μαλακά. Το ίδιο έκανε με το άχρηστο κόλπο της δήθεν ανεξαρτητοποίησης του κ. Κουκοδήμου. Το ίδιο κάνει σήμερα με τον κ. Κλαδά. 
      Εγώ έρχομαι στα γεγονότα, κύριε Πρόεδρε, τα οποία βεβαίως δεν μπορεί να απαντήσει ο κ. Μπέζας, γιατί δεν εποπτεύει, αλλά εγώ είμαι υποχρεωμένη να τα πω. Η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων ενημερώθηκε για τη διακίνηση λογαριασμών ύψους 5,5 εκατομμυρίων ευρώ -λέμε «5,5 εκατομμύρια ευρώ» και ξεχνούμε ότι είναι σχεδόν 2.000.000.000 δραχμές, κύριε Πρόεδρε- από τις αρχές του Νοεμβρίου. Επί δύο μήνες δεν έκανε απολύτως τίποτα. Υπάρχει μία μαύρη τρύπα εδώ. Είναι η αποτελεσματικότητα του κ. Μπέζα. Δηλαδή, κύριε Μπέζα, εάν δεν ήμασταν αποτελεσματικοί, πόσος καιρός θα περνούσε, για να κάνει κάτι αυτή η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων; Έξι μήνες; Επί δύο μήνες δεν έκανε τίποτα. 
      Ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας εμπλέκεται με καταγγελίες στο σκάνδαλο Ζαχόπουλου πολλαπλώς, είτε ως Γραμματέας της αξιοποίησης των Ολυμπιακών Ακινήτων είτε μετά, όταν τον καταγγέλλουν ότι έκανε συναλλαγές. Ο ίδιος λέει ότι δεν  έκανε συναλλαγές, αλλά πάντως επιβεβαιώνει ότι συζήτησε για τα θέματα αυτά.  Και μετά, αυτός ο άνθρωπος θα είναι επικεφαλής της Υπηρεσίας των Αδιάφθορων που θα ελέγξουν τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες για τη φοροδιαφυγή; Η Κυβέρνηση της μηδενικής ανοχής στη διαφθορά τα κάνει αυτά, κύριε Πρόεδρε; Δηλαδή, αν δεν υπήρχε μηδενική ανοχή στη διαφθορά, τι θα γινόταν; 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας):  Κυρία Δαμανάκη, ολοκληρώστε.
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Κύριε Πρόεδρε, πρέπει να γίνει σαφές ότι εμείς θέλουμε απαντήσεις. Και δεν είναι απάντηση το να διοχετεύετε στις εφημερίδες, κύριε Υπουργέ, να διοχετεύει η Κυβέρνηση ότι ο κ. Κλαδάς δεν μπορεί να φύγει, διότι τάχα ασχολείται με άλλες σημαντικές υποθέσεις που θα κάνουν αίσθηση.
      Το ερώτημα μου είναι: Ποιες είναι οι άλλες υποθέσεις; Να τις πείτε. Υπάρχει υπόθεση –ακούω- για πετρελαιοειδή; Να την πείτε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Δαμανάκη, παρακαλώ.
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Υπάρχει η ιστορία της «SIEMENS»; Να την πείτε. Δεν θα μας κοροϊδεύει εδώ η Κυβέρνηση, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Δαμανάκη, ευχαριστώ πάρα πολύ. Πήρατε διπλάσιο χρόνο.
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Ένας είναι ο χαρακτηρισμός γι’ αυτήν την Κυβέρνηση, είναι η Κυβέρνηση του σκοταδιστικού ιδεασμού, για να παραφράσω τον όρο της εποχής. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Δαμανάκη, πριν δευτερολογήσει ο Υπουργός, να σας πω και για εσάς και για το Σώμα ότι ο Κανονισμός μας στο άρθρο 129 και στην παράγραφο 3 αναφέρει ότι ο Υπουργός μπορεί να εξουσιοδοτήσει άλλον Υπουργό ή έναν Υφυπουργό να απαντήσει σε ερωτήσεις των συνεδριάσεων. Δίνει τη δυνατότητα όχι μόνο στον Υφυπουργό του αλλά και σε άλλον Υπουργό. Αυτό λέει ο Κανονισμός. Και εμείς εδώ στη Βουλή…
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Διαβάστε όλη την παράγραφο! 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πρόεδρε, το ξέρω, αναφέρεστε στην ίδια εβδομάδα, αλλά παρέχει ακόμα τη δυνατότητα και σε άλλον Υπουργό να απαντήσει και πολύ περισσότερο στον Υφυπουργό του. Εμείς λοιπόν από τον Κανονισμό…
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Γιατί δεν είναι εδώ ο κ. Αλογοσκούφης; 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Καλά κάνετε και επισημαίνετε. Εμείς από τον Κανονισμό εδώ δεχόμαστε…
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Τι δουλειά έχει; Θα συναντηθεί με τον Πρωθυπουργό σε λίγο για να παζαρέψει τα του κ. Κλαδά; 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ακούστε, κυρία Δαμανάκη, ακούστε με λίγο. Θέσατε ένα θέμα, για να πάρετε απάντηση. 
      Εμείς εδώ όχι μόνο τον αρμόδιο Υφυπουργό του Υπουργού δεχόμαστε, είμαστε υποχρεωμένοι, αλλά και άλλον Υπουργό που εξουσιοδοτεί ο ερωτώμενος Υπουργός. Αυτή είναι η πραγματικότητα. 
      Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Υπάρχουν προϋποθέσεις! 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εντός της εβδομάδος λέει, κύριε Πρόεδρε, βέβαια. Αλλά όμως αυτό έχει και διασταλτική ερμηνεία, όταν παρέχει τη δυνατότητα..
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ο κ. Αλογοσκούφης δεν έρχεται καθόλου! 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πρόεδρε, σεβαστέ Πρόεδρε, παρέχει τη δυνατότητα ο Κανονισμός που εμείς κάναμε. Δίνει δυνατότητα και σε άλλον Υπουργό, όχι μόνο στον Υφυπουργό του. Εμείς το κάναμε αυτό. 
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Να έρθει να μας πει ποια είναι τα αυτονόητα που είπε στον κ. Μεϊμαράκη. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Δαμανάκη, παρακαλώ. Πήρατε απάντηση.
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Δεν είναι δυνατόν!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μα, τώρα γιατί; Ο Υπουργός πήρε το λόγο τώρα. Σας παρακαλώ πάρα πολύ. 
      ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Εντάξει, κυρία συνάδελφε! Μη μας υποτιμάτε!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Γιατί αυτή η ένταση σήμερα; Όλοι προετοιμασμένοι για ένταση ήρθατε στη Βουλή; 
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Βεβαίως, κύριε Πρόεδρε, όταν ο κ. Αλογοσκούφης λέει μόνο στον κ. Μεϊμαράκη ότι θα κάνει τα αυτονόητα! 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν ξυπνήσατε καλά, προφανώς; Σας παρακαλώ πάρα πολύ. Μα δεν κάνετε τίποτε άλλο, από το πρωί έχουμε μια διαρκή ένταση! Αυτή η Παρασκευή δεν κατάλαβα γιατί είναι τόσο διαφορετική από τις άλλες!
       ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Η Βουλή δεν έχει καμμία αρμοδιότητα; 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ, κυρία Δαμανάκη, σας έδωσα χρόνο διπλάσιο. Τι παραπάνω να κάνουμε; Έδωσα απάντηση, όπως ο Κανονισμός το γράφει, δεν είναι δική μου άποψη και εκτίμηση. 
      Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο. 
      ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρία συνάδελφε, μην προσπαθείτε να δημιουργήσετε εντυπώσεις. Σας απάντησε και ο Πρόεδρος της Βουλής, σας απάντησα και εγώ. Η ΥΠ. Ε.Ε. είναι υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, οι υπάλληλοί της είναι εφοριακοί και τελωνιακοί, είμαι μέλος της πολιτικής ηγεσίας, είναι απόλυτα δικαιολογημένη η παρουσία μου εδώ. 
      Τώρα, σε σχέση με τα θέματα, επαναλαμβάνω πάλι ότι η ΥΠ.Ε.Ε. έπραξε ότι απαιτείτο. Δεν υπάρχουν μαύρες τρύπες.
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Δηλαδή τι έκανε; 
      ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Η ΥΠ.Ε.Ε. έπραξε ότι απαιτείτο, προχώρησε σε όλες τις ενέργειες με βάση το νόμο. Αυτά προβλέπει η φορολογική νομοθεσία και η υπηρεσιακή τάξη, συγκεκριμένες προθεσμίες και συγκεκριμένες διαδικασίες. Δεν έχω τίποτε άλλο να προσθέσω σ’ αυτό το ζήτημα και δεν πρέπει να προσθέσω. Άμα θέλουμε να διευκολύνουμε την διενέργεια της έρευνας, δεν πρέπει να δημοσιοποιούνται πρόωρα στοιχεία έρευνας που βρίσκονται σε εξέλιξη. Αν θέλουμε, λοιπόν, να υπηρετήσουμε την αλήθεια, δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε άλλο σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα. 
      Όμως ειλικρινά, κυρία συνάδελφε, δεν καταλαβαίνω το ύφος της ερώτησής σας. Πρέπει να σας πω και οφείλω να το πω…
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Πρέπει να ξέρετε ότι κατά νόμο δεν πρέπει να ξέρετε. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Είναι απόρρητη η δουλειά του!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πρόεδρε, αφήστε τον Υπουργό να εκφραστεί με τον τρόπο που εκείνος νομίζει. 
      ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Επιβεβαιώνετε, κύριε Πρόεδρε, αυτά που λέω. Εμείς, λοιπόν, δεν δεχόμαστε σαν παράταξη ούτε μαθήματα εντιμότητας ούτε μαθήματα ήθους, διότι δεν μπορεί με αφορισμούς λαϊκίστικους και με διάφορα τεχνάσματα να ισοπεδώνετε τα πάντα. Όσο και αν προσπαθούν κάποιοι με τεχνάσματα να θολώσουν την εικόνα της Κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατία, όσο και αν προσπαθούν κάποιοι με τεχνάσματα και λαϊκίστικες αιτιάσεις.
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Για τον κ. Μεϊμαράκη λέτε; 
      ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): …να υποκαταστήσουν την πολιτική ατζέντα…
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Μα, κυρία Δαμανάκη, είναι δυνατόν να συνεχίσουμε έτσι; Σας διέκοψε καθόλου ο κ. Μπέζας που μιλούσατε;
      ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): …διότι άλλα είναι τα προβλήματα του ελληνικού λαού και σ’ αυτήν την Αίθουσα οφείλουμε να συζητάμε για τα πραγματικά προβλήματα του ελληνικού λαού. Όσο και αν προσπαθούν κάποιοι, λοιπόν, να θολώσουν την εικόνα και να υποκαταστήσουν την πολιτική ατζέντα, δεν θα το κάνουν, δεν θα επιτρέψουμε εμείς να το κάνουν. Οι πολίτες γνωρίζουν και εμάς, γνωρίζουν και εσάς και επειδή γνωρίζουν εμάς, μας έχουν δώσει πολύ πρόσφατη λαϊκή εντολή. 
      Ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Κουκοδήμος με επιστολή του προς τον κύριο Πρόεδρο της Βουλής στις 31/01/2008 γνωστοποιεί ότι δεν ανήκει στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας. 
      Η επιστολή θα καταχωρίζεται στα Πρακτικά της σημερινής συνεδρίασης και έχει ως εξής:
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εισερχόμαστε στη συζήτηση της δεύτερης με αριθμό 528/29.1.2008 επίκαιρης ερώτησης της Ε΄ Αντιπροέδρου της Βουλής και Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Βέρας Νικολαΐδου προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την κατάσταση στις συνδικαλιστικές οργανώσεις των αναπήρων κ.λπ.
      Αναλυτικότερα η επίκαιρη ερώτηση της κ. Νικολαΐδου έχει ως εξής:
      «Χρόνια τώρα, με τον έναν ή άλλον τρόπο, έχουν δει το φως της δημοσιότητας σοβαρές καταγγελίες για την κατάσταση που επικρατεί στις συνδικαλιστικές οργανώσεις των αναπήρων και ιδιαίτερα για τον τρόπο συγκρότησης και λειτουργίας της λεγόμενης Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.Μ.Ε.Α.).
      Οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας σήμερα και παλιότερα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ενώ την έχουν αναγνωρίσει σαν τη μόνη αντιπροσωπευτική οργάνωση των αναπήρων και των γονιών και κηδεμόνων, την χρηματοδοτούν από μία  σειρά δημόσιους οργανισμούς και διορίζουν εκπροσώπους της σε δεκάδες δημόσιες υπηρεσίες, αρνούνται να θεσπίσουν ένα συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο για τον τρόπο συγκρότησής της για τη διασφάλιση των στοιχειωδών δικαιωμάτων των μελών της.
      Η συντήρηση της παραπάνω κατάστασης από όλες τις κυβερνήσεις φαίνεται τελικά ότι έχει να κάνει με την ολόπλευρη στήριξη από την ηγετική ομάδα της Ε.Σ.Α.Μ.Ε.Α., των αντιλαϊκών αντιαναπηρικών πολιτικών, παρά τα οξυμένα προβλήματα και την εμφανή χειροτέρευση της θέσης των οικογενειών των αναπήρων αυτών που εμφανίζετε πως εκπροσωπεί.
      Ερωτάται ο κύριος Υπουργός: προτίθεται άμεσα να προχωρήσει στην ψήφιση ειδικού συνδικαλιστικού νόμου για τις οργανώσεις των αναπήρων, που να διασφαλίζει ότι μέλη τους γίνονται μόνο αποδεδειγμένα ανάπηροι με αποφάσεις των υγειονομικών επιτροπών οι εκλογές γίνονται σε όλες τις οργανώσεις με την παρουσία δικαστικού εκπροσώπου και με διασφάλιση ισότιμης συμμετοχής όλων των αναπήρων με την καθιέρωση σε όλη την κλίμακα της απλής αναλογικής σαν εκλογικού συστήματος για την ανάδειξη όλων των οργάνων;».
      Στην επίκαιρη ερώτηση θα απαντήσει ο Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Κωνσταντόπουλος. 
      Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε Πρόεδρε, θα πρέπει να τονίσω ότι ο τρόπος συγκρότησης και λειτουργίας της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία όπως και κάθε οργάνωση των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους που λειτουργεί στα πλαίσιο του δημοκρατικού πολιτεύματος της χώρας ρυθμίζεται και προσδιορίζεται από τα καταστατικά τους, τα οποία καταρτίζονται με βάση τον Αστικό Κώδικα της χώρας μας και το σωματειακό δίκαιο. Η ίδρυση αυτών, καθώς και ο τρόπος λειτουργίας τους, βασίζεται στα καταστατικά τους, τα οποία ελέγχονται και εγκρίνονται για τη νομιμότητά τους από την ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Σεβόμενοι την αυτοτέλεια, την αυτοδιάθεση και την αυτοδιαχείριση των οργανώσεων των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους και φυσικά της τριτοβάθμιας οργάνωσής τους, της Ε.Σ.Α.Μ.Ε.Α. της οποίας η συγκρότηση και λειτουργία καθορίζεται από το καταστατικό της, θεωρούμε ότι οποιαδήποτε παρέμβαση σε εσωτερικά της θέματα ακυρώνει τη βούληση των πολιτών με αναπηρία και των γονιών και νόμιμων κηδεμόνων αυτών που μετέχουν στα πανελλαδικά συνέδριά της. 
      Επίσης, στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, αναφορικά με την εγγραφή φυσικών προσώπων μελών στις οργανώσεις της Ε.Σ.Α.Μ.Ε.Α. η απάντηση δίνεται από το ίδιο το καταστατικό της συνομοσπονδίας, το οποίο και στο άρθρο 4 ρητά αναφέρει -αλλά και στα καταστατικά των πρωτοβάθμιων οργανώσεων και των δευτεροβάθμιων των ομοσπονδιών που συμμετέχουν στη συνομοσπονδία- ότι οι οργανώσεις μέλη της Ε.Σ.Α.Μ.Ε.Α. καθώς και τα μέλη αυτών εγγράφουν φυσικά πρόσωπα ως μέλη τους αφού αυτά προσκομίσουν πιστοποιητικό, βεβαίωση, γνωμάτευση από δημόσια υγειονομική επιτροπή ή από άλλη δημόσια αρχή από την οποία να προκύπτει το είδος της αναπηρίας και ο βαθμός αυτής σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία. 
      Σας τα αναφέρω όλα αυτά, γιατί γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι δεν επιθυμούμε -και είναι πολύ σωστό να μην επιθυμεί ο πολιτικός κόσμος- να μπούμε μέσα στα συνδικαλιστικά τόσο των πρωτοβάθμιων οργανώσεων όσο και των δευτεροβάθμιων και των τριτοβάθμιων. Οποιαδήποτε εμπλοκή σε όλα αυτά σημαίνει ότι ανοίγουμε τους ασκούς του Αιόλου και πολύ σύντομα δυστυχώς, εάν το επιχειρήσουμε αυτό με αλλαγή συνδικαλιστικών νόμων. Γιατί ίσως –και το καταλαβαίνω- κάποιοι αδικούνται. Υπάρχει, όμως, μια αυτόνομη οργάνωση στο χώρο σας, η οποία χρόνια αντιπολιτεύεται την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία. Φοβούμαι ότι, αν ανοίξουμε τους ασκούς του Αιόλου σε αυτόν τον ευαίσθητο χώρο, σύντομα θα θερίσουμε θύελλες.
      Η Εθνική Συνομοσπονδία συμμετέχει σε όλα τα διεθνή φόρα και έχει μια ουσιαστική φωνή στο ευρωπαϊκό φόρουμ των ατόμων με αναπηρία. Οι επί μέρους συνομοσπονδίες συμμετέχουν σε αντίστοιχες ευρωπαϊκές ομοσπονδίες και η αναστάτωση η οποία θα δημιουργηθεί, εάν επιχειρήσουμε να αμφισβητήσουμε τη νομιμότητα αυτών των συνδικαλιστικών οργανώσεων, είτε σε πρωτοβάθμια μορφή είτε σε δευτεροβάθμια είτε σε τριτοβάθμια, το κόστος και η ζημία που θα δημιουργηθούν είναι πολύ μεγαλύτερες από το όποιο όφελος υπάρξει, εάν υπάρξει αυτό.
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
      Το λόγο έχει η Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Βέρα Νικολαΐδου.
      ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ (Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι ξέρετε πάρα πολύ καλά ποια είναι σήμερα η κατάσταση στις συνδικαλιστικές οργανώσεις των αναπήρων. 
      Πρέπει να σας πω από την αρχή ότι εμείς δεν λέμε το κράτος να κανονίζει τα των συνδικαλιστικών οργανώσεων, όμως δεν μπορεί μια συνδικαλιστική οργάνωση να χρηματοδοτείται από το κράτος, από τον κρατικό προϋπολογισμό, μέσω Υπουργείων, της Εργατικής Εστίας ή, δεν ξέρω, και ποιων άλλων κρατικών φορέων, την ίδια στιγμή που λόγω οικονομικών δυσχερειών, όπως συνηθίζετε να μας απαντάτε, κλείνουν σχολεία ειδικής αγωγής, ιδρύματα ή υπολειτουργούν ή ξεκινούν τη λειτουργία τους σχεδόν στο τέλος της σχολικής περιόδου. 
      Σας είναι, επίσης, γνωστό –και λέω ότι ξέρετε πολύ καλά την κατάσταση- ότι μόνο την τελευταία δεκαετία έχουν παραιτηθεί τρεις ταμίες της συγκεκριμένης ομοσπονδίας. Εγώ δεν θέλω να το συνδυάσω με αυτά που αυτές τις ημέρες παρακολουθούμε, όμως δεν μπορεί να χρηματοδοτείται κάποιος από το κράτος και να μην ισχύουν τα πιο απλά, τα αυτονόητα. 
      Και τι εννοώ; Πρώτα από όλα, ξέρετε ότι, με βάση το καταστατικό τους, όποιος δηλώσει ανάπηρος εγγράφεται, χωρίς να προσκομίσει κάποια δικαιολογητικά από υγειονομική επιτροπή. Και μη μου πείτε ότι αυτό το έχουμε επινοήσει εμείς ή κάποιοι ανάπηροι, γιατί θα σας πω ένα απλό παράδειγμα. Στις τελευταίες εκλογές, στο τελευταίο τους συνέδριο, από το Νομό Κιλκίς ψήφισαν χίλιοι τετρακόσιοι εβδομήντα τρεις ανάπηροι και έβγαλαν εβδομήντα πέντε αντιπροσώπους μέσα σε επτά ώρες. Ειλικρινά, κάνοντας έναν πρόχειρο υπολογισμό, βγάζω ότι οι ανάπηροι ψήφιζαν ανά είκοσι εννέα δευτερόλεπτα ο  καθένας! Και το λέω αυτό, ότι δηλαδή βγήκαν εβδομήντα πέντε ανάπηροι, για να δείξω –και επιμένω ότι σας είναι γνωστή η κατάσταση- ότι η όλη εικόνα στο συνδικαλιστικό αυτό κίνημα δεν είναι πραγματική. Δεν χρησιμοποιώ αυτές τις εκφράσεις, αλλά θα μου επιτρέψετε να πω ότι είναι μια εικόνα–μαϊμού. Δεν μπορεί να βγάζει το Κιλκίς εβδομήντα πέντε αντιπροσώπους και να έχει ολόκληρη η Λάρισα δέκα ή η Μεσσηνία τέσσερις αντιπροσώπους. Αυτά έγιναν στο τελευταίο συνέδριο.
      Όποιος δηλώσει, λοιπόν, ότι είναι ανάπηρος εγγράφεται. Και ας μη σας πω για το θέμα των διαβητικών. Το 25% του πληθυσμού μας είναι διαβητικοί, δεν είναι ανάπηροι. Από όσο ξέρω, με βάση την ιατρική επιστήμη και την ελληνική νομοθεσία, γενικά εάν δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο που να αποδεικνύει ότι πράγματι είναι ανάπηρος ένας διαβητικός, δεν είναι όλοι οι διαβητικοί ανάπηροι.
      Η κατάσταση είναι γνωστή, βολεύει. Και βολεύει, γιατί η συγκεκριμένη διοίκηση και με εσάς δεν έχει πρόβλημα και με τους προηγούμενους δεν είχε πρόβλημα και το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα έχει και με κάποιους επόμενους. Και δεν έχει διότι έχουν μια σειρά όχι από αποδοχές και προνόμια αλλά προσλήψεις και ακούγονται διάφορα. 
      Τι ζητάμε εμείς; Ούτε ζητάμε να κλείσετε κανέναν στη φυλακή, αλλά να γίνουν τουλάχιστον ένα - δύο βήματα για να εξασφαλίσουν τα πιο απαραίτητα. Ποια είναι αυτά; Δεν λέμε να βγάλετε καινούργιο νόμο. Ας επεκταθεί όμως ο ν. 1264. Είναι η μόνη συνδικαλιστική ομάδα ενός κοινωνικού κομματιού που δεν ελέγχεται. Ας γίνει μια επέκταση από τον κρατικό προϋπολογισμό που χρηματοδοτείται. Και βέβαια όλα αυτά τα αφήνετε να συνεχίζονται όπως έχουν γιατί είναι γνωστό ότι θέλετε να  προχωρήσετε στον κοινωνικό εταιρισμό, δηλαδή να απαλλάξετε το κράτος από την ευθύνη του, από την ευθύνη που πρέπει να έχει απέναντι στα άτομα με αναπηρίες σε σχέση με την υγεία, την παιδεία, την ειδική αγωγή και φυσικά την κοινωνική πρόνοια. Γι’ αυτό χρηματοδοτείτε όχι μόνο τους ιδιώτες αλλά και άλλες οργανώσεις για να παρέχουν δήθεν κάποιες υπηρεσίες ενώ είναι στην ευθύνη του κράτους.
      Σας ενοχλούν οι κινητοποιήσεις και το ότι κάποιοι προσπαθούν όχι να αλλάξουν την κατάσταση αλλά να εξασφαλίσουν στους ανάπηρους και στις οικογένειές τους τα πιο απαραίτητα και να μην υπάρχει αυτή η εξάρτηση ούτε από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες αλλά ούτε και από οποιονδήποτε άλλο μεσάζοντα. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κυρία Νικολαϊδου, γνωρίζετε πολύ καλά, είστε βαθιά γνώστης των τεκταινομένων στο αναπηρικό και στο γονεϊκό κίνημα της χώρας μας. Θέλω να ξέρετε ότι η Κυβέρνηση, η κάθε Κυβέρνηση οφείλει να συνεργάζεται με την εκάστοτε ηγεσία του αναπηρικού και του γονεϊκού κινήματος, όπου κι αν βρίσκεται αυτή πολιτικά. Και ξέρετε πολύ καλά ότι το 95% τουλάχιστον της εκτελεστικής γραμματείας της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία δεν ανήκει στον πολιτικό μας χώρο. 
      Παρ’ όλα αυτά, έχουμε υποχρέωση να συνεργαστούμε. Αλίμονο εάν δεν το κάνουμε αυτό. Αλίμονο εάν και στο αναπηρικό κίνημα βάλουμε πολιτικές ταμπέλες, ετικέτες και το ετικετοποιήσουμε και αυτό. Αλίμονό μας. Από την πρώτη στιγμή, γνωρίζοντας την πολιτική τους τοποθέτηση, συνεργαστήκαμε. Αυτό έγινε γνωρίζοντας παράλληλα ότι όσον αφορά τη χρηματοδότηση των οργανώσεων της Ε.Σ.Α.Μ.Ε.Α. και τις ιδίας –θεωρώ ότι θα πρέπει να είστε ενήμεροι κι εσείς και η Εθνική Αντιπροσωπεία- αυτή βασίζεται στον πρότυπο κανόνα «18» του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και σε θεσπισμένους νόμους του κράτους. Ο κανόνας «18» του Ο.Η.Ε. ρητά προβλέπει ότι τα κράτη πρέπει να αναγνωρίζουν το δικαίωμα των οργανώσεων των ατόμων με αναπηρία, να εκπροσωπούν τα άτομα με αναπηρία σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Για το λόγο αυτό στον ίδιο κανόνα αναφέρεται ότι τα κράτη πρέπει να ενθαρρύνουν και να στηρίζουν οικονομικά και με άλλους τρόπους τη συγκρότηση και ενδυνάμωσή τους.
      Τι θέλετε να κάνουμε; Να μπούμε και στον τρόπο εκλογής των μελών στις πρωτοβάθμιες οργανώσεις όταν οι δικαστικοί αντιπρόσωποι με ευθύνη των Πρωτοδικείων δυστυχώς απουσιάζουν; Και δυστυχώς το φαινόμενο του Κιλκίς δεν είναι μόνο στο Κιλκίς. Ναι, συμφωνώ μαζί σας. 
      ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ (Ε’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Αν συμφωνείτε μαζί μας, κάντε κάτι. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Συμφωνώ μαζί σας, αλλά τι πρέπει να κάνουμε; Να κάνουμε μία παρεμβατική πολιτική μέσα στις πρωτοβάθμιες οργανώσεις, στους τρόπους εκλογής; Οι ενεργοί πολίτες της χώρας πρέπει να πάρουν αυτή τη κατάσταση στα χέρια τους, να μπουν μέσα στις πρωτοβάθμιες οργανώσεις, να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και την ουσιαστική αντιπροσώπευσή τους μέσα στις πρωτοβάθμιες οργανώσεις, στις δευτεροβάθμιες οργανώσεις και στις τριτοβάθμιες. Θέλετε, δηλαδή, να αμφισβητήσουμε την ηγεσία του αναπηρικού κινήματος της χώρας μας, τον επίσημο συνομιλητή μας, τον επίσημο κοινωνικό εταίρο μας με το οποίο συνομιλούμε και ο οποίος παράλληλα είναι και μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Φόρουμ για τα άτομα με αναπηρία; 
      Σας είπα ότι αυτή η οδός είναι εύκολη. Πολλές φορές πολλοί μας κλείνουν το μάτι να μπούμε σ’ αυτή τη λογική, σ’ αυτήν την πολιτική. Δυστυχώς, αν μπούμε σήμερα σ’ αυτή τη πολιτική να «ελέγξουμε» τις πρωτοβάθμιες οργανώσεις, να αλλάξουμε τους συνδικαλιστικούς νόμους, πολύ φοβάμαι ότι αυτή η πολιτική οδηγεί σε αδιέξοδα, δεν οδηγεί πουθενά. Χρειάζεται η πολιτική της συνεργασίας, της ουσιαστικής συνεργασίας με το αναπηρικό κίνημα, χωρίς ταμπέλες, χωρίς ετικέτες, χωρίς τίποτα από όλα αυτά που μας πληγώνουν και ανήκουν στο χθες. Κοιτάμε μπροστά, συνεργαζόμαστε με το αναπηρικό κίνημα. Δεν μας ενδιαφέρει πού ανήκει πολιτικά. Μας ενδιαφέρει μόνο και θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα είναι όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτικό των αναπήρων και προς αυτήν την κατεύθυνση δουλεύουμε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε πάρα πολύ, κύριε Υπουργέ.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι πέντε μαθήτριες και μαθητές, καθώς και δύο συνοδοί δάσκαλοι από το 14ο Δημοτικό Σχολείο Κέρκυρας. 
        Η Βουλή τους καλωσορίζει. Τους εύχεται «καλές σπουδές» και τους πληροφορούμε ότι παρακολουθούν συνεδρίαση κοινοβουλευτικού έργου κι εδώ υπάρχουν οι ερωτώντες Βουλευτές και οι ερωτώμενοι Υπουργοί.                     
        (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Εισερχόμαστε τώρα στη συζήτηση της τρίτης με αριθμό 522/29-1-2008 επίκαιρης ερώτησης του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Φώτιου Κουβέλη προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με τον αποκλεισμό των νέων από την εκπαίδευση που προέρχονται από τα χαμηλά οικονομικά στρώματα κ.λπ.. 
      Αναλυτικότερα η επίκαιρη ερώτηση του κ. Κουβέλη έχει ως εξής:
      «Πρόσφατη έρευνα του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Κ.Α.Ε.Π.) της Γ.Σ.Ε.Ε. κατέδειξε ότι η εκπαίδευση στην Ελλάδα παραμένει ταξική και περιφερειακά άνιση, αφού οι περισσότεροι φοιτητές προέρχονται από εύπορες οικογένειες, ενώ ο αριθμός αυτών που προέρχονται από τα πολυπληθέστερα λαϊκά στρώματα είναι αναλογικά εξαιρετικά χαμηλός. Η δυσαναλογία δε αυτή αντί να μειώνεται, σύμφωνα με την έρευνα, συνεχίζει  να διευρύνεται.
      Οι γνωστές πάγιες διακηρυγμένες κυβερνητικές θέσεις για την εκπαίδευση-παιδεία, ότι:
1. «Αποτελεί πρώτη κυβερνητική προτεραιότητα» και ότι
      2. «Η καλύτερη επένδυση για μια χώρα είναι στην εκπαίδευση» φαίνεται ότι παραμένουν μόνο σε υποσχεσιακό  και διακηρυκτικό επίπεδο, αφού το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα για δωρεάν παιδεία είναι διαπιστωμένο ότι δεν εξασφαλίζει την ύπαρξη ίσων ευκαιριών για την πρόσβαση στα Α.Ε.Ι. των χαμηλών οικονομικών και κοινωνικών στρωμάτων της χώρας.
      Επειδή σύμφωνα με την εν λόγω έρευνα το ισχύον προνομιακό εκπαιδευτικό σύστημα οδηγεί όχι μόνο σε εκπαιδευτικές αλλά και σε κοινωνικές ανισότητες και κοινωνικούς αποκλεισμούς,
      Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
      Ποια είναι η θέση του αναφορικά με το περιεχόμενο και τις διαπιστώσεις της εν λόγω έρευνας που αναφέρεται στον ευαίσθητο τομέα της εκπαίδευσης, που αποτελεί και το θεμελιακό μέγεθος για τη μακροχρόνια οικονομική ανάπτυξη της χώρας;
      Ποια συγκεκριμένα μέτρα προτίθενται να λάβουν, προκειμένου με την εθνική εκπαιδευτική πολιτική να ενισχυθούν τα οικονομικά ασθενή νοικοκυριά και οι περιοχές που μειονεκτούν, ώστε η εκπαίδευση να καταστεί δημόσιο αγαθό;»
      Στην επίκαιρη ερώτηση του κ. Κουβέλη θα απαντήσει ο Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ανδρέας Λυκουρέντζος.
      Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
      Εκλεκτέ κύριε συνάδελφε, μου δώσατε την ευκαιρία να ασχοληθώ με την συγκεκριμένη έρευνα. Η εικόνα την οποία παρουσιάζει η έρευνα δεν είναι αυτή ακριβώς η οποία ισχύει στη χώρα μας σε ό,τι αφορά το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Η πραγματική κατάσταση είναι διαφορετική σε πολλές πλευρές της έρευνας αυτής. Για παράδειγμα, το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι δημόσια παιδεία για όλους και φιλοδοξία της Κυβέρνησής μας είναι να δημιουργήσουμε πολλές και ίσες ευκαιρίες για όλους μετά την αποφοίτησή τους, με μια πολιτική η οποία εκκινεί από το χώρο της εκπαίδευσης και εξελίσσεται στο χώρο της οικονομίας και της ανάπτυξης. 
      Βεβαίως η έρευνα εντοπίζει αδυναμίες, οι οποίες προφανώς έρχονται από το παρελθόν, αδυναμίες οι οποίες δεν θεραπεύτηκαν με τους μύθους και τις ουτοπίες οι οποίες καλλιεργήθηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες, ούτε με τους γενικόλογους προβληματισμούς, όπως «όλοι οι νέοι στα πανεπιστήμια» ή «δημόσια παιδεία για όλο το λαό», πράγματα τα οποία όταν δεν συγκεκριμενοποιούνται και δεν μεταφράζονται σε πολιτική δεν βοηθούν το γενικό στρατηγικό στόχο, που πράγματι είναι δημόσια παιδεία για όλους και μόρφωση για όλα τα παιδιά του ελληνικού λαού. 
      Εμείς επιμένουμε ότι η καλύτερη επένδυση μιας χώρας γίνεται στον τομέα της παιδείας, και προσπαθούμε γι’ αυτό κάτω από αντίξοες οικονομικές συνθήκες, κάτω από μια βαριά κληρονομιά, η οποία έρχεται από το παρελθόν, με στρεβλώσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με υποβαθμισμένη τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και πολλές άλλες αδυναμίες. 
      Απόδειξη προς τούτο είναι το πλούσιο νομοθετικό έργο της περιόδου 2004-2007, με το οποίο η κ. Γιαννάκου και οι συνάδελφοί μας προκάτοχοι Υπουργοί προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν όλες αυτές τις αδυναμίες, τις ανάγκες και τις στρεβλώσεις. Αναφέρω επιγραμματικά ότι σπεύσαμε να αντιμετωπίσουμε ανάγκες για την αναβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, την εφαρμογή της καινοτομίας της πληροφορικής σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Διευρύναμε το ωράριο λειτουργίας των ολοήμερων σχολείων και ιδρύσαμε ολοήμερα ειδικά σχολεία. 
      Έχουμε επιχειρήσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση, αλλά το σημαντικότερο το οποίο έχω να σας ανακοινώσω –το είπε προ ημερών και ο Υπουργός κ. Στυλιανίδης- είναι από το Ε.Π.Ε.Α.Ε.Κ. το χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα από την τρίτη προγραμματική περίοδο. Το Υπουργείο μας βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσει ότι έχουμε απορροφήσει στις 31.12.07 το 78,8% των πόρων και με την εφαρμογή του συστήματος ν+2 πιστεύουμε ότι θα πάμε σε μια πλήρη απορρόφηση των πόρων.
      Να θυμίσω επίσης την πολιτική μας για την διά βίου εκπαίδευση και επιτρέψτε μου να αναφέρω τη θεαματική άνοδο, αλλαγή σε ό,τι αφορά τον εξοπλισμό των σχολείων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, η οποία από 0,9% έχει φθάσει στο 55% σε ό,τι αφορά τις νέες τεχνολογίες, της δευτεροβάθμιας από 59% στο 100% και πολλά άλλα στοιχεία τα οποία δεν θέλω να παραθέσω γιατί θα γίνω κουραστικός με τους αριθμούς.
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα  καταλαμβάνει η Ε’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ)
      Πάντως η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι Κυβέρνηση όλων των Ελλήνων, του συνόλου του ελληνικού λαού, δεν πιστεύει σε διακρίσεις, δεν πιστεύει σε διαχωρισμούς αλλά αντίθετα εργαζόμαστε για την κοινωνική συνοχή, την κοινωνική πρόοδο, την οικονομική ανάπτυξη. 
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Φώτης Κουβέλης.
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Υπουργέ, μην προσπαθείτε να απαξιώσετε μια έρευνα και συγκεκριμένα την έρευνα του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της Γ.Σ.Ε.Ε., διότι σας βεβαιώνω ότι είναι εξαιρετικά έγκυρη. Και μπορείτε να απευθυνθείτε σε ειδικούς και είμαι βέβαιος ότι θα βεβαιώσουν και αυτοί την εγκυρότητα της συγκεκριμένης έρευνας. 
      Η έρευνα αυτή, κύριε Υπουργέ, έχει γίνει σε έξι χιλιάδες πεντακόσια πενήντα πέντε ελληνικά νοικοκυριά με δεκαεπτά χιλιάδες τριακόσια ογδόντα έξι μέλη. Και ξέρετε τι βεβαιώνει; Ότι από τους φτωχούς στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα οι μη φτωχοί είναι 7,7 φορές, κυρία Πρόεδρε, περισσότεροι από τους φτωχούς. Οι με μεταπτυχιακό μη φτωχοί –και αντιλαμβάνεστε, κύριε Υπουργέ, πώς ορίζεται η έννοια του φτωχού- είναι είκοσι τέσσερις φορές περισσότεροι από τους αντίστοιχους φτωχούς. 
      Θέλετε και άλλα στοιχεία; Το 83,7% των φτωχών είναι αναλφάβητοι ή έχουν πάει σε μερικές τάξεις του δημοτικού ή και του γυμνασίου, ενώ οι αναλφάβητοι, ίσως με μερικές τάξεις επίσης στο δημοτικό και στο γυμνάσιο, που δεν είναι φτωχοί, είναι 47,3%. Αν αυτό δεν προσδιορίζει την ταξικότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, τότε ειλικρινά δεν μπορώ να αντιληφθώ τι είναι εκείνο που γεννάει αυτές τις ανισότητες με ένα αγαθό το οποίο είναι δημόσιο και το αγαθό αυτό είναι προφανές ότι έχει σχέση με την εκπαίδευση, πολύ δε περισσότερο με την παιδεία. Και η εκπαίδευση από δημόσιο αγαθό γίνεται πλέον προνόμιο των ευπόρων. 
      Όλα αυτά τα οποία αναφέρατε αποτελούν επιφάσκοντα στοιχεία και δεν αφορούν, κύριε Υπουργέ, στην οικονομική δομή της εκπαίδευσης, η οποία έχει σχέση όχι μόνο με πόσα χρήματα διατίθενται αλλά πως διατίθενται, πως διαρθρώνεται το σύνολο των εκπαιδευτικών βαθμίδων και ποιος ο ετεροκαθορισμός της οικονομικής πραγματικότητας της ελληνικής κοινωνίας, η οποία προσδιορίζεται από τις μεγάλες ανισότητες και έχει το 25% -σύμφωνα και με παραδοχή κυβερνητική- των συμπολιτών μας να ζουν κάτω από τα όρια της βιωσιμότητας, δηλαδή να ζουν στο ασφυκτικό πλαίσιο της φτώχειας.
      Όλα τα άλλα που είπατε δεν είναι τίποτε άλλο παρά τα εξωτερικά στοιχεία κάποιων ενεργειών σας, οι οποίες αφορούν όχι στον πυρήνα, στον οικονομικό πυρήνα της εκπαίδευσης. Και είμαι βέβαιος ότι δεν πρέπει να σας διαφεύγει ότι η παρεχόμενη εκπαίδευση δεν είναι ένα μονοσήμαντο μέγεθος, αλλά ετεροκαθορίζεται από πλειάδα άλλων μεγεθών και στοιχείων με κυρίαρχο αυτό της οικονομικής πραγματικότητας. Και αυτό απαιτεί αλλαγή πορείας, άλλον ιδεολογικό -με την ευρύτητα του όρου- προσανατολισμό αναφορικά με την αντιμετώπιση αυτών των συγκλονιστικών ανισοτήτων που καταγράφονται στο χώρο της εκπαίδευσης. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ. 
      Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Παιδείας κ. Λυκουρέντζος. 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. 
      Δεν έχω καμμία διάθεση να υποβαθμίσω τη σημασία της έρευνας, αλλά ως πολιτικός επιστήμων έχω δικαίωμα να έχω και εγώ τις δικές μου εκτιμήσεις. Η επίσημη πολιτική του Υπουργείου το οποίο εκπροσωπώ είναι ότι στηρίζει το συγκεκριμένο κέντρο της Γ.Σ.Ε.Ε., το Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής, διότι προγράμματα επιμόρφωσης γίνονται υπό την ευθύνη και την  καθοδήγηση του Υπουργείου μας. 
      Σε ό,τι αφορά τώρα το γεγονός ότι το 25% του ελληνικού λαού, όπως λέτε, ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, φαίνεται ότι ο Σοσιαλισμός είκοσι πέντε ετών στην Ελλάδα δεν μπόρεσε να δημιουργήσει την ευημερία την οποία είχε υποσχεθεί. 
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Καλά, αυτό πιστεύετε ότι αποτελεί απάντηση σε αυτό που σας ρώτησα; 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Σε ό,τι αφορά τώρα συγκεκριμένα νούμερα τα οποία έχουν να κάνουν με στοιχεία της έρευνας, ιδιαίτερα για το νότιο Αιγαίο, το οποίο προσφάτως επεσκέφθην, θα πω τα εξής: Έχω εδώ την αναλογία μαθητών και εκπαιδευτικών για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση στα Δωδεκάνησα και τις Κυκλάδες. Θα σας δώσω ένα στοιχείο. Στη Σχοινούσα έντεκα μαθητές, έντεκα καθηγητές. Στη Δονούσα πέντε μαθητές, οκτώ καθηγητές. Έχω και πολλά άλλα τέτοια στοιχεία που δείχνουν ότι το Υπουργείο Παιδείας εξαντλεί τις δυνατότητές του να είναι κοντά. Παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε τις αντίξοες συνθήκες οι οποίες υπάρχουν, ενισχύουμε την προσπάθεια η οποία εκπληρώνει την εκπαιδευτική διαδικασία, στηρίζουμε τους μαθητές, στηρίζουμε κάθε ακριτική γωνιά της χώρας, για να μπορέσουν να συμμετάσχουν ισότιμα στην εκπαιδευτική μας διαδικασία και σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. 
      Σε αυτό που είπατε, το ιδεολογικό ή μη ιδεολογικό στοιχείο, σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης, έχω κάνει έναν πίνακα ο οποίος έχει στοιχεία της EUROSTAT του 2007 με το δημόσιο χρέος χωρών, προηγμένων στο εκπαιδευτικό τους σύστημα και τις δημόσιες δαπάνες για την υγεία.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
      Επειδή ο χρόνος δεν επαρκεί θα σας δώσω τρία στοιχεία: Δανία, 30,3% δημόσιο χρέος, 8,4% δαπάνες για την παιδεία. Φιλανδία 39,2% δημόσιο χρέος, 6,4% δαπάνες για την παιδεία. Ελλάδα 95,3% δημόσιο χρέος, 3,5% δαπάνες για την παιδεία. Δεν είναι στοιχεία δικά μου. Η EUROSTAT και ο Ο.Ο.Σ.Α. μας δίνει αυτά τα στοιχεία. Συνεπώς, αντιλαμβάνεστε ότι αν δεν είχαμε το βάρος της καταβολής 36.000.000.000 ευρώ φέτος από τον Προϋπολογισμό για δάνεια και τόκους, θα ήμασταν περισσότερο γενναιόδωροι για την αντιμετώπιση των αναγκών της εκπαίδευσης. 
      Αλλά η Ελλάδα της περιφέρειας έχει και τη δική της υπερηφάνεια. Πρωταγωνιστεί η περιφέρεια σε επιτυχίες εισαγωγής των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η πατρίδα μου διακρίνεται γι’ αυτό και πολλές άλλες περιοχές. Διακεκριμένοι επιστήμονες διαπρέπουν στο εξωτερικό που προέρχονται από την ελληνική περιφέρεια και από οικογένειες κοινωνικών κατηγοριών με χαμηλά εισοδήματα. 
      Εν πάση περιπτώσει, δέχομαι αυτό το οποίο είπατε. Είναι ανάγκη να συναντηθούμε για τα σημαντικά της εκπαίδευσης, για να κάνουμε πολλά σημαντικά, κρίσιμα βήματα εμπρός για την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος και τη διεύρυνση των δυνατοτήτων συμμετοχής στην εκπαιδευτική διαδικασία κάθε νέας και κάθε νέου από οποιοδήποτε σημείο της πατρίδας  μας. 
      Σας ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ. 
      Στο σημείο αυτό ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της 
      ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
      Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου της πρότασης νόμου, αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Εισαγωγή του μαθήματος «Περιβαλλοντική Συνείδηση και Ευθύνη» στη θεσμοθετημένη Εκπαίδευση» 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πρόταση αυτή εμπίπτει στους περιορισμούς της παραγράφου 3, του άρθρου 73 του Συντάγματος. 
      Θέλω να υπενθυμίσω στους κυρίους συναδέλφους ότι σύμφωνα με τη διάταξη αυτή του άρθρου 73, παράγραφος 3, δεν εισάγεται για συζήτηση πρόταση  νόμου, εφόσον συνεπάγεται εις βάρος του δημοσίου, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, δαπάνες ή ελάττωση εσόδων ή της περιουσίας τους, για να δοθεί μισθός ή σύνταξη ή γενικά όφελος σε κάποιο πρόσωπο. 
      Πρέπει να σας πω, όμως, ότι η πρακτική την οποία ακολουθούμε όλα αυτά τα χρόνια είναι να συζητούμε αυτές τις προτάσεις νόμου, χωρίς να προχωρούμε σε ψηφοφορία. Τις εισάγουμε, γιατί έτσι δίνεται η δυνατότητα με τη συζήτηση στη Βουλή, στα κόμματα, σε όλους τους Βουλευτές, αλλά και στην Κυβέρνηση, να πάρουν θέση σε σοβαρά ζητήματα στα οποία αναφέρονται και επιχειρούν να ρυθμίσουν οι προτάσεις νόμου, όπως κάνει και η παρούσα.
      Επίσης, πριν δώσω το λόγο στον εισηγητή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βαΐτση Αποστολάτο, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι για τη συζήτηση έχουν οριστεί οι εξής Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι:
      Από το Γενικό Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας κ. Ιωάννη Τραγάκη, ο Βουλευτής κ. Νικόλαος Δένδιας. 
      Από το Γραμματέα του Προεδρείου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ρέππα, ο Βουλευτής κ. Μάρκος Μπόλαρης. 
      Και από τον Πρόεδρο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλαβάνο ορίζεται ως ειδικός αγορητής ο Βουλευτής κ. Αναστάστιος Κουράκης. 
      Το λόγο έχει ο κ. Αποστολάτος.     
      ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. 
      Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ομολογώ ότι θεωρώ πολύ λυπηρό και απογοητευτικό όχι μόνο το ότι για λόγους οικονομικούς ξέφυγε η κουβέντα –βέβαια, θεωρώ τιμητικό το ότι μπορούμε να μιλάμε- αλλά επαναλαμβάνω είναι κυριολεκτικά απογοητευτικό το γεγονός ότι δεν μπορούμε να συγκεντρωθούμε εδώ μέσα πολλοί και να συζητήσουμε. Ευχαριστώ, λοιπόν, πάρα πολύ -και πρέπει να πω ότι το θεωρώ πολύ τιμητικό- το ότι παρευρίσκονται στην Αίθουσα οι παρόντες συνάδελφοι για ένα θέμα που αφορά το περιβάλλον, δηλαδή όλους μας. 
