ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
     ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄
     ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄ 
     ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Κ΄
     Πέμπτη 4 Αυγούστου 2005
     ΘΕΜΑΤΑ
     Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
     1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
     2. Επί του Κανονισμού, σελ.
     3. Επί Προσωπικού θέματος, σελ.
     Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
     1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
     2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
     Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
     1.Συζήτηση και ψήφιση επί των άρθρων, των τροπολογιών και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: «Είσοδος, διαμονή και κοινωνική ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελληνική Επικράτεια», σελ.
     2. Κατάθεση σχεδίων νόμων:
     α. Οι Υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα», σελ.
     β. Οι Υπουργοί Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, και Δικαιοσύνης, κατέθεσαν σχεδίου νόμου: «Αναδιοργάνωση του συστήματος αιμοδοσίας και λοιπές διατάξεις», σελ.
     γ. Οι Υπουργοί Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Δικαιοσύνης, Μεταφορών και Επικοινωνιών, Δημόσιας Τάξης και Εμπορικής Ναυτιλίας, κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: Προσαρμογή στη νέα ΚΑΠ και άλλες διατάξεις», σελ.
     ΟΜΙΛΗΤΕΣ
     Α. Επί του Κανονισμού:
     ΖΑΓΟΡΙΤΗΣ Ε., σελ.
     ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ.
     ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ Σ., σελ.
     Β. Επί Προσωπικού Θέματος:
     ΝΙΩΤΗΣ Γ., σελ.
     ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
     ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ Σ., σελ.
     Γ. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης:
     ΒΛΑΤΗΣ Ι., σελ.
     ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Ν., σελ.
     ΓΚΕΡΕΚΟΥ Α., σελ.
     ΔΕΝΔΙΑΣ Ν., σελ.
     ΖΑΓΟΡΙΤΗΣ Ε., σελ.
     ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ Α., σελ.
     ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ.
     ΚΟΛΟΖΩΦ Ο., σελ.
     ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Α., σελ.
     ΛΕΒΕΝΤΗΣ Α., σελ.
     ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ Α., σελ.
     ΜΠΟΛΑΡΗΣ Μ., σελ.
     ΜΠΟΥΓΑΣ Ι., σελ.
     ΝΑΚΟΣ Α., σελ.
     ΝΙΩΤΗΣ Γ., σελ.
     ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ Μ., σελ.
     ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Ε., σελ.
     ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
     ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ Χ., σελ.
     ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ.
     ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ Σ., σελ.

     
     ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
     ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
     ΣΥΝΟΔΟΣ  Α΄
     ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
     ΘΕΡΟΥΣ 2005
     ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  Κ΄
     Πέμπτη 4 Αυγούστου 2005
     Αθήνα, σήμερα στις 4 Αυγούστου 2005, ημέρα Πέμπτη και ώρα 10.55΄   συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου το Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής (Β΄ σύνθεση) για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Β΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΡΛΑ.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας):  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση. 
     Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Τμήμα.
     (Ανακοινώνονται προς το Τμήμα από τον κ. Κωνσταντίνο Αγοραστό, Βουλευτή Λαρίσης, τα ακόλουθα:
     Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
     1) Ο Βουλευτής Ζακύνθου κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ κατέθεσε δημοσιεύματα εφημερίδων τα οποία αναφέρονται στην ακαταλληλότητα του κτηρίου στέγασης της Δ.Ο.Υ. Ζακύνθου.
     2) Ο Βουλευτής Ζακύνθου κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία εκπρόσωποι παραγωγών κρασιού των Ιονίων Νήσων ζητούν τη χρηματοδότηση ενός διαφημιστικού  ντοκιμαντέρ για την προβολή της οινοπαραγωγής των νησιών.
     3) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ  ΠΑΓΚΑΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία πολίτες – καταναλωτές χρήστες του διαδικτύου διαμαρτύρονται  για την υψηλή χρέωση από τον ΟΤΕ των ευρωζωνικών συνδέσεων ADSL με το διαδίκτυο.
     4) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Παναγιώτης  Αναστασάκης ζητεί την ισοτιμία των πτυχίων της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού με τα ΤΕΙ.
     5) Ο Βουλευτής Β΄ Πειραιώς κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Σαλαμίνας και Περιχώρων ζητεί να λειτουργήσει Παράρτημα του ΤΕΙ Πειραιά στη Σαλαμίνα.
     6) Ο Βουλευτής Β΄ Πειραιώς κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Σαλαμίνος  και Περιχώρων ζητεί την άμεση λειτουργία τοπικής Υπηρεσίας του ΟΑΕΔ στη Σαλαμίνα.
     7) Ο Βουλευτής Ζακύνθου κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στα προβλήματα οικονομικής διαχείρισης του Συνδέσμου Καθαριότητας Δήμων Ζακύνθου.
     8) Ο Βουλευτής Λάρισας κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Λαογραφικό Ιστορικό Μουσείο Λάρισας ζητεί να του παραχωρηθεί από τον ΟΣΕ οικοπεδική έκταση για κοινή χρήση.
     9) Ο Βουλευτής Λάρισας κ. ΜΑΞΙΜΟΣ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Λαογραφικό Ιστορικό Μουσείο Λάρισας ζητεί να του παραχωρηθεί από τον ΟΣΕ οικοπεδική έκταση για κοινή χρήση.
     10) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Κων/νος Μπουρδούλης, Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Ρίου, επισημαίνει λειτουργικό πρόβλημα των Υπηρεσιών της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.
     11) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Ιωαννίνων ζητεί την αλλαγή της χάραξης του Δυτικού Άξονα σε αστικά και ημιαστικά σημεία του Λεκανοπεδίου Ιωαννίνων.
     12) Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πρόεδρος του Δ.Δ. Ανθήλης του Δήμου Λαμιέων ζητεί τη δημιουργία αερογέφυρας για να έχουν πρόσβαση οι κάτοικοι της Ανθήλης  στην εθνική οδό.
     13) Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Δομοκού διαμαρτύρεται για τον τρόπο πρόσληψης προσωπικού από το Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων  Φθιώτιδας.
     14) Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Εργαζομένων του SOYLIS A.E. ζητεί τη λήψη μέτρων για τη βιωσιμότητα της εν λόγω επιχείρησης.
     15) Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Αθλητικός Μορφωτικός και Εξωραϊστικός Σύλλογος «ΤΟ ΡΕΓΚΙΝΙ» ζητεί την οικονομική του ενίσχυση.
     16) Οι Βουλευτές Λέσβου και Α΄ Θεσσαλονίκης κύριοι ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ αντίστοιχα, κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Χίου ζητεί την κατασκευή νέων κτιριακών υποδομών για τη στέγαση του Ειδικού Σχολείου Χίου κ.λπ.
     17) Οι Βουλευτές Β΄ Θεσσαλονίκης Α΄ Θεσσαλονίκης και Λαρίσης κύριοι ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ και ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ αντίστοιχα, κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Εργατικό Κέντρο Νάουσας Νομού Ημαθίας ζητεί τη συνταξιοδότηση των εργαζομένων στις μονάδες κλωστοϋφαντουργίας της περιοχής, που μένουν άνεργοι, επειδή οι μονάδες αυτές μεταφέρονται σε άλλες χώρες.
     18) Οι Βουλευτές Λαρίσης και Μαγνησίας κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ αντίστοιχα, κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Δήμου Λακέρειας Νομού Λάρισας ζητεί την επίλυση προβλημάτων που έχουν προκύψει από την κατασκευή της τάφρου Σ3 στην περιοχή του Δήμου.
     19) Οι Βουλευτές Β΄ και Α΄ Θεσσαλονίκης κύριοι ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ αντίστοιχα, κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Σωματείο Συνταξιούχων ΤΕΒΕ Νομού Θεσσαλονίκης ζητεί την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων , τη μη αύξηση των ορίων ηλικίας κλπ.
     20) Οι Βουλευτές Λαρίσης και Μαγνησίας κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ αντίστοιχα, κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Πρόεδρος της Κοινότητας Βερδικούσας Νομού Λάρισας ζητεί την εξυπηρέτηση των κατοίκων της Κοινότητας  που είναι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ από οδοντίατρο.
     21) Οι Βουλευτές Λαρίσης και Μαγνησίας κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ αντίστοιχα, κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Λακέρειας Νομού Λάρισας ζητεί να εφαρμοστεί η Κοινή Υπουργική Απόφαση για τη διοχέτευση  νερού από τη Λίμνη Πλαστήρα στον κάμπο της Λάρισας.
     22) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Δημοτική Παράταξη «Ανατολικό Ζαγόρι – Ανάπτυξη» ζητεί τη σύνδεση του Ανατολικού Ζαγορίου με την Εγνατία Οδό.
     23) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Ιεράπετρας ζητεί οικονομική ενίσχυση για την αποκατάσταση των ζημιών στο αγροτικό δίκτυο της περιοχής του.
     24) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Σικινητών διαμαρτύρεται για την ακτοπλοϊκή εξυπηρέτηση των μικρών Κυκλαδίτικων νησιών.
     25) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Υδρούσας ζητεί χρηματοδότηση για τη συντήρηση των κτιριακών εγκαταστάσεων των σχολείων της περιοχής του.
     Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
     1. Στην με αριθμό 398/14-7-05 ερώτηση της Βουλευτού κ. Κρινιώς Κανελλοπούλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 53/26-7-05 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
     «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε η Βουλευτής κ. Κ. Κανελλοπούλου, σας πληροφορούμε ότι για την τροποποίηση των ορίων του καταφυγίου άγριας ζωής στις περιοχές Κορυφής και Αγίων Αποστόλων, του Δήμου Ιάρδανου Ν. Ηλείας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, έχει ήδη προωθηθεί για υπογραφή η σχετική απόφαση από τη Δ/νση Δασών Ηλείας, η οποία υπάγεται στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας.
     Όσον αφορά την ασφαλιστική κάλυψη των ζημιών, που προκαλούν τα αγριογούρουνα στη φυτική παραγωγή, διαβιβάζουμε συνημμένα το με αριθμ. πρωτ. 13331/21-7-2005 έγγραφο του Προέδρου του Οργανισμού Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ) που απαντά σχετικά.
     Ο Υπουργός
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
     Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
     2. Στην με αριθμό 262/11-7-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Εμμανουήλ Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 36/26-7-05 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυσης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
     «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Μ. Στρατάκης, σας πληροφορούμε τα εξής:
     Η μεταρρύθμιση της ΚΑΠ. αλλάζει εντελώς τον τρόπο με τον οποίο Ε.Ε. στηρίζει τον γεωργικό τομέα. Η πλειοψηφία των ενισχύσεων θα καταβάλλεται απευθείας στον παραγωγό από το 2006 και μετά, χωρίς να μεσολαβούν πλέον ενδιάμεσοι. Ως εκ τούτου, ο τρόπος καταβολής των επιδοτήσεων απλοποιείται σημαντικά. Πιο συγκεκριμένα, ένα σημαντικό τμήμα των επιδοτήσεων (αποσυνδεμένο τμήμα), που εισπράττει σήμερα ο παραγωγός (καταρχήν, ο μέσος όρος ετών 2000,2001,2002) από μία ή περισσότερες δραστηριότητες, ενοποιείται σε μία ενιαία ενίσχυση.
     Αποσύνδεση σημαίνει ότι η καταβολή της ενιαίας ενίσχυσης δεν συνδέεται πλέον με το συγκεκριμένο είδος και ποσότητα παραγωγής που παρήγαγε μέχρι τώρα ο παραγωγός. Άρα η ενιαία ενίσχυση θα αποτελεί σταθερή εισοδηματική βάση. Ο παραγωγός, θα εξακολουθήσει να εισπράττει ό,τι εισέπραττε συνολικά μέχρι τώρα, νωρίς κάθε χρόνο, με μία αίτηση, με απλές διατυπώσεις ανεξάρτητα από τα προϊόντα που θ' αποφασίσει ο ίδιος να παράγει και σε ποιές ποσότητες. Τ ο ποσό της ενίσχυσης (ποσό αναφοράς) προκύπτει από τον μέσο όρο των ενισχύσεων της τριετίας 2000-2002 (περίοδος αναφοράς). Ειδικά για το ελαιόλαδο, και λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της συγκεκριμένης καλλιέργειας, η περίοδος αναφοράς καλύπτει τις πληρωμές που καταβλήθηκαν για τέσσερα έτη (1999, 2000, 2001 και 2002).
     Για το ελαιόλαδο η Ελλάδα είχε τη δυνατότητα να κρατήσει συνδεδεμένο με την παραγωγή έως και 40% των ενισχύσεων. Επίσης προβλέπεται η δυνατότητα παρακράτησης ενός ποσοστού της ενίσχυσης μέχρι 10% για χρηματοδότηση μέτρων ποιότητας και εμπορίας.
     Το μοντέλο αποδέσμευσης που επελέγη (100%) καθώς και η εφαρμογή παρακρατήματος ύψους 4%, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 69 του Καν. (ΕΚ) 1782/03 για τη βελτίωση της εμπορίας των ελαιοκομικών προϊόντων, 2% υπέρ των Οργανώσεων Ελαιουργικών Φορέων και 3% υπέρ της δακοκτονίας, προέκυψαν μετά από έναν ευρύτατο κύκλο διαβουλεύσεων με όλους τους άμεσα ή έμμεσα ενδιαφερόμενους φορείς.
     Ο υπολογισμός των δικαιωμάτων της ενιαίας ενίσχυσης με βάση τα ιστορικά στοιχεία πληρωμής των παραγωγών (τετραετία 1999-2002), δεν διαιωνίζει προβλήματα, δεδομένου ότι ο κάθε παραγωγός θα πρέπει να ενεργοποιήσει τα δικαιώματά του με επιλέξιμη γεωργική γη και στην περίπτωση των ελαιοκαλλιεργητών με ελαιώνες που είναι εγγραμμένοι στο ΣΓΠ στον ελαιοκομικό τομέα και έχουν φυτευτεί πριν την 1η Μαΐου 1998.
     Επιβάλλεται να τονίσουμε ότι, πρωταρχικός στόχος του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στις όποιες τελικές του επιλογές, ήταν η διασφάλιση:
     του εισοδήματος του έλληνα παραγωγού.
     της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των γεωργικών μας προϊόντων,
     της διατήρησης ολόκληρου του κοινωνικού και παραγωγικού ιστού της υπαίθρου.
     Η κατάρτιση του Συστήματος Γεωγραφικών Πληροφοριών στον Ελαιοκομικό Τομέα έγινε κατ’ εφαρμογή των κοινοτικών κανονισμών και κατόπιν της υποβολής και έγκρισης των σχετικών προγραμμάτων από την Ε.Ε., παράλληλα με την κατάρτιση του Αμπελουργικού Μητρώου. Με την ολοκλήρωση των ανωτέρω εργασιών η αρμόδια Δ/νση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων διαπίστωσε αποκλίσεις προβλήματα τόσο στα αλφαριθμητικά όσο και στα χαρτογραφικά στοιχεία των τεμαχίων των παραγωγών. Οι αποκλίσεις αυτές έχουν καταγραφεί και κατηγοριοποιηθεί ώστε να αντιμετωπιστούν, στα πλαίσια της ενημέρωσης - τήρησης του Αμπελουργικού Μητρώου.
     Η διαδικασία αναδοχής του έργου σε εξειδικευμένες εταιρίες, που θα ασχοληθούν κυρίως με εργασίες, οι οποίες εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν από τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις, έχει προχωρήσει και ήδη βρισκόμαστε στο στάδιο αξιολόγησης των τεχνικών και οικονομικών προσφορών, ώστε να εγκαταστήσουμε ένα αξιόπιστο και έγκυρο μητρώο προς όφελος των αγροτών.
     Όσον αφορά τον τρόπο υπολογισμού της χορήγησης της ενιαίας ενίσχυσης διαβιβάζουμε συνημμένα το με αριθμ. πρωτ. 54001/19-72005 έγγραφο του Προέδρου του ΟΠΕΚΕΠΕ που απαντά σχετικά.
     Ο Υπουργός
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
     Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
     3. Στην με αριθμό 155/7-7-05 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μάρκου Μπόλαρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 24/26-7-05 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
     «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής Κ. Μ. Mπόλαρης, για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
     Με την ΚΥΑ 301655/11-11-2004 καθoρίζoνται οι όροι και οι προϋποθέσεις ένταξης των Δήμων και Κοινοτήτων στο πρόγραμμα «Χρηματοδότηση σε επενδύσεις για βελτίωση, αξιοποίηση και διαχείριση βοσκοτόπων σε ορεινές και μειονεκτικές περιοχές», όπου δεν περιλαμβάνονται τα δάση, δασικές και αναδασωτικές εκτάσεις, η οποία εκδόθηκε σε αντικατάσταση της 488/12-7-2002 ΚΥΑ, την οποία προσέβαλε στο Συμβούλιο της Επικρατείας η Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων, η ισχύς της δε ανεστάλη με την αριθμ. 718/2003 απόφαση του τμήματος αναστολών του ΣτΕ, κατά το μέρος που αφορά επεμβάσεις οιασδήποτε φύσεως στα δάση, τις δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις της χώρας.
     Προκειμέvoυ να ξεπεραστούν τα εμπόδια που δημιουργήθηκαν από την παραπάνω ΚΥΑ, ,δηλαδή η :μη χρηματοδότηση ορεινών και μειονεκτικών περιοχών που είναι σε δάση και δασικές εκτάσεις, η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, απέστειλε προς τις Δ/νσεις Δασών Περιφερειών της χώρας το υπ’ αριθμ. 90218/163/14-1-2005 έγγραφο, με το οποίο καθορίζονται οι ενέργειες προκειμένου να εκτελεστούν έργα βελτίωσης βοσκοτόπων, όπως η σύναψη προγραμματικής σύμβασης των Δήμων με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
     Ο Υπουργός
     ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
     4. Στην με αριθμό 33/6-7-2005 ερώτηση του Βουλευτή κ. Φώτη Κουβέλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 38124/27-7-2005 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
     «Απαντώντας στην ερώτηση 33/6-7-2005 που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Φώτης Κουβέλης, σχετικά με το αντικείμενο του θέματος, σας γνωρίζουμε τα εξής:
     Με τις διατάξεις του άρθρου 11 του π.δ.164/2004 δόθηκε η δυνατότητα στους συμβασιούχους που απασχολούνταν με σύμβαση ή σχέση εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου ή σύμβαση έργου ή άλλη σχέση του Δημοσίου, των Ν.Π.Δ.Δ. και των ΟΤΑ πρώτου και δεύτερου βαθμού, αλλά και στις Δημοτικές Επιχειρήσεις, εφόσον πληρούσαν τις απαραίτητες προϋποθέσεις, να καταταγούν σε θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.
     Με τις διατάξεις του άρθρ.1 του ν.3320/2005 το ανωτέρω προσωπικό κατατάσσεται είτε σε υφιστάμενες κενές οργανικές θέσεις με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ειδικότητας αντίστοιχης ή παρεμφερούς προς την ειδικότητα της σύμβασής του, είτε, εφόσον δεν υφίστανται τέτοιες θέσεις στους Οργανισμούς Εσωτερικής Υπηρεσίας των φορέων, σε όμοιες οργανικές θέσεις που συστήνονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών και του οικείου κατά περίπτωση Υπουργού και δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως
     Έπειτα από τα ανωτέρω, το ΥΠΕΣΔΔΑ με την αριθ.20/6-7-2005 ερμηνευτική εγκύκλιο του «Θέματα προσωπικού των ΟΤΑ που ρυθμίζονται με το ν. 3320/2005», γνώρισε στους ενδιαφερόμενους φορείς τις ενέργειες στις οποίες θα πρέπει να προβούν προκειμένου να συσταθούν οργανικές θέσεις-εφόσον δεν έχουν κενές-στον ΟΕΥ τους.
     Έτσι μετά την τελική κρίση του ΑΣΕΠ οι αρμόδιοι φορείς θα πρέπει να διαβιβάσουν διά των οικείων Περιφερειών στο ΥΠΕΣΔΔΑ τα σχετικά αιτήματα, συνοδευόμενα από τις σχετικές θετικές κρίσεις του ΑΣΕΠ, προκειμένου να συσταθούν οι αντίστοιχες θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου με ΚΥ Α.
     Τα ανωτέρω ισχύουν και για τους πενήντα τέσσερις (54) Σχολικούς Φύλακες των Δήμων Μεσολογγίου, Γρεβενών, Σπάρτης και Αργοστολίου, για τους οποίους η τελική κρίση του ΑΣΕΠ είναι μεν θετική, αλλά δεν υπάρχουν κενές οργανικές θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου αντίστοιχης ειδικότητας στους Οργανισμούς Εσωτερικής Υπηρεσίας των εν λόγω Δήμων.
     Από τους τέσσερις αυτούς ΟΤΑ, ενώ ο Δήμος Αργοστολίου έχει διαβιβάσει στην υπηρεσία μας το αίτημά του με το Α.Π. 7284/7-6-2005 έγγραφό του και ο Δήμος Μεσολογγίου πρόκειται να προωθήσει άμεσα τη διαδικασία, οι Δήμοι Γρεβενών και Σπάρτης αρνούνται να εφαρμόσουν τις παραπάνω διατάξεις, θέτοντας ως προϋπόθεση για την υποχρεωτική γι' αυτούς εφαρμογή της προπεριγραφείσας διαδικασίας την εξασφάλιση επιπλέον των προβλεπομένων δια των ΚΑΠ πιστώσεων.
     Επισημαίνεται ότι από τις ισχύουσες διατάξεις προβλέπεται ότι οι αποδοχές του ανωτέρω προσωπικού καταβάλλονται από τους προϋπολογισμούς των οικείων ΟΤΑ.
     Ο Υφυπουργός
     ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ»
     5. Στην με αριθμό 43/6-7-2005 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Παπαγεωργίου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1073192/6/25-7-2005 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
     «Σε απάντηση της με αριθ. πρωτ.43/6-7-05 ερώτησης που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Γεώργιος Παπαγεωργίου, σχετικά με το ανωτέρω θέμα, σας γνωρίζουμε τα εξής:
     Α. Η Υπηρεσία Ελέγχου Τελωνείων, έχοντας γνώση του φαινομένου της λαθρεμπορίας των υγρών καυσίμων και στα πλαίσια βέβαια των αρμοδιοτήτων που της παρέχει η ισχύουσα νομοθεσία, προβαίνει κατά καιρούς στην έκδοση σειράς διαταγών προς τις Τελωνειακές Αρχές, με σκοπό τη διενέργεια διαρκών και εξειδικευμένων ελέγχων και ειδικότερα προς τις «μονάδες ελέγχου πρόληψης και καταστολής οικονομικών και λοιπών εγκλημάτων αρμοδιότητας τελωνειακής υπηρεσίας», οι οποίες έχουν συσταθεί στα Τελωνεία της χώρας μας.
     Στα πλαίσια των ελέγχων αυτών και για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της κάθε μορφής παρανομίας από διάφορα λαθρεμπορικά κυκλώματα στο χώρο αυτό, οι εν λόγω ομάδες δίωξης συνεργάζονται και ανταλλάσσουν πληροφορίες με τις Ελεγκτικές Υπηρεσίες των Τελωνείων (ΕΛΥΤ) και με άλλες διωκτικές αρχές (ΥΠΕΕ, Αστυνομία, Λιμενικό).
     Οι έλεγχοι αυτοί διεξάγονται τόσο κατά την εισαγωγή και την εξαγωγή των προϊόντων αυτών όσο και κατά τη διακίνησή τους στην εγχώρια αγορά. Από τους ελέγχους διαπιστώνονται παραβάσεις οι οποίες αφορούν κυρίως τη χρήση πετρελαίου θέρμανσης αντί κίνησης, τη νοθεία καυσίμων και την παράνομη διακίνηση καυσίμων στην αγορά από πρατήρια υγρών καυσίμων.
     Οι ποινές που προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία τόσο από τις διατάξεις του Ν.2960/01 «περί Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα» (άρθρα 150 και επόμενα περί λαθρεμπορίας) όσο και από το άρθρο 20 του Ν.2873/2000 «περί αντιμετώπισης λαθρεμπορίας πετρελαίου» είναι διοικητικές και ποινικές.
     Θα πρέπει πάντως να επισημανθεί ότι στην προσπάθεια αυτή της πάταξης και καταστολής της νοθείας και λαθρεμπορίας των υγρών καυσίμων, δεν αρκεί μόνο η προσπάθεια των αρμόδιων διωκτικών και των άλλων συναρμόδιων υπηρεσιών, αλλά χρειάζεται και η βούληση για συνεργασία όλων των εμπλεκομένων φορέων διακίνησης και εμπορίας υγρών καυσίμων (εταιρειών, βενζινοπωλών κλπ) παρέχοντας για το σκοπό αυτό σχετικές πληροφορίες προκειμένου να εντοπισθούν οι εστίες των λαθρεμπορικών κυκλωμάτων.
     Θέλουμε επίσης να τονίσουμε ότι η Τελωνειακή Υπηρεσία καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για τον εντοπισμό των πάσης φύσεως παρατυπιών, εφαρμόζοντας τις εθνικές και κοινοτικές διατάξεις και επιβάλλει τις προβλεπόμενες κυρώσεις για την πάταξη της δασμοφοροδιαφυγής και τη διασφάλιση των εθνικών και κοινοτικών οικονομικών συμφερόντων.
     Β. Το ΣΔΟΕ στο διάστημα λειτουργίας του, είχε διενεργήσει μεγάλο αριθμό ελέγχων στον τομέα των πετρελαιοειδών. Ειδικότερα τα τρία (3) τελευταία χρόνια είχαν διενεργηθεί 17.027 έλεγχοι στους οποίους βρέθηκαν 1.974 παραβάτες και καταλογίστηκαν 6.872 παραβάσεις. Περαιτέρω, εντοπίστηκαν και δέκα (10) παράνομα εργαστήρια αποχρωματισμού πετρελαίου και τριακόσιες εξήντα τρεις (363) παράνομες δεξαμενές αποθήκευσης και διακίνησης καυσίμων.
     Με την λειτουργία από 18.7.05 της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων (ΥΠ.Ε.Ε.) οι παραπάνω έλεγχοι εντείνονται, καθόσον αποτελούν στόχο υψηλής προτεραιότητας, με πρωταρχική επιδίωξη την εξάρθρωση κυκλωμάτων λαθρεμπορίας και νοθειών καυσίμων.
     Γ. Το Γενικό Χημείο του Κράτους στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του, προβαίνει σε
     α) Φυσικοχημικό έλεγχο των πετρελαιοειδών σε όλα τα στάδια της εισαγωγής, διακινήσεως, αποθηκεύσεως, διανομής και εμπορίας.
     β) Σύμπραξη με συναρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών ή άλλων Υπουργείων στις μετρήσεις των πετρελαιοειδών.
     Στις μετρήσεις περιλαμβάνονται και οι ογκομετρήσεις των δεξαμενών των υγρών καυσίμων και των υγραερίων, καθώς και οι έλεγχοι ακριβείας των ογκομετρητών μεγάλης παροχής υγρών καυσίμων.
     γ) Σύμπραξη με συναρμόδιες Υπηρεσίες άλλων Υπουργείων, για τη σύνταξη προδιαγραφών των πετρελαιοειδών, καθώς και για την εναρμόνιση της εθνικής με την κοινοτική νομοθεσία.
     Τα δείγματα καυσίμων που στέλνονται στο Γ.Χ.Κ από την ΥΠΕΕ τις Υπηρεσίες του Υπουργείου Ανάπτυξης (ΚΕΔΑΚ) κλπ εξετάζονται εξαντλητικά στα δύο σύγχρονα κεντρικά εργαστήρια ελέγχου καυσίμων του Γ.Χ.Κ (Δ΄ Χημική Υπηρεσία Θεσσαλονίκης και Δ΄ Χημική Υπηρεσία Πειραιά), με τη διαδικασία των ευαλλοιώτων ειδών, σύμφωνα με την απόφαση Ανωτάτου Χημικού Συμβουλίου (ΑΧΣ) αριθ.548/1998 (ΦΕΚ 127/Β/1999), προκειμένου η εξέταση να γίνεται το ταχύτερο δυνατό και να ενημερώνονται οι δειγματίζουσες Αρχές για τα αποτελέσματα, ώστε το συντομότερο δυνατόν να επιβάλλουν τα πρόστιμα ή και άλλες Διοικητικές κυρώσεις που προβλέπονται.
     Σημειώνουμε ότι ο αριθμός των δειγμάτων υγρών καυσίμων που εξετάζονται από το Γ.Χ.Κ είναι κατά πολύ μεγαλύτερος από εκείνον, που συνιστά η Ευρωπαϊκή Ένωση και συγκεκριμένα ξεπερνά κατά πολύ τα 5.000 δείγματα κατ' έτος. Εξ' αυτών περίπου το 5% των δειγμάτων βενζινών βρίσκονται μη κανονικά και νοθευμένα. Επίσης περίπου το 17% των δειγμάτων πετρελαίου βρίσκονται μη κανονικά και νοθευμένα.
     Ο Υφυπουργός
     ΑΔΑΜ ΡΕΓΚΟΥΖΑΣ»)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
     ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
     Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου  Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: «Είσοδος, διαμονή και κοινωνική ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελληνική Επικράτεια».
     Στη χθεσινή συνεδρίαση συζητήθηκαν και ψηφίστηκαν τα άρθρα από 1 έως και 45 ως μια ενότητα. Σήμερα, θα συζητήσουμε τα άρθρα 46 έως και 97 ως μια ενότητα. 
     Το λόγο έχει ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Ανδρέας Λυκουρέντζος.
     ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα τη δεύτερη ενότητα των άρθρων του νομοσχεδίου, στα οποία συμπεριλαμβάνονται διατάξεις με εξαιρετική σημασία για την εφαρμογή της νέας μεταναστευτικής πολιτικής της χώρας μας. Άρθρα τα οποία αποκαλύπτουν κυρίως, τη βαθιά κοινωνική ευαισθησία την οποία επιδεικνύει η σημερινή Κυβέρνηση, ευαισθησία η οποία ανταποκρίνεται όπως σημείωσα και χθες με έντονο τρόπο, στις παραδοσιακές αξίες του ελληνικού λαού.
     Ιδιαίτερα, θέλω να κάνω μνεία του άρθρου 46 για τη χορήγηση και ανανέωση άδειας διαμονής σε θύματα εμπορίας ανθρώπων. Είναι μια μέριμνα η οποία έρχεται να προστατεύσει την ανθρώπινη ύπαρξη από την πιο στυγνή εκμετάλλευση, από την εμπορευματοποίησή της από αδίστακτα κυκλώματα από ανθρώπους οι οποίοι έχουν υποτάξει τις πανανθρώπινες αξίες στο όνομα της εκμετάλλευσης, στο όνομα του κέρδους. Και δυστυχώς το φαινόμενο αυτό την τελευταία δεκαετία – δεκαπενταετία, θα έλεγα παρουσιάζει έξαρση και προσβάλλει την αξιοπρέπεια λαών και υπερήφανων χωρών και κατά το παρελθόν και τώρα. Και λυπάμαι για την εμφάνιση αυτού του φαινομένου και στη χώρα μας.
     Ο καινοτόμος θεσμός στο συγκεκριμένο κεφάλαιο συμπεριλαμβάνεται στο άρθρο 48, όπου ορίζεται η προθεσμία περίσκεψης, έτσι ώστε να παρασχεθεί μια περίοδος κατά την οποία τα θύματα της σωματεμπορίας να μπορούν να σκεφθούν με ηρεμία να προστατευθούν όπως ορίζει το άρθρο 49 από την ελληνική πολιτεία με παροχές περίθαλψης και ασφάλειας, προστασίας, για να αποφασίσουν εκουσίως τη συνεργασία τους με τις αρχές.
     Στο συγκεκριμένο κεφάλαιο είχαμε ορισμένες επικρίσεις από συναδέλφους της Αντιπολίτευσης εάν πρέπει να ωθούνται τα θύματα σωματεμπορίας να συνεργάζονται με τις αρχές και ότι υπάρχει το ζήτημα των μη κυβερνητικών οργανώσεων…
     ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Αν δεν συνεργαστούν; Διώχνονται. Αυτό είναι εκβιασμός. 
     ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Ναι, γιατί μπορεί, κύριε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε, να προχωρήσουμε μετά σε εκμετάλλευση αυτών των διατάξεων και αντί να επιτυγχάνεται ο σκοπός της δίωξης των εγκληματιών, να χρησιμοποιούνται αυτές οι ευεργετικές διατάξεις για να εκμεταλλεύονται τελικώς τα πρόσωπα αυτά τα κυκλώματα, τα οποία τους έχουν φέρει στην Ελλάδα και τους χρησιμοποιούν κατά τρόπο εξευτελιστικό και απαράδεκτο. Γι’ αυτό ακριβώς υπάρχει η μέριμνα του νομοσχεδίου για τη συνεργασία με τις αρχές. 
     Πάω τώρα στο επόμενο κεφάλαιο, σχετικά με τη χορήγηση και ανανέωση άδειας διαμονής για οικογενειακή επανένωση. Εδώ, με το νομοσχέδιο υιοθετούμε τη σχετική κοινοτική οδηγία και δίνουμε τη δυνατότητα στην επανένωση των οικογενειών βάζοντας ορισμένες προϋποθέσεις και κριτήρια. Και εδώ θα μπορούσε να πει κάποιος συνάδελφος από την Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι είναι αυστηρές οι διατάξεις. Θα μπορούσαμε να είμαστε περισσότερο γενναιόδωροι, θα μπορούσαμε να φανούμε πιο ελαστικοί ενδεχομένως. 
     Όμως και στην περίπτωση αυτή πρέπει η ελληνική πολιτεία να μεριμνά έτσι ώστε να μη γίνεται εκμετάλλευση των διατάξεων αυτών, να παραμείνουμε στο πνεύμα και το γράμμα της κοινοτικής οδηγίας, αλλά και να προστατεύσουμε την ελληνική πολιτεία από τις περιπτώσεις εκείνων που θα θελήσουν ν’ αξιοποιήσουν τις διατάξεις αυτές για να εξυπηρετήσουν άλλους στόχους.
     Το δωδέκατο κεφάλαιο είναι το κεφάλαιο στο οποίο όλες οι πτέρυγες της Βουλής δώσαμε την πρέπουσα σημασία. Είναι το κεφάλαιο στο οποίο συμπεριλαμβάνονται τα άρθρα τα οποία θα διευκολύνουν την κοινωνική ένταξη των μεταναστών. Και βεβαίως στο άρθρο 66 περιγράφονται οι βασικές αρχές της κοινωνικής ένταξης μέσα από το ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσης. 
     Πολλοί Βουλευτές και εγώ εκ μέρους της Πλειοψηφίας με την ιδιότητα του εισηγητή σημειώσαμε τη σημασία την οποία έχουν τα άρθρα αυτά για την ποιότητα της δημοκρατίας μας, για την υπηρέτηση ηθικών αρχών και αξιών, για τη βούλησή μας να πετύχουμε την ισότιμη οικονομική και κοινωνική ένταξη των μεταναστών για τη συμμετοχή τους στο πνεύμα του ελληνικού πολιτισμού και στο γράμμα της ελληνικής παιδείας.
     Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι από την εφαρμογή αυτών των δύο άρθρων θα κριθεί σε σημαντικό βαθμό η επιτυχία της μεταναστευτικής πολιτικής. Γι’ αυτό ακριβώς έχω αποδεχθεί με ιδιαίτερη ικανοποίηση την ανάθεση αρμοδιοτήτων στο διυπουργικό όργανο για την εφαρμογή αυτών των προγραμμάτων. Θα επιμείνουμε σ’ αυτό, κύριε Υπουργέ, να δούμε ο εκτελεστικός βραχίονας πώς θα οργανωθεί, έτσι ώστε αυτά τα προγράμματα να προχωρήσουν με τόλμη, να είναι αποδοτικά, να είναι παραγωγικά, για να επιτύχουμε τα αποτελέσματα τα οποία όλοι φιλοδοξούμε.
     Στο κεφάλαιο 13 και στο άρθρο 67 έχουμε τις προϋποθέσεις απόκτησης της ιδιότητας του επί μακρόν διαμένοντος. Είναι ένα καινούργιο καθεστώς, το οποίο ιδρύει η ελληνική πολιτεία με το σημερινό νομοσχέδιο. Σε αυτό επενδύουμε πάρα πολλά όλες οι πτέρυγες της Βουλής. Φάνηκε και χθες από τη συζήτηση και από τις τοποθετήσεις του κυρίου Υπουργού. 
     Επενδύουμε πάρα πολλά, διότι και οι όποιες άλλες προοπτικές ενίσχυσης των δικαιωμάτων των μεταναστών στη χώρα μας θα εξαρτηθούν από την επιτυχία του θεσμού αυτού. Με το γεγονός της παρέμβασης της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής σε μία κατεύθυνση, την οποία η Κυβέρνηση είχε ήδη αποδεχθεί αναζητώντας την αφετηρία προσμέτρησης της πενταετίας, καταλήγουμε σ’ ένα χρονικό διάστημα το οποίο είναι επαρκές για να κριθούν οι περιπτώσεις εκείνες οι οποίες θα ζητηθούν να ενταχθούν στις ευεργετικές διατάξεις για το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος στη χώρα.
     Θέλω εδώ να σημειώσω με αφορμή το χθεσινό περιστατικό, το οποίο ανέφερε ο κ. Καστανίδης, που η Κυβέρνηση είχε ήδη σπεύσει και στη συνέχεια προσπάθησε ακόμη περισσότερο ν’ αντιμετωπίσει με την Πακιστανή αλλοδαπό, ότι όντως τα ζητήματα αυτά χρονίζουν στη χώρα, αλλά δεν χρονίζουν με ευθύνη της σημερινής Κυβέρνησης, η οποία –σημειώνω για τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης- ασκεί τη διακυβέρνηση της χώρας μόνο για δεκαοκτώ μήνες.
     Και επειδή άκουσα και χθες κάποια κριτική από άλλη συνάδελφο της Αντιπολίτευσης σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των υπηκόων τρίτων χωρών που συμπεριλαμβάνονται στο κεφάλαιο 15, παρακαλώ για τα άρθρα 71 και 72 να δώσουμε όλοι οι συνάδελφοι τη δέουσα προσοχή, καθώς εδώ και δικαιώματα αναγνωρίζονται και πρόσβαση στην εκπαίδευση υπάρχει και πρόσβαση στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας παρέχεται και παντού δίνεται η δυνατότητα της ισότιμης συμμετοχής των μεταναστών στις πρόνοιες της ελληνικής πολιτείας οι οποίες αφορούν και τους Έλληνες πολίτες.
     Επίσης, θα ήθελα να αναφερθώ στο άρθρο 77 όπου δίνεται το δικαίωμα της προσφυγής κατά της διοικητικής απέλασης.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
     Κύριε Πρόεδρε, θα χρειαστώ ακόμη δύο, τρία λεπτά.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα έχετε άνεση χρόνου όλοι, δηλαδή και οι εισηγητές και οι Κοινοβουλευτικοί και οι Βουλευτές. 
     ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
     Παρ’ ότι στο άρθρο 76 προβλέπονται οι προϋποθέσεις και οι διαδικασίες της διοικητικής απέλασης για παραβάσεις της ελληνικής νομοθεσίας, στο άρθρο 77, όπως οφείλει να κάνει κάθε δημοκρατική και ευνομούμενη πολιτεία, δίνεται το δικαίωμα της προσφυγής κατά της διοικητικής απέλασης.
     Επίσης, στο άρθρο 79 έχουμε την προστασία από την απέλαση για μία σειρά κατηγοριών που βεβαίως δικαιούνται αυτής της προστασίας.
     Σε ό,τι αφορά στο άρθρο 80 και τις δαπάνες για την απέλαση, θα με συγχωρήσετε πάρα πολύ, κύριε Υπουργέ, αλλά θα σας πω ότι ορθές είναι οι προβλέψεις, αλλά δεν προβλέπω να εισπράττετε ούτε ένα ευρώ σε όσες τέτοιες διαδικασίες υποχρεωθείτε να ακολουθήσετε.
     Επανέρχομαι στο άρθρο 76 που αφορά στις υποχρεώσεις εργοδοτών και εργαζομένων υπηκόων τρίτων χωρών και τις κυρώσεις. Εδώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να σημειώσω την αξία αυτών των διατάξεων για το κτύπημα της μαύρης εργασίας, την πάταξη της μαύρης εκμετάλλευσης, τον εκβιασμό τον οποίο υφίστανται κατά καιρούς οι μετανάστες, επειδή ακριβώς προβλέπονται αυστηρότατες κυρώσεις για εκείνους οι οποίοι θα επιχειρήσουν να τους εκμεταλλευτούν.
