ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Ι΄

Παρασκευή 10 Μαρτίου 2006

Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. ‘Αδεια απουσίας του Βουλευτή κ. Κ. Γκιουλέκα, σελ.
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το Λύκειο Ελληνίδων Χερσονήσου Ηρακλείου Κρήτης, το 5ο Γυμνάσιο Καλλιθέας, το 12ο Γυμνάσιο Νεάπολης Λασιθίου Κρήτης και το Γυμνάσιο Νέου Μοναστηρίου Φθιώτιδας, σελ.
3. Επί του Κανονισμού, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Δευτέρας 13 Μαρτίου 2006, σελ.
4. Συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων:
α) Προς τον Πρωθυπουργό σχετικά με την εθελουσία έξοδο στον Ο.Τ.Ε., σελ.
β) Προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών σχετικά με τη διανομή μέρους των υπερκερδών των επιχειρήσεων στους εργαζομένους, σελ.
γ) Προς τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας:
i. σχετικά με τη λειτουργία της καπνοβιομηχανίας ΚΕΡΑΝΗΣ, την εξασφάλιση των θέσεων εργασίας κ.λπ., σελ.
ii. σχετικά με τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής και την εξάλειψη της ανασφάλιστης εργασίας, σελ.
5. Συζήτηση επερώτησης Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών σχετικά με συμπαιγνία Κυβέρνησης-Τραπεζών για την κατάργηση της κλαδικής σύμβασης με την Ο.Τ.Ο.Ε., σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Κατάθεση σχεδίου νόμου:
Οι Υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης: «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2002/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη συμπληρωματική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων, ασφαλιστικών επιχειρήσεων και επιχειρήσεων επενδύσεων χρηματοοικονομικού ομίλου ετερογενών δραστηριοτήτων», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί του Κανονισμού:
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε., σελ.
ΤΡΑΓΑΚΗΣ Ι., σελ.

Β. Επί των Επικαίρων Ερωτήσεων:
ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Γ., σελ.
ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ Γ., σελ.
ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φ. σελ.
ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ Π., σελ.
ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ Ε., σελ.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ Π., σε΄.

Γ. Επί της Επερώτησης:
ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Γ., σελ.
ΑΝΤΩΝΙΟΥ Γ., σελ.
ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ Γ., σελ.
ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ Μ., σελ.
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε., σελ.
ΔΟΥΚΑΣ Π., σελ.
ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ Ι., σελ.
ΚΟΥΣΕΛΑΣ Δ., σελ.
ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ Ε., σελ.
ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ Χ., σελ.
ΦΛΩΡΙΔΗΣ Γ., σελ.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ Π., σελ.

      
      ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
      ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
      ΣΥΝΟΔΟΣ  Β΄
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Ρ΄
      Παρασκευή 10 Μαρτίου 2006
      Αθήνα, σήμερα στις 10 Μαρτίου 2006, ημέρα Παρασκευή και ώρα 10.43΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Β΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΡΛΑ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση. 
      Παρακαλείται η κυρία Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα. 
      (Ανακοινώνονται προς το Σώμα από την κ. Παρασκευή Χριστοφιλοπούλου, Βουλευτή Νομού Αττικής, τα ακόλουθα:
      Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
      1) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Μπενιάς Δημήτριος ζητεί να του χορηγηθεί βεβαίωση πολιτικού πρόσφυγα.
      2) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Κουτελάκης Κων/νος ζητεί την επανεξέταση της αιτήσεώς του για την πρόσληψή του μέσω Α.Σ.Ε.Π..
      3) Ο Βουλευτής Λάρισας κ. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Αγροτικός Οινοποιητικός Συνεταιρισμός Τυρνάβου ζητεί να κατοχυρωθεί το τσίπουρο ως αποκλειστικό ελληνικό προϊόν.
      4) Ο Βουλευτής Λάρισας κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Θεσσαλικών Βιομηχανιών ζητεί τη συμμετοχή του στο Εθνικό Συμβούλιο Εξαγωγών.
      5) Ο Βουλευτής Φλώρινας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΡΤΣΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Εποχικών Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος Δυτικής Μακεδονίας ζητεί τη μετατροπή των συμβάσεων των μελών του σε αορίστου χρόνου.
      6) Οι Βουλευτές Αιτωλοακαρνανίας, Β΄ Αθηνών, Λασιθίου και Β΄ Πειραιώς κύριοι ΘΑΝΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ και ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΝΙΩΤΗΣ αντίστοιχα, κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Νεοχωρίου Οινιάδων Αιτωλ/νίας ζητεί την άρση της μετακίνησης ενεργού μέλους του από το Κ.Τ.Ε.Ο. Μεσολογγίου στο Αγρίνιο.       
      7) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Ανατολικού Ζαγορίου ζητεί τη συνέχιση της λειτουργίας του Ταχυδρομικού Καταστήματος Γρεβενιτίου.
      8) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του 4ου Διαμερίσματος Δήμου Αθηναίων ζητεί  να μην αποχαρακτηρισθεί «από σχολικό» το οικόπεδο το οποίο προορίζεται για την ανέγερση του 117ου Νηπιαγωγείου.
      9) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Κερατέας διαμαρτύρεται για την πολλαπλάσια αύξηση που προτείνει η Δ.Ο.Υ. Λαυρίου και η Επιτροπή του άρθρου 41 του ν. 1249/82 για τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων στις εκτός σχεδίου περιοχές του Δήμου Κερατέας.
      10) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής ζητεί να γίνει η αποπληρωμή του προγράμματος δακοκτονίας έτους 2005, ώστε να γίνει δυνατή η καταβολή των ημερομισθίων στους εργαζόμενους που απασχολήθηκαν στο ανωτέρω πρόγραμμα κ.λπ..
      11) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος διαμαρτύρεται, γιατί τα μέλη του που απασχολούνται σε νοσηλευτικά και λοιπά ιδρύματα, Ν.Π.Δ.Δ., κλινικές και επιχειρήσεις και δεν καλύπτονται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας αμείβονται σχεδόν με το μισθό του ανειδίκευτου εργάτη.
      12) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Μαραθώνος ζητεί την  έγκριση της Πολεοδομικής Μελέτης του κεντρικού οικισμού στο Μαραθώνα κ.λπ..
      13) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Ακράτας διαμαρτύρεται για το κλείσιμο του καταστήματος της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος στην Ακράτα.
      14) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία τα Εργατικά Κέντρα Έβρου, Βέροιας, Γιαννιτσών, Γρεβενών, Δράμας, Έδεσσας – Αλμωπίας, Θεσσαλονίκης, Καβάλας, Καστοριάς, Κοζάνης, Κομοτηνής, Νάουσας, Ξάνθης, Σερρών, Φλώρινας και Χαλκιδικής διαμαρτύρονται για τις συνεχιζόμενες δικαστικές διώξεις συνδικαλιστικών στελεχών στον κλάδο των εμφιαλωμένων ποτών.
      15) Ο Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Εργαζομένων στο Γενικό Περιφερειακό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Γ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ» ζητεί την επίλυση εργασιακών προβλημάτων των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία.
      16) Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Ξυνιάδας ζητεί την υιοθέτηση μέτρων για την ενίσχυση των παραγωγών ζαχαρότευτλου.
      17) Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πρόεδρος του Κ.Α.Π.Η. Αταλάντης ζητεί τη μετατροπή της εργασιακής σχέσης  εργαζόμενης στο εντευκτήριο του εν λόγω κέντρου.
      18) Η Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Θεσσαλικών Βιομηχανιών ζητεί την επανεξέταση του θέματος των συγκεντρωτικών καταστάσεων πελατών, προμηθευτών και επιχειρήσεων.
      19) Η Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Θεσσαλικών Βιομηχανιών ζητεί τη συμμετοχή του στο Εθνικό Συμβούλιο Εξαγωγών.
      20) Ο Βουλευτής Πέλλας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Ελένη Μεταλλίδου ζητεί την αλλαγή του τρόπου ελέγχου των επιχειρήσεων φασόν και επεξεργασίας νωπών φρούτων, που εφαρμόζει το Ι.Κ.Α..
      21) Ο Βουλευτής Πέλλας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Μπάλκογλου Κυριαζής ζητεί να ενημερωθεί για τα συνταξιοδοτικά του δικαιώματα από το Τ.Ε.Β.Ε..
      22) Ο Βουλευτής Πέλλας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Γιαρτζής Αντώνιος ζητεί την επίλυση φορολογικού του προβλήματος.
      23) Ο Βουλευτής Πέλλας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στο αίτημα επέκτασης του Νοσοκομείου Γιαννιτσών και τροποποίησης του Οργανισμού του.
      Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
      1. Στην με αριθμό 6398/13-1-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Αθανασίου Λεβέντη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ90022/1787/126/25-1-06 έγγραφο από τον Υφυπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην αριθ. 6398/13-1-2006 ερώτηση την οποία κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Αθανάσιος Λεβέντης, αναφορικά με την χορήγηση στους ασφαλισμένους ασφαλιστικών οργανισμών των εμβολίων κατά του μηνιγγιτιδόκοκκου, πνευμονιόκοκκου και ανεμοβλογιάς (prevenar-varilriχ-varivaχ), σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
      Από τις διατάξεις του άρθρου 33 του ν. 2676/99 προβλέπεται ότι στην προληπτική ιατρική περιλαμβάνεται και ο εμβολιασμός παιδιών και ενηλίκων, σύμφωνα με το εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμού για την Ελλάδα του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας νυν Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Οι δαπάνες αυτές βαρύνουν αποκλειστικά τους ασφαλιστικούς οργανισμούς.
      Κατ’ εξουσιοδότηση του παραπάνω άρθρου εκδόθηκε η απόφαση αριθ. Φ.7/οικ.1624/4-11-1999 (Β.2053) των Υπουργών Οικονομικών, Εργασίας & Κοιν. Ασφαλίσεων και Υγείας & Πρόνοιας με την οποία καθορίσθηκαν οι υποχρεωτικές παροχές προληπτικής ιατρικής μεταξύ των οποίων είναι και οι εμβολιασμοί παιδιών και ενηλίκων, χωρίς συμμετοχή του ασφαλισμένου.
      Όπως μας ενημέρωσε το Υπουργείο Υγείας και Κοιν. Αλληλεγγύης, μετά από σχετική γνωμάτευση της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών, η οποία έγινε αποδεκτή από τον Υπουργό Υγείας & Κοιν. Αλληλεγγύης, στο εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών εντάσσονται και τα εμβόλια κατά του μηνιγγιτιδόκοκκου, του πνευμονιόκοκκου και της ανεμοβλογιάς. Για την ακριβή ημερομηνία έναρξης εφαρμογής του προγράμματος και σχετικές επεξηγήσεις για κάθε ένα από τα νεοεντασσόμενα εμβόλια αναμένονται οδηγίες από το Υπουργείο Υγείας & Κοιν. Αλληλεγγύης.
      Ο Υφυπουργός
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ»
      2. Στην με αριθμό 6260/11-1-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μιχάλη Μπεκίρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 3673/ΙΗ/30-1-06 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 6260/11-1-06 την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Μιχ. Μπεκίρης και η οποία αναφέρεται στις Οικονομικές εκκρεμότητες προς τους καθηγητές Β/θμιας Εκπαίδευσης Ν. Αχαΐας έτους 2005 και παρελθόντων ετών για υπερωριακή αποζημίωση ωρομισθίων εκπ/κών, έξοδα κίνησης, κ.λπ. και στα θέματα της αρμοδιότητάς μας κ.λπ. σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
      Για την κάλυψη των προαναφερόμενων δαπανών μεταφέρθηκαν για το οικονομικό έτος 2005 στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπ/σης Αχαίας πιστώσεις ύψους 1.531.850,00 Ευρώ.
      Σχετικά με τις οικονομικές εκκρεμότητες του Προγράμματος Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης για το σχολικό έτος 2003-2004, οι οποίες προφανώς δεν αφορούν την παρούσα ηγεσία του ΥΠΕΠΘ, σας ενημερώνουμε ότι έχουν πληρωθεί όλοι οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν στο πρόγραμμα (μόνιμοι, αναπληρωτές, ωρομίσθιοι).
      Έναντι των δαπανών του ανωτέρω προγράμματος σχολικού έτους 2004-2005 έχει καταβληθεί στους εκπαιδευτικούς χρηματικό ποσό που αντιστοιχεί στην πληρωμή και εξόφληση των εκπαιδευτικών για το α΄ και β΄ τρίμηνο (μονίμων, αναπληρωτών, ωρομισθίων, συμπεριλαμβανομένων και των Σχεδιαστών - Αξιολογητών), στο ΙΚΑ των ωρομισθίων για τα αντίστοιχα τρίμηνα και στις δαπάνες μετακίνησης των μαθητών για το ίδιο χρονικό διάστημα.
      Εκκρεμεί. η αποπληρωμή του τρίτου τριμήνου των εκπαιδευτικών, η οποία θα γίνει με την εκκαθάριση του προγράμματος από τον Ειδικό Λογαριασμό.
      Τέλος το ΥΠΕΠΘ και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους βρίσκονται σε συνεργασία προκειμένου να καλυφθούν οι ανεξόφλητες υποχρεώσεις και για την ταχύτερη διεκπεραίωση όλων των διαδικασιών που απαιτούνται για το σκοπό αυτό.
      Ο Υφυπουργός
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ»
      3. Στην με αριθμό 5549/14-12-05 ερώτηση του Βουλευτή  κ. Δημητρίου Πιπεργιά δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠ.ΠΟ./ΓΡ.ΥΦ.ΥΠ./Κ.Ε./429/23-1-06 έγγραφο από τον Υφυπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της με αριθμ. πρωτοκόλλου 5549/14-12-05 ερώτησης του Βουλευτή κ. Δ. Πιπεργιά, σχετικά με την Ανάδειξη του Απολιθωμένου Δάσους της Κερασιάς, σας πληροφορούμε ότι το θέμα διαχειρίζεται η Νομαρχία και ο Δήμος, οι οποίοι είναι και οι πλέον αρμόδιοι να απαντήσουν στα τιθέμενα ερωτήματα.
      Εντούτοις, η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού ανταποκρινόμενη σε αίτημα της Κοινότητας Κερασιάς, έχει ήδη πραγματοποιήσει κατά το παρελθόν αυτοψία για τον καθορισμό των οικιστικών ορίων της Κοινότητας, με σκοπό την προστασία των απολιθωμάτων της περιοχής. Το εξειδικευμένο προσωπικό της, είναι στη διάθεση κάθε αρμόδιου φορέα, προκειμένου να παράσχει βοήθεια για την αξιοποίηση και ανάδειξη του παλαιοντολογικού πλούτου της Β. Εύβοιας, αφής στιγμής ολοκληρωθεί η ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη από τους ως άνω αρμόδιους φορείς.
      Ο Υφυπουργός
      ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΟΥΛΗΣ»
      4. Στην με αριθμό 6265/11-1-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Παπαγεωργίου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΤΚΕ/Φ2/1690/25-1-06 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ερώτησης με αριθ. πρωτ. 6265/11.1.2006, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Γεώργιος Παπαγεωργίου, σχετικά με τα κρούσματα διαφθοράς, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Συστατικός όρος της επανίδρυσης του κράτους είναι η ενίσχυση της διοικητικής λογοδοσίας και της διαφάνειας. Η επανίδρυση της δημόσιας διοίκησης είναι έννοια και πρακτική ταυτόσημη με τη διαφάνεια. Στην κατεύθυνση αυτή έχουν ήδη αναπτυχθεί συγκεκριμένες θεσμικές πρωτοβουλίες με στόχο την ενίσχυση της διαφανούς λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών. Η διοικητική και πολιτική ευθύνη είναι πρωταρχικός στόχος της κυβέρνησης και ήδη αυτός γίνεται καθημερινά πράξη, όπως αποδεικνύεται έμπρακτα από τη μηδενική ανοχή της κυβέρνησης σε φαινόμενα διαφθοράς. Οι δράσεις της κυβέρνησης διέπονται από τις αρχές της διαφάνειας, της ανοικτής διοίκησης και της ποιότητας στην παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες. Για την κυβέρνηση η διαφάνεια στη δημόσια διοίκηση είναι πρωταρχικής σημασίας και στρατηγικής προτεραιότητας.
      Στα πλαίσια των αρχών αυτών ο Πρωθυπουργός δεν παύει να επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία ότι δεν θα ανεχθεί φαινόμενα διαφθοράς και να ζητεί, από τους υπουργούς, διοικητές, υποδιοικητές και λοιπά στελέχη δημοσίων Οργανισμών και Επιχειρήσεων απόλυτη προσήλωση στη νομιμότητα και τη διαφάνεια.
      Η πάταξη της διαφθοράς και αδιαφάνειας έρχονται μετά από μια 20ετή διακυβέρνηση της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, κατά την οποία η διαφθορά έλαβε εκρηκτικές διαστάσεις χωρίς να υπάρξει ούτε μια παραίτηση υπουργού ή άλλου Κυβερνητικού στελέχους.
      Τα σκάνδαλα, το διάστημα αυτό, ήταν πολλά και είναι κοινή συνείδηση ότι τα εξέθρεψε κυρίως η ανοχή τω τότε Κυβερνήσεων.
      Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι διατεθειμένη να συγκαλύψει φαινόμενα διαφθοράς χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος.
      Ο Υφυπουργός
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ»
      5. Στην με αριθμό 6132/4-1-06 ερώτηση του Βουλευτή  κ. Κωνσταντίνου Ρόβλια δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 5178/26-1-06 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης σχετικά με τους πόρους του Προγράμματος «ΘΗΣΕΑΣ» που μεταφέρθηκαν για την κάλυψη αναγκών εγκεκριμένων έργων του ΕΠΤΑ, σας πληροφορούμε τα ακόλουθα:
      Μέχρι το τέλος του 2005 μεταφέρθηκε συνολικά από τους πόρους του Προγράμματος «ΘΗΣΕΑΣ» στο Ταμείο Παρακαταθηκών, το ποσό των 98.550.829€ για την κάλυψη αναγκών του Προγράμματος ΕΠΤΑ. Οι χρηματοδοτήσεις ανά φορέα και έργο που πραγματοποιήθηκαν από τους πόρους αυτούς παρατίθενται αναλυτικά στους επισυναπτόμενους πίνακες.
      Η μεταφορά των χρημάτων ξεκίνησε σταδιακά στις 19/9/05, ημερομηνία κατά την οποία εξαντλήθηκαν οι πόροι του Προγράμματος ΕΠΤΑ και είναι σύμφωνη με το άρθρο 12 παρ. 4 του νόμου 3274/2004, όπου προβλέπεται η συνέχιση πληρωμών των ενταγμένων έργων του ΕΠΤΑ έως 31.12.05 και η κάλυψη αυτών από τους πόρους του Προγράμματος «ΘΗΣΕΑΣ», στην περίπτωση που τα διαθέσιμα υπόλοιπα του Προγράμματος ΕΠΤΑ δεν επαρκούν.
      Οι πληρωμές πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με την νόμιμη διαδικασία χρηματοδότησης έργων του Προγράμματος «ΕΠΤΑ», με εντολές χρηματοδότησης μέσω του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων μετά από αίτημα της κάθε Περιφέρειας στην οποία και αντίστοιχα κοινοποιήθηκαν.
      Ο Υφυπουργός
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      6. Στην με αριθμό 5703/16-12-2005 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Άγγελου Τζέκη και Δημητρίου Τσιόγκα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 796/13.1.06 έγγραφο από τον Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Α. Τζέκης, Τ. Τσιόγκας, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Η συμμετοχή διοικητικών στελεχών των Αγροτικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων στη σύνθεση των Δ.Σ. εταιριών, που ως αντικείμενο έχουν την προώθηση και εμπορία των αγροτικών συνεταιριστικών προϊόντων, δεν είναι ούτε παράνομη, ούτε ασύμβατη προς τους. σκοπούς και τη δραστηριότητα της ΠΑΣΕΓΕΣ.
      Τουναντίον, αποτελεί μακροχρόνια παράδοση . για το Συνεταιριστικό Κίνημα η συμμετοχή (τιμητική και εντελώς άμισθη) του Προέδρου του Δ.Σ. της ΠΑΣΕΓΕΣ, ή άλλου μέλους τους Προεδρείου της ΠΑΣΕΓΕΣ, στο Δ.Σ. αμιγώς συνεταιριστικών ή μικτών εταιρειών, εφόσον οι εταιρείες αυτές υπηρετούν και προωθούν τα συνεταιριστικά συμφέροντα. Ενδεικτικά αναφέρεται η συμμετοχή του Προέδρου της ΠΑΣΕΓΕΣ παλαιότερα στο Δ.Σ. της «Α ΤΕ Α.Ε.» καθώς και στο ,Δ.Σ. της «ΣΥΝ.ΕΠ.Α.Ε.», της «ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΗΣ Α.Ε.» της «ΕΔΟΕΕ»	(Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Ελαιολάδου και ελιάς) και του «ΙΝΑΣΟ» (Ινστιτούτο Αγροτικής Συνεταιριστικής Οικονομίας).
      Ο Υφυπουργός
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΣ»
      7. Στην με αριθμό 5717/19.12.05 ερώτηση της Βουλευτού κ. Χρύσας Αράπογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 798/13.1.06 έγγραφο από τον Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε η Βουλευτής κα Χ. Αράπογλου, για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
      1. Η παραγωγή, διακίνηση και εμπορία των βιολογικών προϊόντων καθορίζεται από τον Καν. (ΕΟΚ) 2092/91 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει. 
      Στο άρθρο 10 παρ. γ του παραπάνω Κανονισμού καθορίζεται ότι τα προϊόντα αυτά πωλούνται στον τελικό καταναλωτή σε σφραγισμένες συσκευασίες.
      Σε περίπτωση απευθείας πώλησης από τον παραγωγό στον τελικό καταναλωτή, δεν απαιτείται η σφραγισμένη συσκευασία.
      Βάσει του άρθρου αυτού, οι βιοκαλλιεργητές πωλούν τα προϊόντα τους μη συσκευασμένα, με άδειες που εκδίδονται από τους δήμους βάσει του νόμου 2323/1995 «Υπαίθριο εμπόριο και άλλες, διατάξεις» όπως τροποποιήθηκε με το νόμο 3190/2003 και του Π. , Δ/γματος για τη ρύθμιση του υπαίθριου εμπορίου (στάσιμου και πλανόδιου).
      Οι αγορές αυτές δεν ελέγχονται από τα θεσμοθετημένα όργανα που ελέγχουν τις λαϊκές αγορές, αλλά ούτε από τους Οργανισμούς Ελέγχου και Πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων, οι οποίοι δεν έχουν το δικαίωμα ελέγχου στα σημεία πώλησης. Η ένταξη των βιοκαλλιεργητών, που πωλούν οι ίδιοι τα προϊόντα τους, στις διατάξεις του Π. Δ/γματος που διέπει τη λειτουργία των λαϊκών αγορών, είναι απαραίτητη για τον αποτελεσματικό έλεγχο και την προστασία των καταναλωτών και δεν συνεπάγεται την ενσωμάτωσή τους στις λαϊκές αγορές συμβατικώς παραγομένων προϊόντων, καθ' όσον στο προαναφερόμενο άρθρο του Καν. (ΕΟΚ) 2092/91, αναφέρεται ότι η πώληση σε μη σφραγισμένη συσκευασία επιτρέπεται όταν είναι δυνατός, ο σαφής και αδιαμφισβήτητος προσδιορισμός του προϊόντος το οποίο αφορά η ένδειξη «βιολογικό». Αυτό δεν είναι δυνατό όταν 1tωλούνται συμβατικά και. βιολογικά προϊόντα στον ίδιο χώρο.
      2. Οι βιοκαλλιεργητές λαμβάνουν, ανάλογα με την καλλιέργειά τους, στρεμματικές οικονομικές ενισχύσεις, βάσει του Καν. 1257/1999 -πρόγραμμα βιολογικής γεωργίας.
      Στα πλαίσια των Καν. 1257/1999 και 817/2004 προωθείται Απόφαση για ενίσχυση των μέτρων που αφορούν την ποιότητα των τροφίμων, όπως αυτά εγκρίθηκαν από την Ε.Ε., με την Απόφασή της με αρ. C (2005) 1690/31.05.2005.
      Τα μέτρα αυτά είναι:
      α) ενίσχυση για τη συμμετοχή του γεωργού στην παραγωγή βιολογικών προϊόντων υπό τον Kqν. (ΕΟΚ) 2092/91 και 
      β) ενίσχυση για την προβολή και προώθηση των βιολογικών προϊόντων.
      Ο Υφυπουργός
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΣ»
      8. Στην με αριθμό 1617/30.8.05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Δημητρίου Κουσελά δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 497/21.9.05 έγγραφο από τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση του αριθ. πρωτ. 1617/30-08-2005 εγγράφου σας, με το οποίο μας διαβιβάσθηκε ερώτηση του Βουλευτή κ. Δ. Κουσελά, που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων, σας γνωρίζουμε τ' ακόλουθα:
      1. Οι διενεργούμενες έκτακτες - τακτικές μεταθέσεις και τοποθετήσεις εσωτερικού καθώς και οι αποσπάσεις στρατιωτικού προσωπικού του Λ.Σ. πραγματοποιούνται κατ' εφαρμογή των διατάξεων του π.δ. 190/2003 (Α΄ 145) λαμβάνοντας υπόψη τις υφιστάμενες υπηρεσιακές ανάγκες.
      2. Με σκοπό την εύρυθμη λειτουργία των Περιφερειακών Υπηρεσιών και την περαιτέρω ενίσχυσή τους, προς κάλυψη των υφιστάμενων αναγκών και κενών οργανικών θέσεων, το αρμόδιο Συμβούλιο Μεταθέσεων, στο πλαίσιο των τακτικών μεταθέσεων 2005, προγραμμάτισε την ανακατανομή του προσωπικού Λ.Σ. αφού έλαβε υπόψη τις διατάξεις του π.δ. 190/2003, τις υφιστάμενες κενές θέσεις σε Υπηρεσίες του ΥΕΝ καθώς και την κοινωνική και οικογενειακή κατάσταση των μετατιθεμένων. Επιπλέον, σύμφωνα με την διαδικασία των εκτάκτων μεταθέσεων που προβλέπεται από το π.δ. 190/2003, εκδίδονται διαταγές κάλυψης κενών οργανικών θέσεων με σκοπό την εύρυθμη λειτουργία των Υπηρεσιών του ΥΕΝ.
      3. Η στελέχωση των Κεντρικών και Περιφερειακών Υπηρεσιών του ΥΕΝ πραγματοποιείται με βάση τον κανονισμό 65 του Λιμενικού Σώματος (Λ.Σ.) «Κατανομή Προσωπικού Λ.Σ.», ο οποίος κυρώθηκε με την Υπουργική απόφαση 1118.8/49/2002 (Β' 344). Η εν λόγω απόφαση προβλέπει 10.156 οργανικές θέσεις στελεχών Λ.Σ., ενώ η πραγματική δύναμη του Λ.Σ. σήμερα αποτελείται από 7.400 άτομα περίπου. Ως εκ τούτου, ο υπολογισμός της προβλεπόμενης οργανικής δύναμης εκάστης μονάδας γίνεται με βάση το 75% της τελικής οργανικής δύναμης των 10.156 ατόμων.
      Στόχος του ΥΕΝ είναι η σταδιακή κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων των Λιμενικών Αρχών, ώστε σε σύντομο χρονικό διάστημα να λειτουργούν με το προβλεπόμενο ποσοστό (75%) της τελικής οργανικής σύνθεσης.
      4. Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8 του π.δ. 190/2003, κάθε μετατιθέμενος δικαιούται εντός πέντε εργάσιμων ημερών από την επόμενη της επίδοσης της διαταγής μετάθεσής του, να υποβάλει ιεραρχικά προς την αρμόδια Διεύθυνση του ΥΕΝ αναφορά ακύρωσης ή τροποποίησης ή αναστολής της μετάθεσης.
      Ο Υπουργός
      ΜΑΝΩΛΗΣ Κ. ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»
      9. Στην με αριθμό 2396/21.9.05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Φώτη Κουβέλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡ.ΥΦΥΠ.Κ.Ε./183/11.10.05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της με αριθμ. πρωτοκόλλου 2396/21-9-05 ερώτησης του Βουλευτή κ. Φ. Κουβέλη, σχετικά με τη συντήρηση και αποκατάσταση του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Οι εργασίες φροντίδας του θεάτρου πραγματοποιούνται διαρκώς από την Επιτροπή Συντήρησης Μνημείων Επιδαύρου σύμφωνα με τον προγραμματισμό της. Έχουν ήδη ολοκληρωθεί μείζονες επεμβάσεις, όπως η αποκατάσταση του καταπονημένου πυλώνα της δυτικής παρόδου, η αναστήλωση της 22ης (ανώτατης δυτικής) κερκίδας του επιθεάτρου, η αποκατάσταση δυτικού αγωγού ομβρίων, κ.λ.π. Με το τρέχον πρόγραμμα για την διετία 20052006 πραγματοποιούνται εργασίες περαιτέρω προστασίας του θεάτρου όπως η αποκατάσταση δυτικού αγωγού ομβρίων, η διευθέτηση ομβρίων και η απομάκρυνση των επιχώσεων περιμετρικά του θεάτρου, η ανάταξη εδωλίων ανώτατης σειράς, κ.λ.π.
      Όπως είναι από τα ανωτέρω προφανές, δεν υπήρξε μέχρι σήμερα προγραμματισμένη από την Επιτροπή Συντήρησης Μνημείων Επιδαύρου παρέμβαση στο θέατρο που να παρέμεινε σε εκκρεμότητα λόγω έλλειψης πιστώσεων. Αντιθέτως όλες οι απαιτούμενες για την προστασία του μνημείου εργασίες πραγματοποιήθηκαν και συνεχίζουν να πραγματοποιούνται στο υπό υλοποίηση πρόγραμμα χωρίς πρόβλημα.
      Προϋπόθεση πάντως είναι να ολοκληρωθεί το τρέχον πρόγραμμα έως το τέλος του 2006. Το Υπουργείο Πολιτισμού έχει ως πρωταρχική του μέριμνα την προστασία του θεάτρου της Επιδαύρου και βρίσκεται πάντα σε συνεργασία με τις αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, προκειμένου να συνεχίζεται απρόσκοπτα η πλήρη αποκατάσταση του μνημείου.
      Ο Υφυπουργός
      ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΟΥΛΗΣ»
      10. Στην με αριθμό 5155/1.12.05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Λεωνίδα Γρηγοράκου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1120956/8022/1697/Α0014/22.12.05 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της υπ' αριθμ. 5155/1.12.05 ερώτησης του Βουλευτή κ. Λεωνίδα Γρηγοράκου σχετικά με το παραπάνω θέμα, σας πληροφορούμε τα ακόλουθα:
      Η επιβολή του ΦΠΑ στα ακίνητα είχε εισαχθεί ήδη με τον αρχικό νόμο του ΦΠΑ, ν. 1642/1986, και έκτοτε παρατεινόταν η έναρξη εφαρμογής του κάθε χρόνο, με τελευταία ημερομηνία έναρξης εφαρμογής την 1/112006 σύμφωνα με το ν. 3296/04 (Άρθρο 21) (ΦΕΚ 253Α'/14-12-04).
      Προκειμένου να αποφευχθεί η δημιουργία της εντύπωσης ότι θα συνεχιζόταν και για το 2006 η ίδια μακροχρόνια πρακτική (παράτασης έναρξης εφαρμογής) και με σκοπό την αποφυγή αναστάτωσης της αγοράς αλλά και την παροχή της δυνατότητας στους ενδιαφερόμενους φορείς να διατυπώσουν τις δικές τους προτάσεις, η Κυβέρνηση έγκαιρα προανήγγειλε την επιβολή του ΦΠΑ.
      Στην ίδια κατεύθυνση αποφυγής αναστάτωσης της αγοράς, ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών έδωσε στη δημοσιότητα στις αρχές Αυγούστου το προσχέδιο των σχετικών διατάξεων.
      Ύστερα από επανειλημμένες προτάσεις και αιτήματα των ενδιαφερομένων φορέων και προς διευκόλυνση μετάβασης στο νέο καθεστώς, προβλέφθηκε στο παραπάνω νομοσχέδιο, ότι μπορεί με αίτηση των ενδιαφερομένων να χορηγηθεί εξαίρεση από την υπαγωγή στο Φ.Π.Α. των παραδόσεων νεόδμητων ακινήτων παρά το γεγονός ότι η άδεια θα έχει εκδοθεί μετά την 1.1.2006, εφ' όσον έχει υπογραφεί προσύμφωνο και εργολαβικό συμβόλαιο κατασκευής και έχει κατατεθεί πλήρης φάκελος στην πολεοδομία μέχρι και 25.11.2005, ημερομηνία κατάθεσης του σχεδίου νόμου στην Βουλή.
      Η πρόβλεψη αυτή έγινε στα πλαίσια της χρηστής διοίκησης και λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι ενδιαφερόμενοι από τη μεγάλη συσσώρευση αιτήσεων προς έκδοση οικοδομικής άδειας στις πολεοδομικές υπηρεσίες.
      Ο Υφυπουργός
      ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ»)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της  Δευτέρας 13 Μαρτίου 2006.
      A. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής)
      1. Η με αριθμό 534/7-3-2006 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου προς τους Υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με την αποζημίωση των αγροτών της νησιωτικής Ελλάδος, λόγω της πρόσφατης απεργίας των ναυτεργατών. 
      2. Η με αριθμό 538/7-3-2006 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αντωνίου Σκυλλάκου προς τους Υπουργούς Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και Ανάπτυξης, σχετικά με την ένταξη στο μόνιμο προσωπικό των επί συμβάσει εργαζομένων στην  «ΕΘΝΟΚΑΡΤΑ Α.Ε.» κ.λπ.. 
      3. Η με αριθμό 536/7-3-2006 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανασίου Λεβέντη προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με την προστασία του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας κ.λπ..
      Β.ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής)
      1. Η με αριθμό 529/7-3-2006 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Όθωνα προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, σχετικά με την πληρωμή των μικρομεσαίων εργοληπτών δημοσίων έργων στην περιφέρεια Κρήτης.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των 
      ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
      Επίκαιρες ερωτήσεις πρώτου κύκλου:
      Πρώτη είναι η με αριθμό 526/30/7-3-2006 επίκαιρη ερώτηση, της Βουλευτού του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Παρασκευής Χριστοφιλοπούλου προς τον Πρωθυπουργό, σχετικά με την εθελούσια έξοδο στον Ο.Τ.Ε.
      Η επίκαιρη ερώτηση της κ. Χριστοφιλοπούλου έχει ως εξής:
      «Σε αδιέξοδο έχει οδηγηθεί το πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου στον Ο.Τ.Ε.
      Η εξαρχής επισήμανσή μας, ότι πρόκειται για ένα πανάκριβο πρόβλημα, χωρίς στόχευση, χωρίς να συνδέεται ουδόλως με τη στρατηγική ανάπτυξης στον  τομέα των τηλεπικοινωνιών, αλλά επιδρά επιβαρυντικά στο συνολικό πρόβλημα του συστήματος ασφάλισης της χώρας και αντίκειται στις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης των γενεών και της ισότητας, επιβεβαιώνεται. Ήδη 700 εργαζόμενοι ωθήθηκαν στην εθελούσια έξοδο και σήμερα διαπιστώνουν ότι είναι εκτεθειμένοι. 
      Η ΟΜ.Ε.-Ο.Τ.Ε. ζητά πάγωμα του προγράμματος αν δεν εξασφαλιστεί το ασφαλιστικό της ταμείο. Η μελέτη που εκπονήθηκε για λογαριασμό του Υπουργείου Οικονομικών, υπολογίζει το κόστος στα 696,7 εκατομμύρια ευρώ. Η Διοίκηση του Ο.Τ.Ε. συμφωνεί με τη μελέτη και γνωστοποιεί ότι το τελικό κόστος θα ανέλθει σε 1,1 εκατομμύριο ευρώ. Σύμφωνα με ανακοινώσεις των Τ.Α.Π. Ο.Τ.Ε. και Ταμείου Αρωγής το πραγματικό αναλογιστικό κόστος είναι υπερδιπλάσιο αυτού που προβλέπει η μελέτη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πείθεται για τα επιχειρήματα της Κυβέρνησης προβάλλει σοβαρές ενστάσεις και ζητεί εφαρμογή της Συνθήκης και αναστολή του προγράμματος. 
      Δεδομένου ότι η επικρατούσα ασάφεια σχετικά με την πορεία της εθελουσίας εξόδου, καταδεικνύει το φιάσκο της λεγόμενης μεταρρύθμισης και δημιουργεί πολλά ερωτηματικά ως προς την υλοποίηση του προγράμματος, και το κόστος που κινδυνεύει να φορτωθεί στις πλάτες του ελληνικού λαού, 
      Ερωτάται ο κύριος Πρωθυπουργός:
      1. Μήπως πίσω από την καθυστέρηση, κρύβεται η συγκάλυψη του αδιεξόδου της Κυβέρνησης;
      2. Ποια είναι η σχέση συνολικού κόστους του προγράμματος εθελουσίας και του υπολογιζόμενου οφέλους για τον Οργανισμό;
      3. Πώς θα διασφαλίσει τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα τόσο των υπαλλήλων που κάνουν χρήση της εθελουσίας εξόδου όσο και των εργαζομένων, και πώς εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα των Τ.Α.Π. Ο.Τ.Ε. και Αρωγής;»
      Στην ερώτηση της κ. Χριστοφιλοπούλου, που απευθύνεται προς τον Πρωθυπουργό, θα απαντήσει ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών.
      Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γεώργιος Αλογοσκούφης έχει το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου της Ο.Τ.Ε. Α.Ε. συνεχίζεται κανονικά, σύμφωνα με το άρθρο 74 του ν. 3371/2005 και τη συμφωνία των εργαζομένων και της διοίκησης του Ο.Τ.Ε.. Διότι άμεση επιδίωξη της ασκούμενης πολιτικής από τη διοίκηση –πολιτική, η οποία ασκείται με τη συμφωνία των εργαζομένων- είναι να ολοκληρωθεί αυτή η σημαντική διαρθρωτική αλλαγή, στην οποία κατέληξαν συναινετικά η διοίκηση και οι εργαζόμενοι στον Ο.Τ.Ε.. Είναι μια απόφαση, η οποία εξασφάλισε και τη βιωσιμότητα των ταμείων, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
      Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά τον υπολογισμό του κόστους του προγράμματος, σύμφωνα με την ειδική οικονομική μελέτη, η οποία εκπονήθηκε από ανεξάρτητο μελετητικό γραφείο, όπως προβλέπει ο ν. 3371, το αναλογιστικό κόστος της εθελουσίας εξόδου για τα ταμεία κύριας και επικουρικής ασφάλισης του προσωπικού του Ο.Τ.Ε. ανέρχεται στα 696,7 εκατομμύρια ευρώ. Το κόστος αυτό προκύπτει από τις παροχές της μελέτης και αναλύεται σε 567.000.000 για την κύρια σύνταξη, 104,1 εκατομμύρια για την επικουρική σύνταξη και 25,6 εκατομμύρια για την εφάπαξ αρωγή. Θέλω να επισημάνω ότι σ’ αυτό το κόστος, για το οποίο έχει κάνει προβλέψεις ο Ο.Τ.Ε. στον ισολογισμό του, δεν περιλαμβάνεται το κόστος των επιπλέον κινήτρων. Γιατί υπάρχουν και επιπλέον κίνητρα που δόθηκαν από τον Ο.Τ.Ε., για να προχωρήσει το πρόγραμμα της εθελουσίας εξόδου.
      Αφού, λοιπόν, έχει υποβληθεί η μελέτη, η κοινή υπουργική απόφαση ετοιμάστηκε από τα τρία συναρμόδια Υπουργεία, το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών και το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών, υπογράφεται σήμερα, ώστε να μην υπάρχουν νομοτεχνικές αδυναμίες και αρχίζει η πλήρης εφαρμογή των προβλέψεων του νόμου και η καταβολή των συντάξεων, που σχετίζεται με το πρόγραμμα της εθελουσίας εξόδου.
      Υπάρχει, όμως, ένα ζήτημα που αφορά τη συμβολή του ελληνικού δημοσίου, όπως προβλέπει ο ν. 3371/2005. Η συμβολή του ελληνικού δημοσίου θα καταβληθεί μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας, που έχει κινηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για το αν είναι ή όχι αυτή η συμβολή κρατική ενίσχυση. Εάν προκύψει ότι η συμβολή αυτή είναι συμβατή με τους κανόνες του ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα καταβληθεί η συμβολή, αλλιώς και αυτήν τη συμβολή θα την πληρώσει ο Ο.Τ.Ε..
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
      Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Χριστοφιλοπούλου.
      ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Υπουργέ, μας απαντήσατε ότι όλα είναι καλά, όλα είναι ωραία, ότι συνεχίζεται το πρόγραμμα. Και θέλω πραγματικά να σας ρωτήσω κάτι και να μας απαντήσετε με το χέρι στην καρδιά. Είπατε για τη συμβολή του ελληνικού δημοσίου, για την οποία υπάρχει αυτό το θεματάκι. Το θεματάκι αυτό αφορά επιστολή, που λάβατε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή; Και τι ακριβώς λέει αυτή η επιστολή σχετικά με τη συμβολή του ελληνικού δημοσίου; Είναι ή δεν είναι κρατική ενίσχυση;
      Πρώτη ερώτηση. Μήπως είναι αυτός ο λόγος που καθυστέρησε η κοινή υπουργική απόφαση, γιατί ακριβώς δεν μπορούσε να προσδιορίσει τη συμβολή του ελληνικού δημοσίου, κύριε Υπουργέ; Μήπως αυτό είναι το επόμενο χαστούκι, που έχετε συγκαλύψει, από τα χαστούκια που τώρα τελευταία τρώτε και που πρόσφατα φάγατε από την EUROSTAT για την απογραφή; Αυτό το χαστούκι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το συγκαλύπτετε και αυτό από τον ελληνικό λαό; 
      Δεύτερη ερώτηση: Η κοινή υπουργική απόφαση λέτε ότι υπογράφεται σήμερα. Πριν δεκαπέντε μέρες η Κυβέρνηση εδώ σε επερώτηση για το ασφαλιστικό –ο Υφυπουργός Απασχόλησης- μας έλεγε ότι θα υπογραφεί σε δυο-τρεις μέρες. Είναι οκτώ μήνες περίπου που έχουν περάσει. Πανηγυρικά διαλαλούσατε ότι αρχίζει το πρόγραμμα.
      Γνωρίζετε, κύριε Υπουργέ, ότι επτακόσιοι άνθρωποι είναι ήδη στον αέρα, δεν έχουν πάρει δραχμή και έχουν αποχωρήσει από τον Ο.Τ.Ε.; Γνωρίζετε ότι η ΟΜ.Ε.-Ο.Τ.Ε. ζητά εξωδίκως να ανασταλεί το πρόγραμμα; Γνωρίζετε ότι και άλλοι εκατόν είκοσι εργαζόμενοι είναι και αυτοί προς την έξοδο, χωρίς να ξέρουν πώς, πότε και αν θα πάρουν σύνταξη;
      Επιτέλους, κύριε Υπουργέ, ξεκαθαρίστε τι ακριβώς θέλετε: Προγράμματα τύπου εθελουσίας εξόδου Ο.Τ.Ε., που δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια πρόωρη συνταξιοδότηση ή, όπως λέτε, ένα διάλογο επαναπροσδιορισμού όλων των όρων και των ορίων που αφορούν το ασφαλιστικό; Πώς η μία σας πολιτική, λεγόμενη διαρθρωτική και μεταρρυθμιστική, είναι συμβατή με την άλλη σας, δήθεν στα λόγια, πολιτική;
      Ρωτώ, κύριε Υπουργέ, συγκεκριμένα: Τι απάντησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και πώς έχει εμπλακεί το ελληνικό δημόσιο; Πώς θα αντιμετωπίσει το κόστος ο Ο.Τ.Ε.; Γιατί ξέρουμε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ζητήσει στην περίπτωση που δεχτεί να συμβάλει το ελληνικό δημόσιο με μέρος των μετοχών, τότε θα πρέπει ο Ο.Τ.Ε. να προβεί σε αντισταθμιστικά οφέλη προς τους ανταγωνιστές του.