      Το θέμα για το οποίο έγινε η εισήγηση του σχεδίου νόμου, δηλαδή για την περιβαλλοντική αγωγή, αφορά όχι μόνο την εθνική κληρονομιά του πλανήτη, αλλά την επιβίωσή μας, κυρίως μάλιστα μέσα απ’ αυτό που εισηγήθηκα, μέσα από ένα modus vivendi που θα το αφήσουμε –γιατί κάποια στιγμή πιστεύω ότι θα γίνει- στην επόμενη γενιά. 
      Στο πλαίσιο, λοιπόν, της πρότασης νόμου που εισηγούμαστε, κάναμε πρόταση για την εισαγωγή της αγωγής μαθήματος για περιβαλλοντική συνείδηση και ευθύνη, ως αγωγής μέτρων, τρόπων και συμπεριφορών που στο άρθρο 1 αναφέρονται ως μάθημα με τίτλο «Περιβαλλοντική Συνείδηση και Ευθύνη», ως είθισται στη θεσμοθετημένη εκπαίδευση που έχουμε. 
      Σκοπός δεν ήταν απλώς να ταράξουμε τα νερά, όπως πολύ σωστά ένας συνάδελφος αγαπημένος σημείωσε, αλλά να γίνει κάτι χρήσιμο, όσο ακόμα προλαβαίνουμε, για να υπάρχει ένα ανθρωπινά βιώσιμο μέλλον και οπωσδήποτε ένα παρόν. 
      Δεν πρόκειται για «πυροτέχνημα», όπως επίσης άκουσα, αλλά για κάτι ουσιαστικά μεγάλο –θεωρώ εγώ- για την επιβίωσή μας και μάλιστα για την ποιοτική, όσο επιτρέπεται ακόμα να το λέμε. 
      Και ο αξιότιμος κύριος Υπουργός που παρευρίσκεται εδώ, παρά το γεγονός ότι μας ενημέρωσε για την εφησυχασμένη άποψη αντιπροσωπείας εκπαιδευτικών οι οποίοι θεωρούν ότι είναι ικανοποιημένοι για το «όπου» και «όπως» υπάρχει αυτού του είδους το μάθημα, εκείνος ευτυχώς -και προς τιμήν του- μας δήλωσε ότι επιθυμεί να κάνει ένα πρώτο ουσιώδες και έμπρακτο βήμα προς τη λύση του περιβαλλοντικού προβλήματος ως αγωγή –ευήκοον ους ο ίδιος επί του παρόντος- και με την αισιοδοξία της επίτευξης για κάτι καινούριο και ουσιαστικό. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα προβλήματα που αφορούν το περιβάλλον μας, τη γη μας, τα γνωρίζουμε όλοι πάρα πολύ καλά και τα έχουμε αναφέρει πάρα πολλές φορές σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα. Δεν θα τα αναφέρω λοιπόν ξανά, προκειμένου να μην σας κουράσω. Ωστόσο, θα περιοριστώ στο πιο πρόσφατο σήμα κινδύνου που δόθηκε για τους ταχύτατους ρυθμούς εξάλειψης και αφανισμού των αμφιβίων που ήταν και πρόγονοί μας, η οποία μάλιστα εξάλειψη παρατηρείται σε ολοένα και περισσότερα σημεία του πλανήτης και προειδοποιεί για μια σιωπηλή άνοιξη, δηλαδή για μια άνοιξη που δεν θα ακούμε ήχους, ακόμα και από βατράχια. 
      Παρά το γεγονός ότι το επιστημονικό ενδιαφέρον και το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για την προστασία του περιβάλλοντος και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας έχει φτάσει σε ένα ασύγκριτο επίπεδο -και το αναφέρω αυτό παρενθετικά- αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι ενώ όλοι νιώθουμε την ανάγκη να διατρανώσουμε την επιθυμία μας να κάνουμε πράγματα για την αντιμετώπιση της κρίσης, ουσιαστικά λειτουργικά παραμένουμε άπραγοι. 
Γιατί; Λόγω κακοδιαχείρισης και αδιαφορίας στην ουσία και κυρίως, απληστίας, απληστίας ορισμένων απαίδευτων.
      «Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω». Αυτή είναι -και αν θέλετε- η αρχή στην οποία στηρίχθηκα για να προτείνω εγώ που, σε κάποια φάση, ήμουν και είμαι υποψιασμένος για την «οικολογική μανία» που χαρακτηρίζει την εποχή μας. Θα το αναφέρω μετά.
      Έχετε αντιληφθεί ότι κινδυνεύουμε άμεσα να μείνουμε στην ιστορία με τη λαίλαπα των συγκυρίων, ως μια ιστορία πολιτικών που δεν έχουμε κάνει τίποτα και η Κυβέρνηση ως μια κυβέρνηση των μεγάλων λόγων και των χαμένων ευκαιριών. Μιλάω μόνο για το περιβάλλον εγώ.
      Η συναίσθηση αυτού του προβλήματος και η συνειδητότητα, κυρίως, της απειλής μας υποχρεώνει να υιοθετήσουμε ένα νέο τρόπο ζωής, με συνειδητές επιλογές οικολογικού τύπου -τώρα θα πω εγώ- και φιλικές προς το περιβάλλον, όπως λέμε, ώστε να μην θεωρητικολογούμε απλώς. Είναι ανάγκη να κάνουμε άμεσα κάτι, ώστε αυτή η συνείδηση να αποδειχθεί χρήσιμη και αποτελεσματική. Πρέπει να πάψει αυτή η αυτοκαταστροφή να αναδεικνύεται ως πολιτική επιλογή τελικά. Γιατί περί αυτοκαταστροφής πρόκειται, όταν παρατηρείται τέτοιου είδους αδιαφορία για το περιβάλλον, το νερό, την γη, την ίδια τη ζωή, εμάς.
      Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Ύβο ντε Πόε, που υπήρξε πρωταγωνιστής και ήρωας στη διάσκεψη που έγινε στο Μπαλί από τον Ο.Η.Ε. Είπε χαρακτηριστικά στις εταιρείες: «Ζητάτε από τον πλανήτη να γυρίσει πλευρό και να συνεχίσει να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου». Με τέτοια στάση τίποτα δεν θα γίνει και θα βρεθούμε χωρίς λύσεις και χωρίς πολιτική βούληση για τολμηρά μέτρα. Είναι αυτός που πίστευε ότι με την ύφεση θα είχαμε γίνει πιο τολμηροί. Και δεν γίναμε.
      Η προστασία της φύσης και της ζωής μας, κατ’ επέκταση, θα σας θυμίσω από τους αρχαίους προγόνους μας ότι ξεκινά από τους ίδιους εμάς. Επαναλαμβάνω ότι είναι ζήτημα του δικού μας τρόπου ζωής, της όποιας νοοτροπίας μας διέπει και πρέπει σίγουρα να αλλάξει. Γνωρίζουμε όλοι πώς γίνονται οι αλλαγές, αλλά συμφωνούμε, βέβαια, ότι η σωστή διαπαιδαγώγηση είναι ένας πολύ καλός δρόμος. Εγώ λέω ότι είναι ο καλύτερος δρόμος.
      Κατ’ επέκταση, όλα μας οδηγούν και σε μια νέα ηθική για το περιβάλλον, αν συμφωνείτε και μια νέα αισθητική, θα έλεγα. Και αυτό το τελευταίο αφορά τα πάντα και το θεωρώ μείζον σε μια χώρα που το κάλλος ήταν θεός. Απαιτείται μια ουσιώδης και συνεπής -επιτρέψτε μου να πω- πολιτικοποίηση της ηθικής ή και το αντίθετο, που μπορεί να οδηγήσει στην αλλαγή αυτή που ευαγγελίζομαι και εγώ. Εδώ είναι που απαιτείται η πολυδιαφημισμένη ισχυρή πολιτική βούληση, για να επιτευχθεί ένα ρεαλιστικό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού και προσαρμογής σε αυτή τη νέα εποχή. Διότι, δυστυχώς, όσο και αν φοβόμαστε να το παραδεχθούμε, ο νέος σημερινός πολιτισμός, γέννημα της περιρρέουσας και, δυστυχώς, ισχύουσας -έμπρακτα- νοοτροπίας έχει κάνει τη δουλειά προσωρινή, τη ζωή προσωρινή και τον άνθρωπο προσωρινό στην κυριολεξία.
      Το μόνο που δεν είναι προσωρινό είναι -διάβαζα- η αλαζονεία αυτών που κυβερνούν. Και υπάρχουν σημεία και σημάδια για τούτο. «Το κακό», έλεγε ο συγγραφέας, «ξαναγεννιέται κάθε πρωί, κάθε πρωί δεν πεθαίνει ποτέ.» Αντιμετωπίζεται, όμως; Με την παιδεία, πιστεύω ναι. Πιστεύουμε όλοι πως ναι. Και η πρόταση που λέγεται παιδεία, γενικότερη, βεβαίως και όχι με τη στείρα έννοια ενός στεγνού μαθήματος, όπως είπαν άλλοι συνάδελφοι, αλλά ό,τι αυτή συνεπάγεται, με τη συνεπικουρία των πάντων και των καλών τεχνών συμπεριλαμβανομένων τώρα πια και του σινεμά και της πολλά παρεξηγημένης τηλεόρασης που επροτάθη. Και επειδή συμβαίνει να τη γνωρίζω την τελευταία πολύ καλά, θα συμφωνήσω ότι, αν από τις καλές προθέσεις φτάσουμε στην πραγμάτωση με συνειδητότητα, μπορούμε να προλάβουμε το κακό και αυτή η τελευταία να είναι χρήσιμη.
      Ο βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης Αλ Γκορ, κατέθεσε στους διεθνείς ηγέτες την άποψή του, λέγοντας να προχωρήσουν σε ριζικές νομοθετικές αλλαγές και να μην αρκεστούν σε ημίμετρα, στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο της υπερθέρμανσης. Είπε συγκεκριμένα: «Για να προστατεύσουμε το περιβάλλον, αλλάξτε νόμους και όχι λαμπτήρες». Και καταλαβαίνετε ότι έχει δίκιο.
	Εδώ, βέβαια, θα σας πω ότι γι’ αυτό, κατά την προσωπική μου άποψη, χρειάζεται η παιδεία. Ο πλανήτης έχει περάσει περιόδους όπου η θερμοκρασία ανεβοκατέβαινε περίεργα. Αυτό το λέω μονάχα για ελπίδα. Από το 1850 μετράμε τη θερμοκρασία του και διαπιστώνουμε πως είναι μείον τέσσερις, συν τέσσερις βαθμοί Κελσίου. Το «παιχνίδι» που γίνεται μέχρι σήμερα ήταν πάντα χρήσιμο.
	Πιο πριν, για πεντακόσια χρόνια περίπου, δηλαδή από το 1300 μέχρι το 1850, είναι γνωστό ότι ο πλανήτης μας και πιο συγκεκριμένα το βόρειο μέρος του πέρασε μια εποχή γνωστή ως μικρός παγετώνας. Από την εποχή εκείνη βλέπουμε γκραβούρες με τον Τάμεση στο Λονδίνο παγωμένο, όπως και ακόμη πριν για τριακόσια χρόνια, την εποχή του Κάμελοτ, βλέπουμε να καλλιεργούν αμπέλια στην Αγγλία, όπως επίσης και οι Βίκινγκς στη Γροιλανδία. Αυτό σημαίνει πως αυτό το «παιχνίδι» παίζεται συνέχεια και σφαιρικά. Γι’ αυτό είμαι σκεπτικιστής γενικότερα και ειδικά για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και πιστεύω ότι χρειάζεται η παιδεία, για να διαμορφώσουμε γνώμες σωστές και όχι μονομερείς και με παρωπίδες. Άλλωστε είναι γνωστό ότι η ζωή σε τέτοιες θερμοκρασίες επάνω αναπτύχθηκε καλύτερα.
	Είμαι και εγώ απ’ αυτούς που συμφωνούν, όταν ακούω πως σήμερα δεν πρέπει να χωρίζουμε όχι γιατί «ους ο Θεός συνέζευξε άνθρωπος μη χωριζέτω», αλλά γιατί τα μοναχικά νοικοκυριά καταναλώνουν περισσότερη ενέργεια απ’ ό,τι οι δύο μαζί. Και εγώ ένιωσα άσχημα, όταν διάβασα πως, ως άνθρωποι, αναπνέοντας καταναλώνουμε οξυγόνο και εκπνέουμε δηλητηριώδη αέρια, όπως το διοξείδιο του άνθρακος. 
	Ξέρετε; Πραγματικά, είναι σαν να πρέπει να ζητάμε συγγνώμη, γιατί υπάρχουμε! Γι’ αυτό μιλάω γι’ αυτό το μάθημα. Κάποιους τους ενοχλεί η λέξη «μάθημα» και γι’ αυτό σήμερα διάλεξα τη λέξη «αγωγή», που είναι της δικής μου σχολής. 
	Τρόποι αντιμετώπισης του περιβάλλοντος υπάρχουν και είναι πολλοί. Όμως, αν δεν θεσμοθετηθούν για το ρόλο που έχουμε σε αυτήν την Αίθουσα δεν θα εφαρμοστούν. Δεν μπορούμε να αρκούμαστε στα ημίμετρα και να είμαστε ευχαριστημένοι με αυτά ούτε, βεβαίως, να αρκούμαστε στην όποια φιλοτιμία ενός εκάστου. Χρειαζόμαστε νόμους για το περιβάλλον, αγωγή, μόρφωση και συμμόρφωση. Μάλιστα, με έμφαση θα πω ότι χρειαζόμαστε πειθαρχία! 
	Η αποτελεσματικότητα της αγωγής εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αμεσότητά της. Αυτή δύναται να προσφερθεί με τη βοήθεια όλων των Μαζικών Μέσων Ενημέρωσης, που παίζουν τόσο μεγάλο ρόλο. Ας παίξουν και θετικό ρόλο. Μπορούν. Σίγουρα, όμως, μπορεί να επιβάλλεται και να προσφερθεί, πρώτα, από τη σχολική κοινότητα. 
	Τα παιδιά στο σχολείο είναι η μικρογραφία της κοινωνίας μας. Γι’ αυτό και οι σχολικές γνώσεις επηρεάζουν τα παιδιά στο μέγιστο βαθμό και, βεβαίως, καθορίζουν τη μετέπειτα συμπεριφορά τους. 
	Και επειδή αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι κάνουμε λόγο για την πιο παραγωγική ομάδα του ελληνικού πληθυσμού, τα παιδιά μας, ας μην επιτρέψουμε να γίνει κανόνας η ημιμάθεια. Κανόνας οφείλει να γίνει η γνώση, που αποτελεί κατάκτηση. 
      Η πρότασή μας, την οποία εισηγήθηκα στη σχετική συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, δεν αποτελεί ένα επιπρόσθετο βάρος στο σχολικό ωρολόγιο πρόγραμμα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όπως θεώρησαν κάποιοι. Ούτε πρέπει να προσεγγίζεται με αυτόν τον τρόπο, γιατί είναι προτεραιότητα αξιακή, δεδομένου ότι ο άνθρωπος είναι συνέχεια του περιβάλλοντος και μέσα απ’ αυτό, όπως είπα, αντιλαμβάνεται το όλον, δηλαδή το σύμπαν, όπως έλεγαν οι προσωκρατικοί. Πρόκειται για μια πρόταση θεσμικής αναγνώρισης της περιβαλλοντικής αγωγής, η οποία θα πραγματοποιείται δια μέσου του εν λόγω μαθήματος. 
	Εμείς δεν μιλήσαμε για ένα μάθημα που απαραιτήτως θα διδάσκεται από έδρας, θα εξετάζεται και θα απευθύνεται σε παθητικούς δέκτες. Κάθε άλλο μάλιστα. Επιθυμούμε να κινητοποιήσουμε το ενδιαφέρον των μαθητών για τη σπουδαιότητα του έργου, να δώσουμε το ερέθισμα να ασχοληθούν με το περιβάλλον τους και τη φύση σε βάθος, δηλαδή εις εαυτόν.  
      Δεν θέλουμε να πλάσουμε ευαισθητοποιημένα περιβαλλοντικά ρομποτάκια, όπως άκουσα, που ως έννοια και μόνο καταλαβαίνετε ότι είναι αντιφατική, δεδομένου ότι αυτά τα μηχανήματα δεν έχουν συνείδηση και ευαισθησίες, αλλά μονάχα μια τεχνητή νόηση. Αν τα παιδιά λάβουν την απαραίτητη γνώση, θεωρώ πως θα έχουν την πνευματική δύναμη και το σθένος να καταφέρουν αυτό που δεν καταφέραμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι και που τώρα βιώνουμε τις συνέπειες. 
	Είναι, βεβαίως, αρμοδιότητα των εκπαιδευτικών θεσμικών φορέων και σαφώς του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου να καθορίσουν τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος, ως καθ’ ύλην αρμόδιοι. 
Επιβάλλεται να πλαισιώνονται από περιβαλλοντικές δραστηριότητες και διαδραστικές μεθόδους και να στηρίζονται σ’ αυτές. Δεν ισχυρίστηκε κανείς το αντίθετο.
     Επαναλαμβάνω ότι αυτό εμπίπτει στις αρμοδιότητες των εκπαιδευτικών φορέων. Θα έλεγα ότι επιβάλλεται η υλοποίηση της περιβαλλοντικής αγωγής να πραγματοποιηθεί από ειδικά εκπαιδευμένους εκπαιδευτικούς, ανάγκη που τόνισα στην αιτιολογική έκθεση της πρότασής μας και που έχω επαναλάβει πολλάκις. Επιβάλλεται ακόμη η ενεργητική συμμετοχή των μη κυβερνητικών οργανώσεων, στις οποίες οφείλουμε πολλά και οι οποίες σε συνδυασμό με την κοινή γνώμη έχουν ήδη καταφέρει πολλά -φάνηκε στο Μπαλί- σημαντικά και ανθρώπινα στον τομέα περιβάλλον.
     Θα ήθελα να αναφερθώ σε πολλά. Η μάθηση και η δράση, κατά την άποψή μου, δεν αποτελούν δύο συντεταγμένες που τέμνονται, διασταυρώνονται στην κατάκτηση της γνώσης. Είναι και οι δύο απαραίτητες για να υπάρξει το σημείο γνώση και είναι και οι δύο γόνοι της διδασκαλίας. Δεν καταλαβαίνω, λοιπόν, για ποιο λόγο καταρρίπτουμε τα πάντα θεωρώντας τα μονοσήμαντα. 
     (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
     Πιστεύω πως οι χώροι της παιδείας και του περιβάλλοντος δεν χωρούν μικροπολιτικές προσεγγίσεις που εξυπηρετούν κομματικές σκοπιμότητες, που τρέφουν πολιτικές αντιπαραθέσεις. Στους χώρους της παιδείας και του περιβάλλοντος απαιτείται διάλογος δημιουργικός και μάλιστα διάλογος που θα περιλαμβάνει θετικά διακείμενες απόψεις και όχι αφηρημένες και αποσπασματικές δικαιολογίες. Χρειάζεται θετική σκέψη και καμμία άρνηση. 
     Ομολογώ ότι όλοι μίλησαν με καλή διάθεση για την καλή πρόθεση της πρότασής μας και την ουσιαστική αφορμή που έδωσε για κουβέντα για συζήτηση. Νομίζω ότι είναι επιτυχία για όλους μας, απ’ όλους μας. Θα ήθελα να μην αρκεστούμε σ’ αυτό για να μην είναι το αποτέλεσμα μηδενικό και ανύπαρκτο. Κάναμε την πρόταση να θέσουμε μια βάση που μπορεί να εμπλουτιστεί με επιπλέον δημιουργικές ιδέες δικές σας, που θα δώσουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ζητάμε σαφώς τις γνώσεις των ειδικών. 
     Θα κλείσω, γιατί δεν προλαβαίνω. Ήθελα να μιλήσω για ατζέντες εναλλακτικών λύσεων κ.λπ., για τα μαθήματα. Αυτό θα το κάνουν άλλοι.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Στη δευτερολογία σας.
     ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ: Γι’ αυτό καλούμαστε να συζητήσουμε δημοκρατικά και με όρους πραγματικού ενδιαφέροντος για το περιβάλλον, τη ζωή, την ύπαρξή μας, εμάς τους ίδιους. Μου φαίνεται ότι είναι σαν τα πράγματα να μας κοιτάζουν και εμείς να μη μπορούμε να τα δούμε. Να μας φωνάζουν και να αρνούμαστε και να μη τα ακούμε. Αυτή η υπαισθησία, θα πω σαν γιατρός, θεραπεύεται με μια γενναία δόση ευαισθησίας, δίχως ενδοιασμούς και προκαταλήψεις. Γι’ αυτό είναι θέμα πρωτίστως πολιτισμικό και πολιτικά, θα πω. Κάντε κάτι τώρα επειγόντως, να κάνουμε κάτι όλοι μαζί.
     Σας ευχαριστώ πολύ.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, σαράντα τρεις μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί δάσκαλοι από το  79ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών. Η Βουλή τους καλωσορίζει. 
     (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
     Επίσης, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Σπύρος Χαλβατζής, ορίζει κατά τη συζήτηση της πρότασης νόμου Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τη Βουλευτή κ. Καφαντάρη.
     Το λόγο έχει ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Ανδρέας Κουτσούμπας.
     ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έρχεται σήμερα για συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής, μετά από μια αναλυτική και διεξοδική συζήτηση στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, η πρόταση του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, σχετικά με την εισαγωγή του μαθήματος της Περιβαλλοντικής Συνείδησης και Ευθύνης στη θεσμοθετημένη εκπαίδευση.
     Κατά τη συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή είχα την ευκαιρία και την τιμή από την πλευρά της Πλειοψηφίας, να εκφράσω την άποψή μας, να προσπαθήσω να την θεμελιώσω μέσα από επιχειρήματα αφουγκραζόμενος όλους βέβαια τους πολίτες και τους φορείς και να τεκμηριώσω την αρνητική μας θέση απέναντι σ’ αυτή την πρόταση αναλύοντας την πραγματική κατάσταση που υπάρχει σήμερα στα σχολεία όσον αφορά το περιβάλλον.
      Πρέπει δε να τονίσω σε αυτό το σημείο, ότι ήταν θετική η στάση συναδέλφων Βουλευτών και αγορητών, αλλά και εκπροσώπων όλων των κομμάτων σχετικά με το περιεχόμενο της πρότασης. Η θέση που πήραν με τα επιχειρήματά τους όχι μόνο τεκμηρίωσαν τη δική μας αρνητική στάση απέναντι στην πρόταση νόμου, αλλά μπορώ να πω ευθέως και να τους ευχαριστήσω από την πλευρά μου ότι τη θεμελίωσαν ακόμα περισσότερο. Τόσο ο κ. Κουράκης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., γνώστης του αντικειμένου, αλλά και από την πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του Κ.Κ.Ε.. Γιατί αυτή η πρόταση από μόνη της δεν μπορεί να λύσει τα θέματα του περιβάλλοντος, τα θέματα δηλαδή της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, γιατί είναι μία πρόταση επιφανειακή και αποσπασματική. 
      Εκείνο το οποίο πρέπει να πω είναι ότι εμείς από την πλευρά της Πλειοψηφίας καταθέσαμε την άποψή μας.
       Πρέπει δε να εξάρω τη θετική συμβολή του κ. Κουράκη για την πρόταση που έκανε για τη σύσταση μίας ειδικής επιτροπής, που θα μελετήσει αυτά τα θέματα και να επαινέσω τον παριστάμενο Υπουργό Παιδείας, που την αποδέχθηκε αποδεικνύοντας για μία ακόμα φορά, κύριε Υπουργέ, την ευαισθησία της Κυβέρνησης για αυτό το θέμα. Αλλά και να τονίσω για μια ακόμα φορά ότι η Κυβέρνηση αυτή ακούει, περιμένει προτάσεις, είναι συναινετική και είναι εδώ για να λύσει αυτά τα προβλήματα που απασχολούν τον τόπο. 
      Από τη συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή μέχρι σήμερα που έρχεται η παρούσα πρόταση στην Ολομέλεια πρέπει να μεταφέρω ακόμη στο Σώμα μερικές προσωπικές απόψεις και άλλες απόψεις που δέχθηκα από φορείς.
       Πρέπει δε να πω προς τον εισηγητή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού και τους υπογράφοντες Βουλευτές, ότι εκφράστηκε τόσο από ανθρώπους της εκπαίδευσης, από ανθρώπους που ασχολούνται με το περιβάλλον, αλλά και από νομικά πρόσωπα, όπως η Ένωση Ελλήνων Χημικών, μεγάλη ανησυχία γι’ αυτήν την πρόταση, και έντονη δυσαρέσκεια και θεωρούν ότι αποσπασματικά προσπαθεί να λύσει το θέμα χωρίς τη γνωμοδότηση των θεσμοθετημένων οργάνων της πολιτείας. 
      Αναφέρονται ειδικότερα σε ένα έγγραφό τους: «Η απόκλιση περιβαλλοντικής συνείδησης απαιτεί γνωστικό υπόβαθρο των επιστημών της χημείας, της φυσικής και της βιολογίας». Δεν διαφωνούν ως προς το σκεπτικό του περιεχομένου έτσι όπως κατατίθεται ως πρόταση, λένε όμως ότι γίνεται μία αντιεπιστημονική προσέγγιση ενός τόσο σημαντικού θέματος και καλούν όλα τα κόμματα, όλους τους Βουλευτές, να καταψηφίσουν αυτήν την πρόταση.
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ποιος είναι ο πρόεδρος;
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: Είναι η Ένωση Ελλήνων Χημικών.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Να το καταθέσετε στα Πρακτικά.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: Σας το λέω, είναι η Ένωση Ελλήνων Χημικών. Δεν έχω καμμία αντίρρηση να το καταθέσω στα Πρακτικά!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Παρακαλώ, μην διακόπτετε. Θα ζητήσετε το λόγο μετά!
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: Να σας υπενθυμίσω δε ότι στο πανεπιστήμιο λειτουργούν στα χημικά τμήματα έδρες περιβάλλοντος. Αυτά προς γνώση. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Να το καταθέσετε στα Πρακτικά!
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ναι, να το καταθέσετε στα Πρακτικά!
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: Μα, σας το λέμε, είναι η Ένωση Ελλήνων Χημικών. Βεβαίως, θα το καταθέσω.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Θα το καταθέσει, αλλά μην φωνάζετε! Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι, μην διακόπτετε!
      Κύριε Βουλευτά, συνεχίστε!
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: Θα σας το καταθέσουμε. Γιατί διακόπτετε; Γιατί ανησυχείτε; Εκφράστηκε μία άποψη από ένα νομικό πρόσωπο που λειτουργεί. Μπορεί να υπάρχουν άλλοι που να συμφωνούν μαζί σας, αλλά δεν μπορείτε να τους αποκλείσετε το δικαίωμα να έχουν μία άποψη, να έχουν μία γνώμη.
      Να σας θυμίσω δε, ότι κατά τη συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή καταλήξατε κι εσείς και συμφωνήσατε βασικά με όλους που πήραν το λόγο από όλες τις πτέρυγες της Βουλής, ότι, ναι, δεν πρέπει να αγνοήσουμε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, κάτι που εσείς αγνοείτε. 
      ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ: Σαφώς!
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: Σας το είπε ο κύριος Κουράκης, σας το είπε ο κύριος Υπουργός κι εσείς το αγνοείτε. 
      Και χαίρομαι σήμερα που ο εισηγητής από την πλευρά του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, δέχεται ότι πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν τα θεσμοθετημένα όργανα. Αυτό, λοιπόν, κάνει η πολιτεία, αυτό κάνει η Κυβέρνηση. Είμαστε μία συντεταγμένη πολιτεία, έχουμε θεσμικά όργανα και βάσει αυτών κινούμαστε και βεβαίως είμαστε εδώ για να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα.
       Από εκεί και πέρα ακούγοντας την εισήγηση από την πλευρά των Βουλευτών που κατέθεσαν την πρόταση νόμου, δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος σε αυτήν την Αίθουσα που θα διαφωνήσει με τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς και την ευαισθησία που επιδεικνύετε. Δεν μπορείτε όμως να διεκδικείτε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευαισθησία και το περιβάλλον. Θεωρώ ότι όλοι οι συνάδελφοι από όλες τις πτέρυγες της Βουλής επιδεικνύουν την δέουσα ευαισθησία προς το περιβάλλον. 
      Ως προς το περιεχόμενο σας το είπαμε –παρότι κατά τη συζήτηση, ακούστηκε και μία άποψη, ότι πρόκειται περί πυροτεχνήματος- ότι η πρότασή σας κινείται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση.
      Διαφωνούμε, λοιπόν, ως προς τον τρόπο, ως πρόταση νόμου, έτσι όπως εισάγεται. Ως προς το σκεπτικό το περιεχομένου της αναμφίβολα κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει.
      Επειδή, λοιπόν, η παρούσα πρόταση κινείται σε δύο άξονες, παιδεία και περιβάλλον, ας δούμε ποια είναι η σημερινή κατάσταση. Κατά τη συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή συμφωνήσαμε όλοι ότι η παιδεία αποτελεί βασική προτεραιότητά μας. Η εθνική διάσταση της παιδείας απαιτεί μια πολιτική χωρίς κομματική σκοπιμότητα. Δεν μπορεί και δεν πρέπει ο χώρος της παιδείας να είναι πεδίο μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων και άσκοπων πολιτικών αντιπαραθέσεων. Πρέπει να συγκεντρώνει την ευρύτερη δυνατή αποδοχή και να έχει συνέχεια. Και οι όποιες διαφωνίες εκφράζονται σ’ αυτήν την Αίθουσα ή στις Διαρκείς Επιτροπές, εκφράζονται, γιατί όλοι έχουμε τις ίδιες ανησυχίες και προβληματισμούς, έχουμε την ίδια αγωνία να έχουμε μια καλύτερη παιδεία. 
      Έχουμε, λοιπόν, πρωταρχικό καθήκον να εργαστούμε για μια ποιοτική παιδεία, αφ’ ετέρου δε να δημιουργήσουμε στα παιδιά μας την υποχρέωση και να παραδώσουμε ένα καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα. Να δημιουργήσουμε πολίτες που θα νοιάζονται για την χώρα τους, για το περιβάλλον που ζουν. Αποτελεί όμως και κοινή διαπίστωση ότι πρέπει, είναι αναγκαίο, με σύνεση και συναίνεση να προχωρήσουμε σε τομές και μεταρρυθμίσεις στην παιδεία που πέρα από τη συμβολή της στη λειτουργία του κράτους, στην ανάπτυξη, θα διαμορφώνει έναν ‘Ελληνα πολίτη που θα χαρακτηρίζεται από αίσθημα ευθύνης, με ελεύθερη και ολοκληρωμένη προσωπικότητα, κριτικά σκεπτόμενο, δυναμικά καλλιεργημένο και με ενδιαφέρον και συμμετοχή στα προβλήματα της κοινωνίας. 
      Σ’ αυτήν την προσπάθεια θέλουμε τη γόνιμη και δημιουργική συμμετοχή όλων. ‘Ολες οι πολιτικές δυνάμεις, η εκπαιδευτική κοινότητα, να μετέχουν με προτάσεις, ιδέες, σκέψεις για το αύριο. Οι λύσεις στα προβλήματα της παιδείας βρίσκονται στις αλλαγές, στις μεταρρυθμίσεις. Υπάρχουν, όμως, και διαφορετικές απόψεις ως προς τη λύση. Είναι δικαίωμα του καθενός να προβάλλει τη θέση του, την άποψή του. Είναι το μεγαλούργημα σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα της λειτουργίας της δημοκρατίας. 
      Είναι γεγονός αναμφισβήτητο βεβαίως ότι το περιβάλλον είναι ένα από τα καίρια ζητήματα που απασχολεί σήμερα τις κυβερνήσεις όλου του κόσμου, την παγκόσμια κοινή γνώμη. Οι δυσμενείς μεταβολές που υφίσταται το περιβάλλον αποτελούν μια πραγματικότητα με καθημερινές επιβεβαιώσεις. Η ραγδαία βιομηχανική και τεχνολογική ανάπτυξη επέφερε αλλαγές στις κλιματολογικές συνθήκες και διαφοροποίηση του οικοσυστήματος του πλανήτη μετά τις επεμβάσεις του πολιτισμένου ανθρώπου στο όνομα της βελτίωσης της ποιότητας ζωής και της ανάπτυξης. Η χώρα μας συμμετέχει σ’ αυτήν τη διεθνή προσπάθεια για την προστασία του περιβάλλοντος με συγκεκριμένα μέσα, εργαλεία και πρωτοβουλίες, τόσο σε νομοθετικό, όσο και σε πολιτικό επίπεδο που όμως κατά αντικειμενική κρίση δεν είναι αρκετά για να παράγουν ακόμη τα επιθυμητά αποτελέσματα.
      Η επανεξέταση του προβλήματος των κανόνων, η θέσπιση νέων είναι αναγκαία και πρέπει να γίνει στο πλαίσιο ενός συστήματος αξιών και όχι μιας αποσπασματικής αντιμετώπισης. Καθοριστικό ρόλο για την επιτυχία έχει η ευαισθητοποίηση και η ενεργοποίηση όσο το δυνατόν περισσότερων μελών της κοινωνίας από τον κάθε πολίτη χωριστά, ως τον επιχειρηματία και πολιτικό. Να κατανοήσουμε ότι ο καθένας μας έχει τη δύναμη να συμβάλει ουσιαστικά στην προστασία του περιβάλλοντος μέσα από πράξεις και επιλογές, να γίνουμε πολίτες για το περιβάλλον. Κατά την άποψή μας, λοιπόν, σ’ αυτήν την κατεύθυνση κινείται και η πρόταση του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. ‘Εχει την καλή πρόθεση. 
      Συνοπτικά ζητείται η εισαγωγή του προτεινόμενου μαθήματος, κατά τον αναφερόμενο τρόπο στην αιτιολογική έκθεση της πρότασης, με περιεχόμενο την ανάλυση περιβαλλοντικών προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί. Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι: είναι από μόνη της δυνατή αυτή η πρόταση να επιλύσει τα προβλήματα του περιβάλλοντος; Να εξετάσουμε δηλαδή τι μπορεί να προσφέρει, και όσα αναφέρονται στην πρόταση αν μπορούν να επιλυθούν; 
      Ας δούμε όμως τι ισχύει σήμερα. Ειπώθηκε και στη Διαρκή Επιτροπή ότι το μάθημα του περιβάλλοντος συζητιέται στις πρώτες τέσσερις τάξεις του δημοτικού. Συνολικά, σ’ αυτές τις τάξεις οι ώρες την εβδομάδα ανέρχονται στις τριάντα. Στην πέμπτη και στην έκτη, οι εβδομαδιαίες ώρες των μαθημάτων ανέρχονται στις τριάντα δύο. Στο γυμνάσιο και στο λύκειο οι ώρες των μαθημάτων ανέρχονται στις τριάντα πέντε. Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία του Ο.Ο.Σ.Α. οι Έλληνες μαθητές είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι. Σε άλλα κράτη έχουν έξι χιλιάδες εξακόσιες ενενήντα οκτώ ώρες διδασκαλίας και στην Ελλάδα έχουμε εφτάμισι χιλιάδες ώρες. Άποψή μας είναι –ένα στοιχείο είναι, δεν σημαίνει ότι είναι και απόλυτο- ότι οι προβλεπόμενες ώρες είναι αρκετές και δεν πρέπει να προστεθούν άλλες, άποψη την οποία απ’ ό,τι θυμάμαι στην αρμόδια επιτροπή συμμερίστηκαν και οι άλλες πτέρυγες της Βουλής.
      Πάμε να δούμε τώρα τι ισχύει στα άλλα κράτη στο εξωτερικό. Στη Μεγάλη Βρετανία και στις χώρες με αγγλοσαξωνικό εκπαιδευτικό σύστημα, οι περιβαλλοντικές σπουδές εντάσσονται στο πλαίσιο ενός ευρύτερου μαθήματος. Διδάσκεται δηλαδή όχι ανεξάρτητα, αλλά σε σχέση με άλλα μαθήματα, τη χημεία και τη βιολογία. Στις χώρες της δυτικής Ευρώπης η καλλιέργεια της περιβαλλοντικής συνείδησης επιτυγχάνεται μέσα από διαδικαστικές πρωτοβουλίες, αυτό δηλαδή που τόνισαν –και χαίρομαι που συμφωνούμε όλοι- όλες οι πτέρυγες στην αρμόδια επιτροπή. 
      Το Υπουργείο Παιδείας είναι το υπεύθυνο και αρμόδιο για την προώθηση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στο εκπαιδευτικό σύστημα.
      Εκείνο το οποίο έχουμε κάνει είναι το εξής: Έχουμε ένα θεσμικό πλαίσιο. Με το να ερχόμαστε συνέχεια να νομοθετούμε ή να αναπαράγουμε τα ήδη νομοθετημένα, δεν κάνουμε τίποτε αν αυτά τα οποία έχουμε νομοθετήσει δεν τα βάλουμε στο σωστό δρόμο. Νομίζω ότι εκεί καταλήξαμε μετά από την πλήρη, αναλυτική και διεξοδική συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή. 
      Είπαμε ότι ως πολιτεία αυτό το οποίο έχουμε θεσπίσει πρέπει να το ενισχύσουμε, να το κάνουμε καλύτερο. Έχουμε πενήντα έξι κέντρα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης όπου υπάρχουν εκπαιδευτικά προγράμματα, οργανώνονται σεμινάρια για εκπαιδευτικούς και παράγουν εκπαιδευτικό υλικό. Έχουν ιδρυθεί τριάντα εθνικά θεματικά δίκτυα και σε ποσοστό 50% -το είπαμε μόνοι μας ότι δεν είναι αρκετό- λειτουργούν με επιτυχία. 
      Ποιο είναι λοιπόν το μέλημά μας; Αυτά τα κέντρα, κύριε Υπουργέ, να τα ενισχύσουμε περισσότερο. Εμείς τα έχουμε θεσμοθετήσει, για να προσφέρουν στην κοινωνία, να προσφέρουν στον πολίτη, για να κάνουμε ένα καλύτερο περιβάλλον. Υπάρχει η υποχρέωση αυτά τα κέντρα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης -που αυτόν το σκοπό έχουν- να τα ενισχύσει το αρμόδιο Υπουργείο. Εκεί λοιπόν πρέπει να στρέψουμε τις προσπάθειές μας. 
      Από κει και πέρα, δεν θα μπω στον κόπο να αναλύσω πώς διδάσκονται τα μαθήματα. Τα είπαμε στην αρμόδια επιτροπή. Γίνεται πραγματικά καλή δουλειά. Υπάρχει ένα πρόγραμμα μέχρι το 2014 όπου ασχολείται με θέματα του περιβάλλοντος για το δάσος, τον πλανήτη, τη γεωργία, τη διατροφή, την ενέργεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το περιβάλλον, την αειφόρο διαχείριση. Υπάρχει λοιπόν αυτό το πρόγραμμα από το Υπουργείο Παιδείας που υλοποιείται, το οποίο θεωρώ ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και τελικά θα προσφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα για την προστασία του περιβάλλοντος.
      Εκείνο το οποίο πρέπει να τονίσω είναι ότι σ’ όλη τη χώρα έχουν γίνει μέχρι σήμερα εξίμισι χιλιάδες προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Δεν μπορεί λοιπόν κανείς να υποστηρίξει ότι αυτά τα κέντρα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης που ίδρυσε η πολιτεία –που έχει μία συνέχεια- δεν είναι στη σωστή κατεύθυνση. 
      Κατόπιν λοιπόν όλων των ανωτέρω, επαναλαμβάνω ότι η πρόταση είναι θετική μόνο ως προς την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης. Θεωρώ ότι το περιεχόμενό της καλύπτεται και προστατεύεται, προωθείται και ρυθμίζεται από τις ήδη υπάρχουσες πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης όπως το «έξυπνο» σχολείο και «Έλληνας πολίτης του κόσμου, πολίτης της Ευρώπης» και άλλες και ως εκ τούτου δεν μπορεί να γίνει δεκτή.
      Πρέπει να τονίσω επίσης ότι είναι αναγκαίο αυτά τα κέντρα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης να λειτουργήσουν σωστά, κύριε Υπουργέ, γιατί έτσι θα προσφέρουν υπηρεσίες και θα καλύψουν κενά.
      Έχετε ευθύνη αλλά και υποχρέωση, κύριε Υπουργέ, να δραστηριοποιήσετε και να ενεργοποιήσετε το αρμόδιο τμήμα του Υπουργείου σας, να αξιοποιήσετε αυτά τα κέντρα και να εκμεταλλευθείτε το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης για περισσότερες δράσεις στον τομέα του περιβάλλοντος, υλοποιώντας αυτά που η πολιτεία έχει ψηφίσει και έχει δημιουργήσει. Έχετε και έχουμε ευθύνη απέναντι στις επόμενες γενιές. Απαιτείται διαρκής επαγρύπνηση και με σωστές πρωτοβουλίες, ολοκληρωμένες θετικές δράσεις και θεσμικές παρεμβάσεις μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να διαμορφώσουμε συνειδήσεις, να συμβάλλουμε στην προστασία του περιβάλλοντος.
      Μη αποδεχόμενοι την πρόταση κατά τα προαναφερόμενα, συμφωνούμε με τη διατύπωση του περιεχομένου της αιτιολογικής έκθεσης της πρότασης η οποία επιβεβαιώνει την ορθότητα των επιχειρημάτων μας ότι δηλαδή, απαιτείται ουσιαστικότερος τρόπος σχεδιασμού και υλοποίησης της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης που έχει θεσμοθετηθεί, μέσα από τα υπάρχοντα κέντρα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. 
      Η πρόταση αυτή καθ’ εαυτή επιφανειακά και αποσπασματικά με την εισαγωγή του μαθήματος και σε άλλες τάξεις δεν μπορεί να δώσει λύση στα μεγάλα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στο περιβάλλον. Απαιτείται συνδυασμός παιδείας και περιβαλλοντικής πολιτικής και μέσα από το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο με δράσεις και θέληση για εφαρμογή του και τότε τα αποτελέσματα θα αρχίσουν να φαίνονται. Αρκούν για τη διαμόρφωση συνείδησης. Απαιτείται αλλαγή νοοτροπίας και ευσυνειδησία κι εκεί είναι η δική μας υποχρέωση και ευθύνη.
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Ευχαριστούμε τον κύριο συνάδελφο.
      Το λόγο έχει ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Αηδόνης.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Κατ’ αρχάς θα ήθελα να ξεκινήσω με μια παρατήρηση, την οποία πριν από λίγο ακούσαμε από τον Πρόεδρο της Βουλής και έχει να κάνει με την επιστολή παραίτησης του συναδέλφου κ. Κουκοδήμου από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας.
      Θα ήθελα, λοιπόν, να παρατηρήσω ότι η Κυβέρνηση συνεχίζει την επίμονη προσπάθειά της να θυσιάζει τις αξίες, να θυσιάζει τις αρχές και να θυσιάζει και τους Βουλευτές της στη λογική της κάλυψης όλων αυτών των ατοπημάτων, μια και απ’ ό,τι φαίνεται τουλάχιστον από τις τελευταίες εξελίξεις, βλέπω ότι το συμβόλαιο της παρακμής το οποίο έχει υπογράψει, είναι ένα αιώνιο συμβόλαιο.
      Μπαίνοντας στο θέμα, λοιπόν, τώρα θα ήθελα πρώτα-πρώτα να ξεκαθαρίσω ότι έγινε μια γόνιμη συζήτηση μέσα στην Επιτροπή και εκεί σίγουρα όλοι συμφωνήσαμε ότι οτιδήποτε συζητείται γύρω από το περιβάλλον είναι θετικό. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς μέσα σε αυτή την Αίθουσα που μπορεί να διαφωνήσει με αυτή την αρχή.
      Θα μου επιτρέψτε, λοιπόν, μια και το θέμα μας έχει να κάνει με την εκπαίδευση και το περιβάλλον, να μιλήσω κατ’ αρχάς γύρω από κάποια σημεία που έχουν να κάνουν με την εκπαιδευτική διαδικασία που αφορά την περιβαλλοντική συνείδηση και ευθύνη.
      Εμείς πιστεύουμε ότι η χώρα, για να ξαναγίνει ισχυρή, θα πρέπει να υπάρχει ουσιαστικά εκπαίδευση στον άνθρωπο, τη γνώση και την παιδεία. Ο πολίτης σε ένα ανοιχτό σχολείο, σε έναν κόσμο με ανοιχτούς ορίζοντες θα πρέπει να συμμετέχει, να έχει ο ίδιος άποψη, γνώση και προσόντα, ώστε να μπορεί να κάνει σωστές επιλογές και να διεκδικεί για το κοινωνικό σύνολο.
      Δεν θέλουμε τον πολίτη εξαρτημένο και αλυσοδεμένο στο άρμα του πελατειακού κρατισμού. Ακόμη, θέλουμε μια ελεύθερη παιδεία, απαλλαγμένη από τον γραφειοκρατικό πατερναλισμό και τις μοιρολατρικές αντιλήψεις.
      Και θα πρέπει να φροντίσουμε εμείς για τις προϋποθέσεις, την παραγωγή και τη μετάδοση της γνώσης, που θα δίνει πραγματικά εφόδια στους πολίτες μας, ώστε να μπορούν ελεύθερα να κάνουν τις δικές τους αξιολογήσεις, επιλογές, να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και να είναι φυσικά δημιουργικά μέλη της κοινωνίας, να μην αφήνουν σε άλλους τα πράγματα και την τύχη τους, αλλά να αναλαμβάνουν υπεύθυνα να δώσουν λύση στα προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία.
      Θα πρέπει να διαμορφώσουμε εκείνες της προϋποθέσεις για την καλλιέργεια και την εμπέδωση ενός μαθησιακού πολιτισμού, ένα σύστημα παιδείας που θα συμβαδίζει με το σήμερα, θα διαμορφώνει ολοκληρωμένες προσωπικότητες με αυτοπεποίθηση, που να μπορούν να εκφέρουν συγκροτημένη σκέψη και άποψη, μέσα από τις σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις.
      Το ερώτημα, λοιπόν, που μπαίνει είναι κατά πόσο το θέμα του περιβάλλοντος μπορεί να απασχολήσει την εκπαιδευτική διαδικασία και με ποιον τρόπο. Πώς θα μπορέσουμε, δηλαδή, να ξεπεράσουμε τα φοβικά σύνδρομα του σχολείου, τις κατεστημένες αντιλήψεις, τον καταναγκασμό, τη βαριεστιμάρα, το άγχος, την εσωστρέφεια, την αποστήθιση, την αποστροφή από τη διαδικασία της μάθησης.
      Και εδώ μπαίνει ένα ακόμα ερώτημα, αν η προτεινόμενη διαδικασία από το ΛΑ.Ο.Σ., το να εντάξουμε δηλαδή μέσα στο ωρολόγιο πρόγραμμα εκπαίδευσης το θέμα που έχει να κάνει με το ζήτημα «εκπαίδευση περιβάλλοντος», είναι κάτι το οποίο μπορεί να δημιουργήσει αποστροφή ή όχι στους μαθητές, με δεδομένο φυσικά ότι υπάρχει ήδη ένα βεβαρημένο πρόγραμμα εκπαίδευσης, όπου πραγματικά ο μαθητής ασφυκτιά.