     Αυτό, κύριε Υπουργέ, βεβαίως είναι ένα ηθικό και προοδευτικό μέτρο, το οποίο συμπεριλαμβάνεται μέσα στις διατάξεις του νομοσχεδίου.
     Τέλος, θέλω να σημειώσω για τα επόμενα άρθρα, και ιδιαίτερα για το άρθρο 91, τις ρυθμίσεις με τις οποίες προσφέρουμε ακόμα μεγαλύτερη δυνατότητα γι’ αυτήν τη νέα ευκαιρία που δίνουμε στους μετανάστες να νομιμοποιήσουν την παρουσία τους στη χώρα και να συμμετάσχουν ενεργά στις παραγωγικές διαδικασίες, στις διαδικασίες ανάπτυξης, αλλά και στην ομαλή κοινωνική ζωή της πατρίδας μας.
     Είναι λοιπόν στο άρθρο 91 η παράγραφος 11α, με την οποία δίνουμε τη δυνατότητα σε όσους βρίσκονται στη χώρα μέχρι 31.12.2004 να διεκδικήσουν τη νομιμοποίησή τους και να εξασφαλίσουν την παρουσία τους με νόμιμο τρόπο μέσα στη χώρα. 
     Βγάζοντας ένα σύντομο συμπέρασμα για το νομοσχέδιο, θα έλεγα ότι το θεωρώ ότι είναι μία γενναία πολιτική πράξη κάτω από τις παρούσες πολιτικές και οικονομικές συνθήκες, οι οποίες επικρατούν στη χώρα μας. Βεβαίως, είναι πολύ εύκολο στον οιονδήποτε να καταθέτει και να παραθέτει μαξιμαλιστικά επιχειρήματα. Όμως, δεν υπηρετούμε έτσι το μέλλον της χώρας και την κοινωνική της συνοχή, αν δε νομοθετούμε με βάση τις πραγματικές δυνατότητες τις οποίες έχει η ελληνική πολιτεία σήμερα κάτω από τη συγκεκριμένη οικονομική πολιτική και κοινωνική συγκυρία.
     Η Ελλάδα σε καμία περίπτωση δεν είναι χώρα η οποία αρνείται ν’ ανταποκριθεί στις περιστάσεις και για δεκαπέντε και περισσότερα χρόνια το έχει πράξει με γενναιότητα, έχοντας την ευαισθησία απέναντι στο δικό της παρελθόν, έχοντας εμπειρίες από το δικό της παρελθόν και ούσα υπερήφανη για τους δικούς μας επιτυχημένους στο εξωτερικό μετανάστες.
     Αυτά τα παραδείγματα αποτελούν για μας πρότυπο συμπεριφοράς και η σημερινή Κυβέρνηση το πράττει με γενναιότητα. Γι’ αυτό ακριβώς θα ήθελα να σχολιάσω τη χθεσινή τοποθέτηση μίας κυρίας εκλεκτής συναδέλφου, η οποία έθεσε το ζήτημα ότι μας χωρίζει η ιδεολογική βάση ανάμεσα στην προσέγγιση την οποία κάνει η Νέα Δημοκρατία και τα κόμματα της Αντιπολίτευσης. 
     Το είπε και ο κ. Πρωτόπαπας ότι είναι διαφορετική η αριστερή στρατηγική από τη δεξιά στρατηγική. Βεβαίως, έγινε και επίκληση διαχωριστικών γραμμών. 
     Σας λέω, λοιπόν, ότι όλα αυτά αποδεικνύονται πλέον ένα άχρηστο οπλοστάσιο. Δεν μπορούμε να πάμε στο μέλλον με τέτοιες διαφοροποιήσεις. Στο μέλλον μπορούμε να πορευτούμε με τις κοινές μας αξίες, για τις οποίες είμαστε υπερήφανοι και είμαστε διατεθειμένοι να τις υπερασπιστούμε στην ακεραιότητά τους, γιατί πιστεύουμε σ’ αυτές τις αξίες. 
     Συμβαίνει όμως να είναι οι φιλελεύθερες αξίες. Γι’ αυτό όμως δεν ευθυνόμαστε εμείς. Ευθύνονται εκείνοι οι οποίοι ξεκίνησαν από διαφορετικό δρόμο και σήμερα συμπίπτουμε με βάση αυτές τις αξίες και πορευόμαστε μαζί, για να πετύχουμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, για να πετύχουμε αύξηση της απασχόλησης και ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Αν λοιπόν θέλουμε να αναζητήσουμε μία ιδεολογική βάση είναι αυτή που μας ενώνει πια στην αυγή του 21ου αιώνα.
     Δέχομαι και σέβομαι απολύτως τις όποιες διαφοροποιήσεις οι οποίες συνεισφέρουν στο διάλογο και συνεισφέρουν στο να μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα την πραγματικότητα. Και εγώ ως εισηγητής της Πλειοψηφίας κέρδισα από τις τοποθετήσεις σας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, αλλά μην μας αδικείτε. Δώστε μας με τη δική σας γενναία στάση τη δύναμη που χρειαζόμαστε, για να δημιουργήσουμε όλοι μαζί μία καλύτερη Ελλάδα, που και εσείς, όταν και αν ποτέ κληθείτε να κυβερνήσετε τη χώρα θα βρείτε πολύ καλύτερες συνθήκες από αυτές που μας παραδώσατε.
     Τέλος, κύριε Υφυπουργέ, θέλω να ξέρετε το εξής: Θέλω να ευχαριστήσω εσάς, τον κ. Παυλόπουλο και τον Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας που μου κάνατε την τιμή να είμαι εισηγητής αυτού του νομοσχεδίου, αλλά θα βρείτε στο πρόσωπό μου έναν αυστηρό επιτηρητή. Θα παρακολουθήσω στενά το νομοσχέδιο –και πιστεύω ότι θα το κάνουν και άλλοι οι συνάδελφοί μου από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης- για την εφαρμογή του, για την ανάγκη έκδοσης των υπουργικών αποφάσεων, τον προεδρικών διαταγμάτων και για όλα όσα προβλέπονται, για να μπορέσουμε επιτέλους μετά το πέρας των χρονικών ορίων που ορίζει το νομοσχέδιο να είμαστε όλοι μαζί υπερήφανοι για το ότι τιμήσαμε την ψήφο μας εδώ και επιτύχαμε τα αποτελέσματα τα οποία φιλοδοξούμε να επιτύχουμε. 
     Σας ευχαριστώ πολύ.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Λυκουρέντζο.
     Το λόγο έχει ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ κ. Βλατής.
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
     Θα ήθελα σχολιάζοντας τα τελευταία λόγια του συναδέλφου εισηγητή της Πλειοψηφίας να πω ότι κανένας δεν αδικεί την Κυβέρνηση. Η ίδια η Κυβέρνηση αδικεί τον εαυτό της. Όπως είπαμε και χθες, ο ίδιος ο Υπουργός ο κ. Παυλόπουλος, από πέρυσι το καλοκαίρι μας προανήγγειλε επιτέλους για τη χώρα μας μία μεταναστευτική πολιτική έναντι της ανυπαρξίας μέχρι σήμερα οποιασδήποτε μεταναστευτικής πολιτικής και δυστυχώς, βλέπουμε ότι το σημερινό σχέδιο νόμου δεν έχει τίποτα περισσότερο από ορισμένες διορθώσεις και βελτιώσεις στα άρθρα του ν. 2910/2001 και μία τσιγκούνικη ενσωμάτωση των τριών οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες εξεδόθησαν μετά το 2001 και ενσωματώθηκαν και κυρώθηκαν από το ελληνικό Κοινοβούλιο. 
     Θα μπορούσαμε λοιπόν ν’ απαντήσουμε σ’ αυτό που μονίμως και επίμονα λέει ο κύριος Υπουργός, «γιατί δεν κάνατε αυτό;» ή «γιατί δεν κάνατε εκείνο;» από όλες τις προτάσεις που κάνουμε, ότι πράγματι η Νέα Δημοκρατία είτε βρήκε νομοθεσία και πάτησε πάνω σ’ αυτή, οπότε δεν είναι αληθές αυτό που λέει, είτε δεν βρήκε καμία νομοθεσία, οπότε γιατί δεν δημιούργησε κάτι καινούργιο; 
     Συζητήσαμε χθες την πρώτη ομάδα των άρθρων που αφορά την είσοδο και διαμονή, κυρίως, και είπαμε ότι σήμερα είμαστε στον τρίτο πυλώνα της κοινωνικής ένταξης. Δεχθήκαμε όλες οι πτέρυγες ότι είναι εκ των ων ουκ άνευ η επιτυχία του εγχειρήματος της κοινωνικής ένταξης των μεταναστών στη χώρα μας έτσι ώστε και να συμμετάσχουν αρμονικά στο κοινωνικό γίγνεσθαι της Ελλάδας, αλλά και να ενσωματωθούν νόμιμα και επ’ ωφελεία της ελληνικής οικονομίας στην παραγωγή και επ’ ωφελεία των ασφαλιστικών ταμείων και επ’ ωφελεία δικιά τους τελικά. 
     Βλέπουμε λοιπόν ότι σε αυτόν τον τρίτο και βασικό πυλώνα του νομοσχεδίου δεν έχουμε τίποτε άλλο παρά δύο άρθρα ουσιαστικά ευχολόγια.
     Θα ξεκινήσουμε από το δεύτερο και θα πάω στα άρθρα, αγαπητοί συνάδελφοι. Θα ξεκινήσουμε λοιπόν από το άρθρο 46, το κεφάλαιο Θ΄ που αναφέρεται στη χορήγηση και ανανέωση αδείας σε θύματα εμπορίας ανθρώπων. 
     Να τονίσουμε λοιπόν αυτά που είπαμε ξανά και επί της αρχής. Το απαιτητό της συνεργασίας με τις αρχές για να δώσεις άδεια διαμονής σ’ ένα θύμα εμπορίας, είναι ένα πολύ σκληρό μέτρο. Και τελικά είναι και αναποτελεσματικό μέτρο. Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά σε ποια κατάσταση βρίσκεται μία γυναίκα θύμα εμπορίας ή ένα ανήλικο θύμα εμπορίας ανθρώπων, σε ποια κατάσταση ψυχολογική, σε ποια κατάσταση τρομοκρατίας. Ξέρουμε πολύ καλά πώς λειτουργούν αυτά τα κυκλώματα για να ζητούμε σαν απαραίτητη προϋπόθεση τη συνεργασία με τις αρχές.
     Δεύτερον, δεν υπάρχει καμία διάκριση μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων θυμάτων. Δεν είναι το ίδιο πράγμα το ανήλικο πρόσωπο. Είναι λοιπόν αναποτελεσματικές οι διατάξεις αυτές, δεν θα προσφέρουν καμία υπηρεσία.
     Ένα πολύ σπουδαίο κεφάλαιο, το κεφάλαιο Ι΄ που αφορά την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας κυρίως για τη χορήγηση και ανανέωση άδειας διαμονής για οικογενειακή επανένωση, διατάξεις που περιείχοντο και στον προηγούμενο νόμο, στον ν.2910 -ήταν οι διατάξεις 29 έως 32 αν θυμάμαι καλά- συζητήθηκαν πάρα πολύ και επί της αρχής και στην επιτροπή γιατί όλοι μας παραδεχθήκαμε και παραδεχόμαστε ότι η οικογενειακή επανένωση είναι πάρα πολύ σημαντική προϋπόθεση, ίσως είναι η κυριότερη προϋπόθεση για την ομαλή συμβίωση των αλλοδαπών μέσα στην ελληνική κοινωνία. 
     Είναι πράγματι θετικό το ότι η Κυβέρνηση υποχώρησε και καταργεί την προσαύξηση του 15% για κάθε τέκνο εφόσον οι δύο σύζυγοι ευρίσκονται στην Ελλάδα. Νομίζω ότι θα πρέπει να ήταν πιο γενναία η υποχώρηση, για να δείξουμε πράγματι ότι είναι σημαντικό και για εμάς να επανενώσουμε τις οικογένειες αυτές. Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά εμείς οι Έλληνες, από τους δικούς μας μετανάστες, ποιο ήταν το μαρτύριο αυτών των οικογενειών που έζησαν δεκαετίες ολόκληρες χωρισμένες, ο σύζυγος ή η σύζυγος στο εξωτερικό και οι υπόλοιποι στην πατρίδα. Ας μην υποβάλουμε λοιπόν τους δικούς μας μετανάστες σήμερα εδώ στην Ελλάδα, στο ίδιο μαρτύριο.
     Υπάρχει ένα άλλο σημείο στο άρθρο 54 που το αναφέραμε και στη χθεσινή ομιλία, που διαφοροποιεί τα μέλη της οικογένειας εφόσον πρόκειται για υπηκόους τρίτων χωρών με τα μέλη της οικογένειας, εφόσον πρόκειται για οικογένεια υπηκόου χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως προς την ηλικία και ως προς τους ανιόντες, τους γονείς δηλαδή. Στη μεν μία περίπτωση δε θεωρεί μέλη της οικογένειας τους γονείς, στην άλλη περίπτωση θεωρεί μέλη της οικογένειας και τους γονείς. Θα πρέπει να πάψει να υπάρχει αυτή η διαφοροποίηση, να ενοποιηθεί ο χαρακτηρισμός των μελών της οικογένειας.
     	Έτσι, λοιπόν, για να περάσουμε στο κεφάλαιο ΙΒ΄ που αφορά την κοινωνική ένταξη, δυστυχώς θα πω γι’ αυτό ότι είναι δύο διατάξεις-ευχολόγια. Ο ίδιος ο Υπουργός το ανέφερε χθες και μας είπε να περιμένουμε τα προεδρικά διατάγματα. Συμφωνούμε όλοι στα ευχολόγια. Στην πράξη θα πρέπει να κρίνουμε και δυστυχώς από το νομοσχέδιο αυτό δεν μπορούμε να κρίνουμε μία ανύπαρκτη πολιτική γιατί η πολιτική είναι ανύπαρκτη. 
     Ο Υπουργός μιλάει για ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσης. Ποιος θα το εκπονήσει, με ποια διαδικασία, ποιος θα το αξιολογεί, ποιος θα το παρακολουθεί; Μήπως η διυπουργική…
      	ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Έχει ξαναυπάρξει ποτέ; 
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ, θα σας πω. Σ’ αυτήν την εμμονή σας για το αν έχει υπάρξει ή αν δεν έχει υπάρξει, σας απαντώ πως όχι, δεν έχει υπάρξει.
      	ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Θα ήθελα να κάνω μία παρέμβαση.
     	ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Όσες θέλετε. Εφόσον το επιτρέπει το Προεδρείο, κάντε όσες διακοπές θέλετε. Όχι, το λέω εγώ ξανά, δεν έχει ξαναυπάρξει. Μα, πώς θέλατε να υπάρχει; Σήμερα πρέπει να υπάρξει. Δεν ήταν δυνατό να υπάρξει και το εξηγήσαμε και όσο εσείς επιμένετε κι εμείς θα επιμένουμε να εξηγούμε ότι τα προηγούμενα χρόνια…
      	ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Το ολοκληρωμένο πρόγραμμα για τους τσιγγάνους…
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Βλατή, επιτρέπετε να κάνει μία παρέμβαση ο Υπουργός;
      	ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Δεν έχω κανένα πρόβλημα αν εσείς το επιτρέπετε.
     	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα κρατήσουμε το χρόνο σας.
     	Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
     	ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Θα ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχει σε κάποιο νόμο το πρόγραμμα. Υπάρχουν τόσα ολοκληρωμένα προγράμματα και υπάρχει και το πρόγραμμα των τσιγγάνων. Γράφτηκε μέσα στο νόμο; Λέει ότι θα γίνει ολοκληρωμένο πρόγραμμα το οποίο θα διαμορφωθεί. Είναι δυνατό να προσδιορίζει ο νόμος το πρόγραμμα; Έχετε δει άλλη φορά να έχει γίνει κάτι παραπλήσιο;
      	ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Θα σας απαντήσω ποιες ήταν οι ενέργειες της κυβέρνησής σας για το πρόγραμμα «Πολιτεία».
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υπουργέ, θα τα πείτε μετά.
     	Συνεχίστε, κύριε Βλατή.
     	ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Οποιαδήποτε απάντηση είναι δεκτή. Εγώ, λοιπόν, απαντώ επίμονα στην εμμονή σας αυτή ότι η χώρα μας, όπως είπαμε και χθες και προχθές, κλήθηκε να ενσωματώσει, να κρατήσει με κάποιες διαδικασίες και να νομιμοποιήσει την είσοδο μέσα σε μία δεκαετία εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών που φθάνουν το 10% του ελληνικού πληθυσμού, γιατί αυτή η είσοδος ξεκίνησε από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, χωρίς να υπάρχει καμία μα καμία προετοιμασία. Η δεκαετία, λοιπόν, ήταν ο αναγκαίος χρόνος για να μπορέσει η χώρα μας να λύσει το πρόβλημα της νόμιμης εισόδου και της διαμονής των μεταναστών. 
     Χρέος σας σήμερα ως Κυβέρνηση και χρέος όλων μας, όλης της Ελλάδας, είναι μία νέα πολιτική για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών. Αυτό, δηλαδή που άλλες ευρωπαϊκές χώρες ή η Αμερική κατάφεραν να το κάνουν σε πενήντα, σε εξήντα, σε ογδόντα χρόνια, εμείς καλούμαστε να το κάνουμε σε δεκαπέντε. Είναι δύσκολο, όμως θα πρέπει να το κάνουμε, κύριε Υπουργέ. Μην ξαναγυρνάτε, λοιπόν, στο τι κάναμε εμείς. Δυστυχώς κρατάτε μόνο αυτά που κάναμε εμείς, το ν. 2910. Μία μετεξέλιξη του  ν. 2910 είναι το σημερινό σας νομοσχέδιο.
     	(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
     Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
     Θα ήθελα να επανέλθω στο θέμα των ανηλίκων. Είναι πολύ σημαντικό θέμα και για ανθρωπιστικούς και για άλλους λόγους να διαφοροποιήσουμε σε όλα τα επίπεδα τους ανήλικους μετανάστες, είτε προστατεύονται, είτε δεν προστατεύονται, είτε είναι στην επιμέλεια οικογενειών ή οποιωνδήποτε άλλων αρχών ή φορέων, είτε δεν είναι. Έχει μεγάλη σημασία για την ελληνική κοινωνία.
     Κλείνοντας νομίζω ότι συμφωνώ με τον κ. συνάδελφο, τον εισηγητή της Πλειοψηφίας, ότι η συζήτηση που προηγήθηκε τις προηγούμενες μέρες και αυτή που θα ακολουθήσει για την τροπολογία ήταν μια θετική συζήτηση που έγινε σε θετικό κλίμα και νομίζω ότι αυτό είναι ένα βήμα. Η Κυβέρνηση εφόσον ξεχάσει τι δεν έγινε στο παρελθόν, έχει σήμερα την ευθύνη ν’ αξιοποιήσει αυτό το θετικό κλίμα. Εμείς ως Αξιωματική Αντιπολίτευση είμαστε πρόθυμοι και να βοηθήσουμε στην κατεύθυνση που αναπτύξαμε όλες αυτές τις μέρες αλλά και βέβαια δεν θα φειστούμε καμιάς κριτικής εκεί όπου βλέπουμε ότι η Κυβέρνηση οπισθοδρομεί. 
     Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Βλατή. Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, κ. Σκοπελίτης. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
     Θα ήθελα να πω εξ’ αρχής, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι όλες οι διατάξεις που περιέχονται στα υπό συζήτηση άρθρα είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της πολιτικής που χαράζει η Ευρωπαϊκή Ένωση στον κρίσιμο τομέα της μετανάστευσης. Μια πολιτική που όπως τονίσαμε και την παρέμβασή μας στη συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου, αντιμετωπίζει τους μετανάστες σαν φτηνό εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα. Αυτή είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
     Κανένας μα κανένας, κύριε Υπουργέ, δεν θα μπορούσε και δεν μπορεί να έχει αντίρρηση στο να παρθούν μέτρα για τα άτομα αυτά που έχουν πέσει θύματα εμπορίας ανθρώπων, στα οποία αναφέρεται το κεφάλαιο Θ΄ στα άρθρα του 46-52, και τα οποία άτομα ζητούν χορήγηση και ανανέωση άδειας διαμονής στη χώρα μας. Εκείνο που θα θέλαμε να τονίσουμε, κύριε Υπουργέ, εμείς είναι ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει με το να περιοριστεί ολόκληρο το κεφάλαιο στο άρθρο 46, να αφαιρεθεί απ’ αυτό η δεύτερη παράγραφος και να προστεθούν οι παράγραφοι 2 και 3 του άρθρου 49. Αρκούσε αυτό. Και το λέμε αυτό γιατί τα όσα περιλαμβάνονται στα υπόλοιπα άρθρα, τα όσα λέγονται στα υπόλοιπα άρθρα, το μόνο που κάνουν είναι να λειτουργούν εκβιαστικά προς τα θύματα και να δημιουργούν μηχανισμούς χαφιεδισμού. Αυτή είναι η δική μας  άποψη γύρω απ’ αυτό το κεφάλαιο. Και δεν είναι μόνο δική μας αλλά είναι και άποψη πολλών άλλων ανθρώπων που μπορούν και έχουν γνώμη πάνω σ’ αυτό το θέμα. 
     Όσον αφορά στο κεφάλαιο Ι΄ που αναφέρεται στην οικογενειακή επανένωση, στην αρχική μας τοποθέτηση είχαμε πει ότι πρέπει να απλοποιηθούν οι διατάξεις για την οικογενειακή επανένωση. Το επιβάλλουν ανθρωπιστικοί και μόνο λόγοι. Με το συγκεκριμένο άρθρο όμως κατά τη γνώμη μας όχι μόνο δεν γίνεται κάτι τέτοιο αλλά γίνεται πιο δύσκολη ως και αδύνατη η οικογενειακή επανένωση. Και αυτό γιατί βάζει σαν αναγκαία προϋπόθεση ότι πρέπει ο μετανάστης να διαθέτει ετήσιο προσωπικό εισόδημα σταθερό και τακτικό, το οποίο δεν προέρχεται από επιδόματα και κοινωνικά βοηθήματα. Να έχει δηλαδή εισόδημα που δεν μπορεί να είναι μικρότερο από τις ετήσιες αποδοχές του ανειδίκευτου εργάτη προσαυξημένο κατά 20% για τον ή την σύζυγο και κατά 15% όταν και οι δυο γονείς του δεν βρίσκονται στη χώρα. Γι’ αυτούς τους λόγους λοιπόν λέμε ότι κάνει δύσκολη ως αδύνατη την οικογενειακή επανένωση. 
     Ακόμα θα ήθελα να επισημάνω, κύριε Υπουργέ, ότι αποκλείονται πάλι από την επανένωση –παρ’ όλο που το είχαμε τονίσει και εμείς και το είχαν ζητήσει και άλλοι φορείς- οι υπερήλικες και οι ανήμποροι γονείς και τα παιδιά άνω των δεκαοχτώ ετών που έχουν πρόβλημα υγείας, που είναι ανήμπορα δηλαδή.
     Όσον αφορά το άρθρο 56 του ίδιου κεφαλαίου θέλω να πω τα εξής: Tο άρθρο αυτό λέει ότι μέχρι τη συμπλήρωση του δέκατου τέταρτου έτους οι μετανάστες, που υποβάλλουν αίτηση για διαμονή, δεν πληρώνουν παράβολο. Η θέση η δική μας είναι ν’ ανέβει αυτό το όριο της ηλικίας έως το δέκατο όγδοο έτος. Μέχρι τα δεκαοχτώ χρόνια να μην πληρώνουν παράβολο.
     Έρχομαι τώρα στο κεφάλαιο ΙΒ΄ και στα άρθρα 65 και 66, που αναφέρονται στην κοινωνική ένταξη των μεταναστών.
     Εκείνο που θα ήθελα να τονίσω, κύριε Υπουργέ, είναι ότι εφόσον υπάρχουν τα προβλήματα, που αναφέραμε στην παρέμβασή μας επί της αρχής του νομοσχεδίου, και εφόσον θα εξακολουθήσουν να ισχύουν διαφορετικοί όροι στην περίθαλψη, στην ανεργία, στην εκπαίδευση και στις άλλες παροχές, το να μιλάμε για κοινωνική ένταξη είναι γράμμα κενό.
     Επαναλαμβάνω, λοιπόν, ότι πρέπει ν’ αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα, για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους να ενταχθούν στην ελληνική κοινωνία.
     Όσον αφορά τα άρθρα 67 και 68 του κεφαλαίου ΙΓ΄, με τα οποία καθορίζονται οι προϋποθέσεις, τα κριτήρια και οι ρυθμίσεις για την απόκτηση της ιδιότητας του επί μακρόν διαμένοντος, έχουμε να τονίσουμε ότι καλό είναι αυτό που έγινε με το να καθοριστεί ημερομηνία, από την οποία θα αρχίσει να μετρά η πενταετία, το 2001. Εμείς, όμως, εκείνο που έχουμε να πούμε –και το τόνισα και εγώ και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κόμματός μας- είναι ότι πρέπει να αρχίσει να μετράει από την ημέρα που πήρε την άδεια για την παραμονή του στη χώρα μας.
     Είναι γνωστό, κύριε Υπουργέ, ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι δεκαπέντε και είκοσι χρόνια εδώ, στην Ελλάδα και όλα αυτά τα χρόνια ήταν μετανάστες, δεν ήταν κάτι άλλο. Πρέπει να το αξιοποιήσουν αυτό και να πάρουν αυτήν την άδεια. Πρέπει, λοιπόν, να αρχίσει να μετρά από τότε που πήραν την άδεια διαμονής.
     Όσον αφορά τις εξετάσεις που πρέπει να δώσουν οι φορείς –που θα καθοριστεί ποιοι θα είναι- και που θα αφορούν την επάρκεια της ελληνικής γλώσσας, στοιχεία ιστορίας και πολιτισμού, αυτά τα πράγματα θα δυσκολέψουν, κατά την άποψή μας, ακόμα περισσότερο τα πράγματα.
     Σε αυτό το σημείο κάναμε την πρόταση και ζητήσαμε να συσταθούν πολύγλωσσα κέντρα πληροφόρησης και εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας στις Νομαρχίες και στους μεγάλους Δήμους, να διαθέσουμε δηλαδή ορισμένα ευρώ από τα χρήματα που παίρνουμε από τα παράβολα των μεταναστών για να τους βοηθήσουμε σε αυτήν την κατεύθυνση.
     Σε σχέση τώρα με το άρθρο 90 και με την παράγραφο 1, που λέει ότι οι εκάστοτε Υπουργοί Εσωτερικών, Οικονομίας, Απασχόλησης θα καθορίζουν τον αναγκαίο αριθμό ενσήμων για την χορήγηση άδειας διαμονής και τα απαιτούμενα προς το σκοπό αυτό δικαιολογητικά, είμαστε αντίθετοι, κύριε Υπουργέ. Διότι ο μετανάστης θα τελεί υπό ιδιότυπη ομηρία από τον εκάστοτε Υπουργό, αφού θα ζει με την αγωνία τι αριθμό ενσήμων πρέπει να έχει και τι δικαιολογητικά πρέπει να υποβάλλει προκειμένου να πάρει άδεια διαμονής.
     Όσον αφορά το άρθρο 91 θα ήθελα να επισημάνω ότι με την παράγραφο 3 γίνεται δυσμενέστερη η αντιμετώπιση των μεταναστών που οι άδειές τους λήγουν μέσα στο 2005. Πιο δύσκολη και σε σχέση με τους μετανάστες που για πρώτη φορά θα υποβάλουν τα δικαιολογητικά μονιμοποίησής τους. Δηλαδή, ενώ για τους νέους απαιτούνται εκατόν πενήντα ένσημα, για τους παλιούς, με άδειες παραμονής και εργασίας, απαιτούνται διακόσια σαράντα τέσσερα ένσημα. Γι’ αυτό λέμε ότι θα γίνει ακόμα πιο δύσκολη η κατάσταση γι’ αυτούς τους ανθρώπους.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ήδη εργάζονται.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Επίσης, στο ίδιο άρθρο και στην παράγραφο 10 εκείνο που θα θέλαμε να επισημάνουμε είναι ότι η αίτηση για τη χορήγηση άδειας διαμονής για όσους την έχουν χάσει τα τελευταία χρόνια, θα υποβάλλεται μέχρι τις 31.10.2005 και όχι μέχρι τις 31.12.2005.
     Η πείρα από προηγούμενες παρατάσεις έδειξε ότι το διάστημα αυτό ήταν και είναι πολύ μικρό. Θα σχηματιστούν πάλι οι γνωστές ουρές και με το φόβο ότι θα μείνουν χωρίς άδεια, θα πέσουν αυτοί οι άνθρωποι στα χέρια διαφόρων κυκλωμάτων που θα τους εκμεταλλευτούν και θα τους ξεζουμίσουν.
     Όσον αφορά το άρθρο 11 παράγραφος α΄ η νομιμοποίηση όσων βρίσκονται στη χώρα μας, αφού έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον δωδεκάμηνο συνεχούς διαμονής, θα αποδεικνύεται αποκλειστικά από τη θεώρηση εισόδου. Εμείς προτείνουμε αντί να αναφέρεται ως προϋπόθεση το δωδεκάμηνο χρονικό διάστημα, να γίνει «όσοι ήρθαν στην Ελλάδα μέχρι 31.12.2004». Επειδή είναι γνωστό σε όλους μας ότι πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους έχουν έρθει στη χώρα μας θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή τους και επομένως δεν είναι δυνατό να έχουν θεώρηση εισόδου, θα πρέπει να μπορούν ν’ αποδείξουν το χρονικό διάστημα παραμονής τους και με λογαριασμούς του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ, της κινητής τηλεφωνίας, με υπεύθυνη δήλωση του εργοδότη που τους απασχολεί και με οποιοδήποτε άλλο επίσημο αποδεικτικό στοιχείο μπορούν να προσκομίσουν. Αυτό εκφράστηκε και με το ν.2910 και λειτούργησε θετικά.
     Ακόμα θέλω να πω ότι θεωρούμε το διάστημα των τριών μηνών, που στην πραγματικότητα είναι λόγω των εορτών δυόμισι μήνες, πολύ μικρό για να μπορέσουν οι χιλιάδες μετανάστες να καταθέσουν τις αιτήσεις τους. Προτείνουμε το διάστημα αυτό να γίνει έξι μήνες.
     Όσον αφορά στο άρθρο 92 που αναφέρεται στα παράβολα για τη χορήγηση άδειας διαμονής, θέλω να επισημάνω, όπως επισημάνθηκε και από άλλους, ότι είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που ζητά υπέρογκα, θα έλεγα ληστρικά παράβολα, γιατί τέτοια είναι τα 150 ευρώ το χρόνο για το κάθε άτομο, ενώ για την πενταετία ζητείται και ρεγάλο 150 ευρώ, δηλαδή από τα 750 ευρώ που έπρεπε να δώσει ο μετανάστης σύνολο, τώρα του ζητούνται 900 ευρώ. Η θέση μας είναι να καταργηθούν τα παράβολα, όπως θέση μας είναι να μειωθεί στα 200 ευρώ το παράβολο για την πολιτογράφηση και να καταβάλλεται, εφόσον εγκριθεί η αίτηση του μετανάστη.
     Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι και τα όποια θετικά μπορεί να βρει κάποιος στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο, δεν πρόκειται να δώσουν λύση στο πρόβλημα. Και αυτό γιατί παραμένουν σε ισχύ εκείνες οι διατάξεις, που βάζουν φραγμό στην ανανέωση της άδειας παραμονής που εμποδίζουν την οικογενειακή επανένωση και που γενικά δεν βοηθούν στην ομαλή ένταξη των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία. 
     Καταψηφίζουμε το σύνολο των υπό συζήτηση άρθρων.
     Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Σκοπελίτη.
     Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Λεβέντης.
     ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συνεχίζουμε και τελειώνουμε σήμερα τη συζήτηση του νομοσχεδίου και όπως είναι καθιερωμένο τα τελευταία χρόνια και από την προηγούμενη κυβέρνηση και από την τωρινή, τα περισσότερα από τα καίρια, καυτά νομοσχέδια έρχονται κατακαλόκαιρο. Δεν ξέρω γιατί υπάρχει αυτή η προτίμηση, αυτή η αδυναμία. Προφανείς είναι οι λόγοι βέβαια και δεν θέλω να τους αναλύσω.
     Στο άρθρο 49 όπου αναφέρονται οι συνθήκες περίθαλψης και διαβίωσης θυμάτων εμπορίας, θα μπορούσε να αναφέρεται με σαφήνεια και η αναγκαία συνεργασία των εισαγγελικών και αστυνομικών αρχών με ανθρωπιστικές μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, συλλόγους, εθελοντές ως προς τη διασφάλιση της περίθαλψης και της διαβίωσης των θυμάτων εμπορίας, κυρίως των παιδιών, μακριά από τα κρατητήρια και σωφρονιστικά καταστήματα. Ξέρουμε κάτω από ποιες συνθήκες υποχρεώνονται πολλές φορές να ζήσουν οι άνθρωποι αυτοί.
     Όσον αφορά την οικογενειακή συνένωση που αναφέρεται στο άρθρο 53, όπως είπαμε και στη συζήτηση επί της αρχής, απαιτούμε στην παράγραφο γ΄ από το μετανάστη ν’ αποδείξει ότι διαθέτει ετήσιο προσωπικό εισόδημα σταθερό και τακτικό, επαρκές για τις ανάγκες της οικογένειας, το οποίο δεν προέρχεται από προσφυγή στο σύστημα κοινωνικής αρωγής της χώρας, δεν μπορεί να είναι μικρότερο από τις ετήσιες αποδοχές του ανειδίκευτου εργάτη προσαυξημένο κατά 20% για τη σύζυγο και κατά 15% για κάθε τέκνο.
     Και αυτό είναι αδύνατον να το εξασφαλίσει ένας μετανάστης. Μπορεί να το εξασφαλίσει ο Έλληνας εργαζόμενος, ο ανειδίκευτος εργάτης αυτό; Έχει προσαύξηση 20% για τη σύζυγο και 15% για κάθε τέκνο; Πώς θα το εξασφαλίσει ο μετανάστης; Γι’ αυτό νομίζουμε ότι αυτό θα πρέπει να απαλειφθεί. 
     Στο άρθρο 54 για τα μέλη της οικογένειας σχετικά με τα άγαμα τέκνα το όριο της ηλικίας θα πρέπει ν’ ανέβει στα είκοσι ένα έτη και όχι στα δεκαοκτώ που μπαίνει, γιατί ξέρουμε ότι αυτό συμβαίνει με τα τέκνα Ελλήνων συζύγων ή πολιτών Ευρωπαϊκής Ένωσης στο άρθρο 61 παράγραφος 2 του παρόντος, ώστε να λύσει πολλά προβλήματα διαίρεσης οικογενειών, όταν κάποιο από τα μέλη τους βρίσκεται μεταξύ δεκαοκτώ και είκοσι ενός ετών. 
     Το άρθρο 55 που αφορά την εξέταση αίτησης για οικογενειακή επανένωση, εδώ με αυτά τα στοιχεία που ζητάμε θα επιβαρύνουμε τα προξενεία με επιπλέον διαδικασίες και την οικογένεια του μετανάστη με μία συνέντευξη και μ’ ένα επιπλέον υποκειμενικό στοιχείο κρίσης του όποιου υπαλλήλου και ενδεχομένως, του όποιου υπαλλήλου που δεν θα είναι ανιδιοτελής πάντα η κίνησή του. 
     Στο άρθρο 56 που αφορά τη χορήγηση άδειας παραμονής αναφέρεται ότι στα ανήλικα τέκνα χορηγείται ατομική άδεια διαμονής. Μέχρι τώρα τα άνω των δεκατεσσάρων ετών τέκνα έπαιρναν ατομική άδεια παραμονής, τα μικρότερα απλώς καταχωρούνταν στα διαβατήρια των γονιών τους και δεν πλήρωναν παράβολο 150 ευρώ. Με τη νέα αυτή διατύπωση όλα τα παιδιά θα πληρώνουν πλέον παράβολο; Πρόκειται για σημαντική επιβάρυνση αν είναι έτσι, κύριε Υπουργέ. Δεν ξέρω αν όντως είναι έτσι. Θα πληρώνουν επομένως όλα τα παιδιά; Πιστεύω ότι σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να ληφθούν μέτρα, γιατί θα είναι αδύνατο να ανταποκριθούν. Δεν θα μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα. 
     Έρχομαι τώρα στο άρθρο 57. Τι ακριβώς εννοεί η παράγραφος 3 του άρθρου 57, σχετικά με το εισόδημα; Ότι κάθε φορά που υποβάλλει ο μετανάστης αίτηση ανανέωσης άδειας διαμονής θα πρέπει να αποδεικνύει ότι έχει εισόδημα προσαυξημένο κατά 20% και πλέον, όπως αυτό προβλέπεται για την άδεια εισόδου της οικογένειας στην Ελλάδα; Ειδάλλως η οικογένειά του πρέπει να φύγει; Η γέννηση ενός παιδιού προϋποθέτει αύξηση εισοδήματος κατά 15%; Τι θα συμβεί δηλαδή εάν έχουμε ένα επιπλέον παιδί που θα γεννηθεί μάλιστα εδώ; Εκδιώκεται το παιδί ή η μητέρα εάν τυχόν δεν μπορεί να ανταποκριθεί; 
     Στο άρθρο 58 έχουμε ανάκληση άδειας διαμονής. Με την παράγραφο 2 αυτού του άρθρου οι οικογένειες των μεταναστών μπαίνουν σε μια διαρκή και περίεργη επιτήρηση από ομάδες δημοσίων υπαλλήλων, όπου μπορούν στο όνομα της έρευνάς τους να καταλύουν το οικογενειακό άσυλο, να καταδυναστεύουν την προσωπική ζωή των μελών της οικογένειας και να παραβιάζουν τα ατομικά τους δικαιώματα. Γι’ αυτό είμαστε αντίθετοι και σε αυτό το άρθρο.
     Τώρα, έρχομαι στα άρθρα 67, 68 και 69 για τους επί μακρόν διαμένοντες. Οι πρώτοι μετανάστες ξέρουμε ότι ήρθαν ομαδικά εδώ το 1991 και έκτοτε έγιναν διάφορες μονιμοποιήσεις το Δεκέμβριο του 1997 τον Ιανουάριο 1998. Αλλά από τότε μια μεγάλη ομάδα, γύρω στους εκατόν πενήντα χιλιάδες με τεράστιες προσπάθειες κάθε χρόνο προσπαθεί να κρατήσει τα δύσκολα κριτήρια νομιμότητάς της. Και αυτοί είναι που θα επωφελούνταν αυτήν τη στιγμή από τις διατάξεις των διαμενόντων μακράς διαρκείας. Το νομοσχέδιο, όμως, τους παραπέμπει αυθαίρετα στην ευθύνη της Κυβέρνησης που θα εκλεγεί μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2008. Στην πραγματικότητα τουλάχιστον τριακόσιες χιλιάδες μετανάστες βρίσκονται στην Ελλάδα από το 1991-1992 και θα τους αναγνωριστεί καθεστώς μακράς διαμονής μετά από δεκαεπτά χρόνια παραμονής και μάλιστα αν θέλει η επόμενη κυβέρνηση και αυτό γι’ εμάς δεν είναι επιτρεπτό. 
     Τώρα, στο άρθρο 90 –αναφέρθηκε και ο κ. Σκοπελίτης- εξουσιοδοτούνται οι Υπουργοί να καθορίζουν κάθε χρόνο, όπως προαναφέρθηκε, τον αριθμό των ενσήμων και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά χορήγησης της ετήσιας άδειας παραμονής. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που ζητάει υπέρογκα και ληστρικά παράβολα, 150 ευρώ το χρόνο για κάθε άτομο, ενώ για την πενταετία ζητάει για ρεγάλο, θα λέγαμε, 150 ευρώ. Δηλαδή, αντί για 750 ευρώ ζητάει 900 ευρώ, όσο θα κόστιζαν τα έξι χρόνια. 