      Άρα, έτσι κι αλλιώς, με τη μία ή με την άλλη μέθοδο, από αυτήν τη λεγόμενη διαρθρωτική μεταβολή, το ελληνικό δημόσιο είναι ζημιωμένο. Τι απ’ όλα αυτά που σας λέει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κύριε Υπουργέ, θα επιλέξετε; Ποια από τις εναλλακτικές λύσεις θα επιλέξετε; 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας):  Ο Υπουργός κ. Αλογοσκούφης έχει το  λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών):  Αδυνατώ να κατανοήσω την επιχειρηματολογία της συναδέλφου. Προφανώς, οφείλεται σε κάποια σύγχυση, την οποία έχει.
      Η διαδικασία κοινοποίησης και επεξεργασίας του κρατικού μέτρου, περί οικονομικής εισφοράς του 4%, ακολούθησε τα εξής στάδια. Όπως έχουμε υποχρέωση –γιατί εμείς δεν κάνουμε τα πράγματα εν κρυπτώ και παραβύστω, δεν τα κρύβουμε κάτω από το χαλί, όπως έκαναν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.-….
      ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Το λέτε σήμερα αυτό;
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών):…στις 5 Αυγούστου του 2005 η Ελληνική Δημοκρατία κοινοποίησε στην Επιτροπή, όπως έχει υποχρέωση, το άρθρο 74 του ν. 3371 ως ένα μέτρο που δεν έχει στοιχεία ενίσχυσης και το οποίο το κοινοποίησε προς χάριν της ασφάλειας δικαίου.
      ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Τι απάντησε, κύριε Υπουργέ; 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών):  Η Ελληνική Δημοκρατία εκτιμά ότι το μέτρο δεν είναι κρατική ενίσχυση, κατά την έννοια του άρθρου 87.1 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο αυτό και συγκεκριμένα δεν πληρούνται δύο κριτήρια: Δεν προσπορίζει πλεονέκτημα στον Ο.Τ.Ε. και δεν προκαλεί νόθευση του ανταγωνισμού. 
      Από την υποβολή του άρθρου ξεκίνησε μία διαδικασία διαλόγου. Στις 7 Νοεμβρίου απεστάλησαν στην Επιτροπή, κατόπιν αιτήματός της, στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η οικονομική συνεισφορά του δημοσίου συνάδει με τη συμπεριφορά ιδιώτη επενδυτή και ότι οι δαπάνες, στις οποίες προέβη ο Ο.Τ.Ε., στο πλαίσιο του προγράμματος εθελουσίας εξόδου, υπερβαίνουν τις δαπάνες ιδιωτικής επιχείρησης σε παρόμοια περίπτωση. 
      Επίσης με την ίδια επιστολή απεστάλησαν στοιχεία, που επέτρεπαν στην Επιτροπή να εκτιμήσει την αναγκαιότητα και την αναλογικότητα της οικονομικής συνεισφοράς του δημοσίου.
      Στις 20 Δεκεμβρίου του 2005 διαβιβάστηκαν συμπληρωματικές πληροφορίες σχετικά με τα τελικά στοιχεία του προγράμματος ως προς τον αριθμό των υπαλλήλων που ανταποκρίθηκαν, καθώς και για τη διαμόρφωση του τελικού κόστους.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
      Δώστε μου μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε, για να αναφέρω όλες τις πληροφορίες.
      Στις 24/1/2006 πραγματοποιήθηκε συνάντηση στη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Επιτροπής, με τη συμμετοχή της ελληνικής πλευράς, όπου υποστηρίχθηκαν οι απόψεις του ελληνικού δημοσίου και του Ο.Τ.Ε.. 
      Στις 10/2 η Επιτροπή, με έγγραφό της, αποφάσισε να κινήσει τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 88, παράγραφος 2 της Συνθήκης, ζητώντας ταυτόχρονα από το ελληνικό δημόσιο την αποστολή όλων των απαραίτητων στοιχείων μέσα σ’ ένα μήνα για την τελική αξιολόγηση του μέτρου.
      Κατόπιν, λοιπόν, των ανωτέρω, που είναι μια διαδικασία εντελώς τυπική και πάντα γίνεται –ή πρέπει να γίνεται- σε παρόμοιες περιπτώσεις, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει κινήσει διαδικασία έρευνας, προκειμένου να διαπιστώσει τη συμβατότητα του μέτρου, από πλευράς κρατικών ενισχύσεων. Κατά την άποψη της υπηρεσίας μας, η έκδοση της  κοινής υπουργικής απόφασης, όσον αφορά αυτό το στοιχείο, θα πρέπει να γίνει μετά την τελική απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αυτό θα κάνουμε. Δεν θα καταβληθεί η συνεισφορά του δημοσίου πριν υπάρξει η τελική απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. 
      ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Άρα στον αέρα…
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών):  Σε περίπτωση που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφασίσει ότι αυτό συνιστά μέτρο  κρατικής ενίσχυσης, όπως έχει δικαίωμα σύμφωνα με τη Συνθήκη, το κόστος αυτό θα το καλύψει ο Ο.Τ.Ε.. 
      ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Να το καταθέσετε, κύριε Υπουργέ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η δεύτερη με αριθμό 541/7.3.2006 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Γεωργίου Χουρμουζιάδη προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Μακεδονίας και Θράκης, σχετικά με την ιδιωτικοποίηση της Εταιρείας Ύδρευσης Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης κ.λπ. διαγράφεται λόγω κωλύματος του κυρίου Υπουργού.
      Επίσης, η τρίτη με αριθμό 537/7.3.2006 επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου προς τον Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, σχετικά με την επέκταση του θεσμού των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων του Ι.Κ.Α. και στους εργαζόμενους στο δημόσιο, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α. διαγράφεται, λόγω αναρμοδιότητας. 
      Επίκαιρες ερωτήσεις δεύτερου κύκλου:
      Η πρώτη με αριθμό 533/7.3.2006 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Θεοχάρη Τσιόκα προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με τη δημιουργία περιοχής οργανωμένης ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών στο Θερμαϊκό Κόλπο, τη σύσταση φορέα διαχείρισης κ.λπ., διαγράφεται λόγω κωλύματος του κυρίου Υπουργού. Άλλωστε ο κ. Τσιόκας είναι παρών. 
      Έχουμε να συζητήσουμε άλλες τρεις επίκαιρες ερωτήσεις. Θα παρακαλούσα να δεχθείτε να προηγηθεί η συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης του κ. Κουβέλη, που απευθύνεται στον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, γιατί οι άλλες δύο αφορούν το Υπουργείο Απασχόλησης και θα απαντήσει ο κ. Γιακουμάτος.
      Συμφωνεί το Σώμα;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας):  Συνεπώς το Σώμα συνεφώνησε.
      Θα συζητηθεί, λοιπόν, η τρίτη με αριθμό 527/7.3.2006 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Φώτη Κουβέλη προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με τη διανομή μέρους των υπερκερδών των επιχειρήσεων στους εργαζόμενους.
      Αναλυτικότερα η επίκαιρη ερώτηση του κ. Κουβέλη έχει ως εξής:
      «Πρόσφατα διατυπώθηκε η κυβερνητική άποψη ότι ένα μέρος από τα υψηλά κέρδη τα οποία έχουν πραγματοποιήσει ελληνικές επιχειρήσεις (τράπεζες, όμιλοι επιχειρήσεων κ.λπ.) κατά την προηγούμενη διαχειριστική περίοδο θα πρέπει να τα διανείμουν στους εργαζόμενους, καθόσον αυτοί αποτέλεσαν έναν από τους βασικούς συντελεστές της πραγματοποίησης της κερδοφορίας τους. 
      Επειδή τα κέρδη δεν πρέπει να αποτελούν το μόνο σκοπό των επιχειρήσεων, αλλά οφείλουν να κινητοποιούν και την οικονομία, η δε πολιτεία, με συγκεκριμένα μέτρα και παρεμβάσεις της, οφείλει να διασφαλίζει την κοινωνική ειρήνη, να αμβλύνει τις οικονομικές ανισότητες και να παρεμβαίνει υπέρ της κοινωνικής ευημερίας των πολιτών και επειδή εκτιμούμε ότι τέτοιες απόψεις και προτροπές δεν πρέπει να παραμένουν στο διακηρυκτικό επίπεδο της δημιουργίας μόνο εντυπώσεων, αλλά πρέπει να είναι αληθείς και να υλοποιούνται και να ενισχύουν το εισόδημα των εργαζομένων.
      Ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί: 
      Ποια συγκεκριμένα μέτρα ή παρεμβατικές ενέργειες προτίθενται να προωθήσουν για τη διανομή μέρους των υψηλών κερδών των επιχειρήσεων στους εργαζομένους;».
      Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αλογοσκούφης έχει το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αυτονόητο για την Κυβέρνηση ότι τα κέρδη των επιχειρήσεων δεν είναι αυτοσκοπός, ότι τα κέρδη των επιχειρήσεων εξυπηρετούν ευρύτερους κοινωνικούς σκοπούς. Έχουν σημασία και γι’ αυτό και υπάρχουν στην οικονομία μας επειδή συμβάλλουν και όταν ακόμη συμβάλλουν στις επενδύσεις, στην ανάπτυξη, στην απασχόληση και στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων. Και αυτός ο ρόλος δεν είναι κάτι που διατάσσεται, αυτός ο ρόλος εξυπηρετείται μέσω των αποκεντρωμένων θεσμών της οικονομίας μας, τη λειτουργία της αγοράς, τη λειτουργία του ανταγωνισμού, αλλά και τη λειτουργία των συλλογικών διαπραγματεύσεων ενός θεσμού, τον οποίο η Κυβέρνηση και σέβεται και στηρίζει διότι πάγια επιδίωξη της Κυβέρνησης είναι μέσα από το διάλογο, μέσα από τις διαδικασίες των συλλογικών διαπραγματεύσεων και τις άλλες συναινετικές διαδικασίες μεταξύ των κοινωνικών εταίρων να προκύπτουν συμφωνίες και αποτελέσματα προς όφελος της οικονομίας και της κοινωνίας γενικότερα.
      Αυτός είναι και ο ρόλος του κέρδους. Ο ρόλος του κέρδους είναι να αποτελεί ένα μαγνήτη για επενδύσεις, ελληνικές και ξένες, ώστε να δημιουργούνται θέσεις εργασίας στη χώρα, να αυξάνεται η παραγωγικότητα, να αυξάνεται η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και έτσι να αυξάνεται και το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων. 
      Δεν είναι, όμως, ο ρόλος της Κυβέρνησης να παρεμβαίνει στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, που αφορούν στον ιδιωτικό τομέα. Ο ρόλος της Κυβέρνησης είναι ασφαλώς, ως εργοδότης στο δημόσιο τομέα, στα πλαίσια των δημοσιονομικών περιθωρίων, να δίνει τις μεγαλύτερες δυνατές αυξήσεις στους συνταξιούχους και στους εργαζομένους στο δημόσιο, αλλά σε ό,τι αφορά τον καθορισμό των μισθών, τον καθορισμό των απολαβών και το γενικότερο καθορισμό των συνθηκών εργασίας, στον ιδιωτικό τομέα, ο ρόλος της Κυβέρνησης δεν μπορεί να είναι καθοριστικός.
       Οι διαπραγματεύσεις είναι διμερείς. Γίνονται μεταξύ των εκπροσώπων των εργαζομένων, της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος και των εκπροσώπων των εργοδοτών, που είναι ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών, η Γενική Συνομοσπονδία Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων και η Ένωση Ελληνικού Εμπορίου. Αυτοί, μαζί με την ΠΑ.Σ.Ε.ΓΕ.Σ. είναι οι κοινωνικοί εταίροι, οι οποίοι εμπλέκονται σ’ αυτές τις διαπραγματεύσεις. Η Κυβέρνηση δεν είναι μέρος αυτής της διαδικασίας. Η Κυβέρνηση με την πολιτική της και με τις διακηρύξεις της θέλει να στείλει το μήνυμα σε όλους τους κοινωνικούς εταίρους ότι είναι προς το συμφέρον της κοινωνίας και της οικονομίας γενικότερα αυτές οι διαπραγματεύσεις να ολοκληρωθούν το ταχύτερο δυνατό με τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα προς όφελος του κοινωνικού συνόλου!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο συνάδελφος κ. Κουβέλης έχει το λόγο.
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Υπουργέ, φοβάμαι, κατά συνέπεια μετά από τα όσα είπατε, ότι ευχολόγια ήταν όλα εκείνα, τα οποία αναφέρατε σε πρόσφατες δηλώσεις σας.
      Αν πράγματι διαπιστώνεται η ύπαρξη υπερκερδών, θα σας έλεγα μάλιστα ότι στο σύστημα των τραπεζών πραγματοποιούνται «χυδαία» κέρδη –και επιλέγω τη διατύπωση παρά την έντασή της- τότε πρέπει να παρέμβετε με συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία, ώστε αυτά τα υπερκέρδη να κατευθύνονται από τις επιχειρήσεις μεγάλης χρηματοοικονομικής εντάσεως και σε επενδύσεις, αλλά να λειτουργούν και για την αύξηση του εισοδήματος των εργαζομένων.
      Η απόσταση που κρατάτε από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις -δεν σας εμποδίζει κανένα σύνταγμα επ’ αυτού και κανένας νόμος- είναι μία απόσταση Ποντίου Πιλάτου. Δεν αρκεί να διακηρύσσουμε την ανάγκη κατεύθυνσης των υπερκερδών στις επενδύσεις ή στην αύξηση του εισοδήματος των εργαζομένων. Πρέπει να εξασφαλίζεται και η συγκεκριμένη νομοθετική παρέμβαση ή και άλλες παρεμβατικές ενέργειες, έτσι ώστε μέρος των υπερκερδών να κατευθύνεται προς τους στόχους, τους οποίους και εσείς αναφέρατε και εγώ μνημονεύω στην επίκαιρη ερώτησή μου. Διαφορετικά, παραμένει ευχολόγιο, παραμένει διακήρυξη και βεβαίως παραμένει εγερμένη και η βεβαιότητά μου ότι μόνο για λόγους εντυπώσεων λέγονται αυτά, τα οποία είπατε σε πρόσφατες δηλώσεις σας.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε συνάδελφε, φοβάμαι ότι έχουμε διαφορετική αντίληψη για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η οικονομία. Η αντίληψη της Κυβέρνησης είναι η αντίληψη όλων των κυβερνήσεων κατά την τελευταία εικοσαετία. Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις διεξάγονται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Όποτε παρενέβη η Κυβέρνηση ζημιά έκανε στο θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων και στις αποδοχές των εργαζομένων.
      Η μόνη περίπτωση κυβερνητικής παρέμβασης στις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις κατά την τελευταία εικοσαετία είναι η παρέμβαση που έγινε από την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το 1986, με πράξη νομοθετικού περιεχομένου με την οποία πάγωσε τις αμοιβές των εργαζομένων, ανέστειλε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, προκειμένου να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που είχε δημιουργήσει η πολιτική της τα προηγούμενα χρόνια. Αυτή ήταν η μόνη παρέμβαση που έγινε κατά την τελευταία εικοσαετία. Καμία άλλη κυβέρνηση δεν παρενέβη ωμά στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, οι οποίες πρέπει να είναι ελεύθερες. Και όταν λέμε ότι πρέπει να είναι ελεύθερες πρέπει και να το εννοούμε.
      Αυτή η Κυβέρνηση και το λέει και το εννοεί.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Έχω την τιμή να ενημερώσω το Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975» καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων πενήντα τέσσερις μαθητές και ένας καθηγητής-συνοδός από το Λύκειο Ελληνίδων Χερσονήσου Ηρακλείου Κρήτης.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Τους πληροφορούμε δε ότι παρακολουθούν συνεδρίαση κοινοβουλευτικού ελέγχου και γι’ αυτό στην Αίθουσα της Βουλής παρευρίσκονται οι Βουλευτές που ελέγχουν την Κυβέρνηση για πράξεις και παραλείψεις και οι ερωτώμενοι Υπουργοί οι οποίοι απαντούν. Γι’ αυτό και υπάρχει στην Αίθουσα αυτός ο μικρός αριθμός Βουλευτών.
      Θα συζητηθεί η με αριθμό 540/7-3-2006 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Ελπίδας Παντελάκη προς τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με τη λειτουργία της καπνοβιομηχανίας «ΚΕΡΑΝΗΣ», την εξασφάλιση των θέσεων εργασίας κ.λπ..
      Η επίκαιρη ερώτηση της κυρίας Παντελάκη έχει ως εξής:
      «Η καπνοβιομηχανία «ΚΕΡΑΝΗΣ» αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα που η εργοδοσία αξιοποιεί την πολιτική και τα «κίνητρα» των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ. για να αυξήσει τα υπερκέρδη της θυσιάζοντας για το σκοπό αυτό εκατοντάδες θέσεις εργασίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 1998 μέχρι το Νοέμβρη του 2004 έγιναν στον «ΚΕΡΑΝΗ» τέσσερις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου με αποτέλεσμα να εισρεύσουν στα ταμεία της εταιρείας 21.000.000.000 δραχμές και από το τέλος του ιδίου χρόνου οι εργοδότες δήλωναν πρόβλημα ρευστότητας!
      Την ίδια στιγμή οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε συνεχείς και πολύμηνες κινητοποιήσεις και από 1-2-2006 σε επίσχεση εργασίας αορίστου χρόνου. Έχουν συμπληρώσει επτά μήνες απλήρωτοι, ενώ η εταιρεία δεν λειτουργεί. Η κατάστασή τους παραμένει απελπιστική παρά τα 1.000 ευρώ έκτακτης ενίσχυσης που τους δόθηκαν από τον ΟΑΕΔ.
      Ερωτάται ο κύριος Υπουργός, τι μέτρα θα πάρει η Κυβέρνηση για την προστασία των εργαζομένων, την καταβολή των δεδουλευμένων, την εξασφάλιση των θέσεων εργασίας και της λειτουργίας του εργοστασίου;»
      Στην επίκαιρη ερώτηση της κ. Παντελάκη θα απαντήσει ο Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας κ. Γιακουμάτος.
      Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
      ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Της καπνοβιομηχανίας «ΚΕΡΑΝΗ», μιας κερδοφόρας επιχείρησης, μιας επιχείρησης μικρομετοχικής ή καλύτερα πολυμετοχικής –έχει δηλαδή μικροκαταθέτες- όπως ξέρετε και ξέρουμε όλοι, δυστυχώς, τα χρήματά της λεηλατήθηκαν.
      Στα είκοσι χρόνια, κύριε Πρόεδρε, οι εκάστοτε διοικήσεις –έχω αναφερθεί στη Βουλή σχετικά με αυτό- κατάφεραν να καταχρεώσουν την επιχείρηση με περίπου 30.000.000 ευρώ. Πέρα από αυτό έχουν πάρει και 21.000.000.000 από τη «φούσκα» του Χρηματιστηρίου. Αυτήν την κατάσταση παραλάβαμε στον «ΚΕΡΑΝΗ», με όμηρους εκατόν ογδόντα εργαζόμενους. 
      Το Υπουργείο Απασχόλησης παρεμβαίνει τα δυο τελευταία χρόνια –και η κ. Παντελάκη και άλλοι Βουλευτές, τόσο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και της Νέας Δημοκρατίας, έχουν παραβρεθεί- και προσπαθούμε να τετραγωνίσουμε τον κύκλο. 
      Πρώτον, προσπαθούμε να δούμε στη διάρκεια αυτών των είκοσι ετών ποιοι μεθοδευμένα και συνειδητά οδηγούν σε πτώχευση την καπνοβιομηχανία «ΚΕΡΑΝΗΣ», για να εκμεταλλευτούν το φιλέτο που λέγεται «κτήριο στον Πειραιά», αξίας 50.000.000 ευρώ. Πώς άλλαξε ο συντελεστής με την προηγούμενη διοίκηση από τη Βάσω Παπανδρέου -αν δεν κάνω λάθος- και από 1 έγινε 1,8, για να αυξηθεί ακόμη περισσότερο η αξία του; Αυτό αποτελεί θέλγητρο στους αετονύχηδες να εκμεταλλεύονται, να εισπράττουν και να μην πληρώνουν τους εργαζόμενους. 
      Κύριε Πρόεδρε, τα είπα και την προηγούμενη φορά στη Βουλή. Κατά το διάστημα αυτό, όσοι ήταν στις διοικήσεις του «ΚΕΡΑΝΗ» έπαιξαν και στο Χρηματιστήριο και με το δανεισμό και δεν πλήρωναν τους εργαζόμενους. Μάλιστα, μου κατατέθηκε και αγωγή για παραμέληση των καθηκόντων μου, ύψους 1.000.000 ευρώ. Τόσα φαίνεται λείπουν στον κ. Ροκόφυλλο, που και αυτός είχε διατελέσει Διευθύνων Σύμβουλος.
      Και ερωτώ: Τι  κάνει η Κυβέρνηση, κυρία Παντελάκη; Όπως πολύ καλά ξέρετε -και το αναφέρετε στην ερώτησή σας- πριν από δέκα μέρες έδωσα  1000 ευρώ έκτακτο επίδομα σ’ αυτούς τους «φουκαράδες» εργαζόμενους, που δεν πληρώνονται. Αυτό είναι το πρώτο. 
      Δεύτερον, σε συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών, κυρία Παντελάκη, ήδη υπάρχει διαχειριστικός έλεγχος. Το Σ.Δ.Ο.Ε. μπήκε στην εταιρεία και έχει αρχίσει να αναλύει όλα τα «φαγοπότια», που έγιναν κατά τη διάρκεια αυτών των ετών. 
      Τρίτον, περιμένω, κύριε Πρόεδρε, τους επενδυτές που κατά καιρούς έχουν παρουσιαστεί. Το ζητούμενο είναι να βρεθεί κάποιος σοβαρός και υπεύθυνος, για να μπορεί να πληρώσει –αυτό θα αποτελεί όρο και προϋπόθεση- τους εργαζόμενους και να λειτουργήσει τον «ΚΕΡΑΝΗ». Αυτός είναι ο στόχος της Κυβέρνησης. 
      Κυρία Παντελάκη, κάνουμε προσπάθειες και το συζητάμε αυτό στο Υπουργείο. Αν δεν επιτευχθεί μέχρι τα τέλη του μηνός, πράγματι θα πάμε την επιχείρηση στη ρύθμιση του άρθρου 46 Α΄, δηλαδή σε λειτουργία εν εκκαθαρίσει. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να απειληθούν για τίποτα, γιατί υπάρχει προσημείωση στο ακίνητο για τα δεδουλευμένα, κύριε Πρόεδρε. Είναι από τα σπάνια που έχουν καταφέρει οι εργαζόμενοι, να υπάρχει εγγύηση για την καταβολή των μισθών τους με προσημείωση. 
      Έχουν ασφαλιστικά μέτρα και περιμένω, κυρία Παντελάκη, το πόρισμα του ΣΔΟΕ, που είναι μέσα αυτήν τη στιγμή που μιλάμε. Έχει βγει αρκετό καιρό. Ο φάκελος πρέπει να ελεγχθεί και να πάει όλος στον εισαγγελέα. Ένα σας λέω: Θα τηρηθεί ο νόμος και όσοι έπαιξαν στις πλάτες των εργαζομένων και των Ελλήνων επενδυτών, δεν θα γλιτώσουν. 
      Όμως, κύριε Πρόεδρε, επειδή το ερώτημα πλανάται, αναρωτιέμαι γιατί απ’ όλους αυτούς δεν πήγε ούτε ένας φυλακή. Προσωπικά, από το Υπουργείο Απασχόλησης, σε συνεργασία με τράπεζες, έχουμε στείλει πέντε μεγαλοαετονύχηδες. Παίρνουν αναβολή, κύριε Πρόεδρε. Αυτή είναι η απονομή της δικαιοσύνης…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Έχουν δημοσιοποιηθεί τα ονόματά τους, κύριε Υπουργέ; 
      ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Ναι, κύριε Πρόεδρε. Τα έχω πει δημόσια. Έχουμε παραπέμψει τον κ. Αλαμανή, τον κ. Πατατούδη, όλους αυτούς τους «φωστήρες» που ξεκοκάλισαν, μέσω του Χρηματιστηρίου, τα χρήματα. 
      Κυρία Παντελάκη, ξέρετε καλά ότι πηγαίνουν και κάνουν χρήση νομικών τερτιπιών, για να παίρνουν αναβολές. Ήδη ο ένας έχει πάρει δύο. Προς τιμήν του  -και δεν θέλω να τον επαινέσω- αλλά με το νέο νομοσχέδιο που έφερε ο Υπουργός Δικαιοσύνης, κύριε Πρόεδρε, θα πάνε φυλακή! Όμως, δεν είναι θέμα της Κυβέρνησης να τους πάει. Είναι θέμα της δικαστικής εξουσίας.
      Κυρία Παντελάκη, να είστε σίγουρη ότι η δικαστική εξουσία με το νέο νομοσχέδιο θα μπορεί ταχύτατα να απονέμει τη δικαιοσύνη, για να πάει «ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του». Συγκεκριμένα για τον «ΚΕΡΑΝΗ», σας λέω ένα πράγμα: Το έχω βάλει στοίχημα ζωής. Δεν θα μείνει κανείς στο απυρόβλητο από τη λεηλασία του «ΚΕΡΑΝΗ».
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η κ. Παντελάκη έχει το λόγο.
      ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε Υπουργέ, είναι έτσι τα πράγματα με την κατάσταση που έχει βρει η Κυβέρνηση σε σχέση με τον «ΚΕΡΑΝΗ». Βεβαίως, δεν κάναμε εμείς την ερώτηση αυτήν τη στιγμή στην Κυβέρνηση για να καταλογίσουμε τις τεράστιες ευθύνες που έχει η προηγούμενη κυβέρνηση, όχι μόνο γι’ αυτήν την εταιρεία, αλλά για εκατοντάδες επιχειρήσεις όπου υπάρχουν εργαζόμενοι αυτήν τη στιγμή και κλείνουν με λουκέτο η μία μετά την άλλη. 
      Αυτήν τη στιγμή έχετε εσείς την ευθύνη να διαχειριστείτε μία συγκεκριμένη κατάσταση. Σε κάθε περίπτωση, είτε είναι «αετονύχηδες» είτε είναι απατεώνες επιχειρηματίες είτε είναι κερδοφόρες επιχειρήσεις, αυτοί που «πληρώνουν τα σπασμένα», είναι οι εργαζόμενοι. Το ζήτημα της εφαρμογής του νόμου για τους εργαζόμενους είναι ότι θα μείνουν και πάλι χωρίς δουλειά. 
      Σας θυμίζω το εξής: Αυτά τα διαδικαστικά ζητήματα που θέσατε σε σχέση με τη δικαιοσύνη, είχαν πάρει ούτως ή άλλως το δρόμο τους, γιατί οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έστειλαν το Διοικητικό Συμβούλιο στα δικαστήρια. Αυτήν τη στιγμή που μιλάμε –είναι 11.10΄- έχουν ήδη ξεκινήσει και βρίσκονται στο δικαστήριο. Εκδικάζεται μία καινούργια μήνυση των εργαζομένων κατά του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας.
      Το θέμα είναι το εξής: Λέτε ότι προσπαθείτε να κάνετε πράγματα, ότι οι άνθρωποι είναι απλήρωτοι τόσο καιρό, αλλά πήραν πριν 10 μέρες 1.000 ευρώ, αλλά την ίδια στιγμή η Κυβέρνηση σε τι κρίνεται; Γιατί λέμε στην επίκαιρη ερώτηση ότι η εργοδοσία αξιοποιεί την πολιτική και τα κίνητρα των κυβερνήσεων τόσο με ευθύνη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και της Νέας Δημοκρατίας; 
      Ακούστε ένα παράδειγμα. Λέτε ότι δεν έχετε ευθύνη γι’ αυτό που συνέβη στον «ΚΕΡΑΝΗ» και ότι έτσι τα βρήκατε. Την ίδια στιγμή, σε απόσταση αναπνοής, βρίσκεται ένα άλλο καπνεργοστάσιο, που είναι το πρώην «ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ», σήμερα «PHILIP MORRIS», το οποίο προχωρεί την αναδιάρθρωση. Πήρε 20.000.000 ευρώ μέσω του αναπτυξιακού νόμου και προχωρεί στον Ασπρόπυργο μια καινούργια εγκατάσταση, την οποία είδε –και μάλιστα με κάμερες- ο Υπουργός Ανάπτυξης. Την ίδια στιγμή, δηλαδή, πρέπει να τα δούμε και αυτά και να βγάλουμε συμπεράσματα.
      Όταν από τη μια υπάρχει μία πολιτική στα ζητήματα του καπνού, κάτι που ενισχύει την επιχειρηματική δραστηριότητα που συγκεντρώνεται σε μεγάλους ομίλους, από την άλλη λέμε ότι είμαστε σε αδιέξοδο και ότι θα πάμε στο άρθρο 46, του ν. 18 του ‘92, του ‘90 περί ειδικής εκκαθάρισης. Ο νόμος αυτός λέει σαφέστατα ότι οι εργαζόμενοι δεν παίρνουν τίποτε από τον εργοδότη. Εδώ υπάρχει μία πρόνοια για τον εργοδότη. Όταν φαλιρίσει, θα πάει στο δικαστήριο και θα διώξει τους εργαζόμενους, οι οποίοι θα μείνουν στο δρόμο. 
      Πρέπει να σας πω ότι στις 29/3/2006 βγαίνει σε πλειστηριασμό το κεντρικό κτήριο της οδού Πειραιώς για 300.000 ευρώ. Μιλάμε για το «φιλέτο» στη ζώνη του Πειραιά με έκταση τριάντα χιλιάδες τετραγωνικά στρέμματα. Ήδη τώρα που συζητάμε, αλλά και εδώ και μέρες, πηγαίνουν και δίνουν προσφορές μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, για να έχουν εκεί εμπορική δραστηριότητα. Εκεί θα φθάσουμε. 
      Το αποτέλεσμα αυτού που λέτε εσείς, ποιο είναι; Να πάρουν τα δεδουλευμένα τους και τις απολύσεις τους και αυτό το εργοστάσιο, το πιο παραδοσιακό στον Πειραιά, να γίνει εκεί και να υπάρχει επιχειρηματική δραστηριότητα. Εκεί καταλήγουμε.
      Το δεύτερο, σε σχέση με τη μεροληπτική στάση, είναι ότι λέτε πως κάνετε ό,τι μπορείτε για τους εργαζόμενους, αλλά εμείς κάναμε πρόταση, στον αναπτυξιακό νόμο να προηγηθούν οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, π.χ. η Σ.Ε.ΚΑΠ., που είναι ένα κομμάτι απ’ αυτό που έχει απομείνει, γιατί ό,τι έχουμε από καπνό τελειώνει. Μέσα από τον ανταγωνισμό αυτό, θα μείνει τελικά μόνο η «PHILIP MORRIS», θα «φαγωθούν» οι υπόλοιποι. 
      Τότε τι είπε η Κυβέρνηση; «Λόγω του ανταγωνισμού δεν μπορούμε να δώσουμε προτεραιότητα, ώστε πρώτα να επιχορηγούνται οι αγροτικοί συνεταιρισμοί και μετά οι μεγαλύτερες εταιρείες». Άρα και σ’ αυτήν την περίπτωση υπάρχει μεροληπτική στάση, δηλαδή υπάρχουν νόμοι, υπάρχει όλο αυτό το πλαίσιο της απελευθέρωσης της αγοράς, όπου είναι ασύνδετη η εργοδοσία, είτε είναι «ΚΕΡΑΝΗΣ» είτε οτιδήποτε. Διώχνουν όποτε θέλουν τους εργαζόμενους, κάνουν αναδιαρθρώσεις κ.λπ. Το μόνο αδιέξοδο που έχουν οι εργαζόμενοι είναι ότι μένουν χωρίς δουλειά. Αυτό είναι το κρίσιμο, το πολιτικό πρόβλημα που υπάρχει. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Παντελάκη.
      Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για να δευτερολογήσετε.
      ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Κυρία Παντελάκη, αν κατάλαβα καλώς, εγκαλείτε την Κυβέρνηση για το ότι μεροληπτεί υπέρ της εργοδοσίας.
      ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Ακριβώς.
      ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Το ερώτημα, κυρία Παντελάκη, είναι απλό. Ποια είναι η εργοδοσία στον «ΚΕΡΑΝΗ», όπου μεροληπτεί η Κυβέρνηση υπέρ του μεγάλου συμφέροντος; Να μας το πείτε.
      ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Σας έφερα το παράδειγμα της «PHILIP MORRIS».
      ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Την πρώτη φορά, κύριε Πρόεδρε, που «κάθεται» εργοδοσία, ήταν στο αυτόφωρο και δεν ήλθαν. Τη δεύτερη φορά «άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς» και αυτό είναι το ζητούμενο. 
      Κυρία Παντελάκη, δεν υπάρχει εδώ εργοδοσία. Υπάρχει ένας δούρειος ίππος, ο οποίος φοράει το μανδύα της λεηλασίας και αλλάζουν πότε ο ένας, πότε ο άλλος. Έχουμε διαρκείς μεταβολές. Γι’ αυτό, λοιπόν, μπήκε μέσα το Σ.Δ.Ο.Ε.. Γι’ αυτό το Υπουργείο Οικονομικών κάνει έλεγχο, όπως σας είπα, για να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο. Αυτό είναι το πρώτο. 
      Δεύτερον, κάνετε λάθος. Δεν είπε κανείς ότι με το 46Α΄ πάει σε εκκαθάριση η εταιρεία, παίρνουν τα χρήματά τους, τα δεδουλευμένα, οι εργαζόμενοι και απολύονται. Όχι, κάνετε λάθος. Τα ίδια λέγατε και για τη «ΝΑΥΣΙ» και όταν εφαρμόστηκε, κύριε Πρόεδρε, το 46Α΄ στη «ΝΑΥΣΙ» που ήταν κλειστή δέκα χρόνια. Σήμερα η «ΝΑΥΣΙ» λειτουργεί, έχει ογδόντα εργαζόμενους και πάει για εκατό, διακόσιους, πεντακόσιους με το 46Α΄, κυρία Παντελάκη.
      Η Κυβέρνηση, βλέπετε, αυτό που κοιτάει πρώτα, είναι να πάμε στο 46Α΄, ώστε να μπορέσουμε να ξαναβρούμε τις θέσεις δουλειάς. Και αυτήν τη στιγμή, αυτό που κοιτάμε είναι μέχρι τέλη Μαρτίου –αυτά που λέω, έχουν χρονοδιάγραμμα- να βρεθεί στρατηγικός επενδυτής, που δεν είναι υπόθεση δική μας. Αλλιώς, θα πάμε σ’ αυτήν τη διαδικασία. Ένα, όμως, διαφυλάσσουμε ως κόρην οφθαλμού, τις θέσεις απασχόλησης. 
      Και θέλω εδώ να κάνω και μια καταγγελία, κύριε Πρόεδρε. Γίνεται μεγάλη σπέκουλα για την ανεργία και για τις θέσεις απασχόλησης. Χθες σε όλες τις εφημερίδες και σε πρωτοσέλιδο μάλιστα σε έγκριτη εφημερίδα αναφέρεται: «Ω, θαύμα, θαύμα έξι χιλιάδες εξακόσιες εξήντα θέσεις μειώθηκαν από το ισοζύγιο προσλήψεων και απολύσεων από την Τράπεζα της Ελλάδας». 
      Ο κ. Γκαργκάνας σε πέντε σελίδες αναφέρεται στη μείωση της ανεργίας, αναφέρεται στην απασχόληση, κύριε Πρόεδρε. Και τι έγινε; Ω, του θαύματος –για να δείτε πώς λειτουργεί η Κυβέρνηση- μια υπηρεσία του Ο.Α.Ε.Δ. στην Ανατολική Αττική πλαστογράφησε το στοιχείο των οικειοθελών αποχωρήσεων και των συνταξιούχων, κύριε Πρόεδρε και –ακούστε- το είκοσι τέσσερα το έκανε τριάντα επτά. Το αποτέλεσμα είναι ότι ενώ, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία τα οποία δόθηκαν στη δημοσιότητα σήμερα –ποιος τα παίρνει σήμερα- το θετικό ισοζύγιο απολύσεων-προσλήψεων είναι επτά χιλιάδες επτακόσιες, κύριε Πρόεδρε, σε όλο το τηλεοπτικό πεδίο, σε όλους εκείνους οι οποίοι έμμισθα παλεύουν την Κυβέρνηση, πέρασε μείωση των θέσεων απασχόλησης. 
      Εμείς, κυρία Παντελάκη, δεν επιχαίρουμε γι’ αυτά τα λάθη τα συνειδητά, τα υπονομευτικά που γίνονται εις βάρος της Κυβέρνησης. Εμείς λέμε ότι οι δείκτες για την ανεργία είναι πτωτικοί για ένα λόγο μόνο, ότι τα μέτρα, κύριε Πρόεδρε, που ακολουθούμε στην πολιτική της απασχόλησης, είναι στο σωστό δρόμο. Είναι έτσι ή όχι; Είναι στο σωστό δρόμο. Απλώς, τι χρειάζεται; Χρειάζεται ακόμη σκληρότερη δουλειά, για να πέσει ακόμα περισσότερο η ανεργία. 
      Αυτό λοιπόν, κυρία Παντελάκη, σημαίνει ότι πρέπει να είσαι τηλεοπτικός ή πολιτικός μαζοχιστής, για να επιχαίρεις και να φέρνεις πλαστά στοιχεία στη δημοσιότητα για το ότι δήθεν η ανεργία ανεβαίνει. Δηλαδή, ποιος ικανοποιείται;
      ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Για τη «PHILIP MORRIS», δεν μου είπατε, κύριε Υπουργέ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Υφυπουργέ.
      ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Γιατί δεν κοιτάτε ποιος ικανοποιείται; Γιατί δεν κοιτάτε το ότι αυτό που κοιτάει η Κυβέρνηση, είναι την ανεργία ως εθνικό θέμα και όχι ως θέμα της Κυβέρνησης ή της Νέας Δημοκρατίας ή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή της Αριστεράς; Είναι ένα θέμα που δεν χρειάζεται σπέκουλα και δεν χρειάζεται τερτίπια, πλαστογραφίες, λάθη τυπογραφικά, για να κτυπήσουμε τον άνεργο και να του πούμε ότι «Δεν έχεις ελπίδα, γιατί ανεβαίνει η ανεργία».
      Αυτά είναι εκ του πονηρού, κύριε Πρόεδρε και έτσι πολεμάται αυτή η Κυβέρνηση.
      ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Για τη «PHILIP MORRIS», για τα 20.000.000 ευρώ και για τους είκοσι εργάτες που πήγαν στο σπίτι τους, δεν μας είπατε,` κύριε Υπουργέ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Παντελάκη, σας παρακαλώ πολύ. 
      Εισερχόμαστε στη συζήτηση της τέταρτης με αριθμό 531/7.3.2006 επίκαιρης ερώτησης του Ανεξάρτητου Βουλευτή κ. Πέτρου Μαντούβαλου προς τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με τη λήψη  μέτρων για την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής και την εξάλειψη της ανασφάλιστης εργασίας.
      Αναλυτικότερα η επίκαιρη ερώτηση του κ. Μαντούβαλου έχει ως εξής: 
      «Όπως γνωρίζετε, η ανασφάλιστη εργασία επιφέρει μεγάλο κόστος για την εθνική οικονομία, η οποία χάνει πόρους από άδηλα εισοδήματα, όσο και για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού μας συστήματος. 
      Υπολογίζεται ότι περισσότεροι από ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι δεν είναι ασφαλισμένοι είτε πρόκειται για οικονομικούς μετανάστες, είτε πρόκειται για εξειδικευμένα στελέχη, που έχοντας συνταξιοδοτηθεί, προσφέρουν «μαύρη εργασία». 
      Το γεγονός αυτό που επηρεάζει εκτός όλων των άλλων και το δείκτη της ανεργίας, χρήζει άμεσης αντιμετώπισης μέσω της ενίσχυσης των υπηρεσιών ελέγχου, της στελέχωσής τους με προσωπικό και του εξοπλισμού τους με τις κατάλληλες υποδομές. 
      Το πρόβλημα της εισφοροδιαφυγής δημιουργεί ανισότητες στον ανταγωνισμό, στερεί πόρους από τα ασφαλιστικά ταμεία και εντείνει το πρόβλημα βιωσιμότητας που αντιμετωπίζει το ασφαλιστικό μας σύστημα.
      Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
      1. Ποια μέτρα προτίθεται να λάβει για την αντιμετώπιση του φαινομένου της εισφοροδιαφυγής και της ανασφάλιστης εργασίας;
      2. Προτίθεται να ενισχύσει τους ασφαλιστικούς οργανισμούς με τις αναγκαίες υποδομές και το ανάλογο προσωπικό ελέγχου για την πάταξη και εξάλειψη του φαινομένου;». 
      Στην επίκαιρη ερώτηση του κ. Μαντούβαλου θα απαντήσει ο Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας κ. Γιακουμάτος.
      Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
      ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Κύριε Βουλευτά, κύριε Μαντούβαλε, πράγματι η αχίλλειος πτέρνα, θα έλεγα, του ασφαλιστικού συστήματος είναι η μεγάλη και εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή. 
      Αρκεί να σας πω, κύριε Πρόεδρε, ότι από τα 12.000.000.000 ευρώ περίπου που έχει τζίρο το χρόνο το Ι.Κ.Α., το 25%, δηλαδή γύρω στα 4.000.000.000 ευρώ –εδώ ανατριχιάζει ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας- είναι η εισφοροδιαφυγή. Αντιλαμβάνεστε για τι τεράστια ποσά μιλάμε. Είναι μια ιστορία, κύριε Μαντούβαλε, που διαρκεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Πραγματικά η «μαύρη» εργασία είναι, αν θέλετε, η γάγγραινα του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας, με περίπου 25% εισφοροδιαφυγή. 
      Τι κάνει αυτή η Κυβέρνηση αυτά τα δύο χρόνια; Προσπαθεί να αντιμετωπίσει αυτό το πράγμα, που χρειάζεται συναίνεση απ’ όλους. Δεν είναι μία υπόθεση μονοκομματική, μια υπόθεση μόνο της Ε.Ι.Π.Ε., δηλαδή του ελέγχου του Ι.Κ.Α.. Πρέπει όλοι -και οι ασφαλισμένοι και οι πολίτες- να αποκτήσουν επιτέλους μια ασφαλιστική συνείδηση. Δεν μπορεί να κάνει η Ελλάδα για όλους. Εμείς όλοι, τι κάνουμε γι’ αυτήν την Ελλάδα, όταν ο καθένας κοιτάει πώς θα τη γλιτώσει, ώστε να  πάρει σε χρήμα την εγγύηση των γηρατειών του, την εγγύηση μιας σύνταξης; Έτσι έχουμε αυτό το μεγάλο φαινόμενο της εισφοροδιαφυγής. 
      Πράγματι, το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας δεσμεύεται στη Βουλή ότι μέχρι τέλη του 2006, κύριε Πρόεδρε, θα έχουμε ολοκληρωμένο πληροφορικό σύστημα σε όλο το Ι.Κ.Α., παντού, με διασταύρωση στοιχείων κ.λπ.. Είναι μια ιστορία η οποία ξεκίνησε από παλιά και ο προηγούμενος διοικητής του Ι.Κ.Α., του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είχε πράγματι προχωρήσει αυτήν την υπόθεση, όχι όμως με τέτοιους ρυθμούς που να μας επιτρέπουν σήμερα, κύριε Μαντούβαλε, να έχουμε την πλήρη μηχανοργάνωση, ώστε να έχουμε τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του. Αυτό είναι το ένα. 