      Εμείς θέλουμε ένα σύστημα παιδείας με ανοιχτούς ορίζοντες, που θα υπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας και του ανθρώπου, που θα είναι κοινωνός των προβλημάτων της τοπικής και ευρύτερης κοινωνίας, που θα ενισχύει την κατάκτηση της γνώσης μέσα από συμμετοχικές διαδικασίες, μόνιμης πλέον διερεύνησης, έρευνας και ανακάλυψης, με τη βοήθεια και την επίκληση των διαφόρων πηγών γνώσης. Θέλουμε ένα σχολείο αποκεντρωμένο, με αυτονομία, με ουσιαστικό ρόλο στην τοπική κοινωνία, κύτταρο της γειτονιάς, χώρο και τόπο διαλόγου και πολιτισμού.
      Είναι βέβαιο πως μια παιδεία που δημιουργεί ανθρώπινες αξίες καλλιεργεί τον άνθρωπο για μια κοινωνία πραγματικής συνοχής και αλληλεγγύης. Για το λόγο αυτό προτάσσουμε την ευέλικτη και την ουσιαστική παιδεία. Εμείς θεωρούμε πως το κράτος στη σύγχρονη κοινωνία πρέπει να έχει έναν επιτελικό ρόλο.
      Πέρα από τις γενικές κατευθύνσεις, τις αρχές και τους στόχους για το ποια εφόδια πρέπει να μεταδώσουν στους μαθητές, θα πρέπει να παρέχεται στους φορείς της εκπαίδευσης της τοπικής κοινωνίας το δικαίωμα να συμμετέχουν ενεργά, να συναποφασίζουν και να συνδιαμορφώνουν το υπόλοιπο πρόγραμμα με βάση τη χρησιμότητα που θα έχει το αντικείμενο της επιλογής τους για την κοινωνία και τον μαθητή.
      Με αυτό τον τρόπο όλες οι βαθμίδες εκπαίδευσης καθίστανται φορείς ανάπτυξης της ίδιας της κοινωνίας και οι πολίτες κοινωνοί των προβλημάτων. Εμείς προτάσσουμε τη διασύνδεση των τοπικών θεμάτων στα πλαίσια πάντα της ριζικής αποκέντρωσης και αυτοδιοίκησης των βαθμίδων, της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, πέραν του κεντρικού αναλυτικού προγράμματος.
      Με αίσθηση ιστορικής ευθύνης και συνείδησης η θέση μας είναι πως η γνώση πρέπει να παραχθεί από την ίδια την κοινωνία, τους ακαδημαϊκούς, τους ίδιους τους καθηγητές και τους μαθητές μέσα από την έρευνά τους. Ο ρόλος της κεντρικής διοίκησης περιορίζεται στον επιτελικό της ρόλο, καθώς και στην ενίσχυση των πρωτοβουλιών των πολιτών και της τοπικής κοινωνίας. 
      Άρα, αυτή η πρόταση που ορίζει τον τρόπο, το πώς, αυτό δηλαδή που προτείνει το ΛΑ.Ο.Σ., εμάς προσωπικά μας βρίσκει αντίθετους.
      Στο ανοιχτό σχολείο οι μαθητές με τους εκπαιδευτικούς αναλαμβάνουν ρόλο εξερευνητή. Μαθαίνουν από κοινού να οργανώνουν συστηματικά τη διαδικασία της μάθησης, να σχεδιάζουν μεθοδικά, να αναλύουν και να συνθέτουν, να αξιολογούν και να ερμηνεύουν τα υπό εξερεύνηση προβλήματα και μέσα από την πρακτική ενασχόληση για την επίλυσή τους παράγουν και αφομοιώνουν τη γνώση.
      Εμείς αντιλαμβανόμαστε ότι η περιβαλλοντική συνείδηση δεν είναι μία απλή μέθοδος διδασκαλίας, αλλά μία συνειδητή πράξη συμμετοχής. Πρέπει να αποτελεί μία μέθοδο κατάκτησης αυταπόδεικτης γνώσης μέσα από την υπεύθυνη συμμετοχή και διαδικασία της έρευνας, με την εξαγωγή ασφαλών και χειροπιαστών αποτελεσμάτων. 
      Η όλη διαδικασία της ατομικής προσπάθειας και οι συλλογικές δράσεις αποτελούν για τους μαθητές μία πρωτότυπη και πρωτόγνωρη εμπειρία. Πέρα από τη σημασία και τις αξίες της ανακάλυψης ή της εξερεύνησης του ερευνητικού αντικειμένου, ιδιαίτερη σπουδαιότητα αποδίδω στο γεγονός πως, μέσω της επικοινωνίας και της συνεργασίας, όπως και των αρχών που διέπουν αυτές, αναπτύσσονται γνωριμίες και στενές διαπροσωπικές σχέσεις. Η παραδοσιακή τάξη πρέπει να αντικατασταθεί σε μία δημοκρατική και δημιουργική κυψέλη γνώσης. Αυτό για εμάς είναι το πλαίσιο για το πώς αντιλαμβανόμαστε την εκπαιδευτική διαδικασία και το πώς το περιβάλλον δεν θα αποτελεί απλώς ένα στοιχείο γνώσης, αλλά θα αποτελεί ένα σημείο συνείδησης. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το περιβάλλον είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ίδια τη ζωή και την ύπαρξη κάθε ανθρώπου στον πλανήτη μας. Η ποιότητα του περιβάλλοντος είναι ταυτόσημη με την ύπαρξη των ανθρώπων που ζουν σε αυτό και αποτελεί συνήθως το δείκτη ποιότητας της ζωής των ανθρώπων, καθώς προδίδει τις ευαισθησίες και τις αξίες των ίδιων των ανθρώπων. Αυτή η σημασία, όπως διαπιστώνουμε, δεν υπάρχει για την Κυβέρνηση η οποία φαίνεται να υποτιμά τους διαφαινόμενους κινδύνους, ειδάλλως δεν θα το αμελούσε στον έσχατο βαθμό.
      Ασφαλώς, οι συνάδελφοι του ΛΑ.Ο.Σ. για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας θέλουν να αγνοούν συνειδητά το έργο των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στα θέματα του περιβάλλοντος, των φυσικών πόρων και οικολογικής προστασίας. Δεν είναι πολιτικά πρέπον να απαξιώνονται και να ισοπεδώνονται άκριτα και ατεκμηρίωτα οι πολυετείς πολιτικές προσπάθειες που κατέβαλλαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τις πολιτικές προστασίας, αναβάθμισης του περιβάλλοντος και της ποιότητας της ζωής των πολιτών.
      Η συνταύτισή μας με την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν μπορεί να εκληφθεί, παρά μόνο ως φάρσα. Υπάρχουν μία σειρά από παραδείγματα προηγούμενων πολιτικών που είχαμε εφαρμόσει στο παρελθόν, τα οποία αποδεικνύουν τις αλήθειες των δικών μου λόγων.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παράλληλα θα ήθελα να σας θυμίσω πως το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι το μοναδικό κόμμα που έχει μία ολοκληρωμένη πρόταση τόσο για την παιδεία όσο και για την αειφόρο και βιώσιμη ανάπτυξη, καθώς και για την «πράσινη οικονομία». Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι αυτό που στα πλαίσια της βιώσιμης ανάπτυξης για το περιβάλλον και τη βελτίωση της ζωής, πέραν των άλλων, προώθησε την ανάπτυξη της περιβαλλοντικής παιδείας και καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης. 
      Το περιβάλλον ως δημόσιο αγαθό αποτελεί μέγιστη πολιτική προτεραιότητα. Μαζί με τον τομέα της ενέργειας και των μεταφορών αποτελούν τους βασικούς άξονες της «πράσινης οικονομίας», που καλείται να συνεισφέρει στην ανάπτυξη και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας. Στα πλαίσια αυτά ευελπιστούμε, μέσω της πληροφόρησης και της ανάδειξης των θετικών αποτελεσμάτων της συλλογικής δράσης, στη διαμόρφωση μίας αντίστοιχης συνείδησης. 
      Όσο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, εμείς θεωρούμε τη συμμετοχή όλων των πολιτών πολύτιμη και αναγκαία, καθώς και την ποιοτική αναβάθμιση του κρατικού μηχανισμού.
      Σε επίπεδο θεσμικών μεταρρυθμίσεων, ως γνωστόν, τασσόμαστε υπέρ της δημιουργίας αυτοτελούς Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Οικισμού, με επιμέρους πολιτικές για την προστασία, τη διαχείριση του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος, την προστασία της φυσικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς. 
      Στα πλαίσια αυτά έχουμε συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις για τη χωροταξική ανασυγκρότηση και οικιστική αναβάθμιση, τον περιορισμό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, τη διαχείριση των απορριμμάτων, το υδάτινο περιβάλλον, τις προστατευόμενες περιοχές και τα εργαλεία επίτευξης αυτών των στόχων με την «πράσινη διπλωματία» και τα οικονομικά εργαλεία. 
      Υπάρχει μία σειρά από μέτρα που έχουν να κάνουν με το κλείσιμο όλων των λατομείων, που δεν πληρούν τις προδιαγραφές και υποβαθμίζουν το περιβάλλον, όπως επίσης και άλλα που είναι δεκάδες και θα μου επιτρέψετε να αναφέρω μερικά από αυτά. 
      Ένα από τα ιδιαίτερα σημαντικά έχει να κάνει με την άμεση στελέχωση και χρηματοδότηση δέκα φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, όπως επίσης και με την καταγραφή του συνόλου του φυσικού πλούτου της χώρας, δημιουργώντας τους «πράσινους εθνικούς λογαριασμούς» και φυσικά το «πρασίνισμα» του φορολογικού συστήματος, έτσι ώστε να μετακινηθεί το φορολογικό βάρος προς τις λειτουργίες και τα προϊόντα που προκαλούν περιβαλλοντική επιβάρυνση. 
	Μία ματιά στο πρόγραμμά μας, όπου γίνεται εκτενής αναφορά στην πράσινη οικονομία και πράσινη συνείδηση, αλλά και στην ενότητα πρόσβαση σε εκπαίδευση ποιότητας σε όλες τις βαθμίδες για κάθε ελληνική οικογένεια, θα ήταν αρκετή για να προσπεραστεί το προτεινόμενο νομοθέτημα.
	Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μας προκαλεί ιδιαίτερη αίσθηση το γεγονός που προσπαθεί σήμερα το ΛΑ.Ο.Σ., μέσα από ωραιοποιημένες και βαρύγδουπες έννοιες, οι οποίες αποστερούνται, κατά την άποψή μας, από ιδεολογικό, πολιτικό περιεχόμενο να συνεισφέρει στην υπόθεση απλά και μόνο της κομματικής τους στόχευσης. Η παρούσα πρόταση για εμάς είναι απλά ένα πυροτέχνημα. Περιορίζεται στην υπεραπλούστευση μιας πολύπλοκης πραγματικότητας. Αδιαφορεί σκόπιμα για τη σπατάλη των φυσικών πόρων, για τα αίτια της πρόκλησης των οικολογικών καταστροφών, παραθέτοντας απλά άτακτα συμβάντα. 
	Με το μανδύα του δήθεν ενδιαφέροντος για την προστασία, νιώθει την ανάγκη να θωρακιστούν απλά οι φοβισμένοι μαθητές με γνώση, για να νιώθουν πιο ανασφαλείς από την οικολογική καταστροφή. 
	Δεν είναι τυχαία η επιλογή της ονοματολογίας του σχεδίου νόμου. Η λάμψη και το περιτύλιγμα μεγαλόπνοων εννοιών, με ευρεία και άμεση επικοινωνιακή απήχηση και αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία. Το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου αγνοεί την όποια συλλογική μορφή δράσης, η οποία ήδη εκδηλώνεται μέσα από τις κινήσεις των πολιτών σε τοπικό, εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Μπροστά στο νέο μεταβαλλόμενο κοινωνικό περιβάλλον το ΛΑ.Ο.Σ. νιώθει να απειλούνται οι αρχές του και τα δεδομένα που στηρίχτηκε και έρχεται να προτάξει όχι βέβαια την κριτική στην εξουσία, αλλά μάλλον απλά επιθυμεί την αναπαραγωγή και διαιώνιση της δεσπόζουσας ιδεολογίας και συνάμα τη διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης. Περιορίζεται απλά σε ένα σύνθημα που λέει «ακόμα λίγες ώρες περιβαλλοντικής εκπαίδευσης». 
	Το εκπαιδευτικό σύστημα χρησιμοποιείται για να παρέχει γνώσεις σε ένα πεδίο που απαιτείται συνείδηση. Μπροστά στις ανεπανόρθωτες οικολογικές καταστροφές και μεταβολές, κάθε συντηρητική πολιτική παράταξη αποβλέπει στη διατήρηση και ενίσχυση της υφιστάμενης κατάστασης. Στην προάσπιση των αδιατάρακτων κοινωνικών σχέσεων, στη σταθεροποίηση των συσχετισμών των δυνάμεων έρχεται να αμυνθεί και να διαφυλάξει το σχολικό σύστημα με την παραδοσιακή του υπόσταση, ως αντίδραση στην απαίτηση των προοδευτικών παρατάξεων για το άνοιγμα της εκπαίδευσης στην κοινωνία. Θα περίμενε κάποιος μια πιο εμπεριστατωμένη κριτική στο υφιστάμενο πλαίσιο διεξαγωγής και διδασκαλίας της περιβαλλοντικής αγωγής, πράγμα που αγνοείται εσκεμμένα από τους εισηγητές του σχεδίου νόμου.
	Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προτάσσει τον ανοιχτό, βασανιστικό διάλογο για την παιδεία, μέσα από τη διαδικασία της διαβούλευσης. Η βιωματική μάθηση τείνει να γίνει τρόπος ζωής στις σύγχρονες κοινωνίες. Γύρω από την περιβαλλοντική εκπαίδευση, μέσα από τους πειραματισμούς και την έρευνα, στοιχειοθετούνται και αναπτύσσονται νέες, σύγχρονες λειτουργικές. Υπάρχουν εκπαιδευτικά συστήματα, όπου πραγματικά έχουν πετύχει και υπάρχουν συστήματα τα οποία έχουν εφαρμόσει διεπιστημονικές και παιδαγωγικές μεθόδους διδασκαλίας, όπως είναι η Φινλανδία, καθιερώνοντας το σύστημα των ελεύθερων ζωνών. Ας το αντιγράψουμε. 
	Η ενίσχυση και η διεύρυνση του θεσμού της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, μέσω της βιωματικής μεθόδου διδασκαλίας, σε συνδυασμό με τη δημιουργία μεγαλύτερων ζωνών, είναι απαίτηση της εκπαιδευτικής κοινότητας. Το έντονο ενδιαφέρον και ο ενθουσιασμός των αρμοδίων ειδικών, αλλά και των μαθητών, εκπαιδευτικών για την προστασία του περιβάλλοντος, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχή πορεία κάθε προγράμματος. Ήδη, η ζήτηση είναι μεγάλη για την υλοποίηση προγραμμάτων και πρέπει να συνοδευτεί και να ενισχυθεί με γενναία οικονομική και πολιτική υποστήριξη. Πρέπει να διατεθούν εκθεσιακοί, εργαστηριακοί, αποθηκευτικοί χώροι, βιβλιοθήκες, σύνδεση διαδικτύου. 
      Πρωτοβουλίες ευαισθητοποιημένων εκπαιδευτικών, εξ αιτίας των αδιεξόδων, είναι καταδικασμένες σήμερα στην αποτυχία. Κάθε προσπάθεια, το θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος να ενταχθεί στο ωρολόγιο πρόγραμμα των μαθητών, φέρεται να επιβαρύνει το ήδη βεβαρημένο ημερήσιο πρόγραμμα των μαθητών, μέχρι σήμερα τουλάχιστον.
	Είμαι εκπαιδευτικός, καταλαβαίνω. Εάν σήμερα πούμε στους μαθητές άλλη μια ώρα διδασκαλίας στο επτάωρο πρόγραμμα το οποίο υπάρχει, είναι σαν να τους λέμε ότι υπάρχει ακόμη μία οδηγία, αλλά είναι οδηγία δυστυχώς, αυτοκτονίας.	Δεν υπάρχει καμμία εισήγηση, αγαπητοί συνάδελφοι, της επιστημονικής κοινότητας, ούτε φυσικά του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Παράλληλα δεν υπάρχουν κάποια επιστημονικά κριτήρια, τα οποία να αιτιολογούν τη συγκεκριμένη πρόταση.
	Επαναλαμβάνω ότι εμείς δεν είμαστε εκείνοι οι οποίοι θα προσδιορίσουμε τα γνωστικά πεδία μέσα στην εκπαίδευση. Άλλοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν καλύτερα από εμάς ποιες είναι οι ανάγκες της εκπαίδευσης. Όχι το νομοθετικό Σώμα. 
      Η νέα, λοιπόν, παιδαγωγική κατεύθυνση απαιτεί να μειώσουμε το αναλυτικό πρόγραμμα των μαθητών, διευρύνοντας τις ώρες της ευέλικτης ζώνης, εμπλουτίζοντας με δημιουργική μάθηση. Όποιοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό είναι έξω και μακριά από την εκπαίδευση.
	(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
	Μισό λεπτό, κυρία Πρόεδρε.
      Ο μαθητής πρέπει να γίνει συμμέτοχος μέσα από μια διαδικασία που δεν θα έχει να κάνει μόνο με τη γνώση, αλλά και με μία σειρά από άλλα πράγματα, για να μπορέσει να διαμορφώσει συνείδηση. 
      Το θέμα της οικολογίας και της προστασίας του περιβάλλοντος είναι θέμα συνείδησης και όχι απλά γνώσης. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι κάθε άνθρωπος σε κάθε στιγμή έχει ένα διττό χαρακτήρα. Καταλαβαίνετε ότι δεν έχει να κάνει μόνο με το να μάθω τι είναι καλό για το περιβάλλον, αλλά και με το τι πρέπει να κάνω, για να βοηθήσω το περιβάλλον. Ο καθένας από μας πολλές φορές εμφανίζει διαφορετικές συμπεριφορές. Ακόμα και εμείς, που υποτίθεται ότι είμαστε ευαισθητοποιημένοι, σε πολλές μικρές στιγμές της ζωής μας κάνουμε αυτό που δεν επιτρέπεται να κάνουμε, εις βάρος πάντα του περιβάλλοντος. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι αυτό είναι μία συνεχής διαδικασία που έχει να κάνει με το πώς αυτό αποτελεί μία σταθερή σχέση συνείδησης. 
      Και επειδή, αγαπητοί συνάδελφοι του ΛΑ.Ο.Σ., μας δώσατε την ευκαιρία να μιλήσουμε πραγματικά γι’ αυτό το ζήτημα, θα ήθελα να πω ότι στη χώρα μας στο παρελθόν –και κλείνω με αυτό- έχουν γίνει εγκλήματα στο κομμάτι του περιβάλλοντος. Η Αθήνα είναι το μεγαλύτερο παράδειγμα. Το μεγαλύτερο έγκλημα που έγινε ποτέ στην Ελλάδα σε θέματα περιβάλλοντος είναι ο τρόπος με τον οποίο αναπτύχθηκε αυτή η πόλη. Σήμερα έρχονται κάποιες νέες πολιτικές που λένε για το πώς πρέπει να αναπτυχθεί ο τουρισμός στη χώρα, στο μέλλον. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε, όμως, κύριε συνάδελφε.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ: Κλείνω. Είναι πολύ σημαντικό.
      Και θα δούμε -και βλέπουμε- σιγά-σιγά μία νέα τάση, να αρχίζουν να χτίζονται τεράστια οικοδομικά συγκροτήματα, για να φέρουμε κάποιους Άγγλους να αγοράσουν δυάρια στη χώρα μας. Θα επαναλάβουμε τα εγκλήματα του παρελθόντος και πραγματικά μετά από τριάντα έως σαράντα χρόνια θα έρθουν να μας κατηγορήσουν οι επόμενες γενιές. Εμείς σήμερα δεν τολμάμε να κατηγορήσουμε κάποιους και τους αναδεικνύουμε σε μεγάλους ηγέτες, γιατί έχουμε μάθει δυστυχώς, απλά να κουνάμε το κεφάλι.
      Κλείνω και λέω συγχαρητήρια στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου που έκανε αυτήν την πρόταση, σύμφωνα με την οποία δημιουργούνται έξι χιλιάδες φυτά στη Ρόδο μαζί με τη συνεργασία της Νομαρχίας Δωδεκανήσου, για να μπορέσουμε πραγματικά να κάνουμε πράξη κάποια πράγματα που έχουν σχέση με αυτό το θέμα. Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
       ΠΡΟΕΔΡΕΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
      Το λόγο έχει η εισηγήτρια και Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Καφαντάρη.
      ΛΙΛΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Κύριοι συνάδελφοι του ΛΑ.Ο.Σ., εμείς δεν θα χαρακτηρίσουμε πυροτέχνημα την πρότασή σας. Δεχόμαστε ότι, όπως και εμείς, επιδεικνύετε μία ευαισθησία στο περιβαλλοντικό πρόβλημα. Η διαφορά μας είναι η οπτική γωνία από την οποία βλέπουμε αυτό το πρόβλημα. Και αυτή η διαφορά είναι βαθύτατα πολιτική. 
      Το πρόβλημα της υποβάθμισης του φυσικού περιβάλλοντος δεν είναι νέο. Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι στην εποχή μας οξύνεται. Η θέση μας είναι ότι δεν πρόκειται για πρόβλημα αλόγιστης χρήσης γενικά και αόριστα, αλλά συγκεκριμένα, για έκφραση της επιδίωξης για ολοένα και περισσότερο κέρδος, επιδίωξη που αποτελεί βασικό νόμο του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος. Άλλωστε, η ίδια η φιλολογία που όψιμα ανακαλύπτει προβλήματα και ευθύνες για τη μόλυνση του περιβάλλοντος, στόχο έχει να διαγράψει την ευθύνη που έχουν τα σύγχρονα μονοπωλιακά συγκροτήματα γι’ αυτήν την κρίση, να μετατρέψει την ταξικότητα του ζητήματος σε ατομική ευθύνη, εξισώνοντας το βιομηχανικό συγκρότημα, που μολύνει γη και ύδωρ, με τον πολίτη που πετάει –πολύ κακώς βέβαια- το τσιγάρο του στο δρόμο. Παράλληλα, δεν μπορούμε να μην είμαστε επιφυλακτικοί με όλη αυτήν την καμπάνια για τη δήθεν ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, που, πέραν του ιδεολογικού της χαρακτήρα, έχει σαφώς και την πτυχή μιας νέας κερδοσκοπικής δράσης, όπως αυτή αποτυπώνεται σε πληθώρα δημοσιευμάτων στον Τύπο. 
      Με αυτήν την έννοια διαφωνούμε επί της αρχής για την ορθότητα της ίδιας της διατύπωσης της πρότασης νόμου για την ενεργοποίηση της ευθύνης γενικά και αόριστα απέναντι στο περιβάλλον. Ωστόσο, έχει σημασία να προσέξετε ότι η αρνητική μας θέση έχει κυρίως παιδαγωγικό χαρακτήρα. Διότι, κάποιος, θα μπορούσε καλοπροαίρετα να τονίσει ότι συμφωνεί με τη κριτική που κάνουμε στο περιεχόμενο του μαθήματος και να μας καλέσει να συμβάλουμε στην υλοποίησή του με βάση τη δική μας πρόταση για το μάθημα. 
      Η αντίρρησή μας, όμως, σχετίζεται κυρίως με το χαρακτήρα του σχολείου και πιο συγκεκριμένα: Η συζήτηση για την αναγκαιότητα πρόσθεσης μαθημάτων που συνδέονται με επίκαιρα προβλήματα της εποχής μας είναι υπαρκτή.  Υποστηρίζεται ότι η εκπαίδευση θα έπρεπε να αντιδρά σε πολυάριθμα προβλήματα τα οποία συγκινούν σήμερα την ανθρωπότητα, σε προβλήματα ειρήνης μέσα από μία ενισχυμένη αγωγή για την ειρήνη ανάλογα με τη δυνατότητα σε ένα αντίστοιχο μάθημα, επίσης σε προβλήματα του περιβάλλοντος και άλλα σφαιρικά προβλήματα της ανθρωπότητας, όπως η υπανάπτυξη, ενεργειακά και προβλήματα πρώτων υλών, δημογραφικές εξελίξεις, πολύ σοβαρά ζητήματα. Σε σχέση με τη μεταβολή του χαρακτήρα της εργασίας, με την αυξανόμενη αστικοποίηση, την εξέλιξη της οικογένειας, με την κατανάλωση ειδών υψηλού γούστου, με νέες ασθένειες, όπως το AIDS, τοποθετείται το σχολείο μπροστά στις απαιτήσεις να επιδράσει ισχυρότερα στον τρόπο ζωής και στη συμπεριφορά των ανθρώπων. Σ’ αυτήν επίσης τη σχέση συζητούνται νέα μαθήματα: σεξουαλική αγωγή, αγωγή της υγείας, αγωγή της οικογένειας. 
      Αυτή η απαρίθμηση μπορεί να συνεχίζεται εσαεί. Το κύριο πρόβλημα, στο οποίο όμως πρέπει να απαντήσουμε είναι τι σχολείο θέλουμε, τι άνθρωπο θέλουμε να βγάζει. Το όλο πρόγραμμα και το κάθε μάθημα χωριστά πρέπει να προσανατολιστεί προς το σκοπό του νέου σχολείου, να συμβάλλει στην κοινωνική διαπαιδαγώγηση σταθερής και δημιουργικής προσωπικότητας. Αυτό προϋποθέτει συνολική αναδιάρθρωση, ριζική ανανέωση και ουσιαστική επέκταση του προγράμματος και εδώ νομίζω ότι είναι  οι ριζικές μας πολιτικές διαφορές: Δεν   μιλάμε για τη διαχείριση ενός προβλήματος στην παιδεία, μιλάμε για άλλη οπτική, μιλάμε για αληθινή παιδεία. Το πρόγραμμα του σχολείου πρέπει να έχει επίκεντρο τη θεμελιακή αποστολή της βασικής εκπαίδευσης, τη διάπλαση μιας ολόκληρης προσωπικότητας με κοινωνική συνείδηση, σε αντίθεση με τα άβουλα ανδρείκελα που επιδιώκουν να διαμορφώσουν αυτές οι αγωγές. 
      Επομένως, το αναλυτικό πρόγραμμα οφείλει να κρατά την κύρια υπόσταση της γενικής εκπαίδευσης, γλώσσα και μαθηματικά, γνώση της φύσης, γνώση της κοινωνίας, αισθητική και φυσική αγωγή και να την ανανεώνει, λαμβάνοντας υπ' όψιν τις εξελίξεις στο σύστημα της ανθρώπινης γνώσης. Θεμελιώδη ζητήματα για την κατανόηση του σημερινού κόσμου και για την τοποθέτηση του ανθρώπου μέσα σ’ αυτόν θα εξετάζονται από κοινού με την αλληλεξάρτηση των μαθημάτων και άρα χωρίς μονομέρειες, επικαλύψεις και υπερβολές. Εκσυγχρονίζοντας, για παράδειγμα, το μάθημα της φυσικής, ο μαθητής θα διαπίστωνε ότι οι σύγχρονες φυσικές γνώσεις δεν αναιρούν τους νόμους της κλασικής φυσικής -σε αυτήν, άλλωστε, στηρίζεται το μεγαλύτερο μέρος των εφαρμογών της φυσικής στην τεχνολογία, την ιατρική, τη γεωργία κ.λπ.- αλλά μόνο δείχνουν τα όρια της ισχύος και της εφαρμογής τους. Έτσι, για παράδειγμα, η περιβαλλοντική αγωγή μπορεί να εμπεριέχεται στα μαθήματα της βιολογίας, της γεωγραφίας, της αισθητικής, φυσικής αγωγής, η σεξουαλική αγωγή και η αγωγή της υγείας στα μαθήματα της βιολογίας και της φυσικής αγωγής κ.λπ.. 
      Με βάση τα παραπάνω, πραγματική απάντηση στην αποσπασματικότητα της γνώσης δεν είναι βέβαια η προσθήκη νέων διαθεματικών μαθήσεων στο σχολικό πρόγραμμα, αλλά η ριζική αναδιοργάνωση του σχολείου, ώστε να βοηθά το μαθητή να αναπτύσσει ενιαία κοσμοθεωρητική αντίληψη του κόσμου, με επικέντρωση στα θεμελιώδη και ουσιαστικά με επιστημονική εγκυρότητα περιεχομένου και μεθόδων, με σύνδεση θεωρίας και πράξης, με στενή αλληλοσύνδεση των περιεχομένων κάθε μαθήματος, αλλά και ολόκληρων των μαθημάτων μεταξύ τους. Μέσα από τη διαπλοκή και επανάληψη των φυσικών και κοινωνικών φαινομένων οι μαθητές θα πρέπει να ανακαλύπτουν την ύπαρξη γενικών κανόνων, να αντιλαμβάνονται τους νόμους της φυσικής και κοινωνικής εξέλιξης. Στο πλαίσιο του κάθε μαθήματος θα γίνονται οι απαιτούμενες και δυνατές διασυνδέσεις στοιχείων από διάφορους επιστημονικούς κλάδους, ώστε να φωτίζουν ολόπλευρα τα διδακτικά αντικείμενα. Έτσι μόνο οι διασυνδέσεις αυτές θα ξεπηδούν από την ουσία των θεμάτων, δεν θα είναι μηχανιστικές και αφύσικες, δηλαδή αυτοσκοπός, αλλά εργαλείο σφαιρικής γνώσης. Θα δυνάμωνε έτσι η αισιοδοξία του νέου ανθρώπου για τις μελλοντικές δυνατότητες της επιστήμης και η  βεβαιότητά του για τη δύναμη του ανθρώπινου λογικού. 
     Και τώρα, κύριοι συνάδελφοι, αφού ακούσατε τις θέσεις τις δικές μας, του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, θα μου επιτρέψετε να πρωτοτυπήσω διαβάζοντας μία επιστολή ενός νέου ανθρώπου, μιας κοπέλας πολύ νέας, που απέχει πολύ λίγο από την εποχή που πήγαινε στο σχολείο και που σχετίζεται άρρηκτα με τη σημερινή μας συζήτηση. Θα ήθελα την προσοχή σας. 
     «Είκοσι ενός χρόνων. Ακόμα ηχεί στα αυτιά μου το κουδούνι του σχολείου. Έχω, ίσως, λοιπόν, ακόμα την ώθηση όλων όσων ένοιωσα τα τελευταία και πιο συνειδητά χρόνια μου  ως τώρα στο εκπαιδευτικό σας σύστημα για να εκφράσω το θυμό και την αγανάκτησή μου. Με εφαλτήριο το σχέδιο νόμου που προτάθηκε από τον ΛΑ.Ο.Σ. και τον καταιγισμό των μέσων από περιβαλλοντικές καμπάνιες ένοιωσα ξανά  μετά από λίγα χρόνια το οξύμωρο, την ειρωνεία να με διαπερνούν. Πώς είναι δυνατόν, σκέφτηκα, προσθέτοντας ένα ακόμη αποσπασμένο μάθημα περιβαλλοντικής αγωγής να περιμένουμε να αλλάξει η αντίληψη και η αντιμετώπιση της φύσης του σπιτιού μας, όταν ο ήδη διαμορφωμένος άνθρωπος των δεκαεπτά και των δεκαοκτώ ετών έχει εκπαιδευτεί στον ατομικισμό, που φθάνει στα όρια του αυτισμού; 
     Όταν δεν έχει βασική παιδεία γύρω από τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, ένα από τα οποία είναι και η διαβίωσή του σε ένα υγιές και φιλικό προς αυτόν περιβάλλον; Η διατήρηση ενός φυσικού περιβάλλοντος σε όσο καλύτερη κατάσταση γίνεται δεν είναι θέμα σωφρονισμού και προσωπικής χαλιναγώγησης των κατώτερων και αυτοκαταστροφικών ενστίκτων μας, αλλά η πεποίθηση ότι η μη προστασία του από τον οποιονδήποτε είτε αυτός λέγεται διεστραμμένο άτομο είτε ακόμα χειρότερα απολύτως συνειδητή κερδοσκοπική εταιρεία, δεν έχει δικαίωμα να παρεμβαίνει καταστροφικά στην ποιότητα ζωής τη δική μας και των μετέπειτα γενεών. 
     Το θέμα, λοιπόν, της παιδείας είτε αυτή έχει να κάνει με το περιβάλλον είτε με την κοινωνική ευαισθησία είτε με την τεχνολογική ανάπτυξη σε όφελος της ανθρωπότητας και την εξέλιξή της, συνδέεται άμεσα με την επαφή και με την τριβή του νέου ανθρώπου με τα θεμελιώδη δικαιώματά του, σε σχέση με την ύπαρξή του και τη σχέση του με την κοινωνία. Μία επαφή, που όχι μόνο δεν του δίνεται ουσιαστική δυνατότητα να καλλιεργήσει μέσα από το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά αντίθετα τον ωθεί προς τον ατομικισμό, την αυτοαπομόνωση και το κτηνώδες ένστικτο της άμυνας και της αυτοσυντήρησης με όποιο κόστος για την υπόλοιπη κοινωνία. 
     Η ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος δεν θα προκύψει μέσα από μία ακόμα διδακτέα ύλη προς εξέταση και παπαγαλία για τις εξετάσεις, αλλά από ένα ακόμη δικαίωμα του νέου ανθρώπου που καταστρατηγείται από το σύστημα εκπαίδευσης, το δικαίωμα στο χρόνο, στην καθαρότητα του μυαλού, έτσι ώστε να συνδέσει και να αξιοποιήσει όσα ερεθίσματα έστω λαμβάνει από το σχολείο και από τις πηγές ενημέρωσής του, συνδυάζοντάς τα με περαιτέρω καλλιέργεια. Ίσως και από κάποιο βιβλίο προσωπικής του επιλογής ή ακόμα και από την επαφή του με τη τέχνη, κάτι που ακούγεται σχεδόν αστείο σε ένα παιδί 17-18 χρονών, αφού μοναδικός και σχεδόν αποπνικτικός του στόχος είναι η εισαγωγή του σε ένα από τα ανώτερα ή ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, μέσα από εξετάσεις στις οποίες η κρίση και η προσωπική ευαισθησία δεν έχουν καμμία θέση. Το νέο άνθρωπο δεν τον περιμένει μόνο ένα καταστραμμένο φυσικό περιβάλλον, αλλά κυρίως ένα ουσιαστικά διαβρωμένο κοινωνικό περιβάλλον, που έχει ως φυσική συνέπεια την αδιαφορία, όχι απλά της φύσης της μακρινής από τις μεγαλουπόλεις, αλλά τη βαθιά και απάνθρωπη αδιαφορία για τον άνθρωπο που πεθαίνει μόνος του στο διπλανό διαμέρισμα. 
     (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄   Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ)
     Καλό, λοιπόν, θα ήταν κάποια στιγμή να μείνει η υποκρισία και η ψευτορομαντική προσέγγιση της παιδείας μακριά και να ασχοληθείτε με τον άνθρωπο, που αν και φαίνεται μικρός όταν πρωτοπηγαίνει στα έξι του στο σχολείο, η κακή του διαμόρφωση ως προσωπικότητα είναι βόμβα έτοιμη να εκραγεί όταν γίνει ένας ακόμα ανασφαλής, ατομιστής άνεργος ενήλικας, ακαλλιέργητος τόσο για τα δέντρα όσο και για τα ίδια τα παιδιά του. 
      Κι ένα υστερόγραφο έχει η επιστολή. Αν, κύριοι Βουλευτές, αυτό το κείμενο ήταν η έκθεσή μου στις Πανελλήνιες με θέμα το περιβάλλον, θα είχα απορριφθεί. Δεν θα είχα περάσει στο πανεπιστήμιο.
      Ευχαριστώ για την προσοχή σας. Σας ευχαριστώ που μου επιτρέψατε να τη διαβάσω. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε την κυρία συνάδελφο. 
      Σειρά έχει τώρα για να μιλήσει ο ειδικός αγορητής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., κ. Αναστάσιος Κουράκης. 
      Ορίστε, έχετε το λόγο. 
	ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.  
      Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φαντάζομαι ότι είναι αφέλεια να περιμένει κανένας ότι με την περιβαλλοντική εκπαίδευση και με όποιο νόμο ή βελτίωση μπορεί να υποστεί αυτή μπορούν να προκύψουν πολίτες που θα σώσουν το περιβάλλον. Η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένου οικονομικού και κοινωνικού συστήματος, όπου τα πάντα υποτάσσονται στους νόμους της αγοράς. Επιπλέον, η συγκέντρωση εξουσίας σε λίγα χέρια, μέσα από τις δυνάμεις του κεφαλαίου είναι αυτή που επιβάλλει τους νόμους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μη υπογραφή της Συμφωνίας του Κιότο από την υπερδύναμη του κ. Μπους που, ενώ βλέπουμε τους πάγους της Αλάσκας να λιώνουν καθημερινά από την υπερθέρμανση του πλανήτη, εξακολουθεί να μην παίρνει μέτρα για τον περιορισμό του φαινομένου του θερμοκηπίου.  Παρ’ όλα αυτά, η δημιουργία ευαίσθητων πολιτών έχει νόημα. 
      Η πρόταση νόμου του ΛΑ.Ο.Σ. για την εισαγωγή του μαθήματος «Περιβαλλοντική Συνείδηση και Ευθύνη» είναι λαθεμένη. Και είναι λαθεμένη, πέρα από το ότι είναι βαθιά συντηρητική, επειδή είναι αντίθετη με το πνεύμα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, όπως έχει διατυπωθεί από φορείς σε διεθνή συνέδρια και παγκόσμιες συνδιασκέψεις για το περιβάλλον, όπως είναι η Ατζέντα 21, η Ουνέσκο κ.λπ.. Και αυτό, γιατί η συνείδηση και η ευθύνη δεν διδάσκονται, αλλά καλλιεργούνται. 
      Η περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι μία μορφή εκπαίδευσης που δεν αρκείται, όπως έχουν πει και άλλοι ομιλητές, στην απλή μετάδοση αποσπασματικών περιβαλλοντικών γνώσεων, αλλά θεωρεί το περιβάλλον ως ένα πολύπλευρο και πολυσύνθετο αλληλεπιδρών σύστημα. Έτσι λοιπόν δεν μπορεί να είναι η περιβαλλοντική εκπαίδευση απλά ένα μάθημα, αλλά είναι μία εκπαιδευτική διαδικασία που, εκτός του γνωστικού αντικειμένου, περιλαμβάνει δράσεις, συμμετοχή, ομαδικότητα και διεπιστημονικότητα, με στόχο τη δημιουργία ενεργών πολιτών. Έτσι η περιβαλλοντική εκπαίδευση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο είναι και πρέπει να παραμείνει μία εκπαιδευτική διαδικασία που προσπαθεί να διαμορφώσει συνειδητούς πολίτες με γνώσεις, ευαισθησία, φαντασία και επίγνωση των σχέσεων που τους συνδέουν με το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον, έτοιμους να προτείνουν λύσεις και να συμβάλλουν στη λήψη και την εκτέλεση των αποφάσεων.
      Η εισαγωγή, όπως προτείνετε, ενός νέου μαθήματος στο ωρολόγιο πρόγραμμα παραπέμπει σ’ ένα απαρχαιωμένο σχολείο του προηγούμενου αιώνα και δεν πρόκειται να συμβάλει στη διαμόρφωση οικολογικής συνείδησης στους νέους, αν δεν συνοδεύεται από διαδικασίες απόκτησης, πέραν των γνώσεων, και στάσεων, αξιών, δεξιοτήτων και τρόπων συμπεριφοράς μέσω της δράσης και της συμμετοχής. Γιατί ένα μάθημα θα μπορούσε να καλύψει το γνωστικό επίπεδο, όχι όμως και τα υπόλοιπα. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση συνεπώς αποτελεί ένα συμμετοχικό, ενεργητικό και κυρίως βιωματικό πλαίσιο δραστηριοτήτων που διασυνδέουν λειτουργικά όλες τις γνωστικές περιοχές του σχολικού προγράμματος. Ένα μάθημα από έδρας παραπέμπει σ’ ένα σχολείο οπισθοδρομικό, με μαθητές παθητικούς δέκτες ενός γνωστικού αντικειμένου και δεν λαμβάνει καθόλου υπ’ όψιν τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής και τα περιβαλλοντικά προβλήματα κάθε τόπου. 
      Πρέπει να σας πω ότι η εισηγητική έκθεση της πρότασης νόμου που έχετε καταθέσει φανερώνει άγνοια της σημερινής κατάστασης, αφού δεν κάνει καμμία απολύτως αναφορά στους υπεύθυνους της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, που είναι θεσμοθετημένοι από το 1990 στη δευτεροβάθμια και από το 1991 στην πρωτοβάθμια, σε κάθε νομό, στα προγράμματα που υλοποιούνται στα σχολεία, στα πενήντα έξι Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και όχι στα δεκαεφτά, όπως ανακριβώς αναφέρετε, τα οποία λειτουργούν υποστηρικτικά, στα προγράμματα που υλοποιούν τα σχολεία, στα σεμινάρια, στα δίκτυα, στις συνεργασίες με μη κυβερνητικούς φορείς και οργανώσεις, στις δράσεις. 
      Ακόμη, πρέπει να σας πω ότι δεν είναι σωστό τα μαθήματα του σχολείου και το ωρολόγιο πρόγραμμα να αποφασίζονται στη Βουλή. Σας είχα πει και στην επιτροπή, όταν συζητούσαμε, ότι δεν είναι δυνατόν να καθορίζετε με τέτοια ακρίβεια και σχολαστικότητα τα ειδικά γνωστικά αντικείμενα, την ίδια στιγμή που παραλείπετε άλλα, όπως σας είχα πει, σχετικά με τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς, τη βιολογική γεωργία και άλλα. Αυτό δείχνει ότι δεν είναι δυνατόν το γνωστικό αντικείμενο να καθορίζεται -βεβαίως- στη Βουλή. Υπάρχει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, υπάρχουν οι επιστημονικές ενώσεις, αλλιώς, κινδυνεύουμε να μετατραπούμε σε μαθητευόμενους μάγους.
      Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και σ’ αυτήν την περίπτωση, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, όπως είναι αυτή του βιβλίου της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, προκρίνουμε διαδικασίες διαφανείς μέσα από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και την εκπαιδευτική κοινότητα και όχι από την εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία.
      Θεωρούμε, όμως, παρ’ όλα αυτά, ότι είναι μία αφορμή η συζήτηση αυτή για να ζητήσουμε από τον Υπουργό Παιδείας να δεσμευθεί -σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, κύριε Υπουργέ- για το σχεδιασμό και την αναβάθμιση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης από την επόμενη κιόλας χρονιά.
      Ακόμη, πρέπει να πούμε ότι η λύση αυτού του βασικού προβλήματος, όπως είπαμε -για πολλοστή φορά το λέμε- δεν είναι η ένταξη ενός υποχρεωτικού μαθήματος στο ωρολόγιο πρόγραμμα, αλλά η ενίσχυση του θεσμού μέσω συγκεκριμένων μέτρων σε νομοθετικό, αλλά και διοικητικό επίπεδο. Έτσι, προτείνουμε να συγκροτηθεί ένα Εθνικό Συμβούλιο για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, με τέτοια σύνθεση που θα μπορεί ταυτόχρονα, όπως ειπώθηκε και την προηγούμενη φορά, να αποτελέσει τον πυρήνα που θα φέρει συγκεκριμένες προτάσεις για την ενίσχυση αυτής της παιδαγωγικής κατεύθυνσης.
      Έτσι, λοιπόν, σε αυτό το Εθνικό Συμβούλιο, το οποίο, βεβαίως, θα λειτουργεί με ευθύνη του ΥΠ.Ε.Π.Θ., θα συμμετέχουν -πέραν του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, βεβαίως- εκπρόσωποι της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, εκπρόσωποι των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, των υπευθύνων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που αποδεδειγμένα έχουν εκπονήσει προγράμματα ή έχουν οργανώσει δίκτυο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, η Πανελλήνια Ένωση Εκπαιδευτικών για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, πανεπιστημιακοί φορείς από παιδαγωγικά τμήματα που διδάσκουν περιβαλλοντική εκπαίδευση, αλλά και εκπρόσωποι φροντιστηρίων ξένων γλωσσών, γιατί θεωρούμε ότι το αντικείμενο πρέπει να περάσει σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
      Θεωρούμε ότι οφείλουμε να προχωρήσουμε στην ίδρυση Γενικής Γραμματείας Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, με ξεχωριστό Γενικό Γραμματέα, που θα οργανώνεται στα πρότυπα της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς και θα αναλαμβάνει την προώθηση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και στις τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης -και στην τριτοβάθμια, βεβαίως- αλλά και στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών και μέσης εκπαίδευσης, στα ωδεία, στα Ι.Ε.Κ., στα Κ.Ε.Κ.. Για το συντονισμό των υφιστάμενων θεσμών θα συνεργάζεται με τους φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, τους Ο.Τ.Α. και τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που ασχολούνται με το αντικείμενο.
      Ακόμη, χρειάζεται μία αναβάθμιση του ρόλου του υπεύθυνου της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης σε πολλά επίπεδα. Δεν θέλω να σας κουράσω. Χρειάζεται μία επιπλέον επιμόρφωση των εκπαιδευτικών με ετήσια επιμορφωτικά σεμινάρια, πριν από την έναρξη των μαθημάτων και μετά την λήξη των μαθημάτων. Και, βεβαίως, χρειάζεται μία ανακατανομή του χάρτη των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, με βάση τα πληθυσμιακά δεδομένα του μαθητικού και εκπαιδευτικού δυναμικού κάθε διοικητικής περιφέρειας.
      Τέλος, νομίζω ότι χρειάζεται να υπάρξει ένας εκσυγχρονισμός των εγχειριδίων και του παιδαγωγικού υλικού, υπό την ευθύνη της Γενικής Γραμματείας Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και σε συνεργασία με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Να συγγραφούν εγχειρίδια επιπλέον αυτών που υπάρχουν για τους μαθητές καθώς και βοηθητικά βιβλία για τους εκπαιδευτικούς Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Επίσης, χρειάζεται κατάλληλο οπτικοακουστικό και παιδαγωγικό υλικό με δραστηριότητες, το οποίο, όπως και τα εγχειρίδια, να προωθείται στους ενδιαφερόμενους, δηλαδή στα σχολεία και στα φροντιστήρια.
      Τέλος, να πω ότι, πέρα από αυτό το οποίο συζητάμε και είναι πάρα πολύ ουσιαστικό, χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι τα περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως είπα και στην αρχή, δημιουργούνται και συντηρούνται από συγκεκριμένες δομές της κοινωνίας της αγοράς, στις οποίες, μέχρι να ανατραπούν, έχουμε καταδικαστεί να υπάρχουμε. Εμείς θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να αλλάξει ριζικά αυτή η κατάσταση.
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ τον κ. Κουράκη. Έδωσε δείγμα, του πώς μπορεί κάποιος να υπερασπίζει τις απόψεις του στο συντομότατο δυνατό χρόνο.
      Εισερχόμαστε τώρα στον κατάλογο των αγορητών επί της αρχής.
      Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στη Β΄ Αθηνών, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης.
      Ορίστε, κύριε Μητσοτάκη, έχετε το λόγο.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το περιβάλλον δεν προσφέρεται για μικροκομματικές αντιπαραθέσεις γι αυτό και σπεύδω να πω εξαρχής ότι θεωρώ θετική την πρόταση την οποία κατέθεσε ο ΛΑ.Ο.Σ. σχετικά με την αναβάθμιση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στη χώρα μας, χωρίς κατ’ ανάγκην αυτό να σημαίνει ότι προσυπογράφω τη συγκεκριμένη πρόταση, όσον αφορά τη δυνατότητα άμεσης εφαρμογής της.
      Είναι πολύ καλό ότι σήμερα μπορούμε να κάνουμε στην Εθνική Αντιπροσωπεία, με αφορμή αυτήν την πρόταση, μία συζήτηση γύρω από τα ζητήματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης χωρίς οξύτητα και με διάθεση –όπως διαπίστωσα με μεγάλη χαρά ακούγοντας και την εισήγηση του ειδικού αγορητή του Συνασπισμού- κατάθεσης συγκεκριμένων προτάσεων, έτσι ώστε να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε ένα υπαρκτό πρόβλημα. Και το υπαρκτό πρόβλημα είναι κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι δυστυχώς το επίπεδο της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στη χώρα μας, το επίπεδο της ενημέρωσης του μέσου πολίτη, το επίπεδο της ενημέρωσης του μέσου νέου σχετικά με τα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος, εξακολουθεί να παραμένει ιδιαίτερα χαμηλό.