     Τέλος, έρχομαι στο άρθρο 91 που κατά την ΟΚΕ είναι η πιο κρίσιμη διάταξη –και εμείς το ασπαζόμαστε απολύτως και το υποστηρίζουμε- του νομοσχεδίου για το άμεσο μέλλον, οι μεταβατικές αυτές διατάξεις. Η συγκεκριμένη ρύθμιση εκτιμάται ότι αφήνει ακάλυπτο ένα σημαντικό αριθμό αλλοδαπών που είτε εισήλθαν μέσα στο τελευταίο δωδεκάμηνο είτε εισήλθαν και πριν απ’ αυτό, αλλά δεν είχαν θεώρηση εισόδου. Δεδομένου ότι κλειδί σε μία επιτυχημένη μεταναστευτική πολιτική είναι η κατά το δυνατόν ευρύτερη καταγραφή των ήδη ευρισκόμενων στη χώρα μεταναστών και η ένταξή τους στην επίσημη οικονομία, θα πρέπει να τροποποιηθούν οι διατάξεις, ώστε να αυξηθεί το εύρος των περιπτώσεων που καλύπτουν. 
     Να δοθεί η δυνατότητα στην αρμόδια επιτροπή να διαπιστώσει το χρόνο εισόδου των μεταναστών στη χώρα και από άλλα έγγραφα πλην της θεώρησης εισόδου. Και υπάρχουν πολλά τέτοια έγγραφα. Αναφέρθηκαν μερικά. Πιστεύω ότι εδώ πρέπει να βρεθεί τρόπος ώστε όλα τα έγγραφα που αποδεικνύουν παραμονή στη χώρα μας να είναι αποδεκτά, εφόσον βέβαια είναι επίσημα έγγραφα. 
     Κρίσιμο χρονικό σημείο αποδεδειγμένης εισόδου να μην είναι το δωδεκάμηνο πριν την έναρξη ισχύος του νόμου, αλλά η ημερομηνία κατάθεσής του στη Βουλή.
     Να μειωθούν τα απαιτούμενα ένσημα του ΙΚΑ σε πιο προσιτό ύψος δεδομένου ότι η διαδικασία νομιμοποίησης θα ενισχυθεί αν μετάσχουν σ’ αυτή και εργοδότες. Θα πρέπει να προβλεφθεί ένα χρονικό διάστημα από την έναρξη ισχύος του νόμου μέσα στο οποίο θα μπορούν να δηλώσουν αλλοδαπούς που απασχολούνται μέχρι τώρα. Παράλληλα να παρακινηθούν οι μετανάστες να συμμετάσχουν στις σχετικές διαδικασίες. 
     Η οικονομική επιβάρυνση των μεταναστών, οι οποίοι θα θελήσουν να υπαχθούν στις ρυθμίσεις του νόμου αυτού, είναι σε ορισμένες περιπτώσεις υψηλή σε βαθμό που ενδεχομένως θα λειτουργήσει αποτρεπτικά όπως ξαναείπαμε.
     Επίσης, παραπέμπει στο μέλλον τη ρύθμιση της περίπτωσης των επί μακρόν διαμενόντων στη χώρα μας. Αυτή η ρύθμιση όπως την αποδέχτηκε και την πρότεινε ο κύριος Υπουργός το 2001, είναι μία μερική βελτίωση αλλά δεν λύνει το πρόβλημα συνολικά.
     Εισάγονται διαδικασίες κρίσης της προσωπικότητας του μετανάστη, διαδικασίες δηλαδή που είναι δύσκολο αν όχι αδύνατο να γίνουν στην πράξη κατά τρόπο αντικειμενικό και ομοιόμορφο. Δεν μπορεί να εκτιμηθεί εύκολα η προσωπικότητα ενός ανθρώπου και μάλιστα από υπαλλήλους άσχετους και που έχουν και συνήθως μια δεσποτική νοοτροπία. 
     Τέλος, η ρύθμιση για τα δικαιώματα των μεταναστών είναι θα λέγαμε ίδια μ’ αυτή του ν.2910/2001, η οποία είχε και τότε χαρακτηριστεί ως ατελής. Θα πρέπει να μελετηθεί το διεθνές νομικό πλαίσιο αυτών των δικαιωμάτων, του ΟΗΕ, του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας ώστε να αποτυπωθούν και στο εθνικό μας δίκαιο. 
     Ιδιαίτερη μάλιστα σημασία έχουν τα δικαιώματα των ανηλίκων μεταναστών όπου γενικές διατάξεις παραδείγματος χάρη για την προστασία των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων, θα πρέπει να εξειδικευτούν και να συμπληρωθούν για να ανταποκρίνονται στις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει η συγκεκριμένη πληθυσμιακή ομάδα. 
     Βεβαίως μετά την ανάπτυξη των ενστάσεών μας εμείς καταψηφίζουμε όλα αυτά τα άρθρα.
     Ευχαριστώ πολύ.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Λεβέντη.
     Εισερχόμαστε στον κατάλογο των εγγεγραμμένων Βουλευτών.
     Το λόγο έχει ο κ. Μπούγας.
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΓΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η δήλωση του Υπουργού ότι η Κυβέρνηση είναι ανοιχτή σε τροποποιήσεις επί των άρθρων, μου δίνει τη δυνατότητα να προτείνω σε τέσσερις διατάξεις του νομοσχεδίου κάποιες, κατά την άποψή μου, βελτιώσεις που εκτιμώ ότι πρέπει να γίνουν δεκτές. 
     Η πρώτη παρατήρηση αφορά τα άρθρα 55 και 56 του συζητούμενου σχεδίου νόμου. Για να επιτευχθεί η οικογενειακή συνένωση πρέπει να ακολουθηθούν δύο στάδια. Το πρώτο στάδιο είναι η έκδοση απόφασης, μετά από αίτηση του συντηρούντος, από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας και το δεύτερο στάδιο είναι από το ίδιο διοικητικό όργανο να εκδοθεί απόφαση μετά από αίτηση των προσώπων που έρχονται για να συνενωθούν με τον συντηρούντα στην ελληνική επικράτεια. Το συνολικό χρονικό διάστημα εξέτασης και έκδοσης της άδειας είναι εννέα μήνες. 
     Η πρότασή μου κύριε Υπουργέ, είναι να εξετάσετε το ενδεχόμενο συνένωσης των δύο αυτών σταδίων, δηλαδή της εξέτασης της αίτησης της οικογενειακής συνένωσης του άρθρου 55 και της χορήγησης άδειας διαμονής του άρθρου 56. Μ’ αυτόν τον τρόπο και τη γραφειοκρατία θα περιορίσουμε και θα διευκολύνουμε αυτούς που θέλουν να πετύχουν την οικογενειακή επανένωση, δεδομένου μάλιστα ότι προβλέπεται η έκδοση δύο διοικητικών πράξεων από το ίδιο διοικητικό όργανο, το γενικό γραμματέα της περιφέρειας.
     Νομίζω ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει με ενιαία πράξη συντομεύοντας έτσι και τον χρόνο της διοικητικής διαδικασίας αλλά και της ταλαιπωρίας των ενδιαφερομένων. Επίσης, ορίζεται ότι θα πρέπει μέσα σ’ ένα δίμηνο να έχουν απαντήσει οι αστυνομικές αρχές σχετικά με τις αιτούμενες πληροφορίες από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας. Εδώ πρέπει να συμπληρωθεί ότι εάν δεν απαντήσουν στα αιτήματα που θέτει ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας η έλλειψη απάντησης να θεωρείται ως θετική γνώμη, πρώτον, για να μην έχουμε αμφιβολίες αλλά και δεύτερον, για να επισπεύδεται η διοικητική δράση. Αυτές οι παρατηρήσεις αφορούν τα άρθρα 55 και 56. 
     Τώρα σχετικά με το άρθρο 75 θέλω να πω ότι προβλέπει ότι δεν υπάρχει στάδιο δευτεροβάθμιας διοικητικής εξέτασης των πράξεων που εκδίδει ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας επί αιτήσεων που προβλέπει το συζητούμενο νομοσχέδιο. Η μόνη δυνατότητα που υπάρχει για τους ενδιαφερομένους είναι η προσφυγή ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων. Θεωρώ ότι αυτό είναι πολύ σκληρό. Θα πρέπει να υπάρξει εδώ η δυνατότητα διοικητικής προσφυγής κατά των πράξεων του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας, όπως την προβλέπει γενικά το διοικητικό μας σύστημα με τον ν. 2503/97. Νομίζω ότι δεν συντρέχει κανένας λόγος εξαίρεσης γι’ αυτήν τη δυνατότητα στις περιπτώσεις για τις οποίες σήμερα συζητάμε. Πρέπει δε να λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι εάν υποχρεωθούν οι αιτούντες να προσφύγουν στα διοικητικά δικαστήρια ο χρόνος θα είναι μακρύς. Εάν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τις αντικειμενικές δυσχέρειες, θα πρέπει να προβλέπουμε τη δυνατότητα διοικητικής προσφυγής κατά των πράξεων του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας ενώπιον του Υπουργού των Εσωτερικών.
     Η τρίτη παρατήρησή μου είναι μια πρόταση για αναδιατύπωση του άρθρου 91 παράγραφος 11, το οποίο προβλέπει για τη χορήγηση της προσωρινής άδειας διαμονής σε υπηκόους τρίτων χωρών, που διέμεναν την 31/12/04 στη χώρα, να αποδεικνύεται η παραμονή τους από την ημερομηνία θεώρησης της εισόδου τους. Αυτός ο τρόπος απόδειξης περιορίζει πολύ τη δυνατότητα να αποδείξουν την παραμονή τους στη χώρα. Δεν υπάρχει λόγος να περιορίσουμε τη δυνατότητα απόδειξης της παραμονής με δημόσιο έγγραφο. Προτείνω ενδεικτικά η διάταξη να αναδιατυπωθεί ως εξής: «Η απόδειξη της διαμονής τους να γίνεται με κάθε πρόσφορο δημόσιο έγγραφο και ιδίως με τη σχετική θεώρηση εισόδου στη χώρα, με την ημερομηνία υποβολής αίτησης χορήγησης άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, με βεβαίωση ασφαλιστικού φορέα ή με βεβαίωση νοσηλείας ή περίθαλψης».
     Υπάρχουν αρκετοί που για γνωστούς λόγους είχαν αδυναμία να θεωρήσουν το διαβατήριό τους. Ως εκ τούτου, σήμερα δεν θα μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να αποδείξουν ένα γεγονός, δηλαδή ότι έως τις 31/12/04 βρίσκονταν στην ελληνική επικράτεια.
     Ακόμη, στις μεταβατικές διατάξεις πρέπει να αναφερθεί, για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, ότι τα προνόμια τα οποία αναφέρονται σε σχέση με αλλοδαπούς, οι οποίοι έρχονται από τρίτες χώρες –παράδειγμα είναι τα προνόμια των Αιγυπτίων ναυτικών- εξακολουθούν να είναι ενεργά και να υπερισχύουν των διατάξεων των συγκεκριμένων νόμων.
     Τελειώνοντας, θέλω να κάνω μια παρατήρηση η οποία αφορά τα όσα ελέχθησαν από τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Υιοθετώντας την άποψη συναδέλφου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ο οποίος είπε κατά την αγόρευσή του ότι το παρόν νομοσχέδιο θα μπορούσε να είναι ένας καλός νόμος για το 2000, εύλογα μπορεί να ρωτήσει κανείς, για ποιο λόγο, αν το ΠΑΣΟΚ θεωρεί το συζητούμενο νόμο έναν καλό νόμο για το 2000, τότε η κυβέρνηση δεν προκάλεσε την ψήφιση ενός παρόμοιου νομοσχεδίου; 
     Δεν το εμπνεύστηκαν; Δεν είχαν την πολιτική τόλμη και την πολιτική δύναμη να το κάνουν; Γιατί, λοιπόν, το 2000 δεν έφεραν ένα νόμο τόσο καλό όσο είναι σήμερα για το ΠΑΣΟΚ το συζητούμενο νομοσχέδιο; Ήλθαν βέβαια το 2001 και ψήφισαν το ν. 2910, ο οποίος είναι νόμος που γραφειοκρατικά διεκπεραίωνε το πρόβλημα, που δεν είχε μεταναστευτική πολιτική και τελικά νομίζω πως όλοι ομολογούμε στην Αίθουσα αυτή ότι απέτυχε να αντιμετωπίσει ένα σοβαρότατο για την ελληνική κοινωνία ζήτημα.
     Ευχαριστώ.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Γεωργιάδης έχει το λόγο.
     ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα του σχεδίου νόμου είναι ότι νομιμοποιεί όσους σήμερα βρίσκονται παράνομα στη χώρα μας. Είναι κάτι που διαπαραταξιακά έχουμε παραδεχθεί ως εξαιρετική και αναγκαία πρωτοβουλία.
     Έχω εντοπίσει ιδιαίτερα στα άρθρα που αφορούν τους αιτούντες πολιτικό άσυλο, μεταβατικές διατάξεις δηλαδή, άρθρο 91, τέσσερα σημεία τα οποία ενδέχεται να δημιουργήσουν ερμηνευτικά εμπόδια και έτσι να παρακωλύσουν την εφαρμογή του πνεύματος του νομοσχεδίου στο «διά ταύτα». 
     Εγώ αντιλαμβάνομαι ότι ο Υπουργός ενδεχομένως έχει κώλυμα να αποδεχθεί αυτήν τη στιγμή τροπολογίες στο κείμενο. Ίσως μία ερμηνευτική του δήλωση που να λέει ότι έτσι είναι τα πράγματα και το γεγονός ότι δεν προβλέπεται expressis verbis μέσα στο νομοσχέδιο να μπορέσει να αποτελέσει σημείο αναφοράς αν και εφόσον δημιουργηθεί τέτοιο εμπόδιο που θα παρακωλύσει την ουσιαστική λειτουργία αυτού που προβλέπεται. 
     Θα αναφερθώ στα τέσσερα αυτά σημεία, που τα έχω καταθέσει και ως τροπολογία. Το πρώτο σημείο είναι στο άρθρο 91, 11α. Πρόκειται για το περίφημο δωδεκάμηνο, όπου ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας πρέπει να πιστοποιήσει ότι κατά τη διάρκεια αυτού του δωδεκάμηνου ο μετανάστης ήταν στην Ελλάδα Ανάμεσα στα διάφορα τεκμήρια απόδειξης του γεγονότος είναι σε περίπτωση που έχει απορριφθεί αίτημα παροχής ασύλου, αυτό να αποδεικνύεται από την ημερομηνία έκδοσης της σχετικής απορριπτικής απόφασης. Κάποιος, λοιπόν, έρχεται και ζητάει άσυλο. Εμείς πού ξέρουμε αν αυτός ήταν δώδεκα μήνες εδώ; Θα δούμε την ημερομηνία της απορριπτικής απόφασης ότι από τότε και μετά τεκμαίρεται ότι βρίσκεται στην Ελλάδα. Εδώ πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας πως υπάρχουν δύο στάδια μέχρι να έλθει αυτή η απορριπτική απόφαση. Είναι τρομερά σημαντικό κατ’ εμέ να υπήρχε η δυνατότητα, που τώρα δεν υπάρχει, να προβλεπόταν στο νόμο ότι είτε στο πρώτο είτε στο δεύτερο βαθμό απορριφθεί, μια και υπάρχουν δύο έγγραφα, το ένα είναι το πρωτοβάθμιο που προσφεύγει ο μετανάστης και έχουμε μετά το δευτεροβάθμιο. Το χρονικό διάστημα μεταξύ πρωτοβαθμίου και δευτεροβαθμίου μπορεί να είναι και χρόνια. Οπότε να μην αφήσουμε ανοιχτό ως ερμηνεία το γεγονός ότι δεν έχει τελεσιδικήσει η απόρριψη, οπότε, κάτσε και περίμενε. Από την ώρα που αυτός ο άνθρωπος μπαίνει και ζητάει άσυλο και του έρχεται το χαρτί που του λέει ότι απορρίπτεται πρωτοβαθμίως, να μπορεί αυτό να λογίζεται ως η αρχή του τεκμηρίου της χρονικής παρουσίας του στη χώρα μας. Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό και αν μπορούσε να γίνει μια τέτοια ερμηνευτική δήλωση, θα απάλλασσε από παρερμηνεία στο τέλος.
     Ένα δεύτερο σημείο που βλέπω ότι είναι με τα ίδια χαρακτηριστικά με το πνεύμα του νόμου και ερμηνευτικά νομίζω ότι βοηθά, είναι στο άρθρο 51 παράγραφος 11γ. Για να δοθεί η χορήγηση άδειας διαμονής -και μιλάω για ανθρώπους που πάλι αιτούνται πολιτικού ασύλου- χρειάζεται μία διαβεβαίωση ότι ο αιτών δεν έχει τελέσει αξιόποινη πράξη. 
     Κατ’ αρχήν, κύριοι, πρέπει να σας πω ότι εγώ για τον εαυτό μου δεν μπορώ να δώσω, γιατί έχω περάσει με κόκκινο, το οποίο καθιστά αξιόποινη πράξη και κατά συνέπεια τέτοια δήλωση για τον εαυτό μου δεν μπορώ να δώσω. Εδώ νομίζω πως θα μπορούσε να γίνει μία αναφορά, γιατί αυτό που ζητείται είναι μία βεβαίωση ότι δεν έχει καταδικαστεί ο άνθρωπος για αξιόποινη πράξη και μάλιστα στα αρμόδια ελληνικά δικαστήρια. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι ότι αυτός ο άνθρωπος στην Ελλάδα δεν καταδικάστηκε ποτέ για παράνομη πράξη. 
     Και αυτό θα μπορούσαμε να το δούμε με την τέταρτη τροπολογία την οποία έχω προτείνει, στην παράγραφο στ΄ του άρθρου 11, όπου λέμε το εξής: Οι εγγραφές στους καταλόγους ανεπιθύμητων αποκλειστικώς για λόγους παράνομης εισόδου και διαμονής στη χώρα δεν αποτελούν παρακωλυτικό λόγο. Δεν αρκεί! Και δεν αρκεί, διότι εάν αυτός ο άνθρωπος έχει καταδικαστεί επειδή μπήκε παράνομα, τότε με το άρθρο 11 γ΄, επειδή έχει καταδικαστεί –κατά συνέπεια έχει καταδίκη- δεν μπορεί να του δοθεί το προνόμιο το οποίο προβλέπει ο νόμος. 
     Δηλαδή θα πρέπει να γίνει μία ερμηνευτική δήλωση ότι και να έχει καταδικαστεί για την παράνομη είσοδό του, αυτή η αξιόποινη πράξη, η βεβαιωθείσα από τα ελληνικά δικαστήρια και τελεσίδικα, δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν, γιατί ουσιαστικά αυτό έρχεται να ιάσει το νομοσχέδιο, δηλαδή το παράνομο της εισόδου. 
     Και η τελευταία τροπολογία που έχω να σημειώσω και η οποία είναι η τρίτη στον κατάλογο των τροπολογιών που έχω προτείνει –αναφέρομαι στο άρθρο 11 παράγραφος γ΄ εδάφιο 7- έχει να κάνει με το ότι ανάμεσα στα διάφορα δικαιολογητικά που πρέπει να προσκομίσει αυτός που θα συμπεριληφθεί στις ευεργετικές διατάξεις του νομοσχεδίου είναι το πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης, προκειμένου για ανήλικα τέκνα. 
     Όταν κάποιος έρχεται για να ζητήσει πολιτικό άσυλο, εννιά στις δέκα φορές δεν έχει νομιμοποιητικά έγγραφα, δεν έχει ούτε διαβατήριο ούτε τίποτα. Με το που απορρίπτεται η αίτησή του, στην απόρριψη γράφει για παράδειγμα «απορρίπτουμε την αίτηση του…Γεωργιάδη που προσφεύγει για πολιτικό άσυλο και των δύο τέκνων του, της Μαργαρίτας και της Ελενίτσας…». 
     Αυτό, κατά την άποψη τη δική μου, αποτελεί επαρκές πιστοποιητικό, με την έννοια ότι εάν ζητήσεις από τα παιδιά του ανθρώπου, του οποίου η αίτηση για πολιτικό άσυλο έχει απορριφθεί, πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης, πού θα το βρουν και πού θα ανατρέξουν, αφού αυτοί οι άνθρωποι έχουν έρθει δίχως κανένα νομιμοποιητικό έγγραφο;
     Οπότε, θα έλεγα ότι και μία ερμηνευτική δήλωση ότι σ’ αυτήν την περίπτωση εννοείται ότι δεν ζητείται. Εάν γράφεται, ναι. Αλλά προσέξτε να δείτε! Έχουμε να κάνουμε με την ελληνική Δημόσια Διοίκηση και ο οποιοσδήποτε πάρει το νόμο και τον διαβάσει, θα σου πει έχουμε πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης; Δεν έχουμε και άρα δεν γίνεται.
     Το θέμα είναι ότι θα μπορούσε ο άνθρωπος αυτός να μπορεί να ανατρέξει στη σημερινή μας συζήτηση στη Βουλή και να πει «κοιτάξτε να δείτε, εννοείται ότι αυτό είναι έτσι». Δυστυχώς, στην Ελλάδα τα ευκόλως εννοούμενα πολλές φορές, κύριε Υπουργέ, δεν λειτουργούν. 
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Με την άδεια του Προεδρείου, μου επιτρέπετε, κύριε Γεωργιάδη, μία διακοπή; 
     ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Βεβαίως, αλλά θέλω να πω μία φράση. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Γεωργιάδη, ας κάνει τώρα την παρέμβαση ο κύριος Υπουργός. Αν συμφωνείτε, βεβαίως! 
     ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Βεβαίως, κύριε Πρόεδρε! 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Επειδή είναι πολύ εύλογα τα ερωτήματα τα οποία έχετε θέσει, ήθελα να τονίσω στο Τμήμα το εξής, δεδομένου ότι όταν συντάσσεις ένα νομοσχέδιο και ζεις την κατάσταση, αντιμετωπίζεις και τα πράγματα πιο κοντά. 
     Όταν απορρίπτεται η αίτηση χορήγησης ασύλου, το να λέει ότι δεν χορηγώ άσυλο σ’ αυτόν και τα ανήλικα τέκνα του, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης έκανε ενδελεχή έλεγχο για το εάν και κατά πόσο αυτή η κατάσταση είναι έτσι πράγματι. Γιατί όταν κάποιος κάνει αίτηση ασύλου, αυτό που εξετάζεται πρωτίστως από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης –και είναι μία πολύ διαφορετική διαδικασία- είναι το αν συντρέχουν οι λόγοι πολιτικού. 
     Εάν –και έχουμε πολλές περιπτώσεις- το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης δεν δίνει πολιτικό άσυλο, πιστεύει κανείς σ’ αυτήν την Αίθουσα ότι η απλή απόρριψη θα ήταν δυνατό ν’ αποτελέσει προϋπόθεση ασφαλή, ώστε να μπορούμε εμείς πλέον να πούμε για την άδεια διαμονής ότι αυτά πράγματι είναι ανήλικα τέκνα; Δεν πρέπει να προκύπτει ασφαλώς από κάπου; Και εν πάση περιπτώσει, το τονίζω για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία στο Τμήμα: Αυτά είναι δικαιολογητικά τα οποία απαιτείται να προσκομίσει κάποιος και τα οποία εκτιμώνται κατά διακριτική ευχέρεια, όπως είναι φυσικό, από τη Διοίκηση. Εάν προκύπτει –και αυτός είναι βασικός κανόνας ο οποίος ισχύει και στην αιτιολογία των διοικητικών πράξεων- ότι με άλλον τρόπο αποδεικνύεται αυτό το θέμα, τότε θα ήταν παράνομη η αιτιολογία της απόρριψης εάν έμενε κανείς μόνο στο πιστοποιητικό. 
     Άρα, τονίζω το γεγονός ότι ζητάμε το πιστοποιητικό, δεν σημαίνει ότι εάν αποδεικνύεται με άλλον τρόπο θα ήταν νόμιμη η απόρριψη. Αλλά και μόνο το γεγονός της απόρριψης της αίτησης ασύλου με αυτήν την αιτιολογία, δεν μπορεί να επαρκέσει για να θεωρηθεί ότι με αυτόν τον τρόπο είναι πράγματι ανήλικα τέκνα, τα οποία παίρνουν έτσι άδεια διαμονής. 
     Ήθελα να κάνω αυτήν τη διευκρίνιση για να μπορέσουμε να τη χρησιμοποιήσουμε ερμηνευτικά στην πορεία εφαρμογής του νόμου. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Γεωργιάδης. 
     ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Υπουργέ. 
     Εγώ θα τελειώσω με μια φράση, που νομίζω ότι είναι ακριβώς εκεί όπου πήγε η κουβέντα. Ξέρετε πολύ καλύτερα από μένα ότι το 2003 η Ελλάδα έδωσε τρία άσυλα. Το 2004 έδωσε έντεκα. Κατά συνέπεια, η διαδικασία απονομής ασύλου δεν γίνεται με το σταγονόμετρο. Θα πρέπει να βρούμε άλλη λέξη. Δεν δίνεται ουσιαστικά πολιτικό άσυλο. 
     Τι συμβαίνει; Οι άνθρωποι αυτοί που βρίσκονται σε διαδικασία αίτησης πολιτικού ασύλου ζουν στην Ελλάδα. Εδώ είναι και είναι πολλά χρόνια. Περιμένουν μάλιστα και τη δευτεροβάθμια εκδίκαση κλπ. Αυτοί δεν είναι πολλοί. Είναι λίγοι.  
     Εγώ θα έλεγα, λοιπόν, το εξής: Μήπως σε κάποια συνεννόηση εν ευθέτω χρόνο με το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως οι μη αιτούντες άσυλο έμπαιναν και σε ευεργετικές διατάξεις αυτού του νόμου; Να τελειώνει αυτή η ιστορία!
     Εγώ νομίζω ότι θα διευκόλυνε πολύ τη διοίκηση. Είμαι βέβαιος -και χαίρομαι που κάνατε αυτήν την παρέμβαση- ότι και η παραίνεση προσφορών σε όσους εφαρμόσουν πλέον το νόμο είναι πως το πνεύμα του νόμου είναι, αν πληρούνται οι αντικειμενικές προϋποθέσεις, να δίδονται και όχι να φανταζόμαστε και να δημιουργούμε κωλύματα, διότι δεν θα τελειώσουμε ποτέ. 
     Ευχαριστώ πολύ, κύριε Υπουργέ. 
     (Χειροκροτήματα)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Γεωργιάδη. 
     Έχουμε χειροκροτήματα και από την Αντιπολίτευση! 
     Ορίστε, κυρία Γκερέκου. Έχετε το λόγο. 
     ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Τα χειροκροτήματα είναι απ’ όλες τις πτέρυγες, κύριε Πρόεδρε. 
     ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΓΚΕΡΕΚΟΥ: Αυτό πραγματικά δείχνει ότι αν υπάρχει κάτι σωστό, εμείς το επικροτούμε. 
     Ήθελα να πω στον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας, που μας κάλεσε για συμπαράσταση στην επίλυση αυτών των προβλημάτων, πως σίγουρα θέλουμε και εμείς να βοηθήσουμε. Όμως, λυπάμαι, αλλά η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν μας βοηθάει να βρούμε έναν κοινό τόπο, για να αντιμετωπίσουμε μαζί αυτό το σοβαρό πρόβλημα με το νομοσχέδιο που κατεβάζει. Κάθε μέρα, σε κάθε συνεδρίαση βλέπουμε πραγματικά ότι αυτή η διαχωριστική γραμμή, αυτό το διάστημα που υπάρχει μεταξύ μας όσον αφορά τη φιλοσοφία μας και την ιδεολογική μας θέση αμβλύνεται. 
     Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι το παγκόσμιο γίγνεσθαι, που ραγδαία μεταλλάσσεται, μας επηρεάζει αυτόματα ως χώρα. Θα έλεγα ότι μέσα σε αυτό το νομοσχέδιο, πέρα τα όποια θετικά, που τα έχω αναδείξει και από την πρώτη μου τοποθέτηση, διαφαίνεται πραγματικά ότι υπάρχει ένας πραγματικά φοβικός και συντηρητικός τρόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων αυτών που αφορούν τη μεταναστευτική πολιτική. 
     Συγκεκριμένα, με την παράγραφο 11α του άρθρου 91 πραγματικά χάνεται, κατά τη γνώμη μου, μια ευκαιρία να ρυθμιστεί το θέμα των παράνομων μεταναστών στη χώρα μας. Η παράνομη μετανάστευση είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε. Είναι εδώ. Ζουν μεταξύ μας. Υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι. Δεν μπορούμε να κουκουλώνουμε το πρόβλημα και να τους βάζουμε κάτω από το χαλί!
     Λέει, λοιπόν, η παράγραφος 11α του άρθρου 91 ότι χορηγείται προσωρινή άδεια διαμονής σε όσους έχουν συμπληρώσει δωδεκάμηνο τουλάχιστον διάστημα παραμονής στη χώρα μας, το οποίο, όμως, αποδεικνύεται από την ημερομηνία τελευταίας θεώρησης εισόδου στη χώρα. 
     Οι παράνομοι, όμως, εισελθόντες παραμένουν παράνομοι. Συνεχίζουν να παραμένουν παράνομοι. Αυτό σημαίνει παράλληλα ότι οι γκρίζες ζώνες στη χώρα μας συνεχίζουν να υπάρχουν. Δεν λύνεται το πρόβλημα επί της ουσίας, με ό,τι φυσικά αυτό σημαίνει από τον έλεγχο της παραβατικότητας και την καταγραφή του πραγματικού αριθμού των μεταναστών. 
     Ακόμη, αν θέλετε, οι ασθενείς παράνομοι μετανάστες πόσο εύκολα θα πάνε στο δημόσιο νοσοκομείο; Δεν θα δώσουν ποτέ το πραγματικό τους όνομα. Και δεν μιλάμε μόνο για απλά προβλήματα υγείας. Μπορεί να υπάρχουν και σοβαρά προβλήματα υγείας, που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους, την υγεία τους αλλά και τη δημόσια υγεία. Ένα παράδειγμα έφερα. Νομίζω ότι είναι κατανοητό. Κατά τη γνώμη μας, έτσι με τους περιορισμούς και τις προϋποθέσεις που βάζετε είναι αδύνατη η οικογενειακή επανένωση. 
     Το άρθρο 53 θέτει τις προϋποθέσεις για την οικογενειακή επανένωση, όπως άλλωστε είστε υποχρεωμένοι από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι υπάρχει αυτή η πρόβλεψη. Δυστυχώς, όμως, επαναλαμβάνω ότι με τους όρους που έχετε θέσει αυτό το συγκεκριμένο πλαίσιο είναι ανέφικτο αντικειμενικά να γίνει. 
     Ως βασική προϋπόθεση για την οικογενειακή επανένωση λαμβάνεται το εισόδημα του συζύγου, αλλά προσαυξημένο κατά 20% για τη σύζυγο και κατά 15% για κάθε τέκνο. Δηλαδή θέτουμε τα όρια πολύ πάνω από το εισόδημα του ανειδίκευτου εργάτη και αυτό γίνεται με έναν τρόπο αδικαιολόγητο, κατά τη γνώμη μας, και αυθαίρετο, δεδομένου ότι αφορά στη συντριπτική πλειοψηφία μετανάστες που δουλεύουν στη χώρα μας και ο μισθός τους κινείται μέχρι τα όρια του ανειδίκευτου εργάτη. 
     Αντί, λοιπόν, να διευκολύνουμε αυτούς τους ανθρώπους να βρεθούν και πάλι μαζί με τις οικογένειές τους, αυτό γίνεται ανέφικτο. Τουλάχιστον μια λύση θα ήταν να συνυπολογίζονται τυχόν εισοδήματα και της συζύγου ή και επιδόματα ακόμη. Και αν αυτό δεν είναι δεκτό, τότε να μειωθούν αισθητά τα ποσά τα οποία απαιτούνται, μέσα σε λογικά πλαίσια. Δεν έχει κανένα νόημα, πιστεύουμε, να θέλουμε την επανένωση της οικογένειας και στην ουσία να την εμποδίζουμε. Είναι μια τολμηρή αλλαγή, που θα έπρεπε να γίνει εδώ και νομίζω ότι πρέπει να την κάνετε.
     Άφησα τελευταίο ένα θέμα εξαιρετικά σημαντικό, που έχει να κάνει με το trafficking, το κεφάλαιο Θ΄ και ειδικά τα άρθρα 46, 47 και 48, που ρυθμίζουν τα θέματα αρωγής και προστασίας των θυμάτων σωματεμπορίας. Το τεράστιο πρόβλημα του trafficking συνδέεται άμεσα με το συνολικό πλαίσιο της μεταναστευτικής πολιτικής και -πραγματικά «μπράβο»- υπήρχε αναγκαιότητα ρύθμισης, δεδομένου ότι η χώρα μας είναι ένα κομβικό σημείο για τις διαδρομές αυτών των διεθνών κυκλωμάτων.
     Εκείνο όμως το οποίο δεν πρέπει να ξεχνάμε κατ’ αρχήν είναι το γεγονός ότι το trafficking πρόκειται για ένα εξαιρετικά σύνθετο, πολύπλοκο πρόβλημα. Ειδικά τα θέματα που έχουν να κάνουν με την πλευρά του θύματος οφείλουμε πραγματικά να τα δούμε με μια πολύ ανοιχτή ματιά, πολύ προσεκτική ματιά.
     Εδώ κατά τη γνώμη μας υπάρχει ένα λάθος στο πνεύμα των σχετικών ρυθμίσεων. Η αναγνώριση της ιδιότητας του θύματος σωματεμπορίας και όλες οι σχετικές ευνοϊκές διατάξεις προϋποθέτουν τη συνεργασία του θύματος με τις αρχές. Δεν είμαι και τόσο σίγουρη, κύριε Υπουργέ, ότι αυτό είναι κάτι πολύ εύκολο, ειδικά αν σκεφτεί κανείς την ψυχολογική κατάσταση των θυμάτων τη στιγμή που συμβαίνει αυτό. Είναι αδύνατον να ανταποκριθούν σε αυτό που τους ζητάτε και μάλιστα στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
     Είμαι της γνώμης ότι θα πρέπει να αποσυνδεθεί η αναγνώριση της ιδιότητας του θύματος και η παροχή προστασίας από την προϋπόθεση της συνεργασίας με τις αρχές. Τα θύματα του trafficking πραγματικά χρειάζονται προστασία, πέρα από κάθε προϋπόθεση. Είναι άνθρωποι σε ύψιστη ανάγκη και ύψιστη προτεραιότητα. Δεν μπορεί να εξαρτάται η βοήθεια που θα τους δώσουμε απ’ αυτήν την προϋπόθεση, ειδικότερα όταν μιλάτε για ένα μήνα.
     Εμείς δεν νομίζουμε ότι ένας μήνας επαρκεί πραγματικά για να έρθει σε σημείο εκείνο που να συνεργαστεί με τις οποιεσδήποτε αρχές ένα τέτοιο θύμα. Θα μπορούσε τουλάχιστον αυτό να γίνει σε τρεις μήνες. Και βέβαια, οπωσδήποτε ανεξάρτητα από τη θέλησή του να συνεργαστεί ή όχι, η βοήθεια πρέπει να του παρέχεται.
     Λέτε ότι αν δεν υπάρχει μέρος που μπορεί να διαμείνει το θύμα, μπορείτε να του προσφέρετε ένα χώρο. Ελπίζω να μην αναφέρεστε στην Αμυγδαλέζα, διότι πραγματικά πιστεύουμε ότι το θύμα θα ήθελε πραγματικά να βρεθεί στην κόλαση που βρισκόταν πριν, προκειμένου να πάει σε αυτό το περιβάλλον. Αν αναφέρεστε δε στην ηρωική προσπάθεια που κάνουν οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, ξέρουμε πάρα πολύ καλά πόσο ανάγκη έχουν αυτές οι μη κυβερνητικές οργανώσεις από βοήθεια, από πόρους, για να μπορέσουν να προσφέρουν τη βοήθεια. Βέβαια, έτσι κι αλλιώς δίνουν, αλλά χρειάζονται και την αρωγή της πολιτείας γι’ αυτό.
     Είναι επίσης εξαιρετικά σημαντική η διάκριση μεταξύ ανηλίκου και ενηλίκου θύματος, με σαφή προνόμια και ευνοϊκότερες διατάξεις υπέρ του πρώτου. Είναι μια ευαίσθητη ομάδα, που θα πρέπει να δούμε με πολύ μεγαλύτερη, πολύ περισσότερη προσοχή.
     Και σε σχέση με το «ιερό» που είπατε χθες –γιατί είπατε ότι τον μετανάστη τον αντιμετωπίζετε ως ένα άτομο ιερό- αναρωτιέμαι πώς πραγματικά εννοούμε αυτήν την ιερότητα. Τι πιο ιερό από έναν συνάνθρωπό μας που βρίσκεται σε ανάγκη και πόσο πιο πολλή ανάγκη έχει κάποιος, όταν είναι θύμα σωματεμπορίας, όταν είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει φύγει από την κόλαση της χώρας του, όπου έχει γίνει πόλεμος, όταν είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει θαλασσοπνιγεί. Και μιλάω για τους λαθρομετανάστες, μιλάω για όλους αυτούς που έχουν ανάγκη μιας παροχής βοήθειας πολύ συγκεκριμένης, ουσιαστικής και σταθερής.
     Αναφέρθηκε προηγουμένως και ο συνάδελφος σε ένα παρόμοιο θέμα σε σχέση με το άσυλο, αλλά εγώ αναφέρομαι γενικότερα στο πώς θα ενταχθούν αυτοί οι άνθρωποι, που έτσι κι αλλιώς μένουν στη χώρα μας. Γιατί γνωρίζουμε όλοι ότι τους δίνουμε έναν τόπο να μείνουν, όπως για παράδειγμα στα νησιά μας στο Αιγαίο, αλλά τους βάζουμε σε έναν χώρο τύπου κοντέινερ, τους αφήνουμε για τρεις μήνες να ζουν σε άθλιες συνθήκες ζωής και μετά ανοίγουμε τις πόρτες και λέμε «τώρα βγείτε και φύγετε». Να πάνε πού; Στη χώρα μας πάλι θα μείνουν. Θα πρέπει να το δούμε και αυτό με μια άλλη ματιά, πώς θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε να ενταχθούν αυτοί οι άνθρωποι στον κοινωνικό μας ιστό, αφού έτσι κι αλλιώς παραμένουν στη χώρα μας – πού να πάνε;
     Θα ήθελα τελειώνοντας να μου επιτρέψετε να πω ότι παρά τα επί μέρους θετικά βήματα, όπως έχουμε πει και από την πρώτη στιγμή, νομίζω ότι χάθηκε μια ευκαιρία. Η ραχοκοκαλιά η ιδεολογική, η φιλοσοφία αυτού του νομοσχεδίου είναι κατά τη γνώμη μας σε λάθος κατεύθυνση. Είχαμε μια ευκαιρία, είχαν μια ευκαιρία οι Έλληνες πολίτες, είχατε εσείς μια ευκαιρία να χαράξετε κυρίως μια αλλαγή στη νοοτροπία, μια ουσιαστική κουλτούρα για το πώς θα βλέπουμε όχι μόνο τους μετανάστες, αλλά το διαφορετικό, ό,τι είναι διαφορετικό από τον «τακτοποιημένο» τρόπο σκέψης μας και τρόπο ζωής μας εδώ στη χώρα μας.
     Νομίζω ότι μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Οι Έλληνες πολίτες είναι έτοιμοι, όταν τους δώσουμε τα απαραίτητα εφόδια της  γνώσης, της  ευαισθητοποίησης, να το καταλάβουν και να μας βοηθήσουν.
     Ευχαριστώ πολύ.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ, το λόγο.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε που ταλαιπωρώ τους συναδέλφους με το να παρεμβαίνω σε κάποια θέματα, αλλά ορισμένες απαντήσεις, νομίζω, είναι καλύτερα να δίνονται την ώρα ακριβώς που διατυπώνονται πολύ εύλογα ερωτήματα, όπως αυτό …
     ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Όταν υπάρχουν παρατηρήσεις και άλλων, πότε θα απαντήσετε;
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Θα απαντήσω σε όλα, κύριε Κολοζώφ. 
     ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Αυτή η διαδικασία έχει ένα πρόβλημα.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Κολοζώφ, αυτή η διαδικασία προβλέπεται από τον Κανονισμό. 
     ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ:  Ναι, αλλά μένουν κενά στη συζήτηση.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μπορεί ο Υπουργός να παρεμβαίνει. Νομίζω ότι τιμά το διάλογο η παρέμβαση του Υπουργού όταν μιλούν Βουλευτές και όχι μόνο Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι και εισηγητές.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Κολοζώφ, σας ζητώ συγγνώμη, δεν θα το επαναλάβω μέχρι το τέλος της συζήτησης. 
     ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Επισημαίνω ότι δημιουργούνται κενά στη συζήτηση.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Μια και πήρα το λόγο, ήθελα να πω στην κ. Γκερέκου το εξής:
     Σε ό,τι αφορά το θέμα του αυτοπροσώπου, αν θέλετε, της συμμετοχής του θύματος, προκειμένου να του αναγνωρισθεί η ιδιότητα, πρέπει να σας τονίσω ότι υπάρχει επιτροπή στο Υπουργείο Δικαιοσύνης που επεξεργάζεται το συνολικό πλαίσιο από πλευράς ποινικού δικαίου, και πρόληψης και καταστολής. Και υπάρχουν και οι σχετικές διατάξεις, τις οποίες έχουμε προτείνει μέσω της Γενικής Γραμματείας Ισότητας, στο ειδικότερο θέμα της ενδοοικογενειακής βίας, οι οποίες μπορούν να εφαρμοσθούν και εδώ. Προβλέπεται -πράγμα που δεν μπορούσα να το κάνω σε ένα νομοσχέδιο σαν και αυτό και θα το δείτε, κυρία Γκερέκου, όταν ολοκληρωθεί το πλαίσιο αυτό-  να υπάρξει ειδικό πρόσωπο που μεσολαβεί, όπως ο εισαγγελέας που είναι αρμόδιος –γι’ αυτό βάλαμε τη λέξη «αρμόδιος»- να είναι ειδικός εισαγγελέας για τις περιπτώσεις αυτές, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε αυτήν την επικοινωνία που, ξέρω, είναι δύσκολη με τέτοια πρόσωπα.
     Σε ό,τι αφορά το δεύτερο θέμα, της προθεσμίας περίσκεψης, που τη βάλαμε ένα μήνα, πρέπει να ξέρετε ότι αν την προεκτείναμε, θα μπορούσε να υπάρξει ο εξής κίνδυνος: Τα πρόσωπα αυτά είναι θύματα εκβιασμών και στη χρονική προθεσμία περίσκεψης υπάρχει κίνδυνος να εκβιάζονται από εκείνους που τα οδήγησαν εκεί. Πρέπει να παίρνουν γρήγορα την απόφαση. Αλλιώς, αν τους αφήνεις ατέρμονα χρόνο, υπάρχει πρόβλημα. Προστατευτική είναι αυτή η ρύθμιση που κάναμε. Αυτός είναι και ο λόγος που τη βάλαμε.
     Ευχαριστώ.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η κ. Παπαδημητρίου έχει το λόγο.
     ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, θα τοποθετηθώ στα άρθρα 46 έως 52, κεφάλαιο Θ΄ για το trafficking. 
     Κύριοι συνάδελφοι, η εμπορία ανθρώπων συνιστά τη σοβαρότερη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την υβριστικότερη, την κτηνωδέστερη, θα έλεγα, επίθεση κατά της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. 
     Επειδή το ΠΑΣΟΚ, καίτοι ως κόμμα μάς μιλούσε τα τελευταία χρόνια πάρα πολύ -και ορθώς- για το trafficking, στην επιτροπή παρουσιάστηκε συνολικά απόλυτα ανυποψίαστο.
     Θα ήθελα να θυμίσω ότι οι Υπουργοί Εξωτερικών σε δύο ετήσια συμβούλια και το Μάη του 2003 και το Μάη του 2004 κάλεσαν τα κράτη-μέλη και το Συμβούλιο της Ευρώπης ειδικότερα να ενδυναμώσουν τη δράση τους, προετοιμάζοντας τη συγκρότηση πολιτικών και στρατηγικής για τα σαράντα έξι κράτη-μέλη για την πάταξη αυτού του εγκληματικού φαινομένου-ντροπή για τον αιώνα μας και τον πολιτισμό μας. Προϋπήρξαν οι οδηγίες R9711, R9111, R2011, αλλά υπήρξε ανάγκη, ομολογήθηκε, για μια νέα ευρωπαϊκή συνθήκη που θα προέβλεπε:
     Πρώτον, την πρόληψη και την καταπολέμηση του φαινομένου.
     Δεύτερον, την προστασία και την παροχή στήριξης στα θύματα στις δικαστικές αρχές και στους μάρτυρες κυρίως αυτών των εγκληματικών πράξεων.
     Τρίτον, την προώθηση διεθνούς συνεργασίας για την αδήριτη ανάγκη ανάληψης δράσης.
     Εδώ θα  ήθελα να σημειώσω ότι μια από τις αποφάσεις είναι και η πρόβλέψη για προστασία των ανηλίκων με όλα τα προβλεπόμενα στις συνθήκες που αφορούν σε παιδιά, που είναι πάρα πολύ σημαντικό, γιατί αυτές είναι πολύ αυστηρότερες συνθήκες.
     Για τη σύνταξη, λοιπόν, αυτής της συνθήκης η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης εργάστηκε σκληρά, μέσα από τις αντίστοιχες επιτροπές και την ολομέλεια. Και τελικά, μόλις πρόσφατα, στις 16-17 Μαΐου στη Βαρσοβία στη Γ΄ Διάσκεψη Κορυφής παρουσίασε στους σαράντα έξι Αρχηγούς κρατών των ευρωπαϊκών χωρών, μεταξύ τριών πολύ σημαντικών συνθηκών, αυτή του «ξεπλύματος» του χρήματος διαφθοράς, τις θέσεις των κρατών απέναντι της τρομοκρατίας, και κορυφαία θεωρήθηκε η συνθήκη για το trafficking.
     Πολλοί Αρχηγοί κρατών, κύριε Υπουργέ, υπέγραψαν στη Βαρσοβία. Όχι ο κ. Καραμανλής. Και ορθώς. Και το ορθώς αποδεικνύεται σήμερα. Διότι, παρά την πεπατημένη να υπογράφουμε πρώτοι στο Κιότο και να τρέχουμε το τελευταίο πενθήμερο να κυρώσουμε, παρά την εκκρεμότητα του άρθρου 14, που προς τιμήν σας σπεύσατε και ήρθε στη Βουλή μετά από απραξία πέντε ετών, –για να αναφέρω κι ένα άλλο απαράδεκτο παράδειγμα, την εκκρεμότητα, για τόσο χρόνο, της μη κύρωσης της τροποποίησης του Χάρτη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και αυτό ευχαριστώ πάρα πολύ που έχει πάρει το δρόμο για τη Βουλή από εσάς- ο κ. Καραμανλής και η Κυβέρνησή του μελετά, έχει στόχο να υπογράψει, να φέρει στη Βουλή για κύρωση, αλλά εν τω μεταξύ ενσωματώνει ήδη σε αυτό το κεφάλαιο πλήρως τις προβλέψεις της συνθήκης, την οποία θα καταθέσω στη Βουλή και παρακαλώ πάρα πολύ να καταχωρισθεί στα Πρακτικά, για να δείτε ότι έχετε άδικο να μην ψηφίζετε τουλάχιστον αυτά τα άρθρα. Μπορεί το ΚΚΕ να έχει διαφορετική θέση –και το σέβομαι- αλλά για το φίλο μου, τον κ. Λεβέντη, που μαζί στη Διακοινοβουλευτική Ένωση ασχοληθήκαμε με τις προβλέψεις και συμφωνήσαμε και ψηφίσαμε τις προβλέψεις αυτών των άρθρων, δεν καταλαβαίνω γιατί σήμερα ως εισηγητής του Συνασπισμού δεν το δέχεται. 
     Κάποια στιγμή, κύριε Πρόεδρε, πρέπει εδώ να λειτουργούμε και με τον ευρωπαϊκό μας εαυτό, εφόσον έχουμε δεχθεί καλώς ή κακώς –η πλειοψηφία αποφασίζει στις δημοκρατίες- να ανήκουμε σ’ αυτά τα όργανα και ανήκουμε διακομματικά. Θεωρώ λοιπόν, κύριε Υπουργέ, -και μπράβο σας – ότι αυτή επιτέλους είναι μια Κυβέρνηση που παύει το δήθεν της ευρωπαϊκής συμμετοχής μας, που συμμετέχει στη συγκρότηση, παρακολούθηση και ενσωμάτωση των διεθνών αποφάσεων. Γιατί θα δείτε, κύριοι συνάδελφοι, ότι πέραν των προβλέψεων που σήμερα υιοθετούμε, υπάρχουν και άλλες προβλέψεις που ορθώς βιάζεται ο Υπουργός, γιατί προαναγγέλλει μ’ αυτόν τον τρόπο νέα μέτρα που εύχομαι και πιστεύω ότι σύντομα θα αναλάβει ως πρωτοβουλίες.
     Πρέπει, κύριε Υπουργέ, από εδώ και πέρα να βρείτε τρόπους διοικητικούς, κοινωνικούς αλλά και θεσμικούς που θα αποθαρρυνθεί η ζήτηση των υπηρεσιών που προσφέρει το trafficking, -γιατί εκεί είναι η ιστορία και η βάση- μέτρα για ενημέρωση και ουσιαστική κινητοποίηση, συνεκτική κινητοποίηση της κοινωνίας των πολιτών, μέτρα προστασίας των θυμάτων, κυρίως  απέναντι στον εαυτό τους. 
     Κύριοι συνάδελφοι, δυστυχώς στην ολομέλεια του Συμβουλίου της Ευρώπης απεκαλύφθη ότι η Ελλάδα έχει πάρα πολύ κακές επιδόσεις. Πρώτον, είμαστε μεταξύ των τεσσάρων κρατών, με παρέα  την Τουρκία, την Αλβανία και την Ουκρανία, που συμμετέχουμε ενεργά στη διεξαγωγή του trafficking και είμαστε ένας λαμπρός τόπος υποδοχής των υπηρεσιών του. Το 1997 σε παρουσίαση κυβερνητική του ΚΕΘΙ και της Γραμματείας Ισότητας έμαθα κι εξεπλάγην μαζί με όλο το ακροατήριο ότι τότε οι χρήστες των υπηρεσιών του trafficking σε επίπεδο πορνείας και «καλλιτεχνικής επίδοσης» ήταν επτακόσιες χιλιάδες Έλληνες. Αυτό πολλαπλασιάστε το επί το πόσα μέλη έχει μια οικογένεια,  για να δείτε το ποσοστό αυτού του λαού. 
     Και βεβαίως υπάρχουν Έλληνες που συμμετέχουν –δεν άκουσα τον αριθμό και το ποσοστό στις στατιστικές μεταξύ των τεσσάρων χωρών- αρκετά δραστήρια στη συγκρότηση αυτών των συμμοριών. Η Πρωθυπουργός της Ουκρανίας η κ. Τιμοσένκο, αποδεχόμενη δική μου πρόταση μάλιστα στο Συμβούλιο της Ευρώπης, δέχθηκε να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο ενοποίησης των πολιτικών δυνάμεων, κυρίως γυναικών Βουλευτών αλλά και ανδρών –μακάρι- για να αντιμετωπίσουμε ως γυναίκες ίσως καλύτερα –πιστεύω στην ισότητα και δεν θα ήθελα να το πω αλλά φαίνεται ότι έτσι κάπως είναι- αυτό το φαινόμενο. 
     Προχωρήστε λοιπόν, κύριε Υπουργέ, στην υπογραφή της συνθήκης, φέρτε στη συνέχεια στη Βουλή την κύρωσή της και κυρίως προχωρήστε τάχιστα στις διυπουργικές αποφάσεις που απαιτούνται για την αποτελεσματική συνοχή και συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών. Έχουν δίκιο όσοι συνάδελφοι είπαν ότι εκεί τελικά θα κριθεί η επιτυχία μας. Το trafficking υπάρχει και ανθεί διότι καλλιεργείται στην πόλη μας, στη γειτονιά μας, στο σπίτι μας. 
     Πιστεύω ότι αν ως άνδρες, ως γυναίκες, ως μάνες, ως πατέρες, αρχίσουμε και καταλαβαίνουμε ότι είμαστε εν δυνάμει χρήστες ή μητέρες χρηστών με όλα τα συνακόλουθα, που δεν ομολογούνται στο σημερινό νόμο, ίσως αναπτύξουμε εκείνη τη δράση την κοινωνική που απαιτείται για να βιώσει η χώρα μας τον πολιτισμό της, που είναι αναντίρρητος αλλά δεν αποδεικνύεται σ’ αυτό το επίπεδο και κυρίως για να συνδράμουμε τον ευρωπαϊκό αγώνα σε μια μάχη που πιστεύω ότι είναι δύσκολο να κερδηθεί και όπως ήδη έδειξε ο Πρωθυπουργός και σεις σήμερα, αναζητήσαμε και πήραμε πρωτοπόρο ρόλο. 
     (Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Ελισάβετ Παπαδημητρίου καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα διακήρυξη  του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Κωστόπουλος.
     ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με αφορμή το νόμο που συζητάμε περί μεταναστευτικής πολιτικής, θα περίμενε κανείς -και περιμένουμε ακόμη- να γίνει ένας σοβαρός, ψύχραιμος και κυρίως ειλικρινής διάλογος για το φαινόμενο της μετανάστευσης στη χώρα μας. Και, μάλιστα, αυτός ο διάλογος θα έπρεπε να είναι ειλικρινέστατος, διότι συμβιώνουμε εδώ και δεκαπέντε περίπου χρόνια με τους μετανάστες. Αυτό έπρεπε να γίνει και πρέπει να γίνει σε όσο χρόνο απομένει ακόμη μέχρι την ψήφιση του υπό συζήτηση νομοσχεδίου.
     Ο εισηγητής της Μειοψηφίας -είπε και πολύ σωστά- ότι το παρόν νομοσχέδιο δεν προσφέρεται για αντιπολιτευτική τακτική. Πρόσθεσε όμως ότι το νομοσχέδιο εμποδίζει τους μετανάστες να γίνουν Έλληνες. Και αυτή η τοποθέτηση είναι εσφαλμένη. Αλλά εκείνος που έδωσε περισσότερο τον τόνο της αντιπολιτευτικής τακτικής σ’ αυτό το νομοσχέδιο, που δεν έπρεπε να το κάνει ήταν ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Διότι είναι ένα πρόβλημα. Η μετανάστευση στη χώρα μας εδώ που τα λέμε αποτελεί ταυτόχρονα και πρόβλημα και μια μεγάλη ευκαιρία. Εξαρτάται πώς το βλέπει ο καθένας. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το κληρονόμησε ως πρόβλημα και το αντιμετωπίζει ως μια μεγάλη ευκαιρία, προκειμένου να γίνει ενσωμάτωση δημιουργική των μεταναστών στην κοινωνική, στην οικονομική και στην πολιτική ζωή της χώρας μας.
     Ο Αρχηγός, λοιπόν, της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, απαριθμώντας περίπου είκοσι περιπτώσεις για τις οποίες επέκρινε το νομοσχέδιο, δεν έκανε τίποτε άλλο κατά την ταπεινή μου άποψη, παρά να φανερώσει ότι ο νόμος του ΠΑΣΟΚ, ο ν. 2910 δεν αντιμετώπισε κανένα απ’ αυτά τα προβλήματα. Γιατί αν τα είχε αντιμετωπίσει, ασφαλώς και δεν υπήρχε λόγος να το επικαλεσθεί. Από τη μια μεριά λοιπόν δεν θα υπήρχε λόγος να το επικαλεσθεί και από την άλλη θα έλεγα ότι οι λόγοι αυτοί ήταν καθαρά υπερβολικοί και καθαρά αντιπολιτευτικοί. 
     Μίλησε ιδιαίτερα με πάθος θα έλεγα ο κ. Παπανδρέου για φόβο και ανασφάλεια και πάρα πολλοί ομιλητές του ΠΑΣΟΚ έκαναν το ίδιο και μίλησαν για φοβικό σύνδρομο. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ίσως είμαι λίγο υπερβολικός στο χαρακτηρισμό, αλλά θα μου επιτρέψετε να πω, επικαλούμενος μάλιστα και τη ρήση του Ισοκράτη, ότι όσοι πολίτες Έλληνες μετέχουν της ελληνικής παιδείας, δεν μπορεί να διακατέχονται από κανένα φοβικό σύνδρομο.
     Και δεν μπορεί, διότι διαχρονικά στους είκοσι πέντε αιώνες του πολιτισμού μας ο Έλληνας πολίτης απέδειξε ότι αποτελεί ένα φιλόξενο λαό και όχι μόνο αυτό. Απ’ αυτό το σταυροδρόμι, που είναι η χώρα μας, πέρασαν πολλές φυλές, οι οποίες και ενσωματώθηκαν και καταξιώθηκαν και πολύ περισσότερο πήραν πολλά από εμάς και φιλοξενήθηκαν κατά τον καλύτερο τρόπο.
     	Πολλοί συνομιλητές μίλησαν για το φιλόξενο Ξένιο Δία, μίλησαν για το Χριστό. Θα έλεγα ακόμα ότι και η λαϊκή, δημοτική μας μούσα έχει πλάσει αναρίθμητα σχόλια, λόγια και τραγούδια για τον ξένο που θέλει να τον περιποιηθεί. 
     Όμως θα θεωρήσω, κύριε Υπουργέ, ως κορυφαία εξέλιξη του ανθρωπισμού στη χώρα μας το Σύνταγμα της Επιδαύρου του 1822. Οκτακόσιες πενήντα χιλιάδες Έλληνες ήταν τότε που, ενώ εμάχοντο στην πρώτη γραμμή εναντίον ενός κατακτητή, που επί τετρακόσια ολόκληρα χρόνια τούς είχε στερήσει το πολυτιμότερο αγαθό, την ελευθερία, εν τούτοις στο άρθρο Θ΄ -το λέω για τρίτη φορά από το Βήμα αυτό στη Βουλή- διακήρυξαν: «Εις την ελληνικήν επικράτειαν ούτε πωλείται ούτε αγοράζεται άνθρωπος, αργυρώνητος δε παντός γένους και πάσης θρησκείας άμα πατήσας το ελληνικόν έδαφος είναι ελεύθερος και από τον δεσπότην αυτού ακαταζήτητος». Αντιλαμβάνεστε το μεγαλείο της ελληνικής φυλής, της ελληνικής φιλοξενίας, της φιλαλληλίας και του ανθρωπισμού.
     Κατά συνέπεια δεν νομιμοποιείται κανένας Έλληνας πολιτικός σε αυτήν την Αίθουσα να μιλά για φοβικό σύνδρομο, διότι αν μιλάμε για φοβικό σύνδρομο, τότε θα πούμε ότι στα δεκαπέντε χρόνια που συμβιώνουμε με τους μετανάστες μας δεν κάναμε τίποτα άλλο παρά να καλλιεργούμε αυτό το σύνδρομο και το αποτέλεσμα αυτήν την ώρα να διαχέεται –θα έλεγα- σε όλη μας την κοινωνία.
     Κύριε Υπουργέ, θα μου επιτρέψετε να συγχαρώ και εσάς προσωπικά και τους συνεργάτες σας και τους Υφυπουργούς, διότι καταθέτετε σήμερα ένα ολοκληρωμένο και αναγκαίο νομοθετικό πλαίσιο που διαμορφώνει μεταναστευτική πολιτική. Δεν διαχειρίζεται απλά το πρόβλημα, όπως έκανε ο περίφημος ν. 2910, ο οποίος σημειωτέον από το 2001 μέχρι στις 8 Μαρτίου του 2004 υπέστη δεκατέσσερις τροποποιήσεις. Παρ’ ότι υπέστη δεκατέσσερις τροποποιήσεις, εν τούτοις δεν έλυσε κανένα πρόβλημα. Χαρακτηριζόταν από μία γραφειοκρατική διαχείριση του προβλήματος και ασφαλώς δεν είχε διαμορφώσει και κανένα πλαίσιο υποδοχής των μεταναστών μας. Το αποτέλεσμα βεβαίως είναι να στερείται η χώρα μας μεταναστευτικής πολιτικής.
     Τρεις νόμοι υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία, τουλάχιστον στα τελευταία εκατό χρόνια: ο νόμος του 1929, ο νόμος του 1991 και ο ν. 2910/2001, ο οποίος ασφαλώς δεν έλυσε τα προβλήματα και γι’ αυτό, κύριε Υπουργέ, δεχθείτε τα συγχαρητήρια τουλάχιστον εμού προσωπικά, αλλά και των κυβερνητικών Βουλευτών, διότι βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση σήμερα να αντιμετωπίσουμε ένα πρόβλημα, όπως ακριβώς το απαιτεί το ίδιο το πρόβλημα.
     Από τα άρθρα 46 έως 96 θα δούμε ότι με μεγαλοπρέπεια μάλιστα εξασφαλίζεται η διαμονή σε θύματα εμπορίας ανθρώπων, δηλαδή καταπολεμείται –θα έλεγα- η σωματεμπορία.
     Σχετικά με την επανένωση των οικογενειών, πιστεύω ότι αυτό είναι ένα από τα βήματα του νομοσχεδίου μας και ασφαλώς με την κοινωνική ένταξη που προβλέπεται στο κεφάλαιο 12 θεσμοθετούνται οι καταλληλότερες εγγυήσεις για τη δημιουργική ένταξη των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία για την αποτελεσματική εφαρμογή των κανόνων της έννομης τάξης, της απόλυτης άσκησης των δικαιωμάτων τους, την ανάπτυξη της προσωπικότητας τους και της ελεύθερης συμμετοχής στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας με ισοτιμία, με ισονομία και με κοινωνική δικαιοσύνη.
     (Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
     Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε, ολοκληρώνω.
     Κλείνω λέγοντας ότι αν η Κυβέρνηση σήμερα δέχεται τις επικρίσεις από την Αντιπολίτευση, δεν πρέπει να έχει το σύνδρομο της αδικίας. Δεν αδικείται, κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση που δεν ψηφίζετε το νομοσχέδιο. Αδικείτε τους μετανάστες μας. Αδικείτε όσους ζητούν αυτήν την ώρα έναν τόπο κατοικίας, έναν τόπο κατοχύρωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειά τους.
     Γι’ αυτό, λοιπόν, αν δείτε και το ν. 2910, θα έλεγα ότι περισσότερο τον συμπληρώνουμε και τον εξειδικεύουμε. Μάλιστα, ο συγκεκριμένος νόμος, ο οποίος συζητείται, χαρακτηρίστηκε από πολλούς από εσάς ότι ρυθμίζει περιπτωσιακά θέματα. Και όμως, συγκεντρώνει το σύνολο της έννομης τάξης και γι’ αυτό επιβάλλεται να τον ψηφίσετε, διότι αν η θέση σας, όπως είπε ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης απ’ αυτό το Βήμα, είναι «όχι πια πολίτες Β΄ κατηγορίας», δεν έχετε παρά να ψηφίσετε τον παρόντα νόμο για να μην υπάρχουν πολίτες Β΄ κατηγορίας.
     Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Κωστόπουλο.
     Το λόγο έχει ο κ. Καρπούζας.
     ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι Βουλευτές, σήμερα ολοκληρώνεται η συζήτηση επί των άρθρων του παρόντος νομοσχεδίου που αναφέρεται στην είσοδο, διαμονή και κοινωνική ένταξη των υπηκόων τρίτων χωρών στην ελληνική επικράτεια. 
     Με την ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου εφαρμόζεται με κανόνες η μεταναστευτική πολιτική στη χώρα μας, αποκαθίσταται η αξιοπρέπεια της Ελλάδας στον τομέα του σεβασμού των δικαιωμάτων των κατοίκων της πατρίδας μας, δίνεται τέρμα σε μία κατάσταση απαράδεκτη που αποδεδειγμένα δημιουργήθηκε τα τελευταία δέκα χρόνια εξαιτίας έλλειψης πολιτικής, που θα ρύθμιζε και θα επέλυε όλα αυτά τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν, δυστυχώς, τόσο στην ελληνική πολιτεία, όσο και στους πολίτες, αλλά και στους ίδιους τους μετανάστες, δηλαδή στην ουσία τους λαθρομετανάστες.
     Μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι αυτή η κατάσταση συντηρήθηκε επιπλέον από την τότε κυβέρνηση, σημερινή Αντιπολίτευση, διότι μ’ αυτόν τον τρόπο εξησφαλίζετο φθηνή εργατική δύναμη, επιτυγχάνοντας μαζί με την πολιτική του χρηματιστηρίου ένα περιβάλλον ευχάριστο στους πολίτες, δυσάρεστο όμως για την οικονομία, για την ασφάλεια και την ανάπτυξη.
     Σήμερα, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, προσπαθείτε να εξαγνιστείτε με τις τοποθετήσεις σας, αντιδρώντας αδικαιολόγητα σ’ ένα νομοσχέδιο που στόχο έχει την αποκατάσταση της νομιμότητας, την εφαρμογή των κοινοτικών οδηγιών και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 
     Ό,τι εμείς σήμερα προσπαθούμε να καθιερώσουμε με αυτό το νομοσχέδιο, πρέπει να γνωρίζετε ότι ισχύει εδώ και τριάντα χρόνια ίσως σε άλλα κράτη της Ευρώπης και ό,τι υποχρεούνται οι υπήκοοι τρίτων χωρών από σήμερα να εφαρμόσουν για τη διαμονή και κοινωνική ένταξη στην πατρίδα μας, είναι υποχρεωμένοι οι Έλληνες πολίτες να πράττουν όπου και αν βρίσκονταν όλα αυτά τα χρόνια.
     Τελικά, είναι απορίας άξιο, κύριοι συνάδελφοι, να θεωρείτε τους εαυτούς σας πιο ευαίσθητους, πιο ανεκτικούς, πιο δημοκρατικούς, τελικά να είστε μόνο αρεστοί.
     Κύριοι συνάδελφοι, την ευαισθησία, την ανοχή και τη δημοκρατία, την εφαρμόζει κανείς θέτοντας κανόνες λειτουργίας, θεσπίζοντας νόμους με τους οποίους καθιερώνονται θεμελιώδη δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις.
     Υπάρχει γενική αντίδραση εκ μέρους σας όπου τίθενται κανόνες ελέγχου, όπου ζητούνται αποδείξεις, άδειες, όπου τίθεται χρονικός περιορισμός, όπου ζητούνται ασφαλιστικές δικλίδες ή θεωρήσεις. Αποδεδειγμένα ο ν. 2910/2001 είχε πολλά κενά και γνωρίζετε πολύ καλά ότι όλα αυτά τα παραθυράκια δημιούργησαν απαράδεκτες καταστάσεις σ’ όλους μας.
     Όλα αυτά διορθώνονται σήμερα, εξασφαλίζοντας στους ίδιους τους μετανάστες ανθρώπινη αντιμετώπιση. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και να τονίσουμε ότι όλοι θέλουμε τους ξένους στον τόπο μας. Τους χρειαζόμαστε, όσο μας χρειάζονται και αυτοί. Αν θέλετε, μάλιστα, μας είναι και απαραίτητοι. Δεν πρέπει να πλανάται η εντύπωση ότι κάποιοι δεν τους θέλουν. Είναι άδικο, εξαιτίας μεμονωμένων περιπτώσεων, να συμψηφίζουμε απαράδεκτες ρατσιστικές συμπεριφορές που ευτυχώς εκδηλώνονται εκτός Ελλάδας.
     Όσον αφορά τους φοιτητές, στους οποίους αναφέρθηκαν χθες συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί υπήρξε αυτή η αντίδραση όσον αφορά την προσκόμιση σχετικών βεβαιώσεων σπουδών.
     Κύριοι συνάδελφοι, αυτό ισχύει σ’ όλες τις ευρωπαϊκές χώρες –έχω προσωπική άποψη- και μάλιστα ισχύουν αυστηρότεροι κανόνες απ’ αυτούς που σήμερα θέτουμε εμείς, καθώς δεν μπορείς να συνεχίσεις σπουδές σε περίπτωση που έχεις αποτύχει δύο φορές στις εξετάσεις. Διαγράφεσαι ακόμα και αν βρίσκεσαι στο τελευταίο έτος σπουδών.
     Όσα εμείς σήμερα προσπαθούμε να ψηφίσουμε, εφαρμόζονται δεκαετίες στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Χορηγούνται μ’ αυτό το νομοσχέδιο σε όλους τους αλλοδαπούς ίσες ευκαιρίες με τις προϋποθέσεις οι οποίες καθιερώνονται για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης, για ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη αλλά και απασχόληση. Καθιερώνονται οι υποχρεώσεις και οι κυρώσεις τόσο για παράνομη είσοδο και έξοδο των αλλοδαπών όσο και για τη σωστή εφαρμογή του νόμου από τις υπηρεσίες τους υπαλλήλους και τους εργοδότες αλλά και τους ιδιώτες.
     Εδώ θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα, κύριε Υπουργέ, και μεγάλη προσοχή. Όλα εξαρτώνται από την εφαρμογή των κανόνων αυτού του νομοθετήματος, αλλά επιπλέον και μιας πολιτικής προσαρμογής και ένταξης σε ένα κοινωνικό σύνολο χωρίς διαχωρισμούς, σε ένα περιβάλλον αλληλεγγύης και ενσωμάτωσης αλλά και εκμάθησης όλων των στοιχείων μιας  ελληνικής κουλτούρας και όχι γκετοποίησης, που πολλές φορές δημιουργείται από μόνη της εξαιτίας της απόρριψης και του αποκλεισμού. Πρέπει όμως να επισημανθεί ότι πολλές φορές μεθοδεύεται και στοχεύει σε σκοπιμότητες δημιουργώντας κράτος εν κράτει, που έχει δυστυχώς δυσάρεστα αποτελέσματα.
     Τελικά και πολύ σωστά, το νομοσχέδιο αυτό βρίσκεται προς το τέλος του με την κτήση της ελληνικής ιθαγένειας και την πολιτογράφηση. Πιστεύω ότι αυτός είναι ο στόχος όλων όσοι σέβονται και θα σεβαστούν τη χώρα μας, τη χώρα αυτή που τους έδωσε την ευκαιρία, τη δυνατότητα για ένα καλύτερο αύριο. Αλλά και για εμάς θα είναι επιτυχία να ζητήσουν επάξια και να δώσουν όρκο τιμής και πίστης στη δική μας πατρίδα.
     (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο A’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ)
     Πρέπει να επισημανθεί όσον αφορά την αντιμετώπιση των αδελφών μας Ελλήνων Βορειοηπειρωτών ότι η συμπεριφορά της διοίκησης και της ελληνικής πολιτείας πολλές φορές είναι απαράδεκτη. Θα πρέπει να τους δώσουμε το δικαίωμα να αισθάνονται υπερήφανοι για την καταγωγή τους.
     Τελειώνοντας, κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να συγχαρώ τον Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης κ. Παυλόπουλο, τους Υφυπουργούς, όλη την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, για τη μεγάλη αυτή συνεισφορά στο έργο της Κυβέρνησής μας.
     Ευχαριστώ πολύ.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Καρπούζα.
     Το λόγο έχει τώρα ο κ. Δένδιας.
     ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Θα είμαι ιδιαίτερα σύντομος.
     Μου κάνει τεράστια εντύπωση στη συζήτηση στα άρθρα, όπως μου έκανε τεράστια εντύπωση και στη συζήτηση επί της αρχής, πως οι προβλέψεις αυτές κατηγορούνται ως προβλέψεις κλειστοφοβικές, ξενοφοβικές κλπ. 
     Θα ήθελα κατ’ αρχήν να αναφερθώ πάρα πολύ σύντομα, γιατί με κάλυψε η αρχηγός της αντιπροσωπείας μας στο Συμβούλιο της Ευρώπης, στα άρθρα 46 και επόμενα. Με αυτό το νομοθέτημα επιτέλους ενσωματώνεται στην ελληνική έννομη τάξη η πρόβλεψη της συνθήκης, που η κοινοβουλευτική συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης και η Επιτροπή Μετανάστευσης, στην οποία έχω την τιμή να ανήκω, έχει συστήσει στις σαράντα έξι κυβερνήσεις των χωρών-μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης. Γι’ αυτό η νυν Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν θα έπρεπε να έχει έναν καλό λόγο;
     Αν πάμε στο άρθρο 66, αναφέρθηκα και επί της αρχής, γιατί θεωρώ ότι είναι κορυφαία πρόβλεψη στο συγκεκριμένο νομοθέτημα η διατύπωση που αφορά την ενσωμάτωση με σεβασμό στη διαφορετικότητα και την πολιτισμική ιδιαιτερότητα. Είναι μια κορυφαία διατύπωση για την ελληνική έννομη τάξη. Είναι μια διατύπωση που ούτε κατ’ ιδέαν, ως σκέψη, δεν συνέλαβε ο νόμος και ο νομοθέτης του ν. 2910/2001. Και είχε τότε το ΠΑΣΟΚ όλα τα ερεθίσματα, είχε μπροστά του όλη την πραγματικότητα, που θα του επέτρεπε να καταλήξει στην ανάγκη ή στην απόρριψη, αν θέλετε, της ανάγκης μιας τέτοιας αντιμετώπισης. 
     Θα είχε ίσως έννοια η πρόβλεψη, για την οποία μίλησε προηγουμένως και ο συνάδελφος ο Γιάννης ο Μπούγας, στο άρθρο 75 να υπάρχει η δυνατότητα προσφυγής στον Υπουργό κατά της απόφασης του Γενικού Γραμματέα ή στο άρθρο 91 στο οποίο προτείνει και άλλα αποδεικτικά μέσα. Όμως, όλα αυτά είναι περιθωριακές ρυθμίσεις. Επί της ουσίας και στις διατάξεις πρόκειται για ένα εξαιρετικό και νομοτεχνικά νομοθέτημα. Αντίθετα, αυτό που είναι μίζερο και ενοχλητικό είναι η κριτική την οποία δέχτηκε από την πλευρά της Αντιπολίτευσης. Και ξαναλέω, δεν ενομιμοποιείτο η Αξιωματική Αντιπολίτευση, διότι είχαμε πρόσφατο δείγμα γραφής της, το 2910/2001, ένα δείγμα που σε τίποτε δεν συγκρίνεται με το παρόν νομοθέτημα.
     	Θα ήθελα να πω και κάτι -θα μου επιτρέψετε την παράβαση του Κανονισμού- για την τροπολογία που αφορά τις αποζημιώσεις των προέδρων των νομαρχιακών συμβουλίων γιατί δεν πρόκειται να ξαναμιλήσω.
     	Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να παρακαλέσω και τον κύριο Υφυπουργό και τον κύριο Υπουργό με κανέναν τρόπο να μη δεχθούν την τροπολογία αυτή. Θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο και προκλητικό για την ελληνική κοινωνία το ότι κατατίθεται μία τέτοια τροπολογία με την οποία ζητείται η αύξηση των αποδοχών των Προέδρων των νομαρχιακών συμβουλίων. 
     Αυτό που θέλω να πω εδώ και που αφορά την πεποίθησή μου είναι ότι στο επίπεδο της συζήτησης που ανοίγει για το διοικητικό χάρτη της χώρας, αυτό που πρέπει να κάνουμε δεν είναι να αυξήσουμε τις αποδοχές των προέδρων, των νομαρχών και των αντινομαρχών αλλά να περικόψουμε τον αριθμό και των αντινομαρχών και των αντιδημάρχων και των προέδρων κάθε μορφής δημοτικών επιχειρήσεων. 
     Οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι ο χώρος όπου υπάρχει το τεράστιο όργιο της διαφθοράς και της κακοδιοίκησης στη χώρα σήμερα είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Υπάρχει μία «μαύρη τρύπα» εκεί, την οποία πάρα πολύ σύντομα θα βρούμε μπροστά μας και αν δεν το δούμε αυτό ξεκάθαρα από τώρα, θα έχουμε ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα.
     	ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ, εσείς δέχεστε αυτήν την άποψη;
     	ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Εσείς τι προτείνετε, να λογοκρίνουμε τους Βουλευτές;
     	ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Αυτό που είπε ο συνάδελφός σας είναι ότι κακώς αυξήσατε τις θέσεις των αντινομαρχών. Αυτό σας είπε ο συνάδελφος, ότι δηλαδή αυξάνονται διαρκώς οι θέσεις αυτές.
     	ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Εσείς αυτό το προτείνετε στα συλλογικά σας όργανα;
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Μπόλαρης έχει το λόγο.
     	ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αναφέρθηκα και χθες στη ρευστότητα που είναι το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του κοινωνικού, πολιτικού και οικονομικού φαινομένου που λέγεται «μετανάστευση». Νομίζω πως η Βουλή θεωρεί αυτονόητο ότι αυτό το φαινόμενο έχει και δυναμική και θα έχει και συνέχεια. Αυτά τα χαρακτηριστικά του φαινομένου της μετανάστευσης φαίνεται ότι τα αγνοούν συνάδελφοι από την πλευρά της Συμπολίτευσης οι οποίοι επιτίθενται στα προηγούμενα νομοθετήματα ως εάν οι συνθήκες του 2005 να ήταν αυτές που ήταν το 2000 ή το 1995. 
     	Κύριε Πρόεδρε, εκείνο που θέλω να πω είναι πως η ελληνική πολιτεία θα πρέπει κάποια στιγμή να ασκήσει μία ενεργητική και δραστήρια πολιτική στον τομέα της μετανάστευσης, ξεπερνώντας αυτήν τη στατική και παθητική αντίληψη με την οποία αντιμετωπίζει μέχρι σήμερα το φαινόμενο της μετανάστευσης. Όμως, για να γίνει αυτό -και επειδή μιλάμε για τα άρθρα- χρειάζεται μία σοβαρή διοικητική δομή, μία υπηρεσιακή δομή η οποία αντιστοιχεί σ’ ένα ευνομούμενο ευρωπαϊκό κράτος. 
     	Δυστυχώς, κύριε Πρόεδρε, το νομοσχέδιο αυτό επαφίεται σε μία διοικητική δομή η οποία είναι ελλιπής και δεν προβλέπει καμία ενίσχυσή της. Ακόμα και στην περίπτωση που αυτό το νομοσχέδιο θα ήταν άψογο από κάθε νομοθετική άποψη, πάλι δε θα μπορούσε να ήταν αποτελεσματικό από τη στιγμή που περιμένει έργο από τις υπηρεσίες που δεν ενισχύονται καθόλου από προσωπικό που να έχει τις επιστημονικές γνώσεις και τις γνώσεις από πλευράς γλωσσών για να αντιμετωπίσει αυτήν την ιστορία. 
     Νομίζω πως η υπάρχουσα διοικητική δομή και οι υπηρεσίες δεν είχαν τη δυνατότητα μέχρι σήμερα ούτε καν τις αιτήσεις να εξετάσουν και γι’ αυτό κάθε φορά η διοίκηση αναγκαζόταν να δώσει παρατάσεις, πολλώ μάλλον δεν μπορούσε να κάνει τους ελέγχους που έπρεπε να γίνουν για να εφαρμόζεται ο προϋπάρχων νόμος. Από τη στιγμή που περιμένουμε σήμερα πάλι από την ίδια δομή, πάλι από το ίδιο προσωπικό να φέρει σε πέρας τις υποχρεώσεις που τους ανατίθενται μ’ αυτό το νομοσχέδιο, νομίζω πως βαυκαλιζόμαστε. Είναι λάθος να περιμένουμε.
     Παρά το γεγονός ότι σήμερα οι εφημερίδες αναφέρονται στον κ. Υπουργό Εσωτερικών και στην περίφημη υπουργική απόφαση για τις διαδικασίες της συνέντευξης μ’ έναν τίτλο που βλέπω σε εφημερίδα «Προσλήψεις μόνο από ρουσφέτι», παρά το γεγονός ότι καταγγέλλονται οι διαδικασίες πρόσληψης, θα πρέπει να πω πως οι υπηρεσίες αυτές και στην Αττική και στην κεντρική Μακεδονία όπου υπάρχει ιδιαίτερος φόρτος, αλλά και στην Κρήτη όπου υπάρχουν πολλές αιτήσεις, χρειάζονται προσωπικό. 
     Χρειάζεται να ενισχυθούν αυτές οι υπηρεσίες με καινούργιο προσωπικό, ειδικευμένο προσωπικό, για να μπορούν να τα βγάλουν πέρα. 