      Δεύτερον, αυξήσαμε το προσωπικό και έχουμε στην Ε.Ι.Π.Ε., μια υπηρεσία που την αναβαθμίσαμε, πάρα πολλούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, οι οποίοι χρειάζονται και τη βοήθεια του πολίτη. Και κάναμε και μια άλλη τομή. Δημιουργήσαμε, κύριε Πρόεδρε, επιτροπές ελέγχου σε όλες τις περιφέρειες. Δημιουργήσαμε εννιά επιτροπές: Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης με έδρα την Κομοτηνή, Δυτικής Μακεδονίας με έδρα την Κοζάνη, Ηπείρου με έδρα τα Γιάννενα, Ιονίων Νησιών με έδρα την Κέρκυρα, Θεσσαλίας με έδρα τη Λάρισα, Στερεάς Ελλάδας με έδρα τη Λαμία, Πελοποννήσου με έδρα την Τρίπολη, Βορείου Αιγαίου με έδρα τη Μυτιλήνη και Νοτίου Αιγαίου με έδρα την Ερμούπολη Σύρου. Προσπαθούμε, λοιπόν, να επικεντρωθούμε, για να περιορίσουμε την εισφοροδιαφυγή.
      Όπως ξέρετε, αυτό είναι ένα θέμα και μια πληγή, θα έλεγα, για πάρα πολλά χρόνια και πιστεύω, κύριε Μαντούβαλε, ότι με το Ο.Π.Σ., το ολοκληρωμένο πληροφορικό σύστημα, που αναπτύσσεται on line σε όλη την Ελλάδα, στα τέλη του 2006 θα έχουμε καταφέρει να περιορίσουμε την εισφοροδιαφυγή.
      Ένα θα σας πω, κύριε Μαντούβαλε. Από το ένα εκατομμύρια τριακόσιες χιλιάδες περίπου που είναι οι οικονομικοί μετανάστες, αν βάλουμε στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης εκατό χιλιάδες εργαζόμενους, θα έχουμε 100.000.000.000 δραχμές σε πόρους το χρόνο. Να, οι πόροι που λείπουν σήμερα και ψάχνουμε να βρούμε στο ασφαλιστικό. Η μεγαλύτερη διαρροή είναι από την εισφοροδιαφυγή. Είναι στοίχημα και πρόκληση για την Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει αυτό το ζήτημα αυτήν την τετραετία, για να περιορίσει στο ελάχιστο, όσο μπορεί, την εισφοροδιαφυγή. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο ερωτών συνάδελφος κ. Μαντούβαλος έχει το λόγο.
      ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αγαπητέ κύριε Υπουργέ, οι προσεκτικές επιλογές του Πρωθυπουργού της χώρας, οι μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης και η σταθερότητα στην υλοποίηση του προγράμματος της νέας διακυβέρνησης, είναι βέβαιο ότι έχουν θετική απήχηση στην ελληνική κοινωνία. 
      Και αυτό, κύριε Γιακουμάτο, αποδεικνύεται και από τη σημερινή σας προσεκτική και ειλικρινή τοποθέτηση στην επίκαιρη ερώτησή μου, αντικείμενο της οποίας είναι το μείζον ζήτημα της εισφοροδιαφυγής, της λεγόμενης «μαύρης» εργασίας, της αδήλωτης εργασίας, που αρχίζει τα τελευταία χρόνια να λαμβάνει ιδιαίτερα μεγάλες διαστάσεις.
      Κύριε Γιακουμάτο, όσον αφορά το πολύ σοβαρό και αποτελεσματικό έργο που αναγνωρίζεται ότι γίνεται στο Υπουργείο σας και από σας και από τον Υπουργό, ανακοινώσατε την έναρξη του διαλόγου και για το ασφαλιστικό. Οριοθετήσατε ένα  πλαίσιο δημοκρατικού διαλόγου και συμμετοχής, στο οποίο υπεύθυνα οφείλουν να συμμετέχουν όλοι. Κανένας νόμος δεν μπορεί να δώσει λύση στο ασφαλιστικό, αν δεν αντιμετωπιστούν πρώτα και κύρια, όπως είπατε, οι παράγοντες που επηρεάζουν και απειλούν τη βιωσιμότητά του.
      Ένας τέτοιος παράγοντας είναι και η μαύρη αγορά εργασίας. Και η εισφοροδιαφυγή -και όχι μόνο- προκύπτει μέσα από αυτήν. Είναι αναγκαιότητα να αντιμετωπιστεί η εισφοροδιαφυγή. Προκαλεί αιμορραγία στο ασφαλιστικό μας σύστημα και απόρροια πολύτιμων πόρων, όπως τονίσατε, που θα μπορούσαν να στηρίξουν τις συντάξεις και την έννοια της κοινωνικής ασφάλειας στο μέλλον. 
      Υπολογίζεται ότι υπάρχει ένα περίπου εκατομμύριο άτομα, τα οποία απασχολούνται, δυστυχώς, ανασφάλιστα. Βεβαίως, θα πρέπει να δεχθούμε ότι ο αριθμός αυτός είναι υπερβολικός και δεν απεικονίζει την πραγματικότητα, αφού υπάρχουν άνθρωποι εργαζόμενοι, που εργάζονται στις οικογενειακές επιχειρήσεις, του πατέρα, του συζύγου και άλλου συγγενή. 
      Το κύριο πρόβλημα δεν είναι αυτοί, αλλά τα εξακόσιες χιλιάδες άτομα που υπολογίζεται ότι εργάζονται παράνομα και υπό καθεστώς αδήλωτης και ανασφάλιστης εργασίας. Η υγεία και η ισορροπία αυτού του συστήματος, κύριε Υπουργέ, εξαρτώνται από την πολιτική βούληση της Κυβέρνησής μας, η οποία είναι σε πολύ καλό δρόμο και έχει πολύ καλή τακτική, σύμφωνα και με τα λεγόμενά σας, κύριε Γιακουμάτο.
      Ας αποδείξουμε, λοιπόν, ότι διαθέτουμε τη βούληση να χτυπήσουμε το πρόβλημα της εισφοροδιαφυγής, εξαγγέλλοντας συγκεκριμένα μέτρα, όπως αυτήν τη στιγμή γίνεται, αλλά και πυκνούς ελέγχους, όπως ανακοινώσατε. Σε μια ευνομούμενη κοινωνία, κύριε Πρόεδρε, σε μια δημοκρατικά συντεταγμένη πολιτεία, δεν νοείται η έννοια της ανασφάλιστης εργασίας και αυτός είναι ο λόγος που κατέθεσα και αυτήν την επίκαιρη ερώτηση.
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Και εμείς ευχαριστούμε τον κ. Μαντούβαλο.
      Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
      ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Κύριε Πρόεδρε, για να γίνω πιο σαφής, θα πω ότι τριακόσιες πενήντα δύο θέσεις διοικητικών υπαλλήλων για να πλαισιώσουν την Ε.Ι.Π.Ε., την Υπηρεσία Ελέγχου του Ι.Κ.Α., είναι στο Α.Σ.Ε.Π. από το 2004 και είμαστε στο τελικό στάδιο της πρόσληψης και τοποθέτησής τους, για να επανδρωθούν όλες αυτές οι υπηρεσίες και να μπορέσουν να αφήσουν τους ελέγχους. Αυτό είναι το πρώτο.
      Το δεύτερο. Από τα εκατόν εξήντα επτά υποκαταστήματα του Ι.Κ.Α., τα εκατόν πέντε έχουν μηχανοργάνωση αυτήν τη στιγμή και δεσμεύομαι ότι στα τέλη του 2006 τα εκατόν εξήντα επτά υποκαταστήματα του Ι.Κ.Α. θα είναι on line. 
      Τρίτον. Η εισφοροδιαφυγή, κύριε Πρόεδρε, είναι πολιτικό ζήτημα. Δεν είναι μόνο τεχνοκρατικό ή διοικητικό. Πρέπει να αποκτήσουμε όλοι πρώτα την ασφαλιστική συνείδηση του πολίτη, γιατί πρέπει και αυτός κάποτε να κατανοήσει ότι και από το Σύνταγμα είναι υπόχρεος σ’ αυτήν τη χώρα. Εδώ να χαϊδεύουμε αυτιά, δεν γίνεται. Θα πρέπει και τα κόμματα και οι φορείς να προσέχουν, κύριε Μαντούβαλε και το λέω αυτό, γιατί είστε ιδιαίτερα προσεκτικός και ειλικρινά, αν και δεν ασχολείστε με την ασφάλιση, κάνατε μια πάρα πολύ εύστοχη παρατήρηση, στην καρδιά του προβλήματος της  κοινωνικής ασφάλισης. 
      Σας διαβάζω το εξής: Για την καταπολέμηση της ανεργίας των νέων, ηλικίας μέχρι είκοσι εννέα ετών –που σημειωτέον είναι εκατόν ενενήντα τρεις χιλιάδες πεντακόσια άτομα, δηλαδή το 49% της συνολικής ανεργίας- προτείνω όλοι οι νέοι, απόφοιτοι λυκείου ή Τ.Ε.Ε. μέχρι ηλικίας είκοσι πέντε ετών, να μπορούν να προσλαμβάνονται από κάθε είδους επιχειρήσεις, χωρίς οι επιχειρήσεις να υποχρεούνται να καταβάλουν ασφαλιστικές εισφορές για τους απόφοιτους Τ.Ε.Ι. και Α.Ε.Ι. μέχρι το όριο ηλικίας των είκοσι εννέα ετών.
      Τάδε έφη, κύριε Πρόεδρε, ο Γεώργιος Παπανδρέου, Πρόεδρος και Αρχηγός της Αξιωματικός Αντιπολίτευσης. Ειπώθηκε στο Λαύριο και νομίζαμε ότι ήταν αστείο. Αλλά ειπώθηκε και εδώ, στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση με τον Πρωθυπουργό. Και ερωτώ: Γνωρίζει ή δεν γνωρίζει ο κ. Παπανδρέου ότι αυτό οδηγεί στην απώλεια συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων από τους νέους, στην επιδείνωση της οικονομικής θέσης των ήδη ευάλωτων ασφαλιστικών ταμείων, στην υποκατάσταση των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας με ανασφάλιστους τους νέους; Και το ερώτημα είναι: Όταν μπορείς μέχρι είκοσι πέντε ετών ή μέχρι είκοσι εννέα να προσλαμβάνεσαι σε ανασφάλιστη εργασία, ποιος επιχειρηματίας θα προσλάβει νέους πάνω από είκοσι εννέα ετών; 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Απαντήσαμε σ’ αυτό εκατό φορές. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ, κύριε συνάδελφε.
      ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Αυτά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα και πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί οι πολιτικοί, όταν μιλάμε για το ασφαλιστικό και όταν μιλάμε για ανασφάλιστη εργασία, για να μπορέσουμε να περιορίσουμε την εισφοροδιαφυγή. Με τέτοιες θέσεις, κύριε Βενιζέλο, είναι απαράδεκτες αυτές οι τοποθετήσεις. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Γιακουμάτο.
      Κύριοι συνάδελφοι, ο Βουλευτής κ. Γκιουλέκας ζητεί άδεια ολιγοήμερης απουσίας του στο εξωτερικό.
      Η Βουλή εγκρίνει;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη των 
      ΕΠΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
      Θα συζητηθεί η υπ’ αριθμόν 46/28/6.2.2006 επερώτηση των Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυρίων Χρήστου Πρωτόπαπα, Δημητρίου Κουσελά, Γεωργίου Φλωρίδη, Κωνσταντίνου Σπηλιόπουλου, Παρασκευής Χριστοφιλοπούλου, Τόνιας Αντωνίου, Γεωργίου Ανωμερίτη, Ανδρέα Μακρυπίδη, Αθανασίας Μερεντίτη, Αθανασίου Παπαγεωργίου και Αναστασίου Χωρέμη, προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με την υπογραφή κλαδικής σύμβασης μεταξύ Τραπεζών και Ο.Τ.Ο.Ε.. 
      Επίσης, θέλω να σας ενημερώσω ότι ο Γραμματέας του Προεδρείου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κ. Δημήτρης Ρέππας ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον κ. Βενιζέλο.
      Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Κολοζώφ ορίζει εκπρόσωπο τη Βουλευτή κ. Παντελάκη. 
      Ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος ορίζει Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο το Βουλευτή κ. Γιάννη Δραγασάκη. 
      Το λόγο έχει ο πρώτος επερωτών, κ. Γεώργιος Φλωρίδης.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, χθες στην Ελλάδα κάποιοι πολιτικά αφελείς, ελάχιστοι όμως, πίστευαν ότι σήμερα στην Αίθουσα του Κοινοβουλίου θα υπήρχε άλλος Υπουργός Εθνικής Οικονομίας. Και αυτό, γιατί μετά τα αποκαλυπτήρια με τον πιο πανηγυρικό τρόπο αυτής της περίφημης απάτης της απογραφής, η οποία οδήγησε στο διεθνή διασυρμό της χώρας και ταυτόχρονα στην επιβολή μιας σκληρής οικονομικής πολιτικής απέναντι στον ελληνικό λαό, αυτή η κατάσταση θα οδηγούσε, αν βεβαίως υπήρχε υψηλό αίσθημα ευθύνης και κυρίως φιλότιμο, στην παραίτηση του Υπουργού Οικονομίας. Βεβαίως είναι σήμερα εδώ, προφανώς για να υπερασπιστεί όλα όσα το προηγούμενο διάστημα διέπραξε εναντίον της  χώρας αυτής και του λαού της. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτήν την περίοδο η χώρα ζει υπό την επήρεια και υπό τη σκιά, αλλά και υπό τις δραματικές επιπτώσεις κάποιων εφιαλτικών τριγώνων: το εφιαλτικό τρίγωνο των υποκλοπών, το εξίσου απαράδεκτο τρίγωνο της συγκάλυψης. Αλλά δεν ξέρω αν περισσότερο εφιαλτικό απ’ όλα αυτά είναι ένα άλλο τρίγωνο, το οποίο υπονομεύει την κοινωνική συνοχή και την ασφάλεια αυτής της χώρας και είναι το τρίγωνο Κυβέρνησης, Σ.Ε.Β. και τραπεζιτών. Είναι αυτό το τρίγωνο, που τα τελευταία δύο χρόνια σε απόλυτη αρμονία και συνεργασία οδηγεί μ’ έναν εκπληκτικά σταθερό τρόπο στην αποδόμηση, ακόμα και των ελάχιστων κατακτήσεων των εργαζομένων αυτού του τόπου, που βέβαια προέκυψαν μέσα από σκληρούς αγώνες, μεγάλες προσπάθειες χιλιάδων ή εκατομμυρίων εργαζομένων, αλλά και όλων των πολιτικών δυνάμεων που στάθηκαν δίπλα τους και που όταν κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο, πήραν μέτρα για να μπορέσουν να κατοχυρώσουν τα δικαιώματα αυτά. 
      Ο απολογισμός της Κυβέρνησης αυτής δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ένας απολογισμός σκληρής λιτότητας για τους πολλούς και ταυτόχρονα μιας προκλητικής αναδιανομής του πλούτου υπέρ της παλιάς και της νέας αριστοκρατίας του πλούτου στην Ελλάδα. Άκουσα πριν τον κ. Αλογοσκούφη να απαντά σε μια ερώτηση του κ. Κουβέλη -σχετικά με το τι εννοούσε όταν αναφέρονταν στην υποχρέωση ενδεχομένως των επιχειρήσεων να διανείμουν ένα μέρος από τα κέρδη τους στους εργαζόμενους- να μετατρέπει αυτήν την προτροπή σε μια ευχή: «Καλό θα ήταν». 
      Όσον αφορά, λοιπόν, στη διανομή των κερδών στους εργαζόμενους, προφανώς η Κυβέρνηση εκφράζει ευχές. Όσον αφορά, όμως, στη διανομή των κερδών στις τσέπες των μετόχων, η Κυβέρνηση δεν εκφράζει ευχές. Η Κυβέρνηση παίρνει μέτρα, με τα οποία αυτά τα κέρδη πάνε αφορολόγητα ή με ελάχιστο φόρο στις τσέπες των μετόχων. Γιατί τι άλλο είναι, κύριε Υπουργέ της Οικονομίας, η νομοθετική πρωτοβουλία που είχατε και με βάση την οποία μειώσατε τη φορολογία στα διανεμόμενα κέρδη από το 35% στο 25%; Υπάρχει μεγαλύτερη πρόκληση για ένα λαό και για μια κοινωνία, η οποία περνά δύσκολες μέρες από την απόφαση τη δική σας σε μια περίοδο τρομακτικής κερδοφορίας, ειδικά των τραπεζών, να μειώσετε ακόμα περισσότερο τη φορολογία στα κέρδη τα οποία διανέμονται; 
      Και μη μου πείτε ότι αυτό ήταν το προεκλογικό σας πρόγραμμα. Το έδειξα χθες, σας το δείχνω και σήμερα. Στο εκλογικό σας πρόγραμμα και στις προγραμματικές σας δηλώσεις είχατε μια συγκεκριμένη δέσμευση. Να μειώσετε τη φορολογία από το 35% στο 25% των κερδών, που δεν διανέμονται.
      Στα αδιανέμητα καταγράφεται κατά λέξη το πρόγραμμά σας. Σε εκείνα, δηλαδή, τα κέρδη που παραμένουν στην επιχείρηση και πηγαίνουν στις επενδύσεις. Αντί να κάνετε αυτό προχωρήσατε σ’ αυτήν την προκλητική ρύθμιση, η οποία στερεί κάθε χρόνο από το δημόσιο ταμείο περίπου 1.000.000.000 ευρώ. Και στην τριετία αυτή της εφαρμογής αυτού του νόμου, το δημόσιο ταμείο έχει χάσει περισσότερα από 3.000.000.000 ευρώ, τα οποία θα πάνε στις τσέπες αυτών των προνομιούχων και την ίδια στιγμή εσείς θα ισχυρίζεστε ότι τα δημόσια οικονομικά δεν πάνε καλά και επομένως η Κυβέρνησή σας δεν έχει τη δυνατότητα να διαθέσει 200.000.000 ευρώ, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι ανάγκες για την καταβολή επιδόματος θέρμανσης σε δύο εκατομμύρια Έλληνες, οι οποίοι πέρασαν και περνούν ένα δύσκολο χειμώνα.
      Απέναντι σ’ αυτούς τους αριστοκράτες του πλούτου προφανώς δεν εκφράζετε. Παίρνετε συγκεκριμένα μέτρα.
      Κυρίες και κύριοι, βρισκόμαστε μπροστά σε μία οργανωμένη προσπάθεια, η οποία αφορά όπως είπα το συγκεκριμένο τρίγωνο Κυβέρνηση – Σ.Ε.Β. – Τραπεζίτες. Με προτροπή της Κυβέρνησης είναι ξεκάθαρο ότι ξεκίνησαν οι τραπεζίτες με πανομοιότυπη επιστολή προς την Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλλήλων στην Ελλάδα να τους πουν ότι από εδώ και πέρα δεν θα προσέλθουμε να υπογράψουμε και να συνεννοηθούμε για καμιά κλαδική σύμβαση. Ό,τι έγινε έγινε τα προηγούμενα χρόνια, ξέρετε ισχύει ο ανταγωνισμός και επομένως η ύπαρξη κλαδικών συμβάσεων δημιουργεί ένα πρόβλημα στον ανταγωνισμό.
      Θα ήθελα να ρωτήσω την Κυβέρνηση και τον κ. Αλογοσκούφη αν η ύπαρξη συλλογικών διαπραγματεύσεων και κλαδικών συμβάσεων εμπόδισε την πιο μεγάλη αναδιάρθρωση που έγινε ποτέ στην ελληνική οικονομία και η οποία αφορά στον τραπεζικό τομέα τα προηγούμενα χρόνια. Εμπόδισε τις ελληνικές τράπεζες να αναπτύξουν νέα δυναμική; Εμπόδισε τις ελληνικές  τράπεζες να αναπτύξουν μεγέθη τέτοια με τα οποία θα μπορούν να αντιμετωπίσουν τον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό; Εμπόδισε τις ελληνικές τράπεζες να ξεχυθούν στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και να διαθέτουν σήμερα περισσότερα από χίλια υποκαταστήματα κυρίως στις χώρες των Βαλκανίων.
      Οι κλαδικές συμβάσεις εμπόδισαν τις τράπεζες να έχουν αυτήν την τρομακτική κερδοφορία, η οποία ξεκινά από το 80% και φτάνει ως το 115% όπως προκλητικά ανακοινώνουν κάποιοι ιδιώτες, αλλά και κάποιοι κρατικοί τραπεζίτες;
      Σε τι εμπόδισαν οι κλαδικές συμβάσεις να μπορέσει να εξυγιανθεί, να γίνει ανταγωνιστικός, να επεκταθεί, να δημιουργήσει και να πολλαπλασιάσει τις δυνατότητές του ο τραπεζικός τομέας στην Ελλάδα; Και τις εμποδίζουν σήμερα με τα τρομακτικά υπερκέρδη; Όχι βέβαια. Προφανώς άλλο είναι το σχέδιο. Είναι αυτό το σχέδιο, το οποίο υπηρετεί με μοναδική συνέπεια η Κυβέρνηση αυτή. Ίσως είναι ο μοναδικός τομέας στον οποίο η Κυβέρνηση επιδεικνύει τέτοια συνέπεια. Είναι η προσπάθεια πλήρους ανατροπής όλων των δεδομένων που προστατεύουν τον κόσμο της εργασίας στην Ελλάδα.
      Διαλύσατε και καταργήσατε ακόμα και αυτό το οκτάωρο, κάτι που κατακτήθηκε διακόσια χρόνια πριν. Και βέβαια σήμερα κάποιος που δουλεύει δώδεκα ώρες πρέπει να πληρώνεται για οκτώ. Ανατρέψατε το ωράριο στα καταστήματα, στις εμπορικές επιχειρήσεις. Και το αποτέλεσμα είναι οι εργαζόμενοι να δουλεύουν παραπάνω ώρες και να πληρώνονται με τον ίδιο μισθό.
      Αυτό το αποτέλεσμα επέφερε η περίφημη μεταρρύθμισή σας για την απελευθέρωση υποτίθεται του ωραρίου λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων. Άνθρωποι που έτσι και αλλιώς δούλευαν σε συνθήκες δύσκολες αναγκάζονται σήμερα να δουλέψουν σε ακόμα δυσκολότερες.
      Κύριοι συνάδελφοι, δίπλα σ’ αυτό, δίπλα στην προκλητική πρωτοβουλία των τραπεζών υπάρχει ταυτόχρονα και η πρωτοβουλία του Σ.Ε.Β.. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι οι τράπεζες είναι μέλη του Σ.Ε.Β.. Άρα, το πράγμα εκτός από τρίγωνο ταυτόχρονα ενσωματώνεται και γίνεται δύο σε ένα και είναι και πιο εύκολη η συνεννόηση με την Κυβέρνηση. 
      Τι προτείνει ο Σ.Ε.Β. και ο Πρόεδρός του κ. Κυριακόπουλος στις επαφές που έχει με τη Γ.Σ.Ε.Ε. για τη σύναψη της εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας;
      Προτείνει  ότι σε περιοχές υψηλής ανεργίας θα πρέπει να καταργηθεί η εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας. Δηλαδή στη Δράμα, για παράδειγμα, που έχει υψηλή ανεργία δεν είναι λογικό να ζητούν οι άνεργοι που θέλουν να μπουν στην εργασία τα μεροκάματα που προβλέπονται, δηλαδή, 25 περίπου ευρώ, αλλά επειδή σε δεκαπέντε χιλιόμετρα από εκεί είναι η Βουλγαρία όπου τα μεροκάματα είναι 3 ευρώ, προφανώς, θα πρέπει να προσαρμοστούν τα  μεροκάματα της Δράμας με της Βουλγαρίας και να γίνουν κι αυτά 3 ευρώ. 
      Στην πραγματικότητα, δηλαδή, θα πρέπει να δημιουργήσουμε νησίδες Βουλγαρίας και Κίνας μέσα στην Ελλάδα, έτσι ώστε δι’ αυτού του τρόπου να αρχίσει η αποδόμηση ακόμα και αυτής της στοιχειώδους κατάκτησης των εργαζομένων που είναι η εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας. 
      Υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι δεν έγινε συνεννόηση σ’ αυτό το τρίγωνο, ότι αυτά που κάνουν σήμερα οι τραπεζίτες ή που κάνει ο Σ.Ε.Β. έχουν όχι απλώς την πλήρη συγκατάθεση της Κυβέρνησης, αλλά έχουν την παρότρυνσή της και του κ. Καραμανλή και προφανώς και του κ. Αλογοσκούφη, προκειμένου να μη μείνει τίποτα όρθιο όσον αφορά τον εργασιακό χώρο στην Ελλάδα; Προφανώς δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Γιατί αυτών των συμπεριφορών προηγήθηκαν οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, μια από τις οποίες σας ανέφερα προηγουμένως και η οποία έχει να κάνει με την τρομακτική ενίσχυση των κερδών που μετατρέπονται σε εισόδημα, αλλά δεν φορολογούνται ως εισόδημα και πηγαίνουν στις τσέπες αυτών των κυρίων χωρίς καμιά δυνατότητα του κράτους να τα φορολογήσει έτσι ώστε να προχωρήσει στην αναδιανομή. Διότι μια Κυβέρνηση που θα ένιωθε την ανάγκη να προστατεύσει τον κόσμο θα προσπαθούσε αυτήν την περίοδο της μεγάλης κερδοφορίας όχι μόνο να μειώσει τη φορολογία, αλλά σίγουρα να την κρατήσει σταθερή, προκειμένου ένα μέρος αυτού του προκλητικά αυξανόμενου εισοδήματος να γίνει τμήμα του κρατικού προϋπολογισμού και μέσα απ’ αυτό να πάει προς τις ασθενέστερες τάξεις.
      Όμως την Κυβέρνηση προφανώς αυτά δεν την απασχολούν.
      Κύριοι συνάδελφοι, τι έχουμε μέσα από την προκλητική πρωτοβουλία των τραπεζιτών; Έχουμε την απόπειρα να οδηγηθούν οι εργαζόμενοι σ’ ένα καθεστώς  ένας προς έναν απέναντι στον εργοδότη.
      Η Ο.Τ.Ο.Ε. και η κάθε ομοσπονδία προφανώς δίνει μεγαλύτερη δύναμη στη διαπραγματευτική ικανότητα των εργαζομένων. Προφανώς αποτελεί έναν ισχυρό συνομιλητή των εργοδοτών. Όταν αυτή πάψει να υπάρχει, τότε βεβαίως η λεία είναι εύκολη. Αλλά εδώ υπάρχει και ένα άλλο παράδοξο που είναι το κρυφό ζητούμενο από την Κυβέρνηση και τους κρατικούς τραπεζίτες δυστυχώς. Στην πραγματικότητα θα εισαχθεί έτσι ένας αθέμιτος ανταγωνισμός ανάμεσα στις, κρατικού ενδιαφέροντος, τράπεζες και στις ιδιωτικές. Διότι ιστορικά τα συνδικάτα στις κρατικές τράπεζες είναι πολύ ισχυρά και ενδεχομένως θα μπορέσουν με επιχειρησιακές συμβάσεις να καταφέρουν κάτι. Τα συνδικάτα όμως στις ιδιωτικές τράπεζες είναι απολύτως αδύναμα. Και εκεί οι δυνατότητες των ιδιωτών θα είναι πολύ περισσότερες εις βάρος των εργαζομένων και επομένως, δηλαδή, στη χρήση της εργατικής δαπάνης όσον αφορά τα κέρδη τους.
      Έτσι, κύριοι συνάδελφοι, δι’ αυτού του τρόπου θα διευκολυνθεί η συμπεριφορά των ιδιωτικών τραπεζών απέναντι στις, κρατικού ενδιαφέροντος, τράπεζες τις οποίες άλλωστε κοψοχρονιά θέλει να δώσει η Κυβέρνηση σε κάποιους οι οποίοι τους εποφθαλμιούν. 
      Θα πω και κάτι ακόμα που έχει κάποια σημασία: Οι δικές μας κυβερνήσεις ήταν υπέρ της άποψης ότι η πολιτική δύναμη και ισχύς της χώρας αυτής περνά μέσα από την οικονομική ισχύ της και τη δυνατότητά της να έχει ομίλους οικονομικούς τέτοιους, οι οποίοι θα είναι εξωστρεφείς και θα μεταφέρουν την οικονομική τους ισχύ σε άλλες χώρες, έτσι ώστε να δημιουργούν ένα υπόβαθρο πολιτικής ισχύος της χώρας μας στις σχέσεις της με τις χώρες αυτές. 
      Ήμασταν, λοιπόν, εμείς και συνεχίζουμε να είμαστε υπέρ των εθνικών πρωταθλητών. Ήταν οι απόπειρες που κάναμε να δημιουργηθούν ακόμα μεγαλύτερα τραπεζικά σχήματα με μοχλό κρατικές τράπεζες έτσι ώστε μαζί με τις ιδιωτικές να μπορέσουν να έχουν ισχυρό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην περιοχή, η οποία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μας και είναι η περιοχή της Βαλκανικής.
      Τώρα η πολιτική αυτής της Κυβέρνησης είναι να πουλήσει κοψοχρονιά όπως είπα όλα τα μερίδια που έχει στις τράπεζες αυτές, έτσι ώστε να τις καταστήσει τμήματα ξένων τραπεζών και στην πραγματικότητα η τραπεζική λειτουργία στην Ελλάδα να έχει σχέση με το σχεδιασμό που θα κάνουν είτε στη Γαλλία είτε στην Αμερική και σε καμιά περίπτωση με τις αναπτυξιακές ανάγκες της δικής μας χώρας.
      Είναι, λοιπόν, και αυτό που μεθοδικά προχωρούν μέσα από τη διαδικασία αυτή. Ξέρουν ότι απέναντι σ’ αυτήν τους την επιλογή που είναι κύρια επιλογή τεράστιας πολιτικής διαφοράς αν είχαν ένα οργανωμένο κίνημα των εργαζομένων τότε προφανώς τα πράγματα δεν θα ήταν τόσο εύκολα.
      Άρα, λοιπόν, διαλύονται τα πάντα έτσι ώστε και αυτή η πολιτική να υπηρετηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, δηλαδή, η μετατροπή στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων της χώρας σε τμήματα ενός στρατηγικού σχεδιασμού των ξένων. Και όλα αυτά γίνονται σε μια περίοδο που οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταβάλλουν μια τεράστια προσπάθεια να προστατεύσουν τις στρατηγικού χαρακτήρα  επιχειρήσεις τους.
      Αγαπητοί συνάδελφοι, φαντάζομαι ότι διαβάσατε την υπόθεση της απόπειρας μίας ιταλικής εταιρείας να εξαγοράσει τη γαλλική εταιρεία «SUEZ». Σε ένα βράδυ η γαλλική κυβέρνηση προχώρησε στη συγχώνευση της «SUEZ» με την «GAZ DE FRANCE», έτσι ώστε να αποτρέψει απολύτως την εξαγορά της γαλλικής εταιρείας στρατηγικού ενδιαφέροντος από την ιταλική. Και ξέρετε πολύ καλά τι προσπάθειες κάνει μία αντίστοιχη εταιρεία ενέργειας στην Ισπανία, για να αποτρέψει την επίθεση της αντίστοιχης γερμανικής. Αυτά προϋποθέτουν κυβερνήσεις, οι οποίες αγωνίζονται για το καλό της χώρας τους, δεν προϋποθέτουν κυβερνήσεις που το μόνο τους ενδιαφέρον είναι πώς θα δυσφημίσουν τη χώρα, πώς θα υπονομεύσουν την οικονομία και τα δικαιώματα των εργαζομένων, πώς θα διαλύσουν όλο το δίκτυο προστασίας των εργαζομένων, προκειμένου να παραδώσουν τους ισχυρούς μοχλούς ανάπτυξης αυτής της χώρας στους ξένους, ή πώς θα μεγιστοποιήσουν τα κέρδη των ελαχίστων στην Ελλάδα.  
      Η τελευταία ερώτηση, που έχω να σας κάνω, είναι η εξής: Έχετε πραγματικά την πρόθεση –και αφήστε την τακτική του Ποντίου Πιλάτου- να μην οδηγήσετε τη χώρα στην πλήρη αποτροπή, στην πλήρη διάλυση, των δικαιωμάτων; Μη μου λέτε ότι οι τράπεζες αποφασίζουν μόνες τους. Μη μου πείτε ότι ο κ. Μηλιάκος της Αγροτικής Τράπεζας και κουμπάρος του κ. Καραμανλή αποφάσισε μόνος του να στείλει την επιστολή, μη μου πείτε ότι οι διοικητές, που εσείς ορίσατε στην Εθνική και την Εμπορική Τράπεζα, αποφάσισαν μόνοι τους και μη μου πείτε ότι δεν μπορείτε να τους πείτε ότι πρέπει αμέσως να αλλάξουν τακτική, εφόσον εσείς το θέλετε. Όχι μόνο δεν το θέλετε, αλλά είστε εσείς που τους δώσατε εντολή να προχωρήσουν σ’ αυτήν την ενέργεια, έτσι ώστε να συμπληρωθεί όλο αυτό το πλαίσιο των αντεργατικών μέτρων, το οποίο λαμβάνει αυτή η Κυβέρνηση, προκειμένου να οδηγήσει σε εξαθλίωση πραγματικά τους εργαζομένους. 
      Όμως, πρέπει να σας πω –και αυτό μην το ξεχνάτε- ότι για όλα αυτά στη δημοκρατία υπάρχει λογαριασμός και αυτός ο λογαριασμός, ξέρετε, αποστέλλεται με έναν πολύ καθαρό τρόπο, όταν διενεργούνται εκλογές. Αυτά τα εφιαλτικά τρίγωνα, τα οποία αυτήν την ώρα σκεπάζουν τον ουρανό της Ελλάδας, είναι αυτά που θα οδηγήσουν τον ελληνικό λαό να σας πάει εκεί που σας αξίζει, στην Αντιπολίτευση, και δεν ξέρω, αν πρέπει να είσαστε και η Μείζων Αντιπολίτευση τα επόμενα χρόνια.
      Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο επερωτών συνάδελφος κ. Πρωτόπαπας. 
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Ήταν πλήρης νομίζω η τοποθέτηση του εισηγητού μας και εγώ θα επιχειρήσω να προσθέσω ορισμένα ζητήματα. 
      Κύριε Υπουργέ, για να είμαστε συγκεκριμένοι, θα σας πω τι ζητάμε από εσάς σήμερα. Ζητάμε να εκδηλώσετε την παρέμβαση σας σαφώς, καθαρά και χωρίς υπεκφυγές, για να καθίσουν τουλάχιστον οι ελεγχόμενες, εμμέσως ή αμέσως από εσάς, διοικήσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Και μη μου πείτε ότι δεν παρεμβαίνετε, διότι γνωρίζετε πάρα πολύ καλά και ξέρετε ότι με δική σας κάλυψη –γιατί εσείς είστε ο ηθικός αυτουργός- ο κ. Αράπογλου, ο κ. Προβόπουλος και ακόμη περισσότερο ο κ. Μηλιάκος, ο Διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας, η οποία ελέγχεται πλήρως από το δημόσιο, πρωτοστάτησαν στη διαδικασία άρνησης της διαπραγμάτευσης στην κλαδική συλλογική σύμβαση των τραπεζοϋπαλλήλων. Νομίζω ότι αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να διευκρινίσουμε σήμερα. 
      Επιτέλους, πάρτε θέση. Τελείωσε η ιστορία του Ποντίου Πιλάτου, η ιστορία του Υπουργού που εμφανίζεται να λέει «δεν ξέρω, δεν γνωρίζω, θα δω, εύχομαι». Όπως φέρετε την ευθύνη για την άρνηση διαπραγμάτευσης, αλλάξτε θέση, αναλάβετε τις ευθύνες σας, πέστε το καθαρά και καλέστε τους δημοσίους από σήμερα να αλλάξουν και αυτοί ρότα και να μπουν στην κλαδική διαπραγμάτευση. 
      Βεβαίως τα  πράγματα στην οικονομία δεν δείχνουν να είναι καθόλου καλά. Θα προσθέσω και εγώ ότι απορώ πώς στέκεται η Κυβέρνηση σήμερα και ειδικά εσείς που πήρατε την πρωτοβουλία ως Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών μετά τη χθεσινή απόφαση της EUROSTAT, όπου απεδείχθη ότι ήταν δική σας έμπνευση και πρωτοβουλία αυτή η απαράδεκτη κατάσταση, ότι από πουθενά δεν σας επιβλήθηκε, από πουθενά δεν ειπώθηκε, και  που οδήγησε αυτήν τη στιγμή σε μείζονα προβλήματα τη χώρα, που εξέθεσε ανεπανόρθωτα τη χώρα και την οποία, βεβαίως, καλείτε να πληρώσει ο μέσος Έλληνας φορολογούμενος, ο απλός πολίτης. 
      Για να μη μου πείτε ότι σε τελική ανάλυση «έτσι παραλάβαμε την κατάσταση και τι άλλο να κάνω», απεδείχθη χθες ότι εσείς δημιουργήσατε και όχι εσείς παραλάβατε την κατάσταση. Γι’ αυτό θα έπρεπε τελικώς να θυμηθείτε ότι πολλές φορές λέμε –και στην πολιτική πρέπει να το λέμε- πως πρέπει να υπάρχει κάπου και φιλότιμο και, δυστυχώς, στην περίπτωση της δικής σας Κυβέρνησης δεν αποδεικνύεται κάτι τέτοιο.
      Τρίτη παρατήρηση: Βουΐζει ο τόπος για την ακρίβεια. Βεβαίως αυτό έχει να κάνει και με τις κλαδικές συμβάσεις. Την Τετάρτη η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος και η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. απεργούν για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, για τις κλαδικές συμβάσεις και γενικότερα για τις αυξήσεις μισθών και συντάξεων στον ιδιωτικό τομέα, στον ευρύτερο, αλλά και στο στενό δημόσιο τομέα. Απεργούν διαμαρτυρόμενοι και για τη δική σας πολιτική και όχι μόνο κατά του Σ.Ε.Β.. Η κίνηση αυτή έχει να κάνει και με την πίεση προς τους εργοδότες για ουσιαστικές διαπραγματεύσεις και για υπογραφή θετικών εθνικών και κλαδικών επιχειρησιακών συμβάσεων.
       Έρχεται όμως χθες μετά από μια παρέμβασή μας  το Υπουργείο Ανάπτυξης με κοινή ανακοίνωση των κυρίων Σιούφα και Παπαθανασίου και διαπιστώνει το εξής ωραίο: «Στη μάχη κατά της ακρίβειας χρειάζονται και απαιτούνται πραγματικές αυξήσεις μισθών και συντάξεων». Δύο τινά, λοιπόν, συμβαίνουν. Ή δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε και αδειάζει ο ένας τον άλλον ή θα δούμε τον  κ. Σιούφα και τον κ. Παπαθανασίου μπροστά στη συγκέντρωση της Γ.Σ.Σ.Ε. και της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. την Τετάρτη να διαμαρτύρονται για την οικονομική σας πολιτική. Πείτε μου εσείς να καταλάβουμε τι τελικά συμβαίνει από όλα αυτά, ποιο είναι το πραγματικό. 
      Φοβούνται ορισμένοι την κλαδική σύμβαση, της Ο.Τ.Ο.Ε.. Το έχουν πει και οι τραπεζίτες και εμμέσως ορισμένοι κυβερνητικοί παράγοντες και κυβερνητικοί Βουλευτές. Θέλω να θυμίσω ότι χάρη στην κλαδική συλλογική σύμβαση της Ο.Τ.Ο.Ε. έγινε δυνατόν το ελληνικό  τραπεζικό σύστημα να εισέλθει ομαλά χωρίς θύματα σε συνθήκες ταχείας απελευθέρωσης και προσαρμογής στα δεδομένα του διεθνούς ανταγωνισμού και εφαρμογής της δεύτερης τραπεζικής οδηγίας. Θέλω να θυμίσω ότι χάρη στην κλαδική σύμβαση της Ο.Τ.Ο.Ε. έγινε δυνατόν να γίνουν τεράστιες μεταρρυθμίσεις και αλλαγές στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα για να μπορέσουμε να μπούμε ομαλά στις νέες συνθήκες ανταγωνισμού. 
      Η κλαδική σύμβαση όχι μόνο δεν δυσχεραίνει και δεν δημιουργεί προβλήματα στα ειδικότερα προβλήματα των  τραπεζών και στην προοπτική των επιχειρησιακών συμβάσεων, αλλά διαμορφώνοντας τα ελάχιστα όρια αμοιβών και εργασιακών συνθηκών ουσιαστικά δημιουργεί υγιείς συνθήκες ανταγωνισμού και εμποδίζει να γίνεται ο ανταγωνισμός με ισοπέδωση προς τα κάτω των εργασιακών δικαιωμάτων, δηλαδή, εμποδίζει το κοινωνικό ντάμπινγκ και ουσιαστικά οδηγεί σε ευρύτερες συνεργασίες  και κοινές δράσεις του προσωπικού με την εργοδοτική πλευρά στις τράπεζες μέσα από τη διαδικασία σύναψης των επί μέρους επιχειρησιακών συμβάσεων στη συνέχεια μετά την κλαδική οι οποίες βεβαίως καθορίζουν τους ειδικούς όρους αμοιβής των στελεχών και όλες τις άλλες παρεμβάσεις οι οποίες κατά  τράπεζα σαφώς διαφέρουν και κατά τράπεζα σαφώς πρέπει να ρυθμίζονται. 
      Φαίνεται όμως ότι εσείς δεν το θέλετε αυτό. Διότι δεν είναι τυχαίο ότι την έννοια της κλαδικής διαπραγμάτευσης, την έννοια της διαβούλευσης δεν είναι η πρώτη φορά που εμμέσως εδώ και αμέσως κατά τη γνώμη μου σε άλλες περιπτώσεις την έχετε εξοβελίσει, την έχετε βγάλει έξω από τις διαδικασίες. Θέλω να θυμίσω ότι με το νόμο που πέρασε το Υπουργείο Ανάπτυξης το καλοκαίρι βγάλατε την κλαδική συλλογική διαπραγμάτευση και την έκφραση της οργανωμένης κοινωνίας μέσα από αποφάσεις νομαρχιακών συμβουλίων στο ωράριο λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων. Το ίδιο κάνατε στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και στους κανονισμούς των Δ.Ε.Κ.Ο.. Το ίδιο  κάνετε τώρα στις τράπεζες. Το ίδιο κάνετε καλύπτοντας πολλές φορές επιχειρήσεις αμφισβήτησης των κλαδικών συμβάσεων από τμήματα της εργοδοσίας. 
      Η Κυβέρνησή σας δεν πιστεύει στη διαβούλευση και στη διαπραγμάτευση. Θέλει μόνιμα μια πολιτική στηριγμένη στο χαμηλό εργασιακό κόστος. Θέλει να ξαναγυρίσει στον εργασιακό μεσαίωνα. Θέλει να αμφισβητηθούν και να ισοπεδωθούν τα πάντα. Να μην έχουμε μια κοινωνία που ενεργεί  μέσα από συμφωνίες συνευθύνης και μέσα από  κοινές δράσεις για συμπόρευση των φορέων της, αλλά μια κοινωνία που οδηγείται στην υποταγή όπου κάποιος αισθάνεται αφεντικό και θέλει να κάνει εκείνο που αυτός νομίζει με το έτσι θέλω με αυταρχισμό, με ισοπέδωση  προς τα κάτω ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων και με αμφισβήτηση στοιχειωδών δικαιωμάτων στο εισόδημα ή ακόμα και στο επίπεδο ζωής. 