      Είχαμε πρόσφατα τη χαρά στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, να ακούσουμε μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έρευνα η οποία έγινε από την Ελληνική Εταιρεία σχετικά με την προσέγγιση της κοινής γνώμης στα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος. Σε αυτήν την έρευνα, κύριε Υπουργέ, το 94% των πολιτών υποστηρίζει ότι η περιβαλλοντική εκπαίδευση θα πρέπει να είναι υποχρεωτική για τους μαθητές από το νηπιαγωγείο έως το λύκειο. Χωρίς να σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι προσυπογράφω αυτήν την άποψη, η τοποθέτηση αυτή καταδεικνύει ότι υπάρχει ένα μεγάλο ενδιαφέρον στην κοινή γνώμη σήμερα, να μάθει περισσότερα πράγματα για το περιβάλλον. Και αυτό το ενδιαφέρον με κάποιο τρόπο θα πρέπει να το γεφυρώσουμε και να το καλύψουμε. 
      Προφανώς, η εκπαίδευση στο σχολείο αποτελεί έναν μόνο τρόπο ενημέρωσης γύρω από τα ζητήματα περιβάλλοντος, πόσο μάλλον σε μια εποχή όπου η πληροφόρηση διαχέεται πολύ πιο εύκολα από τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, αλλά και από το Ιντερνέτ. Το γεγονός όμως, κύριε Υπουργέ, ότι στο ελληνικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, έτσι όπως είναι διαρθρωμένο, τα ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος επί της ουσίας διδάσκονται μόνο στο δημοτικό και ιδίως από την Α΄ έως την Δ΄ Δημοτικού, εμένα μου δημιουργεί ορισμένα ερωτηματικά. Εγώ πιστεύω ότι σίγουρα χρειαζόμαστε και περισσότερες ώρες για τα ζητήματα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, χωρίς να σημαίνει ότι αυτό από μόνο του θα λύσει το πρόβλημα.
      Επίσης, δεν έχω αίσθηση –γιατί δεν έχω αυτήν την πληροφόρηση- κατά πόσο ο μέσος μαθητής, ας πούμε ο μέσος δωδεκάχρονος μαθητής της ΣΤ΄ Δημοτικού ή της Α΄ Γυμνασίου, γνωρίζει πραγματικά πολλά πράγματα για το ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος. Δηλαδή, εάν ρωτήσουμε ένα παιδί δώδεκα χρονών για την κλιματική αλλαγή ή για το πως προκαλούνται οι πυρκαγιές στο δάσος και τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατεύσουμε τα δάση μας, δεν ξέρω τι απαντήσεις θα πάρουμε. Γι αυτό και πιστεύω ότι θα έπρεπε να ξεκινήσουμε, κύριε Υπουργέ, αυτή τη χρήσιμη διαδικασία αξιολόγησης της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στη χώρα μας, με μία εμπεριστατωμένη έρευνα, την οποία πιθανώς θα μπορούσε να διεξάγει και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, η οποία θα μας επιτρέπει να διαπιστώσουμε εάν πραγματικά υπάρχει έλλειμα γνώσης και εάν υπάρχει έλλειμα γνώσης, πού αυτό εστιάζεται, διότι δεν μπορούμε να εκπονήσουμε μία σωστή τροποποίηση στην περιβαλλοντική εκπαίδευση στη χώρα μας, εάν πραγματικά δεν γνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι το έλλειμα γνώσης το οποίο υπάρχει σήμερα στους μαθητές μας.
      Πολλές χώρες, έχουν αναβαθμίσει ουσιαστικά την περιβαλλοντική τους εκπαίδευση τα τελευταία χρόνια, παίρνοντας αφορμή από αυτήν τη συζήτηση η οποία γίνεται σε παγκόσμια πια κλίμακα για τις κλιματικές αλλαγές και ενδεικτικά αναφέρω ότι στη Μεγάλη Βρετανία ανακοινώθηκε, κύριε Υπουργέ, μόλις πριν από έναν χρόνο, ένα εκτενές πρόγραμμα ενημέρωσης των μαθητών όλης της χώρας, για το φαινόμενο των κλιματικών αλλαγών. Παιδιά από έντεκα έως δεκατεσσάρων ετών, θα διδαχθούν επτά νέες διδακτικές ενότητες σχετικά με θέματα όπως, η επίδραση της κλιματικής αλλαγής για τη Βρετανία, οι ευθύνες των παιδιών απέναντι στο φαινόμενο, οι επιπτώσεις υπερθέρμανσης του πλανήτη, κ.λπ.. Και ο σκοπός της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης κατά τον Άγγλο Υπουργό Παιδείας, είναι τα παιδιά να μην ενημερωθούν απλά για το μέλλον τους σε σχέση με την κλιματική αλλαγή, αλλά να το διαμορφώσουν μαθαίνοντας. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι ένα σύνθετο ζήτημα. Εγώ πιστεύω ότι με αφορμή τη συζήτηση αυτή, η οποία διεξάγεται σήμερα στην Εθνική Αντιπροσωπεία, θα πρέπει να προχωρήσουμε, όπως πρότεινε και ο ειδικός αγορητής του Συνασπισμού, στη δημιουργία ενός οργάνου που θα προβεί σε μία πολύ ουσιαστική επαναξιολόγηση του τι διδάσκουμε σήμερα στα παιδιά, όσον αφορά τα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος. 
      Μπορώ να δω αυτήν την επιτροπή, αυτό το όργανο να λειτουργεί σχετικά σύντομα, κύριε Υπουργέ και γνωρίζω και τη δική σας προσωπική ευαισθησία στα θέματα αυτά και γνωρίζω ότι έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες και έχουν αναληφθεί αρκετές πρωτοβουλίες από πλευράς Υπουργείου στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Έχω όμως την αίσθηση ότι αυτές είναι ακόμα ολίγον αποσπασματικές και δεν εντάσσονται σε μία κεντρική, συγκροτημένη λογική, έτσι ώστε να μπορούμε να στοχεύσουμε σε πέντε, δέκα χρόνια από τώρα, ώστε τα σημερινά παιδιά, όταν θα γίνουν πολίτες, να έχουν μία διαφορετική αντιμετώπιση και μία διαφορετική ευαισθησία στα θέματα του περιβάλλοντος, σε σχέση με αυτήν την οποία έχουμε εμείς σήμερα. 
      Οφείλω, επίσης, να τονίσω ότι στα ζητήματα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης έχουμε τη δυνατότητα, εφόσον εκπαιδεύσουμε σωστά τα παιδιά, τα ίδια τα παιδιά να εκπαιδεύουν έπειτα τους γονείς τους, τα ίδια τα παιδιά δηλαδή να επιβάλλουν συμπεριφορές σε ένα νοικοκυριό που να είναι προς όφελος της προστασίας του περιβάλλοντος. 
      Θεωρώ παραδείγματος χάριν, ότι στα ζητήματα της ανακύκλωσης κατ’ εξοχήν, κύριε Υπουργέ, πρέπει να ξεκινήσουμε με το να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά, τα οποία μπορούν με τη σειρά τους να εκπαιδεύσουν τους γονείς για το πώς μπορούμε να αλλάξουμε κάποιες απλές καθημερινές μας συνήθειες, έτσι ώστε ο καθένας από εμάς να μπορέσει να συνδράμει με τον τρόπο του σ’ αυτήν την κολοσσιαία προσπάθεια, η οποία γίνεται για να μπορέσουμε να αποτρέψουμε τα χειρότερα, όσον αφορά το ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Στη δημοσκόπηση, σ’ αυτήν την έρευνα την οποία μας παρουσίασε η ελληνική επιτροπή –και κλείνω μ' αυτό, κύριε Πρόεδρε- βγήκε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον συμπέρασμα, το οποίο θέλω να το μοιραστώ και με την Εθνική Αντιπροσωπεία. Όταν ερωτήθηκαν οι πολίτες, ποιος ευθύνεται για το πρόβλημα της υποβάθμισης του περιβάλλοντος στη χώρα μας, απάντησαν στη συντριπτική πλειοψηφία ότι ευθύνονται αυτοί οι ίδιοι. Περισσότερο έκριναν ότι ευθύνονται οι πολίτες, απ’ ό,τι ευθύνεται το κράτος. 
      Είναι η πρώτη φορά, στη δική μου τουλάχιστον πολιτική διαδρομή, που βλέπω Έλληνες πολίτες, οι οποίοι πάντα θεωρούν ότι το κράτος μπορεί να λύσει όλα τους τα προβλήματα, να αναλαμβάνουν οι ίδιοι ατομική ευθύνη στα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος.
      Ας εκμεταλλευθούμε, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, αυτήν την πραγματικότητα και ας περάσουμε από το στάδιο της συνειδητοποίησης στο στάδιο της ενεργούς δράσης. Αυτό μας λείπει σήμερα. Το ενδιαφέρον στην κοινή γνώμη υπάρχει, το ενδιαφέρον στα παιδιά υπάρχει. Πρέπει εμείς να δώσουμε τα απαραίτητα εργαλεία, την απαραίτητη επιμόρφωση, έτσι ώστε αυτό το θεωρητικό ενδιαφέρον να μεταφραστεί σε απτές συμπεριφορές. 
      Εύχομαι η συζήτηση αυτή να αποτελέσει την αφετηρία για ένα γόνιμο διάλογο, έτσι ώστε οι προτάσεις σας να γίνουν ακόμα πιο συγκεκριμένες και σχετικά σύντομα να μπορούμε να συζητούμε στην Εθνική Αντιπροσωπεία επί συγκεκριμένων προτάσεων που θα μας παρουσιάσετε. 
      Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης):  Ευχαριστώ και εγώ τον κ. Μητσοτάκη.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, σαράντα τρεις μαθητές και μαθήτριες και οκτώ συνοδοί-καθηγητές των Εσπερινών Λυκείου και Γυμνασίου της ιστορικής Σπάρτης.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.	
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Κωσταντίνος Καρτάλης.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ:  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τον κ. Μητσοτάκη που είπε προηγουμένως ότι θα πρέπει οι μαθητές να εκπαιδεύουν τους γονείς τους. 
      Πάρτε, λοιπόν, ένα υποθετικό παράδειγμα. Τα παιδιά στα σχολεία μας εκπαιδεύονται, μαθαίνουν για την εξοικονόμηση ενέργειας και σπεύδουν στο σπίτι τους και λένε στους γονείς τους «αγοράστε λαμπτήρες πυρακτώσεως που εξοικονομούν ενέργεια». Και ο γονιός λέει «παιδί μου, ξέρεις ότι δεν απαλλάσσεται η αγορά λαμπτήρων πυρακτώσεως χαμηλής κατανάλωσης ενέργειας από τα 3.000 ευρώ που είναι το αφορολόγητο, μέσω αποδείξεων, από το νόμο του Υπουργείου Οικονομικών;».
      Άρα; Δεν είναι αντίφαση αυτό; Δεν είναι το περιβάλλον….
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Έστω και ένα παιδί να το ξέρει…
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Δεν απαλλάσσεται. Δηλαδή από τη μία μαθαίνουμε τα παιδιά στα σχολεία να εξοικονομούν ενέργεια -και άρα τα στρέφουμε να διεκδικήσουν νέες τεχνολογίες- και από την άλλη αυτές οι νέες τεχνολογίες εξαιρούνται των προνομιακών ρυθμίσεων της νομοθεσίας των 3.000 ευρώ ανά ελληνική οικογένεια. Αυτό αποτελεί αντίφαση και δείχνει την όλη αντίφαση της συζήτησης που κάνουμε σήμερα. 
      Το περιβάλλον είναι ενιαίο. Διασχίζει κάθε τομέα της κοινωνίας, διασχίζει κάθε τομέα της εκπαίδευσης και επομένως δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με μία πρόταση νόμου σαν κι αυτή, η οποία είναι αποσπασματική. Η πρόθεσή της είναι καλή. Καλό είναι να συζητάμε για το περιβάλλον μέσα στη Βουλή, δεδομένου ότι δεν συζητάμε αρκετά, παρά τις προσπάθειες του Προέδρου της ειδικής μόνιμης επιτροπής του κ. Μητσοτάκη. Όμως, νομίζω ότι παραμένει αποσπασματική και δείχνει πώς αντιμετωπίζεται το περιβάλλον. 
      Και θα ήθελα, κύριοι συνάδελφοι του ΛΑ.Ο.Σ., να σας πω...
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Του ΛΑ.Ο.Σ.! 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Του ΛΑ.Ο.Σ.. Αν τα χαλάσουμε εκεί…
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Τότε, θα λέμε κι εμείς «ΠΑ.ΣΟ.Κ.»!
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Του ΛΑ.Ο.Σ., εντάξει. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Οφείλετε να το μάθετε, κύριε Καρτάλη. Εγώ το έχω μάθει εξ αρχής. Πρέπει να το μάθετε και εσείς!
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Ξέρετε, κύριοι συνάδελφοι, κερδίζω χρόνο μ’ αυτές τις διακοπές!
      Κύριοι συνάδελφοι, λοιπόν, του ΛΑ.Ο.Σ., θα ήθελα να σας πω ότι καταλαβαίνω την πρόθεσή σας –και εγώ την αναγνωρίζω κατ’ αρχάς θετικά- αλλά θα ήθελα παράλληλα να έβλεπα τη θέση του κόμματός σας για το μεγάλο ζήτημα που έχει προκύψει στη χώρα μας, που αφορά την εγκατάσταση νέων μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από εισαγόμενο λιθάνθρακα. Δεν είδα να τοποθετήστε και να λέτε κάτι πάνω σ’ αυτό. Αντιθέτως, είδα το πρόγραμμά σας στη σελίδα ογδόντα ένα που λέει ότι θα πρέπει να επιμείνουμε στην ταχύτερη εισαγωγή στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας μας των λιγνιτικών αποθεμάτων, άρα και των ανθρακικών αποθεμάτων. 
      Ξέρετε, αυτά είναι αντιφατικά, γιατί μέσα στην πρόταση νόμου λέτε να φροντίσουμε ώστε να αντιμετωπιστεί το «φαινόμενο του Θερμοκηπίου», να εξοικονομηθεί ενέργεια, να αλλάξει ο σχεδιασμός, να υπάρχουν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Άρα, λοιπόν, θα πρέπει να είμαστε συνεπείς. Ιδίως όταν πρόκειται για κάτι που απευθύνεται σε παιδιά, πρέπει να είμαστε συνεπείς σε ό,τι λέμε και σε ό,τι υποστηρίζουμε σε όλες τις εκφάνσεις της κομματικής και πολιτικής μας παρουσίας. 
      Τώρα, ένα δεύτερο ζητούμενο που υπάρχει στην πρόταση νόμου, είναι ότι εμφανίζει τη διάσταση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης ως προς τις επιπτώσεις που έχουν οι ανθρωπογενείς δραστηριότητες στο περιβάλλον. Αυτή, λοιπόν, είναι μία ακόμα διαφωνία που έχουμε. 
      Η κανονική προσέγγιση που θα έπρεπε να υπάρχει, είναι το περιβάλλον ως δικαίωμα, ως δημόσιο αγαθό, κάτι που είπε και ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Αηδόνης. Από εκεί ξεκινούν όλα. Πώς, λοιπόν, το περιβάλλον έρχεται και εξακτινώνεται μέσα στην κοινωνία, πώς αποτυπώνεται στις τομεακές πολιτικές, πώς αποτυπώνεται στην προστασία της δημοκρατίας -γιατί η προστασία του περιβάλλοντος είναι δημοκρατικό δικαίωμα, δεδομένου ότι μία υποβαθμισμένη περιοχή είναι μία περιοχή που φέρνει φτώχεια και, αν θέλετε, αναιρεί την αρχή της ισότητας- θα έπρεπε να ήταν μία βασική προσέγγιση της πρότασης νόμου που κάνετε. 
      Το επόμενο σημείο είναι ότι η πρόταση νόμου που καταθέσατε, χάνει την παιδαγωγική του διάσταση, κάτι που ειπώθηκε και από άλλους ομιλητές. Η παιδαγωγική του διάσταση δεν υπάρχει. Ξέρετε, δεν είναι η τρέχουσα τάση της παιδαγωγικής επιστήμης να προσθέτει νέες ώρες στα προγράμματα σπουδών των σχολείων -και ιδιαίτερα των βεβαρυμμένων ελληνικών σχολείων- με περιττά ενδεχομένως μαθήματα ή περιττές επιπλέον ώρες, αλλά αντιθέτως αυτό να δημιουργεί μία κινητικότητα εκτός του ωρολογίου προγράμματος. Βεβαίως, θα μου πείτε πώς θα γίνει αυτό, αφού τα ολοήμερα σχολεία που τόσο πολύ διαφημίζει η Κυβέρνηση της χώρας, εξακολουθούν και υπολειτουργούν. 
      Άρα, για να μπορέσει να «τρέξει» η περιβαλλοντική εκπαίδευση με πραγματικά παιδαγωγικούς και ουσιαστικούς χαρακτήρες, θα πρέπει να δημιουργήσουμε το θεσμό του ολοήμερου σχολείου στην πράξη. Όμως, σήμερα τα ολοήμερα σχολεία βασίζονται στους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς, σε ταπεινωμένους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι βρίσκονται σε εργασιακή ομηρία με οκτώ ή εννέα ευρώ την ώρα! Και ζητάμε απ’ αυτούς τους εκπαιδευτικούς να είναι συνεπείς. Εγώ πιστεύω ότι είναι συνεπείς, γιατί αγαπούν αυτό που κάνουν, το λειτούργημά τους. Όμως, δεν χτίζεται έτσι ένα ολοήμερο σχολείο. Ένα ολοήμερο σχολείο, όπως λέει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., πρέπει να έχει τρεις διαστάσεις. 
      Η πρώτη, να προωθεί τον πολιτισμό, τον αθλητισμό και το περιβάλλον μέσα από νέες δραστηριότητες. Η δεύτερη, να εκπαιδεύει τους μαθητές σε ξένη γλώσσα και σε επάρκεια ηλεκτρονικών υπολογιστών. Και η τρίτη, να έχει ενισχυτική διδασκαλία. 
      Κύριε Υπουργέ, τίποτα απ’ αυτά δεν μπορεί να γίνει, έχοντας υποβαθμισμένο το ολοήμερο σχολείο στη χώρα μας σήμερα. Και νομίζω ότι αυτό που συζητάμε, πρέπει να το συναρτήσουμε με τη γενικότερη δομή της εκπαίδευσης στη χώρα μας. Τα παιδιά, οι μαθητές με αναπηρίες δεν έχουν και εκείνα δικαιώματα να εκπαιδευτούν σε θέματα περιβάλλοντος; 
      Κύριε Υπουργέ, δεν γνωρίζετε ότι τα προεδρικά διατάγματα με τα οποία δίδονται οι ειδικότητες ΠΕ 61 και ΠΕ 71 για τους αποφοίτους ειδικής αγωγής των παιδαγωγικών σχολών δεν έχουν ακόμα εκδοθεί; Πώς, λοιπόν, τα παιδιά με αναπηρίες θα εκπαιδευτούν για το περιβάλλον, από τη στιγμή που δεν υπάρχουν καν καθηγητές και δάσκαλοι με τις αντίστοιχες ειδικότητες για να διδάξουν σε ένα σχολείο ειδικής αγωγής, με αποτέλεσμα στα σχολεία ειδικής αγωγής να έχουμε τεράστιες απουσίες από προσωπικό; 
	Ένα άλλο σημείο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει να κάνει με το γεγονός ότι έτσι όπως είναι διαρθρωμένη η παιδεία στη χώρα μας, το γυμνάσιο και το λύκειο είναι κέντρα διερχομένων. Αν κάτι αντέχει ακόμη λίγο, είναι το γυμνάσιο. Όμως, το λύκειο είναι καθαρά κέντρο διερχομένων. Άρα, ό,τι θέλουμε να κάνουμε για περιβάλλον στη λυκειακή εκπαίδευση έχει από πριν υποθηκευθεί. 
      Δεν υπάρχει ο επαρκής χρόνος και η επαρκής διάθεση των μαθητών, για να κάνουν αυτά που πρέπει να κάνουν για το περιβάλλον. Κακά τα ψέματα, σήμερα έτσι όπως έχει εξελιχθεί η παιδεία, έτσι όπως δρομολογείται με την υποχρηματοδότησή της, κυρίως έχουμε φροντιστηριακή εκπαίδευση με λυκειακή υποστήριξη, αντί να έχουμε λυκειακή  εκπαίδευση με φροντιστηριακή υποστήριξη. Έχουμε αναστρέψει τα πράγματα και κατά συνέπεια, δεν υπάρχει χώρος, για να μπει το περιβάλλον στο λύκειο. Φοβάμαι, πως σταδιακά δεν θα μπει ούτε στο γυμνάσιο. 
	Ο προϋπολογισμός του 2008 για το Υπουργείο Παιδείας δεν μας βοηθάει να είμαστε αισιόδοξοι. Ακόμη και αν όλοι θέλαμε να συμφωνήσουμε με την πρόταση του ΛΑ.Ο.Σ. και πραγματικά γινόταν νόμος του Κράτους, κύριε Υπουργέ, ο προϋπολογισμός των δημοτικών σχολείων, του γυμνασίου και του λυκείου στη χώρα μας είναι το 2008 συστηματικά χαμηλότερος από τα προηγούμενα χρόνια. Άρα, όλα όσα συζητάμε για να ενισχυθούν τα κέντρα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, να παραχθούν νέα βιβλία και να υπάρξουν νέα υλικά, δεν μπορούν να γίνουν, γιατί δεν  υπάρχει αντίστοιχη μέριμνα από το Υπουργείο Παιδείας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν δράσεις περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα: Δεν υπάρχει επαρκές πλαίσιο και δεν υπάρχουν επαρκείς δράσεις. Με άλλα λόγια, δράσεις υπάρχουν, αλλά δεν επαρκούν! 
	Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ θα έβλεπα ότι η συζήτηση για την περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να έχει άλλο χαρακτήρα, να στραφεί σε αυτό που λέγεται «εκπαίδευση που αναδεικνύει την τοπική ιστορία και την ιστορία του τοπίου». Δηλαδή ένας μαθητής να μπορεί να καταλαβαίνει μέσα από την ιστορία της δικής του περιοχής και την ιστορία του τοπίου. 
      Για παράδειγμα, πάρτε μία περιοχή που έχει φυσικό κάλλος. Μαθαίνει ο μαθητής μέσα από την ειδικότερη γνώση της περιοχής του τι σημαίνει αυτό το φυσικό κάλλος, οι Σποράδες, οι υγρότοποι πάνω στο Νέστο ή σε άλλες περιοχές της Ελλάδος, στην Πίνδο και μέσα από εκεί μαθαίνει και την ιστορία του τοπίου και την τοπική ιστορία. Αυτό θα μπορούσε να προσαρτηθεί στην ύλη που διδάσκεται ένας μαθητής σε κάθε νομό χωριστά, χωρίς να επιβαρύνεται η ύλη του μαθήματος. Αυτό επιτρέπει όχι να δημιουργήσουμε μαθητές-τοπικιστές –προφανώς, δεν έχει αυτό το σκοπό- αλλά να κατανοήσουν πώς συναρτάται η ιστορία της περιοχής με το περιβάλλον και την ανάγκη προστασίας του. Έτσι καταφέρνουμε πρακτικά να δημιουργήσουμε πολίτες που είναι την επόμενη μέρα ικανοί να εφαρμόσουν αυτά τα οποία διδάσκονται στο σχολικό σύστημα, είτε αυτό είναι πρωτοβάθμιο είτε δευτεροβάθμιο. 
	Κλείνω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με την αναφορά ότι, δυστυχώς -η ιδιότητά μου είναι καθηγητής πανεπιστημίου- δεν υπάρχει συνάρτηση μεταξύ της δευτεροβάθμιας και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η μόνη σχέση που υπάρχει μεταξύ τους είναι ότι κάποια στιγμή κάποιοι μαθητές της δευτεροβάθμιας θα πάνε στην τριτοβάθμια. Κατά τα άλλα, εγώ δεν θυμάμαι στη Σχολή μου –και ξέρω και από πολλές σχολές της χώρας- οι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μαθητές ή και οι καθηγητές μαζί τους να επισκέπτονται τα πανεπιστήμια, να ενημερώνονται για νέες τάσεις της επιστήμης και για το περιβάλλον –αφού συζητάμε για το περιβάλλον- να διαπιστώνουν τη συνάρτηση μεταξύ περιβάλλοντος και των άλλων θετικών επιστημών, της φυσικής, της χημείας, των μαθηματικών και της βιολογίας.
       Φυσικά, είναι προφανές ότι αυτές οι ειδικότητες που χρειάζονται, για να διδάξουν το μάθημα, δεν εξαντλούνται σε αυτά που γράφονται στην πρόταση νόμου, αλλά περιλαμβάνονται και άλλες ειδικότητες που σήμερα έχουν βρεθεί απ’ έξω, όπως οι χημικοί, οι φυσικοί, οι χημικοί-μηχανικοί. Φοβάμαι ότι τους έχετε παραλείψει όχι από πρόθεση, αλλά πιθανόν από έλλειψη πλήρους γνώσης. 
	Κλείνω, λοιπόν, λέγοντας ότι το περιβάλλον είναι πάντα πολύ σημαντικό. Όμως, πρέπει να το προσεγγίζουμε με ολοκληρωμένη και σφαιρική διάσταση και όχι με αποσπασματικές προτάσεις, ακόμη και αν στο πίσω μέρος του μυαλού τους έχουν μία θετική πρόταση. 
	Σας ευχαριστώ πολύ. 
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
    	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ τον κ. Καρτάλη. 
    Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. στο Νομό Λαρίσης κ. Αστέριος Ροντούλης. 
    Ορίστε, κύριε Ροντούλη. 
    ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. 
    Θα μου επιτρέψετε να αρχίσω την ομιλία μου, κάνοντας κριτική σε όσα ειπώθηκαν μέχρι τώρα. Άκουσα με μεγάλη προσοχή τον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας. Ένα λιβανιστήρι προς την Κυβέρνηση για την περιβαλλοντική της πολιτική. Όμως, έχω να του απευθύνω δύο ερωτήματα: 
    Ερώτημα πρώτον: Γνωρίζει ότι η Ελλάδα έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, διότι δεν εφήρμοσε την οδηγία 60/2000 για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων της χώρας; Υπάρχει ήδη καταδικαστική απόφαση. 
    Θα πρέπει, επίσης, να του απευθύνω το εξής ερώτημα: Γνωρίζει ότι πριν από λίγες μέρες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επίσημα μας παρέπεμψε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, διότι δεν ακολουθούμε ούτε μέχρι σήμερα τις κοινοτικές οδηγίες, αναφορικά με τη διαχείριση των τοξικών αποβλήτων; Τι άλλα μεγαλύτερα ή περισσότερα γεγονότα πρέπει να αναφέρουμε; 
Αρκούμαστε να πούμε μόνο ένα. Να σταματήσει το λιβανιστήρι, διότι όταν ασχολούμαστε με το ζήτημα του περιβάλλοντος, είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα για να το βλέπουμε επιφανειακά ή μικροκομματικά.
    Έρχομαι στον αγαπητό συνάδελφο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Αηδόνη, συνάδελφο και υπό την έννοια του εκπαιδευτικού. Θα του απαντήσω χρησιμοποιώντας τα ίδια του τα λόγια. Είπε εν τη ρύμη του λόγου του και μάλιστα στο τέλος της ομιλίας του μετ’ εμφάσεως, ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια στην Ελλάδα έγιναν εγκλήματα -αυτό είπε, το έχω σημειωμένο- στον τομέα του περιβάλλοντος. 
    Αγαπητέ, κύριε Αηδόνη, εγώ σας συγχαίρω, γιατί κάνετε την αυτοκριτική σας. Αλλά επιτέλους, πείτε ξεκάθαρα στον ελληνικό λαό: Γι’ αυτά τα εγκλήματα ευθύνεται ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός; Ή η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., που για χρόνια τώρα ακολούθησαν μία αποσπασματική πολιτική;
    Άρα, σας συγχαίρω, γιατί έστω και αποσπασματικά λέτε αλήθειες.
    Έρχομαι στην κριτική που άκουσα από την κ. Καφαντάρη. Είπε, εμείς θέλουμε ένα άλλο σχολείο, που θα δίνει μία κοσμοθεωρητική αντίληψη. Σημείωσα επ’ ακριβώς τα λόγια. 
    Κυρία Καφαντάρη, θα πρέπει να σας πω ότι σ’ ένα παιδάκι δεκατέσσερα, δεκαπέντε, δεκαέξι, δεκαεπτά, δεκαοκτώ χρονών εμείς δεν θέλουμε να δώσουμε ολοκληρωμένη κοσμοθεωρητική αντίληψη. Εμείς θέλουμε να του δώσουμε την κριτική ικανότητα, ούτως ώστε στη συνέχεια μόνος του να μπορέσει να διαμορφώσει τη δική του ατομική, κοσμοθεωρητική αντίληψη. Εσείς, βέβαια, μπορεί να διαπνέεστε από τη λογική κάποιων που θέλουν να είναι ινστρούχτορες ή καθοδηγητές. Εμείς θέλουμε να διαπλάσουμε ελεύθερους ανθρώπους, με ελεύθερη προσωπικότητα, που μόνοι τους θα μπορέσουν να διαχειριστούν το μέλλον τους και να πάρουν την τύχη τους στα δικά τους χέρια, αναπτύσσοντας την κριτική τους και μόνο σκέψη. Δεν χρειάζεται η νέα γενιά καθοδηγητές και ινστρούχτορες. 
    Έρχομαι στον αγαπητό κ. Κουράκη, ο οποίος δεν μας κάνει την τιμή να παρευρίσκεται, αφού βέβαια μας είπε τα δικά του, ενώ θα έπρεπε να ακούσει και τη δική μας κριτική. Είπε, λοιπόν, ότι η πρόταση του Λαϊκού Ορθοδόξου Συναγερμού είναι συντηρητική. Και βεβαίως είπε και κάτι άλλο μεγαλειώδες, ότι η συνείδηση και η ευθύνη δεν διδάσκονται. 
    Αλίμονο, δηλαδή, σε ένα σχολείο αν δεν διδάσκουμε την ευθύνη στο μαθητή, αν δεν διδάσκουμε στο μαθητή τη συνείδηση έναντι θεμελιωδών κοινωνικών προβλημάτων. Τότε αγαπητέ, κύριε Υφυπουργέ –σας ερωτώ και εσάς- τι τα θέλουμε τα σχολεία; Αν μέσα από τα σχολεία δεν θέλουμε να διαπλάσουμε σωστές προσωπικότητες στους νέους ανθρώπους, τότε να τα καταργήσουμε τα σχολεία. 
    Βεβαίως, κατανοώ τον κ. Κουράκη. Το είπε αυτό, διότι η πρόταση προήρθε δυστυχώς για την παράταξή του, από τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. Θα πρέπει, όμως, να αποβάλουν αυτό το κόμπλεξ που έχουν. Θα πρέπει να καταλάβουν ότι δεν έχουν το μονοπώλιο της κοινωνικής ευαισθησίας επί κρισίμων κοινωνικών ζητημάτων. Υπάρχουν και άλλες πολιτικές δυνάμεις που εκπροσωπούνται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, που εξίσου έχουν ευαισθησία γι’ αυτά τα θέματα.
    Άρα, τέρμα στο ιδεολογικό μονοπώλιο που κάποιοι θέλουν να επιβάλουν στην ελληνική κοινωνία.
    Η πρόταση, για την οποία θα πρέπει να σας πω ότι ο εξαίρετος συνάδελφος κ. Αποστολάτος Βαϊτσης έφαγε πάρα πολλές μέρες και ώρες και κατέθεσε μία συγκροτημένη πρόταση, έλαβε υπ’ όψιν τα εξής δύο θεμελιώδη πράγματα στις επιδιώξεις του:
    Πρώτον, γιατί καταθέτουμε ως Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός αυτήν την πρόταση; Την καταθέτουμε –το είπε ο κ. Μητσοτάκης πάρα πολύ σωστά- για να πυροδοτήσουμε ένα γόνιμο διάλογο για το περιβάλλον εντός της Εθνικής Αντιπροσωπείας. Αυτό ήταν το μείζον.
    Το λέω αυτό, γιατί άκουσα για αποσπασματικότητα, άκουσα «μα, είναι δυνατόν να περιγράφονται τα γνωστικά αντικείμενα στην πρόταση νόμου;» κ.λπ.. 
    Όχι, αγαπητοί συνάδελφοι. Ενδεικτική ήταν και μόνο η αναγραφή κάποιων γνωστικών αντικειμένων. Το μείζον είναι να πυροδοτήσουμε έναν γόνιμο διάλογο.
    Δεύτερον, έλαβε και κάτι άλλο υπ’ όψιν ο αγαπητός συνάδελφος κ. Αποστολάτος, ότι οι προτάσεις νόμου που έχουν ένα οικονομικό κόστος δεν ψηφίζονται από την Ελληνική Βουλή. Να είστε βέβαιοι ότι εάν θα είχαμε ψήφιση ενός τέτοιου νομοσχεδίου, βεβαίως και θα υπήρχε αυτό το αναλυτικό, το μη αποσπασματικό κ.λπ., ό,τι λέτε. Εδώ όμως έχουμε μία πρόταση νόμου η οποία ούτε καν θα τεθεί σε διαδικασία ψήφου.
      Και το λέω αυτό για να το ακούσει ο αγαπητός, κ. Κουράκης, που συνεχίζει να είναι εκτός της Αιθούσης, διότι ανάλογη πρόταση νόμου είχε καταθέσει και ο Συνασπισμός σε σχέση με τις τρίτεκνες οικογένειες και το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας. 
      Αν τότε ήμουν Βουλευτής, θα μπορούσα να μιλάω τρεις ώρες για την αποσπασματικότητα, εν τούτοις όταν ερωτήθην τότε, είπα ότι είναι σε σωστή κατεύθυνση, διότι θίγει το πρόβλημα. Άρα, λοιπόν, να αφήσουν κάποιοι τη μικρόψυχη αντιμετώπιση των πραγμάτων. 
      Βεβαίως, πήρε εύσχημα ο κ. Κουράκης, διότι πρότεινε επιτροπή για να συζητήσουμε αυτά τα θέματα. 
      Ξέρετε, ο Τσώρτσιλ είπε κάποτε, ότι αν θέλουμε ένα θέμα να το μεταφέρουμε στις καλένδες, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να συστήσουμε μία επιτροπή. Άρα, λοιπόν, χαιρετίζουμε κι εμείς και αποδίδουμε κι εμείς εύσχημα. Μεγάλη πρόταση! Πως δεν την είχε σκεφθεί κάποιος άλλος συνάδελφος εδώ μέσα στο Κοινοβούλιο να την κάνει! 
      Έρχομαι στον αξιότιμο συνάδελφο, τον κ. Καρτάλη.
      Κύριε Καρτάλη, μια και μας κάνατε την τιμή να διαβάσετε το πρόγραμμα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, πρέπει να ξέρετε ότι αφιερώνουμε ένα τεράστιο κεφάλαιο σε αυτό που λέγεται «ανανεώσιμες πηγές ενέργειας» και βεβαίως μιλάμε για τη χρήση των λιγνιτοφόρων κοιτασμάτων των υπαρχόντων και όχι άλλων που κάποιοι άλλοι θέλουν να ανοίξουν. Να το λάβετε υπ’ όψιν αυτό! Και βεβαίως θα πρέπει ολοκληρωμένα να τοποθετήστε, εφόσον αναφέρεστε στο πρόγραμμα ενός κόμματος, όποιο και αν είναι αυτό. 
      Βεβαίως, θα πρέπει να επισημάνω το εξής:
       Κύριε Καρτάλη, αναφερθήκατε πάλι σε αποσπασματικότητα κ.λπ.. Η πρόταση νόμου η δική μας, έχει έναν σκοπό πλην όλων των άλλων που ανέφερα. Θέλουμε να απευθυνθούμε στον άνθρωπο, στον μαθητή, στον δάσκαλο και να του πούμε ότι ως άτομο, ως προσωπικότητα μπορείς κι εσύ με τις δυνάμεις που έχεις, πέρα από συστήματα, πέρα από οργανωμένα σχέδια κ.λπ., να προσφέρεις αυτά που μπορείς να προσφέρεις στον άνθρωπο. Είναι ανθρωποκεντρική η πρόταση νόμου που καταθέτουμε. Αφήστε τα συστήματα, αφήστε το να υπερψηφίσουμε ή το να καταψηφίσουμε κ.λπ.. Να κοιτάξουμε τον άνθρωπο! 
      Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας από τον Νομό Κορινθίας, κ. Κόλλιας, έχει το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΛΛΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πρόταση που κατέθεσε ο ΛΑ.Ο.Σ. σχετικά με την εισαγωγή του μαθήματος της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στα σχολεία, δεν είναι άγνωστη για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. 
      Εάν ρίξετε μία ματιά στο κυβερνητικό μας πρόγραμμα, στη σελίδα 5, θα διαπιστώσετε ότι ρητά, σαφέστατα, αναφέρεται η πρόθεση της εισαγωγής του μαθήματος της περιβαλλοντικής προστασίας σ’ όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. O εισηγητής της Πλειοψηφίας, ανέλυσε διεξοδικά την κυβερνητική μας πολιτική. 
      Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι το περιβάλλον θα πρέπει να είναι υπόθεση όλων μας, της Κυβέρνησης, των φορέων και των πολιτών. 
      Δεν αμφιβάλλει επίσης κανείς ότι η καλύτερη μέθοδος για να διαχειριστούμε τα περιβαλλοντικά μας προβλήματα, είναι η πρόληψη και πρόληψη σημαίνει πρόγραμμα ολοκληρωμένο, παιδεία, συμμετοχή, περιβαλλοντική συνείδηση. 
      Είναι αλήθεια ότι τα περιβαλλοντικά προβλήματα μόλις πρόσφατα άρχισαν να μας απασχολούν, θα έλεγα, εν είδος μόδας. Όμως οι μόδες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έρχονται και παρέρχονται. Χαρακτηρίζονται για την αποσπασματικότητα και την παροδικότητα. Δεν πρέπει σε καμμία περίπτωση ένα τέτοιο μεγάλο ζήτημα, ένα κεφαλαιώδες ζήτημα, να επιτρέψουμε να γίνει αντικείμενο ανοργάνωτων πολιτικών και σπασμωδικών κινήσεων. Οι περιβαλλοντικές παρεμβάσεις, πρέπει να γίνουν με μακρόπνοα σχέδια, που θα μας εμπλέκουν όλους, που θα εμπλέκουν τον άνθρωπο από τη μαθητική του ηλικία, που θα τον βάλουν μέσα στα περιβαλλοντικά προβλήματα, που θα τον φέρουν σε επαφή, όπως και ο προηγούμενος συνάδελφος είπε, με τοπικά περιβαλλοντικά θέματα μείζονος σημασίας, αρνητικής ή θετικής. 
      Θα σας αναφέρω για παράδειγμα την Κορινθία, που έχω την τιμή και την τύχη να εκπροσωπώ, ένας νομός όπως έχω ξαναπεί απ’ αυτό εδώ το Βήμα, που είναι προικισμένος και από τη φύση και από την ιστορία, που διαθέτει προοπτικές ανάπτυξης, που διαθέτει ανεπανάληπτα θρησκευτικά, φυσικά και αρχαιολογικά μνημεία. Δυστυχώς, όμως, αυτός ο νομός με τα τεράστια συγκριτικά πλεονεκτήματα, σήμερα βρίσκεται σε μια φθίνουσα πορεία, γιατί ακριβώς οι παραλείψεις, οι αβλεψίες των προηγούμενων κυβερνήσεων, δεν φρόντισαν, ώστε να μπει στην αναπτυξιακή τροχιά και να προσελκύσει επενδύσεις, κόσμο και να προσφέρει πλούτο στους πολίτες του. 
      Ένας κορινθιακός κόλπος, που κάποτε έσφυζε από υποθαλάσσια ζωή, σήμερα αργοπεθαίνει. Ένα μεγάλο μήκος της παραλίας που θα μπορούσε να αποτελέσει πόλο εγκατάστασης μεγάλων τουριστικών μονάδων, σήμερα είναι διαβρωμένη, είναι επικίνδυνη και δεν προσελκύει κανέναν. Μια τεράστια πεδινή ζώνη, η οποία έχει υπερκορεστεί από τη γεωργική χρήση που είχε υπερεκμεταλλευτεί τους πόρους της, δυστυχώς σήμερα είναι τελείως ακατάλληλη να προσφέρει στην παραγωγική διαδικασία του νομού. Το νερό είναι λίγο και κακής ποιότητας. Και βέβαια θα πρέπει να δείξουμε και στους μαθητές μαζί με όλα αυτά, την άναρχη δόμηση που ξεκινάει από τις παραλίες και φθάνει μέχρι τις παρυφές των βουνών και που έχει εγκλωβίσει κάθε προσπάθεια εφαρμογής του χωροταξικού σχεδιασμού. Σ’ αυτά ο μαθητής πρέπει να έχει προσέγγιση, να αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει, ώστε να αρχίσει μέσα του να αναπτύσσει την περιβαλλοντική συνείδηση. Και αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν γίνονται μόνο στο νομό μου, γίνονται σ’ όλους τους νομούς, θα έλεγα σε εθνικό επίπεδο αφού η χώρα μας, όλη η περιφέρεια έχει χιλιάδες χώρους ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων. 
      Η απουσία και η αποτυχία της περιβαλλοντικής πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. φαίνεται καθαρά και στον τομέα της διαχείρισης των αποβλήτων. Τα απορρίμματα και τα στερεά απόβλητα της βιομηχανίας αλλά και των άλλων τομέων της οικονομίας πνίγουν τη χώρα μας. Χωρίς υπερβολή παρουσιάζουν εικόνα τριτοκοσμικής χώρας.
      Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα, που τιμωρήθηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την απαράδεκτη διάθεση των αστικών στερεών αποβλήτων. Σήμερα υπάρχουν χίλιες τριακόσιες ανεξέλεγκτες χωματερές.
      Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έχει ήδη υλοποιήσει ουσιώδεις πολιτικές. Εναρμονίζει σταδιακά την ελληνική και την κοινοτική νομοθεσία. Ενισχύει ουσιαστικά τις προστατευόμενες περιοχές. Εφαρμόζει νέα σχέδια διαχείρισης για τα στερεά και υγρά απόβλητα. Θεσμοθετεί ολοκληρωμένο χωροταξικό σχεδιασμό και δημιουργεί προϋποθέσεις, για την κατάρτιση ενός νέου Εθνικού Κτηματολογίου. Εντατικοποιεί τους περιβαλλοντικούς ελέγχους, επιβάλλοντας ποινές. Για όλα αυτά και για την εφαρμογή των προγραμμάτων, την υλοποίηση των έργων, τη συντήρηση του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και πάνω από όλα την πρόληψη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, χρειάζεται η συμμετοχή του πολίτη. Και η συμμετοχή του πολίτη ξεκινά από την ανάπτυξη της περιβαλλοντικής συνείδησης από την μαθητική ηλικία όπως προανέφερα. 
      Η περιβαλλοντική εκπαίδευση, ήδη έχει ενταχθεί και στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Λειτουργούν ήδη κέντρα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης με σεμινάρια για εκπαιδευτικούς και πολίτες, καθώς και περιβαλλοντικά πάρκα. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αυτονόητο ότι όλες οι πολιτικές πτέρυγες μοιραζόμαστε την ανησυχία για το μέλλον του πλανήτη. Όπως είναι προφανές ότι και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έχει εντάξει στο πρόγραμμά της το θέμα του περιβάλλοντος και της εκπαίδευσης ως ζήτημα πρώτης προτεραιότητας. Η εισαγωγή του μαθήματος κατ’ αρχάς μας βρίσκει όλους θετικούς. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση, είναι ένας από τους πυλώνες της πολιτικής μας, πλην όμως απαιτείται διάλογος και οργανωμένο σχέδιο. Δεν μπορούμε να αποφασίζουμε ερήμην της εκπαιδευτικής κοινότητας, παίρνοντας αποσπασματικά μέτρα, ενδεχομένως αντιεπιστημονικά, χωρίς να παίρνουμε την άποψη των επιστημονικών φορέων αλλά και των θεσμοθετημένων φορέων, που είναι στην όλη εκπαίδευση. Δεν μπορούμε να αποφασίζουμε χωρίς να υπάρχει προϋπολογισμός που θα στηρίζει αυτό το εγχείρημα, ώστε στο τέλος να μην παραμείνει ευχολόγιο. 
Δεν μπορούμε να αποφασίζουμε χωρίς να λάβουμε υπ’όψιν μας το ήδη βαρύτατο πρόγραμμα, στο οποίο προσπαθούν να ανταποκριθούν οι μαθητές μας, που βεβαίως από πολλούς αναγνωρίζονται ως οι πλέον εργαζόμενοι πολίτες. 
	Η προστασία του περιβάλλοντος, είναι το κατεξοχήν επίκαιρο και πολιτικό θέμα των καιρών μας. Η Κυβέρνηση αυτή, όντας ιδιαίτερα ευαίσθητη σε περιβαλλοντικά θέματα, δεσμεύεται ότι θα εξακολουθήσει να θεσπίζει και να προγραμματίζει δράσεις ενιαίες, ρεαλιστικές και οργανωμένες, εφόσον βέβαια απαιτηθεί σύμφωνα με τις προγραμματικές μας δεσμεύσεις, η Κυβέρνηση να επανέλθει με τεκμηριωμένα και οργανωμένα σχέδια, που θα υπηρετούν τους σκοπούς και τους στόχους αυτής της πρότασης.
	Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε τον κύριο συνάδελφο.
	Το λόγο έχει ζητήσει –όπως δικαιούται- και τον έχει ο Πρόεδρος κ. Κακλαμάνης.
	ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αναφέρομαι σ’ όλα όσα είπαν οι συνάδελφοι, τα ορθά και αυτονόητα για το περιβάλλον. Αναφέρομαι στον με επιταχυνόμενους ρυθμούς αυξανόμενο κίνδυνο, που γίνεται αισθητός κάθε μέρα και περισσότερο και βεβαίως στην ανάγκη η εκπαίδευση, το εκπαιδευτικό σύστημα -αν και δεν πρέπει να περιοριζόμαστε μόνο σ’ αυτό- να παίξει το ρόλο του για την ευαισθητοποίηση ιδιαίτερα των νέων, αλλά και για την παροχή των αναγκαίων γνώσεων, ώστε αυτή η ευαισθητοποίηση να τις χρησιμοποιήσει, να τις αξιοποιήσει για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Δεν μου αρέσει ιδιαίτερα σ’ ένα τέτοιο θέμα, να αναφέρεται κάποιος σε ευθύνες. Θα ήθελα να είμαι περισσότερο θετικός σ’ ό,τι αφορά τη διάθεση και το καθήκον του Κοινοβουλίου, να συμβάλλει όσο μπορεί προς την κατεύθυνση αυτή. 
      Θα ήθελα να απευθυνθώ ιδιαίτερα στον παριστάμενο Υφυπουργό Παιδείας, για να θέσω υπ’όψιν του την υπόθεση των προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, τα οποία χρηματοδοτούσε η Κοινότητα μέχρι το 2005 σε δύο χιλάδες σχολεία, τα οποία είχαν αξιολογηθεί και στηρίζονταν. Έναντι 2.500 ευρώ που καταβάλλονταν για τα προγράμματα αυτά σε κάθε σχολείο, τώρα καταβάλλεται, όπως πληροφορούμαι, ένα ελάχιστο, ασήμαντο ποσό, λιγότερο από 50 ευρώ ανά σχολείο. 