     Κλείνω, θέλοντας να πω πως στην Αίθουσα αυτή πρέπει να είμαστε καλοπροαίρετοι, αλλά και υποψιασμένοι. Και το λέγω αυτό για τις προτάσεις που έκανε προηγουμένως ο συνάδελφος από την Κέρκυρα, κ. Γεωργιάδης. Αναφέρθηκε στα ανήλικα, τα οποία μόνο με δήλωση του πατέρα, του μετανάστη, του εισελθόντος στη χώρα, αναγνωρίζονται ως τέτοια. Από την εμπειρία που έχουμε από τα δικαστήρια της χώρας, έχουμε συναντήσει πάρα πολλές φορές, κύριε Πρόεδρε, περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για το trafficking και οι οποίοι είναι μέσα στη χώρα συνοδεύοντας ανήλικα από χώρες τρίτες, τα οποία όταν συλληφθούν, τα εμφανίζουν ως παιδιά τους, παιδιά που είναι δεκαπέντε χρονών, δεκαέξι χρονών, δεκαεπτά χρονών, προκειμένου να γλιτώσουν τις τιμωρίες, προκειμένου να γλιτώσουν τη φυλάκιση και όλες τις άλλες συνέπειες. Γι’ αυτό νομίζω πως είναι σκόπιμο και είναι κρίσιμο να γίνονται οι έλεγχοι και είναι σκόπιμο να προσκομίζονται δικαιολογητικά, τα οποία να αποδεικνύουν αυτήν την οικογενειακή σχέση, ιδιαίτερα όσον αφορά τα ανήλικα παιδιά.
     Σας ευχαριστώ πολύ.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Μπόλαρη.
      Το λόγο έχει ο κ. Σγουρίδης.
     ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Επειδή χθες, κύριε Πρόεδρε, για λόγους οικονομίας του χρόνου, δεν δευτερολογήσαμε και έτσι στους σχολιασμούς του κυρίου Υπουργού δεν υπήρξε αντίλογος, θα κάνω δύο σχόλια σ’ αυτά τα οποία ο κύριος Υπουργός είπε στην τοποθέτησή του. 
     Το πρώτο σχόλιο είναι το εξής. Η μόνιμη επωδός και του Υπουργού αλλά και των Βουλευτών της Συμπολιτεύσεως σ’ αυτή εδώ την Αίθουσα είναι «εσείς το ΠΑΣΟΚ μετά το 2001 τι κάνατε;».
     Εδώ θα αντιπαραθέσω το εξής. Η νεομετανάστευση δημιουργεί προκλήσεις κυλιόμενες. Δεν λέω προβλήματα, λέω προκλήσεις. Απέναντι σ’ αυτές τις προκλήσεις χρειάζεται πάντα να δίνουμε απαντήσεις ως πολιτεία. Συνεπώς η νομοθεσία θέλει συνεχώς να επικαιροποιείται. 
     Το ΠΑΣΟΚ ψήφισε το ν. 2910/2001. Δούλεψε σκληρά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ως προεδρεύουσα χώρα, για να μπορέσουν να περάσουν οι οδηγίες 81/2003 της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θύματα εμπορίας, 86/2003 για την οικογενειακή επανένωση και 109/2003 για μακροχρόνια διαμονή. Οι οδηγίες αυτές έγιναν κτήμα, έγιναν ευρωπαϊκό κεκτημένο. Επόμενο είναι η ελληνική πολιτεία να έλθει τώρα με ένα άλλο νόμο να τις ενσωματώσει. Δυστυχώς, όμως, τις ενσωματώνει περιπτωσιολογικά, τις ενσωματώνει με έναν τρόπο –θα το επαναλάβω, όσο και αν ενοχλεί τους συναδέλφους της Συμπολιτεύσεως- φοβικό.
     Δεύτερο σχόλιο. Έχουμε διαφορετική φιλοσοφία, όπως και να το κάνουμε. Εσείς, πράγματι, δουλεύετε για την προστασία του μετανάστη. Αλλά, όμως, η δική σας προστασία πηγάζει από τον έλεγχο και τον περιορισμό. Εσείς βάζετε ας πούμε την εξέταση του ήθους και της προσωπικότητας του μετανάστη από επιτροπή, χωρίς να υπάρχουν κριτήρια. Οποία αυθαιρεσία! 
     Εμείς πιστεύουμε ότι μία ευνομούμενη πολιτεία, όπως είναι η ελληνική, όπως ακριβώς προστατεύει τα μέλη της, θα προστατεύσει και τους μετανάστες. Αν η ελληνική πολιτεία δεν μπορεί να προστατεύσει τον Έλληνα πολίτη από τη «μαύρη» εργασία, από την εισφοροδιαφυγή, είναι δυνατόν με περιορισμούς στο θέμα των μεταναστών, να προστατεύσει τον εαυτό της και τους μετανάστες από αυτά τα φαινόμενα;
     Εγώ θα σας αναφέρω το εξής παράδειγμα, κύριε Υπουργέ. Δεν είναι καταγγελία. Είναι μια αλήθεια η οποία ακούγεται μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα. Οι σπουδαστές των αλλοδαπών σχολών τουριστικών επαγγελμάτων που εργάζονται αυτήν τη στιγμή στη χώρα μας, στην Κρήτη, στην Κέρκυρα, στην Αθήνα, στη Ρόδο, έχουν ιατροφαρμακευτική κάλυψη; Έχουν ασφαλιστική κάλυψη; Ή απλά έρχονται και εργάζονται στα ελληνικά ξενοδοχεία επειδή προσπαθούν να αποκτήσουν τη διδακτική εμπειρία για να πάρουν το πτυχίο τους στην αλλοδαπή; Είναι ή δεν είναι «μαύρη» εργασία; Κόβουν ή δεν κόβουν τη δουλειά από τους έλληνες τουριστικούς υπαλλήλους;
     Έρχομαι στα άρθρα. Μας κατηγόρησαν ότι είμαστε μίζεροι. Θεωρείτε μιζέρια όταν στο άρθρο 46 λέμε ότι δεν γίνεται διάκριση ανάμεσα στα ενήλικα και στα ανήλικα θύματα της σωματεμπορίας; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει διάκριση; Ως προς το χρόνο περίσκεψης δεν λέω να φτάσουμε στα ακραία επίπεδα των έξι μηνών, που ισχύουν στην Ευρώπη. Εγώ θα δεχθώ τη δική σας άποψη, κύριε Υπουργέ, ότι όσο μικρότερο είναι το χρονικό διάστημα, δεν θα μπορέσουν να υπάρξουν εκβιασμοί. Αλλά ο ένας μήνας, όταν είναι υπό δικαστική ή αστυνομική προστασία είναι πολύς; Γιατί δεν το κάνετε δυο μήνες ως χρόνο περίσκεψης; Θα μου πείτε «θα παίξουμε την κολοκυθιά»; Ε, λέμε μια πρόταση πάνω στα ευρωπαϊκά δεδομένα που θέλουμε να ενσωματώσουμε. Δεν λέμε να φτάσουμε στους έξι μήνες. Ας μείνουμε στους δυο, στους τρεις.
     Είναι μίζερο όταν λέμε ότι οι θύτες και τα θύματα δεν θα πρέπει να δικάζονται και να καταδικάζονται μαζί; Είναι μίζερο όταν στο άρθρο 51 λέμε ότι σταματάει η ανανέωση και ανάκληση της άδειας διαμονής όταν το θύμα παύει να συνεργάζεται; Μα είναι όρος αυτός που συνάδει με τον δικό μας πολιτικό πολιτισμό; Δηλαδή, θέλουμε εσαεί χαφιέδες; Αφαιρέστε την υποπερίπτωση γ΄. Δηλαδή, πρέπει εσαεί να συνεργάζεται, να είναι πάντα εκεί;
     Είναι μίζερο όταν λέμε ότι θα πρέπει και τα επιδόματα τα οποία παίρνει η οικογένεια των επανενωθέντων να μπορούν να θεωρούνται ότι είναι εισόδημα σταθερό; Μπορεί να έχει μια δωρεά από το εξωτερικό. Να μην θεωρείται ότι είναι εισόδημά του; Είναι μίζερο όταν λέμε -στο άρθρο 54, στην παράγραφο 2, στο δεύτερο εδάφιο- όταν λέμε ότι δεν επιτρέπεται η οικογενειακή επανένωση ανηλίκων τέκνων του συντηρούντος και της άλλης συζύγου πέραν των ανηλίκων τέκνων αυτού με τη σύζυγο με την οποία έχει ήδη επανενωθεί στη χώρα; Δηλαδή, θα κάνουμε έλεγχο ηθικής; Δηλαδή, αν είναι παντρεμένος στη Βουλγαρία και έχει παντρευτεί εδώ και δεν έχει πάρει διαζύγιο, τα παιδιά αυτά δεν επιτρέπονται να έρθουν; Μα τι, όρους ηθικής βάζουμε, δηλαδή; 
     Αυτό που είπαμε, το αναιτιολόγητο, βρίσκεται στο άρθρο 55, παράγραφος 3. Ο γενικός γραμματέας λέει «ναι, να υπάρξει επανένωση». Και έρχεται αυθαίρετα η προξενική αρχή, γιατί λέτε εδώ με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 8, του παρόντος νομοσχεδίου, και λέει «όχι, το παιδί δεν θα έρθει». Γιατί έτσι θέλουμε. Αναιτιολόγητα. Θα έπρεπε να αιτιολογείται.
     Επίσης, είναι μίζερο όταν λέμε –όσον αφορά τα άρθρα 65 έως 69- ότι αφού θέλουμε να βοηθήσουμε τους οικονομικούς μετανάστες να ενταχθούν μέσα στην κοινωνία μας, θα πρέπει να δημιουργήσουμε κέντρα επιμόρφωσης και κοινωνικής ένταξης, ώστε να μπορούν να μάθουν τη γλώσσα, τον πολιτισμό μας, αν θέλετε και την ιστορία μας -ή τα προγράμματα των ΚΕΚ . Επειδή δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε τέτοια κέντρα σε όλη την Ελλάδα, όπου υπάρχουν μετανάστες- να είναι επιλέξιμα; Σας κάνω πρόταση να το βάλετε μέσα. Προγράμματα των ΚΕΚ, που είναι για μετανάστες, να είναι επιλέξιμα. Σε προτεραιότητα. 
     Θεωρώ ακόμη, ότι δεν είναι μίζερο όταν θα σας πούμε ότι στο άρθρο 81 θα πρέπει εκεί που λέτε ότι με την ίδια απόφαση καθορίζονται οι προδιαγραφές και οι όροι λειτουργίας των ειδικών χώρων παραμονής των αλλοδαπών, να μπει η εξής φράση: «…σύμφωνα με τις προδιαγραφές που καθορίζονται από τα ανθρώπινα δικαιώματα».
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αυτονόητο δεν είναι;
     ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Κύριε Παυλόπουλε, ξέρετε πολύ καλά ότι δεν το λέω τυχαία. Εγώ πολλές φορές καταλαβαίνω γιατί το κάνετε περιπτωσιολογικό. Διότι δεν έχουμε μία Δημόσια Διοίκηση που να είναι τόσο αφομοιώσιμη. Ε, βάλτε μία φράση.
     Τελειώνοντας έρχομαι στο άρθρο 92, στα παράβολα τα οποία έχετε, όπως για παράδειγμα το παράβολο αναπροσαρμογής προστίμων και κυρώσεων. Το 30% πάει στο Παρακαταθηκών και Δανείων για τους ΟΤΑ, που ασχολούνται με το θέμα αυτό και το 25% πάει στα Υπουργεία και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου. Το υπόλοιπο 45% που πάει; Πάει, δηλαδή, για να καλύψει έσοδα του προϋπολογισμού;
     Θεωρώ, λοιπόν, ότι θα έπρεπε όλο αυτό το ποσό, το 100%, να πηγαίνει για το θέμα της ενσωμάτωσης των μεταναστών, γιατί οι μετανάστες είναι πλούτος στη χώρα. Σήμερα η Ελλάδα αν έκανε κάποια βήματα μπροστά, τα έκανε γιατί ένα μεγάλο κύμα μεταναστών ήλθε μετά το 1990 εδώ. Ακόμα και οι Ολυμπιακοί Αγώνες σε ένα μεγάλο βαθμό στηρίχθηκαν πάνω στο δυναμικό των οικονομικών μεταναστών.
     Σας ευχαριστώ.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Σγουρίδη.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει άλλος εγγεγραμμένος ομιλητής.
     Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ξεκινάω από μία γενική διαπίστωση. 
     Όταν κάνεις ένα νομοσχέδιο, το οποίο αφορά σε πολύ μεγάλο βαθμό σεβασμό δικαιωμάτων του ανθρώπου, η ρητή αναφορά του σεβασμού των δικαιωμάτων αυτών είτε σε επίπεδο ελληνικού Συντάγματος και ελληνικής έννομης τάξης είτε σε επίπεδο διεθνούς έννομης τάξης πολλές φορές είναι επικίνδυνη. Γιατί είναι σαν να λέμε ότι όπου δεν αναφέρεται το αυτονόητο –γιατί αυτό είναι αυτονόητο- τότε από εκεί και πέρα μπορεί και να μην ισχύει.
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το λέω για να μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία γι’ αυτό:
     Ο σεβασμός των δικαιωμάτων του ανθρώπου στο πλαίσιο της ελληνικής έννομης τάξης, αλλά και της διεθνούς έννομης τάξης, που ενσωματώνεται στο ελληνικό δίκαιο, είναι αυτονόητος και δεν χρειάζεται καμία ιδιαίτερη αναφορά. Διαπνέει, ως γενική ρήτρα, όλες τις διατάξεις της έννομης τάξης είτε σε επίπεδο νόμων είτε σε επίπεδο κανονιστικών πράξεων.
     Και θα ήταν –σας διαβεβαιώνω γι’ αυτό και όσοι εξ ημών είσθε νομικοί, το καταλαβαίνετε- ιδιαιτέρως επισφαλές –θα έλεγα επικίνδυνο- να κάνουμε ειδικές αναφορές. Σαν να εννοούσαμε ότι όπου δεν υπάρχει ειδική αναφορά, εκεί ο σεβασμός των δικαιωμάτων του ανθρώπου μπορεί να παραληφθεί!
     Άρα, λοιπόν, ξεκαθαρίζω ότι αυτό αποτελεί γενική ρήτρα, που διαπνέει και την εφαρμογή και την ερμηνεία των διατάξεων και αυτού του νόμου και οποιουδήποτε άλλου νόμου.
     Κατά τα λοιπά, τα άρθρα 46 και επόμενα του σχεδίου νόμου είναι στραμμένα στο μέλλον. Είναι η άλλη όψη του Ιανού, όπως είχα πει. Είναι εκεί όπου μιλάμε πλέον για τα θέματα τα οποία σχετίζονται ιδίως με τα ζητήματα τα οποία αφορούν τη σταδιακή ενσωμάτωση των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία. Δεν μιλάμε βέβαια για αφομοίωση.
     Η αφομοίωση είναι δικαίωμα του μετανάστη, εάν αυτός το θέλει. Και κορυφώνεται και ολοκληρώνεται με την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας.
     Αλλά ενώ η κοινωνική ένταξη υπό την ευρεία έννοια του όρου είναι υποχρέωση της πολιτείας, η αφομοίωση δεν είναι υποχρέωση της πολιτείας. Γιατί σημαίνει παρέμβαση στην προσωπικότητα του μετανάστη αφού εκείνος αποφασίζει εάν θα αφομοιωθεί ή όχι. Αυτό σημαίνει σεβασμός των στοιχειωδών δικαιωμάτων του ως μέλους μίας μειονότητας, που έχει το δικαίωμα είτε επιλέξει να μείνει εδώ με την εγγύηση των δικαιωμάτων του ως εργαζομένου ή με άλλη ιδιότητα, είτε να αποφασίσει εάν και κατά πόσον αυτή η κοινωνία, αυτός ο λαός, αυτό το κράτος του ταιριάζουν, ώστε να γίνει πλήρες μέλος τους.
     Οι διατάξεις των άρθρων 46 επόμενα, αφορούν την ένταξη, υπό την ευρεία του όρου έννοια, και την προστασία του ανθρώπου. Έτσι, ξεκινάμε με τις διατάξεις προστασίας των θυμάτων εμπορίας, την οικογενειακή επανένωση, θέματα που αφορούν το καθεστώς των επί μακρών διαμενόντων, καθώς και θέματα που ρυθμίζουν ζητήματα απέλασης.
     Πρέπει να σας πω ότι όλα αυτά τα θέματα είναι, σχεδόν καινούργια. Μέχρι σήμερα και αν υπήρχαν, υπήρχαν εν σπέρματι. Ιδίως δε τα θέματα που σχετίζονται με την ένταξη, την οικογενειακή επανένωση και το καθεστώς των επί μακρών διαμενόντων είναι εντελώς νέα. Άλλα γιατί δεν υπήρχαν στο παρελθόν καθόλου από παραλείψεις και χρειάστηκε τώρα να τα βάλουμε και άλλα γιατί οι κοινοτικές μας υποχρεώσεις ήρθαν πολύ πρόσφατα. Εξ ου και η προηγούμενη νομοθεσία ήταν ή, ατελής στο σημείο αυτό, ή εν πάση περιπτώσει, δεν μπορούσε ήδη να έχει προσαρμοσθεί.
     Επαναλαμβάνω ότι στηρίζουμε ό,τι υπάρχει θετικό από το παρελθόν. Δεν μηδενίζουμε απολύτως τίποτε. Αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτά τα βήματα που κάνουμε, σε τόσο σημαντικά θέματα, είναι, ουσιαστικά, τα πρώτα. Και πρέπει να τα κάνουμε με ιδιαίτερη προσοχή, γιατί είναι ζητήματα τα οποία μπορούν, σαφώς, να προστατεύσουν το μετανάστη. Εάν, όμως, αφήσουμε κενά, μπορούν να στραφούν εναντίον του. Θα γίνω σαφής πολύ σύντομα. 
     Θέμα πρώτο, που αφορά στην προστασία των θυμάτων εμπορίας. Είναι στίγμα για τον παγκόσμιο πολιτισμό η εμπορία. Αλλά είναι στίγμα και για το δικό μας πολιτισμό, αυτόν τον πολιτισμό που διαπνέεται από τα ιδανικά του ανθρωπισμού. Έπρεπε να έχουμε τρέξει νωρίτερα. Τρέχουμε τώρα. Όλες οι διατάξεις, τις οποίες έχουμε συμπεριλάβει σε αυτό το σχέδιο νόμου, είναι διατάξεις οι οποίες πρέπει να εφαρμοσθούν στην πορεία, να εξειδικευτούν και να συνδυαστεί η εφαρμογή τους με διατάξεις που θα ψηφίσουν και άλλα Υπουργεία, ιδίως το Υπουργείο Δικαιοσύνης και το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Γνωρίζετε ότι ήδη υπάρχει σχετική Επιτροπή, που ολοκληρώνει το θεσμικό πλαίσιο. Έχουμε συμβάλει και εμείς ως Υπουργείο Εσωτερικών για τις επιμέρους ρυθμίσεις μέσα από τις προτάσεις που έχει κάνει κυρίως η Γενική Γραμματεία Ισότητας.
     Αλλά αυτό το πλαίσιο, που είναι κατ’ ανάγκη γενικό, εξειδικεύεται στην πορεία και οι ρυθμίσεις που περιέχει, τονίζω, είναι όλες ρυθμίσεις προστατευτικές των ατόμων. Προστατευτικές, με την έννοια που ανέφερα απαντώντας πρωτίστως στην κ. Γκερέκου που το έθεσε, αλλά και σε άλλους συναδέλφους. Προστατευτικές ιδίως σε ό,τι αφορά τις προθεσμίες που θέτουμε και τον τρόπο που επικοινωνούν με τις αρχές.
     Άκουσα την παρατήρηση που έκανε ο κ. Σγουρίδης. Γιατί στην κ. Γκερέκου απάντησα, και απάντησα κυρίως ως προς το ότι η προθεσμία της περίσκεψης δεν μπορεί να είναι μεγάλη. Διότι όταν είναι μεγάλη, όταν δηλαδή το θύμα αισθάνεται ότι έχει χρόνο, τότε μπορεί να είναι δεύτερη φορά θύμα εκβιασμών.
     Επίσης, είπα ότι δεν είναι –θα το δείτε από τις διατάξεις του νόμου- αυτονόητη η ευθεία επικοινωνία του προσώπου με την αρμόδια αρχή, με τέτοιο τρόπο που να του διασφαλίζει τη δυνατότητα να εμφανισθεί και να πει το πρόβλημα που έχει. Σας είπα ότι προβλέπεται ο δικαστικός λειτουργός να έχει ειδικό ρόλο να διαδραματίσει, ή να υπάρξει ειδικό πρόσωπο, το οποίο να μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο διαιτησίας. Αυτό είναι ένα θέμα που θα εξειδικευθεί στην πορεία. Εδώ όμως μιλάμε για ένα γενικό πλαίσιο.
     Στον κ. Σγουρίδη, ο οποίος είπε: «Μα όταν σταματά το πρόσωπο αυτό τη συνεργασία, τότε από εκεί και πέρα για ποιο λόγο να μην έχει την ίδια προστασία;», θα είχα να απαντήσω το εξής:
     Εάν δεν μπει αυτός ο όρος, κύριε Σγουρίδη, στην πράξη μπορούν να συμβούν πολλά. Το ένα είναι ότι εάν δεν υπήρχε αυτός ο όρος θα μπορούσε κάποιος να εμφανίζεται ως θύμα ενώ δεν είναι. Και το δεύτερο, θα μπορούσε κάλλιστα εάν έχει την ίδια προστασία, εφόσον δεν συνεργάζεται, τότε από εκεί και πέρα να εξακολουθήσει να παραμένει θύμα εκείνου ο οποίος το εμπορεύεται. Γιατί θα μπορεί να διακόψει, να εξακολουθήσει να είναι θύμα και να έχει την ίδια προστασία. Είναι κίνητρο για να μπορέσει να τον βγάλει από αυτό το αδιέξοδο, στο οποίο βρίσκεται. Είναι ένα κίνητρο για να πάψει να έχει την εξάρτηση από όλους αυτούς τους εκβιαστές και εγκληματίες στο καθεστώς, στο οποίο βρίσκεται. Γιατί ξέρετε πάρα πολύ καλά ποιες είναι οι μέθοδοι τις οποίες χρησιμοποιούν. Ξέρετε πολύ καλά ποιος είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσει να αισθανθεί το πρόσωπο αυτό ότι έχει ένα κίνητρο για να απεξαρτηθεί είναι αυτή η συνεργασία. Γι’ αυτό και μπαίνει. Εάν βγει αυτή η διάταξη, τότε από εκεί και πέρα το θύμα θα είναι και δεύτερη φορά θύμα ή μπορεί να είναι και δεύτερη φορά θύμα.
     Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα τα οποία αφορούν την οικογενειακή επανένωση, ο λόγος για τον οποίον μπήκαν κάποιες διατάξεις, οι οποίες κάνουν διακρίσεις είναι αλήθεια σε ό,τι αφορά τα παιδιά διαφορετικών γάμων, είναι γιατί πρέπει να αποκλείσουμε το φαινόμενο –και πρέπει να το αποκλείσουμε, κύριε Σγουρίδη, αυτό το φαινόμενο- κάποιος κατ’ επάγγελμα να έρχεται και να συνάπτει γάμους. Και με τον τρόπο αυτό να μπορεί να φέρνει παιδιά επικαλούμενος ότι είναι παιδιά προηγούμενου γάμου. Αυτού του είδους τη μέθοδο ή τη μεθόδευση δεν τη βλέπουμε; Θα μπορέσουμε, πραγματικά, εμείς να ευλογήσουμε με αυτόν τον τρόπο, ανθρώπους οι οποίοι το κάνουν κατ’ επάγγελμα, οι οποίοι έχουν παιδιά εκεί, έρχονται εδώ, παντρεύονται και με διάφορες συναλλαγές και μεθόδους φέρνουν τα παιδιά άλλου γάμου, παραδείγματος χάρη, στην Ελλάδα. Αυτή είναι η έννοια της οικογενειακής συνένωσης; 
     Ξέρετε πολύ καλά ότι η οικογένεια έχει ένα ρόλο, ακόμα και η μονογονεϊκή οικογένεια. Αλλά εάν φθάσουμε στο σημείο να ευνοούμε τέτοιες καταστάσεις, τότε διαλύουμε την ίδια την οικογένεια, τον οικογενειακό ιστό. Δεν πρέπει να πάρουμε πρόνοια γι’ αυτά τα πράγματα; 
     Άκουσα για το θέμα της κοινωνικής ένταξης, ότι θα έπρεπε ήδη να έχουμε το πρόγραμμα αυτό και να το έχουμε μέσα στο νόμο. Πρώτα-πρώτα, προγράμματα δεν υπήρξαν ποτέ. Διατάξεις περί κοινωνικής ένταξης δεν υπήρξαν ουσιαστικά ποτέ. Και πολύ περισσότερο, δεν διαμορφώθηκε κανένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα. Αυτή η Κυβέρνηση φέρνει τις σχετικές διατάξεις, ετοιμάζει το ολοκληρωμένο πρόγραμμα και υφίσταται την αιτίαση ότι δεν είναι ήδη έτοιμο το πρόγραμμα για να μπει και μέσα στο νόμο! Αυτό δεν έχει γίνει ποτέ από τις προηγούμενες Κυβερνήσεις.
     Για να σας δείξω όμως ότι εμείς έχουμε μία άλλη τακτική, σας φέρνω το παράδειγμα του προγράμματος «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» το οποίο υπήρχε. Αλλά ιδίως, όσοι πέρασαν από το Υπουργείο Εσωτερικών ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει. Στην ουσία ήταν ανύπαρκτο στην εφαρμογή του. Το βάλαμε σε νέες βάσεις και στη συνέχεια, όταν ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα «ΠΟΛΙΤΕΙΑ», του το κυρώσαμε και με νόμο. Και το ωραίο είναι ότι όταν το έφερα να το κυρώσω με νόμο στη Βουλή, η πλευρά του ΠΑΣΟΚ με ρώτησε «γιατί το φέρνετε να το κυρώσετε με νόμο;». Για λόγους διαφάνειας!
     Αλλά δεν ήταν δυνατόν να έχουμε τις διατάξεις και το πρόγραμμα, διότι θα συνέβαινε το εξής: Δεν θα ήταν δυνατόν οι υπηρεσίες να έχουν την απαραίτητη νομοθετική εξουσιοδότηση που την έχουν τώρα για να ολοκληρώσουν το πρόγραμμα αυτό. Θα ήταν σχήμα πρωθύστερο.
     Αλλά σας διαβεβαιώ, και εδώ είναι ο κοινοβουλευτικός έλεγχος, στο τέλος του χρόνου θα έχετε το πρόγραμμα αυτό και μπορούμε να το συζητήσουμε στην αρμόδια Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης.
     Αυτή η Κυβέρνηση σε ενάμιση χρόνο θα έχει και τις διατάξεις για την κοινωνική ένταξη και το πρόγραμμα. Παραπάνω, πόσο να το κάνουμε; Δεν θέλω να γυρίζω στο παρελθόν. Αλλά για κοιτάξτε, ούτε διατάξεις υπήρχαν, ούτε προγράμματα. Τι περισσότερο να κάνουμε; Με ποιες ταχύτητες να προχωρήσουμε; Δεν είναι αιτίαση αυτή. Ας δούμε κάποια άλλα πράγματα. Σας είπα ότι κανένας νόμος δεν είναι τέλειος και αυτές τις ελλείψεις τις ξέρω και εγώ.
     Για το καθεστώς των επί μακρόν διαμενόντων, τα είπαμε και επί της αρχής και έγινε ολόκληρη συζήτηση. Ξέρετε πολύ καλά ότι με τη ρύθμιση την οποία φέραμε, προσαρμοζόμενοι και στη σχετική παρατήρηση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής, το καθεστώς αυτό έχει γίνει πάρα πολύ ευνοϊκό.Και το τονίζω για να μη μένουν στο σημείο αυτό κενά. Όταν ολοκληρωθεί το πλαίσιο αυτό και αρχίσει η εφαρμογή του και έχουμε πλέον τα δεδομένα ότι το καθεστώς των επί μακρόν διαμενόντων, πράγματι, λειτουργεί στον τόπο μας -διότι ποτέ δεν το είχαμε μέχρι σήμερα- τότε από εκεί και πέρα μπορούμε να δούμε σιγά σιγά και τα πολιτικά δικαιώματα, αρχής γενομένης από τη συμμετοχή στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές.
     Σε ό,τι αφορά όμως τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, τα οποία τέθηκαν από τον κ. Κολοζώφ και ιδίως από το ΚΚΕ, θα ήθελα να τονίσω ότι δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα. Γιατί ήδη η κείμενη νομοθεσία, και μάλιστα από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, είχε προβλέψει ότι τα συνδικαλιστικά δικαιώματα ισχύουν σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Επομένως δεν χρειαζόταν να προσθέσουμε κάτι το οποίο ισχύει.
     Για τα θέματα της απέλασης οι ρυθμίσεις που υιοθετούμε είναι πολύ πιο ευνοϊκές από αυτές που υπήρχαν προηγουμένως. Είναι άλλο το ειδικό θέμα του ασύλου, το οποίο εξετάζει άλλο Υπουργείο και ακολουθούμε μια πολιτική συγκεκριμένη, στην οποία εγώ δεν θέλω να υπεισέλθω ως αναρμόδιος Υπουργός. Και άλλο είναι το θέμα που σχετίζεται με το γενικότερο ζήτημα των απελάσεων. Και εκεί οι ρυθμίσεις είναι πιο ευνοϊκές από εδώ και πέρα, αλλά και η πρακτική της Κυβέρνησης είναι πολύ διαφορετική. Η απόδειξη υπήρξε χθες με το πρόβλημα που δημιουργήθηκε με την Πακιστανή μετανάστρια, ένα πρόβλημα το οποίο ήδη βρήκε τη λύση του.
     Θέλω να ξέρετε όμως και ένα πράγμα: Ότι είμαστε υποχρεωμένοι ιδίως στις διατάξεις που αφορούν τις απελάσεις, να μη λησμονάμε και το ότι πολλές φορές στη λαθρομετανάστευση –γιατί έχουμε και περιπτώσεις που είναι θύματα οι άνθρωποι και έρχονται εδώ και ζητούν όχι μόνο οικονομικούς όρους επιβίωσης, αλλά και όρους δημοκρατικής διαβίωσης- έχουμε και περιπτώσεις που πρέπει να προσέξουμε ιδιαιτέρως. Γι’ αυτό πρέπει να υπάρξουν προστατευτικές διατάξεις για την πολιτεία, όπου είναι δυνατόν όταν υπάρχουν κενά να παρεισφρήσουν στοιχεία τα οποία θα ήταν δυνατόν να δημιουργήσουν τεράστια προβλήματα για την ασφάλεια της χώρας και για την εκπλήρωση των διεθνών της υποχρεώσεων. 
     Μην υποτιμάμε το φαινόμενο. Μην υποτιμάμε ότι η διεθνής τρομοκρατία βρίσκει διόδους μέσα από κενά, τα οποία αφήνουμε. Είμαστε υποχρεωμένοι να ισορροπήσουμε. Και ισορροπούμε εξαιρετικά. Διότι όπως βλέπετε οι διατάξεις γίνονται πολύ καλύτερες από αυτές που έχουμε, σε ένα περιβάλλον διεθνές σαν και αυτό που υπάρχει σήμερα. Ενώ έχουμε ένα διεθνές περιβάλλον που υπάρχουν τεράστια προβλήματα τρομοκρατίας, εμείς ως χώρα έχουμε τη δύναμη, το θάρρος, έχουμε τη δημοκρατική υποδομή, ώστε να φέρουμε διατάξεις που να αφορούν την απέλαση και να είναι ευνοϊκότερες από αυτές που είχαμε προηγουμένως. Άρα αυτό το κλίμα όχι μόνο δεν μας οδηγεί σε περιστολή δικαιωμάτων του ανθρώπου, αλλά μας οδηγεί στο να εξορθολογικεύσουμε το σύστημα και, ταυτοχρόνως, να σεβαστούμε ακόμα περισσότερα τα δικαιώματα των ανθρώπων και όταν αυτοί οι άνθρωποι είναι αλλοδαποί, που, το τονίζω, δεν επιτρέπεται να κάνουμε ούτως ή άλλως τέτοιες διακρίσεις. 
     Επισημαίνω κλείνοντας τη συζήτηση πάνω σε αυτό το σχέδιο νόμου, ότι όλοι οι νόμοι –είναι μια φορά ακόμα που το λέω- κρίνονται εκ του αποτελέσματος, κρίνονται από την εφαρμογή τους. Όχι από τις εξαγγελίες, όχι από το γράμμα τους. Από την εφαρμογή αυτή θα αποδειχθεί αν είμαστε συνεπείς με όσα λέμε και, πολύ περισσότερο, εάν, πραγματικά, είμαστε διατεθειμένοι όπου υπάρξουν κενά, αυτά τα κενά να τα καλύψουμε. Γιατί είμαι βέβαιος ότι στην πορεία κάποια προβλήματα θα εμφανισθούν και εμείς θα είμαστε οι πρώτοι που θα έχουμε το θάρρος να πούμε «εδώ κάναμε λάθος». Αλλά θα ήθελα, όπως ακριβώς συμβάλατε όλοι σε αυτήν την προσπάθεια να έχουμε ένα καλύτερο κείμενο από αυτό που αρχικά εμφανίστηκε, και στην πορεία, μέσω του κοινοβουλευτικού ελέγχου, αλλά και της συνεννόησης που έχουμε μεταξύ μας, να μας επισημάνετε τα κενά, ώστε αυτό το νομοσχέδιο να γίνει ακόμη καλύτερο. Τουλάχιστον πιστεύω ότι αποτελεί αυτό το νομοσχέδιο τη βάση για να διαμορφωθεί μια πολιτική συνέχειας και μέσα από το κλίμα που έγινε αυτή η συζήτηση. Τούτο το νομοσχέδιο μπορεί να είναι η βάση πάνω στην οποία και άλλοι Υπουργοί και άλλες κυβερνήσεις στο μέλλον μπορούν να πορευθούν ώστε η μεταναστευτική μας πολιτική να προσαρμοσθεί στις ανάγκες σεβασμού του μετανάστη, αλλά και στις ανάγκες που έχει η ίδια η κοινωνία και η ίδια η οικονομία μας. Πρωτίστως όμως στις ανάγκες του σεβασμού των δικαιωμάτων του μετανάστη. Για να αποδείξουμε ότι η Ελλάδα παραμένει, είναι πάντοτε η χώρα εκείνη που μπορεί να διδάσκει και άλλους και με τον πολιτισμό της και με τις δημοκρατικές της αρχές.
     Ευχαριστώ.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
     Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΚΚΕ κ. Κολοζώφ.
     ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κύριε Πρόεδρε, φτάσαμε στο τέλος της συζήτησης και απ’ ότι κατάλαβα η Κυβέρνηση δεν σκέπτεται να δεχθεί καμιά από τις παρατηρήσεις που έχουν γίνει από τους ομιλητές που ακολούθησαν αυτήν τη συζήτηση. Παρ’ όλα αυτά εγώ θα επιμείνω στο δεύτερο μέρος που συζητάμε του νομοσχεδίου σε ορισμένα ζητήματα με την ελπίδα ίσως και την τελευταία στιγμή ορισμένα πράγματα να παρθούν υπ’ όψιν.
     Κατ’ αρχήν πρέπει να πω ότι το πνεύμα του νομοσχεδίου έχει έναν αστυνομικό χαρακτήρα. Αυτό φαίνεται από μια σειρά ρυθμίσεων που υπάρχουν. Θα αναφερθώ συγκεκριμένα.
     Κάνετε μεγάλη προσπάθεια για να εξηγήσετε το κεφάλαιο Θ΄ που αφορά την εμπορία ανθρώπων. Το διάβασα σε όλες του τις λεπτομέρειες. Το στίγμα δεν είναι να βοηθήσουμε τα θύματα, αλλά να αξιοποιήσουμε τα θύματα για να μπορέσουμε να χτυπήσουμε τους παράνομους μηχανισμούς που εκμεταλλεύονται τα θύματα. Πάμε να αξιοποιήσουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα θύματα για να τα αναγκάσουμε κάτω από την απειλή της απέλασης να συνεργαστούν με τις διωκτικές αρχές. Πρέπει να πω ότι η όποια συνεργασία με τις διωκτικές αρχές πρέπει να είναι αποτέλεσμα ελεύθερης βούλησης του ίδιου του παθόντος μετανάστη. Εάν δεν υπάρχει αυτό το στοιχείο όλα τα άλλα λειτουργούν εκβιαστικά. 
     Το όλο σκεπτικό είναι ότι για να χορηγηθεί άδεια παραμονής σε αυτά τα θύματα εμπορίας  –αυτό βγαίνει απ’ όλα τα άρθρα- θα πρέπει το θύμα να συνεργαστεί με τις διωκτικές αρχές. Άκουσα με προσοχή την κ. Γκερέκου με την οποία κανείς δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει στη γενικότητα με την οποία έβαλε ορισμένα ζητήματα ανθρωπιστικού χαρακτήρα. Όμως εδώ έχουμε ένα συγκεκριμένο νομοσχέδιο με το οποίο παίρνονται μια σειρά από αποφάσεις. Σε όλα του τα άρθρα επισημαίνεται ότι αν δεν συνεργαστεί το θύμα δεν γίνεται. 
     Ακόμα και  την προθεσμία περίσκεψης που θα μπορούσε κανείς να πει ότι χρειάζεται για να δώσεις στο θύμα τη δυνατότητα να συνέλθει, να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του κατ’ αρχήν αφού πρόκειται για τραυματικές εμπειρίες –πρέπει να συνδράμουμε με κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους αυτά τα άτομα- δεν την δίνετε γι’ αυτό. Γίνεται για να καταλήξει εάν θα συνεργαστεί ή δεν θα συνεργαστεί με τις αρχές. Δηλαδή του βάζετε τη δαμόκλειο σπάθη από πάνω του και του λέτε ότι όλο αυτό το διάστημα σε αφήνουμε να ηρεμήσεις για να αποφασίσεις αν θα συνεργαστείς ή όχι. Πρέπει να τα κοιτάξετε αυτά.
     Εγώ θα δεχόμουν τις προτάσεις που έκανε ο ειδικός αγορητής μας, με το άρθρο 1 χωρίς την παράγραφο 2 και τις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 49 όπως επίσης και  την παράγραφο 2 του άρθρου 47. Αυτά συμπληρώνουν ολοκληρωμένα την πρόθεση που και εσείς λέτε ότι έχετε να βοηθηθούν αυτά τα άτομα. Από κει και πέρα το πώς θα εξελιχθούν αυτές οι υποθέσεις στα δικαστήρια κλπ. θα κριθεί από τους νόμους.
     Υπάρχει και ένα δεύτερο ζήτημα που έχει αυτό το χαρακτήρα της αυθαιρεσίας και του αστυνομικού τρόπου λειτουργίας. Αυτό είναι η εγγραφή στον κατάλογο των ανθρώπων που είναι ανεπιθύμητοι. Από πού αντλούνται οι πληροφορίες για να μπει κάποιος σ’ αυτόν τον κατάλογο; Κατ’ αρχήν από τις δομές που ήδη υπάρχουν, ιδιαίτερα τις ευρωπαϊκές δηλαδή από το Σένγκεν. Και δεν υπάρχει Θεός που να μπορέσει να έχει πρόσβαση σ΄ αυτές τις υπηρεσίες για να αποδείξει ότι μια πληροφορία είναι λαθεμένη.
     Και για να το αποδείξουμε, γιατί προσπάθησαν άνθρωποι που συκοφαντήθηκαν για να ανατρέξουν, τελικά, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, μερικοί πέρασαν και χρόνια για να δικαιωθούν. Δεν δίνεται η δυνατότητα, ακόμα και σε επίπεδο εθνικό κάποιος να προσφύγει, αλλά από την άλλη του δίνουμε την ευκαιρία, επειδή πρόκειται για μετανάστη, γιατί και Έλληνες είναι γραμμένοι σ’ αυτόν τον κατάλογο των υπόπτων, ξέρεις, είσαι γραμμένος εκεί, έχεις αυτήν την κατηγορία, και έχεις και δυνατότητα να προσφύγεις επαναλαμβάνω εδώ ή εκεί, για να μπορέσεις να αναστείλεις την απόφαση απέλασης. Τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει. Αποφασίζουμε, σε γράφουμε στον κατάλογο και σε απελαύνουμε. Τελείωσε. 