      Αυτό δεν μπορεί να το αποδεχθεί κανείς. Αυτόν τον πυρήνα της πολιτικής σας ο κόσμος τον πολεμάει. Αυτό είναι που φέρνει την αντίθεση και τη νέα πολιτική πραγματικότητα  που διαμορφώνεται καθημερινά στην Ελλάδα. Καταλάβετέ το όχι για σας μόνο, αλλά και για τους ίδιους τους πολίτες όσο είναι νωρίς. Αν δεν το καταλάβετε να ξέρετε πολύ καλά ότι αυτές οι προσπάθειες θα συνεχιστούν.
      Εμείς θα είμαστε καθημερινά κοντά τους, γιατί δεν μπορεί να υπάρχει κοινωνία χωρίς διαβούλευση και διαπραγμάτευση, γιατί δεν μπορεί να γίνουν αλλαγές χωρίς συνευθύνη, ασφάλεια του πολίτη, συμπόρευση και συμμετοχή εκείνων οι οποίοι θα τις υποστούν. 
      Και σε τελική ανάλυση ο πολίτης τι κερδίζει απ’ όλα αυτά; Ο πολίτης σήμερα δέχεται την τοκογλυφική επίθεση των επιτοκίων. Τον πολίτη τον εκμεταλλεύονται οι τράπεζες. Το ζήτημα του δανεισμού έχει γίνει κυρίαρχη πολιτική σας. Επιδιώκετε την ανάπτυξη μέσω του δανεισμού. Επιδιώκετε να μη φανούν τα προβλήματα που η δική σας πολιτική, η πολιτική της λιτότητας έχει δημιουργήσει μέσα από τα δάνεια. Αυτό δημιουργεί μια ιδιόμορφη καταναλωτική φούσκα που κάποια στιγμή θα σπάσει. Και τι θα έχουμε; Οι μεν τράπεζες θα κερδίζουν και θα κερδοσκοπούν, οι δε πολίτες θα υποφέρουν όλο και περισσότερο και θα έχουμε ιδιόμορφες καταστάσεις, πλειστηριασμούς, διάφορες απαράδεκτες ενέργειες που γίνονται μέσα από τις εισπρακτικές εταιρείες που χρησιμοποιούν οι τράπεζες κ.ο.κ.. Ε, δεν κερδίζει ο πολίτης έτσι, ούτε απ’ αυτές τις δήθεν μεταρρυθμίσεις.
      Και σε τελική ανάλυση σκεφτείτε –το αποφεύγετε και αυτό απ’ ό,τι βλέπω- πού οδήγησε το ασφαλιστικό σας. Σκεφτείτε αυτό που κάνατε το καλοκαίρι μαζί με τον κ. Παναγιωτόπουλο τότε. Έχει εφαρμοστεί; Όχι. Πρόκειται να εφαρμοστεί; Όχι. Σε λίγο θα δώσετε νέα παράταση. Μπορεί να εφαρμοστεί; Πάλι όχι, κύριε Υπουργέ. Δεν υπάρχει μεταρρύθμιση για το ασφαλιστικό των τραπεζών. Μια τρύπα στο νερό έχετε κάνει. Μια τρύπα στο νερό επιχειρείτε να κάνετε και τώρα. Μονίμως δημιουργείτε συγκρούσεις, οξύνσεις και προβλήματα. Δυστυχώς είναι το τελευταίο που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία, όπως και το τελευταίο που χρειάζεται ο Έλληνας πολίτης είναι να συνεχίσει να κυβερνάται από τη Νέα Δημοκρατία. 
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Πρωτόπαπα. 
      Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Χριστοφιλοπούλου. 
      ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι σαφές ότι το πολιτικό κλίμα κάτω από το οποίο συζητείται η συγκεκριμένη επερώτηση είναι θολό. Είναι θολό, γιατί σκιάζεται από το σκάνδαλο των υποκλοπών. Είναι θολό, γιατί σκιάζεται από το φιάσκο και το σκάνδαλο της απογραφής. Είναι θολό, γιατί κάθε μέρα εδώ και πολλούς μήνες τα δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων, τα δικαιώματα της συλλογικής διαπραγμάτευσης και της συλλογικής αυτονομίας υποκλέπτονται. 
      Είναι σαφές ότι ένας είναι ο εχθρός: ο συνδικαλισμός και ο εργαζόμενος λαός. Είναι σαφές ότι σήμερα διαγράφονται άνεργοι από τα τεφτέρια. Και το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και εσείς, κύριε Υπουργέ, επικαλεστήκατε μερικότητα των στοιχείων που έδωσε ο Ο.Α.Ε.Δ. στην Τράπεζα της Ελλάδος. Ο δε κ. Τσιτουρίδης με τον κ. Γιακουμάτο χθες μιλούσαν για τυπογραφικό λάθος. Αυτή καθαυτή η ανεργία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει καταντήσει «τυπογραφικό λάθος» ή «μερική αποτύπωση των στοιχείων». Ούτε και εδώ μπορείτε στοιχειωδώς να συνεννοηθείτε μεταξύ σας. 
      Και αν δεν πάρετε σήμερα θέση, κύριε Υπουργέ, σχετικά με το θέμα των κλαδικών συμβάσεων των τραπεζών και ιδιαίτερα με τις τράπεζες κρατικού ενδιαφέροντος με τους διορισμένους διοικητές, είναι σαφές ότι πια στον ελληνικό λαό θα έχει περάσει η αντίληψη ότι υπάρχει συναντίληψη μεταξύ τραπεζιτών και  Υπουργείου Οικονομίας, συναντίληψη για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται σήμερα τα προβλήματα του ανταγωνισμού είτε στο χώρο των τραπεζών ειδικότερα είτε στο χώρο της οικονομίας ευρύτερα. Και αυτά τα προβλήματα αντιμετωπίζονται, με τον τρόπο που μας ανέφερε ο διορισμένος από σας κ. Αράπογλου, εδώ στη Βουλή. 
      Αντιμετωπίζεται, λοιπόν ο ανταγωνισμός με την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων. Και σας ερωτώ, κύριε Υπουργέ: Οι κλαδικές συμβάσεις, οι οποίες οριοθετούν τα κατώτερα όρια αμοιβών και επιδομάτων, είναι αυτές που εμποδίζουν τον ανταγωνισμό; Είναι αυτές ο εχθρός; Σε τι εμποδίζουν τον υγιή ανταγωνισμό; Εγώ θα σας πω αντίθετα ότι τον διευκολύνουν. Εγώ θα σας πω αντίθετα ότι εκείνος ο ανταγωνισμός που βασίζεται στην ποιότητα και στην καινοτομία της υπηρεσίας, στην ευελιξία της επιχείρησης και άρα βασίζεται σε ένα ανθρώπινο δυναμικό άξιο και αξιοπρεπές το οποίο αμείβεται σωστά, είναι εκείνος ο ανταγωνισμός που μπορεί να ωθήσει τις τράπεζες σε μια νέα εποχή σε μια οικονομία όμως που έχει ανάπτυξη, που έχει στρατηγική ανάπτυξης, που έχει σχέδιο για την ανάπτυξη. Αυτή η οικονομία όμως δεν υπάρχει σήμερα και αυτό είναι ευθύνη δική σας. 
      Άρα, λοιπόν, οι κλαδικές συμβάσεις, που παρέχουν το minimum όριο κάτω από το οποίο δεν μπορεί να κατέβει καμιά αμοιβή και δεν μπορούν να χειροτερέψουν οι εργασιακές συνθήκες, τι κάνουν; Ευνοούν τις επιχειρησιακές συμβάσεις στις οποίες εσείς αναφέρεστε και τις οποίες επικαλείστε ότι τάχα «μόνο επιχειρησιακές συμβάσεις και φτάνει», λένε οι διοικητές των τραπεζών, «δεν θέλουμε κλαδικές» και εσείς τους υποθάλπετε.
      Διότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα μπορούσαν να διευκολύνουν την κάθε μια τράπεζα στο δικό της ανταγωνισμό και στις δικές της ιδιαίτερες συνθήκες ανάλογα με την περιοχή, αν εσείς είχατε τέτοια κατεύθυνση και αν μπορούσατε να τις επηρεάσετε, που μπορείτε και δεν το κάνετε. 
      Τι εμποδίζει η κλαδική σύμβαση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Εμποδίζει τον ανταγωνισμό προς τα κάτω. Εμποδίζει αυτό τον ανταγωνισμό, στον οποίον εσείς πιστεύετε. Τον ανταγωνισμό που βασίζεται στο φθηνό κόστος εργασίας. Άρα, ποιες τράπεζες θα επιβιώσουν με βάση το δικό σας πλάνο και το δικό σας σχέδιο; Εκείνες που θα συμπιέσουν περισσότερο τους εργαζόμενους, που θα καταπιέσουν τους εργαζόμενους. Έτσι ο ανταγωνισμός περιστρέφεται όχι μόνο γύρω από τη φθηνή εργασία, αλλά και γύρω από το εύκολο κέρδος των τραπεζών, που βασίζεται σ’ έναν ανταγωνισμό γύρω από τη λιανική τραπεζική: καταναλωτικά δάνεια προς τους πελάτες, πολλές μορφές δανείων, υπερδανεισμός των πολιτών. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
      Θα πάρω και το χρόνο της δευτερολογίας μου, κύριε Πρόεδρε.
      Αυτό είναι το σχέδιο της ανάπτυξης; Αυτός είναι ο ρόλος των τραπεζών σήμερα; Υπάρχει ρόλος των τραπεζών στην οικονομία, στη στήριξη του μικρομεσαίου επιχειρηματία; Πόσοι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες ευνοούνται σήμερα από το τραπεζικό σύστημα; Πόσοι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες επενδύουν πραγματικά με σοβαρή τραπεζική βοήθεια; Μπορείτε να μας πείτε, κύριε Υπουργέ; Ενδιαφέρεστε γι’ αυτό; Ενδιαφέρεστε για το ρόλο αυτού του είδους των τραπεζών ή το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι οι μέτοχοι και οι αξίες των μετοχών, τα κέρδη και ο ανταγωνισμός για τη φθηνή εργασία; Δεν υπάρχει σήμερα φιλικό περιβάλλον στις τράπεζες για το μικρομεσαίο επιχειρηματία. 
      Είναι σαφές, λοιπόν, ότι πρόκειται σήμερα για μια συμπαιγνία Κυβέρνησης και τραπεζών, όταν το χορό σέρνουν τρεις τράπεζες κρατικού ενδιαφέροντος με διορισμένους από την Κυβέρνηση διοικητές. Αυτές οι πανομοιότυπες επιστολές δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία μεθόδευση της ίδιας της Κυβέρνησης προς τους τρεις διοικητές. Και μη νίπτετε τας χείρας σας, κύριε Υπουργέ, γι’ αυτό. Μιλάει εξάλλου η όλη πολιτική σας, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εξυπηρέτηση μονομερώς των λίγων και ισχυρών. 
      Είπατε ότι κόπτεσθε για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Μα, τι κάνατε με τον εργασιακό νόμο; Επενδύσατε στο φθηνό κόστος και εξαναγκάσατε τους εργαζόμενους να προσέλθουν έκοντες άκοντες εις το «ευέλικτο» οκτάωρο, το οποίο κατ’ ουσίαν έχει καταργηθεί. Τι κάνατε με τις Δ.Ε.Κ.Ο.; Και εκεί καταστρατηγείτε βάναυσα και αντισυνταγματικά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Επενδύετε εδώ και καιρό στο φθηνό κόστος εργασίας μέσω των φθηνών υπερωριών. Δεν θα το κάνετε στις τράπεζες; Το είδαμε παντού: Σήμερα επιχειρείτε τη μεθόδευση να καταργηθούν οι κλαδικές συμβάσεις στις τράπεζες.
      Σας καλούμε, κύριε Υπουργέ, να φέρετε στο τραπέζι το θέμα των κλαδικών συμβάσεων. Είναι διμερές θέμα. Μπορείτε όμως, αν θέλετε, να πάρετε πολιτική πρωτοβουλία. Βεβαίως τώρα που μεσολάβησαν οι δημοσκοπήσεις κάνατε μία λεκτική στροφή. Ο Πρωθυπουργός προχθές –θυμίζω ότι πρόκειται για τον Πρωθυπουργό της Κυβέρνησης των φοροαπαλλαγών στα διανεμόμενα κέρδη, πρόκειται για τον Πρωθυπουργό της Κυβέρνησης της φορολογίας που φορολόγησε τα φθηνά τσιγάρα και που, όπως είπα πριν, επέβαλε τις φθηνές υπερωρίες- είπε στη Βουλή ότι πρέπει τα κέρδη να τα μοιράζονται οι εργαζόμενοι με τις επιχειρήσεις. Και βεβαίως ο υπάλληλός του, ο κ. Αράπογλου, την επόμενη μέρα βγήκε και είπε «δίνουμε μπόνους», λες και ήταν κάτι καινούργιο, λες και το μπόνους των τραπεζών αποτελεί ένα στοιχείο μοιρασιάς κερδών.
      Κάθε χρόνο γίνεται, κύριε Υπουργέ, κι έχει σχέση με τους επιμέρους στόχους της κάθε τράπεζας, εν προκειμένω της Εθνικής. Ποιον κοροϊδεύετε; Σίγουρα όχι τους εργαζόμενους, σίγουρα όχι τα συνδικάτα, αλλά όχι και τους Έλληνες πολίτες.
      Εσείς τι κάνατε, όταν γίνονταν όλα αυτά; Νίψατε για άλλη μια φορά τα χέρια σας. Όταν ο κ. Τσιτουρίδης κάλεσε τις τράπεζες ή όταν ο κ. Τσιτουρίδης πήγε στην Γ.Σ.Ε.Ε. και είπε ότι είναι υπέρ των συλλογικών διαπραγματεύσεων, εσείς είπατε για άλλη μια φορά –και σας άκουσα και σήμερα σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα- ότι είναι διμερές το θέμα. Αφήνετε, λοιπόν, τις τράπεζες ή σύρεστε πίσω από τις τράπεζες, είστε πιόνι των τραπεζών και πιόνι των διορισμένων από εσάς τριών διοικητών, του κ. Μηλιάκου, του κ. Προβόπουλου, και του κ. Αράπογλου, τους οποίους αδυνατείτε να επηρεάσετε ή δεν θέλετε να επηρεάσετε ή δεν επιθυμείτε να παρέμβετε πολιτικά, διότι εσείς είστε αυτός που κατηύθυνε και μεθόδευσε τις εξελίξεις στο χώρο των τραπεζών.
      Πάρτε θέση, λοιπόν, και καλέστε τους, εάν δεν είναι έτσι. Αποδείξτε μας ότι δεν είναι έτσι, γιατί οι επιχειρήσεις συγκάλυψης κάποτε τελειώνουν με οδυνηρό τρόπο, είτε πρόκειται για συγκάλυψη υποκλοπών τηλεφωνικών συνδιαλέξεων είτε πρόκειται για υποκλοπές και συγκάλυψη αυτών των δημοκρατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κυρία Xριστοφιλοπούλου.
      Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Τόνια Αντωνίου.
      ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η επερώτηση που συζητάμε σήμερα, κατατέθηκε από τους Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως πράξη ευθύνης και αλληλεγγύης απέναντι στους εργαζόμενους όλης της χώρας και όχι μόνο απέναντι στους εργαζόμενους στον τραπεζικό τομέα. Όσα συμβαίνουν σήμερα στο χώρο των τραπεζών, είναι ο προάγγελος όσων μεθοδεύονται για όλους ανεξαρτήτως τους εργαζόμενους και στον ιδιωτικό τομέα. 
      Αυτό δεν είναι μια απλή εκτίμηση. Είναι βεβαιότητα που προκύπτει από τις μέχρι σήμερα νομοθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης στα εργασιακά, στο ωράριο, στα ασφαλιστικά, στα θέματα των Δ.Ε.Κ.Ο., από το σημερινό εργασιακό τοπίο στην Ελλάδα, από την έκρηξη της ανασφάλιστης και αδήλωτης εργασίας, από τον τρόπο που εφαρμόζεται η μερική απασχόληση, από τον εργασιακό μεσαίωνα που αναγκάζει σήμερα χιλιάδες εργαζόμενους να δουλεύουν υπό συνθήκες ωμού εκβιασμού και απώλειας ελέγχου. Καμία στρατηγική για την ανάπτυξη, καμία στρατηγική για την απασχόληση, κανένα σχέδιο τόνωσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας δεν δικαιολογεί αυτές τις επιλογές. 
      Η πολιτική αυτή, όπου εφαρμόστηκε, δεν δημιούργησε νέες θέσεις απασχόλησης, δεν αύξησε την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, δεν είχε κανένα τελικά κοινωνικό όφελος. Η πολιτική αυτή σήμερα αποκαλύπτει δυστυχώς με τον πλέον δραματικό τρόπο το χαρακτήρα που είχε και έχει πάντοτε η δεξιά παράταξη στην Ελλάδα, παρά τις μεταμορφώσεις της: εξυπηρέτηση των συμφερόντων των λίγων και ισχυρών, κυνισμός και αδιαφορία για τις ανάγκες των πολλών και των ασθενέστερων, αδίστακτη σύγκρουση με την κοινωνία, με τους πολλούς, για μεταρρυθμίσεις που ευνοούν τους λίγους, επίθεση στον εργαζόμενο, στους συνταξιούχους, στο μικρομεσαίο, στον αγρότη και κυρίως στη νέα γενιά. 
      Αυτή είναι η πολιτική γραμμή του Κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, με την οποία πορεύεστε, κύριε Υπουργέ, σταθερά αυτά τα δύο χρόνια, που ασκείτε την εξουσία. Το όραμά σας,  βέβαια, δεν είναι η επένδυση ούτε στην ποιότητα ούτε στο ανθρώπινο κεφάλαιο, αλλά στην εργασία με φτηνό κόστος. Το πρότυπό σας είναι πλέον οι γειτονικές βαλκανικές χώρες, στις οποίες θέλετε να μοιάσουμε για να μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί.
      Δύο χρόνια μετά οι μάσκες έχουν πέσει. Ο ελληνικός λαός ζει μια παρατεταμένη Σαρακοστή, χωρίς προσδοκία Ανάστασης, όσο αυτή η Κυβέρνηση παραμένει στην εξουσία. Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Η ελληνική κοινωνία είχε όντως προσδοκίες, περιθώρια ανοχής και κατανόησης απέναντι στη νέα Κυβέρνηση. Σήμερα πια δεν έχει, γιατί δεν αντέχει. 
      Η Κυβέρνηση οφείλει, σήμερα, να λογοδοτήσει απέναντι στον ελληνικό λαό, γιατί πίσω από την άρνηση των τραπεζών να προσέλθουν στις διαπραγματεύσεις με την Ο.Τ.Ο.Ε., βρίσκεται η δική σας συμμετοχή, η δική σας συμφωνία και η δική σας στήριξη, αλλιώς δεν εξηγείται με κανένα τρόπο πώς οι Διοικητές της Εθνικής, της Εμπορικής και της Αγροτικής έκαναν ταυτόχρονα, αλλά αυτόνομα, την ίδια σκέψη, εάν δεν έχουν συνεννοηθεί με τον πολιτικό τους προϊστάμενο, που δεν είναι άλλος από εσάς, κύριε Υπουργέ. Αυτά, βέβαια, δεν τα λέμε μόνον εμείς, οι Βουλευτές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αυτά σας τα έχει πει ο Οργανωτικός Γραμματέας της Γ.Σ.Ε.Ε., το κορυφαίο στέλεχος της Δ.Α.Κ.Ε., ο κ. Ταυρής. 
      Η συγκεκριμένη συντεχνία έχει στόχο σε πρώτη φάση να καταργήσει τις κλαδικές συμβάσεις για να περάσει –υποτίθεται- στις επιχειρησιακές συμβάσεις, σε δεύτερη, όμως, φάση αποσκοπεί να τις καταργήσει και αυτές και να οδηγηθούμε σιγά-σιγά στις ατομικές συμβάσεις, με απώτερο στόχο την κατάργηση ακόμα και της εθνικής συλλογικής σύμβασης.
      Σε μια τέτοια εξέλιξη, ακόμα και ο κατώτατος μισθός ενδέχεται να καταργηθεί.
      Μιλάμε, δηλαδή, για τη μετάβαση σε καθεστώς απόλυτης και ανεξέλεγκτης αυθαιρεσίας και αγριότητας. Και λέω απόλυτης γιατί για πολλούς εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα η εργασιακή βαρβαρότητα είναι ήδη μια πραγματικότητα. Η απασχόληση που πληρώνεται ως μερική και είναι πλήρης, η εργασία χωρίς ένσημα, είναι για χιλιάδες συμπολίτες μας σήμερα ο κανόνας. Και κανένας ελεγκτικός μηχανισμός της πολιτείας δεν προστατεύει αυτούς τους εργαζόμενους σήμερα. 
      Από την πλευρά των τραπεζών έχουν ακουστεί επιχειρήματα που δεν στέκουν σε καμιά λογική δοκιμασία. Ο θεσμός των κλαδικών συμβάσεων δεν τους εμποδίζει αν θέλουν, όπως λένε, να δώσουν μεγαλύτερους μισθούς και κίνητρα παραγωγικότητας στους εργαζόμενούς τους. Δεν τους εμποδίζουν να παράσχουν καλύτερες εργασιακές συνθήκες.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι κλαδικές συμβάσεις αποτελούν ένα μίνιμουμ δείκτη προστασίας για τον εργαζόμενο και αυτό πρέπει να γίνει ξεκάθαρο σε όλη την ελληνική κοινωνία, μία εγγύηση των ελάχιστων εργασιακών  δικαιωμάτων και προϋποθέσεων. Αυτό, ακριβώς, είναι που δεν δέχονται γιατί θέλουν να επενδύσουν στην εργασία με χαμηλό κόστος και όχι βέβαια στην ποιότητα των εργασιών τους. Όλα τα άλλα θα έλεγα ότι είναι εκ του πονηρού. 
      Επειδή, όμως, αυτά τα σχέδια προσκρούουν σήμερα στις αντιδράσεις των συνδικάτων, η Κυβέρνηση και οι τραπεζίτες επιχειρούν ταυτόχρονα να συγκρουστούν μετωπικά με τα συνδικάτα, να τα καταγγείλουν, να τα διασύρουν, να τα συκοφαντήσουν για να τα αποδυναμώσουν και τελικά να τα παραμερίσουν.
      Κύριε Υπουργέ, είναι ένας δρόμος, τελικά, εξαιρετικά επικίνδυνος για το πολίτευμά μας και για την ίδια τη δημοκρατία. Καμία κριτική δίκαιη ή άδικη για τις μέχρι σήμερα ευθύνες του συνδικαλιστικού κινήματος –που υπάρχουν ασφαλώς- δεν δικαιολογεί μία τέτοια πράξη υπονόμευσης των κανόνων της δημοκρατίας. Οι συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης θα είναι απρόβλεπτες και ανεξέλεγκτες.
      Η συμπεριφορά των τραπεζών σε συμπαιγνία με την Κυβέρνηση, συνιστά σήμερα μέγιστη πρόκληση για τον ελληνικό λαό. Για τον ελληνικό λαό που είναι δέσμιος των τραπεζών και της τοκογλυφικής τους εκμετάλλευσης, με τα απαράδεκτα υψηλά επιτόκια και περιθώρια κέρδους ιδιαίτερα στα στεγαστικά και στα καταναλωτικά δάνεια. Την ίδια στιγμή οι τράπεζες -που η κερδοφορία τους φέτος έφθασε όπως είπε και ο εισηγητής μας, μέχρι και 110%- δηλώνουν την ανησυχία τους επειδή το χρέος των ελληνικών νοικοκυριών έχει φθάσει, λέει, στο 38,2% του Α.Ε.Π. σημειώνοντας αύξηση κατά 7,2 μονάδες σε σχέση με πέρυσι. Ξέρουμε, όμως, πολύ καλά ότι δεν ανησυχούν για την υπερχρέωση των νοικοκυριών, αλλά επειδή παρουσιάζεται θεαματική αύξηση των επισφαλών απαιτήσεων. Γι’ αυτό ανησυχούν.
      Κύριε Υπουργέ, όπως είπα και στην αρχή, σήμερα κάναμε αυτήν την επερώτηση γιατί βλέπουμε ότι οι πολιτικές σας επιλογές καθημερινά απορρίπτονται και καταδικάζονται από την ελληνική κοινωνία. Δύο χρόνια μετά, όπως είπα, έπεσαν οι μάσκες σας. Οι μεγάλες σας επιλογές κατέρρευσαν με τραγικό τρόπο και δυστυχώς με τραγικό κόστος για τη χώρα και τους πολίτες. 
      Οι βασικές σας επιλογές αυτά τα δύο χρόνια ήταν πρώτα απ’ όλα ο «Βασικός Μέτοχος», το μεγάλο φιάσκο, θα έλεγα, της ελληνικής Κυβέρνησης που ποιος μπορεί να ξεχάσει. Η άλλη σας μεγάλη παρέμβαση ήταν οι λεγόμενες «μεταρρυθμίσεις» που με προχειρότητα νομοθετήσατε και είναι βαθύτατα αντιαναπτυξιακές, αντικοινωνικές. Θα έλεγα ότι επειδή ήταν και τόσο πρόχειρες ούτε καν μπορείτε να τις εφαρμόσετε, όπως παραδείγματος χάρη το ασφαλιστικό των τραπεζών, και καλύτερα βέβαια για τους εργαζόμενους, αλλά και για τους Έλληνες πολίτες. Και κλείνω με τη «μεγάλη» σας πολιτική επιλογή, την επιλογή των επιλογών, που δεν είναι άλλη από τη λεγόμενη απογραφή.
      Κύριε Υπουργέ, μετά την απόφαση της EUROSTAT πιστεύω ότι θα πρέπει να ζητήσετε, πραγματικά, ένα μεγάλο συγγνώμη από τον ελληνικό λαό, όχι γιατί συκοφαντήσατε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά γιατί διασύρατε τη χώρα, γιατί οδηγήσατε σε επιτήρηση την ελληνική οικονομία και γιατί ο ελληνικός λαός βιώνει σήμερα τη σκληρή λιτότητα λόγω της εμπάθειάς σας και της ανικανότητάς σας.
      Νομίζω ότι αξίζει ένα μεγάλο συγνώμη από την πλευρά σας, γιατί, δυστυχώς, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δικαιώθηκε πάρα πολύ σύντομα στις πολιτικές του εκτιμήσεις και αυτό βέβαια γίνεται αντιληπτό από τον ελληνικό λαό. 
      Σας ευχαριστώ πολύ. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
       ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Αντωνίου. 
      Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Κουσελάς. 
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
      Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακολουθούμε εδώ και ενάμισι μήνα τώρα μια άνευ προηγουμένου προκλητική στάση και συμπεριφορά των τραπεζών απέναντι στους εργαζόμενους, απέναντι στη συνδικαλιστική τους εκπροσώπηση, απέναντι στην κοινωνία, απέναντι στους νόμους και το Σύνταγμα της χώρας. Έρχονται σήμερα, κύριε Υπουργέ, το 2006, οι διοικήσεις των μεγάλων τραπεζών πλήρως εναρμονισμένες μεταξύ τους και θέλω να καταθέσω στα Πρακτικά τις έξι επιστολές που έστειλαν, που θα διαπιστώσετε ότι είναι με την ίδια ημερομηνία -31 Ιανουαρίου 2006- και με το ίδιο πανομοιότυπο περιεχόμενο. 
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Δημήτριος Κουσελάς καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
      Έρχονται, λοιπόν, σήμερα να αρνηθούν τη διαπραγμάτευση, να αρνηθούν το διάλογο με τους εργαζόμενους. Η αιτιολόγηση της άρνησης αυτής είναι εντελώς προσχηματική και θα έλεγα ότι είναι προσβολή για τη νοημοσύνη μας, γιατί δεν μπορούν σήμερα οι διοικήσεις των τραπεζών να επικαλούνται αλλαγή των συνθηκών ανταγωνισμού, όταν οι αλλαγές αυτές έχουν συντελεστεί στο τραπεζικό σύστημα εδώ και δεκαπέντε χρόνια τώρα, όταν στο τραπεζικό σύστημα το τελευταίο χρονικό διάστημα μέχρι και το 2003 είχαμε πάνω από τριάντα εξαγορές, ιδιωτικοποιήσεις, συγχωνεύσεις, αναδιαρθρώσεις. Το τελευταίο χρονικό διάστημα από πέρυσι που υπεγράφη η τελευταία σύμβαση μέχρι φέτος δεν έγινε καμία αλλαγή, όταν μέχρι πέρυσι η κλαδική συλλογική σύμβαση όχι μόνο δεν ήταν εμπόδιο, αλλά λειτούργησε σαν μια ελάχιστη βάση διαμόρφωσης ενιαίων κανόνων υγιούς ανταγωνισμού. 
      Πείτε μας, κύριε Υπουργέ, σε τι εμπόδισε τόσα χρόνια η κλαδική σύμβαση στην κερδοφορία των τραπεζών, στην εξάπλωσή τους, όχι μόνο στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στα Βαλκάνια και στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Τι άλλαξε έτσι ξαφνικά; Το μόνο που άλλαξε -και το γνωρίζουμε όλοι- είναι η πολιτική βούληση, τίποτε άλλο! Ο στόχος είναι διπλός, να καταργηθεί από τη μία πλευρά το ενιαίο μισθολόγιο των εργαζόμενων το οποίο αποτελεί την εγγύηση των αποδοχών τους και να καταργηθεί από την άλλη το ενιαίο ωράριο εργασίας και λειτουργίας που υπάρχει σήμερα σε όλες τις τράπεζες. Τέλος, βέβαια, στους στόχους τους είναι να καταργηθεί και η ίδια η Ο.Τ.Ο.Ε., γιατί η Ο.Τ.Ο.Ε. χωρίς τέτοιο περιεχόμενο δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά ένας πολιτιστικός σύλλογος. 
      Αυτοί είναι οι πραγματικοί στόχοι. Όλα τα άλλα περί επιχειρησιακών συμβάσεων και διαλόγου με τους συλλόγους είναι –επιτρέψτε μου να πω- για τους αδαείς. Διάλογος και επιχειρησιακές συμφωνίες και σήμερα υπάρχουν. Είναι κατοχυρωμένα δικαιώματα των εργαζόμενων από το 1990, από την ψήφιση του ν. 1876. Οι επιχειρησιακές αυτές συμφωνίες λειτουργούν συμπληρωματικά με τις κλαδικές συμβάσεις, δεν μπορούν όμως σε καμία περίπτωση να υποκαταστήσουν το περιεχόμενο των κλαδικών συμβάσεων. Οι επιχειρησιακές συμφωνίες είναι εκείνες που κάνουν τη διαφορά από τράπεζα σε τράπεζα, είναι εκείνες στη βάση των οποίων δίνονται τα μπόνους, τα πριμ παραγωγικότητας, τα ειδικά επιδόματα και κάνουν τις τράπεζες να διαφέρουν ανταγωνιστικά η μία από την άλλη.
      Οι τραπεζίτες σήμερα με την ανοχή και τη στήριξη της Κυβέρνησης είναι φανερό ότι θέλουν πιο φθηνή εργασία, χωρίς μισθολόγια, χωρίς ωράρια, χωρίς υπερωρίες. Επιζητούν την πιο χαμηλή ασφαλιστική κάλυψη. Και λέω με την ανοχή και τη στήριξη –θα κάνω χρήση και της δευτερολογίας μου, κύριε Πρόεδρε- γιατί οι Διοικητές των τραπεζών, ο κ. Αράπογλου, ο κ. Μηλιάκος, ο κ. Προβόπουλος, είναι υπάλληλοι της Κυβέρνησης, εσείς τους ορίσατε. Ο κ. Μηλιάκος, όπως ακούστηκε, είναι πέραν των άλλων και κουμπάρος του ίδιου του Πρωθυπουργού. Δεν θα μπορούσαν και δεν θα τολμούσαν από μόνοι τους να προχωρήσουν σε μία τέτοια κατεύθυνση. 
      Λέω «με την ανοχή και την στήριξη της Κυβέρνησης», γιατί μέχρι σήμερα η Κυβέρνηση σφύριζε αδιάφορα «Δεν παρεμβαίνουμε στο καθεστώς των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων». Ποιος σας ζήτησε, κύριε Υπουργέ, να παρέμβετε στο καθεστώς των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων; Δεν σας το ζητήσαμε εμείς, αλλά ούτε και οι εργαζόμενοι. 
      Μα, ακριβώς, για να γίνουν ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, χρειάζεται να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων δύο μέρη. Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις με ένα, δεν γίνονται. Αυτό, λοιπόν, που θέλουμε είναι αυτό να γίνει και τίποτα άλλο παραπέρα. 
      Τώρα βέβαια, κάτω από την πίεση των δημοσκοπήσεων και κάτω από την πίεση της κοινής γνώμης συνολικότερα και με το κόστος που καταλαβαίνετε ότι αναλαμβάνετε, δηλώνετε ότι πιστεύετε στο θεσμό των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων. Το πιστεύετε, πραγματικά, αυτό, κύριε Υπουργέ; Αποδείξτε το για να πιστέψουμε και εμείς και ο ελληνικός λαός ότι πιστεύετε, πράγματι, στο θεσμό των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων. 
      Αποδείξτε –μπορείτε να το κάνετε- ότι κυβερνάτε εσείς σήμερα στην Ελλάδα και όχι οι τραπεζίτες. Καλέστε τώρα τους διορισμένους διοικητές των τραπεζών να αλλάξουν στάση και αν αυτό δεν το δέχονται –δηλαδή, να αλλάξουν στάση- παραιτείστε τους! Αλλάξτε τους! Έχετε το δικαίωμα. Εξάλλου, από τον ίδιο το νόμο ο Υπουργός Εργασίας μπορεί να καλέσει σε τριμερή συμφιλιωτική διαδικασία και την Ο.Τ.Ο.Ε. και τις έξι τράπεζες, οι οποίες αρνούνται το διάλογο. Κάντε το αυτό και ζητείστε να αρχίσουν άμεσα συλλογικές διαπραγματεύσεις. Επαναλαμβάνω ότι δεν θέλουμε να παρέμβετε στο περιεχόμενό τους. Αυτό δεν το θέλει κανένας. 
      Εάν όμως δεν το κάνετε και επιμένετε στη στάση την οποία κρατάτε, δηλαδή να λέτε ότι στηρίζετε γενικά το θεσμό των ελεύθερων διαπραγματεύσεων, τότε αυτό σημαίνει ότι εξαπατάτε και τον ελληνικό λαό και τους εργαζόμενους. Σημαίνει ότι εσείς σε συνεργασία με τις τράπεζες θέλετε να ανοίξει ο δρόμος για την κατάργηση -όχι μόνο στο χώρο των τραπεζών, αλλά παντού- των κλαδικών συμβάσεων, ότι θέλετε σήμερα έναν εργαζόμενο με μηδενικά δικαιώματα και απεριόριστες υποχρεώσεις, μόνο και ανίσχυρο απέναντι στον εργοδότη. Σημαίνει ότι δεν θέλετε συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αλλά ατομικές. Σημαίνει ότι θέλετε μία κοινωνία στην οποία θα επικρατούν οι οικονομικά ισχυροί, χωρίς κανόνες, με λογικές αθέμιτου ανταγωνισμού και με λογικές ζούγκλας. Έτσι θα καταντήσει ο χώρος των τραπεζών και οι υπόλοιποι χώροι, εάν περάσουν αυτές οι επιλογές.
      Εάν έχετε κάνει τέτοια επιλογή, να είστε σίγουροι ότι θα τη χρεωθείτε και θα σας κοστίσει ακριβά. Και ο λαός και οι εργαζόμενοι θα σας στείλουν το λογαριασμό, όποτε και αν γίνουν οι εκλογές. Πάντως, να είστε σίγουροι ότι δεν θα διαλύσετε την Ο.Τ.Ο.Ε. και το συνδικαλιστικό κίνημα. 
      Εάν δεν έχετε κάνει τέτοια επιλογή, τότε είναι νωρίς ακόμα να ανακρούσετε πρύμνα και να προχωρήσετε στις προτάσεις και στις υποδείξεις που σας κάναμε.
      Ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Κουσελά. 
      Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι οι Υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2002/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη συμπληρωματική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων, ασφαλιστικών επιχειρήσεων και επιχειρήσεων επενδύσεων χρηματοοικονομικού ομίλου ετερογενών δραστηριοτήτων».
      (Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή)
      Επίσης, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι έξι μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί-καθηγητές από το 5ο Γυμνάσιο Καλλιθέας.
      Τους πληροφορούμε ότι παρακολουθούν συνεδρίαση κοινοβουλευτικού ελέγχου, όπου στην Αίθουσα παρίστανται οι Βουλευτές οι οποίοι ελέγχουν την Κυβέρνηση για πράξεις και παραλείψεις και ο αρμόδιος Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αλογοσκούφης. 
      Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται να έχουν καλές σπουδές.  
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
       Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
      	ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση είναι σταθερά προσανατολισμένη στην προσπάθεια για την ευημερία του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας. Αυτή η προσπάθεια έχει ως βασική προϋπόθεση μια υγιή οικονομία, μια οικονομία που, όταν παραλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας, κάθε άλλο παρά υγιής μπορούσε να χαρακτηριστεί. Αντιμετωπίζουμε ωστόσο με συνέπεια και –πιστεύω- με επιτυχία τα μεγάλα προβλήματα της χώρας. 
      Με την πολιτική μας τα τελευταία δύο χρόνια καθιστούμε την ελληνική οικονομία ικανή να ανταποκριθεί στις μεγάλες προκλήσεις της εποχής, ικανή να αξιοποιήσει τις μεγάλες ευκαιρίες από την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια οικονομική ολοκλήρωση. 
      Με την πολιτική των μεταρρυθμίσεων έχουμε ήδη αποτελέσματα, αποτελέσματα που είναι και ορατά και μετρήσιμα. Τα οφέλη που προκύπτουν αφορούν ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, όλους τους Έλληνες πολίτες. 
      Είχαμε μία διετία μεταρρυθμίσεων και στην επόμενη διετία χτίζουμε πάνω στα όσα πετύχαμε. Εφαρμόζουμε τις μεταρρυθμίσεις, ενδυναμώνοντας την ανάπτυξη και την απασχόληση. 
      Συνεχίζουμε την πορεία της δημοσιονομικής εξυγίανσης, προκειμένου να υπάρχουν επαρκείς πόροι για αποτελεσματική κοινωνική πολιτική. 
      Συνεχίζουμε την προσπάθεια για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και το μετασχηματισμό της οικονομίας μας. Αναδεικνύουμε τις δυνατότητες της χώρας και τα συγκριτικά πλεονεκτήματά της. 
      Η κατάσταση και οι προοπτικές της οικονομίας βελτιώνονται σταθερά, γιατί η πολιτική μας είναι πολιτική ευθύνης και προοπτικής. Είναι στραμμένη στο μέλλον. Αποσκοπεί στην ανάπτυξη, στην απασχόληση, στην κοινωνική συνοχή. 
      Ο ρυθμός ανάπτυξης επιταχύνεται. Η ανεργία μειώνεται και το δημοσιονομικό έλλειμμα, για πρώτη φορά από την ένταξή μας στην Ο.Ν.Ε., υποχωρεί κάτω από το όριο του 3% του Α.Ε.Π. στο 2,6%, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό, όπως είναι η ευρωπαϊκή μας υποχρέωση, την οποία, δυστυχώς, δεν τηρήσαμε ποτέ.
      Τα προβλήματα που κληρονομήσαμε ήταν και πολλά και μεγάλα. Τα γνωρίζουν πολύ καλά όλοι. Τα γνωρίζουν και οι συνάδελφοι από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, που με έναν αρνητικό πολιτικό λόγο ήλθαν σήμερα σ’ αυτήν την Αίθουσα.
      Στα δημόσια οικονομικά η κατάσταση ήταν κινούμενη άμμος. Όλοι γνώριζαν -και καλύτερα απ’ όλους το γνώριζαν οι υπεύθυνοι από την Αξιωματική Αντιπολίτευση- ότι υπήρχαν μεγάλα κρυφά ελλείμματα και χρέη. Δεν τα ήξερε αυτά ο κ. Σημίτης, ο πρώην Πρωθυπουργός; Δεν τα ήξερε ο κ. Παπαντωνίου, ο αρχιτέκτονας της καταστροφικής λογιστικής που χρησιμοποιήθηκε τα προηγούμενα χρόνια; Δεν τα ήξερε ο κ. Χριστοδουλάκης, ο οποίος ήταν Υφυπουργός Οικονομικών -από τους αρχιτέκτονες και αυτός της παραποίησης των δημοσιονομικών στοιχείων- και αργότερα Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών; Δεν τα γνώριζε ο κ. Φλωρίδης, που θήτευσε -με όχι μεγάλη επιτυχία θα έλεγα- συνεχίζοντας αυτήν την πολιτική στο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών ως υπεύθυνος για τον προϋπολογισμό; Αυτός δεν ήταν που απέκρυβε τα ελλείμματα για τα χρέη; Αυτός δεν ήταν επί της Υπουργίας του οποίου έγιναν οι πρώτες αναθεωρήσεις των στατιστικών στοιχείων από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία;
      Η προσπάθεια που γίνεται σήμερα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να βρει καταφύγιο σε μια τεχνική απόφαση της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, προκειμένου να αποσείσει τις τεράστιες ευθύνες του για την αποδεδειγμένη παραποίηση των δημοσιονομικών στοιχείων, εντάσσεται στην ίδια λογική της μαύρης προπαγάνδας και της παραποίησης της πραγματικότητας που ακολουθούσε και στο παρελθόν. Διότι ο ένοχος, για μια ακόμη φορά, προσπαθεί να επιστρέψει στον τόπο του εγκλήματος, και να αποδείξει ότι δεν είναι ένοχος. 
      Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όχι μόνο δεν δικαιώνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως υποστηρίζει σήμερα η Αξιωματική Αντιπολίτευση, αλλά αντίθετα καταδικάζει ακόμη περισσότερο τις πρακτικές που ακολουθούσε ως κυβέρνηση.
      Και αυτό, διότι σύμφωνα με την απόφαση, την οποία εγώ θα καταθέσω για να υπάρχει στα Πρακτικά, οι αμυντικές δαπάνες θα πρέπει να καταγράφονται κατά το χρόνο της παράδοσης του εξοπλισμού, κάτι που δεν γινόταν από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
      Και αυτό ήταν σαφές και στην Έκθεση της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, που δημοσιεύτηκε το Νοέμβριο του 2004, όπου αναφέρεται ρητά ότι οι περισσότερες αμυντικές δαπάνες, που χρηματοδοτήθηκαν με δανεισμό, δεν καταγράφηκαν τα τελευταία επτά χρόνια, δηλαδή την περίοδο 1997-2004.
      Και σε απάντηση που έδωσε στις 28 Δεκεμβρίου του 2004 ο τότε επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας σε άρθρο του πρώην Πρωθυπουργού κ. Σημίτη, που υποστήριζε αυτά που υποστήριξε και χθες, του είπε ότι υπήρξε σαφώς ελλιπής καταγραφή από τις ελληνικές αρχές των αμυντικών δαπανών, ανεξάρτητα από τη λογιστική μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε.