      Αναφέρομαι σ’ αυτά, που αντιλαμβάνομαι ότι έτσι τα αισθάνεται ο συνάδελφος εκ Κορινθίας, αλλά η πράξη δείχνει ότι μάλλον οπισθοδρομούμε, διότι ακόμα και όταν ψηφίζουμε νόμους, δεν εκδίδονται τα διατάγματα και όταν εκδίδονται τα διατάγματα, δεν έχουν γραφεί πιστώσεις στον προϋπολογισμό ή έχουν εξανεμιστεί, όπως είχα την ευκαιρία να επισημάνω το πρωί με αφορμή μία ερώτησή μου για τη διακοπή λειτουργίας του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα ναρκωτικά. Υπάρχει εκεί συμβόλαιο για τρία χρόνια, αλλά ο Ο.ΚΑ.ΝΑ,, μη χρηματοδοτούμενος από τον κρατικό προϋπολογισμό παρά μόνο με 55.000.000 ευρώ, λιγότερα φέτος από πέρυσι, διακόπτει τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων αυτών, επομένως κλείνει το κέντρο. Το ίδιο γίνεται με τα προγράμματα αυτά.
	Θέλω επίσης να σας πω, κύριε Υπουργέ, ότι υπάρχει κάτι συναφέστατο, γιατί έτσι νομίζω ότι μπορεί να γίνει η επιμόρφωση, η ευαισθητοποίηση των νέων και όσων άλλων πρέπει να προσεγγίσουν αυτό το μεγάλο πρόβλημα, όπως πρέπει να το κάνουμε όλοι μας. 
      Όσον αφορά τα κέντρα αυτά για την περιβαλλοντική εκπαίδευση, ξέρουμε ότι και από το παρελθόν υπάρχει ευθύνη, δεν διατηρώ καμμία αμφιβολία. Έχουμε όμως πενήντα έξι κέντρα σ’ όλη τη χώρα. Το λεκανοπέδιο της Αττικής έχει δυόμισι έως τρία εκατομμύρια πληθυσμό. Ολόκληρος ο Δήμος Αθηναίων με ένα εκατομμύριο και παραπάνω ή μάλλον η Α΄ και η Β΄ περιφέρεια της Αθήνας, που έχουν δύο εκατομμύρια πληθυσμό, έχουν μόνο ένα κέντρο τέτοιο στην Αργυρούπολη.
      Πληροφορούμαι ότι σε κάποιους νομούς, όπως στο Λασίθι, είναι δύο κέντρα. Θα μπορούσε να είναι ένα, αρκεί να δουλεύει. Φοβάμαι ότι μπορεί να είναι δύο και να μην αποδίδουν έργο, διότι δει δη χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι, άνδρες και γυναίκες του Κοινοβουλίου.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): «Των δεόντων».
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Εδώ, κύριε Πρόεδρε, πληροφορούμαι και πάλι ότι από τα κέντρα αυτά, τα δεκαπέντε που έχουν τελευταία δημιουργηθεί –διότι τα περισσότερα είχαν γίνει επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.- δεν χρηματοδοτούνται, δεν έχουν πόρους.
      Και εκεί, στα κέντρα αυτά, καλούνται τα σαββατοκύριακα –και σωστά- οι μαθητές. Γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τις άλλες μέρες τα μαθήματα του σχολείου, για να πάνε στην πρωτεύουσα του νομού ή όπου είναι το κέντρο αυτό. Εκεί, λοιπόν, τα σαββατοκύριακα οι εκπαιδευτικοί, όταν δεν έχουν την αποζημίωση, την όποια προβλεπόμενη και βέβαια λογική αποζημίωση, αντιλαμβάνεται κάποιος ότι δεν θα έχουν πολλή την προθυμία. Θα μου πείτε: μα επιτρέπεται ο εκπαιδευτικός να μη δίνει τα πάντα; Δίνει τα πάντα και ο καθένας ώς εκεί που νομίζει, που αισθάνεται, που μπορεί.
      Και εδώ μιλάμε για δαπάνες οι οποίες δεν είναι τόσο σοβαρές, τουλάχιστον γι’ αυτά τα προγράμματα για τα οποία μιλάμε. Διότι αν βέβαια επρόκειτο να γίνει, όπως είναι η πρόταση του ΛΑ.Ο.Σ και όχι «Λάος», αν και, ξέρετε, εκεί στο Λάος και στην Καμπότζη κοντά, λόγω φτώχειας και δυστυχίας δεν υπάρχει τόσο το πρόβλημα το περιβαλλοντικό. Εμείς ως καταναλωτική κοινωνία, όλη η Ευρώπη, αγοράζουμε ρύπανση…
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Υπάρχει, υπάρχει και εκεί, κύριε Πρόεδρε.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ε, ναι, αλλά σίγουρα αυτοί δεν έχουν να αγοράσουν και «πόντους ρύπανσης», όπως κάνουμε εμείς με τους γείτονές μας, μεταδίδοντάς τους δηλαδή ρύπανση απ’ αυτή που μας περισσεύει.
      Λοιπόν, η πρόταση του ΛΑ.Ο.Σ., κύριε Πρόεδρε, κατ’ αρχάς είναι μια θετική για μένα πρωτοβουλία. Εγώ πιστεύω ότι δείχνει μια ευαισθησία, η οποία αν από πλευράς νομοτεχνικής δεν αποδίδεται πλήρως στην πρόταση νόμου, αυτό είναι το έλασσον. Θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει κάτι.
      Έχουμε το ν.1566 –υπερηφανεύομαι για την πατρότητά του προ εικοσαετίας- ο οποίος εξακολουθεί να υπάρχει. Ελάχιστες προσπάθειες οποιασδήποτε αλλαγής έγιναν εκεί. Μπορούμε πραγματικά να δούμε και τις ειδικότητες. Ο κ. Καρτάλης έφυγε, γιατί έπρεπε να ταξιδέψει στο Βόλο, αλλά είπε κάτι πολύ σωστό. Αναρωτήθηκε, αν η δευτεροβάθμια εκπαίδευση επικοινωνεί με την τριτοβάθμια. Δεν επικοινωνεί και αυτό είναι γνωστό.
      Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι και οι εκπαιδευτικοί μας στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δεν υφίστανται εκείνη την επιμόρφωση, τη μετεκπαίδευση, η οποία πρέπει να είναι διαρκής, όπως προβλέπεται από το ν. 1566. Γιατί προβλέπονται κύκλοι επιμόρφωσης, οι οποίοι, δυστυχώς, δεν εφαρμόζονται ούτε για τους νεοδιοριζόμενους εκπαιδευτικούς, όπως θα πρέπει και στην έκταση που πρέπει.
      Επομένως το πρόβλημα σ’ ό,τι αφορά μια σε βάθος προσπάθεια για την επιμόρφωση των επιμορφωτών, όπως λέγεται και στη λαϊκή επιμόρφωση, είναι ότι τα πανεπιστήμια θα μπορούσαν να συμβάλλουν σ’ αυτό.
Αλλά, ήδη τα παιδαγωγικά τμήματα, τα τμήματα των λεγομένων καθηγητικών σχολών, της άλλοτε Φυσικομαθηματικής Σχολής, που τώρα είναι καθένα χωριστό, δεν παρέχουν δυστυχώς εκπαίδευση ούτε για το πρόβλημα που συζητούμε σήμερα, αφού δεν παρέχουν καν την ψυχοπαιδαγωγική επιμόρφωση που είναι το υπ’ αριθμόν ένα προσόν που πρέπει να έχει ο εκπαιδευτικός.
      Εδώ, κύριε Πρόεδρε, σταματώ, διότι πήρα και τη σειρά της κυρίας συναδέλφου και ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε, κύριε Υπουργέ και αγαπητοί συνάδελφοι.
      (Χειροκροτήματα)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      Το λόγο έχει η Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Θάλεια Δραγώνα.
      ΘΑΛΕΙΑ ΔΡΑΓΩΝΑ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Αγαπητοί συνάδελφοι, η πρόταση νόμου που εισηγείται το ΛΑ.Ο.Σ., για την επέκταση και την εντατικοποίηση του μαθήματος της περιβαλλοντικής αγωγής στο σύνολο της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ακουμπά στις αγωνίες όλων όσων ασχολούμαστε με την εκπαίδευση. Ποιος θα μπορούσε να είναι αντίθετος στη δημιουργία οικολογικής συνείδησης μέσα από το σχολείο;
      Ακούσαμε τον κ. Αποστολάτο και στην επιτροπή, αλλά και σήμερα και κανείς νομίζω δεν έμεινε αδιάφορος μπροστά στον τρόπο και στην ζέση, με την οποία στήριξε την πρόταση.
      Ωστόσο, αγαπητοί συνάδελφοι του ΛΑ.Ο.Σ., στην πρότασή σας ακολουθείτε λανθασμένη μεθοδολογία τόσο από επιστημολογική όσο και από διδακτική πλευρά. 
      Στην αιτιολογική έκθεση, μιλάτε για εισαγωγή γνωστικών πεδίων με αντικείμενο το περιβάλλον και για διακριτή ενότητα διδασκαλίας. Η εκπαίδευση δεν πάσχει από έλλειψη πληροφοριών που χρειάζεται να προστεθούν στο αναλυτικό πρόγραμμα. Η πρότασή σας ήταν μία εξαιρετική ευκαιρία, για να σκεφθούμε τόσο την αναμόρφωση του συνολικού αναλυτικού προγράμματος όσο και των διδακτικών μεθόδων, που είναι εξαιρετικά αναχρονιστικές.
      Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, αρχίζω από την αναλυτική καταγραφή των ειδικών γνωστικών αντικειμένων που θα συγκροτούν, σύμφωνα με το νόμο, το μάθημα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, καθώς και την ανάγκη να προσαρμοστεί ανάλογο το ωρολόγιο πρόγραμμα. Μια τέτοια ρύθμιση με νόμο απηχεί το συγκεντρωτισμό, την ομοιομορφία και την έλλειψη ευελιξίας του εκπαιδευτικού σχεδιασμού, στοιχεία που αποτελούν τροχοπέδη στο σύγχρονο σχολείο.
      Η περιβαλλοντική εκπαίδευση, αποτελεί ένα καινοτόμο εκπαιδευτικό κίνημα, που εμφανίστηκε τη δεκαετία του ΄60 στο πλαίσιο της προβληματικής που έθεσε η έννοια της αειφόρου ανάπτυξης, δηλαδή του διαφορετικού μοντέλου ανάπτυξης, που θα συνδυάζει την οικολογική ισορροπία με την κοινωνική ευημερία. Παρεμπιπτόντως, στα γνωστικά αντικείμενα που εισηγείστε, απουσιάζει παντελώς η έννοια της αειφορίας.
      Πολύ συνοπτικά, θα ήθελα να πω ότι ο βασικός στόχος της εκπαίδευσης για το περιβάλλον και την αειφορία, είναι η διάπλαση αυτόνομων, ενεργών και υπεύθυνων πολιτών. Η έννοια της αειφορίας, επαναπροσδιορίζει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη σχέση «άνθρωπος – κοινωνία – φύση». Είναι εγγενώς έννοια διεπιστημονική. 
      Η διεπιστημονική οπτική, απουσιάζει στην ελληνική εκπαίδευση σ’ όλες τις  βαθμίδες, από το δημοτικό έως την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Στη διδακτική μεθοδολογία την ξέρουμε ως «διαθεματική προσέγγιση» της γνώσης και αποτυπώνεται σε εκπαιδευτικό υλικό και διδακτική μεθοδολογία, που απαντούν στην αποσπασματικότητα και τον πολυκερματισμό που χαρακτηρίζει τα παραδοσιακά, αναλυτικά και ωρολόγια προγράμματα.
      Το ξέρουμε ότι ο κατακερματισμός, δεν βοηθά τα παιδιά να εντάξουν τη γνώση σ’ ένα πλαίσιο που να της αποδίδει νόημα. Οι σύγχρονες μέθοδοι, αντιμετωπίζουν τη μετάδοση της γνώσης μέσα από μία ολιστική οπτική και ειδικά στο διαθεματικό σχολείο είναι ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος διδασκαλίας. Η μελέτη περιβάλλοντος κάνει νόημα στα παιδιά, όταν συνδυάζεται με τη γεωγραφία, τη βιολογία, την ιστορία, την πολιτική αγωγή, αλλά και με τη λογοτεχνία και τα μαθηματικά.
      Η αειφορία, είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με τις έννοιες της συνεργασίας και της σύγκρουσης, τόσο στο εσωτερικό όσο και μεταξύ των κοινωνιών σε σχέση με το πώς αποκτούμε, χρησιμοποιούμε, παράγουμε και διανέμουμε τους φυσικούς και τους ανθρώπινους πόρους. Κομβική έννοια; Η συλλογικότητα. Ερωτώ τον κύριο Υπουργό: Πού και πώς το εκπαιδευτικό σύστημα καλλιεργεί τη συνεργασία και αναδεικνύει τη σημασία της συλλογικότητας; Η ενδεδειγμένη μεθοδολογία είναι η ομαδική δουλειά, που λείπει απολύτως από το ελληνικό σχολείο. Δεν φθάνει να μάθει ένα παιδί ότι το λιώσιμο των πάγων διαταράσσει την παγκόσμια οικολογική ισορροπία. Η πληροφορία αυτή, σας βεβαιώ, δεν το αλλάζει. Αυτό όμως που το αλλάζει, είναι να μάθει ότι μέσα από μία γνωστική και συναισθηματική απαρτίωση, αυτό που συμβαίνει στον διπλανό του το αφορά πάντα, ακόμα κι όταν δεν είναι προφανές.
      Η αειφορία επιτάσσει ότι οι πολίτες δεν ανταποκρίνονται παθητικά και δεν προσαρμόζονται σε επιλογές και επιταγές αλλότριων συμφερόντων. Τα περιβαλλοντικά ζητήματα είναι λιγότερο φυσικά και περισσότερο κοινωνικά ζητήματα. Η αειφορία είναι έννοια ρευστή, που επιδέχεται πολλές ερμηνείες και οι κοινωνίες οφείλουν να δράσουν συλλογικά, προκειμένου να την διαπραγματευτούν και να την διαμορφώσουν.
      Κομβική έννοια; Η κριτική σκέψη και η ενεργητική συμμετοχή στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Η μετάφραση αυτών στην εκπαίδευση; Η βιωματική ενεργητική μάθηση και η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, καχεκτικές και οι δύο στο ελληνικό σχολείο.
      Η γνώση δεν παρέχεται, δομείται. Δομείται ως διαρκής κοινωνική, αλλά και εξατομικευμένη πολύπλευρη ενεργητική διαδικασία. Διεθνή ερευνητικά πορίσματα, εδώ και πολλές δεκαετίες εισηγούνται ότι η γνώση που παρέχεται σαν ένα δεδομένο, κλειστό αγαθό, έτοιμο προς αναπαραγωγή και αποστήθιση, αναστέλλει τη μάθηση και δεν οδηγεί σε χειραφετημένα υποκείμενα. Το ένα και μοναδικό βιβλίο υπονοεί ότι η αλήθεια είναι μία, σταθερή και αδιαπραγμάτευτη.
      Η κριτική σκέψη στην εκπαίδευση αποκτάται μέσα από την αναζήτηση πληροφοριών, την επιλογή των πιο σημαντικών ανάμεσά τους, τη σύγκριση, τη δημιουργία υποθέσεων, τη διεξαγωγή συμπερασμάτων, τη μεταφορά σ’ ένα νέο πλαίσιο γνώσης που αποκτήθηκε σ’ ένα άλλο πλαίσιο. Η κριτική σκέψη και η συμμετοχή, προϋποθέτουν διάλογο, θέση και αντίθεση. Στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα όπου η διδασκαλία είναι πάντα μετωπική, ο δάσκαλος μιλάει και ο μαθητής ακούει. 
      Όπως και στην επιστήμη έτσι και στην εκπαίδευση, η νέα γνώση δεν μπορεί να κατακτηθεί χωρίς τη σημασία του ρόλου του κινήτρου, χωρίς την αξιοποίηση των παλαιότερων γνώσεων και εμπειριών, με την απομόνωση από την πραγματική ζωή. Μαθαίνω, σύμφωνα με τη σύγχρονη αντίληψη, δεν σημαίνει μόνο απόκτηση γνώσεων και ακόμη περισσότερο δεν σημαίνει μαθαίνω απέξω. Σημαίνει απόκτηση δεξιοτήτων ή εργαλείων που μπορεί ανά πάσα στιγμή να χρησιμοποιήσω για να μάθω κάτι. Σημαίνει δηλαδή «μαθαίνω πώς να μαθαίνω». 
      Δεν μας λείπουν οι πληροφορίες στην εκπαίδευση. Είναι απαραίτητες, αλλά είναι πολύ εύκολο να τις αποκτήσουμε. Μας λείπουν οι αξίες, που βοηθούν να διαπραγματευόμαστε ατομικά, αλλά κυρίως συλλογικά τους κοινωνικούς όρους της αειφορίας. Η εκπαίδευση για το περιβάλλον και την αειφορία, είναι εκπαίδευση για την ιδιότητα του πολίτη, άρρηκτα συνυφασμένη με την εκπαίδευση για τη δημοκρατία. Οι αξίες της αειφορίας, είναι η οικολογική βιωσιμότητα, η οικολογική και κοινωνική αλληλεγγύη και δικαιοσύνη, η ανεκτικότητα στη διαφορετική άποψη και στις διαφορετικές πολιτισμικές εκφάνσεις, η υπευθυνότητα, η ελευθερία. Οι αξίες τρέφονται από τα οράματα και τα οράματα τρέφουν τις αξίες. Ιδού λοιπόν, η μεγάλη πρόκληση της εκπαίδευσης, να συμβάλλει στη δημιουργία οράματος των παιδιών για μία κοινωνία πιο δίκαιη και αλληλέγγυη που να την ονομάσουμε αειφόρο. 
      Θα με στεναχωρούσε πάρα πολύ να εκληφθεί η στάση μου στείρα αντιπολιτευτική. Από τη συζήτηση που κάναμε στις προγραμματικές δηλώσεις, είχα υπογραμμίσει ότι για μένα η εκπαίδευση είναι το κατ’ εξοχήν αντικείμενο διακομματικής συναίνεσης. Ωστόσο, όλα όσα ανέδειξα, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ενδυνάμωση της περιβαλλοντικής συνείδησης. Μόνο η αύξηση ωρών διδασκαλίας του μαθήματος, είναι στείρα παρέμβαση. Η εκπαίδευση για το περιβάλλον και την αειφορία, μπορεί να αποτελέσει, σας βεβαιώ, τον πολιορκητικό κριό του σημερινού αναχρονιστικού αναλυτικού προγράμματος και των άγονων παιδαγωγικών μεθόδων.
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
       ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης):  Σας ευχαριστώ και εγώ για την εξοικονόμηση χρόνου.
      Το λόγο έχει ζητήσει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Κέρκυρας, κ. Νικόλαος Δένδιας.
      Ορίστε, έχετε το λόγο.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα μου επιτρέψετε να μη λάβω τελικά το λόγο. Θα αφήσω  να εξελιχθεί η συζήτηση και θα σας το ζητήσω πάλι αργότερα.
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Καλώς.
      Το λόγο έχει η κ. Αναστασία Ράγιου, Βουλευτής Νέας Δημοκρατίας, Νομού Αχαϊας. 
      Ορίστε, έχετε το λόγο.
      ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΡΑΓΙΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ δεν θα κάνω ούτε κριτική –δεν βλέπω τον κ. Ροντούλη- σε κανέναν από τους προλαλήσαντες, πολλώ δε μάλλον δεν θα κάνω κανένα λιβανιστήρι στην Κυβέρνηση. Δεν έχω κανένα λόγο, σας μιλάω ειλικρινά. Θα πάρω μόνο μία αφορμή από αυτά που είπε η κ. Δραγώνα, που μίλησε, για το πώς ένας νέος πρέπει να ξέρει πώς και γιατί λιώνει ο πάγος στην Ανταρκτική. Απλώς θα ήθελα πάρα πολύ κάποτε, να καταφέρουμε να λιώσουμε τους πάγους όλοι μεταξύ μας, όταν μιλάμε για εκπαιδευτική διαδικασία και για εκπαίδευση, γιατί είναι κάτι στο οποίο, στο στόχο του όλοι συμφωνούμε. Όλοι θέλουμε μία καλή και ποιοτική εκπαίδευση. Απλώς θέλω να πιστεύω ότι ο καθένας έχει ένα διαφορετικό δρόμο, από τον οποίο θέλει να φτάσουμε εκεί.
      Παιδεία και πολιτισμός θεωρώ ότι ως έννοιες ταυτόσημες, υπήρξαν από την αρχή κεντρική πολιτική επιλογή αυτής της Κυβέρνησης και είναι προφανές ότι όλοι θεωρούμε, πως η παιδεία είναι θέμα εθνικό, η βασική προτεραιότητα όλων μας και κυρίως το χρέος μας απέναντι στα παιδιά, το μέλλον αυτού του τόπου. Είναι δηλαδή, όλα τα μέσα με τα οποία επιτυγχάνεται η μόρφωση και η καλλιέργεια του ανθρώπου, με σκοπό τη δημιουργία μίας δυνατής και ελεύθερης προσωπικότητας.
      Η πρόταση νόμου από το ΛΑ.Ο.Σ. είναι θετική, γιατί εκφράζει μια αγωνία. Και όταν μια ολόκληρη παράταξη εκφράζει μια αγωνία προς την κατεύθυνση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, δεν μπορεί παρά να είναι θετικό. Ούτε μπορώ να πιστέψω ότι γίνεται για λόγους εντυπωσιασμού, όπως ακούστηκε, δηλαδή ότι μια ωραία ημέρα είπαν «Τώρα πώς θα εντυπωσιάσουμε; Θα μιλήσουμε για το περιβάλλον». Δεν θέλω να το σκεφθώ αυτό. 
      Από την άλλη μεριά, δεν θα έλεγα ότι είναι η πρώτη φορά που συζητάμε για το περιβάλλον και πολύ καλά κάνουμε. Κάθε πρόταση που αφορά στη βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος καθ’ οιονδήποτε τρόπο και ειδικά στο θέμα του περιβάλλοντος, βεβαίως και είναι θετική, ακόμα και όταν είναι τουλάχιστον αφορμή για κουβέντα, όπως τόνισε και ο κ. Αποστολάτος. Το γεγονός ότι μιλάμε και στην επιτροπή και τόσες μέρες εδώ, είναι θετικό από μόνο του.
      Δεν μπορώ επίσης να φανταστώ ότι κάποιο κόμμα έχει την αποκλειστικότητα στην ευαισθησία για την ίδια τη ζωή. Γιατί γι’ αυτό μιλάμε. Το περιβάλλον εξισώνεται με τη ζωή. Θέματα, λοιπόν, όπως αυτό, δεν μπορούν να αποτελούν σε καμμία περίπτωση, πεδίο για κομματικούς διαξιφισμούς. Όλοι οφείλουμε με γνώμονα τις αρχές και τις αξίες μας, να δείξουμε τουλάχιστον σήμερα στη μαθητιώσα νεολαία που μας παρακολουθεί ότι μπορούμε με υπευθυνότητα να σταθούμε απέναντι σε θέματα εκπαίδευσης.
      Έχει δίκιο να απορεί ένα παιδί, ξέρετε, όταν δεν διδάχτηκε ποτέ ούτε στο σπίτι ούτε στο σχολείο, τι ακριβώς σημαίνει περιβαλλοντική συνείδηση. Το ακούει σαν όρο. 
      Υπάρχει σοβαρή ανάγκη για την ευαισθητοποίηση της νεολαίας σε θέματα περιβάλλοντος. Το ξέρουμε όλοι. Είναι ένας ατέρμων αγώνας, καθώς ο σεβασμός προς το περιβάλλον είναι μείζον ζήτημα και αποτελεί όρο επιβίωσης πια και όχι θέμα φιλολογικό. Οφείλουμε να κοιτάξουμε στα μάτια τους νέους και να παραδεχθούμε ότι όλοι εμείς ως γονείς ή ως πολιτικοί, στην καθημερινότητά μας δεν είμαστε συνεπείς απέναντι σ’ αυτό που θέλουμε να περάσουμε στις νέες γενιές. Το είπα και στην επιτροπή. Έχουμε καταντήσει λίγο-πολύ οικολόγοι των τεσσάρων τοίχων, γιατί από τη μια θέλουμε να θεωρούμε τους εαυτούς μας πρωτεργάτες του οικολογικού κινήματος και μπροστάρηδες και πάρα πολύ ευαισθητοποιημένοι σε θέματα οικολογίας και από την άλλη, δεν κάνουμε πρακτικά και πολλά πράγματα. Και ξαναρωτάω: Πόσοι από εμάς που βρισκόμαστε σ’ αυτήν την Αίθουσα σήμερα, έστω ανακυκλώνουμε στο σπίτι μας; Λέω ένα απλό παράδειγμα. 
      Ένα παράδειγμα ωστόσο, εξακολουθούμε να είμαστε όλοι εμείς για τους νεότερους. Επομένως πρέπει να επανεξετάσουμε το πρόβλημα και όχι να το αντιμετωπίζουμε αποσπασματικά. Η λέξη «αποσπασματικά», είναι αυτή που σας έχει εκνευρίσει σήμερα στο ΛΑ.Ο.Σ., γιατί όλοι μιλούν για αποσπασματική θεώρηση και αποσπασματική πρόταση.
      Το ζήτημα περιβάλλον, ξέρουμε όλοι ότι ξεπερνά τα εθνικά μας σύνορα. Η ελληνική κοινωνική παιδεία γύρω από το περιβάλλον τόσο ως πολιτισμός όσο και ως εκπαίδευση, καλείται να παίξει ουσιαστικό ρόλο σε μία νέα αντίληψη για το περιβάλλον και την οικολογία από εδώ και στο εξής, αφού ξαφνικά, ολόκληρος ο πλανήτης αφυπνίστηκε κάτω από την ταμπέλα «οικολογική συνείδηση». Αυτό όμως δεν μπορεί να χρησιμοποιείται και ως άλλοθι.
      Νομίζω ότι κανείς δεν ήρθε εδώ, για να κάνει μάθημα στον άλλον. Άλλωστε, η περιβαλλοντική συνείδηση, δεν μπορεί να είναι μόνο μάθημα στο σχολείο. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι μια διαδικασία, μέσω της οποίας διαμορφώνεται ένας πολίτης με ελεύθερη και ολοκληρωμένη σκέψη. Δεν νοείται περιβαλλοντική εκπαίδευση, εάν δεν υπάρχει ολοκληρωμένη περιβαλλοντική πολιτική.
      Και θέλω να σας πω ότι στο διάστημα διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας έγινε προσπάθεια. Δεν μπορεί να το μηδενίσει κανείς αυτό. Έγινε προσπάθεια προς αυτήν την κατεύθυνση, χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει –το λέει ο ίδιος ο Υπουργός, το λένε και οι κυβερνητικοί παράγοντες- ότι ξαφνικά λύθηκαν τα πάντα και είμαστε μια χαρά.
      Επιμένω ότι σε μια διαδικασία, όπως η σημερινή, δεν θα πρέπει να πέφτουν όλα τα θέματα στο βωμό της αντιπαράθεσης. Ακόμα και για τις πυρκαγιές που έπληξαν μεταξύ των άλλων περιοχών και το νομό μου, την Αχαΐα, αλλά πάνω απ’ όλα έπληξαν το ίδιο το περιβάλλον, δεν χρειάζεται να καθόμαστε ώρες και μέρες να αναλωνόμαστε στο ποιος φταίει, ποιος τις έβαλε, τι έκανε. Αυτό είναι άλλη ιστορία. Αυτό είναι άλλων θέμα να το βρούνε. 
      Εκείνο που πρέπει να κάνουμε εμείς, είναι να δούμε πώς θα αξιοποιήσουμε τις όποιες καλές προτάσεις υπάρχουν, πώς θα έχουμε την καλύτερη συνεργασία μεταξύ μας, με στόχο να ενεργοποιήσουμε την ελληνική κοινωνία και να την αφυπνίσουμε να ανταποκριθεί στο ζωτικό θέμα που λέγεται περιβάλλον. 
      Φαντάζομαι ότι ενημερωθήκατε από τον εισηγητή πριν, για την Ένωση Ελλήνων Χημικών που έστειλε αυτήν τη διαμαρτυρία. Δεν ξέρω αν έχει κατατεθεί στα Πρακτικά, για να το δείτε. Το σημείωμα αυτό το έλαβα και εγώ, όπως και όλοι οι συνάδελφοι. Λέει ότι αποσπασματικά το αντιμετωπίζετε και ότι απαιτούνται μελέτες και συναίνεση των επιστημονικών φορέων.
      Φαντάζομαι ότι δεν έχει κανείς αντίρρηση ότι απαιτείται και η γνώμη και βεβαίως η συναίνεση των επιστημόνων, που γνωρίζουν καλύτερα πώς θα ενταχθούν οι ώρες και τα μαθήματα μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα. Βεβαίως, συμφωνώ απολύτως με το να ρωτάμε τους ειδικούς. Τώρα, έντονη αμφιβολία εγείρει αυτή η πρόταση για τους στόχους. Δεν φαντάζομαι -σας ξαναλέω- ότι υπάρχει ένα σκοτεινό σχέδιο πίσω από την πρόταση αυτή. Η καθιέρωση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης σ’ όλες τις βαθμίδες, αρχίζοντας από τις τάξεις του δημοτικού μέχρι και τις τάξεις του λυκείου, όπως υπαγορεύει η πρόταση του ΛΑ.Ο.Σ., νομίζω ότι θα μπορούσε κάποια στιγμή να εξεταστεί στο μέλλον και εφ’ όσον παγιωθεί μια σταθερή και διαρκής πολιτική στην εκπαίδευση. 
      Επίσης, σ’ ό,τι αφορά την επέκταση του μαθήματος, μπορεί να ακούγεται λογικό να αυξηθούν οι ώρες, αλλά ίσως είναι καλύτερα όχι μόνο να μπούμε στη λογική ενός παιδιού το οποίο θα ήθελε να μάθει πώς μπορεί να λειτουργεί καλύτερα σε σχέση με το περιβάλλον, αλλά θα πρέπει να του διαμορφώσουμε μια συνείδηση, ξυπνώντας από το πρωί και λίγο πριν κοιμηθεί το βράδυ, μια συνείδηση με γνώμονα το σεβασμό για το περιβάλλον. Η νεολαίο στο όνομα της οποίας μιλάμε, στο όνομα της οποίας ξοδεύουμε όλοι, δεν μας συγχωρήσει ποτέ το όποιο λάθος, γι’ αυτό θεωρούμε ότι χρειάζεται προσοχή σε οποιαδήποτε εισαγωγή ή σε οποιοδήποτε νεωτεριστικό στοιχείο μέσα στην εκπαιδευτική διαδικασία. 
      Με την ευκαιρία αυτής της συζήτησης, τελειώνοντας, θέλω να σας πω ότι οφείλουμε όλοι να αναλογιστούμε ότι μόνο ξεκάθαρες πολιτικές γραμμές θα διασφαλίσουν καλύτερη παιδεία και καλύτερη περιβαλλοντική συνείδηση. Δεν υπάρχει πρόθεση εκ μέρους της Κυβέρνησης απόρριψης προτάσεων. Αντιθέτως, μπορεί να γίνει η αιτία, μαζί μ’ άλλες προτάσεις που έχουν κατατεθεί, να ανοίξει ένας πιο ουσιαστικός διάλογος και μ’ άλλους φορείς, ώστε να ενισχυθεί το έργο της Κυβέρνησης προς αυτήν την κατεύθυνση, γιατί, αγαπημένε μου κύριε Αποστολάτο, σου θυμίζω –εσύ θα το ξέρεις καλύτερα- ότι το περιβάλλον, όπως είπε ο Ιπποκράτης, ρυθμίζει την υγεία του ανθρώπου και διαμορφώνει εκείνα τα στοιχεία, που κάνουν έναν άνθρωπο να διαφέρει από τον άλλο και ένα έθνος να διαφέρει από το άλλο. 
      Σας ευχαριστώ πολύ. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας και από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Είχε έντονα στοιχεία τρυφερότητας η αγόρευση της συναδέλφου και ήταν μία άλλη νότα. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Αφού προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Επανερχόμεθα τώρα ίσως στην πεζότητα της συζητήσεως και καλούμε το Βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Άδωνι Γεωργιάδη να λάβει το λόγο. 
      ΣΠΥΡΙΔΩΝ- ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. 
      Θα ήθελα, ξεκινώντας την ομιλία μου, ειλικρινά να συγχαρώ την κυρία συνάδελφο, την κ. Ράγιου, για τον εξής λόγο: Θεωρώ ότι θα ήταν πολύ μεγάλο δείγμα προόδου της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας, εάν καταφέρουμε να φτάσουμε στο σημείο, να σπάμε εδώ πέρα τα  κομματικά στεγανά. Εγώ δεν σας κρύβω, κυρία συνάδελφε, ότι είναι πάρα πολλές οι φορές, που έχω αισθανθεί την ανάγκη να χειροκροτήσω ομιλητές άλλων κομμάτων, με τους οποίους τυγχάνει, αν και είμαι σ’ άλλο κόμμα, να συμφωνώ πάρα πολύ μ’ αυτά που λένε. 
      ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΡΑΓΙΟΥ: Εγώ σας έχω δει να το κάνετε. 
      ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Το έχω κάνει λίγες φορές, σε σχέση με το πόσες φορές θα ήθελα να το έχω κάνει. Και επίσης θέλω να σας συγχαρώ, διότι αντιλαμβάνομαι ότι είναι πολύ δυσκολότερο να αντιμετωπίζει θετικά τη δική μας κίνηση ένας Βουλευτής της Συμπολιτεύσεως, από ό,τι είναι να χειροκροτούμε εμείς που είμαστε ένα μικρότερο κόμμα κάποιον άλλον. Κατά συνέπεια, νομίζω ότι η σημερινή σας ομιλία, ήταν δείγμα πολύ μεγάλου δημοκρατικού ήθους και πολιτικού πολιτισμού. 
      Θα ήθελα, λοιπόν, ξεκινώντας, να πω με πολύ μεγάλη ειλικρίνεια την πρόθεσή μας, για ποιο λόγο ξεκινήσαμε την πρώτη μας πρόταση νόμου σ’ αυτήν μας την κοινοβουλευτική θητεία με μία πρόταση νόμου για το περιβάλλον. Πρώτα απ’ όλα, νομίζω ότι είναι προφανές ότι ο στόχος δεν ήταν ο εντυπωσιασμός και η ψηφοθηρία και δεν ήταν ο εντυπωσιασμός και η ψηφοθηρία για τον εξής τραγικό λόγο. Λέω ότι αποδεικνύεται για ποιο λόγο δεν ήταν αυτός ο στόχος μας από τον εξής απλό λόγο, ο οποίος είναι πολύ άσχημο να το λέμε, αλλά δυστυχώς είναι πραγματικότητα: διότι στην πατρίδα μας, το περιβάλλον δεν πουλάει. Θα ήταν πολύ μεγάλη η ευτυχία, εάν ένα κόμμα, επενδύοντας στην ευαισθησία του για το περιβάλλον, κατάφερνε να εισπράξει πολλές ψήφους, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι η κοινωνία μας θα είχε φτάσει σε πολύ μεγαλύτερο επίπεδο ευαισθησίας όσον αφορά αυτό το μεγάλο ζήτημα, απ’ ό,τι πραγματικά βρίσκεται. Εάν το περιβάλλον ήταν ένα θέμα το οποίο μας έκαιγε ως κοινωνία στο σύνολό της πραγματικά, η συνολική μας πολιτική, θα ήταν εντελώς διαφορετική. Άρα, λοιπόν, νομίζω ότι είναι πολύ άδικη η κριτική που ακούστηκε ότι ο στόχος μας ήταν ο εύκολος εντυπωσιασμός και η ψηφοθηρία. Προφανώς δεν ήταν αυτός. 
      Ποιος ήταν ο στόχος; Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να σας πω ότι, αν και έχουμε μόνο τέσσερις μήνες στη Βουλή, έχουμε ήδη χάσει τη ρομαντική διάθεση που μπορεί να είχαμε όταν ήμασταν έξω, ότι υπάρχει περίπτωση ποτέ ένα κόμμα, να πείσει ένα άλλο κόμμα να υποστηρίξει μία δική του πρόταση, σ’ αυτό το Κοινοβούλιο που ζούμε. 
      Προφανώς αυτό δεν γίνεται, διότι το Κοινοβουλευτικό μας έθιμο ορίζει, το κάθε κόμμα να ψηφίζει προτάσεις του ιδίου αυτού κόμματος και κανενός άλλου. Κατά τη γνώμη μου και αυτό είναι λάθος, αλλά εν πάση περιπτώσει, αυτό γίνεται. Άρα, λοιπόν, ούτε ο στόχος ήταν να σας πείσουμε να ψηφίσετε αυτό το νομοσχέδιο, αν και οφείλω να ομολογήσω ότι από τη συζήτηση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων πιστεύω ότι έγιναν κινήσεις πολύ πιο θετικές απ’ ότι θα αναμέναμε κατά την κατάθεση αυτής της πρότασης νόμου. Θέλω από αυτό το Βήμα, να θεωρήσω εξαιρετικά σημαντικό και μου έκανε μεγάλη εντύπωση το ότι ένας συνάδελφος του Συνασπισμού ο κ. Κοροβέσης με τον οποίο προφανώς έχουμε χαώδεις πολιτικές διαφορές, δεν δίστασε να πει στην Επιτροπή ότι αυτός θα ψήφιζε ναι σ’ αυτήν την πρόταση, αν ετίθετο θέμα ψηφοφορίας. Το θεώρησα δείγμα πολύ μεγάλου θάρρους εκ μέρους του και μου έδωσε μια ελπίδα ότι, τελικώς, μπορεί κάποτε να καταλήξουμε σε κάποιες κοινές συμφωνίες σ’ αυτήν την Αίθουσα.
      Επίσης θεώρησα εξαιρετικά σημαντικό ότι ο συνάδελφος από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Λιάνης είχε να πει στην επιτροπή πολύ θετικά λόγια για αυτήν την προσπάθεια. Δηλαδή το ότι τελικά κάποιοι άνθρωποι απ’ όλα τα κόμματα μπόρεσαν να σπάσουν αυτά τα στεγανά και να πουν ότι όσο και αν εν πάση περιπτώσει το κομματικό μας έθιμο μας ωθεί να το βλέπουμε διαφορετικά, εδώ βλέπουμε ότι είναι κάτι σημαντικό, για μένα είναι ένα δείγμα πολύ μεγάλης προόδου. Και επίσης να πω ότι στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων ο Υφυπουργός κ. Λυκουρέντζος, δήλωσε ότι σχεδιάζει το Υπουργείο να κάνει μια Μόνιμη Διακομματική Επιτροπή που θα εξετάσει αυτό το θέμα. Πιστεύω ότι αυτό είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. 
      Όταν, λοιπόν, καταθέσαμε αυτήν την πρόταση τι στόχο είχαμε; Να γίνει επιτέλους μια συζήτηση για το περιβάλλον. Και θέλαμε μ’ αυτήν την κίνηση, να δείξουμε ότι το κόμμα μας που μπορεί ενδεχομένως κάποιοι να το έχουν βάλει σε κάποια κλισέ κάποιων άλλων προτεραιοτήτων, είναι ένα κόμμα σύγχρονο, το οποίο βεβαίως αγωνιά για το περιβάλλον, που είναι κοινό για όλους μας, είτε ψηφίζει κάποιο Κ.Κ.Ε., είτε ΣΥ.ΡΙΖ.Α., είτε ΛΑ.Ο.Σ, είτε Νέα Δημοκρατία, είτε ΠΑ.ΣΟ.Κ., είτε ψηφίζει τα λοιπά κόμματα, είτε δεν ψηφίζει καθόλου. Όλοι ζούμε στο ίδιο περιβάλλον και όλους, μας ενώνει η κοινή αγωνία για το πού θα ζήσουμε εμείς, πού θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας, πού θα μεγαλώσουν τα εγγόνια μας. Και άρα πρέπει να σκεφθούμε και να καταθέσουμε κάποιες προτάσεις, όποιες ο καθένας μας σκεφθεί καλύτερες, για να αντιμετωπίσουμε αυτήν την αγωνία.  Αυτό ήταν το κίνητρο για να κατατεθεί αυτή η πρόταση.
      Άκουσα διάφορους αγορητές, οι οποίοι επεσήμαναν ενδεχόμενες αδυναμίες σ’ αυτήν την πρόταση, ότι θα έπρεπε να ήταν κάπως διαφορετική. Για παράδειγμα άκουσα την κ. Καφαντάρη –από το γραφείο μου γιατί είχα εκεί κάποιο ραντεβού- με πολύ μεγάλη προσοχή να θέτει το θέμα ενός άλλου τύπου σχολείου. Ειλικρινά σας λέω ότι βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αυτήν την τοποθέτηση. Είμαι πολύ πρόθυμος, και είμαι βέβαιος ότι και το κόμμα μου είναι, να συζητήσουμε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων την πρόταση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, για έναν άλλο τύπου σχολείο. Όμως η δική μας πρόταση, είναι ενταγμένη στον τύπο σχολείου που έχουμε σήμερα. Άρα η κριτική σας είναι ενδιαφέρουσα αλλά γίνεται από λάθος δρόμο κατά τη γνώμη μου ως προς την πρότασή μας, γιατί εμείς δεν πήγαμε στο επόμενο βήμα, να πούμε πώς θα μπορούσαμε να βάλουμε το περιβάλλον σ’ έναν άλλου τύπου σχολείο, αλλά να το συζητήσουμε. Εγώ έχω και μια ευαισθησία στα εκπαιδευτικά θέματα, επειδή είμαι εκπαιδευτικός, και θα ήθελα να έρθει μια πρόταση για έναν άλλο τύπο σχολείου. Να φύγουμε από την στείρα αντιπαράθεση για τα εκπαιδευτικά συστήματα μόνο υπό την έννοια των συλλαλητηρίων, ή των επεισοδίων, ή για τη δημόσια ή για την ιδιωτική παιδεία και να πάμε στο τι πολίτες θέλουμε να φτιάξουμε και πώς θα τους οικοδομήσουμε. Πολύ ευχαρίστως.
      Άκουσα τον κ. Κουράκη από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α.,ο οποίος σε τελείως διαφορετική γραμμή από τον κ. Κοροβέση, όπως ήταν στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, κινήθηκε πάλι σε μια στείρα κριτική. Ξεκίνησε την ομιλία του ότι θα ήταν εξαιρετικά αφελές να νομίζει κάποιος ότι θα λύσουμε τα θέματα του περιβάλλοντος μ’ ένα μάθημα στα σχολεία. Ωραία, λοιπόν, κύριε συνάδελφε –δεν είναι εδώ για να απαντήσει αλλά θα τα πληροφορηθεί- θα ήταν εξαιρετικά αφελές να λύσουμε τα θέματα του περιβάλλοντος, αν πηγαίναμε σε μια παραλία να μαζέψουμε τα σκουπίδια, αν προχωρούσαμε στην αναδάσωση μιας καμένης περιοχής, αν πηγαίναμε να καθαρίσουμε έναν ποταμό και απαγορεύαμε σε μια βιομηχανία να τον μολύνει. Προφανώς όλα αυτά είναι αποσπασματικά και το καθένα από μόνο του δεν πρόκειται να λύσει τα προβλήματα του περιβάλλοντος. 
      Ε, δεν είμαστε τόσο αφελείς, κύριε Κουράκη. 
      Ποια είναι η ουσία; Όλα όσα είπαμε, δηλαδή και το να πηγαίνουμε να καθαρίζουμε τις παραλίες και το να κάνουμε αναδασώσεις και το να κάνουμε νομοθεσία για να έχουμε πιο σκληρούς περιβαλλοντικούς όρους και…και…και…, όπως και το να διαθέσουμε περισσότερο χρόνο στα σχολεία για την ευαισθητοποίηση των μαθητών μας, θα μας βοηθήσουν να λύσουμε το πρόβλημα της περιβαλλοντικής συνειδήσεως στην Ελλάδα. Εμείς πουθενά δεν είπαμε: «Βάλτε αυτό το μάθημα και πηγαίνετε για ύπνο στο σπίτι σας». Εμείς δεν είπαμε αυτό. Εμείς είπαμε: «Ελάτε σ’ αυτά που έχουμε, στα διάφορα, να κάνουμε και αυτό, μαζί με τόσα πολλά άλλα». Δυστυχώς, αυτό δεν επισημάνθηκε.
      Θέλω πριν κλείσω, επειδή βλέπω ότι τελειώνει ο χρόνος, να πω ότι άκουσα με ιδιαίτερη προσοχή την κ. Θάλεια Δραγώνα, η οποία είναι εξαίρετη κοινοβουλευτικός και πολύ συνεπής. Εμένα μ’ αρέσει που συναντιόμαστε συχνά στο Κοινοβούλιο, παρ’ όλο που προφανώς έχουμε πολλές διαφορετικές απόψεις -αυτό δεν έχει καμμία σημασία- διότι πάντοτε ο λόγος σας είναι τεκμηριωμένος ως προς την ακαδημαϊκότητα. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) 
      Κύριε Πρόεδρε, θέλω μόνο ένα λεπτό ακόμη, σας παρακαλώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Αφού πρόκειται για την κ. Δραγώνα, θα σας το δώσω.
      ΣΠΥΡΙΔΩΝ- ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ πάρα πολύ.
      Οι παρατηρήσεις σας, κυρία συνάδελφε, ήταν όλες σωστές. Ελάτε να τις εντάξουμε μέσα στο πλαίσιο αυτού που προσπαθούμε να κάνουμε και να δούμε πώς μπορούμε να διαθέσουμε χρόνο από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Γιατί η αγωνία μας αυτή τελικώς είναι. Στο ωρολόγιο πρόγραμμα του σχολείου της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης –αυτό είναι το ερώτημα, όλα τα άλλα είναι τεχνικές λεπτομέρειες- θέλουμε να διαθέσουμε λίγο περισσότερο χρόνο, για να ευαισθητοποιήσουμε τους μαθητές μας για το περιβάλλον. Τώρα το πώς θα διαθέσουμε αυτόν τον χρόνο, είναι πολύ ωραίο θέμα συζητήσεως. Μπορούμε να κάνουμε επισκέψεις σε περιοχές που έχουν πρόβλημα με ρύπανση, να βάλουμε πολλά διαφορετικά βιβλία, να τους εκπαιδεύσουμε στο διαδίκτυο για να ψάχνουν για θέματα περιβάλλοντος, να τους φέρουμε σε επαφή με περιβαλλοντικές οργανώσεις,  να κάνουμε ό,τι νομίζετε. Όμως το μείζον ερώτημα είναι: Θέλουμε να διαθέσουμε λίγο χρόνο ή δεν θέλουμε; Αυτό το ερώτημα έθεσε ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός σ’ αυτήν την Αίθουσα και η φιλοδοξία είναι σ’ αυτό το ερώτημα να απαντήσουμε. Και σ’ αυτό ακόμη δεν έχουμε λάβει απάντηση. 
      Θέλω κλείνοντας, να πω συγχαρητήρια στο συνάδελφό μου Βαϊτση Αποστολάτο, ο οποίος υποστήριξε αυτήν την πρόταση με πρωτόγνωρη ευαισθησία και με έκανε υπερήφανο που ανήκουμε στην ίδια Κοινοβουλευτική Ομάδα. 
      (Χειροκροτήματα)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Ροντούλη, δεν βλέπω να δυσφορείτε για την παράταση της αγορεύσεως!
      ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Καθόλου!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Αντιθέτως δυσφορήσατε, αναιτιολογήτως, προηγουμένως. 
      Στα όσα διημείφθησαν μέχρι τώρα, θα απαντήσει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας  Δημοκρατίας, ο Βουλευτής της Νήσου Κέρκυρας κ. Νικόλαος Δένδιας. 