     Δεν θα σταθώ σε άλλες λεπτομέρειες που το έκανε ο εισηγητής μας, θέλω μόνο να σας επισημάνω, επειδή βλέπω την ευαισθησία σας, ότι στα ζητήματα εκπαίδευσης, άλλο είναι τι προβλέπει ο νόμος και άλλο είναι τι προβλέπει η πράξη. Έχω εδώ μια εγκύκλιο για τα παιδιά τα παράνομα που φοιτούν στα σχολεία μας και υπάρχουν χιλιάδες τέτοια. Λέει: με αφορμή ερωτήματα σχετικά με την εγγραφή και φοίτηση αλλοδαπών μαθητών με αποδεδειγμένα μη νόμιμα δικαιολογητικά, σας ενημερώνουμε ότι οι μαθητές αυτοί θα προσέλθουν στις προαγωγικές ή απολυτήριες εξετάσεις –πολύ καλό αυτό- αλλά δεν θα εκδοθούν αποτελέσματα από το σύλλογο διδασκόντων και δεν θα χορηγηθεί τίτλος εάν δεν προσκομίσουν τα νόμιμα δικαιολογητικά. Εδώ και οι άνθρωποι που είναι στη φυλακή και εκτίουν ποινές, έχουν το δικαίωμα και η παιδεία δεν ενδιαφέρεται. Ενδιαφέρεται αν φοιτούν και αν είναι εντάξει, και τους δίνει τον τίτλο σπουδών. Γιατί αυτά τα παιδιά τα αφήνουμε να πάνε στο πουθενά; Ποιος ο λόγος; Για να τα εκβιάσουμε να μιλήσουν για τους γονείς τους, για να εκβιάσουν τους γονείς τους να πάνε στην αστυνομία και να πουν εδώ είμαι, είμαι παράνομος και μετά να απελαθούν; Εδώ πρόκειται για την παιδεία και δεν υπάρχει κανένας λόγος. 
     Εδώ θα καταθέσω την εγκύκλιο που διάβασα προηγουμένως. 
     (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ορέστης Κολοζώφ καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα εγκύκλιο, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
     Παρακαλώ να συνεννοηθείτε με την Υπουργό Παιδείας και ας πάρουμε πίσω αυτήν την εγκύκλιο τέλος πάντων.
     Τέλος, θέλω να αναφερθώ στις επισημάνσεις που έκαναν κάποιοι συνάδελφοι, σχετικά με τα διεθνή σώματα που ασχολούνται μ’ αυτά τα ζητήματα. Θέλω να επισημάνω το εξής στοιχείο, τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς, αυτά τα σώματα τα οποία πάντα λειτουργούσαν και ασχολιόνταν με τέτοια κοινωνικά ζητήματα, δυστυχώς τα πάντα τα  βλέπουν κάτω από το πρίσμα της τρομοκρατίας και εισάγουν σε τέτοιου είδους συζητήσεις τα στοιχεία αυτά της αστυνόμευσης. Γι’ αυτό το λόγο, εμείς είμαστε πολύ επιφυλακτικοί τον τελευταίο καιρό στις αποφάσεις αυτών των σωμάτων, γιατί βλέπουμε ότι στρεβλώνεται η ίδια η έννοια του ανθρωπισμού, κάτω από το πρίσμα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας.
     Ευχαριστώ.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Λεβέντης έχει το λόγο.
     ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
     Θα ξεκινήσω και εγώ από αυτό που είπε ο κύριος Υπουργός για τη συνεργασία με τις αρχές προκειμένου να τις απεξαρτήσουμε από τους θύτες τους. Το θεωρώ εξαιρετικά παρακινδυνευμένο, γιατί ξέρουμε τι γίνεται στην περίπτωση που υπάρξει συνεργασία των θυμάτων με τις αρχές, πώς αντιμετωπίζουν τα θύματα –οι θύτες- και πόσοι από αυτά τα θύματα δεν τα έχει φάει το μαύρο σκοτάδι. Δεν νομίζουμε, λοιπόν, ότι από αυτήν την άποψη θα είναι ο καλύτερος χειρισμός. Θα πρέπει να είναι ελεύθερη η βούλησή τους και από εκεί και πέρα να μην εκβιάζονται στη συνεργασία, γιατί ενδεχομένως αυτό να τους στοιχίσει και την ίδια τους τη ζωή. 
     Θα ήθελα να ξεχωρίσω δύο από τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ομιλίες που έγιναν εδώ σήμερα, αυτή της κ. Γκερέκου και της κ. Παπαδημητρίου. Και οι δύο κυρίες παρουσίασαν τις θέσεις τους με εξαιρετική επιχειρηματολογία. 
     Όσον αφορά την κ. Παπαδημητρίου, η οποία μου έκανε την τιμή να αναφερθεί και σε μένα προσωπικά, με τιμά με τη φιλία της, την ευχαριστώ και εκτιμώ ιδιαίτερα την προσφορά της. Είχα την τύχη να συνεργαστώ μαζί της στα διεθνή όργανα μερικές φορές και εκτιμώ ιδιαίτερα την εργασία της και την τιμώ αντίστοιχα. 
     Παρ’ όλα αυτά, επειδή θεωρεί λίγο περίεργο το γεγονός ότι ο Συνασπισμός δεν ψηφίζει αυτό το νομοσχέδιο και αυτά τα άρθρα, θα ήθελα να πω ότι αναπτύξαμε μια συγκεκριμένη επιχειρηματολογία και στην επιτροπή -από τον Κοινοβουλευτικό μας Εκπρόσωπο κ. Κουβέλη- και εδώ από εμένα που είχα την τιμή να εκπροσωπώ τον Συνασπισμό. 
     Δεν θέλω να επιμείνω περισσότερο, παρά σε μερικά σημεία. Αυτή η τρίτη ευκαιρία που λέμε πρέπει να δοθεί. Δυστυχώς, έτσι φαλκιδεύεται σε πολλά σημεία, όπως εξαιρεί από τις διατάξεις, για παράδειγμα τη διαδικασία νομιμοποίησης στους πρόσφυγες και σε όσους τελούν υπό καθεστώς προσωρινής προστασίας, αλλά και σε όλους εκείνους των οποίων εκκρεμεί αίτηση ασύλου ή προσωρινής προστασίας, δηλαδή τις πιο ευάλωτες ομάδες του μεταναστευτικού πληθυσμού. 
     Προτείνει διαδικασία τακτοποίησης με κριτήρια ρευστά και αόριστα, με κατ’ αρχήν προϋπόθεση την προηγούμενη δωδεκάμηνη παραμονή στη χώρα. Διατηρεί τους γραφειοκρατικούς δαιδάλους για τους μετανάστες. Διατηρεί τη βασική λογική του μέχρι σήμερα ισχύοντος καθεστώτος, σύμφωνα με το οποίο το βάρος της ασφάλισης και της απόδειξης εργασίας και ασφάλισης βαραίνει όχι τον εργοδότη, αλλά τον μετανάστη. 
     Διατηρεί τις δομές άνισης και ανισότιμης ένταξης και συμμετοχής στην αγορά εργασίας. Επιδεινώνει τους όρους της οικογενειακής συνένωσης, κάτι που αναπτύξαμε εκτενώς. Παρά την αντίθετη διακήρυξη, δεν περιλαμβάνει διατάξεις κοινωνικής ένταξης και προστασίας για τους μετανάστες δεύτερης γενιάς, υπάγοντάς τους στις ίδιες ρυθμίσεις με αυτούς των γονέων τους ακόμα κι αν έχουν γεννηθεί και ζήσει αποκλειστικά στην Ελλάδα. 
     Δημιουργεί καθεστώς διαφορετικής και ανισότιμης αντιμετώπισης από τη διοίκηση στις καθημερινές σχέσεις πολίτη και διοίκησης. Εφαρμόζει οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον πιο συσταλτικό τρόπο. Διατηρεί και χειροτερεύει το αντισυνταγματικό καθεστώς της κράτησης των αλλοδαπών με ειδικές διατάξεις για τη νομιμοποίηση των στρατοπέδων ουσιαστικά συγκέντρωσης. 
     Περιμένω από τον Υφυπουργό κ. Νάκο μία απάντηση για το τι γίνεται στη Σάμο. 
     Κύριε Υπουργέ, μου είπατε ότι θα απαντήσετε σήμερα σ’ αυτό. 
     ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Δεν προλάβαμε σήμερα, κύριε συνάδελφε. 
     ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Δυστυχώς οι συνθήκες εκεί είναι απαράδεκτες, για να μην πω εφιαλτικές, και δεν ξέρω τι γίνεται και στα αντίστοιχα ανάλογα καταστήματα, κρατητήρια, όπου έχουν εγκλωβιστεί άνθρωποι και σε άλλες περιοχές της χώρας. 
     Από αυτήν την άποψη, λοιπόν, εμείς λέμε ότι καταψηφίζουμε αυτά τα άρθρα.
     Τα άρθρα 61 έως 64 που αναφέρονται στο κεφάλαιο ΙΑ΄ «Δικαίωμα Διαμονής Υπηκόων Τρίτων Χωρών»  τα ψηφίζουμε. 
     Όσον αφορά στα άλλα άρθρα, προσπάθησα να βρω ένα αιτιολογικό ώστε να μπορούσαμε να τα ψηφίσουμε, αλλά πάντα υπάρχουν μερικές παράγραφοι που μας κάνουν να οπισθοχωρήσουμε. Για παράδειγμα, το άρθρο 59 που αναφέρεται στα δικαιώματα μελών οικογένειας υπηκόου τρίτης χώρας. Βάσει του άρθρου «τα μέλη της οικογένειας του συντηρούντος έχουν, κατ’ αντιστοιχία με αυτόν, δικαίωμα: α) πρόσβασης στην εκπαίδευση β) πρόσβασης στη μισθωτή εργασία κλπ». Σ’ αυτό συμφωνούμε.
     Και μετά λέει: «Η πρόσβαση αυτή, κατά το δωδεκάμηνο διάστημα διαμονής από τη χορήγηση της αρχικής άδειας, κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 57 του νόμου αυτού, τελεί υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις που θα καθοριστούν με την κοινή υπουργική απόφαση της παραγράφου 1 του άρθρου 90 του νόμου αυτού.»
     Βλέπετε, λοιπόν, ότι υπάρχουν πάρα πολλές παράγραφοι και υποπαράγραφοι που μας κάνουν επιφυλακτικούς. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Λεβέντη. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα τα εξής:
     1. Οι Υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα».
     2. Οι  Υπουργοί Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, και Δικαιοσύνης, κατέθεσαν σχεδίου νόμου: «Αναδιοργάνωση του συστήματος αιμοδοσίας και λοιπές διατάξεις».
     3. Οι Υπουργοί Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Δικαιοσύνης, Μεταφορών και Επικοινωνιών, Δημόσιας Τάξης και Εμπορικής Ναυτιλίας, κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Προσαρμογή στη νέα ΚΑΠ και άλλες διατάξεις».
     Παραπέμπονται στις αρμόδιες Διαρκείς Επιτροπές. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει άλλος συνάδελφος που να έχει ζητήσει το λόγο. Συνεπώς, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων 46 έως 97. Θα γίνει η ψήφισή τους χωριστά. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 46 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 46 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο  47 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 47 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 48 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 48 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 49 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 49  έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 50 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 50 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 51  ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 51 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 52 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 52 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 53 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 53 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 54 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 54 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 55 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 55 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 56 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 56 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 57 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 57 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 58 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 58 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 59 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 59 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 60 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 60 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 61 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 61 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 62 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 62 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 63 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 63 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 64 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 64 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 65 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 65 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 66 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 66 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 67 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 67 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 68 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 68 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 69 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 69 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 70 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 70 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 71 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 71 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 72 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 72 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 73 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 73 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 74 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 74 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 75 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 75 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 76 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 76 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 77 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 77 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 78 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 78 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 79 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 79 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 80 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 80 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 81 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 81 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 82 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 82 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 83 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 83 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 84 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 84 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 85 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 85 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 86 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 86 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 87 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 87 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 88 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 88 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 89, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 89 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 90 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 90 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 91 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 91 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 92 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 92 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 93 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 93 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 94 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 94 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 95 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 95 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 96 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 96 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 97 ως έχει; 
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
     ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 97 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σταματάμε στο ακροτελεύτιο άρθρο και εισερχόμαστε στις τροπολογίες. Υπάρχουν τέσσερις τροπολογίες, η μία είναι εκπρόθεσμη.
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Ποια είναι εκπρόθεσμη, κύριε Πρόεδρε;
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Η 375/51/13.07.2005 των κυρίων Παπαϊωάννου, Πάγκαλου και άλλων εκπροσώπων.
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Ήταν εκπρόθεσμη στην Επιτροπή, κύριε Πρόεδρε, όχι εδώ.
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Όχι, κύριε Πρόεδρε, εδώ είναι εμπρόθεσμη. Αν εννοείτε την κατατεθείσα εκ μέρους των συναδέλφων τροπολογία, που αφορά…
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Είναι κι άλλη τροπολογία του κ. Πάγκαλου. Είναι δύο.
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Α, εντάξει, γιατί εκείνη ήταν εκπρόθεσμος στην Επιτροπή, αλλά κατατέθηκε μετά εμπροθέσμως για τη συζήτηση στο Τμήμα.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ωραία, σύμφωνοι.
     Επομένως, υπάρχουν τρεις τροπολογίες, η 376/52/13.07.2005 των κυρίων Ρόβλια, Μουσιώνη και άλλων, η 386/53/19.07.2005 των κυρίων Παπαϊωάννου και Πάγκαλου και η τροπολογία υπ’ αριθμόν 401/54/28.07.2005 του κ. Γεωργιάδη.
     Οι τροπολογίες αυτές δεν γίνονται δεκτές από τον κύριο Υπουργό. Εάν θέλει κάποιος να μιλήσει επί των τριών τροπολογιών, να ζητήσει το λόγο κανονικά.
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Όχι για όλες προφανώς. Για μία-μία ξεχωριστά.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Για όλες, προφανώς. Για όλες, για την οικονομία του χρόνου. Δεν κάνει δεκτή καμία έτσι κι αλλιώς ο κύριος Υπουργός, αλλά θα ακουστούν όλοι οι συνάδελφοι.
     ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Μία φράση για την κάθε μία, κύριε Πρόεδρε.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ναι, ας μιλήσετε, θα δώσω χρόνο. Δεν υπάρχει θέμα χρόνου.
     Ορίστε, ο κύριος Βλατής έχει το λόγο.
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Θα κάνετε κατάλογο, κύριε Πρόεδρε;
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ναι, θα κάνουμε κατάλογο. Σηκώστε το χέρι, όσοι θέλετε να μιλήσετε.
     Ορίστε, κύριε Βλατή.
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Με συγχωρείτε, κύριε Πρόεδρε…
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ορίστε, κύριε Κασταντίδη.
     Μισό λεπτό, κύριε Βλατή.
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Θα παρακαλέσω πολύ, κύριε Πρόεδρε, για λόγους κοινοβουλευτικής τάξης, να εξηγήσει ο Υπουργός των Εσωτερικών για ποιο λόγο δεν κάνει δεκτή την κάθε μία από τις τροπολογίες, που λίγο πριν αναφέρατε. Διότι ακούμε από εσάς ότι δεν γίνονται δεκτές, αλλά τον Υπουργό Εσωτερικών δεν τον ακούσαμε. Συνεπώς, θα παρακαλέσω για λόγους κοινοβουλευτικής τάξεως ο Υπουργός των Εσωτερικών να ανακοινώσει τουλάχιστον τους λόγους, για τους οποίους δεν κάνει δεκτή την κάθε μία από τις τρεις τροπολογίες.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε…
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Μισό λεπτό, κύριε Υπουργέ, καθίστε.
     Κύριε Καστανίδη, ο Υπουργός έχει την ευχέρεια να δώσει εξηγήσεις και επεξηγήσεις, τις οποίες εκείνος κρίνει ότι πρέπει να δοθούν. Από κει και πέρα όλοι κρίνονται. Είμαι βέβαιος ότι ο Υπουργός θα σας δώσει τις εξηγήσεις, αφού ακουστούν όλοι οι συνάδελφοι, στο τέλος, λέγοντας αν δέχεται ή δεν δέχεται.
     Μην προταχθείτε, κύριε Υπουργέ. Ακούστε όλους τους συναδέλφους πρώτα…
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Μα, κύριε Πρόεδρε, εσείς θα ανακοινώνετε για λογαριασμό της Κυβέρνησης εάν κάνει δεκτές ή όχι τις τροπολογίες ο Υπουργός Εσωτερικών;
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Με συγχωρείτε, κύριε συνάδελφε. Έχει ανακοινωθεί στο Προεδρείο ότι δεν τις κάνει δεκτές.
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Με συγχωρείτε, δεν το ξέρει αυτό το Τμήμα της Βουλής…
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ωραία, ωραία.
     Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
     Η αλήθεια είναι ότι είχε ενημερωθεί το Προεδρείο και γι’ αυτό το λόγο το είπε.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Άλλωστε, είναι πάγια τακτική αυτό τώρα και απορώ, δηλαδή, με τις ενστάσεις σας.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Θα απαντήσω και στο τέλος γιατί δεν γίνονται δεκτές.
     Πρώτα-πρώτα να πω όσον αφορά στις τροπολογίες που έχει καταθέσει ο συνάδελφος κ. Γεωργιάδης. Για τη σειρά των τροπολογιών αυτών δόθηκαν οι εξηγήσεις κατά τη διάρκεια της συζήτησης και περιελήφθησαν με τη μορφή ερμηνευτικών δηλώσεων για τα Πρακτικά. Επομένως, όπως το ζήτησε και ο ίδιος ο κ. Γεωργιάδης, αυτό ήταν αρκετό.
     Σε ό,τι αφορά την τροπολογία, η οποία έχει κατατεθεί από συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ, τον κ. Ρόβλια, τον κ. Μουσιώνη, τον κ. Κεγκέρογλου, κλ.π. είναι μια τροπολογία παντελώς άσχετη με το νομοσχέδιο. Είναι τροπολογία που αφορά την αποζημίωση που καταβάλλεται στους προέδρους των νομαρχιακών συμβουλίων.
     Θέλησα –και το είδατε- το νομοσχέδιο να είναι αμιγές, με την έννοια ότι δεν θέλαμε, και εξαιτίας του αντικειμένου και της σημασίας του, να υπάρχουν άλλες διατάξεις. Είναι παντελώς άσχετη με το νομοσχέδιο και θα ήταν εναντίον κάθε κοινοβουλευτικής διαδικασίας να αποδεχθώ την τροπολογία αυτή.
     Επειδή όμως είναι ένα εύλογο ερώτημα αυτό, το οποίο τίθεται σχετικά με το θέμα της αποζημίωσης των προέδρων των νομαρχιακών συμβουλίων και το οποίο είχαμε δει και σε άλλο νομοσχέδιο –αλλά εκεί είχαν υπάρξει ορισμένες παρατηρήσεις από πλευράς Γενικού Λογιστηρίου- λέω ότι στο επόμενο νομοσχέδιο –όχι σε επόμενο νομοσχέδιο, στο επόμενο νομοσχέδιο- το οποίο έρχεται και το οποίο αφορά ζητήματα του Υπουργείου Εσωτερικών και ορισμένα θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως είναι και τα θέματα ορισμένων δημοτικών επιχειρήσεων, εκεί θα υπάρξει σχετική ρύθμιση. Εφόσον βεβαίως –το τονίζω, για να μην αποφασίζω εγώ για ολόκληρη την Κυβέρνηση- υπάρξει και η συναίνεση του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
     Σε ό,τι αφορά την τελευταία τροπολογία, εκείνη, η οποία σχετίζεται με τα ζητήματα, τα οποία αφορούν στην απονομή ιθαγένειας σε ομογενείς, είναι γνωστό, κυρίες και κύριοι –αν και θα το πω στο τέλος- ότι ειδικά για το ζήτημα, το οποίο αφορά στην απονομή, υπό τους όρους που η ίδια η τροπολογία περιγράφει, της ελληνικής υπηκοότητας στους ομογενείς, οι οποίοι προέρχονται από τη Βόρεια Ήπειρο, ειδικά γι’ αυτό το θέμα, υπάρχει πάγια τακτική όλων των ελληνικών κυβερνήσεων.
     Έως ότου η αλβανική κυβέρνηση υπογράψει διακρατική συμφωνία, η οποία θα σημαίνει ότι η απονομή της ελληνικής ιθαγένειας δεν συνεπάγεται άλλες επιπτώσεις, όπως π.χ. αποκλεισμό της αλβανικής ιθαγένειας, έως ότου υπάρξουν αυτές οι εγγυήσεις, για λόγους που αφορούν στην προστασία των ιδίων, δεν μπορούμε να προβούμε σε μια τέτοια ρύθμιση. Είναι αυτονόητη η δέσμευση της Κυβέρνησης, όπως και των άλλων κυβερνήσεων. Και αυτό είναι αναγκαίο να γίνει, είναι  αυτονόητο, αλλά χωρίς τις εγγυήσεις εκείνες οι οποίες προβλέπονται, δεν μπορούμε να το κάνουμε. Και αυτό –το τονίζω- δεν είναι πολιτική μόνο αυτής της Κυβέρνησης. Υπήρξε και πολιτική της προηγούμενης Κυβέρνησης και ήταν με συμφωνία των περισσοτέρων πολιτικών δυνάμεων για λόγους –το τονίζω- που αφορούν εγγυήσεις σχετικές με το πρόσωπο, τα δικαιώματα και την περιουσία των ομογενών. 
     Κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να γίνει δεκτή αυτή η τροπολογία. Το θέμα όμως, όχι μόνο είναι ανοικτό, αλλά η Κυβέρνηση κάνει τα πάντα ώστε το συντομότερο δυνατό να πεισθεί η αλβανική κυβέρνηση να υπογράψει αυτή τη διακρατική συμφωνία. Σε αυτήν την περίπτωση –και αυτό έχουν πει  οι συνάδελφοι-  είναι αυτονόητη η δέσμευση για την Κυβέρνηση, όπως θα ήταν αυτονόητη δέσμευση για όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, που μόνο γι αυτό το λόγο δεν είχαν φέρει τη σχετική ρύθμιση.
     Επιπλέον, ξαναθυμίζω ότι η ίδια συζήτηση είχε γίνει και όταν μιλούσαμε για τον Κώδικα Ιθαγένειας, όπου εκεί η Αξιωματική Αντιπολίτευση -δεν το είχε θέσει έτσι- είχε επισημάνει το ζήτημα και είχαμε πει ότι όταν υπογραφεί η διακρατική συμφωνία θα προχωρήσουμε. Αυτό έγινε πριν από 7-8 μήνες που ψηφίσαμε τον Κώδικα. Γι αυτόν το λόγο δεν βλέπω τι έχει μεσολαβήσει από τότε μέχρι τώρα, ώστε να γίνει αυτή η τροπολογία δεκτή, όταν μάλιστα το Υπουργείο Εξωτερικών, όπως με διαβεβαίωσε ο κ. Μολυβιάτης, συνεχίζει πυρετωδώς τις σχετικές διαβουλεύσεις. Και ελπίζουμε σύντομα να έχουμε αποτελέσματα.
     Σας ευχαριστώ.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Έχουν ζητήσει το λόγο οι κύριοι Λυκουρέντζος, Βλατής, Παντούλας, Πρωτόπαπας, Νιώτης και Ζαγορίτης. 
     Τότε να ξεκινήσουμε ορθόδοξα.
     Ο κ. Λυκουρέντζος έχει το λόγο.
     ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
     Σε ό,τι αφορά στις τροπολογίες του κ. Γεωργιάδη, συμφωνώ με την άποψη που διετύπωσε ο κύριος Υπουργός και έτσι είναι. Συνεπώς, δεν τίθεται θέμα συζητήσεως. 
     Για την τροπολογία των συναδέλφων που αφορά τις αποζημιώσεις των προέδρων των νομαρχιακών συμβουλίων: Όλοι έχουμε μια εξαιρετική ευαισθησία για τα δημόσια οικονομικά. 
     Πέραν του γεγονότος ότι η τροπολογία αυτή δεν συνδέεται με το συζητούμενο νομοσχέδιο επί της ουσίας και της λογικής την οποία έχει σε ό,τι αφορά την μεταναστευτική μας πολιτική, μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω ένα σχόλιο: πρέπει να κοιτάξουμε διαφορετικά την περιφερειακή οργάνωση της χώρας, να δούμε μήπως ο αριθμός των τόσων δήμων και των τόσων νομαρχιών, αλλά και των περιφερειών, είναι υπερβολικός για μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διότι δεν είναι μόνο η σπατάλη πόρων στις αμοιβές όλων των αξιωμάτων τα οποία δικαιούνται αυτής της αποζημιώσεως, αλλά και γενικότερα η λειτουργία της περιφερειακής οργάνωσης του κράτους εμφανίζει μια σπατάλη πόρων και μη ορθολογική αξιοποίηση ακόμα και του ανθρώπινου δυναμικού. 
     Να αναφέρω ότι στην εκλογική μου περιφέρεια έχω δήμο με δύο υπαλλήλους, όταν ο δήμος αυτός έχει δήμαρχο, αντιδήμαρχο, πρόεδρο δημοτικού συμβουλίου. Αντίστοιχα φαινόμενα έχουμε σε μια σειρά -ακούω εδώ τους συναδέλφους οι οποίοι υποδεικνύουν μεγαλύτερους αριθμούς για το τι συμβαίνει- άλλες περιφέρειες.
     Θέλω να σας παρακαλέσω, κύριε Υπουργέ, στα επόμενα νομοθετικά βήματα της Κυβέρνησης να εξετάσετε αυτήν την παρατήρηση: ούτε τόσους δήμους χρειαζόμαστε, ούτε τόσες νομαρχίες, ούτε τόσες περιφέρειες. Και  γνωρίζετε ότι η Βουλή θα σας στηρίξει σε επιλογές οι οποίες θα αντικρούουν την επιθετική εκ μέρους της ΚΕΔΚΕ και της ΕΝΑΕ διεκδίκηση αιτημάτων, που τελικώς δεν υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον, αλλά υπηρετούν τους κατά τη γνώμη τους λειτουργικούς στόχους, για τους οποίους εμείς δικαιούμεθα να έχουμε και διαφορετική άποψη.
     Σε ό,τι αφορά στην τροπολογία για την απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας από Έλληνες ομογενείς, συστήνω να απορριφθεί  και αυτή στην παρούσα φάση, όπως και η προηγούμενη, δεχόμενος τις εξηγήσεις του Υπουργού και ζητώντας από τους συναδέλφους να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί στις διατυπώσεις μας σε τέτοια θέματα και να μην απευθύνουν προς εμάς προκλήσεις του τύπου «δεν τολμάτε να χορηγήσετε την ιθαγένεια», όπως ακούσαμε χθες.
     Τολμάμε όλοι μαζί να υπερασπισθούμε το εθνικό συμφέρον, να υπερασπισθούμε τα δικαιώματα των πολιτών που ανήκουν στο έθνος μας σε κάθε σημείο της υφηλίου, σε κάθε σημείο της ελληνικής πατρίδος.
     Σας ευχαριστώ.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Λυκουρέντζο.
     Ο κ. Βλατής έχει το λόγο.
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
     Κατ’ αρχήν οφείλω να κάνω μια πολιτική επισήμανση γιατί ακούσθηκε εδώ κάτι -και μάλιστα το επανέλαβε όχι ακριβώς και ο κ. Λυκουρέντζος- από συνάδελφο της Νέας Δημοκρατίας και δυστυχώς η Κυβέρνηση δεν αντέδρασε, ως όφειλε. Νομίζω ότι όφειλε να αντιδράσει.
     Κύριοι συνάδελφοι, σαν Έλληνας Βουλευτής, λειτουργός ενός δημοκρατικού θεσμού, οφείλω να πω και να δηλώσω ότι δεν υπάρχουν διεφθαρμένοι θεσμοί. Υπάρχουν διεφθαρμένοι άνθρωποι. 
     ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Δεν είπα εγώ κάτι τέτοιο.
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Ο συνάδελφός σας όμως, κύριε Λυκουρέντζο, και εσείς, επικροτήσατε αυτήν την άποψη περί της διαφθοράς των διεφθαρμένων θεσμών της τοπικής αυτοδιοίκησης.
     ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Είπα εγώ τέτοια πράγματα;
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Όποιοι έχουμε τέτοιου είδους επιφυλάξεις για τους ανθρώπους υπάρχουν οι θεσμοί, οι οποίοι εξετάζουν αυτές τις περιπτώσεις. Αλίμονο όμως, αν δημοκρατικούς θεσμούς τους ονομάσουμε «διεφθαρμένους». Και θα έπρεπε, επαναλαμβάνω, το Υπουργείο, η Κυβέρνηση να αντιδράσει σ’ αυτήν την άποψη.
     Όσον αφορά τις τροπολογίες:
     Για την πρώτη τροπολογία θα ήθελα να θυμίσω ότι είχε κατατεθεί και σε προηγούμενο νομοσχέδιο από το ΠΑΣΟΚ, σε νομοσχέδιο σχετικά με θέματα νομαρχιακής αυτοδιοίκησης και άλλες ρυθμίσεις, και δεν συνεζητήθη. Κατανοούμε την άποψη του κυρίου Υπουργού και μετά από τη δήλωσή του ότι θα συζητηθεί στο επόμενο νομοσχέδιο –όχι σε επόμενο, αλλά στο επόμενο νομοσχέδιο- συμφωνούμε με αυτήν την άποψη. Δεν έχουμε αντίρρηση.
     Φθάνουμε στην τροπολογία των Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που αφορά στην απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας από Έλληνες ομογενείς. Από τη συζήτηση των τελευταίων ημερών, κύριοι συνάδελφοι,  αναδείχθηκε ξεκάθαρα η ανάγκη για την όσο το δυνατόν ταχύτερη και αρμονικότερη κοινωνική ένταξη και ενσωμάτωση των μεταναστών στη χώρα μας. Αναδείχθηκε το θέμα των μεταναστών δεύτερης γενιάς, που τείνουν προς ενηλικίωση και που, όπως εμείς τουλάχιστον πιστεύουμε, θα πρέπει να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια αυτομάτως, εφόσον το θέλουν.
     Αναδείχθηκε η έννοια των «επί μακρόν διαμενόντων» μεταναστών και τα ιδιαίτερα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους. Αναδείχθηκε η ανάγκη, όπως εμείς τουλάχιστον πιστεύουμε, να ανοίξει ένας ειλικρινής διάλογος για τα πολιτικά δικαιώματα στους αλλοδαπούς που έχουν συμπληρώσει ελάχιστο χρόνο νόμιμης διαμονής, τουλάχιστον όσον αφορά στις τοπικές εκλογές.
     Με την προτεινόμενη τροπολογία ανοίγουμε ένα σημαντικό θέμα, που αφορά στους ομογενείς που βρίσκονται και εργάζονται την τελευταία δεκαπενταετία στη χώρα μας, ομογενείς που στην πράξη έχουν ενσωματωθεί στην ελληνική κοινωνία. Είναι νοικοκυραίοι, οικογενειάρχες κι έχουν ενσωματωθεί κατά τον καλύτερο τρόπο, με ιδιαίτερη συμμετοχή στην κοινωνικοοικονομική ζωή της χώρας. Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι είναι ώριμες οι συνθήκες, ώστε να μπορεί να δοθεί η ελληνική ιθαγένεια στους ανθρώπους αυτούς, εφόσον βέβαια συμπληρώνουν τρία τουλάχιστον χρόνια συνεχούς παρουσίας και διαμονής στην Ελλάδα. Είναι μια εσωτερική διαδικασία της χώρας μας -δεν νομίζω ότι αφορά κανέναν άλλον- για ανθρώπους που διαμένουν εδώ. Δεν νομίζω ότι αυτό μπορεί να αφορά κανέναν άλλον, όπως κι αν λέγεται.
     Αυτό λοιπόν προτείνουμε με τη συγκεκριμένη τροπολογία, με το άρθρο μόνο, που το διαβάζω ξανά και κλείνω: «Ομογενείς, οι οποίοι διαμένουν στη χώρα μας μέχρι σήμερα τουλάχιστον επί τριετία δύνανται να αποκτήσουν… κλπ».
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Δεν χρειάζεται, κύριε συνάδελφε, να αναγνώσετε το άρθρο.
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
     Για την τρίτη τροπολογία θα ήθελα να επισημάνω…
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ολοκληρώστε όμως, κύριε συνάδελφε, γιατί ξεπεράσατε κατά πολύ το χρόνο.
     ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα να πω ότι τουλάχιστον όσον αφορά το πρώτο σκέλος ήταν –και επιμείναμε πάρα πολύ στη συζήτηση- και δική μας πρόταση. Δεν το αποδέχθηκε ο Υπουργός, τι να κάνουμε;
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Βλατή.
     Ο κ. Παντούλας έχει το λόγο.
     ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
     Ο Υπουργός Εσωτερικών επιχειρηματολογώντας προηγουμένως σε ό,τι αφορά τη δεύτερη τροπολογία είπε ότι η πάγια τακτική της Ελληνικής Κυβέρνησης είναι ότι έως ότου υπάρξουν εγγυήσεις…
     ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Των Ελληνικών Κυβερνήσεων.
     ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: …των Ελληνικών Κυβερνήσεων. «Της Ελληνικής Κυβέρνησης και των προηγούμενων» –είπε. 
     Είπε, λοιπόν, ότι έως ότου υπάρξουν εγγυήσεις από αλβανικής πλευράς, (παραδείγματος χάρη, μη δυνατότητα αφαίρεσης της αλβανικής υπηκοότητας), δεν μπορεί να δοθεί η υπηκοότητα στους βορειοηπειρώτες και ότι το Υπουργείο Εξωτερικών βρίσκεται σε μία διαρκή επαφή να πεισθεί η Αλβανική Κυβέρνηση για να προχωρήσουμε προς αυτήν την κατεύθυνση.
     Σας διαβάζω, κύριε Υπουργέ, την παράγραφο 2 του αλβανικού Συντάγματος: «Οι Αλβανοί πολίτες δεν χάνουν την ιθαγένειά τους παρά μόνο εάν οι ίδιοι την αποποιηθούν». 
     Σας ενημερώνω –έπρεπε να είχατε ενημερωθεί ήδη από τις διπλωματικές αρχές- για τις επίσημες δεσμεύσεις –πριν από λίγο είχαν εκλογές στην Αλβανία- …
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Το ξέρω πολύ καλά.
     ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: …του κ. Σαλί Μπερίσα σε ομιλία του στους Αγίους Σαράντα και του κ. Φάτος Νάνο σε ομιλία του σε ελληνικό χωριό του Αργυροκάστρου, στη Γράψη, που είπαν και οι δυο (σας διαβάζω από τις εφημερίδες) ότι τάσσονται υπέρ της παροχής διπλής υπηκοότητας.
     Σας λέω, επίσης, ότι με νόμο που είναι ήδη ψηφισμένος από την ελληνική Βουλή του 1951 με τροποποίηση του 1957 οι εκ Βορείου Ηπείρου, Ίμβρου, Τενέδου, Κωνσταντινουπόλεως και Κύπρου μπορούν να διορισθούν στο Υπουργείο Εξωτερικών και στο Υπουργείο Παιδείας, εκτός της υπόλοιπης δημόσιας διοίκησης.
     Επιθυμώ να σας επισημάνω ότι αυτά τα οποία λέτε εκφράζουν μία φοβικότητα. Δυστυχώς, είναι διαχρονική η φοβικότητα και προέρχεται από τη γραφειοκρατία του Υπουργείου Εξωτερικών και αφορά πάρα πολλά θέματα.
     (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
     Θα μου επιτρέψετε, κύριε Πρόεδρε, για λίγο ακόμα.
     Πρόκειται για μία φοβικότητα, η οποία δεν δικαιολογείται για την Ελλάδα. Σας μιλά ένας Ηπειρώτης που βιώνει το πνεύμα του ηπειρωτισμού και τι δύναμη ψυχολογική θα δώσουμε σ’ αυτούς τους ανθρώπους, εφόσον πάρουν την ελληνική υπηκοότητα. 
     Έχω στα χέρια μου ένα κείμενο-επιστολή, επιγράφεται «γράμμα προς τον αδελφό Βορειοηπειρώτη», ενός πολύ σημαντικού στελέχους της Νέας Δημοκρατίας και όταν ήταν Αντιπολίτευση και τώρα. Δεν είναι παρών αυτήν τη στιγμή στην Αίθουσα. Είναι ο κ. Πολύδωρας, ένα κορυφαίο στέλεχος της Ν.Δ. και πολύ αξιόλογο μέλος της Εθνικής Αντιπροσωπείας. 
     Το ζήτημα περί της διπλής υπηκοότητας ετέθη το καλοκαίρι του 2003. Πώς ετέθη αυτό από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ; Ετέθη ως εξής: Να υπογραφεί διακρατική συμφωνία μεταξύ του τότε Υπουργού Εσωτερικών κυρίου Σκανδαλίδη, δηλαδή του προκατόχου σας, και της αλβανικής πλευράς. 
     Ξέρετε τι λέγατε εσείς τότε απευθυνόμενοι στους βορειοηπειρώτες; Σας διαβάζω: «Εμείς της Νέας Δημοκρατίας είμαστε πάντα ευαίσθητοι στα εθνικά θέματα και στις πατριωτικές συγγένειες, αλλά δεν θέλουμε να σε πιάνουν κορόιδο οι «κατεργαραίοι» του ΠΑΣΟΚ. Από το 1993 μέχρι σήμερα είναι δέκα χρόνια με ΠΑΣΟΚ Κυβέρνηση. Πώς και θυμήθηκαν τώρα μέσα σε προεκλογική περίοδο τη διπλή υπηκοότητα; Γιατί δεν το ανακινούσαν το θέμα πριν από ένα, δυο, ή οκτώ χρόνια; Θέλετε να δηλώσουμε όλοι εμείς και εσείς ότι είμαστε τόσο αφελείς, για να μην πω άλλη λέξη;»
     Δηλαδή εσείς αυτό που μας είπατε τώρα ως επιχείρημα, να υπογράψει και η  Αλβανική πλευρά, τότε που επιχειρήθηκε και ήταν έτοιμη να υπογράψει, μας καταγγείλατε γιατί το επιχειρήσαμε.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Λάθος! 
     ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Δεν υπάρχει δηλαδή εδώ αντίφαση και ένα οξύμωρο σχήμα; Θα μου απαντήσετε μετά. Ένα ζήτημα είναι αυτό.
     Δεύτερον, ξέρετε τι πρότεινε ο κ. Πολύδωρας; Σας διαβάζω: «Σε θέλουμε ως αδελφό συνέλληνα, όπως είσαι, αδελφέ μας Βορειοηπειρώτη, αλλά η έλλειψη της διπλής υπηκοότητας είναι εκείνη που σε έκανε να μην έχεις ισοτιμία με εμάς τους άλλους. Δεν μπορούσαν με νόμο να σε κάνουν να προσλαμβάνεσαι στο δημόσιο, να μπαίνεις στο πανεπιστήμιο, να παίρνεις άδεια για ταξί, να έχεις τα δικαιώματα του πολυτέκνου κοκ; Γιατί δεν έδωσαν ουσιαστικό νομικό περιεχόμενο στα Ειδικά Δελτία Ταυτότητας ομογενούς;».
     Σας ερωτώ λοιπόν: Δεκαεπτά μήνες Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας γιατί δεν κάνατε αυτά που υποσχεθήκατε; Χθες ο Νομάρχης Ιωαννίνων, που είναι κομματικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, μου ανέφερε περιστατικό με τυφλή βορειοηπειρώτισσα–αριστούχο φιλόλογο- απολυμένη από τα χυτήρια Ηπείρου που δεν μπόρεσε να την προσλάβει στη Νομαρχία με τα προγράμματα μερικής απασχόλησης, διότι δεν είχε την ελληνική υπηκοότητα; Αυτά τα κουβεντιάσαμε χθες κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Παντούλα.
     ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Σας παρακαλώ, δώστε μου λίγο χρόνο, για να τελειώσω. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας δίνω λίγο χρόνο, παρακαλώ ολοκληρώστε.
     ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Ξέρετε, κύριε Υπουργέ, πού κατέληγε η πρόταση του κυρίου Πολύδωρα –που ήταν και η θέση της Νέας Δημοκρατίας; Σας τη διαβάζω.
     «Σε θέλουμε ως αδελφό συνέλληνα όπως είσαι, αδελφέ μας Βορειοηπειρώτη, αλλά εσένα μόνον. Δεν είμαστε κράτος-μπάχαλο ή οπερέττα τελείως. Δεν φοβόμαστε την ψήφο σου.