      Ποιος πρέπει, λοιπόν, να ζητήσει συγγνώμη; Η Κυβέρνηση που αποκατέστησε τη δημοσιονομική διαφάνεια και το κύρος της χώρας ή η προηγούμενη κυβέρνηση που το καταρράκωσε και σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση, που αμετανόητη, αντί να απολογείται, έρχεται εδώ και ζητάει ευθύνες;
      Και σας το έχουμε ξαναπεί σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα, ήδη από τη συζήτηση που έγινε για τον προϋπολογισμό του 2005, ότι δεν είχατε καταγράψει και συγκεκριμένα οπλικά συστήματα στις δαπάνες. Δεν ήταν θέμα μεθόδου καταγραφής. Ήταν θέμα ότι δεν καταγράφατε τίποτα. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ )
      Δεν είχατε καταγράψει το 2003, για παράδειγμα, σαράντα ένα F-16 αξίας 1,6 δισεκατομμυρίων ευρώ. Δεν είχατε καταγράψει τέσσερις μονάδες των περίφημων TOR-M1 αξίας 110.000.000 ευρώ, που είχαν παραληφθεί. Δεν είχατε καταγράψει μια μονάδα PATRIOT, αξίας 196.000.000 ευρώ, ούτε τέσσερις μονάδες SUPER PUMA αξίας 65.000.000 ευρώ, ούτε δέκα μονάδες πυροβόλων αξίας 73.000.000 ευρώ, που είχαν παραληφθεί το 2003, αλλά πουθενά δεν εμφανίζονταν στους προϋπολογισμούς, όπως θα έπρεπε αν ακολουθούσατε τη μεθοδολογία που λέγατε.
      Είχατε αποκρύψει παραλαβές μόνο για το 2003 οπλικών συστημάτων μεγαλύτερης αξίας από 2.000.000.000 ευρώ. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτή είναι η αλήθεια που δεν θέλετε να ακούτε, αυτή είναι η αλήθεια που σας υποχρεώνει να απολογηθείτε στον ελληνικό λαό. Είναι, λοιπόν, διαπιστωμένο ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν κατέγραφαν τις αμυντικές δαπάνες με κανένα σύστημα, ούτε με το σύστημα της παράδοσης ούτε με το σύστημα της πληρωμής.
      Άλλωστε, όταν έγινε η διαδικασία της δημοσιονομικής απογραφής, με συνεργασία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας και της EUROSTAT, δεν βρήκαμε στοιχεία για τις παραλαβές των οπλικών συστημάτων επαρκή και αξιόπιστα, ώστε να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτήν τη μέθοδο. Διότι συνολικά οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχαν αποκρύψει με τη μη καταγραφή των αμυντικών δαπανών ελλείμματα πάνω από 8.000.000.000 ευρώ την περίοδο 1997-2003.
      Η πραγματικότητα αυτή αποσιωπήθηκε σήμερα, για να εμφανιστεί μια εντελώς πλασματική, δήθεν, δικαίωση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Μόνο οι ένοχοι που αποζητούν την αυτοδικαίωση έχουν αυτήν τη συμπεριφορά. Οι υπεύθυνοι πολιτικοί θα πρέπει να έχουν την ευθύνη των πράξεών τους και να αναλαμβάνουν αυτήν την ευθύνη.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Συμφωνούμε σε αυτό, αλλά να ισχύει και για σας.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Καμία διακοπή! Καμία διακοπή! Δεν διακόπτει κανένας από σας.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ: …
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Μάταια προσπαθεί η Αξιωματική Αντιπολίτευση να ψαρέψει στα θολά νερά, για να υποστηρίξει ότι δεν εξέθεσε τη χώρα. Μάταια προσπαθεί! Ψαρεύετε στα θολά νερά για ακόμη μια φορά.
      Όπως κοροϊδεύατε τον ελληνικό λαό επί τόσα χρόνια, όπως κοροϊδεύατε τις ευρωπαϊκές υπηρεσίες, όπως κοροϊδεύατε τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προσπαθείτε σήμερα να επανέλθετε στην ίδια τακτική. Εκτέθηκε η χώρα όχι επειδή αποκαταστάθηκε η δημοσιονομική διαφάνεια, αλλά επειδή επί τόσα χρόνια κρύβατε την πραγματικότητα. Η πολιτική της εξαπάτησης του ελληνικού λαού και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ακολουθούσατε συστηματικά, ήταν αυτή που εξέθεσε τη χώρα μας.
      Η Κυβέρνηση και επεδίωξε, αλλά και κατόρθωσε να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της Ελλάδας έναντι των κοινοτικών εταίρων, αλλά, κυρίως, έναντι του ελληνικού λαού. Γιατί είναι που έχουμε την ευθύνη. Και σας έχει καταδικάσει ο ελληνικός λαός γι’ αυτές τις πρακτικές και θα συνεχίσει να σας καταδικάζει, όσο δεν παραδέχεστε την πραγματικότητα. Αυτά όσον αφορά την απογραφή.
      Και θα ήθελα να καταθέσω και την επιστολή του Διευθυντή της EUROSTAT, που απαντούσε στα θέματα που είχε θέσει ο κ. Σημίτης, για μια ακόμη φορά…
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Την έχουμε πάρει δέκα φορές.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Καταθέτω επίσης και την έκθεση της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, για μία ακόμη φορά, για την αναθεώρηση των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων, αλλά και την πρόσφατη ανακοίνωση τύπου της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, όπου αναφέρεται σαφώς ότι μέχρι σήμερα η πλειοψηφία των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης χρησιμοποιεί την μέθοδο των πληρωμών που χρησιμοποιεί και η ελληνική Κυβέρνηση για την καταγραφή των αμυντικών δαπανών.
      (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ Γεώργιος Αλογοσκούφης, καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα , τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
      Το κρατικοδίαιτο ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι εδώ. Μπορεί να είναι ενωμένο, αλλά δεν είναι δυνατό. Και μην αυταπατάσθε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να σας εμπιστευθεί όσο εμμένετε στη στείρα και αρνητική πολιτική σας στάση, όσο δεν απολογείστε για τη δημοσιονομική καταστροφή, την οποία προκαλέσατε, όσο δεν απολογείστε για την εξαπάτηση του ελληνικού λαού, των ευρωπαϊκών υπηρεσιών και των ευρωπαίων εταίρων μας με τη συνειδητή, όπως αποδεικνύεται, απόκρυψη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και των χρεών, προκειμένου να επιβαρύνετε τη θέση του ελληνικού λαού, όταν θα αναλάμβανε κάποια άλλη κυβέρνηση.
      Έρχομαι τώρα στα θέματα της επερώτησης, πριν προχωρήσω στα γενικότερα πολιτικά ζητήματα που έχουν τεθεί.
      Είναι σαφές -και από τη σύνθεση των επερωτώντων- ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει υιοθετήσει πλήρως τη στάση της Ο.Τ.Ο.Ε.. Δικαίωμά της. Όμως, πρέπει να το επισημάνω. Όλα τα επιχειρήματα που ακούστηκαν είναι τα επιχειρήματα της Ο.Τ.Ο.Ε.. Και δεν είναι περίεργο, καθώς ανάμεσα στους δύο επερωτώντες είναι δύο πρώην διακεκριμένοι πρόεδροι της Ο.Τ.Ο.Ε. και λογικό είναι να υιοθετούν αυτά τα επιχειρήματα. 
      Ωστόσο, η θέση της Κυβέρνησης σ’ αυτά τα ζητήματα είναι ξεκάθαρη. Δεν αναμειγνύεται στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Όλοι θα μας κατηγορούσαν -και δικαίως θα μας κατηγορούσαν- αν είχαμε την οποιαδήποτε ανάμειξη σε διαπραγματεύσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Είναι δεδομένο ότι επιχειρούμε την εργασιακή ειρήνη, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπάρχει δυνατότητα κυβερνητικής παρέμβασης. Και αυτό το έχω επισημάνει και σε επανειλημμένες συναντήσεις που έχω κάνει με το προεδρείο της Ο.Τ.Ο.Ε., ότι το τραπεζικό σύστημα δεν είναι πλέον υπό την ιδιοκτησία ή τον άμεσο έλεγχο του δημοσίου. Οι τράπεζες λειτουργούν ως ιδιωτικές επιχειρήσεις, έχουν μετόχους και δεν υπάρχουν κρατικές τράπεζες. Σε μία μόνο τράπεζα, στην Αγροτική Τράπεζα, έχει την πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου το δημόσιο,. 
      Θα καταθέσω το μετοχολόγιο του ελληνικού δημοσίου, όπως προκύπτει από τον προϋπολογισμό, όπου φαίνεται ότι στη μεν Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος το ελληνικό δημόσιο έχει το 82,36% του μετοχικού κεφαλαίου, κάτι που ελπίζουμε να μειώσουμε με την πολιτική της αποκρατικοποίησης. 
      Στις άλλες τράπεζες, στην Εμπορική έχει το 9,16% του μετοχικού κεφαλαίου και υπάρχει και άλλος ισχυρός μέτοχος, ξένη τράπεζα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –εσείς τη φέρατε στο μετοχικό κεφάλαιο της Εμπορικής Τράπεζας, επειδή άκουσα πριν και κάτι Φιλιππικούς κατά των ξένων τραπεζών από κάποιους συναδέλφους-  η Gredea Grecol, η οποία είναι ισοδύναμος μέτοχος με το ελληνικό δημόσιο. 
      Υπάρχουν, βέβαια, και κάποιες περίεργες συμμετοχές.  Υπάρχει μία περίεργη συμμετοχή στην Τράπεζα Πειραιώς 2,7% του μετοχικού της κεφαλαίου -που, φαντάζομαι, έχει προκύψει από τις παρεμβάσεις που γίνονταν από την τότε κυβέρνηση στην περίοδο του εγκλήματος του Χρηματιστηρίου- όπως υπάρχει και μία συμμετοχή 0,84% στην ALPHA BANK -πάλι από τις παρεμβάσεις που είχαν γίνει την περίοδο, που προσπαθούσατε με κρατικές παρεμβάσεις, δήθεν, να στηρίξετε το Χρηματιστήριο- και υπάρχει και μία συμμετοχή 6,59% στην Τράπεζα της Ελλάδος. 
      Αυτή είναι η συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου στο τραπεζικό σύστημα. 
      Καταθέτω το σχετικό πίνακα από τον προϋπολογισμό, για να έχουμε όλοι πλήρη εικόνα του τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει ως μέτοχος στο τραπεζικό σύστημα η Κυβέρνηση. 
      (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γεώργιος Αλογοσκούφης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα , τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
      Η θέση μας, όσον αφορά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, είναι και αυτή ξεκάθαρη. Η Κυβέρνηση και σέβεται και στηρίζει πολιτικά το θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων και είναι πάγια επιδίωξή της, όπως και κάθε κυβέρνησης, μέσα από διάλογο και συναινετικές διαδικασίες μεταξύ των κοινωνικών εταίρων να προκύπτουν συμφωνίες και αποτελέσματα προς όφελος και της οικονομίας και της κοινωνίας γενικότερα. Αυτό θα είναι προς όφελος και των εργαζομένων και των συνταξιούχων και των καταναλωτών και όλων των κοινωνικών τάξεων. 
      Και έχουμε κάνει επανειλημμένες εκκλήσεις για κοινωνική ειρήνη, εκκλήσεις που  απευθύνονται όχι όμως προς μία πλευρά, αλλά προς όλες τις πλευρές και προς τα πολιτικά κόμματα που, όπως είδαμε σήμερα, με εμπρηστικές δηλώσεις προσπαθούν να δυναμιτίσουν το κοινωνικό κλίμα. Είναι επίσης αυτονόητο –και το είπα και νωρίτερα σ’ αυτήν την Αίθουσα- ότι για την Κυβέρνηση τα κέρδη των επιχειρήσεων δεν είναι αυτοσκοπός. Έχουν σημασία μόνο επειδή έχουν κάποιο κοινωνικό ρόλο και ο κοινωνικός τους ρόλος είναι ότι συμβάλλουν στις επενδύσεις, στην ανάπτυξη, στην απασχόληση, στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων. 
      Συμπερασματικά, λοιπόν, όλοι οι κοινωνικοί εταίροι και όλα τα πολιτικά κόμματα έχουμε ευθύνες να διαφυλάξουμε την εργασιακή ειρήνη προς όφελος της οικονομίας και της κοινωνίας. 
      Τέθηκε ένα ερώτημα για το αν έδρασαν συντονισμένα οι διοικήσεις των τραπεζών. Πρόκειται για ιδιωτικές τράπεζες και δεν μπορώ να σχολιάσω αν δρουν συντονισμένα ή όχι. Εγώ ωστόσο θα καταθέσω στα Πρακτικά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ τραπεζών και Ο.Τ.Ο.Ε. για το 2001, 2002-2003 και 2004-2005, δηλαδή τις τρεις τελευταίες συλλογικές συμβάσεις, σύμφωνα με τις οποίες υπογράφουν οι τράπεζες, κάποια στελέχη των τραπεζών, και ο πρόεδρος της Ο.Τ.Ο.Ε. -για το 2001 μάλιστα πρόεδρος της Ο.Τ.Ο.Ε. ήταν ο κ. Κουσελάς- Υπογράφουν, λοιπόν, ενεργούντες από κοινού, ως εκπρόσωποι των τραπεζών δυνάμει των προσαρτώμενων εξουσιοδοτήσεων. Δηλαδή τι έχει γίνει; Είχαν δοθεί εξουσιοδοτήσεις σε κάποια στελέχη από τις διοικήσεις να ενεργήσουν από κοινού. Είχαν αυτό το δικαίωμα και το άσκησαν και ήρθαν σε σύμβαση με την Ο.Τ.Ο.Ε. και για το 2001 και για το 2002-2003 και για το 2004-2005. Καταθέτω αυτές τις συμβάσεις, προκειμένου να είναι κατατεθειμένες στα Πρακτικά της Βουλής και να ξέρουν όλοι τι συνομολογείται μεταξύ της Ο.Τ.Ο.Ε. και των τραπεζών, όταν αποφασίσουν να ενεργήσουν από κοινού. 
      (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γεώργιος Αλογοσκούφης καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες συλλογικές συμβάσεις εργασίας των ετών 2001, 2002-2003 και 2004-2005, οι οποίες βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάλι ενήργησαν από κοινού, αλλά αποφάσισαν ότι δεν θέλουν να ενεργήσουν από κοινού και να έρθουν σε διαπραγμάτευση με την Ο.Τ.Ο.Ε.. 
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Μα ο νόμος το λέει…
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Αποφάσισαν να ενεργήσουν από κοινού και να λειτουργήσει ο καθένας απ’ αυτούς ανεξάρτητα και να διαπραγματευτούν με τους συλλόγους που έχουν σε καθεμία τράπεζα, μεγάλους συλλόγους. Όλοι αυτοί οι σύλλογοι από ό,τι γνωρίζω μετέχουν στην Ο.Τ.Ο.Ε. και η Ο.Τ.Ο.Ε. ως μία ισχυρή συνδικαλιστική οργάνωση μπορεί άνετα να τους συντονίσει και να επιβάλλει ό,τι χρειάζεται για το καλό των εργαζομένων. Μην ζητάτε όμως από την Κυβέρνηση να παίξει το ρόλο της Ο.Τ.Ο.Ε.. 
      Έρχομαι τώρα σε γενικότερα θέματα. Γιατί μίλησα για τα δημόσια οικονομικά, μίλησα για το θέμα της επερώτησης, αλλά νομίζω ότι τα προβλήματα της οικονομίας είναι γενικότερα από τα ζητήματα τα οποία θέτει η Αξιωματική Αντιπολίτευση. 
      Ένα μεγάλο πρόβλημα, εκτός από τα δημόσια οικονομικά, είναι ότι η ανταγωνιστικότητα της χώρας μας κατρακυλούσε συνεχώς, επί πολλά χρόνια επί των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το εμπορικό ισοζύγιο και το συνολικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών είχε φθάσει το 2003 στο χειρότερο σημείο των τελευταίων ετών, και ταυτόχρονα οι ξένες επενδύσεις στη χώρα μας ήταν μηδαμινές. Ο πληθωρισμός επί χρόνια διατηρήθηκε σε επίπεδα υψηλότερα από τα αντίστοιχα των υπολοίπων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επηρέαζε δυσμενώς όχι μόνο το πραγματικό εισόδημα των νοικοκυριών αλλά και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Το δημόσιο χρέος από το 29% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος το 1981, όταν ανέλαβε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., είχε εκτιναχθεί στο 109,3% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος όταν παρέδωσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 2004. Πρόκειται για ένα τεράστιο πρόβλημα. Έχουμε ένα τεράστιο δημόσιο χρέος, η εξυπηρέτηση του οποίου στοιχίζει κάθε χρόνο στον προϋπολογισμό μόνο για τόκους 9.000.000.000 ευρώ, χρήματα που υπερβαίνουν αυτά που πληρώνουμε για σημαντικές κοινωνικές προτεραιότητες. Και αν δεν μειώσουμε το χρέος και τις δαπάνες εξυπηρέτησής του, θα έχουμε μεγάλες δυσκολίες στο να εξυπηρετήσουμε τις κοινωνικές προτεραιότητες που όλοι οι Έλληνες θεωρούν ότι είναι σημαντικές. 
      Έχουμε, λοιπόν, μία πολιτική με την οποία αντιστρέφουμε αυτή την αρνητική πορεία της οικονομίας. Το 2005 μειώσαμε το έλλειμμα κατά 2,3 εκατοστιαίες μονάδες του Α.Ε.Π.. Υιοθετήσαμε συνειδητά μία πολιτική ήπιας προσαρμογής, για να διασφαλίσουμε την αναπτυξιακή πορεία της χώρας και την κοινωνική συνοχή. Η μείωση των ελλειμμάτων επιτυγχάνεται χωρίς να υπάρξει ούτε ύφεση ούτε έκρηξη της ανεργίας. 
      Και παρά τις προσπάθειες που έκαναν κάποια στελέχη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να διαβάλουν την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης στο εξωτερικό, η έκθεση και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία έχει δημοσιοποιηθεί, αλλά και η έκθεση η οποία ετοιμάζεται στα πλαίσια του Συμβουλίου ΕΚΟΦΙΝ και θα παρουσιαστεί την επομένη Τρίτη, αξιολογεί θετικά αυτή την προσπάθεια. 
      Το 2005 όχι μόνο δεν υπήρξε ύφεση, όπως πολλοί εδώ σ’ αυτήν την Αίθουσα και μερικοί από τους ομιλούντες καταστροφολογικά προέβλεπαν, αλλά η ανάπτυξη έφτασε στο 3,7%. Η ανεργία μειώθηκε από το 11,4% που την παραλάβαμε, στο 9,7%. Οι εξαγωγές το 2005 αυξήθηκαν κατά 13,1%. Και τα επιτεύγματα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι τυχαία. Η πολιτική μας είναι αυτή η οποία φέρνει αποτελέσματα, η πολιτική μας είναι αυτή που αναδεικνύει τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας. Διότι έχουμε προωθήσει σημαντικές τομές και σημαντικές μεταρρυθμίσεις.
      Προωθήσαμε τη φορολογική μεταρρύθμιση, την πρώτη φάση με το ν.3296/2004. Μειώθηκαν οι φορολογικοί συντελεστές για επτακόσιες χιλιάδες εταιρίες ομόρρυθμες και ετερόρρυθμες, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της χώρας, από το 25% στο 20%. Το 20% θα έχει εφαρμογή από το 2007. Γίνεται μία σταδιακή μείωση. Για πέντε χιλιάδες ανώνυμες εταιρίες και εταιρίες περιορισμένης ευθύνης μειώθηκαν οι φορολογικοί συντελεστές από το 35% στο 32% το 2005, στο 29% το 2006 και στο 25% το 2007. Αυτή είναι η πρώτη φάση της φορολογικής μεταρρύθμισης. Ακολουθεί η δεύτερη όπου τα οφέλη που θα έχουμε από τη δημοσιονομική εξυγίανση πλέον θα τα δουν στα χέρια τους οι πολίτες με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών αντίστοιχης έκτασης για τα φυσικά πρόσωπα.
      Επίσης, φέραμε έναν επενδυτικό νόμο για την ανάπτυξη και την περιφερειακή σύγκλιση τον ν. 3299/2004, ο οποίος μέσα στον πρώτο χρόνο εφαρμογής του έχει αποδώσει θεαματικά. Υποβλήθηκαν στην Επιτροπή Αξιολόγησης χίλια τριακόσια ενενήντα ένα επενδυτικά σχέδια που φτάνουν τα 2,7 δισεκατομμύρια ευρώ και έχουν ήδη εγκριθεί επτακόσια δέκα επενδυτικά σχέδια ύψους 1,1 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία δημιουργούν άμεσα από μόνα τους, χωρίς τις έμμεσες αντιδράσεις, τρεις χιλιάδες εννιακόσιες νέες θέσεις εργασίας. 
      Σημαντική μεταρρύθμιση η οποία πέρασε απ’ αυτή τη Βουλή είναι το πλαίσιο για τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα με το ν. 3389/2005. Με τις συμπράξεις η εφαρμογή των οποίων γίνεται μέσα στο 2006 προάγουμε ένα καλύτερο επίπεδο υποδομών και υπηρεσιών αποτελεσματικότερα και με χαμηλότερο δημοσιονομικό κόστος. Συμβάλλουμε στη μεταφορά τεχνογνωσίας από τον ιδιωτικό στο δημόσιο τομέα διότι οι συμπράξεις είναι ένα από τα εργαλεία που θα οδηγήσουν και στη βελτίωση της παραγωγικότητας, αλλά και στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. 
      Ξεκινήσαμε ήδη από το 2004 τη νέα γενιά των αποκρατικοποιήσεων, οι οποίες σε αντίθεση με το τι συνέβαινε επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ., έγιναν στις υψηλότερες δυνατές τιμές της αγοράς σε κατάλληλες χρηματιστηριακές συνθήκες και με ελάχιστη έκπτωση, όποτε είχαμε διάθεση μετοχών στο Χρηματιστήριο. Θα έλεγα δε και με τις μικρότερες δυνατές προμήθειες διότι κάποια στιγμή θα δώσω στη Βουλή τις προμήθειες που έχουν πληρωθεί επί των κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τις  προμήθειες που έχουν πληρωθεί επί των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
      Κύριε Πρόεδρε, θα χρησιμοποιήσω ένα μέρος της δευτερολογίας μου όπως και οι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Εντάξει, κύριε Υπουργέ.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Είχαμε τη νέα εξαγωγική πολιτική. Αναβαθμίσαμε τον Ελληνικό Οργανισμό Εξωτερικού Εμπορίου προκειμένου να προωθήσουμε ποιοτικά ελληνικά προϊόντα σε όλες τις αγορές του κόσμου, δίνοντας έμφαση στις μεγάλες αγορές και στις ταχέως αναπτυσσόμενες αγορές και αναβαθμίσαμε και το θεσμικό ρόλο του Εθνικού Συμβουλίου Εξαγωγών.
      Λύσαμε τα προβλήματα με το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Διπλασιάσαμε την απορρόφηση και κλείσαμε σημαντικές εκκρεμότητες με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για λάθη και παραλείψεις των ετών 2000-2003. 
      Έχει ψηφισθεί ήδη στη Βουλή και έχει αρχίσει η εφαρμογή του νέου πλαισίου για τη λειτουργία και την εξυγίανση των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών.
      Με το ν. 3429/2005 αποσκοπούμε στην εξυγίανση των Δ.Ε.Κ.Ο., στη διαφάνεια της λειτουργίας τους, στην ελάφρυνση των φορολογουμένων από τις μεγάλες ζημιές που προκαλούσε η κακοδιαχείρισή τους από τις κρατικοδίαιτες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
      Αντιμετωπίσαμε το ασφαλιστικό πρόβλημα των τραπεζών με το ν. 3351/2005. O νόμος αυτός εφαρμόζεται και στην Εμπορική και στην Αγροτική Τράπεζα που ήταν ο κύριος στόχος αυτού του νόμου και αποτελεί και μέρος της προεργασίας που έγινε πέρσι για την εξυγίανση και την περαιτέρω αποκρατικοποίηση των τραπεζών κρατικού ενδιαφέροντος. Η Αγροτική εξυγιάνθηκε θεαματικά από την κακοδιαχείριση και τη σπατάλη που έγινε επί των διοικήσεων των ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Υπήρξε θεαματική άνοδος της κερδοφορίας της, θεαματική βελτίωση των αποτελεσμάτων της και είναι πλέον και αυτή μία τράπεζα που παίζει τον κοινωνικό της ρόλο στον αγροτικό τομέα. Απόδειξη είναι οι μεγάλες διαγραφές χρεών που έκανε για πανωτόκια, αξιοποιώντας το νόμο για τα πανωτόκια που ψηφίσαμε σ’ αυτήν τη Βουλή. Ενώ αξιοποιεί αυτόν το θεσμικό της ρόλο, παράλληλα λειτουργεί αποτελεσματικά ως τράπεζα προς όφελος των μετόχων που είναι το σύνολο του ελληνικού λαού.
      Αποκαταστήσαμε την αξιοπιστία της κεφαλαιαγοράς με νόμους που ψηφίστηκαν εδώ, στη Βουλή, τον 3283 και τον 3301 του 2004, τον 3340, τον 3371 και τον 3401 του 2005. Αυτές ήταν σημαντικές παρεμβάσεις οι οποίες οδήγησαν σε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που δεν επιτρέπει να επαναληφθούν τα εγκλήματα που έγιναν επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. την περίοδο 1999-2000.
      Έχουμε χαράξει –και ήδη άρχισε η εφαρμογή από το 2006- μία νέα ψηφιακή στρατηγική για τη χώρα για να καλύψουμε την περίοδο 2006-2013 και το χαμένο έδαφος στο χώρο των νέων τεχνολογιών, ώστε να δημιουργήσουμε μία τεχνολογικά προηγμένη οικονομία γνώσης.
      Αναδιοργανώσαμε τους μηχανισμούς του Υπουργείου Οικονομικών οι οποίοι βρίσκονταν σε πλήρη διάλυση για τη διασφάλιση της φορολογικής δικαιοσύνης μέσα από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου. 
      Τα δε τελευταία στοιχεία για τα φορολογικά έσοδα δείχνουν μία διαρκή βελτίωση. Θα σας πω μόνο ότι το πρώτο δίμηνο του χρόνου τον μεν Ιανουάριο η αύξηση των φορολογικών εσόδων ήταν 17,7%, το δε Φεβρουάριο 14,4%. Μάλιστα, το Φεβρουάριο η τελευταία μέρα του μηνός ήταν και ημέρα απεργίας και είναι μέρα που εισπράττονται πάρα πολλά έσοδα, αλλιώς θα ήταν πολύ μεγαλύτερη η άνοδος των εσόδων. Η άνοδος αυτή δεν είναι συγκυριακή, είναι άνοδος που σχετίζεται με τη βελτίωση των μηχανισμών αντιμετώπισης φοροδιαφυγής με τη χρήση των διασταυρώσεων και είναι συνεχής από τον περασμένο Οκτώβριο. Μάλιστα, ο προϋπολογισμός του 2005 έκλεισε με περισσότερα έσοδα απ’ ό,τι προέβλεπε το σχέδιο το οποίο ψηφίσαμε εδώ, στη Βουλή κι έτσι η βάση από την οποία ξεκινάμε για το 2006 είναι πολύ υψηλότερη. Ήδη οι ρυθμοί του πρώτου διμήνου είναι υπερδιπλάσιοι από τους ρυθμούς που προβλέπονται στον προϋπολογισμό. 
      Έχουμε ενισχύσει την επιχειρηματικότητα όχι μόνο με τη φορολογική μεταρρύθμιση, γιατί σε αντίθεση με εσάς που η μόνη επιχειρηματικότητα στην οποία πιστεύετε είναι η κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα των συμφερόντων που σας στήριξαν και σας στηρίζουν, εμείς πιστεύουμε στην επιχειρηματικότητα για όλες τις ελληνικές επιχειρήσεις και ιδίως τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Έχουμε αξιοποιήσει τα περιφερειακά επιχειρησιακά προγράμματα για τη στήριξη επενδυτικών σχεδίων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Όχι μόνο μειώσαμε τους φορολογικούς συντελεστές γι’ αυτές τις επιχειρήσεις στο 20%, αλλά με τον τρίτο κύκλο των περιφερειακών επιχειρησιακών προγραμμάτων δίνουμε τη δυνατότητα σ’ αυτές τις επτακόσιες χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που υπάρχουν στη χώρα να αξιοποιήσουν το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μείναμε όμως μόνο σ’ αυτά. Δεν υλοποιήσαμε μόνο μεταρρυθμίσεις για την οικονομία. Δώσαμε προτεραιότητες στην ανάπτυξη και την απασχόληση, αλλά δώσαμε προτεραιότητα και στην κοινωνία. Καταργήσαμε το Λ.Α.Φ.Κ.Α. που επί τόσα χρόνια παρακρατούσατε από τους εργαζομένους και τους συνταξιούχους, και καταβάλλουμε τα αναδρομικά του Λ.Α.Φ.Κ.Α. που όλα αυτά τα χρόνια παρακρατούσατε. Αντιμετωπίσαμε το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα με τα πανωτόκια.
      Ρυθμίσαμε ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο, για να διευκολύνουμε τους οφειλέτες του δημοσίου. 
      Αυξήσαμε κατά 1.000 ευρώ το αφορολόγητο για τους μισθωτούς και τους ελεύθερους επαγγελματίες. 
      Αυξήσαμε το ποσοστό των δαπανών που εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα για νοσήλια και άλλα έξοδα κοινωνικής φύσεως, από το 15% στο 20%. 
      Χορηγήσαμε αναδρομικά το επίδομα εξομάλυνσης στους συνταξιούχους στρατιωτικούς. 
      Μειώσαμε τη φορολογία επί των τόκων των καταθέσεων για τους απλούς πολίτες, από το 15% στο 10%. 
      Αυξήσαμε το αφορολόγητο όριο κληρονομιών και δωρεών στα 80.000 ευρώ και εξομοιώσαμε φορολογικά τα εγγόνια με τα τέκνα του κληρονομούμενου. 
      Καταργούμε σταδιακά, με το νόμο που ψηφίστηκε, το Φόρο Μεταβίβασης Ακινήτων, ενώ έχει εισαχθεί ο Φ.Π.Α. στην οικοδομή για να εξυγιανθεί ο όλος κλάδος της οικοδομής. 
      Και το 2005 και το 2006 οι αυξήσεις που δίνουμε στο Ε.Κ.Α.Σ. και τις συντάξεις του Ο.Γ.Α. είναι διπλάσιες από τον πληθωρισμό.
      Αυτά κάναμε για την οικονομία και την κοινωνία. Μ’ αυτές τις πρωτοβουλίες ενισχύουμε την ανάπτυξη, την απασχόληση  και την κοινωνική συνοχή και η διετία των μεταρρυθμίσεων που προηγήθηκαν δίνει τη θέση της σε μία διετία ακόμα μεγαλύτερου έργου, διότι η επόμενη διετία είναι κατ’ εξοχήν η διετία της εφαρμογής, αλλά και της απόδοσης των μεταρρυθμίσεων. 
      Εφαρμόζουμε την πολιτική μας με υπευθυνότητα και αποτελεσματικότητα, χωρίς κραυγές, χωρίς μαύρη προπαγάνδα. Διασφαλίζουμε την αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας, προωθούμε και υλοποιούμε την αύξηση της παραγωγικότητας και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας μέσα από την προώθηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για τη χώρα, ενισχύουμε τις δράσεις για την αύξηση της απασχόλησης και τη μείωση του κινδύνου του κοινωνικού αποκλεισμού.
      Προγραμματίζουμε πρωτοβουλίες για την περίοδο 2006-2007, οι οποίες είναι σημαντικές. Πρώτον, είναι η θέση σε εφαρμογή του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς 2007-2013, προκειμένου να αξιοποιήσουμε αποτελεσματικά τα 20,1 δισεκατομμύρια ευρώ που με μεγάλο κόπο και με πολύ σκληρές διαπραγματεύσεις διασφαλίσαμε για την επόμενη προγραμματική περίοδο.
      Υλοποιούμε την ψηφιακή στρατηγική 2006-2013, προκειμένου να μεταβούμε σε μία κοινωνία γνώσης.
      Προωθούμε εθνικό πλαίσιο στήριξης που να διασφαλίζει τη διαφάνεια και κανόνες για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Πρόκειται για κανόνες που να είναι συμβατοί με το κοινοτικό δίκαιο.
      Αξιοποιούμε τα ακίνητα του δημοσίου και με το νόμο για τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αλλά και με νέο νόμο ο οποίος θα έρθει στη Βουλή τις προσεχείς εβδομάδες για την πώληση και επαναμίσθωση ακινήτων του δημοσίου.
      Προχωρούμε σε αποτελεσματικότερο έλεγχο των δημοσίων δαπανών που θα ενισχυθεί με τη σύσταση Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελεγκτών. Το σχετικό νομοσχέδιο είναι ήδη έτοιμο και θα κατατεθεί μέσα στις επόμενες εβδομάδες στη Βουλή.
      Εντείνουμε την προσπάθεια για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής με καλύτερη αξιοποίηση των διασταυρώσεων και ενισχύουμε την εξωστρέφεια.
      Το σημαντικότερο είναι ότι με τους προϋπολογισμούς του 2007 και του 2008, υλοποιούνται στο σύνολό τους οι δεσμεύσεις μας για το Ε.Κ.Α.Σ. και τις συντάξεις του Ο.Γ.Α. Οι συντάξεις του Ο.Γ.Α. θα φθάσουν τα 330 ευρώ ως την αρχή του 2008 και το Ε.Κ.Α.Σ. στα 230 ευρώ το μήνα, πάλι από τον Ιανουάριο του 2008. Αυτή η αύξηση θα γίνει σε δύο δόσεις, η μισή αύξηση θα γίνει μέσα στο 2007 και η άλλη μισή θα γίνει από την 1η Ιανουαρίου 2008.
      Θα είμαστε απόλυτα συνεπείς με τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις.
      Επίσης, νομοθετούμε τη δεύτερη φάση της φορολογικής μεταρρύθμισης, διότι τα αποτελέσματα μίας επιτυχούς οικονομικής πολιτικής πρέπει να τα βλέπει ο πολίτης στα δικά του οικονομικά.
      Από το 2007 ξεκινά η διαδικασία μείωσης των φορολογικών συντελεστών για τα φυσικά πρόσωπα, με στόχους που αφορούν όλους τους Έλληνες. Αφορολόγητο, 12.000 ευρώ. Κεντρικός φορολογικός συντελεστής, 25% από 30% που είναι σήμερα και ανώτατος φορολογικός συντελεστής για εισοδήματα πάνω από 50.000 ευρώ, 35% από το 40% που είναι σήμερα.
      Όλοι οι πολίτες θα πληρώνουν λιγότερους φόρους από το 2007. Όλοι οι Έλληνες πρέπει να πληρώνουν και θα πληρώνουν λιγότερους φόρους. Αυτή είναι η πραγματικότητα και η πολιτική της Κυβέρνησης.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνοντας, θα έλεγα ότι είναι δεδομένο ότι για την οικονομία μας παρουσιάζονται μεγάλες ευκαιρίες. Είναι δεδομένο ότι με την πολιτική μας αξιοποιούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτές τις ευκαιρίες. Είναι δεδομένο ότι η πολιτική μας είναι πολιτική ευθύνης και προοπτικής.
      Είναι πολιτική που αποδίδει σήμερα και είναι πολιτική που θα αποδώσει ακόμα περισσότερο αύριο. Γι’ αυτό μας εμπιστεύεται και γι’ αυτό θα συνεχίσει να μας εμπιστεύεται ο ελληνικός λαός. Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης):  Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Υπουργέ. Θα κρατηθεί ο χρόνος σας από τη δευτερολογία.
       Από το Γενικό Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας λάβαμε επιστολή, με την οποία, στην παρούσα επερώτηση ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ορίζεται ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης.
      Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Βενιζέλος έχει το λόγο.
       ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, αντιλαμβάνομαι πολύ καλά το λόγο για τον οποίο ο κ. Αλογοσκούφης ένιωσε την υποχρέωση να έρθει σήμερα ενώπιον της  Βουλής και να απολογηθεί. Έχει προφανώς κάποια συνείδηση της τεράστιας ευθύνης του και του αδιεξόδου, στο οποίο έχει οδηγηθεί η οικονομική πολιτική, την οποία διευθύνει. 
      Δεν κατάλαβα, όμως, ακριβώς το λόγο για τον οποίο, πέραν της απολογίας, ένιωσε την ανάγκη να κάνει και έναν πλήρη απολογισμό της υποτιθέμενης οικονομικής πολιτικής και του δήθεν έργου της Κυβέρνησης στην οικονομία. Φεύγει ατομικά ο ίδιος ή πρόκειται να φύγει η Κυβέρνηση συλλογικά; Γιατί ένα από τα δύο θα εξηγούσε αυτόν το μονότονο, κουραστικό απολογισμό των ίδιων και των ίδιων πραγμάτων συνεχώς.
      Και πρέπει να το προσέξετε, κύριε Υπουργέ, το σύμπτωμα αυτό, γιατί αυτή η μονότονη επανάληψη σημαίνει ότι δεν μπορείτε να αντιληφθείτε τι αλλάζει, τι συμβαίνει, πώς έχουν επιδεινωθεί τα πράγματα, ποια είναι τα αδιέξοδα στα οποία έχετε οδηγηθεί με τις δικές σας επιλογές. 
      Και θα ζητούσα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, σήμερα την παραίτηση προσωπικά του κ. Αλογοσκούφη, αλλά έτσι θα ήταν σαν να αναγνωρίζουμε ότι αυτός έχει την ευθύνη των αποφάσεων, ενώ αυτός έχει την ευθύνη των εισηγήσεων και των χειρισμών. Την ευθύνη των αποφάσεων και των επιλογών την έχει προσωπικά, στο ακέραιο, ο κ. Καραμανλής και αυτή η ευθύνη θα του καταλογιστεί με τη μορφή καταψήφισης και εκλογικής ήττας στις επόμενες εκλογές.
      Γιατί η χθεσινή ανακοίνωση της EUROSTAT για τον τρόπο υπολογισμού των αμυντικών δαπανών ακυρώνει το μύθο της απογραφής και στερεί από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και το τελευταίο φύλλο συκής. Η Κυβέρνηση δεν έχει πλέον ούτε πρόσχημα ούτε επιχείρημα ούτε ηθική και πολιτική βάση νομιμοποίησης. Κακώς βρίσκεται εκεί που βρίσκεται, γιατί παραπλάνησε τους Έλληνες πολίτες και γιατί παραπλάνησε και τον εαυτόν της. 
      Η απογραφή είναι ένα πολιτικό έγκλημα εις βάρος της χώρας. Πρόκειται για μία προδοσία, προδοσία των προεκλογικών υποσχέσεων και δεσμεύσεων της Νέας Δημοκρατίας προς τον απλό Έλληνα πολίτη, προδοσία των προοπτικών ανάπτυξης της χώρας, προδοσία των δυνατοτήτων της ελληνικής οικονομίας. Η απογραφή εξέθεσε τη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μείωσε το διεθνές κύρος, μείωσε τη διαπραγματευτική ικανότητα της χώρας, είχε επιπτώσεις στο εισόδημα των Ελλήνων πολιτών και των νοικοκυριών, είχε επιπτώσεις στην ανάπτυξη          -μείωσε τους ρυθμούς- είχε επιπτώσεις στις δημόσιες επενδύσεις, όπου έχουμε εντυπωσιακή κάμψη, είχε επιπτώσεις στην απασχόληση, γιατί μειώθηκαν οι θέσεις εργασίας στο διάστημα της διετούς διακυβέρνησής σας, κύριε Υπουργέ. 
      Η απογραφή ήταν το μεγαλύτερο λάθος που έκανε η Κυβέρνηση Καραμανλή, εφάμιλλο με το λάθος της παραπομπής του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο την περίοδο του 1989 και γι’ αυτό θα το πληρώσετε με την ίδια ακριβώς λογική. Είστε η παρένθεση του εαυτού σας. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο κ. Αλογοσκούφης φαίνεται ότι δεν έχει αντιληφθεί τίποτε από όσα περιλαμβάνονται ως πολιτικό μήνυμα στη χθεσινή απόφαση της EUROSTAT και έρχεται εδώ και επαναλαμβάνει τα γνωστά του, χιλιοειπωμένα επιχειρήματα για τους εξοπλισμούς, πώς υπολογίζαμε στο έλλειμμα και στο χρέος κάποιες κρίσιμες προμήθειες, όπως τα TOR, τα ΤPQ, τα F-16. Προφανώς, δεν έχετε αντιληφθεί, κύριε Αλογοσκούφη, τι σημαίνει παραλαβή ενός οπλικού συστήματος. Η παραλαβή είναι εν τέλει μια νομική έννοια, είναι μια σύμβαση που υπογράφεται, ώστε να συντελεστεί η παραλαβή, μετά από πολλούς ελέγχους.
      Και δεν είναι το απλό πρακτικό γεγονός της άφιξης ενός οπλικού συστήματος ως αντικειμένου στην ελληνική επικράτεια. Και τολμάτε μετά από όσα μεσολάβησαν στο Υπουργείο Αμύνης, μετά από την κωμωδία της Εξεταστικής Επιτροπής για τους εξοπλισμούς και μετά από την απόφασή σας για τα F16, να έρχεστε και να θέτετε ζήτημα εξοπλισμών και τρόπου λογισμού των εξοπλιστικών δαπανών στα δημοσιονομικά μας πράγματα, δηλαδή στο δημοσιονομικό έλλειμμα και στο χρέος. Ε, όχι. Αρκετά πια. Πρέπει να εξηγήσετε στον ελληνικό λαό τι κάνατε τελικά με τα ρωσικά οπλικά συστήματα, τι κάνατε με τα F16, πώς τα παραγγέλνετε με ποια μορφή σύμβασης, πού θα τα λογίσετε, σε ποιο οικονομικό έτος και με ποιο σύστημα. 
      Και αντί να έρχεστε εδώ να δίνετε εξηγήσεις για τα δημοσιονομικά τερτίπια που έχετε ήδη επεξεργαστεί, ζητάτε και τα ρέστα. Ενώ είστε απολογούμενος για όλα αυτά τα ατοπήματα που κλόνισαν την άμυνα της χώρας, προσέβαλλαν το σώμα των ελλήνων αξιωματικών και μας άφησαν έκθετους. Και αυτό το κατάλαβε ο κ. Καραμανλής, γι’ αυτό και άλλαξε τον Υπουργό Αμύνης. Αλλά δεν κατάλαβε που τον έχετε οδηγήσει με τις συμβουλές σας και σας διατήρησε δυστυχώς για τη χώρα, ευτυχώς για το ΠΑ.ΣΟ.Κ., στην ηγεσία του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης. 
      Αφήστε λοιπόν όλα αυτά τα οποία συνηθίζετε να λέτε και πείτε μας πώς θα χειριστείτε τώρα τα προβλήματα που προκύπτουν με την ανακοίνωση της EUROSTAT. Διότι, κύριε Αλογοσκούφη, πρέπει να εξηγήσετε στον ελληνικό λαό γιατί τον κάνατε ένα Σίσυφο που πρέπει να ανεβάζει διαρκώς, στον Άδη ευρισκόμενος, τον βράχο πάνω στους ώμους του. Και μετά ο βράχος να ξανακατρακυλάει. Γιατί με μικροψυχία, με μικροκομματική διάθεση, με μια παλαιοκομματική αντίληψη πρωτοφανή για τον δικό μας αιώνα αντί να κινηθείτε πάνω στα πεπραγμένα και στα επιτεύγματα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αντί να σεβαστείτε αυτά που βρήκατε και να τα αξιοποιήσετε, θέλατε να κατεδαφίσετε την ανάμνηση των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και αντί να συνομιλείτε με το μέλλον και να διατυπώνετε σχέδιο και όραμα, αφήσατε τη χώρα να πέφτει στην κατάθλιψη, την απογοήτευση, την απαισιοδοξία, αφήσατε τον πήχη να χαμηλώνει. Τελικά τι κάνατε; Αντιπολιτευθήκατε το παρελθόν, καταστήσατε αντίπαλό σας την ανάμνηση των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αντί να πολιτευθείτε σε σχέση με το παρόν και το μέλλον. 