      Προτού αρχίσετε, κύριε Δένδια, επιτρέψτε μου να κάνω μια ανακοίνωση.
      Κατ’ ευτυχή συγκυρία, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν την συνεδρίασή μας, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, σαράντα εφτά μαθήτριες και μαθητές, καθώς και τέσσερις συνοδοί -καθηγητές από το 1ο Γυμνάσιο Κέρκυρας. 
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Κύριε Δένδια, εις επήκοον και των νεαρών συμπατριωτών σας, έχετε το λόγο. 
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Των νεαρών συμπατριωτών μου, μη εχόντων ακόμη δικαίωμα ψήφου!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Αλλά, οσονούπω, θα αποκτήσουν! 
      Προχωρούμε λοιπόν.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ:  Κύριε Δένδια, εμείς ελπίζουμε ότι θα μακροημερεύσετε στη Βουλή, άρα έχετε χρεία νέων δεξαμενών.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Να είστε καλά!
      Κύριε Πρόεδρε, νομίζω κατ’αρχάς ότι η συγκεκριμένη  πρόταση νόμου του ΛΑ.Ο.Σ. έδωσε την ευκαιρία, για μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση στην Εθνική Αντιπροσωπεία και παρά το κώλυμα που υπάρχει από το άρθρο 73, το οποίο είναι ανυπέρβλητο και δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε, τουλάχιστον  ακούστηκαν απόψεις και οι απόψεις αυτές ήσαν ενδιαφέρουσες και από εκεί και πέρα υπήρξε και συγκεκριμένη ευαισθητοποίηση. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Να απευθύνεστε στο Προεδρείο, κύριε Δένδια. 
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Πέραν των άλλων, τέθηκε και το θέμα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και μάλιστα σε μια ενδιαφέρουσα ομιλία ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Κακλαμάνης, δικαίως ίσως, υπερηφανεύθηκε για το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Νομίζω ότι μια και κάνουμε την κουβέντα, ίσως θα έπρεπε να ρίξουμε και μια ματιά και σ’ αυτό το θέμα, δηλαδή το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. 
      Και γιατί το λέω αυτό; Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, φτιάχτηκε με το ν.1566/85 το οποίο κατήργησε το Κ.Ε.Μ.Ε.. Είναι γνωστό. Αξίζει να δούμε όμως, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο από ποιους απαρτίζεται. Και γιατί το λέω; Διότι αν δει κάποιος τις ειδικότητες, θα αντιληφθεί ότι ίσως η περιβαλλοντική ευαισθησία αυτών των ειδικοτήτων, αν έτσι πρέπει να το δούμε, δεν είναι κατ’ ανάγκην η πιο εκτεταμένη. Εάν δηλαδή η Εθνική Αντιπροσωπεία σκεφθεί ότι πρέπει να βάλει βαθιά το μαχαίρι της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, θα έπρεπε να δει και τη σύνθεση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. 
      Από εκεί και πέρα, κύριε Πρόεδρε, θα μου επιτρέψετε να πω και δυο λόγια για το ευρύτερο ρεύμα σκέψης, το οποίο ως κόμμα και ως χώρος υπερασπιζόμαστε. Γιατί το λέω αυτό; Παρακολούθησα και την αγόρευση του συναδέλφου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και του Συνασπισμού και εν μέρει του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Τουλάχιστον για τους δυο πρώτους κι όχι τόσο για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, θέλω να πω ότι η τοποθέτησή τους κινήθηκε σε μια μαρξιστικής σύλληψης αντίληψη ότι εν πολλοίς για τα δεινά τα οποία μαστίζουν σήμερα το περιβάλλον, είναι υπεύθυνοι οι νόμοι της αγοράς. Αυτό είναι που φταίει. 
      Θα μου επιτρέψετε να πω ότι αυτό δεν αντέχει πια σε καμμιά κριτική. Όχι ότι η αγορά ή, αν θέλετε, ο καπιταλισμός όπως λειτουργεί, δεν είναι και αυτός απολύτως συνυπεύθυνος για τα προβλήματα. Αν θέλετε, ο κάθε άνθρωπος είναι συνυπεύθυνος για τα προβλήματα. Όμως, στο βαθμό που λειτούργησε κατευθυνόμενη η οικονομία στις χώρες του υπαρκτού Σοσιαλισμού, είδαμε εκεί      -είναι γνωστό πλέον- με ποιο τρόπο αυτές οι χώρες, αυτό το σύστημα συμπεριφέρθηκε στο περιβάλλον. Και η συμπεριφορά ήταν κατά πολύ βαρβαρότερη και χωρίς κανένα στοιχείο ελέγχου, από αυτό που ο καπιταλισμός επεφύλαξε στο περιβάλλον. Αναφέρομαι επί Μάο, το μεγάλο βήμα μπροστά. Τι συνέβη στην Κίνα τότε; Αναφέρομαι στην προσπάθεια του Στάλιν και μετά και του Κρούτσεφ, να εκβιομηχανίσει τη Σοβιετική Ένωση. Τι συνέβη στο περιβάλλον τότε;
      Δεν μπορούμε, λοιπόν, να ερχόμαστε εδώ να λέμε ότι ο κακός καπιταλισμός φταίει για όλα και αν δεν αλλάξει συνολικά ο κόσμος, τότε αυτή η ιστορία δεν έχει καμμιά ελπίδα. Δεν είναι έτσι.
      Ελέχθησαν και ορισμένα πράγματα για τα χωροταξικά, για τα οποία είναι σωστό να λέγονται ορισμένα πράγματα σ’ αυτήν την Αίθουσα, για να θυμόμαστε. Όχι για να μας χωρίζουν, αλλά για να θυμόμαστε και να μπορούμε να συνεννοηθούμε επί πραγματικής βάσεως.
      Λέχθηκαν ορισμένα αρνητικά για την προσπάθεια χωροταξικού σχεδιασμού που κάνει τώρα η Κυβέρνηση. Πάμε λίγο πίσω. Μετά το 1974, ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, ανέθεσε τότε στην επιτροπή Δοξιάδη τον χωροταξικό σχεδιασμό της χώρας. Και μέχρι το 1980, είχε φτιαχτεί ένα σχέδιο χωροταξικού σχεδιασμού από το έδαφος, σε ύψος περίπου έντεκα ή δώδεκα τόμων, από τους οποίους αυτήν τη στιγμή που συζητάμε, εάν οι γνώσεις μου δεν με απατούν, σώζονται δύο μόνο αντίγραφα, ένα στη Βιβλιοθήκη της Βουλής και ένα στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε..
      Μ’ αυτό το σχέδιο Δοξιάδη, γινόταν τότε μια συνολική προσπάθεια χωροταξικής μελέτης της χώρας, με προτεινόμενες λύσεις, με οδούς επικοινωνίας, με προτεινόμενες θέσεις αεροδρομίων, μ’ ένα συνολικό σενάριο ανάπτυξης της χώρας.
      Τι έγινε μετά το 1981; Αυτό δε το λέω για να ζητήσω ευθύνες από την τότε κυβέρνηση. Προς Θεού! Τι, όμως, ρεαλιστικά έγινε; Ανετράπη αυτή η πορεία χωροταξικού σχεδιασμού της χώρας και προέτεινε η τότε πρώτη κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι αυτό το οποίο πρέπει να γίνει, είναι να πάμε στον πολεοδομικό σχεδιασμό.
      Και πέρασε, μετά από λίγα χρόνια, ο ν. 1337/83, τον οποίο κρατάμε μέχρι τώρα, αλλά ο οποίος έβαλε πρώτον το ύστερον. Δηλαδή, προέταξε τον πολεοδομικό σχεδιασμό, του χωροταξικού σχεδιασμού. Και τις συνέπειες αυτής της μεγάλης και -κατά την άποψή μου και επιτρέψτε μου να το πω- λανθασμένης επιλογής που έκανε η κυβέρνηση το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τις πληρώνουμε τώρα. Και τώρα πάει να γίνει μια προσπάθεια από την αρχή, χωροταξικού σχεδιασμού. Και αυτή είναι επαινετέα, να συζητήσουμε πάνω στις επιλογές, να συζητήσουμε πάνω στις προτεραιότητες, αλλά να μην τις σπρώχνουμε πάλι στη γωνία. Είναι ιστορική ευκαιρία.
      Και να πω και κάτι άλλο, τελειώνοντας, για το θέμα της ορολογίας. Θα μου επιτρέψετε, κύριε Πρόεδρε, εγώ θέλω να τα έχω καλά με τον εαυτό μου. Και γιατί το λέω αυτό; Ακούγεται επανειλημμένως σ’ αυτήν την Αίθουσα και ακούστηκε και τώρα και εδώ είναι προκλητικό, γιατί λέγεται σε συνδυασμό με το περιβάλλον, για το οποίο θα έπρεπε να αποτελεί αρετή, ως αρνητικό το επίθετο «συντηρητικός». Λοιπόν, να τα εξηγήσουμε, με βάση τα ελληνικά. Το αντίθετο της «προόδου» δεν είναι η «συντήρηση», όπως επανειλημμένως λέγεται εδώ. Το αντίθετο της «προόδου» είναι είτε η στάση, είτε η οπισθοδρόμηση. Η «συντήρηση», είναι λέξη που στα ελληνικά έχει θετικό πρόσημο και το αντίθετό της είναι η σήψη.
      Εγώ, λοιπόν, είμαι υπερήφανος για τη λέξη «συντηρητικός», όταν αυτή αποδίδεται σ ένα πολιτικό χώρο και είμαι και υπερήφανος, εάν μπορέσουμε να συντηρήσουμε το περιβάλλον το οποίο διαχειριζόμαστε. Το περιβάλλον πρέπει να το συντηρήσουμε. Η λέξη «συντηρητικός» ως προς το περιβάλλον, είναι μια λέξη με θετικό πρόσημο.
      Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ήταν πράγματι ενδιαφέρουσα, και από γλωσσολογικής και από πολιτικής απόψεως, η τοποθέτηση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας, του κ. Δένδια. Τον ευχαριστούμε πολύ.
      Το λόγο έχει ζητήσει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ., ο κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης.
      Θα ήθελα να άρω μία δυσφορία της συναδέλφου μας, της κ. Καφαντάρη.
      Κυρία Καφαντάρη, εσείς έχετε ζητήσει να δευτερολογήσετε. Πριν να τελειώσουν οι πρωτολογίες των λοιπών Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων, δεν δικαιούστε, κατά τον Κανονισμό, να ομιλήσετε. Άρα και ο κ. Δένδιας, που προηγήθηκε και ο κ. ΑΪβαλιώτης, ο οποίος τώρα ανέρχεται στο Βήμα, πρωτολογούν ως Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι και επομένως, προηγούνται. Είστε η μόνη η οποία ήδη έχετε μιλήσει.
      Αυτά για την αποκατάσταση της αληθείας.
      Παρακαλώ, κύριε Αϊβαλιώτη, έχετε το λόγο. Πέντε λεπτά σας φτάνουν;
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Εντάξει είναι, κύριε Πρόεδρε. 
      Ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ.
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Κύριε Υφυπουργέ, γνωριζόμαστε, όπως μέτραγα πριν από λίγο, είκοσι δύο χρόνια. Είστε ένας από τους πιο σημαντικούς νέους ‘Ελληνες πολιτικούς. Και αν κάτι μπορεί να γίνει σ’ αυτό το θέμα, μόνο εσείς μπορείτε να το κάνετε. Χαίρομαι που βρίσκεστε σ’ αυτή τη θέση και χαίρομαι που πήρατε μια πρωτοβουλία γι’ αυτήν την επιτροπή. Καταλαβαίνω τι σημαίνει επιτροπή –υπάρχουν και αντίθετες απόψεις- αλλά ειλικρινά σας λέω ότι θα πρέπει να προχωρήσει το θέμα της περιβαλλοντικής ευαισθησίας, της ευαισθητοποίησης των παιδιών. Και θα εξηγήσω λίγο παρακάτω, νομίζω σύντομα, ποιος είναι ο λόγος. 
    Κουράστηκαν οι εισηγητές των τεσσάρων κομμάτων που μίλησαν προηγούμενα –όχι όλοι βέβαια- να βρουν κάποια επιχειρήματα κατά της διδασκαλίας της περιβαλλοντικής συνείδησης. Να είμαστε ειλικρινείς. Είναι εναντίον της διδασκαλίας αυτού του μαθήματος, γιατί πρώτον η πρόταση προέρχεται από το ΛΑ.Ο.Σ. και δεύτερον, τα τέσσερα αυτά κόμματα αντιτίθενται στη διδασκαλία αυτού του μαθήματος -και εδώ είναι το παράδοξο- ενώ την επικαλούνται τα στελέχη τους σε όλα τα τηλεοπτικά πάνελ. Μιλάνε συνέχεια για την ανάγκη διδασκαλίας της περιβαλλοντικής ευαισθησίας στα σχολεία, συνεχώς το ακούμε, όπου βρισκόμαστε, σε ημερίδες, μιλάμε όλοι για την ανάγκη ύπαρξης ενός μαθήματος, αλλά βέβαια όταν έρχεται η ώρα της συζήτησης στη Βουλή βλέπουμε ότι δεν υπάρχει η πρόθεση για κάτι τέτοιο.
    Να δούμε, λοιπόν, για ποιους λόγους θα πρέπει αυτό το μάθημα να εισαχθεί στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Εγώ δεν θα αναφέρω τη ρήση του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος επεσκέφθη τις λίμνες Βόλβη και Κορώνεια και μιλώντας στους δημοσιογράφους και βλέποντας τα χάλια σ’ αυτές τις περιοχές, είπε ο άνθρωπος το αυτονόητο, δηλαδή, ότι το μάθημα της περιβαλλοντικής αγωγής πρέπει να αρχίσει από το νηπιαγωγείο. Πήγε πιο πέρα ακόμη και από την πρόταση του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού ο Πρόεδρος, –σεβαστός από όλους- της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο κ. Κάρολος Παπούλιας, τον Οκτώβριο στις λίμνες Βόλβη και Κορώνεια. Είδε, λοιπόν, τα χάλια και είπε ότι το μάθημα χρειάζεται από το νηπιαγωγείο. Γιατί δυστυχώς –και εδώ είναι ένα δικό μου σχόλιο- σε επίπεδα νηπιαγωγείου βρίσκεται η γνώση ορισμένων περιβαλλοντικών θεμάτων, ακόμα και από πολιτικούς οι οποίοι χειρίζονται ή χειρίζονταν επί χρόνια αυτά τα ζητήματα.
    Θα θυμίσω εδώ ότι 453.000.000 ευρώ είχαν δεσμευτεί για την Ελλάδα  από το Ταμείο Συνοχής για τη δασοπροστασία. Να θυμίσω ότι τα 24.000.000 ευρώ του έργου «Δασική Προστασία» είχαν μηδέν απορροφητικότητα τον Ιούνιο. Να θυμίσω ότι 9.000.000 ευρώ για το δάσος του Σέιχ Σου στην πατρίδα του κ. Καραμανλή, έμειναν τελείως αναπορρόφητα. Άρα, λοιπόν, καταλαβαίνουμε για ποιο λόγο υπάρχει ανάγκη να υπάρξει περιβαλλοντική αγωγή και ευαισθητοποίηση και γι’ αυτό είχε δίκιο και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. 
    ‘Έχει πει ο Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Φυσικών Καταστροφών του Πανεπιστημίου Αιγαίου κ. Καλαμποκίδης, ότι για κάθε 1 ευρώ που δαπανάται στην πρόληψη γλιτώνουμε 100 από την κατάσβεση και 1.000 από την αποκατάσταση. Κάτι τέτοιο ισχύει έτσι χονδρικά και για το θέμα διδασκαλίας του μαθήματος της περιβαλλοντικής αγωγής στα σχολεία.
    Φυσικά το κόστος το οποίο διάβασα, τα 132.000.000 ευρώ το θεωρώ υπερβολικό. Δεν μπορεί να υπάρχει τέτοιο κόστος. Εμείς έχουμε μια συγκεκριμένη πρόταση, μελετημένη. Είπαμε ότι μπορεί να είναι βιολόγοι, φυσικοί, άνθρωποι που μπορούν να έχουν μια επιμόρφωση και να διδάξουν εν πάση περιπτώσει, τα παιδιά, ένα μάθημα το οποίο θα είναι και ευχάριστο. 
    Και δεν κατάλαβα το πρωτότυπο επιχείρημα που άκουσα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι το μάθημα περιβαλλοντικής συνείδησης θα δημιουργήσει αποστροφή στους μαθητές. Δηλαδή στο Βέλγιο που διδάσκεται η περιβαλλοντική συνείδηση –ζούσα δεκατέσσερα χρόνια εκεί και υπήρχε μάθημα- υπήρχε αποστροφή για το περιβάλλον από τους μαθητές; Δεν το καταλαβαίνω αυτό το επιχείρημα. Και αυτό βέβαια δεν ισχύει μόνο για το Βέλγιο. Ισχύει και για όλες τις προηγμένες δημοκρατικές χώρες της Ευρώπης. 
    Στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Υδροενέργειας που έγινε το 2005 στις Βρυξέλλες και είχα πάει, ανακοινώθηκε ότι ο Πηνειός θεωρείται ο δεύτερος πιο μολυσμένος ποταμός στην Ευρώπη μετά τον Πάδο και αυτό κάτι λέει για την Ελλάδα η οποία έχει καταδικαστεί δύο φορές από το Ευρωδικαστήριο, γιατί δεν τήρησε τις αναληφθείσες υποχρεώσεις αναφορικά με τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων. Και όλα αυτά τα λέει ο κ. Δήμας, προβεβλημένο στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, Επίτροπος σήμερα, ο οποίος μας πληροφορεί ότι κινήθηκε η διαδικασία επί παραβάσει κατά της Ελλάδος από την Κομισιόν, σχετικά με τη διάθεση των επικίνδυνων αποβλήτων λόγω της ακαταλληλότητας των μεθόδων που χρησιμοποιούνται στην Ελλάδα.
    (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή).
    Ενάμισι λεπτό ακόμα, κύριε Πρόεδρε.
    Τα παιδιά, αλλά και όλοι οι ‘Ελληνες πρέπει να μάθουμε ότι είμαστε υπερδύναμη στο αιολικό δυναμικό. Ο Καθηγητής κ. Ζερεφός είπε ότι στο Αιγαίο υπάρχει το μεγαλύτερο αιολικό δυναμικό στον κόσμο. Το είπε στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, όταν είχε έρθει. Το δεύτερο μεγαλύτερο αιολικό δυναμικό βρίσκεται στη Χαβάη, μακράν πίσω από την Ελλάδα. Και όμως, από τον άνεμο παράγεται μόνο το 2% της ακαθάριστης ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα. Είναι ελάχιστο το ποσοστό.
    Να θυμίσω εδώ, επειδή παρίσταται ο εξαιρετικός Υφυπουργός Παιδείας, ότι πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ελλάδας και μαθητές από τεχνικά λύκεια της Θεσσαλονίκης έχουν παρουσιάσει πρωτοποριακές πατέντες και πρόσφατα στην Κρήτη υπήρξε και ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο, το οποίο ενσωματώνει εξαιρετικές τεχνολογικές λύσεις, ηλεκτροκινητήρα, κάμερες οπισθοπορίας και προηγμένο αμάξωμα. Βλέπει, δηλαδή, κανείς ότι ασχολείται ο κόσμος, υπάρχει ανησυχία στα σχολεία για να υπάρξουν αυτοκίνητα φιλικά προς το περιβάλλον.
Πρέπει να ευαισθητοποιήσουμε ακόμη περισσότερο τα παιδιά. Στην Ελλάδα το θέμα της περιβαλλοντικής αγωγής βρίσκεται στα σπάργανα. 
	Το Τεχνικό Λύκειο Θεσσαλονίκης –άλλο ένα παράδειγμα- παρουσίασε ένα εξαιρετικό αυτοκίνητο, με εφαρμογές περιβαλλοντικά φιλικές, κάτι που δείχνει ότι τα παιδιά ενδιαφέρονται γι’ αυτό το θέμα. Και όλα αυτά, όταν αναγκάζεται ο κάθε Έλληνας εφευρέτης να πάει ακόμη και στην Ιταλία, για να πιστοποιήσει αυτοκίνητα που φτιάχνονται στην Ελλάδα, επειδή οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν ξέρουν πώς να τα κατατάξουν. 
	Η εμπέδωση, λοιπόν, της περιβαλλοντικής ευαισθησίας μέσω ενός σχολικού μαθήματος θα οδηγήσει τα παιδιά στο να μάθουν να σέβονται το φυσικό και το αστικό περιβάλλον. Είναι θεοβρώμικοι οι τοίχοι! Βρώμικα τα μνημεία μας! Περάστε να δείτε το άγαλμα του Βενιζέλου. Περάστε να δείτε το άγαλμα του βασιλιά Κωνσταντίνου στο Πεδίο του Άρεως. Είναι χάλια! Βγείτε στην Πλατεία Συντάγματος. Θα δείτε ότι είναι γραμμένα τα μάρμαρα, τα σκαλοπάτια, τα αρχαία μας. Αυτό είναι υποβάθμιση! 
	Και δεν είναι μόνο το φυσικό, αλλά είναι και το αστικό περιβάλλον. Θα πρέπει τα παιδιά να μάθουν να προστατεύουν το δάσος. Να παίρνουν μέρος στις αναδασώσεις. Να κάνουν ανακύκλωση των μπαταριών. Να κάνουν ανακύκλωση των χαρτιών. Είναι πλούτος η ανακύκλωση! 
      Όλα αυτά τα παιδιά πρέπει να τα μάθουν στο σχολείο. Χρειάζεται όραμα και εμπιστοσύνη στα ελληνικά χέρια και στα μυαλά που μπορούν να μπουν στην πρωτοπορία της νέας εποχής. 
	Αυτό που χρειάζεται –νομίζω- αγαπητοί συνάδελφοι, είναι τελικά να υπάρξει υγειονομική ταφή των μουχλιασμένων πρακτικών του παλαιοκομματισμού και της χρηματοδότησης της «παρεούλας», που κυριαρχούσαν από το 1974. Εγώ νομίζω ότι το όραμα μιας ακμάζουσας και προοδευτικής Ελλάδας στη σημερινή Ευρώπη, μιας Ελλάδας η οποία θα πρωτοπορεί και θα δίνει περιβαλλοντικά ευαίσθητες λύσεις, αποτελεί τη νέα μεγάλη ιδέα της χώρας. 
	Ευχαριστώ. 
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
    	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ κι εγώ και για τη συντομία σας, κύριε συνάδελφε. 
    	Το λόγο έχει ο Βουλευτής Επικρατείας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. καθηγητής κ. Γιώργος Παπαδημητρίου. 
    	Ορίστε, κύριε καθηγητά. 
    	ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να εκφράσω την ικανοποίηση και τη χαρά μου, γιατί μας δίνεται η ευκαιρία, με αφορμή την πρόταση νόμου, να συζητήσουμε ένα εξαιρετικά σημαντικό πρόβλημα, όπως αυτό της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. 
    Θα μου επιτρέψετε, από την αρχή να  πω ότι έχω μια εντελώς διαφορετική αντίληψη. Πιστεύω ότι το θέμα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης δεν είναι θέμα νόμων. Είναι θέμα σύγχρονων, συνεκτικών, καλοδουλεμένων και μελετημένων προγραμμάτων δράσης. Προφανώς, αυτό υπονοείτε και αυτό προσπαθείτε εμμέσως να προωθήσετε με την πρόταση νόμου. Θα σας εξηγήσω, όμως, τι ακριβώς συμβαίνει. 
	Η περιβαλλοντική εκπαίδευση στη χώρα μας δεν είναι νέα. Προσπάθειες έχουν αναληφθεί ήδη από τη δεκαετία του ’70 και ολοένα και πυκνότερα από τη δεκαετία του ’80. Θα έπρεπε, λοιπόν, να επιχειρήσουμε ένα απολογισμό των προσπαθειών που έχουν ως τώρα καταβληθεί και της αξιοποίησης των πόρων, ιδίως των κοινοτικών, που έχουν διατεθεί γι’ αυτόν το σκοπό. Κύριε Υπουργέ, οι ευθύνες είναι διαχρονικές. Πιστεύω –και θα παρακαλούσα να μου αποδείξετε το αντίθετο- ότι το ισοζύγιο και ο απολογισμός είναι εξαιρετικά προβληματικός. 
	Η αλήθεια είναι μία, κύριοι συνάδελφοι. Η χώρα δεν διαθέτει σύγχρονη περιβαλλοντική εκπαίδευση με το πρόσημο της ευαισθητοποίησης και της συνειδητοποίησης. Γιατί αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο και το διακύβευμα.
	Κάθε προσπάθεια εγκλωβίζεται σε διοικητικούς μηχανισμούς, οι οποίοι είναι εκ των προτέρων απρόσφοροι για την παραγωγή οποιουδήποτε αποτελέσματος. Και πάλι η επισήμανση είναι διαχρονική. Επαναλαμβάνω η ένταξη του μαθήματος στα προγράμματα διδασκαλίας της βασικής εκπαίδευσης είναι αναγκαία. Το ερώτημα είναι πώς να συντάσσεται και πως λειτουργεί, χωρίς ανανέωση, χωρίς παρακολούθηση και χωρίς αποτίμηση των αποτελεσμάτων της προσπάθειας. 
	Ξέρετε γιατί ο απολογισμός είναι αρνητικός; Γιατί ουδέποτε στην πραγματικότητα επιχειρήθηκε η συγκρότηση ενός προγράμματος, όπως υπαινίχθηκα στην αρχή, και η οργάνωση συστηματικών προγραμμάτων εκπαίδευσης σε όσους καλούνται να εντάξουν το δύσκολο και οριζόντιας εμβέλειας μάθημα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Ανατίθεται συνήθως σε εκπαιδευτικούς οι οποίοι έχουν πολύ περιορισμένη πληροφόρηση για το ολιστικό πρόβλημα της αειφορικής διαχείρισης του περιβάλλοντος. Προσπαθούν με τις γνώσεις που έχουν και με ορισμένα υποτυπώδη βοηθήματα να ανταποκριθούν στο μάθημα το οποίο τους ανατίθεται.
      Αποτέλεσμα; Το πιο αγαπητό, το πιο ευαίσθητο, το πιο τρυφερό μάθημα της εκπαίδευσης –και θα σας παρακαλέσω όλοι, και από την εμπειρία που έχετε, να συμφωνήσετε μαζί μου, γίνεται συχνά αντιπαθητικό. Ρωτήσετε τα παιδιά που το διδάσκονται και αναζητήστε τους λόγους για τους οποίους ελάχιστα είναι ευχαριστημένα. Κι αν είναι ευχαριστημένα, αυτό οφείλεται σε λίγους εκπαιδευτικούς που έχουν τις δυνατότητες, τις δεξιότητες και καταβάλλουν πράγματι σημαντική προσπάθεια. 
      Δεύτερον, η ένταξη της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στο σύστημά μας δεν είναι δυνατόν να περιορίζεται μόνο στη διδασκαλία ενός μαθήματος. Αυτή είναι μια αναχρονιστική προσέγγιση, την οποία προ πολλού έχουν εγκαταλείψει όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εάν η διαδικασία δεν συνδυάζεται με δράσεις επί του πεδίου, με εξασφάλιση σύγχρονων πολυμέσων, τα οποία είναι σε θέση να αναδείξουν και να καταστήσουν συνείδηση τις απειλές του περιβάλλοντος που αντιμετωπίζουμε, κάθε εκπαιδευτική προσπάθεια είναι απρόσφορη και τα αποτελέσματά της είναι εξαιρετικά περιορισμένα. 
      Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα εντελώς ενδεικτικά να υπογραμμίσω ότι υπάρχουν πολλοί χώροι με σημαντική περιβαλλοντική τεχνογνωσία, τους οποίους δεν αξιοποιείτε στο μέτρο που θα έπρεπε. Θα σας φέρω ένα και μόνο παράδειγμα. 
Το Ίδρυμα Γουλανδρή είχε επεξεργασθεί το καλύτερο εκπαιδευτικό υλικό που διαθέτουμε έως τώρα για δέκα βασικά -τα σημαντικότερα- περιβαλλοντικά προβλήματα της εποχής μας. Υλικό συγκροτημένο σε δέκα διακριτούς φακέλους και επεξεργασμένο από τους καλύτερους επιστήμονες που διαθέτουμε κατά θέμα, με ωραία αισθητική εμφάνιση, με παιδαγωγική άρθρωση, με ωραίο φωτογραφικό υλικό, με ωραία γραφήματα. 
      Αυτό το υλικό δεν πέρασε στην εκπαίδευση. Παρουσιάστηκε σε δέκα πόλεις με πρωτοβουλία του Ιδρύματος Γουλανδρή. Αν και είναι πρόγραμμα το οποίο εσείς χρηματοδοτήσατε! Και σας ερωτώ: Διαθέτει το Υπουργείο διαχρονικά καλύτερη έως τώρα παιδαγωγικού περιεχομένου τεχνολογία; Πρόκειται για εκπαιδευτικό υλικό το οποίο μπορούσατε να αποστάξετε και να αποχυμώσετε, αφού αυτοί οι φάκελοι απευθύνονται σε ωριμότερους πολίτες. Παρέχουν όμως την πληροφόρηση και τον προβληματισμό που ένας παιδαγωγός μπορεί να ανασυνθέσει και να διαμορφώσει για τις διάφορες βαθμίδες της εκπαίδευσης. Δεν το κάνατε ποτέ. Πού περιορίζεστε; Περιορίζεστε στους αποστεωμένους –λυπάμαι που το λέω και θέλω να σας παρακαλέσω σε περίπτωση που αδικώ κάποιον, να τον εξαιρέσω- μηχανισμούς του Υπουργείου Παιδείας. Αυτοί είναι απρόσφοροι εξ ορισμού να παράγουν σύγχρονα προγράμματα, τα οποία είναι δυνατόν να καταστήσουν ευχάριστη και αγαπητή τη διδασκαλία και γενικότερα κάθε εκπαιδευτική δράση για το περιβάλλον. Δεν το κάνατε. Ούτε έχετε πρόγραμμα. 
      Όσο έλειπα, είπατε –και ζητώ συγγνώμη που δεν ήμουν στην Αίθουσα- ότι συστήσατε επιτροπή. Δεν υπάρχει πρόβλημα που λύνεται…
       ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Οι συνάδελφοι το λένε. Το έχουν ζητήσει, από την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Μπορεί. Δεν υπάρχει πρόβλημα που λύνεται με σύσταση επιτροπής. Για να εξηγούμαι, εάν θέλετε να μη λύσετε πρόβλημα, συστήστε επιτροπές και περιμένετε το πόρισμα. 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Το είπα και εγώ αυτό. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Το συνήθως συμβαίνον στην Ελλάδα είναι αυτό. Γελάει ο κ. Δένδιας. Προφανώς έχει δίκιο, διότι το κλίμα χαλάρωσε και δεν υπάρχει αντιπαράθεση. Τις αμαρτίες μας βγάζουμε όλοι στην επιφάνεια. Μου επιτρέψετε να μην εξαιρέσω κανέναν και τουλάχιστον τον εαυτό μου. Όποιος θέλει να εξαιρεθεί, μπορεί να το κάνει. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Δεν λύνονται έτσι τα προβλήματα. Η κοινωνία μας έχει σημαντικούς επιστήμονες και σημαντικές περιβαλλοντικές οργανώσεις με ιστορία, έργο και προσφορά. Βγείτε στην κοινωνία, αναζητείστε συνέργειες με τα πανεπιστήμια, με τα ερευνητικά κέντρα –όποια μπορούν να βοηθήσουν- με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις και προγραμματίστε δράσεις οι οποίες θα μπορούσαν να συνθέσουν μια άλλη σύγχρονη ποιότητα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Αυτή μόνο θα μπορούσαν να αγαπήσουν τα παιδιά.
     Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι οποιαδήποτε προσπάθεια επιχειρηθεί, αν δεν αγαπηθεί από τα παιδιά, δεν αγγίσει την ευαισθησία τους, δεν κερδίσει την ψυχή τους, είναι μάταιη. Αυτό μας δείχνει η τριανταπενταετής περίπου ιστορία που έχουμε διανύσει στο πρόβλημα, το οποίο καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε.
     Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, δεν ξέρω αν λύση ήταν η σύσταση μιας κοινοβουλευτικής επιτροπής. Βλέπω πολλά δείγματα γραφής τους και διερωτώμαι πως είναι δυνατόν ένα σώμα αυτής της περιωπής να παράγει αμφίβολης ποιότητας κείμενα, τα οποία μένουν στα αζήτητα. Πρέπει να αναλογιστούμε την ευθύνη και διότι το περιβάλλον είναι το μέλλον μας και είναι πάντως το μέλλον των παιδιών μας.
     Ψάξτε λύσεις, κύριε Υπουργέ. Θα τις βρείτε. Η κοινωνία προσφέρεται. Ζητάει συνέργειες. Προσφέρει συνεργασίες. Δεν τις αποδέχεστε. Όλοι, και το υπογραμμίζω, γνωρίζουμε τι προίκα έχει ο καθένας μας. Και υπάρχουν λαμπροί επιστήμονες και λαμπροί μάχιμοι περιβαλλοντολόγοι. Αναζητήστε τους. Κάντε μια σύνθεση από τις απόψεις τους και συγκροτήστε ένα αξιόπιστο, συνεκτικό, σύγχρονο πρόγραμμα περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης και εκπαίδευση που θα αγαπήσουν τα παιδιά. Αυτό είναι το στοίχημα. 
     Ευχαριστώ.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε πολύ το συνάδελφό μας τον κ. Παπαδημητρίου.
    Ζητώ τη συναίνεση του Σώματος προκειμένου στο τέλος του καταλόγου να επιτραπεί στη συνάδελφό μας, στην κ. Φιλίνη μια τρίλεπτη παρέμβαση στη θέση του κωλυομένου ειδικού αγορητή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Το Σώμα εγκρίνει;
    ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς, κυρία Φιλίνη θα μιλήσετε στο τέλος.
    Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γιώργος Παπανδρέου και εκατό Βουλευτές του κόμματός του, κατέθεσαν πρόταση για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, σύμφωνα με το άρθρο 144 του Κανονισμού της Βουλής, σχετικά με τη διερεύνηση πιθανής εμπλοκής κυβερνητικών παραγόντων και κρατικών στελεχών σε δραστηριότητες της γερμανικής εταιρείας «SIEMENS».
    Η πρόταση αυτή θα καταχωριστεί στα Πρακτικά της σημερινής συνεδρίασης, θα τυπωθεί, θα διανεμηθεί στους κυρίους Βουλευτές και θα συζητηθεί με τη διαδικασία της γενικευμένης επερώτησης, όπως προβλέπει ο Κανονισμός.
    (Στο σημείο αυτό ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Αναστάσιος Νεράντζης  καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα πρόταση, η οποία έχει ως εξής:
    «ΘΕΜΑ: Πρόταση για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής.
    Η χώρα μας βιώνει το τελευταίο διάστημα, με ευθύνη της Κυβέρνησης, μια γενικευμένη κρίση αξιών, απαξίωση θεσμών και προσώπων, διαφθορά, αυθαιρεσία της εξουσίας, κατάχρηση του δημόσιου πλούτου.
    Η Κυβέρνηση όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει την πολλαπλή και επικίνδυνη κρίση, αλλά με πράξεις και παραλείψεις της την δημιουργεί και την ενισχύει.
    Εκτρέφει την διαφθορά, υπηρετεί την διαπλοκή, βασίζεται στην αδιαφάνεια και επιδιώκει την συγκάλυψη σκανδάλων που συνεχώς έρχονται στο φως της δημοσιότητας.
    Τις τελευταίες ημέρες σε μερίδα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης γίνεται αναφορά σε στοιχεία ερεύνης που διεξάγει η Γερμανική Δικαιοσύνη για οικονομικές και εμπορικές δραστηριότητες της γνωστής γερμανικής εταιρείας Siemens σε διάφορες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.
    Οι πληροφορίες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας αφορούν στη διοχέτευση πολιτικού χρήματος σε κομματικά ταμεία και σε δωροδοκίες κυβερνητικών αξιωματούχων και υπηρεσιακών στελεχών.
    Τα αναφερόμενα στα ΜΜΕ επιτείνουν ακόμη περισσότερο την γκρίζα ατμόσφαιρα, ενισχύουν το νοσηρό κλίμα, γεννούν υπόνοιες, σκιές και υποψίες που μπορεί να οδηγήσουν σε γενικευμένη απαξίωση του πολιτικού συστήματος και σε διασυρμό της χώρας μας διεθνώς.
    Η Κυβέρνηση και στην περίπτωση αυτή σιωπά και παραμένει αμήχανος θεατής.
    Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αναλαμβάνει συνεχώς πρωτοβουλίες και καταθέτει προτάσεις ευθύνης απέναντι στον ελληνικό λαό, απέναντι σ’ όλους τους πολίτες της χώρας.
    Προτάσεις υπέρ της διαφάνειας και κατά της διαφθοράς, που διασφαλίζουν την διαφανή λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, την διαφανή διαχείριση και αξιοποίηση του δημόσιου πλούτου, τον έλεγχο του πολιτικού χρήματος, την διασφάλιση της διαφάνειας στα Μ.Μ.Ε., την αυτονομία του πολιτικού συστήματος.
    Προτάσεις που συνθέτουν ένα Εθνικό Σχέδιο για την πάταξη της διαφθοράς και την αποκατάσταση των δημοκρατικών θεσμών προς όφελος της χώρας και του πολίτη.
    Στο πλαίσιο αυτό, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του οποίου οι οικονομικοί πόροι ήταν και είναι φανεροί, ζητά με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους πολίτες να διερευνηθεί και να λάμψει η αλήθεια και στην υπόθεση της Siemens.
    Γι’ αυτό οι κατωτέρω υπογράφοντες Βουλευτές, προτείνουμε τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, σύμφωνα με το άρθρο 68, παράγραφοι 2 και 3 του Συντάγματος και τα άρθρα 144-148 του Κανονισμού της Βουλής, προκειμένου να διερευνηθεί αν συγκεκριμένοι κυβερνητικοί παράγοντες και κρατικά στελέχη εμπλέκονται πιθανόν σε δραστηριότητες της Siemens με τρόπο που έβλαψαν το δημόσιο συμφέρον. Να ερευνηθεί επίσης αν συγκεκριμένοι κυβερνητικοί παράγοντες και κρατικά στελέχη ευνόησαν σε προμήθειες ή έργα του ελληνικού δημοσίου την εν λόγω εταιρεία, με αντάλλαγμα παράνομες κομματικές ή προσωπικές προσόδους.
    									Αθήνα 31/1/2008
      Οι Βουλευτές
      
      Παπανδρέου Γιώργος
      Κακλαμάνης Απόστολος
      Καστανίδης Χαράλαμπος
      Πετσάλνικος Φίλιππος
      Πάγκαλος Θεόδωρος
      Παπουτσής Χρήστος
      Κατσέλη Λούκα
      Μαγκριώτης Ιωάννης
      Ρήγας Παναγιώτης
      Καρχιμάκης Μιχάλης
      Σκραφνάκη Μαρία
      Σκουλάκης Μανώλης
      Χυτήρης Τηλέμαχος
      Κεγκέρογλου Βασίλης
      Αμοιρίδης Γιάννης
      Φλωρίδης Γεώργιος
      Δημαράς Ιωάννης
      Χριστοφιλοπούλου Εύη
      Αηδόνης Χρήστος
      Αθανασιάδης Αλέξανδρος
      Τσιόκας Χάρης
      Τιμοσίδης Μιχάλης
      Τσιρώνης  Δημήτριος
      Τσουρή Ελπίδα
      Γκερέκου Αγγελική
      Αργύρης Βαγγέλης
      Βέρρας Μιλτιάδης
      Αράπογλου Χρύσα 
      Κατρίνης Μιχάλης
      Νιώτης Γρηγόρης
      Κατσιφάρας Απόστολος
      Μπόλαρης Μάρκος
      Μωραϊτης  Θάνος
      Σαχινίδης Φίλιππος
      Καρτάλης Κων/νος
      Διαμαντοπούλου Άννα
      Ευθυμίου Πέτρος
      Λιάνης Γεώργιος
      Μερεντίτη Σούλα
      Δριβελέγκας Ιωάννης
      Ρόβλιας Ντίνος
      Ράπτη Συλβάνα
      Ραγκούσης Ιωάννης
      Δραγώνα Θάλια
      Έξαρχος Βασίλης
      Μανιάτης Ιωάννης
      Ανδρουλάκης Δημήτριος
      Αντωνίου Τόνια
      Βενιζέλος Ευάγγελος
      Δαμανάκη Μαρία
      Κουσελάς  Δημήτριος
      Νασιώκας Έκτορας
      Περλεπέ Αικατερίνη
      Παπανδρέου Βάσω
      Σακοράφα Σοφία
      Σκούλας Ιωάννης
      Σγουρίδης Παναγιώτης
      Οικονόμου Βασίλης
      Ξενογιαννακοπούλου Μαριλίζα
      Ντόλιος Γεώργιος
      Ζήση Ροδούλα
      Καϊλή Έυα
      Παντούλας Μιχάλης
      Σιδηρόπουλος Τάσος
      Χα’ίδος Χρήστος
      Τόγιας Βασίλης
      Τζάκρη Θεοδώρα
      Στρατάκης Μανώλης
      Σπηλιόπουλος Κώστας
      Χρυσοχοίδης Μιχάλης
      Χατζηοσμάν Αχμέτ
      Νικητιάδης Γιώργος
      Παπαχρήστος Βαγγέλης
      Αλευράς Αθανάσιος
      Αποστολάκη Μιλένα
      Βαρβαρίγος Δημήτρης
      Βερελής Χρίστος
      Βρεττός Κωνσταντίνος
      Γερανίδης Βασίλης
      Γείτονας Κώστας
      Γιαννακά Σοφία
      Γρηγοράκος Λεωνίδας
      Διαμαντίδης Γιάννης
      Ζωίδης Νικόλαος
      Καρανίκας Ηλίας
      Κουτμερίδης Τάσος
      Πεταλωτής Γιώργος
      Παπαγεωργίου Γεώργιος
      Παπαδημητρίου Γεώργιος
      Παπαδόπουλος Αλέξανδρος
      Παπακωνσταντίνου Γεώργιος
      Λιντζέρης Δημήτριος
      Λοβέρδος Ανδρέας
      Μάντατζη Τσετίν
      Μπεγλίτης Παναγιώτης
      Λαμπίρης Ηλίας
      Κουτσούκος Γιάννης
      Σηφουνάκης Νίκος
      Σκανδαλίδης Κώστας
      Ρέππας Δημήτρης»)
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Επανερχόμεθα στην ολοκλήρωση του καταλόγου των αγορητών.
    Μετά τον κ. Παπαδημητρίου σειρά έχει η Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Σερρών κ. Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά.
    Ορίστε, κυρία Κόλλια.
    ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
    Κύριε Υφυπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ενώσω και εγώ τη φωνή μου για την αγωνία που έχουμε για το περιβάλλον. Θεωρώ και ως Πρόεδρος της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων ότι έγινε ένας πραγματικά πολύ καλός διάλογος και μέσα στην επιτροπή και σήμερα στην Ολομέλεια, όσο κι αν η μέρα Παρασκευή, αγαπητέ κύριε εισηγητή του ΛΑ.Ο.Σ., δεν προσφέρεται για να βρίσκονται όλοι οι συνάδελφοι από την περιφέρεια για τους γνωστούς λόγους στην Ολομέλεια. Δεν πρέπει πάντως να αισθάνεστε πικραμένοι ότι υπάρχει κάποιος ψόγος για τη σκοπιμότητα ή όχι.
    (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα  καταλαμβάνει η Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΛΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ)
      Λέω, λοιπόν, ότι έγιναν πολύ σωστές κουβέντες, εκφράσθηκαν πολύ σωστοί προβληματισμοί. Κατατέθηκαν προτάσεις. Ο κύριος Υφυπουργός δεσμεύτηκε και θα δει, όπως είπε, την πρόταση κάποιων συναδέλφων. Θα μας τα πει και ο ίδιος αργότερα για τη συζήτηση ενώπιον της επιτροπής μας για το περιβάλλον και την εκπαίδευση. 
     Δεν αντιλέγω και εγώ, ως Πρόεδρος της Επιτροπής, να υπάρξει ένας διάλογος για τα θέματα του πώς θα περάσει ο προβληματισμός για το περιβάλλον περισσότερο στα παιδιά μας, στην ελληνική εκπαίδευση, πέρα από το γενικότερο προβληματισμό του τι παιδιά και τι παιδεία θέλουμε να έχουμε στη χώρα μας για τα επόμενα χρόνια.
     Έτσι, η προστασία του περιβάλλοντος είναι ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο ζήτημα, αφού τεράστια οικολογικά και περιβαλλοντικά προβλήματα του πλανήτη αυξάνονται καθημερινά, διακυβεύοντας όχι μόνο την ποιότητα ζωής των ανθρώπων, αλλά προπάντων το μέλλον και των επόμενων γενιών.
     Τις τελευταίες δεκαετίες η περιβαλλοντική διάσταση έχει λάβει σημαντικές προεκτάσεις σε επίπεδο πολιτικής, αλλά και στη συνείδηση των πολιτών ιδιαίτερα.
      Για το λόγο αυτό, η προστασία του περιβάλλοντος συγκαταλέγεται ανάμεσα στις κυριότερες επιδιώξεις του πολιτικού μας προγράμματος και γενικότερα βρίσκεται στο επίκεντρο της διεθνούς πολιτικής. Και σε ό,τι αφορά αυτό το θέμα, την προστασία, δηλαδή, του περιβάλλοντος, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει προωθήσει μια δέσμη μέτρων περιβαλλοντικής πολιτικής, τα οποία ανταποκρίνονται και στις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας με τα όποια προβλήματα αναφέρθηκαν και σήμερα. 
      Φυσικά η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί, έτσι ώστε να αποκομίσουμε τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη, αλλά σίγουρα έχουν γίνει σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση αυτή. Τα μέτρα που λαμβάνονται για την προστασία του περιβάλλοντος επηρεάζουν με τη σειρά τους άλλους τομείς της πολιτικής, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με την περιβαλλοντική διάσταση, όπως η οικονομία, η αναπτυξιακή πολιτική, η κοινωνική και η εκπαιδευτική πολιτική που εν προκειμένω μιλάμε.
      Οπωσδήποτε ο ρόλος της εκπαίδευσης στην προστασία του περιβάλλοντος είναι καταλυτικός και αυτό επειδή καμμιά περιβαλλοντική πολιτική δεν μπορεί να επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα χωρίς την ύπαρξη πρωτίστως της περιβαλλοντικής συνείδησης για την οποία όλοι οι συνάδελφοι σήμερα αναφέρθηκαν. Έτσι το ζητούμενο μέσο της εκπαίδευσης και της περιβαλλοντικής παιδείας να προαχθεί είναι ένα ζήτημα αξιών, το οποίο έχει επίκεντρο την προάσπιση του περιβάλλοντος.
      Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια πρέπει να θυμίσω ότι στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα στις τέσσερις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου διδάσκεται το μάθημα «Μελέτη Περιβάλλοντος» ώστε οι μαθητές να κατανοήσουν την ολιστική προσέγγιση του περιβάλλοντος, να ευαισθητοποιηθούν γύρω από τα περιβαλλοντικά ζητήματα και να συνειδητοποιήσουν την αναγκαιότητα της αειφόρου ανάπτυξης από μικρή ηλικία. Έχω παρακολουθήσει τέτοια μαθήματα και στην περιφέρειά μου στα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και θα ήθελα να πω ότι οι μικροί μαθητές χαίρονται το μάθημα αυτό, όμως μπορούμε ακόμη να το βελτιώσουμε.