     Μάλλον πιστεύουμε πως λόγω της πείρας σου, της τεράστιας και πικρής και στην Αλβανία και εδώ, θα μας εμπιστευτείς εμάς της Νέας Δημοκρατίας. Και προτείνουμε, τώρα αμέσως, τη σύσταση διακομματικής επιτροπής, με τη συμμετοχή, φυσικά, των αντιπροσώπων Βορειοηπειρωτών, να ελέγξει τη γνησιότητα των Ειδικών Δελτίων Ταυτότητας και συνεπώς την απόδοση της διπλής υπηκοότητας στους πραγματικούς Έλληνες».
     Κύριε Πρόεδρε, το καταθέτω για τα Πρακτικά.
     (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Μιχαήλ Παντούλας καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής)
     Αυτή ήταν η πρόταση. Και σας ρωτάω. Γιατί δεν το κάνατε; Γιατί το παραπέμπετε στο αόριστο μέλλον; 
     Πείτε, λοιπόν, εδώ και τώρα ότι θα συγκροτήσετε τη διακομματική επιτροπή;
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Η επιτροπή μας μάρανε;
     ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Να δεσμευτείτε τώρα εδώ ότι θα τη συγκροτήσετε, ότι θα είναι Διακομματική Επιτροπή και θα είναι γι’ αυτό το θέμα. 
     Και για να κλείσω, θα έλεγα το εξής: Εγώ πιστεύω, κύριε Υπουργέ, ως ένας απλός Ηπειρώτης που τους ζω χρόνια στα Γιάννενα με διάφορες ιδιότητες, είτε με την ιδιότητα του Αναπληρωτή Νομάρχη Ιωαννίνων είτε με την ιδιότητα του Δημάρχου, ότι δεν μπορεί διαχρονικά το ελληνικό κράτος να συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο. Θεωρώ, δηλαδή, αδικαιολόγητη τη φοβικότητα του ελληνικού κράτους, όταν χειρίζεται θέματα ομογενών. Εκφράζει, δυστυχώς, μία φοβικότητα.
     Αυτή τη συμπεριφορά δεν μπορώ να τη δεχτώ. Δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται οι ομογενείς με περισσότερη καχυποψία από τους αλλοδαπούς. Αυτό παρατηρώ παρακολουθώντας τη συμπεριφορά της ελληνικής πολιτείας είτε ως μέλος της Εθνικής Αντιπροσωπείας είτε ως απλός πολίτης.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Παντούλα.
     ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Κλείνω, κύριε Πρόεδρε. Πιστεύω ότι το χρωστάμε σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Είναι ένα κομμάτι του ελληνισμού που ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ. 
     Την προηγούμενη φορά, στη συζήτηση για τον Κώδικα της Ελληνικής Ιθαγένειας, ξέρετε πώς κλείσατε τη συζήτηση εκείνη κ. Υπουργέ; Είπατε «ζητώ συγγνώμη από τους Βορειοηπειρώτες».
     Δεν αρκούν οι «συγγνώμες». Έχουμε πει πολλές φορές «συγγνώμη» στους Βορειοηπειρώτες, κύριε Υπουργέ. Πρέπει να το κάνουμε πράξη με ομοφωνία και η Βουλή των Ελλήνων να αποφασίσει για τη χορήγηση της διπλής υπηκοότητας. Είναι μία ψυχολογική ανάσα για τους ανθρώπους αυτούς, πολύ σημαντική, η οποία θα κρατήσει τον κόσμο της εκεί, δεν θα τον φέρει στην Ελλάδα... 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας παρακαλώ, κύριε Παντούλα, έχετε τελειώσει. Από εδώ και πέρα, είναι κατάχρηση. 
     Να μη γράφεται τίποτα στα πρακτικά από την ομιλία του κ. Παντούλα.
     ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: ...
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, ας μιλήσουν και οι δύο συνάδελφοι και θα απαντήσω συνολικά.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Εντάξει. Το λόγο έχει τότε ο κ. Πρωτόπαπας.
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχουμε δύο τροπολογίες που συζητάμε αυτήν τη στιγμή. Στην πρώτη, με καλύπτει αυτό που είπε ο κ. Βλατής, ότι δηλαδή από τη στιγμή που ο κύριος Υπουργός δέχεται να το περιλάβει ή τουλάχιστον να το συζητήσουμε στο επόμενο νομοσχέδιο, εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να επιμείνουμε. Εξάλλου, την ίδια τροπολογία την είχαμε δώσει και σε σχετικό νομοσχέδιο, τη δώσαμε και εδώ, για να δείξουμε ότι κάποια στιγμή πρέπει να λυθεί αυτό το ζήτημα. Εάν ο κύριος Υπουργός λέει ότι θα το λύσει με το επόμενο, τότε δεν έχουμε κανένα λόγο να επιμείνουμε σε αυτό.
     Όμως, δράττομαι της ευκαιρίας –είναι και ένα θέμα που αφορά στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση- να ρωτήσω τον κύριο Υπουργό αν μπορεί, επιτέλους, με μία κουβέντα να μας ενημερώσει για το τι προτίθεται να κάνει γι’ αυτό το θέμα –το οποίο συζητείται από το παράθυρο με έναν πραγματικά εκφυλιστικό τρόπο για το πολιτικό μας σύστημα αυτές τις μέρες- γύρω από το ζήτημα δηλαδή της εκλογής των νομαρχιακών και δημοτικών αυτοδιοικήσεων. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Πρωτόπαπα, αυτό δεν είναι αντικείμενο της τροπολογίας. 
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Κατανοώ, κύριε Υπουργέ, ότι προσπαθείτε για υπηρεσιακούς...
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Πρωτόπαπα, σας παρακαλώ. Δηλαδή, τι θα γίνει; Εφ’ όλης της ύλης επερώτηση θα γίνει;
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: ... σκάβει τον πολιτικό λάκκο του αλλουνού...
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ, μη γράφετε τίποτα στα Πρακτικά από εδώ και πέρα από την ομιλία του κ. Πρωτόπαπα. 
     Αναφερθείτε στην τροπολογία, κύριε Πρωτόπαπα.
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: ... 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Αναφερθείτε μόνο στην τροπολογία Δεν είναι αυτή επερώτηση εφ’ όλης της ύλης. Σας παρακαλώ πολύ. 
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: ...
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Υπάρχει και τρίτο Τμήμα, υπήρχε και πρώτο Τμήμα.
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Το δεύτερο ζήτημα αφορά στην υπηκοότητα των ομογενών. Πιστεύω, πράγματι, κύριε Υπουργέ, ότι μπορούσατε να το λύσετε αυτό το ζήτημα. Ξέρω ότι πολλές φορές έχουν εκφραστεί αυτές οι επιφυλάξεις. Ακούσατε λίγο πριν τον κ. Παντούλα και εγώ θέλω να προσέξετε ιδιαίτερα αυτά που είπε. Είναι ένα ζήτημα που πρέπει κάποια στιγμή να λυθεί. Και σε τελική ανάλυση, όπως φοβόμαστε ότι εκείνοι θα μας πιέσουν, μπορούμε και εμείς να πιέσουμε και το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά. 
     Εν πάση περιπτώσει, εάν σε κάποιο σημείο διστάζετε, πείτε μας τι συγκεκριμένο θα κάνατε μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα, προκειμένου να λήξει το θέμα της διπλής υπηκοότητας.
     Εγώ δεν νομίζω ότι δεν έχετε όπλα να πείσετε την αλβανική κυβέρνηση. Έχετε και μάλιστα πάρα πολλά. Έχει γίνει μία τεράστια προεργασία και από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Εάν, λοιπόν, δεν δεχθείτε τελικά –εμείς λέμε ότι μπορείτε να τη δεχθείτε- τη σημερινή τροπολογία, με δεδομένη και την πλειοψηφία στη Βουλή, τουλάχιστον πείστε μας για το τι θα κάνετε με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, προκειμένου να λήξει μία και καλή αυτό το θέμα, διότι έχετε αποδείξει ότι άμα θέλετε να κάνετε κάτι –έστω και αν αυτό ηχεί παράλογο στον ελληνικό λαό και όχι λογικό- το κάνετε. 
     Αυτές τις μέρες, για παράδειγμα, πάνε να προσληφθούν άνθρωποι από το παράθυρο κυριολεκτικά με μία απαράδεκτη διαδικασία, αν είναι ευσταλείς ή όχι και με διακόσια μόρια.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας παρακαλώ κύριε Πρωτόπαπα, μην κάνετε ότι δεν ακούτε. 
     Παρακαλώ να μη γράφεται τίποτε στα Πρακτικά. 
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: …
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Πρωτόπαπα, διαπράξατε διπλό σφάλμα. Σας παρακαλώ πάρα πολύ. Ξέρετε πολύ καλά και τον Κανονισμό και ό,τι ακολουθείται κανονικά στη συνεδρίαση. 
     Ορίστε, κύριε Ζαγορίτη, έχετε το λόγο.
     ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΖΑΓΟΡΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα μου επιτρέψετε να πάρω το λόγο σε σχέση με την τροπολογία, η οποία αναφέρεται στην απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας από Έλληνες ομογενείς. Δεν αναφέρονται βέβαια μέσα στο γραπτό κείμενο οι Βορειοηπειρώτες. Ευτυχώς που το ανέφεραν συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ εδώ ότι η τροπολογία αφορά τους Βορειοηπειρώτες αδελφούς μας.
     (Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
     Και τους Βορειοηπειρώτες. Αλλά όταν μιλάμε για διπλή υπηκοότητα, αλβανική και ελληνική, στους Βορειοηπειρώτες αναφερόμεθα. 
     Θα έπρεπε να ντρέπεστε. Θα έπρεπε να ντρέπεστε που καταθέσατε αυτήν την τροπολογία, για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι διότι σας χαρακτηρίζει μία απίστευτη ανευθυνότητα, ένα θέμα το οποίο γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι δεν θα έπρεπε να έχει έλθει πριν κλείσει το Υπουργείο Εξωτερικών -η επίσημη ελληνική Κυβέρνηση με την αλβανική Κυβέρνηση- συμφωνία για διπλή υπηκοότητα, διότι κινδυνεύουν όσοι πάρουν την ελληνική υπηκοότητα να χάσουν σπίτια, να χάσουν περιουσίες, να χάσουν αλβανική υπηκοότητα με ό,τι σημαίνει αυτό. Θα έπρεπε να ντρέπεστε που το φέρνετε. Γιατί, αν το πιστεύατε πραγματικά, είχατε από το 1993 μέχρι το 2004, έντεκα ολόκληρα χρόνια που κυβερνούσατε, τη δυνατότητα να δώσετε στους Βορειοηπειρώτες αδελφούς μας την ελληνική υπηκοότητα και δεν το κάνατε. Γιατί δεν το κάνατε; Δεν κυβερνούσατε; Δεν το ξέρατε; Δεν το είχατε πάρει χαμπάρι; Ή το πρόβλημά σας είναι να πάρετε αυτό εδώ το κείμενο και να το μοιράσετε στις βορειοηπειρώτικες οργανώσεις και να πείτε ότι εμείς το προτείναμε στη Βουλή, αλλά αυτή η Κυβέρνηση το απέρριψε; 
     Εάν ο στόχος σας είναι να πάτε να σπεκουλάρετε για να πάρετε καμιά ψήφο από τους Βορειοηπειρώτες ούτε αυτό το στόχο τον επιτύχατε, γιατί τους έχουμε ενημερώσει ήδη για το ανεύθυνο των ενεργειών σας.
     Θα πρέπει, λοιπόν, να είσθε πολλοί προσεκτικοί. Το αλβανικό Σύνταγμα έχει ψηφιστεί εδώ και χρόνια, όπου πράγματι μόνο εάν αποποιηθούν την αλβανική υπηκοότητα, χάνεται ή τους αφαιρείται η αλβανική υπηκοότητα. Αν όμως, πάρουν την ελληνική, ποιος εγγυάται ότι η αλβανική κυβέρνηση δεν θα την πάρει πίσω; Το προεκλογικό πρόγραμμα του κ. Νάνο; Το προεκλογικό πρόγραμμα του κ. Μπερίσα; Γιατί αν τα προεκλογικά προγράμματα των κομμάτων των αλβανικών είναι σαν τα προεκλογικά προγράμματα του ΠΑΣΟΚ, γιατί να τα εμπιστευόμαστε; Αν ήταν σαν τα προεκλογικά προγράμματα της Νέας Δημοκρατίας, ενδεχομένως και να μπορούσαν να εφαρμοστούν. Αυτό το λέω για να αστειευτώ και για να αναδείξω το επίπεδο της ανευθυνότητας που σας χαρακτηρίζει, να στέκεστε σε προγράμματα, όταν θα πρέπει να υπάρξει διακρατική συμφωνία, διακρατική συνεννόηση και κείμενα μεταξύ των δύο χωρών.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Ζαγορίτη.
     Το λόγο έχει ο κ. Νιώτης και αμέσως σας δίνω το λόγο, κύριε Καστανίδη.
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ζήτησα το λόγο. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Έδωσα το λόγο στον κ. Νιώτη. Θα πάρετε μετά το λόγο, κύριε Καστανίδη. 
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Σας παρακαλώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Και εγώ σας παρακαλώ. 
     Ορίστε, κύριε Νιώτη. Θα σας δώσω αμέσως μετά το λόγο, κύριε Καστανίδη. 
     Ορίστε, κύριε Νιώτη. 
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Να λύσετε το θέμα…
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το έλυσα εγώ το θέμα. Εσείς να λύσετε το δικό σας. 
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Τώρα θα με βάλετε σε αντιπαράθεση; 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας παρακαλώ, κύριε Νιώτη, θέλετε το λόγο ή δεν τον θέλετε;
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Τον θέλω το λόγο, αλλά λύστε το διαδικαστικό θέμα…
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Η αυταρχία δεν περνάει εδώ μέσα. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Δεν είναι αυταρχία, κύριε Εκπρόσωπε. Η δική σας είναι αυταρχία! 
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Επιτέλους με εσάς κύριε Χατζηγάκη! 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Επιτέλους, δεν είναι τσιφλίκι η Βουλή για σας!
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: … 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Είχα δώσει το λόγο στον κ. Νιώτη, όταν τον ζήτησε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος.
     Ορίστε κύριε Νιώτη. 
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Πολλά κάνετε! 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Θα σας κοπούν οι αυθαιρεσίες κύριε συνάδελφε! Με προεδρία δική μου, αυθαιρεσίες δεν θα γίνονται. Αν αυτά είναι πολλά, καλώς τα κάνω.
     Ορίστε, κύριε Νιώτη, έχετε το λόγο.
     ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΝΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σίγουρα δεν είμαστε εμείς που πρέπει να ντρεπόμαστε ούτε αυτοί που αυθαιρετούν. Και είναι σαφές ότι η Κυβέρνηση είναι εκείνη που για μία ακόμα φορά εμφανίζεται ανέτοιμη και χωρίς ένα πλαίσιο αίσθησης ευθύνης απέναντι σε δεκάδες χιλιάδες ομογενείς, όχι μόνο από την Αλβανία και τη Βόρειο Ήπειρο, αλλά και από την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Κεντρικής Ευρώπης, καμιά φορά και υπερατλαντικώς, οι οποίοι δεν έχουν τύχει της ελληνικής ιθαγενείας και ταλαιπωρούνται από την ελληνική γραφειοκρατία. 
     Με αίσθημα ευθύνης, λοιπόν, το σύνολο των Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ του προηγουμένου θερινού τμήματος υπογράψαμε μία τροπολογία την οποία επεξεργαστήκαμε και δώσαμε τη δυνατότητα στον κύριο Υπουργό και στην Κυβέρνηση έχοντας τη συναίνεση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και ελπίζουμε και των υπολοίπων κομμάτων να λύσουμε ένα διαχρονικό, ακανθώδες θέμα έχοντας τη δική μας, τονίζω συναίνεση, αλλά και τη φροντίδα μας ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα διακρατικών σχέσεων. 
     Θέλω δε να πω επίσης για το θυμωμένο συνάδελφό μας, τον κ. Ζαγορίτη, ότι η μνήμη του είναι επιλεκτική. Διότι εσείς, κύριε Ζαγορίτη, και η παράταξή σας μεσούσης της περιόδου 2000-2004 ξεσηκώσατε τον κόσμο, όπως ακούσατε εδώ από το συνάδελφό μου τον κ. Παντούλα, διά του τότε κοινοβουλευτικού σας εκπροσώπου ότι δεν πρέπει να δώσουμε την υπηκοότητα προ του 2004 στους Βορειοηπειρώτες, γιατί αυτό είχε κάποια εκλογική σκοπιμότητα από εμάς. Και είπαμε τότε: Πάρα πολύ καλά. Ας το αφήσουμε για μετά τις εκλογές του 2004. Πού θέλετε να το πάτε, κύριε Παυλόπουλε; Πόσο θα το πάτε;
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Θα σας πω αμέσως. 
     ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΝΙΩΤΗΣ: Πόσες γλώσσες θα χρησιμοποιήσει η Νέα Δημοκρατία, για να ταλαιπωρεί εκατόν πενήντα χιλιάδες Βορειοηπειρώτες, οι οποίοι βρίσκονται εδώ επί δέκα, δεκαπέντε και είκοσι χρόνια; Και πόσοι ακόμα χιλιάδες ομογενείς βρίσκονται εδώ τρία, πέντε και δέκα χρόνια, που δεν προέρχονται από την Αλβανία; Ποιος είπε ότι για τους Έλληνες ομογενείς που βρίσκονται πια μόνιμα εγκατεστημένοι στην ιστορική πατρίδα τους, απαιτείται διακρατική σύμβαση; Και ποιος μίλησε σε αυτήν τη σύμβαση για σχέση Ελλάδος-Αλβανίας; Η Αλβανία οφείλει να σέβεται τις διεθνείς συμβάσεις. Και θα το κάνει η Αλβανία. Εμείς δεν σεβόμαστε τα δικαιώματα, τα εκ του Συντάγματος απορρέοντα, των Ελλήνων ομογενών.
     Αφήστε την Αλβανία, λοιπόν, και να κοιτάξετε ως συνταγματολόγος και πολιτειολόγος να δείτε αν εμείς υπηρετούμε το άρθρο 1 του Συντάγματος που μιλάει για ελληνικό έθνος, ποια είναι τα δικαιώματα των Ελλήνων ομογενών και αν τους ταλαιπωρούμε παραβιάζοντας τα συνταγματικά τους δικαιώματα, τα οποία δεν είναι τα μόνα που παραβιάζουμε, δυστυχώς, σε αυτήν την Αίθουσα, γιατί αρνούμεθα πεισματικά να δούμε την πραγματικότητα. 
     Δεν υπάρχει κανένα ζήτημα, γιατί εμείς με ορθή διατύπωση δεν θεμελιώνουμε καμία διάταξη περί Αλβανίας. Εμείς μιλάμε για ομογενείς από όλον τον κόσμο, οι οποίοι έχουν θεμελιώσει τη στάση τους να είναι μόνιμα εγκατεστημένοι εδώ στην Ελλάδα. Βάζουμε ένα ελάχιστο όριο τριετούς διαμονής. Και σας λέω το εξής. Εσείς με αυτήν τη λογική, κύριε Παυλόπουλε, θα υπηρετήσετε την ευρωπαϊκή αντίληψη ότι μετά από πέντε χρόνια μόνιμης διαμονής πρέπει να παίρνουν την υπηκοότητα οι αλλοδαποί; Εσείς δεν τολμάτε να δώσετε στους ομογενείς μετά από τριετία. Πότε, λοιπόν, θα εναρμονιστεί το ελληνικό δίκαιο με την ευρύτερη ευρωπαϊκή και διεθνή πραγματικότητα; Ξέρετε κανέναν αλλοδαπό στην Ευρώπη που μετά από διαμονή πέντε ετών δεν δικαιούται να καταθέσει τα χαρτιά του για υπηκοότητα; Και κουνάμε τώρα το κεφάλι μας. Η Αλβανία δεν το απαγορεύει -και το ακούσατε από τον κ. Παντούλα- και κανένας Αλβανός πολιτικός δεν το έθεσε ποτέ. 
     Συζητάτε περί διακρατικών συμβάσεων. Μόνοι σας πάτε και ανοίγετε τα θέματα και ασκείτε, αν θέλετε, μία περίεργη πολιτική. Γιατί δεν μας το λέγατε αυτό προεκλογικώς, όταν ήθελε ο κ. Σκανδαλίδης να βάλει το θέμα; Δεν είχε ευθύνη τότε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Δεν είχε διερευνήσει το Υπουργείο Εξωτερικών αν έχουμε δικαίωμα να δώσουμε υπηκοότητα σε μόνιμους παλιννοστήσαντες ομογενείς; Γιατί κουνάτε το κεφάλι σας; 
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Διότι διατελέσατε Υφυπουργός Εξωτερικών.
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Εσείς, λοιπόν, είστε σήμερα ο υπεύθυνος Υπουργός.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Θα σας απαντήσω μετά.
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Εγώ ξέρω τι θα κάνετε, κύριε Υπουργέ. Θα έλθετε μετά από μερικούς μήνες και θα κραδαίνετε τη συμφωνία σας με την αλβανική πολιτεία. Αυτό είναι υποτίμηση των δικαιωμάτων των Ελλήνων ομογενών, διότι εμείς εδώ δεν ανοίγουμε κανένα ελληνοαλβανικό θέμα. Εσείς το ανοίγετε και θα πείτε «συμφώνησαν οι Αλβανοί». Μα δε διαφωνεί κανείς ούτε Αλβανοί ούτε Ρώσοι ούτε Πολωνοί. Εμείς έχουμε το πρόβλημα.
     Δεν ανοίγουμε κανένα θέμα αποδόσεως ιθαγενείας για τους εκεί Έλληνες ομογενείς. Το κατανοείτε; Ανοίγουμε ζήτημα για τους εδώ παλλινοστήσαντες. Υπάρχουν διατάξεις που αφορούν και στο πλαίσιο του νόμου για τους παλιννοστήσαντες από την τέως Σοβιετική Ένωση, αλλά και από τις Ηνωμένες Πολιτείες και από παντού και δεν είναι δυνατό συνεχώς με φοβικά σύνδρομα και με λάθος αναλύσεις να στερείτε τα αυτονόητα. 
     Θα κλείσω λέγοντας το εξής, κύριε Υπουργέ: Επειδή δεν ξέρω ποιοι εμπαίζουν τους ομογενείς από την Αλβανία και από τη Βόρεια Ήπειρο…
      	ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ξέρετε καλά.
     	ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ:…τους τάξατε δεκαετές δελτίο ταυτότητας. Ανακαλείτε τα δελτία ταυτότητας που εμείς παραχωρήσαμε με υπουργική απόφαση, τους παραπέμπετε δε για την αναγνώριση ή την τυχόν αμφισβήτηση της ομογενειακής ιδιότητας στον Υπουργό Δημόσιας Τάξης. Ποιος πρέπει να ντρέπεται; Ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης έχει όργανα και θεσμούς με τα οποία θα κρίνει την ομογενειακή ιδιότητα των Ελλήνων ομογενών; Αυτό έχετε κάνει και τους αποδίδετε δελτία ταυτότητας εξάμηνης διάρκειας.
     (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Αυτή είναι η κατάσταση και σας καλούμε, όπως λέει ο κύριος συνάδελφος, εσάς ως υπεύθυνη Κυβέρνηση να πάρετε πρωτοβουλία, να δώσετε επιτέλους την υπηκοότητα στους Έλληνες ομογενείς και τότε, λοιπόν, εσείς να δίνετε αυτά τα χαρτιά και να έχετε εσείς το συγκριτικό πλεονέκτημα ως πολιτική παράταξη, ότι επιτέλους υπηρετήσατε μία εθνική υπόθεση κι ας έχετε τα πολιτικά κέρδη. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Εμείς υποστηρίζοντας αυτήν την τροπολογία ξέρουμε πολύ καλά ότι αν εσείς την περάσετε, εσείς θα έχετε το μεγάλο πολιτικό κέρδος. Δεν έχουμε, λοιπόν, καμία σκοπιμότητα. Αυτό που δεν κάνατε εσείς και που μας εμποδίζατε προεκλογικά, ερχόμαστε εμείς σήμερα και σας το παρέχουμε ως στήριξη.
     	ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Γιατί σας εμποδίζαμε;
     	ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Μας εμποδίζατε τότε. Δια του κ. Πολύδωρα λέγατε ότι είναι προεκλογική σκοπιμότητα. 
     	ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αυτό σας μάρανε;
     	ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Βεβαίως. Τώρα, λοιπόν, εμείς σας καλούμε να αποδώσετε ιθαγένεια. Δεν σας κατηγορούμε για προεκλογική σκοπιμότητα.
     	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε τον κ. Νιώτη.
     	Ο κ. Καστανίδης έχει το λόγο.
     	ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, για λόγους αποκατάστασης της αδικίας θα ήθελα να ξεκινήσω από το τελευταίο θέμα που ανέκυψε μεταξύ μας. Είναι απολύτως βέβαιο -και δεν το κάνω γιατί έχω κάποιο λόγο να αντιδικήσω μαζί σας- ότι πριν να εκφωνήσετε το όνομα του κ. Νιώτη ζήτησα το λόγο για να μιλήσω για ένα θέμα που προέκυψε. 
     	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Επιτρέψτε μου. Δεν είχα κανένα λόγο να μη σας δώσω το λόγο, απλώς δεν σας είδα. Είχα δώσει το λόγο στον κ. Νιώτη και εφήρμοσα τον Κανονισμό, όπως έπρεπε.
     	ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Εάν δεν με είδατε, τότε μπορώ να το αντιληφθώ. 
     	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Είχα δώσει το λόγο στον κ. Νιώτη και μετά σας είδα. Είχα κανένα λόγο να μη σας δώσω το λόγο; Στο κάτω-κάτω, ο κ. Νιώτης είναι Βουλευτής του δικού σας κόμματος.
     	ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Είμαι ακριβής σ’ αυτά που λέω, εκτός αν, όπως λέτε, δε με είδατε, οπότε το αντιλαμβάνομαι. 
     Επιθυμώ, όμως, να πω κάτι. Η συζήτηση διεξήγετο ομαλώς. Σας ελέγχουμε, κύριε Πρόεδρε, και το έχουμε πράξει και άλλη φορά και το λέμε και τώρα. Δεν είναι δυνατόν ο έξαλλος κ. Ζαγορίτης να απευθύνεται προς το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με τρόπο αχαρακτήριστο. Τι θα πει να απευθύνεται στην Αντιπολίτευση και να λέει «δεν ντρέπεστε»; Ποιος του έδωσε το δικαίωμα και σε τι νομίζει ο κ. Ζαγορίτης ότι μπορεί να αναγορευθεί; Σε εισαγγελέα για να επιτιμά την Αντιπολίτευση με φράσεις του είδους «δεν ντρέπεστε»; Μάλιστα, από τα λεγόμενά του προέκυπτε άνθρωπος ο οποίος δεν γνωρίζει ακριβώς τα πραγματικά περιστατικά.
     Κύριε Πρόεδρε, έχω επισημάνει κι άλλες φορές ότι σε τέτοιου είδους «εξάρσεις», που δεν πιστεύω ότι αναλογούν στο επίπεδο αυτής της Αίθουσας, θα όφειλε το Προεδρείο να παρεμβαίνει για να διατηρήσει την ηρεμία της συζήτησης. Συμβαίνουν πράγματα τα οποία μας ανησυχούν. Θεωρούμε ότι το Προεδρείο κατά τον Κανονισμό της Βουλής πρέπει να κρατάει την επιβαλλόμενη ουδετερότητα. Δεν την επιδεικνύει σε ορισμένες περιπτώσεις.
     Κατά τον ίδιο τρόπο φοβούμεθα ότι συμβαίνουν πράγματα στο πρώτο και τελευταίο οχυρό της δημοκρατίας, που είναι το ελληνικό Κοινοβούλιο, τα οποία δεν αρμόζουν, όπως οι απολύσεις υπαλλήλων αυθαιρέτως, δεν αναλογούν στο δημοκρατικό ήθος του Κοινοβουλίου. Δεν θα εγκατασταθεί εδώ δεξιό καθεστώς! 
     Επί της ουσίας θα μιλήσω αμέσως αργότερα. 
     ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΖΑΓΟΡΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, το λόγο παρακαλώ. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Μισό λεπτό, κύριε Ζαγορίτη.
     Δεν ξέρω γιατί αυτή η όξυνση από την πλευρά σας, κύριε Καστανίδη. Το Προεδρείο ακολουθεί απαρέγκλιτα την αρχή της ισότητας μεταξύ των συναδέλφων. Εγώ δεν αντελήφθην καμία υπερβολή στις κουβέντες του κ. Ζαγορίτη. Είναι μια ζωντανή συζήτηση και καμιά φορά κάποια λέξη χωρίς να απευθύνεται συγκεκριμένα σε κάποιον μπορεί να δημιουργεί κάποια ένταση. Όμως, η αγόρευση του κ. Ζαγορίτη κατά την άποψη του Προεδρείου ήταν απόλυτα πολιτική. 
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Επιχαίρω για την ουδετερότητά σας! 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Τώρα, εάν εσείς ξεκινώντας απ’ αυτό θέλετε να κάνετε γενικότερες αναδρομές περί δεξιών και αριστερών τάσεων, είναι δικαίωμά σας, είναι πολιτική σας, εμείς δεν θα συμπράξουμε και δεν θα πάρουμε μέρος σ’ αυτές τις αντιλήψεις, όπως τις τοποθετείτε! 
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ασφαλώς, πράττετε δια απολύσεων και άλλων «ουδέτερων στάσεων»! 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το Προεδρείο κάνει σωστά και απαρέγκλιτα τη δουλειά του και δεν αντελήφθη ότι ο κ. Ζαγορίτης ξέφυγε από το καλώς φέρεσθαι μέσα στο Κοινοβούλιο. Νομίζω ότι δεν υπάρχει θέμα και το λέω και για εσάς, κύριε Ζαγορίτη. 
     ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΖΑΓΟΡΙΤΗΣ: Θα μου επιτρέψετε, κύριε Πρόεδρε. 
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Είναι προσωπικό το θέμα; 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ρωτήθηκε και θα δούμε, κύριε Καστανίδη. 
     ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΖΑΓΟΡΙΤΗΣ: Εάν νομίζετε ότι δεν υπάρχει προσωπικό ζήτημα, όταν ο κ. Καστανίδης με απεκάλεσε «έξαλλο», τότε νομίζω ότι κάθε ζήτημα Κανονισμού...
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ορίστε, κύριε Ζαγορίτη, έχετε το λόγο. 
     ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΖΑΓΟΡΙΤΗΣ: Όταν κάποιος δεν έχει επιχειρήματα...
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Μα, ήδη σας κάλυψε το Προεδρείο. Νομίζω ότι θα μπορούσε να λήξει εδώ το θέμα. 
     ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΖΑΓΟΡΙΤΗΣ: Και βέβαια με κάλυψε το Προεδρείο και σας ευχαριστώ πάρα πολύ γι’ αυτό...
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Δεν το έκανα για να με ευχαριστήσετε. Αυτό είναι το καθήκον μου. 
     ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΖΑΓΟΡΙΤΗΣ: ...και πράγματι η τοποθέτησή μου ήταν απόλυτα πολιτική και δεν αναιρώ ούτε κουβέντα απ’ αυτά τα οποία είπα. Και το μόνο σχόλιο, το οποίο έχω να κάνω είναι ότι όταν ο έχων άλλη άποψη δεν έχει επιχειρήματα για να αντικρούσει κάποιους ισχυρισμούς, καταφεύγει σε υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Τον όρο «έξαλλο» από εκεί που απευθύνεται και τον επιστρέφω και δεν μου δημιουργεί κανένα πρόβλημα. 
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Είστε εξάλλως πολιτικός στην τοποθέτησή σας!
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Νομίζω ότι είστε Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, κύριε Καστανίδη!
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Βεβαίως, είμαι. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Πρέπει να το δείχνεται κιόλας!
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Έχω επίγνωση της θέσεως μου. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Την επίγνωση να τη δείχνεται κιόλας, όχι μόνο να τη λέτε!
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Βεβαίως, και τη δείχνω. Εσείς δεν το δείχνετε! 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας παρακαλώ, τελειώσαμε!
     Δεν υπάρχει άλλος εγγεγραμμένος ομιλητής. 
     Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. 
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, θέλω να κάνω μια γενική παρατήρηση και η οποία, νομίζω, πως αξίζει τον κόπο να γίνεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις. 
     Πολλές φορές μας προβληματίζει –και πολύ καλά κάνει και μας προβληματίζει- το γεγονός ότι οι τόνοι είναι κάπως υψηλοί. Δεν ταιριάζουν στη σημερινή κοινοβουλευτική ζωή. Αν όμως αναλογισθεί κανείς από τη μια πλευρά τι συνέβαινε πριν από δέκα χρόνια στη Βουλή και από την άλλη το ότι μας ενοχλούν ακόμη και πράγματα, τα οποία σημαίνουν ύψωμα των τόνων, αυτό δείχνει κάτι, κύριοι συνάδελφοι, το οποίο πρέπει να μας κάνει υπερήφανους. Σημαίνει ότι είναι πολύ διαφορετικά τα κοινοβουλευτικά μας ήθη σήμερα και πολύ υψηλό το επίπεδο της Βουλής!
     Αυτό σε απάντηση όλων εκείνων, οι οποίοι ψάχνουν πολλές φορές έξω από την Αίθουσα να βάλλουν εναντίον του Κοινοβουλίου, εναντίον των Βουλευτών, εναντίον θεσμών γενικότερα. Εγώ αυτό το συμπέρασμα βγάζω. Μακάρι να τις αποφεύγουμε αυτές τις οξύτητες. Αλλά όταν μόνο αυτό είναι το πρόβλημα σ’ αυτές τις περιπτώσεις, σημαίνει ότι ο τρόπος που διεξάγονται αυτές οι συζητήσεις εδώ στη Βουλή είναι ένας τρόπος διαφορετικός από το παρελθόν. 
     Το δεύτερο που ήθελα να παρατηρήσω: Επειδή από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ ακούστηκαν διάφοροι χαρακτηρισμοί σχετικά με την παράταξη που κυβερνά, απαντώ ότι τους χαρακτηρισμούς στις παρατάξεις τους δίνει ο λαός που τις εμπιστεύεται. Και από εκεί και πέρα κάθε φορά που υπάρχουν αυτοί οι χαρακτηρισμοί αφορούν και το εκλογικό Σώμα, το οποίο έφερε ένα κόμμα στην κυβέρνηση. Άρα όσες εκφράσεις και αν χρησιμοποιηθούν εμάς δεν μας πτοούν. 
     Εκλεγήκαμε από τον ελληνικό λαό για να εφαρμόσουμε μια πολιτική, και αυτήν την πολιτική εφαρμόζουμε. Αν κάποιοι θέλουν να βάζουν ταμπέλες σ’ αυτό, ας τις βάζουν. Σε τελική ανάλυση πάλι ο ελληνικός λαός θα κρίνει. Δεν θα μας πτοήσει ο χαρακτηρισμός. Εκείνο που μας πτοεί και οφείλει να μας πτοήσει είναι η επίκριση από τον ελληνικό λαό, αν και όταν έρθει!
     Ούτε αλάνθαστοι είμαστε ούτε πιστεύουμε ότι εμείς κατέχουμε την εξ αποκαλύψεως αλήθεια. Αλλά ούτε υπάρχουν από την άλλη πλευρά εκείνοι που κατέχουν το αλάθητο και όταν είναι στην κυβέρνηση και όταν είναι στην αντιπολίτευση. 
     Κύριε Πρόεδρε, θα παρακαλέσω να έχω έξι λεπτά συνολικά. 
     Δεν είχα σκοπό να μιλήσω για μια τροπολογία που ήταν άσχετη. Έδωσα τη διευκρίνιση γιατί όφειλα να το κάνω. Θα μπορούσα να πω απ’ την αρχή «είναι δυνατόν μια τόσο άσχετη τροπολογία που αφορά τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση να έρθει εδώ κα να τη συζητάμε;». Παρ’ όλα αυτά εγώ δέχτηκα να πω τι πρόκειται να κάνω. Γιατί είχα επιχειρήσει και άλλοτε να φέρω μια τέτοια ρύθμιση αλλά το Γενικό Λογιστήριο είχε αντιρρήσεις. Βρήκε ευκαιρία ο κ. Πρωτόπαπας να πάει αλλού τη συζήτηση. 
     Αλλά μιας και θέλει να μιλάμε για Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και να μιλάμε και θεσμικά θα ήθελα να του θυμίσω ότι όποιος τιμά τους θεσμούς το αποδεικνύει εμπράκτως και όχι με λόγια. Του θυμίζω λοιπόν τη χθεσινή ανακοίνωση του Υπουργείου Εσωτερικών. Και ας έρθει να μου πει το ΠΑΣΟΚ στο σημείο αυτό τι σκέφτεται. Το δεύτερο εξάμηνο του 2004, με προϋπολογισμό κυβέρνησης Σημίτη, πήρε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση καθαρά έσοδα 53.581.000 ευρώ. Και επί Κυβερνήσεως Καραμανλή, με προϋπολογισμό Κυβέρνησης Καραμανλή, το δεύτερο εξάμηνο του 2005 παίρνει 173.856.000 ευρώ! Αύξηση 220%! Έπ’ αυτού έχετε να πείτε τίποτα, κύριοι συνάδελφοι; Γιατί εμείς έτσι τιμούμε τους θεσμούς. Τα υπόλοιπα αφήστε τα καλύτερα στη δική σας αμηχανία. 
     Να έρθω τώρα και στην ουσία της άλλης τροπολογίας. Άκουσα πολλά και σε υψηλούς τόνους και μάλιστα από ανθρώπους που διαχειρίστηκαν το θέμα αυτό όταν ήταν στην κυβέρνηση, ακόμα και στο Υπουργείο Εξωτερικών. Άκουσα τον κ. Νιώτη να λέει για διγλωσσίες, «σε ποια γλώσσα μιλάτε κτλ». Το ερώτημα στην περίπτωση  αυτή είναι ποιος μιλάει γι’ αυτό το θέμα. Ακούστε. Η Αντιπολίτευση ήταν κυβέρνηση και είχε όλα τα χρόνια να το κάνει αλλά δεν το έκανε. Παραμονές των εκλογών, πράγματι, ο κ. Σκανδαλίδης πήγε κάτι να κάνει. Και δεν ήταν η αντιπολίτευση η οποία τον εμπόδισε. Έγινε συζήτηση -και αν θέλει ο κ. Νιώτης μπορεί να ρωτήσει τον κ. Σκανδαλίδη σε τι επίπεδο έγινε η συζήτηση- και ο ίδιος ο κ. Σκανδαλίδης και η τότε κυβέρνηση είπαν ότι αν δεν υπογραφεί αυτή η διακρατική συμφωνία, δεν το κάνουμε. Και μπράβο τους γιατί αυτή είναι υπεύθυνη στάση. Αυτή ήταν η στάση τους και η στάση όλων των Κυβερνήσεων. Ποτέ δεν διανοήθηκε η Νέα Δημοκρατία ως αντιπολίτευση να εκμεταλλευθεί ένα τέτοιο πράγμα το οποίο είναι εθνικό θέμα μείζονος σημασίας, για λόγους μικροπολιτικής. 
     Και ξαφνικά το ΠΑΣΟΚ ενώ κυβερνούσε όλα αυτά τα χρόνια, δεν εμποδίστηκε από κανέναν και δεν το έκανε, έρχεται και μέμφεται την Κυβέρνηση γιατί σε ενάμιση χρόνο δεν έλυσε το θέμα αυτό. Όταν ξέρει πάρα πολύ καλά ή οφείλει να ξέρει η Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι ήταν αδύνατον σ’ αυτό το χρονικό διάστημα να κάνουμε κάτι. Διότι η πολιτική ρευστότητα που υπήρχε με την κυβέρνηση στην Αλβανία -που τώρα πάει να λυθεί μετά τις εκλογές- εμπόδιζε οποιαδήποτε εξέλιξη, μολονότι οι ελληνικές αρχές και το Υπουργείο Εξωτερικών επέμεναν ότι πρέπει να καταλήξει με συμφωνία. Κάτι το οποίο θα γίνει τους αμέσους επόμενους μήνες. Και το δηλώνω ρητώς. Όταν υπογραφεί η διακρατική συμφωνία τότε, βεβαίως, θα το κάνουμε. 
     Κατά τα λοιπά είναι αδύνατον να δεχθούμε την τροπολογία αυτήν για τους εξής λόγους: Πρώτα-πρώτα, λυπάμαι πραγματικά που έρχεστε και κάνετε τη διάκριση μεταξύ ομογενών που μένουν στην Ελλάδα και ομογενών που δεν μένουν στην Ελλάδα. Είναι σοβαρά πράγματα αυτά; 
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Το ίδιο είναι; 
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Είναι σοβαρά πράγματα αυτά; 
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Παιδιά γεννημένα εδώ είναι. 