      Τι θα πείτε στους πολίτες; Ότι αφαιρέσατε εισόδημα από τα νοικοκυριά λόγω της απογραφής; Ότι δεν μπορέσατε να εφαρμόσετε μια κοινωνική πολιτική στοιχειώδους δικαιοσύνης και αλληλεγγύης λόγω της απογραφής; Ξέρετε τι σημαίνει αυτό που κάνατε; Ότι επιδεινώσατε σκόπιμα τα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας και αυτή η λογιστική και πολιτική σας επιλογή είχε μια τεράστια αντιαναπτυξιακή, αντιλαϊκή και αντικοινωνική επίπτωση. Γιατί όταν κάνετε ένα λογιστικό ατόπημα πρέπει να το επανορθώσετε με πραγματικά μέτρα, δηλαδή με μια σκληρή, ταξικά μονομερή ανακατανομή εις βάρος των φτωχότερων, εις βάρος των εργαζομένων, εις βάρος αυτών που έχουν ανάγκη, εις βάρος των δικαιούχων του ΕΚΑΣ, εις βάρος των δικαιούχων της αγροτικής σύνταξης, εις βάρος των χαμηλοσυνταξιούχων, εις βάρος των αδυνάτων. 
      Και δίνετε τώρα τζάμπα υποσχέσεις, ότι θα εφαρμόσετε την προεκλογική σας δέσμευση για τις συντάξεις του Ο.Γ.Α. και για το Ε.Κ.Α.Σ. στις αρχές του 2008; Δηλαδή, όταν θα ισχύει ο προϋπολογισμός του 2008 που θα εκτελεστεί από την επόμενη κυβέρνηση; Με «ξένα κόλλυβα» θα κάνετε το «μνημόσυνο» της δική σας ανακολουθίας και του δικού σας αδιεξόδου; 
      Κάθε κυβέρνηση στην τετραετή θητεία της δικαιούται να διαχειριστεί τέσσερις προϋπολογισμούς. Γι’ αυτούς έχει πολιτική νομιμοποίηση. Και εσείς διαχειριστήκατε: τον προϋπολογισμό του 2004 κατά τον χειρότερο τρόπο, τον προϋπολογισμό του 2005 που τινάχθηκε στον αέρα, τον προϋπολογισμό του 2006 που τον αλλάξατε τρεις φορές πριν τον καταθέσετε. Το πολύ-πολύ σας πέφτει ο προϋπολογισμός του 2007 που είναι ήδη προεξοφλημένος. Αφήστε, μην ασχολείστε με το 2008. Το 2008 ανήκει στο μέλλον του ελληνικού λαού και ανήκει στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. που θα κυβερνά την περίοδο εκείνη. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. )
      Και έρχομαι τώρα στο κύριο σώμα της επερώτησης που είναι οι συλλογικές συμβάσεις. Ποιο είναι κατά βάθος το θέμα; 
      Το θέμα είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως είπα και προηγουμένως, η ταξική μονομέρεια της Κυβέρνησης. Στέλνει επίμονα, επί ένα χρόνο τώρα, προς την πλευρά της εργοδοσίας και του συντελεστή που λέγεται «κεφάλαιο» ένα μήνυμα σκληρότητας που φυσικά ο παραλήπτης το παίρνει και το διογκώνει. 
      Οι κυβερνήσεις σε όλη την Ευρώπη, ανεξάρτητα από το χρώμα τους, συντηρητικές ή σοσιαλιστικές, κρίνονται σε ένα κυρίως σημείο, στην ικανότητά τους να μπορούν να διευθύνουν και να εγγυηθούν συλλογικές κοινωνικές διαπραγματεύσεις, διαδικασίες διαβούλευσης που καταλήγουν σε μία ευρύτερα αποδεκτή εθνική κοινωνική συμφωνία, αναπτυξιακή συμφωνία, αλλά και συμφωνία κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής. Μια κυβέρνηση, που δεν έχει την ικανότητα πολιτικά να προτείνει και να εγγυηθεί μια τέτοια διαδικασία, είναι μια κυβέρνηση χωρίς προοπτική, χωρίς σχέδιο, χωρίς δυνατότητες πολιτικής ηγεσίας. Και εσείς έχετε τορπιλίσει ακόμη και τον κλασικό θεσμό των συλλογικών συμβάσεων. Ενθαρρύνατε τον Σ.Ε.Β. να είναι στρεψόδικος συνομιλητής στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Δεν την θέλετε. Δεν θέλετε τα κατώτατα ημερομίσθια και τον κατώτατο μισθό. Δεν θέλετε να λειτουργούν αυτές οι εγγυήσεις, γιατί στο μυαλό σας υπάρχει ένα στερεότυπο, ότι ανάπτυξη σημαίνει κατάργηση των εργατικών δικαιωμάτων, σημαίνει μείωση του κόστους εργασίας. Μα, αυτό είναι ένα μοντέλο ανάπτυξης για χώρα σαν την Ελλάδα; Είναι το μοντέλο ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μάλιστα των χωρών της ζώνης του ευρώ; Έτσι θα πάμε; Ή θα πάμε με ποιότητα, με ανταγωνιστικότητα, με μία μεταβιομηχανική αντίληψη, η οποία να αποδίδει καρπούς;
      Υπονομεύσατε ακόμα και τις επιχειρησιακές συμβάσεις, συνωμοτώντας εις βάρος των νέων και εξαγοράσατε εργαζόμενους στην περίπτωση του Ο.Τ.Ε., γιατί θέλατε να κάνετε μια εθελουσία έξοδο, παίρνοντας ως αντάλλαγμα άλλην επιχειρησιακή σύμβαση και άλλο γενικό κανονισμό προσωπικού. Το κάνατε αυτό, για να θέσετε εκποδών και τη συλλογική σύμβαση και το εργατικό κίνημα, αλλά αποτύχατε και, βέβαια, υπονομεύετε τώρα τον πυλώνα των συλλογικών συμβάσεων που είναι οι κλαδικές συμβάσεις που συνάπτει η Ο.Τ.Ο.Ε. με τις τράπεζες. Και είναι πυλώνας, γιατί έχουμε καθαρές κλαδικές συμβάσεις κατ’ εξοχήν στο χώρο των τραπεζών, και έχουμε εργοδότες που είναι ο κρίσιμος κρίκος για τη λειτουργία και του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά και της πραγματικής οικονομίας. Γιατί οι τράπεζες μπορεί να εμφανίζουν την κερδοφορία και την έπαρσή τους, αλλά έχουν και τεράστια ευθύνη, γιατί πολύ συχνά λειτουργούν κατά τρόπο γραφειοκρατικό, αντιαναπτυξιακό, δεν έχουν κριτήρια τα οποία είναι επιχειρηματικά, δεν έχουν επιχειρηματικότητα στο βαθμό που απαιτείται στο πεδίο της πραγματικής οικονομίας. 
      Αντί, λοιπόν, να ζητάτε από τις διοικήσεις των τραπεζών, τις διορισμένες από εσάς, αλλά και τις αμιγώς ιδιωτικές, εξηγήσεις και να τις παροτρύνετε να ενθαρρύνουν την πραγματική οικονομία και την ανάπτυξη, τις ενθαρρύνετε να καταλύσουν τη βασική προϋπόθεση υγιούς ανταγωνισμού στο τραπεζικό σύστημα, που είναι η κλαδική σύμβαση. Επίσης, τους ενθαρρύνετε να υπονομεύσουν συνολικά τις συλλογικές συμβάσεις, γιατί η Ο.Τ.Ο.Ε. με τις κλαδικές συμβάσεις έχει επιβάλει το πενθήμερο και ένα σωρό άλλες θεμελιώδεις εγγυήσεις που στη συνέχεια γενικεύτηκαν.
      Το «όραμά» σας είναι εφιάλτης. Το «όραμά» σας είναι να καταργήσετε το συλλογικό εργατικό δίκαιο, να αφήσετε μόνον τη ζούγκλα της ατομικής σύμβασης εργασίας. Ιδίως δε για τον άνεργο ή για το νεοεισερχόμενο εργαζόμενο θέλετε τα δικαιώματά του να είναι σε όλα τα πεδία μειωμένα και στο ασφαλιστικό και στις αποδοχές και στο status εργασίας. Ε, αυτό δεν μπορεί να περάσει, είναι αντισυνταγματικό, είναι ανήθικο κοινωνικά και είναι αδιέξοδο αναπτυξιακά, είναι αντικοινωνικό και τυφλό μέτρο. 
      Θεωρείτε ότι όλα αυτά είναι πολιτική δήθεν μεταρρυθμίσεων; Πρόκειται για μία ιλαροτραγωδία των μεταρρυθμίσεων. Τις δήθεν μεταρρυθμίσεις σας δεν τις κάνετε για λόγους αναπτυξιακούς, δεν προσδοκάτε σε κάποιο πολιτικό, αναπτυξιακό και οικονομικό αποτέλεσμα –αυτό δεν σας ενδιαφέρει- αλλά κάνετε επίδειξη ιδεοληψίας. Οι μεταρρυθμίσεις σας είναι ιδεοληπτικές, είναι επίδειξη μίας στείρας και τυφλής κοινωνικής σκληρότητας. 
      Τι έγινε με την εθελουσία στον Ο.Τ.Ε.; Τίποτα. Είναι μέτρο αντικοινοτικό, είναι παράνομη κρατική ενίσχυση. Έχουν βγει επτακόσιοι συνταξιούχοι από το Τ.Α.Π.-Ο.Τ.Ε. στο δρόμο και δεν παίρνουν σύνταξη.
      Τι έγινε με το νέο επικουρικό ταμείο των τραπεζοϋπαλλήλων; Λέτε ότι κάτι έγινε. Τίποτα δεν έγινε και δεν θα γίνει. Γιατί και εκεί υπάρχει παράνομη κρατική ενίσχυση και είναι ανεφάρμοστος ο νόμος.
      Τι έγινε με τη νέα διευθέτηση του χρόνου εργασίας μέσω των τριμερών επιτροπών; Τίποτα. Δεν θα εφαρμοστεί το μέτρο γιατί δεν θέλουν τυποποίηση των σχέσεων και διαφάνεια. Θέλουν αδήλωτες σχέσεις, άτυπες σχέσεις, θέλουν μαύρη εργασία, θέλουν γκρίζες περιοχές. 
      Και βέβαια εκεί που εφαρμόστηκε το μέτρο σας είδαμε το αποτέλεσμα: Στο ωράριο των καταστημάτων υπήρξε μείωση των θέσεων εργασίας και βεβαίως αύξηση των ωρών απασχόλησης με ίδια αμοιβή. 
      Η φορολογική σας μεταρρύθμιση, η περιβόητη, για τα διανεμόμενα κέρδη των επιχειρήσεων σε συνδυασμό με τη μείωση της αποζημίωσης των υπερωριών συγκροτεί μια γιγαντιαία επιχείρηση ανακατανομής του πλεονάσματος υπέρ των ολίγων και εις  βάρος των πολλών. Αυτό είναι ένα θεσμικό, πολιτικό και κοινωνικό σκάνδαλο που δεν μπορεί να ανεχθεί κανείς. 
      Έρχεστε λοιπόν σήμερα, κύριε Υπουργέ, και αντί να ζητήσετε συγγνώμη, αντί να διατυπώσετε την απολογία σας, αντί να εξηγήσετε στον ελληνικό λαό πως θα αποκαταστήσετε στον όσο λίγο χρόνο σας απομένει ακόμη στην εξουσία, τη ζημιά που του κάνατε, ζημιά στο εισόδημά του, ζημιά στην προοπτική του, έρχεστε εδώ και εμφανίζεστε απολογούμενος μεν αλλά αμετανόητος. Επειδή όμως αυτοί που σας ψήφισαν μετανόησαν θα σας το πουν με πολύ αυστηρό τρόπο, κατά μέτωπο, τη στιγμή των εκλογών.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να σας γνωστοποιήσω ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα δύο μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί-καθηγητές από το 12ο Γυμνάσιο Νεάπολης Λασιθίου Κρήτης. 
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Κύριε Ανωμερίτη, μου στείλατε εδώ μια επιστολή, σύμφωνα με το άρθρο 135 παράγραφος 9 του Κανονισμού της Βουλής και ζητάτε το λόγο στο τέλος της συνεδρίασης για πέντε λεπτά για θέματα που αναφέρθηκαν και αφορούν εσάς, από ό,τι είπατε.
      Δεν έχω αντίρρηση να σας δώσω το λόγο. Έχω την αίσθηση όμως ότι εδώ μέσα συνέχεια γίνονται αναφορές. Δηλαδή δεν είναι δυνατόν να μιλήσει κάποιος χωρίς να κάνει αναφορά σε κάποιον ή σε κάποια περίοδο. Ήδη ο κατελθών του Βήματος κ. Βενιζέλος έκανε μια σκληρή αναφορά σε εμένα την οποία άφησα. Δηλαδή χαρακτήρισε κωμωδία την Εξεταστική ενώ ο ίδιος ξέρει ότι δεν ήταν κωμωδία. Και επειδή ξέρω το κύρος που διαθέτει στο κόμμα του, θα τον παρακαλούσα να πείσει το κόμμα του να συναινέσει για το άνοιγμα συγκεκριμένου λογαριασμού στην Ελβετία. 
      Παρ’ όλα αυτά δεν ζήτησα το λόγο. Εγώ όπως είπα και πριν θα σας δώσω το λόγο κύριε Ανωμερίτη, αλλά θα πω και πάλι ότι αναφερόμαστε πολλές φορές στον Ελευθέριο Βενιζέλο. Τι θα γίνει τότε; Θα σας δώσω το λόγο αλλά έχω την αίσθηση επαναλαμβάνω ότι δεν πρέπει να πάρετε το λόγο.
      Κύριε Βαρβιτσιώτη έχετε το λόγο. 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Θα ήθελα το λόγο κύριε Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Για το θέμα του κυρίου Ανωμερίτη; 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Όχι, αλλά για το θέμα που θέσατε για την οργάνωση της συζήτησης. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Στείλτε μου μια επιστολή με δυο υπογραφές…
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Παρακαλώ κύριε Πρόεδρε…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ζητάτε το λόγο επί του Κανονισμού και ενώ γνωρίζετε τον Κανονισμό καλύτερα από τον καθένα…
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ζητώ το λόγο ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος για την οργάνωση της συζήτησης….
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Σας παρακαλώ πολύ…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Θα σας δώσω το λόγο αν μου στείλετε μια επιστολή με δυο υπογραφές και να μου λέτε την παραβίαση του Κανονισμού. Δηλαδή ποιο συγκεκριμένο άρθρο παραβιάστηκε.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Το άρθρο 135 και η τελευταία παράγραφος…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Να το γράψετε και να μου το στείλετε. 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Μην κάνετε σε εμένα επίδειξη δύναμης. Μου παρεμποδίζετε την αγόρευση. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Να μου το γράψετε και να το στείλετε.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Μη μου κάνετε εμένα επίδειξη δύναμης. Ακούστε με λίγο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Να δώσω το λόγο στον κ. Βαρβιτσιώτη.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Όχι.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Στείλτε μου την επιστολή και θα σας δώσω το λόγο.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Μου παρεμποδίζετε την αγόρευση.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Θα σας δώσω το λόγο επί του Κανονισμού.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ενεργείτε καταχρηστικά. Κάνετε μία επίδειξη αυτή τη στιγμή δύναμης από την Έδρα…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Δεν έκανα καμία επίδειξη δύναμης. Σας παρακαλώ, δεν έχετε το λόγο.
      Επειδή ζητάτε το λόγο για παραβίαση του Κανονισμού και δεν μου στέλνετε επιστολή με δύο υπογραφές που να αναφέρετε ποιο άρθρο του Κανονισμού παραβιάζεται, δεν έχετε το λόγο.
      Ξέρετε ότι σας υπολείπτομαι και σας σέβομαι αλλά κάνατε μια αναφορά εναντίον μου η οποία δεν ήταν σωστή.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Θα σας απαντήσω μετά.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ορίστε, κύριε Βαρβιτσιώτη, έχετε το λόγο.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν νομίζω ότι η Κυβέρνηση ήλθε εδώ για να απολογηθεί. Η Κυβέρνηση ήλθε εδώ να στηρίξει μια πολιτική μεταρρυθμιστική. Και βεβαίως, αυτή η πολιτική δεν μπορεί να είναι στήριξη των πεπραγμένων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Βεβαίως, δεν πρόκειται ούτε να στηρίξουμε ούτε να συνεχίσουμε αυτά που κάνατε. Και δεν το θέλουμε εμείς, δεν το θέλουν οι πολίτες που μας ψήφισαν, δεν το θέλει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών που σήμερα δυο χρόνια μετά τις εκλογές σε όλες τις δημοσκοπήσεις δεν θέλει επιστροφή στην εποχή Σημίτη, στην εποχή ΠΑ.ΣΟ.Κ..
      Και αν ήσασταν εσείς αυτοί που στηρίζατε τόσο καλά την πολιτική σας, τότε ούτε ο τέως Πρωθυπουργός και αρχηγός σας θα φυγομαχούσε αλλά θα πήγαινε στις εκλογές του 2004 να στηρίξει τα πεπραγμένα του και ούτε εσείς θα ανακαλύπτατε επί μέρους πολιτικές σας για να τις στηρίξετε σήμερα. Θα τις είχατε στηρίξει από την πρώτη στιγμή. Δεν θα ζητούσε ο κόσμος σας να τα αλλάξετε όλα, δεν θα φώναζε αλλαγή στο ίδιο το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Γιατί αυτό το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το οποίο σήμερα προσπαθείτε να στηρίξετε, είναι ένα ΠΑ.ΣΟ.Κ. που οδήγησε τη χώρα σε δεινή οικονομική κατάσταση.
      Και επειδή πολλά λέγονται για τα στοιχεία, νομίζω ότι το πιο βασικό που μπορεί να καταλάβει ο κάθε Έλληνας πολίτης, είναι ότι ενώ το κράτος έχει 44.000.000.000 ευρώ φορολογικά έσοδα, από αυτά τα 29.000.000.000 ευρώ κάθε χρόνο πρέπει να τα πληρώσει σε χρεολύσια και τόκους, με αποτέλεσμα να μένουν 15.000.000.000 ευρώ για να εξυπηρετηθούν όλες οι ανάγκες. Αυτή ήταν η πολιτική σας, η πολιτική των μεγάλων χρεών, η μετατροπή των υποχρεώσεων και η μετάθεσή τους στο μέλλον, η αποφυγή αλλαγών και μεταρρυθμίσεων εκεί που έπρεπε. Αλλά αλλαγές και μεταρρυθμίσεις κάνατε και ξέρατε να κάνετε τη στιγμή που θέλατε να ενισχύσετε ανθρώπους ή συμφέροντα, τη στιγμή που θέλατε να φτιάξετε την ομάδα των εθνικών πρωταθλητών. Όλοι θυμόμαστε από αυτό το Βήμα εδώ, Υπουργοί Εθνικής Οικονομίας να έρχονται να μας μιλάνε για τους εθνικούς πρωταθλητές, για τις τράπεζες στις οποίες δίνατε το δικαίωμα, ακόμα και παραπλανώντας το επενδυτικό κοινό, να παρουσιάζουν κέρδη, εταιρείες που με τη στήριξή σας προσπαθούσατε να βγάλετε στην επιφάνεια, φτιάχνοντας συνθήκες όχι ανταγωνισμού στην οικονομία για την οποία κόπτεσθε σήμερα, αλλά συνθήκες ιδιότυπης διαπλοκής και συνθηκολόγησης με συγκεκριμένα συμφέροντα. Γιατί αν σήμερα εγκαλούμαστε ως Κυβέρνηση ότι δεν στηρίζουμε τον ανταγωνισμό, γιατί δεν υποχρεώνουμε τις αποκρατικοποιημένες από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τράπεζες να κάνουν συλλογική σύμβαση εργασίας με την Ο.Τ.Ο.Ε., τότε θα θυμηθούμε πολύ καλά το πώς και εσείς τις αποκρατικοποιήσατε, αλλά και τι ρόλο έπαιξαν οι διοικήσεις τους όταν εσείς θέλατε να τις χρησιμοποιήσετε στα δόλια και ψευδή και σε κάθε περίπτωση ζημιογόνα χρηματιστηριακά παιχνίδια.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η μεταρρυθμιστική πολιτική της Κυβέρνησης έχει αρχίσει να φέρνει καρπούς. Καμία μεταρρύθμιση δεν μπορεί να  αποδώσει μέσα σε ένα βράδυ. Η μόνη μεταρρύθμιση που μπορεί να αποδώσει σε ένα βράδυ είναι η πολιτική των εύκολων χρεών προς όφελος μιας αλόγιστης λαϊκίστικης πολιτικής, κάτι το οποίο ζήσαμε στην δεκαετία του ’80 και δεν θέλουν ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι να ξαναζήσουν στο μέλλον.
      Όλο το παρελθόν είναι μία ιστορία την οποία έχει κρίνει ο ελληνικός λαός και γι’ αυτό οφείλουμε να κοιτάζουμε στο μέλλον, οφείλουμε να κοιτάζουμε την πολιτική των μεταρρυθμίσεων με τη δύναμη που μας δίνει το μέλλον, με τη δύναμη και την ανάγκη που δημιουργούνται στις διεθνείς συνθήκες ανταγωνισμού, με τη δύναμη του ότι θα πρέπει να ξεπεράσουμε ιδεοληψίες και να κοιτάξουμε μπροστά.
      Και θα έλθω στο βασικό θέμα της επερώτησης που δεν είναι άλλο από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, διότι εδώ κατηγορηθήκαμε για φοβερά και τρομερά πράγματα, ότι θέλουμε να επιστρέψουμε σε εργασιακό μεσαίωνα, ότι θέλουμε να κατακρημνίσουμε όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων, ότι θέλουμε τις αλλαγές να τις περάσουμε ερήμην της κοινωνίας.
      Δεν κατάλαβα. Πότε είσαστε με τους εργαζόμενους; Όταν συμφωνούν με τις επιλογές μας, όπως στην περίπτωση του Ο.Τ.Ε., τότε μιλάτε για εξαγορά. Είναι τόσο εύκολο να εξαγοράζεις τα συνδικάτα και ιδιαίτερα τα ελεγχόμενα από τους ανθρώπους της Π.Α.Σ.Κ.Ε.!
      Όταν διαφωνείτε, τότε μιλάτε για κατάργηση δικαιωμάτων, αναζητείτε τους εργοδότες και ψάχνετε πολιτικές ευθύνες. Ξεχνάτε ότι εσείς αποκρατικοποιήσατε τις τράπεζες;  Ξεχάσατε ότι στις τράπεζες, τις οποίες κρατούσατε  υπό κρατικό έλεγχο, δεν βάζατε άλλους, παρά τα στενά σας κομματικά στελέχη, όπως τον ταμία του κόμματός σας;  Αυτό συνέτεινε στον ανταγωνισμό  τον τραπεζικό; Παραδώσατε μια «Αγροτική» για την οποία είσαστε περήφανοι; Παραδώσατε μια τράπεζα που είχε δώσει σε υγιείς επιχειρήσεις δάνεια; Και ας αφήσουμε τα δάνεια στους μικρούς αγρότες ή στους μικρούς επιχειρηματίες της Περιφέρειας. Δεν χρησιμοποιήσατε την «Εθνική Τράπεζα» στην περίοδο του Χρηματιστηρίου για να διαμορφώσετε φούσκες μέσα από τις οποίες δημιουργούσαν πλασματικά υπερκέρδη; Και σήμερα κατηγορείται η Κυβέρνηση -η οποία δεν παρεμβαίνει στο χρηματιστηριακό παιχνίδι, δεν φτιάχνει μετοχές φούσκες, δεν δημιουργεί πλασματικά κέρδη- ότι μέσα από τις παρεμβάσεις της κατακρημνίζει τον ελεύθερο και υγιή ανταγωνισμό.
      Βρήκατε, όμως, την ευκαιρία μέσα από αυτή τη συζήτηση να θέσετε πάλι το θέμα της απογραφής. Απορώ και εγώ και ο υπόλοιπος ελληνικός λαός, πότε ήταν σωστά τα βιβλία της Κυβέρνησης; 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Κύριε Πρόεδρε, την ανοχή που επιδείξατε στους συναδέλφους μου, παρακαλώ να έχω και εγώ.
      Σας παρακαλώ πολύ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ένα λεπτό ακόμη, κύριε συνάδελφε. Οι συνάδελφοί σας είχαν δευτερολογία και γι’ αυτό είχαν ανοχή. Εσείς δεν έχετε δευτερολογία, να είστε σύντομος παρακαλώ.
      ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Πότε ήταν «λευκά» τα βιβλία της Κυβέρνησης; Όταν μεταθέτατε τα χρέη των νοσοκομείων στο μέλλον για πληρωμή; Όταν προεισπράττατε τα  κέρδη από τα λαχεία; Όταν τα προμέτοχα δεν γραφόντουσαν στο δημόσιο χρέος; Αυτά δηλαδή που θα αναγκαστούμε να καταβάλλουμε και καταβάλλουμε καθημερινά, τα ελλείμματα τα οποία δεν τα γράφετε πουθενά, τα οποία τα παραπέμπατε στις καλένδες και τα βάζατε στα «μαύρα και κρυφά βιβλία», δεν έπρεπε να τα αποκαλύψει η Κυβέρνηση; Και έχετε μείνει στο θέμα των εξοπλισμών; Σας απέδειξε ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας ότι 8.000.000.000 σε εξοπλιστικά προγράμματα δεν είχαν καταγραφεί στους προϋπολογισμούς. Οκτώ δισεκατομμύρια ευρώ! Είναι ένα ποσό ιλιγγιώδες, όταν το σκεφθεί ο μέσος πολίτης, για να μπορεί να εξαφανιστεί με λογιστικά τερτίπια. Να γράφεται στο χρέος, να μην γράφεται στο έλλειμμα. Να γράφεται ενδεχομένως στις δημόσιες υποχρεώσεις και να μην καταγράφεται στο δημόσιο λογιστικό.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι αυτό για το οποίο κατηγορούμαστε, ότι προδίδουμε τη χώρα, ότι προδίδουμε την ανάπτυξη, ότι προδίδουμε την προοπτική της οικονομίας είναι κάτι με το οποίο δεν συμφωνεί κανένας διεθνής παράγοντας. Δεν συμφωνεί καθόλου η Ευρωπαϊκή Ένωση. Όταν ο ίδιος ο φίλος, σύντροφος, συνοδοιπόρος σας, ο κ. Αλμούνια δίνει συγχαρητήρια στην Κυβέρνηση για την επιτυχή εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2005, όταν έρχεται ο προϋπολογισμός του 2005 και όχι μόνο εκτελείται, αλλά σε ότι αφορά τα έσοδα υπερβαίνει και τις προβλέψεις, όταν  αντιμετωπίζουμε το θέμα της ανάπτυξης, με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης του 3,7%, όταν σε αυτή εδώ την Αίθουσα όλοι εσείς, όλοι οι οικονομικοί φωστήρες είχατε προβλέψει την κατάρρευση, τότε νομίζω ότι η Κυβέρνηση και η ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας πρέπει να είναι άξια συγχαρητηρίων για τις αλλαγές που κάνει. Γιατί, επιλέγοντας το δρόμο της ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής αλλάζει, δημιουργώντας και προϋποθέσεις ανάπτυξης, πάνω από όλα όμως, χωρίς να θίγει τα κεκτημένα των εργαζομένων. Χωρίς να μετατρέπει δραματικά τις συνθήκες διαβίωσής τους. Αυτό το οποίο προσπαθεί και θα προσπαθήσει συνολικά η Κυβέρνηση να κάνει είναι να πετύχει μέσα από βάσεις υγιούς οικονομίας και αύξηση στους μισθούς και αύξηση στις συντάξεις. Και σε αυτή την προσπάθειά τους οι εργαζόμενοι, θα έχουν πάντοτε συμπαραστάτες και τη Νέα Δημοκρατία και τα στελέχη της Κυβέρνησης, η οποία ομιλεί με μια φωνή και όχι με δυο φωνές. Δεν κλείνει μάτια, αλλά ανοίγει την αγκαλιά της προς όλους. Σας ευχαριστώ. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
      Η συνάδελφος, Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, κυρία Παντελάκη, έχει το λόγο.
      ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Σήμερα ήρθαμε με την επερώτηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να κουβεντιάσουμε και από τη δική μας μεριά το ζήτημα των ευθυνών της Κυβέρνησης απέναντι στη συλλογική σύμβαση της Ο.Τ.Ο.Ε.. Όμως, όπως ήταν φυσικό –δεν είναι και καινούργιο πράγμα αυτό- γενικεύτηκε η συζήτηση για την οικονομία, έγινε ένας απολογισμός από την Κυβέρνηση μέσω του αρμόδιου Υπουργού και υπήρξε μία απάντηση στο σύνολο πάλι του απολογισμού των δύο χρόνων από την Αντιπολίτευση. Βέβαια, φαντάζομαι ότι θα παρακολουθούν και πάρα πολλοί εργαζόμενοι τραπεζοϋπάλληλοι. Δεν ξέρω αν θα φωτιστούν από αυτή τη συζήτηση και αν κατάλαβαν ότι ασκήθηκε τελικά πίεση στην Κυβέρνηση επί του θέματος. Θα έρθω όμως σ’ αυτό λίγο μετά. 
      Είναι φανερό ότι τα γκάλοπ των τελευταίων ημερών οπωσδήποτε έχουν δημιουργήσει μία αμηχανία και έναν «ηλεκτρισμό» τόσο στην Κυβέρνηση, η οποία χάνει, όσο και στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί, παρόλο που βλέπει ότι μειώνεται η ψαλίδα, η τάση -ανεξάρτητα από το πώς γίνονται αυτά τα γκάλοπ- δεν είναι ενισχυτική και δεν δείχνει δυναμική. Οι φωνές, λοιπόν, που βρίσκονται από τη μεριά της Κυβέρνησης και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε σχέση με όλα αυτά είναι, γιατί ακριβώς βλέπουν ότι διαφαίνεται μία τάση. Πάνω από το 1/3 του εκλογικού Σώματος απορρίπτει και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη Νέα Δημοκρατία. Ακριβώς γι’ αυτό υψώνονται οι φωνές, για να καναλιζάρουν τη δυσαρέσκεια, τη λαϊκή αγανάκτηση του κόσμου ανάμεσα στα δύο κόμματα. Αυτό είναι το κύριο. Γι’ αυτό γίνεται ο καυγάς, ποιος θα έχει την κυβέρνηση, για να ασκήσει την ίδια πολιτική.
      Θα γίνω όμως συγκεκριμένη. Για το ζήτημα που κουβεντιάζουμε πρωτίστως έχει την ευθύνη η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Εσείς κυβερνάτε. Αυτό είναι το πρώτο. Όμως, το θέμα δεν έχει σχέση μόνο με τους τραπεζοϋπαλλήλους. Εδώ το συνδικαλιστικό κίνημα και συνολικότερα η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε κινητοποιήσεις με την πανελλαδική απεργία που έχει προκηρυχθεί το επόμενο διάστημα, γιατί ακριβώς διεκδικούν το αυτονόητο, να έχουν αυξήσεις, να έχουν δουλειά και όλα αυτά. 
      Μπαίνει το ερώτημα, ποιος υπονομεύει τις συμβάσεις κ.λπ.. Έρχομαι συγκεκριμένα στην αναφορά μου για τους τραπεζοϋπαλλήλους, οι οποίοι σε όλη την ιστορία εδώ και χρόνια, επί δεκαετίες, από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, από τη δεκαετία του 1920 έχουν ξεκινήσει και έχουν δημιουργήσει κίνημα. Και αυτό το συμπέρασμα που βγαίνει μέσα από το κίνημα που δημιούργησαν είναι ότι καμιά συλλογική σύμβαση εργασίας, κανένα θεσμικό ή ουσιαστικό αίτημα σε σχέση με μισθούς κ.λπ., δεν χαρίστηκε, αλλά κατακτήθηκε, κερδήθηκε με μεγάλους αγώνες, με μεγάλες απεργίες και με τη συνολικότερη προσπάθεια που γινόταν συνολικά από το κίνημα.
      Τι ζητάει αυτή τη στιγμή η Αντιπολίτευση από την Κυβέρνηση; Να πάρει θέση ο Υπουργός, να καλέσει τις τράπεζες και να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι. Εγώ σας λέω ειλικρινά: Γιατί δεν το είπε τώρα ο Υπουργός; Και αν το έλεγε, οι τράπεζες –θα χρησιμοποιήσω την αδόκιμη κοινοβουλευτική έκφραση-«σκασίλα» τους, που θα τους καλούσαν να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι. 
      Για να δούμε οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας σε σχέση με τους τραπεζοϋπαλλήλους πώς είχαν υπονομευθεί όλα τα χρόνια. Γιατί πάντα οι κυβερνήσεις έλεγαν ότι δεν παρεμβαίνουν, αλλά υπήρχαν νόμοι που παρενέβαιναν και περιόριζαν το δικαίωμα της απεργίας. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Για θυμηθείτε το ν. 330. Για θυμηθείτε το περιβόητο εκείνο άρθρο 4, του ν. 3665. Θυμηθείτε το 1985, 1986, 1987. Η ίδια η Ο.Τ.Ο.Ε. δεν υπέγραψε και αυτή συλλογική σύμβαση εργασίας λόγω της πράξης νομοθετικού περιεχομένου και τις αυξήσεις τις πήγαιναν μέσω της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής. 
      Παρενέβαιναν λοιπόν οι κυβερνήσεις και παρεμβαίνουν. Θυμηθείτε τι έγινε το προηγούμενο διάστημα με την απεργία των ναυτεργατών. Ήταν μέσα στα αιτήματα και η συλλογική σύμβαση εργασίας. Γι’ αυτό έκαναν απεργία, που ήταν καθολική και επιτυχημένη, από όλο τον κλάδο. Είχαν δέσει τα καράβια και είχαν μεγάλη συμπαράσταση. Και η Κυβέρνηση θυμήθηκε και έβγαλε πάλι το ζήτημα των άλλων μερίδων της ελληνικής κοινωνίας, των κοινωνικών ομάδων που θίγονται, για να χτυπήσει και να επιστρατεύσει την απεργία.
      Άρα, παρεμβαίνουν οι κυβερνήσεις, τόσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα προηγούμενα χρόνια, όσο και η Νέα Δημοκρατία  με την καταστολή. Όταν υπάρχει ένα κίνημα το οποίο επιτίθεται, δυναμικά διεκδικεί και έχει μια γραμμή συνολικής αντιπαράθεσης με την Κυβέρνηση, τι άλλη επιλογή έχει η Κυβέρνηση; Ή να απαντήσει στα αιτήματα -που δεν το κάνει, γιατί η επιλογή της είναι να μην το κάνει φυσικά- ή να χτυπήσει το κίνημα. Αυτό είναι το ζήτημα. Αυτό είναι ένα ουσιαστικό συμπέρασμα που πρέπει να βγει.
      Είναι εντυπωσιακό όμως και αυτό που άκουσα από τον εισηγητή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που είπε:  Οι κλαδικές συμβάσεις εμπόδιζαν μέχρι τώρα τα κέρδη; Για να δούμε σε όλη αυτή την πορεία τι έγινε. Γιατί οι τράπεζες πραγματικά μπορούν να βγάλουν ένα συμπέρασμα για το τι είναι ο ανταγωνισμός. Υπάρχει υγιής και ασθενής ανταγωνισμός από τα πάνω και από τα κάτω, που μπαίνουν τέτοια ζητήματα στην εισήγηση; 
      Ένας είναι ο ανταγωνισμός. Ας μιλήσουμε καθαρά, για να μας καταλαβαίνει και ο κόσμος, γιατί βιώνει τι σημαίνει ανταγωνισμός, ο καθένας στη δουλειά του. Ποια είναι η πορεία κίνησης και ο νόμος του κεφαλαίου; Είναι η πλήρης ελευθερία. Αυτό είναι ο ανταγωνισμός. Με τις τράπεζες τι συμβαίνει; Ποια είναι η γενικότερη γραμμή, όχι μόνο τι έρχεται από το Σ.Ε.Β., αλλά συνολικότερα, διεθνώς, με το σημερινό συσχετισμό; Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων με ατομικές, του κατώτατου μισθού, απαλλαγή και μείωση των εργοδοτικών εισφορών, απελευθέρωση των απολύσεων κ.λ.π..
      Ποιο είναι το αποτέλεσμα σ’ αυτόν τον κλάδο; Τι έγινε τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια με το χάσιμο της ιδιοκτησίας; Αυτή είναι η πηγή, αυτό είναι το πρόβλημα. Άλλαξε το ιδιοκτησιακό καθεστώς, οι τράπεζες ιδιωτικοποιήθηκαν, απελευθερώθηκαν, δόθηκαν όλοι οι νόμοι ελευθερίας του κεφαλαίου και κάνουν κουμάντο. Από εκεί και πέρα ζητάμε από την Κυβέρνηση να πάρει θέση, να καλέσει τους τραπεζίτες και να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι.
      Μάλιστα, έρχεται ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και λέει ότι αν ήταν αυτός στην Κυβέρνηση, θα μπορούσε να εγγυηθεί να έχουν κάτσει στο τραπέζι, δηλαδή μέσα από ένα διάλογο, μια διαπραγμάτευση να έχουν λυθεί τα ζητήματα. Εγγυάται, δηλαδή, πολύ πιο αποτελεσματικά ότι θα μπορούσε να δώσει γραμμή στην ΟΤΟΕ να κάτσει στο τραπέζι και να συνεννοηθεί.
      Βεβαίως, η Κυβέρνηση –έχουν δίκιο σ’ αυτό από τη μεριά του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- θα μπορούσε να ασκήσει πίεση στην «Εμπορική», στην «Εθνική», στην «Αγροτική». Θα μπορούσε να το κάνει αυτό σαφέστατα, ας μην  κοροϊδευόμαστε. Γιατί δεν το κάνει; Είναι συνειδητή πολιτική επιλογή της, όχι γιατί τάχα θα υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός, αλλά για να παρεμβαίνει, για να καταστρατηγούνται αυτά τα ζητήματα μόνο υπέρ των βιομηχάνων, μόνο υπέρ της εργοδοσίας. Αυτές τις παρεμβάσεις κάνει με νόμους.
      Ας βγάλουμε και ένα συμπέρασμα για το τι έγινε με τους τραπεζοϋπαλλήλους. Βεβαίως κέρδισαν πράγματα μέσα από σκληρούς αγώνες και μεγάλες απεργίες που τάραξαν συθέμελα τη χώρα τις προηγούμενες δεκαετίες. Όμως, δείτε πώς και γιατί μπήκε στο παιχνίδι του ανταγωνισμού ομαλά το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας. Ας μας προβληματίσει αυτό. Ποιος ήταν ο συσχετισμός στην πλειοψηφία της Ο.Τ.Ο.Ε. και πέρασαν όλα αυτά τα ζητήματα; Ποιες εργασιακές σχέσεις υπάρχουν αυτή τη στιγμή στις τράπεζες; Η γενιά των συμβασιούχων, των ενοικιαζόμενων υπαλλήλων, θυγατρικές εταιρείες και ιδιωτικές με τέτοια εντατικοποίηση.
      Μου έλεγε τραπεζοϋπάλληλος ότι δουλεύει το Σάββατο και δεν το δηλώνει. Δεν είναι ένας, είναι εκατοντάδες. Γιατί; Για να μπορέσει, με βάση τη σύνδεση μισθού και παραγωγικότητας, να πιάνει τους στόχους και δεν δηλώνει ότι δουλεύει Σάββατο. Για ποιο ωράριο μιλάμε; Βεβαίως είχε κατακτηθεί το ωράριο μετά από απεργία τριάντα εννέα ημερών την 1η Ιανουαρίου του 1980 και την εφαρμογή πενθήμερης εβδομάδας, αλλά ποιο είναι το αποτέλεσμα; Έχει καταργηθεί στην πράξη.
      Οι συλλογικές συμβάσεις έχουν υλοποιηθεί από τις τράπεζες; Σας θυμίζω τη Citibank, την Τράπεζα Κύπρου, τη Nova Βank, τη Λαϊκή. Δίνουν μισθούς στο ύψος των κλαδικών, αλλά αυτό δεν έχει αντανάκλαση στα επιδόματα. Να τι εξέλιξη έχουμε όταν έχει σκληρύνει το παιχνίδι του ανταγωνισμού. Από τη στιγμή, λοιπόν, που τα ζητούν όλα, πρέπει να τα διεκδικήσεις όλα. 
      Εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχει λύση. Είναι πολιτικό το πρόβλημα σήμερα και έχει τη δυνατότητα όχι μόνο ο τραπεζοϋπαλληλικός κλάδος, αλλά συνολικότερα το λαϊκό κίνημα να φρενάρει πράγματα, να επιβάλλει λύσεις, να στριμώξει την Κυβέρνηση στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, αρκεί να είναι αποφασισμένο με μια συγκεκριμένη γραμμή, ότι δεν θα υιοθετεί την ανταγωνιστικότητα ως αναγκαίο κακό. Εάν το υιοθετήσεις αυτό, πρέπει να διαπραγματεύεσαι και να κάνεις διαλόγους για το πόσα θα χάσεις.
      Η Κυβέρνηση και η κάθε κυβέρνηση είναι φύλλο και φτερό. Δεν έχει τίποτα μπροστά της απέναντι σε ένα ενωμένο λαϊκό κίνημα, το οποίο δεν μπάζει πουθενά και χτυπά για να τα ζητήσει όλα και να διαπραγματευθεί. Είναι θέμα συσχετισμών να πάρει σήμερα πράγματα, να πιέσει. Καμία Κυβέρνηση δεν μπορεί να προχωρεί σε τέτοιες αλλαγές, όταν δεν έχει τη στήριξη μεγάλου κομματιού της Αντιπολίτευσης. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα σε τελική ανάλυση.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κυρία συνάδελφε.
      Έχει φτάσει μια επιστολή στο Προεδρείο για παραβίαση του Κανονισμού από τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Φλωρίδη. 
      Θα ήθελα να σας παρακαλέσω, κύριε Βενιζέλο, παρά το γεγονός ότι στην επιστολή σας δεν αναφέρετε ποιο άρθρο του Κανονισμού έχει παραβιαστεί, να εξηγήσετε ποιο άρθρο του Κανονισμού έχει παραβιαστεί σε δύο λεπτά. 
      Ορίστε, κύριε Βενιζέλο, έχετε το λόγο.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ  ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δεν έχω υποχρέωση να το αναφέρω στην επιστολή, αλλά τώρα.
      Επικαλούμαι παραβίαση του άρθρου 135, παράγραφος 9 του Κανονισμού της Βουλής, διότι ο συνάδελφος κ. Ανωμερίτης ζήτησε το λόγο ως πρώην Υπουργός, ανεξάρτητα από το ότι στις συζητήσεις των επερωτήσεων ισχύουν και οι διατάξεις για τα προσωπικά ζητήματα.
      Εσείς, λοιπόν, ως Προεδρεύων της συζήτησης παρεμβληθήκατε για να πείτε ότι «και άλλοι όπως εσείς θα μπορούσαν να ζητήσουν το λόγο». Με ποια διαδικασία; Με τη διαδικασία του άρθρου 135 παράγραφος 9 μόνο οι πρώην Υπουργοί. Με τη διαδικασία του άρθρου 68, αν υπάρχει προσωπική αναφορά η οποία είναι συκοφαντική, υβριστική ή αλλοιώνει απόψεις. 