      Η περιβαλλοντική εκπαίδευση προσφέρεται και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση με τη δυνατότητα επιλογής σχετικών αντικειμένων και ήδη όπως είπαν και άλλοι συνάδελφοι και εγώ έχω δει στα τεχνικά λύκεια σήμερα, τα ΕΠΑ.Λ. υπάρχουν αξιόλογες –μέσα σε εισαγωγικά, αλλά και χωρίς- εφευρέσεις των νέων μαθητών του επαγγελματικού λυκείου, οι οποίες προκαλούν το ενδιαφέρον και το θαυμασμό μας. 
      Επιπλέον, σε κάθε διεύθυνση εκπαίδευσης έχει οριστεί ένας υπεύθυνος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, ώστε να παρέχει την απαραίτητη ενημέρωση σε εκπαιδευτικούς και να προωθεί συνεργασίες με άλλους αρμόδιους φορείς. Εκπονούνται παράλληλα περιβαλλοντικά προγράμματα στα οποία συμμετέχουν σχολεία απ’ όλη την Ελλάδα ενώ κέντρα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης –ένα τέτοιο σπουδαίο λειτουργεί και χαίρομαι γι’ αυτό και στο Νομό Σερρών, στην περιοχή της λίμνης Κερκίνης, σε μια περιοχή απείρου φυσικού κάλλους- πέρα από τα εκπαιδευτικά προγράμματα που προσφέρουν σε μαθητές, παράγουν προγράμματα επιμόρφωσης σε εκπαιδευτικούς και πραγματοποιούν τοπικές και διεθνείς συνεργασίες. 
      Η παρούσα πρόταση νόμου, λοιπόν, του ΛΑ.Ο.Σ. στην εισαγωγή του μαθήματος περιβαλλοντικής συνείδησης και ευθύνης στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αφορά αυτό το θέμα, ώστε να διαμορφωθεί, όπως τουλάχιστον λέγεται στην εισηγητική έκθεση, στους μελλοντικούς πολίτες οικολογική συνείδηση και κατά συνέπεια να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα του περιβάλλοντος και η οικολογική καταστροφή.
      Είναι γεγονός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι στην προσπάθεια προστασίας του περιβάλλοντος, η ευαισθητοποίηση και η κινητοποίηση της κοινωνίας των πολιτών παίζει σημαντικό ρόλο. Παρ’ όλα αυτά πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να παραδεχθούμε ότι τα τεράστια οικολογικά προβλήματα, δεν θα αντιμετωπισθούν, επιβαρύνοντας το ήδη φορτωμένο πρόγραμμα των μαθητών μόνο. Η χάραξη και η εφαρμογή μιας συντονισμένης περιβαλλοντικής πολιτικής είναι η απάντηση στην καταστροφή του περιβάλλοντος και προς αυτήν την κατεύθυνση προσανατολίζεται και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με τη λήψη των σχετικών μέτρων όπως προανέφερα. 
      Φυσικά, το σχολείο οφείλει να διαπαιδαγωγεί τους μαθητές του ώστε να γίνουν συνειδητοποιημένοι πολίτες, αλλά πιστεύω προσωπικά ότι αυτός ο σκοπός δεν θα πραγματοποιηθεί με την εισαγωγή ενός επιπλέον υποχρεωτικού μαθήματος στο πρόγραμμα των σπουδών, το οποίο πολύ πιθανόν να θεωρηθεί και ως ανιαρή αγγαρεία. Αντίθετα, μέσα από την ανάπτυξη περιβαλλοντικών δράσεων προγραμμάτων, ο μαθητής θα έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει την κατάλληλη περιβαλλοντική ενημέρωση με ευχάριστο και δημιουργικό τρόπο, ώστε να αναπτύξει περιβαλλοντική συνείδηση και να ευαισθητοποιηθεί γύρω από τα τρέχοντα οικολογικά προβλήματα μέσα από τη βιωματική μάθηση. 
      Αγαπητοί συνάδελφοι, κυρίες και κύριοι, όλοι μας σ’ αυτήν την Αίθουσα γνωρίζουμε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων που έγινε διεξοδική συζήτηση για το περιβάλλον και τις προεκτάσεις, πολλοί συνάδελφοι κατέθεσαν αξιόλογες προτάσεις, αξιόλογους προβληματισμούς από όλα τα κόμματα. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας έθεσε ως στόχο την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση πιστεύοντας ότι η παιδεία αποτελεί τη βάση του αύριο.
      Γνωρίζω πολύ καλά από την επαφή μου με το Υπουργείο Παιδείας, κάτι που θα σας πει διεξοδικά οπωσδήποτε ο αρμόδιος Υφυπουργός κ. Λυκουρέντζος, ότι υπάρχει ένας μεγάλος προβληματισμός για την αναδιάρθρωση των μαθημάτων και γενικά του προγράμματος σπουδών και της γενικής κατεύθυνσης και της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
      Κλείνοντας θέλω να πω ότι οι Έλληνες πολίτες δικαιούνται ένα εκπαιδευτικό σύστημα ισότιμο μ’ εκείνο των ευρωπαϊκών, το οποίο θα παρέχει τις απαραίτητες γνώσεις στους μαθητές και θα αποσκοπεί στην ανάπτυξη κριτικής και δημιουργικής σκέψης, ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο θα αναδείξει τις διαχρονικές αξίες του πολιτισμού μας και της ιστορίας μας και θα θέσει τον άνθρωπο στο επίκεντρο εφοδιάζοντας τους μαθητές με τα σωστά εκείνα ιδανικά και πρότυπα, ώστε να γίνουν ευαισθητοποιημένοι και ενεργοί πολίτες.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζητούμενη σήμερα πρόταση του ΛΑ.Ο.Σ. πιστεύω ότι οπωσδήποτε διακατέχεται από αγνές προθέσεις, αλλά η εφαρμογή της, όπως τουλάχιστον κατατέθηκε και συζητείται σήμερα, δεν συμβάλλει στο μέγιστο των δυνατοτήτων στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων και σε καμμία περίπτωση δεν συνάδει στην προσπάθεια, όπως  προανέφερα, μεταρρύθμισης του εκπαιδευτικού συστήματος που γίνεται αυτήν τη στιγμή από το αρμόδιο Υπουργείο. 
      Με το σκεπτικό αυτό καταψηφίζω την παρούσα πρόταση νόμου, ευελπιστώντας όμως ότι θα ανοίξει ένας διάλογος στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, κύριε Υπουργέ, που θα έχει ως θέμα συζήτησης και το περιβάλλον. 
      Να είστε καλά!
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Η κ. Φιλίνη έχει το λόγο για τρία λεπτά.
      ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Θεωρώ κι εγώ ότι η πρωτοβουλία για την πρόταση νόμου για την περιβαλλοντική εκπαίδευση έχει πάρα πολλά θετικά και αν πραγματικά μία ορισμένη στιγμή τα ήθη του Κοινοβουλίου μας, μας φέρουν σε μία κατάσταση ώστε να ακούμε ο ένας τον άλλον, να ακούμε προτάσεις, συμπληρώσεις ή διορθώσεις, θα μπορέσουμε τελικά ίσως μία μέρα να πετύχουμε και ορισμένες προτάσεις νόμου οι οποίες να είναι πολύ θετικότερες για το μέλλον της χώρας μας. 
      Με αφορμή, όμως, την τοποθέτηση του κ. Δένδια από τη Νέα Δημοκρατία ήθελα να πω ορισμένα πράγματα. 
      Κατ’ αρχάς εμείς πιστεύουμε –κι εγώ σίγουρα πιστεύω- ότι για πάρα πολλά χρόνια στην πρώην Σοβιετική Ένωση και στις χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού η φρενίτιδα για την παραγωγικότητα ίσχυε, όπως ίσχυε στις καπιταλιστικές χώρες έτσι ίσχυε και στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού. Υπήρχε, μπορούμε να πούμε ένας ιδιόρρυθμος κρατικός καπιταλισμός για πάρα πολλά ζητήματα, οπότε δεν είναι επιχείρημα αυτό που είπατε για τους νόμους της αγοράς, κύριε συνάδελφε. Γιατί όντως σήμερα τουλάχιστον για μας, για τη φιλοσοφία τη δική μας, του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, του Συνασπισμού στον οποίο ανήκω, η αντίληψη ότι οι άνθρωποι πρέπει να πηγαίνουν πάνω από τα κέρδη είναι μία φιλοσοφική αντίληψη που πιστεύω ότι θα έπρεπε να αναπτύσσεται στα σχολεία μας, μία αντίληψη που θα έπρεπε να αναπτύσσεται στην καθημερινή ζωή του κάθε ανθρώπου.
      Σήμερα, δυστυχώς, υπάρχει η έννοια της παραγωγικότητας αποκομμένη πάρα πολλές φορές από την έννοια της αειφορίας, της αειφόρου ανάπτυξης.
       Δυστυχώς η έννοια της αειφόρου ανάπτυξης καταπατάται διαρκώς από τις αντιλήψεις των κυβερνώντων κι αυτό το βλέπουμε στα σχέδια νόμου κ.λπ..
      Ήθελα να πω ότι αναφέρατε –και θα τελειώσω μ’ αυτό- κύριε συνάδελφε, ότι η έννοια της συντήρησης θα μπορούσε να είναι μία θετική έννοια για το περιβάλλον σε αντίθεση με τη σήψη. Νομίζω ότι η έννοια της συντήρησης χρησιμοποιείται εδώ και πολλές δεκαετίες για τις κοινωνικές επιστήμες είτε για τα κοινωνικά μας ήθη κυρίως. Θα προτιμούσα γενικά την έννοια της ελευθερίας. Η έννοια της ελευθερίας και για τη φύση νομίζω ότι καλύπτει τις ανάγκες. 
      Αντίθετα, εμείς οι άνθρωποι, με τον εντελώς εγωιστικό τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τη φύση, θεωρούμε ότι πρέπει πάντα να την καθυποτάσσουμε, ότι η φύση αιωνίως είναι αναγκασμένη να δίνει σε μας. Αυτό αποδεικνύει διαρκώς ότι είναι σε βάρος του μέλλοντος και των παιδιών μας των μελλοντικών γενεών.
	Σήμερα ήμουν σε μία ενδιαφέρουσα ημερίδα για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων και ακριβώς αυτό τονίστηκε, ότι δηλαδή η ανθρωπότητα δεν σκέφτεται πια τη φύση, δεν σκέφτεται το μέλλον, αλλά νομίζει ότι όλα κινούνται γύρω από τον άνθρωπο και τα κέρδη του τελικά. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν σ’ έναν άλλο τρόπο ζωής, σ’ έναν άλλο τρόπο ανάπτυξης.
	Σας ευχαριστώ πολύ.
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε την κ. Φιλίνη. 
	Πριν τον Υπουργό έχει ζητήσει το λόγο για ένα λεπτό ο κ. Αποστολάτος.
	Ορίστε, κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο.
	ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ: Εγώ θέλω να σας πω ότι είμαι πανευτυχής για τη συζήτηση αυτή η οποία εξελίχθηκε σε ανθρώπινο διάλογο και οπωσδήποτε με τη συνειδητοποίηση ότι το περιβάλλον είμαστε εμείς. Οι γυναίκες θριάμβευσαν.
      Στη φιλέραστη κ. Λίλα Καφαντάρη θέλω να πω ότι δεν έχω καμμία αντίρρηση στην πρόταση του νέου σχολειού. Είναι η μόνη παρένθεση που θέλω να κάνω. 
      Σ’ όλα τα άλλα θα σας πω εξομολογούμενος με το πνεύμα που επικρατεί, εδώ σήμερα, ότι την εποχή του έρωτα οι φίλοι μου ήταν στην Κ.Ν.Ε., όπως την εποχή της χαράς ήταν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τώρα που είναι η εποχή της ευθύνης, μπορούν να αυτοαποκαλούνται συντηρητικοί εκσυγχρονιστές με την έννοια ότι θέλουν να συντηρήσουν, να υπηρετήσουν με οποιονδήποτε σύγχρονο τρόπο ό,τι αξίζει σωστά να διατηρηθεί, ως αποστολή, στον πλανήτη γη.
	(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
	Τελειώνω σε μισό λεπτό, κυρία Πρόεδρε.
	Θέλω να τονίσω ότι είμαι γοητευμένος από τη γυναικεία παρουσία σ’ αυτόν το χώρο. Αποδείξατε για μία ακόμη φορά ως πολιτικοί παράγοντες αυτού του θεσμού που εκπροσωπείτε κι εσείς ότι η φύση είναι γυναίκα, μιλώντας από καρδιάς για τα θέματα αυτά, αποδεικνύοντας τη μεγάλη σπουδαιότητα που έχετε σ’ αυτούς τους τομείς που είναι τουλάχιστον η επιβίωσή μας, αυτό που από τη φύση είσαστε. Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ για τον ερωτικό «χορό» με τον οποίο οδηγήσατε  -επιτυχίας εγώ θα πω, όχι προσωπικής, ούτε καν του κομματικού σχηματισμού που εκπροσωπώ σήμερα εδώ- αυτήν τη συζήτηση για την εκπαίδευση, για το περιβάλλον, δηλαδή, πάλι για μας. 
	Θα κλείσω μόνο με το ότι «ου γαρ καιρός» ή «ο γαρ καιρός εγγύς», δηλαδή, με κάποιον τρόπο πρέπει να κάνουμε κάτι, κάτι υπεύθυνο και οπωσδήποτε πίσω ακόμη και από το «μανδύα» που φέρουμε.
	Σας ευχαριστώ πολύ.
	ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Αποστολάτο, ως γυναίκα Αντιπρόεδρος σας ευχαριστώ πάρα πολύ για λογαριασμό όλων των γυναικών Βουλευτών. Χαιρόμαστε που αναγνωρίζετε ότι κάνουμε τη διαφορά.
	Κύριε Υπουργέ, περιμένω κι από σας στο λόγο σας να ευχαριστήσετε τις γυναίκες Βουλευτές.
	Ορίστε, έχετε είκοσι πέντε λεπτά.
	ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ε	λπίζω, κυρία Πρόεδρε, να μη χρειαστώ όλον αυτόν το χρόνο.
	Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι συνειδητή η επιλογή μου να μιλήσω τελευταίος διότι ήθελα να ακούσω τις απόψεις σας, όπως το έπραξα και στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. 
      Δεν θα ήθελα να σκιάσω τη σημερινή συζήτηση με οποιεσδήποτε άλλες αναφορές πολιτικής σημασίας, πλην όμως είμαι υποχρεωμένος να απαντήσω στον εισηγητή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σε θέμα της επικαιρότητας. 
      Θα σημειώσω ότι οι αρχές, οι επιλογές του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησής μας στα θέματα ηθικής ακεραιότητας, διαφάνειας, χτυπήματος του φαινομένου της διαφθοράς, σεβασμού στους θεσμούς και προστασίας του δημοσίου χρήματος ξεπερνούν τα πρόσωπα. Όλοι οφείλουμε να το γνωρίζουμε αυτό και να προσαρμόζουμε τη συμπεριφορά μας. 
	Το κρίσιμο στοιχείο είναι ότι τηρούσαμε την ίδια στάση και στο παρελθόν και τώρα και στην αντιπολίτευση και στη διακυβέρνηση. Οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –λυπούμαι- μεταβάλλουν θέση. Όταν βρίσκονται στην κυβέρνηση αγνοούν τα νοσηρά φαινόμενα, στην αντιπολίτευση κωφεύουν, σπεύδουν να αθωώσουν εκ των προτέρων όταν οι υποθέσεις αυτές αφορούν ενδεχομένως δικά τους πρόσωπα και να σπιλώσουν τη δικαιοσύνη, αφυπνίζονται και ευαισθητοποιούνται όταν υποθέτουν ότι με την πρακτική τους θα πλήξουν την Κυβέρνηση.
      Θέλω να σημειώσω, κυρία Πρόεδρε, ότι δεν υπηρετεί την αξιοπιστία του πολιτικού κόσμου η υποκρισία, αλλά η αταλάντευτη στήριξη αρχών, θεσμών. Και αυτή η δημόσια στάση ενισχύει την εμπιστοσύνη των πολιτών στην πολιτική ζωή και στους πολιτικούς γενικότερα. Και στα ζητήματα αυτά δεν υπάρχει θέμα κομματικής πολιτικής αντιπαράθεσης, αλλά στο κρίσιμο ζήτημα της εμπιστοσύνης των πολιτών, στην πολιτική του εκπροσώπηση, πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι.
      Τώρα, με όσο το δυνατόν τηλεγραφική, σύντομη προσέγγιση των όσων έχουν συζητηθεί και οφείλω να σχολιάσω ή να αναφέρω εκ μέρους του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, θυμίζω ότι η Νέα Δημοκρατία ως κυβέρνηση το 1990 θεσμοθέτησε τη διδασκαλία του μαθήματος για την προστασία του περιβάλλοντος και φυσικά την καλλιέργεια των αξιών στην ελληνική νεολαία. Μάλιστα, από τότε δόθηκε οδηγία στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο να εκπονήσει τα προγράμματα εκείνα και το περιεχόμενο των σπουδών, τα οποία θα ανταποκρίνονταν σ’ αυτή τη στρατηγική.
      Έτσι, σήμερα η περιβαλλοντική εκπαίδευση κατέχει κυρίαρχο ρόλο στο μάθημα «Μελέτη Περιβάλλοντος», που διδάσκεται τέσσερις ώρες την εβδομάδα στις τάξεις Α΄ και Β΄ του Δημοτικού, τρεις ώρες στην Γ΄ και Δ΄ τάξη, ανάλογα, δηλαδή, με τα μαθηματικά. Στη συνέχεια, βεβαίως, υπάρχουν περισσότερες ώρες μέσα από την ευέλικτη ζώνη, η οποία προσφέρει τη δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς σε διαθεματικές και συνεργαζόμενες, θα μπορούσα να πω, στο εσωτερικό τους δράσεις να αναπτύξουν τις αξίες αυτές τις μαθήτριες και στους μαθητές.
      Επίσης, θέλω να σημειώσω ότι η Νέα Δημοκρατία στην προηγούμενη Βουλή δέχθηκε πρόταση των συναδέλφων Βουλευτών –κυρίως η Πρόεδρος της Βουλής κ. Μπενάκη- και συνεστήθη ειδική Διαρκής Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής, μέλος της οποίας διετέλεσα. Και είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με πληθώρα οργανώσεων, που εργάζονται για την προστασία του περιβάλλοντος και τα ζητήματα της οικολογίας και έτσι να υπάρχει ένας πλούσιος προβληματισμός στο ελληνικό Κοινοβούλιο και να μην είναι η πρώτη φορά που συζητάμε. Και το έργο αυτό με επιτυχία συνεχίζει ο νέος Πρόεδρος της Επιτροπής, ο συνάδελφος κ. Μητσοτάκης, ο οποίος έλαβε και το λόγο.
      Τώρα, σε ό,τι αφορά τη σημερινή πολιτική ηγεσία, ο Υπουργός κ. Στυλιανίδης επανειλημμένως έχει ενημερώσει και έχει σημειώσει με τον πλέον έντονο τρόπο ότι ένας από τους πέντε πυλώνες της πολιτικής μας είναι τα ζητήματα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, της εκπαίδευσης, καλύτερα, για την αειφόρο ανάπτυξη. Είναι στρατηγική η οποία εκπληρώνεται μέσα από τις υφιστάμενες δομές, με τη διδασκαλία των μαθημάτων, τη λειτουργία των κέντρων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών και τη χρηματοδότηση προγραμμάτων και δράσεων, τα οποία κυρίως χρηματοδοτήθηκαν και θα χρηματοδοτηθούν και στο μέλλον από κοινοτικούς πόρους.
      Δεν θέλω να επανέλθω στα οικονομικά του κράτους, στο χρέος και στις δαπάνες. Τα είπα το πρωί με αφορμή επίκαιρη ερώτηση του συναδέλφου κ. Κουβέλη. Θέλω όμως να σημειώσω ότι αυτές είναι οι δυνατότητες. Δεν αποδέχομαι τον υπαινιγμό του συναδέλφου και εκλεκτού καθηγητού κ. Παπαδημητρίου, ότι εμείς είμαστε αυτάρκεις στον υφιστάμενο μηχανισμό του Υπουργείου Παιδείας σε μια γραφειοκρατία που αδυνατεί να παρακολουθήσει τις εξελίξεις.
      Αντίθετα, λειτουργούμε με ανατρεπτική λογική απέναντι σ’ αυτά τα κατεστημένα φαινόμενα και λειτουργίες. Θέλουμε τις αλλαγές. Και δεν είναι μόνο δική μας επιθυμία, είναι επιθυμία όλων. Ήδη τα κέντρα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης ξεκίνησαν από την προηγούμενη κυβέρνηση. Εμείς τα στηρίζουμε, τα αναπτύσσουμε, τα διευρύνουμε. Τα λειτουργούν εκπαιδευτικοί.
      Και θέλω να σας πω ότι δεν συναντούμε πάντοτε την ίδια προθυμία από το σύνολο της κοινότητας των εκπαιδευτικών για να αναλάβουν αυτή την αρμοδιότητα, αυτή την ευθύνη. Προσπαθούμε να δώσουμε κίνητρα, στα πλαίσια των υφισταμένων οικονομικών δυνατοτήτων και συνθηκών. Γνωρίζω τις αμοιβές, οι οποίες είναι περιορισμένες για τις υπερωρίες. Είναι όλα γνωστά στο Υπουργείο και προσπαθούμε να βελτιώσουμε την κατάσταση. Αλλά αυτή είναι η εικόνα.
      Επίσης, τα πανεπιστήμια συμμετέχουν στην ανάπτυξη και υλοποίηση αυτών των προγραμμάτων, διότι πολλές από τις δράσεις μας, οι οποίες με δημόσιους διαγωνισμούς έχουν ανατεθεί σε αναδόχους, έχουν ως τελικούς αναδόχους τα πανεπιστήμια, τα οποία βεβαίως μπορούν να συνεισφέρουν και με την ακαδημαϊκή γνώση και με την ακαδημαϊκή εμπειρία σε πλουσιότερες και καλύτερες ιδέες, για να αναπτύξουμε δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος από εμάς τους ίδιους τους πολίτες. 
      Πράγματι, σημειώνω την παρατήρηση του κ. Μητσοτάκη, ότι είναι πολύ σημαντική η ένδειξη, το εύρημα της δημοσκόπησης, εις την οποία αναφέρθηκε, που λέγει ότι οι πολίτες αναλαμβάνουν εκείνοι την ευθύνη, ότι δηλαδή εκείνοι είναι οι οποίοι θεωρούν ότι ζημιώνουν το περιβάλλον περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο φορέα. Αυτό είναι μία κατάκτηση στη γενικότερη πολιτική μας κουλτούρα και θέλω να πω ότι αυτή η πρόοδος σημειώνεται. Παρακολουθώ τις έρευνες του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών για θέματα πολιτικής κουλτούρας, με την ιδιότητα του πολιτικού επιστήμονα περισσότερο, και βλέπω ότι πραγματικά μεταβάλλονται οι πεποιθήσεις της κοινωνίας, αλλάζει η συμπεριφορά κάθε φορά μέσα σ’ ένα περιβάλλον, επικοινωνιακό, πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό, δέχεται επιρροές η κοινωνία και σε πολλές περιπτώσεις οι προτάσεις της πρέπει να γίνονται άμεσα αποδεκτές από την πολιτική ηγεσία.
      Ήδη εμείς στο Υπουργείο, στην προσπάθειά μας να ενισχύσουμε την εκπαίδευση και την αειφόρο ανάπτυξη, να ευαισθητοποιήσουμε τις νέες και τους νέους, εφαρμόζουμε άλλες πολιτικές, επί μέρους πολιτικές του έργου μας, οι οποίες είναι ενταγμένες σ’ αυτήν τη λογική. 
      Για παράδειγμα, το έξυπνο σχολείο, στο οποίο έγινε ήδη αναφορά, είναι ένα σχολείο το οποίο από τη δομή και την οργάνωσή του θα αξιοποιεί κάθε τι το οποίο είναι φιλικό προς το περιβάλλον. Μέσα απ’ αυτήν τη γενικόλογη προσέγγιση που κάνω, θέλω να σας πω, για παράδειγμα, ότι θα αποσκοπεί στη μείωση της ενέργειας που καταναλώνουν τα σχολεία, στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με μη ρυπογόνους μεθόδους, στην οικονομία στους υδάτινους πόρους, στην εξασφάλιση συνθηκών θερμικής άνεσης μέσα στις σχολικές τάξεις, στο φυσικό εξαερισμό του σχολείου. Είναι το μέρος αυτό, το οποίο αφορά την προσπάθεια να κάνουμε τη σχέση μας φιλική με το περιβάλλον, να τη γνωστοποιήσουμε, να την επικαιροποιήσουμε και να φέρουμε τις μαθήτριες και τους μαθητές να είναι αυτοί οι πρωταγωνιστές στην προστασία του περιβάλλοντος ως αυριανοί πολίτες της χώρας μας. Δεν θέλω να σας κουράσω με αριθμούς, έχω πάρα πολλούς εδώ.
      Αλλά σε ό,τι αφορά τα προγράμματα τα οποία υλοποιούνται από το Υπουργείο, θα ήθελα να σας πω ότι φέτος, για παράδειγμα, το σχολικό έτος 2007-2008 έχει χαρακτηριστεί ως το έτος του δάσους για τον πράσινο πλανήτη. Βεβαίως, εδώ εκπονούνται προγράμματα σε συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς και την Ευρωπαϊκή Ένωση που τα χρηματοδοτεί και θέλω να σας πω ότι κατά τη χρονιά 2006-2007 έγιναν εξίμισι χιλιάδες τέτοια προγράμματα. Δεν γνωρίζω ποιος θα είναι ο αριθμός στο φετινό σχολικό έτος. Και δεν το γνωρίζω, διότι αυτό δεν εξαρτάται από εμάς. Εμείς εκδίδουμε κάθε χρόνο μία εγκύκλιο, την οποία εκδώσαμε και γι’ αυτήν τη χρονιά, στην οποία τα σχολεία που επιθυμούν να συμμετάσχουν στα προγράμματα κατά τις πρώτες εβδομάδες του σχολικού έτους υποβάλλουν τη σχετική αίτηση. Στη συνέχεια, από τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και από τον υπεύθυνο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στην κάθε διεύθυνση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης εγκρίνονται σε μία αναλογία που προτιμούνται τα σχολεία που είχαν προγενέστερη εμπειρία σε ποσοστό 60%, ακολουθούν τα σχολεία τα οποία δεν είχαν προγενέστερη εμπειρία σε ποσοστό 40% και έτσι δίδεται η δυνατότητα σ’ εκείνους που ξεκίνησαν να συνεχίζουν την επαφή τους με τα ζητήματα του περιβάλλοντος, της οικολογικής συμπεριφοράς, της αειφόρου ανάπτυξης και στους άλλους να μπαίνουν και να μυούνται σ’ αυτές τις δράσεις.
      Θέλω, επίσης, να σημειώσω ότι δεν είναι μόνο τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Για παράδειγμα, στην Αρκαδία –είπε και η κυρία συνάδελφος στις Σέρρες για τη λίμνη Κερκίνη- υπάρχει στη Δημητσάνα το Μουσείο Υδροκίνησης. Υπάρχουν και άλλοι τόποι και προορισμοί, τους οποίους προσεγγίζουν οι μαθητές με τις εκπαιδευτικές περιβαλλοντικές εκδρομές, όπως λέγονται, για να μπορέσουν να έλθουν σε επαφή με τη φύση και την ελευθερία στη φύση, όπως είπατε, κυρία Φιλίνη. Έχουμε πολλές άλλες ευκαιρίες να αντιδικήσουμε ιδεολογικά και πολιτικά και να συζητήσουμε, εγώ γοητεύομαι ως τέκνο της Μεταπολίτευσης να ασχολούμαι με τα ιδεολογικά και πολιτικά ζητήματα, αλλά πράγματι η ελευθερία είναι εκείνη, η οποία αναδεικνύει την ανθρώπινη προσωπικότητα, αξιοπρέπεια, τις αξίες της κοινωνικής συμβίωσης, τις αρετές της κοινωνίας μας, τις αξίες του πολιτισμού μας. Όλα αυτά ισχύουν, βεβαίως, αλλά οι πολιτικές οι οποίες εκδηλώνονται, για να τα προστατεύσουμε και να προστατεύσουμε τη φύση -διότι φύσις αρχή πάντων, όπως έλεγε ο Αριστοτέλης- είναι ένα θέμα για την πολιτική ηγεσία, είναι θέμα να συμφωνήσουμε σε τέτοιες κοινές δράσεις.
      Έτσι, λοιπόν, αντιπαρέρχομαι τα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου -θα πω μόνο δύο φράσεις στη συνέχεια- για να έρθω σε αυτό που είπα μόλις προηγουμένως, ότι πρέπει να συνεργαστούμε. Και γι’ αυτό αποδέχομαι και αποδεχόμαστε, ο Υπουργός και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, την πρόταση του κ. Κουράκη εκ μέρους του Συνασπισμού για τη συγκρότηση Εθνικού Συμβουλίου Σχεδιασμού Περιβαλλοντικών Δράσεων και Διδακτικής στην εκπαίδευση. Θέλετε προτού φθάσουμε να το θεσμοποιήσουμε, να προκύψει μέσα από έναν διάλογο τον οποίο θα οργανώσουμε πάλι στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων; Δεν έχουμε καμία αντίρρηση. Μία ένσταση έχουμε, να μην αργήσουμε, για να γίνουν αποδεκτές εισηγήσεις και των εκπροσώπων οι οποίοι υπέβαλαν σήμερα την πρόταση και των άλλων πολιτικών δυνάμεων για τις οποίες δεν έχουμε καμμία αντίρρηση να προχωρήσουμε σε αυτή τη συζήτηση.
      Και βεβαίως, δεν θα κάνω αναφορά σε ποιους εκπροσώπους προβλέπουμε να συμμετάσχουν, διότι θα το αφήσουμε ως αντικείμενο συζητήσεως και συνεργασίας. Αποδέχομαι πάντως τον κατάλογο, όπως έχει διαμορφωθεί, με τις σημειώσεις τις οποίες κρατούσα από όλες  τις πτέρυγες για τους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών, των περιβαλλοντικών υπευθύνων, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο κ.λπ.. Αυτό όμως στο οποίο θα επιμείνω είναι, η συνεργασία μας να συντελεστεί μέσα σ’ ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, έτσι ώστε να έχουμε απτά αποτελέσματα. 
      Και βεβαίως, θα σημειώσω και πάλι την πρόταση του κ. Κουράκη ότι στην υλοποίηση όλων αυτών των δράσεων πρέπει να υπάρχει το στοιχείο του συμμετοχικού χαρακτήρα, της συμμετοχικής διαδικασίας, παρατήρηση την οποία έκαναν και συνάδελφοι από όλες τις πτέρυγες. Δεν είμαι σε θέση να σας απαντήσω εάν μπορούμε να δεχθούμε τη Γενική Γραμματεία Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Είναι ο Πρωθυπουργός, ο οποίος μπορεί να κάνει τις επιλογές για την καλύτερη οργάνωση της Κυβέρνησης και των δημοκρατικών μας θεσμών. Εάν όμως είμαι υποχρεωμένος να κάνω εδώ μια παρατήρηση, θα σας πω ότι ενδεχομένως δεν χρειάζεται να στηριζόμαστε περισσότερο σε γραφειοκρατικούς μηχανισμούς, όσο στην ευελιξία των υφισταμένων και θεωρώ ότι οι υφιστάμενοι μηχανισμοί είναι ικανοί να φέρουν σε πέρας αυτά τα οποία έχουμε μπροστά μας για να πετύχουμε. 
      Επειδή σε προηγούμενη συζήτηση μου είπε συνάδελφος από την Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι του αρέσει να χαριτολογεί με τους όρους και άκουσα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το θέμα της «πράσινης οικονομίας», εάν επιμένετε στην «πράσινη οικονομία», να σας θυμίσω την υψηλή ανεργία, τον πληθωρισμό, το τριπλάσιο έλλειμα το οποίο μας αφήσατε σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον εξωφρενικό δανεισμό και όλα αυτά. Γιατί στα λόγια είστε πάρα πολύ καλοί. Και παρακάτω έχετε κάνει αναφορές. Το ζήτημα όμως είναι: Μην έρχεστε να μας κάνετε κριτική για όσα δεν έγιναν επί τόσα χρόνια στη χώρα και αξιώνετε από εμάς να τα έχουμε υλοποιήσει με την ταχύτητα, με την οποία μόνο σ’ έναν αντιπολιτευτικό λόγο μπορεί κανείς να συναντήσει και πουθενά αλλού. 
      Από την άλλη πλευρά, επικαλείστε την ανάγκη διαλόγου. Χρειάζεται να μας πείσετε ότι το λέτε ειλικρινά, γιατί αποχωρείτε με πολύ μεγάλη άνεση από τους διαλόγους. Αρνείστε να συζητήσουμε εκείνα τα οποία θα πάνε τη χώρα μπροστά και αυτό ξέρετε ότι μας στενοχωρεί πάρα πολύ. Διότι δεν θέλουμε να αντιδικούμε πάνω σε ζητήματα στα οποία άλλες κοινωνίες, ενώ, αν μετρήσουμε με όρους ανάπτυξης, σε προηγούμενες δεκαετίες υστερούσαν έναντι της χώρας μας -δεν θα κάνω σε αυτό κανέναν άλλον χαρακτηρισμό- σήμερα τείνουν να μας ξεπεράσουν πάλι με όρους ανάπτυξης. 
      Συνεπώς, δεν αντέχει μια συζήτηση να εξαντλείται σε αντιπολιτευτική αντιπαράθεση. Χρειάζεται να κοιτάξουμε κατάματα την αλήθεια και να συνεργαστούμε και  τότε θα πείθετε περισσότερο. 
      Το παράδειγμα της Φινλανδίας το οποίο επικαλείσθε. Είχα την ευκαιρία το πρωί πάλι να απαντήσω και σε αυτό και να πω ότι οι πόροι τους οποίους διαθέτουμε είναι σε συνάρτηση με το χρέος της χώρας. Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές. Ή αυτά που ζήτησε ο κ. Καρτάλης σε σχέση με τα προεδρικά διατάγματα, με τα επαγγελματικά δικαιώματα. Βεβαίως, λογικά επιχειρήματα είναι, αλλά μόλις την προηγουμένη Παρασκευή, εκλεκτέ κύριε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κάναμε συζήτηση εδώ για την επαγγελματική εκπαίδευση και σας παρουσίασα στοιχεία σε σχέση με επαγγελματικά δικαιώματα δικών σας υστερήσεων.
      Δεν είναι, λοιπόν, δυνατόν να αγνοείτε, να διαγράφετε με μιας τις όποιες ευθύνες έχετε και να έρχεστε εδώ να αναζητάτε ευθύνες, οι οποίες βεβαίως μας αναλογούν στο μέτρο του χρόνου, στο οποίο έχουμε την τύχη, την ευθύνη και την τιμή της διακυβέρνησης της χώρας, αλλά όχι να μας τα καταλογίζετε με τέτοια άνεση, όπως παρακάτω: Γιατί δεν αξιοποιούμε το ολοήμερο σχολείο για αθλητικές δράσεις, δράσεις γύρω από το περιβάλλον κ.λπ.. 
      Υπογράψαμε προγραμματική σύμβαση με τον Υφυπουργό κ. Ιωαννίδη, για να αξιοποιηθεί ο χρόνος στο ολοήμερο σχολείο, να αξιοποιηθούν οι αύλιοι χώροι, οι αθλητικές εγκαταστάσεις των σχολείων, στην αρχή της θητείας μας, στους τέσσερις μήνες, που είμαστε Κυβέρνηση. Δεν το πράξατε, όμως, τόσα χρόνια.
      Βεβαίως, βρίσκω ατυχές το παράδειγμα εκείνο με τις λάμπες, αν απαλλάσσονται κ.λπ. Η ελληνική κοινωνία δεν είναι μίζερη. Μίζερη είναι μια αντιπολιτευτική τακτική που εξαντλείται σε αυτά τα παραδείγματα.
      Σε ό,τι αφορά όμως κορυφαίες επιλογές, εκλεκτέ Kοινοβουλευτικέ Eκπρόσωπε της Νέας Δημοκρατίας, που αφορούν την προστασία του εγχώριου περιβάλλοντος, με την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, είναι ή δεν είναι η Νέα Δημοκρατία, η οποία με το σημερινό Πρόεδρο της Βουλής, τον αξιότιμο κ. Σιούφα και προηγούμενα Υπουργό Ανάπτυξης, μετέτρεψε τη χώρα σ’ ένα διεθνές ενεργειακό κέντρο, δίνοντας πολύ μεγάλη ώθηση στην ανάπτυξη των παροχών φυσικού αερίου;
      Σήμερα το πρωί είχα την τύχη να επισκεφθώ τον Πρόεδρο της Δ.Ε.Η. και να πληροφορηθώ ότι δύο μονάδες φυσικού αερίου στην Μεγαλόπολη Αρκαδίας θα αντικαταστήσουν δύο λιγνιτοβόρες μονάδες, οι οποίες υπάρχουν. Η προκήρυξη του διαγωνισμού θα γίνει στις αρχές Μαρτίου και το χρονοδιάγραμμα λέει ότι εντός δύο ετών, το 2011, θα έχουμε δύο μονάδες φυσικού αερίου εκεί που υπάρχουν σήμερα δύο μονάδες που καίνε λιγνίτη. 
      Μην τα παραγνωρίζετε όλα αυτά. Μην τα υποτιμάτε. Δεν θέλουμε να ερχόμαστε σε αντιπαράθεση. Επιτέλους, στην πολιτική χρειάζεται και η γενναιότητα. Φανείτε γενναίοι απέναντί μας, εκεί που το αξίζουμε, όπως είμαστε και εμείς γενναίοι απέναντί σας, εκεί που το αξίζετε. Και ο Πρωθυπουργός και Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας πολλές φορές το έχει πράξει για όλες τις πολιτικές παρατάξεις. Μια άρνηση, μια κριτική πάντοτε απέναντί μας, δεν βοηθάει σε τίποτα.
      Άλλος συνάδελφος αναφέρθη στις χωματερές. Δεν είναι πρόβλημα των τελευταίων τεσσάρων ετών. Δεν είναι πρόβλημα της σημερινής Κυβέρνησης το Κτηματολόγιο και το πρόστιμο των 20.000.000.000 δραχμών, το οποίο μας επεβλήθη.
      Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας έκανε μια ιστορική αναφορά πάνω σε ζητήματα τα οποία αποδεικνύουν ότι αν τότε είχαμε συμφωνήσει, ο τόπος θα ήταν καλύτερος. 
      Να σας θυμίσω εγώ την περίπτωση του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος»; Πριν τριάντα χρόνια, σε αυτή την Αίθουσα, το πολεμούσατε λυσσαλέα, με τον πρόεδρο τότε της κοινότητας Σπαταναίων, μετέπειτα βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Καθυστέρησε το έργο, χάθηκαν πολύτιμα χρόνια, η Ελλάδα έμεινε πίσω. Το έργο έγινε καθυστερημένα. Σήμερα όμως, δεν χαιρόμαστε αυτή τη σπουδαία υποδομή για την πατρίδα μας; Δεν είμαστε υπερήφανοι που έχουμε ένα μεγάλο, σύγχρονο αεροδρόμιο, το οποίο μας κατατάσσει μεταξύ των πρώτων πόλεων και χωρών που έχουν σύγχρονα αεροδρόμια; Αν τότε είχατε συμφωνήσει, αν είχατε δείξει τότε αυτή τη γενναιότητα την οποία σας ζητώ να επιδείξετε και σήμερα, ο τόπος θα είχε πάει γρηγορότερα μπροστά. 
      Αυτή είναι η μεγάλη ευθύνη την οποία έχουμε απέναντι στην ελληνική νεολαία. Είναι να δίνουμε ένα φωτεινό παράδειγμα, ένα παράδειγμα προς μίμηση για να κερδίζουμε την εμπιστοσύνη, διότι όλα τα άλλα έχουν παραδοθεί σε μια δημόσια αντιπαράθεση, η οποία δεν ανταποκρίνεται ούτε στο κύρος ούτε στο επίπεδο ούτε στην αξιοσύνη του πολιτικού μας κόσμου.
      Δεν επιτρέπεται, η συμπεριφορά μας να δίνει αφορμές για σχόλια, για επικρίσεις, που δεν περιποιούν τιμή. Είμαι σίγουρος ότι όλες και όλοι μαζί θέλουμε να προστατεύσουμε την τιμή, την αξιοπιστία του πολιτικού κόσμου. Ο καλύτερος τρόπος δεν είναι οι βαρύγδουπες εξαγγελίες, δεν είναι οι αγορεύσεις, δεν είναι τα επιχειρήματα του ενός έναντι του άλλου, είναι η συμφωνία. Και μπορούμε επιτέλους να συμφωνήσουμε σε όλα αυτά, διότι πολλά από εκείνα τα οποία μας δίχασαν στο παρελθόν έχουμε όλοι συνειδητοποιήσει ότι δεν αξίζει τον κόπο να τα επαναλαμβάνουμε. 
      Αυτά που μας τραυμάτισαν στο παρελθόν δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να τα κληροδοτούμε στις επόμενες γενιές. Αυτή είναι η αλήθεια.
Και βεβαίως όλες οι πολιτικές δυνάμεις -και με αυτό, κυρία Πρόεδρε, συμπληρώνω τη σκέψη μου- έχουμε τη δυνατότητα να συνεισφέρουμε απέναντι στη μεγάλη πρόκληση να κερδίσει η χώρα το ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα να στέκεται ισότιμη στους εταίρους της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να διεκδικεί στη διεθνή κοινότητα και να πορευόμαστε με βήματα σιγουριάς και ασφάλειας, χάριν των νέων παιδιών, τα οποία όλοι εμείς επικαλούμαστε. 
     Σας ευχαριστώ. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Υπουργέ. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, 
σαράντα πέντε μαθήτριες και μαθητές με πέντε συνοδούς καθηγητές από το 9o Γυμνάσιο Λάρισας. 
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.	
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Το λόγο έχει ο κ. Μπόλαρης.
     ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Ευχαριστώ πολύ.
     Κυρία Πρόεδρε, ήθελα να πω πως πράγματι σ’ αυτήν την Αίθουσα θα κινδυνεύαμε να χαρακτηριστούμε ότι λειτουργούμε «αυτιστικά», όπως είπε προηγουμένως η κ. Καφαντάρη, εάν δεν κάναμε και κάποια λογοπαίγνια για να συνδέσουμε τη ζοφερή πολιτική πραγματικότητα που υπάρχει αυτές τις ημέρες στη χώρα μας με τη συζήτηση που έχει ανοίξει μετά την πρόταση που κατέθεσε το ΛΑ.Ο.Σ. στη Βουλή, γιατί τα πρωτοσέλιδα των σημερινών εφημερίδων, γιατρέ, βρίθουν από αναφορές στο περιβάλλον και οι αναφορές αυτές στα πρωτοσέλιδα είναι οι αναφορές που αφορούν τον κ. Κουκοδήμο με λογοπαίγνια, όπως θα είδατε και εσείς, κύριε Υπουργέ, που αφορούν και το επίθετο του Βουλευτή αλλά και το επίθετο του εκλεκτού προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων. 
     Επειδή αναφερθήκατε στην υποκρισία, θα ήθελα, πράγματι, να σας πω ότι ο ορισμός της υποκρισίας είναι το γεγονός ότι ετέθη ως μείζον πρόβλημα πολιτικό η απομάκρυνση ή μη του νέου Βουλευτή της Πλειοψηφίας κ. Κουκοδήμου από την κοινοβουλευτική δύναμη της Νέας Δημοκρατίας, την ίδια στιγμή που επιχειρείται να συγκαλυφθούν οι ευθύνες του συνεργάτη του Πρωθυπουργού, του γνωστού του Πρωθυπουργού, του φίλου του Πρωθυπουργού, του κ. Κλαδά, ο οποίος παραμένει στη θέση του, ενώ ο λόγος για τον οποίο απομακρύνεται ο Κουκοδήμος ή δημιουργείται θέμα για το Βουλευτή Κουκοδήμο είναι το αν με εντολή Κλαδά πήγε όπου πήγε. Αυτός, όπως καταλαβαίνετε, πραγματικά είναι ο ορισμός της υποκρισίας, όπως είναι ο ορισμός της υποκρισίας να λέγεται εδώ δια των υπουργικών χειλέων ότι η Κυβέρνηση αυτή είναι αμείλικτη και θέλει τη διαφάνεια, ενώ επί σαράντα μέρες, από τις 20 Δεκεμβρίου μέχρι σήμερα, εκείνο το οποίο βλέπουμε είναι μία αγωνιώδης προσπάθεια της Κυβέρνησης, με επικοινωνιακά τεχνάσματα να αποφύγει τις πραγματικές ευθύνες, αντί να τις αναλάβει εξ αρχής. Και πάμε από τον κ. Ζαχόπουλο στον κ. Ανδριανό και κάνουμε δεκαπέντε μέρες επικοινωνιακό παιχνίδι με τον Ανδριανό, εμπλέκεται ο κ. Αγγέλου, προχωράμε στον κ. Κλαδά, επιχειρούμε να στρέψουμε την κοινή γνώμη στον καυγά Αναστασιάδη-Τριανταφυλλόπουλου, από εκεί να το στείλουμε στον Κουκοδήμο και πάλι στον Κλαδά και να μην αναλαμβάνει η Κυβέρνηση πολιτικές ευθύνες. Αυτό όντως είναι υποκρισία, όπως είναι υποκρισία το να παραλαμβάνονται πορίσματα από τον Πρόεδρο της Επιτροπής για το καθαρό χρήμα, για τη δίωξη του «μαύρου χρήματος», τον κ. Ζορμπά, και να προσποιούμαστε ότι δεν τα είδαμε, δεν τα ξέρουμε, ενώ αυτά, όπως πολύ καλά ξέρετε, αφορούν την προάσπιση και την προστασία των χρημάτων των ασφαλισμένων και των εργαζομένων. 
     Είναι πραγματικά σημαντική η συζήτηση η οποία άνοιξε στη Βουλή, με την πρόταση που κατατέθηκε για την περιβαλλοντική εκπαίδευση και νομίζω πως όλοι μας μετά απ’ αυτήν τη συζήτηση είμαστε σοφότεροι και επαινούμε τον κ. Αποστολάτο για την πρωτοβουλία. Ελέχθη από πλευράς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ήταν ξεκάθαρο, ότι διαπιστώνουμε μία προσέγγιση από λάθος κατεύθυνση. Αυτό δεν ακυρώνει την πρωτοβουλία. Η καλή προαίρεση αναγνωρίζεται. Δεν αρκούμαστε όμως στην καλή προαίρεση, γιατί χρειάζονται πολιτικές. Τέτοιες πολιτικές το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει καταθέσει. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πιστεύει ότι η πρόταση αυτή θα μπορούσε να είναι εξαιρετικά χρήσιμη, ενταγμένη μέσα στα πλαίσια του ανοιχτού σχολείου. 
      Την πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την παιδεία που την έχουμε κοινολογήσει, τη βασίζουμε στο θέμα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο ανοιχτό σχολείο, το οποίο θέλει κατάργηση αυτών των αναλυτικών προγραμμάτων, με τα οποία επιχειρείται η κατεύθυνση ομοιόμορφα, σε όλα τα σχολειά της Ελλάδος, άσχετα από τις τεράστιες διαφορές και ιδιαιτερότητες που υπάρχουν ανάμεσα σε ένα σχολείο που είναι στο Περιστέρι και σ’ ένα σχολείο που λειτουργεί στην Ανδρίτσαινα ή στην Κερκίνη ή στο Καστελόριζο. Οι διαφορές είναι τεράστιες και από κοινωνικής πλευράς και από οικονομικής πλευράς και από περιβαλλοντικής πλευράς. 