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Νιώτη, δεν σας διέκοψα. Για σας υπάρχει μόνο μια απάντηση. Ήσασταν Yπουργός τόσα χρόνια. Γιατί δεν το κάνατε; Και αφού δεν το κάνατε, αυτήν τη στιγμή λαϊκίζετε. Να μην χρησιμοποιήσω άλλη έκφραση. Και λαϊκίζετε όταν λέτε ότι θέλετε να διαχωρίσετε τους ομογενείς σε δυο κατηγoρίες. Όταν ακριβώς αυτό το δικαίωμα το έχουν γιατί είναι ομογενείς, γιατί είναι Έλληνες. Αν θέλετε εσείς να τους διακρίνετε σε δυο κατηγορίες για να μπορέσετε να εξυπηρετήσετε τη μικροκομματική σκοπιμότητα της τροπολογίας αυτής είναι δικό σας ζήτημα. Βγείτε και πείτε το: Ότι για σας οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου διακρίνονται σ’ εκείνους που μένουν εδώ και σε εκείνους που δεν μένουν εδώ. Για μας είναι όλοι Έλληνες. Αλλά θα τους δώσουμε την ελληνική ιθαγένεια με αυτούς τους όρους όταν θα είμαστε βέβαιοι ότι (αυτή η ιθαγένεια -που  για μας είναι αυτονόητη και στην ψυχή μας έτσι είναι- δεν είναι ένα χαρτί, μια διάταξη, όταν αυτή η ρύθμιση δεν θα τους δημιουργεί κανένα απολύτως πρόβλημα. 
     Γιατί άκουσα  και το εξής -και είναι εκπληκτικό να λέγεται από ανθρώπους που διαχειρίστηκαν το Υπουργείο Εξωτερικών αλλά και από άνθρωπο που ξέρει πολύ καλά τη Βόρεια Ήπειρο και έχει αξιώματα που αφορούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση- ότι ο κίνδυνος που ελλοχεύει, αν θελήσει να αυθαιρετήσει η αλβανική κυβέρνηση στην περίπτωση που δεν υπάρχει διακρατική συμφωνία, δεν υπάρχει, λέει, γιατί υφίσταται το αλβανικό Σύνταγμα! 
     Δηλαδή, ένα κείμενο εσωτερικής έννομης τάξης, που μπορεί αύριο να αναθεωρηθεί με την πιο μεγάλη ευκολία –και ξέρει πάρα πολύ καλά ο κύριος συνάδελφος πώς αναθεωρείται- αυτό αποτελεί ανάχωμα για να μπορέσουμε να αποφύγουμε αυτούς τους κινδύνους. Μα, ούτως ή άλλως το Σύνταγμα το αλβανικό -αν θέλουμε να το πάρουμε έτσι- υπάρχει καιρό. Αν υπήρχε αυτή η εγγύηση, γιατί οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ από τον καιρό που υπήρχε το αλβανικό Σύνταγμα, δεν προέβαιναν στην ίδια ρύθμιση; Γιατί φοβόταν και ο κ. Παπανδρέου ως Υπουργός των Εξωτερικών –και ορθώς φοβόταν- ότι δεν αποτελεί αυτό εγγύηση; Και δεν είναι εγγύηση. 
     Πολύ περισσότερο δεν είναι εγγύηση –και απορώ που ακούστηκε εδώ μέσα- ότι ο κ. Φάτος Νάνο και ο κ. Σαλί Μπερίσα, περιερχόμενοι στην προεκλογική τους εκστρατεία, το είπαν. Και επειδή το είπαν, τι έγινε δηλαδή; Θα πάτε να πείτε εσείς στους ομογενείς, αν αύριο ανακαλέσουν τις όποιες δεσμεύσεις, τις οποίες ανέλαβαν: «Τι να κάνουμε; Μας το είπαν, και εμείς πιστέψαμε;»
     Και κάτι άλλο σας είπα και πάλι: Τόσον καιρό, επί κυβερνήσεων δικών σας, περιμέναμε. Μίλησα και πριν μπω σ’ αυτήν την Αίθουσα με τον κ. Μολυβιάτη. Και το είπα και το ξαναλέω: Βρισκόμαστε στην τελική φάση για να κάνουμε ένα πράγμα, το οποίο λύνει το πρόβλημα άπαξ δια παντός με διεθνή δέσμευση της Αλβανίας, που έχει και διεθνείς κυρώσεις, εφόσον είναι διακρατική συμφωνία. Τι πιο απλό, κύριοι συνάδελφοι; Γιατί αυτήν την ώρα να εκμεταλλευόμαστε ή να επιχειρούμε να εκμεταλλευτούμε –και δεν μιλώ για την Κυβέρνηση βέβαια- την αγωνία και τον πόνο όλων αυτών των ανθρώπων; Εσείς τι πιστεύετε; Αυτή η Κυβέρνηση…
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Πότε, κύριε Υπουργέ;
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αφήστε, κύριε Πρωτόπαπα, το πότε. Δέκα χρόνια κυβερνούσατε προηγουμένως και δεν το κάνατε κι έρχεστε και μου λέτε…
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Το κακό είναι ότι εσείς δεν θα έχετε δέκα χρόνια.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Δεν μου λέτε κάτι; Έχετε την εντύπωση, κύριε Πρωτόπαπα, ότι η Κυβέρνηση Καραμανλή κυβερνάει και την Αλβανία; Με ρωτάτε πότε θα πειστεί η αλβανική πλευρά για να το κάνει; Θα την πιέσουμε να το κάνει.
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Πότε θα πάρετε πρωτοβουλίες;
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ακούστε και θα το καταλάβετε.
     Όταν τόσα χρόνια δεν το κάνατε και ζητάτε υπό τους ίδιους όρους να το κάνει μία Κυβέρνηση ενάμιση έτους, που είχε να αντιμετωπίσει μια αλβανική κυβέρνηση, η οποία είχε τόσα προβλήματα από πλευράς εσωτερικής πολιτικής ζωής στην Αλβανία, τότε με συγχωρείτε πολύ, είναι αλήθεια αυτό που ελέχθη: Επιχειρείτε να πείτε σε όλους αυτούς τους ανθρώπους οι οποίοι ζουν την αγωνία που ζουν, το εξής: «Ξέρετε; Εμείς το προτείναμε, αυτοί δεν θέλουν». Και σου λέει: Θα μας πουν βεβαίως «κι εσείς τόσα χρόνια τι κάνατε;» και θα τους πείτε «λάθος κάναμε, αλλά τι να κάνουμε τώρα, αυτοί είναι οι κακοί, αυτοί φταίνε». 
     Ξέρετε πόσο απλό ήταν όταν εμείς ήμασταν αξιωματική αντιπολίτευση να εκμεταλλευτούμε με τον ίδιο τρόπο αυτό το πράγμα που κάνετε; Ποτέ δεν το κάναμε. Και δεν το κάναμε ποτέ, γιατί αυτή είναι η διαφορά της υπευθυνότητας! Εμείς ποτέ τα εθνικά θέματα και τις αγωνίες των ανθρώπων δεν τα χρησιμοποιήσαμε για μικροκομματικούς λόγους. Δεν αξίζει να το κάνουμε, όποιο κι αν είναι το πολιτικό κόστος.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Η Κυβέρνηση αυτή δεν πρόκειται να απολογείται απέναντι στους ομογενείς και τα παιδιά τους για ανευθυνότητες σε ό,τι αφορά τα δικαιώματά τους. Προστατεύουμε τα δικαιώματά τους και το μέλλον τους. Θα γίνουν Έλληνες συντομότατα, με ρύθμιση που θα φέρουμε όταν θα υπάρχουν οι εγγυήσεις. 
     Και βεβαίως, κάντε αν θέλετε σε επίπεδο κοινοβουλευτικού ελέγχου συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή με τον κ. Μολυβιάτη, να έρθει και ο κ. Παπανδρέου μέσα στην επιτροπή να σας πει ποια ήταν η πολιτική όταν αυτός ήταν Υπουργός των Εξωτερικών. Για να δούμε τι νόημα έχει αυτή η τροπολογία, την οποία φέρατε τώρα.
     Ευχαριστώ πολύ.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ. 
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο επί προσωπικού.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει ζητήσει το λόγο επί προσωπικού ο κ. Νιώτης.
     Σε τι συνίσταται, κύριε Νιώτη, το προσωπικό σας;
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ο κύριος Υπουργός, μου απηύθυνε την κατηγορία ότι λαϊκίζω. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Δεν το είπε σε εσάς.
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Σε εμένα προσωπικά. 
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Όχι, το είπα. Αν αυτό, όμως, αποτελεί λόγο προσωπικού, τότε εγώ θα ζητάω το λόγο επί προσωπικού επί παντός του επιστητού.
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Το κάνει και τώρα, γι’ αυτό και οφείλω να του απαντήσω.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Είναι προσωπικό το «λαϊκίζω»; Είναι επί προσωπικού; 
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Βεβαίως, αφού μου είπατε ότι λαϊκίζω, ενώ διατέλεσα αρμόδιος Υπουργός, που μπορούσα τότε να είχα αποδώσει την ιθαγένεια κλπ.
     Πρώτον, δεν μπορώ να ακούω από έναν καθηγητή πανεπιστημίου να λέει ότι ο Υφυπουργός των Εξωτερικών δίδει ιθαγένειες. Είναι αρμοδιότητα…
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Είπα τέτοιο πράγμα εγώ;
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Έτσι είπατε. Μπορούσα να το νομοθετήσω…
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Βεβαίως. Δεν μπορούσατε ως κυβέρνηση;
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Όχι. Τότε ήταν αρμοδιότητα αποκλειστικά του Υπουργείου Εσωτερικών. Μπορούσα να συναινέσω.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Άλλη κυβέρνηση ήταν ο Σκανδαλίδης και άλλη ο Παπανδρέου;
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Σας παρακαλώ, κύριε Υπουργέ.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Υπουργέ, αφήστε να πει…
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Σας εξήγησα, λοιπόν, ότι είχαμε συναινέσει…
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Ο κ. Μεϊμαράκης υποκαθιστά εσάς.
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Για να δούμε ποιος λαϊκίζει…
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Δεν είναι Υπουργός ο κ. Μεϊμαράκης…
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Για να δούμε ποιος λαϊκίζει και ποιος δημιουργεί σύγχυση και ποιος είναι υπεύθυνος σ’ αυτήν την Αίθουσα και να αποκαλύψουμε τακτικές.
     Εμείς λοιπόν –το λέω και πάλι- είχαμε συναινέσει. Ήταν έτοιμο το Υπουργείο Εσωτερικών να προχωρήσει στη ρύθμιση και παρενέβη η Νέα Δημοκρατία. Και δεν ήταν ακριβώς παραμονές εκλογών. Ήταν οκτώ μήνες προ των εκλογών. 
     Παρ’ όλα αυτά, το ΠΑΣΟΚ είπε, βεβαίως αφού θέτει τέτοιο ζήτημα η Αντιπολίτευση, θα το πάμε μετά τις εκλογές για όποια κυβέρνηση θα είναι.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Πολλά είπε, αλλά δεν τα έκανε τελικά.
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Σας παρακαλώ, κύριε Υπουργέ.
     Μιλήσατε περί ανευθυνότητας. 
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Είναι επί προσωπικού αυτό, κύριε Πρόεδρε;
     Κύριε Νιώτη, ποιο είναι το προσωπικό;
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ένα λεπτό, κύριε Υπουργέ, να μιλήσω.
     Κύριε Νιώτη, αυτό δεν είναι προσωπικό. 
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Η ανευθυνότητα δεν είναι προσωπικό θέμα; Μπορεί να μας κατηγορεί…
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Η ανευθυνότητα είναι μια πολιτική εκτίμηση. Σας παρακαλώ να καθίσετε. Θα βγάλουμε άλλα προσωπικά τώρα.
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Όχι, κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε, αλλά ο κ. Παυλόπουλος ουσιαστικά προεξήγγειλε ότι είναι επί θύρας η τάχα φοβερή συνεννόηση με την Αλβανία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Θέλετε να σας αφαιρέσω τώρα το λόγο; Καθίστε κάτω.
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Θέλετε, λοιπόν, εσείς να νομιμοποιήσετε τους Βορειοηπειρώτες για εκλογική πελατεία.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ πολύ από εδώ και πέρα να μην γράφονται οι διακοπές στα Πρακτικά.
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Εμείς, λοιπόν, με υπεύθυνη πρόταση, με συναίνεση σας καλούμε να ψηφίσετε αυτήν την τροπολογία.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): …
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας παρακαλώ, κύριε Υπουργέ.
     Καθίστε κύριε Νιώτη. Δεν μπορεί να μονοπωλείτε τη συζήτηση. 
     ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΝΙΩΤΗΣ: Ζητώ από εσάς ευθέως, κύριε Πρόεδρε, να ζητήσετε από τον κύριο Υπουργό να ανακαλέσει τις λέξεις «λαϊκισμός» και «λαϊκιστής».
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ευχαριστώ πολύ.
     Εάν φτάσαμε στο σημείο, κύριοι συνάδελφοι,  να θεωρείται προσωπικό το θέμα ότι αποκαλώ κάποιον «λαϊκιστή» και λέω ότι λαϊκίζει, τότε χαίρομαι πάρα πολύ, γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη ευθιξία. Αλλά αν δω τις λέξεις που χρησιμοποιούν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ κάθε φορά που απευθύνονται στην Κυβέρνηση, τότε κανονικά όλοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας θα έπρεπε να ζητούν κάθε στιγμή επί προσωπικού το λόγο.
     Εκείνο που μου προξενεί κατάπληξη, είναι το εξής:
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Υπουργέ, δεν υπάρχει θέμα επί προσωπικού κατόπιν των διευκρινήσεων.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε κανένα προσωπικό ζήτημα
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Υπουργέ, θέλετε να τελειώσει το νομοσχέδιό σας;
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Απευθύνομαι στον κόσμο που μας βλέπει και μας ακούει, αλλά κυρίως στους συναδέλφους που είναι εδώ. Θέλησε να απολογηθεί ο κ. Νιώτης. Σκεφτείτε ότι κυβερνούσαν και δεν τους άφησε, λένε, η Αντιπολίτευση να κάνουν τη δουλειά τους! Γιατί τους είπε, «ξέρετε μην το κάνετε τώρα». Ενώ τους είπε η τότε Αντιπολίτευση ότι δεν έχει υπογραφεί διακρατική συμφωνία. Και αποδέχθηκε το Υπουργείο το τι πρέπει να γίνει.
     Άκουσα και το εξής πρωτόγνωρο από Υφυπουργό. Εκείνος, λέει, ήταν μέλος άλλης φαίνεται κυβέρνησης. Γιατί δεν ήταν το Υπουργείο Εξωτερικών που ήταν αρμόδιο, ήταν το Υπουργείο Εσωτερικών!
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Μα συναίνεσε το Υπουργείο. Πόσες φορές να το πούμε;
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Όλα αυτά τα αφήνω στον καθένα για να σκεφτεί εάν μπορούν να αποτελέσουν σοβαρή υποστήριξη της τροπολογίας για την οποία μιλάμε.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
     Κατόπιν των εξηγήσεων, δεν υπάρχει θέμα.
     (Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
     Κύριοι συνάδελφοι, μα τι πάθατε;
     Κύριε Νιώτη, καθίστε κάτω.
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Μα δεν μπορεί να παραποιεί ο Υπουργός αυτά που είπα. 
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Άλλη Κυβέρνηση ήταν ο κ. Σκανδαλίδης;
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Υπουργέ, σας παρακαλώ πολύ μη ρίχνετε λάδι στη φωτιά.
     ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Άλλη κυβέρνηση είναι το Υπουργείο Οικονομίας;
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Καστανίδης έχει το λόγο.
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, είχα προαναγγείλει στην προηγούμενη παρέμβασή μου ότι θα μιλήσω επί της ουσίας. Θα ξεκινήσω, όμως, με ένα σχόλιο.
     Κύριε Υπουργέ των Εσωτερικών, πιστεύω ότι η συζήτηση μπορεί να είναι εποικοδομητική και χρήσιμη, ακόμα και όταν διεξάγεται σε υψηλούς τόνους, αλλά το επίπεδο του ελληνικού Κοινοβουλίου, για το οποίο προηγουμένως μιλήσατε θετικά, πρέπει να σας πω ότι προσδιορίζεται από όλες τις πολιτικές πλευρές. Σ’ αυτήν την Αίθουσα τα στελέχη και το κόμμα που υπέστη βάναυσες επιθέσεις, που κατακρήμνιζαν το κύρος της Ολομέλειας, ήταν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ Τι δεν έχει ακούσει το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης από εσάς για την ηθική του, για τη στάση του; Αίθουσες ειδικών δικαστηρίων, απειλές παραπομπών, σκάνδαλα! Όλη σας η πολιτική επί δέκα χρόνια, από τη στιγμή περίπου που ανέλαβε Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ο κ. Καραμανλής, στράφηκε γύρω από τα θέματα της «ηθικής μειοδοσίας» της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
     Εάν προστατεύτηκε, κύριε Υπουργέ των Εσωτερικών, το κύρος αυτής της Αίθουσας, προστατεύτηκε πρωτίστως από την ψυχραιμία και το υψηλό επίπεδο των Βουλευτών της Αντιπολίτευσης. Και μην με αναγκάζετε να θυμηθώ συγκεκριμένες εκφράσεις σας -δεν εννοώ δικές σας -εκφράσεις της Κυβέρνησης και του σημερινού Πρωθυπουργού. Είμαι σίγουρος πως δεν θα θυμηθείτε ανάλογες εκφράσεις από την πλευρά της Αντιπολίτευσης.
     Κύριε Πρόεδρε, έρχομαι στην ουσία τώρα.
     Πρώτον, σε ό,τι αφορά την τροπολογία που κατέθεσαν συνάδελφοι της μείζονος Αντιπολίτευσης σχετικά με θέμα που αφορά τους προέδρους των Νομαρχιακών Συμβουλίων. Διευκρινίζω ότι είχε κατατεθεί αρχικώς σε απολύτως σχετικό νομοσχέδιο που αφορούσε τη ρύθμιση θεμάτων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Τότε δεν συζητήθηκε γιατί δεν δέχθηκε η Κυβέρνηση να τη συζητήσει. Επανήλθε στο νομοσχέδιο αυτό επειδή είναι νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών. Δεν έχουμε καμία απολύτως αντίρρηση να συζητήσουμε την ίδια τροπολογία αργότερα, όταν όπως προανήγγειλε ο Υπουργός των Εσωτερικών θα εισηγηθεί νομοσχέδιο πάλι σχετικό με θέματα της αυτοδιοίκησης.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Και θα υπάρχει μέσα η ρύθμιση αυτή.
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Μάλιστα. Δεν έχουμε καμία αντίρρηση να το συζητήσουμε τότε, ακριβώς διότι σήμερα δεν θέλουμε να παρεισφρύσει μία συζήτηση που δεν είναι ιδιαιτέρως σχετική με το μεταναστευτικό.
     Σε ό,τι αφορά την τροπολογία την οποία υπογράφει μεγάλος αριθμός των Βουλευτών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και αφορά την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας, την πολιτογράφηση δηλαδή των ομογενών που τρία χρόνια τουλάχιστον διαμένουν στην Ελλάδα.
     Εάν το κομματικό πάθος δεν ετύφλωνε ορισμένους εκ των συναδέλφων της Νέας Δημοκρατίας, που φοβάμαι ότι παρέσυρε και τον Υπουργό των Εσωτερικών, θα μπορούσε θετικά να ερμηνεύσει η Κυβέρνηση την πρωτοβουλία μας να καταθέσουμε τη συγκεκριμένη τροπολογία, ως ενίσχυση της δικής της θέσης. Αντ’ αυτού, για άλλη μια φορά βγάζοντας το κομματικό ζωνάρι η Κυβέρνηση επιχειρεί να αποδώσει στην Αντιπολίτευση διάθεση κομματικής εκμεταλλεύσεως ενός θέματος εθνικά ευαίσθητου.
     Κύριε Υπουργέ, σας είπε προηγουμένως ο πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών ότι είχε ετοιμάσει λύσεις η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για το συγκεκριμένο θέμα και ότι επειδή ήθελε να εξασφαλίσει ένα πλαίσιο εθνικής συνεννόησης, η διαφορετική άποψη της τότε αντιπολίτευσης ελήφθη σοβαρά υπ’ όψιν. Αυτή είναι υπεύθυνη στάση και υπεύθυνου πολιτικού ανδρός αλλά και της τότε κυβέρνησης. Αντί λοιπόν να αιτιάσθε, θα έπρεπε να σκέφτεσθε ίσως λίγο ψυχραιμότερα.
     Δεύτερον, κύριε Πρόεδρε, υπάρχει ανάγκη διακρατικής συμφωνίας η οποία να στηρίζει ακόμα περισσότερο τη δέσμευση οποιασδήποτε τρίτης χώρας ότι δεν θα απειλήσει τη διπλή υπηκοότητα; Βεβαίως είναι περαιτέρω εγγύηση μία διακρατική συμφωνία. 
     Υπάρχουν όμως δύο θέματα, κύριε Υπουργέ, τα οποία προέκυψαν κατά τη μακρά διαχείριση του συγκεκριμένου προβλήματος.
     Πρώτον, το ότι οι Αλβανοί πριν από μερικά χρόνια –μπορώ να αναφερθώ και σε άλλες χώρες- επέφεραν τροποποίηση στο Σύνταγμά τους με το οποίο επιβάλλουν το σεβασμό της διπλής υπηκοότητας.
     Δεύτερον, παρά την τροποποίηση του σχετικού Συντάγματος, στο εσωτερικό της πολιτικής ζωής της γείτονος χώρας δεν είχαν αναληφθεί δεσμεύσεις. Το πρώτον, έχουμε δεσμεύσεις ρητές και σαφείς τις οποίες δεν μπορεί να αγνοήσει η χώρα μας, στη διάρκεια της τελευταίας προεκλογικής περιόδου. Άρα, προστίθεται στοιχείο το οποίο μας επιβάλλει να σκεφθούμε εάν το αποκλειστικό δικαίωμα της Ελλάδος να παραχωρήσει συγκεκριμένο δικαίωμα πολιτογράφησης είναι επικείμενο και ισχυρό.
     Εμείς, λοιπόν, καταδεικνύουμε, με βάση τις τελευταίες εξελίξεις, ότι επειδή αλλάζουν διαρκώς οι όροι και έχουν ένα σαφέστατο ευρωπαϊκό προσανατολισμό ορισμένες χώρες, δεν μιλώ για τα ανατολικά μας αλλά κυρίως για τα βόρειά μας, επειδή έχουν, λοιπόν, ένα σαφέστατο ευρωπαϊκό προσανατολισμό και ο ευρωπαϊκός αυτός προσανατολισμός τους δεσμεύει, έχει καταστεί ώριμη πια η συνθήκη, ώστε η Ελλάδα να παράσχει τις διαδικασίες της πολιτογραφήσεως. Είναι άλλωστε δικό της εθνικό δικαίωμα.
     Επανέρχομαι στο ερώτημά σας, κύριε Υπουργέ, εάν θα θέλαμε να προχωρήσει η Κυβέρνηση, όπως διαβεβαιώνει και ο Υπουργός των Εξωτερικών, σε μία διακρατική συμφωνία. Σας λέμε ασφαλώς ναι. Ασφαλώς η διακρατική συμφωνία θα καταστήσει ακόμη πιο ισχυρή τη δέσμευση γειτονικών χωρών, να σεβαστούν τη διπλή υπηκοότητα. Αλλά θα οφείλατε, κύριε Υπουργέ, να αντιληφθείτε έτσι και την πρωτοβουλία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και να μη σας παρασύρουν φωνές περίεργες από το χώρο του κόμματός σας.
     Σε κάθε περίπτωση θεωρούμε ότι σήμερα η Κυβέρνηση μπορεί να υιοθετήσει την τροπολογία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και να προχωρήσει ταυτόχρονα στην υπογραφή διακρατικής συμφωνίας που να εγκαθιστά στο πεδίο των διμερών σχέσεων, ισχυρή τη δέσμευση γειτονικών χωρών για το σεβασμό της διπλής υπηκοότητας.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Καστανίδη.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, το λόγο.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Υπουργέ, μισό λεπτό. Βοηθήστε λίγο τη διαδικασία. Έχουν ζητήσει το λόγο για δευτερολογία οι κύριοι Νιώτης, Σγουρίδης και Λυκουρέντζος και τελειώνουμε. 
     Ορίστε, κύριε Νιώτη, έχετε το λόγο.
     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επί του θέματος της ανάγκης ή μη να έχουμε διακρατική συμφωνία για να μπορέσει η Κυβέρνηση να κάνει δεκτή την παρούσα τροπολογία, πρέπει να επαναλάβω ότι το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε αυτήν την τροπολογία αφού είδε όλες τις πτυχές. Θα θέλαμε να ήταν έτοιμη και η Κυβέρνηση ώστε και με τη γνώμη ειδικών επιστημόνων να μπορέσει να μας δώσει περαιτέρω εξηγήσεις γι’ αυτούς τους φραγμούς φοβίας που θέτει για μια ακόμα φορά.
     Σε ό,τι αφορά την απόδοση ιθαγένειας σε ομογενείς, που δεν ονομάζουμε εμείς Αλβανία, Βουλγαρία, Ρωσία ή οτιδήποτε άλλο, εμείς καταθέτουμε μια τροπολογία που αφορά το σύνολο των Ελλήνων ομογενών από οπουδήποτε και αν προέρχονται. Δεν κάνουμε καμία διάκριση.  Δεν νομοθετούμε για την Αλβανία. 
     Λυπάμαι που δεν είναι εδώ ο κ. Παυλόπουλος ο οποίος λέει διάφορες δικές του απόψεις και δεν είναι σε θέση πολλές φορές να ακούσει την απάντησή μας. 
     Νομοθετούμε για την ελληνική επικράτεια, νομοθετούμε για όλους τους Έλληνες ομογενείς, για εκείνους που έχουν συμπληρώσει ένα ελάχιστο χρόνο. Δεν υπάρχει λοιπόν εδώ κανένα ζήτημα αντιποίνων ή αφαιρέσεως ιθαγενείας από οποιαδήποτε χώρα. Τόνισα πριν ότι το ευρύτερο Ευρωπαϊκό Δίκαιο στο οποίο θέλει να προσαρμοστεί και ταχύτατα κινείται προς τα εκεί και η Αλβανία, αφού την αναφέραμε, αναφέρεται ακόμη και σε αλλοδαπό που έχει συμπληρώσει ένα ελάχιστο χρόνο. Για παράδειγμα λέει η ευρωπαϊκή οδηγία, πέντε έως επτά χρόνια. Αυτό μας είπαν ότι πρέπει να το αποδίδουμε και σ’ αυτούς που είναι εδώ μόνιμοι κάτοικοι. Κάνουμε, λοιπόν, αυτήν τη διάκριση, όχι για να αδικήσουμε τους Έλληνες ομογενείς τους ευρισκόμενους στην Αλβανία και τη Βόρειο Ήπειρο, αλλά γιατί γι’ αυτούς πιθανόν θα χρειάζεται επικουρικώς μια διακρατική συμφωνία.
     Νομίζουμε ότι αυτή η τροπολογία αν γινόταν δεκτή, θα άνοιγε το δρόμο. Και αυτό γιατί πράγματι στη γείτονα χώρα υπάρχει και το συνταγματικό πλαίσιο και η πολιτική αντίληψη ώστε να υπάρξει μια συμφωνία και για τους εκεί ομογενείς. 
     Λυπάμαι πολύ που, ο κύριος Υπουργός, δεν ακούει τις απόψεις μου. Μπορεί όμως να τις διαβάσει.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ.Σγουρίδης έχει το λόγο.
     ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Κατ’ αρχάς, ευχαριστώ το Προεδρείο, γιατί παρά τον Κανονισμό, μου δίνει για δύο λεπτά το λόγο. 
     Θεωρώ όμως ότι το ζήτημα για το οποίο συζητάμε είναι πολύ σημαντικό. Νομίζω ότι η κατάθεση των απόψεων των συναδέλφων Βουλευτών απ’ όλες τις πτέρυγες είναι χρήσιμη.
     Πήρα το λόγο και δεν θα σας απασχολήσω επί πολύ, για να σας τονίσω τα εξής πράγματα. Το ζήτημα είναι αρκετά σοβαρό για να μας απασχολήσει όλους υπεύθυνα. Το ζήτημα πλέον έχει ωριμάσει. Μπορεί οι συνθήκες που υπήρχαν πριν από τέσσερα, πέντε, δέκα χρόνια να μην ήταν ώριμες. Σήμερα όμως το ζήτημα έχει ωριμάσει. 
     Τη γειτονική χώρα εμείς, επιμελώς, στην τροπολογία δεν την κατονομάζουμε. Θέτουμε μια τροπολογία γενική ότι όσοι ομογενείς μας διαμένουν για τρία χρόνια εδώ στην Ελλάδα, να μπορούν να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια με τις διαδικασίες που βάζει ο κώδικας ιθαγενειών. Λέμε, λοιπόν, ότι θα μπορεί αυτό να γίνει νόμος του κράτους και η Κυβέρνηση να τον αποδεχθεί. Αλλά επειδή ονομάζετε τη γειτονική χώρα, να σας πω ότι ήδη το Σύνταγμα της χώρας αυτής το δέχεται. 
     Δεύτερον, υπάρχουν διαβεβαιώσεις οι οποίες έχουν δοθεί στον τελευταίο προεκλογικό αγώνα από τους κορυφαίους πολιτικούς της γειτονικής χώρας, για το ότι αποδέχονται το ζήτημα της διπλής ιθαγένειας. 
     Και τρίτον, υπάρχει ο κίνδυνος της ομηρίας τους με τη διακρατική συμφωνία. Τι εννοώ; Ξέρω πολύ καλά ότι αυτό που ζητάνε οι Αλβανοί είναι να μπορεί να αποδοθεί η σύνταξη στους δικούς τους ομοεθνείς όταν δουλεύουν κάποια χρόνια εδώ και πηγαίνουν στην Αλβανία.
     Αυτό είναι ένα θέμα μεγάλης οικονομικής σημασίας για πολλούς και διαφόρους λόγους εδώ. Ζητούν σε ανταλλαγή αυτής της διακρατικής συμφωνίας αυτό. Αυτό σημαίνει ότι μια διακρατική συμφωνία που θα εξασφάλιζε απολύτως αυτά που είπατε, κύριε Υπουργέ, πιθανόν να καταστήσει τους ομογενείς μας Βορειοηπειρώτες ομήρους της αλβανικής κυβέρνησης που θα επιβλέπει τη συνταξιοδότηση των δικών της εδώ ομογενών, όταν θα πηγαίνουν πίσω στην Αλβανία. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Λυκουρέντζος έχει το λόγο.
     ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Πρώτα απ’ όλα οφείλω να δώσω μια διευκρίνιση σε όσα θεωρώ ότι καλόπιστα ο εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης απέδωσε σε εμένα προηγουμένως. Εγώ δεν έκανα καμία αναφορά στα θέματα τα οποία αναφερθήκατε και στη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης περί διαφθοράς. Και βεβαίως και ο συνάδελφος κ. Δένδιας, ο οποίος μίλησε πριν από μένα, αυτά τα οποία είπε δεν τα απέδωσε συνολικά στους θεσμούς και στον τρόπο λειτουργίας των θεσμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Νομίζω ότι με αυτήν τη διευκρίνιση δεν υπάρχει κανένα ζήτημα ώστε να υψώνουμε τους τόνους και να αποδίδουμε ευθύνες στην Κυβέρνηση και στους Βουλευτές της Πλειοψηφίας, ότι αποδίδουμε μομφές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
     Καλοδέχεται η φιλελεύθερη δύση τα δημοκρατικά βήματα της Αλβανίας. Όμως πάει πολύ να ακούμε επαίνους για τη συνταγματική τάξη στη γείτονα χώρα εκτός εάν αυτό προέρχεται από κεκτημένη ταχύτητα από το παρελθόν, όταν όσοι τολμούσαμε εδώ στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια των πανεπιστημιακών μας σπουδών, να αναφερθούμε στους αδελφούς μας Βορειοηπειρώτες, μας έρριπταν στην πυρά και μας προσέθεταν χαρακτηρισμούς που δεν θέλω να επαναλάβω.
     Όσον αφορά δε την ελληνική συνταγματική τάξη και τον τρόπο με τον οποίον νομοθετεί η ελληνική Βουλή και η ελληνική πολιτεία, νομίζω ότι όλοι είμαστε υπερήφανοι και πάει πολύ να λέμε ότι παραβιάζουμε διατάξεις του Συντάγματος. 
     Τέλος, επί της ουσίας της τροπολογίας δεχόμαστε τη διαβεβαίωσή σας ότι στέκεστε υπεύθυνα και ότι αξιολογείτε εθνικά την πρωτοβουλία σας αλλά δεν μας πείθετε. Μια υπεύθυνη κυβέρνηση απέναντι σ’ ένα κρίσιμο ζήτημα εθνικής σημασίας, όπως αυτό της ιθαγένειας των ομογενών δεν εμφανίζεται στην προεκλογική περίοδο, είκοσι μέρες πριν τις εκλογές, υποσχόμενη την ιθαγένεια. Μόνο αθώα πολιτικά δεν είναι αυτή η κυβέρνηση. 
     Και δεύτερον, ακόμη και τώρα πότε φέρατε την τροπολογία; Δέκα ημέρες μετά τις εκλογές στην Αλβανία. Η κυβέρνηση δεν είχε σταθεροποιηθεί ακόμη και εσείς φέρατε την τροπολογία εδώ για να συνομιλήσουμε με ποιον αξιόπιστο συνομιλητή από τη γείτονα χώρα; Συνεπώς, απέναντι σ’ αυτά τα ζητήματα χωρίς να αδικεί ο ένας τον άλλον πρέπει να αποδεικνύεται η εθνικά υπεύθυνη στάση. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κατ’ αρχάς ευχαριστώ που μου θυμίσατε την παρέμβαση του κ. Δένδια για τα θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Όταν πρόσφατα δόθηκε στη δημοσιότητα η έκθεση των Επιθεωρητών – Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης είχα πει στη σχετική συνέντευξη Τύπου, ότι μεμονωμένα φαινόμενα στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν μπορούν να χαρακτηρίσουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δεύτερον, εκείνοι που μιλούν για διαφθορά δεν έχουν δει ότι τις περισσότερες φορές ελαττώματα της κείμενης νομοθεσίας και της τυπολατρείας οδηγούν εκλεγμένα όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να παίρνουν αποφάσεις, οι οποίες μετά χαρακτηρίζονται παράνομες.
     Έχουμε φτάσει στο σημείο ένας δήμαρχος να μη μπορεί να κάνει μία δεξίωση ακόμη και για  τον Αρχηγό του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς! Αυτό χαρακτηρίστηκε παράνομο! Άρα, είναι εύκολο από εκεί και πέρα να πεις όταν βγαίνει η έκθεση των Επιθεωρητών – Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης ότι εδώ έχουμε φαινόμενα διαφθοράς. Αυτές είναι απαράδεκτες γενικεύσεις. Επομένως, όχι μόνο δεν χαρακτηρίζουν την Κυβέρνηση αλλά ούτε και το Κοινοβούλιο. Ούτε διανοήθηκε καμία πλευρά να το πει μέσα στο Κοινοβούλιο. Όταν μία Κυβέρνηση έχει εκφρασθεί τόσες φορές και όταν φέραμε ειδική διάταξη για να μπορέσουμε να απαλλάξουμε τους δημάρχους από το άγος των τυπολατρειών, δεν χρειάζονται πανηγυρικές δηλώσεις κάθε φορά που μπορεί να ερμηνευτεί με τον άλφα ή με τον βήτα τρόπο η δήλωση ενός συναδέλφου. 
     Μην ενοχοποιούμε τα πράγματα μέσα στην Αίθουσα. 
     Επίσης δεν θέλω να αναφερθώ ποιος είπε τι στο παρελθόν. Γιατί έτσι και πάρουμε κάποιες εκφράσεις, και μάλιστα  από την πλευρά ανθρώπων που δεν είναι εν ζωή, μέσα στο Κοινοβούλιο και για την παράταξη που εκπροσωπώ, πολλά θα είχα και εγώ να επισημάνω. Θα πω ένα μονάχα για τη συγκεκριμένη ρύθμιση, γιατί πρόκειται για ένα πολύ λεπτό και σοβαρό θέμα. Ορθώς το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά ως κυβέρνηση έκανε  πίσω σε μία προσπάθεια που είχε κάνει ο κ. Σκανδαλίδης. Όχι γιατί είπαμε εμείς κάτι προεκλογικά, αλλά γιατί δεν υπήρχαν οι απαραίτητες εγγυήσεις. Ούτε το Σύνταγμα της Αλβανίας αποτελεί απαραίτητη εγγύηση.
     Άλλωστε, κύριοι συνάδελφοι, σέβομαι τη γείτονα χώρα, αλλά ο τρόπος που έγιναν οι εκλογές τον τελευταίο καιρό και τα προβλήματα που προέκυψαν δείχνουν ότι έχει να διανύσει ένα δρόμο ακόμα, για να μπορέσει να πει κανείς ότι έχουν παγιωθεί οι δημοκρατικοί της θεσμοί σε τέτοιο βαθμό ώστε η εσωτερική της έννομη τάξη να αποτελεί εγγύηση και για μας. Αυτό είναι μια αλήθεια και ευχόμαστε να γίνει το συντομότερο και συμβάλλουμε τα μέγιστα. Δεν είναι όμως το Σύνταγμά της εγγύηση ούτε οι προεκλογικές δηλώσεις των ηγετών της αλβανικής πολιτικής ζωής. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι η γραμμή που τηρήσαμε πρώτον, να μείνει αναλλοίωτη και, δεύτερον, να κάνουμε τα βήματα το συντομότερο δυνατό ώστε να υπάρξει διακρατική συμφωνία και να προβούμε στη ρύθμιση αυτή η οποία είναι πράγματι αναγκαία και που στην ουσία εκφράζει όλους μας, δεν είναι μονοπώλιο κανενός. 
     Τονίζω πως όταν όλες οι πολιτικές δυνάμεις ξέρουμε τι σημαίνουν οι ομογενείς για μας. Ξέρουμε τι υπέφεραν, ξέρουμε ότι τους θεωρούμε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Μένουμε εδώ και θα κάνουμε τα πάντα. 
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει άλλος ομιλητής.
     Οι τροπολογίες απορρίπτονται και προχωρούμε στην ψήφιση του ακροτελεύτιου άρθρου που θα έχει αριθμό 98.
     Ερωτάται το Τμήμα, γίνεται δεκτό το ακροτελεύτιο άρθρο 98;
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
     ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το ακροτελεύτιο άρθρο 98 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία.
     Συνεπώς το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης «Είσοδος, διαμονή και κοινωνική ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελληνική Επικράτεια» έγινε δεκτό, επί της αρχής και επί των άρθρων. 
     Θα ήθελα για λόγους τεχνικούς να σας προτείνω να ψηφίσουμε το νομοσχέδιο και στο σύνολο.
     ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ναι, κύριε Πρόεδρε, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα έχουμε καμία επέμβαση μεταγενέστερη.
     ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Καμία επέμβαση.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Συμφωνεί, λοιπόν, το Τμήμα να ψηφίσουμε το νομοσχέδιο και στο σύνολο;
     ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το Τμήμα αποφάσισε ομόφωνα.
     Ερωτάται το Τμήμα: Το νομοσχέδιο γίνεται δεκτό και στο σύνολο;
     ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
     ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κατά πλειοψηφία.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό και στο σύνολο κατά πλειοψηφία.
     Συνεπώς το νομοσχέδιο «Είσοδος, διαμονή και κοινωνική ένταξη των υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελληνική Επικράτεια», έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
     (Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου)
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ το Τμήμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου. 
     ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το Τμήμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
     Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε σε αυτό το σημείο να λύσουμε τη συνεδρίαση; 
     ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
     Με τη συναίνεση του Τμήματος και ώρα 14.55΄ λύεται η συνεδρίαση για την Τρίτη 23 Αυγούστου 2005 και ώρα 18.30΄ με αντικείμενο εργασιών του Τμήματος νομοθετική εργασία, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που θα διανεμηθεί.
     Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                 ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  4/8/2005                  ΣΕΛ.1