      Τίποτα δεν ισχύει. Εσείς θέλατε να υπερασπιστείτε την Κυβέρνηση και την επιλογή της να συστήσει Εξεταστική Επιτροπή για τους εξοπλισμούς, δηλαδή για ένα ζήτημα που κατέρρευσε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ένα λεπτό. Δεν μιλάμε γι’ αυτό το θέμα τώρα.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Και κακώς εσείς με το κύρος του Προέδρου του Σώματος  σπεύδετε ως αρωγός στην Κυβέρνηση…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Όταν γίνονται χαρακτηρισμοί εναντίον του Προέδρου…
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: ...διότι εμείς εδώ καταγγέλλουμε επιλογές και πράξεις του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης. Δεν αναφερόμαστε στο Προεδρείο. Το Προεδρείο όμως πρέπει να έχει συνείδηση του γεγονότος ότι είναι Προεδρείο του Σώματος και όχι Προεδρείο της Κυβέρνησης και της Πλειοψηφίας. Και επειδή εσείς μας έχετε συνηθίσει σε άλλη στάση -και ξέρετε τα προσωπικά μου αισθήματα εκτίμησης και φιλίας- είμαι βέβαιος ότι έχουμε εδώ μία παραδρομή, η οποία και πρέπει να αποκατασταθεί, διότι καλό είναι η Κυβέρνηση να ξεχάσει αυτά που πήγε να ανοίξει ως σκανδαλολογικά μέτωπα…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Δεν εξηγήσατε την παραβίαση του Κανονισμού.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: ... γιατί δύο χρόνια μετά αυτή ελέγχεται για τις πράξεις της. Τελείωσε η καραμέλα των ευθυνών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κουράστηκε ο κόσμος να το ακούει. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Δεν μου εξηγήσατε όμως σε τι συνίσταται η παραβίαση του Κανονισμού, άρα δεν παραβιάστηκε ο Κανονισμός. 
      Ευχαριστώ πολύ. 
      Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Δραγασάκης.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή ο Υπουργός Οικονομίας αναφέρθηκε εκτενώς στο θέμα της νέας απόφασης της EUROSTAT για τον τρόπο καταγραφής των εξοπλιστικών δαπανών, θα ήθελα, πριν μπω στο θέμα της συζητούμενης επερώτησης, να πω ότι κατά την άποψη μας η απόφαση αυτή της EUROSTAT για τον τρόπο καταγραφής των στρατιωτικών δαπανών αναδεικνύει ξανά το μείζον θέμα της σωστής απεικόνισης των δημοσιονομικών μεγεθών και της διαφάνειας της δημοσιονομικής διαχείρισης. Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ο προσχηματικός χαρακτήρας της απογραφής με τον τρόπο που αυτή έγινε και επιβεβαιώνεται η ανάγκη ενός συστήματος σταθερού, διαφανούς και κοινά αποδεκτού αλλά και ενός γραφείου για τον προϋπολογισμό στη Βουλή, αίτημα το οποίο έχουμε υποβάλλει και στο οποίο η Κυβέρνηση κωφεύει. 
      Από μέρους, λοιπόν, της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας εγώ θα ήθελα να επαναφέρω, πρώτον, την πρόταση μας για τη δημιουργία γραφείου για τον προϋπολογισμό στη Βουλή και για την διαμόρφωση ενός διαχρονικά σταθερού, διαφανούς και κοινά αποδεκτού συστήματος απεικόνισης των δημοσιονομικών μεγεθών. Δεύτερον, θα ήθελα να ζητήσω την άμεση σύγκλιση της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων ή ίσως και καλύτερα της Επιτροπής του άρθρου 31α για τον Απολογισμό και τον Γενικό Ισολογισμό του Κράτους με την παρουσία του κυρίου Υπουργού, ούτως ώστε να εξεταστεί η πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού καθώς και η μέθοδος καταγραφής των στρατιωτικών δαπανών που εφαρμόζει η Κυβέρνηση σήμερα, οι συνέπειες από την απόφαση της EUROSTAT στη διαμόρφωση των ελλειμμάτων. Κύριε Υπουργέ, έτσι κι αλλιώς έχετε θεσμική υποχρέωση το πρώτο εξάμηνο να έρθετε τουλάχιστον μία φορά. Πιστεύω ότι το θέμα που έχει προκύψει επιβάλλει να γίνει μία τέτοια συνεδρίαση. 
      Σε ό,τι αφορά τώρα το θέμα των τραπεζών, φαίνεται ότι στη χώρα αυτή…
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Επιτρέπετε μία διακοπή; 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Επιτρέπετε τη διακοπή, κύριε Δραγασάκη;
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Ευχαρίστως. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κρατώ το χρόνο σας.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Σε σχέση με το θέμα της σύγκλισης της Επιτροπής Οικονομικών, θα σας πω ότι τη Δευτέρα και την Τρίτη στο ECOFIN αξιολογείται το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης της Ελλάδας. Όπως κάνω κάθε φορά, θα ζητήσω να ενημερώσω την Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων και την Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων για τα αποτελέσματα. Πρόκειται βέβαια για ένα πολύ σημαντικό συμβούλιο και κρίσιμο. Πιστεύω ότι και τα αποτελέσματά του θα είναι θετικά για την αξιολόγηση του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Στο πλαίσιο αυτής της συνεδρίασης μπορείτε να θέσετε ό,τι θέματα υπάρχουν αναφορικά με την εκτέλεση του προϋπολογισμού, η οποία, όπως είπα και προηγουμένως στην ενημέρωση μου, τους πρώτους δύο μήνες πηγαίνει πολύ καλά. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: κύριε Υπουργέ, αυτό θα είναι χρήσιμο να γίνει. Θεωρώ ότι η φύση του θέματος, επειδή αυτό το θέμα της αποτύπωσης των στρατιωτικών δαπανών και άλλων έχει και ένα τεχνικό χαρακτήρα, θα χαθεί σε μία γενικότερη συζήτηση. Γι’ αυτό είπα για την Επιτροπή επί του προϋπολογισμού. 
      Δείτε το και κρίνετέ το. Δεν νομίζω ότι θα είναι άχρηστη –ας το πω έτσι- μία τέτοια συζήτηση.
      Έλεγα ότι στη χώρα αυτή παράλληλα με την πολιτική και οικονομική μας ιστορία, υπάρχει και η ιστορία του ζητήματος των τραπεζών, όπως εύστοχα ένας καθηγητής έχει ονομάσει ένα παλαιότερο επεισόδιο. Φαίνεται ότι και σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο ζήτημα των τραπεζών.
      Εδώ, ακούσαμε ένα κατηγορητήριο κατά των τραπεζών και μάλιστα, θα έλεγα, από τους Βουλευτές όλων των παρατάξεων. Το κατηγορητήριο αυτό αφορά το ότι οι τράπεζες εκμεταλλεύονται τον πολίτη, ότι οι τράπεζες έχουν υπερκέρδη, ότι οι τράπεζες πιέζουν τις μικρές επιχειρήσεις και ότι δεν τις δανειοδοτούν. Επισημαίνω ότι ακόμα και ο Πρωθυπουργός κύριος Καραμανλής προ ημερών στη συζήτηση που προκάλεσε ο Συνασπισμός για το πρόβλημα της ανεργίας, μίλησε για την ανάγκη κοινωνικής ευθύνης των τραπεζών, γεγονός που σημαίνει ότι δεν είναι ικανοποιημένος ούτε ο Πρωθυπουργός με την κοινωνική ευθύνη των τραπεζών.
      Επισημαίνω ότι και ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Παπανδρέου ζήτησε από τις τράπεζες να μην κοιτούν μόνο το βραχυχρόνιο κέρδος, αλλά να δουν και τον συνολικότερο αναπτυξιακό τους ρόλο.
      Φαίνεται, λοιπόν, ότι το θέμα που ανέκυψε με αφορμή την άρνηση των τραπεζιτών να καθίσουν στο τραπέζι των συλλογικών διαπραγματεύσεων ήταν η κορυφή του παγόβουνου, κάτω από το οποίο υπάρχει μια γενικότερη αντίθεση -όπως δείχνουν και οι δηλώσεις τις οποίες μόλις ανέφερα- ανάμεσα στις ανάγκες της κοινωνίας, όπως τις κατανοεί το πολιτικό σύστημα συνολικά –ο Πρωθυπουργός, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και τα υπόλοιπα κόμματα- και τη λειτουργία των τραπεζών. Αν αυτό είναι το θέμα, φοβάμαι ότι υπερβαίνει και το πλαίσιο της σημερινής συζήτησης. Σήμερα, μπορούμε απλά να το θίξουμε λίγο.
      Εγώ, λοιπόν, θέλω να θέσω το εξής ερώτημα: Το πρόβλημα αυτό είναι ανεξάρτητο από τη δομή του τραπεζικού συστήματος και το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του; Διότι δεν άκουσα καμία πρόταση εδώ για το αν πρέπει να αλλάξει κάτι στη δομή του τραπεζικού συστήματος και στο καθεστώς λειτουργίας. Άκουσα για εκκλήσεις και για ευχές προς τους τραπεζίτες. Μα, οι τράπεζες δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα. 
      Δηλαδή αυτό το πρόβλημα είναι ανεξάρτητο από την ιδιωτικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και από την πλήρη απελευθέρωση; Είναι ανεξάρτητο το γεγονός αυτό από τον τρόπο που το κράτος ως μέτοχος λειτουργεί σε σχέση με τη συμμετοχή του σε κάποιες τράπεζες;
      Εμείς, λοιπόν, λέμε κατ’ αρχήν προς την Ο.Τ.Ο.Ε. ότι είμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα τους έμπρακτα. Όμως, έχουμε την ισχυρή πεποίθηση ότι για να αντιμετωπιστεί το θέμα των εργασιακών σχέσεων των υπαλλήλων, όπως και άλλες πτυχές της λειτουργίας των τραπεζών που μας ενοχλούν, απαιτείται να έχουμε –να έχει και η Ο.Τ.Ο.Ε.- μια σαφή άποψη για τη δομή του τραπεζικού συστήματος και για το καθεστώς λειτουργίας του.
      Θα γίνω πιο συγκεκριμένος, επισημαίνοντας ορισμένα τέτοια σημεία. Πρώτα- πρώτα, η Κυβέρνηση πρέπει να πάρει θέση στο θέμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Είπε ότι δεν θέλει να παρέμβει εκεί που κυριαρχεί ο ιδιώτης μέτοχος. Αυτό γεννάει ένα ερώτημα, κύριε Υπουργέ. Εάν δηλαδή το επιχείρημα είναι ότι στην Εθνική Τράπεζα ή στη Eurobank οι μέτοχοι είναι ιδιώτες και άρα δεν μπορείτε να κάνετε κάτι, τότε πώς μπορεί ο Πρωθυπουργός να ζητά κοινωνική ευθύνη από μια τέτοια τράπεζα, αν το κριτήριο είναι απλώς το ποιος είναι μέτοχος.
      Η κοινωνική και πολιτική ευθύνη απορρέουν όχι από τη σύνθεση των μετόχων, αλλά από τον ειδικό ρόλο των τραπεζών μέσα στην κοινωνία και στο ότι διαχειρίζονται την κοινωνική αποταμίευση και επομένως, στηρίζονται στην κοινωνία για να βγάζουν τα κέρδη τους.
      Εγώ θέτω το θέμα πρακτικά, έστω και μ’ αυτό το επιχείρημα των μετόχων. Είστε ο «Βασικός Μέτοχος» στην Αγροτική. Σας ρώτησε ο διοικητής της Αγροτικής για τη θέση του αυτή; Εάν σας ρώτησε, πρέπει να αναλάβετε την ευθύνη της απάντησης. Εάν δεν σας ρώτησε, πώς επικαλείται ο κ. Αράπογλου τους ξένους μετόχους γι’ αυτό που κάνει και εσείς από την άλλη μεριά ως μέτοχος δεν ασκείτε τα δικαιώματα σας αν θέλετε να υπάρχουν κλαδικές συμβάσεις;
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Μου επιτρέπετε μια διακοπή ακόμα; 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Θα σας πω και κάτι ακόμα, κύριε Υπουργέ, και θα απαντήσετε συνολικά.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Το ελληνικό δημόσιο δεν είναι πια μέτοχος στη Εθνική Τράπεζα.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Ποιος είναι μέτοχος;
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Το ελληνικό δημόσιο δεν έχει ούτε μια μετοχή στην Εθνική Τράπεζα.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Στην Αγροτική. Εγώ είπα για την Αγροτική Τράπεζα.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Για την Εθνική είπατε, αφού μιλήσατε για τον κ. Αράπογλου.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Όχι. Εγώ είπα ότι ο κ. Αράπογλου λέει ότι το 40% των μετόχων μου είναι ξένα funds, ξένοι θεσμικοί επενδυτές. Προφανώς, θέλει να πει ότι αυτοί δεν θέλουν κλαδικές συμβάσεις.
      Άρα, ο κ. Αράπογλου ακούει τους μετόχους του. Το ερώτημα που θέτω είναι: O κ. Μηλιάκος δεν ακούει το μέτοχό του, που είναι το κράτος; Έτσι το έθεσα.
      Αυτό είναι το πρώτο θέμα: Η Κυβέρνηση έχει πολιτική ευθύνη να πάρει θέση. Προχωρώ και σ’ ένα δεύτερο επ’ αυτού: Ο νόμος που υπάρχει για την Ο.Κ.Ε., την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, χαρακτηρίζει την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών ως εργοδοτική οργάνωση. Θα τον αλλάξετε αυτόν το νόμο; 
      Δεύτερο θέμα. «Τέρμα οι ιδιωτικοποιήσεις» λέμε εμείς. Ξέρω ότι ζούμε σε μια εποχή όπου έχουν θεοποιηθεί οι ιδιωτικοποιήσεις, υπάρχει τεράστια συναίνεση και ομοφωνία και κάθε άλλη άποψη θεωρείται ακόμη και γραφική. Επιτρέψτε μου να διατηρώ την άποψη ότι μια κοινωνία που δεν μπορεί να έχει κοινωνικό έλεγχο πάνω σε τμήμα –έστω- του τραπεζικού συστήματος την περιμένουν τεράστια προβλήματα. Απορώ πώς η Γερμανία δεν κατάλαβε αυτήν τη μόδα και διατηρεί και στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης δημόσια παρουσία στα επιμέρους κρατίδιά της στο τραπεζικό σύστημα. Θεωρώ ότι εδώ υπάρχει ευθύνη για όλα τα κόμματα. 
      Πρέπει όλοι να έχουμε άποψη. Να ιδιωτικοποιηθεί η Εμπορική; Εμείς λέμε «όχι». Να ιδιωτικοποιηθεί η Α.Τ.Ε.; Εμείς λέμε «όχι». Να ιδιωτικοποιηθεί το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο; Εμείς λέμε «όχι». Λέμε «έστω αυτό ας μείνει μια δημόσια παρουσία, ακόμη και για λόγους ανταγωνισμού, μέσα στο τραπεζικό σύστημα». 
      Το τρίτο είναι τα κέρδη. Κύριε Υπουργέ, το συζητάμε αυτό και με αφορμή ένα άλλο νομοσχέδιο. Οι τράπεζες απορρόφησαν θυγατρικές επιχειρήσεις. Ονόμασαν αυτές τις απορροφήσεις «συγχωνεύσεις». Έχουν τεράστιο φορολογικό όφελος απ’ αυτήν την υπόθεση. Με βάση ποιο νόμο έγινε αυτό; Εάν έγινε μ’ ένα νόμο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. παλαιότερα, το 2002, γιατί δεν τον καταργήσατε; Γιατί δεν τον αλλάξατε; 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ)
      Εν πάση περιπτώσει, εγώ θα ήθελα τώρα, αν έχετε τα στοιχεία, ή σε άλλη ευκαιρία να ενημερωθούμε και εμείς και ο λαός ποιοι είναι οι πραγματικοί συντελεστές φορολόγησης των τραπεζών. Δηλαδή ποιος είναι ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής επί των κερδών των τραπεζών για το 2004 και για το 2005 και ποιος είναι ο αντίστοιχος συντελεστής για βιομηχανικές επιχειρήσεις. Διότι διάβασα στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» προχθές ότι η πραγματική φορολόγηση των τραπεζών δεν υπερβαίνει το 14%-23%. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Θέλετε μία άμεση απάντηση; 
      Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να πάρω το λόγο;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Έχετε δίκιο σ’ αυτό το θέμα για την φορολόγηση των Τραπεζών, με τις συγχωνεύσεις εννοώ. Πράγματι, εκμεταλλεύτηκαν ένα νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης, ο οποίος καταργείται. Δεν ισχύει δηλαδή από το 2006 και μετά...
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Τώρα την έκαναν τη δουλειά! 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ακριβώς, διότι αυτός ο νόμος, που πράγματι ίσχυε από την προηγούμενη κυβέρνηση, έδωσε το δικαίωμα στις τράπεζες να τον χρησιμοποιήσουν καταχρηστικά, προκειμένου να συγχωνεύσουν θυγατρικές τους και έτσι να μειώσουν τη φορολογία τους. 
      Είναι ένα ζήτημα που αντιμετωπίσαμε στο Υπουργείο Οικονομικών και είναι και ένας από τους λόγους που η προκαταβολή του φόρου για τις τράπεζες ανέβηκε στο 80%. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Εάν έγινε καταχρηστικά, ίσως υπάρχουν νομικές...
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ολοκληρώστε όμως, κύριε Δραγασάκη.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Ολοκληρώνω, για να μην σας κουράσω, κύριε Πρόεδρε.
      Οι Τράπεζες τώρα εμφανίζονται να θέλουν να διανέμουν κέρδη στο προσωπικό τους. Εντάξει. Η Εθνική Τράπεζα έκανε διανομή κερδών και πριν υπάρξει σωματείο, από το 1870. Είναι μια αφορμή να σκεφθεί κανείς μήπως πρέπει να υπάρξει ένας νόμος επί του θέματος. Γιατί να είναι στη βούληση της κάθε τράπεζας, δηλαδή σήμερα δίνω και αύριο δεν δίνω; Ή αναγνωρίζεται ότι οι εργαζόμενοι συμβάλλουν στα κέρδη ή όχι. Άρα, πρέπει να έχουν ένα δικαίωμα επί των κερδών ή όχι. 
      Όμως, τα κέρδη των τραπεζών απορρέουν από όλη την κοινωνία. Δεν είναι μια βιομηχανία, ας το πούμε έτσι. Επομένως εδώ η διανομή των κερδών έχει να κάνει με τους συντελεστές φορολόγησης. Γι’ αυτό το είπα πριν.  Η άποψη η δική μας ήταν και είναι –τη γνωρίζει ο Υπουργός- πως μπορούμε να δούμε μια διαφορετική μεταχείριση στα μη διανεμόμενα κέρδη, αλλά τα διανεμόμενα κέρδη δεν μπορούν να έχουν το συντελεστή που έχουν σήμερα. 
      Τέλος, σε ό,τι αφορά στη λεγόμενη «φούσκα» δανείων, διαβάσαμε τις μέρες αυτές -και ακούσαμε τον κ. Γκαργκάνα, το διοικητή της Τράπεζας Ελλάδας, να βγάζει μια αγωνία- άρθρα εφημερίδων που μιλούν για «ωρολογιακή βόμβα». Εγώ δεν μπορώ να κάνω αξιολόγηση. Δεν ξέρω αν υπάρχει «φούσκα» δανείων. Για εκείνους που λένε ότι υπάρχει « φούσκα» δανείων, ως απειλή για την κοινωνία, αρκούν τα μέτρα που παίρνουμε; Αρκούν δηλαδή μέτρα αυτοσυγκράτησης;  
      Εάν είναι τόσο επικίνδυνο το θέμα, τα μέτρα που μπορούν να παρθούν είναι γνωστά. Βάζει κανείς όριο στα δάνεια που θεωρεί επικίνδυνα.
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Δραγασάκη.
      Ο κ. Φλωρίδης έχει το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Νομίζω ότι από χθες ο ελληνικός λαός γνωρίζει πόσο μεγάλη ήταν η πολιτική εξαπάτηση, η οποία επιχειρήθηκε από τη Νέα Δημοκρατία και βεβαίως πόσο μεγάλο θύμα τελικά υπήρξε ο ίδιος. Αυτή η υπόθεση της απογραφής, για την οποία είπαμε αρκετά πράγματα σήμερα, νομίζω ότι θα σημαδεύει αυτήν την Κυβέρνηση και αυτό το κόμμα για όσο καιρό ακόμα κυβερνά, μέχρι να γίνουν οι επόμενες εκλογές.
      Γιατί –αν συνεχίσω λίγο τη σκέψη του κ. Δραγασάκη σε σχέση με τις αγωνίες που εκφράζει ο κ. Γκαργκάνας- ο κ. Καραμανλής με τον κ. Αλογοσκούφη θα πρέπει να εξηγήσουν στον ελληνικό λαό , ο οποίος πήγε και δανείστηκε και είχε έναν προγραμματισμό στη ζωή του, γιατί έπρεπε να του αφαιρέσουν εισόδημα αυτά τα δύο χρόνια, έτσι ώστε να βρεθεί σε μια επιπρόσθετη δυσκολία για την εξυπηρέτηση των δανείων αυτών, εξαιτίας αυτής της απίστευτης υπόθεσης που ονομάστηκε απογραφή και η οποία, όπως τελικά αποκαλύφθηκε χθες με τον πιο πανηγυρικό τρόπο από τη EUROSTAT, δεν ήταν τίποτε άλλο μια κακοστημένη πολιτική απάτη από αυτήν την Κυβέρνηση.
      Ο κ. Αλογοσκούφης συνεχίζει να μεταφέρει μέσα στην Αίθουσα αυτή ψευδείς ισχυρισμούς. Του έχει γίνει συνήθεια. Πιστεύει ίσως ότι η συνεχής επανάληψη ψευδών ισχυρισμών μπορεί τελικά να οδηγήσει σε μια, αν θέλετε, εμπέδωσή τους ως αληθινών από τον ελληνικό λαό. Άλλαξε το τροπάριο τώρα της καταγραφής των αμυντικών δαπανών και ξαφνικά έγινε από αλλαγή της μεθοδολογίας σε ισχυρισμό ότι οι αμυντικές δαπάνες δεν καταγράφονταν στο έλλειμμα. Είναι έτσι;
      Το δυστύχημα για τον κ. Αλογοσκούφη είναι ότι πριν από δύο ώρες περίπου ο παρακαθήμενος στα υπουργικά έδρανα συνεργάτης του κ. Σακελλάρης, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό –και τον άκουσα εγώ προσωπικά- ισχυρίστηκε ότι αυτά τα τελευταία χρόνια, από το 1997 και μετά, οι αμυντικές δαπάνες καταγράφονταν αυτομάτως στο χρέος και συμποσούνται στα 16.000.000.000 ευρώ, αλλά ότι στο έλλειμμα πέρασαν μόνο 8.000.000.000 ευρώ και τα υπόλοιπα 8.000.000.000 υποτίθεται ότι είχαν αποκρυβεί.
      Μπορεί να μας απαντήσει ο κ. Αλογοσκούφης τι σημαίνει η εγγραφή στο έλλειμμα των 8.000.000.000 ευρώ; Δεν είναι αυτά που αντιστοιχούν στις παραλαβές; Αυτός δεν ήταν ο κανόνας; Η αυτόματη εγγραφή με την προκαταβολή στο χρέος και στη συνέχεια εγγραφή στο έλλειμμα, όταν έχουμε τμηματικές παραλαβές. Ή περίμενε ο κ. Αλογοσκούφης εμείς να παραλάβουμε μαχητικά αεροπλάνα σα γουρούνια στο σακί, που νομίζει ότι το 2003, όταν ήρθαν κάποια αεροσκάφη στην Ελλάδα, δεν έπρεπε να γίνει ο έλεγχος αν έχουν επιχειρησιακή δυνατότητα, όπως αυτή που είχε συμφωνηθεί στις συμβάσεις;
      Αυτή είναι η αντίληψη της Νέας Δημοκρατίας για το πώς υπηρετείται το συμφέρον; Ότι με το που έρθει η εκτέλεση μιας παραγγελίας από οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, η Ελλάδα πρέπει να τα παραλάβει χωρίς κανέναν έλεγχο; Η EUROSTAT έδωσε απάντηση και σε αυτό: καταγράφονται οι δαπάνες με την παραλαβή, η οποία σημαίνει δυνατότητα χρησιμοποίησης του παραληφθέντος υλικού. Αυτό είναι που δεν κατανοεί η Νέα Δημοκρατία.
      Και θα τελειώσω με μια ακόμα επιστολή, που δυστυχώς εξευτελίζει μ’ έναν μοναδικό τρόπο την Ελλάδα. Και είναι η επιστολή που εστάλη πριν από λίγες μέρες, ένα μήνα, στην Κυβέρνηση αυτή, η οποία υποτίθεται ότι επιταχύνει τους ρυθμούς υλοποίησης του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, από το γνωστό σε όλους μας κ. Μίντοουζ, Γενικό Διευθυντή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
      Τι λέει, λοιπόν, στο τέλος του περασμένου Ιανουαρίου ο κ. Μίντοουζ σε αυτήν την Κυβέρνηση; Ακούστε κατά λέξη: «Η άποψή μας είναι ότι οι καθυστερήσεις σε έργα συμβαίνουν μερικές φορές λόγω των δυσκολιών στο συγχρονισμό μεταξύ των συναρμοδίων Υπουργείων, των περιφερειακών και τοπικών αρχών και του Υπουργείου Οικονομίας. Αυτό είναι θέμα των ελληνικών αρχών και όχι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αλλά –συνεχίζει προς αυτούς- αν έχετε την αίσθηση ότι μπορώ να σας βοηθήσω, είμαι σε θέση να επισκεφτώ την Ελλάδα με τον Σύμβουλο κ. Σαρλς Μπρουτάζ.
      Είναι ειδικός στην οργάνωση συγχρονισμένων συστημάτων και με συμβουλεύει σε θέματα εσωτερικής οργάνωσης της Γενικής Διεύθυνσης. Οι συμβουλές αυτές βοηθούν αρκετά, χάρη στην αντικειμενικότητά του. Αν επιθυμείτε να μιλήσει σε κάποιους του προσωπικού σας για την οργάνωση του συγχρονισμού, είναι βέβαιο ότι θα  έχουν σημαντικό όφελος». 
      Τι μας λέει λοιπόν ο άνθρωπος αυτός; Τι λέει στην Κυβέρνηση; «είστε παντελώς ανίκανοι και άχρηστοι, παρατηρούνται σημαντικές καθυστερήσεις στην εκτέλεση των έργων, επειδή δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε μεταξύ σας και δεν ξέρετε τι σημαίνουν «συστήματα συγχρονισμού»». Αυτό λέει. 
      Έχω την εντύπωση ότι αυτή η επιστολή είναι πιο ταπεινωτική και από αυτή για το «Βασικό Μέτοχο», όπου μια κυβέρνηση ελέγχεται από ένα γενικό διευθυντή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μιας διεύθυνσης εκεί, ότι δεν μπορεί να κάνει τα στοιχειώδη. Και γιατί δεν μπορεί να κάνει τα στοιχειώδη, κύριε Πρόεδρε; Διότι διαλύθηκαν, στα πλαίσια της επανίδρυσης του κράτους, όλοι εκείνοι οι μηχανισμοί που είχαν την τεχνογνωσία και την εμπειρία από τη διαχείριση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, με αποτέλεσμα η χώρα αυτήν τη στιγμή να χαροπαλεύει κυριολεκτικά, όσον αφορά τη δυνατότητά της να απορροφήσει αυτό το τεράστιο οικονομικό απόθεμα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και η αδυναμία της αυτή να οδηγεί διαρκώς σε μία οικονομική υποχώρηση, αλλά και σε μία αύξηση της ανεργίας. 
      Αυτή την επιστολή, φαντάζομαι, θα την διάβασαν με πολύ μεγάλη έκπληξη οι εκατό χιλιάδες άνεργοι, οι οποίοι προέκυψαν τον τελευταίο χρόνο μόνο από την κατάρρευση του συστήματος παραγωγής δημοσίων έργων στην Ελλάδα. Και βεβαίως αυτό βαρύνει εσάς. Γι’ αυτό σας λέμε ότι τελικώς αυτό που θα υποστείτε στις επόμενες εκλογές είναι αυτό το οποίο σας περιγράφει ο συνεργαζόμενος με το κόμμα σας διευθύνων σύμβουλος της MRB, που σας λέει ότι κάθε εξάμηνο χάνετε δύο μονάδες. Παρήλθαν τέσσερα εξάμηνα, χάσατε οκτώ μονάδες. Έχετε άλλα τέσσερα, σας περιμένουν άλλα οκτώ, δηλαδή μια εκλογική πανωλεθρία, γιατί πραγματικά αυτό αξίζετε. Αυτό που δεν αξίζει στη χώρα, είναι σίγουρα μια τέτοια πορεία, η οποία είναι ταπεινωτική όσον αφορά τη θέση που κατείχε τα προηγούμενα χρόνια. 
      Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε τον κ. Φλωρίδη. 
      Ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Δούκας έχει ζητήσει το λόγο. 
      ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών):  Κύριε Πρόεδρε, θα είμαι σύντομος. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήλθαμε εδώ με δική σας πρωτοβουλία για να συζητήσουμε για την τάχα συμπαιγνία Κυβέρνησης και τραπεζών, για την κατάργηση της κλαδικής σύμβασης με την Ο.Τ.Ο.Ε.. Θεωρήσατε τόσο σημαντικό το  θέμα αυτό που δεν αναφερθήκατε σ' αυτό σχεδόν καθόλου, έτσι λίγο επιφανειακά. Άλλη  μια προσπάθεια εντυπωσιασμού. Και αναφερθήκατε φυσικά σχεδόν όλοι απαξιωτικά για την απογραφή. Αν είναι δυνατόν να μιλάτε εσείς για δικαίωση!
       Έμεινα κυριολεκτικά κατάπληκτος ακούγοντας ένα συνάδελφο από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να λέει πως βασικά η αλήθεια βλάπτει, να λέει «ναι» στο ψέμα, να μην ξέρει ούτε ο ελληνικός λαός, ούτε η Κυβέρνηση που παρέλαβε το Μάρτιο του 2004, ούτε οι Βουλευτές της Αντιπολίτευσης, ούτε και ο ίδιος ο κόσμος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε ποια πραγματική κατάσταση βρισκόταν η οικονομία μας. 
      Δεν πήγατε, κύριοι συνάδελφοι, στις Βρυξέλλες για να ανατρέψετε την απογραφή; Δεν πήρατε κατηγορηματικές απαντήσεις; Δεν  πήγατε κυριολεκτικά για μαλλί και βγήκατε κουρεμένοι; Δεν έλεγξε όλα τα στοιχεία της απογραφής η EUROSTAT; Την αμφισβητείτε; Δεν σας είχε πάρει χαμπάρι η EUROSTAT από το 2001; Εσείς οι ίδιοι δεν είχατε αρχίσει να αναθεωρείτε τα δικά σας στοιχεία; Πώς βγαίνετε και λέτε ότι δεν έπρεπε να  ξέρει ο ελληνικός λαός την αλήθεια και την πραγματική κατάσταση; Και σεις πώς κάνατε, τέλος πάντων, πολιτική; Με τι στοιχεία; Πάνω σε ποια εικονική πραγματικότητα βασίζατε τις επιλογές σας όλο αυτόν τον καιρό;
      Η απόκρυψη της αλήθειας, αγαπητοί συνάδελφοι, και καθήλωσε τη χώρα στην τελευταία θέση στην Ευρώπη, αλλά ούτε και εσάς σας ωφέλησε τελικά πολιτικά. 
      Όσον αφορά το πρόσφατο επίκαιρο θέμα του πώς καταγράφονται οι στρατιωτικές δαπάνες. Βασικά, ιστορικά, υπήρχαν δύο επιλογές: ή όταν ένα κράτος πληρώνει για τις συγκεκριμένες στρατιωτικές δαπάνες, ή όταν παραλαμβάνει τμηματικά στρατιωτικό εξοπλισμό. Εσείς εφεύρατε μια τρίτη επιλογή: καταργήσατε και σβήσατε το «τμηματικά» και είπατε «θα χρεώνω στο έλλειμμα και στις πρωτογενείς δαπάνες μόνο όταν παραληφθεί το σύνολο ενός οπλικού συστήματος».
      Δηλαδή αν είχαμε να παραλάβουμε πενήντα Φάντομ και είχαμε παραλάβει τα σαράντα εννιά, θα περιμέναμε στο τέλος να παραλάβουμε και το πεντηκοστό για να καταγράψουμε το σύνολο αυτής της δαπάνης. Αλλά και αυτήν την προσωπική σας επιλογή –διότι δεν αναφέρεται πουθενά στις δυνατότητες που παρέχει η EUROSTAT κάτι τέτοιο- πάλι δεν καταγράφατε ούτε μία δραχμή, ακόμη και όταν παραλαμβανόταν το τελικό οπλικό σύστημα. Για παράδειγμα, στον προϋπολογισμό για το 2004, που εσείς ψηφίσατε το Δεκέμβριο του 2003, γράφατε ότι θα πληρώσει η χώρα μας για στρατιωτικούς εξοπλισμούς περίπου 2,3 - 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ. Από αυτά είχατε καταγράψει μόνο τα 700.000.000 –προσέξτε- ως χρεολύσια και ως προπληρωμές. Δηλαδή από αυτά τα 700.000.000 ούτε μία δραχμή δεν είχε μπει στις πρωτογενείς δαπάνες και το έλλειμμα. Αυτή ήταν η κατάσταση την οποία παραλάβαμε, αγαπητοί συνάδελφοι.
      Και τι λέει τώρα η EUROSTAT; Μας δίνει μια νέα οδηγία στην οποία λέει: Από το 2005 και μετά να συμμορφωθείτε στο εξής: Το διαβάζω στα αγγλικά διότι δεν έχω την επίσημη μετάφραση και για να μην νομίσει κανείς ότι κάτι διαβάζω διαφορετικά στα ελληνικά, ότι έκανα μια δική μου μετάφραση που να βολεύει την Κυβέρνηση. Λέει, λοιπόν, η EUROSTAT –και το διαβάζω, επαναλαμβάνω, στα αγγλικά-: «government expenditure should be recorded at the time of the actual delivery of each independent part of the equipment, or of the provision of the service», όχι με την τελική παραλαβή όλων των συστημάτων. Και με αυτήν τη μέθοδο θα προχωρήσουμε μπροστά. 
      Μιλήσατε επίσης, αγαπητοί συνάδελφοι, για μια «εφιαλτική» κατάσταση. Εφιάλτης, αγαπητοί συνάδελφοι, ήταν οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας όταν την παραλάβαμε το Μάρτιο του 2004. Ήταν τελευταία στο εισόδημα σ’ όλη την Ευρώπη, αλλά πρώτη στα χρέη και πρώτη στην ανεργία. Απλήρωτοι λογαριασμοί και υποσχέσεις. Δεν είχατε πληρώσει 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ για φάρμακα στα νοσοκομεία, 400.000.000 χρωστάγατε στο Ταμείο Νομικών, 400.000.000 και άνω χρωστάγατε στις Δ.Ε.Κ.Ο., είχατε χρέη και υποχρεώσεις για το Πρόγραμμα Ανασυγκρότησης των Βαλκανίων, χρέη προς αθλητικά σωματεία, συλλόγους. Απλήρωτα όλα αυτά! Αλλά φαίνεται ότι αυτά ήταν σχεδόν παλιά σας τέχνη κόσκινο, αγαπητοί συνάδελφοι! Δεν ήταν απλώς μια κατάσταση διαφορετικής εκτίμησης και διαφορετικής μεθοδολογίας. Ήταν μια συστηματική παραπλάνηση. 
      Το ίδιο δεν έγινε, για παράδειγμα, με τα περίφημα αντίτιμα, όταν επιστρέφατε φόρους στους φορολογούμενους, αλλά δεν τα καταγράφατε για να φαίνονται οι καθαρές εισπράξεις φόρων πολύ υψηλότερες από αυτές που πραγματικά ήταν; Και το ίδιο δεν είχε γίνει με τα νέα τοκομερίδια, που δεν πληρώνατε στις τράπεζες τους τόκους και αντί για τόκους τους δίνατε ομόλογα και αντί για ομόλογα τα βαφτίζατε νέα τοκομερίδια, ώστε ούτε να φαίνονται στο χρέος αλλά ούτε να φαίνονται στο έλλειμμα ως πληρωμή τόκων; Ήταν πολλά δισεκατομμύρια ευρώ, όχι ένα ή δύο. Ήταν πάνω από 4.000.000.000 ευρώ αποκρυμμένα, αγαπητοί συνάδελφοι.
      Το ίδιο δεν κάνατε και με το περίφημο swap, όπου για να κρύψετε χρέος ύψους περίπου 2,8 με 3 δισεκατομμύρια ευρώ μπήκατε σε κάτι πολύ αδιαφανείς και πολύ πολύπλοκες συναλλαγές, οι οποίες κόστισαν όχι σε εμφάνιση δημόσιου χρέους αλλά πραγματικά στην τσέπη του Έλληνα φορολογούμενου πάνω από 1.000.000.000 ευρώ, αγαπητοί συνάδελφοι;
      Επίσης, πόσο σύγχρονο ήταν το καθεστώς που παραλάβαμε για τα δημόσια έργα; Τι κόστισαν τα ολυμπιακά έργα; Έκανα μία πολύ λεπτομερή αναφορά στη Βουλή για ένα-ένα ξεχωριστά από αυτά. Υπήρξαν πάνω από 200% και 300% υπερβάσεις στα περισσότερα από αυτά! Δεν μιλήσαμε στη Βουλή γι’ αυτά; Και θυμάστε τι έγινε το 2003 που είχατε γράψει στον προϋπολογισμό ότι θα εισπράξετε από την Ευρωπαϊκή Ένωση για δημόσια έργα περίπου 4,1 δισεκατομμύρια ευρώ; Ξέρετε πόσο εισπράξατε στο τέλος; Διότι μιλάτε για αποκλίσεις από την πραγματικότητα. Εισπράξατε 1,8. Ήταν διαφορά- ρεκόρ όλων των εποχών, αγαπητοί συνάδελφοι.
      Και η κατάσταση που παραλάβαμε στις δημόσιες επιχειρήσεις και στους οργανισμούς, η συνεχής αιμορραγία τους; Στο τέλος του 2003 η Αγροτική είχε «άνοιγμα» 4.000.000.000 ευρώ, η Ολυμπιακή άλλα 4.000.000.000 -και έπρεπε να βρούμε τρόπο να καλύψουμε αυτές τις διαφορές- οι Σιδηρόδρομοι 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ, ο Ο.Α.Σ.Α. πάνω από ενάμισι δισεκατομμύριο, Ε.Α.Β. πάνω από 1.000.000.000 ευρώ κ.λπ.. Έτσι κάνατε αναπτυξιακή πολιτική, αγαπητοί συνάδελφοι: Με δανεικά, με απλήρωτους λογαριασμούς και με ξεχαρβαλωμένη δημόσια διοίκηση! Γι’ αυτό, όπως είπα πριν, βρέθηκε η χώρα μας δυστυχώς στην τελευταία θέση στην Ευρώπη σε μια σειρά από πολύ σημαντικούς οικονομικούς και ποιοτικούς δείκτες.
      Σ’ αυτήν την πρόκληση για ένα καλύτερο αύριο όχι για τους λίγους, όχι γι’ αυτούς που μπορούν και βολεύονται, αλλά για τους πολλούς, ο Πρωθυπουργός, ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, η Κυβέρνησή μας θα ανταποκριθούν με τον καλύτερο τρόπο.
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε τον κύριο Υπουργό.
      Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975» καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι τρεις μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί-καθηγητές από το Γυμνάσιο Νέου Μοναστηρίου Φθιώτιδας.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Ο κ. Βενιζέλος έχει το λόγο.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, είναι πολύ δυσάρεστο το αίσθημα που έχω ως πολίτης -και όχι ως Βουλευτής και μάλιστα της Αντιπολίτευσης- καθώς διαπιστώνω ότι η Κυβέρνηση δεν έχει καμία μα καμία απολύτως αίσθηση του πολιτικού και του οικονομικού χρόνου. 
      Εμφανίστηκαν σήμερα και ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών και ο Υφυπουργός που είναι αρμόδιος για το Γενικό Λογιστήριο και μίλησαν σαν να μην έχει συμβεί τίποτα, σαν να μην έχουν περάσει δύο χρόνια, σαν να μην έχουν χειριστεί τρεις προϋπολογισμούς με το χειρότερο τρόπο, σαν να μην έχει ανατραπεί το δόγμα του κ. Καραμανλή για «ήπια προσαρμογή» και «μεσαίο χώρο» που έχει αντικατασταθεί τώρα από μία μονομερή και σκληρή ταξική πολιτική, σαν να μην έχει προκύψει η νέα απόφαση της EUROSTAT που «αδειάζει» την Κυβέρνηση και «αποκαθηλώνει» όλο το αφήγημα της απογραφής, σαν να μην ξέρουν οι Έλληνες πολίτες ποια είναι η κατάσταση της πραγματικής οικονομίας. 
      Ο Έλληνας πολίτης όταν ασχολείται με την οικονομία ασχολείται με το εισόδημά του, ασχολείται με τις συνθήκες της ζωής του, ασχολείται με την ανεργία των παιδιών του ή και των γονέων μιας οικογένειας, ασχολείται με την αδυναμία να ξεπληρώσει τα χρέη του προς τις τράπεζες λόγω της διόγκωσης των καταναλωτικών δανείων. 
      Αυτή είναι η πραγματική οικονομία που ξέρει ο κάθε Έλληνας πολίτης και ενοχλείται βαθύτατα όταν μας ακούει και στην προκειμένη περίπτωση όταν ακούει την Κυβέρνηση, τον κ. Καραμανλή και τον κ. Αλογοσκούφη να μιλούν με αφηρημένο μακροοικονομικό τρόπο, όταν βλέπει στο ίδιο το εισόδημά του, στην αγοραστική του δύναμη, στην ακρίβεια, στην προοπτική απασχόλησης, στην προοπτική προόδου κάθε οικογένειας να υπάρχει απόλυτο αδιέξοδο. Οι έρευνες της κοινής γνώμης αποτυπώνουν με ανάγλυφο τρόπο αυτήν την πραγματικότητα.
      Ο κ. Καραμανλής παρέλαβε με την Κυβέρνησή του μία χώρα υψηλών προσδοκιών, μία χώρα που είχε μπει στην Ο.Ν.Ε., μία χώρα που οργάνωνε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, μία χώρα με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης που ο ίδιος ο κ. Καραμανλής τους προσδιόριζε στο 5% για τα επόμενα χρόνια και την καθήλωσαν, την προσγείωσαν, την ταπείνωσαν, την έβαλαν κάτω από τον πήχη.
      Βέβαια, όταν το δόγμα είναι το δόγμα του Νεστρατίν Χότζα, «βάλε μέσα στο μικρό σου δωμάτιο, στο μονόχωρο σπίτι σου και την καμήλα και την αγελάδα και το άλογο και μετά νιώσε ανακούφιση βγάζοντας ένα απ’ αυτά τα τρία», τότε η Κυβέρνηση πραγματικά δεν έχει καμία απολύτως προοπτική.
      Υποκλέψατε, κύριε Υπουργέ, κύριε Υφυπουργέ, την ψήφο του ελληνικού λαού. Υποκλέψατε τις ελπίδες και τις προσδοκίες των Ελλήνων πολιτών. Υποκλέψατε τη δυναμική της χώρας, για να συνδέσω το μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο της κατάρρευσης της απογραφής με το μεγάλο πολιτικό και θεσμικό σκάνδαλο των υποκλοπών, γιατί αυτά είναι δύο άξονες που συμπιέζουν την Κυβέρνηση και την έχουν «εκτροχιάσει». Της στερούν και τον πολιτικό και τον οικονομικό ορίζοντα. 
      Επίσης, εμφανίστηκε ο κύριος Υπουργός πριν από λίγο να παρουσιάζει μία θεωρία ολόκληρη για το πώς πρέπει να υπολογίζονται στο δημόσιο χρέος και στο δημοσιονομικό μας έλλειμμα οι αμυντικές δαπάνες και κάνει τις γνωστές αναδρομές. Ας μας πει λοιπόν πώς θα λογίσουν στους προϋπολογισμούς των επόμενων ετών τη μεγάλη προμήθεια των F-16. Πώς θα γραφτούν οι δαπάνες ανεξάρτητα από τη μορφή της σύμβασης, αν θα είναι μία σύμβαση όπως οι παλιότερες ή αν θα είναι μία σύμβαση leasing; Πώς θα λογιστούν οι δαπάνες αυτές για τα F-16;
      Αν δεν απαντήσει ο κ. Αλογοσκούφης και αν δεν δεσμευτεί αυτή η μεγάλη εξοπλιστική δαπάνη και όλες οι ανάλογες δαπάνες με ποιόν τρόπο θα καταγραφούν στους εθνικούς μας λογαριασμούς, στον προϋπολογισμό και στο χρέος, θα έχει αποδειχθεί για μια ακόμη φορά ανακόλουθος και ανακριβής. 