      Εμείς, λοιπόν, στην πρόταση που κάνουμε για το ανοιχτό σχολείο, θέλουμε η προσέγγιση μέσα στο σχολείο και για το περιβάλλον να γίνεται με πρωτοβουλίες, τις οποίες θα έχει η τοπική κοινωνία. Και θέλουμε η προσέγγιση που θα γίνεται να μην αφορά μόνον το περιβάλλον, αλλά και δύο ακόμα ζητήματα, γιατί κάνατε αναφορά σε μια επιτροπή. Κάθε μέρα στην Ελλάδα πεθαίνουν παιδιά από τα ναρκωτικά. Έχουμε πολιτική για να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα μέσα στα σχολεία, θεσμοθετημένα και όχι με τις παρεμβάσεις και με τις επιμορφώσεις; Όχι. Κάθε μέρα σκοτώνονται παιδιά από τα τροχαία. Έχουμε κυκλοφοριακή αγωγή στα σχολεία μας; Όχι. Κάθε μέρα έχουμε προβλήματα από την ένταση του AIDS. Έχουμε πολιτική γι’ αυτό; Υπάρχει ενημέρωση μέσα στο σχολείο; Όχι. 
      Βλέπετε, λοιπόν, ότι χρειάζεται μία προσέγγιση μέσα από αυτό που λέμε Ανοιχτό Σχολείο, η οποία θα έχει άλλη αντίληψη, η οποία θα διατρέχει το σχολείο. Δεν είναι, δηλαδή, το ζήτημα ότι θα πρέπει να πάμε να βάλουμε τον καθηγητή να κάνει μία ώρα μάθημα για το περιβαλλοντικό, αλλά θα πρέπει να δούμε ποιες είναι οι ανάγκες, γιατί άλλες είναι οι περιβαλλοντικές ανάγκες στην Κερκίνη και άλλες είναι οι περιβαλλοντικές ανάγκες και τα προβλήματα που έχουν τα παιδιά στον Ασωπό.
      Κύριε Δένδια, ξέρετε πόσο σας εκτιμώ. Θέλω να σας πω ότι με την προσέγγιση – συντήρηση αφήνουμε κάποια ζητήματα, τα οποία είναι καίρια. Δηλαδή, εσείς πιστεύετε ότι αν το ζήτημα του περιβάλλοντος σήμερα στην Ελλάδα, το οποίο υφίσταται επίθεση και έχει προβλήματα, το αντιμετωπίσουμε στη λογική που είπατε –συντήρηση σημαίνει να διατηρήσω αυτό που έχω- μπορούμε να απαντήσουμε στους κατοίκους της Βοιωτίας, του Ασωπού ή της Κορώνειας ή θα απαντήσουμε στα προβλήματα που υπάρχουν με τη λυματολάσπη; Ή θα απαντήσουμε στα προβλήματα της Λίμνης Κερκίνης που έχει ένα εξαιρετικό περιβάλλον βιοτόπου, αλλά έχει μόλυνση για λόγους εξωγενείς;
      Εάν τελικά η προσέγγιση περί τη συντήρηση ήταν σωστή, ξέρετε ότι θα έπρεπε στην Ελλάδα και βασιλιάδες να υπάρχουν και γαιοκτήμονες και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Η κοινωνία, όμως, προχωράει μπροστά, γιατί υπάρχουν προοδευτικές πολιτικές. Εάν θέλετε να συντηρούμε ό,τι είναι  καλό, να ξέρετε ότι πρώτοι θα είμαστε εμείς. Δυστυχώς, όμως, δεν συντηρούμε ό,τι είναι καλό. Λάθος αντιλήψεις πολλές φορές επιχειρούμε να συντηρήσουμε και λάθος καταστάσεις και εκεί ακριβώς είναι η διαφορά μας. 
      Κύριε Υπουργέ, είπατε για συμφωνίες. Ξέρετε ότι ο πρώτος που μίλησε από αυτό το Βήμα για συμφωνίες, όταν ξεκίνησε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ήταν ο  Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο οποίος είπε ότι και διάλογο θέλουμε και συμφωνίες θέλουμε για όλα τα κρίσιμα ζητήματα που αφορούν αυτήν τη χώρα και τα κατονόμασε. Και αναφέρθηκε στην εξωτερική πολιτική. Σε δύο μήνες είχαμε τις ιστορίες με την Ελβετία, με το Κυπριακό και με τον Ανάν. Καμμία συζήτηση με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Είχαμε την περίπτωση του εθνικού διαλόγου για την παιδεία, όπου, σας είπα την προηγούμενη Παρασκευή, ότι ο διάλογος γινόταν ανάμεσα στα κυβερνητικά στελέχη του Υπουργείου, αγνοώντας όλους τους άλλους. 
      Δεν μπορούμε να έχουμε συμφωνίες και στα βασικά ζητήματα, όταν η κατεύθυνση με την οποία τα προσεγγίζετε στο Υπουργείο είναι διαφορετική. Η προσπάθεια την οποία κάνει το Υπουργείο να περάσει μεγάλα κομμάτια της παιδείας στους ιδιώτες με την ενίσχυση των Κ.Ε.Κ. και των Κ.Ε.Σ. και με τη βάση του 10 που διώχνει τα παιδιά από τα τεχνικά σχολεία και από τα Τ.Ε.Ι. για να τα στείλεις στους ιδιώτες, οι οποίοι είναι ιδιοκτήτες των μεγάλων Κ.Ε.Κ. της Αθήνας και είναι όλοι μέλη της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας, αυτή η πολιτική για την παιδεία με όλα όσα θετικά θέλουμε, δεν μπορεί να βρει τη δική μας συμφωνία. Αυτό είναι ξεκάθαρο.
      Θα κλείσω κάνοντας μια ιδιαίτερη αναφορά στις εξαιρετικές τοποθετήσεις, τις επιστημονικές προσεγγίσεις, τις οποίες έκανε η κ. Θάλεια Δραγώνα και ο καθηγητής κ. Παπαδημητρίου, γιατί νομίζω ότι είναι προσεγγίσεις οι οποίες δίνουν την βάση για να τεθεί το πρόβλημα, όχι μόνο της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και της αειφορίας, αλλά συνολικά μιας άλλης προσέγγισης για την παιδεία στη Βουλή. Εμείς θα χαρούμε πάρα πολύ αν αναλάβετε την πρωτοβουλία να φέρετε αυτά τα στοιχεία στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Πραγματικά, θα είμαστε ευτυχείς, γιατί θα δοθεί η δυνατότητα μέσα από το διάλογο, ο οποίος θα γίνει στη Βουλή να τεθεί το θέμα στη σωστή του βάση.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Πάλι όχι θα λέτε. Αυτή είναι η πρακτική σας. Και  πάλι θα φύγετε από το διάλογο.
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Θα σας θυμίσω …
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου):  Κύριε Υπουργέ, σας παρακαλώ μην διακόπτετε.
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Όχι, εγώ τον ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε, που παρεμβαίνει! 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Αυτή είναι η πρακτική σας!
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Θα σας θυμίσω ότι κατά τη διάρκεια της προηγούμενης κυβερνητικής θητείας το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με πολιτικό κόστος έμεινε στο διάλογο. Έμεινε στο διάλογο με πολιτικό κόστος. Αυτό είναι το πρώτο ζήτημα. 
      Ζήτημα δεύτερο. Σας είπαν την προηγούμενη φορά ότι ενώ στη μια αίθουσα του Υπουργείου γίνονταν συζήτηση και άλλα συζητούσαν, στον πάνω όροφο η κυρία Υπουργός άλλα μεθόδευε. 
      Θα σας θυμίσω και το εξής, γιατί κάνατε ιδιαίτερη αναφορά στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» και στις ευθύνες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι στα εγκαίνια του «Ελευθέριος Βενιζέλος» ο Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, ο σημερινός Πρωθυπουργός, δεν πήγε. 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Δεν καθυστέρησε, όμως, το έργο. Το έργο εσείς το υπονομεύσατε και εσείς το καθυστερήσατε! 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου):  Κύριε Υπουργέ,  σας παρακαλώ. Εσείς θα κλείσετε τη συζήτηση. 
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Εσείς κάνατε αναφορά και θα πρέπει να πάρετε την απάντηση για να δείτε ποιοι είναι οι μεγαλόψυχοι, ποιοι έκαναν έργα και ποιοι τα προωθούν. 
      Και επειδή το ζήτημα αφορά την παιδεία και επειδή για οποιαδήποτε δράση, κύριε Υπουργέ, είτε αφορά την περιβαλλοντική εκπαίδευση είτε αφορά την κυκλοφοριακή αγωγή είτε αφορά τα μαθήματα που ήδη διδάσκονται στα σχολειά χρειάζονται εκπαιδευτικοί οι οποίοι να χαίρονται που είναι στο σχολείο -γιατί αν δεν χαίρονται οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να κάνουν καλό μάθημα και δεν μπορούν να αποδώσουν- θα πρέπει να σας πω ότι οι εκπαιδευτικοί εκφράζουν τα παράπονά τους ότι μετά τη συνάντηση γνωριμίας που έγινε στις 5 Οκτωβρίου και σας έθεσαν πέντε έξι ζητήματα, δεν έχει καταδεχθεί το Υπουργείο να τους απαντήσει πάνω στα ζητήματα αυτά τα οποία τους καίνε. 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ποιος τα λέει αυτά; 
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Αυτά τα λέει η σημερινή ανακοίνωση της Ο.Λ.Μ.Ε.. Κάνατε μια συνάντηση στην οποία απασχοληθήκατε μόνο με διαδικαστικά ζητήματα και δεν δεσμευθήκατε για κανένα από αυτά τα ζητήματα που τους απασχολούν. Ξέρετε δε, πάρα πολύ καλά ότι οι εκπαιδευτικοί προγραμματίζουν τις επόμενες μέρες απεργίες. Σήμερα απεργούν κάποιοι πανεπιστημιακοί, μεθαύριο μπαίνουν στο χορό τα Τ.Ε.Ι. και στις 12 του μηνός νομίζω ότι υπάρχει πανεκπαιδευτική απεργία.
      Θα είναι, λοιπόν, πάρα πολύ χρήσιμο, κύριε Υπουργέ, αυτή τη συζήτηση που κάνουμε εδώ και αυτές τις πιέσεις τις οποίες ασκεί η Αντιπολίτευση προς την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, να μην τις απορρίψετε βιαστικά, αλλά να τις χρησιμοποιήσετε για να πείτε στον Πρωθυπουργό και στον Υπουργό Οικονομίας ότι η παιδεία δεν μπορεί να προχωρήσει με αυτή την υποχρηματοδότηση, γιατί κανένας Υπουργός, όσο καλή προαίρεση και αν έχει, όσο όραμα και αν έχει, όση αγάπη για το παιδί και την ελληνική κοινωνία να έχει, αν δεν έχει χρήματα δεν μπορεί να κάνει πολιτικές. Και σας ξεκαθαρίζω πως θα πρέπει το Υπουργείο τις επόμενες μέρες να αποφασίσει ποια θα είναι η πολιτική του απέναντι στους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι βρίσκονται στριμωγμένοι στη γωνία γιατί με τα χρήματα που παίρνουν, με το μισθό που παίρνουν δεν ικανοποιούνται.
      Θα είναι μια πολύ εύκολη τακτική, όπως κάνατε και προηγουμένως, να αρχίσετε να λέτε: «Μα, η «πράσινη οικονομία» που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν εφήρμοσε» κ.λπ..Θα ξέρετε, κυρία Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατέθεσε μια πρόταση για την «πράσινη οικονομία». Η πρόταση αυτή είναι πρόταση η οποία αφορά τα προβλήματα του σήμερα, είναι πρόταση που αφορά το 2008. Αν τώρα εσείς θέλετε, όπως προηγουμένως, να αφιερώσετε το μισό χρόνο της ομιλίας σας σε μια πρόταση νόμου που κατατέθηκε για την περιβαλλοντική εκπαίδευση και να τη σπαταλήσετε για να κάνετε επιθέσεις στις πρώην κυβερνήσεις, σας λέω ότι έχετε λάθος θέση. 
      Βλέπετε στο παρελθόν. Μην βλέπετε στο παρελθόν. Απαντήστε στις προκλήσεις του μέλλοντος. Τα προβλήματα για το περιβάλλον, όπως σας είπαν και οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και ο κ. Δένδιας, είναι μπροστά μας. Δείτε πώς θα τα λύσουμε αυτά, δείτε πώς θα αντιμετωπίσουμε με «πράσινες» πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος, τα προβλήματα που έχει η χώρα και αφήστε τις λογικές οι οποίες εκπορεύονται από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και αφορούν το χωροταξικό, ενώ υπάρχει καθολική αντίδραση απ’ όλους τους φορείς που ασχολούνται με το περιβάλλον. 
      Εμείς -σας το δηλώνω και πάλι- από πλευράς ΠΑ.ΣΟ.Κ. είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και σ’ όποια άλλη επιτροπή θέλετε, στη βάση της ισοτιμίας, με καλή προαίρεση, για όλα τα ζητήματα τα οποία έχει ανάγκη η χώρα και τα οποία πρέπει να λυθούν για να πάει μπροστά ο τόπος. 
      Ευχαριστώ πολύ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε. 
      Ο κ. Δένδιας έχει το λόγο για επτά λεπτά. 
      ΛΙΛΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ: Κυρία Πρόεδρε, έχω ζητήσει το λόγο εδώ και πάρα πολλή ώρα. Λυπάμαι που διακόπτω…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Κυρία συνάδελφε, προηγείται ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, στη βάση της δύναμης των κομμάτων. Λυπάμαι.
      ΛΙΛΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ: Έχω ζητήσει το λόγο από την αρχή. Είναι πολλές οι ώρες και έχουν μεσολαβήσει όλοι οι άλλοι… 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Ο Κανονισμός επιτρέπει τη συνέχιση της συζήτησης, όσο υπάρχουν ομιλητές. Είναι τα δεδομένα του Κανονισμού. Λυπάμαι. 
      ΛΙΛΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ: Λυπάμαι που διέκοψα τον κύριο συνάδελφο. 
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Εγώ λυπάμαι που στενοχώρησα την κυρία συνάδελφο, αλλά λυπάμαι κυρίως γιατί χρειάστηκε να ζητήσω το λόγο.
      Και γιατί το λέω αυτό; Μέχρι και την ομιλία του κυρίου Υπουργού υπήρξε ένας διάλογος σ’ αυτή την Αίθουσα που αφορούσε, με μια ευρύτητα και με μια κατανόηση, τα θέματα περιβάλλοντος, θέματα κορυφαίας σημασίας για την ποιότητα ζωής του Έλληνα. Και ξαφνικά, όταν πήρε το λόγο ο εκλεκτός κύριος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης γυρίσαμε πάλι, με διεστραμμένη ματιά θα μου επιτρέψετε να πω, στη μίζερη πραγματικότητα. 
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Απαντώντας στον κύριο Υπουργό, προφανώς, κύριε Δένδια, δεν ακούσατε τον κύριο Υπουργό. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Όχι διάλογο. Κύριε Δένδια, συνεχίστε.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Ο κύριος Υπουργός με περισσή ευπρέπεια -κι οφείλω να το σχολιάσω αφού προκαλούμαι- δεν σχολίασε καν το γεγονός ότι τη στιγμή που ανέβαινε στο Βήμα ανακοινώθηκε από τον Πρόεδρο κ. Νεράντζη η κατάθεση της πρότασης για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής από τον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Παπανδρέου. Αντιθέτως έκανε μια τοποθέτηση είκοσι τεσσάρων λεπτών, στην οποία ασχολήθηκε με θέματα με ευρύτητα, με σοβαρότητα και χωρίς καθόλου να μπει στην επικαιρότητα, με τον τρόπο που εσείς το κάνατε. Με συγχωρείτε, αλλά πρέπει να το πω. 
      Και δεν φθάνει που μας φέρατε πίσω σ’ αυτή την επικαιρότητα, μας φέρατε και μ’ έναν τρόπο και με μια αγωνία, η οποία δεν είναι αληθής. Επανήλθαμε στη δήθεν έξωση Κουκοδήμου από τη Νέα Δημοκρατία, κάτι που δεν είναι ακριβές, και στις δήθεν ευθύνες του Ειδικού Γραμματέα κ. Κλαδά, για τις οποίες θα μου επιτρέψετε να πω ότι ουδέν έχει αποδειχθεί ούτε καν έχει ενδειχθεί, εκτός μίας καταγγελίας ενός δημοσιογράφου. Και επιτέλους, δεν είναι σωστό για τους πολιτευόμενους να έρχονται εδώ και αντί να υπερασπίζονται την τιμή του πολιτικού κόσμου, όπως άριστα έκανε ο κύριος Υπουργός, να ζητάνε συνεχώς για κάθε μικροκαταγγελία την κεφαλήν επί πίνακι. Δεν είναι έτσι. Δεν πάμε πουθενά έτσι. 
      Το διακύβευμα αυτή τη στιγμή είναι να υπερασπίσουμε την τιμή του πολιτικού κόσμου. Αν υπάρχουν υπεύθυνοι, βεβαίως να τιμωρηθούν. Αλλά να υπάρξουν οι υπεύθυνοι. Όχι γενικά και αόριστα να ζητάμε την κεφαλήν των πάντων επί πίνακι. Δεν οδηγούμεθα πουθενά έτσι. Πρέπει να σταματήσει αυτό το παραμύθι.
      Και αν μου επιτρέψετε θα πω και δυο πραγματάκια παραπέρα για όσα ελέχθησαν για τα θέματα παιδείας. Και πάλι, εγώ και ο κύριος Υπουργός και οι αγορητές της Νέας Δημοκρατίας και γενικά όλοι οι αγορητές των κομμάτων δεν θέσαμε θέματα κομματικής αντιπαράθεσης, ακριβώς λόγω της μεγάλης σοβαρότητος του θέματος του περιβάλλοντος. Επιλέξαμε συνειδητά να αναζητήσουμε κοινό τόπο. Όμως, όταν προκαλούμεθα, οφείλω να πω το εξής. Θα συνεδριάσει σε λίγες μέρες ξανά η Επιτροπή για την Αναθεώρηση του Συντάγματος κι εκεί, που μεταξύ των αναθεωρητέων άρθρων είναι και το κορυφαίο άρθρο 16, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. απουσιάζει. 
Και γιατί απουσιάζει; Γιατί εφεύρε τη δικαιολογία του τρόπου ψηφοφορίας στην Επιτροπή, για το άρθρο 24, στην προηγούμενη Βουλή. Και δεν μπορούμε καν να συζητήσουμε το αν μπορούμε στην Ελλάδα να συστήσουμε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ιδιωτικά, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, όταν προχθές στην Κύπρο, μιλώντας ο κ. Χριστόφιας, ο Πρόεδρος του Α.Κ.Ε.Λ., μίλησε με δεδομένη την ύπαρξη τέτοιων ιδρυμάτων και με ζητούμενο την ύπαρξη και κερδοσκοπικών.
      Πώς, λοιπόν, να κάνουμε πραγματικό διάλογο για την παιδεία στην Ελλάδα; Με ποιόν να τον κάνουμε, όταν εσείς κάθε φορά που υπάρχει μια σημαντική απόφαση στη χώρα -και λυπάμαι που το λέω- παίρνετε τη βαλίτσα σας και αποχωρείτε; Αποχωρίσατε από την ψήφιση της Συνθήκης, με την οποία μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μπορεί να το ξεχάσει κανείς ποτέ αυτό; Αποχωρήσατε και από το Σύνταγμα, το ’74. Αποχωρείτε συνεχώς. Πάντοτε αποχωρείτε. Με ποιόν να κάνουμε διάλογο; Μόνοι μας να κάνουμε διάλογο;
      Ελάτε να κουβεντιάσουμε. Τα θέματα είναι τεράστια. Τα διακυβεύματα είναι τεράστια. Ελάτε να κουβεντιάσουμε, αλλά, επίσης, ελάτε να υπερασπιστούμε μαζί, μέσα από θεσμικές παρεμβάσεις, την τιμή του πολιτικού κόσμου.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ πολύ, κύριε συνάδελφε.
      Η συνάδελφος κ. Καφαντάρη, τώρα έχει το λόγο για επτά λεπτά.
      ΛΙΛΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Και από την εισήγησή μου νομίζω ότι φάνηκε, κύριοι συνάδελφοι, ότι πραγματικά δεν είχα κανένα σκοπό να επιτεθώ κομματικά ούτε στην Κυβέρνηση ούτε στην Αξιωματική Αντιπολίτευση. Όμως, ακούστηκαν εδώ κάποια σοβαρά ζητήματα που δεν μπορούν να μείνουν αναπάντητα.
      Κύριε Υπουργέ, δεν είναι δυνατόν να ακούγεται σ’ αυτήν την Αίθουσα το πόσο κόπτεται η Κυβέρνηση για το περιβάλλον, τη στιγμή που στηρίζει ένα πολιτικό σύστημα που έχει αιματοκυλήσει τον πλανήτη. Στηρίζει διεθνώς μονοπώλια που έχουν καταστρέψει και συνεχίζουν να καταστρέφουν το περιβάλλον, όσο κανένας πολίτης, με την ατομική του ευθύνη, δεν θα μπορέσει ποτέ να καταστρέψει.
      Είναι τουλάχιστον υποκριτικό και να σας φέρω ένα παράδειγμα. Αυτή τη στιγμή είναι ξεσηκωμένοι σε δύο νομούς, στον Έβρο και στη Ροδόπη, όλοι οι φορείς, σύσσωμη η πολιτεία, οι τοπικοί παράγοντες και αρνούνται την εξόρυξη χρυσού, που έχετε ήδη αναθέσει σε πολυεθνική εταιρεία καναδέζικων συμφερόντων και οι άνθρωποι ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι, αν προχωρήσει η εξόρυξη, αναγκαστικά θα χρησιμοποιηθεί κυάνιο, που θα καταστρέψει το περιβάλλον.
      Και η Κυβέρνηση το μόνο που κάνει, αντί να σταματήσει με απόλυτο τρόπο αυτή τη διαδικασία, είναι να αφήνει το μπαλάκι στην πολυεθνική, που προσπαθεί να διαβρώσει την τοπική κοινωνία και να την μεταπείσει, λέγοντας ότι το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. κάνει μία περιβαλλοντική μελέτη, γιατί θέλει την ανάπτυξη του τόπου. Και η ανάπτυξη του τόπου είναι να ξεπουληθεί και ο ορυκτός πλούτος της χώρας σε μια ακόμα πολυεθνική!
      Αν νομίζετε ότι έτσι υπερασπιζόμαστε το περιβάλλον, λυπάμαι, αλλά δεν μπορούμε εμείς να συμφωνήσουμε σε αυτό και να το αφήσουμε αναπάντητο. Και υπάρχουν άπειρα τέτοια παραδείγματα.
      Απορώ και με το ΠΑ.ΣΟ.Κ., που αντιμετωπίζει πραγματικά σήμερα το πρόβλημα του περιβάλλοντος, σαν να μην έχει εκλεγεί ποτέ κυβέρνηση, σαν να αναγεννάται μ’ ένα καινούργιο πρόσωπο.
      Μου φαίνεται, κύριε συνάδελφε, ότι έχετε πάρει πολύ απότομα την αριστερή στροφή κι έχετε ξαναγυρίσει στο ίδιο σημείο.
      Θα μιλήσω και για αυτή τη «συντήρηση», που ανέφερε ο κύριος συνάδελφος. Κύριε συνάδελφε, η λέξη «συντήρηση» δεν σημαίνει εξέλιξη. Και μετά τη «συντήρηση», επίσης, καιροφυλακτεί αργή σήψη και σίγουρα όχι πρόοδος και εξέλιξη. Αυτό για την ετυμολογία της λέξης.
      Τώρα, στον κ. Αποστολάτο απευθυνόμενη, θα ήθελα να πω ότι τον ευχαριστώ πάρα πολύ για την ευγενή του τοποθέτηση και τις απόψεις του για τις γυναίκες. Βέβαια, εμείς αυτό που λέμε είναι ότι η πολιτική, τους πρώτους πολίτες που χτυπάει είναι το γυναικείο φύλο. Ακόμα και το ασφαλιστικό από εκεί ξεκινάει, στο πώς θα διαλύσει τη δυνατότητα που θα δίνεται στις γυναίκες για έναν ισότιμο ρόλο σ’ αυτήν την κοινωνία και μια αξιοπρεπή θέση.
      Θα ήθελα, απευθυνόμενη αναγκαστικά στον κ. Γεωργιάδη, ο οποίος τώρα είναι απών, να πω ότι χαίρομαι που συμφωνεί με τις θέσεις μας με την παιδεία, αλλά μας έβγαλε κι εκτός θέματος σε σχέση με την πρότασή σας για το σχέδιο νόμου.
      Έχω να πω ότι μια βασική διαφορά μας με όλα τα άλλα κόμματα, όπως θα έχετε καταλάβει, είναι ότι εμείς επιμένουμε να θυμίζουμε τα αίτια των προβλημάτων και να μη συζητάμε κυρίως για τη διαχείρισή τους. Άλλωστε, εδώ ασκούμε πολιτική, όχι διοίκηση. Δηλαδή, αν δεν παίρνονται πολιτικές αποφάσεις και αν δεν συζητάμε για πολιτική μέσα στη Βουλή, πού θα γίνεται αυτό; Πρέπει, λοιπόν, να έχουμε τις ξεκάθαρες θέσεις μας, που κρίνουμε ότι κάνουν και τη σαφή διαφορά από τις θέσεις όλων των άλλων κομμάτων.
      Είπαμε ότι δεν μπορεί ένας σοβαρός γιατρός, που συζητάει μ’ έναν ασθενή που πάσχει από μία σοβαρή νόσο, να του λέει για τον πυρετό και να μην ψάχνει να βρει την αιτία που δημιουργεί τον πυρετό, μια και ο πυρετός είναι ένα απλό σύμπτωμα. Εδώ, λοιπόν, καλούμεθα να μιλάμε για τον πυρετό. Άρα, όχι μόνο δεν είμαστε εκτός θέματος στην εισήγησή μας, αλλά είμαστε εντός, με απόλυτη σαφήνεια.
      Τώρα, αναγκαστικά θα κλείσω μ’ έναν τρόπο που δεν θα ήθελα, αλλά δεν μπορώ να αφήσω αναπάντητο αυτό που είπε ο συνάδελφος κ. Ροντούλης, γιατί πιθανόν κάποιοι να μην άκουσαν τη δική μας εισήγηση και να έτυχε να ακούσουν το σχολιασμό του κ. Ροντούλη. Αυτός ο σχολιασμός πραγματικά με άφησε άλαλη. Διότι αν ο συνάδελφος του ΛΑ.Ο.Σ. κατάλαβε ότι προτείνουμε στους μαθητές κομματική καθοδήγηση, όταν μιλήσαμε για αναδιοργάνωση του σχολείου που πρέπει να βοηθά το μαθητή να αναπτύσσει ενιαία κοσμοθεωρητική αντίληψη του κόσμου, είναι κάτι που κατά τη γνώμη μας πρέπει να το κοιτάξει.
      Συγνώμη για το δεικτικό, αλλά είναι τέτοια η παραποίηση αυτών που είπαμε, που είναι πάρα πολύ σοβαρό να ακούγονται εδώ μέσα για το Κομμουνιστικό Κόμμα τέτοιου είδους σχόλια.
      ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ: Να μπορούσε να απαντήσει και ο κ. Ροντούλης.
      ΛΙΛΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ: Θα ήθελα να τελειώσω και συγχωρέστε με, γιατί μου δημιουργείται η ανάγκη να πω ότι αν ο κ. Ροντούλης είχε δεχθεί μια παιδεία σαν αυτή που εννοούμε, δεν θα είχε παρερμηνεύσει και τις θέσεις του κόμματός μας.
      ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ: Μόνο την κοσμοθεωρία…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου):  Κύριοι συνάδελφοι, δεν γίνεται εδώ κουβέντα με αυτόν τον τρόπο.
      ΛΙΛΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ: Άρα, η απάντησή μας στα σχόλια, στα συμπεράσματα του κ. Ροντούλη είναι προφανώς «ουδέν σχόλιον». 
      Ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κυρία συνάδελφε.
      Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός  για να κλείσει.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
      Κυρία συνάδελφε, μην ανησυχείτε. Αυτή η Κυβέρνηση δεν ξεπουλά τον τόπο. Ούτε δεσμεύσεις, ούτε εξαρτήσεις έχουμε. Λόγο δίνουμε μόνο στους Έλληνες, με διαφάνεια, μέσα από τους θεσμούς, με απόλυτο σεβασμό στους νόμους της ελληνικής πολιτείας.
      Οι οικονομικές, όμως, εξελίξεις είναι εκείνες οι οποίες τρέχουν και οφείλουμε ως κοινωνία να παρακολουθούμε τις αλλαγές, να μη δίνουμε μάχες οπισθοφυλακής για να συγκρατήσουμε ζητήματα, καταστάσεις, τα οποία στο παρελθόν είχαν την αξία τους και τη σημασία τους, αλλά σήμερα έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις και αν επιμένουμε σε αυτό, αρνούμεθα να συμπορευτούμε με τις κοινωνίες, οι οποίες προοδεύουν σε μία πορεία εξέλιξης και ανάπτυξης.
      ΛΙΛΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ: Καταστρέφοντας το περιβάλλον.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρία συνάδελφε, σας παρακαλώ.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Προσπάθησα να εξηγήσω την πολιτική μας και τις θέσεις μας, χωρίς να γίνω προσβλητικός σε οιονδήποτε. Και βεβαίως, δεν προχώρησα σε καμμιάς μορφής ονοματολογία ούτε θεωρώ ότι είναι οπλοστάσιο της μιας ή της άλλης παράταξης οι προσωπικού χαρακτήρα επιθέσεις. 
      Αλλά επαναλάβατε το λάθος το οποίο εγώ σχολίασα προηγουμένως, ότι με πολύ μεγάλη βιασύνη ενοχοποιείτε πρόσωπα, όταν δεν αφορούν το κόμμα σας και με πολύ μεγάλη άνεση αθωώνετε άλλους και σπιλώνετε και τη δικαιοσύνη.
      Εγώ, λοιπόν, αυτές τις πρακτικές τις αρνήθηκα και σας κάλεσα να τις αρνηθούμε, γιατί εδώ δεν είναι τηλεοπτικά παράθυρα, δεν είναι συζήτηση σε τηλεοπτικό σταθμό. Στην ιερή αυτή Αίθουσα οφείλουμε, όπως εξήγησε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, να καθορίζουμε τις αρχές μας, με βάση τους κανόνες του δημοκρατικού πολιτεύματος, το σεβασμό στους θεσμούς και βεβαίως, στους εκπροσώπους του ελληνικού λαού στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
      Βιαστήκατε επίσης, να βγάλετε συμπεράσματα λέγοντας «όχι, δεν υπάρχει ενημέρωση για τα ζητήματα του AIDS», «όχι δεν υπάρχει ενημέρωση για την υγιεινή στα σχολεία», «όχι δεν υπάρχει περιβαλλοντική αγωγή». Λάθος κάνετε και το ξέρετε ότι πολλά από αυτά τα προγράμματα τα οποία εφαρμόζονται και για τα οποία ενημερώνονται στα σχολεία οι μαθητές έχουν ξεκινήσει από τη δική σας εποχή. 
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: …(δεν ακούστηκε. 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Πώς όχι; 
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Δεν με ακούσατε τι είπα. 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Πώς όχι; Δεν υπάρχει «όχι», λοιπόν. Υπάρχει μία πρόοδος, υπάρχει μία ανάπτυξη σ’ αυτά τα προγράμματα και βεβαίως μπορεί να πρέπει να γίνουν περισσότερα. Εμείς, όμως, θέλουμε να συμπράξουμε σ’ αυτό.
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, έχω δικαίωμα να απαντήσω. 
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Τώρα, σε άλλα μείζονος σημασίας ζητήματα που θέσατε σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, καλό είναι, αντί να υπάρχει αντιπαράθεση ανάμεσα στην Κυβέρνηση και την Αντιπολίτευση, να αφήσουμε τον κυπριακό λαό ελεύθερο, αδέσμευτο να παίρνει τις αποφάσεις του, όπως το έπραξε με το τελευταίο δημοψήφισμα. Δεν είμαστε εμείς εκείνοι οι οποίοι θα τους καθοδηγήσουμε, ούτε τα εθνικά θέματα πρέπει –και σας παρακαλώ γι’ αυτό- να αποτελούν αντικείμενο κομματικής αντιπαράθεσης.
      Επίσης, σε ό,τι αφορά την ιδιωτική εκπαίδευση, κύριε συνάδελφε, πότε αναπτύχθηκαν τα Ι.Ε.Κ. και πότε τα αμαρτωλά Κ.Ε.Κ.; Έγινε σωρεία επερωτήσεων της Νέας Δημοκρατίας στο παρελθόν και έχουν καταλογιστεί ευθύνες εκεί που υπάρχουν. Και έρχεστε εδώ μ’ έναν τρόπο, λες και κρατάτε τεφτέρια για το πού ανήκει ο κάθε επιχειρηματίας, να μας πείτε ότι είναι στην Κεντρική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας; Για ψάξτε τα καλύτερα. Εμείς δεν κρατάμε τεφτέρι για κανέναν. Θεωρούμε όλους τους πολίτες και τους επιχειρηματίες ισότιμους και θεωρούμε ότι έχουν το δικαίωμα να αναπτυχθούν και να δράσουν επαγγελματικά. Τι είδους επιχειρήματα είναι αυτά; Αυτή είναι η διαφορά μας. Εμείς επιμένουμε να βλέπουμε με ενωτικό πνεύμα την πορεία της ελληνικής νεολαίας, τη συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων και εσείς γίνατε εφευρέτης μέχρι κομματικών ταυτοτήτων των επιχειρηματιών που ασχολούνται στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Ή μήπως έχετε να μας προτείνετε την κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης;
      Καταλαβαίνουμε τους λόγους για τους οποίους δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε στη μεγάλη πρόκληση της αλλαγής του άρθρου 16 με τη συνταγματική αναθεώρηση, αλλά μην θέλετε με τη δική σας λογική και αδυναμία να ισοπεδώσετε τα πάντα στη χώρα. 
      Θα ήθελα να κάνω ακόμα δύο αναφορές. Η μία αφορά τους εκπροσώπους των συνδικαλιστικών οργανώσεων που έρχονται στο Υπουργείο και συνεργαζόμαστε. Δεν είναι έτσι όπως εμφανίζονται τα πράγματα. Δεν αρνούμαστε το διάλογο. Δεν αρνούμαστε να δώσουμε λύση, εκεί όπου μπορούμε. Σε όλα αυτά τα ζητήματα στα οποία το Υπουργείο Παιδείας έχει αρμοδιότητα και μπορεί, θα δώσει λύσει. Και δίνουμε έμφαση στην εκπαίδευση των εκπαιδευτικών, δίνουμε έμφαση, όπως είπα, στο «έξυπνο σχολείο», δίνουμε έμφαση σε πρωτοβουλίες οι οποίες μπορούν να προάγουν την περαιτέρω αναβάθμιση της παιδείας. 
      Όμως, δεν μου λέτε -γιατί είδα ότι χαίρεστε και είπατε ότι μπαίνουν στο χορό τα Τ.Ε.Ι., λες και έχουμε πανηγύρι με τις απεργίες- εμείς είμαστε υπεύθυνοι για το ύψος των μισθών που αφήσατε στους εκπαιδευτικούς; Εσείς δεν είσαστε που μιλούσατε για τους μη προνομιούχους; Εσείς δεν είσαστε που εργαζόσασταν υπέρ των λαϊκών συμφερόντων; Εμείς δίνουμε τις αυξήσεις που λέει κάθε φορά ο πληθωρισμός. Εμείς αφήσαμε αυτούς τους μισθούς για τους καθηγητές και τους δασκάλους; Για να μην έχετε τόσο κοντή μνήμη!
       Και εν πάση περιπτώσει, αν σας ενοχλεί το ότι κάνουμε αναφορές σ’ αυτές τις επιδόσεις, τις κάνουμε διότι αφορούν το μέλλον. Και έρχεστε εσείς και μας επιβεβαιώνετε. Όταν εμένα σήμερα με κατηγορείτε για τις αμοιβές των εκπαιδευτικών, είμαι υποχρεωμένος να σας πω ότι εσείς αφήσατε τις αμοιβές σ’ αυτά τα επίπεδα, όπως και τις συντάξεις και εμείς, με τις δυνατότητες μιας χώρας υπερχρεωμένης, η οποία έρχεται να τηρήσει τις συμφωνίες της στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του προϋπολογισμού, καλύπτοντας τις απώλειες του εισοδήματος από την αύξηση του πληθωρισμού. Θα σας προσφέρω αυτό τον πίνακα για να τον δείτε. 
      Και μ’ αυτό, κυρία Πρόεδρε, συμπληρώνω τις σκέψεις μου. Ναι, έχει η Δανία 8,4% δαπάνες για την παιδεία και δημόσιο χρέος 30,3%. Έχει η Φινλανδία 6,4% δαπάνες για την παιδεία και δημόσιο χρέος 39,2%. Η Ελλάδα έχει 95,3% δημόσιο χρέος. Τα δικά σας «σπασμένα πληρώνουμε». Γι’ αυτό, σας παρακαλώ, όταν μας κάνετε κριτική, να λαμβάνετε υπόψη τις δικές σας ευθύνες. Να μας κάνετε κριτική -γιατί αυτό προάγει τη δημοκρατία- αλλά, βεβαίως, να μπορεί ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του. 
      Ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο κ. Μπόλαρης για πέντε λεπτά. 
      ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Πάντως, κυρία Πρόεδρε, το χρέος ήταν εκεί, όταν ο Πρωθυπουργός και η Νέα Δημοκρατία έδινε υπόσχεση ότι θα ανεβάσει τις δαπάνες για την παιδεία στο 5%. Και σ’ αυτά τα τέσσερα χρόνια, κάθε χρόνο υποχρηματοδοτείται η παιδεία, ώστε φέτος οι δαπάνες να είναι 3%. 
      Κύριε Υφυπουργέ, λάθος διαγνώσατε από το ύφος μου ότι χαίρομαι. Καθόλου δεν χαίρομαι, γιατί ξεκινάει καινούριος γύρος απεργιών. Κάνετε πολύ μεγάλο λάθος. Και αυτό το έχουμε πει επανειλημμένα σε αυτήν την Αίθουσα. Στενοχωριέμαι πάρα πολύ, γιατί αυτή η Κυβέρνηση, με την υποχρηματοδότηση, βγάζει ξανά τους εκπαιδευτικούς στους δρόμους. Ζήτημα πρώτο. 
	Ζήτημα δεύτερο: Όποιος ενδιαφέρεται για το μέλλον αυτού του τόπου και για το μέλλον της παιδείας φροντίζει να υπάρχουν οι πολιτικές και τα χρήματα, για να μπορεί να πάει μπροστά η εκπαίδευση. Διότι εκπαίδευση με τα λόγια δεν γίνεται. 
	Επειδή ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας αναφέρθηκε στο Σύνταγμα σε αυτήν τη συζήτηση, όπου συζητούσαμε για παιδεία και εκπαίδευση, θα πρέπει να σας θυμίσω ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποχώρησε από τη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος, όταν επιχειρήθηκε να γίνει νοθεία στο αποτέλεσμα που αφορούσε στο άρθρο 24, δηλαδή στο άρθρο που προστατεύει το περιβάλλον. 
	Ζήτημα τρίτον: Ανέφερε ο κύριος Υπουργός ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. απαξιώνει τη δικαιοσύνη. Καμμία απαξίωση, κύριε Υπουργέ. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σέβεται και τιμά τη δικαιοσύνη. Είναι υποχρεωμένο να ασκεί κριτική. Και επειδή διά στόματός σας στη συζήτηση για το περιβάλλον η συζήτηση πήγε στη δικαιοσύνη, θα σας υπογραμμίσω το εξής: Σήμερα, οι εφημερίδες -πιθανόν να μην προλάβατε να τις δείτε- αναφέρουν για την πρωτοφανή επίθεση Χατζηγάκη στους δικαστές του Σ.τ.Ε.. Ξέρετε γιατί; Γιατί οι δικαστές του Συμβουλίου της Επικρατείας, με επανειλημμένες αποφάσεις τους, έχουν λειτουργήσει υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος και σε βάρος συμφερόντων. Αν, λοιπόν, αυτό το θεωρείτε επίθεση στη δικαιοσύνη, σημειώστε το και απαντήστε. Η κοινωνία μας ακούει. 
	Θα πρέπει, επίσης, να σας πω ότι απ’ αυτήν την Αίθουσα είναι πάρα πολύ εύκολο να αναφερόμαστε σε υποκρισία και στη συνέχεια, αφού προκαλείτε από του Βήματος, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κόμματός σας να προσποιείται ότι δεν άκουσε την πρόκληση που απευθύνθηκε στην Αξιωματική Αντιπολίτευση και να απορεί γιατί απαντήσαμε επί της ουσίας και γιατί χρησιμοποιήσαμε ονόματα, όταν εδώ έγιναν επανειλημμένες αναφορές ονομαστικές. Μάλιστα, σε αυτήν εδώ την Αίθουσα, για να μπορέσετε να καλύψετε την έλλειψη των επιχειρημάτων που είχατε, αναγκαστήκατε να φθάσετε στο ’75, στον Καραμανλή και στον Κοινοτάρχη των Σπάτων. 
	Εκείνο που θέλω, λοιπόν, να σας πω είναι ότι πράγματι η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη από μέτρα και πολιτικές που θα την πάνε μπροστά. Αυτές οι πολιτικές θέλουν ήθος και αυτές οι πολιτικές και αυτό το ήθος τις τελευταίες μέρες λείπει παντελώς από την ελληνική επικαιρότητα. 
	Ευχαριστώ πολύ. 
    	ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Για να επαναφέρω την τάξη, επειδή αναφερθήκατε σε ακυρώσεις θεμάτων και νομοθετημάτων του περιβάλλοντος, από το Σ.τ.Ε. -αυτό είναι γεγονός και προς τιμήν του- θέλω να πω ότι αφορούν κατά 90% σε νομοθετήματα και σε πολλά προεδρικά διατάγματα της περιόδου ΠΑ.ΣΟ.Κ. και σε ελάχιστα της Νέας Δημοκρατίας. 
    Επομένως, εάν ο κ. Χατζηγάκης έχει άλλη άποψη -δεν θα την είχε, έτσι και αλλιώς, λόγω ήθους-  δεν έχει κανένα λόγο να την έχει γι’ αυτές τις ακυρώσεις. 
	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, εσείς είστε Αντιπρόεδρος της Βουλής. Δεν είστε εκπρόσωπος της Κυβέρνησης εδώ, για να απολογείστε. 
    	ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Δεν είμαι μεν, αλλά επειδή ασχολούμαι με τα νομοθετήματα του περιβάλλοντος και επειδή λείπει ο κ. Χατζηγάκης, για να σας απαντήσει…
	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Οι εφημερίδες τα λένε.
    	ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Δεν μπορώ να ελέγξω τι λένε οι εφημερίδες, ενώ στο μέτρο που με αφορά, δεν μου αρέσει να ακούω μέσα στην Αίθουσα ούτε υπερβολές ούτε αναλήθειες. Θεωρώ ότι νομιμοποιούμαι…
	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Ποια ήταν η αναλήθεια; Πείτε μου, σας παρακαλώ! 
    	ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Εντάξει, ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε. 
    	Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. 
    	ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. 
    	Κύριε συνάδελφε, είπα στη δευτερολογία μου για την υποχρέωση που οφείλουμε να εκπληρώνουμε όλοι όσοι μετέχουμε του δημοσίου βίου, να μην είμαστε προσβλητικοί έναντι των συνομιλητών μας, να μην είμαστε άδικοι και κυρίως να μην χρησιμοποιούμε επιχειρήματα, τα οποία βλάπτουν το σύνολο της δημόσιας ζωής. Την επίκληση του ήθους δεν τη δικαιούται ο οιοσδήποτε εξ ημών για τον εαυτό του, παρά μόνο ο λαός και η κοινωνία είναι εκείνοι που μας αναγνωρίζουν αν διαθέτουμε ήθος, ηθική και πολική ακεραιότητα. 
Και βεβαίως, αντιπαρέρχομαι να απαντήσω σ’ αυτόν τον υπαινιγμό και το επιχείρημα. 
     Μακάρι να κάνω λάθος σε ό,τι αφορά τη συμπεριφορά τη δική σας απέναντι σε κινητοποιήσεις που αφορούν την εκπαίδευση.
     ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Είναι σίγουρο.
    ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Θέλω, όμως, να σας θυμίσω ότι κάθε φορά που έχουμε την οποιαδήποτε μορφής αναταραχή, στην οποιαδήποτε βαθμίδα της εκπαίδευσης, πρωταγωνιστείτε υπέρ όλων ανεξαιρέτως των αιτημάτων, λησμονούντες τι πράξατε μέχρι χθες, αποποιούμενοι τις ευθύνες σας, όπως με πολύ μεγάλη άνεση το κάνετε σε ό,τι αφορά τα οικονομικά της εκπαίδευσης, σε ό,τι αφορά τις αμοιβές των εκπαιδευτικών, τις υποδομές κ.λπ..
    Αλλά βάζω μια μεγάλη τελεία στη μεταξύ μας αντιπαράθεση και θα ολοκληρώσω τη συζήτηση επανερχόμενος στο θέμα το οποίο συζητάτε. Η πρόταση η οποία κατετέθη από το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό και η οποία συνεζητήθη με μεγάλη άνεση και επάρκεια απ’ όλες τις πτέρυγες, απορρίπτεται ως προς το σχέδιο νόμου, το οποίο μας υπεβλήθη για να εγκριθεί, αλλά κρατείται για το περιεχόμενο, το πνεύμα, τη συναντίληψη, την κοινή πεποίθηση όλων των πτερύγων της Βουλής να υπηρετήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το μέλλον του τόπου μας, το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας.
    Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανεξαρτήτως των όποιων πολιτικών αντιθέσεων και αντιπαραθέσεων, υπάρχει ζήτημα να βελτιώνεται πάντοτε η περιβαλλοντική πολιτική σε μια δυσμενή, ατυχή, θα έλεγα, συγκυρία για τις γενιές μας στη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο της ανθρωπότητας. Χρειάζονται καλύτερες περιβαλλοντικές πολιτικές, χρειάζονται προτάσεις για να βελτιώνονται, αλλά είναι εξίσου βλαπτικό με το αν δεν βελτιώνονται οι προτάσεις, να ισοπεδώνονται οι πολιτικές οι οποίες ήδη υλοποιούνται είτε αφορούν αυτές οι πολιτικές το Υπουργείο Περιβάλλοντος είτε αφορούν τη δική μας ευθύνη να διδάξουμε την ευαισθησία και τη συμπεριφορά των μαθητών. 
    Σας βεβαιώνω για το εξής: Γίνεται αποδεκτή η πρόταση για τη συγκρότηση ενός συμβουλίου στο οποίο θα συζητήσουμε για την εκπαίδευση, τα μαθήματα για την αειφόρο ανάπτυξη. Θα το συζητήσουμε και στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Αυτή είναι η δέσμευση της Κυβέρνησης, με την παρατήρηση την οποία κάνω με τον πλέον έντονο και κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν είναι μια επιλογή για να παραπέμψουμε ένα τόσο σημαντικής σημασίας θέμα σε μια ακόμη επιτροπή. Εδώ είμαστε για να συνεργαστούμε και όλοι θα κριθούμε για το αποτέλεσμα της συνεργασίας μας, για τη δουλειά την οποία θα κάνουμε.
    Σας ευχαριστώ.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής της πρότασης νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Εισαγωγή του μαθήματος «Περιβαλλοντική Συνείδηση και Ευθύνη» στη θεσμοθετημένη Εκπαίδευση».
     Η πρόταση νόμου δεν θα τεθεί σε ψηφοφορία, διότι εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 73 παράγραφος 3 του Συντάγματος.
     Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
     ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
     Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 16.31΄ λύεται η συνεδρίαση για την προσεχή Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008 και ώρα 18.00΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος κοινοβουλευτικό έλεγχο: α)συζήτηση επικαίρων ερωτήσεις και β) συζήτηση επερώτησης, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί. 
      O ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                        ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