      Αλλά εδώ είδα την προσπάθεια που έκανε στην πρωτολογία του να μετακινηθεί από το πεδίο των δημοσιονομικών μεγεθών, που είναι πια αδιέξοδο και ατελέσφορο, στο πεδίο της πραγματικής οικονομίας. Ανακάλυψε την πραγματική οικονομία, την ανταγωνιστικότητα, το μοντέλο  ανάπτυξης. Ποιο είναι το μοντέλο ανάπτυξης που εφαρμόζει η Κυβέρνησή σας, κύριε Υπουργέ; Ποιο είναι το μεταβιομηχανικό μοντέλο ανάπτυξης της χώρας; Είδαμε να δημοσιεύονται τα προκαταρκτικά του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, το Εθνικό Σχέδιο Αναφοράς για την περίοδο 2007-2013. Το είδαμε στις κυριακάτικες εφημερίδες και πρέπει να το φέρετε στη Βουλή να μας εξηγήσετε τι εννοούν οι συντάκτες αυτού του κειμένου. Αυτό είναι το όραμα; Το όραμα του τίποτα; Μοιρολογείτε για την ελληνική οικονομία; Έτσι στέλνετε μήνυμα αισιοδοξίας, παραγωγικότητας, ανταγωνιστικότητας; Γιορτάζεται το 2005 ως έτος ανταγωνιστικότητας και χάνει η Ελλάδα εννέα θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη με κριτήρια ανταγωνιστικότητας;
      Και βέβαια όλα αυτά συνδέονται με το κοινωνικό μέτωπο, συνδέονται με την κοινωνική σκληρότητα, συνδέονται με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, συνδέονται με την ανατροπή των κεκτημένων, τα οποία δεν είναι τα κεκτημένα ενός κρατικοδίαιτου ευρύτερου δημόσιου τομέα με προνομιούχους και «ρετιρέ». Εδώ δεν μιλούμε για τον δημόσιο τομέα. Εδώ μιλούμε για τον ιδιωτικό τομέα, μιλούμε για απλούς εργαζόμενους που πρέπει να κινηθούν σε μια εξαιρετικά δύσκολη και σκληρή αγορά εργασίας. Και μάλιστα τα μέτρα που λαμβάνει η Κυβέρνηση είναι ακόμα σκληρότερα για τους εργαζόμενους μέσης ηλικίας οι οποίοι ζουν με το άγχος της απόλυσης πριν αποκτήσουν προϋποθέσεις συνταξιοδότησης και για τους νέους που δεν έχουν προοπτική εισόδου.
      Είδαμε το νέο εύρημα τώρα της διόρθωσης των πινάκων του Ο.Α.Ε.Δ. για το ισοζύγιο θέσεων εργασίας. Είναι δυνατόν να πείθεται κάποιος ότι το 2005 είχαμε μείωση της ανεργίας σε σχέση με το 2004 που ήταν έτος Ολυμπιακών έργων; Προφανώς, όχι. Έχει γίνει λοιπόν και εκεί μια απογραφική αλχημεία η οποία δεν αφορά μόνον το έλλειμμα, αλλά αφορά βεβαίως και το χρέος που διογκώθηκε, αφορά και την ανεργία η οποία διογκώθηκε για να μειωθεί δήθεν. Το τέχνασμα λοιπόν ήταν πάρα πολύ απλό. 
      Η Κυβέρνηση τι έκανε: Επιδείνωσε σκόπιμα και συνειδητά αναδρομικά τα δεδομένα των ετών της οικονομικής διαχείρισης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να το συκοφαντήσει πολιτικά, για να αποκτήσει οδό διαφυγής από τις προεκλογικές υποσχέσεις και για να προετοιμάσει την προληπτική ελάφρυνση των ετών οικονομικής και δημοσιονομικής διαχείρισης της Νέας Δημοκρατίας. Θέλησε λοιπόν να κάνει δύο πράγματα. Αφ’ ενός μεν να συκοφαντήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αφ’ ετέρου δε να προλειάνει το έδαφος για να εμφανίσει μια εικονική πραγματικότητα των δικών της ετών. Έρχεται όμως τώρα η EUROSTAT, έρχεται η πραγματικότητα, έρχεται η απόρριψη της τιτλοποίησης, για να οδηγηθεί και πάλι σε αδιέξοδο το τέχνασμα αυτό. Γι’ αυτό η Κυβέρνηση γίνεται κοινωνικά κυνική, γιατί κοινωνικός και πολιτικός κυνισμός ήταν αυτό που είπε ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών στην αγόρευσή του σε σχέση με τον τρόπο που ενεργούν οι τράπεζες. 
      Λέει: «βεβαίως ενήργησαν από κοινού οι τράπεζες και απεφάσισαν να μην ενεργήσουν από κοινού και να μη συνάψουν κλαδική συλλογική σύμβαση» (!), λες και είναι δικαίωμά τους. Είναι αθέμιτη εναρμονισμένη πρακτική αυτή που έγινε, παραβιάζει τους κανόνες του ανταγωνισμού και βεβαίως παραβιάζει τον ομόφωνα ψηφισμένο από τη Βουλή νόμο του 1990 για τις συλλογικές συμβάσεις, γιατί εκεί προβλέπεται πώς εκπροσωπούνται οι τράπεζες. Προβλέπεται ακριβώς επειδή οι τράπεζες πρέπει να συνάπτουν κλαδικές συμβάσεις, αλλιώς θα ήταν προκλητικό η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών να εμφανίζεται ως εργοδοτική οργάνωση εκεί που τη βολεύει, για να εκπροσωπείται, για παράδειγμα, στην Ο.Κ.Ε., αλλά να ισχυρίζονται ότι δεν είναι εργοδοτική οργάνωση όταν πρέπει να υπογράψει κρατική συλλογική σύμβαση εργασίας.
      Κατά την ίδια λογική, μπορεί και ο Σ.Ε.Β. να πει αύριο «δεν είμαι τριτοβάθμια οργάνωση και, άρα, δεν μπορώ να είμαι αντισυμβαλλόμενος της Γ.Σ.Ε.Ε. στην εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας» και να καταρρεύσει όλος ο ιστός της εθνικής σύμβασης, των κλαδικών συμβάσεων, των ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων και να πάμε σε επιχειρησιακές συμβάσεις τύπου Ο.Τ.Ε., που διαφοροποιούν τους νέους εργαζόμενους, να πάμε στην εφαρμογή του νέου νόμου για τις Δ.Ε.Κ.Ο., που πάλι είναι μια συνωμοσία εις βάρος των νέων εργαζομένων. 
      Και όλα αυτά θα οδηγήσουν σε έναν εργασιακό μεσαίωνα, σε μία διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, σε ένα αδιέξοδο πολιτικό, οικονομικό, αναπτυξιακό, το οποίο το πληρώνει ο τόπος και είναι το λιγότερο ότι θα το πληρώσει και ο κ. Καραμανλής με την Κυβέρνησή του. 
      Δεν μας ενδιαφέρει αυτό. Μας ενδιαφέρει η πορεία του τόπου και κυρίως να μάθουμε επιτέλους να διαχειριζόμαστε την ελπίδα, την προοπτική, την αισιοδοξία, την ανάπτυξη και να μην αρκούμαστε παθητικά, με πολιτικό λήθαργο, όπως κάνει ο κ. Καραμανλής, στη διατήρηση της μετριότητας, της ακινησίας, της αμηχανίας και των χαμηλών προσδοκιών. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Βενιζέλο. 
      Κύριε Υπουργέ, έχει ζητήσει το λόγο ο κ. Ανωμερίτης για να κάνει μια παρέμβαση για πέντε λεπτά και μετά, εάν θέλετε, μπορείτε να κάνετε μια συνολική τοποθέτηση. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Όχι, κύριε Πρόεδρε. Θα ήθελα να απαντήσω στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Δεν θέλετε να απαντήσετε στην επερώτηση συνολικά; Εάν θέλετε να παρέμβετε τώρα, μπορείτε να το κάνετε. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Ανωμερίτης δεν είναι εκ των επερωτώντων Βουλευτών. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το ξέρω, κύριε Υπουργέ. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Με συγχωρείτε τότε, κύριε Πρόεδρε, αλλά πρέπει πρώτα να απαντήσω στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Εάν θέλετε να απαντήσετε, απαντήστε. Εγώ σας το είπα, για να απαντήσετε έχοντας συνολική εικόνα. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ο κ. Ανωμερίτης θέλει να κάνει μια προσωπικού χαρακτήρα παρέμβαση. Ας την κάνει όποτε θέλει. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ: Έχω ζητήσει το λόγο επί του Κανονισμού και το Προεδρείο μου έχει δώσει το λόγο. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Δεν είναι επί του Κανονισμού, είναι επί του άρθρου. Έχετε το δικαίωμα, κύριε Ανωμερίτη, να μιλήσετε για πέντε λεπτά στο τέλος της συνεδρίασης. Εγώ ζήτησα από τον Υπουργό εάν θέλει να κάνει μια συνολική τοποθέτηση, εκτιμώντας και αυτά τα οποία...
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ: Ναι, κύριε Πρόεδρε, αλλά δεν θα εγκρίνει ο κύριος Υπουργός εάν θα μιλήσω ή όχι. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Όχι, όχι. Θα μιλήσετε. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ουδείς σας αφαιρεί το λόγο, σύμφωνα με τον Κανονισμό, κύριε Ανωμερίτη. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Για τη σειρά μιλάμε τώρα, γιατί το δικαίωμα το έχετε.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ: Και τον έχω λάβει το λόγο, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατέρρευσε σήμερα μια ακόμη προσπάθεια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να επιρρίψει τις ευθύνες του για την κατάσταση της οικονομίας στη σημερινή Κυβέρνηση. Προσπάθησε να βρει καταφύγιο σε μία τεχνική απόφαση της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, προκείμενου να αποσείσει τις τεράστιες ευθύνες που έχει για την αποδεδειγμένη παραποίηση των δημοσιονομικών στοιχείων. 
      Δεν πείθεται κανείς ότι φταίει η σωστή καταγραφή της δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Αυτό το οποίο είναι υπεύθυνο, είναι η πολιτική που ακολουθήθηκε όχι μόνο στην τελευταία δεκαετία προ των εκλογών αλλά και στην αμέσως προηγούμενη δεκαετία που είχε την ευθύνη της διακυβέρνησης τότε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και για τα μεγάλα δημοσιονομικά αδιέξοδα και για τα μεγάλα ελλείμματα ανταγωνιστικότητας της χώρας. 
      Η χθεσινή τεχνική απόφαση της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίες όχι μόνο δεν δικαιώνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αλλά το καταδικάζει ακόμα περισσότερο από την έκθεση της ίδιας Υπηρεσίας το Νοέμβριο του 2004, διότι λέει σαφώς ότι υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες για την καταγραφή των αμυντικών δαπανών, κανόνες που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο ήταν κυβέρνηση δεν ακολουθούσε, διότι δεν κατέγραφε τις αμυντικές δαπάνες στο σύνολό τους ούτε με τη μία μέθοδο, τη μέθοδο των παραλαβών, ούτε με τη μέθοδο των πληρωμών. 
      Αυτά, λοιπόν, είναι δεδομένα, έχουν απαντηθεί επανειλημμένως. Ο πρώην Πρωθυπουργός προσέφυγε ακόμα και σε διεθνείς εφημερίδες, προκειμένου να υποστηρίξει αυτές τις απόψεις του και πήρε την απάντηση από την ίδια την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία, καθώς του ανέφερε τότε ο Γενικός Διευθυντής ότι υπήρξε σαφώς ελλιπής καταγραφή των αμυντικών δαπανών, ανεξάρτητα από τη λογιστική μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε. 
      Τέρμα, λοιπόν, μ’ αυτό. Δεν σας φταίει η απογραφή, σας φταίει ο κακός σας εαυτός, όταν ήσασταν κυβέρνηση. Όταν είδατε τα αδιέξοδα της πολιτικής σας, αντί να αντιμετωπίσετε κατάματα την αλήθεια, αντί να κάνετε αυτά που χρειαζόταν η ελληνική οικονομία για να μειώσει τα μεγάλα της δημοσιονομικά ελλείμματα και τα μεγάλα χρέη, για να μπορέσει όχι απλώς να μπει στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση, αλλά και να μπει με έναν τρόπο, ο οποίος θα διασφάλιζε την επιτυχή πορεία της μέσα στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση, αποφασίσατε να αρχίσετε να κρύβετε τα στοιχεία. 
      Το δε «ξήλωμα του πουλόβερ» ξεκίνησε επί των δικών σας ημερών, από το 2002, όταν έγινε η πρώτη μεγάλη αναθεώρηση των στοιχείων, συνεχίστηκε η πίεση από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία και η Κυβέρνηση δεν είχε άλλη διέξοδο –ήταν πράξη ευθύνης, αλλά ήταν και πράξη προοπτικής- να αντιμετωπίσει μια και καλή το ζήτημα με τα δημοσιονομικά στοιχεία. 
      Το αντιμετώπισε, αλλά αντιμετωπίζει και στη βάση τους τα δημοσιονομικά προβλήματα που μας κληροδοτήσατε. Και το αντιμετωπίζει με μια πολιτική ήπιας προσαρμογής, μια πολιτική ευθύνης και προοπτικής. Η ανεργία μειώνεται, όσο και αν δεν σας αρέσει, έχουμε περίπου εκατό χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας στη διετία 2004-2005, το δημοσιονομικό έλλειμμα υποχωρεί για πρώτη φορά από την ένταξή μας στην Ο.Ν.Ε. και πριν από την ένταξή μας στην Ο.Ν.Ε., κάτω από το όριο του 3% του Α.Ε.Π., σύμφωνα με τον προϋπολογισμό, η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επιβεβαιώνει την καλή πορεία της οικονομικής πολιτικής στη χώρα μας, επιβεβαιώνει τη συνέπειά μας με τις ευρωπαϊκές μας υποχρεώσεις, επιβεβαιώνει τις αναπτυξιακές μας επιδόσεις, επιβεβαιώνει τις μεταρρυθμίσεις οι οποίες γίνονται. Αυτή η έκθεση θα συζητηθεί στο Συμβούλιο Υπουργών στις αρχές της επόμενης εβδομάδας και τότε θα δείτε τι θα έχετε να πείτε. 
      Γιατί με την πολιτική μας αναστρέφουμε την αρνητική πορεία της οικονομίας. Μειώσαμε το έλλειμμα, χωρίς να φέρουμε την οικονομία σε ύφεση. Δεν σας έγινε μάθημα η κινδυνολογία, που με την ίδια ευφράδεια εκφράζατε εδώ στη Βουλή και στη συζήτηση του προϋπολογισμού του 2005 και στη συζήτηση του προϋπολογισμού του 2006, ότι δήθεν δεν θα είχε ανάπτυξη η ελληνική οικονομία το 2005, ότι θα είχαμε έκρηξη της ανεργίας, ότι δεν θα μειωνόταν το έλλειμμα. Το έλλειμμα μειώθηκε κατά 2,3 εκατοστιαίες μονάδες του Α.Ε.Π. –εγώ μιλάω με στοιχεία, δεν μιλάω με πομφόλυγες- η ανάπτυξη έφθασε στο 3,7%, η ανεργία μειώθηκε από το 11,4% που ήταν στο πρώτο τρίμηνο του 2004 στο 9,7% στο τρίτο τρίμηνο του 2005, οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 13,1% μέσα στο 2005. 
      Αυτά τα επιτεύγματα δεν είναι τυχαία. Είναι αποτέλεσμα συγκροτημένης και συγκεκριμένης πολιτικής, πολιτικής που έχει να κάνει με το πώς βλέπουμε το μέλλον της χώρας σε ένα διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον. Και το μέλλον της χώρας θα περάσει μέσα από τον ανταγωνισμό στο εσωτερικό, την εξωστρέφεια και την ανταγωνιστικότητα στο εξωτερικό. 
      Αυτός είναι ο δρόμος για μια επιτυχημένη οικονομική πορεία και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον προχωρήσαμε στις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που αφορούν και τη φορολογική ελάφρυνση και ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας και τον επενδυτικό νόμο και τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και τη νέα γενιά αποκρατικοποιήσεων και τη νέα εξαγωγική πολιτική και την καλύτερη αξιοποίηση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και, βεβαίως, θα περάσει και μέσα από την εξυγίανση του δημόσιου τομέα.
      Είστε αμετανόητα κρατικιστές, είστε προσκολλημένοι σε ιδεολογήματα και σε μια διάρθρωση της οικονομίας που έχει να κάνει με το παρελθόν. Και όσο μένετε προσκολλημένοι στο παρελθόν ο ελληνικός λαός θα σας καταδικάζει στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Διότι δεν συνδράματε σε καμία από τις προσπάθειες που έκανε η Κυβέρνηση για να εξυγιάνει ευρύτερα την οικονομία και το δημόσιο τομέα ειδικότερα. Δεν ταυτιστήκατε καν με το νέο πλαίσιο για τη λειτουργία και εξυγίανση των Δ.Ε.Κ.Ο., που σε πολλά σημεία ήταν σε συνάφεια με ένα αντίστοιχο πλαίσιο που είχατε φέρει το 1998. Δεν συνδράματε ούτε στην αντιμετώπιση του ασφαλιστικού προβλήματος των τραπεζών, που μας δίνει τη δυνατότητα να απελευθερώσουμε τον ανταγωνισμό ως τραπεζικό σύστημα, που είναι ο μόνος δρόμος για να έχουμε ένα υγιές και αποτελεσματικό τραπεζικό σύστημα, το οποίο να λειτουργεί προς όφελος της οικονομίας συνολικά. Διότι μόνο μέσα από τον ανταγωνισμό μπορούν να περιοριστούν τα περιθώρια κέρδους, μόνο μέσα από τον ανταγωνισμό μπορούν να δοθούν καλύτερες υπηρεσίες προς τους πολίτες, μόνο μέσα από τον ανταγωνισμό μπορούν οι τράπεζες να συνδράμουν τη γενικότερη αναπτυξιακή πορεία της χώρας.
      Δεν είναι κακές σαν θεσμός οι τράπεζες. Δαιμονοποιείτε τις τράπεζες λες και δεν χρειάζονται στην κοινωνία μας, λες και δεν χρειάζονται στο οικονομικό μας σύστημα. Τράπεζες χρειάζονται σε όλα τα οικονομικά συστήματα, πρέπει όμως να λειτουργούν αποτελεσματικά και ανταγωνιστικά. Εσείς θέλετε να βάλετε όλες τις τράπεζες κάτω από τον ίδιο ζουρλομανδύα του κρατισμού, διότι δεν έχετε αντιληφθεί πώς λειτουργεί το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, πώς λειτουργούν οι σύγχρονες οικονομίες. 
      Αποκαταστήσαμε την αξιοπιστία της Κεφαλαιαγοράς, διότι και η Κεφαλαιαγορά είναι ένας σημαντικός θεσμός για τη λειτουργία της οικονομίας, για την άντληση κεφαλαίων και για τη συμμετοχή των πολιτών συμπληρωματικά στα οφέλη από την οικονομική ανάπτυξη. Αποκαταστήσαμε την αξιοπιστία της με συγκεκριμένους νόμους, με συγκεκριμένες πράξεις και πρακτικές, γιατί ακριβώς είχατε καταρρακώσει την αξιοπιστία της Κεφαλαιαγοράς με τους ερασιτεχνισμούς και τους ακροβατισμούς της περιόδου 1999-2000, όταν το κράτος παρενέβαινε στις καθημερινές διακυμάνσεις του δείκτη, χρησιμοποιώντας τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. Πρόκειται για ένα έγκλημα για το οποίο ποτέ δεν υπήρξε τιμωρία, διότι φροντίσατε και απαλλάξατε τους εαυτούς σας μέσα από την προηγούμενη Βουλή, όταν ζητούσαμε εξεταστική επιτροπή.
      Χαράσσουμε νέα ψηφιακή στρατηγική, γιατί το μέλλον της χώρας περνά μέσα από την ψηφιακή τεχνολογία, μέσα από την κοινωνία της καινοτομίας και της γνώσης. Εκεί είχατε το λεγόμενο «Πρόγραμμα Κοινωνία της Πληροφορίας», το οποίο ήταν ένα πρόγραμμα διαφόρων επιδιώξεων ατάκτως ερριμμένων, χωρίς στρατηγική και προοπτική.
      Αναδιοργανώσαμε τους μηχανισμούς του Υπουργείου Οικονομικών για να αντιμετωπίσουμε τη φοροδιαφυγή, διότι η φοροδιαφυγή δεν αντιμετωπίζεται με ευχολόγια, αλλά με σύστημα, μέσα από τη χρήση των νέων τεχνολογιών, μέσα από μία δίκαιη αντιμετώπιση όλων των φορολογουμένων, μικρών και μεγάλων. Θυμάμαι τις διάφορες εκστρατείες διαπόμπευσης φορολογουμένων που εξαντλούνταν είτε σε κάποιους μικρούς επιχειρηματίες, κάποια μικρά μαγαζιά, είτε σε κάποιους καλλιτέχνες, λες και η φοροδιαφυγή στη χώρα μας ήταν μόνο αυτοί. Αποδεικνύεται μέσα από τις διασταυρώσεις ότι και πολλές μεγάλες επιχειρήσεις, ακόμα και δημόσιες επιχειρήσεις, κάνουν φοροδιαφυγή.
      Ενισχύουμε την επιχειρηματικότητα μέσα από τα προγράμματα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, προγράμματα που ποτέ δεν αξιοποιήθηκαν από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. 
      Επίσης, πήραμε μια σειρά από πρωτοβουλίες στα πλαίσια των αντοχών του προϋπολογισμού, για να ενισχύσουμε αυτούς που έχουν ανάγκη, τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους. Για παράδειγμα, οι αυξήσεις και στο Ε.Κ.Α.Σ. και στις συντάξεις του Ο.Γ.Α. και το 2005 και το 2006 είναι διπλάσιες από τον προϋπολογισμό. Ταυτόχρονα, προχωρούμε. Θα εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας, διότι εμείς κοιτούμε μπροστά, κοιτούμε το μέλλον, και εσείς μπορείτε να μένετε προσκολλημένοι στο παρελθόν για όσα χρόνια θέλετε. Όσο μένετε προσκολλημένοι,  θα είσθε καταδικασμένοι στην αντιπολίτευση.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
      Το λόγο έχει ο κ. Βενιζέλος.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ειλικρινά θέλω να συγχαρώ τον κύριο Υπουργό για την αντοχή και την επιμονή του. Είτε αγορεύει για πρώτη φορά είτε δευτερολογεί ή τριτολογεί, σε οποιαδήποτε περίσταση, επαναλαμβάνει έναν κατάλογο θεμάτων και επιχειρημάτων, των ίδιων και των ίδιων πάντα, σαν να μην έχει μεσολαβήσει τίποτα. Πραγματικά τον θαυμάζω, γιατί δεν μπορώ να εφαρμόσω αυτήν τη μέθοδο, γιατί θέλω να αντιμετωπίζω τις εξελίξεις, θέλω να βλέπω τα πράγματα πώς κινούνται, να μιλάω απευθυνόμενος στον πολίτη και όχι στον κομματικό ή πολιτικό μου αντίπαλο. Γιατί εδώ δεν πρόκειται για ένα διάλογο ανάμεσα στην Κυβέρνηση και στην Αντιπολίτευση, για ένα διάλογο κομματικών ή -ακόμη χειρότερα- μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, αλλά για μια κοινή υποχρέωση όλων των πολιτικών δυνάμεων και του πολιτικού συστήματος συνολικά να αποκτήσει αξιοπιστία απέναντι στην κοινή γνώμη και να μιλήσει με έναν τρόπο ο οποίος, αν μη τι άλλο, να είναι ακριβής και ειλικρινής. 
      Εδώ, λοιπόν, ο κύριος Υπουργός έρχεται σήμερα και αναπτύσσει μια πρωτοφανή και πρωτάκουστη θεωρία, ότι στο πλαίσιο του αγώνα κατά του κρατισμού -άρα και μέσα στην επιχείρηση αποκρατικοποιήσεων- πρέπει να εντάξουμε την κατάργηση του πιο σημαντικού κοινωνικού θεσμού, του θεσμού που κατοχυρώνει την αυτονομία των κοινωνικών εταίρων, που είναι οι συλλογικές συμβάσεις. Μας είπε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι για να έχουμε μία αντικρατικιστική -νεοφιλελεύθερη προφανώς- λογική, πρέπει να μην έχουμε συλλογικές συμβάσεις και εν προκειμένω να μην έχουμε συλλογικές συμβάσεις κλαδικού επιπέδου στις τράπεζες, γιατί η συλλογική σύμβαση είναι κρατικιστική αντίληψη. Ποιος; Η συλλογική σύμβαση που είναι η ίδια η κοινωνία που διαλέγεται και που συμφωνημένα ρυθμίζει όχι με πολιτειακό νόμο, αλλά με συλλογική σύμβαση. Έλεος πια! Αν αυτό είναι η αντικρατικιστική αντίληψη της Νέας Δημοκρατίας, να τη χαίρεται. Αυτή είναι μία αντικοινωνική οπισθοδρομική αντίληψη που ούτε η κ. Θάτσερ δεν εξέθεσε δημόσια όσο κυβερνούσε τη Μεγάλη Βρετανία και πάλευε με τους ανθρακωρύχους. Πρόκειται για μια μεσαιωνική αντίληψη.
      Δεύτερον. Οφείλει κάποιες εξηγήσεις ο κύριος Υπουργός και σε μας και στον Πρωθυπουργό του και στο λαό. Τι είναι η απογραφή; Είναι μία αναγκαστική τεχνική απεικόνιση της πραγματικότητας ή είναι μία πολιτική απόφαση που αλλοιώνει τα δεδομένα, για να εξυπηρετηθούν προφανείς σκοπιμότητες; Είναι το δεύτερο.
      Ήταν μία πολιτική απόφαση που ελήφθη εν ψυχρώ και για να το πετύχει αυτό η Κυβέρνηση αυτοδιαψεύστηκε κατά τρόπο ο οποίος είναι μοναδικός στα χρονικά. Ακόμη ηχούν στα αυτιά μου οι δηλώσεις του κ. Αλογοσκούφη, έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, μετά την πρώτη φάση της απογραφής, πριν ενταχθούν και οι αμυντικές δαπάνες στην αλλοίωση των δεδομένων, όταν είχαμε μόνο τον τρόπο υπολογισμού της είσπραξης του Φ.Π.Α. και των εσόδων του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, όπου έκανε τη σαφή και απερίφραστη δήλωση, «η χώρα μπήκε με το σπαθί της στην Ο.Ν.Ε.». 
      Τι ισχύει, λοιπόν; Εκείνη η δήλωση, πολλούς μήνες μετά τις εκλογές, ή η σημερινή θεωρία, η οποία δίκην δικολαβικής απολογίας αναπτύσσεται στη Βουλή; Μπήκε ή δεν μπήκε με το σπαθί της η χώρα στην Ο.Ν.Ε.; Και, βεβαίως, δεν έλαβα καμία απάντηση για την ταμπακέρα. Αφού το ζητούμενο είναι οι αμυντικές δαπάνες, αφού εμείς παρερμηνεύουμε την απόφαση της EUROSTAT, ας μας πει, λοιπόν, ο κ. Αλογοσκούφης πώς θα υπολογιστούν, πώς θα καταγραφούν στο δημοσιονομικό έλλειμμα και στο δημόσιο χρέος οι δεσμεύσεις της χώρας από την αγορά των νέων εξοπλιστικών συστημάτων, από τα F-16. Με ποια νομική μορφή  θα γίνουν οι συμβάσεις, πότε θα γίνουν οι πληρωμές, πότε οι παραδόσεις, πότε θα θεωρηθεί ότι έχουμε παράδοση ανεξαρτήτου τμήματος του οπλικού συστήματος και πότε συνολική τελική παραλαβή; 
      Να δεσμευθεί ενώπιον της Βουλής για να μπορούμε να ελέγξουμε τον προϋπολογισμό το 2006, ως προς την εκτέλεσή του και τον προϋπολογισμό του 2007 σε σχέδιο, εάν προλάβει η Κυβέρνηση να φέρει σχέδια του προϋπολογισμού του 2007 ή έστω ένα σχέδιο, γιατί συνήθως φέρνει τρία σχέδια. Αυτό είναι το ζητούμενο και επ’ αυτού δεν λάβαμε καμία απάντηση.
      Έλαβε, όμως, απάντηση ο ελληνικός λαός στις ανησυχίες του. Γιατί αν παρακολουθεί ο ελληνικός λαός αυτήν τη συζήτηση, πρέπει να είναι ιδιαίτερα ανήσυχος για τις εργασιακές σχέσεις, πρέπει να είναι ιδιαίτερα ανήσυχος για τα δικαιώματα των εργαζομένων, πρέπει να είναι ιδιαίτερα ανήσυχος για τα δικαιώματα του ασφαλισμένου που επενδύει ελπίδες και κόπους, πρέπει να είναι ο συνταξιούχος ιδιαίτερα ανήσυχος για την καταβολή των συντάξεων και πρέπει να είναι όλοι οι πολίτες αυτού του τόπου ανήσυχοι, γιατί έχουν μία Κυβέρνηση που δεν τους προσφέρει ούτε οικονομική ούτε κοινωνική ούτε θεσμική ασφάλεια. Μία κυβέρνηση που βαρύνεται με το τεράστιο και πρωτοφανές στα μεταπολιτευτικά χρονικά θεσμικό σκάνδαλο των υποκλοπών και της συγκάλυψης των υποκλοπών. Και εδώ έχουμε ανάμειξη τεραστίων προβλημάτων σε έναν εκρηκτικό συνδυασμό που αφαιρεί από την Κυβέρνηση κάθε πολιτική νομιμοποίηση. Η Κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει ότι έχει περιέλθει σε δεινή θέση, είναι απολογούμενη, οδεύει στην έξοδο. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας ευχαριστούμε, κύριε Βενιζέλο.
      Ο κ. Ανωμερίτης έχει το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών):  Κύριε Πρόεδρε, το λόγο παρακαλώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Υπουργέ, αφήστε να μιλήσει και ο κ. Ανωμερίτης και μετά θα κλείσετε….
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Μα, κύριε Πρόεδρε…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Υπουργέ, κατά….
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Τριτολόγησε βέβαια ο κύριος Υπουργός, γιατί δευτερολόγησε ο κ. Δούκας.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Έκανε μία παρέμβαση ο κ. Δούκας, όπως είχε δικαίωμα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας παρακαλώ, κύριε Βενιζέλο. 
      Κύριε Υπουργέ, θα σας δώσω το λόγο, αλλά αφήστε να μιλήσει και ο κ. Ανωμερίτης, για να κλείσουμε τη συζήτηση. 
      Ορίστε, κύριε Ανωμερίτη, έχετε το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Πήρα το λόγο με αφορμή συγκεκριμένη αναφορά του κυρίου Υπουργού στην πρωτολογία του και είχα δικαίωμα να το κάνω. Έχω υπάρξει τέσσερις φορές Υπουργός. Και Υπουργός Αναπληρωτής Εθνικής Οικονομίας, αλλά και Υφυπουργός Οικονομικών και Υπουργός Γεωργίας, για να μην με ταυτίζουν μόνο με Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, μια και ήταν η τελευταία μου ιδιότητα. Και αυτό φυσικά δεν αφορά τον Κανονισμό, κύριε Υπουργέ, αλλά υπήρξα και από τις δύο πλευρές. Διότι υπήρξα και Διοικητής Τράπεζας και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών. Υπήρξα και συνδικαλιστής στον τραπεζικό χώρο με εκατόν οκτώ μέρες απεργίας και είμαι εν ενεργεία τραπεζικός στη Διεύθυνση Μελετών και Προγραμματισμού της Α.Τ.Ε., με αναστολή ιδιότητας,  λόγω του βουλευτικού μου αξιώματος. Έχω, λοιπόν, άμεση σχέση με το συζητούμενο θέμα και εάν δεν γινόταν η αναφορά σας, δεν θα έπαιρνα το λόγο.
      Διότι οι συνάδελφοί μου και ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος πιστεύω ότι κάλυψαν το κύριο αντικείμενο της επερώτησης που αφορά τις τεκμηριωμένες καταγγελίες μας για την επιχειρούμενη απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων στο χώρο των τραπεζών μέσα από την αντισυνταγματική κατά την άποψή μας κατάργηση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Και σαν τραπεζικός θέλω να σας πω ότι πάντα αγωνιζόμασταν για τα συμφέροντα του κλάδου αλλά πάντα με τα μάτια μας στην ίδια την τραπεζική επιχείρηση αλλά και στους πολίτες, είτε αυτοί ήταν αγρότες είτε ήταν βιομήχανοι είτε ήταν αστοί τους οποίους οι τράπεζες εξυπηρετούν. 
      Εξάλλου ο υγιής ανταγωνισμός της αγοράς σήμερα δεν μετριέται, κύριε Πρόεδρε, μόνο με την μεγιστοποίηση των κερδών αλλά μετριέται με τις επιπτώσεις που υπάρχουν πάνω στους εργαζόμενους και πάνω στην κοινωνία αλλά και στο περιβάλλον. 
      Και εδώ θα κάνω μια παρένθεση για να σας πω ότι θα σας στείλω ενημέρωση, κύριε Υπουργέ, όπως θα στείλω και στον Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., για το ότι κάποια στιγμή πρέπει να καθιερώσουμε μαζί με τον οικονομικό έλεγχο πιστοποιητικό περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε όλες τις επιχειρήσεις και στις τράπεζες για το θετικό και αρνητικό ισοζύγιο. 
      Εν πάση περιπτώσει, με τις ενέργειες των τραπεζών αλλά και τη δική σας ανοχή ενισχύεται για ακόμα μια φορά με μονομερείς ενέργειες το κεφάλαιο σε βάρος της εργασίας. 
      Εγώ θέλω να κάνω την εξής παρατήρηση πάνω στα όσα είπατε. Αν η σημερινή μας επερώτηση συνδέεται και με βάση τις δικές σας απόψεις με μια τράπεζα, αυτή είναι η Αγροτική Τράπεζα. Η Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος, γιατί όπως και εσείς είπατε με την κατάσταση που καταθέσατε, είναι κρατική. Ο διοικητής της ορίζεται από το κράτος και μάλιστα είναι ο μοναδικός διοικητής που περνάει ακόμα από την Επιτροπή Δ.Ε.Κ.Ο. της Βουλής. Άρα είναι δημοσίου συμφέροντος τράπεζα και επομένως το ερώτημά μας τι γίνεται τουλάχιστον σ’ αυτή την τράπεζα στην οποία είστε μέτοχος και τι λέτε μ’ αυτήν την ιδιότητα στο θέμα στο οποίο σας θίγουμε είναι καίριας σημασίας. 
      Εγώ όμως θέλω να σας πω ότι αυτή η τράπεζα -που πρέπει να έχει και η τράπεζα και η διοίκησή της κύρος και αξιοπιστία- επειδή αναφερθήκατε στο παρελθόν, πρέπει να σας πω ότι ήδη χθες ήρθε η τρίτη αθώωση από δικαστήρια της προηγούμενης διοίκησης και υπηρεσιακών στελεχών της Α.Τ.Ε. για θέματα τα οποία η Κυβέρνησή σας και ο κ. Μηλιάκος τους κατήγγειλε. 
      Επιπλέον να σας πω ότι αυτά που παρουσιάσατε ως μεγάλο επίτευγμα και κέρδη με βάση τα στοιχεία που έλαβα από το site της τράπεζας για τον ισολογισμό του 2005 είναι τελείως διαφορετικά. Και παίρνω την αφορμή να σας πω ότι όπως και με την απογραφή που σήμερα είναι στην επικαιρότητα, έτσι και με την απογραφή που έγινε από τη σημερινή διοίκηση της Α.Τ.Ε. στην Α.Τ.Ε., θα βρεθείτε προ εκπλήξεων διότι ο ισολογισμός του 2005, πάνω στον οποίο θα στηριχθείτε για να κάνετε τη νέα μετοχοποίηση, είναι πλαστός. Είναι πλήρης ανακριβών  στοιχείων, γεμάτος με λογιστικά τεχνάσματα για τα οποία ο σημερινός Διοικητής της Α.Τ.Ε. κατηγορούσε την προηγούμενη διοίκηση και επαναλαμβάνει ακριβώς τα ίδια. 
      Και φυσικά για όλες αυτές τις λογιστικές αλχημείες με τις οποίες επιβαρύνονται οι χρήσεις του παρελθόντος, μετατοπίζονται προβλέψεις, λογιστικοποιούνται τόκοι και αφαιρούνται προβλέψεις για επισφαλή δάνεια. Δεν οδηγούμαστε σ’ αυτά που λέτε, τα οποία λέγονται για λόγους συγκεκριμένων σκοπιμοτήτων. Δεν οδηγούμαστε σε μεγιστοποίηση των κερδών μιας τράπεζας αλλά αντίθετα προκειμένου να βγει στη μετοχοποίηση τους επόμενους μήνες, όπως έχετε αναγγείλει. Δημιουργούμε νέες συνθήκες οι οποίες με την ίδια λογική της απογραφής οδηγούν σε πλαστές, εξωπραγματικές εικόνες, οι οποίες θα οδηγήσουν τις επόμενες διαδικασίες σε βάρος της τράπεζας, της εθνικής οικονομίας αλλά και των γενικότερων συμφερόντων μας. 
      Κύριε Υπουργέ, αυτά τα λέμε γιατί νοιαζόμαστε για τον τόπο αλλά έχουμε μια διαφορετική συλλογιστική. Και δεν αμφισβητούμε ότι και εσείς νοιάζεστε για τον τόπο. Και γι’ αυτό εμείς, επειδή έχουμε και παρελθόν αλλά σύντομα και μέλλον, θέλουμε πέρα από τις όποιες διαφορές υπάρχουν σε επί μέρους θέματα, να χειριζόμαστε υπεύθυνα αυτά τα θέματα. Γι’ αυτό σας καλώ να ελέγξετε αυτά τα στοιχεία που αναρτήθηκαν χθες ως ισολογισμός της χρήσης 2005 της Αγροτικής Τράπεζας για να μη βρεθούμε προ εκπλήξεων σε λίγο καιρό όταν θα επιχειρήσετε τη μετοχοποίηση. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, στην προσπάθεια που έκανε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της  Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να διαστρεβλώσει τις θέσεις μας, επαναλαμβάνω, ρητά τη θέση σε ό,τι αφορά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, η οποία είναι ξεκάθαρη και την επανέλαβα στην πρωτολογία μου. 
      Η Κυβέρνηση και σέβεται και στηρίζει το θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων και είναι πάγια επιδίωξή της μέσα από διάλογο και συναινετικές διαδικασίες μεταξύ των κοινωνικών εταίρων να προκύπτουν συμφωνίες και αποτελέσματα προς όφελος και της οικονομίας και της κοινωνίας γενικότερα. Γιατί αυτό θα είναι προς όφελος όχι μόνο των εργαζομένων αλλά και των συνταξιούχων και των καταναλωτών και όλων των κοινωνικών τάξεων, συμπεριλαμβανομένων και των ανέργων. 
      Σχετικά με το ατόπημα που έκανε ο κ. Ανωμερίτης να προσπαθήσει να κάνει ζημιά στην τράπεζα στην οποία εργάζεται, θα ήθελα να πω τα εξής. Τον Ιούνιο του 2005 ολοκληρώθηκε με επιτυχία η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Α.Τ.Ε.. Αυτή η αύξηση που χρειάστηκε η Α.Τ.Ε. γιατί ήταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας από τη διαχείριση των προηγουμένων διοικήσεων, ήταν ύψους γιγαντιαίου 1.192.000.000 ευρώ, με δικαίωμα προτίμησης υπέρ των παλαιών μετόχων. Το δημόσιο κατέλαβε τη συμβολή του, όπως την κατέβαλαν και οι ιδιώτες μέτοχοι. 
      Αυτή η διάθεση έγινε σε τιμή 2 ευρώ ανά μετοχή με σκοπό την ενίσχυση των ιδίων κεφαλαίων της Α.Τ.Ε.. Και το δημόσιο βεβαίως άσκησε τα δικαιώματά του. Στις 27-2-2006 το κλείσιμο της μετοχής ήταν 6,14 ευρώ. Σημαίνει αυτό ότι η αγορά αξιολογεί, παρ’ ότι έχουν διακυμάνσεις οι τιμές του Χρηματιστηρίου, θετικά αυτή την αναδιάρθρωση που έγινε στην Α.Τ.Ε.. 
      Τα οικονομικά αποτελέσματα της Α.Τ.Ε. έχουν ελεγχθεί όπως και όλων των άλλων ανωνύμων εταιρειών από ορκωτούς λογιστές και κανένας από μας δεν νομιμοποιείται να μπαίνει στο ρόλο του ορκωτού ελεγκτού, διότι είναι ένας συγκεκριμένος ρόλος που προβλέπεται σαφώς από τη νομοθεσία περί Χρηματιστηρίου και δεν νομίζω ότι πρέπει να γίνουμε εδώ ερασιτέχνες ορκωτοί ελεγκτές. 
      Είναι, λοιπόν, ελεγμένα τα οικονομικά αποτελέσματα της τράπεζας αυτής και θέλω να διαβεβαιώσω όλους ότι η Κυβέρνηση σέβεται αυτόν το θεσμό των ορκωτών ελεγκτών και εμπιστεύεται τις διαπιστώσεις τους. 
      Μετά, λοιπόν, την ανακοίνωση των οικονομικών αποτελεσμάτων το ελληνικό δημόσιο είναι έτοιμο για τη διάθεση μετοχών της Α.Τ.Ε. μέσω δευτερογενούς προσφοράς σε θεσμικούς επενδυτές προκειμένου να αυξήσει τη διασπορά των μετοχών και να ενισχύσει τη ρευστότητα και την οικονομική θέση της Α.Τ.Ε.. 
      Ο ακριβής αριθμός των μετοχών που θα διατεθούν και ο χρόνος της διάθεσης θα αποφασιστεί από τη διυπουργική επιτροπή αποκρατικοποιήσεων. Σε κάθε περίπτωση, όπως έχουμε δεσμευτεί, το δημόσιο θα διατηρήσει, όπως είναι και στο προεκλογικό μας πρόγραμμα, την πλειοψηφία των μετοχών, δηλαδή το 50% συν 1%. Δεν νομίζω, όμως, ότι ωφελεί να ερχόμαστε εδώ στη Βουλή και να εξαπολύουμε πυροτεχνήματα εις βάρος εισηγμένων εταιρειών και μάλιστα εταιρειών που, όπως είπε και ο κ. Ανωμερίτης προηγουμένως, του έχουν δώσει ψωμί τα προηγούμενα χρόνια. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της υπ’ αρίθμ. 46/28/6-2-2006 επερωτήσεως συναδέλφων Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με την υπογραφή κλαδικής σύμβασης μεταξύ τραπεζών και Ο.Τ.Ο.Ε..
      Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 14.50΄ λύεται η συνεδρίαση για την προσεχή Δευτέρα 13 Μαρτίου 2006 και ώρα 18.00΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος κοινοβουλευτικό έλεγχο: α) συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) συζήτηση επερώτησης, σύμφωνα με την ημερησία διάταξη που θα διανεμηθεί. 
      Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                      ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 10-3-2006	ΣΕΛ. 1